Wąbiewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Kamieniec.
Miejscowość była opisywana pod różnymi nazwami. W 1303 wzmiankowano ją jako Wambow, a opis dotyczył sprzedaży nieruchomości przez Unisława i Jana z Goździchowa wraz z Wojciechem Ślepym z Kamieńca na rzecz Szymona, plebana ze Zbąszynia. W 1387 używano nazwy Wambowo, a rok później Wanbowo, a wzmianka znajdowała się w aktach sądowych. Używano później też nazw Wambiewo i ostatecznej, Wąbiewo.
Wikipedia
Wąbnice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Krośnice, 178 m n.p.m. na północny wschód od wsi Wierzchowice.
Wikipedia
przymiotnik od: Wąbrzeźno
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Wąbrzeźna, związany z Wąbrzeźnem
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Wąbrzeźna
SJP.pl
mieszkanka Wąbrzeźna
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie kujawsko-pomorskim;
Wąbrzeźno (niem. Frideck lub Briesen) – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, siedziba powiatu wąbrzeskiego, gminy wiejskiej Ryńsk i gminy miejskiej Wąbrzeźno.
Według danych GUS z 31 grudnia 2023 roku Wąbrzeźno liczyło 12 892 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. wciągać nosem jakiś zapach;
2. potocznie: narkotyzować się, wdychając odurzające opary kleju lub rozpuszczalnika
czasownik przechodni niedokonany (dk. powąchać)
(1.1) badać zapach nozdrzami
SJP.pl
Wiktionary
środowiskowo:
1. osoba wdychająca substancje odurzające;
2. osoba rozpoznająca zapachy w przemyśle perfumeryjnym
SJP.pl
potocznie:
1. mężczyzna o długich, dużych wąsach; wąsal, wąsacz;
2. w gwarze wędkarskiej: sum
SJP.pl
potocznie: wąsy; wąchy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wąchać.
Wiktionary
1. wciągać nosem jakiś zapach;
2. potocznie: narkotyzować się, wdychając odurzające opary kleju lub rozpuszczalnika
SJP.pl
mieszkaniec Wąchocka (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wąchocka (miasta w Polsce)
SJP.pl
miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim;
Wąchock – miasto w woj. świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Wąchock.
Według danych z 1 stycznia 2018 Wąchock liczył 2795 mieszkańców.
Wąchock był miastem klasztoru cystersów wąchockich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku. Wąchock jest członkiem stowarzyszenia Unia Miasteczek Polskich.
Wąchock jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Floriana w Wąchocku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Wąchock
przymiotnik
(1.1) dotyczący Wąchocka, związany z Wąchockiem
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: wąsy; wąchale
SJP.pl
inaczej: wądół (długa dolina o stromych zboczach, zwykle gęsto zarośniętych, i o płaskim, podmokłym dnie); jar
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. wąwóz
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj korala morskiego z rzędu madreporowców; labiryntnica, meandryna
SJP.pl
1. wąska, głęboka dolina o podmokłym dnie;
2. zagłębienie w nawierzchni drogi; wybój; wykrot
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. głęboka dolina z podmokłym dnem
(1.2) przest. dół, rów
Wądół – forma ukształtowania powierzchni ziemi: niewielka dolina o płaskim i zwykle podmokłym dnie oraz stromych zboczach, odwadniana okresowo. Powstaje w wyniku przeobrażenia debrzy lub doliny wciosowej w wyniku akumulacji osadów na ich dnie. Zwykle jest to następstwem wylesienia. Pokryte tylko darnią zbocza spełzają ku dnu wądołu. Forma często spotykana w Karpatach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: wądół
1 miejscowość w Polsce:
1 część miasta w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Wądroże, Wądroże Małe, Wądroże Wielkie
SJP.pl
wągr;
1. pęcherzykowata postać larwalna niektórych gatunków tasiemca wywołująca niebezpieczną chorobę - wągrzycę; cysticerkus
2. gromadząca się w porach ciemna grudka utworzona z wydzieliny gruczołów łojowych i obumarłych komórek naskórka; zaskórnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. kosmet. pierwotny wykwit skórny powstały na skutek zablokowania gruczołu łojowego, zastoju łoju i rogowacenia ujścia mieszków włosowych
(1.2) zool. postać larwy tasiemców, składająca się z główki z haczykami lub przyssawkami, zanurzonej w pęcherzyku wypełnionym płynem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ostra, zwykle śmiertelna choroba zakaźna zwierząt wywoływana przez bakterię - laseczkę wąglika, przenoszona na ludzi, objawiająca się m.in. czarnymi strupami w miejscu zakażenia, bólami głowy i gorączką; antraks, czarna krosta, karbunkuł (dawniej)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. wet. ostra bakteryjna choroba zakaźna, zwłaszcza bydła, owiec i koni;
Wąglik (łac. anthrax) – choroba zakaźna, zaraźliwa, wywoływana przez Gram-dodatnią bakterię nazywaną laseczką wąglika (Bacillus anthracis). Znany już od czasów starożytnych, występuje na całym świecie. Wąglik występuje najczęściej u bydła, koni, owiec i kóz. Świnie rzadko chorują. Psy cechuje znaczna odporność. Ptaki są niewrażliwe na zakażenia naturalne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wąglikowice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Wąglëkòjce) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna na obrzeżach Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego. Miejscowość znajduje się na turystycznym Szlaku Kamiennych Kręgów. Miejscowość leży na skraju Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego.
Wikipedia
przymiotnik od: wąglik
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wąglikiem, dotyczący wąglika
SJP.pl
Wiktionary
Wąglin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gomunice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań z 2011 określił liczbę ludności mieszkańców wisi na 141 osób, z czego 48,9% to kobiety a 51,5% to mężczyźni.
Wikipedia
Wąglów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Stąporków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wawrzyńca w Niekłaniu Wielkim.
Wikipedia
wągier;
1. pęcherzykowata postać larwalna niektórych gatunków tasiemca wywołująca niebezpieczną chorobę - wągrzycę; cysticerkus
2. gromadząca się w porach ciemna grudka utworzona z wydzieliny gruczołów łojowych i obumarłych komórek naskórka; zaskórnik
SJP.pl
Wikipedia
stawać się wągrowatym
SJP.pl
1. mający wągry (zaskórniki), pokryty wągrami;
2. zawierający wągry (larwy)
SJP.pl
mieszkaniec Wągrowca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wągrowca
(1.2) osoba pochodząca z Wągrowca, urodzona w Wągrowcu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Wągrowca
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wągrowca
(1.2) kobieta pochodząca z Wągrowca, urodzona w Wągrowcu
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie wielkopolskim;
Wągrowiec (niem. Wongrowitz, w latach 1941–1945 Eichenbrück) – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w dolinie rzek Nielby i Wełny, siedziba powiatu wągrowieckiego.
Według danych GUS na 1 stycznia 2023 miasto miało 25 457 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Wągrowiec
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Wągrowca, związany z Wągrowcem
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: rodzaj włókniaka z niewyraźnymi włóknami
SJP.pl
choroba pasożytnicza zwierząt i człowieka wywołana przez pęcherzykowatą larwalną postać niektórych tasiemców, zwaną wągrem; cysticerkoza; cystycerkoza
Wągrzyca, cysticerkoza (łac. cysticercosis) – pasożytnicza choroba odzwierzęca przewodu pokarmowego, wywoływana przez larwę tasiemca uzbrojonego (Taenia solium) – onkosferę, która w organizmie człowieka przekształca się wągra (cysticerkus, łac. cysticercus).
SJP.pl
Wikipedia
Wąkrota (Hydrocotyle L.) – rodzaj roślin z rodziny araliowatych (Araliaceae). W dawniejszych systemach klasyfikacyjnych okrytonasiennych rodzaj ten włączany był do selerowatych (Apiaceae), jednak wraz z siostrzanym rodzajem zrostnik Trachymene okazał się tworzyć grupę siostrzaną araliowatych i z nimi został połączony w jedną rodzinę. Znanych jest około 130–200 gatunków występujących na różnych kontynentach. W Europie, w tym w Polsce, naturalnie występuje tylko wąkrota zwyczajna H. vulgaris. Największe zróżnicowanie gatunkowe występuje w Australii, gdzie rośnie 55 gatunków z tego rodzaju, w większości endemitów. Rośliny te zasiedlają zwykle mokradła i płytkie wody.
Wikipedia
roślina z rodziny araliowatych, stosowana w medycynie i kosmetyce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. rodzaj z rodziny araliowatych
Wąkrotka (Centella L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych (Apiaceae). Obejmuje 51 gatunków. Większość z nich występuje w południowej Afryce, szerzej rozprzestrzeniony – na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej jest wąkrotka azjatycka.
Wąkrotka azjatycka jest ważnym ziołem w tradycyjnej medycynie chińskiej i bywa także rośliną jadalną. Ma długą tradycję wykorzystywania w kosmetyce i ziołolecznictwie z bardzo szerokim spektrum zastosowań.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
Wąpielsk – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Wąpielsk. Znajduje się tutaj wąskotorowa stacja kolejowa, przez którą przebiegała linia Dobre – Brodnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Wieś jest siedzibą i największą miejscowością gminy Wąpielsk. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 729 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wąpielsk
SJP.pl
dawniej: wampir
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mitsłow. fant. wampir, istota nadprzyrodzona, wskrzeszony trup mający żywić się krwią ludzi
Wampir – istota demoniczna, zazwyczaj pijąca krew ludzi, obecna w wierzeniach ludowych w wielu kulturach oraz współcześnie w kulturze popularnej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: mężczyzna o długich, dużych wąsach; wąsal, wąchal
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna, który nosi bujne wąsy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zob. wąsacz niebieski., gatunek ryby
(2.2) zob. wąsacz watermalski i wąsacz antwerpski., rasy kury domowej
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny tukanowatych
SJP.pl
1. potocznie: mężczyzna o długich, dużych wąsach; wąchacz, wąchal;
2. niestylak wąsal - gatunek osy
SJP.pl
wąsateczka zawilczaneczka, wąsateczka lśniaczek - gatunki motyla z rodziny wąsikowatych
SJP.pl
niewielki ptak osiadły lub koczujący z rodziny ogoniatek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Panurus biarmicus|ref=tak., niewielki ptak przypominający sikorę;
Wąsatka (Panurus biarmicus) – gatunek niewielkiego ptaka osiadłego lub koczującego z rodziny wąsatek (Panuridae), której jest jedynym przedstawicielem. Zamieszkuje Eurazję. Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
cecha osoby lub zwierzęcia mającego wąsy
SJP.pl
wąsiasty;
1. mający duże wąsy;
2. taki, na którym są wąsy
przymiotnik relacyjny
(1.1) o człowieku: mający wąsy (zwykle pokaźne)
(1.2) zool. z widocznymi włosami czuciowymi
(1.3) bot. mający plewkaewki z ościami
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. osada w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wąsewo
SJP.pl
potocznie:
1. mający duże wąsy; wąsaty;
2. taki, na którym są wąsy; wąsaty;
3. związany z wąsem lub wąsami; wąsowy
SJP.pl
Wąsice (niem. Wundschütz)– wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Wołczyn.
W latach 1974–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
W Wąsicach znajduje się Ochotnicza Straż Pożarna, szkoła podstawowa i przedszkole. 07 lipca 2003 roku zorganizowano pierwsze w Polsce wybory Mistera Wąsa. W miejscowości są następujące ulice: Opolska, Młyńska, Główna, Kuźnicka, Brynicka i Ciemna.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. pieszcz. wąsy
Wiktionary
o cechach wąsikowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach wąsikowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zgrubienie od: wąs
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. zgrub. od: wąs
SJP.pl
Wiktionary
ograniczający się do niewielkiego zakresu
przymiotnik
(1.1) mający niewielką szerokość
SJP.pl
Wiktionary
1. łuskwiak wąskoblaszkowy - gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych;
2. gołąbek wąskoblaszkowy - gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych;
3. lejkówka wąskoblaszkowa - gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców;
4. kruchaweczka wąskoblaszkowa - gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) archit. taki, który ma wąski front
Wiktionary
1. żółwiak wąskogłowy - gatunek żółwia;
2. nornik wąskogłowy - gatunek gryzonia
SJP.pl
mający wąski kadłub
SJP.pl
wąski, podłużny i spiczasty
SJP.pl
charakteryzujący się wąską twarzą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wąskie liście
Wiktionary
podrząd lub nadrodzina ssaków z rzędu naczelnych
SJP.pl
1. mający wąski nos;
2. o cechach wąskonosych (podrząd lub nadrodzina ssaków)
SJP.pl
trzmiel wąskopaskowy - gatunek trzmiela
SJP.pl
inform. o przepływności w granicach 0-144 kb/s, działający w takiej przepływności, związany z urządzeniami działającymi w takiej przepływności
przymiotnik
(1.1) elektron. wykorzystujący wąskie pasmo częstotliwości wytwarzane przez modem
SJP.pl
Wiktionary
krokodyl wąskopyski - gatunek krokodyla; krokodyl pancerny
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wąski pysk, mordę, otwór gębowy, twarz
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wąskie płatki
Wiktionary
→ wąski
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wąskie
SJP.pl
Wiktionary
mający wąskie skrzydła
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wąskie skrzydła
SJP.pl
Wiktionary
kuman wąskosmugi - gatunek ssaka drapieżnego; mangusta wąskosmuga
SJP.pl
dotyczący wąskiej specjalizacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolej. pot. kolejka wąskotorowa;
(1.2) slang. stud. ocena dostateczna z dwoma minusami
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) kolej. mający węziej niż normalnie rozstawione szyny kolejowe
(1.2) kolej. dostosowany do wąskiego toru
Wiktionary
skorupiak morski; wicionóg
SJP.pl
skorupiak morski; wicionóg
Wąsonogi (Cirripedia) – gromada, podgromada lub infragromada skorupiaków wyłącznie morskich. Jedyna grupa, która obejmuje stawonogi osiadłe. Zamieszkują przeważnie płytkie, przybrzeżne wody, osiadając na obiektach podwodnych, skałach, koralowcach, muszlach mięczaków, pancerzach skorupiaków, na portowych urządzeniach, czy zanurzonych w wodzie częściach statków. Wiele z nich odbywa wędrówki, przyczepione do ciała żółwi morskich czy rekinów. Większość z nich występuje masowo, a 400-2500 osobników na 1 m² nie należy do rzadkości. Niektóre gatunki wiercą w szkieletach koralowców i muszlach mięczaków, szukając schronienia. Wiele wąsonogów jest pasożytami skorupiaków i wyższych osłonic. Niektóre żyją w komensalizmie z rybami (najczęściej żarłaczami) lub wielorybami. Obejmują ok. 1000 bardzo wyspecjalizowanych gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
→ Wąsosz
SJP.pl
1. miasto w województwie dolnośląskim;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Wąsoszy lub Wąsosza
SJP.pl
mieszkanka Wąsoszy lub Wąsosza
SJP.pl
Wąsoszki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Krajenka, przy linii kolejowej nr 203 Tczew – Kostrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wikipedia
Wąsowo (niem. Wonsow) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin, ok. 8 km na północny wschód od Nowego Tomyśla.
Wikipedia
związany z wąsem lub wąsami; wąsiasty
SJP.pl
1. zarost u mężczyzn nad górną wargą,
2. włos czuciowy lub wyrostek skórny na pysku niektórych zwierząt,
3. wyrostek u roślin pnących lub ostry wyrostek na kłosach zbóż
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zarost pod nosem
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: wąs
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: wątek
SJP.pl
1. w utworach: szereg zdarzeń tworzących układ przyczyn i skutków, związanych z jednym bohaterem;
2. nić przepleciona przez osnowę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sposób ułożenia nici w tkaninie, w które wplata się nici osnowy; także same nici tworzące ten układ
(1.2) w powieści, filmie lub innym utworze fabularnym - wydarzenia dotyczące jednej postaci, składające się na akcję;
(1.3) archit. sposób ułożenia cegieł lub kamieni w murze;
(1.4) inform. jednostka wykonawcza w obrębie jednego procesu, będąca kolejnym ciągiem instrukcji wykonywanym w obrębie tych samych danych (w tej samej przestrzeni adresowej);
(1.5) inform. ciąg wiadomości internetowych tworzących konwersację;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przeplatać osnowę nicią, tworząc wątek;
2. w informatyce:
a) wiązać wiadomości w wątki - grupy dyskusyjne;
b) tworzyć wątki - części wykonywane współbieżnie w obrębie jednego procesu;
3. środowiskowo:
a) pisać na forum internetowym w ramach jednego wątku - grupy dyskusyjnej;
b) pisać z kimś naprzemienne na blogu lub forum krótkie historie dziejące się w wybranym świecie przedstawionym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wątkowe
Wiktionary
motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
stawać się wątłym
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: wątle, wątło
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wątły
SJP.pl
czynić coś nieco słabszym, gorszym, powodować częściowe uszkodzenie; nadwątlać, nadwerężać
SJP.pl
dawniej: sędziwa, zmizerniała kobieta
SJP.pl
roślina z rodziny storczykowatych o wydłużonych liściach i żółtych kwiatach, rosnąca na torfowiskach
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: wątluchny
SJP.pl
zdrobnienie od: wątły; wątlutki
SJP.pl
zdrobnienie od: wątły; wątluchny
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: wątły
SJP.pl
Wiktionary
1. wgłębienie w klepkach, do którego wchodzi ostry brzeg dna
2. dawny rodzaj worka skórzanego, używanego jako ponton
Wątor (dawniej także wantor) – wyżłobienie w klepkach drewnianej beczki, od strony jej wnętrza, umożliwiające osadzenie w niej dna. Wątor żłobiony jest w beczce przy pomocy narzędzia zwanego wątornikiem podczas ostatniej fazy jej wytwarzania, kiedy wzajemne położenie klepek jest już ustalone przy pomocy tymczasowych obręczy.
SJP.pl
Wikipedia
pracownik obsługujący wątornik (strug bednarski)
SJP.pl
strug bednarski lub obrabiarka służące do wycinania w klepkach beczkowych wgłębień na dna
Wątor (dawniej także wantor) – wyżłobienie w klepkach drewnianej beczki, od strony jej wnętrza, umożliwiające osadzenie w niej dna. Wątor żłobiony jest w beczce przy pomocy narzędzia zwanego wątornikiem podczas ostatniej fazy jej wytwarzania, kiedy wzajemne położenie klepek jest już ustalone przy pomocy tymczasowych obręczy.
SJP.pl
Wikipedia
gwarowo: wnętrzności
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przest. wnętrzności
SJP.pl
Wiktionary
nie być do końca pewnym, mieć wątpliwości
SJP.pl
nie być do końca pewnym, mieć wątpliwości
czasownik
(1.1) nie wierzyć, nie dowierzać; nie mieć pewności; podawać w wątpliwość, podać w wątpliwość
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niedowierzanie, niewierzenie
Wątpienie (łac. dubitatio) – przeciwieństwo pewności, pojęcie oznaczające: (1) brak asercji u kogoś co do tego, czy jakiś fakt rzeczywiście zachodzi; (2) brak asercji u kogoś co do tego, czy jakieś zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe.
Niekiedy wyróżnia się wątpienie refleksyjne i wątpienie spontaniczne. Wątpienie refleksyjne stanowi skutek metodycznego zbadania jakiegoś stanowiska, podczas gdy wątpienie spontaniczne pojawia się, gdy jakieś stanowisko intuicyjnie wydaje się komuś nieprawdziwe/niesłuszne.
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: wątpliwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak pewności co do prawdziwości, słuszności czegoś
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: wątpliwy; bardziej wątpliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który wzbudza wątpliwość, nie daje pewności
(1.2) stpol. pełen wątpliwości
Wiktionary
1. największy gruczoł człowieka i wielu zwierząt, odgrywający ważną rolę w przemianie materii;
2. potrawa z wątroby zwierzęcej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. duży, wielofunkcyjny gruczoł występujący u wszystkich kręgowców, a także u niektórych innych zwierząt;
Wątroba (gr. ἧπαρ, łac. hepar) – wielofunkcyjny gruczoł obecny u wszystkich kręgowców, a także u niektórych innych zwierząt. Stanowi część układu pokarmowego położoną wewnątrzotrzewnowo. U większości zwierząt dzieli się na dwa płaty. U człowieka jej masa wynosi 1,5–1,7 kg u mężczyzn i 1,3–1,5 kg u kobiet. Masa przyżyciowa jest o 500–800 g wyższa, ze względu na zawartą w niej krew. U świń wątroba osiąga masę 1,2–2 kg, natomiast u koni i bydła domowego 4,5–5,5 kg. Kolor wątroby wykazuje zmienność gatunkową, na jej barwę wpływa wiele czynników (np. wiek osobnika, skład jego pokarmu, stan odżywienia).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: wątrobianka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wątrobianka
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj wędliny, kiszka nadziewana masą z wątróbek drobiowych lub wątroby zwierzęcej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. pot. kiszka wątrobiana
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do choroby wątroby, związany z chorobą wątroby
(1.2) kulin. wykonany z wątroby
Wiktionary
potocznie: człowiek chory na wątrobę; wątrobowiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba kłótliwa lub zgorzkniała
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wątroba
(1.2) spoż. wątroba zwierzęca
(1.3) kulin. potrawa z wątróbki (1.1)
Podroby – jadalne narządy wewnętrzne i niektóre części ciała zwierząt. Stosuje się je w celach kulinarnych, ale także do wyrobów wędliniarskich.
Wiktionary oraz Wikipedia
→ wątróbka
SJP.pl
dawniej: roślina z rodziny jaskrowatych; przylaszczka pospolita
SJP.pl
Wątrobotrzustka,, gruczoł wątrobowo-trzustkowy, gruczoł trzustkowo-wątrobowy, gruczoł jelita środkowego, czasami pisane niezgodnie z regułami ortografii jako wątrobo-trzustka lub trzustko-wątroba (łac. hepato-pancreas) – gruczoł układu pokarmowego niektórych zwierząt, pełniący funkcję zarówno wątroby jak i trzustki.
Wikipedia
typ roślin należących do mszaków
Wątrobowce (Marchantiophyta, syn. Hepaticophyta) – gromada roślin telomowych (jedna z czterech wyróżnianych obok mchów, glewików i roślin naczyniowych), dawniej sytuowana jako klasa w gromadzie mszaków. Do grupy tej należy ok. 9000 gatunków klasyfikowanych do trzech klas: jungermaniowych Jungermanniopsida, porostnicowych Marchantiopsida i wyodrębnionej w XXI wieku jako klad bazalny Haplomitriopsida. Występują na wszystkich kontynentach, ale najbardziej zróżnicowane są w strefie międzyzwrotnikowej i na obszarach górskich w strefie umiarkowanej na półkuli południowej. W Polsce występuje ok. 250 gatunków wątrobowców.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: człowiek chory na wątrobę; wątrobiarz
Wątrobowce (Marchantiophyta, syn. Hepaticophyta) – gromada roślin telomowych (jedna z czterech wyróżnianych obok mchów, glewików i roślin naczyniowych), dawniej sytuowana jako klasa w gromadzie mszaków. Do grupy tej należy ok. 9000 gatunków klasyfikowanych do trzech klas: jungermaniowych Jungermanniopsida, porostnicowych Marchantiopsida i wyodrębnionej w XXI wieku jako klad bazalny Haplomitriopsida. Występują na wszystkich kontynentach, ale najbardziej zróżnicowane są w strefie międzyzwrotnikowej i na obszarach górskich w strefie umiarkowanej na półkuli południowej. W Polsce występuje ok. 250 gatunków wątrobowców.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) med. dotyczący komórek wątroby
Wiktionary
przymiotnik od: wątroba
przymiotnik
(1.1) przym. od wątroba
SJP.pl
Wiktionary
młodzieżowo: pretensje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wątłe; cecha tych, którzy są wątli
Wiktionary
ryba drapieżna z rodziny dorszowatych; pomuchla
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Gadus|ref=tak., drapieżna ryba morska;
(1.2) kulin. spoż. mięso lub potrawa z wątłusza (1.1)
Dorsz (wątłusz) – nazwa zwyczajowa dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) i jego podgatunków: nominatywnego G. m. morhua, żyjącego w Bałtyku dorsza bałtyckiego (G. m. callarias), nazywanego również pomuchlą, oraz dorsza kildyńskiego (G. m. kildinensis).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ryb morskich strefy umiarkowanej i arktycznej, o dużym znaczeniu gospodarczym; dorszowate
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Gadidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina morskich ryb z rzędu dorszokształtnych;
Dorszowate, wątłuszowate (Gadidae) – rodzina morskich ryb dorszokształtnych (Gadiformes). Obejmuje gatunki o bardzo dużym znaczeniu gospodarczym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach wątłuszowatych (dorszowatych; rodzina ryb); dorszowaty
SJP.pl
nie mający sił, zdrowia
przymiotnik
(1.1) słabej budowy
(1.2) słabego zdrowia
(1.3) widziany niewyraźnie, słabo postrzegalny
(1.4) zagrożony zniszczeniem
(1.5) niezbyt silny, słabo powiązany
SJP.pl
Wiktionary
dawna wieś w powiecie pleszewskim (województwo wielkopolskie)
SJP.pl
wieś w Polsce
Wąwelno – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Sośno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 529 mieszkańców. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Sośno.
Wąwelno jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Marii Magdaleny.
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. dopływ Przemszy
Wąwolnica – miasto w Polsce, położone w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Wąwolnica, nad rzeką Bystrą. Stanowi sołectwo gminy Wąwolnica. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 liczyła 1115 mieszkańców.
Miasto królewskie, lokowane w 1346 roku. W XVIII wieku znajdowało się w starostwie wąwolnickim województwa lubelskiego. Została pozbawiona praw miejskich 31 maja 1870 i włączona do gminy Drzewce w powiecie nowoaleksandryjskim. W latach 1929–1954 siedziba wiejskiej gminy Wąwolnica w powiecie puławskim, a 1954–1972 gromady Wąwolnica tamże. Od 1973 siedziba reaktywowanej gminy Wąwolnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa lubelskiego. 1 stycznia 2025 Wąwolnica odzyskała status miasta.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
mieszkaniec Wąwolnicy (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wąwolnicy (miasta w Polsce)
SJP.pl
Wąworków – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Opatów.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Przez wieś przechodzi zielony oraz żółty szlak rowerowy do Opatowa.
Wikipedia
obniżenie terenu otoczone terenami wyżej położonymi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. głęboka, sucha dolina o wąskim dnie i stromych zboczach;
(1.2) ciasny przesmyk zamknięty z obydwu stron ścianami
Wąwóz – rodzaj głębokiej, suchej doliny okresowo odwadnianej, która cechuje się małym spadkiem, stromymi zboczami oraz wąskim, choć płaskim dnem. Cechą wyróżniającą wąwóz od innych podobnych form erozyjnych jest urwistość górnych części zboczy (są one pionowe lub zbliżone do pionowych) w przekroju poprzecznym doliny. Powstaje w średnio spoistych skałach (gliny, lessy, iły) wskutek erozji dennej wód okresowych lub epizodycznych (erozja wąwozowa) i z czasem przekształca się w parów. Wąwozy mają długość do 20 kilometrów i głębokość od kilku do stu metrów. Łączna długość wąwozów w Polsce wynosi ok. 40 000 km.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny do wąwozu; wąski jak wąwóz
SJP.pl
zdrobnienie od: wąwóz
SJP.pl
→ wąwóz
SJP.pl
1. drapieżny gad lądowy lub wodny;
2. szereg ludzi lub pojazdów;
3. coś poruszającego się zygzakiem;
4. człowiek podstępny i przebiegły;
5. giętka rura doprowadzająca ciecz lub gaz;
6. wąż świetlny - świecący przewód elektryczny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) herald. polski herb szlachecki;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: wąski
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: wąski
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wąski
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: wąski
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wąski
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: wąski
SJP.pl
Wiktionary