Em

nazwa litery M


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nazwa litery m/M



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Em.

skrót od: emerytowany


Źródła:

SJP.pl

Emablować

zwykle o mężczyznach: otaczać szczególnymi względami kobietę, usilnie zabawiać; nadskakiwać


czasownik niedokonany (dk. brak)

 (1.1) książk. otaczać wyjątkowymi względami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emablowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|emablować.


Źródła:

Wiktionary

Emagram

Emagram – rodzaj diagramu termodynamicznego używany w opisie sondażu atmosferycznego. Niezależnymi zmiennymi na diagramie są temperatura i ciśnienie odpowiadające wysokości. Skalę osi ciśnienia (wysokości) dobrano tak by adiabaty suchego powietrza tworzyły w kąt 45° z poziomymi izobarami. Dla poszczególnych ciśnień (wysokości) nanosi się temperaturę i temperaturę punktu rosy.


Źródła:

Wikipedia

Email

[czytaj: imejl] mail, mejl, e-mail; rzadko:
1. poczta elektroniczna;
2. wiadomość wysłana za pomocą poczty elektronicznej;
3. adres użytkownika poczty elektronicznej


Poczta elektroniczna, e-poczta, pot. mejl (ang. electronic mail, e-mail, email, w skrócie: mail) – usługa komunikacji interpersonalnej, która umożliwia przekazywanie komunikatu z wykorzystaniem standardu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), POP3 (Post Office Protocol), IMAP4 (Internet Message Access Protocol) lub innego standardu zapewniającego te same funkcje.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emailowy

email [czytaj: imejlowy]; mejlowy, mailowy, e-mailowy


Źródła:

SJP.pl

Emaki

uzupełniony tekstem obraz malowany na zwoju papieru lub jedwabiu, element dawnej kultury japońskiej; makimono, emakimono


Źródła:

SJP.pl

Emakimono

uzupełniony tekstem obraz malowany na zwoju papieru lub jedwabiu, element dawnej kultury japońskiej; makimono, emaki


Emaki-mono (jap. 絵巻物) lub prościej emaki (jap. 絵巻) – obraz w postaci zwoju (jedwabnego lub papierowego), przedstawiający sceny z dzieła literackiego, uzupełnione opisami lub fragmentami tekstu. Ta forma sztuki dotarła do Japonii z Chin wraz z buddyzmem w okresie Nara.

Emaki-mono to złożenie trzech japońskich wyrazów: e – obraz, maki – zwój, mono – rzecz, przedmiot.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emalia

1. masa stosowana do pokrywania wyrobów ceramicznych; szkliwo;
2. artystyczna technika zdobienia przedmiotów; przedmiot zdobiony tą techniką;
3. materiał do pokrywania zęba w celu odbudowania szkliwa; lak


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. masa szklista do pokrywania wyrobów głównie metalowych w celach dekoracyjnych lub ochronnych

 (1.2) bud. szt. malarski wyrób lakierowy, zawierający mniej pigmentu oraz spoiwo wyższej jakości, dający gładsze i trwalsze powłoki

 (1.3) anat. stomat. twarda substancja pokrywająca zewnętrzną część zęba


Emalia (fr. émail, dawniej: szmelc, smalc) – sproszkowane szkło: mieszanina minerałów (piasek, kreda, glina) oraz topników (boraks) z dodatkiem pigmentów, które naniesione na metalowe podłoże i stopione w temperaturze ok. 800–900 °C tworzy szklistą powłokę, także technika artystyczna zdobienia wyrobów metalowych, najczęściej złotych lub miedzianych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emalier

specjalista trudniący się emaliowaniem; emaliernik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) emaliernik


Emalier – specjalista zajmujący się emaliowaniem, tj. pokrywaniem powierzchni przedmiotów emalią.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emaliernia

dział fabryki zajmujący się emaliowaniem


Źródła:

SJP.pl

Emalierniczka

emaliernik


Patrz:emaliernik

Źródła:

SJP.pl

Emaliernik

specjalista trudniący się emaliowaniem; emalier


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik emalierni wyspecjalizowany w emaliowaniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emaliowany

przymiotnik relacyjny

 (1.1) pokryty emalią


Źródła:

Wiktionary

Eman

w technice: jednostka stężenia substancji radioaktywnej w roztworze, za pomocą której można mierzyć stopień radioaktywności takiego roztworu (skrót: Em.)


Źródła:

SJP.pl

Emanacja

1. wydzielanie czegoś, np. ciepła, energii itp. do otoczenia; promieniowanie, emisja;
2. to, co się wydziela, promieniuje;
3. przenośnie: uzewnętrznianie się, wydzielanie się, promieniowanie czymś, np. emanacja siły; emanowanie;
4. w chemii: naturalny izotop promieniotwórczy radonu;
5. w filozofii: wyłanianie się bytów z prapierwiastka uznawanego za byt doskonały, nieskażony;
6. w filozofii: teoria emanacji - pogląd, zgodnie z którym rozwój świata polega na wyłanianiu się różnych kategorii i bytów z absolutu; emanatyzm;
7. w geologii: gorący roztwór, para lub gaz pochodzenie magmowego, złożone ze składników trudno lotnych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wydzielanie, promieniowanie; także. to, co jest wynikiem tego procesu

 (1.2) proces uzewnętrzniania, ujawniania się czegoś

 (1.3) filoz. zob. emanatyzm.


Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emanacje

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) daw. chem. trzy naturalne izotopy promieniotwórczego radonu – aktynon, toron i radon

 (1.2) geol. gazy rozpuszczone w magmie, przenikające do sąsiednich skał, powodujące powstawanie nowych minerałów i skał

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: emanacja


Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emanacjonizm

nurt filozoficzny odnoszący się do pojęcia emanacji; emanatyzm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. zob. emanatyzm.


Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emanacyjny

emanacja


Patrz:emanacja

Źródła:

SJP.pl

Emanatyzm

teoria filozoficzno-teologiczna głoszona przez neoplatończyków, tłumacząca powstanie i rozwój świata stopniowym wyłanianiem się różnorodnych postaci bytu z jednego prapierwiastka; teoria emanacji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. koncepcja filozoficzna tłumacząca powstanie i rozwój świata jako proces wyłaniania się z absolutu wielorakich postaci bytu;


Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emancypacja

1. uwolnienie (się) od ucisku, zależności, przesądów itp. i zdobycie lepszej pozycji społecznej; równouprawnienie, uniezależnienie;
2. w starożytnym Rzymie: uniezależnienie się syna od ojca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) społ. uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej


Emancypacja (łac. emancipatio, dosł. wypuszczenie z rąk) – wyzwolenie i obdarzenie kogoś pełnią praw.

Początkowo, w prawie rzymskim, emancypacja oznaczała wyzwolenie spod władzy ojcowskiej. Współczesne znaczenie tego słowa wywodzi się z XVII i XVIII w. i oznacza wyjście jednostek czy grup społecznych ze stanu zniewolenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emancypacyjność

emancypacyjny


Patrz:emancypacyjny

Źródła:

SJP.pl

Emancypacyjny

związany z uwolnieniem się jednostki lub grupy społecznej od zależności społeczno-politycznych i uzyskaniem praw przysługujących innym jednostkom lub grupom


przymiotnik

 (1.1) dotyczący emancypacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emancypant

zwolennik emancypacji kobiet


Źródła:

SJP.pl

Emancypantka

zwolenniczka emancypacji kobiet


Źródła:

SJP.pl

Emancypować

dokonywać emancypacji; wyzwalać, oswobadzać, usamodzielniać


czasownik

 (1.1) dokonywać procesu emancypacji, usamodzielniać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emancypowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dokonywanie procesu emancypacji, usamodzielnianie się


Źródła:

Wiktionary

Emanować

promieniować, wykazywać, wydzielać coś


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) promieniować, wydzielać coś z siebie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emanowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wydzielanie, promieniowanie, uzewnętrznianie


Źródła:

Wiktionary

Emanuel

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Emanuel – imię męskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od słowa עִמָּנוּאֵל oznaczającego „Bóg z nami”. Imię mesjasza oraz kilku świętych katolickich. Żeński odpowiednik to Emanuela.

Emanuel imieniny obchodzi: 25 stycznia, 26 marca, 10 lipca i 11 października.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emanuela

imię żeńskie


Emanuela, Manuela – żeński odpowiednik imienia Emanuel, pochodzi z języka hebrajskiego.

Jest imieniem rzadkim, którego popularność rośnie. W marcu 2001 zarejestrowanych było 891 Polek o tym imieniu. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1051 kobiet o imieniu Emanuela nadanym jako imię pierwsze oraz 674 kobiety o imieniu Emanuela nadanym jako imię drugie.

Emanuela imieniny obchodzi 26 marca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emanueliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emanueli lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Emanuelowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emanuela (Emanueli) lub z nim (z nią) związany


Źródła:

SJP.pl

Emaskulator

weterynaryjne narzędzie do kastracji zwierząt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) narzędzie służące do trzebienia zwierząt, głównie ogierów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emaus

zabawa ludowa urządzana w poniedziałek wielkanocny



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emausowy

emaus


Patrz:emaus

Źródła:

SJP.pl

Emballage

[czytaj: ąbaLAŻ] w sztuce współczesnej: opakowywanie różnych obiektów, np. budowli lub fragmentów naturalnego krajobrazu; empaquetage, ambalaż


Ambalaż (fr. emballage – opakowanie) – działalność w sztuce współczesnej, która jest związana z opakowywaniem, zasłanianiem, okrywaniem przedmiotów, fragmentów architektury, natury. Największe ambalaże tworzył Christo (opakowania budynków, wybrzeży, wąwozów oraz wysp). W Polsce ambalaże stosował Tadeusz Kantor.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embargo

zakaz przywozu lub wywozu towaru z państwa


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) polit. zakaz przywozu lub wywozu określonych towarów do lub z danego państwa ogłaszany przez inne państwo lub organizację międzynarodową;

 (1.2) zakaz opuszczania przez obce statki handlowe portów albo wód terytorialnych danego państwa

 (1.3) zarekwirowanie w czasie wojny mienia (statków, przedmiotów zaopatrzenia wojennego itp.) państwa neutralnego

 (1.4) zakaz publikowania w środkach masowego przekazu jakiejś wiadomości przed określonym dniem i określoną godziną


Embargo (hiszp. „zajęcie, sekwestr”) – zakaz importu lub eksportu określonych towarów do lub z danego państwa, czyli ograniczenie handlu i innych stosunków z określonym państwem i jego bojkot na arenie międzynarodowej. Embargo jest instrumentem prawa administracyjnego nakładane przez rząd lub międzynarodowe organizacje, traktowane jako szczególny środek odwetowy. Przyczynami nałożenia embarga mogą być handel bronią i sprzętem wojskowym na obszarach konfliktów, stwarzanie zagrożeń militarnych i wspieranie terroryzmu, rozwój broni jądrowej czy łamanie praw człowieka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Embaterion

pieśń wojenna śpiewana w czasie pochodu w starożytnej Grecji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) śpiewana podczas pochodów, anapestyczna pieśń wojenna w starożytnej Grecji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Embedować

środowiskowo: osadzać, udostępniać na stronach internetowych treści pochodzące ze strony źródłowej


Źródła:

SJP.pl

Emblem

przedmiot lub jego przedstawienie symbolizujące jakieś pojęcie, ideę, czynność


Belgia:

Stany Zjednoczone:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emblemacik

zdrobnienie od: emblemat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od emblemat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emblemat

przedmiot lub znak graficzny symbolizujący jakieś pojęcie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kompozycja plastycznyastyczna symbolizująca coś, np. organizację, ideę


Emblemat (gr. ἔμβλημα „wypukła dekoracja”) – kompozycja literacko-obrazowa, gatunek powstały w XVI wieku. Na dojrzałą postać emblematu (druga poł. XVI w. i wiek XVII) składały się:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emblematowy

przymiotnik od: emblemat


Źródła:

SJP.pl

Emblematyczność

emblematyczny


Patrz:emblematyczny

Źródła:

SJP.pl

Emblematyczny

taki, który ma właściwości, cechy emblematu (przedmiotu zastępującego abstrakcyjną kategorię); symboliczny, alegoryczny


przymiotnik

 (1.1) taki, który coś symbolizuje

 (1.2) liter. związany z emblematem – gatunkiem literackim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emblematyka

1. sztuka tworzenia symboli;
2. zbiór emblematów


Źródła:

SJP.pl

Embolektomia

operacyjne usunięcie zatoru tętniczego


Embolektomia – zabieg operacyjny polegający na otwarciu tętnicy mający na celu usunięcie materiału zatorowego wykonywane w sytuacjach nagłego zagrożenia życia. Zabieg ten wykonuje się w celu udrożnienia naczynia krwionośnego jeżeli zachowawcze metody leczenia zawiodły.

Zabiegiem odwrotnym do embolektomii jest embolizacja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embolia

w medycynie: zatkanie naczynia krwionośnego przez czopy, czyli znajdujące się we krwi nienormalne dla niej składniki, np. cząstki skrzepliny, pęcherzyki powietrza; zator


Inwaginacja (wpuklenie, wklęśnięcie, embolia) – typ gastrulacji. Polega na wpukleniu do wnętrza blastuli komórek bieguna wegetatywnego. Komórki te zbliżają się następnie do otaczających je komórek bieguna animalnego, co prowadzi do utworzenia dwuwarstwowej gastruli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embolion

rodzaj przerywnika w teatrze rzymskim i greckim w przerwach wystawianej sztuki


Źródła:

SJP.pl

Embolizacja

zamknięcie światła naczynia żylnego lub tętniczego w celach leczniczych


Embolizacja – zabieg polegający na wprowadzeniu cewnika z materiałem zatorowym do problematycznego naczynia, dzięki czemu likwiduje się nieprawidłowości tętnicze lub żylne. Zabieg ten ma zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny (m.in. w ginekologii, urologii oraz neurochirurgii). Zabiegiem odwrotnym do embolizacji jest embolektomia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embolizacyjny

embolizacja


Patrz:embolizacja

Źródła:

SJP.pl

Embolizm

1. dawniej w liturgii chrześcijańskiej: krótka modlitwa odmawiana lub śpiewana po Modlitwie Pańskiej;
2. rzadko: dodawanie jednego dnia w kalendarzu roku przestępnego


Embolizm (gr. ἐμβολισμός, „wstawka”, „dodatek”) – część modlitwy liturgicznej, wypowiadana (lub śpiewana) przez celebransa po „Ojcze nasz” w czasie mszy świętej.

Jest rozwinięciem prośby modlitwy Pańskiej, w której kapłan prosi o wybawienie od zła i zachowanie Kościoła w pokoju. Wyraża oczekiwanie na przyjście Pana.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embr.

skrót od: embriologia, embriologiczny


Źródła:

SJP.pl

Embrioblast

węzeł zarodkowy blastocysty, zarodka ssaków we wczesnej fazie rozwoju


Węzeł zarodkowy – jedna z dwóch kategorii komórek blastocysty obok trofoblastu. Składa się z pluripotencjalnych komórek macierzystych, które dają początek wszystkim komórkom organizmu. Znajduje się pod trofoblastem.

Węzeł zarodkowy powstaje w okresie przedimplantacyjnym zarodka na etapie blastocysty. Można wówczas wyróżnić dwa typy komórek: pluripotencjalne komórki węzła zarodkowego oraz trofoblast. Węzeł zarodkowy widoczny jest jako grudka komórek wewnątrz blastocysty na jednym z jej biegunów. W późniejszych etapach rozwoju powstają z niego trzy listki zarodkowe – endoderma, ektoderma i mezoderma. Trofoblast zaś stanowi zewnętrzną warstwą płaskich komórek otaczających zarodek, dającą początek tkankom pozazarodkowym: części błon płodowych i zarodkowej części łożyska. Komórki węzła zarodkowego są pluripotencjalne, ponieważ są w stanie różnicować się w każdą tkankę organizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embriofor

osłonka powstała w procesie rozwoju embrionalnego


Źródła:

SJP.pl

Embriogenetyczny

embriogeneza


Patrz:embriogeneza

Źródła:

SJP.pl

Embriogeneza

rozwój zarodka od momentu zapłodnienia do wyklucia się (u jajorodnych) lub urodzenia (u żyworodnych)


Embriogeneza, rozwój zarodkowy – rozwój zarodka, który rozpoczyna się w chwili zapłodnienia, aż do momentu wydostania się (klucia) zarodka z osłon jajowych (u jajorodnych) lub do opuszczenia układu rozrodczego samicy (urodzenie u żyworodnych).

Stadia rozwoju zarodkowego:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embriogenia

ogół procesów związanych z rozwojem zarodka


Źródła:

SJP.pl

Embriografia

obrazowanie i opis rozwoju zarodka


Źródła:

SJP.pl

Embriolog

specjalista w dziedzinie embriologii


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embriologia

nauka o embrionach, organizmach w zarodkowej fazie życia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. nauka zajmująca się rozwojem zarodkowym organizmów zwierzęcych (w tym człowieka) i roślinnych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Embriologiczny

embriologia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. związany z embriologią, dotyczący embriologii


Patrz:embriologia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Embriolożka

embriolog


Patrz:embriolog

Źródła:

SJP.pl

Embrion

organizm ludzki lub zwierzęcy rozwijający się z zapłodnionego jaja; zarodek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zool. med. biol. organizm ludzki lub zwierzęcy w stadium rozwojowym poprzedzającym poród bądź wyklucie się

 (1.2) zwł. o pozycji ciała kształt embrionu (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Embrional

istota z objawami embrionalizmu - zahamowania wzrostu w okresie rozwoju płodowego


Źródła:

SJP.pl

Embrionalizm

zahamowanie wzrostu w okresie rozwoju płodowego, niedorozwój płodowy


Źródła:

SJP.pl

Embrionalny

dotyczący embrionu; zarodkowy


przymiotnik

 (1.1) biol. zarodkowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Embrionia

embrionia przybyszowa - powstawanie zarodka poza woreczkiem zalążkowym


Źródła:

SJP.pl

Embrionowaty

przypominający embrion, mający cechy embrionu


Źródła:

SJP.pl

Embriopatia

zaburzenie rozwoju zarodka


Źródła:

SJP.pl

Embriopatologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z wadą rozwojową płodu ludzkiego, dotyczący wady rozwojowej płodu ludzkiego


Źródła:

Wiktionary

Embriotomia

w medycynie: pocięcie płodu podczas porodu, wykonywane w sytuacji zagrożenia życia matki


Embriotomia – zabieg wykonany w czasie porodu w celu ratowania życia rodzącej, polegający na zmniejszeniu rozmiaru martwego płodu poprzez jego pocięcie, w przed opuszczeniem przez niego macicy, gdy niemożliwy jest naturalny poród. Pierwsze opisy zabiegów embriotomii znajdują się w pracach Hipokratesa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Embriotransfer

metoda hodowlana polegająca na przenoszeniu zarodków jednej samicy do innej, stosowana m.in. w leczeniu niepłodności lub w celu wykorzystania samicy o bardzo dobrych cechach genetycznych


Źródła:

SJP.pl

Embriotrof

wydzielina macicy odżywiająca zarodek ssaków w pierwszych dniach rozwoju; mleczko maciczne


Embriotrof, mleczko maciczne – wydzielina endometrium (błony śluzowej macicy) oraz przesącz krwi matki, zawierające substancje odżywiające embrion większości ssaków w okresie przed zagnieżdżeniem się w błonie śluzowej macicy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emc

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

 (1.1) = inform. książk. elektroniczna maszyna cyfrowa


Kompatybilność elektromagnetyczna (ang. ElectroMagnetic CompatibilityEMC) – zdolność danego urządzenia elektrycznego lub elektronicznego do poprawnej pracy w określonym środowisku elektromagnetycznym i nieemitowanie zaburzeń pola elektromagnetycznego zakłócającego poprawną pracę innych urządzeń pracujących w tym środowisku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emea

1. angielski skrót od: Europejska Agencja Leków;
2. skrótowe określenie obszaru Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki (z angielskiego: Europe, Middle East, Africa)


Źródła:

SJP.pl

Emelina

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Emelininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emeliny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ememes

wiadomość multimedialna; MMS (z ang. Multimedia Messaging Service)


Źródła:

SJP.pl

Ememesować

wysyłać wiadomości multimedialne telefonem komórkowym; MMS-ować


Źródła:

SJP.pl

Ememesowy

przymiotnik od: ememes (MMS), np. kartka ememesowa; MMS-owy


Źródła:

SJP.pl

Ememowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zawodnik mieszanych sztuk walki


Źródła:

Wiktionary

Emendacja

zmiana tekstu utworu nieżyjącego pisarza, dokonana przez wydawcę na podstawie badań filologicznych


Emendacja (łac. emendatio, usunięcie błędu, korekta) – termin z krytyki tekstu; poprawka, wprowadzona przez tekstologa w procesie ustalania tekstu dzieła literackiego, oparta na dokumentach (materiały biograficzne, listy, zachowane bruliony, w przypadku dzieł tłumaczonych – oryginalne wydania dzieł) lub innych przesłankach, które uprawniają do ingerencji w tekst autorski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ementaler

wysokiej jakości, szwajcarski ser podpuszczkowy; ser ementalski, emmentaler, emmental


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. rodzaj szwajcarskiego sera podpuszczkowego, twardego, dojrzewającego, o słodkim smaku


Ser ementalski, ementaler (emmentaler) – rodzaj szwajcarskiego sera, który jest produkowany z krowiego mleka. Ser ten jest zaliczany do serów twardych, podpuszczkowych oraz dojrzewających. Ser ementalski ma smak łagodny oraz słodko-orzechowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ementalski

przymiotnik od: Emmental, kraina w Szwajcarii


przymiotnik

 (1.1) związany z doliną rzeki Emme w Szwajcarii, pochodzący stamtąd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emerencja

imię żeńskie


Emerencja, Emerencjana, Emerencjanna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, o znaczeniu „ta, która się dobrze zasłużyła”. Chrześcijańską patronką tego imienia jest św. Emerencjana, rzymska męczennica.

Emerencja imieniny obchodzi 23 stycznia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emerencjana

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.


Źródła:

Wiktionary

Emergencja

1. nagłe, skokowe pojawianie się organizmów lepiej przystosowanych do życie w określonych warunkach; ewolucja emergentna;
2. wyrostek na skórze rośliny, niemający powiązania z jej wewnętrzną strukturą;
3. pojawienie się jakościowo nowych form i funkcji w układach prostszych elementów


Emergencja (łac. emergo – wynurzam się) – powstawanie jakościowo nowych form i zachowań z oddziaływania między prostszymi elementami. Przykładem takiego zjawiska jest proces myślenia, powstający z interakcji pomiędzy wieloma neuronami w ludzkim mózgu (choć żaden neuron nie jest sam z siebie zdolny do myślenia).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emergencyjny

emergencja


Patrz:emergencja

Źródła:

SJP.pl

Emergentny

wynurzający się; rodzący ciągle nowe, niedające się uprzednio przewidzieć właściwości


Źródła:

SJP.pl

Emergentyzm

teoria opracowana na początku XX wieku, głosząca nieustanny rozwój świata


Emergentyzm – sposób wyjaśniania zjawisk przeciwstawny zarówno holizmowi jak i redukcjonizmowi; stanowisko głoszące, że własności zjawisk nie mogą być wywiedzione na podstawie znajomości cech ich składników. Przykładowo, właściwości grupy nie można ustalić na podstawie znajomości cech jej członków. Emergencja oznacza pojawienie się nowych cech i właściwości na wyższych poziomach organizacji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emerson

nazwisko


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emerycki

przymiotnik od: emeryt


Źródła:

SJP.pl

Emeryk

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Emeryk, Amalaryk, Amalryk – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze starogermańskiego imienia Amalaryk, oznaczającego „władca Amalów” (Amalowie według gockiej legendy to ród królewski pochodzenia boskiego). Człon amal może także oznaczać „gorliwy” lub „dzielny, aktywny”. Emeryk może wywodzić się również z saksońskiego Emmerich, oznaczającego „zawsze bogaty”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emerykowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emeryka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Emeryt

człowiek dostający emeryturę


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która przepracowała ustawowo wymaganą liczbę lat i osiągnąwszy wymagany wiek, przestała pracować i otrzymuje emeryturę


Emerytura (z łac. emerere „zasłużyć”; w języku polskim emeryturę dawniej zwano również rentą starczą) – comiesięczne świadczenie pieniężne przysługujące w ramach zabezpieczenia społecznego w zależności od osiągniętego lub przewidywanego osiągnięcia wieku emerytalnego. W celu zapewnienia bezpieczeństwa finansowego na emeryturze, świadczenia te przyjmują zazwyczaj formę dożywotnich wypłat.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emerytalny

1. związany z emeryturą, emerytami;
2. wiek emerytalny - wiek, w którym przechodzi się na emeryturę


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący emerytury


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emerytka

emeryt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta pobierająca emeryturę



Patrz:emeryt

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emerytować

przenieść, przenosić kogoś na emeryturę, w stan spoczynku


Źródła:

SJP.pl

Emerytowany

przenieść, przenosić kogoś na emeryturę, w stan spoczynku


przymiotnik

 (1.1) będący na emeryturze; otrzymujący emeryturę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emerytura

dożywotnia płaca miesięczna przysługująca pracownikowi (lub jego rodzinie) po przepracowaniu ustawowej liczby lat i po osiągnięciu określonego wieku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) okresowe świadczenia pieniężne (pensja) otrzymywane za przepracowanie ustawowej liczby lat lub po osiągnięciu wymaganego wieku;


Emerytura (z łac. emerere „zasłużyć”; w języku polskim emeryturę dawniej zwano również rentą starczą) – comiesięczne świadczenie pieniężne przysługujące w ramach zabezpieczenia społecznego w zależności od osiągniętego lub przewidywanego osiągnięcia wieku emerytalnego. W celu zapewnienia bezpieczeństwa finansowego na emeryturze, świadczenia te przyjmują zazwyczaj formę dożywotnich wypłat.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emeryturka

zdrobnienie od: emerytura


Źródła:

SJP.pl

Emesa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. staroż. Hims


Hims, Homs (arab. ‏حمص‎, aram. ‏ܚܡܨ‎) – miasto w zachodniej Syrii, w oazie Pustyni Syryjskiej w dolinie rzeki Orontes, ośrodek administracyjny muhafazy Hims, położony na linii kolejowej Aleppo–Damaszek.

Trzecie co do wielkości miasto Syrii. W spisie powszechnym z 2004 roku liczyło 652 609 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emetyczny

przymiotnik od: emetyk


Źródła:

SJP.pl

Emetyk

lek wywołujący wymioty


Winian antymonu potasu, pot. emetyk (gr. εμετικός emetikós, wymiotny) – organiczny związek chemiczny, sól potasowo-antymonowa kwasu winowego. Stosowany jako lek wymiotny oraz w leczeniu chorób tropikalnych.

Budowa związku opisywana jest jako struktura dimeryczna, z tetraskoordynowanym atomem antymonu(III) i trzema cząsteczkami wody krystalizacyjnej lub jako półwodny monomer z kationem antymonylowym, O=Sb+.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emetyna

alkaloid występujący w korzeniu ipekakuany, wykazujący działanie wykrztuśne, wymiotne i pierwotniakobójcze


Emetyna – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący w korzeniu ipekakuany. Uzyskiwany jest przez półsyntetyczną metylację kefaliny, innego alkaloidu tej rośliny. Jego działanie pierwotniakobójcze było wykorzystywane do leczenia czerwonki amebowej oraz motylicy wątrobowej. Działanie wykrztuśne i wymiotne emetyny jest powodowane przez silne drażnienie błony śluzowej żołądka. Emetynę podaje się wówczas, gdy leczenie metronidazolem jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emezja

skłonność do wymiotów


Źródła:

SJP.pl

Emfatyczniej

stopień wyższy od przysłówka: emfatycznie


Źródła:

SJP.pl

Emfatyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: emfatyczny


Źródła:

SJP.pl

Emfatyczność

emfatyczny


Patrz:emfatyczny

Źródła:

SJP.pl

Emfatyczny

1. nad wyraz uczuciowy;
2. podkreślający wartość emocjonalną jakiegoś elementu językowego


Źródła:

SJP.pl

Emfaza

afektacja, patos; przesadny nacisk emocjonalny kładziony na sylaby, zdania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przesada w mówieniu polegająca na nadmiernym pokazywaniu uczuć


Emfaza (stgr. ἔμφασις, łac. emphasis) – środek stylistyczny odwołujący się do dialektycznej i logicznej reguły odwrotnej proporcjonalności treści nazwy i zakresu nazwy, polegający na użyciu podczas wypowiedzi szerszego lub węższego zakresu znaczeniowego osób, faktów i pojęć, zamiast zakresu właściwego. Im szerszy jest zakres znaczeniowy poddanych emfazie osób, faktów lub pojęć, tym uboższa jest treść przypisana tym osobom, faktom i pojęciom. Natomiast im węższy zakres znaczeniowy poddanych emfazie osób, faktów lub pojęć, tym treść przypisana tym osobom, faktom i pojęciom staje się bogatsza. Greckie ἔμφασις oznacza obraz, odbicie, wizerunek, ale w znaczeniu bliskim obrazowi czy wizerunkowi pozornemu. Teorią emfazy zajmuje się retoryka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emfiteuta

dzierżawca gruntu na mocy prawa emfiteuzy


Źródła:

SJP.pl

Emfiteutka

emfiteuta


Patrz:emfiteuta

Źródła:

SJP.pl

Emfiteutyczny

emfiteuza


Patrz:emfiteuza

Źródła:

SJP.pl

Emfiteuza

wieloletnia, dziedziczna dzierżawa gruntu z możliwością czerpania z niego zysków, ale bez prawa własności gruntu i możliwości nabycia tego prawa przez zasiedzenie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emfizema

nadmierne nagromadzenie powietrza w niektórych narządach


Źródła:

SJP.pl

Emg

elektromiogram; emg.


Źródła:

SJP.pl

Emg.

elektromiogram; EMG


Źródła:

SJP.pl

Emgieer

potocznie: magister


Źródła:

SJP.pl

Emhadowiec

pracownik MHD (Miejskiego Handlu Detalicznego); MHD-owiec


Źródła:

SJP.pl

Emhadowski

przymiotnik od: MHD (Miejski Handel Detaliczny); MHD-owski


Źródła:

SJP.pl

Emi

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia


EMI Group, wcześniej Electric and Musical Industries Ltd – przedsiębiorstwo z siedzibą w Londynie zaliczane do wielkiej czwórki wytwórni płytowych.

Powstało z połączenia brytyjskiego Columbia Graphophone Company i Gramophone Company w marcu 1931.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emiczny

w metodologii: taki, w którym występują powiązania immanentne


Źródła:

SJP.pl

Emigr.

skrót od: emigracja, emigracyjny


Źródła:

SJP.pl

Emigracja

1. wywędrowywanie osobników poza areał przestrzenny populacji;
2. wyjeżdżanie obywateli poza granice państwa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się w nim

 (1.2) ogół emigrantów mieszkających w jakimś kraju


Emigracja (z łac. emigratio – wyprowadzenie się), również wychodźstwo – wyjazd za granicę na pobyt czasowy lub w celu zamieszkania na stałe. Emigracja może mieć charakter dobrowolny lub przymusowy.

Zależnie od przyczyn emigrację dzieli się na: polityczną, gospodarczą (zarobkową), religijną, z przyczyn rodzinnych i innych osobistych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emigracyjny

związany z emigracją


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z emigracją, dotyczący emigracji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emigrancki

odnoszący się do emigranta lub emigracji, właściwy emigrantom


przymiotnik

 (1.1) dotyczący emigrantów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emigrant

osoba, która opuszcza lub opuściła swój ojczysty kraj w celu osiedlenia się (na stałe lub okresowo) w innym państwie; wychodźca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto na stałe lub na pewien okres czasu zamieszkał poza swoją ojczyzną


Emigrant – osoba, która opuszcza miejsce zamieszkania w celu osiedlenia się w innej miejscowości lub w innym kraju.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emigrantka

emigrant


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która na stałe lub na pewien okres czasu zamieszkała poza swoją ojczyzną


Emigrantka – trzeci dwupłytowy album Katarzyny Groniec. Pierwsza część płyty zawiera dziewięć premierowych piosenek poświęconych miłości. Są to utwory melancholijne i utrzymane w pastelowym klimacie. Aranżacją muzyki, jak również kierownictwem muzycznym, zajął się tutaj Piotr Dziubek. Druga płyta to zaś zestaw piosenek pochodzących z przedwojennego kabaretu berlińskiego. Znajdziemy tutaj zarówno utwory Kurta Weilla, Mischy Spoliansky'ego, jak i Petera Kreudera oraz Fredericka Hollaendera.


Patrz:emigrant

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emigrować

wyjeżdżać lub wyjechać z kraju ojczystego w celu osiedlenia się w obcym państwie


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyemigrować)

 (1.1) wyjeżdżać z kraju ojczystego w celu osiedlenia się w obcym państwie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emigrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) opuszczanie ojczystego kraju w celu osiedlenia się w innym państwie


Źródła:

Wiktionary

Emil

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Emil – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rzymskiego rodu Emiliuszów (Aemilius). Łacińskie słowo aemulor oznacza „rywalizujący”. Patronem imienia jest Emil z Kordoby (†852), męczennik i święty katolicki wspominany 15 września.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emila

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. Emilia


Emilia – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi od nazwy rzymskiego rodu Emiliuszów i oznacza osobę gorliwą, pilną, żarliwą. „Aemulus” (emulus) po łacinie znaczy „zawodnik, rywal, konkurent”, może też oznaczać kogoś, kto się gorliwie o coś stara. W Polsce znane od XV w. Popularność zyskało na przełomie XVIII i XIX w. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Emilia w 2017 r. zajmowała 14. miejsce w grupie imion żeńskich. W całej populacji Polek Emilia zajmowała w 2017 r. 49. miejsce (140 944 nadań).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emilcia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. od: Emilia


Źródła:

Wiktionary

Emilcin

wieś w województwie lubelskim, w powiecie opolskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, położona w gminie Opole Lubelskie, w powiecie opolskim, w województwie lubelskim;


Emilcin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Opole Lubelskie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 221 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emilczyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w obwodzie żytomierskim Ukrainy, siedziba władz rejonu emilczyńskiego;


Emilczyn (ukr. Ємільчине, Jemilczyne) – osiedle typu miejskiego w obwodzie żytomierskim Ukrainy, siedziba władz rejonu emilczyńskiego.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1585 roku, status osiedla typu miejskiego posiada od 1919.

Urodził się tu Mieczysław Malinowski, oficer Wojska Polskiego, dowódca pociągu pancernego nr 53 „Śmiały”, zastępca dowódcy 1 Pułku w I Dywizji Pancernej, odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emilek

zdrobnienie od: Emilia (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Emili

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. Emilia


Źródła:

Wiktionary

Emilia

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

 (1.2) geogr. kraina historyczna we Włoszech zawierająca obszary od Piacenzy po Bolonię i Ferrarę


Emilia – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi od nazwy rzymskiego rodu Emiliuszów i oznacza osobę gorliwą, pilną, żarliwą. „Aemulus” (emulus) po łacinie znaczy „zawodnik, rywal, konkurent”, może też oznaczać kogoś, kto się gorliwie o coś stara. W Polsce znane od XV w. Popularność zyskało na przełomie XVIII i XIX w. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Emilia w 2017 r. zajmowała 14. miejsce w grupie imion żeńskich. W całej populacji Polek Emilia zajmowała w 2017 r. 49. miejsce (140 944 nadań).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emilia-Romania

region administracyjny w północnych Włoszech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. region administracyjny w północnych Włoszech;


Emilia-Romania (wł. Emilia-Romagna) – region administracyjny w północnych Włoszech, w skład którego wchodzą dwie krainy historyczne: Emilia i Romania (stąd jego nazwa). Położony w Apeninach Północnych i nad Morzem Adriatyckim. Od północy graniczy z Lombardią i Wenecją Euganejską, na zachodzie z Ligurią i Piemontem, a na południu z Toskanią, Marche i San Marino. Stolicą regionu jest Bolonia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emilian

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Emilian – imię męskie pochodzenia łacińskiego a. etruskiego.

Wywodzi się od nazwiska pochodzącego z Etrurii, rzymskiego rodu patrycjuszy Emiliuszów (łac. Aemilianus). Według tradycji oznacza tyle co żarliwy, rywal (łac. aemulus) a. zazdrosny (łac. emulus), lub po prostu: pochodzący z rzymskiego rodu Emiliuszów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emiliana

imię żeńskie


Emiliana, Emilianna - żeński odpowiednik imienia Emilian. Patronką tego imienia w Kościele katolickim jest św. Emiliana, żyjąca w VI wieku.

Emiliana imieniny obchodzi 5 stycznia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emilianiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emilii lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Emilianostwo

Emilian z małżonką; Emilianowie


Źródła:

SJP.pl

Emilianowie

Emilian z małżonką; Emilianostwo


Źródła:

SJP.pl

Emilianowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emiliana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Emiliański

przymiotnik od: Emilia-Romania


Źródła:

SJP.pl

Emilijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Emilią (krainą historyczną we Włoszech)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język emilijski;


Źródła:

Wiktionary

Emiliusz

imię męskie


Emil – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rzymskiego rodu Emiliuszów (Aemilius). Łacińskie słowo aemulor oznacza „rywalizujący”. Patronem imienia jest Emil z Kordoby (†852), męczennik i święty katolicki wspominany 15 września.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emiliuszek

zdrobnienie od: Emiliusz (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Emiliuszkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emiliuszka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Emiliuszostwo

Emiliusz z małżonką; Emiliuszowie


Źródła:

SJP.pl

Emiliuszowie

Emiliusz z małżonką; Emiliuszostwo


Źródła:

SJP.pl

Emiliuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emiliusza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Emilka

zdrobnienie od: Emilia (imię żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Emilia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emilostwo

Emil z małżonką; Emilowie


Źródła:

SJP.pl

Emilowie

Emil z małżonką; Emilostwo


Źródła:

SJP.pl

Emilowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emila lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Emilunia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia


Źródła:

Wiktionary

Emiluś

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia


Źródła:

Wiktionary

Emilusia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia


Źródła:

Wiktionary

Emiluśka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia


Źródła:

Wiktionary

Emina

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Eminem

amerykański raper


Eminem, właśc. Marshall Bruce Mathers III (ur. 17 października 1972 w St. Joseph) – amerykański raper, producent muzyczny, producent filmowy, autor tekstów piosenek, aktor, filantrop oraz businessman.

Jest jednym z najlepiej sprzedających się artystów na świecie oraz najlepiej sprzedającym się artystą pierwszej dekady XXI wieku. Dwutygodnik „Rolling Stone” sklasyfikował go na 83. miejscu na liście 100 najlepszych artystów wszech czasów. Ten typ magazyn nazwał Eminema „Królem Hip Hopu”. Wliczając twórczość z D12 oraz Bad Meets Evil, Eminem osiągnął 10 albumów nr 1 na listach Billboard 200. Raper sprzedał ponad 240 milionów płyt na całym świecie. Jest jednocześnie dzięki temu na szczycie listy najlepiej sprzedających się raperów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Eminencja

1. tytuł honorowy nadawany wysokim dostojnikom kościelnym, głównie kardynałom;
2. osoba nosząca ten tytuł;
3. szara eminencja - osoba bardzo wpływowa, ale nie posiadająca formalnych uprawnień do rządzenia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) tytuł przysługujący kardynałom, wielkiemu mistrzowi Zakonu Maltańskiego, niektórym patriarchom i metropolitom prawosławnym, w Polsce również prymasowi;


Eminencja (łac. eminentia – wyniosłość, dostojność) – tytuł przysługujący dostojnikom kościelnym:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Eminentny

wyróżniający się, wybitny, wspaniały


przymiotnik jakościowy

 (1.1) książk. wybitny, znakomity


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Eminowicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emir

do VII w. dowódca wojsk w krajach arabskich


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Emir (arab. Amir) – wódz, dowódca, książę. Tytuł muzułmańskich dostojników państwowych. Władca emiratu.

W okresie powstawania państwa muzułmańskiego dowódca wojskowy, a następnie wielkorządca podbitej prowincji z nadania kalifa, sprawujący jednocześnie władzę wojskową, administracyjną i finansową. Za Abbasydów zakres władzy emirów uległ znacznemu ograniczeniu. Niektórzy emirowie zakładali własne dynastie w podległych sobie prowincjach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emiracki

przymiotnik od: Zjednoczone Emiraty Arabskie


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, państwa na Półwyspie Arabskim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emirat

1. terytorium rządzone przez emira;
2. władza emira


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) adm. polit. terytorium podległe władzy emira


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emiratczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Zjednoczonych Emiratów Arabskich


Źródła:

Wiktionary

Emiratka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Zjednoczonych Emiratów Arabskich


Źródła:

Wiktionary

Emiraty

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) pot. Zjednoczone Emiraty Arabskie


Zjednoczone Emiraty Arabskie (arab. ‏الإمارات العربيّة المتّحدة‎, trb. al-Imārāt al-’arabijja al-Muttaḥida), ZEA – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie, położone nad Zatoką Perską i Omańską, składające się z siedmiu emiratów: Abu Zabi, Dubaj, Szardża, Adżman, Umm al-Kajwajn, Ras al-Chajma i Fudżajra. Graniczy z Arabią Saudyjską i Omanem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emisariusz

tajny wysłannik w ważnej sprawie lub misji, często politycznej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) tajny wysłannik polityczny


Emisariusz (łac. emissarius) – wysłannik polityczny (najczęściej tajny), badający sytuację, jaka ma miejsce na danym obszarze.

W czasach napoleońskich emisariuszem nazywano wysłannika na pola bitew, który spisywał nazwiska poległych w walce, a następnie informował o śmierci rodzinę lub bliskich zmarłego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emisariuszka

emisariusz


Patrz:emisariusz

Źródła:

SJP.pl

Emisja

1. nadawanie programu telewizyjnego lub radiowego;
2. wypuszczanie do atmosfery gazów lub pyłów;
3. puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nadawanie programu telewizyjnego lub radiowego

 (1.2) wypuszczanie do atmosfery gazów lub pyłów

 (1.3) ekon. puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp.

 (1.4) fiz. wypuszczanie przez ciało cząstek (np. promieniowania, elektronów)


Emisja – w ujęciu ogólnym: działanie polegające na przenoszeniu jakiegoś elementu układu do jego otoczenia. Czasem może się wydawać, że emisja polega na tworzeniu czegoś przez układ.

W szczególności dla różnych środowisk znaczenia mogą być następujące:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emiskop

przyrząd do pomiaru wielkości emisji światła, stosowany głównie w optoelektronice


Źródła:

SJP.pl

Emisyjność

fiz. stosunek energii wypromieniowanej przez obiekt w określonej temperaturze do energii wyemitowanej przez idealne źródło promieniowania albo ciało czarne w tej samej temperaturze


Źródła:

SJP.pl

Emisyjny

emisja


Patrz:emisja

Źródła:

SJP.pl

Emitancja

ilość energii promieniowania przechodzącej przez jednostkową powierzchnię w jednostce czasu


Irradiancja, także natężenie napromienienia w radiometrii – strumień promieniowania na jednostkę powierzchni. Odpowiada to mocy jaką, przenosi promieniowanie przez płaszczyznę jednostkową. Jednostką irradiancji w układzie SI jest wat na metr kwadratowy [W/m²]. Czasami irradiancja jest nazywana natężeniem lub intensywnością.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emitent

podmiot gospodarczy uprawniony do emisji papierów wartościowych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ekon. podmiot emitujący papiery wartościowe (np. akcje, obligacje itp.)


Emitent (od łac. emitto – wypuszczam, wysyłam) – każdy podmiot wprowadzający do obiegu handlowego pieniądz gotówkowy w jakiejkolwiek postaci (monety, banknoty), a także papiery wartościowe (akcje, obligacje, bony itp., także znaczki pocztowe).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emiter

1. obszar tranzystora, a także elektroda emitująca nośniki mniejszościowe doprowadzona do tego obszaru
2. substancja emitująca promieniowanie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emiterowy

emiter


Patrz:emiter

Źródła:

SJP.pl

Emitor

1. zakład przemysłowy albo urządzenie emitujące do atmosfery pyły lub gazy;
2. urządzenie wysyłające energię w postaci promieniowania


Źródła:

SJP.pl

Emitować

1. puszczać, puścić coś w obieg, np. papiery wartościowe, znaczki pocztowe;
2. nadawać, nadać program telewizyjny lub radiowy; transmitować;
3. wydzielać, wydzielić do atmosfery pyły lub gazy;
4. w muzyce: wydobywać, wydobyć głos w czasie śpiewu;
5. w fizyce: wysyłać, wysłać energię, zwykle w postaci promieniowania; promieniować


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) fiz. wysyłać promieniowanie lub cząstki

 (1.2) ekon. wypuszczać na rynek papiery wartościowe lub pieniądze

 (1.3) wypuszczać coś do atmosfery

 (1.4) nadawać program radiowy lub telewizyjny

 (1.5) wydobywać z siebie głos


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emitowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|emitować.


Źródła:

Wiktionary

Emitron

lampa elektronowa stosowana w kamerach telewizyjnych; superikonoskop


Źródła:

SJP.pl

Emka

potocznie: odzież, bielizna o rozmiarze M


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. ubranie w rozmiarze M, średnim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emkaes

potocznie: autobus miejski


Źródła:

SJP.pl

Emma

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emmanuel

1. imię męskie;
2. nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Emmanuel – symboliczne imię (z hebrajskiego 'immanu 'elBóg jest z nami), przypisywane przez proroka Izajasza chłopcu, którego królowi Achazowi miała urodzić młoda kobieta (Iz 7,14) w momencie poważnego zagrożenia dynastii. W chwili wygłoszenia proroctwa król Damaszku, Resin, i król Izraela, Pekach, oblegli Jerozolimę w ramach toczącej się wojny syro-efraimskiej. Emmanuel miał być znakiem Bożej łaski wobec Achaza, skutkującej niepowodzeniem koalicji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emmanuelle

[czytaj: emanuEL]
1. imię żeńskie;
2. tytuł francuskiego filmu erotycznego


Emmanuelle – główna bohaterka serii francuskich filmów erotycznych opartych na postaci wykreowanej przez Emmanuelle Arsan w powieści The Joys of a Woman. W pierwszej wersji filmu z 1974 roku w rolę Emmanuelle wcieliła się Sylvia Kristel.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emmanuelostwo

Emmanuel z małżonką; Emmanuelowie


Źródła:

SJP.pl

Emmanuelowie

Emmanuel z małżonką; Emmanuelostwo


Źródła:

SJP.pl

Emmanuelowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Emmanuela lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Emmental

wysokiej jakości, szwajcarski ser podpuszczkowy; ementaler, emmentaler, ser ementalski


Emmental (gsw. Ämmitau) – pagórkowata wyżyna znajdująca się w Szwajcarii na terenie kantonu Berno. Krajobraz wyżyny charakteryzują łąki i pastwiska. Wiele wzgórz pokrytych jest w dużej mierze lasem iglastym. Emmental obejmuje zlewnie rzek Emme oraz Ilfis. Najważniejsze miejscowości: Burgdorf, Langnau im Emmental oraz Sumiswald.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emmentaler

wysokiej jakości, szwajcarski ser podpuszczkowy; ser ementalski, ementaler, emmental


Ser ementalski, ementaler (emmentaler) – rodzaj szwajcarskiego sera, który jest produkowany z krowiego mleka. Ser ten jest zaliczany do serów twardych, podpuszczkowych oraz dojrzewających. Ser ementalski ma smak łagodny oraz słodko-orzechowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emmerich

nazwisko


Niemcy:

Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emmetropia

stan oka zapewniający najlepsze widzenie; miarowość oka


Emetropia, miarowość oka (gr. émmetros ‘na miarę, miarowy’ + óps ‘oko’) – termin stosowany w okulistyce i optometrii, służący do określenia prawidłowego widzenia, czyli prawidłowego ogniskowania światła na siatkówce oka. Jej przeciwieństwem jest ametropia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emo

1. podgatunek muzyki hard core punk, istniejący od połowy lat 80. XX wieku, charakteryzujący się dynamizmem, chaotycznymi przejściami od muzyki głośnej i szybkiej do delikatnej i spokojnej, przerwami melodycznymi, częstymi krzykami i wrzaskami oraz wściekłymi, introspektywnymi tekstami; emocore;
2. slangowo: moda, styl powiązany z muzyką post hardcore, pop punk, a także metalcore, charakteryzujący się noszeniem dżinsów rurek, prostymi włosami, długimi ukośnymi grzywkami zaczesanymi na jedną połowę twarzy, na jedno lub oboje oczu oraz oczami zarysowanymi czarną kredką;
3. slangowo: postawa, której celem jest wyrażanie siebie i uzewnętrznianie swoich emocji, charakteryzująca się emocjonalnością, wrażliwością, nieśmiałością, zamknięciem w sobie, ponurością i cichością;
4. środowiskowo: osoba o skłonnościach samobójczych i do samookaleczania, która w ten sposób szuka akceptacji i próbuje zwrócić na siebie uwagę społeczeństwa;
5. przenośnie: ktoś przygnębiony, ze złamanym sercem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. gatunek hardcorowego punku;

 (1.2) kult. styl i postawa emocjonalnego sprzeciwu wobec rzeczywistości;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (2.1) osoba hołdująca stylowi emo (1.2)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emocja

silne odczucie wywołane jakąś sytuacją


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) silne poruszenie, wzruszenie, przejęcie, podniecenie; przeżywanie czegoś pod względem emocjonalnym, uczuciowym;


Emocja (od łac. e movere, „w ruchu”) – stan znacznego poruszenia umysłu. Emocje charakteryzują się tym, że pojawiają się nagle i zawsze łączą się z pobudzeniem somatycznym; mogą osiągnąć dużą intensywność, ale są przejściowe.

Słowo to miało w historii wiele znaczeń przed-psychologicznych i odnosiło się nie do stanu indywidualnego umysłu, ale najpierw do przemieszczania się (ludów, populacji), potem do prawie fizycznej agitacji (np. w przypadku burzy, an Emotion in the air, 1708). We współczesnym znaczeniu tego słowa emocja implikuje aspekt działaniowy, reakcyjny, i nie jest równoznaczna z pasywnym uczuciem (ang., fr. passion, gr. πάσχω, zob. namiętność). Takie rozumienie emocji związane jest z pracami Williama Jamesa (1890), Roberta Solomona i Antonio Damasio (1995).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emocje

silne odczucie wywołane jakąś sytuacją


Emocja (od łac. e movere, „w ruchu”) – stan znacznego poruszenia umysłu. Emocje charakteryzują się tym, że pojawiają się nagle i zawsze łączą się z pobudzeniem somatycznym; mogą osiągnąć dużą intensywność, ale są przejściowe.

Słowo to miało w historii wiele znaczeń przed-psychologicznych i odnosiło się nie do stanu indywidualnego umysłu, ale najpierw do przemieszczania się (ludów, populacji), potem do prawie fizycznej agitacji (np. w przypadku burzy, an Emotion in the air, 1708). We współczesnym znaczeniu tego słowa emocja implikuje aspekt działaniowy, reakcyjny, i nie jest równoznaczna z pasywnym uczuciem (ang., fr. passion, gr. πάσχω, zob. namiętność). Takie rozumienie emocji związane jest z pracami Williama Jamesa (1890), Roberta Solomona i Antonio Damasio (1995).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emocjonalista

książkowo: człowiek kierujący się uczuciami, ulegający emocjom; uczuciowiec


Źródła:

SJP.pl

Emocjonalistka

emocjonalista


Patrz:emocjonalista

Źródła:

SJP.pl

Emocjonalistyczny

emocjonalizm


Patrz:emocjonalizm

Źródła:

SJP.pl

Emocjonalizm

1. w filozofii: uznawanie uczuć za podstawowy motor ludzkiej działalności;
2. kierowanie się uczuciami, poddawanie się emocjom; uczuciowość


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. pogląd, według którego motorem wszelkich działań człowieka są emocje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emocjonalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób dotyczący emocji, z zaangażowaniem emocji


Źródła:

Wiktionary

Emocjonalność

emocjonalny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest emocjonalne

 (1.2) skłonność do wzruszeń, do emocji

 (1.3) sfera uczuciowa / emocjonalna, ogół emocji


Patrz:emocjonalny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emocjonalny

1. skłonny do wzruszeń; uczuciowy;
2. wyrażający emocje, związany z ludzkimi uczuciami lub odnoszący się do nich


przymiotnik

 (1.1) dotyczący emocji, emocjonalności

 (1.2) łatwo ulegający emocjom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emocjonować

1. wywoływać silne uczucia; ekscytować, podniecać;
2. emocjonować się - przeżywać coś mocno; ekscytować się, podniecać się


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) poruszać emocje, wzbudzać emocje; podniecać

czasownik zwrotny niedokonany emocjonować się

 (2.1) podniecać się czymś, zachwycać się; być wzruszonym, poruszonym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emocjonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|emocjonować.


Źródła:

Wiktionary

Emocjonujący

taki, który wzrusza, podnieca, trzyma w napięciu


Źródła:

SJP.pl

Emocyjny

przymiotnik od: emocja


Źródła:

SJP.pl

Emoji

[czytaj: eMOdżi] mały obrazek używany w komunikacji elektronicznej do wyrażania myśli lub emocji


Emoji (jap. 絵文字; wym. [emodʑi]) – piktogram stosowany przez użytkowników Internetu. Podobnie jak emotikony, emoji służą do wyrażania emocji poprzez wizerunki twarzy, ale w przeciwieństwie do nich obejmują również przedmioty, miejsca, rodzaje pogody, rośliny, zwierzęta i służą do uwydatniania wiadomości, co jest szczególnie ważne ze względu na duży napływ informacji na osiach czasu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emolak

rodzaj farby ochronnej używanej najczęściej do powierzchni drewnianych oraz drewnopochodnych


Źródła:

SJP.pl

Emolient

w kosmetyce: preparat natłuszczający skórę


Emolient (od łac. emolliere, oznaczającego zmiękczać) – obojętny biologicznie preparat stosowany we współczesnej kosmetologii i dermatologii, stosowany na skórę i działający zmiękczająco, nawilżająco i natłuszczająco oraz regeneracyjnie. Emolienty mają istotne znaczenie w pielęgnacji skóry w wielu chorobach, między innymi przy atopowym zapaleniu skóry, łuszczycy i objawach alergii (również u niemowląt). Oprócz tego, że łagodzą świąd i stan zapalny oraz poprawiają wygląd chorej skóry, pozwalają często na zmniejszenie ilości i częstości stosowania leków (głównie glikokortykosteroidów stosowanych miejscowo na skórę).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emolientowy

emolient


Patrz:emolient

Źródła:

SJP.pl

Emorejski

Emorejczyk; amorejski, amorycki


Źródła:

SJP.pl

Emota

prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; smiley, emotikona, emoticon, emotikon, emotka


Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emoticon

[czytaj: emotikon] prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, emotikona, smiley, emotikon


Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emotikon

prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, emotikona, emoticon, smiley


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. telekom. znak graficzny powstały z różnych symboli literowych i znaków dostępnych na klawiaturze, zwykle wyrażający czyjeś emocje;


Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emotikona

prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, smiley, emoticon, emotikon


Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emotikonka

prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, smiley, emoticon, emotikon, emotikona


Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emotikonowy

emotikona, emotikon


Patrz:emotikona, emotikon

Źródła:

SJP.pl

Emotka

prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; smiley, emotikona, emoticon, emotikon


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. inform. emotikon


Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emotywizm

pogląd we współczesnej etyce, sformułowany przez Alfreda Julesa Ayera, głoszący iż etyczny namysł i wynikające z niego postanowienia mają jedynie charakter ekspresji subiektywnych doznań i uczuć jednostki


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emotywnie

przysłówek

 (1.1) w sposób emotywny, emocjonalnie, uczuciowo


Źródła:

Wiktionary

Emotywność

emotywny


Patrz:emotywny

Źródła:

SJP.pl

Emotywny

przymiotnik jakościowy

 (1.1) emocjonalny, uczuciowy


Źródła:

Wiktionary

Emów

wieś w Polsce


Emów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna.

Miejscowość jest odrębną jednostką pomocniczą w gminie Wiązowna o nazwie Osiedle Emów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empanada

pierożek nadziewany zwykle mięsnym farszem z warzywami lub serem, smażony w oleju lub pieczony na blasze


Empanada – rogalik, pierożek nadziewany najczęściej mięsnym farszem z warzywami lub serem. Smażony w oleju lub pieczony na blasze. Do zrobienia empanadas można wykorzystywać ciasto podobne do ciasta francuskiego, pierogowego lub chlebowego. Występują w różnych odmianach, zależnie od kraju i regionu (istnieje np. kilkanaście ich odmian w Argentynie). Są popularnym daniem w Ameryce Południowej, szczególnie w Argentynie, Chile i Kolumbii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empaquetage

[czytaj: ąpakTAŻ] w sztuce współczesnej: opakowywanie różnych obiektów, np. budowli lub fragmentów naturalnego krajobrazu; emballage, ambalaż


Źródła:

SJP.pl

Empata

osoba zdolna do wczuwania się w czyjś stan psychiczny, dzieląca z kimś jego doznania, emocje


Źródła:

SJP.pl

Empatia

zdolność odczuwania emocji innych ludzi i rozumienia ich sposobu myślenia; intropatia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. zdolność do odczuwania stanów emocjonalnych innych osób i umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia;


Empatia (gr. empátheia „cierpienie”) – zdolność współodczuwania stanów psychicznych innych osób (empatia emocjonalna), umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia, spojrzenia z ich perspektywy na rzeczywistość (empatia poznawcza).

Sam poznawczy komponent empatii, czyli zdolność do wyobrażenia sobie perspektywy myślowej należącej do innej osoby (innymi słowy, rozeznania sposobów rozumowania innej osoby), określany jest mianem decentracji (czemu może, ale nie musi towarzyszyć komponent emocjonalny empatii, czyli zdolność do jednoczesnego współodczuwania stanów emocjonalnych owej innej osoby).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Empatka

kobieta zdolna do wczuwania się w czyjś stan psychiczny, dzieląca z kimś jego doznania, emocje


Źródła:

SJP.pl

Empatogen

substancja chemiczna wywołująca uczucie empatii


Empatogeny i entaktogeny to nazwy tej samej grupy substancji psychoaktywnych powodujących charakterystyczne dla MDMA efekty emocjonalno-społeczne. Inne substancje zaliczane do tej grupy to MDA, MDEA, MBDB, BDB, AET i 5-MeO-DALT. Czasami słowo empatogeny używane jest do określania grupy pochodnych fenyloetyloaminy "MDxx", jednak MDPV jest tylko stymulantem. Empatogeny często mylone są z psychodelikami i stymulantami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empatogenny

empatogen


Patrz:empatogen

Źródła:

SJP.pl

Empatycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób empatyczny, okazując empatię


Źródła:

Wiktionary

Empatyczność

empatyczny


Patrz:empatyczny

Źródła:

SJP.pl

Empatyczny

zdolny do wczuwania się w czyjś stan psychiczny, dzielący z kimś jego doznania, emocje; współodczuwający


przymiotnik

 (1.1) wykazujący się empatią, współodczuwaniem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Empeczwórka

potocznie:
1. plik w formacie MP4;
2. odtwarzacz plików MP4


Źródła:

SJP.pl

Empedokles

Empedokles z Akragas (ok. 490-ok. 430), grecki filozof, lekarz, poeta


Empedokles z Akragas (gr. Ἐμπεδοκλῆς ὁ Ἀκραγαντῖνος Empedokles ho Akragantinos, ur. ok. 494, zm. ok. 434 p.n.e.) – starogrecki uczony: uzdrowiciel, filozof, poeta i polityk. Twórca koncepcji czterech żywiołów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empereur

[czytaj: ąpeRÖR] cesarz francuski, w szczególności w odniesieniu do Napoleona I


Źródła:

SJP.pl

Empetrójka

potocznie:
1. plik (głównie utwór muzyczny) w formacie MP3;
2. przenośny odtwarzacz plików w formacie MP3


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. odtwarzacz MP3


Odtwarzacz MP3 – przenośne urządzenie służące do katalogowania i odsłuchiwania plików dźwiękowych. Nazwa „odtwarzacz MP3“ pochodzi od pierwotnego przeznaczenia urządzenia – początkowo obsługiwane były tylko pliki dźwiękowe w formacie MP3. Obecnie większość modeli odtwarza także formaty WMA, a niektóre również rzadsze formaty, takie jak Ogg Vorbis, FLAC czy APE.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Empi

środowiskowo: pistolet maszynowy; peem


Źródła:

SJP.pl

Empidonka

rodzaj ptaków z rodziny tyrankowatych


Źródła:

SJP.pl

Empik

potocznie: MPiK; lokal z czasopismami i książkami do czytania na miejscu i do sprzedania, w którym odbywają się spotkania z pisarzami, odczyty itp.


Empik (nazwa pochodząca od skrótu KMPiK) – działająca w Polsce sieć sprzedaży książek, wydawnictw muzycznych, filmów, gier, programów, odbitek, audiobooków i akcesoriów komputerowych oraz prasy, a także biletów na wydarzenia kulturalne i rozrywkowe, artykułów wyposażenia wnętrz i kulinarnych, gadżetów podróżniczych, zabawek kreatywnych i łamigłówek, przyborów fitness i spa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empir

[czytaj: ąPIR albo amPIR] mebel w stylu empir; empire


Źródła:

SJP.pl

Empire

[czytaj: ąPIR albo amPIR] odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800-1815; empir, styl cesarstwa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. późna odmiana klasycyzmu, nawiązująca do sztuki antycznej, rozwinięta w okresie panowania francuskiego cesarza Napoleona I;


Empire, styl Cesarstwa – odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800–1815, występująca w modzie, architekturze, malarstwie i sztuce użytkowej podczas panowania Napoleona w Europie, zwłaszcza na terenach obecnej Polski (Księstwo Warszawskie) i w Rosji. W Niemczech i Austrii empire współistniał ze stylem Biedermeier. Styl wzorował się na sztuce starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Empirejski

empireum


Patrz:empireum

Źródła:

SJP.pl

Empireum

1. według starożytnej i średniowiecznej kosmologii: najwyższa część nieba, siedziba bogów
2. u filozofów chrześcijańskich: niebo


Źródła:

SJP.pl

Empiria

poznanie za pośrednictwem zmysłów; doświadczenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. filoz. poznanie za pomocą doświadczenia

 (1.2) książk. doświadczenie


Doświadczenie – powszechne pojęcie składające się z wiedzy lub umiejętności w obserwacjach pewnych rzeczy, wydarzeń, uzyskanych poprzez zaangażowanie w ujawnienie tych rzeczy lub wydarzeń. Historia słowa doświadczenie (w tym staropolskiego słowa eksperiencja) jest blisko związana z pojęciem eksperymentu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Empiriokrytycyzm

kierunek filozoficzny łączący idealizm i materializm, głoszący, że rzeczywistość jest złożona z ogółu konkretnych wrażeń zmysłowych; machizm


Empiriokrytycyzm, drugi pozytywizm – pozytywistyczny nurt filozoficzny z przełomu XIX i XX wieku. Jego najważniejszymi przedstawicielami byli Ernst Mach i Richard Avenarius, od którego empiriokrytycyzm otrzymał swą nazwę. Główną tezą programu empiriokrytycyzmu było podanie jasnych kryteriów rozróżnienia wiedzy naukowej i nienaukowej i odrzucenie jako nienaukowych wszelkich rozważań metafizycznych, tj. nie opartych na doświadczeniu. Empiriokrytycyzm usiłował znieść przeciwstawności idealizmu i materializmu wysuwając teorię o psychologicznej naturze wrażeń (tzw. teorię czystego doświadczenia), do których sprowadzał całą rzeczywistość (stanowiącą sumę elementów naturalnych, tj. danych zmysłowych). Według empiriokrytycyzmu rzeczywistość jest tylko jedna, mieszcząca w sobie treść naszych wrażeń. "Czyste doświadczenie" nie jest rozdwojone i wszelkie doznania wrażeniowe są w sobie jedne i niezależne od czynników zewnętrznych ani wewnętrznych; wyklucza wszelkie dodatki lub wkłady subiektywno-indywidualne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empiriokrytyczny

empiriokrytycyzm


Patrz:empiriokrytycyzm

Źródła:

SJP.pl

Empirowy

przymiotnik od: empire


przymiotnik

 (1.1) szt. w stylu empire


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Empiry

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rzem. meble w stylu empire


Źródła:

Wiktionary

Empirycy

w starożytnej Grecji: szkoła medyczna założona w III wieku p.n.e. przez Filinosa z Kos, w której lekarze opierali się na doświadczeniu


Źródła:

SJP.pl

Empiryczka

empiryk


Patrz:empiryk

Źródła:

SJP.pl

Empirycznie

przysłówek sposobu

 (1.1) poprzez doświadczenie


Źródła:

Wiktionary

Empiryczność

opieranie się na doświadczeniach


Źródła:

SJP.pl

Empiryczny

oparty na doświadczeniu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) filoz. poznany w doświadczeniu, oparty na nim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Empiryk

1. człowiek opierający się bardziej na doświadczeniu niż rozumowaniu; praktyk;
2. w filozofii: zwolennik empiryzmu, kierunku uznającego doświadczenie jako źródło wszelkiego poznania;
3. w naukach przyrodniczych: osoba zajmująca się doświadczeniami; doświadczalnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. praktyk

 (1.2) filoz. zwolennik empiryzmu w filozofii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Empirysta

zwolennik postawy, która bardziej ufa doświadczeniu niż teorii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. praktyk; osoba, która swoją wiedzę z jakiejś dziedziny zawdzięcza własnemu doświadczeniu

 (1.2) filoz. książk. empiryk; zwolennik empiryzmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Empirystka

zwolenniczka postawy przedkładającej doświadczenie nad teorię


Źródła:

SJP.pl

Empirystyczny

empiryzm


Patrz:empiryzm

Źródła:

SJP.pl

Empiryzm

1. ufanie bardziej doświadczeniu niż rozumowaniu;
2. kierunek filozoficzny przeciwstawny racjonalizmowi, uznający doświadczenie jako źródło wszelkiego poznania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. doktryna głosząca, że źródłem ludzkiego poznania są bodźce zmysłowe docierające ze świata zewnętrznego i wobec nich wszystkie idee, teorie są wtórne;


Empiryzm (od stgr. ἐμπειρία empeiría – „doświadczenie”) – kierunek filozoficzny głoszący, że źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie lub przede wszystkim bodźce zmysłowe docierające do naszego umysłu ze świata zewnętrznego, natomiast wszelkie idee, teorie itp. są w stosunku do nich (bodźców zmysłowych) wtórne. Empiryzm stoi w ostrej sprzeczności z racjonalizmem filozoficznym, który głosi, iż źródłem poznania są właśnie idee, zaś bodźce zmysłowe mają znaczenie drugorzędne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emploi

[czytaj: ąpluA]
1. zawodowa specjalność aktora, np. amant;
2. rodzaj ról, w których specjalizuje się aktor, np. emploi sceniczne, komediowe


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) teatr. film. typ ról, w których specjalizuje się aktor


Emploi (wym. /ãplua/, z franc. emploi – "posada, zatrudnienie") – rodzaj roli, w jakiej specjalizuje się aktor lub do jakiej posiada predyspozycje fizyczne (wiek, typ urody, wygląd) bądź osobowe (prezencja, styl gry, siła wyrazu). W najogólniejszym podziale wyróżnia się emploi komiczne i tragiczne, jednak rozmaitość emploi uniemożliwia ich dokładne wyliczenie czy klasyfikację.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Empoli

miasto we Włoszech


Empoli – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Florencja.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 44 012 osób, 709,9 os./km².


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Empora

rodzaj galerii lub trybuny, wspartej na kolumnach, głównie w kościołach, mającej na celu powiększenie powierzchni lub wydzielenie przestrzeni dla określonej grupy osób


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. galeria nad przedsionkiem lub nawą kościoła;


Empora (niem. Empore), chór muzyczny – element architektoniczny występujący najczęściej w kościele w postaci odrębnej kondygnacji o charakterze antresoli, zazwyczaj usytuowanej nad kruchtą lub nadwieszonej nad głównym wejściem do świątyni.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emporium

w starożytnej Grecji i w starożytnym Rzymie: część handlowa miasta, zwykle związana z portem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. miejsce handlowe o dużym znaczeniu, centralny ośrodek rozległego handlu z szerokim asortymentem, np. duży dom towarowy lub miasto będące ważnym ośrodkiem handlowym


Emporium (łac. empŏrĭŭm z gr. ἐμπόριον empórion, od ἐμπόρια – towary) – w starożytności plac miejski, na którym składowano i prowadzono handel towarami zamorskimi, zazwyczaj położony w pobliżu portu. Grecy nazywali tak część miasta wydzieloną dla handlu z obcymi. Później na ogół określano tak handlową część miasta związaną z portem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emporowy

przymiotnik od: empora


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do empory, mający związek z emporą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ems

1. miasto w Niemczech;
2. Bad Ems - miasto w Niemczech


Niemcy:

Szwajcaria:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emski

Ems (miasto, rzeka)


przymiotnik

 (1.1) związany z niemieckim miastem Bad Ems (dawniej Ems)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Emskie

potocznie: pastylki emskie


Źródła:

SJP.pl

Emszer

dawny rodzaj szamba; studnia emszerowska, studnia Imhoffa


Źródła:

SJP.pl

Emszerowski

związany z emszerem - dawnym rodzajem szamba


Źródła:

SJP.pl

Emu

1. rodzina ptaków z rzędu kazuarowych;
2. gatunek nielotnego ptaka z rodziny emu


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub nijaki

 (1.1) ornit. syst. podrodzina ptaków nazwa systematyczna|Dromaiidae|ref=tak. z rzędu kazuarowych;

 (1.2) ornit. syst. gatunek dużego ptaka australijskiego, nazwa systematyczna|Dromaius novaehollandiae|ref=tak.;

 (1.3) ornit. ptak z gatunku emu (1.2), jedyny żyjący przedstawiciel podrodziny emu (1.1)


Emu (Dromaiinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny kazuarowatych (Casuariidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emulacja

1. informatyka: zdolność wykonywania poleceń przewidzianych dla innego urządzenia;
2. przestarzałe: rywalizacja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) inform. programowa symulacja działania jakiegoś sprzętu lub oprogramowania

 (1.2) daw. współzawodnictwo, rywalizacja


Emulacja (ang. emulation) – programowe symulowanie działania określonego oprogramowania lub platformy sprzętowej przez inny system lub na sprzęcie innego typu. Proces ten dokonywany jest za pomocą specjalnego programu nazywanego emulatorem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emulacyjny

emulacja


Patrz:emulacja

Źródła:

SJP.pl

Emulator

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. program komputerowy naśladujący działanie systemu komputerowego lub innego programu;


Emulator – program komputerowy (czasem wraz z koniecznym sprzętem), który uruchomiony w danym systemie komputerowym duplikuje funkcje innego systemu komputerowego. Pierwszy system nazywany jest gospodarzem (ang. host), a drugi gościem (ang. guest). Mówimy, że drugi system jest emulowany przez pierwszy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Emule

program typu p2p do kopiowania plików między użytkownikami internetu


eMule – program w architekturze peer-to-peer, który działa w oparciu o dwie sieci komunikacyjne: eDonkey i Kad. Stanowi alternatywę dla oryginalnego klienta sieci eDonkey2000.

eMule jest oprogramowaniem typu otwartego oprogramowania na Powszechnej Licencji Publicznej GNU. Działa pod systemem Microsoft Windows, ale jego kod źródłowy jest dostępny również pod Linuksa (jako mod xMule). Istnieje również jego wieloplatformowy odpowiednik – aMule.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emulgacja

proces łączenia dwóch niemieszalnych substancji, z których przynajmniej jedna jest cieczą, prowadzący do powstania trwałej emulsji; emulsyfikacja


Emulsja – dwufazowy układ dyspersyjny dwóch niemieszających się wzajemnie cieczy, polarnej i niepolarnej. Jest to układ termodynamicznie nietrwały. Kinetycznie trwałe emulsje można jedynie otrzymać w obecności emulgatora. Emulsja jest szczególnym przypadkiem układu koloidalnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Emulgacyjny

emulgacja


Patrz:emulgacja

Źródła:

SJP.pl

Emulgator

1. substancja wspomagająca tworzenie się emulsji, mieszaniny wzajemnie nierozpuszczalnych cieczy, np. wody i oleju;
2. aparat do wytwarzania emulsji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek chemiczny umożliwiający powstanie emulsji;

 (1.2) chem. urządzenie wytwarzające emulsję


Emulgator – związek chemiczny (lub mieszanina), który umożliwia powstanie emulsji oraz zapewnia jej trwałość. Gromadzi się na powierzchni granicznej, prowadząc do powstania trwałych miceli. Emulgatory można podzielić na cztery grupy: anionowo czynne, kationowo czynne, niejonowe i stałe.

W przemyśle emulgatory mają duże zastosowanie nie tylko w produkcji żywności, ale także np. w górnictwie, produkcji farb, klejów, leków, kosmetyków, materiałów budowlanych, tworzyw sztucznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emulgować

doprowadzać do trwałego połączenia dwóch wzajemnie niemieszających się cieczy, np. wody i oleju


Źródła:

SJP.pl

Emulować

1. w informatyce: naśladować działanie innego systemu komputerowego;
2. dawniej: współzawodniczyć, rywalizować


Źródła:

SJP.pl

Emulsja

1. mieszaniny płynów nierozpuszczających się wzajemnie w sobie, gdzie jeden jest rozproszony w drugim w postaci kropelek
2. zawiesina substancji światłoczułej pokrywająca klisze, błony i papiery fotograficzne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszanina dwóch substancji;

 (1.2) pot. farba emulsyjna;


Emulsja – dwufazowy układ dyspersyjny dwóch niemieszających się wzajemnie cieczy, polarnej i niepolarnej. Jest to układ termodynamicznie nietrwały. Kinetycznie trwałe emulsje można jedynie otrzymać w obecności emulgatora. Emulsja jest szczególnym przypadkiem układu koloidalnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Emulsor

ciekły rozpuszczalnik używany do czyszczenia i odtłuszczania


Źródła:

SJP.pl

Emulsyfikacja

proces łączenia dwóch niemieszalnych substancji, z których przynajmniej jedna jest cieczą, prowadzący do powstania trwałej emulsji; emulgacja


Źródła:

SJP.pl

Emulsyjny

przymiotnik od: emulsja


Źródła:

SJP.pl

Emulsyna

enzym występujący m.in. w migdałach, rozszczepiający wiązanie b-glikozydowe


Źródła:

SJP.pl