Śmaki

potocznie: bliżej nieokreślony, jakiś; siaki


Źródła:

SJP.pl

Śmiadowo

Śmiadowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo, przy drodze krajowej nr 20 Stargard - Szczecinek - Gdynia. Osada sąsiaduje z jeziorem o tej samej nazwie.

W pobliżu wsi wznoszą się ruiny fortyfikacji Wału Pomorskiego – Góra Śmiadowska.


Źródła:

Wikipedia

Śmianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|śmiać.


Źródła:

Wiktionary

Śmiara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. pokora


Źródła:

Wiktionary

Śmiardnąć

potocznie: zaczynać wydawać brzydki zapach, stawać się cuchnącym; śmierdnąć


Źródła:

SJP.pl

Śmiardowo

Śmiardowo (niem. Schmirdtkeim) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś jest siedzibą sołectwa Śmiardowo, w którego skład wchodzą również miejscowości Pasławki i Chełmiec.


Źródła:

Wikipedia

Śmiarowski

nazwisko


Śmiarowski – polskie nazwisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiatek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zmiotka


Źródła:

Wiktionary

Śmiałek

człowiek odważny, umiejący pokonać strach, zdecydowany; zuch, odważniak, chojrak, junak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś odważny, kto się niczego nie boi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) bot. nazwa systematyczna|Deschampsia|P. Beauv.|ref=tak. rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych (nazwa systematyczna|Poaceae|ref=tak.)

 (2.2) bot. roślina z rodzaju śmiałków (2.1)


Śmiałek (Deschampsia P. Beauv.) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 62 gatunki. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach (włącznie z Antarktydą – śmiałek antarktyczny D. antarctica jest najdalej na południe rosnącą rośliną kwiatową), przy czym najbardziej zróżnicowane są w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej. Do flory Polski należą dwa gatunki: śmiałek darniowy D. caespitosa i śmiałek szczeciniasty D. setacea. Zaliczany tu śmiałek pogięty (jako D. flexuosa) współcześnie klasyfikowany jest w osobnym rodzaju Avenella jako Avenella flexuosa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiałkowski

nazwisko


Śmiałkowski (forma żeńska: Śmiałkowska; liczba mnoga: Śmiałkowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 985 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1153 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa śmiały i jest najbardziej rozpowszechnione w centralnej, południowej i północno-zachodniej Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiało

przysłówek

 (1.1) w sposób pewny, bez obawy, bez wątpliwości

 (1.2) podejmując ryzyko


Źródła:

Wiktionary

Śmiałość

odwaga


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odwaga, pewność siebie

 (1.2) cecha śmiałego czynu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmiałowski

nazwisko


Śmiałowski (forma żeńska: Śmiałowska; liczba mnoga: Śmiałowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 403 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 465 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa śmiały i jest najbardziej rozpowszechnione w centralnej i południowej Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiały

1. odważny, nietracący pewności siebie, nielękający się niebezpieczeństw;
2. świadczący o czyjejś odwadze, pewności siebie;
3. wykonany z rozmachem, przekraczający to, co jest powszechnie znane


przymiotnik

 (1.1) książk. odważny, lubiący podejmować ryzyko

 (1.2) książk. pewny siebie, czujący się swobodnie w kontaktach z ludźmi

 (1.3) książk. charakterystyczny dla człowieka pewnego siebie

 (1.4) książk. świadczący o czyjejś odwadze, skłonności do ryzyka

 (1.5) książk. nowatorski, przekraczający to, co przyjęte, akceptowane

 (1.6) książk. o zachowaniu, obyczajach: prowokujący, ocierający się o zgorszenie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) człowiek cechujący się śmiałością

forma czasownika.

 (3.1) 3. os. lm. nmos. przesz. od: śmiać



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmich

gwarowo śmiech


Źródła:

SJP.pl

Śmichy-Chichy

potocznie: robienie sobie żartów z kogoś lub czegoś; wykpiwanie


związek frazeologiczny

 (1.1) pot. kpiny, żarty, śmianie się z dowolnego powodu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmieć

ważyć się, mieć czelność


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) coś do wyrzucenia, odpadek

 (1.2) pot. przen. rzecz bezwartościowa

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. pejor. grub. człowiek bez zasad, godny pogardy

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (3.1) mieć odwagę, śmiałość

forma czasownika.

 (4.1) 2. os. lp. rozk. od: śmiecić


Filmy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiecenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|śmiecić.


Źródła:

Wiktionary

Śmiech

1. dźwięki wydawane przez człowieka, który śmieje się, jest rozbawiony;
2. wyśmiewanie się


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) charakterystyczny dźwięk i grymas twarzy wydawany przez człowieka, gdy jest mu wesoło

 (1.2) szydzenie z czegoś lub kogoś

 (1.3) odgłos zwierząt przypominający śmiech (1.1)


Śmiech – w fizjologii wyraz twarzy, w psychiatrii i psychologii afekt, który jest ekspresją emocji i nastrojów; powstaje przez napięcie mięśni przede wszystkim w okolicach kącików ust, lecz również wokół oczu i opróżnianiu powietrza z płuc. Śmiech jest u ludzi jednym z przejawów radości lub szczęścia, może być jednak również niekontrolowanym przejawem strachu, albo służyć do wykluczania innych przez wyśmiewanie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiechać

potocznie: śmiać się głośno z kogoś lub czegoś


Źródła:

SJP.pl

Śmiecheń

Śmiecheń – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Biała.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Źródła:

Wikipedia

Śmiechnąć

potocznie: zaśmiać się głośno z kogoś lub czegoś


Źródła:

SJP.pl

Śmiechoterapia

terapia przy zastosowaniu śmiechu; leczenie śmiechem


Źródła:

SJP.pl

Śmiechowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Śmiechowo

mięsień śmiechowy - jeden z mięśni twarzy


Śmiechowo (kaszb. Smiechòwò, niem. Schmechau) – od 1961 dzielnica Wejherowa. Duże osiedle domków jednorodzinnych, obecnie budowane są budynki wielorodzinne. Dzieli się na dwa osiedla: Śmiechowo – Północ i Śmiechowo – Południe, oddzielone od siebie drogą krajową nr 6 oraz torami kolejowymi. W latach 1956–1961 w granicach Redy.

W Śmiechowie znajduje się przystanek trójmiejskiej SKM – Wejherowo Śmiechowo


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiechowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Śmiechowy

mięsień śmiechowy - jeden z mięśni twarzy


Źródła:

SJP.pl

Śmiechy

1. dźwięki wydawane przez człowieka, który śmieje się, jest rozbawiony;
2. wyśmiewanie się


Źródła:

SJP.pl

Śmieci

zaśmiecać, brudzić, zanieczyszczać


Odpady, śmieci – substancje i przedmioty, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest zobowiązany. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w wyroku z dnia 18.12.2019 r. (znak IV SA/Po 630/19) zwrócił uwagę, że definicja odpadów opiera się na znanej od dawna w prawie unijnym i polskim „triadzie”: odpadem jest każda substancja lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do pozbycia się jest obowiązany. Pojęcie odpadu nie wyłącza substancji i przedmiotów, które nadają się do dalszego gospodarczego wykorzystania, odpadami są także materiały podlegające ponownemu gospodarczemu wykorzystaniu przez nabywcę, posiadają dla niego określoną wartość gospodarczą, rynkową. Dla zakwalifikowania danej substancji lub przedmiotu jako odpadu, nie ma znaczenia wola, świadomość nabywcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmieciara

potocznie: samochód do wywozu śmieci


Źródła:

SJP.pl

Śmieciarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mot. pojazd służący do wywożenia śmieci, odpadów;


Śmieciarka – należący do grupy pojazdów komunalnych samochód specjalny zbudowany zazwyczaj na podwoziu samochodu ciężarowego. Przystosowany jest do zbiórki odpadów komunalnych i wywozu ich na miejsce składowania (wysypisko śmieci) lub utylizacji. Cechą charakterystyczną śmieciarki jest urządzenie załadunkowe umożliwiające wysypywanie odpadów do skrzyni ładunkowej bezpośrednio z pojemników dostosowanych do tego urządzenia oraz zgniatarka, pozwalająca pomieścić więcej odpadów przy tej samej pojemności pojazdu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Śmieciarkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z śmieciarką, dotyczący śmieciarki


Źródła:

Wiktionary

Śmieciarski

przymiotnik od: śmieciarz


Źródła:

SJP.pl

Śmieciarz

osoba utrzymująca się ze zbierania śmieci na śmietnikach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pracownik zajmujący się bezpośrednio wywozem śmieci

 (1.2) pot. człowiek niechlujny

 (1.3) pot. ktoś gromadzący rzeczy niepotrzebne

 (1.4) pogard. osoba przeszukująca śmieci



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiecić

zaśmiecać, brudzić, zanieczyszczać


czasownik

 (1.1) wyrzucać śmieci w miejscu nieprzeznaczonym do tego

 (1.2) rozrzucać rzeczy, robić bałagan


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmiecie

przestarzałe: śmieć (rzecz zużyta lub bez wartości)


rzeczownik zbiorowy, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. śmieci, odpadki

forma rzeczownika.

 (2.1) M. i W. lm. od: śmieć

forma czasownika.

 (3.1) 2. os. lm. ter. oznajm. od: śmieć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmieciobus

potocznie: śmieciarka


Źródła:

SJP.pl

Śmieciomat

automat do odbioru pustych puszek i plastikowych butelek w zamian za kupony do wykorzystania w sklepie; ekomat


Źródła:

SJP.pl

Śmieciowisko

dawniej: śmietnisko


Źródła:

SJP.pl

Śmieciówka

potocznie: umowa śmieciowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. krótkookresowa umowa cywilnoprawna o zatrudnienie za najniższą możliwą stawkę

 (1.2) kulin. pot. improwizowana zupa ze wszystkiego, co ma się pod ręką w kuchni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmieciowy

1. śmieć;
2. umowa śmieciowa - umowa cywilnoprawna zawierana pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, głównie w celu ominięcia przepisów prawa pracy


przymiotnik

 (1.1) przym. od śmieć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmieciuch

potocznie: bałaganiarz, niechluj, flejtuch


Źródła:

SJP.pl

Śmieciuchówka

wieś w Polsce


Śmieciuchówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Przerośl.

Wieś królewska starostwa niegrodowego przeroskiego położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmieciuszek

niewielki ptak osiadły z rodziny skowronków, o szaroziemistym upierzeniu, z charakterystycznym, szczeciniastym czubkiem na głowie, występujący w Eurazji oraz w północnej Afryce (w Polsce objęty ochroną); dzierlatka; pośmieciuszka


Źródła:

SJP.pl

Śmieciuszka

niewielki ptak osiadły z rodziny skowronków, o szaroziemistym upierzeniu, z charakterystycznym, szczeciniastym czubkiem na głowie, występujący w Eurazji oraz w północnej Afryce (w Polsce objęty ochroną); dzierlatka; pośmieciuszka


Dzierlatka (zwyczajna), śmieciuszka, pośmieciuszka (Galerida cristata) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmieja


Źródła:

Wikipedia

Śmiejek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Śmielej

stopień wyższy od przysłówka: śmiało


Źródła:

SJP.pl

Śmielszy

stopień wyższy od przymiotnika: śmiały; bardziej śmiały


Źródła:

SJP.pl

Śmienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|śmieć.


Źródła:

Wiktionary

Śmierć

zakończenie funkcji życiowych organizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. fizj. trwałe ustanie procesów życiowych lub aktywności;

 (1.2) mit. etn. szt. personifikacja śmierci (1.1), często przedstawiana jako szkielet z kosą


Śmierć (łac. mors, exitus letalis) – stan charakteryzujący się ustaniem oznak życia, spowodowany nieodwracalnym zachwianiem równowagi funkcjonalnej i załamaniem wewnętrznej organizacji ustroju. Do zjawisk, które doprowadzają do stanu śmierci, zalicza się m.in. starzenie się, drapieżnictwo, niedożywienie, choroba, samobójstwo, zabójstwo lub odwodnienie. Ciała martwych organizmów zaczynają rozkładać się po krótkim czasie od momentu śmierci.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiercionośny

niosący śmierć; zabójczy; śmiertelny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) powodujący lub mogący spowodować czyjąś śmierć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmierciożerca

zwolennik Voldemorta w uniwersum Harry'ego Pottera, stworzonym przez pisarkę J.K. Rowling w 1997 roku


Ten artykuł dotyczy fikcyjnych postaci, czyli pierwszoplanowych, drugoplanowych i epizodycznych bohaterów cyklu Joanne K. Rowling Harry Potter.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmierdnąć

potocznie: zaczynać wydawać brzydki zapach, stawać się cuchnącym; śmiardnąć


Źródła:

SJP.pl

Śmierdolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|śmierdolić.


Źródła:

Wiktionary

Śmierdolić

czasownik nieprzechodni

 (1.1) żart. brzydko pachnieć, śmierdzieć


Źródła:

Wiktionary

Śmierdzący

wydzielać, wydawać bardzo nieprzyjemną, przykrą, odrażającą woń; cuchnąć


forma czasownika.

 (1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: śmierdzieć

przymiotnik jakościowy

 (2.1) taki, który śmierdzi, cuchnie

 (2.2) przen. nieuczciwy, nielegalny

 (2.3) przen. odpychający, wzbudzający czyjąś pogardę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmierdzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|śmierdzieć.


Źródła:

Wiktionary

Śmierdzić

dawniej: śmierdzieć


Źródła:

SJP.pl

Śmierdzieć

wydzielać, wydawać bardzo nieprzyjemną, przykrą, odrażającą woń; cuchnąć


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) wydzielać nieprzyjemny zapach

 (1.2) o sprawach: wydawać się podejrzanymi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmierdziel

1. ssak drapieżny z rodziny łasicowatych, zwierzę znane ze swojego mechanizmu obronnego, polegającego na wystrzykiwaniu cuchnącej cieczy; skunks;
2. wyzwisko kierowane zwłaszcza do osób o nieprzyjemnym zapachu


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. zob. skunks.

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. posp. człowiek, który cuchnie i odrażająco wygląda

 (2.2) pot. pogard. ktoś, do kogo odczuwa się pogardę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmierdzielka

śmierdziel (wyzwisko)


Źródła:

SJP.pl

Śmierdziuch

człowiek, od którego cuchnie; śmierdziel


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. człowiek budzący odrazę swoim wyglądem i zapachem

 (1.2) lwów. smarkacz


Patrz:śmierdziuch

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmierdziucha

człowiek, od którego cuchnie; śmierdziel


Patrz:śmierdziuch

Źródła:

SJP.pl

Śmierdziul

wyzwisko kierowane zwłaszcza do osób o nieprzyjemnym zapachu; śmierdziel, śmierdziuch


Źródła:

SJP.pl

Śmierdziuszek

zdrobniale i żartobliwie o nieładnie pachnącej osobie


Źródła:

SJP.pl

Śmierdziuszka

zdrobniale i żartobliwie o nieładnie pachnącej osobie


Źródła:

SJP.pl

Śmierguśnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. uczestnik śmiergustów, ludowych psot w lany poniedziałek


Źródła:

Wiktionary

Śmiergusty

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) etn. ludowy zwyczaj psocenia w lany poniedziałek


Źródła:

Wiktionary

Śmierny

przymiotnik

 (1.1) stpol. pokorny i łagodny


Źródła:

Wiktionary

Śmiertek

śmiertek mrówczyn - gatunek pająka z rodziny ślizgunowatych


Śmiertek (Thanatus) – rodzaj pająków z rodziny ślizgunowatych. Kosmopolityczny. Obejmuje 94 opisane gatunki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiertelniczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta śmiertelna, musząca kiedyś umrzeć


Źródła:

Wiktionary

Śmiertelnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób powodujący śmierć lub prowadzący do niej

 (1.2) stanowiąc oznakę śmierci

 (1.3) do granic wytrzymałości


Źródła:

Wiktionary

Śmiertelniej

rzadki stopień wyższy od przysłówka: śmiertelnie


Źródła:

SJP.pl

Śmiertelniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: śmiertelny


Źródła:

SJP.pl

Śmiertelnik

człowiek jako istota śmiertelna; śmiertelny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. istota śmiertelna, jaką jest człowiek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmiertelność

stosunek liczby zgonów do liczby ludności bądź do liczby zachorowań na daną chorobę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) demogr. stosunek liczby zgonów do liczby ludności bądź do liczby zachorowań na daną chorobę

 (1.2) podleganie śmierci; cecha tego, co zawsze kiedyś umiera


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiertelny

człowiek jako istota śmiertelna; śmiertelnik


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który zabija, przynoszący śmierć (realnie lub potencjalnie)

 (1.2) taki, który może umrzeć, który kiedyś umrze

 (1.3) odnoszący się do śmierci, zapowiadający śmierć, związany z momentem umierania

przymiotnik jakościowy

 (2.1) trudny do zniesienia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) człowiek jako istota podlegająca śmierci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmiertka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. personifikacja śmierci


Marzanna, Marzana, Marena, Morana, Morena, Mora, Śmierć, Śmiercicha, Śmiertka, Śmierztecka, Marzaniok, Zmora – słowiańska bogini zimy i śmierci, a także odrodzenia.

Imię bogini wywodzone jest z praindoeuropejskiego rdzenia *mar-, *mor-, oznaczającego śmierć. Słowacka forma teonimu Ma(r)muriena sugeruje ewentualne związki z Marsem (Marmorem, Mamersem, Mamuriusem Veturiusem). Śmierć Marzanny wraz z końcem zimy przeciwstawia ją symbolizującemu wiosnę Jaryle, który rodził się wraz z nadejściem wiosny.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Śmierzyć

dawniej: uśmierzać;
1. łagodzić, uspokajać, koić;
2. poskramiać, tłumić


Źródła:

SJP.pl

Śmieszek

1. zdrobnienie od: śmiech;
2. żart, kpina


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba rozweselająca innych

 (1.2) psotnik


Śmieszek – część miasta Żory, położona nad Rudą w rejonie ulicy 11 Listopada, na wschód od centrum Żor, w pobliżu jeziora Śmieszek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmieszka

1. potocznie: kobieta lubiąca się śmiać, mająca skłonność do żartów; chichotka;
2. mewa śmieszka - gatunek ptaka wodnego z rodziny mewowatych, wydający głos podobny do chichotu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Larus ridibundus|ref=tak., pospolity gatunek mewy;

 (1.2) herp. nazwa systematyczna|Rana ridibunda|ref=tak., żaba występująca w Polsce;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmieszkować

potocznie: naśmiewać się z kogoś lub czegoś


Źródła:

SJP.pl

Śmieszkowatość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest śmieszkowate; cecha tych, którzy są śmieszkowaci


Źródła:

Wiktionary

Śmieszkowo

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3

Źródła:

Wikipedia

Śmieszkowy

śmieszek


Patrz:śmieszek

Źródła:

SJP.pl

Śmiesznie

przysłówek sposobu

 (1.1) wywołując śmiech, wesołość

 (1.2) w sposób tak odległy od normy, by zwracać uwagę

 (1.3) pogard. nie tak, jak należy oczekiwać


Źródła:

Wiktionary

Śmieszniej

stopień wyższy od przysłówka: śmiesznie


Źródła:

SJP.pl

Śmieszniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: śmieszny


Źródła:

SJP.pl

Śmieszność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest śmieszne; cecha tych, którzy są śmieszni


Śmieszność − francuski film kostiumowy z 1996.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Śmiesznostka

śmieszna rzecz lub sytuacja


Źródła:

SJP.pl

Śmieszny

1. wywołujący śmiech; zabawny;
2. wywołujący drwiny;
3. niepoważny


przymiotnik

 (1.1) wywołujący śmiech

 (1.2) oryginalny, dziwny

 (1.3) pejor. zupełnie rozmijający się z oczekiwaniami

 (1.4) pot. niewielki, mało znaczący

 (1.5) pejor. nie dający się potraktować poważnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmieszyć

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) wywoływać śmiech, wzbudzać czyjąś wesołość


Źródła:

Wiktionary

Śmietana

ukwaszony tłuszcz mleczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. ukwaszony tłuszcz mleczny; gęsty biały płyn otrzymywany z mleka

 (1.2) pot. porcja, np. butelka śmietany (1.1)


Śmietana (śmietana kwaśna, śmietana ukwaszona) – spożywczy produkt nabiałowy, otrzymywany ze śmietanki (śmietany słodkiej), która pochodzi z warstwy górnej odwirowanego mleka pełnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmietanczarnia

1. zakład produkujący śmietanę;
2. miejsce sprzedaży śmietany


Źródła:

SJP.pl

Śmietanka

1. słodka śmietana;
2. towarzyska elita;
3. rodzaj kosmetyku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: śmietana

 (1.2) spoż. nieukwaszony tłuszcz mleczny; gęsty biały płyn otrzymywany z mleka

 (1.3) kosmet. kosmetyk w formie białej emulsji

 (1.4) przen. zob. śmietanka towarzyska.


Śmietanka – produkt mleczny otrzymywany w procesie odwirowywania mleka. Stanowi półprodukt przy wytwarzaniu wielu produktów mlecznych np. śmietany, masła śmietankowego, lodów śmietankowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmietankowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) biochem. proces starzenia się emulsji poprzez rozdzielanie się jej składników


Źródła:

Wiktionary

Śmietankówka

rzeczownik, rodzaj żeński, męski

 (1.1) kulin. likier na bazie śmietanki


Źródła:

Wiktionary

Śmietankowy

1. zrobiony ze śmietanki, przyprawiony śmietanką;
2. podobny kolorem do śmietanki; jasnokremowy


przymiotnik

 (1.1) przygotowany ze śmietanki

 (1.2) w kolorze śmietanki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmietanowiec

potocznie: ciasto z bitą śmietaną


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. ciasto z bitą śmietaną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmietanowy

przymiotnik od: śmietana


przymiotnik

 (1.1) zawierający śmietanę, przyrządzony na bazie śmietany

 (1.2) podobny do śmietany, taki jak śmietana


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmietański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Śmietka

owad z rzędu muchówek, którego larwy żyją w gnijących lub żywych roślinach


Źródła:

SJP.pl

Śmietki

owad z rzędu muchówek, którego larwy żyją w gnijących lub żywych roślinach


Śmietki (dawniej niem. Schnittken, Małe Faszcze) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Nazwa miejscowości pochodzi od "leśnych śmieci", dzikich zarośli na których powstała.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmietkowate

o cechach śmietkowatych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Śmietkowaty

o cechach śmietkowatych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Śmietnik

zbiornik na śmieci; miejsce, gdzie wyrzuca się śmieci


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kubeł, pojemnik na śmieci

 (1.2) kontener lub pawilon, w którym stoją kubły na śmieci przygotowane do opróżnienia

 (1.3) pot. bałagan, nieporządek


Śmietnik (ok. 465 m) – niewielkie, skaliste wzniesienie w miejscowości Smoleń w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Pilica. Znajduje się wśród pól uprawnych, w lewych zboczach Doliny Wodącej, w odległości około 280 m na zachód od drogi wojewódzkiej nr 794. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmietnikowy

przymiotnik od: śmietnik


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z śmietnikiem, dotyczący śmietnika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmietnisko

miejsce, gdzie wyrzuca się śmieci; wysypisko śmieci, śmieciowisko (dawniej)


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pozostawione przez kogoś śmieci, dzikie wysypisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmietniskowy

przymiotnik od: śmietnisko


Źródła:

SJP.pl

Śmietonka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. śmietana


Źródła:

Wiktionary

Śmiga

1. skrzydło wiatraka
2. gwarowo:
a) ruchome ramię żurawia przy studni
b) w wyrażeniu: na śmigę - na ukos, ukośnie
3. przestarzale: węgielnica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) góry. pot. narzędzie dekarskie umożliwiające odwzorowanie kąta, na jaki należy dociąć blachę niblerem

forma czasownika.

 (2.1) 3 os. lp. od: śmigać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmigać

1. szybko przemieszczać się; przelatywać, pędzić;
2. przenośnie: sięgać wysoko w górę; wznosić się;
3. przenośnie: szybko rosnąć;
4. potocznie: wykonywać czymś szybkie ruchy; machać;
5. potocznie: iść gdzieś prędko lub wychodzić skądś szybko


czasownik nieprzechodni

 (1.1) pot. szybko poruszać się

 (1.2) pot. dobrze działać, sprawnie funkcjonować

 (1.3) gwara więzienna biec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmigacz

1. mały ptak z rodziny kolibrowatych;
2. w fantastyce: szybki pojazd poruszający się nad powierzchnią


Śmigacz (Eupetomena macroura) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Zręczny lotnik, często przemieszcza się lotem ślizgowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|śmigać.


Źródła:

Wiktionary

Śmigasiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Śmigiel

miasto w Polsce


Śmigiel (niem. Schmiegel) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Śmigiel. Nazywane jest miastem wiatraków ze względu na dawne tradycje młynarskie oraz sprzyjające warunki, dzięki którym, zgodnie z legendą, niegdyś w Śmiglu stało niemal 100 wiatraków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmigielski

Śmigiel



Patrz:Śmigiel

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmigiełko

zdrobnienie od: śmigło


Źródła:

SJP.pl

Śmiglanin

mieszkaniec Śmigla (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Śmiglanka

mieszkanka Śmigla (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Śmiglej

stopień wyższy od przysłówków: śmigło, śmigle


Źródła:

SJP.pl

Śmiglejszy

stopień wyższy od przymiotnika: śmigły


Źródła:

SJP.pl

Śmignąć

1. szybko przemieszczać się; przelecieć;
2. przenośnie: sięgnąć wysoko w górę; wznieść się;
3. przenośnie: szybko urosnąć;
4. potocznie: wykonać czymś szybki ruch; machnąć;
5. potocznie: pójść gdzieś prędko lub wyjść skądś szybko


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. śmigać)

 (1.1) dokonany od|śmigać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmignica

broń palna wielolufowa, używana w XVI i XVII wieku; organki


Źródła:

SJP.pl

Śmigownica

Falkonet (półfalkon, sokolik) – niewielkie bezkomorowe działo o długiej lufie, rodzaj artyleryjskiej broni odprzodowej używanej w XVI i XVII wieku.


Źródła:

Wikipedia

Śmigus

zwyczaj polewania wodą w poniedziałek wielkanocny; dyngus; śmigus-dyngus


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Kraków. gw-pl|Warszawa. śmigus-dyngus


Śmigus – dawny zwyczaj pogański, który w średniowieczu zaczął być bardzo zbieżny z dyngusem (innym podobnym zwyczajem). Jego współczesną kontynuacją jest oblewanie się wodą, smaganie gałązkami, gaik i zwyczaje związane z palmami wielkanocnym. Współcześnie wyraz „śmigus” może oznaczać:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmigus-Dyngus

zwyczaj polewania wodą w poniedziałek wielkanocny; dyngus; śmigus


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) etn. zwyczaj oblewania innych wodą w poniedziałek wielkanocny;

 (1.2) zob. lany poniedziałek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmigusówka

1. potocznie: psikawka w kształcie wielkanocnego jajka, używana w lany poniedziałek; dyngusówka;
2. dawniej: pachnąca woda przyrządzona na śmigus


Źródła:

SJP.pl

Śmigusowy

przymiotnik od: śmigus


Źródła:

SJP.pl

Śmigło

1. element służący do napędu samolotu lub helikoptera;
2. rodzaj mieszadła wirnikowego;
3. urządzenie wykorzystywane jako napęd w elektrowniach wiatrowych lub wiatrakach


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. skręcony element konstrukcyjny zamontowany na obrotowej osi, wprawiający w ruch powietrze;

 (1.2) techn. podobny do śmigła (1.1) element wiatraków i elektrowni wiatrowych wprawiany w ruch obrotowy przez wiatr

 (1.3) techn. mieszadło wirnikowe napędzane mechanicznie


Śmigło – urządzenie napędowe, przetwarzające energię w postaci momentu obrotowego na pracę ciągu. Zamiana ta jest efektem oddziaływania śmigła na ośrodek go opływający (w zastosowaniach lotniczych – powietrze). Po raz pierwszy zostało użyte jako śruba okrętowa do napędzania statków, a począwszy od 1903 roku służy do napędu statków powietrznych (do napędu sterowców szkieletowych od 1900 roku).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Śmigłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co śmigłe


Źródła:

Wiktionary

Śmigłowcowiec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mar. wojsk. klasa okrętów, których podstawową cechą jest przystosowanie do bazowania na nich śmigłowców; określenie to nie obejmuje okrętów przenoszących 1-2 śmigłowce, jako uzupełnienie innego uzbrojenia;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Śmigłowcowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z śmigłowcem, dotyczący śmigłowca

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) przynależny śmigłowcowi, będący jego częścią


Źródła:

Wiktionary

Śmigłowiec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lotn. statek powietrzny z wirnikiem umieszczonym nad kadłubem, poruszającym się w płaszczyźnie równoległej do ziemi


Śmigłowiec (również helikopter; od gr. héliks, D. hélikos – skręcony; pterón – skrzydło) – statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna), rodzaj wiropłatu, wytwarzający siłę nośną w wyniku oddziaływania powietrza na jeden lub więcej wirników nośnych, napędzanych silnikiem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Śmigłowy

przymiotnik od: śmigło


przymiotnik relacyjny

 (1.1) wyposażony w śmigło


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śmigły

1. poruszający się szybko i zwinnie; rychły, prędki;
2. odbywający się w szybkim tempie;
3. wysoki, smukły



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Śmiyngus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. etn. śmigus-dyngus


Źródła:

Wiktionary

Śmiyrgus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. etn. śmigus-dyngus


Źródła:

Wiktionary

Śmiłów


Źródła:

Wikipedia

Śmiłowice

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 4, w tym 2 podstawowe

Źródła:

Wikipedia

Śmiłowo

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 6

Źródła:

Wikipedia

Śmiłowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Śmo

słowo używane w języku potocznym, zwykle ze słowem "to", oznaczające coś, czego nie chcemy lub nie potrafimy opisać (np. Bo to, bo śmo, bo tamto, ty to zawsze masz jakiś problem!)


Źródła:

SJP.pl