Wnasionek

błonkówka owadziarka z rodziny bleskotek; szkodnik grusz i jabłoni


Źródła:

SJP.pl

Wnaturzać

dawniej: czynić właściwością czyjejś natury


Źródła:

SJP.pl

Wnęcać

1. zwabiać zwierzynę łowną za pomocą przynęty;
2. dawniej: wnęcać się - dostawać się gdzieś, wciskać się


Źródła:

SJP.pl

Wnęcić

1. zwabić zwierzynę łowną za pomocą przynęty;
2. dawniej: wnęcić się - dostać się gdzieś, wcisnąć się


Źródła:

SJP.pl

Wnęk

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. śrpol. (potem gw-pl|Podhale.) wnuk


Źródła:

Wiktionary

Wnęka

wgłębienie w ścianie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zagłębienie w ścianie, murze

 (1.2) stpol. wnuczka

 (1.3) anat. rodzaj szczeliny lub zagłębienia na powierzchni narządu, przez który wchodzą lub wychodzą naczynia krwionośne, naczynia limfatyczne, nerwy.


Wnęka – wgłębienie w ścianie. Wnęka może mieć różną głębokość, wysokość i szerokość. Może mieć proste krawędzie (bez ozdób) lub dekoracyjne wykończenie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnękowy

przymiotnik od: wnęka


Źródła:

SJP.pl

Wnerw

potocznie: wprowadzić w stan zdenerwowania


Źródła:

SJP.pl

Wnerwiać

potocznie: wprowadzać w stan zdenerwowania


Źródła:

SJP.pl

Wnerwić

potocznie: wprowadzić w stan zdenerwowania


Źródła:

SJP.pl

Wnerwiony

potocznie: wprowadzić w stan zdenerwowania


Źródła:

SJP.pl

Wnet

wkrótce, zaraz


przysłówek

 (1.1) książk. w niedługim czasie od wskazanego momentu


WNET (także Thirteen, channel 13) – niekomercyjna, amerykańska stacja telewizyjna w Newark, New Jersey, obejmująca swoim sygnałem obszar metropolitalnego Nowego Jorku. WNET jest sztandarową stacją telewizji publicznej PBS.

Studia i biura stacji WNET znajdują się na Manhattanie, w Midtown, a nadajnik na Empire State Building.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnęta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. przynęta


Źródła:

Wiktionary

Wnęter

mężczyzna lub samiec zwierzęcia cierpiący na wnętrostwo


Źródła:

SJP.pl

Wnętrostwo

wrodzony brak jednego lub obu jąder w mosznie wskutek zatrzymania się ich w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wnętrzarka

wnętrzarz


Patrz:wnętrzarz

Źródła:

SJP.pl

Wnętrzarski

dotyczący wnętrz budynków, związany z dekoracją wnętrz


Źródła:

SJP.pl

Wnętrzarstwo

Architektura wnętrz – sztuka kształtowania wnętrz architektonicznych, obejmuje wystrój i wyposażenie ruchome z uwzględnieniem funkcji pomieszczenia. Architektura wnętrz jest dziedziną twórczości architektonicznej.


Źródła:

Wikipedia

Wnętrze

wszystkie elementy obiektu oprócz jego elementów brzegowych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przestrzeń, znajdująca się w środku czegoś

 (1.2) duchowa strona człowieka, dusza, serce

 (1.3) pomieszczenie w środku budowli wraz z wystrojem

 (1.4) geom. zbiór takich punktów figury geometrycznej, że dla każdego z nich istnieje otoczenie zawarte w tej figurze


Wnętrze – obudowana przestrzeń zamknięta znajdująca się wewnątrz budowli, służąca określonym potrzebom materialnym i kulturowym człowieka.

Na pojęcie wnętrza architektonicznego, oprócz samego pomieszczenia, składa się również wystrój jego ścian, sklepienia, sufitu oraz wyposażenie w sprzęty ruchome.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnętrzniak

pasożyt żyjący wewnątrz ciała żywiciela


Źródła:

SJP.pl

Wnętrzniaki

pasożyt żyjący wewnątrz ciała żywiciela


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wnętrznik

Endocarpon Hedw. (wnętrznik) – rodzaj grzybów z rodziny brodawnicowatych (Verrucariaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów.


Źródła:

Wikipedia

Wnętrzności

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) anat. narządy wewnętrzne jamy brzusznej, klatki piersiowej oraz miednicy człowieka lub zwierzęcia

forma rzeczownika.

 (2.1) przest. plural|wnętrzność.


Trzewia, trzewa, potocznie wnętrzności (łac. viscera, gr. splanchnon) – narządy wewnętrzne zwierząt (w tym i człowieka), znajdujące się w jamach ciała. Należą do tej grupy narządy klatki piersiowej i jamy brzusznej.

Trzewia występuje także u mięczaków jako narządy wewnętrzne, znajdujące się w worku trzewiowym.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wnętrzowy

przymiotnik od: wnętrze


Źródła:

SJP.pl

Wniebogłosy

potocznie: bardzo głośno; przenikliwie, donośnie, na cały głos


przysłówek sposobu

 (1.1) książk. bardzo głośno, przeraźliwie głośno

przymiotnik nieodmienny

 (2.1) książk. bardzo głośny, przeraźliwie głośny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wniebowstąpić

w teologii chrześcijańskiej, o zmartwychwstałym Jezusie Chrystusie: wznieść się do nieba


Źródła:

SJP.pl

Wniebowstąpienie

w teologii chrześcijańskiej, o zmartwychwstałym Jezusie Chrystusie: wznieść się do nieba


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) rel. święto chrześcijańskie upamiętniające wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, obchodzone corocznie w 40. dniu od Zmartwychwstania Pańskiego (czwartek);


Wniebowstąpienie – przeniesienie się osoby świętej do nieba za życia (nie po śmierci) wraz z ciałem (nie sama dusza). Dwie najbardziej znane postacie, którym przypisywane jest wniebowstąpienie, to Jezus Chrystus oraz Mahomet.

Wniebowstąpienie znane jest także w buddyzmie (mnich Śantidewa) i hinduizmie (bóg Kryszna).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wniebowstępować

w teologii chrześcijańskiej, o zmartwychwstałym Jezusie Chrystusie: wznosić się do nieba


Źródła:

SJP.pl

Wniebowzięcie

święto kościelne związane z wstąpieniem Matki Boskiej do nieba


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) rel. święto chrześcijańskie upamiętniające wzięcie Matki Boskiej do nieba;

 (1.2) rel. przedmiot wiary chrześcijańskiej dotyczącej wzięcia do nieba z ciałem i duszą Najświętszej Maryi Panny

 (1.3) szt. przedstawienie przeniesienia Maryi Panny do nieba w sztuce


Wniebowzięcie – według teologii chrześcijańskiej to zabranie osoby świętej przez Boga do nieba za życia lub po śmierci wraz z ciałem i duszą.

Według Biblii Bóg zabrał do nieba dwie osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wniebowzięta

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rel. peryfr. matka Jezusa Chrystusa


Źródła:

Wiktionary

Wniebowzięty

bardzo zadowolony, szczęśliwy, w stanie euforii


przymiotnik

 (1.1) przen. odczuwający szczęście


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnieść

1. przenieść coś do budynku, pomieszczenia lub innej zamkniętej przestrzeni;
2. przenieść coś na miejsce położone wyżej;
3. dać coś jako wkład we wspólnotę;
4. złożyć wniosek


czasownik przechodni dokonany (ndk. wnosić)

 (1.1) dokonany od|wnosić.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wniesienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przemieszczenie czegoś w górę lub w pewne miejsce

 (1.2) dodawanie (treści), uzupełnianie


Źródła:

Wiktionary

Wnijść

dawniej: wejść


czasownik nieprzechodni dokonany

 (1.1) daw. wejść

forma rzeczownika.

 (2.1) D. plural|wnijście.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnijście

dawniej: wejść


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. wejście


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnikać

1. dostawać się do wnętrza czegoś, przenikać dokądś;
2. badać coś, zapoznawać się z czymś


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wniknąć)

 (1.1) przedostawać się do środka, przenikać

 (1.2) zgłębiać jakąś kwestię, próbować ją zrozumieć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnikanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wnikać.


Źródła:

Wiktionary

Wnikliwie

przysłówek

 (1.1) w sposób wnikliwy


Źródła:

Wiktionary

Wnikliwiej

stopień wyższy od przysłówka: wnikliwie


Źródła:

SJP.pl

Wnikliwość

skłonność do gruntownej analizy, do doszukiwania się sedna rzeczy, istoty czegoś; dociekliwość, dokładność, dogłębność, gruntowność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, kto wnikliwy, dociekliwy, uważny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnikliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: wnikliwy


Źródła:

SJP.pl

Wnikliwy

1. analizujący, roztrząsający coś gruntownie, docierający do istoty czegoś; dogłębny, dociekliwy, dokładny, skrupulatny;
2. sprawiający wrażenie przenikającego głęboko, np. wnikliwe spojrzenie


przymiotnik

 (1.1) zgłębiający coś dokładnie, przenikający głęboko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wniknąć

dostać się do wnętrza czegoś, zbadać, zgłębić


Źródła:

SJP.pl

Wniosek

1. przemyślenie, wynik rozumowania;
2. twierdzenie wynikające z przesłanek;
3. postulat;
4. projekt zgłaszany pod obrady ciała kolegialnego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wynik, rezultat przemyślenia czegoś; twierdzenie, przekonanie będące wynikiem rozumowania, rozmyślania

 (1.2) pomysł, propozycja, projekt złożony do dyskusji i podjęcia decyzji o jego przyjęciu lub odrzuceniu

 (1.3) urz. prośba przedstawiona w odpowiednim urzędzie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnioskodawca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto wnioskuje, składa wniosek


Źródła:

Wiktionary

Wnioskodawczy

wnioskodawca


Patrz:wnioskodawca

Źródła:

SJP.pl

Wnioskodawczyni

kobieta występująca z wnioskiem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urz. forma żeńska od: wnioskodawca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnioskować

1. wyciągać wnioski z przesłanek;
2. proponować, wnosić


czasownik przechodni niedokonany (dk. wywnioskować)

 (1.1) wywodzić wniosek

czasownik przechodni niedokonany (dk. zawnioskować)

 (2.1) starać się oficjalnie o coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnioskowanie

1. wyciągać wnioski z przesłanek;
2. proponować, wnosić


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wnioskować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnioskowy

wniosek


Patrz:wniosek

Źródła:

SJP.pl

Wniść

czasownik nieprzechodni dokonany

 (1.1) daw. wejść


Źródła:

Wiktionary

Wniwecz

1. dawniej: do szczętu, całkiem, zupełnie
2. w związku frazeologicznym: obrócić coś wniwecz - unicestwić, zniszczyć


przysłówek

 (1.1) daw. całkiem, zupełnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnizać

wciągnąć coś cienkiego (np. nitkę, sznurek) do środka czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wnizywać

wciągać nitkę, drut, sznurek itp. do środka czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wnorka

ptak, sowa ziemna


Źródła:

SJP.pl

Wnorów

Miejscowości i ich części Polsce

Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowa

Źródła:

Wikipedia

Wnorowski

nazwisko


Wnorowski (forma żeńska: Wnorowska; liczba mnoga: Wnorowscy) – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ok. 1800 osób

Osoby noszące nazwisko Wnorowski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wnorsko-Kużelski

Wnory-Kużele


Patrz:Wnory-Kużele

Źródła:

SJP.pl

Wnorsko-Pażoski

Wnory-Pażochy


Patrz:Wnory-Pażochy

Źródła:

SJP.pl

Wnory-Kużele

wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim


Wnory-Kużele – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy.

Zaścianek szlachecki Kużele należący do okolicy zaściankowej Wnory położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie tykocińskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Boskiej Szkaplerznej w Starych Wnorach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wnory-Pażochy

wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim


Wnory-Pażochy – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kulesze Kościelne.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Kuleszach Kościelnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wnosić

1. niosąc, umieszczać kogoś lub coś we wnętrzu lub na wierzchu czegoś;
2. przedstawiać, składać do rozpatrzenia, np. skargę;
3. książkowe: domyślać się, wyciągać wniosek


czasownik przechodni niedokonany (dk. wnieść)

 (1.1) przemieszczać coś w górę lub w pewne miejsce

 (1.2) mieć swój wkład w czymś; dodawać (treści), uzupełniać

 (1.3) przedstawiać, składać do rozpatrzenia (np. skargę, wniosek)

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (2.1) wyciągać wnioski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnoszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wnosić.


Źródła:

Wiktionary

Wnp

skrót od: Wspólnota Niepodległych Państw - związek gospodarczy, polityczny i wojskowy Rosji oraz niektórych byłych republik związkowych


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński albo nijaki

 (1.1) = Wspólnota Niepodległych Państw;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnp-Owski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) polit. związany z WNP, dotyczący WNP


Źródła:

Wiktionary

Wnt

skrótowiec

 (1.1) = wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów


Szlak sygnalizacyjny Wnt tworzy szereg białek komórki odgrywających rolę w embriogenezie i karcynogenezie, a także fizjologicznych procesach zachodzących w prawidłowych komórkach dorosłych organizmów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wnuczę

pieszczotliwie: wnuczek lub wnuczka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od wnuk lub wnuczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnuczek

zdrobnienie od: wnuk


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od: wnuk

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: wnuczka


Stawy w Rumoce – zespół trzynastu stawów rybnych w okolicy wsi Rumoka w powiecie mławskim, w województwie mazowieckim, w tym jedenastu nazwanych: Budy Duże, Karczurek, Moczydło, Połomia, Rudka, Staw Olszynowy, Staw przy Drodze, Staw Selektowy, Staw Zimowy, Wnuczek i Żuławy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnuczka

córka syna bądź córki (w stosunku do dziadka lub babki)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka syna lub córki

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: wnuczek


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnuczkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wnuczkiem, dotyczący wnuka lub wnuczki

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do wnuka lub wnuczki

przymiotnik jakościowy

 (3.1) właściwy wnukowi lub wnuczce


Źródła:

Wiktionary

Wnuczkożonka

potocznie: młoda kobieta będąca partnerką znacznie starszego od siebie mężczyzny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. młoda kobieta w związku ze znacznie starszym mężczyzną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnuczuś

pieszczotliwie: wnuk


Źródła:

SJP.pl

Wnuczusia

pieszczotliwie: wnuk


Źródła:

SJP.pl

Wnuczy

wnukowy; dawniej:
1. będący własnością wnuka, należący do wnuka;
2. właściwy wnukowi


Źródła:

SJP.pl

Wnuk

syn syna lub córki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) syn córki lub syna


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wnuka

przestarzale: wnuczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. wnuczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnuki

przestarzale: wnuczka


Wnuki (biał. Унукі; ros. Унуки) − wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Narocz.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wnukiew

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. wnuczka


Źródła:

Wiktionary

Wnukowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wnukowy

wnuczy; dawniej:
1. będący własnością wnuka, należący do wnuka;
2. właściwy wnukowi


Źródła:

SJP.pl

Wnuś

pieszczotliwie o wnuku


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pieszcz. wnuk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnusia

pieszczotliwie o wnuczce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. pieszcz. wnuczka

forma rzeczownika.

 (2.1) zob. wnuś.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wnusio

zdrobnienie od: wnuk


Źródła:

SJP.pl

Wnyk

pętla używana przez kłusowników do chwytania zwierzyny; sidło


Źródła:

SJP.pl

Wnykarka

kobieta chwytająca zwierzynę we wnyki


Źródła:

SJP.pl

Wnykarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) kłusownik używający wnyków do chwytania zwierzyny


Źródła:

Wiktionary

Wnyki

pętla używana przez kłusowników do chwytania zwierzyny; sidło


Sidła (wnyki) – pętle z drutu, linki stalowej, włosia i tym podobnych, zastawiane przez kłusowników na przejściach (przesmykach) zwierzyny. W Polsce używanie sideł jest przestępstwem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia