[czytaj: Ofe] skrót od: Otwarty Fundusz Emerytalny
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = otwarty fundusz emerytalny;
SJP.pl
Wiktionary
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) astr. księżyc Urana;
Ofelia – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa ophelos oznaczającego „pomoc”. Pierwszy raz użył go Jacopo Sannazaro w wierszu Arcadia, a spopularyzował William Szekspir w dramacie Hamlet. Jako Ophelia zdobyło pewną popularność w kulturze brytyjskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzale: piłkarz grający w ofensywnie; napastnik
SJP.pl
1. natarcie, zaczepne działanie wojenne;
2. zorganizowany atak na przeciwnika w sportowych grach zespołowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) masowe pojawienie się czegoś
(1.2) wojsk. atak dużych sił wojska na wielkim obszarze lub na całym froncie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: ofensywnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ofensywny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ofensywne; cecha tych, którzy są ofensywni
SJP.pl
Wiktionary
1. w wojskowości, sporcie: dotyczący zorganizowanego natarcia;
2. obraźliwy, napastliwy;
3. śmiały w działaniu; bojowy, wojowniczy
przymiotnik
(1.1) wojsk. sport. wyrażający ofensywę
SJP.pl
Wiktionary
osoba przedstawiająca ofertę, propozycję handlową; proponujący zawarcie umowy handlowej, zawarcie transakcji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. osoba lub instytucja składająca ofertę
SJP.pl
Wiktionary
→ oferent
SJP.pl
osoba niezdarna, często popełniająca błędy; niedołęga; niezdara
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) pot. osoba niezaradna lub niezdarna
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: ślamazarny, niezdarny, nieudolny; ciamajdowaty, ciapowaty, ciapciowaty
przymiotnik
(1.1) pogard. typowy dla ofermy
SJP.pl
Wiktionary
przedkładać ofertę, proponować jakiś produkt, usługę lub pomoc
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) proponować coś, składać ofertę
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oferować.
Wiktionary
jeden ze sposobów zawarcia umowy, polegający na złożeniu przez oferenta oświadczenia woli drugiej stronie, zwanej tradycyjnie oblatem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. to, co się komuś oferuje
(1.2) praw. propozycja zawarcia umowy o pewnej ściśle sprecyzowanej treści
(1.3) towary lub usługi proponowane klientom
Oferta – jeden ze sposobów zawarcia umowy, polegający na złożeniu przez oferenta oświadczenia woli drugiej stronie, zwanej tradycyjnie oblatem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba lub firma przyjmująca jakąś ofertę
SJP.pl
osoba lub firma wystawiająca jakąś ofertę
SJP.pl
offertorium;
1. część mszy świętej następująca po credo; ofiarowanie;
2. śpiew liturgiczny wykonywany podczas ofiarowania
SJP.pl
przymiotnik od: ofertorium
SJP.pl
składać oferty w postępowaniach przetargowych
SJP.pl
→ oferta
SJP.pl
środowiskowo:
1. niekomercyjna działalność artystyczna; underground;
2. teatr nowatorski i zrywający z tradycją, niezależny od oficjalnych instytucji
SJP.pl
[czytaj: of brodłej]
1. ruch amerykańskich teatrów z początku lat pięćdziesiątych XX wieku, sprzeciwiający się komercjalizmowi teatrów na nowojorskim Broadwayu;
2. profesjonalny teatr nowojorski, który nie może być zdefiniowany jako teatr broadwayowski
Off-Broadway – profesjonalny teatr nowojorski o wielkości widowni mniejszej niż 500 miejsc, przez co zgodnie z zasadami klasyfikacyjnymi nie może być zdefiniowany jako teatr broadwayowski. Produkcja off-broadwayowska jest sztuką teatralną, musicalem lub rewią.
SJP.pl
Wikipedia
→ off-Broadway [czytaj: of brodłejowski]
SJP.pl
[czytaj: ofLAJN] offline, off line;
1. dostępny lub odbywający się bez połączenia z internetem;
2. bez połączenia z internetem
SJP.pl
off-off-Broadway (ang. dosł. poza off-Broadwayem) – nazwa używana na określenie grupy niewielkich, niezależnych teatrów nowojorskich, mniejszych niż broadwayowskie i off-broadwayowskie oraz na określenie wystawianych w nich produkcji obejmujących przede wszystkim sztuki, musicale oraz performance art. Sceny i produkcje off-off-Broadwayu mają głównie charakter eksperymentalny i awangardowy.
Wikipedia
[czytaj: ofrołd] jazda pojazdem terenowym po nieutwardzonych trasach; offroad, off road
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. mot. sport motorowy polegający na przemierzaniu terenów specjalnym samochodem, ciężarówką, motocyklem lub innym pojazdem, jeżdżąc po nieutwardzonych drogach;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) środ. mot. pojazd przystosowany do off-roadu (1.1)
przymiotnik relacyjny
(3.1) sport. mot. środ. związany z off-roadem (1.1), dotyczący off-roadu (1.1)
przysłówek sposobu
(4.1) sport. mot. środ. w sposób odpowiedni dla off-roadu (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: ofrołder] osoba uprawiająca sportowo jazdę samochodem terenowym po nieutwardzonych trasach; terenowiec, off-roadowiec, offroadowiec, off-roadowiec, offroader
SJP.pl
[czytaj: ofrołdowiec] osoba uprawiająca sportowo jazdę samochodem terenowym po nieutwardzonych trasach; terenowiec, off roadowiec, offroadowiec, offroader, off-roader
SJP.pl
[czytaj: ofrołdowy] związany z jazdą pojazdem terenowym po nieutwardzonych trasach; offroadowy, off roadowy
SJP.pl
fraza przymiotnikowa jakościowa
(1.1) będący dygresją poza tematem dyskusji;
Wiktionary
specjalna rytmika jazzowa
SJP.pl
nazwisko
Niemcy:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Offenbacha lub z nim związany
SJP.pl
ofertorium;
1. część mszy świętej następująca po credo; ofiarowanie;
2. śpiew liturgiczny wykonywany podczas ofiarowania
Offertorium (inaczej Ofiarowanie) – część mszy świętej. W nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego następuje po Credo (wyznaniu wiary). W nowym rycie mszy świętej (po roku 1969) zostaje zastąpione Przygotowaniem darów.
W mszy trydenckiej offertorium rozpoczyna się wezwaniem Dominus vobiscum, wezwaniem Oremus i antyfoną offertorium. Antyfona ta należy do proprium missae i jej treść jest zmienna. Jest odmawiana głośno przez kapłana, dodatkowo może być śpiewana przez chór. Po antyfonie następuje ofiarowanie chleba i wina, które zostaną przeistoczone podczas Kanonu. Dokonuje się to przez modlitwę Suscipe sancte Pater... (Przyjmij, święty Ojcze...). Kapłan prosi też Ducha Świętego, by pobłogosławił tę ofiarę (Veni Sanctificator... – Przyjdź, Poświęcicielu...). Po tych modlitwach następuje Lavabo, czyli obmycie rąk. W mszy uroczystej dokonuje się też okadzenia. Offertorium kończy się modlitwą zwaną sekretą, odmawianą po cichu (stąd jej nazwa).
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: oficjum] z łaciny: oficjum
Officium – album muzyczny nagrany w 1994 r. przez norweskiego saksofonistę Jana Garbarka oraz kwartet wokalny The Hilliard Ensemble (nr kat.: EMC New Series 1525 445 369-2).
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ofLAJN] potocznie: tryb pracy poza siecią, bez połączenia z internetem; off-line, off line, offline
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. inform. tryb pracy bez użycia sieci internetowej
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: ofLAJN] off-line, off line;
1. dostępny lub odbywający się bez połączenia z internetem;
2. bez połączenia z internetem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. inform. tryb pracy bez użycia sieci internetowej
przymiotnik relacyjny
(2.1) inform. niezwiązany z siecią internetową, odbywający się poza siecią internetową
przysłówek
(3.1) inform. poza Internetem
Offline (ang. off-line – poza linią) – brak dostępu do Internetu lub innej sieci komputerowej.
Może oznaczać również sposób korzystania z materiałów i innych zasobów sieciowych pobranych w trybie online, a następnie przeglądanych w formie offline.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: oflajnowy] będący poza siecią, bez połączenia z internetem lub głównym urządzeniem; off line, off-line, offline
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. dostępny lub odbywający się poza Internetem
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: ofowiec] artysta współtworzący niekomercyjny i nieoficjalny nurt w sztuce; undergroundowiec
SJP.pl
[czytaj: ofowy] niekomercyjny, undergroundowy
SJP.pl
[czytaj: ofrołd] off-road, off road;
1. związany z jazdą pojazdem terenowym po nieutwardzonych trasach; off-roadowy, offroadowy, off roadowy;
2. poruszając się pojazdem terenowym po nieutwardzonych trasach; off-roadowo, offroadowo, off roadowo
SJP.pl
[czytaj: ofrołder] osoba uprawiająca sportowo jazdę samochodem terenowym po nieutwardzonych trasach; terenowiec, off-roadowiec, offroadowiec, off-roadowiec, off-roader
SJP.pl
[czytaj: ofrołdowiec] osoba uprawiająca sportowo jazdę samochodem terenowym po nieutwardzonych trasach; terenowiec, off-roadowiec, off roadowiec, offroader, off-roader
SJP.pl
[czytaj: ofrołdowy] związany z jazdą pojazdem terenowym po nieutwardzonych trasach; off-roadowy, off roadowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od offset
Wiktionary
[czytaj: ofset]
1. technika druku płaskiego polegająca na przenoszeniu obrazu z płaskiej formy drukowej na papier za pomocą cylindra obciągniętego gumą;
2. maszyna drukująca offsetem - techniką;
3. ogół specjalnych zobowiązań zagranicznej firmy, która wygrała przetarg w jakimś kraju;
4. w informatyce: informacja o pozycji danych w pliku lub w pamięci operacyjnej, względem wybranego punktu odniesienia;
5. różnica pomiędzy wysokością podeszwy pod piętą a wysokością podeszwy pod palcami w bucie sportowym; drop
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) druk. technika druku płaskiego;
(1.2) druk. maszyna drukarska pracująca w technice offsetu (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
beneficjent umowy offsetowej; przedsiębiorca wykonujący zobowiązanie offsetowe wynikające z umowy offsetowej
SJP.pl
strona umowy offsetowej, która udziela praw biorcy umowy offsetowej i która nakłada nań obowiązki wynikające z tej umowy
SJP.pl
→ offset
SJP.pl
[czytaj: ofszor] zarejestrowany w raju podatkowym i funkcjonujący poza jego granicami, np. spółka, firma, przedsiębiorstwo offshore
Offshoring – przeniesienie wybranych procesów przedsiębiorstwa za granicę.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ofszoring] przeniesienie części działalności przedsiębiorstwa do innego państwa, mające na celu redukcję kosztów
Offshoring – przeniesienie wybranych procesów przedsiębiorstwa za granicę.
SJP.pl
Wikipedia
→ offshoring [czytaj: ofszoringowy]
SJP.pl
→ offshore [czytaj: ofszorowy]
SJP.pl
[czytaj: ofsajd] w niektórych grach sportowych (m.in. piłce nożnej, hokeju, rugby): przekroczenie przepisów, niedozwolona pozycja zawodnika, do którego kierowane jest podanie; spalony, ofsajd
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: oftop] środowiskowo: pisanie nie na temat, odbieganie od tematu; off
SJP.pl
[czytaj: oftopować] potocznie: pisać nie na temat, odbiegać od tematu
SJP.pl
[czytaj: oftopowy] potocznie: nie na temat, odbiegający od tematu
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = otwarty fundusz inwestycyjny
Wiktionary
przedstawiciel rodziny strunowców z rzędu pelykozaurów
SJP.pl
rodzina strunowców z rzędu pelykozaurów
Ofiakodonty (Ophiacodontidae, Ophiacodontia) – grupa pelykozaurów obejmująca najwcześniejsze znane synapsydy.
Tradycyjnie monotypowy podrząd Ophiacodontia obejmował rodzinę Ophiacodontidae, ale obecnie nie jest wyróżniany, a Ophiacodontidae są uważane za klad.
SJP.pl
Wikipedia
1. osoba lub zwierzę, które doznały przemocy lub straciły życie;
2. osoba niezaradna, niezdara;
3. coś, co się ofiarowuje na jakiś cel;
4. składana bogu, bóstwom lub innym mocom żywa istota lub przedmiot, w celu przebłagania lub ochrony przed jakimś niebezpieczeństwem;
5. wyrzeczenie się czegoś cennego w imię jakichś wyższych wartości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba, która ucierpiała wskutek wypadku
(1.2) osoba lub zwierzę, która została napadnięta, zaatakowana przez kogoś
(1.3) poświęcenie czegoś dla kogoś lub czegoś, wyrzeczenie się czegoś
(1.4) datek, podarowanie jakiejś kwoty (najczęściej na cele dobroczynne)
(1.5) rel. dar składany bogom lub duchom przez grupę ludzi
(1.6) pot. przen. człowiek, który nie umie sobie radzić, jest niezdarny
(1.7) szach. zob. poświęcenie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kapłanka składająca ofiary;
2. kobieta poświęcająca się za kogoś lub za coś
SJP.pl
1. poświęcanie się w ważnej sprawie;
2. składanie ofiary Bogu lub bogom
SJP.pl
→ ofiarnik
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze składaniem ofiar, dotyczący składania ofiar
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do ofiarnika
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ofiarnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ofiarny
SJP.pl
1. kapłan składający ofiary;
2. osoba poświęcająca się za kogoś lub za coś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. składający ofiarę, poświęcający się
(1.2) rel. kapłan składający ofiarę
SJP.pl
Wiktionary
→ ofiarny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha osób, rzeczy i zjawisk ofiarnych
SJP.pl
Wiktionary
1. dotyczący ofiary sakralnej;
2. gotowy do poświęceń
przymiotnik
(1.1) gotowy do poświęceń, oddany
(1.2) rel. związany ze składaniem ofiar
SJP.pl
Wiktionary
odbiorca określonej ofiary
SJP.pl
osoba, która przekazuje coś bezpłatnie na jakiś cel; donator
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która składa ofiarę lub dar na jakiś cel
SJP.pl
Wiktionary
kobieta składająca ofiarę na jakiś cel
SJP.pl
rzadko: przekazywanie czegoś w darze, bezinteresownie; dobroczynność, filantropia, charytatywność
SJP.pl
automat do wpłacania datków w świątyni przy użyciu płatności elektronicznych; tacomat
SJP.pl
1. złożyć ofiarę sakralną;
2. poświęcić coś w ważnej sprawie;
3. dać coś komuś; sprezentować;
4. deklarować pomoc lub przychylność;
5. ofiarować się -
a) deklarować pomoc, chęć zrobienia czegoś;
b) złożyć siebie w ofierze; poświęcić się
czasownik przechodni dokonany (ndk. ofiarowywać)
(1.1) dać bezinteresownie
(1.2) poświęcić coś lub kogoś ważkiej sprawie
(1.3) złożyć ofiarę
czasownik zwrotny dokonany ofiarować się (ndk. ofiarowywać się)
(2.1) okazać gotowość wykonania czegoś
(2.2) złożyć siebie w ofierze
SJP.pl
Wiktionary
1. złożyć ofiarę sakralną;
2. poświęcić coś w ważnej sprawie;
3. dać coś komuś; sprezentować;
4. deklarować pomoc lub przychylność;
5. ofiarować się -
a) deklarować pomoc, chęć zrobienia czegoś;
b) złożyć siebie w ofierze; poświęcić się
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ofiarować.
Ofiarowanie (tytuł oryginalny: Offret/Sacrificatio, 1986) – ostatni film rosyjskiego reżysera Andrieja Tarkowskiego, który zmarł wkrótce po jego ukończeniu, traktowany jak testament duchowy twórcy. Zrealizowany w Szwecji, zgłoszony jako szwedzki kandydat do Oscara.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ofiarowywać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
osoba zajmująca pozycję od podporucznika wzwyż w siłach zbrojnych i innych organizacjach o strukturze wojskowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. adm. osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień od podporucznika wzwyż;
Oficer – osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wzgardliwie, rzadziej zdrobniale, o niskim rangą oficerze
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lekcew. oficer niższego stopnia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) obuw. rodzaj buta ze sztywna cholewą, na płaskim obcasie
SJP.pl
Wiktionary
wzgardliwie, rzadziej zdrobniale, o niskim rangą oficerze
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. żona oficera
SJP.pl
Wiktionary
wzgardliwie, rzadziej zdrobniale, o niskim rangą oficerze
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. obuw. wojskowe buty oficerskie
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|oficerka.
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(3.1) plural|oficerek.
Oficerki – potoczne określenie skórzanych butów o wysokich sztywnych cholewach, niskim obcasie i zazwyczaj płaskiej podeszwie. Termin utożsamiany głównie z butami jeździeckimi lub wojskowymi (oficerskimi).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący oficera
Wiktionary
1. stanowisko, stopień oficera;
2. ogół oficerów
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niechętnie o oficerach
(1.2) przest. stopień wojskowy
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie lub lekceważąco o oficerze
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lekcew. oficer
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: oficjalny, oficjalnie (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. dawniej: osoba zatrudniona przy zarządzaniu majątkiem ziemskim;
2. dawniej: urzędnik sądowy
SJP.pl
Wikipedia
kobieta sztywno trzymająca się reguł, przepisów; formalistka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób oficjalny
Wiktionary
stawać się oficjalnym
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: oficjalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: oficjalny
SJP.pl
1. zatwierdzony przez urząd, instytucję itp., odpowiadający ustalonym formom;
2. reprezentujący urząd;
3. odznaczający się brakiem bezpośredniości, sztywny w obejściu
przymiotnik
(1.1) zatwierdzony przez jakiś organ władzy i obowiązujący
(1.2) reprezentujący określoną instytucję, organ władzy
SJP.pl
Wiktionary
duchowny odprawiający nabożeństwo, prowadzący procesję; celebrans
SJP.pl
1. duchowny stojący na czele sądu duchownego, mianowany przez biskupa;
2. dawniej: urzędnik w zaborze austriackim
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. praw. duchowny zarządzający sądem biskupim
(1.2) książk. urzędnik w zaborze austriackim
(1.3) przest. przedstawiciel władz
(1.4) staroż. sługa urzędnika municypalnego w antycznym Rzymie
(1.5) staroż. wysoki urzędnik cesarski w antycznym Rzymie
Wikariusz sądowy, oficjał (od łac. officialis, urzędowy) – w Kościele rzymskokatolickim mianowany przez biskupa diecezjalnego duchowny sprawujący, w jego imieniu i zastępstwie, jurysdykcję biskupią w zakresie sądownictwa kościelnego w diecezji. W realizacji tego zadania pomagają mu inni sędziowie mianowani przez biskupa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. oficjalna uroczystość
Wiktionary
przedstawiciel władzy, urzędnik; VIP
SJP.pl
1. urząd kościelny wraz z obowiązkami;
2. spełnienie czynności liturgicznej;
3. kongregacja papieska do spraw wiary i obyczajów;
4. odmawianie brewiarza;
5. średniowieczne widowiska o tematyce religijnej
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. rel. urząd kościelny
(1.2) rel. obowiązkowa modlitwa liturgiczna odmawiana przez duchownych i osoby konsekrowane
(1.3) hist. średniowieczne widowisko religijne
Oficjum – forma dramatyczna uprawiana w średniowieczu. Była ona wykonywana jako część obrzędu liturgicznego, ale nie należała do kanonicznych składników nabożeństwa. Wyróżniane były dwie formy oficjum:
Odmawianie brewiarza przez duchownego Kościoła katolickiego nosi także nazwę oficjum.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wydawnictwo;
2. dawniej: warsztat drukarski lub przedsiębiorstwo drukarsko-wydawnicze;
3. osobny budynek przy pałacu albo skrzydło pałacowe, gdzie zazwyczaj mieściły się pomieszczenia dla służby, oficjalistów, niekiedy pokoje gościnne;
4. boczne skrzydło kamienicy miejskiej lub budynek znajdujący się za frontem kamienicy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. boczne skrzydło kamienicy lub pałacu
(1.2) bud. tylny budynek na wewnętrznym podwórzu kamienicy
(1.3) hist. bud. budynek w sąsiedztwie dworu lub pałacu mający przeznaczenie gospodarcze
(1.4) druk. wydawnictwo
(1.5) hist. drukarnia w XV-XVIII wieku
(1.6) daw. wytwórnia
Oficyna (łac. officina, warsztat) – określenie obiektu budowlanego w sąsiedztwie pałacu lub dworu pełniącego w stosunku do niego funkcję służebną lub (w zabudowie miejskiej) oznaczające skrzydło kamienicy, ewentualnie budynek usytuowany z tyłu kamienicy w głębi działki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
budynek stojący obok głównej posiadłości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. oficyna
SJP.pl
Wiktionary
→ oficyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. chorobliwy, nieuzasadniony lęk przed wężami
Wiktionary
instrument muzyczny dęty blaszany, poprzednik tuby basowej
Ofiklejda – dawny dęty blaszany instrument muzyczny.
Rozwój ofiklejdy związany jest bezpośrednio z próbą udoskonalenia serpentu. Wprowadzono w nim kilka klap dla dźwięków chromatycznych, a samemu instrumentowi nadano wygodniejszy kształt. Jako pierwszy od dawnej formy serpentu odstąpił w 1789 r. włoski muzyk o imieniu Reibo, osiadły w Lille, wprowadzając zagięcie rury typu fagotowego. Dodał on kilka klap i zmienił sposób wiercenia otworów. Ten tzw. ophibaryton (lub rosyjski fagot) nie był w stanie zastąpić oryginalnego serpentu, lecz stanowił pierwszy krok w kierunku stworzenia nowego instrumentu. W Londynie ok. 1800 r. Francuz Aleksander Firchot i Anglik Jan Astor, wynaleźli instrument podobny do ofiklejdy, a nazywany przez nich: „angielskim rogiem basowym”. Posiadał on kanał o średnicy równej średnicy serpentu, kształt przejął od fagotu i wyposażony został w szeroką czarę głosową oraz system klapowy. Ustnik z kociołkowatym kielichem umieszczony został w esowatej rurce zadęciowej. Pomimo pewnych niedoskonałości, w orkiestrach dętych wykorzystywany był do ok. 1830 r. A. Firchot niejednokrotnie udoskonalał ten instrument dając swym coraz lepszym instrumentom różne nazwy: bassecor, basse-trompette i sprzedając swój patent innym wynalazcom.Około 1820 r. W. Streitwolf stworzył Chromatisches Basshorn, który posiadał dwa otwory zamykane i dziesięć klap otwieranych, co umożliwiało jednakowo łatwą grę we wszystkich tonacjach.
SJP.pl
Wikipedia
duża ryba z rodziny terpugowatych, występująca w północno-wshodnim Pacyfiku
Ofiodon (Ophiodon elongatus) – gatunek ryby z rodziny terpugowatych.
SJP.pl
Wikipedia
oddawanie czci wężom; kult węży
SJP.pl
zespół skał stanowiący fragment oceanicznej skorupy ziemskiej i górnego płaszcza Ziemi; kompleks ofiolitowy
Ofiolit jest to zespół powstałych pod powierzchnią oceanów, skał magmowych (obojętnych lub zasadowych), często w różnym stopniu przeobrażonych.
Najniżej występują głębinowe, ultrazasadowe perydotyt i dunit (najczęściej zserpentynizowane), następnie gabro i bazalty (najpierw w formie dajek, następnie bazaltów poduszkowych), przykryte oceanicznymi osadami. Pełna sekwencja ofiolitowa występuje na Cyprze w masywie Trodos, w Polsce największym kompleksem ofiolitowym jest Masyw Ślęży.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: ofiolit
SJP.pl
zoolog badający węże
SJP.pl
dział zoologii, nauka o wężach
Ofiologia (od gr. ophis = "wąż" i logos = "nauka") - w zoologii, dział herpetologii i reptiliologii zajmujący się wężami, ich badaniami naukowymi, w tym historią naturalną i etologią tych zwierząt.
Osoba, która bada węże to ofiolog. Wielu profesjonalnych ofiologów znalazło pracę w ogrodach zoologicznych, a ofiolodzy amatorzy trzymają węże jako zwierzęta domowe.
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący ofiologii
SJP.pl
biblijne miejsce, gdzie król Salomon wydobywał złoto
Ofir (hebr. אוֹפִיר) – miasto lub obszar o nieznanej lokalizacji, wymieniane w Starym Testamencie w 1 Księdze Królewskiej jako miejsce, gdzie król Salomon wydobywał złoto. Salomon panował w Izraelu w latach prawdopodobnie 970–931 p.n.e.; był w dobrych stosunkach z Hiramem I, królem Tyru, fenickiego miasta nad Morzem Śródziemnym w dzisiejszym Libanie. Udało mu się przekonać Fenicjanina do udzielenia pomocy w budowie portu morskiego Esjon-Geber w okolicach Zatoki Akaba i floty, która następnie pożeglowała do Ofiru, skąd sprowadzono znaczne ilości złota. W Biblii wymieniane jest jeszcze drugie miejsce o nazwie Tarszisz, skąd co trzy lata statki Hirama przywoziły Salomonowi złoto, srebro, kość słoniową, małpy i pawie oraz – jednorazowo – znaczny ładunek drewna sandałowego (1 Krl 10, 22).
SJP.pl
Wikipedia
członek ugrupowania chrześcijańskiego, czczącego Węża, który skusił Ewę
SJP.pl
→ ofita
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Eufemia
(1.2) imię|polski|ż.
Eufemia – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Złożone jest z elementów εὐ- („dobry”) i φήμη („wróżba”), i oznacza „dobrze wróżąca”, „pomyślnie wróżąca”, „przychylna”. W Polsce imię to zanotowano w XIII wieku. Nosiły je m.in. księżniczki piastowskie. Imię zdrabniano jako Ofka.
Eufemia imieniny obchodzi 19 stycznia, 20 marca, 3 września, 13 września, 16 września i 25 grudnia.
Męski odpowiednik: Eufemiusz.
Wiktionary oraz Wikipedia
oznaczać teren polowania
SJP.pl
(skrót od "Offizierslager für kriegsgefangene Offiziere") niemiecki obóz jeniecki, będący miejscem przetrzymywania oficerów wziętych do niewoli podczas działań wojennych lub okupacyjnych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwara. obozowa: obóz jeniecki dla oficerów;
Oflag (skrót od niem. Offizierslager für kriegsgefangene Offiziere) – niemiecki obóz jeniecki, w którym trzymani byli oficerowie wzięci do niewoli w czasie II wojny światowej.
W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli około 130 oflagów (ich liczba ulegała zmianie w różnym okresie).
Pierwsze oficerskie obozy jenieckie założone zostały w 1939 r. w trakcie i tuż po zakończeniu działań wojennych na terytorium Polski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
natrzeć na nieprzyjaciela z boku, otoczyć wojsko nieprzyjaciela; oskrzydlić, wziąć we dwa ognie
SJP.pl
wąska, obła powierzchnia na bokach tarcicy; oblina
SJP.pl
powlec, pokryć folią; zafoliować
SJP.pl
pokrywać folią; zafoliowywać
SJP.pl
uiścić opłatę za przesyłkę listową lub bagażową
czasownik przechodni dokonany (ndk. frankować lub ofrankowywać)
(1.1) umieścić na przesyłce pocztowej znaczek oznaczający, że została ona opłacona z góry
SJP.pl
Wiktionary
uiszczać opłatę za przesyłkę listową lub bagażową
SJP.pl
w niektórych grach sportowych (m.in. piłka nożna, hokej, rugby): przekroczenie przepisów, niedozwolona pozycja zawodnika, do którego kierowane jest podanie; spalony, offside
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. zob. spalony.
Spalony, ofsajd (ang. offside) – zasada gry opisana w artykule 11. przepisów gry w piłkę nożną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ ofsajd
przymiotnik
(1.1) sport. związany z ofsajdem
SJP.pl
Wiktionary
zapalenie spojówek lub gałek ocznych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. związany z oftalmiką, dotyczący oftalmiki
SJP.pl
Wiktionary
dział medycyny klinicznej oraz nauka o budowie i czynnościach narządu wzroku, leczeniu jego wad i chorób, itp.; oftalmologia; okulistyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. okulistyka kliniczna
SJP.pl
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z okiem lub gałką oczną
Wiktionary
specjalista w zakresie oftalmologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. okulista
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. okulistka
Okulistyka (łac. oculus – oko), oftalmologia (gr. ophthalmos – oko) – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób oczu. W Polsce konsultantem krajowym okulistyki od 1 czerwca 2017 jest prof. dr hab. n. med. Marek Rękas.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział medycyny klinicznej oraz nauka o budowie i czynnościach narządu wzroku, leczeniu jego wad i chorób, itp.; oftalmika; okulistyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zob. okulistyka.
Okulistyka (łac. oculus – oko), oftalmologia (gr. ophthalmos – oko) – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób oczu. W Polsce konsultantem krajowym okulistyki od 1 czerwca 2017 jest prof. dr hab. n. med. Marek Rękas.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) med. okulistyczny
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przyrząd do mierzenia krzywizn powierzchni optycznych oka w oparciu o odbite od nich obrazy
Keratometr, oftalmometr – przyrząd diagnostyczny służący do pomiaru krzywizny przedniej powierzchni rogówki, a w szczególności do mierzenia stopnia i osi astygmatyzmu.
SJP.pl
Wikipedia
nieinwazyjne badanie diagnostyczne umożliwiające pomiar rogówki oka; keratometria
SJP.pl
objaw chorobowy wynikający z porażenia nerwu okoruchowego, polegający na zniesieniu czynności mięśni gałki ocznej
SJP.pl
przyrząd optyczny służący do badania dna oka; wziernik oczny
Oftalmoskop (wziernik oczny) – przyrząd medyczny, wziernik służący do badania dna oka.
SJP.pl
Wikipedia
badanie wnętrza oka za pomocą wziernika ocznego - oftalmoskopu, wykonywane w celu rozpoznania zmian chorobowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. badanie dna oka, przeprowadzane za pomocą oftalmoskopu;
Oftalmoskopia (wziernikowanie dna oka, fundoskopia) – badanie dna oka, przeprowadzane za pomocą oftalmoskopu. Dokonywane w celu zdiagnozowania różnych zaburzeń ogólnoustrojowych (np. nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, miażdżyca). Oprócz tego oftalmoskopia umożliwia rozpoznanie nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu siatkówki, błony naczyniowej i nerwu wzrokowego.Wyróżnia się oftalmoskopię: bezpośrednią i pośrednią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
okrzyczeć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ofukać.
Wiktionary
odezwać się do kogoś gniewnie; krzyknąć na kogoś ostro; oburknąć
SJP.pl