symbol plutonu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: puer] gatunek chińskiej herbaty, zaliczany w Polsce do herbat czerwonych
SJP.pl
jednostka tarcia wewnętrznego dla cieczy i gazów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. metrol. jednostka lepkości dynamicznej;
Puaz (symbol: P) – jednostka lepkości dynamicznej w układzie jednostek miar CGS, nazwana na cześć francuskiego fizyka i lekarza Jeana L. M. Poiseuille'a.
W układzie SI analogiczną jednostką jest Pa·s.
W praktyce często wygodniej jest stosować jednostkę sto razy mniejszą: centypuaz (cP).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pab] bar, w którym podaje się głównie piwo i zakąski; pab
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typ baru z zakąskami i alkoholami
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pokwitanie, początkowy okres adolescencji; faza pubertalna
SJP.pl
skrót od: publika, publiczny, publikator
SJP.pl
[czytaj: pablis-ity] świadomie rozbudzana uwaga mass mediów w celu zdobycia popularności
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) popularność, rozgłos wokół kogoś lub czegoś, głównie w środkach masowego przekazu
SJP.pl
Wiktionary
autor wszelkich treści, które zostają zamieszczane w prasie codziennej, w pismach periodycznych; dziennikarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) autor artykułów, felietonów i reportaży ogłaszanych w prasie
Publicystyka – subiektywne gatunki wypowiedzi w środkach komunikacji społecznej (prasa, radio, telewizja, internet, książka, wydawnictwa jednorazowe) na publicznie interesujące w danym momencie tematy. Typowe rodzaje publicystyki:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
autorka wszelkich treści, które zostają zamieszczane w prasie codziennej, w pismach periodycznych; dziennikarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) autorka artykułów, felietonów i reportaży ogłaszanych w prasie
Publicystyka – subiektywne gatunki wypowiedzi w środkach komunikacji społecznej (prasa, radio, telewizja, internet, książka, wydawnictwa jednorazowe) na publicznie interesujące w danym momencie tematy. Typowe rodzaje publicystyki:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zespół cech charakterystycznych dla publicystki (dziedziny piśmiennictwa zajmującej się omawianiem współczesnych problemów związanych najczęściej z gospodarką, polityką i społeczeństwem)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest publicystyczne
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: publicystyka
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do publicystyki, mający charakter publicystyki, dotyczący dziennikarstwa
SJP.pl
Wiktionary
dziedzina piśmiennictwa zajmująca się omawianiem współczesnych problemów związanych najczęściej z gospodarką, polityką i społeczeństwem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. jakakolwiek wypowiedź lub tekst polemiczny dotyczący aktualnych wydarzeń i problemów ogłaszany w mediach;
(1.2) liter. tworzenie tekstów publicystycznych, dziennikarstwo publicystyczne
Publicystyka – subiektywne gatunki wypowiedzi w środkach komunikacji społecznej (prasa, radio, telewizja, internet, książka, wydawnictwa jednorazowe) na publicznie interesujące w danym momencie tematy. Typowe rodzaje publicystyki:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
proces, którego celem jest udostępnienie czegoś dla ogółu społeczeństwa, proces upubliczniania czegoś
SJP.pl
1. dziedzina twórczości dziennikarskiej polegająca na wyrażaniu opinii dotyczących różnych wydarzeń, np. politycznych, społecznych, gospodarczych; publicystyka;
2. wypowiedź przypominająca formą teksty należące do publicystyki - dziedziny twórczości dziennikarskiej
SJP.pl
ironicznie lub żartobliwie o publiczności, najczęściej w znaczeniu mało kulturalnej, nieobytej, bez gustu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: publika
SJP.pl
Wiktionary
pejoratywnie: służący przypodobaniu się ludziom; podpubliczkowy
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób jawny, otwarty, publiczny, przy udziale osób trzecich
Wiktionary
podleganie regulacji przez prawo publiczne
SJP.pl
wynikający z obowiązków wobec prawa i społeczeństwa (np. publicznoprawna działalność przedsiębiorstwa, publicznoprawny charakter ustawy)
SJP.pl
grupa ludzi, z których większość bywa niezwiązana ze sobą, zgromadzona gdzieś w jakimś określonym celu; publika
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest publiczne, cecha tych, którzy są publiczni
(1.2) grupa osób, która oglądają jakieś przedstawienie, pokaz, zawody
Publiczność – typ zbiorowości, która wyróżniana jest ze względu na to, że jej uwaga koncentruje się na konkretnym przekazie.
Wyróżnić można:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. taki, który został przeznaczony dla ogółu społeczeństwa, powszechnie dostępny, nieprywatny;
2. taki, który odbywa się w obecności jakichś świadków lub w miejscu ogólnie dostępnym dla wszystkich
przymiotnik
(1.1) taki, który dotyczy ogółu ludzi, społeczności; służy ludziom, jest stworzony dla ludzi
(1.2) związany z jakimś urzędem lub z jakąś instytucją nieprywatną
(1.3) taki, który ma swoich świadków, odbywa się w sposób jawny
SJP.pl
Wiktionary
grupa ludzi, z których większość bywa niezwiązana ze sobą, zgromadzona gdzieś w jakimś określonym celu; publiczność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. publiczność
(1.2) gw-pl|Kresy. zbiegowisko
(1.3) gw-pl|Kresy. skandal
SJP.pl
Wiktionary
praca, utwór wydane drukiem, a także: ogłaszanie czegoś, podawanie czegoś do publicznej wiadomości, publikowanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tekst (np. książka, artykuł) wydane drukiem
(1.2) wydawanie jakiegoś tekstu drukiem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
częstość publikacji prac naukowych
SJP.pl
związany z publikacją - ogłaszaniem drukiem; publikatorski
SJP.pl
osoba w starożytnym Rzymie, posiadająca prawo do dzierżawy podatków państwowych na terenie mniejszych prowincji rzymskich
SJP.pl
biuletyn lub serwis internetowy, w którym publikuje się akty prawne
Środki masowego przekazu, mass media, media, publikatory – środki społecznego komunikowania o szerokim zasięgu, czyli prasa, radio, telewizja, Internet, a w szerszym znaczeniu także film, plakat, kino, książka. Środki masowego przekazu to element kultury masowej.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: środki masowego przekazu
SJP.pl
związany z publikatorstwem - ogłaszaniem drukiem; publikacyjny
SJP.pl
ogłaszanie drukiem; publikacja
SJP.pl
przestarzale: środki masowego przekazu; mass media
SJP.pl
wydawać, informować o czymś, ogłaszać coś poprzez teksty wydane drukiem, a dawniej także: podawać jakąś informację do ogólnej wiadomości, obwieszczać
czasownik przechodni niedokonany (dk. opublikować)
(1.1) ogłaszać coś poprzez teksty wydane drukiem, podawać jakąś informację do ogólnej wiadomości, obwieszczać
(1.2) zajmować się wydawaniem gazety lub czasopisma
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) podawanie czegoś do publicznej wiadomości drukiem albo przez Internet
Wiktionary
środowiskowo: związany z graniem na serwerze publicznym
SJP.pl
[czytaj: pabliszing] techniki edycji tekstów, wstawiania grafiki i drukowania za pomocą specjalnych programów komputerowych, a także: sprzęt i oprogramowanie służące do tego celu
SJP.pl
żartobliwie lub z odrobiną ironii o publiczności, najczęściej w znaczeniu mało kulturalnej, nieobytej, bez gustu; publiczka
SJP.pl
Publiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza ono: „powszechny, obywatelski”.
Publiusz imieniny obchodzi 21 stycznia, 19 lutego, 16 kwietnia i 12 listopada.
Wikipedia
→ pub [czytaj: pabowy]
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = hist. Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego
Wiktionary
potocznie: blaga, bluff; oszustwo; pic
SJP.pl
Wikipedia
osoba, zwykle dziecko, mająca twarz o wydatnych policzkach
SJP.pl
pyzaty, odznaczający się bardzo wydatnymi, pulchnymi policzkami, rzadziej okrągłą twarzą (np. pucaty chłopiec); pucołowaty, pucułowaty
SJP.pl
[czytaj: puczini] nazwisko, m.in. Giacomo Puccini (1858-1924) - kompozytor włoski
Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini (ur. 22 grudnia 1858 w Lukce, zm. 29 listopada 1924 w Brukseli) – włoski kompozytor muzyki operowej, wolnomularz. Jeden z najwybitniejszych kompozytorów operowych wszech czasów.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Pucka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) geogr. mieszkaniec Pucka
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pucka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. mieszkanka Pucka
SJP.pl
Wiktionary
żartobliwie, rzadziej z ironią o człowieku pucołowatym (pucułowatym, pucatym, odznaczającym się wydatnymi, pulchnymi policzkami lub okrągłą twarzą)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zoonim, popularne imię dla psa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. piekarz, który zaniedbuje swój wygląd w pracy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. klocek puzzli
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Kresy. ordynans
Wiktionary
potocznie:
1. ścierka, gąbka, myjka;
2. sprzątaczka
SJP.pl
1. miękkie pióra pokrywające ciało ptaków, u dorosłych osobników stanowiące podszycie, u piskląt wyłączną osłonę;
2. krótkie włoski pokrywające skórę u ssaków; pierwsze owłosienie u ludzi;
3. włoski pokrywające niektóre części roślin
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ornit. rodzaj delikatnego pierza
(1.2) zool. delikatne drobne owłosienie na skórze zwierząt
(1.3) anat. pierwsze ludzkie owłosienie
(1.4) bot. drobne włoski okrywające roślinę lub ich część
(1.5) pot. coś o miękkiej, puszystej i delikatnej konsystencji
(1.6) przen. śnieg
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. rzad. onomatopeja imitująca świstanie wiewiórki
Wiktionary
potocznie:
1. puszka, zwykle duża;
2. (zwykle w liczbie mnogiej) pustka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od: puszka
(1.2) duża puszka
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) neologizm hukać
Wiktionary
największy europejski ptak z rzędu sów, mający nad oczami dwa pęczki charakterystycznie sterczących piór, w Polsce objęty całkowitą ochroną gatunkową
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. największa występująca w Polsce sowa;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. oszust karciany grający nocą
Puchacz lub puchacz zwyczajny (Bubo bubo) – gatunek dużego, osiadłego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae), zamieszkującego niemalże całą Eurazję (z wyjątkiem tundry, południowych rejonów Azji, Wysp Brytyjskich i północy Francji). Był on niegdyś intensywnie tępiony (często kojarzono go ze złem i śmiercią), odławiano go również, by służył jako przynęta przy polowaniu. Obecnie jest ptakiem rzadkim i płochliwym, jednakże jego europejska populacja powoli się odbudowuje, ze względu na objęcie go w wielu krajach (w tym w Polsce) ochroną gatunkową i strefową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
największy europejski ptak z rzędu sów, mający nad oczami dwa pęczki charakterystycznie sterczących piór, w Polsce objęty całkowitą ochroną gatunkową
Puchaczów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Puchaczów. Obok miejscowości przepływa niewielka rzeka Świnka, dopływ Wieprza.
W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Puchaczów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Puchaczów
SJP.pl
puchaczyk czubaty, puchaczyk grzywiasty - gatunki ptaków z rodziny puszczykowatych
SJP.pl
nazwisko
Puchalski (żeński: Puchalska, l. mn. Puchalscy) – polskie nazwisko. Według rejestru PESEL z 30 stycznia 2023, nazwisko Puchalski nosiło 3706 mężczyzn i 29 kobiet, a Puchalska – 3847 kobiet.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|puchać.
Wiktionary
duże, ozdobne naczynie, najczęściej w postaci głębokiej czary lub kielicha nakrywanego pokrywą, dawniej służące do picia wina, obecnie wręczane jako rodzaj nagrody honorowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki puchar, najczęściej w znaczeniu głębokiego naczynia służącego do picia wina lub innych napojów alkoholowych
Hymenoscyphus Gray (pucharek) – rodzaj grzybów z rodziny tocznikowatych (Helotiaceae).
SJP.pl
Wikipedia
twardoskórzak pucharowaty - gatunek grzybów z rodziny niszczycowatych
SJP.pl
potocznie: uczestnik rozgrywek pucharowych
SJP.pl
SJP.pl
toczący się o puchar jako nagrody dla najlepszego lub najlepszych (np. zawody, spotkania pucharowe) lub w jakiś inny sposób związany z tego typu nagrodą honorową
SJP.pl
środowiskowo: rozgrywki, spotkania, zawody itp. pucharowe
SJP.pl
fikcyjna postać z literatury dziecięcej wykreowana przez brytyjskiego pisarza A.A. Milne’a; Kubuś Puchatek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. film. postać misia z książek i filmów stworzona przez Alana Alexandra Milne'a;
SJP.pl
Wiktionary
→ puchaty
SJP.pl
pokryty puchem (np. puchate pisklaki) lub czymś, co przypomina puch lub ma cechy charakterystyczne dla puchu (np. puchaty kot, puchaty sweter)
przymiotnik jakościowy
(1.1) pokryty puchem
(1.2) o kłębiastej, puszystej konsystencji
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Puchałowo (niem. Puchallowen, w latach 1936–1945 Windau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 604, jest przystanek kolejowy Puchałowo.
Wikipedia
puchlina wodna: choroba polegająca na odkładaniu się płynu przesiękowego w jamach ciała lub tkankach, głównie w tkance podskórnej
SJP.pl
odnoszący się do puchliny wodnej (choroby polegającej na odkładaniu się płynu przesiękowego w jamach ciała lub tkankach, głównie w tkance podskórnej), związany z nią (np. ciecz puchlinowa)
SJP.pl
1. obrzmiewać, stawać się nabrzmiałym, a w przenośni także: stawać się lub być przepełnionym, zawierać coś w nadmiarze;
2. tracić kondycję, siły w wyniku nadmiernej aktywności fizycznej, najczęściej w końcowej fazie zawodów
czasownik przechodni niedokonany (dk. spuchnąć)
(1.1) stawać się obrzękniętym
(1.2) być przepełnionym
(1.3) pot. tracić siły, słabnąć
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: miękki jak puch, pokryty puchem; puszysty, puchaty
SJP.pl
barczatka puchowica - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych
Puchowica (niem. Friedrichsberg)- zniesiona nazwa części wsi Puchówka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki.
Przed 19 lutego 1903 roku miejscowość była osadą, połączona została w jedną całość jako jednostka administracyjna z Puchówką.
W 2005 roku zniesiono nazwę miejscowości Puchownica oraz nazwy Puchówka Leśniczówka oraz Puchówka Gajówka, jako że nie występują.
SJP.pl
Wikipedia
tropikalne drzewo z rodziny ślazowatych, uprawiane dla krótkiego włókna nasiennego (kapoku), wydobywanego z torebek nasiennych oraz oleju; drzewo kapokowe
Puchowiec (Ceiba P. Miller) – rodzaj roślin tropikalnych z rodziny ślazowatych i podrodziny wełniakowych. Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się co najmniej 21 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy kolejne 3 taksony mają status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych). Rodzimym obszarem ich występowania są tropikalne rejony Azji, Afryki i Ameryki. Gatunkiem typowym jest C. pentandra (L.) J. Gaertner.
SJP.pl
Wikipedia
1. kurtka puchowa;
2. poduszka lub kołdra wypełniona puchem lub pierzem
Puchówka – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
SJP.pl
Wikipedia
kultura puchowska - kultura archeologiczna epoki żelaza
SJP.pl
puchaty, zrobiony z puchu, pokryty puchem (np. puchowy sweter, puchowa pościel) lub w jakiś inny sposób związany z puchem (np. włosy, pióra puchowe)
przymiotnik
(1.1) związany z puchem, dotyczący puchu
(1.2) wykonany z puchu, zawierający puch
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: brak ludzi lub rzeczy w jakimś miejscu; pustka
Puchy – kolonia w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Nowa Brzeźnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. wilgoć
Wiktionary
Pucice (do 1945 Oberhof) – wieś w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim;
Puck (kaszub. Pùck lub Pùckò, niem. Putzig) – miasto w Polsce, w województwie pomorskim, siedziba powiatu puckiego i gminy wiejskiej Puck.
Leży na Kaszubach u ujścia Płutnicy do Zatoki Puckiej, w północno-wschodniej części Kępy Puckiej na Pobrzeżu Gdańskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ciężki młotek murarski
SJP.pl
przymiotnik od: Puck (miasto w Polsce)
przymiotnik
(1.1) od Puck
Pucki (biał. Пуцкі; ros. Пуцки) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie świsłockim, w sielsowiecie Werdomicze.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Świsłocz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. walcowata gałka sera, zwykle wędzonego
Wiktionary
wulkaniczny popiół, zawierający w swoim składzie aktywną krzemionkę, zdolny do wiązania wapna; puzzolana
SJP.pl
Wikipedia
rzadkie zgrubienie od: pucówka
SJP.pl
1. bardzo dokładnie coś czyścić, myć lub wycierać;
2. pucować się - pucować samego siebie
czasownik niedokonany
(1.1) starannie czyścić gładką powierzchnię, taką którą da się doprowadzić do połysku
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. czyścić
(1.3) gwara. więz. nie przyznawać się do czegoś, blagować
czasownik zwrotny niedokonany
(2.1) daw. gwara. więz. tłumaczyć się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pucować.
Wiktionary
żartobliwie, potocznie o zbesztaniu, złajaniu, ukaraniu kogoś lub głośnym upomnieniu, reprymendzie; ochrzan, opeer
SJP.pl
mający okrągłą, pulchną twarz; pucułowaty, pyzaty, okrągłolicy, krągłolicy
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który ma pulchne, okrągłe policzki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. papier ścierny
Wiktionary
SJP.pl
mający okrągłą, pulchną twarz; pucołowaty, pyzaty, okrągłolicy, krągłolicy
SJP.pl
potocznie: osoba trudniącej się odpłatnym czyszczeniem butów przypadkowym ludziom na ulicy; czyścibut
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto odpłatnie zajmuje się czyszczeniem butów;
Pucybut (także czyścibut, czyściciel butów) – zawód polegający na czyszczeniu i polerowaniu obuwia przypadkowych klientów, wykonywany zwykle wprost na ulicy miasta, za wynagrodzeniem. Obecnie w Polsce zawód pucybuta jest rzadko spotykany.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pucybut
SJP.pl
przewrót wojskowy, próba zamachu stanu podjęta przez spiskowców
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zamach stanu, przewrót
Zamach stanu, także: przewrót, pucz (niem. Putsch, hiszp. golpe de estado, fr. coup d’État) – niezgodne z porządkiem konstytucyjnym, często z użyciem siły (zbrojny zamach stanu), przejęcie władzy politycznej w państwie przez jednostkę lub grupę osób. Jest pogwałceniem normalnego toku życia politycznego i porządku instytucjonalnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. opuszka palca
Wiktionary
Puczyce – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, w gminie Platerów.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bialskopodlaskim.
W Puczycach urodził się Piotr Sawczuk, polski duchowny katolicki, biskup drohiczyński.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha w Górkach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
osoba, biorąca udział w wojskowym zamachu stanu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. organizator, uczestnik puczu
SJP.pl
Wiktionary
→ puczysta
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawna, rosyjska jednostka masy równa około 16,5 kg
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) miar. dawna rosyjska jednostka masy równa 40 ówczesnym funtom (16,38kg);
Pud – dawna rosyjska jednostka wagowa.
1 pud = 16,38 kg = 40 funtów = 1280 łutów = 3840 zołotników = 368640 doli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pudink] legumina z mąki lub ryżu gotowana na parze
Pudding – określenie szeregu luźno ze sobą związanych potraw kuchni brytyjskiej. Nie istnieje ścisła definicja, która obejmowałaby wszystkie te potrawy. Często przyrządzane są z mąki, tłuszczu i jaj, na słodko (np. z dodatkiem owoców) lub słono (nadziewane lub podawane z mięsem), gotowane (w wodzie lub na parze) bądź pieczone i podawane na ciepło jako danie główne, dodatek lub deser. Mianem puddingów określa się także mieszankę mięsa lub podrobów z dodatkami (np. płatkami owsianymi), zawiniętą w jelito czy żołądek i poddaną gotowaniu.
SJP.pl
Wikipedia
rasa psa domowego o długiej sierści, kojarzona ze względu na charakterystyczne uczesanie (wygala się go na łyso przy szyi, uszach i ogonie)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa hodowanych w kilku odmianach psów do towarzystwa; pies należący do tej rasy;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały pudel, szczeniak pudla
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od pudel
Pudelek.pl – internetowy serwis plotkarski należący do koncernu Wirtualna Polska Holding.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przypominający pudla, najczęściej wyglądem i charakterystycznym uczesaniem (np. pudelkowaty psiak, pudelkowata sunia, suczka)
SJP.pl
→ pudelek
SJP.pl
rasa psów myśliwskich
Pudelpointer – jedna z ras psów, należąca do grupy wyżłów, zaklasyfikowana do sekcji i typu wyżłów kontynentalnych, w podsekcji psów w typie gończego. Podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wikipedia
proszek kosmetyczny lub leczniczy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. kosmetyk o charakterystycznej kruchej i sypkiej konsystencji, służący do pielęgnacji i upiększania skóry, najczęściej twarzy;
(1.2) med. farm. sypka postać leków stosowanych w leczeniu schorzeń skóry
(1.3) spoż. kulin. sproszkowany cukier
Puder (od fr. poudre) – środek kosmetyczny służący do ochrony, wysuszania lub natłuszczania i upiększania skóry. Zawiera np. skrobię ryżową, kaolin, tlenek cynku, talk, barwniki oraz substancje zapachowe.
Podział pudrów ze względu na konsystencję:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. płaszcz podróżny chroniący przed kurzem
2. peleryna ubierana przy strzyżeniu włosów dla ochrony ubrania
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. lekki płaszcz podróżny chroniący przed kurzem;
(1.2) daw. damskie okrycie do toalety porannej
Pudermantel (niem. Pudermantel) – letni płaszcz damski i męski noszony w podróży i chroniący przed kurzem.
Wierzchnie okrycie tego rodzaju było rozpowszechnione w XIX wieku, używane do podróży odkrytymi powozami (zwłaszcza w terenie, po wiejskich drogach gruntowych), a także do jazdy konnej. Utrzymane w jasnym kolorze, najczęściej szyte z grubego płótna lub z czesuczy, charakteryzowało się luźnym krojem i szczególną długością, umożliwiającą okrycie nóg. Na przełomie XIX/XX wieku stało się niezbędną częścią stroju ówczesnego automobilisty, jakiego dopełnieniem był kaszkiet (cyklistówka) albo tzw. pilotka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lekceważąco: kobieta często stosująca mocny makijaż
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. kosmet. zamykane naczynie na puder
SJP.pl
Wiktionary
płaskie, ozdobne naczynie na puder kosmetyczny, zwykle z lusterkiem wewnątrz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pudernica
(1.2) kosmet. płaskie pudełeczko służące do przechowywania pudru kosmetycznego, najczęściej zdobione i mające lusterko wewnątrz
SJP.pl
Wiktionary
oddział fabryki zapałek, w którym wyrabiane są pudełka do zapałek
SJP.pl
zdrobnienie od: pudełko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) małe pudełko
SJP.pl
Wiktionary
skrzynka z lekkiego materiału, zwykle służąca do przechowywania czegoś
SJP.pl
skrzynka z lekkiego materiału, zwykle służąca do przechowywania czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od pudło
(1.2) mały pojemnik, najczęściej wykonany z tektury
Pudełko – osada w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Turośl.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pudełkować.
Wiktionary
taki, jak pudełko lub przypominający pudełko, o kształcie zbliżonym do pudełka (np. pudełkowaty budynek, pudełkowata kabina); pudełkowy (rzadko)
przymiotnik jakościowy
(1.1) podobny do pudełka, kształtem przypominający pudełko
SJP.pl
Wiktionary
1. → pudełko;
2. rzadko: przypominający pudełko; pudełkowaty;
3. dieta pudełkowa - dieta opierająca się na jedzeniu dostarczanym przez formę cateringową
SJP.pl
1. piec, w którym następuje pudlingowanie (proces ogrzewania surówki w celu oczyszczenia jej z domieszek węgla, krzemu i manganu);
2. potocznie o miłośniczce pudli
SJP.pl
odnoszący się do pudlingowania (procesu ogrzewania surówki w celu oczyszczenia jej z domieszek węgla, krzemu i manganu), przeznaczony do takiego procesu (np. piec pudlarski)
SJP.pl
1. robotnik pracujący przy pudlingowaniu (ogrzewaniu surówki w celu oczyszczenia jej z domieszek węgla, krzemu i manganu);
2. potocznie o miłośniku pudli;
3. w gwarze myśliwskiej: kiepski strzelec
SJP.pl
→ pudel
SJP.pl
samica pudla
SJP.pl
niewielka pudlica (samica pudla)
SJP.pl
zakład, w którym dokonuje się pudlingowania (procesu ogrzewania surówki w piecu pudlarskim, w celu oczyszczenia jej z domieszek węgla, krzemu i manganu)
Pudlingarnia – zakład, w którym wykonywane jest pudlingowanie (też: pudlowanie, z ang. to puddle – miesić, przewracać), czyli proces oczyszczania surówki z domieszek węgla, krzemu i manganu przez ogrzewanie jej w piecu pudlarskim.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe: oczyszczać surówkę z domieszek węgla, krzemu i manganu przez ogrzewanie jej w piecu pudlarskim
SJP.pl
proces ogrzewania surówki w piecu pudlarskim, w celu oczyszczenia jej z domieszek węgla, krzemu i manganu; proces pudlarski
Pudlingowanie (proces pudlarski) – proces przerobu surówki wielkopiecowej, polegający na utlenianiu zawartych w surówce domieszek (węgla, siarki, fosforu, krzemu, manganu i in.) w wysokiej temperaturze. Prowadzony jest w piecach płomiennych opalanych odgazowanym węglem kamiennym, zwanych piecami pudlarskimi (pudlarkami). Główną cechą procesu pudlarskiego był brak bezpośredniego kontaktu między surówką a paliwem.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Pudliszki (wieś lub producent artykułów spożywczych)
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. przedsiębiorstwo przetwórstwa owocowo-warzywnego w Pudliszkach;
3. marka produktów spożywczych
Pudliszki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia.
Miejscowość położona jest w odległości ok. 3 km na zachód od Krobi. Leży na lewym brzegu Polskiego Rowu (prawego dopływu Baryczy), na Wysoczyźnie Leszczyńskiej.
SJP.pl
Wikipedia
o ciężarze jednego puda
SJP.pl
nawóz z suszonych i sproszkowanych odchodów ludzkich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. roln. sproszkowany nawóz z odchodów ludzkich, także zwierzęcych
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mebl. rodzaj toaletki używanej głównie w XVII-XVIII w., służącej głównie do pudrowania się i przechowywania akcesoriów do tego przeznaczonych;
Poudreuse lub pudreza – odmiana toaletki, która pojawiła się w XVII w. i była w użyciu przez cały wiek XVIII.
Mebel ten występował najczęściej w formie prostokątnego stolika z rozkładanym na boki blatem i odkładanym lustrem w środkowej części oraz z licznymi szufladkami i przegródkami. Służył do przechowywania przyborów do pudrowania twarzy oraz powszechnie używanych w tym okresie białych peruk.
Wiktionary oraz Wikipedia
pudrować (się): posypywać (się) pudrem, najczęściej w celu upiększenia własnej skóry lub uchronienia jej przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pokrywanie, posypywanie pudrem
(1.2) przen. przedstawianie niekorzystnych zjawisk w sposób lepszy niż jest naprawdę
Wiktionary
→ puder
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pudrem, dotyczący pudru
przymiotnik jakościowy
(2.1) mający cechy pudru w zakresie konsystencji, sypkości itp.
(2.2) mając matowy, zgaszony odcień barwy; najczęściej różowy w takim odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
mały jeleń południowoamerykański
SJP.pl
Wikipedia
w hinduizmie: oddanie czci bóstwu przez bezkrwawą ofiarę (np. kwiaty, owoce) oraz modlitwę; pudża
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. hinduistyczna ceremonia składania bogu ofiar;
Pudźa (dewanagari पूजा, trl. pūjā, ang. Puja, „wielbienie, ofiara, szacunek”) – hinduistyczny obrzęd religijny, podczas którego składa się bóstwu ofiarę. Pudźa to najistotniejszy modelowy rytuał z okresu hinduizmu puranicznego.
W zależności od czczonego bóstwa (dewata) przedmiotem ofiary mogą być owoce, kwiaty, ghi. Zwykle podczas pudźipalone są kadzidła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pseudonim Mariusza Pudzianowskiego, byłego polskiego strongmena
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, m.in. Mariusz Pudzianowski, polski strongman
SJP.pl
Pudzików – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gomunice.
Wikipedia
dawniej:
1. miara miodu, odpowiednik czterech garnców;
2. danina z miodu
SJP.pl
1. karton, opakowanie
2. niecelny strzał
3. potocznie: telewizor
4. żargonowo: areszt, więzienie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) duże pudełko
(1.2) zawartość pudła (1.1)
(1.3) muz. pot. część instrumentu wzmacniająca dźwięk
(1.4) pot. więzienie
(1.5) chybiony strzał
(1.6) przen. nietrafione przedsięwzięcie
(1.7) obraź. starsza kobieta
(1.8) mot. tylna część pojazdu do przewożenia osób lub towarów
(1.9) mot. pot. stary lub zepsuty pojazd
(1.10) pot. podium dla zwycięzców sportowych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. nie trafiać w cel, chybiać w strzelaniu;
2. aresztować; przyskrzyniać
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spudłować)
(1.1) nie trafiać w cel; chybiać podczas strzelania
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. nietrafianie do celu
Wiktionary
taki, jak pudło lub przypominający pudło, najczęściej w kształcie zbliżonym do sześcianu (np. pudłowaty budynek, pudłowata kabina)
SJP.pl
Pudłówek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Narodowy Powszechny Spis Ludności i Mieszkań z 2011 roku szacuje liczbę mieszkańców wsi na 109.
Urodził się tu Józef Jerzy Pilarczyk – polski polityk, w 2005 minister rolnictwa i rozwoju wsi w drugim rządzie Marka Belki, poseł na Sejm X, I, II, III i IV kadencji.
Wikipedia
Pudłowiec (niem. Paudelwitz) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Dzierzgoń. Wieś wchodzi w skład sołectwa Lipiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
nazwisko
Pudłowski (Kościesza odmienna I) – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Kościesza.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pue-blo]
1. dom Indian Pueblo; także innych plemion indiańskich
2. osiedle indiańskie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pue-blo]
1. dom Indian Pueblo; także innych plemion indiańskich
2. osiedle indiańskie
Pueblo – grupa plemion indiańskich Arizony i Nowego Meksyku. Wchodzi w skład południowo-zachodniego kręgu kulturowego Indian północnoamerykańskich. Ich nazwa wywodzi się z języka hiszpańskiego, w którym oznacza wioskę – ze względu na specyficzne osadnictwo stanowiące znak rozpoznawczy Indian Pueblo.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: płenta, rzadziej: płęta] dowcipne, celne, często zaskakujące podsumowanie, sformułowanie wyrażające sens wypowiedzi, opowiadania itp., będące jego kulminacyjnym, końcowym momentem; pointa, esencja dowcipu, sedno dowcipu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. myśl kończąca czyjąś wypowiedź lub utwór literacki;
(1.2) przen. zakończenie czegoś: procesu, działania lub sprawy, które nadaje im szczególny sens
Puenta, pointa (fr. point = kropka) – zaskakujące sformułowanie podkreślające sens wypowiedzi lub utworu literackiego umieszczone na końcu.
Puenta jako zabieg formalny jest wykorzystywana w takich gatunkach literackich, jak epigramat, humoreska czy nowela. Była jednym z ważniejszych narzędzi stylistycznych w konceptystycznych utworach tworzonych w barokowych nurtach gongoryzmu czy marinizmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: płentować, rzadziej: płętować] kończyć wypowiedź pointą - wyrazistym, trafnym podsumowaniem, często zaskakującym lub żartobliwym; pointować
SJP.pl
[czytaj: płenty] pantofle z twardym noskiem umożliwiającym taniec na czubkach palców, używane w balecie; pointy, baletki
SJP.pl
[czytaj: płentylista] malarz wierny zasadom puentylizmu (pointylizmu, wywodzącego się z impresjonizmu kierunku w malarstwie, którego technika polega na pokrywaniu płaszczyzn punkcikami czystej, niemieszanej farby); pointylista
SJP.pl
→ puentylista [czytaj: płentylistka]; pointylistka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest puentylistyczne; cecha tych, którzy są puentylistyczni
Wiktionary
[czytaj: płentylistyczny] związany w jakiś sposób z puentylizmem (pointylizmem, wywodzącym się z impresjonizmu kierunkiem w malarstwie, którego technika polega na pokrywaniu płaszczyzn punkcikami czystej, niemieszanej farby); pointylistyczny
SJP.pl
[czytaj: płentylizm] wywodzący się z impresjonizmu kierunek w malarstwie, którego technika polega na pokrywaniu płaszczyzn punkcikami czystej, niemieszanej farby; pointylizm
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. technika malarska polegająca na równomiernym pokrywaniu powierzchni obrazu drobnymi punktami czystych kolorów;
Puentylizm lub pointylizm (z fr. pointiller – kropkować, punktować) – neoimpresjonistyczna technika kształtowania formy obrazu, polegająca na budowaniu kompozycji obrazu poprzez zapełnianie gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na płótno czubkiem pędzla.Te punkty i kreski, oglądane z odpowiedniego, uzależnionego od ich wielkości oddalenia, zlewają się w jedno, tworząc obraz. Technika stanowiła rozwinięcie dywizjonizmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. uczeń aptekarski; aptekarczyk;
2. dziecko, uczeń, chłopiec
SJP.pl
[czytaj: płerperalny] w medycynie: odnoszący się do okresu po urodzeniu przez kobietę dziecka, występujący po porodzie; poporodowy, połogowy, popołogowy
SJP.pl
olbrzymi dinozaur gadziomiedniczny z grupy tytanozaurów, żyjący w późnej kredzie na terenie Ameryki Południowej
Puertazaur (Puertasaurus) – rodzaj olbrzymiego zauropoda z grupy tytanozaurów, żyjącego w późnej kredzie na obszarze Ameryki Południowej. Został opisany w 2005 na podstawie znalezionego w 2001 w południowej Argentynie (prowincja Santa Cruz) skamieniałego fragmentu kręgosłupa. Osady, w których odkryto jego skamieniałości pierwotnie datowano na wczesny mastrycht; późniejsze badania wskazują, że należy je datować na cenoman–santon, najprawdopodobniej na cenoman. Odkrywcami i preparatorami jedynego dotychczas znanego okazu (holotypu MPM 10002) byli Pablo Puerta i Santiago Reuil – to od ich nazwisk utworzono nazwę rodzajową i epitet gatunkowy.
SJP.pl
Wikipedia
obywatel Puerto Rico (Portoryko); Portorykańczyk, Portorykanin
SJP.pl
obywatelka Puerto Rico (Portoryko); Puertorykanka
SJP.pl
przymiotnik od: Puerto Rico
SJP.pl
[czytaj: płerylizacja] wejście na scenę polityczną ludzi bardzo młodych, niedoświadczonych w postaci odrębnej grupy wpływającej w znacznym stopniu na bieg wypadków
SJP.pl
[czytaj: płerylizm] zaburzenie psychiczne objawiające się dziecięcym zachowaniem oraz nagminnym zdrabnianiem wyrazów
Puerylizm – forma reakcji histerycznej, opisana w 1911 przez Sträusslera, u żołnierzy podsądnych i rekrutów badanych pod względem zdolności do służby wojskowej.
Powstaje przez tendencje i mechanizmy ucieczki od trudnej sytuacji w przeżycia własnego dzieciństwa i przejawiania się w postaci dziecięcego zachowywania się: mówienia w sposób zdrobniały, bawienia się, radowania, smucenia w sposób dziecięcy, demonstrowania przy badaniu intelektu braku wiadomości i orientacji. W praktyce sądowo-psychiatrycznej reakcje puerylne spotyka się w przebiegu innych reakcji sytuacyjnych, głównie w pseudodemonstracji, jako utrzymującą się lub przejściową jej domieszkę.
SJP.pl
Wikipedia
niski taboret obity miękką tkaniną lub skórą; pufa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niski, miękki mebel służący do siedzenia lub za podnóżek
(1.2) dom publiczny dla więźniów w obozie
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: pufa
wykrzyknik
(3.1) odgłos sapania
(3.2) wykrzyknik podkreślający gwałtowne zniknięcie czegoś
Puf (fr. pouf) – miękki, niski taboret z siedziskiem znajdującym się na skrzyni, obity w całości tkaniną lub skórą.
Forma „pufa”, choć powszechna, nie jest sankcjonowana przez wydawnictwa normatywne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niski taboret obity miękką tkaniną lub skórą; puf
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kwestion.
SJP.pl
Wiktionary
dom publiczny dla więźniów w obozie; puf
SJP.pl
zdrobnienie od: pufa
SJP.pl
puf z oparciem, podobny do fotela
SJP.pl
SJP.pl
pulares;
1. przestarzałe: portfel;
2. dawniej: notatnik, notes
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. portfel
Portfel (przest. pugilares) – rodzaj pojemnika na pieniądze, najczęściej skórzanego, tekstylnego lub z innego podobnego materiału.
Portfele służą przede wszystkim do przechowywania banknotów, mogą posiadać również kieszonkę na monety. Współcześnie portfel wykorzystywany jest także do przechowywania dokumentów tożsamości (dowód osobisty, prawo jazdy) oraz kart płatniczych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pularesik;
1. przestarzałe: mały portfel;
2. dawniej: mały notatnik, notesik
SJP.pl
krótka broń obosieczna, pochodzenia wschodniego; handżar, kindżał
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. rodzaj sztyletu pochodzenia wschodniego, używany do końca XVI w.;
Puginał (także: łac. pugio, staropol. tulich, tylec, tylecz) – jedna z najstarszych odmian broni kolnej, miniatura miecza. Mały puginał, zazwyczaj w użyciu cywilnym, potocznie nazywany jest sztyletem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pagŁOSZ] miejscowość w Kanadzie
SJP.pl
Wikipedia
dawniej, dziś regionalnie: bicz skręcony ze sznurków lub rzemyków; batog, bizun
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. bicz skręcony ze sznurów lub rzemieni
SJP.pl
Wiktionary
El Puig de Santa Maria (kat. wym. [el ˈputʃ de ˌsan.ta ma.ˈri.a], do 2012 roku pod hiszp. nazwą Puig) – gmina w Hiszpanii, w prowincji Walencja, we wspólnocie autonomicznej Walencja, o powierzchni 26,83 km². W 2018 roku liczyła 8556 mieszkańców.
Wikipedia
Wikipedia
wykrzyknik naśladujący odgłos pukania
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) odgłos uderzenia
wykrzyknik onomatopeiczny
(2.1) zob. puk-puk.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wykrzyknik onomatopeiczny
(1.1) dźwięk. onomatopeja naśladująca odgłos pukania, zwykle do drzwi
Wiktionary
biała muszelka z naturalnym otworem używana do wyrobu hawajskich ozdób
Pukë, Puka – miasto w północnej Albanii, w gminie Pukë w obwodzie Szkodra, stolica okręgu Pukë. W 2005 r. miasto liczyło 6,5 tys. mieszkańców.
W mieście ma swoją siedzibę klub piłkarski KF Tërbuni.
SJP.pl
Wikipedia
1. uderzać w coś lekko, powodując powstawanie jakiegoś odgłosu; stukać, kołatać;
2. potocznie: strzelać;
3. pukać się - pukać siebie samego
czasownik
(1.1) uderzać czymś lekko w coś, powodując powstanie odgłosu
(1.2) pot. strzelać z broni
(1.3) pot. być stroną aktywną podczas stosunku seksualnego
(1.4) stpol. pękać
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawne narzędzie lekarskie w postaci cienkiej metalowej płytki, używane jako rezonator przy opukiwaniu klatki piersiowej lub jamy brzusznej; plesymetr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pukać.
Wiktionary
żartobliwie lub z lekceważeniem o strzelaniu z broni palnej, głównie nieregularnym, z licznymi przerwami
SJP.pl
Pukawica – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Zelów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
kiepska broń palna, a także: zabawka dziecięca do pukania, strzelania, przypominająca z wyglądu broń palną
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zabawka dla dzieci, imitacja pistoletu
(1.2) lekcew. lub żart. broń palna
(1.3) gw-pl|Bukowina. zatrzask
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pasemko wijących się włosów; lok; kędzior
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pasmo pofalowanych włosów
(1.2) ścięte pasemko włosów
(1.3) daw. wypukła ozdoba nabita np. na zbroi
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pukiel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plecak
Wiktionary
Pukinin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Rawa Mazowiecka.
Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie rawskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. garbaty
Wiktionary
okrągła, wypukła tarcza
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. wojsk. wypukła tarcza używana przez piechotę i jezdnych;
(1.2) przen. obrona, osłona
Puklerz (z czes. pukléř od starofranc. bocler) – rodzaj małej okrągłej tarczy używanej w Europie od XII do XVIII wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest puklerzne
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z puklerzem, dotyczący puklerza
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) wojsk. hist. żołnierz uzbrojony w puklerz
Wiktionary
niećwierk puklerzówka - gatunek owada z rodziny pasikonikowatych
SJP.pl
niewielki puklerz (rodzaj okrągłej, wypukłej tarczy używanej dawniej przez oddziały ciężkiej i lekkiej jazdy konnej)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. wojsk. niewielki puklerz
Puklerzyk (Zaedyus) – rodzaj ssaków z podrodziny puklerzników (Euphractinae) w obrębie rodziny Chlamyphoridae.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
puklica rudnica - gatunek pluskwiaka z rodziny puklicowatych
SJP.pl
Wikipedia
o cechach puklicowatych (rodzina pluskwiaków)
Puklicowate (Acanthosomatidae) – rodzina owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych i nadrodziny tarczówek (Pentatomoidea).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach puklicowatych (rodzina pluskwiaków)
SJP.pl
rzemiosło złotnicze polegające na dekorowaniu przedmiotów guzkami w kształcie kul lub łez
SJP.pl
1. uderzyć w coś lekko, powodując powstawanie jakiegoś odgłosu; stuknąć;
2. potocznie: strzelić;
3. puknąć się - puknąć siebie samego
czasownik przechodni dokonany (ndk. pukać)
(1.1) dokonany od|pukać.
SJP.pl
Wiktionary
1. uderzyć w coś lekko, powodując powstawanie jakiegoś odgłosu; stuknąć;
2. potocznie: strzelić;
3. puknąć się - puknąć siebie samego
przymiotnik
(1.1) niespełna rozumu
SJP.pl
Wiktionary
1. porozumienie przedsiębiorstw kapitalistycznych; pool;
2. afgańska moneta zdawkowa (100 puli = 1 afgani)
Iran:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
1. stawka w grze; w grach hazardowych: suma wszystkich stawek; bank;
2. tura w różnych grach;
3. ilość czegoś możliwa do dyspozycji w jakimś okresie;
4. jednostka monetarna Botswany
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Chorwacji, największe na półwyspie Istria, położone na południowym skraju półwyspu nad Morzem Adriatyckim;
Pula (wł. Pola, istr. Pula, słoweń. Pulj, niem. Pulei, łac. Pietas Iulia) – miasto w zachodniej części Chorwacji, w żupanii istryjskiej, siedziba miasta Pula. Jest położone na południowym skraju półwyspu Istria nad Morzem Adriatyckim. W 2011 roku liczyło 57 460 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. blaszany garnuszek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zootechn. samiec indyka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pulać.
Pulanie − urodzeni na Bliskim Wschodzie potomkowie przybyłych do Jerozolimy podczas I krucjaty. Pulanie byli przez część europejskiego rycerstwa uważani za zdrajców, gdyż dobrze znali zwyczaje i język arabski, często nie odróżniali się od muzułmanów stylem życia, a także byli zwolennikami pokoju z wyznawcami islamu jako jedynej szansy na przetrwanie państw chrześcijan w tamtym regionie.
Wiktionary oraz Wikipedia
młoda kura utuczona dla celów spożywczych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. młoda kura, która nie osiągnęła jeszcze wieku dojrzałości, tuczona specjalną dietą w celu uzyskania delikatnego i kruchego mięsa
Pularda – młoda, nierozwinięta płciowo kura, tuczona w określony sposób celem uzyskania delikatnego i kruchego mięsa, a także nazwa przygotowywanych na bazie jej mięsa potraw. Znana i popularna w kuchni staropolskiej. Za najsmaczniejsze uchodziły kury o wadze 1,2–1,5 kg, bite w wieku 9 tygodni. Pieczono je w całości w piecu, podawano według różnych przepisów – z pieczarkami, warzywami, ziołami, itp.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pugilares;
1. przestarzałe: portfel;
2. dawniej: notatnik, notes
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. zob. portfel.
SJP.pl
Wiktionary
pugilaresik;
1. przestarzałe: mały portfel;
2. dawniej: mały notatnik, notesik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraków. portfel
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraków. portfel
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. portmonetka
Wiktionary
jagodzian pulasan: tropikalna roślina z rodziny sączyńcowatych, o słodkich owocach pokrytych pomarańczowymi i czerwonymi brodawkami
SJP.pl
imię żeńskie
Pulcheria – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "piękna", "szlachetna".
Pulcheria imieniny obchodzi: 10 września.
SJP.pl
Wikipedia
nieco pulchny
SJP.pl
1. stawać się pulchniejszym, bardziej miękkim i łatwiej uginającym się pod naciskiem;
2. przybierać na wadze, grubnąć
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: pulchnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pulchny; bardziej pulchny
SJP.pl
sypka mieszanina rozmaitych związków chemicznych, najczęściej wodorowęglanu sodu, której podstawowym zadaniem jest spulchnianie produktów piekarniczych; proszek do pieczenia
SJP.pl
zdrobnienie od: pulchny; pulchniutki, pulchniuśki
SJP.pl
zdrobnienie od: pulchny; pulchniuchny, pulchniutki
SJP.pl
zdrobnienie od: pulchny
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: pulchny
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pulchny; pulchniuchny, pulchniuśki
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: pulchny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co pulchne; cecha tego, kto pulchny
Wiktionary
1. miękki i łatwo uginający się pod naciskiem;
2. mający dużo tkanki tłuszczowej
przymiotnik jakościowy
(1.1) miękki jak gąbka, łatwo uginający się pod naciskiem
(1.2) mający wydatne kształty i miękki z powodu dużej zawartości tkanki tłuszczowej
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: pulczinella] pajac w Commedia dell'arte (włoskiej, szesnastowiecznej komedii ludowej, mającej swoje korzenie w pantomimie rzymskiej)
Pulcinella to suita baletowa Igora Strawinskiego skomponowana w 1920 roku.
Balet ten, podobnie jak poprzednie, Strawinski napisał na zamówienie Siergieja Diagilewa. Było to w czasie, kiedy kompozytor już nie współpracował na stałe ze słynnym twórcą Baletów Rosyjskich.
SJP.pl
Wikipedia
Pulczynów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Frampol.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Frampol. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 173 mieszkańców i była trzynastą co do wielkości miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Nepomucena i Matki Bożej Szkaplerznej we Frampolu.
Wikipedia
pies z węgierskiej rasy owczarków
Puli – jedna z ras psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Nie podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: pulicer]
1. Joseph Pulitzer (1847-1911), amerykański dziennikarz, publicysta, wydawca prasowy;
2. nagroda Pulitzera - wyróżnienie ufundowane przez dziennikarza o tym nazwisku, przyznawane co roku m.in. za osiągnięcia literackie
SJP.pl
Wikipedia
ekspresywnie: partyjka, tura
Pulka – rodzaj sani w kształcie łodzi.
SJP.pl
Wikipedia
niewielkie płaskie saneczki zaopatrzone w dwa dyszle połączone z przodu kabłąkiem, używane w psich zaprzęgach
Pulki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Końskowola.
Wieś stanowi sołectwo gminy Końskowola. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła w Końskowoli.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
okrzyk wzywający pullera (osobę obsługującą maszynę wyrzucającą rzutki) do zwolnienia mechanizmu; daj
Luksemburg:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
osoba obsługująca maszynę do wyrzucania rzutków (specjalnych krążków będących celem podczas niektórych konkurencji w strzelectwie sportowym)
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. wagon sypialny;
2. autokar z rozkładanymi fotelami, telewizorem itp., kursujący na długich trasach
SJP.pl
pulmanowski wagon osobowy; pulman
SJP.pl
glinka biała, czerwonobrązowa lub żółtawa stosowana jako zaprawa malarska; bolus
SJP.pl
Miodunka (Pulmonaria L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje 18 gatunków. Występują one naturalnie na obszarze od Europy po Azję Wschodnią. W Polsce w stanie dzikim rosną cztery gatunki rodzime z tego rodzaju: miodunka ćma P. obscura, plamista P. officinalis, miękkowłosa P. mollis i wąskolistna P. angustifolia; zaś miodunka czerwona P. rubra rośnie jako zadomowiony antropofit. Różnice między gatunkami są często nieznaczne, przez co są trudne do oznaczenia.
Wikipedia
zabieg usunięcia jednego płuca lub jego części z powodu choroby nowotworowej lub postępującej gruźlicy; pneumonektomia, pneumotomia
SJP.pl
specjalista w zakresie pulmonologii (pneumonologii, działu medycyny zajmującego się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego); pneumolog, pneumonolog
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorób układu oddechowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka specjalistka pulmonologii
Pulmonologia, pneumonologia – dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego; pneumonologia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób płuc;
(1.2) pot. med. oddział szpitala, kliniki lub uczelni medycznej, który zajmuje się pulmonologią (1.1)
Pulmonologia, pneumonologia – dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) med. dotyczący pulmonologii
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. eufem. męski członek
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. zootechn. samiec indyka
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. tusza indycza
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. potrawa z indyka
Wiktionary
sweter bez kołnierza, wkładany przez głowę, najczęściej wełniany lub wykonany z podobnego, ciepłego materiału
Sweter, pulower – rodzaj ciepłej bluzy z dzianiny, najczęściej wełnianej (lub – współcześnie – z dodatkiem włókien sztucznych).Najcieplejsze, z długimi rękawami, nierozpinane (wkładane przez głowę – ang. pull – „ciągnąć”, over – „przez”; tu: „wciągać przez głowę”), często z golfem, dziane są z grubej wełny.
SJP.pl
Wikipedia
niewielki pulower (sweter bez kołnierza, wkładany przez głowę, najczęściej wełniany lub wykonany z podobnego, ciepłego materiału)
SJP.pl
półprodukt z owoców lub jarzyn do późniejszego przerobu, np. na dżem
Pulpa – używane w przemyśle spożywczym określenie półproduktu powstałego ze zgniecionego, rozdrobnionego materiału.
Pulpa owocowa jest półproduktem powstającym podczas produkcji dżemów i powideł, otrzymuje się ją z oczyszczonych owoców, niekiedy utrwalonych poprzez mrożenie, pasteryzację lub sulfitację.
Pulpa ziemniaczana jest półproduktem powstającym w procesie otrzymywania m.in. mąki ziemniaczanej, uzyskiwana jest przez przetarcie surowych ziemniaków.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: pulpet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pulpet
SJP.pl
Wiktionary
kulka uformowana ze zmielonego mięsa, ryb lub podrobów, najczęściej gotowana lub duszona w sosie, podawana na ciepło z dodatkami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. kulka z mielonego mięsa duszona w sosie
Pulpet (z języka włoskiego polpetta od polpa, czyli miazga) – gotowana potrawa mięsna na bazie mielonego mięsa, ryb lub podrobów, z dodatkiem jaj, bułki tartej oraz przypraw. Pulpety mogą być spożywane samodzielnie (al sugo) lub jako dodatek do zup. Danie pochodzi z Włoch.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie: osoba gruba, pulchna; pyza
Pulpet (z języka włoskiego polpetta od polpa, czyli miazga) – gotowana potrawa mięsna na bazie mielonego mięsa, ryb lub podrobów, z dodatkiem jaj, bułki tartej oraz przypraw. Pulpety mogą być spożywane samodzielnie (al sugo) lub jako dodatek do zup. Danie pochodzi z Włoch.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pulpit
Wiktionary
indywidualizm: typ brutalnego bohatera, wykreowanego przez Quentina Tarantino w 'Pulp Fiction"
SJP.pl
1. płaska, nachylona pod pewnym kątem powierzchnia, najczęściej wykorzystywana jako miejsce do pisania;
2. ogół urządzeń z blatem wyposażonym we wskaźniki i wyłączniki, służących do sterowania innymi urządzeniami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stolik do pisania z pochyłym blatem
(1.2) inform. podstawowy obszar roboczy w systemach operacyjnych, których powłoka graficzna oparta jest na tzw. oknach;
(1.3) pochyły blat w ławce szkolnej, biurku lub innym meblu
(1.4) muz. pochyła podstawka do podtrzymywania nut
(1.5) urządzenie z blatem wyposażonym we wskaźniki i wyłączniki, służące do sterowania innymi urządzeniami
Pulpit (ang. desktop) – podstawowy obszar roboczy w systemach operacyjnych, których powłoka graficzna (interfejs GUI) oparta jest na tzw. oknach. Najpopularniejsze systemy tego rodzaju:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o pochyle podobnym do nachylenia pulpitu (np. dach pulpitowy) lub w jakiś inny sposób związany z pulpitem (np. obudowa pulpitowa, aparatura pulpitowa)
SJP.pl
tworzyć pulpę (półprodukt z owoców lub jarzyn) w celu późniejszego jej przerobienia na inny produkt
SJP.pl
przeznaczony na pulpę (półprodukt z owoców lub jarzyn), nadający się na pulpę (np. owoce, jarzyny klasy pulpowej) lub powstały z takiego półproduktu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zootechn. samiec indyka
Pulpul (właściwie Roberto Gañan Ojea) (ur. 1971 w Madrycie) – hiszpański muzyk. Założyciel, wokalista, gitarzysta i wieloletni lider anarchizującego hiszpańskiego zespołu skapunkowego Ska-P.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pulke] tradycyjny napój meksykański z soku agawy, smakiem przypominający kwaśne mleko
Pulque (octli) – niskoprocentowy, lekko musujący napój alkoholowy, tradycyjnie spożywany przez mieszkańców Mezoameryki, wytwarzany ze sfermentowanego soku maguey pulquero Agave salmiana. Roślina ta była w starożytnym Meksyku uznawana przez Indian za świętą i używana w ceremoniach religijnych. Pulque wytwarza się także z kilku innych gatunków agaw: agawy amerykańskiej, a. ciemnozielonej, Agave lehmanii, Agave complicata, Agave gracilispina, Agave crassispina, Agave quiotifera.
SJP.pl
Wikipedia
rytmiczne rozciąganie ścian tętnic wskutek pracy serca; tętno
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fizj. med. rozciąganie ściany tętnic spowodowane zmianami ciśnienia krwi, które są wynikiem skurczów i rozkurczów komór serca
(1.2) anat. med. miejsce na ciele, w którym wyczucie tętna jest łatwiejsze
(1.3) fizj. med. częstotliwość z jaką uderza serce (następują skurcze i rozkurcze komór serca)
(1.4) przen. rytm
(1.5) gw-pl|Górny Śląsk. skroń
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
cykliczna zmiana jakiejś wielkości fizycznej, głównie będącej wielkością określająca natężenie jakiegoś procesu fizycznego
Pulsacja (skalarna), częstość kołowa, częstość kątowa – wielkość określająca, jak szybko powtarza się dane zjawisko okresowe; oznaczana małą literą omega (ω). Pulsacja jest powiązana z częstotliwością (f) i okresem (T) poprzez następującą zależność:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pulsacyjne
Wiktionary
związany z pulsacją
SJP.pl
rodzaj gwiazdy neutronowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) astr. gwiazda neutronowa, wysyłająca regularne impulsy elektromagnetyczne;
Pulsar (od pulse z ang. pulsować i -ar jak w quasar – „quasi-stellar radio source” lub też „QSO” – „quasi-stellar object”, dosłownie „obiekt gwiazdopodobny emitujący fale radiowe”) – wysoce zmagnetyzowana, rotująca gwiazda neutronowa (lub biały karzeł), która emituje wiązkę promieniowania elektromagnetycznego. Promieniowanie to może być obserwowane tylko, gdy wiązka emisyjna skierowana jest w stronę Ziemi (tak jak latarnia, która jest widoczna tylko, gdy jej światło jest skierowane w stronę obserwującego) i jest odpowiedzialne za pulsujące pojawianie się emisji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pulsar
SJP.pl
przetwornik prądu stałego, za pomocą którego uzyskuje się prąd o cyklicznie zmieniającym się natężeniu lub napięciu; pulsatron
SJP.pl
przetwornik prądu stałego, za pomocą którego uzyskuje się prąd o cyklicznie zmieniającym się natężeniu lub napięciu; pulsator
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pulą, dotyczący Puli (miasta w Chorwacji)
Wiktionary
przyrząd do nieinwazyjnego pomiaru saturacji krwi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. med. urządzenie elektroniczne służące do bezinwazyjnego pomiaru saturacji krwi;
Pulsoksymetr – urządzenie elektroniczne służące do nieinwazyjnego pomiaru tętna i saturacji (wysycenia krwi tlenem), a w niektórych urządzeniach także innych parametrów, wykorzystujące pomiar pochłaniania światła przez tkanki. Technika jest zwana pulsoksymetrią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pneumatyczny podnośnik cieczy; tętnik
Pulsometr – urządzenie monitorujące pracę serca. Pulsometry używane są bardzo często przez sportowców uprawiających sporty wytrzymałościowe.
Zazwyczaj w skład pulsometru wchodzą:
SJP.pl
Wikipedia
miernik ciśnienia tętniczego krwi, składający się z manometru oraz pompki powietrznej doprowadzającej powietrze do elastycznej opaski; sfigmomanometr
SJP.pl
kurczyć się i rozkurczać w równych odstępach czasu lub cyklicznie zmieniać swoje właściwości fizyczne, głównie będące wielkościami określającymi natężenie jakiegoś procesu
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) fizj. ulegać skurczowi i rozkurczowi i wywoływać tętno
(1.2) fiz. zmieniać okresowo właściwości, np. napięcie, siłę, itp.
(1.3) być pełnym ruchu, aktywności
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pulsować.
Wiktionary
→ puls
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skroń
Wiktionary
dawniej pulpit
SJP.pl
potocznie: pultać się - wpadać w szał, złościć się, wściekać się; wkurzać się, wpieniać się
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wypultnąć, wypultnyć)
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. chlapać, pluskać
czasownik zwrotny niedokonany pultać sie
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. chlapać się, pluskaćuskać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zootechn. samiec indyka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. meteorol. odwilż
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pultać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kolej. kolejka wąskotorowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. indyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. flejtuch, bałaganiarz
Wiktionary
1. przestarzale: skórzany worek na śrut; prochownica, prochowniczka
2. miejsce w lufie strzelby, gdzie osadza się nabój
SJP.pl
rozdrabnianie, rozbijanie cieczy na bardzo drobne kropelki lub mgłę za pomocą pulweryzatora (rozpylacza, najczęściej ciśnieniowego)
SJP.pl
SJP.pl
rozpylacz, urządzenie do pulweryzacji (rozdrabniania, rozbijania cieczy na bardzo drobne kropelki lub mgłę)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. polenta
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pijak
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. upijać się
Wiktionary
1. ssak drapieżny z rodziny kotowatych; kuguar, lew górski;
2. produkt marki Puma;
3. samochód typu Ford Puma
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Puma|ref=tak., rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny kotowatych;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju puma (1.1)
Puma (Puma) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. skała wylewna złożona z lekkiego jasnego i silnie porowatego szkliwa wulkanicznego, wykorzystywana jako materiał szlifujący i polerujący;
2. tworzywo sztuczne, najczęściej w formie kostki, używane podczas zabiegów pielęgnacyjnych skóry
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. wulkaniczna skała magmowa zbudowana z porowatego szkliwa wulkanicznego powstałego z silnie gazującej lawy;
(1.2) kosmet. przedmiot z pumeksu (1.1) lub uzyskiwany syntetycznie, stosowany do usuwania zrogowaciałego naskórka i odcisków
Pumeks (z łac. pumex), dawniej pemza – wulkaniczna skała magmowa zbudowana z porowatego (ponad 50% porów) szkliwa wulkanicznego powstałego z silnie gazującej, pienistej lawy. Ma szklistą, drobnoziarnistą strukturę. Powstaje głównie z kwaśnych odmian lawy (riolitowej).
Pumeksem nazywa się też czasem mocno porowaty materiał piroklastyczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj betonu składającego się w znacznej mierze z pumeksu (skały wylewnej złożonej z lekkiego jasnego i silnie porowatego szkliwa wulkanicznego)
SJP.pl
powstały z pumeksu (np. pył pumeksowy), zrobiony z pumeksu (np. kostka pumeksowa, kamień pumeksowy) lub w jakiś inny sposób związany z pumeksem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pumeksem; wykonany z pumeksu
SJP.pl
Wiktionary
wiecznie zielone drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych, uprawiane głównie w Chinach i Indiach dla dużych jadalnych owoców; szadok, pompela, pomarańcza olbrzymia
SJP.pl
pies, owczarek rasy węgierskiej
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj chleba razowego z ziarna żytniego z pełnego przemiału
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj ciemnego chleba wypiekanego z mąki żytniej, z dodatkiem miodu lub melasy;
Pumpernikiel – ciemny chleb razowy, pieczony w formie, na zakwasie, z mąki żytniej oraz dodatkiem melasy, miodu lub ekstraktu z jabłek oraz słodu i soli. Charakterystyczną cechą jego produkcji jest pieczenie ciasta w niskiej temperaturze – około 120–150 °C, ale przez czas aż 10–16 godzin, według innej z wersji 18 – 20 godzin. Następnie układa się go w specjalnym pomieszczeniu, gdzie leżakuje i dojrzewa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pamptrak] pump track;
1. jazda na rowerze po torze z muldami;
2. tor przystosowany do takiej jazdy
Pumptrack (ang. pump track) – specjalnie przygotowany niewielki tor przeznaczony do jazdy rowerem, a w przypadku nawierzchni asfaltowej czy betonowej, także deskorolką lub na rolkach. Zbudowany jest z muld i zakrętów, zazwyczaj w postaci band.
SJP.pl
Wikipedia
→ pumptrack, → pump track [pamptrakowy]
SJP.pl
bufiaste spodnie ze ściągaczami pod kolanami i gumką w pasie
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kraw. luźne, workowate spodnie męskie o kroju szerokim, zapinane pod kolanami, w okresie międzywojennym typowe dla ubioru sportowego, później także częste w stroju codziennym, zwłaszcza uczniowskim;
Pumpy – męskie, bufiaste, krótkie spodnie zapinane pod kolanami. Używane przez kobiety na przełomie XIX i XX wieku do jazdy na rowerze. Obecnie w zasadzie nieużywane. Spodnie krótsze, sięgające powyżej kolan to pludry.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
formacja roślinna występująca w strefie wyżyn śródandyjskich
SJP.pl
Wikipedia
1. stalowe narzędzie złotnicze i cyzelerskie; puncyna
2. młotek służący do wybijania sygnatury złotnika na powierzchni wyrobu
3. znak wybity na wyrobie złotniczym
Punca (niem. Punze) – stalowe narzędzie złotnicze i cyzelerskie, przez uderzanie młotkiem służące do wykonywania zagłębień oraz opracowywania faktury wyrobów metalowych.
Ma kształt pręta o odpowiednio do zamierzonego przeznaczenia ukształtowanej hartowanej głowicy. Szczególnym typem puncy są punce z wygrawerowanym na głowicy znakiem złotniczym, oraz punce probiercze z wygrawerowanymi znakami probierczymi określającymi próbę kruszcu.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bunclok.
Wiktionary
[czytaj: panczer] w sporcie: bokser o bardzo silnym ciosie; punczer
SJP.pl
potocznie o samochodzie marki Fiat Punto
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. mot. samochód marki Fiat Punto
SJP.pl
Wiktionary
Puńców (cz. Puncov de. Punzau) – wieś w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Goleszów. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego. Powierzchnia sołectwa wynosi 1021 ha, a liczba ludności 1508, co daje gęstość zaludnienia równą 147,7 os./km².
Wikipedia
używając puncy (puncyny, stalowego narzędzia złotniczego lub cyzelerskiego), wybijać na wyrobie metalowym próbę, sygnaturę rzemieślnika
SJP.pl
[czytaj: punktum] znak kropki w średniowiecznej notacji muzycznej; punctus
SJP.pl
[czytaj: punktus] znak kropki w średniowiecznej notacji muzycznej; punctum
SJP.pl
stalowe narzędzie złotnicze i cyzelerskie; punca
SJP.pl
w sporcie: bokser o bardzo silnym ciosie; puncher
SJP.pl
dotyczący Punijczyków, właściwy Punijczykom
przymiotnik
(1.1) dotyczący Kartaginy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) wymarły język używany przez starożytnych Kartagińczyków, wywodzący się z języka fenickiego
SJP.pl
Wiktionary
Kartagińczycy
Imperium Kartagińskie, zwane potocznie Kartagina (Nowe Miasto; łac. Karthago, Carthago, stgr. Кαρχηδών = Karchedon, fen. Qrt-ḥdšt = Kart Hadaszt, pun. 𐤒𐤓𐤕𐤟𐤇𐤃𐤔𐤕, arab. قرطاج = Kartadż lub hebr. קרתגו = Kartago) – starożytne państwo. Zostało założone w IX w. p.n.e. przez Fenicjan z Tyru jako miasto w pobliżu dzisiejszego Tunisu, w późniejszym okresie obejmowała duży pas afrykańskiego wybrzeża i część Europy Południowej.
SJP.pl
Wikipedia
nazwa Kartagińczyka w starożytnym Rzymie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) w starożytnym Rzymie: mieszkaniec Kartaginy, Kartagińczyk
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: PAniszer] superbohater walczący z przestępczością zorganizowaną, mszczący się na przestępcach za śmierć swojej rodziny; były żołnierz mający do dyspozycji cały arsenał broni, w przeciwieństwie do innych superbohaterów zabijający swoich przeciwników
SJP.pl
Wikipedia
karzący, mający na celu ukaranie
SJP.pl
[czytaj: pank]
1. przedstawiciel subkultury młodzieżowej; punkowiec, pank, pankowiec;
2. wykonawca, twórca punk rocka; punkowiec, pank, pankowiec, pankrockowiec, punkrockowiec
Punk – subkultura młodzieżowa, zapoczątkowana w połowie lat 70. XX w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, charakteryzująca się niezgodą na instytucjonalizację życia społecznego.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: punkt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały punkt, zdrobn. od: punkt
SJP.pl
Wiktionary
przypominający mały punkt, podobny do małego punktu
SJP.pl
zabieg polegający na wprowadzeniu do ciała bardzo cienkiej rurki, w celu pobrania tkanki lub płynu do badania albo odprowadzenia pewnych jego ilości
Punkcja (łac. punctio; z łac. punctum - ukłucie) - nakłucie wykonane w celach medycznych. Pacjentowi wbija się igłę w celu wprowadzenia leków, pobrania próbki lub opróżnienia jam ciała lub ogniska chorobowego z zalegającej wydzieliny.
Jednym z takich zabiegów jest punkcja lędźwiowa. Jest robiona m.in. w celu pobrania do badań płynu mózgowo-rdzeniowego.
SJP.pl
Wikipedia
związany z punkcją
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z punkcją, dotyczący punkcji, nakłucia
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: pankówa] w gwarze młodzieżowej: dziewczyna będąca punkiem lub ubierająca się podobnie do punków; pankówa, punkówna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) członkini subkultury punk
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: wykazywać cechy panka (punka)
SJP.pl
[czytaj: pankowiec]
1. przedstawiciel subkultury młodzieżowej; punk, pank, pankowiec;
2. wykonawca, twórca punk rocka; punk, pank, pankowiec, pankrockowiec, punkrockowiec
SJP.pl
[czytaj: pankówna] w gwarze młodzieżowej: dziewczyna będąca punkiem lub ubierająca się podobnie do punków; pankówa, punkówa
SJP.pl
→ punkowy [czytaj: pankowy]
SJP.pl
[czytaj: pankowy]
1. przymiotnik od: punk; charakterystyczny dla punków, zachowujący, ubierający się tak, jak punk; pankowy;
2. odnoszący się do punk rocku, typowy, charakterystyczny dla punk rocku; pankowy, pankrockowy, punkrockowy
przymiotnik
(1.1) muz. dotyczący punk rocka i/lub punkowców
SJP.pl
Wiktionary
muzyka punkrockowa
Punk rock – gatunek rocka charakteryzujący się prostą, głośną, agresywną muzyką o mało skomplikowanej harmonii i buntowniczymi tekstami, powstały w połowie lat siedemdziesiątych, zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W założeniu była to świadoma rezygnacja z uznanego warsztatu muzycznego i komercyjnej machiny promocji. W swej muzycznej strukturze punk rock jest najbardziej podstawowym rock-and-rollem, tyle że zagranym szybciej, głośniej i agresywniej.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pankrokowiec] wykonawca, twórca punk rocka; punk, punkowiec, pank, pankowiec, pankrockowiec
SJP.pl
[czytaj: pankrokowy] przymiotnik od: punk rock (pank rock, punkrock, punk); odnoszący się do punk rocka, charakterystyczny dla punk rocka; pankrockowy, punkowy, pankowy
SJP.pl
1. niewielka plamka lub coś, co ją przypomina;
2. część określonej przestrzeni, a w geometrii elementarnej: najprostsza figura geometryczna mająca określone położenie lecz niemająca wymiarów;
3. pomieszczenie, miejsce o specjalnym przeznaczeniu, a także: stanowisko, placówka;
4. jednostka obliczeniowa, używana podczas określania wyniku gier;
5. akapit, paragraf, a także: sprawa, kwestia;
6. podstawowa jednostka miary drukarskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. najmniejszy, bezwymiarowy obiekt geometryczny;
(1.2) mat. element pewnej (abstrakcyjnej) przestrzeni, szczególnie mającej interpretację geometryczną
(1.3) praw. jednostka redakcyjna tekstu prawnego;
(1.4) jednostka miary stosowana w typografii;
(1.5) sport. jednostka wyniku w grach sportowych opartych na współzawodnictwie
(1.6) pot. o kropce
(1.7) pewne określone miejsce
przysłówek
(2.1) dokładnie (o godzinie)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
suma punktów uzyskana przez każdą z osób lub grup w trakcie rywalizacji sportowej albo gry, naliczana w oparciu o zasady określone w regulaminie tej gry
SJP.pl
związany z punktacją
SJP.pl
narzędzie ślusarskie zakończone szpicem, służące do wybijania wgłębień na przedmiotach metalowych
Punktak – narzędzie ślusarskie w postaci trzpienia wykonanego z twardej stali narzędziowej, z zaostrzonym jednym z końców, oraz spłaszczonym drugim końcem w celu pobijania go młotkiem.
Punktak służy do punktowania, czyli nanoszenia zaznaczeń na powierzchni metalu poprzez wybijanie na tej powierzchni niewielkich zagłębień. Służą one do trasowania, przygotowania miejsc pod wiercenie, itp.
SJP.pl
Wikipedia
narzędzie służące do oznaczania czegoś, najczęściej fragmentów tkanin lub przedmiotów wykonanych z metalu
SJP.pl
środowiskowo: nadmierna tendencja do klasyfikowania osób uprawiających sport
SJP.pl
symbol wyróżniający elementy na liście wypunktowania
Punktor, znak wypunktowania – w typografii to symbol lub glif stosowany do wyróżnienia elementów w spisie zredagowanym w formie nienumerowanej listy. Treści poprzedzone punktorem nazywa się „punktami” i zwykle nie są one opatrzone interpunkcją końcową (przecinkiem, średnikiem, kropką), o ile nie są pełnymi zdaniami.
SJP.pl
Wikipedia
1. oceniać kogoś, przyznając mu punkty, a także: zdobywać punkty;
2. usuwać starte partie obrazu lub rysunku, powlekając je punktowo nakładaną farbą;
3. znaczyć przedmiot punktakiem lub punktarką (znacznikiem)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|punktować.
Wiktionary
piętrowa budowla wyróżniająca się wśród innych budynków znajdujących się w najbliższym jej otoczeniu, najczęściej wysokością
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. archit. budynek wielokondygnacyjny, wolnostojący, w którym lokale zgrupowane są wokół jednego centralnego węzła komunikacyjnego
We współczesnej typologii architektury mieszkaniowej określa się następujące typy, w zależności od przestrzennego usytuowania mieszkań:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) pod względem punktów (np. zdobytych podczas rozgrywki)
(1.2) w sposób punktowy
(1.3) z podziałem na punkty, podpunkty; w punktach
Wiktionary
→ punktowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest punktowe
SJP.pl
Wiktionary
określony przez punkt, wykonywany na niewielkich wycinkach przestrzeni (np. siew punktowy) lub w jakiś inny sposób związany z punktem
SJP.pl
potocznie: skupianie się głównie na zdobytych punktach przy ocenie osiągnięć naukowych
Punktoza – pejoratywne i slangowe określenie zjawiska polegającego na tym, że naukowcy skupiają się na działaniach o niskiej wartości naukowej przynoszących dużo punktów w systemach oceny, awansów lub nagród, zamiast poświęcać się rzetelnej pracy. W takim ujęciu punktoza oznacza stan, w którym otrzymywanie punktów za dorobek naukowy przestało być metodą oceny pracy naukowej, a stało się jej celem. Morfem -oza sugeruje, że punktoza jest chorobą.
SJP.pl
Wikipedia
muzyk, kompozytor tworzący zgodnie z zasadami punktualizmu (techniki kompozytorskiej brzmień izolowanych oddzielonych pauzami)
SJP.pl
odnoszący się do punktualizmu (techniki kompozytorskiej brzmień izolowanych oddzielonych pauzami), związany z punktualizmem
SJP.pl
technika kompozytorska brzmień izolowanych oddzielonych pauzami
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) dokładnie o wyznaczonej porze, nie spóźniając się
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: punktualnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: punktualny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wykonywanie czegoś w ściśle określonym czasie; umiejętność nie spóźniania się
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przybywający o określonej godzinie, nie spóźniający się; przestrzegający punktualności
(1.2) mający charakter punktowy, odbywający się w konkretnym punkcie czasowym lub przestrzennym, nie stanowiący continuum
(1.3) psych. (o sytuacji) taki, który wydarza się jednorazowo i nie wpływa na dalszy proces rozwoju psychicznego
Wiktionary
znak, najczęściej krzyżyk lub punkt, służący do dokładnego nałożenia kolorów w procesie drukowania; punkturka
Paser (punktura) – element graficzny umieszczany poza formatem netto publikacji poligraficznej, służący jako "celownik" w druku barwnym do dokładnego nanoszenia obrazu drukowego kolejnymi farbami drukowymi w to samo miejsce. W druku dwustronnym pasery pozwalają na spasowanie strony prawej i lewej.
SJP.pl
Wikipedia
znak, najczęściej krzyżyk lub punkt, służący do dokładnego nałożenia kolorów w procesie drukowania; punktura
SJP.pl
obraźliwie: punk, punkowiec
SJP.pl
wieś w Polsce
Puńsk (dodatkowa nazwa w j. litewskim Punskas) – wieś, w latach 1647–1852 miasto, w północno-wschodniej Polsce, położone na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, w północno-wschodniej części województwa podlaskiego, w powiecie sejneńskim, siedziba gminy Puńsk.
Puńsk leży na historycznej Suwalszczyźnie, na obszarze dawnej Jaćwieży.
SJP.pl
Wikipedia
związany z Puńskiem, dotyczący Puńska
SJP.pl
[czytaj: pant] w futbolu amerykańskim, rugby: kopnięcie piłki z powietrza bezpośrednio po wypuszczeniu jej z rąk przez zawodnika kopiącego, bez odbicia się piłki od ziemi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) enol. wklęśnięcie dna butelki na wino
Szwajcaria:
Osoby:
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tytułowa postać sztuki Bertolta Brechta "Pan Puntila i jego sługa Matti"
SJP.pl
samochód marki Fiat Punto
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mot. samochód marki Fiat Punto
Fiat Punto – samochód osobowy klasy subkompaktowej produkowany pod włoską marką FIAT w latach 1993–2018.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) = Powiatowy Urząd Pracy
Wiktionary
potocznie: tylna część ciała pod kręgosłupem, pośladki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziecięce pośladki, pot. eufem. każde inne
(1.2) przest. kupa
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pieszczotliwie: pupa; pupeńka, pupeczka, pupka, pupina, pupinka, pupunia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pupa
(1.2) pośladki dziecka
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeńka, pupka, pupina, pupinka, pupunia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: pupa
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeczka, pupeńka, pupina, pupinka, pupunia
SJP.pl
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeczka, pupka, pupina, pupinka, pupunia
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) Przedsiębiorstwo Upowszechniania Prasy i Książki Ruch
Wiktionary
ulubione zwierzę lub osoba
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba lub zwierzę, które ktoś lubi bardziej od innych, wyróżnia ją
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pupil
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: pupil
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ulubienica, faworyta;
2. dawniej: wychowanka pozostająca pod czyjąś opieką; podopieczna
SJP.pl
metoda pomiaru refrakcji oka, polegająca na obserwacji ruchu światła w źrenicy oświetlonej płaskim lusterkiem
SJP.pl
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeczka, pupka, pupeńka, pupinka, pupunia
SJP.pl
metoda pozwalająca na zwiększenie przepustowości toru transmisyjnego, polegająca na umieszczeniu w pewnych fragmentach tego toru specjalnych cewek indukcyjnych
Cewka pupinowska (także: cewka pupinizacyjna lub cewka Pupina) – rodzaj i sposób podłączenia cewki indukcyjnej, stosowany dawniej w telefonii w celu odtłumienia i poprawy charakterystyki częstotliwościowej linii transmisyjnej (tzw. pupinizacja). Cewki pupinowskie włączało się szeregowo w tor transmisyjny, w równych, ustalonych odstępach (rzędu kilku km). Cewki te pozwalają na kompensację pojemności linii poprzez zwiększenie jej indukcyjności.
SJP.pl
Wikipedia
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeczka, pupka, pupina, pupeńka, pupunia
SJP.pl
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeczka, pupeńka, pupina, pupinka, pupunia
Pupka (Żabiński) – kaszubski herb szlachecki.
SJP.pl
Wikipedia
potoczne zgrubienie od: pupa (pośladki, tyłek); dupsko
SJP.pl
pieszczotliwie: pupa; pupcia, pupeczka, pupka, pupina, pupinka, pupeńka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rytualne, honorowe samobójstwo w kulturze balijskiej;
Puputan – w języku balijskim (walcz do końca) termin odnoszący się do rytualnego samobójstwa popełnianego w obliczu nieuniknionej, a upokarzającej kapitulacji. Najbardziej znane przypadki puputanu miały miejsce w 1906 i 1908 roku, gdy stawiający opór Balijczycy byli siłą ujarzmiani przez Holendrów.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pur] skrót od: Państwowy Urząd Repatriacyjny - urząd, który organizował przesiedlania ludności na mocy postanowień konferencji jałtańskiej
skrótowiec
(1.1) = Państwowy Urząd Repatriacyjny;
Pur (ros. Пур) – rzeka płynąca przez azjatycką część Rosji, w Jamalsko-Nienieckim Okręgu Autonomicznym. Powstaje z połączenia rzek Piakupur i Ajwasiedopur. Długość ok. 389 km (łącznie z Piakupurem – 1024 km), powierzchnia dorzecza – 112 000 km². Rzeka uchodzi do zatoki Taz Morza Karskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Kraju Krasnojarskim Rosji, dopływ Piasiny
Indonezja:
Iran:
Rosja:
Szwajcaria:
Osoby:
Inne:
Wiktionary oraz Wikipedia
klasa utworów literatury staroindyjskiej, uznawanych za teksty święte
SJP.pl
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
gwarowo o purchawce (rodzaju grzyba z rodziny purchawkowatych, o charakterystycznym dużym, kolistym owocniku wypełnionym zarodnikami w postaci ciemnego proszku)
SJP.pl
rzadko: przypominający wyglądem purchawkę; purchawkowaty
SJP.pl
zgrubienie od: purchawka
SJP.pl
purchaweczka spłaszczona - gatunek grzybów z rodziny purchawkowatych
SJP.pl
purchawica olbrzymia - gatunek grzybów z rodziny purchawkowatych; czasznica olbrzymia
SJP.pl
1. rodzaj grzyba z rodziny purchawkowatych, o charakterystycznym dużym, kolistym owocniku wypełnionym zarodnikami w postaci ciemnego proszku; purchatka (gwarowo);
2. pogardliwie o człowieku zarozumiałym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikol. grzyb z rodzaju nazwa systematyczna|Lycoperdon|ref=tak.
Lycoperdon Pers. (purchawka) – rodzaj grzybów z rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae). W Europie występuje 14 gatunków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach purchawkowatych (rodzina grzybów)
Purchawkowate (Lycoperdaceae Chevall.) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców (Agaricales).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach purchawkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
potocznie: wybrzuszenie, bąbel na ciele; purchla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. odkształcenie w postaci bąbla lub wybrzuszenia
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale: bąbel na ciele; purchel
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. odkształcenie w postaci bąbla lub wybrzuszenia
SJP.pl
Wiktionary
wieś w powiecie olsztyńskim
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś gminna w województwie warmińsko-mazurskim;
Purda (niem. Groß Purden) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda, około 15 km na południowy wschód od Olsztyna.
Miejscowość jest siedzibą gminy Purda.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Purdy
(1.2) osoba pochodząca z Purdy, urodzona w Purdzie
Wiktionary
przymiotnik od: Purda
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Purdą, dotyczący Purdy
SJP.pl
Wiktionary
piure;
1. potrawa z utartych albo ugniecionych ziemniaków, innych warzyw lub owoców;
2. utarty, ugnieciony (np. ziemniaki purée - utarte ziemniaki)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. potrawa z ziemniaków, innych warzyw lub owoców – ugotowanych, przetartych lub zgniecionych na papkę;
(1.2) … w funkcji przydawki przyrządzony jak purée (1.1), mający postać papki
Purée (fr. oczyszczony) – samodzielne danie lub półprodukt kulinarny z warzyw lub roślin strączkowych, które po ugotowaniu zostały zmielone, utłuczone lub przetarte przez sito.
Pod względem konsystencji lub sposobu przygotowania purée mogą występować pod rozmaitymi nazwami rodzajowymi i przybierać postać gęstych zup, gładkich mas czy sosów, choć najczęściej dotyczy to rozdrobnionych warzyw poddanych dalszej obróbce. Z kolei purée wykorzystywane jako składniki w dalszym przygotowaniu bardziej złożonych potraw często określanych mianem past. Termin ten nie obejmuje zazwyczaj potraw czy ingrediencji przygotowanych w podobny sposób ze zbóż czy mąki (takich jak owsianki czy mamałyga), najczęściej też nie stosuje się go na określenie przetworów czy past z orzechów i roślin oleistych (jak np. masło orzechowe czy tahini).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wysoko zagęszczony materiał produkcyjny na bazie sztywnej pianki poliuretanowej
SJP.pl
gwałtowny wicher z zamiecią śnieżną, występujący na Syberii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) meteorol. silny i gwałtowny północno-wschodni wiatr wiejący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną
Purga (ros. пурга) to rodzaj wiatru, gwałtowny wicher północno-wschodni występujący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną, burzą śnieżną. Na Alasce nosi nazwę burga. W Korei purgu. W Finlandii purku oznacza wicher, zadymkę. Słowo to wywodzi się z grupy języków ugrofińskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. przeczyszczenie, rozwolnienie;
2. usprawiedliwienie, oczyszczenie z zarzutów
SJP.pl
dawniej: lekarstwo przeczyszczające
SJP.pl
dawniej o czyśćcu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. rel. czyściec
SJP.pl
Wiktionary
święto żydowskie obchodzone na przełomie lutego i marca dla upamiętnienia ocalenia Żydów perskich; Purym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. żyd. radosne święto żydowskie upamiętniające ocalenie Żydów perskich, przypominające karnawał i wiążące się z obdarowywaniem się prezentami, zabawami, piciem alkoholu itp.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do Purimu (Purymu, święta żydowskiego obchodzonego na pamiątkę ocalenia Żydów w Persji), związany w jakiś sposób z tym świętem; purymowy
SJP.pl
[czytaj: pjurnonsens] skrajna niedorzeczność, wypowiedź zaskakująco nielogiczna, godząca w poczucie zdrowego rozsądku; odmiana dowcipu chętnie wykorzystywana przez humorystów; pure nonsense
Purnonsens (ang. pure nonsense) – rodzaj dowcipu, w którym efekt komiczny powstaje z niedorzeczności, z pozbawionego logicznej motywacji, absurdalnego skojarzenia obrazów lub pojęć. Stworzony został w XIX w. przez pisarzy angielskich (Edward Lear, Lewis Carroll), odegrał ważną rolę w estetyce surrealizmu.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pjurnonsensowy] mający elementy purnonsensu (pure nonsense'u, skrajnej niedorzeczności) lub w jakiś inny związany z purnonsensem
SJP.pl
substancja organiczna syntetyzowana przez specjalny gatunek grzyba, będąca inhibitorem (substancją, której obecność powoduje zwolnienie lub zatrzymanie danej reakcji chemicznej) biosyntezy białka
Puromycyna (łac. purus – czysty; gr. mýkes – grzyb) – antybiotyk otrzymywany z glebowego promieniowca Streptomyces alboniger. Jest inhibitorem translacji.
Puromycyna zajmuje miejsce A w rybosomach, jako mimetyk aminoacylowanego końca aminoacylo-tRNA. Jest wiązana z rosnącym łańcuchem peptydowym, powodując terminację translacji.
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący PUR-u; PUR-owski
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z PUR-em, dotyczący PUR-u
SJP.pl
Wiktionary
1. kolor ciemnoczerwony z fioletowym odcieniem;
2. naturalny barwnik w kolorze od szkarłatnego do fioletowego;
3. tkanina w kolorze purpurowym, strój w kolorze purpurowym, zwłaszcza płaszcz monarchy lub strój kardynała;
4. godność monarchy lub kardynała
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ciepły odcień fioletu
(1.2) barwnik lub pigment purpurowy
(1.3) przen. godność kardynalska
(1.4) włók. tkanina koloru purpury (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kraśnik purpuraczek - motyl z rodziny kraśnikowatych
SJP.pl
1. kardynał
2. dawniej: osoba nosząca purpurowe szaty, wskazujące na sprawowanie wysokiego urzędu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. rel. kardynał
(1.2) daw. dostojnik noszący purpurowe szaty będące oznaką jego wysokiej godności
Kardynał (łac. Cardinalis – główny, zasadniczy, mocno z czymś związany), formalnie Kardynał Świętego Kościoła Rzymskiego (łac. Cardinalis Sanctae Romanae Ecclesiae) – najwyższa po papieżu godność kościelna w Kościele katolickim. Wszyscy kardynałowie razem tworzą Kolegium Kardynałów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
murzynka;
1. wczesna odmiana truskawek o drobnych owocach, najczęściej kulistych, z aromatycznym miąższem barwy ciemnowiśniowej lub buraczkowej, nadająca się na przetwory;
2. owoc tej odmiany
SJP.pl
niedźwiedzica purpurka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych
SJP.pl
niedźwiedzica purpurka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. odzież. szkarłatna chusta wiązana z tyłu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który ma purpurową głowę
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, którego skrzydła są purpurowe
Wiktionary
ślimak z rodziny rozkolcowatych (Purpura), zamieszkujący ciepłe morza pełnosłone; szkarłatnik
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: purpurowo
SJP.pl
purpurówka Kaehlera - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
w części purpurowy, w części czarny
SJP.pl
nieco biały o purpurowym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) białawy o purpurowym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
biały o purpurowym odcieniu
SJP.pl
brunatny o odcieniu purpurowym
SJP.pl
czarny o odcieniu purpurowym
SJP.pl
czerwony z purpurowym odcieniem
SJP.pl
fioletowy o odcieniu purpurowym
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma purpurową głowę
Wiktionary
liliowy o purpurowym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma purpurowe pióra
Wiktionary
różowy o purpurowym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biol. posiadający zarodnik w barwie purpurowej
Wiktionary
mający kolor purpury, ciemnoczerwony o odcieniu fioletowym
przymiotnik
(1.1) mający kolor ciemnoczerwony z odcieniem fioletowym, taki jak kolor purpury
Barwa purpurowa (purpura; z łac. purpura, z gr. πορφύρα porfyra) – barwa o zakresie od intensywnie czerwonego do fioletu, także w głębokich odcieniach zbliżonych do barwy śliwki czy do koloru granatowego. Nazwa barwy wzięła się od purpury, czyli barwnika ciemnoczerwonego, używanego do barwienia tkanin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
barwnik organiczny otrzymywany z korzenia marzany (marzanny, szczeciniasto owłosionej byliny z rodziny marzanowatych), stosowany jako półprodukt do otrzymywania zaprawowych barwników kwasowych oraz w chemii analitycznej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. organiczny barwnik stosowany do otrzymywania zaprawowych barwników kwasowych, farb imitujących złoto i w chemii analitycznej
Purpuryna, 1,2,4-trihydroksyantrachinon – organiczny związek chemiczny, trójhydroksylowa pochodna antrachinonu. Stosowana do barwienia bawełny, jako barwnik mikroskopowy i odczynnik do wykrywania związków boru. Ponadto jest wykorzystywania do otrzymywania innych barwników.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
minerał z grupy fosforanów, o purpurowym zabarwieniu i szklistym lub metalicznym połysku, zawierający w głównej mierze kationy żelaza i manganu
Purpuryt (ang. purpurite) – minerał z klasy fosforanów bezwodnych. Nazwa pochodzi z łaciny purpura i nawiązuje do barwy minerału.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. posp. obraź. pierdziel, zbereźnik
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. posp. pierdnąć
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. posp. pierdnąć
Wiktionary
rzeka w Brazylii i Peru
Purús – rzeka w północno-zachodniej Brazylii oraz Peru. Jest jednym z najdłuższych dopływów Amazonki. Bierze źródła u podnóża Andów, na terytorium Peru. Długość 3270 km (czasami podaje się 3210 km), powierzchnia dorzecza 371 042 km. Tworzy wiele meandrów i jest jedną z najbardziej krętych rzek świata – odległość w linii prostej od źródeł do ujścia jest o ok. połowę krótsza niż rzeczywista długość rzeki.
SJP.pl
Wikipedia
w hinduizmie: osoba kontrolująca zarówno naturę materialną jako pole do działania, jak i naturę duchową pozwalającą na to działanie
Purusza (dewanagari पुरुष, ang. Purusha):
1. W hinduizmie ten, kto kontroluje i raduje się prakryti (naturą), czyli inaczej Iśwara – znawca, który kontroluje zarówno naturę materialną, Maję, jak i duszę indywidualną Dźiwę oraz panuje nad nimi.
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej:
a) bogacz żydowski;
b) człowiek bogaty, zamożny;
2. środowiskowo: złodziej z doświadczeniem
SJP.pl
1. rzadko: oczyszczenie czegoś, usunięcie niepożądanych elementów;
2. obmycie kielicha mszalnego przy użyciu puryfikaterza (białego, najczęściej płóciennego ręczniczka)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. najczęściej przen. oczyszczenie, doprowadzenie do czystego stanu
Puryfikacja (łac. purificatio – oczyszczenie) – czynność w liturgii polegająca na obmyciu kielicha, pateny i palców, czasem także puszki (cyborium) z cząstek Ciała Pańskiego (hostii lub komunikantów) oraz pozostałości po Krwi Pańskiej. Odbywa się zazwyczaj po udzieleniu Komunii Świętej na zakończenie Liturgii Eucharystycznej. Przepisy liturgiczne dopuszczają również przeprowadzenie puryfikacji po zakończonej Mszy świętej. Puryfikacji może dokonywać kapłan lub diakon, a także akolita ustanowiony obrzędem. Przepisy nie wspominają w tym miejscu o możliwości spełnienia tej posługi przez nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej. Do puryfikacji używa się najczęściej wody lub wody i wina oraz puryfikaterza, czyli ręczniczka służącego do wycierania kielicha. W czasie wykonywania czynności duchowny lub akolita odmawia krótką modlitwę: Panie, daj nam czystym sercem przyjąć to, co spożyliśmy ustami, i dar otrzymany w doczesności niech się stanie dla nas lekarstwem na życie wieczne. Modlitwa ta swoimi korzeniami sięga V wieku (Sakramentarz Gelazjański). Jest również obecna w Mszale św. Jana XXIII (stosowanym w formie nadzwyczajnej obrządku rzymskiego) jako jedna z dwóch modlitw odmawianych przez kapłana dokonującego puryfikacji oraz obmycia palców po Komunii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
biały, najczęściej płócienny ręczniczek służący w czasie odprawiania mszy do wycierania kielicha mszalnego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kośc. płócienna ściereczka używana w liturgii katolickiej do rytualnego oczyszczania (puryfikacji) naczyń mszalnych;
Puryfikaterz – w liturgii Kościoła katolickiego element tzw. bielizny kielichowej: niewielkich rozmiarów kawałek białego materiału, mały ręczniczek (ok. 40 cm długości i 25 cm szerokości) służący do czyszczenia naczyń liturgicznych (np. kielicha mszalnego i cyborium) po Komunii Św. Często obszyty koronką, w środku haftowany krzyż.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dokonywać puryfikacji (czynności obmycia kielicha mszalnego przy użyciu puryfikaterza - białego, najczęściej płóciennego ręczniczka)
SJP.pl
święto żydowskie obchodzone na przełomie lutego i marca dla upamiętnienia ocalenia Żydów perskich; Purim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. żyd. zob. Purim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do Purymu (Purimu, święta żydowskiego obchodzonego na pamiątkę ocalenia Żydów w Persji), związany w jakiś sposób z tym świętem; purimowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze świętem Purim, dotyczący święta Purim
SJP.pl
Wiktionary
zasada organiczna zbudowana ze skondensowanych ze sobą pierścieni: pirymidynowego i imidazolowego, substancja niewystępująca w przyrodzie w przeciwieństwie do jej licznych pochodnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. aromatyczny, organiczny związek chemiczny;
Puryna (imidazolopirymidyna) – heterocykliczny, aromatyczny związek organiczny, zbudowany ze skondensowanych pierścieni pirymidyny i imidazolu. W przyrodzie występuje dosyć rzadko, natomiast jej pochodne pełnią ważną rolę jako alkaloidy, metabolity oraz nukleotydy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
taki, którego budowa opiera się na purynie (zasadzie organicznej zbudowanej ze skondensowanych ze sobą pierścieni: pirymidynowego i imidazolowego), związany w jakiś sposób z puryną
SJP.pl
1. człowiek dbający o poprawność i czystość języka (często przesadnie); poprawnościowiec;
2. człowiek kładący nacisk na to, by określone zjawiska lub aktywności pozostawały w pierwotnej postaci;
3. artysta tworzący zgodnie z zasadami puryzmu - kierunku w malarstwie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba pedantycznie dbająca o czystość języka
(1.2) osoba przesadnie dbająca o przestrzeganie reguł, prawideł; w szczególności: o moralność, czystość obyczajów
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta przesadnie dbająca o czystość języka;
2. kobieta o przesadnie surowych obyczajach i zasadach moralnych, np. moralna purystka; purytanka
SJP.pl
odnoszący się do puryzmu (przesadnej dbałości o poprawność językową, nadmiernej ścisłości w przestrzeganiu zasad gramatycznych i unikaniu wszelkich zapożyczeń), nacechowany puryzmem (np. tendencje purystyczne)
przymiotnik
(1.1) związany z puryzmem
(1.2) charakteryzujący się puryzmem
SJP.pl
Wiktionary
1. zwolennik, wyznawca purytanizmu (kalwinizmu angielskiego, szesnastowiecznego ruchu reformatorskiego, domagającego się oczyszczenia Kościoła z pozostałości katolicyzmu);
2. człowiek o bardzo surowych zasadach moralnych i obyczajowych
SJP.pl
szerzenie postawy ścisłego przestrzegania obyczajów i zasad moralnych
SJP.pl
1. ruch reformatorski w szesnastowiecznej Anglii, domagający się oczyszczenia Kościoła anglikańskiego z pozostałości katolicyzmu;
2. surowość zasad moralnych i obyczajowych
Purytanizm (z łac. purus czysty) – ruch religijno-społeczny w XVI i XVII-wiecznej Anglii, mający na celu „oczyszczenie” Kościoła anglikańskiego z pozostałości po katolicyzmie w liturgii i teologii. Początkowo działając jako ruch wewnątrz anglikanizmu, purytanie stopniowo oddzielali się od niego, tworząc odrębne wspólnoty religijne, czasem nazywane nonkonformistycznymi.
W języku potocznym purytanizm to skrajne przejawianie jakichś zasad, szczególnie moralnych.
SJP.pl
Wikipedia
1. zwolenniczka, wyznawczyni purytanizmu (kalwinizmu angielskiego, szesnastowiecznego ruchu reformatorskiego, domagającego się oczyszczenia Kościoła z pozostałości katolicyzmu);
2. kobieta o bardzo surowych zasadach moralnych i obyczajowych; purystka
SJP.pl
1. dotyczący purytanizmu, purytanów;
2. surowy, rygorystyczny
przymiotnik
(1.1) rel. dotyczący purytanizmu albo purytanów
(1.2) przen. surowy pod względem obyczajowym i moralnym
SJP.pl
Wiktionary
1. przesadna dbałość o poprawność językową, nadmierna ścisłość w przestrzeganiu zasad gramatycznych i unikanie wszelkich zapożyczeń;
2. kierunek w malarstwie rozwijający się w dwudziestowiecznej Francji pod przewodnictwem Ozenfanta i Le Corbusiera, nawiązujący do kubizmu syntetycznego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. postawa wobec języka charakteryzująca się koncentracją na ideałach różnie pojmowanej „czystości” językowej;
(1.2) nurt w malarstwie francuskim;
(1.3) tendencja w konserwatorstwie zabytków
(1.4) okres w sztuce między romantyzmem a klasycyzmem, charakteryzujący się dążeniem do prostoty wyrazu i bogatymi treściami duchowymi
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Purzec – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Siedlce. Ma status sołectwa. Leży 5 km od centrum Siedlec. Przez Purzec przebiega droga powiatowa do wsi Strzała. Przez wieś przepływa rzeka Liwiec wyznaczając północną granicę wsi.
Wikipedia
Purzyce – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lubowidz. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. całus, pocałunek
Nerpa (Pusa) – rodzaj morskich ssaków z rodziny fokowatych (Phocidae).
Wiktionary oraz Wikipedia
portowe miasto Korei Południowej
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe w Korei Południowej;
Pusan (kor. 부산광역시, Metropolia Pusan) – największe miasto portowe Korei Południowej; zespół miejski ok. 4,1 mln mieszkańców. Jest miastem na prawach metropolii. Drugie co do wielkości miasto kraju.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Pusanu (miasta w Korei Południowej, największego ośrodka portowego Półwyspu Koreańskiego, funkcjonującego na prawach metropolii)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pusanu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pusanu (miasta w Korei Południowej, największego ośrodka portowego Półwyspu Koreańskiego, funkcjonującego na prawach metropolii)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pusanu
SJP.pl
Wiktionary
→ Pusan (miasto w Korei Południowej)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pusanem, dotyczący Pusanu
SJP.pl
Wiktionary
1. zaprzestać trzymania czegoś, pozwolić czemuś poruszać się; upuścić;
2. uruchomić coś, nadać czemuś ruch;
3. pozwolić komuś odejść; zwolnić; wypuścić;
4. pozwolić wejść, dostać się gdzieś; dopuścić; wpuścić;
5. wydać z siebie, wytworzyć; wydzielić
czasownik przechodni dokonany (ndk. puszczać)
(1.1) dokonany od|puszczać.
czasownik zwrotny dokonany puścić się (ndk. puszczać się)
(2.1) dokonany od|puszczać się.
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: pusto
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pusty; pustszy
SJP.pl
zdrobnienie o odcieniu intensywnym od: pusty (np. puściusieńki talerz, puściusieńka dziewoja); puściuśki, puściuteńki, puściutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: pusty
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie o odcieniu intensywnym od: pusty (np. puściuśki talerz, puściuśka dziewoja); puściusieńki, puściuteńki, puściutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: pusty
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie o odcieniu intensywnym od: pusty (np. puściuteńki talerz, puściuteńka dziewoja); puściusieńki, puściuśki, puściutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: pusty
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie o odcieniu intensywnym od: pusty (np. puściutki talerz, puściutka dziewoja); puściusieńki, puściuśki, puściuteńki
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: pusty
SJP.pl
Wiktionary
majątek po zmarłym bez krewnych, kaduk
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zob. spuścizna.
SJP.pl
Wiktionary
osoba dążąca do podporządkowania Kościoła anglikańskiego religii katolickiej
SJP.pl
[czytaj: pjuzizm] ruch religijny w Kościele anglikańskim, zainicjowany około 1830 roku przez Edwarda Puseya, dążący do odrodzenia życia religijnego poprzez nawiązanie do tradycji wczesnochrześcijańskich
SJP.pl
[czytaj: pusz] informacja na drzwiach oznaczająca, że należy je otwierać popchnięciem
Push – amerykańsko-kanadyjsko-brytyjski film fabularny w reżyserii Paula McGuigana. Jego światowa premiera miała miejsce 29 stycznia 2009 r. w Los Angeles.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: puszbek] zmuszenie uchodźców i migrantów do powrotu przez granicę bez uwzględnienia ich indywidualnych okoliczności i bez możliwości ubiegania się o azyl; push back, pushback
SJP.pl
[czytaj: puszbol] gra, w której dwie drużyny przetaczają ogromną piłkę do bramki przeciwnika; pushball
SJP.pl
[czytaj: puszap] rodzaj biustonosza uwydatniającego piersi; puszapek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) specjalnie wyprofilowany biustonosz podnoszący piersi, często z wkładkami (z materiału lub silikonu) w dolnej części miseczki;
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: puszbek] zmuszenie uchodźców i migrantów do powrotu przez granicę bez uwzględnienia ich indywidualnych okoliczności i bez możliwości ubiegania się o azyl; push back, push-back
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. społ. opresyjna i bezprawna praktyka wypychania osób próbujących przekroczyć granicę państwa z powrotem do punktu wyjścia
Pushback (push back, refoulement, wypychanie) – działanie podejmowane wobec imigrantów próbujących nielegalnie przekroczyć granicę, prowadzące do ich przymusowego powrotu na terytorium państwa, którego granicę próbowali przekroczyć.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pushbackiem, dotyczący pushbacku
Wiktionary
[czytaj: puszbol] gra, w której dwie drużyny przetaczają ogromną piłkę do bramki przeciwnika; push-ball
SJP.pl
pieszczotliwie:
1. kotka, suczka;
2. pochwa, wagina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pieszcz. kotka lub suczka
(1.2) przen. eufem. pieszcz. wagina
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzemień, którym strzemię przytroczone jest do siodła
Puśliska – skórzane paski, na których wiszą strzemiona. Puśliska do siodła przymocowane są metalowymi uchwytami, czyli tzw. maszynkami. Są one tak skonstruowane, że po silnym szarpnięciu strzemienia do tyłu, zwalniają puśliska – stanowi to zabezpieczenie jeźdźca przy upadku (zapobiega ciągnęciu go po ziemi przez konia w przypadku utkwienia nogi w strzemieniu). W siodłach typu angielskiego zaczepy na puśliska umieszczone są nad tybinkami dużymi.
SJP.pl
Wikipedia
1. niepełny, niczym nie napełniony, nic nie zawierający, często w znaczeniu: bezludny, opustoszały, przez nikogo ani przez nic nie zamieszkały;
2. cechujący się lekkomyślnością, beztroskim usposobieniem (np. pusty śmiech);
3. jałowy, marny, a także: nic nie warty (np. puste frazesy)
Zobacz też miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
pustkowie, pusty obszar
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pustkowie, nieużytki porośnięte niską roślinnością bez drzew
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj pieca, rzadziej bardziej skomplikowanego mechanizmu, używanego do wyrobu pustaków (specjalnych lekkich cegieł z otworami, używanych do budowy ścian i stropów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pustak
Wiktionary
→ pustak
SJP.pl
1. specjalna lekka cegła z otworami, najczęściej gliniana, gipsowa lub betonowa, używana do budowy ścian i stropów;
2. ironicznie o kimś lekkomyślnym, beztroskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. blok betonowy lub cegła z pustymi komorami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. lekkomyślny, beztroski człowiek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wykonany z pustaków (specjalnych lekkich cegieł z otworami, najczęściej glinianych, gipsowych lub betonowych), zbudowany z pustaków (np. izolacja pustakowa, strop pustakowy)
przymiotnik
(1.1) bud. wykonany z pustaków
SJP.pl
Wiktionary
cecha miejsca, w którym prawie nikogo lub niczego nie ma
SJP.pl
1. prawie pusty;
2. taki, który prowadzi dość beztroskie, pozbawione wartości i celu życie;
3. pozbawiony w dużym stopniu wartości lub istotnego znaczenia
SJP.pl
archaicznie: puste naczynie; dziś tylko w związkach frazeologicznych "przelewać z pustego w próżne" oraz "z próżnego (z pustego) i Salomon nie naleje"; próżne
SJP.pl
mieszkanie, siedziba pustelnika, a w przenośni także: siedziba człowieka niekontaktowego, stroniącego od ludzi, samotnika
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) siedziba pustelnika;
(1.2) archit. niewielki pawilon w ogrodzie lub parku przeznaczony do wypoczynku na uboczu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta żyjąca w samotności, kontemplacji i pokucie, często jako członkini zakonu o regule pustelniczej; pustelniczka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mieszkająca w odosobnieniu i oddająca się modlitwie
(1.2) przen. kobieta stroniąca od innych ludzi
Pustelnica (400 m n.p.m.) – wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, pomiędzy Olsztynem a Zrębicami w województwie śląskim. Znajduje się w środkowej części Sokolich Gór. Wysokość względna nad znajdującą się po jego zachodniej stronie suchą doliną wynosi prawie 100 m. Na szczycie Pustelnicy jest punkt triangulacyjny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
eremityzm;
1. życie w odosobnieniu;
2. życie zakonnika wypełnione modlitwą, pokutą i kontemplacją
SJP.pl
kobieta żyjąca w samotności, kontemplacji i pokucie, często jako członkini zakonu o regule pustelniczej; pustelnica
Pustelniczek (Eremodipus) – rodzaj ssaków z podrodziny skoczków (Dipodinae) w obrębie rodziny skoczkowatych (Dipodidae).
SJP.pl
Wikipedia
kobieta żyjąca w samotności, kontemplacji i pokucie, często jako członkini zakonu o regule pustelniczej; pustelnica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. pustelnica
SJP.pl
Wiktionary
taki, jak u pustelnika, typowy dla pustelnika (np. pustelniczy tryb życia) lub w jakiś inny sposób związany z pustelnikiem lub pustelnictwem (np. izba pustelnicza)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pustelnią i pustelnikami, dotyczący pustelni
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla pustelni i pustelników
(2.2) przen. samotny, skryty
SJP.pl
Wiktionary
1. skorupiak morski zamieszkujący puste muszle ślimaków;
2. rodzaj ptaka z rodziny kolibrowatych;
3. pustelnik brunatny - gatunek pająka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek mieszkający w odosobnieniu i oddający się modlitwie
(1.2) przen. osoba stroniąca od innych ludzi
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. zasiedlający muszle krab z nadrodziny pustelników, nazwa systematyczna|Paguroidea|ref=tak.
(2.2) ornit. koliber z rodzaju nazwa systematyczna|Phaethornis|ref=tak.
(2.3) ent. zob. pustelnik brunatny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów; miękkoodwłokowce, miękkoodwłokowe, miernoodwłokowe
SJP.pl
przedstawiciel infrarzędu pancerzowców z rzędu dziesięcionogów; miękkoodwłokowiec
SJP.pl
coś, co nie jest niczym lub nikim wypełnione, puste pomieszczenie, pusta przestrzeń, szczególnie: pustkowie, obszar niezaludniony lub opuszczony
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teren niezaludniony lub opuszczony, obszar niezagospodarowany
(1.2) pusta, niewypełniona przestrzeń
(1.3) stan emocjonalny spowodowany utratą kogoś bliskiego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
teren, obszar pusty, bezludny lub opuszczony, a także: zamknięte pomieszczenie niczym ani nikim niewypełnione, pustka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. miejsce lub obszar niezamieszkany przez ludzi, puste
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Pustków
Wikipedia
przymiotnik od: Pustkowo, Pustków
SJP.pl
przysłówek
(1.1) tak, że zauważalny jest brak czegoś lub kogoś
(1.2) w sposób nieprzemyślany
Wiktionary
przestarzałe: osoba lekkomyślna, niepoważna, bezmyślna; bezmózgowiec, lekkoduch, postrzeleniec
SJP.pl
pejoratywnie lub żartobliwie:
1. bezmyślność, głupota, lekkomyślność;
2. brak wiedzy, wykształcenia
SJP.pl
lekceważąco: lekkomyślny, niepoważny, bezmyślny; bezmózgi
przymiotnik
(1.1) taki, który posiada „pustą głowę” (pozbawioną myśli)
SJP.pl
Wiktionary
o cechach pustorogich (rodzina ssaków)
SJP.pl
o cechach pustorogich (rodzina ssaków)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) daw. zool. wołowate
Wołowate, krętorogie, pustorogie, pustorożce (Bovidae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. każdy przedstawiciel nadrodziny pustorogich, np. widłoróg, koza, bawół, koziorożec, owca
2. przedstawiciel rodziny krętorogich zwanych też wołowatymi
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) daw. zool. wołowate
Wołowate, krętorogie, pustorogie, pustorożce (Bovidae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. każdy przedstawiciel nadrodziny pustorogich, np. widłoróg, koza, bawół, koziorożec, owca
2. przedstawiciel rodziny krętorogich zwanych też wołowatymi
SJP.pl
rzadko: o cechach pustorogich (ssaków parzystokopytnych o rogach rosnących przez całe życie, osadzonych na wyrostkach kostnych); pustorogi (częściej)
SJP.pl
przeciwieństwo pełności, cecha czegoś, co w środku jest puste, a także: lekkomyślność, postępowanie bez większego zastanowienia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest puste, przeciwieństwo pełności
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
puste, niewykorzystywane mieszkanie, pomieszczenie, często zniszczone, wymagające remontu, renowacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niezasiedlone mieszkanie, budynek wolny od najemców, dzierżawców, lokatorów
Pustostan – pojęcie odnoszące się do nieruchomości mieszkalnych lub budynków, które są niezamieszkałe lub nieużytkowane na cele prowadzenia działalności gospodarczej, rolniczej (w tym działalności z zakresu działów specjalnych produkcji rolnej) czy publicznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pustosz kradnik: niewielki chrząszcz z rodziny kołatkowatych, którego larwy żerują w drewnie i szyszkach drzew iglastych, a także w suchym drewnie i papierze
Pustosz – dawny folwark. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Krewo.
SJP.pl
Wikipedia
opróżniać się, stawać się pustkowiem, terenem, miejscem wyludnionym, często pod wpływem działań niszczących lub niedogodnych warunków
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. opustoszeć)
(1.1) stawać się pustym, opuszczonym; tracić mieszkańców, życie lub zawartość
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pustoszyć.
Wiktionary
rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych; Ptinidae
SJP.pl
o cechach pustoszowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
sprawiać, że coś staje się pustkowiem, terenem, miejscem wyludnionym, czynić pustym, opustoszałym, najczęściej niszcząc, demolując
czasownik przechodni
(1.1) pozbawiać jakiś obszar lub pomieszczenie dóbr, zwykle używając przemocy
SJP.pl
Wiktionary
osoba powodująca ogromne zniszczenia na jakimś terenie, doprowadzająca do jego wyludnienia
SJP.pl
wypowiedź pozbawiona treści
SJP.pl
niewnoszący nic do treści wypowiedzi, opisany, wyrażony pustymi frazesami, słowami zbędnymi lub nieodpowiednimi
SJP.pl
skłonność do figlów, do lekkomyślnego działania, postępowanie bez większego zastanowienia, beztroskie usposobienie
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pusty; puściejszy
SJP.pl
→ pustułka
SJP.pl
niewielki ptak drapieżny z rodziny sokołowatych, zamieszkujący stepy południowo-wschodniej części Europy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: pustułka
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Falco naumanni|ref=tak., mały ptak drapieżny z rodziny sokołowatych;
Pustułeczka, sokół pustułeczka, dzwonniczek pustułeczka, białoszpon (Falco naumanni) – gatunek małego ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych (Falconidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
duży ptak drapieżny z rodziny sokołowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Falco tinnunculus|ref=tak., barwny, drapieżny ptak eurazjatycki;
(1.2) bot. rodzaj porostów;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niepełny, niczym nie napełniony, nic nie zawierający, często w znaczeniu: bezludny, opustoszały, przez nikogo ani przez nic nie zamieszkały;
2. cechujący się lekkomyślnością, beztroskim usposobieniem (np. pusty śmiech);
3. jałowy, marny, a także: nic nie warty (np. puste frazesy)
przymiotnik
(1.1) niezawierający niczego
(1.2) przen. pozbawiony wartości, istotnego znaczenia
(1.3) gw-pl|Bukowina. o dziecku: niegrzeczny
SJP.pl
Wiktionary
1. obszar pozbawiony widocznych przejawów życia lub o bardzo ubogiej, rzadkiej szacie roślinnej, najczęściej bez dostępu do większych ilości wód użytkowych;
2. potocznie o pustkowiu, pustce, miejscu cichym, odludnym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. teren niemal całkowicie pozbawiony roślinności na skutek małej ilości opadów;
(1.2) przen. teren niezamieszkany, niezagospodarowany
(1.3) daw. mieszkanie pustelnika, pustelnia
Pustynia – teren o dużej powierzchni, na którym zwarta roślinność nie przekracza 10 %, z powodu małej ilości opadów i przynajmniej okresowo wysokich temperatur powietrza, co sprawia, że parowanie przewyższa ilość opadów. Na gorących pustyniach temperatury przekraczają nawet 50 °C, nocą zaś spadają do 0 °C. Charakterystyczne są dla nich znaczne amplitudy dobowe temperatury, stały deficyt wilgotności oraz silne nasłonecznienie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lakier pustyniowy, polewa pustyniowa: lśniąca, cienka powłoka pokrywająca pustynne skały, powstająca w wyniku szybkiego odparowania wody i osadzania się rozpuszczonych w niej składników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. herp. nazwa systematyczna|Notaden bennettii|Günther|ref=tak., pustynnica katolicka
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) na sposób pustynny, tak jak na pustyni
Wiktionary
stawać się pustynią, upodabniać się w jakiś sposób do pustyni, często także: wyludniać się, pustoszeć wskutek nieprzyjaznych warunków do życia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spustynnieć)
(1.1) geogr. stawać się pustynią
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: pustynnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geol. zjawisko zamieniania się jakiegoś obszaru w pustynię;
Wiktionary oraz Wikipedia
ptak z rodziny stepówek
SJP.pl
Wikipedia
zespół cech charakterystycznych dla pustyni, jej środowiska, klimatu, szczególnie: pustość, pustka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pustynne
SJP.pl
Wiktionary
charakterystyczny dla pustyni lub przypominający ją (np. klimat pustynny), umiejscowiony na pustyni, znajdujący się na pustyni (np. roślinność pustynna) lub w jakiś inny sposób związany z takim obszarem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pustynią, pochodzący z terenów pustyni
przymiotnik jakościowy
(2.1) właściwy dla pustyni
SJP.pl
Wiktionary
1. puszyć (się): stroszyć (się), czynić (się) puszystym;
2. puszyć się: być dumnym z czegoś, wywyższać się, wynosić się nad innych, pysznić się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bardzo krótki i delikatny włos przy samym ciele drapieżnych zwierząt
Wiktionary
bóg indyjski
Puszan, Pusan (tłum. Żywiciel, Karmiący) – wedyjski bóg solarny i płodności, jeden z Aditjów. Był przewodnikiem zmarłych (psychopompem) do świata ojców, strażnikiem stad bydła i dróg.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: push-up - rodzaj biustonosza uwydatniającego piersi
SJP.pl
duży powierzchniowo las, bujnie porośnięty i najczęściej nieprzeobrażony działalnością człowieka, zachowany w pierwotnej formie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziki, pierwotny las o dużej powierzchni;
(1.2) daw. pustkowie
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. tryb oznajmujący od: puszczać
Puszcza (dawniej pustkowie lub dzicz) – wielki, niezamieszkany przez ludzi obszar porośnięty lasami lub borami. Pierwotne puszczańskie drzewostany były bardzo bogate pod względem składu gatunkowego i struktury warstwowej. Rosły tam nie tylko stare, potężne drzewa, ale również wiele krzewów, mniejszych, osłoniętych od światła drzew, bogate runo oraz młode drzewa, które urosły między leżącymi pniami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. puścić)
(1.1) przestawać trzymać coś
(1.2) wydawać coś z siebie
(1.3) pomijać coś
(1.4) sprawiać, że coś pływa lub lata
(1.5) pozwolić komuś lub czemuś wyjść, odejść
(1.6) pozwolić komuś lub czemuś wejść
(1.7) o roślinach: wypuszczać korzenie, pędy, liście
(1.8) o wiadomości, plotkaotce itp.: sprawić, że krąży wśród ludzi
(1.9) uruchomić coś
(1.10) nadać w mediach
(1.11) przeprowadzić coś, wybudować gdzieś
(1.12) włączyć w sieć komunikacyjną miasto, wieś, osiedle z wykorzystaniem jakiegoś środka lokomocji
(1.13) pot. wydać pieniądze w sposób lekkomyślny
(1.14) pot. opublikować w prasie
(1.15) daw. na zasadzie zapisu, zastawu, dzierżawy: zrzec się czegoś
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. puścić)
(2.1) o tkaninie: barwić wodę podczas prania
(2.2) o brudzie, plamach: dawać się zmywać, rozpuszczać
czasownik zwrotny niedokonany puszczać się (dk. puścić się)
(3.1) przestawać trzymać się czegoś
(3.2) obraź. o kobiecie: zmieniać często partnerów
(3.3) spontanicznie ruszyć się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. narzędzie chirurgiczne do puszczania krwi
Wiktionary
mieszkaniec dawnych puszcz Białej i Zielonej w okolicach Ostrołęki i Myszyńca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Kurpiów
SJP.pl
Wiktionary
potocznie, pogardliwie o kobiecie puszczającej się (prowadzącej niemoralny, rozwiązły tryb życia)
SJP.pl
pogardliwie o puszczającym się mężczyźnie (odbywającym stosunki seksualne z wieloma kobietami, prowadzącym rozwiązły tryb życia)
przymiotnik
(1.1) pot. obraź. o kobiecie rozwiązłej seksualnie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest puszczalskie; cecha tych, którzy są puszczalscy
SJP.pl
Wiktionary
prowadzenie rozwiązłego trybu życia; puszczanie się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|puszczać.
Wiktionary
1. mieszkaniec Puszczy lub Puszczy Mariańskiej (wsi w Polsce);
2. dawniej: mieszkaniec puszczy, pierwotnego lasu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. mieszkaniec puszczy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Puszczy lub Puszczy Mariańskiej (wsi w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: puszcza, Puszcza Mariańska
przymiotnik
(1.1) dotyczący puszczy; porosły puszczą; żyjący w puszczy
SJP.pl
Wiktionary
wychowanie poprzez rekreację na łonie przyrody (np. w puszczy), budowanie łączności człowieka ze światem przyrody
Puszczaństwo (ang. Woodcraft) – idea postulująca wychowanie człowieka w każdym wieku poprzez rekreację na łonie przyrody według reguł czterokrotnego ognia, programu orlich piór, obozownictwa, filozoficzna i etyczna koncepcja akcentująca łączność człowieka ze światem przyrody.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|puścić.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
jeden z 11 gatunków sów
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Strix aluco|ref=tak., najczęściej spotykana europejska sowa o donośnym hukaniu;
Puszczyk (zwyczajny) (Strix aluco) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Najliczniejsza i najczęściej spotykana sowa Europy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ptaków z rzędu sów
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Strigidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu sów;
Puszczykowate (Strigidae) – rodzina ptaków z rzędu sów (Strigiformes).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach puszczykowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
mieszkaniec Puszczykowa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Puszczykowa
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Puszczykowa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Puszczykowa
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Wielkopolsce, pod Poznaniem;
Puszczykowo (niem. Puschkau) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim. Położone ok. 12 km na południe od Poznania, otoczone obszarem Wielkopolskiego Parku Narodowego.
W latach 1934–1954 istniała wiejska gmina Puszczykowo.
Według danych z 31 marca 2011 miasto liczyło 9756 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Puszczykowo
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Puszczykowa, związany z Puszczykowem
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: puszka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: puszka; mała puszka
SJP.pl
Wiktionary
1. delikatny płatek z puszystego materiału lub puch
2. puszysta kulka używana do pudrowania ciała, najczęściej twarzy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) zoonim; popularne imię dla kota
SJP.pl
Wiktionary
1. niewielki, metalowy pojemnik;
2. ilość czegoś mieszcząca się w takim pojemniku;
3. złoty lub pozłacany kielich z przykrywką służący do przechowywania hostii;
4. u niektórych roślin - typ owocu w postaci torebki otwierającej się w części szczytowej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) metalowy, zamykany pojemnik – na żywność, napoje, farby itp.;
(1.2) bot. zarodnia u mszaków
(1.3) rel. naczynie liturgiczne na hostie;
(1.4) środ. fot. sam korpus aparatu fotograficznego, w którym obiektyw jest wymienny
(1.5) pot. przen. więzienie
(1.6) kraków. piwo
(1.7) hist. działo, armata, także. wszelki rodzaj broni palnej
Puszka – rodzaj niewielkiego metalowego pojemnika, często zamykanego. Zazwyczaj puszki mają kształt zbliżony do walca.
Puszki stosowane są do przedłużenia trwałości produktów żywnościowych (tzw. konserwy), co jest możliwe dzięki hermetyczności puszki. W puszkach są też sprzedawane napoje (np. piwo) – do najczęściej spotykanych puszek z napojami należą te o pojemności 0,33 i 0,5 litra.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
warsztat pracy puszkarza (ludwisarza, rzemieślnika trudniącego się odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); ludwisarnia
SJP.pl
związany w jakiś sposób z puszkarstwem (ludwisarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu) lub z puszkarzem; ludwisarski
SJP.pl
rzemiosło artystyczne, odlewanie i obróbka przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu; ludwisarstwo
Puszkarz – określenie zawodu funkcjonujące w XV-XVII wieku w Polsce. Zawód zanikł w XIX wieku. W dawnej Rzeczypospolitej puszkarzem nazywano rzemieślnika wyrabiającego broń palną, w szczególności armaty i działa ze spiżu. Nazwa rzemiosła pochodzi od puszki, czyli ogólnego określenia broni palnej używanego w Polsce w XV oraz na początku XVI wieku.
SJP.pl
Wikipedia
rzemieślnik trudniący się puszkarstwem (ludwisarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); ludwisarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rzem. rzemieślnik wyrabiający broń palną, w szczególności armaty i działa ze spiżu
(1.2) daw. wojsk. artlerzysta
(1.3) pot. osoba zbierająca puszki aluminiowe, zwykle w celu ich sprzedaży
Puszkarz – określenie zawodu funkcjonujące w XV-XVII wieku w Polsce. Zawód zanikł w XIX wieku. W dawnej Rzeczypospolitej puszkarzem nazywano rzemieślnika wyrabiającego broń palną, w szczególności armaty i działa ze spiżu. Nazwa rzemiosła pochodzi od puszki, czyli ogólnego określenia broni palnej używanego w Polsce w XV oraz na początku XVI wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko, m.in.: Aleksander Puszkin, poeta, dramaturg i prozaik rosyjski
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, administracyjnie część Sankt Petersburga;
Osoby
Miejscowości
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
puszkinia cebulicowata - roślina z rodziny szparagowatych
Puszkinia (Puschkinia Adams) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. W zależności od ujęcia systematycznego wyróżnia się tu jeden (puszkinia cebulicowata – zarazem gatunek typowy) lub dwa gatunki. Występują one dziko w rejonie Kaukazu.
SJP.pl
Wikipedia
1. właściwy twórczości Aleksandra Siergiejewicza Puszkina (rosyjskiego poety romantycznego);
2. → Puszkin (miasto w Federacji Rosyjskiej)
przymiotnik relacyjny
(1.1) liter. dotyczący życia i twórczości Aleksandra Puszkina, charakterystyczny, typowy dla Puszkina lub jego twórczości, taki jak u Puszkina
SJP.pl
Wiktionary
→ Puszkin (miasto w Rosji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Puszkinem, dotyczący Puszkina (miasta)
SJP.pl
Wiktionary
umieszczać pewnie porcje jakiegoś produktu w puszkach, najczęściej taśmowo i w specjalnie do tego przygotowanym pomieszczeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|puszkować.
Wiktionary
walcowaty, o kształcie zbliżonym do puszki (np. puszkowata zarodnia) lub przypominający pod jakimś innym względem puszkę (np. puszkowata honda)
SJP.pl
umieszczony w puszce (np. ogórki puszkowe, konserwy puszkowe) lub w jakiś inny sposób związany z puszkami (np. zawiasy puszkowe)
SJP.pl
rozległy, bezleśny step na Nizinie Węgierskiej, obecnie zachowany na niewielkich obszarach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. step na Wielkiej Nizinie Węgierskiej;
Puszta (węg. puszta, wym. [pustɒ]) – bezleśna formacja roślinna typowa dla Wielkiej Niziny Węgierskiej, głównie doliny Cisy. Dawniej dominowała w tym obszarze roślinność stepowa na czarnoziemach, jednak w jej miejsce wprowadzono uprawy polowe. W efekcie stepy spotkać można obecnie tylko w obszarach chronionych i na niewielkich skrawkach wśród pól, poza tym pozostałości roślinności naturalnej i półnaturalnej zachowały się na glebach zasolonych i piaszczystych. Wyróżnia się pusztę lessową (stepową), alkaliczną (solniskową), piaszczystą i podmokłą. Siedliska przyrodnicze tworzące pusztę podlegają ochronie w europejskiej sieci Natura 2000.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
język indoeuropejski z grupy języków irańskich, używany w Afganistanie i Pakistanie, zapisywany w alfabecie arabskim z dodatkowymi znakami; paszto, pasztu, język afgański
Język paszto (pasztuński, znany także jako afgański; nazwa własna پښتو [pəʂ'to]) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich. Jest to język urzędowy (obok dari) w Afganistanie. Językiem tym posługują się Pasztuni na znacznym terenie rozciągającym się od Heratu w północno-zachodniej części Afganistanu, przez Farah (na zachodzie), Kandahar (na południu), po Dżalalabad (na wschodzie) i dalej aż po Peszawar w zachodnim Pakistanie. Ponieważ od rozpoczęcia radzieckiej interwencji w Afganistanie dochodziło do masowych migracji oraz exodusu do krajów ościennych, głównie do Pakistanu i Iranu, trudno oszacować dokładną liczbę osób mówiących w paszto. Uważa się, że około 50% mieszkańców Afganistanu posługuje się tym językiem jako pierwszym, a 10% jako drugim. Używa go na co dzień około 8 milionów Afgańczyków, 6 milionów osób w Pakistanie oraz pięćdziesiąt tysięcy w Iranie.
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do Pusztunów (jednej z najliczniejszych grup narodowościowych Pakistanu i Afganistanu), związany z Pusztunami
SJP.pl
1. puszyć (się): stroszyć (się), czynić (się) puszystym;
2. puszyć się: być dumnym z czegoś, wywyższać się, wynosić się nad innych, pysznić się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: puszysto, puszyście
SJP.pl
żartobliwie: kobieta mająca nadwagę, otyła; grubaska, otyła, gruba, baryłka
SJP.pl
olingo puszystoogonowy - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny szopowatych, o spłaszczonej głowie i krótkich uszach
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma puszysty ogon
SJP.pl
Wiktionary
1. ogół właściwości puchu lub czegoś podobnego do puchu, najczęściej: lekkość, miękkość;
2. potocznie, żartobliwie: otyłość, znaczna tusza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co puszyste, miękkie jak puch
(1.2) cecha tych, którzy są puszyści
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: puszysty
SJP.pl
1. pokryty puchem lub podobny do puchu, przypominający puch (np. puszyste włosy), a także: miękki, lekki (np. puszysta wykładzina, puszyste ciasto);
2. potocznie, żartobliwie: otyły, mający znaczną tuszę
przymiotnik
(1.1) o miękkim i gęstym owłosieniu, futrze lub sierści
(1.2) miękki, lekki, delikatny
(1.3) bujny, obfity
(1.4) miękki i wyrośnięty
(1.5) eufem. z otyłością
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Warmia, Mazury. indyczka
Wiktionary
dawniej: trwonić, szastać pieniędzmi
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. indyk
Putèr – wariant języka romansz, używany w rejonie Górnej Engadyny, która jest częścią kantonu Gryzonia.
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rodziny sączyńcowatych, pochodząca ze strefy międzyzwrotnikowej
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) publ. inflacja spowodowana wojną rosyjsko-ukraińską
Wiktionary
zwolennik rządów i polityki Władimira Putina
SJP.pl
zwolenniczka rządów i polityki Władimira Putina
SJP.pl
dążenie do ograniczenia swobód obywatelskich w państwach demokratycznych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) publ. polit. zmiany polityczne przynoszące autorytarną władzę i ograniczenia swobód obywatelskich w państwach demokratycznych
SJP.pl
Wiktionary
ustrój społeczny, ekonomiczny i polityczny Rosji za rządów Władimira Putina
Putinizm – ustrój społeczny, ekonomiczny i polityczny Rosji doby rządów Władimira Putina, o silnym skupieniu władzy politycznej i zarządzania finansami w rękach tzw. „siłowików”, czyli byłych i obecnych funkcjonariuszy służb mundurowych i specjalnych, głównie:
SJP.pl
Wikipedia
taki jak u Władimira Putina, charakterystyczny dla Władimira Putina
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. dotyczący rządów i polityki Władimira Putina
przymiotnik jakościowy
(2.1) polit. charakterystyczny dla rządów i polityki Władimira Putina
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Putina lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Putney – dzielnica Londynu, w Wielki Londyn, leżąca w gminie Wandsworth. Putney jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Putelei.
Na terenie dzielnicy znajduje się punkt startowy Wyścigu Ósemek Oksford-Cambridge.
Wikipedia
1. naczynie bednarskie do przenoszenia płynów na plecach przy pomocy szelek
2. skrzynia wypełniona kamieniami i przewieszona przez blok na sznurze, jako przeciwwaga do otwierania wrót zamykających szyby górnicze
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogrod. pojemnik wykorzystywany przy zbiorze owoców
(1.2) wojsk. jeźdz. skórzane wiadro do pojenia koni kawaleryjskich
(1.3) gwara. roln. drewniane wiadro, ceber, naczynie bednarskie do przenoszenia płynów przy pomocy nosidła zwanego koromysłem lub szelkami
(1.4) górn. przeciwwaga w postaci skrzyni wypełnionej kamieniami do zamykania wrót szybu górniczego
(1.5) lwów. wiadro
(1.6) gwara. drewniana skrzynia do noszenia na plecyecach
SJP.pl
Wiktionary
bojar putny - w dawnej Litwie: niezamożny bojar będący na usługach możnych panów, pełniący u nich funkcję poborcy podatkowego lub gońca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Warmia. indyk
Wiktionary
standardowy język mandaryński
Standardowy język mandaryński (nazywany często językiem mandaryńskim lub standardowym językiem chińskim) – oficjalny standard mówionego języka chińskiego, używany jako język urzędowy w Chińskiej Republice Ludowej, Republice Chińskiej, jeden z czterech oficjalnych języków Singapuru, a także jeden z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych. Faktycznie jest tylko jednym z języków mandaryńskich. Oparty jest na dialekcie pekińskim, ale nie jest z nim tożsamy. W poszczególnych państwach język ten nosi różne nazwy: w ChRL jest nazywany putonghua (chiń. upr. 普通话; chiń. trad. 普通話; pinyin pǔtōnghuà; dosł. „mowa powszechna”), na Tajwanie – guoyu (chiń. upr. 国语; chiń. trad. 國語; pinyin guóyǔ; dosł. „język państwowy”), w Singapurze – huayu (chiń. upr. 标准华语; chiń. trad. 標準華語,; pinyin biāozhǔn huáyǔ; dosł. „standardowy język chiński”).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara. żywiecka rdzenny Żywczanin z dziada, pradziada , członek patrycjatu miejskiego Żywca
Wiktionary
nazwisko, np. Krzysztof Putra (1957-2010), polski polityk
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Malezji;
Putrajaya – miasto w Malezji, nowe centrum administracyjne tego kraju, położone na obszarze tzw. Superkorytarza Multimedialnego (Multimedia Super Corridor lub MSC). Jest ono trzecim, obok Kuala Lumpur i Labuan, terytorium federalnym Malezji. Obecnie miasto liczy około 68 tys. mieszkańców (2010).
Wiktionary oraz Wikipedia
organiczny związek chemiczny odpowiadający za nieprzyjemny zapach rozkładającej się materii organicznej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. organiczny związek chemiczny należący do grupy amin biogennych, odpowiada za odrażający zapach rozkładającej się materii organicznej i nieświeży oddech, wchodzi w skład spermy;
Putrescyna, 1,4-diaminobutan – organiczny związek chemiczny, amina biogenna z grupy ptomain.
Putrescyna i kadaweryna zostały po raz pierwszy opisane przez lekarza Ludwiga Briegera w Berlinie w 1885 roku. Występuje w bardzo małych ilościach w moczu i ślinie, w której najwyższe stężenie osiąga zaraz po przebudzeniu.
Bierze udział w biosyntezie poliamin (spermidyny i sperminy).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pat] w sporcie: odbicie piłki po ziemi
SJP.pl
[czytaj: puttaneska] makaron w sosie pomidorowym przyprawianym na ostro, podawany z papryką, anchois (konserwą z solonych sardeli) i kaparami
SJP.pl
[czytaj: puter] rodzaj kija golfowego
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
naga, uskrzydlona postać dziecka, element dekoracyjny w sztuce renesansu i baroku; amorek
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męski
(1.1) ikonogr. motyw dekoracyjny w sztuce przedstawiający małe nagie dziecko (najczęściej chłopca);
Putto – motyw dekoracyjny przedstawiający małego nagiego chłopca. W okresie renesansu i baroku – rzeźba przedstawiająca uskrzydloną postać anioła, nawiązująca do antycznego bóstwa – Erosa. Określenie stosowane także do postaci aniołków powszechnie stosowanych w dekoracjach kościelnych w okresie baroku i rokoka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: putumajo]
1. rzeka w Ameryce Południowej, lewy dopływ Amazonki;
2. departament Kolumbii;
3. kanton w Ekwadorze
Putumayo (hiszp. Río Puyumayo, w Brazylii nazywana Içá) – rzeka w północno-zachodniej Ameryce Południowej, lewy dopływ Amazonki. Posiada źródła w północno-wschodniej Kolumbii (Kordyliera Środkowa) w jeziorze Laguna de La Cocha. Płynie, tworząc granicę między Kolumbią a Ekwadorem i Peru, potem przepływa przez Kolumbię i Brazylię (Nizina Amazonki). Putumayo jest żeglowna w dolnym biegu na długości 1350 km.
SJP.pl
Wikipedia
postać biblijna
Potifar, Putyfar (hebr. פּוֹטִיפַר; z egip. „dany przez Ra”) – postać biblijna ze Starego Testamentu, egipski urzędnik, który kupił od Madianitów jako niewolnika Józefa (Rdz 37,36). Dostrzegając jego zalety, uczynił go następnie zarządcą swojego domu oraz majątku (Rdz 39,2-6). Żona Potifara próbowała pod nieobecność męża uwieść Józefa, a gdy ten odrzucił jej zaloty, oskarżyła go o napaść. W konsekwencji Potifar nakazał wtrącić Józefa do więzienia (Rdz 39,11-20).
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
śledź kaspijski
SJP.pl
puzderko, małe puzdro (bogato zdobione pudło z licznymi przegródkami do przechowywania sztućców, butelek lub przyborów toaletowych)
SJP.pl
małe puzdro (bogato zdobione pudło z licznymi przegródkami do przechowywania sztućców, butelek lub przyborów toaletowych)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: puzdro
(1.2) małe puzdro
SJP.pl
Wiktionary
bogato zdobione pudło z licznymi przegródkami do przechowywania sztućców, butelek lub przyborów toaletowych
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pudło z przegrodami do przechowywania przedmiotów, często ozdobne
(1.2) gwara. kaganiec dla krowy
(1.3) zootechn. napletek niektórych gatunków ssaków domowych, np. koni
SJP.pl
Wiktionary
Puzdrowiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Janowiec Wielkopolski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 43 mieszkańców. Jest najmniejszą miejscowością gminy Janowiec Wielkopolski.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
Puznówka – wieś sołecka położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Pilawa.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa w Trąbkach. Od grudnia 2005 w miejscowości funkcjonuje kaplica.
SJP.pl
Wikipedia
instrument muzyczny; trombon
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. instrument dęty blaszany, w którym wysokość dźwięku reguluje się teleskopowym suwakiem;
Puzon (wł. trombone, skrót: tbn. lub trbn.) – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych lub językowy głos organowy (najczęściej szesnastostopowy) umieszczany w sekcji puzonu, o silnie korzennej barwie i średnim brzmieniu. Do grupy aerofonów ustnikowych należą także: róg (waltornia), trąbka, tuba i wiele innych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
muzyk grający na puzonie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muzyk, który gra na puzonie
Puzon (wł. trombone, skrót: tbn. lub trbn.) – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych lub językowy głos organowy (najczęściej szesnastostopowy) umieszczany w sekcji puzonu, o silnie korzennej barwie i średnim brzmieniu. Do grupy aerofonów ustnikowych należą także: róg (waltornia), trąbka, tuba i wiele innych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na puzonie
SJP.pl
Wiktionary
przeznaczony, przygotowany do wykonania na puzonie (np. transkrypcja puzonowa), stanowiący część puzonu lub w jakiś inny sposób związany z tym instrumentem
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. Gabriela Puzynina - księżna, pamiętnikarka, poetka;
2. Jadwiga Puzynina - językoznawczyni, polonistka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
krzew zimozielony; prusznik
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. ogrod. dawna nazwa prusznika
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: puzel albo pucel] element układanki
SJP.pl
[czytaj: puzle albo pucle] wieloelementowa układanka
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) układanka składająca się z elementów o charakterystycznym kształcie, które należy dopasować, aby powstał obrazek;
Puzzle – forma rozrywki polegająca na składaniu dużego obrazka z małych fragmentów o charakterystycznych kształtach.
Najczęściej składają się z 500, 1000, 1500 i 2000 elementów. Nieco rzadziej spotykane składają się z trzech i więcej tysięcy elementów. W odmianach dla dzieci spotkać można bardzo wiele wariantów (od 2 elementów), z których powstają obrazki o bardzo różnych rozmiarach.
Odmianą klasycznych puzzli są puzzle trójwymiarowe oraz puzzle kuliste.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ puzzel [czytaj: puzlowy albo puclowy]
SJP.pl
[czytaj: puzolana lub pucolana] wulkaniczny popiół, zawierający w swoim składzie aktywną krzemionkę, zdolny do wiązania wapna; pucolana
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Pułaczów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Raków..
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
1. maksymalna wysokość, osiągana przez samolot;
2. sufit (strop) zbudowany z drewna;
3. najwyższy poziom lub stopień czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. najwyższy poziom czegoś, górna granica
(1.2) meteorol. wysokość podstawy chmur nad ziemią
(1.3) lotn. maksymalna wysokość, na jaką może wzbić się określony statek powietrzny;
(1.4) bank. ogólna kwota akredytywy odnawialnej (rewolwingowej), z której co jakiś czas następuje wypłata części środków (nawiązki)
(1.5) bud. podkład z desek przybitych do belek stropowych w drewnianych stropach;
(1.6) przest. drewniany strop lub sufit
Pułap – maksymalna wysokość, jaką jest w stanie osiągnąć statek powietrzny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potrzask, urządzenie służące do chwytania drapieżników, najczęściej używane przez myśliwych, a także: zasadzka, podstęp
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zasadzka, podstęp
(1.2) kłopotliwa sytuacja, z której trudno wybrnąć
(1.3) urządzenie do chwytania myszy, ptaków, innych zwierząt
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
metoda pozwalająca na przestrzenne uwięzienie oraz przechowywanie oddzielonych atomów w bardzo niskich temperaturach
SJP.pl
kwiaty pułapkowe: kwiaty niektórych roślin mięsożernych, których budowa pozwala na chwytane i przetrzymywanie owadów wchodzących do ich wnętrza
przymiotnik
(1.1) bot. o kwiatach i liściach niektórych roślin mięsożernych: uniemożliwiający wchodzącym do środka owadom wydostanie się; będący pułapką
SJP.pl
Wiktionary
odnoszący się do pułapu, najczęściej w znaczeniu pokładu z desek przymocowanego pod belkami drewnianego stropu (np. deski pułapowe, ozdoba pułapowa)
SJP.pl
nazwisko wielu wybitnych Polaków
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Puław
Puławianie (również frakcja puławska) – jedna z nieformalnych frakcji (opozycyjna wobec „natolińczyków”), rywalizujących o władzę w kierownictwie PZPR w 1956 r.
Nazwa pochodzi od zespołu modernistycznych kamienic przy ul. Puławskiej 24 i 26 w Warszawie, które przetrwały II wojnę światową, zasiedlonych po wojnie głównie przez wysokich funkcjonariuszy partyjnych, w których mieszkali niektórzy ze zwolenników tej frakcji.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Puław
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Puław
(1.2) hist. polit. członek nieformalnej frakcji rywalizującej o władzę w PZPR opowiadającej się za złagodzeniem dyktatury w państwie i zwiększeniem zakresu swobód obywatelskich;
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Puław
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Puław
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Puławy
przymiotnik
(1.1) od Puławy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) okolice Puław, ziemia puławska
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie lubelskim;
Puławy – miasto w zachodniej części województwa lubelskiego w pobliżu granicy województwa mazowieckiego, siedziba powiatu puławskiego i gminy wiejskiej Puławy, położone nad Wisłą, na skraju Małopolskiego Przełomu Wisły, największe miasto województwa lubelskiego niebędące miastem na prawach powiatu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wojskowa jednostka organizacyjna, część brygady lub dywizji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. duża jednostka wojskowa większa od batalionu i mniejsza od brygady lub dywizji;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Pułkowice – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Ryjewo.
Wieś królewska Połkowice położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
SJP.pl
rzadko: należący do pułkownika (np. dystynkcje pułkownicze, mundur pułkowniczy) lub w jakiś inny sposób związany z pułkownikiem; pułkownikowski
SJP.pl
czasownik
(1.1) rzad. być pułkownikiem
Wiktionary
1. najwyższy stopień starszego oficera; oficer w stopniu pułkownika;
2. dowódca pułku lub chorągwi jazdy w dawnym wojsku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. wyższy stopień oficerski niższy od generała;
Pułkownik (płk) – stopień oficerski. W SZ RP jest to najwyższy stopień wojskowy korpusu oficerów starszych, natomiast w okresie międzywojennym – korpusu oficerów sztabowych. Niższym stopniem jest podpułkownik, a wyższym generał brygady. W większości sił zbrojnych powyżej stopnia pułkownika (ang. i fr. colonel, niem. Oberst, ros. полковник) są stopnie generalskie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień, ranga pułkownika oraz szereg obowiązków należących do osoby ze stopniem pułkownika
SJP.pl
przestarzale: żona pułkownika
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona pułkownika
SJP.pl
Wiktionary
potocznie, żartobliwie: pełnić obowiązki pułkownika, szczególnie: dowodzić pułkiem, stać na czele takiej jednostki organizacyjnej
czasownik
(1.1) rzad. być pułkownikiem
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: córka pułkownika
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka pułkownika
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: należący do pułkownika (np. dystynkcje pułkownikowskie, mundur pułkownikowski) lub w jakiś inny sposób związany z pułkownikiem; pułkowniczy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pułkownikami, dotyczący pułkowników
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
będący częścią pułku (np. sztab pułkowy), należący do pułku (np. oficer pułkowy, orkiestra pułkowa) lub w jakiś inny sposób związany z taką jednostką organizacyjną
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pułkiem, dotyczący pułku
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim;
Pułtusk – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim (siedziba starostwa), siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Pułtusk. Położone w północnej części Mazowsza, na skraju Puszczy Białej nad Narwią, w mezoregionie Dolina Dolnej Narwi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Pułtusk
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pułtuskiem, dotyczący Pułtuska
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Pułtuska
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pułtuska
(1.2) osoba pochodząca z Pułtuska, urodzona w Pułtusku
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pułtuska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pułtuska
(1.2) kobieta pochodząca z Pułtuska, urodzona w Pułtusku
SJP.pl
Wiktionary