Me

odgłos przypominający zwierzęce meczenie, m.in. kozy; mee


skrótowiec

 (1.1) = Mistrzostwa Europy



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mead

Osoby:


Źródła:

Wikipedia

Meander

1. zakole rzeki;
2. ciągły ornament charakterystyczny dla sztuki greckiej;
3. przenośnie: zawiłość


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. kręta rzeka w zachodniej Turcji, przepływająca przez Frygię, Karię i Jonię;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meandrować

tworzyć meandry na rzece


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) geogr. o rzece tworzyć meandry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meandrowaty

1. pełen zakrętów, załamań; kręty;
2. pełen zakoli - półkolistych zakrętów koryta rzecznego;
3. pełen zawiłości, skomplikowany, nieoczywisty


Źródła:

SJP.pl

Meandrowce

podgromada dużych wymarłych płazów tarczogłowych; stegocefale, labiryntodonty


Labiryntodonty, płazy tarczogłowe, meandrowce (Labyrinthodontia) – podgromada wymarłych płazów, żyjących od późnego dewonu do końca wczesnej kredy. Pierwsze labiryntodonty znane są z franu. Płazy te były szczególnie liczne w karbonie i triasie. Na początku jury grupa ta mocno podupadła na skutek konkurencji ze strony krokodylomorfów i od tej pory istniała tylko w dość izolowanej Australii. Dobrze zbudowane, masywne, o długości ciała do 5,0 m i masie do 0,5 tony. Prowadziły ziemnowodny tryb życia, niektóre rodzaje były zwierzętami słodkowodnymi. Nie istniały gatunki w pełni morskie, choć niektóre mogły żyć w deltach. Wszystkie labiryntodonty były drapieżnikami. Były to pierwsze, jeszcze bardzo prymitywne płazy, wywodzące się od ryb trzonopłetwych; posiadały wiele cech rybich. Wywodzą się od nich współczesne płazy i gady (patrz: sejmuria).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meandrowy

przymiotnik od: meander


przymiotnik

 (1.1) w kształcie meandrów

 (1.2) o rzece tworzący zakola


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meandry

1. zakole rzeki;
2. ciągły ornament charakterystyczny dla sztuki greckiej;
3. przenośnie: zawiłość



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meandryczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odczas. cecha tego, co meandruje


Źródła:

Wiktionary

Meandryczny

1. mający kształt meandrów, wijącej się rzeki lub ornamentu w formie ciągłej, załamującej się pod kątem prostym linii;
2. skomplikowany, trudny do zrozumienia; pokrętny, zawikłany


przymiotnik

 (1.1) w kształcie meandrów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meandryna

rodzaj korala morskiego z rzędu madreporowców; wądolnica, labiryntnica


Źródła:

SJP.pl

Meatware

[czytaj: mitłer] środowiskowo: człowiek jako część systemu komputerowego; wetware


Źródła:

SJP.pl

Mebel

sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia wnętrz mieszkalnych i publicznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ruchomy sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia pomieszczeń;


Mebel – sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia wnętrz mieszkalnych i publicznych. W odróżnieniu od stałych elementów wyposażenia wnętrz (schody, boazeria) meble są ruchomościami. Oprócz cech użytkowych meble posiadają też walory dekoracyjne, reprezentacyjne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mebelek

zdrobnienie od: mebel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: mebel

 (1.2) mebel-zabawka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mebelkowy

przymiotnik od: mebelek


Źródła:

SJP.pl

Meblarka

środowiskowo: wyrób mebli; meblarstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. stolarstwo meblowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meblarnia

1. zakład lub dział fabryczny produkujący meble;
2. magazyn z meblami używanymi w przedstawieniach teatralnych


Źródła:

SJP.pl

Meblarski

dotyczący meblarza, meblarstwa


Źródła:

SJP.pl

Meblarstwo

Meblarstwo – dziedzina wytwórczości dotycząca elementów wyposażenia wnętrz, głównie mebli.

W zależności od stopnia skomplikowania konstrukcji, ornamentów, sposobów wykończenia, użytych narzędzi czy materiałów wyroby meblarskie można podzielić na sprzęty samorodne lub dzieła sztuki użytkowej. Jako dzieła sztuki podlegają zmianom stylowym, podobnie jak inne dziedziny artystyczne.


Źródła:

Wikipedia

Meblarz

rzemieślnik wyrabiający meble



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meble

sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia wnętrz mieszkalnych i publicznych


Mebel – sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia wnętrz mieszkalnych i publicznych. W odróżnieniu od stałych elementów wyposażenia wnętrz (schody, boazeria) meble są ruchomościami. Oprócz cech użytkowych meble posiadają też walory dekoracyjne, reprezentacyjne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meblisko

zgrubienie od: mebel


Źródła:

SJP.pl

Meblościanka

zestaw szafek i regałów tworzących zabudowę ściany albo oddzielający część wnętrza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zestaw mebli, zazwyczaj składający się z kilku elementów, które są ze sobą połączone i tworzą jedną, spójną całość


Meblościanka – mebel spopularyzowany w Polsce w latach 70. i 80. XX wieku. Meblościanka składa się z kilku segmentów meblowych, ze względów oszczędnościowych posiadających wspólne elementy pionowe - ścianki boczne. Nazwa odnosi się do tego, że po zmontowaniu mebel stanowił „ścianę”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meblować

wstawiać meble


czasownik przechodni niedokonany (dk. umeblować)

 (1.1) urządzać wnętrze meblami

czasownik zwrotny niedokonany meblować się (dk. umeblować się)

 (2.1) meblować własne wnętrze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meblowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|meblować.


Źródła:

Wiktionary

Meblowóz

furgon przystosowany do transportu mebli


Źródła:

SJP.pl

Meblowy

przymiotnik od: mebel


przymiotnik

 (1.1) dotyczący mebli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mec.

skrót od: mecenas


skrót

 (1.1) = mecenas


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mecenas

1. inaczej adwokat;
2. osoba, która wspiera rozwój sztuki czy nauki, np. poprzez kształcenie młodych talentów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba lub instytucja, która finansuje artystę, rzadziej również naukowców (sprawuje mecenat);

 (1.2) pot. adwokat, radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy (tytuł umieszczany przed nazwiskiem);



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mecenaska

mecenas


Patrz:mecenas

Źródła:

SJP.pl

Mecenasostwo

1. stanowisko, zawód mecenasa;
2. wspieranie artystów, pisarzy, uczonych


Źródła:

SJP.pl

Mecenasowa

potocznie: żona mecenasa


Źródła:

SJP.pl

Mecenasowy

mecenas (rzadko); mecenasowski


Źródła:

SJP.pl

Mecenat

patronat nad sztuką, literaturą i nauką, sprawowany przez państwo lub jakąś instytucję


Mecenat − opieka wpływowych i bogatych miłośników, amatorów literatury i sztuki nad twórcami. Na ogół łączona z finansowym wspieraniem tych osób i ich poczynań.

W potocznym użyciu mecenasem jest nazywany protektor artystów, pisarzy i uczonych, osoba dbająca o rozwój sztuki, literatury, nauki. Określenie pochodzi od nazwiska Gajusza Cilniusza Mecenasa, opiekuna artystów i poetów, przyjaciela i doradcy Oktawiana Augusta.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mech

1. roślina zarodnikowa, rośnie gromadnie tworząc darnie w miejscach wilgotnych i zacienionych;
2. przenośnie: puch, meszek;
3. sierść na wyrastających porożach zwierzyny płowej; scypuł


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. drobna, niewielka roślina zarodnikowa żyjąca w ocienionych i wilgotnych miejscach

 (1.2) przen. małe, delikatne i gęste włoski

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) sf. robot sterowany przez człowieka


Belgia:

Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mech.

skrót od: mechanika, mechaniczny


Źródła:

SJP.pl

Mecha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zob. miód pitny.


Mechy (jap. メカ meka; ang. mechanical robot) – duże, najczęściej humanoidalne roboty, sterowane przez umieszczonego w jego wnętrzu pilota, autonomicznie bądź też zdalnie.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Mechacić

1. sprawiać, że tkanina staje się kosmata, pokrywa się meszkiem;
2. mechacić się - o tkaninach: pokrywać się meszkiem, stawać się kosmatym


Źródła:

SJP.pl

Mechacieć

1. o tkaninie: pokryć się supełkami;
2. dawniej: porastać mechem


Źródła:

SJP.pl

Mechanicystyczny

mechanicyzm


Patrz:mechanicyzm

Źródła:

SJP.pl

Mechanicyzm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. pogląd postulujący możliwość wyjaśnienia wszystkich zjawisk zachodzących w przyrodzie za pomocą praw i pojęć mechaniki;


Mechanicyzm – pogląd wywodzący się z XVI-wiecznej filozofii przyrody, zgodnie z którym natura jest zbudowana jak mechanizm. Jest zbiorem materialnych elementów w ruchu, których zachowania wyjaśnia mechanika. To połączenie redukcjonizmu, determinizmu i materializmu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Mechaniczka

mechanik


Patrz:mechanik

Źródła:

SJP.pl

Mechanicznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób mechaniczny, za pomocą maszyny

 (1.2) w sposób mechaniczny, podobnie jak maszyna


Źródła:

Wiktionary

Mechaniczny

przymiotnik

 (1.1) związany z mechaniką, opierający się na zasadach mechaniki

 (1.2) związany z mechanizmem, dotyczący mechanizmu

 (1.3) pozbawiony działania woli; automatyczny, machinalny


Źródła:

Wiktionary

Mechanik

1. specjalista w dziedzinie mechaniki;
2. osoba zatrudniona przy obsłudze lub naprawie różnego rodzaju maszyn i urządzeń technicznych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która zajmuje się obsługą oraz naprawą maszyn i urządzeń

 (1.2) specjalista w dziedzinie mechaniki

 (1.3) pot. serwisant w warsztacie naprawy samochodów

 (1.4) żegl. oficer na statku zatrudniony w maszynowni

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. szkoła zawodowa o profilu mechanicznym

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: mechanika


Mechanik – osoba zajmująca się projektowaniem, konstruowaniem, budową, eksploatacją, naprawą i modyfikowaniem maszyn, urządzeń i mechanizmów samochodów.

Podział ze względu na wykształcenie:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mechanika

1. dział fizyki zajmujący się badaniem ruchu i wzajemnego oddziaływania ciał;
2. dział techniki zajmujący się konstrukcją maszyn;
3. sposób działania mechanizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. dział techniki zajmujący się konstruowaniem i budowaniem maszyn i pojazdów;

 (1.2) techn. dział obejmujący mechanikę ośrodków ciągłych i wytrzymałość materiałów

 (1.3) fiz. dział fizyki opisujący ruch i odkształcenie ciał materialnych lub ich części na skutek ich wzajemnych oddziaływań oraz badający stan równowagi między nimi.

 (1.4) sposób działania mechanizmu

 (1.5) inform. model fizyki świata zaimplementowany w grze komputerowej

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: mechanik


Mechanika (od greckiego mechané - maszyna) — nauka techniczna oraz dział fizyki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mechanistyczny

mechanicyzm


Patrz:mechanicyzm

Źródła:

SJP.pl

Mechanizacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) proces zastępowania pracy wykonywanej przez ludzi i zwierzęta przez maszyny


Mechanizacja − zastępowanie pracy ręcznej przez maszynę, wprowadzanie maszyn i urządzeń mechanicznych. Mechanizacja w przeciwieństwie do automatyzacji nie eliminuje pracy ręcznej, jedynie ją ogranicza. Przykładem mechanizacji jest zastępowanie koni przez maszyny rolnicze.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Mechanizacyjny

związany z mechanizacją


Źródła:

SJP.pl

Mechanizator

osoba zajmująca się mechanizacją, wprowadzająca mechanizację do jakiejś dziedziny życia


Źródła:

SJP.pl

Mechanizatorka

kobieta zajmująca się mechanizacją, wprowadzająca mechanizację do jakiejś dziedziny życia


Źródła:

SJP.pl

Mechanizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zespół pracujących elementów maszyny / urządzenia mających wykonywać określoną czynność

 (1.2) książk. grupa współdziałających wydarzeń, procesów lub zachowań


Mechanizm (gr. μηχανή 'urządzenie') – zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadanie, jak np. przenoszenie ruchu, sił, sygnałów.

Wiedza opisująca mechanizmy zawarta jest w: teorii mechanizmów i maszyn, inżynierii mechanicznej, inżynierii elektrycznej, inżynierii energetycznej, inżynierii elektronicznej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Mechanizmowy

przymiotnik od: mechanizm


Źródła:

SJP.pl

Mechanizować

czasownik

 (1.1) zastepować pracę wykonywaną przez ludzi i zwierzęta przez maszyny


Źródła:

Wiktionary

Mechanizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mechanizować.


Źródła:

Wiktionary

Mechanoerotyka

ogół przedmiotów, które służą do zwiększenia rozkoszy podczas stosunku płciowego albo masturbacji


Źródła:

SJP.pl

Mechanofaktura

rodzaj malarstwa abstrakcyjnego


Źródła:

SJP.pl

Mechanofakturowy

przymiotnik od: mechanofaktura


Źródła:

SJP.pl

Mechanolamarkizm

Mechanolamarkizm – kierunek neolamarkistyczny, któremu początek dał Eimer publikując w 1888 r. pracę O powstawaniu gatunków w wyniku dziedziczenia nabytych właściwości, nabywanych zgodnie z prawami wzrostu organicznego (Die Entstehung der Arten ....). Swoje poglądy doprecyzował w Otogenezie u motyli (Orthogenesis der Schmetterlinge... - 1897), gdzie przedstawił (w swoim rozumieniu) dowody braku decydującej roli doboru naturalnego w ewolucji biologicznej.


Źródła:

Wikipedia

Mechanoreceptor

receptor ciała odbierający bodźce mechaniczne, przekształcający energię mechaniczną i przekazujący ją w postaci impulsu do ośrodkowego układu nerwowego


Mechanoreceptor – receptor czuciowy odpowiadający za odbiór bodźców mechanicznych, takich jak dotyk, wibracje, rozciąganie. Pod wpływem bodźca następuje zmiana potencjału błony receptora (depolaryzacja). Dostatecznie dużego potencjału receptorowego generuje powstanie impulsu nerwowego w neuronie czuciowym odbierającym sygnał od receptora, który dociera do ośrodkowego układu nerwowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mechanoreceptorowy

przymiotnik od: mechanoreceptor


Źródła:

SJP.pl

Mechanoskop

technik kryminalistyczny zajmujący się badaniem śladów narzędzi użytych przy popełnianiu przestępstwa


Źródła:

SJP.pl

Mechanoskopia

technika kryminalistyczna zajmujący się badaniem śladów narzędzi użytych przy popełnianiu przestępstwa


Mechanoskopia (gr. mechané ‘maszyna’ + skopeín ‘patrzeć’) – technika śledcza badająca ślad pozostawiony przez narzędzie użyte przez sprawcę przestępstwa. Każde narzędzie pozostawia na podłożu, z którym się zetknęło, swój niepowtarzalny ślad będący odwzorowaniem wszelkich nierówności, jakie na sobie posiada, powstałych w procesie produkcji lub czynności przystosowujących narzędzie do dokonania przestępstwa. W przypadku gdy podłoże jest twardsze, to ślady mogą powstawać na samym narzędziu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mechanoterapia

Mechanoterapia – zastosowanie mechanicznego bodźca w celach terapeutycznych.

Mechanoterapia wykorzystuje proces odbierania i przekazywanie przez komórki ciała sygnału mechanicznego (mechanotransdukcję) w celu zainicjowania procesów naprawy i przebudowy tkanek. W mechanizmie mechanotransdukcji odebrany przez komórki sygnał mechanicznego bodźca przekształcany jest w aktywność elektrochemiczną. Ta, jako bit informacji, może być przetwarzana przez system nerwowy, jak w przypadku priopriocepcji, dotyku, poczucia równowagi i słyszenia.


Źródła:

Wikipedia

Mechanotron

lampowy przetwornik mechanoelektryczny o dużej czułości


Mechanotron – lampa elektronowa, w której jedna z elektrod jest ruchoma, przez co mechaniczne oddziaływanie na tę elektrodę (jej przesunięcie) powoduje proporcjonalną zmianę napięcia lub prądu wyjściowego. Owo przesunięcie może być liniowe bądź rzadziej – kątowe. W najprostszym mechanotronie diodowym oprócz stałej katody występuje ruchoma anoda połączona z trzpieniem wyprowadzonym poprzez elastyczny mieszek na zewnątrz lampy. Ów mieszek zapewnia szczelność lampy. Czułość mechanotronu jest zazwyczaj rzędu dziesiętnych części mA na μm.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mechari

rasa szybkonogich dromaderów używanych niegdyś w armiach afrykańskich; mehari


Źródła:

SJP.pl

Mechatroniczka

mechatronik


Patrz:mechatronik

Źródła:

SJP.pl

Mechatroniczny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący mechatroniki


Źródła:

Wiktionary

Mechatronik

dział inżynierii będący połączeniem mechaniki precyzyjnej, elektroniki, automatyki i robotyki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. techn. technik specjalista w dziedzinie wdrażania i eksploatacji urządzeń i systemów automatyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mechatronika

dział inżynierii będący połączeniem mechaniki precyzyjnej, elektroniki, automatyki i robotyki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dział techniki, który łączy w sobie elementy mechaniki, budowy maszyn, elektroniki, automatyki, robotyki oraz informatyki;


Mechatronika – dziedzina nauki, technika interdyscyplinarna, której istotą jest dodawanie rozwiązań elektronicznych do mechanizmów w celu uzyskania możliwie najlepszych efektów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mechaty

przypominający miękkością mech, pokryty meszkiem; włochaty, kosmaty, puszysty, mechowaty


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty meszkiem; taki jak mech; kosmaty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meches

potocznie: żyd, który przeszedł na inną wiarę


Źródła:

SJP.pl

Mecheska

potocznie: żydówka, która przeszła na inną wiarę


Źródła:

SJP.pl

Mechlin

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Mechliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Mechloretamina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) inaczej: chlormetyna


Chlorometyna, chlormetyna (łac. chlormethinum) – organiczny związek chemiczny z grupy iperytów azotowych; azotowy analog iperytu siarkowego. Jest związkiem macierzystym dla całej grupy cytostatyków o właściwościach alkilujących.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Mechnica

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Mechnice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Zobacz też


Źródła:

Wikipedia

Mechowacieć

stawać się mechatym; mechacieć, mechacić się


Źródła:

SJP.pl

Mechowaty

przypominający miękkością mech, pokryty meszkiem; włochaty, kosmaty, puszysty, mechaty


Źródła:

SJP.pl

Mechowce

przedstawiciel podrzędu stawonogów z podgromady roztoczy


Mechowce (Oribatida) – grupa saprofagicznych stawonogów z podgromady roztoczy. Mechowce stanowią grupę parafiletyczną, ponieważ istnieją mocne dowody (np. obecność homologicznych gruczołów opistonotalnych) na ich wspólne pokrewieństwo z Astigmata. Jednakże ze względu na duże różnice w biologii obu grup roztoczy, wciąż stosuje się tradycyjny podział. Do znanych polskich badaczy, którzy poświęcili swoją działalności naukową mechowcom, zalicza się: Piotra Skubałę i Ziemowita Olszanowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mechowiec

przedstawiciel podrzędu stawonogów z podgromady roztoczy


Mechowiec – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim, w gminie Dzikowiec.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mechowiec, po jej zniesieniu w gromadzie Dzikowiec Stary. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mechowisko

miejsce w lesie porośnięte mchem


Źródła:

SJP.pl

Mechowo

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Mechowy

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Łowicz. zielony


Źródła:

Wiktionary

Mechtylda

imię żeńskie


Matylda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się z języka staro-wysoko-niemieckiego – słów maht (potęga, władza) oraz hild(is) (walka). Tłumaczy się jako „ta, która jest silna, odważna w walce”.

Jedną z form tego imienia jest Mechtylda. Wariant skrócony, używany w Niemczech i potocznie m.in. na Górnym Śląsku, to Tilda. Blisko spokrewnione z Matyldą jest mające taką samą genezę imię Hilda.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meconium

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. smółka


Źródła:

Wiktionary

Mecyja

potocznie: coś nadzwyczajnego, doskonałego; mecyje, rarytas


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. rzecz niezwykła, nadzwyczajna, przysmak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mecyje

potocznie: coś nadzwyczajnego, doskonałego; mecyja, rarytas


Źródła:

SJP.pl

Mecz

rozgrywka sportowa między dwoma zawodnikami lub zespołami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. część rozgrywek sportowych, rozgrywana między dwoma zawodnikami lub drużynami, umożliwiająca wyłonienie zwycięzcy

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: meczeć


Mecz (ang. match) – podstawowa wielkość rozgrywki w wielu sportach.

Mecze limitowane są czasem lub różnicą zdobytych punktów zgodnie z regulaminem danej dyscypliny sportu i oceniane są przez sędziego lub ich kolektyw.

Mecz składa się zazwyczaj z mniejszych części. Sam natomiast jest częścią większych rozgrywek np. mistrzostw kraju, mistrzostw kontynentu, mistrzostw świata, pucharów, igrzysk olimpijskich, spartakiad.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meczbol

w tenisie i siatkówce: zagranie piłką umożliwiające wygranie meczu; matchball, piłka meczowa


Piłka meczowa, meczbol (ang. match-ball) – w niektórych dyscyplinach sportowych, np. w tenisie ziemnym lub piłce siatkowej, rzut piłką kończący grę, jeśli wygrywa ją zawodnik lub drużyna, którym do wygrania meczu brakuje zdobycia tylko jednego punktu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meczeć

o owcy, baranie: wydawać charakterystyczny głos; beczeć


Źródła:

SJP.pl

Meczecik

zdrobnienie od: meczet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od meczet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meczet

muzułmańska świątynia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. budynek, miejsce modlitwy i sprawowania kultu Boga w islamie;


Meczet (arab. ‏مسجد‎ masdżid; l.mn. ‏مساجد‎ masadżid) – miejsce kultu muzułmańskiego. Słowo „meczet” oznacza dowolny budynek, w którym oddaje się cześć Bogu, niezależnie od jego architektury.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meczetowy

przymiotnik od: meczet


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z meczetem, odnoszący się do meczetu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mecziar

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Meczowy

przymiotnik od: mecz


przymiotnik

 (1.1) związany z meczem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meczyk

zdrobniale o meczu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. sport. zdrobn. od mecz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Med

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Medii, członek plemięemienia Medów;


Źródła:

Wiktionary

Med.

skrót od: medycyna, medyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


skrót

 (1.1) = medycyny, medycznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medaka

nieduża ryba z rodziny kaczorkowatych, hodowana jako rybka akwariowa; ryżówka, ryżanka


Ryżanka japońska, medaka, ryżówka japońska, ryżówka (Oryzias latipes) – euryhaliczny i amfidromiczny gatunek małej ryby belonokształtnej z rodziny kaczorkowatych (Adrianichthyidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medal

okrągła ozdoba dawana za zasługi dla państwa lub jako nagroda w zawodach sportowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) niewielki okrągły wytwór metalowy, ozdobiony reliefem, często na wstążce, wykonany dla upamiętnienia ważnych wydarzeń lub jako odznaczenie;


Medal – niewielki, najczęściej okrągły lub owalny, płaski wyrób metalowy (odmiana wieloboczna jest zwana plakietką), wykonany zazwyczaj techniką odlewu lub bicia. Często jest zawieszony na wstążce.

Pierwsze medale epoki nowożytnej pochodzą z XIV-wiecznych Włoch, a rozkwit medalierstwa przypada na wieki XV i XVI. Pierwszy medal w Polsce został wybity dla Jana Turzo, w 1508.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medalier

artysta lub rzemieślnik projektujący i wytwarzający drobne rzeźby w formie medali


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. rzemieślnik wytwarzający medale


Medalierstwo – dziedzina łącząca rzemiosło i sztuki plastyczne, obejmująca wykonywanie drobnych form rzeźbiarskich w formie medali, najczęściej w celu uczczenia jakiejś osoby lub wydarzenia. Medalierstwo jest dziedziną sztuki dekoracyjnej (rzemiosłem artystycznym), którą umieścić można pomiędzy numizmatyką, a złotnictwem i sztukami pięknymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medaliera

artysta lub rzemieślnik projektujący i wytwarzający drobne rzeźby w formie medali


Źródła:

SJP.pl

Medalierka

medalier


Patrz:medalier

Źródła:

SJP.pl

Medaliernia

pracownia, w której wytwarza się medale


Źródła:

SJP.pl

Medalierski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z medalierem lub medalierstwem


Źródła:

Wiktionary

Medalierstwo

rzemiosło artystyczne obejmujące projektowanie i wytwarzanie medali


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzem. projektowanie i wytwarzanie medali;

 (1.2) szt. wyroby medalierskie


Medalierstwo – dziedzina łącząca rzemiosło i sztuki plastyczne, obejmująca wykonywanie drobnych form rzeźbiarskich w formie medali, najczęściej w celu uczczenia jakiejś osoby lub wydarzenia. Medalierstwo jest dziedziną sztuki dekoracyjnej (rzemiosłem artystycznym), którą umieścić można pomiędzy numizmatyką, a złotnictwem i sztukami pięknymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medalik

mały medal z wizerunkiem Chrystusa lub świętych, zwykle noszony na łańcuszku na szyi przez katolików


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: medal

 (1.2) niewielki krążek z metalu do noszenia na szyi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medalikarz

potocznie: mieszkaniec Częstochowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. mieszkaniec Częstochowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medalion

1. ozdoba w kształcie płaskiego, okrągłego pudełeczka z miniaturą, fotografią lub inną pamiątką w środku;
2. płaskorzeźba lub malowidło w owalnym lub okrągłym obramieniu;
3. okrągły kawałek mięsa lub ryby


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jubil. ozdobny wisiorek-pojemniczek, w którym umieszcza się miniaturowy portret lub pamiątkę;

 (1.2) kulin. owalny kotlet bez panierki

 (1.3) szt. element dekoracyjny w owalnym obramowaniu, na ścianie lub meblu;

 (1.4) łow. trofeum myśliwskie – spreparowana głowa zwierzęcia na drewnianej tarczy;

 (1.5) numizm. jednostronny medal pamiątkowy;

 (1.6) owalny portret na nagrobku

 (1.7) ozdobny wzór wybity na nosku obuwia typu brogsy



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medalionik

zdrobnienie od: medalion


Źródła:

SJP.pl

Medalionowy

przymiotnik od: medalion


przymiotnik

 (1.1) związany z medalionem, dotyczący medalionu; mający postać medalionu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medalista

zawodnik odznaczony medalem, zdobywca medalu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. sportowiec, który zdobył medal

 (1.2) kynol. zootechn. zwierzę-samiec, którego hodowcę uhonorowano medalem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medalistka

zawodniczka odznaczona medalem, zdobywczyni medalu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. kobieta, która zdobyła medal

 (1.2) kynol. zootechn. rasowa samica (suka, krowa), która zdobyła medal na wystawie zwierząt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medalodajny

o sporcie: taki, którego uprawnianie przynosi sporo medali


Źródła:

SJP.pl

Medalować

rzadko: przyznawać komuś medal


Źródła:

SJP.pl

Medalówka

1. potocznie: wieszak na medale;
2. środowiskowo: klasyfikacja medalowa w zawodach sportowych


Źródła:

SJP.pl

Medalowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z medalem


Źródła:

Wiktionary

Medan

miasto w Indonezji


Medan (oznacza „pole bitwy”) – miasto w Indonezji, stolica prowincji Sumatra Północna, licząca razem z przedmieściami ok. 3,8 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medański

Medan


Patrz:Medan

Źródła:

SJP.pl

Medard

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Medarda


Niemcy:

Inne:



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medarda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: Medard


Medarda – imię żeńskie, żeński odpowiednik germańskiego imienia męskiego Medard, powstałego z członów maht — "potęga, władza, moc, męstwo" oraz hart — "silny, odważny, śmiały".

Medarda imieniny obchodzi 8 czerwca, jako wspomnienie św. Medarda z Noyon (ok. 456 – ok. 545), biskupa Noyon.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Medardostwo

Medard z małżonką; Medardowie


Źródła:

SJP.pl

Medardowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Medardowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Medarda lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Medarda


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medea

córka króla Kolchidy, która pomogła Jazonowi w zdobyciu złotego runa


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mit. postać z mitologii greckiej, księżniczka kolchidzka i czarodziejka, żona Jazona, dzieciobójczyni;

 (1.2) astr. planetoida o numerze 212, okrążająca Słońce w głównym pasie asteroid;

 (1.3) geogr. miasto w północno-wschodnich Włoszech, w prowincji Gorycja;


mitologia
geografia i astronomia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medellín

[czytaj: medeJIN] miasto w Kolumbii; Medellin


Medellín – miasto w północno-zachodniej Kolumbii, w Kordylierze Środkowej (Andy Północne). Jest stolicą departamentu Antioquia. Według spisu ludności z 30 czerwca 2018 roku miasto liczyło 2 382 399 mieszkańców, co czyniło je drugim pod względem wielkości populacji miastem kraju.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medelliński

Medellin [czytaj: medejiński]


Źródła:

SJP.pl

Media

1. środki masowego przekazu; mass media;
2. instalacje w budynku


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna na terenie dzisiejszego Iranu oraz dawne państwo na jej terenie;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediabuyer

[czytaj: mediabajer] w zarządzaniu reklamą: osoba odpowiedzialna za realizację planu mediów poprzez ich zakup w oparciu o trzy zasady: odpowiednia publiczność, stosowny czas, dobra cena; media buyer


Źródła:

SJP.pl

Mediacja

pośredniczenie w sporze, mające na celu pogodzenie zwaśnionych stron, przy jednoczesnym zawarciu kompromisu kończącego spór


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pośredniczenie w sporze, aby ułatwić stronom dojście do porozumienia


Mediacja (łac. mediatio od mediare 'być w środku, pośredniczyć’ od medius ‘środkowy; bezstronny’) – metoda rozwiązywania sporów, w której osoba trzecia pomaga stronom we wzajemnej komunikacji, określeniu interesów i kwestii do dyskusji oraz dojściu do wspólnie akceptowalnego konsensu. Proces ten ma charakter dobrowolny, poufny i nieformalny. Jeśli jego przebieg jest pomyślny, kończy się porozumieniem/ugodą osób będących w sporze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediacyjny

pośredniczący w sporze, mający doprowadzić do zażegnania albo złagodzenia konfliktu pomiędzy stronami (np. komisja mediacyjna)


Źródła:

SJP.pl

Mediae

w językoznawstwie: dźwięczne spółgłoski zwarte


Źródła:

SJP.pl

Mediaholizm

uzależnienie od mass mediów


Źródła:

SJP.pl

Mediakonwerter

konwerter pozwalający na połączenie sieci pracujących w tej samej technologii, ale wykorzystujących różne media


Źródła:

SJP.pl

Medializm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. nurt artystyczny w polskiej sztuce awangardowej od lat 60. do 80. XX w. łączący twórców filmu, fotografii i wideoartu, eksperymentujących nad rozwinięciem specyficznego język danego medium


Źródła:

Wiktionary

Medialność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co medialne; cecha tych, którzy są medialni


Źródła:

Wiktionary

Medialny

1. mający związek z medium i zjawiskami parapsychicznymi;
2. odnoszący się do mass mediów;
3. dotyczący strony zwrotnej czasownika;
4. w statystyce: średni, środkowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mass mediami, dotyczący mass mediów

 (1.2) związany z medium, dotyczący medium parapsychologicznego

 (1.3) średni, środkowy, pośredni

przymiotnik jakościowy

 (2.1) będący atrakcyjnym dla mass mediów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stat. wartość liczbowa, która zajmująca środkowe miejsce w rosnącym szeregu liczb (przy parzystej ilości elementów jest średnią dwóch środkowych liczb);

 (1.2) geom. odcinek, który łączy wierzchołek trójkąta ze środkiem przeciwległego do niego boku


Mediana, wartość środkowa, drugi kwartyl – wartość cechy w szeregu uporządkowanym, powyżej i poniżej której znajduje się jednakowa liczba obserwacji. Mediana jest kwantylem rzędu 1/2, czyli drugim kwartylem. Jest również trzecim kwantylem szóstego rzędu, piątym decylem itd.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Medianok

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. rzad. uczta tuż po północy kończącej dzień postny


Źródła:

Wiktionary

Medianowiec

potocznie: osoba, której pensja jest równa medianie pensji osób w danej populacji


Źródła:

SJP.pl

Medianowy

mediana


Patrz:mediana

Źródła:

SJP.pl

Medianta

1. trzeci i szósty stopień w gamie durowej lub molowej, pomiędzy toniką a dominantą;
2. akord zbudowany na takim stopniu


Medianta (łac. medians – rozdzielający pośrodku) to w skali durowej lub molowej nazwa III (medianta górna Mg) lub VI (medianta dolna Md) stopnia gamy.

Medianta III stopnia stanowi połowę odległości między toniką i dominantą w kierunku wznoszącym się (stąd: medianta górna), a medianta VI stopnia połowę między toniką i jej dolną kwintą (stąd: medianta dolna).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mediaplanner

[czytaj: mediaplaner] w zarządzaniu reklamą: osoba odpowiedzialna za wybranie w imieniu klienta odpowiednich mediów do wyemitowania reklamy; media planner


Źródła:

SJP.pl

Mediastinoskop

wziernik służący do bezpośredniego oglądania śródpiersia


Źródła:

SJP.pl

Mediastinoskopia

metoda oglądania śródpiersia przez mediastinoskop wprowadzony chirurgicznie, stosowana głównie w rozpoznawaniu nowotworów


Mediastinoskopia – badanie pozwalające na zobrazowanie zawartości śródpiersia. Zabieg umożliwia pobranie wycinków tkanek (np. węzłów chłonnych) do badań histopatologicznych. Badanie zapewnia bezpośredni dostęp do okolic przedtchawicznych, okołotchawicznych, pod rozwidleniem tchawicy oraz okolic tchawiczno-oskrzelowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mediateka

zbiór materiałów multimedialnych; medioteka


Źródła:

SJP.pl

Mediator

osoba pośrednicząca w sporze, której celem jest zażegnanie albo złagodzenie konfliktu pomiędzy stronami; rozjemca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba pośrednicząca w rozwiązaniu konfliktu

 (1.2) praw. osoba pomagająca stronom we wzajemnej komunikacji, dojściu do ugody

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) fizj. substancja odpowiedzialna za przekazywanie sygnałów między synapsami;

 (2.2) biol. kompleks białek działający jako koaktywator transkrypcji u eukariontów;

 (2.3) stat. czynnik pośredniczący we wpływie zmiennej niezależnej na zmienną zależną;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediatorka

kobieta pośrednicząca w sporze, której celem jest zażegnanie albo złagodzenie konfliktu pomiędzy stronami


Źródła:

SJP.pl

Mediatorski

mający na celu zażegnanie albo złagodzenie konfliktu pomiędzy stronami (np. rola mediatorska); rozjemczy, pojednawczy


Źródła:

SJP.pl

Mediatorstwo

pośredniczenie w sporze mające na celu zażegnanie albo złagodzenie konfliktu pomiędzy stronami; mediacja


Źródła:

SJP.pl

Mediatyzacja

1. w filozofii: tworzenie się stanu pośredniego między dwoma pojęciami, bytami lub zjawiskami;
2. w feudalizmie: przejście spod bezpośredniej podległości najwyższemu zwierzchnikowi, np. cesarzowi lub carowi, do podległości względem jego lennika, np. króla lub księcia


Mediatyzacja (niem. Mediatisierung) była na początku XIX wieku procesem prawnym, który pozbawił niepodległości wiele drobnych państewek na terenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego i poddał je pod zwierzchnictwo władców większych tworów państwowych na terenie Niemiec.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mediatyzacyjny

związany z mediatyzacją


Źródła:

SJP.pl

Mediaworker

[czytaj: mediałorker] specjalista łączący w swojej pracy zadania typowe dla dziennikarza, copywritera, piarowca i marketingowca


Źródła:

SJP.pl

Mediaworkerka

[czytaj: mediałorkerka] specjalistka łącząca w swojej pracy zadania typowe dla dziennikarza, copywritera, piarowca i marketingowca


Źródła:

SJP.pl

Mediaworking

[czytaj: mediałorking] kierunek studiów łączący m.in. dziennikarstwo, marketing, grafikę


Źródła:

SJP.pl

Medici

[czytaj: MEdiczi] nazwisko, m.in. Lorenzo Medici - władca Florencji w latach 1449-92


Medyceusze (wł. De’ Medici) – florencki ród kupiecki i bankierski, od 1477 książęcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mediewal

krój pisma drukarskiego, podobny do antykwy


Źródła:

SJP.pl

Mediewalny

średniowieczny


przymiotnik

 (1.1) książk. średniowieczny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediewista

specjalista w zakresie mediewistyki, badacz dziejów średniowiecza


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nauk. historyk zajmujący się mediewistyką


Mediewista (fr. médiéviste), średniowiecznik – historyk, badacz okresu średniowiecza, specjalista w zakresie mediewistyki. Do zawodu przygotowują studia mediewistyczne w instytutach historii szkół wyższych.

W 2002 roku w Toruniu odbył się pierwszy Kongres Mediewistów Polskich (16–18 września). 11 lutego 2003 roku ukonstytuował się Stały Komitet Mediewistów Polskich, którego celem nadrzędnym jest integracja mediewistów różnych dyscyplin oraz powołanie wspólnego towarzystwa naukowego. On też zorganizował w latach: 2005 (w Lublinie, 19–21 września), 2008 (w Łodzi, 22–24 września), 2011 (w Poznaniu, 19-21 września), 2015 (w Rzeszowie, 20–24 września) i 2018 (we Wrocławiu, 20 - 22 września) kolejne Kongresy Mediewistów Polskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediewistka

specjalistka w zakresie mediewistyki, badaczka dziejów średniowiecza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. nauk. forma żeńska od: mediewista


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediewistyczny

dotyczący mediewistyki (np. historiografia mediewistyczna, spotkania mediewistyczne); średniowieczny


przymiotnik

 (1.1) książk. nauk. odnoszący się do mediewistyki, dotyczący okresu średniowiecza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediewistyka

dział historiografii zajmujący się badaniem dziejów średniowiecza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. dziedzina historii zajmująca się zagadnieniami epoki średniowiecza;


Mediewistyka – dyscyplina historyczna zajmująca się różnymi zagadnieniami epoki średniowiecza (m.in. społeczno-gospodarczymi, wojskowo-politycznymi). Współcześnie sięga także do rezultatów badań archeologii i etnografii.

Pojęcie wywodzi się od łacińskich wyrazów medius, medii (pol. pośredni) oraz aevum, aevi (czyt. ewum, ewi; pol. wiek jako okres), które w połączeniu medii aevi znaczą tyle co wieki pośrednie – średniowiecze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medin

stara dzielnica miast arabskich; medyna


Źródła:

SJP.pl

Medina

stara dzielnica miast arabskich; medyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. medyna.


Lokalizacje w Stanach Zjednoczonych

Miejscowości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediokracja

forma rządów, w których politycy muszą działać w taki sposób, który zostanie przychylnie przedstawiony przez dziennikarzy


Źródła:

SJP.pl

Mediokrata

potocznie: zwolennik wpływu mediów na politykę państwa


Źródła:

SJP.pl

Mediolan

miasto we Włoszech


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północnych Włoszech będące stolicą Lombardii;


Mediolan (wł. Milano, łac. Mediolanum, lomb. Milan lub Milà) – miasto i gmina w północnych Włoszech, stolica prowincji Mediolan i regionu Lombardia. Położone na północno-zachodnim skraju Niziny Padańskiej pomiędzy rzekami Ticino, Adda, Pad i Alpami. Mediolan położony jest na wysokości 122 m n.p.m. Drugie co do wielkości miasto Włoch – po Rzymie – z liczbą mieszkańców ponad 1 mln 300 tys.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediolańczyk

mieszkaniec Mediolanu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mediolanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediolanka

mieszkanka Mediolanu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mediolanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediolański

przymiotnik od: Mediolan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mediolanem, wywodzący się z Mediolanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediota

osoba wierząca we wszystkie informacje podawane przez media


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) publ. osoba bezkrytycznie wierząca mediom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medioteka

zbiór materiałów multimedialnych; mediateka


Źródła:

SJP.pl

Mediotka

kobieta wierząca we wszystkie informacje podawane przez media


Źródła:

SJP.pl

Mediotyzm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) publ. bezkrytyczne wierzenie mediom


Źródła:

Wiktionary

Mediować

pośredniczyć w sporze, prowadzić rozmowy mające doprowadzić do zażegnania albo złagodzenia konfliktu pomiędzy stronami


Źródła:

SJP.pl

Mediowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mediować.


Źródła:

Wiktionary

Mediowy

medium (środek masowego przekazu); medialny


Źródła:

SJP.pl

Medioza

nadmierne dążenie do prezentowania się w mediach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. neol. potrzeba ciągłej obecności w mediach występująca u niektórych polityków i innych osób publicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medioznawca

specjalista w zakresie nauki o mediach


Na medioznawstwo (nauki o mediach) składa się szereg przedmiotów akademickich traktujących o treści, historii, znaczeniu i skutkach różnych mediów. Uczeni z dziedziny nauk o mediach skupiają swoją uwagę na różnych tematach: politycznej, społecznej, ekonomicznej czy kulturalnej roli spełnianej przez media lub wywieranym przez nie wpływie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medioznawczy

związany z nauką o mediach


Źródła:

SJP.pl

Medioznawczyni

specjalistka w zakresie nauki o mediach


Źródła:

SJP.pl

Medioznawstwo

nauka o mediach


Na medioznawstwo (nauki o mediach) składa się szereg przedmiotów akademickich traktujących o treści, historii, znaczeniu i skutkach różnych mediów. Uczeni z dziedziny nauk o mediach skupiają swoją uwagę na różnych tematach: politycznej, społecznej, ekonomicznej czy kulturalnej roli spełnianej przez media lub wywieranym przez nie wpływie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mediteranistyka

nauka o regionach śródziemnomorskich


Mediteranistyka (ang. Mediterranean Studies) – wiedza o śródziemnomorskich kulturach, religiach, krajach i narodach, dziejach i współczesności oraz znaczeniu, osiągnięciach i problemach regionu.

W skali światowej jej krzewieniem zajmuje się Mediterranean Studies Association z siedzibą w USA, które organizuje kongresy, wydaje periodyk i wspiera wymianę naukową także dotyczącą studentów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medium

1. osoba dająca się łatwo zahipnotyzować;
2. osoba obcująca z duchami podczas seansów spirytystycznych;
3. to, za pośrednictwem czego są przekazywane lub wyrażane jakieś treści


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nośnik jakiegoś przekazu lub wyrażanej treści, rzekomo pośrednicząca w kontakcie ze światem duchów;

 (1.4) ezot. osoba rzekomo zdolna do jasnowidzenia i telepatii

 (1.10) chem. rozpuszczalnik


medium – osoba, która komunikuje się z duchami, duszami albo innymi nadprzyrodzonymi siłami.

Medium może też odnosić się do:

w filmie telewizyjnym
w grach wideo
w kinematografii
w muzyce
w twórczości operowej

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mediumiczny

medium (osoba obcująca z duchami); medialny


Źródła:

SJP.pl

Mediumistyczny

mediumizm


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z medium i mediumizmu, dotyczący medium i mediumizmu


Patrz:mediumizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mediumizm

Mediumizm – wywoływanie zjawisk paranormalnych za pośrednictwem mediów – osób rzekomo zdolnych do odczuwania zjawisk telepatycznych, wywoływania duchów itp. Jest on stosowany w praktykach religijnych, takich jak spirytualizm, spirytyzm, candomblé, voodoo, szamanizm, makumba, wicca i umbanda. Podczas gdy zachodnie ruchy spirytualizmu i spirytyzmu na Zachodzie są nagłaśniane w mediach, w tradycjach diaspory afrykańskiej mediumizm jest centralną osią praktyki religijnej.


Źródła:

Wikipedia

Medjugorie

miejscowość w Bośni i Hercegowinie; Medjugorje, Medziugorie


Medziugorie (bośn. Međugorje) – miejscowość w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie hercegowińsko-neretwiańskim, w gminie Čitluk. Leży w południowej części Hercegowiny, 25 km na południowy zachód od Mostaru. W 2013 roku liczyło 2265 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medjugorje

miejscowość w Bośni i Hercegowinie; Medjugorie, Medziugorie


Medziugorie (bośn. Međugorje) – miejscowość w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie hercegowińsko-neretwiańskim, w gminie Čitluk. Leży w południowej części Hercegowiny, 25 km na południowy zachód od Mostaru. W 2013 roku liczyło 2265 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medok

gatunek czerwonego wina bordoskiego; médoc


Źródła:

SJP.pl

Medresa

muzułmańska szkoła; madrasa, madresa


Medresa, madrasa (z arab. مدرسة, madrasa – szkoła) – teologiczna szkoła muzułmańska, początkowo mieszcząca się przy meczecie, później samodzielna, w której nauczano Koranu, prawa oraz języka arabskiego. Od około X wieku medresy uzyskały pewną samodzielność, zaczęto wykładać w nich także nauki ścisłe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meduza

zwierzę morskie o przezroczystym galaretowatym ciele w kształcie dzwonu lub parasola


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. jedna z gorgon z mitologii grecka, potwór o kobiecej postaci i wężowych włosach, którego spojrzenie miało zabijać;


Meduza (Scyphozoa) – jedna z dwóch form morfologicznych parzydełkowców (Cnidaria), pierwotnie swobodnie pływająca, pelagiczna, z galaretowatym ciałem, zwykle w kształcie dzwonu lub parasola, zasadniczo rozmnażająca się płciowo. Nie występuje u koralowców (Anthozoa). Meduzy są drapieżne. Do chwytania zdobyczy i do obrony używają parzydełek. Drugą z form życiowych parzydełkowców jest polip.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medyceusz

członek florenckiego rodu kupieckiego i bankierskiego, założonego w XII wieku


Źródła:

SJP.pl

Medyceusze

florencki ród kupiecki i bankierski, założony w XII wieku


Medyceusze (wł. De’ Medici) – florencki ród kupiecki i bankierski, od 1477 książęcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Medycki

przymiotnik od: Medyka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Medyki, związany z Medyką


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medycyna

1. nauka o zdrowiu i chorobach ludzi;
2. sztuka (umiejętność) leczenia chorych i zapobiegania chorobom;
3. potocznie: wydział na wyższej uczelni lub osobna uczelnia, na której studiuje się tę naukę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. med. nauka o zdrowiu i chorobach człowieka i zwierząt oraz sposobach zapobiegania i leczenia;

 (1.2) eduk. kierunek na wyższej uczelni, obejmujący studia w zakresie medycyny (1.1)


Medycyna (łac. medicina „sztuka lekarska”) – nauka empiryczna (oparta na doświadczeniu) obejmująca całość wiedzy o zdrowiu i chorobach człowieka oraz sposobach ich zapobiegania, oraz ich leczenia. Za prekursora medycyny starożytnej uważa się Hipokratesa, a nowożytnej Paracelsusa. W czasach najnowszych wprowadza się zasady medycyny opartej na faktach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medyczanin

mieszkaniec Medyki (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Medyczanka

mieszkanka Medyki (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Medyczka

potocznie o studentce medycyny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lekarka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób dotyczący medycyny, za pomocą medycyny


Źródła:

Wiktionary

Medyczny

związany z medycyną, dotyczący medycyny, odnoszący się do medycyny


przymiotnik

 (1.1) med. związany z medycyną, dotyczący medycyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medyjana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. anat. żyła pośrodku ramienia


Źródła:

Wiktionary

Medyjski

przymiotnik od: Media (starożytne państwo na terenach zachodniej części obecnego Iranu)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Medią lub Medami, dotyczący Medii lub Medów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język medyjski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medyk

1. potocznie o studencie medycyny;
2. dawniej, dziś żartobliwie: lekarz (osoba zajmująca się leczeniem)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. student medycyny (kierunku lekarskiego)

 (1.2) przest. lekarz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) eduk. pot. szkoła zawodowa o profilu medycznym


Lekarz – osoba posiadająca wiedzę i uprawnienia do leczenia.

Lekarz zajmuje się utrzymywaniem lub przywracaniem zdrowia poprzez badanie, diagnozowanie, prognozowanie i leczenie chorób, urazów i innych schorzeń fizycznych i umysłowych.

Dawniej wyrazy „lekarz” i „doktor” były słowami potocznymi, którymi określano ludzi zajmujących się leczeniem i pielęgnowaniem, posiadających wykształcenie, ale niekoniecznie uniwersyteckie czy akademickie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medyka

potocznie: szkoła medyczna


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, na granicy z Ukrainą;


Medyka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Medyka.

Miejscowość jest siedzibą gminy oraz rzymskokatolickiej parafii św. Apostołów Piotra i Pawła.

Wieś starostwa przemyskiego położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie przemyskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Medyka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medykalizacja

proces rozwoju medycyny, w którym coraz więcej zachowań i postaw zostaje potraktowanych jako problemy medyczne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) socjol. med. proces, którego wynikiem jest zawłaszczenie określonych sfer życia społecznego przez przedstawicieli służby zdrowia, przez co stają się domeną medyczną oraz są traktowane wyłącznie w kategoriach problemów zdrowotnych;


Medykalizacja – termin socjologiczny używany do opisania „procesu, w wyniku którego pewne rejony życia społecznego stają się domeną medyczną, i są kolonizowane przez przedstawicieli służby zdrowia”. Pojęcie zwykle używane jest krytycznie wobec zbyt wielkiego wpływu medycyny na kształtowanie obrazu m.in. normalności i patologii, chociaż (jak w przypadku kary śmierci, zob. niżej) nie jest to jedyna możliwa interpretacja tego terminu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medykalizować

zwiększać wpływ medycyny na pewne rejony życia społecznego


Źródła:

SJP.pl

Medykamencik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od medykament


Źródła:

Wiktionary

Medykament

lek, lekarstwo; środek uśmierzający ból


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. farm. substancja wykorzystywana w medycynie do leczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medykochirurg

dawniej: doktor medycyny i chirurgii


Źródła:

SJP.pl

Medyna

stara dzielnica miast arabskich; medina


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Arabii Saudyjskiej;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medyńczyk

mieszkaniec Medyny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Medyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medyneński

Medyna; medyński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Medyną, dotyczący Medyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medynka

mieszkanka Medyny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Medyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medyński

Medyna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Medyną, dotyczący Medyny


Osoby o tym nazwisku:


Patrz:Medyna

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medytacja

zagłębianie się w myślach; rozmyślanie; rozważanie; rozpamiętywanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogrążanie się w myślach

 (1.2) w hinduizmie, buddyzmie i dżinizmie: praktyki mające na celu samopoznanie, samodoskonalenie;


Medytacja (łac. meditatio – zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie. Termin medytacja odnosi się do wielu różnych praktyk, wliczając w to techniki mające na celu zwiększenie wewnętrznej energii siły życiowej (qi, ki, prana itp.) i aby rozwinąć współczucie, miłość, cierpliwość, wielkoduszność i przebaczenie. Medytacja była praktykowana od czasów antycznych jako część tradycji religijnych i wierzeń. Jest stosowana zwłaszcza w jodze oraz w religiach i duchowości Wschodu (buddyzm, taoizm, konfucjanizm, hinduizm, dżinizm), a ostatnio także przez niektóre szkoły psychoterapeutyczne. Elementy medytacji dają się również zauważyć w chrześcijaństwie (hezychazm) i islamie (sufizm). Współcześnie jest często wykorzystywana do oczyszczenia umysłu i jako część terapii różnych problemów zdrowotnych, takich jak np. nadciśnienie, depresja, czy stany lękowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medytacje

zagłębianie się w myślach; rozmyślanie; rozważanie; rozpamiętywanie


Źródła:

SJP.pl

Medytacyjny

związany z medytacją


przymiotnik

 (1.1) związany z medytacją


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medytować

1. książkowo: głęboko rozmyślać, roztrząsać coś w myślach, zastanawiać się; dumać;
2. oddawać się medytacjom, wprowadzać się w stan najwyższej koncentracji


czasownik

 (1.1) uprawiać medytację

 (1.2) przen. pogrążać się w myślach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Medytowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|medytować.


Źródła:

Wiktionary

Medziugorie

miejscowość w Bośni i Hercegowinie; Medjugorje, Medjugorie


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś i ośrodek kultu religijnego w Bośni i Hercegowinie, w południowej części Hercegowiny;


Medziugorie (bośn. Međugorje) – miejscowość w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie hercegowińsko-neretwiańskim, w gminie Čitluk. Leży w południowej części Hercegowiny, 25 km na południowy zachód od Mostaru. W 2013 roku liczyło 2265 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Medziugorski

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Medziugoria, związany z Medziugoriem


Źródła:

Wiktionary

Medżlis

parlament w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, m.in. w Egipcie, Iranie i Turcji; madżlis


Medżlis Tatarów Krymskich (krymskotat. Къырымтатар Миллий Меджлиси, Qırımtatar Milliy Meclisi) – organizacja Tatarów krymskich, której zadaniem jest reprezentowanie interesów tej społeczności. Medżlis prowadzi dialog z władzami Ukrainy i Turcji, jego działalność spotyka się zaś ze sprzeciwem Rosji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mee

odgłos przypominający zwierzęce meczenie, m.in. kozy; me


Źródła:

SJP.pl

Meer

[czytaj: me:r] nazwisko obce


Belgia:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meersburg

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Badenii-Wirtembergii w Niemczech;


Meersburg – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Tybinga, w regionie Bodensee-Oberschwaben, w powiecie Bodenseekreis, siedziba związku gmin Gemeindeverwaltungsverband Meersburg. Leży nad Jeziorem Bodeńskim.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Meeting

[czytaj: miting] miting, mityng;
1. publiczne zebranie, wiec;
2. zawody sportowe, zwłaszcza lekkoatletyczne


Źródła:

SJP.pl

Meetingowy

meeting [czytaj: mitingowy]; mitingowy, mityngowy


Źródła:

SJP.pl

Meetup

[czytaj: mit-ap] zorganizowane spotkanie jakieś społeczności


Źródła:

SJP.pl

Mefa

środowiskowo: mefedron; mefka


Źródła:

SJP.pl

Mefedron

organiczny związek chemiczny o silnym działaniu psychoaktywnym, używany jako narkotyk


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek organiczny, pochodna katynonu, stymulant i empatogen;


Mefedron, 4-MMC, 4-metylometkatynon – organiczny związek chemiczny, pochodna katynonu. Stosowany jako stymulant i empatogen. W obrocie występuje pod postacią kryształków, proszku, tabletek lub kapsułek, zwykle jako chlorowodorek lub siarczan tej aminy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mefisto

mężczyzna o demonicznym wyglądzie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rel. liter. upadły anioł


Mefistofeles (Mefisto, Mefistofiel) – upadły anioł. Jego imię pochodzi z hebrajskiego: mefir – niszczyciel, tofel – kłamca lub mephistoph – niszczyciel dobra. Być może też z greki: mephostophiles – duch ciemności, nielubiący światła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mefistofel

szatan, upadły anioł, duch ciemności; Mefistofeles, Mefisto


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rel. liter. upadły anioł


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mefistofeles

szatan, upadły anioł, duch ciemności; Mefisto, Mefistofel


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rel. liter. upadły anioł;


Mefistofeles (Mefisto, Mefistofiel) – upadły anioł. Jego imię pochodzi z hebrajskiego: mefir – niszczyciel, tofel – kłamca lub mephistoph – niszczyciel dobra. Być może też z greki: mephostophiles – duch ciemności, nielubiący światła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mefistofelesowski

Mefistofeles; mefistofelowy, mefistofeliczny, mefistofelesowy


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) książk. należący do diabła

przymiotnik relacyjny

 (2.1) książk. związany z diabłem, dotyczący diabła

przymiotnik jakościowy

 (3.1) książk. mający cechy diabelskie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mefistofelesowy

Mefistofeles; mefistofelowy, mefistofeliczny, mefistofelesowski


Źródła:

SJP.pl

Mefistofelicznie

przysłówek

 (1.1) książk. na sposób diabelski


Źródła:

Wiktionary

Mefistofeliczny

taki, jak u Mefistofela; przewrotny, złośliwy, demoniczny, mefistofelowy


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) książk. należący do diabła

przymiotnik relacyjny

 (2.1) książk. związany z diabłem, dotyczący diabła

przymiotnik jakościowy

 (3.1) książk. mający cechy diabelskie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mefistofelowy

taki, jak u Mefistofela; przewrotny, złośliwy, demoniczny, mefistofeliczny


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) książk. należący do Mefistofela

przymiotnik relacyjny

 (2.1) książk. związany z Mefistofelem, dotyczący Mefistofela

przymiotnik jakościowy

 (3.1) książk. mający cechy diabelskie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mefka

środowiskowo: mefedron; mefa


Źródła:

SJP.pl

Meg

angielskie zdrobnienie od: Margaret (imię żeńskie)


Magnetoencefalografia (MEG) — technika obrazowania elektrycznej czynności mózgu za pomocą rejestracji pola magnetycznego wytworzonego przez mózg. Sygnały są odbierane przez wysokoczułe mierniki pola magnetycznego umieszczone w pobliżu czaszki badanego np. typu SQUID.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mega

potocznie:
1. megabajt;
2. w użyciu przymiotnikowym:
a) wspaniały, znakomity, świetny; super, hiper, ekstra;
b) wielki, ogromny


przysłówek

 (1.1) pot. bardzo, ogromnie, mocno

 (1.2) pot. super, ekstra, świetnie

przymiotnik

 (2.1) pot. super, ekstra, świetny

rzeczownik

 (3.1) milion czegoś

 (3.2) inform. 1048576 czegoś


Mega (M) – przedrostek wielokrotności jednostki miary wielkości fizycznych, o mnożniku 106 = 1 000 000 (milion).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mega-

przedrostek

 (1.1) fiz. przedrostek układu SI oznaczający 106

 (1.2) inform. przedrostek oznaczający 220

 (1.3) pot. przedrostek wzmacniający znaczenie wyrazu


Źródła:

Wiktionary

Megabajt

w informatyce: jednostka pojemności pamięci równa 1024 kilobajtom (skrót: MB)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. jednostka pojemności dysków i pamięci komputera równa 1 048 576 bajtów;


Megabajt (skrót MB) – jednostka używana w informatyce oznaczająca milion bajtów. Jednostka wykorzystywana do określania pojemności pamięci RAM, pendrive'ów, płyt CD itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megabajtowy

megabajt


Patrz:megabajt

Źródła:

SJP.pl

Megabekerel

jednostka miary radioaktywności równa milionowi bekerelów


Źródła:

SJP.pl

Megabit

w informatyce: jednostka informacji równa 1024 kilobitom (skrót: Mb lub Mbit)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. jednostka ilości informacji


Megabit (skrót Mb lub Mbit) – używana w telekomunikacji jednostka informacji:

1 Mbit = 106 = 1 000 000 bitów

Przykładowe przeliczenia na inne jednostki:

8 Mb = 1 MB = 1000 kB
8000 Mb = 1000 MB = 1 GB

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megabitowy

megabit


Patrz:megabit

Źródła:

SJP.pl

Megaburger

duży, niepanierowany kotlet z mielonej wołowiny, podawany wraz z dodatkami w rozciętej okrągłej bułce; hamburger


Źródła:

SJP.pl

Megacerops

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) paleont. zool. nazwa systematyczna|Megacerops., rodzaj wymarłego ssaka z rzędu nieparzystokopytnych, należący do rodziny brontoterów; przedstawiciel megafauny eoceńskiej


Źródła:

Wiktionary

Megaceros

wymarły ssak z rodziny jeleniowatych, o wielkim łopatowatym porożu dochodzącym do 3 metrów rozpiętości, zamieszkujący tereny Eurazji; jeleń olbrzymi, wielkorogi; megaloceros


Źródła:

SJP.pl

Megadobry

potocznie: niezwykle, bardzo dobry; arcydobry, przedobry


Źródła:

SJP.pl

Megaduks

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. wysoki stopień wojskowy, jeden z najwyższych urzędów w Cesarstwie Bizantyjskim w późnym jego okresie;


Megaduks (gr. μέγας δούξ, megas douks, „wielki wódz”) – jeden z najwyższych urzędów w późnym Cesarstwie Bizantyńskim. Zlatynizowana forma megadux powstała z greckiego μεγαδούξ. Greckie słowo δούξ oznacza wodza, dowódcę.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Megadyna

jednostka siły równa milionowi dyn


Źródła:

SJP.pl

Megadżul

jednostka pracy i energii równa milionowi dżuli (skrót: MJ)


Dżul (J) (ang. Joule) – jednostka pracy i energii – w tym ciepła – w układzie SI. Jeden dżul to praca wykonana przez siłę o wartości 1 N przy przesunięciu punktu przyłożenia siły o 1 m w kierunku równoległym do kierunku działania siły

1 J = 1 N·m.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megaelektronowolt

Elektronowolt (eV) – jednostka energii stosowana w fizyce.

Jeden elektronowolt to energia, jaką uzyskuje bądź traci elektron, który przemieścił się w próżni w polu elektrycznym o różnicy potencjałów równej 1 woltowi. Jego wartość wyrażona w dżulach to 1 wolt pomnożony przez elektryczny ładunek elementarny e:

\mathrm {1\ eV=1\ {\mathit {e}}\cdot 1\ V=1{,}602176634\times 10^{-19}\ J} .

Źródła:

Wikipedia

Megaerg

jednostka pracy i energii w układzie CGS równa milionowi ergów


Źródła:

SJP.pl

Megaewolucja

Megaewolucja – określenie charakteryzujące ewolucję na poziomie globalnym, tj. obejmujące całą biosferę. Przejawia się ona istnieniem najwyższych taksonów (np. królestw, typów, gromad).

Przykładami megaewolucji są: powstanie życia na Ziemi lub masowe wymierania.


Źródła:

Wikipedia

Megafanerofit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. wysokie drzewo osiągające ponad 30 metrów wysokości;


Fanerofity (gr. phaneros = jawny, phyton = roślina), rośliny jawnopączkowe – jedna z form życiowych roślin z klasyfikacji opracowanej przez Christena Raunkiæra. Obejmuje rośliny o pędach wzniesionych, odnawiające się z pąków znajdujących się co najmniej 0,5 m nad ziemią. Do grupy tej należą wszystkie drzewa, większe krzewy i liany, zarówno te zrzucające liście na zimę, jak i te o zimozielonych liściach. W klimacie tropikalnym do fanerofitów należą także wieloletnie, wysokie rośliny zielne. W niektórych ujęciach do fanerofitów zaliczane są także epifity, które w nowszych źródłach są wyodrębniane w osobną grupę. Fanerofity odgrywają istotną rolę w formacjach leśnych, przy czym dominują w składzie gatunkowym wilgotnych lasów równikowych, podczas gdy w lasach strefy umiarkowanej ustępują hemikryptofitom.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Megafauna

zwierzęta o dużych rozmiarach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. paleont. wymarłe zwierzęta dużych rozmiarów;


Megafauna ((gr.) megas „olbrzymi” + (łac.) fauna „zwierzę”) – termin stosowany w archeologii i paleontologii dla określenia zwierząt o dużych rozmiarach. Za miernik uznawana jest masa ciała i stosuje się dwie wartości graniczne: zwierzęta o masie powyżej 45 kg (100 funtów) lub powyżej 100 kg (220 funtów). Termin megafauna może zawierać podkategorie uwzględniające pozycję troficzną zwierząt, w której wyróżnia się megaroślinożerców (np. jeleń szlachetny), megamięsożerców (np. lew) i rzadziej megawszystkożerców (np. niedźwiedź grizzly).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megaflop

jednostka mocy obliczeniowej komputerów równa miliardowi flopów; megaflops


Źródła:

SJP.pl

Megaflops

jednostka mocy obliczeniowej komputerów równa miliardowi flopsów; megaflop


Źródła:

SJP.pl

Megafon

1. głośnik o dużej mocy, instalowany na otwartej przestrzeni publicznej;
2. przenośne urządzenie składające się z mikrofonu, wzmacniacza i głośnika tubowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. głośnik o dużej mocy, instalowany w miejscach publicznych

 (1.2) techn. przenośne urządzenie składające się z mikrofonu i głośnika tubowego


Megafon (z gr. μέγας, mégas = „wielki, potężny” oraz φωνή, fōnē = „dźwięk, głos”) – głośnik lub (często) zestaw kilku głośników znacznej mocy (na ogół łącznie kilkudziesięciu lub kilkuset watów), służących do nagłaśniania otwartych przestrzeni (stadionów sportowych, ulic itp.) oraz bardzo obszernych wnętrz (np. hale dworców kolejowych, portów lotniczych itp.) Zazwyczaj montowane są na wysokości kilku metrów nad ziemią (na masztach lub pod stropem), aby zapewnić słyszalność także ze stosunkowo dużej odległości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megafonik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od megafon


Źródła:

Wiktionary

Megafonista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się informowaniem pasażerów, klientów itp. przez megafon


Źródła:

Wiktionary

Megafonistka

megafonista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od: megafonista


Patrz:megafonista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megafonizacja

nagłaśnianie przeprowadzane przy użyciu aparatury elektroakustycznej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. instalowanie megafonów w miejscach publicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megafonizacyjny

przymiotnik od: megafonizacja


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z megafonizacją, dotyczący megafonizacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megafonizować

dokonywać megafonizacji


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) techn. zaopatrywać w megafony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megafonizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. instalowanie megafonów


Źródła:

Wiktionary

Megafonowy

przymiotnik od: megafon


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z megafonem, dotyczący megafonu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megagalaktyka

ogromna galaktyka złożona z kilku mniejszych galaktyk


Źródła:

SJP.pl

Megagram

jednostka masy równa milionowi gramów (skrót: Mg)


Megagram (symbol Mg) – pochodna jednostka masy w układzie SI (także pochodna jednostka masy w stosowanym dawniej układzie CGS) równa jednemu milionowi gramów (1 000 000 g), popularna nazwa – tona.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megagwiazda

gwiazda filmowa, piosenkarka, piosenkarz itp. o światowej sławie; supergwiazda, supergwiazdor, superstar, megagwiazdor


Źródła:

SJP.pl

Megagwiazdor

gwiazdor filmowa, piosenkarz itp. o światowej sławie; supergwiazda, supergwiazdor, superstar, megagwiazda


Źródła:

SJP.pl

Megaherc

jednostka częstotliwości równa 1 000 000 herców


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. fiz. jednostka częstotliwości równa milionowi herców


Herc (Hz) (niem. Hertz) – jednostka miary częstotliwości w układzie SI (jednostka pochodna układu SI) i w wielu innych, np. CGS, MKS i MKSA. Definiuje się ją jako liczbę cykli na sekundę:

\mathrm {1\ Hz={\frac {1}{1\ s}}=1\ s^{-1}} .

Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Heinricha Hertza, zajmującego się m.in. badaniem fal elektromagnetycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megahercowy

megaherc


Patrz:megaherc

Źródła:

SJP.pl

Megahit

potocznie: wielki hit; superhit, superprzebój, megaprzebój


Źródła:

SJP.pl

Megahotel

hotel o nadzwyczajnie dużych rozmiarach


Źródła:

SJP.pl

Megajacht

duży, luksusowy jacht, zwykle o długości ponad 60 m


Źródła:

SJP.pl

Megajra

Źródła:

Wikipedia

Megakaloria

pozaukładowa jednostka ciepła równa milionowi kalorii (skrót: Mcal)


Źródła:

SJP.pl

Megakarioblast

komórka występująca w szpiku kostnym


Źródła:

SJP.pl

Megakariocyt

komórka powstała z megakarioblastu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megakoncern

przedsiębiorstwo o bardzo dużych rozmiarach


Źródła:

SJP.pl

Megakoncert

potocznie:
1. wielki koncert;
2. bardzo udany koncert


Źródła:

SJP.pl

Megakorporacja

wielka korporacja


Źródła:

SJP.pl

Megalania

gatunek wymarłej jaszczurki z rodziny waranów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) paleont. zool. nazwa systematyczna|Varanus priscus|Owen|ref=tak., wymarły gatunek warana żyjącego w plejstocenie na terenie Australii;


Megalania (Varanus priscus) – gatunek warana, przedstawiciel megafauny, żyjący w plejstocenie na terenach Australii, wymarły prawdopodobnie około 40 tys. lat temu. Najnowsze znalezione szczątki mają około 50 tys. lat.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megalit

wielki blok kamienny lub budowla wzniesiona z takich bloków, najczęściej z okresu neolitu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) duży, nieobrobiony lub częściowo obrobiony kamień, rodzaj prehistorycznej budowli;


Budowle megalityczne, Megality (wielki kamień z gr. μέγας «megas» – wielki, λίθος «lithos» – kamień) to duży, nieobrobiony lub częściowo obrobiony kamień stanowiący samodzielną budowlę lub element większej budowli z takich kamieni (wykonanej bez użycia zaprawy), o charakterze kultowym, grobowym lub (prawdopodobnie) związanymi z obserwacjami astronomicznymi, wzniesiony w czasach prehistorycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megalityczny

zbudowany z wielkich bloków kamiennych


Źródła:

SJP.pl

Megaloblast

olbrzymi erytroblast, który może powstawać w szpiku


Źródła:

SJP.pl

Megaloblastyczny

megaloblast


Patrz:megaloblast

Źródła:

SJP.pl

Megaloceros

wymarły ssak z rodziny jeleniowatych, o wielkim łopatowatym porożu dochodzącym do 3 metrów rozpiętości, zamieszkujący tereny Eurazji; jeleń olbrzymi, wielkorogi; megaceros


Źródła:

SJP.pl

Megalocyt

olbrzymia krwinka czerwona, która może występować w krwi


Źródła:

SJP.pl

Megalodon

wymarły gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej, prehistoryczny rekin będący największą znaną rybą drapieżną


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. paleont. nazwa systematyczna|Carcharodon megalodon|ref=tak. lub nazwa systematyczna|Carcharocles megalodon|ref=tak., prehistoryczny rekin, wymarły gatunek największej znanej ryby drapieżnej;


Megalodon (Otodus megalodon lub Carcharocles megalodon) – wymarły gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej, prehistoryczny rekin, największa ze znanych ryb drapieżnych. Żył 15,9–2,6 mln lat temu w morzach miocenu i pliocenu.

Z powodu chrzęstnej budowy szkieletu zachowało się niewiele skamieniałości tego gatunku i jest on znany głównie ze skamieniałości w postaci olbrzymich trójkątnych zębów o drobno ząbkowanych brzegach, od których pochodzi nazwa gatunku (z gr. mégas, D.-megálou – wielki + odoús, D.-odóntos – ząb). Według wczesnej rekonstrukcji szczęk, sporządzonej przez Bashforda Deana, megalodon mógł przekraczać nawet 25 m długości, jednak rekonstrukcja ta okazała się nieprawidłowa. W 1996 roku znaleziono ząb megalodona mierzący 16,8 cm długości, będący wówczas największym znanym zębem tego rekina. Później odkryto jeszcze większe zęby, co pozwoliło oszacować długość ciała rekina na ponad 18 m. Nowsze analizy wskazują na maksymalną długość między 14,5 a 16 m. Na podstawie porównań ze współczesnymi rekinami szacuje się, że u 16-metrowego megalodona głowa miała prawdopodobnie długość ok. 4,65 m, płetwa grzbietowa – ok. 1,62 m wysokości, a płetwa ogonowa – 3,85 m wysokości. Megalodony cechowały się dużą zmiennością maksymalnych rozmiarów (zarówno w czasie geologicznym, jak i przestrzeni). Ponadto dobór naturalny premiował duże rozmiary, co prowadziło do zwiększania się rozmiarów ciała w czasie ewolucji gatunku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megaloman

człowiek mający przesadnie wysokie wyobrażenie o własnej wartości; pyszałek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. człowiek, który ma manię wielkościową, charakteryzuje się megalomanią, ma zbyt wysokie mniemanie o sobie


Megalomania (urojenia wielkościowe) – zaburzenie urojeniowe polegające na przesadnym skupieniu się na własnej doskonałości, samozadowoleniu oraz świadomości własnej wartości, znaczenia, możliwości i osiągnięć. Prowadzą one do zawyżenia samooceny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megalomania

przecenianie własnej wartości, swoich zasług, wysokie mniemanie o sobie; wyniosłość, zarozumiałość, pycha, mania wielkości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przesadnie wysokie przekonanie o swojej wartości, rozumie itp.;


Megalomania (urojenia wielkościowe) – zaburzenie urojeniowe polegające na przesadnym skupieniu się na własnej doskonałości, samozadowoleniu oraz świadomości własnej wartości, znaczenia, możliwości i osiągnięć. Prowadzą one do zawyżenia samooceny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megalomanka

kobieta przesadnie przekonana o swej wartości


Źródła:

SJP.pl

Megalomański

zarozumiały, pyszałkowaty


przymiotnik jakościowy

 (1.1) właściwy megalomanii lub megalomanowi, świadczący o przesadnym przekonaniu o swojej wartości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megalopolis

powiązany funkcjonalnie i komunikacyjnie obszar dwóch lub więcej aglomeracji; skupisko miast


Megalopolis (z gr. megalo- = 'wielko-', polis – ‘miasto’) – wielkoprzestrzenny policentryczny układ osadniczy, silnie zurbanizowany, powiązany funkcjonalnie i komunikacyjnie, tworzony przez układ kilku aglomeracji miejskich, o łącznej populacji powyżej 20 milionów mieszkańców. Innymi słowy: Pewna liczba aglomeracji, których miasta satelickie się zazębiają.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megalotnisko

ogromny port lotniczny


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) lotn. znacznych rozmiarów węzłowy port lotniczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megalozaur

olbrzymi gad kopalny, mięsożerny jaszczur o potężnych tylnych nogach i bardzo krótkich przednich kończynach, żyjący na przełomie jury i kredy; megalozaurus


Megalozaur (Megalosaurus, „wielki jaszczur”) – rodzaj dużego teropoda z rodziny Megalosauridae żyjącego w środkowej jurze na terenie dzisiejszej Europy. Jest to pierwszy nazwany i formalnie opisany dinozaur nie należący do ptaków; rodzaj został nazwany i opisany w 1824 roku przez Williama Bucklanda na podstawie skamieniałości odkrytych w osadach formacji Taynton Limestone na terenie hrabstwa Oxfordshire (Anglia), natomiast gatunek typowy M. bucklandii – nazwany na cześć Bucklanda – opisał w 1827 roku Gideon Mantell.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megalozauroid

przedstawiciel nadrodziny dinozaurów z podrzędu teropodów; spinozauroid


Źródła:

SJP.pl

Megalozauroidy

nadrodzina dinozaurów z podrzędu teropodów; spinozauroidy


Megalozauroidy (Megalosauroidea); synonim: spinozauroidy (Spinosauroidea) – nadrodzina dinozaurów z grupy teropodów.

Pierwotnie nadrodzina była nazywana Spinosauroidea (Stromer, 1915). Należą do niej duże teropody, zgrupowane w 2 rodziny: megalozaurów (Megalosauridae) i spinozaurów (Spinosauridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megalozaurus

olbrzymi gad kopalny, mięsożerny jaszczur o potężnych tylnych nogach i bardzo krótkich przednich kończynach, żyjący na przełomie jury i kredy; megalozaur


Źródła:

SJP.pl

Megalozaury

olbrzymi gad kopalny, mięsożerny jaszczur o potężnych tylnych nogach i bardzo krótkich przednich kończynach, żyjący na przełomie jury i kredy; megalozaurus


Megalozaury (Megalosauridae) – rodzina dinozaurów z grupy teropodów.

Były to duże (długość ciała do 9 m), dwunożne mięsożerne dinozaury. Żyły w środkowej i późnej jurze na terenach współczesnej Europy, Ameryki Północnej, Afryki i być może Azji (Leshansaurus).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megamarket

sklep samoobsługowy, w którym jednocześnie może robić zakupy kilka tysięcy osób


Źródła:

SJP.pl

Megametr

jednostka długości równa 1000000 metrów


Megametr (symbol: Mm) – wielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden megametr równa 1 000 000 m. Jednostka może być zapisana jako 1 E+6 m (notacja naukowa) lub 1×106 m (notacja wykładnicza), co równa się 1 000 000 × 1 m.

Nie jest powszechnie używany jako jednostka odległości. Czasami używany w literaturze s-f.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megamiasto

bardzo duże miasto; metropolia


Megamiasto – miejska jednostka osadnicza charakteryzująca się bardzo dużą powierzchnią i liczbą mieszkańców. Megamiasta tworzą się w wyniku "eksplozji miast". Jest to proces napływu ludności (głównie ze wsi lub małych miasteczek) do większego miasta (często stolicy) w poszukiwaniu pracy i lepszych warunków życia. W tym wypadku przedmieścia nie rozwijają się zbyt intensywnie (miasto ma dość zwarty układ przestrzenny). Na ogromną skalę tworzą się za to slumsy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meganit

materiał wybuchowy stosowany w górnictwie


Źródła:

SJP.pl

Megantrop

istota człowiekowata z dolnego plejstocenu, o cechach pośrednich między australopitekiem a pitekantropem


Megantrop (Meganthropus) – nazwa nadana hominidowi, którego zęby i fragment szczęki odkryto w latach 1941 i 1952 w Sangiran (Jawa); stąd początkowo nazwano go Meganthropus paleojavanicus. W późniejszym okresie (1948, Swartkrans, RPA) odkryto kolejne szczątki, sklasyfikowane pod nazwą Meganthropus africanus. Niewielka liczba odkrytych skamieniałości utrudnia ich jednoznaczne zaklasyfikowanie. W publikacjach najczęściej spotyka się propozycje uznania megantropa za podgatunek Homo erectus, choć nierzadko przyrównuje się je do przedstawicieli rodzaju Australopithecus, Paranthropus lub Gigantopithecus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megaom

[czytaj: megaOM] jednostka oporu elektrycznego równa milionowi omów; megom (rzadko)


Źródła:

SJP.pl

Megaomomierz

przyrząd do bezpośredniego lub pośredniego mierzenia oporności elektrycznej w megaomach


Źródła:

SJP.pl

Megaparsek

astronomiczna jednostka odległości równa milionowi parseków


Parsek – jednostka odległości używana w astronomii. Jest to odległość, dla której kąt paralaksy (równy połowie kąta całkowitej rocznej zmiany) położenia Ziemi widzianej prostopadle do płaszczyzny orbity wynosi 1 sekundę łuku. Parsek można równoważnie opisać jako odległość, z jakiej połowa wielkiej osi orbity ziemskiej (czyli 1 au) jest widoczna jako łuk (na firmamencie obserwującego) o długości 1 sekundy kątowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megapaskal

jednostka ciśnienia równa milionowi paskali


Paskal (Pa) – jednostka ciśnienia (także naprężenia) w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

\mathrm {1\,Pa={\frac {1\,N}{1\,m^{2}}}={\frac {1\,kg}{1\,m\cdot s^{2}}}}

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megapiksel

milion pikseli, jednostka miary określająca rozdzielczość urządzenia graficznego, np. monitora


Megapiksel (skrót: Mpx, Mpix) – wielkość opisująca liczbę elementarnych punktów matrycy CCD. Przedrostek mega oznacza milion, a zatem jeden megapiksel to jeden milion pikseli odwzorowanych przez matrycę. Jednostka ta jest używana najczęściej w cyfrowych aparatach fotograficznych i kamerach wideo oraz telefonach komórkowych jako jednostki obrazującej możliwą wielkość tworzonego obrazu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megapikselowy

megapiksel


Patrz:megapiksel

Źródła:

SJP.pl

Megaplakat

potocznie: wielki, ogromny plakat


Źródła:

SJP.pl

Megaplankton

plankton wód morskich obejmujący duże organizmy wielkości do kilkudziesięciu centymetrów, np. duże skorupiaki, niektóre meduzy, żebropławy


Źródła:

SJP.pl

Megapolia

miasto przyszłości o ogromnych rozmiarach


Źródła:

SJP.pl

Megapond

jednostka siły równa milionowi pondów (skrót: Mp)


Źródła:

SJP.pl

Megaprodukcja

film, którego nakręcenie kosztowało bardzo dużo pieniędzy


Źródła:

SJP.pl

Megapyr

stop chromu, aluminium i żelaza, odporny na utlenianie, działanie siarki i jej związków; używany głównie na elementy grzejne pieców elektrycznych


Źródła:

SJP.pl

Megara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. miasto w Grecji, w północnej części Przesmyku Korynckiego, w czasach klasycznych niezależna polis;


Zobacz też

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Megareklama

1. duży afisz reklamowy; megaplakat, billboard, poster;
2. duża kampania reklamowa jakiegoś produktu, firmy, marki; kampania reklamowa, promocja


Źródła:

SJP.pl

Megaron

1. budynek jednoizbowy z przedsionkiem, zwykle kolumnowym, charakterystyczny dla kultury minojskiej i mykeńskiej; w oparciu o ten wzorzec wznoszono reprezentacyjne części pałaców i świątynie starożytne;
2. centralna część domu greckiego, przeznaczona dla mężczyzn


Megaron (stgr. μέγαρον - "duża izba") – charakterystyczny typ budowli w starożytnej kulturze egejskiej, składowa, reprezentacyjna część pałaców mykeńskich i jednocześnie prototyp podstawowej formy starożytnych świątyń greckich. Służył celom reprezentacyjnym oraz kultowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megaryda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. niewielka kraina starożytna położona wokół miasta Megara


Źródła:

Wiktionary

Megaryjski

przymiotnik od: Megara (miasto w Grecji)


Źródła:

SJP.pl

Megasam

Megasam – nazwa określająca wielki sklep samoobsługowy. Megasamy zaczęły powstawać w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w latach 70. XX wieku. W środku sklepu klienci mogli swobodnie przemieszczać się pomiędzy półkami z artykułami.

Przykładem tego typu obiektu był otwarty w 1975 megasam „Meteor” w Poznaniu na Osiedlu Kosmonautów, o powierzchni 2850 m², oraz otwarty w 1980 megasam na Ursynowie w Warszawie.


Źródła:

Wikipedia

Megaskopowy

przymiotnik od: megaskop


Źródła:

SJP.pl

Megaspora

duży zarodnik paprotników różnozarodnikowych wytwarzany w zarodni dużej (makrosporangium) na sporoficie; makrospora


Makrospora (megaspora) – zarodnik, z którego rozwija się gametofit żeński (produkujący komórki jajowe). Makrospory wytwarzane są w makrosporangiach na sporoficie. Występują u roślin różnozarodnikowych (wymarłe gatunki skrzypowych, niektóre widłaki i paprocie oraz wszystkie rośliny nasienne).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megastore

[czytaj: MEgastor] duży sklep sprzedający różne rodzaje towarów


Źródła:

SJP.pl

Megater

duży ssak kopalny, spokrewniony z dzisiejszymi leniwcami nadrzewnymi, żyjący w okresie plejstocenu na terenach obu Ameryk; megaterium


Źródła:

SJP.pl

Megaterium

duży ssak kopalny, spokrewniony z dzisiejszymi leniwcami nadrzewnymi, żyjący w okresie plejstocenu na terenach obu Ameryk; megater


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Megatherium|ref=tak., rodzaj leniwców żyjących od późnego pliocenu do późnego plejstocenu;

 (1.2) zool. zwierzę z rodzaju megaterium (1.1)


Megaterium (Megatherium, „wielkie zwierzę”) – rodzaj leniwca naziemnego osiągającego rozmiary prawie takie jak współczesnego słonia. Zamieszkiwał Amerykę Południową i Środkową od późnego pliocenu do późnego plejstocenu, dokładniej od 5,3 miliona do 11 tysięcy lat temu. Jego przodkiem prawdopodobnie było Promegatherium osiągające rozmiary dzisiejszego nosorożca.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megaterm

roślina wymagająca do życia wysokiej temperatury; roślina ciepłolubna, roślina megatermiczna, termofil


Źródła:

SJP.pl

Megatermiczny

roślina megatermiczna - roślina wymagająca do życia wysokiej temperatury; roślina ciepłolubna, megaterm, termofil


Źródła:

SJP.pl

Megatermizm

zjawisko wymagania przez niektóre rośliny wysokiej temperatury do właściwego ich rozwoju


Źródła:

SJP.pl

Megatona

jednostka masy równa milionowi ton (skrót: Mt)


Równoważnik trotylowy – masa trotylu, przy wybuchu której wydzieli się taka sama ilość energii, jak przy wybuchu danego ładunku. Jest podstawowym parametrem broni jądrowej, stosowany jednak także do określania siły innych zdarzeń, na przykład uderzeń meteorytów. Często nazywany jest mocą wybuchu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Megatonowy

megatona


Patrz:megatona

Źródła:

SJP.pl

Megatrend

Uniwersytet Megatrend (serb. Универзитет Мегатренд) – serbska niepubliczna uczelnia w Belgradzie. Z około 20 tysiącami studentów jest obecnie największą prywatną uczelnią w Serbii i jedną z największych w tej części Europy.


Źródła:

Wikipedia

Megawat

jednostka mocy równa milionowi watów (skrót: MW)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. metrol. milion watów (jednostka mocy)


Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megawatoamper

jednostka mocy prądu elektrycznego równa mocy miliona watów przy natężeniu równym 1 amperowi, skrót: MWA


Źródła:

SJP.pl

Megawatogodzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) elektr. ilość energii elektrycznej równa pracy wykonywanej przez prąd o mocy 1 megawata w ciągu jednej godziny; 1000 kilowatogodzin


Kilowatogodzina (kWh) – jednostka pracy, energii oraz ciepła; ilość energii zużywana przez godzinę urządzeniem o mocy kilowata (1000 watów). To jednostka wielokrotna jednostki energii – watosekundy (czyli dżula) w układzie SI:

1\;{\text{kWh}}=1\cdot 1000\;{\text{W}}\cdot 60\cdot 60\;{\text{s}}=3\;600\;000\;{\text{Ws}}=3\;600\;000\;{\text{J}}=3,\!6\;{\text{MJ}}.

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Megawatomierz

watomierz mierzący moc prądu elektrycznego w megawatach


Źródła:

SJP.pl

Megawolt

jednostka napięcia elektrycznego, potencjału elektrycznego, a także siły elektromotorycznej równa milionowi woltów (skrót: MV)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. fiz. jednostka potencjału elektrycznego równa milionowi woltów


Wolt (V) – jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej, używana w układach jednostek miar SI, MKS i MKSA.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megera

postać z mitologii greckiej; Megiera


Źródła:

SJP.pl

Megiddo

Megiddo (hebr. ‏מגידו‎, arab. ‏تل المتسلم, Tell el-Mutesellim; pol. Miejsce tłumów) – starożytne miasto i stanowisko archeologiczne znajdujące się w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Od 1966 roku obszar chroniony jest przez Park Narodowy Megiddo (hebr. גן לאומי תל מגידו; ang. Megiddo National Park). W 2005 roku obszar został zarejestrowany wraz z ruinami miast Chasor i Beer Szewa na liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO.


Źródła:

Wikipedia

Megiera

książkowo: kobieta kłótliwa, zła, mściwa; szantrapa, piekielnica, kłótnica, awanturnica, sekutnica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. obraź. kobieta despotyczna, kłótliwa, zła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megila

zwój pergaminu, zawierający tekst jednej z pięciu ksiąg hebrajskich


Źródła:

SJP.pl

Megilla

zwój pergaminu, zawierający tekst jednej z pięciu ksiąg hebrajskich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. żyd. ozdobny zwój literatury żydowskiej

 (1.2) liter. przen. bogata w szczegóły nudna opowieść

 (1.3) liter. bibl. tekst Księgi Estery;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meglenorumuński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Meglenorumunami, dotyczący Meglenorumunów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język meglenorumuński;


Źródła:

Wiktionary

Megom

[czytaj: megOM] jednostka oporu elektrycznego równa milionowi omów; megaom (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Megomierz

omomierz mierzący oporność elektryczną w megaomach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. elektr. przyrząd do pomiaru oporu elektrycznego mierzący w megaomach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megrelia

kraina historyczna w zachodniej Gruzji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna w zachodniej Gruzji, nad Morzem Czarnym;


Megrelia, Mingrelia (gruz. სამეგრელო, Samegrelo) – region w zachodniej Gruzji.

Megrelia od zachodu graniczy z Morzem Czarnym i Abchazją, od północy ze Swanetią i Leczchumi, od wschodu z Imeretią, a od południa z Gurią.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Megrelski

Megrelia (region w Gruzji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Megrelią, dotyczący Megrelii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język megrelski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Megrez

jedna z siedmiu gwiazd w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, tworzących sylwetkę Wielkiego Wozu


Megrez (Delta Ursae Majoris, δ UMa) — jedna z gwiazd w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (wielkość gwiazdowa: 3,32m). Odległa od Słońca o ok. 81 lat świetlnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meh

wykrzyknik (rzadziej przymiotnik) wyrażający obojętność, brak entuzjazmu, rezygnację; eh, ech, ee


Źródła:

SJP.pl

Mehari

rasa szybkonogich dromaderów używanych niegdyś w armiach afrykańskich; mechari


Źródła:

SJP.pl

Mehdi

arabskie imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Mehendi

orientalna sztuka malowania dłoni i stóp henną


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) etn. hinduski zwyczaj misternego dekorowania henną dłoni i stóp panny młodej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mehmed

popularne imię tureckich sułtanów


Mehmed – popularne imię sułtanów tureckich:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mehmet

turecki odpowiednik imienia Muhammad; Mehmed


Źródła:

SJP.pl

Mehoffer

nazwisko, m.in.: Józef Mehoffer, malarz, grafik i witrażysta, przedstawiciel Młodej Polski


Józef Mehoffer (ur. 19 marca 1869 w Ropczycach, zm. 7 lipca 1946 w Wadowicach) – polski malarz, witrażysta, grafik o austriackich korzeniach, jeden z najważniejszych artystów okresu Młodej Polski.

Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych i uczeń Jana Matejki, także współpracownik Stanisława Wyspiańskiego. Był twórcą m.in. autoportretów (1897, 1898), obrazów portretowych (W letnim mieszkaniu, 1904; W laurowej sali, 1909; Słońce majowe, 1911) oraz kompozycji inspirowanych płótnami impresjonistycznymi i secesyjnymi (Dziwny ogród, 1913; Czerwona parasolka, 1917). Zajmował się też projektowaniem witraży kościelnych i grafik użytkowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mein

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = adm. eduk. Ministerstwo Edukacji i Nauki;


Źródła:

Wiktionary

Meiosis

figura stylistyczna, przeciwieństwo hiperboli; zastąpienie określenia jego zaprzeczonym przeciwstawieniem; litotes, litota, antyfaza


Źródła:

SJP.pl

Meissner

Niemcy:

Osoby:


Źródła:

Wikipedia

Meister

Meister – niemieckie nazwisko

Osoby noszące nazwisku Meister:


Źródła:

Wikipedia

Meistersinger

[czytaj: majster-z-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger


Źródła:

SJP.pl

Meitner

sztucznie otrzymywany pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 109 i symbolu Mt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Mt i liczbie atomowej 109;


Meitner (Mt, łac. meitnerium), wcześniej unnilennium (Une) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od nazwiska austriackiej fizyczki jądrowej Lise Meitner.

Pierwiastek ten został otrzymany po raz pierwszy 29 sierpnia 1982 r. przez zespół naukowców z Instytutu Badań Ciężkich Jonów w Darmstadt, pracującego pod kierunkiem Petera Armbrustera i Gottfrieda Münzenberga.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meitnerowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący meitneru


Źródła:

Wiktionary

Mej

zaimek dzierżawczy, dopełniacz liczby pojedynczej, rodzaj żeński

 (1.1) daw. mojej


Źródła:

Wiktionary

Mejer

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Mejl

mail, email, e-mail;
1. poczta elektroniczna;
2. wiadomość wysłana za pomocą poczty elektronicznej;
3. adres użytkownika poczty elektronicznej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. wiadomość e-mailowa

 (1.2) pot. adres e-mail


Poczta elektroniczna, e-poczta, pot. mejl (ang. electronic mail, e-mail, email, w skrócie: mail) – usługa komunikacji interpersonalnej, która umożliwia przekazywanie komunikatu z wykorzystaniem standardu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), POP3 (Post Office Protocol), IMAP4 (Internet Message Access Protocol) lub innego standardu zapewniającego te same funkcje.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mejlingowy

związany z wysyłką e-maili do dużej grupy odbiorców; mailingowy


Źródła:

SJP.pl

Mejlować

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) pot. zob. e-mailować.


Źródła:

Wiktionary

Mejlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mejlować.


Źródła:

Wiktionary

Mejlowy

mejl; mailowy, e-mailowy, emailowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) inform. związany z pocztą e-mail


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mejloza

potocznie: zbyt częste korzystanie z poczty elektronicznej, zwykle w ramach obowiązków zawodowych; mailoza


Źródła:

SJP.pl

Mejospora

zarodnik o zredukowanej liczbie chromosomów u grzybów i roślin; megaspora


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. haploidalny zarodnik, występuje u grzybów i roślin, powstaje w wyniku mejozy;


Mejospora, tetraspora, gonospora – haploidalny zarodnik (1n), występujący u grzybów i roślin, powstający w wyniku mejozy. Mejospory są wytworzone przez sporofit (2n), który rozwinął się z zygoty (2n) dzięki połączeniu się haploidalnych gamet (1n) – wytworów haploidalnego pokolenia – gametofitu. U roślin mejospory (1n) dają początek gametofitowi (1n).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mejotyczny

1. związany z mejozą;
2. powstały na drodze mejozy


Źródła:

SJP.pl

Mejoza

podział jądra komórkowego prowadzący do powstania komórek potomnych o dwa razy mniejszej liczbie chromosomów w porównaniu do innych komórek ciała; kariokineza redukcyjna; podział redukcyjny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. proces podziału redukcyjnego jądra komórkowego, z którego powstają cztery jądra o połowie chromosomów komórki macierzystej;


Mejoza, skrót: R! (R – od redukcji) – proces podziału redukcyjnego jądra komórkowego, z którego powstają 4 jądra o połowie chromosomów (po jednym z każdej pary) komórki wyjściowej.

Mejoza jest wykorzystywana w ludzkim ciele do produkcji gamet – komórek płciowych: plemników i komórek jajowych. Jej celem jest stworzenie komórek potomnych z dokładnie połową liczby chromosomów komórki macierzystej. Inaczej ujmując, mejoza u ludzi jest procesem podziału, który przeprowadza nas od komórki diploidalnej (tej z dwoma zestawami chromosomów), do komórek haploidalnych (tych z pojedynczym zestawem chromosomów). U ludzi plemniki i komórki jajowe są komórkami haploidalnymi wytworzonymi w mejozie. Wszystkie gamety wytworzone w mejozie są haploidalne, ale nie są identyczne genetycznie. Kiedy plemnik i komórka jajowa łączą się w procesie zapłodnienia, dwa haploidalne zestawy chromosomów tworzą kompletny, diploidalny garnitur chromosomów – nowy genom.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mejseński

przymiotnik

 (1.1) daw. miśnieński


Źródła:

Wiktionary

Mejznerzyn

Mejznerzyn – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Michów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Michów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 361 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Mekintosz

1. odmiana jabłoni o soczystych owocach z czerwono-zieloną skórką;
2. owoc tej odmiany jabłoni


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mekka

miejsce, do którego ludzie przyjeżdżają masowo, ponieważ stwarza ono korzystne warunki do określonego działania, rozwijania własnych umiejętności itp., np. mekka aktorów, artystów


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w zachodniej części Arabii Saudyjskiej;


Mekka (arab. مكة, Makka) – miasto w zachodniej części Arabii Saudyjskiej, w krainie Hidżaz, u podnóża gór Dżabal al-Hidżaz, siedziba administracyjna prowincji Mekka. W 2010 roku liczyło ok. 1,5 mln mieszkańców.

Centrum religijne islamu i najświętsze miasto muzułmanów, dostępne tylko dla wyznawców tej religii. Według wyznawców islamu miejsce urodzenia Mahometa (w 571) oraz miejsce objawienia sur mekkańskich. Od powrotu proroka z Medyny w 630, cel pielgrzymek wszystkich muzułmanów z całego świata. Zarządzana przez członków rodziny kalifa Alego (Alidów), od 960 noszących tytuł szarifów. Szarifowie Mekki zachowywali niezależność od kalifatu, którą zdołali utrzymać także po włączeniu Mekki w skład imperium osmańskiego (1517). Od 1924 należy do Arabii Saudyjskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mekkańczyk

mieszkaniec Mekki (miasta w Arabii Saudyjskiej)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mekki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mekkanka

mieszkanka Mekki (miasta w Arabii Saudyjskiej)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mekki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mekkański

przymiotnik od: Mekka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mekką, dotyczący Mekki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meklemburczyk

mieszkaniec Meklemburgii (krainy)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Meklemburgii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meklemburg

koń rasy meklemburskiej


Źródła:

SJP.pl

Meklemburgia

kraina historyczna w północno-wschodniej części Niemiec


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Niemczech, położona nad Bałtykiem, pomiędzy rzekami Łabą a Recknitz;


Meklemburgia (niem. Mecklenburg) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami Łabą a Reknicą, zajmuje płaskie i faliste tereny Pojezierza Meklemburskiego. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern) w Niemczech.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meklemburka

mieszkanka Meklemburgii (krainy)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Meklemburgii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meklemburski

przymiotnik od: Meklemburgia (kraina historyczna w Niemczech)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Meklemburgią, dotyczący Meklemburgii

 (1.2) związany z Meklemburgiem, dotyczący Meklemburga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meknes

miasto w Maroku


Meknes (arab. مكناس, Miknās; marok. arab. Meknas; fr. Meknès) – miasto w północnym Maroku, w regionie Fez-Meknes, na przedpolu Atlasu Średniego, na wysokości ok. 530 metrów, siedziba administracyjna prefektury Meknes. W 2024 roku liczyło ok. 552 tys. mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mekneski

Meknes


Patrz:Meknes

Źródła:

SJP.pl

Mekong

najdłuższa rzeka na Półwyspie Indochińskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w południowo-wschodniej Azji;


Mekong (chiń. trad. 瀾滄江; pinyin Láncāng Jiāng; taj. แม่น้ำโขง; Me Nam Khong, tybet. རྫ་ཆུ་, Wylie: rDza chu, ZWPY: Za qu; wiet. Mê Kông; laot. ແມ່ນ້ຳຂອງ) – najdłuższa rzeka na Półwyspie Indochińskim (4. w Azji, 9. na świecie).Mekong ma swoje źródła w Chinach, w górach Tangla na Wyżynie Tybetańskiej, na wysokości 5110 m n.p.m. Przepływa następnie przez Laos, Tajlandię, Kambodżę oraz Wietnam. Uchodzi do Morza Południowochińskiego szeroką deltą o powierzchni 58,5 tys. km². Częściowo wyznacza granicę Laosu z Tajlandią oraz Mjanmą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mekongijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mekongiem, dotyczący Mekongu


Źródła:

Wiktionary

Meks.

skrót od: meksykański


Źródła:

SJP.pl

Meksyk

1. potocznie o rozprzężeniu, awanturze, bałaganie
2. rodzaj tkaniny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Północnej;

 (1.2) geogr. stolica Meksyku (1.1);

 (1.3) geogr. adm. stan w Meksyku (1.1) otaczający Meksyk (1.2);

 (1.4) geogr. osiedle w Krakowie, w dzielnicy Nowa Huta

 (1.5) geogr. dzielnica Rybnika;

 (1.6) geogr. zob. Nowy Meksyk.


Meksyk (hiszp. México, nahuatl Mēxihco), oficjalnie Meksykańskie Stany Zjednoczone (hiszp. Estados Unidos Mexicanos) – państwo w Ameryce Północnej. Sąsiaduje ze Stanami Zjednoczonymi (na północy), z Oceanem Spokojnym (na zachodzie i południu), Zatoką Meksykańską i Morzem Karaibskim (na wschodzie) oraz z Gwatemalą i Belize (na południowym wschodzie).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meksykaniec

lekceważąco: Meksykanin; Meksykaniec


Źródła:

SJP.pl

Meksykanin

mieszkaniec miasta Meksyk


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Meksyku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meksykanka

1. mieszkanka Meksyku (miasta);
2. ozdobna, kolorowa opaska noszona na przegubie dłoni, wykonywana z muliny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Meksyku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meksykański

związany z Meksykiem


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Meksyk

 (1.2) odnoszący się do miasta Meksyk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meksykańsko

przysłówek

 (1.1) na sposób meksykański, po meksykańsku


Źródła:

Wiktionary

Meksykańsko-Amerykański

w części meksykański, w części amerykański; dotyczący Meksyku i Ameryki


Źródła:

SJP.pl

Meksykańskość

meksykański


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kult. cecha tego, co meksykańskie; meksykański charakter czegoś


Patrz:meksykański

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mel

pozaukładowa jednostka wysokości dźwięku określana metodami akustyki psychologicznej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jednostka skali subiektywnej wysokości dźwięku;


Mel – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Belluno.

Według danych na styczeń 2009 gminę zamieszkiwały 6284 osoby przy gęstości zaludnienia 73,3 os./1 km².


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mela

potocznie: ślina


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Malwina


Mela – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Korsyka Południowa.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 30 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 6 osób/km².


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melać

młodzieżowo: pluć; charchać


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mleć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) wulg. pluć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melafir

magmowa skała wylewna


Melafir (z gr. µέλας 'czarny' i φύρω 'mieszać'), paleobazalt (gr. παλαιός 'stary, dawny') – pochodząca z paleozoiku (karbon, perm) zasadowa, wylewna skała magmowa o strukturze porfirowej, migdałowcowej teksturze i szarofiołkowym, czerwonobrunatnym lub zielonoczarnym zabarwieniu uzyskanym wskutek wtórnych przeobrażeń. Młodopaleozoiczny odpowiednik bazaltu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melafirowy

przymiotnik od: melafir


Źródła:

SJP.pl

Melak

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melakser

wieloczynnościowy robot kuchenny; malakser


Źródła:

SJP.pl

Melamina

1. słaba zasada, bezbarwna substancja krystaliczna, używana jako surowiec do wyrobu tworzyw sztucznych;
2. potocznie: sztuczne tworzywo, okładzina stołów, szaf itp.


Melamina (cyjanuramid, 2,4,6-triamino-1,3,5-triazyna) – aromatyczny związek chemiczny z grupy amin, pochodna triazyny, trimer cyjanamidu.

Jest bezbarwną substancją krystaliczną. Ma postać białego proszku, jest trudno palna, odporna na działanie wody, temperatury i światła. Ma wysoką twardość powierzchni, nie występują w niej prądy błądzące.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melancholia

1. przygnębienie, nastrój łagodnego smutku; nostalgia;
2. w medycynie: głęboka depresja psychiczna objawiająca się apatią, niechęcią do życia, niekiedy myślami samobójczymi; splin, spleen, chandra


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. depresja psychiczna objawiająca się apatią i niechęcią do życia


Melancholia (stgr. μελαγχολία – „czarna żółć”) – w języku potocznym zasmucenie związane ze wspomnieniami, stan lekkiego przygnębienia.

W dawnym języku medycznym stosowano ten termin na określenie schorzenia psychicznego, później znanego jako depresja.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melancholiczka

kobieta ze skłonnością do melancholii lub ogarnięta melancholią (apatią, smutkiem, przygnębieniem, niechęcią do życia)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta cierpiąca na melancholię

 (1.2) kobieta o łagodnym, biernym usposobieniu i powolnych reakcjach uczuciowych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melancholiczniej

stopień wyższy od przysłówka: melancholicznie


Źródła:

SJP.pl

Melancholiczność

w psychologii: skłonność do melancholii (głębokiej depresji psychicznej), właściwość melancholika; melancholijność


Źródła:

SJP.pl

Melancholiczny

w psychologii: skłonny do melancholii (depresji psychicznej), właściwy melancholikowi; melancholijny


przymiotnik

 (1.1) właściwy melancholikowi; związany z melancholią, przejawiający melancholię


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melancholijnie

przysłówek

 (1.1) w sposób melancholijny


Źródła:

Wiktionary

Melancholijniej

stopień wyższy od przysłówka: melancholijnie


Źródła:

SJP.pl

Melancholijność

1. w psychologii: skłonność do melancholii (głębokiej depresji psychicznej), właściwość melancholika; melancholiczność;
2. książkowo: skłonność do popadania w melancholię - nastrój łagodnego smutku; nostalgia, zaduma


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) skłonność do melancholii, depresji psychicznej, smutku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melancholijny

1. w psychologii: skłonny do melancholii (depresji psychicznej), właściwy melancholikowi; melancholiczny;
2. książkowo: pełen łagodnego smutku, przygnębienia; nostalgiczny, tęskny, bajroniczny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) wyrażający melancholię lub skłonny do niej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melancholik

1. jeden z typów temperamentu wg klasyfikacji Hipokratesa (człowiek, którego charakteryzują powolne, słabe lecz długotrwałe reakcje uczuciowe);
2. człowiek ze skłonnością do melancholii lub ogarnięty melancholią (apatią, smutkiem, przygnębieniem, niechęcią do życia)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek cierpiący na melancholię

 (1.2) człowiek o łagodnym, biernym usposobieniu i powolnych reakcjach uczuciowych;


Melancholik (gr. mélanos – czarny + chole – żółć) – jeden z temperamentów wyróżnianych w teorii humoralnej. Wiązany był z przewagą wpływu czarnej żółci na typ konstytucyjny człowieka. Wraz z rozwojem teorii humoralnej od starożytności do średniowiecza i wyróżnianego w niej podziału na cztery elementy, jako kolejne powiązania podawano dorosłość, jesień, ziemię (jako jeden z żywiołów), śledzionę, czerń, smak kwaśny. Astrologicznym skojarzeniem były Waga, Skorpion, Strzelec i Saturn. Podobnie jak w przypadku krwi, miały mu odpowiadać cechy zimna i wilgoci.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melancholika

przestarzałe: pieśń o melancholijnym charakterze


Źródła:

SJP.pl

Melancholizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|melancholizować.


Źródła:

Wiktionary

Melanchton

Filip Melanchton (właściwie Philipp Schwartzerd ur. 16 lutego 1497 w Bretten, zm. 19 kwietnia 1560 w Wittenberdze) – reformator religijny, najbliższy współpracownik Marcina Lutra, współtwórca reformacji, profesor Uniwersytetu w Wittenberdze. W Niemczech zreorganizował szkolnictwo i wprowadził szkołę humanistyczną, która stała się wzorcem dla szkół na Śląsku i Pomorzu. Autor Wyznania augsburskiego, podstawowej księgi wyznaniowej luteranizmu.


Źródła:

Wikipedia

Melanemia

w medycynie: obecność melaniny we krwi w wyniku zakażenia malarią


Źródła:

SJP.pl

Melanezja

wyspy w zachodniej części Oceanii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. zachodnia część Oceanii;


Melanezja (z stgr. μέλας melas „czarny” + νῆσος nesos „wyspa”) – zachodnia część Oceanii. Wyspy Melanezji są przeważnie pochodzenia wulkanicznego, rzadziej koralowego, przy czym Nowa Gwinea to wyspa kontynentalna. Ich łączna powierzchnia wynosi 925 tys. km², a zamieszkuje je blisko 6,7 mln osób, głównie Papuasów i Melanezyjczyków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melanezyjczyk

mieszkaniec Melanezji (wysp)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. rdzenny mieszkaniec Melanezji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melanezyjka

mieszkanka Melanezji (wysp)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. rdzenna mieszkanka Melanezji


Pacyficzka złotawa, melanezyjka (Neolalage banksiana) – gatunek małego ptaka z rodziny monarek (Monarchidae). Endemiczny dla Vanuatu, gdzie jego naturalnym środowiskiem są głównie subtropikalne lub tropikalne wilgotne lasy nizinne. Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melanezyjski

przymiotnik od: Melanezja


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Melanezją, dotyczący Melanezji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melania

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Melania – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od gr. μέλας, znaczącego „czarna”.

Melania imieniny obchodzi 13 stycznia i 31 grudnia, a patronką jest m.in. św. Melania Młodsza.

Żeński odpowiednik imienia Melaniusz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|melać.


Źródła:

Wiktionary

Melanina

ciemnobrunatny pigment nadający barwę m.in. skórze, tęczówce oka, włosom, pobudzany do syntezy przez promienie UV, spełniający funkcje ochronne


Melaniny – grupa organicznych związków chemicznych odpowiadających za pigmentację organizmów (promieniowców, niektórych grzybów, roślin wyższych, pijawek, stawonogów, mięczaków, osłonic oraz kręgowców). U zwierząt powstają one w melanocytach (komórkach barwnikowych) i są gromadzone w melanosomach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melaninowy

melanina


przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. związany z melaniną, dotyczący melaniny


Patrz:melanina

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melaniny

ciemnobrunatny pigment nadający barwę m.in. skórze, tęczówce oka, włosom, pobudzany do syntezy przez promienie UV, spełniający funkcje ochronne


Melaniny – grupa organicznych związków chemicznych odpowiadających za pigmentację organizmów (promieniowców, niektórych grzybów, roślin wyższych, pijawek, stawonogów, mięczaków, osłonic oraz kręgowców). U zwierząt powstają one w melanocytach (komórkach barwnikowych) i są gromadzone w melanosomach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melanistyczny

melanizm


Patrz:melanizm

Źródła:

SJP.pl

Melanit

minerał; brunatnoczarna odmiana andradytu


Melanit (nazwa pochodzi od greckiego słowa melanos – czarny) – kamień szlachetny, gemmologiczna odmiana andradytu (granatu).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melaniuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Melaniusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Melaniusz – imię męskie pochodzenia greckiego.

Żeński odpowiednik: Melania

W Kościele katolickim patronem tego imienia jest m.in. św. Melaniusz, biskup Rennes, zm. ok. 530 roku. W Polsce brak poświadczeń stosowania imienia.

Melaniusz imieniny obchodzi: 6 stycznia, 13 marca, 22 kwietnia i 6 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melanizm

Melanizm (gr. mélas, mélanos – czarny) – brunatne lub czarne zabarwienie skóry lub jej wytworów wynikające ze zwiększonej zawartości melaniny – ciemnego pigmentu w chromatoforach (komórkach barwnikowych). Występuje zarówno u bezkręgowców, jak i kręgowców. Może być formą adaptacji do środowiska lub występować jako zaburzenie chorobowe.


Źródła:

Wikipedia

Melanka

zdrobnienie od: Melania (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Melano-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z ciemną barwą


Źródła:

Wiktionary

Melanoblast

(zwykle w liczbie mnogiej) komórka macierzysta melanocytów


Źródła:

SJP.pl

Melanocyt

(zwykle w liczbie mnogiej) komórka produkująca i magazynująca ciemny barwnik - melaninę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. komórka, która zawiera i wytwarza melaninę


Melanocyty (gr. melas, melanos ‘czarny’ kytos ‘komórka’) – komórki pigmentowe wytwarzające w procesie melanogenezy melaninę. Występują w warstwie podstawnej naskórka, a także w błonie naczyniowej oka (naczyniówka, ciało rzęskowe, tęczówka), uchu wewnętrznym (ślimak) oraz oponach mózgowo-rdzeniowych (w oponie pajęczej oraz oponie miękkiej). Liczba melanocytów w naskórku różnych ras ludzi jest podobna, różnią się intensywnością syntezy melaniny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melanofor

(zwykle w liczbie mnogiej) komórka gromadząca ciemny barwnik - melaninę


Melanofory (z gr. melas, melanos - czarny + phoreo - nosić) – chromatofory znajdujące się w skórze właściwej, zawierające ciemny barwnik - melaninę, wytworzony przez melanocyty naskórka. Melanofory są fibroblastami wypełnionymi na drodze endocytozy ziarnami melaniny. Dają się hodować in vitro. Melanofory występujące w skórze kijanek zawierają melanopsynę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melanoforowy

hormon melanoforowy - hormon tropowy o charakterze peptydowym, wydzielany przez komórki przysadki mózgowej, stymulujący produkcję melaniny (ciemnego barwnika) w melanocytach; melanotrofina


Źródła:

SJP.pl

Melanoidyna

polimer o dużej masie cząsteczkowej o brązowej barwie, występuje m.in. w kawie i słodzie jęczmiennym


Melanoidyny – polimery o dużej masie cząsteczkowej o brązowej barwie. Tworzą się podczas reakcji Maillarda, z połączenia cukrów i aminokwasów w wysokiej temperaturze i niskiej zawartości wody. Są powszechne spotykane w żywności, która została poddana jakiejś formie brązowienia nieenzymatycznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melanoidynowy

melanoidyna


Patrz:melanoidyna

Źródła:

SJP.pl

Melanoma

nowotwór złośliwy skóry; czerniak


Czerniak, zwany też czerniakiem złośliwym (łac. melanoma malignum) – nowotwór złośliwy skóry, błon śluzowych lub błony naczyniowej oka wywodzący się z melanocytów. Stanowi od 5% do 7% nowotworów złośliwych skóry człowieka. Corocznie jest rozpoznawane około 130 000 przypadków tej choroby, większość u osób rasy białej. Zapadalność na świecie wykazuje znaczną zależność geograficzną. Czerniak przed 40. rokiem życia jest rzadki, szczyt zachorowań przypada na siódmą i ósmą dekadę życia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melanotrofina

hormon tropowy o charakterze peptydowym, wydzielany przez komórki przysadki mózgowej, stymulujący produkcję melaniny (ciemnego barwnika) w melanocytach; hormon melanoforowy, melanotropina


Źródła:

SJP.pl

Melanotropina

hormon tropowy o charakterze peptydowym, wydzielany przez komórki przysadki mózgowej, stymulujący produkcję melaniny (ciemnego barwnika) w melanocytach; hormon melanotropowy, melanotrofina, intermedyna


Melanotropina (MSH, hormon melanotropowy, intermedyna) – hormon polipeptydowy wytwarzany przez komórki pośredniej części przysadki mózgowej, którego działanie skupia się na melanoforach, czyli komórkach barwnikowych zawierających pigment, zwany melaniną. Hormony kory nadnercza (kortyzol) i rdzenia nadnerczy (adrenalina, noradrenalina) silnie hamują wydzielania hormonu melanotropowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melanotropowy

hormon melanotropowy - hormon tropowy o charakterze peptydowym, wydzielany przez komórki przysadki mózgowej, stymulujący produkcję melaniny (ciemnego barwnika) w melanocytach; melanotropina, intermedyna


Źródła:

SJP.pl

Melanotyczny

melanoza


Patrz:melanoza

Źródła:

SJP.pl

Melanów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

Wikipedia

Melanoza

choroba młodych zwierząt, głównie cieląt, objawiająca się czarnymi plamami w wątrobie, śledzionie, oponach mózgowych powstałymi przez nagromadzenie się komórek barwnikowych; czerniaczka


Źródła:

SJP.pl

Melanteryt

minerał, uwodniony siarczan żelaza


Źródła:

SJP.pl

Melanż

1. pomieszanie różnych rzeczy, cech lub stylów; mieszanina;
2. połączenie paru nitek o różnych kolorach;
3. przędza o takim połączeniu nitek;
4. potocznie: ostro zakrapiana impreza; peklaż


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pomieszanie różnych rzeczy

 (1.2) pot. impreza z alkoholem

 (1.3) włók. tkanina lub włóczka złożona z nitek o różnych barwach

 (1.4) włók. kolor tkaniny lub włóczki złożonej z nitek o różnych barwach

 (1.5) sf. fikcyjna przyprawa, wymyślona na potrzeby powieści Franka Herberta pt. Diuna;

 (1.6) roln. mieszanka mineralna dodawana do pasz zwierzęcych



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melanżer

gniotownik służący do zgniatania masy czekoladowej


Źródła:

SJP.pl

Melanżować

1. łączyć odmienne rzeczy, mieszać różne składniki;
2. tworzyć włóczkę, łącząc różnokolorowe nitki


Źródła:

SJP.pl

Melanżowy

przymiotnik od: melanż


Źródła:

SJP.pl

Melanżyk

zdrobnienie od: melanż (ostro zakrapiana impreza)


Źródła:

SJP.pl

Melar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. jezioro położone w środkowej Szwecji, na zachód od Sztokholmu;


Melar (szw. Mälaren) – trzecie pod względem wielkości jezioro Szwecji, położone w Svealand w Szwecji środkowej.

Na jeziorze znajdują się liczne wyspy. Jezioro połączone jest z Morzem Bałtyckim i jeziorem Hjälmar. Jezioro Melar wykorzystywane jest w żegludze. Na jego wschodnim brzegu leży Sztokholm. Według przekazów w dolinie jeziora Melar (Mälardalen) miało swoją siedzibę plemię Swionów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Melas

środowiskowo: melasa


Źródła:

SJP.pl

Melasa

ciemnobrunatny, gęsty, słodki płyn będący produktem ubocznym przy produkcji cukru, stosowany jako cenny surowiec do otrzymywania wielu związków chemicznych oraz jako pasza dla bydła; melas


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. ciemnobrązowy, gęsty syrop o odczynie słabo alkalicznym, który powstaje jako produkt uboczny podczas produkcji cukru spożywczego;


Melasa, melas – ciemnobrązowy, gęsty syrop o odczynie słabo alkalicznym. Powstaje jako produkt uboczny podczas produkcji cukru spożywczego. Jest produktem o zawartości około 40% sacharozy lub mniej, której dalsze odzyskiwanie jest nieopłacalne.

Stosowana głównie do produkcji alkoholu, drożdży piekarniczych oraz paszowych, do produkcji gliceryny oraz kwasów organicznych – cytrynowego i szczawiowego. Jest bogatym źródłem żelaza niehemowego. Można z niej izolować betainę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melaśnik

zbiornik do przechowywania melasu


Źródła:

SJP.pl

Melasowy

przymiotnik od:
1. melasa;
2. melas


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z melasą, dotyczący melasy; zawierający melasę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melatonina

hormon syntetyzowany przez szyszynkę, siatkówkę oka i przewód pokarmowy, regulujący zasypianie, budzenie się oraz fazy snu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. hormon syntetyzowany w pinealocytach szyszynki, odpowiadający za regulację dobowego cyklu snu i czuwania;


Melatonina – organiczny związek chemiczny, pochodna tryptofanu. U zwierząt jest hormonem syntetyzowanym głównie w szyszynce. Koordynuje pracę nadrzędnego zegara biologicznego u ssaków, regulującego rytmy dobowe, między innymi snu i czuwania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melatoninowy

melatonina


Patrz:melatonina

Źródła:

SJP.pl

Melba

lody z kremem i owocami


Melba (fr. pêche(s) Melba, ang. Peach Melba) – deser przygotowywany ze świeżych brzoskwiń, lodów waniliowych i słodzonego przecieru truskawkowego (względnie malinowego), znanego jako sos melba (sauce Melba). Przepis opracował Auguste Escoffier, reformator i kodyfikator kuchni francuskiej, na cześć australijskiej śpiewaczki Nellie Melby. Dokładniejsze informacje o jego powstaniu mają przy tym często charakter anegdotyczny – rozmijają się nawet relacje samych Escoffiera i Melby. Istnieją także inne dania nazwane imieniem Melby i kojarzone z Escoffierem, jak starsze niż melba pêches au cygne wzorowane na łabędziu z Lohengrina, a także odmiany oryginalnej melby, w tym poires Melba (gruszki melba) i fraises Melba (truskawki melba). Znane są też tosty melba (Melba toasts), a także rodzaj garnirunku z pomidorów o tej nazwie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melbourne

[czytaj: melbern]
1. miasto w Australii;
2. miasto w Stanach Zjednoczonych


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. duże miasto w Australii, stolica stanu Victoria;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa czterech miejscowości w USA


Melbourne (wym. [ˈmelbən] lub [ˈmɛlbərn]) – miasto w południowo-wschodniej Australii położone nad zatoką Port Phillip, stolica stanu Wiktoria. Jest drugim co do wielkości miastem Australii i Oceanii (po Sydney), z liczbą ludności wynoszącą 5,2 mln mieszkańców. W latach 1901–1927 stolica Australii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melbourneńczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. mieszkaniec Melbourne


Źródła:

Wiktionary

Melbourneński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Melbourne


Źródła:

Wiktionary

Melchicki

melchita; melkicki


Źródła:

SJP.pl

Melchior

srebrzystobiały stop miedzi z niklem, cynkiem i żelazem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (2.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 3235;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melchiorostwo

Melchior z małżonką; Melchiorowie


Źródła:

SJP.pl

Melchiorowie

Melchior z małżonką; Melchiorostwo


Źródła:

SJP.pl

Melchiorowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Melchiora lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Melchita

wyznawca Kościoła melchickiego (melkickiego); melkita


Źródła:

SJP.pl

Melchitka

melchita


Patrz:melchita

Źródła:

SJP.pl

Melchizedech

podstawka w monstrancji, zwykle w kształcie półksiężyca, podtrzymująca hostię; melchizedek, lunula


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kośc. małe naczyńko w kształcie półksiężyca, w którym konsekrowana hostia jest umieszczana w monstrancji;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melchizedechianin

wyznawca wczesnochrześcijańskiej sekty antytrynitarskiej, czczącej Melchizedecha


Źródła:

SJP.pl

Melchizedek

podstawka w monstrancji, zwykle w kształcie półksiężyca, podtrzymująca hostię; melchizedech, lunula


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. imię|polski|m.;


Melchizedek (hebr. מַלְכִּי־צָדֶק) – postać biblijna pojawiająca się w Księdze Rodzaju 14,18-20, przedstawiona jako kapłan El-Eljona („Boga Najwyższego”) i król Szalemu (Salemu, prawdopodobnie obecnej Jerozolimy). Wyniósł chleb i wino na powitanie Abrama przybywającego po wygranej bitwie. Zgodnie z tradycyjnie przyjętą datacją epoki patriarchów Izraela, uznawaną np. przez Williama F. Albrighta oraz Albrechta Alta, Melchizedek, jako współczesny Abrahamowi, żył na początku drugiego tysiąclecia p.n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melchizedekowy

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Melchizedeka


Źródła:

Wiktionary

Meldometr

przyrząd służący do oznaczania temperatur topnienia ciał trudnotopliwych


Źródła:

SJP.pl

Meldonium

organiczny związek chemiczny stosowany w leczeniu niedokrwienia, używany także jako środek dopingujący


Meldonium (łac. meldonium) – organiczny związek chemiczny z grupy betain, lek stosowany w leczeniu niedokrwienia oraz rekonwalescencji po epizodach niedokrwiennych. Wykorzystywany jako środek podnoszący wydolność w sporcie wyczynowym. Ma budowę zbliżoną do karnityny i po wprowadzeniu do organizmu obniża jej stężenie wewnątrzkomórkowe. Od 1 stycznia 2016 roku zakazany przez Światową Agencję Antydopingową (WADA).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meldować

czasownik przechodni niedokonany (dk. zameldować)

 (1.1) zgłaszać fakt

 (1.2) zgłaszać obecność

czasownik zwrotny niedokonany meldować się (dk. zameldować się)

 (2.1) zgłaszać swoją obecność


Źródła:

Wiktionary

Meldunek

1. raport, zgłoszenie, doniesienie;
2. zapis w książce meldunkowej;
3. w niektórych grach karcianych: zgłoszenie pary kart (dama i król) w tym samym kolorze


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) oficjalnie przekazana informacja

 (1.2) pot. zapis w książce meldunkowej osoby mieszkającej w jakimś miejscu

 (1.3) karc. w tysiącu: król i dama jednakowego koloru będące w posiadaniu jednego z graczy



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meldunkowy

przymiotnik od: meldunek


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z meldunkiem, odnoszący się do meldunku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meleager

postać z mitologii greckiej


Meleager (gr. Μελέαγρος Meléagros, łac. Meleager) – w mitologii greckiej jeden z Argonautów i herosów.

Uchodził za syna Ojneusa i Altei. Z jego narodzinami wiązała się przepowiednia Mojr, że będzie żył dopóki nie spłonie pochodnia paląca się podczas jego narodzin. Matka ugasiła ją więc zaraz po urodzeniu i ukryła w bezpiecznym miejscu. Meleager poślubił Kleopatrę, córkę Idasa, z którą miał córkę Polydorę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melecjanie

sekta chrześcijańska utworzona na początku IV wieku w wyniku działalności Melecjusza (biskupa Lykopolis w Egipcie)


Melecjanie – sekta chrześcijańska ukształtowana w wyniku schizmy, jaka nastąpiła w Kościele w początkach IV w. w wyniku działalności Melecjusza, biskupa Lykopolis w Egipcie. Powstanie melecjan nie miało początkowo charakteru doktrynalnego, lecz tylko dyscyplinarny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melecjański

melecjanie


Patrz:melecjanie

Źródła:

SJP.pl

Melecjusz

imię męskie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melekeok

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Palau;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Melekeokańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Melekeoku


Źródła:

Wiktionary

Melekeokanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Melekeoku


Źródła:

Wiktionary

Melekeokański

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Melekeok


Źródła:

Wiktionary

Meleks

mały, częściowo odkryty samochód o napędzie elektrycznym; melex (zastrzeżony znak towarowy)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. mały elektryczny wózek do przewozu osób


Melex – polski producent elektrycznych mikrosamochodów z siedzibą w Mielcu działający od 1971 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meleksowy

przymiotnik od: meleks


Źródła:

SJP.pl

Melepeta

(r. męski) potocznie: niezdarny, mało inteligentny mężczyzna; gamoń, fajtłapa, niezdara, niedołęga, gapa


rzeczownik, rodzaj żeński lub męskozwierzęcy

 (1.1) pot. pejor. ktoś niezdarny, powolny, niemądry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meler

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Melex

mały, częściowo odkryty samochód o napędzie elektrycznym; meleks


Melex – polski producent elektrycznych mikrosamochodów z siedzibą w Mielcu działający od 1971 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melfalan

substancja czynna w paliatywnym leczeniu nowotworowym


Melfalan – organiczny związek chemiczny, lek należący do pochodnych iperytu azotowego, który zawiera rodnik fenyloalaninowy. Ma właściwości alkilujące, jest cytostatykiem swoistym dla cyklu komórkowego. Działa wolniej i jest mniej toksyczny niż np. cyklofosfamid.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melia

melia indyjska - gatunek drzewa z rodziny miodlowatych; miodla indyjska


Melia – w mitologii greckiej jedna z okeanid.

Była córką Okeanosa. Została kochanką boga Apollina, z którym spłodziła Ismeniosa i Temerosa. Czczono ją wraz z Apollinem w świątyni koło Tebami. Jej imieniem nazwano też źródło w samych Tebach. Niektóre źródła podają, że wśród okeanid była też inna Melia, małżonka boga rzeki Inachos.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melibioza

dwucukier zbudowany z galaktozy i glukozy, otrzymywany przez częściową hydrolizę rafinozy


Źródła:

SJP.pl

Melić

czasownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. mleć


Źródła:

Wiktionary

Meliczny

1. charakterystyczny dla meliki; śpiewany;
2. poezja meliczna - grecka poezja liryczna wykonywana przy akompaniamencie instrumentów muzycznych; melika


Źródła:

SJP.pl

Melijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Melos, dotyczący Melos (współcz. Milos)


Źródła:

Wiktionary

Melika

1. odmiana liryki greckiej;
2. melodyka bez uwzględnienia rytmu


Melika (łac. melicus, z gr. melikós – dotyczący śpiewu, muzyczny) – jeden ze składników melodii, dobór interwałów bez uwzględnienia rytmu.

Dobór dźwięków (interwałów) zależy od przyjętego systemu tonalnego, w związku z tym wyróżnia się rodzaje struktur melicznych:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melikot

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka


Źródła:

Wiktionary

Melilit

minerał bogaty w wapń, spotykany głównie w magmowych skałach wylewnych


Melilit – minerał z gromady krzemianów grupowych. Nazwa pochodzi z gr. meli czyli miód oraz lithos czyli skała/kamień.

Melility to krzemiany grupowe Ca2Mg i Ca2Al oraz ich analogon strukturalny Ca2Zn (hardystonit). Skrajnymi ogniwami szeregu melilitów są:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melilla

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hiszpańskie miasto będące enklawą na terytorium Maroka;


Melilla ([me'liʎa], hiszp. Ciudad Autónoma de Melilla) – miasto, jednostka administracyjna Hiszpanii, w północnej Afryce, na wschodnim wybrzeżu Maroka. Stanowi eksklawę Hiszpanii. Wolny port, ważny ośrodek rybołówstwa i przetwórstwa rybnego (głównie sardynek). Ma powierzchnię 12,3 km². Liczba mieszkańców (głównie Hiszpanów) w roku 2017 wyniosła 86 120 osób.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Melilotus

Nostrzyk (Melilotus Mill.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (motylkowatych) Fabaceae. Należą do niego 23 gatunki. Występują na wszystkich kontynentach Starego Świata, jako introdukowane rosną też na innych kontynentach. Nazwa naukowa nawiązuje do jednej z grup roślin w starożytnej taksonomii ludowej opisywanych jako lotos, czy dokładniej „miodowy lotos”.


Źródła:

Wikipedia

Melina

miejsce schronienia, zwłaszcza dla złodziei i pokątnego handlu alkoholem


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melinda

imię żeńskie


Melinda – rodzaj muchówek z rodziny plujkowatych (Calliphoridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meliniara

kobieta zajmująca się nielegalną sprzedażą alkoholu w mieszkaniu, albo przechowująca u siebie skradzione przedmioty lub przestępców


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. środ. kobieta prowadząca melinę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meliniarka

meliniarz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. kobieta prowadząca melinę

 (1.2) daw. gwara. więz. kobieta dająca przytułek złodziejom


Patrz:meliniarz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meliniarski

dotyczący meliniarza, meliny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z meliną, dotyczący meliny

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla meliny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meliniarsko

przysłówek

 (1.1) tak jak na melinie


Źródła:

Wiktionary

Meliniarstwo

potocznie: ogół cech właściwych meliniarzom


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) proceder prowadzenia melin


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meliniarz

1. osoba ukrywająca u siebie przestępców lub osoby poszukiwane przez policję;
2. osoba pokątnie handlująca alkoholem lub narkotykami


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna prowadzący melinę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melinit

materiał wybuchowy składający się z kwasu pikrynowego i kolodium


Kwas pikrynowy (gr. pikros – gorzki, ze względu na gorzkawy smak; 2,4,6-trinitrofenol) – organiczny związek chemiczny z grupy związków nitrowych i fenoli, hydroksylowa pochodna 1,3,5-trinitrobenzenu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melinować

czasownik

 (1.1) ukrywać coś w melinie


Źródła:

Wiktionary

Meliny

miejsce schronienia, zwłaszcza dla złodziei i pokątnego handlu alkoholem


Źródła:

SJP.pl

Melioracja

ogół zabiegów służących do zwiększenia żyzności gleby


Melioracja – zabiegi mające na celu trwałe polepszenie rolniczych zdolności produkcyjnych gleb.

Do zabiegów tych zaliczamy: drenowanie ceramiczne i PVC, wykonywanie rowów nawadniająco-odwadniających, budowę zbiorników retencyjnych, regulację rzek, ochronę przeciwpowodziową, nasadzenia roślinnością terenów zalewowych i nieużytków rolnych (fitomelioracje).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melioracyjny

związany z melioracją


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z melioracją, służący do melioracji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meliorant

specjalista w dziedzinie prac melioracyjnych; meliorator


Źródła:

SJP.pl

Meliorantka

meliorant


Patrz:meliorant

Źródła:

SJP.pl

Meliorator

rzadko: specjalista w dziedzinie prac melioracyjnych; meliorant


Źródła:

SJP.pl

Melioratywny

w językoznawstwie: dodatni, rozstrzygający o dodatnim odcieniu formy wyrazowej


przymiotnik

 (1.1) jęz. rozstrzygający o dodatnim zabarwieniu formy wyrazowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meliorować

1. wykonywać zabiegi polepszające jakość gleby, zwłaszcza nawadniać lub osuszać;
2. dawniej: ulepszać poprawiać


Źródła:

SJP.pl

Meliorowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|meliorować.


Źródła:

Wiktionary

Melioryzacja

nabieranie przez wyrazy zabarwienia dodatniego


Źródła:

SJP.pl

Melioryzm

pogląd filozoficzny, według którego dobro jest naturalnym dążeniem człowieka, a dążenie do zła wynika z niewiedzy lub błędu


Melioryzm (z łac. melior – lepszy) – przekonanie o naturalnym dążeniu człowieka ku dobru, ku temu co lepsze, doskonalsze. Może być także postrzegany jako szeroko pojęte doskonalenie społeczeństwa. Wiąże się ono z przekonaniem, że wszelkie dążenia do celów złych biorą się z niewiedzy lub błędu.

Przekonania meliorystyczne były charakterystyczne np. dla Witolda Rubczyńskiego, Elzenberga i Kotarbińskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meliowate

rodzina roślin z rzędu mydleńcowców; miodlowate


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melisa

śródziemnomorska bylina z rodziny wargowych; rojownik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. kulin. nazwa systematyczna|Melissa officinalis|L.|ref=tak., roślina lecznicza o owłosionej łodydze i jajowatych liściach, kwitnąca na niebiesko lub różowo, mająca cytrynowym zapach, stosowana także jako przyprawa;

 (1.2) farm. spoż. napar sporządzony z liści melisy (1.1)

 (1.3) farm. spoż. przyprawa sporządzona z liści melisy (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Meliska

herbatka z melisy


Źródła:

SJP.pl

Melisowaty

miodownik melisowaty - gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych


przymiotnik jakościowy

 (1.1) bot. przypominający melisę, mający cechy melisy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melisówka

nalewka na melisie lekarskiej i przyprawach smakowych


Źródła:

SJP.pl

Melisowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z melisą, dotyczący melisy, zawierający melisę, otrzymany z melisy


Źródła:

Wiktionary

Melissa

imię żeńskie


Melissa – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Collin. Północne przedmieście aglomeracji Dallas. Według spisu z 2020 roku liczy 13,9 tys. mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melit

minerał, sól glinowa kwasu melitowego, zawierająca wodę krystalizacyjną; występuje w postaci tetragonalnych kryształów lub w zbitych skupieniach barwy miodowej; miodowiec


Źródła:

SJP.pl

Melita

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melitoksyna

pochodna kumaryny, związek powstający w zgniłej koniczynie; dikumarol, antyprotrombina, antywitamina K


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melitopol

miasto na Ukrainie


Melitopol (ukr. Мелітополь) – miasto w południowo-wschodniej części Ukrainy, w obwodzie zaporoskim, nad Mołoczną (uchodzi do Morza Azowskiego), od marca 2022 pod okupacją rosyjską.

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, spożywczy, odzieżowy, dziewiarski oraz materiałów budowlanych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melitowy

kwas melitowy - rodzaj kwasu organicznego


Źródła:

SJP.pl

Melitoza

cukier znajdujący się w niektórych roślinach


Źródła:

SJP.pl

Melizanosalata

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. grecka pasta z pieczonych bakłażanów


Źródła:

Wiktionary

Melizmat

w muzyce: ozdobnik melodyczny, figuracja śpiewana na jednej sylabie tekstu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. ozdobnik melodyczny, figuracja zbudowana z przynajmniej dwóch dźwięków, śpiewana na jednej zgłosce tekstu;


Melizmat (gr.) – figura melodyczna śpiewana na jednej sylabie tekstu. W praktyce oznacza to, że na jednej sylabie wykonuje się wiele dźwięków.

Melizmatyka jest charakterystyczna dla śpiewu ambrozjańskiego, chorału gregoriańskiego (zwłaszcza na słowach Amen lub Alleluja) i muzyki orientalnej. Jest często stosowana w charakterze ornamentyki muzycznej we współczesnej muzyce popularnej. Jej użycie jest charakterystyczne w twórczości takich wokalistek jak Whitney Houston, Mariah Carey czy Christiny Aguilery.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melizmatyczny

melizmat


Patrz:melizmat

Źródła:

SJP.pl

Melizmatyka

ozdabianie śpiewanego tekstu figuracjami na jednej sylabie, charakterystyczne dla chorału gregoriańskiego


Źródła:

SJP.pl

Melk

miasto w Austrii


Austria:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melka

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Melki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Poznań. cukierki


Źródła:

Wiktionary

Melkicki

melkita; melchicki


Źródła:

SJP.pl

Melkita

wyznawca Kościoła melkickiego (melchickiego); melchita


Źródła:

SJP.pl

Melkitka

melkita


Patrz:melkita

Źródła:

SJP.pl

Mellah

dzielnica żydowska w miastach północnoafrykańskich


rzeczownik

 (1.1) daw. dzielnica żydowska w mieście północnoafrykańskim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Meller

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Mello

Zobacz też

Źródła:

Wikipedia

Mellotron

elektroniczny instrument klawiszowy skonstruowany w 1963 roku; melotron


Melotron (ang. mellotron) – obok organów Hammonda, najpowszechniej używany instrument muzyczny z grupy elektrofonów elektromechanicznych ery przedsyntezatorowej.

Melotron został skonstruowany w 1963 roku i produkowany był do 1986 roku. Produkowała go angielska firma Streetly Electronics.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melnik

bułgarskie czerwone wino o wysokiej jakości; mełnik


Melnik, Mełnik (bułg. Мелник) – to najmniejsze miasto w Bułgarii (216 mieszkańców w 2011 roku), położone w południowo-zachodniej części kraju, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Sandanski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melo

potocznie: ślina


Melo – miasto we wschodnim Urugwaju, na wschodnim krańcu niewysokiego pasma Cuchilla Grande, na wysokości 80 m n.p.m. Położone jest około 60 km od granicy z Brazylią. Ludność: 50,6 tys. (2004). Ośrodek administracyjny departamentu Cerro Largo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melodeklamacja

deklamowanie utworów literackich przy akompaniamencie muzyki; melorecytacja


Melorecytacja (melodeklamacja) – artystyczne wygłaszanie utworów literackich z towarzyszeniem muzyki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melodeklamacyjny

przymiotnik od: melodeklamacja


Źródła:

SJP.pl

Melodeklamatorka

melodeklamator


Patrz:melodeklamator

Źródła:

SJP.pl

Melodia

obok rytmu i harmonii jeden z podstawowych elementów dzieła muzycznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. ciąg dźwięków, każdy o określonej wysokości i czasie trwania, rozpoznawany przez słuchacza jako jedna całość;


Melodia – jeden z elementów dzieła muzycznego, będący szeregiem dźwięków o określonej długości ich trwania i odległości między nimi. Dźwięki te muszą następować po sobie w logicznym porządku. Sama melodia jest powiązana przede wszystkim z rytmem. Melodia wiąże się również z elementami ekspresji muzycznej: dynamiką i artykulacją. Z następstw dźwięków wynikają połączenia harmoniczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melodramat

1. utwór dramatyczny, film lub powieść o sensacyjnej fabule obfitujący w sentymentalne sceny;
2. historia, scena lub zachowanie przesadnie sentymentalne i egzaltowane;
3. utwór dramatyczny z muzyką i melodeklamacją, popularny w XVIII w.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. film. teatr. sentymentalny utwór o wartkiej fabule przeplatanej wątkami miłosnymi

 (1.2) sytuacja nadmiernie sentymentalna


Melodramat – utwór literacki, literacko-muzyczny lub filmowy o sensacyjnej fabule nasyconej efektami patetyczno-sentymentalnymi i z zawartym w niej wątkiem miłosnym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melodramatyczny

melodramat


przymiotnik

 (1.1) dotyczący melodramatu


Patrz:melodramat

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melodyczność

charakterystyczna w zakresie melodii cecha jakiegoś utworu, stylu, kompozytora lub epoki; melodyka


Źródła:

SJP.pl

Melodyczny

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do melodyki

 (1.2) przest. melodyjny


Źródła:

Wiktionary

Melodyjka

1. zdrobnienie od: melodia;
2. prosta, nieskomplikowana melodia; śpiewka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: melodia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melodyjnie

przysłówek

 (1.1) w sposób melodyjny


Źródła:

Wiktionary

Melodyjniej

stopień wyższy od przysłówka: melodyjnie


Źródła:

SJP.pl

Melodyjniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: melodyjny


Źródła:

SJP.pl

Melodyjność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co melodyjne


Źródła:

Wiktionary

Melodyjny

1. przyjemnie brzmiący; dźwięczny; harmonijny;
2. odnoszący się do melodii


przymiotnik

 (1.1) o przyjemnym brzmieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melodyk

muzyk kształtujący motyw utworu muzycznego


Źródła:

SJP.pl

Melodyka

charakterystyczna w zakresie melodii cecha jakiegoś utworu, stylu, kompozytora lub epoki


Melodyka – element dzieła muzycznego porządkujący następstwo dźwięków. Też: zespół cech melodii charakterystycznych dla danego stylu, epoki, grupy kompozytorów, np. melodyka barokowa, melodyka w utworach Fryderyka Chopina.

Melodykę dzieli się na: wokalną (przewaga sekund, ograniczona ruchliwość) i instrumentalną (większe zróżnicowanie interwałowe).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melodysta

kompozytor uwydatniający w utworze muzycznym melodię


Melodysta lub Melodyst– warszawska rodzina klezmerska, z której pochodził Jerzy Petersburski, a po matce Henryk Gold. Alfred Melodysta był autorem muzyki do piosenek Fiakier i Ja chcę tak naprawdę wykonywanych przez Hankę Ordonównę. Ja chcę tak naprawdę nagrały Kinga Preis i Jolanta Fraszyńska (płyta Syrena Elektro). Według Marii Wacholc Fred Melodyst był autorem muzyki do piosenki Czerwone jabłuszko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melodystka

melodysta


Patrz:melodysta

Źródła:

SJP.pl

Melograf

przyrząd umocowany przy fortepianie notujący na papierze zapis nutowy granej muzyki; pianograf


Źródła:

SJP.pl

Meloman

miłośnik muzyki; muzykoman


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) miłośnik muzyki (w domyśle: klasycznej)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melomania

uwielbienie muzyki, fascynacja sztuką muzyczną


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zamiłowanie do muzyki, zwłaszcza klasycznej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melomanka

miłośniczka muzyki; muzykomanka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która lubi słuchać muzyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Melomański

przymiotnik od: meloman


Źródła:

SJP.pl

Melon

1. roślina jednoroczna z rodzaju dyniowatych, wywodząca się z tropikalnej Afryki lub Azji; owoc tej rośliny;
2. kapelusz męski o twardym półkulistym denku; melonik;
3. potocznie: milion złotych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina z gatunku ogórek melon, należącego do rodziny jednorocznych dyniowatych;

 (1.2) spoż. jadalny owoc melona (1.1)

 (1.3) przen. slang. grub. wydatna kobieca pierś

 (1.4) uczn. milion a. tysiąc złotych

 (1.6) więz. ostrzyżona głowa

 (1.7) więz. kapelusz


Ogórek melon, melon (Cucumis melo L., z gr. melopepon = „miękkie jabłko”) – gatunek z rodziny dyniowatych. Roślina jednoroczna o jadalnych, soczystych owocach. Rośnie dziko w Afryce, na dużych obszarach Azji o klimacie tropikalnym i umiarkowanym, w Australii i na niektórych wyspach Pacyfiku. Jest uprawiany w wielu krajach na całym świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melonik

1. męski kapelusz o twardym, półkolistym denku; dęciak;
2. zdrobnienie od: melon


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sztywny, półkolisty kapelusz męski

 (1.2) zdrobn. od melon


Melonik – rodzaj męskiego nakrycia głowy, kapelusz z niewielkim rondem o podwiniętej do góry krawędzi i wypukłym półkulistym (podobnym do połówki melona) denkiem. Niemiecka nazwa takiego kapelusza (Melone), podobnie jak francuska (chapeau melon) oraz jeszcze w kilku innych językach także nawiązuje do podobieństwa do tego owocu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melonogłów

melonogłów wielozębny - gatunek ssaka z rodziny delfinowatych; delfin grubogłowy


Melonogłów wielozębny, delfin grubogłowy (Peponocephala electra) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melonowaty

mający kształt melona, przypominający melon


Źródła:

SJP.pl

Melonowcowate

rodzina roślin dwuliściennych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melonowcowaty

o cechach melonowcowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Melonowiec

wysoka bylina o pokroju drzewiastym, uprawiana w krajach tropikalnych ze względu na jadalne, żółtopomarańczowe owoce przypominające melony; drzewo melonowe, papaja


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melonowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z melonami, dotyczący melonów, wykonany z melona

przymiotnik jakościowy

 (2.1) mający jakieś cechy melona np. smak, zapach


Źródła:

Wiktionary

Melony

1. roślina jednoroczna z rodzaju dyniowatych, wywodząca się z tropikalnej Afryki lub Azji; owoc tej rośliny;
2. kapelusz męski o twardym półkulistym denku; melonik;
3. potocznie: milion złotych


Źródła:

SJP.pl

Melopea

w antycznej poezji greckiej: obrzędowa pieśń taneczna wykonywana przez aojdę przy akompaniamencie muzyki; melopeja


Źródła:

SJP.pl

Melopeja

w antycznej poezji greckiej: obrzędowa pieśń taneczna wykonywana przez aojda przy akompaniamencie muzyki; melopea


Źródła:

SJP.pl

Melorecytacja

deklamowanie utworów literackich przy akompaniamencie muzyki; melodeklamacja


Melorecytacja (melodeklamacja) – artystyczne wygłaszanie utworów literackich z towarzyszeniem muzyki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melorecytacyjny

przymiotnik od: melorecytacja


Źródła:

SJP.pl

Melorecytatorka

melorecytator


Patrz:melorecytator

Źródła:

SJP.pl

Melos

dawniej w muzyce: pojęcie charakteryzujące melodyczną podstawę utworu muzycznego


Milos (gr. Μήλος) – wyspa w archipelagu Cyklady na Morzu Egejskim. W starożytności zamieszkiwana przez Dorów. Głównym portem Milos jest Adamas.

Leży w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Południowe, w jednostce regionalnej Milos, w gminie Milos.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melotron

elektroniczny instrument klawiszowy skonstruowany w 1963 roku; mellotron


Melotron (ang. mellotron) – obok organów Hammonda, najpowszechniej używany instrument muzyczny z grupy elektrofonów elektromechanicznych ery przedsyntezatorowej.

Melotron został skonstruowany w 1963 roku i produkowany był do 1986 roku. Produkowała go angielska firma Streetly Electronics.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melpomena

sztuka teatralna; teatr


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. muza tragedii, jedna z towarzyszek Apolla; córka Zeusa i Mnemosyne;


Melpomene (także Melpomena, „Śpiewająca”; gr. Μελπομένη Melpoménē, łac. Melpomene, ‘Śpiewaczka’; od gr. mélpein ‘śpiewać’) – w mitologii greckiej muza tragedii.

Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii. Według jednej z wersji miała z bogiem Acheloosem córki – syreny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melpomene

w mitologii greckiej: muza tragedii, przedstawiana z maską tragiczną; Melpomena


Taksonomia

Inne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Melszpajz

legumina parzona z mąki, mleka i jaj; melszpejz


Źródła:

SJP.pl

Melszpejz

legumina parzona z mąki, mleka i jaj; melszpajz


Źródła:

SJP.pl

Meltemi

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) meteorol. wiatr na Morzu Egejskim wiejący latem, przynoszący dobrą pogodę;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Melton

gruba tkanina płaszczowa z przędzy wełnianej


Miejscowości w Anglii:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Meluzyna

1. popularny w średniowieczu świecznik wiszący, umieszczany zazwyczaj pośrodku stropu sali jadalnej;
2. element zdobniczy świeczników lub luster w kształcie kobiety z ogonem ryby lub węża


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mit. książk. postać z literatury średniowiecznej i mitów, pół-kobieta, pół-ryba;


Meluzyna – według legend i folkloru to rusałka wodna o postaci węża, która zamieniła się w kobiecą postać. Według jednej z wersji legend literackich z XIV wieku Meluzyna była czarodziejką. Taka wersja została spisana w latach 1387–1393 przez Jehana (Jeana) d’Arras, dworzanina księcia Jana de Berry.

W sztuce terminem meluzyna określa się element zdobniczy przedmiotów użytkowych (najczęściej świeczników), w postaci figurki przedstawiającej postać kobiecą z ogonem ryby lub węża.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Melville

Biografie:

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Melzer

Melzer:


Źródła:

Wikipedia

Melzupa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zupa mleczna z mąką


Źródła:

Wiktionary

Melzupka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. zdrobn. od: melzupa


Źródła:

Wiktionary

Mem

w socjobiologii: jednostka informacji kulturowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kult. dająca się powielać i podlegająca ewolucji jednostka kultury;

 (1.2) inform. środ. internetowe: chwytliwa porcja informacji lub idea, powielana w internecie, mająca wywołać u odbiorcy, lub w jakimś środowisku odbiorców, określone uczucia;

 (1.3) jęz. trzynasta litera alfabetów semickich (fenickiego, arabskiego م, hebrajskiego מ, aramejskiego i syryjskiego);

forma zaimka.

 (2.1) daw. N. i Ms. m. oraz n. od: mój


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Membrana

cienka, sprężysta płytka przenosząca drgania akustyczne na mechaniczne albo mechaniczne na akustyczne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. cienka elastyczna przegroda między dwoma ośrodkami



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Membranofon

instrument perkusyjny, w którym źródłem dźwięku jest drgająca skóra lub błona


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. instrument muzyczny, w którym wibratorem dźwięku jest membrana;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Membranowy

przymiotnik od: membrana


Źródła:

SJP.pl

Memeja

osoba ślamazarna, nieporadna życiowo; niezdara


Źródła:

SJP.pl

Memento

rodzaj ostrzeżenia, przestrogi


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. przypomnienie

 (1.2) książk. ostrzeżenie, przestroga

 (1.3) rel. każda z dwu modlitw zaczynających się od słowa „memento” podczas mszy rzymskokatolickiej


Memento – amerykański dramat dreszczowy neo-noir z 2000 roku w reżyserii Christophera Nolana.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Memetyczka

specjalistka badająca funkcjonowanie memów (jednostek informacji kulturowej)


Źródła:

SJP.pl

Memetyczny

memetyka


Patrz:memetyka

Źródła:

SJP.pl

Memetyk

specjalista badający funkcjonowanie memów (jednostek informacji kulturowej)


Źródła:

SJP.pl

Memetyka

dziedzina nauki badająca funkcjonowanie memów (jednostek informacji kulturowej)


Memetyka (ang. memetics) – nauka badająca zarówno teoretycznie, jak i empirycznie, procesy replikacji memów, ich rozprzestrzenianie się i ewolucję. Memetyka jest paradygmatem ewolucji kulturowej zakładającym, że tak jak w ewolucji biologicznej jednostką doboru jest gen, tak w ewolucji kulturowej jednostką doboru jest mem, czyli najmniejsza jednostka informacji kulturowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Memficki

przymiotnik od: Memfis (starożytne miasto w Egipcie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) staroż. związany z Memfisem, dotyczący Memfisu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Memfis

starożytne miasto egipskie


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. jedno z najważniejszych miast starożytnego Egiptu;


Memfis (gr. Μέμφις, Mémphis) – grecka nazwa jednego z najważniejszych miast starożytnego Egiptu, centrum politycznego, handlowego i administracyjnego, ośrodka kultu Ptaha, Sechmet i Apisa, stolicy w epoce Starego Państwa (III–VI dynastia).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Memiara

memiarz


Patrz:memiarz

Źródła:

SJP.pl

Memiarka

potocznie: kobieta tworząca w internecie chwytliwe informacje o charakterze humorystycznym, zwykle w postaci filmiku, obrazka lub zdjęcia


Źródła:

SJP.pl

Memiarz

potocznie: twórca memów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. miłośnik lub twórca memów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Memiczność

memiczny


Patrz:memiczny

Źródła:

SJP.pl

Memiczny

taki, o którym łatwo można stworzyć wiele memów; memotwórczy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) slang. młodz. inspirujący do tworzenia memów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Memistor

element elektrochemiczny, integrator z pamięcią analogową, w którym wykorzystano zjawisko elektroosadzania i elektrorozpuszczania


Źródła:

SJP.pl

Memla

dziecko, które zwykle je bardzo mało, bez apetytu


Źródła:

SJP.pl

Memnon

postać z mitologii greckiej


Memnon (gr. Μέμνων Mémnōn, łac. Memnon) – w mitologii greckiej król Etiopów, syn Eos ze związku z Titonosem, uczestnik wojny trojańskiej.

Był on silny, mężny i piękny, zabił Antylocha i poległ z ręki jego przyjaciela – Achillesa pod Troją. Eos, zrozpaczona po stracie syna, padła do nóg Zeusa i wybłagała o uznanie dla syna, aby miał cześć u ludzi, niczego nie prosząc dla siebie. Zeus, by złagodzić ból matki, zgodził się. Podczas ceremonii pogrzebowej, gdy złożono ciało Memnona na stosie, spośród dymu i płomieni wyleciało stado białych ptaków, które podzieliwszy się na dwie grupy stoczyły krwawy bój nad zwłokami Memnona, składając w ten sposób ofiarę z własnej krwi na jego grobie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Memnonowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Memnona lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Memo

precyzyjna, zwięzła notatka dokumentująca bieżące ustalenia, stosowana w firmach, instytucjach i urzędach; notatka służbowa


Źródła:

SJP.pl

Memorabilia

rzeczy wiekopomne, godne zapamiętania


Memorabilia – dwupłytowy album zespołu Stare Dobre Małżeństwo, wydany 10 października 2016.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Memorandum

notatka uszczegóławiająca lub wyjaśniająca stanowisko przedstawione przez jedną ze stron w trakcie rozmów lub w ustnym oświadczeniu; aide-mémoire


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) niepodpisane i niepodstemplowane jeszcze pismo, dokument dyplomatyczny, mogący być przedmiotem rokowań



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Memoratywny

upamiętniający; kommemoratywny


Źródła:

SJP.pl

Memorialny

dotyczący upamiętnienia ważnych wydarzeń lub postaci z przeszłości


Źródła:

SJP.pl

Memoriał

rodzaj oficjalnego pisma do władz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) społ. polit. oficjalne pismo do władz, które zawiera prośby lub uwagi dotyczące ważnych dla ogółu sprawch

 (1.2) sport. zawody sportowe dla uczczenia czyjejś pamięci

 (1.3) hand. ekon. księga handlowa przeznaczona do księgowania obrotów bezgotówkowych

 (1.4) przest. pamięć, pamiętanie