Kw

kilowat


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = górn. Kompania Węglowa;

 (1.2) = polit. komitet wyborczy;

 (1.3) = polit. komitet wojewódzki

 (1.4) = księg. kasa wyda

 (1.5) = adm. praw. księga wieczysta;

 (1.6) = wojsk. kontrwywiad wojskowy

 (1.7) = kolej. Koleje Wielkopolskie;

 (1.8) = praw. kodeks wykroczeń;


Kodeks wykroczeń (ustawa z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń) – polska ustawa, uchwalona przez Sejm PRL, regulująca prawo wykroczeń. Określa ona zasady ponoszenia odpowiedzialności za wykroczenia. Zawiera katalog wykroczeń i kar przewidzianych za ich popełnienie.

Kodeks zastąpił wcześniejsze regulacje, zwłaszcza Prawo o wykroczeniach z 11 lipca 1932.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kw.

skrót od:
1. kwadratowy;
2. kwartał;
3. kwatera; kwat.


skrót

 (1.1) = kwartał

 (1.2) = kwadratowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwa

1. grupa języków afrykańskich, w skład której wchodzi m.in. język ewe;
2. wyraz, najczęściej powtórzony, mający naśladować kwakanie; kwak


wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. odgłos wydawany przez kaczkę

przymiotnik

 (2.1) jęz. określenie podgrupy języków nigero-kongijskich;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwacha

[czytaj: kłacza]
1. jednostka pieniężna Zambii (1 kwacha = 100 ngwee);
2. jednostka pieniężna Malawi (1 kwacha = 100 tambala)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) monet. waluta Malawi i Zambii; ,



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwacz

rodzaj pędzla używany do smarowania smołą, rozprowadzania farby itp.


Źródła:

SJP.pl

Kwaczyk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kwacz

 (1.2) hig. patyczek z nawiniętym na jeden lub oba końce kawałkiem waty, służący najczęściej do czyszczenia przewodu słuchowego


Źródła:

Wiktionary

Kwaczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwadra

1. faza Księżyca, podczas której widoczna jest połowa półkuli;
2. uderzenie w bilardzie, wskutek którego bila uderza trzy razy o bandę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. faza księżyca, podczas której widać połowę jego tarczy

 (1.2) w bilardzie: uderzenie bili, na skutek, którego uderza ona trzykrotnie o bandę, zakreślając tym samym czworobok


Faza Księżyca określa oglądaną z Ziemi część Księżyca oświetloną przez Słońce.Ponieważ Słońce oświetla zawsze (poza zaćmieniami) tylko połowę powierzchni Księżyca, jego fazy są rezultatem oglądania tej połowy pod różnymi kątami spowodowanymi różnymipołożeniami Słońca, Ziemi i Księżyca względem siebie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadracik

zdrobnienie od: kwadrat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kwadrat

 (1.2) mały kwadrat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwadralit

kształtka szklana o kwadratowej powierzchni z wgłębieniem, używana jako element konstrukcyjny stropów, stropodachów świetlików w poziomie, chodników itp.


Luksfer – materiał budowlany wykonany ze szkła, służący do wykonywania lub wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych. Może być wytworzony ze szkła przezroczystego lub barwionego, o powierzchni gładkiej lub wzorzystej. Ma znaczną przepuszczalność światła, sięgającą od 50% do 80%.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadrans

1. piętnaście minut;
2. miedziana moneta rzymska


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. czwarta część godziny, 15 minut

 (1.2) hist. numizm. drobna rzymska moneta rozmienna, także jednostka wagi; czwarta część asa;;


Kwadrans (łac. quadrans, czwarta część) – ćwierć godziny, czyli piętnaście minut.

Kwadrans akademicki to zwyczaj na wyższych uczelniach, który pozwala na opuszczenie bez żadnych konsekwencji studentom zajęć, gdy prowadzący spóźnia się ponad piętnaście minut. Ten sam zwyczaj pozwala studentom na spóźnienie się na zajęcia do 15 minut, bez ponoszenia negatywnych konsekwencji.

Do 15 minut nawiązuje nazwa litewskiego portalu informacyjnego, 15min.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadransik

zdrobnienie od: kwadrans


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kwadrans


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwadrant

1. część płaszczyzny ograniczona osiami układu współrzędnych; ćwiartka koła;
2. dawny przyrząd do wyznaczania położenia gwiazd o kształcie ćwiartki okręgu z naniesioną podziałką kątową, po której przesuwał się przeziernik;
3. przyrząd służący do pomiaru kątów w płaszczyźnie pionowej, używany w różnych dziedzinach, np. astronomii, żeglarstwie, artylerii



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadrantydy

rój meteorów związany z orbitą komety Kozika-Peltiera


Kwadrantydy (QUA) – rój meteorów aktywny od 1 do 7 stycznia, maksimum przypada na 3 stycznia.

Nazwa roju pochodzi od nieistniejącego już gwiazdozbioru Kwadrantu Ściennego – łac. Quadrans Muralis (obecnie część Wolarza). Jego radiant jest położony na pograniczu Wolarza, Herkulesa i Smoka. Prędkość meteorów wynosi około 41 km/s, co jest wartością średnią w porównaniu z wolnymi Capricornidami, a bardzo szybkimi Leonidami. Aktywność roju jest wysoka i wynosi w maksimum 120 meteorów na godzinę. Wzrost aktywności podczas maksimum jest bardzo krótki i gwałtowny. Szerokość połówkowa piku wynosi około 6–8 godzin.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadrat

1. płaska figura geometryczna mająca 4 boki równej długości i 4 kąty proste;
2. rzecz przypominająca kształtem tę figurę;
3. iloczyn danej liczby przez nią samą;
4. rozmiar czcionki o wielkości 48 punktów typograficznych (18,048 mm)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. wielokąt o czterech bokach równej długości i czterech kątach prostych, czworokąt foremny;

 (1.2) mat. wynik potęgowania stopnia drugiego;

 (1.3) pot. dom, mieszkanie

 (1.4) druk. poligr. miara długości stosowana w poligrafii i drukarstwie, równa czterem cycerom (= czterdziestu ośmiu punktom);

 (1.5) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki lub justunku odpowiadający czterdziestu ośmiu punktom (18,0432 mm)

 (1.7) slang. młodz. osoba głupia, nierozsądna

 (1.8) slang. młodz. człowiek muskularny, używający sterydów

 (1.9) slang. młodz. LSD (narkotyk)


Kwadrat (łac. quadratum – „czworobok, kwadrat”) – czworokąt foremny, czyli z przystającymi bokami i kątami wewnętrznymi (a stąd prostymi). Można go również scharakteryzować jako:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadratel

mały kafel piecowy o skośnie ściętych krawędziach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. nieduży kafel piecowy o skośnie przyciętych krawędziach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwadratelowy

przymiotnik od: kwadratel


Źródła:

SJP.pl

Kwadratnik

kwadratnik trzcinowy - gatunek pająka z rodziny kwadratnikowatych


Kwadratnik (Tetragnatha) – rodzaj pająków z rodziny kwadratnikowatych, obejmujący co najmniej 324 opisane gatunki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadratnikowate

o cechach kwadratnikowatych (rodzina pająków)


Kwadratnikowate (Tetragnathidae) – rodzina pająków z grupy Araneomorphae. Według The World Spider Catalog Normana Platnicka z 2013 roku należy do niej 47 rodzajów obejmujących 957 współczesnych gatunków, jednak jest to prawdopodobnie zaledwie około połowy ich faktycznej różnorodności. W Polsce występuje 15 gatunków, m.in. czaik jesienny, czy sieciarz jaskiniowy (zobacz: kwadratnikowate Polski).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadratnikowaty

o cechach kwadratnikowatych (rodzina pająków)


Źródła:

SJP.pl

Kwadratowaty

przypominający kształtem kwadrat


Źródła:

SJP.pl

Kwadratówka

rura o kwadratowym przekroju do napędzania urządzeń wiertniczych


Źródła:

SJP.pl

Kwadratowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kwadratowe


Źródła:

Wiktionary

Kwadratowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mat. o funkcji, równaniu, pierwiastku: drugiego stopnia

 (1.2) metrol. przy jednostkach miary: podniesiony do drugiej potęgi

przymiotnik jakościowy

 (2.1) zbliżony kształtem do kwadratu, kanciasty


Kwadrat – wynik wykonania pewnego działania, najczęściej mnożenia, pewnego elementu przez siebie. Element s danego zbioru (G,*) z określonym działaniem * nazywa się kwadratem, gdy istnieje taki element t\in G, że t^{2}=s. Na przykład w grupie (\mathbb {R} ,\cdot ) kwadratem są wszystkie liczby nieujemne, w grupie (\mathbb {C} ,\cdot ) wszystkie liczby, a w grupie (\mathbb {Z} ,+) liczby parzyste.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadratrysa

Kwadratrysa – rodzaj kinematycznie konstruowanej krzywej, która pierwszy raz została wprowadzona do greckiej geometrii przez Hippiasza z Elidy. Jest to krzywa płaska powstała z punktów przecięcia (zbiór punktów przecięcia) dwóch boków kwadratu przesuwanych ruchem jednostajnym w takim samym odstępie czasu w kierunku boku trzeciego, przy czym jeden z nich porusza się ze stałą prędkością kątową, drugi zaś – ze stałą prędkością liniową.


Źródła:

Wikipedia

Kwadratura

w matematyce: wyznaczenie powierzchni danej figury płaskiej poprzez wykreślenie kwadratu o polu równym polu tej figury


Geometria
Analiza numeryczna
Inne

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadro

kwadrofoniczny


przymiotnik

 (1.1) kwadrofoniczny

przysłówek

 (2.1) kwadrofonicznie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (3.1) pot. urządzenie lub zestaw kwadrofoniczny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwadrofonia

system czterokanałowego przekazywania dźwięku, pozwalający na poszerzenie panoramy odsłuchu w stosunku do systemu stereofonicznego


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadrofoniczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kwadrofoniczne


Źródła:

Wiktionary

Kwadrofoniczny

przymiotnik od: kwadrofonia


Źródła:

SJP.pl

Kwadrokopter

maszyna latająca z czterema śmigłami; quadrokopter, czterowirnikowiec


Źródła:

SJP.pl

Kwadrupla

rodzaj podatku opłacanego za czasów Stanisława Augusta przez nowych posesorów


Źródła:

SJP.pl

Kwadruplet

1. w łowiectwie: cztery kolejne, celne strzały, oddane przez myśliwego;
2. coś złożonego z czterech podobnych lub identycznych elementów


Źródła:

SJP.pl

Kwadrupol

układ dwóch dipoli równych co do wielkości, ale przeciwnie skierowanych


Kwadrupol – obiekt posiadający moment kwadrupolowy, a nie posiadający wyższych momentów.

Może być zrealizowany na wiele różnych sposobów np.:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadrycykl

1. rower z czterema kołami;
2. mały samochód o masie nieprzekraczającej zwykle 500 kilogramów; mikrosamochód


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. rower z czterema kołami;


Kwadracykl, rower czterokołowy – czterokołowy pojazd napędzany siłą ludzkich mięśni. Wynaleziony został w połowie XIX w., nie znalazł jednak szerszego zastosowania z powodu konkurencji roweru. W okresie późniejszym (także w XXI w.) budowany zwykle przez amatorów sportu rowerowego chcących wyróżnić się oryginalnym sprzętem.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadryga

w starożytnej Grecji i Rzymie: rydwan zaprzęgany w czwórkę ustawionych w jednym rzędzie koni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. rzymski wóz dwukołowy, zaprzężony w cztery konie obok siebie;


Kwadryga (łac. quadriga) – antyczny rzymski wóz dwukołowy, zaprzężony w cztery konie znajdujące się obok siebie (zobacz też: rydwan). Powożona z pozycji stojącej, używana była głównie do wyścigów oraz jako wóz służący podczas pochodów triumfalnych w trakcie różnych uroczystości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadrygancki

odnoszący się do kwadryganta lub czasopisma "Kwadryga", właściwy kwadrygantom


Źródła:

SJP.pl

Kwadrygant

członek poetyckiej grupy Kwadryga, powstałej w 1926 roku w Warszawie; kwadrygowiec


Źródła:

SJP.pl

Kwadrygowiec

członek poetyckiej grupy Kwadryga, powstałej w 1926 roku w Warszawie


Źródła:

SJP.pl

Kwadryka

powierzchnia drugiego stopnia, np. elipsoida, paraboloida eliptyczna


Kwadryka lub powierzchnia drugiego stopnia – powierzchnia dana równaniem drugiego stopnia ze względu na współrzędne x,\ y,\ z:

a_{11}x^{2}+a_{22}y^{2}+a_{33}z^{2}+2a_{12}xy+2a_{23}yz+2a_{13}zx+2a_{14}x+2a_{24}y+2a_{34}z+a_{44}=0,\qquad (1)

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwadryl

czteroosobowa gra w karty, rozpowszechniona w XVII wieku


Źródła:

SJP.pl

Kwadryliard

liczba wynosząca 10^27


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. liczba o wartości 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1027;


Kwadryliard – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1027, czyli jedynka i 27 zer w zapisie dziesiętnym. Termin kwadryliard jest stosowany w nazewnictwie liczebników w skali długiej i nie ma swojego odpowiednika w skali krótkiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadrylion

1. w Polsce, Anglii, Niemczech: bilion bilionów (jedyna z 24 zerami);
2. w krajach południowej Europy, Francji, Stanach Zjednoczonych i byłym Związku Radzieckim: tysiąc trylionów (jedynka z 15 zerami)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1024;


Kwadrylion – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1024, czyli jedynka i 24 zera w zapisie dziesiętnym.

W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) kwadrylion oznacza 1 000 000 000 000 000 = 1015, czyli biliard w pozostałych krajach.

W układzie SI mnożnikowi 1024 odpowiada przedrostek jednostki miary jotta o symbolu Y, a jego odwrotności (jedna kwadrylionowa) 10-24 odpowiada jokto o symbolu y.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwadrypod

rzeczownik

 (1.1) jeden z rodzajów bloków betonowych służących do budowy falochronów narzutowych i w ochronie brzegu morskiego


Źródła:

Wiktionary

Kwadrywium

quadrivium;
1. dział sztuk wyzwolonych wykładanych w szkołach starożytnego Rzymu i średniowiecznej Europy, obejmujący arytmetykę, geometrię, astronomię i muzykę;
2. szkoła, w której wykładano sztuki wyzwolone


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. eduk. poziom wyższy kształcenia w średniowieczu obejmujący m.in. nauki matematyczne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwadzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. etn. związany z Kwadami, dotyczący Kwadów


Źródła:

Wiktionary

Kwaga

afrykańskie zwierzę z rodziny koniowatych; kwagga


Zebra stepowa (Equus quagga) – gatunek ssaka z rodziny koniowatych, najliczniejszy gatunek zebry. Często spotykany w ogrodach zoologicznych, również w Polsce. Jest uznawany za bliski zagrożenia wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwagga

wymarły gatunek zebry; kwaga


Zebra kwagga, dawniej także: kwagga (Equus quagga quagga) – wymarły podgatunek zebry stepowej, żyjący w Afryce Południowej do XIX wieku. Przez długi czas uznawano ją za osobny gatunek, dopiero badania genetyczne wykazały, że stanowi najdalej wysunięty na południe podgatunek zebry stepowej. Szczególnie blisko spokrewniona była z zebrą damarską (Equus quagga burchellii). Jej nazwa pochodzi od wydawanego odgłosu, zapisywanego po angielsku jako kwa-ha-ha.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwai

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. pot. Khwae Noi (rzeka)


Khwae Noi (taj. แควน้อย, RTGS: Khwae Noi, wym. kʰwɛː nɔ́ːj) – nazywana także rzeką Kwai – rzeka w zachodniej Tajlandii przy granicy z Mjanmą. W pobliżu miejscowości Kanchanaburi łączy się z Khwae Yai, tworząc rzekę Maeklong, która uchodzi do Zatoki Tajlandzkiej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwak

dźwięk wydawany przez kaczkę; kwakanie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwakać

o kaczce: wydawać głos


czasownik

 (1.1) o kaczce: wydawać charakterystyczne odgłosy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwakania

głos wydawany przez kaczkę


Źródła:

SJP.pl

Kwakanie

głos wydawany przez kaczkę


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwakać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwakier

członek protestanckiej grupy wyznaniowej, powstałej w XVII wieku w Anglii; kwakr


rzeczownik

 (1.1) członek Religijnego Towarzystwa Przyjaciół (protestanckiej grupy wyznaniowej)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwakierka

członkini protestanckiej grupy wyznaniowej, powstałej w XVII wieku w Anglii


Źródła:

SJP.pl

Kwakierski

1. związany z kwakrem lub kwakrami, osiemnastowieczną wspólnotą religijną;
2. w przenośni: ascetyczny, surowy, moralizatorski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) rel. związany z kwakrami, dotyczący kwakrów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwakierstwo

1. ogół kwakrów, grupa religijna w ramach protestantyzmu;
2. doktryna religijna i zasady moralne kwakrów


Źródła:

SJP.pl

Kwakiutlowie

grupa plemion Indian Ameryki Północnej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaknąć

o kaczce: wydać głos


Źródła:

SJP.pl

Kwaknięcie

o kaczce: wydać głos


Źródła:

SJP.pl

Kwakowo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Kwakr

członek protestanckiej grupy wyznaniowej, powstałej w XVII wieku w Anglii; kwakier


Źródła:

SJP.pl

Kwakrowie

protestancka grupa wyznaniowa, powstałej w XVII wieku w Anglii, nieposiadająca świątyń ani kapłanów; kwakrzy


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwakryzm

doktryna religijna wyznawana przez kwakrów


Źródła:

SJP.pl

Kwakrzy

członek protestanckiej grupy wyznaniowej, powstałej w XVII wieku w Anglii; kwakr


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwalifikacja

1. podział na grupy na podstawie określonych kryteriów; kategoryzacja;
2. przejście do następnego etapu w jakichś zawodach, rywalizacji;
3. seria zawodów sportowych w jakiejś dyscyplinie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. zaliczenie do określonej kategorii



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwalifikacje

wykształcenie potrzebne do wykonywania zawodu, jakichś czynności


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) umiejętności, wykształcenie, doświadczenie potrzebne do wykonywania zawodu

 (1.2) etap turnieju sportowego w którym zawodnicy lub drużyny walczą o przejście (czyli zakwalifikowanie się) do kolejnego etapu

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: kwalifikacja



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwalifikacyjny

związany z kwalifikacją


przymiotnik

 (1.1) dokonujący oceny

 (1.2) związany z wykształceniem, przygotowaniem do zawodu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwalifikant

1. osoba, która przeszła kwalifikacje i uzyskała prawo do uczestnictwa w kolejnym etapie zawodów, konkursu lub turnieju;
2. rzadko: osoba dokonująca kwalifikacji czegoś; kwalifikator


Źródła:

SJP.pl

Kwalifikantka

1. kobieta, która przeszła kwalifikacje i uzyskała prawo do uczestnictwa w kolejnym etapie zawodów, konkursu lub turnieju;
2. rzadko: kobieta dokonująca kwalifikacji czegoś; kwalifikatorka


Źródła:

SJP.pl

Kwalifikat

kwalifikowany materiał siewny (poddany kontroli izby rolniczej)


Źródła:

SJP.pl

Kwalifikator

osoba dokonująca kwalifikacji czegoś; kwalifikant


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) informacja, zwykle w postaci skrótu, podawana przed niektórymi definicjami w słowniku lub encyklopedii, określająca zakres użycia danego wyrazu lub jego charakter

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) osoba dokonująca kwalifikacji czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwalifikatorka

kwalifikator; kwalifikantka


Źródła:

SJP.pl

Kwalifikować

czasownik przechodni niedokonany (dk. zakwalifikować)

 (1.1) przyporządkowywać do określonej kategorii w oparciu o ściśle ustalone kryteria

 (1.2) czynić odpowiednim, powołanym do czegoś

czasownik zwrotny niedokonany kwalifikować się (dk. zakwalifikować się)

 (2.1) być przydatnym, upoważnionym do czegoś


Źródła:

Wiktionary

Kwalifikowalność

kwalifikowalny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kwalifikowalne


Patrz:kwalifikowalny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwalifikowalny

dający się kwalifikować


przymiotnik

 (1.1) adm. możliwy do zaakwalifikowania, do zaakceptowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwalifikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwalifikować.


Źródła:

Wiktionary

Kwalifikowany

1. dobrze przygotowany do pracy w swoim zawodzie;
2. najlepszy, najwyższej jakości


Źródła:

SJP.pl

Kwalitatywny

odnoszący się do jakości, związany z jakością; jakościowy


Źródła:

SJP.pl

Kwalitolog

specjalista zajmujący się zagadnieniami jakości


Źródła:

SJP.pl

Kwalitologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. dziedzina wiedzy zajmująca się jakością;


Kwalitologia – interdyscyplinarna dziedzina wiedzy, zajmująca się wszelkimi zagadnieniami dotyczącymi jakości.

Kwalitologia dzieli się na kwalitologię teoretyczną i kwalitologię stosowaną, czyli inżynierię jakości.

Najistotniejsze działy metodyczne kwalitologii to:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwalitologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kwalitologią, dotyczący kwalitologii


Źródła:

Wiktionary

Kwangdzu

miasto w Korei Południowej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwant

najmniejsza porcja, o jaką może się zmienić dana wielkość fiz.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. najmniejsza porcja o jaką może zmienić się wielkość fizyczna;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwantometr

spektrograf rentgenowski do przemysłowej, automatycznej analizy spektrograficznej w metalurgii


Źródła:

SJP.pl

Kwantosom

wypukłość błony tylakoidu (systemu błon wewnętrznych chloroplastów), w której zachodzi reakcja świetlna fotosyntezy


Źródła:

SJP.pl

Kwantować

1. dokonywać stratnej konwersji sygnału analogowego na cyfrowy;
2. w fizyce: zmieniać klasyczne opisy fizyczne na odpowiednie teorie kwantowe


Źródła:

SJP.pl

Kwantowanie

w fizyce: przejście od opisu klasycznego, np. mechaniki, elektrodynamiki, do odpowiednich teorii kwantowych; kwantyzacja


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwantować.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwantowomechaniczny

przymiotnik

 (1.1) przym. od mechanika kwantowa


Źródła:

Wiktionary

Kwantowość

kwantowy


Patrz:kwantowy

Źródła:

SJP.pl

Kwantowy

przymiotnik

 (1.1) fiz. związany z kwantami, dotyczący kwantów


Źródła:

Wiktionary

Kwantum

quantum; książkowo:
a) pewna ilość, liczba czegoś;
b) określona kwota


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) konkretna ilość lub liczba czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwantuński

przymiotnik od: Kuangtung (np. armia kwantuńska)


Źródła:

SJP.pl

Kwantyfikacja

1. ilościowe analiza zjawisk ujętych opisowo;
2. w logice: ustalenie kwantyfikatora przed zdaniem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ilościowe opisywanie zjawisk

 (1.2) log. zastosowanie kwantyfikatora logicznego



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwantyfikacyjny

związany z kwantyfikacją


Źródła:

SJP.pl

Kwantyfikator

używany w logice odpowiednik potocznych wyrażeń "każdy" i "pewien"


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) log. mat. termin na oznaczenie zwrotów: dla każdego, istnieje takie i im pokrewnych


Kwantyfikator – termin przyjęty w matematyce i logice matematycznej na oznaczenie zwrotów: dla każdego, istnieje takie i im pokrewnych, a także odpowiadającym im symbolom wiążącym zmienne w formułach. Są podstawowym elementem w rozwoju logiki pierwszego rzędu.

Kwantyfikatory odgrywają ważną rolę w formułowaniu twierdzeń i definicji matematycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwantyfikować

opatrywać informacją ilościową


Źródła:

SJP.pl

Kwantyl

jedno z podstawowych pojęć statystyki i rachunku prawdopodobieństwa; parametr używany do syntetycznego opisu danej populacji lub rozkładu prawdopodobieństwa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stat. liczba określająca dla jakiej wartości zadany procent rozkładu statystycznego leży na lewo od niej;


Kwantyl – jedno z podstawowych pojęć statystyki i rachunku prawdopodobieństwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwantytatywny

odnoszący się do ilości, związany z ilością; ilościowy


Źródła:

SJP.pl

Kwantyzacja

1. w fizyce: przejście od opisu klasycznego, np. mechaniki, elektrodynamiki, do odpowiednich teorii kwantowych; kwantowanie;
2. w technice: zamiana wielkości analogowych na cyfrowe; przejście ze zmiennych ciągłych na dyskretne



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwanza

jednostka pieniężna Angoli (1 kwanza = 100 lwei)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) monet. waluta Angoli;


Kwanza – jednostka walutowa Angoli. 1 kwanza to 100 centymów.

W okresie 1977–1999 kwanza dzieliła się na 100 lwei.

Kwanza jest walutą słabą (miękką) i tym samym obowiązuje zakaz wywożenia jej z terytorium Angoli.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwanzaa

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) tygodniowe święto diaspory afrykańskiej obchodzone pod koniec grudnia dla upamiętnienia afrykańskiego dziedzictwa kulturowego;


Kwanzaa – tygodniowe święto obchodzone w Stanach Zjednoczonych oraz w świecie zachodnim przez diasporę afrykańską, upamiętniające afrykańskie dziedzictwo w kulturze amerykańskiej. Pomysłodawcą i popularyzatorem święta jest Maulana Karenga, a pierwszy raz obchodzono je na przełomie lat 1966–1967.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwap

fizyka: hipotetyczna cząstka elementarna składająca się z kwarka i antyprotonu; quap


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. reg-pl|Poznań. puch


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwapić

kwapić się - być skorym do czegoś, rozpoczynać wykonywanie czegoś z ochotą (obecnie najczęściej z przeczeniem)


Źródła:

SJP.pl

Kwapienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. pośpiech


Źródła:

Wiktionary

Kwapiński

nazwisko


Osoby o nazwisku Kwapiński:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwapisiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwapisz

kwapić się - być skorym do czegoś, rozpoczynać wykonywanie czegoś z ochotą (obecnie najczęściej z przeczeniem)


Źródła:

SJP.pl

Kwapiszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwarantanna

1. przymusowe odizolowanie osób, zwierząt, roślin lub rzeczy, które mogły mieć kontakt z chorym na chorobę zakaźną, aby uniknąć jej rozprzestrzeniania się na obszar niezakażony; budynek przeznaczony do takiej izolacji;
2. społeczna kwarantanna - dobrowolne unikanie miejsc publicznych po to, by zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby zakaźnej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przymusowe odosobnienie osób, zwierząt i rzeczy przybyłych z miejsc objętych epidemią

 (1.2) miejsce / budynek przeznaczony do przeprowadzania kwarantanny (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwarantannik

pomieszczenie, w którym przetrzymuje się zwierzęta hodowlane w czasie kwarantanny


Źródła:

SJP.pl

Kwarantannista

potocznie: osoba poddana kwarantannie


Źródła:

SJP.pl

Kwarantannować

potocznie:
1. poddawać (poddać) kwarantannie;
2. kwarantannować się - odbywać (odbyć) kwarantannę


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przest. być na kwarantannie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwarantannowy

przymiotnik od: kwarantanna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z kwarantanną, dotyczący kwarantanny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwarantanny

rzadko: wymagający odosobnienia, izolacji


Źródła:

SJP.pl

Kwarc

polimorficzna odmiana dwutlenku krzemu, najbardziej rozpowszechniony minerał ziemski, stosowany m.in. w przemyśle szklarskim, optyce i jubilerstwie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. miner. minerał zbudowany głównie z dwutlenku krzemu występujący w wielu odmianach i kolorach;


Kwarc – minerał, modyfikacja krystaliczna krzemionki, należąca do krzemianów szkieletowych. Jest minerałem skałotwórczym wielu skał, kamieniem ozdobnym, a niektóre odmiany uznawane są za kamienie szlachetne lub półszlachetne.

Kwarc jest jednym z najczęściej występujących minerałów w skorupie ziemskiej. Występuje samodzielnie w postaci kryształów, zlepieńców, żył i ziaren. Jest ważnym składnikiem skał: magmowych (np. granit), metamorficznych (np. kwarcytów, gnejsów), rozpowszechniony jako produkt procesów hydrotermalnych tworząc żyły i druzy czystego kwarcu. Tworzy lub jest składnikiem skał osadowych (piasek kwarcowy, piaskowiec).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwarciak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwarciany

1. związany z kwartą;
2. wojsko kwarciane - wojsko zaciężne utworzone w XVI wieku i utrzymywane z podatku z dóbr królewskich tzw. kwarty


Źródła:

SJP.pl

Kwarciński

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwarcowy

przymiotnik od: kwarc


przymiotnik

 (1.1) miner. dotyczący kwarcu, związany z kwarcem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwarcyt

twarda skała osadowa lub metamorficzna


Kwarcyt – zwięzła skała, której dominującym składnikiem ziarnistym jest kwarc frakcji piaskowej, a spoiwem rekrystalizowana krzemionka. Kwarcyty charakteryzują się bardzo dużą twardością, spoistością i tym, że ziarna kwarcu nie są dostrzegalne makroskopowo (gołym okiem). Kwarcyty mogą być osadowe (ortokwarcyty) lub metamorficzne (metakwarcyty).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwarcytowy

przymiotnik od: kwarcyt


Źródła:

SJP.pl

Kwargiel

mocno solony twaróg z kminkiem; serek ołomuniecki


Źródła:

SJP.pl

Kwark

elementarna cząstka materii, występująca w sześciu rodzajach; z kombinacji tych cząstek składają się hadrony


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. cząstka elementarna, składnik m.in. protonów i neutronów;


Kwark – cząstka elementarna, fermion mający ładunek kolorowy (czyli podlegający oddziaływaniom silnym). Według obecnej wiedzy cząstki elementarne będące składnikami materii można podzielić na dwie grupy. Pierwszą grupę stanowią kwarki, drugą grupą są leptony. Każda z tych grup zawiera po sześć cząstek oraz ich antycząstki, istnieje więc sześć rodzajów kwarków oraz sześć rodzajów antykwarków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwarkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. związany z kwarkami, dotyczący kwarków


Źródła:

Wiktionary

Kwarta

1. interwał prosty zawarty między czterema kolejnymi stopniami skali muzycznej;
2. polska moneta średniowieczna;
3. część meczu w niektórych grach sportowych, np. w koszykówce amerykańskiej;
4. nazwa dawnego podatku naliczanego dzierżawcom w wysokości 1/4 dochodów z dóbr królewskich;
5. stałe wojsko zaciężne w dawnej Polsce;
6. jednostka wagowa stosowana w średniowieczu, głównie na Śląsku;
7. dawna miara objętości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dawna miara, czwarta część

 (1.2) hist. podatek wynoszący czwartą część dochodu

 (1.3) muz. interwał prosty

 (1.4) sport. (szermierka) czwarta pozycja obronna


Kwarta (łac. quarta pars – czwarta część)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwartalik

rzadko:
1. część niewielkiej przestrzeni, zwykle w kształcie kwadratu;
2. zdrobnienie od: kwartał


Źródła:

SJP.pl

Kwartalne

przestarzale: opłata dokonywana co kwartał


Źródła:

SJP.pl

Kwartalnica

dzień przypadający w któryś kwartał po ważnym wydarzeniu


Źródła:

SJP.pl

Kwartalnik

czasopismo ukazujące się co kwartał


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czasopismo periodyczne ukazujące się co kwartał;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwartalny

przymiotnik

 (1.1) trwający kwartał, dotyczący kwartału, obejmujący kwartał

 (1.2) dotyczący kwartału


Źródła:

Wiktionary

Kwartant

1. księga rękopiśmienna formatu kwarto, o wysokości grzbietu 20-30 cm;
2. księga dużego formatu


Źródła:

SJP.pl

Kwartał

1. czwarta część roku, trzy miesiące;
2. czwarta część roku szkolnego;
3. część jakiejś większej przestrzeni, zwykle w kształcie kwadratu, zwłaszcza grupa budynków ograniczona czterema przecinającymi się ulicami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) trzy miesiące, czwarta część roku

 (1.2) część miasta, czworokąt utworzony przez cztery przecinające się ulice


Kwartał¼ roku kalendarzowego, trwa trzy miesiące. Rozróżnia się cztery kwartały:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwartecik

zdrobnienie od: kwartet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kwartet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwartecista

członek zespołu muzycznego złożonego z czterech instrumentalistów lub wokalistów


Źródła:

SJP.pl

Kwartecistka

kwartecista


Patrz:kwartecista

Źródła:

SJP.pl

Kwarter

dawniej: darowanie życia kapitulującemu przeciwnikowi, zgoda na bezpieczne opuszczenie twierdzy przez poddającą się załogę


Źródła:

SJP.pl

Kwarteron

osoba, której jedno z dziadków było rasy czarnej


Źródła:

SJP.pl

Kwartet

zespół składający się z czterech wykonawców


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. zespół czterech muzyków lub śpiewaków

 (1.2) muz. utwór muzyczny skomponowany na cztery instrumenty lub cztery głosy


Kwartet – dwuznaczne pojęcie muzyczne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwartetowy

kwartet


przymiotnik relacyjny

 (1.1) muz. związany z kwartetem; przeznaczony do zagrania przez kwartet, czterech muzyków


Patrz:kwartet

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwartnik

moneta srebrna bita w Polsce na przełomie XIII i XIV wieku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. monet. nazwa różnych średniowiecznych monet srebrnych wartości ćwierć grosza, bitych na ziemiach polskich w okresie od XIII do XV wieku;


Kwartnik (łac. denarius quartensis) – srebrna moneta bita w średniowieczu (od końca XIII w.) na Śląsku, w Wielkopolsce, w Królestwie Polskim, w państwie krzyżackim i na Pomorzu Zachodnim. Pierwsza, powszechna, gruba, niebrakteatowa moneta na ziemiach polskich.

Kwartnik był monetarnym odpowiednikiem kwarty, stanowiącej 1/4 skojca, czyli 1/96 grzywny śląskiej.Jego wartość wyrażona w innych monetach to: pół grosza, 8 denarów (fenigów), 16 oboli.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwarto

quarto; format książki


Źródła:

SJP.pl

Kwartola

figura rytmiczna powstała z podziału trójdzielnej wartości rytmicznej na cztery równe części


Źródła:

SJP.pl

Kwartyl

w statystyce: kwantyl rzędu 0,25 (dolny kwartyl), 0,5 (mediana) lub 0,75 (górny kwartyl)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stat. kwantyl rzędu 1/4, 2/4, 3/4


Kwartyl – jedna z miar położenia obserwacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwartylowy

kwartyl


Patrz:kwartyl

Źródła:

SJP.pl

Kwartyna

czterowiersz; tetrastych


Tetrastych, także kwartyna, kwarten, quatrain, czterowiersz, czterowers – typ strofy, zwłaszcza w poezji lirycznej. Składa się z czterech wersów, najczęściej izosylabicznych i połączonych rymami (parzystymi, okalającymi lub krzyżowymi). Typowy dla tetrastychu jest ośmio-, jedenasto- lub trzynastozgłoskowiec. Strofa tego typu jest często elementem składowym całych układów stroficznych, na przykład sonetu. Tetrastych często pojawia się w liryce polskiej.

Jak się nie nudzić? gdy oto nad globem
Milion gwiazd cichych się świeci,
A każda innym jaśnieje sposobem,
A wszystko stoi – i leci...
Cyprian Kamil Norwid, Marionetki
Błękitami gęstemi do góry, drąc oporu skołtunione chmury,
W buntowniczej zuchwałej radości, w zażartości natężeń i walk,
Wśród wzdętego ogromu przestrzeni – lotnych flotyll śpiewającym sznurem
Żeglujemy w zachwytu fontanny, w niepieszczoną przez nikogo dal.
Stanisław Ciesielczuk, Czarodziejstwo

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwarzec

dawniej: kwarc; polimorficzna odmiana dwutlenku krzemu, najbardziej rozpowszechniony minerał ziemski, stosowany m.in. w przemyśle szklarskim, optyce i jubilerstwie


Źródła:

SJP.pl

Kwas

1. żrący związek chemiczny, występujący najczęściej w postaci cieczy;
2. substancja o kwaśnym smaku;
3. zakwaszony roztwór do ciasta chlebowego; zaczyn


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek chemiczny, składający się z wodoru i reszty kwasowej;

 (1.2) slang. młodz. coś niedobrego

 (1.3) slang. narkotyk LSD

 (1.4) pot. tanie wino owocowe

 (1.5) spoż. napój bezalkoholowy chłodzący, charakterystyczny dla kuchni białoruskiej


Kwasy – związki chemiczne wykazujące charakter kwasowy, co w zależności od definicji może oznaczać zdolność do:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasar

odległe ciało niebieskie będące źródłem promieniowania radiowego; kwazar; nibygwiazda


Źródła:

SJP.pl

Kwasarowy

przymiotnik od: kwasar


Źródła:

SJP.pl

Kwasek

1. lekko kwaśny posmak lub zapach czegoś;
2. kwasek cytrynowy - sypka substancja o kwaśnym smaku, stosowana do zakwaszania i doprawiania potraw


Źródła:

SJP.pl

Kwashiorkor

[czytaj: kwasziorkor] choroba na tle niedoboru białka w pożywieniu, występująca głównie u dzieci po zakończeniu karmienia piersią; kwasziorkor


Kwashiorkor – dotycząca najczęściej dzieci w ubogich krajach choroba powodowana tak niedoborem ilościowym, jak i jakościowym (białko, witaminy, pierwiastki śladowe) pożywienia. Niedobory żywieniowe zaburzają syntezę enzymów, niedostateczna podaż aminokwasów prowadzi do zmian funkcji, a potem również struktury narządów wewnętrznych, wtórnie – także do zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i układu odpornościowego, dochodzi do zakażeń, w tym na przykład rzadko spotykanego u osób prawidłowo żywionych raka wodnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwasiarz

potocznie: osoba zażywająca LSD


Źródła:

SJP.pl

Kwasiborski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwasić

1. konserwować produkty spożywcze, np. ogórki, przez poddanie ich fermentacji mlekowej; kisić, zakwaszać;
2. zatruwać, psuć nastrój;
3. kwasić się - ulegać procesowi fermentacji mlekowej; kisnąć; nudzić się, nic nie robić


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) dodawać do czegoś kwasu, zmieniać odczyn na kwaśny

 (1.2) poddawać żywność fermentacji mlekowej

czasownik zwrotny kwasić się

 (2.1) przechodzić proces kwaszenia

 (2.2) być bezczynnym, nudzić się

 (2.3) krzywić się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwasica

zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie człowieka, podwyższony poziom kwaśnych elementów przemiany materii lub zaniżony poziom zasad; acydoza, acydemia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. stan zwiększonej kwasowości krwi;


Kwasica, acydemia (łac. acidosis) – stan zwiększonej kwasowości krwi, w którym pH krwi spada poniżej normy spowodowany zwiększeniem zawartości kwasów lub utratą zasad. Kwasica może być wyrównywana, jeżeli odczyn pH krwi nie ulega zmianie, oraz niewyrównywana, jeżeli zawiodą mechanizmy regulacyjne i dojdzie do spadku pH krwi. Kwasica prowadzi do pobudzenia ośrodka oddechowego mózgu i chemoreceptorów, co objawia się przyśpieszeniem i pogłębieniem oddechu (tzw. oddech Kussmaula).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasja

1. drzewo lub krzew z rodziny biegunecznikowatych o dużych, czerwonych owocach, uprawiane w Ameryce, Azji i Afryce; gorzknia właściwa, gorzkla właściwa, gorzkodrzew właściwy, kwasja gorzka;
2. wyciąg otrzymywany z rośliny o tej samej nazwie, używany m.in. jako substancja owadobójcza


Źródła:

SJP.pl

Kwaskawy

nieco kwaśny; kwaskowaty, kwaskowy


Źródła:

SJP.pl

Kwaskowatość

cecha czegoś mającego nieco kwaśny posmak lub zapach; kwaśnawość, kwaskowość


Źródła:

SJP.pl

Kwaskowaty

mający kwaśny posmak lub zapach, nieco kwaśny; kwaskowy, kwaskawy, kwaśnawy


przymiotnik

 (1.1) kulin. nieco kwaśny, o kwaśnym posmaku

 (1.2) mający kwaśny zapach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwaskowo-Słodki

słodki i nieco kwaśny w smaku, rzadziej w zapachu


Źródła:

SJP.pl

Kwaskowość

cecha czegoś mającego nieco kwaśny posmak lub zapach; kwaśnawość, kwaskowatość


Źródła:

SJP.pl

Kwaskowy

nieco kwaśny; kwaskowaty, kwaskawy, kwaśnawy


Źródła:

SJP.pl

Kwaśnawość

cecha czegoś mającego lekko kwaśny posmak lub zapach; kwaskowość, kwaskowatość


Źródła:

SJP.pl

Kwaśnawy

1. mający lekko kwaśny posmak lub zapach; kwaskowy, kwaskowaty;
2. mający w pewnym stopniu chemiczne właściwości kwasu, np. kwaśnawa gleba;
3. świadczący o czyimś niezadowoleniu lub złym nastroju, np. kwaśnawa mina


przymiotnik

 (1.1) mający wyczuwalny lekko kwaśny smak (rzadziej o zapachu)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwaśniak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaśnica

1. potocznie: woda mineralna o kwaśnym smaku;
2. berberys


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. góralska zupa z kiszonej kapusty z dodatkiem dużej ilości soku z tej kapusty oraz mięsa;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwaśnicki

nazwisko


osoby o nazwisku Kwaśnicki:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaśnicowate

rodzina roślin dwuliściennych, wolnopłatkowych, rosnących w strefie umiarkowanej na półkuli północnej; berberysowate


Źródła:

SJP.pl

Kwaśnicowaty

o cechach kwaśnicowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Kwaśniej

stopień wyższy od przysłówka: kwaśno


Źródła:

SJP.pl

Kwaśniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: kwaśny


Źródła:

SJP.pl

Kwaśniewicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaśniewski

nazwisko


Osoby o nazwisku Kwaśniewska i Kwaśniewski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaśnik

nazwisko


Osoby o nazwisku Kwaśnik


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaśno-Słodki

kwaśny i słodki w smaku, rzadziej w zapachu; słodko-kwaśny


Źródła:

SJP.pl

Kwaśno-Słony

kwaśny i słony w smaku


Źródła:

SJP.pl

Kwaśność

1. cecha czegoś mającego smak podobny do smaku cytryny lub octu; cierpkość;
2. w chemii: cecha roztworów elektrolitów, w których jest przewaga stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; kwasowość, kwasota


Moc kwasu – termin określający zdolność kwasu do dysocjacji na jon wodorowy H+ i anion reszty kwasowej. Miarą tej mocy jest zazwyczaj ujemny logarytm dziesiętny ze stałej dysocjacji kwasu (Ka) w danych warunkach, oznaczany skrótem pKa.

pKa = –log[Ka]

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaśnosłodki

słodki z kwaśnym posmakiem


Źródła:

SJP.pl

Kwaśny

1. mający smak podobny do smaku cytryny lub octu; cierpki;
2. mający ostry, nieprzyjemny i drażniący zapach;
3. mający chemiczne właściwości kwasu;
4. potocznie:
a) niezadowolony, ponury;
b) wyrażający niezadowolenie, zły humor;
5. środowiskowo: związany z LSD (narkotykiem); kwasowy


przymiotnik

 (1.1) dosł. mający cierpki smak

 (1.2) chem. mający właściwości kwasu

 (1.3) przen. pokazujący niezadowolenie

 (1.4) kulin. (w piekarnictwie, o pieczywie) pieczony z dodatkiem zakwasu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwasolubny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. taki, który do swojego prawidłowego rozwoju wymaga podłoża o odczynie kwasowym


Źródła:

Wiktionary

Kwasomierz

miernik kwasowości związków chemicznych, stosowany głównie w przemyśle spożywczym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. urządzenie mierzące zawartość kwasu w cieczy;


Kwasomierz – areometr, zwany też acidometrem, który podaje zawartość kwasu w procentach objętościowych (cm³/100 cm³). Określenie procentowej zawartości kwasu jest też możliwe przy pomocy areometru uniwersalnego (wyskalowanego w jednostkach gęstości), niemniej wymaga wykonania dodatkowych obliczeń lub skorzystania z tabel ujmujących zależność gęstości w funkcji zawartości kwasu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasoodporność

odporność na chemiczne działanie kwasów - związków chemicznych


Kwasoodporność – właściwość materiału lub organizmu (np. Lactobacillus acidophilus, Streptococcus mutans) polegająca na niewrażliwości (odporności) na działanie kwasów lub kwasowego środowiska.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwasoodporny

odporny na chemiczne działanie kwasów


Źródła:

SJP.pl

Kwasooporność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest kwasooporne


Kwasooporność – właściwość bakterii związana z budową ściany komórkowej polegająca na nieodbarwianiu się pod wpływem kwasów.

Właściwość tę wykazuje większość prątków oraz rodzaj Nocardia. Wynika to z dużego udziału w ich ścianie komórkowej kwasów mikolinowych o długich łańcuchach alifatycznych


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasooporny

przymiotnik

 (1.1) chem. odporny na działanie kwasów


Źródła:

Wiktionary

Kwasoród

dawna nazwa tlenu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. tlen


Tlen (O, łac. oxygenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 8, niemetal z grupy tlenowców w układzie okresowym.

Stabilnymi izotopami tlenu są 16
O
(stanowi ponad 99% tlenu naturalnego), 17
O
oraz 18
O
.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasoryt

akwaforta;
1. technika graficzna wklęsła, w której obraz otrzymuje się poprzez odbijanie wytrawionego kwasem rysunku na płycie miedzianej;
2. rycina wykonana tą techniką


Akwaforta, kwasoryt (wł. acquaforte – mocna woda, czyli kwas azotowy) – technika graficzna wklęsła, także odbitka otrzymana tą techniką. Technika akwaforty została wynaleziona na przełomie XV i XVI wieku, a spopularyzowano ją w XVI wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwasorytnictwo

technologia wykonywania kwasorytów


Źródła:

SJP.pl

Kwasorytniczka

specjalistka w dziedzinie kwasorytnictwa


Źródła:

SJP.pl

Kwasorytnik

specjalista w dziedzinie kwasorytnictwa


Źródła:

SJP.pl

Kwasota

1. zawartość kwasu w niektórych substancjach; kwasowość;
2. w chemii: cecha roztworów elektrolitów, w których jest przewaga stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; kwaśność, kwasowość;
3. potocznie: coś bardzo kwaśnego


Źródła:

SJP.pl

Kwasotwórczy

tworzący związki chemiczne, zwane kwasami


Źródła:

SJP.pl

Kwasować

wprowadzać kwas do jakiegoś środowiska


Źródła:

SJP.pl

Kwasowęglowy

związany z zastosowaniem w uzdrowiskach dwutlenku węgla w celu wyleczenia wielu przewlekłych chorób układu krążenia


Źródła:

SJP.pl

Kwasowiec

Kwasowiec – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Nowy Kawęczyn.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie rawskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.


Źródła:

Wikipedia

Kwasówka

1. zupa na bazie soku z kiszonej kapusty;
2. potocznie: stal kwasoodporna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. zupa na bazie soku z kapusty kiszonej, zwykle z kaszą gryczaną

 (1.2) techn. pot. stal kwasoodporna


2 miejscowości w Polsce:

miejscowość na Białorusi:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasownia

pomieszczenie do wytwarzania elektrolitu do akumulatorów kwasowych


Źródła:

SJP.pl

Kwasowo

kwas


Kwasowo – (niem.: Quatzow) wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Sławno przy drodze wojewódzkiej nr 205.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Patrz:kwas

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwasowość

kwasota;
1. właściwość niektórych substancji polegająca na tym, że zawierają kwas;
2. w chemii: cecha roztworów elektrolitów, w których jest przewaga stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; kwaśność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. cecha roztworów elektrolitów, charakteryzujących się przewagą stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; właściwość zawierania kwasu w swoim składzie


Skala pH – ilościowa skala kwasowości i zasadowościroztworów wodnych związków chemicznych.Skala ta jest oparta na aktywności jonów wodorowych H+ w roztworach wodnych.

Formalnie pH definiuje się jako:

pH = –log10[a(H+)]

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasowy

kwas


przymiotnik

 (1.1) dotyczący kwasu


Patrz:kwas

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwast

dawniej: frędzla, kita; kutas


Źródła:

SJP.pl

Kwastopłetwe

rząd wymarłych ryb trzonopłetwych


Źródła:

SJP.pl

Kwastopłetwy

o cechach kwastopłetwych (rząd ryb)


Źródła:

SJP.pl

Kwasy

potocznie: LSD (narkotyk)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) środ. kosmet. chemabrazja, zabieg kwasami kosmetycznymi

forma rzeczownika.

 (2.1) M. B. W. lm. od: kwas


Kwasy – związki chemiczne wykazujące charakter kwasowy, co w zależności od definicji może oznaczać zdolność do:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwasyna

substancja aromatyczna o działaniu żółciopędnym


Źródła:

SJP.pl

Kwaszarnia

pomieszczenie do kwaszenia kapusty lub ogórków


Źródła:

SJP.pl

Kwaszarnictwo

dział przemysłu spożywczego zajmujący się kwaszeniem, np. ogórków, kapusty


Źródła:

SJP.pl

Kwaszeniak

ogórek przeznaczony do kwaszenia


Źródła:

SJP.pl

Kwasziorkor

choroba na tle niedoboru białka w pożywieniu, występująca głównie u dzieci po zakończeniu karmienia piersią; kwashiorkor


Źródła:

SJP.pl

Kwaszonka

1. karma dla zwierząt domowych, z zakiszonych roślin lub ich części;
2. kiszone warzywa; kiszonka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) marynata z produktów spożywczych powstała w wyniku fermentacji mlekowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwat.

skrót od: kwatera; kw.


Źródła:

SJP.pl

Kwatera

1. lokum wynajmowane lub zajęte na pobyt czasowy, np. na czas nauki lub wakacji albo przez wojsko w okresie działań wojennych;
2. wyodrębniona, czworoboczna część terenu; działka;
3. kwatera główna - miejsce pobytu dowództwa wojskowego, naczelnego wodza lub sztabu generalnego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanie lub inne pomieszczenie wynajmowane lub zajęte na pobyt czasowy

 (1.2) wydzielone miejsce na cmentarzu

 (1.3) stpol. kwadrans


Kwatera – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej kwaterą jest lokal mieszkalny przeznaczony wyłącznie na zakwaterowanie żołnierzy służby stałej.

Normatywne pojęcie kwatery zmieniało się na skutek dokonywanych przez ustawodawcę zmian w ustawie o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Obecna ustawowa definicja kwatery obowiązuje od 1 lipca 2004.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwatereczka

zdrobnienie od: kwaterka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: kwaterka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwaterka

jednostka objętości równa 1/4 litra


Kwaterka (łac. quarta pars – czwarta część) – polska jednostka objętości równa około 1/4 kwarty lub 1/16 garnca, tj. około jednej czwartej litra. W okresie reform stanisławowskich weszła w skład systemu garnca warszawskiego, stosowanego przy zliczaniu pojemności płynów, oraz systemu korca warszawskiego, używanego do określania objętości towarów sypnych. Kwaterka w okresie rozbiorów stanowiła dalej element wprowadzanych systemów miar i wag, między innymi w Wolnym Mieście Krakowie i Królestwie Polskim (tzw. system nowopolski)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwatermistrz

osoba zajmująca się przygotowaniem kwater; także pełniąca inne funkcje gospodarczo-administracyjne, w szczególności w wojsku czy harcerstwie


Kwatermistrz (ang. quartermaster) – oficer dowództwa (sztabu), który dowodzi w polu (w czasie wojny) z ramienia dowódcy (szefa sztabu) kwatermistrzostwem (tyłami), kieruje działalnością podległych mu szefów służb w zakresie zaopatrzenia i obsługi wojsk, organizuje dowóz i ewakuację, a na wyższych szczeblach - komunikację na obszarze tyłów oraz jest odpowiedzialny za organizację tyłów (etapów); w czasie pokoju kieruje gospodarką jednostki wojskowej będącej oddziałem gospodarczym (na wyższych szczeblach powierzonymi mu działami gospodarki) i prowadzi szkolenie podległych mu kadr. Aktualnie w Siłach Zbrojnych RP pojęcia kwatermistrz – kwatermistrzostwo rozszerzono i wprowadzono pojęcia: szef logistyki – logistyka. Funkcja kwatermistrza znana jest także w straży pożarnej, skautingu i harcerstwie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwatermistrzostwo

Kwatermistrz (ang. quartermaster) – oficer dowództwa (sztabu), który dowodzi w polu (w czasie wojny) z ramienia dowódcy (szefa sztabu) kwatermistrzostwem (tyłami), kieruje działalnością podległych mu szefów służb w zakresie zaopatrzenia i obsługi wojsk, organizuje dowóz i ewakuację, a na wyższych szczeblach - komunikację na obszarze tyłów oraz jest odpowiedzialny za organizację tyłów (etapów); w czasie pokoju kieruje gospodarką jednostki wojskowej będącej oddziałem gospodarczym (na wyższych szczeblach powierzonymi mu działami gospodarki) i prowadzi szkolenie podległych mu kadr. Aktualnie w Siłach Zbrojnych RP pojęcia kwatermistrz – kwatermistrzostwo rozszerzono i wprowadzono pojęcia: szef logistyki – logistyka. Funkcja kwatermistrza znana jest także w straży pożarnej, skautingu i harcerstwie.


Źródła:

Wikipedia

Kwatermistrzowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kwatermistrzostwem, dotyczący kwatermistrzostwa


Źródła:

Wiktionary

Kwatermistrzyni

kwatermistrz


Patrz:kwatermistrz

Źródła:

SJP.pl

Kwaternik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sublokator


Źródła:

Wiktionary

Kwaternion

mat. wyrażenie algebraiczne stanowiące rozszerzenie liczb zespolonych


Kwaterniony, dawniej czwarki Hamiltona – struktura algebraiczna (liczby) będąca rozszerzeniem ciała liczb zespolonych, należąca do klasy zbiorów liczb hiperzespolonych. Kwaterniony zostały wprowadzone przez irlandzkiego matematyka Williama Hamiltona w 1843 i służyły opisowi mechaniki w przestrzeni trójwymiarowej. Początkowo kwaterniony były uważane za twór patologiczny, ponieważ nie spełniały reguły przemienności (należy mieć na uwadze, iż kwaterniony pojawiły się przed macierzami). Kwaterniony znajdują zastosowanie w matematyce teoretycznej, jak i stosowanej, zobacz sekcję Zastosowania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaterodawca

osoba wynajmująca pokoje przyjezdnym


Źródła:

SJP.pl

Kwaterowy

przymiotnik od: kwatera


Źródła:

SJP.pl

Kwaterunek

urząd zajmujący się m.in. przydziałem mieszkań należących do miasta lub gminy


Kwaterunek – dawniej mieszkanie przydzielone przez właściwy organ rady narodowej nakazujący właścicielowi domu lub mieszkania wynajęcie danego lokalu osobie, która otrzymała taką decyzję. Umowa najmu zawiązywała się z mocy prawa z chwilą wydania decyzji o przydziale mieszkania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwaterunkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kwaterunkiem, dotyczący kwaterunku


Źródła:

Wiktionary

Kwazar

odległe ciało niebieskie będące źródłem promieniowania radiowego; kwasar; nibygwiazda


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) astr. bardzo odległe ciało niebieskie emitujące promieniowanie elektromagnetyczne o ogromnej mocy, oglądane przez teleskop wygląda jak gwiazda;


Kwazar (z ang. quasar – quasi-stellar radio source lub też QSO – quasi-stellar object, dosłownie „obiekt gwiazdopodobny emitujący fale radiowe”) – zwarte źródło ciągłego promieniowania elektromagnetycznego o ogromnej mocy, pozornie przypominające gwiazdę. W rzeczywistości jest to rodzaj aktywnej galaktyki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwazarowy

przymiotnik od: kwazar


Źródła:

SJP.pl

Kwazicząsteczka

zdrobnienie od: kwazicząstka


Źródła:

SJP.pl

Kwazicząstka

obiekt złożony pozwalający opisywać stany wzbudzone układów wielu cząstek i zachowujący się pod wieloma względami jak zwykła cząstka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. nośnik wielkości dynamicznych;


Kwazicząstka, quasi-cząstka (łac. quasi – niby) – sposób opisu obiektów fizycznych poprzez przybliżenie skomplikowanego układu teoretyczną cząstką, której własności w pewnym zakresie opisują wyjściowy układ.

Kwazicząstki wprowadza się po to, by znacznie uprościć rachunki oraz operować na prostszych obiektach. Przykładem może być układ wielu oddziałujących ze sobą cząstek, które zastępuje się w przybliżeniu równoważnym układem nieoddziałujących kwazicząstek (np. złożone fermiony w kwantowym ułamkowym efekcie Halla, elektron w krysztale, polaron, dziura w półprzewodniku).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwazicząstkowy

kwazicząstka [czytaj: kwaz-icząstkowy], np. operator kwazicząstkowy


Źródła:

SJP.pl

Kwazikryształ

[czytaj: kwaz-ikryształ] rodzaj ciała stałego, pośredni między ciałem stałym krystalicznym i bezpostaciowym


Kwazikryształy – szczególna forma ciała stałego, w której atomy układają się w pozornie regularną, jednak nie w powtarzającą się strukturę, co uniemożliwia wyróżnienie ich komórek elementarnych. Kwazikryształy odkrył Dan Szechtman w 1984 roku, gdy w szybko schłodzonym stopie glinu z manganem zaobserwował niekrystalograficzną 5-krotną oś symetrii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwazirównowagowy

[czytaj: kwaz-irównowagowy] proces kwazirównowagowy - proces termodynamiczny, w którym układ przechodzi przez kolejne stany równowagi termodynamicznej; proces kwazistacjonarny


Źródła:

SJP.pl

Kwb

skrótowiec

 (1.1) = Kopalnia Węgla Brunatnego


Źródła:

Wiktionary

Kweba

bojka, pława utrzymująca sieć rybacką na zadanej głębokości


Źródła:

SJP.pl

Kwebracho

nazwa kilku gatunków południowoamerykańskich drzew oraz ich kory i drewna; dostarczają głównie garbników, bardzo twardego drewna i alkaloidów; kebraczo; kwebraczo; quebracho; wierzbowiec


Źródła:

SJP.pl

Kwebraczo

nazwa kilku gatunków południowoamerykańskich drzew oraz ich kory i drewna; dostarczają głównie garbników, bardzo twardego drewna i alkaloidów; kebraczo; kwebracho; quebracho; wierzbowiec


Źródła:

SJP.pl

Kwęczeć

przestarzale: kwękać (utyskiwać, narzekać)


Źródła:

SJP.pl

Kwedlinburg

miasto w Niemczech; Quedlinburg


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Quedlinburg, miasto w środkowych Niemczech w kraju związkowym Saksonia-Anhalt;


Quedlinburg (IPA [ˈkveːdlɪnbʊʁk]) – miasto w środkowych Niemczech w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, w powiecie Harz, położone nad rzeką Bode, na północ od gór Harzu.

Założone w 922 przez Henryka I Ptasznika, zyskało na znaczeniu gdy Otton I Wielki wybudował tu palatium królewskie – rezydencję władców Saksonii. Duży wpływ na politykę i gospodarkę Quedlinburga miało ufundowane w 936 przez Ottona I, z inicjatywy jego matki Matyldy, wdowy po Henryku I Ptaszniku, żeńskie opactwo (niem. Damenstift Quedlinburg). W średniowieczu miasto należało do Hanzy. Od XV wieku pod panowaniem elektorów Saksonii. W 1698 przyłączone do Brandenburgii, a od 1813 w granicach Prus. Po II wojnie światowej na terytorium Niemieckiej Republiki Demokratycznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwedlinburski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Quedlinburgiem (Kwedlinburgiem)


Źródła:

Wiktionary

Kwef

1. zasłona na twarz dla muzułmańskich kobiet; czarczaf;
2. nakrycie głowy u sióstr zakonnych;
3. w XVII-XVIII w. w Polsce: nakrycie głowy i twarzy wdów oraz starszych kobiet


Kwef (czarczaf, jaszmak) − określenie zasłony na twarz noszonej przez muzułmanki.

Słowo pochodzi z fr. coiffe („czepek, nakrycie głowy”).

W Polsce XVII wieku terminem tym określano cały kobiecy strój głowy, podbródka, również fryzurę. Zastąpił on podwikę. Nieco później było to jedwabne okrycie głowy. W końcu, pod koniec wieku XVIII określano tak niemodne już nakrycia głowy starszych dam.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwefić

okrywać, osłaniać twarz kwefem


Źródła:

SJP.pl

Kwefik

zdrobnienie od: kwef


Źródła:

SJP.pl

Kwęk

rzadko: odgłos lub odgłosy wydawane przez osobę narzekającą, zmęczoną; kwękanie, kwęczenie


Źródła:

SJP.pl

Kwękać

1. o indykach: wydawać głos;
2. potocznie: narzekać, utyskiwać


Źródła:

SJP.pl

Kwękacz

potocznie, żartobliwie: osoba ciągle wyrażająca swoje niezadowolenie, często z powodu złego samopoczucia, słabej kondycji fizycznej itp., maruda


Źródła:

SJP.pl

Kwękania

narzekanie, utyskiwanie, uskarżanie się


Źródła:

SJP.pl

Kwękanie

narzekanie, utyskiwanie, uskarżanie się


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwękać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwęknąć

1. potocznie: powiedzieć coś z niezadowoleniem;
2. o indykach: wydać charakterystyczny głos


Źródła:

SJP.pl

Kweński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kwenami, dotyczący Kwenów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język kweński;


Źródła:

Wiktionary

Kwercetyna

organiczny wielopierścieniowy związek aromatyczny, pochodna flawonu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. organiczny, wielopierścieniowy związek aromatyczny pochodzenia roślinnego, należący do flawonoli, który znajduje zastosowanie m.in. w lecznictwie i jako barwnik;


Kwercetyna (łac. quercetum ‘las dębowy’) – organiczny, wielopierścieniowy związek aromatyczny pochodzenia roślinnego, zaliczany do flawonoli, mający zastosowanie w lecznictwie. Może występować jako pochodna glikozydowa lub w stanie wolnym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwercetynowy

związany z kwercetyną


Źródła:

SJP.pl

Kwerenda

1. poszukiwanie potrzebnej informacji w aktach, bibliotekach, spisach itp.; przeszukiwanie zasobów danych;
2. dawniej: poszukiwanie, dochodzenie, śledztwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) inform. fraza powodująca wygenerowanie raportu z bazy danych;

 (1.2) daw., dziś książk. gromadzenie danych potrzebnych do wyjaśnienia sprawy

 (1.3) daw. badanie, śledztwo, dochodzenie


Kwerenda (łac. quaerenda, ang. query, „zapytanie”) – poszukiwanie informacji w zasobie archiwum lub biblioteki. Celem kwerendy może być zarówno samo pobranie danych, jak i modyfikacje danych. Kwerendy przeprowadza się osobiście w czytelni instytucji, można skierować do niej zapytanie lub skorzystać ze zdigitalizowanych materiałów archiwalnych lub bibliotecznych online.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwerendarz

osoba prowadząca kwerendę, przeszukująca zasoby archiwów, muzeów, bibliotek itp. w celu zgromadzenia informacji na ustalony temat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. osoba prowadząca kwerendę; przeszukująca zasoby archiwów, muzeów itp.; gromadząca informacje na jakiś temat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwerendować

dawniej: szukać, badać, sprawdzać coś, dochodzić czegoś


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) daw. szukać, dochodzić czegoś; sprawdzać, badać coś

 (1.2) inform. rzad. tworzyć, wysyłać zapytanie (kwerendę) do bazy danych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwerendowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. szukanie, dochodzenie czegoś; sprawdzanie, badanie coś

 (1.2) inform. rzad. tworzenie, wysyłanie zapytania (kwerendy) do bazy danych


Źródła:

Wiktionary

Kweres

dawniej:
1. zamieszanie, tumult, rwetes;
2. dochodzenie, śledztwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. sytuacja chaosu

 (1.2) daw. dochodzenie, śledztwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwerfurcki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Querfurtem (Kwerfurtem)


Źródła:

Wiktionary

Kwerfurt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt;

 (1.2) geogr. hist. samodzielne księstwo w Saksonii


Querfurt (pol. hist. Kwerfurt) – miasto w Niemczech w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, w powiecie Saalekreis, na zachód od miasta Halle (Saale). Przed zjednoczeniem Niemiec należało do NRD. W 2005 miasto liczyło ok. 12 000 mieszkańców, obecnie zamieszkuje je 11 994 (2009).

z Kwerfurtu pochodził św. Bruno, który zginął śmiercią męczeńską w roku 1009, prowadząc misję chrystianizacyjną na życzenie Bolesława Chrobrego wśród plemion pruskich.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwerulanctwo

chorobliwa tendencja do procesowania się, często z błahych powodów; pieniactwo; kwerulencja


Źródła:

SJP.pl

Kwerulant

człowiek skłonny do kłótni; kłótnik, awanturnik


Źródła:

SJP.pl

Kwerulencja

chorobliwa tendencja do procesowania się, często z błahych powodów; pieniactwo


Źródła:

SJP.pl

Kwesta

1. zbiórka darów, zwykle na jakiś szczytny cel;
2. dary zebrane podczas tej zbiórki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zbiórka datków na różne cele

 (1.2) rel. daw. zbiórka płodów rolnych jako darów dla klasztoru przeprowadzana zwyczajowo jesienią po zbiorach


Kwesta – zbieranie datków pieniężnych, rzadziej innych dóbr materialnych, przez kwestarzy.

Jej celem jest zdobycie środków na cele charytatywne lub publiczne ofiarowanych przez darczyńców.

Słowem kwesta określa się również datki zebrane podczas kwesty.

Polskie organizacje zajmujące się kwestą to m.in. Caritas i Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwestarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta kwestująca


Kwestarz – członek zakonu żebraczego albo osoba kwestująca, czyli zbierająca datki pieniężne lub w naturze na cele publiczne bądź charytatywne.

Dawniej określano tak wędrownych zakonników zbierających datki na utrzymanie klasztoru. W czasach współczesnych są to zazwyczaj wolontariusze, niekiedy występujący jako przedstawiciele określonej organizacji lub fundacji i opłacani za uczestnictwo w kweście.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwestarski

przymiotnik od: kwestarz, kwestowanie


Źródła:

SJP.pl

Kwestarz

zakonnik zbierający datki na utrzymanie klasztoru


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. przest. zakonnik prowadzący osobiście zbiórkę darów dla klasztoru

 (1.2) przest. osoba kwestująca


Kwestarz – członek zakonu żebraczego albo osoba kwestująca, czyli zbierająca datki pieniężne lub w naturze na cele publiczne bądź charytatywne.

Dawniej określano tak wędrownych zakonników zbierających datki na utrzymanie klasztoru. W czasach współczesnych są to zazwyczaj wolontariusze, niekiedy występujący jako przedstawiciele określonej organizacji lub fundacji i opłacani za uczestnictwo w kweście.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwestia

1. pewne zagadnienie, sprawa do rozstrzygnięcia
2. wypowiedź aktora w sztuce, filmie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) problem wymagający rozważenia lub rozwiązania

 (1.2) motyw postępowania

 (1.3) warunek, którego spełnienie jest potrzebne do rozwiązania problemu

 (1.4) wypowiedź aktora na scenie

 (1.5) przen. dowolna wypowiedź wyjęta z kontekstu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwestie

1. pewne zagadnienie, sprawa do rozstrzygnięcia
2. wypowiedź aktora w sztuce, filmie


Źródła:

SJP.pl

Kwestionariusz

druk zawierający pytania i miejsca na wpisanie odpowiedzi; ankieta, formularz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) arkusz zawierający szereg pytań dotyczących konkretnego zagadnienia


Kwestionariusz – jedno z narzędzi badawczych w naukach społecznych.

Rozróżnia się kwestionariusz ankiety i kwestionariusz wywiadu. Pierwszy jest przekazywany respondentowi do uzupełnienia; drugi służy ankieterowi jako plan zadawanych pytań i uzupełniany jest przez niego. Zależnie od zaleceń metodologicznych możliwa jest większa lub mniejsza ingerencja ankietera w treść prezentowanych pytań efekt ankieterski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwestionariuszowy

kwestionariusz


Patrz:kwestionariusz

Źródła:

SJP.pl

Kwestionować

podawać w wątpliwość słuszność czegoś lub zaprzeczać czemuś


czasownik

 (1.1) zaprzeczać czemuś, wątpić w słuszność czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwestionowalny

dający się kwestionować


Źródła:

SJP.pl

Kwestionowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwestionować.


Źródła:

Wiktionary

Kwestor

1. główny księgowy
2. w starożytnym Rzymie urzędnik odpowiedzialny za finanse


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) główny księgowy na wyższej uczelni

 (1.2) hist. w starożytnym Rzymie: urzędnik sprawujący początkowo funkcję sędziego śledczego oraz oskarżyciela publicznego w sprawach karnych, a później administratora skarbu publicznego;

 (1.3) hist. w dawnej Polsce: urzędnik zajmujący się finansami


Kwestor (łac. quaestor) – w starożytnym Rzymie, w początkach republiki, urzędnik sprawujący funkcję sędziego śledczego oraz oskarżyciela publicznego w sprawach karnych. Później powierzono kwestorowi administrację skarbem publicznym, a funkcje sądownicze przeszły na pretorów i trybunów. Początkowo kwestorów było dwóch, od 421 p.n.e. czterech, od 267 p.n.e. 8, od czasów Sulli 20, a Cezar zwiększył ich liczbę do 40. Odpowiedzialni byli za sprawy finansowe: nadzór nad kasą państwową, gromadzenie i rozdział pieniędzy, zbieranie podatków, zarządzanie kasą wojskową (wypłata żołdu, sprzedaż łupów itp.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwestorka

główna księgowa lub kierowniczka działu księgowości wyższej uczelni; kierowniczka kwestury


Źródła:

SJP.pl

Kwestować

zbierać datki na cel społeczny lub dobroczynny


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) zbierać datki na cel społeczny lub dobroczynny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwestowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwestować.


Źródła:

Wiktionary

Kwestura

dział wyższej uczelni zajmujący się sprawami finansowo-księgowymi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. dział finansowo-księgowy na wyższej uczelni

 (1.2) hist. starożytny Rzym urząd kwestora

 (1.3) hist. starożytny Rzym biuro kwestora


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwestyjka

zdrobnienie od: kwestia


Źródła:

SJP.pl

Kwetiapina

pochodna benzodiazepiny, środek przeciwpsychotyczny stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych, np. schizofrenii


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwezal

ptak z rzędu pilików o wielobarwnym upierzeniu i długi ogonie, uważany za symbol wolności; znajduje się na fladze Gwatemali


Źródła:

SJP.pl

Kwezytozaur

rodzaj dużego, roślinnego dinozaura z grupy tytanozaurów


Kwezytozaur (Quaesitosaurus orientalis) – duży, roślinożerny zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria), z rodziny nemegtozaurów (Nemegtosauridae).

Żył w późnej kredzie (80-65 mln lat temu) na terenach Azji. Długość ciała do 23 m. Jego szczątki znaleziono w Mongolii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwh

kilowatogodzina


Źródła:

SJP.pl

Kwi

wyraz naśladujący głos wydawany przez świnię


wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. odgłos wydawany przez świnię


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiaciareczka

zdrobnienie od: kwiaciarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: kwiaciarka

 (1.2) młoda kwiaciarka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiaciarenka

zdrobnienie od: kwiaciarnia


Źródła:

SJP.pl

Kwiaciarka

kwiaciarz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zaw. ogrod. sprzedawczyni kwiatów, pracownica kwiaciarni

 (1.2) zaw. ogrod. hodowczyni kwiatów

 (1.3) kobieta, która wyrabia sztuczne kwiaty


Kwiaciarka – planowany polski film fabularny z 1939 roku na podstawie powieści Małgorzaty Adamówny.

Realizacja filmu, przewidziana na 1940, nie została rozpoczęta z uwagi na wybuch II wojny światowej.


Patrz:kwiaciarz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiaciarnia

sklep, w którym sprzedaje się kwiaty, bukiety; kwieciarnia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hand. sklep z kwiatami


Kwiaciarnia:

1. przedsiębiorstwo handlowe zajmujące się detaliczną sprzedażą kwiatów, a także innych artykułów pokrewnych, będące własnością osób fizycznych lub prawnych,

2. jednostka będąca stałym punktem detalicznej sprzedaży kwiatów oraz stworzonych z nich kompozycji, dysponująca lokalem wyposażonym w odpowiednie urządzenia służące do ekspozycji i sprzedaży,


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiaciarski

dotyczący kwiaciarza, kwiaciarstwa


Źródła:

SJP.pl

Kwiaciarstwo

kwieciarstwo;
1. uprawa roślin ozdobnych;
2. wyrób sztucznych kwiatów;
3. handel kwiatami


Kwiaciarstwo – dział ogrodnictwa, zajmujący się uprawą i produkcją roślin ozdobnych.

Rośliny ozdobne hoduje się do celów użytkowych, głównie dekoracyjnych. Są to przede wszystkim:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwiaciarz

1. osoba hodująca lub sprzedająca kwiaty;
2. osoba zajmująca się wyrobem sztucznych kwiatów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. ogrod. sprzedawca kwiatów, pracownik kwiaciarni

 (1.2) zaw. hodowca kwiatów

 (1.3) wytwórca sztucznych kwiatów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiaciasty

ozdobiony kwiatami; mający deseń w kwiaty


Źródła:

SJP.pl

Kwiaciaty

rzadko: ozdobiony kwiatami lub wzorem w barwne kwiaty; kwieciaty, kwiecisty, kwiaciasty, kwietny


Źródła:

SJP.pl

Kwiat

1. część rośliny będąca organem rozmnażania płciowego;
2. roślina kwitnąca;
3. potocznie: roślina doniczkowa;
4. roślinny motyw dekoracyjny;
5. najwartościowsza, wybrana część czegoś; wybór;
6. w łowiectwie: ogon łosia, jelenia, daniela; biały czubek kity lisa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. organ roślin nasiennych, w którym wykształcają się wyspecjalizowane elementy służące do rozmnażania

 (1.2) ogrod. kwitnąca roślina ozdobna

 (1.3) pot. roślina doniczkowa

 (1.4) przen. najlepsza część społeczności

 (1.5) daw. przen. dziewictwo

 (1.6) uczn. fiat


Kwiat – organ roślin nasiennych, w którym wykształcają się wyspecjalizowane elementy służące do rozmnażania. Stanowi fragment pędu o ograniczonym wzroście ze skupieniem liści płodnych i płonnych, służących odpowiednio, bezpośrednio i pośrednio do rozmnażania płciowego (generatywnego). Kwiat charakterystyczny dla roślin nasiennych (czyli kwiatowych) jest organem homologicznym do kłosa zarodnionośnego (sporofilostanu) roślin ewolucyjnie starszych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiateczek

zdrobnienie od: kwiatek


Źródła:

SJP.pl

Kwiatek

zdrobnienie od: kwiat; kwiatuś, kwiatunio


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kwiat

 (1.2) niewielkich rozmiarów roślina kwitnąca

 (1.3) pot. drobna roślina doniczkowa

 (1.4) pot. przen. błąd ortograficzny lub merytoryczny w tekście

 (1.5) łow. ogon sarny


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiatkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwiatkowice

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Kwiatkowski

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 7789;


Kwiatkowski (forma żeńska: Kwiatkowska; liczba mnoga: Kwiatkowscy) – nazwisko należące do grupy 20 najpopularniejszych nazwisk używanych w Polsce. Według bazy PESEL 19.01.2024 r. nosiło je 33 207 Polek i 32 235 Polaków. Najwięcej osób noszących to nazwisko mieszka w Polsce centralnej i na Pomorzu Gdańskim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiatkowy

kwiatek


Patrz:kwiatek

Źródła:

SJP.pl

Kwiatobranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zbieranie kwiatów


Źródła:

Wiktionary

Kwiatogłówka

rodzaj kwiatostanu, w którym bezszypułkowe kwiaty osadzone są na wierzchołku pędu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. kwiat kwiatostanu osadzony bezpośrednio na wierzchołku pędu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiatomat

automat do sprzedaży kwiatów


Źródła:

SJP.pl

Kwiatomir

kwiatomir czteroplamy - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych


Źródła:

SJP.pl

Kwiaton

dekoracyjny element architektoniczny wieńczący gotyckie hełmy wież


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. detal architektoniczny w kształcie stylizowanego kwiatu charakterystyczny dla gotyku i neogotyku;


Kwiaton (fr. fleuron) – detal architektoniczny charakterystyczny dla motywów architektury i sztuki gotyku i neogotyku, wykonany w kształcie kwiatu o rozłożonych pączkach w otoczeniu zazwyczaj czterech liści na kilku poziomach, czasem uzupełniany żabkami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiatonośny

wytwarzający kwiaty; kwiatorodny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) bot. taki, który wytwarza kwiaty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiatonowice

Kwiatonowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Gorlice, zamieszkana przez Pogórzan.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

Wikipedia

Kwiatorodny

wytwarzający kwiaty; kwiatonośny


Źródła:

SJP.pl

Kwiatostan

pęd kwiatonośny, skupienie kwiatów na osi kwiatostanowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. zgrupowanie kwiatów na jednym pędzie rośliny;


Kwiatostan (ang. inflorescence, łac. inflorescentium) – wyodrębniające się od pozostałej części rośliny skupienie rozgałęzień pędów zakończonych kwiatami. W obrębie kwiatostanu znajdować się mogą poza nimi także liście przykwiatowe (podkwiatek i przysadka), a sam kwiatostan bywa wsparty liściem zwanym podsadką.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiatostanowy

przymiotnik od: kwiatostan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kwiatostanem, dotyczący kwiatostanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiatosław

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.;


Florian – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „kwitnący kwiat”. W Polsce używane bywało w formie Tworzyjan. Od Floriana wywodzi się także czeski neologizm Květoslav.

Żeński odpowiednik: Florianna, Floriana.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiatosława

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Kwiatosław


Florianna, Floriana – imię żeńskie; żeński odpowiednik imienia Florian, które z kolei pochodzi od łac. florus – „kwitnący” i oznacza „należący do Florusa”. Florianna jest nadawana w Polsce od XV wieku, a po raz pierwszy zapisana była w formie Floryjana. Zanotowano także zdrobnienie Floszka, oraz drugie, Tworka, które mogło pochodzić od Florianny z substytucją polską (jak Florian → Tworzyjan), lub też od imion rodzimych zaczynających się na Tworzy-.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiatówka

kwiatówka zmierzchnicowata - gatunek owada z rodziny bzygowatych


Źródła:

SJP.pl

Kwiatownik

rodzaj ptaków z rodziny nektarników


Źródła:

SJP.pl

Kwiatowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący kwiatów


Źródła:

Wiktionary

Kwiatunio

zdrobnienie od: kwiat; kwiatuś, kwiatek


Źródła:

SJP.pl

Kwiatuś

zdrobnienie od: kwiat; kwiatek, kwiatunio


Źródła:

SJP.pl

Kwiatuszek

zdrobnienie od: kwiat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kwiat

 (1.2) mały kwiat

 (1.3) uczn. dziewczyna, która często przebywa z chłopcami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwic

[czytaj: kłik] typ skorowidza, w którym kluczowe słowa znajdują się w środku wiersza


Źródła:

SJP.pl

Kwiczeć

wydawać z siebie odgłosy świń; kwikać


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zakwiczeć, kwiknąć)

 (1.1) o świni: wydawać charakterystyczny głos

 (1.2) o człowieku: wydawać ostre dźwięki, o wysokim tonie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiczenie

głos wydawany przez świnie, dziki; kwikanie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wydawanie charakterystycznego, typowego dla świni, głosu o wysokim tonie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiczoł

ptak z rodziny drozdów, gniazduje głównie w parkach i ogrodach


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Turdus pilaris|ref=tak., niewielki europejski ptak wędrowny;


Kwiczoł (Turdus pilaris) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny drozdowatych (Turdidae), zamieszkujący północną i środkowo-wschodnią Europę na wschód od Renu i północ od Alp oraz Azję do środkowej Syberii (aż do rzeki Ałdan). W 2. połowie XX wieku skolonizował też część zachodniej Europy i Wyspy Brytyjskie. Zimuje w południowej i zachodniej Europie, północnej Afryce oraz w Azji Południowo-Zachodniej. Nie wyróżnia się podgatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwidziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kwidzyn

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie pomorskim;


Kwidzyn (łac. Quedin/Insula Sanctae Mariae, niem. Marienwerder, prus. Kwedīns, Kwēdina, Kwīdina, błędnie Kwidzyń) – miasto w województwie pomorskim, siedziba powiatu kwidzyńskiego oraz gminy wiejskiej Kwidzyn.

Według danych GUS z 30 czerwca 2024 r., Kwidzyn liczył 36 731 mieszkańców i był pod względem liczby ludności dziewiątym miastem w województwie pomorskim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwidzynianin

mieszkaniec Kwidzyna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kwidzyna

 (1.2) osoba pochodząca z Kwidzyna, urodzona w Kwidzynie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwidzynianka

mieszkanka Kwidzyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kwidzyna

 (1.2) kobieta pochodząca z Kwidzyna, urodzona w Kwidzynie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwidzyński

przymiotnik od: Kwidzyn


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kwidzynem, dotyczący Kwidzyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiecenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwiecić.


Źródła:

Wiktionary

Kwiecewo

Kwiecewo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Świątki.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kwiecewo, po jej zniesieniu w gromadzie Świątki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.


Źródła:

Wikipedia

Kwieciak

chrząszczyk z rodziny ryjkowców, szkodnik drzew owocowych


Źródła:

SJP.pl

Kwieciarka

kwieciarz; kwiaciarka


Źródła:

SJP.pl

Kwieciarnia

sklep, w którym sprzedaje się kwiaty, bukiety; kwiaciarnia


Źródła:

SJP.pl

Kwieciarstwo

kwiaciarstwo;
1. uprawa roślin ozdobnych;
2. wyrób sztucznych kwiatów;
3. handel kwiatami


Źródła:

SJP.pl

Kwieciarz

człowiek hodujący lub sprzedający kwiaty; kwiaciarz


Źródła:

SJP.pl

Kwieciaty

rzadko: ozdobiony kwiatami lub wzorem w barwne kwiaty; kwiaciaty, kwiecisty, kwiaciasty, kwietny


Źródła:

SJP.pl

Kwiecić

poetycko:
1. zdobić, okrywać kwiatami; maić;
2. przestarzałe: zdobić wyrób stalowy elementami ze złota lub srebra;
3. kwiecić się - pokrywać się kwiatami, rozkwitać


czasownik

 (1.1) zdobić kwiatami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiecie

rośliny kwitnące lub kwiaty


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. kwiaty (szczególnie w odniesieniu do ich dużej ilości, wielości, intensywności barw lub zapachów)


Kwiecie – przysiółek wsi Kalsko w Polsce, położony w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz. Wchodzi w skład sołectwa Kalsko.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa gorzowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiecień

czwarty miesiąc w roku kalendarzowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czwarty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);


Kwiecień – czwarty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 30 dni.

Kwiecień jest miesiącem wiosennym na półkuli północnej, a jesiennym na południowej.

Kwiecień zawsze zaczyna się w ten sam dzień tygodnia co lipiec, a w latach przestępnych dodatkowo także co styczeń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwieciński

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Kwieciński:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwieciściej

stopień wyższy od przysłówków: kwieciście, kwiecisto


Źródła:

SJP.pl

Kwiecisto

przysłówek sposobu

 (1.1) barwnie, będąc przyozdobionym w kwiaty

 (1.2) przen. ozdobnie, w sposób napuszony i sztuczny


Źródła:

Wiktionary

Kwiecistość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kwieciste; cecha tych, którzy są kwieciści


Źródła:

Wiktionary

Kwiecistszy

stopień wyższy od przymiotnika: kwiecisty


Źródła:

SJP.pl

Kwiecisty

przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty licznymi kwiatami

 (1.2) ozdobiony kolorowym wzorem kwiatowym

 (1.3) o sposobie wypowiedzi: bogaty w ozdobniki, wyszukane formy wypowiedzi


Źródła:

Wiktionary

Kwieciszewo

Kwieciszewo (niem. Blütenau) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno.

Kwieciszewo uzyskało lokację miejską w 1342 roku, zdegradowane w 1874 roku.


Źródła:

Wikipedia

Kwieciszowice

Kwieciszowice (niem. Blumendorf) – wieś w Polsce (sołectwo), położona w południowo-zachodniej części województwa dolnośląskiego, w powiecie lwóweckim, w gminie (miejsko-wiejskiej) Mirsk.


Źródła:

Wikipedia

Kwiek

nazwisko


Kwiek – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1889 osoby, według nowszych, internetowych oparty danych liczba jest 2220. Nazwisko może pochodzić od rzeczownika kwiek "ćwiek, gwóźdź" lub czasownika kwiekać "być rozszczepionym". To po raz pierwszy odnotowano w Polsce w 1651 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwieta

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.;


Kwieta – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające „spokojna”. Patronką tego imienia jest św. Kwieta, wspominana według jednych źródeł wspólnie ze św. Teodorą, zaś zgodnie z innymi – ze św. Hilarym, swoim mężem.

Kwieta imieniny obchodzi 28 listopada.

Znane osoby noszące to imię:



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwietnica

rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych


Integralne części miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwietniczek

1. kwietniczek dwojaczek - gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych;
2. zdrobnienie od: kwietnik


Źródła:

SJP.pl

Kwietniewo

Kwietniewo (niem. Königlich Blumenau, 1931-1945 Königsblumenau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki

Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 527.


Źródła:

Wikipedia

Kwietniewski

nazwisko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kwietniewem, dotyczący Kwietniewa


Kwietniewski (forma żeńska: Kwietniewska; liczba mnoga: Kwietniewscy) – nazwisko polskie. Wg bazy PESEL 17.01.2015 nazwisko to nosiło 2351 Polaków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwietnik

1. półka, lub cały zestaw półek przeznaczone na kwiaty doniczkowe;
2. grządka obsadzona dekoracyjnie kwiatami w parku lub ogrodzie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zestaw półeczek z podstawkami na kwiaty

 (1.2) ogrod. teren obsadzony kwiatami;

 (1.3) pojemnik do sadzenia w nim kwiatów

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. nazwa systematyczna|Misumena vatia|ref=tak., gatunek pająka z rodzaju Misumena, który czyha na ofiary w kwiatach;

 (2.2) zool. pająk z gatunku kwietników (2.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwietniówka

1. wycieczka zorganizowana w kwietniu;
2. kobieta w ciąży, której poród planowany jest w kwietniu;
3. bęsica kwietniówka - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) turyst. organizowana w kwietniu wycieczka za miasto, zabawa na wolnym powietrzu (zwłaszcza w lesie)


Kwietniówka – nieoficjalny przysiółek wsi Michałów-Reginów w Polsce, położonej w województwie mazowieckim, w powiecie legionowskim, w gminie Wieliszew (do 31 grudnia 2007 w gminie Nieporęt).

Leży na północ od Michałowa-Reginowa, w rejonie ulic Długiej i Głównej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwietniowy

przymiotnik od: kwiecień


przymiotnik relacyjny

 (1.1) charakterystyczny dla kwietnia, związany z kwietniem; taki, jak w kwietniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwietność

kwietny; kwiecisty


Źródła:

SJP.pl

Kwietny

poetycko: pokryty rosnącymi kwiatami; także: przybrany kwiatami; kwiecisty, ukwiecony


Źródła:

SJP.pl

Kwietosław

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.;


Florian – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „kwitnący kwiat”. W Polsce używane bywało w formie Tworzyjan. Od Floriana wywodzi się także czeski neologizm Květoslav.

Żeński odpowiednik: Florianna, Floriana.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwietosława

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Kwietosław


Florianna, Floriana – imię żeńskie; żeński odpowiednik imienia Florian, które z kolei pochodzi od łac. florus – „kwitnący” i oznacza „należący do Florusa”. Florianna jest nadawana w Polsce od XV wieku, a po raz pierwszy zapisana była w formie Floryjana. Zanotowano także zdrobnienie Floszka, oraz drugie, Tworka, które mogło pochodzić od Florianny z substytucją polską (jak Florian → Tworzyjan), lub też od imion rodzimych zaczynających się na Tworzy-.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwietysta

1. zwolennik kwietyzmu;
2. człowiek o biernej postawie w odniesieniu do świata i spraw życiowych


Źródła:

SJP.pl

Kwietystka

1. zwolenniczka kwietyzmu;
2. kobieta o biernej postawie w odniesieniu do świata i spraw życiowych


Źródła:

SJP.pl

Kwietystyczny

kwietyzm


Patrz:kwietyzm

Źródła:

SJP.pl

Kwietyzm

1. bierny stosunek do świata, brak wszelkiej aktywności, beznamiętność wobec otaczającej rzeczywistości;
2. doktryna religijno-etyczna stworzona przez hiszpańskiego teologa M. De Molinosa, głosząca, że podstawą życia religijnego powinna być modlitwa, kontemplacja i bierne poddanie woli Bożej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. rel. nurt kładący nacisk na kontemplowanie i modlitwę;

 (1.2) brak zaangażowania, bierność


Kwietyzm (łac. quietus, spokój) – nurt teologii i duchowości w Kościele katolickim, uznany za herezję, kładący nacisk na osiągnięcie mistycznie pojętego spokoju wewnętrznego drogą zupełnej bierności oraz wyrzeczenia się wolnej woli.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwik

głos wydawany przez świnie; kwiczenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ostry, wysoki dźwięk wydawany przez świnię


Kwik (niem. Quicka) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz nad jeziorem Białoławki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwikać

wydawać z siebie odgłosy świń; kwiczeć


Źródła:

SJP.pl

Kwikania

głos wydawany przez świnie, dziki; kwiczenie


Źródła:

SJP.pl

Kwikanie

głos wydawany przez świnie, dziki; kwiczenie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwikać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiknięcie

głos wydawany przez niektóre zwierzęta, zwłaszcza przez świnie, dziki


Źródła:

SJP.pl

Kwilaja

drzewo z Ameryki Południowej, którego kora używana bywa do prania tkanin, w przemyśle kosmetycznym i lecznictwie; mydłokrzew, mydłodrzew, mydłoka


Mydłodrzewowate (Quillajaceae) – monotypowa rodzina obejmująca rodzaj mydłodrzew (Quillaja), zwany też kwilaja i mydłoka. Rośliny te dawniej zaliczane były do rodziny różowatych, współcześnie uważane są za klad bazalny w obrębie bobowców (Fabales). W obrębie rodzaju wyróżnia się dwa gatunki pochodzące z Ameryki Południowej – Quillaja saponaria rośnie w Chile, a Quillaja lancifolia w Peru oraz na wschodzie kontynentu – w północnej Argentynie, w Urugwaju i w południowej Brazylii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwilcz

wieś w Polsce


Kwilcz (niem. Quilitz) – wieś sołecka i gminna w zachodniej Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, siedziba gminy Kwilcz.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwilecki

przymiotnik od: Kwilcz (gmina w województwie wielkopolskim)


Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwileń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz;


Kwileń – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz. Jest drugą co do liczby ludności miejscowością w gminie. Kwileń położony jest przy drodze wojewódzkiej 442 Kalisz- Września. Przez miejscowość przepływa Prosna.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kwileń, po jej zniesieniu w gromadzie Chocz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwilenia

1. cichutko płakać;
2. o ptakach: śpiewać, ćwierkać, szczebiotać, ciurkać, wydawać trele


Źródła:

SJP.pl

Kwilenianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kwilenia


Źródła:

Wiktionary

Kwilenianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kwilenia


Źródła:

Wiktionary

Kwilenie

1. cichutko płakać;
2. o ptakach: śpiewać, ćwierkać, szczebiotać, ciurkać, wydawać trele


Źródła:

SJP.pl

Kwileński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Kwilenia, związany z Kwileniem


Źródła:

Wiktionary

Kwilić

1. cichutko płakać;
2. o ptakach: śpiewać, ćwierkać, szczebiotać, ciurkać, wydawać trele


Źródła:

SJP.pl

Kwindecz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński

 (1.1) daw. karc. rodzaj gry w karty


Źródła:

Wiktionary

Kwinkunks

układ pięciu przedmiotów, w którym cztery są na wierzchołkach (np. prostokąta, kwadratu), a piąty w środku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. układ pięciu obiektów w którym cztery znajdują się na kątach, a piąty w środku; również motyw dekoracyjny o takim układzie;


Kwinkunks (łac. quincunxquinque + uncia, „pięć dwunastych”) – pięcioelementowy wzór geometryczny, spotykany m.in. na kartach do gry, kościach do gry i kostkach domina, składający się z czterech elementów w czterech rogach czworokąta i jednego pośrodku pomiędzy nimi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwinkwenium

dawniej: pięciolecie; kwinkwennium


Źródła:

SJP.pl

Kwinkwennium

dawniej: pięciolecie; kwinkwenium


Źródła:

SJP.pl

Kwinkwerma

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) staroż. mar. rzymska galera o prawdopodobnie dwóch lub trzech rzędach wioseł, a każde z nich obsługiwane było przez pięciu wioślarzy


Źródła:

Wiktionary

Kwinoa

krzewiąca się roślina zielna z rodziny komosowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. kasza z ziarna komosy ryżowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwinta

interwał między stopniami skali muzycznej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. interwał pięciu tonów między dźwiękami

 (1.2) muz. najcieńsza struna skrzypiec

 (1.3) sport. półkolista pozycja obronna w szermierce

 (1.4) sport. jeźdz. zespół pięciu gonitw



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintal

pozaukładowa jednostka masy używana w rolnictwie, równa 100 kilogramom; decytona


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jednostka masy równa 100 kg, stosowana w obrocie rolniczym;


Kwintal (arab. qinṭār przez fr. quintal) – pozaukładowa jednostka miary masy używana tradycyjnie przez rolników, w wydawnictwach fachowych zwana decytoną. Zwana jest potocznie metr (nie mylić z metrem – jednostką długości).

1 kwintal = 1 q = 100 kg = 0,1 t



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintdecyma

interwał muzyczny złożony z dwóch oktaw


Kwintdecyma – interwał złożony zawarty między piętnastoma kolejnymi stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występuje kwintdecyma czysta. Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej rozmiar. Interwały większe od kwintdecymy określa się jako odpowiednią liczbę oktaw oraz interwał prosty, np. trzy oktawy i kwarta czysta (C-f²).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwintecik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kwintet


Źródła:

Wiktionary

Kwinternion

zeszyt rękopiśmienny, składający się z pięciu kart pergaminu lub papieru


Kwinternion – składka rękopisu złożona z pięciu kart pergaminu lub papieru.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwintesencja

1. sedno, istota, meritum sprawy, jej sens;
2. w filozofii Arystotelesa i jego naśladowców - piąty najdoskonalszy z żywiołów, różny od ziemi, wody, powietrza i ognia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) elementy najważniejsze dla jakiejś sprawy; istota rzeczy

 (1.2) fiz. hipotetyczna forma ciemnej energii

 (1.3) filoz. najdoskonalszy żywioł wszechświata, tworzywo ciał niebieskich


Kwintesencja (z łac. quinta essentia, dosł. piąta esencja) to:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintet

zespół muzyczny złożony z pięciu wykonawców


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. zespół pięciu muzyków lub śpiewaków

 (1.2) muz. utwór muzyczny skomponowany na pięć instrumentów lub pięć głosów


Kwintet (z wł. quintello od quinto, czyli piąty) – dwuznaczne pojęcie muzyczne:

  1. zespół muzyczny pięciu osób;
  2. utwór muzyczny dla takiego zespołu.

Kwintety jako utwory mogą mieć formę sonatowową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintetowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kwintetem, dotyczący kwintetu


Źródła:

Wiktionary

Kwintola

figura rytmiczna powstała z podziału dwudzielnej wartości rytmicznej na pięć równych części


Kwintola – nazwa jednego z nieregularnych podziałów wartości rytmicznych.

Jeżeli nutę dwudzielną (np. całą nutę, półnutę, ćwierćnutę) zamiast na 4 podzielimy na 5 równych wartości, wówczas taka figura rytmiczna nazywa się kwintolą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwintowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kwintą, dotyczący kwinty


Źródła:

Wiktionary

Kwintus

imię męskie łacińskiego pochodzenia


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Kwintus – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Lucjusz, Publiusz, Tytus), oznaczające „piąte dziecko”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintyl

w matematyce: piąta część danego zbioru; kwantyl piątego rzędu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stat. kwantyl rzędu 1/5, 2/5, 3/5, 4/5


Kwintyl – kwantyl rzędu 1/5 (pierwszy kwintyl, dolny kwintyl), 2/5, 3/5 lub 4/5 (czwarty kwintyl, górny kwintyl). 20% obserwacji ma wartości poniżej dolnego kwintyla, a 20% powyżej górnego kwintyla.

Przy pomocy kwintyli często redaguje się zasadę Pareto: dolny kwintyl obiektów generuje 80% zasobów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintylian

rzymski mówca, ok. 35-95


Marcus Fabius Quintilianus (ok. 35 – ok. 96) – rzymski retor i pedagog w dziedzinie teorii wymowy. Pierwszy płatny z kasy państwowej nauczyciel retoryki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwintylianowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kwintyliana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Kwintyliard

liczba wynosząca 10^33


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. liczba o wartości 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1033;


Kwintyliard – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1033, czyli jedynka i 33 zera w zapisie dziesiętnym. Termin kwintyliard jest stosowany w nazewnictwie liczebników w skali długiej i nie ma swojego odpowiednika w skali krótkiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintylion

1. w Polsce, Anglii, Niemczech: tysiąc kwadrylionów (jedynka z trzydziestoma zerami);
2. w krajach południowej Europy, Francji, Stanach Zjednoczonych i byłym Związku Radzieckim: jedynka z osiemnastoma zerami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liczba 1030;

 (1.2) w niektórych krajach 1018


Kwintylion – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1030, czyli jedynka i 30 zer w zapisie dziesiętnym.

W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) kwintylion oznacza 1 000 000 000 000 000 000 = 1018, czyli trylion w pozostałych krajach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwintylowy

kwintyl


Patrz:kwintyl

Źródła:

SJP.pl

Kwiotek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kwiat, roślina

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. okrągły motyw koronkarski


Źródła:

Wiktionary

Kwirla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. - wariant pisowni słowa → kwyrla


Źródła:

Wiktionary

Kwirlejka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) reg-pl|Poznań. urządzenie kuchenne do mieszania, mątewka; zob. kwirla.


Źródła:

Wiktionary

Kwiryn

imię męskie


Kwiryn (łac. Quirinus) – jeden z pięciu głównych i najstarszych bogów rzymskich, czczony pod postacią włóczni.

Był bogiem kwirytów (Quirites), tzn. zbrojnych Rzymian („narodu uzbrojonego we włócznie”; od quiris – włócznia).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwiryna

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.


Kwiryna – żeński odpowiednik imienia Kwiryn o łacińskim pochodzeniu.

W innych językach:

Kwiryna imieniny obchodzi 30 marca, 4 kwietnia i 4 czerwca.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwirynalski

przymiotnik od: Kwirynał


przymiotnik

 (1.1) związany z Kwirynałem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwirynał

1. jedno z siedmiu wzgórz starożytnego Rzymu;
2. pałac na wzgórzu o tej samej nazwie będący siedzibą prezydenta Włoch;
3. przen. rząd włoski (zwłaszcza w odróżnieniu od Watykanu)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. najwyższe z siedmiu wzgórz Rzymu;

 (1.2) archit. hist. pałac prezydenta Włoch znajdujący się na Kwirynale (1.1)

 (1.3) przen. rząd włoski


Kwirynał (łac. Collis Quirinalis, wł. Quirinale) – najwyższe z siedmiu wzgórz Rzymu, znajdujące się w centrum miasta, po wschodniej stronie Tybru. W czasach antycznych składało się z trzech szczytów: Latiaris, Mucialis i Salutaris, które zniknęły z powodu prac budowlanych prowadzonych od XVI wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwiryniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kwiryny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Kwirynowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kwiryna lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Kwirynus

Kwiryn (łac. Quirinus) – jeden z pięciu głównych i najstarszych bogów rzymskich, czczony pod postacią włóczni.

Był bogiem kwirytów (Quirites), tzn. zbrojnych Rzymian („narodu uzbrojonego we włócznie”; od quiris – włócznia).


Źródła:

Wikipedia

Kwiryta

pełnoprawny obywatel starożytnego Rzymu


Źródła:

SJP.pl

Kwisa

rzeka w Polsce


Kwisa (niem. Queis) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, lewy (najdłuższy) dopływ Bobru, długość 126,8 km, powierzchnia zlewni 1026 km² (z czego na terenie kraju 994,9 km²), źródła na wysokości ok. 1020 m n.p.m., ujście – ok. 110 m n.p.m.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwit

pisemny dowód otrzymania czegoś lub zaświadczenie upoważniające do odbioru czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pisemny dowód otrzymania czegoś lub zaświadczenie upoważniające do odbioru czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwita

potocznie:
1. wykrzyknik zamykający wypowiedź, podkreślający, że mówiący nie ma nic więcej do powiedzenia na dany temat, lub że to, o czym była mowa, zostało zakończone; (i) koniec, (i) już, (i) basta, (i) tyle;
2. wykrzyknik wyrażający nakaz zakończenia czegoś; basta, dosyć, dość, finito, koniec, szlus


wykrzyknik

 (1.1) …zamykający wypowiedź, podkreślający, że nadawca nie ma nic więcej do powiedzenia na dany temat lub że to, o czym była mowa, zostało zakończone

 (1.2) …wyrażający w sposób stanowczy wolę zakończenia czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwitacja

przestarzale: pokwitowanie, kwit


Źródła:

SJP.pl

Kwitacyja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. kwit, pokwitowanie


Źródła:

Wiktionary

Kwitariusz

bloczek z drukowanymi blankietami kwitów


Źródła:

SJP.pl

Kwitariuszowy

kwitariusz


Patrz:kwitariusz

Źródła:

SJP.pl

Kwiteczek

zdrobnienie od: kwitek


Źródła:

SJP.pl

Kwitek

zdrobnienie od: kwit


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kwit


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwitnąć

1. o roślinie: rozwijać się z pączka w kwiat, okrywać się kwiatami; kwiecić się;
2. o człowieku: być w doskonałej formie fizycznej i psychicznej; trzymać się;
3. rozwijać się pomyślnie, nabierać rozmachu; prosperować, krzewić się


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zakwitnąć)

 (1.1) bot. rozwijać i wydawać kwiaty

 (1.2) przen. rozwijać się, prosperować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwitnący

o człowieku i jego wyglądzie: taki, który wskazuje na dobre zdrowie i samopoczucie; krzepki, hoży


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: kwitnąć (kwiecić się)

 (1.2) imiesłów przymiotnikowy czynny od: kwitnąć (rozwijać się)

przymiotnik odczasownikowy

 (2.1) przen. w doskonałej formie; wyglądający zdrowo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwitnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwitnąć.


Źródła:

Wiktionary

Kwitnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. okres dojrzałości u roślin nasiennych, w którym dochodzi do wytwarzania kwiatów


Kwitnienie, okres kwitnienia, okres dojrzałości – u roślin nasiennych okres, w którym dochodzi do wytworzenia kwiatów. Rośliny w początkowym okresie wzrostu nie są w stanie wytworzyć kwiatów. Czas ten określany jest jako okres młodociany lub juwenilny, a jego długość zależy od gatunku rośliny oraz warunków w jakich następuje jej wzrost. Niektóre rośliny mogą przejść w fazę generatywną już po kilku dniach wzrostu, inne mogą wytworzyć kwiaty dopiero po kilkudziesięciu latach rozwoju młodocianego. Niektóre rośliny wytwarzają kwiaty tylko raz w życiu. Są to rośliny monokarpiczne, które po kwitnieniu starzeją się i obumierają. Zalicza się do nich rośliny jednoroczne, niektóre dwuletnie oraz część roślin wieloletnich. Drugą grupę stanowią rośliny polikarpiczne, które po osiągnięciu dojrzałości kwitną wielokrotnie. Przechodzenie do fazy dojrzałości może zachodzić stopniowo w kolejnych pędach. Pierwsze zakwitają pędy położone najwyżej, a pędy w dolnych partiach rośliny dłużej pozostają w fazie młodocianej. Stopniowe przechodzenie części rośliny w fazę dojrzałości określa się jako zjawisko topofizy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kwitować

1. potwierdzać otrzymanie czegoś swoim podpisem,
2. reagować na coś zdawkowo


czasownik niedokonany (dk. skwitować)

 (1.1) zwięźle podsumowywać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwitowe

kwit


Patrz:kwit

Źródła:

SJP.pl

Kwitownik

element kontroli automatycznej w układzie elektrycznym


Źródła:

SJP.pl

Kwitowy

kwit


Patrz:kwit

Źródła:

SJP.pl

Kwity

pisemny dowód otrzymania czegoś lub zaświadczenie upoważniające do odbioru czegoś


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) środ. muz. strony zapisane nutami

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: kwit


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwiz

konkurs polegający na odpowiadaniu na pytania o tematyce zazwyczaj wcześniej określonej, będący najczęściej imprezą rozrywkową; quiz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spolszczona wersja słowa: quiz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwizowy

kwiz; quizowy


Źródła:

SJP.pl

Kwk

skrótowiec

 (1.1) = górn. Kopalnia Węgla Kamiennego


Źródła:

Wiktionary

Kwo

bardzo rzadko: wyraz naśladujący głos kury, zwykle powtarzany; ko (częściej), kwok (bardzo rzadko)


Źródła:

SJP.pl

Kwoc

[czytaj: kłok] typ skorowidza, w którym kluczowe słowa znajdują się na początku wiersza


Źródła:

SJP.pl

Kwóczeć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zob. kwuczeć.


Źródła:

Wiktionary

Kwoczenie

stan fizjologiczny u kur charakteryzujący się przerwaniem nośności, wysiadywaniem jaj i wodzeniem piskląt


Kwoczenie – zespół objawów u kwoki wywołanych chęcią wysiadywania jaj i wodzenia piskląt. Występowanie kwoczenia, o ile się go nie przerwie, powoduje przerwę w nieśności trwającą do 7 tygodni. Objawy te pojawiają się pod wpływem wydzielania przez przedni płat przysadki mózgowej hormonu – prolaktyny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwoczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kwoczka


Źródła:

Wiktionary

Kwocznik

ażurowa, wisząca klatka przeznaczona do odzwyczajania kur od kwoczenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) klatka, której zadaniem jest odzwyczajanie kur od kwoczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwoczy

przymiotnik od: kwoka


przymiotnik

 (1.1) związany z kwoką, pochodzący od kwoki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwoczyć

o kwoce: wydawać głos


Źródła:

SJP.pl

Kwok

bardzo rzadko: wyraz naśladujący głos kury, zwykle powtarzany; ko (częściej), kwo (bardzo rzadko)


Kwok – narzędzie wędkarskie używane do wabienia sumów.

Kwoczenie polega na uderzaniu narzędziem w odpowiedni sposób o powierzchnię wody. Zazwyczaj są to trzy lub cztery uderzenia, po których następuje przerwa. Wydawany dźwięk zależy od siły uderzenia, kształtu główki oraz techniki operowania narzędziem. Sum w tym czasie opuszcza swoją kryjówkę i podąża do źródła dźwięku. Nie jest dokładnie wyjaśnione co przyciąga sumy na dźwięk kwoka. Niektórzy uważają, że jest to podobny dźwięk, jaki wydaje sum, połykając pokarm z powierzchni wody, inni, że jest to głos wydawany przez samicę suma albo że sumy kierują się zwykłą ciekawością.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kwoka

1. kura w okresie wysiadywania jaj i opieki nad pisklętami;
2. lekcew. kobieta gadatliwa, nieznośna, gderliwa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kwoka


1. Kwoka (kura) – kura domowa w okresie lęgowym, potocznie nazywanym okresem kwoczenia. W okresie tym kwoka znosi jaja, wysiaduje je i wyprowadza lęg. Potomstwem kwoki są kurczęta.

Oznaki kwoczenia to: stroszenie piór, podwyższona temperatura ciała oraz charakterystyczne nawoływanie, czyli kwoczenie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwokać

o kurze wodzącej kurczęta i nawołującej je: wydać głos; kwoczyć


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. kwoknąć)

 (1.1) o kurze: wydawać głos podczas wysiadywania jaj i wodzenia piskląt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwokacz

ptak z rodziny bekasowatych; zamieszkuje tereny podmokłe Eurazji


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Tringa nebularia|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny bekasowatych;

 (1.2) osobnik z gatunku kwokaczy (1.1)


Kwokacz, brodziec kwokacz (Tringa nebularia) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwokanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwokać.


Źródła:

Wiktionary

Kwoktać

o samicy kuraków: wydawać głos


Źródła:

SJP.pl

Kwolek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kworum

quorum; minimalna liczba obecnych członków organu kolegialnego konieczna do uznania, że dany organ może podejmować ważne prawnie decyzje


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) liczba uczestników niezbędna do obradowania i podejmowania prawomocnych decyzji


Kworum (z łac. quorum; [praesentia sufficit] - których [obecność jest wystarczająca]) – minimalna liczba członków zgromadzenia (parlamentu, stowarzyszenia, związku zawodowego), niezbędna do prowadzenia obrad lub podjęcia wiążących decyzji, np. w przedmiocie wyborów, podjęcia uchwały.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwosek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zaczyn chlebowy


Źródła:

Wiktionary

Kwoskaty

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. o mleku: kwaśniejący

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. o owocu: kwaśny


Źródła:

Wiktionary

Kwota

cena, ilość pieniędzy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ilość pieniędzy bądź innych dóbr materialnych

 (1.2) ekon. ustalone ograniczenie danej substancji lub materiału



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwotacja

indywidualne wyliczenie wysokości składki ubezpieczeniowej na podstawie informacji przekazanych przez osobę ubezpieczającą


Źródła:

SJP.pl

Kwotować

licytować zlecenie wystawione na przetarg na aukcji; bidować


Źródła:

SJP.pl

Kwotowanie

licytować zlecenie wystawione na przetarg na aukcji; bidować


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kwotować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kwotowy

kwota, np. dodatki kwotowe, ryczałt kwotowy


Źródła:

SJP.pl

Kwp

skrót od:
1. Komenda Wojewódzka Policji;
2. Konspiracyjne Wojsko Polskie


skrótowiec

 (1.1) = hist. Kierownictwo Walki Podziemnej;

 (1.2) = hist. Konspiracyjne Wojsko Polskie;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kwuczeć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kwokać

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. narzekać, marudzić


Źródła:

Wiktionary

Kwuczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kwoczka


Źródła:

Wiktionary

Kwuka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kwoka


Źródła:

Wiktionary

Kww

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = polit. komitet wyborczy wyborców


Źródła:

Wiktionary

Kwyrla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. urządzenie kuchenne do mieszania


Źródła:

Wiktionary

Kwyrlejka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. - urządzenie kuchenne do mieszania - zob. kwirla.


Źródła:

Wiktionary