nazwa litery F
skrót
(1.1) = bibl. List do Efezjan
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. daw. RFN
SJP.pl
Wiktionary
1. wąż z rodziny żmijowatych, mający bardzo silny jad
2. hebrajska miara objętości; naczynie tej objętości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. jadowity wąż z rodzaju nazwa systematyczna|Echis|ref=tak.
(1.2) metrol. hist. hebrajska miara objętości równa ok. 40 lub 22 litrów;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. urodziwy młodzieniec, odznaczający się doskonałą budową ciała;
2. w starożytnej Grecji: uczeń wojskowej instytucji wychowawczej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. w starożytnej Grecji: młodzieniec pobierający nauki w efebii;
(1.2) książk. przen. pięknie, harmonijnie zbudowany chłopak
Efeb (gr. ἔφηβος ephebos l. mn. έφηβοι epheboi, od ἥβη hếbê 'młodość') – w starożytnej Grecji młodzieniec w wieku 18–20 lat poddawany efebii, czyli obowiązkowemu szkoleniu wojskowemu poprzedzającemu uzyskanie pełnego obywatelstwa. Potocznie urodziwy młodzieniec.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
forma służby wojskowej w starożytnej Grecji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. szkolenie wojskowe efebów w starożytnej Grecji;
Efebia (stgr. ἐφηβεία [ephēbeía] – 'młodość') – system wychowania obowiązujący w miastach starożytnej Grecji, który poprzedzał przyjęcie do wspólnoty pełnoprawnych obywateli. Głównym elementem efebii było szkolenie wojskowe. System ten istniał w wielu poleis, ale znany jest najlepiej na przykładzie Aten w IV wieku p.n.e.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) psych. seks. osoba odczuwająca pociąg seksualny do osób w popokwitaniowej fazie dorastania
Wiktionary
miłość do chłopców ze strony starszego opiekuna, mentora, charakterystyczna dla starożytnej kultury greckiej
Efebofilia (stgr. ἔφηβος, éphēbos „ten, który dorósł, który osiągnął dojrzałość płciową” i φιλία, philía „przyjaźń, miłość”) – parafilia polegająca na seksualnej preferencji dorosłych do kontaktów z osobami w późnym okresie dojrzewania w wieku około 15–19 lat, w odróżnieniu od hebefilii i pedofilii. Termin jest też stosowany do określenia kontaktów seksualnych między dorosłymi mężczyznami a chłopcami w późnym okresie dojrzewania.
SJP.pl
Wikipedia
przypominający wyglądem urodziwego młodzieńca
SJP.pl
krzew z rodziny gniotowatych; przęśl
SJP.pl
alkaloid roślinny działający pobudzająco na układ nerwowy współczulny, rozszerza oskrzela, zmniejsza wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, zwęża naczynia krwionośne (także błony śluzowej nosa), stosowany m.in. w zakażeniach układu oddechowego jako składnik mieszanek wykrztuśnych, otrzymywany głównie syntetycznie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów, występujący naturalnie w roślinach z rodzaju Ephedra, działający pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy oraz sympatykomimetycznie (pobudza układ współczulny)
Efedryna – organiczny związek chemiczny, alkaloid roślinny, pochodna fenyloetyloaminy. Stosowana jako stymulant, reduktor apetytu, środek zwiększający koncentrację i uwagę, lekarstwo na nieżyt nosa oraz do leczenia niedociśnienia związanego z narkozą. Występuje w roślinach z rodzaju przęśl (Ephedra equisetina, Ephedra sinica, Ephedra distachya) oraz w cisie (Taxus baccata). Jest najczęściej dostępna w formie chlorowodorku i siarczanu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z efedryną, dotyczący efedryny
Wiktionary
kobieta lubująca się w tanich efektach, posługująca się nimi w celu wzbudzenia zainteresowania; pozerka, szpanerka, kabotynka, snobka, efekciarka
SJP.pl
kobieta lubująca się w tanich efektach, posługująca się nimi w celu wzbudzenia zainteresowania; pozerka, szpanerka, kabotynka, snobka, efekciara
SJP.pl
pejoratywnie: obliczony na wywarcie wrażenia, popisowy
przymiotnik
(1.1) posługujący się łatwymi efektami
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest efekciarskie; cecha tych, którzy są efekciarscy
SJP.pl
Wiktionary
popisywanie się w celu wywołania wrażenia na innych poprzez użycie tanich efektów; kabotynizm, kabotyństwo, szpan, szpanerstwo
SJP.pl
człowiek lubujący się w tanich efektach, posługujący się nimi w celu wzbudzenia zainteresowania; pozer, szpaner, kabotyn, snob
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, co goni za efektami
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: efekt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od efekt
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. efekciarz
Wiktionary
1. wywarcie, wywołanie wrażenia, np. efekt komiczny, piorunujący;
2. środek, sposób wywarcia, wywołania wrażenia, np. efekt świetlny, dekoracyjny;
3. wynik jakiegoś działania, np. efekt jo-jo, błyskawiczny, nieoczekiwany; rezultat, skutek;
4. przestarzałe: ruchomość, przedmiot użytku;
5. przestarzałe: długoterminowy papier wartościowy * forma mianownika l.mn. "efekta" przestarzała
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) osiągnięcie, wynik
(1.2) wrażenie
(1.3) przest. ściągnięcie na siebie uwagi
(1.4) przest. lm. rzeczy, własność ruchoma
(1.5) przest. lm. hand. papiery wartościowe
(1.6) przest. praca wykonywana przez motor w ciągu jednej sekundy
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej: papiery wartościowe długoterminowe, będące przedmiotem handlu na giełdzie;
2. przestarzałe: wszelkie ruchomości, szczególnie podróżne i wojskowe; zapasy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. środki, sposoby wywoływania wrażenia
Wiktionary
narząd reagujący na podniety nerwowe odbierane za pośrednictwem receptorów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. narząd organizmu zwierzęcego wykonujący określoną czynność pod wpływem impulsu elektrycznego;
(1.2) techn. organ sterowniczy, za pomocą którego urządzenie oddziałuje na otoczenie
Efektor (łac. effector ‘twórca’, ‘sprawca’) – narząd wykonawczy organizmu zwierzęcego, wykonujący lub zmieniający swoją czynność pod wpływem impulsu nerwowego (końcowa część łuku odruchowego). Efektor wykonuje reakcję, czyli daje efekt po zadziałaniu bodźca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
biblioteka nagrań specjalnych efektów dźwiękowych
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. wywierać efekt, dążyć do wywołania efektu; przesadzać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|efektować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób efektowny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: efektownie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: efektowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest efektowne; cecha tych, którzy są efektowni
SJP.pl
Wiktionary
zwracający na siebie uwagę oryginalnością, pięknem
przymiotnik jakościowy
(1.1) sprawiający zadziwiająco dobre wrażenie
SJP.pl
Wiktionary
→ efekt
przymiotnik
(1.1) przest. efektowny
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) od: efektywny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: efektywnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: efektywny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie wydajnym; zdolność osiągania dobrego wyniku
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany ze skutecznością jakiegoś działania
SJP.pl
1. dający dobre wyniki; wydajny, skuteczny;
2. istotny, rzeczywisty
przymiotnik
(1.1) skuteczny, wydajny
(1.2) istotny, rzeczywisty
(1.3) stat. o estymatorze: dający mały rozrzut szacunków (a więc i posiadający małą wariancję)
SJP.pl
Wiktionary
krótko żyjący organizm żywy, który przystosował się do niesprzyjających warunków klimatycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina efemerycznie występująca na danym terenie;
Efemerofit (łac. ephemerophyta, ang. ephemerophyte, z gr. ἐφήμερος „dzienny”, φυτόν „roślina”) – gatunek roślin obcego pochodzenia, który przypadkowo został zawleczony i – zwykle przejściowo – występuje we florze danego kraju lub obszaru. Stosunkowo często efemerofity pojawiają się wokół miejsc przeładunku towarów, np. wokół portów, dworców kolejowych lub innych stacji przeładunkowych, a także wokół szkółek ogrodniczych i ogrodów botanicznych, w których uprawia się gatunki obce. Efemerofity zwykle nie mają możliwości przejścia całego cyklu rozwojowego w klimacie, w jakim się znalazły, dlatego w krótkim czasie zanikają.
Wiktionary oraz Wikipedia
przedstawiciel grupy zielnych roślin wieloletnich, których okres wegetacyjny trwa 8 miesięcy (od jesieni do zimy) w strefach suchych, a optymalny wzrost następuje jesienią, np. turzyca, wiechlina łąkowa
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: efemerycznie
SJP.pl
krótkotrwałość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest efemerycze, krótkotrwałe
SJP.pl
Wiktionary
efemerydalny;
1. krótkotrwały, przelotny, przemijający bez pozostawienia po sobie znaczącego wpływu na otoczenie;
2. potocznie: będący efemerydą - rośliną
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który szybko przemija
SJP.pl
Wiktionary
1. istota, rzecz lub zjawisko nietrwałe, przemijające szybko i bez śladu
2. roślina, której cykl rozwojowy przebiega w krótkim okresie sprzyjających warunków
3. owad żyjący nad wodą; jętka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. krótkotrwałe zjawisko, rzecz lub istota, która po zniknięciu nie pozostawia po sobie znaczącego śladu
(1.2) bot. pot. roślina, której cykl rozwojowy jest bardzo krótki i odbywa się tylko w ściśle określonych warunkach
(1.3) zool. jętka;
Efemeryda – z gr. ephēmeros oznacza istotę, rzecz lub zjawisko przemijające szybko i bez śladu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
efemeryczny;
1. krótkotrwały, przelotny, przemijający bez pozostawienia po sobie znaczącego wpływu na otoczenie;
2. potocznie: będący efemerydą - rośliną
przymiotnik
(1.1) mający cechy efemerydy
SJP.pl
Wiktionary
1. rząd owadów obejmujący około 2 tys. gatunków, na ogół związanych ze środowiskiem wodnym (larwy żyją w wodzie, a dorosłe - w jej pobliżu); jętki;
2. dane dotyczące przebiegu przyszłego zjawiska astronomicznego, np. pozorne położenie Słońca, Księżyca i planet na niebie w określonym czasie i w określonym miejscu na Ziemi, podawane zwykle w rocznikach astronomicznych
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) astr. dane tabelaryczne pozwalające określać położenie ciał niebieskich;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|efemeryda.
Efemeryda – z gr. ephēmeros oznacza istotę, rzecz lub zjawisko przemijające szybko i bez śladu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
krótkotrwałość, przemijalność
SJP.pl
1. dawniej: tytuł noszony przez tureckiego sułtana;
2. w Turcji: pan
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. w dawnej Turcji: tytuł noszony przez sułtana, a potem przez wysokich urzędników
(1.2) turecki odpowiednik formy „pan”
Efendi – turecki tytuł oznaczający pana, władcę. Pierwotnie odnosił się do sułtana, potem do urzędników wysokiego szczebla jak bej lub pasza, następnie do osób posiadających wyuczony zawód i osób piśmiennych. Zniesiony w 1934 roku. Współcześnie używany po nazwisku tytuł grzecznościowy odpowiadający polskiemu „pan”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
marka tureckiego piwa typu lager (dolnej fermentacji)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Efez
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Efezem, dotyczący Efezu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób efeski, po efesku
Wiktionary
pracownik Fabryki Samochodów Osobowych (FSO); FSO-wiec
SJP.pl
→ FSO (Fabryka Samochodów Osobowych); FSO-wski
SJP.pl
starożytne miasto jońskie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytne miasto w Azji Mniejszej;
Efez (gr. Ἔφεσος Ephesos) – w starożytności jedno z 12 miast jońskich w Azji Mniejszej. Leżało przy ujściu rzeki Kaystros (tur. Küçük Menderes – Mały Meander) do Morza Egejskiego na terenie obecnej Turcji. Jeszcze przed przybyciem kolonistów greckich osiedlały się na tym terenie ludy Karów i Lelegów. Zamieszkiwali oni zbocza wzgórza Ayasuluk.
W 2015 r. stanowisko archeologiczne w Efezie zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Efezu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Efezu
(1.2) osoba pochodząca z Efezu, urodzona w Efezie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Efezu
SJP.pl
nazwisko, m.in. Jean Effel (właściwie François Lejeune, 12 stycznia 1908 w Paryżu - 16 października 1982) - francuski karykaturzysta, rysownik i akwarelista
SJP.pl
[czytaj: efettuozo] określenie wykonawcze: efektownie
SJP.pl
nagroda przyznawana dorocznie w USA przez przemysł reklamowy za skuteczną reklamę
SJP.pl
Wikipedia
1. Efialtes (?-ok. 469 p.n.e.), Grek, zdrajca wojsk spartańskich w bitwie pod Termopilami w 480 p.n.e.;
2. Efialtes (?-461 p.n.e.), starożytny polityk ateński;
3. przen.
a) zmora;
b) zdrajca ojczyzny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. numizm. talar używany w XVII i XVIII wieku w Rosji
Wiktionary
stadium larwalne meduzy; efyra
SJP.pl
1. potocznie: autobus linii F;
2. środowiskowo: efedryna;
3. środowiskowo: choroba lub zaburzenie z obszaru psychiatrii, kodowane wielką literą F;
4. środowiskowo: złącze, wtyk typu F;
5. rzadkie zdrobnienie od: efa
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju niemęskoosobowego
(1.1) = ang. English as a Foreign Language → angielski jako język obcy
Wiktionary
pokrywa solna utworzona w procesie wietrzenia solnego
Wietrzenie solne (eksudacja) – rodzaj wietrzenia fizycznego, polegający na rozdrabnianiu skał poprzez mechaniczne działanie soli, spowodowane zmianami wilgotności. Zachodzi głównie w warunkach klimatu suchego.
Działanie tego rodzaju wietrzenia opiera się (podobnie jak w przypadku wietrzenia mrozowego) na rozszerzaniu się cieczy podczas jej krzepnięcia. Jednak w przypadku tego rodzaju wietrzenia krzepnącą cieczą nie jest woda lecz wysokoprocentowy, wodny roztwór soli.
SJP.pl
Wikipedia
w starożytnym Izraelu:
1. część ceremonialnej szaty arcykapłana, wykonana z płatów lnianego płótna, noszona na wierzchu właściwej szaty;
2. przedmiot kultowy, przede wszystkim posąg boga
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. rodzaj dalmatyki noszonej przez arcykapłanów w starożytnym Izraelu;
Efod (hebr. efod, אפוד) – szata noszona przez arcykapłanów w Starożytnym Izraelu jako część stroju liturgicznego – były to dwa płaty wykonane głównie z bisioru połączone paskiem na ramionach. Na przednim płacie umieszczony był pektorał, w którym przechowywano urim i tummim. Wyraz "efod" jest homonimem, lecz pozostałe jego znaczenia nie są do końca jasne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w starożytnej Sparcie: urzędnik sprawujący najwyższą władzę administracyjną i sądową, zajmujący się też polityką zagraniczną, wybierany co roku razem z czterema innymi osobami do pełnienia tej funkcji
Efor (stgr. ἔφορος éphoros – nadzorca) – jeden z pięciu najwyższych urzędników w spartańskiej polis, reprezentujących żywioł oligarchiczny w jej ustroju. Pochodzenie urzędu eforatu nie jest bliżej znane, choć przypuszcza się, że pięciu eforów powołano w końcu VII wieku p.n.e. Istnieje hipoteza, że pierwotnie reprezentowali oni pięć osad, z których składała się Sparta i służyli pomocą królowi. Milczy o nich Wielka Rhetra oraz poprawka do niej, Arystoteles wprowadzenie eforów przypisuje królowi Teopompowi, który, wedle Plutarcha miał być też jednym z pomysłodawców owej poprawki. Od VI w. p.n.e. byli wybierani przez obywateli spośród ich grona (sposób głosowania znacznie utrudniał rzeczywisty wybór). Prawdopodobnie w jakimś związku z wojnami meseńskimi w ich ręce przeszła władza administracyjna, kierowanie polityką zagraniczną oraz sądownictwo. Mieli prawo zwoływania zgromadzenia ludowego, tak zwanej apelli i to do nich należało interpretowanie wyników jej głosowania. Przewodzili także geruzji. Po objęciu urzędu wypowiadali wojnę helotom, aby zabijanie przez krypteję było „legalne''. Urząd swój piastowali przez jeden rok. Po zakończeniu kadencji, ze swojej działalności składali sprawozdanie i w razie nadużyć mogli zostać pociągnięci do odpowiedzialności.
SJP.pl
Wikipedia
w starożytnej Sparcie: urząd, stanowisko efora; eforstwo
Eforat – w Sparcie instytucja reprezentująca, obok rady starszych, interesy oligarchii. Eforów było pięciu. Wybierano ich na okres jednego roku. Kontrolowali oni wszystkie instytucje w Sparcie. Również królów mogli zaskarżyć przed geruzją.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Rumunii; Eforie
SJP.pl
w starożytnej Sparcie: urząd, stanowisko efora; eforat
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Europejski Fundusz Rybacki
(1.2) = Europejski Fundusz Rozwoju
Wiktionary
Efraazja, Efraasia – nie zawsze uznawany za osobny rodzaj dinozaura z grupy prozauropodów.
Wikipedia
wojenna moneta z lichego srebra albo złota, bita głównie w Lipsku podczas wojny siedmioletniej przez Efraima Brenna, dzierżawcę pruskiej mennicy państwowej; efraimita
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. liter. imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) hist. etn. nazwa jednego z dawnych plemięemion Izraela
(2.2) hist. geogr. jeden z regionów Izraela w środkowej części tego kraju
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wojenna moneta z lichego srebra albo złota, bita głównie w Lipsku podczas wojny siedmioletniej przez Efraima Brenna, dzierżawcę pruskiej mennicy państwowej; efraim
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Efraima lub z nim związany
SJP.pl
SJP.pl
dawniej: włamanie, wyłamanie
SJP.pl
Efrat (hebr. אפרת) – samorząd lokalny i osiedle żydowskie położone w Dystrykcie Judei i Samarii, w zachodniej części Judei w Izraelu.
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Efrem, Efraim – imię męskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa Ephrayim oznaczającego „przynoszący dobry owoc”. W Starym Testamencie był synem Józefa i Asenat, twórcą jednego z plemion Izraela. Ogłoszono siedmiu świętych o tym imieniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Efrema lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. rzad. imię|polski|m., jedno z imion biblijnych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) bibl. geogr. niezidentyfikowane pasmo górskie w Palestynie
(2.2) bibl. geogr. warowne miasto po wschodniej stronie Jordanu, w pokoleniu Beniamina
Wiktionary
dawniej: bezczelność, arogancja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. bezczelność
SJP.pl
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) polit. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego
Wiktionary
w arabskich wierzeniach ludowych: zły duch, upiór; ifryt; afryt
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = polit. Europejski Fundusz Społeczny
Wiktionary
[czytaj: efta] (skrót od: ang. European Free Trade Association - Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu) międzynarodowa organizacja gospodarcza działająca od roku 1960; Efta
skrótowiec, rodzaj żeński lub nijaki
(1.1) skr. ekon. = European Free Trade Association → Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu
SJP.pl
Wiktionary
1. molekularne przemieszczanie się gazu
2. wylew, np. magmy, lawy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. wylew
(1.2) fiz. wypływ gazu lub cieczy przez bardzo mały otwór;
(1.3) geol. spokojny wylew lawy na powierzchnię;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie zmieniające energię potencjalną ciśnienia cieczy w energię kinetyczną
SJP.pl
tyczący się efuzji
SJP.pl
1. przymiotnik od: efuzja;
2. skała efuzywna - skała pochodzenia wulkanicznego; skała wylewna
SJP.pl
przymiotnik od: FWP (Fundusz Wczasów Pracowniczych); FWP-owski
SJP.pl
stadium larwalne meduzy; efira
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. postać larwalna meduzy powstała w wyniku strobilizacji;
Efyra (łac. ephira) – larwalne, wolnopływające stadium rozwojowe meduzy krążkopławów (scyfomeduza). Efyry powstają poprzez kolejne odrywanie się od ciała polipa w procesie strobilizacji, polegającej na poprzecznym podziale jego ciała. Następnie rozwijają się w młode meduzy, aż w końcu staną się dorosłymi osobnikami. Odżywia się głównie pierwotniakami i planktonem. Symetryczne ciało składa się z 4 lub 8 płatów wyraźnie powycinanych na brzegach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia