skrót od: Politechnika Łódzka
SJP.pl
pieniężne wynagrodzenie za pracę; pensja; pobory; zapłata
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zarobek, wynagrodzenie za pracę
Płaca (z łac. pensio, inne nazwy wynagrodzenie, pensja, zapłata, gratyfikacja) – ogół wydatków pieniężnych i innych świadczeń wypłacanych pracownikom z tytułu zatrudnienia w podmiocie gospodarczym. Obejmuje wypłaty pieniężne, inne świadczenia oraz wartość tzw. świadczeń w naturze (towary, materiały, usługi itp.) lub ekwiwalenty wypłacane pracownikom lub innym osobom fizycznym przez pracodawcę za wykonaną na jego rzecz pracę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płacić.
Wiktionary
marna, nędzna płachta
SJP.pl
dawniej, dziś tylko gwarowo: płat, kawałek czegoś, najczęściej lichego, wykonanego z nietrwałego lub mało wartościowego materiału; płacheć (rodzaj męski), spłacheć
SJP.pl
nazwisko
Haubicki (Płachecki, Haubitz, Jastrząb, Gołąb, Gołąbek, Falken, Falken-Plachetzki, Falken-Płachecki, Plachecki, Plachetzki, błędnie Jastrzębiec odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta błędnie uznawany za odmianę herbu Jastrzębiec.
SJP.pl
Wikipedia
niewielki płacheć (spłacheć, płat, kawałek czegoś, najczęściej lichego, wykonanego z nietrwałego lub mało wartościowego materiału)
SJP.pl
niewielka płacheć (spłacheć, płat, kawałek czegoś, najczęściej lichego, wykonanego z nietrwałego lub mało wartościowego materiału)
SJP.pl
duży płat grubej tkaniny, służący najczęściej do przykrywania lub przenoszenia czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duży kawałek płaskiej rzeczy, np. tkaniny, papieru, blachy
(1.2) daw. środ. polit. sztandar partyjny
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ płachta
SJP.pl
1. dawać pieniądze jako należność za coś;
2. ponosić przykre konsekwencje swych działań;
3. odwzajemniać się, odpłacać
czasownik przechodni niedokonany (dk. zapłacić)
(1.1) dawać (przekazywać) pieniądze za coś
(1.2) pot. ponosić konsekwencje
(1.3) stpol. stawać się opłacalnym, nabywać wartości
(1.4) stpol. dawać płaty (tkaniny)
SJP.pl
Wiktionary
pieniądz przedmiotowy (w odróżnieniu od banknotów i monet), np. sól, futra
Płacidło, pieniądz towarowy – przedmiot pełniący funkcje pieniądza, dodatkowo służący innym potrzebom użytkownika.
Wartość płacideł była początkowo związana głównie z wartością użytkową samego przedmiotu (np. miedziane i brązowe siekierki, pręty żelaza, sól, futra, skóry, perkal), z czasem jednak (w miarę upowszechniania się płacideł jako środka płatniczego) wartość ta w większym stopniu zależna była od jego użyteczności jako powszechnie akceptowanego środka wymiany, niż użyteczności jako dobra zdolnego bezpośrednio zaspokajać konkretne potrzeby konsumpcyjne lub produkcyjne. W rezultacie użyteczność, stanowiąca pierwotnie o wartości płacidła, mogła w rzeczywistości stanowić niewielki ułamek jego użyteczności jako środka wymiany (np. niewielkie kawałki płótna, bryłki kruszców, muszle).
SJP.pl
Wikipedia
1. płacik okołośrodkowy - struktura anatomiczna mózgu;
2. zdrobnienie od: płat (wydzielona część narządu ludzkiego)
SJP.pl
Płaciszewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Glinojeck.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
osoba pobierająca wynagrodzenie za wykonywaną pracę, najczęściej pieniężne, rzadziej wypłacane w naturze
SJP.pl
pochłanianie znacznej części jednorazowej wypłaty za wykonaną pracę, potrzeba dużego nakładu kosztów, które w głównej mierze pochodzą z pensji, płacy
SJP.pl
odnoszący się do płacy (np. dokumentacja płacowa), związany w jakiś sposób z płacami lub sposobem ich wydawania (np. system płacowy)
przymiotnik
(1.1) dotyczący płacy
SJP.pl
Wiktionary
wylewanie, ronienie łez, zazwyczaj połączone ze szlochaniem, najczęściej wywołane przez zdenerwowanie, wzruszenie lub ból
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wylewanie łez;
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: płakać
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wylewać, ronić łzy, najczęściej przez zdenerwowanie, wzruszenie lub ból, a także: narzekać z płaczem na coś lub na kogoś, żalić się
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od czasownika płakać
przymiotnik
(2.1) o drzewach o wiotkich, opadających do ziemi gałęziach
SJP.pl
Wiktionary
wylewanie, ronienie łez, zazwyczaj połączone ze szlochaniem, najczęściej wywołane przez zdenerwowanie, wzruszenie lub ból
SJP.pl
1. ktoś, kto płacze często, z błahego powodu; beksa; mazgaj;
2. dawniej: osoba wynajmowana do opłakiwania czyjejś śmierci na pogrzebie
Płaczek – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 3967 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 4222 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa płacz i jest najbardziej rozpowszechnione w południowo-centralnej Polsce.
SJP.pl
Wikipedia
1. kobieta, która często unosi się płaczem, zazwyczaj z błahego powodu; beksa (rodzaj żeński);
2. dawniej: kobieta wynajmowana do opłakiwania czyjejś śmierci na pogrzebie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zajmująca się płakaniem na uroczystościach
(1.2) kobieta płacząca z byle powodu
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. zob. płaczek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Płaczkowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów.
Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu klimontowsko-ossolińskiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób płaczliwy
(1.2) pejor. w sposób zanadto emocjonalny, uczuciowy i zwłaszcza taki, który wywołuje wzruszenie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: płaczliwie
SJP.pl
skłonność do płaczu lub ogół cech pobudzających do łez, wywołujących u kogoś płacz, szczególnie ze wzruszenia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest płaczliwe; cecha tych, którzy są płaczliwi
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: płaczliwy
SJP.pl
skłonny do płaczu (np. płaczliwe dziecko) lub pobudzający do łez, wywołujący u kogoś płacz, szczególnie ze wzruszenia (np. płaczliwa melodia, płaczliwy głos)
przymiotnik jakościowy
(1.1) skory do płaczu
(1.2) pobudzający do płaczu
SJP.pl
Wiktionary
wylewać, ronić łzy, najczęściej przez zdenerwowanie, wzruszenie lub ból, a także: narzekać z płaczem na coś lub na kogoś, żalić się
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wylewać łzy, ronić łzy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płakać.
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) gwara. (także. liter.) płaczliwy
Wiktionary
(r. męski) mężczyzna, chłopiec skłonny do płakania; beksa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba, kobieta skłonna do płaczu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba, mężczyzna skłonny do płaczu
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: płaksiwie
SJP.pl
żartobliwie o płaczliwości (skłonności do płaczu lub ogóle cech pobudzających do łez, wywołujących u kogoś płacz, szczególnie ze wzruszenia)
SJP.pl
żartobliwie: skłonny do płaczu (np. płaksiwe dziecko) lub pobudzający do łez, wywołujący u kogoś płacz, szczególnie ze wzruszenia (np. płaksiwa pieśń, płaksiwy głos)
SJP.pl
rodzina małp szerokonosych obejmująca marmozety, tamaryny i kapucynki, z których większość została objęta ochroną gatunkową
Płaksowate (Cebidae) – rodzina ssaków naczelnych z parworzędu małp szerokonosych w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes).
SJP.pl
Wikipedia
charakterystyczny dla płaksowatych (małp szerokonosych reprezentowanych przez marmozety, tamaryny i kapucynki, z których większość została objęta ochroną gatunkową)
SJP.pl
(r. męski) mężczyzna, chłopiec skłonny do płakania; beksa
Płaksy (biał. Плаксы; ros. Плаксы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Juńki.
SJP.pl
Wikipedia
pieszczotliwie: płakać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. chmura
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
postać z mitologii słowiańskiej, będąca pół człowiekiem, pół demonem, zsyłająca deszcze na ziemię
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mitsłow. istota napełniająca chmury i rządząca pogodą, złośliwy duch karzący ludzi;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) etn. osoba przepowiadająca pogodę, rzekomo posiadająca władzę nad chmurami, deszczem i burzą
Płanetnik (inne nazwy: chmurnik, obłocznik) – postać z wierzeń słowiańskich, demoniczna lub półdemoniczna istota uosabiająca zjawiska atmosferyczne.
Wierzono, że płanetnicy kierują chmurami, zsyłają burzę i grad. Nazwa „płanetnik” pochodzi od słowa płaneta tzn. chmura, zwłaszcza burzowa (stąd też „chmurnik” i „obłocznik”), wg innego poglądu nazwa pochodzi od łacińskiego słowa planeta i jest stosunkowo młoda, w przeciwieństwie do prawdopodobnie oryginalnych form rodzimych „chmurnik” i „obłocznik”. Na południowej Słowiańszczyźnie w wyniku nałożenia się funkcji doszło do utożsamienia płanetników (zwanych tam zduhaczami) ze żmijami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie: polana leśna lub hala górska; połonina
SJP.pl
dawniej: poziome położenie, płaska strona czegoś
SJP.pl
1. niewypukły, stanowiący jednolitą płaszczyznę, bez wgłębień i wyniosłości (np. płaski teren, płaski talerz);
2. w przenośni: niesmaczny lub pospolity, trywialny (np. płaski żart, płaskie towarzystwo)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś gminna w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim;
(1.2) geogr. adm. gmina z siedzibą we wsi Płaska (1.1);
Płaska – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim, w gminie Płaska. Na jej terenie znajdują się 3 jeziora: Pobojno, Orle oraz Paniewo. Dwa ostatnie stanowią część kanału Augustowskiego.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 368 osób, wśród których 351 było wyznania rzymskokatolickiego, a 17 mojżeszowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. We wsi było 67 budynków mieszkalnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. plaskanka.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stępa w zagadce
Wiktionary
trochę płaski
SJP.pl
1. niewypukły, stanowiący jednolitą płaszczyznę, bez wgłębień i wyniosłości (np. płaski teren, płaski talerz);
2. w przenośni: niesmaczny lub pospolity, trywialny (np. płaski żart, płaskie towarzystwo)
przymiotnik
(1.1) nieposiadający wybrzuszeń, wgłębień
(1.2) przen. niewyszukany, powierzchowny, banalny
forma rzeczownika.
(2.1) M., B., W. lm. od: płask
SJP.pl
Wiktionary
ogólna nazwa każdego gatunku z rodziny paprotkowatych, rosnących na terenach Afryki, zwrotnikowej Azji lub Australii; łosie rogi
Płaskla, łosie rogi (Platycerium Desv.) – rodzaj roślin należący do rodziny paprotkowatych. Należy do niego ok. 18 epifitycznych gatunków, pochodzących z regionów tropikalnych i umiarkowanych Ameryki Południowej, Afryki, południowo-wschodniej Azji, Australii i Nowej Gwinei.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w płaski sposób
Wiktionary
rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny piraniowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) płaska powierzchnia, płaskość, płaszczyzna
Wiktionary
Płaskocin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Kocierzew Południowy.
Wieś duchowna Płaskocino położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. Płaskocin był wsią klucza kompińskiego arcybiskupów gnieźnieńskich, od 1777 roku wieś kapituły kolegiaty łowickiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
o płaskim dachu, zwieńczony dachem, którego płaszczyzna przebiega równolegle do podłoża (np. płaskodachowy barak, płaskodachowa stodoła)
SJP.pl
łódź o płaskim dnie
SJP.pl
taki, którego dno stanowi jednolita pod względem wysokości płaszczyzna (np. płaskodenna dolina, płaskodenny statek, okręt)
przymiotnik
(1.1) taki, który ma płaskie dno
SJP.pl
Wiktionary
płaskodziobek mały - gatunek ptaka z rzędu kraskowych
SJP.pl
1. mający płaski dziób;
2. płatkonóg płaskodzioby - gatunek ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych;
3. biegus płaskodzioby - gatunek wędrownego ptaka z rodziny bekasowatych; biegusik
przymiotnik
(1.1) taki, który ma płaski dziób
SJP.pl
Wiktionary
bardzo mały wymiar wysokości czaszki; platycefalia, platykefalia
SJP.pl
1. mający płaską głowę;
2. hadrozaury płaskogłowe - podrodzina dinozaurów z rodziny hadrozaurów;
3. boleń płaskogłowy - gatunek ryby;
4. zębiełek płaskogłowy - gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych
SJP.pl
płaskolist lśniący - gatunek mchu z rodziny płaskolistowatych
SJP.pl
1. taki, którego liście są płaskie;
2. mikołajek płaskolistny: niewielka roślina z rodziny selerowatych, o niebieskawych, kolczastych liściach i kulistych kwiatach
przymiotnik
(1.1) bot. mający płaskie liście
SJP.pl
Wiktionary
rodzina mchów
SJP.pl
płaskomerzyk orzęsiony - gatunek mchu z rodziny płaskomerzykowatych
SJP.pl
rodzina mchów
SJP.pl
konopie o kwiatach męskich; suszka, płoskoń, płaskun, płoskonka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. konopie o kwiatach męskich
SJP.pl
Wiktionary
napadacz płaskonogi - gatunek pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych
SJP.pl
jeden z 4 gatunków kaczek o dużym łyżkowatym dziobie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anas clypeata|ref=tak., gatunek kaczki z grupy kaczek pływających o charakterystycznej budowie dzioba, spotykany również w Polsce;
Płaskonos zwyczajny, płaskonos (Spatula clypeata) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Mimo wielkiego zasięgu występowania nie wyróżnia się podgatunków. Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
oznaczający się spłaszczonym nosem, mający płaski nos (np. płaskonosa małpiatka, płaskonosy pies)
SJP.pl
jajowaty, owalny, obły; podługowato-okrągły
SJP.pl
rodzaj kompozycji rzeźbiarskiej powstałej z kamiennej, drewnianej lub rzadziej metalowej płyty, której tylna ściana ma tworzyć tło dla frontu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. kompozycja rzeźbiarska na płaskim materiale, wykonana z pozostawieniem na niej tła
Relief (płaskorzeźba) – kompozycja rzeźbiarska wykonana na płycie kamiennej, metalowej lub drewnianej z pozostawieniem na niej tła. Dzieło uzyskuje się poprzez rzeźbienie, kucie lub odlewanie. Pomimo że płaskorzeźby powstawały jako dekoracja architektoniczna, to często stanowią odrębne, pełnowartościowe dzieło sztuki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wykonywać, tworzyć płaskorzeźbę (rodzaj kompozycji rzeźbiarskiej powstałej z kamiennej, drewnianej lub rzadziej metalowej płyty, której tylna ściana ma tworzyć tło dla frontu)
SJP.pl
rodzaj ptaków brodzących o dziobie dłuższym od głowy
SJP.pl
brak wyniosłości i wgłębień, stanowienie jednolitej płaszczyzny, a w przenośni także: powierzchowność, pospolitość, trywialność
SJP.pl
obniżenie lub całkowity zanik podłużnego bądź poprzecznego sklepienia stopy, powodujący przyleganie całej jej powierzchni do podłoża; płaska stopa, platfus
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. zniekształcenie stopy polegające na spłaszczeniu przez obniżenie się jej fizjologicznych sklepień;
Płaskostopie (łac. pes planus, pot. platfus) – zniekształcenie stopy polegające na obniżeniu się jej fizjologicznych sklepień, w wyniku czego staje się ona płaska.
Stopa o prawidłowej budowie nie dotyka podłoża całą powierzchnią. Jej kości układają się w łuk. Przy płaskostopiu prawie cała stopa przylega do podłoża. Kości w takiej stopie ułożone są w linii prostej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający płaskostopie
SJP.pl
metalowe narzędzie zakończone rozsuwającymi się płaskimi szczękami, najczęściej używane do przecinania drutów i przykręcania śrub; kombinerki
SJP.pl
płaski filar przyścienny z bazą i głowicą, pełniący w architekturze funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną; pilaster, pilastr
SJP.pl
dawniej: poziome położenie, płaska strona czegoś
Płasków – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Jedlińsk. Ma status sołectwa.
W skład sołectwa Płasków wchodzi także kolonia Józefów.
Prywatna wieś szlachecka Plasków, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
SJP.pl
Wikipedia
jeden z najprostszych typów zwierząt bezkręgowych
Płaskowce (Placozoa) – jeden z najprostszych typów zwierząt bezkręgowych, liczący trzy dotychczas opisane gatunki. Przez ponad sto lat znany był tylko jeden gatunek: Trichoplax adhaerens. Są to małe, wielokomórkowe zwierzęta morskie, najczęściej w kształcie płytki o nieregularnych krawędziach.
SJP.pl
Wikipedia
tyszerka płaskowiaczek - gatunek motyla, szkodnik dębu
SJP.pl
płaskowiak zmiennik - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
metalowy pręt o płaskim przekroju
Płaskownik – pręt metalowy o przekroju prostokątnym. Może być ciągniony, walcowany lub cięty z blachy.
Płaskowniki stosuje się w konstrukcjach mechanicznych i w budownictwie.
SJP.pl
Wikipedia
obszar wyżynny o płaskiej lub lekko falistej powierzchni, będący fragmentem wydźwigniętej równiny, najczęściej zakończony stromymi stokami; płaskowzgórze, plateau
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. obszar wysoko położony o płaskiej lub lekko falistej powierzchni i o stromych stokach;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
obszar wyżynny o płaskiej lub lekko falistej powierzchni, będący fragmentem wydźwigniętej równiny, najczęściej zakończony stromymi stokami; płaskowyż, plateau
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geogr. rozległa płaska wyżyna
SJP.pl
Wiktionary
wrzałka płaskozębna - gatunek błonkówki z rodziny smuklikowatych
SJP.pl
osoba wierząca w to, że Ziemia ma płaski kształt; płaskoziemianin; płaskoziemca
SJP.pl
osoba wierząca w to, że Ziemia ma płaski kształt; płaskoziemiec, płaskoziemca
SJP.pl
osoba wierząca w to, że Ziemia ma płaski kształt; płaskoziemianin; płaskoziemca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) neol. osoba przekonana o tym, że Ziemia ma płaski kształt
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z płaskoziemstwem, dotyczący płaskoziemstwa
SJP.pl
Wiktionary
przekonanie, że Ziemia jest płaska
SJP.pl
konopie o kwiatach męskich; suszka, płaskoń, płoskoń, płoskonka
SJP.pl
gatunek zboża z rzędu wiechlinowatych, o grubym, niezrośniętym z plewami ziarnie i łamliwej osadce kłosowej; orkisz
SJP.pl
gatunek pszenicy, obecnie uprawiana jako jara w Egipcie i niektórych krajach śródziemnomorskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. roln. roślina z gatunku pszenica płaskurka, nazwa systematyczna|Triticum dicoccon|ref=tak.; dziki przodek pszenicy uprawnej
Pszenica płaskurka (Triticum turgidum subsp. dicoccum (Schrank ex Schübl.) Thell.) – w zależności od ujęcia systematycznego podgatunek lub gatunek pszenicy. Pochodzi z rejonu Żyznego Półksiężyca i nadal rośnie w stanie dzikim w Azji Mniejszej. Przede wszystkim jednak pszenica ta znana jest jako roślina uprawna, zaliczana do zbóż. Obecnie uprawiana jest na całym świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie: płaszczyzna, równy, płaski teren; płaśnia
Płaśń lub płaśnia – w taternictwie jest to rodzaj tarasu – płaskie lub nieco tylko pochyłe miejsce na skalnej ścianie, w żlebie, lub na grani, o nieregularnym zwykle kształcie. Płaśń może być skalista, piarżysta lub trawiasta.
W pasterstwie na Podhalu słowo płaśń miało podobne znaczenia, ale obejmowało także pochyły zwykle i trawiasty taras również na stoku góry lub w dnie doliny. Dawniej często budowano na nim szopy lub szałasy pasterskie.
SJP.pl
Wikipedia
regionalnie: płaszczyzna, równy, płaski teren; płaśń
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dzika polanka wśród lasu
(1.2) miejsce równe, równina
SJP.pl
Wiktionary
kaktus o dużych kwiatach, występujący w Ameryce Środkowej i Południowej w 19 gatunkach; epifyllum
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) płaski, szeroki płat, warstwa
(1.2) ent. Craesus, gatunek owada z rzędu błonkoskrzydłych
Płast (Płast – Narodowa Organizacja Skautowa Ukrainy, ukr. Пласт – Національна скаутська організація України) – największa organizacja wychowawcza dzieci i młodzieży na Ukrainie.
Jest wychowawczym, patriotycznym, dobrowolnym i samorządnym stowarzyszeniem, otwartym dla wszystkich bez względu na pochodzenie, rasę czy wyznanie. Głównym celem działania Płastu jest wspieranie wychowania płastunów i płastunek – stwarzanie warunków do wszechstronnego rozwoju człowieka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kaktus o dużych kwiatach, występujący w Ameryce Środkowej i Południowej w 19 gatunkach; epifyllum
SJP.pl
Płastkowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
ryba o charakterystycznym silnie spłaszczonym ciele, z obojgiem oczu przemieszczonych na jedną stronę; flądra
Flądrokształtne, płastugokształtne, płastugi, bokopływy (Pleuronectiformes) – rząd morskich ryb promieniopłetwych występujących w większości mórz i oceanów, od tropikalnych po polarne, na różnych głębokościach. Niektóre gatunki wpływają do estuariów i rzek. Liczne gatunki są cenionymi rybami konsumpcyjnymi.Budową ciała i trybem życia przypominają chrzęstnoszkieletowe płaszczki, jednak nie są z nimi spokrewnione. Ich rozwój przebiegał odmiennie.
SJP.pl
Wikipedia
rząd morskich ryb promieniopłetwych; płastugokształtne, bokopływy, flądrokształtne
Flądrokształtne, płastugokształtne, płastugi, bokopływy (Pleuronectiformes) – rząd morskich ryb promieniopłetwych występujących w większości mórz i oceanów, od tropikalnych po polarne, na różnych głębokościach. Niektóre gatunki wpływają do estuariów i rzek. Liczne gatunki są cenionymi rybami konsumpcyjnymi.Budową ciała i trybem życia przypominają chrzęstnoszkieletowe płaszczki, jednak nie są z nimi spokrewnione. Ich rozwój przebiegał odmiennie.
SJP.pl
Wikipedia
rząd morskich ryb promieniopłetwych; płastugi, bokopływy, flądrokształtne
Flądrokształtne, płastugokształtne, płastugi, bokopływy (Pleuronectiformes) – rząd morskich ryb promieniopłetwych występujących w większości mórz i oceanów, od tropikalnych po polarne, na różnych głębokościach. Niektóre gatunki wpływają do estuariów i rzek. Liczne gatunki są cenionymi rybami konsumpcyjnymi.Budową ciała i trybem życia przypominają chrzęstnoszkieletowe płaszczki, jednak nie są z nimi spokrewnione. Ich rozwój przebiegał odmiennie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach płastugokształtnych (rząd ryb)
SJP.pl
o cechach płastugowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
o cechach płastugowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
1. rodzaj wierzchniego okrycia z długimi rękawami, szytego według przeróżnych fasonów;
2. izolacyjna, ochronna warstwa nakładana na maszyny lub urządzenia techniczne;
3. syntetyzujący muszlę fałd skórny ciała niektórych mięczaków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) odzież. wierzchnie okrycie sięgające do kolan lub dłuższe, chroniące przed zimnem lub deszczem;
(1.2) techn. element konstrukcyjny urządzenia technicznego, jego osłona;
(1.3) zool. anat. fałd tkanki okrywający ciało mięczaków;
(1.4) herald. stosowany głównie w herbach monarszych i książęcych, element herbowy w formie płaszcza (1.1) lub peleryny okrywający tarczę herbową, często podbity futrem;
(1.5) warstwa okrywająca lub osłaniająca
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od płaszczyć
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. sztuka drzewa użytkowego obrobiona w formie prostopadłościanu;
2. ogólna, popularnonaukowa nazwa każdego z tworów określonych przez dwa wymiary, zintegrowanych z płaszczyzną, powierzchnią kuli lub ścianami podobnych brył przestrzennych
Płaszczak, chlamida (Chlamydoselachus anguineus) – gatunek prymitywnego rekina z rodziny płaszczakowatych (Chlamydoselachidae), blisko spokrewniony z wymarłymi gatunkami znanymi w zapisie kopalnym z pokładów plioceńskich Antyli i mioceńskich Europy. Wraz z występującym u wybrzeży Afryki Chlamydoselachus africana jest zaliczany do podrzędu Chlamydoselachoidei, a nawet proponowane jest przeniesienie ich do odrębnego rzędu Chlamydoselachiformes.
SJP.pl
Wikipedia
płótno, najczęściej zdobione ornamentami i scenami religijnymi, symbolizujące materiał, w który zostało owinięte ciało Chrystusa, wykładane w cerkwiach w dniu Wielkiego Piątku
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płaszczyć.
Wiktionary
gatunek mchu występujący w borach bukowych i świerkowych; płaszczeniec falisty, płaszczeniec marszczony
Płaszczeniec (Buckiella Ireland) – rodzaj mchu należący do rodziny rokietowatych (Hypnaceae). Przedstawiciele tego rodzaju występują w Europie (w tym w Polsce), Ameryce Północnej, Azji oraz na Hawajach i Nowej Gwinei. Gatunek Buckiella draytonii (Sull.) Ireland jest endemitem wysp hawajskich. Gatunkiem typowym rodzaju jest Buckiella undulata (Hedw.) Ireland.
SJP.pl
Wikipedia
ryba o spłaszczonym ciele, podobnych do skrzydeł płetwach i długim ogonie zakończonym kolcem jadowym; ponad 300 gatunków, m.in. raja, manta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. silnie spłaszczona ryba żyjąca przy dnie morskim;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ogólna nazwa chrzęstnoszkieletowych ryb morskich o dyskowatym kształcie ciała; płaszczki
SJP.pl
Wikipedia
o cechach płaszczkokształtnych (takson ryb)
SJP.pl
rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu rajokształtnych; rajowate, płaszczki właściwe
Rajowate, płaszczkowate, płaszczki właściwe (Rajidae) – rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu rajokształtnych (Rajiformes). Niektóre gatunki są poławiane w celach konsumpcyjnych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach płaszczkowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
podgromada głowonogów; dwuskrzelne, pochewkowce, wewnątrzmuszlowce
Płaszczoobrosłe, pochewkowce (Coleoidea, z gr. koleos – pochwa miecza + eidos – kształt), dwuskrzelne (Dibranchia), wewnątrzmuszlowce (Endocochlia) – podgromada głowonogów (Cephalopoda) obejmująca gatunki ośmio- i dziesięcioramienne, u których muszla, w różnym stopniu zredukowana, jest całkowicie obrośnięta płaszczem. Pojawiły się w kredzie. Niektóre są uznawane za zwierzęta o wysokim stopniu inteligencji. Wiele gatunków poławia się dla celów konsumpcyjnych.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj przeciwdeszczowego okrycia o fasonie zbliżonym do płaszcza, najczęściej z dłuższymi rękawami i doszytym w tylnej części nakryciem głowy
SJP.pl
w geologii: rodzaj falistego ułożenia warstw skalnych
Płaszczowina – nasunięcie o charakterze regionalnym, powstałe w wyniku przemieszczania i przeważnie sfałdowania warstw skalnych zepchniętych z podłoża, na którym się osadziły. Przemieszczenie odbywa się w zakresie kilku do ponad 200 km od pierwotnego występowania skał. Zbudowane głównie ze skał osadowych, czasami też metamorficznych lub magmowych. Płaszczowiny charakteryzują się bardzo małą miąższością w stosunku do szerokości i długości oraz przemieszczenia.
SJP.pl
Wikipedia
utworzony przez płaszczowiny (niewielkie wzniesienia widoczne w kilku warstwach skalnych) lub w jakiś inny sposób z nimi związany
SJP.pl
potocznie o czujniku płaszczowym (termometrze o skali przystosowanej do mierzenia wysokich temperatur)
SJP.pl
1. podobny do płaszcza (np. okrycie płaszczowe, komplet płaszczowy) lub w jakiś inny sposób związany z płaszczem;
2. podzielony na warstwy (np. czujnik płaszczowy, płyta płaszczowa)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nić skręcona w tkaniu
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) czynić coś płaskim
czasownik zwrotny niedokonany płaszczyć się (dk. brak)
(2.1) czynić płaskim siebie samego, przywierając do ziemi
(2.2) przen. robić coś, żeby zdobyć przychylność innej osoby
Wiktionary
Płaszczyca (kaszub. Płaszczëcô, niem. Platzig) – kaszubska osada szlachecka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Przechlewo, nad rzeką Brdą. Siedziba sołectwa Płaszczyca, w którego skład wchodzi również Jemielno.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
zdrobnienie od: płaszcz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. płaszcz
(1.2) przen. pozór
SJP.pl
Wiktionary
płaszczyniec burakowy: niewielki owad z rzędu pluskwiaków, znany jako pospolity szkodnik buraków, szczawiu i szpinaku
SJP.pl
fałdówka płaszczynka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych
SJP.pl
1. powierzchnia niepokryta żadnymi wyniesieniami i wgłębieniami, idealnie płaska, a w odniesieniu do powierzchni ziemi również szeroka, rozległa;
2. sfera kompetencji, dziedzina, pole do działania;
3. powierzchnia o nieskończenie wielu punktach wspólnych z dowolną prostą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) płaska powierzchnia
(1.2) geom. dwuwymiarowa przestrzeń euklidesowa;
Płaszczyzna – jedno z podstawowych pojęć pierwotnych geometrii (występuje np. w geometrii Euklidesa, geometrii absolutnej, geometrii afinicznej, geometrii rzutowej itd.). W niektórych innych aksjomatyzacjach geometrii, na przykład w geometrii analitycznej, płaszczyzna nie jest pojęciem pierwotnym, lecz zbiorem punktów.
Płaszczyznę można obrazować jako kartę papieru, powierzchnię stołu, czy płaskie pole, wyobrażając sobie je rozciągające się „w nieskończoność”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zespół cech charakterystycznych dla płaszczyzny, a także: płaskość, pospolitość czegoś, niesmak lub przesadna powierzchowność
SJP.pl
odnoszący się w jakiś sposób do płaszczyzny (np. mikrofon płaszczyznowy), związany z nią (np. drenaż płaszczyznowy, rzut płaszczyznowy)
SJP.pl
Płaszewko (kaszb. Płaszéwkò lub Miemiecczé Płaszewò, niem. Deutsch Plassow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo.
Administracyjnie wieś jest odrębnym sołectwem w gminie Redzikowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
Płaszewo (kaszb. Kaszëbsczé Płaszewò, niem. Wendisch Plassow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
obszar Krakowa
Płaszów – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy XIII Podgórze. Dawna wieś położona na prawym brzegu Wisły na południowy wschód od Krakowa i przyłączona do niego w 1912 roku jako XXI dzielnica katastralna.
Wieś królewska położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego, należała do wielkorządów krakowskich.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Płaszowa (dzielnicy na obrzeżach Krakowa, znanej z mieszczącego się tam kamieniołomu wapienia)
SJP.pl
mieszkanka Płaszowa (dzielnicy na obrzeżach Krakowa, znanej z mieszczącego się tam kamieniołomu wapienia)
SJP.pl
przymiotnik od: Płaszów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Płaszowem, dotyczący Płaszowa
SJP.pl
Wiktionary
1. kawał materiału; płachta;
2. odcięty kawałek czegoś; plaster;
3. określenie części niektórych narządów wewnętrznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fragment papieru, materiału itp.
(1.2) odcięty lub oderwany płaski fragment czegoś, np. mięsa
(1.3) anat. płaska wyodrębniona część narządu wewnętrznego
(1.4) mat. rodzaj podprzestrzeni
(1.5) techn. element nośny statku powietrznego lub wodolotu
(1.6) stpol. płaca
(1.7) stpol. danina
(1.8) stpol. filc umieszczany pod siodłem
(1.9) daw. czynsz
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zadawać ciosy nożem, mieczem; ciąć coś na kawałki, płaty;
2. robić komuś coś, czego się nie spodziewa
SJP.pl
zdrobnienie od: płatek
SJP.pl
1. płateczek, niewielki płat (płaski, cienki kawałek czegoś), plasterek;
2. listek korony kwiatowej jakiejś rośliny, najczęściej barwny i delikatny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. część korony u kwiatów:
(1.2) niewielki, płaski kawałek czegoś
(1.3) kryształ śniegu
(1.4) anat. dolna część małżowiny usznej;
(1.5) spoż. zwykle lm. płatki: zbożowy produkt spożywany z mlekiem
(1.6) zdrobn. od: płat
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
belka łącząca dźwigary w konstrukcji nośnej dachu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. w konstrukcji dachu: element poziomy podpierający krokwie, prostopadły do wiązarów;
Płatew – element konstrukcji dachu, układany równolegle do kalenicy dachu. Wyróżnia się płatwie kalenicowe, stropowe i pośrednie.
Płatwie przenoszą obciążenia z płyt dachowych na poprzeczne układy nośne. Ich rozstaw i usytuowanie zależy od nośności elementów pokrycia dachowego oraz rozmieszczenia węzłów konstrukcji nośnej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj elewatora lub pomieszczenia, w którym następuje proces łuskania i miażdżenia ziarna zbożowego, najczęściej jęczmienia i owsa
SJP.pl
1. płateczek, niewielki płat (płaski, cienki kawałek czegoś), plasterek;
2. listek korony kwiatowej jakiejś rośliny, najczęściej barwny i delikatny
SJP.pl
bazyliszek płatkogłowy - gatunek jaszczurki z rodziny legwanów
SJP.pl
czajka płatkolica - gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych
SJP.pl
ptak z rzędu siewkowych, zaliczany do rodziny bekasowych, zamieszkujący rejony arktyczne i subarktyczne półkuli północnej
SJP.pl
1. rodzaj nietoperzy z rodziny płatkonosowatych;
2. rodzaj ptaków z rzędu wróblowych
Płatkonos (Hipposideros) – rodzaj ssaków z rodziny płatkonosowatych (Hipposideridae).
SJP.pl
Wikipedia
wścieklica płatkorożna - gatunek mrówki
SJP.pl
łuskać i miażdżyć ziarno zbożowe, tworząc półprodukt przerabiany potem na płatki zbożowe lub przeznaczany na paszę dla drobiu hodowlanego
SJP.pl
1. o kształcie zbliżonym do płatka kwiatowego, miseczkowaty lub w czymś innym podobny do takiego płatka;
2. rzadko: łuszczący się, podatny na łuszczenie się
przymiotnik
(1.1) przypominający płatki
SJP.pl
Wiktionary
płatkówka pstrocineczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych
SJP.pl
Płatkownica – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Sadowne. Ma status sołectwa.
Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego. Za Królestwa Polskiego istniała gmina Płatkownica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
spłaszczony, rozprasowany na cienkie płatki (np. złoto płatkowe) lub w jakiś inny sposób związany z płatkami (np. pokarm płatkowy, maseczka płatkowa)
SJP.pl
1. uciąć na kawałki, płaty;
2. potocznie, żartobliwie: uderzyć coś lub kogoś, zwłaszcza czymś o płaskiej, szerokiej powierzchni
SJP.pl
zajęcie płatnerza, rzemieślnika wyrabiającego metalowe zbroje i broń białą
Płatnerstwo – dział rzemiosła wykonywany przez płatnerzy, polegający na kształtowaniu przedmiotów z metalu takich jak elementy zbroi, tarcze, hełmy itp..
W Polsce rozkwit płatnerstwa występował od XIV do XVIII wieku. W początkowym okresie płatnerze należeli do jednego cechu z pancernikami, którzy wykonywali zbroje z plecionki kolczystej. W XVII wieku utworzyli oni własny cech, który funkcjonował do połowy XVIII wieku.
SJP.pl
Wikipedia
rzemieślnik wyrabiający metalowe zbroje i broń białą; miecznik, mieczownik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rzem. wytwórca zbroi, tarcz i hełmów;
Płatnerz – średniowieczny rzemieślnik wykonujący zbroje płytowe dla ludzi i koni, oraz elementy towarzyszące zbroi, jak np. przyłbice, rękawice, szyszaki, a także kolczugi.
Wobec zaniku jazdy pancernej od XVI wieku płatnerzami zaczęto nazywać rzemieślników wyrabiających metalową broń białą, np. mieczników, szpadników, do grupy tej zaliczano także ślifirzów, którzy wykonywali narzędzia potrzebne cyrulikom: lancety, noże, nożyczki, brzytwy itp.. Zawód ten uprawiano na szeroką skalę od XIV do XVIII wieku. W Polsce początkowo należeli do cechów pokrewnych m.in. pancerników. W XVII wieku utworzyli oni własny cech, który przetrwał do XVIII wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
górna powierzchnia kowadła; gładź
SJP.pl
piła ręczna jednochwytowa do przerzynania kłód i krawędziaków oraz do ścinki drzew; rozpłatnica
SJP.pl
→ płatnik
SJP.pl
odnoszący się do płacenia, np. środki płatnicze
przymiotnik
(1.1) bank. ekon. hand. związany z płaceniem
SJP.pl
Wiktionary
1. osoba zajmująca się wypłacaniem należności;
2. osoba lub firma płacąca należność
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ekon. osoba lub instytucja uiszczająca płatność
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) środ. etui lub podobny przedmiot, w którym kelner wręcza klientowi rachunek i w którym klient umieszcza należność
Płatnik – osoba fizyczna lub prawna, która jest posiadaczem rachunku płatniczego i zezwala na wykonanie zlecenia płatniczego z tego rachunku płatniczego lub w przypadku gdy nie występuje rachunek płatniczy – osoba fizyczna lub prawna, która składa zlecenie płatnicze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) efekt, akt płacenia dokonywany w wyznaczonym terminie
Wiktionary
→ płatność
SJP.pl
1. taki, za którego trzeba uiszczać opłatę;
2. taki, za który dostaje się wynagrodzenie;
3. taki, któremu się płaci
przymiotnik
(1.1) taki, za który dostaje się wynagrodzenie
(1.2) taki, za który należy zapłacić
(1.3) taki, któremu się płaci
SJP.pl
Wiktionary
1. kroić, rozbierać coś na płaty
2. dawniej: płacić zobowiązania, uiszczać należności
SJP.pl
przypominający kształtem płat, podobny do płata
SJP.pl
SJP.pl
1. główna część statku powietrznego złożona ze skrzydeł, kadłuba, gondoli, podwozia i usterzenia, bez zespołów napędowych i wyposażenia;
2. środowiskowo: samolot
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. samolot
Płatowiec — główna część statku powietrznego służąca do zabudowy jednostek napędowych, wyposażenia mechanicznego i elektronicznego, uzbrojenia, a także pomieszczenia załogi i transportu ładunków. Głównym zadaniem płatowca jest wytworzenie aerodynamicznej siły nośnej. Płatowiec samolotu składa się z skrzydeł, kadłuba (niekiedy w postaci dwóch niezależnych kadłubów lub belek kadłubowych), gondoli dla zespołów napędowych, podwozia, usterzenia i układów sterowania. Płatowce szybowców budowane są bardzo podobnie, ale nie posiadają gondoli silników (wyjątek stanowią motoszybowce). Zasadniczymi częściami płatowca są kadłub i skrzydła zawierające elementy wytrzymałościowe takie jak dźwigary i podłużnice wzmocnione pomocniczymi elementami usztywniającymi w postaci wręg, żeber, przegród i pokryć.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ płat
przymiotnik
(1.1) anat. podzielony na płaty; dotyczący płatów
(1.2) związany z płatem, dotyczący płatów
SJP.pl
Wiktionary
belka podpierająca krokwie na dachu; płatew
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. tratwa
SJP.pl
Wiktionary
→ płatew
SJP.pl
1. pływający znak nawigacyjny; boja;
2. jeden z elementów sieci rybackiej utrzymujący ją w pozycji pionowej i na zamierzonej głębokości; pławik
Pław (niem. Plau) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dąbie.
SJP.pl
Wikipedia
1. pływający znak nawigacyjny; boja;
2. jeden z elementów sieci rybackiej utrzymujący ją w pozycji pionowej i na zamierzonej głębokości; pławik
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. pływający, zakotwiczony znak nawigacyjny zaokrąglonego kształtu
(1.2) ryb. element sieci rybackiej służący do utrzymywanie jej we właściwej pozycji
Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pławanice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Kamień.
W latach 1973–83 w gminie Chełm. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Kamień. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 261 mieszkańców i była piątą co do wielkości miejscowością gminy.
Wikipedia
Pławęcino (do 1945 r. Planenthin) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno. Na północ od wsi znajduje się Jezioro Pławęcińskie.
Według danych z 30.06.2014 wieś miała 180 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pływak; przedmiot unoszący się na powierzchni płynu
SJP.pl
1. zanurzać kogoś w wodzie, wpędzać do wody;
2. pławić się - (zwykle w użyciu żartobliwym) zanurzać się w wodzie;
3. pławić się (w czymś) - rozkoszować się czymś, upajać się faktem posiadania czegoś cennego
SJP.pl
1. jeden z elementów sieci rybackiej utrzymujący ją w pozycji pionowej i na zamierzonej głębokości; pława;
2. korek, kawałek drewna itp. przymocowany do żyłki, utrzymujący przynętę na odpowiedniej głębokości, sygnalizujący ruch haczyka, gdy ryba chwyta przynętę; spławik
SJP.pl
mała ryba morska o charakterystycznie wygiętym ciele, pływająca pionowo; konik morski
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Hippocampus|ref=tak., rodzaj ryb morskich z rodziny igliczniowatych
SJP.pl
Wiktionary
Pławinek – osada w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Inowrocław.
Wikipedia
narzędzie służące do obserwacji dryfu
SJP.pl
lina stalowa łącząca pławę z jej kotwicą
SJP.pl
prostokątna sieć rybacka używana do połowu ryb pelagicznych (głównie śledzi, sardynek i łososi)
SJP.pl
Wikipedia
Pławniowice (niem. Plawniowitz, od 1936 Flößingen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Rudziniec.
Wikipedia
Wikipedia
pozwalający unosić się na powierzchni wody
przymiotnik
(1.1) ułatwiający pływanie, służący do pływania
(1.2) daw. nadający się do pływania, pławienia, odpowiedni do żeglowania
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przedstawiciel gromady zmiennocieplnych kręgowców ziemnowodnych (np. żaba, ropucha, traszka)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) herp. zwierzę z gromady kręgowców ziemnowodnych;
(1.2) obraź. przen. człowiek płaszczący się
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bud. rodzaj belki wykorzystywanej w budownictwie
(2.2) daw. szeroka, płaska strona czegoś, w szczególności broni siecznej
Płazy (Amphibia) – gromada zmiennocieplnych kręgowców z grupy czworonogów. Zamieszkują różnorodne siedliska, większość gatunków żyje na lądzie, w gruncie, na drzewach bądź w wodach słodkich. W rozwoju przechodzą stadium larwalne, w czasie którego prowadzą wodny tryb życia, choć niektóre gatunki wykształciły adaptacje behawioralne pozwalające ominąć to ograniczenie. Kijanki przechodzą przeobrażenie, w wyniku którego oddychająca skrzelami larwa staje się dorosłym osobnikiem oddychającym płucami. Wymiana gazowa następuje również przez skórę. Niektóre niewielkie ogoniaste, jak i bezogonowe nie mają płuc i prowadzą całą wymianę gazową przez skórę. Pokrojem ciała przypominają gady, jednak w odróżnieniu od nich nie mają błon płodowych w rozwoju ontogenetycznym, w związku z czym ich rozwój musi przebiegać w środowisku wodnym. W związku ze swym rozwojem złożonym i przepuszczalną skórą płazy są wrażliwe na zmiany warunków siedliskowych i zanieczyszczenie środowiska, dlatego stanowią dobre gatunki wskaźnikowe. W ostatnich dekadach odnotowano drastyczny spadek liczebności oraz wyginięcie wielu gatunków płazów na całym świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
belka drewniana, płasko obrobiona na obu końcach, z naturalną okrąglizną po bokach, wykorzystywana w budownictwie; płaz
Płaza – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim, w gminie Chrzanów. Przez wieś przepływa rzeka – Płazianka. W Płazie znajdują się Zakłady Wapiennicze oraz linia kolejowa wykorzystywana sporadycznie przez pociągi towarowe oraz nieczynna stacja kolejowa Płaza.
SJP.pl
Wikipedia
1. rzemieślnicze narzędzie do nadawania kształtu przedmiotom fornirowanym; gładzik płaski;
2. gatunek słodkowodnej ryby dwudysznej; prapłaziec, prapłetwiec południowoamerykański
Prapłaziec, prapłetwiec południowoamerykański, płazak (Lepidosiren paradoxa) – gatunek słodkowodnej ryby z podgromady dwudysznych (przystosowana do oddychania tlenem atmosferycznym), jedyny przedstawiciel rodzaju Lepidosiren i rodziny płazakowatych (Lepidosirenidae), a także jedyna ryba dwudyszna Ameryki.
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej: płasko, na płask;
2. bezkarnie; niezauważenie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący płaza; charakterystyczny dla płaza
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) taki, który należy do płaza
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla płaza, posiadający cechy płaza
SJP.pl
Wiktionary
robak płaski, zaliczany do przywry digenetycznych, pasożyt przewodów żółciowych przeżuwaczy
Płazińce (Platyhelminthes) – typ zwierząt dwubocznie symetrycznych (Bilateria). Ich potoczna nazwa (robaki płaskie) pochodzi od listkowatego lub wydłużonego, spłaszczonego grzbietowo-brzusznie ciała. W ich budowie występuje wyłącznie pierwotna jama ciała, wypełniona parenchymą, która pełni funkcję szkieletu hydraulicznego. W większości są to organizmy hermafrodytyczne, rozmnażające się najczęściej poprzez zapłodnienie krzyżowe.
SJP.pl
Wikipedia
robak płaski, zaliczany do przywry digenetycznych, pasożyt przewodów żółciowych przeżuwaczy
SJP.pl
uderzać kogoś płazem szabli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płazować.
Wiktionary
leśnicze określenie słabo zadrzewionej powierzchni leśnej
Płazowina – powierzchnia leśna z rzadkimi drzewami, pozostałymi po drzewostanie, który z różnych powodów uległ nadmiernemu przerzedzeniu. Zgodnie z Instrukcją Urządzania Lasu jest to drzewostan II klasy wieku o zadrzewieniu do 0,3 włącznie, albo drzewostan III i wyższych klas wieku o zadrzewieniu do 0,2 włącznie. Płazowina jest zjawiskiem niepożądanym w gospodarce leśnej.
SJP.pl
Wikipedia
słabo zadrzewiona powierzchnia leśna; płazowina
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Płazowo – (niem. Plassowo, 1942-1945 Plaßhof) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Lubiewo, przy trasie drogi wojewódzkiej nr 240.
W latach 1950–1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 266 mieszkańców. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Lubiewo.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Amphibia|L.|ref=tak., gromada zmiennocieplnych kręgowców;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: płaz
Płazy (Amphibia) – gromada zmiennocieplnych kręgowców z grupy czworonogów. Zamieszkują różnorodne siedliska, większość gatunków żyje na lądzie, w gruncie, na drzewach bądź w wodach słodkich. W rozwoju przechodzą stadium larwalne, w czasie którego prowadzą wodny tryb życia, choć niektóre gatunki wykształciły adaptacje behawioralne pozwalające ominąć to ograniczenie. Kijanki przechodzą przeobrażenie, w wyniku którego oddychająca skrzelami larwa staje się dorosłym osobnikiem oddychającym płucami. Wymiana gazowa następuje również przez skórę. Niektóre niewielkie ogoniaste, jak i bezogonowe nie mają płuc i prowadzą całą wymianę gazową przez skórę. Pokrojem ciała przypominają gady, jednak w odróżnieniu od nich nie mają błon płodowych w rozwoju ontogenetycznym, w związku z czym ich rozwój musi przebiegać w środowisku wodnym. W związku ze swym rozwojem złożonym i przepuszczalną skórą płazy są wrażliwe na zmiany warunków siedliskowych i zanieczyszczenie środowiska, dlatego stanowią dobre gatunki wskaźnikowe. W ostatnich dekadach odnotowano drastyczny spadek liczebności oraz wyginięcie wielu gatunków płazów na całym świecie.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) rzad. w sposób dotyczący płci, pod względem płci
Wiktionary
świadomość posiadania płci i przynależności do płci; tożsamość płciowa, gender
SJP.pl
→ płeć
przymiotnik
(1.1) zdeterminowany przez płeć, dotyczący płci
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: południe, południowy (czytany jako cały, odmienny wyraz); pd. (rzadziej)
skrót
(1.1) = geogr. południowy
(1.2) = geogr. południe
Strony świata, kierunki świata, ściślej: główne kierunki geograficzne, kierunki główne – cztery główne kierunki wyznaczone na powierzchni kuli ziemskiej. Ich określanie związane jest z właściwościami ruchu obrotowego Ziemi. Odbywa się on wokół osi ziemskiej. Punkty przecięcia osi ziemskiej z powierzchnią Ziemi to bieguny geograficzne: północny i południowy. Połączone są półokręgami noszącymi nazwę południków, które wyznaczają kierunek północ–południe. Kierunek wzdłuż południka o zwrocie do północnego bieguna geograficznego to kierunek północny, zaś do południowego bieguna geograficznego – południowy. Natomiast punkty, gdzie pojawia się albo znika Słońce za horyzontem w dniu równonocy, wyznaczają kierunki: wschodni i zachodni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: południo-wschód, południowo-wschodni
SJP.pl
skrót od: południo-zachód, południowo-zachodni
SJP.pl
1. zespół cech charakteryzujący organizmy osobników żeńskich i męskich; zbiorowo o ludziach: osobnicy o tych cechach;
2. przestarzałe: skóra, cera
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha organizmów żywych w obrębie jednego gatunku charakteryzująca je pod względem ich zdolności rozrodczych;
(1.2) przest. skóra, cera
Płeć – zespół cech budowy o charakterze struktur, funkcji i zachowań pozwalających na sklasyfikowanie organizmów według roli w procesie rozmnażania na męskie i żeńskie.
Rozmnażanie płciowe polega na połączeniu i zmieszaniu cech genetycznych: wyspecjalizowane komórki zwane gametami łączą się, aby stworzyć potomstwo, które odziedziczy cechy po każdym z rodziców. Samce produkują najczęściej małe gamety (plemniki u zwierząt; pyłek w roślinach nasiennych), podczas gdy samice produkują duże gamety (komórki jajowe). Poszczególne organizmy, które produkują zarówno męskie, jak i żeńskie gamety, określane są mianem hermafrodytycznych. Gamety mogą być identyczne w formie i funkcji tzw. izogamia, ale w wielu przypadkach asymetria rozwinęła się w taki sposób, że istnieją dwa różne rodzaje gamet, tzw. anizogamia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
chrząszcz z rodziny stonkowatych; pchełka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. ent. pchełka
SJP.pl
Wiktionary
babka płesznik - gatunek rocznej rośliny z rodziny babkowatych; babka śródziemnomorska
Płesznik (Pulicaria Gaertn.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Obejmuje ok. 70 gatunków. Występują one na Starym Świecie – na znacznej części Europy, gdzie rośnie 5 gatunków, Azji (bez jej wschodniej części) i w Afryce, z wyjątkiem jej części równikowej. Do polskiej flory należą dwa gatunki – rodzimy płesznik zwyczajny P. vulgaris i zadomowiony antropofit – płesznik czerwonkowy P. dysenterica.
SJP.pl
Wikipedia
1. część ciała ryby służąca do poruszania się i sterowania
2. część oprzyrządowania nurka służąca do poruszania się pod wodą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. icht. narząd służący do utrzymywania pożądanej pozycji ciała oraz do poruszania się, występujący u ryb oraz u ssaków wodnych;
(1.2) sport. element nakładany na stopę, ułatwiający poruszanie się człowieka w wodzie;
(1.3) techn. płaski, szeroki element konstrukcyjny urządzeń pływających, rzadziej latających
(1.4) przen. żart. wielka, szeroka stopa
Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków wodnych, niektórych gadów i u postaci larwalnych płazów (kijanka). Utworzone są z błoniastego fałdu skóry, zwykle opartego na promieniach rogowych, chrzęstnych lub kostnych, i zaopatrzone we własne mięśnie rozmieszczone w podstawie płetwy, za pomocą których są poruszane, ustawiane i uchylane. Liczba płetw oraz budowa szkieletu jest cechą diagnostyczną głównych kladów kręgowców. Kształt i barwy płetw są u wielu gatunków elementem dymorfizmu płciowego. Położenie, kształt, budowa i liczba płetw mają ścisły związek z trybem życia prowadzonym przez dany gatunek. Dla każdego rodzaju płetwy występuje wiele gatunków ryb, w których ta konkretna płetwa została utracona podczas ewolucji, a przedstawiciele kilku rodzajów żmijakowatych utracili wszystkie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek wieloryba; płetwal błękitny to największy współczesny ssak
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Balaenoptera|Lacépède|ref=tak., rodzaj ssaków wodnych z rodziny płetwalowatych;
(1.2) zool. wieloryb z rodzaju płetwal (1.1)
(1.3) kulin. potrawa z płetwala (1.2)
Płetwal (Balaenoptera) – rodzaj ssaków z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina fiszbinowców z rzędu waleni; fałdowce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Balaenopteridae|Gray|ref=tak., rodzina ssaków z podrzędu fiszbinowców;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach płetwalowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
strug do strugania płetwin w deskach, przecinający włókna drewna w poprzek; płetwień
SJP.pl
listwa wpuszczana w wyżłobienie w desce dla wzmocnienia
SJP.pl
płetwonóg workowaty - ssak z rodziny dydelfowatych, zaliczany do torbaczy; japok
SJP.pl
o cechach płetwonogich (grupa ssaków)
przymiotnik
(1.1) wyposażony w płetwy u nóg
SJP.pl
Wiktionary
o cechach płetwonogich (grupa ssaków)
Płetwonogie (Pinnipedia) – zróżnicowany klad szeroko rozpowszechnionych ssaków morskich wyposażonych w płetwy, prowadzących częściowo wodny tryb życia. Obejmuje współczesne rodziny morsowatych (której jedynym dzisiejszym przedstawicielem jest mors), uchatkowatych oraz fokowatych (właściwych fok, pozbawionych małżowin usznych). Współcześnie istnieją 33 gatunki, na podstawie skamielin opisano też ponad 50 gatunków wymarłych. Takson monofiletyczny zaliczany do rzędu drapieżnych – najbliżsi żyjący współcześnie krewni płetwonogich to niedźwiedziowate i łasicokształtne.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nurek z lekkim osprzętem i płetwami, które umożliwiają swobodne poruszanie się pod wodą
Wiktionary oraz Wikipedia
pływać pod wodą przy pomocy specjalnych płetw zakładanych na stopy oraz aparatu tlenowego
SJP.pl
pływać pod wodą przy pomocy specjalnych płetw zakładanych na stopy oraz aparatu tlenowego
Nurkowanie – przebywanie pod wodą przy wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu lub na tzw. zatrzymanym oddechu (freediving), w celach rekreacyjnych, sportowych, naukowych, technicznych, ratunkowych lub militarnych. Nurkowanie z akwalungiem (ang. scuba diving) oraz nurkowanie na zatrzymanym oddechu jest zaliczane do sportów ekstremalnych.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: płetwonurek
przymiotnik
(1.1) związany z płetwonurkami, przeznaczony dla płetwonurków
SJP.pl
Wiktionary
przypominający płetwę
SJP.pl
→ płetwa
SJP.pl
skrót od: pułkownik (czytany jako cały, odmienny wyraz)
skrót
(1.1) = wojsk. pułkownik
Pułkownik (płk) – stopień oficerski. W SZ RP jest to najwyższy stopień wojskowy korpusu oficerów starszych, natomiast w okresie międzywojennym – korpusu oficerów sztabowych. Niższym stopniem jest podpułkownik, a wyższym generał brygady. W większości sił zbrojnych powyżej stopnia pułkownika (ang. i fr. colonel, niem. Oberst, ros. полковник) są stopnie generalskie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: północ, północny (czytany jako cały, odmienny wyraz); pn. (rzadziej)
skrót
(1.1) = geogr. północny
(1.2) = geogr. północ
Strony świata, kierunki świata, ściślej: główne kierunki geograficzne, kierunki główne – cztery główne kierunki wyznaczone na powierzchni kuli ziemskiej. Ich określanie związane jest z właściwościami ruchu obrotowego Ziemi. Odbywa się on wokół osi ziemskiej. Punkty przecięcia osi ziemskiej z powierzchnią Ziemi to bieguny geograficzne: północny i południowy. Połączone są półokręgami noszącymi nazwę południków, które wyznaczają kierunek północ–południe. Kierunek wzdłuż południka o zwrocie do północnego bieguna geograficznego to kierunek północny, zaś do południowego bieguna geograficznego – południowy. Natomiast punkty, gdzie pojawia się albo znika Słońce za horyzontem w dniu równonocy, wyznaczają kierunki: wschodni i zachodni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: północno-wschód, północno-wschodni
SJP.pl
skrót od: północno-zachód, północno-zachodni
SJP.pl
kożuch roślin torfowiskowych unoszący się na jeziorze, które ulega przekształcaniu w torfowisko lub trzęsawisko; spleja
Pło (regionalnie także pod nazwą spleja) – kożuch roślin torfowiskowych występujący na wodzie w formie zarastającego brzegu lub rodzaj pływającej wyspy, powstałej w wyniku odrywania się mszarów torfowcowych porastających brzegi jeziora. Stanowi etap zarastania zbiornika wodnego, tworząc trzęsawisko. Zwykle ma charakter torfowiska przejściowego.
SJP.pl
Wikipedia
ryba z rodziny karpiowatych; płocica; płotka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Rutilus rutilus|Linnaeus|ref=tak., niewielka srebrzysta ryba eurazjatycka;
Płoć, płotka (Rutilus rutilus) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Płocka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Płocka
(1.2) osoba pochodząca z Płocka, urodzona w Płocku
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Płocka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Płocka
(1.2) kobieta pochodząca z Płocka, urodzona w Płocku
SJP.pl
Wiktionary
część warsztatu tkackiego, wymienny grzebień zamocowany w tylnej części belki bidła
SJP.pl
1. niewielki ptak z rodziny płochaczy;
2. pies myśliwski (najczęściej spaniel lub terier) wykorzystywany do wypłaszania ptactwa z zarośli i aportowania zdobyczy
Płochacz – pies używany od wielu stuleci do polowania na drobną zwierzynę (w tym ptaki), przy czym ich rola polegała na wyszukiwaniu i wypłaszaniu jej z krzewów i szuwarów oraz aportowaniu po strzale. Obecnie płochacze są w myślistwie dość często stosowane, choć wiele ras hoduje się jako psy pokojowe towarzyszące ze względu na ich urodę i charakter.
SJP.pl
Wikipedia
1. niewielki ptak z rodziny płochaczy;
2. pies myśliwski (najczęściej spaniel lub terier) wykorzystywany do wypłaszania ptactwa z zarośli i aportowania zdobyczy
Płochacze (Prunellidae) – monotypowa rodzina małych ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
płochlica księżycówka - gatunek motyla z rodziny mrocznicowatych
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: płochliwie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: płochliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który się łatwo płoszy
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Płochowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie monieckim, w gminie Goniądz.
W lipcu i sierpniu 1944 wojsko niemieckie wysiedliło mieszkańców wsi. Zabudowania Niemcy rozebrali lub spalili.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Osowcu.
Wikipedia
1. taki, którego łatwo spłoszyć; płochliwy; bojaźliwy;
2. niestały w uczuciach, postępujący nierozważnie; lekkomyślny;
3. dotyczący nieważnych spraw, niemający istotnego znaczenia; błahy
SJP.pl
mieszkaniec Płotów
SJP.pl
mieszkanka Płotów
SJP.pl
regionalna nazwa płoci lub różanki
2 jeziora w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
cienka tkanina biała lub kolorowa z lnu lub bawełny
SJP.pl
wyrób płócien
Płóciennictwo – rzemiosło i dział przemysłu włókienniczego, wytwarzające tkaniny z włókien bawełny, juty, konopii i lnu. Płóciennictwo dzieli się na dwa podstawowe działy: przędzalnictwo i tkactwo.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. wykonany z płótna;
2. podstawowy splot, w którym jedna nitka wątku przeplata się z jedną nitką osnowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący płótna, wykonany z płótna
SJP.pl
Wiktionary
Płocin (do 1945 niem. Plötzin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin
Wikipedia
ryba z rodziny karpiowatych
SJP.pl
→ płoć
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w środkowej Polsce, nad Wisłą;
(1.2) geogr. zob. Mały Płock.
Płock – miasto w Polsce, na prawach powiatu, położone na Pojezierzu Dobrzyńskim i w Kotlinie Płockiej, nad Wisłą, w województwie mazowieckim, siedziba ziemskiego powiatu płockiego; historyczna stolica Mazowsza oraz stolica Polski w latach 1079–1138; siedziba rzymskokatolickiej kurii diecezji płockiej (1075), siedziba biskupa naczelnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, port rzeczny, rafineria ropy naftowej (1964), szkoły wyższe, teatry, muzea. Polskie miasto-bohater (1921).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Płock, Płoty
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Płocka, związany z Płockiem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Płock, Płoty
SJP.pl
Płocochowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pułtusk. Ma status sołectwa.
W latach 1954-1959 wieś była siedzibą gromady Płocochowo, po jej zniesieniu w gromadzie Pułtusk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
We wsi był przystanek kolei wąskotorowej Płocochowo.
Wikipedia
1. zarodek ssaków w późniejszym stadium rozwoju;
2. dzieło jako wytwór talentu, pracy umysłowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. zarodek ssaków w późniejszym stadium rozwoju
(1.2) przen. dzieło jako wytwór talentu, pracy umysłowej
(1.3) to, co wydała ziemia
Płód (łac. fētus „potomstwo”) – w embriologii, zarodek ssaków od chwili zakończenia się okresu zarodkowego do chwili urodzenia. Ludzki zarodek osiąga stadium płodu w 11. tygodniu ciąży i rozpoczyna okres płodowy. U płodu można rozpoznać cechy morfologiczne dla danego gatunku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: płodnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: płodny
SJP.pl
roślina z rodziny gruboszowatych o kwiatach zebranych w baldachogrona; żyworódka; briofilum
Kalanchoe, żyworódka, płodnolist (Kalanchoe Adans.) – rodzaj roślin z rodziny gruboszowatych. Obejmuje ok. 165 gatunków. Rośliny te występują naturalnie w południowej Azji oraz w Afryce (z wyjątkiem północnej części tego kontynentu). Rozprzestrzenione zostały jednak na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. naturalna zdolność do posiadania potomstwa, zdolność do zajścia w ciążę
(1.2) dawanie obfitych plonów
(1.3) przen. tworzenie wielu dzieł
Płodność – zdolność zwierząt do rozrodu.
Wiktionary oraz Wikipedia
zdolny do płodzenia, rozmnażania się, także określenie bardzo twórczego pisarza, kompozytora itp.
przymiotnik
(1.1) zdolny do płodzenia potomstwa
(1.2) mający liczne potomstwo
(1.3) książk. o gruncie: dający obfite plony
(1.4) książk. o twórcy: tworzący dużo dzieł
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zabicie płodu
Wiktionary
związany z życiem ssaków w stanie zarodkowym
przymiotnik
(1.1) dotyczący płodu
SJP.pl
Wiktionary
1. system uprawy roli ustalający rotację zasiewów, które mają kolejno następować po sobie w kolejnych latach;
2. przenośnie: następujące po sobie zamiany rzeczy lub czynności, wprowadzające różnorodność
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. system gospodarki rolnej ustalający z góry na wiele lat stałą rotację upraw;
Płodozmian – system zagospodarowania ziemi uprawnej, oparty na zaplanowanym z góry na wiele lat następstwie roślin po sobie, na wyznaczonym do tego celu obszarze podzielonym na pola, jednocześnie dostosowany do specyficznych warunków rolniczo-ekonomicznych gospodarstwa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ płodozmian, np. system płodozmianowy; płodozmienny
przymiotnik
(1.1) roln. związany z płodozmianem
SJP.pl
Wiktionary
→ płodozmian, np. system płodozmienny; płodozmianowy
SJP.pl
dobra natury, np. płody rolne
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy
(1.1) bogactwa natury; roślinne bogactwa przyrody wykorzystywane przez ludzi głównie jako pożywienie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płodzić.
Wiktionary
1. zapładniając, powodować powstanie istoty żywej;
2. potocznie: wydawać na świat potomstwo; rodzić;
3. w przenośni: tworzyć coś, powodować powstanie czegoś
czasownik przechodni niedokonany (dk. spłodzić)
(1.1) powodować powstanie istoty żywej poprzez akt zapłodnienia
(1.2) przen. być twórcą czegoś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem;
Płomień – zjawisko spalania gazu, w którym zachodzą reakcje rozkładu i spalania. Paliwem w płomieniu jest zawsze gaz. Płomień nad cieczą występuje wskutek parowania tej cieczy, zaś płomień nad palącym się ciałem stałym świadczy o wydzielaniu się palnego gazu wskutek rozkładu paliwa (piroliza).
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z jaskrowatych; rośnie na terenach podmokłych, kwitnie w lecie, wydając drobne żółte kwiaty; jaskier płomieńczyk; jaskier płomiennik
SJP.pl
piec do topienia metalu, o takiej konstrukcji, że topiony materiał styka się tylko z płomieniem lub gazami spalinowymi; piec płomienny
SJP.pl
Kocioł płomienicowo-płomieniówkowy, w początkowym okresie ich rozwoju także nazywany rurowym (aktualnie rurowymi nazywamy tylko kotły opłomkowe).
Typ kotła parowego rzadziej wodnego o dużej pojemności wodnej, posiadający płomienicę przedłużoną płomieniówkami. Posiadają różną konstrukcję, ale charakterystyczny i decydujący o nazwie jest element wysunięty z kotła (na rysunku) zawierający przynajmniej część płomieniówek zamocowanych w ścianie sitowej zamykającej płomienicę z paleniskiem.
Wikipedia
Wikipedia
czerwończyk płomieniec, czerwończyk dukacik - motyle z rodziny modraszkowatych
Płomieniec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Mrozy.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha w Jeruzalu.
SJP.pl
Wikipedia
Kocioł płomienicowo-płomieniówkowy, w początkowym okresie ich rozwoju także nazywany rurowym (aktualnie rurowymi nazywamy tylko kotły opłomkowe).
Typ kotła parowego rzadziej wodnego o dużej pojemności wodnej, posiadający płomienicę przedłużoną płomieniówkami. Posiadają różną konstrukcję, ale charakterystyczny i decydujący o nazwie jest element wysunięty z kotła (na rysunku) zawierający przynajmniej część płomieniówek zamocowanych w ścianie sitowej zamykającej płomienicę z paleniskiem.
Wikipedia
→ płomień
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: płomieniście
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) palący się płomieniem
(1.2) przypominający płomień kolorem i blaskiem
Wiktionary
1. rodzaj saprotroficznych i pasożytniczych grzybów z rzędu pieczarkowców;
2. poetycko: fantastyczna postać, duch ognia
Flammulina P. Karst. (płomiennica) – rodzaj grzybów z rodziny obrzękowcowatych (Physalacriaceae).
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: płomiennie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: płomienny
SJP.pl
jaskier płomiennik - gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych; jaskier płomieńczyk
SJP.pl
intensywnie rudy; ognistorudy
przymiotnik
(1.1) intensywnie rudy
SJP.pl
Wiktionary
mający płomiennorude włosy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) palący się płomieniem
(1.2) mający kolor płomienia
(1.3) książk. oddający się czemuś z wielkim zapałem, przejęciem
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: płomyk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: płomyk, płomień
Płomyczek – czasopismo dla starszych dzieci i (okresowo) młodzieży młodszej, wydawane w Warszawie w latach 1917–2013, do 1927 jako dodatek do tygodnika „Płomyk”.
„Płomyczek” był czasopismem przeznaczonym dla dzieci w wieku 9–11 lat; stałymi współpracownikami pisma byli literaci, m.in. Jan Brzechwa, Jerzy Ficowski, Ludwik Jerzy Kern, Maria Kownacka, Tadeusz Kubiak, Hanna Ożogowska, Janina Porazińska, Ewa Szelburg-Zarembina.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: płomyk
Guepinia Fr. (płomyczka) – rodzaj grzybów z rzędu uszakowców (Auriculariales). W Polsce występuje jeden gatunek.
SJP.pl
Wikipedia
niewielki ogień; ogieniek, ognik, ogienek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały płomień
(1.2) przen. określenie odczucia, dopiero pojawiającego się uczucia
(1.3) bot. roślina z rodziny wielosiłowatych;
Płomyk. Tygodnik ilustrowany dla dzieci i młodzieży – czasopismo wydawane od 1917 do 1991 roku. Pierwszym wydawcą był Związek Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych, a od 1930 r. Związek Nauczycielstwa Polskiego. W ostatnich dziesięcioleciach działalności dwutygodnik; ukazywały się 24 numery w roku, lecz wydania wakacyjne były łączone jako numery 11/12 i 13/14.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
średniej wielkości sowa z rodziny płomykówkowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Tyto alba|ref=tak., średniej wielkości ptak z rodziny płomykówkowatych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ptaków z rzędu sów
Płomykówkowate (Tytonidae) – rodzina ptaków z rzędu sów (Strigiformes).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach płomykówkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
Płomykowo (niem. Mühlenvorwerk) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Santok.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
książkowo:
1. wywoływać rumieniec; rumienić, czerwienić;
2. płonić się - rumienić się, czerwienić się
Zobacz też: Płonia (rzeka)
SJP.pl
Wikipedia
skała uznana przy eksploatacji jakiejś kopaliny za nieużyteczną
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) górn. skała, która przy eksploatacji określonej kopaliny uważana jest za nieużyteczną
forma przymiotnika.
(2.1) zob. płony.
SJP.pl
Wiktionary
1. spalać się, palić się, gorzeć;
2. świecić bardzo jasno;
3. przenośnie:
a) rzucać się w oczy intensywną barwą;
b) być rozpalonym, rumienić się;
c) być ogarniętym np. silnym uczuciem; o uczuciu itp.: opanowywać
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spłonąć)
(1.1) być trawionym przez ogień
(1.2) silnie świecić, błyszczeć, jaśnieć
(1.3) przen. mieć bardzo jaskrawą barwę, zazwyczaj czerwoną lub żółtą
(1.4) przen. rumienić się
(1.5) przen. odczuwać silne emocje, jak pożądanie, wstyd, chęć zemsty
SJP.pl
Wiktionary
1. spalać się, palić się, gorzeć;
2. świecić bardzo jasno;
3. przenośnie:
a) rzucać się w oczy intensywną barwą;
b) być rozpalonym, rumienić się;
c) być ogarniętym np. silnym uczuciem; o uczuciu itp.: opanowywać
SJP.pl
Płonczyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Wielgie.
Wikipedia
płoniarka zbożówka - gatunek owada z rodziny niezmiarkowatych
SJP.pl
→ Płoniawy-Bramura (wieś w Polsce)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
książkowo:
1. wywoływać rumieniec; rumienić, czerwienić;
2. płonić się - rumienić się, czerwienić się
SJP.pl
choroba zakaźna wieku dziecięcego wywołana przez paciorkowce, charakteryzuje się bólem gardła, gorączką i charakterystyczną wysypką; szkarlatyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. ostra choroba zakaźna wywoływana przez bakterie Streptococcus pyogenes (paciorkowiec grupy A)
Płonica, szkarlatyna (łac. scarlatina) – choroba zakaźna wywoływana przez bakterię Streptococcus pyogenes – paciorkowca grupy A. Objawy obejmują ból gardła, gorączkę, bóle głowy, obrzęk węzłów chłonnych i charakterystyczną wysypkę na skórze. Wysypka jest czerwona i przypomina papier ścierny; zwykle pojawia się na klatce piersiowej i rozprzestrzenia po całym ciele z wyjątkiem dłoni i podeszw stóp. Na twarzy zaczerwienione są zwykle policzki, podczas gdy okolica ust pozostaje blada. Wysypka blednie pod naciskiem, zwykle utrzymuje się przez około tydzień. Skóra może się następnie złuszczać. Mogą też występować zaczerwienia w zgięciach łokci i pod kolanami. Początkowo na języku pojawia się biały lub żółtawy nalot, który z czasem ustępuje, odsłaniając zaczerwieniony język, przypominający truskawkę lub malinę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ płonica; szkarlatynowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płonąć.
Wiktionary
dawny stopień wyższy od przysłówka: płono
SJP.pl
rodzina mchów z rzędu płoniwowców
Płoniwowate (Pottiaceae Schimp.) – rodzina mchów z rzędu płoniwowców (Pottiales M. Fleisch). Gatunki należące do rodziny są szeroko rozpowszechnione na obszarach o klimacie umiarkowanym, z małą liczbą gatunków i rodzajów występujących w regionach tropikalnych i arktycznych. Rodzajem typowym jest Pottia (Rchb.) Fürnr.
SJP.pl
Wikipedia
rząd mchów z klasy prątników
Płoniwowce (Pottiales) – rząd mchów (prątników) z podklasy Dicranidae. Dzielony był na 6 rodzin, a bardziej współcześnie na 4 rodziny, z czego trzy są monotypowe (zawierają jeden rodzaj) i większość rodzajów (96) należy do rodziny płoniwowatych Pottiaceae. Są to mchy rosnące głównie na ziemi lub skałach, rzadziej w wodach płynących.
SJP.pl
Wikipedia
gatunek jabłoni o drobnych owocach; jabłoń dzika
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. jabłko
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Płonkowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Rojewo.
W latach 1954-1957 wieś była siedzibą gromady Płonkowo, po jej zniesieniu w gromadzie Rojewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
gatunek mchu
Płonnik (Polytrichum Hedw.) – rodzaj mchów z rodziny płonnikowatych (Polytrichaceae). Obejmuje ok. 40 gatunków. Rodzaj jest szeroko rozprzestrzeniony. W Polsce występuje w zależności od ujęcia systematycznego rodzaju od 4 do 10 gatunków płonnika.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina mchów z rzędu płonnikowców
Płonnikowate (Polytrichaceae Schwägr.) – rodzina mchów należąca do monotypowego rzędu płonnikowców (Polytrichales M. Fleisch.) w obrębie klasy płonników (Polytrichopsida Doweld). Rodzajem typowym jest płonnik (Polytrichum Hedw.). W obrębie rodziny wyróżnianych jest 20 rodzajów z ok. 400 gatunkami. Mchy te są niemal kosmopolityczne – spotykane są we wszystkich strefach klimatycznych z wyjątkiem terenów nizinnych w strefie tropikalnej. Są to mchy naziemne – rosną na terenach skalistych (jednak w miejscach, gdzie występuje gleba), w różnego typu lasach, w tundrze, stosunkowo rzadziej na torfowiskach i w formacjach trawiastych. Rozprzestrzeniają się za pomocą zarodników oraz wegetatywnie, mimo że nie tworzą rozmnóżek, za pomocą fragmentów łodyżek, a nawet liści.
SJP.pl
Wikipedia
rząd mchów z klasy prątników
Płonnikowate (Polytrichaceae Schwägr.) – rodzina mchów należąca do monotypowego rzędu płonnikowców (Polytrichales M. Fleisch.) w obrębie klasy płonników (Polytrichopsida Doweld). Rodzajem typowym jest płonnik (Polytrichum Hedw.). W obrębie rodziny wyróżnianych jest 20 rodzajów z ok. 400 gatunkami. Mchy te są niemal kosmopolityczne – spotykane są we wszystkich strefach klimatycznych z wyjątkiem terenów nizinnych w strefie tropikalnej. Są to mchy naziemne – rosną na terenach skalistych (jednak w miejscach, gdzie występuje gleba), w różnego typu lasach, w tundrze, stosunkowo rzadziej na torfowiskach i w formacjach trawiastych. Rozprzestrzeniają się za pomocą zarodników oraz wegetatywnie, mimo że nie tworzą rozmnóżek, za pomocą fragmentów łodyżek, a nawet liści.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
→ płonny
SJP.pl
1. nieefektywny, nieskuteczny;
2. w botanice: nieowocujący, niedający kwiatów, nasion;
3. dawniej: jałowy, nieurodzajny
przymiotnik
(1.1) bot. niedający zarodników, nasion, owoców
(1.2) przen. niedający rezultatów
(1.3) daw. nieurodzajny
(1.4) stpol. płochy
(1.5) stpol. lekki
SJP.pl
Wiktionary
Płonowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Brańsk.
W latach 1921 – 1934 wieś należała do gminy Widźgowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
miasto w Polsce
Płońsk – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, siedziba powiatu płońskiego. Położony jest 66 km na północny zachód od centrum Warszawy, na Wysoczyźnie Płońskiej nad rzeką Płonką.
Płońsk był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego w starostwie płońskim województwa płockiego w 1784.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 miasto liczyło 21 530 mieszkańców, będąc 23. najludniejszym miastem w województwie.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Płońsk
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Płońskiem, dotyczący Płońska
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Płońska
SJP.pl
mieszkanka Płońska
SJP.pl
dawny stopień wyższy od przymiotnika: płony; bardziej płony
SJP.pl
rzadko:
1. przestarzałe: mało żyzny, niepłodny, nieurodzajny; jałowy, płonny;
2. o pędach, kwiatach, pręcikach lub liściach roślin: nieowocujący, niewydający nasion, owoców, zarodników itp.; płonny;
3. gwarowo:
a) słaby, mizerny;
b) o pokarmach: mało pożywny, nieprzyprawiony, jałowy
przymiotnik
(1.1) daw. płonny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział roli, pas ziemi, w dawnej Polsce określenie części niwy
Płosa – osada w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Przeworno.
Do 2024 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Dobroszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Płoskinia (niem. Plasswich) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Płoskinia.
Miejscowość jest siedzibą gminy Płoskinia.
W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Płoskinia. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
SJP.pl
Wikipedia
związany z Płoskinią, dotyczący Płoskini
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Płoskinią, dotyczący Płoskini
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: Chmielnicki (miasto na Ukrainie)
Chmielnicki (ukr. Хмельницький, Chmelnyćkyj; do 1954 Płoskirów, Proskurów ukr. Проскурів, Proskuriw) – miasto w zachodniej części Ukrainy, nad Bohem, stolica obwodu i rejonu. Miasto liczy 273 713 mieszkańców (2020), dla porównania spis powszechny w 2001 zanotował ich 251 077.
Około 100 km na północ od miasta znajduje się elektrownia jądrowa o mocy 2 GW.
SJP.pl
Wikipedia
konopie o kwiatach męskich; suszka, płaskoń, płaskun, płoskonka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. konopie o kwiatach męskich
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Płosków-Kolonia
Wikipedia
konopie o kwiatach męskich; suszka, płaskoń, płoskoń, płoskun, płoskonka
SJP.pl
gatunek pszenicy
SJP.pl
wieś w Polsce
Płośnica (niem. Heinrichsdorf) – wieś w Polsce położona na Wzniesieniach Mławskich, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Płośnica, na szlaku kolejowym pomiędzy Działdowem i Lidzbarkiem. Jest siedzibą gminy Płośnica.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Płośnica
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
dawne określenie grotu, ostrza strzały; płoszczyk
SJP.pl
pospolity pluskwiak wodny z rodziny o tej samej nazwie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ent. pluskwa, owad z gatunku pluskwa domowa, nazwa systematyczna|Cimex lectularius|ref=tak.;
(1.2) ent. owad z gatunku płoszczyca szara, nazwa systematyczna|Nepa cinerea|ref=tak.;
Płoszczyca – zarastająca polana na wschodnim grzbiecie Śnieżnicy w Beskidzie Wyspowym. Znajduje się w jego górnej części, na południowym stoku, na wysokości 750–778 m n.p.m. Prowadzi przez nią zielony szlak turystyczny z Dobrej na szczyt Śnieżnicy. Polana znajduje się w obrębie wsi Gruszowiec w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Dobra.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawne określenie grotu, ostrza strzały; płoszcz
Involucropyrenium Breuss (płoszczyk) – rodzaj grzybów z rodziny brodawnicowatych (Verrucariaceae). Ze względu na współżycie z glonami niektóre gatunki zaliczane są do grupy porostów.
SJP.pl
Wikipedia
Płoszewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Sompolno, w sołectwie Police.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Mieszkańcy Płoszewa wyznania katolickiego przynależą do parafii św. Jadwigi w Lubstowie.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. spłoszyć)
(1.1) powodować ucieczkę
(1.2) onieśmielać
(1.3) zakłócać coś
Wiktionary
Płoszyce – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Lelis. Miejscowość leży na Równinie Kurpiowskiej.
Wikipedia
rodzaj ogrodzenia; parkan; * forma dopełniacza l.poj. "płota" możliwa tylko w przysłowiu "Słowo się rzekło, kobyłka u płota"
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ogrodzenie domu lub gospodarstwa;
(1.2) gw-pl|Bukowina. tratwa
Płot, parkan, blanka – typ ogrodzenia, służący separacji danego areału od środowiska zewnętrznego, tudzież innego typu bytów żyjących.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: płotka
Wiktionary
1. niewielki płot
2. w sporcie: przeszkoda ustawiona na trasie biegu (rama na dwóch podstawach), którą zawodnik musi przeskoczyć
3. potocznie o komputerowym znaku: #
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: płot
(1.2) mały płot
(1.3) sport. sprzęt lekkoatletyczny używany w biegach płotkarskich
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: płotka
Płotek – konstrukcja budowlana, wykonywana w podstawowym zakresie z naturalnych materiałów martwych, a także z żywych pędów określonych roślin, stosowana w hydrotechnice, melioracjach i budownictwie ziemnym, do zabezpieczania brzegów i skarp. Tego rodzaju umocnienie zaliczane jest do kategorii biotechnicznego umocnienia brzegu lub stoku. Podstawowym materiałem stosowanym przy wykonywaniu tego rodzaju robót budowlanych są elementy z naturalnych materiałów martwych jak: paliki drewniane, łaty drewniane, pędy wybranych roślin, np. wierzby; wiklina, kiszki faszynowe. Jako materiały pomocnicze stosuje się drut i gwoździe stalowe. W zależności od zastosowanych materiałów wyróżnia się różne rodzaje płotków. Ponadto tak wykonany płotek może być płotkiem nieożywionym lub płotkiem ożywionym. W płotku ożywionym stosuje się świeże pędy wybranej rośliny, najczęściej wierzby, które dzięki zagłębieniu w ziemi mają możliwość wegetacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ryba z rodziny karpiowatych; płocica; płoć
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. płoć
(1.2) przen. osoba niewiele znacząca
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: płotek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sportsmenka, która uprawia bieg przez płotki
Wiktionary
przymiotnik od: płotkarz
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z płotkami, dotyczący płotków
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik uprawiający bieg przez płotki
Wiktionary
→ płotek
SJP.pl
dawniej: ubranie z płótna noszone przez chłopów; płóciennica
SJP.pl
regionalnie: płócienny
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tkanina o najprosztszym splocie (płóciennym), najczęściej z surowej lub bielonej przędzy;
(1.2) szt. tkanina rozpięta na ramie i zagruntowana, przeznaczona do malowania obrazów
(1.3) szt. obraz malowany na płótnie (1.2)
Płotno (niem. Blankensee, nazwa przejściowa – Ustronie, Stawiska) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce.
Leśniczówka wchodząca w skład sołectwa: Sułkowo.
Wiktionary oraz Wikipedia
nadawać (np. papierowi) wygląd płótna przez wyciskanie stosownego wzoru
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Płotami, dotyczący Płotów
Wiktionary
→ płot
SJP.pl
rodzaj ogrodzenia; parkan; * forma dopełniacza l.poj. "płota" możliwa tylko w przysłowiu "Słowo się rzekło, kobyłka u płota"
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie zachodniopomorskim;
Płoty (niem. Plathe an der Rega) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, położone nad Regą, na Równinie Gryfickiej. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Płoty.
31 grudnia 2012 roku miasto miało 4100 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Płouszowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Jastków. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 269 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. danie z kuchni tatarskiej i uzbeckiej, rodzaj pilawu popularnego również w Rosji
Pilaw (tur. pilav, pers. پلو, polou, hindi पुलाव, pulaw, ros. плов, plow) – tradycyjna potrawa wschodnia, sporządzana z ryżu lub bulguru z dodatkiem warzyw, kawałków mięsa (baraniny, drobiu lub ryb) oraz dużej ilości ostrych przypraw. Dzięki specjalnej technice gotowania (również nazywanej pilawem) ziarenka ryżu pozostają osobno.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Bułgarii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowej Bułgarii, położone nad rzeką Maricą;
Płowdiw (bułg. Плoвдив) – miasto w środkowej Bułgarii, ośrodek administracyjny obwodu Płowdiw i gminy Płowdiw, w zachodniej części Niziny Górnotrackiej, nad rzeką Maricą. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2023 roku miejscowość liczyła 368 809 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Płowdiw
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Płowdiwem, dotyczący Płowdiwu
SJP.pl
Wiktionary
pozbawiać intensywnej barwy; wypławiać
SJP.pl
1. stracić pierwotną intensywność barwy pod wpływem światła;
2. stawać się płowym
czasownik niedokonany
(1.1) tracić intensywność barwy pod wpływem światła
(1.2) stawać się płowym, nabierać barwy płowej (żółtawo-szarej)
(1.3) geol. o glebie: podlegać procesowi płowienia (przemywania)
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Płowce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płowieć.
(1.2) geol. przemieszczanie się w głąb profilu glebowego cząstek koloidalnych w stanie rozproszenia, wymytych z wyżej leżących warstw, bez rozkładu tych cząstek
Płowienie (lessivage, proces płowienia, przemywania, lessiważ) – proces glebotwórczy polegający na przemieszczaniu przez wodę opadową cząstek iłu koloidalnego w głąb profilu glebowego. Jego efektem jest powstanie poziomów eluwialnego (przemycia) i iluwialnego (wmywania).
Wiktionary oraz Wikipedia
brązowy o płowym odcieniu
przymiotnik
(1.1) brązowy z odcieniem płowym
SJP.pl
Wiktionary
brunatny o odcieniu płowym
przymiotnik
(1.1) brunatny z odcieniem płowym
SJP.pl
Wiktionary
1. bawełniak płowobrzuchy - gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych;
2. drozd płowobrzuchy - gatunek ptaka z rodziny drozdowatych
SJP.pl
górak płowogardły - gatunek ptaka z rodziny kurowatych
SJP.pl
karłówka płowolica, puszczyk płowolicy - gatunki ptaków
SJP.pl
liliowy o odcieniu płowym
SJP.pl
mający kolor piasku o płowym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rdzawy z odcieniem płowym
Wiktionary
rudy o odcieniu płowym
przymiotnik
(1.1) rudy z odcieniem płowym
SJP.pl
Wiktionary
cecha tego, co płowe (żółtawe z szarym odcieniem)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co płowe
SJP.pl
Wiktionary
szary o odcieniu płowym
przymiotnik
(1.1) szary z odcieniem płowym
SJP.pl
Wiktionary
mający płowe włosy
przymiotnik jakościowy
(1.1) o płowych włosach
SJP.pl
Wiktionary
żółty o odcieniu płowym
przymiotnik
(1.1) żółty z odcieniem płowym
SJP.pl
Wiktionary
1. żółty o odcieniu szarym, szarożółty;
2. zwierzyna płowa - sarny, jelenie, łosie, daniele
przymiotnik jakościowy
(1.1) żółty z odcieniem szarego
SJP.pl
Wiktionary
część pługa opierająca się o dno bruzdy i ułatwiająca jego prowadzenie; płóz
SJP.pl
1. element podwozia niektórych pojazdów umożliwiający sunięcie po podłożu; jedna z dwóch listew pozwalających saniom na poruszanie się po śniegu;
2. część narty drewniana lub wykonana z tworzywa sztucznego; deska
Płoza – zazwyczaj element podwozia, na którym pojazd się opiera, służący do ruchu ślizgowego po wodzie, śniegu lub lodzie. Gładź będąca powierzchnią styku płozy z podłożem ma na celu zmniejszenie tarcia, a tym samym zwiększenie ślizgu. Płozy są elementami pojazdów lub innych przyrządów, dzięki którym człowiek może się poruszać. Płozy wykonuje się głównie z drewna, metalu bądź z tworzyw sztucznych. Do jazdy wykorzystuje się je najczęściej parami. Ze względu na szerokość powierzchni i sposoby montowania (zaczepu) można wyróżnić płozy montowane jako podwozie w saniach (najczęściej drewniane z obiciem metalowym) lub w bojerze (całkiem metalowe lub z tworzywa – w obu przypadkach posiadające do kilkudziesięciu centymetrów szerokości), dwie płozy z wiązaniami tworzące narty (do kilkunastu centymetrów szerokości), dwie cienkie płozy połączone z butami tworzące łyżwy (do kilku milimetrów szerokości).
SJP.pl
Wikipedia
płozić się - o roślinach, ich pędach, łodygach: rosnąć w kierunku poziomym, rozrastać się nisko przy ziemi; płożyć się
SJP.pl
mszak z klasy wątrobowców
SJP.pl
poprzeczna belka z płozami u dołu, na której opiera się kadłub bojera
SJP.pl
→ płoza
SJP.pl
płożyć się - o roślinach, ich pędach, łodygach: rosnąć w kierunku poziomym, rozrastać się nisko przy ziemi; płozić się
SJP.pl
roślina z rodziny płożykowatych, której jedynym przedstawicielem jest objęty ochroną w Polsce płożyk wonny
SJP.pl
rodzina mszaków z rzędu meszkowców
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: płuco
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) spoż. płuca zwierzęce
(1.2) kulin. potrawa z płucek (1.1)
forma rzeczownika.
(2.1) plural|płucko.
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: płuco
SJP.pl
gatunek miodunki; miodunka plamista
Cetraria Ach. (płucnica) – rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów
SJP.pl
Wikipedia
roślina lecznicza, używana w medycynie ludowej do leczenia m.in. kaszlu, kataru, gruźlicy; miodunka lekarska
Platismatia W.L. Culb. & C.F. Culb. (płucnik) – rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Z powodu współżycia z glonami zaliczany jest do porostów. W Polsce występuje tylko jeden gatunek.
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do płuc
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. dotyczący płuca, związany z płucami, znajdujący się w płucach, będący częścią płuc
SJP.pl
Wiktionary
parzysty narząd oddechowy kręgowców oddychających powietrzem atmosferycznym
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. pojedynczy lub parzysty narząd oddechowy właściwy dla kręgowców;
Płuco (łac. pulmo) – pojedynczy lub parzysty narząd oddechowy kręgowców. Służy do wymiany gazowej (potocznie oddychania). Do kręgowców tych zaliczane są też – prócz płazów, gadów, ptaków i ssaków – ryby dwudyszne, które w niesprzyjających warunkach atmosferycznych prowadzą wymianę gazową za pomocą workowatego płuca, powstałego z przekształconego pęcherza pławnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podgromada ślimaków oddychających płucami, obejmująca około 36 tysięcy gatunków
Płucodyszne (Pulmonata) – podgromada ślimaków (Gastropoda) obejmująca około 36 tysięcy lądowych i wodnych, hermafrodytycznych gatunków tradycyjnie charakteryzowanych zdolnością do oddychania powietrzem atmosferycznym za pomocą narządu oddechowego nazywanego „płucem” – unaczynionej ścianki jamy płaszczowej pełniącej rolę płuca.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach płucodysznych (podgromada ślimaków)
SJP.pl
aparat włączany do krwioobiegu pacjenta, zastępujący czasowo pracę serca i płuc
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. urządzenie podtrzymujące krążenie krwi podczas operacji na otwartym sercu;
Płucoserce – urządzenie, które podczas operacji na otwartym sercu przejmuje funkcję serca przy użyciu pompy mechanicznej, pompującej krew do układu krążenia chorego i płuc przez zastosowanie oksygenatora, w którym zachodzi wymiana gazowa. Krążenie takie jest nazywane krążeniem pozaustrojowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
narząd oddechowy niektórych bezkręgowców lądowych (np. pajęczaków)
Płucotchawki, płuca książkowe, worki płucne, płuca blaszkowate — narząd oddechowy występujący u wielu pajęczaków i u niektórych owadów. Płucotchawki pajęczaków znajdują się na odwłoku (u postaci dojrzałych – na jego brzusznej stronie), w liczbie od 1 do 4 par. Są to grzebykowate, spłaszczone rozgałęzienia pni tchawkowych, omywane przez hemolimfę transportującą gazy oddechowe.
SJP.pl
Wikipedia
1. urządzenie do rozdzielania lub oczyszczania mieszanin ciał stałych, zawiesin lub roztworów gazowych z użyciem cieczy;
2. pojemnik na wodę umieszczony nad muszlą klozetową, służący do jej spłukiwania; spłuczka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lab. chem. zob. absorber.
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
płuczkarka;
1. specjalny basen w zakładzie przemysłowym przygotowany do płukania różnego rodzaju wyrobów;
2. urządzenie przeznaczone do płukania złotodajnego piasku w celu otrzymania złota
SJP.pl
w górnictwie: robotnik zatrudniony przy obsłudze płuczek
SJP.pl
zakład zajmujący się oczyszczaniem urobku górniczego z domieszek płonnych; płuczka
SJP.pl
przymiotnik od: płuczka
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. lab. górn. związany z płuczką, dotyczący płuczki
SJP.pl
Wiktionary
urządzenie służące do chemicznego oczyszczania benzolu
SJP.pl
przymiotnik od: Płudy, Nowe Płudy, Stare Płudy
SJP.pl
1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. osiedle w Warszawie
SJP.pl
Wikipedia
1. narzędzie rolnicze służące do orania;
2. sposób hamowania nartami, polegający na zbliżeniu ku sobie dziobów oraz oddaleniu piętek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. narzędzie rolnicze, uprawowe, służące do przeprowadzania orki;
(1.2) pojazd służący do odśnieżania drogi lub torów;
(1.3) sport. ewolucja narciarska;
(1.4) hist. agrot. historyczna jednostka miary powierzchni
(1.5) hist. ekon. rodzaj podatku płaconego od pługa (1.4)
Pług – narzędzie uprawowe do wykonywania orki.
Najstarszy rysunek pługa (sprzed 5500 lat) znaleziono w starożytnym mieście Ur (obecnie Irak).
Pług składa się z jednego lub kilku korpusów płużnych. Każdy korpus płużny posiada lemiesz, który odcina pas roli (skibę) od calizny, odkładnicę odwracającą i wrzucającą odciętą skibę w bruzdę wykonaną przez poprzedni korpus płużny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
narzędzie rolnicze służące do jednoczesnego orania i spulchniania gleby
Pługofrezarka – kombinowana maszyna uprawowa, zawierająca korpus płużny oraz wirnik z ostrzami rozdrabniającymi skibę.
Korpus pługa lemieszowego jest zmodyfikowany poprzez odcięcie części skrzydła odkładnicy. Przy każdym korpusie płużnym znajduje się element czynny w postaci pionowego wirnika zaopatrzonego w ostrza najdłuższe na górze i coraz krótsze niżej. Wirnik z nożami, zwany jest frazem. Wirnik napędzany jest z wałka WOM poprzez przekładnie.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mot. samochód techniczny utrzymania zimowego dróg, z pługiem śnieżnym i piaskarką
Pługopiaskarka – samochód specjalny zbudowany na podwoziu samochodu ciężarowego lub innym i wyposażony w urządzenia przeznaczone do zimowego utrzymania dróg i ulic, (likwidacja gołoledzi, zalegającego lodu, zbitego lub kopnego śniegu). Urządzeniami tymi są:
Wiktionary oraz Wikipedia
pojazd do odśnieżania ulic i posypywania ich solą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pojazd służący do odśnieżania dróg za pomocą pługa i posypywania ich solą
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: pług
SJP.pl
oczyszczać coś przez zanurzenie w cieczy lub przepuszczenie cieczy przez coś; obmywać; przemywać
czasownik niedokonany
(1.1) czyścić, myć coś pod czystą, bieżącą wodą
(1.2) uzyskiwać drobiny rodzimego złota obmywając piasek wodą
SJP.pl
Wiktionary
oczyszczać coś przez zanurzenie w cieczy lub przepuszczenie cieczy przez coś; obmywać; przemywać
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płukać.
SJP.pl
Wiktionary
płyn przygotowany do płukania czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) płyn przeznaczony do płukania czegoś
(1.2) przest. naczynie do płukania dłoni
(1.3) przest. woda w płukance (1.2)
SJP.pl
Wiktionary
pracownik zajmujący się płukaniem surowców
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Płutowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Kijewo Królewskie.
We wsi był przystanek kolejowy Płutowo.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. zdrobnienie od: pług (w znaczeniu narzędzia rolniczego)
2. narzędzie pełniące funkcje spulchniacza, obsypnika lub opielacza, używane powszechnie przy uprawie szkółek, sadów, winnic
SJP.pl
część instrumentu smyczkowego
SJP.pl
Wikipedia
należący do pługa, będący jego częścią
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Płużnica (niem. Pfeilsdorf, Plusnitz) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Płużnica. Miejscowość jest siedzibą gminy Płużnica. Najważniejsze instytucje to urząd gminy, bank, ośrodek zdrowia, poczta, szkoła, policja, OSP, TRGP, SMGP, GCI, ośrodek szkolenia kierowców oraz przedsiębiorstwa prywatne. Gmina Płużnica podjęła współpracę partnerska z gminą Hagen w Niemczech.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Płużnica
SJP.pl
należący do pługa, będący jego częścią
przymiotnik
(1.1) związany z pługiem
(1.2) roln. nadający się pod uprawę
SJP.pl
Wiktionary
w narciarstwie: hamować, wykonując pług
czasownik
(1.1) sport. podczas jazdy na nartach hamować wykonując pług
(1.2) ciągnąć pług
(1.3) stpol. popłacać
SJP.pl
Wiktionary
dawne narzędzie rolnicze, służące do orki
SJP.pl
1. nędzny, niezgrabny pług;
2. drewniana nasada pługa
SJP.pl
skrót od: półwysep
skrót
(1.1) = geogr. półwysep
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: płytko
SJP.pl
stawać się płytkim, płytszym
SJP.pl
w stolarstwie: płaszczyzna otoczona wypukłą listwą; ramiak; filung
Płycina – element dekoracyjny w kształcie fragmentu płaszczyzny (ściany, stropu, elewacji) ujęty w obramowanie, zwykle z profilowanych listew, czasem wklęsły lub wypukły. Zazwyczaj płycina posiada kształt czworoboku, może być owalna, okrągła lub nieregularna. Pole płyciny bywa dekorowane płaskorzeźbą, malowidłem, intarsją lub innymi technikami zdobniczymi. Stosowane szczególnie w architekturze starożytnego Rzymu i nowożytnej.
SJP.pl
Wikipedia
→ płycina
SJP.pl
zdrobnienie od: płytki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: płytki
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: płytki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: płytki
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: płytki
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: płytki
SJP.pl
Wiktionary
płytkie miejsce w morzu, rzece lub jeziorze
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. hydrol. płytki obszar zbiornika wodnego lub rzeki
(1.2) przen. brak istotnej treści, głębi
SJP.pl
Wiktionary
ciało ciekłe, przyjmujące kształt zbiornika; ciecz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) substancja niemająca określonej postaci, przyjmująca kształt zbiornika, do którego jest wprowadzona
(1.2) fiz. ciecz lub gaz;
Płyn – każda substancja, która może płynąć, tj. charakteryzuje się wielką łatwością zmieniania wzajemnego położenia poszczególnych elementów nawet dla niewielkich sił, w przeciwieństwie do ciał stałych, które przy niewielkich siłach wykazują proporcjonalność odkształcenia do naprężeń, w wyniku czego płyn może swobodnie przemieszczać się (przepływać).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1) lać się, toczyć się w pewnym kierunku 2) posuwać się w pewnym kierunku po powierzchni wody lub w wodzie
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) poruszać się w wodzie lub na jej powierzchni, także za pomocą łodzi
(1.2) o czasie: upływać, mijać
(1.3) o cieczy: poruszać się w jakimś kierunku
(1.4) przen. o chmurach: poruszać się po nieboskłonie
(1.5) przen. brzmieć
(1.6) przen. improwizować
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|płynąć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób płynny, sprawnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: płynnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: płynny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha cieczy
(1.2) przen. lekkość, zwiewność
(1.3) ekon. zob. płynność finansowa.
Płynność (ang. liquidity) to:
Wiktionary oraz Wikipedia
→ płynność
SJP.pl
1. będący płynem, mający postać płynu; ciekły;
2. zmienny, niestały, nieokreślony;
3. taki, którego fazy przechodzą łagodnie jedna w drugą; harmonijny
przymiotnik
(1.1) będący płynem
(1.2) taki, którego poszczególne fazy przechodzą łagodnie jedna w drugą
(1.3) odznaczający się harmonijnym rytmem, swobodny, bez błędów, zahamowań
(1.4) łagodnie zaokrąglony
(1.5) zmienny, niestały, taki, którego nie można dokładnie określić
SJP.pl
Wiktionary
→ płyn
SJP.pl
płaski element, np. płyta kompaktowa, płyta pilśniowa, płyta tektoniczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. płaski, stosunkowo sztywny przedmiot o grubości małej w porównaniu do długości i szerokości
(1.2) płaszczyzna, powierzchnia czegoś
(1.3) krążek służący do przechowywania muzyki lub danych
(1.4) element konstrukcyjny, którego grubość jest mała w porównaniu do długości i szerokości, obciążony równolegle do mniejszego wymiaru
(1.5) muz. zbiór utworów jednego wykonawcy dystrybuowany na wielu nośnikach pod jednym tytułem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: płyta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: płyta
(1.2) mała płyta
(1.3) bud. ceramiczna, czworoboczna płyta do wykładania podłogi i ścian;
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od zob. płytki.
SJP.pl
Wiktionary
→ płytkarz
SJP.pl
zajęcie płytkarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bud. specjalista zajmujący się kafelkowaniem ścian lub podłóg
Wiktionary
1. mający małą głębokość;
2. powierzchowny, niemający skłonności do zastanawiania się; nieprzemyślany
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma dużej głębokości; charakteryzujący się płytkością; niegłęboki
(1.2) przen. pozbawiony głębszych wartości; banalny
forma rzeczownika.
(2.1) lp. D. oraz lm. M. zob. płytka.
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) tuż przy powierzchni
(1.2) przen. powierzchownie
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od: płytka
Wiktionary
charakterystyczny dla mórz płytkich, występujący w morzach płytkich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest płytkie; cecha tego, kto jest płytki
Wiktionary
przypominający płytkę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z płytką, dotyczący płytki
Wiktionary
W Polsce:
Wikipedia
strug o budowie podobnej do wręgownika, lecz o większej szerokości noża, służący do wykonywania wrężyn; wrężnik
SJP.pl
rzadko: spis płyt nagranych przez muzyka lub zespół muzyczny; dyskografia
SJP.pl
wielbiciel muzyki z płyt gramofonowych
SJP.pl
wielbicielka płyt z nagraniami
SJP.pl
powierzchowność, płytkość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zbiór płyt z różnymi nagraniami
Wiktionary
1. rozbijać kamienie płytownikiem;
2. wykładać płytami
SJP.pl
potocznie: blok zbudowany z wielkich betonowych płyt
SJP.pl
ciężki młot dwuręczny używany w kamieniarstwie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) górn. techn. ciężki młot dwuręczny o dwóch ostrzach równoległych do trzonka, używany w kamieniołomach do dzielenia większych ciosów kamiennych na części
SJP.pl
Wiktionary
1. dotyczący płyty, wykonany z płyty, mający kształt płyty;
2. o formacjach geologicznych: złożony z warstw ułożonych poziomo; poziomy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z płytą, dotyczący płyty
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: płytki
SJP.pl
okresowe podnoszenie się lub opadanie poziomu wód, związane z przyciąganiem Księżyca i Słońca; przypływ lub odpływ
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hydrol. cyklicznie powtarzające się podnoszenie i opadanie poziomu wody w dużych zbiornikach wodnych spowodowane oddziaływaniem grawitacyjnym Ziemi z Księżycem i Słońcem
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) poruszać się w wodzie, po wodzie lub innym płynie
(1.2) mieć cechy, które uniemożliwiają zatonięcie w wodzie
Wiktionary
odnoszący się do pływaka lub pływania, należący do pływaka
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pływaniem, dotyczący pływania
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. sport pływacki, zawody pływackie
Wiktionary
wieloryb zamieszkujący Pacyfik; wal szary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Utricularia|L.|ref=tak., rodzaj roślin owadożernych z rodziny pływaczowatych;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. zob. pływacz szary.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
metalowa część skrzydła wodnopłatowca, służąca do utrzymywania się samolotu na powierzchni wody
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pływak
Pływaczek (Nectomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pływaczewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Ryńsk.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. kobieta uprawiająca sport pływacki;
2. kobieta płynąca
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: pływak
SJP.pl
Wiktionary
1. o cechach pływaczowatych (rodzina roślin zielnych); tłustoszowaty;
2. o cechach pływaczowatych (rodzina waleni)
SJP.pl
Wikipedia
1. o cechach pływaczowatych (rodzina roślin zielnych); tłustoszowaty;
2. o cechach pływaczowatych (rodzina waleni)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rodzaj pojazdu wodnego do holowania za skuterem lub motorówką
SJP.pl
→ pływać
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: pływać
przymiotnik
(2.1) taki, dla którego powierzchnia wody jest środowiskiem naturalnym
SJP.pl
Wiktionary
1. osoba pływająca lub uprawiająca sport pływacki;
2. pejoratywnie: osoba sprytnie uchylająca się od jakiegoś działania
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. element techniczny mający za zadanie unosić się na wodzie lub innej cieczy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) sport. człowiek (zwłaszcza sportowiec) zajmujący się pływaniem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) zob. pływak żółtobrzeżek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osoba pływająca lub uprawiająca sport pływacki;
2. pejoratywnie: osoba sprytnie uchylająca się od jakiegoś działania
SJP.pl
o cechach pływakowatych (rodzina chrząszczy)
Pływakowate (Dytiscidae) – rodzina owadów z rzędu chrząszczy należąca do grupy chrząszczy wodnych.
Przedstawiciele z tej rodziny to najlepsi pływacy wśród słodkowodnych bezkręgowców. Ich bliskimi krewniakami są biegaczowate. Najwięcej gatunków żyje w stojących słodkich wodach, a nieliczne tylko żyją w mocno natlenionych górskich strumieniach. Liczne gatunki żyją w słonawych kałużach porośniętych mangrowcami na koralowych wyspach. Ich budowa doskonale przystosowana do wodnego trybu życia wyraźnie odbiega od budowy innych chrząszczy. Wydłużone ciało owalnego kształtu jest grzbieto-brzusznie spłaszczone. Dzięki natłuszczaniu go przez liczne gruczoły oleistą wydzieliną znakomicie odpycha wodę. Tylne szerokie, spłaszczone i pokryte w końcowych członach gęstymi, długimi włoskami odnóża pełnią rolę wioseł służących do poruszania się. Oddychają pod wodą dzięki powietrzu atmosferycznemu zgromadzonemu w postaci pęcherzyka, który przechowują pod pokrywami blisko otworu oddechowego. Co jakiś czas muszą podpływać do powierzchni i odnawiać zapas tlenu. Rozmiary przedstawicieli rodziny wahają się od 2 mm do ponad 40 mm długości.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pływakowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
→ pływak (przedmiot)
SJP.pl
basen pływacki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. obiekt sportowy przeznaczony do treningu pływania
Pływalnia – kryty lub odkryty obiekt wyposażony w przynajmniej jedną nieckę basenową (basen pływacki) z trwałym brzegiem i dnem, z systemem uzdatniania wody, oraz zaplecze sanitarne, szatnie i natryski. Pływalnie można podzielić na obiekty kryte (wyposażone w halę basenową) i odkryte.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zdolność ciała do utrzymywania się na powierzchni cieczy;
2. zdolność statku wodnego do pływania przy pełnym obciążeniu i zachowaniu przepisowego zanurzenia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pływalne; cecha tych, którzy są pływalni
Pływalność obiektu (statku) jest zdolnością do utrzymywania się na powierzchni wody w położeniu równowagi (lub pod powierzchnią w przypadku okrętów podwodnych i statków półzanurzalnych).
Zachowanie pływalności, jest obok stateczności, główną składową niezatapialności statku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdolny do utrzymywania się na wodzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pływać.;
(1.2) sport pływacki, zawody pływackie, zob. pływactwo.;
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: spływ towarów statkami
Flisactwo (flis, osyłka) – rzeczny spław towarów.
Tradycja flisactwa kultywowana w Polsce, Austrii, Czechach, Niemczech, Łotwie i Hiszpanii została w grudniu 2022 roku wpisana na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pływcowatych (rodzina roślin)
Pływcowate (Cabombaceae A. Rich.) – rodzina roślin wodnych stanowiąca klad siostrzany dla grzybieniowatych. Należą tu dwa rodzaje z sześcioma gatunkami występującymi na obu kontynentach amerykańskich, w Afryce środkowej i południowej, we wschodniej Australii, w południowej i wschodniej Azji. Rośliny z rodzaju kabomba Cabomba zostały poza tym szeroko rozprzestrzenione na świecie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pływcowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
pelagiczna larwa wielu skorupiaków; nauplius
Pływik (łac. nauplius) – pierwsze stadium larwalne większości niższych skorupiaków. Jej ciało nie jest segmentowane, ma trzy pary odnóży, jedno oko pływikowe (naupliusowe) zbudowane z oczek pigmentowanych, oraz dobrze zróżnicowane narządy wewnętrzne. Prowadzi życie planktonowe poruszając się przy pomocy odnóży. Żywi się planktonem drobniejszym od siebie i materią organiczną.
Larwa tego typu występuje m.in. u małżoraczków, wąsonogów, widłonogów i skrzelonogów.
SJP.pl
Wikipedia
1. komórka służąca do bezpłciowego rozmnażania się glonów, śluzowców i grzybów niższych; zoospora;
2. jednokomórkowa protista z wicią
Pływka, zarodnik pływkowy, zoospora, planospora – rodzaj zarodnika występujący u śluzowców (u których nazywany jest myksomonadą), niektórych glonów i grzybów wodnych. Jest to komórka zdolna do poruszania się w wodzie za pomocą wici lub rzęsek. Pływki powstają w komórkach zwanych zoosporangiami. Zazwyczaj są mitosporami, u niektórych jednak grzybów są mejosporami.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: pływka
SJP.pl
umożliwiający utrzymywanie się na wodzie
SJP.pl
miernik poziomu pływów morskich; mareograf
SJP.pl
Wikipedia
wywołujący przypływy i odpływy
SJP.pl
→ pływowy
SJP.pl
przymiotnik od: pływ
przymiotnik relacyjny
(1.1) mar. związany z pływem, dotyczący pływu
SJP.pl
Wiktionary