Iz

1. imię żeńskie;
2. zdrobnienie od: Izabela, Izabella (imiona żeńskie)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji przepływająca przez Udmurcję i Tatarstan, prawy dopływ Kamy;

 (1.2) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, w obwodzie kirowskim, dopływ Piżmy


IZ jest skrótem dwuliterowym, który może oznaczać:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Iza

1. imię żeńskie;
2. zdrobnienie od: Izabela, Izabella (imiona żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Izabela;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izaak

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. postać biblijna, jeden z izraelskich patriarchów;

 (1.2) rzad. imię|polski|m.;


Izaak (hebr. יִצְחָק Jic’chak – „śmiech”) – patriarcha biblijny, syn Abrahama i Sary, ojciec Jakuba i Ezawa.

Dzieje Izaaka przedstawia Księga Rodzaju. Najbardziej pamiętnym zdarzeniem związanym z Izaakiem było złożenie go na żądanie Boga Jahwe w ofierze przez ojca na górze Moria. Dramatyczne opowiadanie ukazuje gotowość ojca do spełnienia ofiary i interwencję Boga, który poprzez anioła, cofnął nakaz, słowami: „Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna” (Rdz 22,12). Według tradycji na tym miejscu stanęła Świątynia Jerozolimska. Wydarzenie to zwane jest ofiarowaniem Izaaka, a w tradycji żydowskiej Akedą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izaakostwo

Izaak z małżonką; Izaakowie


Źródła:

SJP.pl

Izaakowie

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Izaakowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Izaaka lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Izaaka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izabela

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Izabela – spolszczenie imienia Isabel, tj. albo średniowiecznego oksytańskiego, następnie rozpowszechnionego w Hiszpanii i szerzej w Europie Zachodniej odpowiednika imienia Elżbieta, pochodzącego od hebrajskiego אלישבע (Wj 6,23) eliszewa („mój Bóg przysięgą”), albo pochodzi ono od imienia biblijnej królowej Jezabel, której imię oznacza w hebrajskim „wywyższona przez Baala”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izabelin

stop miedzi z manganem i aluminium


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izabelinianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Izabelina


Źródła:

Wiktionary

Izabelinianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Izabelina


Źródła:

Wiktionary

Izabeliński

przymiotnik od: Izabelin (nazwa kilku wsi w Polsce)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Izabelina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izabeliny

stop miedzi z manganem i aluminium


Źródła:

SJP.pl

Izabella

imię żeńskie


Izabela – spolszczenie imienia Isabel, tj. albo średniowiecznego oksytańskiego, następnie rozpowszechnionego w Hiszpanii i szerzej w Europie Zachodniej odpowiednika imienia Elżbieta, pochodzącego od hebrajskiego אלישבע (Wj 6,23) eliszewa („mój Bóg przysięgą”), albo pochodzi ono od imienia biblijnej królowej Jezabel, której imię oznacza w hebrajskim „wywyższona przez Baala”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izabelowaty

o maści konia: jasnobrązowy o żółtawym odcieniu; palomino


przymiotnik

 (1.1) hipol. o koniu: w kolorze od złotokremowego po czekoladowy, z grzywą i ogonem jaśniejszym, zwykle białym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izabelowy

przestarzale: brunatnożółty


przymiotnik

 (1.1) przest. mający kolor brunatnożółty

 (1.2) przest. o koniu maści brunatnożółtej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izafet

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. gram. konstrukcja składniowa, występująca m.in. w językach semickich, irańskich i turkijskich, w której jeden rzeczownik określany jest przez inny rzeczownik bądź rzadziej – przez przymiotnik; jej odpowiednikiem w języku polskim jest zwykle rzeczownik z przydawką dopełniaczową lub rzeczownik z przydawką przymiotną


Źródła:

Wiktionary

Izajasz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m., jedno z imion biblijnych;

 (1.2) bibl. postać biblijna, jeden z proroków starotestamentowych; metonimicznie również jego dzieło;


Izajasz (hebr. ‏יְשַׁעְיָהוּ‎, Jeszajahu, Yesha'yahu oznaczającego „Jahwe jest zbawieniem”, ur. ok. 765, zm. do 701 p.n.e.) – jeden z największych proroków Starego Testamentu. Jego proroctwa przedstawia Księga Izajasza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izajaszostwo

Izajasz z małżonką; Izajaszowie


Źródła:

SJP.pl

Izajaszowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Izajaszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Izajasza lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Izajasza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izak

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Piotr Skowyrski, ps. „izak” (ur. 2 grudnia 1987 w Warszawie) – polski komentator e-sportowy, youtuber oraz streamer. W przeszłości zawodnik drużyny Team VEGA i iNET koxXx w grach Counter-Strike: Source i Counter-Strike: Global Offensive. Właściciel Izako Boars oraz portalu informacyjnego IzakTV.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izali

staropolski zwrot, znaczy tyle co: czy


partykuła

 (1.1) daw. słowo rozpoczynające zdania pytające, na które pytający spodziewa się odpowiedzi „tak” lub „nie”; czy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izaliby

połączenie dawnej partykuły "izali" z cząstką "-by"


Źródła:

SJP.pl

Izaliż

staropolski zwrot, znaczy tyle co: czyż


Źródła:

SJP.pl

Izalobara

linia łącząca na mapie punkty o jednakowej zmianie ciśnienia


Izalobara (gr.) – linia na mapie synoptycznej łącząca punkty o jednakowej zmianie ciśnienia atmosferycznego w czasie tendencji barycznej. Zwykle trwa przez trzy godziny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izan

w islamie: nawoływanie przez muezzina do modlitwy


Źródła:

SJP.pl

Izanomala

linia na mapie łącząca punkty o jednakowych anomaliach klimatycznych


Źródła:

SJP.pl

Izara

rzeka w Austrii i Niemczech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Austrii i Niemczech, prawy dopływ Dunaju, przepływa przez Monachium;


Izara (niem. Isar) – rzeka w Austrii i Niemczech (Bawaria), prawy dopływ Dunaju o długości 295 km.

Źródła Izary znajdują się w Scharnitz w Austrii, na południe od Mittenwald, na wysokości 1160 m n.p.m. W początkowym biegu rzeka płynie wzdłuż granicy austriacko-niemieckiej, by następnie odbić na północ. Większe miasta położone nad Izarą to: Bad Tölz, Wolfratshausen, Monachium, Freising, Moosburg an der Isar, Landshut, Dingolfing, Landau an der Isar. Uchodzi do Dunaju 5 kilometrów na południe od Deggendorfu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Izarą, dotyczący Izary


Źródła:

Wiktionary

Izarytma

linia łącząca na mapie miejsca o takim samym natężeniu w rozmieszczeniu jakiegoś zjawiska


Izolinia, izarytma (w kartografii), izograma (w meteorologii) – krzywa na mapie łącząca punkty o jednakowych wartościach liczbowych danej cechy. Termin ten i pokrewne terminy pochodzą od stgr. ίσος ísos, „równy” i słowa „linia”, bądź odpowiednich innych słów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izasław

imię męskie


Izasław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego, nienotowane w źródłach staropolskich. Składa się z członów Iza- (od изяти, czyli „wziąć”) i -sław („sława”).

Izasław imieniny obchodzi 6 lipca

W polskiej literaturze historycznej używa się form Izjasław i Izasław


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izasławostwo

Izasław z małżonką; Izasławowie


Źródła:

SJP.pl

Izasławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Izasławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Izasława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Izatyna

krystaliczna substancja organiczna używana w chemii oraz w medycynie


Źródła:

SJP.pl

Izaura

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Izaura – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego osobę pochodzącą z Izaurii (region Azji Mniejszej). Popularne w państwach hiszpańsko- i portugalskojęzycznych. Do języka polskiego przedostało się za pośrednictwem popularnego w latach 80. XX w. brazylijskiego serialu telewizyjnego Niewolnica Isaura.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Izauria

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. starożytna kraina w południowej Azji Mniejszej;


Izauria (gr. Ἰσαυρία) – starożytna kraina w południowej Azji Mniejszej. Obecnie jej większość leży w granicy tureckiej gminy Bozkır w prowincji Konya.

Z Izaurii miał pochodzić cesarz Leon III, ale w rzeczywistości urodził się on w Syrii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Izauryjczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) staroż. mieszkaniec Izaurii


Źródła:

Wiktionary

Izauryjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Izaurią, dotyczący Izaurii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język izauryjski, wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich


Źródła:

Wiktionary

Izażem

partykuła

 (1.1) stpol. czyż


Źródła:

Wiktionary

Izba

1. pomieszczenie mieszkalne
2. wyższy urząd administracji lub jednostka samorządu
3. każdy z dwu organów, na które dzieli się parlament w niektórych państwach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urz. pomieszczenie mieszkalne, pokój

 (1.2) urz. jeden z organów parlamentu w niektórych państwach

 (1.3) urz. wyższy urząd administracji państwowej

 (1.4) urz. organ zajmujący się sprawami jakiegoś zrzeszenia zawodowego, mający na celu jego obronę

 (1.5) pot. pomieszczenie w wiejskim domu

 (1.6) miar. daw. 40 sztuk


Izba (w języku staropolskim: istba) – pierwotnie nazwa komórki, łaźni; niegdyś oznaczała całą chatę składającej się z jednej izby. Z czasem zaczęto określać mianem izby każde pomieszczenie mieszkalne w wiejskim domu; współcześnie – pomieszczenie, które w lokalu mieszkalnym spełnia zdefiniowane na potrzeby GUS warunki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izbeczka

zdrobnienie od: izba; izdebka, izbina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: izba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izbica

1. konstrukcja chroniąca podporę mostu lub zaporę przed lodem; lodołam;
2. najwyższa część wieży kościelnej w architekturze drewnianej;
3. w dawnych grodach: drewniana skrzynia wypełniona ziemią, wchodząca w skład wału obronnego;
4. dawniej: duża izba


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. w architekturze drewnianej najwyższa, nadwieszona część wieży kościelnej z pomieszczeniem na dzwony

 (1.2) bud. konstrukcja zabezpieczająca filary mostu przed zniszczeniami przez krę

 (1.3) hist. rodzaj wałów obronnych zbudowanych z drewnianych skrzyń wypełnionych ziemią


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izbicczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Izbicka


Źródła:

Wiktionary

Izbicczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Izbicka


Źródła:

Wiktionary

Izbicki

przymiotnik od: Izbica Kujawska, Izbicko, Izbica


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Izbicy

 (1.2) dotyczący Izbicy Kujawskiej

 (1.3) dotyczący Izbicka


Izbicki – nazwisko polskie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izbicko

przymiotnik od: Izbica Kujawska, Izbicko, Izbica



Izbicko (dodatkowa nazwa w j. niem. Stubendorf) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Izbicko.

Miejscowość jest siedzibą gminy Izbicko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izbicowy

izbica


Patrz:izbica

Źródła:

SJP.pl

Izbiczanin

1. mieszkaniec Izbicy;
2. mieszkaniec Izbicy Kujawskiej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Izbicy

 (1.2) mieszkaniec Izbicy Kujawskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izbiczanka

1. mieszkanka Izbicy;
2. mieszkanka Izbicy Kujawskiej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Izbicy

 (1.2) mieszkanka Izbicy Kujawskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izbina

zdrobnienie od: izba; izdebka, izbeczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: izba

 (1.2) mała, licha izba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izbowy

przymiotnik od: izba


przymiotnik

 (1.1) związany z izbą, dotyczący izby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izdba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. izba


Źródła:

Wiktionary

Izdebczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Izdebek


Źródła:

Wiktionary

Izdebczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Izdebek


Źródła:

Wiktionary

Izdebecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Izdebek


Źródła:

Wiktionary

Izdebeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: izdebka

 (1.2) rzad. mała, licha izba


Źródła:

Wiktionary

Izdebieński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Izdebna


Źródła:

Wiktionary

Izdebina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: izba

 (1.2) rzad. mała, licha izba


Źródła:

Wiktionary

Izdebka

zdrobnienie od: izba; izbina, izbeczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewielka izba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izdebnianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Izdebna


Źródła:

Wiktionary

Izdebnianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Izdebna


Źródła:

Wiktionary

Izdebnicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Izdebnika


Źródła:

Wiktionary

Izdebniczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Izdebnika


Źródła:

Wiktionary

Izdebniczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Izdebnika


Źródła:

Wiktionary

Izdebnik

nazwa kilku wsi w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izdebno

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Izdebność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. cecha tego, co posiada izby


Źródła:

Wiktionary

Izdebski

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Izdebski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izdraelski

przymiotnik

 (1.1) stpol. izraelski


Źródła:

Wiktionary

Izebel

Izebel, Jezabel (łac. z gr. Iezabel; hebr. Izebel, 'niewyniesiona, nieskalana, czysta') – postać biblijna ze Starego Testamentu, żona Achaba, matka Atalii, zm. w 843 p.n.e.

Była córką Etbaala I, króla Sydonu. Poślubiła Achaba, króla Izraela. Czciła bogów pogody i płodności: Baala i Aszerę. Za jej namową Achab i zmuszeni przez niego podwładni przyjęli jej religię.


Źródła:

Wikipedia

Izentalpa

linia na wykresie termodynamicznym przedstawiająca proces izentalpowy


Źródła:

SJP.pl

Izentalpowy

proces izentalpowy - proces termodynamiczny, podczas którego entalpia układu nie ulega zmianie


Źródła:

SJP.pl

Izentropa

wykres procesu izentropowego


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izentropowy

przymiotnik od: izentropa


Źródła:

SJP.pl

Izera

rzeka w Czechach


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Czechach, a w górnym odcinku także w Polsce, prawy dopływ Łaby;

 (1.2) geogr. szczyt po czeskiej stronie Gór Izerskich;


Izera (cz. Jizera, niem. Iser) – rzeka w Czechach i na granicy w Polsce; prawy dopływ Łaby; długość 164 km.

Źródlisko w Górach Izerskich tworzone z wielu drobnych strumyków wypływających z południowego zbocza Smreku na wysokości 980 m n.p.m. W górnym biegu na Hali Izerskiej płynie na południowy wschód meandrującym korytem przez długi ciąg torfowisk wysokich objętych ścisłym rezerwatem przyrody Torfowiska Doliny Izery w Polsce oraz Rašeliniště Izery Czechach. W górnym biegu, na odcinku od źródła do osady Mýtiny, wyznacza granicę polsko-czeską na długości 15 km.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izerski

przymiotnik od:
1. Izera (rzeka w Czechach);
2. Izery (góry w Czechach i Polsce; Góry Izerskie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z rzeką Izerą, dotyczący rzeki Izery

 (1.2) związany z Izerami (Górami Izerskimi), dotyczący Izerów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izery

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. pot. Góry Izerskie


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Izgrzyca

gęstokępkowa bylina z rodziny traw, pospolita na łąkach niżowych i niższych terenach górskich


Izgrzyca (Danthonia DC.) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje około 20 gatunków występujących w Eurazji oraz na obu kontynentach amerykańskich. W Polsce rośnie tylko izgrzyca przyziemna (Danthonia decumbens).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izia

zdrobnienie od: Izabela, Izabella (imiona żeńskie); Izka


Źródła:

SJP.pl

Izka

zdrobnienie od: Izabela, Izabella (imiona żeńskie); Izia


Źródła:

SJP.pl

Izm

potocznie, ironicznie o terminie zakończonym na "-izm"


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. żart. o terminie oznaczającym doktrynę, kierunek filozoficzny, artystyczny itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izmael

biblijny syn Abrahama; Ismael


Izmael, Ismael (hebr.: יִשְׁמָעֵאל, arab.: إسماعيل), Isma'il – najstarszy syn patriarchy Abrahama i niewolnicy jego żony Sary – Egipcjanki Hagar.

Występuje w Księdze Rodzaju Starego Testamentu. W Koranie jest przedstawiony jako pierwszy z proroków islamu i praojciec wszystkich Arabów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izmaelita

przenośnie: odszczepieniec


Źródła:

SJP.pl

Izmailici

sekta muzułmańska utworzona na przełomie VIII i IX wieku, będąca skrajnym odłamem szyitów, uznająca linię siedmiu imamów i wierząca, że ostatni imam nie umarł, lecz pozostaje w ukryciu; ismailici, isma'ilici, siedmiowcy


Źródła:

SJP.pl

Izmailita

członek sekty isma'ilitów - odłamu szyitów uznającego linię siedmiu imamów; ismailita, isma'ilita, siedmiowiec


Źródła:

SJP.pl

Izmailitka

szyitka należąca do sekty ismailitów; ismailitka


Źródła:

SJP.pl

Izmailizm

doktryna religijna utworzona na przełomie VIII i IX wieku, będąca skrajnym odłamem szyitów, uznająca linię siedmiu imamów i zakładająca, że ostatni imam nie umarł, lecz pozostaje w ukryciu; ismailizm


Źródła:

SJP.pl

Izmaił

Izmaił (ukr. Ізмаїл, Izmajił) – miasto w południowej części Ukrainy, w obwodzie odeskim na brzegu Kilii.


Źródła:

Wikipedia

Izmir

miasto w zachodniej Turcji (dawniej Smyrna)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto portowe w zachodniej Turcji nad Zatoką Izmirską;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izmirski

przymiotnik od: Izmir (miasto w Turcji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Izmirem, dotyczący Izmiru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Izo-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający jednakowość, równość, np. „izobara”


Źródła:

Wiktionary

Izoalkohol

rozgałęziona forma alkoholu


Źródła:

SJP.pl

Izoamplituda

Izoamplituda – izolinia na mapie łącząca punkty o jednakowej amplitudzie danego elementu meteorologicznego, np. na mapach synoptycznych o jednakowych amplitudach temperatury powietrza.


Źródła:

Wikipedia

Izobar

jądro pierwiastków które mają taką samą liczbę masową, lecz inną liczbę atomową


Izobary – jądra atomowe o równej liczbie masowej A, różniące się liczbą atomową Z. W praktyce oznacza to, że izobarami są atomy różnych pierwiastków, mające jednak tę samą liczbę nukleonów.

Jak dotąd nie znaleziono dwóch trwałych izobarów o liczbach atomowych różniących się o 1 (sąsiadujące w układzie okresowym pierwiastków).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izobara

linia łącząca na mapie klimatycznej punkty o tym samym ciśnieniu atmosferycznym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. krzywa łącząca miejsca o jednakowym ciśnieniu atmosferycznym;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izobaryczny

przymiotnik

 (1.1) fiz. meteorol. zachodzący ze stałym ciśnieniem; związany ze stałą wartością ciśnienia


Źródła:

Wiktionary

Izobata

linia łącząca na mapie punkty o tej samej głębokości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. krzywa na mapie łącząca punkty o jednakowej głębokości;


Izobata – izolinia łącząca punkty o jednakowej głębokości (mierzonej od powierzchni) zbiorników wodnych. Może odnosić się również do geologicznych powierzchni strukturalnych takich jak strop czy spąg. W hydrologii izobata oznacza często głębokość do dna zbiornika wód powierzchniowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izobaza

linia łącząca na mapie punkty powierzchni Ziemi zmieniające swoją wysokość nad poziomem morza o jednakową wartość w tym samym czasie


Izobaza – linia na mapie, łącząca punkty powierzchni Ziemi, zmieniające wysokość nad poziomem morza o jednakową wartość w tym samym czasie, wskutek stałych ruchów lądotwórczych i górotwórczych. W literaturze naukowej spotykana także pod nazwą izanabaza.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izobronta

linia na mapie łącząca miejsca, w których w tym samym czasie słychać pierwszy grzmot nadciągającej burzy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. krzywa łącząca punkty, w których jednocześnie słychać grzmot burzy


Izobronta (izo- + gr. bronte = grzmot) – izolinia na mapie łącząca miejsca, w których w tym samym czasie słychać pierwszy grzmot nadciągającej burzy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izobutan

rozgałęziona forma butanu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izobuten

rozgałęziona forma butenu


Izobutylen, izobuten (CH3)2C=CH2 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów nienasyconych z szeregu homologicznego alkenów rozgałęzionych. Posiada jedno wiązanie podwójne o długości 1,2907 Å. Jest jednym z czterech izomerów butenu. Jest ważnym surowcem w syntezach wielkotonażowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izobutylen

Izobutylen, izobuten (CH3)2C=CH2 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów nienasyconych z szeregu homologicznego alkenów rozgałęzionych. Posiada jedno wiązanie podwójne o długości 1,2907 Å. Jest jednym z czterech izomerów butenu. Jest ważnym surowcem w syntezach wielkotonażowych.


Źródła:

Wikipedia

Izocefalia

w plastyce: sposób kompozycji, w której głowy przedstawianych postaci znajdują się na tej samej wysokości; izokefalizm, izokefalia


Źródła:

SJP.pl

Izocefaliczny

izocefalia; izokefaliczny


Źródła:

SJP.pl

Izochimena

linia na mapie łącząca punkty o jednakowej średniej temperaturze w porze zimowej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. krzywa łącząca punkty o tej samej średniej temperaturze w zimie


Izochimena (gr. isos = „równy” + gr. cheimon = „zima”) – izolinia na mapie łącząca punkty, w których średnia zimowa temperatura osiągnęła taką samą wartość. Miarą stosowaną są jednostki temperatury (w zależności od układu jednostek i miar).

Izochimeny wraz z izoterami stosowane są głównie na mapach meteorologicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izochinolina

Izochinolina – organiczny związek chemiczny z grupy związków heterocyklicznych zawierających azot. Izochinolina zbudowana jest ze skondensowanego pierścienia benzenowego i pirydynowego. Strukturalny izomer chinoliny.


Źródła:

Wikipedia

Izochora

linia przedstawiająca na wykresie proces termodynamiczny, podczas którego układ nie zmienia objętości


Przemiana izochoryczna (z gr. ἴσος — „równy” i χώρος — „miejsce, przestrzeń”) – proces termodynamiczny zachodzący przy stałej objętości (V = const). Oprócz objętości wszystkie pozostałe parametry termodynamiczne mogą się zmieniać.

Podczas przemiany izochorycznej nie jest wykonywana praca, układ może wymieniać energię z otoczeniem tylko w wyniku cieplnego przepływu energii. Z pierwszej zasady termodynamiki wynika, że całe ciepło doprowadzone lub odprowadzone z gazu w procesie izochorycznym jest zużywane na powiększenie lub pomniejszenie jego energii wewnętrznej: \delta Q={\text{d}}U.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izochroma

w metodzie elastooptycznej:
a) miejsce geometryczne punktów, w których różnice naprężeń głównych modelu elementu konstrukcyjnego mają stałe wartości
b) miejsce geometryczne punktów o równych wartościach maksymalnych naprężeń stycznych


Izochroma – w elastooptyce - prążek interferencyjny przebiegający przez punkty ciała, w których wartość naprężeń stycznych jest jednakowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izochromatyczny

odnoszący się do zjawisk optycznych, w których barwa światła nie ulega zmianie


Źródła:

SJP.pl

Izochron

linia na mapie łącząca punkty, w których jakieś zjawisko występuje jednocześnie


Źródła:

SJP.pl

Izochrona

linia na mapie łącząca punkty, w których jakieś zjawisko występuje jednocześnie


Izochrona – linia na mapie łącząca punkty, w których występuje to samo zjawisko w tym samym czasie. Innymi słowy izochrony wyznaczają obszary o jednakowej osiągalności czasowej.

Miarą stosowaną są same jednostki czasu, jak minuty, godziny, dni. Niższy gradient izochroniczny wskazuje na większą szybkość ruchu danego zjawiska, wyższy odwrotnie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izochronizm

właściwość układów drgających polegająca na zachowywaniu stałego okresu drgań niezależnie od zmian amplitudy


Izochronizm (gr. ἴσος "równy", χρόνος "czas") – właściwość układu drgającego polegająca na niezależności okresu drgań od amplitudy. Izochroniczność jest własnością liniowych układów drgań.

Rzeczywiste układy drgające wykonują z dobrym przybliżeniem drgania harmoniczne i pozostają izochroniczne wówczas, gdy amplituda drgań jest stosunkowo mała. Dla drgań mechanicznych oznacza to np.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izocyjanian

Izocyjaniany – związki chemiczne zawierające ugrupowanie −N=C=O, w którym atomem wiążącym jest atom azotu. Mogą to być sole typu M−N=C=O (gdzie M to atom metalu) lub związki organiczne typu R−N=C=O (gdzie R to dowolna grupa organiczna, a ugrupowanie −N=C=O określa się jako grupę izocyjanianową).

Izocyjaniany są izomerami cyjanianów, zawierających ugrupowanie −O−C≡N oraz piorunianów, zawierających ugrupowanie −C≡N−O.


Źródła:

Wikipedia

Izodrom

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rakieta lub pocisk rakietowy lecący tym samym kursem, co inny obiekt


Źródła:

Wiktionary

Izodynama

linia łącząca na mapie punkty o jednakowym natężeniu pola magnetycznego Ziemi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. krzywa łącząca punkty o tym samym natężeniu pola magnetycznego


Izodynama (izo- + gr. dýnamis = „siła”) – izolinia biegnąca na mapie wzdłuż miejsc, w których składowa pozioma lub pionowa natężenia pola magnetycznego Ziemi jest jednakowa, np. izogona, izoklina.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izodynamiczny

izodynamia


Patrz:izodynamia

Źródła:

SJP.pl

Izoelektronowy

w fizyce, o atomach, jonach, cząsteczkach: posiadające taką samą liczbę i konfigurację elektronów walencyjnych


Źródła:

SJP.pl

Izoenzym

każdy z enzymów katalizujących tę samą reakcję, lecz różniących się pod względem budowy lub właściwości; izozym


Izoenzymy (izozymy) – homologiczne enzymy w obrębie danego organizmu, które katalizują tę samą reakcję chemiczną, ale różnią się sekwencją aminokwasową. Zazwyczaj wykazują odrębne właściwości kinetyczne, takie jak wartości Km i Vmax oraz inne właściwości regulacyjne. Izoenzymy ulegają ekspresji w różnych tkankach lub organellach w różnych stadiach rozwojowych. Są kodowane przez geny zajmujące różne loci, które zwykle powstają w wyniku duplikacji genu i dywergencji. Izoenzymy można często odróżnić od siebie na podstawie właściwości biochemicznych, takich jak ruchliwość elektroforetyczna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izofena

linia na mapie łącząca punkty, w których zachodzi to samo zjawisko biologiczne


Źródła:

SJP.pl

Izoflawon

fitohormon występujący w roślinach strączkowych


Źródła:

SJP.pl

Izoflawonowy

izoflawon


Patrz:izoflawon

Źródła:

SJP.pl

Izofona

linia na mapie oznaczająca granice występowania jakiegoś zjawiska fonetycznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) akust. krzywa łącząca punkty o jednakowym poziomie głośności dźwięku;

 (1.2) jęz. krzywa wyznaczająca granicę wystąpienia zjawiska fonetycznego;


Izofona, krzywa izofoniczna – krzywa jednakowego poziomu głośności dźwięku. Izofony są przedstawiane w układzie logarytmicznej zależności poziomu natężenia dźwięku lub poziomu ciśnienia akustycznego od częstotliwości. Dana krzywa izofoniczna ma tę samą wartość, na przestrzeni różnych częstotliwości, liczoną w fonach, ale różną liczoną w decybelach. Wynika to z różnego odbioru częstotliwości przez ludzkie ucho.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izofoniczna

krzywa izofoniczna - krzywa łącząca na wykresie punkty o jednakowym poziomie głośności, częstotliwości i natężenia dźwięku


Źródła:

SJP.pl

Izofota

linia łącząca na oświetlonej powierzchni punkty o jednakowym natężeniu oświetlenia, wyrażonym w fotach


Źródła:

SJP.pl

Izoftalowy

kwas izoftalowy - kwas aromatyczny, izomer kwasu ftalowego


Źródła:

SJP.pl

Izogameta

jedna z gamet o takim samym kształcie i wymiarze, lecz zróżnicowanych płciowo


Źródła:

SJP.pl

Izogamia

rozmnażanie się za pośrednictwem izogamet czyli dwóch gamet zróżnicowanych płciowo ale identycznych pod względem ruchliwości i rozmiaru


Izogamia – typ rozmnażania płciowego, gdzie dwie gamety są identyczne pod względem kształtu i ruchliwości, ale różniące się biochemią, fizjologią i genetycznie. Gamety oznacza się tu jako „+” i „–”. Występuje u pierwotniaków (ameby), jednokomórkowych glonów, grzybów i zielenic.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izogamma

typ rozmnażania płciowego, gdzie dwie komórki rozrodcze są identyczne pod względem kształtu i ruchliwości


Źródła:

SJP.pl

Izoglosa

linia na mapie oznaczająca zasięg terytorialny jakiejś cechy językowej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. linia na mapie wyznaczająca zasięg danej cechy językowej


Izoglosa (z greckiego) – ogólna nazwa linii na mapach w atlasach językowych.

Izoglosa określa terytorialny zasięg występowania jakiejś cechy językowej, np. mazurzenia w języku polskim. Wśród nich można wyróżnić: izofony, izomorfy i izoleksy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izoglosowy

związany z izoglosą, linią na mapie oznaczającą zasięg terytorialny jakiejś cechy językowej, np. mapa izoglosowa


Źródła:

SJP.pl

Izoglukoza

syrop glukozowo-fruktozowy, zamiennik cukru wykorzystywany w produkcji napojów i rozmaitych artykułów spożywczych


Syropy glukozowo-fruktozowe (SGF), syropy wysokofruktozowe – oczyszczone i zagęszczone wodne roztwory cukrów prostych (glukozy i fruktozy) w różnych proporcjach, uzyskiwane w wyniku hydrolizy enzymatycznej lub kwasowej skrobi.

Syropy glukozowo-fruktozowe (fruktozowo-glukozowe) w handlu występują pod różnymi nazwami: izoglukoza (nazwa od procesu otrzymywania – izomeryzacji, zawartości fruktozy pomiędzy 10 a 50%), syrop wysokofruktozowy (HFS), wysokofruktozowy syrop kukurydziany (HFCS), syrop inulinowy. Także syrop z agawy (92–56% fruktozy i 20–8% glukozy).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izogona

linia na mapie łącząca punkty o jednakowym kierunku wiatru w określonym czasie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. krzywa łącząca punkty o tej samej deklinacji magnetycznej


Izogona (izo- + gr. gõnía = „kąt”) – izolinia biegnąca na mapie (geograficznej lub magnetycznej) wzdłuż miejsc o takiej samej wartości deklinacji magnetycznej. Szczególną odmianą izogony jest agona – linia łącząca punkty o zerowej deklinacji magnetycznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izohalina

linia na mapie łącząca punkty na morzu o tym samym zasoleniu wody


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. krzywa na mapie łącząca punkty o jednakowym zasoleniu;


Izohalina (izo- + gr. háls = „sól”) – izolinia na mapie łącząca punkty o takim samym stopniu zasolenia. Stosowana do graficznego przedstawienia poziomów zasolenia jezior, mórz, oceanów.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izohela

linia na mapie, która łączy punkty o jednakowej wartości usłonecznienia w tym samym czasie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) metrol. linia łącząca na mapie punkty o takich samych wartościach usłonecznienia

 (1.2) fot. linia łącząca punkty o tej samej gęstości optycznej w obrazie nieprzetworzonym


Usłonecznienie – sumaryczny czas (w godzinach) w danym okresie (w ciągu doby, miesiąca lub roku), podczas którego na określone miejsce na powierzchni Ziemi padają bezpośrednio promienie Słońca. Do pomiaru usłonecznienia służy urządzenie zwane heliografem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izohelia

fotograficzna technika tonorozdzielcza, w której obraz złożony jest z plam bieli, szarości i czerni, bez przejść między tonami


Izohelia – pozytywowa technika tonorozdzielcza opracowana przez Witolda Romera w 1931, polegająca na przetworzeniu obrazu polegającym na utworzeniu w nim w efekcie końcowym kilku dowolnie wybranych odcieni wyraźnie oddzielonych od siebie jasnością, odpowiadającym punktom o tej samej gęstości optycznej w obrazie nieprzetworzonym, nazwanymi izohelami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izohieta

linia na mapie klimatycznej łącząca punkty o jednakowej ilości opadów atmosferycznych w danym czasie bądź o jednakowych średnich opadach wieloletnich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) metrol. linia łącząca na mapie punkty o takich samych wartościach sum opadów;


Izohieta – izolinia łącząca punkty na mapie klimatycznej o takich samych wartościach sum opadów atmosferycznych w danym okresie.

Wysokości opadów znane są dla określonych punktów – w miejscach lokalizacji stacji opadowych. Jeżeli na mapie, na której wyznaczone są miejsca położenia stacji opadowych zostaną wpisane wartości wysokości opadu i połączy się odpowiednio punkty jednakowych opadów, uzyskamy „warstwice” analogiczne do warstwic wysokości terenu dla [[Mapa topograficzna|map topograficznych]].


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izohipsa

1. linia na mapie łącząca punkty o jednakowej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia; poziomica, warstwica;
2. linia na mapie pogody łącząca punkty leżące na jednakowej wysokości danej powierzchni izobarycznej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) krzywa na mapie łącząca punkty o jednakowej wysokości nad poziom morza lub względem innego przyjętego poziomu odniesienia;


Warstwica (nazwa używana w geodezji) lub poziomica (nazwa używana w kartografii), izohipsa – izolinia krzywa na mapie łącząca punkty o takiej samej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia, najczęściej nad poziomem morza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izohumida

Izohumida (izo + gr. humidus = „wilgotny”) – izolinia na mapie klimatycznej lub diagramie łącząca punkty o takiej samej wilgotności względnej powietrza w tym samym czasie. Wyraz ten pochodzi z języka greckiego.


Źródła:

Wikipedia

Izohydra

linia łącząca na mapie punkty o jednakowym poziomie wód


Źródła:

SJP.pl

Izohydria

stały, względnie równy poziom stężenia jonów wodorowych w organizmie


Źródła:

SJP.pl

Izojonia

utrzymywanie poszczególnych jonów w organizmie na stałym poziomie


Źródła:

SJP.pl

Izokandela

krzywa na powierzchni umyślonej kuli, w której środku znajduje się źródło światła, łącząca punkty odpowiadające kierunkom, w których światłość jest taka sama; także rzut tej płaszczyzny na krzywą


Źródła:

SJP.pl

Izokefalia

w plastyce: sposób kompozycji, w której głowy przedstawianych postaci znajdują się na tej samej wysokości; izokefalizm, izocefalia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szt. rodzaj kanonicznej kompozycji plastycznyastycznej, w której głowy postaci znajdują się w jednej linii, na tej samej wysokości;


Izokefalizm, izokefalia (gr. isos – równy, kefale – głowa), sposób kompozycji układów wielofigurowych stosowany w rzeźbiarstwie i malarstwie polegający na tym, że głowy przedstawianych postaci znajdują się na tej samej wysokości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izokefaliczny

izokefalia, izokefalizm; izocefaliczny


Źródła:

SJP.pl

Izokefalizm

w plastyce: sposób kompozycji, w której głowy przedstawianych postaci znajdują się na tej samej wysokości; izokefalia, izocefalia


Izokefalizm, izokefalia (gr. isos – równy, kefale – głowa), sposób kompozycji układów wielofigurowych stosowany w rzeźbiarstwie i malarstwie polegający na tym, że głowy przedstawianych postaci znajdują się na tej samej wysokości.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izoklina

linia na mapie łącząca punkty o jednakowym nachyleniu magnetycznym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. krzywa łącząca punkty o tej samej inklinacji magnetycznej


Izoklina – izolinia biegnąca na mapie (geograficznej lub magnetycznej) wzdłuż miejsc o takiej samej wartości inklinacji magnetycznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izokolon

figura stylistyczna polegająca na budowie członów zdania złożonych z równej liczby sylab oraz o takim samym rytmie; isokolon


Źródła:

SJP.pl

Izokosma

linia łącząca te same punkty promieniowania kosmicznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. krzywa łącząca punkty o tym samym natężeniu promieniowania kosmicznego


Izokosma (izo + gr. kósmos = „świat”) – izolinia na mapie łącząca punkty o tym samym natężeniu promieniowania kosmicznego, czyli promieniowania złożonego, zarówno korpuskularnego, jak i elektromagnetycznego, docierającego do Ziemi z otaczającej ją przestrzeni kosmicznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izokoszta

krzywa jednakowego kosztu dwóch czynników wytwórczych (nakładów pracy i kapitału), jakie mogą być zaangażowane do produkcji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. linia obrazująca wszystkie kombinacje dwóch czynników wytwórczych, których koszt całkowity jest taki sam;


Izokoszta (krzywa jednakowego kosztu) − w mikroekonomii prosta obrazująca różne kombinacje czynników produkcji, których koszt całkowity jest taki sam.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izokrates

(436-338 p.n.e.) mówca grecki, uczeń Sokratesa, nauczyciel młodzieży, twórca teorii klasycznej prozy attyckiej


Izokrates (stgr. Ἰσοκράτης Isokrates; 436-338 p.n.e.) – mówca grecki, nauczyciel wymowy, twórca teorii klasycznej prozy attyckiej. Zaliczany do kanonu dziesięciu mówców. Jego zasługą jest, że dokonał klasyfikacji prozy attyckiej, wprowadzając podział na: języki poetyckie i języki prozy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Izokryma

linia na mapie łącząca punkty o jednakowej najniższej temperaturze powietrza w zimie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. krzywa łącząca punkty o tej samej najniższej temperaturze w zimie


Izokryma (izo- + gr. krymós = „zimno, mróz”) – linia na mapie, łącząca punkty o jednakowej średniej temperaturze powietrza zimy astronomicznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izokwanta

w teorii produkcji: krzywa wyznaczająca wszelkie możliwe kombinacje czynników produkcji, które dają tę samą ilość produktu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. linia przedstawiająca wszystkie kombinacje dwóch czynników wytwórczych pozwalające osiągnąć dany rozmiar produkcji;


Izokwanta (krzywa jednakowego produktu) to krzywa przedstawiająca wszystkie kombinacje dwóch czynników wytwórczych pozwalające osiągnąć dany rozmiar produkcji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Izolacja

1. bycie w odosobnieniu, bycie poza oddziałwaniem otoczenia; alienacja, odosobnienie, odseparowanie;
2. w psychologii: mechanizm obronny polegający na unikaniu wszelkiej aktywności mogącej wywołać nieprzyjemne odczucia; alienowanie się, izolowanie się;
3. w biologii: ograniczenie lub uniemożliwienie krzyżowania się gatunków roślin lub zwierząt przez wytworzenie się bariery chroniącej;
4. oddzielenie danego ciała fizycznego od otoczenia warstwą specjalnie przystosowanego materiału;
5. warstwa specjalnego materiału, utrudniająca wzajemne oddziaływanie dwóch układów, ciał, środowisk itp.; izolator


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) oddzielenie od otoczenia lub uniemożliwienie kontaktu z otoczeniem

 (1.2) fiz. warstwa materiału o niskiej przewodności cieplnej chroniąca, ograniczająca dopływ lub odpływ ciepła;

 (1.3) niska przewodność cieplna (cecha izolacji (1.2))

 (1.4) elektr. warstwa materiału o niskiej przewodności elektrycznej;


Izolacja – sposób zabezpieczenia dwóch sąsiadujących układów, elementów itp. w celu utrudnienia wzajemnego oddziaływania.

Rozróżniane są następujące izolacje: