Sa

[czytaj: es-A]
1. skrót od: spółka akcyjna; S.A.;
2. skrót od: Die Sturmabteilung der Nationalsozialistischen Deutschen Arbeiterpartei - Oddział Szturmowy NSDAP


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = ekon. praw. spółka akcyjna;

 (1.2) = biol. fiz. swoista absorpcja;

 (1.3) = praw. sąd apelacyjny;

 (1.4) = adm. eduk. szkoła aspirantów



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saa

skrót od: South African Airways - Linie Lotnicze Południowej Afryki



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saab

samochód marki SAAB



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saab-Scania

[czytaj: sab-skańja] szwedzkie przedsiębiorstwo


Saab Automobile AB (Svenska Automobile Aktie Bolaget; SAAB) – były szwedzki producent samochodów osobowych, powstały w 1947 roku jako spółka przedsiębiorstwa lotniczego SAAB.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saakaszwili


Źródła:

Wikipedia

Saam

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rdzenny mieszkaniec Laponii


Źródła:

Wiktionary

Saami

grupa etniczna zamieszkująca obszar Laponii; Lapończycy, Saamowie


Lapończycy, Saamowie (Łoparowie, Loparowie; lap. Saami) – lud zamieszkujący głównie Laponię – krainę historyczno-geograficzną w Europie Północnej obejmującą północne krańce Norwegii, Finlandii, Rosji (Płw. Kolski) oraz Szwecji. Historycznie nazywani Lapończykami, które to miano jest obecnie uważane przez niektóre społeczności saamskie za obraźliwe. Saamowie są potomkami pierwotnych mieszkańców Skandynawii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saamijski

Saami


Patrz:Saami

Źródła:

SJP.pl

Saamowie

grupa etniczna zamieszkująca obszar Laponii; Lapończycy, Saami


Lapończycy, Saamowie (Łoparowie, Loparowie; lap. Saami) – lud zamieszkujący głównie Laponię – krainę historyczno-geograficzną w Europie Północnej obejmującą północne krańce Norwegii, Finlandii, Rosji (Płw. Kolski) oraz Szwecji. Historycznie nazywani Lapończykami, które to miano jest obecnie uważane przez niektóre społeczności saamskie za obraźliwe. Saamowie są potomkami pierwotnych mieszkańców Skandynawii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saamski

Saamowie (grupa etniczna)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Saamami, dotyczący Saamów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saane

rzeka w Szwajcarii


Sarine (fr. La Sarine, niem. die Saane) – rzeka w Szwajcarii, główny tok wodny krainy Gruyères i całego kantonu Fryburg. Długość 126 km, powierzchnia dorzecza 1269 km².

Źródła Sarine znajdują się po północnej stronie grzbietu wododziałowego Alp Berneńskich (będącego tu częścią głównego wododziału europejskiego), w pobliżu (1,7 km na zachód) przełęczy Sanetsch (dawniej fr. Col du Sénin, 2252 m n.p.m.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saaneński

1. Saane (rzeka w Szwajcarii);
2. koza saaneńska - mleczna rasa kozy domowej o krótkiej, białej sierści


Źródła:

SJP.pl

Saara

[czytaj: zara albo sara]
1. rzeka we Francji i w Niemczech;
2. kraj związkowy w Niemczech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. kraj związkowy w zachodniej części Niemiec;

 (1.2) geogr. hydrol. rzeka we Francji i Niemczech, prawy dopływ Mozeli, jej źródło znajduje się w Alzacji;


Saara (niem. Saarland; fr. Sarre) – kraj związkowy w zachodniej części Niemiec, którego stolicą jest miasto Saarbrücken.

Leży na obszarze Średniogórza Niemieckiego, obejmuje południowy skraj gór Hunsrück i zachodnią część pogórza Nordpfälzer Bergland.

Większość ludności i przemysłu skupia się w Zagłębiu Saary, znajdującym się w południowej części kraju związkowego. Tutaj znajdują się takie miasta, jak Saarbrücken, Völklingen i Homburg.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saarbrücken

[czytaj: zarbrüken albo zarbriken] miasto w Niemczech


Saarbrücken (fr. Sarrebruck; luks. Saarbrécken) – miasto w Niemczech nad Saarą, stolica kraju związkowego (niem. Bundesland) Saara, siedziba związku regionalnego Saarbrücken. Polityczne i kulturalne centrum regionu, główny ośrodek gospodarczy Zagłębia Saary, wydobycie węgla kamiennego. Rozwinięty przemysł maszynowy, metalowy, elektrotechniczny, włókienniczy, spożywczy, poligraficzny, precyzyjny, hutniczy oraz chemiczny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Saarą, dotyczący Saary (kraju związkowego, krainy i rzeki)


Źródła:

Wiktionary

Saba

1. imię żeńskie;
2. zdrobnienie od: Sabina


Holandia:

Osoby:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od sabat


Źródła:

Wiktionary

Sabacjusz

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Sabadyl

kichawiec, sabadyla;
1. cebulkowa roślina z rodziny liliowatych;
2. wyciąg octowy lub etanolowy z nasion tej rośliny


Źródła:

SJP.pl

Sabadyla

kichawiec, sabadyl;
1. cebulkowa roślina z rodziny liliowatych;
2. wyciąg octowy lub etanolowy z nasion tej rośliny


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabadylowy

sabadyl, sabadyla


Patrz:sabadyl, sabadyla

Źródła:

SJP.pl

Sabak

nazwisko


Sabak (Sabacc) – najpopularniejsza z hazardowych gier karcianych w fikcyjnym świecie Gwiezdnych wojen. Sabakiem nazywany jest też wygrywający układ kart w tej grze. Gra jest często porównywana do pokera albo blackjacka. Doczekała się kilku licencjonowanych wydań w świecie rzeczywistym. Nie istnieje jeden zbiór zasad do gry uznawany za kanoniczny i w samym uniwersum GW gra ma wiele wariantów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabal

palma sabalowa, bocznia, drzewo z rodziny arekowatych


Sabal – rodzaj roślin z rodziny arekowatych (palm). Obejmuje 16 gatunków, które występują w południowo-wschodniej części USA, w Ameryce Środkowej oraz w Wenezueli i Kolumbii na północy Ameryki Południowej. Suche liście często pozostają poniżej korony, tworząc rodzaj „spódniczki”. Kwiaty męskie i żeńskie występują na tej samej roślinie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabalowy

przymiotnik od: sabal


Źródła:

SJP.pl

Sabat

1. w średniowiecznych wierzeniach: zlot czarownic w odludnym miejscu (zwykle na szczycie łysej góry) w celu odnowienia przyrzeczenia wierności szatanowi;
2. w judaizmie: świąteczny dzień tygodnia; szabat; szabas;
3. przenośnie: negatywnie o zebraniu wielu ludzi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lud. tajemny zlot czarownic

 (1.2) rel. zob. szabat.

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) hist. węgierski żołnierz zaciężny w XVII wieku



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabataista

wyznawca sabataizmu (sabatianizmu); sabatianista


Źródła:

SJP.pl

Sabataistka

sabataista; sabatianistka


Źródła:

SJP.pl

Sabataistyczny

sabataizm, sabatianizm; sabatianistyczny


Źródła:

SJP.pl

Sabataizm

XVII-wieczny ruch mesjanistyczny w judaizmie rozpowszechniony wśród Żydów Bliskiego Wschodu i Europy, uznający Sabataja Cwi za Mesjasza; sabatianizm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. hist. religijny ruch mesjanistyczny w judaizmie, założony w połowie XVII wieku przez Szabetaja Cewi;


Sabataizm, sabbatanizm – ruch mesjanistyczny w judaizmie, założony w XVII wieku przez Szabetaja Cewiego. Wywodził się z idei mesjanistyczno-kabalistycznych. Sabataizm rozpowszechnił się głównie wśród Żydów sefardyjskich. Ruch był potępiany przez rabinów judaizmu ortodoksyjnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabatarianie

chrześcijańskie ugrupowania religijne święcące sobotę zamiast niedzieli (nawiązujące w ten sposób do tradycji żydowskiej), np. adwentyści; sabatyści


Sabatarianie, sabatajanie, sabatyści – ugrupowania chrześcijańskie, których praktyki religijne nawiązywały do tradycji żydowskiej (głównie w liturgii), a dzień święty obchodziły w sobotę. Grupy sabatarian istniały, dla przykładu, w Finlandii w XV wieku, na Morawach w XVI wieku, w Rosji (subbotniki) i na Węgrzech (sabatarianizm szeklerski). Od XVII wieku sabatarianizm wyznawał odłam baptystów dnia siódmego w Anglii i Ameryce, który wpłynął na niektóre grupy adwentystów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabatarianin

członek ugrupowania religijnego święcącego sobotę zamiast niedzieli; sabatysta


Źródła:

SJP.pl

Sabatarianizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przekonanie, że dniem świętowanym ku czci Boga powinna być sobota


Sabatarianie, sabatajanie, sabatyści – ugrupowania chrześcijańskie, których praktyki religijne nawiązywały do tradycji żydowskiej (głównie w liturgii), a dzień święty obchodziły w sobotę. Grupy sabatarian istniały, dla przykładu, w Finlandii w XV wieku, na Morawach w XVI wieku, w Rosji (subbotniki) i na Węgrzech (sabatarianizm szeklerski). Od XVII wieku sabatarianizm wyznawał odłam baptystów dnia siódmego w Anglii i Ameryce, który wpłynął na niektóre grupy adwentystów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sabatarianka

członkini ugrupowania religijnego święcącego sobotę zamiast niedzieli; sabatystka


Źródła:

SJP.pl

Sabatariański

sabatarianin; sabatystyczny


Źródła:

SJP.pl

Sabatianista

wyznawca sabatianizmu (sabataizmu); sabataista


Źródła:

SJP.pl

Sabatianistka

sabatianista; sabataistka


Źródła:

SJP.pl

Sabatianistyczny

sabataizm, sabatianizm; sabataistyczny


Źródła:

SJP.pl

Sabatianizm

XVII-wieczny ruch mesjanistyczny w judaizmie rozpowszechniony wśród Żydów Bliskiego Wschodu i Europy, uznający Sabataja Cwi za Mesjasza; sabataizm


Źródła:

SJP.pl

Sabatini


Źródła:

Wikipedia

Sabatnik

dawniej:
1. lichtarz, żyrandol wieloramienny, w którym zapala się świece w sabat;
2. rodzaj pieca do pieczenia mięsa lub ciasta


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. lichtarz wieloramienny

 (1.2) przest. piec do pieczenia chleba, mięsa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sabatowy

przymiotnik od: sabat (np. sabatowy odpoczynek, sabatowy wieczór)


Źródła:

SJP.pl

Sabatyści

chrześcijańskie ugrupowania religijne święcące sobotę zamiast niedzieli (nawiązujące w ten sposób do tradycji żydowskiej), np. adwentyści; sabatarianie


Sabatarianie, sabatajanie, sabatyści – ugrupowania chrześcijańskie, których praktyki religijne nawiązywały do tradycji żydowskiej (głównie w liturgii), a dzień święty obchodziły w sobotę. Grupy sabatarian istniały, dla przykładu, w Finlandii w XV wieku, na Morawach w XVI wieku, w Rosji (subbotniki) i na Węgrzech (sabatarianizm szeklerski). Od XVII wieku sabatarianizm wyznawał odłam baptystów dnia siódmego w Anglii i Ameryce, który wpłynął na niektóre grupy adwentystów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabatysta

członek ugrupowania religijnego święcącego sobotę zamiast niedzieli; sabatarianin


Źródła:

SJP.pl

Sabatystka

członkini ugrupowania religijnego święcącego sobotę zamiast niedzieli; sabatarianka


Źródła:

SJP.pl

Sabatystyczny

sabatysta; sabatariański


Źródła:

SJP.pl

Sabaudczyk

mieszkaniec Sabaudii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Sabaudii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sabaudia

kraina historyczna we Francji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. kraina historyczna w południowo-wschodniej Francji;

 (1.2) geogr. adm. francuski departament położony w regionie Owernia-Rodan-Alpy;


Sabaudia (fr. Savoie) – kraina historyczna w południowo-wschodniej Francji, we francuskich Alpach, przy granicy ze Szwajcarią i Włochami. Część regionu administracyjnego Owernia-Rodan-Alpy (departamenty Sabaudia i Górna Sabaudia).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabaudka

mieszkanka Sabaudii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Sabaudii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sabaudzki

przymiotnik od: Sabaudia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sabaudią lub Sabaudczykami, dotyczący Sabaudii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sabayon

[czytaj: sabaJĄ] zabaglione, zabaione, zabajone;
1. krem z jaj, cukru i wina lub soku owocowego, podawany na ciepło;
2. lody waniliowe z alkoholem


Źródła:

SJP.pl

Sabała

Sabała, Sabalik (właśc. Jan Krzeptowski) (1809-1894), polski muzykant i gawędziarz góralski, znakomity myśliwy


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabałówka

góralski ozdobny stanik kobiecy


Źródła:

SJP.pl

Sabałowy

dotyczący Sabały


Źródła:

SJP.pl

Sabbatical

[czytaj: sabatikal] płatny urlop długoterminowy, udzielany pracownikom o długim stażu pracy


Źródła:

SJP.pl

Sabeista

wyznawca sabeizmu


Źródła:

SJP.pl

Sabeistka

sabeista


Patrz:sabeista

Źródła:

SJP.pl

Sabeizm

kult gwiazd rozpowszechniony w religiach wschodnich, głównie wśród plemion zamieszkujących królestwo Saby


Sabeizm (arab. صابئين, gr. σεβεοι/σεβομενοι) – termin, stosowany na określenie kultu gwiazd u przedislamskich Arabów i ludów z obszarów starożytnego Bliskiego Wschodu. Nazwa została wzięta od plemion sabejskich (Sabejczycy lub ludy Saba), które zamieszkiwały południowo-wschodnią Arabię.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabejczyk

wyznawca sabeizmu


Źródła:

SJP.pl

Sabejka

sabejczyk


Patrz:sabejczyk

Źródła:

SJP.pl

Sabejski

związany z Sabą - starożytnym królestwem, np. plemiona sabejskie


Źródła:

SJP.pl

Sabelianizm

Sabelianizm – jedna z doktryn monarchianistycznych w chrześcijaństwie w II–IV wieku, określana także jako późny modalizm, zaprzeczająca istnieniu hipostaz Trójcy Świętej. Nazwa pochodzi od jej założyciela Sabeliusza. Sabelianie uważali, że istnieje jeden Bóg Ojciec, a Syn i Duch Święty są sposobami jego samowyrażania się. Herezja Sabeliusza rozpowszechniła się na terenach północnej Afryki, Azji Mniejszej, Mezopotamii. Sabelianizm został potępiony przez Dionizego, patriarchę Aleksandrii oraz papieża Kaliksta I. Zbliżone do sabelianizmu poglądy mieli w okresie nowożytności socynianie i Emanuel Swedenborg.


Źródła:

Wikipedia

Sabena

belgijskie linie lotnicze; Sabena


Sabena– nieistniejąca belgijska linia lotnicza z siedzibą w Brukseli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabil

studnia publiczna w architekturze islamu, najczęściej umieszczana w pawilonie i otoczona ozdobną kratą


Sabil lub sebil (arab. سبيل transkrybowane sabīl, tur. sebil) – studnia publiczna w tradycyjnej architekturze islamskiej przyjmująca postać pawilonu lub budynku, w którym woda jest swobodnie wydawana członkom społeczeństwa przez pracownika za okratowanym oknem. Termin ten jest czasami używany również w odniesieniu do prostych bezzałogowych fontann z kranem do wody pitnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabin

jednostka pochłaniania akustycznego


Sabin – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa sabinus oznaczającego pochodzący z Sabinów, plemienia zamieszkującego środkową Italię. Wśród patronów św. Sabin ze Spoleto, biskup i męczennik (†303).

Żeński odpowiednik: Sabina.

Sabin imieniny obchodzi: 17 stycznia, 9 lutego, 13 marca, 11 lipca, 20 sierpnia, 7 grudnia (dawniej 30 grudnia) i 11 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabina

jednostka pochłaniania akustycznego


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabine

przymiotnik dzierżawczy - należący do Saby lub z nią związany


Rzeki w USA:

Parafie w USA:

Hrabstwa w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabinen

związek z grupy terpenów, składnik olejku eterycznego dębu lub świerka


Źródła:

SJP.pl

Sabiniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sabininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sabiny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Sabinka

zdrobnienie od: Sabina (imię żeńskie)


Sabinka – przystanek kolejowy w Starym Opolu, w województwie mazowieckim, w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabinowie

plemiona starożytne


Sabinowie (l.poj. Sabin, r. ż. Sabinka, Sabinki; łac. Sabini) – lud Italików z grupy osko-umbryjskiej zamieszkujący w starożytności środkową Italię.

Od etnonimu Sabinów pochodzi imię Sabin (Sabinus), a pośrednio nazwa Sabinian.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabiński

1. Sabinowie;
2. jałowiec sabiński - gatunek krzewu iglastego z rodziny cyprysowatych; jałowiec sawina


Źródła:

SJP.pl

Sabiny

jednostka pochłaniania akustycznego


Źródła:

SJP.pl

Sabir

oparta na francuszczyźnie odmiana języka wykorzystywana głównie w Afryce Północnej


Lingua franca (wł. „język Franków”) – w wąskim ujęciu: język mieszany typu pidżynowego (zwany też sabir, od hiszpańskiego saber – „wiedzieć”), używany w basenie Morza Śródziemnego, o zredukowanej gramatyce, powstały na bazie słownej głównie z języków: francuskiego, włoskiego, greckiego, hiszpańskiego i arabskiego. Używany w portach śródziemnomorskich jeszcze w XX wieku, głównie w kontaktach handlowych i dyplomatycznych, obecnie jest już językiem martwym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabniański

przymiotnik od: Sabnie


Źródła:

SJP.pl

Sabnie

wieś w Polsce


Sabnie – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sabnie. Ma status sołectwa i jest siedzibą gminy Sabnie. Leży nad Cetynią dopływem Bugu.

Wieś była własnością biskupa płockiego, w 1795 roku wchodziła w skład ziemi drohickiej województwa podlaskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.W Sabniach znajduje się Zespół Szkół Podstawowych im. Heleny Mniszek. Pisarka żyła i tworzyła swoje książki w Sabniach. Tutaj też zmarła 18 marca 1943 r.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od sabot


Źródła:

Wiktionary

Sabon

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający sześćdziesięciu punktom (22,554 mm)


Sabon – klasycyzujący krój szeryfowy stworzony przez niemieckiego typografa i projektanta Jana Tschicholda (1902–1974) w latach 1964–1967. Został on wypuszczony na rynek wspólnymi siłami odlewni Monotype, Linotype i Stempel w roku 1967. Projekt tej antykwy został oparty na krojach tworzonych przez Claude’a Garamonda – wykorzystano zwłaszcza wersję używaną przez frankfurckiego drukarza Konrada Bernera. Berner ożenił się z wdową po swoim współpracowniku, Jacques Sabon (stąd nazwa kroju), który po śmierci Garamonda wykupił część czcionek z jego kolekcji. Kursywy zaprojektowano na podstawie krojów Roberta Granjona, typografa tej samej epoki. Sabon jest często opisywany jako odrodzenie Garamonda.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sabot

obuwie wystrugane z drewna lub zrobione na podeszwie drewnianej; chodak; drewniak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) obuw. drewniane chodaki, tradycyjnie wykonywane we Francji

 (1.2) wojsk. techn. część pocisku podkalibrowego, która dopasowuje jego średnicę do lufy, z której jest wystrzeliwany;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabotaż

1. walka z wrogiem lub protest poprzez uchylanie się od pracy, wadliwe jej wykonywanie, psucie urządzeń
2. ukryte działanie mające na celu przeszkodzenie w urzeczywistnieniu czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) umyślne niewypełnienie albo wypełnianie wadliwie swoich obowiązków w zamiarze wywołania dezorganizacji, strat i szkód; niewypełnienie danego zadania;

 (1.2) skryte działanie, które ma na celu przeszkodzić realizacji czegokolwiek


Sabotaż (z fr. sabotage) – umyślne niewypełnienie albo wypełnianie wadliwie swoich obowiązków w zamiarze wywołania dezorganizacji, strat i szkód. Sabotaż ma na celu uniemożliwienie lub utrudnienie prawidłowego funkcjonowania zakładów albo urządzeń lub instytucji o poważnym znaczeniu dla działania państwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabotażowość

cecha czegoś związanego z sabotażem


Źródła:

SJP.pl

Sabotażowy

przymiotnik od: sabotaż (np. działania sabotażowe, czujnik sabotażowy)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący sabotażu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sabotażysta

człowiek dokonujący sabotażu


Źródła:

SJP.pl

Sabotażystka

kobieta dokonująca sabotażu


Źródła:

SJP.pl

Sabotek

rodzaj roślin z rodziny storczykowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sabotować

uprawiać sabotaż dla utrudnienia realizacji czegoś


czasownik niedokonany

 (1.1) stosować sabotaż


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sabotowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stosowanie sabotażu


Źródła:

Wiktionary

Saboty

obuwie wystrugane z drewna lub zrobione na podeszwie drewnianej; chodak; drewniak


Źródła:

SJP.pl

Sabra

jadalny owoc kaktusów z rodzaju opuncja


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. środ. Żyd, rdzenny mieszkaniec Izraela



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sabrina

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sac

Gminy w USA:

Hrabstwa w USA:


również:


Źródła:

Wikipedia

Sacco

nazwisko


Sacco – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Salerno.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 701 osób (30,5 os./km²).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacewicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacha

nazwisko


Jakucja (Republika Sacha, dawniej także: Republika Jakucka; ros. Республика Саха, Якутия, jakuc. Саха Өрөспүүбүлүкэтэ) – republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej (od roku 2000), położona w Dalekowschodnim Okręgu Federalnym, geograficznie stanowi wschodnią część Syberii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sachalin

wyspa na Oceanie Spokojnym należąca do Rosji, oddzielona od kontynentu azjatyckiego Cieśniną Tatarską


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa na Oceanie Spokojnym u wybrzeży Rosji;


Sachalin (ros. Сахалин; jap. 樺太, Karafuto) – wyspa na Oceanie Spokojnym u wybrzeży Rosji. Administracyjnie wchodzi w skład obwodu sachalińskiego. Od kontynentu oddziela ją Cieśnina Tatarska (szerokość w najwęższym miejscu 7,3 km), a od japońskiej wyspy Hokkaido dzieli ją Cieśnina La Pérouse’a. Jest to największa wyspa Rosji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sachaliński

przymiotnik od: Sachalin, wyspa na Oceanie Spokojnym


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Sachalinu, związany z Sachalinem, pochodzący z Sachalinu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sacharaza

enzym powodujący rozkład sacharozy (dwucukru) na cukry proste - glikozę i fruktozę, występujący m.in. w jelicie cienkim i drożdżach; inwertaza


Inwertaza (β-fruktofuranozydaza, β-fruktozydaza, sacharaza, EC 3.2.1.26) – enzym z klasy hydrolaz i podklasy glikozydaz, który katalizuje hydrolizę wiązania fruktofuranozydowego (+)-sacharozy z wytworzeniem (+)-glukozy i (−)-fruktozy. Procesowi towarzyszy zmiana kierunku skręcania płaszczyzny polaryzacji światła spolaryzowanego z dodatniej na ujemną, tzw. "inwersja sacharozy", co jest źródłem nazwy enzymu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacharczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sacharow

nazwisko


Andriej Dmitrijewicz Sacharow (ros. Андрей Дмитриевич Сахаров, ur. 21 maja 1921 w Moskwie, zm. 14 grudnia 1989 tamże) – rosyjski fizyk jądrowy, ojciec radzieckiej bomby wodorowej, twórca m.in. teorii indukowanej grawitacji, działacz polityczny, laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Członek Akademii Nauk Związku Radzieckiego, deputowany na I Kongres Deputowanych Ludowych Związku Radzieckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacharoza

dwucukier (disacharyd) otrzymywany z buraków cukrowych i trzciny cukrowej, stosowany głównie jako tzw. cukier do herbaty; cukier trzcinowy, cukier buraczany


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. cukier złożony wytwarzany przez rośliny


Sacharoza (sanskr. शर्करा śarkarā, dosł. „ziarno piasku”, skąd stgr. σάκχαρον sákcharon „cukier”), C
12
H
22
O
11
– organiczny związek chemiczny, węglowodan z grupy disacharydów zbudowany z reszt D-fruktozy i D-glukozy. Ma słodki smak. W języku potocznym jest utożsamiana z cukrem. Główny składnik cukru spożywczego. Jest formą transportową cukrów w organizmach roślin.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sacharozowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sacharozą; zawierający sacharozę


Źródła:

Wiktionary

Sacharyd

(zwykle w liczbie mnogiej) związek organiczny zbudowany z atomów węgla, wodoru i tlenu, szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, stanowiący materiał budulcowy i zapasowy, źródło energii organizmów żywych; cukier; węglowodan


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. zob. węglowodan.


Węglowodany, sacharydy – w ścisłym znaczeniu są to organiczne związki chemiczne składające się z atomów węgla oraz wodoru i tlenu, w takiej proporcji, że na każdy atom węgla przypadają dwa atomy wodoru i jeden tlenu, o ogólnym wzorze sumarycznym: Cn(H2O)n. W szerszym znaczeniu zalicza się do nich ich pochodne otrzymywane w wyniku redukcji lub utleniania ich grup hydroksylowych lub karbonylowych, a także wymianę jednej lub więcej grup hydroksylowych na atom wodoru lub inne grupy organiczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sacharydowy

przymiotnik od: sacharyd, np. jednostki, grupy sacharydowe


Źródła:

SJP.pl

Sacharydy

(zwykle w liczbie mnogiej) związek organiczny zbudowany z atomów węgla, wodoru i tlenu, szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, stanowiący materiał budulcowy i zapasowy, źródło energii organizmów żywych; cukier; węglowodan


Węglowodany, sacharydy – w ścisłym znaczeniu są to organiczne związki chemiczne składające się z atomów węgla oraz wodoru i tlenu, w takiej proporcji, że na każdy atom węgla przypadają dwa atomy wodoru i jeden tlenu, o ogólnym wzorze sumarycznym: Cn(H2O)n. W szerszym znaczeniu zalicza się do nich ich pochodne otrzymywane w wyniku redukcji lub utleniania ich grup hydroksylowych lub karbonylowych, a także wymianę jednej lub więcej grup hydroksylowych na atom wodoru lub inne grupy organiczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacharymetr

miernik stężenia cukru w cieczach; cukromierz


Sacharymetr – przyrząd pomiarowy umożliwiający wyznaczenie zawartości cukru (sacharozy) w roztworze wodnym. Jest to odpowiednio wyskalowany polarymetr. Działanie przyrządu oparte jest na pomiarze skręcalności roztworu sacharozy – substancji aktywnej optycznie. Kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła jest proporcjonalny do stężenia cukru, zgodnie ze wzorem:

\alpha =\alpha _{\mathrm {w} }\ c\ S,

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacharyna

syntetyczny związek organiczny, biały krystaliczny proszek około 550 razy słodszy od cukru, używany w lecznictwie jako środek słodzący dla chorych na cukrzycę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny stosowany jako sztuczny środek słodzący;


Sacharyna (E954), C7H5NO3S – organiczny związek chemiczny, imid kwasu o-sulfobenzoesowego stosowany jako sztuczny środek słodzący. Została odkryta w 1879 roku przez Ira Remsena i Constantina Fahlberga z Johns Hopkins University w USA.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sachem

wódz indiański


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wódz indiański


Sachem – nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, opublikowana na łamach dziennika „Słowo” w 1883 (po powrocie pisarza z podróży po Stanach Zjednoczonych). W 1889 wydana została w Pismach Henryka Sienkiewicza (tom XIX).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sachmet

w mitologii egipskiej: bogini, personifikacja niszczącej siły słońca, waleczności królewskiej i boskiej mocy chroniącej faraona; przedstawiana jako postać kobieca z głową lwicy


Sechmet (Sachmet, Sachmis, Sekmet) – w mitologii egipskiej bogini wojny, zemsty i chorób, a także bogini opiekuńcza Dolnego Egiptu.

W dosłownym tłumaczeniu jej imię znaczy "Mocarna". Początkowo prawdopodobnie była to lokalna (z miejscowości Rehes) bogini nomu leontopolitańskiego (Dolny Egipt). W Memfis była małżonką Ptaha i matką Nefertuma. Czczona też, wraz z Hathor i Mut, w Karnaku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sachs

Sachs – nazwisko występujące często w krajach niemieckojęzycznych, oznaczające człowieka pochodzącego z Saksonii.


Źródła:

Wikipedia

Sachsenhausen

[czytaj: zaksenhałzen]
1. osiedle w pobliżu Oranienburga (Niemcy);
2. hitlerowski obóz koncentracyjny, założony VIII 1936 w osiedlu Sachsenhausen


Niemcy:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacin

Sacin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Nowe Miasto nad Pilicą.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim ziemi rawskiej województwa rawskiego.

W latach 1954-1956 wieś należała i była siedzibą władz gromady Sacin, po przeniesieniu siedziby gromady i zmianie jej nazwy w gromadzie Rosocha. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.


Źródła:

Wikipedia

Sacra

sakra (częściej);
1. w religioznawstwie: uroczystość święceń duchownych, zwłaszcza biskupich;
2. w historii: namaszczenie monarchy w czasie koronacji


Źródła:

SJP.pl

Sacramentarium

[czytaj: sakramentarium] we wczesnym średniowieczu: księga liturgiczna z najważniejszymi tekstami czytanymi przez kapłana w czasie celebracji mszy; sakramentarz


Źródła:

SJP.pl

Sacramento

[czytaj: sakramento]
1. rzeka w USA;
2. pasmo górskie w USA;
3. miasto w USA


Sacramento – stolica amerykańskiego stanu Kalifornia, siedziba hrabstwa Sacramento. Liczy 470 956 mieszkańców (2012), co czyni je szóstym pod względem wielkości miastem w Kalifornii. Sacramento jest gospodarczym i kulturalnym centrum obszaru metropolitalnego o tej samej nazwie, zamieszkiwanego przez 2 527 123 osób (2009) – czwartego ze względu na wielkość w stanie Kalifornia (ustępując Greater Los Angeles Area, San Francisco Bay Area i San Diego) i dwudziestego drugiego w całych Stanach Zjednoczonych. W 2002 roku magazyn Time uznał Sacramento za najbardziej zintegrowane etnicznie i rasowo miasto amerykańskie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sacrum

[czytaj: sakrum] sfera spraw świętych; to, co odnosi się do rzeczy świętych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sfera tego, co święte


Sacrum (łac.) – sfera świętości, wokół której koncentrują się wierzenia, obrzędy i praktyki religijne. Właściwość (stała bądź ulotna), która przysługuje niektórym przedmiotom (narzędzia kultu religijnego – naczynia, święte księgi, szaty), istotom (król, kapłan), przestrzeniom (świątynia, wzniesienie), okresom (niedziela, czas postu, Wielkanoc itp.). Siedzibą sacrum może stać się wszystko, nawet zwykłe przedmioty; miejsca czy osoby mogą otrzymać tę właściwość lub ją utracić. Przeciwieństwem sacrum jest profanum – przestrzeń przeznaczona dla niewtajemniczonych (profanów).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Saczyn

Saczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Godziesze Wielkie.


Źródła:

Wikipedia

Sadalmelik

Sadalmelik (arab.; Alfa Aquarii, α Aqr) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wodnika, odległa o około 523 lata świetlne od Słońca.


Źródła:

Wikipedia

Sadat

Geografia:

Osoba:


Źródła:

Wikipedia

Sadcom

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) film. komedia poruszająca poważne tematy, np. problemy psychiczne, życiowe porażki, nałogi itp.


Źródła:

Wiktionary

Saddam

imię męskie


Saddam (arab. صدام, Ṣaddām) – imię męskie pochodzenia arabskiego. Wywodzi się z rdzenia Ṣ-D-M, oznaczającego "przeciwstawiać się".

Imię "Szaddam" pojawia się także w serii książek science-fiction Diuna, napisanej przed dojściem Saddama Husajna do władzy w Iraku. Imię Szaddam nosi Cesarz, rządzący galaktyką.

Znane osoby o tym imieniu:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sade

nazwisko, m.in. Donatien de Sade - pisarz francuski (1740-1814)


Sade, Sade Adu (wym. [ʃɑːˈdeɪ]), właśc. Helen Folasade Adu (ur. 16 stycznia 1959 w Ibadanie) – brytyjska piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów i producentka muzyczna nigeryjskiego pochodzenia. Liderka i wokalistka grupy muzycznej Sade.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadełko

zdrobnienie od: sadło


Źródła:

SJP.pl

Sadhu

wędrowny asceta hinduski


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. hinduski wędrowny asceta;


Sadhu (dewanagari साधु, trl. sādhu) – hinduski wędrowny asceta, żyjący ściśle według zasad religii, często ze splecionymi włosami, zwanymi dżata. Dąży on swoim życiem do osiągnięcia wyzwolenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadki

zdrobnienie od: sad (ogród owocowy)


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 7, w tym 4 podstawowe

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadkowice

1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. wieś na Ukrainie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadkowicki

przymiotnik od: Sadkowice


Źródła:

SJP.pl

Sadkówka

wieś w Polsce


Sadkówka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Michałów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadlak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadlik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadlinecki

przymiotnik od: Sadlinki


Źródła:

SJP.pl

Sadlinki

wieś w Polsce


Sadlinki – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Sadlinki przy drodze wojewódzkiej nr 532 i na trasie linii kolejowej 207 Malbork – Grudziądz.Miejscowość jest siedzibą gminy Sadlinki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadlisty

mający dużo sadła; tłusty, opasły


Źródła:

SJP.pl

Sadlno

Miejscowości w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Sadnik

narzędzie do robienia otworów w spulchnionej glebie w odpowiednich odstępach, używane przy sadzeniu roślin


Źródła:

SJP.pl

Sadok

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Sadok – imię męskie pochodzenia hebrajskiego, oznaczające "słuszny", "sprawiedliwy", "prawidłowy". Patronem tego imienia jest bł. Sadok, polski mnich z Sandomierza, zamordowany wraz z 48 towarzyszami w czasie najazdu Tatarów w 1259 lub 1260 roku.

Sadok imieniny obchodzi 2 czerwca.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadomaso

potocznie:
1. sadomasochizm;
2. sadomasochistyczny, np. akcesoria sadomaso


Źródła:

SJP.pl

Sadomasochista

mężczyzna zaspokajający się seksualnie poprzez występowanie podczas zbliżenia sadyzmu i masochizmu


Źródła:

SJP.pl

Sadomasochistka

kobieta zaspokajająca się seksualnie poprzez występowanie podczas zbliżenia sadyzmu i masochizmu


Źródła:

SJP.pl

Sadomasochistyczność

cecha czegoś związanego z sadomasochizmem


Źródła:

SJP.pl

Sadomasochistyczny

sadomasochizm


przymiotnik

 (1.1) związany z sadomasochizmem i sadomasochistami


Patrz:sadomasochizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadomasochizm

doznawanie rozkoszy płciowej przy zadawaniu albo odczuwaniu bólu; algolagnia


Sadomasochizm – aktywność seksualna związana ze zniewoleniem, zadawaniem i doznawaniem bólu albo upokorzenia. W ramach sadomasochizmu wyróżnić można sadyzm i masochizm. Sadomasochizm jest fizycznym aspektem szerszego katalogu praktyk seksualnych jakim jest BDSM.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadoś

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadowa

przymiotnik od: sad


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Czechach, w kraju hradeckim;

 (1.2) geogr. wieś na Ukrainie;


Miejscowości w Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadoweński

przymiotnik od: Sadowne


Źródła:

SJP.pl

Sadowić

1. wskazywać komuś miejsce do siedzenia lub umieszczać na siedzeniu;
2. sadowić się - siadać wygodnie


Źródła:

SJP.pl

Sadowice

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Sadowie

nazwa wielu miejscowości i ich części w Polsce


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 9, w tym 5 podstawowych

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadowiec

skoczek sadowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny skoczkowatych; bezrąbek sadowiec


Sadowiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

We wsi urodził się prof. Marian Gapiński – nestor polskiego pieczarkarstwa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadowisko

1. dawniej: siedziba, siedlisko;
2. w łowiectwie: tokowisko głuszców


Źródła:

SJP.pl

Sadowne

nazwa kilku miejscowości w Polsce


Sadowne – wieś we wschodniej Polsce, w północno-wschodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie węgrowskim. Ma status sołectw. Jest siedzibą gminy Sadowne. Leży przy drodze krajowej nr 50.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadowniczka

sadownik


Patrz:sadownik

Źródła:

SJP.pl

Sadowski

przymiotnik od: Sadowa, Sadowie


Sadowski (forma żeńska: Sadowska; liczba mnoga: Sadowscy) – polskie nazwisko szlacheckie. Nazwisko pochodzi (inaczej dla rodów posługujących się innymi herbami) od nazw wsi Sadowice, Sady, Sadowie. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 34 924 osoby.Różne rody Sadowskich posługują się różnymi herbami: Nałęcz, Lubicz, Drogomir (istnieją też inne herby, jednak na przestrzeni wieków zostały zapomniane).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saduceusz

arystokrata w stronnictwie polityczno-religijnym w starożytnej Judei, przeciwnik faryzeuszy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. rel. członek stronnictwa zawiązanego wokół arystokracji kapłańskiej i rodowej starożytnego Izraela istniejącego między II w. p.n.e. a I w. n.e. przeciwstawiającego się faryzeuszom, uznającego Torę pisaną za jedyne źródło objawienia i odrzucającego tradycję ustną;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadura

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadurski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sady

ogród owocowy; obszar gdzie zasadzono drzewa lub krzewy owocowe


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 12, w tym 10 podstawowych

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadyba

siedziba, siedlisko, miejsce zamieszkania, osiedle


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. miejsce zamieszkane, siedziba

 (1.2) książk. prymitywny budynek znajdujący się na odludziu, odosobnione domostwo



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadysta

1. osoba czerpiąca przyjemność z zadawania cierpienia lub przyglądania się temu;
2. osoba wiążąca osiągnięcie satysfakcji seksualnej z zadawaniem partnerowi bólu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) psych. człowiek lubujący się w zadawaniu innym cierpień lub oglądaniu czyjegoś cierpienia

 (1.2) seks. człowiek odczuwający satysfakcję seksualną znęcając się nad partnerką lub partnerem


Sadysta (ang. Captivity) – filmowy thriller z 2007 roku, koprodukcja amerykańsko-rosyjska, reżyserem którego jest Roland Joffé.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadystka

1. kobieta czerpiąca przyjemność z zadawania cierpienia lub przyglądania się temu;
2. kobieta wiążąca osiągnięcie satysfakcji seksualnej z zadawaniem partnerowi bólu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lubująca się w zadawaniu innym cierpień lub oglądaniu czyjegoś cierpienia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadystycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób sadystyczny


Źródła:

Wiktionary

Sadystyczniej

stopień wyższy od przysłówka: sadystycznie


Źródła:

SJP.pl

Sadystyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co sadystyczne; cecha tych, którzy są sadystyczni


Źródła:

Wiktionary

Sadystyczny

sadyzm


przymiotnik

 (1.1) cechujący się sadyzmem, okrucieństwem

 (1.2) seks. przejawiający skłonność do sadyzmu w sferze erotyki


Patrz:sadyzm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadyzm

1. czerpanie przyjemności z zadawania cierpienia lub przyglądania się temu;
2. dewiacja seksualna polegająca na wiązaniu satysfakcji seksualnej z zadawaniem partnerowi bólu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. zaburzenie seksualne polegające na doznawaniu podniecenia i zadowolenia seksualnego poprzez zadawanie bólu i upokorzenie partnera;

 (1.2) psych. skłonność do znęcania się nad innymi


Sadyzm – rodzaj zaburzenia seksualnego (parafilii), w którym jednostka odczuwa podniecenie seksualne w wyniku zadawania partnerowi fizycznego i psychicznego bólu oraz upokarzania go. Jego przeciwieństwem jest masochizm, dlatego związki sadomasochistyczne mogą stanowić źródło satysfakcji dla obu stron.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadz

1. skrzynia z otworami do przetrzymywania żywych ryb;
2. miejsce w łodzi rybackiej na złowione, żywe ryby


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ryb. skrzynia z otworami służąca do przechowywania żywych ryb w miejscu przepływu wody

 (1.2) ryb. pojemnik z siatki używany do chowu łososi w przybrzeżnych wodach morskich

 (1.3) ryb. w łodzi rybackiej: wydzielony obszar, pomieszczenie zawierające wodę służące do przechowywania złowionych ryb


Sadz - urządzenie do hodowli ryb ograniczone od dołu oraz po bokach za pomocą luźno ułożonych desek, siatki lub rozciągniętej sieci, pozwalające na naturalny przepływ wody. Pozwala na krótkotrwałe przechowywanie żywych ryb.

Głównym zastosowaniem sadzów jest marikultura.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadza

miałki proszek złożony z drobnych kryształków grafitu, powstały w wyniku niecałkowitego spalania lub termicznego rozkładu związków węgla


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stały, pylisty produkt niepełnego spalania zawierający głównie bezpostaciowy węgiel;

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. od: sadzać


Sadza (pot. kopeć) – produkt powstający w trakcie niepełnego spalania paliw i innych materiałów zawierających w swoim składzie chemicznym znaczne ilości węgla. Głównym, choć nie jedynym, składnikiem sadzy jest amorficzna postać węgla. Oprócz tego sadza zawiera zwykle drobne struktury grafitopodobne, niewielkie ilości fulerenów i struktur fulerenopodobnych oraz resztki spalanych substancji organicznych, np: tłuszcze i popiół.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadzać

1. pomagać usiąść; wskazywać miejsce do siedzenia;
2. zamykać kogoś w więzieniu


czasownik przechodni niedokonany (dk. posadzić)

 (1.1) umieszczać na miejscach siedzących

 (1.2) pot. krym. umieszczać w więzieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadzak

kołek używany do robienia otworów w glebie przy sadzeniu roślin


Źródła:

SJP.pl

Sadzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sadzać.


Źródła:

Wiktionary

Sadzanka

sadzanka rumienica, sadzanka cesarska - gatunki motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Sadzarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. leśn. maszyna służąca do sadzenia roślin;


Sadzarka – maszyna do mechanicznego sadzenia roślin bulwiastych (np. ziemniaków), cebulowych (np. tulipanów), rozsady (np. kapusty, selera, tytoniu, ryżu) oraz młodych drzewek.

Sadzarka jest wyposażona w redlice służące do wykonywania bruzd oraz w elementy zasypujące wysadzany materiał.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sadzaweczka

mała sadzawka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: sadzawka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadzawka

basen z wodą stanowiący ozdobną cześć budowli lub parku, w starożytności także do gromadzenia wody pitnej


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa polskich miejscowości;


Sadzawka – wypełnione wodą niewielkie zagłębienie wykopane w gruncie, utworzone w rezultacie konkretnego zapotrzebowania społecznego lub gospodarczego na retencję wód stojących.

Materiał ziemny zgromadzony podczas budowy sadzawki stanowi zazwyczaj zagospodarowywany materiał odpadowy, bowiem nie jest surowcem wykorzystywanym gospodarczo, tak jak to ma miejsce w przypadku kopalin wydobywanych z wyrobisk powierzchniowych zajmowanych później przez zbiorniki poeksploatacyjne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadze

1. wielotomowy utwór epicki opisujący dzieje jakiejś rodziny, przynoszący obraz jakiejś epoki,
2. pochodząca ze wczesnego średniowiecza staroskandynawska opowieść prozą o norweskich i islandzkich władcach, rodach


Sadz - urządzenie do hodowli ryb ograniczone od dołu oraz po bokach za pomocą luźno ułożonych desek, siatki lub rozciągniętej sieci, pozwalające na naturalny przepływ wody. Pozwala na krótkotrwałe przechowywanie żywych ryb.

Głównym zastosowaniem sadzów jest marikultura.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadzeniaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od sadzeniak


Źródła:

Wiktionary

Sadzeniak

ziemniak przeznaczony do sadzenia


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) roln. bulwa ziemniaka przeznaczona do sadzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadzeniakowy

przymiotnik od: sadzeniak


Źródła:

SJP.pl

Sadzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sądzić.


Sadzenie – czynność agrotechniczna w sadownictwie, ogrodnictwie, leśnictwie, polegająca na umieszczaniu sadzonek drzew, krzewów lub roślin w ziemi na obszarze przeznaczonym pod sad, plantację, park, zalesienie lub odnowienie lasu. Sadzonki przeznaczone do sadzenia są wcześniej wyjęte z gleby w szkółce lub z samosiewu.

Sposoby sadzenia

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sadzeniowy

związany z sadzeniem, nadający się do sadzenia


Źródła:

SJP.pl

Sadżi

w starożytnym Egipcie: epicki utwór prozaiczny zbliżony do noweli


Źródła:

SJP.pl

Sadziec

bylina z rodziny złożonych, rosnąca w zaroślach nad brzegami wód


Sadziec (Eupatorium L.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Jest bardzo trudny do klasyfikacji taksonomicznej i w różnych ujęciach bardzo zmienna jest liczba podawanych w jego obrębie gatunków – od około 40–45 do 126 i więcej – nawet bardzo szerokich ujęć obejmujących ok. 1200 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje wschodnią część Ameryki Północnej, Europę i wschodnią Azję. W Polsce dziko rośnie tylko sadziec konopiasty E. cannabinum (zarazem gatunek typowy rodzaju). Rośliny te występują na różnych siedliskach od wilgotnych i cienistych po suche i słoneczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sadzielnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. kominiarz


Źródła:

Wiktionary

Sadzik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadzikowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sadzone

1. umieszczać w ziemi sadzonki, bulwy itp.;
2. potocznie o człowieku: poruszać się szybko, pędzić;
3. potocznie: powtarzać coś często w wypowiedzi;
4. rzadko: sadzać;
5. sadzić się - popisywać się czymś


Źródła:

SJP.pl

Sadzoneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewielka sadzonka


Źródła:

Wiktionary

Sadzonka

1. młoda roślina wyhodowana z nasienia, do czasu jej przesadzenia; flanc, rozsada, flanca
2. pęd lub część pędu, korzenia albo liścia odcięte od rośliny macierzystej i przygotowane do sadzenia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. fragment rośliny, z którego może wyrosnąć cała roślina

 (1.2) ogrod. wyhodowana w szklarni lub inspekcie młoda roślina przeznaczona do wysadzenia do gruntu

 (1.3) leśn. jednoroczne lub paroletnie drzewko przeznaczone do sadzenia lasu


Sadzonka, odnóżka – fragment rośliny (część pędu, korzenia, liść lub jego część), zdolny do rozrostu w nową, w pełni funkcjonalną roślinę. Stosowanie sadzonek jest jednym ze sposobów rozmnażania wegetatywnego. Sadzonkowanie jest stosowane głównie w sadownictwie i innych działach ogrodnictwa. Czasem mianem sadzonek określa się także wyjęte z gleby i przygotowane do przesadzenia w inne miejsce siewki roślin.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadzonkowy

przymiotnik od: sadzonka (np. materiał sadzonkowy)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sadzonką, dotyczący sadzonki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadzony

1. umieszczać w ziemi sadzonki, bulwy itp.;
2. potocznie o człowieku: poruszać się szybko, pędzić;
3. potocznie: powtarzać coś często w wypowiedzi;
4. rzadko: sadzać;
5. sadzić się - popisywać się czymś


forma czasownika.

 (1.1) ims. przymiotnikowy bierny od: sadzić

przymiotnik

 (2.1) kulin. o jajku: rozbity na patelnię i usmażony bez mieszania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sadzowy

sadza, sadz


Patrz:sadza, sadz

Źródła:

SJP.pl

Sadzulec

narzędzie ręczne używane do sadzenia odciętych pędów drzew, zwykle topolowych lub wierzbowych


Źródła:

SJP.pl

Sadzyk

siatka do przetrzymywania ryb


Źródła:

SJP.pl

Sadło

tkanka tłuszczowa odkładająca się wokół narządów wewnętrznych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zwierzęca tkanka tłuszczowa

 (1.2) przen. pot. tkanka tłuszczowa człowieka

 (1.3) daw. słonina


Sadło – tłuszcz trzewiowy świni, gromadzący się w otokach w okolicach przynerkowych. Sadło ma szerokie zastosowanie w kuchni. Wytopiony z sadła tłuszcz nazywany jest smalcem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sadłowice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Sadłowo


Źródła:

Wikipedia

Sadłowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Safakis

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto portowe we wschodniej Tunezji


Safakis (arab. ‏صفاقس‎, Şafāqiş, fr. Sfax) – miasto portowe na wschodnim wybrzeżu Tunezji, ośrodek administracyjny gubernatorstwa Safakis, nad zatoką Mała Syrta, 270 km na południowy wschód od Tunisu. W 2014 roku mieszkały w nim około 273 tysiące osób (2013). Drugie co do wielkości miasto kraju.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Safandulstwo

brak energii; gnuśność


Źródła:

SJP.pl

Safanduła

(r. męski) niezaradny i mało energiczny mężczyzna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek niezdarny, ślamazarny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Safandułowaty

mający cechy safanduły; niezdarny, ociężały, niedołężny


Źródła:

SJP.pl

Safandułowy

safanduła


Patrz:safanduła

Źródła:

SJP.pl

Safar

imię męskie


Safar (arab. صفر) jest drugim miesiącem kalendarza muzułmańskiego i tak jak wszystkie miesiące tego kalendarza jest ruchomy i przypada na różne pory roku. Podobno jego nazwa wywodzi się od żółtaczki, na którą to miano zapadać w porze roku przypadającej na miesiąc Safar przed reformą kalendarzową Mahometa, choć jest to tylko jedna z kilku hipotez. W tym miesiącu obchodzono kiedyś święto powrotu pielgrzymów z Mekki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safari

1. karawany wyprawy myśliwskiej (lub innej) wraz z ludźmi, zwierzętami, wozami i sprzętem w Afryce Wschodniej;
2. styl ubierania się naśladujący stroje Europejczyków na wyprawach safari;
3. o ubraniu: mający taki fason, np. kostium safari;
4. samochód typu Tata Safari


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) afrykańska wyprawa, której celem jest polowanie na zwierzęta;

 (1.2) strój noszony w Afryce podczas safari (1.1)

 (1.3) przen. długa ciężka podróż lub wyprawa wojenna


Safari – wyprawa myśliwska, ewentualnie dłuższa podróż karawanowa w Afryce Wschodniej. Obecnie, wraz z rozwojem globalnej turystyki, coraz częściej terminem tym określa się formę zorganizowanego wypoczynku i rekreacji poprzez podziwianie i fotografowanie naturalnej przyrody, a zwłaszcza świata zwierząt w ich naturalnym środowisku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Safe

[czytaj: sejf] rzadko: skrytka w skarbcu bankowym; sejf, safes


Safe – album zespołu Collage wydany w 1996 roku nakładem wytwórni Ars Mundi. W 2003 Metal Mind Records wydał rozszerzoną wersję remasterowaną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safes

[czytaj: sejfs] rzadko: skrytka w skarbcu bankowym; sejf, safe


Źródła:

SJP.pl

Saffloryt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. rzadki minerał z gromady arsenków, arsenek kobaltu;


Saffloryt – minerał z gromady arsenków. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od niem. Safflor (ang. Safflower = krokosz barwierski), nawiązuje do zastosowania tego minerału do wyrobu barwnika.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Safian

skóra kozia wyprawiona garbnikami roślinnymi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) cienka, wyprawiona, kolorowo barwiona skóra kozia;


Safian – cienka i miękka, wyprawiona garbnikami roślinnymi i barwiona skóra koźla lub barania, używana do oprawiania książek, w produkcji obuwia lub obić mebli itp. Etymologię wyrazu można wywodzić od ros.: safiàn, tur.: sachtijan, perskiego: sächtijān, w którym sächt oznacza mocny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Safianowy

wykonany, zrobiony z safianu


Źródła:

SJP.pl

Saficki

1. związany z Safoną;
2. strofa saficka - strofa występująca w poezji klasycznej i poezji polskiej XVI wieku, składająca się z trzech wierszy jedenastozgłoskowych i jednego pieciozgłoskowego


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Safoną, dotyczący Safony

 (1.2) książk. związany z safizmem, miłością lesbijską, dotyczący miłości lesbijskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saficzny

saficki


Źródła:

SJP.pl

Safin

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Safizm

popęd płciowy kobiety do innej kobiety; safonizm, lesbizm, lesbijstwo, lesbianizm, miłość lesbijska


Homoseksualność, homoseksualizm (z greki ὁμόιος homoios „taki sam, równy” oraz z łac. sexualis „płciowy”) – pociąg romantyczny, seksualny lub zachowanie seksualne pomiędzy osobami tej samej płci. Obok heteroseksualności i biseksualności jest jedną z trzech głównych orientacji psychoseksualnych w ramach kontinuum seksualnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safjan

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Saflor

roślina rosnąca na terenach półpustynnych w Azji i Indiach; krokosz barwierski


Źródła:

SJP.pl

Safo

gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych; safo długosterny, safo kometa


Safo, safo długosterny, safo kometa (Sappho sparganurus) – gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), zamieszkujący środkowo-zachodnią część Ameryki Południowej.

Systematyka i zasięg występowania

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safona

(VII/VI w. p.n.e.), poetka grecka z Mityleny na wyspie Lesbos; Safo


Safona, Safo, Sapfo (gr. Σαπφώ, łac. Sappho) – grecka poetka, żyjąca na przełomie VII i VI wieku p.n.e., przedstawicielka poezji lirycznej (liryka eolska).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safonizm

popęd płciowy kobiety do innej kobiety; safizm, lesbizm, lesbijstwo, lesbianizm, miłość lesbijska


Źródła:

SJP.pl

Safonka

lesbijka, homoseksualistka; trybada


Lesbijka (rzadziej safonka lub trybada) – kobieta o orientacji homoseksualnej, czyli taka, która odczuwa romantyczny i seksualny pociąg do innych kobiet, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi kobietami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safrane

[czytaj: safran] samochód typu Renault Safrane


Źródła:

SJP.pl

Safranina

zasadowy i kwasowy barwnik należący do barwników azynowych, dający jaskrawe wybarwienia bawełny i wełny


Safranina – organiczny związek chemiczny, barwnik stosowany do barwienia tkanin, skóry, papieru i preparatów mikroskopowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safrol

organiczny związek chemiczny w postaci bezbarwnej lub lekko żółtej, oleistej cieczy, ekstrahowany z kory korzenia i owoców sasafrasa


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Safronka

wieś w Polsce


Safronka (niem. Saffronken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Napierkach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saga

1. wielotomowy utwór epicki opisujący dzieje jakiejś rodziny, przynoszący obraz jakiejś epoki,
2. pochodząca ze wczesnego średniowiecza staroskandynawska opowieść prozą o norweskich i islandzkich władcach, rodach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) tradycyjna opowieść islandzka, skandynawska

 (1.2) utwór epicki opisujący historię jakiejś rodziny



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sagaj

rodzaj sztyletu u ludów wschodnich i południowych


Źródła:

SJP.pl

Sagamihara

miasto w Japonii


Sagamihara (jap. 相模原市 Sagamihara-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Kanagawa, na wyspie Honsiu. Ma powierzchnię 328,91 km². W 2020 r. mieszkały w nim 725 302 osoby, w 332 069 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 717 561 osób, w 302 652 gospodarstwach domowych). Sagamihara jest jednym z miast oznaczonych rozporządzeniem rządowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagamiharski

Sagamihara


Patrz:Sagamihara

Źródła:

SJP.pl

Sagan

duży garnek lub jego zawartość


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. duże naczynie z miedzi bądź żelaza, w którym gotuje się wodę lub większe ilości jedzenia

 (1.2) zawartość sagana (1.1)

 (1.3) przen. pot. łeb, głowa

 (1.4) gw-pl|Kraków. czajnik


Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saganaki

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. mała patelnia z dwoma uszkami używana w kuchni greckiej

 (1.2) kulin. greckie danie przygotowywane na patelni saganaki (1.1), najczęściej smażony, panierowany ser, czasem z krewetkami lub małżami, niekiedy flambirowany


Źródła:

Wiktionary

Saganek

mały garnek, kociołek


Źródła:

SJP.pl

Saganowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagarmatha

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. Mount Everest


Mount Everest, Czomolungma (tyb. ཇོ་མོ་གླང་མ, ZWPY Qomolangma, Wylie Jo mo glang ma; nep. सगरमाथा, Sagarmāthā; chiń. upr. 珠穆朗玛峰; pinyin Zhūmùlǎngmǎ Fēng) – najwyższy szczyt Ziemi (8849 m n.p.m.[patrz niżej], podaje się też wysokość 8844 (pomiary chińskie) lub 8850 (pomiary amerykańskie)), ośmiotysięcznik położony w Himalajach Wysokich (Centralnych), na granicy Nepalu i Chińskiej Republiki Ludowej (Tybetu). Po chińskiej stronie objęty ochroną jako rezerwat biosfery pod nazwą Rezerwat Biosfery Czomolungmy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sagatys

1. gatunek tkaniny, płótno farbowane na niebiesko z białymi punktami
2. tkanina lniana domowej roboty


Źródła:

SJP.pl

Sagem

produkt marki Sagem


SAGEM (Société d’Applications Générales de l’Electricité et de la Mécanique – pol. Towarzystwo Ogólnych Zastosowań Elektryczności i Mechaniki) – francuskie przedsiębiorstwo, zajmujące się produkcją telefonów komórkowych, projektorów, kamer cyfrowych i innych urządzeń elektronicznych. Część przedsiębiorstwa zajmuje się produkcją elektronicznych urządzeń dla wojska. Obecnie firma Sagem znajduje się w grupie Safran.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagenit

odmiana rutylu wykształcona w postaci igiełkowych mikroskopowych wrostków w innych minerałach, np. w biotycie


Źródła:

SJP.pl

Sagging

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) moda na noszenie nisko opuszczonych spodni


Sagging – sposób noszenia spodni, które zwisają tak, że górna część spodni znajduje się znacznie poniżej talii, czasami odsłaniając większą część majtek. Osoba nosząca obwisłe spodnie jest czasami nazywana „saggerem”, a w niektórych krajach praktyka ta jest znana jako „low-riding”.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sagitalny

szew sagitalny (szew strzałkowy) - spojenie kości ciemieniowych czaszki


przymiotnik

 (1.1) anat. strzałkowy (biegnący w kierunku tył-przód)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sago

mączka z rdzenia niektórych palm


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mączka otrzymywana z m.in. sagowców, także jej zamienniki z mąki np. kartoflanej;


Sago – rodzaj mączki (skrobi) wyrabianej z wnętrza palmy sagowej Metroxylon sagu i niektórych sagowców. Stanowi podstawę wyżywienia ludności Nowej Gwinei i Moluków. W niektórych innych krajach tropikalnych jest ważnym, lecz nie podstawowym produktem żywnościowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sagowce

rząd roślin z gromady nagonasiennych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagowcowate

rodzina roślin z rzędu sagowców


Sagowiec, cycas (Cycadaceae Pers.) – rodzaj roślin z monotypowej rodziny sagowcowych Cycadaceae. W obrębie rodzaju wyróżnianych jest ok. 100–110 gatunków, wliczając w to czasem wyodrębniany rodzaj Epicycas. Nazwa rodzajowa Cycas pochodzi od greckiego słowa Koikas oznaczającego „rodzaj palmy”, ze względu na fizyczne podobieństwo sagowców do palm, mimo braku bliskiego pokrewieństwa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagowcowaty

o cechach sagowcowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Sagowcowe

klasa roślin z gromady nagonasiennych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagowcowy

1. sagowiec;
2. o cechach sagowcowych (klasa roślin)


Źródła:

SJP.pl

Sagowiec

1. rodzaj roślin z rodziny sagowcowatych;
2. przedstawiciel rzędu roślin z gromady nagonasiennych


Sagowiec, cycas (Cycadaceae Pers.) – rodzaj roślin z monotypowej rodziny sagowcowych Cycadaceae. W obrębie rodzaju wyróżnianych jest ok. 100–110 gatunków, wliczając w to czasem wyodrębniany rodzaj Epicycas. Nazwa rodzajowa Cycas pochodzi od greckiego słowa Koikas oznaczającego „rodzaj palmy”, ze względu na fizyczne podobieństwo sagowców do palm, mimo braku bliskiego pokrewieństwa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagownica

drzewo z rodziny palm, z którego otrzymuje się gruboziarnistą kaszę


Sagownica (Metroxylon Rottb.) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych, czyli palm (Arecaceae). Obejmuje 7–8 gatunków. Palmy te pochodzą ze wschodnich Moluków i Nowej Gwinei oraz wysp Oceanii w zachodniej części Pacyfiku (Archipelag Bismarcka, Wyspy Salomona, Karoliny, Fidżi, Samoa, Vanuatu, Wallis i Futuna). Sagownica sagowa M. sagu rozprzestrzeniona została jako uprawiana i dziczejąca w Azji Południowo-Wschodniej. Są to rośliny monokarpiczne – zamierające po wydaniu owoców (które dojrzewają przez trzy lata), przy czym u części gatunków zamierają tylko poszczególne pnie, a rośliny kontynuują wzrost z odrostów. W naturze występują w lasach, często bagiennych i pływowych, w tych ostatnich rosnąc w formie gęstych, bezkłodzinowych zarośli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saguaro

gatunek sukulenta z rodziny kaktusowatych; karnegia olbrzymia


Karnegia olbrzymia, saguaro (Carnegiea gigantea (Engelm.) Britton & Rose) – gatunek sukulenta z rodziny kaktusowatych, jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Carnegiea. Występuje w USA (Arizona, Kalifornia) i Meksyku (Sonora). W sąsiedztwie miasta Tucson w Arizonie znajduje się Park Narodowy Saguaro. Kaktus saguaro jest symbolem stanu Arizona.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagum

najczęściej wełniana peleryna noszona w starożytnym Rzymie przez żołnierzy i imperatorów (purpurowa, haftowana złotem)


Sagum (łac. săgŭm) – rzymskie okrycie wierzchnie, rodzaj krótkiego, ciepłego płaszcza lub narzutki.

Przez Rzymian uważany za ubiór celtycki lub germański, wykonany był z jednolitego kawałka grubej materii wełnianej. Otwarty z przodu, zarzucany na plecy i spinany na ramieniu zapinką, chronił przed niepogodą. Początkowo używany jako poślednie okrycie typowe dla niewolników i pasterzy, później stał się częścią składową żołnierskiego ubioru, służącą zwłaszcza podczas pełnienia warty i w marszu. Wskutek tego w wyrażeniach przysłowiowych oraz zwrotach potocznych używano go w znaczeniu symbolu wojny, przeciwstawnie do togi jako symbolu pokoju. W odróżnieniu od paludamentum noszony był przez wojskowych niższej rangi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sagunto

miasto w Hiszpanii


Sagunto (hiszp. wym. [saˈɣunto]), Sagunt (walenc. wym. [saˈɣunt]) – miasto we wschodniej Hiszpanii, we wspólnocie autonomicznej Walencja, przy ujściu rzeki Paláncia do Morza Śródziemnego. Przedmieścia Walencji. Około 67 tys. mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saha

Saha – wieś w Estonii, w prowincji Harju, w gminie Jõelähtme.


Źródła:

Wikipedia

Sahajdacznik

żołnierz uzbrojony w sahajdak; łucznik; sajdacznik


Źródła:

SJP.pl

Sahajdaczny

hetman sahajdaczny - hetman w armii kozackiej, odpowiednik polskiego hetmana polnego


Petro (Piotr) Konaszewicz, znany jako Konaszewicz-Sahajdaczny, ukr. Петро Конашевич-Сагайдачний (Petro Konaszewycz-Sahajdacznyj) herbu Pobóg (ur. 1570 w Kulczycach, zm. 20 kwietnia 1622 w Kijowie) – hetman kozaków rejestrowych.

Jeden z najwybitniejszych wodzów kozackich w XVII wieku. Jego wojska wsławiły się w bitwie pod Chocimiem w 1621. Konaszewicz wielokrotnie występował w obronie Rzeczypospolitej przed wojskami moskiewskimi i tureckimi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sahajdak

dawniej: futerał z łukiem i kołczan ze strzałami; sajdak


Sajdak, sahajdak – wyposażenie łucznika służące do przenoszenia łuku i strzał.

Na sajdak składa się:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sahara

pustynna i półpustynna kraina w Afryce, największa na Ziemi


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. pustynia w północnej Afryce;


Sahara (z arab. صحراء ṣaḥrāʼ – „pustynia”) – strefa pustynna położona w północnej Afryce. Jest ona największą gorącą pustynią na Ziemi (ma powierzchnię ok. 9 200 000 km²), rozciągająca się na 5700 km od Oceanu Atlantyckiego na zachodzie po Morze Czerwone na wschodzie; od północy ograniczona jest górami Atlas i wybrzeżem Morza Śródziemnego. Znajduje się na terytoriach 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii, Mali, Nigru, Czadu i Sudanu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saharyjczyk

mieszkaniec Sahary


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec pustyni Sahara

 (1.2) mieszkaniec państwa / terytorium Sahara Zachodnia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saharyjka

mieszkanka Sahary


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Sahary


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saharyjski

przymiotnik od:
a) Sahara (pustynia w Afryce);
b) Sahara Zachodnia (kraj w Afryce);
c) Sahara Hiszpańska (dawna kolonia hiszpańska)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Sahary, związany z Saharą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sahel

1. region geograficzny w Afryce;
2. region administracyjny w Burkina Faso;
3. region nadmorski w Tunezji


Sahel, Sahel Tropikalny (arab. ‏ساحل‎ sāḥil, dosł. „wybrzeże, brzeg morski”) – region geograficzny w Afryce.

Sahel obejmuje obszar wzdłuż południowych obrzeży Sahary; rozciąga się od Senegalu po Erytreę, przez Mauretanię, Mali, Niger, Czad oraz Sudan. Teren ten cechuje się klimatem półsuchym, z porą wilgotną trwającą tylko w trakcie pory deszczowej, czyli ok. 2-3 miesięcy. W Sahelu występuje niedobór wody pitnej. Roczna suma opadów wynosi od 100 do 200 mm na północy, do ok. 300 mm na południu. Pora sucha trwa maksymalnie 10 miesięcy, roślinność głównie półpustynna i stepowa, na południu przechodząca w sawannę. Występuje koczownicze pasterstwo, głównie bydła; jedną z grup są Fulanie. Zbiera się tam gumę arabską. Obszar nawiedzany suszami, w 1968 roku nastąpiła szczególnie intensywna susza, która pociągnęła za sobą liczne straty w ludziach i gospodarce regionu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sahib

1. w kolonialnych Indiach: pan;
2. w Indiach: osoba szlachetna, wysoko postawiona w hierarchii społecznej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) tytuł grzecznościowy w Indiach, odpowiednik polskiego „pan”, dawniej również tytuł grzecznościowy wobec Europejczyka w czasach kolonialnych;


Sahib (z arab. „pan, władca”) – forma honoryfikacyjnaużywana w językach indyjskich.

W czasach kolonialnych w Indiach mianem sahibowie określano Europejczyków. W hindi słowo funkcjonuje jako tytuł grzecznościowy stawiany po nazwisku, imieniu lub tytule zawodowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sahn

[czytaj: san] dziedziniec w meczetach, otoczony zwykle kolumnadą lub przybierający formę dziedzińca wewnętrznego krytego kopułą


Sahn – dziedziniec meczetu, który otoczony jest kolumnowymi galeriami, a pośrodku znajduje się studnia, która służy do rytualnej ablucji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Said

seid, tytuł potomków Mahometa


Źródła:

SJP.pl

Saignant

[czytaj: seńJĄ] o mięsie: krwisty, półsurowy


Źródła:

SJP.pl

Saillant

Saillant – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Puy-de-Dôme.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 268 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 15 osób/km² (wśród 1310 gmin Owernii Saillant plasuje się na 586. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 524.).


Źródła:

Wikipedia

Saimiri

rzadko: małpa szerokonosa z rodziny kapucynek; sajmiri


Sajmiri (Saimiri) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny sajmiri (Saimiriinae) w obrębie rodziny płaksowatych (Cebidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sainete

hiszpańska opera komiczna z XVIII wieku


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sainit

minerał, odmiana pirytu


Źródła:

SJP.pl

Saint-Barthélemy

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. adm. terytorium zależne Francji leżące w Małych Antylach zajmujące wyspę o tej samej nazwie i kilka mniejszych wysepek;

 (1.2) geogr. wyspa leżąca w Małych Antylach


Saint-Barthélemy (Wspólnota Saint-Barthélemy) – terytorium zależne Francji leżące w Małych Antylach zajmujące wyspę o tej samej nazwie oraz kilka mniejszych wysepek. Terytorium zostało utworzone 22 lutego 2007 roku, a do tego czasu było jedną z jednostek administracyjnych wchodzących w skład Gwadelupy. Jako część Gwadelupy, będącej regionem zamorskim Francji, Saint-Barthélemy wchodziło w skład Unii Europejskiej. Administracyjnie Saint-Barthélemy stanowi jedną gminę (commune de Saint-Barthélemy), która w czasach przynależności do Gwadelupy wchodziła w skład okręgu Saint-Martin i Saint-Barthélemy (Arrondissement de Saint-Martin-Saint-Barthélemy).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Saint-Cloud

[czytaj: sę klU] miasto we Francji


Saint-Cloud – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Hauts-de-Seine. Przez miejscowość przepływa Sekwana. Mieści się na zachodnich przedmieściach Paryża, niecałe 10 kilometrów od centrum.

Według danych na rok 2012 gminę zamieszkiwało 29 436 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 3 894  osób/km². Wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Saint-Cloud plasuje się na 516. miejscu pod względem powierzchni.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saint-Denis

[czytaj: sę deni]
1. miasto we Francji należące do zespołu miejskiego Paryża, leżące nad Sekwaną, ze słynną bazyliką i stadionem "Stade de France";
2. stolica Reunionu, departamentu zamorskiego Francji


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica i największe miasto francuskiej wyspy Reunion;

 (1.2) geogr. miasto we Francji, w departamencie Sekwana-Saint-Denis; położone w północnej części aglomeracji paryskiej;


Lokalizacje

Belgia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saint-Exupéry

[czytaj: sęt-egzüpeRI albo sent-egz-ipeRI] nazwisko, m.in. Antoine Saint-Exupéry (1900-1944) - pisarz francuski


Saint-Exupéry – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Żyronda.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saint-Germain-En-Laye

miasto we Francji


Źródła:

SJP.pl

Saint-Gobain

[czytaj: sę goBĘ] francuskie przedsiębiorstwo


Saint-Gobain – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Aisne.

Według danych na styczeń 2014 roku gminę zamieszkiwały 2373 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 79,7 osób/km².


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saint-Louis

miasto w Senegalu



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saint-Malo

[czytaj: sę maLO] miasto we Francji



Saint-Malo (bret. Sant-Maloù) – otoczona murem miejscowość portowa i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Ille-et-Vilaine, położona na wschodnim brzegu rzeki Rance, nad jej ujściem do kanału La Manche.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saint-Nazaire

Saint-Nazaire (wymowa sɛ̃-nazɛɾə; bret. Sant-Nazer) – miasto i gmina w północno-zachodniej Francji, w regionie Kraj Loary, w departamencie Loara Atlantycka, położone nad ujściem Loary do Zatoki Biskajskiej.


Źródła:

Wikipedia

Saint-Pierre

[czytaj: sę pje:r] stolica Saint-Pierre i Miquelon


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica francuskiego terytorium zależnego Saint-Pierre i Miquelon;


Belgia:

Francja:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saint-Simon

[czytaj: sę-s-iMĄ albo sen-s-iMON] nazwisko, m.in. Claude Saint-Simon (1675-1755) - francuski pamiętnikarz



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saint-Tropez

[czytaj: sę troPE] miasto we Francji


Saint-Tropez (wym. [sɛ̃ tʁɔpe]) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Var.

Według danych na rok 2006 gminę zamieszkiwało 5690 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 515 osób/km² (wśród 963 gmin regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Saint-Tropez plasuje się na 121. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 664).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sainte-Beuve

[czytaj: sęt bö:w] nazwisko, m.in. Charles Augustin Sainte-Beuve (1804-1869) - francuski krytyk literacki i poeta


Źródła:

SJP.pl

Sainte-Chapelle

[czytaj: sęt szaPEL] gotycka kaplica zamkowa na wyspie Cité w Paryżu


Sainte-Chapelle (pol. Święta Kaplica) – dwukondygnacyjna kaplica zamkowa położona w centrum dawnej siedziby królewskiej na wyspie Cité w Paryżu.

Ufundowana przez króla Francji Ludwika IX jako miejsce przechowywania cennych relikwii: Chrystusa, z koroną cierniową na czele, oraz świętych patronów Francji. Należy do cennych przykładów architektury gotyckiej ściśle zintegrowanej z gotyckim wystrojem z dziełami malarstwa ściennego i witrażowego oraz rzeźbami zawierającymi bogate treści ideowe podkreślające Chrystusa jako Najwyższego Króla, a co za tym idzie potęgę władzy monarszej we Francji. Swoim wyglądem nawiązuje do relikwiarzy skrzynkowych, powszechnych już w złotnictwie doby romanizmu. Jest przykładem sztuki dworskiej o wysokim znaczeniu dla rozwoju architektury sakralnej, stanowi wzór dla licznych gotyckich kaplic zamkowych w Europie Łacińskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saintpaulia

bylina z rodziny gesneriowatych; sępolia, fiołek afrykański


Sępolia (Saintpaulia H.Wendl.) – rodzaj bylin z rodziny ostrojowatych. Należy do niego 20 gatunków pochodzących z Afryki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saintsimonistka

saintsimonista


Patrz:saintsimonista

Źródła:

SJP.pl

Saintsimonizm

Saintsimonizm – doktryna filozoficzno-społeczna powstała w pierwszej połowie XIX wieku, doktryna postuluje ustalenie nowej struktury społecznej, w której zniesione byłoby prawo dziedziczenia i obowiązywałaby zasada "każdemu według zdolności". Saintsimonizm stanowi jeden z nurtów socjalizmu utopijnego. Twórcą doktryny jest Henri de Saint-Simon, francuski historyk, filozof, wolnomularz, industrialista, socjalista utopijny oraz jeden z prekursorów socjologii, jego idee propagowane były w pismach takich jak l'Industrie, La politique, i L'Organisateur.


Źródła:

Wikipedia

Sainz

[czytaj: sajnc] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Saipan

[czytaj: sajpan] wyspa wulkaniczna na Oceanie Spokojnym


rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa w archipelagu Marianów Północnych, w zachodniej części Oceanu Spokojnego;

 (1.2) adm. okręg administracyjny Marianów Północnych obejmujący wyspy: Saipan (1.1), Maigo Fahang, Mañagaha i Aguijan;


Saipan – największa wyspa Marianów Północnych (terytorium zależne USA) położona w zachodniej części Oceanu Spokojnego, około 200 km na północ od Guam. Znajduje się tu stolica terytorium – Capitol Hill. Wyspa stanowi, wraz z wyspą Aguijan jeden z okręgów administracyjnych Marianów Północnych – Saipan.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saj

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sajan

dawniej:
1. męski obcisły kaftan z przedłużonym stanem w kształcie krótkiej spódnicy, noszony w Europie do XVII wieku przez rycerzy i dworzan;
2. płaszcz, strój odświętny


Sajan (wł. saione od saio – płaszcz żołnierski, habit) – rodzaj kaftana, ubiór męski rozpowszechniony w epoce renesansu.

Powstały we Włoszech we wczesnym okresie renesansu, podstawowy wierzchni ubiór męski, nakładany na cienką koszulę (zwykle z niewielkimi kryzami wokół szyi i dłoni). Był rodzajem długiego kaftana bądź sukni z szerokim kwadratowym wycięciem (dekoltem) u góry, z reguły do pasa obcisłej, z doszytą, krótką, fałdzistą spódniczką (baskiną) z klinów, sięgającą do połowy uda. Jego szerokie bufiaste rękawy obciśnięte były wąskimi taśmami w połowie ramienia i w dolnej części przedramienia. Ubiór ten zdobiono szerokimi naszywanymi pasami z wzorzystej tkaniny lub haftu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajański

przymiotnik od: Sajany


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sajanami, dotyczący Sajanów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sajany

dawniej:
1. męski obcisły kaftan z przedłużonym stanem w kształcie krótkiej spódnicy, noszony w Europie do XVII wieku przez rycerzy i dworzan;
2. płaszcz, strój odświętny


Sajany – system górski w Azji położony w większej części na terytorium Rosji oraz w małej części na terytorium Mongolii. Rozciąga się od Ałtaju na zachodzie do jeziora Bajkał na wschodzie.

Sajany są górami fałdowymi powstałymi w orogenezie kaledońskiej, a kilkakrotnie odmładzanymi w hercyńskiej i alpejskiej. Zbudowane z prekambryjskich skał zmetamorfizowanych (gnejsy, łupki krystaliczne, kwarcyty) i dolnopaleozoicznych skał osadowych (łupki, piaskowce, margle) z częstymi intruzjami granitów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajchania

rodzaj dinozaura z rodziny ankylozaurów


Sajchania (Saichania) – rodzaj dinozaura z rodziny ankylozaurów (Ankylosauridae) żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Azji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajczyce

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Inne


Źródła:

Wikipedia

Sajda

miasto w Libanie; Sydon


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Libanie, Sydon


Biologia:

Geografia:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sajdacznik

żołnierz uzbrojony w sahajdak; łucznik; sahajdacznik


Źródła:

SJP.pl

Sajdaczny

przmiotnik od: sajdak


Źródła:

SJP.pl

Sajdak

dawniej: futerał z łukiem i kołczan ze strzałami; sahajdak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kołczan na strzały,


osoby o nazwisku Sajdak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sajerz

indywidualizm: rzemieślnik zajmujący się wyrobem sai (włoskiej, cienkiej, lekkiej materyjki, modnej w dobie renesansu)


Źródła:

SJP.pl

Sajewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sajgon

slangowo:
1. bezład, chaos;
2. awantura, bijatyka; rozróba


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowym Wietnamie (od roku 1976 nazywane Ho Chi Minh);

 (1.2) geogr. rzeka w Wietnamie;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sajgończyk

mieszkaniec Sajgonu (nazwa wietnamskiego miasta Ho Chi Minh do roku 1976)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Sajgonu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sajgonka

1. potrawa kuchni wietnamskiej, nieduży naleśnik z ciasta ryżowego nadziewany mięsem i warzywami;
2. mieszkanka Sajgonu (nazwa wietnamskiego miasta Ho Chi Minh do roku 1976)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Sajgonu

 (1.2) kulin. ryżowy naleśnik nadziewany warzywami i innymi składnikami;


Sajgonki, krokiety wiosenne, naleśniki wiosenne (chiń. 春卷; pinyin chūn juǎn; wiet. chả giò, wersja smażona (na północy Wietnamu: nem), wersja niesmażona: gỏi cuốn) – popularne danie kuchni chińskiej oraz kuchni krajów Azji Południowo-Wschodniej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sajgoński

przymiotnik od: Sajgon


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sajgonem, dotyczący Sajgonu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sajka

ryba z rodziny dorszowatych; dorszyk polarny


Sajka, dorszyk polarny, sajda (Boreogadus saida) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Boreogadus. Poławiany gospodarczo. Lokalnie wykorzystywany jest jako karma dla psów zaprzęgowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sajkowiec

środowiskowo: przedstawiciel subkultury młodzieżowej aktywnej w Polsce w latach 1981-85, noszący długą grzywkę zaczesaną na bok i bardzo eleganckie ubranie; popers, poppers


Źródła:

SJP.pl

Sajkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sajmiri

małpa szerokonosa z rodziny kapucynek; saimiri


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. mała małpa występująca w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej;


Sajmiri (Saimiriinae) – podrodzina ssaków naczelnych z rodziny płaksowatych (Cebidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sajno

nazwa dwóch jezior w Polsce


2 jeziora w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajonara

z japońskiego: do widzenia, żegnaj; sayonara


Źródła:

SJP.pl

Sajówka

wieś w Polsce


Sajówka – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Sławatycze.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Sławatycze. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 107 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Różańcowej w Sławatyczach. Wyznawcy prawosławia należą do parafii św. Anny w Międzylesiu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajra

mała ryba morska z rzędu okoniokształtnych


Sajra (Cololabis saira) – gatunek drapieżnej, morskiej ryby z rodziny makreloszowatych (Scomberesocidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sajudis

litewski ruch społeczno-polityczny


Sąjūdis, właśc. Lietuvos Persitvarkymo Sąjūdis (pol. „Litewski Ruch na rzecz Przebudowy”) – litewska organizacja polityczna, założona na zjeździe 3 czerwca 1988 roku w siedzibie Litewskiej Akademii Nauk jako ugrupowanie popierające pieriestrojkę („przebudowę”), reformę społeczno-ekonomiczną zainicjowaną w Związku Radzieckim przez jego przywódcę, Michaiła Gorbaczowa. Na czele organizacji stał Vytautas Landsbergis. Skupiając litewską inteligencję, Sąjūdis od początku wysuwał postulaty odrodzenia narodowego, a następnie suwerenności Litwy (wówczas jednej z republik radzieckich). Zjazd założycielski Sąjūdisu odbył się w dniach 22–23 października 1988 roku. Podczas jego trwania uchwalono program i statut oraz wybrano władze. Ruch w swoim programie domagał się: suwerenności politycznej, gospodarczej i kulturalnej Litwy, zagwarantowania praw człowieka i obywatela, przeprowadzenia trójpodziału władz w państwie, pluralizmu partyjnego, stworzenia narodowego systemu oświaty, ochrony środowiska naturalnego, zniesienia monopolu państwa w dziedzinie kultury, zwrócenia Kościołowi katolickiemu jego majątku oraz rozszerzenia własności indywidualnej na środki produkcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sak

1. sieć na ryby w kształcie worka;
2. sidło, potrzask na ptaki;
3. przenośnie: pułapka, potrzask;
4. przestarzale: torba podróżna


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ryb. sieć na ryby w formie worka rozpiętego na kabłąkach;

 (1.2) sidło na ptaki

 (1.5) daw. rodzaj lekkiego płaszcza męskiego

 (1.6) daw. długi kaptur noszony przez bractwa religijne

 (1.7) daw. wyprawiona skóra cielęca


Sak (od ang., niem. sack – worek), (po staropolsku żoch) – sieć na ryby w kształcie worka, rozpiętego na obręczach. Wykorzystuje się głównie w rybołówstwie jeziorowym. Saki często używane są przez kłusowników.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakai

miasto w Japonii



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sake

rodzaj wódki wyrabianej z ryżu, kojarzony z Japonią


rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki

 (1.1) spoż. japoński ryżowy napój alkoholowy, podawany tradycyjnie na gorąco;


Sake (jap. 日本酒 nihon-shu; dosł. "japoński trunek") – tradycyjny japoński napój alkoholowy przygotowywany z ryżu. Powstaje poprzez fermentację ryżu skażonego wcześniej grzybem Aspergillus oryzae. Zawartość alkoholu mieści się w granicach 13–17%. W języku japońskim, słowo sake (酒) odnosić się może do różnych napójów alkoholowych: tych rdzennych, ale także do piwa, whisky, czy wina.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saki

drobna małpa szerokonosa


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) daw. rodzaj gry towarzyskiej

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: sak



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakieweczka

zdrobnienie od: sakiewka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: sakiewka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sakiewka

woreczek na pieniądze; sakwa, kiesa, trzos, trzosik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) podłużny woreczek na pieniądze;




Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sakami, dotyczący Saków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język sakijski


Źródła:

Wiktionary

Sakkara

Sakkara (‏سقارة,‎ wymowa egipska [sɑʔˈʔɑːɾɑ]) – miejscowość w Egipcie położona na południe od Kairu i na zachód od Memfis. Nazwa pochodzi od Sokara (Sokarisa), bóstwa opiekującego się nekropolią.


Źródła:

Wikipedia

Sakla

chata górali kaukaskich o płaskim dachu zbudowana z kamienia, drewna lub gliny


Sakla – wieś w Estonii, w prowincji Sarema, w gminie Valjala.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saklawi

1. odmiana konia arabskiego o zwartej, mocnej budowie;
2. koń tej odmiany


Źródła:

SJP.pl

Sakmar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. drugi wiek cisuralu (wczesnego permu), trwający 294,6 – 284,4 milionów lat temu;


Sakmar (ang. Sakmarian)


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sakmara

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w zachodniej Rosji, na terenie Baszkortostanu i obwodu orenburskiego, prawostronny dopływ Uralu;


Sakmara (ros. Сакмара) – rzeka w zachodniej Rosji, na terenie Baszkortostanu i obwodu orenburskiego, prawostronny dopływ Uralu.

Rzeka ma swoje źródło na wschodnich zboczach pasma górskiego Urałtau (część Uralu Południowego). Jej długość wynosi 798 km, a powierzchnia dorzecza – 30 200 km². Rzeka zamarza w okresie od listopada do kwietnia, a od kwietnia do czerwca wylewa. W dolnym biegu jest żeglowna. Jej głównymi dopływami są Ziłair, Bolszoj Ik i Sałmysz.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sako

polski język automatycznego programowania obliczeń numerycznych, stosowany w maszynach matematycznych


Sako – siedzisko w postaci worka wypełnionego kulkami z polistyrenu. Jego cechą charakterystyczną jest to, że dopasowuje się do kształtu ciała.

Mebel został stworzony w 1968 roku przez trzech włoskich projektantów: Piero Gattiego, Cesare'a Paoliniego i Franco Teodoro. Zainspirowali się oni workami na liście i nazwali swój projekt Sacco (wł. worek). Następnie zaprezentowali go firmie Zanotta, która w kolejnym roku wprowadziła go na rynek. Sako według oryginalnego projektu znajduje się na ekspozycjach m.in. w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Centrum Pompidou w Paryżu jako ikona modernistycznego designu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakowate

o cechach sakowatych (rodzina ssaków)


Sakowate (Pitheciidae) – rodzina nadrzewnych ssaków naczelnych Nowego Świata z infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) obejmująca gatunki określane nazwami titi, saki i uakari, wcześniej zaliczane do rodziny płaksowatych (Cebidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakowaty

o cechach sakowatych (rodzina ssaków)


Źródła:

SJP.pl

Sakowicz

nazwisko


Sakowicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakówko

Sakówko – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. Wieś jest siedzibą sołectwa Sakówko, w skład którego wchodzi również miejscowość Pólko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


Źródła:

Wikipedia

Sakowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakowy

przymiotnik od: sak (sieć na ryby w kształcie worka), np. sieć sakowa


Źródła:

SJP.pl

Sakpalto

dawny męski płaszcz wiosenny lub letni


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. gw-pl|Warszawa. luźny, skrócony płaszcz męski z dwurzędowym zapięciem, noszony głównie wiosną albo latem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakra

sacra (rzadziej);
1. w religioznawstwie: uroczystość święceń duchownych, zwłaszcza biskupich;
2. w historii: namaszczenie monarchy w czasie koronacji


Sakra (łac. sacra r.ż. od sacer „święty”) – święcenia duchowne w kościołach chrześcijańskich. Termin ten najczęściej dotyczy święceń biskupich. Niegdyś sakrę nadawano nowo wybranym królom, w formie namaszczenia na stanowisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakralizacja

1. uświęcanie, nadawanie czemuś cech religijnych;
2. wada kręgosłupa polegająca na zrośnięciu piątego kręgu lędźwiowego z kością krzyżową


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. nadanie religijnego charakteru osobom, przedmiotom lub zjawiskom sfery świeckiej; określenie stosowane w religioznawstwie zwłaszcza wobec instytucji społecznych

 (1.2) med. wada wrodzona kręgosłupa, która polega na częściowym lub całkowitym zespoleniu piątego kręgu lędźwiowego z kością krzyżową



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakralizować

nadawać religijny charakter zjawiskom pozareligijnym; uświęcać, czynić religijnym


Źródła:

SJP.pl

Sakralizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sakralizować.


Źródła:

Wiktionary

Sakralność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sakralne


Źródła:

Wiktionary

Sakralny

dotyczący kultu religijnego, poświęcony kultowi religijnemu, np. budowla, sztuka, literatura sakralna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kultem religijnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakramencki

potocznie, w wyzwiskach: mający diabelski charakter; niegodziwy, przeklęty, diabelny


Źródła:

SJP.pl

Sakrament

w chrześcijaństwie: obrzęd liturgiczny czyniący człowieka uczestnikiem życia Bożego, znak niewidzialnej łaski Bożej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. w chrześcijaństwie obrzęd religijny uważany za znak lub sposób przekazania łaski Bożej;


Sakrament (łac. sacramentum, st.gr. μυστήριον [mystērion]) – w chrześcijaństwie obrzęd religijny rozumiany jako widzialny znak lub sposób przekazania łaski Bożej, ustanowiony, zgodnie z wiarą, przez Chrystusa. W tradycji wschodniej chrześcijaństwa sakramenty nazywa się „tajemnicami”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakramentale

ustanowiony przez Kościół znak święty, oznaczający i sprawiający duchowe skutki, np. popiół, palma


Źródła:

SJP.pl

Sakramentalia

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) kośc. przedmioty lub czynności ofiarowywające wiernym skutki duchowe i cielesne na wzór sakramentów;


Sakramentalia (łac. sacramentalia, l. poj. sacramentale, ew. sacramentalium) – w katolicyzmie i prawosławiu przedmioty lub czynności, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki duchowe, cielesne, uzdrawiające; przedmioty lub czynności o charakterze religijnym zbliżone w swym znaczeniu do sakramentów, którymi Kościół posługuje się do osiągnięcia określonych skutków natury duchowej i innej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sakramentalium

w Kościele katolickim: obrzęd liturgiczny (błogosławieństwo, poświęcenie itp.) albo służący temu obrzędowi przedmiot


Sakramentalia (łac. sacramentalia, l. poj. sacramentale, ew. sacramentalium) – w katolicyzmie i prawosławiu przedmioty lub czynności, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki duchowe, cielesne, uzdrawiające; przedmioty lub czynności o charakterze religijnym zbliżone w swym znaczeniu do sakramentów, którymi Kościół posługuje się do osiągnięcia określonych skutków natury duchowej i innej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakramentalnie

przysłówek sposobu

 (1.1) rel. na mocy sakramentu

 (1.2) w sposób wymagany przez zwyczaj lub tradycję


Źródła:

Wiktionary

Sakramentalność

sakramentalny


Patrz:sakramentalny

Źródła:

SJP.pl

Sakramentalny

1. w teologii: taki, który ma moc sakramentu, został uzyskany poprzez sakrament, np. związek sakramentalny;
2. potocznie: zgodny ze zwyczajem, uświęcony tradycją, np. sakramentalne pytanie; tradycyjny, zwyczajowy, utarty


przymiotnik relacyjny

 (1.1) rel. związany z sakramentem, dotyczący sakramentu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakramentarz

we wczesnym średniowieczu: księga liturgiczna z najważniejszymi tekstami czytanymi przez kapłana w czasie celebracji mszy; sacramentarium


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. dawna księga liturgiczna w użyciu przed powstaniem mszału;


Sakramentarz – księga liturgiczna używana przed powstaniem mszału. Zawierała modlitwy i ceremonie liturgiczne Mszy oraz szafowania sakramentów.

Sakramentarz sprawował jednocześnie rolę pontyfikału, Rytuału Rzymskiego i mszału, chociaż nie zawierał modlitw na wejście, graduałów, epistoły, Ewangelii, offertorium, ani modlitw na komunię. Zawierał za to części:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakramentka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. mniszka benedyktynka z założonego w 1653 przez Catherine de Bar katolickiego zgromadzenia klauzurowego;


Źródła:

Wiktionary

Sakramentki

Mniszki Benedyktynki od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu (Benedyktynki Sakramentki, Sakramentki) (łac. Moniales Ordinis S. Benedicti Adorationis Perpetuae Sanctissimi Sacramenti) – żeńskie katolickie klauzurowe zgromadzenie zakonne założone w 1653 przez Mechtyldę od Najświętszego Sakramentu (Katarzynę de Bar) w Paryżu.


Źródła:

Wikipedia

Sakramentologia

w teologii: dział dogmatyki, którego przedmiotem badań są sakramenty


Sakramentologia – dział teologii chrześcijańskiej, prowadzący systematyczną refleksję nad sakramentalnym wymiarem życia Kościoła chrześcijańskiego. Wykorzystuje podejście zarówno teologii dogmatycznej, jak i liturgicznej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakrobiznes

działalność gospodarcza związana z kultem religijnym, zwłaszcza handel dewocjonaliami


Sakrobiznes – wszelka aktywność, w której działalność religijna (sakralna) splata się ze sferą zwyczajowo uznawaną za świecką, zwróconą ku celom pragmatycznym i/lub nie związanym ze sprawami wiary i religii. Może to być więc wykorzystywanie działalności religijnej lub nawiązywanie do religii w celu uzyskiwania skutków pozareligijnych jak i działanie w sferze pozareligijnej nakierowane na uzyskanie skutków związanych z daną religią. Zaliczają się tu zarówno działania proreligijne, antyreligijne jak i neutralne światopoglądowo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakrokicz

kicz o charakterze religijnym, np. otwieracz do piwa z wizerunkiem Jezusa


Źródła:

SJP.pl

Sakroturysta

osoba zwiedzająca miejsca kultu religijnego


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) neol. turysta uczestniczący w sakroturystyce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakroturystyka

zwiedzanie miejsc kultu religijnego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. rel. turyst. turystyka uwarunkowana religijnością, np. do sanktuariów, do Watykanu, do miejsc związanych z żywotem świętych itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakryfikować

dawniej:
1. poświęcać (poświęcić), składać (złożyć) ofiarę; ofiarować;
2. wyrzekać (wyrzec) się czegoś, rezygnować (zrezygnować) z czegoś


Źródła:

SJP.pl

Saks

potocznie: saksofon - dęty instrument stroikowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. pot. saksofon


Saks – starogermański jednosieczny nóż bojowy używany od okresu wędrówek ludów do epoki wikingów (najdłużej w Skandynawii do końca XI w.). Noszono go też jako element stroju codziennego.

Nazwa Sasi prawdopodobnie pochodzi właśnie od tej broni, zaś naczelne bóstwo tego plemienia Saksnot (dopatruje się w nim odpowiednika nordyckiego Tyra) był z nią często przedstawiany, np. na kamieniu grobowym z Niederdollendorf (VIII w.)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saksauł

pustynny krzew lub małe drzewo z rodziny komosowatych, rosnące na pustynnych obszarach Azji Środkowej, często na glebach zasolonych, drewno ciężkie, kruche, używane m.in. jako opał


Saksauł (Haloxylon) – rodzaj obejmujący kilka gatunków roślin z rodziny szarłatowatych (dawniej włączany do wyodrębnianej osobno rodziny komosowatych). Przedstawiciele ci występują na obszarze od północnej Afryki po środkową Azję. Gatunkiem typowym jest H. ammodendron (C. A. Meyer) E. Fenzl.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sakshorn

dęty muzyczny instrument blaszany


Sakshorn – rodzina instrumentów muzycznych dętych blaszanych, opracowana w 1845 przez belgijskiego budowniczego instrumentów Adolphe Saxa. Charakteryzują się zwiniętą piszczałką, która rozszerza się stożkowo niemal na całej długości. Rura instrumentów klasycznych, zaprojektowanych przez Saxa, przebiega od ustnika poziomo ku przodowi, następnie opada w jednym lub kilku zwojach i przechodzi w odcinek pionowy, przebiegający blisko ciała muzyka. Kończy się wycelowaną w górę czarą głosową. Piszczałka, w zależności od wielkości i przeznaczenia może mieć kształt trąbkowy, eliptyczny, owalny, tubowy, okrągły lub helikonowy. Sakshorny mają podobny do trąbkowego ustnik, z płytkim półkulistym kielichem, i praworęczny mechanizm złożony z trzech lub czterech wentylów obrotowych (rzadziej tłoczkowych). Nazywane są często terminami określającymi odpowiadające im skale głosu ludzkiego: sopran, alt, tenor itd.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saksofon

instrument dęty należący do grupy instrumentów drewnianych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. dęty instrument drewniany, wykonany z metalu;

 (1.2) pot. muzyk grający na saksofonie (1.1), saksofonista


Saksofon (wł. sassofono, skrót: sass.; ang. saxophone, sax.) – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Mimo metalowego korpusu, zaliczany jest do drewnianych, ponieważ posiada drewniany stroik, tak jak klarnet. Dźwięk wydobywa się przez czarę. Występuje w dziewięciu odmianach, różniących się wielkością i zakresem dźwięków. Od najmniejszych saksofonów – soprillo, po największe – subkontrabasowe, najczęściej budowane w strojach B i Es (mniej typowe: C i F).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saksofonik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od saksofon


Źródła:

Wiktionary

Saksofonista

muzyk grający na saksofonie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muzyk, który gra na saksofonie


Saksofon (wł. sassofono, skrót: sass.; ang. saxophone, sax.) – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Mimo metalowego korpusu, zaliczany jest do drewnianych, ponieważ posiada drewniany stroik, tak jak klarnet. Dźwięk wydobywa się przez czarę. Występuje w dziewięciu odmianach, różniących się wielkością i zakresem dźwięków. Od najmniejszych saksofonów – soprillo, po największe – subkontrabasowe, najczęściej budowane w strojach B i Es (mniej typowe: C i F).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saksofonistka

saksofonista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która gra na saksofonie


Patrz:saksofonista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saksofonistyka

w muzyce:
1. sztuka gry na saksofonie;
2. ogół dzieł przeznaczonych na saksofon


Źródła:

SJP.pl

Saksofonowy

przymiotnik od: saksofon


przymiotnik

 (1.1) przym. od saksofon


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakson

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Saksończyk

1. mieszkaniec Saksonii
2. mieszkaniec Saksonii-Anhalt
3. mieszkaniec Dolnej Saksonii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mieszkaniec Saksonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saksonia

część Niemiec granicząca z Polską i Czechami


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. kraina historyczna i kraj związkowy w Niemczech;


Saksonia (niem. Sachsen; górnołuż. Sakska), Wolny Kraj Saksonia (niem. Freistaat Sachsen; górnołuż. Swobodny stat Sakska) – jeden z 16 krajów związkowych Niemiec. Stolicą jest Drezno (niem. Dresden), natomiast największym miastem jest Lipsk (Leipzig).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saksonia-Anhalt

kraj związkowy w Niemczech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. kraj związkowy w Niemczech, ze stolicą w Magdeburgu;


Saksonia-Anhalt (niem. Sachsen-Anhalt, dolnoniem. Sassen-Anhalt) – jeden z 16 krajów związkowych Niemiec. Stolicą oraz największym miastem jest Magdeburg.

Obszar Saksonii-Anhalt do 1989 r. wchodził w skład Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Została odtworzona jako kraj związkowy w 1990 roku po zjednoczeniu Niemiec.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saksonka

1. mieszkanka Saksonii
2. mieszkanka Saksonii-Anhalt
3. mieszkanka Dolnej Saksonii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Saksonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saksoński

1. przymiotnik od: Saksonia
2. przymiotnik od: Saksonia-Anhalt
3. przymiotnik od: Dolna Saksonia; dolnosaksoński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Saksonii, związany z Saksonią


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saksy

1. dawniej: okresowa praca zarobkowa za granicą, głównie w Niemczech (początkowo w Saksonii);
2. potocznie: wyjazd za granicę połączony z podjęciem okresowej pracy, zwykle nielegalnie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hist. emigracja sezonowa Polaków do Niemiec na okres robót polowych

 (1.2) pot. żart. praca zarobkowa za granicą, często nielegalna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakulina

skorupiak z podgromady wąsonogów


Źródła:

SJP.pl

Sakum-Pakum

rzadko o pakowaniu się przed podróżą: szybko i byle jak; łapu-capu, łap-cap


Źródła:

SJP.pl

Sakura

odmiana wiśni japońskiej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dendr. drzewo jednej z kilku odmian japońskiej wiśni ozdobnej z kwiatów;


Sakura (jap. ) – drzewo wiśni, kwiat wiśni; japońska nazwa ozdobnych drzew wiśniowych i ich kwiatów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sakus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ent. proksymalne, kieszeniowate wydłużenie winkulum


Sakus (łac. saccus ,l. mn. sacci) – element narządów genitalnych u motyli powstały przez środkowo-brzuszną, wewnętrzną inwaginację dziewiątego sternum odwłoka, czyli winkulum (vinculum), przybierający różną formę w zależności od płci.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sakwa

przestarzałe:
1. worek podróżny do przewieszania przez ramię lub po obu stronach siodła;
2. woreczek na pieniądze; sakiewka, kiesa, trzos, trzosik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dawny worek podróżny, często z otworem w środku do przewieszania przez ramię lub po obu stronach siodła

 (1.2) torba podróżna przewieszana po obu stronach bagażnika roweru

 (1.3) duża sakiewka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakwojaż

przestarzale: torba podróżna, walizka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. torba podróżna, walizka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sakwowy

sakwa


Patrz:sakwa

Źródła:

SJP.pl

Sal

jeden z czterech (sał, ber, jon, rosz) pierwotnych elementów leksykalnych w doktrynie Nikołaja Marra; sał


Sal – jedna z wysp archipelagu Wysp Zielonego Przylądka, zaliczana do grupy Wysp Zawietrznych. Stanowi też jeden z 22 okręgów administracyjnych (port. concelho) Republiki Zielonego Przylądka.

Powierzchnia wyspy wynosi 216 km². Ma ona 30 km długości, 12 km szerokości i w większości krajobraz pustynny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sala

1. duże pomieszczenie będące miejscem zebrań, wystaw itp.;
2. publiczność zgromadzona w sali (pomieszczeniu); słuchacze, widzowie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przestronne pomieszczenie pełniące pewną określoną funkcję użytkową;

 (1.2) przen. ludzie zebrani w sali (1.1)


Chile:

Litwa:

Łotwa:

Maroko:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salaam

wykrzyknik

 (1.1) inna pisownia, zob. salam.


Źródła:

Wiktionary

Salabhasana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan, pozycja w której ciężar ciała opiera się na brzuchu, miednica leży na podłożu, a ręce, głowa, klatka piersiowa oraz wyprostowane nogi są uniesione do góry


Źródła:

Wiktionary

Salacha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. - młoda, wysoka dziewczyna


Źródła:

Wiktionary

Salacki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Salacrou

nazwisko, m.in. Armand Salacrou - dramatopisarz francuski (1899-1989)


Źródła:

SJP.pl

Salada

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. rodzaj okrągłego średniowiecznego hełmu;


Salada (fr. salade, wł. celata i barbuta) – szersze określenie kilku zróżnicowanych konstrukcyjnie średniowiecznych hełmów, wywodzących się od łebki. Popularne w XV wiecznej Europie zachodniej, lecz używane również w Polsce. Zasadniczo wyróżnia się 2 typy tego hełmu: włoski i niemiecki, ale regionalne odmiany powstawały również we Francji i Anglii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Salado

1. wieś w USA;
2. nazwa dwóch rzek w Argentynie


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saladyn

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. władca ajjubidzki,

 (1.2) imię|polski|m.


Saladyn, fr. Saladin, od arab. صلاح الدين (pełne imię: al-Malik an-Nasir Salah ad-Dunja wa-ad-Din Abu al-Muzaffar Jusuf ibn Ajjub ibn Szazi al-Kurdi, ur. 1138 w Tikricie, zm. 4 marca 1193 w Damaszku) – sułtan, założyciel dynastii Ajjubidów, panujący w latach 1174–1193.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Salaficki

salafita


Patrz:salafita

Źródła:

SJP.pl

Salafita

zwolennik ruchu religijno-politycznego w islamie sunnickim


Źródła:

SJP.pl

Salafitka

salafita


Patrz:salafita

Źródła:

SJP.pl

Salafizm

ruch religijno-polityczny w islamie sunnickim


Salafizm (arab. سلفية salafijja, od salaf, przodkowie) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego postulujący odrodzenie islamu przez powrót do jego pierwotnych źródeł, czyli religii przodków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salak

1. rodzaj palmy występujący w Azji Południowo-Wschodniej; salaka, oszplina;
2. owoc tej palmy



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salaka

1. rodzaj palmy występujący w Azji Południowo-Wschodniej; salaka, oszplina;
2. owoc tej palmy


Salaka, oszplina (Salacca Reinw.) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych, czyli palm (Arecaceae). Obejmuje ok. 20, 21 lub 23 gatunki. Rośliny te występują w Azji Południowo-Wschodniej, od północno-wschodniej części Indii, poprzez Mjanmę, Tajlandię, Malezję po Sumatrę, Jawę, Borneo i Filipiny. Jeden gatunek (Salacca griffithii) na północy sięga do chińskiej prowincji Junnan.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salam

powitanie, pozdrowienie u muzułmanów; salem


wykrzyknik

 (1.1) pokój! (pozdrowienie u muzułmanów)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salamancki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Salamanką, dotyczący Salamanki, pochodzący z Salamanki


Źródła:

Wiktionary

Salamandra

płaz ogoniasty z rodziny salamandrowatych obejmujący 39 gatunków, zamieszkuje głównie Karpaty i Sudety


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) herp. rodzaj płazów ogoniastych;


Salamandra – rodzaj płazów ogoniastych z podrodziny Salamandrinae w rodzinie salamandrowatych (Salamandridae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salamandrowate

rodzina płazów ogoniastych


Salamandrowate (Salamandridae) – rodzina płazów z rzędu płazów ogoniastych (Caudata), dość szeroko rozprzestrzeniona na kuli ziemskiej. Brak jej przedstawicieli w Ameryce Południowej i Środkowej oraz Australii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salamandrowaty

o cechach salamandrowatych (rodzina płazów)


Źródła:

SJP.pl

Salamandry

płaz ogoniasty z rodziny salamandrowatych obejmujący 39 gatunków, zamieszkuje głównie Karpaty i Sudety


Salamandrowate (Salamandridae) – rodzina płazów z rzędu płazów ogoniastych (Caudata), dość szeroko rozprzestrzeniona na kuli ziemskiej. Brak jej przedstawicieli w Ameryce Południowej i Środkowej oraz Australii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salamandrzy

salamandra


Patrz:salamandra

Źródła:

SJP.pl

Salamanka

miasto i prowincja w Hiszpanii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w zachodniej Hiszpanii, nad rzeką Tormes, stolica prowincji Salamanka (1.2);

 (1.2) geogr. adm. prowincja w Hiszpanii, w zachodniej części regionu Kastylia i León;


Salamanka (hiszp. Salamanca) – miasto w zachodniej Hiszpanii, nad rzeką Tormes, liczy około 142 tys. mieszkańców (2022). Stolica prowincji Salamanka w regionie Kastylia i León. Ośrodek handlowy, przemysłowy oraz naukowy i turystyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salami

1. sucha, wędzona kiełbasa;
2. żółty ser z mleka krowiego


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. oryginalnie włoska, sucha, wędzona kiełbasa, początkowo wytwarzana z mięsa oślego, później także wieprzowego i wołowego;

 (1.2) kulin. produkowany z mleka krowiego polski ser półtwardy, w formie kiełbasek

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lm. od: sala



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salamina

wyspa na Morzu Egejskim; bitwa morska odbywająca się w cieśninie pomiędzy Salaminą a Pireusem w 480 r. p.n.e. zadecydowała o zwycięstwie Greków w II wojnie perskiej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salamiński

Salamina


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Salaminą, dotyczący Salaminy


Patrz:Salamina

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salamlik

1. sala audiencyjna pałacu muzułmańskiego;
2. reprezentacyjna część męska domu muzułmańskiego


Źródła:

SJP.pl

Salamon

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Salangana

ptak z rodziny jerzyków


Źródła:

SJP.pl

Salariat

grupa społeczna, obejmująca osoby żyjące z wynagrodzeń za pracę, zazwyczaj pracowników umysłowych, urzędników


Źródła:

SJP.pl

Salat

obowiązkowa modlitwa muzułmańska odmawiana pięć razy dziennie; namaz


Salat (arab. الصلاة al-ṣalāa, pers. نماز namâz, tur. namaz) – muzułmańska modlitwa rytualna, stanowiąca jeden z pięciu obowiązków każdego muzułmanina (tzw. filarów wiary).

Odmawia się ją pięciokrotnie w ciągu doby, tj. przed wschodem słońca (Fadżr), w południe (Zuhr), po południu (Asr), po zachodzie słońca (Maghrib) i w pierwszej połowie nocy (Isza). Celem salat jest uzyskanie błogosławieństwa Allaha.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salaterka

1. miska stołowa używana do podawania sałatek, jarzyn lub owoców;
2. zawartość takiej miski


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) naczynie służące do podawania jedzenia (najczęściej sałat, owoców)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salawa

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Salazar

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salazaryzm

nacjonalistyczna, autorytarna doktryna polityczna dyktatora Antónia de Oliveiry Salazara


Źródła:

SJP.pl

Salbutamol

związek chemiczny używany w leczeniu astmy


Salbutamol – organiczny związek chemiczny, wybiórczy agonista receptorów β2 w mięśniach gładkich oskrzeli. Powoduje rozkurcz oskrzeli w przypadku odwracalnego ich zwężenia i poprawę wentylacji płuc. Wpływ salbutamolu na receptory β1 w sercu jest niewielki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salcefia

roślina z rodziny złożonych, jednoroczna lub dwuletnia, o jadalnych korzeniach, uprawiana w całej Europie; salsefia; kozibród lekarski


Źródła:

SJP.pl

Salcerski

woda salcerska - rodzaj wody mineralnej, leczniczej i stołowej


Źródła:

SJP.pl

Salceson

wędlina wyrabiana z głowizny, podrobów i okrawków mięsa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. rodzaj auszpiku lub gotowanej wędliny produkowanej z głowizny, podrobów i nóżek zawiniętych w żołądek lub pęcherz;

 (1.2) daw. warszawa. pogardliwie o stójkowym, policjancie lub żandarmie


Salceson – (wł.) rodzaj wyrobów podrobowych robionych z głowizny wieprzowej, wołowej lub cielęcej z dodatkiem tłuszczu, podrobów, krwi, okrawków mięsa, skórek i przypraw.

Mięso na salceson poddaje się peklowaniu, obgotowuje i odpowiednio przyprawia. Tak przygotowaną masą wypełnia się żołądki wieprzowe lub pęcherze wołowe, gotuje i prasuje.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salchow

rodzaj skoku w łyżwiarstwie figurowym


Skoki łyżwiarskie – jeden z elementów łyżwiarstwa figurowego w konkurencjach jazdy indywidualnej kobiet i mężczyzn oraz parach sportowych. Różnice między poszczególnymi rodzajami skoków są identyfikowane na podstawie krawędzi startowej, kierunku ruchu i liczby prawidłowo wykonanych obrotów tj. od jednego do czterech obrotów wokół własnej osi (zwykle przez lewe ramię). Ich nazwy zazwyczaj pochodzą od nazwisk osób, które je wymyśliły.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saldo

w księgowości - różnica między prawą stroną konta (credit) i lewą (debet) lub odwrotnie; pozostająca do wyrównania różnica między sumami dochodu i rozchodu, aktywami i pasywami


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) księg. suma wszystkich przychodów (strona „Ma”) pomniejszona o sumę wszystkich wydatków i strat (strona „Winien”) w danym okresie;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saldować

obliczać saldo


Źródła:

SJP.pl

Salechard

miasto w Rosji, stolica Jamalsko-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, położone nad Obem;


Salechard, ros. Салехард (do 1933 r. Obdorsk) – miasto w Rosji, nad Obem, ośrodek administracyjny Jamalsko-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego. 49.2 tys. mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł rybny oraz drzewny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salechardzki

przymiotnik od: Salechard (miasto w Rosji, stolica Jamalsko-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Salechardem (miastem w Rosji)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salem

powitanie, pozdrowienie u muzułmanów; salam


wykrzyknik

 (1.1) inna pisownia, zob. salam.


Wszystkie poniższe nazwy miejscowości nawiązują do biblijnej nazwy Jerozolimy:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salep

mączka z korzeni storczyków


Salep (tur. sahlep, arab. سحلب saḥlab, azer. səhləb) – napój przyrządzany ze sproszkowanych bulw storczyka męskiego, znany w kuchni tureckiej i w kuchni bałkańskiej. Nazwa pochodzi od arabskiego określenia ḥasyu al-tha`lab, oznaczającego lisie jądra (od charakterystycznego kształtu bulw storczyka).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salerneński

koń salerneński - włoska rasa konia domowego


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Salerno, dotyczący Salerno


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salernitański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Salernem, dotyczący Salerna


Źródła:

Wiktionary

Salerno

miasto we Włoszech


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. nadmorskie miasto i gmina we Włoszech, w Kampanii;

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Kampanii;

 (1.3) geogr. zatoka Morza Tyrreńskiego, położona w południowych Włoszech, na południe od Półwyspu Sorrentyńskiego;


Salerno (wym. [saˈlɛrno], pol. uproszczona: salerno) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Salerno, nad zatoką Morza Tyrreńskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salers

francuska rasa bydła


Salers – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Cantal.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 439 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 91 osób/km² (wśród 1310 gmin Owernii Salers plasuje się na 437. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 989.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saletra

potoczna nazwa soli azotanowych amonu, sodu, potasu i wapnia używanych w rolnictwie jako nawóz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. nawóz zawierający azot

 (1.2) spoż. substancja chemiczna, składnik zaprawy peklowej

 (1.3) chem. azotan mający znaczenie techniczne


Saletry (z łac. sal petri – sól skalna) – nazwa szeregu azotanów o znaczeniu gospodarczym. Stosowane m.in. jako azotowe nawozy mineralne (tzw. nawozy saletrzane), środki konserwujące, składniki do produkcji materiałów wybuchowych i wyrobów pirotechnicznych. Saletry są silnymi utleniaczami. Niektóre saletry (chilijska, indyjska, norweska) występują naturalnie jako minerały.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Saletralnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład produkujący saletrę

 (1.2) geol. ziemia zawierająca saletrę


Źródła:

Wiktionary

Saletrol

ANFO (Ammonium Nitrate Fuel Oil) lub saletrol – materiał wybuchowy, rodzaj amonitu, otrzymywany przez nasączanie porowatego azotanu amonu (NH4NO3) paliwami płynnymi (benzyna, olej napędowy, nafta, aceton itp.). Paliwa jest w takiej mieszaninie kilka procent (np. 94% NH4NO3 do 6% paliwa).


Źródła:

Wikipedia

Saletroród

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. chem. azot


Źródła:

Wiktionary

Saletrorodek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. chem. azotek


Źródła:

Wiktionary

Saletrować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) kulin. konserwować w roztworze saletry

 (1.2) roln. nawozić roztworem saletrowym


Źródła:

Wiktionary

Saletrowy

przymiotnik od: saletra


Źródła:

SJP.pl

Saletrzak

mineralny nawóz azotowy


Saletrzak – nazwa handlowa nawozu mineralnego składającego się pierwotnie z azotanu amonu (NH
4
NO
3
) i mielonego wapienia (główny składnik: CaCO
3
). Później zamiast części wapienia zaczęto stosować dodatkowo dolomit (zawierający MgCO
3
).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saletrzarnia

wytwórnia saletry


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład produkujący saletrę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saletyn

zakonnik zgromadzenia Misjonarzy Najświętszej Marii Panny z La Salette, założonego we Francji w 1852 roku


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez bpa Philiberta de Bruillarda;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saletyni

zakonnik zgromadzenia Misjonarzy Najświętszej Marii Panny z La Salette, założonego we Francji w 1852 roku


Saletyni, Zgromadzenie Księży Misjonarzy Saletynów – zgromadzenie zakonne założone 1 maja 1852 przez biskupa Philiberta de Bruillard, a zatwierdzone 14 maja 1890 roku przez papieża Leona XIII.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saletynka

członkini zakonu: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej z La Salette (SNDS)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica z żeńskiej gałęzi zakonu założonego przez bpa Philiberta de Bruillarda


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Saletyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z saletynami, dotyczący saletynów


Źródła:

Wiktionary

Salezjanie

katolickie zgromadzenie zakonne, założone w 1859 roku w Turynie przez św. Jana Bosco; Towarzystwo Świętego Franciszka Salezego


Towarzystwo Salezjańskie (Towarzystwo św. Franciszka Salezego; nazwa łacińska: Societas Sancti Francisci Salesii; skrót zakonny SDB) – zostało założone w 1859 przez ks. Jana Bosko (1815–1888), znanego też jako Don Bosco, w celu kontynuowania jego pracy z młodzieżą i dziećmi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salezjanin

członek katolickiego zgromadzenia zakonnego, założonego w 1859 roku w Turynie przez św. Jana Bosco


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego przez św. Jana Bosko;


Towarzystwo Salezjańskie (Towarzystwo św. Franciszka Salezego; nazwa łacińska: Societas Sancti Francisci Salesii; skrót zakonny SDB) – zostało założone w 1859 przez ks. Jana Bosko (1815–1888), znanego też jako Don Bosco, w celu kontynuowania jego pracy z młodzieżą i dziećmi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salezjanka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakonnica ze zgromadzenia salezjańskiego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salezjanki

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych


Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki (siostry salezjanki; nazwa łacińska: Congregatio Filiarum Mariae Auxiliatricis; skrót zakonny: FMA/CMW) – żeńskie zgromadzenie zakonne założone we Włoszech 5 sierpnia 1872 roku przez św. Jana Bosko i św. Marię Dominikę Mazzarello. Zgromadzenie liczy ok. 15.000 sióstr działających w 89 krajach świata. W Polsce Zgromadzenie jest podzielone na dwie inspektorie: Warszawską z siedzibą w Łomiankach k. Warszawy i Wrocławską z siedzibą we Wrocławiu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salezjański

odnoszący się do salezjanina


przymiotnik

 (1.1) rel. dotyczący zgromadzenia zakonnego salezjan


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salezjańskość

salezjański


Patrz:salezjański

Źródła:

SJP.pl

Salezy

1. imię męskie;
2. nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Salicki

dynastia salicka - dynastia panująca w Niemczech w latach 1024-1125; dynastia frankońska


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. dotyczący jednego z odłamu Franków z V w. n.e.

 (1.2) hist. praw. dotyczący prawa ustanowionego przez Franków Salickich, w szczególności prawa dziedziczenia

 (1.3) hist. dotyczący niemieckiej dynastii panującej w XI wieku


Osoby o nazwisku Salicki:

Władcy (dynastia salicka):


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salicyl

potoczne określenie spirytusu salicylowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. grupa funkcyjna lub rodnik 2-hydroksybenzylowy pochodzący od kwasu salicylowego

 (1.2) pot. salicylan sodu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salicylamid

Salicylamid (łac. salicylamidum) – organiczny związek chemiczny, amid kwasu salicylowego. W roztworach wodnych ma odczyn lekko kwasowy (pH ok. 5). Wykazuje działanie przeciwgorączkowe (antypiretyk), przeciwbólowe (analgetyk) i przeciwzapalne. Hamuje aktywność cyklooksygenazy i uwalnianie prostaglandyn z komórek.


Źródła:

Wikipedia

Salicylan

pochodna kwasu salicylowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. sól lub ester kwasu salicylowego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salicylany

pochodna kwasu salicylowego


Salicylany – grupa organicznych związków chemicznych – soli i estrów kwasu salicylowego – o wzorze ogólnym C
6
H
4
(OH)COOR
. Niektóre salicylany stosowane są w lecznictwie (np. salicylan fenylu, salicylan sodu) lub jako substancje zapachowe (np. salicylan benzylu, salicylan izobutylu).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salicylowy

przymiotnik od: salicyl


przymiotnik

 (1.1) farm. związany z kwasem salicylowym; zawierający ten kwas

 (1.2) chem. pochodzący od salicyny, otrzymywany z salicyny; zawierający salicyl


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Salicyna

glikozyd fenolowy złożony z glukozy i alkoholu salicylowego, o gorzkim smaku, występujący w liściach, kwiatach i korze wierzby (Salix) oraz innych drzew i krzewów, chroniący rośliny przed fitofagami (zwierzętami roślinożernymi), stosowany w leczeniu dolegliwości żołądkowych oraz jako środek przeciwbólowy i przeciwreumatyczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. związek organiczny występujący w korze wierzby, mający właściwości przeciwzapalne i przeciwgorączkowe;


Salicyna – organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów fenolowych, będący połączeniem saligeniny z glukozą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salieri

Antonio Salieri (ur. 18 sierpnia 1750 w Legnago, zm. 7 maja 1825 w Wiedniu) – włosko-austriacki kompozytor, kapelmistrz i pedagog urodzony w Republice Weneckiej, który swe dorosłe życie spędził w Wiedniu jako poddany dynastii Habsburgów.

Salieri przyczynił się do rozwoju XVIII-wiecznej opery, kształtując teatr muzyczny, a jego muzyka wywarła wpływ na twórczość ówczesnych kompozytorów. Jest autorem 39 oper oraz licznych symfonii, kantat, mszy (m.in. Requiem) i oratoriów.


Źródła:

Wikipedia

Salignac

[czytaj: saliNIAK] marka koniaku



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salij

rosyjskie imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Salina

1. zakład wytwarzający sól z solanki;
2. dawniej: kopalnia soli


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład przemysłowy produkujący sól poprzez odparowanie wody z solanki pochodzącej z mórz lub słonych jezior ewentualnie podziemnych złóż lub źródeł mineralnych;

 (1.2) górn. kopalnia soli


Stany Zjednoczone:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salinarny

przymiotnik od: salina (fabryka soli)


Źródła:

SJP.pl

Saling

1. poprzeczka wzmacniająca, przymocowana do masztu;
2. złączenie masztu ze stengą lub stengi z bramstengą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. pozioma rozpórka umocowana do masztu na pewnej wysokości, przeciwdziałająca wyginaniu się masztu pod wpływem naprężeń;


Saling – termin żeglarski oznaczający:

1a. Połączenie kolumny masztu ze stengą (przedłużeniem kolumny) w przypadku masztu wieloczłonowego.

1b. Platforma znajdująca się w miejscu połączenia kolumny masztu ze stengą. Na platformie tej mogą przebywać marynarze obsługujący drzewca, żagle i olinowanie ruchome danego piętra żagli, oraz znajdujące się w jego otoczeniu elementy olinowania stałego jednostki. Z obrzeża tej platformy biegną w górę wyższe wanty, a od spodu może być ona stabilizowana podwantkami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salinger

[czytaj: SElindżer] nazwisko


Salinger:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saliniak

koniak marki Salignac; salignac


Saliniak (Andalgalomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saliowie

w starożytnym Rzymie: bractwo dwunastu kapłanów Marsa


Saliowie (łac. Salii, od salio – tańczę) – członkowie jednego z najstarszych kolegium kapłanów w Rzymie antycznym, kapłani Marsa.

Początkowo istniało jedno kolegium, zorganizowane przez Numę Pompiliusza na Palatynie – tak zwani Salii Palatini, które później rozpadło się na dwa. Drugą grupę miał zorganizować Tullus Hostiliusz na Kwirynale w pobliżu Porta Collina; zwano ich Salii Collini lub Agonales.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salipiryna

salicylan antypiryny (syntetycznego środka przeciwbólowego, przeciwgorączkowego i przeciwzapalnego)


Źródła:

SJP.pl

Salisbura

odmiana gruszy


Źródła:

SJP.pl

Salisburski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Salisbury, dotyczący Salisbury


Źródła:

Wiktionary

Salisbury

odmiana gruszy


Salisbury (wym. [ˈsɔːlzbᵊri]) – miasto i civil parish w Wielkiej Brytanii, w południowej Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Wiltshire i unitary authority Wiltshire, położone nad rzeką Avon, nad ujściem do niej rzek Nadder i Bourne. W 2011 roku civil parish liczyła 40 302 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Saliwacja

nadmierne wydzielanie śliny; ślinotok


Źródła:

SJP.pl

Salix

drzewo lub krzew z rodziny wierzbowatych, występujące w wielu gatunkach; wierzba


Wierzba (Salix L.) – rodzaj drzew, krzewów lub płożących krzewinek z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Obejmuje około 450–470 gatunków, tworzących bardzo liczne mieszańce. Rodzaj jest szeroko rozprzestrzeniony na świecie, aczkolwiek najbardziej zróżnicowany w strefie umiarkowanej i okołobiegunowej na półkuli północnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salka

zdrobnienie od: sala; mały pokój


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|ż., zdrobn. od Salomea



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salmag

nawóz azotowy z domieszką m.in. magnezu


Źródła:

SJP.pl

Salmakis

w mitologii greckiej: najada jeziora w Karii


Salmakis (gr. Σαλμακίς Salmakís, łac. Salmacis) – w mitologii greckiej najada jeziora w Karii.

Pokochała syna Hermesa i Afrodyty – Hermafrodytę. Ten wpadł w jej objęcia podczas kąpieli, jednak nieczuły na jej wdzięki odrzucał zaloty pięknej nimfy. Salmakis była jednak uparta, więc uprosiła bogów, aby połączyli ją z ukochanym w jednym ciele. I tak bogowie uczynili z obojga jedno ciało o cechach obu płci.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salman

imię


Salman (również jako Salmaan lub Selman, arab. سلمان) popularne wśród muzułmanów imię męskie pochodzenia arabskiego oznaczające błogosławiony, także pokój.

Wybrane osoby noszące to imię:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salmanasar

Salmanasar – biblijny odpowiednik akadyjskiego imienia Salmānu-ašarēd, noszonego przez pięciu królów Asyrii. Zapis biblijny, zamiast oryginalnego, stosowany jest tradycyjnie w polskich i zagranicznych opracowaniach naukowych.

Władcy asyryjscy o imieniu Salmanasar (Salmānu-ašarēd):


Źródła:

Wikipedia

Salmanazar

rozmiar butelki wina lub szampana odpowiadający 9 litrom


Źródła:

SJP.pl

Salmiak

nazwa zwyczajowa chlorku amonu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pot. chlorek amonu, sól kwasu solnego i amoniaku

 (1.2) miner. salmiak rodzimy, minerał będący rzadką postacią naturalnego chlorku amonu;

 (1.3) kulin. cukierki z lukrecji z dodatkiem chlorku amonu

 (1.4) silny, stężony środek do czyszczenia z zawartością chlorku amonu

 (1.5) techn. kostka chlorku amonu do czyszczenia grotu lutownicy


Chlorek amonu, pot. salmiak (z łac. sal ammoniac), NH
4
Cl
– nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i amoniaku. Występuje naturalnie jako rzadki minerał salmiak rodzimy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salmina

białko zasadowe z grupy protamin, wyodrębnione z plemników łososia


Źródła:

SJP.pl

Salmonella

urzęsiona bakteria pałeczkowata występująca w przewodzie pokarmowym zwierząt i ludzi, jej gatunki chorobotwórcze wywołują dur brzuszny oraz zatrucia pokarmowe zwane salmonellozami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikrobiol. med. wet. bakteria wywołująca choroby układu pokarmowego;


Salmonella – rodzaj bakterii z rodziny Enterobacteriaceae, grupujący Gram-ujemne względnie beztlenowe (fermentujące glukozę) pałeczki. Bakterie te są średniej wielkości, zwykle zaopatrzone w rzęski. Należą do bakterii względnie wewnątrzkomórkowych – rezydują w komórkach zarażonego organizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salmonelloza

choroba zakaźna wywołana przez salmonelle; salmoneloza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. ostre zatrucie pokarmowe wywołane przez salmonellę


Salmonelloza, salmoneloza (łac. salmonellosis) – jest to grupa chorób zakaźnych spowodowanych przez Gram-ujemne pałeczki Salmonella inne niż serotypy Salmonella typhi i Salmonella paratyphi odpowiedzialne z kolei za dur brzuszny. Salmonellozę wywołują głównie serotypy Salmonella entericaSalmonella enteritidis i Salmonella typhimurium. Głównym źródłem infekcji jest żywność skażona odchodami zakażonych zwierząt, przede wszystkim są to jaja i mięso drobiowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Salmonellozowy

przymiotnik od: salmonelloza


Źródła:

SJP.pl

Salmoneloza

choroba zakaźna wywołana przez salmonelle; salmonelloza


Salmonelloza, salmoneloza (łac. salmonellosis) – jest to grupa chorób zakaźnych spowodowanych przez Gram-ujemne pałeczki Salmonella inne niż serotypy Salmonella typhi i Salmonella paratyphi odpowiedzialne z kolei za dur brzuszny. Salmonellozę wywołują głównie serotypy Salmonella entericaSalmonella enteritidis i Salmonella typhimurium. Głównym źródłem infekcji jest żywność skażona odchodami zakażonych zwierząt, przede wszystkim są to jaja i mięso drobiowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salmonowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Salol

związek organiczny, salicylan fenylu; używany do odkażania przewodu pokarmowego i dróg moczowych


Salicylan fenylu (salol, łac. Phenylis salicylas FP VI, syn. Salolum, Phenylum salicylicum, Phenylium salicylicum, ang. Phenyl salicylate) – organiczny związek chemiczny z grupy estrów. Jest to ester fenylowy kwasu salicylowego. Salol nie jest ujęty w Farmakopei Europejskiej. Wymagania jakościowe określają Farmakopee narodowe danego kraju lub inne dokumenty normatywne. W Polsce na stan obecny (2021) wymagania jakościowe dla surowca farmaceutycznego określa monografia szczegółowa salicylanu fenylu ujęta w Farmakopei Polskiej VI (2002).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Salome

1. matka apostołów Jakuba i Jana;
2. Aleksandra Salome (139-67 p.n.e.) - władczyni Izraela


Osoby