skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = wojsk. wojska specjalne
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) = kolej. wyłącznik szybki
Dżul (J) (ang. Joule) – jednostka pracy i energii – w tym ciepła – w układzie SI. Jeden dżul to praca wykonana przez siłę o wartości 1 N przy przesunięciu punktu przyłożenia siły o 1 m w kierunku równoległym do kierunku działania siły
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: w sprawie
skrót
(1.1) = w sprawie
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: wu-es-A]
1. skrót od: Wojewódzki Sąd Administracyjny;
2. skrót od: Wyższa Szkoła Administracji
skrótowiec
(1.1) = praw. wojewódzki sąd administracyjny;
SJP.pl
Wiktionary
1. sprawiać, że ciecz przesącza się, wsiąka w coś;
2. wsączać się: o cieczy lub wilgoci - wsiąkać, przenikać
SJP.pl
1. sprawić, że ciecz przesączy się, wsiąknie w coś;
2. wsączyć się: o cieczy, wilgoci - wsiąknąć, przeniknąć
SJP.pl
1. porcja materiału przeznaczona do pieca hutniczego itp.;
2. w koszykówce: włożenie piłki do kosza
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) porcja materiałów wsadzana jednorazowo do jakiegoś urządzenia
(1.2) porcja rudy, koksu, złomu itp. przeznaczona do umieszczenia w piecu
(1.3) bank. kapitał niezbędny do prowadzenia jakiegoś przedsięwzięcia
(1.4) sport. koszykarski wrzut piłki do kosza, z wyskoku
(1.5) wsadzanie, wkładanie
Wsad (ang. slam dunk) – zagranie w koszykówce polegające na specyficznym umieszczeniu przez zawodnika piłki w koszu (obręczy): zawodnik trzymając piłkę w ręce lub obu rękach nie wykonuje rzutu, ale wkłada ją do kosza; często potem łapiąc czy uwieszając się obręczy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
część pióra wiecznego, w której osadzona jest stalówka; szyjka
SJP.pl
urządzenie mechaniczne służące do ładowania wsadu oraz wyładowywania koksu
SJP.pl
przymiotnik od: wsad
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. wsadzić)
(1.1) umieszczać gdzieś
(1.2) pomagać usadowić się
(1.3) pot. zamykać w więzieniu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wsadzać.
Wiktionary
specjalne urządzenie mechaniczne, umieszczone na niedużej suwnicy albo na nieruchomym dźwigarze, służące do wsypywania materiału wsadowego do pieca hutniczego
SJP.pl
umieścic coś wewnatrz czegoś; wsunąć; wcisnąć; wetknąć
czasownik przechodni dokonany (ndk. wsadzać)
(1.1) dokonany od|wsadzać.
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: wschód, wschodni
skrót
(1.1) = geogr. wschodni
(1.2) = geogr. wschód
SJP.pl
Wiktionary
1. strona świata, po której ukazuje się wschodzące Słońce;
2. wschodnia część kraju, regionu, itp.
3. pojawienie się Słońca lub innego ciała niebieskiego nad horyzontem;
4. wczesna pora dnia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraje południowej i wschodniej Azji (np. Indie, Chiny, Japonia)
(1.2) kraje postkomunistyczne we wschodniej, środkowej i południowej Europie
(1.3) zob. Bliski Wschód.
(1.4) zob. Daleki Wschód.
(1.5) hist. zob. Bizantyjski Wschód.
Strony świata, kierunki świata, ściślej: główne kierunki geograficzne, kierunki główne – cztery główne kierunki wyznaczone na powierzchni kuli ziemskiej. Ich określanie związane jest z właściwościami ruchu obrotowego Ziemi. Odbywa się on wokół osi ziemskiej. Punkty przecięcia osi ziemskiej z powierzchnią Ziemi to bieguny geograficzne: północny i południowy. Połączone są półokręgami noszącymi nazwę południków, które wyznaczają kierunek północ–południe. Kierunek wzdłuż południka o zwrocie do północnego bieguna geograficznego to kierunek północny, zaś do południowego bieguna geograficznego – południowy. Natomiast punkty, gdzie pojawia się albo znika Słońce za horyzontem w dniu równonocy, wyznaczają kierunki: wschodni i zachodni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: wschód
przymiotnik
(1.1) mający miejsce na wschodzie, dotyczący wschodu, skierowany na wschód
(1.2) dotyczący Europy Wschodniej, także Azji, zwykle w odniesieniu kulturowym lub ekonomicznym
SJP.pl
Wiktionary
dawniej, potocznie: mieszkaniec Niemieckiej Republiki Demokratycznej
SJP.pl
związany ze wschodnią Afryką, pochodzący ze wschodniej Afryki, charakterystyczny dla wschodniej Afryki itp.
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Afryki Wschodniej, związany z Afryką Wschodnią
SJP.pl
Wiktionary
związany ze wschodnią Australią, pochodzący ze wschodniej Australii, charakterystyczny dla wschodniej Australii itp.
SJP.pl
1. związany ze wschodnią Azją, pochodzący ze wschodniej Azji, charakterystyczny dla wschodniej Azji itp.;
2. związany z Azją Wschodnią (regionem fizycznogeograficznym)
przymiotnik
(1.1) związany z Azją wschodnią
(1.2) zamieszkujący, występujący w Azji wschodniej
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do wschodniego Bałtyku, związany ze wschodnim Bałtykiem
Wiktionary
związany ze wschodnią Białorusią, pochodzący ze wschodniej Białorusi, charakterystyczny dla wschodniej Białorusi itp.
SJP.pl
związany ze wschodnimi Chinami, pochodzący ze wschodnich Chin, charakterystyczny dla wschodnich Chin itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wschodnią częścią Czech; tam położony lub tam odbywający się
Wiktionary
mieszkaniec Europy Wschodniej
SJP.pl
mieszkanka Europy Wschodniej
SJP.pl
związany ze wschodnią Europą, pochodzący ze wschodniej Europy, charakterystyczny dla wschodniej Europy itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Europy Wschodniej, wywodzący się z Europy Wschodniej
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Fryzją Wschodnią, dotyczący Fryzji Wschodniej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język wschodniofryzyjski;
Wiktionary
związany ze wschodnią Germanią, pochodzący ze wschodniej Germanii, charakterystyczny dla wschodniej Germanii itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Germanami wschodnimi (np. Gotami, Wandalami)
SJP.pl
Wiktionary
związany ze wschodnią Grenlandią, pochodzący ze wschodniej Grenlandii, charakterystyczny dla wschodniej Grenlandii itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) geogr. dotyczący wschodniej części Karaibów
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze wschodnią częścią Karpat, dotyczący wschodniej części Karpat
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wywodzący się z Wschodniego Kaukazu
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wschodnim Kazachstanem, dotyczący wschodniego Kazachstanu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z wschodnią częścią Korei, pochodzący lub mieszkający tam; leżący na wschodzie Korei
Wiktionary
związany ze wschodnią Małopolską, pochodzący ze wschodniej Małopolski, charakterystyczny dla wschodniej Małopolski itp.
SJP.pl
związany ze wschodnimi Niemcami, pochodzący ze wschodnich Niemiec, charakterystyczny dla wschodnich Niemiec itp.
przymiotnik
(1.1) geogr. dotyczący wschodnich Niemiec; taki jak we wschodnich Niemczech
(1.2) dotyczący Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD)
SJP.pl
Wiktionary
związany ze wschodnią Polską, pochodzący ze wschodniej Polski, charakterystyczny dla wschodniej Polski itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze wschodnią Polską, dotyczący wschodniej Polski
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący Pomorza Wschodniego, pochodzący z Pomorza Wschodniego, charakterystyczny dla Pomorza Wschodniego itp.
SJP.pl
związany ze wschodnią Rosją, pochodzący ze wschodniej Rosji, charakterystyczny dla wschodniej Rosji itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wschodnią częścią Sachalinu; tam położony lub tam odbywający się
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Serbii wschodniej, związany z Serbią wschodnią lub jej mieszkańcami
Wiktionary
leżący, występujący na wschód od Morza Śródziemnomorskiego, charakterystyczny dla obszarów leżących na wschód od Morza Śródziemnomorskiego itp.
SJP.pl
związany ze wschodnią Syberią, pochodzący ze wschodniej Syberii, charakterystyczny dla wschodniej Syberii itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wschodnią częścią Syberii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z wschodnią częścią Słowacji; tam położony lub tam odbywający się
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Słowian wschodnich (Rosjan, Białorusinów, Ukraińców, Rusinów), związany ze Słowianami wschodnimi, dotyczący wschodniej Słowiańszczyzny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Timoru Wschodniego
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w dziedzinie nauki o językach i kulturze krajów wschodnich; orientalista
SJP.pl
związany z nauką o językach i kulturze krajów wschodnich; orientalistyczny
SJP.pl
specjalistka w dziedzinie nauki o językach i kulturze krajów wschodnich; orientalistka
SJP.pl
nauka o językach i kulturze krajów wschodnich; orientalistyka
Wschodoznawstwo – interdyscyplinarny kierunek naukowy traktujący o terytorium państw byłego ZSRR.
Wschodoznawstwo łączy elementy nauki o stosunkach międzynarodowych, politologii, historii, ekonomii, kulturoznawstwa i filologii.
Dawniej (do 1939) pod pojęciem wschodoznawstwa rozumiano orientalistykę.
Jest kierunkiem studiów na uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Historii (daw. Wydziale Historycznym w Instytucie Wschodnim).
SJP.pl
Wikipedia
1. wschodzenie, kiełkowanie roślin;
2. to, co wzeszło, wykiełkowało
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wschodzić.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wzejść)
(1.1) wychodzić zza horyzontu, zjawiać się na niebie (głównie o ciałach niebieskich)
(1.2) o roślinach: kiełkować, wychodzić z ziemi
(1.3) przest. rozpoczynać się, nadchodzić, brać początek
(1.4) przest. przen. uśmiechać się komuś (gdy dopisuje mu szczęście)
Wiktionary
miasto powiatowe w województwie lubuskim
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim;
Wschowa (niem. Fraustadt) – miasto w województwie lubuskim, siedziba powiatu wschowskiego i gminy miejsko-wiejskiej Wschowa. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa leszczyńskiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Wschowa liczyła 13 851 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Wschowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wschowy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Wschowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wschowy
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Wschowa
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Wschowy, związany ze Wschową
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Wyższe Seminarium Duchowne, Wyższa Szkoła Dziennikarstwa
skrótowiec w funkcji rzeczownika
(1.1) = eduk. Wyższe Seminarium Duchowne
(1.2) = eduk. Wyższa Szkoła Dziennikarstwa
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: wu-es-E] skrót od: Wyższa Szkoła Ekonomiczna
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = żegl. wyłączna strefa ekonomiczna;
(1.2) = eduk. nauk. wyższa szkoła ekonomiczna
(1.3) = eduk. nauk. Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Wyższa Szkoła Filmowa
SJP.pl
skrót od: Wyższa Szkoła Handlowa, Wyższe Studium Handlowe
SJP.pl
1. osada rolnicza;
2. mieszkańcy wsi; chłopi;
3. tereny pozamiejskie;
4. potocznie: coś niestosownego, nieciekawego lub prymitywnego
skrótowiec
(1.1) = Wojskowe Służby Informacyjne;
(1.2) = Wyższa Szkoła Inżynierska;
SJP.pl
Wiktionary
wrzucić nasiona roślin w odpowiednio przygotowaną glebę; też: zasiać coś w plon główny
SJP.pl
zajmować miejsce w środku lokomocji
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wsiąść)
(1.1) wchodzić do środka lokomocji
(1.2) pot. przen. usilnie kogoś krytykować
SJP.pl
Wiktionary
zajmować miejsce w środku lokomocji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wsiadać.
Wiktionary
dawniej: sygnał dawany trąbką, nakazujący wsiadanie na konie
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) wojsk. daw. sygnał grany na trąbce, nakazujący wsiadanie na konie
SJP.pl
Wiktionary
minerał wypełniający szczeliny i najmniejsze pory w skale
SJP.pl
1. wsączać się, przenikać w głąb czegoś;
2. potocznie: ginąć, przepadać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wsiąkliwe
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: wsiąkliwy
SJP.pl
1. o płynach: przeniknąć w głąb czegoś;
2. wejść gdzieś, stając się niezauważalnym;
3. przyzwyczaić się do czegoś nowego;
4. potocznie: zaginąć;
5. potocznie: przepaść bez wieści;
czasownik przechodni dokonany (ndk. wsiąkać)
(1.1) dokonany od|wsiąkać.
SJP.pl
Wiktionary
taki, który wsiąknął
SJP.pl
1. o płynach: przeniknąć w głąb czegoś;
2. wejść gdzieś, stając się niezauważalnym;
3. przyzwyczaić się do czegoś nowego;
4. potocznie: zaginąć;
5. potocznie: przepaść bez wieści;
SJP.pl
zająć miejsce w środku lokomocji
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wsiadać)
(1.1) dokonany od|wsiadać.
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: posiekawszy, dodać coś do czegoś; wsiekać
SJP.pl
rzadko: posiekawszy, dodać coś do czegoś; wsiec
SJP.pl
błona wyścielająca wszystkie struktury wewnątrz serca oraz tworząca zastawki serca; endocardium
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. wewnętrzna warstwa ściany serca;
Wsierdzie (łac. endocardium) – w anatomii człowieka najbardziej wewnętrzna warstwa ściany serca, błona łącznotkankowa pokryta nabłonkiem jednowarstwowym płaskim, wyścielająca wewnętrzne powierzchnie jego jam (przedsionków i komór). Wsierdzie składa się z trzech warstw – tkanki podwsierdziowej (w której znajduje się sieć nerwów, naczyń krwionośnych i układu przewodzącego serca), blaszki właściwej wsierdzia i śródbłonka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) przym. od wsierdzie
Wiktionary
roślina wsiewana w pole zajęte przez uprawę stanowiącą plon główny
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: wsjo albo wsio] potocznie: wszystko
zaimek rzeczowny nieokreślony
(1.1) pot. wszystko
SJP.pl
Wiktionary
człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi; wsiok
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. mieszkaniec wsi
SJP.pl
Wiktionary
wsiór, wsiur, wiochman, wiochmen, wieśniak, czereśniak; pogardliwie:
1. człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi;
2. człowiek prymitywny, nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. mieszkaniec wsi lub osoba wywodząca się ze wsi
(1.2) pot. pogard. człowiek nieobyty, prymitywny, niepotrafiący się zachować
SJP.pl
Wiktionary
wsiur, wiochman, wiochmen, wsiok, wieśniak, czereśniak; pogardliwie:
1. człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi;
2. człowiek prymitywny, nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. mieszkanka wsi
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: wsiowy
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla wsi lub mieszkańców wsi; ludowość, wiejskość, wieśniactwo
SJP.pl
wieśniaczy, wieśniacki; pogardliwie:
1. pogardliwie: pochodzący ze wsi, charakterystyczny dla wsi; wiejski, rustykalny, kmiecy;
2. potocznie: nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie; niekulturalny
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze wsią, dotyczący wsi
przymiotnik jakościowy
(2.1) pogard. niemodny, zacofany, mający cechy przypisywane wsi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) pogard. o mieszkańcu wsi lub osobie pochodzącej ze wsi
SJP.pl
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne;
Wiktionary
wsiór, wiochman, wiochmen, wsiok, wieśniak, czereśniak; pogardliwie:
1. człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi;
2. człowiek prymitywny, nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. mieszkaniec wsi
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie:
1. kobieta pochodząca ze wsi lub mieszkająca na wsi;
2. kobieta prymitywna, nieumiejąca się odpowiednio zachować w towarzystwie
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Wielki słownik języka polskiego Polskiej Akademii Nauk;
(1.2) = Wielki słownik języka polskiego PWN
Wiktionary
1. skrót od: Wytwórnie Sprzętu Komunikacyjnego;
2. marka polskich motocykli
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego
(1.2) motocykl produkowany przez WSK (1.1) w Świdniku;
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wskoczyć)
(1.1) niedokonany od|wskoczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wskakiwać.
Wiktionary
kreska, wrąb, punkt albo inny ruchomy lub nieruchomy znak na narzędziu pomiarowym, odpowiadający mierze na nim wywzorcowanej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) znak na urządzeniu pomiarowym, który odpowiada pewnej wartości;
(1.2) wektorowe przedstawienie sygnału sinusoidalnego stosowane w elektrotechnice
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pokazać, gdzie się ktoś lub coś znajduje;
2. zwrócić uwagę na coś
czasownik przechodni dokonany (ndk. wskazywać)
(1.1) zwrócić czyjąś uwagę na coś
(1.2) pokazać, gdzie ktoś albo coś się znajduje
(1.3) o przyrządach, urządzeniach: podać zmierzoną wartość
(1.4) poinformować o czymś, udzielić wskazówek
(1.5) wyznaczyć, polecić kogoś
czasownik zwrotny dokonany wskazać się (ndk. wskazywać się)
(2.1) zwrócić uwagę na siebie
SJP.pl
Wiktionary
1. pokazać, gdzie się ktoś lub coś znajduje;
2. zwrócić uwagę na coś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wskazać.
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) uważany za potrzebny, polecany jako korzystny
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wskazać
Wiktionary
wskaźnica modrzewianeczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) długi i cienki przedmiot do wskazywania
(1.2) techn. element miernika umożliwiający odczyt wielkości
(1.3) stat. liczbowe przedstawienie pewnej wielkości
(1.4) chem. związek chemiczny, który przez zmianę zabarwienia umożliwia ocenę odczynu
(1.5) inform. adres w pamięci
(1.6) mat. indeks dolny lub czasem górny w zapisie matematycznym, wprowadzany dla odróżnienia obiektów od siebie (np. wyrazów ciągu)
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: wskaźnik
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze wskaźnikiem
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wskazówka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wskazówka
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) element ruchomy przyrządu pomiarowego, którego położenie określa na podziałce określoną wartość mierzonej wielkości;
(1.2) skierowana do kogoś porada, pouczenie dotyczące postępowania, podpowiedź, punkt wytyczny, informacja o czymś
(1.3) oznaka czegoś
Wskazówka – element przyrządu pomiarowego analogowego (wskazówkowego), przesuwający się nad (lub obok) narysowanej skali.
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba udzielająca wskazówek
SJP.pl
przymiotnik od: wskazówka
SJP.pl
SJP.pl
czasownik
(1.1) pokazywać gdzie się ktoś lub coś znajduje
(1.2) o przyrządach pokazywać wartość wielkości mierzonej
(1.3) przen. być znakiem czegoś, świadczyć o czymś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, co wskazuje
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wskazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wskoczyć.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wskakiwać)
(1.1) skacząc, dostać się na wierzch lub do środka czegoś
(1.2) posp. dostać się gdzieś szybko lub w ostatniej chwili
(1.3) o elementach mechanicznych: trafić we właściwy otwór
(1.4) pot. wstąpić do kogoś lub gdzieś na krótko
Wiktionary
w gwarze myśliwskiej: urządzenie w ogrodzeniu łowiska, pozwalające zwierzynie dostać się do wnętrza, a uniemożliwiające jej wyjście z ogrodzenia; skakanka
SJP.pl
dokonać czegoś, coś zrobić
SJP.pl
1. na wylot; na przestrzał;
2. do głębi; całkowicie;
3. przez całą długość czegoś; dookoła; wszędzie
przysłówek
(1.1) książk. na wylot, na przestrzał, przez
SJP.pl
Wiktionary
1. w wierzeniach: przywrócić życie umarłemu;
2. sprawić, że coś zaczyna ponownie istnieć, np. wskrzesić dawny zwyczaj
SJP.pl
1. osoba, która na nowo wprowadza coś w życie; odnowiciel;
2. osoba potrafiąca wskrzesić umarłego
SJP.pl
kobieta, która kogoś lub coś wskrzesiła
SJP.pl
1. w wierzeniach: przywracać życie umarłemu;
2. sprawiać, że coś zaczyna ponownie istnieć, np. wskrzeszać dawne zwyczaje
czasownik niedokonany (dk. wskrzesić)
(1.1) przywracać kogoś lub coś do życia lub istnienia
SJP.pl
Wiktionary
1. w wierzeniach: przywrócić życie umarłemu;
2. sprawić, że coś zaczyna ponownie istnieć, np. wskrzesić dawny zwyczaj
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wskrzesić.
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej (w Toruniu)
SJP.pl
z powodu czego, na skutek
przyimek
(1.1) książk. zob. na skutek.
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa, Wyższa Szkoła Morska
SJP.pl
członek lub mieszkaniec WSM-u (Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej); wuesemowiec
SJP.pl
snując wpleść jakąś nitkę, ozdobne pasmo w tkaninę
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Wielki słownik ortograficzny
Wiktionary
→ wsobny
SJP.pl
chów wsobny - w hodowli roślin lub zwierząt: łączenie osobników bardziej spokrewnionych niż przeciętna danej populacji
SJP.pl
zaprawić solą, włożyć sól w celu zakonserwowania; nasolić
SJP.pl
skrót od: Wyższa Szkoła Pedagogiczna
SJP.pl
skrót od:
1. współczesny;
2. współpracownik
SJP.pl
na wspak;
1. w przeciwnym niż normalnie kierunku; od tyłu, w tył;
2. odwrotnie niżby należało; na opak
Wspak – czynność wykonywana w odwrotnej kolejności niż zazwyczaj. W językoznawstwie wyrażenie czytane na wspak to palindrom.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) neol. przeciwieństwo kultury w filozofii Jana Stachniuka;
Wspakultura – pojęcie występujące w filozofii kulturalizmu Jana Stachniuka, oznaczające przeciwieństwo kultury ujętej jako kolejna po ładzie naturalnym płaszczyzna rozwoju Wszechświata. Wspakultura jest równoznaczna z ustaniem bądź cofnięciem się w rozwoju procesu kulturowego.
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób wspaniały
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wspaniale
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wspaniały
SJP.pl
przysłówek
(1.1) daw. wspaniale, szlachetnie, wielkodusznie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wspaniałomyślnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wspaniałomyślny; bardziej wspaniałomyślny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha, tego kto jest wspaniałomyślny; cecha tego, co jest wspaniałomyślne
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) szlachetny, potrafiący wybaczać; serdeczny, wyrozumiały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wspaniałe
Wiktionary
1. to, co wspaniałe, piękne, bogate;
2. przysmaki, smakowite potrawy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) o czymś wyjątkowo dobrym, pięknym lub lubianym
Wspaniały (chin. trad. 玻璃樽, kant. Bor lei jun, pinyin Bo li zun; ang. Gorgeous, High Risk, Under Control) – hongkońsko-chiński film akcji z 1999 roku w reżyserii Vincenta Koka.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. oprzeć o coś, podtrzymać czymś, dać podporę;
2. udzielić pomocy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) udzielenie pomocy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z pomocą udzielaną komuś, np. grupa wsparciowa
SJP.pl
1. oprzeć o coś, podtrzymać czymś, dać podporę;
2. udzielić pomocy
SJP.pl
umieścić w czymś przez spawanie
SJP.pl
umieszczać w czymś przez spawanie
SJP.pl
1. przemieścić się wyżej;
2. wyprężyć ciało ku górze (np. unosząc się na palcach lub stając na tylnych łapach);
3. rosnąć, czepiając się podpory;
4. awansować
czasownik przechodni dokonany (ndk. wspinać)
(1.1) jeźdz. ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć uzdę, ażeby stanął na tylnych kończynach
czasownik zwrotny dokonany wspiąć się (ndk. wspinać się)
(2.1) przemieścić się w górę po czymś wysokim z pewnym trudem
SJP.pl
Wiktionary
roślina zielna z rodziny bobowatych; wspięga chińska to wigna, wspięga pospolita - lobia
Wspięga (Lablab) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. W zależności od ujęcia takson jest traktowany jako monotypowy lub obejmujący dwa gatunki. Gatunek wspięga pospolita pochodzi z Afryki, ale rozprzestrzeniony został na całym świecie. Drugi gatunek – L. prostrata – rośnie w zachodniej Australii.
SJP.pl
Wikipedia
powodować powstawanie piany
SJP.pl
1. pomagać, pocieszać, popierać, dodawać otuchy, wspomagać;
2. podtrzymywać, podpierać, opierać
czasownik przechodni niedokonany (dk. wesprzeć)
(1.1) dawać komuś wsparcie, pomoc, opiekę
(1.2) opierać o coś/na czymś
czasownik zwrotny niedokonany wspierać się (dk. wesprzeć się)
(2.1) opierać się o coś, trzymać się czegoś
(2.2) udzielać sobie wzajemnie pomocy, wspomagać się nawzajem
SJP.pl
Wiktionary
1. osoba, która udziela komuś pomocy;
2. w rugby: zawodnik wspomagający kolegów z drużyny walczących w pierwszej linii
Bumsztak (wspieracz) – długi, ok. pięciometrowy drąg o grubości ok. 18 cm, z jednej strony zakończony rączką, służący do tzw. „bumsztakowania”, czyli manewrowania statkiem na płytkich wodach poprzez odpychanie się od dna. Wykorzystuje się go również podczas postoju statku, jeździe w górę rzeki przy płytkiej wodzie i odpychania się od brzegu.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wspierać.
Wspieranie – skonstruowana czynność ramion, tułowia z głową i nóg w celu przeniesienia ciężaru ciała ze zwisu do podporu dążąc głową ponad oś chwytu dłoni.
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik niedokonany (dk. wspiąć)
(1.1) ściskać konia ostrogami i ściągać uzdę tak by stanął dęba
czasownik zwrotny niedokonany wspinać się (dk. wspiąć się)
(2.1) wznosić siebie samego na coś wysokiego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto się wspina
(1.2) sport. turyst. osoba uprawiająca wspinaczkę
Wspinaczka – przemieszczanie się w terenie na tyle stromym oraz trudnym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do utrzymania równowagi.
W powyższej definicji mieszczą się tak różne działalności, jak wspinanie na kilkumetrowe kamienie (bouldering) i wchodzenie na ponad ośmiokilometrowe góry.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyprawa w strome, wysokie góry
(1.2) sport. dyscyplina sportowa polegająca na pokonywaniu stromych ścian
(1.3) pot. dążenie do osiągnięcia wysokich pozycji
(1.4) kobieta, która się wspina
Wspinaczka – przemieszczanie się w terenie na tyle stromym oraz trudnym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do utrzymania równowagi.
W powyższej definicji mieszczą się tak różne działalności, jak wspinanie na kilkumetrowe kamienie (bouldering) i wchodzenie na ponad ośmiokilometrowe góry.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: wspinaczka
przymiotnik
(1.1) sport. związany ze wspinaczką, przeznaczony do wspinania
SJP.pl
Wiktionary
urządzenie do zabaw dla dzieci w postaci kilku drabinek ustawionych w czworobok, po których można się wspinać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wspinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. ktoś, kto się wspina
Wiktionary
współuczestnictwo; współudział w czymś
SJP.pl
→ wspólnik
SJP.pl
→ wspólnik
SJP.pl
przysłówek
(1.1) wraz z kimś lub czymś
Wiktionary
1. właściciel części spółki;
2. osoba biorąca udział w czymś wspólnie z kimś innym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba mająca wspólny udział w czymś
(1.2) osoba wspólnie uczestnicząca w występku czy przestępstwie
Wspólnik – osoba, która wniosła wkład kapitałowy do spółki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) jęz. o rzeczowniku mogący być używany w dwóch rodzajach gramatycznych i odmieniany tak samo w każdym z nich
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wspólne
Wspólność – polska grupa literacka działająca w Gdańsku w latach 1976–1979.
Grupa, skupiająca głównie studentów, działała przy Kole Młodych ZLP w Gdańsku. Wywodziła się z wcześniejszej grupy Poetariat. Z grupą związani byli m.in. Anna Czekanowicz, Grzegorz Musiał, Zbigniew Joachimiak, Władysław Zawistowski, Waldemar Ziemnicki, Selim Chazbijewicz, Andrzej Grzyb, Waldemar Chyliński, Bronisław Tusk.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grupa ludzi / państw związanych podobnymi poglądami / dążeniami
(1.2) posiadanie wspólnych cech; wspólne posiadanie / przeżywanie czegoś
Wspólnota – typ zbiorowości oparty na silnych, emocjonalnych więziach, nieformalnej strukturze, dominujący przede wszystkim w społeczeństwach pierwotnych.
W ujęciu Ferdinanda Tönniesa wspólnota (Gemeinschaft) jest przeciwstawnym typem zbiorowości wobec zrzeszenia (Gesellschaft) i charakteryzuje się tym, że więzi wytwarzane są w oparciu o pokrewieństwo lub braterstwo, kontrola społeczna sprawowana jest dzięki tradycji, natomiast podstawą gospodarki we wspólnotach jest własność zbiorowa.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: członek wspólnoty mieszkaniowej
SJP.pl
przymiotnik od: wspólnota
przymiotnik
(1.1) dotyczący wspólnoty, właściwy wspólnocie
SJP.pl
Wiktionary
1. przeżywany, tworzony razem z innymi;
2. należący do wielu osób;
3. jednakowy dla wielu osób
przymiotnik relacyjny
(1.1) należący lub używany przez kilka osób
(1.2) charakterystyczny w równym stopniu dla grupy osób lub rzeczy
(1.3) wykonywany razem przez kilka osób
SJP.pl
Wiktionary
1. udzielać komuś wsparcia, pomocy materialnej lub moralnej;
2. wzmacniać, ułatwiać działanie czegoś;
3. wspomagać się:
a) wspomagać samego siebie;
b) wspomagać się nawzajem
c) gwarowo, dawniej: dorabiać się, bogacić;
d) wzmacniać się fizycznie, pokrzepiać
czasownik przechodni
(1.1) pomagać, wspierać materialnie; udzielać pomocy materialnej osobie, instytucji
(1.2) wspierać urządzenie
SJP.pl
Wiktionary
→ wspomagacz; wspomożycielka, filantropka
SJP.pl
1. udzielać komuś wsparcia, pomocy materialnej lub moralnej;
2. wzmacniać, ułatwiać działanie czegoś;
3. wspomagać się:
a) wspomagać samego siebie;
b) wspomagać się nawzajem
c) gwarowo, dawniej: dorabiać się, bogacić;
d) wzmacniać się fizycznie, pokrzepiać
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wspomagać.
Świat Wspomaganych (ang. Uplift Universe) – cykl utworów amerykańskiego pisarza science fiction Davida Brina.
Przewodnim motywem książek jest pomysł ogromnej galaktycznej cywilizacji odpowiedzialnej za "wspomaganie" wszelkich znanych inteligentnych form życia oddychających tlenem. Ludzkość w tej historii jest anomalią, ponieważ nie ma żadnego znanego "patrona", który wspomagałby jej cywilizacyjny rozwój. Z tego powodu większość innych galaktycznych ras uważa, że ludziom brak podstawowego zrozumienia i szacunku dla subtelnej, pielęgnowanej od miliardów lat galaktycznej kultury.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
sięgać pamięcią do wydarzenia lub osoby znanej w przeszłości
czasownik przechodni niedokonany (dk. wspomnieć)
(1.1) sięgać pamięcią do wydarzenia lub osoby z przeszłości
(1.2) mówić mimochodem, wzmiankować
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wspominać.
Wiktionary
wspominek;
1. wspominanie osób lub zdarzeń z przeszłości;
2. coś przypominającego o jakichś zdarzeniach z przeszłości;
3. wzmianka, napomknięcie
SJP.pl
wspominek;
1. wspominanie osób lub zdarzeń z przeszłości;
2. coś przypominającego o jakichś zdarzeniach z przeszłości;
3. wzmianka, napomknięcie
SJP.pl
przymiotnik od: wspominkarz
SJP.pl
potocznie: modlitwy odmawiane w kościele za dusze zmarłych; wypominki
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik od: wspominki
SJP.pl
sięgnąć pamięcią do wydarzenia lub osoby z przeszłości
SJP.pl
sięgnąć pamięcią do wydarzenia lub osoby z przeszłości
czasownik przechodni dokonany (ndk. wspominać)
(1.1) dokonany od|wspominać.
SJP.pl
Wiktionary
sięgnąć pamięcią do wydarzenia lub osoby z przeszłości
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) obraz przeszłości w pamięci
(1.2) przedmiot przypominający przeszłość
(1.3) utwór literacki dotyczący minionych przeżyć autora
(1.4) wzmianka, napomknięcie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze wspomnieniami, dotyczący wspomnień
Wiktionary
1. udzielić komuś wsparcia, pomocy materialnej lub moralnej;
2. wzmocnić, ułatwić działanie czegoś; 2. wspomóc się:
a) wspomóc samego siebie;
b) wspomóc się nawzajem
c) gwarowo, dawniej: dorobić się, wzbogacić;
d) wzmocnić się fizycznie, pokrzepić
SJP.pl
wsparcie, zwykle w postaci pieniężnej; datek, jałmużna
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) udzielenie pomocy
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: osoba, która kogoś ratuje, pomaga, zwłaszcza materialnie
SJP.pl
1. dawniej: kobieta, która kogoś ratuje, pomaga, zwłaszcza materialnie;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych
SJP.pl
dawniej: spiętrzenie, zator
SJP.pl
1. element konstrukcyjny podtrzymujący coś; wspornica, wspornik, podpora;
2. kamień sklepienia znajdujący się tuż nad wezgłowiem
SJP.pl
służący jako wspora lub podpora; wspornikowy
SJP.pl
wieszadło pojedyncze lub wielokrotne służące do podwieszania przewodów, kabli, rurociągów itp.
SJP.pl
1. element konstrukcyjny podtrzymujący coś; wspora, wspornik, podpora;
2. narzędzie do strugania drewna
SJP.pl
1. wspierający element konstrukcyjny w różnych maszynach i urządzeniach;
2. architektoniczna podpora sklepienia, balkonu itp.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. podtrzymujący element architektoniczny osadzony w ścianie
(1.2) bud. część konstrukcji wystająca poza skrajną podporę
Wspornik – element architektoniczny lub konstrukcyjny pełniący funkcję podpierającą. W architekturze jego zadaniem jest podtrzymanie elementu wystającego przed lico ściany wewnątrz (np. żebra sklepienia, posąg, parapet itp.) lub na zewnątrz (balkon, wykusz, pomost) budynku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stanowiący wspornik; wsporczy
SJP.pl
dawniej: taki, na którym coś się opiera, np. filary, łęki, wrota wsporne
SJP.pl
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na wspólną z kimś cechę, na wspólne działanie itp.
Wiktionary
1. osoba grająca w tym samym filmie lub teatrze, co ktoś inny;
2. przenośnie: osoba, która razem z inną coś udaje;
3. przenośnie: współuczestnik jakichś wydarzeń
SJP.pl
syndrom negatywnych zjawisk obejmujący alkoholika i jego rodzinę
SJP.pl
osoba będąca wspólnie z kimś autorem czegoś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jeden z dwóch lub więcej autorów tego samego dzieła
Współautorstwo (w zależności od kontekstu także współtwórczość czy pisanie zespołowe, w pracach angielskojęzycznych spotykany jest termin Collaborative Writing, w skrócie CW) – sytuacja, w której utwór powstaje dzięki twórczej pracy więcej niż jednej osoby.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. jedna z twórców dzieła literackiego, naukowego lub dzieła sztuki;
2. jedna z wynalazców, projektodawców wspólnego dzieła
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta będąca jednym z dwóch lub więcej autorów tego samego dzieła
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pracą, dziełem współautorów
SJP.pl
Wiktionary
Współautorstwo (w zależności od kontekstu także współtwórczość czy pisanie zespołowe, w pracach angielskojęzycznych spotykany jest termin Collaborative Writing, w skrócie CW) – sytuacja, w której utwór powstaje dzięki twórczej pracy więcej niż jednej osoby.
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. osoba, która wraz z kimś innym dopuszcza się kradzieży i morderstw
Wiktionary
wspólne ucztowanie
SJP.pl
forma symbiozy zwierząt, polegająca na wykorzystywaniu przez jedno (komensal) np. odchodów lub resztek pożywienia zdobywanego przez drugie (gospodarz); komensalizm
SJP.pl
SJP.pl
jeden z uczestników biesiady
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) współuczestnik biesiady
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest współbieżne; cecha tych, którzy są współbieżni
Przetwarzanie współbieżne (ang. concurrent computing) – przetwarzanie oparte na współistnieniu wielu wątków lub procesów, operujących na współdzielonych danych. Wątki uruchomione na tym samym procesorze są przełączane w krótkich przedziałach czasu, co sprawia wrażenie, że wykonują się równolegle. W przypadku procesorów wielordzeniowych lub wielowątkowych, możliwe jest faktycznie współbieżne przetwarzanie. Tego rodzaju przetwarzanie jest też możliwe w architekturach wieloprocesorowych. W takiej sytuacji wydajność poszczególnych wątków zasadniczo nie jest degradowana przez inne wątki, z wyjątkiem sytuacji, kiedy wątki muszą rywalizować o wspólne zasoby, np. przepustowość magistral i urządzeń lub czas procesora, lub muszą synchronizować swoją pracę.
Wiktionary oraz Wikipedia
(program) współbieżny:
a) wykonywany w systemie wieloprogramowym;
b) tworzący własne podprocesy i koordynujący ich współpracę;
c) wykonywany jednocześnie z innymi programami w systemie wieloprocesorowym lub rozproszonym; program równoległy
SJP.pl
każdy człowiek w stosunku do drugiego człowieka; bliźni
SJP.pl
SJP.pl
osoba walcząca wspólnie z kimś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik z tej samej wspólnoty zakonnej
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) książk. zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać harmonijny dźwięk
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. jednoczesne brzmienie dźwięków
(1.2) liter. poet. zgodność głosek w dwóch szeregach fonicznych utworu lirycznego
(1.3) wywoływanie harmonijnego wrażenia w sposobie postępowania lub istnieniu dwóch podmiotów
Wiktionary
kobieta, która wspólnie z kimś buduje coś
SJP.pl
osoba, która ćwiczy wspólnie z kimś innym
SJP.pl
ludzie żyjący w tym samym czasie, co ten, o kim mowa
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w obecnej epoce
(1.2) w sposób typowy dla dzisiejszej epoki
(1.3) w tej samej epoce z kimś lub czymś
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: współcześnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: współczesny
SJP.pl
przestarzale: człowiek żyjący w tym samym czasie, co ten, o którym jest mowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co współczesne
Współczesność – czasopismo literacko-artystyczne, wydawane w latach 1956 (październik) – 1971 w Warszawie, przez „grupę literacką »Współczesność«” (oznaczenie podawane do kwietnia 1957), początkowo w składzie: Leszek Szymański (redaktor naczelny), Roman Śliwonik (zastępca), Jerzy Kwiryn Siewierski, Andrzej Chąciński, jako organ literacki młodego pokolenia, najpierw miesięcznik, od nru 10 (luty 1958) jako dwutygodnik, do końca utrzymujący z nim więź.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) istniejący obecnie, teraz, aktualnie, teraźniejszy
(1.2) taki, który istnieje lub ma miejsce w tym samym czasie z innym
Wiktionary
1. odczuwać żal i smutek z powodu złego powodzenia innych ludzi, ubolewać nad kimś; litować się;
2. dawniej: czuć to samo co inni
czasownik nieprzechodni
(1.1) czuć emocjonalną bliskość z osobą cierpiącą
SJP.pl
Wiktionary
1. litość okazywana osobie cierpiącej, nieszczęśliwej; uczuciowa solidarność z osobą nieszczęśliwą;
2. dawniej: wspólne odczuwanie czegoś; wspólnota uczuć
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdolność emocjonalnej solidarności z cierpiącym, poszkodowanym
Współczucie – stan emocjonalny, w którym jeden człowiek solidaryzuje się z inną osobą, współodczuwa. Może mieć to związek z przeżywanym przez nią cierpieniem czy wyrażaniem głębokiego ubolewania, okazywanego komuś nieszczęśliwemu. Współczucie w tym kontekście jest rodzajem niesienia pomocy emocjonalnej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. odczuwać żal i smutek z powodu złego powodzenia innych ludzi, ubolewać nad kimś; litować się;
2. dawniej: czuć to samo co inni
SJP.pl
Układ współczulny (łac. pars sympathica divisionis autonomici systematis nervosi) – jedna z dwóch głównych części autonomicznego układu nerwowego (obok układu przywspółczulnego), odpowiedzialna przede wszystkim za mobilizację organizmu. Zachowuje stałą aktywność, umożliwiającą utrzymanie homeostazy.
Wikipedia
1. liczba lub funkcja będąca mnożnikiem jakiegoś wyrażenia;
2. wielkość fizyczna określająca jakąś właściwość;
3. jeden z czynników mających wpływ na coś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jeden z czynników oddziałujących
(1.2) fiz. wielkość liczbowa określająca pewne właściwości ciał
(1.3) mat. wartość stanowiąca mnożnik jakiejś wielkości lub wyrażenia matematycznego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) działać razem, współpracować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współdziałać.
Współdziałanie – uzgodnione ześrodkowanie wysiłków i działań różnych rodzajów wojsk i sił zbrojnych co do zadań, czasu, miejsca, przestrzeni i ich taktyczno-operacyjnych możliwości w myśl ogólnego zamiaru osiągnięcia celu operacji czy walki.
Celem współdziałania jest takie wykorzystanie materialnych i moralnych możliwości poszczególnych rodzajów wojsk i sił zbrojnych do zorganizowanego działania, aby w najkorzystniejszych warunkach, przy jak najmniejszych stratach własnych, załamać wolę walki nieprzyjaciela i narzucić swoją wolę.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wspólnie korzystać z czegoś;
2. w informatyce: dzielić zasoby (np. pliki, urządzenia zewnętrzne, miejsce w pamięci)
SJP.pl
SJP.pl
będący czyimś dłużnikiem wspólnie z inną osobą
SJP.pl
egzystować jednocześnie z kimś lub czymś; współistnieć, współżyć, współwystępować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) egzystowanie jednocześnie z kimś lub czymś innym
Wiktionary
w słowotwórstwie: formant występujący równocześnie z innym
SJP.pl
osoba, która ufundowała coś wspólnie z kimś innym; jeden z fundatorów
SJP.pl
kobieta, która ufundowała coś wspólnie z kimś innym; jedna z fundatorów
SJP.pl
kobieta zajmująca się gospodarstwem wspólnie z kimś
SJP.pl
1. wzajemne oddziaływanie, dopełnianie się;
2. zharmonizowana gra aktorów
SJP.pl
wzajemnie się dopełniać w czasie jakiegoś działania
czasownik
(1.1) wzajemnie się dopełniać, działać wspólnie
SJP.pl
Wiktionary
osoba grająca wspólnie z kimś innym
SJP.pl
SJP.pl
wzajemnie się dopełniać w czasie jakiegoś działania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współgrać.
Wiktionary
członek grupy; grupowicz
SJP.pl
członkini grupy; grupowiczka
SJP.pl
wyznawca idei wspólnej z kimś innym
SJP.pl
SJP.pl
osoba występująca z inicjatywą wspólnie z kimś; jeden z projektodawców
SJP.pl
kobieta występująca z inicjatywą wspólnie z kimś
SJP.pl
osoba lub przedsiębiorstwo dokonująca inwestycji wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta dokonująca inwestycji wspólnie z kimś
SJP.pl
istnieć jednocześnie z kimś lub czymś; współegzystować, współżyć, współwystępować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współistnieć.
(1.2) istnienie jednocześnie z czymś innym
Wiktionary
dotyczący wspólnego, jednoczesnego istnienia z kimś lub z czymś
SJP.pl
w chrześcijaństwie: pojęcie określające relację między osobami Trójcy Świętej, polegającą na współistnieniu, współdziałaniu i współtworzeniu siebie nawzajem; homouzja
Współistotność – wspólność natury. W teologii chrześcijańskiej termin określający relację między osobami Trójcy Świętej. W szczególności precyzował istnienie Ojca i Syna na tym samym poziomie czasowym i natury, gdzie Syn nie miał początku oraz nigdy nie było czasu, w którym nie było Syna. W tym znaczeniu Syn znalazł się na tej samej pozycji co sam Ojciec.
SJP.pl
Wikipedia
o Trójcy Świętej: taki, który współistnieje, współdziała i współtworzy siebie nawzajem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. rel. druga katedra ordynariusza diecezji
Konkatedra, współkatedra, kościół konkatedralny – drugi kościół archidiecezji lub diecezji, druga siedziba biskupa diecezjalnego, ewentualnie miejsce rezydencji wikariusza biskupiego dla danego miasta (np. biskup Zbigniew Kraszewski, który krótko po powstaniu diecezji warszawsko-praskiej był proboszczem parafii konkatedralnej).
Wiktionary oraz Wikipedia
kierownictwo sprawowane razem z kimś innym
SJP.pl
SJP.pl
osoba zarządzająca czymś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
osoba komentująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
w matematyce: najmniejsza moc zbioru współkońcowego
W matematyce, zwłaszcza w teorii mnogości, współkońcowość \operatorname {cf} (\kappa ). zbioru częściowo uporządkowanego \kappa to najmniejsza moc zbioru współkońcowego w \kappa .
SJP.pl
Wikipedia
zbiór współkońcowy - rodzaj zbioru matematycznego w teorii mnogości
SJP.pl
osoba konstruująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta konstruująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
osoba tworząca coś razem z kimś innym; współtwórca
SJP.pl
osoba będąca kredytobiorcą wspólnie z kimś innym
SJP.pl
zgodny co do kształtu; homolograficzny
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) gwara więzienna wspólnik
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. osoba, która wspólnie z kimś innym złożyła hołd seniorowi i została współposiadaczem lenna
Wiktionary
zależność między wzajemnym położeniem punktów, które leżą na tej samej prostej
SJP.pl
Wikipedia
leżący na tej samej prostej (linii)
przymiotnik
(1.1) mat. o wektorach leżący na prostej równoległej (w szczególnym przypadku tej samej)
(1.2) leżący na jednej linii
SJP.pl
Wiktionary
jeden z lokatorów mieszkających razem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, z kim się wspólnie mieszka
SJP.pl
Wiktionary
jedna z lokatorów mieszkających razem
Współlokatorka (ang. The Roommate) – amerykański thriller z 2011 roku w reżyserii Christiana E. Christiansena. Wyprodukowany przez Screen Gems.
SJP.pl
Wikipedia
w problemistyce: rodzaj zadania szachowego, w którym grę zaczynają czarne i pomagają białym w zamatowaniu czarnego króla; mat pomocniczy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szach. współdziałanie białych pionków z czarnymi w celu dania mata czarnemu królowi
SJP.pl
Wiktionary
urzędowo: mąż lub żona (w stosunku do drugiej osoby); małżonek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jedno z małżonków w stosunku do drugiego
Małżonkowie – osoby, które zawarły małżeństwo: mąż (mężczyzna) lub żona (kobieta). W legislacjach wielu państw małżonków mogą stanowić jeden mężczyzna i jedna kobieta (różnopłciowi małżonkowie monogamiczni). W niektórych państwach zalegalizowano małżeństwo osób tej samej płci (małżeństwo jednopłciowe, małżeństwo homoseksualne). W niektórych krajach legalne są również małżeństwa poligamiczne i wówczas małżonków stanowią: jeden mąż z wieloma żonami (wielożeństwo, poligynia) lub rzadziej jedna żona z wieloma mężami (wielomęstwo, poliandria).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urzędowo: żona; małżonka
SJP.pl
książkowo: odpowiedniość w porównaniu z czymś; współmierność, proporcjonalność, porównywalność, ekwiwalencja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest współmierne
SJP.pl
Wiktionary
książkowo: odpowiedni w porównaniu z czymś; adekwatny, proporcjonalny, porównywalny, ekwiwalentny
SJP.pl
mieszkać wspólnie z kimś innym
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rzad. mieszkać z kimś wspólnie
SJP.pl
Wiktionary
kobieta mieszkająca w tej samej miejscowości lub mieszkaniu co ktoś inny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która wspólnie z innymi bierze udział w negocjacjach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która wspólnie z innymi bierze udział w negocjacjach
Wiktionary
obecny gdzieś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
obwiniony wespół z innymi; współwinny
SJP.pl
każdy z wielu obywateli tego samego państwa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba będąca obywatelem tego samego państwa lub innego terenu, co ktoś inny
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
odczuć coś razem z kimś innym
SJP.pl
odczuwać coś razem z kimś innym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współodczuwać.
Wiktionary
wywierać wpływ wspólnie, łącznie z innymi osobami, czynnikami; współdziałać
SJP.pl
odkryć coś razem z kimś innym
SJP.pl
kobieta, która dokonała wspólnie z kimś odkrycia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która razem z kimś ma udział w odkryciu czegoś
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
bycie odpowiedzialnym za coś razem z inną osobą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest współodpowiedzialne; cecha tych, którzy są współodpowiedzialni
SJP.pl
Wiktionary
odpowiedzialny razem z inną osobą
przymiotnik
(1.1) taki, który ponosi odpowiedzialność wspólnie z inną osobą (innymi osobami)
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mat. opt. mający wspólne ognisko
Wiktionary
osoba, która wspólnie z kimś planuje, organizuje jakieś przedsięwzięcie
SJP.pl
kobieta, która wspólnie z kimś planuje, organizuje jakieś przedsięwzięcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest współosiowe; cecha tych
Wiktionary
oskarżona razem z kimś innym o udział w przestępstwie
SJP.pl
człowiek, przeciwko któremu wszczęto postępowanie sądowe, postawiony w stan oskarżenia jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
osoba, która wspólnie z kimś innym oskarża kogoś, wnosi skargę na kogoś
SJP.pl
oznaczając dany element, oznaczać jednocześnie inne elementy; konotować
SJP.pl
oznaczając dany element, oznaczyć jednocześnie inne elementy
SJP.pl
wspólne rządy dwóch lub kilku państw nad jakimś krajem; kondominium, condominium
SJP.pl
współuczestnik gier, zabaw itp.; współtowarzysz, wspólnik
SJP.pl
współuczestniczka gier, zabaw itp.; współtowarzyszka; wspólniczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba podróżująca tym samym środkiem transportu, co ktoś inny
Wiktionary
kobieta odbywająca podróż razem z kimś; towarzyszka podróży
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta podróżująca tym samym środkiem transportu, co ktoś inny
SJP.pl
Wiktionary
członek plemienia w stosunku do innych jego członków; plemieniec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. członek jakiegoś plemięemienia w stosunku do innych członków tego plemięemienia
SJP.pl
Wiktionary
podpisywać coś jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta, która podróżuje wraz z innymi
SJP.pl
osoba, która podróżuje razem z kimś innym; towarzysz podróży
SJP.pl
być współwłaścicielem czegoś
SJP.pl
osoba posiadająca coś wspólnie z inną osobą
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto posiada coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
posiadanie pewnej rzeczy przez dwie lub więcej osób
SJP.pl
posiąść razem z inną osobą
SJP.pl
1. wspólne działanie kilku osób, firm lub państw;
2. działalność na czyjeś zlecenie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wspólne działanie kilku podmiotów
(1.2) naganna moralnie działalność na czyjeś zlecenie
Współpraca – zdolność tworzenia więzi i współdziałania z innymi, umiejętność pracy w grupie na rzecz osiągania wspólnych celów, umiejętność zespołowego wykonywania zadań i wspólnego rozwiązywania problemów.
Zdolność tę zalicza się do kompetencji emocjonalnych; umiejętność ta stanowi jeden z wyróżników kompetencji społecznych, które warunkują jakość relacji z innymi ludźmi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik
(1.1) pracować wspólnie z kimś w celu osiągnięcia określonego rezultatu
(1.2) dodatkowo lub w niepełnym wymiarze pracować na rzecz jakiejś organizacji lub firmy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współpracować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta współpracująca
SJP.pl
Wiktionary
osoba lub firma pracująca wspólnie z inną osobą lub firmą
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba lub inny podmiot pracujący wspólnie z inną osobą lub podmiotem
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) fiz. dotyczący rodzaju układu przepływu płynów w urządzeniach przepływowych, m.in. wymiennikach ciepła, w którym płyny poruszają się równolegle do siebie w tym samym kierunku
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
dodatkowy, wyspecjalizowany procesor wspomagający główny procesor komputera; koprocesor
SJP.pl
SJP.pl
koprodukcja;
1. współpraca kilku osób lub przedsiębiorstw przy produkcji czegoś;
2. produkt powstały w wyniku takiej współpracy
SJP.pl
produkować wspólnie z kimś innym
SJP.pl
SJP.pl
prowadzić wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta pełniąca funkcję przewodniczącego jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
człowiek pełniący funkcję przewodniczącego jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
przewodniczyć wspólnie z kimś innym
SJP.pl
przeżyć coś jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
przyczyna działająca jednocześnie z inną przyczyną
SJP.pl
przygotowywać wspólnie z kimś innym
SJP.pl
osoba realizująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta realizująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
1. redagowanie pisma wspólnie z kimś innym;
2. kierowanie redakcją wspólnie z kimś innym
SJP.pl
osoba redagująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta redagująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
regent sprawujący rządy wspólnie z kimś innym; członek regencji
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba z tego samego narodu
Wiktionary
1. równający się czemuś, nie różniący się od czegoś; równy;
2. dorównujący komuś, równający się z kimś, nie gorszy (i nie lepszy) od kogoś pod jakimś względem; równy;
3. rzadko: o przekładzie, tłumaczeniu: taki, który dorównuje oryginałowi; kongenialny;
4. przestarzałe: taki, który dorównuje komuś, czemuś pod względem talentu; kongenialny
SJP.pl
kobieta rozmawiająca z kimś; rozmówczyni; interlokutorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współrządzić.
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) rządzić wspólnie z kimś
Wiktionary
wielkość określająca położenie obiektu na linii, na płaszczyźnie, w przestrzeni
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. liczba z zestawu określającego położenie punktu na linii, na płaszczyźnie, na powierzchni, w przestrzeni;
Układ współrzędnych – odwzorowanie wzajemnie jednoznaczne przypisujące każdemu punktowi przestrzeni R^{n} skończony ciąg (n-krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu \mathbf {x} \in R^{n}.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co współrzędne
Wiktionary
SJP.pl
człowiek pełniący funkcję scenarzysty jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
SJP.pl
siostra zakonna w stosunku do sióstr z tego samego zakonu
SJP.pl
element lub składnik występujący razem z innymi w danym kontekście, tworząc jakąś całość
SJP.pl
potocznie: współlokator
SJP.pl
kobieta, która odziedziczyła spadek wspólnie z kimś
SJP.pl
człowiek należący do spisku wspólnie z kimś innym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. jeden ze sprawców tego samego przestępstwa
Wiktionary
kobieta będąca wspólnie z kimś sprawcą tego samego przestępstwa
SJP.pl
pełnić jakąś funkcję wraz z kimś innym
SJP.pl
popełnienie przestępstwa razem z kimś innym
Współsprawstwo – jedna z postaci sprawstwa. Polega na zrealizowaniu ustawowych znamion czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu z inną osobą (lub osobami). Konstrukcja ta pozwala na przypisanie odpowiedzialności każdemu ze współsprawców za to, co uczynili pozostali, jeżeli pozostawało to w ramach porozumienia.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co współśrodkowe
SJP.pl
Wiktionary
mający wspólny środek; homocentryczny
SJP.pl
Współstrącanie, koprecypitacja – proces polegający na wytrącaniu wraz z osadem oznaczanego makroskładnika związków, które w danych warunkach są rozpuszczalne w roztworze. Współstrącają się te związki, których iloczyny rozpuszczalności nie są przekroczone wskutek ich małego stężenia lub dużej rozpuszczalności.
Wikipedia
osoba obejmująca sukcesję wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta obejmująca sukcesję wspólnie z kimś innym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. rzad. dźwięk złożony z chociaż jednej pary harmonicznych tonów
(1.2) przen. rzad. coś, co daje wzajemne zrozumienie
Wiktionary
SJP.pl
trwać jednocześnie z kimś lub z czymś; współistnieć
SJP.pl
osoba tworząca coś razem z kimś innym; współkreator
Współautorstwo (w zależności od kontekstu także współtwórczość czy pisanie zespołowe, w pracach angielskojęzycznych spotykany jest termin Collaborative Writing, w skrócie CW) – sytuacja, w której utwór powstaje dzięki twórczej pracy więcej niż jednej osoby.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
kobieta, która stworzyła coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
1. tworzyć coś wspólnie z kimś innym;
2. przenośnie: mieć wpływ na system organizowania czegoś wraz z czymś innym, np. współtworzyć klimat przedstawienia
czasownik niedokonany
(1.1) tworzyć coś wspólnie, razem
SJP.pl
Wiktionary
ubolewać jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
uczestniczenie w czymś wspólnie z kimś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uczestnictwo w czymś razem z kimś innym
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) uczestniczyć w czymś wspólnie z kimś
Wiktionary
osoba uczestnicząca w jakiejś akcji razem z kimś innym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) uczestnik tego samego wydarzenia lub działania razem z kimś innym
SJP.pl
Wiktionary
Współudział (ang. Complicity) – brytyjski thriller z gatunku dramat z 2000 roku w reżyserii Gavina Millara, powstały na podstawie powieści Iaina Banksa. Wyprodukowana przez wytwórnię Carlton Films, J&M Entertainment i Talisman Films Limited.
Wikipedia
człowiek mający udziały w czymś wspólnie z kimś innym; jeden z udziałowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. chem. proces polegający na jednoczesnej hydrorafinacji frakcji pochodzących z przerobu ropy naftowej i biomasy, w wyniku którego powstają biowęglowodory ciekłe oraz biopropan w mieszaninie z węglowodorami z przerobu ropy naftowej; stosowane przy dodawaniu biopaliw do paliw naftopochodnych
Wiktionary
współuzależniający się - wzajemnie się uzależniający
SJP.pl
zespół psychicznych zmian zachodzących u osób mieszkających z osobą uzależnioną od używek
Współuzależnienie – utrwalona forma funkcjonowania w długotrwałej, trudnej i niszczącej sytuacji związanej z patologicznymi zachowaniami uzależnionej bliskiej emocjonalnie osoby (np. partnera lub członka rodziny), ograniczająca w sposób istotny swobodę wyboru postępowania, prowadząca do pogorszenia własnego stanu i utrudniająca zmianę własnego położenia na lepsze. Współuzależnienie może wystąpić również w relacjach między członkami rodziny, przyjaciółmi czy współpracownikami.
SJP.pl
Wikipedia
człowiek będący uzależniony od czegoś jednocześnie z kimś innym
SJP.pl
użytkować wspólnie z kimś innym
SJP.pl
użytkować wspólnie z kimś innym
SJP.pl
SJP.pl
osoba użytkująca coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
osoba odbywająca podróż wspólnie z kimś innym; towarzysz podróży
SJP.pl
jedna z osób uprawnionych wspólnie do żądania określonego świadczenia od dłużnika
SJP.pl
kobieta, będąca jedną z osób uprawnionych wspólnie do żądania określonego świadczenia od dłużnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, z kim się jest wspólnie uwięzionym
Wiktionary
SJP.pl
wina obciążająca kogoś razem z kimś innym
SJP.pl
osoba, która wspólnie z innymi jest odpowiedzialna za coś
SJP.pl
kobieta, która zawiniła wspólnie z kimś innym
SJP.pl
kobieta wychowywana razem z kimś innym
SJP.pl
kobieta wychowywana razem z kimś innym
SJP.pl
kobieta zajmująca się wychowaniem i nauczaniem dzieci oraz opieką nad nimi wspólnie z kimś
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
osoba będąca wspólnie z kimś wykonawcą czegoś
SJP.pl
kobieta będąca wspólnie z kimś wykonawczynią czegoś
SJP.pl
zaistnieć jednocześnie z kimś lub czymś
SJP.pl
istnieć jednocześnie z kimś lub czymś; współegzystować, współżyć, współistnieć
czasownik
(1.1) pojawiać się jednocześnie z czymś innym
SJP.pl
Wiktionary
1. osoba wyznająca tę samą wiarę, co ktoś inny;
2. zwolennik tych samych poglądów, idei, teorii itp., co ktoś inny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zwolennik tych samych poglądów
(1.2) wyznawca tej samej religii
SJP.pl
Wiktionary
1. kobieta wyznająca tę samą wiarę, co ktoś inny;
2. zwolenniczka tych samych poglądów, idei, teorii itp., co ktoś inny
SJP.pl
Koregent (inaczej współkról, współwładca) – monarcha, który rządzi danym państwem razem z innym (lub kilkoma innymi), równym mu formalnie rangą i pozycją, monarchą. Pozycja koregentów w rzeczywistości nie zawsze jest równorzędna. W tych wypadkach, gdy jeden z władców posiada silniejszą pozycję, koregentem często nazywa się drugiego z monarchów, jak np. w przypadku młodszych synów monarchów, koronowanych za ich życia. Okres współrządów nazywany jest koregencją.
Wikipedia
kobieta, która sprawuje władzę wspólnie z kimś
SJP.pl
osoba posiadająca prawo do własności wraz z inną osobą
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ktoś, kto posiada coś wspólnie z kimś innym
SJP.pl
Wiktionary
kobieta posiadająca prawo do własności wraz z inną osobą
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z współwłaścicielami, dotyczący współwłaścicieli, zachodzący między współwłaścicielami
Wiktionary
Współwłasność (łac. condominium) – znana polskiemu prawu cywilnemu odmiana własności.
Wikipedia
wzajemny związek zachodzący między rzeczami, zjawiskami itp. polegający na tym, że rzeczy nawzajem się określają; współzmienność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wzajemna zależność obiektów, faktów, osób
SJP.pl
Wiktionary
zalotnik ubiegający się o względy tej samej kobiety co inni zalotnicy; rywal
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rywal w zalotach
SJP.pl
Wiktionary
zamieszkać gdzieś wraz z kimś innym
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. współzamieszkać)
(1.1) mieszkać razem z kimś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|współzamieszkiwać.
Wiktionary
wydać polecenie wraz z kimś innym
SJP.pl
ubieganie się o pierwszeństwo; rywalizacja
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rywalizacja grupy osób o pierwszeństwo w jakiejś dyscyplinie
Konkurencja (łac. concurrentia ‘współzawodnictwo’) – jedna z antagonistycznych interakcji międzypopulacyjnych, w której dwie populacje tego samego lub różnych gatunków, zazwyczaj o podobnych wymaganiach środowiskowych, rywalizują o ten sam czynnik środowiskowy (np. pokarm, partnera, przestrzeń, światło, wodę, sole mineralne). Jest to jeden z zasadniczych czynników doboru naturalnego. Im bliżej dwa konkurujące gatunki są ze sobą spokrewnione i im bardziej podobne są ich wymagania życiowe, tym silniejsza będzie konkurencja między nimi (np. wypieranie szczura śniadego przez szczura wędrownego, konkurowanie chwastów z roślinami uprawnymi o światło i składniki mineralne czy rywalizacja hien z sępami o padlinę). Konkurencja jest ostrzejsza i bardziej zacięta także w przypadku wysokiego zagęszczenia populacji oraz znacznego deficytu zasobu, o który populacje ze sobą konkurują.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
SJP.pl
osoba ubiegająca się wraz z innymi osobami o pierwszeństwo w czymś lub o zdobycie czegoś
SJP.pl
osoba, która wspólnie z kimś dała początek czemuś, stworzyła coś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba mająca współudział w założeniu czegoś
SJP.pl
Wiktionary
kobieta, która wspólnie z kimś dała początek czemuś, stworzyła coś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca współudział w założeniu czegoś
SJP.pl
Wiktionary
osoba pochodząca z tej samej okolicy, miejscowości, regionu co ktoś inny; rodak
SJP.pl
w matematyce: pozostający w stałej relacji z czymś; kowariantny
SJP.pl
wzajemny związek zachodzący między rzeczami, zjawiskami itp. polegający na tym, że rzeczy nawzajem się określają; współzależność
SJP.pl
1. utrzymywać z kimś stały kontakt, wieść z kimś wspólne życie, obcować;
2. mieć z kimś stosunki seksualne, obcować;
3. dawniej: żyć współcześnie, w tym samym czasie, co kto inny;
4. o dwóch różnych organizmach żywych: żyć wspólnie, dostarczając sobie wzajemnie potrzebnych do życia substancji lub pasożytując
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) o człowieku: odbywać stosunek seksualny, kopulować
(1.2) mieszkać, żyć z kimś w jakiś sposób
(1.3) biol. żyć w symbiozie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) obcowanie z kimś, utrzymywanie z kimś kontaktu
(1.2) seks. utrzymywanie z kimś stosunków płciowych
Wiktionary
bardzo rzadko: zająć się płomieniami, buchnąć ogniem; zapłonąć, zapalić się
SJP.pl
w górnictwie: zjawisko podnoszenia się okruchów skalnych ku powierzchni cieczy, w której są one zanurzone
SJP.pl
1. zmienić pozycję na stojącą;
2. opuścić posłanie
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wstawać)
(1.1) dokonany od|wstawać.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstać.
forma czasownika.
(2.1) 3. os. przysz. prostego od: wstać
Wiktionary
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wstępować)
(1.1) przyjść z krótką wizytą w pewnym celu
(1.2) wejść w szeregi jakiejś organizacji lub grupy
(1.3) zrobić krok na miejsce wyżej położone
(1.4) dostać się do wnętrza
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstąpić.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wstać)
(1.1) zmieniać pozycję ciała z leżącej lub siedzącej do stojącej
(1.2) wychodzić z posłania po śnie lub odpoczynku
(1.3) zaprzestawać wykonywania czynności, wykonywanej w pozycji siedzącej
(1.4) stać się zdolnym po chorobie do opuszczania łóżka
(1.5) przen. o słońcu: wschodzić
(1.6) przen. o dniu, nocy: rozpoczynać się
(1.7) przen. wzniecać powstanie
(1.8) przen. o wietrze: zaczynać wiać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstawać.
(1.2) zmienianie pozycji ciała z leżącej lub siedzącej do stojącej
Wiktionary
1. stawiać coś wewnątrz czegoś;
2. zakładać brakującą lub dodatkową część czegoś;
3. umieszczać coś w istniejącym tekście;
4. umieszczać tekst lub grafikę na stronie internetowej;
5. stawiać coś na kuchence, ogniu do ugotowania lub podgrzania;
6. dawniej:
a) pić napój alkoholowy;
b) nastawiać zwichniętą kość;
7. wstawiać się:
a) popierać kogoś, brać w obronę;
b) potocznie: upijać się
czasownik przechodni niedokonany (dk. wstawić)
(1.1) umieszczać coś w czym, na ogół w pozycji pionowej
(1.2) osadzać w czymś brakujące lub dodatkowe części
(1.3) dopisywać do tekstu
(1.4) pot. zaczynać gotowanie
czasownik zwrotny niedokonany wstawiać się (dk. wstawić się)
(2.1) brać w obronę
(2.2) pot. ulegać upojeniu alkoholowemu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstawiać.
Wiktionary
1. postawić coś wewnątrz czegoś
2. założyć brakującą lub dodatkową część czegoś;
3. umieścić coś w istniejącym tekście;
4. umieścić tekst lub grafikę na stronie internetowej;
5. postawić coś na kuchence, ogniu do ugotowania lub podgrzania;
6. dawniej:
a) wypić napój alkoholowy;
b) nastawić zwichniętą kość;
7. wstawiać się:
a) poprzeć kogoś, wziąć w obronę;
b) potocznie: upić się
czasownik przechodni dokonany (ndk. wstawiać)
(1.1) dokonany od|wstawiać.
czasownik zwrotny dokonany wstawić się (ndk. wstawiać się)
(2.1) dokonany od|wstawiać się.
(2.2) pot. upić się alkoholem
SJP.pl
Wiktionary
ujmowanie się za kimś, wstawianie się za kimś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bronienie kogoś, ujmowanie się za kimś, zwykle w kontekście religijnym
SJP.pl
Wiktionary
mający na celu ubłaganie kogoś o coś, zwykle w czyimś imieniu
przymiotnik
(1.1) rel. ujmujący się za kimś
SJP.pl
Wiktionary
1. postawić coś wewnątrz czegoś
2. założyć brakującą lub dodatkową część czegoś;
3. umieścić coś w istniejącym tekście;
4. umieścić tekst lub grafikę na stronie internetowej;
5. postawić coś na kuchence, ogniu do ugotowania lub podgrzania;
6. dawniej:
a) wypić napój alkoholowy;
b) nastawić zwichniętą kość;
7. wstawiać się:
a) poprzeć kogoś, wziąć w obronę;
b) potocznie: upić się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) element, część konstrukcji wstawione do całości
(1.2) motyw, element uzupełniający kompozycję architektoniczną, plastycznyastyczną
(1.4) element dodany do programu telewizyjnego lub radiowego o odmiennej funkcji i stylu
(1.5) to, co zostało wstawione do tekstu
(1.6) koronka o jednakowych, zwykle prostych brzegach wzdłużnych wstawiana miejscami do bielizny, a także do bluzek, sukien damskich
(1.7) bot. zwykle w lm.: wielokomórkowe utwory nitkowate znajdujące się między organami płciowymi mchów liściastych oraz niektórych grzybów
(1.8) daw. stawka
Wiktionary
przeznaczony do wstawiania
SJP.pl
merystem wstawowy - partia tkanki umiejscowiona w łodydze niektórych roślin, np. traw, umożliwiająca im wzrost na długość
SJP.pl
licha, marna wstążka
SJP.pl
zdrobnienie od: wstążka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wstążka
SJP.pl
Wiktionary
1. wąski i długi pasek tkaniny;
2. kształt wąskiego, długiego, wijącego się pasma;
3. potocznie: makaron w kształcie długiego, wąskiego paska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ozdobny, wąski pasek tkaniny
(1.2) sport. przyrząd używany w gimnastyce artystycznej;
(1.3) inform. element interfejsu użytkownika, zastępujący tradycyjne menu i paski narzędzi;
(1.4) przen. coś wyglądającego na długie i wijące się
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przypominający wstążkę
SJP.pl
przymiotnik od: wstążka
SJP.pl
w kierunku przeciwnym do dotychczasowego
przysłówek
(1.1) do tyłu (w czasie lub przestrzeni)
SJP.pl
Wiktionary
osoba zacofana pod względem kulturalnym, przeciwna zmianom, nowym ideom i postępowi; obskurant, obskurantysta, wstecznik, zacofaniec, konserwatysta
SJP.pl
1. pogardliwie, zwłaszcza w ideologii marksistowskiej: wyznawanie, głoszenie, lub działanie na rzecz poglądów sprzecznych z "postępowymi"; kierowanie się "wstecznymi" poglądami w działaniu;
2. w łowiectwie: zanikanie u niektórych samców odnóg w porożu (w wieku pełnego rozwoju zwierzęcia)
SJP.pl
osoba zacofana pod względem kulturalnym, przeciwna zmianom, nowym ideom i postępowi; obskurant, obskurantysta, wsteczniak, zacofaniec, konserwatysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wsteczne; cecha tych, którzy są wsteczni
Wiktionary
1. skierowany w tył, poruszający się do tyłu;
2. przestarzały, przeciwstawiający się postępowi
przymiotnik
(1.1) związany z kierunkiem wstecz, do tyłu
(1.2) taki który hołduje temu, co nienowoczesne, przestarzałe i przeciwstawia się postępowi
SJP.pl
Wiktionary
1. szeroka wstążka;
2. wijące się pasmo czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duża (w szczególności szeroka) wstążka
(1.2) przen. długi obiekt, który wije się, meandruje
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wstęgor królewski - gatunek ryby głębinowej z rzędu strojnikokształtnych
SJP.pl
elfik wstęgoszyi - gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych
SJP.pl
w geologii o skałach i kamieniach: naprzemienne ułożenie warstewek o różnym natężeniu barwy
SJP.pl
w geologii: iły wstęgowane - drobnoziarniste skały osadowe, składające się głównie z minerałów ilastych i pyłu kwarcowego, występujące w różniących się barwą warstwach; iły wstęgowe
SJP.pl
przypominający wstęgę, podobny do wstęgi
przymiotnik
(1.1) przypominający wstęgę, posiadający kształt wstęgi
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej: odnoszący się do wstęgi, mający kształt wstęgi;
2. ceramika wstęgowa - naczynia gliniane o ornamentyce w kształcie wstęg, charakterystycznej dla kultury europejskiej plemion przedhistorycznych;
3. piła wstęgowa - piła w postaci taśmy stalowej z ostrzami (zębami) na brzegach, osadzona na dwóch obracających się tarczach, służąca do przecinania drewna;
4. w geologii: iły wstęgowe - drobnoziarniste skały osadowe, składające się głównie z minerałów ilastych i pyłu kwarcowego, występujące w różniących się barwą warstwach; iły wstęgowane
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wstęgą, dotyczący wstęgi
przymiotnik jakościowy
(2.1) przypominający kształtem wstęgę
SJP.pl
Wiktionary
wyodrębniona graficznie początkowa część dzieła wprowadzająca w jego treść
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wejście dokądś
(1.2) prawo wejścia dokądś
(1.3) początek jakiejś czynności
(1.4) w tytułach książek i nazwach wykładów: podstawowe zagadnienia
(1.5) początkowa część utworu literackiego lub muzycznego
(1.6) początkowy, wydzielony fragment książki, opisujący cel, historię jej powstania i wprowadzający w treść
Wstęp (stgr. προοίμιον, łac. exordium) – początkowa część wypowiedzi. Zadaniem wstępu jest pozyskanie przez autora przychylności i uwagi odbiorcy oraz wyjaśnienie celu wypowiedzi. Teorią wstępu zajmuje się retoryka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wstępniak
Wiktionary
artykuł wstępny; edytorial
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) artykuł wstępny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
część okrężnicy od zastawki krętniczo-kątniczej do prawego zgięcia wątrobowego; okrężnica wstępująca
Okrężnica wstępująca, wstępnica (łac. colon ascendens) – w anatomii człowieka część okrężnicy, która obejmuje obszar od zastawki krętniczo-kątniczej (będąc przedłużeniem jelita ślepego) do zgięcia prawego (wątrobowego), gdzie przechodzi w okrężnicę poprzeczną. Okrężnica wstępująca ma około 15–20 cm długości i leży przy tylnej ścianie brzucha. Od przodu i z boków otacza ją otrzewna.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) na wstępie, początkowo
Wiktionary
będący początkiem, odbywający się na początku; początkowy, przygotowawczy
przymiotnik
(1.1) robiony na początku (wstępie)
(1.2) dający prawo wstępu lub przejścia pewnego etapu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) praw. przodek danej osoby;
Wstępny lub antenat (l.mn. antenaci), ascendent (l.mn. ascendenci) – pojęcie używane w prawie i genealogii, oznaczające każdego przodka danej osoby: rodziców (ojca, matkę), dziadków (dziadka, babcię), pradziadków (pradziadka, prababcię), prapradziadków itd. Stosunek faktyczny pomiędzy daną osobą a jej wstępnym polega na tym, że ta pierwsza pochodzi od tego drugiego. Osoby te są spokrewnione ze sobą w linii prostej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wstąpić)
(1.1) wejść gdzieś na krótko
(1.2) wchodzić gdzieś wyżej
(1.3) książk. wchodzić do wnętrza
(1.4) zostawać członkiem jakiejś organizacji, ugrupowania
(1.5) urz. stawać się elementem określonej relacji
(1.6) o uczuciu: ogarniać kogoś
(1.7) stawać się opanowanym przez coś lub kogoś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstępować.
Wiktionary
rozdzielnopłciowy robak o wydłużonym ciele, żyjący a wodach morskich lub słodkich
SJP.pl
rozdzielnopłciowy robak o wydłużonym ciele, żyjący a wodach morskich lub słodkich
Wstężnice (Nemertea), wstężniaki (Nemertini lub Nemertina) – typ zwierząt bezkręgowych o bardzo długim, robakokształtnym, obłym lub płaskim, nieczłonowanym ciele, w większości wodnych, przeważnie morskich. Charakterystyczną cechą (synapomorficzną) wstężnic jest obecność długiego, wysuwanego, chwytnego ryjka (proboscis), oddzielonego od jelita, uzbrojonego lub nie, osadzonego luźno w pochwie zwanej rynchocelem. Typ obejmuje co najmniej 900 szeroko rozprzestrzenionych gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. zwierzę należące do typu nazwa systematyczna|Nemertea|ref=tak.;
(1.2) bot. rodzaj glonów z grupy zielenic
Wstężnice (Nemertea), wstężniaki (Nemertini lub Nemertina) – typ zwierząt bezkręgowych o bardzo długim, robakokształtnym, obłym lub płaskim, nieczłonowanym ciele, w większości wodnych, przeważnie morskich. Charakterystyczną cechą (synapomorficzną) wstężnic jest obecność długiego, wysuwanego, chwytnego ryjka (proboscis), oddzielonego od jelita, uzbrojonego lub nie, osadzonego luźno w pochwie zwanej rynchocelem. Typ obejmuje co najmniej 900 szeroko rozprzestrzenionych gatunków.
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina glonów z gromady zielenic
SJP.pl
o cechach wstężnicowatych (rodzina glonów)
SJP.pl
rząd glonów z gromady zielenic
SJP.pl
przedstawiciel rzędu glonów z gromady zielenic
SJP.pl
rodzaj lądowych ślimaków z rzędu trzonkoocznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wstręt
Wiktionary
potocznie o człowieku niemiłym, złośliwym
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pejor. lub niekiedy żart. osoba niemiła, wywołująca niechęć
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
zdrobnienie od: wstręciucha
SJP.pl
zdrobnienie od: wstręciucha
SJP.pl
niechęć, obrzydzenie, odraza do kogoś, czegoś lub jakiejś okoliczności
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) intensywne uczucie niechęci, odraza;
(1.2) daw. przeszkoda lub trudność
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób wstrętny; paskudnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wstrętnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wstrętny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywołujący obrzydzenie
(1.2) pot. powodujący rozczarowanie (czasem w tonie żartobliwym)
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) silne, gwałtowne drgnięcie
(1.2) bardzo silna emocja
(1.3) zaburzenie dotychczasowego stanu rzeczy
(1.4) med. zaburzenia czynności organizmu występujące jako reakcja na ciężkie urazy, następstwo operacji itp.;
Wstrząs (łac. commotus, ang. shock) – nagły kliniczny stan zagrożenia życia, w którym na skutek dysproporcji między zapotrzebowaniem a dostarczeniem odpowiedniej ilości tlenu i substancji odżywczych do komórek organizmu dochodzi do upośledzenia funkcji i niewydolności wielu narządów. Może mieć różne przyczyny, jednak przebieg w większości przypadków jest podobny i ma podobne skutki – może prowadzić do utraty przytomności, niewydolności wielonarządowej, a nawet zgonu.
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik
(1.1) szybko czymś ruszać w te i we wte
(1.2) przen. przerażać, wzbudzać silne emocje
Wiktionary
w budownictwie: maszyna do mechanicznego wstrząsania czymś, ułatwiająca mieszanie, rozdzielanie, ściślejsze wypełnianie, a także zagęszczanie i ubijanie mas o konsystencji plastycznej, np. betonu; wstrząsak, wstrząsarka, wibrator
SJP.pl
przysłówek
(1.1) prowokując mocne wrażenie, powodując wstrząs
Wiktionary
przerażający, wywołujący bardzo silne, gwałtowne emocje
SJP.pl
1. w budownictwie: maszyna do mechanicznego wstrząsania czymś, ułatwiająca mieszanie, rozdzielanie, ściślejsze wypełnianie, a także zagęszczanie i ubijanie mas o konsystencji plastycznej, np. betonu; wstrząsacz, wstrząsarka, wibrator;
2. w technice: część maszyny do wyrobu zapałek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstrząsać.
Wiktionary
w budownictwie: maszyna do mechanicznego wstrząsania czymś, ułatwiająca mieszanie, rozdzielanie, ściślejsze wypełnianie, a także zagęszczanie i ubijanie mas o konsystencji plastycznej, np. betonu; wstrząsacz, wstrząsak, wibrator
Wstrząsarka, wytrząsarka – urządzenie laboratoryjne służące do szybkiego i efektywnego mieszania małych objętości cieczy lub tworzenia zawiesin.
Jednym z kilku typów wstrząsarek jest, zwane żargonowo worteksem lub vortexem (od ang. vortex mixer), urządzenie mające silnik elektryczny z pionowo osadzonym wałkiem, na którego wystającym końcu osadzona jest gumowa nakładka wyprofilowana odpowiednio do kształtu dna próbówek i podobnych naczyń. Nakładka ta jest osadzona mimośrodowo w taki sposób, że gdy silnik pracuje, oscyluje ona po okręgu. Gdy do nakładki jest dociśnięte dno naczynia, jej drgania wprawiają w ruch ciecz w nim zawartą, która także zaczyna wirować, tworząc wir. Zapewnia to bardzo efektywne i szybkie mieszanie zawartości naczynia, a także dyspergowanie w cieczy osadów lub innych cząstek stałych. Wstrząsarki przeważnie są wyposażone w regulator szybkości obrotowej oraz we włącznik pracy ciągłej lub tymczasowej. Niektóre modele można włączać „automatycznie” dociśnięciem naczynia do nakładki lub przez czujnik podczerwieni wykrywający naczynie na niej obecne.
SJP.pl
Wikipedia
wstrząsnąć;
1. wprawić w krótki, gwałtowny ruch; potrząsnąć, zatrząść;
2. wzbudzić silne emocje; poruszyć;
3. wstrząść się - ulec drganiom, skurczom, wstrząsom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wstrząs
Wiktionary
1. wprawić w krótki, gwałtowny ruch; wstrząść, potrząsnąć, zatrząść;
2. wzbudzić silne emocje; wstrząść, poruszyć;
3. spowodować gwałtowne, nieoczekiwane zmiany;
4. wstrząsnąć się - ulec drganiom, skurczom, wstrząsom
czasownik przechodni dokonany (ndk. wstrząsać)
(1.1) dokonany od|wstrząsać.
czasownik zwrotny dokonany wstrząsnąć się (ndk. wstrząsać się)
(2.1) dokonany od|wstrząsać się.
SJP.pl
Wiktionary
1. wprawić w krótki, gwałtowny ruch; wstrząść, potrząsnąć, zatrząść;
2. wzbudzić silne emocje; wstrząść, poruszyć;
3. spowodować gwałtowne, nieoczekiwane zmiany;
4. wstrząsnąć się - ulec drganiom, skurczom, wstrząsom
SJP.pl
1. wprawić w krótki, gwałtowny ruch; wstrząść, potrząsnąć, zatrząść;
2. wzbudzić silne emocje; wstrząść, poruszyć;
3. spowodować gwałtowne, nieoczekiwane zmiany;
4. wstrząsnąć się - ulec drganiom, skurczom, wstrząsom
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wstrząs
SJP.pl
Wiktionary
1. wprawić w krótki, gwałtowny ruch; wstrząść, potrząsnąć, zatrząść;
2. wzbudzić silne emocje; wstrząść, poruszyć;
3. spowodować gwałtowne, nieoczekiwane zmiany;
4. wstrząsnąć się - ulec drganiom, skurczom, wstrząsom
SJP.pl
SJP.pl
odporny na wstrząsy; udaroodporny
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik od: wstrząs
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) środ. dyskoteka
Wstrząsy lub Wężoidy (ang. Tremors) – amerykański film z gatunku: horror, czarna komedia, Sci-Fi wyreżyserowany w 1990 roku przez Rona Underwooda.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. strzelenie z broni palnej w określony punkt;
2. w łowiectwie: miejsce, którędy pocisk dostał się do ciała dużego zwierzęcia łownego;
3. w piłce nożnej: posłanie piłki w określone miejsce po wielokrotnych próbach właściwego wycelowania
SJP.pl
próba uzyskania lepszej celności strzałów poprzez korektę błędów popełnionych przy poprzednich strzałach
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstrzeliwać.
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z umiarem
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wstrzemięźliwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) powstrzymywanie się od czego
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: wstrzemięźliwy
SJP.pl
umiejący powstrzymać się od pokus; powściągliwy, opanowany
przymiotnik
(1.1) zachowujący umiar, potrafiący powstrzymać się od czego
(1.2) świadczący o zachowywaniu umiaru
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. wstrzyknąć)
(1.1) med. wprowadzać płyn do ciała za pomocą strzykawki
(1.2) techn. wprowadzać płyn lub gaz do czegoś pod ciśnieniem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstrzykiwać.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. wstrzykiwać)
(1.1) dokonany od|wstrzykiwać.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. wstrzymywać)
(1.1) dokonany od|wstrzymywać.
czasownik zwrotny dokonany wstrzymać się (ndk. wstrzymywać się)
(2.1) dokonany od|wstrzymywać się.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstrzymać.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. wstrzymać)
(1.1) powodować zatrzymanie czegoś, co ma się poruszać
(1.2) odkładać na później
czasownik zwrotny niedokonany wstrzymywać się (dk. wstrzymać się)
(2.1) nie pozwalać sobie na co
(2.2) nie wykonywać czegoś przez pewien czas
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstrzymywać.
Wiktionary
potocznie:
1. wprowadzić tekst, posługując się klawiaturą;
2. nauczyć się czegoś mechanicznie, bez zrozumienia; wklepać
czasownik przechodni dokonany (ndk. wstukiwać)
(1.1) dokonany od|wstukiwać.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstukać.
Wiktionary
potocznie:
1. wprowadzać tekst, posługując się klawiaturą;
2. uczyć się czegoś mechanicznie, bez zrozumienia
czasownik przechodni niedokonany (dk. wstukać)
(1.1) uderzając w klawisze, wprowadzać cyfry lub znaki do urządzenia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wstukiwać.
Wiktionary
przykre uczucie doznawane przy ujawnieniu złego postępku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego;
(1.2) uczucie onieśmielenia, zażenowania
(1.3) stpol. stygnięcie, ostyganie
Wstyd - Strona internetowa Tymona Maliszewskiego i Adama Zaba
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rodziny liliowatych; knifofia
Trytoma, knifofia, wstydlin (Kniphofia) – rodzaj roślin z rodziny złotogłowowatych. Obejmuje 70 gatunków. Większość gatunków (48) występuje w południowej części Afryki, zwłaszcza w Górach Smoczych. W górach Afryki środkowej rosną 22 gatunki (na północy sięgają do Kamerunu i Erytrei). Dwa opisano także z Madagaskaru, a jeden z Jemenu.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób wstydliwy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wstydliwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wstydliwe; cecha tych, którzy są wstydliwi
Wstydliwość (łac. Pudor, ang. modesty) – cnota naturalna, która chroni intymność osoby. Również cecha osoby, polegająca na częstym odczuwania emocji wstydu lub określana też jako skromność w ubiorze.
Wstydliwość jest ceniona w wielu religiach. m.in. w judaizmie, chrześcijaństwie, islamie (por. hidżab) i buddyzmie.
Rzymskim uosobieniem (personifikacją) tej cnoty jest Pudicitia.
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: wstydliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) łatwo odczuwający wstyd
(1.2) świadczący o wstydliwości
(1.3) powodujący odczucie wstydu
Wiktionary
potocznie: kobieta wstydliwa; wstydzioszka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. wstydliwa osoba
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: kobieta wstydliwa; wstydzioszka
SJP.pl
potocznie: kobieta wstydliwa; wstydziocha
SJP.pl
potocznie: kobieta wstydliwa; wstydziocha
SJP.pl
1. sunąc, umieścić coś na czymś lub wewnątrz czegoś; włożyć, nałożyć, wsadzić;
2. dać coś komuś niepostrzeżenie lub wbrew czyjejś woli; wetknąć, wepchnąć;
3. potocznie: zjeść dużo i łapczywie; wszamać, wtranżolić, spałaszować, wpałaszować, opędzlować;
4. wsunąć się:
a) wejść gdzieś ukradkiem;
b) czołgając się, dostać się gdzieś; wpełznąć, wślizgnać się;
c) zostać wsuniętym, włożonym gdzieś, często mimowolnie, w miejsce niewłaściwe
czasownik przechodni dokonany (ndk. wsuwać)
(1.1) dokonany od|wsuwać.
czasownik zwrotny dokonany wsunąć się (ndk. wsuwać się)
(2.1) dokonany od|wsuwać się.
SJP.pl
Wiktionary
w technice: wsuwanie, wsunięcie
SJP.pl
1. sunąc, umieszczać coś na czymś lub wewnątrz czegoś; wkładać, nasuwać
2. dawać coś komuś niepostrzeżenie
3. potocznie: jeść ze smakiem
4. wsuwać się:
a) wchodzić ukradkiem
b) czołgając się, dostawać się gdzieś; wpełzać
c) być wsuwanym
czasownik przechodni niedokonany (dk. wsunąć)
(1.1) sunąć czymś, umieszczać to gdzieś
(1.2) dawać komu co w sposób skryty
(1.3) pot. jeść dużo i szybko
czasownik zwrotny niedokonany wsuwać się (dk. wsunąć się)
(2.1) sunąc się, dostawać się gdzieś
(2.2) wchodzić ukradkiem
(2.3) być wsuwanym gdzieś
SJP.pl
Wiktionary
stopień łatwości wsunięcia czegoś
SJP.pl
dający się wsuwać
SJP.pl
w budownictwie drewnianym: krótkie deski, wsunięte między belki stropowe, uszczelniające pokrycie
SJP.pl
spinka przytrzymująca włosy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fryzj. spinka do włosów w postaci zagiętej, cienkiej i wąskiej metalowej blaszki
SJP.pl
Wiktionary
skrót od:
1. Wydział Spraw Wewnętrznych;
2. Wojskowa Służba Wewnętrzna
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = hist. wojsk. Wojskowa Służba Wewnętrzna;
SJP.pl
Wiktionary
otwór służący do wsypywania materiałów sypkich lub w kawałkach do silosów, pionów zsypowych itp.
SJP.pl
1. worek z gęstej tkaniny, który po wypełnieniu pierzem stanowi poduszkę lub pierzynę;
2. potocznie: wpadnięcie, skompromitowanie się
SJP.pl
1. umieścić coś wewnątrz czegoś poprzez sypanie; nasypać
2. pot. zdradzić, wydać; wkopać, sypnąć
3. wsypać się:
a) wpaść gdzieś poprzez sypanie się
b) pot. zdradzić się, skompromitować się; wkopać się, wpaść
c) pot. zdradzić się wzajemnie
czasownik
(1.1) umieścić coś gdzieś dzięki sypaniu
(1.2) pot. zdradzić kogoś
czasownik zwrotny
(2.1) dostać się gdzieś poprzez sypanie
(2.2) pot. zdradzić się
(2.3) pot. zdradzić się wzajemnie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wsypać.
Wiktionary
zdrobnienie od: wsypa
SJP.pl
przymiotnik od: wsyp
SJP.pl
1. umieszczać coś wewnątrz czegoś poprzez sypanie
2. pot. zdradzać, wydawać; wkopywać, sypać
3. wsypywać się:
a) wpadać gdzieś poprzez sypanie się
b) pot. zdradzać się, kompromitować się; wkopywać się, wpadać
c) pot. zdradzać się wzajemnie
czasownik
(1.1) umieszczać coś sypkiego w czymś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wsypywać.
Wiktionary
wciągać pod wpływem różnicy ciśnień
czasownik niedokonany
(1.1) ssąc, wciągać coś
SJP.pl
Wiktionary
urządzenie służące do wsysania
SJP.pl
rzadko:
1. taki, który łatwo ulega wsysaniu;
2. taki, który łatwo wsysa
SJP.pl
skrót od: Wyższa Szkoła Zarządzania
SJP.pl
potocznie albo pogardliwie człowiek nikczemny
SJP.pl
inaczej: przecież, toż
partykuła
(1.1) …mająca nawiązywać do danej sytuacji, wypowiedzi i podkreślać jej prawdziwość, słuszność
SJP.pl
Wiktionary
partykuła "wszak" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
partykuła "wszak" połączona z końcówką czasownikową drugiej osoby "-eś" (np. "Wszakeś im winien rewanż.")
SJP.pl
"wszakoż" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
partykuła
(1.1) … podkreślająca prawdziwość i oczywistość wypowiedzi
Wiktionary
partykuła "wszakże" z dołączoną końcówką "by"; wzmocnione "wszakby"
SJP.pl
1. partykuła "wszakże" wzmocniona partykułą "-ż";
2. spójnik "wszakże" wzmocniony partykułą "-ż"
SJP.pl
potocznie: zjeść dużo i łapczywie; zszamać, wtranżolić, spałaszować, wpałaszować, opędzlować
SJP.pl
1. potocznie: człowiek mający wszy;
2. pospolicie: człowiek nikczemny, bez godności;
3. obraźliwie: człowiek niedbający o swój wygląd fizyczny, zaniedbany
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. obraź. ktoś, kto ma wszy
(1.2) przest. reg., nędzarz, brudas, niechluj
(1.3) pot. posp. obraź. o kimś nikczemnym, podłym
SJP.pl
Wiktionary
chorobowe zmiany skórne wywołane przez wszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba powodowana bytowanie wszy na ciele ludzkim albo zwierzęcym, objawiająca się zmianami zapalnymi skóry;
Wszawica (łac. pediculosis) – choroba zwierząt (w tym człowieka), powodująca zmiany skórne wywołane przez stawonogi – wszy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wszawe; cecha tych, którzy są wszawi
Wiktionary
dawniej: mający wszy, zawszony
SJP.pl
zacząć jakąś działalność; dać czemuś początek; zapoczątkować
czasownik przechodni dokonany (ndk. wszczynać)
(1.1) książk. zacząć jakąś działalność, akcję, dać początek czemuś
czasownik zwrotny dokonany wszcząć się (ndk. wszczynać się)
(2.1) książk. zacząć się, dać początek czemuś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wszcząć.
Wiktionary
tkanka, narząd bądź proteza wszczepiane do organizmu w celu zastąpienia usuniętych, uszkodzonych lub nieczynnych tkanek lub narządów; implant
Implant (z łac. im 'w' i plantare 'sadzić'), wszczep – ciało obce wszczepiane do organizmu w celu odtworzenia naturalnej funkcji lub estetyki uszkodzonego organu. Najczęściej stosowane są implanty zastępujące tkanki twarde.
SJP.pl
Wikipedia
dający się wszczepić; nadający się do wszczepiania
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. wszczepiać)
(1.1) nauczyć czegoś kogoś
(1.2) med. wprowadzić lek lub szczepionkę do organizmu przez nakłucie lub nadcięcie naskórka
(1.3) med. wprowadzić z zewnątrz do organizmu tkankę lub protezę, zastępując nią usuniętą część
(1.4) med. implementować do organizmu urządzenie pobudzające pracę uszkodzonego narządu
(1.5) bot. ogrod. umieścić w tkance rośliny szczepkę rośliny szlachetnej
czasownik zwrotny dokonany wszczepić się (ndk. wszczepiać się)
(2.1) wrosnąć w coś
Wiktionary
zaczynać; rozpoczynać; podejmować jakieś działanie
czasownik przechodni niedokonany (dk. wszcząć)
(1.1) niedokonany od|wszcząć.
czasownik zwrotny niedokonany wszczynać się (dk. wszcząć się)
(2.1) niedokonany od|wszcząć się.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wszczynać.
Wiktionary
dawne imię męskie
Wszebąd, Świebąd, Siebąd – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- („wszystek, każdy, zawsze”) w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -bąd („być, istnieć, żyć”).
Wszebąd imieniny obchodzi 9 lipca.
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię żeńskie
Wszebor, Wszabor, Wświebor, Świebor, Śwsiebor, Siebor, Siabor, Szabor, Szebor, Wszeborz, Świeborz, Śwsieborz – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- ("wszystek, każdy, zawsze") w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -bor ("walczyć, zmagać się"). Mogło oznaczać "ten, który zawsze podejmuje walkę". Pisownia z końcowym -rz prawdopodobnie jest zapisem imienia zdrobniałego, uformowanego przy użyciu przyrostka -jь, pod wpływem którego wygłosowe -r przeszło w -rz.
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię żeńskie
Wszebora, Świebora, Siabora, Szabora – staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Wsze- ("wszystek, każdy, zawsze") w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -bora ("walczyć, zmagać się"). Mogło oznaczać "ta, która zawsze podejmuje walkę".
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na powszechność czegoś
(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na największe nasilenie czegoś
Wiktionary
w metafizyce: w najwyższym stopniu zupełny, absolutny, idealny; najdoskonalszy
SJP.pl
rzadko: kobiecość powszechna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobiecość powszechna, idea kobiecości
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzad. cała roślinność w lesie
Wiktionary
Wszechlek, panaks (Panax L.) – rodzaj roślin należący do rodziny araliowatych (Araliaceae). Obejmuje 13 gatunków. Występują one we wschodniej Azji (od Indochin po Japonię i Rosyjski Daleki Wschód oraz we wschodniej części Ameryki Północnej. Należą do niego dwa cenione gatunki roślin leczniczych wszechlek żeń-szeń i wszechlek pięciolistkowy.
Wikipedia
odnoszący się do wszystkich ludzi; ogólnoludzki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miłość powszechna
Wiktionary
miłujący w najwyższym stopniu
SJP.pl
moc nieograniczona, absolutna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przymiot tego, kto posiada nieograniczoną moc
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) używając wszechmocy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wszechmocnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. nieograniczona moc
Wiktionary
mający nieograniczoną, absolutną moc; wszechmogący
przymiotnik
(1.1) mający nieograniczoną moc, mogący wszystko
SJP.pl
Wiktionary
mający nieograniczoną, absolutną moc; wszechmocny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. Bóg
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: ocean
SJP.pl
dotyczący wszystkich wyznawców islamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zob. wszechnica.
Wiktionary
1. wyższa uczelnia;
2. seria wykładów popularnonaukowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. uczelnia, szkoła wyższa
(1.2) eduk. cykl otwartych wykładów o charakterze popularnonaukowym
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: wszechnica
SJP.pl
rzadko: niszczący wszystko, wszystkich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obecność, występowanie wszędzie; cecha tego co wszechobecne
Omniprezencja (wszechobecność) − atrybut boskości, polegający na znajdowaniu się wszędzie i w każdej rzeczy.
Według tej koncepcji, gdziekolwiek by człowiek nie był, słowa „bóg jest tutaj obecny” będą zawsze prawdziwe.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) obecny wszędzie, występujący wszędzie
Wiktionary
obejmujący swym zasięgiem wszystko i wszystkich; wszechogarniający
przymiotnik
(1.1) wszystko obejmujący
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. hydrol. kompleks wszystkich oceanów ziemskiego globu;
Wszechocean (Ocean światowy) – ogólne określenie całości wód morskich na powierzchni Ziemi, tj. oceanów i wchodzących w ich skład mórz; główna część hydrosfery.
Wiktionary oraz Wikipedia
ogarniający swym zasięgiem wszystko i wszystkich; wszechobejmujący
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. mit. przydomek głównego bóstwa w panteonie lub boga-stwórcy, np. w mitologii skandynawskiej – Odyna, w słowiańskiej – Swaroga itp.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący wszystkich partii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od wszechpolak
Wiktionary
członek lub zwolennik Młodzieży Wszechpolskiej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. członek lub sympatyk Młodzieży Wszechpolskiej
Wszechpolak – pismo Młodzieży Wszechpolskiej założone w 1937 roku i wydawane w latach 1937–1939, a następnie konspiracyjnie w czasie okupacji niemieckiej 1944 i w początkach Polski Ludowej 1945–1946. Po reaktywacji ukazywał się (z 2 przerwami) w latach 1992–2007. Po raz kolejny wznowiony w lipcu 2016 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członkini lub zwolenniczka Młodzieży Wszechpolskiej
SJP.pl
odnoszący się do całej Polski; ogólnopolski
przymiotnik relacyjny
(1.1) książk. odnoszący się do całej Polski, do wszystkich Polaków
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. nieograniczona potęga
Wiktionary
odznaczający się wielką, nieograniczoną potęgą
przymiotnik
(1.1) książk. taki, który odznacza się nieograniczoną potęgą
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: pożerający wszystko, wszystkich
przymiotnik
(1.1) dosł. lub przen. konsumujący wszystko
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) elektr. przepuszczający wszystkie częstotliwości sygnału, ale zmieniający ich fazę
Wiktionary
odnoszący się do całej Rosji; ogólnorosyjski
przymiotnik
(1.1) związany z Wszechrosją, dotyczący Wszechrosji
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podn. Rosja, Imperium Rosyjskie
Wiktionary
wszystko, co istnieje, cały istniejący świat, wszechświat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. wszystko, co istnieje
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wszechstronny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wszechstronnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wszechstronny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wszechstronne
Wiktionary
1. mający rozległe zainteresowania i wiele umiejętności, rozwijający działalność w wielu dziedzinach;
2. obejmujący rozległy zakres, uwzględniający wszystkie aspekty czegoś
przymiotnik
(1.1) mający rozległy zakres zainteresowań, rozwijający działalność w wielu dziedzinach, w równym stopniu dotyczący wszystkich dziedzin, aspektów czegoś
(1.2) obejmujący możliwie jak najwięcej aspektów czegoś
SJP.pl
Wiktionary
poziom rozwoju psychicznego charakterystycznego dla Boga, bytu absolutnego, zdolność poznania wszystkiego
SJP.pl
nieskończony w czasie i w przestrzeni zbiór ciał niebieskich; uniwersum, kosmos, Wszechświat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) cała przestrzeń, czas, materia i energia; kosmos;
Wszechświat (łac. universum) – wszystko, co istnieje fizycznie: cała czasoprzestrzeń oraz wszystkie wypełniające ją formy energii jak materia i pola fizyczne; synonim słów „natura” i „przyroda”. Bywa utożsamiany ze światem i rzeczywistością – niektóre doktryny filozoficzne twierdzą, że nie istnieje nic innego; przykłady takich stanowisk to fizykalizm, materializm i niektóre inne formy empiryzmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: wszechświat
SJP.pl
odnoszący się do wszystkich Słowian
SJP.pl
taki, który widzi wszystko, np. wszechwidzący wzrok Jezusa; wszystkowidzący
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. wszechwiedzący, wiedzący wszystko
Wiktionary
książkowo: wiedza o wszystkim; wszystkowiedza
Omniscjencja, wszechwiedza – pełna wiedza o wszystkich realnych i potencjalnych faktach i relacjach między faktami, czyli znajomość wszechrzeczy. Określenie, że ktoś jest wszechwiedzący oznacza, że wie o wszystkim: o wszystkich prawach natury oraz o wszystkim, co było, jest, będzie i mogłoby się wydarzyć we wszechświecie od początku do końca czasu. Dla przypadku istnienia czegoś takiego, jak wieloświat pierwszego rzędu czy wieloświaty dowolnie wyższych rzędów, wówczas o nich również wie wszystko.
SJP.pl
Wikipedia
książkowo: taki, który wie wszystko, np. wszechwiedzący mędrzec; wszystkowiedzący
przymiotnik
(1.1) książk. wiedzący wszystko
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) osoba sprawująca nieograniczoną władzę
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający władzę nad wszystkim
Wiktionary
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: wszechwładnie
SJP.pl
omnipotencja, wszechmoc; wszechwładza
SJP.pl
mający nieograniczoną władzę nad wszystkim
przymiotnik
(1.1) mający nieograniczoną władzę nad wszystkim
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przymiot tego, kto posiada nieograniczoną władzę
Wiktionary
powszechna zagłada
SJP.pl
imię męskie
Wszeciech – alternatywna forma imienia Sieciech. Znaczenie imienia: "ten, któremu wszystko sprawia radość".
Wszeciech imieniny obchodzi 28 października
SJP.pl
Wikipedia
Wszeciech z małżonką; Wszeciechowie
SJP.pl
Wszeciech z małżonką; Wszeciechostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wszeciecha lub z nim związany
SJP.pl
kobieta, dziewczyna, która się do wszystkiego wtrąca, wszędzie zajrzy, jest wszędzie obecna; wścibska, ciekawska
SJP.pl
1. taki, który wszędzie się zjawia, do wszystkiego się wtrąca;
2. taki, który jest obecny, który jest zdolny wszędzie się dostać
SJP.pl
→ wszędobylski; wszędobylstwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wszędobylskie; cecha tych, którzy są wszędobylscy
SJP.pl
Wiktionary
Wszędołaz – prototypowy, lekki pojazd terenowy wykonany w Zakładzie Transportu Energetyki w Radomiu. Pojazd nie wszedł do produkcji seryjnej.
Wikipedia
przestarzałe: w każdym miejscu, w każdej sytuacji, w każdych okolicznościach; wszędzie
przysłówek
(1.1) przest. wszędzie
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w każdym miejscu
(1.2) do każdego miejsca
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
dawniej: wszechobecny
SJP.pl
imię męskie
Wszegniew, Świegniew, Śwsiegniew, Sięgniew – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- ("wszystek, każdy, zawsze") w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -gniew ("gniew").
Wariant Sięgniew mógł powstać również wskutek skrócenia imienia Nasięgniew.
Wszegniew imieniny obchodzi 15 kwietnia.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe: każdego z wielu, każdego bez wyjątku
zaimek upowszechniający ułomny
(1.1) daw. wszystkiego
SJP.pl
Wiktionary
wszelkiego rodzaju, gatunku
zaimek przymiotny
(1.1) książk. wszelki
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
partykuła
(1.1) książk. …uwydatniająca kontrast, treść przeciwną do wynikającej ze zdania poprzedniego
spójnik
(2.1) książk. …przyłączający zdanie lub wyrażenie niezgodne ze wcześniejszym kontekstem
przysłówek
(3.1) daw. w różny sposób
Wiktionary
spójnik "wszelako" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
"wszelako" wzmocnione partykułą "-ż"; wszakoż, wszakże
SJP.pl
każdy, bez względu na różnice, wszystko jedno jaki
zaimek przymiotny
(1.1) dotyczący wszystkich aspektów; każdy; wszystek
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
Wszemir, Wszemiar, Świemir, Siemir, Siemar – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- („wszystek, każdy, zawsze”) w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -mir („pokój, spokój, dobro”).
W XXI wieku jest to imię rzadkie. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 2 mężczyzn o imieniu Wszemir nadanym jako imię drugie.
Wszemir imieniny obchodzi 21 maja i 18 grudnia.
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię żeńskie
Wszemił, Świemił – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- ("wszystek, każdy, zawsze") w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -mił ("miły"). Znaczenie imienia: "wszystkim miły", "lubiany przez wszystkich".
Wszemił imieniny obchodzi 12 maja i 22 listopada.
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię żeńskie
Wszemiła – staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Wsze- ("wszystek, każdy, zawsze") w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -miła ("miła"). Znaczenie imienia: "wszystkim miła", "lubiana przez wszystkich".
Wszemiła imieniny obchodzi 22 listopada.
SJP.pl
Wikipedia
Wszemiłowice – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie. Do 31 grudnia 2024 integralną część miejscowości stanowił przysiółek Jurczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wszerad, Świerad, Świrad – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- („wszystek, każdy, zawsze”) w różnych wersjach nagłosowych, oraz członu -rad („radosny, zadowolony”). Znaczenie imienia: „rad każdemu”.
Wszerad imieniny obchodzi 14 listopada, Świerad – 13 lipca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Wszerad (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wszeradka lub z nim związany
SJP.pl
Wszerad z małżonką; Wszeradowie
SJP.pl
Wszerad z małżonką; Wszeradostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wszerada lub z nim związany
SJP.pl
w kierunku prostopadłym do długości; w poprzek; na szerokość
przysłówek
(1.1) zgodnie z kierunkiem szerokości czegoś
SJP.pl
Wiktionary
zachowanie lub postępowanie nieprzyzwoite i gorszące
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. rozpusta, bezwstydność
(1.2) przest. bezwstydny, rozpustny postępek, słowo lub rzecz
SJP.pl
Wiktionary
przestarzałe: kobieta lekkich obyczajów, prowadząca życie rozpustne; nierządnica, rozpustnica, ladacznica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. kobieta rozwiązła i gorsząca swoim zachowaniem
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. rozpustnie, bezwstydnie
(1.2) przest. plugawo, gorsząco, nieprzyzwoicie, sprośnie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: wszeteczny
SJP.pl
mężczyzna prowadzący swobodny, hulaszczy tryb życia, swoim zachowaniem gorszący innych; grzesznik, bezwstydnik, rozpustnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. osoba rozwiązła i gorsząca swoim zachowaniem
SJP.pl
Wiktionary
przestarzałe: sprośność, nieprzyzwoitość;
1. bycie sprośnym, nieprzyzwoitym, gorszącym; frywolność, obsceniczność;
2. czyn, postępek sprośny, nieprzyzwoity lub rzecz sprośna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. rozpusta, bezwstydność
(1.2) przest. bezwstydny, rozpustny postępek, słowo lub rzecz
SJP.pl
Wiktionary
nieprzyzwoity, gorszący, oddający się rozpuście; sprośny, frywolny, obsceniczny
przymiotnik
(1.1) przest. bezwstydny, rozpustny
(1.2) przest. plugawy, gorszący, nieprzyzwoity, sprośny
SJP.pl
Wiktionary
Wszewłoga (Meum) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego jeden (Meum athamanticum) lub trzy gatunki. Rośliny te rosną w północnej Afryce i Europie. W Polsce występuje jeden gatunek – wszewłoga górska (Meum athamanticum). Rośliny z tego rodzaju rosną na górskich łąkach.
Wszewłoga górska ma jadalne korzenie i w przeszłości była uprawiana jako warzywo.
Wikipedia
skrót od: Wyższa Szkoła Zarządzania i Marketingu
SJP.pl
szlifując, robić wgłębienie
SJP.pl
wszolinka pszczela - owad z rodziny wszolinkowatych pasożytujący w gniazdach pszczelich; jego larwy żywią się miodem i pierzgą, a dorosłe owady przebywają na ciele pszczół
SJP.pl
rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich
SJP.pl
o cechach wszolinkowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
owad przystosowany do pasożytniczego trybu życia, przypominający pokrojem wesz
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Mallophaga., owad pasożytniczy żyjący na skórze zwierząt; wesz zwierzęca;
(1.2) zool. daw. reg. nazwa systematyczna|Haematopinus eurysternus., wesz bydlęca
(1.3) zool. daw. reg. weszka
SJP.pl
Wiktionary
owad przystosowany do pasożytniczego trybu życia, przypominający pokrojem wesz
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
owad przystosowany do pasożytniczego trybu życia, przypominający pokrojem wesz
Wszoły (Mallophaga, l. poj. wszoł) – owady wtórnie bezskrzydłe, przystosowane do pasożytniczego trybu życia. Grupa parafiletyczna, obecnie nie stanowi taksonu. Tradycyjnie klasyfikowana była w randze rzędu lub podrzędu.
SJP.pl
Wikipedia
w rzemieślnictwie: wstawić część czegoś, np. materiału, w środek lub brakujący fragment czegoś
SJP.pl
w rzemieślnictwie: wstawiać część czegoś, np. materiału, w środek lub brakujący fragment czegoś
SJP.pl
Wojewódzki Sztab Wojskowy
SJP.pl
wstawić coś podczas szycia
SJP.pl
zaimek rzeczowny nieokreślony
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wszystko
Wiktionary
zdrobnienie od: wszystek; wszyściuśki, wszyściutki, wszyściuteńki, wszyściusieńki
SJP.pl
zdrobnienie od: wszystek; wszyściuchny, wszyściutki, wszyściuśki, wszyściuteńki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: wszystek
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wszystek; wszyściuchny, wszyściutki, wszyściuteńki, wszyściusieńki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: wszystek
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wszystek; wszyściuchny, wszyściutki, wszyściuśki, wszyściusieńki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: wszystek
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wszystek; wszyściuchny, wszyściuśki, wszyściuteńki, wszyściusieńki
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: wszystek
SJP.pl
Wiktionary
1. przestarzałe: każdy bez wyjątku, każdy z wielu; wszelki;
2. dawne, rzadkie: cały, od początku do końca, w przestrzeni, czasie, ilości itd.
zaimek nieokreślony, odpowiadający rodzajowi męskoosobowemu
(1.1) ogół ludzi z danego zbioru
SJP.pl
Wiktionary
1. przestarzałe: każdy bez wyjątku, każdy z wielu; wszelki;
2. dawne, rzadkie: cały, od początku do końca, w przestrzeni, czasie, ilości itd.
zaimek
(1.1) taki, który wyczerpuje cały zbiór nie pozostawiając nic
SJP.pl
Wiktionary
zaimek nieokreślony
(1.1) forma niemęskoosobowa od wszyscy
Wiktionary
ogół rzeczy; pełność jakiegoś zbioru
zaimek rzeczowny nieokreślony
(1.1) ogół rzeczy i spraw
(1.2) całe
Wszystko – polski krótkometrażowy film fabularny z 2011 roku. Pierwszy polski film finansowany przez internautów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ironiczne: osoba dążąca do zdobycia wiedzy o wszystkim, do opanowania wiedzy z zakresu wielu dziedzin
SJP.pl
SJP.pl
ironicznie, potocznie: dążenie do zdobycia wiedzy o wszystkim, do ogarnięcia wielu dziedzin, problemów itp.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. iron. dążenie do zajmowania się wszystkim po trochu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. taki, za który można wszystko kupić
Wiktionary
taki, który wszystko robi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. wszystko poruszający, wprawiający wszystko w ruch
Wiktionary
1. książkowo: całość, pełnia;
2. rzadko: ogół rzeczy, sprawa otaczający kogoś, wszystko, co istnieje
SJP.pl
taki, który widzi wszystko, np. wszystkowidzący wzrok Jezusa; wszechwidzący
SJP.pl
książkowo: wiedza o wszystkim; wszechwiedza
SJP.pl
książkowo: taki, który wie wszystko, np. wszystkowiedzący mędrzec; wszechwiedzący
Wszystkowiedzący – nowela autorstwa Stephena Kinga, opublikowana po raz pierwszy w zbiorze Im mroczniej, tym lepiej z 2024 roku.
SJP.pl
Wikipedia
gatunek drapieżnego ssaka lądowego z rodziny łasicowatych; rosomak
SJP.pl
w zoologii: zwierzę odżywiające się różnymi rodzajami pokarmu, np. sójka, dzik; polifag, zwierzę wielożerne, zwierzę polifagiczne
Wszystkożerność – sposób odżywiania się (pobierania pokarmu) polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pokarmem, zarówno mięsnym, jak i roślinnym – żywym lub martwym.
Zwierzęta wszystkożerne – nazywane też pantofagami (łac. pantophaga), omniwora (omnivora) lub wszystkożercami – stanowią w ekosystemie drugi i trzeci (lub dalszy) poziom konsumentów.
SJP.pl
Wikipedia
1. w zoologii: żywienie się kilkoma rodzajami pokarmów, np. mięsnym i roślinnym; wielożerność, polifagia, polifagizm;
2. potocznie: jedzenie wszystkiego, niewybrzydzanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. sposób odżywiania się zwierząt polegający na braku specjalizacji pokarmowej;
Wszystkożerność – sposób odżywiania się (pobierania pokarmu) polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pokarmem, zarówno mięsnym, jak i roślinnym – żywym lub martwym.
Zwierzęta wszystkożerne – nazywane też pantofagami (łac. pantophaga), omniwora (omnivora) lub wszystkożercami – stanowią w ekosystemie drugi i trzeci (lub dalszy) poziom konsumentów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. w zoologii: odżywiający się różnymi rodzajami pokarmu; polifagiczny, wielożerny;
2. potocznie: taki, który zje wszystko, nie wybrzydza
przymiotnik
(1.1) żywiący się różnorodnym pokarmem, zarówno mięsem, jak i roślinami
SJP.pl
Wiktionary
zaimek
(1.1) stpol. wszystko, wszystek
Wiktionary
zaszewka
SJP.pl
zaimek rzeczowny nieokreślony
(1.1) przest. wszystko
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. taki, który kładzie kres wszystkiemu
Wiktionary
kawałek materiały wszywany dla ozdoby w ubranie; wstawka
Disulfiram – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu alkoholizmu, którego działanie polega na wpływie na metabolizm alkoholu etylowego.
SJP.pl
Wikipedia
taki, który się wsłuchał; słuchający z uwagą, zasłuchany
SJP.pl