Fe

wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, fu, pfe, pfu, fuj, pfuj, ble, fee


wykrzyknik

 (1.1) reprymenda wyrażająca obrzydzenie wyrażająca mniej więcej tyle co „wstyd”, „brzydko”, „nieładnie”


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feak

mit. gr. cyklop, syn Posejdona, postać występująca w micie o Odyseuszu


Źródła:

SJP.pl

Feakowie

Feakowie (gr. Φαίακες) – w mitologii greckiej lud zamieszkujący wyspę Scherię, którą władał Alkinoos.

Feakowie zamieszkiwali na wyspie Scherii. Cechowała się ona niezwykłym klimatem, nie zapadała bowiem na niej zima. Lokalizuje się Scherię na Korkyrze.


Źródła:

Wikipedia

Feba


Źródła:

Wikipedia

Febe

satelita Saturna; Phoebe



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feblik

przestarzałe:
1. sympatia, słabość, skłonność do kogoś;
2. osoba, do której się ma skłonność; sympatia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. słabość, skłonność do kogoś

 (1.2) daw. osoba, do której ma się skłonność, sympatia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Febra

1. gorączka o podłożu malarycznym, malaria, zimnica;
2. gorączka z dreszczami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. żółta gorączka, żółta febra

 (1.2) daw. pot. zimnica, malaria

 (1.3) pot. stan w którym pacjent przejawia gorączkę i dreszcze



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Febronianizm

ruch w niemieckim Kościele katolickim w XVII - XVIII wieku, postulujący wzmocnienie władzy lokalnych biskupów kosztem władzy papieskiej


Febronianizm – doktryna głosząca m.in. wyższość episkopatów nad zwierzchnictwem papieża w Kościele katolickim, pomimo potępienia w 1764 r. przez Klemensa XIII wywarła wpływ na starokatolicyzm w Niemczech i józefinizm w monarchii austro-węgierskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Febroniański

febronianizm


Patrz:febronianizm

Źródła:

SJP.pl

Februar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. luty, drugi miesiąc roku


Źródła:

Wiktionary

Februariowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. lutowy


Źródła:

Wiktionary

Febryczny

taki jak w febrze; gorączkowy, malaryczny


Źródła:

SJP.pl

Febus

Feb;
1. mit. gr. pierwotnie bóstwo Słońca, w późniejszym czasie epitet Apollina;
2. mit. rz. imię używane na równi z imieniem Apollo



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Kresy. pogard. kobieta


Źródła:

Wiktionary

Fecesy

produkty szkodliwe lub zbędne, wydalane przez organizm w postaci kału i moczu; ekskrementy, odchody, ekskrety, fekalia


Źródła:

SJP.pl

Fechmistrz

nauczyciel szermierki; fechtmistrz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zob. fechtmistrz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fechmistrzowski

związany z fechmistrzem


Źródła:

SJP.pl

Fechmistrzyni

fechmistrz; fechtmistrzyni


Źródła:

SJP.pl

Fechral

stop zawierający żelazo, chrom i aluminium, używany do wyrobu elementów grzejnych w postaci drutów i taśm


Źródła:

SJP.pl

Fechtmistrz

nauczyciel szermierki; fechmistrz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nauczyciel lub mistrz fechtunku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fechtmistrzyni

fechtmistrz; fechmistrzyni


Źródła:

SJP.pl

Fechtować

przestarzałe: uprawiać szermierkę, walczyć białą bronią


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) sport. hist. wojsk. uprawiać fechtunek

czasownik zwrotny niedokonany fechtować się

 (2.1) walczyć na broń białą lub ćwiczyć się w szermierce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fechtunek

sztuka władania floretem, szablą lub szpadą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. sztuka walki szablą, szpadą lub floretem


Szermierka (dawniej fechtunek) – sztuka walki opierająca się na wykorzystaniu broni białej. Współcześnie także nazwa dyscypliny sportowej zaliczanej do sportów walki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fechtunkowy

związany z fechtunkiem


Źródła:

SJP.pl

Fechty

ciosy stosowane przy fechtowaniu


Źródła:

SJP.pl

Fecit

[czytaj: fec-it] faciebat; zrobił, wykonał (napis na dziełach sztuki obok podpisu artysty)


Źródła:

SJP.pl

Fecjał

w starożytnym Rzymie: kapłan uświęcający odpowiednimi obrzędami religijnymi formalne wypowiedzenie wojny, zawarcie przymierza itp.


Źródła:

SJP.pl

Fed

System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych, bank centralny USA


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fedain

przedstawiciel religijnego lub politycznego ruchu oporu w krajach muzułmańskich


Źródła:

SJP.pl

Fedak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feddan

miara powierzchni ziemi w Egipcie i Syrii


Feddan (arab. فدّان, faddān) – pozaukładowa jednostka miary pola powierzchni spoza układu SI stosowana w Egipcie, Sudanie i Syrii. Słowo feddan w języku arabskim oznacza zaprzęg wołami, którymi można zaorać powierzchnię pola w określonym czasie. W Egipcie feddan jest jedyną niemetryczną jednostką pozostającą w użyciu przeliczaną na system metryczny. Feddan dzieli się na 24 kiraty (175 m²).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Federacja

1. państwo związkowe mające własne organy federalne, którym państwa wchodzące w jego skład przekazują część swych praw suwerennych;
2. związek organizacji, stowarzyszeń, klubów itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. państwo składające się z mniejszych, obdarzonych autonomią państw związkowych (np. stanów, krajów, prowincji, kantonów, landów), ale posiadających wspólny (federalny) rząd;

 (1.2) związek stowarzyszeń, organizacji zawodowych, politycznych i innych


Federacja (łac. foedus – „przymierze”, „związek”), in. państwo związkowe, państwo federalne, ang. federal state) – państwo składające się z części obdarzonych autonomią (stanów, krajów związkowych, prowincji, kantonów lub emiratów), ale posiadających wspólny (federalny) rząd.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Federacyjny

związany z federacją


przymiotnik relacyjny

 (1.1) polit. związany z federacją, dotyczący federacji, mający charakter federacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Federaliści

amerykańskie stronnictwo działające od 1787 r. do początku XIX w., popierające system federacyjny


Partia Federalistyczna (ang. Federalist Party), w skrócie federaliści – partia polityczna istniejąca i działająca w Stanach Zjednoczonych w latach 1791–1820.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Federalista

1. zwolennik idei zdecentralizowanego państwa złożonego z regionów (landów, stanów) o dużej niezależności;
2. członek amerykańskiego stronnictwa działającego od 1787 roku do początku XIX wieku, popierającego system federacyjny i ścisły związek stanów


Federalista (ang. The Federalist, The Federalist Papers) – cykl 85 esejów autorstwa Alexandra Hamiltona, Jamesa Madisona i Johna Jaya, uznawany za pierwszy komentarz do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Federalistka

federalista


Patrz:federalista

Źródła:

SJP.pl

Federalistyczny

zgodny z poglądami federalizmu, wyrażający idee federalizmu


Źródła:

SJP.pl

Federalizacja

dążenie narodów, państw do zjednoczenia na zasadach federacji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. łączenie się państw, stanów, kantonów itp., na zasadach federacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Federalizm

1. ustrój państwowy oparty na zasadzie federacji;
2. tendencja tworzenia wielkich zespołów państw na zasadzie federacji


Federalizm – przeciwieństwo unitaryzmu (tj. dążenia do utworzenia hegemonialnego państwa) i centralizmu (tj. dążności do podporządkowania jednemu ośrodkowi władzy). Zakłada on, że władza, i procesy decyzyjne są podejmowane na tyle blisko danych społeczności, na ile jest to możliwe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Federalizować

łączyć państwa, stany, kantony itp. na zasadach federacji


Źródła:

SJP.pl

Federalny

oparty na zasadach federacji, stanowiący federację


przymiotnik relacyjny

 (1.1) polit. adm. dotyczący państwa będącego federacją lub związany z organami i strukturami tej federacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Federat

dawniej, rzadko: członek federacji, przedstawiciel władzy federalnej


Źródła:

SJP.pl

Federatywny

federacja; federacyjny


Źródła:

SJP.pl

Federer

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Federico

[czytaj: federiko] obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Federigo

obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Federować

1. łączyć w federację;
2. federować się - rzadko: łączyć się w federację


Źródła:

SJP.pl

Federowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Federpusz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gwara. górn. pióropusz górniczy


Źródła:

Wiktionary

Fediwersum

Fediwersum (ang. Fediverse, zbitka słów federacja i uniwersum, potocznie „fediwers” lub „fedi”) – wspólna nazwa wielu połączonych ze sobą serwisów społecznościowych korzystających ze wspólnych protokołów (m.in. OStatus, ActivityPub i Diaspora Network). Po raz pierwszy obecnej nazwy całej sieci („Fediwersum”) użył w 2012 roku Mark Eckenwiler.


Źródła:

Wikipedia

Fedon

"Fedon", dzieło Platona i imię tytułowego bohatera tego dzieła


Fedon z Elidy (gr. Φαίδων, V w. p.n.e.) filozof grecki, założyciel szkoły w Elidze.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fedora

kapelusz z rondem i wklęsłą fałdą pośrodku, powstały w latach dwudziestych XX wieku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. fason kapelusza z rondem, początkowo kobiecego, później męskiego, z wklęsłą fałdą na środku;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fedorczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fedorczyk

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fedorowicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fedorowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fedoruk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fedra

mit. gr. druga żona Tezeusza, córka króla Krety Minosa i Pazyfae


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sprężyna


Fedra (gr. Φαίδρα Phaídra, łac. Phaedra) – w mitologii greckiej królewna kreteńska.

Uchodziła za córkę króla Minosa i Pazyfae oraz za siostrę Ariadny i Deukaliona. Była żoną Tezeusza, matką Akamasa i Demofonta oraz macochą Hippolytosa (Hipolit).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fedrować

górnicze: wydobywać lub urabiać węgiel


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) środ. pracować w kopalni, rąbać ścianę węglową


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fedrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fedrować.


Źródła:

Wiktionary

Fedrunek

1. wydobywanie węgla w kopalni;
2. wydobyty węgiel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. rozkruszanie złoża


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fedrus

Fedrus, właśc. najprawdopodobniej Gaius Iulius Phaedrus, od gr. Phaidros (ur. 15? p.n.e., zm. 50? n.e.) – poeta rzymski pochodzenia greckiego, twórca pierwszego łacińskiego zbioru bajek. Na temat życia wiemy niewiele, daty urodzin i śmierci są hipotetyczne.


Źródła:

Wikipedia

Fedyk

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fedyszak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fedzio

potocznie: agent federalny


Źródła:

SJP.pl

Fee

1. wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, fu, pfe, pfu, fuj, pfuj, fe, ble;
2. [czytaj: fi] stałe wynagrodzenie dla agencji reklamowej od klienta


Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feedback

[czytaj: fidbek] sprzężenie zwrotne;
1. informacja zwrotna odbiorców usług, klientów, konsumentów, dotycząca produktu czy sposobu zarządzania;
2. oddziaływanie informacji zwrotnej na ośrodek decyzyjny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. eduk. zarz. informacja zwrotna


Sprzężenie zwrotne (ang. feedback) – reakcja, będąca bezpośrednim oddziaływaniem sygnałów stanu końcowego (wyjściowego) na sygnały referencyjne (wejściowe), emitowane w ramach określonego procesu, systemu, układu lub organizmu w celu otrzymania informacji o jego własnym działaniu (o wartości wyjściowej).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feedbackowy

feedback


Patrz:feedback

Źródła:

SJP.pl

Feeder

[czytaj: fider]
1. metoda stosowana w wędkarstwie, polegająca na zastosowaniu koszyczka zanętowego i drgającej szczytówki;
2. statek do przewozu kontenerów między mniejszymi portami



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feeling

[czytaj: filing, filin]
1. w muzyce rockowej lub jazzowej: żarliwość, nastrojowość, emocjonalność wykonawstwa;
2. młodzieżowo: wrażenie, uczucie


Źródła:

SJP.pl

Feeria

1. widowisko teatralne o tematyce fantastycznej;
2. bogactwo różnorodnych efektów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. bogactwo i różnorodność mieniących się barw, świateł

 (1.2) teatr. widowisko sceniczne o treści fantastycznej, posługujące się grą dźwięków świateł i barw


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feeryczny

bajkowy, czarodziejski, mieniący się barwami, światłem; feeryjny


Źródła:

SJP.pl

Feeryjny

bajkowy, czarodziejski, mieniący się barwami, światłem; feeryczny


Źródła:

SJP.pl

Fefer

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pieprz


Źródła:

Wiktionary

Feijoada

[czytaj: fejżuada] gulasz z fasoli, przeważnie czarnej, uważany za brazylijską potrawę narodową


Feijoada (od port. feijão; wym. [fejʒuˈadɐ]) – gulasz z najczęściej czarnej, rzadziej czerwonej lub brązowej fasoli.

Uważany za brazylijską potrawę narodową. Tzw. feijoada completa składa się z krewetek, fasoli oraz suszonego mięsa, wędzonych kiełbasek, ozorów, wieprzowych uszu i nóg, goździków, liści laurowych, pieprzu, czosnku i cebuli. Do tego serwowany jest ryż, farofa (prażona i zasmażana mąka z manioku), duszona couve mineira (albo – poza Brazylią, włoska lub pekińska kapusta) i plastry pomarańczy oraz pikantny sos z pieprzu (molho da pimenta).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feinschnitt

[czytaj: fajnsznit] w filmologii: ostateczny montaż taśmy filmowej


Źródła:

SJP.pl

Fejhoa

ciepłolubna roślina drzewiasta z rodziny mirtowatych; akka Sellowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. wiecznie zielone, małe drzewo lub krzew, rosnący w subtropikalnej części Ameryki Południowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fejk

fake; potocznie:
1. coś nieprawdziwego, fałszywego; ściema, fałszywka;
2. podrobiony produkt jakiejś marki; fałszywka;
3. osoba podająca się za kogoś innego, oszust


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) neol. pot. coś, co jest zmanipulowane lub spreparowane, tylko z pozoru wyglądające na prawdziwe (np. zdjęcie) lub markowe (np. buty / koszulka / telefon), w rzeczywistości jednak sfałszowane


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fejknewsowy

fejk news [czytaj: fejk ńjusowy]; fakenewsowy


Źródła:

SJP.pl

Fejknius

fake news


Patrz:fake news

Źródła:

SJP.pl

Fejkować

potocznie:
1. fałszować, podrabiać;
2. symulować coś;
3. podszywać się pod kogoś


czasownik przechodni niedokonany (dk. sfejkować)

 (1.1) slang. podrabiać

 (1.2) slang. udawać, że się robi coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fejkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fejkować.


Źródła:

Wiktionary

Fejkowy

potocznie: fałszywy, podrobiony, udawany


przymiotnik jakościowy

 (1.1) neol. slang. fałszywy, oszukańczy, podrobiony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fejm

potocznie: sława


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) slang. sława, rozgłos

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) slang. osoba sławna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fejs

potocznie: Facebook; Fejs, fejsbuk


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) pot. usługa internetowa oferowana przez firmę Facebook

 (1.2) pot. konto użytkownika w usłudze Facebook


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fejsbuczyć

środowiskowo: korzystać z Facebooka - serwisu społecznościowego; facebookować, fejsbukować, fejsować


Źródła:

SJP.pl

Fejsbuk

potocznie: Facebook; Fejs (fejs)


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukoholiczka

kobieta poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z Facebooka (serwisu społecznościowego); facebookoholiczka, fejsoholiczka


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukoholik

osoba poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z Facebooka (serwisu społecznościowego); facebookoholik, fejsoholik


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukoholizm

poświęcanie chorobliwie dużo czasu na korzystanie z internetowego serwisu społecznościowego Facebook; facebookoholizm, fejsoholizm


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukować

środowiskowo: korzystać z Facebooka - serwisu społecznościowego; facebookować, fejsbuczyć, fejsować


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukowicz

użytkownik portalu Facebook; facebookowicz


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukowiczka

użytkowniczka portalu Facebook; facebookowiczka


Źródła:

SJP.pl

Fejsbukowy

fejsbuk


Patrz:fejsbuk

Źródła:

SJP.pl

Fejsik

zdrobnienie od: fejs (Facebook)


Źródła:

SJP.pl

Fejsoholiczka

kobieta poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z Facebooka (serwisu społecznościowego); fejsbukoholiczka, facebookoholiczka


Źródła:

SJP.pl

Fejsoholik

osoba poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z Facebooka (serwisu społecznościowego); facebookoholik, fejsbukoholik


Źródła:

SJP.pl

Fejsoholizm

poświęcanie chorobliwie dużo czasu na korzystanie z internetowego serwisu społecznościowego Facebook; fejsbukoholizm, facebookoholizm


Źródła:

SJP.pl

Fejsować

środowiskowo: korzystać z Facebooka - serwisu społecznościowego; facebookować, fejsbukować, fejsbuczyć


Źródła:

SJP.pl

Fejspalmować

uderzać dłonią w twarz lub przykładać ją do twarzy, wyrażając tym niedowierzanie, frustrację lub zażenowanie; facepalmować


Źródła:

SJP.pl

Fekalia

produkty szkodliwe lub zbędne, wydalane przez organizm w postaci kału i moczu; ekskrementy, odchody, ekskrety, fecesy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) odchody ludzkie gromadzące się w kanalizacji i szambach;


Fekalia (z łac. faecalis „kałowy”, od faex, dop. faecis „osad, fusy, szumowina”) – stałe lub półpłynne odchody ludzkie (mocz i kał) gromadzone w dołach kloacznych. Zawierają więcej składników pokarmowych niż odchody innych zwierząt. Mylone ze ściekami bytowymi powstającymi we współczesnych gospodarstwach domowych. Zmieszane odchody ludzi i innych zwierząt nazywane są ekskrementami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fekalny

związany z kałem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fekaliami, dotyczący fekaliów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feksyrować

czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wyśmiewać


Źródła:

Wiktionary

Fel.

skrót od: felieton


Źródła:

SJP.pl

Fela

zdrobnienie od: Felicja (imię żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. drąg


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felaski

przymiotnik od: Felasz


Źródła:

SJP.pl

Felasz

członek ludu kuszyckiego wywodzącego się z Etiopii; Falasz, Falasza


Źródła:

SJP.pl

Felaszowie

lud afrykański; Falaszowie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felberg

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Felc

falc;
1. pasek papierowy lub płócienny łączący okładkę z książką;
2. połączenie dwóch blach przez zwinięcie ich brzegów;
3. nacięcie w kamieniu lub drewnie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. zacięcie w kancie deski, kamienia itp. służące do spojenia dwóch części; połączenie arkuszy blach

 (1.2) zob. falc.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felcech

dawniej: pas zakładany przez ramię, służący do noszenia broni białej; feldcech, pendent


Felcech, feldcech (od niem. Feldzeichen) to temblak oficerski (dystynkcyjny) przy broni bocznej zawieszonej przy pendencie. Nazwa ta dotyczy jedynie temblaków noszonych przez oficerów.

W wojsku polskim felcechy pojawiły się w XVIII wieku za panowania króla Augusta II początkowo w wojskach cudzoziemskiego autoramentu. W wojskach narodowego autoramentu wobec braku jednolitych mundurów srebrno-karmazynowy felcech przy broni bocznej stał się wyróżnikiem oficera na służbie, podobnie jak szarfa w tym samym kolorze. Przejęciu tego rodzaju oznakowania sprzyjała niejednolitość umundurowania i trudność rozpoznania oficera narodowego autoramentu od bogatego towarzysza, choćby przy oddawaniu honorów przez straże. W 1785 w regulaminie umundurowania felcechem nazywany jest jedynie temblak oficerski, pozostałe stopnie noszą temblak przy pendencie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felcować

spajać dwa kawałki blachy, deski lub kamienia za pomocą felcu


Źródła:

SJP.pl

Felcowy

związany z felcem


Źródła:

SJP.pl

Felczak

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felczer

pracownik służby zdrowia uprawniony do wykonywania prostszych czynności lekarskich


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. chirurg wojskowy nieposiadający wykształcenia lekarskiego

 (1.2) osoba uprawniona do świadczenia prostej pomocy medycznej chorym;

 (1.3) środ. zootechn. osoba zajmująca się kastracją zwierząt

 (1.4) środ. zootechn. weterynarz


Felczer (z niem. Feldscher „chirurg polowy”, z szw. fältskär „chirurg polowy, wykonujący proste zabiegi”) – wygaszany medyczny zawód regulowany, polegający na udzielaniu chorym świadczeń opieki zdrowotnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felczerka

1. kobieta felczer;
2. potocznie: nieumiejętnie przeprowadzony zabieg medyczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta uprawniona do świadczenia prostej pomocy medycznej chorym i rannym

 (1.2) fach, polegający na świadczeniu prostej pomocy medycznej chorym i rannym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felczerski

przymiotnik od: felczer


przymiotnik

 (1.1) mający związek z felczerką albo felczerami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feldcech

dawniej: pas zakładany przez ramię, służący do noszenia broni białej; felcech, pendent


Źródła:

SJP.pl

Feldcechmistrz

1. główny szef artylerii w XVIII i XIX wieku;
2. generał w dawnej armii austriackiej i austro-węgierskiej


Źródła:

SJP.pl

Feldfebel

stopień podoficerski w dawnym wojsku polskim


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. stopień podoficerski odpowiadający starszemu sierżantowi (m.in. w dawnym wojsku w Polsce, NRD, RFN)


Feldfebel (niem. Feldwebel; w formacjach Waffen SS Oberscharführer) – niemiecki podoficerski stopień wojskowy, odpowiednik polskiego sierżanta (wachmistrza, ogniomistrza). Stopień w dawnym wojsku polskim.

Stopień też występował w armii rosyjskiej (ros. фельдфебель) od reform Piotra I w 1722 do 1917.

Etymologia – niem. Feldwebel „feldfebel” - Feld „pole”; Weibel „woźny sądowy”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feldgrau

[czytaj: feldGRAŁ] środowiskowo: kolor ziemistoszary


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feldjeger

feldjegier;
1. w Niemczech i w Rosji do początku XX w.: kurier wojskowy i dyplomatyczny;
2. w XIX w.: żołnierz batalionu strzelców w armii austro-węgierskiej, w Rosji pełniący funkcję żandarma


Źródła:

SJP.pl

Feldjegier

feldjeger;
1. w Niemczech i w Rosji do początku XX w.: kurier wojskowy i dyplomatyczny;
2. w XIX w.: żołnierz batalionu strzelców w armii austro-węgierskiej, w Rosji pełniący funkcję żandarma


Źródła:

SJP.pl

Feldman


Źródła:

Wikipedia

Feldmarszałek

najwyższy stopień wojskowy w niektórych państwach; marszałek polny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. w niektórych krajach: najwyższy stopień wojskowy


Marszałek polny (czasem marszałek polowy lub feldmarszałek) – najwyższy stopień wojskowy w wielu siłach zbrojnych. W Wielkiej Brytanii Field Marshal, w Niemczech Feldmarschall lub Generalfeldmarschall, w Rosji Фельдмаршал.

W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej od 1920 najwyższym stopniem wojskowym jest Marszałek Polski (nie ma stopnia marszałka polnego).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feldmarszałkowski

przymiotnik

 (1.1) związany z osobą lub stopniem feldmarszałka (marszałka polnego)


Źródła:

Wiktionary

Feldspatyzacja

proces powstawania wtórnych skaleni w skałach na miejsce łyszczyków, kwarcu i innych minerałów


Źródła:

SJP.pl

Feldszlanga

dawne działo bezkomorowe o długiej lufie


Źródła:

SJP.pl

Felejza

dawniej o skórzanej torbie, zwłaszcza o tornistrze wojskowym


Źródła:

SJP.pl

Felek

zdrobnienie od: Felicjan, Feliks (imiona męskie); Feluś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od: Felicjan

 (1.2) zdrobn. od: Feliks

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Felka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felem

wtórna tkanka okrywająca starsze części roślin; korek


Źródła:

SJP.pl

Feler

usterka, wada, defekt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. coś, co obniża wartość, jakość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felerność

negatywna cecha czegoś, obniżająca jego wartość i użyteczność; defektywność, wadliwość


Źródła:

SJP.pl

Felerny

wadliwy


przymiotnik

 (1.1) (najczęściej o przedmiocie) mający wady albo braki

 (1.2) pechowy, fatalny, niefortunny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felezja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. wojsk. skórzana torba podróżna


Źródła:

Wiktionary

Felga

obręcz koła samochodowego, na którą nakłada się oponę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) element podwozia samochodu; metalowa obręcz na którą nakłada się oponę


Felga – metalowa część koła, na którą nakładana jest opona.

We współczesnych samochodach felga ma za zadanie wentylować elementy układu hamulcowego (tarczę/bęben, przewody hamulcowe, zacisk). Felgi najczęściej są wykonywane ze stopu aluminium lub stali, a felgi wyczynowe z lekkiego i wytrzymałego magnezu lub włókna węglowego.

Felgi dzieli się na kilka typów:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felianci

członek klubu politycznego z okresu rewolucji francuskiej, który powstał w 1791 roku w wyniku secesji z klubu jakobinów grupy umiarkowanych liberałów


Źródła:

SJP.pl

Feliant

członek klubu politycznego z okresu rewolucji francuskiej, który powstał w 1791 roku w wyniku secesji z klubu jakobinów grupy umiarkowanych liberałów


Źródła:

SJP.pl

Felicia

[czytaj: felicja] samochód typu Škoda Felicia



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feliciano

[czytaj: feliCZJAno] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Felicja

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Felicja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik imienia Feliks, o tym samym znaczeniu.

W Polsce poświadczone od XIV wieku (1341 r.) w formie Felicyja, (wsł.) Filicyja. Staropolskie zdrobnienia to: Felka, Felina (też odrębne imię, nienotowane w dawnej Polsce), Fila (także od Filomena), Filka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felicjan

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felicjana

imię żeńskie


Felicjana, Felicjanna – żeński odpowiednik imienia Felicjan. Imieniny obchodzi 24 listopada, jako wspomnienie bł. Felicjany (Felicjanny) de Uribe Orbe, karmelitańskiej siostry miłosierdzia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felicjanie

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Felicjanin

przymiotnik dzierżawczy - należący do Felicji lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Felicjaniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Felicji lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Felicjanka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Świętego Feliksa;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felicjanki

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego


Felicjanki – pełna nazwa Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego (łac. Congregatio Sororum Santci Felicis de Cantalice Tertii Ordinis Regularis Sancti Francisci Seraphici) — żeńskie zgromadzenie zakonne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felicjanostwo

Felicjan z małżonką; Felicjanowie


Źródła:

SJP.pl

Felicjanowie

Felicjan z małżonką; Felicjanostwo


Źródła:

SJP.pl

Felicjanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Felicjana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Felicysym

imię męskie


Felicysym – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Nosił je św. Felicysym z Perugii.

Felicysym imieniny obchodzi 6 sierpnia i 26 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felicyta

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Felicyta – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, powstałe od wyrazu pospolitego felicitas, „urodzaj”, „szczęśliwość”, „błogosławieństwo”. Jedną z form zdrobniałych jest być może imię Zyta, obecnie funkcjonujące samodzielnie. Patronką tego imienia jest św. Felicyta z Kartaginy (†203).

Felicyta imieniny obchodzi: 6 marca, 7 marca, 4 września (jako wspomnienie bł. Marii Felicyty) i 23 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felicytacja

dawniej: powinszowanie


Źródła:

SJP.pl

Felicytolog

etyk zajmujący się zagadnieniami szczęścia


Źródła:

SJP.pl

Felicytologia

dział etyki zajmujący się zagadnieniem szczęścia


Felicytologia (łac. felicitas, ‘szczęście’; gr. λογóς, ‘nauka’, ‘słowo’) – w filozofii, teoria kształtowania życia szczęśliwego; dział etyki stawiający pytanie: „jak żyć, aby być szczęśliwym i nie popaść w stan nieszczęśliwości”.

„Felicytologia” – także zespół doktryn formułujących normy, które wskazują sposoby osiągnięcia szczęścia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felieton

utwór publicystyczno-dziennikarski o tematyce społecznej, obyczajowej lub kulturalnej, posługujący się środkami prozy fabularnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) publ. krótki utwór publicystyczny;


Felieton (fr. feuilleton „zeszycik, odcinek powieści”) – gatunek publicystyczny, krótki utwór dziennikarski (prasowy, radiowy, telewizyjny) utrzymany w osobistym tonie, lekki w formie, wyrażający punkt widzenia autora. Porusza i komentuje aktualne tematy społeczne, zwracając uwagę na ujemne zjawiska w życiu codziennym. Często wykorzystuje w tym celu elementy satyry, ironii, humoru itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felietoniarz

lekceważące określenie felietonisty


Źródła:

SJP.pl

Felietonik

mały felieton


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. felieton


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felietonista

autor felietonów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) liter. autor felietonu lub ich cyklu


Felieton (fr. feuilleton „zeszycik, odcinek powieści”) – gatunek publicystyczny, krótki utwór dziennikarski (prasowy, radiowy, telewizyjny) utrzymany w osobistym tonie, lekki w formie, wyrażający punkt widzenia autora. Porusza i komentuje aktualne tematy społeczne, zwracając uwagę na ujemne zjawiska w życiu codziennym. Często wykorzystuje w tym celu elementy satyry, ironii, humoru itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felietonistka

autorka felietonów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) autorka felietonów, kobieta zajmująca się felietonistyką


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felietonistyczny

felietonistyka


Patrz:felietonistyka

Źródła:

SJP.pl

Felietonistyka

dział twórczości literackiej obejmujący pisanie felietonów


Źródła:

SJP.pl

Felietonować

pisać felietony


Źródła:

SJP.pl

Felietonowy

związany z felietonem


przymiotnik

 (1.1) związany z felietonem; charakterystyczny dla felietonu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feliks

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Feliks (łac. felix – łaskawy, szczęśliwy) – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Żeńskie odpowiedniki: Feliksa, Felicja.

W innych językach przyjęte na ogół w formie Feliks lub Felix. Dawniej popularne było także jego polskie tłumaczenie – Szczęsny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feliksa

imię żeńskie


Feliksa (łac. felix - łaskawy, szczęśliwy) – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Jest żeńskim odpowiednikiem imienia Feliks.

Inna forma: Felicja.

Feliksa imieniny obchodzi 23 sierpnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feliksiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Feliksostwo

Feliks z małżonką; Feliksowie


Źródła:

SJP.pl

Feliksowie

Feliks z małżonką; Feliksostwo


Źródła:

SJP.pl

Feliksowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Feliksa lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Felikula

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.


Źródła:

Wiktionary

Felin


Źródła:

Wikipedia

Feliniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Felinolog

specjalista w dziedzinie felinologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zool. specjalista w dziedzinie felinologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felinologia

dział zoologii, nauka o kotach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nauka o kotach;


Felinologia (łac. felinus ‘koci’, gr. logos – ‘słowo’) – dział zoologii (konkretniej teriologii) badający koty (Felinae). Koncentruje się na ich anatomii, genetyce, fizjologii i bioróżnorodności, zarówno gatunków dzikich, jak i ras kotów domowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Felinologiczny

dotyczący felinologii


przymiotnik

 (1.1) biol. związany z felinologią, dotyczący felinologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Felinoterapia

terapia z udziałem kotów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feliński

kuc feliński - polska rasa kuców wierzchowych


Osoby noszące nazwisko Feliński


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felipe

włoskie imię męskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felisiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Felix

obce imię męskie


Hiszpania:

Stany Zjednoczone:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felka

zdrobnienie od: Felicjan, Feliks (imiona męskie); Feluś


Źródła:

SJP.pl

Felkowie

Felek z małżonką


Źródła:

SJP.pl

Fell

Austria:

Niemcy:

Szwajcaria:

Osoby:


Źródła:

Wikipedia

Fellach

rolnik w krajach arabskich prowadzący osiadły tryb życia; fellah


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) arabski rolnik


Geografia

Austria

Niemcy

Zobacz też


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fellah

rolnik w krajach arabskich prowadzący osiadły tryb życia; fellach


Fellahowie (fallahowie) – ludność rolnicza w krajach arabskich, głównie w Egipcie. Fellahowie w Egipcie wywodzą się ze starożytnych mieszkańców doliny Nilu zmieszanych z Arabami. Większość z nich uległa arabizacji i islamizacji, ale około 20% egipskich fellahów (fallahów) wciąż jest wyznawcami kościoła koptyjskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fellatio

jedna z postaci kontaktu oralno-genitalnego, polegająca na pobudzaniu członka męskiego ustami lub językiem drugiej osoby


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) seks. oralna stymulacja penisa;


Fellatio (łac.fellare ssać) – metoda seksu oralnego polegająca na stymulowaniu narządów płciowych (penisa i moszny) mężczyzny za pomocą ust, warg bądź języka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fellem

tkanka wtórna wytwarzana przez miazgę korkotwórczą; korek


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fellini

Federico Fellini (ur. 20 stycznia 1920 w Rimini, zm. 31 października 1993 w Rzymie) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy. Znany ze swojego barokowego, cyrkowego, onirycznego stylu. Uznawany za jednego z najbardziej wpływowych i najważniejszych reżyserów w historii kina, czołowy przedstawiciel europejskiego kina autorskiego, nawiązujący do włoskiego neorealizmu kina lat 40. i 50. XX wieku. Autor La strady, Słodkiego życia, Nocy Cabirii, Amarcord oraz Osiem i pół, uważanego za jego magnum opus.


Źródła:

Wikipedia

Felloderma

składnik korkowicy; warstwa tkanki miękiszowej odkładanej w łodygach i korzeniach przez miazgę korkotwórczą po jej wewnętrznej stronie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fellogen

felogen; miazga korkotwórcza; warstwa komórek tkanki twórczej, wytwarzająca korek na zewnątrz łodygi i fellodermę do wewnątrz


Tkanka korkotwórcza (fellogen, felogen, miazga korkotwórcza, miazga korkorodna) – tkanka twórcza wtórna rośliny naczyniowej, której komórki dzieląc się peryklinalnie wytwarzają korek po zewnętrznej stronie felogenu i fellodermę po stronie wewnętrznej, przy czym podziały prowadzące do powstania korka są liczniejsze niż podziały związane z produkcją felodermy. W ten sposób powstaje peryderma (korkowica).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fellow

[czytaj: feloł] w krajach anglosaskich członek władz uczelni, wykładowca lub członek towarzystwa naukowego


Źródła:

SJP.pl

Feloderma

warstwa komórek miękiszowych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felogen

fellogen; miazga korkotwórcza; warstwa komórek tkanki twórczej, wytwarzająca korek na zewnątrz łodygi i fellodermę do wewnątrz


Tkanka korkotwórcza (fellogen, felogen, miazga korkotwórcza, miazga korkorodna) – tkanka twórcza wtórna rośliny naczyniowej, której komórki dzieląc się peryklinalnie wytwarzają korek po zewnętrznej stronie felogenu i fellodermę po stronie wewnętrznej, przy czym podziały prowadzące do powstania korka są liczniejsze niż podziały związane z produkcją felodermy. W ten sposób powstaje peryderma (korkowica).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felonia

w średniowiecznym prawie lennym: złamanie zobowiązań przez wasala lub seniora


Felonia (z fr., wiarołomstwo) – pojęcie średniowiecznego prawa lennego oznaczające złamanie zobowiązań lennych przez wasala lub seniora. Karą za niewywiązanie się z umowy była utrata lenna lub zwierzchnictwa lennego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feloplastyczny

feloplastyka


Patrz:feloplastyka

Źródła:

SJP.pl

Feloplastyka

sztuka rzeźbienia w drzewie korkowym


Źródła:

SJP.pl

Fels

Geografia

Austria

Belgia


Źródła:

Wikipedia

Felski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Felsuma

rodzaj jaszczurek z rodziny gekonowatych


Phelsuma – rodzaj jaszczurek z rodziny gekonowatych (Gekkonidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Felsztyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś, a dawniej miasto, na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim;


Skeliwka (ukr. Скелівка, Skeliwka; do 1946 roku Felsztyn, Фельштин) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie samborskim (wcześniej w rejonie starosamborskim). W 2018 roku liczyła ok. 1 tys. mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Feluga

mały statek o kształcie podobnym do galery; feluka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. śródziemnomorska podłużna łódź żaglowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feluka

mały statek o kształcie podobnym do galery; feluga


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. śródziemnomorska podłużna łódź żaglowa;


Feluka – rodzaj tradycyjnej łodzi żaglowej używanej na osłoniętych wodach Morza Czerwonego, na wschodnim Morzu Śródziemnym, a w szczególności na Nilu w Egipcie. Ożaglowanie feluki składa się z jednego bądź dwóch żagli łacińskich.

Łodzie te mogą zwykle zabierać na pokład kilkanaście osób, a załoga składa się z dwojga, trojga ludzi. Mimo że istnieją bardziej nowoczesne środki transportu, takie jak łodzie motorowe i promy, feluki są wciąż używane w leżących nad Nilem miejscowościach takich jak Luksor czy Asuan. Są szczególnie popularne wśród turystów, jako że zapewniają cichszą i spokojniejszą podróż, niż ich motorowe odpowiedniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feluś

zdrobnienie od: Felicjan, Feliks (imiona męskie); Felek


Źródła:

SJP.pl

Felusia

zdrobnienie od: Felicja (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Felzyt

porfirowa skała wylewna


Źródła:

SJP.pl

Femiczny

trybunał femiczny - tajny średniowieczny trybunał sądzący członków możnych rodów


Źródła:

SJP.pl

Femidom

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) seks. prezerwatywa waginalna, kobiecy kondom – mechaniczny środek antykoncepcyjny;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Femigen

doustny środek antykoncepcyjny dla kobiet, zawierający gestagen i estrogen


Źródła:

SJP.pl

Femina

warszawskie kino


Femina – polski dramat psychologiczny z 1991 roku w reżyserii Piotra Szulkina, zrealizowany według powieści Krystyny Kofty Pawilon małych drapieżców. Zdjęcia kręcono w Warszawie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feminativum

rzeczownik określający kobietę ze względu na jej zawód, funkcję, wyznanie itp.; feminatyw, feminatywum


Źródła:

SJP.pl

Feminatyw

rzeczownik określający kobietę ze względu na jej zawód, funkcję, wyznanie itp.; feminativum, feminatywum


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. rzeczownik będący nazwą o trwale ustalonym żeńskim rodzaju gramatycznym;


Feminatyw, feminatywum (liczba mnoga: feminatywy lub feminatywa), feminativum, nazwa żeńska – żeńskie formy gramatyczne nazw zawodów i funkcji, z przyrostkami potocznie zwanymi „żeńskimi końcówkami”. Feminatywy nazywają kobiety ze względu na przysługujący im tytuł, pełnioną funkcję, zajmowane stanowisko, wykonywany zawód, przynależność narodową, pochodzenie, wyznanie, przekonania, właściwości psychiczne i fizyczne, wykonywane czynności itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feminatywny

w językoznawstwie: dotyczący feminatywów i językowej kategorii żeńskości


Źródła:

SJP.pl

Feminatywum

rzeczownik określający kobietę ze względu na jej zawód, funkcję, wyznanie itp.; feminativum, feminatyw


Feminatyw, feminatywum (liczba mnoga: feminatywy lub feminatywa), feminativum, nazwa żeńska – żeńskie formy gramatyczne nazw zawodów i funkcji, z przyrostkami potocznie zwanymi „żeńskimi końcówkami”. Feminatywy nazywają kobiety ze względu na przysługujący im tytuł, pełnioną funkcję, zajmowane stanowisko, wykonywany zawód, przynależność narodową, pochodzenie, wyznanie, przekonania, właściwości psychiczne i fizyczne, wykonywane czynności itp.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feminazistka

lekceważąco: feministka


Feminazistka (ang. feminazi) – pejoratywne określenie feministki powstałe w Stanach Zjednoczonych w latach 90. XX wieku i spopularyzowane przez Rusha Limbaugha na falach prowadzonego przez niego talk-show w Premiere Radio Networks. Termin ten jest powszechnie używany przez amerykańskich antyfeministów, szczególnie w odniesieniu do feministek radykalnych.

W Polsce termin jest używany m.in. przez Janusza Korwin-Mikkego na łamach prowadzonego przez niego bloga.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feminazizm

lekceważąco: feminizm


Źródła:

SJP.pl

Femininum

gramatyczny rodzaj żeński


Źródła:

SJP.pl

Feminista

zwolennik feminizmu


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zwolennik feminizmu


Feminizm (łac. femina „kobieta”) – szereg ruchów społecznych i politycznych oraz ideologii, które łączy wspólny cel, czyli zdefiniowanie, uzyskanie i utrzymywanie równości płci pod względem politycznym, ekonomicznym, osobistym i społecznym. Feminizm przyjmuje stanowisko, że współczesne społeczeństwa są patriarchalne — priorytetowo traktują męski punkt widzenia — a kobiety są w nich traktowane niesprawiedliwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feministka

zwolenniczka feminizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta dążąca do wprowadzenia w życie zasad feminizmu, zwolenniczka feminizmu


Feminizm (łac. femina „kobieta”) – szereg ruchów społecznych i politycznych oraz ideologii, które łączy wspólny cel, czyli zdefiniowanie, uzyskanie i utrzymywanie równości płci pod względem politycznym, ekonomicznym, osobistym i społecznym. Feminizm przyjmuje stanowisko, że współczesne społeczeństwa są patriarchalne — priorytetowo traktują męski punkt widzenia — a kobiety są w nich traktowane niesprawiedliwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feministycznie

przysłówek

 (1.1) w związku z feminizmem


Źródła:

Wiktionary

Feministyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest feministyczne; cecha tych, którzy są feministyczni


Źródła:

Wiktionary

Feministyczny

powiązany z feminizmem, opierający się na założeniach feminizmu lub związany z feministami, feministkami


przymiotnik

 (1.1) związany z feminizmem, charakterystyczny dla feminizmu, dotyczący feministów lub feministek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feminizacja

poddawanie czegoś wpływom kobiecym, opanowanie jakiejś dziedziny przez kobiety



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feminizacyjny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z feminizacją, dotyczący feminizacji


Źródła:

Wiktionary

Feminizm

1. ruch, którego głownym celem było prawne i społeczne równouprawnienie kobiet;
2. zewnętrzne, kobiece cechy występujące u niektórych mężczyzn, spowodowane zaburzeniami hormonalnymi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. ideologia i ruch wyzwolenia kobiet;

 (1.2) med. zjawisko występowania kobiecych cech u mężczyzn

 (1.3) med. zewnętrzne cechy kobiece u mężczyzny występujące w różnego rodzaju zaburzeniach hormonalnych


Feminizm (łac. femina „kobieta”) – szereg ruchów społecznych i politycznych oraz ideologii, które łączy wspólny cel, czyli zdefiniowanie, uzyskanie i utrzymywanie równości płci pod względem politycznym, ekonomicznym, osobistym i społecznym. Feminizm przyjmuje stanowisko, że współczesne społeczeństwa są patriarchalne — priorytetowo traktują męski punkt widzenia — a kobiety są w nich traktowane niesprawiedliwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feminizować

poddawać coś feminizacji


czasownik

 (1.1) poddawać feminizacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feminizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|feminizować.


Źródła:

Wiktionary

Femorały

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hist. krótkie, obcisłe spodnie, przylegające do ud

 (1.2) hist. kalesony, dolna bielizna męska


Źródła:

Wiktionary

Femtometr

jednostka długości równa 10^(-15) metra (symbol: fm)


Femtometr (symbol: fm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden femtometr równa się 10−15 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1E-15 m oznaczający 0,000 000 000 000 001 × 1 m.

Femtometr jest zwykle używany do określania średnicy jąder atomowych. Średnica jądra atomowego może wynosić do 15 fm. Neutrony i protony mają średnicę około 1,6 fm.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Femtometrowy

związany z femtometrem


Źródła:

SJP.pl

Femtosekunda

jednostka czasu równa 10^(-15) sekundy (skrót: fs)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miar. jednostka czasu równa jednej biliardowej części sekundy


Femtosekunda (symbol: fs) to jednostka podwielokrotna (ułamkowa) jednostki czasu – sekundy w układzie SI, równa jednej biliardowej części sekundy.

1\,\mathrm {fs} =10^{-15}\,\mathrm {s} =0{,}000\,000\,000\,000\,001\ \mathrm {s}

Dla porównania: jedna femtosekunda względem jednej sekundy to tyle, ile jedna sekunda względem 31,7 miliona lat.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Femtosekundowy

związany z femtosekundą


przymiotnik

 (1.1) trający femtosekundę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Femurały

przestarzałe: krótkie, obcisłe spodnie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) przest. krótkie, obcisłe spodnie, przylegające do ud

 (1.2) przest. kalesony, dolna bielizna męska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fen

wiatr wiejący od grzbietów górskich w kierunku dolin, spotykany głównie w Alpach (jego polski odpowiednik to halny)


Fen (z niem. Föhn) – ciepły i suchy wiatr, wiejący z gór w doliny. W wyniku zmian fizycznych, następuje ogrzewanie i osuszanie spadającego powietrza oraz gwałtowne ocieplenie w obszarze jego oddziaływania. W Tatrach ten wiatr nosi nazwę halny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fen.

skrót od:
1. fenicki; fenic.;
2. fenig


Źródła:

SJP.pl

Fenacetyna

lek przeciwbólowy, pochodna aniliny, wycofana z użycia ze względu na znaczną toksyczność, zastąpiona przez paracetamol


Fenacetyna (łac. phenacetinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna p-aminofenolu. Jest jednym z najstarszych związków chemicznych stosowanych jako środek przeciwbólowy, bo już od 1887 r.

Podstawowe skutki uboczne to:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenactil

lek z grupy neuroleptyków stosowany w psychiatrii, działa uspokajająco i przeciwwymiotnie oraz likwiduje halucynacje i omamy; chlorpromazyna; largactil


Źródła:

SJP.pl

Fenakistiskop

Fenakistiskop – XIX-wieczna zabawka optyczna, wykorzystująca właściwości ludzkiej percepcji, dla stworzenia wrażenia ruchu szybko przesuwających się obrazków. Urządzenie składało się z drążka i umieszczonej na nim okrągłej tarczy z ciężkiego papieru; dookoła tarczy umieszczone były rysunki, przedstawiające kolejne etapy ruchu, przedzielone niewielkimi otworami. Odbiorca stawał przed lustrem, umieszczając fenakistiskop zadrukowaną stroną w kierunku tafli, a następnie wprawiał tarczę w ruch i spoglądał przez otwory w tarczy; powodowało to powstanie złudzenia optycznego – odbijające się w lustrze rysunki zlewały się ze sobą, tworząc pozór ruchu. Urządzenie mogło przedstawiać tylko sam ruch, ale mogło też opowiadać króciutkie historyjki.


Źródła:

Wikipedia

Fenakit

minerał, krzemian berylu


Fenakit (ang. phenakite) – rzadki minerał z gromady krzemianów. Nazwa pochodzi od greckiego słowa phenax = oszust, zwodziciel, kłamca, ponieważ minerał wykazuje duże podobieństwo do kwarcu, z którym jest mylony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenantren

węglowodór aromatyczny o wzorze sumarycznym: C14H10; izomer antracenu


Fenantren – organiczny związek chemiczny, policykliczny węglowodór aromatyczny (trójcykliczny). Jest zbudowany z trzech pierścieni benzenu, skondensowanych w sposób kątowy. W roztworach wykazuje słabą niebieską fluorescencję.

Otrzymywany jest ze smoły pogazowej (głównie z oleju antracenowego).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenantrenowy

fenantren


Patrz:fenantren

Źródła:

SJP.pl

Fenantrolina

substancja chemiczna służąca do wytwarzania wskaźnika używanego w analizie chemicznej - ferroiny


Fenantrolina, o-fenantrolina, 1,10-fenantrolina – organiczny związek chemiczny, związek heterocykliczny o szkielecie węglowym fenantrenu, zawierający dwa pierścienie pirydynowe. Posiada 9 izomerów, różniących się położeniem atomów azotu. Najczęściej spotykany w handlu jest izomer 1,10, choć dostępne są też mieszaniny izomerów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenazolina

lek syntetyczny stosowany głównie przeciwuczuleniowo i w chorobie komunikacyjnej; antistina; antazolina


Źródła:

SJP.pl

Fenchon

terpen występujący w koprze włoskim, mający zapach kamfory


Źródła:

SJP.pl

Fencyklidyna

psychodeliczna substancja psychoaktywna


Fencyklidyna, PCP – organiczny związek chemiczny, substancja psychoaktywna zaliczana do dysocjantów, pochodna piperydyny. W przeszłości fencyklidyna używana była do znieczulania przedoperacyjnego, jednak ze względu na swe psychoaktywne działanie i neurotoksyczność została wycofana z lecznictwa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fender

produkt marki Fender


Fender (Fender Musical Instrument Corporation, początkowo Fender Electric Instrument Manufacturing Company) – amerykańskie przedsiębiorstwo produkujące gitary elektryczne, basowe, akustyczne, wzmacniacze, struny oraz akcesoria muzyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenek

drapieżnik z rodziny psów; lis pustynny


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. mały, pustynny lis o puszystym ogonie i dużych uszach;


Fenek pustynny, fenek (Vulpes zerda), lis pustynny – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenestracja

operacja wydłutowania okienka w błędniku kostnym ucha wewnętrznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg okienkowego wycięcia otworu w tkankach (np. w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca, w aparacie więzadłowym, kości) lub w opatrunku gipsowym

 (1.2) biol. otwór szczelinowaty w śródbłonku kapilar kłębuszków nerkowych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenetyczny

fenetyka


Patrz:fenetyka

Źródła:

SJP.pl

Fenetyka

metoda klasyfikacji organizmów uwzględniająca wyłącznie ogólne podobieństwa ich cech anatomicznych, biochemicznych, itp.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fengshui

[czytaj: fengszui albo fungszłej] feng shui;
1. starożytna wiedza chińska dotycząca specjalnego aranżowania przestrzeni w celu zapewnienia człowiekowi jak największej pomyślności życiowej;
2. sposób zaaranżowania przestrzeni zgodnie z tą wiedzą


Feng shui (wym. [fɤ́ŋ ʂwèi], dosłownie wiatr i woda) – starożytna praktyka planowania przestrzeni w celu osiągnięcia zgodności ze środowiskiem naturalnym. Tradycyjne fengshui w starożytnych Chinach obejmowało ogólny rozkład miast, wsi, budynków mieszkalnych i gospodarskich. Bywa nazywane geomancją, bo obejmuje także takie zagadnienia, jak ochrona budynków przed złymi duchami czy wpływ kształtu na otoczenie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feni

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. indyjska wódka tradycyjnie produkowana w stanie Goa z soku owoców nerkowca (nanercza zachodniego) lub soku łodyg kwiatów palmy kokosowej;


Pheni (beng. ফেনী; ang. Feni) – miasto w Bangladeszu w prowincji Ćottogram. W 2011 roku liczyło ok. 157 tys. mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Feniańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. polit. rel. członek tajnego antybrytyjskiego stowarzyszenia katolickiego w Ulsterze, działającego w XIX-XX w.;

 (1.2) mieszkaniec Phenianu (Pjongjang)


Źródła:

Wiktionary

Fenianie

członek tajnej organizacji irlandzkiej działającej od roku 1858, mającej na celu przywrócenie Irlandii niepodległości przez walkę zbrojną


Fenianie – tajne irlandzkie stowarzyszenie niepodległościowe, założone ok. 1858 r.

W 1867 zorganizowali powstanie przeciw Wielkiej Brytanii, a swoje działania prowadzili także za granicą (w Kanadzie i USA). Stosowali walkę zbrojną i terror indywidualny. Ruch przetrwał do I wojny światowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenianin

członek tajnej organizacji irlandzkiej działającej od roku 1858, mającej na celu przywrócenie Irlandii niepodległości przez walkę zbrojną


Fenianie – tajne irlandzkie stowarzyszenie niepodległościowe, założone ok. 1858 r.

W 1867 zorganizowali powstanie przeciw Wielkiej Brytanii, a swoje działania prowadzili także za granicą (w Kanadzie i USA). Stosowali walkę zbrojną i terror indywidualny. Ruch przetrwał do I wojny światowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feniański

fenianizm (ruch społeczno-polityczny i niepodległościowy w Irlandii w XIX w.)


Źródła:

SJP.pl

Fenic.

skrót od: fenicki; fen.


Źródła:

SJP.pl

Fenicja

kraina starożytna na wybrzeżu Morza Śródziemnego


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. starożytna kraina wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu i zachodniej części Syrii;


Fenicja (łac. Phoenicia terra, stgr. Φοινίκη; fenickie 𐤊𐤍𐤏𐤍) – starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu, zachodniej Syrii i północnego Izraela.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenicjanie

członek ludności semickiej, zamieszkującej od początku III tysiąclecia p.n.e. tereny zwane od niej Fenicją


Fenicja (łac. Phoenicia terra, stgr. Φοινίκη; fenickie 𐤊𐤍𐤏𐤍) – starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu, zachodniej Syrii i północnego Izraela.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenicjanin

członek ludności semickiej, zamieszkującej od początku III tysiąclecia p.n.e. tereny zwane od niej Fenicją


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. mieszkaniec Fenicji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenicjanka

członkini ludności semickiej, zamieszkującej od początku III tysiąclecia p.n.e. tereny zwane od niej Fenicją


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. mieszkanka Fenicji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenicki

przymiotnik od: Fenicja


przymiotnik

 (1.1) hist. związany z Fenicjanami lub Fenicją

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. wymarły język z grupy kananejskiej rodziny języków semickich;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenidon

organiczny związek chemiczny używany jako wywoływacz


Fenidon (1-fenylo-3-pirazolidynon) – organiczny związek chemiczny stosowany jako wywoływacz.

Jest związkiem, który swoją aktywnością przewyższa znacznie działanie metolu, dlatego stosuje się go w niewielkich stężeniach – rzędu 0,2 g na litr roztworu. Wraz z kwasem askorbinowym lub jego pochodnymi jest głównym składnikiem niskotoksycznych wywoływaczy takich jak Xtol firmy Kodak oraz wielu innych o jawnych recepturach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenig

niedawna zdawkowa moneta niemiecka (100 fenigów = 1 marka), używana przed wprowadzeniem euro


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. monet. setna część marki niemieckiej;

 (1.2) hist. numizm. potoczna nazwa denara w krajach germańskich od VIII do X wieku

 (1.3) daw. monet. setna część marki polskiej w latach 1917-1924


Fenig (niem. Pfennig, Pfenning) – potoczna nazwa denara używana w krajach germańskich od VIII do X wieku. Później nazwa bitej z miedzi drobnej monety stanowiącej część marki.

Przejęty z wczesnośredniowiecznego systemu monetarnego, jako moneta zdawkowa wszedł do systemów walutowych krajów niemieckich. W okresie poprzedzającym reformę walutową z lat 1871-73 w II Rzeszy fenig odpowiadał wartości 1/300 talara, a w następstwie wprowadzenia marki równej trzeciej jego części, w systemie decymalnym stał się jej setną (1/100) częścią.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenigowy

przymiotnik

 (1.1) monet. związany z fenigem; mający wartość jednego feniga


Źródła:

Wiktionary

Feniks

1. mityczny ptak uznawany za symbol Słońca, odradzający się z popiołów po samospaleniu; Feniks;
2. palma tropikalna rosnąca w Afryce i Azji; daktylowiec, palma daktylowa;
3. niemiecka rasa kur;
4. jednostka monetarna Grecji w latach 1828-1832


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) jeden z okultystycznych demonów, upadły anioł;

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (3.1) grupa polinezyjskich ośmiu wysp lagunowych na Oceanie Spokojnym;


Feniks (gr. φοίνιξ foínix, łac. phoenīx) – mityczny ptak uznawany za symbol Słońca oraz wiecznego odradzania się życia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feniksować

feniksować się - powstawać na nowo


Źródła:

SJP.pl

Feniksowaty

1. przypominający kształtem feniksa;
2. posiadający cechę odradzania się po klęsce


Źródła:

SJP.pl

Feniksowy

feniks


Patrz:feniks

Źródła:

SJP.pl

Fenix

1. małoobrazkowy aparat fotograficzny;
2. polskie czasopismo poświęcone literaturze fantastycznej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenkuł

dwuletnia lub wieloletnia roślina zielna z rodziny selerowatych; koper włoski, fankuł


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Foeniculum vulgare|ref=tak., roślina warzywna, o białych, mięsistych łodygach;

 (1.2) spoż. jarzyna z fenkułu (1.1)


Fenkuł włoski, koper włoski, koper słodki (Foeniculum vulgare Mill.) – gatunek rośliny dwuletniej, czasem byliny, zaliczany do rodziny selerowatych (Apiaceae). Gatunek jest bardzo zmienny (dwa podgatunki z kilkoma odmianami), uważany za jedynego przedstawiciela rodzaju fenkuł (Foeniculum Mill.) lub część zaliczanych tu taksonów wyodrębnianych jest w randze osobnych gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenkułowy

fenkuł


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fenkułem (koprem włoskim)


Patrz:fenkuł

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fennistyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o języku, kulturze i literaturze fińskiej

 (1.2) wydział lub kierunek uniwersytecki obejmujący studia w zakresie fennistyki (1.1)


Źródła:

Wiktionary

Fennoskandia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rozległy półwysep w Europie Północnej składający się z trzech części: Międzymorza Fińsko-Karelskiego oraz z odgałęziających się od niej dwóch półwyspów: Skandynawskiego i Kolskiego;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fennoskandzki

1. tarcza fennoskandzka - wielka tarcza kontynentalna na północy kontynentu europejskiego; fennoskandia, tarcza bałtycka;
2. Półwysep Fennoskandzki - półwysep w Europie Północnej


Źródła:

SJP.pl

Fenobarbital

pochodna kwasu barbiturowego; lek nasenny, uspokajający i przeciwepileptyczny; gardenal, luminal


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenofaza

okres w rozwoju rośliny uzależniony od zmian klimatycznych


Źródła:

SJP.pl

Fenogenetyczny

fenogenetyka


Patrz:fenogenetyka

Źródła:

SJP.pl

Fenogenetyka

dział genetyki badający rolę oraz mechanizm działania czynników dziedzicznych w rozwoju osobniczym organizmów i powstawaniu ich cech


Źródła:

SJP.pl

Fenografia

dział nauki zajmujący się badaniem wpływu twórczości jakiegoś pisarza na dalszy rozwój literatury


Źródła:

SJP.pl

Fenokopia

cecha organizmu powstała pod wpływem warunków środowiska, identyczna z cechą wywoływaną zwykle obecnością określonego genu


Fenokopia − nietypowa cecha organizmu powstała pod wpływem warunków środowiska, wynikająca z tego, że w sytuacjach „normalnych” taka cecha nie mogłaby się wykształcić. Nie jest dziedziczna, ale może wykształcać się w warunkach „normalnych” w przypadku kojarzenia ze sobą posiadaczy alleli odpowiedzialnych za cechę poprzez kumulację alleli w genotypach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenokryształ

większy kryształ w skałach magmowych lub metamorficznych, rozpoznawalny gołym okiem, tkwiący wśród niezróżnicowanego tła skalnego, składającego się z drobnych kryształów lub szkliwa


Fenokryształy – duże (widoczne gołym okiem) i zazwyczaj prawidłowo wykształcone kryształy różnych minerałów. Fenokryształy występują najczęściej w wylewnych skałach magmowych, gdzie mają charakter prakryształów (np. w porfirach). Fenokryształy występują też często w głębinowych skałach magmowych (np. w granitach), gdzie wśród drobnoziarnistej skały otaczającej wyróżniają się nawet kilkunastocentymetrowe kryształy. Występują także w niektórych skałach metamorficznych (np. w mylonitach, gnejsach); w tym przypadku nazywa się je porfiroblastami, lub porfiroklastami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenol

związek organiczny, wodorotlenowa pochodna benzenu, krystaliczna, bezbarwna substancja o swoistym zapachu, działająca bakteriobójczo; benzenol, kwas karbolowy, hydroksybenzen


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, wzór chemiczny|C6H5OH.;


Fenol, C6H5OH – organiczny związek chemiczny, najprostszy związek z grupy fenoli. Od alkoholi odróżnia go bezpośrednie połączenie grupy hydroksylowej z pierścieniem aromatycznym, co wpływa na właściwości związku – m.in. na wzrost właściwości kwasowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenolan

związek chemiczny będący pochodną fenolu, mający charakter soli, np. fenolan potasu


Źródła:

SJP.pl

Fenolany

związek chemiczny będący pochodną fenolu, mający charakter soli, np. fenolan potasu


Fenolany – sole fenoli, posiadające anion ArO-, gdzie Ar- grupa arylowa (aromatyczna).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenole

grupa aromatycznych związków organicznych, zawierających jedną lub więcej grup wodorotlenowych związanych z atomami węgla znajdującymi się w pierścieniu


Fenole – związki organiczne zawierające grupy hydroksylowe związane bezpośrednio z atomami węgla w pierścieniu aromatycznym (w przeciwieństwie do alkoholi aromatycznych, np. alkoholu benzylowego, w których grupa hydroksylowa przyłączona jest do alkilowego atomu węgla). Wykazują znacznie większą kwasowość niż alkohole i mogą tworzyć z mocnymi zasadami sole, fenolany. Najprostszym fenolem z jedną grupą hydroksylową jest fenol.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenoloftaleina

barwnik syntetyczny stosowany zazwyczaj jako wskaźnik w analizie chemicznej


Fenoloftaleina (łac. Phenolophthaleinum) – organiczny związek chemiczny, stosowany głównie jako wskaźnik pH.

W stanie czystym jest to bezbarwna substancja krystaliczna, słabo rozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w alkoholach. W laboratoriach spotykana jest głównie jako ok. 1% bezbarwny roztwór w etanolu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenolog

specjalista w dziedzinie fenologii


Źródła:

SJP.pl

Fenologia

w biologii: nauka badająca zależności między okresowymi zjawiskami w życiu poszczególnych gatunków roślin i zwierząt (np. pory zakwitania roślin, opadania liści, przylotów i odlotów ptaków, snu zimowego zwierząt) a porami roku, czyli okresowymi zmianami pogody i warunków klimatycznych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. biol. dział biologii, który zajmuje się badaniem cyklicznych zjawisk w życiu roślin i zwierząt, szczególnie w zależności od warunków klimatycznych i pór roku;


Fenologia (gr. phaínomai – przejawiam, pokazuję się) – nauka badająca zależność pomiędzy zmianami czynników klimatycznych a periodycznymi zjawiskami w przyrodzie ożywionej, takimi jak kiełkowanie, kwitnienie, owocowanie, zrzucanie liści u roślin, zapadanie w sen zimowy, odloty ptaków do cieplejszych regionów, wystąpienie dwóch pokoleń u niektórych owadów. Ze względu na przedmiot badań można wyróżnić: fitofenologię, zoofenologię oraz agrofenologię.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenologiczny

w biologii: odnoszący się do fenologii, związany z zależnościami między okresowymi zjawiskami w życiu poszczególnych gatunków roślin i zwierząt (np. pory zakwitania roślin, opadania liści, przylotów i odlotów ptaków, snu zimowego zwierząt) a porami roku, czyli okresowymi zmianami pogody i warunków klimatycznych


przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekol. związany z fenologią, dotyczący fenologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenolować

dodawać fenol, zanieczyszczać fenolem


Źródła:

SJP.pl

Fenolowy

w chemii: związany z fenolami, zawierający fenole - związki aromatyczne o jednej lub większej liczbie grup hydroksylowych


przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. związany z fenolem dotyczący fenolu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenomen

rzadkie, niezwykłe zjawisko, rzecz wyjątkowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. zjawisko będące przedmiotem poznania zmysłowego

 (1.2) rzadkie lub niezwykłe zjawisko

 (1.3) coś lub ktoś niezwykły, zadziwiający czymś



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenomenalista

zwolennik fenomenalizmu


Źródła:

SJP.pl

Fenomenalistka

zwolenniczka fenomenalizmu


Źródła:

SJP.pl

Fenomenalistyczny

dotyczący fenomenalizmu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) filoz. związany z fenomenalizmem, dotyczący fenomenalizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenomenalizm

pogląd filozoficzny, według którego poznaniu są dostępne tylko zjawiska, zaś istota rzeczy jest niepoznawalna lub nie istnieje


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. przekonanie, iż bezpośrednio dostępne poznaniu są wyłącznie zjawiska, natomiast istota rzeczy jest niepoznawalna lub nie istnieje;


Fenomenalizm (gr. φαινόμενον zjawisko i ισμός wiedza, nauka) – pogląd filozoficzny głoszący, iż bezpośrednio dostępne są ludziom tylko układy doznań zmysłowych i emocjonalnych (nazywane fenomenami) i nie istnieje możliwość bezpośredniego poznania bytów „samych w sobie”. Pogląd ten stoi w opozycji do esencjalizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenomenalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób fenomenalny


Źródła:

Wiktionary

Fenomenalniej

stopień wyższy od przysłówka: fenomenalnie


Źródła:

SJP.pl

Fenomenalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest fenomenalne; cecha tych, którzy są fenomenalni


Źródła:

Wiktionary

Fenomenalny

1. zadziwiający, wyjątkowy, niezwykły, nadzwyczajny;
2. w filozofii: związany z fenomenami (doznaniami zmysłowymi i emocjonalnymi)


przymiotnik

 (1.1) niezwykły, wyjątkowy, zjawiskowy

 (1.2) wyjątkowy, wspaniały, fantastyczny, niesłychany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenomenik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fenomen


Źródła:

Wiktionary

Fenomenolog

zwolennik, wyznawca fenomenologii


Fenomenologia (z gr. phainomenon – „to, co się jawi”) – XX-wieczny kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane.

Głównymi twórcami i reprezentantami są Edmund Husserl oraz Max Scheler (w dużej mierze niezależny od Husserla). Terminem tym określa się także wytworzoną przez ten kierunek metodę badań filozoficznych, stosowaną przez filozofów egzystencji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenomenologia

jeden z kierunków teorii poznania w filozofii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane;


Fenomenologia (z gr. phainomenon – „to, co się jawi”) – XX-wieczny kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane.

Głównymi twórcami i reprezentantami są Edmund Husserl oraz Max Scheler (w dużej mierze niezależny od Husserla). Terminem tym określa się także wytworzoną przez ten kierunek metodę badań filozoficznych, stosowaną przez filozofów egzystencji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenomenologiczny

odnoszący się do fenomenologii, filozoficznego kierunku w teorii poznania


przymiotnik

 (1.1) filoz. związany z fenomenologią, charakterystyczny dla fenomenologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fenomenolożka

fenomenolog


Patrz:fenomenolog

Źródła:

SJP.pl

Fenopata

rzadko: osoba chorobliwie wrażliwa na działanie wiatru


Źródła:

SJP.pl

Fenoplast

syntetyczna żywica fenolowa


Fenoplasty – tworzywa sztuczne na bazie żywic fenolowo-formaldehydowych, które otrzymywane są w wyniku polikondensacji fenolu i formaldehydu. Pierwsza metoda utwardzenia żywicy formaldehydowej dająca zastosowanie przemysłowe do wyrobu tworzyw sztucznych została opracowana w latach 1907–1908 przez Leo Hendrika Baekelanda. Wydarzenie to stało się jednocześnie narodzinami przemysłu syntetycznych tworzyw sztucznych, czyli tworzyw, do produkcji których używa się składników otrzymanych również na drodze syntetycznej, a nie pochodzenia naturalnego. Pierwotnie tworzywa te były nazywane od nazwiska wynalazcy bakelitem, choć sam bakelit to tylko jedna z odmian tego typu tworzyw.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenosafranina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. związek organiczny z grupy safranin stosowany do barwienia bawełny, przygotowywania preparatów mikroskopowych oraz jako jeden z odczynników w fotografii;


Fenosafranina – organiczny związek chemiczny, zasadowy barwnik azynowy z grupy safranin odkryty w 1878 roku przez Otto Nikolausa Witta.

Fenosafraninę otrzymuje się poprzez utlenianie mieszaniny p-fenylenodiaminy i chlorowodorku aniliny w stosunku 1:2 lub też utlenianie równomolowej mieszaniny 4,4'-diaminodifenyloaminy i aniliny, a następnie chlorowanie powstałego związku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fenoterol

Fenoterol (łac. Fenoterolum) – organiczny związek chemiczny, lek rozszerzający oskrzela stosowany w leczeniu i zapobieganiu obturacji oskrzeli.

Fenoterol jest wybiórczym agonistą receptorów adrenergicznych β2, wykazuje małe powinowactwo do receptorów β1. Jego efekt biologiczny polega na rozszerzeniu oskrzeli oraz zahamowaniu napięcia i czynności skurczowej macicy.Podany drogą wziewną zaczyna działać po kilku minutach, efekt rozszerzający oskrzela utrzymuje się do 3–5 godzin.


Źródła:

Wikipedia

Fenotiazyna

związek organiczny stosowany w weterynarii do zwalczania robaczyc; pochodne fenotiazyny mają różnokierunkowe właściwości lecznicze, stosowane są m.in. jako leki psychotropowe i bakteriobójcze


Fenotiazyna – organiczny związek chemiczny o potrójnym pierścieniu węglowym będący trójpierścieniowym heterocyklicznym związkiem zawierającym heteroatomy azotu i siarki w pierścieniu środkowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenotyp

ogół dostrzegalnych cech i właściwości organizmu, na który wpływ mają czynniki dziedziczne i środowisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. zespół wszystkich dostrzegalnych cech organizmu będący wynikiem współdziałania czynników dziedzicznych oraz warunków środowiska;


Fenotyp (gr. φαίνω „przejawiać” + τύπος „wzór, norma”) – zespół cech organizmu: oprócz morfologii też właściwości fizjologiczne, płodność, zachowanie się, ekologia, cykl życiowy, zmiany biologiczne, wpływ środowiska na organizm. Fenotyp jest ściśle związany z genotypem, bowiem z interakcji genotypu ze środowiskiem powstaje fenotyp. Dlatego ten sam genotyp może objawiać się różnymi fenotypami z wyniku plastyczności fenotypowej zależnie od środowiska, lub odwrotnie: mimo odmiennych genotypów tworzą się podobne fenotypy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenotypowo

przysłówek

 (1.1) w sposób związany z fenotypem


Źródła:

Wiktionary

Fenotypowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest fenotypowe


Źródła:

Wiktionary

Fenotypowy

związany z fenotypem


Źródła:

SJP.pl

Fenowy

związany z fenem


Źródła:

SJP.pl

Feński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fentanyl

syntetyczny środek przeciwbólowy i anestezjologiczny, niezwykle silny narkotyk


Fentanyl (łac. fentanylum) – organiczny związek chemiczny, pochodna piperydyny; syntetyczny środek przeciwbólowy i anestezjologiczny, syntetyczny opioid. Jest agonistą receptorów opioidowych. Pobudza wytwarzanie serotoniny, zmniejsza stężenie endorfin w osoczu. Ma bezpośredni wpływ na ośrodkowy układ nerwowy. Podobnie jak inne opioidy powoduje bardzo silne uzależnienie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fentanylowy

fentanyl


Patrz:fentanyl

Źródła:

SJP.pl

Fentermina

metylowa pochodna amfetaminy


Fentermina (łac. phenterminum) – organiczny związek chemiczny z grupy fenyloetyloaminy, metylowa pochodna amfetaminy. Stymulująca substancja psychoaktywna, lek anorektyczny (hamujący łaknienie).

Powoduje wydzielanie większych ilości neuroprzekaźników z grupy katecholamin, czyli adrenaliny obwodowo oraz dopaminy i noradrenaliny w mózgu. Oddziaływanie farmakologiczne fenterminy przejawia się między innymi pobudzeniem psychomotorycznym oraz zmniejszeniem łaknienia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenyl

część cząsteczki związku aromatycznego, jednowartościowa grupa aromatyczna


Grupa fenylowa, fenyl, w skrócie Ph – arylowa organiczna grupa funkcyjna o wzorze C
6
H
5
, występująca w wielu związkach aromatycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenylen

dwuwartościowy rodnik aromatyczny powstały przez odłączenie od cząsteczki benzenu dwóch atomów wodoru


Źródła:

SJP.pl

Fenylenodiamina

Diaminobenzeny (fenylenodiaminy) – organiczne związki chemiczne z grupy amin o wzorze C6H8N2. Są organicznymi zasadami należącymi do aromatycznych diamin. Występują w postaci trzech izomerów:


Źródła:

Wikipedia

Fenyloalanina

aminokwas egzogenny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. aromatyczny aminokwas egzogenny, niezbędny dla organizmów żywych; prekursor tyrozyny


Fenyloalanina, skr. Phe, F – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów egzogennych. Fenyloalanina jest jednym spośród 20 aminokwasów kodowanych przez DNA, które stanowią podstawowy budulec większości naturalnie występujących białek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fenyloamina

oleista ciecz służąca do wyrobu barwników syntetycznych, leków i innych związków; anilina; aminobenzen


Anilina – organiczny związek chemiczny, najprostsza amina aromatyczna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenylodwuchloroarsyna

bezbarwna, łatwopalna ciecz; trucizna używana w produkcji trucizn wojskowych oraz lekarstw; dwuchlorek arsyny


Źródła:

SJP.pl

Fenyloetyl

związek chemiczny, np. salicylan fenyloetylu


Źródła:

SJP.pl

Fenyloetyloamina

organiczny związek chemiczny z grupy amin, neuroprzekaźnik, występujący w czekoladzie


2-Fenyloetyloamina, pot. fenyloetyloamina – organiczny związek chemiczny z grupy amin, pochodna etyloaminy zawierająca grupę fenylową w pozycji 2 (jej izomerem podstawienia jest 1-fenyloetyloamina). Jest naturalnym związkiem biosyntetyzowanym z egzogennego aminokwasu fenyloalaniny poprzez enzymatyczną dekarboksylację. Występuje w ludzkim mózgu – przypuszcza się, że może pełnić rolę neuroprzekaźnika. Jest obecna także w wielu produktach spożywczych, szczególnie w czekoladzie. Istnieją przypuszczenia, że 2-fenyloetyloamina zawarta w żywności miałaby działanie psychoaktywne, gdyby nie to, że po dostaniu się do przewodu pokarmowego jest szybko metabolizowana przez enzym MAO-B, co uniemożliwia jej dotarcie w znacznej ilości do mózgu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenylohydrazyna

substancja krystaliczna rozpuszczalna w alkoholu i benzenie, wywierająca silne działanie trujące


Źródła:

SJP.pl

Fenyloketonuria

genetycznie uwarunkowane zaburzenie przemiany fenyloalaniny


Fenyloketonuria, oligofrenia fenylopirogronowa (PKU z ang. Phenylketonuria) – wrodzona, uwarunkowana genetycznie enzymopatia prowadząca do gromadzenia się w organizmie nadmiaru aminokwasu fenyloalaniny (hiperfenyloalaninemia, typ I) i wynikających z niego toksycznych objawów chorobowych.
U podłoża choroby leży mutacja genu odpowiedzialnego za aktywność enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej (PAH), który jest niezbędny w metabolizmie fenyloalaniny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fenylowy

związany z fenylem


Źródła:

SJP.pl

Feoceros

rodzaj roślin w większości rosnących w ciepłym klimacie


Źródła:

SJP.pl

Ferajna

paczka, grupa przyjaciół, banda


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrana paczka znajomych

 (1.2) gw-pl|Warszawa. towarzystwo


Ferajna – album zespołu Farben Lehre wydany 9 października 2009 roku nakładem wytwórni Lou Rocked Boys.

Album sprzedał się w nakładzie 5–6 tysięcy egzemplarzy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feralia

w starożytnym Rzymie: ostatni dzień świąt obchodzonych ku czci duchów zmarłych przodków, przypadający 21 lutego


Feralia – rzymskie święto ku czci duchów zmarłych przodków obchodzone 21 lutego.

Były to główne obchody kończące świąteczny tydzień (13-20 lutego) Parentaliów o charakterze prywatnym.

Podczas obchodów święta na grobach składano skromne dary w postaci wieńców, kwiatów, odrobiny jadła i wina. Należało bezwzględnie przestrzegać uczczenia tego święta. Według zachowanego przekazu, gdy w sytuacji krytycznej zapomniano odprawić Feralia, miasto nawiedziła zaraza, a dusze zmarłych wyległy na ulice; dopiero po złożeniu ofiar dusze powróciły do grobów, a zaraza ustąpiła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feralność

feralny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest feralne; cecha tych, którzy są feralni


Patrz:feralny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feralny

1. przynoszący nieszczęście; pechowy, niepomyślny;
2. złowróżebny, źle zapowiadający, źle rokujący


Źródła:

SJP.pl

Ferberyt

minerał z grupy wolframianów


Ferberyt – rzadki minerał z gromady wolframianów.

Nazwa upamiętnia niemieckiego mineraloga amatora M.R. Ferbera (1805-1875).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferdek

zdrobnienie od imienia Ferdynand


Ferdynand Kiepski – postać fikcyjna, główny bohater serialu komediowego Świat według Kiepskich. Rolę tę odgrywał Andrzej Grabowski. Postać Ferdka była jedyną, która wystąpiła we wszystkich odcinkach serialu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferdinand

nazwisko


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferdydurke

tytuł powieści Witolda Gombrowicza, prawdopodobnie nawiązujący do ukończenia trzydziestu lat (z angielskiego: thirty door key) przez głównego bohatera


Ferdydurke – awangardowa powieść Witolda Gombrowicza opublikowana w 1937 (datowana 1938), przełożona na wiele języków, uznana za wybitny utwór już przed II wojną światową.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferdynand

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Ferdynand – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów oznaczających „pokój” i „odważny, śmiały” (por. Winand).

W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, wykazano 1340 mężczyzn o imieniu Ferdynand nadanym jako imię pierwsze oraz 1368 mężczyzn noszących imię Ferdynand jako imię drugie.

Ferdynand imieniny obchodzi: 30 maja, 3 czerwca i 19 października.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferdynanda

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Ferdynandostwo

Ferdynand z małżonką; Ferdynandowie


Źródła:

SJP.pl

Ferdynandowie

Ferdynand z małżonką; Ferdynandostwo


Źródła:

SJP.pl

Ferdynandowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ferdynanda lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ferdynandziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ferdynandy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ferdzik

zdrobnienie od: Ferdynand (imię męskie); Ferdek


Źródła:

SJP.pl

Feredżia

długi płaszcz noszony dawniej przez kobiety w Turcji; ferezja


Źródła:

SJP.pl

Ferek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ferenc

nazwisko


Ferenc – węgierskie imię męskie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferens

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. biedak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferentarius

przymiotnik

 (1.1) lekkozbrojny, wstępny


Źródła:

Wiktionary

Feret

dawniej: metalowa, zwykle żelazna spinka bądź klamra używana nierzadko jako ozdoba


Źródła:

SJP.pl

Feretron

posąg, rzeźba lub obraz malowany obustronnie, noszony na drążkach podczas procesji religijnych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kośc. przenośny ołtarzyk z obrazem lub figurą używany w Kościele katolickim podczas procesji;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferezja

1. obszerny płaszcz męski pochodzenia wschodniego, noszony w Polsce w XVI i XVII wieku
2. eleganckie okrycie noszone przez kobiety w Turcji


Ferezja – męski strój wierzchni pochodzenia wschodniego.

W Rosji ferezja (ros. ферязь) była uroczystym strojem bojarów, wzorowanym na strojach tatarskich dostojników. Szyto ją z wzorzystych jedwabnych tureckich tkanin. Miała niski, stojący kołnierz, zamiast guzów używano sznurowanego wiązania. Popularna w XVI i XVII wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferfecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fergana

(do 1910 Nowy Margelan, 1910-24 Skobielew) miasto w Uzbekistanie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto we wschodnim Uzbekistanie, w Kotlinie Fergańskiej, siedziba administracyjna wilajetu fergańskiego;

 (1.2) geogr. hist. kraina historyczna w Azji Środkowej


Fergana (uzb. Fargʻona, uzb. cyr. Фарғона; ros. Фергана, Fiergana) – miasto we wschodnim Uzbekistanie, w Kotlinie Fergańskiej, siedziba administracyjna wilajetu fergańskiego. W 2011 roku liczyło ok. 238 tys. mieszkańców. Jedno z najmłodszych miast Uzbekistanu.

W mieście działają dwa uniwersytety i dwa teatry.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferganin

mieszkaniec Fergany (miasta w Uzbekistanie)


Źródła:

SJP.pl

Ferganka

mieszkanka Fergany (miasta w Uzbekistanie)


Źródła:

SJP.pl

Fergański

przymiotnik od: Fergana


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ferganą, dotyczący Fergany (miasta lub krainy)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferguson

ciągnik marki Ferguson


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fergusonit

minerał, tlenek itru i niobu


Fergusonit (ang. fergusonite) – minerał z gromady tlenków, tlenek itru i niobu o wzorze chemicznym YNbO4. Należy do minerałów rzadkich. Jest izostrukturalny z formanitem, z którym tworzy kryształy mieszane. Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego fizyka, polityka i kolekcjonera minerałów Roberta Fergusona.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferialny

przymiotnik

 (1.1) powszedni


Źródła:

Wiktionary

Ferie

1. okres wolny od pracy, nauki; wakacje
2. u starożytnych Rzymian: dni poświęcone uroczystościom religijnym, dni odpoczynku


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) wakacje, szczególnie zimowe


Pojęcie ferie ma następujące znaczenia:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. układanie chleba w piecu


Źródła:

Wiktionary

Ferm

pierwiastek chemiczny o symbolu Fm i liczbie atomowej 100, otrzymywany sztucznie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. nietrwały pierwiastek chemiczny o symbolu Fm i liczbie atomowej 100;

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od: ferma



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferma

specjalistyczne gospodarstwo rolne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gospodarstwo, folwark

 (1.2) gospodarstwo wyspecjalizowane w określonej gałęzi


Ferma – gospodarstwo rolne o cechach przedsiębiorstwa specjalizujące się w określonej produkcji.

Na przykład:

Nadzór weterynaryjny nad fermami sprawuje powiatowy lekarz weterynarii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferman

rozkaz, rozporządzenie skierowane przez szacha, sułtana lub wezyra do podwładnych albo lenników; firman


Firman – w dawnych państwach muzułmańskich określenie oficjalnych dokumentów wystawianych przez władcę (sułtana). Firman zawierał osobisty pisemny rozkaz i był pieczętowany sułtańską pieczęcią. Słowo pochodzi od perskiego słowa farmân (فرمان), znaczącego dekret lub nakaz. W sułtańskiej Turcji używana była forma ferman.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fermata

znak graficzny umieszczany nad nutą, pauzą, przedłużający czas ich trwania o nieustaloną wartość rytmiczną


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. element notacji muzycznej dowolnie przedłużający czas trwania nuty lub pauzy;


Fermata, korona (z wł. fermare - zatrzymać) – element notacji muzycznej oznaczający przedłużenie wartości nuty lub pauzy, do której odnosi się ów znak, przy czym czas przedłużenia nie jest z góry określony i zależy od interpretacji wykonawcy. Niekiedy kompozytor doprecyzowuje sposób przedłużenia stosując obok fermaty słowa lunga (długa) albo corta, breve (krótka).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferment

wrzenie, niepokój, wzburzenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rozruchy, podniecenie, bunt i ich oznaki

 (1.2) przest. enzym



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fermentacja

reakcja biochemiczna zachodząca pod katalitycznym wpływem fermentów wytwarzanych przez mikroorganizmy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. reakcja biochemiczna zachodząca pod wpływem enzymów produkowanych przez mikroorganizmy;


Fermentacja – enzymatyczny proces przemian związków organicznych w warunkach beztlenowych, prowadzony przez mikroorganizmy, np. bakterie lub drożdże, w efekcie którego następuje dysproporcjonowanie substratu, tj. jego równoczesne utlenienie i redukcja, np.:

C
6
H
12
O
6
→ 2C
2
H
5
OH + 2CO
2

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fermentacyjny

związany z fermentacją


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fermentacją, dotyczący fermentacji, służący do fermentacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fermentator

kadź do fermentacji piwa; tankofermentator, tankofermentor, fermentor, kadź fermentacyjna, tank fermentacyjny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szklany, metalowy lub wykonany z tworzywa sztucznego reaktor chemiczny, w którym zachodzi proces fermentacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fermentograf

aparat do mierzenia mocy fermentacji


Źródła:

SJP.pl

Fermentor

kadź do fermentacji piwa; tankofermentator, tankofermentor, fermentator, kadź fermentacyjna, tank fermentacyjny


Fermentor - naczynie lub zbiornik, w którym następuje fermentacja piwa. W odróżnieniu od tankofermentorów, w których odbywa się zarówno fermentacja jak i kondycjonowanie piwa, w fermentorach przeprowadza się jedynie proces fermentacji piwa. Jego leżakowanie odbywa się w osobnych tankach leżakowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fermentować

1. ulegać fermentacji - procesowi biochemicznemu, zachodzącemu pod wpływem enzymów, podczas którego wytwarzane są alkohole lub kwasy;
2. powodować fermentację;
3. przenośnie: burzyć się, wrzeć


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) ulegać procesowi fermentacji

czasownik przechodni niedokonany

 (2.1) powodować fermentację, poddawać fermentacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fermentowanie

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

 (1.1) poddawanie lub uleganie fermentacji


Źródła:

Wiktionary

Fermentownia

zakład przemysłowy lub pomieszczenie, w którym odbywa się fermentowanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pomieszczenie, dział zakładu lub zakład, w którym prowadzony jest proces fermentacji


Fermentownia – dział browaru, w którym następuje fermentacja brzeczki nastawnej. W przeszłości znajdowała się zwykle w piwnicach, gdzie aby zapewnić odpowiednio niską temperaturę gromadzono zapasy lodu; obecnie odbywa się w tankofermentorach, chłodzonych solanką.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fermentowy

związany z fermentem


Źródła:

SJP.pl

Fermer

właściciel fermy (farmy); farmer


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba posiadająca lub dzierżawiąca fermę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fermerka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta posiadająca lub dzierżawiąca fermę

 (1.2) żona fermera


Źródła:

Wiktionary

Fermerski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fermerem, dotyczący fermera

 (1.2) dotyczący fermerstwa, mający zastosowanie w fermerstwie

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do fermera, będący jego własnością lub dziełem


Źródła:

Wiktionary

Fermi

jednostka długości stosowana w fizyce jądrowej, jest tego samego rzędu co promień jądra atomowego



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fermion

cząstka elementarna o spinie połówkowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. cząstka elementarna o połówkowym spinie;


Fermiony (ang. fermion, od nazwiska włoskiego fizyka Enrica Fermiego) – cząstki posiadające niecałkowity spin wyrażony w jednostkach \hbar ={\frac {h}{2\pi }} (gdzie h to stała Plancka). Możliwymi wartościami niecałkowitymi spinu są nieparzyste wielokrotności {\frac {\hbar }{2}}. Dla danej wartości spinu {\frac {k}{2}} możliwymi wartościami rzutu spinu na dowolny kierunek są:

-{\frac {k}{2}},-\left({\frac {k}{2}}-1\right),\dots ,-{\frac {1}{2}},{\frac {1}{2}},\dots ,\left({\frac {k}{2}}-1\right),{\frac {k}{2}}.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fermionowy

fermion


Patrz:fermion

Źródła:

SJP.pl

Fermowy

ferma


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fermą, dotyczący fermy

 (1.2) związany z fermem, dotyczący fermu


Patrz:ferma

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fermuar

dawniej: zapinka, klamerka, np. przy książce, torebce, naszyjniku itp.


Źródła:

SJP.pl

Fernambuk

drewno jednego z brazylijskich gatunków brezylki; ciężkie, twarde, czerwonofioletowe, używane na meble, łodzie, rzeźby, także do wyrobu barwników


Fernambuk lub pernambuk – gatunek drewna egzotycznego pozyskiwanego z drzewa brezylki ciernistej (Caesalpinia echinata) z rodziny brezylkowatych. Drewno ciężkie, bardzo twarde, wytrzymałe. Usłojenie jednorodne w odcieniu ciemnoczerwonym, czerwonofioletowym.

Ze względu na swe walory techniczno-estetyczne wykorzystywane jest w meblarstwie, snycerstwie, lutnictwie (do wyrobu smyczków), w przemyśle okrętowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fernambukowy

związany z fernambukiem


Źródła:

SJP.pl

Fernandel

Fernandel, właśc. Fernand Joseph Désiré Contandin (ur. 8 maja 1903 w Marsylii, zm. 26 lutego 1971 w Paryżu) – francuski aktor i piosenkarz.


Źródła:

Wikipedia

Fernandez

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fernando


Źródła:

Wikipedia

Ferniko

stop lub spiek żelaza, niklu i kobaltu używany w produkcji lamp elektrycznych


Źródła:

SJP.pl

Feroce

[czytaj: ferocze] określenie wykonawcze: dziko, gwałtownie


Źródła:

SJP.pl

Feromon

substancja chemiczna produkowana przez zwierzęta i rośliny, służąca do komunikacji między osobnikami lub regulacji ich wewnętrznych procesów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. substancja chemiczna wabiąca osobników płci przeciwnej;


Feromony – substancje semiochemiczne należące do grupy infochemicznej. Przeważająca grupa feromonów to skomplikowane mieszaniny wielu różnych substancji chemicznych, często z jednym dominującym składnikiem, znacznie rzadziej są to pojedyncze związki chemiczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feromonowy

feromon


Patrz:feromon

Źródła:

SJP.pl

Ferować

1. orzekać, wyrokować, postanawiać (dziś zwykle w wyrażeniu: ferować wyroki);
2. dawniej: nadawać, ofiarowywać


czasownik niedokonany

 (1.1) wydawać wyrok

 (1.2) przest. postanowić, orzekać

 (1.3) daw. nadać, ofiarować coś komuś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ferować.


Źródła:

Wiktionary

Ferrara

miasto we Włoszech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania;

 (1.2) geogr. adm. prowincja we Włoszech, w regionie Emilia-Romania;


Ferrara – miasto w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Ferrara, ok. 50 km na NNE od Bolonii, nad rzeką Pad, która płynie 5 km na północ od centrum.Według danych na rok 2023 gminę zamieszkiwało 129 126 osób (320 os./km²).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferrari

samochód marki Ferrari


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mot. samochód marki Ferrari;


Ferrari – włoski producent samochodów sportowych i wyścigowych, a także supersamochodów z siedzibą w Maranello działający od 1938 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferrarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ferrarą, dotyczący Ferrary


Źródła:

Wiktionary

Ferraryjczyk

mieszkaniec Ferrary


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Ferrary; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferraryjka

mieszkanka Ferrary


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Ferrary; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferraryjski

Ferrara (miasto we Włoszech)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ferrarą, dotyczący Ferrary


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferrata

górski szlak turystyczny wyposażony w stalowe liny ułatwiające wspinaczkę; via ferrata


Źródła:

SJP.pl

Ferredoksyna

białko biorące udział jako przenośnik elektronów w fazie świetlnej fotosyntezy, podczas redukcji azotu atmosferycznego w brodawkach korzeniowych roślin motylkowatych, w oksydacyjnym transporcie elektronów oraz w wielu innych ważnych przemianach metabolicznych


Ferredoksyna, Fd – białko stromy chloroplastów o masie 12 kDa, zawierające grupę prostetyczną 2Fe-2S. Może występować w formie zredukowanej Fdred lub utlenionej Fdutl. Kodowane w jądrze komórkowym w formie prebiałka znakowanego N-końcowym peptydem tranzytowym, który jest odcinany przez stromalną peptydazę procesową w stromie. Tu również jest przyłączane centrum 2Fe-2S.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrero

1. nazwisko;
2. włoska firma cukiernicza rodziny Ferrero


Ferrero S.p.A. – włoskie przedsiębiorstwo o światowym zasięgu produkujące słodycze (głównie na bazie czekolady), przekąski i napoje. Siedziba firmy znajduje się w miejscowości Alba, w Piemoncie, we Włoszech. Na całym świecie firma posiada 31 fabryk zatrudniając około 33 tys. osób i produkuje rocznie około 365 tys. ton Nutelli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrimagnetyzm

własność magnetyczna polegająca na antyrównoległym uporządkowaniu momentów magnetycznych atomów lub jonów; antyferromagnetyzm nieskompensowany


Ferrimagnetyzm – własność magnetyczna polegająca na tym, że w temperaturach poniżej tzw. temperatury Néela pojawia się spontaniczne antyrównoległe uporządkowanie elementarnych momentów magnetycznych, a w odróżnieniu od antyferromagnetyzmu momenty te nie kompensują się wzajemnie do zera.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferro

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. wyspa na południowo-zachodnim krańcu archipelagu Wysp Kanaryjskich;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ferro-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych, jego występowanie świadczy o związku znaczeniowym wyrazu z żelazem


Źródła:

Wiktionary

Ferrocen

związek metaloorganiczny stosowany min. w przemyśle paliwowym a także w chemioterapii


Ferrocen – metaloorganiczny związek chemiczny, aromatyczny kompleks sandwiczowy należący do grupy metalocenów, w którym atom żelaza (formalnie na II stopniu utlenienia, w rzeczywistości na zerowym) tworząc atom centralny znajduje się między dwoma płaskimi, równolegle ułożonymi pierścieniami cyklopentadienylowymi. Ferrocen należy do grupy π kompleksów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrochrom

żelazostop o dużej zawartości chromu stosowany jako dodatek stopowy w procesach metalurgicznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. żelazochrom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferroda

łapa odśrodkowego sprzęgła


Źródła:

SJP.pl

Ferrodielektryk

ciało będące jednocześnie ferromagnetykiem i dielektrykiem


Źródła:

SJP.pl

Ferroelektryczność

zjawiska elektryczne zachodzące w niektórych kryształach


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferroelektryk

ciało krystaliczne charakteryzujące się dużą przenikalnością elektryczną


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrofluid

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) substancja magnetyczna w postaci płynu;


Ferrofluid (rzadko ciecz magnetyczna, ferrociecz) – substancja o właściwościach możliwie zbliżonych do cieczy, która w odróżnieniu od typowych cieczy jest w warunkach pokojowych dobrym paramagnetykiem i ulega silnej polaryzacji magnetycznej w obecności zewnętrznych pól magnetycznych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ferroina

związek chem. stosowany w analizie chemicznej


Ferroina – związek kompleksowy żelaza z fenantroliną.

Stosowany jest w analizie chemicznej jako wskaźnik redoks służący m.in. do analizy ścieków. Zmienia barwę z niebieskiej (w środowisku utleniającym) na pomarańczowo-czerwoną (w środowisku redukującym).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrokrzem

stop żelaza o dużej zawartości krzemu, stosowany jako odtleniacz i jako dodatek stopowy w metalurgii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żelazokrzem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferrolit

niekrzemianowa skała magmowa bogata w tlenki żelaza, tytanu i chromu


Źródła:

SJP.pl

Ferromagnetyczny

odnoszący się do ferromagnetyzmu


Źródła:

SJP.pl

Ferromagnetyk

ciało o bardzo silnych właściwościach magnetycznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. ciało, w którym może wystąpić spontaniczne namagnesowanie;


Ferromagnetyk – ciało, które wykazuje własności ferromagnetyczne. Znajdują się w nim obszary stałego namagnesowania (tzw. domeny magnetyczne), wytwarzające wokół siebie pole magnetyczne (jak małe magnesy). Do ferromagnetyków należą m.in. żelazo, kobalt, nikiel i niektóre ich stopy oraz niektóre inne metale przejściowe, np. metale ziem rzadkich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferromagnetyzm

silne właściwości magnetyczne występujące w niektórych metalach


Ferromagnetyzm – zjawisko, w którym materia wykazuje własne, spontaniczne namagnesowanie. Jest jedną z najsilniejszych postaci magnetyzmu i jest odpowiedzialny za większość magnetycznych zachowań spotykanych w życiu codziennym. Razem z ferrimagnetyzmem jest podstawą istnienia wszystkich magnesów trwałych (jak i zauważalnego przyciągania innych ferromagnetycznych metali przez magnesy trwałe).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferromangan

stop żelaza i manganu stosowany w metalurgii przy wytopie stali


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. żelazomangan


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferrometr

przyrząd służący do wyznaczania charakterystyk (krzywej magnesowania, pętli histerezy i stratności) materiałów magnetycznie miękkich w zmiennym polu magnetycznym


Źródła:

SJP.pl

Ferromit

mieszanina sproszkowanego tlenku żelaza i aluminium, stosowana w procesach spawania i zgrzewania oraz jako składnik pocisków i bomb zapalających; termit


Termit (termit Goldschmidta, thermit, termat, ferrmit) – mieszanina złożona ze sproszkowanego glinu i tlenku żelaza w proporcjach stechiometrycznych. W niektórych odmianach termitu zamiast tlenków żelaza stosowane są też tlenki innych metali.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferronichrom

stop niklu, chromu i żelaza zaliczany do stopów oporowych, stosowany do wyrobu rezystorów, elementów grzejnych oraz termoelementów


Źródła:

SJP.pl

Ferrorezonans

Ferrorezonans jest zjawiskiem, które może zaistnieć w obwodach RLC zasilanych napięciem przemiennym. Objawia się poprzez wyindukowanie napięcia o wartości znacznie większej od napięcia zasilającego, zazwyczaj w obwodach trójfazowych i w specyficznych warunkach pracy.


Źródła:

Wikipedia

Ferrospinel

Hercynit (Ferrospinel) – minerał z gromady tlenków, należy do grupy spineli. Tlenek żelaza i glinu o wzorze chemicznym FeAl2O4. Należy do minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwy pasma górskiego Hercynidów, gdzie minerał ten został znaleziony.


Źródła:

Wikipedia

Ferrostop

stop przejściowy zawierający żelazo i jeden lub więcej pierwiastków należący do metali nieżelaznych bądź półmetali (np. krzem, mangan, chrom) będący dodatkiem przy produkcji stali jako modyfikator lub odtleniacz; żelazostop


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. żelazostop


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferrostopowy

związany z ferrostopem


Źródła:

SJP.pl

Ferrotypia

dawna fotograficzna technika pozytywowa, pozwalająca uzyskać tylko jeden oryginalny obraz


Ferrotypia (z łac. ferrum – żelazo) – pozytywowa technika otrzymywania obrazów fotograficznych.

W technice tej jako nośnik zastosowano płytki żelazne pomalowane na czarno. Do naświetlenia obrazu na płytce żelaznej wykorzystano, tak jak w ambrotypii, światłoczułą powłokę kolodionową.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrovit

rodzaj suplementu diety, preparat zawierający żelazo i witaminy, stosowany przy anemii


Źródła:

SJP.pl

Ferrowolfram

stop żelaza z wolframem, stosowany do wyrobu stopowych stali narzędziowych; żelazowolfram


Źródła:

SJP.pl

Ferruccio

[czytaj: ferruczjo] obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ferrum

łacińska nazwa żelaza (pierwiastka chemicznego)



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferry

Miejscowości w USA:

Gminy w USA:

Hrabstwa w USA:


Źródła:

Wikipedia

Ferryt

1. roztwór stały węgla w żelazie, składnik strukturalny stali i żeliw
2. prawie czyste żelazo zawierające niewielkie domieszki niklu, kobaltu, miedzi i platyny
3. półprzewodnik wykazujący ferromagnetyzm


Ferryt – składnik fazowy i strukturalny stopów żelazo-węgiel, roztwór stały jednego lub więcej pierwiastków w żelazie α lub żelazie δ.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferrytowy

związany z ferrytem


Źródła:

SJP.pl

Ferrytyna

melanoproteina występująca w błonie śluzowej jelita, w wątrobie i śledzionie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. rodzaj białka złożonego, kompleksującego jony żelaza Fe3+ i przechowującego je w wątrobie;


Ferrytyna – białko kompleksujące jony żelaza Fe3+ i przechowujące je w wątrobie.

Ferrytyna pełni istotną funkcję we wszystkich żywych organizmach, utrzymując żelazo w dostępnej i nieszkodliwej formie. Jej synteza jest ściśle regulowana zarówno na etapie transkrypcji, jak i translacji, a na ekspresję genu ferrytyny wpływa wiele czynników.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferska

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. brzoskwinia


Źródła:

Wiktionary

Ferster

Nazwiska Ferster:


Źródła:

Wikipedia

Ferszalunek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kraków. kombinezon, ubranie robocze


Źródła:

Wiktionary

Fertacz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fertak

przedstawiciel zawisakowatych - rodziny motyli


Źródła:

SJP.pl

Fertaki

przedstawiciel zawisakowatych - rodziny motyli


Źródła:

SJP.pl

Ferton

dawna moneta polska równa wartością czwartej części grzywny; wiardunek


Wiardunek, także wiardunk, czwartak, viertel, ferton, ferding (z niem. Vierding od łac. ferto) – średniowieczna jednostka miary masy, stosowana w Niemczech i w Polsce.

Wiardunek (około 49 g) odpowiadał 1/4 grzywny, „która ważyła 182,5 g (w XIV w. ok. 198 g) srebra, a w systemie groszowym wynosiła 48 groszy” i dzielił się na 6 skojców. Stosowano go najczęściej w obliczaniu czynszu pieniężnego (płacony rocznie w wysokości 1–1¼ wiardunku, zależnie od wielkości łanu).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fertyczniej

stopień wyższy od przysłówka: fertycznie


Źródła:

SJP.pl

Fertyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: fertyczny


Źródła:

SJP.pl

Fertyczność

fertyczny


Patrz:fertyczny

Źródła:

SJP.pl

Fertyczny

żwawy, zręczny, zwinny, ruchliwy


przymiotnik

 (1.1) ruchliwy, zwinny

 (1.2) daw. zuchowaty, dziarski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fertygacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. ogrod. metoda nawożenia, polegająca na rozpuszczeniu nawozu w wodzie używanej do nawadniania


Fertygacja – zabieg agronomiczny polegający na rozpuszczaniu nawozu w wodzie stosowanej do nawadniania. Tak rozpuszczony nawóz dostarczany jest wraz z wodą bezpośrednio do strefy korzeniowej przez system irygacyjny. Fertygacja umożliwia precyzyjne odżywienie mineralne roślin, dzięki elastyczności podziału nawozu oraz jego lepszemu rozprowadzeniu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fertylizyna

u zwierząt: substancja wydzialana przez osłonki jajników powodująca ruch plemników


Fertylizyna (gr. fertós ‘znośny’, lýsis ‘rozwiązanie’) – białkowo-polisacharydowa wydzielina osłonek oocytów ułatwiająca zapłodnienie. Aktywizuje ona ruch plemników (na które działa na zasadzie chemotaksji) oraz umożliwia ich przyklejanie się do błony oocytu. Jest bardzo specyficzna gatunkowo. Jej działanie jest ściśle powiązane z działaniem antyfertylizyny.

Po raz pierwszy wyizolowano ją z jaj jeżowców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ferula

1. pastorał papieski zakończony krzyżem; krzyż papieski;
2. fragment kija bilardowego znajdujący się na końcu szczytówki, wykonany z plastiku lub metalu;
3. regionalnie: drewniany przyrząd do rozbijania ściętego mleka; ciosek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. pastorał papieski zakończony krzyżem;

 (1.2) reg-pl|Podhale. mieszadło do mleka



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ferulowy

kwas ferulowy - organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu cynamonowego


Źródła:

SJP.pl

Feruła

1. dawny instrument od karania cielesnego dzieci, głównie do bicia po rękach
2. przestarzale, przenośnie: rygor, dyscyplina, karność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. rózga do wymierzania kar cielesnych dzieciom

 (1.2) daw. władza kogoś pilnującego porządku, także w państwie

 (1.3) przen. rygor, regulamin, karność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ferwor

1. silny stan uniesienia, zapał, żarliwość;
2. potocznie: zamęt, galimatias, kołomyja


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gorliwość, uniesienie

 (1.2) pot. kołowrót, bałagan


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feryje

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wakacje


Źródła:

Wiktionary

Feryjny

ferie


Patrz:ferie

Źródła:

SJP.pl

Fes

dźwięk f obniżony o pół tonu


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk f obniżony o półton;


Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feses

dźwięk f obniżony o dwa półtony


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk f obniżony o cały ton;


Feses – dźwięk, którego częstotliwość dla feses¹ wynosi około 311,2 Hz. Jest to obniżony za pomocą podwójnego bemola dźwięk f. Dźwięki enharmonicznie równoważne (o tej samej wysokości) to: dis i es.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feski

Fez (miasto w Maroku)


Źródła:

SJP.pl

Fest

dawniej: uroczystość, święto


przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Łódź., gw-pl|Warszawa.fakt. mocno

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk, Warmia, Mazury. mocno

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. bardzo

przymiotnik jakościowy

 (2.1) gw-pl|Łódź, Warszawa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Festerkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Festiwal

uroczystość złożona z szeregu imprez artystycznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) impreza artystyczna, często cykliczna, połączona z konkursem


Festiwal (łac. festivus – radosny, wesoły, świąteczny) – szereg imprez, przeważnie artystycznych jednego typu (np. filmowych, muzycznych, teatralnych) lub tematu (np. festiwal kultury łowieckiej, kwiatów), będących przeglądem osiągnięć w danej dziedzinie, zorganizowanych w jednym czasie i pod wspólną nazwą, często ujętych w ramy konkursu. Formę festiwalu mają liczne imprezy dotyczące nauki, technologii i różnych aktualnych problemów interdyscyplinarnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Festiwalik

zdrobnienie od: festiwal


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od festiwal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Festiwalizacja

organizowanie wielu imprez kulturalnych w celach marketingowych i konsumpcyjnych; festiwaloza


Źródła:

SJP.pl

Festiwalomania

nadmierna fascynacja festiwalami


Źródła:

SJP.pl

Festiwalowicz

uczestnik festiwalu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) uczestnik danego festiwalu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Festiwalowiczka

uczestniczka festiwalu


Źródła:

SJP.pl

Festiwalowy

związany z festiwalem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z festiwalem, dotyczący festiwalu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Festiwaloza

organizowanie wielu imprez kulturalnych w celach marketingowych i konsumpcyjnych; festiwalizacja


Źródła:

SJP.pl

Festmetr

dawna miara objętości masy drewna


Źródła:

SJP.pl

Feston

girlanda z kwiatów


Feston – dekoracyjnie upięta tkanina (draperia) lub element dekoracyjny przedstawiający fragment tkaniny, wieniec z kwiatów, roślin lub owoców swobodnie zwieszający się z dwóch punktów zaczepienia.

Znany w starożytności w architekturze greckiej i rzymskiej, gdzie związany był z kultami agrarnymi. Stosowany również jako motyw dekoracyjny w okresie renesansu, klasycyzmu, empire i secesji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Festonowy

związany z festonem


Źródła:

SJP.pl

Festus


Źródła:

Wikipedia

Festyn

zabawa urządzana zwykle pod gołym niebem, związana z jakąś uroczystością, często połączona z kiermaszem, konkursami, zawodami itp.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) publiczna impreza urządzona w związku z jakąś uroczystością


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Festyniarski

1. potocznie: kiczowaty, tandetny, lichy; lipny;
2. festyniarz


Patrz:festyniarz

Źródła:

SJP.pl

Festyniarstwo

potocznie: kiczowatość, lichość, tandetność; bylejakość, lipność


Źródła:

SJP.pl

Festynowy

związany z festynem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z festynem, dotyczący festynu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feszczuk

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feszter

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. leśniczy


Źródła:

Wiktionary

Fet

1. dawniej: uczta;
2. potocznie: świętowanie sukcesu;
3. najpopularniejszy gatunek sera greckiego, produkowany z mleka owczego; fetta


Gmina Fet (norw. Fet kommune) – dawna norweska gmina w regionie Akershus. Jej siedzibą było miasto Fetsund. Została zlikwidowana 1 stycznia 2020 roku.

Fet było 355. norweską gminą pod względem powierzchni lądowej (2019).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feta

1. dawniej: uczta;
2. potocznie: świętowanie sukcesu;
3. najpopularniejszy gatunek sera greckiego, produkowany z mleka owczego; fetta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. rodzaj greckiego sera (zwykle owczego), o słonym smaku;

 (1.2) huczna uroczystość

 (1.3) slang. amfetamina


Feta (nowogr. φέτα – „plaster”) – ser pochodzący z Grecji. Tradycyjnie zbliżone wyroby powstają w Albanii i Bułgarii.

Ser feta jest produkowany z mieszanki pasteryzowanego mleka owczego z mlekiem kozim (to drugie stanowi maksymalnie 30% mieszanki) lub tylko z mleka owczego. Niedozwolone jest używanie środków konserwujących lub koloryzujących, okres dojrzewania wynosić musi co najmniej 3 miesiące, szczegółowe wymogi technologii i kwalifikacje personelu zostały w Grecji prawnie unormowane i podlegają częstej kontroli.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fetografia

rentgenologiczna metoda diagnostyczna płodu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fetoproteina

białko płodowe dostające się od płodu do matki


Źródła:

SJP.pl

Fetor

bardzo nieprzyjemny zapach; smród, odór


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odrażający, przykry zapach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fetorek

zdrobnienie od : fetor (nieprzyjemny zapach)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: fetor


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fetoskopia

biopsja tkanek płodu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. biopsja tkanek płodu;


Fetoskopia – biopsja tkanek płodu. Fetoskopię wykonuje się pomiędzy 18 a 20. tygodniem ciąży. Wprowadzenie fiberoskopu pozwala na oglądanie płodu i pobranie fragmentów tkanek, najczęściej skóry lub wątroby lub próbek krwi. Ryzyko wywołania poronienia szacuje się na ok. 5%, trwałe uszkodzenie ściany owodni połączone z wyciekiem płynu owodniowego na 4%.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fetować

1. urządzać wystawne przyjęcie;
2. świętować jakąś uroczystość


czasownik niedokonany

 (1.1) świętować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fetowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fetować.


Źródła:

Wiktionary

Fetta

najpopularniejszy gatunek sera greckiego, produkowany z mleka owczego; feta


Feta (nowogr. φέτα – „plaster”) – ser pochodzący z Grecji. Tradycyjnie zbliżone wyroby powstają w Albanii i Bułgarii.

Ser feta jest produkowany z mieszanki pasteryzowanego mleka owczego z mlekiem kozim (to drugie stanowi maksymalnie 30% mieszanki) lub tylko z mleka owczego. Niedozwolone jest używanie środków konserwujących lub koloryzujących, okres dojrzewania wynosić musi co najmniej 3 miesiące, szczegółowe wymogi technologii i kwalifikacje personelu zostały w Grecji prawnie unormowane i podlegają częstej kontroli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fettuccine

[czytaj: fettuczine] włoskie łazanki z sosem mięsnym, pomidorami i serem


Fettuccine – makaron typowy dla kuchni włoskiej z rejonu Rzymu w kształcie długich, wąskich wstążek o szerokości 1 cm. Jego szerszą wersją jest Fettuce, a węższą Fetucelle.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fetwa

oficjalne pouczenie dotyczące stosowania prawa islamskiego; fatwa


Źródła:

SJP.pl

Fetysz

1. w wierzeniach pierwotnych: przedmiot uważany za wcielenie jakiegoś bóstwa lub obiekt o magicznej mocy, któremu oddawano cześć;
2. przedmiot mający chronić kogoś przed nieszczęściami; amulet, talizman;
3. przedmiot, dzięki któremu fetyszysta odczuwa przyjemność seksualną


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. ezot. magiczny przedmiot będący obiektem kultu, amulet, talizman

 (1.2) seks. obiekt, sytuacja lub działanie wzmacniające satysfakcję seksualną

 (1.3) przen. obiekt intensywnego zainteresowania lub pożądania intelektualnego



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fetyszowy

fetysz


Patrz:fetysz

Źródła:

SJP.pl

Fetyszysta

1. ktoś, kto otacza przedmioty i zjawiska irracjonalnym kultem,
2. ktoś, kto zaspokaja popęd płciowy przez oglądanie lub dotykanie przedmiotów


Źródła:

SJP.pl

Fetyszystka

1. kobieta, która otacza jakieś przedmioty i zjawiska irracjonalnym kultem;
2. kobieta, która zaspokaja popęd płciowy przez oglądanie lub dotykanie przedmiotów


Źródła:

SJP.pl

Fetyszystyczny

dotyczący fetyszyzmu


przymiotnik

 (1.1) związany z fetyszyzmem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fetyszyzacja

bezkrytyczne uwielbienie, akceptowanie czegoś, otaczanie czegoś irracjonalnym kultem; fetyszyzm, bałwochwalstwo


Źródła:

SJP.pl

Fetyszyzm

1. zaspokajanie popędu seksualnego poprzez kontakt z erotycznymi fetyszami;
2. oddawanie czci przedmiotom uważanym za wcielenie bóstwa lub rzekomo obdarzonym nadnaturalnymi właściwościami; bałwochwalstwo;
3. pejoratywnie: bezkrytyczne uwielbienie, akceptowanie czegoś; fetyszyzacja, bałwochwalstwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. jedna z form wierzeń religijnych polegająca na kulcie obiektów o domniemanej sile nadprzyrodzonej

 (1.2) seks. osiąganie satysfakcji seksualnej poprzez kontakt z przedmiotami należącymi do innej osoby

 (1.3) pot. otaczanie przedmiotów lub zjawisk bezrozumnym kultem



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fetyszyzować

odnosić się do czegoś z bezkrytycznym uwielbieniem, respektem


Źródła:

SJP.pl

Fetyszyzujący

odnosić się do czegoś z bezkrytycznym uwielbieniem, respektem


Źródła:

SJP.pl

Feu

1. rodzaj laotańskiego gulaszu lub zupy z makaronem;
2. forma dzierżawy gruntu w Szkocji


Źródła:

SJP.pl

Feud.

skrót od: feudalny


Źródła:

SJP.pl

Feudalistyczny

związany z feudalizmem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z feudalizmem, dotyczący feudalizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feudalizacja

wprowadzenie ustroju feudalnego


Źródła:

SJP.pl

Feudalizacyjny

feudalizacja


Patrz:feudalizacja

Źródła:

SJP.pl

Feudalizm

formacja ustrojowa, rozpowszechniona w średniowiecznej Europie, charakteryzująca się stanowym podziałem społeczeństwa, oparciem organizacji państwa o stosunek lenny oraz ścisłą reglamentacją działalności gospodarczej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. hist. średniowieczny system społeczno-ekonomicznych zależności między warstwami społecznymi, z reguły: chłopstwem, duchowieństwem, mieszczaństwem i szlachtą. Opierał się na ścisłej hierarchii stanów o określonych przywilejach;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feudalny

odnoszący się do feudalizmu, właściwy feudalizmowi


przymiotnik

 (1.1) hist. odnoszący się do feudalizmu, związany z feudalizmem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Feudał

właściciel feudalny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. w średniowieczu i w ustroju feudalnym: posiadacz ziemski

 (1.2) hist. posiadacz lenna


Senior – w średniowiecznym feudalizmie europejskim określano tak osobę, która weszła w osobisty stosunek zwierzchni z wasalem.

We wczesnym średniowieczu była to osoba wolna, której wasal oddał się pod dożywotnią opiekę i służbę w akcie komendacji w zamian za dzierżawienie beneficjum. Później, w czasach ustroju lennego, seniorem stawało się poprzez zawarcie kontraktu lennego, w którym wystąpiło się jako strona zwierzchnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Feudum

ziemia oddana w użytkowanie wasalowi; lenno


Lenno (łac. feudum) – w ustroju lennym majątek będący przedmiotem kontraktu lennego, czyli nadawany przez seniora wasalowi w użytkowanie i pobieranie części pożytków w zamian za wsparcie militarne lub finansowe. Później przez lenno rozumiano całość stosunków pomiędzy seniorem a wasalem typowych dla feudalizmu. W Europie instytucja ta wywodzi się z połączenia wczesnośredniowiecznych beneficjum i komendacji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feuerbach

[czytaj: FOjerbach] nazwisko


Niemcy

Osoby

Inne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Feutre

[czytaj: fetr]
1. szlachetna odmiana pilśni lub wojłoku;
2. wyrób wykonany z tego materiału, np. męski kapelusz pilśniowy


Źródła:

SJP.pl

Feyenoord

Źródła:

Wikipedia

Feyerabend

[czytaj: FAjerabend] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Feynman

[czytaj: fajnman] nazwisko, np. Richard Feynman [1918 - 1988), amerykański fizyk teoretyk



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fez

specyficzne nakrycie głowy noszone przez mężczyzn w krajach arabskich


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Maroku;


Fez (arab. ‏فاس‎, Fās; marok. arab. Fas; berb. ⴼⴰⵙ, Fas; fr. Fès) – miasto w północnym Maroku, siedziba administracyjna regionu Fez-Meknes. W 2024 roku liczyło ok. 1,2 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fezański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Fezu, związany z Fezem


Źródła:

Wiktionary

Fezeła

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ent. pszczoła


Źródła:

Wiktionary

Fezka

rzadkie określenie rozpowszechnionego w krajach muzułmańskich męskiego nakrycia głowy w kształcie czerwonego ściętego stożka z czarnym chwostem; fez


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. nieduży fez


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary