skrótowiec
(1.1) = eduk. edukacja wczesnoszkolna
Ew – dwuznak składający się z liter E i W. Występuje w ortografii języka angielskiego. Oznacza dźwięk wymawiany w iloczasie jako sylaba ju lub jak polskie u.
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: ewentualnie, ewentualny; ewent.
skrót
(1.1) = ewentualnie
(1.2) = ewentualny
SJP.pl
Wiktionary
w przenośnym znaczeniu: kobieta
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) bibl. biblijne imię pierwszej kobiety oraz protoplastki rodu ludzkiego;
(1.2) imię|polski|ż.;
(1.3) przen. książk. każda kobieta
Ewa – imię żeńskie, które pierwszy raz pojawia się 2000 lat p.n.e. w języku sumeryjskim jako „Awa” gdzie oznacza „życie”.W języku hebrajskim, który zapożyczył to imię od Sumerów wywodzi się od rdzenia חוה hajja lub hawwa – i również oznacza 'dająca życie'. Imię wyprowadzane też z arabskiego słowa hajja 'wąż'.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wywożenie ludzi i dobytku z terenów zagrożonych klęską żywiołową lub wojną
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opuszczenie jakiegoś terenu lub obiektu przez ludzi, najczęściej wraz z dobytkiem i inwentarzem, z powodu klęski żywiołowej, wojny lub innego zagrożenia;
(1.2) żart. pospieszny wyjazd
(1.3) fiz. opróżnienie z powietrza
Ewakuacja (łac. evacuatio – ‘opróżnianie; znikanie’ od ex ‘od, z czego’ i vacuum ‘pustka’) – zorganizowane przemieszczenie ludzi, czasem wraz z dobytkiem, z miejsca, w którym występuje zagrożenie, na obszar bezpieczny.
Ewakuacja może być zarówno działaniem na stosunkowo niewielką skalę, jak na przykład wyprowadzenie ludzi z pojedynczego budynku zagrożonego pożarem, jak również może stanowić dużą i złożoną akcję logistyczną, jak w przypadku terenów zagrożonych przez nieprzyjaciela podczas działań wojennych, lub obszarów dotkniętych żywiołem (np. podczas powodzi).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z ewakuacją
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ewakuacją, dotyczący ewakuacji
SJP.pl
Wiktionary
osoba ewakuująca się z jakiegoś miejsca
SJP.pl
→ ewakuant
SJP.pl
1. urządzenie do usuwania powietrza puszek konserwowych w procesie ich napełniania; odpowietrzacz;
2. urządzenie do usuwania dymu i zanieczyszczeń; wyciąg, ekshaustor;
3. dźwig na podwoziu samochodowym, służący do odholowywania pojazdów;
4. oprogramowanie komputerowe wspomagające tworzenie procedur ewakuacji
Odpowietrzacz, ewakuator – aparat służący do usuwania powietrza z napełnionych puszek z konserwą. Czynność ma na celu przedłużenie trwałości konserw.
SJP.pl
Wikipedia
1. wywozić (usuwać) ludność, majątek, instytucje (lub ich członków) z terenu zagrożonego;
2. ewakuować się -
a) opuścić, opuszczać tereny zagrożone przez nieprzyjaciela lub nawiedzone klęską żywiołową;
b) potocznie: opuścić, opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) przemieszczać ludzi, zwierzęta, mienie z niebezpiecznego miejsca
czasownik zwrotny dwuaspektowy ewakuować się
(2.1) opuszczać samemu jakieś niebezpieczne miejsce
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ewakuować.
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Ewalda
Ewald – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze złożenia słów eo – „prawo” i wald – „rządzić”, „panować”. Jego znaczenie można interpretować jako „panujący sprawiedliwie, w zgodzie z prawem”. Patronami tego imienia są bracia śwśw. Ewald Biały i Ewald Czarny (VII wiek), wspominani 3 października.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: Ewald
Ewalda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik imienia Ewald. Wywodzi się ze złożenia słów eo – „prawo” i wald – „rządzić”, „panować”. Jego znaczenie można interpretować jako „panująca sprawiedliwie, w zgodzie z prawem”. Patronami tego imienia są bracia śwśw. Ewald Biały i Ewald Czarny (VII wiek), wspominani 3 października.
Ewalda imieniny obchodzi 3 października.
Wiktionary oraz Wikipedia
Ewald z małżonką; Ewaldowie
SJP.pl
Ewald z małżonką; Ewaldostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ewalda lub z nim związany
SJP.pl
oszacowanie, określenie wartości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) badanie wartości albo cech programu, planu lub obiektu w celu jego usprawnienia i rozwoju;
Ewaluacja (ang. evaluate „oceniać, szacować”, z łac. evalesco „stawać się, być zdolnym, potężnieć” i evaleo „móc, zdołać”) – systematyczne badanie wartości albo cech konkretnego programu, planu, działania (eksperymentu) bądź obiektu (programu komputerowego, programu nauczania, lekarstwa, rozwiązania technicznego) z punktu widzenia przyjętych kryteriów, w celu jego usprawnienia, rozwoju lub lepszego zrozumienia. Jest to ocena wartości interwencji z zastosowaniem określonych kryteriów tejże oceny, podejmowana w celu określenia efektywności interwencji, oszacowania w odniesieniu do celów, a także analizy wpływu na specyficzne problemy strukturalne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z ewaluacją
SJP.pl
kontroler procesu ewaluacji
SJP.pl
SJP.pl
przeprowadzać ewaluację; wartościować, obliczyć, ocenić
SJP.pl
Ewander (gr. Εὔανδρος Euandros 'dobry człowiek', łac. Evander, Euander) – w mitologii greckiej i rzymskiej syn Hermesa i Karmenty lub Echemosa i Timandry. Według innej wersji mitu syn króla Arkadii Pallasa. Po zabójstwie ojca (lub matki) opuścił Arkadię i udał się do Italii. Wydarzenie to miało mieć miejsce na kilka lat przed wojną trojańską.
Wikipedia
skrót od: ewangelicki
SJP.pl
1. utwór wczesnochrześcijański zawierający opis życia i naukę Jezusa
2. część mszy z czytaniem fragmentu ewangelii
3. przenośnie: zespół niewzruszonych zasad, nakazów moralnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bibl. hist. wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa;
(1.2) rel. dzielenie się wiarą chrześcijańską, głoszenie „dobrej nowiny”
(1.3) rel. nauka chrześcijańska niosąca słowa Jezusa
Ewangelia (z gr. εὐαγγέλιον, euangelion, dosł. „dobra nowina”) – termin wieloznaczny:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
księga liturgiczna zawierająca wybrane na poszczególne dni wyjątki z Ewangelii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. bibliot. księga liturgiczna z podzielonymi na perykopy ewangeliami;
Ewangeliarz – w Kościołach chrześcijańskich ozdobna księga liturgiczna zawierająca teksty Ewangelii odczytywane w liturgii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z ewangelicyzmem
SJP.pl
Wiktionary
Kościół ewangelicko-augsburski - protestancki, autonomiczny Kościół krajowy, oparty na luteranizmie; Kościół Ewangelicko-Augsburski
SJP.pl
Kościół ewangelicko-reformowany - protestancki, autonomiczny Kościół krajowy, oparty na kalwinizmie; Kościół Ewangelicko-Reformowany
SJP.pl
SJP.pl
ogół doktryn religijnych i wyznań chrześcijańskich, powstałych w wyniku reformacji w XVI w., opierających się na Biblii jako jedynym źródle wiary; protestantyzm
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. wyznania chrześcijańskie powstałe w wyniku reformacji;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) na sposób ewangeliczny
Wiktionary
odnoszący się do Ewangelii, opierający się na przesłaniu moralnym Jezusa Chrystusa
przymiotnik
(1.1) zgodny z Ewangelią
(1.2) zawarty w Ewangelii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zawarty w Ewangelii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. ewangelia
Wiktionary
osoba wyznania ewangelickiego; protestant
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. wyznawca ewangelicyzmu
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. nurt pobożnościowy w protestantyzmie;
Ewangelikalizm (ewangelikalne chrześcijaństwo, ewangeliczne chrześcijaństwo) – nurt pobożnościowy w protestantyzmie, oparty na specyficznej duchowości. W większości protestantyzm ewangelikalny jest środowiskiem konserwatywnym i sprzeciwia się tendencjom liberalnego chrześcijaństwa, które zaznaczają się w głównym nurcie protestantyzmu. Powstał na gruncie purytanizmu, ortodoksji protestanckiej i pietyzmu. Niektóre jego elementy pobożnościowe w drugiej połowie XX wieku przyjęły się także poza protestantyzmem, czego przykładem są w Kościele katolickim Ruch Światło-Życie i Ruch Odnowy w Duchu Świętym.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. odnoszący się do ewangelikalizmu, związany z ewangelikalizmem
przymiotnik jakościowy
(2.1) rel. charakterystyczny dla ewangelikalizmu, mający cechy lub właściwości przypisywane ewangelikalizmowi
SJP.pl
Wiktionary
1. jeden z autorów Ewangelii: Jan, Łukasz, Marek lub Mateusz;
2. środowiskowo: pracownik firmy lub klient promujący swoją działalnością daną markę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. każdy z czterech autorów kanonicznych ewangelii;
(1.2) rel. każdy z autorów ewangelii apokryficznych
Ewangeliści – według tradycji chrześcijańskiej autorzy czterech Ewangelii kanonicznych zawartych w Nowym Testamencie: Marek, Mateusz, Łukasz i Jan, uznani za świętych przez Kościoły katolicki, prawosławny, anglikański, ewangelicki, ormiański i koptyjski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ewangeliarza, księga liturgiczna ze zbiorem perykop do odśpiewania lub odczytania w czasie mszy przypadających w dni świąteczne
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. bibliot. księga liturgiczna zawierająca tylko perykopy ewangeliczne przeznaczone do odczytania podczas mszy;
Ewangeliarz – w Kościołach chrześcijańskich ozdobna księga liturgiczna zawierająca teksty Ewangelii odczytywane w liturgii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: pracowniczka firmy lub klientka promująca swoją działalnością daną markę
SJP.pl
propagowanie głównych kanonów wiary chrześcijańskiej, a przede wszystkim nauki o Jezusie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teol. głoszenie ewangelii (jakość wiary)
(1.2) teol. chrystianizowanie, zabieganie o wzrost liczby członków Kościoła (ilość wierzących)
Ewangelizacja (gr. euaggelizein – głosić dobrą nowinę) – propagowanie głównych kanonów wiary chrześcijańskiej, a przede wszystkim nauki o Jezusie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z ewangelizacją
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ewangelizacją, dotyczący ewangelizacji
SJP.pl
Wiktionary
osoba, której zadaniem jest nawracanie ludzi na chrześcijaństwo
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba rozpowszechniająca doktrynę ewangeliczną
SJP.pl
Wiktionary
kobieta, która propaguje zasady wiary chrześcijańskiej, zdobywa nowych wyznawców
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta rozpowszechniająca doktrynę ewangeliczną
SJP.pl
Wiktionary
wyznawanie zasad Ewangelii
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) teol. głosić ewangelię
(1.2) prowadzić działalność ewangelizacyjną
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) prowadzenie działalności ewangelizacyjnej
(1.2) głoszenie ewangelii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
amorficzny minerał zawierający glin, wodór, tlen i siarkę
SJP.pl
parowanie wody z powierzchni terenu, z wolnej przestrzeni zbiorników wodnych lub z powierzchni roślin; odparowywanie
SJP.pl
przymiotnik od: ewaporacja
SJP.pl
produkt sztucznego lub naturalnego odparowania rozpuszczalnika
SJP.pl
minerał lub skała złożona z rozpuszczalnych soli, powstała przez odparowanie roztworów wodnych; np. kalcyt, gips, anhydryt
Ewaporaty (ewaporyty) – osady pochodzenia chemicznego, utworzone z łatwo rozpuszczalnych minerałów, które wytrącają się z roztworu wodnego w czasie jego odparowania (łac. evaporatio = parowanie).
Ewaporaty powstają wskutek silnego parowania wody morskiej (zatok, lagun, zamkniętych mórz) lub słonych jezior w klimacie suchym i gorącym.
SJP.pl
Wikipedia
Wyparka, ewaporator – sprzęt laboratoryjny służący do kontrolowanego odparowywania cieczy.
Wikipedia
samopiszący ewaporometr (przyrząd do pomiaru szybkości parowania wody z powierzchni gruntu lub powierzchni zbiornika wodnego)
SJP.pl
przyrząd do mierzenia szybkości parowania wody z powierzchni zbiorników wodnych lub gruntu; atmometr
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: ulatniać się, parować; sublimować
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przest. ulatniać się w formie pary, parować
SJP.pl
Wiktionary
skała osadowa pochodzenia chemicznego, powstała przez strącenie się substancji mineralnych z wodnego ich roztworu podczas odparowania wody; ewaporat
SJP.pl
rzadko: całkowite zanikanie jakiejś substancji spowodowane parowaniem
SJP.pl
proces odprowadzania pary wodnej do atmosfery wskutek transpiracji roślin i parowania z gleby
Ewapotranspiracja – proces parowania terenowego (np. w obrębie użytku zielonego), obejmujący transpirację (parowanie z komórek roślinnych) oraz ewaporację (parowanie z gruntu).
Rozróżnia się:
SJP.pl
Wikipedia
1. święty Ewaryst (98?-ok. 105), papież od ok. 97 r. n.e.;
2. imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Ewaryst – imię męskie pochodzenia greckiego, które oznacza miły, przyjemny, najlepszy. Imię to nadawane jest w Polsce co najmniej od XVII w. Istnieje kilku świętych Ewarystów, m.in. Ewaryst, papież oraz św. Ewaryst z Konstantynopola.
W innych językach:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Ewaryst
Ewarysta – żeński odpowiednik imienia Ewaryst.
Ewarysta imieniny obchodzi 26 października i 23 grudnia.
W 1994 nosiły je w Polsce 24 kobiety.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Ewaryst
Wiktionary
Ewaryst z małżonką; Ewarystowie
SJP.pl
Ewaryst z małżonką; Ewarystostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ewarysta lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Ewarysta
SJP.pl
Wiktionary
w dawnym prawie polskim:
1. upadek sprawy, w której powód nie stawił się na termin sprawy;
2. odparcie dowodu
SJP.pl
zdrobnienie od: Ewa (imię żeńskie); Ewka, Ewunia, Ewusia
SJP.pl
imię żeńskie
Eudokia (gr. Εὐδοκία) – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Pochodzi od gr. ευδοκεω (eudokeo), co według niektórych źródeł oznacza „być bardzo zadowolonym, być zadowolonym”, od gr. ευ – „dobra” i δοκεω (dokeo) – „myśleć, wyobrażać sobie, przypuszczać”, według innych – "życzliwość". Jej ludową formą rosyjską jest Awdotia. W polskiej literaturze Eudokia jest utożsamiana z Eudoksją.
SJP.pl
Wikipedia
język afrykański z rodziny nigero-kongijskiej, zaliczany do języków kwa, używany między innymi przez lud Ewe
Ewe (także: Ehwe, Eibe, Kpere lub Adża) – lud afrykański zajmujący tereny na wschód od dolnego biegu Wolty, gdzie graniczy z ludami Akan, po dolny bieg Ueme, gdzie spotykają się z Jorubami (tereny dzisiejszej Ghany, Togo i Beninu). Jest ich około 5,7 mln, porozumiewają się językiem ewe, należącym do grupy języków kwa. Jest to język tonalny. Posiadają także alfabet ewe.
SJP.pl
Wikipedia
okresowe zakłócenie ruchu Księżyca pod wpływem przyciągania Słońca
Ewekcja (łac. evectio – podniesienie) – duża nierówność w ruchu obiegowym Księżyca wokół Ziemi, związana z perturbacjami wywołanymi wpływem grawitacyjnym Słońca.
Ewekcja jest drugą pod względem wielkości nierównością w ruchu Księżyca w stosunku do jednostajnego ruchu kołowego (po okręgu), zaraz po równaniu środka znanym już przez Hipparchosa (II wiek p.n.e.). Została odkryta przez Ptolemeusza (II wiek n.e.) i uwzględniona (jednak niedokładnie) w jego modelu ruchu Księżyca w ramach teorii geocentrycznej.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Ewelina – imię żeńskie.
Wedle danych rejestru PESEL imię Ewelina według stanu na 25 stycznia 2025 w Polsce nosi 148 117 kobiet. Jest na 49. miejscu pod względem popularności. Formę wariantową Ewelin noszą 3 kobiety.
Wedle danych rejestru PESEL imię Ewelina według stanu na 19 stycznia 2024 w Polsce nosiło 148 205 kobiet. Było wówczas na 49. miejscu pod względem popularności.
Ewelina imieniny obchodzi: 26 maja i 24 grudnia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Ewelina (imię żeńskie)
SJP.pl
członek ludu mieszkającego w północnej Syberii
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
coś niespotykanego, dziwnego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) osobliwe zajście, niezwykłe wydarzenie
(1.2) rzecz o nieoczekiwanych właściwościach lub sławie
(1.3) praktyka odbiegająca (zazwyczaj, ale niekoniecznie, negatywnie) od normy
Ewenement – wyjątkowe, nietypowe zdarzenie, które wyróżnia się na tle codzienności.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(dawniej Lamuci) lud mieszkający w północnej Syberii
Eweni (ros. Эвены, dawniej Lamuci) – autochtoniczny etnos syberyjski, spokrewniony z Ewenkami i wraz z nimi określany dawniej jako Tunguzi.
Eweni zamieszkują głównie obwód magadański i Kraj Kamczacki, Czukocję, wybrzeże Morza Ochockiego oraz północne rejony Jakucji. Według danych z roku 2010 w Rosji żyje 22 383 Ewenów.
SJP.pl
Wikipedia
członek ludu mieszkającego w Eurazji (głównie w Federacji Rosyjskiej, Chinach i Mongolii); dawniej: Tunguz
SJP.pl
1. członkini ludu mieszkającego w północnej Syberii;
2. członkini ludu mieszkającego w Eurazji (głównie w Federacji Rosyjskiej, Chinach i Mongolii); dawniej: Tunguzka
SJP.pl
dawniej: Ewenkijski Okręg Autonomiczny
SJP.pl
członkini ludu zamieszkującego Eurazję (głównie Federację Rosyjską, Chiny i Mongolię); dawniej: Tunguzka
SJP.pl
dotyczący Ewenków, charakterystyczny dla Ewenków
przymiotnik
(1.1) dotyczący Ewenków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język Ewenków;
SJP.pl
Wiktionary
lud mieszkający w Eurazji (głównie w Federacji Rosyjskiej, Chinach i Mongolii); dawniej: Tunguzi
Ewenkowie (dawna nazwa Tunguzi) – myśliwsko-zbierackie ludy, z grupy tunguskiej, zamieszkujące południowo-środkową Syberię (Rosja).
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący Ewenów, charakterystyczny dla Ewenów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ewenami, dotyczący Ewenów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język eweński;
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. następstwo, wynik, skutek
Wiktionary
skrót od: ewentualnie, ewentualny; ew.
SJP.pl
możliwy, przypuszczalny
przysłówek
(1.1) w razie zaistnienia pewnych okoliczności
(1.2) lub, albo, czy też
SJP.pl
Wiktionary
możliwość nastąpienia czegoś, wystąpienia jakiegoś zjawiska; okoliczność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) możliwość nastąpienia jakiegoś zdarzenia, okoliczność
SJP.pl
Wiktionary
możliwy, przypuszczalny
przymiotnik
(1.1) przypuszczalny, możliwy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. ruch stopy, podczas którego podeszwa kieruje się od środka na zewnątrz względem wyimaginowanej osi ciała dzielącej ciało na lewą i prawą stronę
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Europejska Wspólnota Gospodarcza, dawna nazwa Unii Europejskiej
skrótowiec
(1.1) = ekon. Europejska Wspólnota Gospodarcza
(1.2) = ekon. Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. praw. wyzucie z dóbr
Wiktionary
skrót od: ewidencja, ewidencyjny
SJP.pl
1. spis zawierający dane dotyczące stanu liczbowego i ruchu ludności, spraw lub rzeczy;
2. sporządzanie takich spisów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stale aktualizowany spis
(1.2) sporządzanie ewidencji (1.1)
Ewidencja – wykaz, spis dotyczący np. stanu i ruchu ludności lub rzeczy.
W Polsce prowadzona jest m.in. ewidencja gruntów i budynków, jak też ewidencja ludności łącząca się z obowiązkiem meldunkowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wpisywać do ewidencji, czyli wpisywać do rejestrów, tabel, robić spisy, rejestry, zapisywać
SJP.pl
związany z ewidencją
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób ewidentny, oczywisty, jasny, jawny, wyraźny, widoczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ewidentnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ewidentny; bardziej ewidentny
SJP.pl
coś uznawanego za oczywiste i niewymagającego uzasadnienia; oczywistość
SJP.pl
oczywisty, widoczny, wyraźny, nie budzący wątpliwości
przymiotnik
(1.1) książk. oczywisty, widoczny, wyraźny, nie budzący wątpliwości
SJP.pl
Wiktionary
sądowe pozbawienie kogoś prawa własności rzeczy nabytej prawnie na rzecz kogoś innego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. sądowne lub administracyjne pozbawienie prawa własności
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: ewikcja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Łotwie, prawy dopływ Dźwiny, wypływa z jeziora Łubań;
Ewikszta (łot. Aiviekste) – rzeka na Łotwie, prawy dopływ Dźwiny. Wypływa z jeziora Łubań.
Rzeka Ewikszta wraz z jej dopływem rzeką Pededze tworzy granicę między dwiema krainami historycznymi Łotwy – Liwonią i Łatgalią.
Największe dopływy: Pededze, Bolupe.
Wiktionary oraz Wikipedia
Amel-Marduk, Amil-Marduk (akad. Amēl-Marduk, Amīl-Marduk; biblijny Ewil Merodak, Ewil-Merodach) – władca państwa nowobabilońskiego; syn i następca Nabuchodonozora II; rządził tylko 2 lata (561–560 p.n.e.), po czym obalony został w przewrocie pałacowym zorganizowanym przez Neriglissara; wzmiankowany w Biblii (2 Krl 25:27-30; Jr 52:31-34).
Wikipedia
jezioro w Polsce
Ewingi, Jezioro Zalewskie (niem. Ewing See) – jezioro morenowe w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo, w granicach administracyjnych miasta Zalewo.
SJP.pl
Wikipedia
1. dochodzić sądownie swego prawa do rzeczy w stosunku do osoby, która nabyła tę rzecz od niewłaściciela
2. dawniej: udowadniać, wykazywać
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) daw. przywłaszczać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ewinkować.
Wiktionary
pochodna kwasu barbiturowego, używana jako środek nasenny do narkozy
Kwas barbiturowy (malonylomocznik) – organiczny związek chemiczny, heterocykliczny amid występujący w kilku formach tautomerycznych.
Został odkryty w roku 1863 przez Adolfa von Baeyera.
Jest otrzymywany w reakcji mocznika z kwasem malonowym:
C-alkilopochodne kwasu barbiturowego nazywane są barbituranami. Stosuje się je jako środki nasenne.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Ewa (imię żeńskie); Ewcia, Ewunia, Ewusia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. od: Ewa
SJP.pl
Wiktionary
australijskie ozdobne drzewo z rodziny rutowatych
SJP.pl
Wikipedia
kosmita, bohater sagi "Gwiezdne Wojny"
SJP.pl
Wikipedia
1. przywołanie wspomnienia, wizji czegoś;
2. dawniej: odwołanie się do wyższej instytucji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. wizja czegoś, wspomnienie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z ewokacją
SJP.pl
przywoływać (przywołać) wspomnienie, wizję czegoś
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) książk. wywoływać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ewokować.
Wiktionary
1. proces stopniowych, rozłożonych na wiele pokoleń przemian w budowie organizmów, prowadzący do powstawania nowych gatunków;
2. forma rozwoju, proces stopniowych zmian czegoś, prowadzący do powstania nowych rzeczy, zjawisk;
3. figura gimnastyczna, akrobatyczna lub taneczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) proces stopniowego zwiększania złożoności bądź jakości czegoś
(1.2) biol. ciągły proces, polegający na stopniowych zmianach cech gatunkowych kolejnych pokoleń wskutek eliminacji przez dobór naturalny lub sztuczny części osobników z populacji;
(1.3) trudna figura akrobatyczna, gimnastyczna bądź taneczna
(1.4) wojsk. manewr zespołu okrętów
Ewolucja – stopniowy proces zmian zachodzących w czasie.
Pojęcie może odnosić się:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zwolennik teorii ewolucji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nauk. badacz ewolucji
(1.2) zwolennik ewolucjonizmu
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ewolucjonizmem lub ewolucjonistami, dotyczący ewolucjonizmu lub ewolucjonistów
SJP.pl
Wiktionary
1. nauka o zmianach gatunków i powstawaniu nowych w procesie stopniowych przemian organizmów;
2. w naukach społecznych: koncepcja rozwoju jako kumulacji zmian prowadzących do powstania nowych wartości
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. dziedzina nauki zajmująca się badaniem ewolucji jako procesu świata organicznego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co ewolucyjne
SJP.pl
Wiktionary
taki, który podlega ewolucji, jest zdolny do ewolucji; ewolutywny
przymiotnik
(1.1) związany z ewolucją
SJP.pl
Wiktionary
rozwijać się, przeradzać się, przechodzić ewolucję
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przechodzić od stadiów prostszych ku bardziej rozwiniętym
(1.2) książk. stopniowo podlegać zmianie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stopniowe i powolne zmienianie się, przekształcanie się
Wiktionary
krzywa rozwinięta
Ewoluta (łac. evolutus, rozwinięty) albo rozwinięta krzywej K – krzywa utworzona ze środków krzywizny krzywej K.
Każda krzywa jest ewolutą swojej ewolwenty.
SJP.pl
Wikipedia
taki, który podlega ewolucji, jest zdolny do ewolucji; ewolucyjny
SJP.pl
krzywa, którą kreśli punkt leżący na prostej toczącej się po innej krzywej
Ewolwenta (łac. evolvens, rozwijający) albo rozwijająca krzywej K – krzywa wykreślona przez punkt leżący na prostej toczącej się po krzywej K. Krzywa K jest dla swojej ewolwenty ewolutą.
SJP.pl
Wikipedia
drążenie dna rzecznego przez okruchy skalne obracane wirami wodnymi
Eworsja – zjawisko niszczącego wpływu ruchu wirowego wody płynącej na dno cieku wodnego. Eworsja zaliczana jest do procesów erozji dennej.
Termin eworsja wywodzi się od łacińskiego vorso: obracam i e-: z (czegoś), od (czegoś). Do literatury naukowej termin ten wprowadził w 1951 r. O. Ängeby.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: eworsja
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z eworsją, dotyczący eworsji
SJP.pl
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) Europejska Współpraca Polityczna
Wiktionary
zdrobnienie od: Ewa (imię żeńskie); Ewcia, Ewunia, Ewusia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Ewa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ewuni lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ewa (imię żeńskie); Ewcia, Ewunia, Ewusia
SJP.pl
zdrobnienie od: Ewa (imię żeńskie); Ewcia, Ewunia, Ewusia
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ewusi lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. grecki żołnierz gwardii honorowej, pełniący straż w tradycyjnym stroju;
(1.2) hist. żołnierz bojowej, elitarnej jednostki piechoty górskiej
Ewzoni lub evzoni (nw.gr. Εύζωνες, Ευζώνοι, gr. ewzones = piękne pasy) – grecka reprezentacyjna formacja wojskowa.
Najczęściej mianem tym określano oddziały elitarnej piechoty lekkiej albo górskiej. Nazwa ta pierwszy raz pojawiła się w twórczości Homera, który pięknymi pasami nazywał oddziały elitarne.
Wiktionary oraz Wikipedia