Fu

1. wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, pfe, pfu, fe, fuj, pfuj, ble, fee;
2. chińska forma literacka, rodzaj poematów pisanych prozą rytmiczną, opisujących krajobrazy, architekturę itp.


wykrzyknik

 (1.1) wykrzyknik wyrażający obrzydzenie

rzeczownik, rodzaj męski

 (2.1) liter. chiński poemat opisujący krajobraz lub architekturę rytmiczną prozą



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fucha

potocznie:
1. dorywcza, dodatkowa praca, często nielegalna;
2. wykonanie czegoś niedbale, byle jak; fuszerka



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuchs

nazwisko


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuchsyt

odmiana muskowitu zasobna w chrom


Fuchsyt (fuksyt, muskowit chromowy) – odmiana muskowitu zasobna w chrom. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego mineraloga Johanna Nepomuka von Fuchsa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuchtla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. roln. młynek do czyszczenia zboża


Źródła:

Wiktionary

Fuchtowny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. wilgotny, mokry


Źródła:

Wiktionary

Fucien

prowincja w Chinach; Fujian


Fujian (wymowa; chiń. 福建; pinyin Fújiàn; Wade-Giles Fu-chien; pe̍h-ōe-jī Hok-kiàn) – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśniną Tajwańską.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fucking

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Austrii, w kraju związkowym Górna Austria, w gminie Tarsdorf;


Fugging (wym. [ˈfʊɡɪŋ], przed 1 stycznia 2021 Fucking (wym. [ˈfʊkɪŋ])) – niewielka austriacka miejscowość położona w Górnej Austrii, w powiecie Braunau am Inn, w gminie Tarsdorf.

Nazwa Fucking pochodziła od nazwy osobowej Focko i była znana co najmniej od 1070 roku, chociaż według innej wersji jej założycielem był Adalpert von Vucckingen.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fuckup

[czytaj: fakap] młodzieżowo: wpadka, niepowodzenie, spartaczenie czegoś; wtopa, fakap


Źródła:

SJP.pl

Fuczeć

1. potocznie: prychać, parskać; fukać;
2. wyrzucać z siebie parę, dym itp.; fukać;
3. dawniej: szumieć, huczeć


Źródła:

SJP.pl

Fud

skrót od: Fabryka Urządzeń Dźwigowych


Źródła:

SJP.pl

Fud.

skrót od: fudit (z łaciny: odlał - napis na odlewach)


Źródła:

SJP.pl

Fudala

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fudalej

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fudała

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fudit

z łaciny: odlał - napis na odlewach


Źródła:

SJP.pl

Fudżajra

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, położone nad Zatoką Omańską, stolica emiratu Fudżajra;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fudżi

wulkan na wyspie Honsiu, najwyższy szczyt Japonii; Fudżi-san, Fudżi-jama


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wulkan i zarazem najwyższy szczyt Japonii leżący na wyspie Honsiu;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fudżi-Jama

wulkan na wyspie Honsiu, najwyższy szczyt Japonii; Fudżi, Fudżi-san


Źródła:

SJP.pl

Fudżyjczyk

mieszkaniec Fudżi


Źródła:

SJP.pl

Fudżyjka

mieszkanka Fudżi


Źródła:

SJP.pl

Fudżyjski

przymiotnik od: Fudżi


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z górą Fudżi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fuentes

Fuentes – gmina w Hiszpanii, w prowincji Cuenca, w Kastylii-La Mancha, o powierzchni 107,6 km². W 2011 roku gmina liczyła 492 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Fuet

wyrabiana ręcznie kiełbasa wieprzowa w naturalnym flaczku z jelita cienkiego, tradycyjny wyrób kataloński


Fuet – wyrabiana ręcznie kiełbasa wieprzowa w naturalnym flaczku z jelita cienkiego, charakteryzująca się długim, wąskim kształtem, chropowatą powierzchnią oraz słodkim, lekko pieprzowym smakiem. Do produkcji fuet stosuje się także boczek, a jako przyprawy dodawane są: pieprz czarny, czosnek, goździki i nasiona kolendry siewnej. Na wyprodukowanie 100 gramów fuet zużywa się 155 g świeżego mięsa. Podczas suszenia i dojrzewania pokrywa się pleśnią Penicillium, która wzbogaca jej pikantny smak. Pleśń na fuet należy do tego samego gatunku (Penicillium camemberti), co pleśń spotykana na serach: camembert i brie. Pleśń jest żywa i wymaga dostępu powietrza. Brak wystarczającej ilości tlenu powoduje obumieranie pędzlaka i zanikanie warstwy pleśniowej. Ze względu na wysuszenie kiełbasę cechuje duża twardość. Bywa przyrównywana do salami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fufajka

potocznie: ciepła, watowana kurtka; kufajka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. ciepła, drelichowa, watowana kurtka;


Fufajka lub kufajka lub waciak (z ros. фуфайка, куфайка – nazwa ta ma jednak starszy rodowód i wywodzi się od mongolsko-tatarskiego słowa фофудья („fofudia”) oznaczającego ciepłą odzież, fufajkę, waciak) – ciepły ubiór wierzchni w formie grubej obustronnie pikowanej kurtki chroniący przed mrozem i chłodem. Szyty głównie na watolinie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuga

1. szczelina między płytkami ceramicznymi, cegłami lub podobnymi materiałami, wypełniona zaprawą; spoina;
2. zaprawa do wypełniania fug - szczelin;
3. małe wgłębienie wzdłuż krawędzi deski, paneli podłogowej lub płyty kamiennej, na które nachodzi wypukłość dopasowanej do niej innej deski, paneli lub płyty;
4. instrumentalny lub wokalny utwór muzyczny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmują temat;
5. samochód typu Nissan Fuga;
6. przestarzale: reakcja ucieczkowa na przykre bodźce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. rodzaj formy muzycznej;

 (1.2) bud. spoina w murze pomiędzy cegłami lub między płytkami ceramicznymi ułożonymi na ścianie lub podłodze



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fugara

organowy głos pryncypałowo-smyczkowy; fogara


Źródła:

SJP.pl

Fugas

prowizoryczna mina wykonana z materiałów wybuchowych, pocisków artyleryjskich lub bomb lotniczych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. improwizowany ładunek wybuchowy, prowizoryczna mina lądowa;


Fugas (z fr. fougasse) – improwizowana, prowizoryczna mina lądowa, zakopana w ziemi, wybuchająca pod wpływem nacisku lub przez zdalne odpalenie, wykonana z materiałów zastępczych, jak saperskie materiały wybuchowe, pociski artyleryjskie, bomby lotnicze, głowice torpedowe, granaty, różne niewybuchy lub niewypały itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fugasówka

wieś w Polsce


Fugasówka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 791. Po wschodniej stronie drogi leży część składająca się z intensywnej zabudowy jednorodzinnej, a po zachodniej stronie znajduje się przysiółek Markowizna, który wchodzi w skład sołectwa Fugasówka. Pozostała część terenu to dolina Czarnej Przemszy, łąki i podmokłe tereny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fugasowy

związany z fugasem


Źródła:

SJP.pl

Fugato

fragment utworu muzycznego stanowiący jednorazowe imitacyjne przeprowadzenie fugowe tematu


Fugato – fragment utworu homofonicznego wykorzystujący techniki typowe dla fugi, zwłaszcza imitację tematu w kolejnych głosach.

Najbardziej popularne było w okresie klasycyzmu, zazwyczaj stosowane w zakończeniu ostatniej części utworu cyklicznego.

Przykładem może być Fugato w Marszu żałobnym z III Symfonii Ludwiga van Beethovena.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fugatywność

łatwość parowania substancji chemicznych, określanie stopnia ich lotności


Lotność, aktywność ciśnieniowa, fugatywność – termodynamicznie efektywne ciśnienie (lub ciśnienie cząstkowe) gazu. Gaz rzeczywisty wykazuje ciśnienie inne niż wynikające z praw gazu doskonałego (dla którego lotność jest równa ciśnieniu). Stosunek lotności i ciśnienia to współczynnik lotności (współczynnik aktywności ciśnieniowej), który może być zarówno większy, jak i mniejszy od jedności:

f=\phi p,

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuggerowie

Fuggerowie – ród niemiecki osiadły od roku 1367 w Augsburgu. Linia Fuggerów od Lilii zyskała we wczesnym okresie nowożytnym ogromne znaczenie w handlu światowym, jej członkowie przeszli do historii jako bankierzy ówczesnych papieży oraz cesarzy. W roku 1514 Fuggerowie uzyskali tytuł hrabiów cesarstwa (Reichsgraf), niektóre powstałe później linie boczne uzyskały zaś tytuł książąt Rzeszy (w 1803) i książąt Bawarii (w 1913).


Źródła:

Wikipedia

Fughetta

[czytaj: fugetta] mała forma muzyczna zbliżona do fugi


Źródła:

SJP.pl

Fugiel

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fuglewicz

nazwisko


Fuglewicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fugować

1. zespalać z sobą elementy posiadające fugi; uszczelniać;
2. nadawać elementom zewnętrznym, spoinom żądany kształt; spoinować


Źródła:

SJP.pl

Fugowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fugować.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fugówka

narzędzie do wykańczania wewnętrznych naroży podłóg i ścian pokrytych płytkami ceramicznymi; kielnia fugowa


Źródła:

SJP.pl

Fugownik

narzędzie do wydrążenia rowka w grzbiecie deski, która będzie częścią fugi (tu: instrumentu muzycznego)


Źródła:

SJP.pl

Fugowy

przymiotnik od: fuga


Źródła:

SJP.pl

Fugu

tropikalna ryba oceaniczna o ciele pokrytym kolcami, nadymająca się w sytuacji zagrożenia, podawana jako przysmak w kuchni japońskiej pomimo swej toksyczności; rozdymka, takifugu


Takifugu – rodzaj głównie morskich ryb z rodziny rozdymkowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuj

wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, fu, pfe, fe, pfu, pfuj, ble, fee


wykrzyknik

 (1.1) pot. wyrażanie obrzydzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fujak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fujara

duża fujarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duża fujarka

 (1.2) pot. o człowieku ślamazarnym, niezaradnym

 (1.3) posp. członek męski



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fujareczka

zdrobnienie od: fujarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: fujarka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fujarka

ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, przypominający niewielki flet z bocznymi otworami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: fujara

 (1.2) muz. drewniany instrument muzyczny w postaci rurki z otworami, rodzaj fletu prostego;

 (1.3) przen. eufem. pot. penis

 (1.4) przen. ktoś mało inteligentny, niezdarny


Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fujarkować

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przen. eufem. rzad. wykonywać fellatio


Źródła:

Wiktionary

Fujarkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fujarkować.


Źródła:

Wiktionary

Fujarkowy

związany z fujarką, dotyczący fujarki


Źródła:

SJP.pl

Fuji

[czytaj: fudżi] produkt firmy Fuji


Miejsca w Japonii
Przedsiębiorstwa

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fujian

[czytaj: fucien] prowincja w Chinach; Fucien


Fujian (wymowa; chiń. 福建; pinyin Fújiàn; Wade-Giles Fu-chien; pe̍h-ōe-jī Hok-kiàn) – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśniną Tajwańską.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fujitsu

Fujitsū (jap. 富士通株式会社 Fujitsū Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo z siedzibą w Tokio, specjalizujące się w usługach informatycznych oraz produkcji półprzewodników, komputerów (superkomputerów, komputerów osobistych, serwerów, telekomunikacji i usługach). Przedsiębiorstwo zatrudnia około 140 tysięcy pracowników w 100 państwach.


Źródła:

Wikipedia

Fuk

nazwisko


wykrzyknik

 (1.1) daw. to mi wszystko jedno


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fukać

potocznie:
1. prychać, parskać, będąc złym, zaniepokojonym itp.;
2. potocznie: mówić coś opryskliwie, ze złością; prychać, parskać;
3. wyrzucać z siebie parę, dym, ogień


Źródła:

SJP.pl

Fukacz

środowiskowo, w kopalni: nagły wydmuch nagromadzonego tlenku węgla


Fukacz (ang. squealer) – nagły wybuch tlenku węgla, któremu towarzyszy wyrzucenie bardzo dużych ilości miału węglowego; bywają również fukacze metanowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fukanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fukać.


Źródła:

Wiktionary

Fukier

nazwisko, np. Henryk Fukier (1886 - 1959), polski przedsiębiorca, właściciel winiarni i składu win w Warszawie


Fukierowie – rodzina kupców warszawskich, spokrewnionych z augsburskimi Fuggerami.

W 1810 r. Florian Fukier (1772–1836) nabył kamienicę przy Rynku Starego Miasta, która odtąd stanowiła dziedziczną własność rodziny. Ostatni z rodu, Henryk Maria Fukier, zmarł bezpotomnie w 1959 r.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fukierowie

nazwisko, np. Henryk Fukier (1886 - 1959), polski przedsiębiorca, właściciel winiarni i składu win w Warszawie


Fukierowie – rodzina kupców warszawskich, spokrewnionych z augsburskimi Fuggerami.

W 1810 r. Florian Fukier (1772–1836) nabył kamienicę przy Rynku Starego Miasta, która odtąd stanowiła dziedziczną własność rodziny. Ostatni z rodu, Henryk Maria Fukier, zmarł bezpotomnie w 1959 r.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fukierowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fukiera lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fuknąć

potocznie:
1. prychnąć, parsknąć, będąc złym, zaniepokojonym itp.;
2. potocznie: powiedzieć coś opryskliwie, ze złością; prychnąć, parsknąć;
3. wyrzucić z siebie parę, dym, ogień


Źródła:

SJP.pl

Fukoid

geologiczny twór z wodorostów morskich o kształcie gałązki, występujący licznie w Karpatach


Źródła:

SJP.pl

Fukoksantyna

żółty pigment występujący w niektórych wodorostach


Fukoksantyna (łac. fucus – morszczyn, gr. ksanthós – żółty) – organiczny związek chemiczny z grupy ksantofili, naturalny ciemnoczerwony lub brązowy barwnik, występujący w komórkach okrzemek, brunatnic oraz złotowiciowców. W połączeniu z chlorofilem (jeśli jest go dostatecznie dużo) nadaje komórkom brunatne zabarwienie. Fukoksantyna absorbuje światło od żółto-zielonej do żółto-niebieskiej części spektrum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fukoza

rodzaj monosacharydu, heksoza należąca do aldoz


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuks

1. ktoś początkujący w danym zawodzie, robiący coś po raz pierwszy; nowicjusz, żółtodziób, fryc;
2. szczęśliwy traf, przypadek;
3. przypadkowy zwycięzca zawodów, zwłaszcza koń, na którego nikt nie stawiał;
4. nieprzewidziana wygrana


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) koń wyścigowy, na którego nikt nie liczył

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. niespodziewane szczęście, powodzenie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuksem

potocznie: przez przypadek, przez zbieg okoliczności, niespodziewanie; fartem


Źródła:

SJP.pl

Fuksiara

fuksiarz


Patrz:fuksiarz

Źródła:

SJP.pl

Fuksiarski

potocznie: mający szczęście, pomyślny; fartowny, fartowy


Źródła:

SJP.pl

Fuksiarz

1. osoba mająca szczęście; człowiek, któremu sprzyja los;
2. ten, kto liczy na szczęśliwy zbieg okoliczności


Źródła:

SJP.pl

Fuksica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. studentka pierwszego roku studiów artystycznych przed zakończeniem otrzęsin


Źródła:

Wiktionary

Fuksik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fuks


Źródła:

Wiktionary

Fuksja

1. krzew z rodziny wiesiołkowatych, o dwubarwnych, zwisających kwiatach, rosnący w Meksyku i Ameryce Południowej, hodowany jako roślina doniczkowa; ułanka
2. fiolet z różem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Fuchsia|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych o zwisających kwiatach, często biało-czerwonych lub fioletowych;

 (1.2) fioletowo-czerwony kolor


Fuksja, ułanka (Fuchsia L.) – rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Obejmuje 108 gatunków. Rośliny te występują w naturze głównie w Ameryce Środkowej i Południowej z centrum zróżnicowania w Andach, tylko pojedyncze gatunki pochodzą spoza tego obszaru – cztery z Nowej Zelandii i jeden z Tahiti. Rośliny te występują głównie w formacjach leśnych i zaroślowych. Ich kwiaty zapylane są głównie przez kolibrowate (ornitogamiczne). Także nasiona są zwykle rozprzestrzeniane przez ptaki żywiące się soczystymi owocami zawierającymi drobne nasiona.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuksjowy

fuksja


Patrz:fuksja

Źródła:

SJP.pl

Fuksówka

środowiskowo: chrzest nowych studentów w niektórych uczelniach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. zwyczaj w szkołach artystycznych, otrzęsiny studentów pierwszego rocznika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fuksówkowy

przymiotnik

 (1.1) środ. dotyczący fuksówki


Źródła:

Wiktionary

Fuksyna

syntetyczny, czerwony barwnik zasadowy, wykorzystywany do barwienia lakierów spirytusowych i tuszów; rozanilina


Fuksyna (rozanilina) – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy barwników trifenylometylowych (trytylowych) i jednocześnie anilinowych, składająca się z chlorowodorków pararozaniliny (triaminotrytylu bez podstawników metylowych), rozaniliny (z jednym pierścieniem toluidynowym) i wyższych homologów zawierających 2 lub 3 pierścienie toluidynowe. Ma czerwony kolor i zielony, metaliczny połysk. Jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od koloru kwiatów rodzaju fuksja. Po raz pierwszy została zsyntetyzowana w roku 1858 przez polskiego chemika Jakuba Natansona jako jeden z pierwszych barwników syntetycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fukszwanc

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. piła płatnica


Źródła:

Wiktionary

Fukugo

jedna ze sztuk walk będąca połączeniem kata i kumite


Źródła:

SJP.pl

Fukuoka

miasto w Japonii


Fukuoka (jap. 福岡市 Fukuoka-shi) – największe miasto japońskiej wyspy Kiusiu (Kyūshū), leżące w jej północnej części, nad zatoką Hakata, ośrodek administracyjny prefektury Fukuoka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fukus

glon morski; kelp; morszczyn


Źródła:

SJP.pl

Fukushima

Fukushima (jap. 福島市 Fukushima-shi) – stolica prefektury o tej samej nazwie, położona w Regionie Tōhoku w Japonii. Fukushimę dzieli od Tokio 250 kilometrów, a od Sendai 80 km. Ma powierzchnię 767,72 km². W 2020 r. mieszkały w nim 282 693 osoby, w 121 655 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 292 590 osób, w 112 854 gospodarstwach domowych).


Źródła:

Wikipedia

Fukuyama

Fukuyama (jap. 福山市 Fukuyama-shi) – miasto w Japonii, na wyspie Honsiu, nad rzeką Ashida, w prefekturze Hiroszima.


Źródła:

Wikipedia

Ful

full;
1. układ kart w pokerze
2. układ oczek w grze w kości
3. potocznie: piwo pełne jasne


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. język regionu Afryki Zachodniej używany przez ludy Fula;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) karc. układ kart w pokerze i oczek w grze w kości: trójka z parą

 (2.2) pot. piwo pełne, jasne

liczebnik nieokreślony

 (3.1) pot. pełno, do pełna

 (3.2) pot. mnóstwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fula

język zachodniej grupy rodziny bantuidalnej; fulani, fufulde, ful



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fulać

czasownik niedokonany

 (1.1) reg-pl|Górny Śląsk. mówić głupoty, kłamać


Źródła:

Wiktionary

Fulandryna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. plotkarka


Źródła:

Wiktionary

Fulani

język z rodziny kongo-kordofańskiej; fulfulde


Fulbe (zwani także: Fulanie, Fulbeje, Fula, Foulah, Peulh i Peul) – grupa ludów zamieszkujących głównie kraje Afryki Zachodniej. Są to m.in. Burkina Faso, Kamerun, Nigeria, Niger, Mali, Mauretania, Gwinea, Gwinea Bissau, Senegal, Gambia, Benin. Są spokrewnieni z ludem Tukulerów żyjącym współcześnie nad rzeką Senegal. Ich dokładna liczebność jest trudna do określenia – różne źródła podają różne szacunki, od 24 do 40 mln. Najwięcej przedstawicieli tego ludu zamieszkuje Nigerię.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fulanie

lud afrykański


Fulbe (zwani także: Fulanie, Fulbeje, Fula, Foulah, Peulh i Peul) – grupa ludów zamieszkujących głównie kraje Afryki Zachodniej. Są to m.in. Burkina Faso, Kamerun, Nigeria, Niger, Mali, Mauretania, Gwinea, Gwinea Bissau, Senegal, Gambia, Benin. Są spokrewnieni z ludem Tukulerów żyjącym współcześnie nad rzeką Senegal. Ich dokładna liczebność jest trudna do określenia – różne źródła podają różne szacunki, od 24 do 40 mln. Najwięcej przedstawicieli tego ludu zamieszkuje Nigerię.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fulanin

przedstawiciel ludu afrykańskiego


Źródła:

SJP.pl

Fulanka

przedstawicielka ludu afrykańskiego


Źródła:

SJP.pl

Fulański

Fulanie (lud afrykański)


Źródła:

SJP.pl

Fular

1. rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej lub półjedwabnej;
2. chusteczka z tego materiału


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) włók. rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej

 (1.2) kraw. apaszka, lekka jedwabna chustka z fularu (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fulara

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fularczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fulard

napawarka; urządzenie stosowane w przemyśle włókienniczym do nasycania wyrobów np. apreturą


Źródła:

SJP.pl

Fularek

mała chusteczka zrobiona z fularu


Źródła:

SJP.pl

Fularowy

przymiotnik od: fular


Źródła:

SJP.pl

Fulbright

[czytaj: fulbrajt] nazwisko angielskie, np. J. William Fulbright (1905 - 1995), amerykański prawnik i polityk, założyciel systemu stypendiów na uczelniach amerykańskich


Źródła:

SJP.pl

Fulcjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Źródła:

Wiktionary

Fulda

1. miasto w Niemczech;
2. rzeka w Niemczech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, położone nad rzeką Fuldą (1.2);

 (1.2) geogr. hydrol. rzeka w Hesji, w Niemczech, wraz z Werrą tworzy Wezerę;


Fulda – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, w rejencji Kassel, siedziba powiatu Fulda, nad rzeką Fuldą.

Fulda to miasto o szczególnym statusie (Sonderstatusstadt), co oznacza, że przejęło niektóre zadania powiatu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuldański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Fuldą, dotyczący Fuldy


Źródła:

Wiktionary

Fuldzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Fuldą, dotyczący Fuldy


Źródła:

Wiktionary

Fulengia

rodzaj dinozaura z podrzędu zauropodomorfów


Fulengia – rodzaj dinozaura odkrytego w Chinach (Junnan).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuleren

alotropowa odmiana węgla


Fulereny, fullereny – cząsteczki składające się z parzystej liczby atomów węgla, tworzące zamkniętą, pustą w środku bryłę geometryczną. Cząsteczki fulerenów zawierają od 28 do około 1500 atomów węgla.

Właściwości chemiczne fulerenów są zbliżone pod wieloma względami do węglowodorów aromatycznych. Fuleren C
60
, czyli buckminsterfulleren, podobnie jak inne fulereny, jest odmianą alotropową węgla.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fulerski

ziemia fulerska - skała osadowa używana jako środek oczyszczający i odbarwiający


Źródła:

SJP.pl

Fulfa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. nalana, pełna twarz


Źródła:

Wiktionary

Fulfulde

język z rodziny kongo-kordofańskiej; fulani


Źródła:

SJP.pl

Fulgencjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Fulgencjusz, Fulgenty – imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające "błyszczący" (od łac. fulgens).

Fulgencjusz (Fulgenty) imieniny obchodzi 1 stycznia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fulguracja

zakłócenie procesu dziejowego, okres przyspieszonego dziania się, kiedy to objawiają się nowe drogi, perspektywy w rozwoju sztuki, kultury itp.


Źródła:

SJP.pl

Fulguryt

kwarcowy pręt powstały z piasku lub skały, stopionych od uderzenia pioruna; piorunowiec


Fulguryt (z łac. fulguritus „ugodzony piorunem”), piorunowiec, strzałka piorunowa – nieregularny twór rurkowaty lub wypełniony szkliwem krzemionkowym powstały wskutek stopienia piasku kwarcowego po uderzeniu pioruna. Osiąga do kilku centymetrów średnicy i nawet do ok. 1 metra długości. Jego struktura wewnętrzna jest zazwyczaj regularna lub wypełniona bąbelkami. Powierzchnia jest chropowata pokryta drobinkami piasku. Wyglądem przypomina korzeń z odgałęzieniami lub małymi wgłębieniami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fulham

Fulham – dzielnica w zachodnim Londynie, położona na terenie gminy London Borough of Hammersmith and Fulham.


Źródła:

Wikipedia

Fulik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od ful


Źródła:

Wiktionary

Full

ful;
1. układ kart w pokerze
2. układ oczek w grze w kości
3. potocznie: piwo pełne jasne


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) karc. układ kart w pokerze i oczek w grze w kości: trójka z parą

 (1.2) pot. piwo pełne, jasne


Geografia

Szwajcaria

Osoby

Inne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Full-Contact

[czytaj: ful kontakt] formuła walki sportowej w niektórych sportach walki, w której uderza się pełną siłą


Źródła:

SJP.pl

Full-Print

[czytaj: FULprint] ozdobne pokrywanie całej tkaniny nadrukiem; full print, fullprint, FullPrint, Full-Print


Źródła:

SJP.pl

Fulleren

odmiana alotropowa węgla, półprzezroczyste ciało stałe o metalicznym połysku



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fullprint

[czytaj: FULprint] ozdobne pokrywanie całej tkaniny nadrukiem; full print, full-print, FullPrint, Full-Print


Źródła:

SJP.pl

Fullprintowy

[czytaj: fulprintowy] ozdobiony nadrukiem pokrywającym całą powierzchnię ubioru lub przedmiotu z tkaniny; full printowy


Źródła:

SJP.pl

Fulmar

ptak morski z rzędu rurkonosych; petrel


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fulmarus|Stephens|ref=tak., duży ptak morski z rodziny burzykowatych;


Fulmar (zwyczajny), petrel (Fulmarus glacialis) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Zamieszkuje Ocean Arktyczny, północny Atlantyk i Pacyfik, granica zasięgu wciąż przesuwa się na południe – tereny lęgowe znajdują się w Wielkiej Brytanii, a nawet na wybrzeżach Francji. W Polsce obserwowany sporadycznie, wyłącznie na wybrzeżu Bałtyku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fulmenit

kruszący materiał wybuchowy, stosowany w górnictwie węglowym


Źródła:

SJP.pl

Fulminacja

dawniej:
1. trzask, szczęk, łoskot, grzmot;
2. wygłaszanie klątwy kościelnej


Źródła:

SJP.pl

Fultograf

aparat umożliwiający odbiór świetlnych obrazów przez radio


Fultograf – skonstruowane w latach 20. XX wieku urządzenie do odbierania obrazów przesyłanych za pośrednictwem fal radiowych. Obraz był przenoszony na papier w procesie elektrochemicznym, poprzez zaciemnienie odpowiednich obszarów na papierze owiniętym wokół obracającego się cylindra. Urządzenie zostało skonstruowane przez Otho Fultona i było w użyciu na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku do nadawania obrazów do domów drogą radiową.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fulton

Osoby:

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Fulwen

żółta oleista substancja chemiczna, często wykorzystywana w procesie syntezy organicznej


Źródła:

SJP.pl

Fulweny

grupa związków cyklopentadienu z aldehydami lub ketonami o czerwonopomarańczowej barwie


Źródła:

SJP.pl

Fum

fuma; zwykle w liczbie mnogiej: fumy - grymasy, wybrzydzanie, fochy


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = masz. Fabryka Urządzeń Mechanicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fuma

fum; zwykle w liczbie mnogiej: fumy - grymasy, wybrzydzanie, fochy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. próżność, pycha

 (1.2) przest. grymas, foch, dąs


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fumages

[czytaj: fiMAŻ] technika malarska wykorzystująca efekt powstały po podpaleniu lub zadymieniu papieru świecą oraz rozdmuchaniu rozlanej farby czy sadzy na płótnie


Źródła:

SJP.pl

Fumaran

zjonizowana forma kwasu fumarowego


Kwas fumarowy (kwas trans-butenodiowy) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alifatycznych kwasów dikarboksylowych. Występuje w mchach i grzybach. Jest produktem ubocznym metabolizmu węglowodanów. Jego forma zjonizowana (fumaran) występuje jako produkt pośredni w cyklu kwasu cytrynowego (cyklu Krebsa).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fumaranowy

fumaran


Patrz:fumaran

Źródła:

SJP.pl

Fumaraza

enzym


Fumaraza, Hydrataza fumaranowa (EC 4.2.1.2) – enzym z grupy liaz katalizujący odwracalną reakcję uwodnienia fumaranu do L-jabłczanu. Cechuje się bardzo wysoką swoistością, przekształca fumaran o konfiguracji trans, natomiast nie wykazuje aktywności do jego izomeru o konfiguracji cis - maleinianu. Działając w stronę odwrotną jest swoista tylko do L-jabłczanu, nie przekształca D-jabłczanu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fumarium

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. pomieszczenie, w którym wędzi się mięso lub trzyma się dojrzewające wino


Źródła:

Wiktionary

Fumarola

ekshalacja gorących (200-800°) gazów i par wulkanicznych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. gorący wyziew gazów wulkanicznych, głównie chlorowodoru, dwutlenku siarki i pary wodnej, towarzyszący czynnym wulkanom;


Fumarola – rodzaj ekshalacji wulkanicznych towarzyszących czynnym wulkanom. Przez fumarole wydostają się gazy, spośród których najważniejsze to chlorowodór, dwutlenek siarki i para wodna pochodzenia wulkanicznego o temperaturze od 300 do 1000 °C, bogate w różne składniki chemiczne. Występuje najbliżej erupcji.

Fumarole spotyka się m.in. na Antarktydzie, Alasce, Kamczatce, w Parku Yellowstone.

Fumarola to także otwór, z którego wydobywają się te ekshalacje.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fumarowy

kwas fumarowy - nienasycony kwas dikarboksylowy posiadający cztery atomy węgla w cząsteczce; izomer trans kwasu maleinowego


Źródła:

SJP.pl

Fumator

urządzenie służące do wytwarzania zasłony dymnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie do wytwarzania zasłon dymnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fumiasty

kapryśny, grymaśny, wybredny


Źródła:

SJP.pl

Fumigacja

zwalczanie szkodników w pomieszczeniach zamkniętych za pomocą substancji gazowych (fumigantów)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poddanie działaniu gazów celem pozbycia się szkodliwych organizmów z obiektu;


Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fumigacyjny

przymiotnik od: fumigacja


Źródła:

SJP.pl

Fumigant

środek do ochrony roślin stosowany w postaci dymów, par lub gazów


Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fumigować

zwalczać szkodniki i drobnoustroje chorobotwórcze w zamkniętych pomieszczeniach, a także w glebie, za pomocą trujących gazów


Źródła:

SJP.pl

Fumologia

nauka zajmująca się zagadnieniami związanymi z paleniem tytoniu


Źródła:

SJP.pl

Fun

[czytaj: fan] młodzieżowo: zabawa, rozrywka, np. zrobić coś dla funu


Fun (zapisywany również jako fun.) – amerykański zespół grający indie pop, założony w Nowym Jorku przez Nate Ruessa, byłego członka The Format oraz Andrew Dosta z Anathallo i Jacka Antonoffa z Steel Train. Obecnie do zespołu należą również Rob Kroehler, Emily Moore, Nate Harold oraz Jon „Jonny Whunder” Goldstein.Fun nagrało swój debiutacki album Aim and Ignite w sierpniu 2009 wraz z producentem Stevenem McDonaldem i Rogerem Josephem Manningiem, byłym keyboardzistą Jellyfish.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funabashi

miasto w Japonii


Funabashi (jap. 船橋市 Funabashi-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Chiba, w środkowej części głównej wyspy Honsiu (Honshū). Ma powierzchnię 85,62 km². W 2020 r. mieszkały w nim 642 972 osoby, w 289 027 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 609 081 osób, w 261 239 gospodarstwach domowych).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funafuti

największy atol w państwie Tuvalu


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;


Funafuti – najgęściej zaludniony i najludniejszy atol w archipelagu Tuvalu, położony na Oceanie Spokojnym, o powierzchni około 2,79 km². Laguna atolu nosi nazwę Te Namo.

W 2002 roku atol zamieszkiwało 4492 osób, w tym 2281 mężczyzn i 2211 kobiet, według spisu w 2012 roku mieszkańców było już 6025. Największą wyspą jest Fongafale. Na niej znajduje się stolica kraju – Vaiaku. Władzę Tuvalu (wówczas administrujących brytyjskie Wyspy Lagunowe) przeniosły się na atol 1 stycznia 1976 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funambulizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) akrobacja cyrkowa polegająca na spacerowaniu po linie, niekiedy połączonym z akrobacjami lub np. jazdą na rowerze


Źródła:

Wiktionary

Funboard

[czytaj: fanbord] rodzaj deski surfingowej


Źródła:

SJP.pl

Funboardowy

przymiotnik od: funboard


Źródła:

SJP.pl

Funchal

[czytaj: funSZAL] miasto w Portugalii, na południowym wybrzeżu wyspy Madera, ważny port handlowy i rybacki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Madery,


Funchal (wym. [fũˈʃaɫ], odm.: D. Funchalu, Mc. Funchalu) – miasto w Portugalii, na południowym wybrzeżu wyspy Madera, ośrodek administracyjny Regionu Autonomicznego Madery (Região Autónoma da Madeira).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funciak

potocznie: funt (pieniądz)


Źródła:

SJP.pl

Funcik

1. zdrobnienie od: funt;
2. dawniej: papierowy zwitek w kształcie lejka służący do pakowania drobnych przedmiotów


Źródła:

SJP.pl

Fund-Raising

[czytaj: fand rejz-ing] pozyskiwanie funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fund raising, fundraising


Źródła:

SJP.pl

Fund.

skrót od: fundacja


Źródła:

SJP.pl

Funda

żartobliwie, potocznie: pokrycie kosztów związanych z zaproszeniem kogoś dokądś; fundowanie


Funda – miasto w Angoli, w prowincji Luanda.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fundacja

1. instytucja założona przez fundatora w celu realizacji celów społecznych;
2. przeznaczenie jakiegoś majątku do użytku społecznego;
3. majątek przekazany w ten sposób;
4. dawniej: założenie miasta, klasztoru itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) praw. organizacja zbierająca pieniądze na cel dobroczynny;

 (1.2) ufundowanie, sfinansowanie, zbudowanie czegoś z własnych funduszy


Fundacja (łac. fundatio ‘założenie; fundament’ od fundare 'umocnić; założyć fundament, utwierdzić’ z fundus ‘grunt, posiadłość, majątek’) – forma prawna organizacji pozarządowej, której istotnym substratem jest kapitał przeznaczony na określony cel oraz statut zawierający reguły dysponowania tym kapitałem. Fundacje są po stowarzyszeniach drugą co do popularności formą prawną wśród organizacji pozarządowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fundacjonalizm

pogląd, że wnioski z poznania zmysłowego są prawdami niepodważalnymi, na których opiera się wiedza o świecie; fundamentalizm


Fundamentalizm epistemologiczny, z ang. nazywany też (według części autorów nieprawidłowo) fundacjonalizmem lub fundacjonizmem – stanowisko epistemologiczne dotyczące sposobów uzasadniania sądów, zdań czy przekonań składających się na wiedzę. Fundamentalizm głosi, że istnieją sądy bazowe, które stanowią fundament poznania i nie wymagają uzasadnienia za pomocą innych sądów. Przeciwstawnym stanowiskiem jest koherencjonizm, zgodnie z którym nie istnieje klasa uprzywilejowanych sądów, będących podstawą całej wiedzy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fundacyjny

przymiotnik od: fundacja


Źródła:

SJP.pl

Fundamencik

zdrobnienie od: fundament


Źródła:

SJP.pl

Fundament

element konstrukcyjny budowli, przenoszący obciążenie na podłoże gruntowe


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń;

 (1.2) przen. baza, podwalina czegoś


Fundament (posadowienie) – budowlany element konstrukcyjny przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń budowli lub maszyn (w przypadku fundamentu pod maszynę lub urządzenie), wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna (budowle lekkie). Pod wpływem przekazywanych obciążeń dochodzi do odkształceń gruntu, co z kolei powoduje osiadanie budowli. W związku z tym dobór odpowiedniego rozwiązania fundamentu (sposobu posadowienia budynku) ma zapewnić:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fundamentalia

prawdy podstawowe; rudyment


Źródła:

SJP.pl

Fundamentalista

osoba rygorystycznie trzymająca się zasad religii, ideologii; ortodoks, ortodoksa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek rygorystycznie przestrzegający jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundamentalistka

fundamentalista


Patrz:fundamentalista

Źródła:

SJP.pl

Fundamentalistyczny

fundamentalizm; ortodoksyjny


przymiotnik

 (1.1) dotyczący fundamentalizmu lub fundamentalisty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundamentalizm

1. ortodoksyjny i bezkrytyczny stosunek do wyznawanej religii, bliski fanatyzmowi religijnemu;
2. radykalizm ideowy, niepozostawiający miejsca do dyskusji;
3. w filozofii: pogląd, według którego jedynymi prawdami są te, które wynikają bezpośrednio z doznań zmysłowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pozbawiony refleksji rygoryzm w przestrzeganiu zasad jakiejś religii albo ideologii, oparty na najbardziej dosłownej ich interpretacji


Fundamentalizm – rygorystyczne trzymanie się zasad i norm wyznaczonych przez daną religię (fundamentalizm religijny), doktrynę polityczną (fundamentalizm polityczny) lub ideologię (np. fundamentalizm „światopoglądu naukowego” w komunizmie).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fundamentalnoteologiczny

odnoszący się do teologicznych podstaw wiary chrześcijańskiej


Źródła:

SJP.pl

Fundamentalny

będący podstawą, bazą czegoś; podstawowy, zasadniczy


przymiotnik

 (1.1) podstawowy, stanowiący podstawę, elementarny, zasadniczy

 (1.2) przest. silny, mocny, masywny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundamentowy

związany z fundamentem, dotyczący fundamentu


Źródła:

SJP.pl

Fundamentyzm

w filozofii: pogląd, według którego jedynymi prawdami są te, które wynikają bezpośrednio z doznań zmysłowych; fundamentalizm


Źródła:

SJP.pl

Fundator

1. twórca fundacji, osoba, która z własnych środków finansuje budowę budynków o znaczeniu społecznym, np. kościoła, uczelni; donator, darczyńca, ofiarodawca;
2. potocznie: ktoś, kto ponosi koszty poczęstunku, rozrywki, kto coś komuś funduje


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek;

 (1.2) ktoś, kto płaci za poczęstunek, funduje nagrodę w teleturnieju, itp.


Fundator (łac. fundatio – podwalina) – inicjator budowli użytku publicznego (kościoła, klasztoru, szpitala, biblioteki) albo dzieła sztuki (pomnika, ołtarza, obrazu), finansujący również koszt jego powstania.

W obszarze prawosławia określany jako ktitor (od stgr. κτήτωρ); w terminologii niemieckiej – Stifter. Nierzadko mylony z donatorem (łac. dawca, dający). Działanie jego miało zasadniczo cechy charytatywne bądź charakter filantropijny. Był nim także założyciel fundacji, kulturalny, dobroczynny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fundatorka

1. kobieta fundująca coś, częstująca czymś;
2. założycielka fundacji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która coś ufundowała lub dała czemuś początek

 (1.2) kobieta, która płaci za poczęstunek, funduje nagrodę w teleturnieju, itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundatorski

fundator


Patrz:fundator

Źródła:

SJP.pl

Fundlandzki

Nowa Fundlandia; nowofundlandzki


Źródła:

SJP.pl

Fundnąć

potocznie: kupić coś dla kogoś za własne pieniądze, zapłacić za inną osobę w kinie, restauracji itp.; zafundować, postawić


czasownik dokonany

 (1.1) pot. zafundować, sprawić coś (sobie lub komuś)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fundnąć.


Źródła:

Wiktionary

Fundować

1. budować (rzadziej zbudować), zakładać (rzadziej założyć) coś swoim kosztem dla użytku publicznego;
2. potocznie: kupować (rzadziej kupić) coś komuś w prezencie


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) zakładać i opłacać instytucje

 (1.2) pot. zapraszać i płacić za poczęstunek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fundować.


Źródła:

Wiktionary

Fundowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fundraiser

[czytaj: fandrejzer] pracownik instytucji pozarządowej pozyskujący fundusze od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej


Fundraiser (również specjalista do spraw pozyskiwania funduszy) – osoba specjalizująca się w pozyskiwaniu funduszy (fundraisingiem) lub darowizn rzeczowych na cele społeczne, np. dla organizacji pozarządowych, naukowych, sportowych, młodzieżowych, religijnych, domów dziecka, szpitali, hospicjów, szkół, uczelni czy instytucji kulturalnych.

Organizacją zrzeszającą fundraiserów w Polsce jest Polskie Stowarzyszenie Fundraisingu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fundraiserka

[czytaj: fandrejzerka] pracownica instytucji pozarządowej pozyskująca fundusze od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej


Źródła:

SJP.pl

Fundraiserski

[czytaj: fandrejzerski] związany z pozyskiwaniem funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fundraisingowy


Źródła:

SJP.pl

Fundraising

[czytaj: fandrejz-ing] pozyskiwanie funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fund raising, fund-raising


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fundraisingowy

[czytaj: fandrejz-ingowy] związany z pozyskiwaniem funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fundraiserski


Źródła:

SJP.pl

Fundum

dawniej: główny folwark lub też grunt przy zamku


Źródła:

SJP.pl

Fundus

prefabrykowany element scenograficzny, z którego buduje się dekorację teatralną lub filmową


Źródła:

SJP.pl

Fundusik

zdrobnienie od: fundusz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: fundusz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fundusz

1. środki majątkowe przeznaczone na określony cel, np. fundusz amortyzacyjny, dyspozycyjny, powierniczy;
2. potocznie: zasób gotówki, pieniądze;
3. dawniej: zapisanie w testamencie majątku instytucji lub osobie niebędącej spadkobiercą;
4. dawniej: zabawianie się czyimś kosztem;
5. dawniej: fundusz żelazny - kapitał nienaruszalny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. wyodrębniony zasób finansowy przeznaczony na określone cele

 (1.2) pot. duża suma pieniędzy


Fundusz – wydzielone środki pieniężne, przeznaczone na określony cel.

Samo określenie „fundusz” pochodzi od łac. fundus i oznacza tyle co grunt, podłoże, podstawa, fundament.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fundusze

1. środki majątkowe przeznaczone na określony cel, np. fundusz amortyzacyjny, dyspozycyjny, powierniczy;
2. potocznie: zasób gotówki, pieniądze;
3. dawniej: zapisanie w testamencie majątku instytucji lub osobie niebędącej spadkobiercą;
4. dawniej: zabawianie się czyimś kosztem;
5. dawniej: fundusz żelazny - kapitał nienaruszalny


Źródła:

SJP.pl

Funduszowy

związany z funduszem


Źródła:

SJP.pl

Fundy

żartobliwie, potocznie: pokrycie kosztów związanych z zaproszeniem kogoś dokądś; fundowanie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funebralny

odnoszący się do pogrzebu, żałoby; funeralny


Źródła:

SJP.pl

Funeralia

przedmioty związane z pogrzebem


Źródła:

SJP.pl

Funeralny

odnoszący się do pogrzebu, żałoby


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pogrzebem i żałobą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fungicyd

środek chemiczny do zwalczania grzybów pasożytniczych roślin


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. mikol. środek mający działanie grzybobójcze;


Fungicydy (łac. fungus – grzyb, caedo – zabijam), środki grzybobójcze – związki chemiczne (najczęściej związki organiczne siarki i miedzi) mające zastosowanie w zwalczaniu grzybów atakujących rośliny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fungicydalny

zwalczający grzyby; grzybobójczy


Źródła:

SJP.pl

Fungicydyna

antybiotyk o działaniu mykostatycznym i grzybobójczym, stosowany w leczeniu grzybic i drożdżyc; mykostatyna; nystatyna


Źródła:

SJP.pl

Fungin

błonnik grzybów nietrawiony przez ludzki organizm


Źródła:

SJP.pl

Fungować

dawniej: sprawować urząd


czasownik

 (1.1) daw. pełnić urząd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fungowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fungować.


Źródła:

Wiktionary

Funiculaire

[czytaj: finikiLER] szynowa kolej linowo-terenowa


Źródła:

SJP.pl

Funikular

kolej linowo-terenowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) terenowa szynowa kolej linowa z wagonem na stałe przymocowanym do liny napędowej;


Kolej linowo-terenowa – kolej szynowa, a zarazem kolej linowa, w której ruch pojazdu wywołany jest liną napędową.

Stosowana jest zazwyczaj w terenach górzystych do pokonywania spadków terenu, oraz w komunikacji miejskiej. Wagon porusza się po torze za pomocą liny napędowej, zaś ta przesuwa się na kółkach podporowych między szynami. Istnieją dwa zasadnicze rodzaje tych kolei:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funikularny

linowy, np. kolejka linowa


Źródła:

SJP.pl

Funikulus

wydłużony twór u roślin okrytonasiennych, poprzez który zalążek jest przyrośnięty do zalążni


Źródła:

SJP.pl

Funk

[czytaj: fank] styl w muzyce odwołujący się do jazzu i muzyki afrykańskiej


Funk, funky – gatunek muzyki rozrywkowej, powstały w Ameryce w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, kiedy muzycy pochodzenia afroamerykańskiego połączyli muzykę soul, jazz, rhythm and blues, tworząc nowy, rytmiczny i energetyczny styl muzyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funkcja

1. zadanie, znaczenie kogoś lub czegoś w jakichś okolicznościach;
2. zajmowane przez kogoś stanowisko lub zakres wykonywanych obowiązków;
3. możliwość wykonania czegoś przez urządzenie lub program komputerowy;
4. książkowo: wzajemny stosunek zjawisk lub stanów, związek przyczynowo-skutkowy między nimi;
5. w matematyce: sposób przyporządkowania elementów pewnego zbioru elementom innego zbioru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przeznaczenie, zadanie jakiegoś urządzenia lub osoby, cel jego działania;

 (1.2) mat. przyporządkowanie każdemu elementowi ze zbioru dokładnie jednego elementu z innego zbioru; pot. wykres, rysunek takiego przyporządkowania;

 (1.3) inform. podprogram; wydzielona część programu wykonująca określone zadanie;

 (1.4) inform. możliwość oferowana przez program, cecha użytkowa


Funkcja (łac. functio, -onis „odbywanie, wykonywanie, czynność”), odwzorowanie, przekształcenie, transformacja ze zbioru X do zbioru Y, która każdemu elementowi zbioru X przypisuje (odwzorowuje) dokładnie jeden element zbioru Y.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funkcjolekt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. odmiana językowa wydzielona ze względu na funkcję, jaką spełnia w procesie porozumiewania się między ludźmi


Źródła:

Wiktionary

Funkcjonalista

zwolennik funkcjonalizmu w sztuce, prawie, socjologii itp.


Źródła:

SJP.pl

Funkcjonalistka

funkcjonalista


Patrz:funkcjonalista

Źródła:

SJP.pl

Funkcjonalistyczny

funkcjonalizm


przymiotnik

 (1.1) związany z funkcjonalizmem, charakterystyczny dla funkcjonalizmu


Patrz:funkcjonalizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Funkcjonalizacja

zwiększanie użyteczności, funkcjonalności czegoś


Źródła:

SJP.pl

Funkcjonalizm

1. w architekturze, sztuce użytkowej: kierunek, którego założeniem jest uznanie nadrzędności funkcji użytkowej nad formą; modernizm;
2. w prawie: kierunek w stanowieniu norm prawnych, w którym eksponuje się społeczne skutki aktów prawnych; realizm prawny;
3. w psychologii: podejście wysuwające na pierwszy plan wyjaśnianie funkcji zjawisk psychologicznych;
4. w socjologii: kierunek dążący do wyjaśniania faktów, zjawisk i procesów społecznych przez ustalanie ich funkcji w kulturze danego społeczeństwa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) antrop. nurt uznający rolę najmniejszego nawet zjawiska dla rozwoju i zachodzących przemian;

 (1.2) archeol. nurt podkreślający wagę analizy znalezisk z funkcjonalistycznego punktu widzenia;

 (1.3) archit. szt. nurt uwydatniający nadrzędność funkcji użytkowej dzieła

 (1.4) przest. archit. polski modernizm

 (1.5) filoz. nurt podkreślający rolę przyczyn i skutków w analizie filozoficznej

 (1.6) praw. nurt w teorii prawa podkreślający rolę skutków społecznych wprowadzonych norm prawnych

 (1.7) psych. kierunek badań podkreślający funkcje zjawisk psychologicznych;

 (1.8) socjol. nurt podkreślający rolę funkcji pełnionych przez fakty, zjawiska i procesy społeczne;




Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funkcjonalniej

stopień wyższy od przysłówka: funkcjonalnie


Źródła:

SJP.pl

Funkcjonalniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: funkcjonalny


Źródła:

SJP.pl

Funkcjonalność

1. przydatność, użyteczność, ergonomiczność;
2. zespół funkcji i usług systemu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest funkcjonalne

 (1.2) funkcja, cecha użytkowa programu lub urządzenia


Funkcjonalność (ang. functionality) – zbiór atrybutów urządzenia, oprogramowania lub systemu określających zdolność do dostarczenia funkcji zaspokajających wyznaczone i zakładane potrzeby, podczas używania w określonych warunkach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funkcjonalny

1. dobrze spełniający swoją funkcję; praktyczny, użyteczny;
2. mający jakąś funkcję w czymś, np. urządzeniu, systemie;
3. w matematyce: odnoszący się do funkcjonału


przymiotnik

 (1.1) związany z funkcjonowaniem

 (1.2) bardziej użytkowy niż estetyczny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Funkcjonariusz

pracownik, urzędnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) adm. pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej;

 (1.2) polit. działacz partii rządzącej piastujący wysokie stanowisko



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funkcjonariuszka

pracowniczka, urzędniczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) adm. pracowniczka służb państwowych, zwykle mundurowych, np. policji lub SOK-u


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Funkcjonał

funkcja, której argumentami są funkcje, a wartościami liczby rzeczywiste lub zespolone


Funkcjonał – wieloznaczne pojęcie matematyczne, opisujące różne typy funkcji; przeważnie są definiowane przeciwdziedziną, a czasem też dziedziną w sensie zbioru argumentów. Według różnych autorów funkcjonał to funkcja:

  1. o wartościach liczbowych;
  2. o wartościach liczbowych na zbiorze funkcji;
  3. rzeczywista lub zespolona określona na dowolnym zbiorze;
  4. rzeczywista lub zespolona na dowolnym zbiorze funkcji;
  5. z przestrzeni liniowej w ciało jej skalarów;
  6. powyższego typu będąca jednocześnie przekształceniem liniowym;
  7. rzeczywista na przestrzeni liniowej nad ciałem liczb rzeczywistych;
  8. rzeczywista na przestrzeni Banacha lub jej podzbiorze.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funkcjonować

1. pełnić jakąś funkcję; działać, pracować;
2. być sprawnym; działać, pracować;
3. być stosowanym lub postrzeganym w określonej roli;
4. o przekonaniu, micie itp.: być powszechnie znanym oraz uznawanym


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) działać, wykonywać czynności w sposób właściwy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Funkcjonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) działanie


Źródła:

Wiktionary

Funkcyjna

kobieta pełniąca funkcję o charakterze porządkowym, zwykle w wojsku, więzieniu itp.


Źródła:

SJP.pl

Funkcyjność

funkcyjny


Patrz:funkcyjny

Źródła:

SJP.pl

Funkcyjny

przymiotnik od: funkcja


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba pełniąca funkcje porządkowe


Funkcyjny – żołnierz wchodzący w skład drużyny, działonu, obsługi i załogi, np.:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funkia

roślina z rodziny liliowatych; hosta; ślubojawka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hosta|Tratt.|ref=tak., wieloletnia roślina zielna z rodziny szparagowatych, pochodząca z Azji Wschodniej;


Funkia, hosta (Hosta Tratt.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae), liczący około 20 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej – Japonii, Chin, Korei i Rosji.

Gatunek funkia rozdęta (Funkia ventricosa) został introdukowany do wschodnich Stanów Zjednoczonych, a gatunek funkia babkolistna (F. plantaginea) do Europy, Uzbekistanu i Pensylwanii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funkować

[czytaj: fankować] grać, śpiewać muzykę funkową


Źródła:

SJP.pl

Funkowiec

miłośnik funka


Źródła:

SJP.pl

Funkowy

funk [czytaj: fankowy]


przymiotnik

 (1.1) muz. dotyczący funka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Funktor

w logice: wyrażenie, które w połączeniu z pewnymi innymi wyrażeniami, nazywanymi jego argumentami, tworzy nazwę lub zdanie


Funktor – pojęcie z zakresu teorii kategorii semantycznych oznaczające wyrażenie, które nie jest nazwą ani zdaniem, służące do konstrukcji wyrażeń bardziej złożonych – nazw, zdań lub bardziej złożonych funktorów. Wyrażenie, wraz z którym dany funktor tworzy wyrażenie bardziej złożone, to argument funktora.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funky

[czytaj: fanki]
1. styl w muzyce rozrywkowej, odmiana funku;
2. mający cechy tego stylu


Funk, funky – gatunek muzyki rozrywkowej, powstały w Ameryce w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, kiedy muzycy pochodzenia afroamerykańskiego połączyli muzykę soul, jazz, rhythm and blues, tworząc nowy, rytmiczny i energetyczny styl muzyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Funt

pound;
1. jednostka wagi, używana powszechnie w Europie (także w Polsce) do XIX wieku, w różnym czasie i na różnych obszarach równa wadze od 350 do 560 gramów, obecnie używana w krajach anglosaskich, o wadze 453 gramów (skrót: lb.);
2. jednostka monetarna niektórych państw, m.in. Wielkiej Brytanii i Egiptu


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) monet. waluta niektórych państw

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) anglosaska, pozaukładowa jednostka masy równa 0,453 592 37 kg;

 (2.2) daw. europejska jednostka masy

 (2.3) gw-pl|Górny Śląsk. pół kilo

 (2.4) muz. pot. gwara. akord


Jako waluta, w Europie używana od VIII wieku i zaadaptowana w innych krajach:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Funtowy

związany z funtem


Źródła:

SJP.pl

Fura

1. potocznie:
a) wóz konny do przewozu ciężarów; furmanka;
b) ilość towaru mieszcząca się na takim wozie;
2. potocznie: wielka ilość czegoś;
3. potocznie: samochód dobrej marki;
4. w grze w oczko: zdobycie liczby punktów większej niż 21


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pojazd ciągnięty przez konie;

 (1.2) ilość ładunku mieszcząca się na wozie konnym

 (1.3) środ. mot. pot. samochód

 (1.4) duża ilość czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furagina

pochodna nitrofuranu, lek przeciwbakteryjny działający na wiele szczepów bakteryjnych w obrębie układu moczowego, wydalany z moczem w postaci niezmienionej; furazydyna


Furazydyna, furagina – organiczny związek chemiczny, pochodna nitrofuranu. Stosowana jako lek przeciwbakteryjny, działa na wiele szczepów bakteryjnych w obrębie układu moczowego. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furan

związek heterocykliczny, lotna, bezbarwna ciecz o zapachu chloroformu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. ciekły, łatwopalny węglowodór aromatyczny o wzorze sumarycznym C4H4O, mający zapach zbliżony do chloroformu;


Furan, furfuran – heterocykliczny związek chemiczny z endocyklicznym atomem tlenu, cykliczny eter o charakterze aromatycznym.

Jest znacznie bardziej reaktywny w substytucji elektrofilowej niż benzen. Podstawienie elektrofilowe zachodzi głównie w pozycji 2 w stosunku do atomu tlenu. W środowisku kwasowym polimeryzuje.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furanokumaryna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny wytwarzany przez niektóre rośliny w celach obronnych


Źródła:

Wiktionary

Furanowy

związany z furanem


Źródła:

SJP.pl

Furanoza

monosacharyd zawierający sześcioczłonowy pierścień cykliczny z atomem tlenu i półacetalowym atomem węgla


Źródła:

SJP.pl

Furanozowy

furanoza


Patrz:furanoza

Źródła:

SJP.pl

Furaż

dawniej: pasza, obrok, zwłaszcza dla koni wojskowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. wojsk. obrok (pasza) dla koni wojskowych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furażer

dawniej: żołnierz mający za zadanie gromadzenie i dostarczanie furażu - paszy dla koni wojskowych; furażowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. wojsk. żołnierz zajmujący się dostarczaniem furażu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furażerka

miękka, podłużnie składana czapka bez daszka; furażka, pierożek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miękka podłużna czapka bez daszka;


Furażerka (pierożek) – rodzaj miękkiej, sukiennej czapki bez daszka, o podłużnym kształcie, stosowanej najczęściej w wojsku. Niekiedy – w wersji zimowej – ocieplana, lub futrzana. W wojsku stosowano ją, gdy nie obowiązywało wkładanie kapelusza, czako, czapki lub hełmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furażerówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zdobywanie furażu


Źródła:

Wiktionary

Furażka

miękka, podłużnie składana czapka bez daszka; furażerka, pierożek


Źródła:

SJP.pl

Furazolidon

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. lek przeciwbakteryjny, pochodna nitrofuranu;


Furazolidon (łac. Furazolidonum) – lek przeciwbakteryjny, pochodna nitrofuranu. Działa bakteriobójczo wobec wielu szczepów bakterii, w tym na bakterie najczęściej wywołujące zakażenia jelitowe.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Furażować

dawniej: dostarczać paszę dla koni wojskowych; zdobywać furaż


czasownik niedokonany

 (1.1) zdobywać furaż


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furażowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|furażować.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Furażowy

przestarzałe: taki, który dotyczy furażu - paszy, zwłaszcza dla koni wojskowych


przymiotnik

 (1.1) daw. dotyczący furażu

 (1.2) daw. dotyczący furażera


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furczeć

furkać;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki; furkotać;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru; furkotać;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać, furkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu; furkotać;
5. wyrażać dźwiękami swoją złość lub niezadowolenie


Źródła:

SJP.pl

Furda

dawniej: rzecz mało ważna, głupstwo, błahostka


wykrzyknik

 (1.1) daw. dźwięk. o rzeczy błahej

przymiotnik

 (2.1) daw. błahy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furdyga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Kresy. przest. areszt


Źródła:

Wiktionary

Furdygarnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Lwów. więzienie


Źródła:

Wiktionary

Furdyment

Furdyment (kosz, garda) – rozbudowany typ rękojeści w niektórych typach bocznej broni białej (pałasze, szable, szpady).

System gęsto splecionych z sobą kabłąków i obłęków tworzących pełną osłonę dłoni. Wykonywany najczęściej ze zgrzewanych prętów lub wycinany ażurowo z blachy. Wnętrze furdymentu było często wyściełane płatem skóry lub tkaniny. Rękojeści tego typu zapewniały doskonałą ochronę dłoni walczącego, lecz w znacznym stopniu ograniczały ruchy nadgarstka.


Źródła:

Wikipedia

Fureczka

zdrobnienie od: fura


Źródła:

SJP.pl

Furfancki

furfant


Patrz:furfant

Źródła:

SJP.pl

Furfant

przestarzałe:
1. krętacz, oszust;
2. zarozumialec, fanfaron


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. krętacz, oszust, frant, blagier

 (1.2) daw. samochwał, fanfaron, pyszałek, zarozumialec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furfural

aldehyd heterocykliczny, pochodna furanu; furfurol


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. heterocykliczny aldehyd o wzorze sumarycznym C5H4O2, pozyskiwany z otrębów i innych odpadów przemysłu celulozowego;


Furfural (dawna nazwa: furfurol) – organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów. Jest związkiem heterocyklicznym z 5-członowym pierścieniem zawierającym atom tlenu (formalnie pochodna furanu). Nazwa związku pochodzi od surowca, z którego furfural jest otrzymywany (łac. furfur – otręby).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furfurol

aldehyd heterocykliczny, pochodna furanu; furfural



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furfurylowy

furfurol, furfural


Patrz:furfurol, furfural

Źródła:

SJP.pl

Furgać

czasownik niedokonany

 (1.1) góry. gw-pl|Śląsk Cieszyński. fruwać


Źródła:

Wiktionary

Furgalski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Furganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. latanie


Źródła:

Wiktionary

Furgał

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Furgała

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Furgon

duży, kryty wóz ciężarowy


Nadwozie furgonowe (krótko furgon) – zamknięte nadwozie samochodów dostawczych i ciężarowych posiadających sztywny dach i ściany, odchylane drzwi tylne i często odchylane lub przesuwane drzwi boczne. Furgon służy do przewożenia towarów. Furgony mogą powstawać na bazie konstrukcji samochodów osobowych, a z kolei na ich bazie także może powstać odmiana osobowa. Przykładowo Volkswagen Caddy Maxi ma osobową odmianę Volkswagen Caddy Maxi Life.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furgonetka

mały samochód ciężarowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mot. samochód dostawczy; odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego


Samochód dostawczy (dostawczak) – odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego, przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków. Przyjmuje się, że samochód dostawczy ma dopuszczalną masę całkowitą do 3,5 tony, co praktycznie przekłada się na 1000–1500 kg jego maksymalnej ładowności. Z tego też względu do kierowania samochodem dostawczym w Polsce wystarcza prawo jazdy kategorii B.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furgonowy

przymiotnik od: furgon


Źródła:

SJP.pl

Furgot

gwarowo: furkot


Źródła:

SJP.pl

Furgotać

trzepotać, łopotać na wietrze; furczeć; furkotać


Źródła:

SJP.pl

Furgotliwy

taki, który trzepocze na wietrze; furkotliwy, furgoczący, furkoczący


Źródła:

SJP.pl

Furia

1. napad gniewu, złości
2. szał jako objaw niektórych psychoz
3. rzymska bogini zemsty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) złość, wściekłość, gniew

 (1.2) uosobienie złości, wściekłości, gniewu


Filmy:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furiacki

przymiotnik od: furiat


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z furią lub furiatem, odnoszący się do furii lub furiata


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furiant

żywy czeski taniec ludowy


Furiant (reg. sedlák) – czeski taniec ludowy w tempie od umiarkowanego do szybkiego, w metrum trójdzielnym z hemiolami. Jest jednym z elementów tradycyjnego czeskiego tańca salonowego o nazwie beseda.

Furianta tańczy się w parach. Tancerz imituje postać dumnego chłopa; opierając ręce na biodrach i tupiąc nogami, podąża za tancerką, poruszającą się zwinnie i z gracją po okręgach. Pod koniec tancerze obejmują się i przez dłuższy czas dostojnie wirują.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furiat

1. osoba chora psychicznie, dostająca ataków furii;
2. osoba porywcza, łatwo wpadająca w gniew; szaleniec, wariat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba wpadająca w furię, także jako objaw choroby psychicznej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furiatka

kobieta łatwo wpadająca w furię


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta wpadająca w furię, także jako objaw choroby psychicznej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furier

dawniej: podoficer zajmujący się zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności; kwatermistrz


Furier – podoficerski stopień wojskowy w dawnym wojsku polskim. Niższym stopniem był kapral, a wyższym sierżant. Zajmował się przede wszystkim zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furierowski

oparty o dokonania matematyczne Fouriera, zwłaszcza związany z rozkładem zjawisk okresowych na szereg trygonometryczny; fourierowski


Źródła:

SJP.pl

Furierysta

zwolennik furieryzmu


Źródła:

SJP.pl

Furieryzm

odmiana socjalizmu utopijnego, której program sformułowany został przez K. Fouriera


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furioso

[czytaj: furiozo] określenie wykonawcze: porywczo, namiętnie


Furioso – rasa koni półkrwi, wyhodowana metodą selekcji w państwowej stadninie koni w Mezőhegyes na Węgrzech, gdzie znajdowały się klacze pochodzące od konia pełnej krwi angielskiej oraz klacze czystej krwi arabskiej. Były one stanowione słynnym ogierem pełnej krwi Furioso. Został on wyhodowany ok. 1836 w węgierskiej stadninie hrabiego Karolyi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furka

zdrobnienie od: fura


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. fura


Przełęcz Furka (niem. Furkapass, wł. Passo della Furka) – przełęcz położona na wysokości 2436 m n.p.m., na granicy szwajcarskich kantonów Valais i Uri. Oddziela ona Alpy Lepontyńskie od Alp Berneńskich. Przełęcz Furka łączy miejscowość Realp w kantonie Uri na północnym wschodzie z Oberwaldem w kantonie Valais na południowym zachodzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furkać

furczeć;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki; furkotać;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru; furkotać;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać, furkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu; furkotać;
5. wyrażać dźwiękami swoją złość lub niezadowolenie


Źródła:

SJP.pl

Furkacja

podział szkoły średniej na zróżnicowane programowo równoległe klasy, sekcje, kierunki, wydziały według zainteresowań i uzdolnień młodzieży; profilowanie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furkadło

narzędzie do ręcznego wiercenia małych otworów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furkot

dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot


Furkot (słow. Furkotský štít, węg. Furkota-csúcs, niem. Furkotaspitze) – szczyt o wysokości 2402 m n.p.m. (według wcześniejszych pomiarów 2404 lub 2405 m) w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furkotać

furkać, furczeć;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu


Źródła:

SJP.pl

Furkotanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|furkotać.


Źródła:

Wiktionary

Furkotliwy

taki, który trzepocze na wietrze; furgotliwy, furgoczący, furkoczący


Źródła:

SJP.pl

Furlana

włoski taniec zalotny w szybkim tempie i takcie 6/4 albo 6/8, modny zwłaszcza na początku XVII wieku; forlana


Źródła:

SJP.pl

Furlanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka romańskiej grupy etnicznej zamieszkującej północno-wschodnie Włochy (w szczególności Friuli)


Źródła:

Wiktionary

Furlong

stara anglosaska jednostka długości, równa ok. 200 metrom


Furlong – skrót fur, anglosaska, archaiczna jednostka długości.

Furlong obejmuje 1/8 mili, 10 łańcuchów, 40 prętów, 220 jardów lub 660 stóp, co daje 201,168 metra.

Podobną jednostką są staropolskie staje oraz starożytny stadion; na morzu kabel.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furman

osoba przewożąca towary wozem konnym


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek powożący zaprzęgiem konnym, zwykle furmanką


osoby

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furmańczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Furmaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. furmanka


Źródła:

Wiktionary

Furmanek

1. wóz konny slużący do przewożenia towarów;
2. zawartość tego wozu


Źródła:

SJP.pl

Furmaniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Furmanić

wykonywać pracę woźnicy, kierować wozem konnym przewożącym towary


czasownik niedokonany

 (1.1) być furmanem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furmanienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|furmanić.


Źródła:

Wiktionary

Furmanka

1. wóz konny slużący do przewożenia towarów;
2. zawartość tego wozu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) towarowy wóz konny;

 (1.2) zawartość furmanki (1.1)

 (1.3) zawód furmana

 (1.4) daw. cztery konie różnej maści używane do zaprzęgu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furmankiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Furmański

furman


przymiotnik

 (1.1) dotyczący furmana


Patrz:furman

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furmaństwo

furmanienie;
1. zajęcie furmana, przewóz towarów wozem konnym;
2. dawniej: transport towarów


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zawód furmana

 (1.2) daw. ogólnie transport


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furminator

przyrząd do usuwania podszerstka psów, kotów i koni


Źródła:

SJP.pl

Furol

rozpuszczalnik, produkt uboczny przeróbki ropy naftowej


Źródła:

SJP.pl

Furor

szał, wściekłość, pasja


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. furia, szał


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furora

tylko w wyrażeniu: zrobić (robić) furorę - zdobyć (zdobywać) niebywałe powodzenie, odnieść (odnosić) sukces, wprawić (wprawiać) otoczenie w podziw, w zachwyt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) powodzenie, sukces, wzbudzony podziw


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furosemid

organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. lek odwadniający i przeciwnadciśnieniowy, diuretyk pętlowy


Furosemid (łac. Furosemidum) – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy należący do grupy diuretyków pętlowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furry

[czytaj: FUry] środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; futrzak, furrys


Furry (z ang. „futrzak, futrzastość”) – termin określający osobę, która interesuje się lub zajmuje się twórczością związaną z tzw. sztuką futrzastą, skupioną wokół antropomorficznych zwierząt czy też fikcyjnych stworzeń. Jest to też pojęcie opisujące społeczność, subkulturę, składającą się z osób o wyżej wymienionych upodobaniach lub pasjach. Czasami odnosi się również do postaci łączących cechy ludzi i zwierząt, występujących w kilku formach:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furrys

środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; futrzak, furry


Źródła:

SJP.pl

Furt

potocznie: ciągle, stale


przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Poznań, Łódź, Śląsk Cieszyński, Lwów. nadal, ciągle, ustawicznie

 (1.2) białystok. ponownie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furta

jednoskrzydłowe drzwi w ogrodzeniu, bramie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ciężkie, jednoskrzydłowe drzwi, np. w murze

 (1.2) główne wejście do klauzury klasztornej

 (1.3) żegl. wrota w kadłubie statku typu Ro-Ro;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furtak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Furteczka

zdrobnienie od: furtka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: furtka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Furtem

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Kresy. ciągle


Źródła:

Wiktionary

Furtian

zakonnik będący odźwiernym klasztoru


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zakonnik pełniący dyżur lub stałą funkcję przy furcie;


Furtian – zakonnik będący odźwiernym (klucznikiem) klasztoru, posiadający klucze do furty klasztornej oraz nadzorujący i pilnujący porządku przy wchodzeniu i wychodzeniu z niego. Każdy zakon ma ściśle określone reguły, kto może wchodzić lub opuszczać mury klasztorne.

W zakonach męskich funkcję tę pełni brat furtian, a w zakonach żeńskich siostra furtianka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furtianka

zakonnica pełniąca dyżur przy drzwiach (furcie) klasztoru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakonnica pełniąca dyżur lub stałą funkcję przy furcie


Furtian – zakonnik będący odźwiernym (klucznikiem) klasztoru, posiadający klucze do furty klasztornej oraz nadzorujący i pilnujący porządku przy wchodzeniu i wychodzeniu z niego. Każdy zakon ma ściśle określone reguły, kto może wchodzić lub opuszczać mury klasztorne.

W zakonach męskich funkcję tę pełni brat furtian, a w zakonach żeńskich siostra furtianka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furtka

1. niewielkie drzwi w ogrodzeniu lub murze; bramka;
2. awaryjne wyjście z trudnej sytuacji, obejście jakiegoś problemu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: furta

 (1.2) mała furta, jednoskrzydłowe wejście, np. na ogrodzony teren

 (1.3) przen. zapasowe wyjście z jakiejś sytuacji, zostawione na kłopoty


Furtka lub furta – wąskie przejście w ogrodzeniu zamykane najczęściej drzwiczkami. Często stawiana w pobliżu bramy albo w samej bramie. Również wąskie przejście w murach (fortyfikacjach). Umożliwia ruch pieszy (bez otwierania bramy).

Furta w klasztorze to także wejście, strzeżone przez zakonników (furtiana lub furtiankę), przeznaczone do komunikacji klasztoru ze światem zewnętrznym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Furunkuloza

rozsianie się czyraka na większej powierzchni ciała, będące wynikiem osłabionej odporności organizmu lub braku higieny; czyraczność


Źródła:

SJP.pl

Furunkuł

ropno-zgorzelinowe zapalenie mieszka włosowego, wywołane zakażeniem gronkowcami lub paciorkowcami; czyrak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. czyrak, zgorzel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fus

męt (w znaczeniu osadu, zawiesiny)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. fusy.

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) reg-pl|Mazowsze. knur


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fusbal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. sport. piłka nożna


Źródła:

Wiktionary

Fusbalista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sport. piłkarz


Źródła:

Wiktionary

Fusekla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skarpeta


Źródła:

Wiktionary

Fushun

[czytaj: fuszun] miasto w Chinach; Fuszun


Fushun (chiń. 抚顺; pinyin Fǔshùn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, w pobliżu miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 417 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 269 093 mieszkańców.

Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Fushun.

W mieście Fushun do 1950 roku więziony był przez chińskie władze ostatni cesarz Puyi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fusiasty

potocznie: zawierający fusy


Źródła:

SJP.pl

Fusilli

rodzaj makaronu w kształcie świderków


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spoż. makaron świderki


Fusilli (także: eliche, tortiglioni, spirali) – rodzaj południowowłoskiego makaronu w formie spirali wykonanej z płaskiego kawałka ciasta (semoliny). Wywodzi się z Kampanii. Wyglądem przypomina świdry i stąd bywa też w Polsce nazywany świdrami lub świderkami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fusin

[czytaj: FUs-in] miasto w Chinach; Fuxin


Fuxin (chiń. 阜新; pinyin Fùxīn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na północny zachód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 702 802. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 913 652 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu chemicznego, odzieżowego i spożywczego; w mieście znajduje się duża elektrownia cieplna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fusion

[czytaj: fjużyn]
1. styl muzyczny łączący elementy jazzu i rocka;
2. kuchnia łącząca elementy tradycji kulinarnych różnych narodów;
3. samochód typu Ford Fusion



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fusknecht

piechur w wojsku krzyżackim


Źródła:

SJP.pl

Fusowaty

podobny do fusów


Źródła:

SJP.pl

Fusta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. mar. rodzaj lekkiej galery;


Fusta (fustas) - lekka galera turecka, ale używana również w innych państwach, np. na Malcie, przede wszystkim w okresie renesansu; w XVI wieku jej konstrukcja stała się przestarzała. Jej głównymi atutami były szybkość i zwrotność, jednak ze względu na sylwetkę fusty raczej nie brały udziału w bezpośredniej walce, przydatne jako okręty posiłkowe, trzymane w rezerwie, pozostawały za głównymi siłami uderzeniowymi.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fustaż

regionalnie: opakowanie towaru, wartość tego opakowania


Źródła:

SJP.pl

Fusti

dawniej w handlu: potrącenie za zanieczyszczenie towaru lub niewłaściwe przymieszki; refakcja


Źródła:

SJP.pl

Fusy

rodzaj osadu pozostającego zwykle na dnie szklanki, np. z kawy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) stały osad osadzający się w jakimś płynie, zwłaszcza w parzonej kawie lub herbacie

 (1.2) reg-pl|Śląsk Cieszyński. gw-pl|Górny Śląsk. wąsy


Fusy (łac. fusus – płynny) – popularna nazwa zawiesiny w niewyklarowanym płynie lub osadów będących efektem sedymentacji w płynach spożywczych, głównie parzonych – otrzymywanych z zalania wrzątkiem liści herbaty, ziół np. mięty lub zmielonych ziaren kawy. Uważane najczęściej za obiekt niepożądany.

Fusy miały swoje znaczenie kulturowe w wielu rejonach świata. Najprawdopodobniej ze starożytnych Chin wywodzi się tasenografia, czyli wróżenie z fusów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuszara

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fuszer

1. człowiek, który robi coś źle, niedbale; partacz, knociarz, patałach, brakorób;
2. dawniej: rzemieślnik spoza cechu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba wykonująca swą pracę niedbale, niefachowo, byle jak

 (1.2) daw. rzem. rzemieślnik niewyzwolony, pracujący bez cechowego zezwolenia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuszera

potocznie: praca źle wykonana; fuszerka, fucha


Źródła:

SJP.pl

Fuszerka

potocznie: praca źle wykonana; fuszera, fucha


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) praca wykonana źle, niedbale czy świadomie z błędami

 (1.2) rezultat fuszerki (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fuszerować

potocznie: robić coś niedbale, byle jak; partaczyć


Źródła:

SJP.pl

Fuszerski

fuszer


Patrz:fuszer

Źródła:

SJP.pl

Fuszerstwo

potocznie:
1. złe, niedbałe wykonywanie swojej pracy; fuszerowanie;
2. efekt takiej pracy; fuszera, fuszerka


Źródła:

SJP.pl

Fuszun

miasto w Chinach; Fushun


Fushun (chiń. 抚顺; pinyin Fǔshùn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, w pobliżu miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 417 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 269 093 mieszkańców.

Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Fushun.

W mieście Fushun do 1950 roku więziony był przez chińskie władze ostatni cesarz Puyi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuszuński

Fuszun


Patrz:Fuszun

Źródła:

SJP.pl

Fut.

skrót od: futurum (w językoznawstwie: czas przyszły)


Źródła:

SJP.pl

Futbol

1. popularny sport zespołowy; football, piłka nożna;
2. futbol amerykański - gra w piłkę, połączenie rugby i piłki nożnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. zob. piłka nożna.

 (1.2) sport. zob. futbol amerykański.

 (1.3) sport. zob. futbol australijski.


Futbol – nazwa stosowana do grupy sportów mających wspólne pochodzenie, polegających na zdobyciu większej ilości punktów (bramek) za pomocą okrągłej lub owalnej piłki. Jedynie piłka nożna i rugby rozpowszechniły się na całym świecie, pozostałe odmiany mają znaczenie lokalne, głównie w byłych koloniach brytyjskich. W Polsce słowo futbol najczęściej odnosi się do piłki nożnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futbolik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od futbol


Źródła:

Wiktionary

Futbolista

1. sportowiec trenujący futbol (piłkę nożną); piłkarz (nożny);
2. sportowiec trenujący football amerykański


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik grający w piłkę nożną

 (1.2) sport. zawodnik grający w futbol amerykański


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futbolistka

kobieta trenująca futbol (piłkę nożną); piłkarka (nożna)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. zawodniczka uprawiająca futbol


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futbolówka

potocznie: piłka do gry w futbol


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. sport. piłka używana podczas gry w futbol


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futbolowy

przymiotnik od: futbol


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z futbolem, dotyczący futbolu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Poznań. pokarm, jedzenie

 (1.2) gw-pl|Warmia. pasza dla koni

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: futro


Źródła:

Wiktionary

Futeralik

zdrobnienie od: futerał


Źródła:

SJP.pl

Futerał

1. pokrowiec na okulary; etui;
2. puzderko do przechowywania drobiazgów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ochronne opakowanie do przechowywania przedmiotów, które mogą ulec uszkodzeniu

 (1.2) środ. trumna


Futerał – rodzaj pojemnika do przechowywania i przenoszenia przedmiotów wymagających ostrożnego obchodzenia się z nimi, jak okulary, skrzypce (i inne instrumenty muzyczne), broń (np. na broń myśliwską), aparat fotograficzny, urządzenia optyczne (np. obiektywy, lunety), telefon komórkowy itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futerbach

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. włók. flanela

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. włók. barchan


Źródła:

Wiktionary

Futerbachowy

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. flanelowy

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. barchanowy


Źródła:

Wiktionary

Futerko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: futro


Źródła:

Wiktionary

Futerkowy

związany z futerkiem


przymiotnik

 (1.1) okryty futrem

 (1.2) uszyty lub zrobiony z futra

 (1.3) nadający się do wyprawienia na futro


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futernia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. miejsce przeznaczone do przygotowywania posiłków dla zwierząt; magazyn pasz


Źródła:

Wiktionary

Futhark

najstarszy alfabet runiczny używany przez plemiona germańskie do XIII wieku


Fuþark lub futhark – nazwa jednego z alfabetów runicznych.

Nazwa alfabetu „fuþark” powstała z początkowych liter sześciu pierwszych run:FehuUruzÞurisazAnsuzRaidoKaunan

Był to najstarszy typ pisma północnoeuropejskiego, używany przez plemiona germańskie. W Skandynawii (w Norwegii, na Gotlandii i na wyspach duńskich) odnaleziono najstarsze zapiski pochodzące z III i IV w.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Futomaki

rodzaj sushi (grube rolki z minimum czterema składnikami owiniętymi w ryż i nori)


Źródła:

SJP.pl

Futomianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Futomy


Źródła:

Wiktionary

Futomianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Futomy


Źródła:

Wiktionary

Futomski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Futomy


Źródła:

Wiktionary

Futon

japońskie posłanie składające się z materaca i kołdry, układane na tatami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tradycyjne japońskie posłanie złożone z materaca i kołdry

 (1.2) zwijany materac do spania w stylu materaca z japońskiego futonu (1.1)

 (1.3) mebl. rodzaj sofy z materacem zginanym w dzień do siedzenia i rozkładanym na noc


Futon (jap. 布団) – tradycyjne japońskie posłanie.

Składa się z materaca (敷き布団 shiki-buton) i kołdry (掛け布団 kake-buton). Niekiedy materac owinięty jest pokrowcem. Tradycyjny futon wypełniony jest naturalnym wypełnieniem, np. bawełną lub włóknami kokosowymi. W zależności od rodzaju wypełnienia uzyskuje się pożądaną twardość futonu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futor

osiedle lub stanica kozacka; chutor


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Futorowy

futor; chutorowy


Źródła:

SJP.pl

Futramina

barwnik, amin aromatyczny stosowany do barwienia futer; ursol


Źródła:

SJP.pl

Futrega

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Futro

1. sierść pokrywająca skórę wielu ssaków;
2. skóra wraz z sierścią;
3. okrycie wierzchnie uszyte ze skór zwierzęcych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. sierść na zwierzęciu

 (1.2) odzież. kraw. odzież (np. kurtka, płaszcz) wykonana ze skór zwierzęcych posiadających sierść

 (1.3) kraw. wyprawiona skórka zwierzęcia pokryta sierścią służąca do produkcji odzieży bądź sama stanowiąca np. ozdobę, okrycie czy dywan

 (1.4) pot. zarost na klatce piersiowej

 (1.5) herald. jeden z rodzajów tynktury heraldycznej;

 (1.6) gw-pl|Bukowina. pokarm dla koni


Futro, inaczej sierść – gruba warstwa włosów, która pokrywa skórę wielu zwierząt. Jest to cecha charakterystyczna dla ssaków. Składa się z wierzchniej warstwy natłuszczonych włosów okrywowych i grubej warstwy podszerstka pod spodem. Włosy okrywowe utrzymują odpowiednią wilgotność, a podszerstek działa jak materiał izolacyjny, który zapewnia zwierzęciu ciepło.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futropodobny

przypominający futro


Źródła:

SJP.pl

Futroteks

produkt o wyglądzie zewnętrznym podobnym do skór owczych wyprawionych lub barwionych, otrzymywany w wyniku przyklejenia do tkaniny runa owczego


Źródła:

SJP.pl

Futrować

1. uszczelniać, okładać ściany trocinami, deskami, gipsem, gliną lub podobnymi materiałami;
2. gwarowo: pożerać, jeść łapczywie, z apetytem


czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk., reg-pl|Kresy. karmić zwierzęta

 (1.2) pot., także gw-pl|Górny Śląsk.

 (1.5) besztać, łajać

 (1.6) reg-pl|Poznań. jeść

 (1.7) reg-pl|Poznań. karmić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|futrować.


Źródła:

Wiktionary

Futrówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. bud. drewniana okładzina używana na ścianach budynku

 (1.2) techn. bud. ogniotrwały materiał służące jako wewnętrzne obmurowanie pieca lub kadzi

 (1.3) techn. rzem. wyściółka w obuwiu wykonana ze skóry lub tkaniny

 (1.4) techn. żegl. zewnętrzne i wewnętrzne obicie statku

 (1.5) pot. żart. jedzenie, wyżywienie


Źródła:

Wiktionary

Futryna

rama przylegająca do ościeża drzwiowego lub okiennego; ościeżnica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bud. umocowana w ścianie rama, do której przymocowuje się okna lub drzwi


Ościeżnica – nieruchoma rama osadzona w ościeży, czyli wewnętrznej krawędzi otworu ściany budynku – w otworze okiennym lub drzwiowym. Ościeżnica drzwiowa różni się od okiennej tym, że ma tylko trzy boki: dwa stojaki i nadproże. Czwarty bok tworzy tzw. ślepy próg. Do ościeżnicy montuje się na zawiasach skrzydła drzwiowe, okienne lub bramowe, rzadziej bezpośrednio przeszklenie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futrynowy

przymiotnik od: futryna


Źródła:

SJP.pl

Futrzaczek

zdrobnienie od: futrzak


Źródła:

SJP.pl

Futrzak

1. zwierzę pokryte futrem;
2. zabawka z futra;
3. dywan lub narzuta z szytych ścinków futra;
4. środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; furry, furrys


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) żart. pot. zwierzę posiadające futro


Futrzak sulaweski (Eropeplus canus) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący endemicznie w Indonezji w prowincji Celebes Środkowy na wyspie Celebes. Gatunek należy do monotypowego rodzaju futrzak (Eropeplus).

Futrzak sulaweski zamieszkuje lasy deszczowe, w górach na wysokości 1800–2300 m n.p.m. Jest foliofagiem, wiedzie naziemny tryb życia. Gatunek występuje na terenie Parku Narodowego Lore Lindu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futrzany

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zrobiony z futra


Źródła:

Wiktionary

Futrzarski

dotyczący futrzarza, wyprawiania skór oraz szycia z nich ubiorów itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub pracą futrzarza, dotyczący futrzarza lub futrzarstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futrzarstwo

Futrzarstwo – gałąź gospodarki obejmująca pozyskiwanie skór futerkowych ze zwierząt futerkowych, upolowanych lub hodowanych, ocenę tych skór, obrót zakonserwowanymi skórami, wyprawianie futer i ich uszlachetnienie. Terminem tym w potocznym rozumieniu określane bywa także konfekcjonowanie futer na odzież i galanterię skórzaną (kuśnierstwo). Przedmiotem oceny, skupu i obrotu handlowego są skóry surowe konserwowane, tzn. poddane po oczyszczeniu z resztek mięsa i tłuszczu (mizdra), odpowiedniemu wysuszaniu, przetarciu w trocinach (dębowych, bukowych) lub soleniu. Ocena i klasyfikacja skór futerkowych ze względu na:


Źródła:

Wikipedia

Futrzasty

pokryty przyjemnym w dotyku futrem, jedwabistą sierścią


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty futrem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futsal

odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali; halówka, piłka nożna halowa pięcioosobowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. halowa piłka nożna;


Futsal (dawniej używana w Polsce oficjalna nazwa piłka nożna halowa pięcioosobowa lub potocznie halówka) – zespołowa gra sportowa, odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali. Jej nazwa pochodzi od portugalskiego futebol de salão i hiszpańskiego fútbol sala lub fútbol de salón, co można przetłumaczyć jako halowa piłka nożna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futsalista

osoba grająca w futsal


Źródła:

SJP.pl

Futsalistka

futsalista


Patrz:futsalista

Źródła:

SJP.pl

Futsalowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sportowiec uprawiający futsal


Źródła:

Wiktionary

Futsalowy

futsal


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z futsalem, dotyczący futsalu


Patrz:futsal

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futura

krój pisma drukarskiego należący do grupy grotesków; Futura



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Future

[czytaj: fjuczer] kontrakt kupna lub sprzedaży aktywów w przyszłości po ustalonej cenie; kontrakt terminowy



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Futurolog

specjalista w dziedzinie futurologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna przewidujący przyszłość cywilizacji w oparciu o przesłanki naukowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futurologia

ogół badań, rozważań na temat możliwych zdarzeń w bliższej i dalszej przyszłości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziedzina wiedzy zajmująca się przyszłością, próbująca opisać dalszy rozwój ludzkości, cywilizacji i technologii;


Futurologia (niem. Futurologie, od łac. futurus ‘przyszły’), in. prognostyka, studia nad przyszłością – dyscyplina wiedzy zajmująca się historycznie przewidywaniem i prognozowaniem przyszłości, m.in. w dziedzinie techniki, przyrostu naturalnego, gospodarki, geopolityki, kultury czy też środowiska przyrodniczego, a współcześnie analizą możliwych przyszłości i wyobrażeń na ich temat.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futurologiczny

futurologia


przymiotnik

 (1.1) związany z futurologią, dotyczący futurologii


Patrz:futurologia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futurolożka

futurolog


Patrz:futurolog

Źródła:

SJP.pl

Futurum

w językoznawstwie: czas przyszły


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gram. zob. czas przyszły.


Futurum – drugi album studyjny polskiego rapera Fu. Wydawnictwo ukazało się 20 września 2002 roku nakładem wytwórni muzycznej Pomaton EMI. Płytę poprzedził wydany 27 lipca tego samego roku singel pt. Anioł stróż. Produkcji nagrań podjęli się sam Fu oraz Majki, Korzeń, Doniu, Karton, L.A., Sqra, Piooro i DJ Decks. Z kolei wśród gości na płycie znaleźli się m.in. Pono, Koras i Sokół.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futurysta

artysta tworzący według zasad futuryzmu; zwolennik lub przedstawiciel futuryzmu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) szt. artysta, twórca, który tworzy w nurcie futuryzmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Futurystka

artystka tworząca według zasad futuryzmu; zwolenniczka lub przedstawicielka futuryzmu


Źródła:

SJP.pl

Futurystycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób futurystyczny


Źródła:

Wiktionary

Futurystyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest futurystyczne; cecha tych, którzy są futurystyczni


Źródła:

Wiktionary

Futurystyczny

1. zgodny z ideami futurystów;
2. mający nowoczesny wygląd, kojarzący się z techniką przyszłości


przymiotnik

 (1.1) taki, który wygląda jakby był wytworem techniki przyszłości

 (1.2) szt. związany z futuryzmem, dotyczący futuryzmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Futurystyka

kierunek w literaturze i sztuce początku XX wieku, głoszący idee anarchicznego buntu przeciw normom życia społecznego, tradycji kulturowej i tradycyjnym formom sztuki; futuryzm


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Futuryzm

kierunek w literaturze i sztuce początku XX wieku, głoszący idee anarchicznego buntu przeciw normom życia społecznego, tradycji kulturowej i tradycyjnym formom sztuki; futurystyka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. szt. muz. awangardowy kierunek w sztuce dwudziestowiecznej powstały we Włoszech na początku XX w. manifestujący fascynację techniką, mechanizacją i dynamizmem wielkomiejskim;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuu

wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fu, pfe, pfu, fe, fuj, pfuj, ble, fee


Źródła:

SJP.pl

Fuxin

[czytaj: FUs-in] miasto w Chinach; Fusin


Fuxin (chiń. 阜新; pinyin Fùxīn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na północny zachód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 702 802. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 913 652 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu chemicznego, odzieżowego i spożywczego; w mieście znajduje się duża elektrownia cieplna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuzą

przysłówek

 (1.1) śrpol. bezużytecznie, marnie

 (1.2) śrpol. szybko, bez śladu


Źródła:

Wiktionary

Fuzarioza

choroby różnych roślin wywoływane przez grzyby z rodzaju Fusarium


Fuzariozy (ang. Fusariosis) – zbiorcza nazwa chorób roślin wywołanych przez niektóre gatunki grzybów z rodziny gruzełkowatych (Nectriaceae). Dawniej opisywano je jako gatunki z rodzaju Fusarium, stąd nazwa tych chorób. W aktualnych jednak ujęciach taksonomicznych według Index Fungorum gatunki wywołujące te choroby należą również do innych rodzajów (Gibberella, Microdochium i in.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fuzarium

grzyb, który wywołuje choroby roślin


Źródła:

SJP.pl

Fuzaryjny

fuzarium


Patrz:fuzarium

Źródła:

SJP.pl

Fuzbal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. fusbal.


Źródła:

Wiktionary

Fuzekla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. skarpetka


Źródła:

Wiktionary

Fuzel

produkt uboczny fermentacji alkoholowej; niedogon


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. oleista, lotna, trująca ciecz o nieprzyjemnym smaku i zapachu, uboczny produkt fermentacji alkoholowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuzja

1. długa broń palna, używana w XVII-XIX wieku;
2. potocznie: myśliwska strzelba na śrut; flinta;
3. połączenie spółek, przedsiębiorstw lub partii politycznych; zjednoczenie;
4. w fizyce: fuzja jądrowa, fuzja termojądrowa - łączenie jąder lżejszych pierwiastków w bardziej masywne jądra pierwiastków cięższych; synteza jądrowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj długiej broni strzeleckiej z zamkiem skałkowym, wynalezionej w II połowie XVII wieku we Francji; dziś potoczna nazwa strzelby myśliwskiej;

 (1.2) połączenie kilku rzeczy w jedną

 (1.3) fiz. reakcja, której głównym efektem jest połączenie dwóch jąder atomowych w jedno cięższe



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fuzjonistka

fuzjonista


Patrz:fuzjonista

Źródła:

SJP.pl

Fuzlówka

dawniej: źle oczyszczona wódka


Źródła:

SJP.pl

Fuzlowy

przymiotnik od: fuzel


Źródła:

SJP.pl

Fuzulina

wymarły pierwotniak


Źródła:

SJP.pl

Fuzulinowy

związany z fuzuliną, dotyczący fuzuliny


Źródła:

SJP.pl

Fuzuliny

wymarły pierwotniak


Źródła:

SJP.pl

Fuzyjczyna

ekspresywnie: licha, nędzna fuzja (broń palna)


Źródła:

SJP.pl

Fuzyjka

mała strzelba myśliwska


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. fuzja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fuzyjny

przymiotnik od: fuzja


Źródła:

SJP.pl

Fuzynit

składnik mikroskopijny węgla


Fuzynit – macerał z grupy inertynitu.