Ki

dawniej: jaki, który; dziś tylko w potocznych wyrażeniach typu: ki diabeł, po kiego diabła, czorta, licha itp.


skrótowiec

 (1.1) = harc. krąg instruktorski



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kia

[czytaj: kija lub kja] samochód marki Kia


Kia Corporation (kor. 기아자동차, IPA: [ki.a]) – południowokoreański producent samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, z siedzibą w Seulu, działający od 1944 roku. Należy do południowokoreańskiego koncernu Hyundai Motor Group.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kiachta

miasto w Rosji


Kiachta (ros. Кяхта, mong. Хиагт, buriacki Хяагта, chiń. upr. 恰克图; chiń. trad. 恰克圖; pinyin Qiàkètú) – miasto w Rosji (Buriacja), przy granicy z Mongolią.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kiączyn

Kiączyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz.

Wieś szlachecka Kijanczyno położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. Znajduje się tam dwór rodziny Łubieńskich oraz zakład produkcji trawy rolkowej.


Źródła:

Wikipedia

Kiang

podgatunek kułana z rodziny koniowatych


Kiang tybetański, kiang (Equus kiang) – gatunek dużego ssaka z rodziny koniowatych. Zamieszkuje góry w Tybecie, na wysokości od 4000 do 7000 metrów n.p.m., Nepal, Chiny i Indie. Niektórzy naukowcy klasyfikują go jako podgatunek osła azjatyckiego E. hemionus kiang, jednak - wyniki badań genetycznych wskazują, że kiang jest odrębnym gatunkiem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kiangsi

prowincja w Chinach; Jiangxi, Ciangsi


Jiangxi (wymowa; chiń. upr. 江西; chiń. trad. 江西; pinyin Jiāngxī; Wade-Giles Chiang-hsi; dosł. „Na Zachód od rzeki Jangcy”) – prowincja ChRL położona w południowo-wschodniej części kraju, rozciągająca się między Jangcy na północy, a górami na południu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kiangsu

prowincja w Chinach; Jiangsu, Ciangsu


Jiangsu (wymowa chiń. upr. 江苏; chiń. trad. 江蘇; pinyin Jiāngsū; Wade-Giles Chiang-su) – prowincja ChRL położona w środkowej części wschodniego wybrzeża Chin.Jej nazwa pochodzi od Jiangning (Nankin) i Suzhou.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kiat

jednostka monetarna Birmy (Myanmaru), 1 kiat = 100 pia; kyat


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) monet. waluta Mjanmy (Birmy)


Kiat (birm. ကျပ်, IPA tɕaʔ) – jednostka walutowa Mjanmy. 1 kiat = 100 pia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kibel

1. potocznie: toaleta, ubikacja; wucet, wuce, WC, klo, klop, klozet, ustęp, sracz, latryna;
2. potocznie: sedes; klozet, tron, klop, sanitariat;
3. środowiskowo: kubeł na nieczystości;
4. środowiskowo: więzienie; paka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. grub. toaleta albo sam klozet, często zaniedbany

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. wiadro, zwykle na odpadki

 (1.3) pot. przen. więzienie

 (1.4) środ. kolej. jednostka elektryczna serii EN57

 (1.5) metrol. przest. dawna jednostka objętości używana w Polsce w górnictwie i hutnictwie;


Kibel (z niem. Kübel) – dawna jednostka objętości używana w Polsce w górnictwie i hutnictwie (kibel górniczy lub hutniczy). Jeden kibel mieścił w sobie 35 garncy lub 5,596 stóp sześciennych (0,14 m³).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kibelek

zdrobnienie od: kibel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od; kibel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kibic

1. osoba oglądająca rozgrywki sportowe i dopingująca tych uczestników, z którymi sympatyzuje;
2. przenośnie: osoba wspierająca czyjeś działania; zwolennik, stronnik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poet. talia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kibicka

kibic


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: kibic


Patrz:kibic

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kibicki

kibic


Patrz:kibic

Źródła:

SJP.pl

Kibicować

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) sympatyzować z kimś, popierać lub wspierać w wysiłku zwykle uczestników rozgrywek sportowych


Źródła:

Wiktionary

Kibicowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kibicować.


Źródła:

Wiktionary

Kibicowski

przymiotnik

 (1.1) należący do kibica, właściwy kibicowi


Źródła:

Wiktionary

Kibin

rodzaj pieroga z ciasta drożdżowego, nadziewanego mięsem, przysmak kuchni karaimskiej i litewskiej


Kibiny (kibin, kar.kybyn l.mn.kybynłar; lit. kibinas, l.mn. kibinai) to rodzaj pieroga z ciasta drożdżowego wielkości ok. 10–15 cm. Farsz mięsny – tradycyjnie z jagnięciny (ze względu religii wyznawanej przez Karaimów) pomieszaną z cebulą. Obecnie są one faszerowane przeróżnymi rodzajami mięs, a nawet tylko z warzywami, grzybami czy z słodkim nadzieniem. Podaje się je najczęściej z czymś do popicia jak np. bulion, zupa, kwaśna śmietana czy kwas chlebowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kibitka

1. powóz więzienny w carskiej Rosji;
2. namiot ludów koczowniczych w Azji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. kryty wóz, czasem także na płozach, używany w dawnej Rosji

 (1.2) hist. kryty wóz konny używany w carskiej Rosji jako karetka więzienna



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kibitkowy

przymiotnik od: kibitka


Źródła:

SJP.pl

Kibitnik

motyl, szkodnik drzew liściastych


Źródła:

SJP.pl

Kibitniki

rodzina motyli, obejmująca około 1000 gatunków, których gąsienice żyją na różnych gatunkach drzew liściastych; kibitnikowate


Źródła:

SJP.pl

Kibitnikowate

rodzina motyli, obejmująca około 1000 gatunków, których gąsienice żyją na różnych gatunkach drzew liściastych; kibitniki


Kibitnikowate (Gracillariidae) – rodzina niewielkich motyli nocnych obejmująca około 1000 gatunków zaliczanych do grupy motyli minujących, czyli żerujących we wnętrzu liści. Żerujące gąsienice tworzą na liściach tak zwane miny, najczęściej komorowe. Wygląd min jest ważną cechą pomagającą w identyfikacji gatunku. Rozpiętość skrzydeł kibitnikowatych mieści się w przedziale 6–20 mm.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kibitnikowaty

o cechach kibitnikowatych (rodzina motyli)


Źródła:

SJP.pl

Kibla

strona świata, w którą zwracają się muzułmanie w czasie modlitwy


Kibla (arab. ‏قبلة‎, qibla – oryginalnie „to, co jest naprzeciwko” i „kierunek, w którym jest się zwróconym”) – kierunek, w którym muzułmanie powinni zwracać się podczas modlitwy. Zwyczaj ten jest starym obyczajem ludów semickich. Obowiązek ten został wyznaczony przez Koran i opisany jest w literaturze teologicznej. W pierwszych latach islamu muzułmanie modlili się w kierunku Jerozolimy. Kierunek ten został przejęty od Żydów i nakazany przez Mahometa wraz z wprowadzeniem obowiązku modlitwy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kiblarz

w gwarze młodzieżowej:
1. uczeń powtarzający klasę;
2. woźny szkolny


Źródła:

SJP.pl

Kiblować

potocznie:
1. przebywać w więzieniu;
2. powtarzać klasę;
3. przebywać długo w tym samym miejscu


czasownik

 (1.1) pot./grub. odsiadywać karę więzienia

 (1.2) pot./grub. powtarzać klasę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kiblowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) posp. siedzenie w więzieniu

 (1.2) posp. powtarzanie klasy


Źródła:

Wiktionary

Kiblowy

kibel


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kiblem, dotyczący kibla


Patrz:kibel

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kibo

1. najwyższy szczyt górski w Afryce;
2. jeden z 3 wygasłych wulkanów w masywie Kilimandżaro



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kibol

pejoratywnie: fanatyczny kibic określonej drużyny sportowej, często agresywny i ordynarny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. kibic

 (1.2) pot. pejor. kibic, fanatyk jakiejś drużyny, często zachowujący się agresywnie, chuligan stadionowy


Pseudokibic (inaczej chuligan stadionowy, potocznie kibol, szalikowiec) – osoba związana z subkulturą stadionową, uczestnicząca w zbiorowym naruszaniu prawa na obiektach sportowych, najczęściej na stadionach piłki nożnej. Mianem pseudokibiców określa się również osoby prowokujące do naruszenia prawa (bójek) i uczestniczące w tzw. ustawkach. Naruszają one prawo w sposób zbiorowy, często także zorganizowany (tworzą tzw. bojówki). Za pseudokibiców uważa się najbardziej radykalnych kibiców danego klubu (najczęściej piłkarskiego). W Polsce do pseudokibiców należą najczęściej mężczyźni w wieku od 15 do 25 lat wywodzący się ze środowiska o niskim standardzie społecznym i kulturowym, bez wykształcenia lub z niskim poziomem wykształcenia, bez aspiracji i ambicji życiowych, często związani ze środowiskiem przestępczym. W warunkach polskich pseudokibice towarzyszą prawie każdej drużynie piłkarskiej, nawet w najniżej plasujących się klubach, czasem również w klubach innych niż piłkarskie (np. żużel). W celu uniknięcia odpowiedzialności za popełniane wykroczenia oraz przestępstwa pseudokibice zakładają na twarz kominiarki lub chusty.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kibolizacja

nadawanie czemuś cech agresywnych i prowokacyjnych


Źródła:

SJP.pl

Kibolka

kibol


Patrz:kibol

Źródła:

SJP.pl

Kibolski

kibol


przymiotnik

 (1.1) pot. pejor. związany z kibolami, dotyczący kiboli


Patrz:kibol

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kibolstwo

pejoratywnie:
1. agresywne i ordynarne zachowanie charakterystyczne dla fanatycznych kibiców określonej drużyny sportowej;
2. ogół kiboli


Źródła:

SJP.pl

Kibuc

wspólnota żydowska w Izraelu, oparta na wspólnej własności ziemi, wspólnej pracy i odpowiedzialności materialnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) izraelskie spółdzielcze gospodarstwo rolne lub produkcyjne wraz z osadą mieszkańców, w którym ziemia i środki produkcji są własnością wspólną;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kibucniczka

kibucnik


Patrz:kibucnik

Źródła:

SJP.pl

Kibucnik

pracownik kibucu


Źródła:

SJP.pl

Kibucowy

kibuc


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do kibucu, związany z kibucem


Patrz:kibuc

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kic

w gwarze szkolnej, rzadko: zły stopień, jedynka; pała, lufa, gała


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. slang. więzienie, areszt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kicać

1. najczęściej o zającu, króliku: poruszać się w charakterystyczny dla siebie sposób, skakać, przypadając do ziemi; przysiadać;
2. rzadziej: skakać


czasownik niedokonany

 (1.1) o zającu, króliku: skakać z ugiętych nóg drobnymi skokami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kicanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kicać.


Źródła:

Wiktionary

Kicha

1. zgrubienie od kiszka
2. potocznie: niezręczna sytuacja, bałagan, porażka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) posp. zgrub. kiszka

 (1.2) posp. kłopotliwa sytuacja

forma czasownika.

 (2.1) 3os. lp. ter. kichać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kichać

gwałtownie wyrzucać powietrze na skutek podrażnienia śluzówek w nosie przez drobne ciała obce


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. kichnąć)

 (1.1) gwałtownie wypuszczać powietrze z powodu podrażnienia nosa np. przez kurz

 (1.2) pot. przen. lekceważyć coś

 (1.3) pot. o pojeździe wydawać przerywane dźwięki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kichacz

potocznie:
1. nos; kinol, kinal, niuch;
2. osoba, która często kicha


Źródła:

SJP.pl

Kichanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kichać.


Kichanie (reakcja odruchowa) – gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc w celu przeczyszczenia nosa; objaw nieżytów nosa (kataru) i gardła, alergii, podrażnienia błony śluzowej nosa lub nagłej ekspozycji na światło. Występuje u niektórych zwierząt, w tym u człowieka.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kichawa

potocznie: nos; kinol, kinal


Źródła:

SJP.pl

Kichawiec

sabadyla, sabadyl;
1. cebulkowa roślina z rodziny liliowatych;
2. wyciąg octowy lub etanolowy z nasion tej rośliny


Źródła:

SJP.pl

Kichererbsenmehl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spoż. mąka z ciecierzycy


Źródła:

Wiktionary

Kichnąć

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. kichać)

 (1.1) dokonany od|kichać.


Źródła:

Wiktionary

Kichnięcie

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

 (1.1) gwałtowne wyrzucenie powietrza przez nos z towarzyszącym charakterystycznym odgłosem


Kichanie (reakcja odruchowa) – gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc w celu przeczyszczenia nosa; objaw nieżytów nosa (kataru) i gardła, alergii, podrażnienia błony śluzowej nosa lub nagłej ekspozycji na światło. Występuje u niektórych zwierząt, w tym u człowieka.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kici

wołanie, zwykle powtórzone kilkakrotnie, mające na celu przywabienie kota


wykrzyknik

 (1.1) zob. kici, kici.

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D., C. i Ms. lp. od: kicia


Patrz:kicia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kicia

pieszczotliwie o kocie; kiciunia, kiciuś, kocina, kociak


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zwyczajowe imię nadawane kotkom (samicom kota)


Patrz:kicia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kiciaczek

kocia, kociak, kociaczek;
1. pieszczotliwie o kocie; kiciunia, kiciuś, kocina;
2. potocznie: młoda, ładna dziewczyna; cizia, kizia, towar


Źródła:

SJP.pl

Kiciak

nazwisko polskie


Źródła:

SJP.pl

Kiciarz

1. w gwarze miejskiej: osoba przebywająca w więzieniu
2. potocznie: kłamca, oszust; bajerant


Źródła:

SJP.pl

Kicik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kit


Źródła:

Wiktionary

Kicin

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Kiciński

nazwisko