Owa

zaimek

 (1.1) stpol. oto, tak też

forma zaimka.

 (2.1) ż. od ów


Źródła:

Wiktionary

Owacja

wyrażenie zbiorowego uznania przez tłum poprzez okrzyki, oklaski itp.; owacje


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ostentacyjne i publiczne wyrażenie komuś uznania lub czci, w szczególności burzą braw

 (1.2) hist. w starożytnym Rzymie: przyznawana przez senat nagroda dla zwycięskiego wodza w postaci uroczystego wjazdu do Rzymu, mająca status niższy niż triumf;


Owacja (łac. ovatio) – nagroda przyznawana w starożytnym Rzymie zwycięskiemu wodzowi, hierarchicznie niższa od triumfu.

Owację obchodzono z o wiele mniejszym przepychem, a odbywający ją wódz przechodził przez miasto pieszo bądź też przejeżdżał konno. Ubrany był w ozdobną togę, skromniejszą niż w czasie triumfu, z mirtowym wieńcem na skroni (corona ovalis). Towarzyszyli mu fleciści.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owacje

wyrażenie zbiorowego uznania przez tłum poprzez okrzyki, oklaski itp.; owacje


Źródła:

SJP.pl

Owacyjny

książkowo: wyrażający zachwyt, uznanie, podziw; euforyczny, ekstatyczny, frenetyczny, entuzjastyczny


Źródła:

SJP.pl

Owad

przedstawiciel gromady stawonogów charakteryzującej się ciałem złożonym z segmentów (głowa, tułów i odwłok)


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ent. niewielkie zwierzę, zaliczane do stawonogów, posiadające trzy pary odnóży oraz zazwyczaj dwie pary skrzydeł;

 (1.2) daw. gw-pl|Podkarpacie. zazw. w lm. żywy inwentarz domowy

rzeczownik zbiorowy, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) daw. owady (1.1)


Owady, insekty (Insecta) – gromada stawonogów. Najbardziej zróżnicowana gatunkowo gromada zwierząt. Są to zwierzęta wszystkich środowisk lądowych, wtórnie przystosowane też do środowisk wodnych. Były pierwszymi zwierzętami, które posiadły umiejętność aktywnego lotu. Rozmiary ciała owadów wahają się od 0,25 mm do ponad 350 mm. W Polsce do najliczniej reprezentowanych rzędów owadów należą motyle, chrząszcze, błonkówki i muchówki. Owady mają olbrzymie znaczenie w przyrodzie, są wśród nich owady zarówno pożyteczne, jak i szkodniki, komensale i pasożyty. Nauka zajmująca się owadami to entomologia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owadek

zdrobnienie od: owad; owadzik


Źródła:

SJP.pl

Owadobójczy

zabijający owady; insektobójczy


przymiotnik

 (1.1) używany do zabijania owadów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owadopylność

zapylanie kwiatów przez owady; entomogamia, entomofilia


Owadopylność (entomogamia, entomofilia) – jeden z zoogamicznych sposobów zapylania oznaczający zapylanie kwiatów przez owady przenoszące pyłek.Owadopylność jest zależnością mutualistyczną, powstała na drodze koewolucji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owadopylny

o roślinach: zapylany przez owady


Źródła:

SJP.pl

Owadożer

rodzaj ptaków z rodziny jastrzębiowatych


Źródła:

SJP.pl

Owadożerca

organizm żywiący się owadami


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zwierzę lub roślina żywiąca się owadami


Entomofag (z grec. éntomon = owad i phageín = jeść), owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomofagi dzieli się na pasożyty oraz drapieżniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owadożerne

rząd sskaków należący do szczepu łożyskowców


Owadożerne (Insectivora) – niewielkie ssaki łożyskowe o prymitywnej budowie, żywiące się głównie owadami. Zasiedlają licznie wszystkie kontynenty z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Prowadzą podziemny lub naziemny tryb życia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owadożerność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. sposób odżywiania się organizmów polegający na żywieniu się owadami


Entomofag (z grec. éntomon = owad i phageín = jeść), owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomofagi dzieli się na pasożyty oraz drapieżniki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Owadożerny

odżywiający się owadami


przymiotnik

 (1.1) zool. żywiący się owadami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owadoznawca

specjalista w dziedzinie zoologii badającej owady; entomolog


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) entomolog


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owadoznawczy

związany z dziedziną zoologii badającą owady; entomologiczny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do owadoznawstwa, związany z owadoznawstwem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owadoznawczyni

specjalistka w dziedzinie zoologii badającej owady; entomolożka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) badaczka owadów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owadoznawstwo

dziedzina zoologii badająca owady; entomologia


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. zob. entomologia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owady

gromada stawonogów z podtypu tchawkowców (stanowiąca najliczniejszą grupę zwierząt), występująca we wszystkich środowiskach na całej kuli ziemskiej, mająca ogromne znaczenie w przyrodzie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Insecta|ref=tak., gromada stawonogów;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: owad


Owady, insekty (Insecta) – gromada stawonogów. Najbardziej zróżnicowana gatunkowo gromada zwierząt. Są to zwierzęta wszystkich środowisk lądowych, wtórnie przystosowane też do środowisk wodnych. Były pierwszymi zwierzętami, które posiadły umiejętność aktywnego lotu. Rozmiary ciała owadów wahają się od 0,25 mm do ponad 350 mm. W Polsce do najliczniej reprezentowanych rzędów owadów należą motyle, chrząszcze, błonkówki i muchówki. Owady mają olbrzymie znaczenie w przyrodzie, są wśród nich owady zarówno pożyteczne, jak i szkodniki, komensale i pasożyty. Nauka zajmująca się owadami to entomologia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owadzi

przymiotnik od: owad


przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla owada; dotyczący, odnoszący się do owada


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owadzik

zdrobnienie od: owad; owadek


Źródła:

SJP.pl

Owadzisko

zgrubienie od: owad


Źródła:

SJP.pl

Owak

potocznie: w inny sposób, inaczej


Źródła:

SJP.pl

Owaki

potocznie: inny, różny (bez dalszego sprecyzowania różnic)


przymiotnik

 (1.1) posiadający cechę przeciwstawioną innej cesze, do której odnosimy słowo taki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owal

krzywa płaska, zamknięta, zbliżona kształtem do elipsy; kształt zbliżony do tej krzywej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. krzywa płaska, zamknięta, kształtem przypominająca elipsę;

 (1.2) kontur przypominający tę krzywą


Owal (z łac. ovum – jajko) – figura posiadająca dwie osie symetrii, wykreślona przez odpowiednie połączenie czterech wycinków łuków o dwóch promieniach. Wycinki łuków są tak dobrane, że zachodzi płynne przejście z jednego promienia krzywizny w drugi. Punkt poruszający się po obwodzie owalu zawsze znajduje się na jednym z dwóch stałych promieni krzywizny – w przeciwieństwie do elipsy, gdzie promień krzywizny ulega ciągłej zmianie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owalen

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek organiczny, policykliczny węglowodór aromatyczny;


Owalen – organiczny związek chemiczny, policykliczny węglowodór aromatyczny, zbudowany z dziesięciu skondensowanych pierścieni benzenowych. Wykazuje podobieństwo do koronenu.

Owalen jest czerwonopomarańczowym związkiem, bardzo słabo rozpuszczalnym w rozpuszczalnikach takich jak benzen, toluen i dichlorometan. Jego roztwory wykazują zjawisko zielonej fluorescencji pod wpływem światła UV.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Owalnica

dawny układ wsi w formie mocno wydłużonego placu obwiedzionego dwoma drogami obudowanymi domostwami; wieś placowa, oblicówka


Okolnica, zwana też niekiedy okólnicą – rodzaj wsi, w której zagrody są ustawione zwarcie w krąg lub podkowę wokół środkowego placu (nawsia, majdanu). Okolnice były zakładane najczęściej na wykarczowanych polanach leśnych. Do wsi prowadziła jedna, czasami dwie, drogi. Pierwotnie majdan był zamykany i służył do gromadzenia spędzanych na noc zwierząt gospodarskich, zapewniając im ochronę przed drapieżnikami. Ustawione ciasno w kręgu zabudowania ułatwiały także mieszkańcom obronę przed atakującymi nieprzyjaciółmi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owalny

mający kształt owalu, elipsy, podłużny i zaokrąglony; elipsowaty


przymiotnik

 (1.1) geom. mający kształt owalu

 (1.2) przypominający kształtem owal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owalowaty

przypominający kształtem owal


Źródła:

SJP.pl

Owamten

potocznie: zaimek sygnalizujący zakończenie wyliczania, np. "Nie ten, nie tamten, nie owamten."


Źródła:

SJP.pl

Owamto

potocznie: zaimek sygnalizujący zakończenie wyliczania, np. "On nigdy nie chce przyjść, bo to, bo tamto, bo owamto."; siamto


Źródła:

SJP.pl

Owamty

potocznie: bliżej nieokreślony, niesprecyzowany


Źródła:

SJP.pl

Owantować

osadzić na statku wanty


Źródła:

SJP.pl

Owantowanie

osadzić na statku wanty


Źródła:

SJP.pl

Owarowywać

rzadko: obwarowywać


Źródła:

SJP.pl

Owarunkować

dawniej: postawić coś jako warunek, poczynić zastrzeżenie


Źródła:

SJP.pl

Owarzać

dawniej: warzyć


Źródła:

SJP.pl

Owatować

nałożyć podatek VAT


Źródła:

SJP.pl

Owca

ssak z rodziny pustorożców


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Ovis|ref=tak., zwierzę hodowlane o białej wełnie;

 (1.2) zool. samica owcy (1.1)


Owca (Ovis) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owczak

sargus owczak - gatunek ryby z rodziny prażmowatych


Źródła:

SJP.pl

Owczarczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Owczarczyk

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. pomocnik owczarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owczarek

rasa psów o różnym przeznaczeniu (pasterskie, stróżujące, tropiące etc.), występująca w kilkudziesięciu odmianach, najpopularniejszą z nich jest owczarek niemiecki


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) kynol. duży, silny pies o różnym przeznaczeniu (pasterski, stróżujący, tropiący itp.), występujący w kilkudziesięciu odmianach


Rasa psów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owczarka

rasa psów o różnym przeznaczeniu (pasterskie, stróżujące, tropiące etc.), występująca w kilkudziesięciu odmianach, najpopularniejszą z nich jest owczarek niemiecki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. żona owczarza

 (1.2) przest. pasterka owiec


Owczarka (niem. Schafberg, 796 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Lasockiego Grzbietu.

Położony jest w południowej części Lasockiego Grzbietu, w bocznym ramieniu, odchodzącym ku północnemu wschodowi od Kopiny, na zachód od ostatnich zabudowań Opawy. Zachodnie zbocza opadają stromo do doliny Srebrnika, wschodnie opadają łagodnie w stronę Opawy. Na południowym zachodzie łączy się z Kopiną, a na północnym wschodzie z Pańską Górą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owczarkowaty

owczarek, np. owczarkowata suczka


Źródła:

SJP.pl

Owczarnia

1. pomieszczenie przeznaczone dla owiec;
2. ośrodek hodowli owiec


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zootechn. pomieszczenie gospodarskie dla owiec;

 (1.2) zootechn. stado owiec stanowiące własność hodowcy

 (1.3) zootechn. hodowla owiec

 (1.4) bibl. wspólnota kościoła



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owczarski

dotyczący owczarza, owczarstwa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z owczarstwem lub owczarzem, dotyczący owczarstwa lub owczarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owczarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zootechn. produkcja zwierzęca obejmująca chów i hodowlę owiec


Źródła:

Wiktionary

Owczarz

pomocnik bacy, młodszy pasterz owiec; juhas


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hodowca owiec

 (1.2) osoba wypasająca owce



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owczarzak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owczarzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hodowanie owiec, wypasanie owiec


Źródła:

Wiktionary

Owczarzyć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) rzad. prowadzić hodowlę owiec

 (1.2) rzad. być pasterzem owiec


Źródła:

Wiktionary

Owczę

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. młode owcy


Źródła:

Wiktionary

Owczok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sweter z owczej wełny


Źródła:

Wiktionary

Owczor

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pasterz


Źródła:

Wiktionary

Owczy

związany z owcą, dotyczący owcy


przymiotnik

 (1.1) związany z owcami, pochodzący od owcy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owczyna

1. skóra owcza wraz z wełną;
2. współczujące określenie owcy (biedna, chora itp.)


Źródła:

SJP.pl

Owdowiały

taki, któremu zmarła żona i został wdowcem


Źródła:

SJP.pl

Owdowić

dawniej: umrzeć, pozostawiając współmałżonka wdowcem lub wdową


Źródła:

SJP.pl

Owdowieć

zostać wdową lub wdowcem, osobą, której zmarł współmałżonek


czasownik nieprzechodni dokonany

 (1.1) zostać wdowcem lub wdową


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owdzie

ówdzie;
1. w innym miejscu, gdzieś indziej;
2. dawniej: w owym miejscu, tam, tutaj


zaimek

 (1.1) w innym miejscu, nie tutaj


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owędy

inną drogą, tamtędy; zwykle w wyrażeniu "tędy (i) owędy" - tu i tam, różnymi drogami


zaimek

 (1.1) inną drogą, ani tędy, ani tamtędy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owędzać

przesycać coś dymem; obwędzać


Źródła:

SJP.pl

Owędzić

przesycić coś dymem; obwędzić


Źródła:

SJP.pl

Owen

[czytaj: ołen] nazwisko obce


Geografia

Niemcy

Australia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owenista

zwolennik owenizmu


Źródła:

SJP.pl

Owenistka

owenista [czytaj: ołenistka]


Źródła:

SJP.pl

Owenizm

[czytaj: ołenizm] teoria polityczna i społeczna walijskiego socjalisty utopijnego, pisarza i działacza Roberta Owena (1771-1858)


Robert Owen (ur. 14 maja 1771 w Newtown, zm. 17 listopada 1858) – walijski działacz socjalistyczny, pionier ruchu spółdzielczego. Odrzucał własność prywatną. Uważał, że robotnicy z danego terenu powinni łączyć się w organizacje związkowe bądź spółdzielcze i w ich ramach rozdysponowywać między siebie owoce swej pracy.Znana jest również jego działalność filantropijna – w zorganizowanej przez siebie kolonii robotniczej uwzględniał potrzeby dzieci robotników i zapewniał im wzorową opiekę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ower

styl pływacki charakteryzujący się pływaniem na boku i przenoszeniem ręki do przodu ponad wodą; overarm


Źródła:

SJP.pl

Owerlok

overlock;
1. maszyna służąca do wykańczania szwów i skracania tkanin, przede wszystkim trykotowych;
2. czynność wykonywana przez maszynę o tej samej nazwie


Owerlok (z ang. overlock) – rodzaj ściegu krawieckiego służącego do łączenia, zabezpieczania lub ozdobnego wykańczania elementów odzieży i innych wyrobów przemysłu odzieżowego. Niezbędny przy produkcji odzieży wykonanej z materiałów elastycznych, np. dzianin. Nazwa ta również odnosi się do maszyn szwalniczych wykonujących ten ścieg.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owerlokowy

owerlok


Patrz:owerlok

Źródła:

SJP.pl

Owernia

kraina historyczna i region administracyjny w centralnej Francji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. region w środkowej Francji;


Owernia (fr. Auvergne, wymowa; owern. Auvèrnhe, Auvèrnha) – region administracyjny w centralnej Francji. Na mocy ustawy z dnia 27 stycznia 2014 roku, która weszła w życie 1 stycznia 2016 roku, został połączony z Rodanem-Alpami, tworząc tym samym nowy region Owernia-Rodan-Alpy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owernia-Rodan-Alpy

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. region administracyjny Francji w jej południowo-wschodniej części, przy granicy z Szwajcarią i Włochami;


Owernia-Rodan-Alpy (fr. Auvergne-Rhône-Alpes, wymowa) – region administracyjny Francji. Utworzony na mocy ustawy z dnia 27 stycznia 2014 roku, która weszła w życie 1 stycznia 2016 roku. Powstał poprzez połączenie dwóch wcześniej istniejących regionów – Owernii i Rodanu-Alp. Stolicą nowo powstałego regionu jest Lyon.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Owerniacki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Owerniakami albo Owernią, dotyczący Owerniaków albo Owernii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. dialekt owerniacki;


Źródła:

Wiktionary

Owerniak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Owernii; osoba z tej krainy


Źródła:

Wiktionary

Owernianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Owernii; kobieta z tej krainy


Źródła:

Wiktionary

Owernijczyk

mieszkaniec Owernii (krainy historycznej i regionu we Francji)


Źródła:

SJP.pl

Owernijka

mieszkanka Owernii (krainy historycznej i regionu we Francji)


Źródła:

SJP.pl

Owernijski

dotyczący Owernii, krainy historycznej i regionu administracyjnego we Francji


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Owernią, dotyczący Owernii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owerol

overall;
1. rodzaj kombinezonu roboczego, służącego do ochrony ubrań;
2. dres treningowy;
3. strój kobiecy mający fason podobny do kombinezonu o tej samej nazwie


Źródła:

SJP.pl

Owersztag

manewr polegający na przejściu dziobem statku żaglowego przez linię wiatru


Źródła:

SJP.pl

Owełka

roślina z rodziny srebrnikowatych o pięknych, dużych kwiatach, rosnąca w Afryce; protea królewska


Źródła:

SJP.pl

Owełkowate

rodzina roślin drzewiastych z rzędu srebrnikowców, o barwnych kwiatach zebranych w kwiatostany i skórzastych liściach, często srebrzystych na spodniej stronie, występujących wyłącznie na półkuli południowej; srebrnikowate


Źródła:

SJP.pl

Owełkowaty

o cechach owełkowatych (rodzina roślin drzewiastych); srebrnikowaty


Źródła:

SJP.pl

Owełnica

owełnica lucernianka - drobny owad z rodziny chrząszczy


Owełnica (Subcoccinella) – rodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i plemienia Epilachnini. Obejmuje dwa opisane gatunki. Występuje w palearktycznej Eurazji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owh

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = hand. ogólne warunki handlowe


Źródła:

Wiktionary

Owiać

1. wiejąc, otoczyć coś dymem, zapachem itp.;
2. spowić coś (mgłą, ale również w znaczeniu przenośnym, np. duchem, tajemnicą);
3. wianiem oczyścić zboże z plew


Źródła:

SJP.pl

Owianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|owiać.


Źródła:

Wiktionary

Owić

rzadko: opleść dookoła; spowić


Źródła:

SJP.pl

Owicyd

chem. pestycyd służący do niszczenia jaj owadów lub roztoczy, które są szkodnikami roślin


Źródła:

SJP.pl

Owidiusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) staroż. liter. starożytny poeta rzymski;

 (1.2) imię|polski|m.


Owidiusz, właśc. Publiusz Owidiusz Nazo (łac. Publius Ovidius Naso), niekiedy Publiusz Owidiusz Nazon (ur. 20 marca 43 p.n.e. w Sulmonie, zm. 17 lub 18 n.e. w Tomi) – poeta rzymski, często określany mianem najwybitniejszego elegika starożytności. Należał do młodszego pokolenia pisarzy epoki Augusta, uważany jest – obok Wergiliusza i Horacego – za jedną z najważniejszych postaci w dziejach poezji łacińskiej i europejskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owidiuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Owidiusza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Owidzki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Owiecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Owieczka

1. młoda owca, jagnię;
2. przenośnie o ludziach kierowanych przez kogoś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: owca

 (1.2) młoda owca

 (1.3) rel. członek chrześcijańskiej wspólnoty religijnej


Owieczka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Łukowica. Leży nad potokiem Słomka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łukowica. W 2021 miejscowość liczyła 352 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owieńczać

rzadko: otaczać wieńcem


Źródła:

SJP.pl

Owies

roślina zbożowa o kwiatostanie w kształcie wiechy z kłosami otulonymi plewami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roln. nazwa systematyczna|Avena|L.|ref=tak., roślina zbożowa należąca do rodziny wiechlinowatych, mających kwiatostan w kształcie wiechy;

 (1.2) roln. ziarno owsa (1.1)


Owies (Avena L.) – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 25 gatunków. Rośliny te występują w Europie, Azji i północnej oraz wschodniej Afryce. Kilka gatunków jest uprawianych, głównie owies zwyczajny A. sativa, do najbardziej uciążliwych chwastów należy owies głuchy A. fatua.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owiesek

zdrobnienie od: owies


Źródła:

SJP.pl

Owiesno

Owiesno (niem. Habendorf, do XIX w. także Owesno) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów, między wzgórzami Bielawskimi a Niemczańskimi.

W latach 1945–1954 siedziba gminy Owiesno. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.


Źródła:

Wikipedia

Owieśny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. owsiany


Źródła:

Wiktionary

Owiew

w technice: owiewanie, owianie


Źródła:

SJP.pl

Owiewać

o wietrze, mgle itp.: wiejąc, otaczać kogoś lub coś


Źródła:

SJP.pl

Owiewanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|owiewać.


Źródła:

Wiktionary

Owiewka

opływowa osłona używana do zmniejszenia oporu powietrza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) aerodynamiczna osłona w konstrukcji pojazdu lub samolotu;


Owiewka – wyprofilowana osłona aerodynamiczna stosowana w konstrukcji statków powietrznych (w szczególności podwozia), samochodów wyścigowych, motocykli itp. Celem stosowania owiewki osłaniającej wystające części pojazdu jest zmniejszenie ich oporu aerodynamicznego lub interferencyjnego – np. przy przejściu kadłuba w skrzydło.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owiewowy

owiew


Patrz:owiew

Źródła:

SJP.pl

Owijać

zawijać, obwijać, okręcać, okrywać, otulać


czasownik przechodni niedokonany (dk. owinąć)

 (1.1) otaczać szczelnie, osłaniać dookoła

czasownik zwrotny niedokonany owijać się (dk. owinąć się)

 (2.1) okręcać czym samego siebie

 (2.2) otaczać co, wijąc się wokół tego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owijacz

pas tkaniny służący do owijania nóg poniżej kolan


Owijacz – rodzaj długiego, prostokątnego kawałka płótna, owijanego spiralnie na nodze od kostki do kolana, zakończonego trokami do wiązania.

Zakładane na trzewik i na spodnie owijacze stosowane były jako część umundurowania piechoty i strzelców konnych w wielu krajach, także w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owijak

1. pas tkaniny służący do owijania nóg poniżej kolan, używany zwłaszcza przez żołnierzy piechoty przed II wojną światową; owijacz;
2. narzędzie bosmańskie, używane przy motowiązaniu


Źródła:

SJP.pl

Owijanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) okręcanie


Źródła:

Wiktionary

Owijka

1. to, co służy do owinięcia czegoś; osłonka;
2. zabezpieczenie antypoślizgowe umieszczane na rączkach np. rowerów, rakiet tenisowych itp


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1)  coś co służy do owinięcia czegoś, osłonka

 (1.2)  zabezpieczenie antypoślizgowe na kierownicy


Owijka – taśma owijana wokół kierownicy roweru szosowego, której zadaniem jest zapobiegnięcie ślizganiu się rąk, zapewniając przy tym dobrą kontrolę roweru podczas jazdy.

W kierownicy szosowej nie stosuje się tzw. „rączek” – tak jak w przypadku innych konstrukcji – przez wzgląd na to, iż kolarz podczas jazdy korzysta z całej jej długości, co jest z kolei spowodowane konstrukcją tejże kierownicy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owinąć

obwinąć;
1. okręcić coś czymś dookoła, np. w celu ochrony przed czymś; zawinąć;
2. owinąć się:
a) obtoczyć coś dookoła;
b) otulić z każdej strony


czasownik przechodni dokonany (ndk. owijać)

 (1.1) dokonany od|owijać.

czasownik zwrotny dokonany owinąć się (ndk. owijać się)

 (2.1) dokonany od|owijać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owiraptor

Źródła:

Wikipedia

Owisać

dawniej: obwisać


Źródła:

SJP.pl

Owista

zwolennik teorii głoszącej, że w jaju znajduje się miniaturowy osobnik dorosły; owulista


Źródła:

SJP.pl

Owiynzi

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wołowy


Źródła:

Wiktionary

Owiynzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. spoż. wołowina


Źródła:

Wiktionary

Owiynziok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. choreogr. trzyczęściowy taniec górali śląskich


Źródła:

Wiktionary

Owlec

dawniej:
1. powlec, zawlec;
2. ubrać kogoś w coś; wdziać; włożyć coś; oblec;
3. powłóczyć coś


Źródła:

SJP.pl

Owlekać

dawniej:
1. powlekać, zawlekać;
2. ubierać kogoś w coś; wdziewać; wkładać coś, oblekać;
3. włóczyć coś


Źródła:

SJP.pl

Owoc

1. występujący u roślin okrytozalążkowych wytwór zalążni słupka kwiatowego;
2. rezultat działań, wynik, skutek;
3. potocznie, zbiorowo: płody drzew oraz krzewów owocowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. organ rozrodczy roślin, powstający z zalążni, zawierający nasiona;

 (1.2) przen. skutek pewnych działań

 (1.3) kulin. mięsisty i słodki owoc (1.1) lub owocostan różnych roślin, który można spożywać na surowo


Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u roślin okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie.

Część owocu otaczająca nasiona określa się mianem owocni (perykarpu). Gdy w powstaniu organu otaczającego nasiona biorą udział inne części rośliny niż słupek – twór taki określany jest mianem owocu pozornego. Gdy w jednym kwiecie występuje większa liczba słupków wolnych (słupkowie apokarpiczne), wtedy powstające z nich owoce tworzą owoc zbiorowy na wspólnym dnie kwiatowym (np. malina, jaskier). Natomiast z kilku kwiatów zebranych w skupiony kwiatostan powstają owocostany (morwa, kłębek buraka, figowiec, ananas).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owocanka

owocanka południówka - owad z rodziny nasionnicowatych, szkodnik roślin uprawnych


Źródła:

SJP.pl

Owocarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) naczynie na owoce, często dekoracyjne


Źródła:

Wiktionary

Owocarnia

1. dawniej: pomieszczenie do przechowywania owoców;
2. sklep z owocami


Źródła:

SJP.pl

Owocarski

dotyczący owocarza, owocarstwa


Źródła:

SJP.pl

Owocarz

sadownik lub sprzedawca owoców


Źródła:

SJP.pl

Owoce

1. występujący u roślin okrytozalążkowych wytwór zalążni słupka kwiatowego;
2. rezultat działań, wynik, skutek;
3. potocznie, zbiorowo: płody drzew oraz krzewów owocowych


Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u roślin okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie.

Część owocu otaczająca nasiona określa się mianem owocni (perykarpu). Gdy w powstaniu organu otaczającego nasiona biorą udział inne części rośliny niż słupek – twór taki określany jest mianem owocu pozornego. Gdy w jednym kwiecie występuje większa liczba słupków wolnych (słupkowie apokarpiczne), wtedy powstające z nich owoce tworzą owoc zbiorowy na wspólnym dnie kwiatowym (np. malina, jaskier). Natomiast z kilku kwiatów zebranych w skupiony kwiatostan powstają owocostany (morwa, kłębek buraka, figowiec, ananas).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owocek

zdrobnienie od: owoc


Źródła:

SJP.pl

Owocnia

część owocu powstała ze ścianek zalążni słupka kwiatowego lub z płonnych elementów kwiatu; perykarp


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. część owocu, powstająca ze ściany zalążni;


Owocnia (perykarp) – część owocu, powstająca ze ściany zalążni (tj. z jednego lub wielu owocolistków). Jeżeli owocnia powstaje z zalążni dolnej jest nazywana ścianą owocu. Owocnia otacza nasiona do czasu osiągnięcia przez nie dojrzałości, a w przypadku owoców beznasiennych (partenokarpicznych) buduje cały owoc.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owocnica

błonkówka z rodzaju pilarzy składająca jaja w zawiązkach owoców drzew owocowych


Źródła:

SJP.pl

Owocnie

przysłówek

 (1.1) w sposób owocny


Źródła:

Wiktionary

Owocniej

stopień wyższy od przysłówka: owocnie


Źródła:

SJP.pl

Owocniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: owocny


Źródła:

SJP.pl

Owocnik

wytwór grzybni grzybów wyższych, nadziemny lub podziemny, zbudowany ze zbitych strzępek tkanki rzekomej; wytwarza zarodniki i służy do rozmnażania się


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mikol. zbita część grzybni, występująca u grzybów wyższych, tworząca zarodniki;


Owocnik, karpofor, sporofor, sporokarp – zbita część grzybni, w której na zewnątrz lub wewnątrz powstają zarodniki płciowe (mejospory). Owocniki występują głównie u grzybów wyższych; workowców i podstawczaków. Ich budowa jest charakterystyczna dla różnych grup grzybów. Wyróżnia się w nich dwa rodzaje grzybni: płonną – hamatecjum, stanowiącą rusztowanie – i zarodnionośną – hymenium (obłocznię), w której wytwarzane są zarodniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owocnikować

o grzybach: wydawać owocniki


Źródła:

SJP.pl

Owocnikowce

podrodzina nietoperzy


Owocnikowce (Stenodermatinae) – podrodzina ssaków z rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owocnikowy

owocnik


Patrz:owocnik

Źródła:

SJP.pl

Owocność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co owocne


Źródła:

Wiktionary

Owocny

przynoszący zyski, dobry, udany


przymiotnik jakościowy

 (1.1) dający rezultaty, przynoszący korzyści

 (1.2) przest. rodzący owoce, obfitujący w nie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owocobranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ogrod. jesienne zbiory owoców


Źródła:

Wiktionary

Owocodajny

rodzący owoce, bogaty w owoce


Źródła:

SJP.pl

Owocojad

rodzaj ptaków z rodziny bławatnikowatych


Źródła:

SJP.pl

Owocolistek

Źródła:

Wikipedia

Owoconośny

rodzący owoce


Źródła:

SJP.pl

Owocorodny

dostarczający owoców


Źródła:

SJP.pl

Owocostan

owoc wielokrotny; owoce powstałe z jednego kwiatostanu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. owoce z jednego kwiatostanu;


Owocostan, owoc złożony – owoce powstające z przeobrażenia całych kwiatostanów. W różnych źródłach termin jest różnie ujmowany. W wąskim ujęciu owocostany tworzone są nie tylko z zalążni, ale też z pozostałych części kwiatostanu takich jak: dno kwiatowe, okwiat, liście przykwiatowe i oś kwiatostanu. Takie owocostany po dojrzeniu w całości odpadają od rośliny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owocować

czasownik

 (1.1) rodzić owoce

 (1.2) przen. przynosić konsekwencje, rezultaty jakiegoś działania


Źródła:

Wiktionary

Owocowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|owocować.


Owocowanie to przekształcanie się całej zalążni lub tylko jej części i dna kwiatowego (np. gruszki, jabłka, truskawki) w owoc, natomiast zalążków w nasiona u roślin wyższych, natomiast u roślin niższych wykształcają się w trakcie owocowania różnego typu zarodniki.

W czasie tego procesu ze ściany zalążni formuje się owocnia natomiast wewnątrz zalążków rozwija się zarodek. Owoc gromadzi materiały zapasowe usuwając jednocześnie nadmiar wody.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Owocowiec

1. statek przystosowany do transportu owoców;
2. część nazwy systematycznej wielu owadów żerujących na owocach, np. przędziorek owocowiec, krasanka owocowiec, pędruś owocowiec;
3. potocznie: ciasto z owocami


Owocowiec (Artibeus) – rodzaj ssaków z podrodziny owocnikowców (Stenodermatinae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owocowość

cecha czegoś zrobionego z owoców, smakującego lub pachnącego jak owoc


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co owocowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owocowy

1. zrobiony z owoców, np. wino owocowe;
2. wydający jadalne owoce, np. krzew owocowy;
3. powiązany ze sprzedażą i przetwórstwem owoców, np. dział owocowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który jest zrobiony z owoców, smakuje lub pachnie jak owoc

 (1.2) dotyczący owoców, związany z owocami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owocożer

rodzaj ptaków z rodziny gołębiowatych


Źródła:

SJP.pl

Owocożerność

owocożerny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. sposób odżywiania się zwierząt, także człowieka, polegający na żywieniu się owocami


Patrz:owocożerny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owocożerny

przymiotnik

 (1.1) zool. żywiący się owocami


Źródła:

Wiktionary

Owocożery

rodzaj ptaków z rodziny gołębiowatych


Trerony, owocożery (Raphinae) – podrodzina ptaków z rodziny gołębiowatych (Columbidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owocoznawca

specjalista w dziedzinie nauki o drzewach i krzewach owocowych; pomolog


Źródła:

SJP.pl

Owocoznawstwo

nauka o drzewach i krzewach owocowych; pomologia


Źródła:

SJP.pl

Owocyt

komórka jajowa; oocyt


Źródła:

SJP.pl

Owocześnie

owoczesny


Patrz:owoczesny

Źródła:

SJP.pl

Owoczesny

przestarzałe: właściwy wcześniej wspomnianym czasom; ówczesny


Źródła:

SJP.pl

Owodnia

wewnętrzny płat błony otaczającej płód u kręgowców; amnion


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owodniowce

kręgowiec (gad, ptak i ssak), u którego w rozwoju zarodkowym pojawiają się błony płodowe


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Amniota|Haeckel|ref=tak., klad obejmujący kręgowce zdolne do rozwoju zarodkowego na lądzie;


Owodniowce (Amniota) – klad obejmujący kręgowce, mające zdolność rozwoju zarodkowego na lądzie (gady, ptaki i ssaki). Uzyskały ją dzięki wytworzeniu błon płodowych, które tworzą środowisko dla właściwego rozwoju zarodka.

W kladystyce przedstawiane są jako część grupy czworonogich obejmującą zauropsydy i synapsydy, które rozdzieliły się od siebie w karbonie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owodniowiec

kręgowiec (gad, ptak i ssak), u którego w rozwoju zarodkowym pojawiają się błony płodowe


Źródła:

SJP.pl

Owodniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z owodnią, dotyczący owodni


Źródła:

Wiktionary

Owogeneza

proces tworzenia się u człowieka i zwierząt dojrzałej komórki jajowej z pierwotnych komórek płciowych; oogeneza


Oogeneza, owogeneza – zachodzący w jajnikach proces powstawania i dojrzewania komórek jajowych.

Jego pierwszym etapem jest wytworzenie z nabłonka płciowego oogoniów, które aktywnie dzielą się mitotycznie tworząc w końcu diploidalne oocyty I rzędu gromadzące żółtko (materiał zapasowy). Te dzielą się natomiast mejotycznie (niesymetrycznie) na haploidalne oocyty II rzędu oraz ciałka kierunkowe (polocyty). Oocyty II ulegają następnie kolejnemu niesymetrycznemu podziałowi mejotycznemu, odcinając kolejne ciałka kierunkowe oraz tworząc ootydę, która ostatecznie różnicuje się w komórkę jajową.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owoglobulina

proteina występująca głównie w białku jaj


Źródła:

SJP.pl

Owolaktarianin

wegetarianin, którego dieta obejmuje także mleko, produkty mleczne oraz jaja; laktoowowegetarianin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wegetarianin jedzący jajka i przetwory mleczne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owolaktarianizm

forma wegetarianizmu dopuszczająca spożywanie jaj i produktów mlecznych; laktoowowegetarianizm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odmiana wegetarianizmu przyzwalająca na spożycie jajek i przetworów mlecznych;


Laktoowowegetarianizm lub owolaktarianizm (łac. lactus ‘mleko’, ovo ‘jajo’) – odmiana wegetarianizmu przyzwalająca na spożycie jaj oraz mleka i jego przetworów, a także miodu. Laktoowowegetarianie nie spożywają mięsa, ryb oraz produktów pochodzących z uboju, takich jak: podpuszczka (składnik serów) czy żelatyna (składnik galaretek).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owolaktarianka

kobieta stosująca dietę wyłączającą mięso i ryby, ale dopuszczającą mleko, produkty mleczne i jaja; laktoowowegetarianka


Źródła:

SJP.pl

Owolog

ornitolog badający ptasie jaja; oolog


Źródła:

SJP.pl

Owologia

dziedzina ornitologii zajmująca się badaniem jaj ptasich; oologia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. dział ornitologii zajmujący się jajami, w szczególności ptasimi – ich budową, ubarwieniem, wielkością, kształtem i zmiennością;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owoskop

przyrząd służący do prześwietlania jaj ptactwa domowego celem sprawdzenia ich świeżości lub kontroli zarodka


Owoskop (ooskop) (łac. ovum „jajo” + gr. skopeín „patrzeć”) – przyrząd służący do prześwietlania ptasich jak i innych jaj, aby sprawdzić ich świeżość lub rozwój zarodka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owowegetarianin

osoba niejedząca mięsa i ryb, lecz dopuszczająca w swojej diecie jajka


Źródła:

SJP.pl

Owowegetarianizm

forma wegetarianizmu dopuszczająca spożywanie jaj


Owowegetarianizm (ovo – łac. jajko) – odmiana wegetarianizmu przyzwalająca na spożycie jaj. Owowegetarianie nie spożywają mięsa (w tym mięsa ryb) i przetworów mlecznych, a także innych produktów pochodzących z uboju zwierząt, takich jak żelatyna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owowegetarianka

owowegetarianin


Patrz:owowegetarianin

Źródła:

SJP.pl

Owoż

przestarzale: otóż (partykuła wprowadzająca nową wypowiedź); owóż


zaimek przysłowny

 (1.1) przest. … rozpoczynający komentarz lub uzupełnienie poprzedniej wypowiedzi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owp

1. Obóz Wielkiej Polski - organizacja polityczna działająca w latach 1926-33;
2. Organizacja Wyzwolenia Palestyny - palestyńska organizacja polityczna powstała w roku 1964


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki

 (1.1) = polit. Organizacja Wyzwolenia Palestyny;

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki

 (2.1) = polit. Obóz Wielkiej Polski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owręż

rodzaj krzywej


Źródła:

SJP.pl

Owrężenie

wykres kształtu kadłuba statku


Owręże, owręż – przekrój poprzeczny kadłuba jednostki pływającej. Jest jednym z elementów rysunku teoretycznego kadłuba statku wykreślanego przez konstruktora (szkutnika) na etapie projektowania kadłuba.

Oznaczany jest na rysunku technicznym jako koło z wpisanymi w nie dwiema literami "C" (z czego jedna jest odwrócona) stykającymi się na środku koła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owrzódka

owrzódka konwaliowa - gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych


Źródła:

SJP.pl

Owrzodzenie

okryć się wrzodami


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owrzodzeniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z owrzodzeniem, dotyczący owrzodzenia


Źródła:

Wiktionary

Owrzodziały

okryć się wrzodami


Źródła:

SJP.pl

Owrzodzieć

okryć się wrzodami


Źródła:

SJP.pl

Owrzodzony

przymiotnik

 (1.1) med. mający wrzody albo pokryty wrzodami


Źródła:

Wiktionary

Ows

skrótowiec

 (1.1) = ogólne warunki spedycyjne


Źródła:

Wiktionary

Owsiak

nazwisko


Owsiak – nazwisko polskie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owsiakowy

przymiotnik

 (1.1) należący do Owsiaka


Źródła:

Wiktionary

Owsianeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: owsianka


Owsianeczka – dawny zaścianek. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Nowy Pohost.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Owsianka

1. potrawa przygotowana z płatków owsianych;
2. słoma z wymłóconego owsa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. zupa z płatków owsianych na mleku lub wodzie;

 (1.2) roln. słoma z owsa używana jako pasza dla zwierząt;

 (1.3) icht. zob. słonecznica.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owsiankowy

owsianka


Patrz:owsianka

Źródła:

SJP.pl

Owsiany

przymiotnik od: owies


przymiotnik

 (1.1) dotyczący owsa; zrobiony z owsa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owsica

choroba przewodu pokarmowego wywoływana przez pasożyty zwane owsikami; enterobioza


Owsica, enterobioza (łac. enterobiosis, oxyuriasis) – inwazyjna choroba pasożytnicza spowodowana przez drobnego nicienia – owsika ludzkiego (Enterobius vermicularis).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owsik

1. mały pasożyt występujący w jelitach ssaków, głównie u dzieci;
2. inna nazwa niektórych roślin z rodziny traw, m.in.:
a) owies głuchy;
b) owies szorstki;
c) owsik złocisty - konietlica;
d) owsik wyniosły - rajgras wyniosły a. francuski


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Enterobius vermicularis|ref=tak., owsik ludzki, nicień pasożytujący w jelicie człowieka;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zdrobn. od: owies

 (2.2) bot. pot. owies szorstki

 (2.3) bot. zob. owsik złocisty., konietlica łąkowa

 (2.4) bot. zob. owsik wyniosły., rajgras wyniosły



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owsiki

1. mały pasożyt występujący w jelitach ssaków, głównie u dzieci;
2. inna nazwa niektórych roślin z rodziny traw, m.in.:
a) owies głuchy;
b) owies szorstki;
c) owsik złocisty - konietlica;
d) owsik wyniosły - rajgras wyniosły a. francuski


Owsik ludzki (Enterobius vermicularis, syn. Oxyuris vermicularis) – robak pasożytniczy typu nicieni barwy białawej. Osiąga rozmiary: samica ok. 1 cm, a samiec ok. 3 mm. Pasożytuje wyłącznie w organizmie człowieka, w jelicie grubym, wyrostku robaczkowym oraz końcowym odcinku jelita cienkiego. Żywi się wyssaną treścią jelitową oraz zawartymi w niej substancjami. Samice żyją około 4 tygodni, a samce giną zaraz po zaplemnieniu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Owsiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Owsisko

1. zgrubienie od: owies;
2. pole obsiane owsem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. ściernisko po owsie


Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owszejki

przysłówek

 (1.1) stpol. całkiem, w ogóle, zupełnie


Źródła:

Wiktionary

Owszem

partykuła potwierdzająca wypowiedź rozmówcy; tak


partykuła

 (1.1) odpowiedź twierdząca, potwierdzająca słowa rozmówcy (także na pytanie z partykułą nie)

 (1.2) z dodatkowym zdaniem, zaprzeczającym słowom rozmówcy: odpowiedź przecząca

spójnik / partykuła

 (2.1) książk. wprowadzenie zdania będącego potwierdzeniem i intensyfikacją zdania poprzedniego


Owszem – debiutancka płyta zespołu Zmaza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owulacja

uwolnienie dojrzałej komórki jajowej z dojrzałego pęcherzyka jajnikowego do jajowodu lub jamy ciała u kobiet i samic ssaków; jajeczkowanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. fizj. proces wytwarzania komórek jajowych u ssaków płci żeńskiej;


Owulacja, jajeczkowanie (łac. ovulatio) – jeden z elementów cyklu miesiączkowego (efektem owulacji jest uwolnienie gamet żeńskich czyli komórek jajowych). U ssaków w trakcie owulacji pęka pęcherzyk Graafa, do jajowodu lub jamy ciała uwalniana jest komórka jajowa oraz następuje wydzielenie hormonu hamującego następną owulację, która u większości kręgowców odbywa się w regularnych cyklach. U kobiet owulacja występuje co ok. 28 dni, mniej więcej między 13. a 15. dniem przed wystąpieniem krwawienia. Niepoprawnym jest stwierdzenie, że jajeczkowanie ma miejsce w połowie cyklu, ponieważ długości jego trwania są zróżnicowane. Wystąpienie owulacji uwarunkowane jest również czynnikami zewnętrznymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owulacyjny

dotyczący owulacji, związany z owulacją (np. proces owulacyjny, testy owulacyjne)


przymiotnik

 (1.1) biol. związany z owulacją


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owulista

zwolennik teorii głoszącej, że w jaju zawarty jest miniaturowy osobnik dorosły


Źródła:

SJP.pl

Owulować

przechodzić (przejść) owulację, czyli jajeczkowanie; jajeczkować


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) biol. przechodzić owulację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owulowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|owulować.


Źródła:

Wiktionary

Owy

dawniej: ów (ten, ten właśnie)


zaimek

 (1.1) daw. ów

forma zaimka.

 (2.1) daw. nmos. od: ów (= owe)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owładać

1. brać we władanie, w posiadanie;
2. o uczuciach, namiętnościach: opanowywać kogoś


Źródła:

SJP.pl

Owładnąć

1. wziąć we władanie, objąć w posiadanie; zawładnąć, zagarnąć;
2. o uczuciach, namiętnościach: opanować, ogarnąć, zawładnąć


Źródła:

SJP.pl

Owłaszać

rzadko: owłaszać się - pokrywać się włosami; uwłaszać się


Źródła:

SJP.pl

Owłosić

rzadko: owłosić się - pokryć się włosami; uwłosić się


Źródła:

SJP.pl

Owłosienie

rzadko: owłosić się - pokryć się włosami; uwłosić się


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) włosy na ciele człowieka lub zwierzęcia

 (1.2) włoski na liściach lub innych częściach roślin



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Owłosiony

pokryty włosami, szczeciną lub rzęskami; owłoszony, uwłoszony, uwłosiony


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który ma włosy, owłosienie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Owłoszony

pokryty włosami, szczeciną lub rzęskami; owłosiony, uwłoszony, uwłosiony


Źródła:

SJP.pl