K

litera alfabetu łacińskiego i polskiego


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła czternastej litery alfabetu;

skrótowiec

 (2.1) = kobieta

 (2.2) = konstrukcyjny


K (minuskuła: k) (ka) – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego. W języku polskim oznacza spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną bezdźwięczną. Pochodzi od litery alfabetu fenickiego kaph, za pośrednictwem litery alfabetu greckiego kappa i alfabetu etruskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ka

1. nazwa litery K;
2. samochód typu Ford Ka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nazwa litery k / K



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaa


Źródła:

Wikipedia

Kaaba

miejsce kultu muzułmanów - ogromny relikwiarz z Czarnym Kamieniem (największą świętością islamu), znajdujący się na dziedzińcu świętego Meczetu w Mekce; Kaba; Al-Ka'ba; Al-Kaba


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rel. świątynia w Mekce, najważniejsze miejsce kultu w islamie;


Al-Kaba (arab. الكعبة, trl. Al-Kaʿbah) – świątynia i sanktuarium w Mekce, najważniejsze miejsce święte islamu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kab

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. hebrajska jednostka masy;


Kab – starożytna hebrajska jednostka masy. Według słowniczka w Biblii Tysiąclecia wynosiła ok. 2,5 kg.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kaba

miejsce kultu muzułmanów - ogromny relikwiarz z Czarnym Kamieniem (największą świętością islamu), znajdujący się na dziedzińcu świętego Meczetu w Mekce; Kaaba; Al-Ka'ba; Al-Kaba


Źródła:

SJP.pl

Kabacik

zdrobnienie od: kabat (rodzaj surduta)


Źródła:

SJP.pl

Kabaciński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kabacki

przymiotnik od: Kabaty


Źródła:

SJP.pl

Kabaczek

roślina z rodziny dyniowatych


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) bot. odmiana dyni zwyczajnej o podłużnych, zwykle obłych i ciemnozielonych owocach

 (1.2) spoż. jarzyna z owoców kabaczka (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabaczkowy

kabaczek


Patrz:kabaczek

Źródła:

SJP.pl

Kabak

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. lokal, w którym za opłatą można coś zjeść lub napić się alkoholu


Toponimy

Białoruś

biał. Кабак, ros. Кабак, Kabak

Kirgistan

Rosja

Turcja

Hydronimy

Białoruś

Rosja

Turcja

Nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabala

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kabalarka

potocznie: kobieta umiejąca kłaść kabałę - wróżyć z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżbiarka, kabalistka


Źródła:

SJP.pl

Kabalarz

potocznie: człowiek umiejący kłaść kabałę - wróżyć z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbita, wróżbiarz, wróż, kabalista


Źródła:

SJP.pl

Kabalewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kabalista

1. znawca kabały - systemu kosmologicznego i filozoficznego;
2. człowiek umiejący kłaść kabałę - wróżyć z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbita, wróżbiarz, wróż, kabalarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. znawca kabały


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabalistka

1. znawczyni kabały - systemu kosmologicznego i filozoficznego;
2. kobieta umiejąca kłaść kabałę - wróżyć z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżbiarka, kabalarka


Źródła:

SJP.pl

Kabalistyczny

1. dotyczący kabały - metafizycznej interpretacji Biblii
2. tajemniczy, mający ukryte znaczenie (np. kabalistyczne znaki, liczby, przepowiednie)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący kabały lub kabalistyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabalistyka

w judaizmie system doktryn opartych na kabale a potocznie wróżenie za pomocą kabały, wróżbiarstwo


Kabała (hebr. ‏קבלה‎ „otrzymywanie, przyjmowanie”) – duchowa mistyczno-filozoficzna szkoła judaizmu. Do jej podstawowych źródeł zaliczają się: Tora, Zohar, Ec Haim, Talmud dziesięciu sefirot, Sefer Jecira, Bahir, a także inne dzieła Ari (rabina Icchaka Luria Aszkenazi, znanego także pod imieniem Arizal) oraz Baal Sulama (Jehuda Leib Ha-Lewi Aszlaga).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kabalistykon

utwór zawierający przepowiednię na temat jakiejś daty zaszyfrowanej w symbolach literowych


Źródła:

SJP.pl

Kabalski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kaban

1. wieprz, dzik;
2. duży kawałek kiełbasy


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Białystok, Lwów. reg-pl|Poznań. wieprz, świnia

 (1.2) gw-pl|Lwów. pogard. Ukrainiec


Kaban – system jezior położony w granicach miasta Kazań w Tatarstanie, w Rosji. Składa się z trzech części (jezior), które ciągną się z północy na południe (od centrum do południowych dzielnic) i są połączone kanałami: Niżniego (Bliżniego) Kabanu, Sriedniego (Dalniego) Kabanu i Wierchniego (Boriskowskiego) Kabanu.

Jest to największy system jezior w tym rejonie Tatarstanu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabanina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Białystok. kulin. wieprzowina

 (1.2) gwara. kulin. konina fakt.


Źródła:

Wiktionary

Kabanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. sielska chatka


Kabanka – część wsi Korczyna w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Biecz. Wchodzi w skład sołectwa Korczyna.

W latach 1975–1998 Kabanka administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kabanos

1. rodzaj cienkiej kiełbasy wędzonej i obsuszanej;
2. dawny gatunek cygara


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) kulin. cienka, wędzona kiełbasa z mięsa wieprzowego;


Kabanos – bardzo cienka, długa kiełbaska, tradycyjnie przyrządzana z peklowanego mięsa wieprzowego w osłonkach baranich, wędzona w gorącym dymie i obsuszana.

Cechuje ją sucha i równomiernie pomarszczona powierzchnia ciemnoczerwona z odcieniem wiśniowym. W przekroju widoczne są również czerwone kawałki mięsa oraz jasne kawałki tłuszczu. Charakterystyczny jest dla niej smak peklowanej i pieczonej wieprzowiny oraz lekki posmak wędzenia i pikantny kminku z pieprzem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabanosek

zdrobnienie od: kabanos


Źródła:

SJP.pl

Kabanosik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kabanos


Źródła:

Wiktionary

Kabardo-Bałkaria

autonomiczna republika w Rosji; Kabardyno-Bałkaria


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej;


Kabardo-Bałkaria (ofic. Republika Kabardyjsko-Bałkarska; ros. Kabardino-Balkarija (trl.), Kabardino-Bałkarija (trb.); ofic. Kabardino-Balkarskaja Respublika (trl.), Kabardino--Bałkarskaja Riespublika (trb.); kbd. K˝èbèrdej-Bal˝k˝èr (trl.); ofic. K˝èbèrdej-Bal˝k˝èr Respublikè (trl.); krc. K˝abarty-Malk˝ar (trl.); ofic. K˝abarty-Malk˝ar Respublika (trl.)) – autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabardyjczyk

mieszkaniec Kabardo-Bałkarii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kabardii lub Kabardo-Bałkarii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabardyjka

mieszkanka Kabardo-Bałkarii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kabardii lub Kabardo-Bałkarii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabardyjski

Kabardo-Bałkaria; kabardyński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Kabardii albo Kabardyjczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język należący do zachodniokaukaskiej grupy językowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabardyjsko-Bałkarski

Kabardo-Bałkaria (republika autonomiczna w Rosji)


Źródła:

SJP.pl

Kabardyno-Bałkaria

autonomiczna republika w Rosji; Kabardo-Bałkaria


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. zob. Kabardo-Bałkaria.


Kabardo-Bałkaria (ofic. Republika Kabardyjsko-Bałkarska; ros. Kabardino-Balkarija (trl.), Kabardino-Bałkarija (trb.); ofic. Kabardino-Balkarskaja Respublika (trl.), Kabardino--Bałkarskaja Riespublika (trb.); kbd. K˝èbèrdej-Bal˝k˝èr (trl.); ofic. K˝èbèrdej-Bal˝k˝èr Respublikè (trl.); krc. K˝abarty-Malk˝ar (trl.); ofic. K˝abarty-Malk˝ar Respublika (trl.)) – autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabardyński

Kabardyno-Bałkaria; kabardyjski


Źródła:

SJP.pl

Kabareciarka

artystka kabaretowa, twórczyni tekstów kabaretowych; kabarecistka


Źródła:

SJP.pl

Kabareciarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z kabareciarzem, dotyczący kabareciarza


Źródła:

Wiktionary

Kabareciarz

artysta kabaretowy, twórca tekstów kabaretowych; kabarecista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba zajmująca się tworzeniem kabaretu; artysta kabaretowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabarecik

zdrobnienie od: kabaret


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kabaret


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabarecista

artysta kabaretowy, twórca tekstów kabaretowych; kabareciarz


Źródła:

SJP.pl

Kabarecistka

artystka kabaretowa, twórczyni tekstów kabaretowych; kabareciarka


Źródła:

SJP.pl

Kabaret

1. kameralna sztuka rozrywkowa obejmująca skecze, piosenki i tańce;
2. przedstawienie składające się ze skeczów, piosenek satyrycznych;
3. lokal, w którym widzowie, siedząc przy stolikach, oglądają występy o charakterze rozrywkowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) teatr. muz. spektakl (niekiedy na estradzie, czasem w restauracji, kawiarni) o lekkim repertuarze skeczów, monologów literackich, piosenek, tańców itp.;

 (1.2) teatr. muz. grupa osób przygotowujących kabarety (1.1)

 (1.3) teatr. muz. budynek ze sceną wystawiającą kabarety (1.1)

 (1.4) płaskie naczynie z przegródkami


Kabaret – w Polsce to forma rozrywki, przedstawienie przed publicznością, zwykle na żywo, mająca charakter satyryczny. Składa się ze skeczów sytuacyjnych, monologów, stand-up, piosenek, satyry politycznej, tworzonych i wystawianych przez kilkuosobowe grupy satyryków, komików, aktorów i artystów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabaretka

potocznie: pończocha ażurowa


Źródła:

SJP.pl

Kabaretki

ażurowe pończochy noszone niegdyś przez tancerki występujące w kabaretach


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rodzaj ażurowych rajstop tworzących siatkę o widocznych oczkach

 (1.2) rodzaj ażurowych pończoch tworzących siatkę o widocznych oczkach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabaretolog

rzadko: specjalista od kabaretu, znawca wszystkich zjawisk związanych z kabaretem


Źródła:

SJP.pl

Kabareton

wielogodzinny ciąg kabaretowych występów scenicznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) występ sceniczny, w którym bierze udział szereg artystów kabaretowych


Kabareton – impreza, podczas której przedstawiane są programy kabaretowe więcej niż jednego kabaretu. Twórcą słowa kabareton był satyryk Jacek Fedorowicz, który wymyślił je na potrzeby „Nocy kabaretowej” opolskiego festiwalu w 1973, pierwszy raz odbywającej się z dużą widownią, w opolskim amfiteatrze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabaretowy

przymiotnik od: kabaret, np. aktor kabaretowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany kabaretem, dotyczący kabaretu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabaretyzacja

nadawanie czemuś charakteru kabaretu


Źródła:

SJP.pl

Kabarowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kabaryna

1. potocznie: samochód policyjny;
2. gwarowo: izolatka w więzieniu lub areszcie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. ciężki, metalowy kubeł na nieczystości stojący w celi jako ubikacja

 (1.2) slang. mała, jednoosobowa cela do izolacji więźniów

 (1.3) slang. duży samochód policyjny do transportu aresztowanych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabasa

brazylijski instrument perkusyjny; cabaça


Źródła:

SJP.pl

Kabat

krótki kaftan lub serdak noszony dawniej przez kobiety i mężczyzn


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) białystok. kolega

 (1.2) krótki płaszcz



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabatiella

pasożytniczy grzyb z grupy grzybów mitosporowych, wywołujący antraknozę, chorobę roślin takich jak np. koniczyna, fasola, dynia


Źródła:

SJP.pl

Kabaty

krótki kaftan lub serdak noszony dawniej przez kobiety i mężczyzn


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. jedna z dzielnic Warszawy;


Kabaty – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Ursynów w Warszawie, dawna wieś.

Nazwę Kabaty nosi także pierwsza stacja linii M1 warszawskiego metra.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabała

1. wróżba z kart (tarot, kartomancja), z ręki (chiromancja, chirologia), z liczb lub innych znaków;
2. książka, który zawiera przepisy wróżb;
3. potocznie: trudne położenie, kłopoty;
4. system kosmologiczny i filozoficzny, praktyka mistyczna wywodząca się z judaizmu, według której sensu Biblii należy szukać w jej podtekście; Kabała;
5. wiara w magiczną siłę liter tekstu biblijnego oraz kombinacji liter boskiego imienia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. duchowa i mistyczno-filozoficzna szkoła judaizmu;


Kabała (hebr. ‏קבלה‎ „otrzymywanie, przyjmowanie”) – duchowa mistyczno-filozoficzna szkoła judaizmu. Do jej podstawowych źródeł zaliczają się: Tora, Zohar, Ec Haim, Talmud dziesięciu sefirot, Sefer Jecira, Bahir, a także inne dzieła Ari (rabina Icchaka Luria Aszkenazi, znanego także pod imieniem Arizal) oraz Baal Sulama (Jehuda Leib Ha-Lewi Aszlaga).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabe

środowiskowo: karabin



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kabeenowski

KBN (Komitet Badań Naukowych); KBN-owski


Źródła:

SJP.pl

Kabek

środowiskowo: karabinek


Źródła:

SJP.pl

Kabekaes

karabinek używany do nauki strzelania i podczas zawodów strzeleckich; kbks


Źródła:

SJP.pl

Kabel

1. przewód tworzony przez drut lub izolowane od siebie druty metalowe, zabezpieczone przed działaniami zewnętrznymi;
2. miara długości równa 185,2 m (1/10 mili morskiej);
3. potocznie: donosiciel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektr. gruby przewód elektryczny lub światłowodowy, zwykle spleciony z kilku odizolowanych żył;

 (1.2) żegl. jednostka długości równa 185,2 metra, czyli jednej dziesiątej mili morskiej;

 (1.3) bud. rodzaj liny, w której druty prowadzone są równolegle;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. donosiciel



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabelek

zdrobnienie od: kabel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kabel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabelgat

komora linowa na statku


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) żegl. magazyn na statku na liny;


Kabelgat (komora linowa) – magazyn lin na żaglowcu. Pomieszczenie umiejscowione zazwyczaj blisko dziobu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabelkowy

kabelek


Patrz:kabelek

Źródła:

SJP.pl

Kabeltaw

bardzo mocna i gruba lina


Źródła:

SJP.pl

Kabergolina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. lek dopaminergiczny hamujący laktację, będący pochodną ergoliny;


Kabergolina (łac. Cabergolinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna alkaloidów sporyszu, stosowana głównie w leczeniu hiperprolaktynemii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kaberu

kaberu etiopski - drapieżny ssak z rodziny psowatych


Kaberu etiopski, kaberu, szakal (wilk) etiopski (abisyński) (Canis simensis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Występuje jedynie w Etiopii, do wysokości 3-4,5 tys. m n.p.m., w kilku izolowanych populacjach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kabestan

wciągarka do kotwic, cum


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. urządzenie ułatwiające wybieranie lub luzowanie lin pod obciążeniem (np. kotwic);


Kabestan – urządzenie spotykane zazwyczaj na jednostkach pływających lub w przemyśle, służące do ułatwienia wybierania bądź luzowania lin, łańcuchów będących pod znacznym obciążeniem. W swojej najwcześniejszej formie występował jako trzonek składający się z drewna, zamontowany pionowo na statku. Owijały go liny kilkoma oplotami, powodując większe tarcie, i zabezpieczała go zapadka uniemożliwiająca odwijanie. Zawsze był nawinięty w kierunku ruchu wskazówek zegara (patrząc od góry). Urządzenie uważane jest za hiszpański wynalazek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabestanowy

kabestan


Patrz:kabestan

Źródła:

SJP.pl

Kabewiak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. żołnierz KBW


Źródła:

Wiktionary

Kabi

hinduski poeta ludowy; pieśniarz


Źródła:

SJP.pl

Kabina

1. niewielkie pomieszczenie na statku lub w samolocie;
2. wydzielone pomieszczenie, wyposażone w odpowiednie urządzenia, przeznaczone dla jednej osoby, np. kabina natryskowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bardzo małe pomieszczenie użytkowe, zwykle do czasowego użytkowania

 (1.2) żegl. małe pomieszczenie mieszkalne na statku

 (1.3) sport. przymusowe opuszczenie kajaka sportowego, zwykle wskutek wywrotki;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabinet

rodzaj sekretarzyka, mebel


Kabinet (fr. cabinet) – reprezentacyjny, bogato zdobiony mebel skrzyniowy, zawierający wiele skrytek i szufladek służących do przechowywania klejnotów, pieniędzy, dokumentów itp., popularny od XVI do XVIII w. Zamykany parą drzwiczek lub odchylaną do poziomu płytą służącą do pisania. Kabinet umieszczano na podstawkach lub na komodach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kabinka

mała kabina


Źródła:

SJP.pl

Kabinowiec

środowiskowo: tłumacz kabinowy - tłumacz pracujący w specjalnej kabinie, przekazujący tłumaczenie bezpośrednio na salę konferencyjną


Źródła:

SJP.pl

Kabinówka

potocznie:
1. walizeczka na bagaż podręczny;
2. łódź lub jacht z małymi pomieszczeniami dla załogi


Źródła:

SJP.pl

Kabinowy

przymiotnik od: kabina


Źródła:

SJP.pl

Kabirowie

Źródła:

Wikipedia

Kabirpanth

członek indyjskiej wspólnoty religijnej założonej przez Kabira Dasa w XV wieku


Źródła:

SJP.pl

Kabirpanthowie

indyjska wspólnota religijna założona przez Kabira Dasa w XV wieku


Źródła:

SJP.pl

Kablara

potocznie: donosicielka


Źródła:

SJP.pl

Kablarz

potocznie:
1. donosiciel; kapuś, kabel, kablownik, kapownik, szpicel;
2. złodziej kradnący kable energetyczne;
3. monter układający kable;
4. operator telewizji kablowej; kablowiec


Źródła:

SJP.pl

Kablion

mięso z dorsza


Źródła:

SJP.pl

Kablobeton

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) beton sprężony za pomocą prętów lub wiązek drutów naciąganych po stwardnieniu betonu


Konstrukcja kablobetonowa, kablobeton – konstrukcja sprężona (żelbetowa sprężona), w której siły sprężające wprowadzono po częściowym lub całkowitym stwardnieniu mieszanki betonowej. Siła jest przekazywana na konstrukcję głównie przez docisk za pomocą specjalnych systemów zakotwień kabla sprężającego. Cięgno sprężające (kabel) prowadzi się w kanale umieszczonym w elemencie przed zabetonowaniem lub na zewnątrz elementu. Trasa przebiegu cięgien sprężających jest projektowana w taki sposób, aby możliwie racjonalnie wykorzystać wytrzymałość elementu w każdym jego przekroju. Sprężać można konstrukcje betonowe wykonywane bezpośrednio na placu budowy jak również prefabrykaty. Obecnie często stosuje się zewnętrznie prowadzone cięgna do remontu lub zwiększania nośności istniejących konstrukcji żelbetowych (zbiorników, mostów).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kablobetonowy

wykonany z kablobetonu


przymiotnik

 (1.1) związany z kablobetonem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kablogram

telegram przekazany kablem podmorskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) telekom. telegram przesyłany za pomocą kabla podmorskiego;


Kablogram – telegram przekazywany linią kablową podziemną lub podwodną (np. po dnie morza). Nazwy używano ze względu na różne stawki taryfowe. Nazwa nie była stosowana w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kablowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. zakładanie, instalowanie kabli

 (1.2) pot. donoszenie na kogoś


Źródła:

Wiktionary

Kablowiec

1. statek przeznaczony do układania kabli podmorskich;
2. potocznie: telefon podłączony kablem do sieci


Kablowiec – specjalistyczny statek (jednostka pomocnicza – okręt) przystosowany i zbudowany w celu układania, podnoszenia, konserwacji i napraw kabli podmorskich. Jednostka ta posiada zabudowane na dziobie i rufie specjalne urządzenia do spuszczania i podnoszenia kabla. Na pokładzie znajdują się też specjalne koliste pojemniki (szpule) służące do magazynowania kabla. Kablowce dzielą się na:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kablówka

potocznie: telewizja kablowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. telewizja kablowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kablownik

środowiskowo: donosiciel; konfident, kabel, kapuś, szpicel


Źródła:

SJP.pl

Kablowy

przymiotnik od: kabel


przymiotnik

 (1.1) związany z kablem; przesyłany przez kable, wykorzystujący przesył kablami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabloza

nadmierne, przez co uciążliwe lub nieestetyczne, nagromadzenie w jakimś miejscu kabli


Źródła:

SJP.pl

Kaboklo

Metys brazylijski; caboclo


Źródła:

SJP.pl

Kabomba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Cabomba|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny pływcowatych;


Kabomba (Cabomba Aublet) – rodzaj roślin z rodziny pływcowatych. Należy tu pięć gatunków hydrofitów występujących głównie w Ameryce Południowej i Północnej w strefie tropikalnej i pod wpływem klimatu umiarkowanego ciepłego, tylko jeden gatunek w Azji. Kabomba karolińska C. caroliniana jest gatunkiem inwazyjnym w Europie, zarejestrowana została także jako introdukowana i już najwyraźniej trwale obecna w Polsce (staw we wsi Krążek koło Olkusza).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kabona

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. pieniądze


Źródła:

Wiktionary

Kaboszon

kamień szlachetny lub półszlachetny mający szlif o formie kulistej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kamień szlachetny albo półszlachetny o szlifie w formie kulistej, półkulistej, elipsoidalnej, stożkowatej

 (1.2) archit. szt. ornament w kształcie kaboszonu (1.1)


Szlif kaboszonowy, szlif gładki (fr. cabochon – główka od szpilki) – najwcześniejsza forma szlifowania kamienia. Szlif ten nie posiada fasetek, czyli ścianek, ani ostrych krawędzi. Jest obły, o zaokrąglonych ściankach.

Wyróżnia się następujące „rodzaje kaboszonów”:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaboszonowy

przymiotnik od: kaboszon


Źródła:

SJP.pl

Kabot

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kraw. marynarka, kurtka


Źródła:

Wiktionary

Kabotaż

1. żegluga odbywająca się między portami danego państwa (mały kabotaż - w obrębie jednego morza, duży kabotaż - w obrębie różnych mórz)
2. żegluga przybrzeżna


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegluga między portami tego samego kraju

 (1.2) żegluga prowadzona wzdłuż wybrzeża

 (1.3) wykonanie lądowych usług transportowych wewnątrz danego kraju przez zagraniczne przedsiębiorstwa po zakończeniu transportu w relacji międzynarodowej


Kabotaż (z fr. caboter) – jedna z form eksportu usług transportowych polegająca na wykonywaniu przewozów ładunków lub osób między punktami położonymi wyłącznie poza terytorium kraju, w którym przewoźnik ma swą siedzibę.

Żegluga kabotażowa to żegluga pomiędzy portami tego samego państwa. Jeśli odbywa się w obrębie jednego morza, nazywana jest kabotażem małym (np. Gdynia – Świnoujście lub Sztokholm – Ystad). Jeśli porty te znajdują się na różnych morzach, to mówimy o kabotażu wielkim (np. Archangielsk – Władywostok lub Nowy Jork – San Francisco).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabotażowiec

statek przystosowany do kabotażu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) statek do kabotażu


Kabotażowiec (ang. coaster) – statek, zwykle niewielki, uprawiający żeglugę kabotażową pomiędzy portami jednego kraju. Polskie połączenia kabotażowe to np. rejsy Gdynia – Hel, Kołobrzeg – Ustka, czy Krynica Morska – Frombork. W realiach innych krajów (przykład USA), kabotaż oznaczać może także dalekosiężną żeglugę oceaniczną.

W polskich realiach kabotażowcami nazywane są jednostki uprawiające żeglugę na Bałtyku, a jako kabotaż określana jest ogólnie żegluga przybrzeżna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabotażowy

przymiotnik od: kabotaż


przymiotnik

 (1.1) związany z kabotażem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabotyn

1. człowiek lubiący tanie efekty; komediant;
2. dawniej: podrzędny artysta teatralny lub cyrkowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek, który lubi posługiwać się tanimi efektami w celu wzbudzenia zainteresowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabotynizm

popisywanie się w celu wywołania wrażenia na innych poprzez użycie tanich efektów; kabotyństwo, efekciarstwo, szpan, szpanerstwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. zgrywanie się, tromtadracja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabotynka

kobieta postępująca niemoralnie, niepoważnie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta posługująca się tanimi efektami w celu wzbudzenia zainteresowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabotyński

związany z kabotynem, kabotynizmem


przymiotnik jakościowy

 (1.1) książk. lekcew. właściwy kabotynowi, nacechowany kabotynizmem

przymiotnik relacyjny

 (2.1) książk. lekcew. złożony z kabotynów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabotyństwo

popisywanie się w celu wywołania wrażenia na innych poprzez użycie tanich efektów; kabotynizm, efekciarstwo, szpan, szpanerstwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. zgrywanie się, tromtadracja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabowerdeńczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. mieszkaniec Wysp Zielonego Przylądka

 (1.2) rzad. obywatel Republiki Zielonego Przylądka


Źródła:

Wiktionary

Kabowerdyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Republiką Zielonego Przylądka


Źródła:

Wiktionary

Kabrio

cabrio; potocznie: kabriolet;
1. nadwozie samochodu osobowego ze składanym dachem;
2. samochód o takim nadwoziu


Źródła:

SJP.pl

Kabriolecik

zdrobnienie od: kabriolet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kabriolet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabriolet

1. nadwozie samochodu osobowego ze składanym dachem; samochód o takim nadwoziu;
2. dawniej: jednokonny, lekki powóz o dwóch kołach, mający podwyższone siedzenia i składaną budę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mot. samochód osobowy o otwartym nadwoziu (brak stałego dachu)

 (1.2) lekki powóz dwukołowy o podwyższonym siedzeniu


Kabriolet – rodzaj nadwozia samochodu z odkrytą kabiną pasażerską, wyposażonego najczęściej w miękki składany dach z impregnowanego materiału.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabriolimuzyna

rodzaj nadwozia samochodu osobowego


Źródła:

SJP.pl

Kabuki

jeden z trzech gatunków japońskiego teatru klasycznego


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rodzaj tradycyjnego teatru japońskiego;


Kabuki (jap. 歌舞伎) – jeden z trzech głównych rodzajów tradycyjnego teatru japońskiego, wywodzący się z XVII wieku. Pozostałe dwa to nō (lub nōgaku) i bunraku.

W 2005 roku został proklamowany arcydziełem ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości, a w 2008 roku wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabul

gęsty, pikantny sos do potraw mięsnych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica i największe miasto Afganistanu;

 (1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;

 (1.3) geogr. hydron. rzeka w Afganistanie i Pakistanie, prawy dopływ Indusu;


Kabul (dari, paszto کابل) – stolica i największe miasto Afganistanu, liczące ponad 4,6 mln mieszkańców (2021), położone w prowincji (wilajecie) Kabul; główny ośrodek gospodarczy, naukowy i kulturalny kraju; w starożytności znane jako Ortospana, Kabura (Κάβουρα), Kophes lub Kophene.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabulczyk

mieszkaniec Kabulu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kabulu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabulka

mieszkanka Kabulu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kabulu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabulski

przymiotnik od: Kabul (stolica Afganistanu)


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Kabul


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabura

skórzany futerał na rewolwer lub pistolet


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. futerał, pokrowiec na krótką broń palną, noszony zazwyczaj u pasa, mający zabezpieczenie przed wypadaniem broni;


Kabura – rodzaj futerału przeznaczonego do noszenia broni krótkiej (zazwyczaj pistoletu lub rewolweru). Najczęściej przypinana do pasa, niekiedy dzięki specjalnej uprzęży noszona pod pachą lub na udzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabyl

mieszkaniec Kabylii (krainy w Algierii)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) antrop. mężczyzna wywodzący się z chamickich, berberyjskich ludów północnej Algierii; mężczyzna pochodzący z Kabylii, mający kabylskie pochodzenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabylia

kraina w północnej Algierii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina geograficzna w północno-zachodniej Algierii


Kabylia (kab. Tamurt Iqbayliyen, Tamurt n Leqbayel, arab. القبائل = Al-Kaba'il, fr. Kabylie) – górzysta kraina geograficzna w północno-zachodniej Algierii, w Atlasie Tellskim, na wschód od niewielkiej niziny Mitidja. Głównym miastem jest Tizi Wuzu, a także Akbou i Kherrata; region ma park narodowy Djurdjura.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabylka

mieszkanka Kabylii (krainy w Algierii)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta wywodząca się z chamickich, berberyjskich ludów północnej Algierii; kobieta pochodzący z Kabylii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabylski

przymiotnik od: Kabylia (kraina w Algierii)


przymiotnik

 (1.1) związany z Kabylią, dotyczący Kabylii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. afroazjatycki język używany przez Kabylów głównie w północnej Algierii;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabylskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem kabylskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem kabylskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku kabylskim


Źródła:

Wiktionary

Kabza

przestarzale: woreczek na pieniądze, sakiewka; kiesa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. torba lub woreczek na pieniądze

 (1.2) współcz. przen. zasoby finansowe, przest. żart. majątek

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. kieszeń w stroju męskim

 (1.4) daw. uczn. karcer jako kara szkolna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kabzel

dawniej: kapsel; kapsla (dawniej), kabzla (dawniej)


Źródła:

SJP.pl

Kabziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kabzla

dawniej: kapsel; kabzel (dawniej), kapsla (dawniej)


Źródła:

SJP.pl

Kabzułka

dawniej: kapsułka


Źródła:

SJP.pl

Kabłączasty

mający kształt kabłąka; pałąkowaty; kabłąkowaty


Źródła:

SJP.pl

Kabłączek

1. mały kabłąk;
2. kabłączek skroniowy - kółko z brązu naszyte na opasce przepasującej czoło


Źródła:

SJP.pl

Kabłączkowaty

wygięty w łuk, w kształcie kabłączka; pałąkowaty


Źródła:

SJP.pl

Kabłąk

1. zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole; pałąk;
2. przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk; pałąk;
3. w wojsku: osłona w ręcznej broni palnej ochraniająca język spustowy przed przypadkowym naciśnięciem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) półkoliście wygięta część jakiegoś przedmiotu


Kabłąk – element konstrukcyjny wygięty w łuk, pełniący funkcję osłony w broni palnej i białej.

W broni białej stanowi część rozbudowanego jelca (osłony rękojeści) w postaci sztaby będącej przedłużeniem przedniego ramienia krzyża chroniąc dłoń użytkownika podczas walki. W broni palnej stanowi osłonę języka spustowego, zabezpieczając go przed przypadkowym naciśnięciem lub uszkodzeniem (stosowany w większości rodzajów ręcznej broni strzeleckiej).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kabłąkowaty

w kształcie kabłąka; pałąkowaty


Źródła:

SJP.pl

Kabłąkowy

przymiotnik od: kabłąk


Źródła:

SJP.pl

Kac

potocznie: stan złego samopoczucia po pewnym czasie od spożycia większej ilości alkoholu; kacenjamer, katzenjammer, kociokwik


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. występowanie nieprzyjemnych objawów (bólu głowy, pragnienia) na skutek nadmiernego spożycia alkoholu;


Kac (z niem. Katzenjammer) – złe samopoczucie występujące kilka godzin po spożyciu nadmiernej ilości napojów alkoholowych. Etanol zawarty w napojach alkoholowych odpowiada za stan tzw. upojenia alkoholowego. Jego picie zmienia jednak metabolizm organizmu, gdyż jest on wydalany praktycznie w całości w postaci zmienionej. Najczęstszymi dolegliwościami towarzyszącymi kacowi są ból głowy, pragnienie, światłowstręt, nadwrażliwość na hałas, nudności, biegunka, uczucie rozbicia, apatia, problemy z koncentracją, bezsenność, osłabienie, brak łaknienia lub nadmierny apetyt, dreszcze, potliwość, zaburzenie funkcji motorycznych (drgawki, zaburzenia równowagi), chandra i rozdrażnienie. U wielu osób cierpiących na kaca występuje wstręt przed wypiciem lub wąchaniem alkoholu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacabaja

kacabajka;
1. potocznie: ciepła watowana peleryna damska;
2. dawniej: watowany kaftan męski lub damski; szubka


Źródła:

SJP.pl

Kacabajka

kacabaja;
1. potocznie: ciepła watowana peleryna damska;
2. dawniej: watowany kaftan męski lub damski; szubka


Źródła:

SJP.pl

Kacap

1. pogardliwe określenie Rosjanina; Moskal (moskal), Rusek (rusek), Ruski (ruski);
2. osoba ograniczona, mało rozgarnięta; tuman;
3. przestarzale: język rosyjski jako przedmiot


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pogard. (zwł. warszawa.) Rosjanin, dawniej także obywatel Związku Radzieckiego

 (1.2) przest. pejor. chłop wielkoruski

 (1.3) lwów. głupiec


Kacap (z ukr. кацап) – przezwisko, pogardliwe lub rubaszne określenie Rosjanina, chłopa rosyjskiego (wielkoruskiego) lub człowieka ograniczonego. Określenie niekiedy uważane jest za przestarzałe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacapia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pogard. Rosja


Źródła:

Wiktionary

Kacapistan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pogard. Rosja


Źródła:

Wiktionary

Kacapka

lekceważąco o Rosjance; Ruska (ruska), Sowietka (sowietka)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pogard. Rosjanka, dawniej także obywatelka Związku Radzieckiego


Kacapka (Katsapka) – jezioro w Polsce na Wyżynie Wołyńskiej na Grzędzie Horodelskiej w województwie lubelskim w powiecie hrubieszowskim w gminie Horodło w dorzeczu Bugu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacapski

kacap


przymiotnik

 (1.1) pot. pogard. rosyjski

 (1.2) pot. pogard. radziecki

 (1.3) pot. głupi, ograniczony


Patrz:kacap

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kacaraba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lwów. kot


Źródła:

Wiktionary

Kacarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. żart. w czasach PRL-u, sprzedawczyni wody sodowej z saturatora ulicznego


Źródła:

Wiktionary

Kacała

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kaććh

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. okręg administracyjny w indyjskim stanie Gudźarat;

 (1.2) geogr. zatoka w zachodnich Indiach oddzielając region Kaććh (1.1) od półwyspu Kathijawar;


Kaććh, (gudźarati: કચ્છ, hindi: कच्छ, ang: Kachchh, Kutch) - okręg administracyjny (hindi: zila, ang: district) w indyjskim stanie Gudźarat. Mieszkańcy posługują się językiem kaććhi, znacznie różniącym się od urzędowego w tym stanie języka gudźarati, ale bliskim językowi sindhi.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kacenjamer

złe samopoczucie po przepiciu; katzenjammer, kac, kociokwik


Źródła:

SJP.pl

Kacerek

rodzaj sieci do połowu ryb i raków; kancerek, kacerz, kasarek, podbierak, kancer


Źródła:

SJP.pl

Kacerski

w religioznawstwie: dotyczący kacerza, czyli osoby wyznającej poglądy niezgodne z zasadami wiary w Kościele rzymskokatolickim; heretycki, odstępczy, innowierczy


przymiotnik

 (1.1) przest./daw. rel. przym. od: kacerz; heretycki, protestancki

 (1.2) daw. zgubny, szkodliwy, niszczący


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kacerstwo

w religioznawstwie:
1. poglądy sprzeczne zasadami Kościoła rzymskokatolickiego, odstępstwo od wiary; herezja, zaprzaństwo, apostazja, bezbożność;
2. ogół osób wyznających poglądy sprzeczne z nauką tego Kościoła


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. herezja, nauka odrzucająca dogmaty religii katolickiej

 (1.2) daw. zbiorowość kacerzy, heretyków, odszczepieńców


Herezja (gr. αἵρεσις hairesis – wybierać, łac. haeresis) – doktryna religijna odrzucana przez władze kościelne lub religijne jako błędna. Pojęcie to oraz walka z herezją dotyczy głównie religii chrześcijańskich, obecne jest także w judaizmie, natomiast mniejsze znaczenie ma w buddyzmie, islamie i hinduizmie (wg innych źródeł herezja w hinduizmie w ogóle nie występuje).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacerz

1. odstępca od wiary rzymskokatolickiej; heretyk, apostata;
2. rodzaj sieci do połowu ryb i raków; kancerek, kacerek, kasarek, podbierak, kancer


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest./daw. rel. odstępca od religii rzymskokatolickiej (w szczególności protestant)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) daw. dziki, nieujeżdżony koń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (3.1) ryb. sieć do połowu ryb i raków

 (3.2) daw. dziura z błotem, kaczy dół


Herezja (gr. αἵρεσις hairesis – wybierać, łac. haeresis) – doktryna religijna odrzucana przez władze kościelne lub religijne jako błędna. Pojęcie to oraz walka z herezją dotyczy głównie religii chrześcijańskich, obecne jest także w judaizmie, natomiast mniejsze znaczenie ma w buddyzmie, islamie i hinduizmie (wg innych źródeł herezja w hinduizmie w ogóle nie występuje).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacet

potocznie: hitlerowski obóz koncentracyjny (niem. odczytanie skrótu: KZ, od Konzentrationslager)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. pot. obóz koncentracyjny


Obozy w III Rzeszy – obozy przeznaczone do przetrzymywania (w niektórych przypadkach także uśmiercania) osób, kierowane przez SA (później również SS, Gestapo lub Wehrmacht). Tworzone w latach 1933–1945 przez władze Rzeszy Niemieckiej. Obozy te, w liczbie przynajmniej 12 tysięcy, umiejscowione były na terytorium własnym Niemiec oraz na ziemiach państw okupowanych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacetowiec

więzień obozu koncentracyjnego, kacetu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) więzień obozu koncentracyjnego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kacha

zdrobnienie od: Katarzyna


Źródła:

SJP.pl

Kacheksja

skrajne wyniszczenie ustroju z zanikiem tkanki tłuszczowej i mięśni; charłactwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. stopniowe wyniszczanie i ubytek masy ciała wskutek choroby lub jako efekt przyjmowania leków


Wyniszczenie (kacheksja, z gr. kakòs zły; héxis stan), przestarzale charłactwo (łac. marasmus, inanitio) – znaczny spadek masy ciała wskutek utraty tkanki tłuszczowej, tkanki mięśniowej oraz zwiększonego katabolizmu białek z powodu choroby podstawowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kachektyczny

kacheksja


Patrz:kacheksja

Źródła:

SJP.pl

Kachektyk

osoba cierpiąca na charłactwo, kacheksję, z organizmem skrajne wyniszczonym chorobą, z zanikiem tkanki tłuszczowej i mięśni; charłak


Źródła:

SJP.pl

Kachel

dawniej: wyrób ceramiczny stosowany jako okładzina ścian pieców i kuchni; kafel


Źródła:

SJP.pl

Kachetia

kraina historyczna we wschodniej Gruzji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna we wschodniej Gruzji

 (1.2) adm. geogr. jednostka administracyjna we wschodniej Gruzji ze stolicą w Telawi;


Kachetia (gruz. კახეთის მხარე, trb. Kachetis Mchare; კახეთი, trb. Kacheti) – jednostka administracyjna (region) we wschodniej Gruzji ze stolicą w Telawi. Na północy graniczy z Rosją, na południu i wschodzie z Azerbejdżanem, na zachodzie z regionami Dolna Kartlia i Mccheta-Mtianetia. Główną rzeką wschodniej części regionu jest Alazani, zachodniej – Iori. Mieszkańcy Kachetii mówią dialektem języka gruzińskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kachetyjczyk

mieszkaniec Kachetii (krainy w Grecji)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kachetii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kachetyjka

mieszkanka Kachetii (krainy w Grecji)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kachetii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kachetyjski

przymiotnik od: Kachetia (kraina historyczna w Gruzji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kachetią, dotyczący Kachetii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kachina

nadprzyrodzona istota, duch natury z wierzeń Indian Pueblo; katchina


Kaczyni (Kaczina, Kachina, Katsina) – mitologiczne nadprzyrodzone istoty z legend Indian Hopi, Zuni i innych Indian Pueblo, duchy natury. Niektóre źródła kojarzą Kaczynów z kultem przodków.

W praktykach religijnych północnoamerykańskich Indian z grupy Pueblo nazwa kachina stosowana do:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kachlany

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przest. gwara. kaflowy, zbudowany z kafli


Źródła:

Wiktionary

Kachna

zdrobnienie od: Katarzyna; Kasia


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zgrub. poufała forma imienia Katarzyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kachniarz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kachowka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto na południu Ukrainy, w obwodzie chersońskim;


Kachowka (ukr. Каховка) – miasto na południu Ukrainy, w obwodzie chersońskim. W 2019 liczyło 35,9 tys. mieszkańców.

Miasto leży nad Zbiornikiem Kachowskim, jest ośrodkiem przemysłu maszynowego, metalowego oraz spożywczego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kaci

przymiotnik od: kat (np. kaci topór); katowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z katem, należący do lub dotyczący kata

forma rzeczownika.

 (2.1) M. i W. lm. od kat


Kaci (ang. Hangmen) – sztuka teatralna autorstwa Martina McDonagha, wystawiona po raz pierwszy w Londynie we wrześniu 2015 i wyróżniona Laurence Olivier Award za rok 2015 w kategorii "najlepsza nowa sztuka". Tekst utrzymany jest w konwencji czarnej komedii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacowe

żartobliwie: urlop na żądanie


Patrz:kac

Źródła:

SJP.pl

Kacownik

potocznie: osoba, która ma kaca, źle się czuje po wypiciu dużej ilości alkoholu


Źródła:

SJP.pl

Kacowy

kac


Patrz:kac

Źródła:

SJP.pl

Kacper

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Kacper, Kasper, Kaspar, Gaspar – imię męskie pochodzenia perskiego, oboczności powstałe jako przekształcenie imienia Kasper, pochodzącego od perskiego ganzabara („strażnik skarbca”) od *ganzah (“skarb”) + *barah (“brzemię”), od praindoeuropejskiego *bʰer- („brać”).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacperczyk

nazwisko


Kacperczyk (Bracia Kacperczyk, potocznie również Kacperczyki) – polski duet muzyczny pochodzący z Lublina. W skład duetu wchodzą bracia – Maciej Kacperczyk (ur. 22 stycznia 1998) oraz Paweł Kacperczyk (ur. 29 października 1999).

Popularność zyskali przy okazji dołączenia do SBM Label. Ich pierwszy album Sztuki piękne zadebiutował na 20 miejscu na liście sprzedaży OLIS. Drugi album Kryzys wieku wczesnego osiągnął 11 miejsce po pierwszym tygodniu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kacperek

1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Kacper (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Kacper


Kacperek – polski serial telewizyjny z 1987 roku w reżyserii Ryszarda Zatorskiego. Zdjęcia kręcono w Warszawie i w Płońsku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacperkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kacperka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Kacperski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kacprostwo

Kacper z małżonką; Kacprowie


Źródła:

SJP.pl

Kacprowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kacprowie

Kacper z małżonką; Kacprostwo


Źródła:

SJP.pl

Kacprowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kacpra lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Kacprzak

nazwisko


Kacprzak (forma żeńska: Kacprzak/Kacprzakowa; liczba mnoga: Kacprzakowie) – popularne nazwisko polskie. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka w Polsce centralnej.

Nazwisko utworzone przyrostkiem „–ak” od imienia Kacper. Podobną etymologię ma nazwisko Kasprzak.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kacprzycki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kacprzyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kacwin

wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


Kacwin (słow. Kacvín, węg. Szentmindszent, niem. Katzwinkel – koci zakątek) – wieś w Polsce położona na Spiszu w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Łapsze Niżne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kacyk

1. przywódca plemienny;
2. potocznie: urzędnik samowolnie sprawujący władzę, wykorzystujący stanowisko dla własnych korzyści


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. przywódca plemienny;

 (1.2) pot. pejor. urzędnik nadużywający władzy


Kacyk (hiszp. cacique lub cazique, /kaˈsike/; port. /kɐˈsikɨ/, /kaˈsiki/, r.ż. cacica) – pochodzące z języka Tainów (za pośrednictwem hiszpańskiego) określenie dla przywódcy plemienia, szlachcica indiańskiego, na obszarze Ameryki Łacińskiej, sprawującego opiekę nad wsią bądź osadą, razem z kapłanami, szamanami i starszyzną wojowników, mającego do tego prawo z tytułu posiadania ziemi. Kacyk reprezentował także swoich poddanych w kontaktach z władzami hiszpańskimi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kacykarzyk

rodzaj ptaków z rodziny kacykowatych


Źródła:

SJP.pl

Kacyki

1. przywódca plemienny;
2. potocznie: urzędnik samowolnie sprawujący władzę, wykorzystujący stanowisko dla własnych korzyści


Kacyki (Icterinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny kacykowatych (Icteridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kacykostwo

potocznie: nadużywanie władzy przez urzędnika, zwłaszcza prowincjonalnego, dla osiągnięcia osobistych korzyści


Caciquismo (kacykizm, kacykostwo) – pojęcie określające połączenie dwóch metod manipulacji politycznych (pucherazo i encasillado) w czasach przywrócenia Burbonów na tron hiszpański.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kacykowate

rodzina ptaków z rzędu wróblowych


Kacykowate (Icteridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad sto gatunków. Występują wyłącznie w Nowym Świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kacykowaty

o cechach kacykowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Kacykowiec

rodzaj ptaków z rodziny kacykowatych


Źródła:

SJP.pl

Kacykowski

przymiotnik od: kacyk; kacykowy


Źródła:

SJP.pl

Kacykowy

przymiotnik od: kacyk; kacykowski


Źródła:

SJP.pl

Kaczan

1. głąb kapusty;
2. kolba kukurydzy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) głąb, rdzeń kapusty, brukwi

 (1.2) kolba kukurydzy


Kolba (łac. spadix, ang. spadix) – rodzaj kwiatostanu roślin, zwany z rosyjskiego kaczanem. W botanice określeniem tym nazywa się kłos o silnie zgrubiałej osi. Zwykle w kolbie kwiaty ułożone są bardzo gęsto, ściśle obok siebie i są siedzące. Kolba występuje m.in. u niektórych roślin z rodziny arekowatych, obrazkowatych, wiechlinowatych (np. u kukurydzy zwyczajnej).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczanowo

Kaczanowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Września.

Wieś duchowna, własność kustosza kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego.


Źródła:

Wikipedia

Kaczanowski

nazwisko


Kaczanowski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczarnia

w rolnictwie: gospodarstwo wyspecjalizowane, zajmujące się hodowlą kaczek; kacza ferma


Źródła:

SJP.pl

Kaczątko

pieszczotliwe zdrobnienie od: kaczę


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pieszcz. młoda kaczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczawa

rzeka w Polsce


Kaczawa (niem. Katzbach, dawniej Kacbacha) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, lewy dopływ Odry. Przepływa przez województwo dolnośląskie. Swoje źródła ma w Górach Kaczawskich (Góry Ołowiane – pn. stok zalesionej góry Turzec), powyżej Kaczorowa. Obecnie dla Gór Pogórza Kaczawskiego Kaczawa stanowi istotny składnik krajobrazu, zaś w czasach historycznych stanowiła główną oś komunikacyjną i osadniczą regionu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczawski

przymiotnik od Kaczawa


Źródła:

SJP.pl

Kaczę

pisklę kaczki


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ornit. pisklę kaczki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczeńcowy

przymiotnik od: kaczeniec


Źródła:

SJP.pl

Kaczenica

skorupiak z rzędu wąsonogów


Źródła:

SJP.pl

Kaczeniec

roślina błotna z rodziny jaskrowatych; kaczyniec, knieć


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Caltha palustris|ref=tak., knieć błotna; roślina o żółtych kwiatach i nerkowatych liściach;

 (1.2) kwiat kaczeńca (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczinka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej zamieszkującej stan Kaczin w północnej Mjanmie;


Źródła:

Wiktionary

Kaczka

1. ptak wodny z rzędu blaszkodziobych, dziki lub udomowiony, charakteryzujący się krótką szyją, spłaszczonym dziobem oraz krótkimi nogami;
2. potrawa z tego ptaka;
3. potocznie: zmyślona, nieprawdziwa wiadomość (zwykle w wyrażeniu "kaczka dziennikarska"); plotka;
4. naczynie umożliwiające chorym mężczyznom oddawanie moczu bez wstawania z łóżka;
5. w lotnictwie: układ aerodynamiczny samolotu lub szybowca o usterzeniu wysokości umieszczonym w przedniej części kadłuba, przed skrzydłami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. ptak z rodziny kaczkowatych;

 (1.2) ornit. samica kaczki (1.1)

 (1.3) kulin. mięso lub potrawa z kaczki (1.1)

 (1.4) med. naczynie do oddawania moczu bez wstawania z łóżka

 (1.5) pot. nieprawdziwa informacja;

 (1.6) lotn. jeden z typów konstrukcji samolotów;

 (1.7) rzut kamieniem tak, aby odbił się kilkukrotnie od powierzchni wody;


Kaczka – nazwa określająca niektóre gatunki z rodziny kaczkowatych, podrodziny kaczek, w szczególności z rodzajów Anas, Netta i Aythya. W Polsce zwyczajowo kaczki dzieli się na kaczki pływające (kaczki właściwe) i kaczki nurkujące (grążyce).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczkarnia

miejsce odłowu kaczek


Źródła:

SJP.pl

Kaczkarz

myśliwy polujący najchętniej na kaczki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) łow. myśliwy preferujący polowanie na kaczki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczki

podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych, średniej wielkości i różnorodnym ubarwieniu, zamieszkujących różne śródlądowe zbiorniki wodne


Kaczki (Anatinae) – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Są to ptaki wodne średniej wielkości o stosunkowo krótkiej szyi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczkomat

automat do wydawania pokarmu dla wodnych ptaków


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) automat z karmą dla ptaków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczkonosy

mający nos podobny do dzioba kaczki


Źródła:

SJP.pl

Kaczkowate

rodzina ptaków blaszkodziobych, obejmująca gatunki wodne zamieszkujące cały świat


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anatidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu blaszkodziobych;


Kaczkowate (Anatidae) – rodzina ptaków z rzędu blaszkodziobych (Anseriformes). Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat, poza Antarktydą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczkowaty

1. o cechach kaczkowatych (rodzina ptaków);
2. podobny do kaczki, taki jak u kaczki, charakterystyczny dla kaczki, np. kaczkowaty chód; kaczy


przymiotnik

 (1.1) pot. charakterystyczny dla kaczki, taki jak u kaczki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczkowo

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce;


W Polsce

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczkowski

nazwisko, np.:
1. Karol Kaczkowski (1797-1867), polski lekarz i działacz społeczny;
2. Zygmunt Kaczkowski (1825-96), polski powieściopisarz



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczlin

roślina z rodziny gruboszowatych, występująca w strefie tropikalnej, hodowana jako roślina ozdobna; kalanchoe


Kaczlin (niem. Katschlin) – średniej wielkości wieś sołecka w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Sieraków, na terenie Sierakowskiego Parku Krajobrazowego


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczmar

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczmarczyk

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczmarek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczmarkiewicz

nazwisko


Kaczmarkiewicz – polskie nazwisko.

Osoby noszące nazwisko Kaczmarkiewicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczmarski

nazwisko


Kaczmarski − polskie nazwisko. Na początku lat 90. nosiło je ponad 8000 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczmarzyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kacznik

pomieszczenie przeznaczone dla stadka rozpłodowego kaczek


Źródła:

SJP.pl

Kaczo

przysłówek

 (1.1) na sposób kaczy


Źródła:

Wiktionary

Kaczodzioby

mający dziób podobny do dzioba kaczki


Źródła:

SJP.pl

Kaczor

samiec kaczki


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. samiec kaczki


Obiekty geograficzne
Nazwiska

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczorek

zdrobnienie od: kaczor


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od kaczor

 (1.2) mały kaczor

 (1.3) icht. nazwa systematyczna|Adrianichthys kruyti|Weber., słodkowodna ryba z rodziny kaczorkowatych, zagrożona wyginięciem;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) sterczący kosmyk włosów


Kaczorek (Adrianichthys kruyti) – krytycznie zagrożony wyginięciem gatunek słodkowodnej ryby z rodziny kaczorkowatych (Adrianichthyidae). Jest endemitem jeziora Poso położonego na Celebes. Ciało tej ryby osiąga długość do 16 cm. Wyróżnia się powiększonymi szczękami nadającymi jego pyskowi formę szufladki, stąd nazwa gatunku i całej rodziny kaczorkowatych. Biologia tego gatunku jest słabo poznana.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczorkowate

rodzina małych ryb belonokształtnych


Kaczorkowate, kaczorki (Adrianichthyidae) – rodzina małych ryb belonokształtnych. Polską nazwę zawdzięczają powiększonym szczękom nadającym ich pyskowi formę szufladki. Osiągają od 3 do 18 cm długości. Promienie płetwy grzbietowej i odbytowej samców są dłuższe i cieńsze niż u samic. Gatunkiem typowym jest kaczorek (Adrianichthys kruyti).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczorowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczorski

Kaczory


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Kaczorów


Patrz:Kaczory

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczoruk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kaczory

samiec kaczki


Kaczory (niem. Erpel) – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Kaczory.

Pod względem historycznym Kaczory leżą na Krajnie. Wieś królewska należała do starostwa ujskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczorzanin

mieszkaniec Kaczor (miasta lub wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Kaczorzanka

mieszkanka Kaczor (miasta lub wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Kaczucha

zgrubienie od: kaczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od kaczka

 (1.2) rub. o kaczce

 (1.3) pot. kolej. nieduża lokomotywa manewrowa

 (1.4) środ. mot. citroën 2CV

 (1.5) środ. mot. dostawczak marki Mercedes

 (1.7) środ. w żargonie narkomanów: butelka do palenia marihuany

 (1.8) pot. tylko w lm. kaczuchy → taniec wykonywany do popularnej szwajcarskiej piosenki ludowej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczuchna

pieszczotliwie o kaczce - ptaku; kaczusia, kaczuszka


Źródła:

SJP.pl

Kaczucza

hiszpański taniec ludowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) choreogr. żywy hiszpański taniec tradycyjny

 (1.2) muz. muzyka towarzysząca kaczuczy (1.1)


Kaczucza (hiszp. Cachucha) – żywy hiszpański taniec ludowy z towarzystwem kastanietów, w metrum 3/4.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczusia

pieszczotliwie o kaczce - ptaku; kaczuchna, kaczuszka


Źródła:

SJP.pl

Kaczuszka

pieszczotliwie o kaczce - ptaku; kaczuchna, kaczusia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: kaczka

 (1.2) mała kaczka

 (1.3) zabawka w formie kaczki

 (1.4) ornit. ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Nettapus|ref=tak.

 (1.5) niewysoki obcas damskich butów, szeroki u nasady, wąziutki na końcu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczy

1. dotyczący kaczki - ptaka (np. kacze jaja);
2. podobny do kaczki, taki jak u kaczki, charakterystyczny dla kaczki, np. kaczy chód; kaczkowaty


przymiotnik

 (1.1) dotyczący, odnoszący się do kaczki (o ptaku)

 (1.2) charakterystyczny dla kaczki, mający cechy kaczki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczyca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. kaczka

 (1.2) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. niski żelazny piec


Kaczyka (rum. Cacica) – wieś w Rumunii, w okręgu Suczawa, w gminie Kaczyka. W 2011 roku liczyła 1110 mieszkańców. Jest miejscem lokacji dużej, czynnej kopalni soli.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczyce

W Polsce
Miejscowość na Białorusi

Źródła:

Wikipedia

Kaczydło

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. mały, płytki staw, bajoro, błoto


Źródła:

Wiktionary

Kaczyka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Rumunii, na Bukowinie, skupisko ludności polskiego pochodzenia;


Kaczyka (rum. Cacica) – wieś w Rumunii, w okręgu Suczawa, w gminie Kaczyka. W 2011 roku liczyła 1110 mieszkańców. Jest miejscem lokacji dużej, czynnej kopalni soli.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczyniec

roślina błotna z rodziny jaskrowatych; kaczeniec, knieć


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Caltha palustris|L.|ref=tak., gatunek rośliny zielnej z rodziny jaskrowatych, szeroko rozprzestrzeniony na całej półkuli północnej

 (1.2) bot. roślina z gatunku kaczyńców (1.1)


Kaczyniec – (dawniej także Kaczeniec) wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Koło.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

W miejscowości źródła swe ma rzeka Warcica.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaczyński

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Kaczyński:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kaczysta

kaczyzm


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) publ. pejor. lub iron. zwolennik braci Kaczyńskich i ich polityki


Patrz:kaczyzm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kaczystka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) publ. pejor. lub iron. zwolenniczka braci Kaczyńskich i ich polityki


Źródła:

Wiktionary

Kaczystowski

przymiotnik

 (1.1) publ. pejor. lub iron. związany ze zwolennikami braci Kaczyńskich i ich polityki


Źródła:

Wiktionary

Kaczyzm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) publ. polit. pejor. lub iron. etykietka językowa, hasło polityczne określające rządy braci Jarosława i Lecha Kaczyńskich;


Kaczyzm (rzadziej: kaczologia) – neologizm, koncept ideologiczny, pejoratywne lub satyryczne określenie rządów partii Prawo i Sprawiedliwość (PiS), pochodzące od nazwisk polskich polityków, braci Jarosława i Lecha Kaczyńskich. Jako określenie ironiczne lub propagandowe jest ono używane przez przeciwników ugrupowań politycznych braci Kaczyńskich, natomiast przez zwolenników PiS jest uważane za nieadekwatne i obraźliwe.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kada

zdrobnienie od: Leokadia; Loda


Źródła:

SJP.pl

Kadafi

nazwisko, np. Muammar Kadafi (al-Kaddafi, 1942-2011), libijski polityk, przywódca Libii, pułkownik


Mu’ammar al-Kaddafi (arab. معمر القذافـي, trl. Muʿammar al-Qaḏḏāfī, trb. Mu’ammar al-Kazzafi, dialektalnie Gaddafi; ur. 13 września lub w czerwcu 1942 w Syrcie, zm. 20 października 2011 tamże) – libijski pułkownik, polityk i ideolog, w latach 1969–2011 sprawował władzę autorytarną jako Przywódca Rewolucji 1 września.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kadaif

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. deser na bazie sera i opcjonalnie – ciasta filo lub makaroników z semoliny; zwykle po wierzchu barwiony na pomarańczowo i posypywany siekanymi pistacjami; specjalność kuchni narodowych na Bałkanach, Bliskim Wschodzie i w Maghrebie


Źródła:

Wiktionary

Kadar

nazwisko węgierskie, np. János Kádár, właśc. János Csermanek (1912 - 1989) - węgierski przywódca komunistyczny w latach 1956-1988


Źródła:

SJP.pl

Kadarka

szczep czerwonych winogron, popularny w uprawach winorośli na Węgrzech


Kadarka (węg. kádár „bednarz”), gymza, gamza – czerwony szczep winorośli właściwej, najpopularniejsza odmiana winorośli na Węgrzech, uprawiana na całym Półwyspie Bałkańskim (Bułgaria – pod nazwą gymza, gamza, Albania, Macedonia Północna, Serbia).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kadaryci

przedstawiciel lub zwolennik kadaryzmu (szkoły teologicznej w islamie)


Źródła:

SJP.pl

Kadaryta

przedstawiciel lub zwolennik kadaryzmu (szkoły teologicznej w islamie)


Źródła:

SJP.pl

Kadarytka

kadaryta


Patrz:kadaryta

Źródła:

SJP.pl

Kadaryzm

1. ustrój Węgierskiej Republiki Ludowej trwający od lat 60. XX wieku aż do przywrócenia kapitalizmu na Węgrzech w 1989 roku; gulaszowy komunizm;
2. nurt teologii muzułmańskiej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kadaster

urzędowy spis gruntów i budynków; kataster


Źródła:

SJP.pl

Kadastralny

związany z urzędowym rejestrem i wyceną nieruchomości; katastralny


Źródła:

SJP.pl

Kadastrować

sporządzać kadaster - urzędowy rejestr nieruchomości; katastrować


Źródła:

SJP.pl

Kadawer

ciało człowieka zmarłego lub śmiertelnie chorego, zatracające funkcje życiowe; cadaver


Źródła:

SJP.pl

Kadawerowy

kadawer


Patrz:kadawer

Źródła:

SJP.pl

Kadaweryczny

związany z kadawerem, charakterystyczny dla kadawera lub odnoszący się do kadawera (ciałem człowieka zmarłego lub śmiertelnie chorego)


Źródła:

SJP.pl

Kadaweryna

zasadowa amina stanowiąca jeden z produktów rozkładu bakteryjnego białek, działająca szkodliwie na układ krążenia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny z grupy diamin, amina biogenna powstająca w procesie gnilnym białka, należy do tzw. "trupich jadów";


Kadaweryna (łac. cadaver ‘trup’, ‘zwłoki’), pentametylenodiamina, NH2(CH2)5NH2 – organiczny związek chemiczny z grupy diamin, jedna z protamin, amina biogenna będąca produktem dekarboksylacji aminokwasu lizyny, powstaje jako produkt metabolizmu bakterii, a także w procesie gnilnym białka według reakcji:

NH2-(CH2)4-CH(COOH)-NH2 (lizyna) → NH2-(CH2)5-NH2 (kadaweryna) + CO2

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kaddafi

Ludzie o nazwisku Kaddafi:


Źródła:

Wikipedia

Kadecik

zdrobnienie od: kadet


Źródła:

SJP.pl

Kadecki

odnoszący się do kadeta, związany z kadetem


Źródła:

SJP.pl

Kadeelowski

KDL; KDL-owski


Źródła:

SJP.pl

Kadela

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kadena

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) inform. ekon. jedna z kryptowalut stworzona w 2019 r. przez firmę o tej samej nazwie


Kadena (jap. 嘉手納町 Kadena-chō) – miasto w Japonii, w prefekturze Okinawa, na wyspie Okinawa. Według danych na rok 2020 miejscowość zamieszkiwało 13 521 mieszkańców, a gęstość zaludnienia wyniosła 894,2 os./km².


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kadenacy

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kadencja

1. określony ustawą czas urzędowania obieralnego urzędnika lub organu;
2. dawniej: posiedzenie, zwłaszcza sądu;
3. w językoznawstwie: intonacja opadająca;
4. następstwo dźwięków nadające frazie muzycznej charakter zakończenia;
5. ozdobne, wirtuozowskie zakończenie utworu muzycznego lub jego części


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. okres pełnienia funkcji (urzędu) przez obieralnego urzędnika lub organ;

 (1.2) jęz. intonacja opadająca, w polszczyźnie typowa dla zdania oznajmującego;

 (1.3) muz. sekwencja akordów mająca charakter zakończenia;

 (1.4) muz. wirtuozowska, improwizacyjna solówka w ramach większych utworów, np. koncertów orkiestrowych

 (1.5) sport. w kolarstwie: liczba obrotów pedałów na minutę

 (1.6) sport. w biegach: liczba kroków na minutę



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kadencjonalny

dawniej: odbywający się co kadencję, okresowy


Źródła:

SJP.pl

Kadencyjnie

przysłówek

 (1.1) zgodnie z kadencją


Źródła:

Wiktionary

Kadencyjność

zasada sprawowania funkcji publicznej lub urzędu przez ustalony z góry, maksymalny czas, na okres kadencji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kadencyjne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kadencyjny

związany z kadencją


przymiotnik

 (1.1) odznaczający się okresowością


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kadenowski

dotyczący Kadena, Kadena-Bandrowskiego


Źródła:

SJP.pl

Kadenowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kadena (Kadena-Bandrowskiego) lub z nim związany; Kadenowski


Źródła:

SJP.pl

Kadesz

w judaizmie: modlitwa za zmarłych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kadet

uczeń szkoły przygotowującej do zawodu wojskowego, obecnie w Polsce - szkoły podchorążych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. uczeń oficerskiej szkoły wojskowej;

 (1.2) polit. hist. pot. członek Partii Konstytucyjno-Demokratycznej (K-D)


Kadet – tytuł ucznia bez szczególnego nadania w szkole wojskowej, a także w szkole pożarniczej, którym posługuje się tylko w okresie nauki w szkole kadetów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kadetka

w sporcie: zawodniczka młodsza od juniorki; młodziczka


Źródła:

SJP.pl

Kadett

[czytaj: kadet] samochód typu Opel Kadett


Źródła:

SJP.pl

Kadi

muzułmański sędzia wyrokujący na podstawie praw: islamskiego i zwyczajowego, a także interpretujący te prawa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) praw. rel. sędzia muzułmański


Kadi (arab. قاضي qāḍī) – sędzia muzułmański. Wydaje wyroki na podstawie znajomości prawa muzułmańskiego (szariatu) i prawa zwyczajowego (adat). Jest mianowany przez władze państwowe. Obszar geograficzny pozostający pod jego jurysdykcją nosi nazwę kadilik.

Od nazwy tej pochodzi alkad.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kadisz

w judaizmie - modlitwa poddańcza, sławiąca wielkość Boga, obowiązkowo odmawiana przez rok po śmierci najbliższego członka rodziny i w każdą jej rocznicę; kadysz


Kadisz, również Kadysz, Kaddisz (hebr. קדיש – święty; jidysz: Kadesz) – jedna z najważniejszych modlitw w judaizmie, będąca składnikiem wszelkich żydowskich modłów zbiorowych. Jest to doksologia w języku aramejskim, wysławiająca Imię Boże, wyrażająca poddanie się Jego woli oraz wzywająca rychłego nadejścia królestwa Bożego. Często mylnie nazywana modlitwą za zmarłych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kadm

pierwiastek chemiczny o symbolu Cd, srebrzystobiały, miękki metal używany m.in. do ochronnego pokrywania metali


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Cd i liczbie atomowej 48;


Kadm (Cd, łac. cadmium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa pochodzi od słowa kadmeia, będącego grecką nazwą rudy cynku, kalaminu, w której kadm został wykryty.

Minerałem tego pierwiastka, bez znaczenia przemysłowego, jest np. grenokit (CdS) i monteponit (CdO), ale jest zwykle uzyskiwany jako produkt uboczny przy produkcji cynku. Stanowi 0,00005% masy skorupy ziemskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kadm.

skrót od: kontradmirał (czytany jako cały, odmienny wyraz)


skrót

 (1.1) wojsk. mar. kontradmirał


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kadmejski

1. związany z Kadmosem - mitycznym założycielem Teb w Beocji;
2. kadmejskie zwycięstwo - zwycięstwo tragiczne zarówno dla pokonanego, jak i dla zwycięzcy


Źródła:

SJP.pl

Kadmon

w Kabale: określenie pierwszego człowieka


Źródła:

SJP.pl

Kadmos

postać z mitologii greckiej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kadmować

pokrywać powierzchnię metalu kadmem


Źródła:

SJP.pl

Kadmowanie

pokrywać powierzchnię metalu kadmem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kadmować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kadmowiec

pierwiastek należący do dwunastej grupy układu okresowego pierwiastków; cynkowiec


Źródła:

SJP.pl

Kadmowy

przymiotnik od: kadm


przymiotnik

 (1.1) dotyczący kadmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kadr

1. obraz filmowy zarejestrowany na pojedynczej klatce;
2. fragment fotografowanego obiektu;
3. wycinek negatywu przeznaczony do wywołania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fot. film. obraz widoczny w wizjerze aparatu fotograficznego lub kamery

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od kadra


Kadr, klatka filmowa lub tylko klatka – pole obrazu tworzonego przez obiektyw, wydzielone do obserwacji w urządzeniu optycznym.

W urządzeniach, w których istotne jest obserwowanie całego pola obrazu generowanego przez obiektyw, kadr ma kształt generowany przez okular i jest to obraz, co do zasady, w postaci koła (np. w lornetkach, lunetach, lupach, mikroskopach czy teleskopach).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kadra

zespół, team


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zespół wykwalifikowanych pracowników danej jednostki

 (1.2) sport. czołowi zawodnicy określonej dyscypliny sportowej

 (1.3) wojsk. jednostka organizacyjna wojska złożona z zawodowych oficerów, chorążych i podoficerów, będąca trzonem dla dalszych uzupełnień


    <

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadrel

    dawniej: czarny salceson najniższej jakości produkowany z krwi i odpadków mięsnych; kadryl


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrowa

    kobieta pracująca w dziale kadr; personalna


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrować

    1. wybierać do sfotografowania lub nagrania część widzianego obrazu;
    2. wycinać wybrany fragment z pierwotnie zarejestrowanego obrazu w celu jego dalszej obróbki i wyeksponowania


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrowe

    kobieta pracująca w dziale kadr; personalna


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrowicz

    zawodnik należący do kadry reprezentacyjnej; kadrowiec


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrowiczka

    zawodniczka należąca do kadry reprezentacyjnej


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrowiec

    1. zawodnik należący do kadry reprezentacyjnej; kadrowicz;
    2. urzędnik pracujący w dziale kadr; kadrowy, personalny


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrówka

    kompania kadrowa legionów J. Piłsudskiego w 1914 roku


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadrowo

    przysłówek sposobu

     (1.1) biorąc pod uwagę kadrę


    Źródła:

    Wiktionary

    Kadrowy

    przymiotnik od: kadra


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z kadrą, dotyczący kadry


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadry

    dział prowadzący ewidencję pracowników


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) pot. dział zatrudniania i ewidencji pracowników


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadryl

    1. wytworny figurowy taniec francuski z czasów Napoleona I, wywodzący się z kontredansa;
    2. nazwa pasjansa


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) przest. choreogr. figurowy taniec salonowy, tańczony parami w grupach, popularny w XIX wieku;

     (1.2) daw. muz. muzyka do kadryla (1.1)

     (1.4) włók. lekka jedwabna tkanina w kratkę


    Kadryl (fr. quadrille) – XVIII-wieczny taniec salonowy w metrum przemiennym 6/8 i 2/4. Nazwę quadrille wzięto od określenia oddziałku jazdy.

    Taniec powstał na bazie kontredansa; modny za czasów Napoleona I we Francji, szybko zyskał popularność w innych krajach europejskich.

    Kadryl był zazwyczaj tańczony przez 4 pary ustawione w kwadrat, składał się z 5 figur i najczęściej kończył galopem i przytupem co drugi krok.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadubek

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. karmnik; budka lęgowa dla ptaków


    Źródła:

    Wiktionary

    Kaduceusz

    1. kerykejon;
    a) w mitologii greckiej: laska Hermesa
    b) symboliczna laska starogreckich posłów, symbol ich nietykalności
    2. laska błazna


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) mitgr. mitrzym. laska opleciona dwoma wężami, pochylającymi ku sobie łby, niekiedy przewiązana wstążkami, zakończona parą skrzydeł lub wieńcem; atrybut bogów: greckiego Hermesa i greckiej Irydy oraz rzymskiego Merkurego; emblemat pokoju i handlu;

     (1.2) staroż. symboliczna laska starogreckiego keryksa (herolda, posła), oznaka jego nietykalności

     (1.3) laska błazna


    Kaduceusz (łac. caduceus „laska heroldów”), kerykejon (gr. κηρύκειον kērýkeion), oba od gr. κῆρυξ (kēryks „herold”) – symboliczna laska.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaduczny

    przestarzale:
    1. kaduk (diabeł);
    2. nietypowy w danej sytuacji przez swój rozmiar lub swoją intensywność


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaduczy

    kadukowy;
    1. kaduk (majątek);
    2. niesprawiedliwy lub uważany za niemający podstaw


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaduk

    1. w dawnej Polsce: majątek po zmarłym bez krewnych, puścizna;
    2. przestarzałe: diabeł


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) daw. praw. spadek pozostawiony bez dziedziców;

     (1.2) daw. med. padaczka

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (2.1) daw. diabeł, czart


    Kaduk (łac. caducus 'upadający', później 'bezpański') – spadek pozostawiony bez dziedziców. Instytucja prawna wywodząca się z prawa rzymskiego (ius caducum). Związana jest z ograniczeniem dziedziczenia do określonego kręgu osób i ograniczeniami testamentowymi. W przypadku braku uprawnionych osób i braku testamentu spadek przypada władcy.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadukowy

    kaduczy;
    1. kaduk (majątek);
    2. niesprawiedliwy lub uważany za niemający podstaw


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadyk

    rzeczownik, rodzaj męski

     (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. jałowiec


    Źródła:

    Wiktionary

    Kadyks

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

     (1.1) geogr. miasto w Hiszpanii;

     (1.2) geogr. prowincja w Hiszpanii


    Kadyks (hiszp. Cádiz [ˈkaðiθ], fen. גדר = Gadir, łac. Gades, arab. قادس = Qādis) – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w regionie Andaluzja, stolica prowincji Kadyks. Położone na półwyspie oddzielającym odnogę Zatoki Kadyksu od Oceanu Atlantyckiego. Zamieszkuje je 116 072 osób (2019). Według danych hiszpańskiego Ministerstwa Rozwoju tzw. Wielki Zespół Miejski Zatoki Kadyksu (hiszp. Grande Área Urbana) ma 642 504 mieszkańców na powierzchni 1792 km², w latach 2001–2011 nastąpił wzrost ludności o 64 748 osób, co stanowi wzrost o 11,2%. Miasto jest trzecim co do wielkości w prowincji, po Jerez de la Frontera i Algeciras.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadykski

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) rzad. związany z Kadyksem (miastem i prowincją w Hiszpanii)


    Źródła:

    Wiktionary

    Kadyksyjczyk

    mieszkaniec Kadyksu


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadyksyjka

    mieszkanka Kadyksu


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadyksyjski

    przymiotnik od: Kadyks (miasto w Hiszpanii)


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadyny

    Kadyny (niem. Kadien/Cadinen) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Tolkmicko.

    Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


    Źródła:

    Wikipedia

    Kadyrowiec

    czeczeński żołnierz będący zwolennikiem Ramzana Kadyrowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadysz

    w judaizmie - modlitwa poddańcza, sławiąca wielkość Boga, obowiązkowo odmawiana przez rok po śmierci najbliższego członka rodziny i w każdą jej rocznicę; kadisz


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) rel. jedna z ważniejszych i częściej odmawianych modlitw żydowskich


    Kadysz, Kadysz Rządowy (biał. Кадыш, Kadysz; ros. Кадыш, Kadysz) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, na północ od Sopoćkiń, przy granicy z Litwą, nad Czarną Hańczą.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadź

    1. rodzaj dużego naczynia używanego w gospodarstwie domowym;
    2. zbiornik na ciecz używany w różnych procesach technologicznych;
    3. roztwór zredukowanych barwników kadziowych


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) duże otwarte zbiorniki używane w różnych procesach technologicznych;

     (1.2) daw. duże naczynie w kształcie ściętego stożka

     (1.3) chem. włók. roztwór zredukowanych barwników kadziowych

     (1.4) daw. statek rzeczny do spławiania zboża

    forma czasownika.

     (2.1) 2. os. lp. rozk. od: kadzić


    • Kadź – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Klwów.
    • kadź – rodzaj naczynia stosowanego m.in. do wyrobu spirytusu, wina lub piwa
    • kadź zacierna – urządzenie wykorzystywane w piwowarstwie oraz gorzelnictwie
    • kadź odlewnicza i kadź żużlowa – urządzenia wykorzystywane w hutnictwie.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadżar

    przedstawiciel perskiej dynastii władającej Iranem w latach 1794-1925


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadżarka

    przedstawicielka perskiej dynastii władającej Iranem w latach 1794-1925


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadżarowie

    perska dynastia władająca Iranem w latach 1794-1925


    Kadżarowie – dynastia pochodzenia turkmeńskiego rządząca w Iranie w latach 1794–1925.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kadzenie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|kadzić.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kadzić

    1. palić coś, żeby powstał wonny dym;
    2. napełniać wonnym dymem, paląc jakąś substancję;
    3. potocznie: chwalić, pochlebiać, prawić komplementy; słodzić, dosładzać


    czasownik przechodni niedokonany

     (1.1) dymić kadzidłem

     (1.2) przen. perorować

     (1.3) pot. wypuszczać gazy trawienne, puszczać bąki


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadzidełko

    zdrobnienie od: kadzidło


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) patyczek pokrytego substancją, która żarząc się wydziela zapach


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadzidla

    krzew lub niskie drzewo z rodziny osoczynowatych; kadzidłowiec


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Boswellia|ref=tak., rodzaj drzew z rodziny osoczynowatych;

     (1.2) dendr. drzewo z rodzaju kadzidla (1.1)


    Kadzidla, kadzidłowiec (Boswellia Roxb. ex Colebr.) – rodzaj drzew z rodziny osoczynowatych (Burseraceae). Obejmuje 20 gatunków występujących w środkowej Afryce, na Madagaskarze, Półwyspie Arabskim i w Indiach. Gumożywica pozyskiwana z niektórych gatunków, zwłaszcza z kadzidla Cartera, po zestaleniu daje olibanum stosowane jako kadzidło.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadzidlanin

    mieszkaniec Kadzidła


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadzidlanka

    mieszkanka Kadzidła


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadzidlański

    przymiotnik od: Kadzidło


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) odnoszący się do Kadzidła, związany z Kadzidłem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadzidlany

    przymiotnik od: kadzidło


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadzidło

    substancja żywiczna, wydająca wonny zapach przy spalaniu, używana do celów kultu w wielu religiach (m.in. buddyzmie, taoizmie, szintoizmie, judaizmie, chrześcijaństwie)


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

     (1.1) geogr. wieś na Mazowszu, na Kurpiach;


    Kadzidło (arab. لبٌان, lubbān, hebr. ketoret, gr. libanos, thymiana, łac. tus, incensum) – substancje zapachowe pochodzenia naturalnego uwalniane podczas spalania, stosowane w rytuałach religijnych, medytacji, w kosmetyce, kuchni i medycynie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadzidłowiec

    krzew lub niskie drzewo z rodziny osoczynowatych; kadzidla


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Boswellia|ref=tak., rodzaj drzew z rodziny osoczynowatych

     (1.2) dendr. drzewo z rodzaju kadzidłowców (1.1)


    Kadzidla, kadzidłowiec (Boswellia Roxb. ex Colebr.) – rodzaj drzew z rodziny osoczynowatych (Burseraceae). Obejmuje 20 gatunków występujących w środkowej Afryce, na Madagaskarze, Półwyspie Arabskim i w Indiach. Gumożywica pozyskiwana z niektórych gatunków, zwłaszcza z kadzidla Cartera, po zestaleniu daje olibanum stosowane jako kadzidło.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadzidłowo

    Kadzidłowo (niem. Kadzidlowen) – kolonia w Polsce, w sołectwie Nowa Ukta, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida. W latach 1975–1998 kolonia administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


    Źródła:

    Wikipedia

    Kadzidłowy

    przymiotnik od: kadzidło


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) dotyczący kadzidła, związany z kadzidłem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadzielnia

    1. wieś w Polsce w województwie mazowieckim;
    2. wzgórze o wysokości 417 m n.p.m. na Wyżynie Olkuskiej w miejscowości Witeradów w województwie małopolskim;
    3. wzgórze w południowo-zachodniej części Kielc;
    4. rezerwat przyrody nieożywionej znajdujący się w Kielcach w województwie świętokrzyskim


    Kadzielnia – wzgórze w południowo-zachodniej części Kielc – stolicy województwa świętokrzyskiego. Kadzielnia, zbudowana z wapieni górnodewońskich (fran, famen), ma wysokość 295 m n.p.m. Obecne wyrobisko (wcześniej były tam kamieniołomy) wypełniają wody podziemne tworząc Jezioro Szmaragdowe.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kadzielnica

    kościelne naczynie do spalania kadzidła; trybularz


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kośc. naczynie do spalania kadzidła;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadzielniczka

    zdrobnienie od: kadzielnica


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadziewicz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadziować

    czasownik przechodni niedokonany

     (1.1) chem. włók. doprowadzać barwniki kadziowe do postaci rozpuszczalnej


    Źródła:

    Wiktionary

    Kadziówka

    ogniotrwała, płaska cegła do wykładania kadzi odlewniczych


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadziowy

    przymiotnik od: kadź


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) dotyczący kadzi, związany z kadzią


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kadłub

    1. główny element konstrukcyjny, np. kadłub statku;
    2. tułów


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) główny element konstrukcyjny łączący w całość pozostałe części, zespoły i podzespoły; trzon konstrukcji;

     (1.2) pot. kadłub (1.1) statku

     (1.3) pot. kadłub (1.1) samolotu

     (1.4) anat. tułów, szczególnie jeśli bez kończyn

     (1.5) daw. wydrążony pień


    Kadłub – część konstrukcji łącząca pozostałe części, zespoły i podzespoły wchodzące w skład tej konstrukcji.Kadłub utrzymuje pozostałe części w określonym wzajemnym położeniu oraz przejmuje obciążenia działające na te części. Stanowi też osłonę chroniącą przed wpływami otoczenia. Małe kadłuby są nazywane korpusami.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadłubek

    zdrobnienie od: kadłub


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) pot. zdrobn. kadłub (w znaczeniu: tułów)

     (1.2) przest. naczynie z kory drzewnej

     (1.3) przest. wydrążony pniak drewniany, który wkłada się na wbity w ziemię pal, służący do naciągania powroza mostowego

     (1.4) reg. pułapka na szczury

     (1.5) reg. budka dla szpaków wieszana na drzewach

     (1.6) obraź. pejor. osoba pozbawiona wszystkich kończyn


    Kadłubek to niekompletny kadłub, pozbawiony niektórych zasadniczych części

    • Kadłubek – termin dotyczący komputerów przenośnych
    Nazwisko, pseudonim
    • Wincenty Kadłubek (ok.1160-1223) – kronikarz, biskup krakowski
    • Zbigniew Kadłubek (ur. 1970) – filolog klasyczny
    • Witold Bartnicki pseudonim Kadłubek, Wiktor (1925-2008) – polski działacz podziemia niepodległościowego

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kadłubiec

    Kadłubiec (dodatkowa nazwa w j. niem. Kadlubietz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Leśnica.

    W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie opolskim.


    Źródła:

    Wikipedia

    Kadłubkowy

    kadłubek


    Patrz:kadłubek

    Źródła:

    SJP.pl

    Kadłubowaty

    dotyczący wydłużonego wewnątrz kloca z drzewa, służącego za pojemnik lub naczynie


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadłubowiec

    pracownik stoczni, zajmujący się budową kadłubów okrętowych


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadłubownia

    hala w stoczni, w której montuje się kadłuby okrętów


    Kadłubownia, spawalnia, hala prefabrykacji – dział w stoczni, w postaci dużej hali, w której budowane są większe elementy lub nawet całe sekcje kadłubów jednostek pływających, z których już poza kadłubownią, na pochylni lub w suchym doku formowany jest kadłub jednostki pływającej. W kadłubowni formowane są zarówno elementy płaskie (np. wregi) jak i przestrzenne.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kadłubowość

    rzadko: posiadanie tylko części podstawowych elementów; niekompletność


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadłubowski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kadłubowy

    1. taki, który ma związek z kadłubem - podstawową częścią konstrukcji, która łączy w całość pozostałe elementy;
    2. częściowy, niemający charakteru całości; niekompletny, niepełny


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaem

    karabin maszynowy


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) środ. wojsk. karabin maszynowy


    Karabin maszynowy (km) – rodzaj zespołowej automatycznej broni strzeleckiej nieprzekraczającej kalibru 20 mm, zdolnej do prowadzenia ognia ciągłego. Najczęściej zasilanej amunicją karabinową z taśm nabojowych lub wymiennych magazynków.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaemista

    operator karabinu maszynowego


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaemistka

    kaemista


    Patrz:kaemista

    Źródła:

    SJP.pl

    Kaemowy

    kaem (karabin maszynowy)


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaes

    potocznie: kara śmierci


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaesiak

    środowiskowo: osoba skazana na karę śmierci


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafala

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) praw. w niektórych państwach arabskich: system kontroli zatrudnionych imigrantów, w którym pracodawca zapewnia pracownikom transport, zamieszkanie i wyżywienie oraz odpowiada za ich status prawny oraz dokumenty;


    • kafala – instytucja opieki nad dzieckiem w prawie muzułmańskim
    • kafala, system kafala – system kontroli imigrantów pracujących głównie w sektorze budowlanym i domowym w kilku krajach arabskich

    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafana

    tradycyjna bałkańska kawiarnia lub tawerna serwująca jedzenie i napoje


    Kafana – rodzaj lokalnego bistro (lub tawerny), powszechny w krajach byłej Jugosławii i w Albanii, w którym podaje się przede wszystkim napoje alkoholowe i kawę, a także często lekkie przekąski (meze) i inne potrawy. W wielu kafanach odbywają się występy muzyczne na żywo.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kafar

    1. urządzenie do wbijania w grunt pali
    2. pogardliwie o mężczyźnie postawnym, nierzadko głupawym


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) maszyna do wbijania pali w grunt;

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (2.1) slang. osiłek


    Kafar – urządzenie budowlane służące do wbijania pionowych pali w ziemię lub w dno zbiornika wodnego. Nazwa wywodzi się z niem. Keffer. Kafary wykorzystuje się podczas palowania – robót budowlanych wykonywanych najczęściej na grząskich lub niedostatecznie stabilnych gruntach oraz w budowlach nawodnych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafarek

    1. mały kafar;
    2. dawniej: żelazny uchwyt do osadzenia łuczywa


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafarnaum

    starożytna osada nad Jeziorem Tyberiadzkim w Palestynie; obecnie teren wykopalisk i park archeologiczny; nowotestamentalne miasto znane z działalności Chrystusa


    rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

     (1.1) geogr. hist. starożytne miasto w północnym Izraelu, nad Jeziorem Galilejskim;


    Kafarnaum (hebr. כְּפַר נַחוּם, Kefar Nachum; arab. كفر ناحوم, Kafr Nahum; pol. Wioska Nahuma) – dawne miasto z czasów Hasmoneuszy (II–I wiek p.n.e.), położone nad Jeziorem Tyberiadzkim na północy Izraela. Miejscowość kilkakrotnie pojawia się na kartach Nowego Testamentu, i jest związana z osobą Jezusa Chrystusa. W 1894 roku ruiny wykupili franciszkanie, którzy rozpoczęli prace wykopaliskowe, a następnie renowację zabytków.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafarnik

    robotnik pracujący przy kafarze; kafarzysta, kafarowy


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafarownia

    pomieszczenie, w którym pracują kafary


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafarowy

    przymiotnik od: kafar


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafarski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafarzysta

    robotnik pracujący przy kafarze; kafarowy, kafarnik


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafe

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kawa zbożowa z cykorią

     (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kawa


    Źródła:

    Wiktionary

    Kafehauz

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) daw. zob. kawiarnia.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kafej

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kawiarnia

     (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. zob. kafe.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kafeja

    zgrubienie od: kafejka


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafejka

    1. lokal, gdzie serwuje się głównie kawę; kawiarnia, kawiarenka;
    2. kafejka internetowa - lokal, w którym oprócz picia kawy lub herbaty można odpłatnie korzystać z Internetu


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. mała kawiarnia


    Kawiarnia – lokal gastronomiczny będący przede wszystkim miejscem spotkań towarzyskich. Podawane są tam głównie napoje i dania deserowe, głównie kawa, zazwyczaj również: ciastka, lody, herbata, czy wino. Może prowadzić działalność rozrywkową.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafejkowy

    kafejka


    Patrz:kafejka

    Źródła:

    SJP.pl

    Kafel

    wyrób ceramiczny do wykładania pieców


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) bud. ozdobna płytka ceramiczna;

     (1.2) daw. pot. tysiąc złotych


    Kafel − wyrób ceramiczny służący do wykładania powierzchni pieców grzewczych, kuchennych i kominków. Kafle po uformowaniu z gliny są wypalane, a ich powierzchnia zewnętrzna pokrywana jest szkliwem.

    Rzemieślnik wyrabiający kafle to kaflarz, a jego warsztat to kaflarnia.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafelek

    zdrobnienie od: kafel


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od: kafel

     (1.2) bud. ceramiczna płytka na ścianie lub podłodze


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kafelkarka

    1. kobieta zawodowo układająca kafelki; glazurniczka;
    2. maszyna do układania kafelków


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafelkarski

    kafelkarz


    Patrz:kafelkarz

    Źródła:

    SJP.pl

    Kafelkarstwo

    działalność polegająca na produkcji lub układaniu kafelków


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafelkarz

    rzemieślnik zajmujący się układaniem kafelków


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafelki

    zdrobnienie od: kafel


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafelkować

    układać kafelki


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafelkowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|kafelkować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kafelkowy

    przymiotnik od: kafelek


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafenijo

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) typowo grecki lokal gastronomiczny z kawą, alkoholami i zakąskami, tradycyjnie męski, rodzaj pubu lub piwiarni


    Źródła:

    Wiktionary

    Kafeol

    związek chemiczny występujący w ziarnach kawy


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafestol

    związek chemiczny w ziarnach kawy


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafeteria

    1. niewielki lokal, w którym można coś zjeść i wypić; cafeteria;
    2. ciśnieniowe urządzenie do parzenia kawy; kafetiera, kawiarka, makinetka;
    3. oferta dodatkowych świadczeń przedstawiana pracownikowi przez pracodawcę;
    4. lista gotowych odpowiedzi na pytanie, prezentowana respondentowi


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) stołówka, samoobsługowa restauracja

     (1.2) rzad. kawiarnia

     (1.3) socjol. dołączona do pytania zamkniętego lub półotwartego lista możliwych odpowiedzi;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kafeterka

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) włoski ekspres do kawy


    Makinetka, oryginalnie moka, często nazywana również kupresem, kafetierką, kawiarką – ciśnieniowy czajniczek do parzenia kawy. Makinetki są najbardziej popularne we Włoszech (samo określenie „makinetka” pochodzi od włoskiego macchinetta del caffè).


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafeteryjny

    kafeteria


    Patrz:kafeteria

    Źródła:

    SJP.pl

    Kafetiera

    ciśnieniowe urządzenie do parzenia kawy; kafeteria, kawiarka, makinetka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) naczynie do parzenia kawy (poprzez umieszczenie wody na jednym poziomie i zmielonej kawy na drugim i postawienie naczynia na palniku gazowym lub elektrycznym)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kafetierka

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) włoski ekspres do kawy


    Makinetka, oryginalnie moka, często nazywana również kupresem, kafetierką, kawiarką – ciśnieniowy czajniczek do parzenia kawy. Makinetki są najbardziej popularne we Włoszech (samo określenie „makinetka” pochodzi od włoskiego macchinetta del caffè).


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaffa

    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) etn. lud zamieszkujący południową Etiopię

     (1.2) geogr. hist. kraina historyczna w południowej Etiopii

     (1.3) geogr. adm. dawna prowincja administracyjna Etiopii

     (1.4) hist. polit. dawne królestwo w Afryce istniejące od XIV do XIX w.

     (1.5) geogr. hist. dawna nazwa Teodozji, miasta na Krymie


    • Kaffa – lud afrykański
    • Kaffa – region w Etiopii
    • Teodozja – miasto na Krymie, dawniej znane jako Kaffa
    • Kaffa – historyczne państwo w Afryce, w 1897 podbite przez Etiopię

    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaffir

    lima kaffir, limonka kaffir - gatunek rośliny z rodziny rutowatych; kafir, papeda


    rzeczownik, rodzaj męski

     (1.1) bot. spoż. rodzaj tajskiej limonki, której suszone liście są stosowane w przyprawianiu zup i curry w kuchni tajskiej i indyjskiej


    Geografia

    Bliski Wschód
    • Kafir (inaczej: niewierny) – w islamie: pogardliwe określenie nie-muzułmanina, albo "tego, kto ukrywa prawdę lub jej zaprzecza".
    Południowa Afryka
    • Kaffir (również Kafir, Kaphar, Kaphir, Kafari, Caffre, Kaffer, itp.) – pogardliwe określenie osoby czarnoskórej, używane w Afryce Południowej, a także na Jamajce; stąd:
      • wojny kafirskie (ang. Kaffir Wars lub Kafir Wars) – dawna nazwa tzw. Wojen o Przylądek, toczonych w Afryce Południowej;
    • języki kafirskie – XIX-wieczny termin określający języki nguni;
      • Kaffir kuchenny lub język kaffir – pogardliwy termin, określający wymowę łamaną lub kreolską w Afryce Południowej;
    Sri Lanka
    • Kaffir – lokalna grupa etniczna;
    • Kaffir – kreolska wymowa, używana przez tych ludzi.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kafir

    u muzułmanów: innowierca


    Geografia

    Bliski Wschód
    • Kafir (inaczej: niewierny) – w islamie: pogardliwe określenie nie-muzułmanina, albo "tego, kto ukrywa prawdę lub jej zaprzecza".
    Południowa Afryka
    • Kaffir (również Kafir, Kaphar, Kaphir, Kafari, Caffre, Kaffer, itp.) – pogardliwe określenie osoby czarnoskórej, używane w Afryce Południowej, a także na Jamajce; stąd:
      • wojny kafirskie (ang. Kaffir Wars lub Kafir Wars) – dawna nazwa tzw. Wojen o Przylądek, toczonych w Afryce Południowej;
    • języki kafirskie – XIX-wieczny termin określający języki nguni;
      • Kaffir kuchenny lub język kaffir – pogardliwy termin, określający wymowę łamaną lub kreolską w Afryce Południowej;
    Sri Lanka
    • Kaffir – lokalna grupa etniczna;
    • Kaffir – kreolska wymowa, używana przez tych ludzi.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kafka

    Osoby noszące nazwisko Kafka

    • František Kafka – czeski doktor praw, pisarz i krytyk literacki
    • Franz Kafka – pisarz
    • Jakub Kafka – piłkarz czeski
    • Maria Restytuta Kafka – zakonnica czeska, błogosławiona – męczennica – Kościoła Rzymsko-Katolickiego
    • Victor Kafka – austriacki neurolog

    Źródła:

    Wikipedia

    Kafkowski

    1. o sytuacji: absurdalny, niezrozumiały, zmuszający do działań, których prawdziwy sens pozostaje niejasny;
    2. właściwy bohaterom Franza Kafki; taki, który jest w stylu Kafki; metaforyczny, paraboliczny, groteskowy


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafkowy

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Kafki lub z nim związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Kafla

    dawniej: kafel (ceramiczna płytka pokryta szklistą polewą do wykładania ścian i obkładania pieców)


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaflany

    przestarzały przymiotnik od: kafel; kaflowy


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaflarnia

    fabryka produkująca kafle


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zakład, gdzie wyrabia się kafle


    Kaflarnia – osada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Nowa Brzeźnica. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Prusicko.

    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaflarski

    dotyczący kaflarza, kaflarstwa


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaflarstwo

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) dział rzemiosła związany z wyrobem kafli


    Źródła:

    Wiktionary

    Kaflarz

    rzemieślnik zajmujący się wyrobem kafli; zdun


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) rzemieślnik wytwarzający kafle, trudniący się kaflarstwem

     (1.2) gw-pl|Kraków. zdun


    Kafel − wyrób ceramiczny służący do wykładania powierzchni pieców grzewczych, kuchennych i kominków. Kafle po uformowaniu z gliny są wypalane, a ich powierzchnia zewnętrzna pokrywana jest szkliwem.

    Rzemieślnik wyrabiający kafle to kaflarz, a jego warsztat to kaflarnia.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaflowy

    przymiotnik od: kafel


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) zbudowany z kafli


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kafryjski

    odnoszący się do lub pochodzący z południowej Afryki; obecnie używane w nazewnictwie zoologicznym (np. bawół kafryjski (bawół afrykański), dzioborożec kafryjski) lub w nazewnictwie historycznym, np. wojny kafryjskie - 10 wojen toczonych w XVIII i XIX w. pomiędzy Burami a plemionami Bantu


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaftan

    1. część stroju ludowego: wierzchnia kurtka z rękawami, sięgająca poniżej pasa;
    2. luźna kurtka używana jako ubranie robocze;
    3. kaftan bezpieczeństwa - bluza z długimi rękawami wiązanymi na plecach, używana do unieruchomienia osób psychicznie chorych


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kraw. męski ubiór o wschodnim pochodzeniu, sięgający do kolan lub krótszy, z długimi rękawami i zapinany z przodu;

     (1.2) lud. część stroju ludowego: wierzchnia kurtka z rękawami, sięgająca poniżej pasa

     (1.3) luźna kurtka używana jako ubranie robocze


    Kaftan – męski ubiór o wschodnim pochodzeniu, sięgający do kolan lub krótszy, z długimi rękawami i zapinany z przodu. W Europie noszony był od wczesnego średniowiecza. Wywodzi się z niego wiele ubiorów noszonych obecnie, jak: frak, surdut, żakiet, marynarka lub kurtka.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaftaniczek

    zdrobnienie od: kaftanik


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaftanik

    1. koszulka niemowlęca zawiązywana na plecach
    2. zdrobnienie od: kaftan


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od: kaftan


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kaftanowy

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z kaftanem, dotyczący kaftana


    Źródła:

    Wiktionary

    Kafue

    rzeka w Zambii


    Kafue – miasto w południowej Zambii, nad rzeką Kafue, na południe od Lusaki. Ośrodek przemysłu chemicznego, włókienniczego, metalurgicznego i papierniczego. W 2005 roku miasto zamieszkiwało 48 tys. ludzi. Według spisu ludności (Census of Population and Housing) z 2010 roku, Kafue ma 219 000 mieszkańców, z czego 108 939 to mężczyźni, a 110 061 to kobiety.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kafyj

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. kafe.

     (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kawiarnia


    Źródła:

    Wiktionary

    Kagan

    tytuł władcy u ludów tureckojęzycznych


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) hist. w średniowieczu: władca wśród niektórych ludów tureckojęzycznych;


    Kagan (chiń. 可汗; pinyin kèhán, staroturecki. 𐰴‬𐰍𐰣 – kaγan, klasyczny mongolski ᠬᠠᠭᠠᠨ – qaγan) – tytuł używany na określenie najwyższego władcy wśród ludów Wielkiego Stepu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaganat

    kraj lub prowincja pod rządami kagana


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) hist. kraj lub prowincja będąca pod rządami kagana

     (1.2) hist. władza kagana


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kagańcowy

    przymiotnik od: kaganiec


    przymiotnik

     (1.1) odnoszący się do kagańca

     (1.2) książk. przen. tłumiący wolność słowa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kaganek

    naczynie z palącym się w środku ogniem; rodzaj lampki


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) mała lampka w kształcie miseczki (glinianej lub metalowej) z dziobkiem i uchwytem, wypełnionej tłuszczem, najczęściej olejem;


    Kaganek (lampka oliwna) – typ wczesnej lampy olejnej w postaci niewielkiego naczynia (glinianego lub metalowego), w kształcie miseczki z dziobkiem, uchwytem i knotem. Kaganek napełniony jest olejem (roślinnym, zwierzęcym, mineralnym). Stosowany od starożytności do oświetlania.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaganiec

    1. dawniej: przedmiot służacy do oświetlania, w kształcie świeczki na podstawce
    2. przedmiot zakładany na pysk psa zapobiegający gryzieniu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) siatka pleśćeciona z drutu lub skóry zakładana zwierzętom na pysk;

     (1.2) przyrząd do oświetlania w formie żelaznego koszyka wypełnionego ogniem


    Kaganiec – przedmiot zakładany na pysk zwierzęcia (najczęściej psa) w celu uniemożliwienia mu ugryzienia człowieka lub innych zwierząt oraz połknięcia przez niego niepożądanych substancji (np. odchodów lub odpadków). Najczęściej wykonany w formie siatki z drutu lub skóry z przerwami między prętami lub paskami dla umożliwienia zwierzęciu oddychania. W niektórych typach kagańców otwarcie pyska uniemożliwia pas skóry lub mocnej tkaniny, krępujący pysk w sposób umożliwiający oddychanie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kagebista

    funkcjonariusz KGB, służby bezpieczeństwa w dawnym ZSRR lub we współczesnej Białorusi; kagiebista, KGB-ista


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) funkcjonariusz KGB


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kagebistka

    kagebista; kagiebistka


    Źródła:

    SJP.pl

    Kagebowski

    KGB; kagiebowski, KGB-owski


    Źródła:

    SJP.pl

    Kagiebista

    funkcjonariusz KGB, służby bezpieczeństwa w dawnym ZSRR lub we współczesnej Białorusi; kagebista, KGB-ista


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) funkcjonariusz KGB


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kagiebistka

    kagiebista; kagebistka


    Źródła:

    SJP.pl

    Kagiebowski

    KGB; kagebowski, KGB-owski


    Źródła:

    SJP.pl

    Kagoshima

    [czytaj: kagoSIma albo kagoSZIma] miasto w Japonii


    Kagoshima (jap. 鹿児島市 Kagoshima-shi) – miasto w Japonii, ośrodek administracyjny prefektury Kagoshima, w południowej części wyspy Kiusiu, nad zatoką Kagoshima (Morze Wschodniochińskie).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kagu

    rodzina ptaków oraz jedyny gatunek ją reprezentujący; ptak o szarym upierzeniu i czubie z tyłu głowy, zamieszkujący wyłącznie Nową Kaledonię (wyspa na Pacyfiku), zagrożony wyginięciem


    Kagu (Rhynochetos jubatus) – gatunek ptaka zamieszkującego Nową Kaledonię, będącego jedynym przedstawicielem rodziny kagu (Rhynochetidae) z rzędu słonecznicowych (Eurypygiformes). Uważany jest za bardzo stary gatunek, najbliżej spokrewniony z występującą w międzyzwrotnikowej strefie Ameryk słonecznicą, z którą został sklasyfikowany w odrębny rząd. Jest zagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaguan

    ssak z rzędu latawców, lotokot


    Lotokot filipiński, lotokot, kaguan, kolugo (Cynocephalus volans) – gatunek ssaka z rodziny lotokotowatych (Cynocephalidae).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kagulard

    członek skrajnie prawicowej, szowinistycznej fr. organizacji terrorystycznej


    Źródła:

    SJP.pl

    Kagulski

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z Kagułem, dotyczący Kagułu


    Źródła:

    Wiktionary

    Kagura

    muzyka i taniec w japońskim kulcie shinto, mające odstraszać złe duchy


    Kagura (jap. 神楽 muzyka bóstw, rozrywka bogów) – sakralna muzyka i taniec shintō, starożytna forma teatralnych przedstawień tanecznych, wywodząca się z rytuałów shintō, święty rytuał artystyczny wykonywany podczas składania ofiary dla kami. Pawilon na terenie chramu służący temu nazywa się kagura-den.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaguł

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

     (1.1) geogr. miasto w Mołdawii, w dolinie Prutu;


    Kaguł (rum. Cahul) – miasto w Mołdawii, w dolinie Prutu, 27 tys. mieszk. (2012); stolica Rejonu Kaguł; przemysł spożywczy (winiarski), drzewny, tekstylny, produkcja wyrobów żelbetowych; muzeum; założone 1835. Miasto znane jest z gorących źródeł i muzyki ludowej.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kahalnik

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) żyd. adm. urzędnik kahału

     (1.2) żyd. pot. ortodoksyjny Żyd przywiązany do instytucji kahału


    Źródła:

    Wiktionary

    Kahalny

    związany z kahałem (żydowską gminą wyznaniową lub zarządem tej gminy), np. dom kahalny


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) żyd. odnoszący się do kahału, związany z kahałem

    przymiotnik dzierżawczy

     (2.1) żyd. należący do kahału, będący jego własnością

    przymiotnik jakościowy

     (3.1) żyd. charakterystyczny dla kahału lub kahalników, mający cechy lub właściwości przypisywane kahałowi lub kahalnikom


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kahał

    1. żydowska gmina wyznaniowa;
    2. żydowski samorząd reprezentujący gminę wyznaniową o tej samej nazwie, rada reprezentująca społeczność żydowską na zewnątrz, np. wobec państwa, w którym Żydzi żyją w diasporze


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) żyd. adm. żydowska gmina wyznaniowa;

     (1.2) żyd. adm. zarząd kahału (1.1)


    Kahał (hebr. ‏קהלה‎ kehilla – „zgromadzenie, gmina”) – słowo z jidysz oznaczające gminę, formę organizacji społeczności żydowskiej. Słowo to oznacza zarówno samo skupisko ludności, wewnętrznie zorganizowane i posiadające władzę, jak i sam zarząd gminy.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kahałek

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od kahał

     (1.2) żart. (także. lekcew.) niższy rangą kahał


    Źródła:

    Wiktionary

    Kahałowy

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) żyd. odnoszący się do kahału, związany z kahałem

    przymiotnik dzierżawczy

     (2.1) żyd. należący do kahału, będący jego własnością

    przymiotnik jakościowy

     (3.1) żyd. charakterystyczny dla kahału lub kahalników, mający cechy lub właściwości przypisywane kahałowi lub kahalnikom


    Źródła:

    Wiktionary

    Kahina

    czarownica z arabskich bajek


    Źródła:

    SJP.pl

    Kahlenberg

    góra we Wiedniu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kahlúa

    [czytaj: kalua] meksykański likier kawowy o słodkim smaku; kahlua


    Kahlúa (Kahlua) – słodki likier kawowy wytwarzany w Veracruz w Meksyku od roku 1936. Smak wyraźnie odmienny od innych likierów kawowych. Zawiera 16% alkoholu. Bardzo często podawany jako składnik drinka Black Russian, White Russian lub Mudslide. Od 2005 roku marka należy do koncernu Pernod Ricard.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kahn

    [czytaj: kan] nazwisko


    Niemcy:

    • Kahn – góra

    Osoby:

    • Albert Kahn – francuski bankier
    • Bob Kahn – amerykański informatyk
    • Claude Kahn – francuski pianista
    • Dominique Strauss-Kahn – francuski polityk
    • Ferdinand Kahn – austriacki biskup
    • Florence Prag Kahn – amerykańska polityczka
    • Gustave Kahn – francuski poeta
    • Irving Kahn – amerykański finansista
    • Louis Kahn – amerykański architekt
    • Madeline Kahn – amerykańska aktorka
    • Michael Kahn – amerykańska montażysta filmowy
    • Oliver Kahn – niemiecki piłkarz
    • Richard Kahn – amerykański filmowiec
    • Victor Kahn – francuski szachista

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kahuna

    kapłan i mag hawajski, posiadający tajemną wiedzę (hunę)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kahunka

    kapłanka hawajska posiadająca tajemniczą wiedzę i paranormalne umiejętności


    Źródła:

    SJP.pl

    Kai

    [czytaj: kaj] rasa psa wywodząca się Japonii; japoński szpic


    • Kai – album Dir en grey
    • Kai – miasto w prefekturze Yamanashi w Japonii.
    • Kai (buddyzm)
    • Kai (ur. 1994, właśc. Kim Jong-in) – południowokoreański piosenkarz
    • Kai – fryzyjskie zdrobnienie od Gerarda
    • Kai – rasa psów należąca do grupy psów pierwotnych
    • wyspy Kai
    • Katolicka Agencja Informacyjna
    • Korea Aerospace Industries – południowokoreańska wytwórnia lotnicza.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaid

    w krajach arabskich dowódca wojskowy


    Kaid (arab. gā'id – przewodni, wódz naczelny) – wódz plemienia/dowódca wojsk/zwierzchnik okręgu lub wsi w Afryce Północnej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaifeng

    miasto w Chinach; Kajfeng


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaik

    turecka długa, wąska łódka z lekkiego drewna


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaim

    nazwisko


    Kaim – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy XII Bieżanów-Prokocim.

    Wieś dóbr prestymonialnych kapituły katedralnej krakowskiej w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kain

    przenośnie: osoba występująca przeciw swojej rodzinie lub swoim rodakom, odpowiedzialna za ich śmierć


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) bibl. postać biblijna, syn prarodziców;

     (1.2) przen. bratobójca


    Belgia:

    • Kain – dzielnica Tournai

    Osoby:

    • Kain – postać biblijna, syn Adama, brat Abla
    • Kain – postać fikcyjna, jeden z wampirów w świecie cyklu gier Legacy of Kain
    • Dawid Kain (ur. 1981) – polski pisarz horroru, poeta i eseista

    Zobacz też:

    • Kainici
    • Khàine
    • Legacy of Kain

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kainit

    minerał, uwodniony chlorosiarczan potasu i magnezu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) miner. minerał występujący w złożach potasowych, surowiec do produkcji nawozów;


    Kainit – minerał z gromady siarczanów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi. Nazwa pochodzi od gr. kainos = współczesny (świeży) i nawiązuje do stosunkowo niedawnego powstania minerału.

    Chemicznie jest to sól podwójna o wzorze KCl·MgSO4·3H2O lub KMg(SO4)Cl·3H2O, zawierająca kationy magnezu i potasu oraz aniony chlorkowe i siarczanowe.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kainita

    członek gnostyckiej grupy religijnej


    Źródła:

    SJP.pl

    Kainitka

    kainita


    Patrz:kainita

    Źródła:

    SJP.pl

    Kainitowy

    przymiotnik od: kainit


    Źródła:

    SJP.pl

    Kainizm

    wzajemne zabijanie się piskląt niektórych gatunków ptaków szponiastych w jednym gnieździe


    Kainizm – zachowanie polegające na eliminowaniu słabszych osobników przez silniejsze rodzeństwo w celu usunięcia konkurencji pokarmowej. Zachowanie takie występuje u niektórych gatunków ryb np. rekin tawrosz piaskowy (kanibalizm prenatalny). Również u niektórych gatunków ptaków szponiastych m.in. u orlika krzykliwego, orlika grubodziobego, bielika czy pustułki.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kainowy

    dotyczący Kaina, właściwy Kainowi (np. zbrodnia kainowa - bratobójstwo)


    przymiotnik dzierżawczy

     (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Kaina


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kair

    stolica Egiptu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

     (1.1) geogr. stolica Egiptu;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kairczyk

    mieszkaniec Kairu


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) mieszkaniec Kairu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kairka

    mieszkanka Kairu


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mieszkanka Kairu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kairologia

    nauka o roli Kościoła i chrześcijaństwa w obecnych czasach


    Źródła:

    SJP.pl

    Kairologiczny

    dotyczący kairologii


    Źródła:

    SJP.pl

    Kairos

    określony moment w dziejach, w którym dokonuje się zbawcze działanie Boga


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) mitgr. pogański bożek szczęśliwej chwili, zbiegu okoliczności;


    Kairos (także Kajros; stgr. Καιρός Kairós, łac. Caerus) – grecki bożek szczęśliwego trafu, okazji (zbiegu okoliczności), sprzyjającej chwili bądź (odwrotnie) utraconej bezpowrotnie możliwości.

    Wyobrażany jako łysy, jedynie z obfitą grzywką. Ktokolwiek mijany przez niego miał zaledwie krótką chwilę, mgnienie, pozwalające go uchwycić, a wraz z nim swą szczęśliwą szansę; gdy tylko Kairos przeminął, był już nieuchwytny.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kairosowy

    przymiotnik dzierżawczy

     (1.1) przest. gwara. należący do Kairosa


    Źródła:

    Wiktionary

    Kairotyczny

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z bogiem Kairosem, dotyczący Kairosa


    Źródła:

    Wiktionary

    Kairski

    przymiotnik od: Kair (stolica Egiptu)


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) odnoszący się do Kairu, związany z Kairem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kaiser

    [czytaj: kajzer] dawniej: cesarz niemiecki; kajzer


    • Kaiser Motors – amerykańskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne, 1945–1953
    • (1694) Kaiser – planetoida z pasa głównego asteroid
    • Kaiser – amerykańska marka i model samochodu osobowego klasy wyższej

    Okręty:

    • Kaiser – typ niemieckich okrętów pancernych (1872)
      • * SMS „Kaiser” – okręt należący do powyższego typu
    • Kaiser – typ niemieckich pancerników (1872)
      • SMS „Kaiser” – okręt należący do powyższego typu

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaiserslautern

    miasto w Niemczech


    Kaiserslautern – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, siedziba powiatu Kaiserslautern oraz gminy związkowej Kaiserslautern-Süd.

    Miasto leży przy autostradzie A6, mniej więcej w połowie drogi między Mannheim a Saarbrücken (ok. 70 km od obu miast), leży na północno-zachodnich obrzeżach Lasu Palatynackiego. Miasto liczy 99 845 mieszkańców (31 grudnia 2018) i jest jednym z większych miast Palatynatu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaizen

    japońska kultura zarządzania, oparta na stałym doskonaleniu jakości na każdym etapie wytwarzania produktu


    Kaizen − japońskie słowo o podwójnym znaczeniu:

    • kaizen (jap. 改善; pisane znakami kanji); oznaczające po polsku: poprawę, polepszenie, zmianę na lepsze;
    • kaizen (jap. カイゼン; pisane pismem sylabicznym katakaną), oznaczające japońską filozofię biznesową (sposób postępowania) ustawicznego polepszania, poprawiania procesu zarządzania i produkcji na wszystkich jego szczeblach, z uwzględnieniem m.in. technik biznesu „just-in-time”.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kaj

    imię męskie


    zaimek pytajny

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Częstochowa, Kraków. gdzie


    • Gajusz (imię)
    • Kaj (spójnik)
    • KAJ (zespół muzyczny)

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kaj-Szek

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kaja

    kajać się: przyznawać się do błędu, winy, wyrażając swój żal


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|ż.;


    • Kaja – imię
      • Kaja Bień – polska aktorka teatralna i filmowa
      • Kaja Danczowska – polska skrzypaczka i pedagog
      • Kaja Mirecka-Ploss – pisarka, projektantka mody, działaczka społeczna
      • Kaja Paschalska – polska aktorka telewizyjna (znana z roli Oli Lubicz w serialu Klan)
      • Kaja Tokarska – polska lekkoatletka, płotkarka
      • Kaja Załęczna – polska piłkarka ręczna

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajać

      kajać się: przyznawać się do błędu, winy, wyrażając swój żal


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajaczek

      zdrobnienie od: kajak


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od kajak


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajak

      mała łódź o wydłużonym kształcie


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) niewielka łódź zakryta z wierzchu, z otworem na pomieszczenie jednej, dwu lub czterech osób, poruszana wiosłami o dwu piórach;

       (1.2) przen. bardzo duża stopa

       (1.3) przen. bardzo duży but


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajakarka

      kobieta uprawiająca kajakarstwo


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) sport. zawodniczka uprawiająca kajakarstwo lub kobieta, która pływa kajakiem


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajakarski

      dotyczący kajakarza, kajakarstwa


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z kajakarstwem; przeznaczony do wykorzystania w kajakarstwie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajakarstwo

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) sport. dyscyplina sportu i forma rekreacji, która polega na pływaniu kajakiem lub kanadyjką;


      Kajakarstwo – grupa dyscyplin sportów wodnych oraz rodzaj turystyki wodnej wykorzystująca kajaki i kanadyjki, niegdyś również odmiana transportu (wodnego).


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajakarz

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) sport. zawodnik uprawiający kajakarstwo lub osoba, która pływa kajakiem


      Kajakarstwo – grupa dyscyplin sportów wodnych oraz rodzaj turystyki wodnej wykorzystująca kajaki i kanadyjki, niegdyś również odmiana transportu (wodnego).


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajakować

      pływać kajakiem, uprawiać sport kajakowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajakowicz

      osoba pływająca kajakiem


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajakowiczka

      kobieta pływająca kajakiem


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajakowiec

      rzadko: zawodnik uprawiający sport kajakowy; kajakarz


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajakowy

      przymiotnik od: kajak (np. spływ kajakowy)


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z kajakiem, dotyczący kajaka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajan

      roślina uprawna z rodziny motylkowatych; nikla


      Kajan – wieś w Armenii, w prowincji Tawusz. W 2011 roku liczyła 309 mieszkańców.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajda

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajdaniarski

      więzienny, katorżniczy


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajdaniarz

      więzień zakuty w kajdany


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajdanki

      zdrobnienie od: kajdany


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) para połączonych ze sobą obręczy, zamykanych na zatrzask, ograniczających swobodę ruchów;


      Kajdanki – przyrząd służący do obezwładniania człowieka, poprzez ograniczenie swobody ruchów jego kończyn.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajdankować

      potocznie: zakładać kajdanki


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajdanowy

      przymiotnik od: kajdany


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajdany

      1. rodzaj łańcuchów krępujących ręce lub nogi więźniom; okowy;
      2. niewola, brak swobody


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) metalowe pęta do skuwania kończyn więźniów

       (1.2) przen. podn. ograniczenie swobody lub bycie ciężarem


      Kajdanki – przyrząd służący do obezwładniania człowieka, poprzez ograniczenie swobody ruchów jego kończyn.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajecik

      zdrobnienie od: kajet


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od kajet


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajecikowy

      przymiotnik od: kajecik


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajeńczyk

      mieszkaniec Kajenny


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec Kajenny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajenka

      mieszkanka Kajenny


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mieszkanka Kajenny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajenna

      stolica Gujany Francuskiej


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto, stolica Gujany Francuskiej;

       (1.2) geogr. rzad. rzeka przepływająca przez miasto Kajennę (1.1)

       (1.3) geogr. adm. okręg administracyjny Gujany Francuskiej obejmujący miasto Kajennę (1.1)


      Kajenna (fr. Cayenne) – gmina, stolica i główny port Gujany Francuskiej (francuskiego departamentu zamorskiego), położona na wyspie przy ujściu rzeki Cayenne do Oceanu Atlantyckiego, stolica rzymskokatolickiej diecezji Kajenna.

      Miasto to ośrodek handlu. Są tu zakłady przemysłu spożywczego (destylarnie rumu), drzewnego oraz międzynarodowy port lotniczy Kajenna-Rochambeu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajeński

      związany z Kajenną


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) odnoszący się do Kajenny, związany z nią


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajeput

      australijskie drzewo herbaciane, z którego pozyskuje się olejek kajeputowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajet

      przestarzale: zeszyt


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) przest. zeszyt


      Zeszyt (przest. kajet, z fr. cahier) – zszyte lub sklejone karty papieru, przeznaczone do pisania lub rysowania, rzadziej – do innych celów (np. zeszyt z kolorowymi arkuszami do wycinanek dla dzieci lub dzienniczek).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajetan

      imię męskie


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

       (1.1) imię|polski|m.;


      Kajetan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie oznaczało „pochodzący z Caiety”, miasta w Italii. Na Kresach imię to cieszyło się szczególną popularnością wśród mniejszości ormiańskiej.

      Kajetan imieniny obchodzi 7 sierpnia.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajetanek

      zdrobnienie od: Kajetan (imię męskie)


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajetanka

      wieś w Polsce


      Kajetanka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Janów Podlaski.

      Wieś duchowna położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

      Wieś jest sołectwem w gminie Janów Podlaski. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 46 mieszkańców.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajetankowy

      przymiotnik dzierżawczy - należący do Kajetanka lub z nim związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajetanostwo

      Kajetan z małżonką; Kajetanowie


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajetanowicz

      nazwisko


      Osoby o tym nazwisku:

      • Albin Kajetanowicz – polski oficer
      • Dionizy Kajetanowicz – katolicki duchowny
      • Kajetan Kajetanowicz – polski kierowca rajdowy

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajetanowie

      Kajetan z małżonką; Kajetanostwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajetanowy

      przymiotnik dzierżawczy - należący do Kajetana lub z nim związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajfasz

      żydowski arcykapłan z czasów Chrystusa


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

       (1.1) bibl. nowotestamentowy arcykapłan;

       (1.2) imię|polski|m.


      Józef Kajfasz (żył w I w.) – arcykapłan żydowski w latach 18–36. Jako przewodniczący Sanhedrynu prowadził proces przeciwko Jezusowi z Nazaretu.

      Pochodził z rodu Kajafów. Był zięciem Annasza syna Setiego. W 18. roku został mianowany arcykapłanem przez prefekta Judei Waleriusza Gratusa. Zastąpił na tym urzędzie Szymona syna Kamitosa. W 36 roku został odwołany przez Lucjusza Witeliusza. Witeliusz w miejsce Kajfasza mianował arcykapłanem jego szwagra – Jonatana, syna Annasza syna Setiego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajfaszowy

      przymiotnik dzierżawczy

       (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Kajfasza


      Źródła:

      Wiktionary

      Kajfeng

      miasto w Chinach; Kaifeng


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajfosz

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajfus

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) środ. więz. złodziej, który kradnie rzeczy małej wartości

       (1.2) środ. więz. pomocnik złodzieja kieszonkowego

       (1.3) środ. więz. dozorca nocny

       (1.4) środ. więz. wiezień funkcyjny, który sprząta korytarze


      Źródła:

      Wiktionary

      Kajgulik

      gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych; kajgulik pręgowany, foka pręgowana


      Kajgulik (Histriophoca) – rodzaj ssaków z rodziny fokowatych (Phocidae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajka

      nazwisko, m.in. Michał Kajka - ludowy poeta żyjący w latach 1858-1940


      Kajka – staw na terenie Poznania, położony w jednostce obszarowej SIM Miłostowo, blisko granicy z obszarem SIM Główna.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajkawski

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) jęz. dialekt kajkawski języka serbsko-chorwackiego

      przymiotnik relacyjny

       (2.1) jęz. dotyczący jednego z trzech głównych dialektów języka serbsko-chorwackiego


      Źródła:

      Wiktionary

      Kajko

      fikcyjna postać z komiksów Janusza Christy


      Kajko i Kokosz – seria komiksów autorstwa Janusza Christy, która stała się jego najpopularniejszym dziełem. Bohaterami komiksu są tytułowi Kajko i Kokosz, dwaj słowiańscy wojowie, mieszkający w grodzie kasztelana Mirmiła. Ich głównymi wrogami są Zbójcerze pod komendą Hegemona i jego zastępcy Kaprala. Do innych ważnych bohaterów komiksu należą: żona Mirmiła, Lubawa, mały Smok Miluś, czarownica Jaga i jej mąż – zbój Łamignat oraz ciamajdowaty zbójcerz Oferma.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajkowo

      Kajkowo (dawniej Bukwałd, niem. Buchwalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Ostróda. Miejscowość jest siedzibą sołectwa Kajkowo, w skład którego wchodzą także miejscowości Cibory, Lesiak Ostródzki, Przylądek i Szafranki.


      Źródła:

      Wikipedia

      Kajmak

      masa cukiernicza i rodzaj ciastka


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) kulin. masa sporządzona z wysmażonego mleka lub śmietanki, z dodatkiem wanilii, czekolady, kawy lub karmelu

       (1.2) ciasto przełożone kajmakiem (1.1)


      Kajmak – w kuchni polskiej, bardzo słodka, gęsta, ciągliwa, twardniejąca z czasem masa powstała podczas gotowania mleka lub śmietanki z cukrem. Innym sposobem wytworzenia kajmaku jest gotowanie przez 3–4 godziny puszki ze słodzonym mlekiem skondensowanym.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kajmakam

      kajmakan;
      1. naczelnik powiatu lub podpułkownik turecki
      2. dawniej: zastępca wielkiego wezyra


      Kajmakam (także kaymakam, kaimakam, caimacam) – stanowisko w administracji prowincjonalnej imperium osmańskiego oraz Turcji.

      Termin „kajmakam” pochodzi od arabskich słów qā'im (قائم), co oznacza „w miejsce”, oraz maqām (مقام), tutaj „urząd”. W imperium osmańskim używany początkowo na określenie urzędników, którzy byli przedstawicielami władzy centralnej w poszczególnych prowincjach (podobne znaczenie ma dzisiaj). Używane było także na określenie zarządców rumuńskich księstw Mołdawii i Wołoszczyzny mianowanych przez sułtana w okresach, w których nieobsadzone były trony hospodarskie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kajmakan

      kajmakam;
      1. naczelnik powiatu lub podpułkownik turecki
      2. dawniej: zastępca wielkiego wezyra


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) adm. Turcji: zwierzchnik powiatu lub podpułkownik

       (1.2) hist. Turcji: zastępca wielkiego wezyra


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kajmakowiec

      ciasto przekładane kajmakiem


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajmakowy

      przymiotnik od: kajmak


      Źródła:

      SJP.pl

      Kajman

      krokodyl z Ameryki Środkowej i Południowej podobny do aligatora


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) zool. nazwa systematyczna|Caiman|ref=tak., gad z rodziny aligatorów;

       (1.2) stpol. krokodyl


      Kajmany (Caimaninae) – podrodzina gadów z rodziny aligatorów, obejmująca gatunki z rodzajów Caiman, Melanosuchus i Paleosuchus.

      Kajmany mają duże płytki kostne wzmacniające rogowe tarczki brzuszne. Długość dorosłych kajmanów od 1,5 – kajman Schneidera (Paleosuchus trigonatus) – do 4,5 m – kajman czarny (Melanosuchus niger) (choć prehistoryczne kajmany, takie jak Purussaurus, osiągały nawet 11 m długości). Występują w Ameryce Środkowej i Południowej.

      Rodzaje i gatunki
      • Rodzaj Caiman
        • kajman okularowy (Caiman crocodillus)
        • kajman szerokopyski (Caiman latirostris)
        • kajman żakare (Caiman yacare)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajmańczyk

        mieszkaniec Kajmanów (wysp na Morzu Karaibskim)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kajmanów


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kajmanka

        mieszkanka Kajmanów (wysp na Morzu Karaibskim)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kajmanów


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kajmański

        związany z Kajmanami


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kajmanami, dotyczący Kajmanów


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kajmany

        krokodyl z Ameryki Środkowej i Południowej podobny do aligatora


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

         (1.1) geogr. wyspy w Ameryce Środkowej;


        • kajmany – podrodzina gadów z rodziny aligatorowatych
        • Kajmany – wyspy w Ameryce Środkowej na Morzu Karaibskim
        Zobacz też
        • Kajman – raper
        • „Caïman” – francuski okręt podwodny z okresu międzywojennego i II wojny światowej

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajoch

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajper

        najmłodsza epoka triasu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kajprowy

        przymiotnik od: kajper


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajrakkum

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. miasto w Tadżykistanie, w wilajecie sogdyjskim;


        Guliston (tadż. Гулистон, do 2016 r.: Kajrakkum, tadż. Қайроққум) – miasto w Tadżykistanie, w wilajecie sogdyjskim. Według danych szacunkowych na rok 2000 liczy 10000 mieszkańców.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajrakkumski

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kajrakkumem, dotyczący Kajrakkumu


        Źródła:

        Wiktionary

        Kajros

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) mitgr. pogański bożek szczęśliwej chwili, zbiegu okoliczności;


        Źródła:

        Wiktionary

        Kajś

        zaimek nieokreślony

         (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Częstochowa, Kraków. gdzieś


        Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku – reportaż Zbigniewa Rokity wydany w 2020 roku przez Wydawnictwo Czarne.

        W 2021 roku książka została nagrodzona Nagrodą Literacką „Nike”, zarówno od jury, jak i czytelników oraz Nagrodą Literacką i Historyczną Identitas. Nominowano ją również do Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego, Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” oraz nagrody „Ambasador Nowej Europy”.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajsaka

        jadowity wąż z rodziny grzechotników; żararaka lancetowata


        Żararaka lancetowata, kajsaka (Bothrops atrox) – gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotników (Crotalinae) w obrębie rodziny żmijowatych (Viperidae).

        Występowanie

        Żararaka lancetowata zamieszkuje Amerykę Południową na południe po Peru, północną Boliwię i środkową Brazylię. Spotyka się ją również na wyspach: Martynika, Saint Lucia, Trynidad, na których została sztucznie zaaklimatyzowana przez plantatorów, aby jej obecność w buszu i dżungli odstraszała niewolników od ucieczek z plantacji. Na terenie swego występowania jest najpospolitszym wężem jadowitym, a ze względu na swą agresywność powoduje największą liczbę ugryzień.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kajsi

        zaimek nieokreślony

         (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gdzieś, w pewnym miejscu


        Źródła:

        Wiktionary

        Kajsik

        zaimek nieokreślony

         (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gdzieś, w pewnym miejscu


        Źródła:

        Wiktionary

        Kajstura

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajtek

        potocznie: mały chłopiec


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Kajetan

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

         (2.1) zoonim, popularne imię dla psa


        Kajtek i Koko – dwóch skrajnie różniących się przyjaciół, bohaterów pasków komiksowych Janusza Christy drukowanych na łamach „Wieczoru Wybrzeża”. Pierwszy czarno-biały pasek pojawił się 29 kwietnia 1958 i rozpoczął serię Kajtek i Koko. Obaj bohaterowie spodobali się czytelnikom na tyle, że doczekali się swych bliźniaczo podobnych następców (właściwie przodków): Kajka i Kokosza.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajtkowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Kajtka lub z nim związany


        przymiotnik dzierżawczy

         (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Kajtka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kajtnąć

        środowiskowo: umrzeć


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajtonia

        kopalna paproć


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajtoniowiec

        przedstawiciel wymarłego rzędu paproci nasiennych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajtuś

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m., zdrobn. od Kajetan

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

         (2.1) zoonim


        Kajtuś (fr. Caillou, 2000–2013) – amerykańsko-kanadyjsko-francuski serial animowany, oparty na książkach Christine L'Heureux. Emitowano na kanałach MiniMini i TVP1 oraz TVN Style.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajus

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Gajusz, Gajus, Kajus – imię męskie pochodzenia łacińskiego (łac. Gaius), należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, łac. praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Tytus, Aulus). Według różnych źródeł bądź to ma ono niewyjaśnione pochodzenie, greckie lub etruskie, bądź to uznawane jest za oznaczające „cieszący (rodziców)”, por. łac. gaudeo „cieszę się” (zob. Gaudenty).


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajusz

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Źródła:

        Wiktionary

        Kajuta

        pomieszczenie na statku przeznaczone dla pasażerów lub załogi


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) żegl. małe zamykane pomieszczenie mieszkalne na statku;


        Kajuta, kabina – zamykane pomieszczenie mieszkalne o charakterze prywatnym na statku wodnym, przeznaczone dla jednej lub kilku osób. Swoje kajuty posiada zarówno obsługa jednostki, jak i jej pasażerowie. Na małych jachtach kabiną nazywa się całość pomieszczenia mieszkalnego.

        Na żaglowcach często występuje duże, wieloosobowe pomieszczenie sypialne nazywane kubrykiem. Znajduje się ono w dziobowej części kadłuba.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajutka

        zdrobnienie od: kajuta


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajutowy

        przymiotnik od: kajuta


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajzer

        dawniej: cesarz niemiecki; kaiser


        Źródła:

        SJP.pl

        Kajzereczka

        zdrobnienie od: kajzerka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. zdrobn. od: kajzerka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kajzerka

        drobna bułka pszenna, wyborowa, o podstawie owalnej bądź okrągłej, powierzchni kopulastej z wyraźnymi pięcioma nacięciami (rozetką)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. spoż. rodzaj bułki z charakterystycznymi nacięciami na wierzchu;


        Kajzerka (niem. Kaisersemmel, Kaiserbrötchen) – mała, okrągła bułka z charakterystycznymi pięcioma promienistymi bruzdami na wierzchu. Masa kajzerki wynosi około 50 gramów, wypiekana jest zazwyczaj z mąki pszennej, słodu, zakwasu lub drożdży, soli i wody. Posypywana jest czasami ziarnami maku, sezamu, rzadziej pestkami dyni, siemieniem lnianym lub ziarnami słonecznika.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kajzerowski

        odnoszący się do kajzera, cesarza niemieckiego, zwłaszcza cesarza Wilhelma II


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaka

        gatunek dużej nowozelandzkiej papugi z rodziny nestorów; nestor kaka


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) mitrzym. postać mitologiczna, siostra Kakusa, wnuczka Hefajstosa;

         (1.2) geogr. miasto w wilajecie achalskim, w Turkmenistanie

         (1.3) geogr. miasto nad Nilem Białym, w północno-wschodnim Sudanie Południowym

         (1.4) geogr. jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Arizona, w hrabstwie Maricopa


        • Kaká – właściwie Ricardo Izecson dos Santos Leite, brazylijski piłkarz
        • Kaka – pseudonim Kazimierza Deyny
        • Kaka – osiedle typu miejskiego w Turkmenistanie
        • kaka – papuga należąca do rodzaju Nestor
        • kaka – język z rodziny bantu
        • Kaka – postać z mitologii rzymskiej
        • Kaka – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Arizona, w hrabstwie Maricopa
        • Kaka – miasto w Sudanie Południowym w stanie Faszoda

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kakać

        potocznie o dzieciach: wypróżniać się


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakadu

        1. podrodzina ptaków z rzędu papug;
        2. przedstawiciel podrodziny ptaków o tej samej nazwie, zwierzę posiadające charakterystyczny czub i duży dziób, zamieszkujące Australię, Nową Zelandię i Filipiny, cenione wśród hodowców


        rzeczownik, rodzaj nijaki lub żeński

         (1.1) ornit. papuga posiadająca na głowie charakterystyczny czub z piór;


        Kakadu (Cacatuinae) – podrodzina ptaków z rodziny kakaduowatych (Cacatuidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kakaduowate

        rodzina ptaków z rzędu papugowych


        Kakaduowate (Cacatuidae) – rodzina ptaków z rzędu papugowych (Psittaciformes). Obejmuje gatunki występujące w różnego typu zadrzewionych okolicach, zamieszkujące Australię, Nową Gwineę i okoliczne wyspy, oraz wschodnią Indonezję i Filipiny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kakaduowaty

        o cechach kakaduowatych (rodzina ptaków)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakao

        1. proszek uzyskiwany przez zmielenie makuchów kakaowych, będących pozostałością po wytłoczeniu masła kakaowego;
        2. napój z proszku kakao przygotowany na mleku lub wodzie;
        3. w botanice: nasiona owoców kakaowca


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) bot. ziarno kakaowca; potocznie również sam kakaowiec;

         (1.2) spoż. proszek z nasion kakaowca

         (1.3) kulin. napój sporządzony z proszku kakao (1.2), zalanego wodą lub mlekiem

         (1.4) wulg. infant. eufem. odbyt (lub odbytnica)

         (1.5) wulg. infant. eufem. kał


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kakaopodobny

        mający niektóre właściwości kakao; przypominający kakao


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakaowiec

        krzew lub niskie drzewo z rodziny zatwarowatych (Theobroma), rosnące w Ameryce Środkowej oraz w dżunglach Ameryki Południowej; drzewo kakaowe


        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) dendr. nazwa systematyczna|Theobroma|L.|ref=tak., rodzaj niewysokich drzew z rodziny ślazowatych, z których uzyskuje się kakao

         (1.2) bot. roślina z rodzaju kakaowiec (1.1)


        Kakaowiec (Theobroma L.) – rodzaj niewysokich drzew rosnących w niższej warstwie drzewostanów lasów Ameryki Środkowej i Południowej. Należy do rodziny ślazowatych Malvaceae, dawniej zaliczany do zatwarowatych Sterculiaceae. Obejmuje 20 gatunków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kakaowy

        przymiotnik od: kakao


        przymiotnik

         (1.1) dotyczący kakao lub kakaowca

         (1.2) zrobiony z kakao lub z domieszką kakao

         (1.3) o kolorze: przypominający kakao


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kakapo

        nielotna papuga z Nowej Zelandii


        Kakapo (w jęz. maoryskim: kākāpō) (Strigops habroptila) – gatunek dużego, nielotnego ptaka z rodziny kakapowatych (Strigopidae). Rodzima i endemiczna papuga Nowej Zelandii. Jedyny nielotny, a zarazem najcięższy gatunek papugi na świecie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kakapowate

        o cechach kakapowatych (rodzina ptaków)


        Kakapo, kakapowate (Strigopidae) – rodzina ptaków z rzędu papugowych (Psittaciformes).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kakapowaty

        o cechach kakapowatych (rodzina ptaków)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakałko

        potocznie: zdrobnienie od kakao


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) zdrobn. od: kakao

         (1.2) pot. pieszcz. o kakale


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kakemono

        w sztuce japońskiej: rolka jedwabiu lub papieru, na którym jest obraz lub napis


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) szt. rozwijany pionowo japoński zwój, najczęściej jedwabny, przedstawiający obraz lub fragment kaligraficzny, zawieszany na sznurze przymocowanym do górnej krawędzi;


        Kakemono (jap. 掛け物 kake-mono; także: kakejiku, 掛軸 lub 掛け軸 kake-jiku) – japoński obraz malowany na papierze lub jedwabiu, przedstawiający także kaligrafię, naklejany na jedwab lub brokat, przeznaczony do zawieszenia na ścianie. Górna i dolna krawędź kakemono są mocowane do drewnianych drążków ułatwiających jego zwijanie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaki

        hurma, persymona, szaron;
        1. rodzaj drzew o soczystych, pomarańczowych lub czerwonych owocach, rosnących w strefie międzyzwrotnikowej; heban, hebanowiec;
        2. owoc tego drzewa; persymon


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) kulin. owoc persymony

        forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

         (2.1) M., B. i W. lm. od: kaka


        Hurma, hebanek, hebanowiec, kaki, sharon, szaron, szarona, persymona (Diospyros L.) – rodzaj roślin drzewiastych z rodziny hebankowatych. Obejmuje ok. 740 gatunków. Występują one w strefie międzyzwrotnikowej, głównie w Azji (zwłaszcza w południowych Chinach) i na obu kontynentach amerykańskich o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Niektóre gatunki sięgają stref umiarkowanych rosnąc w Argentynie i Chile, południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, w rejonie Kaukazu i w Azji Wschodniej. Występują w różnych siedliskach i formacjach, zwykle w lasach i na terenach skalistych, w klimacie wilgotnym lub okresowo suchym, zwykle na terenach nizinnych lub na średnich wysokościach.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kakodyl

        silnie trująca, samozapalna ciecz o odrażającym zapachu, będąca związkiem organicznym arsenu


        Kakodyl – arsenoorganiczny związek chemiczny o zapachu czosnku i oleistej konsystencji. Jest trujący, łatwopalny i trudno rozpuszczalny w wodzie. Kakodyl zapala się samorzutnie w kontakcie z tlenem zawartym w suchym powietrzu. Nazwę kakodyl (z gr. κακώδης, kakodes – „śmierdzący”) nadał Jöns Jacob Berzelius rodnikowi dimetyloarsynylowemu (CH3)2As.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kakodylowy

        przymiotnik od: kakodyl


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakofonia

        1. zbiór nieprzyjemnych i nieuporządkowanych dźwięków lub melodii; zgiełk;
        2. w muzyce: określenie muzyki źle brzmiącej, pozbawionej wszelkich zasad konstrukcji; dysharmonia, dysonans


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) nieprzyjemne połączenie dźwięków;


        Kakofonia (z gr. κακοφωνία – nieprzyjemne brzmienie, niemiły dźwięk) – termin o pejoratywnej cesze znaczeniowej, oznaczający zespół dźwięków niezestrojonych, nieharmonicznych (nieprzyjemnie brzmiącą mieszaninę dźwięków) lub mieszaninę form, kolorów, treści itp. Przeciwieństwo eufonii.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kakofoniczność

        cecha czegoś, co związane jest z kakofonią


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kakofoniczne


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kakofoniczny

        nieprzyjemnie brzmiący; będący mieszaniną dźwięków lub kolorów, treści itp.


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakograf

        przestarzałe: osoba, która popełnia błędy ortograficzne; dysortografik


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakografia

        przestarzałe: popełnianie błędów ortograficznych; dysortografia, błędna ortografia


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakojanis

        nazwisko greckie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakokracja

        dawniej: nieudolnie sprawowane rządy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kakosmia

        spontaniczne, nieprzyjemne złudzenia węchowe


        Kakosmia (ang. cacosmia) – spontaniczne, napadowe odczuwanie zwykle nieprzyjemnych, nieraz odrażających zapachów, mających swoje rzeczywiste źródło lub nie. Odczucia węchowe powstają przy podrażnieniu opuszki węchowej, ciała migdałowatego lub haka hipokampa. Mogą występować jako aura napadu padaczkowego (napady hakowe), co wskazuje na umiejscowienie ogniska padaczkowego w przednim i podstawnym obszarze płata skroniowego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaktus

        roślina należąca do rodziny sukulentów łodygowych; 1500-1800 gatunków


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) bot. roślina o soczystych, zgrubiałych łodygach pokrytych kolcami, rosnąca na pustynnych obszarach Ameryki Środkowej i Południowej;


        Kaktusowate (Cactaceae Juss., zwyczajowo nazywane kaktusami) – rodzina sukulentów łodygowych (wieloletnich, zielnych lub częściowo zdrewniałych), należąca do rzędu goździkowców. Należy do niej, w zależności od systemu klasyfikacyjnego, od 24 do 220 rodzajów, a w ich ramach od 1500 do 2000 gatunków. Występują głównie na kontynentach amerykańskich, skąd pochodzą.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaktusiarka

        doniczka do kaktusów


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaktusiarnia

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) specjalne pomieszczenie do uprawy kaktusów


        Źródła:

        Wiktionary

        Kaktusiarz

        hodowca, miłośnik lub zbieracz kaktusów


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hodowca lub miłośnik kaktusów


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaktusik

        zdrobnienie od: kaktus


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaktusowate

        rodzina roślin dwuliściennych, o zgrubiałych łodygach pokrytych kolcami, o barwnych kwiatach i owocach, u niektórych gatunków jadalnych


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Cactaceae|Juss.|ref=tak., rodzina sukulentów łodygowych należąca do rzędu goździkowców;


        Kaktusowate (Cactaceae Juss., zwyczajowo nazywane kaktusami) – rodzina sukulentów łodygowych (wieloletnich, zielnych lub częściowo zdrewniałych), należąca do rzędu goździkowców. Należy do niej, w zależności od systemu klasyfikacyjnego, od 24 do 220 rodzajów, a w ich ramach od 1500 do 2000 gatunków. Występują głównie na kontynentach amerykańskich, skąd pochodzą.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaktusowaty

        o cechach kaktusowatych (rodzina roślin)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaktusowy

        przymiotnik od: kaktus


        przymiotnik

         (1.1) przym. od kaktus


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaku

        potocznie: robić kaku - wypróżniać się; kakać


        Kaku – gaun wikas samiti we wschodniej części Nepalu w strefie Sagarmatha w dystrykcie Solukhumbu. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2001 roku liczył on 822 gospodarstw domowych i 4388 mieszkańców (2157 kobiet i 2231 mężczyzn).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kakuro

        Kakuro (inaczej Cross-Sums lub Kakro) – numeryczna krzyżówka. Polega na wpisywaniu cyfr od 1 do 9 tak, aby zsumowały się do liczby wskazanej w pionowym lub poziomym bloku. W jednym bloku nie mogą się powtarzać takie same cyfry. Zabawa podobna jest do popularnej gry sudoku.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kal

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Węgorzewo;


        • Kal (Polska)
        • Kal (półwysep)
        • Kal (Pecka)
        • Kal (gmina Hrastnik)
        • Kal (gmina Pivka)
        • Kal (gmina Tolmin)
        • Kal (gmina Ivančna Gorica)
        • Kal (gmina Semič)
        • Kal – wieś w Słowenii, w gminie Zagorje ob Savi

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kal.

        skrót od: kaliber


        skrót

         (1.1) = wojsk. kaliber


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kala

        typ chorału syryjskiego, pieśń śpiewana zwykle pomiędzy wersetami psalmu; enjana


        • Kala – drugi album brytyjskiej wokalistki M.I.A.
        • Kala – jedna z dziewięciu córek Kardamy muniego i jego żony Dewahuti

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kala-Azar

        leiszmanioza trzewna, czarna febra


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalaba

        ozdobne drzewo liściaste z rodziny okrętnicowatych, o skórzastych liściach, wonnych kwiatach i owocach z oleistymi nasionami, rosnące w strefie międzyzwrotnikowej; gumiak


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalabarski

        1. Calabar (miasto w Nigerii);
        2. angwantibo kalabarski - gatunek ssaka naczelnego z rodziny lorisowatych; angwantibo, lori kalabarski, lori złocisty;
        3. fasola kalabarska - gatunek rośliny z rodziny bobowatych; bobotrutka trująca, bobotrutka kalabarska


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalabasa

        kalebasa;
        1. zewnętrzna, zdrewniała część owoców tykwy;
        2. naczynie z wysuszonego i wydrążonego owocu tykwy


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) owoc drzewa tykwowego

         (1.2) daw. naczynie wykonane z owocu drzewa tykwowego


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalabasowy

        kalabasa; kalebasowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalabria

        region administracyjny we Włoszech


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) geogr. adm. region w południowych Włoszech;


        Kalabria (wł. Calabria) – region administracyjny w południowych Włoszech o powierzchni 15 079 km² i 2,09 milionach mieszkańców, ze stolicą w Catanzaro. Graniczy z regionem Basilicata, a poprzez Cieśninę Mesyńską z Sycylią. W starożytności Kalabrią (łac. Calabria) nazywano południowo-wschodnią część Półwyspu Apenińskiego, a więc okolice Brundizjum i Tarentu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalabryjczyk

        mieszkaniec Kalabrii (regionu we Włoszech)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kalabrii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalabryjka

        mieszkanka Kalabrii (regionu we Włoszech)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kalabrii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalabryjski

        przymiotnik od: Kalabria (region we Włoszech)


        przymiotnik

         (1.1) związany z Kalabrią, wywodzący się z Kalabrii

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) jęz. (język, dialekt) Kalabrii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalać

        szkalować, opluwać, zniesławić


        czasownik niedokonany (dk. skalać a. pokalać)

         (1.1) hańbić

         (1.2) daw. brudzić


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaladium

        rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny obrazkowatych


        Kaladium, obraźnica (Caladium Vent.) – rodzaj wieloletnich roślin zielnych, geofitów ryzomowych, z rodziny obrazkowatych, obejmujący 12 gatunków pochodzących z lasów deszczowych środkowych i południowych rejonów tropikalnej Ameryki. Nazwa naukowa rodzaju pochodzi bądź od zwyczajowego, indiańskiego określenia tej rośliny, brzmiącego jak kaladi lub kelady, bądź od greckiego słowa καλαθιών (kalathion – koszyczki).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalafa

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) gw-pl|Poznań. nos

         (1.2) gw-pl|Poznań. twarz


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalafior

        Brassica oleracea, roślina jednoroczna należąca do rodziny kapustowatych


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

         (1.1) bot. nazwa systematyczna|Brassica oleracea|var=botrytis|L.|ref=tak., odmiana kapusty o białych, mięsistych kwiatach;

         (1.2) kulin. jarzyna z jadalnej części kalafiora (1.1)

         (1.3) środ. pot. zdeformowana wskutek urazu małżowina uszna, gdy po tępym uderzeniu doszło do zapalenia tkanki chrzęstnej

         (1.4) w lm. kalafioryuczn. kaloryfer


        Kalafior (Brassica oleracea var. botrytis L.) – odmiana kapusty warzywnej. Jest to roślina jednoroczna należąca do rodziny kapustowatych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalafiorek

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od: kalafior

         (1.2) mały kalafior


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalafiorowa

        potocznie: zupa kalafiorowa; kalafiorówka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. kulin. zupa z kalafiora

        forma przymiotnika.

         (2.1) ż. od: kalafiorowy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalafiorowatość

        zwyrodnienie tkanek zwierzęcych lub roślinnych o postaci podobnej do kalafiora


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalafiorowaty

        przypominający kształtem, wyglądem kalafior


        przymiotnik

         (1.1) przypominający kształtem, wyglądem różyczkę kalafiora


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalafiorówka

        potocznie: zupa kalafiorowa; kalafiorowa


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalafiorowy

        przymiotnik od: kalafior


        przymiotnik

         (1.1) związany z kalafiorem; taki jak kalafior; zawierający kalafior


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalafonia

        kalofonia;
        1. produkt uboczny destylacji żywic drzew iglastych, używany m.in. do nacierania włosia smyczków;
        2. dawniej, żartobliwie: napój alkoholowy


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) techn. muz. łamliwa i przezroczysta pozostałość po destylacji terpentyny z żywicy drzew iglastych;


        Kalafonia (gr. „kolophonia” od nazwy kolonii jońskiej Kolofon) – żywica miękka pochodzenia naturalnego, pozostałość po oddestylowaniu terpentyny z żywicy drzew iglastych (głównie sosny).

        Kalafonia jest substancją kruchą, bardzo łamliwą, szklistą, półprzezroczystą, o barwie od żółtej poprzez ciemnoczerwoną aż do ciemnobrązowej. Posiada charakterystyczną żywiczną woń. Jest również łatwotopliwa i łatwopalna. Dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych: acetonie, alkoholu amylowym, butylowym, etylowym i metylowym, benzynie, czterochlorku węgla, eterze etylowym, ksylenie, toluenie i olejku terpentynowym. Nie rozpuszcza się w wodzie. Kalafonię zmydlają gorące roztwory zasad.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalafoniowy

        przymiotnik od: kalafonia


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalahari

        kotlina w Afryce


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) geogr. bezodpływowa kotlina w środkowej części południowej Afryki;


        Kalahari (af. Dorsland) – kotlina w Botswanie, Namibii, RPA, Angoli, Zambii oraz Zimbabwe.

        Powierzchnia Kalahari wynosi ok. 930 tys. km². Otaczająca ją Niecka Kalahari obejmuje powierzchnię ok. 2,5 mln km², rozciągając się dalej na tereny Botswany, Namibii i RPA, a nawet na tereny Angoli, Zambii i Zimbabwe.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalaharski

        Kalahari (kotlina w Afryce); kalaharyjski


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalaharyjski

        Kalahari (kotlina w Afryce); kalaharski


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalaina

        dawniej: spiż, którym Chińczycy wykładali pudełka do herbaty


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalait

        turkus, minerał, kamień ozdobny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalam

        muzułmańska teologia spekulatywna


        Kalam (arab. „dyskurs, rozprawa”) – w islamie dyskusja, a także teologia dogmatyczna, odwołująca się do danych spisanych, lecz również rozumowych.

        Kalam był pierwszą formą arabskiej myśli filozoficznej. Jest to swego rodzaju mahometańska scholastyka. Powstanie kalamu datuje się w początkach VII w.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalamacja

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) lwów. zamieszanie


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalamaria

        kalamit, drzewiasta roślina kopalna z klasy skrzypowych


        Kalamaria (gr. Καλαμαριά) – miasto w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Macedonia-Tracja, w regionie Macedonia Środkowa, w jednostce regionalnej Saloniki. Stanowi gminę Kalamaria. W 2011 roku liczyło 91 518 mieszkańców. Położone na obrzeżach Salonik. Ośrodek przemysłu spożywczego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalamata

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) spoż. rodzaj marynowanych oliwek o brunatnoczerwonej barwie, z odmiany hodowanej na Peloponezie w pobliżu miasta Kalamata


        Kalamata (gr. Καλαμάτα), wcześniej Kalame, jeszcze dawniej Kalamai (Καλάμαι), w okresie mykeńskim Fares (Φαρές) – miasto w Grecji, na południowo-zachodnim Peloponezie, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Peloponez, w jednostce regionalnej Mesenia. Siedziba gminy Kalamata. W 2011 roku liczyło 54 100 mieszkańców.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalambo

        1. rzeka afrykańska;
        2. wodospad na rzece o tej samej nazwie


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalambur

        żartobliwa gra słów o identycznym lub podobnym brzmieniu, lecz o różnym znaczeniu, np. "Odyseusz król Itaki i owaki" (J. Tuwim)


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) żartobliwa gra słów podobnych pod względem brzmienia, ale różniących się znaczeniowo


        Kalambur (z fr.) – zabawna gra słów o zbliżonym (paronomazja) bądź identycznym brzmieniu (homonim), lecz o różnych znaczeniach. Efekt powstaje dzięki przeprowadzanym przekształceniom wyrazów, m.in. usamodzielnieniu lub przestawieniu członów.

        Również: odmiana szarady, zagadka słowna, opisująca (często żartobliwie, czasem przewrotnie) fragmenty (wyrazy lub sylaby) rozwiązania, będącego kalamburem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalamburowy

        kalambur; kalamburyczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalambury

        gra towarzyska, często drużynowa, polegająca na odgadywaniu haseł rysowanych lub przedstawianych gestami i mimiką przez jednego z graczy


        Kalambury – drużynowa gra towarzyska. Wbrew nazwie nie ma ona wiele wspólnego z kalamburem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalamburyczny

        kalambur; kalamburowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalamburzysta

        człowiek piszący, układający kalambury


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalamburzystka

        kalamburzysta


        Patrz:kalamburzysta

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalamiański

        Calamian (archipelag)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalamin

        hemimorfit, minerał, krzemian cynku


        Hemimorfit – minerał z gromady krzemianów. Należy do minerałów rzadkich, rozprzestrzenionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.

        Nazwa pochodzi od gr. hemi = pół i morpho = kształt; nawiązuje do charakterystycznego kształtu kryształów tego minerału (wyglądają jakby były przecięte na pół).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalaminta

        podobna do mięty roślina z rodziny jasnotowatych


        Kalaminta (Calamintha Mill.) – rodzaj roślin wyróżniany w dawniejszych systemach klasyfikacyjnych w obrębie rodziny jasnotowatych. Współcześnie rodzaj włączany jest zwykle do klinopodium Clinopodium (m.in. wraz z czyścicą Acinos), co wynika z powiązań filogenetycznych ustalonych na podstawie danych genetycznych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalamit

        kalamaria, drzewiasta roślina kopalna z klasy skrzypowych


        Kalamit (Calamites) – wymarły, głównie późnokarboński rodzaj skrzypowych z rodziny kalamitowatych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalamitka

        urządzenie dozujące smar lub olej w urządzeniach technicznych; smarownica, olejarka


        Smarowniczka (potocznie kalamitka) – urządzenie służące do dozowania smaru w urządzeniach technicznych. Zapewnia przedostanie się do odpowiednich punktów smarowych smaru lub oleju.

        Rozróżnia się smarowniczki:

        • do smarów ciekłych (smarowniczki olejowe)
        • do smarów stałych.

        Stosowane głównie w łożyskach ślizgowych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalamondin

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) roln. drzewo cytrusowe będące krzyżówką kwaśnej odmiany mandarynki nazwa systematyczna|Citrus reticulata|ref=tak. z kumkwatem japońskim nazwa systematyczna|Fortunella japonica|ref=tak.;

         (1.2) spoż. owoc kalamondinu (1.1) o kwaśnym miąższu i słodkiej skórce


        Kalamondin (×Citrofortunella microcarpa) – sztucznie otrzymany mieszaniec kwaśnej mandarynki (Citrus reticulata) z kumkwatem japońskim (Fortunella japonica). Znany jest pod różnymi nazwami: kalamondynka, kwaśna pomarańcza, pomarańcza kalamondin, albo pomarańcza panamska. Na wyspach Pacyfiku nazywany jest calamansi. Wyhodowany został w południowo-wschodniej Azji.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalan

        materiał ceramiczny o dużej wytrzymałości mechanicznej i dobrych właściwościach dielektrycznych


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalanchoe

        roślina z rodziny gruboszowatych, występująca w strefie tropikalnej, hodowana jako roślina ozdobna; kaczlin


        Kalanchoe, żyworódka, płodnolist (Kalanchoe Adans.) – rodzaj roślin z rodziny gruboszowatych. Obejmuje ok. 165 gatunków. Rośliny te występują naturalnie w południowej Azji oraz w Afryce (z wyjątkiem północnej części tego kontynentu). Rozprzestrzenione zostały jednak na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalandar

        zakon islamski derwiszów żebrzących


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalander

        rodzaj prasy używanej w przemyśle poligraficznym, papierniczym, włókienniczym, gumowym i tworzyw sztucznych; gładziarka; wygładnica


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) techn. prasa do tłoczenia matryc stereotypowych lub prasowania, gładzenia i satynowania materiału;


        Kalander (z gr., franc. calandre) – urządzenie o obrotowych walcach służące do nadawania połysku i wygładzania papieru, folii z tworzywa oraz tkanin lub też wytłaczania na nich wzorów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalandra

        ptak z rodziny skowronków


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalandrować

        wyciskać, wytłaczać za pomocą kalandra


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalandrowy

        przymiotnik od: kalander


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalanetiks

        [czytaj: kalanetiks] rozciągająca gimnastyka dla kobiet, ćwiczenia wykonywane w wolnym tempie i wielokrotnie powtarzane; kalanetyka, callanetics, calanetics


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalanetyka

        rozciągająca gimnastyka dla kobiet, ćwiczenia wykonywane w wolnym tempie i wielokrotnie powtarzane; callanetics, calanetics, kalanetiks


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|kalać.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalanus

        pospolity oceaniczny skorupiak z podgromady widłonogów


        Kalanus (Calanus finmarchicus) – gatunek widłonoga z rodziny Calanidae, zamieszkującego wody wszystkich oceanów, oprócz wód arktycznych. Długość ciała samców dochodzi do 4 mm, a samic do 5,5 mm. Na odwłoku nie ma odnóży, pancerz jest przezroczysty, pokryty nielicznymi szkarłatnymi plamkami.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalapitra

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) lwów. głowa


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalarepa

        1. dwuletnia roślina warzywna z rodzaju kapusta, uprawiana ze względu na jadalne, kuliste zgrubienia łodygi, tzw. główki, barwy zielonej lub niebieskawej, o dużych wartościach odżywczych i smakowych;
        2. jadalna część tej rośliny


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) bot. ogrod. nazwa systematyczna|Brassica oleracea var. gongylodes|L.|ref=tak., odmiana kapusty warzywnej;

         (1.2) kulin. spoż. warzywo, jadalna bulwa pędowa kalarepy (1.1)


        Kalarepa (Brassica oleracea var. gongylodes L.) – odmiana kapusty warzywnej. Jest to roślina dwuletnia należąca do rodziny kapustowatych. Znana jest wyłącznie z uprawy, nie występuje na stanowiskach naturalnych. W Polsce jest pospolitą rośliną uprawną.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalarepka

        zdrobniale: kalarepa


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalarepowy

        kalarepa


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kalarepą, dotyczący kalarepy

         (1.2) przyrządzony z kalarepy


        Patrz:kalarepa

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalarus

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalasancjusz

        hiszpański duchowny katolicki, założyciel zakonu pijarów; Józef Kalasanty


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalasantostwo

        Kalasanty z małżonką; Kalasantowie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalasantowie

        Kalasanty z małżonką; Kalasantostwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalasantowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Kalasantego lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalasanty

        imię męskie


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Kalasanty – imię męskie powstałe od nazwy miejscowości (Calasanza) w Hiszpanii. Pierwotnie był to jedynie drugi człon nazywający świętego z przełomu XVI i XVII wieku, Józefa Kalasantego (José de Calasanza), założyciela zakonu pijarów.

        Kalasanty imieniny obchodzi: 25 sierpnia


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalasiris

        delikatna płócienna tunika noszona w starożytnym Egipcie, Grecji i Persji


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalasza-Ala

        język indoirański używany przez lud Kalasza w kilku afgańskich wioskach


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalata

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalatea

        bylina z rodziny marantowatych; ostrzeszyn


        Kalatea lub ostrzeszyn (Calathea) – rodzaj roślin z rodziny marantowatych, blisko spokrewniony z marantą. Należy do niego 59 gatunków pochodzących z południowego Meksyku, Ameryki Południowej, Środkowej oraz Karaibów. Na podstawie wyników badań filogenetycznych, w 2012 roku większość gatunków zaliczanych wcześniej do tego rodzaju przeniesiono do rodzaju Goeppertia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalatos

        1. w starożytnej Grecji: kosz z wikliny;
        2. naczynie gliniane w kształcie kosza;
        3. kapitel na głowie kariatydy


        Kalatos (gr. κάλαθος) – w starożytnej Grecji przedmiot użytkowy pełniący rolę pojemnika i mający kilka pokrewnych znaczeń.

        Określano tak przede wszystkim pleciony z wikliny koszyk, zwężony u dołu i rozszerzający się ku górze, będący atrybutem bogini Demeter. Duży, wypełniony owocami kalatos niesiono w uroczystej procesji na cześć bogini z Aten do Eleusis. W gospodarstwie domowym pleciony kosz służył również prządkom jako pojemnik na wełnę, i dlatego w sztuce starogreckiej występował jako atrybut także bogini Ateny Ergane, opiekunki prac domowych oraz bogini przędzenia i tkactwa. Oprócz odniesienia do obu wspomnianych bogiń przypisywano mu również rolę w kulcie Gai i Tyche.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalatówki

        polana reglowa w Tatrach Zachodnich


        Kalatówki – polana reglowa leżąca w Dolinie Bystrej w Tatrach Zachodnich. Jest to stosunkowo płaski, otwarty teren, otoczony z wszystkich stron lasem, z widokami na rejon Kasprowego Wierchu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalaweryt

        minerał, tellurek złota


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalbarczyk

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalceolaria

        jednoroczna bylina lub niski krzew z rodziny trędownikowatych o charakterystycznych niewielkich i owalnych kwiatach, najczęściej w kolorze pomarańczowym; pantoflik, pantofelnik


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalchas

        postać z mitologii greckiej


        Kalchas – obok Mopsosa i Tejrezjasza jeden z najsłynniejszych wieszczów greckich, słynący z wróżenia z lotu ptaków.

        Był synem Testora, potomkiem Apollona. Towarzyszył wojskom Achajów w wyprawie przeciw Troi. Znanych jest kilka jego przepowiedni:

        • Kiedy Achajowie składali ofiarę bogom przed rozpoczęciem oblężenia Ilionu, spod ołtarza wypełzł wąż, wspiął się na pobliskie drzewo i pożarł znajdujące się w gnieździe osiem piskląt i ich matkę. Następnie wąż zamienił się w kamień. Kalchas trafnie zinterpretował to wydarzenie jako znak od Zeusa. Zapowiadał on, że Achajowie będą bezskutecznie oblegać mury Troi przez dziewięć lat i zdobędą je dopiero w dziesiątym roku.
        • Przepowiedział Agamemnonowi, że żadne okręty wojenne nie będą mogły wypłynąć do Troi, dopóki nie uśmierzy gniewu Artemidy. W tym celu polecił złożyć w ofierze córkę Agamemnona, Ifigenię.
        • Potrafił wyjaśnić, dlaczego w dziesiątym roku oblężenia na Achajów spadła zaraza. Okazało się, że zesłał ją Apollon, na prośbę swojego kapłana, Chryzesa, któremu Agamemnon porwał córkę, Chryzejdę. Jedynym wyjściem było oddanie porwanej ojcu.
        • Przepowiedział również, że mury Troi pozostaną niezdobyte tak długo, jak w trojańskiej świątyni Ateny będzie znajdował się Palladion. Posążek został ukradziony przez Diomedesa i Odyseusza.
        • Jego mniej znane przepowiednie mówiły o tym, że do zwycięstwa nad Troją konieczna jest przy oblężeniu obecność dwóch wojowników: Achillesa i Filokteta.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcjum

        pierwiastek chemiczny o symbolu Ca; wapń


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalcyferol

        związek chemiczny z grupy witamin D


        Witamina D (ATC: A 11 CC 05) – grupa rozpuszczalnych w tłuszczach steroidowych organicznych związków chemicznych, które wywierają wielostronne działanie fizjologiczne, przede wszystkim w gospodarce wapniowo-fosforanowej oraz utrzymywaniu prawidłowej struktury i funkcji kośćca.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcyferole

        związek chemiczny z grupy witamin D


        Witamina D (ATC: A 11 CC 05) – grupa rozpuszczalnych w tłuszczach steroidowych organicznych związków chemicznych, które wywierają wielostronne działanie fizjologiczne, przede wszystkim w gospodarce wapniowo-fosforanowej oraz utrzymywaniu prawidłowej struktury i funkcji kośćca.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcyfikacja

        proces utwardzania i usztywniania tkanek wskutek gromadzenia się w nich soli wapnia; zwapnianie


        Zwapnienie, kalcyfikacja – odkładanie się soli wapnia w tkankach miękkich organizmu.

        Może być zjawiskiem naturalnym np. w czasie kostnienia szkieletu, czy powstawania pancerzy u bezkręgowców. Towarzyszy również pewnym procesom chorobowym, prowadząc do utraty elastyczności tkanek (np. zwapnienie ścięgna Achillesa spowodowane nawracającymi urazami i zapaleniem ścięgien) lub wapnienia patologicznych struktur (np. blaszki miażdżycowej).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcyfil

        organizm, dla którego najbardziej sprzyjającym środowiskiem do życia są wody lub gleby bogate w związki wapnia; organizm wapieniolubny


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) ekol. organizm wapniolubny


        Kalcyfil (łac. calcis wapno, gr. phileo) lub organizm wapieniolubny – organizm dobrze rozwijający się w środowiskach bogatych w związki wapnia, o odczynie zasadowym znacznie powyżej 8. Należące do tej grupy rośliny noszą nazwę roślin wapieniolubnych lub kalcyfitów. Są to np. dębik ośmiopłatkowy czy szarotka alpejska.

        Zobacz też

        acydofoby, acydofile, kalcyfoby


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalcyfit

        acydofob, roślina wapieniolubna unikająca siedlisk kwaśnych


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) bot. roślina wapieniolubna


        Roślina wapieniolubna, kalcyfit – rodzaj kalcyfilów, roślina, która najlepiej rozwija się na podłożu bogatym w jony wapnia, o pH znacznie powyżej 8. Rośliny te szczególnie często spotyka się na skałach wapiennych i glebach wapiennych, takich, jak rędziny kredowe i inne. Z reguły rośliny te są również roślinami zasadolubnymi. Wyróżnia się wśród nich rośliny umiarkowanie wapieniolubne, oraz wybitnie wapieniolubne. Gatunki roślin wapieniolubnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w wapń.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalcyfob

        roślina żyjąca tylko w środowisku kwaśnym; acydofit, acidofit


        Rośliny kwasolubne, acydofity, rośliny acydofilne – rośliny, które optymalne warunki do swojego rozwoju znajdują na podłożu kwaśnym, którego pH jest znacznie poniżej 7. Stanowią grupę acydofitów. Do roślin kwasolubnych należą np. borówki, żurawiny, turzyce. W naszej florze acydofity związane są głównie z kwaśnymi torfowiskami (torfowce, turzyce), ubogimi, kwaśnymi siedliskami leśnymi (borówki), wrzosowiskami (np. wrzos) oraz ubogimi glebami (np. szczaw polny).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcynacja

        dawniej: prażenie substancji w celu usunięcia z niej lotnych składników


        Kalcynowanie, kalcynacja – odmiana prażenia polegająca na ogrzewaniu związku chemicznego poniżej jego temperatury topnienia w celu spowodowania częściowego rozkładu chemicznego tego związku poprzez usunięcie wody (lub innych substancji) z jego sieci krystalicznej, lub przeprowadzenie tego związku do związku prostszego z wydzieleniem lotnych substancji rozkładu.

        Typowym przykładem kalcynowania jest rozkład wodorowęglanów do węglanów lub węglanów do ich tlenków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcynacyjny

        związany z kalcynacją


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalcynować

        suszyć przez prażenie; zwapniać


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalcyt

        minerał, węglan wapnia; szpat wapienny


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) miner. minerał, składnik skał osadowych;


        Kalcyt – minerał z gromady węglanów, węglan wapnia. Powszechny jako budulec m.in. wapieni czy marmurów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalcytonina

        peptydowy hormon kręgowców


        Kalcytonina (CT, z ang. calcitonin) – organiczny związek chemiczny z grupy peptydów, złożony z 32 aminokwasów, o masie cząsteczkowej 3,42 kDa; hormon zwierzęcy. U człowieka występuje w postaci monomeru lub dimeru i powstaje z polipeptydowego prohormonu o masie ok. 21 kDa. Kalcytonina łososiowa stosowana jest jako lek w chorobach związanych z zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforanowej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalcytowy

        przymiotnik od: kalcyt


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalcytriol

        organiczny związek chemiczny, regulujący prawidłowe stężenie wapnia w osoczu oraz uczestniczący w procesach mineralizacji kości, zjawiskach odpornościowych i różnicowaniu komórek


        Kalcytriol (łac. Calcitriolum; 1,25-dihydroksycholekalcyferol, 1,25(OH)2D3) – organiczny związek chemiczny, aktywna forma witaminy D3; powstaje przez hydroksylację witaminy D3 w pozycji 25 w wątrobie przez hydroksylazę 25-hydroksykalcyferolu i w pozycji 1 w nerkach (witamina D może być również hydroksylowana w pozycjach 24 i 25, ale taka forma jest mniej aktywna).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaldera

        zagłębienie w szczycie stożka wulkanicznego


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) geol. rozległe, koliste zagłębienie w szczytowej części wulkanu powstałe wskutek gwałtownej eksplozji;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalderonowski

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Calderona lub z nim związany; Kalderonowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalderonowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Calderona lub z nim związany; Kalderonowski


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalderowy

        przymiotnik od: kaldera


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaldesia

        rodzaj roślin z rodziny żabieńcowatych; kaldezja


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaldezja

        rodzaj roślin z rodziny żabieńcowatych; kaldesia


        Kaldezja (Caldesia Parl.) – rodzaj roślin z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Należą do niego trzy gatunki. Zasięg w sposób nieciągły obejmuje różne obszary w Europie, Afryce, Azji i Australii. Jeden gatunek występuje w Europie, w tym także w Polsce – kaldezja dziewięciornikowata C. parnassifolia. Są to rośliny wodne rosnące na mokradłach, w stawach, jeziorach, rzekach i kanałach.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaleb

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalebasa

        1. roślina tropikalna z rodziny dyniowatych; tykwa pospolita;
        2. zewnętrzna, zdrewniała część owoców tykwy; kalabasa;
        3. naczynie z wysuszonego i wydrążonego owocu tykwy; kalabasa


        Tykwa (Lagenaria Ser.) – rodzaj jednorocznych, pnących roślin tropikalnych z rodziny dyniowatych. Obejmuje 6 gatunków. Występują one w Afryce środkowej i południowej, włącznie z Madagaskarem. Jako rośliny introdukowane obecne są na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalebasowy

        kalebasa; kalabasowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalecianin

        mieszkaniec Kaletów


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalecianka

        mieszkanka Kaletów


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaleciański

        Kalety; kalecki


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaleciński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalecki

        Kalety; kaleciański


        • Edward Kalecki – pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa Polski Ludowej
        • Michał Kalecki – polski ekonomista, profesor Zakładu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk i Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, członek rzeczywisty PAN

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalectwo

        upośledzenie wywołane chorobą lub wypadkiem


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej


        Niepełnosprawność (ang. disability) – stan, który znacząco utrudnia osobie wykonywanie określonych aktywności lub wchodzenie w interakcje z otaczającym ją światem. Niepełnosprawności mogą mieć charakter poznawczy, ogólnorozwojowy, intelektualny, psychiczny, fizyczny, sensoryczny lub mogą być wynikiem interakcji wielu czynników. Niepełnosprawność może występować od urodzenia lub być nabyta w ciągu całego życia danej osoby. Historycznie niepełnosprawność była rozpoznawana tylko na bazie wąskiego zestawu kryteriów — obecnie jednak niepełnosprawność jest rozpatrywana wieloaspektowo. Niepełnosprawność może być łatwo rozpoznawalna lub niewidoczna.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaleczenie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|kaleczyć.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kaleczyć

        czasownik przechodni niedokonany (dk. skaleczyć)

         (1.1) uszkadzać ciało, zwykle czymś ostrym

         (1.2) pot. robić coś nieudolnie

        czasownik zwrotny niedokonany kaleczyć się (dk. skaleczyć się)

         (2.1) uszkadzać swoje ciało (zwykle czymś ostrym); ulegać obrażeniom zadanym przez siebie


        Źródła:

        Wiktionary

        Kaledończyk

        mieszkaniec Kaledonii (krainy w Wielkiej Brytanii)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kaledonii w czasach starożytnych i we wczesnym średniowieczu;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaledonia

        1. północna część wyspy Brytania, nazwa nadana przez starożytnych Rzymian;
        2. Nowa Kaledonia; Terytorium Zamorskie Nowa Kaledonia i Dependencje - zamorskie terytorium Francji w Melanezji


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. hist. kraina historyczna na północy Wielkiej Brytanii, w większości pokrywająca się ze współczesną Szkocją;


        Kaledonia (w większości dzisiejsza Szkocja) – kraina historyczna na północy Wielkiej Brytanii. Była jedyną częścią tej wyspy, która nie została podbita przez Rzym. Zamieszkana przez Kaledończyków, skutecznie opierała się najazdom zarówno Rzymian, jak i kolejnym falom Celtów.

        Dla odgrodzenia się od piktyjskich plemion Kaledończyków Rzymianie wznieśli dwie potężne budowle fortyfikacyjne – Mur Hadriana i Mur Antoninusa.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaledonidy

        w geologii: system orogeniczny w Europie, powstały w czasie fałdowań trwających przez ordowik i sylur


        Kaledonidy – łańcuchy górskie, wypiętrzone 0,4 mld lat temu, w okresie dewonu, w wyniku trwających 60 milionów lat ruchów górotwórczych, zwanych orogenezą kaledońską. Szczyty górskie, które wówczas powstały, wznosiły się we wnętrzu superkontynentu Laurosji i prawdopodobnie sięgały 8 tys. m n.p.m.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaledonka

        mieszkanka Kaledonii (krainy w Wielkiej Brytanii)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kaledonii w czasach starożytnych i we wczesnym średniowieczu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaledonowie

        plemię celtyckie w starożytnej Szkocji


        Kaledończycy – mieszkańcy Kaledonii (dzisiejszej północnej Szkocji) w czasach starożytnych i we wczesnym średniowieczu.

        Brytanię oddzielał od Kaledonii Mur Hadriana, zbudowany właśnie po to, by odgrodzić obszary zajęte przez Rzymian od nieujarzmionych plemion piktyjskich i Goidelów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaledoński

        przymiotnik od: Kaledonia


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) geogr. hist. odnoszący się do Kaledonii

         (1.2) geogr. odnoszący się do Nowej Kaledonii

         (1.3) geol. odnoszący się do orogenezy kaledońskiej


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalefaktor

        w dawnych szkołach klasztornych: ubogi uczeń pełniący pewne posługi w zamian za utrzymanie; do jego obowiązków należało m.in. sprzątanie, palenie w piecach, czasem ogólniej - utrzymywanie porządku (w tym karanie cielesne winowajców), stąd zwany nieraz "porządkowym"


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalefaktorka

        kalefaktor; kalifaktorka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalejdofon

        kalejdoskop dźwiękowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalejdoskop

        1. rodzaj zabawki, gdzie przez potrząsanie otrzymuje się różne obrazki, tworzone z kolorowych szkiełek
        2. wydarzenia szybko następujące po sobie; zmienność, różnorodność


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) opt. urządzenie optyczne (zabawka), w którym dzięki wielokrotnym odbiciom obrazów różnokolorowych szkiełek, w odpowiednio rozmieszczonych zwierciadłach, obserwuje się różnobarwne, symetryczne figury, zmieniające się przy jego obracaniu;

         (1.2) przen. książk. zbiór różnych i zmieniających się szybko obrazów, wydarzeń, wrażeń


        Kalejdoskop – urządzenie optyczne, w którym dzięki wielokrotnym odbiciom obrazów różnokolorowych szkiełek, w odpowiednio rozmieszczonych zwierciadłach, obserwuje się różnobarwne, symetryczne figury, zmieniające się przy obracaniu kalejdoskopu, wywołującym przemieszczanie się szkiełek.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalejdoskopowy

        przymiotnik od: kalejdoskop


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kalejdoskopem, dotyczący kalejdoskopu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaleka

        (r. żeński)
        1. kobieta niepełnosprawna, inwalidka; także o mężczyźnie, zwierzęciu, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
        2. potocznie: ktoś niezręczny, niezdarny


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) człowiek dotknięty kalectwem

         (1.2) pot. lekcew. ktoś niezgrabny lub niezręczny

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (2.1) kobieta dotknięta kalectwem

         (2.2) pot. lekcew. kobieta niezgrabna lub niezręczna


        Kaleka – wzgórze w Afryce Południowej. Znajduje się w dystrykcie Mopani w prowincji Limpopo, na północnym wschodzie kraju, 400 km od Pretorii. Wysokość wzgórza wynosi 389 m.

        Obszar wokół jest zasadniczo płaski, prawie całkowicie pokryty żwirem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaleki

        1. dotknięty kalectwem; ułomny, niedołężny; upośledzony;
        2. niedoskonały, uszkodzony, zniszczony


        przymiotnik

         (1.1) obarczony kalectwem

         (1.2) częściowo zniszczony

         (1.3) daleki od wzorca; z błędami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalekość

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kalekie; cecha tych, którzy są kalecy


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalema

        wał wodny powstający w pobliżu wybrzeży na skutek załamania dna


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalemba

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Jan Kalemba (1899-1989) – polski powstaniec i żołnierz
        • Pascal Kalemba (1979-2012) – piłkarz z Demokratycznej Republiki Konga
        • Stanisław Kalemba (ur. 1947) – polski polityk, inżynier rolnik, poseł na Sejm, minister
        • Zane Kalemba (ur. 1985) – amerykański hokeista pochodzenia polskiego
        • Zbigniew Kalemba (1936-2015) – polski kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog
        • Zenon Kalemba (1928-1983) – polski inżynier budownictwa

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaleń

        W Polsce
        • Kaleń – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Markuszów
        • Kaleń – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Wolbórz
        • Kaleń – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Przedbórz
        • Kaleń – wieś w woj. łódzkim, w pow. rawskim, w gminie Rawa Mazowiecka
        • Kaleń – wieś w woj. łódzkim, w pow. rawskim, w gminie Sadkowice
        • Kaleń – część wsi Kobyłczyna w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Laskowa
        • Kaleń – wieś w woj. mazowieckim, w pow. gostynińskim, w gminie Szczawin Kościelny
        • Kaleń – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grodziskim, w gminie Żabia Wola
        • Kaleń – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przysuskim, w gminie Wieniawa
        • Kaleń – część wsi Wizna w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Wizna
        • Kaleń – osada leśna w woj. świętokrzyskim, w pow. włoszczowskim, w gminie Włoszczowa.
        • Kaleń – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. kamieńskim, w gminie Świerzno

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalendarium

        chronologiczny wykaz dat, rocznic, wydarzeń z określonej dziedziny


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) książk. chronologiczny zestaw wydarzeń z określonej dziedziny


        Kalendarium – chronologiczny zestaw wydarzeń. Kalendaria mogą dotyczyć jakiegoś okresu czasu, dziedziny bądź wydarzeń czyjegoś życia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalendarz

        1. system rachuby dni i dłuższych odstępów czasu, opierający się na cyklu zmian pór roku i zmian faz Księżyca, np. kalendarz gregoriański, juliański;
        2. spis dni całego roku, z podziałem na miesiące i tygodnie;
        3. notes, plakat lub broszura mające taki spis;
        4. książka wydawana raz na rok, zawierająca informacje z rozmaitych dziedzin, np. kalendarz wojskowy, chemiczny;
        5. chronologiczny spis ważnych wydarzeń, terminów itp. * forma dopełniacza l.mn. "kalendarzów" mocno przestarzała


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) system rachuby dni i dłuższych odstępów czasu, oparty zazwyczaj na cyklu zmian pór roku (związanych z obiegiem Ziemi wokół Słońca) i zmian faz Księżyca;

         (1.2) spis dni całego roku z podziałem na tygodnie i miesiące, często w formie publikacji (np. plakat, broszura) z dodatkowymi informacjami (imieniny, święta, wschody i zachody słońca, przepisy itp.);

         (1.3) plan zawierający ustalone terminy; terminarz


        Kalendarz – system rachuby czasu. Dzieli on czas na podstawie dwóch okresowych zjawisk atmosferycznych: cyklu zmian pór roku i zmian faz Księżyca. Z tego względu obowiązuje podział kalendarzy na słoneczne (solarne), księżycowe (lunarne) i księżycowo-słoneczne (lunisolarne). Słowo kalendarz pochodzi od łac. calendae, tj. pierwszy dzień miesiąca.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalendarzowość

        cecha czegoś, co jest związane z kalendarzem


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalendarzowy

        przymiotnik od: kalendarz (np. rok kalendarzowy)


        przymiotnik

         (1.1) dotyczący kalendarza, zgodny z kalendarzem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalendarzyk

        1. zdrobnienie od: kalendarz;
        2. potocznie: kalendarzyk małżeński - metoda zapobiegania ciąży oparta na badaniu długości cykli miesiączkowych kobiety


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od: kalendarz; mały kalendarz


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalendy

        pierwszy dzień miesiąca u starożytnych Rzymian


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) hist. pierwszy dzień każdego miesiąca w kalendarzu rzymskim;


        Kalendy (łac. Kalendae) – w kalendarzu rzymskim pierwszy dzień każdego miesiąca.

        Termin ten nie ma żadnego (poza tradycyjnym) znaczenia w słonecznym kalendarzu juliańskim. Natomiast w pierwotnym kalendarzu księżycowym mianem Kalendae określano pierwszy dzień po nowiu, czyli ten dzień, w który po zapadnięciu zmroku księżyc powinien znowu stać się widoczny. Oznaczało to początek nowego miesiąca. Dzień ten był poświęcony bogini Junonie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalenica

        górna, pozioma krawędź dachu


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) archit. najwyższa część dachu utworzona na przecięciu połaci dachowych;


        • kalenica – część dachu
        • Kalenica – szczyt w Górach Sowich
        • Kalenica – osiedle w północno-wschodniej części Warszawy, w dzielnicy Białołęka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalenicowy

        przymiotnik od: kalenica


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalenik

        • Kalenik – wieś w Bułgarii, w obwodzie Łowecz
        • Kalenik – wieś w Bułgarii, w obwodzie Widyń

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalepin

        dawniej: słownik, leksykon; dykcjonarz


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalesoniki

        zdrobnienie od: kalesony


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalesony

        element bielizny męskiej okrywający nogi, noszony pod spodniami


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) kraw. rodzaj bielizny męskiej z długimi nogawkami, zakładanej na chłody pod spodnie;


        Kalesony (fr. caleçon „majtki, spodenki, gacie”, wł. calzoni „spodnie”) – rodzaj ciepłej bielizny męskiej, długie spodnie zakładane pod ubrania wierzchnie (najczęściej spodnie) wykonane z przyjaznego dla ciała trykotu w celu ochrony nóg przed wyziębieniem, przeznaczone głównie do noszenia w chłodne dni. Poza ochroną wewnętrznych warstw ubrania przed zabrudzeniem, kalesony są noszone również dla komfortu lub higieny. Kalesony, jako określenie bielizny wojskowej, wyparły wcześniej obowiązującą nomenklaturę: wewnętrzne burki (Ispodnije briuki) obowiązującą w latach 1907–1920, a następnie spodnie wewnętrzne – od 1921 roku do połowy lat 70. XX wieku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaleta

        dawniej o woreczku skórzanym na pieniądze i drobiazgi, noszonym przy pasie lub rzadziej na szyi; sakwa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) stpol. kieszeń

         (1.2) stpol. mieszek na pieniądze


        Osoby o tym nazwisku:

        • Aleksandra Kaleta (ur. 1998) – polska judoczka
        • Andrzej Kaleta – rzymskokatolicki duchowny
        • Janusz Kaleta (ur. 1964) – polski bioetyk, doktor teologii moralnej, biskup rzymskokatolicki
        • Jolanta Maria Kaleta – polska historyk i politolog
        • Józef Kaleta (1925–2007) – polski ekonomista i polityk, nauczyciel akademicki, profesor nauk ekonomicznych, poseł na Sejm I, II i III kadencji
        • Michał Kaleta – polski brydżysta
        • Paweł Kaleta – polski polityk i działacz ruchu ludowego
        • Paweł Kaleta – polski kompozytor i działacz społeczny
        • Paweł Kaleta (ur. 1977) – polski duchowny, dr hab. nauk prawnych, adiunkt Instytutu Prawa Kanonicznego Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
        • Piotr Kaleta – polski przedsiębiorca, samorządowiec i polityk
        • Sebastian Kaleta (ur. 1989) – polski urzędnik państwowy, samorządowiec i prawnik, radca prawny, od 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości i przewodniczący komisji ds. reprywatyzacji nieruchomości warszawskich
        • Weronika Kaleta – polska biegaczka narciarska
        • Zbigniew Kaleta – polski aktor

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaletańczyk

        mieszkaniec Calais (miasta we Francji)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaletanka

        mieszkanka Calais (miasta we Francji)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaletański

        Calais


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Calais, dotyczący Calais (miasta we Francji)


        Patrz:Calais

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaletka

        1. zdrobnienie od: kaleta
        2. zwykle w liczbie mnogiej: rodzaj szerokich zębów, będących zakończeniem dolnego brzegu gorsetu noszonego przez kobiety wiejskie


        • Kaletka (kaleta) – woreczek, głównie na pieniądze, noszony przy pasie

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaletki

        1. zdrobnienie od: kaleta
        2. zwykle w liczbie mnogiej: rodzaj szerokich zębów, będących zakończeniem dolnego brzegu gorsetu noszonego przez kobiety wiejskie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaletnictwo

        rzemieślniczy wyrób galanterii skórzanej, np. pasków, torebek, portfeli


        Kaletnictwo – rzemiosło polegające na wytwarzaniu i naprawie przedmiotów ze skóry.

        Ze skóry wytwarza się między innymi: torby, walizy, woreczki i mieszki.

        Osoba zajmująca się kaletnictwem to kaletnik.

        W dawnej Polsce osobne cechy kaletników istniały w Elblągu, Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Poznaniu i Toruniu. Miały charakter hierarchiczny i były blisko związane z miechownictwem, którego zakres działalności przejęły w wieku XVIII. Wykonywanie zawodu kaletnika wiązało się z przynależnością do odpowiedniego cechu. Istniały różne stopnie wtajemniczenia, ściśle związane z posiadanymi kwalifikacjami:

        • uczeń
        • czeladnik
        • mistrz.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaletniczka

        rzemieślniczka wyrabiająca kalety, torby skórzane


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaletniczy

        dotyczący kaletnictwa


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaletnik

        rzemieślnik wyrabiający kalety, torby skórzane


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rzem. rzemieślnik zajmujący się szyciem wyrobów skórzanych, takich jak torby, paski czy portfele


        Kaletnik – rzemieślnik wykonujący skórzane: torby, paski, portfele, portmonetki, kalety itp. Cech kaletników jest wymieniany jako jeden z ponad sześćdziesięciu cechów obecnych w Poznaniu w XVI w.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalety

        dawniej o woreczku skórzanym na pieniądze i drobiazgi, noszonym przy pasie lub rzadziej na szyi; sakwa


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w Polsce;


        Kalety (niem. Kalet) – miasto w Polsce położone w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalevipoeg

        estoński epos narodowy


        Kalevipoeg (pol. Syn Kaleva) – estoński epos narodowy autorstwa Friedricha Reinholda Kreutzwalda, opublikowany w 1861 roku. Prace nad stworzeniem narodowego eposu zapoczątkował Friedrich Robert Faehlmann (Fählmann), jeden z założycieli Estońskiego Towarzystwa Naukowego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalewala

        Kalevala, Kalewala (dosł. „Kraina Kalevy”, ważnego mitycznego bohatera Finów, Estończyków, Karelów i innych ludów bałtycko-fińskich) – poemat epicki składający się z pieśni ludowych (tzw. run) i legend z terenów Finlandii, Estonii, Karelii i innych terenów, zebranych i opracowanych w XIX wieku przez Eliasa Lönnrota. Kalevala nazywana jest fińskim eposem narodowym. Kalevala to odpowiednik estońskiego eposu Kalevipoeg („Syn Kalevy”), napisanego przez estońskiego autora Friedricha Reinholda Kreutzwalda. Kalevala przyczyniła się do budzenia świadomości narodowej, wyzwolenia Finlandii spod panowania Rosji i wywarła duży wpływ na współczesną kulturę i sztukę fińską. 28 lutego w Finlandii obchodzi się Dzień Kalevali.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalfas

        skrzynia drewniana do gaszenia wapna lub ręcznego przygotowywania zapraw budowlanych; kastra


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pojemnik do gaszenia wapna

         (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. przen. brzuch


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kali

        typ chorału syryjskiego, pieśń śpiewana zwykle pomiędzy wersetami psalmu; enjana


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) rel. hinduska bogini


        Kali (dewanagari काली, trl. Kālī, dosł. rodzaj żeński wyrazu „czas”, trl. kālā) – hinduska bogini czasu i śmierci, pogromczyni demonów i sił zła. Jedna z głównych postaci Śakti, żony Śiwy. Bywa też rozumiana jako „Pani Kosmosu” lub absolut, źródło zasad kosmicznych i wszelkich archetypów. Występują nurty hinduizmu, wprost utożsamiające formy bogini Kali ze stanami świadomości człowieka.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalia

        popularna (ale nieprawidłowa botanicznie) nazwa rośliny z rodziny obrazkowatych; kalla


        Cantedeskia, kalijka, kalia (Zantedeschia Spreng.) – rodzaj roślin z rodziny obrazkowatych, obejmujący 8 gatunków pochodzących ze środkowo-południowej Afryki, z jednym gatunkiem introdukowanym na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Z uwagi na bardzo atrakcyjne kwiatostany i ulistnienie cantedeskie, zarówno gatunki botaniczne, jak i ich kultywary, są szeroko uprawiane na świecie jako rośliny ozdobne.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalian

        przyrząd do palenia tytoniu


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalibabka

        nazwisko


        Jerzy Julian Kalibabka ps. „Tulipan” (ur. 29 marca 1956 w Kamieniu Pomorskim, zm. 13 marca 2019 w Dziwnowie) – polski rybak i przestępca-uwodziciel, którego losy stały się motywem serialu Tulipan (1986).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaliber

        rozmiar lufy


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) wojsk. średnica otworu lufy w milimetrach

         (1.2) rozmiar, wielkość

         (1.3) znaczenie, waga, istotność


        • kaliber – średnica wewnętrzna lufy broni palnej lub średnica pocisku
        • kaliber – rozmiar i typ mechanizmu zegarka
        • kaliber – cecha konia
        • Kaliber – pojęcie w topologii

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalibracja

        ogół czynności służących wzorcowaniu przyrządu pomiarowego


        Wzorcowanie – ogół czynności ustalających relację między wartościami wielkości mierzonej wskazanymi przez przyrząd pomiarowy a odpowiednimi wartościami wielkości fizycznych, realizowanymi przez wzorzec jednostki miary wraz z podaniem niepewności tego pomiaru.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalibracyjny

        kalibracja


        Patrz:kalibracja

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalibrator

        • kalibrator – urządzenie służące do kalibracji aparatury pomiarowej wielkości elektrycznych
        • kalibrator akustyczny – urządzenie służące do kalibracji akustycznej aparatury pomiarowej jako wzorzec odniesienia
        • kalibrator kolorów – w fotografii i grafice – urządzenie służące do kalibracji kolorów w celu uzyskania zgodności widzenia kolorów pomiędzy monitorem, papierem a innymi mediami

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalibromierz

        przyrząd do określania kalibru broni palnej


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalibrować

        korygować według ustalonych wzorców


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalibrowy

        przymiotnik od: kaliber


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalichlorek

        pot. kalichloricum


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) chem. chloran potasowy

         (1.2) substancja o własnościach wybuchowych powstała z połączenia chloranu potasowego z siarką, używana do tradycyjnego strzelania wielkanocnego


        Chloran potasu, nazwa Stocka: chloran(V) potasu, KClO
        3
        – nieorganiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu chlorowego. Stosowany do produkcji zapałek i materiałów wybuchowych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalichloricum

        [czytaj: kalichlorikum] chloran potasowy, związek chemiczny stosowany w farmacji i technologii


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliciak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliciński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalicki

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Józef Kalicki (1876- 1934) – generał brygady Wojska Polskiego
        • Kazimierz Kalicki (1901-1940) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Witold Kalicki (1915-1983) – polski malarz i grafik
        • Tadeusz Kalicki (1934- 2019) – polski kapitan żeglugi wielkiej
        • Rajmund Kalicki (ur. 1944) – polski pisarz, tłumacz i znawca literatury latynoamerykańskiej
        • Krzysztof Kalicki (ur. 1953) – polski ekonomista, bankier i urzędnik
        • Włodzimierz Kalicki (ur. 1955) – polski dziennikarz i pisarz
        • Jerzy Kalicki (ur. 1955) – polski lekkoatleta
        • Kim Kalicki (ur. 1997) – niemiecka bobsleistka
        • Robert Kalicki – polski muzyk, wokalista, kompozytor, producent muzyczny, autor tekstów

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalidasa

        Kalidasa (skr. कालिदास, trl. Kālidāsa, "sługa Kali") – indyjski poeta i dramaturg z epoki klasycznego sanskrytu.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalidon

        Kalidon (grec. Καλυδών) – miasto w starożytnej Grecji, w południowej Etolii, na prawym brzegu rzeki Euenos (Evenus).

        Z miastem związany jest mit o dziku kalidońskim.

        Kalidon został założony w kraju Kuretów przez herosa-eponima o imieniu Kalidon. Był rezydencją króla Ojneusa, ojca Meleagra i Dejaniry.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalidoński

        przymiotnik od: Kalidon


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalidyna

        polipeptyd powodujący rozszerzanie naczyń krwionośnych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalif

        chalif (dawniej); tytuł muzułmańskiego przywódcy świeckiego i duchownego; u szyitów: tytuł przywódcy świeckiego; osoba mająca ten tytuł


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. rel. islamski przywódca religijny, a początkowo także i polityczny, tytularny następca Mahometa;


        Kalif (arab. ħalifa, „następca”) – w islamie sunnickim tytuł następców Mahometa, czyli przywódców muzułmańskich społeczności państwowo-religijnych zwanych kalifatami. Pierwotnie obejmowały one wszystkich muzułmanów, z czasem się to zmieniło.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalifa

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) daw. zob. kalif.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalifaktor

        dawniej: w klasztorach, więzieniach itp.: zakonnik lub więzień wykonujący czynności porządkowe i pomocne; kalefaktor


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) daw. w klasztorach: pomocnik

         (1.2) więz. więzień funkcyjny, pomocnik personelu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalifaktorka

        kalifaktor; kalefaktorka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalifat

        1. władza sprawowana przez kalifa
        2. terytorium zarządzane przez kalifa


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) polit. islamski ustrój polityczny państwa rządzonego przez kalifa, odpowiednik sułtanatu, cesarstwa lub królestwa;


        Kalifat (arab. خلافة chilāfa) – islamski ustrój polityczny, w którym głową państwa jest kalif (arab. خليفة chalīfa). Odpowiednik zachodnioeuropejskiego cesarstwa.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalifikacja

        naturalne wzbogacanie wietrzejącej skały magmowej w związki potasu


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliforn

        pierwiastek chemiczny o symbolu Cf i liczbie atomowej 98, otrzymywany sztucznie, niewystępujący w skorupie ziemskiej


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Cf i liczbie atomowej 98;


        Kaliforn (Cf, łac. californium) – sztucznie wytworzony pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od Kalifornii, nazwy jednego ze stanów USA. Otrzymali go Stanley Thompson, Kenneth Street Jr., Albert Ghiorso i Glenn T. Seaborg w 1950 r. w Berkeley w tymże stanie bombardując 242Cm cząstkami α o energii 35 MeV.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalifornia

        1. stan w Stanach Zjednoczonych;
        2. mgławica gazowa w gwiazdozbiorze Perseusza


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. stan na zachodzie Stanów Zjednoczonych;


        Kalifornia (ang. California) (wymowa:/kælɪˈfɔrnjə/) – stan na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, najludniejszy w kraju (39,4 mln mieszkańców w 2024 roku), a trzeci pod względem powierzchni (423 967 km²; po Alasce i Teksasie). Stolicą stanu jest Sacramento, a największymi miastami: Los Angeles, San Diego, San Jose i San Francisco.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalifornijczyk

        mieszkaniec Kalifornii


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kalifornii, stanu w Stanach Zjednoczonych


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalifornijka

        mieszkanka Kalifornii


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kalifornii, stanu w Stanach Zjednoczonych


        Kompostowiec różowy (Eisenia fetida) – gatunek skąposzczeta z rodziny dżdżownicowatych (Lumbricidae), bardziej znany pod nazwą dżdżownica kalifornijska lub dżdżownica kompostowa, związany ze środowiskiem o dużej zawartości materii organicznej. Jest gatunkiem blisko spokrewnionym i bardzo podobnym do Eisenia andrei, z którym bywa często mylony. Różnice zewnętrzne widoczne są jedynie w pigmentacji ciała.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalifornijski

        związany z Kalifornią


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kalifornią, pochodzący z Kalifornii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalifornizacja

        1. napływ obcej kultury powodujący wypieranie lokalnej kultury;
        2. upodabnianie się stylu życia na wzór prezentowanego w hollywoodzkich filmach


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) upodobnianie się stylu życia na wzór prezentowanego w filmach produkowanych w Hollywood

         (1.2) intensywny napływ kultury z określonego kraju bądź regionu powodujący wypieranie lokalnej kultury


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalifornowy

        kaliforn


        przymiotnik

         (1.1) dotyczący kalifornu


        Patrz:kaliforn

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaligraf

        osoba pisząca pięknym, ozdobnym, starannym pismem


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) osoba zajmująca się kaligrafią, pisząca zgodnie z jej prawidłami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaligrafia

        1. umiejętność pięknego, poprawnego i starannego pisania; pismo kaligraficzne;
        2. piękne, staranne pismo


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) sztuka polegająca na pięknym, starannym pisaniu;


        Kaligrafia (gr. καλλιγραφία od καλὸς 'piękny' i γρᾰ́φειν 'pisać') – sztuka starannego i estetycznego pisania, często również zdobionego artystycznie. Nauka kaligrafii miała kształtować charakter oraz cierpliwość. Kaligrafia była podstawowym przedmiotem w szkołach. Do około 1960 r. była w Polsce przedmiotem nauczania początkowego, mającym na celu doskonalenie pisma odręcznego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaligraficzniej

        stopień wyższy od przysłówka: kaligraficznie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaligraficzny

        1. czytelnie, starannie napisany;
        2. związany z kaligrafią


        przymiotnik

         (1.1) związany z kaligrafią

         (1.2) napisany ozdobnym pismem odręcznym


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaligrafistka

        kaligrafista


        Patrz:kaligrafista

        Źródła:

        SJP.pl

        Kaligrafka

        kaligraf; kaligrafistka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaligrafować

        pisać starannie, ładnie, zgodnie z prawidłami kaligrafii


        czasownik

         (1.1) pisać zgodnie z zasadami kaligrafii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaligrafowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|kaligrafować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kaligram

        utwór poetycki, którego treść obrazowana jest specjalnie opracowanym układem graficznym tekstu


        Wiersz obrazkowy, carmen figuratum, technopegnion (ang. emblem verse) – wierszowany utwór, który swym kształtem graficznym przypomina kształt jakiegoś przedmiotu.

        Jest to forma zabawy poetyckiej, której początki sięgają starożytności, i która jest w użyciu do dziś.

        Przykłady:

        • Guillaume Apollinaire w wierszu Kaligramy (Calligrammes) z 1918 roku
        • Julian Tuwim w wierszu Pegaz dęba

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaligula

        Kaligula, oficjalna tytulatura cesarska Gaius Iulius Caesar Augustus Germanicus (ur. 31 sierpnia 12, zm. 24 stycznia 41) – cesarz rzymski od 18 marca 37 do swojej śmierci.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalijka

        roślina doniczkowa; kalia, cantedeskia


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalikacki

        Kalikat


        Patrz:Kalikat

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalikancista

        Kalikant, kalikancista (łac. calcare – deptać) – osoba wprawiająca w ruch miechy w organach piszczałkowych. Kalikowanie polegało na wprawianiu nogami w ruch pedałów dźwigniowych (rzadziej ręcznej korby lub dźwigni), które poprzez urządzenia pośrednie, najczęściej mniejsze miechy, dostarczało ciśnienia do głównego miecha.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalikant

        dawniej: człowiek pompujący powietrze do miechów organowych; kalikator


        Kalikant, kalikancista (łac. calcare – deptać) – osoba wprawiająca w ruch miechy w organach piszczałkowych. Kalikowanie polegało na wprawianiu nogami w ruch pedałów dźwigniowych (rzadziej ręcznej korby lub dźwigni), które poprzez urządzenia pośrednie, najczęściej mniejsze miechy, dostarczało ciśnienia do głównego miecha.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalikantka

        kalikant


        Patrz:kalikant

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalikat

        miasto w Indiach


        Kozhikode (hist. Kalikat; malajalam കോഴിക്കോട്, trl. Kōḻikkōṭ; ang. Kozhikode, dawniej Calicut; hindi कोष़िक्कोड, trl. Koḻikkoḍ, trb. Kolikkod, dawniej कालीकट, trl. Kālīkaṭ, trb. Kalikat) – miasto w Indiach; trzecie co do wielkości miasto w stanie Kerala. Ludność: 801 190 (1991).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalikator

        dawniej: człowiek pompujący powietrze do miechów organowych; kalikant


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliko

        gatunek perkalu (cienkie płótno bawełniane)


        • kaliko – rodzaj płótna introligatorskiego,
        • kaliko (ang. calico) – pstrokate ubarwienie u zwierząt, zwykle trójkolorowe, z udziałem barwy białej, czarnej i pomarańczowej, rudej lub brązowej, np. pomarańczowo-czarno-białe, występuje m.in. u niektórych ras kota i u wielu odmian złotej rybki,
        • kaliko – niegdyś jeden z gatunków perkalu (od nazwy portu Kalikat na północy Indii na Wybrzeżu Malabarskim).

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalikot

        dawniej: gatunek perkalu (cienkiego płótna bawełnianego); kaliko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalikować

        pompować powietrze do miechów organowych


        czasownik

         (1.1) dąć w miech organów


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalikowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|kalikować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalikst

        imię męskie


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) rzad. imię|polski|m.;


        Kalikst, Kalist – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od przymiotnika gr. 'kalós' (łac. Callistus, Callixtus). Forma 'kállistos' oznacza 'bardzo dobry, bardzo piękny'.

        Żeńskim odpowiednikiem jest Kalista lub Kaliksta.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalikstyni

        Utrakwiści, także kalikstyni (z łac. calix „kielich”) – pierwotnie określenie wszystkich husytów, później umiarkowany ich odłam z głównym ośrodkiem życia religijnego w Pradze.

        Utrakwiści rekrutowali się z mieszczaństwa i rycerstwa. W odróżnieniu od radykalnych ruchów husyckich stawiali na umiarkowaną społecznie i politycznie reformę kościelną. Ich program zakładał:

        • prawo udzielania komunii wiernym pod dwiema postaciami (łac. sub utraque specie),
        • wolność wygłaszania kazań i sprawowania liturgii w językach narodowych.

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalima

        piaszczysty pył nad Oceanem Atlantyckim, przenoszony wiatrem znad marokańskiej części Sahary


        • Kalima – miasto w Algierii
        • Kalima – prowincja w Algierii
        • Kalima – miasto w Demokratycznej Republice Konga
        • kalima – piasek znad Sahary

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalimach

        piaszczysty pył nad Oceanem Atlantyckim, przenoszony wiatrem znad marokańskiej części Sahary


        • Kallimach – rzeźbiarz i architekt grecki, tworzący w V wieku p.n.e.
        • Kallimach – archont polemarch ateński w czasie bitwy pod Maratonem
        • Kallimach z Cyreny – grecki poeta aleksandryjski z III wieku p.n.e.
        • Filip Kallimach – XV-wieczny poeta i prozaik, starosta gostyniński

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalimagnezja

        Kalimagnezja – nawóz potasowy składający się z siarczanu potasu (K
        2
        SO
        4
        ; 26–30%) i siarczanu magnezu (MgSO
        4
        ; 25–38%).


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalimba

        instrument z wydrążonego kawałka drewna; mbira


        Zanza (znana też jako mbira, canca, sansi, insimbi, kalimba) – instrument muzyczny należący do grupy idiofonów szarpanych. Jest to instrument przede wszystkim afrykański, ale spotykany również w innych częściach świata.

        Sztuka wyrobu i gry na mbirze/sansi w Zimbabwe i Malawi wpisana została w 2020 roku na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalina

        drzewo lub krzew z rodziny przewiertniowatych; owoc tego drzewa


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) rzad. imię|polski|ż.;


        • Kalina – imię żeńskie
        • kalina – rodzaj krzewów z rodziny piżmaczkowatych
        W Polsce
        • Kalina – część miasta Piła
        • Kalina – przysiółek wsi Wyszonowice w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Wiązów
        • Kalina – przysiółek wsi Malin w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Wisznia Mała
        • Kalina – część wsi Siedliska w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Tuchów
        • Kalina – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Warka
        • Kalina – wieś w woj. śląskim, w pow. lublinieckim, w gminie Herby
        • Kalina – kolonia w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Braniewo
        • Kalina – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Gniezno
        • Kalina – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Wierzbinek
        • Kalina – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. pilskim, w gminie Kaczory
        • Kalina – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Sławoborze

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalinek

        kalinek błękitny - krab występujący w zachodniej części Oceanu Atlantyckiego i w Zatoce Meksykańskiej, zawdzięczający swoją nazwę niebieskim odnóżom; krab błękitny, krab niebieski


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliniak

        słodkowodna ryba z rodziny karpiowatych; lin, pszenicznik, oczeretniak


        • Kaliniak – słodkowodna ryba z rodziny karpiowatych (częściej spotykana pod nazwą lin)
        • Kaliniak – rezerwat przyrody w woj. mazowieckim, w pow. siedleckim, w gminie Korczew

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalinik

        imię męskie


        Kalinik – imię męskie pochodzenia greckiego Καλλίνικος (Kalinikios), oznaczające „ten, kto się wyróżnia urodą”. W Kościele katolickim jest kilku świętych patronów tego imienia.

        Kalinik imieniny obchodzi 28 stycznia, 23 sierpnia i 6 listopada.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalinin

        nazwisko


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. hist. Twer, oficjalna nazwa między 1931-1990 rokiem


        Osoby

        • Andrzej Kalinin – polski pisarz
        • Dmitrij Kalinin – rosyjski hokeista, olimpijczyk
        • Konstantin Kalinin – pilot i konstruktor lotniczy
        • Michaił Kalinin – radziecki polityk
        • Siergiej Kalinin – rosyjski hokeista, olimpijczyk

        Miejsca


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliningrad

        miasto w Rosji


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. Królewiec, miasto obwodowe w Federacji Rosyjskiej, położone u ujścia Pregoły do Bałtyku;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliningradczyk

        mieszkaniec Kaliningradu


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kaliningradu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaliningradka

        mieszkanka Kaliningradu


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kaliningradu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaliningradzki

        przymiotnik od: Kaliningrad


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący Kaliningradu, związany z Kaliningradem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaliniński

        przymiotnik od: Kalinin


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kalininem, dotyczący Kalinina


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalininy

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalinka

        zdrobnienie od: kalina


        postaci
        • Walerian Kalinka – założyciel zakonu Zmartwychwstańców.
        • Jarosław Kalinka – ginekolog-położnik.
        w kulturze
        • Kalinka – pieśń rosyjska.
        miejscowość w Bułgarii
        • Kalinka – wieś w obwodzie Kyrdżali

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalinkiewicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalinolistny

        pęcherznica kalinolistna - gatunek rośliny z rodziny różowatych


        przymiotnik

         (1.1) bot. posiadający liście jak kalina


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalinów

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w rejonie samborskim obwodu lwowskiego;


        W Polsce
        • Kalinów – kolonia w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Rachanie
        • Kalinów – wieś w woj. łódzkim, w pow. tomaszowskim, w gminie Będków
        • Kalinów – wieś w woj. łódzkim, w pow. zgierskim, w gminie Stryków
        • Kalinów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. białobrzeskim, w gminie Stromiec
        • Kalinów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Żelechów
        • Kalinów – wieś w woj. opolskim, w pow. strzeleckim, w gminie Strzelce Opolskie
        • Kalinów – dzielnica Piławy Górnej
        • Kalinów – część wsi Wola Kalinowska
        • Kalinów – gromada
        • Kalinów – dawna gmina

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalinowice

        W Polsce
        • Kalinowice – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Zamość
        • Kalinowice – wieś w woj. opolskim, w pow. strzeleckim, w gminie Strzelce Opolskie
        • Kalinowice – gromada
        Zobacz też
        Kalinowice Dolne, Kalinowice Górne

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalinówka

        szarynka kalinówka - gatunek stonki


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe na Ukrainie, położone w obwodzie winnickim;


        W Polsce
        • Kalinówka – część miasta Świdnik
        • Kalinówka – część miasta Zawiercie
        • Kalinówka – część wsi Wołkowiany w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Żmudź
        • Kalinówka – kolonia w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Głusk
        • Kalinówka – nieofic. przysiółek wsi Kaleń w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Markuszów
        • Kalinówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. włodawskim, w gminie Urszulin
        • Kalinówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Skierbieszów
        • Kalinówka – część wsi Iłowiec w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Skierbieszów
        • Kalinówka – część wsi Sławno-Kolonia w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Sławno
        • Kalinówka – część wsi Stanisławów w woj. łódzkim, w pow. poddębickim, w gminie Uniejów
        • Kalinówka – część wsi Ożańsk w woj. podkarpackim, w pow. jarosławski, w gminie Pawłosiów
        • Kalinówka – wieś w woj. podlaskim, w pow. bielskim, w gminie Wyszki
        • Kalinówka – kolonia w woj. podlaskim, w pow. sokólskim, w gminie Sidra
        • Kalinówka – kolonia wsi Przezwody w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Wodzisław
        • Kalinówka – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Mirosławiec

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalinowo

        nazwa wielu wsi w Polsce


        Miejscowości w Polsce

        • Kalinowo – wieś w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Skąpe
        • Kalinowo – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Mazowiecka
        • Kalinowo – osada leśna w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Mazowiecka
        • Kalinowo – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Obryte
        • Kalinowo – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Długosiodło
        • Kalinowo – wieś w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Piątnica
        • Kalinowo – wieś w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Puńsk
        • Kalinowo – wieś w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Szumowo
        • Kalinowo – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Kalinowo
        • Kalinowo – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Giżycko
        • Kalinowo-Czosnowo – wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Wysokie Mazowieckie
        • Kalinowo-Solki – wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kulesze Kościelne
        • Kalinowo-Parcele – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Mazowiecka
        • Stare Kalinowo – wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kulesze Kościelne
        • Nowe Kalinowo – wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kulesze Kościelne

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalinowski

        Kalinowo


        kalinowski – polskie nazwisko

        W Rosji
        • Kalinowski – osiedle w obwodzie czelabińskim, w rejonie czesmieńskim
        • Kalinowski – osiedle w obwodzie czelabińskim, w rejonie czesmieńskim
        • Kalinowski – chutor w obwodzie wołgogradzkim, w rejonie frołowskim

        Patrz:Kalinowo

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalinowszczyzna

        osiedle w Lublinie


        Kalinowszczyzna (hist. Przedmieście Lwowskie) – dzielnica mieszkaniowa w Lublinie, położona w północno-wschodniej części miasta. Wieś królewska w starostwie lubelskim województwa lubelskiego w 1786 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalinowy

        1. odnoszący się do kaliny;
        2. mający kolor owoców kaliny


        przymiotnik dzierżawczy

         (1.1) związany z Kaliną, dotyczący Kaliny, należący do Kaliny


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaliński

        nazwisko


        • Emil Kaliński (1890-1973) – polski inżynier, pułkownik, minister
        • Hieronim Kaliński (1792-1860) – polski poeta
        • Jakub Kaliński (zm. po 1672) – rotmistrz królewski i podczaszy sanocki
        • Jan Damascen Kaliński (1664-1726) – polski poeta i mówca
        • Jan Mikołaj Kaliński (1799-1866) – polski prezbiter katolicki obrządku bizantyjskiego
        • Janusz Kaliński (ur. 1942) – polski ekonomista
        • Maciej Kaliński (ur. 1974) – polski prawnik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego
        • Piotr Kaliński (ur. 1984) – polski muzyk
        • Stefan Kuta-Kaliński (1892-1944 lub 1948) – polski malarz
        • Tadeusz Kaliński (1925–1987) – polski ekonomista, wiceminister
        • Wilhelm Kaliński (1747-1789) – polski zakonnik, kaznodzieja, mówca, profesor
        • Władysław Kaliński (1891-1952) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaliopa

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) mitgr. muza poezji epicznej, jedna z towarzyszek Apolla; córka Zeusa i Mnemosyne;


        Kalliope (także Kaliopa, Kaliope, 'Pięknolica'; gr. Καλλιόπη Kalliópē ‘o pięknym głosie’, łac. Calliope) – w mitologii greckiej muza poezji epickiej.

        Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Klio, Melpomene, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliope

        w mitologii greckiej: muza poezji epickiej, przedstawiana z tabliczką i rylcem


        Kalliope (także Kaliopa, Kaliope, 'Pięknolica'; gr. Καλλιόπη Kalliópē ‘o pięknym głosie’, łac. Calliope) – w mitologii greckiej muza poezji epickiej.

        Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Klio, Melpomene, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalipso

        balladowa improwizacja w rytmach afrykańskich; calypso


        • Kalipso – księżyc Saturna
        • Kalipso (Kalypso) – malarka grecka
        • Kalipso (gr. Kalypso, łac. Calypso) – w mitologii greckiej jedna z Nereid
        • Kalipso (gr. Kalypso, łac. Calypso) – w mitologii greckiej jedna z Okeanid
        • Kalipso (gr. Kalypso, łac. Calypso) – w mitologii greckiej nimfa żyjąca na Ogygii, córka Atlasa lub Heliosa
        • Tia Dalma/Kalipso – fikcyjna postać z serii Piraci z Karaibów luźno oparta na greckiej bogince
        • Kalipso – polski film z 2000 w reż. Adka Drabińskiego

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaliptra

        w botanice: osłonka szczytu korzenia; kalyptra


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalisiak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalisja

        rodzaj roślin z rodziny komelinowatych; smużyna


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliski

        przymiotnik od: Kalisz, Kalisz Pomorski, Kaliskie


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) odnoszący się do Kalisza, związany z Kaliszem


        • Sylwester Kaliski (1925-1978) – polski generał i naukowiec

        3 miejscowości w Polsce:

        • Kaliski – wieś w woj. mazowieckim, w pow. siedleckim, w gminie Paprotnia
        • Kaliski – wieś w woj. mazowieckim, w pow. siedleckim, w gminie Przesmyki
        • Kaliski – wieś w woj. podlaskim, w pow. wysokomazowieckim, w gminie Klukowo

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliskie

        przymiotnik od: Kalisz, Kalisz Pomorski, Kaliskie


        rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

         (1.1) geogr. region w środkowej Polsce


        Kaliskie – region historyczny i region etnograficzny w środkowej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Południowowielkopolskiej, w dorzeczu górnej i środkowej Warty, ze stolicą w Kaliszu; wschodnia część Wielkopolski.

        Kaliskie obejmuje obszar dawnego województwa kaliskiego na południe od Gopła oraz ziemię wieluńską. Na północy graniczy z Kujawami, na południu z Dolnym Śląskiem i Górnym Śląskiem, na zachodzie z ziemią poznańską, na wschodzie z ziemią sieradzką i ziemią łęczycką.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalisraki

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) grub. neol. kalesony


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalista

        nazwisko


        Kalista – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "najpiękniejsze". Jest odpowiednikiem męskiego imienia Kalikst. Istnieją dwie święte o tym imieniu.

        Kalista i Kaliksta imieniny obchodzą 19 stycznia i 25 kwietnia.

        Znane osoby noszące to imię:

        • Calista Flockhart

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalistemon

        rodzaj roślin z rodziny mirtowatych; kuflik


        Kuflik, kalistemon (Callistemon) – rodzaj roślin z rodziny mirtowatych, w niektórych ujęciach taksonomicznych włączany do rodzaju melaleuka Melaleuca. W tradycyjnym ujęciu obejmuje ok. 30 gatunków występujących w Australii. Rosną one w miejscach skalistych i piaszczystych, suchych i wzdłuż strumieni, często też na wybrzeżu. Kwiaty zapylane są głównie przez ptaki, a nasiona uwalniane są z twardych, zdrewniałych torebek zwykle po działaniu ognia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalisteniczny

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kalisteniką, dotyczący kalisteniki

         (1.2) odpowiedni kalistenice


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalistenika

        trening siłowy z wykorzystaniem wyłącznie swojej masy ciała


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) sport. rodzaj treningu siłowego, wykonywanego w oparciu o ćwiczenia wykorzystujące ciężar własnego ciała


        Kalistenika (stgr. κάλλος kállos „piękno” i σθένος sthénos „siła”) – aktywność fizyczna polegająca na treningu oporowym opartym na ćwiczeniach z wykorzystaniem własnej masy ciała, takich jak np. „pompki”, „mostki”, „brzuszki” i „dipy”. Jest często łączona ze stretchingiem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalistrat

        imię męskie


        Kalistrat – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się ze złożenia słów kalios i stratos oznaczających kolejno "piękno" i "armia". Imię to nosiło kilku świętych katolickich.

        Kalistrat imieniny obchodzi 10 października i 26 października.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalisz

        miasto w Polsce


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. duże miasto w Polsce, w południowo-wschodniej Wielkopolsce;

         (1.2) geogr. wieś w województwie mazowieckim, w gminie Regimin;

         (1.3) geogr. wieś w województwie pomorskim, w gminie Dziemiany;

         (1.4) geogr. zob. Kalisz Pomorski.;


        Kalisz (łac. Calisia, jid. ‏קאַליש‎) – miasto na prawach powiatu, drugie pod względem liczby ludności i trzecie pod względem powierzchni w województwie wielkopolskim, historyczna stolica Wielkopolski obok Poznania, stolica Kaliskiego, siedziba powiatu kaliskiego, jeden z dwóch głównych ośrodków aglomeracji kalisko-ostrowskiej i Kaliskiego Okręgu Przemysłowego. Miasto położone w środkowo-zachodniej Polsce na Wysoczyźnie Kaliskiej, nad Prosną, u ujścia Swędrni.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliszanin

        mieszkaniec Kalisza


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kalisza lub Kalisza Pomorskiego

         (1.2) osoba pochodząca z Kalisza lub Kalisza Pomorskiego, urodzona w Kaliszu, Kaliszu Pomorskim


        Kaliszanin – czasopismo wydawane w latach 1870–1892 w Kaliszu, dwa razy w tygodniu, przez Karola Hindemitha; od 1893 ukazywało się pod tytułem „Gazeta Kaliska”.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliszanka

        mieszkanka Kalisza, Kalisza Pomorskiego


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kalisza

         (1.2) kobieta pochodząca z Kalisza, urodzona w Kaliszu


        Fabryka Pieczywa Cukierniczego „Kaliszanka” w Kaliszu – byłe przedsiębiorstwo przemysłu spożywczego z siedzibą w Kaliszu, założone w 1892 r., znacjonalizowane w 1948, sprywatyzowane w 1992, od 2005 w grupie kapitałowej Jutrzenka (obecnie Colian Holding); jeden z największych producentów wafli w czekoladzie w Polsce, produkowała m.in. wafle Grześki i herbatniki BeBe.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaliszczak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaliszewski

        nazwisko


        • Andrzej Kaliszewski (ur. 1954) – polski medioznawca, literaturoznawca, poeta
        • Celestyn Adam Kaliszewski (1725-1767) – polski pedagog, historyk
        • Franciszek Kaliszewski (1889-1960) – działacz komunistyczny
        • Jerzy Kaliszewski (1912-1990) – polski aktor
        • Julian Kaliszewski (ok. 1845-1910) – polski publicysta-satyryk
        • Kacper Kaliszewski (ur. 1977) – polski dziennikarz
        • Krzysztof Kaliszewski (ur. 1972) – polski lekkoatleta
        • Stanisław Kaliszewski (1907-1983) – polski nauczyciel, dziennikarz i publicysta
        • Wojciech Kaliszewski (ur. 1956) – polski historyk literatury

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaliszki

        Miejscowości w Polsce i ich części
        • Kaliszki – wieś w woj. łódzkim, w pow. rawskim, w gminie Rawa Mazowiecka
        • Kaliszki – wieś w woj. mazowieckim, w pow. nowodworskim, w gminie Czosnów
        • Kaliszki – zniesiona nazwa osady leśnej w woj. mazowieckim, w pow. nowodworskim, w gminie Czosnów
        • Kaliszki – część wsi Cieciory, w woj. podlaskim, w pow. kolneńskim, w gminie Turośl
        • Kaliszki – wieś w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Miastkowo
        • Kaliszki – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. piskim, w gminie Biała Piska

        Źródła:

        Wikipedia

        Kaliszuk

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalit

        stop niklu z glinem używany do wyrobu naczyń ogniotrwałych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalita

        nazwisko


        Osoby

        • Ioann Kalita – ciężki pociąg pancerny białych podczas wojny domowej w Rosji
        • Iwan I Kalita (1288–1340) – książę moskiewski
        • Iwan Kalita (1927–1996) – jeździec sportowy, medalista olimpijski
        • Jacek Kalita (ur. 1982) – polski brydżysta
        • Jan Kalita de Brenzenheim – szlachcic inflancki, c.k. urzędnik austriacki, starosta brzozowski w latach 1859–1864
        • Józef Kalita (1928-1997) – polski aktor
        • Karol Kalita (1830-1919) – polski pułkownik, dowódca oddziału partyzanckiego w powstaniu styczniowym
        • Marek Kalita (ur. 1958) – polski aktor filmowy i teatralny, reżyser i scenograf
        • Mirosław Kalita (ur. 1970) – piłkarz, obecnie trener piłkarski
        • Stanisław Kalita (1961-2000) – polski historyk starożytności
        • Suhani Kalita (ur. 1991) – indyjska aktorka i modelka
        • Tomasz Kalita (1979-2017) – polski polityk, w latach 2008–2011 rzecznik prasowy Sojuszu Lewicy Demokratycznej

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalitwa

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie rostowskim Rosji, lewy dopływ Dońca


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalium

        z łaciny: potas (pierwiastek chemiczny)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalka

        1. cienki papier służący do odbijania pisma, rysunku;
        2. przezroczysty papier lub materiał płócienny do rysunków technicznych kopiowanych później na papierze światłoczułym;
        3. odwzorowany rysunek, obraz;
        4. wyraz lub związek wyrazowy, będący dosłownym tłumaczeniem z obcego języka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) papier powleczony z jednej strony farbą, wkładany między dwa arkusze papieru, aby na drugim otrzymać kopię tego, co jest pisane na pierwszym;

         (1.2) półprzezroczysty papier służący do kopiowania rysunków i przenoszenia ich na inny papier;

         (1.3) wierne odtworzenie jakiegoś wzoru, schematu lub sytuacji w nowych okolicznościach lub nowym miejscu

         (1.4) jęz. wyraz lub wyrażenie złożone z rodzimych składników, lecz zbudowane na wzór obcego wyrazu lub wyrażenia;


        Materiał do kopiowania rysunku, a także uzyskany w ten sposób obraz:

        • kalka kopiująca – artykuł papierniczy
        • kalka techniczna – artykuł papierniczy

        W językoznawstwie:

        • kalka – określenie powstałe przez dosłowne tłumaczenie z języka obcego

        Miejscowości o tej nazwie:

        • Kalka – część wsi Brodnica Górna w Polsce, w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Kartuzy
        • Kalka – miasto w Indiach, w stanie Hariana

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalklet

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) techn. sproszkowane szkło z recyklingu stosowane jako surowiec szklarski


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalkomania

        1. technika nanoszenia na gładkie powierzchnie kolorowych ilustracji z odpowiednio przygotowanego papieru;
        2. papier z taką ilustracją;
        3. ilustracja naniesiona taką techniką


        Kalkomania – technika zdobnicza obejmująca druk na specjalnym papierze, którego obraz jest przeznaczony do przeniesienia na inną powierzchnię. Wynalezienie tej techniki ok. 1750 roku przypisuje się Simonowi François Ravenetowi – francuskiemu grawernikowi, który wyemigrował do Anglii. Kalkomania może być sucha, wodna, ceramiczna itp.Kalkomanie zazwyczaj drukuje się przy pomocy techniki druku zwanej sitodrukiem. Kalkomania jest bardziej zaawansowaną techniką dekupażu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalkowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odbijanie rysunku za pomocą kalki

         (1.2) przen. kopiowanie czyjegoś sposobu, stylu lub pomysłu

         (1.3) jęz. zapożyczanie z obcego języka


        Kalka językowa (fr. calque linguistique), in. odbitka językowa – jednostka językowa utworzona poprzez dokładne przetłumaczenie wyrazu lub całego połączenia wyrazowego z jednego języka na inny. Język docelowy naśladuje wówczas strukturę (semantyczną, morfemową) przejętego słowa lub połączenia wyrazów przy użyciu rodzimych jednostek leksykalnych. Mechanizm ten określa się jako kalkowanie i bywa uważany za szczególny typ zapożyczania językowego.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalkownia

        1. pracownia, w której kalkuje się wykresy, rysunki itp.;
        2. dawniej: urządzenie do pompowania powietrza do miechów organowych


        Kalkownia – była osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica.

        Miejscowość zanikła, nazwę zniesiono z 1.01.2021 r.

        Miejscowość wchodziła w skład sołectwa Bolejny.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalkowski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalkowy

        przymiotnik od: kalka


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kalką, dotyczący kalki


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalkstein

        [czytaj: kalksztajn] nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalkucki

        przymiotnik od: Kalkuta


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kalkutą, dotyczący Kalkuty


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalkulacja

        1. obliczenie, wyliczenie, rachunek;
        2. rozważanie szans na powodzenie jakichś działań i planowanie ich przebiegu


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) hand. ustalanie kosztów na jednostkę towarów lub usług

         (1.2) rozważanie nad szansami przedsięwzięcia


        Kalkulacja (łac. calculatio – obliczenie) – jest to ustalenie kosztu jednostkowego wytworzonego produktu, dostarczenie informacji o wysokości poniesionych kosztów oraz o wysokości poszczególnych kosztów w całości (układ kalkulacyjny kosztów). Kalkulacja stanowi istotny etap rachunku kosztów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalkulacyjny

        związany z kalkulacją


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący kalkulacji


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalkulator

        osoba zatrudniona do przeprowadzenia kalkulacji


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) małe urządzenie służące do wykonywania obliczeń arytmetycznych;

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (2.1) pracownik, który zajmuje się wykonywaniem kalkulacji;


        Kalkulator – przenośne urządzenie liczące służące do wykonywania obliczeń matematycznych. Współcześnie najczęściej elektroniczne i o niewielkich kompaktowych rozmiarach. Dawniej mechaniczne, nazywane maszyną kalkulacyjną i zdolne do wykonywania jedynie podstawowych operacji arytmetycznych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalkulatorek

        zdrobnienie od: kalkulator


        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) zdrobn. kalkulator


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalkulatorka

        kobieta zatrudniona do przeprowadzenia kalkulacji


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalkulatorowy

        kalkulator


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kalkulatorem, dotyczący kalkukatora


        Patrz:kalkulator

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalkulograf

        urządzenie mierzące czas międzymiastowej rozmowy telefonicznej


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalkulować

        obliczać, rozważać


        czasownik niedokonany

         (1.1) obliczać, rachować, dokonywać kalkukacji

         (1.2) przen. liczyć na coś

        czasownik zwrotny kalkulować się

         (2.1) opłacać się

         (2.2) być rezultatem kalkulowania


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalkuta

        miasto w Indiach


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w delcie Gangesu w północno-wschodnich Indiach, stolica stanu Bengal Zachodni;


        Kolkata lub Kalkuta (hindi कोलकाता, trl. Kolkātā, trb. Kolkata; bengali: কলকাতা, trl. Kolkatā, trb. Kolkata ang. Kolkata; do 2001 r. hindi कलकत्ता, trl. Kalkattā, trb. Kalkatta; ang. Calcutta) – miasto w Indiach, w delcie Gangesu, stolica stanu Bengal Zachodni, trzecia aglomeracja w kraju licząca około 15 milionów mieszkańców.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalkutyjczyk

        mieszkaniec Kalkuty


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalkutyjka

        mieszkanka Kalkuty


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalla

        1. trująca bylina z rodziny obrazkowatych; czermień
        2. roślina z rodziny obrazkowatych, uprawiana jako roślina ozdobna; kalia


        • Kalla – wieś w Albanii, w gminie Sllovë.
        • Charlotte Kalla – szwedzka biegaczka narciarska
        • Czermień błotna (Calla palustris), gdzie 'kalla' jest jej nazwą botaniczną
        • Cantedeskia (Zantedeschia), którą błędnie określano jako 'kallę'. Obecnie jednak odchodzi się od tej nazwy na rzecz dwóch innych nazw: cantedeskia i kalia.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kallimach

        imię męskie


        • Kallimach – rzeźbiarz i architekt grecki, tworzący w V wieku p.n.e.
        • Kallimach – archont polemarch ateński w czasie bitwy pod Maratonem
        • Kallimach z Cyreny – grecki poeta aleksandryjski z III wieku p.n.e.
        • Filip Kallimach – XV-wieczny poeta i prozaik, starosta gostyniński

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kallina

        imię żeńskie


        Kalina – imię żeńskie o niejasnym pochodzeniu, stanowiące być może przekształcone na gruncie białoruskim imię Akwilina, lub powstałe na gruncie wschodniosłowiańskim pod wpływem wyrazu kalina. Zgodnie z rosyjskimi źródłami, Kalinka to zdrobnienie zarówno męskie od Kalinika, jak i żeńskie – od żeńskiego rosyjskiego odpowiednika tego imienia, tj. Kallinikii (Каллиникня). Należy też podkreślić, iż forma Kalina spotykana była jako męska forma skrócona imienia Kalinik już w źródłach pochodzących z lat 1479–1584 z monastyru sołowieckiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kallisto

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) astr. drugi co do wielkości księżyc Jowisza, trzeci w Układzie Słonecznym;


        • Kallisto (łac. Callisto) – w mitologii greckiej królewna lub nimfa, ulubienica Artemidy
        • Kallisto – księżyc Jowisza
        • Kallisto – planetoida o numerze katalogowym 204

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kallus

        merystem przyranny wytwarzany z tkanki miękiszowej rośliny na uszkodzonej powierzchni; kalus


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) biol. rodzaj tkanki miękiszowej roślin;


        Kalus, kallus, merystem przyranny – tkanka roślinna powstająca w miejscu zranienia rośliny najczęściej z okolicznych komórek tkanki miękiszowej. Jest to amorficzna masa komórek mająca zwykle postać białego nalotu. Komórki tworzone przez te merystemy powodują stopniowe zabliźnianie się i zarastanie ran. Komórki kallusa są zwykle większe od komórek tkanki macierzystej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kallusowy

        przymiotnik od: kallus


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący kallusa


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalman

        1. obce imię męskie;
        2. nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalmar

        głowonóg mający walcowate ciało z licznymi ramionami otaczającymi otwór gębowy, poruszający się ruchem odrzutowym, żyjący gromadnie w Atlantyku i Morzu Śródziemnym; kałamarnica; loligo


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. miasto w południowo-wschodniej Szwecji, nad Cieśniną Kalmarską;


        Kalmar – miasto w południowo-wschodniej Szwecji, nad Cieśniną Kalmarską (Morze Bałtyckie). Ośrodek administracyjny Regionu Kalmar (236 501 mieszkańców) i Gminy Kalmar (60 649 mieszkańców).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalmarowy

        kalmar


        Patrz:kalmar

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalmarski

        przymiotnik od: Kalmar


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kalmarem, dotyczący Kalmaru, pochodzący z Kalmaru


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalmary

        rząd morskich głowonogów o walcowatym ciele z licznymi ramionami otaczającymi otwór gębowy; kałamarnice


        Kałamarnice, kalmary, kalmarokształtne (Teuthida) – grupa około 300 gatunków głowonogów zaliczanych do dziesięciornic, tradycyjnie klasyfikowana w randze rzędu lub podrzędu, znacznie zróżnicowana morfologicznie i ekologicznie. Są zaliczane do owoców morza (frutti di mare). Część taksonomów nie uznaje tej grupy za klad, a nazwę Teuthida traktuje jako nomen dubium i proponuje w jej miejsce wprowadzenie rzędów Myopsida i Oegopsida.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalmarzec

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) zool. nazwa systematyczna|Architeuthis dux|Steenstrup|ref=tak., duży głowonóg morski, jeden z największych mięczaków na świecie;


        Kałamarnica olbrzymia, kalmarzec (Architeuthis dux) – gatunek kałamarnicy z rodziny Architeuthidae. Obok Mesonychoteuthis hamiltoni jeden z dwóch największych mięczaków na świecie. Ma dziesięć ramion (w tym dwa dłuższe z haczykowatymi przyssawkami). Największy znany okaz, znaleziony w 1887 przy brzegach Nowej Zelandii, miał średnicę oczu dochodzącą do 37 cm, a długość ciała do 18 m (z czego ok. 12 m przypadało na macki). Zwierzę to jest przypuszczalnie źródłem legend o krakenie; jest to jeden z przypadków, gdy istnienie stworzenia uważanego za mityczne znajduje potwierdzenie.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalmia

        rodzaj z rodziny wrzosowatych obejmujący siedem gatunków krzewów występujących w Ameryce Północnej i na Kubie


        Kalmia (Kalmia L.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Należy do niego 9 gatunków. Największe ich zróżnicowanie jest w Ameryce Północnej, gdzie rośnie 8 gatunków, z czego 7 we wschodniej części kontynentu (na południu sięgając do Kuby), a jeden (kalmia wrzosopodobna K. ericoides) w zachodniej części. Jeden gatunek – naskałka pełzająca K. procumbens – występuje w górach Europy i północnej Azji (nazwa zwyczajowa wynika z długiej tradycji zaliczania tego gatunku do odrębnego rodzaju – naskałka Loiseleuria).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalmodulina

        białko występujące powszechnie w organizmach eukariotycznych, działające w obecności jonów wapnia


        Kalmodulina (ang. calcium-modulated protein, CaM, "białko modulowane przez wapń") – małe (16,7 kDa) białko modulatorowe, powszechnie występujące w organizmach eukariotycznych, o konserwatywnej ewolucyjnie strukturze: składa się z jednego łańcucha polipeptydowego o długości 148 reszt aminokwasowych. Odkryte w 1970 r. równocześnie przez dwa zespoły badaczy, zyskało stosowaną dziś nazwę w 1979.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalmus

        1. dawniej: tatarak;
        2. gatunek wódki przygotowanej jako nalewka na korzeniach tataraku; kalmusówka; ajerówka


        Luksemburg:

        • Kalmus – niemiecka nazwa wsi Calmus

        Osoby:

        • Herbert Kalmus – amerykański inżynier
        • Janusz Kalmus – polski strzelec
        • Marek Kalmus – polski filozof
        • Michaił Kalmus – radziecki oficer

        Zobacz też:

        • Calmus

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalmusówka

        przestarzałe: słodka wódka, sporządzona jako nalewka na korzeniach tataraku; ajerówka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalnica

        W Polsce
        • Kalnica – wieś w woj. podkarpackim, w pow. sanockim, w gminie Zagórz
        • Kalnica – wieś w woj. podkarpackim, w pow. leskim, w gminie Cisna
        • Kalnica – wieś w woj. podlaskim, w pow. bielskim, w gminie Brańsk
        • Kalnica – gromada
        • Kalnica – potok, dopływ Jedlicy
        • Kalnica – potok, dopływ Śmieszki
        • Kalnica – potok, dopływ Wetliny
        Inne
        • Kalnica – część Kowna

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalnicowate

        rodzina muchówek; Lauxaniidae


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalników

        Kalników – wieś w Polsce położona na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Stubno.

        W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kalników. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalny

        przymiotnik

         (1.1) gwara. zanieczyszczony


        Źródła:

        Wiktionary

        Kalo

        w handlu: strata na wadze towaru, spowodowana wyschnięciem przy transportowaniu lub przechowywaniu


        Caló (od rom. słowa kalo „czarny”, lub od pierwotnego hiszp. zincaló „cygański”) – pogadialekt języka romskiego, uważany też za gwarę hiszpańskiego, lub osobny język mieszany, którym posługują się andaluzyjscy Romowie zwani Calé (nazwa własna), Gitanos lub dawniej Zincarli (egzoetnonimy). Obok portugalsko-brazylijskiego calâo, katalońskiego romanó i baskijskiego errumantxela tworzy iberyjską grupę pogadialektów języka romskiego, używanych na terenie Hiszpanii i Portugalii oraz w Ameryce Łacińskiej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalobriowiec

        przedstawiciel rzędu roślin z gromady wątrobowców


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalocefalus

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) bot. roślina z rodzaju nazwa systematyczna|Calocephalus|ref=tak.


        Kalocefalus (Calocephalus R. Br.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Obejmuje co najmniej 9 gatunków występujących naturalnie w Australii.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalofonia

        rzadko: kalafonia;
        1. produkt uboczny destylacji żywic drzew iglastych, używany m.in. do nacierania włosia smyczków;
        2. dawniej, żartobliwie: napój alkoholowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalokagathia

        [czytaj: kalokagatia] ideał wychowania arystokratycznego w starożytnej Grecji; kalokagatia, kalokagathos, kalos kagathos


        Kalokagatia, kalokagathia (stgr. καλοκαγαθία kalokagathia, od καλὸς κἀγαθός kalos kagathos – dosł. „piękny i dobry”), właściwa forma kalokagathia – greckie pojęcie oznaczające połączenie dobra z pięknem. W tym samym znaczeniu, lecz jako καλὸς καὶ ἀγαθός lub καλὸς κἀγαθός występowało w dziełach Homera, Solona i Tukidydesa. Było ono odzwierciedleniem szlachetnego i etycznego postępowania. Pierwszą znaną z imienia osobą, która użyła tego pojęcia, był Ksenofont.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalokagathos

        [czytaj: kaloKAgatos] ideał wychowania arystokratycznego w starożytnej Grecji; kalokagatia, kalokagathia, kalos kagathos


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalokagatia

        ideał wychowania arystokratycznego w starożytnej Grecji; kalokagathia, kalokagathos, kalos kagathos


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) filoz. w starożytnej Grecji: ideał etyczny łączący doskonałość duchową z pięknem fizycznym


        Kalokagatia, kalokagathia (stgr. καλοκαγαθία kalokagathia, od καλὸς κἀγαθός kalos kagathos – dosł. „piękny i dobry”), właściwa forma kalokagathia – greckie pojęcie oznaczające połączenie dobra z pięknem. W tym samym znaczeniu, lecz jako καλὸς καὶ ἀγαθός lub καλὸς κἀγαθός występowało w dziełach Homera, Solona i Tukidydesa. Było ono odzwierciedleniem szlachetnego i etycznego postępowania. Pierwszą znaną z imienia osobą, która użyła tego pojęcia, był Ksenofont.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalomel

        minerał i związek chemiczny


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) chem. chlorek rtęci(I), biała, słabo rozpuszczalna w wodzie substancja używana m.in. jako środek antyseptyczny lub przeczyszczający;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalomelowy

        przymiotnik od: kalomel, np. półogniwo kalomelowe


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) chem. związany z kalomelem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalometria

        nauka o symetrii i harmonii


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalong

        największy z nietoperzy, o rozpiętości skrzydeł do półtora metra; rudawka malajska, pies latający


        Rudawka (Pteropus) – rodzaj ssaków z podrodziny Pteropodinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae). Nazywane są również kalongami lub lisami latającymi. Wiele gatunków jest zagrożonych wyginięciem, ze względu na wysoki poziom polowań w celach konsumpcyjnych, bądź medycznych. Zwierzęta są także zabijane dla sportu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalonka

        wieś w Polsce koło Łodzi


        • Kalonka – potok, dopływ Żylicy
        • Kalonka – wieś w woj. łódzkim, w pow. łódzkim wschodnim, w gminie Nowosolna
        • Kalonka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Pilawa
        • Kalonka – gromada

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaloria

        1. jednostka wartości odżywczej pokarmu;
        2. pozaukładowa jednostka ciepła, równa 4,19 dżula


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) fiz. pozaukładowa jednostka ciepła równa ilości ciepła potrzebnej do podgrzania 1 grama wody o 1 kelwin;

         (1.2) pot. kilokaloria


        Kaloria (łac. calor – ciepło), skrót cal – wspólna nazwa różnych jednostek ciepła; historycznie definiowana jako ciepło potrzebne do ogrzania grama wody o jeden stopień Celsjusza. Definicja ta jest nieprecyzyjna przez zależność ciepła właściwego wody od temperatury, ciśnienia i składu izotopowego, przez co powstały różne warianty tej jednostki, zdefiniowane ściślej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaloryczniej

        stopień wyższy od przysłówka: kalorycznie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaloryczniejszy

        stopień wyższy od przymiotnika: kaloryczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaloryczność

        1. liczba kalorii określonego produktu spożywczego;
        2. liczba kalorii (jednostek ciepła) przy spalaniu określonego surowca lub paliwa, np. kaloryczność węgla


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ilość energii jaką można uzyskać przez strawienie pokarmu albo spalenie paliwa


        Wartość energetyczna – ilość energii w danym produkcie jaką organizm może przyswoić przez trawienie. Wartość energetyczna wyrażana jest w kilokaloriach (kcal) i kilodżulach (kJ).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaloryczny

        pełen kalorii, zawierający wiele kalorii (zazwyczaj o posiłku)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) fiz. dotyczący kalorii

        przymiotnik jakościowy

         (2.1) spoż. bogaty w kalorie, dostarczający dużo energii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaloryfer

        1. urządzenie do ogrzewania pomieszczeń;
        2. potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; ośmiopak, sześciopak, six-pack, ABS, kratka, dziesięciopak


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) element grzewczy w postaci połączonych ze sobą równolegle w płaszczyźnie metalowych rur, przez które przepływa gorąca woda lub para wodna

         (1.2) przen. pot. anat. wyraziste mięśnie brzucha

         (1.3) środ. muz. przen. akordeon

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (2.1) środ. wojsk. przen. plutonowy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaloryferowy

        kaloryfer


        przymiotnik

         (1.1) przym. od kaloryfer


        Patrz:kaloryfer

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kaloryfery

        1. urządzenie do ogrzewania pomieszczeń;
        2. potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; ośmiopak, sześciopak, six-pack, ABS, kratka, dziesięciopak


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaloryka

        rzadko: nauka i studia nad właściwościami ciepła; termologia


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalorymetr

        urządzenie wykorzystywane do mierzenia ilości ciepła pobieranego lub oddawanego przez ciało


        Kalorymetr – przyrząd laboratoryjny do pomiaru ciepła wydzielanego lub pobieranego podczas procesów chemicznych i fizycznych.

        Wykorzystywany jest przede wszystkim do wyznaczania ciepła właściwego cieczy i ciał stałych, ciepła topnienia i ciepła parowania. Pomiar kalorymetryczny umożliwia też badanie zmian w czasie wartości termodynamicznych takich jak entalpia i entropia, umożliwiając szczegółową analizę przemian zachodzących w analizowanym układzie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalorymetria

        Kalorymetria (łac. calor = ciepło) – dział chemii fizycznej i termodynamiki zajmujący się rozwijaniem technik pomiaru ciepła powstającego w wyniku reakcji chemicznych i rozmaitych procesów fizycznych.

        Kalorymetria dostarcza wielu cennych informacji o termodynamicznym przebiegu procesu. Pomiar ciepła przemiany umożliwia bowiem ustalenie także wartości zmian innych wielkości termodynamicznych takich jak entalpia, entropia i wiele innych.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kalorymetryczny

        odnoszący się do kalorymetru lub kalorymetrii


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) fiz. związany z kalorymetrem lub z kalorymetrią


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalos

        samochód typu Daewoo Kalos


        • Kalos – uczeń Dedala
        • Kalos – model Daewoo/Chevroleta
        • Kalos – fikcyjny region w świecie Pokémon

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalosz

        1. gumowy but;
        2. dawniej: gumowa nakładka ochronna na but


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

         (1.1) obuw. gumowy but służący do ochrony przed błotem lub wodą;

         (1.2) pot. zob. sędzia kalosz.


        Kalosze (gumowce, gumiaki) – gumowe obuwie chroniące nogi lub buty przed zamoczeniem.

        Pierwotnie była to jedynie osłona na obuwie: bardzo niskie, tylko do kostki, zakładano je na buty, aby je chronić przed zabrudzeniem i zamoczeniem. Po dojściu na miejsce można było kalosze zdjąć i chodzić w butach lub kapciach. W niektórych państwach ten typ jest nadal bardzo popularny, w Polsce obecnie są w tej postaci rzadko używane.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalosze

        1. gumowe obuwie służące ochronie przed deszczem i błotem;
        2. dawniej: gumowe obuwie nakładane na inne obuwie w celu ochrony ich przed deszczem i błotem


        Kalosze (gumowce, gumiaki) – gumowe obuwie chroniące nogi lub buty przed zamoczeniem.

        Pierwotnie była to jedynie osłona na obuwie: bardzo niskie, tylko do kostki, zakładano je na buty, aby je chronić przed zabrudzeniem i zamoczeniem. Po dojściu na miejsce można było kalosze zdjąć i chodzić w butach lub kapciach. W niektórych państwach ten typ jest nadal bardzo popularny, w Polsce obecnie są w tej postaci rzadko używane.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kaloszek

        zdrobnienie od: kalosz


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaloszowy

        przymiotnik od: kalosz


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalota

        1. sklepienie czaszki ludzkiej;
        2. czasza
        3. przyrząd używany w protetyce przy wykonywaniu protez


        • czasza w architekturze
        • czasza kuli
        • czasza lodowa
        • czasza grzejna
        • czasza spadochronu
        • Czasza – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalotechniczny

        związany z kalotechniką (upiększającą kosmetyką ciała, włosów i paznokci)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalotechnika

        sztuka upiększania ciała, zwłaszcza włosów i paznokci


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalotka

        czapeczka noszona przez dostojników w kościele katolickim; piuska


        Piuska (zucchetto, kalotka) – mała czapeczka zakładana przez duchownych katolickich pod biret lub kapelusz, natomiast przez wyższych dostojników (biskupów, kardynałów, papieży) noszona stale jako samodzielne nakrycie głowy. Zasadniczo występująca w kolorach:

        • czarnym dla niższych duchownych;
        • amarantowym (fioletowym) dla biskupów i arcybiskupów;
        • szkarłatnym (czerwonym) dla kardynałów;
        • białym dla papieży, w tym emerytowanych.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalotypia

        pierwsza technika fotograficzna


        Kalotypia (z gr. καλός "piękny" i τύπος "odcisk", znana również jako talbotypia) – pierwsza fotograficzna technika negatywowa, opatentowana przez jej wynalazcę, Williama Foxa Talbota, w 1841 roku. Stosowana była w latach 40. i 50. XIX wieku. Papier pokryty światłoczułymi halogenkami srebra zostaje naświetlony w aparacie, a następnie wywoływany, dzięki czemu obraz utajony staje się widoczny. Z tak przygotowanego negatywu (kalotypu) wykonywane są odbitki – w XIX wieku w zasadzie wyłącznie były to odbitki na papierze solnym. Idea kalotypii – wykonywanie negatywu pozwalającego na otrzymanie wielu pozytywów (odbitek) – stała się podstawą dalszego rozwoju fotografii.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalotypowy

        kalotypia; talbotypiczny, talbotypowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaloza

        1. w botanice: wielocukrowiec zbudowany z glukozy, zasklepiający pory rurek sitowych roślin w okresie ich spoczynku;
        2. w biologii: substancja występująca w cystolitach, łagiewce pyłkowej i mlecznikach


        Kaloza – organiczny związek chemiczny, polisacharyd z grupy β-glukanów, zbudowany z reszt glukozy połączonych wiązaniami β-1,3-glikozydowymi. Występuje okresowo w ścianach komórkowych roślin, głównie w miejscach zranienia. Odkłada się także wokół komórek sitowych. Ma zdolność do silnego pęcznienia, dzięki czemu izoluje protoplast (blokuje dyfuzję).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalpa

        w hinduizmie: okres od początku do końca świata


        Kalpa (sanskryt), eon – określenie bardzo długich okresów w historii świata w hinduizmie i buddyzmie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalprotektyna

        białko ostrej fazy, wskazujące na stan zapalny jelit


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalsk

        W Polsce
        • Kalsk – wieś w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Sulechów
        • Kalsk – gromada
        • dawna nazwa wsi Rzeczna w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Pasłęk

        Źródła:

        Wikipedia

        Kalski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalukin

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalumet

        fajka pokoju u Indian amerykańskich


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) indiańska fajka pokoju


        Kalumet (z fr. „wydrążona trzcina”, znany także jako święta fajka lub fajka pokoju) – ozdobna obrzędowa fajka części plemion północnoamerykańskich Indian, palona podczas niektórych ceremonii religijnych, uroczystości społecznych i szczególnie ważnych spotkań towarzyskich, a także w trakcie indywidualnej modlitwy.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalumnia

        niesłuszne posądzenie kogoś; oszczerstwo


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) niesprawiedliwe oszczerstwo, oskarżenie


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalumniator

        przestarzale: oszczerca


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) przest. osoba szerząca nieprawdziwe, krzywdzące informacje w celu zaszkodzenia komuś


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalumniatorka

        kalumniator


        Patrz:kalumniator

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalumniatorski

        kalumniator


        Patrz:kalumniator

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalus

        tkanka miękiszowa wytwarzana na zranionej powierzchni narządów roślin; kallus


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) biol. rodzaj tkanki miękiszowej roślin;


        Kalus, kallus, merystem przyranny – tkanka roślinna powstająca w miejscu zranienia rośliny najczęściej z okolicznych komórek tkanki miękiszowej. Jest to amorficzna masa komórek mająca zwykle postać białego nalotu. Komórki tworzone przez te merystemy powodują stopniowe zabliźnianie się i zarastanie ran. Komórki kallusa są zwykle większe od komórek tkanki macierzystej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaluski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalusowy

        przymiotnik od: kalus


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący kalusa


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwados

        francuska wódka produkowana z jabłek, o charakterystycznym zapachu i smaku; calvados


        Calvados (pol. kalwados) – napój alkoholowy (winiak francuski), odznaczający się wytrawnym smakiem owocowym (jabłkowym) i charakterystycznym jabłkowym bukietem. Wyrabiany jest głównie w departamencie Calvados w Normandii poprzez destylację cydru.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kalwaria

        1. obrazy lub rzeźby ze scenami drogi krzyżowej;
        2. kościół wzniesiony na wzgórzu będący stacją drogi krzyżowej;
        3. męka, cierpienie


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. bibl. niewielkie wzniesienie w Jerozolimie, na którym miał umrzeć Jezus;


        Kalwaria (Calvaria – łac. odpowiednik hebr. Golgota – to znaczy czaszka) – zespół kościołów lub kaplic symbolizujących stacje Męki Pańskiej, zakładany zazwyczaj na wzgórzach, tak by przypominał swym położeniem Jerozolimę.

        W okresie, gdy dostęp do „świętego miasta” był utrudniony, pielgrzymując do takiej kalwarii można było uzyskać takie same odpusty jak w czasie pielgrzymki do Jerozolimy.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalwarianin

        mieszkaniec Kalwarii Zebrzydowskiej, Góry Kalwarii


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalwarianka

        1. mieszkanka Kalwarii Zebrzydowskiej, Góry Kalwarii;
        2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Córek Naszej Pani na Górze Kalwarii


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalwaryjny

        przymiotnik od: kalwaria; kalwaryjski


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) odnoszący się do kalwarii, związany z kalwarią


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwaryjski

        1. przymiotnik od : kalwaria; kalwaryjny;
        2. przymiotnik od: Kalwaria, Kalwaria Zebrzydowska;
        3. przymiotnik od: Góra Kalwaria; górskokalwaryjski


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) odnoszący się do Kalwarii, związany z Kalwarią

         (1.2) odnoszący się do Kalwarii Pacławskiej, związany z Kalwarią Pacławską


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwasiński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalwila

        1. odmiana jabłoni o cienkiej skórce i delikatnym miąższu;
        2. owoc tej jabłoni


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalwin

        członek Kościoła ewangelicko-reformowanego; kalwinista


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. osoba, która wyznaje kalwinizm


        Jan Kalwin (fr. Jean Cauvin albo również Jean Calvin; ur. 10 lipca 1509 w Noyon, zm. 27 maja 1564 w Genewie) – francuski teolog protestancki, reformator, kaznodzieja, humanista, pisarz i organizator życia duchowego w Szwajcarii w okresie reformacji. Twórca jednej z doktryn religijnych – ewangelicyzmu reformowanego (od jego nazwiska nazywanej kalwinizmem), przyjętej przez Kościoły ewangelicko-reformowane, prezbiteriańskie, a następnie przez część kongregacjonalnych, opierającej się głównie na nauce o predestynacji oraz nauce o realnej i duchowej obecności Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej, w odróżnieniu od poglądu powszechnie panującego w Kościele katolickim (obecności realnej i cielesnej). Nazywany przez swych zwolenników „teologiem par excellence”; „Arystotelesem Reformacji”; „Akwinatą Kościoła reformowanego”; „najbardziej chrześcijańskim mężem swej epoki” czy też „drugim patriarchą reformacji”.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalwinista

        potocznie: członek Kościoła ewangelicko-reformowanego; kalwin


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. wyznawca kalwinizmu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwinistka

        wyznawczyni kalwinizmu; kalwinka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) rel. kobieta wyznająca kalwinizm


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwinistycznie

        kalwinistyczny


        Patrz:kalwinistyczny

        Źródła:

        SJP.pl

        Kalwinistyczny

        związany z kalwinizmem, charakterystyczny dla kalwinizmu lub odnoszący się do kalwinizmu


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) rel. związany z kalwinizmem lub kalwinami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwinizm

        system teologiczny Kościołów ewangelicko-reformowanych, stworzony przez Jana Kalwina w pierwszej połowie XVI w., różniący się od innych doktryn protestanckich podkreśleniem roli przeznaczenia i rygorystyczną etyką


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) rel. system teologiczny stworzony przez Jana Kalwina; jedna z religii protestanckich;


        Kalwinizm, ewangelicyzm reformowany – jeden z czołowych nurtów protestantyzmu, obok luteranizmu. Jednocześnie doktryna teologiczna i konfesja. Powstał w toku XVI-wiecznej Reformacji. Organizacyjnie przyjmuje głównie kształt kościołów kontynentalnych, prezbiteriańskich, kongregacjonalnych i ewangelicko-unijnych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalwinka

        wyznawczyni kalwinizmu; kalwinistka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kobieta, która wyznaje kalwinizm


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalwiński

        odnoszący się do kalwinizmu, kalwinistów


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) rel. związany z kalwinizmem lub kalwinami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kalykadnos

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. hist. rzeka w południowej Turcji, obecnie nazywana Göksu


        Göksu (gr. Kalykadnos, łac. Calycadnus), Salef – rzeka w południowej Turcji o długości 241 km.

        Wypływa z Taurusu Kilikijskiego, a uchodzi do Morza Śródziemnego.

        W 1190 r. podczas kąpieli utonął w niej cesarz Fryderyk I Barbarossa, przywódca III wyprawy krzyżowej.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kalymatotekowiec

        przedstawiciel rzędu roślin z klasy paproci nasiennych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kalyptra

        w botanice: osłonka szczytu korzenia; kaliptra


        Źródła:

        SJP.pl

        Kam

        zaimek

         (1.1) stpol. dokąd, gdzie


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kama

        gatunek antylopy zamieszkującej Afrykę


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. rzeka w Rosji, lewy dopływ Wołgi;

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (2.1) rel. w hinduizmie: bóg miłości i pożądania;


        • Kama – przydomek 23 Dywizji Górskiej SS (2 chorwackiej)
        • Kama – mały puginał używany przez bałkańskich pasterzy
        • Kama – rzeka w Rosji
        • Kama – osiedle w Rosji, w Tatarstanie, w rejonie tukajewskim
        • Kama – bóg miłości panteonu hinduistycznego
        • Kama – skt. pragnienie, pożądanie – w hinduizmie tak nazywane są seksualne i miłosne aspekty ludzkiego życia
        • Kama – w buddyzmie tybetańskim nauki kanoniczne
        • Kama – zwierzę z rodziny krętorogich
        • Kama – gatunek lisa
        • Kama – rower produkcji radzieckiej
        • Kama – japoński sierp bojowy
        • Kama – potrawa estońska
        • Kama – powiat w afgańskiej prowincji Nangarhar
        • Kama – miasto w Japonii, w prefekturze Fukuoka, na wyspie Kiusiu

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamacyt

        minerał występujący w syderytach, będący krystalicznym żelazem rodzimym z domieszką niklu


        Kamacyt – minerał, krystaliczna postać stopu żelaza (Fe) i niklu (Ni), zawierającego do 10,46% niklu i 89,54% żelaza. Występuje w meteorytach żelaznych i żelazno-kamiennych. Kamacyt może tworzyć w meteorytach wewnętrzne struktury zwane figurami Widmanstättena i liniami Neumanna. Kamacyt nazywany jest też „żelazem belkowym”. Największy udokumentowany kryształ kamacytu ma wymiary 92×54×23 cm.



        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamagrafia

        metoda reprodukcji obrazu z zachowaniem barwy i profilu kładzenia farby


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamagraficzny

        związany z kamagrafią (metodą reprodukcji obrazu odtwarzającą na kopii pociągnięcia pędzla i barwę kładzionej farby)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamaldulski

        przymiotnik

         (1.1) związany z miastem Camaldoli


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamamber

        miękki ser wytwarzany w formie niewielkich krążków z porostem białej pleśni, mający charakterystyczny grzybny smak i zapach; camembert


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zob. camembert.


        • Camembert (miejscowość)
        • Camembert (ser)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kaman

        nazwisko


        Kaman Corporation – amerykańskie przedsiębiorstwo przemysłowe zajmujące się produkcją śmigłowców, podzespołów lotniczych oraz dystrybucją różnego rodzaju komponentów mechanicznych dla przemysłu. Siedziba przedsiębiorstwa mieści się w Bloomfield, w stanie Connecticut. Spółka notowana jest na giełdzie New York Stock Exchange.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamaradka

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. koleżanka


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamarazaur

        rodzaj dużego, roślinożernego dinozaura z infrarzędu zauropodów; morozaur


        Kamarazaur (Camarasaurus) – duży, roślinożerny dinozaur żyjący w późnej jurze na terenie współczesnej Ameryki Północnej. Należał do grupy zauropodów. Jego nazwa znaczy jamisty jaszczur.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamarinskaja

        bardzo szybki, ludowy taniec rosyjski; kamarinskij


        Kamarinskaja – bardzo szybki, rosyjski taniec ludowy w takcie 2/4, o charakterze improwizacyjnym.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamarinskij

        bardzo szybki, ludowy taniec rosyjski; kamarinskaja


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamaryla

        klika, grupa osób skupiona wokół panującego


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) przest. grupa osób wykorzystująca swoje stanowiska dla własnych korzyści i uprawiania stronniczej polityki

         (1.2) daw. grupa dworzan faworyzowanych przez panującego, wywierająca wpływ na bieg spraw publicznych;


        Kamaryla (z hiszp. camarilla – 'mała sala', w domyśle: 'prywatny pokój króla') – grupa dworzan lub faworytów otaczających króla lub władcę. Zwykle nie zajmują oni żadnego stanowiska w oficjalnej strukturze władzy, jednak wpływają na władcę w sposób nieformalny. Dzięki temu mogą uprawiać politykę i snuć intrygi, nie ponosząc jednocześnie odpowiedzialności za efekty swych rad.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamas

        nazwisko


        Kamas – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Utah, w hrabstwie Summit.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamasja

        północnoamerykańska roślina z rodziny szparagowatych


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) bot. nazwa systematyczna|Camassia|ref=tak., rodzaj roślin cebulowych;


        Kamasja (Camassia Lindl.) – rodzaj roślin zaliczany współcześnie do rodziny szparagowatych (Asparagaceae) (podrodzina agawowe), wcześniej umieszczany był w rodzinie liliowatych (Liliaceae) lub hiacyntowatych Hyacintheaceae. Do rodzaju należy 6 gatunków występujących we wschodniej i zachodniej części Kanady i Stanów Zjednoczonych w Ameryce Północnej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamasutra

        przenośnie: sztuka miłości, uprawiania seksu; ars amandi


        Kamasutra, Kama Sutra, Kama (sanskryt कामसूत्र) – traktat indyjski w sanskrycie na temat seksualności i zachowań seksualnych. Pełny tytuł to vātsyāyana kāma sūtra („Aforyzmy o miłości [napisane przez] Watsjajanę”). Autorstwo tekstu przypisuje się Watsjajanie (Vātsyāyana Mallanaga) żyjącemu prawdopodobnie pomiędzy I a VI wiekiem naszej ery. Brak dokładnych danych źródłowych uniemożliwia dokładną identyfikację wieku, w którym powstał traktat – jednak jak sam autor podawał – nie była to jedyna ówcześnie znana rozprawa o miłości.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamasyjski

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kamasyńcami, dotyczący Kamasyńców

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) jęz. język kamasyjski;


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamasz

        1. rodzaj męskiego buta z cholewką do kostek;
        2. dawniej: ochraniacz zakładany na niski but; getr


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) obuw. męski but z krótką cholewą i elastycznymi bokami

         (1.2) pot. but


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamasze

        1. rodzaj męskiego obuwia z cholewką do kostek;
        2. w przenośni: pójść w kamasze - zostać powołanym do wojska


        • Kamasze – wieś
        • kamasze – buty

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamaszek

        zdrobnienie od: kamasz


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamaszki

        zdrobnienie od: kamasze


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamasznictwo

        wyrabianie cholewek do butów; cholewkarstwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamaszniczka

        dawniej: rzemieślniczka wyrabiająca cholewki


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamasznik

        dawniej: rzemieślnik wyrabiający cholewki; cholewkarz


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rzem. robotnik lub rzemieślnik wyrabiający cholewki, czyli wierzchnią część buta


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamaz

        ciężarówka marki Kamaz


        KAMAZ, Kamaz (ros. ОАО «КАМАЗ» – Камский автомобильный завод, pol. Kamskij awtomobilnyj zawod) – rosyjski producent samochodów ciężarowych, z siedzibą w mieście Nabierieżnyje Czełny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kambar

        brązowa odmiana karakułów


        Kambar (ur. około 1180, zm. 1250) – tamilski poeta żyjący na przełomie XII i XIII wieku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kambialny

        przymiotnik od: kambium


        Źródła:

        SJP.pl

        Kambium

        warstwa komórek łodygi, pnia i korzenia drzew i krzewów; miazga łykodrzewna


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kambodża

        państwo w Azji ze stolicą w Phnom Penh; Królestwo Kambodży


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. polit. państwo w Azji Południowo-Wschodniej ze stolicą w Phnom Penh;


        Kambodża, Królestwo Kambodży (khm. ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា, trl. Kâmpǔchéa, Preăhréachéanachâkr Kâmpǔchéa, w latach 1976–1989 Kampucza) – państwo w południowo-wschodniej Azji, na Półwyspie Indochińskim, nad Zatoką Tajlandzką. Graniczy od zachodu i północy z Tajlandią (długość granicy – 803 km), od północy z Laosem (541 km), a od wschodu z Wietnamem (930 km).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kambodżańczyk

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) człowiek narodowości kambodżańskiej, obywatel Kambodży, mieszkaniec Kambodży


        Źródła:

        Wiktionary

        Kambodżanin

        obywatel Kambodży


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kambodży, obywatel Kambodży


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kambodżanka

        obywatelka Kambodży


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) obywatelka Kambodży


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kambodżański

        związany z Kambodżą


        przymiotnik

         (1.1) odnoszący się do państwa Kambodża


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kambr

        okres ery paleozoicznej ok. 570 - ok. 500 mln lat temu


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) geol. pierwszy okres geologiczny paleozoiku;


        Kambr (ang. Cambrian)

        • w sensie geochronologicznym – pierwszy okres ery paleozoicznej. Trwał około 56 milionów lat (od 541,0 ±1,0 do 485,4 ±1,9 milionów lat temu). Kambr jest młodszy od ediakaru (neoproterozoik) a starszy od ordowiku. Dzieli się na cztery epoki: terenew, 2. epoka, miaoling oraz furong.
        • w sensie chronostratygraficznym – pierwszy system eratemu paleozoicznego, wyższy od ediakaru, niższy od ordowiku. Dzieli się na cztery oddziały: terenew, 2. oddział, miaoling i furong. Międzynarodowy stratotyp granicy prekambr/kambr znajduje się na wybrzeżu półwyspu Burin koło miasta Fortune (południowo-wschodnia część Nowej Fundlandii, Kanada). Dolną granicę kambru wyznacza pierwsze pojawienie się skamieniałości śladowej Phycodes pedum Seilacher, 1955.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kambrajski

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) rzad. związany z Cambrai, dotyczący Cambrai


        Źródła:

        Wiktionary

        Kambrejski

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Cambrai, dotyczący Cambrai


        Źródła:

        Wiktionary

        Kambryjski

        przymiotnik

         (1.1) geol. dotyczący kambru, występujący, powstały w kambrze


        Źródła:

        Wiktionary

        Kambryk

        cambric;
        1. cienkie, przezroczyste płótno bawełniane podobne do batystu
        2. batyst lniany


        Źródła:

        SJP.pl

        Kambuz

        kuchnia na statku; kambuza


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) żegl. kuchnia na statku;


        Kambuz – wydzielona przestrzeń na jednostce pływającej przeznaczona do przyrządzania posiłków. W zależności od wielkości jednostki jest to osobne pomieszczenie albo wydzielony fragment pomieszczenia. W drugim przypadku kantorek kuchenny usytuowany jest zazwyczaj w pobliżu zejściówki, co umożliwia lepszą wentylację oraz dobre oświetlenie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kambuza

        kuchnia na statku; kambuz


        Źródła:

        SJP.pl

        Kambuzowy

        przymiotnik od: kambuz, kambuza


        Źródła:

        SJP.pl

        Kambyzes

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię męskie perskich królów z dynastii Achemenidów panujących w V-III w. p.n.e.;


        • Kambyzes I – władca Persji w I połowie VI wieku p.n.e.
        • Kambyzes II – władca Persji w latach 530-522 p.n.e.

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamczacki

        przymiotnik od: Kamczatka


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) od Kamczatka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamczadal

        mieszkaniec Kamczatki (półwyspu); Kamczadał


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamczadalka

        mieszkanka Kamczatki (półwyspu); Kamczadałka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamczadalski

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kamczadalami, dotyczący Kamczadalów


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamczadał

        mieszkaniec Kamczatki (półwyspu); Kamczadal


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamczadałka

        mieszkanka Kamczatki (półwyspu); Kamczadalka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamczatka

        1. półwysep we wschodniej części Federacji Rosyjskiej, między morzami Ochockim i Beringa;
        2. nieoficjalnie, zwłaszcza wśród osadzonych: Areszt Śledczy Warszawa-Grochów


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. półwysep w północno-wschodniej części Azji;

         (1.2) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji, na Dalekim Wschodzie, uchodząca do Zatoki Kamczackiej;


        Kamczatka – półwysep w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej. Oddziela od siebie Morze Ochockie i Morze Beringa. Jego powierzchnia wynosi około 370 tys. km² (wraz z przylegającym fragmentem części kontynentalnej i wyspami: Komandorskimi i Karagińskimi – ok. 470 tysięcy km²). Zamieszkany przez około 400 tys. osób. Ludność stanowią głównie Rosjanie, Koriacy i Itelmeni. Głównym miastem jest Pietropawłowsk Kamczacki (195 tys. mieszkańców). Obszar wchodzi w skład Kraju Kamczackiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamczycki

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamea

        ozdoba biżuteryjna wykonana z owalnego szlachetnego kamienia ozdobionego wypukłą rzeźbą kobiecej główki


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) szt. szlachetny lub półszlachetny kamień ozdobiony reliefem ciętym wypukło;


        Kamea (z arabskiego kammagarb, wypukłość) – rodzaj gemmy, szlachetny lub półszlachetny kamień ozdobiony reliefem ciętym wypukło.Do wyrobu kamei najchętniej używano kamienia składającego się z dwóch różnobarwnych warstw – onyksu, sardonyksu, karneolu. Ponieważ dwubarwne kamienie są nader rzadkie, kamee często składano z dwóch kamieni, a w Mezopotamii wykorzystywano kość słoniową, glinę i wosk. Jako materiał wykorzystywano również skorupy muszli i koral.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamecki

        nazwisko


        Kamecki – polski herb szlachecki, odmiana herbu Ślepowron.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kameduli

        związany z kamedułami lub kamedułkami (zgromadzeniem zakonnym); kamedulski


        Kameduli – zakon utworzony w 1012 lub 1027 r. przez św. Romualda. Po śmierci Romualda, w 1072 roku papież Aleksander II wyodrębnił kamedułów z benedyktynów, zatwierdzając zgromadzenie jako osobny zakon (przedtem byli ugrupowaniem pustelniczym w rodzinie benedyktyńskiej). Składa się obecnie z dwóch kongregacji. W Polsce znajdują się wyłącznie kameduli kongregacji z Monte Corona.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamedulski

        związany z kamedułami lub kamedułkami (zgromadzeniem zakonnym); kameduli


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kamedułami, dotyczący kamedułów


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kameduła

        zakonnik, członek zakonu kontemplacyjnego


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez św. Romualda z Camaldoli;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamedułka

        członkini katolickiego zakonu żeńskiego, żeńskiej gałęzi zakonu Kamedułów: Mniszki Kamedułki


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) rel. zakonnica z żeńskiej gałęzi zakonu założonego przez św. Romualda z Camaldoli;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamel

        wielbłąd jednogarbny (w odróżnieniu od dwugarbnego baktriana); jednogarb, dromader


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamela

        wielbłąd jednogarbny (w odróżnieniu od dwugarbnego baktriana); jednogarb, dromader


        Kamela (kaszub. Kaméla, niem. Kamehlen) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino, 1,8 km na wschód od drogi krajowej nr 20 ze Stargardu do Gdyni.

        W latach 1945–1998 (także po 1975) wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamelarz

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) gw-pl|Poznań. urzędnik miejski

         (1.2) daw. gw-pl|Poznań. urzędnik miejski trzymający kasę


        Źródła:

        Wiktionary

        Kameleon

        1. gad nadrzewny, mogący zmieniać barwę ciała w celu kamuflażu, żyjący w południowej Europie, Afryce i tropikalnej Azji;
        2. przenośnie: człowiek zmieniający poglądy, zainteresowania w zależności od mody czy sytuacji


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

         (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;


        Kameleonowate, kameleony (Chamaeleonidae) – rodzina zauropsydów z rzędu łuskonośnych (Squamata), słynąca ze zdolności do zmiany ubarwienia, długiego języka i oryginalnych kształtów ciała. Mają chwytny ogon i palce zrośnięte w rodzaj szczypiec, którymi przytrzymują się gałęzi. Nazwa kameleon wywodzi się z gr. chamailéōn – lew na ziemi.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kameleonek

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) zdrobn. od: kameleon

         (1.2) mały kameleon


        Źródła:

        Wiktionary

        Kameleonizm

        częste i łatwe zmienianie poglądów; oportunizm


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameleonowate

        1. zmienny, niestały; o cechach kameleona;
        2. o cechach kameleonowatych (rodzina gadów)


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Chamaeleonidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina jaszczurek z rzędu łuskonośnych;


        Kameleonowate, kameleony (Chamaeleonidae) – rodzina zauropsydów z rzędu łuskonośnych (Squamata), słynąca ze zdolności do zmiany ubarwienia, długiego języka i oryginalnych kształtów ciała. Mają chwytny ogon i palce zrośnięte w rodzaj szczypiec, którymi przytrzymują się gałęzi. Nazwa kameleon wywodzi się z gr. chamailéōn – lew na ziemi.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kameleonowaty

        1. zmienny, niestały; o cechach kameleona;
        2. o cechach kameleonowatych (rodzina gadów)


        przymiotnik

         (1.1) zmieniający się jak kameleon


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kameleonowy

        przymiotnik od: kameleon


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameleoństwo

        w przenośni: cechy kameleona; zmienność; niestałość


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameleony

        rodzina gadów z grupy jaszczurek; kameleonowate


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Chamaeleonidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina jaszczurek z rzędu łuskonośnych


        Kameleonowate, kameleony (Chamaeleonidae) – rodzina zauropsydów z rzędu łuskonośnych (Squamata), słynąca ze zdolności do zmiany ubarwienia, długiego języka i oryginalnych kształtów ciała. Mają chwytny ogon i palce zrośnięte w rodzaj szczypiec, którymi przytrzymują się gałęzi. Nazwa kameleon wywodzi się z gr. chamailéōn – lew na ziemi.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamelia

        wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny herbatowatych (kameliowatych), o błyszczących, skrętoległych, skórzastych liściach i białych, różowych lub czerwonych kwiatach


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Camellia|L.|ref=tak., rodzaj roślin drzewiastych z rodziny herbatowatych;

         (1.2) bot. roślina z rodzaju kamelii (1.1)

         (1.3) kwiat kamelii (1.2)

         (1.4) przest. przen. prostytutka, kobieta lekkich obyczajów


        • Kamelia – imię żeńskie
        • Kamelia – rodzaj roślin z rodziny herbatowatych
        • Donna Kamelia – utwór Stanisława Kowalewskiego

        Zobacz też:

        • Dama kameliowa – powieść Aleksandra Dumasa (syna)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kameliowate

        1. stewarcja kameliowata - roślina z rodziny kameliowatych (herbatowatych);
        2. o cechach kameliowatych (rodzina roślin);
        3. podobny do kwiatu kamelii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kameliowaty

        1. stewarcja kameliowata - roślina z rodziny kameliowatych (herbatowatych);
        2. o cechach kameliowatych (rodzina roślin);
        3. podobny do kwiatu kamelii


        przymiotnik

         (1.1) przypominający kamelię, mający cechy kamelii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kameliowce

        rząd roślin dwuliściennych; herbatowce


        Herbatowce, kameliowce (Theales Lindl. 1833, Guttiferales) - rząd przeważnie roślin drzewiastych należący do klasy dwuliściennych. Zalicza się do niego ponad 2000 gatunków rosnących w krajach tropikalnych i subtropikalnych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kameliowiec

        przedstawiciel rzędu roślin dwuliściennych; herbatowiec


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameliowy

        przymiotnik od: kamelia


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamelor

        nici albo tkanina otrzymywana z wełny kozy angorskiej


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamena

        1. rzymska bogini, opiekunka źródeł, utożsamiana z grecką muzą;
        2. dawniej: wiersz, poezja, pieśń poetycka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mitrzym. starorzymska bogini źródła;

         (1.2) daw. przen. poezja


        • Osiedle Kamena (Jaćwingów) w Suwałkach
        • „Kamena” − czasopismo założone w Chełmie w 1933 r.
        • jedna z Kamen
        • Kamena – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie hercegowińsko-neretwiańskim, w mieście Mostar
        • Kamena – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Istočni Mostar
        • Kamena – wieś w Bułgarii

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kameowy

        przymiotnik od: kamea


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kameą, dotyczący kamei


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamera

        camera;
        1. urządzenie do rejestracji obrazu (czasem dźwięku);
        2. komora między obiektywem a kliszą aparatu;
        3. w dawnej Polsce urząd zarządzający dobrami królewskimi;
        4. dawniej: zamknięte pomieszczenie, cela, komora


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) urządzenie do nagrywania ruchomego obrazu, często również z dźwiękiem;

         (1.2) daw. urząd zarządzający dobrami i dochodami królewskimi

         (1.3) daw. urząd skarbowy

         (1.4) daw. zamknięte pomieszczenie


        • kamera cyfrowa – aparat rejestrujący obraz w pamięci cyfrowej
        • kamera filmowa – aparat rejestrujący obraz na taśmie filmowej
        • kamera wideo – aparat rejestrujący obraz na taśmie magnetycznej
        • kamera telewizyjna
        • kamkorder
        • kamera przemysłowa – aparat rejestrujący obraz na potrzeby monitoringu
        • kamera internetowa – kamera podłączona bezpośrednio do komputera, zazwyczaj przez USB
        • Kamera całego nieba
        • Zespół Realizatorów Filmowych „Kamera” - była polska państwowa wytwórnia filmowa

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kameralista

        muzyk grający w małym zespole


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameralistka

        kameralista


        Patrz:kameralista

        Źródła:

        SJP.pl

        Kameralistyczny

        1. związany z muzyką kameralną;
        2. związany z kameralizmem


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameralistyka

        muzyka kameralna


        Kameralizm (łac. camera – komnata, niem. Kameralismus) – doktryna ekonomiczna rozwinięta w Niemczech i Austrii w XVII-XVIII w., uznająca za nadrzędny cel polityki gospodarczej państwa pełne wykorzystanie zasobów ludzkich i zdolności produkcyjnych w celu zwiększenia dochodów władcy; odmiana merkantylizmu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kameralizm

        1. odmiana merkantylizmu o wyraźnym nastawieniu fiskalnym;
        2. kameralność czegoś


        Kameralizm (łac. camera – komnata, niem. Kameralismus) – doktryna ekonomiczna rozwinięta w Niemczech i Austrii w XVII-XVIII w., uznająca za nadrzędny cel polityki gospodarczej państwa pełne wykorzystanie zasobów ludzkich i zdolności produkcyjnych w celu zwiększenia dochodów władcy; odmiana merkantylizmu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kameralniej

        stopień wyższy od przysłówka: kameralnie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameralniejszy

        rzadki stopień wyższy od przymiotnika: kameralny; bardziej kameralny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameralność

        ograniczenie do niewielkiej przestrzeni lub małej liczby osób, zapewniające spokojny, przytulny nastrój


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) cecha czego, polegająca na byciu przeznaczonym dla małej liczby osób i dawaniu poczucia spokoju czy łagodności

         (1.2) warunki tworzące intymny nastrój


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kameralny

        ograniczony do niewielkiej przestrzeni, warunków; niewielki, zamknięty


        przymiotnik

         (1.1) o wnętrzu lub przestrzeni: niewielkich rozmiarów, dający wrażenie spokoju i przytulności; także. o nastroju takiego miejsca

         (1.2) odbywający się w niewielkim pomieszczeniu lub z udziałem niewielu osób


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamerdol

        potocznie: kamienisko, duży kamień


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerdyner

        1. starszy lokaj nadzorujący podawanie do stołu lub prace porządkowe;
        2. osobisty lokaj pana domu


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) starszy lokaj nadzorujący służbę, podawanie do stołu czy prace porządkowe

         (1.2) osobisty lokaj pana domu


        Zawody

        • kamerdyner – starszy lokaj, służący nadzorujący podawanie do stołu lub prace porządkowe;
        • kamerdyner – osobisty lokaj pana domu

        Tytuły dzieł

        • Kamerdyner – film komediowy z 2005 roku (tytuł alternatywny: Bob kamerdyner)
        • Kamerdyner – film biograficzny z 2013 roku
        • Kamerdyner – film dramatyczny z 2018 roku
        • Kamerdyner – powieść historyczna z 2018 roku

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamerdynerka

        kamerdyner


        Patrz:kamerdyner

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerher

        szambelan dworu


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerjunkier

        dawniej:
        1. tytuł młodszego szambelana dworu w Rosji lub u książąt niemieckich;
        2. osoba posiadająca taki tytuł


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamerka

        zdrobnienie od: kamera


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. zdrobn. od: kamera; mała kamera


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamerkowy

        kamerka


        Patrz:kamerka

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerling

        skarbnik kolegium kardynałów; camerlingo; camerlengo


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. w Kościele katolickim: kardynał, który od śmierci papieża do czasu wybrania nowego zarządza Kościołem i państwem Watykan;


        Kamerling, kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego (łac. Camerarius Sanctae Romanae Ecclesiae, Komornik Świętego Kościoła Rzymskiego) – kardynał kierujący Kamerą Apostolską. Zarządza on sprawami zwyczajnymi Kościoła oraz troszczy się o dobra i prawa doczesne Stolicy Apostolskiej w okresie sede vacante, a także przejmuje administrację Watykanu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamerować

        potocznie: filmować kamerą wideo


        czasownik przechodni niedokonany (dk. skamerować)

         (1.1) pot. filmować


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamerowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|kamerować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamerowid

        niewielka, przenośna kamera telewizyjna z wbudowanym magnetowidem; kamkorder, kamwid


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerownia

        pomieszczenie, w którym znajdują się kamery filmowe


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerowy

        przymiotnik od: kamera


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamerton

        1. wzorcowy dźwięk służący do strojenia instrumentów;
        2. przyrząd służący do strojenia instrumentów muzycznych


        Kamerton (diapazon) – przyrząd, stalowy pręt służący do strojenia instrumentów muzycznych.

        Najczęściej w postaci jednotonowego instrumentu, nastrojonego na stałe na dźwięk o częstotliwości 440 Hz (od 1953 r.). Dźwięk ten został nazwany kamertonem, jako że służył za podstawę w muzyce kameralnej, kiedyś rozumianej wyłącznie jako instrumentalna (strój chóru był niższy). Nazwa diapazon wzięła się stąd, że do tonu podstawowego dostosowywane są pozostałe wysokości dźwięków w obrębie oktawy (w średniowieczu nazywanej diapazonem).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamertonowy

        przymiotnik od: kamerton


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) fiz. muz. związany z kamertonem, dotyczący kamertonu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamerun

        1. państwo w Afryce ze stolicą w Jaunde; Republika Kamerunu;
        2. masyw wulkaniczny nad Zatoką Gwinejską


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;

         (1.2) geogr. wulkan w Kamerunie (1.1);


        Kamerun, Republika Kamerunu (fr. Cameroun, République du Cameroun, ang. Cameroon, Republic of Cameroon) – państwo w środkowej Afryce, nad Zatoką Gwinejską. Graniczy z Nigerią, Czadem, Republiką Środkowoafrykańską, Kongiem, Gabonem i Gwineą Równikową. Kamerun jest członkiem ONZ, Unii Afrykańskiej i innych organizacji międzynarodowych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kameruńczyk

        obywatel Kamerunu


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) obywatel lub mieszkaniec Kamerunu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamerunka

        obywatelka Kamerunu


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) obywatelka Kamerunu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kameruński

        związany z Kamerunem


        przymiotnik

         (1.1) odnoszący się do państwa Kamerun


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamerystka

        przestarzale: osobista służąca w arystokratycznym domu; pokojówka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kameryzacja

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) wysadzanie kamieniami szlachetnymi


        Źródła:

        Wiktionary

        Kameryzować

        czasownik niedokonany

         (1.1) wysadzać kamieniami szlachetnymi


        Źródła:

        Wiktionary

        Kameryzowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) wysadzanie kamieniami szlachetnymi


        Kameryzowanie – technika zdobienia przedmiotów metalowych polegająca na wysadzaniu ich powierzchni kamieniami szlachetnymi, także innymi materiałami jak pereły, korale lub płytki z kość słoniowa, macica perłowa.

        W zależności od rodzaju przedmiotu zdobionego i właściwości materiałów użytych do dekoracji stosuje się różne sposoby mocowania:

        • przytwierdzenie do przedmiotu metalowego nitu i osadzenie na nim przewierconego kamienia;
        • przylutowanie do przedmiotu dekorowanego metalowej przegródki lub komórki, w której umieszczano kamień;
        • oprawienie kamienia między dwoma blachami, w górnej wycinano otwór nieco mniejszy niż średnica kamienia, dzięki temu kamień był unieruchomiony i dociśnięty do blachy spodniej;
        • umieszczenie kamienia w kasetce odpowiedniego kształtu i wielkości zanitowanej na obiekcie metalowym, brzegi zaginano do wnętrza mocując kamień;
        • tzw. oprawy pełne
        1. osadzenie kamienia o płaskim spodzie we wgłębieniach wyciętych w blasze
        2. osadzenie kamienia ze spodem wypukłym w ażurowych gniazdach, których średnica górna była większa od dolnej, w obu przypadkach zakuwano brzegi oprawy nasuwając metal na brzeg kamienia;
        • oprawy koronkowe stosowane przy kamieniach przejrzystych np. diamentach, będące rodzajem obręczy z wyciętymi w krawędziach ząbkami, gdzie górne tzw. łapki obejmują kamień.

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamerzysta

        operator kamery


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) ktoś, kto obsługuje kamerę i filmuje


        Operator kamery, drugi operator, potocznie szwenkier (od szwenk) lub kamerzysta – najbliższy współpracownik operatora filmowego, pod jego kierownictwem własnoręcznie obsługujący kamerę.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamerzystka

        operatorka kamery


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamesznica

        Kamesznica – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Milówka.

        Powierzchnia sołectwa wynosi 3930 ha, a liczba ludności 2793, co daje gęstość zaludnienia równą 71 os./km².

        W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kamesznica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kamfen

        węglowodór nienasycony z grupy terpenów, mający zapach kamfory


        Kamfen – organiczny związek chemiczny, dwupierścieniowy terpen. Krystaliczne ciało stałe o zapachu kamfory. Właściwie nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych, etanolu czy eterze dietylowym. Występuje w postaci dwóch enancjomerów: l i d. W temperaturze pokojowej szybko sublimuje.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamfina

        olejek terpentynowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamfora

        związek organiczny z grupy terpenów stosowany w technice i medycynie


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, pochodna kamfenu, stosowany w technice i medycynie;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamforowiec

        wiecznie zielone drzewo z rodziny wawrzynowatych, dostarczające kamfory i cennego drewna; drzewo kamforowe


        Cynamonowiec kamforowy, drzewo kamforowe, kamforowiec (Cinnamomum camphora Ness et Eberm.) – gatunek drzewa należący do rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Występuje w południowych Chinach, na Tajwanie i w Japonii oraz w Wietnamie. Gatunek długowieczny, żyje do 1000 lat.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamforowy

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) chem. związany z kamforą, dotyczący kamfory; zawierający kamforę


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamgarn

        1. przędza wełniana o długiej, cienkiej nici, produkowana z surowca przerobionego na czesarkach;
        2. gładka tkanina z wełny czesankowej


        Kamgarn – przędza lub tkanina z wełny czesankowej, o splocie ukośnym, z grubą, wyraźną prążką, gęsta, dosyć gruba, mocna. Używana dawniej na galowe i wyjściowe mundury wojskowe generałów, oficerów i podoficerów zawodowych (starszych), także na galowe i wyjściowe mundury policyjne, znacznie rzadziej na ubrania cywilne. Obecnie mundury galowe i wyjściowe szyje się z gabardyny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamgarnowy

        przymiotnik od: kamgarn


        Źródła:

        SJP.pl

        Kami

        bóstwa, przedmioty kultu w japońskiej religii sinto; duchy wpływające na życie ludzi


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) rel. bóstwo lub duch stanowiący obiekt kultu w shinto;


        • Kami – japońskie pojęcie boga, bóstwa, ducha
        • Kami (1972–1999) – japoński perkusista zespołu Malice Mizer
        • Kami – postać występująca w mandze i anime Dragon Ball
        • Kami – miasto w Japonii w prefekturze Kōchi
        • Kami – miasto w Japonii w prefekturze Hyōgo
        • Kami – miasto w Japonii, na wyspie Honsiu, w prefekturze Miyagi
        • Kami – pseudonim piosenkarki Kamili Abrahamowicz-Szlempo

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamica

        odkładanie się soli wapnia i substancji organicznych wraz z powstawaniem złogów w przewodach lub narządach jamistych


        Kamica (do 1945 niem. Kärmitz) – wieś w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Pławęcino.

        Według danych z 30.06.2014 wieś miała 59 stałych mieszkańców.

        Kamica współtworzy "Sołectwo Pławęcino".


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamicowy

        przymiotnik od: kamica


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamidana

        Kamidana (jap. 神棚 kami-dana) – w shintō niewielki ołtarzyk do kultu prywatnego, ustawiany w domu mieszkalnym, ale także w sklepie, restauracji czy firmie.

        Kamidana ma najczęściej postać miniaturowego chramu, z bramą torii i sznurem shimenawa. Jest on uznawany za miejsce zamieszkania kami czczonego w lokalnym chramie, jak również bywa wykorzystywany do obrzędów związanych z kultem przodków. Na ołtarzyku przechowywane są rozmaite amulety (o-fuda), często przywiezione z pielgrzymki do chramu Ise Jingū. Codziennie stawia się na nim ofiarę, złożoną zazwyczaj z ryżu i sake.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kamień

        twarda, spoista i ciężka bryła skalna


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) miner. obiekt pochodzenia mineralnego o konsystencji stałej, twardy, wyraźnie odgraniczający się od otoczenia

         (1.2) jubil. minerał służący po uprzedniej obróbce do ozdabiania przedmiotów m.in. w jubilerstwie

         (1.3) twardy osad powstający w naczyniach, kotłach itp.;

         (1.4) med. złóg powstający w organach wewnętrznych, takich jak nerki, woreczek żółciowy, moczowody

         (1.5) pionek w niektórych grach planszowych

         (1.6) sport. granitowy walec do gry w curling

         (1.7) hist. jednostka masy;

         (1.8) środ. przestępcze chleb


        • kamień – jednostka masy
        • kamień – potoczna nazwa skały spoistej, zwięzłej bez względu na jej rodzaj genetyczny, wielkość frakcji i skład mineralogiczny.
        • kamień – skupiska minerałów jednorodnych lub różnorodnych
        • kamień kotłowy – osadzający się w urządzeniach, naczyniach i zbiornikach, w których gotowana jest nieuzdatniana woda

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamieńczanin

        mieszkaniec Kamieńca, Kamieńca Wrocławskiego, Kamieńca Ząbkowickiego lub Kamieńca Podolskiego


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieńczanka

        mieszkanka Kamieńca, Kamieńca Wrocławskiego, Kamieńca Ząbkowickiego lub Kamieńca Podolskiego


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieńczyk

        nazwisko


        W Polsce
        • Kamieńczyk – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Międzylesie
        • Kamieńczyk – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Topólka
        • Kamieńczyk – przysiółek wsi Zarzecze w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Łącko
        • Kamieńczyk – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Sterdyń
        • Kamieńczyk – wieś w woj. mazowieckim, w pow. wyszkowskim, w gminie Wyszków
        • Kamieńczyk – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Miłomłyn

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamieniak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamienianin

        mieszkaniec Kamienia Krajeńskiego


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamienianka

        mieszkanka Kamienia Krajeńskiego


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniara

        żartobliwie: miłośniczka kamieni


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniarka

        Kamieniarka (słow. Kameniarka, 935 m) – szczyt na Słowacji w grani głównej Magury Spiskiej. Znajduje się we wschodniej części tej grani, pomiędzy Przełęczą Toporzecką (Toporecké sedlo, 802 m) a Przednią Polaną (Predná poľana, 948 m). Ma wałowaty, wydłużony kształt. Stoki północno-zachodnie i północno-wschodnie opadają do doliny Leśniańskiego Potoku (Lesnianský potok) i jego dopływu, stoki południowo-zachodnie i południowo-wschodnie opływa Toporsky potok i jego dopływ. Kamieniarka jest niemal całkowicie zalesiona, bezleśne (trawiaste) są jedynie dolne części jej południowo-zachodnich i południowo-wschodnich stoków opadających do Kotliny Popradzkiej w miejscowości Toporec.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kamieniarski

        dotyczący kamieniarza, kamieniarstwa


        przymiotnik

         (1.1) związany z kamieniarzami lub kamieniarstwem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamieniarstwo

        rzemiosło i przemysł obejmujące wydobycie i obróbkę kamienia


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) rzem. wydobycie i obróbka kamienia użytkowego oraz montaż elementów kamiennych


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamieniarz

        kamiennik;
        1. rzemieślnik wykonujący wyroby i konstrukcje z kamienia;
        2. robotnik wydobywający kamienie w kamieniołomach


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rzemieślnik, który zajmuje się obróbką kamieni

         (1.2) daw. geolog, który badał skały w górach


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienica

        duży, murowany budynek mieszkalny; mieszkańcy takiego budynku


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) duży, murowany budynek mieszkalny


        • kamienica – rodzaj budynku mieszkalnego w zwartej zabudowie miejskiej
        W Polsce
        • Kamienica – część miasta Bielsko-Biała
        • Kamienica – osada w woj. dolnośląskim, w pow. jaworskim, w gminie Paszowice
        • Kamienica – wieś w woj. dolnośląskim w pow. kłodzkim w gminie Stronie Śląskie
        • Kamienica – wieś w woj. kujawsko-pomorskim w pow. lipnowskim w gminie Dobrzyń nad Wisłą
        • Kamienica – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. lipnowskim, w gminie Skępe
        • Kamienica – wieś w woj. kujawsko-pomorskim w pow. tucholskim w gminie Gostycyn
        • Kamienica – osada w woj. kujawsko-pomorskim w pow. tucholskim w gminie Gostycyn
        • Kamienica – wieś w woj. małopolskim w pow. limanowskim w gminie Kamienica
        • Kamienica – wieś w woj. małopolskim w pow. miechowskim w gminie Gołcza
        • Kamienica – wieś w woj. mazowieckim w pow. płońskim w gminie Załuski
        • Kamienica – osada w woj. mazowieckim w pow. przasnyskim, w gminie Jednorożec
        • Kamienica – wieś w woj. opolskim w pow. nyskim w gminie Paczków
        • Kamienica – część wsi Żurawiczki w woj. podkarpackim, w pow. przeworskim, w gminie Zarzecze
        • Kamienica – kolonia w woj. podlaskim w pow. sokólskim w gminie Janów
        • Kamienica – osada w woj. pomorskim w pow. bytowskim w gminie Borzytuchom
        • Kamienica – wieś w woj. pomorskim w pow. malborskim w gminie Malbork
        • Kamienica – wieś w woj. śląskim w pow. lublinieckim w gminie Woźniki
        • Kamienica – kolonia w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Busko-Zdrój
        • Kamienica – wieś w woj. wielkopolskim w pow. konińskim w gminie Kazimierz Biskupi
        • Kamienica – wieś w woj. wielkopolskim w pow. wągrowieckim w gminie Wągrowiec

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienicki

        Kamienica


        Patrz:Kamienica

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniczanin

        mieszkaniec wsi: Kamienica Polska


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniczanka

        mieszkanka wsi: Kamienica Polska


        • Kamieniczanka (dopływ Białej)
        • Kamieniczanka (dopływ Trzemeśnianki)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamieniczka

        zdrobnienie od: kamienica


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od: kamienica

         (1.2) mała kamienica


        2 cieki wodne w Polsce:

        • Kamieniczka – potok, dopływ Kamienicy
        • Kamieniczka – struga, dopływ Warty

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienicznica

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) właścicielka kamienicy czynszowej


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamieniczniczka

        właścicielka jednej lub wielu kamienic czynszowych


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) właścicielka kamienicy czynszowej


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamienicznik

        właściciel jednej lub wielu kamienic czynszowych


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) właściciel kamienicy czynszowej


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamienicznikowski

        kamienicznik


        Patrz:kamienicznik

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniczny

        przymiotnik od: kamienica


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniec

        miejsce kamieniste lub nagromadzenie kamieni; zdżar


        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) geogr. toponim wielokrotnie występujący na obszarze Polski oraz historycznej Słowiańszczyzny;

         (1.2) geogr. zob. Kamieniec Podolski. (miasto w Ukrainie)

         (1.3) geogr. zob. Kamieniec Litewski. (miasto w Białorusi)

         (1.4) geogr. hist. Kamenz (miasto w Saksonii w Niemczech)


        W Polsce

        • Kamieniec – gmina w województwie wielkopolskim, powiat grodziski
        • Kamieniec – gmina w województwie katowickim
        • Kamieniec – grodzisko kultury łużyckiej, położone u nasady zakola dolnej Wisły
        • Kamieniec – gromada w powiecie gliwickim
        • Kamieniec – gromada w powiecie kościańskim
        • Kamieniec – gromada w powiecie radziejowskim
        • Kamieniec – potok, dopływ Wieprzówki
        • Kamieniec – szczyt na Pogórzu Strzyżowskim (koło Głobikowej, 454 m n.p.m.)
        • Kamieniec – szczyt na Pogórzu Strzyżowskim (koło Nawsia, 442 m n.p.m.)
        • Kamieniec – wzniesienie na Równinie Gryfickiej
        • Kamieniec – zlikwidowany przystanek osobowy w Kamieńcu, w województwie śląskim, w pow. tarnogórskim, w gminie Zbrosławice

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamieniecki

        przymiotnik od: Kamieniec Podolski, Kamieniec Ząbkowicki


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniodruk

        rodzaj techniki drukarskiej; litografika; litografia


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamienioryt

        technika druku wklęsłego, polegająca na żłobieniu rysunku w miękkich, płaskich kamieniach i odbijaniu go w negatywie (białe linie na ciemnym tle)


        Kamienioryt – technika druku wklęsłego, gdzie formą drukową jest kamień litograficzny z wyrytym rysunkiem. Do kamieniorytu używane są specjalne twarde kamienie litograficzne. Technika ta stosowana była do produkcji papierów wartościowych i map.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamieniować

        zabijać przez obrzucanie kamieniami; kamienować


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieniowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) rzad. odczasownikowy od|kamieniować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamieniołom

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) górn. miejsce pozyskiwania kamienia budowlanego, zwykle metodą odkrywkową;

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (2.1) środ. teatr. pogard. aktor uczący się z trudem roli


        Kamieniołom – kopalnia odkrywkowa kamienia użytkowego (skały zwięzłej o dużej twardości). Kamieniołomów nie należy mylić z kopalniami odkrywkowymi wydobywającymi skały sypkie (piaskownie, żwirownie). Nie są nimi także odkrywkowe zakłady górnicze eksploatujące skały zwięzłe o stosunkowo małej twardości (węgiel brunatny, glinka ogniotrwała), czyli takie, które można urabiać za pomocą koparek. W Polsce w kamieniołomach wydobywa się głównie: granit, bazalt, wapień, piaskowiec, marmur, melafir, sjenit.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienisko

        1. zgrubienie od: kamień;
        2. kamieniste miejsce; duża ilość głazów, ruin, kamieni


        Miejscowości w Polsce
        • Kamienisko – osada w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Kluczbork
        • Kamienisko – dawna osada w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Bolesławiec
        • Kamienisko – dawna osada w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Wielkie Oczy
        • Kamienisko – dawna osada w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Gryfino

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamienista

        szczyt w Tatrach


        Kamienista (słow. Veľká Kamenistá) – dwuwierzchołkowy szczyt (2127 m oraz 2122 m) w głównej grani Tatr Zachodnich. Od sąsiadującego na zachód Błyszcza (2159 m) oddzielony jest Pyszniańską Przełęczą (1787 m), od sąsiadującego na wschód Smreczyńskiego Wierchu (2070 m) – Hlińską Przełęczą (1906 m). Po szczytach tych i przełęczach przebiega granica polsko-słowacka, wyższy wierzchołek leży jednak po stronie słowackiej. Niższy wierzchołek leży w grani głównej i na granicy. Jest zwornikiem, od którego na południową, słowacką stronę odchodzi długi grzbiet Hlina.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamienistość

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kamieniste

         (1.2) bot. zob. kamienistość owoców gruszy.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamienisty

        przymiotnik jakościowy

         (1.1) taki, który pokryty jest kamieniami albo zawiera dużo kamieni


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamieniuszka

        kaczka ze wsch. Syberii i z Ameryki Północnej, sporadycznie zalatująca do Polski


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Histrionicus histrionicus|ref=tak., gatunek kaczki;


        Kamieniuszka, kaczka wzorzysta (Histrionicus histrionicus) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkuje północno-wschodnią i wschodnią Azję, Amerykę Północną, Grenlandię i Islandię. Wyjątkowo zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony wyginięciem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienna

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. rzeka w Polsce, lewy dopływ Wisły;

         (1.2) geogr. rzeka w Polsce, lewy dopływ Bobru;


        Miejscowości i ich części

        w Polsce

        • Kamienna – część miasta Biały Bór
        • Kamienna – część miasta Skarżysko-Kamienna
        • Kamienna – część miasta Sucha Beskidzka
        • Kamienna – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka
        • Kamienna – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Lubień Kujawski
        • Kamienna – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Lubień Kujawski
        • Kamienna – przysiółek wsi Lipinki w woj. lubuskim, w pow. wschowskim, w gminie Sława
        • Kamienna – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie Oporów
        • Kamienna – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska
        • Kamienna – część wsi Tropiszów w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Igołomia-Wawrzeńczyce
        • Kamienna – wieś w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Namysłów
        • Kamienna – część wsi Opaka w woj. podkarpackim, w pow. lubaczowskim, w gminie Lubaczów
        • Kamienna – część wsi Baryczka w woj. podkarpackim, w pow. strzyżowski, w gminie Niebylec
        • Kamienna – wieś w woj. pomorskim, w pow. kwidzyńskim, w gminie Prabuty
        • Kamienna – część wsi Korbielów w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Jeleśnia
        • Kamienna – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kazimierskim, w gminie Opatowiec
        • Kamienna – osiedle Ostrowca Świętokrzyskiego
        • Kamienna – część wsi Grójec w woj. Świętokrzyskim, w pow. Ostrowieckim, w gminie Ćmielów
        • Kamienna – część wsi Piaski Brzóstowskie w woj. Świętokrzyskim, w pow. Ostrowieckim, w gminie Ćmielów
        • Kamienna – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Biały Bór

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamiennicki

        Kamiennik


        Patrz:Kamiennik

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamiennictwo

        dział górnictwa zajmujący się pozyskiwaniem kamienia użytkowego


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamiennik

        dawniej: kamieniarz;
        1. rzemieślnik wykonujący wyroby i konstrukcje z kamienia;
        2. robotnik wydobywający kamienie w kamieniołomach


        W Polsce
        • Kamiennik – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Środkowych w paśmie Garbu Dzikowca
        • Kamiennik – góra w Sudetach Zachodnich w Karkonoszach
        • Kamiennik – szczyt w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika – Krowiarkach
        • Kamiennik – prawostronny dopływ Kaczawy
        • Kamiennik – wieś w woj. opolskim, w pow. nyskim, w gminie Kamiennik
          • Kamiennik – gmina
          • Kamiennik – gromada
        • Kamiennik – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Drawsko
        Zobacz też
        • Kamiennik Południowy – szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny w Beskidzie Makowskim
        • Kamiennik Północny – szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny w Beskidzie Makowskim
        • Kamiennik Wielki – wieś w województwie warmińsko-mazurskim w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamiennogórski

        związany z Kamienną Górą, dotyczący Kamiennej Góry


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) przym. od Kamienna Góra

         (1.2) przym. od Góry Kamienne


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamiennogórzanin

        mieszkaniec Kamiennej Góry (miasta w Polsce)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamiennogórzanka

        mieszkanka Kamiennej Góry (miasta w Polsce)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamienność

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kamienne


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamienny

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) zrobiony, powstały z kamienia, złożony z kamieni

        przymiotnik jakościowy

         (2.1) przen. przypominający kamień, taki jak kamień pod względem właściwości (np. twardości, nieruchomości)


        • Kamienny – potok, dopływ Glinnej
        • Kamienny – potok, dopływ Solinki
        • Kamienny – szczyt w Beskidzie Śląskim

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienobród

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego;


        Kamienobród (ukr. Кам'янобрід, Kamjanobrid) – wieś na Ukrainie w rejonie jaworowskim należącym do obwodu lwowskiego.

        II Rzeczypospolitej wieś w powiecie gródeckim województwa lwowskiego.

        20 czerwca 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 12 Polaków.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamienować

        zabijać przez obrzucanie kamieniami; kamieniować


        czasownik przechodni niedokonany (dk. ukamienować)

         (1.1) uśmiercać poprzez obrzucenie kamieniami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamienowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) zadawanie komuś śmierci poprzez rzucanie w niego kamieniami


        Ukamienowanie (lapidacja) – wraz z rozszarpaniem najstarsza forma kary śmierci. Polega na obrzucaniu skazanego kamieniami przez grupę ludzi uczestniczących w egzekucji.

        Ukamienowanie wywodzi się z czasów przed wyodrębnieniem ze społeczeństwa instytucji władzy. Grupowy charakter egzekucji chronił biorące w niej udział osoby przed zemstą ze strony krewnych kamienowanego oraz prawdopodobnie przed niesławą wynikającą z udziału w krwawych obowiązkach scedowanych później na kata.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamieńsk

        miasto w Polsce


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w Polsce;

         (1.2) geogr. zob. Kamieńsk Szachtyński.

         (1.3) geogr. zob. Kamieńsk Uralski.


        Kamieńsk – miasto w Polsce, położone w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie miejsko-wiejskiej Kamieńsk, której jest siedzibą, nad rzeką Kamionką. Przez miasto przebiegają dwie spośród głównych arterii komunikacyjnych Polski: autostrada z Gorzyczek do Gdańska i Warszawy oraz linia kolejowa Górny Śląsk – Warszawa, czyli dawna Kolej Warszawsko-Wiedeńska.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamieński

        przymiotnik od: Kamień Krajeński, Kamień Pomorski, Kamieńsk


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kamieńskiem, dotyczący Kamieńska


        Kamieński (forma żeńska: Kamieńska, liczba mnoga: Kamieńscy) – polskie nazwisko.

        Jedna z form nazwiska pochodzi od słowa kamień.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamieńskie

        przymiotnik od: Kamień Krajeński, Kamień Pomorski, Kamieńsk


        Kamieńskie (ukr. Кам'янське, Kamjanśke), w latach 1936–2016 Dnieprodzierżyńsk (ukr. Дніпродзержинськ, Dniprodzerżynśk) – miasto na Ukrainie, w obwodzie dniepropetrowskim, nad Dnieprem. 1 stycznia 2022 liczyło 226 845 mieszkańców.

        Ośrodek hutnictwa żelaza, przemysłu taboru kolejowego (wagony), chemicznego, materiałów budowlanych. Działa tu także elektrownia wodna o mocy 352 MW.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamieńszczanin

        mieszkaniec Kamieńska (miasta w Polsce)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieńszczanka

        mieszkanka Kamieńska (miasta w Polsce)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamieńszczyzna

        wieś w Polsce


        2 miejscowości na Białorusi:

        • Kamieńszczyzna – wieś w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeczańskim
        • Kamieńszczyzna – wieś w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim.

        2 miejscowości w Polsce:

        • Kamieńszczyzna – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Rybno
        • Kamieńszczyzna – wieś w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Popów

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamierowo

        Kamierowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Skarszewy.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kamikadze

        kamikaze;
        1. japoński samolot z II wojny światowej, którego załoga miała wykonać samobójczy atak na wroga;
        2. pilot takiego samolotu;
        3. żartobliwie o człowieku lubiącym podejmować się trudnych zadań


        Kamikaze, shinpū (jap. 神風; spotyka się spolszczoną formę kamikadze) – specjalne japońskie oddziały wojskowe okresu II wojny światowej, należące do armii (w tym do jednostek lotniczych) i marynarki japońskiej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamikaze

        [czytaj: kamikaze lub kamikadze] kamikadze;
        1. japoński samolot z II wojny światowej, którego załoga miała wykonać samobójczy atak na wroga;
        2. pilot takiego samolotu;
        3. żartobliwie o człowieku lubiącym podejmować się trudnych zadań


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. wojsk. w czasie II Wojny Światowej: żołnierz japoński przeprowadzający samobójczy atak na większego przeciwnika za pomocą silnego ładunku wybuchowego; samolot lub inny pojazd używany przez tego żołnierza;

         (1.2) przen. samobójca atakujący w analogiczny sposób jak kamikaze (1.1)


        Kamikaze, shinpū (jap. 神風; spotyka się spolszczoną formę kamikadze) – specjalne japońskie oddziały wojskowe okresu II wojny światowej, należące do armii (w tym do jednostek lotniczych) i marynarki japońskiej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamil

        imię męskie


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Kamil – imię męskie, pochodzące od rzymskiego imienia i cognomenu Camillus (słowo to jest tłumaczone z łaciny jako „pomocnik kapłana” bądź „zrodzony z wolnych rodziców”, „szlachetny chłopiec”).

        Kamil imieniny obchodzi: 14 lipca (dawniej 18 lipca – data ta stanowiła wspomnienie św. Kamila de Lellis, później przesuniętego na 14 lipca) i 15 września, 25 września.

        Żeńskim odpowiednikiem imienia Kamil jest Kamila.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamila

        imię żeńskie


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|ż.;

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. i B. lp. od: Kamil


        Kamila, Kamilla – żeński odpowiednik imienia Kamil, pochodzenia łacińskiego.

        Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Kamila w 2009 r. zajmowała 41. miejsce w grupie imion żeńskich. W 2001 roku imię z podwójnym L nosiło 4107 osób, z pojedynczym – 90 900. Forma Kamilla budzi wątpliwości normatywistów; jest notowana w Nowym Słowniku poprawnej polszczyzny pod redakcją Andrzeja Markowskiego, z zastrzeżeniem, że jest to forma niezalecana. Jednocześnie Rada Języka Polskiego odnotowała tę formę w aneksie do listy pn. Obowiązujący wykaz imion jako zgodną z zasadami ortograficznymi polszczyzny. Obecnie Rada Języka Polskiego nie wydaje już obowiązujących wykazów imion.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamilcia

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Kamila


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamilek

        zdrobnienie od: Kamil (imię męskie)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m. zdrobn. Kamil


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamilianie

        zakon katolicki założony w 1584 roku w Rzymie przez św. Kamila de Lellis; Zakon Kleryków Regularnych Posługujących Chorym


        Kamilianie, Zakon Kleryków Regularnych Posługujących Chorym – zakon założony przez św. Kamila de Lellis w 1584 roku, a zatwierdzony przez Papieża Grzegorza XIV 21 września 1591 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamilianin

        członek zakonu katolickiego założonego w 1584 roku w Rzymie przez św. Kamila de Lellis


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego w XVI w. przez św. Kamila de Lellis;


        Kamilianie, Zakon Kleryków Regularnych Posługujących Chorym – zakon założony przez św. Kamila de Lellis w 1584 roku, a zatwierdzony przez Papieża Grzegorza XIV 21 września 1591 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamilianka

        członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Świętego Kamila


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamilianki

        członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Świętego Kamila


        Kamilianki, Zgromadzenie Córek świętego Kamila, Córki świętego Kamila – żeńskie zgromadzenie zakonne będące odpowiednikiem męskiego zakonu Kamilianów. Zgromadzenie zostało założone przez bł. Alojzego Tezza i bł. Józefinę Vannini 2 lutego 1892, a zatwierdzone przez papieża Piusa XI w 1931 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamiliański

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kamilianami, dotyczący kamilianów

        przymiotnik dzierżawczy

         (2.1) należący do kamilianów, będący ich własnością


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamiliny

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Kamili lub z nią związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamilka

        zdrobnienie od: Kamila (imię żeńskie)


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Kamila

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. B. lp. od: Kamilek


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamilkowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Kamilka lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamilla

        imię żeńskie


        Kamila, Kamilla – żeński odpowiednik imienia Kamil, pochodzenia łacińskiego.

        Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Kamila w 2009 r. zajmowała 41. miejsce w grupie imion żeńskich. W 2001 roku imię z podwójnym L nosiło 4107 osób, z pojedynczym – 90 900. Forma Kamilla budzi wątpliwości normatywistów; jest notowana w Nowym Słowniku poprawnej polszczyzny pod redakcją Andrzeja Markowskiego, z zastrzeżeniem, że jest to forma niezalecana. Jednocześnie Rada Języka Polskiego odnotowała tę formę w aneksie do listy pn. Obowiązujący wykaz imion jako zgodną z zasadami ortograficznymi polszczyzny. Obecnie Rada Języka Polskiego nie wydaje już obowiązujących wykazów imion.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamillus

        dowódca rzymski, sześciokrotny trybun wojskowy; Camillus


        Marek Furiusz Kamillus, Marcus Furius Camillus (ur. około 446 p.n.e., zm. 364 p.n.e.) – wódz i reformator armii rzymskiej, wielokrotny trybun konsularny i dyktator.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamilostwo

        Kamil z małżonką; Kamilowie


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamilowie

        Kamil z małżonką; Kamilostwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamilowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Kamila lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Kaminiecki

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamińsk

        2 miejscowości w Polsce:

        • Kamińsk – wieś w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Jedlińsk
        • Kamińsk – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie

        Źródła:

        Wikipedia

        Kamiński

        nazwisko


        Kamiński (forma żeńska: Kamińska, liczba mnoga: Kamińscy) – nazwisko polskie. Obecnie jest to szóste pod względem popularności nazwisko w Polsce. Wg bazy PESEL 19.01.2024 r. nosiło je 47 101 Polek i 46 201 Polaków.

        Nazwisko pochodzi od rzeczownika pospolitego kamień albo toponimów Kamień, Kamienica, Kamieniec, wywodzących się etymologicznie od wyrazu kamień.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamińsko

        2 miejscowości w Polsce:

        • Kamińsko – wieś w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Przystajń
        • Kamińsko – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Murowana Goślina

        inne:

        • Kamińsko – druga nazwa Jezioro Kamińskiego

        Źródła:

        Wikipedia

        Kamionczanin

        mieszkaniec Kamionki (miasta lub wsi w Polsce)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamionczanka

        mieszkanka Kamionki (miasta lub wsi w Polsce)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamionecki

        przymiotnik od: Kamionka


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Kamionką, dotyczący Kamionki


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamionek

        1. twardy materiał ceramiczny; wyrób z tego materiału
        2. miejsce pokryte stosem kamieni
        3. roślina z rodziny różowatych
        4. zwierzę z rodziny łasicowatych; kuna domowa


        Miejscowości w Polsce

        • Kamionek – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Mogilno
        • Kamionek – wieś w woj. opolskim, w pow. krapkowickim, w gminie Gogolin
        • Kamionek – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. szczycieńskim, w gminie Szczytno
        • Kamionek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo
        • Kamionek – osiedle w Warszawie
        • Kamionek – część miasta Wałbrzych
        • Kamionek – część wsi Budziska

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamionetka

        rodzaj ciężarówki, bus


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mały samochód ciężarowy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamionka

        1. twardy materiał ceramiczny; wyrób z tego materiału
        2. miejsce pokryte stosem kamieni
        3. roślina z rodziny różowatych
        4. zwierzę z rodziny łasicowatych; kuna domowa


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w Mołdawii, w Naddniestrzu, nad Dniestrem;


        • kamionka – wyroby ceramiczne otrzymywane z glin z dodatkiem szamotu lub piasku kwarcowego
        • kamionka – inna nazwa kuny domowej
        • kamionka – gatunek byliny z rodzaju jeżyna, należącego do rodziny różowatych

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamionkowski

        Kamionka


        Patrz:Kamionka

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamionkowy

        przymiotnik od: kamionka


        przymiotnik

         (1.1) zrobiony z kamionki


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamizard

        francuski uczestnik powstania ludowego w latach 1702-1705


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. rel. kalwiński powstaniec walczący przeciwko katolickim wojskom króla Ludwika XIV w latach 1704–1709;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamizela

        spodnia część trzyczęściowego ubioru męskiego; kamizelka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamizelczyna

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) rzad. marna kamizelka


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamizeleczka

        zdrobnienie od: kamizelka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od: kamizelka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamizelka

        część stroju bez rękawów i kołnierza, zakładana pod marynarkę lub wierzchnie okrycie


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odzież. kraw. ubranie bez rękawów i kołnierza nakładane na tułów, zapinane na guziki


        Kamizelka – rodzaj ubioru okrywającego tułów, dopasowanego, zapinanego, bez rękawów i na ogół kołnierza. Pierwotnie ubranie męskie, w modzie europejskiej pojawiła się około 1670 roku; później używana także przez kobiety. Początkowo sięgająca kolan i z rękawami, w miarę upływu czasu ulegała przekształceniom, zmieniała się jej długość, krój elementów takich jak kołnierz, klapy i kieszenie oraz zdobienia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamizelkowy

        przymiotnik od: kamizelka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamkorder

        niewielka, przenośna kamera telewizyjna z wbudowanym magnetowidem; kamwid


        Kamkorder (ang. camcorder, od video CAMera reCORDER) – urządzenie wideo zawierające zintegrowaną kamerę i magnetowid.

        Pierwsze kamkordery rejestrowały sygnały analogowe na taśmie magnetycznej. Po roku 2000 pojawiły się kamkordery beztaśmowe, wykorzystujące dyski optyczne, dyski twarde i pamięci flash jako nośnik danych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamlot

        miękka tkanina płaszczowa z wełny wielbłądziej


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) włók. miękka tkanina o splocie skośnym, przeznaczona na okrycia zewnętrzne, dawniej tkana z wełny wielbłądziej lub koziej, obecnie także z mieszanki wełny koziej z jedwabiem lub wełny owczej z bawełną


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamlotowy

        wykonany z kamlotu


        Źródła:

        SJP.pl

        Kammsetzer

        [czytaj: KAMzecer] nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamocki

        nazwisko


        Kamocki

        • Antoni Kamocki – skarbnik (1785) i podstoli bielski
        • Franciszek Kamocki – polski heraldyk i weksylolog
        • Janusz Kamocki – polski etnograf, więzień polityczny, żołnierz Armii Krajowej
        • Stanisław Kamocki – malarz i grafik, młodopolski pejzażysta
        • Walenty Kamocki – polski lekarz, okulista
        • Zygmunt Kamocki – podporucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamol

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zgrub. od kamień


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamola

        nazwisko


        Kamola – osada leśna w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Grabów nad Prosną.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kamora

        tajna organizacja przestępcza działająca w Królestwie Neapolu w latach 1830-1870; obecnie organizacja mafijna działająca na terenie Neapolu i całej Kampanii; camorra; kamorra


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) hist. organizacja mafijna w Królestwie Neapolu w XIX wieku

         (1.2) włoska organizacja przestępcza;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kamorra

        tajna organizacja przestępcza działająca w Królestwie Neapolu w latach 1830-1870; obecnie organizacja mafijna działająca na terenie Neapolu i całej Kampanii; camorra; kamora


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zob. kamora.


        Camorra (kamorra) – włoska organizacja przestępcza, której początki datuje się na rok 1820. Powstała w Królestwie Obojga Sycylii, w okresie rządów absolutystycznych była wykorzystywana do celów politycznych. Kolebką Camorry były neapolitańskie więzienia, a jej głównym celem była ochrona więźniów (członków) przed innymi wrogimi gangami. Organizacja dopuszcza się oszustw, zabójstw i rabunków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamorrysta

        członek kamorry (organizacji przestępczej); kamorysta


        Źródła:

        SJP.pl

        Kamorysta

        członek kamory (organizacji przestępczej); kamorrysta


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) członek kamorry


        Kamorysta (wł. Il camorrista) – włoski dramat biograficzno-kryminalny z 1986 roku w reżyserii Giuseppe Tornatore, będący jego pełnometrażowym debiutem. Ekranizacja powieści autorstwa Giuseppe Marrazza.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kamorystka

        kamorysta


        Patrz:kamorysta

        Źródła:

        SJP.pl

        Kamorystyczny

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący kamory; taki, który jest związany z kamorą; mający charakter kamory


        Źródła:

        Wiktionary

        Kamp

        estetyka celebrująca kicz i ironię, celowo przesadna i teatralna


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) kult. estetyka, konwencja stylistyczna, przypisująca rzeczom wartość ponieważ są w złym guście lub ich wymowy ironicznej;


        Austria

        • Kamp – rzeka w Dolnej Austrii

        Osoby

        • Alexandra Kamp – niemiecka aktorka
        • Andrew Van De Kamp – fikcyjna postać
        • Bree Van de Kamp – fikcyjna postać
        • Danielle Van De Kamp – fikcyjna postać
        • Peter van de Kamp – amerykański astronom
        • Ragnar Kamp – amerykański curler

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kampa

        nazwisko


        Kampa – sztuczna wyspa (właściwie półwysep) o powierzchni 5,2 hektara położona w centrum Pragi, w dzielnicy Malá Strana. Leży między rzeką Wełtawą, a wypływającą i wpływającą do niej Čertovką (Czarcim Potokiem) – sztucznym ciekiem wodnym utworzonym w celu napędzania kół młyńskich 3 młynów (współcześnie pozostało jedno z nich, przy młynie „Wielki Przeor”).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kampala

        stolica Ugandy


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. stolica Ugandy;


        Kampala – stolica i największe miasto Ugandy położone w południowej części kraju, w pobliżu Jeziora Wiktorii.

        Kampala jest głównym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym kraju. Miejscowość jest centrum handlu produktami rolnymi (kawą, bawełną, herbatą, tytoniem, cukrem); funkcjonują tu również zakłady przemysłu włókienniczego, metalowego, drzewnego, maszynowego i spożywczego. W mieście działają: Ugandyjskie Towarzystwo Naukowe (zał. 1933), Uniwersytet Makerere (zał. 1922) i wyższa szkoła techniczna oraz liczne instytucje kulturalne, m.in.: muzeum narodowe i teatr narodowy. 35 km na południowy zachód od Kampali znajduje się międzynarodowy port lotniczy Entebbe, a w samym mieście znajduje się nieczynny port lotniczy Kampala.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kampalczyk

        mieszkaniec Kampali


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kampali


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kampalka

        mieszkanka Kampali


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Kampali


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kampalski

        przymiotnik od: Kampala (stolica Ugandy)


        przymiotnik

         (1.1) odnoszący się do Kampali, stolicy Ugandy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kampament

        dawniej:
        1. przegląd, rewia wojskowa;
        2. ćwiczenia, manewry;
        3. obóz wojskowy ćwiczebny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kampan

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) geol. piąty wiek późnej kredy, trwający 83,5 – 70,6 milionów lat temu;


        Kampan (ang. Campanian)

        • w sensie geochronologicznym – piąty wiek późnej kredy w erze mezozoicznej, trwający około 11,5 milionów lat (od 83,6 ± 0,2 do 72,1 ± 0,2 do mln lat). Kampan jest młodszy od santonu a starszy od mastrychtu.
        • w sensie chronostratygraficznym – piąte piętro górnej kredy w eratemie mezozoicznym, wyższe od santonu a niższe od mastrychtu.

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kampańczyk

        mieszkaniec Kampanii (regionu we Włoszech)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Kampanii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kampania

        1. zaplanowane działanie wojenne odbywające się na określonym terytorium w jakimś czasie; etap wojny, wyprawa wojenna, np. kampania wrześniowa;
        2. szereg zorganizowanych działań prowadzących do określonego celu, popierających sprawę, o którą się walczy, np. kampania promocyjna, propagandowa, reklamowa; czas trwania takich akcji;
        3. w rolnictwie i przetwórstwie: okres nasilenia prac, związany ze zbiorem, skupem i przerobem określonych płodów rolnych; czas prac sezonowych;
        4. potocznie: kampania wrześniowa - poprawkowa sesja egzaminacyjna we wrześniu


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. region administracyjny w południowych Włoszech;


        • Kampania – region administracyjny w południowych Włoszech
        • kampania (wojsko)
          • kampania sześciodniowa (1814)
          • kampania na Missisipi (1862–1863)
          • kampania wrześniowa (1939)
          • kampania norweska (1940)
          • kampania francuska (1940)
          • kampania bałkańska (1941)

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampanier

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) mężczyzna zajmujący się prowadzeniem kampanii, głównie kampanii społecznych


          Źródła:

          Wiktionary

          Kampanijny

          związany z kampanią, zwłaszcza biorący udział w jakiejś okresowej akcji; sezonowy, niestały, okresowy


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kampanią, dotyczący kampanii


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampanila

          dzwonnica w kształcie wysmukłej wieży, wolnostojąca obok kościoła, charakterystyczna dla architektury włoskiej; campanila


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) archit. wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła;


          Kampanila, campanila (wł. campanile) – dzwonnica kościelna charakterystyczna dla architektury włoskiej, wyodrębniona z bryły kościoła i budowana obok niej, inaczej niż w krajach Europy zachodniej i środkowej, w których dzwonnica zespolona była z kościołem.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampanka

          mieszkanka Kampanii (regionu we Włoszech)


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) mieszkanka Kampanii


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampanologia

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) nauka o tradycyjnych dzwonach wieżowych i kościelnych;


          Kampanologia (starołacińskie campana – „dzwonek” + greckie λόγος – „wiedza”) – nauka o dzwonach. Zajmuje się ich historią, przeznaczeniem, akustyką, rodzajami, sposobami wytwarzania i naprawy, zdobnictwem i inskrypcjami, wykorzystaniem dzwonów jako instrumentów muzycznych (przy czym nie chodzi tu o dzwony orkiestrowe czy dzwonki ręczne, tylko o tradycyjne dzwony kościelne i wieżowe).


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampański

          przymiotnik od: Kampania (region we Włoszech)


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kampanią


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampanula

          1. roślina z rodziny dzwonkowatych o dużych, różnobarwnych kwiatach w kształcie kielicha, występująca w około 200 gatunkach w strefie śródziemnomorskiej i umiarkowanej;
          2. motyw dekoracyjny złożony z kwiatów w kształcie dzwonka, zwróconych w dół, charakterystyczny dla sztuki późnobarokowej, szczególnie dla stylu regencji


          Kampanula – motyw dekoracyjny złożony z kwiatów w kształcie dzwonka, zwróconych w dół. Najczęściej w formie zwisu złożonego z kwiatów o stopniowo zmniejszających się kielichach, przybiera też postać girlandy. Ornament występował we włoskim renesansie, bardzo popularny w barokowym i późnobarokowym wzornictwie francuskim. Charakterystyczny też dla okresu regencji, czasami w uproszczonej postaci w zdobnictwie neoklasycyzmu i empire. Stosowany w budownictwie, rzeźbie i snycerstwie.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kamper

          samochód turystyczny z miejscem do mycia się, spania oraz sporządzania i przechowywania jedzenia; camper


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) mot. samochód kempingowy;

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (2.1) środ. slang. w grach komputerowych osoba trzymająca się stale jednego miejsca, strzelając do innych graczy


          Kamper (ang. RV or camper) lub samochód kempingowy – typ samochodu, który został zbudowany lub wyposażony do pełnienia funkcji autonomicznego pojazdu turystycznego. Zapewnia podróżującym nim pasażerom miejsca m.in. do spania i wypoczynku, a ponadto specjalna zabudowa zapewnia miejsce i sprzęt do przechowywania żywności i sporządzania posiłków oraz wydzieloną część sanitarną z ubikacją, umywalką i najczęściej prysznicem.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampering

          spędzanie czasu wolnego na podróżowaniu camperem; campering


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamperowicz

          osoba spędzająca czas wolny na podróżowaniu kamperem; camperowicz, camperowiec, kamperowiec


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamperowiec

          osoba spędzająca czas wolny na podróżowaniu kamperem; kamperowicz, camperowicz, camperowiec


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamperowy

          kamper; camperowy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampesz

          1. drzewo;
          2. barwnik naturalny


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampeszowy

          przymiotnik od: kampesz


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampeszyn

          cierniste drzewo z rodziny brezylkowatych; hematoksylon; drzewo kampeszowe


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampić

          środowiskowo w grach komputerowych: czaić się na przeciwnika w jednym miejscu; kampować


          czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

           (1.1) środ. slang. w grach komputerowych: trzymać się stale jednego miejsca i strzelać do innych graczy


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampidanka

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) etn. mieszkanka regionu Campidano na Sardynii


          Źródła:

          Wiktionary

          Kampienie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kampić.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kampimetria

          metoda badania pola widzenia uzupełniająca badanie perymetryczne


          Badanie pola widzenia, zwane także perymetrią (w przypadku rzutowania siatkówki na powierzchnię kulistą) lub kampimetrią (w przypadku rzutowania na powierzchnię płaską) – badanie pozwalające na dokładne określenie ubytków w polu widzenia. Może być również przeprowadzone poprzez proste metody niewymagające użycia specjalistycznego sprzętu jak np. test Amslera. Badanie pozwala ocenić, jaki zakres przestrzeni osoba badana obejmuje wzrokiem.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kamping

          rzadko: kemping, camping;
          1. ogrodzony teren wyposażony w umywalnie, elektryczność itp., przystosowany do obozowania w namiotach lub domkach (przyczepach, samochodach) kempingowych;
          2. czasowe przebywanie na takim terenie


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampinos

          wieś gminna w województwie mazowieckim, w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) geogr. wieś i gmina w centralnej Polsce;


          Kampinos – wieś (dawniej miasto) w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim. Ma status sołectwa. Miejscowość jest siedzibą władz gminy Kampinos.

          Najbliższe miasta: Błonie (15 km), Sochaczew (18 km), Brwinów (26 km), Ożarów Mazowiecki (27 km), Grodzisk Mazowiecki (27 km), Wyszogród (28 km), Milanówek (29 km), Żyrardów (29 km).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampinoski

          przymiotnik od: Kampinos (wieś)


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) odnoszący się do Kampinosu, związany z Kampinosem


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampinowski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampiński

          przymiotnik

           (1.1) dotyczący Campigny


          Źródła:

          Wiktionary

          Kampować

          środowiskowo w grach komputerowych: czaić się na przeciwnika w jednym miejscu; kampić


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampowość

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kampowe; cecha tych, którzy są kampowi


          Źródła:

          Wiktionary

          Kampowy

          kamp


          Patrz:kamp

          Źródła:

          SJP.pl

          Kamptozaur

          rodzaj roślinożernego dinozaura ptasiomiednicznego z grupy iguanodonów; brachyrofus, kumnoria


          Kamptozaur (Camptosaurus) – roślinożerny dinozaur ptasiomiedniczny z grupy iguanodonów, z rodziny kamptozaurów (Camptosauridae); jego nazwa znaczy giętki jaszczur od zgiętych w kształcie łuka kości udowych. Ornitopod nieco podobny wyglądem do iguanodona.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kampucza

          nazwa Kambodży w latach 1976-89


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) hist. polit. geogr. nazwa Kambodży w latach 1976–1989;


          • Demokratyczna Kampucza – państwo kambodżańskie w latach 1975–1979
          • Ludowa Republika Kampuczy – państwo kambodżańskie w latach 1979-1989
          • Kampucza – dokumentalny film z 1981 roku w reżyserii Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampuczanin

          obywatel Kampuczy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampuczanka

          obywatelka Kampuczy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kampuczański

          Kampucza


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) hist. dotyczący Kampuczy (współcz. Kambodża)


          Patrz:Kampucza

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampus

          wyznaczony teren wraz z budynkami należący do anglosaskiej szkoły wyższej; campus


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) kompleks budynków i terenów uniwersyteckich


          Miasteczko akademickie, miasteczko uniwersyteckie, kampus – część miasta, w której znajdują się budynki uniwersytetu lub innej szkoły wyższej oraz/albo domy studenckie (jeśli tylko te ostatnie, zwykle używana jest nazwa „miasteczko studenckie”, a nie stosuje się określenia „kampus”).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kampusowy

          kampus; campusowy


          przymiotnik

           (1.1) związany z kampusem, charakterystyczny dla kampusu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kampust

          rzeczownik

           (1.1) stpol. zsiadłe mleko


          Źródła:

          Wiktionary

          Kamracki

          odnoszący się do kamrata, należący do kamrata


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamractwo

          rzeczownik

           (1.1) przyjacielstwo


          Źródła:

          Wiktionary

          Kamrat

          potocznie: kompan, towarzysz, kolega, przyjaciel


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) towarzysz, kompan

           (1.2) pot. współpracownik


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kamratka

          kamrat; kompanka, towarzyszka


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamrowski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamski

          przymiotnik od: Kama (rzeka w Federacji Rosyjskiej)


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kamą, dotyczący Kamy (rzeki w Rosji)


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kamuflaż

          1. zamaskowanie, przesłonięcie czegoś dla niepoznaki;
          2. maskowanie się żołnierza lub okrywanie czymś maskującym środka bojowego, np. działa, czołgu


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) zool. czynność wykonywana przez zwierzęta w celu ukrycia się przed drapieżnikami;

           (1.2) wojsk. czynność wykonywana przez żołnierzy w celu ukrycia się przed wrogiem

           (1.3) wojsk. ubiór i sprzęt przeznaczony do kamuflażu (1.2)


          Kamuflaż – czynność wykonywana przez zwierzęta w celu ukrycia się przed drapieżnikami lub potencjalnymi ofiarami.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kamuflażowy

          przymiotnik od: kamuflaż


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) dotyczący kamuflażu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kamuflet

          1. rodzaj miny podziemnej
          2. wybuch pod ziemią pocisku artyleryjskiego bez utworzenia leja


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamuflować

          skrywać, ukrywać, chować się


          czasownik niedokonany

           (1.1) ukrywać coś pod kamuflażem, upodabniając do otoczenia

           (1.2) przen. zręcznie taić coś, stwarzając pozory

           (1.3) żart. ukrywać coś

          czasownik zwrotny niedokonany

           (2.1) ukrywać pod kamuflażem samego siebie

           (2.2) przen. taić swoje prawdziwe intencje, zamiary

           (2.3) żart. ukrywać się


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kamuflowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kamuflować.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kamuflująco

          w sposób czyniący coś lub kogoś niewidocznym; maskująco


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamulec

          potocznie: wielki kamień


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) rzad. pogard. kamień, skała


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kamuszek

          zdrobnienie od: kamień


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamusznik

          ptak wędrowny z rzędu siewkowych, o długości ciała około 22 cm, krótkich nogach barwy pomarańczowej i dziobie lekko zadartym w górę, zamieszkujący wybrzeża morskie północnej Europy i Azji (w Polsce spotykany na przelotach); kamusznik zwrotek


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Arenaria interpres|ref=tak., średniej wielkości ptak z rzędu siewkowców;


          • kamusznik – gatunek ptaka
          • kamusznik – rodzaj porostów

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kamusznikowy

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) dotyczący kamusznika


          Źródła:

          Wiktionary

          Kamwid

          niewielka, przenośna kamera telewizyjna z wbudowanym magnetowidem; kamkorder


          Kamera wideo, kamwid – urządzenie elektroniczne, służące do nagrywania (rejestrowania) obrazu na taśmie wideo (analogowy nośnik danych, na przykład VHS, w przeciwieństwie do kamer cyfrowych, zapisujących cyfrowe dane) poprzez zamianę sygnałów optycznych na sygnały elektryczne.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kamycki

          przymiotnik od: Kamyk (nazwa kilku wsi w Polsce)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamyczek

          zdrobnienie od: kamyk


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) pot. zdrobn. od: kamyk, mały kamień

           (1.2) gw-pl|Kraków. borówka brusznica


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kamyczkowy

          przymiotnik od: kamyczek


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamyk

          1. mały kamień;
          2. kamień szlachetny albo jego imitacja służące jako ozdoba;
          3. kamień w kształcie krążka służący jako figura w grach towarzyskich


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) zdrobn. od: kamień

           (1.2) mały kamień

           (1.3) kamień szlachetny, ozdobny, zwłaszcza w biżuterii

           (1.4) pion w niektórych grach


          W Polsce
          • Kamyk – część Olkusza
          • Kamyk – przysiółek wsi Brzoskwinia w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów
          • Kamyk – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Konopnica
          • Kamyk – wieś w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Łapanów
          • Kamyk – wieś w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Pionki
          • Kamyk – wieś w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Kłobuck
          • Kamyk – gromada
          • Kamyk – dawna gmina

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kamykowski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamykowy

          kamyk


          Patrz:kamyk

          Źródła:

          SJP.pl

          Kamysz

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kamyszek

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kan

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, prawy dopływ Jeniseju;


          Belgia:

          • Kan – limburska nazwa miejscowości Kanne

          Rosja:

          • Kan – rzeka, prawy dopływ Jeniseju

          Osoby:

          • Aleksandr Kan – rosyjski duchowny katolicki pochodzenia niemieckiego
          • Naoto Kan – japoński polityk
          • Raybon Kan – komik nowozelandzki chińskiego pochodzenia

          Zobacz też:

          • CAN
          • Festiwal Kina Amatorskiego i Niezależnego KAN
          • Kaan
          • KAN-1 – kierowany przeciwlotniczy pocisk rakietowy

          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kan.

          skrót od:
          1. kanonik;
          2. kanon;
          3. kanalizacyjny; kanaliz.


          skrót, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) = rel. kanonik


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kana

          1. łączna nazwa dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego
          2. regionalnie: bańka na mleko; kanka


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) pot. geogr. (także. bibl.) Kana Galilejska;


          • Kana – miejscowość w południowym Libanie
          • Kana – pismo sylabiczne używane do zapisu języka japońskiego
          • Kana – teatr alternatywny w Szczecinie
          • Kana – japońskie imię żeńskie
          • Kana – francuski zespół muzyczny
          • Kana – japońska wrestlerka
          • Kana – jezioro w Demokratycznej Republice Konga
          • Kana – naczynie do przechowywania i przewozu mleka

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanaan

          starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) geogr. hist. starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego;

           (1.2) bibl. liter. ziemia obiecana patriarsze Abrahamowi i jego potomstwu;

           (1.3) przen. miejsce szczęśliwe, możliwe do osiągnięcia

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

           (2.1) bibl. imię biblijne


          Kanaan, Chanaan (hebr. ‏כְּנַעַן‎ Kənáʻan lub כְּנָעַן Kənāʻan, stgr. Χαναάν Chanaan, arab. ‏کنعان‎ Kanʻān) – kraj niski, nizinny, lub − na podstawie tekstów z Nuzi − Mat Kinahhi (kraj purpurowej wełny), starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego (teren późniejszej Palestyny, Syrii aż do Eufratu i Fenicji).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanaanejski

          Kanaan; kananejski, kanaański


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanaani

          niemiecka rasa kotów krótkowłosych


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanaański

          Kanaan; kanaanejski, kananejski


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) hist. związany z Kanaanem (krainą w Lewancie)


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanabinol

          substancja uzależniająca, znajdująca się w przetworach konopi indyjskich, np. w marihuanie i haszyszu; kannabinol


          Kannabinol, kanabinol, CBN – organiczny związek chemiczny z grupy kannabinoidów występujący w konopiach. Jego działanie psychoaktywne jest pomijalnie małe. Jest produktem dehydrogenacji tetrahydrokannabinolu.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanabis

          jednoroczna roślina zielna z rodziny konopiowatych; cannabis, konopie


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanabrodzki

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanacki

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kanakami, dotyczący Kanaków

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (2.1) jęz. język kanacki


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanada

          żartobliwie o bogactwie i dostatku


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Północnej;

           (1.2) geogr. osada w Polsce, w województwie łódzkim, w gminie Bełchatów;

           (1.3) geogr. przysiółek wsi Borek Stary w Polsce, w województwie podkarpackim, w gminie Tyczyn


          Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy. Na południu i północnym zachodzie graniczy ze Stanami Zjednoczonymi, granice morskie: na północy z należącą do Danii Grenlandią (posiada również granicę lądową z Danią na wyspie Hansa) i na wschodzie z wyspami Saint-Pierre i Miquelon, wspólnotą zamorską Francji. Drugie państwo świata pod względem powierzchni (po Rosji) oraz 38. pod względem ludności.Kanada jest członkiem ONZ, NAFTA, Wspólnoty Narodów, Frankofonii, NATO, G7, APEC. Stolicą Kanady jest Ottawa, a największym miastem Toronto.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanadyjczyk

          obywatel Kanady


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) obywatel Kanady


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanadyjka

          1. krótka kurtka, przeważnie skórzana, zmarszczona w pasie i wszyta w pasek;
          2. łódź sportowa stworzona na wzór łodzi indiańskiej; canoe; kanoe; kanu


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) mieszkanka Kanady


          • obywatelka Kanady
          • kanadyjka – rodzaj łodzi
          • kanadyjka – rodzaj łóżka

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanadyjkarka

          zawodniczka biorąca udział w wyścigach kanadyjek


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) sport. zawodniczka uprawiająca kanadyjkarstwo


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanadyjkarstwo

          pływanie kanadyjkami


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) sport. dział sportów wodnych, który obejmuje wyścigi kanadyjek (łodzi poruszanych pagajami)


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanadyjkarz

          sportowiec startujący w wyścigach kanadyjek


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) sport. zawodnik uprawiający kanadyjkarstwo


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanadyjkowy

          kanadyjka


          Patrz:kanadyjka

          Źródła:

          SJP.pl

          Kanadyjski

          związany z Kanadą


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kanadą, dotyczący Kanady


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanadyjsko-Polski

          dotyczący Kanady i Polski


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanadyjskość

          kanadyjski


          Patrz:kanadyjski

          Źródła:

          SJP.pl

          Kanadystyka

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) nauk. interdyscyplinarna dziedzina nauki badająca m.in. historię, kulturę, literaturę i sztukę Kanady

           (1.2) eduk. kierunek studiów na uczelni wyższej, którego przedmiotem jest kultura, literatura i sztuka Kanady


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanafarz

          dawniej: człowiek opiekujący się piwnicą, piwniczy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanafas

          tkanina introligatorska


          Kanafas – etym. (prawdop.) fr. canevas); mocne pokryciowe płótno introligatorskie, lniane, o niejednorodnej powierzchni, stosowane przy ręcznym oprawianiu książek (np. księgi handlowe), oraz do opraw o ścisłej fakturze.



          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanak

          naszyjnik


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) daw. naszyjnik

           (1.2) stpol. fakt. ozdoba z pereł na włosy

           (1.3) stpol. coś kosztownego

           (1.4) reg. ulubieniec, pieszczoszek, beniaminek, szczególnie o ostatnim dziecku


          • Kanak – rodzaj naszyjnika
          • Kanak – tubylczy mieszkaniec Nowej Kaledonii
          • Kanak Attack – film fabularny z 2000 roku.
          • mjr SG Viliam Kanák – żołnierz słowackiej armii polowej
          • David Kaňák – uczestnik reality show VyVolení

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanaka

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) hist. pracownik niewolniczy w dawnych koloniach brytyjskich i na statkach, pochodzący z wysp Pacyfiku

          forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

           (2.1) D. lp. od: kanak


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanakowie

          rdzenni mieszkańcy Nowej Kaledonii


          Kanakowie (fr. Canaque) – rdzenni mieszkańcy Nowej Kaledonii, pochodzenia melanezyjskiego. Stanowią oni około 45% ludności Nowej Kaledonii.

          Nazwa Kanak pochodzi od hawajskiego wyrazu kanaka („człowiek”). Nazwy tej, często rozumianej pejoratywnie, używano początkowo na określenie wszystkich rdzennych mieszkańców Oceanii. Później jej znaczenie zostało zawężone jedynie do Melanezyjczyków, aż wreszcie wyłącznie do melanezyjskiej ludności Nowej Kaledonii. W latach 60. XX wieku melanezyjscy Nowokaledończycy w ramach procesu „oceanizacji” słownictwa przejęli to określenie, zmieniając jego zapis z francuskiego canaque na bardziej melanezyjski kanak. Obecnie określenie to ma duże znaczenie dla tożsamości rdzennych mieszkańców wyspy, zwłaszcza wśród ruchów dążących do uniezależnienia tego terytorium od Francji.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanalarstwo

          czyszczenie i konserwacja kanałów ściekowych


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanalarz

          potocznie: pracownik zatrudniony przy czyszczeniu i konserwacji kanałów ściekowych


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) robotnik zajmujący się konserwacją kanałów ściekowych

           (1.2) bezdomny żyjący w kanale


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanalia

          obelżywe określenie człowieka podłego; nikczemnik, łajdak


          rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

           (1.1) pejor. osoba podła, niegodziwa

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (2.1) przest. pogard. zbiorowisko ludzi nic nie wartych


          Kanalia – polski dramat psychologiczny z 1991 roku w reżyserii Tomasza Wiszniewskiego, będący jego pełnometrażowym debiutem reżyserskim. Fabuła opowiada o rewolucjonistach 1905 roku i jest to historia oparta na autentycznych wydarzeniach. Zdjęcia kręcono w Łodzi.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanalik

          mały kanał


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanalikowy

          przymiotnik od: kanalik


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanaliz.

          skrót od:
          1. kanalizacja;
          2. kanalizacyjny; kan.


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanaliza

          środowiskowo: kanalizacja


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) pot. kanalizacja


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanalizacja

          1. system urządzeń sanitarnych do odprowadzania ścieków oraz wód opadowych;
          2. zespół urządzeń do oczyszczania ścieków;
          3. w technice:
          a) system kanałów burzowych;
          b) kopanie takich kanałów


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) system urządzeń sanitarnych służących do odprowadzania ścieków

           (1.2) zespół urządzeń do oczyszczania ścieków


          Kanalizacja, system kanalizacyjny – infrastruktura, która jest zbiorem wszystkich elementów służących do zbierania, transportu i unieszkodliwiania ścieków bytowo-gospodarczych oraz wód deszczowych za pomocą kanałów ściekowych. System kanalizacyjny składa się z następujących elementów:

          • przykanaliki łączące instalacje kanalizacyjne z sieciami;
          • sieci kanalizacyjne, a w tym system rur, koryt, kolektorów, studzienek rewizyjnych, zbiorników retencyjnych, kanałów retencyjnych itp.;
          • oczyszczalnie ścieków;
          • urządzenia do miejscowego zagospodarowania wód opadowych,
          • wyloty kanalizacyjne, które wprowadzają oczyszczone ścieki lub wody opadowe do odbiornika.

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanalizacyjny

          kanalizacja


          przymiotnik

           (1.1) związany z kanalizacją, dotyczący kanalizacji


          Patrz:kanalizacja

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanalizator

          osoba pracująca przy urządzeniach kanalizacyjnych


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanalizować

          1. zakładać kanalizację, instalację ściekową;
          2. kierować czyjąś aktywność na określony tor


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanalizowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kanalizować.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanamycyna

          antybiotyk z grupy aminoglikozydów stosowany w ciężkich zakażeniach spowodowanych przez bakterie Gram-ujemne


          Kanamycyna (łac. Kanamycinum) – antybiotyk aminoglikozydowy, wytwarzany w oparciu o mikroorganizmy z gatunku Streptomyces kanamyceticus. Mikroorganizmy te wyizolowali z hodowli bakterii glebowych po raz pierwszy w 1956 japońscy badacze pod kierunkiem Hamao Umezawy; nadana przez nich nazwa gatunkowa (oraz nazwa antybiotyku) wywodzi się od japońskiego wyrazu kana, oznaczającego barwę złotą – taką ma kolonia Streptomyces kanamyceticus.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kananejczyk

          mieszkaniec Kanaan


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) staroż. mieszkaniec Kanaanu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kananejka

          mieszkanka Kanaan


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) staroż. mieszkanka Kanaanu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kananejski

          Kanaan; kanaanejski, kanaański


          przymiotnik

           (1.1) przym. od: Kanaan

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (2.1) jęz. język należący do grupy językowej w obrębie języków semickich, obejmującej języki używane w Kanaanie i Kartaginie


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kananga

          rzadko: rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych; jagodlin


          Kananga (do 1966 roku Luluabourg) – miasto w Demokratycznej Republice Kongo, stolica prowincji Lulua, leżące nad rzeką Lulua.

          Liczba mieszkańców – 1,1 miliona (2012).

          W pobliżu miasta wydobywa się diamenty.

          W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, farmaceutyczny oraz poligraficzny.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanapa

          mebel do siedzenia z oparciem i poręczami


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) podłużny mebel z oparciem przeznaczony do siedzenia


          Kanapa (z (łac.) canopeum, (gr.) kōnōpeōn – łoże z moskitierą) – mebel o konstrukcji szkieletowej, rodzaj fotela poszerzonego, mieszczącego od trzech do czterech osób, wyściełanego, z oparciem i poręczami. Jej pierwowzorem była cassapanca (wł. skrzynia). Kanapa weszła w użycie w XVII wieku, w XVIII w. powstały jej liczne formy, zależnie od rozwiązania oparcia i poręczy.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanapa-Tapczan

          mebel pełniący rolę kanapy i tapczana; kanapotapczan


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanaparz

          dawniej: człowiek opiekujący się piwnicą, piwniczy; kanafarz


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanapeczka

          zdrobnienie od: kanapka


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) zdrobn. od: kanapka

           (1.2) mała kanapka, na jeden kęs


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanapka

          1. prosty w przygotowaniu posiłek składający się z kromki chleba i dodatku (np. wędliny, sera, warzyw);
          2. zdrobnienie od: kanapa


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) spoż. kulin. pieczywo posmarowane czymś lub z dodatkiem znajdującym się na nim;

           (1.2) spoż. kulin. hand. kanapka (1.1) składająca się przynajmniej z dwóch warstw pieczywa kanapka (1.1) przełożona / posmarowana czymś między warstwami

           (1.3) zdrobn. od kanapa


          Kanapka – rodzaj dania (kalka językowa z języka francuskiego od słowa canapé: bułka przekrojona, z wędliną ułożoną jak poduszki na kanapie), prosta potrawa przyrządzana na bazie cienkich kromek białego lub razowego chleba, ewentualnie rozkrojonej bułki. Kanapki smaruje się masłem, okłada wędlinami, pieczenią wieprzową, kiełbasą, szynką lub serem, spożywa również z jajkiem na twardo, plasterkiem ogórka lub rybą, z dodatkiem warzyw do wyboru oraz sosów itp.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanapkarnia

          bar z kanapkami


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanapkomat

          automat do sprzedaży kanapek


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanapkowy

          kanapka


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kanapką, dotyczący kanapki


          Patrz:kanapka

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanapotapczan

          mebel pełniący rolę kanapy i tapczana; kanapa-tapczan


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanapowiec

          1. żartobliwie o osobie, która uwielbia wylegiwać się i drzemać na kanapie
          2. lekceważące określenie członka partii lub organizacji małej, pozbawionej znaczenia


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) pot. domowy pies lub kot, który lubi długo wylegiwać się, np. na kanapie lub na łóżku

           (1.2) pot. o małym, pokojowym, spokojnym psie (najczęściej z grupy psów do towarzystwa i ozdobnych), który nie wymaga dużo ruchu

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (2.1) pot. człowiek, który lubi długo wylegiwać się, np. na kanapie


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanapowy

          kanapa


          przymiotnik

           (1.1) dotyczący kanapy, związany z kanapą

           (1.2) polit. żart. o małej liczebnie partii, nie posiadającej poparcia społecznego, nie odgrywającej istotnej roli w życiu politycznym (rzekomo mieszczącej się na jednej kanapie)


          Patrz:kanapa

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanar

          kanarek; potocznie, ironicznie:
          1. kontroler biletów w środkach komunikacji miejskiej;
          2. żołnierz żandarmerii wojskowej, dawniej Wojskowej Służby Wewnętrznej


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) hydron. rzeka w Polsce, na Podlasiu, lewy dopływ Soły

           (1.2) hydron. rzeka w Polsce, w Małopolsce, lewy dopływ Wisły


          • inaczej mozga kanaryjska – roślina
          • potocznie kontroler biletów
          • Kanar – rzeka, dopływ Stoły



          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanara

          język z grupy tamil-kurukh, używany w południowych stanach Indii; język kanaryjski, kanada


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanarczy

          kanarek; kanarkowy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanareczek

          zdrobnienie od: kanarek


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanarecznik

          żywicodajne drzewo z rodziny osoczynowatych


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) dendr. nazwa systematyczna|Canarium|L.|ref=Canarium (Burseraceae)., gatunek drzew z rodziny osoczynowatych, pochodzących ze strefy międzyzwrotnikowej Azji i Afryki;

           (1.2) dendr. drzewo z gatunku kanareczników (1.1)


          Kanarecznik, drzewo kanarkowe, komiężnik (Canarium L.) – rodzaj zawsze zielonych drzew z rodziny osoczynowatych (Burseraceae). Liczy ok. 120 gatunków. Występują one w strefie międzyzwrotnikowej Azji, Afryki, Australii i Oceanii, największe zróżnicowanie osiągając w Afryce.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanarecznikowy

          przymiotnik od: kanarecznik


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanarek

          1. ptak z rodziny łuszczaków, podgatunek kulczyka, żyjący na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach, hodowany w Europie w klatkach dla pięknego śpiewu i ozdoby;
          2. kanar; potocznie, ironicznie:
          a) kontroler biletów w środkach komunikacji miejskiej;
          b) żołnierz żandarmerii wojskowej, dawniej Wojskowej Służby Wewnętrznej


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) ornit. niewielki ptak hodowlany o żółtym upierzeniu;

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (2.1) pot. przen. kontroler biletów w publicznych środkach komunikacji

           (2.2) pot. przen. łobuz, ziółko

           (2.3) daw. przen. gw-pl|Warszawa. żandarm


          Kanarek (Serinus canaria) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje w lasach Azorów, zachodnich Wysp Kanaryjskich i Madery. Nie jest zagrożony wyginięciem.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanarkowożółty

          żółty o kanarkowym odcieniu


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanarkowy

          1. dotyczący kanarka
          2. odcień koloru żółtego


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) dotyczący kanarka

          przymiotnik jakościowy

           (2.1) koloru jasnożółtego, koloru upierzenia kanarków


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanarnia

          przestarzałe:
          1. klatka dla kanarków;
          2. pomieszczenie, gdzie trzymane są kanarki


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanarowy

          przymiotnik od: kanar


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanarski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanary

          rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

           (1.1) pot. Wyspy Kanaryjskie


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanaryjczyk

          mieszkaniec Wysp Kanaryjskich (wysp na Oceanie Atlantyckim)


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) mieszkaniec Wysp Kanaryjskich


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanaryjka

          mieszkanka Wysp Kanaryjskich (wysp na Oceanie Atlantyckim)


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) mieszkanka Wysp Kanaryjskich


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanaryjski

          przymiotnik od: Wyspy Kanaryjskie


          przymiotnik

           (1.1) geogr. związany z Wyspami Kanaryjskimi


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanarzyca

          1. samiczka kanarka;
          2. potocznie o kobiecie kontrolującej bilety w pojazdach komunikacji publicznej


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) ornit. samica kanarka


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanasta

          gra karciana dla 2 lub 4 osób wykorzystująca dwie pełne talie kart (z jokerami); canasta


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) karc. wieloosobowa gra karciana rozgrywana dwoma pełnymi taliami;


          Kanasta – popularna wieloosobowa gra karciana.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanaus

          perska tkanina z jedwabiu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanausowy

          przymiotnik od: kanaus


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanał

          1. sztuczny szlak wodny, zwykle łączy 2 zbiorniki wodne;
          2. ściek podziemny odprowadzający wodę, nieczystości;
          3. przewód w murze służący wentylacji pomieszczeń;
          4. wykop umożliwiający dostęp do podwozia pojazdu;
          5. przewód w organizmie zawierający np. nerwy, naczynia;
          6. miejsce między sceną a widownią przeznaczone dla orkiestry;
          7. pot.: trudna sytuacja


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) koryto podziemne odprowadzające nieczystości i wodę deszczową

           (1.2) wykonany przez człowieka wykop w ziemi, którym płynie woda; służy np. do nawadniania lub osuszania pól albo umożliwienia żeglugi statków

           (1.3) przewód służący do wentylacji

           (1.4) pot. jeden z programów telewizyjnych

           (1.5) wykop w garażu lub warsztacie, ułatwiający dostęp do podwozia pojazdu

           (1.6) droga wysyłania i odbierania informacji

           (1.7) miejsce w teatrze między sceną a widownią, przeznaczone dla orkiestry

           (1.8) przen. slang. niepowodzenie, nieprzyjemna sytuacja


          hydrologia i hydrotechnika
          • kanał melioracyjny, irygacyjny
          • kanał uliczny
          • kanał żeglowny (droga wodna), zobacz: kanał morski, kanał wodny
          kultura
          • Kanał – film Andrzeja Wajdy z 1957 roku
          • kanał orkiestrowy – miejsce dla orkiestry w operze lub teatrze

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanałek

          zdrobnienie od: kanał; kanalik


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanałówka

          barka przystosowana do przejazdu przez śluzy kanałowe


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanałowy

          kanał


          Patrz:kanał

          Źródła:

          SJP.pl

          Kanban

          system dostawy materiałów produkcyjnych ściśle na czas, bez potrzeby ich długotrwałego magazynowania


          Kanban – opracowana w latach 40. XX wieku w Japonii metoda sterowania procesami produkcyjnymi. Słowo kanban w wolnym tłumaczeniu można w poniższym przypadku oddać jako „spis widoczny”. W pierwotnym znaczeniu – w języku japońskim – oznacza: szyld, tabliczkę z napisem informującym, billboard.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanberski

          Canberra (stolica Australii); canberski


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanberyjczyk

          mieszkaniec Canberry, stolicy Australii


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanberyjka

          mieszkanka Canberry (stolicy Australii)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanberyjski

          Canberra (stolica Australii)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancelaria

          1. biuro prawnika;
          2. część instytucji zajmująca się dokumentacją urzędową, przyjmowaniem interesantów, sprawami organizacyjnymi itp.


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) urz. komórka organizacyjna zajmująca się pismami urzędowymi;

           (1.2) urz. pokój, w którym pracownicy zajmują się sprawami administracyjnymi

           (1.3) pot. pracownicy kancelarii (1.1)

           (1.4) przest. dokumenty zgromadzone w kancelarii (1.1)

           (1.5) hist. miejsce urzędowania kanclerza


          Kancelaria – termin określający samodzielny urząd bądź instytucję wytwarzającą własną dokumentację (zarówno na etapie formalnym, jak i merytorycznym). W terminologii archiwalnej kancelaria jest terminem wieloznacznym:

          • w szerokim rozumieniu za kancelarię można uznać wszystkie komórki organizacyjne twórcy zespołu wytwarzające akta
          • jest to również komórka lub zespół komórek organizacyjnych jednostki powołany wyłącznie do pełnienia czynności aktotwórczych formalnych - związanych z przyjęciem i rejestracją pism wpływających, przechowywaniem dokumentacji niezbędnej do bieżącego funkcjonowania instytucji, prowadzeniem akt spraw, przygotowywaniem czystopisów i ekspedycją pism na zewnątrz.
          • termin ten bywa używany zamiennie z terminem system kancelaryjny, który oznacza określony sposób tworzenia dokumentacji, mówimy więc na przykład o kancelarii staropolskiej, rosyjskiej, pruskiej, o kancelarii akt spraw.
          • jest to również pomieszczenie biurowe przeznaczone dla kancelarii w znaczeniu komórki organizacyjnej, jest to zatem fizyczne miejsce wykonywania czynności kancelaryjnych.

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kancelaryjka

          zdrobnienie od: kancelaria


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancelaryjny

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) odnoszący się do kancelarii, związany z kancelarią


          Źródła:

          Wiktionary

          Kancelaryzm

          wyraz lub zwrot charakterystyczny dla języka urzędniczego


          Kancelaryzm – jednostka językowa właściwa dla stylu kancelaryjnego; może to być słowo, połączenie wyrazowe lub specyficzne użycie wyrazu. W odróżnieniu od wyrażeń potocznych kancelaryzmy często trzymają się pewnego schematu i przybierają postać połączeń stereotypowych.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kancelista

          niższy urzędnik kancelaryjny


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) przest. pisarz kancelaryjny, niższy urzędnik kancelarii


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kancelistka

          kancelista


          Patrz:kancelista

          Źródła:

          SJP.pl

          Kancer

          rodzaj sieci do połowu ryb i raków; kancerek, kacerz, kacerek, podbierak, kasarek


          Kancera (też kancer) – w filatelistyce określenie uszkodzonego bądź zniszczonego znaczka.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kancera

          uszkodzony znaczek pocztowy


          Kancera (też kancer) – w filatelistyce określenie uszkodzonego bądź zniszczonego znaczka.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kancerek

          rodzaj sieci do połowu ryb i raków; kacerek, kacerz, kasarek, podbierak, kancer


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancerka

          zdrobnienie od: kancera


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancerofobia

          chorobliwy lęk przed nowotworem złośliwym; karcinofobia, karcynofobia


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) med. chorobliwy lęk przed rakiem

           (1.2) med. przypadek kancerofobii (1.1)


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kancerogen

          zewnętrzny czynnik rakotwórczy; karcinogen, carcinogen


          Czynnik rakotwórczy, czynnik rakogenny, czynnik onkogenny, karcynogen, kancerogen – czynnik przyczyniający się, przez mutację materiału genetycznego, do rozwoju choroby nowotworowej.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kancerogeneza

          mechanizm wywoływania nowotworów; karcinogeneza, karcynogeneza


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) med. mechanizm tworzenia się nowotworów


          Karcynogeneza też kancerogeneza lub nowotworzenie – zmiany zachodzące w komórce organizmu, prowadzące do powstania nowotworu. Jest to wieloetapowy proces zachodzący na poziomie DNA komórki. Wyróżnia się w nim trzy (czasem cztery) złożone etapy: inicjację, promocję i progresję. Kancerogeneza jest najczęściej wywoływana czynnikami rakotwórczymi, takimi jak: nadfiolet, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne czy niektóre wirusy.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kancerogenność

          zdolność do wywoływania nowotworów; rakotwórczość, karcinogenność, karcynogenność, onkogenność


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kancerogenne


          Czynnik rakotwórczy, czynnik rakogenny, czynnik onkogenny, karcynogen, kancerogen – czynnik przyczyniający się, przez mutację materiału genetycznego, do rozwoju choroby nowotworowej.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kancerogenny

          powodujący powstawanie nowotworów; rakotwórczy, karcinogenny, karcynogenny, onkogenny


          przymiotnik jakościowy

           (1.1) med. taki, który jest lub może być przyczyną choroby nowotworowej


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kancerować

          uszkadzać, kaleczyć, niszczyć


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancerowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kancerować.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kancerowaty

          1. uszkodzony, zniszczony;
          2. dawniej: pokryty bliznami, wrzodami


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanciapa

          mały budynek albo bardzo małe pomieszczenie


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) pot. bardzo małe pomieszczenie lub mały budynek


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanciapka

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) zdrobn. od: kanciapa


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanciara

          potocznie: kobieta cechująca się sprytem, krętactwem, oszustwem; kanciarka, szachrajka, krętaczka, cwaniara, kombinatorka


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanciarka

          potocznie: kobieta cechująca się sprytem, krętactwem, oszustwem; kanciara, szachrajka, krętaczka, cwaniara, kombinatorka


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanciarski

          potocznie: oszukańczy, nieuczciwy, szubrawy; szachrajski, krętacki


          przymiotnik

           (1.1) związany z kanciarstwem


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanciarstwo

          kantowanie; oszukiwanie


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) oszukiwanie


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanciarz

          człowiek oszukujący innych; oszust; naciągacz


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) pot. człowiek, który w pełnej świadomości wprowadza kogoś w błąd, oszukuje, nabiera


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanciastość

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) cecha tego, co kanciaste


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanciasty

          1. mający kanty, niewygładzony; niezaokrąglony;
          2. przenośnie:
          a) niezgrabny, nieforemny;
          b) szorstki, ostry, niedelikatny


          przymiotnik jakościowy

           (1.1) taki, który ma kanty


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanciaty

          regionalnie: kanciasty;
          1. mający kanty, niewygładzony; niezaokrąglony;
          2. przenośnie:
          a) niezgrabny, nieforemny;
          b) szorstki, ostry, niedelikatny


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancik

          zdrobnienie od: kant


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) zdrobn. od kant


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kancjonarz

          zbiór pieśni religijnych w języku narodowym


          Źródła:

          SJP.pl

          Kancjonał

          zbiór pieśni kościelnych wraz z ich opracowaniem muzycznym


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) kośc. muz. śpiewnik kościelny


          Kancjonał (łac. canticum – monolog, pieśń; średniowieczne cantionale) – w XIV w., zbiór popularnych pieśni religijnych lub śpiewów liturgicznych – kantyk i kantyczek (z nutami lub bez). Nazwa z czasem zastąpiona przez bardziej spopularyzowaną: „kantyczki”.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanclerka

          kanclerz


          Patrz:kanclerz

          Źródła:

          SJP.pl

          Kanclerski

          przymiotnik

           (1.1) związany z kanclerzem, dotyczący kanclerza


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanclerz

          nazwisko


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) polit. tytuł szefa rządu w niektórych krajach, np. w Austrii czy Niemczech

           (1.2) adm. tytuł urzędnika zarządzającego pracą kancelarii, sprawami administracyjno-organizacyjnymi

           (1.3) hist. (w dawnej Polsce) tytuł dostojnika kierującego kancelarią panującego, dodatkowo od XV w. sprawującego obowiązki ministra spraw wewnętrznych i zagranicznych


          • kanclerz Niemiec
          • kanclerz Austrii
          • kanclerz Szwajcarii
          • kanclerz Francji
          • kanclerz wielki koronny (dawna Rzeczpospolita)
          • kanclerz wielki litewski (dawna Rzeczpospolita)
          • kanclerz ziemski (dawna Rzeczpospolita)
          • lord kanclerz (Wielka Brytania)
          • kanclerz skarbu (Wielka Brytania)
          • kanclerz – stanowisko uczelniane
          • kanclerz – stanowisko w kurii biskupiej
          • kanclerz – figura w szachach Capablanki
          • Kanclerz – serial telewizyjny z 1989
          • Katarzyna Kanclerz – polska producentka i menedżerka muzyczna.

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kancona

          canzona;
          1. rodzaj wiersza lirycznego o tematyce miłosnej i wojennej
          2. wielogłosowa pieśń świecka z XV i XVI w.


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) forma muzyki instrumentalnej


          Canzona (lub kancona) może oznaczać:

          • canzona – utwór liryczny
          • canzona – forma muzyczna

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanconeta

          canzonetta; kanconetta;
          1. krótki utwór wokalny popularny w XVI wieku;
          2. liryczny utwór instrumentalny


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanconetta

          canzonetta; kanconeta;
          1. krótki utwór wokalny popularny w XVI wieku;
          2. liryczny utwór instrumentalny


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanczendzanga

          szczyt w Himalajach; Kangczendzanga


          Kanczendzonga (właśc. K'angcz'endzönga, Kanczendzanga, Kangczendzonga, Kangchendzönga, nep. कञ्चनजङ्घा) – ośmiotysięcznik, najwyższy punkt Indii, drugi co do wysokości szczyt w Himalajach, trzeci co do wysokości szczyt Ziemi, o wysokości 8586 m n.p.m. (według innych źródeł główny wierzchołek liczy 8598 m n.p.m.).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kańczucki

          Kańczuga; kańczuski


          Źródła:

          SJP.pl

          Kańczug

          1. skórzany bicz z krótką rękojeścią; nahajka; nahaj; batog;
          2. uderzenie takim biczem


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) rodzaj bicza z pleśćecionego rzemienia osadzonego na krótkiej rękojeści;

           (1.2) uderzenie kańczugiem (1.1)


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kańczuga

          1. skórzany bicz z krótką rękojeścią; nahajka; nahaj; batog;
          2. uderzenie takim biczem


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) geogr. miasto w Polsce;


          Kańczuga – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kańczuga, położone na Podgórzu Rzeszowskim. Leży nad rzeką Mleczką.

          Leży w historycznej ziemi przemyskiej. Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1441 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim, w 1739 roku należało wraz z folwarkiem do klucza Kańczuga Lubomirskich. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa przemyskiego.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kańczuski

          Kańczuga; kańczucki (dawniej)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kańczużanin

          mieszkaniec Kańczugi (miasta w Polsce)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kańczużanka

          mieszkanka Kańczugi (miasta w Polsce)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanczyl

          ssak z rzędu parzystokopytnych z podrzędu przeżuwaczy, zamieszkujący lasy tropikalne Afryki i Azji


          Kanczyl (Tragulus) – rodzaj ssaków parzystokopytnych z rodziny kanczylowatych (Tragulidae). Wobec zwierząt z tego rodzaju potocznie bywa używana nazwa „myszojeleń”, która jest dosłownym tłumaczeniem angielskiej nazwy zwyczajowej mouse-deer.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanczylek

          rodzaj ssaków parzystokopytnych z rodziny kanczylowatych


          Kanczylek (Moschiola) – rodzaj ssaków parzystokopytnych z rodziny kanczylowatych (Tragulidae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanczylowate

          o cechach kanczylowatych (rodzina ssaków)


          Kanczylowate, kanczyle (Tragulidae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla). Najmniejsze ze ssaków kopytnych żyjących współcześnie. Spokrewnione z piżmowcami. Skamieliny kanczyli znaleziono w Europie w warstwach wczesnomioceńskich, w Afryce występowały we wczesnym i środkowym miocenie. Szczyt rozwoju przypadł na trzeciorzęd.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanczylowaty

          o cechach kanczylowatych (rodzina ssaków)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kand

          pokarm dla pszczół z roztopionego miodu i miałkiego cukru


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) pszcz. pokarm dla pszczół, przygotowywany z miodu i cukru;


          Kand – w pszczelarstwie ciasto miodowo-cukrowe służące do podkarmiania pszczół, w szczególności przy wychowie matek pszczelich. Kand jest przygotowywany z miodu i cukru w proporcji ok. 1/3 lub 1/4. Roztopiony, ciepły miód zasypuje się mączką cukrową dokładnie mieszając; otrzymaną masę wyrabia się do uzyskania plastycznej konsystencji.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandahar

          rodzaj metalowego wiązania przy narcie starego typu


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) geogr. miasto w południowym Afganistanie, położone nad rzeką Helmand;

           (1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;


          Kandahar (paszto کندهار pers. قندهار Qandahâr) – miasto w południowym Afganistanie, stolica prowincji Kandahar, położone nad rzeką Helmand.

          Miasto zostało założone przez Aleksandra Wielkiego w 330 p.n.e. pod nazwą Aleksandria w Arachozji (stgr. Αλεξάνδρεια Aραχωσίας).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandaharski

          przymiotnik od: Kandahar (miasto w Afganistanie)


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kandaharem, dotyczący Kandaharu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandahary

          rodzaj metalowych wiązań narciarskich


          Kandahary – historyczny, lecz spotykany sporadycznie typ wiązań narciarskich.

          Kandahary składają się z trzech zasadniczych elementów:

          • sztywne szczęki obejmujące wystające części zelówki z przodu buta,
          • zapinany pasek przytrzymujący but od góry,
          • linka obejmująca but i dociskająca go do szczęk.

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kandake

          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) imię|polski|ż.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kandałaksza

          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) geogr. zatoka Morza Białego, leżąca w europejskiej części Rosji, wcinająca się w ląd między Półwyspem Kolskim a Karelią;

           (1.2) geogr. miasto w północnej części Rosji, w obwodzie murmańskim, port nad zatoką Kandałaksza (1.1);


          Kandałaksza (ros. Кандалакша, fiń. Kantalahti) – miasto w północnej części Rosji, w obwodzie murmańskim, port nad zatoką o takiej samej nazwie Kandałaksza (Morze Białe), przy ujściu Niwy, za kręgiem polarnym. Miasto uzyskało prawa miejskie w 1938 r. Liczy 28.438 mieszkańców (2023).

          Znajduje się tu dyrekcja Rezerwatu Kandałakszańskiego.

          W mieście rozwinął się przemysł rybny, drzewny oraz metalowy.


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandałakszański

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kandałakszą, dotyczący Kandałakszy (miastem lub zatoką)


          Źródła:

          Wiktionary

          Kandea

          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) imię|polski|ż.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kandela

          jednostka światłości


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) miar. fiz. podstawowa jednostka światłości w układzie SI, oznaczana symbolem cd;


          Kandela (łac. candela, świeca) – jednostka światłości źródła światła; podstawowa jednostka w układzie SI, oznaczana jako cd. Jest to światłość, z jaką świeci w określonym kierunku źródło emitujące promieniowanie monochromatyczne o częstotliwości 5,4·1014 Hz (co odpowiada długości 555 nm, barwa zielona) i natężeniu promieniowania w tym kierunku równym 1/683 W/sr.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandelabr

          1. duży, kilkuramienny świecznik;
          2. kilkuramienna latarnia uliczna


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) stojący kilkuramienny świecznik;

           (1.2) kilkuramienna latarnia uliczna

           (1.3) przen. coś o kształcie kandelabru (1.1)


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandelabrowy

          przymiotnik od: kandelabr


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandia

          dawniej: Iraklion (miasto w Grecji)


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) hist. Heraklion


          Heraklion, także Iraklion (gr. Ηράκλειο, Iraklio), d. Kandia – największe miasto i stolica administracyjna Krety oraz jednostki regionalnej Heraklion. Piąte co do wielkości miasto w Grecji, liczące 140 730 mieszkańców, według spisu z 2011 roku.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandinsky

          Wassily Kandinsky (ros. Василий Васильевич Кандинский, Wasilij Wasiljewicz Kandinski; ur. 4 grudnia?/16 grudnia 1866 w Moskwie, zm. 13 grudnia 1944 w Neuilly-sur-Seine) – rosyjski malarz, grafik i teoretyk sztuki, współtwórca i jeden z przedstawicieli abstrakcjonizmu.


          Źródła:

          Wikipedia

          Kandora

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandybowicz

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandyd

          imię męskie


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

           (1.1) imię|polski|m.


          • Kandyd – imię
          • Kandyd – powiastka filozoficzna

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandyda

          imię żeńskie


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) rzad. imię|polski|ż.;


          Kandyda – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik imienia Kandyd, oznaczające "jasna, błyszcząca, biała", czyli "dziecko o jasnych włosach" lub "dziecko o jasnej cerze"; jeden z najpopularniejszych przydomków rzymskich. W Polsce notowane od 1396 roku.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandydacik

          rzeczownik, rodzaj męski

           (1.1) rzad. zdrobn. od zob. kandydat.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kandydacki

          kandydat


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kandydatem, dotyczący kandydata


          Patrz:kandydat

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandydat

          1. osoba ubiegająca się o coś, np. o stanowisko, funkcję lub o członkostwo w jakiejś organizacji;
          2. dawniej w Polsce, obecnie w Rosji, Bułgarii: kandydat nauk -
          a) stopień naukowy, odpowiednik doktora;
          b) osoba posiadająca taki stopień naukowy


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) ktoś, kto kandyduje do czegoś, ubiega się o coś


          • Kandydat – amerykański film z 1972 roku
          • Kandydat – amerykański film z 2004 roku
          • Kandydat – francuski film z 2007 roku
          • Kandydat nauk – stopień naukowy

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandydatka

          kandydat


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) kobieta, która kandyduje do czegoś, ubiega się o coś


          Patrz:kandydat

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandydatura

          1. występowanie w roli kandydata;
          2. zaproponowanie kandydata na jakieś stanowisko


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) bycie kandydatem do czegoś lub kogoś

           (1.2) wniosek proponujący kogoś na określone stanowisko czy funkcję


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandydek

          zdrobnienie od: Kandyd (imię męskie)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandydkowy

          przymiotnik dzierżawczy - należący do Kandydka lub z nim związany


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandydować

          starać się, ubiegać się o stanowisko, funkcję lub o członkostwo w jakiejś organizacji


          czasownik

           (1.1) być kandydatem do czegoś, ubiegać się o coś, pretendować do czegoś, starać się o coś


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandydowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kandydować.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kandydowy

          przymiotnik dzierżawczy - należący do Kandyda lub z nim związany


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandydoza

          grzybica wywołana przez grzyby z rodzaju Candida, atakująca skórę, błony śluzowe i narządy wewnętrzne; rodzaj drożdżycy; bielnica


          Kandydoza, drożdżyca, kandydiaza, kandydioza, dawniej bielnica lub moniliaza (łac. candidiasis, candidosis) – grzybicza, oportunistyczna infekcja skóry, błon śluzowych, paznokci lub rzadziej infekcja uogólniona. Choroba ta najczęściej jest wywoływana przez grzyby chorobotwórcze z rodzaju Candida (zwłaszcza Candida albicans), zwane potocznie drożdżakami. Rozpoznaje się ją głównie poprzez badania mikroskopowe i hodowlane.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kandydziny

          przymiotnik dzierżawczy - należący do Kandydy lub z nią związany


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandyz

          grubo skrystalizowany cukier


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandyzacja

          1. krystalizacja cukru;
          2. sposób konserwacji niektórych owoców polegający na smażeniu w cukrze; pokrywanie cukrem


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) sposób przyrządzania owoców polegający na wielokrotnym smażeniu ich w coraz to bardziej słodkim syropie


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandyżan

          roślina z rodzaju baldaszkowych; rzepniczek


          Źródła:

          SJP.pl

          Kandyzować

          1. krystalizować cukier;
          2. smażyć w cukrze, pokrywać warstwą cukru


          czasownik przechodni niedokonany (dk. skandyzować)

           (1.1) krystalizować cukier

           (1.2) spoż. konserwować przez smażenie w gęstym syropie cukrowym


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kandyzowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kandyzować.


          Owoce kandyzowane – owoce, rzadziej inne części roślin, zakonserwowane poprzez wielokrotne smażenie ich w coraz to bardziej słodkim syropie. Kandyzować można całe owoce, ich części, ale też kwiaty, a nawet łodygi (np. dzięgla litwora). Kandyzowane owoce są dodatkiem do ciast i deserów.


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kandziora

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kane

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) astr. jeden z kraterów meteorytowych na Księżycu


          Osoby:

          • Kane – pseudonim amerykańskiego wrestlera Glena Jacobsa
          • Sarah Kane – angielska dramatopisarka
          • Charles Foster Kane – główny bohater filmu Orsona Wellesa pod tytułem Obywatel Kane.
          • Harry Kane – angielski piłkarz występujący na pozycji napastnika w Tottenhamie Hotspur, kapitan reprezentacji Anglii
          • Kane Tanaka – była najstarszą osoba na świecie

          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanea

          miasto w Grecji; Chania


          Chania (gr. Χανιά, tur. Hanya, wł. Canea) – miasto w południowej Grecji, na północno-zachodnim wybrzeżu Krety, w administracji zdecentralizowanej Kreta, w regionie Kreta, w jednostce regionalnej Chania. Siedziba gminy Chania. Zlokalizowane na wybrzeżu Morza Śródziemnego (Morza Kreteńskiego), nad Zatoką Chania. W 2011 r. liczyło 53 910 mieszkańców (drugie pod tym względem miasto wyspy). W latach 1898–1971 główny ośrodek administracyjny Krety.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kaneczka

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) zdrobn. od: kanka


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanefora

          malowidło, relief, rzeźba - postać kobieca z koszem na głowie


          Kanefora (stgr. κανηφόρος, od κάνεον – „kosz” i φέρω – „niosę”) – motyw dekoracyjny w malarstwie albo podpora architektoniczna w rzeźbie, przedstawiająca postać kobiety lub dziewczyny niosącej na głowie lub ramionach kosz (kalatos) z kwiatami bądź owocami.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanejski

          przymiotnik od: Kanny; kanneński


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanela

          wyżłobiony rowek, prążek (np. na zbrojach)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanele

          pionowe rowki wyżłobione na trzonie kolumny; żłobkowanie; kanelura


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanellowce

          rząd roślin okrytonasiennych z kladu magnoliowych; korzybielowce


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanelowanie

          układ kaneli na trzonie kolumny lub pilastra


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kanelować.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanelura

          zespół kaneli pokrywających zbroję, kolumnę itp.


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) archit. pionowy rowek zdobiący trzon kolumny


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kaneńczyk

          mieszkaniec Cannes (miasta we Francji)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanenka

          mieszkanka Cannes (miasta we Francji)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kang-Dung

          instrument muzyczny, krótka trąbka lamajska wykonana z piszczela ludzkiego


          Źródła:

          SJP.pl

          Kangoo

          [czytaj: kangu:] samochód typu Renault Kangoo


          Kangoo (1996) – francuski serial animowany emitowany dawniej na kanale RTL7.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kangur

          1. ssak z rodziny kangurowatych, australijski torbacz roślinożerny, żyjący na ziemi bądź na drzewach, poruszający się skokami na potężnych, długich, tylnych kończynach;
          2. w lotnictwie: podskok samolotu w trakcie nieumiejętnego lądowania


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) zool. torbacz słynący z długich skoków;

           (1.2) lotn. podskok samolotu przy nieprawidłowym lądowaniu


          Kangur (Macropus) – rodzaj ssaków z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kangurek

          1. zdrobnienie od: kangur;
          2. środowiskowo: krótka kurtka, na ogół dziecięca lub młodzieżowa, z kapturem i głębokimi kieszeniami z przodu na brzuchu; kangurka


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) zdrobn. od: kangur

           (1.2) mały kangur

          forma rzeczownika.

           (2.1) D. lm. od: kangurka


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kangurka

          środowiskowo: krótka kurtka, na ogół dziecięca lub młodzieżowa, z kapturem i głębokimi kieszeniami z przodu na brzuchu; kangurek


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) harc. kraw. kurtka wykonana zwykle z brezentu, z dużą kieszenią na brzuchu i kapturem na głowę;

          forma rzeczownika.

           (2.1) D. i B. lp. od: kangurek


          Kangurka – kurtka stanowiąca okrycie wierzchnie wchodzące w skład munduru harcerskiego, najczęściej wykonywana z nieprzepuszczalnego materiału, ściągana w pasie. Cechą charakterystyczną kangurki jest to, że wkłada się ją przez głowę.



          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kangurnik

          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Dorcopsulus|Matschie|ref=tak., gatunek ssaka z rodziny kangurowatych, występujący na Nowej Gwinei;

           (1.2) zool. torbacz z gatunku kangurników (1.1)


          Kangurnik (Dorcopsulus) – rodzaj ssaków z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanguroszczur

          rodzaj torbaczy


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) zool. nazwa systematyczna|Potoroini|J.E. Gray., nieduży torbacz z rodziny kanguroszczurowatych, występujący w Australii;


          Potoroinae – monotypowa podrodzina ssaków z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanguroszczurowate

          rodzina australijskich torbaczy


          rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

           (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Potoroidae|J.E. Gray|ref=tak., rodzina ssaków z rzędu dwuprzodozębowców wyodrębniona z kangurowatych;


          Kanguroszczurowate (Potoroidae) – rodzina australijskich ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia) wyodrębniona z kangurowatych, z którymi mają wiele cech wspólnych. Dawniej liczne na terenie niemal całego kontynentu, obecnie wyparte do południowo-wschodnich wybrzeży.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kangurować

          trzymać noworodka przy klatce piersiowej z bezpośrednim kontaktem skóry


          Źródła:

          SJP.pl

          Kangurowate

          rodzina roślinożernych ssaków z nadrzędu torbaczy, naziemnych lub nadrzewnych, poruszających się skokami (do kilkunastu metrów; prędkość do 50 km/godz.), występujących w Australii, Nowej Gwinei i Tasmanii; kangury


          rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

           (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Macropodidae|Gray|ref=tak., rodzina ssaków lądowych z rzędu dwuprzodozębowców;


          Kangurowate (Macropodidae) – rodzina ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia). Jest drugą pod względem liczby gatunków rodziną torbaczy. Obejmuje ponad 50 gatunków zwierząt nazywanych powszechnie kangurami, czyli zwierzętami o silnych tylnych nogach i długim, mocnym ogonie, poruszających się skokami. Samice kangurów nazywane są kangurzycami. W klasyfikacji zoologicznej kangurami nazwano kilka gatunków z rodzaju Macropus, a oprócz kangurów do rodziny Macropodidae zaliczane są walabie, drzewiaki, pazurogony, filandry i pademelony. Wcześniej zaliczano również gatunki obecnie wyodrębniane do kanguroszczurowatych (Potoroidae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kangurowaty

          o cechach kangurowatych (rodzina zwierząt)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kangurowiec

          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Dorcopsis|Schlegel|ref=tak., rodzaj ssaka z podrodziny kangurów, obejmujący gatunki zasiedlające Nową Gwineę oraz okoliczne wyspy;

           (1.2) zool. torbacz z rodzaju kangurowiec (1.1)


          Kangurowiec (Dorcopsis) – rodzaj ssaków z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kangurowy

          dotyczący kangura, związany z kangurem, np. kangurowy skok; kangurzy


          przymiotnik dzierżawczy

           (1.1) należący do kangura

          przymiotnik relacyjny

           (2.1) związany z kangurem, dotyczący kangura

          przymiotnik jakościowy

           (3.1) charakterystyczny dla kangura, mający cechy kangura


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kangury

          rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

           (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Macropodinae|Gray|ref=tak., podrodzina torbaczy z rzędu dwuprzodozębowców;

          forma rzeczownika.

           (2.1) D. lp. od: kangur


          Kangury (Macropodinae) – podrodzina torbaczy z rodziny kangurowatych (Macropodidae). Jest główną pod względem liczby gatunków podrodziną w obrębie rodziny kangurowatych.


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kangurzak

          rodzaj ssaków z rodziny kanguroszczurowatych


          Kangurzak rudawy (Aepyprymnus rufescens) – gatunek ssaka z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kangurzątko

          młode kangura; kangurzę


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) młode kangura


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kangurzę

          młode kangura; kangurzątko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kangurzy

          dotyczący kangura, związany z kangurem, np. kangurzy skok; kangurowy


          przymiotnik dzierżawczy

           (1.1) należący do kangura

          przymiotnik relacyjny

           (2.1) związany z kangurem, dotyczący kangura

          przymiotnik jakościowy

           (3.1) charakterystyczny dla kangura, mający cechy kangura


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kangurzyca

          samica kangura


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) samica kangura


          Kangurzyca (ang. Kanga) – fikcyjna postać występująca w obu częściach przygód Kubusia Puchatka autorstwa A.A. Milne’a oraz filmach i książkach stworzonych na ich podstawie.

          Kangurzyca jest mamą Maleństwa. Jest bardzo opiekuńcza w stosunku do wszystkich swoich przyjaciół. Piecze pyszne ciasteczka.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kani

          kania


          Kani (jap. 可児市 Kani-shi) – miasto w prefekturze Gifu na wyspie Honsiu, w Japonii.


          Patrz:kania

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kania

          1. drapieżny ptak z rodziny sokołów
          2. grzyb jadalny


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Milvus|ref=tak., ptak drapieżny gnieżdżący się na drzewach i w szczelinach skalnych;

           (1.2) mikol. nazwa systematyczna|Macrolepiota procera|ref=tak., grzyb jadalny o długim, cienkim trzonie i dużym kapeluszu pokrytym łuskami;


          • kania – jadalny grzyb, czubajka kania
          • kania – ptak drapieżny, zob. kania bramińska, kania czarna (k. brunatna), kania ruda (k. rdzawa), kania ślimakojad, kania złotawa
          W Polsce
          • Kania – część miasta Opatów
          • Kania – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. żnińskim, w gminie Barcin
          • Kania – część wsi Gózd w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Stanin
          • Kania – część wsi Grabowce Dolne w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Nowodwór
          • Kania – część wsi Borek w woj. opolskim, w pow. kluczborskim, w gminie Byczyna
          • Kania – część wsi Korne w woj. pomorskim, w pow. kościerskim, w gminie Kościerzyna
          • Kania – osada w woj. świętokrzyskim, w pow. opatowskim, w gminie Opatów
          • Kania – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. ostrowskim, w gminie Sieroszewice
          • Kania – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. słupeckim, w gminie Ostrowite
          • Kania – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Polanów
          • Kania – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Chociwel

          Patrz:kania

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kaniak

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanialec

          kanialec czubaty, kanialec ogorzały - gatunki ptaków z rodziny jastrzębiowatych


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanialuk

          rodzaj ptaków z podrodziny jastrzębi


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanianka

          roslina pasożytnicza o długiej, nitkowatej łodydze owijającej się wokół innych roślin


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) rodzaj roślin należący do rodziny powojowatych


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kaniankowate

          rodzina roślin powojowych


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kaniankowaty

          o cechach kaniankowatych (rodzina roślin)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanibal

          1. człowiek, zwykle członek pierwotnego plemienia, jedzący ludzkie mięso; ludożerca, ludojad, antropofag, androfag;
          2. przenośnie: człowiek okrutny, zdolny do zbrodni, krwiożerczy;
          3. zwierzę pożerające inne zwierzęta tego samego gatunku


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) człowiek, który jada ludzkie mięso

           (1.2) zwierzę, które jada przedstawicieli własnego gatunku

           (1.3) przen. pejor. człowiek okrutny, krwiożerczy


          Kanibalizm – praktyka zjadania osobników własnego gatunku, dość rozpowszechniona w naturze. Występuje w wielu grupach zwierząt, m.in. u owadów, pajęczaków, ryb, płazów i ptaków, bardzo rzadko u ssaków. Może się nasilić ze względu na zbytnie zagęszczenie populacji lub w następstwie głodu. Do najbardziej znanych zwierząt praktykujących kanibalizm należą modliszki.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanibalistyczny

          kanibalizm


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kanibalizmem, dotyczący kanibalizmu


          Patrz:kanibalizm

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanibalizacja

          1. w technice: wykorzystywanie części pochodzących z urządzenia (maszyny, samochodu) do naprawy innego egzemplarza;
          2. w marketingu: zmniejszanie sprzedaży produktu jakiejś firmy w efekcie wprowadzenia przez nią nowego produktu lub modelu o zbliżonych cechach użytkowych


          • kanibalizacja w marketingu
          • kanibalizacja w technice
          • kanibalizacja słów kluczowych

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanibalizm

          1. zwyczaj rytualnego zjadania mięsa ludzkiego przez innych ludzi, do niedawna spotykany u niektórych ludów Afryki, Indonezji, Oceanii i wysp Morza Karaibskiego; ludożerstwo, antropofagia;
          2. pożeranie osobników należących do tego same gatunku, zwykle w okresie głodu lub zagęszczenia populacji, powszechne u drapieżników, zwłaszcza wśród owadów


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) zool. praktyka zjadania osobników własnego gatunku;


          Kanibalizm – praktyka zjadania osobników własnego gatunku, dość rozpowszechniona w naturze. Występuje w wielu grupach zwierząt, m.in. u owadów, pajęczaków, ryb, płazów i ptaków, bardzo rzadko u ssaków. Może się nasilić ze względu na zbytnie zagęszczenie populacji lub w następstwie głodu. Do najbardziej znanych zwierząt praktykujących kanibalizm należą modliszki.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanibalizować

          1. w technice: wykorzystywać części pochodzące z jakiegoś urządzenia (maszyny, samochodu) do naprawy innego egzemplarza;
          2. w marketingu: zmniejszać sprzedaż produktu przez wprowadzenie innego o podobnych cechach


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanibalizowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kanibalizować.

           (1.2) polit. praktyka niszczenia małych partii przez duże po wejściu do koalicji


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanibalka

          kobieta jedząca ludzkie mięso; ludojadka, ludożerczyni


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanibalski

          przymiotnik

           (1.1) dotyczący kanibali lub kanibalizmu


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanice

          Miejscowości i ich w Polsce

          Wg TERYT jest ich 3, w tym 2 podstawowe
          • Kanice – część wsi Jaźwiny w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Trzebnica
          • Kanice – wieś w woj. łódzkim, w pow. tomaszowskim, w gminie Rzeczyca
          • Kanice – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Ińsko

          Źródła:

          Wikipedia

          Kanicki

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanię

          pisklę kani


          Źródła:

          SJP.pl

          Kaniecki

          nazwisko


          Osoby o tym nazwisku:

          • Alfred Kaniecki – polski geograf, hydrolog i kartograf
          • Bartosz Kaniecki – polski piłkarz
          • Jarosław Kaniecki – polski lekkoatleta
          • Krzysztof Kaniecki – polski lekkoatleta
          • Michael Kaniecki – katolicki duchowny

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kaniewski

          nazwisko


          Kaniewski (Świnka odmienna) – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Świnka.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanigowo

          W Polsce
          • Kanigowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Bodzanów
          • Kanigowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. nidzickim, w gminie Nidzica
          • Kanigowo – gromada

          Źródła:

          Wikipedia

          Kanigowski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanik

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanikowski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanikularny

          przymiotnik od: kanikuła


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanikuła

          1. upał, skwar, żar; spiekota, gorąc, ukrop;
          2. czas wolny od nauki i pracy, podczas którego można wypocząć; wakacje, wypoczynek;
          3. przestarzale: lato


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) hist. w starożytnym Rzymie: pora roku, w której Słońce znajduje się w gwiazdozbiorze Psa, czyli od 22 czerwca do 23 sierpnia

           (1.2) książk. najgorętszy okres lata


          Kanikuła (łac. canicula, dosłownie „piesek”) – szczególnie gorąca i parna pora roku. W starożytnym Rzymie, Grecji i Egipcie kojarzono ten okres z występującym wówczas równoczesnym wschodem Słońca i Syriusza (zwanego też w przenośni Kanikuła), najjaśniejszej gwiazdy gwiazdozbioru Psa.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanikułowy

          przestarzały przymiotnik od: kanikuła


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanimir

          imię męskie


          Kanimir, Kanimier, Kajmir, Kalmir — słowiańskie/staropolskie imię męskie, złożone z członów: Kani- w różnych wersjach brzmieniowych ("gościć, zapraszać") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Znaczenie imienia: "ten, u kogo gości pokój".

          Kanimir, Kanimier, Kajmir, Kalmir imieniny obchodzą 9 czerwca


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanimirek

          zdrobnienie od: Kanimir (imię męskie)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanimirkowy

          przymiotnik dzierżawczy - należący do Kanimirka lub z nim związany


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanimirostwo

          Kanimir z małżonką; Kanimirowie


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanimirowie

          Kanimir z małżonką; Kanimirostwo


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanimirowy

          przymiotnik dzierżawczy - należący do Kanimira lub z nim związany


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanin

          półwysep w Rosji


          W Polsce
          • Kanin – wieś w woj. pomorskim, w pow. lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska
          • Kanin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. sławieńskim, w gminie Postomino

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kaniński

          Kanin


          Patrz:Kanin

          Źródła:

          SJP.pl

          Kanion

          dolina rzeki o stromych, skalistych zboczach i wąskim dnie


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) geogr. dolina rzeczna o wąskim dnie i stromych, skalistych zboczach;


          • kanion – przełom rzeki
          • Kanion – grupa skała w dolinie Zimny Dół
          • Kanion – skała w Dolinie Brzoskwinki
          • Kanion – wąwóz w gminie Modliborzyce w województwie lubelskim

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanioning

          pokonywanie głębokich kanionów lub wodospadów za pomocą lin alpinistycznych; canioning


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanionowy

          kanion


          Patrz:kanion

          Źródła:

          SJP.pl

          Kaniów

          1. miasto na Ukrainie;
          2. nazwa kilku wsi w Polsce


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

           (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe na Ukrainie, położone w obwodzie czerkaskim, nad Zbiornikiem Kaniowskim na Dnieprze;


          W Polsce
          • Kaniów – przysiółek wsi Janówek w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Jordanów Śląski
          • Kaniów – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Gubin
          • Kaniów – przysiółek wsi Bachowice w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Spytkowice
          • Kaniów – wieś w woj. opolskim, w pow. opolskim, w gminie Popielów
          • Kaniów – wieś w woj. śląskim, w pow. bielskim, w gminie Bestwina
          • Kaniów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Zagnańsk

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kaniowski

          przymiotnik od: Kaniów


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kaniowem, dotyczący Kaniowa


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kanioła

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) gwara. więz. kaptur, maska

           (1.2) daw. gwara. więz. czapka


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanister

          1. mały, metalowy zbiornik, zwykle na benzynę
          2. ilość płynu mieszcząca się w tym zbiorniku


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) mot. przenośny zbiornik na paliwo z uchwytem umożliwiajacym ręczny transport;

           (1.2) daw. blaszany pojemnik do przenoszenia lub przechowywania czekolady, tytoniu itp. używany podczas wycieczek


          Kanister (niepoprawnie: karnister) – przenośny, najczęściej metalowy, czasem plastikowy, zbiornik służący do przewożenia i czasowego przechowywania cieczy (zwykle benzyny lub innych płynów ropopochodnych, ale też wody).

          Najpopularniejszy model kanistra został opracowany w Niemczech w latach 30. XX wieku i rozpowszechnił się w czasie II wojny światowej.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanisterek

          mały kanister


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanistrowy

          przymiotnik od: kanister


          Źródła:

          SJP.pl

          Kaniuk

          mały ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Elanus|ref=tak., niewielki ptak drapieżny, nie gnieżdżący się w Polsce;


          Kaniuk (zwyczajny) (Elanus caeruleus) – gatunek średniego ptaka drapieżnego z podrodziny kaniuków (Elaninae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kaniula

          rurka metalowa na jednym końcu ścięta tępo, na drugim zakończona nasadką do strzykawki, służąca do płukania, wstrzykiwań lub (z trójgrańcem) do punkcji zatok szczękowych, jamy opłucnej itp.


          Kaniula dożylna (obwodowa), potocznie wenflon – rurka z tworzywa sztucznego umieszczana przy pomocy stalowej igły tymczasowo w żyle. Jej część zewnętrzna pozwala na przyłączenie strzykawki lub kroplówki.

          Dzięki kaniuli pacjent może otrzymywać dożylnie lekarstwa bez konieczności każdorazowego wykonywania nowego wkłucia. Wenflon powinien być zmieniony na nowy po 72 godzinach, często jednak wymagane jest wcześniejsze jego usunięcie ze względu na ryzyko powstania infekcji, stanu zapalnego żyły oraz zaczopowania światła wenflonu przez skrzep. Niektóre kaniule uwalniają antykoagulant, zapobiegający powstawaniu skrzepu w świetle rurki. Przy trudnościach z założeniem i dobrym stanie poprzedniego wkłucia kaniula może pozostać w żyle, dopóki będzie drożna i nie rozwinie się stan zapalny. Wkłucie należy przepłukać płynem fizjologicznym przed podaniem leku i po jego podaniu.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanizjusz

          imię męskie


          Kanizjusz, Kanizy – imię męskie pochodzące od nazwiska św. Piotra Kanizjusza, doktora Kościoła.

          Kanizjusz imieniny obchodzi 27 kwietnia i 21 grudnia.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kaniła

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) gwara więzienna kaptur, maska


          Źródła:

          Wiktionary

          Kanji

          [czytaj: kandzi] japońskie pismo ideograficzne, wywodzące się z pisma chińskiego


          rzeczownik

           (1.1) jęz. japońskie pismo ideograficzne, wywodzące się z pisma chińskiego;


          Kanji (jap. 漢字 kanji; „znaki Hanów”) – znaki logograficzne pochodzenia chińskiego, które wraz z sylabariuszami hiragana (ひらがな, 平仮名), katakana (カタカナ, 片仮名), cyframi arabskimi oraz alfabetem łacińskim stanowią element pisma japońskiego.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kanka

          1. blaszane naczynie na mleko; bańka;
          2. rurka ze szkła lub metalu, będąca zakończeniem rurki gumowej lub gumowej gruszki;
          3. kawałek czekolady


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) duży pojemnik na płyn, np. mleko

           (1.2) pot. dzbanek

           (1.3) gw-pl|Białystok. konewka

           (1.4) reg-pl|Poznań. bańka (na mleko)

           (1.5) slang. marihuana

           (1.6) med. zakończenie irygatora – np. gumowej gruszki do wlewów doodbytniczych


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kankan

          1. taniec francuski z wysokim podnoszeniem nóg przez tancerki i potrząsaniem uniesionymi, falbaniastymi spódnicami;
          2. muzyka do tego tańca


          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) choreogr. francuski, kabaretowy taniec rewiowy;

           (1.2) muz. muzyka do tego tańca


          • kankan – taniec
          • Kankan – miasto w Gwinei
          • Kankan – prefektura w Gwinei
          • Kankan – region w Gwinei
          • Kankan – amerykański raper
          • Kankan – film z 1960 roku w reżyserii Waltera Langa

          Zobacz też: cancan – muzyczna forma taneczna.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kankanistka

          kobieta tańcząca kankana


          Źródła:

          SJP.pl

          Kankanowy

          przymiotnik od: kankan


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kankanem, dotyczący kankana


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kankier

          rzeczownik, rodzaj męski

           (1.1) śrpol. wrzód, być może weneryczny; guz złośliwy


          Źródła:

          Wiktionary

          Kankle

          litewski instrument ludowy, rodzaj gitary


          Źródła:

          SJP.pl

          Kankles

          litewski lud. instrument muzyczny, przypominający wyglądem cytrę


          Kanklės – litewski ludowy instrument muzyczny, rodzaj psalterium, które w innych regionach nadbałtyckich występuje m.in. pod nazwami gusli (Rosja), kantele (Finlandia), kannel (Estonia) i kokle (Łotwa).

          Korpus instrumentu może być wyżłobiony z jednego kawałka drewna, lub sklejony z kilku desek, i ma formę trapezoidu. Świerkowa płyta rezonansowa ma jeden lub kilka okrągłych otworów rezonansowych, które często zdobione są rozetami. Kilka strun (zazwyczaj od 5 do 10, czasami 20) zarywane jest i tłumione podczas gry palcami obu rąk. Instrument występuje w różnych rozmiarach. Struny dawnych dużych kanklės były jelitowe, współczesne, mniejsze gabarytowo instrumenty mają struny metalowe.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kańkowo

          Kańkowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Małkinia Górna.

          W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

          Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Małkini Górnej.


          Źródła:

          Wikipedia

          Kankroid

          nowotwór złośliwy skóry mający postać owrzodzenia


          Źródła:

          SJP.pl

          Kankrynit

          minerał, uwodniony glinokrzemian sodu i wapnia


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanna

          1. roślina o barwnych kwiatach; paciorecznik
          2. zwierzę z rodziny krętorogich, jedna z największych antylop; eland


          Kanna – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie dąbrowskim, w gminie Bolesław.

          W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego. Integralne części miejscowości: Rokicie, Wacków.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kannabinoid

          substancja chemiczna wyizolowana z konopi


          Kannabinoidy – grupa organicznych związków chemicznych oddziałujących na receptory kannabinoidowe. Zanim odkryte zostały inne typy kannabinoidów, nazwa ta obejmowała tylko substancje zawarte w konopiach. Obecnie ta grupa związków dzieli się na:

          • kannabinoidy roślinne – występujące jako alkaloidy roślinne, np. tetrahydrokannabinol (główna substancja psychoaktywna marihuany), tetrahydrokannabiwarin, kannabinol
          • endokannabinoidy – występujące w organizmie zwierząt, w tym człowieka, np. anandamid
          • kannabinoidy syntetyczne – wytworzone przez człowieka, np. CP-55940, HU-210, paraheksyl.

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kannabinoidowy

          kannabinoid


          Patrz:kannabinoid

          Źródła:

          SJP.pl

          Kannabinol

          substancja uzależniająca, znajdująca się w przetworach konopi indyjskich, np. w marihuanie i haszyszu; kanabinol


          Kannabinol, kanabinol, CBN – organiczny związek chemiczny z grupy kannabinoidów występujący w konopiach. Jego działanie psychoaktywne jest pomijalnie małe. Jest produktem dehydrogenacji tetrahydrokannabinolu.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kannada

          jeden z języków urzędowych Indii; kannara


          Język kannada (kannara) – język należący do południowej grupy języków drawidyjskich. Posługuje się nim ponad 35 mln osób zamieszkujących głównie indyjski stan Karnataka, gdzie jest językiem urzędowym, a także w stanach Tamil Nadu, Maharashtra i Andhra Pradesh.

          Literatura w tym języku istnieje już od IX w. Do zapisu używane jest jedno z pism południowoindyjskich – kannada.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kannara

          jeden z języków urzędowych Indii; kannada


          Język kannada (kannara) – język należący do południowej grupy języków drawidyjskich. Posługuje się nim ponad 35 mln osób zamieszkujących głównie indyjski stan Karnataka, gdzie jest językiem urzędowym, a także w stanach Tamil Nadu, Maharashtra i Andhra Pradesh.

          Literatura w tym języku istnieje już od IX w. Do zapisu używane jest jedno z pism południowoindyjskich – kannada.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kannel

          estoński instrument muzyczny zbliżony do cytry


          Kannel – estoński instrument muzyczny zbliżony do cytry. Wraz z łotewskim instrumentem kokles, rosyjskimi gęślami i fińskim kantele należy do grupy tzw. psalteriów bałtyckich. Choć w Estonii uważany był za instrument narodowy, nauka gry na nim podupadła w XX wieku. W ostatnich latach notuje się jednak wzrost zainteresowania nim.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanneński

          1. przymiotnik od: Kanny; kanejski
          2. przymiotnik od: Cannes; canneński


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kannami lub z bitwą która odbyła się tam w 216 r. p.n.e.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kannon

          w buddyzmie japońskim: bogini miłosierdzia; wyobrażana różnorodnie


          Guanyin – (znaki tradycyjne 觀音, znaki uproszczone: 观世音, pinyin: Guānyīn, jap. Kannon, kor. Kwan'ŭm/Gwan'eum, wiet. Quán Âm), wersja skrócona pełnego imienia Guanshiyin (znaki tradycyjne 觀世音, znaki uproszczone: 观世音, pinyin: Guānshìyīn, jap. Kanzeon, kor. Kwan-se'ŭm/Gwanseeum, wiet. Quán Thế Âm; "[Ten, który/Ta, która] spostrzega dźwięki świata"; tłumaczenie powstałe z błędnego odczytania sanskryckiego "Avalokiteśvara" jako "Avalokitasvara"), inne imię Guanzizai (znaki tradycyjne 觀自在, znaki uproszczone: 观自在, pinyin: Guānzìzài, jap. Kanjizai, kor. Kwan-ja-jae/Gwanjajae, wiet. Quán Tự Tại; "Pan/Pani, który/która spogląda w dół [na ten świat]", co jest prawidłowym przekładem sanskryckiego "Avalokiteśvara"), główna postać chińskiego i dalekowschodniego panteonu buddyjskiego, odpowiednik indyjskiego bodhisattwy Awalokiteśwary (tyb. Czenrezig), przedstawiany w postaci kobiecej. W Chinach, Korei, Wietnamie, Japonii Guanyin jest także tradycyjnie czczona w ludowej religii jako bogini miłosierdzia, litości i płodności.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kannowate

          rodzina roślin z rzędu imbirowców; paciorecznikowate


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanny

          1. roślina o barwnych kwiatach; paciorecznik
          2. zwierzę z rodziny krętorogich, jedna z największych antylop; eland


          Kanny (łac. Cannae, obecnie Canne della Battaglia) – starożytne miasto rzymskie w Apulii, gdzie w 216 roku p.n.e. wojska rzymskie zostały pokonane przez wojska kartagińskie pod wodzą Hannibala (bitwa pod Kannami). Po upadku Cesarstwa rzymskiego istniało pod nazwą Monte di Canne. Obok bitwy z 216 roku p.n.e. pod Kannami doszło także do innej bitwy – w 1018 roku starły się tam wojska bizantyjskie i longobardzko-normandzkie - bitwa pod Kannami (1018).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanō

          1. łączna nazwa dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego
          2. regionalnie: bańka na mleko; kanka


          Źródła:

          SJP.pl

          Kanoe

          [czytaj: kaNU] canoe, kanu;
          1. łódź eskimoska o szkielecie z fiszbinu lub kości wieloryba; kajak eskimoski;
          2. indiańska łódź o szkielecie z drewna jodły pokrytym korą brzozową;
          3. łódź sportowa stworzona na wzór łodzi indiańskiej; kanadyjka


          Kanadyjka, nazywana także canoe lub kanu – niewielka łódź turystyczna lub sportowa napędzana wiosłem o jednym piórze (pagajem). Załoga klęczy lub siedzi twarzą do kierunku płynięcia.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kanon

          1. wzór, zasada, reguła;
          2. przepisy kodeksu prawa kanonicznego;
          3. główna część mszy;
          4. zbiór ksiąg Starego i Nowego Testamentu;
          5. zespół cech artystycznych charakterystycznych dla danej epoki;
          6. wielogłosowy utwór muzyczny, charakteryzujący się powtarzaniem tematu w różnych głosach;
          7. stopień pisma drukarskiego równy 36 punktom typograficznym


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) kult. ogólnie przyjęta zasada czy wzorzec (postępowania, estetyki, itp.);

           (1.2) kult. bibliot. lista norm, zasad, tekstów o podstawowym znaczeniu

           (1.3) bibl. zamknięty zbiór ksiąg uznany w Kościele za natchnione;

           (1.4) muz. forma muzyczna z powtarzającym się tematem;

           (1.5) praw. pojedynczy przepis w kodeksie

           (1.6) kośc. modlitwa eucharystyczna, część mszy świętej;

           (1.7) daw. druk. stopień pisma

           (1.8) daw. wojsk. nazwa armaty


          • ogólnie przyjęta zasada, wzór (wzorzec), reguła, norma
            • Kanon (sztuka)
            • Kanon (prawo kanoniczne)
            • Kanon rzymski – wzorcowa modlitwa eucharystyczna, część mszy
            • Kanon Turyński – wzorcowy (unikatowy zachowany) tekst w piśmie hieratycznym

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanonada

            ogień artyleryjski, zwykle długotrwały


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) wojsk. silny, długotrwały ostrzał z dział, nawała artyleryjska

             (1.2) pot. huk kanonady (1.1)


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kanonia

            1. urząd kanonika; kanonikat;
            2. mieszkanie kanonika, kanoników


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) kośc. mieszkanie kanonika


            • Kanonia – urząd kanonika
            • Kanonia – budynek z mieszkaniami kanoników
            • ulica Kanonia w Warszawie
            • ulica Kanonia we Wrocławiu

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanonicki

            związany z kanonikiem


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanoniczka

            1. członkini żeńskiego zgromadzenia zakonnego, będącego odpowiednikiem kanoników regularnych;
            2. członkini świeckiego stowarzyszenia kobiet obowiązanych do posłuszeństwa przełożonej;
            3. dawniej: członkini zgromadzenia panien mogąca wywieść szlachectwo co najmniej z trzech pokoleń po mieczu i po kądzieli, obowiązanych do czystości i posłuszeństwa, nieskładających ślubów ubóstwa i mogących wychodzić za mąż


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanonicznoprawny

            odnoszący się do prawa kanonicznego


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanoniczność

            zgodność z ustalonym porządkiem (kanonem), np. w Piśmie Świętym, światach fantasy


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanoniczny

            1. ogólnie przyjęty, uznany za właściwy; obowiązujący;
            2. dotyczący kanonu - wzoru, reguły;
            3. w religii: dotyczący zbioru ksiąg Starego i Nowego Testamentu;
            4. w religii: dotyczący przepisów prawa kościelnego;
            5. w religii: dotyczący kanonika, należący do kanonika;
            6. w matematyce: podstawowy, zasadniczy


            przymiotnik

             (1.1) rel. związany z kanonami, odnoszący się do kanonów


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kanonier

            szeregowy artylerii;
            1. najniższy stopień w wojskach artyleryjskich;
            2. żołnierz mający taki stopień


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) wojsk. żołnierz obsługujący działo, szeregowiec artylerii


            Kanonier – stopień wojskowy w artylerii. Odpowiednik stopnia szeregowego w innych rodzajach wojsk.

            5 sierpnia 1919 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził tytulaturę stopni podoficerskich i żołnierskich w artylerii. Stopień kanoniera w artylerii był odpowiednikiem stopnia szeregowego w piechocie. Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w 2016 roku nie przewidywała takiego stopnia.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanonierka

            okręt artyleryjski średniej lub małej wielkości


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) hist. wojsk. historyczna klasa okrętów artyleryjskich średniej lub małej wielkości


            Kanonierka (fr. canonnière od canon „działo” z wł. cannone „działo”, zgrub. od canna „rura”) – historyczna klasa okrętów artyleryjskich średniej lub małej wielkości. Kanonierki przeznaczone były przede wszystkim do ostrzeliwania celów lądowych, przybrzeżnej służby patrolowej i dozorowej, obrony wybrzeża, stawiania min i innych zadań pomocniczych.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanonierski

            przymiotnik relacyjny

             (1.1) wojsk. związany z kanonierem, dotyczący kanoniera


            Źródła:

            Wiktionary

            Kanonik

            1. członek kapituły Kościoła katolickiego;
            2. tytuł honorowy osoby duchownej


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) rel. zakonnik z zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna;

             (1.2) rel. duchowny katolicki uhonorowany członkostwem w kapitule katedralnej lub kolegiackiej;


            Kanonik (łac. canonicus) – wczesnośredniowieczna nazwa duchownych, żyjących według reguł kanonicznych przy kościołach biskupich (katedrach) lub kolegiatach; współcześnie – tytuł kapłanów uhonorowanych za szczególne zasługi dla kościoła lokalnego, zobowiązanych do sprawowania określonych obrzędów liturgicznych wraz z innymi kanonikami lub miejscowym biskupem.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanonikat

            urząd kanonika; kanonia


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanonista

            znawca prawa kanonicznego


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) praw. kośc. prawnik będący spaecjalistą od prawa kanonicznego (kościelnego)


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kanonistka

            znawczyni prawa kanonicznego


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanonistyczny

            kanonistyka


            Patrz:kanonistyka

            Źródła:

            SJP.pl

            Kanonistyka

            nauka o prawie kanonicznym


            Kanonistyka – nauka o prawie kanonicznym, definiowana jako nauka prawna, bądź teologiczna, posługująca się odpowiadającymi im metodami badawczymi o charakterze prawno-teologicznym.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanonizacja

            w Kościele katolickim: uroczyste i oficjalne zaliczenie osoby zmarłej do grona świętych


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) rel. oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej;


            Kanonizacja (łac. canonisatio) – oficjalne uznanie przez Stolicę Apostolską świętości lub przez zatwierdzenie przez Święty Synod w Kościele prawosławnym danej zmarłej osoby z racji osiągnięcia przez nią doskonałości moralnej w stopniu heroicznym lub uznanie jej za męczennika. Poprzez akt kanonizacji papież uznaje ją za osobę godną kultu publicznego w Kościele powszechnym i wpisania jej do katalogu świętych. Akt ten poprzedzony jest procesem kanonizacyjnym.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanonizacyjny

            związany z kanonizacją - oficjalnym orzeczeniem Kościoła, na mocy którego osoba zmarłą zostaje zaliczona w poczet świętych


            przymiotnik

             (1.1) dotyczący kanonizacji, związany z kanonizacją


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kanonizować

            w Kościele katolickim: uroczyście i oficjalnie stwierdzać (stwierdzić), że jeden z jego zmarłych i uprzednio beatyfikowanych członków znajduje się śród świętych w niebie i że można się do niego publicznie modlić oraz oddawać mu cześć


            czasownik przechodni dwuaspektowy

             (1.1) rel. oficjalnie ogłaszać kogoś świętym

             (1.2) żart. nadać komuś lub czemuś wysoką rangę


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kanonizowanie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) rel. dokonywanie kanonizacji


            Źródła:

            Wiktionary

            Kanonować

            czasownik przechodni niedokonany

             (1.1) daw. wojsk. strzelać w kogoś z armat, prowadzić kanonadę


            Źródła:

            Wiktionary

            Kanonowy

            przymiotnik od: kanon


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanony

            1. wzór, zasada, reguła;
            2. przepisy kodeksu prawa kanonicznego;
            3. główna część mszy;
            4. zbiór ksiąg Starego i Nowego Testamentu;
            5. zespół cech artystycznych charakterystycznych dla danej epoki;
            6. wielogłosowy utwór muzyczny, charakteryzujący się powtarzaniem tematu w różnych głosach;
            7. stopień pisma drukarskiego równy 36 punktom typograficznym


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanopa

            egipska lub etruska urna grobowa wykonana z gliny lub kamienia


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) szt. archeol. cylindryczne naczynie, gliniana lub alabastrowa urna egipska, w której przechowywano wnętrzności zmarłego, wyjęte podczas balsamowania, używane od czasów Nowego Państwa (XVI w. p.n.e.)hasło kanopa w: Popularna Encyklopedia Powszechna PWN, tom VI, s. 198, Warszawa 2002, isbn 83-85719-66-0;

             (1.2) szt. archeol. popielnica etruska, wykonana z brązu lub gliny


            Kanopy (także wazy lub urny kanopskie) – w starożytnym Egipcie rytualne naczynia, w których umieszczano wnętrzności wyjęte z ciała przed mumifikacją i odpowiednio zakonserwowane.

            Nazwa pochodzi od greckiej nazwy starożytnego egipskiego miasta Kanopos (gr. Κάνωβος Kánōbos, łac. Canopus) w Delcie, w okolicach dzisiejszej Aleksandrii, w którym pierwotnie odnaleziono te naczynia. Zwykle wykonane były z alabastru lub gliny, spotyka się jednak również kanopy drewniane, kamienne i fajansowe. Zawsze występowały w rytualnej liczbie czterech związanej z bóstwami pogrzebowymi – tzw. synami Horusa.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanopus

            gwiazda; Canopus


            Kanopus (α Car) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Kila (obserwowana wielkość gwiazdowa: −0,74m), druga (po Syriuszu) pod względem jasności gwiazda nocnego nieba. Odległa od Słońca o około 309 lat świetlnych.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanosjanka

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) kośc. katolicka zakonnica z kongregacji założonej przez Magdalenę z Kanossy;


            Źródła:

            Wiktionary

            Kanossa

            miejscowość we Włoszech; Canossa


            rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

             (1.1) geogr. adm. miejscowość we Włoszech, w regionie Emilia-Romania;


            Kanossa (wł. Canossa) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Reggio Emilia, u podnóża Apenin, ok. 25 km od Parmy. Według danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 3376 osób, 63,7 os./km².

            Zamek w Kanossie należał pierwotnie do Matyldy, hrabiny Toskanii.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanotier

            rodzaj szerokiego, słomkowego kapelusza; kanotiera, canotier


            Kanotier (z fr. canotier – wioślarz) – słomkowy kapelusz z niską płaską główką i niedużym rondem, ozdobiony czarną lub białą jedwabną wstążką.

            Pojawił się w drugiej połowie XIX wieku, będąc początkowo noszony przez przedstawicieli obu płci. W pierwszej połowie XX wieku moda na ten letni kapelusz, noszony w późniejszym okresie już tylko przez mężczyzn, zanikła. Miłośnikiem kanotiera był francuski piosenkarz Maurice Chevalier, a w Polsce do elegancji tego rodzaju nawiązywał Tadeusz Ross, (m.in. wykonując swój przebój Słońce w kapeluszu).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanotiera

            rodzaj szerokiego, słomkowego kapelusza; kanotier, canotier


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanpur

            miasto w Indiach


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kansas

            [czytaj: kanzas albo kansas]
            1. rzeka w Stanach Zjednoczonych;
            2. stan w Stanach Zjednoczonych


            rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. adm. stan w środkowej części Stanów Zjednoczonych;

             (1.2) geogr. rzeka przepływająca przez północno-wschodnie tereny stanu Kansas (1.1), uchodzi do Missouri;


            Kansas (wymowa:/ˈkænzəs/) – stan w regionie Midwest, w środkowej części Stanów Zjednoczonych. Na północy graniczy ze stanem Nebraska, na wschodzie ze stanem Missouri, na południu z Oklahomą, a na zachodzie z Kolorado. Jego stolicą jest Topeka, a największym miastem Wichita. Swoim zasięgiem obejmuje częściowo obszar metropolitalny – Kansas City.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kansaski

            Kansas [czytaj: kanzaski]


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kansas, dotyczący Kansas (rzeki, miasta albo stanu)


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kansi

            zaimek nieokreślony

             (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gdzieś, w pewnym miejscu


            Źródła:

            Wiktionary

            Kansikej

            zaimek

             (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dokądś, gdzieś tam


            Źródła:

            Wiktionary

            Kańsk

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad rzeką Kan;


            Kańsk (ros. Канск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad rzeką Kan (dopływ Jeniseju), na wschód od Krasnojarska. Założone w 1628 roku. Około 88 tys. mieszkańców (2020). Ośrodek wydobycia węgla, a także przemysłu bawełnianego oraz żywnościowego. W mieście znajduje się baza lotnicza, przebiega przez nie również kolej transsyberyjska.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kański

            nazwisko


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kańskiem, dotyczący Kańska


            Osoby o tym nazwisku:

            • Józef Kański – polski muzykolog i krytyk muzyczny
            • Henryk Kański – polski oficer
            • Tadeusz Kański (właśc. Tadeusz Drohomirecki) – polski aktor, reżyser i scenarzysta

            Inne:

            • rejon kański – rejon administracyjny i komunalny Kraju Krasnojarskiego w Rosji

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kansu

            prowincja w Chinach; Gansu


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kant

            1. ostry brzeg, krawędź; rant;
            2. potocznie: oszustwo


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) brzeg lub krawędź o ostrym załomie

             (1.2) pot. przen. oszustwo


            Immanuel Kant (ur. 22 kwietnia 1724 w Królewcu, zm. 12 lutego 1804 tamże) – niemiecki filozof, profesor logiki i metafizyki na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. Jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia.

            Kant zasłynął głównie jako epistemolog i etyk, ale zajmował się też:

            • estetyką;
            • filozofią przyrody i nauki – w tym matematyki i fizyki;
            • filozofią polityki.

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantabria

            region autonomiczny w Hiszpanii


            rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

             (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północnej Hiszpanii, nad brzegiem Zatoki Biskajskiej

             (1.2) geogr. adm. wspólnota autonomiczna w Hiszpanii;


            Kantabria (hiszp. Cantabria) – wspólnota autonomiczna w Hiszpanii zawierająca jedną prowincję o tej samej nazwie. Kantabria położona jest w północnej Hiszpanii nad Zatoką Biskajską. Od zachodu graniczy z Asturią, od południa z Kastylią i Leonem, a od wschodu z Krajem Basków.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantabryjczyk

            mieszkaniec Kantabrii (regionu w Hiszpanii)


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) mieszkaniec Kantabrii


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantabryjka

            mieszkanka Kantabrii (regionu w Hiszpanii)


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) mieszkanka Kantabrii


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantabryjski

            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kantabrią, dotyczący Kantabrii, pochodzący z Kantabrii

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (2.1) jęz. język romański używany w Kantabrii


            Źródła:

            Wiktionary

            Kantafon

            elektryczny instrument muzyczny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantak

            pazur tylnego palca u ptaków drapieżnych


            • kantak, obracak – narzędzie używane w leśnictwie do manipulowania dłużycami i kłodami, w postaci stalowego haka osadzonego na drągu (zobacz też: bosak)
            • kantak – pazur tylnego palca u ptaków drapieżnych

            Osoby o tym nazwisku:

            • Kazimierz Kantak
            • Kamil Kantak
            • Chaitanya Kantak

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantal

            stop żelaza, chromu, aluminium i kobaltu, używany do wyrobu elementów grzejnych pieców przemysłowych; kanthal


            Kantal (kanthal) – stop żelaza i chromu z niewielkim dodatkiem glinu i kobaltu. Charakteryzuje się dużym oporem właściwym i ma zastosowanie w produkcji drutów oporowych oraz elementów grzejnych.

            Przykłady: Kanthal A1 (72% Fe, 20% Cr, 5% Al, 3% Co), ma oporność 1,45 Ω mm²/m, temperaturę topnienia 1500 °C, pracy do 1300 °C; Kanthal D (69% Fe, 22% Cr, 5,8% Al, 3% Zn, Si) – oporność 1,35 Ω mm²/m i temperaturę pracy do 1150 °C. Pod względem temperatury pracy i oporności kanthale przewyższają chromonikieliny, które mogą być stosowane, zależnie od składu, do temperatury 850–1130 °C.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantala

            twarde włókno z liści agawy, używane do wyrobu worków, plecionek, mat i sznurów


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantalowy

            kantal


            Patrz:kantal

            Źródła:

            SJP.pl

            Kantalup

            uprawna odmiana melona cukrowego; kantalupa


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantalupa

            uprawna odmiana melona cukrowego; kantalup


            Kantalupa – uprawiana odmiana melona cukrowego (Cucumis melo subsp. melo var. cantaloupensis). Owoc posiada formę kulistą, skórka często podłużnie żebrowana, niekiedy pokryta wyrostkami i guzkami. Nazwa pochodzi od zamku Cantalupo pod Rzymem, gdzie po raz pierwszy w Europie rozpoczęto uprawę tej odmiany. Owoce osiągają wagę do 1 kg. Do tej odmiany zalicza się również ceniony melon szarantejski o wyjątkowo aromatycznym miąższu.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantar

            1. rodzaj skórzanej lub parcianej uzdy bez wędzidła;
            2. gatunek ryby z rodziny prażmowatych


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) icht. nazwa systematyczna|Spondyliosoma cantharus|ref=tak., gatunek ryby z rodziny prażmowatych;

             (1.2) jeźdz. rodzaj uproszczonej uzdy bez wędzidła;


            • kantar – gatunek ryby
            • kantar – rodzaj uproszczonej uzdy
            • Kantar Group – należąca do WPP plc grupa zajmująca się badaniami rynku i opinii (w jej skład wchodzi m.in. Millward Brown)
            • Kantar Polska

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantarek

            rzeczownik, rodzaj męski

             (1.1) anat. ornit. rejon morfologiczny na głowie ptaka pomiędzy bocznym skrajem nasady górnej szczęki a okiem;


            Kantarek – część upierzenia ptaków. Są to pióra na odcinku między przednim kącikiem oka a dziobem, często kontrastowo ubarwione.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantaros

            1. kielich o dwóch uchwytach,
            2. skarabeusz, święty znak Egipcjan


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantaryda

            chrząszcz z rodziny oleicowatych (majkowatych), o zielonej metalicznej barwie i ciele długości od 12 do 22 mm, którego krew zawiera drażniącą substancję - kantarydynę, stosowaną dawniej w lecznictwie; pryszczawka, pryszczel lekarski, majka lekarska, mucha hiszpańska


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantarydowy

            przymiotnik od: kantaryda


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantarydyna

            trująca substancja znajdująca się we krwi kantarydy


            Kantarydyna – organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, policykliczny bezwodnik kwasu dikarboksylowego zawierający mostek tlenowy.

            Kantarydyna wydzielana jest w chwilach zagrożenia przez chrząszcze z rodziny oleicowatych (majkowatych). Nieszkodliwy dla zwierząt żywiących się tymi chrząszczami, a nawet działający wabiąco na owady kantarydynofilne (m.in. Anthicidae). Żółte krople płynu zawierającego kantarydynę wydzielane są przez pory znajdujące się głównie u nasady odnóży chrząszczy. Substancja ta, w postaci płynu lub w postaci suszonych, sproszkowanych owadów, jest dla człowieka toksyczna po połknięciu, a dawka śmiertelna wynosi do 30 mg w przeliczeniu na czystą kantarydynę.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantarydynowy

            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z kantarydyną, dotyczący kantarydyny


            Źródła:

            Wiktionary

            Kantata

            uroczysty utwór wokalno-instrumentalny


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) muz. utwór muzyczny na głosy solowe;


            Kantata – niesceniczna forma muzyki wokalno-instrumentalnej; najczęściej rozbudowana, wieloodcinkowa; wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich, mające różne funkcje. Ukształtowała się, podobnie jak oratorium i opera, na początku epoki baroku. Była szczególnie popularna w XVII i XVIII wieku (A. Scarlatti, G.P. Telemann, J.S. Bach).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantatowy

            przymiotnik od: kantata


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantela

            fiński ludowy instrument muzyczny, mający od pięciu do trzynastu strun; kantele


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantele

            fiński ludowy instrument muzyczny, mający od pięciu do trzynastu strun; kantela


            Kantele – fiński ludowy instrument muzyczny z grupy chordofonów szarpanych, występujący również pod innymi nazwami w północno-zachodnich rejonach Rosji i niektórych krajach bałtyckich.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanterberyjczyk

            mieszkaniec Canterbury


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanterberyjka

            mieszkanka Canterbury


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanterberyjski

            przymiotnik od: Canterbury


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Canterbury, dotyczący Canterbury


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kanthak

            nazwisko


            Osoby o tym nazwisku:

            • Andrzej Kanthak
            • Anna Kanthak
            • Jan Kanthak

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanthal

            stop żelaza, chromu, aluminium i kobaltu, używany do wyrobu elementów grzejnych pieców przemysłowych; kantal


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantka

            zagięcie na nogawce powstałe przez zaprasowanie materiału; kant, plisa, fałda, fałd, zapraska, zakładka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanton

            1. kraj związkowy w Szwajcarii;
            2. jednostka terytorialno-administracyjna w niektórych krajach


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. adm. miasto w południowych Chinach;


            • kanton – jednostka administracyjna
            • kanton – kraj wchodzący w skład Konfederacji Szwajcarskiej
            • kanton – jednostka podziału administracyjnego w Federacji Bośni i Hercegowiny
            • kanton – jednostka podziału administracyjnego w Ekwadorze
            • kanton – jednostka podziału administracyjnego w Kostaryce
            • kanton – jednostka podziału administracyjnego Francji
            • kanton – jednostka podziału administracyjnego Luksemburga
            • kanton (fr. canton, ang. township) – jednostka administracyjna w Kanadzie, w niektórych regionach prowincji Quebec (zwł. Estrie) i hrabstwach wschodniego Ontario
            • Kanton – miejscowość w Kiribati
            • Kanton – atol w Kiribati
            • Kanton – miasto w Chinach
            • kanton – w weksykologii – górne czołowe (tzn. znajdujące się u góry przy drzewcu) pole płata flagi
            • kanton – w heraldyce – figura zaszczytna w górnym lewym lub prawym rogu tarczy herbowej

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantonalny

            odnoszący się do kantonu, jednostki podziału administracyjnego w niektórych krajach, m.in. w Szwajcarii


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantończyk

            mieszkaniec Kantonu


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) mieszkaniec Kantonu


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantoniera

            rzadko: barwna, udrapowana wokół okna firana lub cienka zasłona, składająca się z dwóch prostych boków oraz ozdobnego lambrekinu


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantonierka

            rodzaj upięcia firanki w postaci dwóch pasów z boków okna i dekoracyjnego pasa na górze stanowiącego obramowanie


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantonista

            dawniej:
            1. żołnierz wychowywany od dziecka w koszarach;
            2. mężczyzna obowiązany do służby wojskowej do końca życia;
            3. osoba zwerbowana do wojska; rekrut;
            4. żołnierz przebywający na kantonach


            Kantonista (ros. кантонист) – chłopiec kształcony w tak zwanych szkołach kantonistów (кантонистские школы) w Imperium Rosyjskim (przed 1858) na zawodowego wojskowego Armii Imperium Rosyjskiego. Kantonistami były głównie sieroty, dzieci żołnierzy i pochodzące z ubogich, niemających środków do życia rodzin.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantonizacja

            podział na kantony, jednostki terytorialno-administracyjne o znacznym stopniu niezależności od władzy centralnej


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantonizacyjny

            przymiotnik od: kantonizacja


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantonka

            mieszkanka Kantonu


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) mieszkanka Kantonu


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantonowy

            kanton, np. podatek kantonowy


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantoński

            przymiotnik od: Kanton (miasto w Chinach)


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kantonem, dotyczący Kantonu (miasta w Chinach)

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (2.1) jęz. język kantoński, używany w południowych Chinach, Hongkongu i Makau;


            Standardowy język kantoński, yue – jeden z języków chińskich używany na południu Chin, w Hongkongu i Makau, a także przez potomków chińskich emigrantów w Azji Południowo-Wschodniej i innych rejonach świata. Jego nazwa wywodzi się od prowincji Guangdong. Liczbę użytkowników kantońskiego szacuje się ogółem na 55 mln (z uwzględnieniem wszystkich pokrewnych dialektów z grupy yue).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantor

            śpiewak w kościele katolickim, protestanckim lub w żydowskiej synagodze


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) miejsce umożliwiające wymianę waluty na inną

             (1.2) daw. biuro poczty

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (2.1) śpiewak w synagodze

             (2.2) przodownik w chórze protestanckim, organista

             (2.3) osoba zaczynająca psalmy w jednym z chórów w Liturgii godzin w Kościele katolickim;


            Kantor – w religii to osoba duchowna, która prowadzi apostolstwo według tradycji apostolskiej we wspólnocie religijnej jak modlitwy, nauki i życia wiarą. Na podstawie Dekretu Apostolicam actuositatem i kodeksu prawa kanonicznego Kan.230, §2. Świeccy mogą być czasowo wyznaczeni do pełnienia funkcji lektora w czynnościach liturgicznych; podobnie wszyscy świeccy mogą pełnić funkcje komentatora, kantora albo inne, zgodnie z przepisami prawa.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantorat

            1. szkółka ewangelicka, w której uczy kantor (chórmistrz, organista);
            2. stanowisko kantora;
            3. służbowe mieszkanie kantora


            Kantorat – w przeszłości w Kościołach ewangelickich jednostka terytorialna parafii, szkoła ewangelicka lub dom modlitwy (kaplica). Pojęcie oznacza także grupę wokalną prowadzoną przez kantora, lub jego stanowisko pracy.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantorek

            zdrobniale: biuro fabryki, sklepu


            Pavel Kantorek (ur. 8 lutego 1930 w Pradze, zm. 10 listopada 2023 tamże) – czeski lekkoatleta reprezentujący Czechosłowację, długodystansowiec, trzykrotny olimpijczyk.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantorka

            zdrobniale: biuro fabryki, sklepu


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantorowicki

            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kantorowicami, dotyczący Kantorowic


            Źródła:

            Wiktionary

            Kantorowiec

            pracownik lub właściciel kantoru


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantorowy

            przymiotnik od: kantor


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantorski

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantorstwo

            1. urząd, obowiązki kantora;
            2. muzyczny kierunek studiów, przygotowujący do pełnienia funkcji kantora;
            3. praca w punkcie wymiany walut


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantorzysta

            przestarzałe: osoba pracująca w kantorze


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantorzystka

            kantorzysta


            Patrz:kantorzysta

            Źródła:

            SJP.pl

            Kantować

            1. zginać coś w taki sposób, by utworzył się kant;
            2. obracać belki, cegły na inny bok celem ich lepszego osuszenia;
            3. potocznie: wprowadzać w błąd, oszukiwać


            czasownik przechodni niedokonany (dk. wykantować)

             (1.1) oszukać

            czasownik zwrotny niedokonany kantować się (dk. wykantować się)

             (2.1) pot. oszukiwać się wzajemnie

            czasownik zwrotny niedokonany kantować się

             (3.1) poznań. pchać się


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantowanie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) odczasownikowy od|kantować.


            Kantowanie to sposób spychania statku z mielizn na głębszą wodę, za pomocą wbitych niemal pionowo bumsztaków. Do górnego końca bumsztaka mocuje się linę stalową i pracującą windą kotwiczną unosi się nieco rufę statku. Również (z j.niem kentern) przechylanie statku, stąd pochodzi określenie w żargonie marynarskim przekantowany statek, czyli przechylony.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantowaty

            1. mający wiele kantów;
            2. potocznie: dokonujący oszustw


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantowicz

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantownik

            robotnik w cegielni, ustawiający cegły do suszenia


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) urządzenie do kantowania

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (2.1) robotnik w cegielni ustawiający cegły na kant, by szybciej wyschły


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantowski

            przymiotnik dzierżawczy - należący do Kanta lub z nim związany


            przymiotnik

             (1.1) filoz. wywodzący się z założeń, tez utworzonych przez Immanuela Kanta; związany z jego filozofią


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantowy

            przymiotnik od: kant


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanty

            1. ostry brzeg, krawędź; rant;
            2. potocznie: oszustwo


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

             (1.1) hist. przydomek św. Jana z Kęt

             (1.2) imię|polski|m., używane jako skrócenie imienia Jan Kanty


            Kanty (do 2010 Kęty, niem. Groß Kanten) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Małdyty nad jeziorem Kęckim. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Klonowy Dwór.

            W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantyczka

            książka zawierająca zbiór pieśni religijnych, głównie kolędy i pastorałki


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) muz. rel. popularna pieśń religijna, zwłaszcza kolęda

             (1.2) liter. zbiór zawierający pieśni religijne, zwłaszcza o tematyce bożonarodzeniowej


            Kantyczka (z łac. canticum = monolog, pieśń) – popularna pieśń religijna.

            Jedna z pieśni zawartych w kancjonale. Z czasem określenie „kantyczki” zastąpiło nazwę Kantycjonał.

            Kantyczki to także zbiór kolęd, pastorałek i jasełek (wcześniej pieśni nabożnych) wydany w formie książkowej. Rozpowszechnione w XVII–XVIII w. także były synonimem kolęd.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantyczkowy

            przymiotnik od: kantyczka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantyk

            w liturgii rzymskokatolickiej: podniosła pieśń podobna do psalmu; hymn; kantyka


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) rel. pieśń zaczerpnięta z Biblii, włączona do którejś z godzin kanonicznych;


            Kantyk (łac. canticum pieśń) – śpiew liturgiczny w kościołach chrześcijańskich; pieśń zbliżona do psalmu, charakteryzująca się podniosłym tekstem zaczerpniętym z Biblii, lub o tematyce biblijnej.

            Przykładami kantyków śpiewanych w czasie Liturgii Godzin są: kantyk Maryi (Magnificat), kantyk Zachariasza (Benedictus) czy kantyk Symeona (Nunc dimittis).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantyka

            w liturgii rzymskokatolickiej: podniosła pieśń podobna do psalmu; hymn; kantyk


            Osoby o tym nazwisku:

            • Jan Kantyka – polski historyk
            • Przemysław Kantyka – rzymskokatolicki ksiądz
            • Przemysław Kantyka – polski skoczek narciarski

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kantylena

            1. krótka pieśń epicka w średniowiecznej poezji francuskiej
            2. rodzaj sekstyny
            3. w muzyce instrumentalnej: melodia odznaczająca się śpiewnością


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) śpiewna melodia w utworze muzycznym;


            Kantylena, melodyka kantylenowa (wł. cantabile – śpiewnie) – typ melodyki w dziele muzycznym charakteryzujący się śpiewnym (lirycznym) przebiegiem melodii (bez dużych skoków, zawierający małą liczbę nut o krótkich wartościach, z zastosowaniem, w przeważającym stopniu, artykulacji legato), wolnym tempem, w odróżnieniu od melodyki figuracyjnej. Jest to materiał dźwiękowy dobrany w taki sposób, aby był wygodny do wykonania głosem ludzkim, zgodny z jego naturalnymi możliwościami.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantylenowy

            kantylena


            Patrz:kantylena

            Źródła:

            SJP.pl

            Kantyna

            1. bufet, głównie wojskowy, często połączony ze stołówką;
            2. rodzaj niewielkiego pudełka z naniesionym znakiem firmowym lub herbem, najczęściej rodzinnym


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) bar, restauracja przeznaczona dla określonej grupy osób, np. żołnierzy


            Kantyna (wł. cantina – piwnica) – niewielki sklep wojskowy, sprzedający podstawowe produkty (dla żołnierzy lub pracowników cywilnych danej instytucji): papierosy, prasę, środki czystości, bieliznę, herbatę itp. Bywa łączony z barem lub kawiarnią.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kantynowy

            kantyna


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z kantyną, dotyczący kantyny


            Patrz:kantyna

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantysta

            zwolennik systemu filozoficznego Kanta lub kierunku nawiązującego do doktryny Kanta


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) filoz. zwolennik kantyzmu, filozofii Immanuela Kanta


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kantystka

            zwolenniczka systemu filozoficznego Kanta lub kierunku nawiązującego do doktryny Kanta


            Źródła:

            SJP.pl

            Kantyzm

            doktryna Kanta


            Kantyzm — filozofia niemieckiego filozofa Immanuela Kanta.

            Kant poddał dotychczasowe osiągnięcia filozofii przeglądowi oraz krytycznej ocenie. Podejście takie nazywał idealizmem transcendentalnym (krytycznym). Polegało ono na badaniu koniecznych warunków, aby możliwe było poznanie.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanu

            [czytaj: kaNU] canoe, kanoe;
            1. łódź eskimoska o szkielecie z fiszbinu lub kości wieloryba; kajak eskimoski;
            2. indiańska łódź o szkielecie z drewna jodły pokrytym korą brzozową;
            3. łódź sportowa stworzona na wzór łodzi indiańskiej; kanadyjka


            Kanadyjka, nazywana także canoe lub kanu – niewielka łódź turystyczna lub sportowa napędzana wiosłem o jednym piórze (pagajem). Załoga klęczy lub siedzi twarzą do kierunku płynięcia.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanut

            imię królów duńskich


            Kanut, Kanuty – imię męskie pochodzenia północnogermańskiego. Pochodzi od skandynawskiego imienia Knut. Do języka polskiego dotarła za pośrednictwem angielskiego Canute. Wywodzi się od staronormandzkiego słowa knotr oznaczającego „węzeł”.

            Kanut imieniny obchodzi 7 stycznia, 19 stycznia.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kanwa

            1. sztywna tkanina służąca jako podkład do wyszywania, haftowania;
            2. w przenośni: podstawa


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) włók. tkanina z mocnych, ułożonych w rzadką kratkę nici, używana jako podkład do haftu i wyszywania włóczką;

             (1.2) przen. wydarzenia, na których opiera się utwór, film itp. lub stanowi ich tło

             (1.3) rzad. geogr. mapa konturowa z naniesionymi granicami, rzekami i siatką geograficzną


            Kanwa (fr. canevas) – tkanina lniana lub konopna, z grubych, usztywnianych nici (współcześnie również z plastiku), o regularnym, rzadkim splocie, tzw. płóciennym. Używana jako podkład do haftu krzyżykowego i półkrzyżykowego. Popularna od XVIII wieku.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanwas

            mocna tkanina bawełniana używana na odzież turystyczną


            Źródła:

            SJP.pl

            Kanwowy

            przymiotnik od: kanwa


            Źródła:

            SJP.pl

            Kany

            zaimek

             (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dokąd, gdzie


            Kány – wieś i gmina w północno-wschodniej części Węgier, w pobliżu miasta Encs.

            Miejscowość leży na obszarze Średniogórza Północnowęgierskiego. Administracyjnie gmina należy do powiatu Encs, wchodzącego w skład komitatu Borsod-Abaúj-Zemplén i jest jedną z jego 36 gmin.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kanyż

            zaimek

             (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dokąd, gdzież


            Źródła:

            Wiktionary

            Kanzona

            1. liryczny wiersz włoskiej i prowansalskiej poezji rycerskiej; kancona;
            2. krótka liryczna kompozycja instrumentalna o śpiewnym charakterze; kancona


            Źródła:

            SJP.pl

            Kao-Daj

            w kaodaizmie: istota najwyższa; Cao Dai


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaodaistka

            kaodaista


            Patrz:kaodaista

            Źródła:

            SJP.pl

            Kaodaizm

            religia utworzona w 1926 roku Wietnamie, łącząca elementy buddyzmu, konfucjanizmu, taoizmu, chrześcijaństwa i kultu przodków


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaolian

            roślina jednoroczna z rodziny wiechlinowatych, podobna do kukurydzy, hodowana jako roślina jadalna i pastewna w Azji, Afryce i południowej Europie; gaolan, gaolian, sorgo japońskie


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaolin

            1. skała osadowa, glinka porcelanowa;
            2. składnik maści


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) geol. skała osadowa zawierająca w swym składzie głównie kaolinit, surowiec ceramiczny;


            Kaolin (glinka porcelanowa) – skała osadowa zawierająca w swym składzie głównie kaolinit, a także m.in. kwarc i mikę. Nazwa skały pochodzi od chińskiej góry Gaoling (chiń. 高嶺; dosł. „Wysoka Góra”), miejsca wydobywania surowca.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kaolinit

            minerał, hydroksokrzemian glinu


            Kaolinit – bardzo pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał z gromady krzemianów, zaliczany do minerałów ilastych (grupa kaolinitu).

            Jego nazwa pochodzi od chińskiej miejscowości Gaoling (高嶺), gdzie znajdują się duże i od dawna znane złoża tego minerału.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaolinitowy

            przymiotnik od: kaolinit


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaolinityzacja

            proces przeobrażania skaleni w kaolinit


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaolinizacja

            Źródła:

            Wikipedia

            Kaolinowy

            przymiotnik od: kaolin


            przymiotnik

             (1.1) związany z kaolinem, dotyczący kaolinu

             (1.2) wykonany z kaolinu, zawierający w składzie kaolin


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kaomoji

            [czytaj: kaomodżi] japońska emotikona, której nie trzeba obracać, by zrozumieć jej znaczenie


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaon

            cząstka elementarna należąca do grupy mezonów; mezon K


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) fiz. każdy z czterech mezonów stanowiących połączenie kwarka lub antykwarka dziwnego i kwarka lub antykwarka górnego lub dolnego;


            Kaon (mezon K) – najlżejsza cząstka o niezerowej dziwności, mezon K jest bozonem o spinie 0. Antycząstką kaonu jest antykaon.

            Występują cztery rodzaje kaonów, izodublet zawierający kwark dziwny s{:}

            K^{-}={\bar {u}}s,
            {\bar {K}}^{0}={\bar {d}}s

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kaosiung

            miasto w Chinach; Gaoxiong


            Kaohsiung (także Gaoxiong, chiń. 高雄; pinyin Gāoxióng; pe̍h-ōe-jī Ko-hiông) – miasto w południowo-zachodnim Tajwanie, nad Morzem Południowochińskim. Ma status miasta wydzielonego. W 2010 roku liczyło 2 773 483 mieszkańców. Główny port handlowy Tajwanu. Ośrodek przemysłu elektronicznego, informatycznego, hutniczego, maszynowego, stoczniowego i petrochemicznego.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaowiec

            potocznie o instruktorze kulturalno-oświatowym


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) pot. instruktor kulturalno-oświatowy zatrudniany przez domy kultury, domy wczasowe itp., szczególnie popularny w czasach PRL-u;


            Kaowiec (od skrótowca KOkulturalno-oświatowy) – w PRL instruktor kulturalno-oświatowy. Osoba, która na różnych imprezach (bale, wieczorki zapoznawcze, wycieczki, wczasy, grzybobrania) miała dbać o odpowiedni poziom rozrywki.

            Własnego kaowca zatrudniały większe zakłady pracy, jak również wszystkie ośrodki wypoczynkowe.

            Współczesnym odpowiednikiem kaowca jest animator czasu wolnego, jego zadania może realizować również wodzirej, DJ lub konferansjer.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kap

            wyraz naśladujący odgłos spadających kropel


            wykrzyknik onomatopeiczny

             (1.1) dźwięk. wyraz dźwiękonaśladowczy odzwierciedlający dźwięk kropel wody spadającej na jakieś podłoże

            forma czasownika.

             (2.1) 2. os. rozk. od: kapać

            forma rzeczownika.

             (3.1) D. lm. od: kapa


            Czapeczka, kapturek, kap (od ang. cap – „czapka”) – charakterystyczna dla jądrowców modyfikacja występująca na końcu 5' informacyjnego RNA (mRNA), a także małego jądrowego RNA (snRNA). Struktura czapeczki składa się z nietypowego nukleozydu: 7-metyloguanozyny, przyłączonej, również nietypowym dla kwasów nukleinowych, wiązaniem 5',5'-trójfosforanowym do końca 5' łańcucha RNA.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapa

            1. narzuta na łóżko
            2. w Kościele katolickim uroczysta szata liturgiczna
            3. okap kuchenny
            4. czerwona płachta używana do drażnienia byków w czasie walki


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) ozdobne nakrycie na posłanie, często we wzory

             (1.2) jeźdz. derka służąca do przykrywania konia, często ozdobna

             (1.3) rel. w Kościele katolickim: rodzaj ozdobnej szaty liturgicznej; peleryna z kapturem, zapinana pod szyją

             (1.4) etn. żółto-różowa płachta używana przez kapeadorów w walkach byków, mająca rozdrażnić, zachęcić byki do walki

             (1.5) wulg. żeński narząd płciowy

             (1.6) uczn. pot. ocena niedostateczna

             (1.7) daw. gwara. więz. posterunek


            • kapa – szata liturgiczna
            • kapa (zejściówka) – zejście prowadzące do pomieszczeń znajdujących się pod pokładem na jednostce pływającej
            • kapa – ozdobna narzuta (okrycie) na łóżko
            • Kapa – skała w rezerwacie Diable Skały w Bukowcu
            • Kapa – skała w gminie Korzenna, powiecie nowosądeckim, województwie małopolskim
            • Kapa – skała w miejscowości Podzamcze, gminie Ogrodzieniec, powiecie zawierciańskim, województwie śląskim

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapacytacja

            proces dojrzewania plemnika, który znalazł się w drogach rodnych


            Kapacytacja, uzdatnienie – proces zmian zachodzących w plemniku w drogach rodnych samicy umożliwiający zapłodnienie. Prawdopodobnie występuje u większości zwierząt. Stwierdzono ją u skorupiaków, szczękoczułkowców, sześcionogów i ssaków, a pewne zjawiska analogiczne także u innych kręgowców, osłonic i jeżowców.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapacytyzm

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) socjol. dyskryminacja, niechęć, niechęć, pogarda lub wrogość skierowane wobec osób uważanych za niepełnosprawne


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapadocja

            rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

             (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w tureckiej Anatolii;

             (1.2) geogr. hist. dawna prowincja Rzymu w Kapadocji (1.1)

             (1.3) geogr. hist. jedna z satrapii perskiego imperium Achemenidów w Kapadocji (1.1);


            Kapadocja (łac. Cappadocia) – kraina historyczna w środkowej Turcji w centralnej części Anatolii, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących „księżycowy” krajobraz, oraz z domów i kościołów wykutych w tych wulkanicznych skałach. Od antyku do średniowiecza była ważnym ośrodkiem chrześcijaństwa oraz miejscem narodzin idei życia klasztornego.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapadocjanin

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) mieszkaniec Kapadocji


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapadocjanka

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) mieszkanka Kapadocji


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapadocki

            przymiotnik od: Kapadocja


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany ze Kapadocją, dotyczący Kapadocji, pochodzący z Kapadocji

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (2.1) jęz. język kapadocki z anatolijskiej rodziny językowej


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapalin

            dawny hełm z szerokim rondem opuszczonym w dół, przypominający kształtem kapelusz, używany głównie przez piechotę


            Kapalin (staropol. kłobuk, kłobuczek, kupalin) – hełm otwarty o dzwonie otoczonym szerokim, prostym lub nachylonym w dół rondem.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapanie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) odczasownikowy od|kąpać.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapar

            drzewo tropikalne o dużych kwiatach i owocach w postaci jagód


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) bot. nazwa systematyczna|Capparis|ref=tak., drzewo, krzew lub pnącze o pojedynczych liściach i dużych, białych, kremowych lub różowych kwiatach na długich szypułach, rosnące w wielu gatunkach w strefie tropikalnej obu półkul;

             (1.2) kulin. spoż. pąk kwiatowy lub młody owoc kaparu ciernistego (nazwa systematyczna|Capparis spinosa|L.|ref=tak.) o pikantnym smaku, używany w sztuce kulinarnej jako przyprawa


            Kapary, kapar (Capparis L.) – rodzaj roślin należących do rodziny kaparowatych. Należy do niego 139 gatunków. Występują one w strefie tropikalnej, tylko dwa gatunki rosną w Europie.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kaparek

            1. młody owoc kaparu;
            2. pąk kwiatowy tej rośliny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaparkowy

            przymiotnik od: kaparek


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaparot

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) rel. etn. żydowska ceremonia oczyszczenia odprawiana przed Jom Kipur, oparta na wierzeniu, że możliwe jest przeniesienie choroby, bólu, winy i grzechu na zwierzę lub przedmiot;


            Kaparot (hebr. ‏כַּפָּרוֹת‎, l.mn. „pokuty, przebaczenia, rozgrzeszenia”; jid. ‏כּפּרות‎ kapores) – ludowy zwyczaj żydowski, polegający na symbolicznym przeniesieniu grzechów z danej osoby na ptaka, który zostaje następnie zarżnięty w zastępstwie człowieka.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kaparowate

            rodzina roślin, obejmująca około 45 gatunków ziół, krzewów i drzew rosnących w strefie zwrotnikowej


            rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

             (1.1) bot. nazwa systematyczna|Capparaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu kapustowców;


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kaparowaty

            o cechach kaparowatych (rodzina roślin)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaparowce

            rząd liczący ponad 4000 gatunków roślin, prawie wyłącznie zielnych, produkujących olejki gorczyczne i enzym rozkładający te olejki


            Kaparowce (Capparales Hutch.) – rząd roślin wyróżniany w licznych XX-wiecznych systemach klasyfikacyjnych okrytonasiennych (np. w Cronquista z 1981, Reveala z lat 1993–1999). W systemach APG, w tym ostatnim z 2009, rośliny tu klasyfikowane włączane są do rzędu kapustowców (Brassicales).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaparowiec

            przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych z klasy Rosopsida


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaparowy

            przymiotnik od: kapar


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapary

            ostra przyprawa o ciemnooliwkowej barwie otrzymywana z owoców kaparu ciernistego, zalanych octem, solanką lub oliwą


            Kapary, kapar (Capparis L.) – rodzaj roślin należących do rodziny kaparowatych. Należy do niego 139 gatunków. Występują one w strefie tropikalnej, tylko dwa gatunki rosną w Europie.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaparzyć

            czasownik niedokonany

             (1.1) lwów., reg-pl|Kresy. źle robić


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapała

            potocznie: dawać jednorazowo komuś drobny datek, zwykle pieniądze


            Osoby o tym nazwisku:

            • Florian Kapała – polski żużlowiec
            • Szymon Kapała – polski brydżysta
            • Zbigniew Kapała – polski historyk

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapałka

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapcan

            niedołęga, niedorajda, niezdara


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) pot. niedołęga, oferma


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapcanieć

            potocznie: niedołężnieć, starzeć się; grzybieć, ramoleć


            czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skapcanieć)

             (1.1) tracić zapał i energię do życia, stawać się nieporadnym, niedołężnym


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapcański

            dawniej: niechlujny, nieporządny, plebejski


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapcaństwo

            dawniej: niechlujność, nieporządek, plebejstwo


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapce

            rodzaj ciepłego obuwia sukiennego lub filcowego


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapciak

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapcie

            1. (zwykle w liczbie mnogiej)
            a) miękki, wygodny but do chodzenia po domu; łapeć, papeć, papuć;
            b) potocznie: stary, przechodzony but;
            2. potocznie, często w wyrażeniu "złapać kapcia": opona lub dętka, z której zeszło powietrze, zwykle na skutek uszkodzenia; guma (często w wyrażeniu "złapać gumę"); także o piłce, z której uleciało powietrze; flak


            Kapcie (regionalnie: łapcie, chapcie, bambosze, pantofle, lacie, papucie, laczki, ciapy itp.) – rodzaj obuwia przeznaczony do noszenia w mieszkaniu. Czasem jako kapcie używane są inne rodzaje obuwia takie jak: klapki, japonki, drewniaki czy pantofle.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapciora

            potocznie:
            1. zaniedbane pomieszczenie lub niewielki budynek w złym stanie;
            2. mało atrakcyjna kobieta


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapcioszek

            mały kapeć (np. dziecięcy), miękki bucik; kapciuszek


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) zdrobn. od kapeć


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapciowy

            przymiotnik od: kapeć


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z kapciami, dotyczący kapci

            przymiotnik jakościowy

             (2.1) przen. mający swojski, domowy charakter, tak jakby był przeprowadzany w kapciach

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (3.1) pogard. osoba, która całkowicie i we wszystkich sprawach podporządkowuje się swojemu zwierzchnikowi


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapciuch

            dawniej: woreczek na tytoń


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) worek na tytoń


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapciuchowy

            przymiotnik od: kapciuch


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapciuchy

            dawniej: woreczek na tytoń


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapciuszek

            1. zdrobnienie od: kapciuch;
            2. mały kapeć (np. dziecięcy), miękki bucik; kapcioszek


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapciuszki

            1. zdrobnienie od: kapciuch;
            2. mały kapeć (np. dziecięcy), miękki bucik; kapcioszek


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapciuszkowy

            przymiotnik od: kapciuszek


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapcowy

            przymiotnik od: kapec


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapcylinder

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) lwów. kapelusz


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapczyński

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapeador

            osoba drażniąca byka płachtą podczas rozgrywania corridy


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) uczestnik korridy drażniący byka żółto-różową płachtą (kapą), zachęcając zwierzę do walki


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapec

            ciepły but sukienny lub filcowy


            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

             (1.1) obuw. obuwie używane tylko w domu

             (1.2) pot. przedziurawiona opona pneumatyczna lub dętka

             (1.3) pot. posp. suchość w gardle

             (1.4) slang. uczn. ocena niedostateczna

             (1.5) slang. młodz. noga

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (2.1) slang. młodz. człowiek donoszący na innych

             (2.2) slang. uczn. pracownik szkoły zajmujący się zaprowadzaniem porządku; woźny

             (2.3) slang. młodz. osoba w podeszłym wieku

             (2.4) slang. młodz. chłopak nieurodziwy


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapecytabina

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) farm. med. syntetyczny lek doustny z grupy antymetabolitów, pochodna fluoropirymidyny, stosowany m.in. w chemioterapii raka piersi i okrężnicy


            Kapecytabina (łac. capecitabinum) – organiczny związek chemiczny, lek cytostatyczny należący do grupy antymetabolitów będący prekursorem 5-fluorouracylu stosowany w chemioterapii nowotworów złośliwych, głównie w leczeniu raka jelita grubego, raka żołądka i raka piersi, a także raka trzustki, raka przełyku, raka szyjki macicy oraz nowotworów głowy i szyi.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapeczka

            zdrobnienie od: kapka


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) pot. zdrobn. od: kapka


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapeczkę

            niewiele, troszeczkę


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapeenowiec

            członek KPN-u; KPN-owiec


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapeenowski

            KPN (Konfederacja Polski Niepodległej); KPN-owski


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapela

            1. zespół muzyczny grający muzykę ludową;
            2. zespół rockowy


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) etn. ludowy zespół muzyczny

             (1.2) przen. pot. każdy inny zespół muzyczny, zwłaszcza amatorski i rockowy

             (1.3) daw. chór, zwłaszcza chór kościelny


            • kapela – w średniowieczu zespół śpiewaków kościelnych; od XVI wieku również zespół wokalno-instrumentalny kościelny lub dworski; współcześnie zespół ludowy, folklorystyczny lub wykonujący muzykę dawną; potocznie – zespół muzyki rockowej
            • Kapela (od 2000 r. pod nazwą Kapela „Pieczarki”) – polski zespół muzyczny
            • Kapela – gmina w Chorwacji, w żupaniji bielowarsko-bilogorskiej
            • Kapela – masyw górski w Chorwacji
            Zobacz też
            • Jan Kapela

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapelan

            1. ksiądz katolicki pełniący rolę duszpasterza określonej grupy osób, np. w wojsku, zakładzie wychowawczym, więzieniu itp.;
            2. kapłan usługujący innemu kapłanowi


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) rel. duchowny duszpasterzujący w wojsku, więzieniu, szpitalu, żeńskim domu zakonnym albo w prywatnej kaplicy;

             (1.2) hist. rel. urząd dworski;

            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

             (2.1) icht. zob. gromadnik.

             (2.2) kulin. spoż. mięso lub potrawa z kapelana (2.1)


            Kapelan – określenia funkcji wypełnianych przez duchownych.

            1. Duchowny w Kościele rzymskokatolickim, prawosławnym, greckokatolickim, anglikańskim i ewangelickim, spełniający funkcje liturgiczne przy kaplicy zakonnej, szpitalnej lub przydzielony przez władzę kościelną do obsługi duszpasterskiej pewnej grupy osób lub środowisk (np. kapelan wojskowy, więzienny, szpitalny, uczelniany).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapelania

            jednostka duszpasterska umiejscowiona w szpitalu, więzieniu, domu opieki itp.


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelański

            przymiotnik od: kapelan


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelinder

            żartobliwie: kapelusz; kapelutek, kapelusik, kapelino, kapeluch


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) żart. kapelusz nietypowy w formie


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapelino

            żartobliwie: kapelusz; kapelutek, kapelusik, kapelinder, kapeluch


            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) żart. kapelusz nietypowy w formie


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapeliński

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelka

            zdrobnienie od: kapela


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapella

            najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Woźnicy; Capella; Koza


            Kapella (Alfa Aurigae, α Aur) – najjaśniejsza gwiazda w konstelacji Woźnicy i zarazem szósta pod względem jasności gwiazda na nocnym niebie. Jest oddalona od Słońca o około 43 lata świetlne.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapelmajster

            dawniej: kapelmistrz


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelmistrz

            dyrygent kapeli, orkiestry wojskowej


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) muz. muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent


            Kapelmistrz (Kapellmeister) – urzędnik dworski odpowiedzialny za rozrywki muzyczne, nadzór nad wykonawcami oraz dostarczanie nowych utworów.

            Do XVI wieku zwykle chodziło o muzykę sakralną (fr. chapelle, niem. Kapelle –„kaplica”) później funkcja ta kojarzyła się przede wszystkim z muzyką świecką.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapelmistrzostwo

            stanowisko, funkcja kapelmistrza (dyrygenta kapeli, orkiestry wojskowej)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelmistrzować

            rzadko: dyrygować orkiestrą, chórem lub kapelą


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelmistrzyni

            kapelmistrz


            Patrz:kapelmistrz

            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelnia

            w gwarze złodziejskiej: szynk, gospoda


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapeluch

            zgrubienie od: kapelusz; kapelusisko, kapeluszysko


            rzeczownik, rodzaj męski

             (1.1) lwów. kapelusz


            Kapeluch (ukr. Капелюх) – wieś na Ukrainie w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie żółkiewskim) obwodu lwowskiego.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapeluchowaty

            przypominający duży kapelusz, podobny do dużego kapelusza


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapeluchowy

            przymiotnik od: kapeluch


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelusik

            mały kapelusz


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) zdrobn. od: kapelusz

             (1.2) mały kapelusz


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapelusikowy

            przymiotnik od: kapelusik


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelusisko

            zgrubienie od: kapelusz; kapeluch, kapeluszysko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelusz

            1. nakrycie głowy
            2. (w botanice) górna część owocnika grzyba wytwarzająca zarodniki


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) odzież. rodzaj nakrycia głowy o różnym kształcie, najczęściej z płaskim rondem i częścią wypukłą (główką) pośrodku;

             (1.2) mikol. górna część owocnika grzybów kapeluszowych (podstawczaków);


            Kapelusz (śrdw. łac. capellus) – nakrycie głowy składające się z płaskiego, otokowego ronda oraz wypukłej główki, wykonywane z różnorodnych materiałów.

            Nakrycia te wytwarzane są tak z filcu czy skóry, jak i z tkanin lub z roślinnej słomki. Mogą być zarówno damskie (często zdobione dodatkami), jak i męskie (przeważnie z typową główką i rondem), a ich kształt i fason często ściśle nawiązuje do mody danej epoki.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapelusznictwo

            rzemiosło kapelusznika


            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) rzem. wyrób kapeluszy;


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapeluszniczka

            przestarzale: kobieta zajmująca się projektowaniem i tworzeniem damskich nakryć głowy; modystka, modniarka


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) rzem. rzemieślniczka wytwarzająca kapelusze


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapeluszniczy

            dotyczący kapelusznictwa


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z kapelusznictwem, dotyczący kapelusznictwa

            przymiotnik dzierżawczy

             (2.1) należący do kapeluszników


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapelusznik

            osoba zajmująca się tworzeniem lub przerabianiem kapeluszy


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) rzem. wytwórca kapeluszy

            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

             (2.1) stpol. łow. bardzo stary odyniec


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapelusznikowy

            przymiotnik od: kapelusznik


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapeluszowaty

            przypominający kapelusz, podobny do kapelusza


            przymiotnik

             (1.1) przypominający kształtem kapelusz


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapeluszowy

            tyczący się kapelusza


            przymiotnik

             (1.1) w kształcie kapelusza

             (1.2) posiadający kapelusz


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapeluszysko

            zgrubienie od: kapelusz; kapelusisko, kapeluch


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapelutek

            żartobliwie: kapelusz; kapelusik, kapelinder, kapelino, kapeluch


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) pot. żart. kapelusz przede wszystkim dziwaczny lub fikuśny w swej formie

             (1.2) żart. kapelusz grzyba


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapeńka

            zdrobnienie od: kapka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapepowiec

            członek Komunistycznej Partii Polski (KPP); KPP-owiec


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) hist. polit. pot. członek Komunistycznej Partii Polski


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapepowski

            związany z KPP (Komunistyczną Partią Polski), należący do KPP; KPP-owski


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaper

            rozbójnik morski, pirat; korsarz


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) hist. armator lub dowódca, również członek załogi uzbrojonego statku handlowego, walczący na własny koszt i ryzyko w służbie swego mocodawcy prowadzącego wojnę na morzu;


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapera

            nazwisko


            Kapera – wieś w Estonii, w prowincji Võru, w gminie Vastseliina.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaperka

            1. zajęcie kapra; korsarstwo;
            2. zawór Schradera stosowany w dętkach samochodowych


            Zawór Schradera (ang. Schrader valve) – rodzaj zaworu skonstruowanego przez Augusta Schradera i opatentowanego w Stanach Zjednoczonych w 1893 r., stosowany w części dętek rowerowych oraz w niemal wszystkich dętkach i felgach samochodowych – stąd też potocznie określany jako „wentyl samochodowy”, zwany również zaworem amerykańskim (ang. American valve lub AV).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaperować

            czasownik przechodni niedokonany (dk. skaperować)

             (1.1) nieuczciwie pozyskiwać do własnej ekipy członka konkurencyjnej jednostki

             (1.2) zjednywać sobie popleczników

             (1.3) żegl. niszczyć statki nieprzyjacielskie


            Źródła:

            Wiktionary

            Kaperownictwo

            przeciąganie kogoś na swoją stronę nieuczciwie; pozyskiwanie kogoś w sposób nieuczciwy


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaperownik

            człowiek nieuczciwie przeciągający kogoś na swoją stronę


            Źródła:

            SJP.pl

            Kaperstwo

            wynajmowanie przez państwo prywatnej jednostki pływającej z załogą i upoważnianie jej dowódcy do prowadzenia działań wojennych; korsarstwo


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kaperunek

            pozyskiwanie kogoś w nieuczciwy sposób; kapernictwo


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapetyngowie

            francuska dynastia


            Kapetyngowie – przyjęta w historiografii nazwa francuskiego rodu królewskiego panującego we Francji od 987 roku do 1848, z krótką przerwą w okresie rewolucji francuskiej i I Cesarstwa. Ponadto linie boczne królów francuskich zasiadały na tronach wielu krajów europejskich, a także Brazylii. Współcześnie panującymi członkami rodu są król Hiszpanii Filip VI oraz Henryk, wielki książę Luksemburga.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapewu

            [czytaj: kapeWU] słowo potoczne, używane w formie pytania, znaczące tyle co: rozumiesz? kapujesz?


            wykrzyknik

             (1.1) slang. przest. rozumiesz?


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapia

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) śrpol. kropla, kapka

             (1.2) gwara. miejsce, w którym kapie woda


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapibara

            największe zwierzę ziemno-wodne, z rzędu gryzoni, żyjące nad brzegami rzek Ameryki Południowej


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) zool. nazwa systematyczna|Hydrochoerus|ref=tak., rodzaj gryzoni z rodziny kawiowatych;

             (1.2) zool. zwierzę z rodzaju kapibara (1.1)


            Kapibara (Hydrochoerus) – rodzaj ssaków z podrodziny kapibar (Hydrochoerinae) w obrębie rodziny kawiowatych (Caviidae).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapica

            dawniej: habit, kaptur


            Osoby o tym nazwisku:

            • Damian Kapica – polski hokeista
            • Grzegorz Kapica – polski piłkarz
            • Ignacy Kapica Milewski – polski szlachcic, urzędnik, autor herbarza, kopista akt
            • Jacek Kapica – polski urzędnik państwowy
            • Jan Kapica – rzymskokatolicki ksiądz
            • Kamil Kapica – polski hokeista
            • Michaił Kapica – radziecki historyk i dyplomata
            • Piotr Kapica – rosyjski fizyk
            • Siergiej Kapica – rosyjski fizyk

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapik

            zdawkowa moneta Azerbejdżanu (100 kapików = 1 manat azerbejdżański); gopik


            Kapik lub kapa – kobiece nakrycie głowy w XVIII w. Tak nazywano zarówno wszelkie zimowe czapki z "materii bogatych" i futer jak i letnie nakrycia z ciężkich jedwabi, płótna pokrytego wypukłym haftem, galonami i koronkami.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapilara

            1. rurka szklana o bardzo małym przekroju, w której następuje zjawisko włoskowatości;
            2. najwęższe naczynie krwionośne;
            3. szczelina w skale


            Kapilara – rurka tak cienka, że praktycznie cała przepływająca przez nią ciecz znajduje się w polu oddziaływania sił związanych z jej ściankami i cieczy bezpośrednio przylegającej do ścianek, w wyniku czego prędkość poruszania się cząsteczek silnie zależy od odległości od ścianek (profil paraboliczny). W kapilarnych kolumnach do chromatografii gazowej praktycznie wszystkie cząsteczki przepływającego gazu znajdują się w polu oddziaływania fazy stacjonarnej (na przykład cieczy pokrywającej wewnętrzne ścianki rurki).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapilarność

            zdolność do podciągania cieczy przez kapilary


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kapilarne


            Zjawiska kapilarne – szereg zjawisk związanych z zachowaniem par i cieczy, a pojawiających się dla wielu obiektów o małym wymiarze charakterystycznym (np. rurki kapilarne, porowate powierzchnie) i silnie zależne od tego wymiaru, przy kącie zwilżania powyżej 90 stopni. W zależności od kąta zwilżania zjawisko może się pojawiać lub zanikać, promień rurki kapilarnej ma wpływ na wysokość podsiąkania.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapilarny

            włoskowaty, cienki


            przymiotnik

             (1.1) dotyczący kapilary


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapilaroskopia

            Kapilaroskopia – nieinwazyjna metoda diagnostyczna stosowana w medycynie polegająca na przyżyciowej ocenie przy użyciu technik powiększających, mikrokrążenia krwi w obrębie skóry i błon śluzowych. Polega na obejrzeniu naczyń włosowatych pod specjalnym mikroskopem, po uprzednim nawilżeniu badanego miejsca płynem. Wyniki badania są natychmiastowe.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kapilaroskopowy

            przymiotnik od: kapilaroskop


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapinka

            szczypta, ociupinka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapinos

            profil nadany dolnej powierzchni gzymsu, płyty poziomej wystającej poza lico ściany itp., wymuszający na spływającej wodzie deszczowej opadanie przed licem budynku


            Architektura

            • Kapinos – profil nadany dolnej powierzchni gzymsu wymuszający na spływającej wodzie deszczowej opadanie przed licem budynku

            Osoby

            • Fryderyk Kapinos – samorządowiec, wiceprezydent Mielca w latach 2007–2010
            • Tom Kapinos – amerykański scenarzysta i reżyser filmowy
            • Wojciech Kapinos – polski architekt
            • Wojciech Kapinos (młodszy) – polski architekt

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapista

            członek "Komitetu Paryskiego", grupy artystów plastyków, zawiązanej w 1923 r. w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) malarz, przedstawiciel nurtu kapizmu


            Kapizm (koloryzm) – kierunek malarstwa, który wykształcił się i zdominował polską sztukę w drugiej dekadzie dwudziestolecia międzywojennego. Nazwa utworzona od skrótu K.P. oznaczającego (pierwotnie żartobliwie) Komitet Paryski, będący stowarzyszeniem pomocy dla studentów wyjeżdżających na studia malarskie do Francji, zawiązanym w 1923 roku pod patronatem Józefa Pankiewicza na krakowskiej ASP.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapistka

            członkini "Komitetu Paryskiego", grupy artystów plastyków, zawiązanej w 1923 r. w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapistyczny

            kapizm


            Patrz:kapizm

            Źródła:

            SJP.pl

            Kapiszcze

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) rel. sanktuarium słowiańskie lub neosłowiańskie ze słupowych posągów bóstw ustawionych na wolnym powietrzu, ewentualnie pod zadaszeniem;


            Kapiszcze – w religii Słowian sanktuarium z posągami bogów stojącymi pod otwartym niebem lub zadaszeniem; kapiszcze może także otaczać krąg słupów. Oprócz kapiszcza wyróżnia się również trzebiszcze, oznaczające miejsce składania ofiar. Nazwa kapiszcze etymologicznie wywodzi się od osadzającego się kopciu z dymu, zaś trzebiszcze od słowa trzeba (ofiara).


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapiszon

            1. rodzaj spłonki;
            2. nabój w broni hukowej;
            3. potocznie: kaptur


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) daw. kraw. rodzaj kaptura

             (1.2) wojsk. metalowa spłonka z masą wybuchową stanowiąca zapłon w strzelbie;

             (1.3) papierowa spłonka w zabawkowym pistolecie


            Kapiszon (z fr. capuchon – kaptur) – rodzaj spłonki wykorzystywanej w dawnej broni strzeleckiej do odpalenia ładunku miotającego. Stosowany w XIX wieku w broni rozdzielnego ładowania wykorzystującej zamki kapiszonowe.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapiszonik

            zdrobnienie od: kapiszon; kapiszonek


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapiszonowiec

            dawna ręczna broń palna, w której używano kapiszonów do zapalania prochu w lufie; kapiszonówka, broń kapiszonowa


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) wojsk. pistolet na kapiszony


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapiszonówka

            strzelba dawnego typu, w której zapalnikiem jest kapiszon nakładany na panewkę


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) wojsk. dawna strzelba na kapiszony


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapiszonowy

            przymiotnik od: kapiszon


            przymiotnik jakościowy

             (1.1) wojsk. wyposażony w mechanizm na kapiszony


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapiszony

            1. rodzaj spłonki;
            2. nabój w broni hukowej;
            3. potocznie: kaptur


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitalik

            zdrobnienie od: kapitał


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) typogr. litera o kształcie majuskuły (wielkiej litery), mająca wysokość minuskuły (małej litery);

             (1.2) pot. zdrobn. od: kapitał


            Kapitaliki (łac. capitalis „główny”) – znaki (głównie litery i cyfry) o wyglądzie wersalików, ale wielkości zbliżonej do liter tekstowych bez wydłużeń górnych i dolnych.

            Służą do dwóch celów:

            • tworzenia wyróżnień w tekście zwykłym na podobnej zasadzie, jak stosowanie pogrubienia czy kursywy;
            • stosowania wielkich liter o wyglądzie mniej odróżniającym się od reszty składu, co jest pożyteczne w tekstach, w których występuje nadmierne zagęszczenie wyrazów czy też skrótów pisanych wielkimi literami.

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapitalista

            1. właściciel kapitału, osoba żyjąca z kapitału;
            2. właściciel przedsiębiorstwa zatrudniającego pracowników


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) ekon. społ. właściciel kapitału – przedsiębiorstwa będącego dla niego źródłem zysku; osoba dysponująca kapitałem

             (1.2) pot. zwolennik kapitalizmu


            Kapitalista – właściciel kapitału.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapitalistka

            kapitalista


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) ekon. społ. właścicielka dysponująca własnym kapitałem


            Patrz:kapitalista

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapitalistycznie

            przysłówek

             (1.1) na sposób kapitalistyczny, zgodnie z duchem kapitalizmu


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapitalistyczny

            kapitalizm


            przymiotnik

             (1.1) związany z kapitalizmem i kapitalistami, właściwy kapitalizmowi


            Patrz:kapitalizm

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapitalizacja

            1. wprowadzanie kapitalizmu, gospodarki wolnorynkowej;
            2. obliczenie wartości majątku na podstawie przynoszonego przezeń dochodu i aktualnej wysokości stopy procentowej;
            3. przekształcenie majątku w kapitał pieniężny;
            4. przeliczenie okresowych płatności przyszłych okresów na jedną kwotę aktualną;
            5. wartość wszystkich akcji spółki publicznej według ostatniego notowania (kapitalizacja spółki) lub wszystkich spółek notowanych na danej giełdzie (kapitalizacja giełdy);
            6. kapitalizacja odsetek - dopisywanie odsetek do podstawy kapitału, co powoduje zwiększenie odsetek w następnym okresie; procent składany


            • wprowadzanie gospodarki kapitalistycznej
            • kapitalizacja odsetek – doliczanie odsetek (np. od środków zgromadzonych na lokacie albo na koncie oszczędnościowym) do ulokowanego kapitału
            • kapitalizacja giełdowa – wartość giełdowa spółki
            Zobacz też
            • kapitaliki

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kapitalizacyjny

            związany z kapitalizacją


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitalizm

            system społeczno-gospodarczy opierający się na własności prywatnej, konkurencji i gospodarce rynkowej


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) ekon. społ. system ekonomiczny i społeczny oparty na prywatnej własności, swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej, wolnej konkurencji, zapewniający podstawowe wolności i prawa obywatelskie;


            Kapitalizm – system gospodarczy oparty na prywatnej własności środków produkcji i w konsekwencji czerpania z nich zysku, oraz na swobodnym obrocie dobrami w ramach rynku; stąd też gospodarka kapitalistyczna nazywana jest również gospodarką rynkową. Swoboda działalności na rynku przejawia się w postaci wolnej przedsiębiorczości, wolnego obrotu towarami i usługami, swobodnego obrotu prawami własności, istnienia sprawnych instytucji finansowych oraz na wolnej konkurencji pomiędzy podmiotami.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapitalizować

            zamieniać dobra na kapitał (pieniądze), sprzedawać, pozbywać się czegoś w celu pozyskania gotówki


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitalizowanie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) odczasownikowy od|kapitalizować.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapitalka

            środowiskowo: remont kapitalny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitalniejszy

            stopień wyższy od przymiotnika: kapitalny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitalność

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kapitalne; cecha tych, którzy są kapitalni


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapitalny

            1. bardzo ważny, zasadniczy podstawowy;
            2. bardzo dobry lub bardzo duży; świetny, okazały;
            3. w łowiectwie, o zwierzęciu: duży i silny; dorodny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitalocen

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) neol. geol. epoka geologiczna zdominowana przez wpływ kapitalizmu;


            Kapitalocen, Kapitałocen (ang. capitalocene) – proponowana epoka geologiczna, będąca główną alternatywą wobec pojęcia antropocenu, w której główną siłą geologiczną stał się człowiek. Kapitalocen, w odróżnieniu od antropocenu, w swojej nazwie za zmiany geologiczne obwinia konkretnie działania kapitalizmu i najbogatszej części społeczeństwa, które prowadzą do eksploatacji zasobów naturalnych. Pojęcie kapitalocenu spopularyzował profesor socjologii Uniwersytetu Binghamton, Jason W. Moore.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapitan

            1. dowódca statku albo jachtu;
            2. dowódca samolotu pasażerskiego;
            3. najwyższy stopień oficerów młodszych we wszystkich rodzajach sił zbrojnych; oficer mający ten stopień;
            4. kierownik drużyny sportowej w czasie zawodów


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) wojsk. stopień oficerski, między porucznikiem a majorem;

             (1.2) mar. żegl. dowódca cywilnego statku wodnego lub samolotu

             (1.3) sport. gracz reprezentujący całą swoją drużynę

             (1.4) drugi stopień oficerski w Państwowej Straży Pożarnej

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (2.1) geol. trzeci, najmłodszy wiek gwadalupu (środkowego permu), trwający 265,8 – 260,4 milionów lat temu;

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (3.1) kobieta kapitan (1.1-4)


            • kapitan – pierwotnie pojęcie wojskowe oznaczające rangę, stopień bądź funkcję, obecnie stopień wojskowy wyższy od porucznika (bądź starszego porucznika), niższy od majora.

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kapitana

            dawniej: okręt dowódcy lub admirała; mała galera prowadzona przez naczelnego oficera dowodzącego galerami


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitanat

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) mar. żegl. władze portu;

             (1.2) mar. siedziba kapitanatu (1.1)

             (1.3) sport. komisja sportowa danej dyscypliny


            Źródła:

            Wiktionary

            Kapitania

            Kapitania lub Kapitania generalna (hiszp. capitanía general, port. capitania-geral) - jednostka administracyjna dawnych terytoriów zamorskich Hiszpanii i Portugalii (np. kapitanie kolonialnej Brazylii), na czele której stał kapitan generalny.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kapitanka

            1. kobieta kapitan;
            2. nadbudówka na pomoście okrętu


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitanostwo

            kapitan z żoną


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitanowa

            małżonka kapitana


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitanówna

            dawniej: córka kapitana


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitanowy

            przymiotnik od: kapitan


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitanoza

            bezmyślne słuchanie się autorytetów


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) psych. bezkrytyczne wierzenie w nieomylność autorytetu, przejawiające się nieanalizowaniem słuszności podejmowanych przez niego decyzji lub niekorygowaniem zauważonych jego błędów na skutek wierzenia, że nie może się on mylić


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapitański

            odnoszący się do kapitana


            przymiotnik

             (1.1) związany z kapitanem, dotyczący kapitana


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kapitaństwo

            kapitanostwo;
            1. kapitan (żołnierz) z żoną;
            2. kapitan (osoba kierująca załogą statku) z żoną


            Źródła:

            SJP.pl

            Kapitał

            1. majątek, zasoby (zwykle pieniędzy)
            2. potocznie o osobach dysponujących wielkimi sumami pieniędzy


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) ekon. bank. praw. majątek, zasoby (zwykle pieniędzy)

             (1.2) przen. niematerialna wartość, zasób do wykorzystania

             (1.3) ekon. osoby lub instytucje dysponujące wielkimi sumami pieniędzy


            • kapitał – pojęcie z dziedziny ekonomii i finansów
              • kapitał ekonomiczny – dobra będące własnością przedsiębiorstwa
              • kapitał kulturowy – finansowy odpowiednik wartości kulturowych
              • kapitał ludzki – finansowy odpowiednik wartości ludzi w przedsiębiorstwie
              • kapitał obrotowy – wolne środki przedsiębiorstwa
              • kapitał społeczny – finansowy odpowiednik wartości współpracy
              • kapitał własny – finansowy odpowiednik składników majątku przedsiębiorstwa
              • kapitał zakładowy – kapitał podstawowy lub kapitał założycielski przedsiębiorstwa
              • kapitał zapasowy – rezerwa na pokrycie strat finansowych

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitała

              starorzymskie pismo z dużych liter


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) poligr. najstarsza forma majuskuły;


              Kapitała – najstarsza forma majuskuły, od której wywodzą się wszystkie późniejsze rodzaje pisma łacińskiego. Jej nazwa jest późniejsza i pochodzi od łacińskiego słowa caput (głowa), bo takim liternictwem pisano nagłówki (capita) tekstów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitałka

              rodzaj tasiemki używanej w introligatorstwie


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) druk. kawałek płótna zakończający po obu stronach grzbiet szytej książki;


              Kapitałka – rodzaj tkaniny introligatorskiej w postaci tasiemki szerokości 13–15 mm z wyraźnie pogrubionym jednym z brzegów, zwanym lamówką, o grubości około 2 mm, chroni krawędź bloku książki.

              Kapitałka jest naklejana na oba końce grzbietu wkładu (w główce i nóżkach) w oprawach złożonych składających się z większej liczby składek (zwykle powyżej 10 arkuszy). Służy do mechanicznego wzmocnienia oprawy, stanowiąc jednocześnie element ozdobny, zakrywający widok na krawędź grzbietu wkładu z widocznym jego klejeniem i szyciem. Elementem zakrywającym jest właśnie lamówka.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitałobiorca

              osoba lub firma pożyczająca od kogoś środki kapitałowe


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapitałochłonność

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) ekon. relacja pomiędzy wartością kapitału i środków produkcji zużytych podczas produkcji do wartości wytworzonych w za ich pomocą dóbr


              Kapitałochłonność – to ilość kapitału (np. środków trwałych) w relacji do innych czynników produkcji (np. pracy), niezbędna do osiągnięcia określonego poziomu produkcji. Termin ten może być używany w odniesieniu do produkcji w pojedynczym przedsiębiorstwie, całym sektorze, branży, czy też w odniesieniu do danej gospodarki narodowej.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitałochłonny

              pochłaniający kapitał


              przymiotnik

               (1.1) wymagający relatywnie dużej ilości kapitału lub innych środków trwałych dla osiągnięcia określonego efektu gospodarczego


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitałooszczędność

              kapitałooszczędny


              Patrz:kapitałooszczędny

              Źródła:

              SJP.pl

              Kapitałowy

              1. przymiotnik od: kapitał;
              2. przymiotnik od: kapitała


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapitel

              wieńcząca część kolumny, filara lub pilastra; głowica


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) archit. ozdobne zwieńczenie kolumny lub pilastra;


              Kapitel (głowica) – najwyższa, wieńcząca część kolumny, filaru lub pilastra, będąca pośrednim członem konstrukcyjnym między podporą (np. trzonem kolumny) – od której jest szersza, co zapewnia bardziej stabilną konstrukcję całości – oraz elementami dźwiganymi (np. belkowaniem). Ze względu na swoje usytuowanie głowica pełni także funkcje dekoracyjne.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitelować

              dawniej: ozdabiać kolumny kapitelami


              czasownik przechodni dwuaspektowy

               (1.1) daw. wieńczyć kolumny kapitelami


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitol

              1. wzgórze w Rzymie;
              2. siedziba Kongresu Stanów Zjednoczonych, dwuizbowego parlamentu USA


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. hist. wzgórze w Rzymie;

               (1.2) archit. hist. siedziba Kongresu Stanów Zjednoczonych;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitoliński

              przymiotnik od: Kapitol (wzgórze w Rzymie)


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kapitolem, dotyczący Kapitolu, pochodzący z Kapitolu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitulacja

              umowa poddania się nieprzyjacielowi bezwarunkowo lub pod pewnymi warunkami


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zaprzestanie walki, poddanie się wrogowi

               (1.2) rezygnacja ze swoich zamiarów, przyznanie racji stronie przeciwnej

               (1.3) warunki poddania się


              Kapitulacja (z łac. capitulatio od capitulum "nagłówek" zdrobnienie od caput "głowa") – umowa poddania się przeciwnikowi pod pewnymi warunkami lub bezwarunkowo.

              Kapitulacja może dotyczyć części lub całości sił zbrojnych. Kapitulacja wszystkich sił zbrojnych kończy działania wojenne, na przykład działania wojenne z III Rzeszą podczas II wojny światowej zostały zakończone na podstawie aktu bezwarunkowej kapitulacji, podpisanej 8 maja 1945 przez przedstawicieli naczelnego dowództwa niemieckiego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitulacyjny

              związany z kapitulacją


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapitulacją, dotyczący kapitulacji, poddania się


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitulancki

              związany z kapitulantem


              przymiotnik

               (1.1) taki jak kapitulant, osoba łatwo poddająca się, łatwo popadająca w rezygnację


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitulant

              1. osoba łatwo poddająca się, rezygnująca w obliczu trudności;
              2. strona konfliktu, która poddała się nieprzyjacielowi


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) człowiek skłonny do kapitulowania, łatwo ustępujący przed trudnościami

               (1.2) wojsk. strona konfliktu, która poddaje się


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitularz

              1. pomieszczenie zakonne, w którym zbiera się kapituła zakonu;
              2. zasady prawa kanonicznego dla danej diecezji, spisane rozdziałami


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) rel. archit. pomieszczenie klasztorne, służące zakonnikom za miejsce zebrań;

               (1.2) hist. praw. kodeks prawny z czasów Karola Wielkiego i jego następców


              • kapitularz (architektura) – pomieszczenie klasztorne
              • kapitularz (zbiór praw) – zbiór praw
              • Kapitularz – fikcyjna planeta w uniwersum Diuny

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapitularze

              ustawy królewskie w państwie frankijskim z czasów Karolingów regulujące sprawy kościelne i świeckie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapitulny

              1. dotyczący kapituły;
              2. wikariusz kapitulny - duchowny wybrany przez kapitułę katedralną w celu czasowego zarządzania diecezją w wypadku śmierci ordynariusza


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapitulować

              1. poddać się, poddawać się, zaprzestać, zaprzestawać walki;
              2. książkowo, przenośnie: zrezygnować, rezygnować z czegoś z powodu przeszkód


              czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skapitulować)

               (1.1) poddawać się wrogowi poprzez zaniechanie walk i ustalanie, a potem podpisanie warunków poddania się

               (1.2) odstępować od swoich planów z powodu trudności


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapitulowanie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) odczasownikowy od|kapitulować.


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapitulum

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) stpol. rozdział


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapituła

              1. kolegium honorowe nadające pewne ordery i odznaczenia;
              2. w Kościele katolickim:
              a) zespół kanoników przy katedrze lub kolegiacie;
              b) posiedzenie tego zespołu kanoników;
              c) miejsce posiedzenia zespołu kanoników;
              d) rada przełożonych zakonnych i delegatów z prowincji lub całego zakonu;
              e) zjazd tej rady


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) kośc. praw. organ kolegialny w Kościele katolickim złożony z duchownych;

               (1.2) praw. organ kolegialny stojący na straży honoru orderu;


              Kapituła – organ kolegialny w Kościele katolickim złożony z duchownych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapizm

              kierunek w polskim malarstwie okresu międzywojennego; koloryzm


              Kapizm (koloryzm) – kierunek malarstwa, który wykształcił się i zdominował polską sztukę w drugiej dekadzie dwudziestolecia międzywojennego. Nazwa utworzona od skrótu K.P. oznaczającego (pierwotnie żartobliwie) Komitet Paryski, będący stowarzyszeniem pomocy dla studentów wyjeżdżających na studia malarskie do Francji, zawiązanym w 1923 roku pod patronatem Józefa Pankiewicza na krakowskiej ASP.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapka

              1. odrobina, trochę czegoś;
              2. kropla spływająca z czegoś;
              3. mała kapa, narzutka;
              4. regionalnie: czepek z muślinu noszony przez kobiety;
              5. kawałek skóry naszywany na nosek bucika;
              6. skórzane zakończenie kija bilardowego


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) spadająca kropla

               (1.2) niewielka ilość czegoś, odrobinka

               (1.3) mała kapa, narzutka

               (1.4) muślinowy czepek noszony przez mężatki w niektórych regionach Polski

               (1.5) kawałek skóry na czubek bucika osobno przycięty i przyszyty

               (1.6) wykonana ze skóry końcówka kija bilardowego


              Kapka (też Kąpka, niem. Kapken See) – jezioro w Polsce, położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Złocieniec.

              Akwen leży na Pojezierzu Drawskim, na południe od wsi Siecino. Na południowym brzegu jeziora pojedyncze zabudowanie osady Drzeńsko.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapkan

              pułapka używana na wilki, lisy lub kuny


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapkę

              troszeczkę, kropelkę, ociupinkę, mało


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapki

              1. odrobina, trochę czegoś;
              2. kropla spływająca z czegoś;
              3. mała kapa, narzutka;
              4. regionalnie: czepek z muślinu noszony przez kobiety;
              5. kawałek skóry naszywany na nosek bucika;
              6. skórzane zakończenie kija bilardowego


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapkować

              potocznie: podbijać piłkę nogą lub kolanem


              czasownik

               (1.1) gw-pl|Mazury. kpić, żartować


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapkowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaplan

              nazwisko


              Osoby

              • Andreas Kaplan – profesor marketingu, rektor
              • David Kaplan – współczesny amerykański filozof i logik, najbardziej znany ze swych badań nad demonstratywami
              • Julio Kaplan – portorykański szachista pochodzenia argentyńskiego
              • Lewis Kaplan – francuski brydżysta
              • Louis „Kid” Kaplan – amerykański bokser zawodowy
              • Mordechaj Kaplan – filozof, główny twórca judaizmu rekonstrukcjonistycznego
              • Robert D. Kaplan – dziennikarz, korespondent zagraniczny, reporter wojenny, pisarz i analityk polityczny
              • Robert S. Kaplan – współtwórca koncepcji rachunku kosztów działań (ang. Activity-Based Costing)

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kaplerz

              1. część zbroi osłaniająca szyję; naszyjnik;
              2. okrycie zimowe szyte z kosztownych tkanin;
              3. ryngraf noszony przez rycerzy na piersiach pod zbroją


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) daw. wojsk. malowany, ryty lub tłoczony na blasze wizerunek Matki Boskiej noszony na piersi pod ubraniem;

               (1.2) daw. wojsk. część zbroi chroniąca szyję i obojczyk

               (1.3) daw. odzież. kosztowne okrycie zimowe


              Kaplerz – prostokątne, czasem owalne obrazki (o wymiarach ok. 15 cm x 10 cm) malowane przeważnie na blasze miedzianej, a noszone w irchowych futerałach na piersiach pod ubraniem (najczęściej przez żołnierzy w 2 połowie XVII i pocz. XVIII w.).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kaplica

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) archit. rel. niewielki wolnostojący budynek służący celom religijnym;

               (1.2) archit. rel. wydzielona część budynku, służąca do odprawiania nabożeństw, często z umieszczonym ołtarzem

              wykrzyknik

               (2.1) pot. koniec czegoś


              Kaplica (łac. cappa, zdrobniale capella; kapliczka) – niewielka chrześcijańska budowla sakralna, wolnostojąca lub połączona z większym obiektem architektonicznym; wydzielone pomieszczenie z ołtarzem lub boczna część kościoła tworząca odrębną całość, w której znajduje się ołtarz.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kaplicowy

              przymiotnik od: kaplica


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) przym. od kaplica


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapliczka

              mały domek z figurą świętego lub obrazem wewnątrz, stawiany przy drogach lub zawieszany na drzewach


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zdrobn. od kaplica

               (1.2) mała kaplica

               (1.3) archit. rel. niewielka, kultowa budowla wotywna w formie słupa, domku, krzyża lub skrzynki;


              Kapliczka – niewielka budowla kultowa, wznoszona przy drogach lub rozdrożach w celach wotywnych, dziękczynnych, obrzędowych itp., w najprostszej formie drewniana skrzynka z obrazem lub rzeźbą – w wersji chrześcijańskiej świątkiem Jezusa, Matki Bożej lub świętego, w wersji rodzimowierczej bóstwa lub przodków – zawieszona na drzewie lub słupie. W formie rozbudowanej niewielka forma architektoniczna drewniana lub murowana, czasami mała kaplica.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapliczkowy

              przymiotnik od: kapliczka


              przymiotnik

               (1.1) przym. od kapliczka


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapliczny

              przymiotnik od: kaplica


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) przym. od kaplica


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kaplin

              półwyrób filcowy w kształcie stożka, z którego formuje się kapelusz


              2 miejscowości w Polsce:

              • Kaplin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Mogielnica
              • Kaplin – osada w woj. wielkopolskim, w pow. międzychodzkim, w gminie Międzychód

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapnąć

              1. wylać niewielką ilość cieczy, kroplę;
              2. o niewielkiej ilości cieczy, kropli: spaść, wylać się;
              3. o drobnych pieniądzach: stać się czyjąś własnością;
              4. potocznie: kapnąć się - zorientować się; pokapować się, skapnąć się


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapnik

              wysunięty brzeg dachu; okap


              Kapnik – płaski, jednospadowy daszek ułożony na szczycie lub miejscu załamania przypory. Uskok przykrywa się dachówką lub płytami kamiennymi w celu ułatwienia spływu wody deszczowej. Określenie używane także dla obdaszka.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapnograf

              urządzenie mierzące stężenie dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapo

              więzień pełniący funkcję dozorcy innych więźniów w obozach koncentracyjnych III Rzeszy


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) hist. więzień pełniący funkcję dozorcy w nazistowskich obozach koncentracyjnych;

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (2.1) hist. kobieta, będąca kapo (1.1)

              forma rzeczownika.

               (3.1) W. lp. od: kapa


              • Kapo – funkcja pełniona przez więźniów w niemieckich obozach koncentracyjnych
              • KAPO lub KaPo – akronim estońskiej Policji Bezpieczeństwa, (est.) Kaitsepolitsei
              • KaPo – akronim policji kantonowej w Szwajcarii
              • KAPO – akronim Kazańskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego, (ros.) Казанское авиационное производственное объединение
              • Kapò – włoski film o holokauście z 1960, w reżyserii Gilla Pontecorva
              • Kapo! – album muzyczny Death in June nagrany w kooperacji z Richardem Leviathanem
              • Hysni Kapo – albański polityk
              • Olivier Kapo – francuski piłkarz
              • Vito Kapo – albańska polityk

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapoca

              rodzaj kaptura mocowanego do kołnierza płaszcza, kurtki


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapocik

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kapot


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapocina

              licha kapota, stary, zniszczony płaszcz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapodaster

              listewka drewniana, którą zaciska się na strunach instrumentu w celu mechanicznego podwyższenia stroju


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapodziób

              gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych


              Kapodziób (Cereopsis novaehollandiae) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący południową Australię, Tasmanię oraz wyspy położone u południowych wybrzeży Australii oraz w Cieśninie Bassa.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapoeira

              [czytaj: kapuejra lub kapoejra] sztuka walki stworzona przez brazylijskich niewolników na przełomie XVIII i XIX wieku, łącząca elementy tańca i walki; capoeira


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapok

              kamizelka chroniąca przed utonięciem


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pot. kamizelka ratunkowa

               (1.2) techn. rodzaj lekkiego i nienasiąkliwego włókna z puchu nasiennego „drzewa kapokowego” – puchowca pięciopręcikowego;


              • kapok – popularne określenie kamizelki ratunkowej
              • Kapok – włókno odznaczające się zdolnością utrzymywania na wodzie dość dużego ciężaru
              • Kapok – miasto w Brunei, w dystrykcie Brunei-Muara

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapokowy

              przymiotnik od: kapok


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaponiera

              budowla fortyfikacyjna wykorzystywana do prowadzenia ostrzału skrzydłowego


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) hist. archit. wojsk. skazamatowany obiekt obronny na stoku umocnienia


              Kaponiera – przykryta budowla fortyfikacyjna o różnej konstrukcji, wykorzystywana do prowadzenia ostrzału skrzydłowego lub skośnego, służąca na ogół do obrony fosy, stosowana w fortyfikacji nowożytnej.

              Zasadniczym przeznaczeniem kaponier jest obrona fosy, aczkolwiek wykorzystywano je także do ostrzału zapola (w austriackiej szkole fortyfikacyjnej) lub przedpola (w nowopruskiej). Typowa kaponiera jest niską, skazamatowaną budowlą, wtopioną w stok lub przeciwstok fosy. Jej wysokość nie przekracza wysokości wału, przy którym jest umieszczona. Wyposażona jest w stanowiska bojowe, przeznaczone do prowadzenia ognia w jednym lub dwóch kierunkach. Czasem kaponierą nazywa się ogólniej zakrytą budowlę fortyfikacyjną służącą do prowadzenia ognia flankującego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapot

              osłona silnika płatowca


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) maska silnika, osłona chroniąca górną część silnika w samochodzie albo samolocie przed kurzem i opadami atmosferycznymi

               (1.2) pokrowiec zabezpieczający silnik przed zbyt mocnym ochłodzeniem


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapota

              potocznie:
              1. liche lub podniszczone wierzchnie okrycie;
              2. fiasko, niepowodzenie; klapa;
              3. beznadziejna sytuacja; padaka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) daw. długie okrycie męskie, kształtem przypominające surdut

               (1.2) pot. wierzchnie okrycie, zwłaszcza niewyszukane lub podniszczone

               (1.3) daw. pot. niepowodzenie, fiasko, klapa

               (1.4) karc. zabranie wszystkich lew w grze w pikietę (rumel)


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapotaż

              1. o samolocie: przewrócenie się na grzbiet przez przód kadłuba w czasie startu lub lądowania;
              2. o samochodzie: przewrócenie się kołami do góry


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) lotn. wywrócenie się samolotu podwoziem do góry (przez przednią część kadłuba) podczas startu lub lądowania;


              Kapotaż (z fr. capotage) – wypadek lotniczy, polegający na przewróceniu się samolotu przez nos na plecy (kołami podwozia do góry). Dochodzi do niego, gdy koła podwozia w układzie klasycznym zostaną nagle zahamowane podczas lądowania lub startu (wyjątkowo przy kołowaniu) np. o przeszkodę w postaci rowu lub podobnej przeszkody ziemnej. Kadłub samolotu poruszając się siłą bezwładności dokonuje obrotu wokół osi poprzecznej maszyny. Przed laty najczęściej występował podczas awaryjnego lądowania w terenie przygodnym. Obecnie, przy dominujących podwoziach z kołem przednim, jest rzadkim wypadkiem.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapotażować

              kapotować;
              1. o samolocie: przewracać się na grzbiet przez przód kadłuba w czasie startu lub lądowania;
              2. o samochodzie: przewracać się na dach podczas jazdy; dachować


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapotka

              1. zdrobnienie od: kapota (wierzchnie okrycie);
              2. dawniej: rodzaj damskiego kapelusza wiązanego pod brodą


              Budka, kapotka – odmiana damskiego kapelusza używanego od XVIII wieku do lat 60. XX wieku.

              W XVIII stuleciu był to rodzaj kapelusza noszonego podczas jazdy otwartym powozem konnym. Podczas podróży stwarzał pewne poczucie prywatności, osłaniał przed wiatrem, a także chronił przed środowiskowo niestosowną (kojarzoną ze wsią) opalenizną.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapotować

              kapotażować;
              1. o samolocie: przewracać, przewrócić się na grzbiet przez przód kadłuba w czasie startu lub lądowania;
              2. o samochodzie: przewracać, przewrócić się na dach podczas jazdy; dachować


              czasownik

               (1.1) ulec kapotażowi


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapotowy

              kapota (wierzchnie okrycie)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapować

              potocznie:
              1. rozumieć coś, orientować się w czymś; czaić, jarzyć, kumać, łapać;
              2. donosić na kogoś; kablować, podkablowywać, denuncjować;
              3. patrzeć długo i uważnie


              czasownik

               (1.1) rozumieć, domyślać się

               (1.2) donosić


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapowanie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) odczasownikowy od|kapować.


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapówka

              1. rodzaj maszyny do szycia; renderówka, renderka;
              2. pilarka do cięcia elementów drewnianych pod kątem; pilarka ukosowa, ukośnica


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapownictwo

              potocznie: to, czym zajmuje się kapuś, składanie donosów; donosicielstwo, kapusiostwo, szpiegostwo, szpiclostwo


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapownik

              potocznie:
              1. notatnik z adresami, numerami telefonów;
              2. donosiciel, informator; kablownik, kabel, kablarz, kapuś


              Źródła:

              SJP.pl

              Kappa

              1. jedna z liter alfabetu greckiego;
              2. japoński złośliwy demon wodny;
              3. produkt marki Kappa;
              4. samochód typu Lancia Kappa


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) nazwa dziesiątej litery alfabetu greckiego, κ;

               (1.2) mit. japoński złośliwy demon wodny;

              wykrzyknik

               (2.1) slang. …wyrażający sarkazm, ironię


              • Kappa – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Woodford
              • kappa – litera alfabetu greckiego
              • kappa – rodzaj krzywej płaskiej
              • Kappa – demon z mitologii japońskiej
              • Kappa – oznaczenie fizyczne
              • Kappa – kosmiczna jednostka czasu w filozofii wschodniej
              • Kappa – włoski producent odzieży
              • kappa – inna nazwa współczynnika w termodynamice
              • Lancia Kappa – samochód osobowy

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapr.

              skrót, rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) = wojsk. kapral


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapral

              najniższy stopień podoficerski w wojskach lądowych; także wojskowy mający ten stopień


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) wojsk. najniższy stopień wojskowy w korpusie podoficerskim;


              Kapral (od wł. caporaledowódca) – w Wojsku Polskim pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów młodszych. Niższym stopniem jest starszy szeregowy specjalista (od 2022), a wyższym starszy kapral. W skali stopni wojskowych armii NATO odpowiada randze: OR-02.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapralina

              ekspresywnie: kapral


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapralka

              kapral


              Patrz:kapral

              Źródła:

              SJP.pl

              Kapralostwo

              przestarzałe: kapral z żoną


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapralski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) wojsk. związany z osobą lub stopniem kaprala, dotyczący kaprala


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapralstwo

              1. stopień, ranga, stanowisko kaprala;
              2. przenośnie: brak dobrego wychowania, pomiatanie ludźmi; grubiaństwo


              Kapralstwo – najmniejsza jednostka organizacyjna w szesnastowiecznym (i później) wojsku, składająca się z kilku lub więcej (zwykle od 18 lub 24 do 42) żołnierzy. Kapralstwo nie było jednak na polu walki jednostką taktyczną, tylko gospodarczą i szkoleniową, zarządzaną przez podoficera – kaprala. Kapral odpowiedzialny był za wyszkolenie podlegających mu żołnierzy (swoje zadania realizował przy pomocy oddanych mu do pomocy gefrajtrów, czyli doświadczonych żołnierzy-weteranów), a także za ich podstawowe wyposażenie oraz zaopatrzenie i wyżywienie.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kaprawieć

              o oczach: stawać się kaprawymi


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaprawość

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) cecha tego, co kaprawe; cecha tych, którzy są kaprawi


              Źródła:

              Wiktionary

              Kaprawy

              1. łzawiący, ropiejący, zaczerwieniony;
              2. potocznie: kiepski, lichy, pośledni


              przymiotnik

               (1.1) o oczach: ropiejący, zaczerwieniony, łzawiący

               (1.2) o osobie: mający kaprawe (1.1) oczy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kaprea

              dawna nazwa Capri


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapriola

              jedna z figur, jakie wykonywano m.in. w galiardzie, polegająca na uderzaniu o siebie w powietrzu nóg tańczącego podczas skoku


              Kapriola - figura ujeżdżeniowa, polegająca na wyskoku, a następnie wyrzuceniu w powietrzu tylnych nóg konia.

              Może być przejściem z lewady, po dodaniu do niej wykopu z zadu. Obok ballotady, kurpady, kurbetty, lewady i pesady zaliczana do szkoły nad ziemią i uznawana za najtrudniejszy ze skoków. W kaprioli koń najpierw wspina się, bardzo nisko zginając tylne nogi, a następnie wyskakuje w powietrze, a kiedy jego grzbiet jest w poziomie, tylne nogi są wyrzucane do tyłu. Po kopnięciu koń powinien wylądować równocześnie na wszystkie cztery nogi.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kaprolaktam

              Kaprolaktam – organiczny związek chemiczny, laktam kwasu ε-aminokapronowego. Łatwo ulega polimeryzacji, jest monomerem stosowanym do otrzymywania poliamidów.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kapron

              syntetyczne włókno poliamidowe wyrabiane z kaprolaktamu


              Polikaprolaktam, poliamid-6, PA-6 – organiczny związek chemiczny z grupy poliamidów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapronowy

              przymiotnik od: kapron


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaprony

              pończochy z kapronu, włókna syntetycznego podobnego do nylonu


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapryfolium

              bylina pnąca z rodziny przewiertniowatych; caprifolium, przewiercień


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) ogrod. nazwa zwyczajowa wiciokrzewu przewiercienia


              Wiciokrzew przewiercień (Lonicera caprifolium), zwyczajowo nazywany czasami kapryfolium – gatunek rośliny należący do rodziny przewiertniowatych. Pochodzi z Europy, ale rozprzestrzeniony został również w innych rejonach świata. Sprowadzony został do Polski w XVIII–XIX w. jako roślina ozdobna. Czasami dziczeje. Występuje miejscowo w dolinach Wisły i Odry. Status gatunku we florze Polski: kenofit.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kaprys

              1. chwilowa zachcianka, dziwactwo; humor, fanaberia;
              2. nieprzewidywalna zmiana; zmienność;
              3. instrumentalny utwór w stylu wolnym; capriccio;
              4. przedstawienie artystyczne w formie grafiki, rysunku itp. odbiegające od przyjętych, stosowanych form, ujmujące jakiś temat w sposób nietypowy, karykaturalny; capriccio


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) chwilowa zachcianka, dziwactwo

               (1.2) nagła, niespodziewana zmiana jakiegoś zjawiska

               (1.3) muz. w XVI-XVII w.: instrumentalny utwór muzyczny oparty na swobodnej improwizacji;


              Kaprys (wł. capriccio „zachcianka, wybryk, kaprys”) – forma muzyczna.

              • W muzyce renesansu, żywa improwizowana kompozycja instrumentalna oparta na zasadzie kontrapunktu, będąca jednym ze źródeł fugi. Do rozwoju tej formy przyczynili się Girolamo Frescobaldi, Johann Jakob Froberger, Georg Friedrich Händel i Jan Sebastian Bach. Oprócz capriccia polifonicznego, wykształciło się również capriccio o charakterze swobodnym, zbliżone do fantazji, często o charakterze programowym. Inne nazwy używane zamiennie to: toccata, ricercar lub canzona.
              • W muzyce romantycznej powstały dwie odmiany kaprysów:
              1. zbliżone do etiudy, o charakterze popisowym (np. kaprysy na skrzypce solo Niccolò Paganiniego, Etiudy-kaprysy Henryka Wieniawskiego).
              2. miniatury zaliczane do liryki instrumentalnej (np. Capriccia Johannesa Brahmsa).

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kaprysić

              być w złym humorze bez widocznego powodu; grymasić


              czasownik

               (1.1) być z czegoś niezadowolonym bez określonego powodu; mieć kaprysy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kaprysik

              zdrobnienie od: kaprys


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kaprys


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapryśnie

              przysłówek

               (1.1) w sposób kapryśny


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapryśniej

              stopień wyższy od przysłówka: kapryśnie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapryśniejszy

              stopień wyższy od przymiotnika: kapryśny


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapryśnik

              osoba, która często grymasi, kaprysi, wybredza; grymaśnik, wybredniś, wybrzydzacz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapryśny

              1. o zmiennym usposobieniu lub skłonny do kaprysów; grymaśny, wybredny;
              2. zmienny, nieprzewidywalny


              przymiotnik

               (1.1) miewający kaprysy, łatwo ulegający kaprysom; taki, który jest zmienny, niestały, działający pod wpływem kaprysu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kaprysy

              1. chwilowa zachcianka, dziwactwo; humor, fanaberia;
              2. nieprzewidywalna zmiana; zmienność;
              3. instrumentalny utwór w stylu wolnym; capriccio;
              4. przedstawienie artystyczne w formie grafiki, rysunku itp. odbiegające od przyjętych, stosowanych form, ujmujące jakiś temat w sposób nietypowy, karykaturalny; capriccio


              Kaprysy – cykl 80 grafik wykonanych w technice miedziorytu przez hiszpańskiego artystę Francisca Goyę w latach 1797-1798. Grafiki są satyrą na społeczeństwo hiszpańskie z końca XVIII wieku, odnoszą się zwłaszcza do szlachty i kleru.

              Grafiki zostały wykonane techniką mieszaną, Goya stosował akwafortę z akwatintą, a poprawki nanosił suchą igłą. Była to nowa technika, z którą Goya eksperymentował. Jednocześnie wykonanie wielu odbitek pozwalało artyście dotrzeć do szerszej publiczności.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapryszenie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) okazywanie niezadowolenia bez istotnego powodu


              Źródła:

              Wiktionary

              Kaps.

              skrót

               (1.1) = farm. kapsułka


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapsa

              przestarzale o kabzie


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kraw. kieszeń


              Osoby noszące nazwisko Kapsa:

              • Zygmunt Kapsa (ur. 25 września 1889) – podpułkownik Wojska Polskiego
              • Jarosław Kapsa (ur. 1958) – polski polityk
              • Paweł Kapsa (ur. 1982) – polski piłkarz
              • Przemysław Kapsa (ur. 1965) – polski aktor
              • Bracia Bartosz Kapsa i Jakub Kapsa – polscy muzycy (Something Like Elvis, Contemporary Noise Quintet)

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapsaicyna

              roślinny alkaloid występujący w papryce, powodujący uczucie pieczenia i ostrości w jamie ustnej


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny odpowiedzialny za ostry, piekący smak papryki chili;


              Kapsaicyna – organiczny związek chemiczny odpowiedzialny za ostry, piekący smak papryki chili. Pomimo że nie jest typowym alkaloidem, zazwyczaj przypisywany jest do tej grupy związków. Działa na receptory bólu (nocyceptory), powodując uczucie pieczenia i ostrości w jamie ustnej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapsalon

              holenderskie danie fastfoodowe - zapiekane frytki z mięsem podane z warstwą sałatki


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) kulin. frytki przykryte szoarmą, zapiekane z serem żółtym i przykryte warstwą sałatki


              Kapsalon – holenderskie danie typu fast food, na które składają się frytki przykryte szoarmą i warstwą sera gouda, zapiekane do momentu roztopienia sera, a następnie pokryte warstwą sałatki. Najczęściej podawane z sosem czosnkowym lub innym ostrym sosem. Zamiast szoarmy do przyrządzenia potrawy wykorzystuje się także m.in. kebab, gyros lub falafel.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapsantyna

              naturalny, ciemnoczerwony barwnik otrzymywany z papryki


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapsel

              przykrywka metalowa używana zamiast korka, np. do zatykania butelek; kapsla (dawniej), kabzla (dawniej), kabzel (dawniej)


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) metalowa przykrywka obciskana na końcu szklanej butelki;

               (1.2) metalowa przykrywka stanowiąca element zamknięcia butelki wina musującego

               (1.3) hist. rodzaj spłonki, zob. kapiszon.

              forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

               (2.1) D. lm. od: kapsla


              Kapsel (nazywany inaczej zamknięciem koronowym) – najpopularniejsze, obok zakrętki, hermetyczne zamknięcie szklanej butelki, zapewniające szczelność, a tym samym trwałość płynu. Twórcą kapsla był w 1892 pochodzący z Irlandii Amerykanin William Painter, który swój wynalazek nazwał Crown Cork. W Polsce zaczęto go stosować na początku lat 60.

              Kapslem nazywana jest także metalowa przykrywka stanowiąca element zamknięcia butelki wina musującego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapselek

              zdrobnienie od: kapsel


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kapsel


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapselkowy

              przymiotnik od: kapselek


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapselkiem, dotyczący kapselka


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapski

              przymiotnik od: Capsa (miasto starożytne)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapsla

              1. dawniej: kapsel; kabzel (dawniej), kabzla (dawniej);
              2. spłonka w strzelbach;
              3. ogniotrwała skrzynka do wypalania porcelany


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) techn. ogniotrwała skrzynka, w której umieszcza się wyroby porcelanowe lub fajansowe podczas wypalania w celu ich ochrony przed zanieczyszczeniem

               (1.2) daw. kapsel

               (1.3) hist. kapiszon: mosiężna spłonka w broni palnej w kształcie miseczki


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapslarz

              robotnik zajmujący się nakładaniem kapsli


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapslować

              nakładać kapsle na butelki


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapslowe

              kapsel, kapsla


              Patrz:kapsel, kapsla

              Źródła:

              SJP.pl

              Kapslownia

              dział fabryki, w którym nakłada się kapsle


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapslownica

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) techn. maszyna do nakładania kapsli na butelki


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapslowy

              kapsel, kapsla


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapslem, dotyczący kapsla


              Patrz:kapsel, kapsla

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapsomer

              pojedyncza jednostka białkowa budująca kapsyd (białkowy płaszcz wirusa)


              Kapsomer – podjednostka kapsydu wirusa, stanowiącego białkowy płaszcz chroniący materiał genetyczny wirusa.

              Kapsomery zbudowane są z białkowych podjednostek nazywanych protomerami. Specyficzne ułożenie kapsomerów tworzących kapsyd determinuje kształt wirionu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapstad

              dawniej: Kapsztad (miasto w RPA)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapsuła

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) duży, zamknięty pojemnik

               (1.2) szczelnie zamykana część statku, umożliwiająca przeżycie w izolowanych warunkach


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapsułka

              1. opakowanie leku wykonane z żelatyny;
              2. porcja leku w takim opakowaniu


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zdrobn. od: kapsuła

               (1.2) mała kapsuła, opakowanie

               (1.3) farm. zbiorniczek, małe opakowanie leku wykonane z żelatyny;


              Kapsułka (łac. capsula, -ae) – stała postać leku, przeznaczona do stosowania doustnego (z możliwością uwalniania substancji leczniczej w różnych odcinkach przewodu pokarmowego) lub rzadziej dopochwowego i doodbytniczego. Może też służyć jako opakowanie dawki leku przeznaczonego do rozpuszczania, rozpylania lub wcierania.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapsułkowy

              przymiotnik od: kapsułka


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapsułką, dotyczący kapsułki


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapsułowy

              kapsuła


              Patrz:kapsuła

              Źródła:

              SJP.pl

              Kapsyd

              płaszcz białkowy z kwasem nukleinowym, element składowy cząstki wirusowej


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) biol. białkowa osłonka genomu wirusa;


              Kapsyd – element składowy wirionu będący płaszczem białkowym, wewnątrz którego zawarty jest kwas nukleinowy. Kapsyd z zawartym w nim materiałem genetycznym tworzy nukleokapsyd. Kapsyd uformowany jest z określonej liczby podjednostek białkowych zwanych kapsomerami. Stanowi ochronę cząsteczki DNA lub RNA wirionu przed czynnikami zewnętrznymi.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapsydowy

              kapsyd


              Patrz:kapsyd

              Źródła:

              SJP.pl

              Kapszagajski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kapszagajem, dotyczący Kapszagaju


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapsztad

              miasto w RPA


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. miasto w Republice Południowej Afryki;


              Kapsztad (afr. Kaapstad, wym. [ˈkɑːpstat]; xhosa iKapa; ang. Cape Town, wym. [ˈkeɪp taʊn]) – najstarsze i jedno z największych pod względem liczby mieszkańców miasto w Południowej Afryce, legislacyjna stolica tego kraju oraz Prowincji Przylądkowej Zachodniej. Liczy ok. 4 mln mieszkańców, z czego ok. 45% stanowią Koloredzi, 17% stanowi ludność biała, a 35% to czarni Afrykanie i Azjaci (Hindusi, Chińczycy).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapsztadczyk

              mieszkaniec Kapsztadu


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Kapsztadu; osoba z tego miasta


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapsztadka

              mieszkanka Kapsztadu


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) mieszkanka Kapsztadu; kobieta z tego miasta


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapsztadzki

              przymiotnik od: Kapsztad


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kapsztadem, dotyczący Kapsztadu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kaptan

              środek grzybobójczy


              Kaptan – organiczny związek chemiczny, pochodna ftalimidu. Wykorzystywany do ochrony roślin przed grzybami (fungicyd).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kaptaż

              zdobycie górnego odcinka rzeki słabo erodującej przez rzekę aktywniejszą


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) geol. przechwycenie wód jednej rzeki przez drugą


              Kaptaż (od łac. captūra, 'łapanie, przeciąganie'), także przeciągnięcie rzeki – termin w geomorfologii i hydrologii opisujący zjawisko przechwycenia wód jednej rzeki przez drugą, będące częścią tzw. walki o dział wodny.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapton

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) chem. techn. folia poliimidowa dielektryczna, wytrzymała mechanicznie i termicznie o charakterystycznej żółtej barwie, stosowana m.in. w elektronice i technologiach kosmicznych;


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kaptonowy

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kaptonem, dotyczący kaptonu

               (1.2) wykonany z kaptonu


              Źródła:

              Wiktionary

              Kaptorynomorf

              przedstawiciel wymarłego rzędu gadów należącego do anapsydów


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaptorynomorfy

              przedstawiciel wymarłego rzędu gadów należącego do anapsydów


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaptować

              pozyskiwać kogoś na swojego zwolennika lub sprzymierzeńca


              Źródła:

              SJP.pl

              Kaptur

              1. część wierzchniego ubrania nakrywająca głowę;
              2. stożkowata osłona;
              3. w dawnej Polsce: konfederacja zawiązana po śmierci króla na czas bezkrólewia


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) kraw. część płaszcza, kurtki lub bluzy służąca jako nakrycie głowy;

               (1.2) przen. stan mnisi


              • kaptur – inaczej konfederacja kapturowa
              • kaptur – element stroju
              • kaptur kolczy – rodzaj hełmu
              • Kaptur – dzielnica Radomia

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapturce

              1. przedstawiciel rzędu pajęczaków;
              2. gatunek węża z rodziny połozowatych


              Kapturce (Ricinulei) - rząd pajęczaków obejmujący ślepe zwierzęta zamieszkujące ściółkę i szczeliny skalne w strefie tropikalnej. Cechą charakterystyczną kapturców jest obecność ruchomej płytki zasłaniającej otwór gębowy i szczękoczułki, które są zakończone przydatkami w kształcie szczypiec. Nogogłaszczki kapturców są krótkie. Larwy kapturców mają trzy pary odnóży lokomocyjnych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapturek

              zdrobnienie od: kaptur


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. kaptur

               (1.2) mały kaptur na głowę

               (1.3) mała osłonka na sprzęty, narzędzia

               (1.4) środ. farm. dopochwowa wkładka stosowana jako środek antykoncepcyjny

              forma rzeczownika.

               (2.1) D. lm. od: kapturka


              Kapturek, hat lub grzybek (ang. Hat Switch) – dodatkowa miniaturowa dźwigienka (manipulator), obsługiwana za pomocą kciuka i umocowana w górnej części rękojeści dżojstika analogowego.

              Dzięki niej grający może oglądać przestrzeń wokół siebie, np. z punktu widzenia pilota odrzutowca lub do sterowania pociskami. Oprócz tego w wielu symulatorach lotu wykorzystuje się go do pozycjonowania steru wysokości i steru kierunku.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapturka

              zdrobnienie od: kaptur


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Sylvia atricapilla|ref=tak., gatunek małego ptaka z rodziny pokrzewkowatych;

               (1.2) ornit. ptak z gatunku kapturka (1.1)

              forma rzeczownika.

               (2.1) D. lp. od kapturek


              Kapturka, pokrzewka czarnołbista, pokrzewka czarnogłowa (Sylvia atricapilla) – gatunek małego, częściowo wędrownego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapturkiewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturkowaty

              1. przypominający mały kaptur;
              2. kukuczka kapturkowata - gatunek rośliny z rodziny storczykowatych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturkowy

              przymiotnik od: kapturek


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturnica

              1. owadożerna roślina zielna z rodziny kapturnicowatych, o lejkowatych lub dzwonkowatych liściach przekształconych w organy pułapkowe, rosnąca na bagnach we wschodniej części Ameryki Północnej; saracenia;
              2. średniej wielkości ptak z rodzaju amazonek (papug zielonych), żyjący w tropikalnych lasach Ameryki Południowej


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) bot. nazwa systematyczna|Sarracenia|L.|ref=tak., rodzaj roślin owadożernych z rodziny kapturnicowatych;


              • kapturnica (Sarracenia) – rodzaj roślin z rodziny kapturnicowatych
              • kapturnica (Arthopyrenia) – rodzaj porostów z rodziny plamicowatych
              • kapturnica (Deroptyus accipitrinus) – gatunek ptaka z rodziny papugowatych

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapturnicowate

              rodzina roślin dwuliściennych, owadożernych, rosnących w Ameryce Północnej


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapturnicowaty

              o cechach kapturnicowatych (rodzina roślin)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturnik

              1. duży ssak morski podobny do foki; kapturzak;
              2. chrząszcz podobny do kornika, żyjący w krajach tropikalnych;
              3. bazyliszek, którego samiec ma fałd skórny w postaci hełmu; bazyliszek hełmiasty


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) zakapturzony człowiek

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Lophodytes cucullatus|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, grupy traczy, występujący w Ameryce Północnej;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapturnikowate

              rodzina chrząszczy, obejmująca gatunki będące szkodnikami drzew liściastych niszczące drewno


              Kapturnikowate (Bostrichidae) – rodzina owadów z rzędu chrząszczy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapturnikowaty

              o cechach kapturnikowatych (rodzina owadów)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturowy

              przymiotnik od: kaptur


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapturem, dotyczący kaptura


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapturzak

              duży ssak morski podobny do foki; kapturnik


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturzasty

              mający kaptur


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturzec

              1. przedstawiciel rzędu pajęczaków;
              2. gatunek węża z rodziny połozowatych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapturzyk

              1. gatunek storczyka o białych, łososiowych lub brązowych kwiatach;
              2. tropikalny ptak amerykański z rodziny tanagrów


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapu

              wyraz przypominający odgłos padających kropel, zwykle w wyrażeniu "kapu, kap"


              Kapu – wieś w Estonii, w prowincji Järva, w gminie Koeru.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapua

              przenośnie: miejsce pełne luksusu, w którym się niewieścieje i gnuśnieje


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, położone na południe od Rzymu nad rzeką Volturno;


              Kapua (wł. Capua) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Caserta, położona na północ od Neapolu, nad rzeką Volturno. W 73 r. p.n.e. wybuchło tu powstanie niewolników, nazwane od wodza tego powstania powstaniem Spartakusa.

              30 listopada 1734 kapitulacja garnizonu austriackiego przed wojskami hiszpańskimi podczas wojny o sukcesję polską.

              Według danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 19 030 osób, 396,5 os./km².


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapuańczyk

              mieszkaniec Kapui


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Kapui


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapuanka

              mieszkanka Kapui


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) mieszkanka Kapui


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapuański

              przymiotnik od: Kapua


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kapuą, dotyczący Kapui


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapuć

              rzadko, zwykle w liczbie mnogiej:
              a) miękki, wygodny but do chodzenia po domu; kapeć, łapeć, papeć, papuć;
              b) potocznie: stary, przechodzony but


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapuca

              dawne nakrycie głowy w formie kaptura; kapuza


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) przest. kapuza;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapucha

              1. zgrubienie od: kapusta; kapuścisko;
              2. potocznie: pieniądze; mamona, sałata, hajs, forsa, szmal


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zgrub. od: kapusta

               (1.2) przen. pot. pieniądze, szczególnie jeśli „zielone”


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapuchowy

              przymiotnik od: kapucha


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapucyn

              członek zakonu franciszkanów


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) rel. członek zakonu braci kapucynów;


              • kapucyn (Perissocephalus tricolor) – ptak z rodziny bławatników
              • kupucyn – zakonnik Zakonu Braci Mniejszych
              • Kapucyn – skała w grupie Ostańców Jerzmanowickich
              • Żabi Kapucyn – skała w Tatrach

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapucynek

              zdrobnienie od: kapucyn


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapucyni

              członek zakonu franciszkanów


              Zakon Braci Mniejszych Kapucynów (kapucyni) – katolicka wspólnota zakonna z grupy zakonów żebraczych, z rodziny franciszkańskiej, wyodrębniona ze wspólnoty zakonnej stworzonej przez św. Franciszka z Asyżu w 1209 roku. Zakon ów oddzielił się od dwóch pozostałych zakonów w 1528 roku, 11 lat po podziale franciszkanów na Braci Mniejszych i Braci Mniejszych Konwentualnych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapucynka

              1. małpa z rodziny płaksowatych, zamieszkująca tereny Ameryki Południowej;
              2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Kapucynek Najświętszego Serca Jezusa


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rel. zakonnica

               (1.2) zool. nazwa systematyczna|Cebus|ref=tak., rodzaj małpy;

              forma rzeczownika.

               (2.1) zob. kapucynek.


              • Kapucynka – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny kapucynek
              • Kapucynka białoczelna (Cebus albifrons) – gatunek małpy szerokonosej z rodziny płaksowatych
              • Kapucynka czarnobiała, kapucynka właściwa (Cebus capucinus) – gatunek ssaka z rodziny płaksowatych
              • Kapucynka czubata, płaksa (Cebus apella) – gatunek małpy szerokonosej z rodziny płaksowatych

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapucynki

              zdrobnienie od: kapucyn


              • Klaryski Kapucynki – żeńska gałąź kapucynów
              • Kapucynki – podrodzina ssaków naczelnych
              • kapucynka (Cebinae) – podrodzina małp szerokonosych z rodziny płaksowatych

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapucyński

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapucynami lub kapucynkami, dotyczący kapucynów lub kapucynek

              przymiotnik dzierżawczy

               (2.1) należący do kapucynów lub kapucynek, będący ich własnością


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapuczina

              żartobliwie: cappuccino


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapuczyński

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) jęz. język kapuczyński;


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapuleti

              nazwisko rodowe tytułowej bohaterki tragedii miłosnej "Romeo i Julia" autorstwa Williama Szekspira; Capuletti, Capuleti


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapuś

              szpicel, konfident; potocznie:
              1. tajny współpracownik policji, wywiadu itp.; tajniak, szpieg;
              2. donosiciel; kabel, denuncjator, kablownik


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) pot. donosiciel


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapuścianka

              1. zupa z kapusty;
              2. sok z kwaszonej kapusty


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapuściany

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapustą

               (1.2) kulin. wykonany z kapusty


              Kapuściany (ukr. Капустяни) – wieś na Ukrainie w rejonie hajsyńskim, obwodu winnickiego, na wschodnim Podolu.

              W czasach I Rzeczypospolitej wieś leżała w województwie bracławskim w prowincji małopolskiej Korony Królestwa Polskiego. Wieś należała do wojewody sandomierskiego i lubelskiego Jana Tarły. W 1789 była prywatną wsią należącą do Potockich. Odpadła od Polski w wyniku II rozbioru. Pod zaborami należała do Szczeniowskich.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapuścik

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapuściński

              nazwisko


              • Kapuściński – czerwony, proterozoiczny granit

              Osoby o tym nazwisku:

              • Bolesław Kapuściński (1850–1921) – poznański lekarz i społecznik (ojciec Witolda Macieja)
              • Janusz Kapuściński (1898-1998) – polski jeździec i oficer kawalerii, (brat Zbigniewa)
              • Janusz Kapuściński (1949-) – polski geofizyk, agrometeorolog, prof. nadzw. dr hab. nauk rolniczych
              • Jerzy Kapuściński (1954-) – polski redaktor telewizyjny i producent filmowy
              • Józef Kapuściński (1818–1847) – emisariusz Towarzystwa Demokratycznego Polskiego
              • Maciej Józef Kapuściński (1811–1873) – polski lekarz, działacz wielkopolski, uczestnik powstania listopadowego (ojciec Bolesława)
              • Rajmund Kapuściński (1935–2002) – polski piłkarz, grał m.in. w Stali Mielec
              • Ryszard Kapuściński (1932–2007) – polski pisarz, dziennikarz i reporter
              • Witold Juliusz Kapuściński (1910–1988) – polski poeta i prozaik, lekarz-okulista
              • Witold Kapuściński (1882–1951) – polski profesor okulistyki (ojciec Witolda Juliusza)
              • Zbigniew Kapuściński – polski chemik, pilot, oficer rezerwy, ofiara zbrodni katyńskiej (brat Janusza)

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapuścisko

              1. zgrubienie od: kapusta; kapucha;
              2. pole po zebraniu rosnącej na nim kapusty; kapuśnisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapusiostwo

              potocznie: to, czym zajmuje się kapuś, składanie donosów; donosicielstwo, kapownictwo, szpiegostwo, szpiclostwo


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapusiowaty

              potocznie: dotyczący kapusia lub jego działalności; donosicielski, szpiegowski, szpiclowski


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapuśniaczek

              zdrobnienie od: kapuśniak


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kapuśniak


              Kapuśniaczek (fr. La Soupe aux choux) – film komediowy produkcji francuskiej w reżyserii Jeana Giraulta z 1981 roku na podstawie powieści René Falleta pod tym samym tytułem. Przedostatni film z udziałem Louisa de Funèsa.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapuśniak

              zupa z kapusty


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) kulin. zupa z kapusty, zwykle z kiszonej;

               (1.2) kulin. bułka z kapuścianym nadzieniem z kapusty kiszonej

               (1.3) pot. zgrub. od: kapuśniaczek (deszcz)


              Kapuśniak – zupa z poszatkowanej kapusty głowiastej (świeżej lub kiszonej) i warzyw, często na wywarze z wędzonego boczku lub z żeberek. Znana w kuchni polskiej, góralskiej – kwaśnica (tam przygotowywana z kiszonej kapusty), słowackiej – kapustnica (z kiszonej kapusty), ukraińskiej – капусняк. Na Pomorzu wyróżnia się kapuśniak ze względu na sposób przygotowania kapusty, tj. szarpak (kapuśniak borowiacki), jeśli użyto kapusty kiszonej, oraz parzybroda, jeśli użyto kapusty świeżej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapuśnica

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. kapuśniak

               (1.2) spoż. gw-pl|Śląsk Cieszyński. woda z kiszonej kapusty


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapuśnisko

              pole po zebraniu rosnącej na nim kapusty; kapuścisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapusta

              1. jednoroczna lub dwuletnia roślina warzywna z rodziny krzyżowych (kapustowatych), o jadalnych liściach zwijających się w główkę, występująca w wielu gatunkach i odmianach dziko rosnących;
              2. potrawa przygotowana z liści tej rośliny


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) bot. roślina warzywna o jadalnych liściach zbitych w główkę;

               (1.2) kulin. potrawa z liści kapusty (1.1)

               (1.3) pot. pieniądze, szczególnie jeżeli „zielone” (dolary)

               (1.4) bot. nazwa systematyczna|Brassica|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodzaju kapustowatych

              rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

               (2.1) środ. pot. donosiciel


              Kapusta (Brassica L.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny kapustowatych. Wyróżnianych jest w jego obrębie od ok. 35 do 44 gatunków. Pierwotny zasięg obejmował Europę, Azję i północną Afrykę, ale rośliny te zostały rozprzestrzenione na wszystkie kontynenty (z wyjątkiem Antarktydy). W Polsce rosną jako rośliny uprawiane i zdziczałe.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapustka

              zdrobnienie od: kapusta


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zdrobn. od: kapusta

               (1.2) mała kapusta


              Osoby o tym nazwisku:

              • Bartosz Kapustka – polski piłkarz
              • Janusz Kapustka – polski żużlowiec
              • Józef Kapustka – polski pianista

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapustnica

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) ent. nazwa systematyczna|Mamestra brassicae|Linnaeus|ref=tak., motyl z rodziny sówkowatych;


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapustnik

              bielinek kapustnik - biały motyl, którego gąsienice żerują na liściach kapusty


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapustos

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) żart. lichej jakości cygaro


              Źródła:

              Wiktionary

              Kapustowate

              rodzina roślin zielnych z rzędu kapustowców; krzyżowe


              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Brassicaceae|Burnett|ref=tak., liczna rodzina roślin o dużym znaczeniu gospodarczym, należąca do rzędu kapustowców;


              Kapustowate, krzyżowe (Brassicaceae Burnett, Cruciferae Juss.) – rodzina roślin zielnych, rzadziej drzew i krzewów, należąca do rzędu kapustowców (Brassicales). Liczy 343–353 rodzaje i około 3630–4010 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, brak ich też w zwartych obszarach występowania nizinnych lasów równikowych. Bardzo wielu przedstawicieli występuje na obszarach pod wpływem klimatu umiarkowanego i arktycznego, także na obszarach górskich. Obszarami o największym zróżnicowaniu tych krzyżowych jest południowo-zachodnia Azja, basen Morza Śródziemnego i zachodnia część Ameryki Północnej. Na terenie Polski występuje ponad 100 gatunków z tej rodziny.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapustowaty

              o cechach kapustowatych (rodzina roślin)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kapustowce

              rząd roślin okrytonasiennych


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kaput

              potocznie:
              1. koniec, już po wszystkim, przepadło;
              2. zepsuty, zniszczony, do niczego


              wykrzyknik parentetyczny

               (1.1) pot. słowo oznaczające koniec, klęskę

               (1.2) pot. słowo oznaczające zły stan czegoś


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapuza

              dawne nakrycie głowy w formie kaptura; kapuca


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) daw. lub reg. kaptur

               (1.2) daw. większa czapka z futra;


              Kapuza (od łac. cappa – nakrycie głowy, caput – głowa) – rodzaj męskiej czapki. Miała ona opuszczane klapy służące do osłonięcia uszu lub również karku. Używana była w Europie i Azji od czasów średniowiecza, lub nawet wcześniej. Wykonana była najczęściej z futra i wówczas określana była również nazwą pochodną od rodzaju futra, np. lisiurka – od lisa. Czasem kapuzy wykonywane były także z tkaniny, np. z sukna lub jedwabiu (znane z XVIII-wiecznej Polski).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapłan

              1. wyświęcony duchowny mający uprawnienia do odprawiania nabożeństw i udzielania sakramentów w kościele chrześcijańskim;
              2. człowiek wykonujący czynności kultowe w religiach pierwotnych lub politeistycznych


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) rel. mężczyzna pełniący funkcje kultowe, zwłaszcza w religiach politeistycznych;

               (1.2) rel. w chrześcijaństwie duchowny po przyjęciu święceń mający prawo do odprawiania mszy i udzielania sakramentów świętych

               (1.3) przen. osoba oddana jakiejś idei lub sprawie


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapłanka

              1. kobieta wykonująca czynności kultowe w jakiejś religii;
              2. kobieta mająca prawo do odprawiania mszy i udzielania sakramentów świętych w niektórych wyznaniach chrześcijańskich;
              3. kobieta bezgranicznie oddana jakiejś idei


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rel. kobieta, która sprawuje posługę religijną


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapłański

              przymiotnik od: kapłan


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kapłaństwem lub kapłanem


              Kapłański, Kaplansky:

              • Irving Kaplansky
              • Jerzy Kapłański (* 1949, Wrocław)
              • Kalman Kaplansky
              • Lucy Kaplansky
              • Ateneum Kapłańskie
              • Bractwo Kapłańskie Świętego Jana Marii Vianneya
              • Bractwo Kapłańskie Świętego Piotra
              • Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
              • Trydenckie Bractwo Kapłańskie
              • Rada kapłańska
              • Rok Kapłański
              • Księga Kapłańska
              • Święcenia kapłańskie
              • Opus Dei: Stowarzyszenie Kapłańskie Świętego Krzyża

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapłaństwo

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) rel. godność lub urząd kapłana

               (1.2) kośc. sakrament święceń w chrześcijaństwie;


              Sakrament święceń, święcenia – sakrament w Kościołach katolickich, starokatolickich, prawosławnych i anglikańskich, który nadaje władzę uświęcania, czyli udzielania innych sakramentów.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapłon

              1. młody, kastrowany kogut;
              2. dawniej: zupa z wody, piwa lub wina i tartego chleba; wodzianka


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) zootechn. wykastrowany kogut kury domowej;

               (1.2) daw. kulin. rodzaj wodzianki


              Kapłon – wykastrowany i specjalnie utuczony młody kogut.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kapłonek

              zdrobnienie od: kapłon


              Wodzianka – prosta zupa znana na Śląsku i w Polsce Środkowej. Wodzianka występuje w wielu odmianach, ale w każdej podstawą są chleb i wrzątek. Maciej E. Halbański w swoim Leksykonie sztuki kulinarnej podał następującą definicję wodzianki: zupa przyrządzona z czerstwego chleba pokrajanego w kostkę, zalanego wrzątkiem, z dodatkiem roztartego z solą czosnku i tłuszczu, najlepiej smalcu ze skwarkami.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kapłoni

              kapłon


              przymiotnik dzierżawczy

               (1.1) należący do kapłona

              przymiotnik relacyjny

               (2.1) związany z kapłonem, dotyczący kapłona

              przymiotnik jakościowy

               (3.1) charakterystyczny dla kapłona, mający cechy kapłona


              Patrz:kapłon

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kapłonić

              kastrować koguta


              Źródła:

              SJP.pl

              Kar

              (geologia) cyrk, kocioł lodowcowy; wielkie zagłębienie wyżłobione przez lodowiec


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) geol. powstałe w wyniku działalności lodowca półkoliste lub owalne zagłębienie z trzech stron otoczone stromymi ścianami, a z czwartej ryglem skalnym

              forma rzeczownika.

               (2.1) D. lm. od: kara

               (2.2) D. lm. od: karo


              • Kar – inaczej cyrk lodowcowy w geomorfologii, lub glacjologii.
              • Kar – imię występującej w mitologii greckiej bogini pszczelarstwa, księżyca i przeznaczenia, matki Karu.
              • Kar – szczyt w Rudawach Slowackich

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kara

              środek represyjny lub wychowawczy


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, położona na północy Eurazji, uchodzi do Morza Karskiego


              Rodzaje kar

              Kara prawna

              • Kara kryminalna
                • Kara grzywny
                • Kara ograniczenia wolności
                • Kara pozbawienia wolności
                • Kara 25 lat pozbawienia wolności
                • Kara dożywotniego pozbawienia wolności
                • Kara aresztu wojskowego
              • Kara śmierci
              • Kara za wykroczenie
                • Kara nagany
                • Kara ograniczenia wolności za wykroczenie
                • Kara aresztu
              • Kara porządkowa
              • Kara administracyjna
              • Kara dyscyplinarna
              • Kara umowna
              • Kara aresztu domowego – stosowana w wojsku

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kara-Daria

              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. hydron. rzeka w Kirgistanie i Uzbekistanie, po połączeniu z Narynem tworzy Syr-darię;


              Źródła:

              Wiktionary

              Kara-Kum

              pustynia w Turkmenistanie


              rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. piaszczysta pustynia w Turkmenistanie, na Nizinie Turańskiej;


              Kara-kum (także: Garagum, Karakum, Gara Gum, Kara Kum, ros. Каракумы; z turkm. Garagum, dosł. „czarny piasek”) – piaszczysta pustynia w Turkmenistanie, na Nizinie Turańskiej. Powierzchnia wynosi około 350 tys. km², co stanowi, w zależności od metodologii pomiaru, od 70% do 80% terytorium Turkmenistanu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaba

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) lwów. kot


              Źródła:

              Wiktionary

              Karabach

              1. kraina historyczna we wschodnim Zakaukaziu;
              2. Górski Karabach - terytorium Azerbejdżanu funkcjonujące jako niepodległe państwo, nieuznawane przez żaden kraj na świecie


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. terytorium w Azji, na obszarze Kaukazu;


              Karabach (orm. Ղարաբաղ, Gharabagh; azer. Qarabağ) – kraina historyczna we wschodnim Zakaukaziu, na obszarze dzisiejszego Azerbejdżanu. Obejmuje Góry Karabaskie oraz ich wschodnie podnóże i leżące dalej na wschód równiny Niziny Kurańskiej (Step Karabaski).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabachski

              Karabach; karabaski


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaban

              dawny rodzaj krytego pojazdu zaprzęgowego do dalekich podróży; karabon


              Źródła:

              SJP.pl

              Karabaski

              Karabach; karabachski


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karabachem, dotyczący Karabachu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karabasz

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie czelabińskim;

               (1.2) geogr. osiedle typu miejskiego w Rosji, w Tatarstanie;


              Karabasz (ros. Карабаш) – miasto w Rosji, w obwodzie czelabińskim; kod OKATO 75415 – miasto obwodowego podporządkowania.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabela

              szabla paradna


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) hist. wojsk. lekka, ozdobna, paradna szabla bez kabłąka przy rękojeści;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabelka

              zdrobnienie od: karabela


              Źródła:

              SJP.pl

              Karabelowy

              przymiotnik od: karabela


              Źródła:

              SJP.pl

              Karabin

              indywidualna długa broń strzelecka z lufą gwintowaną


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) wojsk. indywidualna broń strzelecka o długiej lufie;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabińczyk

              rodzaj haczyka zamykanego sprężyną, służącego do zaczepiania różnych rzeczy; karabinek, muszkieton


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) techn. geol. jubil. rodzaj zaczepu w postaci pierścienia z otwieranym zamkiem z jednej strony, używanego do zaczepiania różnych przedmiotów, np. kluczy, zapinania łańcuszków itp.;


              Karabinek, karabińczyk – podłużny, zbliżony rozmiarem do dłoni, metalowy pierścień z otwieranym zamkiem na jednym boku, służący do szybkiego i skutecznego połączenia elementów. Jeden z podstawowych składników sprzętu wspinaczkowego i speleologicznego, najczęściej fragment układu asekuracyjnego. Karabinek z technicznego punktu widzenia jest łącznikiem.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabinek

              1. broń strzelecka o takiej samej budowie jak karabin, lecz krótsza i lżejsza
              2. rodzaj haczyka zamykanego sprężyną, służącego do zaczepiania różnych rzeczy; karabińczyk, muszkieton


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od: karabin

               (1.2) indywidualna broń strzelecka o lufie krótszej niż w karabinie;

               (1.3) zob. karabińczyk.


              • karabinek – broń strzelecka o budowie analogicznej jak karabin, jednak o mniejszej masie i rozmiarach lub strzelająca słabszą amunicją
              • karabinek – element sprzętu wspinaczkowego, pełniący funkcję łącznika
              • karabinek – element takielunku, pełniący funkcję łącznika

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabinier

              1. dawny żołnierz kawalerii lub piechoty uzbrojony w karabin;
              2. włoski policjant, żandarm


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) wojsk. żandarm we Włoszech i innych krajach

               (1.2) wojsk. żołnierz straży granicznej w Hiszpanii

               (1.3) hist. wojsk. w dawnych armiach europejskich: wyborowy żołnierz piechoty i kawalerii


              Karabinierzy – początkowo we Francji wyborowi żołnierze lekkiej jazdy uzbrojeni w broń palną.

              Później określenie to odnoszono do niektórych pułków jazdy we Francji, Austrii, Prusach i Rosji.

              W Polsce Regiment Gwardii Konnej Litewskiej przemianowano w 1793 na Regiment Karabinierów Gwardii.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karabinierka

              karabinier


              Patrz:karabinier

              Źródła:

              SJP.pl

              Karabinkowy

              przymiotnik od: karabinek


              Źródła:

              SJP.pl

              Karabinowy

              przymiotnik od: karabin


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z karabinem, dotyczący karabinu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karabon

              dawny rodzaj krytego pojazdu zaprzęgowego do dalekich podróży; karaban


              Źródła:

              SJP.pl

              Karać

              nakładać, wymierzać karę * formy trybu rozkazującego "karaj" itp. przestarzałe


              czasownik przechodni niedokonany (dk. ukarać, pokarać)

               (1.1) wymierzać karę


              Karać (cyr. Караћ) – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Prnjavor. W 2013 roku liczyła 111 mieszkańców.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karacena

              rodzaj zbroi, pancerz z łusek


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) lekka, przylegająca do ciała zbroja ze stalowych łusek naszytych na skórę


              Karacena (wł. corazzina – lekka zbroja) – oryginalna polska zbroja łuskowa produkowana od XVI do XVIII wieku. Popularna w sarmackim okresie kultury staropolskiej, gdy motywy wschodnie oraz klasycznie rzymskie były naśladowane i przetwarzane, szczególnie w okresie panowania króla Jana III Sobieskiego, którego portrety w tego typu uzbrojeniu zachowały się do dziś. Zbroja składała się ze skórzanego kaftana pokrytego metalowymi płytkami w kształcie łusek nachodzących na siebie.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karacenowy

              przymiotnik od: karacena; karaceński


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaceński

              przymiotnik od: karacena; karacenowy


              Źródła:

              SJP.pl

              Karacista

              osoba trenująca karate; karateka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karacistka

              karacista


              Patrz:karacista

              Źródła:

              SJP.pl

              Karaczaj

              członek ludu zamieszkującego głównie Karaczajo-Czerkiesję


              rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

               (1.1) geogr. region historyczny na Kaukazie Północnym, zamieszkiwany przez Karaczajów (2.1)

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

               (2.1) etn. przedstawiciel jednego z narodów turkijskich, zamieszkujących Kaukaz Północny


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaczajka

              członkini ludu zamieszkującego głównie Karaczajo-Czerkiesję


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaczajo-Czerkiesja

              republika w Federacji Rosyjskiej


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaczajowie

              lud zamieszkujący Karaczajo-Czerkiesję


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karaczajski

              Karaczajowie


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karaczajami, dotyczący Karaczajów

               (1.2) geogr. związany z Karaczajem, dotyczący Karaczaju


              Patrz:Karaczajowie

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaczajsko-Bałkarski

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) jęz. język karaczajsko-bałkarski;


              Źródła:

              Wiktionary

              Karaczajsko-Czerkieski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karaczajo-Czerkiesją, dotyczący Karaczajo-Czerkiesji


              Źródła:

              Wiktionary

              Karaczan

              owad o brązowym lub czarnym owalnym ciele, np. prusak lub karaluch, żyjący w skupiskach ludzkich; hełmiec


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) przest. ent. karaluch


              Karaczany, hełmce (Blattodea, Blattoptera, Blattariae, Blattaria) – rząd owadów z przeobrażeniem niezupełnym, liczący około 4600 gatunków. Prowadzą ukryty tryb życia (kryptyczny), przeważnie nocny, są wszystkożerne.

              Ciało zazwyczaj ciemno ubarwione (różne odcienie brązu i ciemnego brązu). Głowa jest prawie w całości ukryta pod tarczowatym i szerokim przedpleczem (stąd ich nazwa hełmce). Mają długie, wieloczłonowe i pokryte szczecinkami czułki. Przednia para skrzydeł jest silnie schitynizowana i ciemniejsza. Skrzydła z widocznym i gęstym użyłkowaniem. Tylna para skrzydeł jest zazwyczaj szeroka i błoniasta, w spoczynku ukryte pod pierwszą parą. Często spotykane są formy krótkoskrzydłe (brachypteria). Odnóża są długie i smukłe z długimi kolcami, pozwalają na szybki bieg. Odwłok jest szeroki, zakończony parą członowanych wyrostków odwłokowych (cerci). Samice czasem noszą przyczepiony do odwłoka kokon jajowy (ooteka).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaczanowate

              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Blattidae|Latreille|ref=tak., rodzina owadów z rzędu hełmców;


              Karaczanowate (Blattidae Latreille) – rodzina karaczanów z nadrodziny Blattoidea.

              Karaczany głównie czerwonobrązowe do czarnych, często z kontrastującym, ciemno-jasnym wzorem na przedpleczu. Skrzydła od w pełni rozwiniętych do zredukowanych, zwykle u samic krótsze niż u samców. Spodnia strony środkowych i tylnych ud uzbrojona na obu krawędziach w rzędy silnych kolców. Wyrostki rylcowe samca smukłe, proste, zwykle symetryczne. Siódme sternum samicy dwuwargowe.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaczany

              rząd owadów uskrzydlonych, obejmujący około 4600 gatunków; hełmce


              Karaczany, hełmce (Blattodea, Blattoptera, Blattariae, Blattaria) – rząd owadów z przeobrażeniem niezupełnym, liczący około 4600 gatunków. Prowadzą ukryty tryb życia (kryptyczny), przeważnie nocny, są wszystkożerne.

              Ciało zazwyczaj ciemno ubarwione (różne odcienie brązu i ciemnego brązu). Głowa jest prawie w całości ukryta pod tarczowatym i szerokim przedpleczem (stąd ich nazwa hełmce). Mają długie, wieloczłonowe i pokryte szczecinkami czułki. Przednia para skrzydeł jest silnie schitynizowana i ciemniejsza. Skrzydła z widocznym i gęstym użyłkowaniem. Tylna para skrzydeł jest zazwyczaj szeroka i błoniasta, w spoczynku ukryte pod pierwszą parą. Często spotykane są formy krótkoskrzydłe (brachypteria). Odnóża są długie i smukłe z długimi kolcami, pozwalają na szybki bieg. Odwłok jest szeroki, zakończony parą członowanych wyrostków odwłokowych (cerci). Samice czasem noszą przyczepiony do odwłoka kokon jajowy (ooteka).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karaczi

              miasto w Pakistanie


              rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

               (1.1) geogr. największe miasto Pakistanu, położone w południowej części kraju;


              Karaczi (ang. Karachi, urdu ‏کراچی‎, Karaći, bengalski: করাচি) – największe miasto w Pakistanie, położone w południowej części kraju, nad Morzem Arabskim, na północnym skrawku delty Indusu. Stolica prowincji Sindh. Aglomerację w 2016 roku zamieszkiwało 24,3 mln osób.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karadaryjski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kara-darią, dotyczący Kara-darii


              Źródła:

              Wiktionary

              Karadż

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. miasto w północnym Iranie, po południowej stronie gór Elburs;


              Karadż (perski: ‏کرج‎) – miasto w północnym Iranie, stolica ostanu Alborz. Miasto satelickie Teheranu, oddalone od niego o 36 km na zachód. Leży na zachodnim brzegu rzeki Karadż, na południowym zboczu gór Elburs.

              Rozwój miasta rozpoczął się za czasów panowania dynastii Safawidów i Kadżarów. Do połowy XX w. znane było głównie jako miejscowość wypoczynkowa leżąca na trasie między Kazwinem a Teheranem. W drugiej połowie XX wieku Karadż stał się jednym z najszybciej rozwijających się ośrodków gospodarczych Iranu. W mieście rozwinęło się rzemiosło oraz przemysł chemiczny, włókienniczy, metalowy oraz spożywczy.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karadżić

              nazwisko obce, np. Radovan Karadżić, były prezydent Serbskiej Republiki Bośni i Hercegowiny


              Źródła:

              SJP.pl

              Karafa

              zgrubienie od: karafka (naczynie na wodę lub trunek)


              Źródła:

              SJP.pl

              Karafeczka

              zdrobnienie od: karafka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. zdrobn. od: karafka


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karafeczkowy

              przymiotnik od: karafeczka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karafijoł

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pot. fiołek


              Źródła:

              Wiktionary

              Karafioł

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pot. fiołek


              Źródła:

              Wiktionary

              Karafka

              1. ozdobne, pękate naczynie z wąską szyjką na wodę lub trunek;
              2. zawartość tego naczynia


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rodzaj butelki z wąską szyjką;


              Karafka (wł. caraffa) – rodzaj szklanej butelki, naczynie stołowe (niekiedy kryształowe, rzadziej porcelanowe), używane do podawania na stół głównie napojów alkoholowych.

              W zależności od przeznaczenia karafki posiadają zróżnicowane kształty, będąc w dolnej części pękate, a zakończone wąską dłuższą szyjką. Często są bogato zdobione. Mogą być okrągłe, kwadratowe, prostokątne, beczułkowe lub wysmukłe. Szyjki są różnej długości i szerokości. Karafki do nalewek, whisky i likierów wyposażone są w szklany, korkowy lub drewniany korek zabezpieczający zawartość przed wietrzeniem. W przypadku serwowania wody czy wina, korki nie są wymagane.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karafkowy

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z karafką, dotyczący karafki


              Źródła:

              Wiktionary

              Karafułka

              dolna część smyczka, którą trzyma się w ręku podczas gry; żabka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaga

              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. rzeka na północnym wschodzie półwyspu Kamczatka, uchodzi do Zatoki Karagińskiej


              Źródła:

              Wiktionary

              Karagana

              krzew z rodziny motylkowatych pochodzący z Mandżurii i Syberii, o kwiatach żółtych, białych lub różowych; grochownik


              Karagana (Caragana Lam.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje 91 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje wschodnią Europę (na wschód od Bułgarii i Ukrainy) poprzez niemal całą Azję (bez południowej części tego kontynentu), po Rosyjski Daleki Wschód. Są to rośliny drzewiaste występujące na obszarach suchych, często w górach, w różnych formacjach – leśnych, zaroślowych i trawiastych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karaganda

              miasto w Kazachstanie


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. miasto w Kazachstanie, administracyjne centrum obwodu karagandyjskiego;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karagandczyk

              mieszkaniec Karagandy


              Źródła:

              SJP.pl

              Karagandka

              mieszkanka Karagandy


              Źródła:

              SJP.pl

              Karagandyjski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karagandą, dotyczący Karagandy


              Źródła:

              Wiktionary

              Karagandzki

              przymiotnik od: Karaganda


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karagandą, dotyczący Karagandy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karagen

              substancja żelująca otrzymywana z wodorostów, stosowana w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) biochem. spoż. rodzaj polisacharydów ekstrahowanych z czerwonych wodorostów, naturalna substancja o wielorakim zastosowaniu w przemyśle spożywczym;


              Karagen (CGN) − rodzaj polisacharydów ekstrahowanych z czerwonych wodorostów zawierających w swej strukturze liczne grupy siarczanowe. Stanowią surowiec spożywczy używany do wytwarzania galaret i żeli. W jego skład wchodzi przede wszystkim śluz, którego głównym składnikiem jest karagenina, a także inne polisacharydy i niewielkie ilości jodu oraz bromu. Karagen odznacza się dużą aktywnością biologiczną (jest m.in. immunostymulatorem). Surowcem do produkcji karagenu jest chrząstnica kędzierzawa, krasnorost określany potocznie jako mech irlandzki (Chondrus crispus).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karagenowy

              karagen


              Patrz:karagen

              Źródła:

              SJP.pl

              Karagiński

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karagą, dotyczący Karagi


              Źródła:

              Wiktionary

              Karaib

              Indianin Ameryki Południowej mieszkający głównie w Wenezueli, Kolumbii, północnej i środkowej Brazylii oraz w Gujanie; Karib


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaib.

              skrót od: karaibski


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaibka

              Indianka Ameryki Południowej mieszkająca głównie w Wenezueli, Kolumbii, północnej i środkowej Brazylii oraz w Gujanie; Karibka


              Karaibka (Caribena) – rodzaj pająków z rodziny ptasznikowatych i podrodziny Aviculariinae, które występują w rejonie Karaibów do czego nawiązuje nazwa rodzajowa oraz w języku polskim.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karaibowie

              plemię indiańskie


              Karaibowie (Karibowie) – plemiona indiańskie zamieszkujące Wyspy Antylskie i północne terytoria Ameryki Południowej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karaibski

              przymiotnik od: Karaiby


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący Karaibów (obszaru) lub Morza Karaibskiego

               (1.2) dotyczący Karaibów (ludu)


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaiby

              plemię indiańskie


              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

               (1.1) geogr. rejon pomiędzy kontynentami Ameryk;


              Karaiby – region składający się z Morza Karaibskiego, tamtejszych wysp (w całości znajdujących się na Morzu Karaibskim, lub też częściowo z nim graniczących, a częściowo z Oceanem Atlantyckim) oraz otaczających je wybrzeży. Region jest położony na południowy wschód od Zatoki Meksykańskiej i kontynentalnej Ameryki Północnej, na wschód od Ameryki Centralnej i na północ od Ameryki Południowej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaim

              członek grupy wyznaniowej wyodrębnionej z judaizmu, uznającej tylko Biblię, a odrzucającej Talmud; karaita


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) rel. wyznawca karaimizmu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaimizm

              jeden z odłamów judaizmu; karaizm


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) rel. religia wywodząca się z judaizmu, uznająca za podstawę wiary Torę, a odrzucająca Talmud;


              Karaimizm, karaizm – kierunek w teologii żydowskiej, odrzucający Talmud i autorytet tradycji rabinów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaimka

              członkini niedużej grupy etnicznej pochodzenia tureckiego, rozproszonej obecnie w Polsce, na Litwie, Ukrainie, w Turcji, Egipcie i Izraelu; Karaitka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaimski

              1. dotyczący karaimów (wyznawców jednego z odłamów judaizmu);
              2. dotyczący Karaimów (członków niedużej grupy etnicznej pochodzenia tureckiego); np. język karaimski


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karaimami, dotyczący Karaimów

               (1.2) związany z karaimami, dotyczący karaimów

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) jęz. język karaimski;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaita

              członek grupy wyznaniowej wyodrębnionej z judaizmu, uznającej tylko Biblię, a odrzucającej Talmud; karaim


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaitka

              karaita


              Patrz:karaita

              Źródła:

              SJP.pl

              Karaizm

              jeden z odłamów judaizmu; karaimizm


              Karaimizm, karaizm – kierunek w teologii żydowskiej, odrzucający Talmud i autorytet tradycji rabinów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karajan

              • Herbert von Karajan – austriacki dyrygent
              • Karajan – urządzenia komputerowe

              Źródła:

              Wikipedia

              Karaka

              dawny statek żaglowy; karraka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) hist. mar. duży śródziemnomorski trójmasztowy żaglowiec handlowy i wojenny, używany w XIV-XVII wieku;


              Karaka, karraka — typ trzymasztowego, rzadziej czteromasztowego statku żaglowego, rozwinięty w krajach śródziemnomorskich w XV wieku.

              Przyjmuje się, że ten typ jednostki żaglowej powstał z połączenia kogi, wprowadzonej na Morze Śródziemne przez piratów z Bajonny, oraz miejscowych typów łodzi. Karaki były pierwszymi w Europie statkami przystosowanymi do oceanicznych podróży z uwagi na wielkość i pojemność, pozwalające na gromadzenie zapasów na długie wyprawy. Używane były zwłaszcza przez hiszpańskich i portugalskich odkrywców w XV i XVI wieku. Północnoeuropejskim odpowiednikiem tego typu był holk. W XVI wieku przekształcona konstrukcja karaki została rozwinięta w galeon.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakal

              rodzaj ssaka drapieżnego z podrodziny kotów; złotokot


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Caracal|Gray|ref=tak., rodzaj ssaków z rzędu drapieżnych;

               (1.2) syst. zool. nazwa systematyczna|Caracal caracal|Schreber|ref=tak., gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Afryce i Azji

               (1.3) zool. kot z gatunku karakali (1.1)


              Karakal, złotokot (Caracal) – rodzaj ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakalla

              Karakalla (Caracalla), właśc. Lucius Septimius Bassianus, Marcus Aurelius Antoninus Bassianus, po adopcji Marcus Aurelius Severus Antoninus (ur. 4 kwietnia 188, zm. 8 kwietnia 217) – cesarz rzymski od 4 lutego 211 do swojej śmierci. Syn cesarza Septymiusza Sewera i cesarzowej Julii Domny. Współrządził z ojcem, po jego śmierci (krótkotrwale) z młodszym bratem Septymiuszem Getą. Po jego zamordowaniu w roku 212 stał się władcą samodzielnym.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karakalowy

              przymiotnik od: karakal


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakan

              1. karaluch;
              2. potocznie: obelżywe określenie niewysokiego człowieka


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) pot. karaluch

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (2.1) lekcew. niska osoba

               (2.2) białystok. osoba zaniedbana


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karakara

              rodzaj drapieżnych ptaków z rodziny sokołowatych


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakas

              miasto w Wenezueli; Caracas


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakasczyk

              mieszkaniec Caracas; karakaszczyk; karakasyjczyk


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakaska

              mieszkanka Caracas; karakasyjka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakaski

              przymiotnik od: Caracas


              przymiotnik

               (1.1) odnoszący się do miasta Caracas


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karakasyjczyk

              mieszkaniec Caracas; karakasczyk; karakaszczyk


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakasyjka

              mieszkanka Caracas; karakaska


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakaszczyk

              mieszkaniec Caracas; karakasczyk; karakasyjczyk


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakałpacja

              autonomiczna republika w Uzbekistanie


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. autonomiczna republika w granicach Uzbekistanu, położona w zachodniej części kraju i mająca stolicę w Nukusie;


              Karakałpacja (Republika Karakałpacka, rzadko: Karakałpakstan; uzb. Qoraqalpogʻiston, karak. Qaraqalpaqstan) – autonomiczna republika w granicach Uzbekistanu, położona w zachodniej części kraju i granicząca od strony północnej z pozostałościami Jeziora Aralskiego. Stolicą republiki jest Nukus (Nökis).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakałpacki

              przymiotnik od: Karakałpacja


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karakałpacją lub Karakałpakami, dotyczący Karakałpacji lub Karakałpaków

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) jęz. język karakałpacki;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karakałpaczka

              mieszkanka Karakałpacji


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) etn. członkini narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karakałpak

              mieszkaniec Karakałpacji


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) etn. członek narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karakol

              sposób prowadzenia walki przez kawalerię w zachodniej Europie w XVI i XVII wieku - poszczególne szeregi kolejno oddają salwy i wycofują się na tyły kolumny


              • karakol – taktyka walki
              • karakuł – rasa owcy

              Nazwa oznacza "czarne jezioro" w językach tureckich. Pochodzą od tego następujące nazwy geograficzne:

              • Karaköl – miejscowość w Kirgistanie, w obwodzie dżalalabadzkim
              • Karakoł – miejscowość w Kirgistanie, w obwodzie issykkulskim
              • Kara-kul – jezioro w Tadżykistanie
              • Karakol Hu – jezioro w Chinach, w regionie Sinciang
              • Qorakoʻl – miasto w Uzbekistanie

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karakolować

              dawniej: zataczać koniem koła lub półkola


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakon

              karakan;
              1. przestarzałe: karaluch;
              2. obelżywe określenie niewysokiego człowieka


              rzeczownik, rodzaj męski

               (1.1) daw. karakan


              Karaluch, karaczan wschodni, karaczan pospolity, szwab (Blatta orientalis) – gatunek owada z rzędu karaczanów i rodziny karaczanowatych. Owad kosmopolityczny, w większości zasięgu synantropijny.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakorum

              1. łańcuch górski w Indiach i Chinach;
              2. przełęcz w górach o tej samej nazwie;
              3. (obecnie: Charchorin) miejscowość w Mongolii


              rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

               (1.1) geogr. łańcuch górski na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin, drugi po Himalajach pod względem wysokości na Ziemi;

               (1.2) geogr. przełęcz we wschodniej części gór Karakorum (1.1), na granicy chińsko-indyjskiej;

               (1.3) geogr. hist. stolica mongolskiego imperium w XIII wieku;

               (1.4) geogr. miasto w środkowej Mongolii,


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakum

              rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

               (1.1) geogr. zob. Kara-kum.


              • Kara-kum (Garagum) – pustynia w Turkmenistanie
                • Kara-kum Centralny – część pustyni Kara-kum
                • Kara-kum Południowo-Wschodni – część pustyni Kara-kum
                • Kara-kum Zaunguski – część pustyni Kara-kum
              • Kara-kum Nadaralski – pustynia w Kazachstanie
              • Karakum – pustynia w zachodnim Kazachstanie, u północno-wschodnich wybrzeży Morza Kaspijskiego
              • Karakum – pustynia we wschodnim Kazachstanie, na prawym brzegu rzeki Ili, na południowy wschód od Żarkentu, przy granicy z Chinami
              • Karakum – pustynia we wschodnim Kazachstanie, pomiędzy jeziorem Bałchasz a jeziorem Sasykköl

              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakumski

              przymiotnik od: Kara-Kum


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kara-kumem, dotyczący Kara-kumu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karakurt

              gatunek jadowitego pająka z rodziny omatnikowatych, bliski krewny czarnej wdowy; malmignat


              Karakurt, karakurt trzynastokropki, malmignat (Latrodectus tredecimguttatus) – gatunek jadowitego pająka z rodziny omatnikowatych (Theridiidae).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karakuł

              azjatycka owca tłustoogoniasta


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) zool. owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki;

               (1.2) pot. wyprawiona skóra jagnięcia karakuła (1.1)


              Karakuł – jedna z najstarszych ras owcy domowej, pochodząca z południowo-zachodniej Azji. Nazwa rasy wywodzi się od miejscowości Qorakoʻl (Karakul) w Uzbekistanie – centrum hodowli owiec tej rasy. Wiadomo, że owce rasy karakuł były hodowane w VIII w. w zachodnim Turkiestanie, skąd rozprzestrzeniły się do innych regionów Azji Środkowej, ale badania archeologiczne wskazują, że mogły być już znane około 1400 p.n.e., co czyniłoby je najstarszą ze znanych ras owiec. Wysokiej jakości wyroby z karakuł znaleziono w świątyniach starożytnego Babilonu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karakułowy

              przymiotnik od: karakuł


              Źródła:

              SJP.pl

              Karakuły

              futro lub jakaś inna część garderoby z wyprawionych skór jagniąt karakułów (gatunku azjatyckich owiec)


              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) odzież. pot. futro ze skór jagniąt karakułów;

              forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.

               (2.1) plural|karakuł.


              Karakuły — używana w futrzarstwie nazwa skór lub futer z jagniąt owiec rasy karakuł pozyskanych z jagniąt zabijanych zwykle około 1-5 dnia życia (skórka taka nazywana jest smuszka) lub pochodzących z wywołanego sztucznie poronienia. Im wcześniejsze poronienie, tym bardziej skręcony włos. Już kilka dni po porodzie lok rozprostowuje się i siwieje.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karalność

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) praw. cecha tego, co karalne

               (1.2) praw. fakt, że ktoś był wcześniej karany przez sąd


              Źródła:

              Wiktionary

              Karalny

              podlegający karze, zasługujący na karę


              przymiotnik

               (1.1) taki, który podlega karze


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaluch

              brunatnoczarny owad niszczący produkty żywnościowe; karakon


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Blatta orientalis|ref=tak., duży, żyjący w siedliskach ludzkich owad żywiący się produktami spożywczymi;


              Karaluch, karaczan wschodni, karaczan pospolity, szwab (Blatta orientalis) – gatunek owada z rzędu karaczanów i rodziny karaczanowatych. Owad kosmopolityczny, w większości zasięgu synantropijny.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaluchowaty

              przypominający kształtem karalucha


              Źródła:

              SJP.pl

              Karalus

              nazwisko


              Osoby o nazwisku Karalus

              • Birte Karalus (ur. 1966) – niemiecka dziennikarka i prezenterka
              • Janet Pilgrim (ur. 1934 jako Charlaine Edith Karalus) – amerykańska modelka
              • Karl Karalus – amerykański ilustrator
              • Michał Karalus (ur. 1952) – polski polityk i kulturoznawca, starosta pleszewski (2002–2014)
              • Ryszard Karalus (ur. 1945) – polski piłkarz, trener piłkarski, były trener i dyrektor klubu Jagiellonia Białystok
              • Sylwester Karalus (1908–1975) – polski prawnik, publicysta polityczny i historyczny, dwukrotny minister Rządu RP na uchodźstwie

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karaluszek

              zdrobnienie od: karaluch


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaluszy

              karaluch


              Patrz:karaluch

              Źródła:

              SJP.pl

              Karamanlis

              greckie nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karambol

              wypadek, kraksa z udziałem wielu pojazdów


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zderzenie się ze sobą wielu pojazdów naraz, zwykle poważne w skutkach

               (1.2) daw. talar flandryjski o wartości dwóch rubli

               (1.3) więz. aresztowanie


              Karambol (fr. carambolage, ang. carom lub carambole, zwany także bilardem francuskim) – gra bilardowa i zarazem sport, który narodził się we Francji. Obecnie jest najmniej popularną odmianą bilardu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karambola

              1. niskie, wiecznie zielone drzewo owocowe z rodziny szczawikowatych, uprawiane w strefie tropikalnej; aweroa; oskomian
              2. owoc tego drzewa przypominający ogórek


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) bot. nazwa systematyczna|Averrhoa carambola|ref=tak., tropikalne drzewo o podłużnych owocach, mających w przekroju kształt gwiazdy;

               (1.2) owoc karamboli (1.1)

               (1.3) czerwona kula bilardowa


              Oskomian pospolity, karambola, gwiaździsty owoc (Averrhoa carambola L.) – gatunek tropikalnego drzewa z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). Występujące w naturze w Malezji oraz w Indonezji na wyspie Jawa. Poza naturalnymi siedliskami można spotkać go także w Afryce (Ghana), Oceanii (Polinezja Francuska), Ameryce Południowej (Brazylia, Gujana) i Ameryce Północnej, gdzie uprawiany jest na Florydzie i Hawajach.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karambolować

              robić karambole w grze bilardowej


              Źródła:

              SJP.pl

              Karambolowy

              przymiotnik od: karambol


              Źródła:

              SJP.pl

              Karamzin

              nazwisko obce, np. Nikołaj Karamzin (1776-1828), rosyjski pisarz


              Źródła:

              SJP.pl

              Karan

              Karan (cyr. Каран) – wieś w Serbii, w okręgu zlatiborskim, w mieście Užice. W 2011 roku liczyła 516 mieszkańców.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karangioza

              rzeczownik, rodzaj męski

               (1.1) rodzaj ludowego greckiego i tureckiego teatru cieni


              Źródła:

              Wiktionary

              Karanie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) odczasownikowy od|karać.


              Źródła:

              Wiktionary

              Karanks

              rodzaj ryb z rodziny ostrobokowatych


              Źródła:

              SJP.pl

              Karantania

              jedno z pierwszych państw słowiańskich w historii, założone przez plemię Karantan


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) hist. geogr. jedno z pierwszych państw słowiańskich w historii, założone na terenach dzisiejszej Austrii i Słowenii;


              Karantania (łac. Carantanum, słoweń. Karantánija) − jedno z pierwszych państw słowiańskich w historii, założone przez osiadłe na terenach dzisiejszej Austrii i Słowenii plemię Karantan. Jego początki są nieznane.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaoke

              [czytaj: kara-oke]
              1. zabawa polegająca na śpiewaniu piosenek z oryginalnym podkładem muzycznym, korzystając z wyświetlanego na ekranie tekstu
              2. miejsce, w którym można tak się zabawić


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) muz. śpiewanie znanych piosenek do odtwarzanej z taśmy melodii w przeznaczonych do tego lokalach

               (1.2) lokal, w którym można się w ten sposób bawić


              Karaoke (jap. カラオケ, 空オケ) – forma rozrywki pochodząca z Japonii, polegająca na śpiewaniu w pubie, klubie, domu itp. znanych przebojów na tle odtwarzanego z nagrania akompaniamentu instrumentalnego bez warstwy wokalnej. Śpiewającemu może pomagać wyświetlanie tekstu na dowolnym medium (telewizor, monitor, projektor itp.). Ostatnio popularne stały się muzyczne gry komputerowe, które znacznie ułatwiają zabawę, jaką jest karaoke.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karaokowiec

              osoba, która śpiewa piosenki z oryginalnym podkładem muzycznym, korzystając z wyświetlanego na ekranie tekstu


              Źródła:

              SJP.pl

              Karapaks

              tarcza grzbietowa pancerza żółwi; część pancerza skorupiaków pokrywająca górę i boki głowotułowia


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zool. anat. twarda grzbietowa powłoka zewnętrzna ciała niektórych zwierząt;


              • karapaks stawonogów
              • karapaks żółwi

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karar

              przestarzale, rzadko: biały marmur wydobywany w okolicach Carrary, miasta we Włoszech; karrara, karara, karrar (rzadziej), marmur kararyjski, marmur karraryjski


              Źródła:

              SJP.pl

              Karara

              przestarzale: biały marmur wydobywany w okolicach Carrary, miasta we Włoszech; karrara, karar (rzadziej), karrar (rzadziej), marmur kararyjski, marmur karraryjski


              Źródła:

              SJP.pl

              Kararyjczyk

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Carrary


              Źródła:

              Wiktionary

              Kararyjka

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) mieszkanka Carrary


              Źródła:

              Wiktionary

              Kararyjski

              1. przymiotnik od: Carrara (miasto we Włoszech); karraryjski;
              2. marmur kararyjski - biały marmur wydobywany w okolicach Carrary, miasta we Włoszech; karrara, karara, karrar (rzadziej), karar (rzadziej), marmur karraryjski


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Carrarą, dotyczący Carrary


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaś

              ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Carassius carassius|Linnaeus|ref=tak., gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych;

               (1.2) icht. ryba z gatunku karasi (1.1)


              Karaś pospolity, karaś (Carassius carassius) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karasek

              1. zdrobniale karaś;
              2. o karasiu w południowo-wschodnich rejonach Polski


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) zdrobn. od: karaś

               (1.2) mały karaś


              • Karasek – leśniczówka w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. grudziądzkim, w gminie Gruta

              Karasek, Karásek:

              • Hellmuth Karasek – niemiecki dziennikarz, pisarz i krytyk literacki
              • Jiří (Josef Antonin) Karásek ze Lvovic – czeski pisarz
              • Joanna Karasek – polska dyplomatka, tłumaczka
              • Krzysztof Karasek – polski poeta

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karasiewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karasiński

              nazwisko


              • Ireneusz Karasiński (ur. 1971) − polski lekkoatleta
              • Leon Karasiński (1879–1945) − inżynier mechanik
              • Leon Karasiński (1821–1876) − polski budowniczy
              • Maciej Karasiński (ur. 1977) – polski dyplomata
              • Zygmunt Kazimierz Karasiński (1892–1972) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari, dowódca 6 dak i 31 pal oraz dowódca artylerii dywizyjnej 14 DP
              • Zygmunt Karasiński (1898–1973) − polski skrzypek, pianista, kompozytor, dyrygent, saksofonista, autor tekstów piosenek

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karasiowaty

              podobny do karasia


              Źródła:

              SJP.pl

              Karasiowy

              przymiotnik od: karaś


              przymiotnik dzierżawczy

               (1.1) należący do karasia

              przymiotnik relacyjny

               (2.1) związany z karasiem, dotyczący karasia

              przymiotnik jakościowy

               (3.1) charakterystyczny dla karasia, mający cechy karasia


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karaskać

              karaskać się:
              1. dawniej: mieć kłopot z kimś, kogo nie można się pozbyć;
              2. potocznie: kłopotać się, zmagać się


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaśkiewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaskowy

              przymiotnik od: karasek


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaszewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaszewski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karaszkiewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karat

              1. jubilerska jednostka masy, równa 0,2 g;
              2. dawniej: określenie zawartości czystego złota w stopach


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) jubilerska jednostka masy równa 0,2 g, stosowana do mierzenia masy kamieni szlachetnych i pereł;

               (1.2) dawna miara zawartości złota w stopach – czyste złoto miało 24 karaty;


              Karat – jednostka masy używana w jubilerstwie do określania masy kamieni i pereł, a także czystości złota (zawartości złota w stopie).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karatajski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karatajami, dotyczący Karatajów

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) jęz. język karatajski;


              Źródła:

              Wiktionary

              Karate

              japońska sztuka walki


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) sport. japońska sztuka walki;


              Karate (jap. 空手 karate) – sztuka walki i sport walki stworzone na Okinawie, jednej z Wysp Japońskich. Karate obejmuje swoim zasięgiem cały świat. Do chwili obecnej powstało ponad 100 stylów karate.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karateczka

              kobieta uprawiająca karate; karateka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karatega

              ubiór karateki; karategi


              Źródła:

              SJP.pl

              Karategi

              ubiór karateki; karatega


              Źródła:

              SJP.pl

              Karateka

              człowiek trenujący karate


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) sport. osoba uprawiająca karate


              • karateka – osoba trenująca sztukę walki karate
              • Karateka – gra komputerowa

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karatowy

              przymiotnik od: karat


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z karatem, dotyczący karatu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karawaka

              krzyż o dwóch poprzecznych ramionach: krótszym na górze i dłuższym na dole


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rel. chrześcijański krzyż z dwoma poprzeczkami (prawidłowo z górną nieco krótszą) stawiany w miejscu publicznym w związku z epidemią lub noszony jako talizman chroniący od chorób zakaźnych;


              Karawaka, krzyż choleryczny, krzyż morowy – krzyż pochodzący z miasta Caravaca w Hiszpanii z przełomu wieków XVI i XVII. W czasie trwania zaraz rozprzestrzenił się na wschód, bardzo popularny w Polsce pod koniec XVIII, w XIX i na początku XX wieku.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karawan

              1. pojazd przewożący trumnę ze zmarłym w dniu pogrzebu; wóz pogrzebowy;
              2. dawniej: rodzaj wielkiego wozu towarowego, używanego w XVII i XVIII wieku;
              3. w łowiectwie: wóz dostosowany do przewożenia ubitej zwierzyny; zwierzyniak


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pojazd do przewozu trumny ze zwłokami

               (1.2) turyst. samochodowa przyczepa mieszkalna albo samochód z nadwoziem mieszkalnym

              forma rzeczownika.

               (2.1) D. lm. od: karawana


              • Karawan – konny pojazd transportowy używany dawniej przez kupców
              • Karawan – pojazd używany w czasie pogrzebów

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karawana

              1. grupa pojazdów jadąca w szyku;
              2. grupa kupców na wielbłądach lub osłach, podróżująca przez pustynię


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wielbłądzia ekspedycja transportowa lub pielgrzymkowa na pustyni;

               (1.2) książk. przen. grupa obładowanych pojazdów poruszających się jeden za drugim


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karawaniarka

              karawaniarz


              Patrz:karawaniarz

              Źródła:

              SJP.pl

              Karawaniarski

              przymiotnik od: karawaniarz


              Źródła:

              SJP.pl

              Karawanik

              zdrobnienie od: karawan


              Źródła:

              SJP.pl

              Karawaning

              caravaning;
              1. turystyka polegająca na podróżowaniu samochodem z przyczepą kempingową
              2. samochód przebudowany na wędrowny domek kempingowy


              Źródła:

              SJP.pl

              Karawaningowiec

              osoba uprawiająca turystykę polegającą na podróżowaniu samochodem z przyczepą kempingową lub samochodem przebudowanym na wędrowny domek kempingowy; caravaningowiec


              Źródła:

              SJP.pl

              Karawaningowy

              karawaning; caravaningowy


              Źródła:

              SJP.pl

              Karawanki

              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

               (1.1) geogr. masyw górski na pograniczu Słowenii i Austrii, część Południowych Alp Wapiennych;


              Karawanki (niem. Karawanken, słoweń. Karavanke) – pasmo górskie długości 120 km na pograniczu Słowenii i Austrii, część Południowych Alp Wapiennych. Jedno z najdłuższych pasm górskich w Europie.

              Przecina je uskok, oddzielający dwie płyty tektoniczne: adriatycką od eurazjatyckiej. Geograficznie i geologicznie dzieli się na wyższe Karawanki Zachodnie oraz niższe Karawanki Wschodnie.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karawanowy

              przymiotnik od: karawan, karawana


              Źródła:

              SJP.pl

              Karawanseraj

              w zachodniej i środkowej Azji: dom zajezdny, miejsce postoju karawany


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) hist. archit. zajazd stanowiący miejsce postoju karawan, mający pomieszczenia dla podróżnych wraz ze składami na towary;


              Karawanseraj, chan, chana (pers. zajazd dla karawan) – dom zajezdny dla karawan lub miejsce postoju karawany z pomieszczeniami dla podróżnych, niszami chroniącymi przed słońcem, magazynem dla przechowania towarów, często o charakterze obronnym, budowany w krajach arabskich, Persji i Azji Środkowej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karawela

              średniowieczny trzy- lub czteromasztowy morski statek żaglowy


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) żegl. jednopokładowy, dwu- lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich kasztelach, gładkim poszyciu i płytkim zanurzeniu, używany od XV do XVII wieku;


              Karawela (port. caravela) – w XV–XVII w. oznaczała jednopokładowy, dwu- lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach (kasztelach) na dziobie i rufie. Karawela była zwykle uzbrojona w kilka ciężkich dział oraz mniejsze działka (na ogół 4-6 dział). Wyporność karaweli wynosiła najczęściej około 250 łasztów (ok. 80 ton). Załoga liczyła około 50 ludzi. Ze względu na swą szybkość, stateczność oraz bezpieczeństwo karawele umożliwiały dłuższe podróże morskie, co uczyniło je przydatnymi do wypraw odkrywczych. Floty wojenne Hiszpanii i Portugalii używały karawel na ogół do celów rozpoznawczych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karawelowy

              przymiotnik od: karawela


              Źródła:

              SJP.pl

              Karazja

              sukmana krakowska, dawniej rodzaj grubego sukna; kierezja


              Źródła:

              SJP.pl

              Karazjowy

              przymiotnik od: karazja


              Źródła:

              SJP.pl

              Karb

              1. nacięcie, wycięty znak (kreska lub linia)
              2. ryzy, granice
              3. fale na włosach
              4. (w materiałoznawstwie) najsłabsze miejsce w materiale; miejsce, w którym powstają pęknięcia materiału


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) małe nacięcie



              • karb – czynnik wpływający na wytrzymałość zmęczeniową materiału
              • karb – rodzaj płytkiej przełączki między skałami
              • Karb – dzielnica Bytomia
              • Karb – przełęcz w Tatrach
              • Karb – wieś w Syrii, w muhafazie Aleppo, w dystrykcie Ajn al-Arab

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbala

              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. miasto w środkowej części Iraku, w pobliżu Eufratu;


              Karbala (arab. كربلاء, znana także pod nazwami Kerbala, Kerbela, Karbila) – miasto w środkowej części Iraku, na Nizinie Mezopotamskiej, w pobliżu Eufratu, stolica muhafazy Karbala, zamieszkana przez około 1 mln osób.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbalski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karbalą, dotyczący Karbali


              Źródła:

              Wiktionary

              Karbamid

              amid kwasu węglowego, końcowy produkt białkowej przemiany materii, wydalany w moczu i w pocie; mocznik, karbonamid


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, diamid kwasu węglowego;


              Mocznik (karbamid, E927b), CO(NH
              2
              )
              2
              – organiczny związek chemiczny, diamid kwasu węglowego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbamidowy

              przymiotnik od: karbamid


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) biochem. związany z karbamidem, dotyczący karbamidu; zawierający karbamid


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karbaminian

              pochodna nietrwałego kwasu karbaminowego


              Karbaminiany – grupa organicznych związków chemicznych – soli i estrów kwasu karbaminowego (H2NCOOH) lub N-podstawionych kwasów karbaminowych (R2NCOOR′).

              Przykładem soli może być karbaminian amonu powstający w reakcji amoniaku i dwutlenku węgla:

              2NH3 + CO2H2NCOONH4

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbaminiany

              pochodna nietrwałego kwasu karbaminowego


              Karbaminiany – grupa organicznych związków chemicznych – soli i estrów kwasu karbaminowego (H2NCOOH) lub N-podstawionych kwasów karbaminowych (R2NCOOR′).

              Przykładem soli może być karbaminian amonu powstający w reakcji amoniaku i dwutlenku węgla:

              2NH3 + CO2H2NCOONH4

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbapenemy

              grupa antybiotyków o szerokim spektrum


              Karbapenemy (ATC J 01 DH) – grupa antybiotyków β-laktamowych, spokrewnionych z penicylinami i cefalosporynami, lecz odrębnych chemicznie. Są pochodnymi tienamycyny, antybiotyku wytwarzanego przez żyjący w glebie drobnoustrój Streptomyces cattleya.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbaryl

              organiczny związek chemiczny stosowany jako insektycyd


              Karbaryl (metylokarbaminian 1-naftylu) – organiczny związek chemiczny z grupy karbaminianów stosowany głównie jako insektycyd. Handlowo dostępny pod nazwą Sevin, jako produkt firmy Bayer. Odkryty i wprowadzony na rynek przez firmę Union Carbide w roku 1958. Pod koniec XX w. pozostawał trzecim najczęściej stosowanym insektycydem w ogrodach, uprawach rolnych i lasach.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbazol

              związek występujący w smole pogazowej, stosowany jako środek owadobójczy i do produkcji barwników


              Karbazol (dibenzopirol, difenylenoimina, 9-azafluoren) – organiczny związek chemiczny z grupy aromatycznych związków heterocyklicznych, o szkielecie analogicznym do fluorenu. Jest to związek trójpierścieniowy, występujący w smole pogazowej. Używany jest do produkcji barwników oraz w analizie chemicznej. Jest stosowany jako środek owadobójczy. Należy do chromoforów (λmax 256 nm, α ≥19000 w etanolu).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbhemoglobina

              związek będący połączeniem hemoglobiny z dwutlenkiem węgla


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbica

              karbica prążkówka - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych


              Karbica (Gluphisia) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.

              Motyl o stosunkowo delikatnie jak na garbatkowatego zbudowanym ciele. Głowa jest zaopatrzona w niezbyt gęsto owłosione oczy złożone, przyoczka i uwstecznioną ssawkę. Obustronnie grzebykowane czułki nie osiągają połowy długości przedniego skrzydła. Tułów odznacza się dużą szerokością. Przednia para skrzydeł jest dość wąska i wydłużona, zaś tylna mała i owalna w kształcie. Na tylnym brzegu przedniego skrzydła brak jest zęba. Użyłkowanie skrzydła tylne charakteryzuje się długim pniem wspólnym żyłki radialnej i pierwszej żyłki medialnej oraz znaczącym zbliżeniem się do siebie odcinków nasadowych trzeciej żyłki medialnej i pierwszej żyłki kubitalnej. Odnóża tylnej pary mają tylko jedną parę ostróg na goleniach.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbid

              węglik wapnia stosowany w przemyśle chemicznym do produkcji acetylenu i azotniaku


              Acetylenek wapnia, węglik wapnia, pot. karbid, CaC
              2
              – nieorganiczny związek chemiczny wapnia z grupy węglików jonowych o strukturze acetylenku.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbidek

              związek węgla z metalem lub półmetalem; węglik


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbidka

              potocznie: lampa górnicza wytwarzająca światło dzięki palącemu się acetylenowi, otrzymywanemu w wyniku działania wody na karbid; karbidówka


              Lampa karbidowa (lampa acetylenowa, pot. karbidówka, karbidka) – typ lampy gazowej, w której jako paliwa używa się acetylenu. Acetylen otrzymuje się w reakcji chemicznej karbidu z wodą w zbiorniku lampy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbidówa

              potocznie: marna wódka wyprodukowana z użyciem karbidu; karbidówka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbidówka

              potocznie:
              1. lampa górnicza wytwarzająca światło dzięki palącemu się acetylenowi, otrzymywanemu w wyniku działania wody na karbid; karbidka;
              2. marna wódka wyprodukowana z użyciem karbidu; karbidówa


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) techn. lampa gazowa, w której paliwem jest karbid (węglik wapnia), który pod wpływem wody wydziela palny acetylen;

               (1.2) wojsk. hist. prymitywny granat wykonywany rzemieślniczo z lamp karbidowych;


              Lampa karbidowa (lampa acetylenowa, pot. karbidówka, karbidka) – typ lampy gazowej, w której jako paliwa używa się acetylenu. Acetylen otrzymuje się w reakcji chemicznej karbidu z wodą w zbiorniku lampy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbidownia

              wytwórnia karbidu


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wytwórnia karbidu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karbidowy

              przymiotnik od: karbid


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) chem. związany z karbidem; zawierający karbid


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karbidy

              węglik wapnia stosowany w przemyśle chemicznym do produkcji acetylenu i azotniaku


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbieniec

              Karbieniec (Lycopus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Obejmuje 14–19 gatunków. Występują one w większości w strefie umiarkowanej na półkuli północnej, poza tym we wschodniej Australii i jako introdukowane w Nowej Zelandii. Do polskiej flory zaliczane są dwa gatunki – karbieniec pospolity L. europaeus i karbieniec wyniosły L. exaltatus.

              Korzenie karbieńca pospolitego wykorzystywane były do barwienia na czarno.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karbik

              1. mały karb;
              2. symetryczne wygięcie włosia wełny na całej jego długości;
              3. strug do heblowania w karby


              Karbik (1951 m n.p.m.) – ostro wcięta, niewielka przełęcz w Tatrach Wysokich, położona w grzbiecie Wołoszyna, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki i Doliny Białki.

              Przełęcz jest ostatnią na wschód głębszą przełęczą masywu. Oddziela od siebie Wierch nad Zagonnym Żlebem po stronie południowo-zachodniej oraz Turnię nad Dziadem po stronie północno-wschodniej. Spod przełęczy na wschód opada do Wodogrzmotów Mickiewicza Zagonny Żleb, od którego nazwę wziął Wierch nad Zagonnym Żlebem. Zbocza od strony Doliny Waksmundzkiej opadają natomiast do Waksmundzkiej Równicy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbiki

              1. mały karb;
              2. symetryczne wygięcie włosia wełny na całej jego długości;
              3. strug do heblowania w karby


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbikomierz

              przyrząd mierzący ilość karbików w celu ustalenia grubości wełny; karbinkomierz


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbikować

              wyrzynać karbiki w drzewie; ozdabiać coś karbikami; skręcać w karbiki sztuczne włókno


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbikowatość

              zdolność włókien wełnianych do tworzenia karbików


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbikowaty

              o wełnie: układający się w karbiki, pofałdowany


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbinadel

              śląski kotlet mielony przygotowywany tradycyjnie z mięsa wieprzowego; karminadel


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. kotlet mielony z mięsa gotowanego w zupie;


              Karminadle (karminadla, karbinadle, karbinadla, kardinadle, kardinadla, bergi) – potrawa kuchni śląskiej, rodzaj kotletów mielonych. Są to smażone na głębokim tłuszczu kulki z mielonego mięsa, tradycyjnie wieprzowego. Gotowe karminadle mają lekko spłaszczony, kulisty kształt i średnicę ok. 5–7 cm. W smaku są słone i lekko pikantne. 17 stycznia 2008 tak zdefiniowane karminadle zostały wpisane na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w kategorii „Gotowe dania i potrawy w województwie śląskim”.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbinkomierz

              przyrząd mierzący ilość karbików, w celu ustalenia grubości wełny; karbikomierz


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbinolowy

              przymiotnik od: karbinol


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbion

              ciężki jon powstały z izotopu węgla na skutek pozbawienia go jednego lub więcej elektronów, stosowany wraz z innymi tego typu jonami w akceleratorach do przeprowadzania reakcji jądrowych


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbionowy

              przymiotnik od: karbion


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbitówa

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. przestarzała, wyeksploatowana rzecz

               (1.2) środ. przestępcze bimber


              Źródła:

              Wiktionary

              Karboanion

              jon z ładunkiem ujemnym skupionym na atomie węgla


              Karboanion – anion, w którym ładunek ujemny znajduje się na jednym lub więcej atomach węgla. Karboanion ma nadmiarową wolną parę elektronową i z tego powodu wykazuje silne własności nukleofilowe i zasadowe. Zazwyczaj cząsteczki karboanionów mają geometrię piramidy trygonalnej. Podobnie jak karbokationy, wolne rodniki i karbeny, karboaniony stanowią jeden z głównych typów nietrwałych organicznych związków pośrednich.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbochemia

              Karbochemia – dział chemii, który obejmuje badania węgli kopalnych jako surowca dla przemysłu chemicznego.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karbodynamit

              materiał wybuchowy, mieszanina 90% nitrogliceryny i 10% węgla korkowego


              Źródła:

              SJP.pl

              Karboid

              produkt kondensacji i polimeryzacji węglowodorów, powstających w wyniku utleniania i termicznego rozkładu olejów i paliw


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbokation

              jon z ładunkiem dodatnim skupionym na atomie węgla; jon karboniowy


              Karbokation – kation, w którym elektryczny ładunek dodatni jest zlokalizowany na jednym lub kilku atomach węgla.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksyhemoglobina

              hemoglobina tlenkowęglowa; połączenie hemoglobiny z tlenkiem węgla, przez co traci ona swoje właściwości wiązania i transportu tlenu


              Karboksyhemoglobina (HbCO) – kompleks hemoglobiny i tlenku węgla (potocznie zwanego czadem). Połączenie hemoglobiny z tlenkiem węgla jest około 250-300 razy trwalsze niż z tlenem, a szybkość reakcji jest około 200 razy większa, co sprawia, że nawet przy niewielkim stężeniu tlenku węgla we wdychanym powietrzu większość hemoglobiny w krwiobiegu jest przekształcona w karboksyhemoglobinę (i w efekcie tego tylko niewielka część cząsteczek hemoglobiny może połączyć się z tlenem). Już przy około 0,16% zawartości tlenku węgla w powietrzu ilość ta jest niewystarczająca dla ludzkiego organizmu. Nadmiar karboksyhemoglobiny powoduje niedotlenienie organizmu, a w najgorszym przypadku nawet śmierć przez uduszenie. Rozłożenie karboksyhemoglobiny jest procesem bardzo długim i nie zawsze możliwym.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksylacja

              w chemii: reakcja polegająca na przyłączeniu cząsteczki dwutlenku węgla, w wyniku czego powstaje kwas karboksylowy


              Karboksylacja – reakcja chemiczna polegająca na przyłączeniu dwutlenku węgla (CO2) do innej cząsteczki chemicznej, z wykorzystaniem energii uzyskanej z defosforylacji ATP. Jest ona katalizowana przez karboksylazy (w których koenzym stanowi zazwyczaj biotyna).

              Karboksylacja stanowi m.in. pierwszy etap cyklu Calvina, polegający na przyłączeniu dwutlenku węgla do rybulozo-1,5-bisfosforanu (reakcja katalizowana przez karboksylazę rybulozobifosforanową – RuBisCO).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksylaza

              enzym katalizujący przyłączenie dwutlenku węgla z utworzeniem grupy karboksylowej


              Karboksylazy – enzymy należące do klasy ligaz, katalizują powstawanie wiązań chemicznych węgiel-węgiel (C-C) pomiędzy cząsteczkami przy użyciu energii w postaci ATP. Karboksylaza pirogronianowa katalizuje przyłączenie dwutlenku węgla do pirogronianu – tworzenie szczawiooctanu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksylazy

              enzym katalizujący przyłączenie dwutlenku węgla z utworzeniem grupy karboksylowej


              Karboksylazy – enzymy należące do klasy ligaz, katalizują powstawanie wiązań chemicznych węgiel-węgiel (C-C) pomiędzy cząsteczkami przy użyciu energii w postaci ATP. Karboksylaza pirogronianowa katalizuje przyłączenie dwutlenku węgla do pirogronianu – tworzenie szczawiooctanu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksylowy

              przymiotnik od: karboksyl


              Źródła:

              SJP.pl

              Karboksypeptydaza

              enzym trawienny, egzopeptydaza


              Karboksypeptydaza – enzym trawienny, egzopeptydaza, metaloproteina – zawiera jon cynku w miejscu aktywnym.

              Działa na łańcuchy peptydowe katalizując odczepienie C-końcowych aminokwasów w łańcuchu, szczególnie jeśli w łańcuchu bocznym aminokwasu występuje pierścień aromatyczny bądź rozbudowany łańcuch alifatyczny.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksypeptydazy

              enzym trawienny, egzopeptydaza


              Karboksypeptydazy (EC number 3.4.16 – 3.4.18) – grupa enzymów hydrolizujących C-końcowe wiązanie peptydowe. U zwierząt (w tym u człowieka) i roślin znajduje się kilka typów karboksypeptydaz, związanych z różnymi funkcjami zależnymi od katabolizmu dojrzewania białek.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karboksyterapia

              zabieg polegający na wstrzyknięciu medycznego dwutlenku węgla pod skórę


              Karboksyterapia – zabieg medycyny estetycznej, który ma na celu poprawę niedoskonałości skórnych. Podczas zabiegu wykorzystywany jest dwutlenek węgla, który pozwala w małoinwazyjny sposób poprawić wygląd skóry na całym ciele. Karboksyterapia spowalnia procesy starzeniowe oraz pobudza krążenie. Jest polecanym zabiegiem dla osób, które chcą pozbyć się cellulitu, blizn pozabiegowych oraz rozstępów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbol

              wodny roztwór fenolu, używany jako środek odkażający


              Fenol, C6H5OH – organiczny związek chemiczny, najprostszy związek z grupy fenoli. Od alkoholi odróżnia go bezpośrednie połączenie grupy hydroksylowej z pierścieniem aromatycznym, co wpływa na właściwości związku – m.in. na wzrost właściwości kwasowych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbolina

              środek owadobójczy otrzymywany ze smoły węglowej


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbolineum

              olej otrzymywany ze smoły węglowej, służący do impregnacji drewna


              Karbolineum (olej antracenowy, olej zielony) – brunatna, oleista ciecz o charakterystycznym zapachu, o ciężarze właściwym 1,09–1,12, temperaturze zapłonu powyżej 100 °C i temperaturze wrzenia powyżej 270 °C.

              Jest jednym z końcowych (wysokowrzących) produktów suchej destylacji smoły węglowej (karbolineum węglowe) lub smoły drzewnej (karbolineum drzewne – liściaste lub iglaste). Stanowi mieszaninę związków aromatycznych (m.in. naftalenu, antracenu i fenoli).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbolinowy

              przymiotnik od: karbolina


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbolownia

              dział fabryki, w którym przerabia się fenole


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbolowy

              przymiotnik od: karbol


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbomycynowy

              karbomycyna


              Patrz:karbomycyna

              Źródła:

              SJP.pl

              Karbon

              okres ery paleozoicznej ok. 345 - ok. 280 mln lat temu


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) geol. piąty okres geologiczny paleozoiku;


              Karbon

              • w sensie geochronologicznym – piąty okres ery paleozoicznej. Trwał od 358,9 ± 0,4 do 298,9 ± 0,15 milionów lat temu. Karbon dzieli się na dwie epoki: missisip i pensylwan.
              • w sensie chronostratygraficznym – piąty system eratemu paleozoicznego, wyższy od dewonu, niższy od permu. Dzieli się na dwa oddziały: missisip i pensylwan. Międzynarodowy stratotyp granicy dewon/karbon znajduje się na wzgórzu La Serre (około 10 km na zachód od miejscowości Paulhan, region Montagne Noire w południowej Francji). Granica oparta jest na pierwszym pojawieniu się konodonta Siphonodella sulcata (Huddle, 1934).

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbonada

              pieczeń z rusztu; carbonada


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wersja regionalizmu → karmonada (schab)


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karbonado

              minerał, drobnoziarnista odmiana diamentu


              Karbonado (czarny diament) – diament polikrystaliczny, występujący w osadach aluwialnych w Brazylii i Republice Środkowoafrykańskiej. Z wyglądu podobny jest do węgla drzewnego.

              W odróżnieniu od innych diamentów polikrystalicznych, porowata powierzchnia karbonado wykazuje brak inkluzji, pochodzących z płaszcza ziemskiego. Do najczęstszych należą florencyt, ksenotym, ortoklaz, kwarc czy kaolin, czyli składniki pochodzące ze skorupy ziemskiej. Badania za pomocą TEM ujawniły obecność także metali i związków międzymetalicznych, takich jak Fe, Fe-Ni, Ni-Pt, Ti, Sn, Ag, Cu i SiC.Karbonado wykazuje wysoką fotoluminescencję i elektronoluminescencję, indukowaną przez azot, co może świadczyć, że prawdopodobnie w okresie formowania istniały w nim radioaktywne inkluzje.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbonamid

              amid kwasu węglowego, końcowy produkt białkowej przemiany materii, wydalany w moczu i w pocie; karbamid, mocznik


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbonariusz

              członek tajnego stowarzyszenia politycznego z początku XIX wieku, walczącego o niepodległość i zjednoczenie Włoch; węglarz


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) hist. członek tajnego stowarzyszenia, założonego we Włoszech na początku XIX w., zorganizowanego na wzór masonerii, walczącego o zjednoczenie kraju;


              Karbonariusze (węglarze, zakon węglarzy, dobrzy kuzyni) – członkowie włoskiego tajnego stowarzyszenia skierowanego przeciw siłom okupacyjnym w okresie wojen napoleońskich, które przekształcając się w ruch rewolucyjny, odegrało dużą rolę w procesie zjednoczenia Włoch.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbonarski

              przymiotnik od: karbonar


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbonaryzm

              Karbonariusze (węglarze, zakon węglarzy, dobrzy kuzyni) – członkowie włoskiego tajnego stowarzyszenia skierowanego przeciw siłom okupacyjnym w okresie wojen napoleońskich, które przekształcając się w ruch rewolucyjny, odegrało dużą rolę w procesie zjednoczenia Włoch.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karbonat

              dawniej: węglan - sól kwasu węglowego


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbonatyt

              skała magmowa zbudowana w ponad 50% z węglanów


              Karbonatyty – skały magmowe, najczęściej głębinowe (hipabysalne, lub subwulkaniczne), rzadziej wylewne i ultrazasadowe. Nazwa pochodzi od składu mineralnego, który jest w ponad 50% reprezentowany przez węglany. Są one bardzo często mieszaniną węglanów. Jeśli są zbudowane z kalcytu i dolomitu, to uzyskują nazwy w zależności od stosunku objętościowego obydwu składników. Występowanie krzemianów określa się przez dodanie do nazwy skały określonych przymiotników np. egirynowo-kalcytowy karbonatyt.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbonatyzacja

              Karbonatyzacja (uwęglanowienie), twardnienie wapna – reakcja chemiczna między kwasem węglowym a minerałami.

              Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych procesów wietrzenia chemicznego ze względu na wszechobecność dwutlenku węgla rozpuszczonego w wodach mających kontakt z powietrzem. Dwutlenek węgla w wodzie tworzy kwas węglowy, co powoduje, że świeża woda deszczowa ma zawsze odczyn lekko kwaśny.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karbonatyzacyjny

              przymiotnik od: karbonatyzacja


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbonit

              górniczy materiał wybuchowy


              Karbonit – materiał wybuchowy amonowo-saletrzany, stosowany w kopalniach węglowych, w których występuje pył węglowy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbonizacja

              Uwęglenie – proces, w którym następuje stopniowy wzrost procentowy zawartości węgla, a zmniejsza się zawartość innych pierwiastków, np. tlenu i wodoru. Zmniejsza się także zawartość składników lotnych, następuje wzrost ciepła spalania. Z petrograficznego punktu widzenia następuje wzrost zdolności odbicia światła (refleksyjność witrynitu) – mierzy się ją na macerale kolotelinicie, a wartość wyraża się w Rr [%] (refleksyjność robocza). Następują wtedy zmiany fluorescencji oraz zanika jedna z grup macerałów – grupa liptynitu. Makroskopowo proces uwęglenia powoduje zmiany barwy (z brunatnej w różnym odcieniu do czarnego) wzrost intensywności połysku oraz wzrost ciężaru właściwego węgla. Proces uwęglenia jest procesem złożonym z przemian fizykochemicznych materii organicznej i mineralnej. Materiały wyjściowe i końcowe tego procesu to torf i grafit. Na proces uwęglenia wpływają następujące czynniki: ciśnienie, temperatura i czas. Dzieli się go także na dwie fazy:

              • Faza biochemiczna – następuje nagromadzenie materii organicznej i częściowy jej rozkład (próchnienie, butwienie, torfienie i gnicie), decyduje ona o składzie petrograficznym danego węgla. Kończy się ona w momencie przykrycia materii organicznej przez materię mineralną.
              • Faza geochemiczna – rozpoczyna się w momencie przykrycia materii organicznej poprzez materię mineralną (np. spływy molasowe, powstanie gleby zwietrzelinowej itp.). W fazie geochemicznej następują właściwe procesy uwęglenia.

              Źródła:

              Wikipedia

              Karbonizować

              1. wzbogacać substancje organiczne w węgiel; uwęglać;
              2. usuwać chemicznie zanieczyszczenia z tkanin lub z surowej wełny przeznaczonej do przędzenia;
              3. nasycać jakiś napój dwutlenkiem węgla;
              4. uzależniać od źródeł energii wydzielających dwutlenek węgla


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbonowy

              przymiotnik od: karbon


              Źródła:

              SJP.pl

              Karboński

              przymiotnik od: karbon


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) geol. dotyczący karbonu, występujący, powstały w karbonie


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karbonyl

              dwuwartościowa grupa składająca się z jednego atomu węgla i jednego atomu tlenu, charakterystyczna dla ketonów; grupa karbonylowa


              Grupa karbonylowa – grupa funkcyjna występująca w wielu typach związków organicznych, składająca się z atomu węgla połączonego wiązaniem podwójnym z atomem tlenu. Zapisywana skrótowo jako CO, -C(O)- lub >C=O. Atom węgla w grupie karbonylowej ma hybrydyzację sp2, w wyniku czego jest ona płaska. Najczęściej kojarzona jest z ketonami i aldehydami, w których połączona jest jedynie z atomami węgla i wodoru.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbonylek

              Karbonylki – nieorganiczne związki kompleksowe, w których ligandem jest tlenek węgla, stosowane w chemii metaloorganicznej. Nazwę karbonylek stosuje się także na określenie samego ligandu karbonylkowego, CO (nie należy mylić go z organiczną grupą karbonylową).


              Źródła:

              Wikipedia

              Karbonylki

              Karbonylki – nieorganiczne związki kompleksowe, w których ligandem jest tlenek węgla, stosowane w chemii metaloorganicznej. Nazwę karbonylek stosuje się także na określenie samego ligandu karbonylkowego, CO (nie należy mylić go z organiczną grupą karbonylową).


              Źródła:

              Wikipedia

              Karbonylować

              przyłączać tlenek węgla do cząsteczek związku chemicznego, z wytworzeniem głównie kwasów karboksylowych i ich estrów


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbonylowanie

              przyłączać tlenek węgla do cząsteczek związku chemicznego, z wytworzeniem głównie kwasów karboksylowych i ich estrów


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) odczasownikowy od|karbonylować.


              Karbonylowanie – rodzaj reakcji chemicznej polegającej na przyłączeniu cząsteczki tlenku węgla do innego indywiduum cząsteczkowego, w wyniku czego powstają głównie kwasy karboksylowe i ich estry.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbonylowy

              przymiotnik od: karbonyl


              Źródła:

              SJP.pl

              Karborund

              węglik krzemu, stosowany jako materiał ognioodporny i formierski


              Węglik krzemu (karborund) – materiał ceramiczny z grupy węglików o ogólnym wzorze SiC. Występuje w naturze jako niezwykle rzadki minerał moissanit. Istnieją jego dwie odmiany krystaliczne α i β.

              Węglik krzemu znalazł się w obszarze zainteresowań nauki pod koniec XIX w., w związku z poszukiwaniami nowych, niedrogich materiałów ściernych. Pierwsza metoda, opatentowana przez jej wynalazcę, E. G. Achesona, polegała na reakcji krzemionki i węgla w piecu elektrycznym. Do dzisiaj jest stosowana ona w nieznacznie tylko zmodyfikowanej formie. Węglik krzemu można też otrzymywać w wyniku pirolizy polikarbosilanów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karborundowy

              przymiotnik od: karborund


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) wykonany z karborundu, zawierający karborund; związany z karborundem


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karboryzator

              Karboryzator – środek w postaci stałej lub gazowej, będący źródłem węgla w procesie nawęglania stali.

              Jako stały karboryzator stosuje się tzw. proszek do nawęglania. Jest to mieszanina węgla drzewnego w postaci granulek o średnicy kilku mm oraz intensyfikatorów. Jako intensyfikatory przyspieszające nawęglanie stosuje się węglan baru oraz węglan sodu, których zawartość w świeżym proszku do nawęglania wynosi 10-30%.

              Jako karboryzator gazowy stosowane są nasycone węglowodory.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karboryzatorowy

              przymiotnik od: karboryzator


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbowa

              karbowy


              Patrz:karbowy

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbować

              1. nacinać coś, robić na czymś karby, nacięcia, znaki;
              2. układać w fale, fałdować lub marszczyć


              czasownik niedokonany

               (1.1) robić na czym karby

               (1.2) układać w karby

               (1.3) fałdować lub marszczyć


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karbowaniec

              dawna waluta ukraińska


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) hist. monet. waluta na Ukrainie w latach 1918–1920, 1942–1944, 1992–1996;


              Karbowaniec (również karbowaneć, ukr. карбованець) – jednostka pieniężna Ukrainy w latach 1918–1920, 1942–1944 i 1992–1996.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbowiak

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbówka

              rodzaj długich szczypiec żelaznych do karbowania włosów


              Karbówka – osada warmińska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino.

              W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbownica

              potocznie: rodzaj lokówki, przyrząd do układania włosów w fale; gofrownica


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbowniczek

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbownik

              młot służący do obrabiania kamieni; dłutownik


              Osoby o tym nazwisku:

              • Andrzej Karbownik – polski przedstawiciel nauk technicznych i urzędnik
              • Franciszek Karbownik – polski emigracyjny historyk wojskowości
              • Henryk Karbownik – katolicki duchowny, prawnik, historyk prawa
              • Justyna Karbownik – polska przedsiębiorczyni, wykładowca akademicki
              • Michał Karbownik – polski piłkarz

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbowo

              karbowy


              W Polsce
              • Karbowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. brodnickim, w gminie Brodnica
              • Karbowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. lidzbarskim, w gminie Orneta
              • Karbowo – gromada

              Patrz:karbowy

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbowski

              nazwisko


              Osoby o tym nazwisku:

              • Bronisław Karbowski – polski lekarz i oficer
              • Jan Karbowski – polski inżynier i architekt, budowniczy linii kolejowych
              • Jan Karbowski – polski ekonomista i polityk, senator
              • Józef Karbowski – polski aktor teatralny, reżyser, pedagog
              • Stanisław Karbowski – polski muzyk, pedagog i samorządowiec

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbowy

              dawniej: urzędnik dworski nadzorujący roboty polne; karbownik


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) hist. nadzorca robotników rolnych w majątku dworskim, prowadził rejestr ich pracy;


              Karbowy – niższy oficjalista dawnych dworów szlacheckich, nadzorujący pracę chłopów, wykonujących głównie darmową pracę w folwarku.

              Jego narzędziem pracy był kij (rabosz), na którym wykonywane nacięcia rejestrowały ilość wykonanej pracy; czynność nacinania w celu ewidencyjnym nazywano „karbowaniem”. Po nacięciu karbów kij rozłupywano wzdłuż na dwie części w taki sposób, żeby karby były widoczne na obu częściach. Jedna część pozostawała u karbowego, a druga u chłopa wykonującego pracę. Ten sposób odpowiednio zabezpieczał przed sfałszowaniem zapisu, ponieważ usunięcie karbu czy nacięcie dodatkowego na jednej tylko połówce kija jednoznacznie wskazywałoby winnego tego naruszenia.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbromal

              biały krystaliczny proszek, środek uspokajający i łagodnie nasenny; adalin


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karbromalowy

              przymiotnik od: karbromal


              Źródła:

              SJP.pl

              Karbunkuł

              1. minerał z grupy granatów, ciemnoczerwona odmiana almandynu, kamień półszlachetny wykorzystywany w jubilerstwie;
              2. ropne zapalenie torebek włosowych przechodzące na tkankę podskórną; czyrak mnogi


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) przest. poet. bliżej nieokreślony kamień szlachetny barwy czerwonej (np. rubin, granat)

               (1.2) stpol. drogi kamień (niezależnie od koloru)

               (1.4) med. wet. wąglik, antraks


              • karbunkuł – dawna nazwa rubinów i granatów
              • czyrak gromadny

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karbunkułowy

              przymiotnik od: karbunkuł


              przymiotnik

               (1.1) przest./poet. przym. od karbunkuł

               (1.2) med. przym. od karbunkuł


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karburacja

              mieszanie paliwa płynnego z powietrzem w celu otrzymania mieszanki palnej


              Źródła:

              SJP.pl

              Karburator

              urządzenie do wytwarzania mieszanki paliwa i powietrza w silnikach; gaźnik


              • karburator – dawna nazwa gaźnika
              • Karburator – wynalazek, rodzaj silnika z powieści "Fabryka Absolutu" autorstwa Karela Čapka

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karburatorowy

              przymiotnik od: karburator


              Źródła:

              SJP.pl

              Karburować

              dokonywać karburacji


              Źródła:

              SJP.pl

              Karburyzator

              Karboryzator – środek w postaci stałej lub gazowej, będący źródłem węgla w procesie nawęglania stali.

              Jako stały karboryzator stosuje się tzw. proszek do nawęglania. Jest to mieszanina węgla drzewnego w postaci granulek o średnicy kilku mm oraz intensyfikatorów. Jako intensyfikatory przyspieszające nawęglanie stosuje się węglan baru oraz węglan sodu, których zawartość w świeżym proszku do nawęglania wynosi 10-30%.

              Jako karboryzator gazowy stosowane są nasycone węglowodory.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karby

              dawniej: określony porządek, ryzy, dyscyplina; dziś tylko w związku frazeologicznym: wziąć, ująć kogoś w karby - poddać kogoś dyscyplinie, rygorom


              1 gmina w Niemczech:

              • Karby – gmina w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Rendsburg-Eckernförde

              1 miejscowość w Szwecji:

              • Karby

              1 miejscowość w Danii:

              • Karby - miasto w regionie Jutlandia Północna, w gminie Morsø

              Zobacz też:

              • karb

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karc

              dawniej, środowiskowo; cela karna w więzieniu pozbawiona okien i pryczy; karcer


              Źródła:

              SJP.pl

              Karc.

              skrót od: karciany (czytany jako cały, odmienny wyraz)


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcący

              wyrażający naganę, krytykę, nieprzychylny stosunek do kogoś lub czegoś; naganny, ganiący, ostry


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcenie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) wyrażanie dezaprobaty względem osoby


              Źródła:

              Wiktionary

              Karcer

              1. cela karna w więzieniu pozbawiona okien i pryczy;
              2. dawniej: kara polegająca na zatrzymaniu ucznia w szkole po lekcjach;
              3. dawniej: miejsce odsiadywania kary w szkołach średnich i wyższych


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) więz. karna cela więzienna bez pryczy i często bez okna

               (1.2) więz. kara przebywania w celi bez pryczy

               (1.3) przest. kara zostawania ucznia w szkole po lekcjach

               (1.4) przest. miejsce, gdzie za karę uczeń przebywał w szkole po zajęciach


              Karcer (łac. carcer) – cela więzienna o znacznie surowszych warunkach, małej powierzchni, często pozbawiona otworów okiennych i jakiegokolwiek cywilizowanego miejsca do snu. Umieszczenie więźnia w karcerze stanowi dodatkową karę za przewinienia.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karcerowy

              przymiotnik od: karcer


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcharodontozaur

              rodzaj dinozaurów z podrzędu teropodów


              Karcharodontozaur (Carcharodontosaurus) – rodzaj teropoda z rodziny Carcharodontosauridae. Jego nazwa oznacza "jaszczur o zębach rekina" (gr. καρχαρος karkharos „zębaty, ostro-zęby”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”; σαυρος sauros „jaszczurka”).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcharodontozaury

              rodzaj dinozaurów z podrzędu teropodów


              Karcharodontozaury (Carcharodontosauridae, gr. „jaszczury rekinozębe”) – rodzina dużych teropodów z grupy tetanurów. Została ustanowiona w 1931 przez Ernsta Stromera. Obecnie stanowi jedną z podgrup karnozaurów. Obejmuje ona jedne z największych mięsożerców wszech czasów: giganotozaura, mapuzaura, karcharodontozaura i tyranotytana. Wszystkie te teropody dorównywały rozmiarami tyranozaurowi, a niektóre nawet go przewyższały.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcher

              [czytaj: karcher lub kercher]
              1. produkt marki Kärcher; kärcher;
              2. potocznie: myjka ciśnieniowa


              Osoby o nazwisku Karcher:

              • Johann Friedrich Karcher (1650–1726) – niemiecki architekt i projektant ogrodów
              • Guido Karcher (1844–1905) – niemiecki admirał

              Inne:

              • Raab Karcher – firma wchodząca w skład francuskiego koncernu Saint-Gobain

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcherować

              [czytaj: karszerować lub kerszerować] czyścić myjką ciśnieniową


              Źródła:

              SJP.pl

              Karchowice

              Karchowice (niem. Karchowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Zbrosławice.

              Integralną częścią Karchowic jest Wygiełzów.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karciak

              środowiskowo: stół do gry w karty


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) mebl. stolik do gry w karty z rozkładanym blatem o kształcie prostokątnym lub okrągłym, często wyłożonym skórą albo suknem


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karcianka

              potocznie: gra karciana


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. gra karciana, najczęściej w odniesieniu do gry komputerowej

               (1.2) środ. eduk. dodatkowa godzina (poza ustalonym pensum) realizowana w ramach Karty Nauczyciela


              Kolekcjonerskie gry karciane (pot. karcianki, z ang. collectible card games (CCG) lub trading card games (TCG)) – gry, w których każdy z graczy korzysta z osobistej talii specjalnie przeznaczonych dla danej gry kart. Gra jest dwu- lub wieloosobowa.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karciankowy

              karcianka


              Patrz:karcianka

              Źródła:

              SJP.pl

              Karciany

              przymiotnik

               (1.1) dotyczący kart do gry, gier w karty


              Źródła:

              Wiktionary

              Karciara

              kobieta regularnie grająca w karty; karciarka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karciarka

              kobieta regularnie grająca w karty; karciara


              Źródła:

              SJP.pl

              Karciarski

              przymiotnik od: karciarz


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) karc. związany z karciarzem, dotyczący karciarzy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karciarstwo

              nałogowe granie w karty; kartograjstwo


              Źródła:

              SJP.pl

              Karciarz

              nałogowy gracz w karty


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) człowiek namiętnie, nałogowo grający w karty


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karcić

              1. ganić, karać;
              2. rzadkie: karcić się - ganić się, karać się


              czasownik przechodni niedokonany (dk. skarcić)

               (1.1) udzielać nagany

              czasownik zwrotny niedokonany karcić się (dk. skarcić się)

               (2.1) ganić samego siebie


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karcięta

              żartobliwie o kartach do gry


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcino

              Karcino – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Kołobrzeg.

              Oś miejscowości stanowi droga powiatowa nr 3355Z do Kołobrzegu o długości 15 km. Z Karcina odchodzi także droga powiatowa nr 0253Z do Nowogardka o długości 8,6 km.


              Źródła:

              Wikipedia

              Karcinofobia

              chorobliwy lęk przed nowotworem złośliwym; kancerofobia, karcynofobia


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rzad. psych. zob. kancerofobia.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karcinogen

              zewnętrzny czynnik rakotwórczy; carcinogen; kancerogen


              Czynnik rakotwórczy, czynnik rakogenny, czynnik onkogenny, karcynogen, kancerogen – czynnik przyczyniający się, przez mutację materiału genetycznego, do rozwoju choroby nowotworowej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcinogeneza

              mechanizm wywoływania nowotworów; kancerogeneza, karcynogeneza


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcinogenność

              zdolność do wywoływania nowotworów; kancerogenność, rakotwórczość, karcynogenność, onkogenność


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcinogenny

              powodujący powstawanie nowotworów; rakotwórczy, kancerogenny, onkogenny, karcynogenny


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcinotron

              lampa elektronowa o fali wstecznej, stosowana jako generator mikrofalowy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karciocha

              (zwykle w liczbie mnogiej) potocznie o karcie do gry


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcynofobia

              chorobliwy lęk przed nowotworem złośliwym; kancerofobia, karcinofobia


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcynogen

              zewnętrzny czynnik rakotwórczy; kancerogen


              Czynnik rakotwórczy, czynnik rakogenny, czynnik onkogenny, karcynogen, kancerogen – czynnik przyczyniający się, przez mutację materiału genetycznego, do rozwoju choroby nowotworowej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcynogeneza

              proces prowadzący do powstania nowotworu; kancerogeneza, karcinogeneza


              Karcynogeneza też kancerogeneza lub nowotworzenie – zmiany zachodzące w komórce organizmu, prowadzące do powstania nowotworu. Jest to wieloetapowy proces zachodzący na poziomie DNA komórki. Wyróżnia się w nim trzy (czasem cztery) złożone etapy: inicjację, promocję i progresję. Kancerogeneza jest najczęściej wywoływana czynnikami rakotwórczymi, takimi jak: nadfiolet, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne czy niektóre wirusy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcynogenność

              zdolność do wywoływania nowotworów; kancerogenność, karcinogenność, rakotwórczość, onkogenność


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) med. zob. rakotwórczość.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karcynogenny

              powodujący powstawanie nowotworów; rakotwórczy, kancerogenny, onkogenny, karcinogenny


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcynolog

              zoolog badający skorupiaki


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcynologia

              dział zoologii, nauka o skorupiakach


              Karcynologia (gr. καρκίνος karkínos – rak, oraz λόγος logos – nauka) malacostracologia, crustaceologia lub crustalogia – dział zoologii zajmujący się badaniem skorupiaków. Obejmuje nauki bardziej wyspecjalizowane, np. astakologię – naukę o rakach (nadrodzinie Astacoidea).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karcynologiczny

              przymiotnik od: karcynologia


              Źródła:

              SJP.pl

              Karcz

              pniak i korzenie pozostałe po ścięciu drzewa; karpa


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pniak (część nadziemna), który pozostaje po ścięciu drzewa, wraz z korzeniami (częścią podziemną)

               (1.2) daw. reg-pl|Kresy. krzak


              • karcz – pniak i korzeń pozostałe po ścięciu drzewa

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczek

              1. zdrobnienie od: kark;
              2. górna, doszyta część bluzki, koszuli, spodni


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pot. kulin. mięso z karku zwierzęcego

               (1.2) pot. zdrobn. od kark

               (1.3) kraw. górna część bluzki, sukienki itp., do której doszyta jest pozostała część


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczemka

              W Polsce
              • Karczemka – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Dobrcz
              • Karczemka – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. rypińskim, w gminie Skrwilno
              • Karczemka – część wsi Mielinek w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Chodecz
              • Karczemka – część wsi Wilczeniec Bogucki w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Fabianki
              • Karczemka – przysiółek kolonii Bezek-Kolonia w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Siedliszcze
              • Karczemka – osada w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Bojadła
              • Karczemka – przysiółek wsi Duranów w woj. świętokrzyskim, w pow. opatowskim, w gminie Tarłów
              • Karczemka – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Małdyty
              • Karczemka – część wsi Nowe Prażuchy w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Ceków-Kolonia
              • Karczemka – część wsi Ludwina w woj. wielkopolskim, w pow. pleszewskim, w gminie Pleszew
              • Karczemka – osada w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Obrzycko

              Źródła:

              Wikipedia

              Karczemność

              1. ordynarność, wulgarność, prostackość;
              2. rzadko: cecha czegoś związanego z karczmą


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczemny

              ordynarny, wulgarny


              przymiotnik jakościowy

               (1.1) charakteryzujący się grubiaństwem i ordynarnością

              przymiotnik relacyjny

               (2.1) przest. dotyczący karczmy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczew

              miasto w Polsce


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. miasto w Polsce;


              Karczew – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, na prawym brzegu Wisły, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Karczew. Miasto należy do aglomeracji warszawskiej.

              Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 10 271 mieszkańców.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczewianin

              mieszkaniec Karczewa


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczewianka

              mieszkanka Karczewa


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczewo

              5 miejscowości w Polsce:

              • Karczewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń
              • Karczewo – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Gostycyn
              • Karczewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. grajewskim, w gminie Rajgród
              • Karczewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo
              • Karczewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. grodziskim, w gminie Kamieniec

              Źródła:

              Wikipedia

              Karczewski

              przymiotnik od: Karczew


              Karczewski (Poraj odmienny I, Rosa, Różyc) – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Poraj.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karczma

              gospoda na wsi; zajazd; oberża


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gospoda na wsi;


              Karczma (również austeria, oberża, zajazd, gospoda, gościniec) – budynek służący jako miejsce spotkań i wyszynku oraz czasami jako dom zajezdny przeznaczony dla podróżnych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczmarczyk

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczmareczka

              zdrobnienie od: karczmarka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. zdrobn. od: karczmarka


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczmarka

              kobieta pracująca w karczmie; kobieta posiadająca karczmę


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) kobieta prowadząca karczmę


              • Karczmarka – część wsi Radzanów w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Busko-Zdrój
              • Karczmarka – nieistniejący punkt kolejowy, który pierwotnie funkcjonował jako stacja kolejowa, a później jako ładownia stacji paliw dla PGWAR w nieistniejącej już wsi Karczmarce
              • Karczmarka – opuszczona wieś w woj. dolnośląskim, k. Trzebienia

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczmarski

              karczmarz


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący karczmy


              Patrz:karczmarz

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczmarstwo

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) zajęcie polegające na prowadzeniu karczmy


              Źródła:

              Wiktionary

              Karczmarz

              osoba prowadząca karczmę, właściciel gospody; oberżysta, szynkarz


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) przest. mężczyzna prowadzący karczmę


              Karczma (również austeria, oberża, zajazd, gospoda, gościniec) – budynek służący jako miejsce spotkań i wyszynku oraz czasami jako dom zajezdny przeznaczony dla podróżnych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczmarzówna

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) córka karczmarza


              Źródła:

              Wiktionary

              Karczmiska

              zgrubienie od: karczma


              W Polsce
              • Karczmiska – część wsi Karczmiska Pierwsze w woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Karczmiska
              • Karczmiska – część wsi Sędowice w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Ryki
              • Karczmiska – część wsi Leopoldów w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Ryki
              • Karczmiska – część wsi Więciórka w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Tokarnia
              • Karczmiska – przysiółek wsi Zaleszany w woj. podkarpackim, w pow. stalowowolskim, w gminie Zaleszany
              • Karczmiska – część wsi Wygiełzów w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, w gminie Irządze
              • Karczmiska – gromada
              • Karczmiska – gmina w woj. lubelskim, w pow. opolskim
              • Karczmiska Pierwsze – wieś w woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Karczmiska
              • Karczmiska Drugie – wieś woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Karczmiska
              • Karczmiska – wąskotorowa węzłowa stacja kolejowa w Karczmiskach Pierwszych, w powiecie opolskim, w województwie lubelskim

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karczmiski

              przymiotnik od: Karczmiska Pierwsze (wieś w Polsce)


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczmisko

              zgrubienie od: karczma


              Karczmisko – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Czarna Białostocka.

              W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

              Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Anielskiej w Czarnej Wsi.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karczoch

              1. dwuletnia roślina o jadalnych koszyczkach kwiatowych
              2. motyw w architekturze, wyglądem przypominający tę roślinę


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) bot. nazwa systematyczna|Cynara scolymus|ref=tak., rodzaj wieloletnich roślin z rodziny astrowatych;

               (1.2) spoż. jarzyna z jadalnego pąku kwiatowego karczocha (1.1)


              Karczoch (Cynara) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 10 gatunków. Rośliny te występują na Wyspach Kanaryjskich i w basenie Morza Śródziemnego – w południowej Europie (na tym kontynencie rośnie 7 gatunków), w północnej Afryce i w południowo-zachodniej Azji (na wschodzie po Iran).

              Karczoch zwyczajny C. cardunculus uprawiany jest jako warzywo (jadalne są liście, korzeń i młode kwiatostany).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczochowy

              karczoch


              przymiotnik

               (1.1) zawierający karczoch


              Patrz:karczoch

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczów

              pniak i korzenie pozostałe po ścięciu drzewa; karpa


              2 miejscowości w Polsce:

              • Karczów – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Wielgomłyny
              • Karczów – wieś w woj. opolskim, w pow. opolskim, w gminie Dąbrowa

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karczować

              w leśnictwie: usuwać drzewa i krzewy oraz ich pniaki i korzenie w celu oczyszczenia gruntu i przygotowania go pod uprawę, a także pozyskania drewna; wycinać, wyrzynać


              czasownik niedokonany

               (1.1) wykopywać karcze – pnie i korzenie – aby oczyścić grunt


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczowanie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) odczasownikowy od|karczować.


              Karczowanie – ręczne lub mechaniczne usuwanie z gruntu karp (karczy, tj. pniaków z korzeniami pozostałych po ścięciu drzew), służące oczyszczeniu terenu lub pozyskaniu surowca drzewnego.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczowianin

              mieszkaniec Karczowa


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczowianka

              mieszkanka Karczowa


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczowisko

              miejsce wykarczowane, pokryte pniakami po wyciętym lesie; karczunek, trzebisko, trzebowisko


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) roln. teren wykarczowany

               (1.2) leśn. teren pokryty karczami


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczówka

              dawniej: motyka do karczowania


              Miejscowości i ich części w Polosce

              Wg TERYT jest ich 11, w tym 4 podstawowe
              • Karczówka – część miasta Kielce
              • Karczówka – część miasta Rypin
              • Karczówka – kolonia w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Złotniki Kujawskie
              • Karczówka – wieś w woj. lubuskim, w pow. żagańskim, w gminie Brzeźnica
              • Karczówka – część wsi Siucice-Kolonia w woj. łódzkim, w pow. piotrkowski, w gminie Aleksandrów
              • Karczówka – część wsi Słopnice w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Słopnice
              • Karczówka – część wsi Lachowice w woj. małopolskim, w pow. suskim, w gminie Stryszawa
              • Karczówka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przysuskim, w gminie Rusinów
              • Karczówka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Zwoleń
              • Karczówka – kolonia wsi Brzeście w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Wodzisław
              • Karczówka – kolonia wsi Nowa Olszówka w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Wodzisław

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karczówkowski

              przymiotnik od: Karczówka


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczownica

              ręczne narzędzie lub mechaniczne urządzenie do karczowania drzew i krzewów, a także pozostałych po nich pni i korzeni; karczownik


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczowniczka

              kobieta zajmująca się karczowaniem, czyli usuwaniem drzew i krzewów, a także pniaków i korzeni


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczowniczy

              związany z karczownikiem i jego pracą - usuwaniem drzew i krzewów, a także ich pniaków i korzeni, np. urządzenie karczownicze


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczownik

              w leśnictwie: osoba zajmująca się karczowaniem, czyli usuwaniem drzew i krzewów, a także pniaków i korzeni


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) osoba usuwająca drzewa z korzeniami i pniaki

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (2.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Arvicola|Lacépède|ref=tak., rodzaj niedużego ssaka z rodziny chomikowatych;

               (2.2) zool. gryzoń z rodzaju karczownik (2.1)

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (3.1) techn. narzędzie lub urządzenie do karczowania


              Karczownik (Arvicola) – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczowniki

              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Arvicolinae|Gray|ref=tak., podrodzina gryzoni z rodziny chomikowatych;

              forma rzeczownika.

               (2.1) M., B. i W. lm. od: karczownik


              Karczowniki, nornikowate (Arvicolinae) – podrodzina ssaków z rodziny chomikowatych (Cricetidae), wydzielana czasami jako odrębna rodzina Arvicolidae lub Microtidae. Obejmuje około 200 gatunków. W Polsce żyje 9 z nich.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczownikowy

              przymiotnik od: karczownik


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczowski

              przymiotnik od: Karczów


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczunek

              w leśnictwie:
              1. usuwanie drzew i krzewów oraz ich pniaków i korzeni w celu oczyszczenia gruntu i przygotowania go pod uprawę, a także pozyskania drewna; wycinanie, wyrzynanie, karczowanie;
              2. rzadko: miejsce wykarczowane, pokryte pniakami po wyciętym lesie; karczowisko, trzebowisko, trzebisko


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) daw. karczowanie

               (1.2) daw. karczowisko


              • karczunek – usuwanie drzew i krzewów oraz ich pniaków i korzeni w celu oczyszczenia gruntu i przygotowania go pod uprawę, a także pozyskania drewna; wycinanie, wyrzynanie, karczowanie
              • karczunek (rzadko) – miejsce wykarczowane, pokryte pniakami po wyciętym lesie; karczowisko, trzebowisko, trzebisko

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karczunkowy

              związany z karczunkiem, czyli usuwaniem drzew i krzewów, a także ich pniaków i korzeni, np. prace karczunkowe


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczycho

              potocznie:
              1. zgrubienie od: kark;
              2. uderzenie otwartą dłonią w kark


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) zgrub. kark

               (1.2) środ. pot. uderzenie w kark


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karczykowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Karczyński

              nazwisko


              • Aleksander Karczyński (ur. 1882, zm. 1973) – polski organista
              • Cyryl Karczyński (ur. 1884, zm. 1940) – polski duchowny katolicki
              • Maciej Karczyński (ur. 1971) – polski policjant
              • Marcin Karczyński (ur. 1978) – polski kolarz górski

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karczysto

              karczysty


              Patrz:karczysty

              Źródła:

              SJP.pl

              Karczysty

              rzadko: mający gruby, duży kark


              Źródła:

              SJP.pl

              Kard

              roślina warzywna z rodziny złożonych, podobna z wyglądu do karczocha


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) bot. roln. karczoch hiszpański uprawiany dla liści

               (1.2) spoż. jarzyna z liści kardu (1.1)

               (1.3) wojsk. hist. rodzaj długiego noża, perska broń używana głównie do pchnięć;


              • kard – broń perska
              • kard – roślina, karczoch hiszpański
              • KARD – południowokoreański zespół

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kard.

              skrót od: kardynał (czytany jako cały, odmienny wyraz)


              skrót

               (1.1) = kardynał


              Kardynał (łac. Cardinalis – główny, zasadniczy, mocno z czymś związany), formalnie Kardynał Świętego Kościoła Rzymskiego (łac. Cardinalis Sanctae Romanae Ecclesiae) – najwyższa po papieżu godność kościelna w Kościele katolickim. Wszyscy kardynałowie razem tworzą Kolegium Kardynałów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karda

              roślina z rodziny złożonych podobna do ostu, o małych żółtych kwiatkach i kosmatej łodydze, wykorzystywana w lecznictwie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardacz

              metalowa szczotka do czyszczenia koni i bydła


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardamon

              1. roślina z rodziny imbirowatych
              2. przyprawa z nasion kardamonu


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) bot. roślina z gatunku kardamon malabarski lub któregoś z innych gatunków należącego do rodzaju nazwa systematyczna|Elettaria|ref=tak.;

               (1.2) kulin. przyprawa z suszonych nasion lub całych owoców kardamonu (1.1)


              Kardamon malabarski (Elettaria cardamomum (L.) Maton) – gatunek byliny należący do rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). Posiada wiele synonimów: kardamon cejloński, długi, indyjski, jawajski, zwyczajowo nazywany jest po prostu kardamonem. Występuje w stanie dzikim na Półwyspie Indyjskim i na Cejlonie, w Chinach i Indonezji, przeniesiony i zaaklimatyzowany w Ameryce Środkowej (głównie Gwatemala).

              W gastronomii używana jest także nazwa kardamon zielony.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardamonowy

              przymiotnik od: kardamon


              przymiotnik

               (1.1) związany z kardamonem, dotyczący kardamonu

               (1.2) kulin. przyprawiony kardamonem, o smaku kardamonu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kardan

              część różnego rodzaju urządzeń, którą stanowi przegub łączący wał napędzany z wałem napędzającym; przegub krzyżakowy; przegub Cardana


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pot. techn. sprzęgło wychylne


              Przegub Cardana, przegub krzyżakowy, przegub wychylny – sprzęgło przymusowe nierozłączne, kompensacyjne (według hierarchii podstaw konstrukcji maszyn: sprzęgło nierozłączne, mechaniczne, samonastawne, kątowe), rodzaj przegubu asynchronicznego. Jego nazwa pochodzi od nazwiska Girolama Cardana.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardanik

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kardan


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardanowy

              przymiotnik od: kardan


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardas

              nazwisko


              Osoby o nazwisku Kardas:

              • Jan Kardas – polski oficer i działacz kombatancki
              • Łukasz Kardas – dziennikarz, lektor, producent telewizyjny
              • Łukasz Kardas – polski wioślarz
              • Marian Kardas – polski siatkarz i trener siatkarski
              • Piotr Kardas – polski prawnik i wykładowca

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardasz

              nazwisko


              Osoby o tym nazwisku:

              • Gregor Kardasz – poseł do Rady Państwa.
              • Klaudia Kardasz – polska lekkoatletka
              • Wasyl Kardasz – ukraiński piłkarz

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardaszewski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiak

              w gwarze środowiskowej: kardiolog


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiakowy

              przymiotnik od: kardiak


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiamid

              lek pobudzający ośrodkowy układ nerwowy, stosowany m.in. w zapaści, w zatruciach czadem, barbituranami, alkoholem i narkotykami; koramina; niketamid


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiamidowy

              przymiotnik od: kardiamid


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiazolowy

              kardiazol


              Patrz:kardiazol

              Źródła:

              SJP.pl

              Kardifczyk

              mieszkaniec Cardiff, stolicy Walii


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardifka

              mieszkanka Cardiff (stolicy Walii)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardifski

              Cardiff (stolica Walii)


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Cardiffem, dotyczący Cardiffu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kardigan

              zapinany sweter bez kołnierza; cardigan


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) odzież. rodzaj swetra zapinanego na guziki lub zamek błyskawiczny, wycięty pod szyją, bez kołnierza;


              Kardigan (ang. cardigan) – rodzaj swetra bez kołnierza, zapinanego z przodu na guziki lub zamek. Guziki w damskim kardiganie często są duże i stanowią element ozdobny.

              Nazwa pochodzi od tytułu angielskiego generała Jamesa Thomasa Brudenella (1797–1868) – hrabiego Cardigan, który podczas wojny krymskiej w bitwie pod Bałakławą poprowadził szarżę lekkiej brygady kawalerii brytyjskiej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardinadel

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. kotlet mielony z mięsa gotowanego w zupie;


              Karminadle (karminadla, karbinadle, karbinadla, kardinadle, kardinadla, bergi) – potrawa kuchni śląskiej, rodzaj kotletów mielonych. Są to smażone na głębokim tłuszczu kulki z mielonego mięsa, tradycyjnie wieprzowego. Gotowe karminadle mają lekko spłaszczony, kulisty kształt i średnicę ok. 5–7 cm. W smaku są słone i lekko pikantne. 17 stycznia 2008 tak zdefiniowane karminadle zostały wpisane na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w kategorii „Gotowe dania i potrawy w województwie śląskim”.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardio

              mający na celu poprawę wydolności całego organizmu


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardio-

              temat słowotwórczy

               (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z sercem


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardiochirurg

              specjalista w zakresie kardiochirurgii


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się operacjami kardiologicznymi

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (2.1) med. lekarka – specjalistka w zakresie kardiochirurgii


              Kardiochirurgia (z gr. kardia „serce”) – dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem operacyjnym serca i dużych naczyń krwionośnych w klatce piersiowej. Wyodrębniła się z chirurgii i w Polsce uzyskała status specjalizacji podstawowej od 2000. Obecnie wyodrębnia się kardiochirurgię dziecięcą zajmującą się leczeniem wad wrodzonych układu sercowo-naczyniowego w życiu płodowym i w okresie dziecięcym oraz kardiochirurgię dorosłych, zajmującą się leczeniem wad wrodzonych i nabytych układu sercowo-naczyniowego i choroby wieńcowej w okresie dorosłości (łączy się z nią transplantologia, zajmująca się m.in. przeszczepianiem serca, jednocześnie serca i płuca lub obu płuc). W Polsce konsultantem krajowym kardiochirurgii od 13 czerwca 2016 jest prof. dr hab. n. med. Jacek Różański.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardiochirurgia

              dziedzina medycyny zajmująca się chirurgicznym leczeniem schorzeń serca i naczyń krwionośnych


              Kardiochirurgia (z gr. kardia „serce”) – dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem operacyjnym serca i dużych naczyń krwionośnych w klatce piersiowej. Wyodrębniła się z chirurgii i w Polsce uzyskała status specjalizacji podstawowej od 2000. Obecnie wyodrębnia się kardiochirurgię dziecięcą zajmującą się leczeniem wad wrodzonych układu sercowo-naczyniowego w życiu płodowym i w okresie dziecięcym oraz kardiochirurgię dorosłych, zajmującą się leczeniem wad wrodzonych i nabytych układu sercowo-naczyniowego i choroby wieńcowej w okresie dorosłości (łączy się z nią transplantologia, zajmująca się m.in. przeszczepianiem serca, jednocześnie serca i płuca lub obu płuc). W Polsce konsultantem krajowym kardiochirurgii od 13 czerwca 2016 jest prof. dr hab. n. med. Jacek Różański.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardiochirurgiczny

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) med. związany z kardiochirurgią, dotyczący kardiochirurgii


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardiochirurżka

              kardiochirurg


              Patrz:kardiochirurg

              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiognozja

              dar czytania w ludzkich sumieniach (sercach, duszach)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiograf

              aparat rejestrujący fale skurczów serca


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiografia

              metoda diagnostyczna, obrazowanie pracy serca


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiograficzny

              przymiotnik

               (1.1) związany z kardiografią


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardiogram

              zapis pracy serca w postaci wykresu


              • Elektrokardiogram
              • Kardiogram – polski film fabularny z 1971 roku

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardioida

              krzywa płaska zakreślana przez punkt okręgu toczącego się bez poślizgu po zewnętrznej stronie drugiego okręgu (promienie obu okręgów są równe); krzywa sercowa


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) geom. krzywa zamknięta zakreślana przez jeden punkt okręgu toczącego się po zewnętrznej stronie innego okręgu o takiej samej średnicy;


              Kardioida (krzywa sercowa) – krzywa opisywana przez ustalony punkt okręgu toczącego się bez poślizgu po zewnętrzu innego nieruchomego okręgu o tej samej średnicy. Kardioida jest odmianą epicykloidy.



              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardioidalny

              przymiotnik jakościowy

               (1.1) w kształcie kardioidy

              przymiotnik relacyjny

               (2.1) techn. o mikrofonach: dobrze wychwytujący dźwięki z boku oraz z przodu, ale słabo z tyłu; z kierunkowym odbiorem dźwięku graficznie identycznym jak kardioida


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardioidograf

              przyrząd do kreślenia kardioid; kardiograf


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiol

              ziołowy lek nasercowy


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) farm. preparat nasercowy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kardiolider

              urządzenie do pomiaru tętna kosmonautów w różnych fazach lotu


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiolipina

              związek z grupy glicerolofosfolipidów występujący w wewnętrznej błonie mitochondrium


              Kardiolipina (CL, z ang. cardiolipin) – organiczny związek chemiczny z grupy glicerolofosfolipidów (dwufosfatydyloglicerol). Występuje w wewnętrznej błonie mitochondrium obok fosfatydylocholiny i fosfatydyloetanoloaminy, w stosunku odpowiednio 2:3:4. Zmniejsza przepuszczalność tej błony, przyczyniając się do większej wydajności energetycznej oddychania komórkowego. Występuje też w błonach komórkowych niektórych bakterii.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardiolipinowy

              kardiolipina


              Patrz:kardiolipina

              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiolog

              specjalista w zakresie kardiologii


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób serca i układu naczyniowego

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (2.1) med. lekarka specjalistka kardiologii


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardiologia

              dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu sercowo-naczyniowego


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) med. dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami i wadami układu sercowo-naczyniowego, ich rozpoznawaniem i leczeniem;

               (1.2) pot. med. oddział kardiologiczny


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardiologiczny

              kardiologia


              przymiotnik

               (1.1) związany z kardiologią, dotyczący kardiologii


              Patrz:kardiologia

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kardiolożka

              kardiolog


              Patrz:kardiolog

              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiomiopata

              osoba cierpiąca na przerost mięśnia sercowego


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiomiopatia

              choroba mięśnia sercowego polegająca na zaburzeniu jego czynności z powodu powiększenia, przerostu lub sztywności komór serca


              Kardiomiopatie (łac. cardiomyopathia) – grupa chorób mięśnia sercowego powodowanych różnorodnymi przyczynami (etiologia heterogenna), prowadzących do nieprawidłowego działania (dysfunkcji) serca. Zajęciu mięśnia sercowego mogą towarzyszyć nieprawidłowości budowy i czynności osierdzia, wsierdzia, innych narządów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardioonkologia

              Kardioonkologia lub onkokardiologia – dziedzina medycyny zajmująca się wszystkimi aspektami prewencji, diagnostyki obrazowej i laboratoryjnej oraz leczenia chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów z nowotworami.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kardiopatia

              wada, choroba serca


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiopatyczny

              przymiotnik od: kardiopatia


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardioplegia

              Kardioplegia – czasowe zatrzymanie akcji serca za pomocą środków farmakologicznych oraz hipotermii. Najczęściej w tym celu podawany jest zimny płyn zawierający potas, który pozwala zatrzymać serce w rozkurczu, chroniąc jednocześnie mięsień sercowy przed niedotlenieniem. Kardioplegia stosowana jest zwykle podczas operacji kardiochirurgicznych. Podczas nich dochodzi do celowego zatrzymania akcji serca, a krew rozprowadzana jest po całym ciele przez maszynę, omijając serce.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kardiostymulacja

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) med. stymulacja pracy serca kardiostymulatorem;


              Sztuczny rozrusznik serca (inaczej stymulator serca, kardiostymulator) – urządzenie elektryczne (obecnie wszczepiane w ciało chorego) służące do elektrycznego pobudzania rytmu serca. Stosuje się go, gdy naturalny rozrusznik – węzeł zatokowy, w wyniku różnych schorzeń trwale przestaje spełniać swoją rolę (choroba węzła zatokowo-przedsionkowego), co prowadzi do objawów niedokrwienia mózgu lub niewydolności serca. Drugim wskazaniem do wszczepienia rozrusznika są zaburzenia przewodzenia (tzn. blok przewodnictwa przedsionkowo-komorowego) przez naturalne elektryczne połączenie pomiędzy przedsionkami i komorami serca – węzeł przedsionkowo-komorowy.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardiostymulacyjny

              przymiotnik od: kardiostymulacja


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiostymulator

              rzeczownik, rodzaj męski

               (1.1) zob. rozrusznik serca.


              Sztuczny rozrusznik serca (inaczej stymulator serca, kardiostymulator) – urządzenie elektryczne (obecnie wszczepiane w ciało chorego) służące do elektrycznego pobudzania rytmu serca. Stosuje się go, gdy naturalny rozrusznik – węzeł zatokowy, w wyniku różnych schorzeń trwale przestaje spełniać swoją rolę (choroba węzła zatokowo-przedsionkowego), co prowadzi do objawów niedokrwienia mózgu lub niewydolności serca. Drugim wskazaniem do wszczepienia rozrusznika są zaburzenia przewodzenia (tzn. blok przewodnictwa przedsionkowo-komorowego) przez naturalne elektryczne połączenie pomiędzy przedsionkami i komorami serca – węzeł przedsionkowo-komorowy.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardiostymulatorowy

              przymiotnik od: kardiostymulator


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiotachometr

              przyrząd do pomiaru częstotliwości skurczów serca


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiotokograf

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) med. rejestrator elektrycznej aktywności serca płodu oraz skurczów macicy


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardiotokografia

              monitorowanie akcji serca płodu z zapisem czynności skurczowej mięśnia macicy; KTG


              Kardiotokografia (KTG) – monitorowanie akcji serca płodu wraz z jednoczasowym zapisem czynności skurczowej mięśnia macicy. Badanie to przeprowadzane jest w ramach intensywnej opieki przedporodowej. Pozwala wcześnie wykryć sytuacje zagrożenia życia płodu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardiotokograficzny

              kardiotokografia


              Patrz:kardiotokografia

              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiotokogram

              zapis czynności serca płodu i skurczów macicy, wykorzystywany w opiece przedporodowej


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiotokogramowy

              przymiotnik od: kardiotokogram


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardiowersja

              Kardiowersja elektryczna – zabieg przywrócenia prawidłowego rytmu serca przez jednoczesne pojawienie się załamka R w EKG i wyładowanie krótkotrwałego prądu o dużym napięciu, powodującym częściową depolaryzację mięśnia sercowego.

              Czas wyładowania jest synchronizowany z cyklem pracy serca w celu uniknięcia wyładowania w strefie ranliwej (na ramieniu zstępującym załamka T), co może spowodować migotanie komór.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kardiowerter-Defibrylator

              wszczepialne urządzenie medyczne przywracające prawidłowy rytm serca


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardyf

              gatunek angielskiego węgla kamiennego charakteryzujący się wysoko kalorycznością i łatwopalnością


              Kardyf (od ang. Cardiff – miasto w Walii) – gatunek angielskiego węgla kamiennego, który odznacza się wysokim przewodnictwem cieplnym i łatwopalnością, używany głównie na statkach.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardynalat

              urząd kardynała


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) urząd, godność kardynalska


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kardynalniejszy

              rzadki stopień wyższy od przymiotnika: kardynalny; bardziej kardynalny


              Źródła:

              SJP.pl

              Kardynalność

              kardynalny


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kardynalne


              Moc zbioru, liczba kardynalna – uogólnienie pojęcia liczebności zbioru na dowolne zbiory, także nieskończone.

              Pojęcie mocy zbioru opiera się na pojęciu równoliczności dwóch zbiorów: zbiory A i B są równoliczne, gdy istnieje bijekcja (funkcja różnowartościowa i „na”) między zbiorami A i B. Obrazowo mówiąc, gdy każdy element zbioru A można połączyć w parę z dokładnie jednym elementem zbioru B i odwrotnie. Łączenie elementów w pary jest jedynym sposobem „porównania” zbiorów nieskończonych, nie można – tak jak dla zbiorów skończonych – policzyć elementów obu zbiorów.


              Patrz:kardynalny

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardynalny

              1. główny, zasadniczy, fundamentalny;
              2. w matematyce: liczba kardynalna - moc zbioru;
              3. liczebnik kardynalny - liczebnik główny;
              4. w żegludze: oznakowanie kardynalne, znaki kardynalne - oznakowanie bezpiecznego toru wodnego


              przymiotnik jakościowy

               (1.1) główny, najważniejszy, zasadniczy


              Kardynalny (łac. cardinalis – główny; łac. cardo – zawias) – główny, zasadniczy, podstawowy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardynalski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) dotyczący kardynała, związany z kardynałem

              przymiotnik jakościowy

               (2.1) mający kolor czerwony, taki jak kolor szat kardynała

              przymiotnik dzierżawczy

               (3.1) taki, który należy do kardynała


              Źródła:

              Wiktionary

              Kardynał

              najwyższa osoba po papieżu w hierarchii Kościoła katolickiego


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) rel. najwyższa po papieżu godność kościelna w Kościele katolickim;

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Cardinalis cardinalis|ref=tak., ptak z rodziny łuszczaków;


              Kardynał (łac. Cardinalis – główny, zasadniczy, mocno z czymś związany), formalnie Kardynał Świętego Kościoła Rzymskiego (łac. Cardinalis Sanctae Romanae Ecclesiae) – najwyższa po papieżu godność kościelna w Kościele katolickim. Wszyscy kardynałowie razem tworzą Kolegium Kardynałów.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kardynałek

              ryba z rodziny karpiowatych


              • kardynałek chiński (Tanichthys albonubes) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych
              • 2 gatunki ptaków z rodziny tanagr:
                • kardynałek czubaty (Paroaria coronata)
                • kardynałek czarnogardły (Paoraria gularis)

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kardynały

              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Cardinalidae|Ridgway|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu wróblowych;

              forma rzeczownika.

               (2.1) depr. plural|kardynał.


              Kardynały (Cardinalidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kareciany

              kareta; karetowy


              Źródła:

              SJP.pl

              Karel

              czeskie imię męskie


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) etn. mężczyzna lub chłopiec z ugrofińskiego ludu zamieszkującego Karelię, krainę na pograniczu Finlandii i Rosji;

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

               (2.1) imię|polski|m., odpowiednik polskiego imienia Karol


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karela

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. bot. przepękla ogórkowata, nazwa systematyczna|Momordica charantia|L.|ref=tak., jadalna i lecznicza roślina z rodziny dyniowatych

               (1.2) spoż. jarzyna o gorzkim smaku z młodych owoców kareli (1.1)


              Źródła:

              Wiktionary

              Karelia

              republika w Federacji Rosyjskiej; Republika Karelii


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) hist. geogr. kraina historyczna w północno-wschodniej Europie, na obszarze między Morzem Bałtyckim a Morzem Białym, na pograniczu Rosji i Finlandii;

               (1.2) geogr. adm. autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej, położona nad granicą z Finlandią


              Karelia (ros. Карелия, karel. i fiń. Karjala); oficjalna nazwa Republika Karelii (w urzędowym na terenie kraju języku rosyjskim – Республика Карелия – Riespublika Karielija, w karelskim Karjalan tazavaldu, fińskim – Karjalan tasavalta) – autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Karelidy

              prekambryjskie ruchy górotwórcze


              Źródła:

              SJP.pl

              Karelka

              mieszkanka Karelii


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) etn. kobieta z ugrofińskiego ludu zamieszkującego Karelię;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karelowy

              przymiotnik dzierżawczy - należący do Karela lub z nim związany


              Źródła:

              SJP.pl

              Karelski

              przymiotnik od: Karelia (republika należąca do Federacji Rosyjskiej; Republika Karelii)


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Karelią, dotyczący Karelii lub Karelów

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) jęz. język karelski;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Karen

              1. imię żeńskie;
              2. stan w Mjanmie


              • karen – związek chemiczny
              • Karen – stan w Mjanmie
              • Karen – imię
              • Karenowie

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Karenaż

              przechylanie statku w celu jego oczyszczenia i konserwacji


              Źródła:

              SJP.pl

              Karencja

              1. wymagany lub wyznaczony okres oczekiwania na coś, wstrzymanie na pewien czas;
              2. okres opłat, który musi upłynąć dla uznania danego typu roszczeń, głównie ubezpieczeniowych;
              3. okres, który musi upłynąć między zastosowaniem chemicznego środka ochrony roślin a czasem zbioru ich owoców, po całkowitej dezaktywacji środka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) praw. okres, który musi upłynąć, zanim coś będzie mogło bądź musiało nastąpić


              • karencja (bibliologia) – odłożenie na późniejszy termin, wstrzymanie; także: okres wyczekiwania.
              • karencja (prawo):
                • a) w ubezpieczeniach: okres płacenia składek, który musi upłynąć, zanim powstanie prawo do świadczeń;
                • b) w stosunkach kredytowych: okres, w którym nie spłacany jest kapitał kredytu, a jedynie raty odsetkowe

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karencyjny

                karencja


                Patrz:karencja

                Źródła:

                SJP.pl

                Karenina

                postać fikcyjna z powieści "Anna Karenina" rosyjskiego pisarza Lwa Tołstoja


                Źródła:

                SJP.pl

                Karenka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) przedstawicielka narodu zamieszkującego głównie stan Karen w Mjanmie i posługującego się językami kareńskimi;


                Źródła:

                Wiktionary

                Kareński

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karenami, dotyczący Karenów


                Źródła:

                Wiktionary

                Kares

                zwykle w liczbie mnogiej: pieszczoty, czułości, umizgi


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) przest. pieszczota, czułość, przymilanie się


                Osoby:

                • Johannes Kares – niemiecki malarz
                • Mika Kares – fiński śpiewak operowy

                Zobacz też:

                • Karres

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karesować

                przestarzałe: pieścić kogoś, czule nadskakiwać; dopieszczać


                Źródła:

                SJP.pl

                Karesy

                zwykle w liczbie mnogiej: pieszczoty, czułości, umizgi


                Źródła:

                SJP.pl

                Kareta

                dawny powóz czterokołowy na resorach, z nadwoziem, często wygodnie urządzonym, w kształcie zamkniętego pudła;
                2. w pokerze: układ czterech jednakowych kart w każdym z kolorów


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) czterokołowy powóz w kształcie pudła, na resorach, z opuszczanymi oknami w drzwiczkach;

                 (1.2) karc. w pokerze: układ kart o tej samej wartości we wszystkich czterech kolorach

                 (1.3) typogr. nazwa symbolu ^ oznaczającego m.in. potęgowanie (2^4 dla 24) lub koniunkcję;

                 (1.4) zob. sedan.


                • kareta – bogato zdobiony pojazd konny.
                • kareta – nazwa typu nadwozia samochodu osobowego, zobacz: Sedan (nadwozie)
                • kareta – zestaw czterech kart tej samej wartości, lecz w różnych kolorach; np.: kareta króli; zobacz: poker
                • kareta (znak) – symbol ^, oznaczający np. potęgowanie (6^4 dla 6^{4}), lub koniunkcję (p\land q).

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karetarski

                dawniej: dotyczący wyrobu karet, dotyczący karety


                Źródła:

                SJP.pl

                Karetka

                1. specjalistyczny pojazd służący do przewożenia rannych, chorych oraz udzielenia pierwszej pomocy; ambulans, erka;
                2. karetka pocztowa - samochód przystosowany do przewożenia poczty lub wartościowych przesyłek;
                3. dawniej: jednokonna lub dwukonna kareta, rozpowszechniona w XIX i XX wieku jako miejski pojazd komunikacyjny;
                4. w technice: przesuwany element lub zespół w maszynie


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) med. mot. samochód służący do przewozu chorych

                 (1.2) mech. przesuwająca się ruchem posuwisto-zwrotnym część maszyny do pisania i drukarki


                • karetka – ambulans
                • karetka – przesuwająca się ruchem posuwisto-zwrotnym część maszyny do pisania i drukarki
                • karetka – dawna nazwa kursora
                • karetka – mała kareta

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karetkowy

                karetka


                Patrz:karetka

                Źródła:

                SJP.pl

                Karetny

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) rzad. daw. związany z karetą, dotyczący karety


                Źródła:

                Wiktionary

                Karetowy

                kareta; kareciany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karetta

                gatunek gada z rodziny żółwi morskich, zamieszkującego ciepłe morza i oceany


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karewicz

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karezi

                [czytaj: karez-i] podziemne tunele irygacyjne w Afganistanie


                Źródła:

                SJP.pl

                Kargo

                rzadko: cargo;
                1. ładunek statku albo samolotu;
                2. ubezpieczenie transportowe obejmujące wszelkie zagrożenia przewożonego ładunku;
                3. środek transportu przystosowany do przewożenia określonego ładunku;
                4. część portu przeznaczona na załadunek i rozładunek towaru;


                Źródła:

                SJP.pl

                Kargopol

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                 (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w północnej Rosji, na terenie obwodu archangielskiego, na lewym brzegu rzeki Onegi;


                Kargopol (ros. Каргополь) – miasto w północnej Rosji, na terenie obwodu archangielskiego, w rejonie kargopolskim, na lewym brzegu rzeki Onegi.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kargopolski

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Kargopolem, dotyczący Kargopola


                Źródła:

                Wiktionary

                Kargowa

                miasto w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


                Kargowa (niem. Unruhstadt) – miasto w Polsce położone w powiecie zielonogórskim, w województwie lubuskim, siedziba gminy Kargowa, położone w Kotlinie Kargowskiej, nad Obrzycą.

                Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Kargowa liczyła 3768 mieszkańców.

                Wieś położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kargowianin

                mieszkaniec Kargowej


                Źródła:

                SJP.pl

                Kargowianka

                mieszkanka Kargowej


                Źródła:

                SJP.pl

                Kargowiec

                statek towarowy


                Źródła:

                SJP.pl

                Kargowski

                przymiotnik od: Kargowa, Kargów


                Źródła:

                SJP.pl

                Kargul

                nazwisko


                Władysław Kargul – fikcyjny bohater tekstów Andrzeja Mularczyka, bardziej znany z filmów Sylwestra Chęcińskiego – Sami swoi (1967), Nie ma mocnych (1974) i Kochaj albo rzuć (1977), grany w nich przez Władysława Hańczę, a także filmu Sami swoi. Początek (2024) w reżyserii Artura Żmijewskiego, w którym zagrał go Karol Dziuba; sympatyczny lecz kłótliwy sąsiad Kazimierza Pawlaka. Stał się główną postacią trylogii, a jego powiedzenia na stałe weszły do potocznego języka polskiego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kari

                curry;
                1. przyprawa będąca mieszanką m.in. pieprzu, kolendry, kurkumy, imbiru, chili i gorczycy;
                2. potrawa z dodatkiem tej przyprawy


                Sztuka kulinarna
                • kari – curry, potrawa oraz mieszanka przypraw pochodząca z Indii
                • kari – curry, potrawa japońska
                • liście kari – liście curry, liście drzewa Bergera koenigii używane jako przyprawa

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karia

                starożytna kraina


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) hist. geogr. kraina na południowo-zachodnim wybrzeżu Azji Mniejszej;


                Karia (gr. Καρία, Karía; łac. Caria) – kraina historyczna w południowo-zachodniej części Azji Mniejszej na wybrzeżu Morza Egejskiego na północ od Rodos, granicząca z Jonią, Lidią, Pizydią i Likią. Przez Karię przepływała rzeka Meander (dziś Menderes) i jej dopływy: Harpasos, Marsyas i Indus.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariama

                kariama czerwononoga - gatunek dużego ptaka zamieszkującego Amerykę Południową


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) ornit. ptak o długich nogach z rodziny kariam, zamieszkujący Amerykę Południową;


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kariamy

                kariama czerwononoga - gatunek dużego ptaka zamieszkującego Amerykę Południową


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Cariamiformes|Wagler|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, zamieszkujących wyłącznie Amerykę Południową;

                 (1.2) syst. ornit. nazwa systematyczna|Cariamidae|Bonaparte|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu kariam (1.1)

                forma rzeczownika.

                 (2.1) M., B. i W. lm. od: kariama


                Kariamy, dwuczuby (Cariamidae) – rodzina ptaków z rzędu kariam (Cariamiformes), z podgromady Neornithes. Obejmuje dwa współczesne gatunki zamieszkujące wyłącznie Amerykę Południową oraz formy wymarłe.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariatyda

                podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej dźwigającej na głowie belkowanie, balkon itp.


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) archit. podpora architektoniczna w postaci kobiecej spełniająca funkcję kolumny lub pilastra, dźwigająca na głowie belkowanie, balkon czy gzyms;

                 (1.2) książk. przen. piękna kobieta o silnej atletycznej budowie


                Kariatyda – podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej, dźwigającej na głowie (podtrzymującej) element architektoniczny budowli: belkowanie, gzyms, balkon lub nadwieszoną kondygnację budynku, spełniająca funkcję kolumny.

                Charakterystyczna jest zwłaszcza dla porządku jońskiego. Według przekazu Witruwiusza nazwa pochodzić ma od gr. Καρυάτιδες („dziewczyny ze wsi Karyai” – czyli sprzedane w niewolę branki po zburzeniu sprzyjającej Persom lakońskiej wsi Karyai lub Karios).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariatydowy

                przymiotnik od: kariatyda


                Źródła:

                SJP.pl

                Karibe

                niewielka drapieżna ryba słodkowodna z podrzędu kąsaczy; pirania, piraja


                Źródła:

                SJP.pl

                Karibu

                podgatunek renifera z Ameryki Pn.


                rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskozwierzęcy

                 (1.1) zool. renifer


                Renifer tundrowy, ren, karibu (Rangifer tarandus) – gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych (Cervidae), zamieszkujący arktyczną tundrę i lasotundrę w Eurazji i Ameryce Północnej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karier

                najszybszy rodzaj galopu zwierząt czworonożnych


                rzeczownik, rodzaj męski

                 (1.1) zool. łow. jeźdz. najszybszy galop

                forma rzeczownika.

                 (2.1) od kariera


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariera

                1. zdobywanie coraz wyższej pozycji w jakimś zawodzie lub w jakiejś dziedzinie; też: sukces odniesiony w tym zawodzie lub w tej dziedzinie;
                2. zaskakująca popularność czegoś;
                3. przebieg czyjejś pracy zawodowej w ciągu całego życia


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) osiągnięcie sukcesu w życiu zawodowym

                 (1.2) przebieg pracy zawodowej


                Kariera – droga profesjonalnego rozwoju, którą człowiek ma zamiar przejść w swym zawodowym życiu. Rozumienie tego pojęcia jest zawsze bardzo subiektywne, gdyż ludzi cechują różne spojrzenia na koncepcję kariery – każda osoba bowiem przyjmuje inne cele do osiągnięcia w życiu zawodowym.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karierka

                zdrobnienie od: kariera


                Źródła:

                SJP.pl

                Karierotwórczy

                mający wpływ na rozwój kariery


                Źródła:

                SJP.pl

                Karierowicz

                człowiek, którego głównym celem życiowym jest zrobienie kariery


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) pejor. człowiek bez skrupułów dążący do osiągnięcia sukcesu, zrobienia kariery


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karierowiczka

                kobieta, której głównym celem życiowym jest zrobienie kariery


                Źródła:

                SJP.pl

                Karierowiczostwo

                chęć zdobycia za wszelką cenę stanowiska, majątku, itp.; arywizm


                Źródła:

                SJP.pl

                Karierowy

                kariera


                Patrz:kariera

                Źródła:

                SJP.pl

                Karies

                rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                 (1.1) geogr. adm. miejscowość w północno-wschodniej Grecji, stolica Autonomicznej Republiki Athos;


                Karies – miejscowość w północno-wschodniej Grecji, stolica Athos. Znajdują się tam siedziby urzędów Athos. W 2011 roku liczyła 163 mieszkańców. Jest największą osadą na terenie Autonomicznej Republiki Athos.

                W katedrze w Karies przechowywana jest cudowna Ikona Matki Bożej „Godne Jest”.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karim

                arabskie imię męskie


                rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

                 (1.1) imię|polski|m.


                Karim (كريم) – imię pochodzenia arabskiego, jest czterdziestym trzecim z „Najpiękniejszych imion Allaha”. Oznacza dosłownie „hojny”.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karimata

                prostokątna, cienka (od pięciu do kilkunastu milimetrów) pianka z tworzywa sztucznego, dobrze izolująca cieplnie, stosowana jako podłoże pod śpiwór dla utrzymania ciepła


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. archipelag indonezyjskich wysp u zachodnich wybrzeży Borneo

                 (1.2) geogr. cieśnina łącząca Morze Jawajskie z Morzem Południowochińskim u wybrzeży Borneo;


                Karimata – arkusz pianki z tworzywa sztucznego, dobrze izolujący cieplnie i stosowany jako materac do spania.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karimatka

                zdrobnienie od: karimata


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zdrobn. od: karimata


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karina

                imię żeńskie


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) imię|polski|ż.;


                Karina, Karyna – imię żeńskie, pochodzące z jęz. niemieckiego; forma zdrobniała od imienia Katarina (pol. Katarzyna). Inna hipoteza mówi, że wywodzi się od słowa cara, które po łacinie oznacza "kochana, droga" lub w galickim "przyjaciel". Jeszcze inna hipoteza mówi, że pochodzi od nazwy konstelacji Kil, nazwanej w związku kilem statku Jazona.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karininy

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Kariny lub z nią związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karinka

                zdrobnienie od: Karina (imię żeńskie)


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariofanowce

                rząd organizmów z klasy bakterii nitkowatych; Caryophanales


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariofanowiec

                przedstawiciel rzędu organizmów z klasy bakterii nitkowatych


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariofilen

                węglowodór nienasycony z grupy terpenów (seskwiterpen), składnik olejków eterycznych, np. goździkowego


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariogamia

                proces zlewania się dwóch jąder komórkowych


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kariogamiczny

                przymiotnik od: kariogamia


                Źródła:

                SJP.pl

                Karioka

                latynoska odmiana fokstrota; carioca, carioka


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) południowoamerykański taniec towarzyski

                 (1.2) muzyka do karioki (1.1)


                • karioka (carioca) – potoczna nazwa mieszkańca brazylijskiego miasta Rio de Janeiro
                • karioka (carioca) – piosenka i taniec towarzyski
                • Karioka – pseudonim bohaterki polskiego serialu telewizyjnego Stawiam na Tolka Banana
                • Karioka – amerykański film muzyczny z 1933 roku
                • Karioka – nazwa radioodbiornika lampowego produkowanego przez ZRK w latach 60. XX wieku

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariokinetyczny

                kariokineza


                Patrz:kariokineza

                Źródła:

                SJP.pl

                Kariokineza

                Kariokineza – podział jądra komórkowego na dwa jądra potomne, z wyróżnicowaniem się chromosomów. Rozróżnia się dwa rodzaje:

                • kariokineza somatyczna – zachodzi w mitozie, oba jądra potomne mają diploidalną (2n) liczbę chromosomów;
                • kariokineza redukcyjna – zachodzi w mejozie, liczba chromosomów w obu jądrach potomnych zostaje zredukowana do haploidalnej (n).

                Źródła:

                Wikipedia

                Kariolimfa

                płyn tworzący środowisko wewnętrzne jądra komórkowego


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kariolimfatyczny

                kariolimfa


                Patrz:kariolimfa

                Źródła:

                SJP.pl

                Kariolka

                jednokonny, lekki, odkryty powóz, zwykle dwukołowy


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) transp. mały, lekki, spacerowy odkryty powóz dwukołowy


                Kariolka (łac. carrus, fr. carriole) – rodzaj małego spacerowego odkrytego powozu, dwu lub czterokołowego. Był to pojazd jednokonny z siedzeniami pokrytymi skórą, i wyposażany w drewniane, zazwyczaj, resory. W typowej kariolce obok powożącego było miejsce dla jednego, góra dwóch pasażerów. Pojazd był popularny w sferach dworskich w okresie od 2 połowy XVIII wieku do pierwszej ćwierci XIX wieku.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariolog

                specjalista w zakresie kariologii


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariologia

                dziedzina cytologii zajmująca się badaniem jądra komórkowego


                Kariologia (gr. káryon - (jądro) orzech(a); -logia - wypowiedź w słowie albo na piśmie; doktryna, teoria, nauka; rozprawa, traktat) – nauka o jądrze komórkowym, jego budowie, funkcjach i znaczeniu dla komórki. Klasyfikowana jako dział cytologii.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kariologiczny

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z kariologią, dotyczący kariologii


                Źródła:

                Wiktionary

                Karionty

                domena obejmująca organizmy żywe zbudowane z komórek mających jądra komórkowe; organizmy jądrowe (eukariotyczne), jądrowce, jądrowe, eukarionty, eukariota, karioty


                Źródła:

                SJP.pl

                Karioplazma

                Źródła:

                Wikipedia

                Karioplazmatyczny

                karioplazma


                Patrz:karioplazma

                Źródła:

                SJP.pl

                Kariosom

                chromatynowe jąderko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariota

                palma z tropikalnych obszarów Azji i Oceanii


                Kariota (Caryota L.) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych (palm). Obejmuje 14 gatunków. Rosną one w naturalnym środowisku w tropikalnej Azji i Oceanii, na obszarze od Indii po Vanuatu. Występują w lasach pierwotnych i wtórnych, w wilgotnym klimacie równikowym i na obszarach z klimatem kształtowanym pod wpływem monsunów. Występują od poziomu morza po obszary górskie (do ok. 2000 m n.p.m.). Owoce rozprzestrzeniane są przez zwierzęta, mimo zawartości rafidów. Rodzaj wyróżnia się jako jedyny wśród palm podwójnie pierzastymi liśćmi.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karioty

                palma z tropikalnych obszarów Azji i Oceanii


                Źródła:

                SJP.pl

                Kariotyp

                pełny zestaw chromosomów komórki somatycznej organizmu


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) biol. zestaw chromosomów właściwy dla danego organizmu;


                Kariotyp, garnitur chromosomowy – kompletny zestaw chromosomów komórki somatycznej organizmu. Kariotyp jest cechą charakterystyczną dla osobników tego samego gatunku, tej samej płci oraz dotkniętych tymi samymi aberracjami chromosomowymi (albo całkowicie zdrowych). W kariotypie wyróżnia się autosomy (chromosomy nieróżniące się u osobników różnych płci) oraz chromosomy płci (allosomy). Prawidłowy kariotyp człowieka złożony jest z 22 par autosomów oraz 1 pary chromosomów płci, które oznaczane są symbolami X i Y.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kariowie

                mieszkańcy Karii, historycznej krainy w południowo-zachodniej Azji Mniejszej


                Źródła:

                SJP.pl

                Karit

                rodzaj tworzywa sztucznego z uszlachetnionego węgla lub impregnowanego grafitu; stosowane m.in. do produkcji wykładzin i aparatury chemicznej


                Źródła:

                SJP.pl

                Kark

                tył szyi


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) anat. tylny fragment szyi powyżej grzbietu

                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (2.1) pot. umięśniony mężczyzna, uważający swoją masę za największy atrybut


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kark.

                skrót

                 (1.1) = karkonoski


                Źródła:

                Wiktionary

                Karkas

                1. korpus cewki elektrycznej wykonany z materiału izolacyjnego;
                2. pocisk zapalający o kształcie elipsoidalnym, używany w dawnej artylerii;
                3. wykonany z drutu szkielet abażuru, kapelusza


                • karkas – rodzaj pocisku zapalającego
                • karkas – korpus cewki elektrycznej, wykonany z materiału elektroizolacyjnego
                • karkas – szkielet abażuru, kapelusza



                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karkonoski

                przymiotnik od: Karkonosze


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) dotyczący Karkonoszy, związany z Karkonoszami, pochodzący z Karkonoszy


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karkonosze

                najwyższy masyw górski Sudetów, występuje w Polsce i Czechach


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                 (1.1) geogr. pasmo górskie w Sudetach;


                Karkonosze (pol. n. tradyc. do 1946 Góry Olbrzymie, również Karkonosze, cz. Krkonoše, w dialekcie północnowschodnioczeskim Kerkonoše, śl.-niem. Riesageberge, niem. Riesengebirge, ang. Giant Mountains) (332,37) – najwyższe pasmo górskie Sudetów i zarazem Czech rozciągające się na przestrzeni ok. 40 km (od Przełęczy Szklarskiej na zachodzie do Przełęczy Lubawskiej na wschodzie). Szerokość pasma waha się od 8 do 20 km. Karkonosze zajmują powierzchnię ok. 650 km², z czego do Polski należy 185 km² czyli 28,46%. Głównym grzbietem oraz Grzbietem Lasockim przebiega granica polsko-czeska. Najwyższym szczytem jest Śnieżka (1603 m n.p.m.) - najwyższy szczyt Czech, Sudetów, województwa dolnośląskiego i Śląska.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karkopłetwe

                o cechach karkopłetwych (rząd ryb)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karkopłetwy

                o cechach karkopłetwych (rząd ryb)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karkosik

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karkoszka

                nazwisko


                Karkoszka – część Wodzisławia Śląskiego, dawna wieś, obecnie należy do dzielnicy Jedłownik-Turzyczka-Karkoszka.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karkóweczka

                zdrobnienie od: karkówka


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zdrobn. od: karkówka


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karkówka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) pot. spoż. mięso z karku zwierzęcego;


                • Karkówka (województwo podkarpackie)
                • Karkówka (mięso)

                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karkowski

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Bogumił Karkowski – polski bibliotekarz i bibliotekoznawca
                • Bohdan Karkowski – ukraiński piłkarz
                • Czesław Karkowski – amerykańsko-polski filozof, dziennikarz, tłumacz
                • Tomasz Karkowski – polski polityk, działacz samorządowy i spółdzielczy oraz ruchu ludowego, poseł na Sejm
                • Zbigniew Karkowski – polski kompozytor i wykonawca muzyki współczesnej
                • Zdzisław Karkowski – polski inżynier elektryk

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karkowy

                przymiotnik od: kark


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karkiem, dotyczący karku


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karkołomniej

                stopień wyższy od przysłówka: karkołomnie


                Źródła:

                SJP.pl

                Karkołomność

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) odprzym. cecha tego, co karkołomne – grożące śmiercią, kalectwem, połamaniem karku

                 (1.2) przen. cecha czegoś, co jest daleko idące i oparte na kruchych przesłankach

                 (1.3) przen. cecha czegoś, co jest bardzo śmiałe i niosące ryzyko niepowodzenia

                 (1.4) przen. cecha czegoś, co jest najeżone skrajnymi trudnościami i bardzo skomplikowane


                Źródła:

                Wiktionary

                Karkołomny

                1. grożący śmiercią lub kalectwem; szaleńczy, ryzykancki;
                2. bardzo śmiały i niosący ryzyko niepowodzenia; brawurowy, awanturniczy


                przymiotnik

                 (1.1) taki, który grozi śmiercią, kalectwem, połamaniem karku

                 (1.2) przen. daleko idący, oparty na kruchych przesłankach

                 (1.3) przen. bardzo śmiały i niosący ryzyko niepowodzenia

                 (1.4) przen. najeżony skrajnymi trudnościami i bardzo skomplikowany


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karkut

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karl

                imię męskie


                Geografia

                Austria

                • Karl – miejscowość

                Niemcy

                • Karl – gmina w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Bernkastel-Wittlich

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karleć

                maleć, tracić zdolność wzrostu; karłowacieć


                Źródła:

                SJP.pl

                Karli

                niski, karłowaty


                • Karli – wieś w Indiach, w stanie Maharashtra
                • Karli – wieś w Słowenii, w gminie miejskiej Koper

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlica

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) osoba płci żeńskiej o niedoborze wzrostu;


                Źródła:

                Wiktionary

                Karliczek

                zdrobnienie od: karlica


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. od Karlik


                Karliczek (Microchera albocoronata) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Występuje w Ameryce Centralnej. Nie jest zagrożony wyginięciem.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karliczka

                zdrobnienie od: karlica


                Karliczka (zwyczajna), karliczka (Zapornia pusilla) – gatunek małego ptaka wodnego z rodziny chruścieli (Rallidae), zamieszkujący Eurazję, Australazję i Afrykę. Nie jest zagrożony wyginięciem.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlik

                nietoperz z rodziny mroczkowatych


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|m. Karol


                Karlik – po śląsku Karol.

                Osoby:

                • „Karlik z Kocyndra” – pseudonim, pod jakim występował Stanisław Ligoń, pisarz śląski, malarz, ilustrator, działacz kulturalny i narodowy, reżyser, aktor
                • Marcin Karlik – polski ekonomista

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karlikowo

                dzielnica Sopotu


                • Karlikowo – dzielnica Sopotu
                • Karlikowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. puckim, w gminie Krokowa
                • Karlikowo Lęborskie – wieś w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska
                • Karlikowo – gromada
                • Karlikowo – przystanek kolejowy w Karlikowie Lęborskim

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlikowski

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karlikowy

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karlika lub z nim związany


                przymiotnik dzierżawczy

                 (1.1) rzad. należący do karlika

                przymiotnik relacyjny

                 (2.1) rzad. związany z karlikiem, dotyczący karlika

                przymiotnik jakościowy

                 (3.1) rzad. charakterystyczny dla karlika, mający cechy karlika


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karlin

                • Karlín – dzielnica Pragi
                • Karlin – dzielnica (sołectwo) miasta Zawiercie w powiecie zawierciańskim w województwie śląskim
                • Karlin (Skała nad Wsią) – skała w Karlinie w województwie śląskim
                • Karlin – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Moszczenica
                • Karlin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. myśliborskim, w gminie Nowogródek Pomorski

                Źródła:

                Wikipedia

                Karlinianin

                mieszkaniec Karlina (miasta w Polsce)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karlinianka

                mieszkanka Karlina (miasta w Polsce)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karlino

                miasto w Polsce


                rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


                Karlino (niem. Körlin an der Persante) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Karlino.

                Miasto ma 5507 mieszkańców (30 czerwca 2022).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karliński

                przymiotnik od: Karlino


                Źródła:

                SJP.pl

                Karlista

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) polit. zwolennik karlizmu, tradycjonalistycznego i prokatolickiego ruchu politycznego w Hiszpanii;


                Źródła:

                Wiktionary

                Karlistka

                karlista


                Patrz:karlista

                Źródła:

                SJP.pl

                Karlistowski

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) polit. związany z ruchem karlistów


                Źródła:

                Wiktionary

                Karlowarski

                przymiotnik od: Karlowe Wary (miasto w Czechach; Karlovy Vary; dawna nazwa: Karlsbad, przymiotnik: karlsbadzki)


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karlowymi Warami, dotyczący Karlowych Warów


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karlowy

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karla lub z nim związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karlsbad

                dawna nazwa miasta w Czechach, obecnie: Karlowe Wary


                Karlsbad – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, w regionie Mittlerer Oberrhein, w powiecie Karlsruhe. Leży ok. 15 km na południowy wschód od Karlsruhe.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlsbadzki

                przymiotnik od: Karlsbad (miasto w Czechach, obecna nazwa: Karlowe Wary, Karlovy Vary; przymiotnik: karlowarski)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karlskrona

                [czytaj: kalskru:na] miasto portowe w południowej Szwecji


                Karlskrona – miasto w południowej Szwecji, ośrodek administracyjny regionu Blekinge i gminy Karlskrona, port wojenny nad Morzem Bałtyckim.

                Port Marynarki Wojennej w Karlskronie znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlsruhe

                miasto w Niemczech


                Karlsruhe – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia. Siedziba rejencji Karlsruhe, regionu Mittlerer Oberrhein oraz powiatu Karlsruhe, do którego miasto jednak nie należy. Leży na Nizinie Górnoreńskiej, nad rzekami Ren, Alb i Pfinz, na wysokości 115 m.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlsson

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Frida Karlsson – szwedzka biegaczka narciarska
                • Hans Karlsson (strona ujednoznaczniająca)
                • Johan Karlsson (strona ujednoznaczniająca)
                • Peter Karlsson (strona ujednoznaczniająca)
                • Rikke Karlsson – duńska polityk, samorządowiec i pedagog
                • Sofia Karlsson – szwedzka artystka muzyczna, piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów

                Inne:

                • (9623) Karlsson – planetoida z pasa głównego asteroid

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karlus

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. przystojny chłopak

                 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. chłopiec, kawaler

                 (1.3) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. obraź. mężczyzna


                Źródła:

                Wiktionary

                Karm

                pokarm dla zwierząt; karma


                Źródła:

                SJP.pl

                Karma

                1. pokarm dla zwierząt; pasza;
                2. w indyjskich religiach i indyjskiej filozofii: suma uczynków człowieka, decydująca o charakterze następnej inkarnacji; karman


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zootechn. pokarm dla zwierząt

                 (1.2) rel. w hinduizmie, buddyzmie i dżinizmie: przeszłe czyny i zamiary mające wpływ na przyszłość czującej istoty (np. człowieka) i jej następne wcielenia;


                Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 , kor. 업 ǒp; jap. ; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.

                Filozoficzne wyjaśnienie karmy różni się pomiędzy tradycjami, jednak główna idea głosi, że czyny tworzą przyszłe doświadczenia i przez to każdy jest odpowiedzialny za własne życie, cierpienie i szczęście, jakie sprowadza na siebie i innych.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karman

                w indyjskich religiach i indyjskiej filozofii: suma uczynków człowieka popełnionych za życia, decydująca o charakterze następnej inkarnacji; karma


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

                 (1.1) rel. w hinduizmie, buddyzmie i dżinizmie: przeszłe czyny i zamiary mające wpływ na przyszłość czującej istoty (np. człowieka) i jej następne wcielenia;

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (2.1) białystok. portfel


                Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 , kor. 업 ǒp; jap. ; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.

                Filozoficzne wyjaśnienie karmy różni się pomiędzy tradycjami, jednak główna idea głosi, że czyny tworzą przyszłe doświadczenia i przez to każdy jest odpowiedzialny za własne życie, cierpienie i szczęście, jakie sprowadza na siebie i innych.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmaniola

                carmagnola;
                1. nazwa pieśni rewolucyjnej i tańca z czasów Rewolucji Francuskiej
                2. płaszcz z długim kołnierzem, noszony przez rewolucjonistów francuskich w okresie Wielkiej Rewolucji


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) francuska marszowa pieśń rewolucyjna, grywana też w czasie egzekucji;

                 (1.2) choreogr. taniec z okresu rewolucji francuskiej wykonywany przy wtórze karmanioli (1.1)

                 (1.3) krótki płaszcz z dużym kołnierzem noszony przez francuskich rewolucjonistów


                Karmaniola (fr. Carmagnole, od Carmagnola, miasta we Włoszech) – taniec z okresu Wielkiej Rewolucji Francuskiej wykonywany przy wtórze pieśni rewolucyjnej z 1792 o tej samej nazwie.

                Opis tańca został umieszczony w Opowieści o dwóch miastach Karola Dickensa. Do Karmanioli odwoływał się też m.in. Anatole France w powieści o rewolucji francuskiej pt. Bogowie łakną krwi.

                Do Karmanioli nawiązał Jacek Kaczmarski w swoim utworze pod tym samym tytułem z 1981 r..


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmazyn

                1. intensywnie czerwony kolor,
                2. tkanina ceniona dawniej w intensywnie czerwonym kolorze


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) barwa intensywnie czerwona

                 (1.2) tkanina w kolorze karmazynu (1.1)

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (2.1) daw. szlachcic, który mógł nosić karmazynowy żupan

                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (3.1) icht. atlantycka ryba podobna do okonia;

                 (3.2) zool. rasa kur;


                Karmazyn – odcień ciemnej czerwieni z niewielką domieszką błękitu. Tradycyjnie określany jako kolor krwi żylnej (ciemnej) w przeciwieństwie do szkarłatu.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmazynek

                przedstawiciel jednego z gatunków ryb z rzędu skorpenokształtnych


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmazynka

                1. szaro-brązowy motyl z rodziny sówkowatych; wstęgówka karmazynka;
                2. amerykańska rasa kur


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmazynkowy

                przymiotnik od: karmazynek


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmazynowy

                przymiotnik od: karmazyn


                przymiotnik

                 (1.1) intensywnie czerwony


                Karmazyn – odcień ciemnej czerwieni z niewielką domieszką błękitu. Tradycyjnie określany jako kolor krwi żylnej (ciemnej) w przeciwieństwie do szkarłatu.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmel

                1. słodka, rozciągliwa masa uzyskiwana przez ogrzewanie cukru
                2. zakon karmelitański


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                 (1.1) geogr. pasmo górskie w północnym Izraelu;

                 (1.2) rel. zakon karmelitański, wszystko co związane jest z duchowością karmelitańską

                 (1.3) pot. rel. dom zakonny, klasztor karmelitów lub karmelitanek

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                 (2.1) imię|polski|m.


                Karmel (tzw. cukier palony, E150) – masa powstająca w wyniku podgrzewania cukru spożywczego lub innych węglowodanów, w wyniku czego uzyskuje charakterystyczną brązową (karmelową) barwę i charakterystyczny zapach. Po ostygnięciu przybiera szklistą postać i jest składnikiem wielu potraw, używany do dekoracji potraw oraz jako dodatek barwiący.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmelarka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) cuk. zaw. cukierniczka wytwarzająca karmel na słodycze


                Źródła:

                Wiktionary

                Karmelarnia

                dział zakładu, w którym przygotowuje się karmel na cukierki


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) dział produkcyjny w fabryce słodyczy, w którym wytwarza się karmel


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelarski

                przymiotnik od: karmelarz


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karmelarstwem, dotyczący karmelarstwa


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelarstwo

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) cuk. przygotowywanie karmelu na cukierki i lizaki

                 (1.2) zaw. zawód wykonywany przez karmelarzy


                Źródła:

                Wiktionary

                Karmelarz

                osoba przygotowująca masę na karmelki, zajmująca się wyrobem karmelu


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) cuk. zaw. cukiernik wytwarzający karmel na słodycze


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelek

                cukierek z karmelu twardy lub nadziewany


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) cukierek z karmelu


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelici

                Karmelici (pełna nazwa po łac. Ordo fratrum Beatae Virginis Mariae de monte Carmel) – katolicki zakon kontemplacyjny Marii Panny z góry Karmel o surowej regule.


                Źródła:

                Wikipedia

                Karmelicki

                związany z karmelitą; karmelitański


                przymiotnik

                 (1.1) odnoszący się do męskiego zakonu karmelitów


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelita

                nazwisko


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) zakonnik z zakonu karmelitańskiego


                Karmelita – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmelitanka

                członkini katolickiego zakonu żeńskiego; karmelitka


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) rel. zakonnica z zakonu karmelitańskiego


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelitanki

                członkini katolickiego zakonu żeńskiego; karmelitka


                Karmelitanki bose – żeńska gałąź zakonu karmelitów bosych. Początkowo były to wspólnoty pobożnych kobiet skupiających się przy klasztorach karmelitów od około 1450 roku. W oparciu o bullę Cum nulla Fidelium Mikołaja V z 1452 generał karmelitów, bł. Jan Soreth zorganizował 5 klasztorów dla sióstr. W 1562 roku zakon zreformowała obecna wtedy karmelitanka – św. Teresa z Ávili, przywracając zakonowi pierwotny charakter.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karmelitański

                związany z karmelitą; karmelicki


                przymiotnik

                 (1.1) rel. związany z Karmelem


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelitka

                karmelita


                Patrz:karmelita

                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelitki

                karmelita


                Patrz:karmelita

                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelizacja

                rozpad cukru pod wpływem ciepła


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) cuk. kulin. proces rozkładu cukru pod wpływem ciepła;


                Karmelizacja – proces nieenzymatycznego ciemnienia żywności, spowodowany powstawaniem karmelu, w wyniku poddawania cukru działaniu wysokiej temperatury. Karmelizacja służy nadaniu pożądanej barwy i zapachu m.in. produktom piekarskim, słodyczom i ziarnom kawy.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmelizacyjny

                przymiotnik od: karmelizacja


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelizować

                rozkładać cukier przez jego prażenie


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelki

                cukierek z karmelu twardy lub nadziewany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelkowaty

                podobny do karmelków


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelkowy

                przymiotnik od: karmelek


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) kulin. spoż. dotyczący karmelków, związany z karmelkami

                przymiotnik jakościowy

                 (2.1) mający kolor żółtobrązowy, taki jak kolor karmelu

                 (2.2) pejor. przesłodzony, zbyt miły


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmelówka

                domowa wódka produkowana ze spirytusu z dodatkiem karmelu; przepalanka, alembik


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmelowy

                przymiotnik od: karmel


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) kulin. spoż. dotyczący karmelu, zawierający karmel, zrobiony z karmelu

                przymiotnik jakościowy

                 (2.1) mający kolor żółtobrązowy, taki jak kolor karmelu


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmen

                imię żeńskie


                • Carmen – imię żeńskie hiszpańskiego pochodzenia

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karmenadel

                rzeczownik, rodzaj męski

                 (1.1) lwów. kotlet


                Źródła:

                Wiktionary

                Karmenta

                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) mitrzym. starorzymska bogini płodności;


                Karmenta (także Karmentis, Carmenta, Nikostrate, Temis, Telpusa, Timandra, Postuersa, Prorsa, łac. Carmentis, od carmen ‘magiczne zaklęcie’, ‘pieśń’) – w mitologii rzymskiej nimfa arkadyjska, kamena, wieszczka, bogini płodności.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmia

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) daw. karma, pokarm dla zwierząt

                 (1.2) stpol. śrpol. pokarm, posiłek, pożywienie

                 (1.3) śrpol. przen. to, co się często robi


                Źródła:

                Wiktionary

                Karmiąca

                kobieta będąca w czasie karmienia dziecka piersią


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmiak

                worek z paszą zakładany koniowi na pysk


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmić

                dawać jeść, żywić


                czasownik przechodni niedokonany (dk. nakarmić)

                 (1.1) dostarczać jedzenia, dawać pożywienie, żywić kogoś

                 (1.2) (u samic ssaków) żywić potomstwo własnym mlekiem

                czasownik zwrotny niedokonany karmić się (dk. nakarmić się)

                 (2.1) dostarczać sobie posiłku

                 (2.2) żywić siebie nawzajem


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmiciel

                przestarzałe: osoba, która karmi, dostarcza pożywienia; żywiciel


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) osoba, która stale karmi, dostarcza pożywienie


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmicielka

                kobieta dostarczająca pożywienia


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) kobieta, która stale karmi, dostarcza pożywienie


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmiczny

                w filozofii hinduistycznej: wynikający z karmy, uczynków z poprzedniego wcielenia, decydujących o losie w aktualnej inkarnacji


                przymiotnik

                 (1.1) rel. / filoz. związany z karmą, dotyczący karmy


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmidełko

                1. szklane pływające urządzenie do karmienia ryb akwariowych;
                2. zdrobnienie od: karmidło


                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) zdrobn. od: karmidło

                 (1.2) małe karmidło


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmidło

                urządzenie automatycznie napełniające koryta zwierząt paszą z zasobników


                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) pojemnik, w którym daje się jedzenie zwierzętom


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmienie

                dawać jeść, żywić


                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) odczasownikowy od|karmić., nazwa czynności bezpośredniego podawania żywności


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmik

                wieprz tuczony, przeznaczony na mięso; karmnik


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (1.1) roln. tuczone prosię, przeznaczone na mięso


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmin

                1. barwnik otrzymywany z koszenili
                2. kolor jaskrawoczerwony


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) odcień intensywnej, głębokiej czerwieni

                 (1.2) barwnik lub pigment w odcieniu karminu (1.1)


                Karmin (aram. kirmiz – czerwień) – barwnik pochodzenia naturalnego, o kolorze nasyconej, głębokiej czerwieni. Chemicznie głównym składnikiem karminu jest kwas karminowy, będący złożoną pochodną hydroksyantrachinonu.

                Karmin został odkryty w XVI w. Pierwotnie produkowany był z czerwca o nazwie koszenila (Dactylopius coccus), żerującego na kaktusach meksykańskich oraz z czerwca polskiego. Obecnie używa się jego syntetycznego substytutu takiego jak np. alizaryna. Jeden z najatrakcyjniejszych kolorów wśród substancji naturalnych, nie znalazł jednak większego uznania wśród malarzy z powodu wyjątkowo słabej odporności na światło. Był przez pewien czas używany w farbach olejnych, jednak blaknął, na dłużej zadomowił się w farbach akwarelowych (z natury mniej intensywnych), w barwieniu tkanin oraz technice mikroskopowej. Stosowany jest do produkcji farb, barwienia tkanin oraz barwienia preparatów farmaceutycznych i żywności (symbol E120).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karminadel

                śląski kotlet mielony przygotowywany tradycyjnie z mięsa wieprzowego; karbinadel


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. kotlet mielony;


                Karminadle (karminadla, karbinadle, karbinadla, kardinadle, kardinadla, bergi) – potrawa kuchni śląskiej, rodzaj kotletów mielonych. Są to smażone na głębokim tłuszczu kulki z mielonego mięsa, tradycyjnie wieprzowego. Gotowe karminadle mają lekko spłaszczony, kulisty kształt i średnicę ok. 5–7 cm. W smaku są słone i lekko pikantne. 17 stycznia 2008 tak zdefiniowane karminadle zostały wpisane na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w kategorii „Gotowe dania i potrawy w województwie śląskim”.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karminować

                przestarzale: barwić usta, policzki na kolor karminu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karminówka

                wstęgówka karminówka - gatunek motyla z rodziny mrocznicowatych


                Źródła:

                SJP.pl

                Karminowoczerwony

                czerwony o karminowym odcieniu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karminowowiśniowy

                wiśniowy o karminowym odcieniu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karminowy

                książkowo: mający barwę karminu, intensywnie czerwony; jaskrawoczerwony, szkarłatny, karmazynowy, krwawoczerwony


                przymiotnik

                 (1.1) mający kolor czerwony, taki jak kolor karminu


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmisko

                1. specjalnie przygotowane miejsce, w którym wykłada się karmę dla zwierzyny leśnej;
                2. miejsce wysypywania karmy dla ryb w stawach rybnych; żerowisko ryb


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmniczek

                zdrobnienie od: karmnik


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmnik

                1. mała drewniana konstrukcja, w której wykłada się pokarm dla ptaków;
                2. worek z paszą nakładany na głowę konia;
                3. część chlewu, przeznaczona do tuczenia wieprzy;
                4. wieprz tuczony, przeznaczony na mięso; karmik


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) ornit. drewniana konstrukcja do karmienia ptaków

                 (1.2) naczynie do karmienia zwierząt

                 (1.3) zootechn. część chlewu z przeznaczeniem do tuczenia świń

                 (1.4) hipol. worek z paszą nakładany na głowę konia

                 (1.5) zootechn. tuczony wieprz

                 (1.6) bot. rodzaj roślin z rodziny goździkowatych;

                 (1.7) bot. roślina z rodzaju karmników (1.6)


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karmnikowy

                przymiotnik od: karmnik


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmny

                o zwierzęciu hodowlanym: tuczony na ubój; opasowy, tuczny


                przymiotnik

                 (1.1) o zwierzęciu hodowlanym: obficie karmiony z przeznaczeniem na ubój


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karmonada

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) poznań. - schab


                Źródła:

                Wiktionary

                Karmowy

                karma (pożywienie dla zwierząt); paszowy


                Źródła:

                SJP.pl

                Karmuazować

                w jubilerstwie: otaczać drogi kamień mniejszymi kamieniami


                Źródła:

                SJP.pl

                Karń

                dawniej: bryła, złoże, kawał czegoś


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnąć

                potocznie: karnąć się - przejechać się pożyczonym rowerem, motocyklem lub samochodem


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnacja

                1. koloryt skóry; cera;
                2. w malarstwie: tonacja barw nadawana ciału ludzkiemu


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) koloryt skóry człowieka

                 (1.2) inform. wygląd programu komputerowego itp.;


                • karnacja – koloryt skóry ludzkiej
                • karnacja – zestaw ustawień graficznego interfejsu użytkownika regulujących wygląd i zachowania wizualne programu

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karnak

                miejscowość w Górnym Egipcie


                Karnak, arab. الكرنك, egip. Ipet-sut – „Najbardziej Dobrane z Miejsc” – miasto w Górnym Egipcie, w muhafazie Luksor, na wschodnim brzegu Nilu, 2,5 km na północ od Luksoru. W starożytności miejscowość była częścią Teb, a obecnie postrzegana jest przez wielu jako część Luksoru, jako że obie miejscowości tworzą zwarty zespół miejski.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnal

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) kapturek zakładany sokołowi przez sokolnika dla ograniczenia agresywności


                Karnal (hindi करनाल) – miasto indyjskie położone w dystrykcie Karnal, stan Hariana. 223 000 mieszkańców (2003).

                Ośrodek przemysłu (głównie przemysł spożywczy, obuwniczy, maszynowy, włókienniczy) i handlowo usługowy dla okolicznych regionów rolniczych (uprawa głównie zbóż, bawełny).


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karnalit

                minerał, uwodniony chlorek potasu i magnezu, stosowany głównie jako nawóz potasowy


                Karnalit – uwodniony podwójny chlorek potasu i magnezu o wzorze KCl·MgCl2·6H2O, krystalizujący w układzie rombowym.

                Tworzy zbite drobnokrystaliczne skupienia, twardość wynosi 2–2,9, jest bezbarwny lub zabarwiony na czerwono, żółto lub brunatno. Połysk szklisty, ale kryształy dzięki dużej higroskopijności łatwo matowieją na powietrzu, a niezabezpieczone szybko się rozpuszczają. W smaku gorzki.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnalitowy

                przymiotnik od: karnalit


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnas

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnasiewicz

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnataka

                stan w południowych Indiach


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. południowoindyjski stan ze stolicą w Bangalore


                Karnataka (hindi कर्नाटक, trb.: Karnataka, trl.: Karnāṭaka; kannada ಕರ್ನಾಟಕ; ang. Karnataka) – stan leżący na południu Indii, przed rokiem 1973 nosił nazwę Mysore po tym, jak powstał z wcześniej istniejącego na jego obszarze królestwa o tej samej nazwie w 1950 r.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karnauba

                naturalny wosk roślinny z liści kopernicji; carnauba


                Karnauba (łac. Cera Carnauba) – naturalny wosk roślinny pozyskiwany z liści palmy – kopernicji woskodajnej Copernicia cerifera, rosnącej w Brazylii. Wydziela się w postaci drobnych łusek na liściach palmowych z których, po ich zasuszeniu jest strząsany (z wydajnością ok. 8–10 g z pojedynczego liścia).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnawalizacja

                Źródła:

                Wikipedia

                Karnawał

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) okres od święta Trzech Króli (albo od Bożego Narodzenia, albo od Nowego Roku) do Środy Popielcowej, w czasie którego urządzane są zabawy, bale, maskarady i pochody;

                 (1.2) zabawy w czasie karnawału (1.1)

                 (1.3) w krajach Ameryki Łacińskiej i Południowej pochody i masowe zabawy pod koniec karnawału (1.1) na ulicach miast


                Karnawał, zapusty – okres zimowych balów, maskarad, pochodów i zabaw. Rozpoczyna się najczęściej w dniu Trzech Króli, a kończy we wtorek przed Środą Popielcową, która oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karnawałować

                czasownik

                 (1.1) rzad. bawić się w czasie trwania karnawału


                Źródła:

                Wiktionary

                Karnawałowanie

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) świętowanie karnawału


                Źródła:

                Wiktionary

                Karnawałowicz

                uczestnik karnawału


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) pot. osoba biorąca udział w karnawałowej zabawie


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karnawałowiczka

                uczestniczka karnawału


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnawałowy

                przymiotnik od: karnawał


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karnawałem, dotyczący karnawału, używany, odbywający się, pojawiający się, zakładany w okresie karnawału


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karneades

                Karneades z Cyreny (gr. Καρνεάδης ὁ Κυρηναῖος Karneades ho Kyrenaios, ur. ok. roku 214 p.n.e. w Cyrenie, zm. ok. 129 p.n.e. w Atenach) – filozof, jeden z wybitnych przedstawicieli sceptycyzmu, scholarcha Akademii Platońskiej od roku 156 p.n.e. aż do śmierci.


                Źródła:

                Wikipedia

                Karnecik

                zdrobnienie od: karnet


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) zdrobn. od karnet


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karnecikowy

                przymiotnik od: karnecik


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnegia

                karnegia olbrzymia - drzewiasty kaktus o jadalnych owocach, rosnący w Kalifornii; saguaro


                Źródła:

                SJP.pl

                Karneol

                minerał, odmiana chalcedonu; krwawnik, karniol (dawniej)


                Karneol, karniol – gemmologiczna nazwa czerwonej, półprzezroczystej odmiany chalcedonu.

                Nazwa „karneol” (łac. carneolus) pochodzi prawdopodobnie ze starofrancuskiego cornele = owoc derenia.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnes

                1. ozdoba architektoniczna w postaci wąskiej listwy, mającej w przekroju kształt litery S
                2. hebel z zębami do wycinania fug w gzymsach


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnet

                1. bilet z opłaconymi wejściami na kilka imprez rozrywkowych lub opłaconym przejazdem środkami komunikacji publicznej przez jakiś okres;
                2. dawniej: mały notes do zapisywania przez kobiety kolejności tancerzy na balu


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) książk. bilet wstępu na cykl imprez rozrywkowych lub na kilka przejazdów środkami komunikacji publicznej, wyciągami narciarskimi itp.; karta lub bloczek z kuponami na poszczególne wejścia

                 (1.2) hist. damski notesik służący dawniej kobietom do wpisywania kolejności tańców i partnerów podczas balu


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karnetowicz

                posiadacz karnetu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnetowiczka

                posiadaczka karnetu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnetowy

                przymiotnik od: karnet


                Źródła:

                SJP.pl

                Karniaczek

                zdrobnienie od: karniak


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) zdrobn. od karniak


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karniak

                kieliszek wódki dawany, za karę, osobie, która spóźniła się na przyjęcie


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (1.1) pot. żart. kieliszek wódki dla spóźnionego

                 (1.2) środ. sport. rzut karny


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karnice

                nazwa wielu wsi w Polsce


                W Polsce
                • Karnice – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin
                • Karnice – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Żmigród
                • Karnice – wieś w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice
                • Karnice – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Puszcza Mariańska
                • Karnice – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Karnice
                • Karnice – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Radowo Małe

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnicki

                przymiotnik od: Karnice


                Karnicki (Kroschnitzky, Wczele odmiana Karnicki) – polski herb szlachecki odmiana herbu Wczele.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karniej

                stopień wyższy od przysłówka: karnie


                Źródła:

                SJP.pl

                Karniejszy

                stopień wyższy od przymiotnika: karny


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnieszewice

                Karnieszewice (niem. Karnkewitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Sianów, 5,5 km na północny wschód od Sianowa, 1 km na północ od drogi nr 6 (Szczecin-Gdańsk) oraz 2 km na południowy wschód od linii kolejowej nr 202 (Koszalin-Słupsk; najbliższa stacja Skibno, 3 km na zachód).


                Źródła:

                Wikipedia

                Karniewo

                nazwa dwóch wsi w Polsce


                W Polsce
                • Karniewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Regimin
                • Karniewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. makowskim, w gminie Karniewo
                • Karniewo – gmina
                • Karniewo – gromada

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karniewski

                przymiotnik od: Karniewo


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnik

                potocznie o specjaliście od prawa karnego


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) geol. pierwszy, najstarszy wiek późnego triasu, trwający 228,7 – 216,5 milionów lat temu;


                Karnik − w stratygrafii piętro górnego triasu w eratemie mezozoicznym, trwające w zależności od przyjmowanego podziału triasu od około 10 do około 12 milionów lat. Dokładny czas jego trwania jest przedmiotem sporów. Do 2012 roku Międzynarodowa Komisja Stratygrafii przyjmowała, że karnik rozpoczął się około 228,7 milionów lat temu a zakończył 216,5 ± 2,0 mln lat temu; w roku 2013 Komisja poprawiła datowanie na ok. 237–227 milionów lat temu. Młodsze piętro od ladynu a starsze od noryku.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karniol

                dawniej: karneol (minerał, odmiana chalcedonu); krwawnik


                Źródła:

                SJP.pl

                Karniów

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                 (1.1) geogr. miasto w Czechach;

                 (1.2) geogr. wieś w Polsce w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca


                Karniów lub Krnów (cz. Krnov, niem. Jägerndorf, łac. Carnovia) – miasto w powiecie Bruntal, w kraju morawsko-śląskim w Czechach, na Śląsku Opawskim, przy granicy z Polską, około 15 km od Głubczyc oraz 27 km od Prudnika, nad rzeką Opawą, 24 175 mieszkańców.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karniowice

                W Polsce
                • Karniowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. chrzanowskim, w gminie Trzebinia
                • Karniowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Zabierzów
                • Karniowice – gromada

                Źródła:

                Wikipedia

                Karniowski

                przymiotnik

                 (1.1) odnoszący się do miasta Karniów


                Źródła:

                Wiktionary

                Karnista

                ktoś obeznany w prawie karnym


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) praw. specjalista z zakresu prawa karnego


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karnistka

                karnista


                Patrz:karnista

                Źródła:

                SJP.pl

                Karnistyczny

                związany z prawem karnym (karnistyką)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnisz

                podłużny element umieszczany nad oknem, służący do mocowania firan, zasłon


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) drążek albo listwa nad drzwiami lub oknem służące do zawieszania portier, firanek, zasłon itp.


                Karnisz (z fr. „corniche” – gzyms) – drążek lub listwa, zwykle zawieszona nad oknem, służąca do zawieszania firanek lub zasłon.

                W miejsce karnisza można również zastosować tak zwany karnisz zabudowany.

                Jest to element sztukaterii do wnętrz w postaci listwy maskującej szyny karniszowe lub zamontowane już karnisze nadokienne.Listwa karniszowa występuje również z oświetleniem LED, zmontowanym od wewnętrznej strony elementu sztukaterii.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karnity

                wieś w Polsce


                Karnity (niem.  Karnitten) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Miłomłyn, nad jeziorem Kocioł.

                W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnityna

                organiczny związek chemiczny występujący w mięśniach


                Karnityna (β-hydroksy-γ-trimetyloamoniomaślan), (CH3)3N+–CH2–CH(OH)–CH2–COO – organiczny związek chemiczny o budowie betainowej, N,N,N-trimetylowa pochodna kwasu γ-amino-β-hydroksymasłowego (GABAOB). W organizmach jest syntetyzowany w wątrobie, nerkach i mózgu z aminokwasów (lizyny i metioniny) i pełni rolę w transporcie kwasów tłuszczowych z cytozolu do mitochondriów. Dość obficie występuje w mięśniach.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnitynowy

                karnityna


                Patrz:karnityna

                Źródła:

                SJP.pl

                Karnizm

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) socjol. system przekonań, zachowań lub ideologia, która przyzwala człowiekowi na jedzenie określonych zwierząt

                 (1.2) liter. ideologia żywego, zmysłowego ciała występująca w literaturze


                Źródła:

                Wiktionary

                Karnkowski

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnoprawny

                odnoszący się do prawa karnego; prawnokarny


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) praw. odnoszący się do prawa karnego, dotyczący prawa karnego, związany z prawem karnym


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karność

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) cecha tego, co karne


                Źródła:

                Wiktionary

                Karnoskarbowy

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) dotyczący przepisów kodeksu karnego skarbowego


                Źródła:

                Wiktionary

                Karnotaur

                rodzaj dinozaura z podrzędu teropodów


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Carnotaurus|ref=tak., rodzaj zauropsydów żyjących w późnej kredzie;

                 (1.2) zool. paleont. nazwa systematyczna|Carnotaurus sastrei|ref=tak., gatunek z rodzaju karnotaur (1.1)

                 (1.3) zool. zwierzę z gatunku karnotaur (1.2)


                Karnotaur (Carnotaurus) – rodzaj dinozaura, dużego teropoda z rodziny abelizaurów żyjącego w Ameryce Południowej w epoce kredy późnej, 72–69,9 miliona lat temu. Wyróżnia się pojedynczy gatunek Carnotaurus sastrei (takson monotypowy). Znany z pojedynczego dobrze zachowanego szkieletu, należy do najlepiej poznanych teropodów półkuli południowej. Szkielet ten znaleziono w 1984 r., w argentyńskiej prowincji Chubut w skałach formacji La Colonia. Jego nazwa pochodzi od łacińskich słów carno [carnis] („mięso”) i taurus („byk”), wobec czego Carnotaurus znaczy „mięsożerny byk”. Był on zaawansowanym ewolucyjnie członkiem rodziny abelizaurów, grupy dużych teropodów zajmujących nisze wielkich drapieżników na południowych kontynentach Gondwany w późnej kredzie. Jego relacje filogenetyczne pozostają niepewne, może być bliżej spokrewniony z mażungazaurem i aukazaurem.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karnotyt

                minerał, uwodniony związek potasu, uranu i wanadu


                Karnotyt – promieniotwórczy minerał z gromady minerałów uranylu; uwodniony wanadan uranylowo-potasowy.

                Nazwa nadana na cześć francuskiego górnika i chemika Marie-Adolphe'a Carnota (1839–1920). Opisali go w 1899 r. Charles Friedel i Édouard Cumenge, którzy zidentyfikowali go w okazach z Roc Creek w hrabstwie Montrose, Kolorado, USA.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnotyzacja

                technika poprawy sprawności maszyn cieplnych poprzez przybliżenie ich cyklu termodynamicznego do cyklu Carnota


                Karnotyzacja – technika poprawy sprawności rzeczywistych obiegów termodynamicznych poprzez stosowanie zabiegów przybliżających obieg do obiegu Carnota dla danych temperatur.

                Do najczęściej spotykanych sposobów karnotyzacji zalicza się regenerację ciepła i przegrzew wtórny.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnowski

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Jacek Karnowski (dziennikarz) (ur. 1976) – dziennikarz telewizyjny, brat Michała
                • Jacek Karnowski (samorządowiec) (ur. 1963) – polityk, prezydent Sopotu
                • Jakub Karnowski (ur. 1974) – ekonomista
                • Jan Karnowski (1886-1939) – działacz kaszubski
                • Michał Karnowski (ur. 1976) – dziennikarz, brat Jacka
                • Przemysław Karnowski (ur. 1993) – koszykarz

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karnozaur

                jurajski i kredowy mięsożerny teropod


                Źródła:

                SJP.pl

                Karnozaury

                jurajski i kredowy mięsożerny teropod


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karny

                1. dotyczący kary
                2. zdyscyplinowany, posłuszny


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary, będący karą

                 (1.2) praw. dotyczący karnistyki, związany z prawem karnym (1.1)

                przymiotnik jakościowy

                 (2.1) wdrożony do posłuszeństwa

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (3.1) sport. w niektórych grach: specyficzne ukaranie strony, która popełniła przewinienie, przez znaczne ułatwienie stronie poszkodowanej zdobycia bramki, punktu itp.;

                 (3.2) żart. kieliszek wódki (zwykle większy), dawany do wypicia osobie spóźnionej na przyjęciu, podczas libacji itp.


                • Alfons Karny – polski artysta rzeźbiarz.
                • Kodeks karny – strona ujednoznaczniająca
                • Rzut karny w:
                  • piłce nożnej
                  • piłce ręcznej
                  • hokeju na lodzie
                  • hokeju na trawie
                  • rugby
                • Środek karny
                • Zakład karny

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karo

                1. dekolt w kształcie kwadratu;
                2. kolor w kartach oznaczony przez czerwony romb; dzwonek;
                3. karta koloru karo


                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) karc. kolor w kartach oznaczony czerwonym rombem; karta tego koloru;

                 (1.2) dekolt w kształcie kwadratu

                przymiotnik

                 (2.1) należący do kar (1.1)

                forma rzeczownika.

                 (3.1) W. lp. zob. kara.


                Karo (fr. carreau – kwadracik, poduszka, czworokąt) – jeden z czterech kolorów w kartach typu francuskiego, oznaczony czerwonym rombem .

                Odpowiednikiem kar w talii niemieckiej i szwajcarskiej są dzwonki, zaś w talii włosko-hiszpańskiej monety.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karo-Kari

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) rzad. kult. zabójstwo honorowe w Pakistanie


                Źródła:

                Wiktionary

                Karob

                1. gatunek zimozielonego drzewa z rodziny bobowatych; szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, chleb świętojański, ceratonia;
                2. emulgator wykorzystywany w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym; mączka chleba świętojańskiego


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) spoż. mączka z ziaren chleba świętojańskiego (szarańczynu strąkowego), dodatek spożywczy i substytut kakao, który nie zawiera teobrominy, kofeiny oraz alergenów


                Szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, karob, ceratonia (Ceratonia siliqua L.) – gatunek zimozielonego drzewa należący do rodziny bobowatych. Występuje dziko i w uprawie w regionie śródziemnomorskim. W polskiej florze wymieniony jako gatunek przejściowo dziczejący (efemerofit). Strąki nazywane są chlebem świętojańskim.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karobowy

                karob


                Patrz:karob

                Źródła:

                SJP.pl

                Karoca

                czterokołowy powóz kryty, bogato zdobiony, używany głównie na dworach królewskich i książęcych


                Karoca (z wł. carrozza) – szczególnie bogato zdobiony powóz kryty, rodzaj karety. Modny w okresie od XVI do XVIII wieku.

                Początkowo pudło zawieszone było na skórzanych pasach, później na resorach i wyposażone w przeszklone okienka. W Polsce karoce pojawiły się za panowania króla Stefana Batorego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karocki

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karogen

                substancja żelująca otrzymywana z wodorostów


                Źródła:

                SJP.pl

                Karogniada

                potocznie: klacz karogniadej (skarogniadej) maści; skarogniada


                Źródła:

                SJP.pl

                Karogniady

                o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; skarogniady


                Źródła:

                SJP.pl

                Karol

                imię męskie


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                 (1.1) imię|polski|m.;


                Karol – imię męskie pochodzenia frankijskiego oznaczające człowieka mężnego lub wojownika. Staroskandynawskie znaczenie – „człowiek, mąż”. Imię jest również rozpowszechnione w krajach latynoskich.

                W Polsce wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Karol w 2017 r. zajmował 33. miejsce w grupie imion męskich. W całej populacji Polaków Karol zajmował w 2017 r. 47. miejsce (159 590 nadań).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karola

                imię żeńskie


                Karola – żeński odpowiednik imienia Karol.

                Karola imieniny obchodzi: 9 maja, 5 lipca i 4 października.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolak

                nazwisko


                • Andrzej Karolak (1936–) – polski aktor
                • Czesław Karolak (1946–) – polski germanista
                • Elżbieta Karolak (1951–) – polska organistka i pedagog
                • Jacek Karolak (1970–) – polski poeta
                • Roman Karolak (1917–2004) – polski polityk, poseł na Sejm PRL
                • Stanisław Karolak (1931–2009) – polski językoznawca
                • Tadeusz Karolak (ujednoznacznienie)
                • Tomasz Karolak (1971–) – polski aktor i piosenkarz
                • Wojciech Karolak (1939–2021) – polski muzyk jazzowy
                • Zygmunt Karolak (1905–1999) – polski malarz

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolcia

                zdrobnienie od: Karolina (imię żeńskie); Karolka, Karolinka


                • Karolcia – forma zdrobniała od imienia Karolina
                • Karolcia – tytuł książki Marii Krüger
                • Karolcia – film

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolciny

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karolci lub z nią związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolczak

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Kazimierz Karolczak – polski historyk
                • Kazimierz Karolczak – polski polityk, samorządowiec
                • Ludwik Karolczak – polski górnik i polityk komunistyczny, poseł na Sejm

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolczuk

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolczyk

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolczyny

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karolki lub z nią związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolek

                roślina z rodziny baldaszkowatych; kminek zwyczajny


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                 (1.1) zdrobn. poufała forma męskiego imienia Karol


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karolewicz

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolewo

                Miejscowości i ich części w Polsce

                Wg TERYT jest ich 29, w tym 19 podstawowych
                • Karolewo – część miasta Mosina
                • Karolewo – część miasta Skoki

                Inne

                • Karolewo – dawna wieś w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja

                Źródła:

                Wikipedia

                Karolewski

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolin

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karoli lub z nią związany


                • karolin – dawna złota moneta bita w kilku państwach niemieckich i w Szwecji.
                W Polsce
                • Karolin – część miasta Olsztyn
                • Karolin – część miasta Poznań
                • Karolin – część miasta Warszawa, w dzielnicy Bemowo
                • Karolin – przysiółek wsi Piotrówek w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Jordanów Śląski
                • Karolin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Osięciny
                • Karolin – część wsi Stary Antonin w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Firlej
                • Karolin – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Garbów
                • Karolin – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Zakrzew
                • Karolin – wieś w woj. lubelskim, w pow. łęczyńskim, w gminie Łęczna
                • Karolin – kolonia w woj. lubelskim, w pow. parczewskim, w gminie Sosnowica
                • Karolin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. białobrzeskim, w gminie Promna
                • Karolin – osada w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Piaseczno
                • Karolin – część wsi Otrębusy w woj. mazowieckim, w pow. pruszkowskim, w gminie Brwinów
                • Karolin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Zwoleń
                • Karolin – część wsi Kramkowo w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Wizna
                • Karolin – wieś w woj. podlaskim, w pow. sejneńskim, w gminie Giby
                • Karolin – przysiółek wsi Gębalówka w woj. podlaskim, w pow. suwalskim, w gminie Bakałarzewo
                • Karolin – część wsi Gaj Mały w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Obrzycko
                • Karolin – nieoficjalny przysiółek wsi Drzeżewo w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Główczyce
                Na Białorusi

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolina

                imię żeńskie


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) imię|polski|ż.;

                 (1.2) geogr. hist. kolonia brytyjska w Ameryce Północnej, dziś dwa stany: Karolina Północna i Południowa

                 (1.3) pot. jeden z dwóch stanów: Karolina Północna lub Południowa


                Karolina – żeński odpowiednik imienia Karol. Innym żeńskim odpowiednikiem imienia Karol jest Karola. Imię Karolina jest pochodzenia starogermańskiego, od słowa charal, carl.

                W 2018 roku zarejestrowano 1 622 dziewczynki o imieniu Karolina. W 2017 roku 1 883.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karolińczyk

                1. mieszkaniec Karoliny Południowej;
                2. mieszkaniec Karoliny Północnej


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) mieszkaniec Karoliny Południowej

                 (1.2) mieszkaniec Karoliny Północnej


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karoling

                przedstawiciel dynastii Karolingów, zapoczątkowanej przez Pepina Małego (751 r.), w państwie Franków


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolingowie

                przedstawiciel dynastii Karolingów, zapoczątkowanej przez Pepina Małego (751 r.), w państwie Franków


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolinka

                północnoamerykańska kaczka, występująca także w Europie


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) zdrobn. od: Karolina

                 (1.2) mieszkanka Karoliny Południowej

                 (1.3) mieszkanka Karoliny Północnej


                Karolinka (Aix sponsa) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Nie wyróżnia się podgatunków.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karoliński

                1. przymiotnik od: Karoliny, Karolina Południowa, Karolina Północna
                2. dotyczący Karolingów, właściwy Karolingom


                przymiotnik

                 (1.1) geogr. związany z Karolinami, pochodzący z Karolinów

                 (1.2) geogr. związany z Karoliną Północną lub Karoliną Południową, pochodzący z Karoliny Północnej lub Karoliny Południowej, występujący na terenie Karoliny Północnej lub Karoliny Południowej

                 (1.3) hist. związany z Karolem Wielkim lub Karolingami

                 (1.4) hist. związany z Karolem V Habsburgiem


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karoliny

                1. archipelag w Mikronezji; Wyspy Karolińskie;
                2. wieś w Polsce


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolka

                roślina z rodziny baldaszkowatych; kminek zwyczajny


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolkowy

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karolka lub z nim związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolostwo

                Karol z małżonką; Karolowie


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolowie

                Karol z małżonką; Karolostwo


                Źródła:

                SJP.pl

                Karolówka

                wieś w Polsce


                Miejscowości i ich części w Polsce
                • Karolówka – część miasta Dynów
                • Karolówka – część miasta Warszawa, w dzielnicy Rembertów
                • Karolówka – część miasta Zamość
                • Karolówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. biłgorajskim, w gminie Frampol
                • Karolówka – część kolonii Majdan-Sielec w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Krynice
                • Karolówka – część wsi Wierzba w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Stary Zamość
                • Karolówka – część wsi Wisłowiec w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Stary Zamość
                • Karolówka – część wsi Kąclowa w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Grybów
                • Karolówka – część wsi Lewiczyn w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Belsk Duży
                • Karolówka – przysiółek wsi Żaba w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Namysłów
                • Karolówka – wieś w woj. podkarpackim, w pow. lubaczowskim, w gminie Lubaczów
                • Karolówka – część wsi Marki w woj. podkarpackim, w pow. tarnobrzeskim, w gminie Baranów Sandomierski
                • Karolówka – kolonia wsi Motkowice w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Imielno

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karolowy

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Karola lub z nim związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karomierz

                system kar pieniężnych


                Źródła:

                SJP.pl

                Karoń

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Jan Karoń – polski artysta lutnik, skrzypek
                • Krzysztof Karoń – polski publicysta
                • Henryk Karoń – polski lekarz, chirurg

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karonada

                rodzaj działa okrętowego, używanego w XVIII i XIX wieku


                Karonada – rodzaj dawnego działa okrętowego, używany od końca lat 70. XVIII wieku do pierwszej połowy XIX wieku. Były to krótkolufowe działa dużego kalibru, o niewielkiej masie, strzelające ciężkimi pociskami na małą odległość.

                Działa tego typu zostały jako pierwsze skonstruowane w odlewni Carron Ironworks w mieście Falkirk (Szkocja) w 1778 roku, skąd pochodzi nazwa. Były to krótkolufowe działa dużego wagomiaru (kalibru) – zwykle 18, 24 lub 32-funtowe, stosowano też większe wagomiary – aż do 42 i 68 funtów. Dzięki starannemu zaprojektowaniu, lufy karonad miały cieńsze ściany od wcześniejszych dział, zachowując wystarczającą wytrzymałość. Grubsze były jedynie ścianki komory prochowej, która miała mniejszą średnicę od kalibru lufy. Przez to masa karonad była znacznie mniejsza niż długolufowych dział porównywalnego kalibru i mogły być w nie uzbrojone także lżejsze okręty (przed wprowadzeniem karonad wagomiar 32 funty miały tylko najcięższe długolufowe działa stosowane na dolnych pokładach okrętów liniowych). Kaliber lufy był przy tym w założeniu znacznie ściślej dopasowany do średnicy kuli armatniej, co miało zapewniać zmniejszenie strat energii powodowanych przez ucieczkę gazów między kulą a ściankami lufy. Karonady miały bardzo dużą siłę rażenia, lecz niewielki zasięg (skuteczny ok. 300-400 m) w porównaniu z długolufowymi działami. Ich zaletą był także znacznie niższy koszt (dwu- lub trzykrotnie niższy od długolufowych dział).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karosaż

                ustawienie kół samochodowych w pozycji ukośnej względem osi


                Źródła:

                SJP.pl

                Karoseria

                nadwozie samochodu


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) wierzchnia część nadwozia pojazdu (najczęściej samochodu);

                 (1.2) więz. zawieszenie kary


                Karoseria (fr. carrosserie) – konstrukcja samochodu, którą tworzy płyta podłogowa wraz z elementami strefy górnej. Zwykle składa się z płyty podłogowej, konstrukcji górnej stałej, która w środkowej części oparta jest na słupkach, dachu, komory silnika, komory bagażnika oraz części ruchomych takich jak drzwi, maska czy pokrywa bagażnika. W przypadku pojazdów ramowych, płytę podłogową zastępuje rama nośna.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karoseryjny

                przymiotnik od: karoseria


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karoserią, dotyczący karoserii


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karoshi

                [czytaj: kaROszi] śmierć z przepracowania


                Karōshi (jap. 過労死 śmierć z przepracowania) – zjawisko nagłej śmierci w wyniku przepracowania i stresu.

                Pierwszy przypadek karōshi odnotowano w Japonii w 1969 roku. Szacuje się, że rocznie z przepracowania umiera ok. 10 tys. Japończyków.

                Słowo przechodzi do innych języków, np. angielskojęzyczny Oxford English Dictionary dodał karoshi w 2002 roku.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karosz

                koń czarnej maści, kary


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (1.1) koń karej maści


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karota

                1. wczesna odmiana marchwi; karotka;
                2. zbieranie datków


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) bot. roln. odmiana marchwi z krótkim korzeniem

                 (1.2) kulin. korzeń karoty (1.1)


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karotaż

                nauka zajmująca się badaniem fizycznych własności skał i procesów fizykochemicznych zachodzących w otworach wiertniczych; geofizyka wiertnicza


                Karotaż (inaczej profilowanie, ang. well logging) – wiertniczy zespół badań geofizycznych, opartych na sprawdzaniu fizycznych własności skał tworzących ścianę otworu wiertniczego. Pierwszego profilowania dokonali w 1926 r. bracia Schlumberger.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karotażowy

                przymiotnik od: karotaż


                Źródła:

                SJP.pl

                Karoten

                barwnik roślinny występujący m.in. w marchewce i pomidorach; karotyna


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) biochem. jeden ze związków organicznych z grupy węglowodorów nienasyconych stanowiących barwniki fotosyntetyczne o barwach od żółtej do czerwonej i prowitaminy witaminy A, występujących w wielu roślinach, m.in. marchwi;


                Karoteny (E160a) – grupa organicznych związków chemicznych, rozbudowanych przestrzennie węglowodorów nienasyconych zawierających 40 atomów węgla o wzorze sumarycznym: C40H56. W cząsteczkach karotenów występują wieloatomowe układy sprzężonych wiązań podwójnych.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karotenaza

                enzym przetwarzający karoten na witaminę A


                Źródła:

                SJP.pl

                Karotenoid

                barwnik pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, będący źródłem witaminy A; karotenowiec


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) biochem. substancja z grupy organicznych związków chemicznych, żółtych, czerwonych, pomarańczowych i różowych barwników roślinnych, które stanowią naturalne przeciwutleniacze;


                Karotenoidy – grupa organicznych związków chemicznych, pochodnych węglowodorów nienasyconych o szczególnej budowie, żółte, czerwone, pomarańczowe i różowe barwniki roślinne, występujące w chloroplastach i chromatoforach. Karotenoidy należą do naturalnych przeciwutleniaczy.Karotenoidy należą do prekursorów witaminy A i są głównym dietetycznym źródłem tej witaminy u człowieka. W przewodzie pokarmowym powstaje retinal, który następnie jest przekształcany do retinolu.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karotenoidowy

                przymiotnik od: karotenoid


                Źródła:

                SJP.pl

                Karotenowiec

                barwnik pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, będący źródłem witaminy A; karotenoid


                Źródła:

                SJP.pl

                Karotenowy

                przymiotnik od: karoten


                Źródła:

                SJP.pl

                Karotka

                1. wczesna odmiana marchwi; karota;
                2. korzeń tej rośliny


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) bot. roln. odmiana marchwi z krótkim korzeniem

                 (1.2) kulin. korzeń karotki (1.1)


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karotować

                dawniej:
                1. natrętnie wyłudzać pieniądze;
                2. kwestować - zbierać datki na cele dobroczynne


                Źródła:

                SJP.pl

                Karotyna

                barwnik roślinny występujący m.in. w marchewce i pomidorach; karoten


                Źródła:

                SJP.pl

                Karotynowy

                przymiotnik od: karotyna


                Źródła:

                SJP.pl

                Karownik

                środowiskowo: pracownik przewożący ciężary wozem lub taczką


                Źródła:

                SJP.pl

                Karowy

                należący do koloru w kartach oznaczonego czerwonym rombem; karo


                Źródła:

                SJP.pl

                Karp

                ryba z rodziny karpiowatych


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Cyprinus carpio|ref=tak., ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych, hodowlana;


                Karp (Cyprinus carpio) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Hodowany i poławiany na dużą skalę jako ryba konsumpcyjna.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpa

                1. pniak i korzenie pozostałe po ścięciu drzewa; karcz;
                2. podziemny pęd u niektórych roślin wieloletnich; kłącze


                • Karpa – w leśnictwie system korzeniowy wraz z pniakiem

                2 miejscowości w Polsce:

                • Karpa – osada leśna w woj. podlaskim, w pow. augustowskim, w gminie Bargłów Kościelny
                • Karpa – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. piskim, w gminie Pisz

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpacki

                1. Karpaty;
                2. Karpacz; karpaczański


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) dotyczący Karpat, związany z Karpatami, pochodzący z Karpat

                 (1.2) dotyczący Karpacza, związany z Karpaczem, pochodzący z Karpacza


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karpackość

                karpacki


                Patrz:karpacki

                Źródła:

                SJP.pl

                Karpacz

                miasto w województwie dolnośląskim


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


                Karpacz (do 1945 r. niem. Krummhübel) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. Położone w Sudetach Zachodnich, w dolinie rzeki Łomnicy. Prawa miejskie posiada od 1 stycznia 1960 r.

                Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Karpacz. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.

                Według danych GUS z 31 grudnia 2023 r. miasto liczyło 4208 mieszkańców.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpaczanin

                mieszkaniec Karpacza


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpaczanka

                mieszkanka Karpacza


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpaczański

                Karpacz; karpacki


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpatka

                rodzaj ciasta z kremem budyniowym


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) cuk. spoż. rodzaj ciasta przekładanego masą budyniową lub kremową przynajmniej z jedną warstwą ciasta parzonego na wierzchu, które podczas pieczenia tworzy charakterystyczne fale;


                Karpatka – wyrób cukierniczy w postaci dwóch blatów ciasta przełożonych kremem russel, kremem półtłustym śmietankowym lub np. gęstym, bezjajecznym budyniem wzbogaconym stopionym masłem. Według podręczników do gastronomii dolny blat przyrządza się z ciasta kruchego, a górny z ciasta parzonego. Podobnie definiują karpatkę słowniki języka polskiego. Jednakowoż popularne są – także wśród cukierników – karpatki na spodzie z ciasta parzonego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpatkowy

                karpatka


                Patrz:karpatka

                Źródła:

                SJP.pl

                Karpatski

                dawniej: karpacki


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpaty

                góry w Europie, występujące w Rumunii, Czechach, Polsce, Austrii, na Słowacji, Ukrainie i Węgrzech


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                 (1.1) geogr. łańcuch górski w środkowej Europie;


                Karpaty (51-54) (węg. Kárpátok; rum. Carpați; ukr. i serb. Карпати; rus. Карпаты; cz. i słow. Karpaty; niem. Karpaten) – łańcuch górski w środkowej Europie (jeden z największych w tej części świata), ciągnący się łukiem przez terytoria ośmiu krajów: Austrii, Czech, Polski, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii i Serbii. Najwyższy szczyt Gerlach ma wysokość 2655 m n.p.m.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpentaria

                zatoka na Morzu Arafura pomiędzy Ziemią Arnhema a Półwyspem Jork


                Zatoka Karpentaria (ang. Gulf of Carpentaria) – zatoka położona w południowo-wschodniej części Morza Arafura. Wcina się blisko 670 km w głąb północnej części kontynentu australijskiego pomiędzy Ziemię Arnhema a półwysep Jork. Szerokość zatoki wynosi do 600 km, głębokość do 71 m, a powierzchnia wynosi ok. 328 tys. km². Wzdłuż zachodnich wybrzeży rozsiane są liczne wyspy. Największe z nich to Groote Eylandt oraz Wellesley.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpeta

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpi

                przymiotnik od: karp; karpiowy


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiak

                nazwisko


                Karpiak – wzniesienie o wysokości 782 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnichch, w Górach Złotych.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpiarz

                wędkarz niezabijający złowionych ryb, umożliwiający rybie uwolnienie się i przeżycie w warunkach jej środowiska


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiel

                1. dwuletnia roślina pastewna z rodziny krzyżowych; brukiew;
                2. gwarowe, pogardliwe określenie starszego człowieka


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) reg-pl|Kraków. brukiew


                Brukiew, karpiel, kwaki (nazwa regionalna na Podbeskidziu) (Brassica napus L. var. napobrassica) – odmiana kapusty rzepak, roślina należąca do rodziny kapustowatych (krzyżowych). Nie rośnie dziko, występuje tylko w uprawie.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpieńcokształtne

                rząd ryb promieniopłetwych obejmujący ponad 1000 gatunków; zębokarpie, zębokarpiokształtne


                Karpieńcokształtne, zębokarpiokształtne, zębokarpie (Cyprinodontiformes) – rząd ryb promieniopłetwych (Actinopterygii), obejmujący ponad 1000 gatunków klasyfikowanych w rodzinach, które zestawiono w dwóch podrzędach:

                • Aplocheiloidei
                  • Aplocheilidae – szczupieńczykowate
                  • Nothobranchiidae
                  • Rivulidae – strumieniakowate
                • Cyprinodontoidei
                  • Anablepidae – czworookowate
                  • Cyprinodontidae – karpieńcowate
                  • Fundulidae
                  • Goodeidae – żyworódkowate
                  • Poeciliidae – piękniczkowate
                  • Profundulidae
                  • Valenciidae – walencjowate

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpieńcokształtny

                o cechach karpieńcokształtnych (rząd ryb)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpieński

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karpnem, dotyczący Karpna


                Źródła:

                Wiktionary

                Karpierz

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) rzemieślnik, pracownik zajmujący się wykopywaniem z ziemi karp pozostałych po wycince drzew


                Źródła:

                Wiktionary

                Karpik

                zdrobnienie od: karp


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpikowy

                przymiotnik od: karpik


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpina

                drewno z korzeni i pniaków pozostałych po ścięciu drzewa; karpowina


                Karpina – drewno części podziemnej drzewa wraz z pniakiem pozostałym po ścięciu.

                Karpina sosnowa, która pozostawała w ziemi przez co najmniej 7 lat, używana jest do ekstrakcji żywicy lub destylacji rozkładowej (suchej destylacji drewna). Nosi ona nazwę karpiny przemysłowej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpiniarz

                robotnik zajmujący się wykopywaniem karp pozostałych po ścięciu drzewa i przygotowaniem ich do obróbki


                Karpiniarz – robotnik zajmujący się wykopywaniem karp pozostałych po ścięciu drzewa i przygotowaniem ich do obróbki.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpiński

                nazwisko


                • Adam Karpiński (1897–1939) – taternik, inżynier, lotnik, ojciec Jacka
                • Adam Karpiński (1952–2011) – historyk literatury
                • Aleksandr Karpinski (1847–1936) – geolog, petrograf, paleontolog
                • Alfons Karpiński (1875–1961) – malarz
                • Antoni Karpiński (1855–1941) – adwokat, działacz narodowo-demokratyczny, ojciec Zygmunta, kuzyn Stanisława
                • Bolesław Karpiński (1879–1939) – oficer, legionista, kawaler Krzyża Walecznych, pisarz, tłumacz, publicysta, malarz i pedagog
                • Cezary Karpiński – polski aktor, dyplomata i menedżer kultury
                • Franciszek Karpiński (1741–1825) – poeta
                • Henryk Karpiński – specjalista w dziedzinie papiernictwa
                • Jacek Karpiński (1927–2010) – elektronik, informatyk, konstruktor, syn Adama
                • Jakub Karpiński (1940–2003) – socjolog, historyk, logik
                • Jan Jerzy Karpiński (1896–1965) – entomolog, pisarz, fotografik
                • Józef Karpiński – ujednoznacznienie
                • Kazimierz Karpiński (ur. 1942) – rzeźbiarz
                • Kazimierz Karpiński (zm. 1944) – pływak, waterpolista
                • Lucjan Karpiński – dyplomata
                • Maciej Karpiński (ur. 1950) – literat, filmowiec
                • Marek Karpiński (ur. 1948) – filolog, publicysta, działacz opozycji w okresie PRL, syn Zbigniewa, brat Wojciecha i Jakuba
                • Paweł Karpiński (ur. 1951) – filmowiec
                • Ryszard Karpiński (ur. 1935) – biskup lubelski
                • Sebastian Karpiński (ur. 1981) – chodziarz i zawodnik nordic walking
                • Stanisław Karpiński (1870–1943) – ekonomista, bankowiec
                • Stanisław Karpiński (1891–1982) – lotnik
                • Świętopełk Karpiński (1909–1940) – poeta i satyryk, brat Zbigniewa
                • Tytus Karpiński (1894–1982) – wojskowy
                • Włodzimierz Karpiński (ur. 1961) – polityk, poseł
                • Wojciech Karpiński (ur. 1943) – historyk sztuki, literat
                • Zbigniew Karpiński (1906–1983) – architekt, brat Świętopełka
                • Zygmunt Karpiński (1892–1981) – ekonomista, bankowiec, monetarysta, syn Antoniego

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpiokształtne

                rząd ryb promieniopłetwych obejmujący ponad 3250 gatunków


                Karpiokształtne (Cypriniformes) – rząd ryb promieniopłetwych (Actinopterygii), obejmujący ponad 3250 gatunków, głównie słodkowodnych. Najliczniejsza jest rodzina karpiowatych. Karpiokształtne są znane w zapisie kopalnym od eocenu. Naturalny zasięg ich występowania obejmuje Azję, Europę, Amerykę Północną i Afrykę. Na pozostałych kontynentach i w Nowej Zelandii zostały wprowadzone przez człowieka. Wiele gatunków z tego rzędu ma duże znaczenie gospodarcze.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpiokształtny

                o cechach karpiokształtnych (rząd ryb)


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiowate

                rodzina ryb kostnoszkieletowych, żyjących w wodach słodkich strefy umiarkowanej


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                 (1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Cyprinidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina ryb z rzędu karpiokształtnych;


                Karpiowate (Cyprinidae) – rodzina ryb karpiokształtnych, najliczniejsza w gatunki rodzina kręgowców. Jej przedstawiciele to głównie ryby słodkowodne, często akwariowe. Wiele gatunków ma duże znaczenie gospodarcze. Do karpiowatych zaliczane są m.in. karpie, karasie, amury, płocie i brzanki. Ozdobną formą hodowlaną zyskującą coraz większą popularność jest karp koi.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpiowaty

                1. o cechach karpiowatych (rodzina ryb);
                2. podobny do karpia


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiowce

                podrząd ryb promieniopłetwych z rzędu karpiokształtnych; Cyprinoidei


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiowe

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) środ. dodatkowe wynagrodzenie w formie pieniężnej lub w postaci paczek, bonów towarowych itp. wypłacane w niektórych zakładach pracy przed świętami Bożego Narodzenia


                Źródła:

                Wiktionary

                Karpiowiec

                przedstawiciel podrzędu ryb promieniopłetwych z rzędu karpiokształtnych


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiówka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) bud. płaska dachówka zakończona łukowo


                Karpiówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Kraśnik. Leży w odległości ok. 9 km od Kraśnika, sąsiaduje bezpośrednio z Stróżą-Kolonią.

                W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpiowy

                przymiotnik od: karp; karpi


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpiuk

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karple

                rodzaj obuwia przystosowanego do chodzenia po śniegu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpniki

                Karpniki (niem. Fischbach) – wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Mysłakowice.

                Wieś położona jest u podnóża Krzyżnej Góry w Rudawach Janowickich, w Sudetach Zachodnich w dolinie Karpnickiego Potoku.


                Źródła:

                Wikipedia

                Karpobrot

                roślina zielna, kwitnący sukulent pochodzący z Afryki Południowej, uprawiany w celach ozdobnych; karpobrot szablasty


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpolog

                botanik badający owoce roślin


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpologia

                botanika: nauka zajmująca się owocami roślin, ich rozwojem, budową, fizjologią


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) bot. nauka o owocach roślin


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karpologiczny

                karpologia


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karpologią, dotyczący karpologii


                Patrz:karpologia

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karpow

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpowicz

                nazwisko, np. Tomasz Karpowicz, polski językoznawca


                • Andriej Karpowicz (ur. 1981) – piłkarz
                • Ignacy Karpowicz (ur. 1976) – pisarz
                • Joanna Karpowicz (ur. 1976) – malarka
                • Katarzyna Karpowicz (ur. 1985) – malarka
                • Leoncjusz (Karpowicz) (1580-1620) – duchowny
                • Maksim Karpowicz (ur. 1986) – piłkarz
                • Michał Franciszek Karpowicz (1744-1803) – duchowny
                • Stanisław Karpowicz (1864-1921) – pedagog
                • Tymoteusz Karpowicz (1921-2005) – poeta, dramaturg
                • Tytus Karpowicz (1915-2009) – pisarz
                • Wanda Karpowicz (1897-1985) – biolog
                • Witold Karpowicz (1905-1975) – kapitan
                • Włodzimierz Julian Korab-Karpowicz (ur. 1953) – filozof

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karpowina

                drewno z korzeni i pniaków pozostałych po ścięciu drzewa; karpina


                Źródła:

                SJP.pl

                Karpyntel

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. potencjometr


                Źródła:

                Wiktionary

                Karraka

                duży statek żaglowy pochodzenia portugalskiego; karaka


                Źródła:

                SJP.pl

                Karrar

                przestarzale, rzadko: biały marmur wydobywany w okolicach Carrary, miasta we Włoszech; karrara, karara, karar (rzadziej), marmur kararyjski, marmur karraryjski


                Źródła:

                SJP.pl

                Karrara

                przestarzale: biały marmur wydobywany w okolicach Carrary, miasta we Włoszech; karara, karar (rzadziej), karrar (rzadziej), marmur kararyjski, marmur karraryjski


                Źródła:

                SJP.pl

                Karraryjski

                1. przymiotnik od: Carrara (miasto we Włoszech); kararyjski;
                2. marmur kararyjski - biały marmur wydobywany w okolicach Carrary, miasta we Włoszech; karrara, karara, karrar (rzadziej), karar (rzadziej), marmur kararyjski


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Carrarą, dotyczący Carrary


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karru

                kraina geograficzna w RPA


                Karru (ang. Karoo, Karroo) – pustynna i półpustynna kraina geograficzna w zachodniej części Południowej Afryki, położona na terenie prowincji: Przylądkowej Zachodniej, Przylądkowej Północnej i Przylądkowej Wschodniej, na południe od rzeki Oranje. Zajmuje obszar około 395 000 km², blisko 1/3 powierzchni kraju.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karruka

                w starożytnym Rzymie: czterokołowy, kilkunastoosobowy wóz, zaprzęgany w konie lub muły, zazwyczaj ozdobny


                Źródła:

                SJP.pl

                Karsibór

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                 (1.1) geogr. wyspa między Zalewem Szczecińskim, Kanałem Piastowskim i Starą Świną

                 (1.2) geogr. część Świnoujścia, dawna wieś na wyspie Karsibór (1.1);

                 (1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w gminie Brzeżno;

                 (1.4) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w gminie Wałcz;


                W Polsce
                • Karsibór – część miasta Świnoujście, dawniej wieś
                • Karsibór – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Brzeżno
                • Karsibór – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Wałcz
                • Karsibór – gromada
                • Karsibór – wyspa
                • Karsibór – zamknięty przystanek kolejowy w Karsiborze w województwie zachodniopomorskim
                • MF Karsibór – prom osobowo-samochodowy

                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karsiborski

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karsiborem (wyspą lub wsią), dotyczący Karsiboru


                Źródła:

                Wiktionary

                Karsiborzanin

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) mieszkaniec Karsiboru


                Źródła:

                Wiktionary

                Karsiborzanka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) mieszkanka Karsiboru


                Źródła:

                Wiktionary

                Karsin

                wieś w Polsce


                Karsin (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Kôrsëno) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Karsin, na południowych obrzeżach Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, na ziemi zaborskiej. Miejscowość jest siedzibą władz gminy Karsin.

                W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Karsin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karsiński

                przymiotnik od: Karsin, gmina w województwie pomorskim


                Źródła:

                SJP.pl

                Karski

                przymiotnik od: Karsk


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karą, dotyczący Kary (rzeki na północy Rosji)


                osoby:
                • Adam Karski (1855? – 1916) – właściciel polskiej drukarni w Łodzi.
                • Jan Karski (1914–2000) – kurier w czasie wojny
                • Jefim Karski (1860–1931) – białoruski slawista
                • Karol Karski (polityk) (ur. 1966) – polityk
                • Karol Karski (teolog) (ur. 1940) – teolog protestancki
                • Michał Gabriel Karski (1895–1978) – poeta, tłumacz
                • Ryszard Karski (ur. 1926) – polityk w PRL

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karsko

                przymiotnik od: Karsk


                W Polsce
                • Karsko – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. myśliborskim, w gminie Nowogródek Pomorski
                • Karsko – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. pyrzyckim, w gminie Przelewice
                • Karsko – gromada
                • Karsko – dawna gmina

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karśniawy

                przymiotnik

                 (1.1) daw. leworęczny,


                Źródła:

                Wiktionary

                Karst

                Kras (słoweń. Kras, wł. Carso, niem. Karst) – płaskowyż w Słowenii i we Włoszech (niewielki fragment). Położony między doliną Wipawy a Morzem Adriatyckim. Obszar zbudowany ze skał wapiennych, występują dobrze rozwinięte formy krasu powierzchniowego i podziemnego. Od nazwy regionu pochodzi pojęcie kras.

                Na terenie Krasu znajduje się wiele jaskiń. Najsłynniejsze z nich to Postojna, Jaskinie Szkocjańskie, Vilenica i Grotta Gigante.



                Źródła:

                Wikipedia

                Karszering

                samoobsługowy system wspólnego użytkowania samochodów osobowych; car sharing, carsharing, car-sharing


                Źródła:

                SJP.pl

                Karszeringowy

                karszering; carsharingowy


                Źródła:

                SJP.pl

                Karsznice

                W Polsce
                • Karsznice – dzielnica Zduńskiej Woli
                • Karsznice – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Góra Świętej Małgorzaty
                • Karsznice – wieś w woj. łódzkim, w pow. zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola
                • Karsznice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz
                • Karsznice – gromada
                • Karsznice – dawna nazwa stacji Zduńska Wola Karsznice

                Zobacz też: Karsznice Duże, Karsznice Małe, Karśnice


                Źródła:

                Wikipedia

                Karszy

                rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                 (1.1) geogr. adm. miasto w Uzbekistanie, nad Kaszka-darią, ośrodek administracyjny wilajetu kaszkadaryjskiego;


                Karszy (uzb. Qarshi/Қарши) – miasto w Uzbekistanie, nad Kaszka-darią, ośrodek administracyjny wilajetu kaszkadaryjskiego. Około 231 tys. mieszkańców.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karszyń

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kart

                nieduży samochód do ścigania się; gokart; gocart; go-cart


                Źródła:

                SJP.pl

                Karta

                1. każdy element z kompletu kartoników oznaczonych umownymi znakami, służących do gry, stawiania pasjansa;
                2. spis i cennik potraw (menu) w restauracji, jadłodajni, kawiarni;
                3. prostokąt z tworzywa sztucznego z zakodowanymi na nim magnetycznie lub cyfrowo informacjami;
                4. dawniej: mapa


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zadrukowany kawałek papieru zawierający zbiór informacji o czymś lub kimś bądź przeznaczony do ich wpisywania

                 (1.2) czysty lub zapisany arkusz papieru, często stanowiący część książki

                 (1.3) prostokątny kawałek kartonu oznaczony symbolami o umownych znaczeniach, używany do gier lub wróżenia

                 (1.4) dokument potwierdzający czyjeś prawo do korzystania z czegoś lub zajmowania się czymś

                 (1.5) prostokątny kawałek tworzywa sztucznego z zakodowanymi na nim magnetycznie lub cyfrowo danymi, służący do dokonywania płatności lub korzystania z określonych usług

                 (1.6) spis dań lub napojów sprzedawanych w lokalu gastronomicznym oraz ich cen

                 (1.7) dokument nadający pewnej grupie osób prawa, określający jej obowiązki lub opisujący wspólny program jej działania

                 (1.8) dokument określający zasady, do których przestrzegania zobowiązują się dwie lub więcej stron, zwłaszcza podmiotów prawa międzynarodowego

                 (1.9) elektron. cienka płytka z układami elektronicznymi umieszczana w komputerze lub innym większym urządzeniu, odpowiedzialna za pewną jego funkcjonalność

                 (1.10) inform. element interfejsu graficznego programu umożliwiający przeglądanie kilku elementów podrzędnych w jednym oknie

                 (1.11) książk. przedział czasu, w którym miały miejsce jakieś zdarzenia

                 (1.12) daw. mapa (graficzne odwzorowanie terenu)


                Bankowość:

                • karta płatnicza
                  • karta kredytowa
                  • karta debetowa
                  • karta affinity
                  • karta co-branded
                • karta rabatowa
                • karta kodów jednorazowych

                Organizacje:

                • Karta 77
                • Ośrodek Karta (Fundacja Ośrodka KARTA)

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartacz

                1. artyleryjski pocisk odłamkowy;
                2. duża kluska ziemniaczana z nadzieniem mięsnym; cepelin


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) hist. wojsk. pocisk artyleryjski wypełniony kulistymi lotkami (siekańcami) używany od XVI do poł. XX w.;

                 (1.2) spoż. kulin. rodzaj dużej kluski ziemniaczanej z nadzieniem mięsnym;


                • kartacz – rodzaj potrawy
                • kartacz – historyczny pocisk artyleryjski
                • kartacz – szczotka do pielęgnacji zarostu (brody i wąsów)

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartaczownica

                1. działo przeznaczone do strzelania kartaczami i siekańcami;
                2. szybkostrzelna wielolufowa broń z napędem ręcznym; prekursor karabinu maszynowego


                • kartaczownica – ładowane odprzodowo działo strzelające siekańcami i kartaczami
                • kartaczownica – szybkostrzelna, wielolufowa broń odtylcowa (inaczej mitralieza)

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartaczowy

                przymiotnik od: kartacz


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartagena

                miasto i port w Hiszpanii; Cartagena


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. miasto w południowo-wschodniej Hiszpanii, położone nad Morzem Śródziemnym, w regionie Murcja;


                Kartagena (hiszp. Cartagena) – miasto w południowo-wschodniej Hiszpanii (region Murcja), nad Morzem Śródziemnym, ok. 205 tys. mieszkańców (2005).

                Port wojenny i handlowy. Kąpielisko morskie. Przemysł hutniczy, rafineryjny, stoczniowy oraz chemiczny.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartageński

                Kartagena; cartageński


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Kartageną, pochodzący z Kartageny, dotyczący Kartageny (miasta w Hiszpanii)


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartagina

                bogate państwo-miasto w Afryce Północnej założone przez Fenicjan, w 146 roku przed naszą erą zniszczone przez Rzymian


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. hist. starożytne miasto-państwo położone na północnym wybrzeżu Afryki, w pobliżu dzisiejszego Tunisu

                 (1.2) geogr. adm. współczesne miasto w Tunezji położone na północny wschód od Tunisu


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartagińczyk

                obywatel Kartaginy


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) hist. mieszkaniec Kartaginy


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartaginka

                obywatelka Kartaginy


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartagiński

                przymiotnik od: Kartagina


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Kartaginą


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartan

                działo używane w XVI - XVIII wieku; kartaun, kartauna


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartana

                działo używane w XVI - XVIII wieku; kartan, kartauna


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartaun

                działo używane w XVI - XVIII wieku; kartauna, kartan


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartauna

                działo używane w XVI - XVIII wieku; kartaun, kartan


                Kartauna, zwana także kartaną – ogólna nazwa odprzodowych dział artyleryjskich używanych od XVI do XVIII wieku.

                Były to działa o średniej długości lufy: 14 – 27 kalibrów, wykonane ze spiżu lub żeliwa. Mając lufę krótszą od kolubryny (długość lufy ok. 27-40 kalibrów), miały mniejszy zasięg. Używano ich przeważnie do obrony fortec, często przeciwko piechocie ładowane były kartaczami. Były cenione ze względu na małą ilość prochu, której wymagały. Taka oszczędność była szczególnie ważna w trakcie oblężenia.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karteczka

                zdrobnienie od: kartka


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) pot. zdrobn. od: kartka


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karteczkowy

                przymiotnik od: karteczka


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartel

                monopolistyczny związek przedsiębiorstw kapitalistycznych lub partii politycznych celem osiągnięcia wspólnego interesu


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) ekon. układ przedsiębiorstw, mający na celu zmonopolizowanie pewnej gałęzi gospodarki;


                Kartel – porozumienie zawarte przez co najmniej dwa przedsiębiorstwa z tego samego sektora, mające na celu koordynację ich zachowań konkurencyjnych na rynku lub wpłynięcie na istotne czynniki konkurencji poprzez praktyki takie jak: ustalanie lub koordynacja cen nabycia lub sprzedaży (bądź innych warunków transakcji), podział poziomu produkcji lub sprzedaży, podział rynków i klientów (w tym zmowa przetargowa), ograniczenia związane z przywozem lub wywozem lub działania antykonkurencyjne skierowane przeciwko innym konkurentom. Kartele występują najczęściej na rynkach oligopolistycznych.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartelizacja

                łączenie się przedsiębiorstw przemysłowych w kartele; tworzenie karteli


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartelizacyjny

                przymiotnik od: kartelizacja


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartelizować

                tworzyć kartele, łączyć przedsiębiorstwa w kartele


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartelowiec

                członek kartelu


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartelowy

                przymiotnik od: kartel


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartelusik

                rzadkie zdrobnienie od: kartelusz; karteluszek


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartelusz

                przestarzałe: kawałek zapisanego papieru; świstek


                Źródła:

                SJP.pl

                Karteluszek

                niewielki kawałek papieru; świstek, karteluszka


                Źródła:

                SJP.pl

                Karteluszka

                niewielki kawałek papieru; świstek, karteluszka


                Źródła:

                SJP.pl

                Karteluszkowy

                przymiotnik od: karteluszek


                Źródła:

                SJP.pl

                Karteluszowy

                przymiotnik od: kartelusz


                Źródła:

                SJP.pl

                Karter

                dolna część silnika spalinowego zawierająca miskę olejową, wał korbowy itd.


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartezjanin

                zwolennik kartezjanizmu; kartezjanista


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartezjanista

                zwolennik kartezjanizmu; kartezjanin


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartezjanizm

                1. doktryna filozoficzna Kartezjusza;
                2. kierunki i poglądy filozoficzne nawiązujące do tej doktryny


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartezjanka

                kartezjanin


                Patrz:kartezjanin

                Źródła:

                SJP.pl

                Kartezjański

                1. związany z Kartezjuszem;
                2. układ kartezjański


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z osobą lub dorobkiem naukowym i filozoficznym Kartezjusza

                 (1.2) mat. związany z prostokątnym (ortogonalnym) układem współrzędnych


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartezjusz

                (1596-1650) francuski filozof i matematyk; René Descartes


                René Descartes, łac. Renatus Cartesius, po polsku Kartezjusz (ur. 31 marca 1596 w La Haye en Touraine, zm. 11 lutego 1650 w Sztokholmie) – francuski uczony: matematyk, fizyk i filozof, jeden z najwybitniejszych intelektualistów XVII wieku, uznawany również za ojca filozofii nowożytnej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartezjuszowy

                przymiotnik dzierżawczy - należący do Kartezjusza lub z nim związany


                Źródła:

                SJP.pl

                Karting

                sport motorowy lub zawody sportowe rozgrywane przy użyciu gokartów; carting


                Karting, sport kartingowy – dziedzina sportu motorowego, wyścigi gokartów rozgrywane na specjalnych torach o nawierzchni bitumicznej, w różnych klasach w zależności od wieku kierowcy i pojemności skokowej silnika. W Polsce, jak i w większości krajów Europy, karting można uprawiać wyczynowo już po ukończeniu ośmiu lat. Jeśli chce się wziąć udział w zawodach, należy wówczas zgłosić się do wybranego klubu, gdzie należy uzyskać licencję zawodnika sportu kartingowego, a po dołączeniu badań lekarskich oraz świadectwa kwalifikacji można wystartować w zawodach.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartingowy

                przymiotnik od: karting


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartka

                1. część składowa książki, zeszytu itp.;
                2. luźny arkusz papieru;
                3. pocztówka;
                4. potocznie: bon uprawniający do zakupu określonego towaru;
                5. kartka elektroniczna - wiadomość z życzeniami w postaci elektronicznej; e-kartka


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) luźny arkusz papieru; też: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp. obejmująca dwie strony

                 (1.2) pot. karta pocztowa lub pocztówka

                 (1.3) bon towarowy na artykuły deficytowe


                Kartka (także: karta, arkusz) – część książki, gazety, czasopisma, zeszytu lub notesu. Najczęściej jest biała i prostokątna. Może być wykonana z papieru, pergaminu, welinu albo papirusu.

                Jeśli jest czysta lub niezadrukowana to zwykle służy do pisania, rysowania lub drukowania.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartkówa

                zgrubienie od: kartkówka


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartkować

                czasownik przechodni niedokonany

                 (1.1) oglądać pobieżnie książkę, gazetę itp., przewracając kartka po kartce


                Źródła:

                Wiktionary

                Kartkowanie

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) przerzucanie stron książki, broszury, gazety, czasopisma itp.


                Źródła:

                Wiktionary

                Kartkóweczka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zdrobn. od: kartkówka


                Źródła:

                Wiktionary

                Kartkowicz

                1. piłkarz niemogący wystąpić w danym meczu z powodu ukarania go żółtą lub czerwoną kartką w poprzednim meczu lub meczach;
                2. dawniej: osoba uprawniona do posiadania kartki na artykuły żywnościowe


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartkowiczka

                kartkowicz


                Patrz:kartkowicz

                Źródła:

                SJP.pl

                Kartkówka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) pot. krótka, często niezapowiedziana, klasówka sprawdzająca wiadomości z niewielkiej części materiału, najczęściej z kilku ostatnich lekcji


                Kartkówka – krótka klasówka, obejmująca niewielką, ograniczoną część materiału, obowiązująca w szkołach na poziomach: szkoły podstawowej, liceum i technikum. Nazwa pochodzi od tego, że kartkówki zazwyczaj pisze się na kartkach wyrywanych z zeszytu. Zwykle trwa od 5 do 15 minut i dotyczy zakresu tematycznego z poprzedniej lekcji. Zwykle jest niezapowiedziana, przez co w wielu szkołach oceny z kartkówek są równoważne ocenom z odpowiedzi ustnej. Statut szkoły powinien precyzować pojęcie kartkówki, czas jej trwania i zakres materiału. W razie braku takich zapisów m.in. samorząd uczniowski może wnioskować do dyrektora szkoły o doprecyzowanie tego terminu.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartkówkowy

                przymiotnik od: kartkówka


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartkowy

                przymiotnik od: kartka


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartlia

                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) hist. geogr. historyczna kraina we wschodniej Gruzji;


                Kartlia (gruz. ქართლი, Kartli) – historyczna kraina we wschodniej Gruzji, współcześnie podzielona między cztery regiony administracyjne: Dolna Kartlia, Mccheta-Mtianetia, Tbilisi i Wewnętrzna Kartlia.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartlijski

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Kartlią, dotyczący Kartlii


                Źródła:

                Wiktionary

                Kartodiagram

                mapa przedstawiająca diagramowo charakterystykę liczbową wybranych zjawisk klimatycznych, wodnych, demograficznych lub geograficzno-ekonomicznych


                Kartodiagram – jedna z kartograficznych metod prezentacji, mapa tematyczna przedstawiająca zmienność wybranych atrybutów obiektów przestrzennych za pomocą umieszczonych na niej diagramów lub wykresów. Ich lokalizacja odpowiada punktom pomiaru lub jednostkom przestrzennym, do których dane się odnoszą (np. gminom, województwom, państwom). Kartodiagram przedstawia wartości w ujęciu bezwzględnym.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartodiagramowy

                przymiotnik od: kartodiagram


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartofel

                1. roślina pochodząca z Ameryki Południowej, uprawiana ze względu na jadalne bulwy korzeni;
                2. jadalna bulwa rośliny kartofla; ziemniak


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) zob. ziemniak.

                 (1.2) środ. uczn. stud. nos

                 (1.3) środ. uczn. nieforemny nos

                 (1.4) daw. środ. polit. bomba


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartofelek

                zdrobnienie od: kartofel


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) zdrobn. od kartofel

                 (1.2) mały kartofel

                 (1.3) kulin. ciastko w kształcie kulki, wykonanym z masy z kruszonych herbatników, resztek ciast, z dodatkiem kakao, najczęściej polanym polewą czekoladową, posypanym orzeszkami ziemnymi lub wiórkami kokosowymi; także z marcepanu;


                Bajadera (inaczej bajaderka, kartofelek, ziemniaczek, a także „kula rumowa”) – kuliste (rzadziej prostokątne) ciastko wytwarzane na bazie odpadów cukierniczych (np. okrawków ciastek deserowych), z dodatkiem kakao, rumu, czekolady, orzeszków ziemnych lub wiórków kokosowych.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartofelkowaty

                przypominający wyglądem kartofelek


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoflaczek

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) zdrobn. od kartoflak


                Źródła:

                Wiktionary

                Kartoflak

                placek z ziemniaków, śląska odmiana klasycznej babki ziemniaczanej


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) kulin. danie obiadowe, placek z ziemniaków, zwykle z dodatkiem cebuli i boczku


                Babka ziemniaczana (babka kartoflana) – babka z utartych surowych ziemniaków wymieszanych ze skwarkami ze świeżo stopionego boczku lub słoniny, pikantnie przyprawionych i zapieczonych w piecu lub piekarniku na złocisto-brązowy kolor. Jest tradycyjną potrawą kuchni białoruskiej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartoflanka

                zupa z kartofli


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) kulin. zupa jarzynowa z dużą ilością pokrojonych w kostkę ziemniaków

                 (1.2) spoż. mąka ziemniaczana

                 (1.3) spoż. roln. odmiana cebuli o małych, wydłużonych cebulkach


                • kartoflanka – zupa ziemniaczana
                • kartoflanka – odmiana cebuli zwyczajnej

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartoflany

                przygotowany z kartofli, dotyczący kartofli


                przymiotnik

                 (1.1) związany z kartoflami (ziemniakami), dotyczący kartofli

                 (1.2) przyrządzony, zrobiony z kartofli (ziemniaków), z dodatkiem kartofli


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartoflarka

                kartoflarz


                Patrz:kartoflarz

                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoflarnia

                1. pomieszczenie do przechowywania kartofli;
                2. pomieszczenie, w którym obiera się kartofle


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) pomieszczenie do składowania ziemniaków


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartoflarz

                1. osoba lubiąca kartofle;
                2. sprzedawca kartofli


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoflasty

                przypominający wyglądem kartofla; kartoflowaty


                przymiotnik jakościowy

                 (1.1) podobny do kartofla, przypominający kształtem kartofla


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartoflisko

                1. pole, gdzie rosną kartofle;
                2. pole po zebraniu rosnących na nim kartofli


                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) pole, na którym rosną ziemniaki

                 (1.2) daw. pole, z którego wykopano ziemniaki

                 (1.3) pot. zgrub. duży ziemniak


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartoflowaty

                przypominający wyglądem kartofla; kartoflasty


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoflowy

                przymiotnik od: kartofel


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartograf

                specjalista w dziedzinie kartografii


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) specjalista w zakresie kartografii; rysownik map


                Kartografia (gr. χάρτης chartēs, „papirus, arkusz, mapa”, γράφειν graphein, „pisać”) – dziedzina nauki o mapach (w tym o atlasach, globusach, modelach plastycznych – mapach plastycznych itp.), teorii map, metodach ich sporządzania i użytkowania; jak również dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej, związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartografia

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) nauka o tworzeniu map;


                Kartografia (gr. χάρτης chartēs, „papirus, arkusz, mapa”, γράφειν graphein, „pisać”) – dziedzina nauki o mapach (w tym o atlasach, globusach, modelach plastycznych – mapach plastycznych itp.), teorii map, metodach ich sporządzania i użytkowania; jak również dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej, związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartograficzny

                przymiotnik

                 (1.1) dotyczący kartografii


                Źródła:

                Wiktionary

                Kartografka

                kartograf


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) pot. rzad. specjalistka w zakresie kartografii; rysowniczka map


                Patrz:kartograf

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartograjstwo

                rzadko: skłonność do gier karcianych, częste granie w karty; karciarstwo


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartogram

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) mapa przedstawiająca graficzne właściwości liczbowe danego zjawiska


                Kartogram – jedna z kartograficznych metod prezentacji, sposób przedstawienia średniej wartości dowolnego zjawiska w określonych jednostkach przestrzennych (administracyjnych lub geometrycznych) zwanych polami podstawowymi lub jednostkami odniesienia.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartogramowy

                przymiotnik od: kartogram


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartomancja

                wróżenie z kart


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) książk. wróżenie z kart


                Kartomancja (inaczej zwane tarotem, kabałą karcianą lub kabałą perską) – wróżenie z kart, przeważnie są to karty do gry 24-listkowe (klasyczna kabała perska, od asa do dziewiątek), 32-listkowe (od asa do siódemek) lub 52-listkowe (od asa do dwójek), używany jest również tarot składający się z 78 kart, znane są także specjalne karty przeznaczone tylko do wróżenia (np.: karty anielskie lub cygańskie). Poszczególnym kartom przypisuje się różne znaczenia, a z ich wzajemnego rozkładu odczytuje się przepowiednię.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartomat

                automat do sprzedaży kart umożliwiających korzystanie z jakichś usług


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartometr

                przyrząd do mierzenia długości linii krzywych na mapie lub planie; krzywomierz; kurwimetr; kartomierz


                Krzywomierz (kartomierz, kartometr, kurwimetr, kurwomierz) – przyrząd służący do mierzenia na mapie długości linii krzywych. Urządzenie ma małe kółko, które należy prowadzić po linii, której długość jest mierzona. Licznik elektroniczny lub mechaniczny, przeliczając liczbę obrotów kółka, podaje długość pokonanej przez kółko drogi.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartometria

                Kartometria – dział kartografii zajmujący się metodami przeprowadzania i analizą dokładności pomiarów różnych obiektów i zjawisk geograficznych na mapach w celu wyznaczenia ich długości, powierzchni, objętości lub innych parametrów, z uwzględnieniem wpływu zniekształceń kartograficznych. Wykonywanie tych obserwacji jest możliwe dzięki osnowie matematycznej. Kartometrię stosuje się m.in. przy obliczaniu powierzchni państw i mórz.


                Źródła:

                Wikipedia

                Kartometryczność

                ogół cech mapy umożliwiających mierzenie na niej długości, kątów i pól


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartomizer

                wymienny pojemnik na liquid, połączenie atomizera i kartridża


                Źródła:

                SJP.pl

                Karton

                1. gruby, sztywny papier;
                2. tekturowe pudełko


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) gruby, sztywny papier

                 (1.2) tekturowe pudełko

                 (1.3) ilość towaru zawarta w kartonie (1.2)

                 (1.4) o papierosach: opakowanie zbiorcze zawierające 10 paczek papierosów


                Karton – wyroby papiernicze o gramaturze od 160 g/m² do 315 g/m² (w przemyśle poligraficznym zakres obejmuje najczęściej wartości od 200 g/m² do 500 g/m²). Wykorzystywany jest do druku i produkcji książeczek kartonowych dla dzieci (tzw. board books), okładek książkowych, pocztówek, teczek biurowych, pudełek i innych opakowań.

                Kartonem są też nazywane opakowania z tektury falistej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karton-Gips

                płyta z kartonu i gipsu stosowana w budownictwie; gips-karton, kartongips, regips, rigips, płyta regipsowa, suchy tynk


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartonaż

                1. (zwykle w liczbie mnogiej) wyrób (np. pudełko, oprawa) kartonowy lub tekturowy;
                2. w starożytnym Egipcie: trumna zawierająca mumię, malowana i zdobiona rytualnymi napisami, wykonana z drewna lub tkaniny nasyconej gipsem


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) opakowanie z kartonu lub tektury


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartongips

                płyta z kartonu i gipsu stosowana w budownictwie; karton-gips, gips-karton, regips, rigips, płyta regipsowa, suchy tynk


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoniada

                unoszenie kolorowych kartoników na imprezie rozrywkowej w celu utworzenia napisu lub obrazu


                Kartoniada – rodzaj dopingu, element oprawy meczu polegający na podnoszeniu przez publiczność kolorowych kartoników, które mają razem uformować jakiś obraz lub napis.

                Kartoniada jest najczęściej spotykana podczas meczów piłki nożnej, a także futbolu amerykańskiego (głównie college football). Mozaiki z kolorowych plansz są również ważnym elementem północnokoreańskiego festiwalu Arirang odbywającego się na Stadionie im. 1 Maja w Pjongjangu.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartoniarka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) maszyna do wyrobu kartonu


                Kartonówka zwyczajna, kartoniarka czarna (Lasius fuliginosus) – gatunek mrówki z podrodziny Formicinae.

                Kartonówki zwyczajne to leśne mrówki pospolicie występujące w Polsce. Robotnice mierzą około 4 mm, królowa natomiast około 6 mm. Buduje gniazda w starych drzewach lub pniach starych drzew. Nazwa kartonówka pochodzi od sposobu budowy gniazda, które zbudowane jest z wielu komór rozdzielonych kartonowatą cienką ścianą wytworzoną z rozdrobionego przez mrówki drewna i śliny. Kartonówkę łatwo rozpoznać ze względu na jej smoliście czarną barwę i połysk oraz nogi o lekko żółtym odcieniu.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartonik

                zdrobnienie od: karton


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) zdrobn. od: karton


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartonikowy

                przymiotnik od: kartonik


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartonówka

                kartonówka zwyczajna (czarna) - gatunek mrówki z podrodziny Formicinae


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartonowy

                przymiotnik od: karton


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) wykonany z kartonu


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartoteczka

                zdrobnienie od: kartoteka


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoteczny

                kartoteka; kartotekowy


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoteka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) przest. zestaw posegregowanych kart papieru z informacjami

                 (1.2) zbiór usystematyzowanych informacji

                 (1.3) policyjny zbiór danych na temat podejrzanych, poszukiwanych i przestępców, a także zgubionych lub skradzionych rzeczy


                • Kartoteka – zbiór kart z informacjami, np. na temat przestępców
                • Kartoteka – dramat Tadeusza Różewicza
                • Kartoteka – archaiczne określenie katalogu (folderu) w informatyce

                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartotekowy

                kartoteka; kartoteczny


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartować

                1. oznaczać na mapie, nanosić na mapę szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów bądź z materiałów źródłowych, np. kartować dane geodezyjne; mapować;
                2. dawniej: w tajemnicy planować coś złego przeciw komuś; knuć, ukartowywać;
                3. dawniej: tasować karty do gry;
                4. dawniej: kartować się - być przygotowywanym w tajemnicy przed kimś


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartowy

                przestarzale: karciany (związany z kartami, odnoszący się do gry w karty)


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoznawca

                specjalista w zakresie nauki o mapach; mapoznawca


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoznawczyni

                specjalistka w zakresie nauki o mapach; mapoznawczyni


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartoznawstwo

                dział kartografii zajmujący się badaniem map; mapoznawstwo


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartridż

                cylindryczny pojemnik z nabojami albo pojemnik z tuszem do drukarek; kartrydż; cartridge


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) inform. wymienny pojemnik na tusz do drukarki atramentowej

                 (1.2) inform. nośnik danych składający się z pamięci ROM umieszczonej w obudowie z tworzywa sztucznego, zawierający program komputerowy, stosowany np. w konsolach gier;


                Kartridż (kartrydż, ang. ROM cartridge) – nośnik danych składający się z pamięci ROM umieszczonej w obudowie z tworzywa sztucznego, zawierający program komputerowy (najczęściej grę).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartridżowy

                kartridż


                Patrz:kartridż

                Źródła:

                SJP.pl

                Kartrydż

                cylindryczny pojemnik z nabojami albo pojemnik z tuszem do drukarek; kartridż; cartridge


                Kartridż (kartrydż, ang. ROM cartridge) – nośnik danych składający się z pamięci ROM umieszczonej w obudowie z tworzywa sztucznego, zawierający program komputerowy (najczęściej grę).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartulariusz

                Kartulariusz (łac. cartularium), także kartularz, kopiariusz, kopiał, kopiarz – zbiór dokumentów i odpisów edyktów, dotyczących majątków ziemskich przeważnie klasztornych.

                Termin ten używany był w średniowieczu i początkowo oznaczał bibliotekę. W Polsce kartulariusz znany był już w XIII wieku. Określano tak również księgę, zawierającą kopie dokumentów od różnych wystawców dla jednego odbiorcy. Takie księgi były prowadzone w klasztorach. W innych kancelariach i urzędach podobną rolę pełniły regesty.


                Źródła:

                Wikipedia

                Kartuski

                przymiotnik od: Kartuzy


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) odnoszący się do Kartuz, związany z Kartuzami


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartusz

                1. ładownica do strzelby;
                2. pas z nabojami;
                3. motyw dekoracyjny, obramienie tarczy herbowej, płaskorzeźby itp.;
                4. ornament w formie ozdobnej tarczy


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) archit. ozdobne obramowanie herbu, monogramu lub emblematu; dekoracja w formie tarczy;

                 (1.2) hist. owalne obramowanie grupy hieroglifów oznaczających imię władcy;

                 (1.3) turyst. niewielki, jednorazowy pojemnik na gaz do kuchenki

                 (1.4) nabój z porcją substancji

                 (1.5) hist. wojsk. ładownica, często bogato zdobiona, używana przez jazdę polską

                 (1.6) hist. wojsk. cylindryczny pojemnik, początkowo papierowy, później metalowy, zawierający ładunek prochu do broni palnej ładowanej od strony wylotu lufy


                • kartusz – element zdobniczy
                • kartusz – turystyczny pojemnik na gaz
                • kartusz – nabój
                • kartusz – hieroglif

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartuszowy

                przymiotnik od: kartusz


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartuz

                członek zakonu kontemplacyjnego o surowej regule, założonego w XI wieku we Francji


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez św. Brunona z Kolonii;


                Kartuzi – katolicki zakon męski i żeński o bardzo surowej regule, założony 15 sierpnia 1084 przez św. Brunona z Kolonii. Reguła zakonna, zwana „Consuetudines Cartusiae”, została spisana przez piątego przeora Wielkiej Kartuzji, Guigo I już po śmierci założyciela. Nazwa pochodzi od zlatynizowanej nazwy pierwszej siedziby kartuzów – La Grande Chartreuse pod Grenoble we Francji (łac. Cartusia).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartuza

                dawniej: myśliwska lub wojskowa torba na naboje; ładownica


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartuzek

                gatunek goździka; goździk kartuzek


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartuzi

                katolicki zakon męski i żeński o surowej regule, założony w XI w. we Francji


                Kartuzi – katolicki zakon męski i żeński o bardzo surowej regule, założony 15 sierpnia 1084 przez św. Brunona z Kolonii. Reguła zakonna, zwana „Consuetudines Cartusiae”, została spisana przez piątego przeora Wielkiej Kartuzji, Guigo I już po śmierci założyciela. Nazwa pochodzi od zlatynizowanej nazwy pierwszej siedziby kartuzów – La Grande Chartreuse pod Grenoble we Francji (łac. Cartusia).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kartuzianin

                mieszkaniec Kartuz


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartuzianka

                mieszkanka Kartuz


                Źródła:

                SJP.pl

                Kartuzja

                klasztor kartuzów


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) rel. klasztor kartuzów;


                Kartuzja – nazwa nadana zwyczajowo klasztorowi zakonu kartuzów.

                W skład zabudowań kartuzji wchodził kościół i eremy (domki dla mnichów). Jako pierwsza powstała La Grande Chartreuse we Francji w 1084 roku (stąd nazwa). Kolejne były na niej wzorowane.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kartuzjański

                odnoszący się do kartuza lub kartuzji


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) rel. związany z kartuzami albo kartuzją, dotyczący kartuzów


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartuzka

                gatunek goździka; goździk kartuzek


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) rel. mniszka z zakonu kartuzjańskiego


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kartuzy

                dawniej: myśliwska lub wojskowa torba na naboje; ładownica


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim;

                 (1.2) geogr. część wsi Gidle, w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle;

                 (1.3) geogr. dzielnica Legnicy;


                Kartuzy (dodatkowa nazwa w języku kaszub. Kartuzë, niem. Karthaus) – kaszubskie miasto w województwie pomorskim, siedziba powiatu kartuskiego i gminy miejsko-wiejskiej Kartuzy. Miasto leży nad czterema jeziorami zwanymi kartuskimi. Są to: jezioro Karczemne, Klasztorne Duże, Klasztorne Małe i Mielenko. W Kartuzach krzyżują się drogi wojewódzkie: nr 211, nr 224 i nr 228.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karty

                gra z użyciem specjalnie oznaczonych kartoników - kart do gry


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                 (1.1) gra wykorzystująca odpowiednie kartoniki – karty;


                Karty do gry – papierowe lub plastikowe przybory do gier karcianych.

                Prawdopodobnie były już znane w Chinach przed X wiekiem. Powstały na skutek przeniesienia na papier notacji używanej w czasie gry w kości;niektóre karty wywodzą się także z chińskich papierowych pieniędzy – uważa się, że w najstarszych grach używano prawdziwych banknotów.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karuk

                żelatyna otrzymywana z pęcherzy pławnych niektórych ryb słodkowodnych


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) klej otrzymywany z pęcherzy rybnych, odpadków skór, rogów, kości zwierzęcych;


                Karuk – inaczej klej rybi, otrzymywany z wysuszonych pęcherzy rybnych, przede wszystkim bieługi i jesiotra. Obecnie z powodu ochrony tych gatunków (w USA - zakaz importu) produkuje się go z pęcherzy pławnych innych gatunków ryb, najczęściej południowoamerykańskich. Pęcherz pławny wydobyty z ryby umieszczony jest w gorącej wodzie, oczyszczony z żył i mięśni, a następnie suszony. Pęcherz pławny składa się w 70% z kolagenu.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karuna

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) rel. filoz. jedna koncepcji miłości w buddyzmie i dźinizmie, która opiera się na empatii i okazywaniu dobroci cierpiącym;


                Karuna (Karuṇā w języku pali i sanskrycie, a w tyb. snying-rje) – jest buddyjską oraz dźinijską koncepcją miłości. Pojęcie to tłumaczone jest również jako serdeczne współczucie. Jest kluczowym aspektem w buddyjskiej szkole mahajany.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karuzel

                1. zawody rycerskie w XVIII wieku, które zastąpiły turnieje średniowieczne;
                2. dawniej: karuzela


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) przest. karuzela

                 (1.2) hist. festyn rycerski

                forma rzeczownika.

                 (2.1) D. lm. od: karuzela


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karuzela

                urządzenie w wesołym miasteczku lub na placu zabaw do kręcenia się w koło


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) urządzenie do zabawy, które się kręci;

                 (1.2) urządzenie do obrotowego holowania modeli aerodynamicznych

                 (1.3) przen. sytuacja, gdy coś szybko się zmienia, ale pozornie, ponieważ wraca po chwili to samo


                Karuzela (fr. carrousel) – urządzenie rekreacyjne obracające się wokół własnej osi przenoszące osoby siedzące na obrzeżu koła. W typowej karuzeli pasażerowie zajmują miejsca na siedzeniach, które często mają kształt zwierząt lub pojazdów. Karuzele są charakterystycznym elementem wesołych miasteczek, placów zabaw i festynów.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karuzelarz

                człowiek obsługujący karuzelę, właściciel karuzeli


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) osoba obsługująca karuzelę

                 (1.2) właściciel karuzeli


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karuzelka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zdrobn. od: karuzela

                 (1.2) mała karuzela


                Źródła:

                Wiktionary

                Karuzelnictwo

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) profesja karuzelnika


                Źródła:

                Wiktionary

                Karuzelniczy

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karuzelnikiem lub karuzelnictwem, dotyczący karuzelnika lub karuzelnictwa


                Źródła:

                Wiktionary

                Karuzelnik

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) właściciel karuzeli lub wesołego miasteczka, ktoś utrzymujący się z ich prowadzenia


                Źródła:

                Wiktionary

                Karuzelówka

                1. rodzaj maszyny do obróbki wiórowej;
                2. rodzaj zadania szaradziarskiego


                Źródła:

                SJP.pl

                Karuzelowy

                przymiotnik od: karuzela


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z karuzelą, dotyczący karuzeli


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karw

                dawniej: stary, ociężały wół


                rzeczownik, rodzaj męski

                 (1.1) daw. wół


                3 miejscowości w Polsce:

                • Karw – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Górzno
                • Karw – leśniczówka w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Czerniejewo
                • Karw – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. sławieńskim, w gminie Malechowo

                Jezioro:

                • Karw – jezioro koło miejscowości Karwie

                Zobacz też:

                • Wielki Karw – wyspa
                • Mały Karw – wyspa

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karwacki

                nazwisko


                Osoby noszące nazwisko Karwacki

                • Ludwik Franciszek Karwacki 1692-1748 zakonnik, misjonarz, profesor
                • Maciej Karwacki 1686-1756 jezuita, profesor greki, łaciny i języka hebrajskiego
                • Roman Karwacki – rzymskokatolicki duchowny i teolog
                • Tomasz Karwacki 1708-1779 zakonnik, teolog
                • Zygmunt Karwacki 1892-1916 legionista Piłsudskiego

                miejscowość

                • Wyrąb Karwacki wieś w woj. mazowieckim

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwakrol

                izomer tymolu, organiczny związek chemiczny o działaniu leczniczym


                Karwakrol – organiczny związek chemiczny, izomer tymolu o identycznych właściwościach farmakologicznych. Występuje w dużych ilościach w macierzance, lebiodce, tymianku i kminku. Jego obecność stwierdzono również w olejku z czarnuszki siewnej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwala

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwan

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Ania Karwan – polska wokalistka, aktorka, kompozytorka, autorka tekstów i pianistka
                • Bartosz Karwan – polski piłkarz
                • Marek Karwan – polski przedsiębiorca
                • Michał Karwan – polski piłkarz

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwasz

                1. naramiennik metalowy, część zbroi husarza
                2. wyłóg na rękawie, mankiet


                Karwasz (z węgierskiego karwos, w jęz. perskim bazuband) – rodzaj płytowego zarękawia o łyżkowatej formie, pochodzenia wschodniego.

                Karwasze mają postać liściastej, wypukłej płyty, tzw. łyżki, chroniącej przedramię od łokcia do nadgarstka. Często wyposażane były w łapcie (łapawicę), czyli rękawicę chroniącą dłoń, czasem w drugą płytę chroniącą wnętrze przedramienia, np. w karwaszach indyjskich. Łapawice były z tkaniny, kryte z wierzchu kolczą plecionką. Karwasze perskie miały od wnętrza z reguły jedno- lub dwuczęściową bransoletę, służącą do zapinania na ręce.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwat

                nazwisko


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) stpol. Chorwat


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karwecki

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwia

                afrykańskie drzewo z rodziny morwowatych o jadalnych, ciężkostrawnych owocach i cennym drewnie; sykomora, sykomor, ośla figa, figa morwowa


                Karwia (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Karwiô, niem. Karwen) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Władysławowo, nad Morzem Bałtyckim.

                Karwia to nadmorska miejscowość letniskowa. Ma szeroką plażę o długości około 3 km, przystań morską dla rybaków (pas plaży) i dwa letnie kąpieliska. Większość zabudowy obejmuje liczne prywatne kwatery, pensjonaty i ośrodki wypoczynkowe. Zachowało się wiele obiektów budowlanych sprzed II wojny światowej sięgających nawet lat 90. XIX wieku, wybudowanych w charakterystycznym stylu rozpowszechnionym na Nordzie mających wartość zabytkowo-historyczną.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwiański

                Karwia (wieś); karwieński


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwica

                2 miejscowości w Polsce:

                • Karwica – wieś w woj. pomorskim, w pow. lęborskim, w gminie Cewice
                • Karwica – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. piskim, w gminie Ruciane-Nida

                Źródła:

                Wikipedia

                Karwice

                W Polsce
                • Karwice – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Opoczno
                • Karwice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim, w gminie Drawsko Pomorskie
                • Karwice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. sławieńskim, w gminie Malechowo
                • Karwice – gromada
                • Karwice – stacja kolejowa w Karwicach, w województwie zachodniopomorskim

                Źródła:

                Wikipedia

                Karwieński

                Karwia (wieś); karwiański


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwik

                wieś w Polsce


                Karwik – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz.

                W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

                Wieś położona nad jeziorem Seksty i Kanałem Jeglińskim, w odległości 7 km od Pisza, powstała w 1804 roku. Wieś letniskowa, pięć chałup zabytkowych (nr 5, 10, 29, 33, 48). Do Karwika prowadzi droga twarda o nawierzchni asfaltowej od strony Pisza, która prowadzi dalej również do pola namiotowego Binduga Młyńska oraz wsi Niedźwiedzi Róg. We wsi znajduje się Leśniczówka „Browarnik”.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwin

                wieś w Polsce


                W Polsce
                • Karwin – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Drezdenko
                • Karwin – wieś w woj. małopolskim, w pow. proszowickim, w gminie Koniusza
                • Karwin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. białogardzkim, w gminie Karlino
                • Karwin – część wsi Brojce w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfickim, w gminie Brojce
                • Karwin – gromada w powiecie białogardzkim
                • Karwin – gromada w powiecie proszowickim

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwina

                wieś w Polsce


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. strumień na Pobrzeżu Koszalińskim;

                 (1.2) geogr. adm. miasto i powiat w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, na Śląsku Cieszyńskim;

                 (1.3) hist. geogr. historyczna polska wieś na Zaolziu


                Karwina (cz. Karviná, niem. Karwin) – miasto w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, na Śląsku Cieszyńskim, nad rzeką Olzą, przy granicy polsko-czeskiej. Jest stolicą powiatu Karwina i gminą z rozszerzonymi uprawnieniami (czes. obec s rozšířenou působností), w której oprócz miasta znajdują się Dziećmorowice, Piotrowice koło Karwiny i Stonawa.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karwing

                carving;
                1. technika jazdy na nartach polegająca na poruszaniu się na krawędziach nart, zwykle bez kijków, pozwalająca na osiąganie większych prędkości w porównaniu z klasyczną jazdą;
                2. sztuka rzeźbienia w owocach i warzywach, popularna w krajach Dalekiego Wschodu


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwingi

                rzadko: narty do uprawiania carvingu (techniki jazdy); carvingi, narty carvingowe


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwingowy

                przymiotnik od: karwing


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwiński

                związany z Karwiną


                przymiotnik

                 (1.1) odnoszący się do miasta Karwina


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karwon

                ciecz o zapachu kminku, występuje w olejku kminkowym i koprowym; związek organiczny stosowany jako składnik aromatów spożywczych; keton terpenowy


                Karwon – organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, podgrupy monoterpenów zaliczany do monocyklicznych nienasyconych ketonów terpenowych. Jest to bezbarwna ciecz o temperaturze wrzenia 230 °C.

                Ma jedno centrum chiralności i występuje w dwóch odmianach enancjomerycznych różniących się zapachem: (S)-(+)-karwon ma zapach kminku, a (R)-(–)-karwon – mięty.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karwot

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karwowo

                W Polsce
                • Karwowo (Sochaczew) – dzielnica Sochaczewa
                • Karwowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Sochaczew
                • Karwowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. grajewskim, w gminie Radziłów
                • Karwowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. grajewskim, w gminie Rajgród
                • Karwowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. kolneńskim, w gminie Stawiski
                • Karwowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. polickim, w gminie Kołbaskowo
                • Karwowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. łobeskim, w gminie Łobez

                Źródła:

                Wikipedia

                Karwowski

                nazwisko


                osoby o nazwisku Karwowski:

                • Adam Karwowski (1873-1933) – profesor dermatologii i wenerologii
                • Andrzej Karwowski (1759-1831) – generał insurekcji kościuszkowskiej
                • Antoni Karwowski (ur. 1948) – polski artysta malarz i performer
                • Franciszek Karwowski (1895-2005) – kapitan Wojska Polskiego
                • Jacek Karwowski – (ujednoznacznienie)
                • Jan Karwowski (ur. 1937) – polski ekonomista,
                • Kazimierz Karwowski – (ujednoznacznienie)
                • Krzysztof Karwowski – (ujednoznacznienie)
                • Leszek Karwowski (ur. 1975) – polski koszykarz
                • Łukasz Karwowski (ur. 1965) – polski reżyser, scenarzysta, oraz producent filmowy
                • Stanisław Karwowski – (ujednoznacznienie)
                • Stefan Karwowski – postać fikcyjna
                • Tomasz Karwowski (ur. 1960) – polski polityk

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kary

                czarny (określenie maści konia)


                przymiotnik

                 (1.1) czarny (o maści konia)

                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (2.1) koń maści czarnej

                forma rzeczownika.

                 (3.1) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od: kara


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karygodnie

                przysłówek

                 (1.1) w sposób karygodny, nagannie


                Źródła:

                Wiktionary

                Karygodniej

                stopień wyższy od przysłówka: karygodnie


                Źródła:

                SJP.pl

                Karygodniejszy

                stopień wyższy od przymiotnika: karygodny


                Źródła:

                SJP.pl

                Karygodność

                karygodny


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest karygodne; cecha tych, którzy są karygodni


                Patrz:karygodny

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karygodny

                zasługujący na karę, godny potępienia; niecny, skandaliczny


                przymiotnik

                 (1.1) zasługujący na potępienie, naganę, karę


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karyjski

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karią, dotyczący Karii

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (2.1) jęz. język karyjski, wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich;


                Źródła:

                Wiktionary

                Karykatura

                wyolbrzymienie, często aż do śmieszności, cech charakterystycznych jakiejś postaci na obrazie lub w opisie


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) humorystyczna praca plastycznyastyczna lub literacka ośmieszająca i uwydatniająca charakterystyczne cechy osoby;


                Karykatura (wł. caricatura) – świadomie przedstawienie osoby, zjawiska lub przedmiotu w sposób zdeformowany, które ma na celu podkreślenie negatywnego charakteru elementów, właściwości, cech. Do osiągnięcia tego celu stosuje się hiperbolę, niektóre rzeczy i zjawiska mogą być natomiast pominięte lub uproszczone.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karykaturalnie

                przysłówek

                 (1.1) od karykaturalny


                Źródła:

                Wiktionary

                Karykaturalniej

                stopień wyższy od przysłówka: karykaturalnie


                Źródła:

                SJP.pl

                Karykaturalny

                przerysowany, groteskowy


                przymiotnik

                 (1.1) mający cechy karykatury, przejaskrawiony, wyolbrzymiony


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karykaturka

                zdrobnienie od: karykatura


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zdrobn. od: karykatura


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karykaturować

                czasownik

                 (1.1) tworzyć karykaturę, przedstawiać w sposób karykaturalny


                Źródła:

                Wiktionary

                Karykaturowanie

                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) odczasownikowy od|karykaturować.


                Źródła:

                Wiktionary

                Karykaturzysta

                osoba zajmująca się rysowaniem karykatur


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) szt. rysownik karykatur, autor karykatur


                Karykaturzysta – artysta zawodowo lub amatorsko zajmujący się tworzeniem karykatur – zarówno portretowych (zabawnie narysowane twarze), jak i sytuacyjnych (rysunki satyryczne i humorystyczne). Karykaturzysta tworzy w odosobnieniu, w swojej pracowni, rysując lub malując karykatury ze zdjęć lub na oczach widzów (podczas imprez, na ulicy, w telewizji). Słowo „karykatura” pochodzi od włoskiego caricare i oznacza tyle co przesadzać, szarżować.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karykaturzystka

                karykaturzysta


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) szt. artystka rysująca karykatury, autorka karykatur


                Patrz:karykaturzysta

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karykiel

                lekki powóz spacerowy popularny w połowie XIX wieku


                Karykiel, z ang. curricle – lekki, dwukołowy pojazd spacerowy, rodzaj powozu. Pierwsze pojazdy tego typu pojawiły się w Anglii ok. 1800 roku. Stał się popularny w Europie Zachodniej w 1 ćwierci XIX wieku.

                Karykiel był luksusowym pojazdem o jednym dyszlu przystosowanym do pary koni.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karylion

                przestarzale:
                a) zespół dzwonów wieżowych
                b) bicie wielu dzwonów
                c) kompozycja muzyczna naśladująca bicie dzwonów


                Karylion. Goblinowa opowieść o dzwonach, które wypędziły graniem stary rok i przywołały nowy (ang. The Chimes: A Goblin Story of Some Bells that Rang an Old Year Out and a New One In) – opowiadanie Charlesa Dickensa, wydane w Londynie w 1844 roku. Został przyjęty przez czytelników z takim samym entuzjazmem, jak jego poprzedniczka, i wciąż należy do najpopularniejszych świątecznych opowieści Charlesa Dickensa. Tytułowy „karylion” to zespół dzwonów na wieży jednego z londyńskich kościołów.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Karylionowy

                przymiotnik od: karylion


                Źródła:

                SJP.pl

                Karyna

                pogardliwie: młoda dziewczyna, której zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, cechująca się głupotą, prostactwem i roszczeniowością; Karyna, Dżesika, dżesika, Jessica


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) imię|polski|ż.;

                 (1.2) przen. pot. pogard. prostacka kobieta pochodząca z patologicznego środowiska


                Karina, Karyna – imię żeńskie, pochodzące z jęz. niemieckiego; forma zdrobniała od imienia Katarina (pol. Katarzyna). Inna hipoteza mówi, że wywodzi się od słowa cara, które po łacinie oznacza "kochana, droga" lub w galickim "przyjaciel". Jeszcze inna hipoteza mówi, że pochodzi od nazwy konstelacji Kil, nazwanej w związku kilem statku Jazona.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karyncki

                przymiotnik od: Karyntia


                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Karyntią, dotyczący Karyntii


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karyntczyk

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) rzad. lub daw. mieszkaniec Karyntii


                Źródła:

                Wiktionary

                Karyntia

                kraj związkowy w Austrii


                rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna leżąca na obszarze obecnej Austrii i Słowenii

                 (1.2) geogr. adm. kraj związkowy w południowej Austrii ze stolicą w Klagenfurcie;


                Karyntia (niem. Kärnten, słoweń. Koroška, wł. Carinzia) – kraj związkowy w południowej Austrii. Graniczy ze Słowenią, Włochami, Tyrolem, Salzburgiem i Styrią. Stolicą kraju związkowego jest Klagenfurt am Wörthersee. Obok Austriaków zamieszkuje ją też mniejszość słoweńska w liczbie 14 tys. osób.

                Do końca I wojny światowej znana jako Księstwo Karyntii, następnie część przypadła Słowenii, a niewielki fragment Włochom.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karyntka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) daw. lub rzad. mieszkanka Karyntii


                Źródła:

                Wiktionary

                Karyntyjczyk

                mieszkaniec Karyntii


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) mieszkaniec Karyntii


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karyntyjka

                mieszkanka Karyntii


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) mieszkanka Karyntii


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Karypel

                niski człowiek; knypek


                Źródła:

                SJP.pl

                Karyś

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Karzący

                nakładać, wymierzać karę * formy trybu rozkazującego "karaj" itp. przestarzałe


                Patrz:karać

                Źródła:

                SJP.pl

                Karzec

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia;


                Karzec (pol. hist. „Karsiec”) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia, obok wsi Pudliszki.


                Źródła:

                Wiktionary oraz Wikipedia

                Karzeł

                1. człowiek bardzo niskiego wzrostu;
                2. istota baśniowa mająca miniaturową postać ludzką;
                3. przenośnie: o człowieku małej wartości


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

                 (1.1) med. człowiek o niedoborze wzrostu;

                 (1.2) postać fantastyczna, istota niewielkiego wzrostu

                 (1.3) przen. ktoś mało wartościowy moralnie, pozbawiony jakichkolwiek cech dodatnich

                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (2.1) astr. nieduża gwiazda ciągu głównego;


                • krasnolud i krasnoludek – postaci z baśni i legend.
                • karzeł – człowiek o nieprzeciętnie niskim wzroście.
                • Karzeł – powieść Pära Lagerkvista.
                • Karzeł – film Marka Jonesa.

                W astronomii karłami określa się kilka rodzajów gwiazd:

                • karzeł – gwiazda ciągu głównego należąca do klasy jasności V
                  • czerwony karzeł – karzeł o typie widmowym K-M
                  • pomarańczowy karzeł – karzeł o typie widmowym K
                  • żółty karzeł – karzeł o typie widmowym G (przykładem gwiazdy tego typu jest Słońce)
                  • żółto-biały karzeł – karzeł o typie widmowym F
                  • błękitny karzeł – karzeł o typie widmowym O

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Karzełek

                  1. zdrobnienie od: karzeł;
                  2. okończyk karzełek - ryba słodkowodna z rodziny bassowatych


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

                   (1.1) zdrobn. od: karzeł


                  Karzełek (381 m, 390 m) – wzniesienie na Wyżynie Częstochowskiej w miejscowości Olsztyn, w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim. Znajduje się w południowej części Sokolich Gór, pomiędzy zabudowanym obszarem Olsztyna i Biskupic (bliżej tych ostatnich).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Karzełkowaty

                  przypominający karzełka, mały, skarlały


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Karłątek

                  motyl z rodziny powszelatkowatych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Karłatka

                  niewielka palma bez pnia, o charakterystycznych, wachlarzowatych liściach; palmiczka


                  Karłatka niska, chamerops niski, palmiczka (Chamaerops humilis L.) – gatunek wiecznie zielonej rośliny z rodziny arekowatych (Arecaceae). Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju karłatka (Chamaerops). Jako łatwy gatunek do uprawy, sadzony jest także poza swym pierwotnym zasięgiem (np. w południowej Francji), w tym uprawiany jest jako roślina doniczkowa. Owoce są niejadalne i nie mają wartości użytkowej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Karłątkowate

                  rodzina motyli dziennych; warcabnikowate, powszelatkowate


                  Powszelatkowate, warcabnikowate, karłątkowate (Hesperiidae) – rodzina owadów z rzędu motyli.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Karło

                  fotel o esowato wygiętych nogach, rozpowszechniony w średniowiecznych Włoszech


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Karłomyszowate

                  o cechach karłomyszowatych (rodzina gryzoni)


                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                   (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Heteromyidae|J.E. Gray|ref=tak., rodzina ssaków z infrarzędu bobrokształtnych;


                  Karłomyszowate, szczuroskoczki (Heteromyidae) – rodzina ssaków z infrarzędu bobrokształtnych (Castorimorphi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Karłomyszowaty

                  o cechach karłomyszowatych (rodzina gryzoni)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Karłosuseł

                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (1.1) zool. nazwa systematyczna|Xerospermophilus|ref=tak., rodzaj gryzoni z rodziny wiewiórkowatych

                   (1.2) zool. zwierzę z rodzaju karłosuseł (1.1)


                  Karłosuseł (Xerospermophilus) – rodzaj ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Karłosz

                  potocznie: myjnia samochodowa


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Karłowatość

                  wzrost znacznie poniżej średniej w danej populacji; nanizm


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) bycie karłowatym, bycie karłem


                  Niedobór wzrostu, niskorosłość, karłowatość – wzrost poniżej trzeciego centyla lub poniżej dwóch odchyleń standardowych odpowiednio dla wieku, płci i populacji.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Karłowaty

                  1. mający wymiary mniejsze od przeciętnych dla danego gatunku;
                  2. mały, niski, skarlały


                  przymiotnik

                   (1.1) o człowieku, zwierzęciu, roślinie, planecie nienormalnie mały

                   (1.2) o małej wartości


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Karłowice

                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                   (1.1) geogr. hist. miasto w autonomicznej prowincji Wojwodina w Serbii;


                  W Polsce
                  • Karłowice – część miasta Wrocław
                  • Karłowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. lubańskim, w gminie Olszyna
                  • Karłowice – przysiółek wsi Goła w woj. opolskim, w pow. oleskim, w gminie Gorzów Śląski
                  • Karłowice – wieś w woj. opolskim, w pow. opolskim, w gminie Popielów
                  • Karłowice – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. ostrowskim, w gminie Odolanów
                  • Karłowice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Swarzędz
                  • Karłowice – gromada
                  • Karłowice – dawna gmina
                  • Karłowice – stacja kolejowa w miejscowości Karłowice, w województwie opolskim, w powiecie opolskim

                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Karłowicki

                  przymiotnik od: Karłowice


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) geogr. hist. związany z Karłowicami, dotyczący Karłowic (serb. Sremski Karlovci)


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Karłowicz

                  nazwisko, np.
                  1. Jan Aleksander Karłowicz (1836-1903), ojciec Mieczysława, polski etnograf, językoznawca i muzykolog;
                  2. Mieczysław Karłowicz (1876-1909), syn Jana Aleksandra, polski kompozytor i taternik


                  • Karłowicz – nazwisko, w Polsce nosi je około 1000 osób.

                  Osoby noszące nazwisko Karłowicz:

                  • Anastazja Karłowicz (ur. 1982) – ukraińska szachistka
                  • Dariusz Karłowicz (ur. 1964) – polski filozof, historyk idei, publicysta
                  • Edward Karłowicz (ur. 1921) – polski dziennikarz, reportażysta i publicysta
                  • Jan Aleksander Karłowicz (1836–1903) – polski etnograf, muzykolog, językoznawca, folklorysta, członek Akademii Umiejętności
                  • Janina Karłowicz (1882–1937) – polska nauczycielka, organizatorka szkolnictwa żeńskiego
                  • Mieczysław Karłowicz (1876–1909) – polski kompozytor i dyrygent
                  • Mieczysław Karłowicz – polski kolarz szosowy
                  • Ryszard Karłowicz (1919–2007) – polski architekt i urbanista
                  • Wacław Karłowicz, pseud. ks. Andrzej Bobola (1907–2007) – polski duchowny katolicki, kapelan powstania warszawskiego

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Karłówka

                  1. rodzaj gryzoni z rodziny wiewiórkowatych;
                  2. rodzaj ptaków z podrodziny papug wschodnich


                  Karłówka (Prosciurillus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórczaków (Callosciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Karłowo

                  Miejscowości i ich części w Polsce

                  • Karłowo – część miasta Mikołajki
                  • Karłowo – osada wsi Dobieszewo w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Kcynia
                  • Karłowo – osada leśna w woj. mazowieckim, w pow. makowskim, w gminie Krasnosielc
                  • Karłowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Iłów
                  • Karłowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Parchowo
                  • Karłowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Sierakowice
                  • Karłowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. węgorzewskim, w gminie Węgorzewo

                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Karłowski

                  nazwisko


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Karłowem, dotyczący Karłowa


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Karłowy

                  1. drzewa karłowe - drzewa o niskich pniach, zwłaszcza wyhodowane odmiany drzew owocowych, których niewielka wysokość ułatwia zbiór;
                  2. jaś karłowy - odmiana fasoli jaś


                  przymiotnik dzierżawczy

                   (1.1) należący do karła

                  przymiotnik relacyjny

                   (2.1) dotyczący karła, określający karła, używany przy karle

                  przymiotnik jakościowy

                   (3.1) charakterystyczny dla karła, mający cechy karła


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kas

                  skrótowiec, rodzaj nijaki

                   (1.1) = adm. Krajowa Administracja Skarbowa;


                  Holandia:

                  • Kas Chikitu – osada (buurt) w Willemstadzie, w kraju autonomicznym Curaçao

                  Rosja:

                  • Kas – rzeka w Kraju Krasnojarskim, lewy dopływ Jeniseju

                  Sudan:

                  • Kas – miasto i dystrykt

                  Syria:

                  • Kas – wieś w muhafazie Aleppo, w dystrykcie Ajn al-Arab

                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasa

                  1. pomieszczenie lub dział instytucji, gdzie wpłaca (wypłaca) się pieniądze, kupuje bilety itp.
                  2. pieniądze, fundusze
                  3. skrzynka do przechowywania pieniędzy, kosztowności; sejf
                  4. urządzenie rejestrujące dzienny utarg


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) miejsce przechowywania pieniędzy

                   (1.2) stanowisko do naliczania należności za towar lub usługi, gdzie na miejscu dokonuje się zapłaty / płatności

                   (1.3) techn. urządzenie do naliczenia należności

                   (1.4) pot. pieniądze


                  • kasa – potocznie: pieniądz,
                  • kasa – termin w rachunkowości,
                  • kasa – stanowisko przyjmowania i wydawania pieniędzy,
                  • Kasa – japońska poetka,
                  • K.A.S.A. – pseudonim Krzysztofa Kasowskiego, polskiego muzyka,
                  • kasa pancerna – inne określenie sejfu
                  • kasa chorych – instytucja ubezpieczeń społecznych,
                  • Kasa Chorych – zespół bluesowy,
                  • kasa fiskalna (kasa rejestrująca),
                  • Kasa Krajowa,
                  • kasa oporu,
                  • kasa pożyczkowa,
                  • kasa zapomogowo-pożyczkowa.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasać

                  dawniej: podnosić lub podwijać jakąś część ubrania; podkasywać


                  czasownik

                   (1.1) kaleczyć ostrymi zębami lub żądłem

                   (1.2) przen. dokuczać

                   (1.3) przen. powodować uczucie zimna, odczuwania szczypiącego mrozu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasacja

                  1. zlikwidowanie, zniesienie lub unieważnienie czegoś;
                  2. wycofanie pojazdu, maszyny itp. z eksploatacji;
                  3. w prawie procesowym:
                  a) uchylenie wyroku sądu niższej instancji przez sąd wyższej instancji;
                  b) pismo do sądu najwyższej instancji, zawierające wniosek o uchylenie wyroku;
                  4. w muzyce: utwór wykonywany na wolnym powietrzu, rodzaj divertimenta lub serenady; cassazione


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) zlikwidowanie, zniesienie lub unieważnienie czegoś

                   (1.2) techn. wycofanie pojazdu, maszyny itp. z eksploatacji

                   (1.3) praw. odwołanie od orzeczenia sądu niższej instancji skierowane do sądu wyższej instancji;


                  • kasacja – nadzwyczajny środek odwoławczy pochodzący z prawa francuskiego.
                  • kasacja – nadzwyczajny środek odwoławczy funkcjonujący w polskim postępowaniu karnym.
                  • Kasacja – polski thriller prawniczy autorstwa Remigiusza Mroza, wydany w 2015 roku.
                  • Kasacja – instrumentalna forma muzyczna.
                  • kasacja – definitywne wycofanie z użytkowania statku latającego.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasacyjny

                  związany z kasacją


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasaczek

                  zdrobnienie od: kasak


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasai

                  [czytaj: kaSAJ]
                  1. rzeka w Angoli i Demokratycznej Republice Konga;
                  2. miasto w Japonii


                  • Kasai – rzeka w Angoli i Demokratycznej Republice Konga
                  • Kasai – rzeka w stanie Bengal Zachodni w północno-wschodnich Indiach

                  Demokratyczna Republika Konga:

                  • Kasai – prowincja w Demokratycznej Republice Konga
                  • Kasai Południowe – państwo istniejące w latach 1960–1961
                  • Kasai Środkowe - prowincja w Demokratycznej Republice Konga
                  • Kasai Wschodnie – dawna prowincja w Demokratycznej Republice Konga
                  • Kasai Zachodnie – dawna prowincja w Demokratycznej Republice Konga
                  • Kasai Wschodnie (planowana prowincja) – prowincja w Demokratycznej Republice Konga

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasak

                  1. kurtka noszona przez dżokejów;
                  2. długa, luźna bluzka damska zapinana od tyłu lub wkładana przez głowę


                  Kasak – w najczęściej używanym znaczeniu jest to jedwabna kurtka noszona przez dżokejów.

                  Dawniej określana była tak kurtka męska bez rękawów, noszona na zbroi.

                  Mianem kasak nazywana jest również długa bluzka damska wkładana przez głowę lub zapinana z tyłu.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasakowy

                  przymiotnik od: kasak


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasander

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                   (1.1) imię|polski|m.;

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) D. lm. od: Kasandra


                  Kassander (Kasander) (gr. Κασσανδρος Kassandros; ur. ok. 358 r. p.n.e., zm. 297 r. p.n.e) – syn Antypatra, jeden z diadochów, władca Macedonii.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasandra

                  przenośnie: złowróżbna prorokini


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) mitgr. wieszczka (m.in. przepowiedziała upadek Troi) i królewna trojańska, córka Priama i Hekuby;

                   (1.2) rzad. imię|polski|ż.;

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) D. i B. lp. od: Kasander


                  • Kasandra (Aleksandra, Kassandra) – w mitologii greckiej królewna trojańska, córka Priama, wieszczka
                  • Kasandra – w mitologii greckiej córka Jobatesa
                  • Kasandra – imię żeńskie
                  • Kasandra – półwysep w Grecji
                  • Kasandra – gmina w Grecji

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasandryczny

                  zapowiadający nieszczęścia lub niepowodzenia


                  przymiotnik

                   (1.1) taki, który zapowiada nieszczęście, katastrofę


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasanowa

                  mężczyzna uwodzący kobiety, amator przygód miłosnych; casanova, casanowa, uwodziciel, bałamut, kobieciarz, donżuan


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasar

                  podbierak


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) mała siatka na kiju do podchwytywania ryb


                  Kasar (ur. lata 60. XII wieku, zm. ?) – syn Jesügeja Baatura i Höelün, brat Czyngis-chana i jeden z dowódców jego wojsk.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasarek

                  rodzaj sieci do połowu ryb i raków; kancerek, kacerz, kacerek, podbierak, kancer


                  Kasarek, kaszorek, siatka hydrobiologiczna, kasar, podbierak – narzędzie składające się z umieszczonej na trzonku siatki tworzącej worek z otworem rozpiętym na obręczy.

                  W rybołówstwie stosowany do wyławiania ryb z małych zbiorników (sadzów, basenów, stawów hodowlanych). Może też służyć do wyjmowania ryb z sieci lub innych obiektów z wody (np. bryłek lodu z przerębli).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasarnia

                  1. tymczasowe pomieszczenie mieszkalne;
                  2. dawniej: koszary


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) wojsk. koszary


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasata

                  kasacja


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) likwidacja


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasba

                  twierdza lub cytadela w architekturze muzułmańskiej; kazba


                  Kasba, kasaba (arab. ‏قصبة‎, qaṣaba) – forteca, ufortyfikowany zespół obronny górujący nad miastem, który można spotkać w Afryce Północnej (np. w Algierze).W obszarze obwarowań kasby mieścił się pałac władcy (np. beja), magazyny, w których gromadzono zapasy na wypadek oblężenia oraz koszary dla załogi.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaśczyn

                  przymiotnik dzierżawczy

                   (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Kaśki


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaśczyny

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kaśki lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaseciak

                  potocznie: magnetofon kasetowy; kasetofon, kasetowiec, magnet


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaseciarnia

                  potocznie: wypożyczalnia DVD i kaset wideo


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaserniok

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mieszkaniec hotelu robotniczego


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaseta

                  1. zamykane pudełko służące do przechowywania różnych przedmiotów;
                  2. taśma magnetyczna umieszczona w plastikowym pojemniku, używana w magnetofonach i magnetowidach


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) techn. urządzenie, podzespół, moduł lub materiał eksploatacyjny w standardowej, zamkniętej obudowie

                   (1.2) środ. sport. w kolarstwie: zespół zębatek znajdujących się na tylnej piaście


                  • kaseta – rodzaj pojemnika
                  • kaseta magnetofonowa
                  • kaseta rowerowa
                  • kaseta wideo
                  • Kaseta – album polskiego zespołu Kult

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasetkowy

                  przymiotnik od: kasetka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasetofon

                  środowiskowo: magnetofon kasetowy; kasetowiec, kaseciak, magnet


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) magnetofon mogący odtwarzać taśmy umieszczone w kasetach magnetofonowych


                  Magnetofon kasetowy (kasetofon; pot. kasetowiec; środ. kaseciak) – przenośny lub stacjonarny, samodzielny lub jako element zestawu hi-fi, magnetofon mogący odtwarzać i nagrywać kasety magnetofonowe, często z wbudowanym mikrofonem.Wyróżniamy kilka typów magnetofonów, ze względu na:

                  • sposób sterowania:
                    • mechanizm „miękki” (soft touch) – klawisze często są zrealizowane na mikroprzełącznikach lub przyciskach dotykowych. Po naciśnięciu klawisza przepływ prądu uruchamia daną funkcję w magnetofonie (jest to zrealizowane przez mikroprocesor) przykład – Nakamichi Dragon
                    • mechanizm „twardy” – funkcję w magnetofonie są uruchamiane poprzez wciśnięcie danego klawisza, który porusza cięgnami. Wymagają większej siły, aby je wcisnąć, można je rozpoznać po bardzo dużym skoku oraz charakterystycznym dźwięku – przykład MARANTZ 1820
                  • tor odczytu:
                    • jednogłowicowe – posiadają jedną głowicę odczytującą, magnetofon taki może tylko odtwarzać (rzadko spotykane rozwiązanie).
                    • dwugłowicowy – umożliwia zapis i odczyt, znajduje się w nim głowica nagrywająco-odczytująca oraz kasująca.
                    • trzygłowicowe – spotykane często w magnetofonach wysokiej klasy – ma głowice kasującą, nagrywającą i odczytującą, ten typ pozwala na jednoczesne nagrywanie i odsłuch.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaseton

                  ozdoba sufitu lub sklepienia, czworoboczne wgłębienie wykonane w drewnie albo kamieniu, zwykle sąsiadujące z wieloma innymi takimi elementami; skrzyniec


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) archit. modułowe zagłębienie w konstrukcji stropu zazwyczaj zdobione;

                   (1.2) bud. materiał okładzinowy z lekkich płyt, dający powtarzalny wzór na ścianie lub suficie


                  Kaseton (skrzyniec) – wieloboczne, najczęściej kwadratowe, zagłębienie widoczne od spodu stropu, sklepienia lub kopuły charakterystyczne dla architektury rzymskiej i renesansowej.

                  W Grecji kasetony pojawiają się od V w. p.n.e., a w Rzymie od II w. p.n.e..


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasetonowy

                  przymiotnik od: kaseton


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasetowiec

                  potocznie: magnetofon kasetowy; kasetofon, kaseciak, magnet


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasetowy

                  przymiotnik od: kaseta


                  przymiotnik

                   (1.1) związany z kasetą, dotyczący kasety – np. obudowany kasetą, korzystający z kaset


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasha

                  [czytaj: kascha albo kasza] tkanina z wełny kóz tybetańskich, lekko spilśniona i drapana; również gatunek żółtobrązowej flaneli bawełnianej


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasia

                  zdrobnienie od: Katarzyna (imię żeńskie); Kaśka


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Katarzyna


                  Katarzyna – imię żeńskie pochodzące od gr. καθαρός, „czysta”, „bez skazy”. Do Polski imię to trafiło za pośrednictwem łaciny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasiak

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiarski

                  kasiarz


                  Patrz:kasiarz

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiarz

                  potocznie: złodziej okradający kasy, sejfy


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) pot. złodziej okradający kasy pancerne

                   (1.2) łódź. mężczyzna bogaty, z grubym portfelem


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasiasty

                  potocznie: mający dużo pieniędzy, bogaty; forsiasty


                  przymiotnik

                   (1.1) pot. bogaty, zamożny


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasica

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasieńka

                  zdrobnienie od: Katarzyna (imię żeńskie)


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Katarzyna


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasieńkowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasieńki lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiewicz

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasinka

                  zdrobnienie od: Katarzyna (imię żeńskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiński

                  nazwisko


                  • Idzi Kasiński, poseł
                  • Karol Kasiński (1885-1953), inżynier, urzędnik
                  • Michał Kasiński (1947-), prawnik, polityk

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasiny

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasi lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiora

                  potocznie o pieniądzach, gotówce; kasa, mamona, sałata, zielone


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiorka

                  zdrobnienie od: kasiora


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiulczyny

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasiulki lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiulka

                  zdrobnienie od: Katarzyna (imię żeńskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasiunia

                  zdrobnienie od: Katarzyna (imię żeńskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasja

                  drzewo, krzew lub bylina z rodziny brezylkowatych; strączyniec; senes


                  Botanika
                  • kasja – cynamonowiec wonny (Cinnamomum cassia L.)
                  • kasja – Cassia L., rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych (Fabaceae)
                  Inne
                  • kasja – olej wytwarzany z owoców cynamonowca wonnego
                  • Kasja lub Kesja – imię żeńskie
                  • Kasja – poetka bizantyńska (IX wiek)

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasjan

                  imię męskie


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                   (1.1) imię|polski|m.


                  Kasjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rodu rzymskiego Cassianus. Imię to nosiło około dwunastu świętych lub błogosławionych. W Polsce imię wystąpiło w 1445 roku jako Cassianus (Kasyjan). Później było rzadkie. Współcześnie ma niewielką popularność (w 2015 r. imię to nadano 27 chłopcom, w 2016 r. – 43, w 2017 r. – 61). W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1476 mężczyzn o imieniu Kasjan nadanym jako imię pierwsze.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasjana

                  imię żeńskie


                  Kasjana – żeński odpowiednik imienia Kasjan o pochodzeniu łacińskim.

                  Odpowiedniki imienia Kasjana w innych językach:

                  • łacina – Cassiana, Cassia
                  • francuski – Cassienne
                  • rumuński – Casiǐana.

                  Kasjana jest w Polsce imieniem rzadkim. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 190 kobiet o imieniu Kasjana nadanym jako imię pierwsze oraz 57 kobiet noszących imię Kasjana jako imię drugie.

                  Kasjana imieniny obchodzi 13 sierpnia.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasjanczyny

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasjanki lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjanek

                  zdrobnienie od: Kasjana (imię żeńskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjaniny

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasjany lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjanka

                  zdrobnienie od: Kasjana (imię żeńskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjankowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasjanka lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjanostwo

                  Kasjan z małżonką; Kasjanowie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjanowie

                  Kasjan z małżonką; Kasjanostwo


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjanowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasjana lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjer

                  1. pracownik przyjmujący i wypłacający pieniądze;
                  2. pracownik sprzedający bilety teatralne, kolejowe, kinowe itp.


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) pracownik instytucji finansowej lub firmy handlowej przyjmujący lub wypłacający pieniądze

                   (1.2) pracownik kina, teatru, muzeum, kolei itp. sprzedający bilety


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasjerka

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) forma żeńska od: kasjer (pracownik przyjmujący/wypłacający pieniądze)

                   (1.2) forma żeńska od: kasjer (sprzedawca biletów)


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasjerski

                  przymiotnik dzierżawczy

                   (1.1) należący do kasjera

                  przymiotnik relacyjny

                   (2.1) dotyczący kasjera, związany z kasjerem


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasjop

                  dawniej: lutet (pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71, metal należący do rodziny lantanowców, wykorzystywany m.in. do wytwarzania nadprzewodników)


                  Lutet (Lu, łac. lutetium, od Lutetia), dawniej kasjop (Cp) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym. Zgodnie z klasyfikacją IUPAC lutet jest zaliczany do lantanowców. Także zgodnie z klasyfikacją IUPAC należy on do bloku d, w wyniku czego jest jedynym lantanowcem z okresu 6 niewchodzącym do bloku f. Przez występowanie w bloku d należy on do grupy skandowców.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasjopea

                  Kasjopeja;
                  1. gwiazdozbiór nieba północnego
                  2. postać z mitologii greckiej


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) mitgr. królowa Etiopii, żona Cefeusza i matka Andromedy, po śmierci przeniesiona na firmament jako gwiazdozbiór Kasjopei (1.2);

                   (1.2) astr. gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny cały rok; konstelacja, której 5 jasnych gwiazd tworzy charakterystyczny układ w kształcie litery W;


                  • Kasjopeja – w mitologii greckiej królowa Etiopii, matka Andromedy
                  • Kasjopeja – gwiazdozbiór nieba północnego
                  • Kasjopeja A – pozostałość po supernowej
                  • kasjopeja (Cassiope) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasjopeja

                  Kasjopea;
                  1. łac. Cassiopea; gwiazdozbiór nieba północnego
                  2. postać z mitologii greckiej


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) mitgr. zob. Kasjopea, Kassjopeja.

                   (1.2) astr. zob. Kasjopea.


                  • Kasjopeja – w mitologii greckiej królowa Etiopii, matka Andromedy
                  • Kasjopeja – gwiazdozbiór nieba północnego
                  • Kasjopeja A – pozostałość po supernowej
                  • kasjopeja (Cassiope) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasjowy

                  kasja


                  Patrz:kasja

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjusz

                  imię męskie


                  • Kasjusz – imię męskie
                  • Kasjusz (zm. 558) – biskup Narni w Umbrii (536-558), święty Kościoła katolickiego
                  • Kasjusz Dion
                  • Kasjusz Cherea
                  • Awidiusz Kasjusz
                  • Gajusz Kasjusz Longinus
                  • Lucjusz Kasjusz Longinus

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasjuszek

                  zdrobnienie od: Kasjusz (imię męskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjuszkowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasjuszka lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjuszostwo

                  Kasjusz z małżonką; Kasjuszowie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjuszowie

                  Kasjusz z małżonką; Kasjuszostwo


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasjuszowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasjusza lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kask

                  ochronne nakrycie głowy


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) rodzaj ochronnego nakrycia głowy;

                   (1.2) hist. hełm stalowy używany przez dragonów i kirasjerów


                  Kask (z fr. casque) – rodzaj ochronnego nakrycia głowy używanego przez wiele grup zawodowych oraz osoby uprawiające sport. W zależności od przeznaczenia posiadają zróżnicowaną konstrukcję.

                  Pierwotnie termin kask odnosił się do zachodnioeuropejskich hełmów dragonów i kirasjerów, używanych od końca XVIII do początku XX wieku. Współcześnie kaskami (w odróżnieniu od wojskowych hełmów) określa się ochronne nakrycia głowy stosowane w zakresie cywilnym (jednak niektóre z cywilnych kasków nadal tradycyjnie nazywane są „hełmami” jak np. hełmy górnicze).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaska

                  zdrobnienie od: kasa


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) imię|polski|ż., zdrobn. Katarzyna


                  • Kaska – Kaszkowie, starożytny lud w Azji Mniejszej
                  • Kaska – plemię Indian Ameryki Północnej

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaskabel

                  gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotników; grzechotnik straszliwy, grzechotnik brazylijski, grzechotnik pustynny


                  Grzechotnik straszliwy, kaskawel, g. pustynny, g. brazylijski (Crotalus durissus) – gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotnikowatych (Crotalinae) w obrębie rodziny żmijowatych (Viperidae).

                  Wygląd
                  • długość 120–180 cm
                  • trójkątna głowa
                  • ogon zakończony grzechotką
                  • całe ciało pokryte łuskami w kształcie kila
                  Odżywianie

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaskada

                  1. wodospad składający się z kilku stopni;
                  2. duża ilość czegoś spadającego na raz albo szybko następującego po sobie


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) geogr. rodzaj wodospadu, w którym woda spada z kilku kolejnych progów lub stopni;

                   (1.2) ogrod. element kompozycyjny ogrodów tarasowych, przypominający kaskadę (1.1)

                   (1.3) geol. rodzaj nacieku tworzącego się na ścianie jaskini, przypominający kaskadę (1.1)

                   (1.4) techn. zespół jednakowych urządzeń, które działają kolejno po sobie

                   (1.5) przen. seria podobnych zjawisk, które następują kolejno po sobie


                  • kaskada – rodzaj wodospadu
                  • kaskada – element kompozycyjny ogrodów tarasowych
                  • kaskada – trik w żonglerce
                  • system zapór wodnych, np.:
                    • Kaskada elektrowni wodnych na Dnieprze
                    • Kaskada dolnej Wisły
                    • Kaskada górnej Wisły
                  • „Kaskada” – Kombinat gastronomiczny „Kaskada” w Łodzi
                  • „Kaskada” – Kombinat gastronomiczny „Kaskada” w Szczecinie
                  • Kaskada – loteria Lotto

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaskader

                  1. sportowiec akrobata dublujący aktorów podczas nakręcania filmu w ujęciach ryzykownych
                  2. akrobata wykonujący szereg przewrotów następujących kolejno po sobie


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) film. osoba zastępująca aktora w ryzykownych albo technicznie wymagających scenach

                   (1.2) akrobata wykonujący ryzykowne ćwiczenia


                  Kaskader – osoba zawodowo wykonująca jako dubler w filmach lub przedstawieniach teatralnych niebezpieczne sceny, takie jak: wypadki samochodowe, sceny walki, upadki z dużych wysokości, palenie, ewolucje konne itp.

                  Kaskader może w pewnych sytuacjach wykonywać samodzielne zadania aktorskie, z którymi związane jest ryzyko. Kaskader pracuje pod okiem koordynatora kaskaderów. Poza odpowiednią sprawnością i umiejętnościami, których nabywa w trakcie wieloletniego treningu w szkole kaskaderów filmowych, powinien zdobyć odpowiednią liczbę specjalistycznych licencji, które uprawniają do wykonywania poszczególnych efektów.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaskaderski

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z kaskaderem, dotyczący kaskadera lub jego pracy


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaskaderstwo

                  zawód osoby zastępującej aktorów w scenach niebezpiecznych, wymagających dużej zręczności i sprawności fizycznej


                  Kaskader – osoba zawodowo wykonująca jako dubler w filmach lub przedstawieniach teatralnych niebezpieczne sceny, takie jak: wypadki samochodowe, sceny walki, upadki z dużych wysokości, palenie, ewolucje konne itp.

                  Kaskader może w pewnych sytuacjach wykonywać samodzielne zadania aktorskie, z którymi związane jest ryzyko. Kaskader pracuje pod okiem koordynatora kaskaderów. Poza odpowiednią sprawnością i umiejętnościami, których nabywa w trakcie wieloletniego treningu w szkole kaskaderów filmowych, powinien zdobyć odpowiednią liczbę specjalistycznych licencji, które uprawniają do wykonywania poszczególnych efektów.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaskadier

                  dawniej: kaskader


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaskadowość

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kaskadowe


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaskadowy

                  przymiotnik od: kaskada


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaskadyzacja

                  1. tworzenie na rzekach kaskad, wodospadów mających kilka stopni;
                  2. w technice: zestawianie urządzeń w ciąg realizujący kolejne etapy procesu;
                  3. w zarządzaniu: przekazywanie zadań na kolejne poziomy organizacji w celu włączania kolejnych osób lub grup w ich realizację


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaskawal

                  ser podpuszczkowy z mleka owczego lub krowiego wyrabiany w Bułgarii; kaszkawał


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasko

                  ubezpieczenie środków transportowych; casco


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaskowy

                  kask


                  Patrz:kask

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaslik

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skrzynka


                  Kaslik (ar. كسليك) – miasto w Libanie, w muhafazie Dżabal Lubnan, graniczące od wschodu z miastem Dżunija. W mieście znajduje się Katolicki Uniwersytet Ducha Świętego. Miasto jest położone 14 km na północ od Bejrutu, stolicy Libanu.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasoleta

                  ozdobne naczynie do palenia wonności, pachnideł; kadzielnica


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) ozdobne naczynie używane do spalania, wysuszonych wcześniej, a następnie skruszonych pachnideł i ziół;


                  Kasoleta, kadzielnica (fr. cassolette – kadzielnica, zapach kadzidła) – ozdobne, porcelanowe, gliniane, szklane, metalowe lub ceramiczne naczynie z ażurową nakrywką, używane do spalania, wysuszonych wcześniej, a następnie skruszonych pachnideł i ziół lub uwalniania płynnych substancji zapachowych. Występowały w kształcie wazy, antycznego trójnogu lub w połączeniu z kandelabrem.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasować

                  czasownik przechodni niedokonany

                   (1.1) likwidować coś, znosić lub unieważniać

                   (1.2) stemplować, dziurkować bilet na znak jego wykorzystania

                   (1.3) praw. uchylać wyrok sądu

                   (1.4) usuwać zapis na nośniku elektronicznym

                   (1.5) podliczać wartość zakupów i pobierać za nie należność

                   (1.6) pot. brać od kogoś pieniądze stanowiące należność za coś

                   (1.7) pot. niszczyć samochód wskutek kolizji lub wypadku


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasowalny

                  dający się kasować


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) taki, który można skasować


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|kasować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasownik

                  1. urządzenie do kasowania biletów w środkach komunikacji;
                  2. znak graficzny stosowany na pięciolinii przy zapisie nutowym;
                  3. znak korektorski


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) urządzenie do kasowania biletów, zwykle w komunikacji miejskiej

                   (1.2) środ. druk. znak używany w korekcie drukarskiej oznaczający usunięcie określonej litery

                   (1.3) muz. znak umieszczany przed nutą, anulujący działanie innych znaków chromatycznych – krzyżyka i bemola;

                   (1.4) filatel. stempel, pieczęć itp. unieważniająca znak wartościowy


                  Kasownik (♮) – znak chromatyczny przygodny, element notacji muzycznej anulujący działanie innych znaków chromatycznych.

                  Kasownik umieszczany jest bezpośrednio przed nutą i dotyczy wszystkich dźwięków przypisanych temu samemu miejscu na pięciolinii w obrębie danego taktu. Może też być umieszczany nad nutą – wtedy jego użycie jest fakultatywne (kasownik umieszczony w nawiasie nad nutą ma charakter informacyjny). Kasownik stosuje się również w przypadku zmiany tonacji, anulując zbędne znaki przykluczowe (umieszcza się go wtedy po podwójnej kresce taktowej, przy czym współcześnie używa się również kreski pojedynczej lub też, jak w przypadku radzieckich wydawnictw muzycznych, rezygnuje się z niej całkowicie). W przeszłości używano podwójnego kasownika (♮♮), który anulował działanie podwójnego krzyżyka lub bemola.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasowy

                  1. związany ze skrzynką lub szafą do przechowywania pieniędzy;
                  2. związany z pomieszczeniem, w którym wpłaca się i wypłaca pieniądze;
                  3. związany z urządzeniem sklepowym do obliczania należności;
                  4. związany z operacjami gotówkowymi w kasie;
                  5. potocznie: przynoszący duży zysk; intratny, popłatny


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) bank. dotyczący operacji pieniężnych dokonywanych w kasie

                   (1.2) odnoszący się do kasy

                  przymiotnik jakościowy

                   (2.1) pot. dający bardzo duże zyski


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaspar

                  Kacper, Kasper, Kaspar, Gaspar – imię męskie pochodzenia perskiego, oboczności powstałe jako przekształcenie imienia Kasper, pochodzącego od perskiego ganzabara („strażnik skarbca”) od *ganzah (“skarb”) + *barah (“brzemię”), od praindoeuropejskiego *bʰer- („brać”).


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Kasparow

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasper

                  imię męskie


                  Kacper, Kasper, Kaspar, Gaspar – imię męskie pochodzenia perskiego, oboczności powstałe jako przekształcenie imienia Kasper, pochodzącego od perskiego ganzabara („strażnik skarbca”) od *ganzah (“skarb”) + *barah (“brzemię”), od praindoeuropejskiego *bʰer- („brać”).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasperczak

                  nazwisko


                  • Henryk Kasperczak (ur. 1946) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant Polski, olimpijczyk, trener
                  • Janusz Kasperczak (1927–2002) – polski bokser, pierwszy powojenny mistrz Europy

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasperczyk

                  nazwisko


                  • Ewald Kasperczyk (1914-1980) − polski ksiądz katolicki, proboszcz w Jedłowniku
                  • Janusz Edward Kasperczyk (ur. 1954) − polski naukowiec specjalizujący się w chemii polimerów
                  • Jędrzej Kasperczyk (ur. 1968) – polski hokeista obecnie występujący w niemieckim klubie Icefighters Leipzig
                  • Ludwik Kasperczyk (1885-1949) − polski kapłan, franciszkanin, prowincjał
                  • Marian Kasperczyk − polski malarz
                  • Robert Kasperczyk (ur. 1967) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika oraz trener piłkarski

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasperek

                  zdrobnienie od: Kasper (imię męskie)


                  Kasperek:

                  • Andrzej Kasperek (ur. 1958) – polski pisarz i eseista
                  • Artur Kasperek (ur. 1966) – polski fagocista
                  • Dariusz Kasperek (ur. 1966) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika
                  • Janusz Kasperek (1960–1998) – polski pilot, dyrektor aeroklubu w Świdniku
                  • Ryszard Kasperek (1931-2018) – polski pilot samolotowy, śmigłowcowy, instruktor samoloto!wy i śmigłowcowy, zawodnik sportów samolotowych i śmigłowcowych

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasperkiewicz

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasperkowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kasperka lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasperowicz

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasperski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaspijsk

                  miasto w Federacji Rosyjskiej


                  Kaspijsk (ros. Каспийск) – miasto w Rosji (Dagestan) nad Morzem Kaspijskim.

                  W mieście przeważa przemysł włókienniczy, maszynowy oraz materiałów budowlanych. W Kaspijsku jest muzeum krajoznawcze. Liczba ludności to ok. 123 tys. (2020).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaspijski

                  przymiotnik

                   (1.1) dotyczący rejonu Morza Kaspijskiego


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasprostwo

                  Kasper z małżonką; Kasprowie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasprowicz

                  nazwisko


                  Kasprowicz – polskie nazwisko pochodzące od imienia "Kacper" (patronimik). Według danych z lat 90 XX wieku nazwisko to nosiło 3764 Polskich obywateli.

                  Osoby noszące nazwisko Kasprowicz:

                  • Antoni Kasprowicz – polski poeta i prozaik
                  • Bolesław Michał Kasprowicz – polski przemysłowiec, działacz narodowy
                  • Bolesław Piotr Kasprowicz – profesor ekonomii
                  • Erazm Łukasz Kasprowicz – redaktor i wydawca polskich książek
                  • Jan Kasprowicz – polski poeta i dramaturg
                  • Katarzyna Kasprowicz – polska judoczka
                  • Michael Kasprowicz – australijski krykiecista

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasprowie

                  Kasper z małżonką; Kasprostwo


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasprowski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasprowy

                  potoczna, skrócona nazwa od: Kasprowy Wierch (szczyt w Tatrach)


                  przymiotnik dzierżawczy

                   (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Kaspra


                  Kasprowy Wierch (słow. Kasprov vrch; niem. Kasparskogel, Kasparberg, Kasperberg), dawniej Kasprowa Czuba – szczyt w Tatrach Zachodnich o wysokości 1987 m.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaspruś

                  zdrobnienie od: Kasper (imię męskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasprzak

                  nazwisko


                  osoby o nazwisku Kasprzak
                  • Adam Kasprzak (ur. 1906–1944) – polski działacz komunistyczny,
                  • Andrzej Kasprzak (ujednoznacznienie),
                  • Bernard Kasprzak (ur. 1950) – polski ekonomista i polityk,
                  • Bożena Lublińska-Kasprzak (ur. 1966) – polski urzędnik państwowy
                  • Feliks Kasprzak (1883–1972) – dziennikarz i działacz polityczny,
                  • Henryk Kasprzak (ur. 1947) – polski fizyk,
                  • Jakub Kasprzak (ur. 1987) – polski brydżysta,
                  • Jerzy Kasprzak (ur. 1929) – polski harcmistrz, porucznik w stanie spoczynku, uczestnik powstania warszawskiego,
                  • Kinga Kasprzak (ur. 1987) – polska siatkarka, reprezentantka kraju,
                  • Krzysztof Kasprzak (ur. 1984) – polski żużlowiec, mistrz świata w drużynie,
                  • Marcin Kasprzak (1860–1905) – działacz ruchu robotniczego,
                  • Mieczysław Kasprzak (ujednoznacznienie),
                  • Paweł Kasprzak (ur. 1961) – polski filmowiec i działacz polityczny
                  • Robert Kasprzak (ur. 1987) – żużlowiec,
                  • Roman Kasprzak (1888–1982) – polski inżynier budowy dróg i mostów, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata,
                  • Róża Kasprzak (ur. 1982) – polska skoczkini o tyczce,
                  • Stanisława Kasprzak (1890–1965) – polska Sprawiedliwa wśród Narodów Świata,
                  • Stefan Kasprzak (1886–1952) – polski malarz,
                  • Urszula Kasprzak (ur. 1960) – wokalistka rockowa, znana jako Urszula,
                  • Wacław Kasprzak (ur. 1932) – polski mechanik, profesor nauk technicznych,
                  • Waldemar Kasprzak (ur. 1964) – polski siatkarz,
                  • Zbigniew Kasprzak (ujednoznacznienie),
                  • Zdzisław Kasprzak (1910–1971) – polski sportowiec, reprezentant Polski w koszykówce, wioślarstwie i piłce ręcznej
                  • Zenon Kasprzak (ur. 1962) – polski żużlowiec, wielokrotny medalista mistrzostw Polski,

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasprzycki

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasprzyk

                  nazwisko


                  • Kasprzyk – nazwisko
                  • Andrzej Kasprzyk – polski muzyk
                  • Andrzej Kasprzyk – polski dyplomata
                  • Anna Kasprzyk – polska judoczka
                  • Ewa Kasprzyk – strona ujednoznaczniająca
                  • Idalia Kasprzyk – polska botaniczka
                  • Irena Kasprzyk – polska szachistka
                  • Jacek Kasprzyk – strona ujednoznaczniająca
                  • Jan Józef Kasprzyk – polski historyk, działacz społeczny i urzędnik
                  • Józef Kasprzyk – polski piłkarz
                  • Leszek Kasprzyk – polski ekonomista
                  • Marian Kasprzyk – polski bokser
                  • Mariusz Kasprzyk – torakochirurg
                  • Mikołaj Kasprzyk – burmistrz Łodzi
                  • Paweł Kasprzyk – polski polityk
                  • Rafał Kasprzyk – polski polityk
                  • Rafał Kasprzyk – polski adwokat
                  • Stanisław Kasprzyk – polski hokeista na trawie
                  • Stanisław Kasprzyk – polski żołnierz, pedagog
                  • Tomasz Kasprzyk – polski dziennikarz
                  • Wojciech Kasprzyk – polski sędzia siatkarski

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasprzykowski

                  nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Bartłomiej Kasprzykowski – polski aktor filmowy i teatralny, lektor telewizyjny
                  • Czesław Kasprzykowski – działacz religijny
                  • Edward Kasprzykowski – polski farmaceuta, aptekarz, działacz niepodległościowy i społeczny, polityk, poseł na Sejm

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaspszyk

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kassander

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                   (1.1) rzad. imię|polski|m.

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) D. lm. od: Kassandra


                  Kassander (Kasander) (gr. Κασσανδρος Kassandros; ur. ok. 358 r. p.n.e., zm. 297 r. p.n.e) – syn Antypatra, jeden z diadochów, władca Macedonii.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kassandra

                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) mitgr. zob. Kasandra.

                   (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 114, z pasa głównego planetoid;

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) D. i B. lp. od: Kassander


                  • Kasandra (Aleksandra, Kassandra) – w mitologii greckiej królewna trojańska, córka Priama, wieszczka
                  • Kasandra – w mitologii greckiej córka Jobatesa
                  • Kasandra – imię żeńskie
                  • Kasandra – półwysep w Grecji
                  • Kasandra – gmina w Grecji

                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kassapanka

                  ława przyścienna ze skrzynią, prototyp kanapy; cassapanca


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kassata

                  rodzaj lodów włoskich w formie półkuli złożonej z kilku warstw lodów o różnych smakach; cassata


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kassate

                  lody włoskie o kilku smakach z mrożoną bitą śmietaną i owocami; cassate [czytaj: kassate]


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kassawa

                  mączka otrzymywana z manioku


                  Kassawa (hiszp. cazabe = „chleb z tapioki”, z indiań. kasabi) – granulowana mączka z bulw manioku jadalnego.

                  Ze zmielonych lub startych bulw manioku otrzymuje się masę, która po wysuszeniu i prażeniu jest mielona. Powstająca w ten sposób mąka (kassawa) służy do wypieku chleba, sporządzania i przyprawiania różnych potraw oraz produkcji alkoholu.

                  Z kassawy otrzymuje się tapiokę.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kassel

                  [czytaj: kasel] miasto w Niemczech


                  Kassel (do 1926 r. Cassel, fr. Cassel) – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, siedziba rejencji Kassel oraz powiatu Kassel. Położone jest nad rzeką Fuldą. Trzecie co do wielkości (106,79 km²), po Frankfurcie nad Menem i Wiesbaden, miasto Hesji. Zamieszkane przez 204 021 osób (stan na 19 lutego 2018 r.).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasselski

                  przymiotnik

                   (1.1) związany z Kassel, miastem w Niemczech


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kast

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) daw. oprawa drogiego kamienia

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) D. lm. od: kasta


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasta

                  1. grupa społeczna
                  2. grupa owadów o takich samych cechach


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) społ. grupa społeczna powstała w wyniku podziału pracy lub nakazów religijnych, zwykle zamknięta ze względu na zawieranie małżeństw i dziedziczenie przynależności, wraz z innymi kastami tworząca hierarchię;

                   (1.2) biol. grupa owadów w obrębie danego gatunku przystosowanych do wykonywania konkretnych zadań

                   (1.3) gw-pl|Górny Śląsk, Poznań, Mazury. skrzynia

                   (1.4) gw-pl|Poznań. sport. w piłce nożnej: bramka


                  Kasta (hiszp., port. casta „rasa, ród, rodowód” od łac. castus „czysty”) – zamknięta warstwa społeczna, do której przynależność jest dziedziczna. Odrębność kast, wynikająca z przepisów religijnych lub prawnych, jest zwykle usankcjonowana zwyczajowo. Kasty zajmują określone obszary, a ich członkowie są związani ze sobą wspólnymi obrzędami i wykonywaniem tego samego zawodu. Kasty są zhierarchizowane, jedne uchodzą za lepsze, a drugie za gorsze.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastalia

                  w mitologii greckiej: źródło w Delfach poświęcone Apollinowi i muzom; Źródło Kastalskie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastalijski

                  przymiotnik od: Kastalia (w mitologii greckiej: źródło u stóp Parnasu; Źródło Kastalskie); kastalski (częściej)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastalski

                  a) przymiotnik od: Kastalia (w mitologii greckiej: źródło u stóp Parnasu; Źródło Kastalskie); kastalijski (rzadziej);
                  b) źródło kastalskie - źródło natchnienia poetyckiego


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastaniet

                  hiszpański instrument perkusyjny składający się z drewnianej rękojeści i pary drewnianych muszelek związanych sznurkiem; kastaniety


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastanieta

                  ryba z rodziny okoniokształtnych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastanietowy

                  przymiotnik od: kastaniety


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z kastanietami, dotyczący kastanietów


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kastaniety

                  hiszpański instrument perkusyjny składający się z drewnianej rękojeści i pary drewnianych muszelek związanych sznurkiem; kastaniet


                  Kastaniety (hiszp. castañuelas) – instrument muzyczny z grupy idiofonów zderzanych. Występują w dwóch głównych odmianach: tradycyjnej i orkiestrowej.

                  Kastaniety tradycyjne wykorzystywane są w tańcu i mają formę dwóch muszelkowatych płytek z drewna grenadillowego, bukowego lub kokosowego, rzadziej z kości (słoniowej) lub rogu, nawleczonych w jednym końcu na sznur. Grający nakłada sznur na kciuk i uderzając pozostałymi palcami w jedną z muszelek wywołuje krótki, wysoki dźwięk.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kastecik

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) zdrobn. od kastet


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastel

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bud. skrzynia do zaprawy murarskiej

                   (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. żart. brzuch


                  Niemcy:

                  • Kastel – dzielnica gminy Nonnweiler, w kraju związkowym Saara, w powiecie St. Wendel (Niemcy)

                  Szwajcaria:

                  • Kastel – dawna nazwa gminy Châtillon

                  Osoby:

                  • Galina Riczardowna Kastel – radziecka i rosyjska astronom

                  Inne:

                  • Kastel – twierdza w Banja Luce (Bośnia i Hercegowina)

                  Zobacz też:

                  • Castel
                  • Castell
                  • Kastel-Staadt
                  • Mainz-Kastel

                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastelik

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastelka

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skrzyneczka

                   (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kratka (deseń)


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastet

                  nakładane na dłoń pierścienie metalowe używane w celu wzmocnienia uderzenia pięścią; szpadryna


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) rodzaj dodatkowej broni do walki na pięści w kształcie zespojonych ze sobą pierścieni;


                  Kastet lub szpadryna – broń obuchowa miażdżąca, używana w walce wręcz. Kastet zazwyczaj jest odlewany z metalu (głównie ze stali i aluminium, chociaż istnieją także kastety wyrabiane z tworzyw sztucznych dla zmniejszenia wagi i niezauważenia przez wykrywacze metalu). Ma on formę zespojonych ze sobą pierścieni zakładanych na palce.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasting

                  casting;
                  1. wybieranie osób do filmu, reklamy, pokazu mody itp.;
                  2. spotkanie, na którym wybiera się takie osoby


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastingowy

                  związany z kastingiem (castingiem); castingowy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastla

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skrzynia


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastlik

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. górn. drewniano-kamienny kaszt kopalniany

                   (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. szafka


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastor

                  gruba tkanina pilśniowa


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                   (1.1) mitgr. mitrzym. ubóstwiony heros, patron żeglarzy i żołnierzy, syn Tyndareosa (lub Zeusa) i Ledy, przeniesiony (wraz z bratem Polideukesem) na firmament jako gwiazdozbiór Bliźniąt; ,

                   (1.2) imię|polski|m.;

                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

                   (2.1) astr. druga najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Bliźniąt;


                  • Kastor – gwiazda w gwiazdozbiorze Bliźniąt
                  • Kastor (Dioskurowie) – w mitologii greckiej jeden z Dioskurów
                  • Kastor – w mitologii rzymskiej jeden z Dioskurów (Kastorów)
                  • Kastor – imię męskie
                  • Kastor – król Galacji, Paflagonii i Małej Armenii, syn Kastora Tarkondariusa

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastorek

                  zdrobnienie od: Kastor (imię męskie)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastoreum

                  wysuszony "strój bobrowy" stosowany w przemyśle perfumeryjnym, dawniej traktowany jako panaceum


                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) wysuszony strój bobrowy;


                  Kastoreum (strój bobrowy) – żółtawa wydzielina gruczołów skórnych bobra europejskiego (Castor fiber) oraz kanadyjskiego (Castor canadensis). Aromatycznym składnikiem tej substancji jest przede wszystkim kastoramina. Służy tym zwierzętom do natłuszczania futra i – w połączeniu z moczem – do znaczenia swojego terytorium. Bobry obu płci mają parę gruczołów, znajdujących się w dwóch wnękach pod skórą między miednicą a nasadą ogona, oraz parę worków, w których gromadzi się ich wydzielina.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastorkowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kastorka lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastorostwo

                  Kastor z małżonką; Kastorowie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastorowie

                  Kastor z małżonką; Kastorostwo


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastorowy

                  przymiotnik od: kastor


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastowość

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) książk. cecha tego, co jest kastowe


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastowy

                  przymiotnik od: kasta


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z kastą, dotyczący kast; podzielony na kasty


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kastra

                  skrzynia z czterema uchwytami, w której sporządza się zaprawę murarską; kalfas


                  Kastra (łac. castra – czworobok obronny rzymskiego obozu) – skrzynia murarska wykonana z drewna lub metalu, przeznaczona do przygotowywania i przechowywania zaprawy murarskiej. Ma płaskie dno i parzyste uchwyty po obu stronach, służące do przenoszenia. Uchwyty są zrobione z desek tworzących skrzynię i poza nią wystających. Ta wystająca część jest zwężana tak, że może służyć jako uchwyt. Kastrę ustawia się przy miejscu pracy murarza, tak aby mógł do niej sięgać kielnią. Gotową zaprawę donosi się do niej wiadrami. Kastry z zaprawą zwykle się nie przenosi, bowiem jest to konstrukcja dość słaba; ciężka zaprawa łatwo powoduje odrywanie desek obudowy. Bywało, że łączenia wzmacniano blachą.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kastracja

                  1. u zwierząt i człowieka: operacyjne usunięcie gonad (jąder lub jajników) lub zniszczenie komórek rozrodczych promieniami Roentgena; kastrowanie, trzebienie, wytrzebienie;
                  2. u roślin: usunięcie z kwiatu słupków lub pręcików, stosowane zwykle przed sztucznym zapyleniem;
                  3. u pszczół: zahamowanie czynności gonad u robotnic


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) med. wet. usunięcie chirugiczne gruczołów płciowych lub zniszczenie komórek rozrodczych promieniami rentgenowskimi;

                   (1.2) bot. usunięcie niedojrzałych pręcików roślin, poprzedzające sztuczne zapylenie


                  Kastracja, zwana też wytrzebieniem – jedna z metod ubezpłodnienia, polegająca na chirurgicznej amputacji w obrębie zazwyczaj pierwszorzędnych (usunięcie gonad), też łącznie z drugorzędnymi cech płciowych zazwyczaj osobników męskich zwierząt (zarówno domowych, hodowlanych, jak i dzikich) i ludzi. Termin jest też niewłaściwie stosowany w przypadku kuracji farmakologicznej obniżania popędu płciowego u mężczyzn nazywanej kastracją chemiczną. Kastracja powoduje niepłodność, a także zaburzenie funkcjonowania układu hormonalnego. Współcześnie kastracja ludzi jest stosowana w przypadkach onkologicznych (np. rak jądra, rak jajnika). Kastracja była skutecznym sposobem hamowania wzrostu raka prostaty, jednak obecnie leki z grupy analogów gonadoliberyny wyparły kastrację chirurgiczną w tych przypadkach. Kastruje się także osoby poddające się operacji korekty płci.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastracyjny

                  kastracja


                  Patrz:kastracja

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastrat

                  1. kastrowany mężczyzna; eunuch; rzezaniec
                  2. w dawnych Włoszech: śpiewak kastrowany tuż przed mutacją dla zachowania wysokiego głosu


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mężczyzna, który został poddany kastracji

                   (1.2) hist. muz. śpiewak poddany kastracji przed mutacją, by nadal mógł śpiewać sopranem lub altem

                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (2.1) wet. zootechn. samiec zwierzęcia, który został poddany kastracji


                  Kastrat (łac. castratio 'trzebienie') – w epoce baroku terminem tym określano mężczyznę śpiewaka, głównie operowego, któremu przed okresem dojrzewania chirurgicznie usunięto jądra i który dysponował rodzajem wysokiego głosu zbliżonego do sopranu lub altu, jednak donośniejszego, o znacznie mocniejszym brzmieniu. Praktyka kastracji w tym celu stosowana była między XVI a XVIII wiekiem.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastratka

                  wysterylizowana kotka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastrator

                  człowiek zajmujący się kastrowaniem zwierząt


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastratorka

                  kastrator


                  Patrz:kastrator

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastrol

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rondel


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastrować

                  amputować genitalia


                  czasownik przechodni niedokonany

                   (1.1) usuwać mężczyźnie lub samcowi jądra lub w inny sposób pozbawiać zdolności rozrodczych, dokonywać kastracji


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kastrowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) med. wet. usuwanie jąder


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kastryzm

                  system społeczno-polityczny powstały na Kubie po dojściu do władzy Fidela Castro; castryzm


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastylia

                  kraina historyczna w środkowej Hiszpanii


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) hist. kraina historyczna w środkowej Hiszpanii;


                  Kastylia (hiszp. Castilla, łac. Castella) – kraina historyczna w środkowej Hiszpanii, na rozległym płaskowyżu Meseta na wysokości 600-1000 m n.p.m. Nazwa pochodzi od licznych zamków występujących w jej granicach w średniowieczu. Kastylia była kolebką języka kastylijskiego, który jest utożsamiany ze współczesnym językiem hiszpańskim. Jest otoczona łańcuchami górskimi, a środkiem biegnie pasmo górskie Gór Kastylijskich (Kordyliera Centralna ze szczytem Almanzor – 2592 m n.p.m.) do 2600 m n.p.m. Góry te dzielą Kastylię na dwie części: Starą Kastylię (Castilla la Vieja) i Nową Kastylię (Castilla la Nueva).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastylijczyk

                  mieszkaniec Kastylii (krainy w Hiszpanii)


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Kastylii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kastylijka

                  mieszkanka Kastylii (krainy w Hiszpanii)


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mieszkanka Kastylii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kastylijski

                  przymiotnik od: Kastylia; kastylski (rzadziej)


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kastylią, dotyczący Kastylii

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (2.1) hist. jęz. średniowieczny język romański używany przez mieszkańców Kastylii, który stał się podstawą współczesnego języka hiszpańskiego;

                   (2.2) współcz. jęz. współczesny język hiszpański w odróżnieniu od innych języków używanych w Hiszpanii


                  Język kastylijski – średniowieczny język romański, który rozwinął się z dialektu kastylijskiego na Półwyspie Iberyjskim i stał się podstawą współczesnego języka hiszpańskiego (czasem nazywanego kastylijskim dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kastylka

                  kastylka sprężysta - drzewo z rodziny morwowatych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kastylski

                  przymiotnik od: Kastylia; kastylijski (częściej)


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kastylią, dotyczący Kastylii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasycki

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) hist. związany z Kasytami, dotyczący Kasytów


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasyda

                  forma poezji staroarabskiej zachowana do XX wieku


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasyniarski

                  kasyniarz


                  Patrz:kasyniarz

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasyniarz

                  potocznie: właściciel kasyna gry


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasyno

                  1. budynek, lokal rozrywkowy przeznaczony do gier hazardowych;
                  2. rodzaj klubu, w którym co jakiś czas odbywają się spotkania towarzyskie, najczęściej kółka zainteresowań


                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) ekskluzywny lokal rozrywkowy przeznaczony do legalnego uprawiania hazardu;

                   (1.2) wojsk. lokal gastronomiczny w koszarach wojskowych lub na terenie garnizonu przeznaczony dla wojskowych i ich rodzin;

                   (1.3) archit. ogrod. niewielki pawilon ogrodowy


                  Kasyno – lokal rozrywkowy przeznaczony do uprawiania gier hazardowych. Często zbudowany obok albo będący częścią hoteli, restauracji, statków wycieczkowych i innych atrakcji turystycznych. Zwykle gra odbywa się na specjalne żetony, które grający powinien zakupić przy wejściu. Ewentualna wygrana również jest w żetonach, które przy wyjściu obsługa kasyna wymienia na pieniądze.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasynowy

                  przymiotnik od: kasyno


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasyteryt

                  minerał, dwutlenek cyny; kamień cynkowy


                  Kasyteryt – minerał należący do gromady tlenków. Należy do grupy minerałów rzadkich, występujących tylko w niektórych regionach Ziemi.

                  Nazwa pochodzi od greckiej nazwy kassiteros oznaczającej cynę, nawiązującej do składu chemicznego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasyterytowy

                  przymiotnik od: kasyteryt


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasz.

                  skrót

                   (1.1) = kaszubski


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasza

                  1. produkt spożywczy z oczyszczonych ziarn zbóż; krupy, potrawa z tych ziaren;
                  2. coś sypkiego przypominającego kaszę;
                  3. potocznie: zamieszanie


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) spoż. spreparowane ziarna zbóż (np. gryki, jęczmienia) przygotowane do gotowania;

                   (1.2) kulin. potrawa z kaszy (1.1)


                  Kasza – jadalne nasiona zbóż lub zbóż rzekomych, często w postaci lekko rozdrobnionej (lecz nie tak bardzo jak mąka) lub tylko pozbawionej twardej łuski. Dzięki wysokiej zawartości skrobi mają wysoką wartość odżywczą.

                  Kasze otrzymane z ziarna, które zostało jedynie obłuszczone i ewentualnie wypolerowane, zachowujące w przybliżeniu jego kształt, nazywane są krupami. Najwięcej białka, witamin, mikro- i makroelementów znajduje się tuż pod okrywą ziarna. Dlatego kasze z całego ziarna charakteryzują się największą zawartością tych substancji. Zawierają także więcej błonnika oraz mniej skrobi w stosunku do kasz drobnych.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszak

                  torbiel gruczołu łojowego


                  • kaszak – w medycynie, torbiel zastoinowa tworząca się w obrębie mieszków włosowych i gruczołów łojowych.
                  • kaszak – w kuchni lubelskiej, bułka nadziana kaszą gryczaną i twarogiem

                  osoby o nazwisku Kaszak:

                  • Grzegorz Kaszak – polski duchowny rzymskokatolicki

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszalot

                  największy z wielorybów należący do podrzędu waleni zębowców; potwal


                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (1.1) zool. nazwa systematyczna|Physeter macrocephalus|Linnaeus|ref=tak., waleń z rodziny kaszalotowatych o dużej głowie i potężnej poziomej płetwie ogonowej;

                   (1.2) grub. brzydka dziewczyna lub kobieta


                  Kaszalot (Physeter) – rodzaj ssaków z rodziny kaszalotowatych (Physeteridae).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszalotowate

                  o cechach kaszalotowatych (rodzina waleni)


                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                   (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Physeteridae|Gray|ref=tak., rodzina dużych ssaków morskich w obrębie infrarzędu waleni;


                  Kaszalotowate (Physeteridae) – rodzina ssaków z infrarzędu zębowców (Odontoceti) w obrębie podrzędu waleni (Cetacea).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszalotowaty

                  o cechach kaszalotowatych (rodzina waleni)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszan

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Iranie w ostanie Isfahan;


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszana

                  1. potocznie: sytuacja kłopotliwa lub zawstydzająca; wpadka, wstyd;
                  2. kiszka kaszana - wyrób garmażeryjny zrobiony z kaszy i krwi zwierzęcej; kaszanka


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) pot. zgrub. kaszanka

                   (1.2) pot. pejor. zawstydzająca, żenująca lub kłopotliwa sytuacja

                   (1.3) pot. pejor. rzecz bezwartościowa

                  forma przymiotnika.

                   (2.1) ż. od: kaszany


                  Kaszana (bułg. Кашана) – schronisko turystyczne w Starej Płaninie w Bułgarii.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszaneczka

                  zdrobnienie od: kaszanka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszanka

                  wyrób garmażeryjny przygotowywany z krwi zwierzęcej i kaszy


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) kulin. wyrób wędliniarski z kaszy lub ryżu, krwi oraz niekiedy podrobów;


                  Kaszanka (kiszka, śl. krupniok, kaszok) – wyrób wędliniarski z kaszy i krwi oraz podrobów: wątroby, płuc, ozorów, skórek wieprzowych, tłuszczu. W Polsce krupnioki śląskie uzyskały w czerwcu 2016 europejski certyfikat Chronione Oznaczenie Geograficzne. Wyrób ten popularny jest także w kuchni słowackiej, węgierskiej i niemieckiej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszankowy

                  kaszanka


                  Patrz:kaszanka

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszański

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kaszanem, dotyczący Kaszanu


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszany

                  przymiotnik od: kasza


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z kaszą, dotyczący kaszy

                  przymiotnik jakościowy

                   (2.1) charakterystyczny dla kaszy

                   (2.2) zrobiony z kaszy, zawierający kaszę

                  forma rzeczownika.

                   (3.1) D. lp. od: kaszana


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszarnia

                  zakład przerabiający ziarno na kaszę


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) zakład, który produkuje kaszę


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszarnictwo

                  dział przemysłu spożywczego zajmujący się produkcją kasz; kaszarstwo


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszel

                  gwałtowne wypchnięcie powietrza z płuc połączone z rodzajem chrząkania, powstające przez podrażnienie zakończeń nerwowych w oskrzelach, tchawicy, krtani, gardle


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) nagłe wyrzucenie powietrza z płuc połączone z zachrypnięciem, spodowane podrażnieniem układu oddechowego;


                  Kaszel – reakcja odruchowa na podrażnienie zakończeń nerwowych w błonie śluzowej górnych dróg oddechowych.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszelek

                  zdrobnienie od: kaszel


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) ekspr. o kaszlu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszerować

                  w introligatorstwie: oklejać okładki książek lub innych druków efektownymi papierami w celu ich wzmocnienia i usztywnienia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszeta

                  1. efekt nadający obrazowi kinowemu lub telewizyjnemu wrażenie panoramiczności za pomocą dodanych na dole i na górze obrazu czarnego marginesu;
                  2. ramka projektora do tworzenia takiego efektu


                  Kaszeta – ramka umieszczana w kamerze bądź projektorze zasłaniająca pewien obszar wyświetlanego obrazu. Używana w celu uzyskania różnych formatów obrazu na standardowej taśmie 35 mm. Zastosowanie kaszety umożliwia rejestrację obrazu "panoramicznego", ale odbywa się to kosztem jego rozdzielczości - obraz z naświetlonej części ma mniejsze wymiary, a więc ziarno emulsji fotograficznej jest proporcjonalnie większe.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszetka

                  opakowanie leku w proszku, wykonane z opłatka


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) farm. opakowanie do sproszkowanego leku wykonane z opłatka


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszetkowy

                  przymiotnik od: kaszetka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszetować

                  nadawać filmowi wyświetlanemu na standardowym ekranie panoramiczną formą poprzez utworzenie za pomocą odpowiedniej ramki czarnego marginesu u góry i u dołu obrazu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszewski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszgar

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. adm. miasto zachodnich Chinach, w regionie autonomicznym Sinciang, na zachodnim skraju Kotliny Kaszgarskiej, nad rzeką Kaszgar (1.2);

                   (1.2) geogr. hydron. rzeka w zachodnich Chinach, w regionie Sinciang;


                  Kaszgar (chiń. 喀什; pinyin Kāshí; ujg. قەشقەر, Qeshqer) – miasto na prawach powiatu w zachodnich Chinach, w regionie autonomicznym Sinciang, na zachodnim skraju Kotliny Kaszgarskiej, nad rzeką Kaszgar. Siedziba prefektury Kaszgar. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła około 506 640. Uznawane za najlepiej zachowane muzułmańskie miasto regionu, główny ośrodek kultury ujgurskiej.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszgarczyk

                  mieszkaniec Kaszgarii (krainy w Chinach)


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Kaszgarii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszgaria

                  kraina historyczna w Chinach


                  Kotlina Kaszgarska, Kotlina Tarymska (chiń. 塔里木盆地; pinyin Tǎlǐmù Péndì; ujg. ‏تارىم ئويمانلىقى‎ Tarim Oymanliqi) – kraina geograficzna w Azji Centralnej, w zachodniej części Chin. Powierzchnia ok. 1 mln km².


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszgarka

                  mieszkanka Kaszgarii (krainy w Chinach)


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mieszkanka Kaszgarii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszgarski

                  przymiotnik od: Kaszgar (miasto w Xinjiang)


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kaszgarią, dotyczący Kaszgarii

                   (1.2) związany z Kaszgarem, dotyczący Kaszgaru


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszka

                  1. zdrobnienie od: kasza;
                  2. potoczna nazwa byliny z rodziny goździkowatych o drobnych białych kwiatach, używanej często do przybierania bukietów; łyszczec wiechowy


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) zdrobn. od: kasza

                   (1.2) kasza manna

                   (1.3) kulin. deser na bazie mleka i kaszy mannej


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszka-Daria

                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) geogr. hydrol. rzeka we wschodnim Uzbekistanie;


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszkadaryjski

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kaszka-darią, dotyczący Kaszka-darii


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszkajski

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kaszkajami, dotyczący Kaszkajów

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (2.1) jęz. język kaszkajski;


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszkawał

                  dojrzewający twardy ser podpuszczkowy produkowany z mleka owczego lub krowiego, z masy parzonej


                  Kaszkawał (tur. kaşkaval, bułg. i maced. кашкавал, serb. качкаваљ / kačkavalj, rum. caşcaval) – ser podpuszczkowy, dojrzewający, twardy, produkowany z mleka owczego lub krowiego z masy parzonej, w kształcie cylindra o średnicy 30 cm i wysokości 10–12 cm oraz wadze ok. 8 kg.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszkiecik

                  zdrobnienie od: kaszkiet


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) zdrobn. od kaszkiet


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszkiecikowy

                  przymiotnik od: kaszkiecik


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszkiet

                  męska czapka z daszkiem i szerokim, okrągłym denkiem; rodzaj hełmu używanego przez dziewiętnastowiecznych żołnierzy


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) odzież. męska, lekko usztywniona, płaska czapka z daszkiem

                   (1.2) hist. w XIX w.: żołnierskie nakrycie głowy, chroniące przed cięciem pałasza, wykonane ze skóry lub filcu;


                  Kaszkiet (z fr. casquette) – różne rodzaje męskiego nakrycia głowy:

                  • usztywniona płaska czapka z daszkiem z przodu
                  • wysoka czapka wojskowa, filcowa albo skórzana, z niewielkim daszkiem z przodu, chroniąca przed cięciem broni białej.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszkietowy

                  przymiotnik od: kaszkiet


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszkowaty

                  ziarnisty, podobny do kaszki


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszkowiak

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszkowy

                  przymiotnik od: kaszka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszlać

                  gwałtownie i głośno wyrzucać powietrze z płuc; kasłać; kaszleć


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszlaczek

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) zdrobn. od kaszlak


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszlak

                  potocznie: kaszląca osoba


                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (1.1) środ. mot. fiat 126p


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszlarka

                  maszyna do usuwania tłuszczu z jelit zwierzęcych, używana w przemyśle wędliniarskim


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszleć

                  gwałtownie i głośno wyrzucać powietrze z płuc; kasłać; kaszlać


                  czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. kaszlnąć)

                   (1.1) gwałtownie wyrzucać powietrze z płuc


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszlenie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) gwałtowne wyrzucanie powietrza z płuc


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszlikowski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszlnąć

                  czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. kaszleć)

                   (1.1) dokonany od|kaszleć.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszlnięcie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|kaszlnąć.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszlować

                  usuwać tłuszcz z jelit zwierzęcych przeznaczonych do produkcji wędlin


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszlowy

                  przymiotnik od: kaszel


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) med. związany z kaszlem, dotyczący kaszlu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszmir

                  cienka i miękka tkanina z wełny otrzymywanej z kozy kaszmirskiej


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. region na subkontynencie indyjskim


                  Regiony:

                  • Kaszmir – region w Indiach
                  • Dżammu i Kaszmir – stan w północnych Indiach
                  • Dżammu i Kaszmir – region leżący na pograniczu północnych Indii, Pakistanu oraz Chin

                  Inne:

                  • kaszmir – rodzaj tkaniny

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszmirczyk

                  mieszkaniec Kaszmiru (krainy)


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Kaszmiru


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszmirka

                  mieszkanka Kaszmiru (krainy)


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) etn. mieszkanka Kaszmiru


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszmirowy

                  zrobiony z kaszmiru - cienkiej i miękkiej tkaniny (np. dywan kaszmirowy)


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) włók. wykonany z kaszmiru


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszmirski

                  przymiotnik od: Kaszmir (kraina historyczna w Indiach)


                  przymiotnik

                   (1.1) pochodzący z Kaszmiru, właściwy Kaszmirowi, wykonany w Kaszmirze

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (2.1) jęz. język kaszmirski;


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszojad

                  pogardliwie: dziecko, niemowlę


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszojadka

                  pogardliwie: mała dziewczynka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszotto

                  risotto z kaszy


                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) kulin. spoż. potrawa z kaszy przygotowywana jak risotto;


                  Kaszotto – danie jednodaniowe, zwane jednogarnkowym, sporządzane z kaszy duszonej lub zapiekanej z mięsem (lub jego zamiennikami) i warzywami, z dodatkiem pikantnych przypraw.

                  Nazwa „kaszotto” jest neologizmem powstałym w analogii do zakotwiczonego w polszczyźnie italianizmu risotto.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszów

                  W Polsce
                  • Kaszów – wieś w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki
                  • Kaszów – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, w gminie Stara Błotnica
                  • Kaszów – gromada

                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Kaszowaty

                  podobny do kaszy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszowski

                  nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Henryk Stanisław Kaszowski – polski urzędnik i poseł na Sejm
                  • Jan Kaszowski – polski urzędnik i wojskowy
                  • Jarosław Kaszowski – polski piłkarz
                  • Ludwik Kaszowski – katolicki geograf, geomorfolog i duchowny
                  • Piotr Kaszowski – polski urzędnik i satyryk

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszowy

                  kasza


                  Patrz:kasza

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszrut

                  koszerność


                  Koszerność, kaszrut (z hebr. ‏כשרות‎, od ‏כשר‎ – dosł. „właściwy”) – pojęcie odnoszące się do reguł obowiązujących w prawie żydowskim (halacha), określających rodzaje produktów dozwolonych do spożywania (pokarmy, napoje i leki) oraz warunki, w jakich powinny być produkowane oraz spożywane.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszt

                  podpora stropu wyrobiska górniczego; kaszta, stos


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszta

                  1. skrzynka z przegródkami, w których mieszczą się czcionki i materiał justunkowy;
                  2. podpora stropu wyrobiska górniczego; kaszt, stos


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) druk. szuflada zecerska z przegródkami (króbkami), zawierającymi czcionki i justunek;


                  Kaszta – szuflada drukarska (najczęściej drewniana, choć zdarzały się metalowe) wysuwana z regału, podzielona na przegródki (króbki), w których mieszczą się czcionki i justunek. W kaszcie znajdował się komplet znaków danego kroju pisma, zaś w regale komplet odmian i wielkości.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztan

                  1. drzewo lub krzew z rodziny bukowatych, o dużych, lancetowatych, często owłosionych liściach i jadalnych owocach, otoczonych kolczastą pokrywą, pochodzące z Eurazji i Ameryki Północnej;
                  2. owoc tego drzewa, spożywany po upieczeniu, ugotowaniu lub zmielony na mąkę do wypieku chleba; maron;
                  3. potocznie: kasztanowiec - drzewo lub krzew z rodziny kasztanowcowatych, o dużych, dłoniastych liściach i brodawkowatych lub kolczastych owocach zawierających duże, ciemnobrązowe nasiona (kasztany), pochodzące ze strefy umiarkowanej półkuli północnej;
                  4. owoc kasztanowca;
                  5. koń maści kasztanowatej (kolorem przypominającej owoc kasztanowca); koń kasztanowaty, cisawy;
                  6. kilkunastocentymetrowa narośl występująca na kończynach zwierząt kopytnych, utworzona przez zrogowaciały naskórek


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) bot. nazwa systematyczna|Castanea|Mill.|ref=tak., rodzaj krzewów lub drzew z rodziny bukowatych;

                   (1.2) pot. zob. kasztanowiec.

                   (1.3) rudobrązowy kolor, kolor kasztana (2.2)

                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

                   (2.1) kulin. owoc (orzech) kasztana (1.1)

                   (2.2) nasienie kasztanowca

                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (3.1) jeźdz. koń o maści kasztanowej – rudobrązowej sierści, skórze oraz takiej samej grzywie i ogonie


                  Kasztan (Castanea) – rodzaj roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae). Obejmuje 8 gatunków. W Europie dziko występuje tylko kasztan jadalny (C. sativa), w Ameryce Północnej – kasztan amerykański (C. dentata), a pozostałe gatunki kasztanów rosną w Japonii i Chinach. W Polsce uprawiany i dziczejący jest kasztan jadalny C. sativa (jest zadomowionym antropofitem).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztanek

                  klacz o rudobrązowej sierści


                  Kasztanek jarzębolistny, kasztanek (Xanthoceras sorbifolium Bunge) – gatunek rośliny z rodziny mydleńcowatych o izolowanej pozycji taksonomicznej. Pochodzi z północnych i północno-wschodnich Chin oraz Półwyspu Koreańskiego. Rośnie tam na suchych stokach wzniesień. Wyróżnia się zmieniającymi kolor płatkami korony. Roślina uprawiana jest jako ozdobna. Nasiona kasztanka są jadalne.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasztanić

                  potocznie:
                  1. oddawać kał; kupkać;
                  2. gadać brednie, bzdury; pieprzyć


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztanka

                  klacz o rudobrązowej sierści


                  Kasztanka (ex Fantazja, ur. w 1909 lub 1910 w Czaplach Małych, zm. 23 listopada 1927 w Mińsku Mazowieckim) – klacz marszałka Józefa Piłsudskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasztankowy

                  przymiotnik od: kasztanek


                  przymiotnik

                   (1.1) rzad. rudawobrązowy


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasztanolistny

                  przymiotnik

                   (1.1) bot. posiadający liście jak kasztan


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasztanowatoczerwony

                  czerwony o kasztanowym odcieniu


                  przymiotnik

                   (1.1) czerwony o odcieniu kasztanowatym


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasztanowatordzawy

                  rdzawy o kasztanowym odcieniu; kasztanowordzawy


                  przymiotnik

                   (1.1) rdzawy o odcieniu kasztanowatym


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasztanowaty

                  mający kolor kasztana (owocu kasztanowca), kasztanowy, rudawobrązowy


                  przymiotnik

                   (1.1) pot. lekko kasztanowy

                   (1.2) jeźdz. o koniu: o brązowożółtej sierści oraz grzywie i ogonie tej samej barwy lub jaśniejszej


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasztanowcowate

                  rodzina roślin z rzędu mydleńcowców


                  Kasztanowcowate (Hippocastanaceae Dumort.) – rodzina roślin wyróżniana w niektórych (zwłaszcza dawniejszych) systemach klasyfikacyjnych w obrębie rzędu mydleńcowców (Sapindales). Zgodnie ze współczesną wiedzą wyodrębnienie zaliczanych tu rodzajów w randze rodziny, zmienia mydleńcowate w takson parafiletyczny. Dlatego w nowszych systemach rodzina kasztanowcowatych nie jest wyróżniana.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasztanowcowaty

                  o cechach kasztanowcowatych (rodzina roślin)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztanowcowiaczek

                  szrotówek kasztanowcowiaczek - inwazyjny gatunek motyla z rodziny kibitnikowatych, szkodnik kasztanowców


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztanowcowy

                  przymiotnik

                   (1.1) składający się z kasztanowca

                   (1.2) wykonany z drewna lub innej części kasztanowca

                   (1.3) będący częścią kasztanowca


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kasztanowiec

                  drzewo lub krzew z rodziny kasztanowcowatych, o dużych, dłoniastych liściach i brodawkowatych lub kolczastych owocach zawierających duże, ciemnobrązowe nasiona (kasztany), pochodzące ze strefy umiarkowanej półkuli północnej; kasztan (potocznie)


                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

                   (1.1) dendr. nazwa systematyczna|Aesculus|L.|ref=tak., drzewo lub krzew o dużych, dłoniastych liściach i kolczastych owocach zawierających duże, brązowe nasiona;


                  Kasztanowiec (Aesculus L.) – rodzaj drzew, rzadziej krzewów należących do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od 12 do ok. 19–20 gatunków. Rośliny te występują w naturze w południowo-wschodniej Europie (jeden gatunek – kasztanowiec pospolity A. hippocastanum), w Azji na obszarze od Himalajów po Japonię (4 gatunki) oraz w Ameryce Północnej (7 gatunków). W Polsce wszystkie gatunki są introdukowane przez człowieka – powszechnie uprawiany i dziczejący jest kasztanowiec pospolity. Rzadziej w uprawie spotykany jest kasztanowiec czerwony A. × carnea i żółty A. flava, a bardzo rzadko, głównie w kolekcjach botanicznych pozostałe gatunki.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztanówka

                  torzyśniad kasztanówka - gatunek motyla z rodziny trociniarkowatych


                  Kasztanówka (biał. Каштаноўка; ros. Каштановка) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Wołożyn. Od zachodu graniczy z Wołożynem. Była nazywana także Konstantynówką.

                  W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie wołożyńskim.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasztanowobrązowy

                  brązowy o kasztanowym odcieniu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztanowogłowy

                  lasówka kasztanowogłowa, kacyk kasztanowogłowy - gatunki ptaków


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztanowordzawy

                  rdzawy o kasztanowym odcieniu; kasztanowatordzawy


                  przymiotnik

                   (1.1) mający kolor rdzawy o odcieniu kasztanowym


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasztanowy

                  1. odnoszący się do kasztana, kasztanowca lub do owocu któregoś z tych drzew;
                  2. o kolorze kasztana (owocu kasztanowca), kasztanowaty, rudawobrązowy


                  przymiotnik

                   (1.1) dotyczący drzew kasztana lub kasztanowca

                   (1.2) farm. kulin. spoż. dotyczący owoców kasztana lub kasztanowca, zrobiony z owoców kasztana lub kasztanowca

                   (1.3) mający kolor rudawobrązowy, taki jak kolor owocu kasztanowca


                  Kasztanowy – ciemny kolor, czerwony zmieszany z brązowym.

                  Nazwa pochodzi od barwy owoców kasztana.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztanowłosy

                  mający kasztanowe włosy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztel

                  1. nieduża twierdza, warowny zamek, gród, który zajmował przedstawicie władzy lub pan feudalny; warownia, forteca;
                  2. wysoka nadbudówka na dziobie i rufie dawnych żaglowców, zawierająca pomieszczenia dla oficerów oraz stanowiska lekkich dział


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) stpol. gród warowny, zamek lub stołp

                   (1.2) żegl. wysoka nadbudówka w części dziobowej lub rufowej dawnych okrętów;


                  • kasztel – rodzaj dworu, także siedziba kasztelana
                  • kasztel – nadbudówka na dawnych żaglowcach (kasztel dziobowy i rufowy)
                  • forkasztel – rodzaj nadbudówki na średniowiecznych okrętach
                  • Kasztel – część wsi Siedliska Żmigrodzkie w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Nowy Żmigród.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztelan

                  1. w Polsce do XIII wieku: urzędnik lokalny zajmujący się ściąganiem danin na rzecz panującego, obroną i sądownictwem na obszarze, na którym znajdował się zamek, gród warowny;
                  2. w czasach późniejszych: dostojnik tytularny, który miał zapewnione miejsca w senacie


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) hist. adm. urzędnik zarządzający grodem, zamkiem lub kasztelanią

                   (1.2) hist. w średniowiecznej Polsce urzędnik ziemski zasiadający w radzie królewskiej, następnie w senacie;


                  Kasztelan (łac. comes castellanus) – urzędnik ziemski w średniowiecznej Polsce, wcześniej określany jako komes grodowy lub żupan; nazwa „kasztelan” pojawiła się w XII wieku. Jego rolą było zajmowanie się administracją gospodarczą (ściąganiem danin na rzecz panującego), obroną i sądownictwem na terenie kasztelanii. Kasztelanowi podlegali: chorąży, wojski, sędzia grodowy i włodarz. W hierarchii kasztelan stał niżej od wojewody.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztelania

                  1. obszar, na którym władzę administracyjną, wojskową oraz sądową sprawował kasztelan - przedstawiciela panującego;
                  2. władza, godność kasztelana; kasztelaństwo


                  Kasztelania (dawniej: okręg grodowy) – jednostka administracyjna podziału terytorialnego średniego szczebla w średniowiecznej Polsce, wchodząca w skład danej ziemi lub prowincji. Ośrodkiem kasztelanii był kasztel (zamek, znaczący gród lub dwór obronny). W II połowie XIV–XV wieku, kasztelania została zastąpiona przez system powiatowy.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kasztelanic

                  w dawnej Polsce: syna kasztelana - przedstawiciela panującego


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) syn kasztelana


                  Kasztelan (łac. comes castellanus) – urzędnik ziemski w średniowiecznej Polsce, wcześniej określany jako komes grodowy lub żupan; nazwa „kasztelan” pojawiła się w XII wieku. Jego rolą było zajmowanie się administracją gospodarczą (ściąganiem danin na rzecz panującego), obroną i sądownictwem na terenie kasztelanii. Kasztelanowi podlegali: chorąży, wojski, sędzia grodowy i włodarz. W hierarchii kasztelan stał niżej od wojewody.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztelanka

                  w dawnej Polsce: córka kasztelana - przedstawiciela panującego


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) daw. córka kasztelana


                  • Kasztelanka – córka kasztelana
                  • Kasztelanka (Bydgoszcz)
                  • Kasztelanka (film)
                  • Kasztelanka – obraz Jana Matejki

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasztelanowa

                  małżonka kasztelana


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztelanowy

                  kasztelan (dawniej); kasztelański


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztelański

                  1. dotyczący kasztelana - przedstawiciela panującego;
                  2. dotyczący kasztelanii - obszaru, na którym władzę sprawował kasztelan


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztelaństwo

                  władza, godność kasztelana; kasztelania


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztelowy

                  przymiotnik od: kasztel


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztowość

                  rozróżnienie małych i wielkich liter


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kasztowy

                  kaszta, kaszt


                  Patrz:kaszta, kaszt

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszub

                  członek zachodniosłowiańskiej grupy etnicznej zamieszkującej Pomorze Gdańskie i wschodnią część Pomorza Zachodniego; Kaszuba


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) etn. przedstawiciel Słowian z północy Polski;


                  • Kaszub – mieszkaniec Kaszub
                  • Kaszub – polski rajd samochodowy
                  • Kaszub – nazwa pociągu relacji Gdynia-Kraków
                  • ORP Kaszub – nazwa okrętów polskiej Marynarki Wojennej

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszuba

                  członek zachodniosłowiańskiej grupy etnicznej zamieszkującej Pomorze Gdańskie i wschodnią część Pomorza Zachodniego; Kaszub


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) etn. przedstawiciel Słowian rodem z północy Polski;


                  Osoby noszące nazwisko Kaszuba

                  • Agnieszka Kaszuba – polska lekkoatletka
                  • Andrzej Kaszuba – polski działacz opozycyjny
                  • Barbara Kaszuba – polska kompozytorka
                  • Beata Kaszuba – polska pływaczka
                  • Elżbieta Kaszuba – polska historyk
                  • Jakub Kaszuba (ujednoznacznienie)
                  • Jan Kaszuba – strażnik starodubowski
                  • Jan Kaszuba – działacz polonijny
                  • Jan Kaszuba – prezydent Suwałk
                  • Jerzy Kaszuba – polski muzyk
                  • Marcin Kaszuba – polski urzędnik państwowy
                  • Piotr Kaszuba – polski prawnik i dyplomata
                  • Serafin Kaszuba – polski zakonnik
                  • Sławomir Kaszuba – polski zapaśnik
                  • Walerij Kaszuba – kirgiski piłkarz

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszubista

                  specjalista w dziedzinie kaszubistyki


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszubistka

                  kaszubista


                  Patrz:kaszubista

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszubistyka

                  nauka o kulturze kaszubskiej, języku kaszubskim


                  Kaszubistyka – dyscyplina filologiczna zajmująca się badaniem języka, literatury, kultury i dziejów Kaszubów. Historycznie wywodzi się ze slawistyki.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszubizm

                  wyraz, zwrot, forma, konstrukcja składniowa lub cecha fonetyczna właściwe dialektowi kaszubskiemu


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) jęz. dialektyzm kaszubski


                  Pomeranizm, kaszubizm (kaszub. kaszëbizm) – rodzaj slawizmu (lub też polonizmu – zależnie od ujęcia statusu mowy pomorskiej), zapożyczenie z kaszubszczyzny obecne przede wszystkim w dolnoniemieckich gwarach pomorskich. Pomeranizmy pojawiają się w wyniku oddziaływania kaszubszczyzny na inny język.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszubka

                  Kaszub


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) przedstawicielka Słowian z północy Polski


                  Patrz:Kaszub

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaszubowski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszubski

                  przymiotnik od: Kaszuby


                  przymiotnik

                   (1.1) odnoszący się do Kaszub lub Kaszubów

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (2.1) jęz. nazwa języka;


                  Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub. kaszëbsczi jãzëk, kaszëbskô mòwa, pòmòrsczi jãzëk, kaszëbskò-słowińskô mòwa) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego. Często przyjmowane jest stanowisko pośrednie, unika się określania jej jako „język” lub „dialekt” albo określa się ją jako etnolekt. Z prawnego punktu widzenia kaszubszczyzna jest w Polsce językiem regionalnym. Kaszubszczyzną posługuje się w Polsce na co dzień 87,6 tys. Kaszubów. Jest jedyną pozostałością słowiańskich dialektów pomorskich. Etnolekt ten należy do grupy języków lechickich; jego centralna odmiana jest bliska polszczyźnie standardowej, z wpływami języka dolnoniemieckiego oraz wymarłych połabskiego i pruskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszubskojęzyczny

                  przymiotnik

                   (1.1) taki, który posługuje się językiem kaszubskim

                   (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem kaszubskim

                   (1.3) spisany, stworzony w języku kaszubskim


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaszubskość

                  kaszubski


                  Patrz:kaszubski

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszubszczyzna

                  mowa i kultura Kaszubów


                  Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub. kaszëbsczi jãzëk, kaszëbskô mòwa, pòmòrsczi jãzëk, kaszëbskò-słowińskô mòwa) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego. Często przyjmowane jest stanowisko pośrednie, unika się określania jej jako „język” lub „dialekt” albo określa się ją jako etnolekt. Z prawnego punktu widzenia kaszubszczyzna jest w Polsce językiem regionalnym. Kaszubszczyzną posługuje się w Polsce na co dzień 87,6 tys. Kaszubów. Jest jedyną pozostałością słowiańskich dialektów pomorskich. Etnolekt ten należy do grupy języków lechickich; jego centralna odmiana jest bliska polszczyźnie standardowej, z wpływami języka dolnoniemieckiego oraz wymarłych połabskiego i pruskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszuby

                  region kulturowy w północnej Polsce, część Pomorza zamieszkała przez rdzenną ludność


                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                   (1.1) hist. geogr. kraina historyczna w północnej Polsce;

                   (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Rudnik;

                   (1.3) geogr. część wsi Murczyn, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Żnin


                  Kaszuby (kaszub. Kaszëbë lub Kaszëbskô) – region kulturowy w północnej Polsce, będący częścią Pomorza Gdańskiego. Zamieszkują tu m.in. Kaszubi (autochtoniczni Pomorzanie) posługujący się językiem kaszubskim, który ma w Polsce od 2005 status języka regionalnego. Obecnie obejmuje powiaty: kartuski, bytowski, lęborski, pucki, gdański, wejherowski, słupski, człuchowski, kościerski, chojnicki oraz miasta: Gdynię, Gdańsk i Sopot.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszyca

                  skrzynia z bali drewnianych lub żelbetowych wypełniona kamieniami, będąca częścią składową budowli wodnych


                  Kaszyca – duża skrzynia, niegdyś drewniana, obecnie żelbetowa, wypełniona gruzem, kamieniami itp., stosowana jako element fundamentów budowli hydrotechnicznych lub jako element umocnień dennych lub brzegowych. Do połowy lat pięćdziesiątych XX wieku najczęściej stosowana przy budowie zapór oraz przepustów wodnych o dużej powierzchni.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaszycki

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszycowy

                  kaszyca


                  Patrz:kaszyca

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaszyn

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, położone w obwodzie twerskim;


                  Kaszyn (ros. Кашин) – miasto w Rosji, w obwodzie twerskim nad Kaszynką.

                  Kaszyn położone jest ok. 180 km na północ od Moskwy i 150 km na północny wschód od Tweru, siedziba obwodu. Liczba mieszkańców w 2007 wynosiła ok. 15,8 tys., powierzchnia 11 km², a gęstość zaludnienia 1436 osób/1 km². Miasto leży na wysokości 125 m n.p.m.

                  Miasto uzdrowiskowe – borowina.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaszyński

                  nazwisko


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kaszynem, dotyczący Kaszyna


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Eugeniusz Kaszyński – polski wojskowy, cichociemny
                  • Mariusz Kaszyński – polski pisarz

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kasłać

                  gwałtownie i głośno wyrzucać powietrze z płuc; kaszlać; kaszleć


                  czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zakasłać)

                   (1.1) fizj. med. mieć napad kaszlu; wydawać serię krótkich, gwałtownych dźwięków z gardła, zwykle w wyniku podrażnienia dróg oddechowych


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kasłanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|kasłać.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kat

                  osoba wykonująca wyroki śmierci


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) geom. część płaszczyzny ograniczona dwiema półprostymi o wspólnym początku

                   (1.2) przestrzeń w okolicy styku dwóch prostopadłych ścian

                   (1.3) przen. mieszkanie

                   (1.4) przen. punkt widzenia, aspekt

                   (1.5) geom. pot. miara kąta (1.1)


                  Kat – człowiek, który zawodowo zajmuje się głównie wykonywaniem wyroków, skazujących na kary cierpienia, okaleczenia i na karę śmierci. Poza torturami, traktowanymi jako środek karny, kaci zajmowali się również zadawaniem cierpienia w celu wymuszenia zeznań.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kat.

                  skrót od: katolicki


                  skrót, rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) = kategoria


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kata

                  1. konkurencja w karate;
                  2. ćwiczenie prezentujące technikę walki


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) wysoce sformalizowany rodzaj ćwiczeń stosowanych w wielu tradycyjnych sztukach i sportach walki;


                  Kata (układ formalny) (jap. 型, 形 kata; standardowa forma ruchu, postawy itp. w sztukach walki i sporcie) – japońskie słowo oznaczające wysoce sformalizowany rodzaj ćwiczeń stosowanych w wielu tradycyjnych sztukach i sportach walki, szczególnie z grupy budō, jak również taekwondo (gdzie noszą one nazwę tul w wersji ITF, poomse w WTF a hyeong w niektórych innych organizacjach), taijiquan i innych. Są to sekwencje technik ataku i obrony, połączone z określonym poruszaniem, przyjęciem ściśle określonej pozycji i sposobu oddychania. Kata są bardzo ważną częścią programów nauczania dla wielu sztuk i sportów walki, a dla niektórych, zwłaszcza tych, gdzie kontakt broni z ciałem przeciwnika stanowiłby realne zagrożenie, stanowią ćwiczenia podstawowe.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katabas

                  pogardliwie: ksiądz, duchowny; księżyna, sukienkowy, klecha, sukmaniarz, labuś


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) pot. obraź. ksiądz


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katabasis

                  [czytaj: katabas-is] katabaza;
                  1. w tragedii antycznej: obniżenie napięcia akcji po przygodzie;
                  2. w antycznym eposie: motyw zejścia bohatera do świata podziemnego


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) liter. topos literacki zejścia bohatera do świata umarłych;

                   (1.2) teatr. spadek napięcia akcji w tragedii antycznej

                   (1.3) muz. muzyczna figura retoryczna oddająca grozę poprzez formę zstępującej melodii

                   (1.4) rel. Chrystusowe zstąpienie do otchłani;


                  • Katabasis (chrześcijaństwo)
                  • Katabasis – muzyczna figura retoryczna
                  • Katabaza – topos literacki

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katabatyczny

                  ruch katabatyczny: gwałtowne opadanie mas powietrza wzdłuż zanikających frontów atmosferycznych lub zboczy górskich


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katabaza

                  katabasis;
                  1. w tragedii antycznej: obniżenie napięcia akcji po przygodzie;
                  2. w antycznym eposie: motyw zejścia bohatera do świata podziemnego


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) liter. teatr. zob. katabasis.

                   (1.2) rel. zob. katabasis.


                  Katabaza (gr. κατάβασις 'zejście' od κατά 'w dół' i βαίνω 'iść') – literacki topos zejścia bohatera do świata umarłych.

                  Motyw ten wielokrotnie pojawia się w mitologii greckiej, chociaż jest obecny także w tradycji innych kręgów kulturowych, np. w mitologii sumeryjskiej, co poświadcza Epos o Gilgameszu. Wśród mitów greckich słynna jest katabaza Orfeusza, który schodzi do Hadesu po ukochaną, czy dwunasta z prac Heraklesa, w której heros udaje się po Cerbera, uwalniając przy okazji innego bohatera, który choć udał się do starożytnych piekieł, nie mógł się z nich wydostać – Tezeusza.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kataboliczny

                  odnoszący się do katabolizmu, polegający na katabolizmie


                  przymiotnik

                   (1.1) biochem. związany z procesem, podczas którego dochodzi do rozpadu związków chemicznych z wydzieleniem energii i ciepła


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katabolizm

                  proces przemiany materii polegający na rozpadzie organicznych związków wielkocząsteczkowych na mniejsze, w wyniku którego wyzwala się energia chemiczna i ciepło, np. reakcja oddychania komórkowego


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) biochem. proces, podczas którego dochodzi do rozpadu związków chemicznych z wydzieleniem energii i ciepła;


                  Katabolizm (z gr. καταβολή od κᾰτᾰ 'w dół' i βάλλειν 'rzut') – ogół reakcji chemicznych metabolizmu prowadzący do rozpadu złożonych związków chemicznych na prostsze cząsteczki. Przeciwieństwo anabolizmu. Reakcja egzoenergetyczna, uwalniająca energię, substraty muszą być o wyższym poziomie energii, a produkty o niższym. Należą tu:

                  • oddychanie tlenowe (niezbędnym warunkiem do przeprowadzenia reakcji jest obecność tlenu):

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katachreza

                  1. nowe znaczenie słowa powstałe wskutek przeniesienia nazwy jednej rzeczy na inną, która nie była dotąd nazwana;
                  2. przenośnia utworzona na zasadzie odległych skojarzeń, której nie można brać dosłownie ze względu na jej alogiczność


                  • katachreza – w językoznawstwie
                  • katachreza – figura retoryczna

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katadromiczny

                  katadromiczne ryby - ryby spływające do mórz w celu odbycia tarła


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katafalk

                  podest na trumnę


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) podwyższenie, na którym stawia się trumnę podczas nabożeństwa żałobnego;


                  Katafalk (wł. catafalco) – podwyższenie, na którym stawia się trumnę ze zwłokami podczas uroczystości pogrzebowych.

                  Katafalk jest prostą konstrukcją, najczęściej drewnianą, pomalowaną na czarno, obitą kirem lub przykrytą całunem, niezdobioną. Dekoracje stawiane przy nim podczas żałobnych ceremonii, głównie podczas uroczystych pogrzebów, noszą nazwę castrum doloris. Ustawiany jest w nawie przed prezbiterium lub w kaplicy pogrzebowej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katafalkowy

                  przymiotnik od: katafalk


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) dotyczący katafalku


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katafatyczny

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) filoz. teol. przyjmujący tezy afirmatywne o Bogu, czym lub jakim jest


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kataforetyczny

                  kataforeza


                  Patrz:kataforeza

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataforeza

                  chemiczno-fizyczne zjawisko elektroforezy z przemieszczaniem się cząstek w kierunku katody


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) fiz. elektr. zjawisko zachodzące w płynach pod wpływem pola elektrycznego, polegające na ruchu dodatnio naładowanych cząstek w kierunku katody


                  Elektroforeza – zjawisko elektrokinetyczne polegające na ruchu cząstek fazy rozproszonej w nieruchomej fazie rozpraszającej, pod wpływem pola elektrycznego. Ruch w kierunku anody nazywany jest anaforezą, a w kierunku katody – kataforezą.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katafrakta

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny jeździec, zwykle dosiadający opancerzonego wierzchowca, walczący w szeregach armii starożytnych i średniowiecznych państw od wybrzeży Morza Śródziemnego po Persję;


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katagen

                  faza cyklu włosowego, w trakcie której włos obumiera


                  Włos – nitkowaty, zrogowaciały, wyspecjalizowany wytwór naskórka, występujący wyłącznie u ssaków, na powierzchni ich skóry, zbudowany z twardej, spoistej keratyny. W entomologii termin włosy lub włoski (łac. comae, pili, chaetae) stosowany jest w odniesieniu do niektórych wytworów oskórka stawonogów, w tym do szczecinek (saetae, setae).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katageneza

                  Katageneza – zjawiska diagenezy posedymentacyjnej zachodzące w warunkach odrębnych od warunków sedymentacji; kiedy osad został już przykryty pokładem innego osadu. Katageneza zachodzi pod wpływem zwiększonego ciśnienia i temperatury, ale jeszcze zbyt niskich do wywołania metamorfizmu.


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Katajew

                  nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Iwan Katajew – rosyjski pisarz
                  • Jewgienij Katajew – radziecki polityk
                  • Jewgienij Pietrow (wł. Jewgienij Katajew) – radziecki pisarz i publicysta
                  • Nurżan Katajew – kazachski zapaśnik
                  • Walentin Katajew – rosyjski pisarz, dramaturg i scenarzysta
                  • Władimir Katajew – radziecki hokeista i trener hokejowy

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katajka

                  potocznie: diodowa lampa roweru


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katakali

                  dramat teatralny wywodzący się z Kerali; kathakali


                  Katakali, kathakali – teatr indyjski ze stanu Kerala.

                  Tradycyjnie wykonywany jest nocą. Ucharakteryzowani artyści w charakterystycznych kostiumach, z niewielką liczbą rekwizytów, ilustrują ruchem i gestem opowieści z indyjskich eposów. Treść opowieści wyśpiewują dwaj śpiewacy stojący z tyłu sceny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katakana

                  jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) jęz. jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana;


                  Katakana (jap. かたかな, カタカナ, 片仮名) – jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana. Drugim z nich jest hiragana. Każdemu znakowi katakany odpowiada znak hiragany.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katakaustyczny

                  katakaustyka


                  Patrz:katakaustyka

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataklaza

                  proces odkształcania i rozdrabniania skał zwięzłych zachodzący w skorupie ziemskiej pod wpływem ciśnienia górotwórczego


                  Kataklaza – typ metamorfizmu dynamicznego. Proces zachodzący w skorupie ziemskiej pod wpływem ciśnienia górotwórczego polegający na tektonicznym kruszeniu, obracaniu i przemieszczaniu ziaren mineralnych w skale i samej skały, bez jej przebudowy chemicznej i krystalograficznej. Najłatwiej kataklazie ulegają skały twarde i kruche, mało podatne na reakcje chemiczne, np. granity, gnejsy, kwarcyty.

                  Efektem tego zjawiska są kataklazyty.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kataklazyt

                  skała powstała w wyniku kataklazy


                  Kataklazyt – skała metamorficzna, kataklastyczna. Jest to silnie przeobrażona skała stanowiąca, produkt metamorfizmu dyslokacyjnego, zmielona tektonicznie skała pierwotna. Powstaje w obrębie stref tektonicznych (uskoków) na drodze czysto mechanicznej, w wyniku procesu zwanego kataklazą. Kataklazyty charakteryzują się słabą odpornością na wietrzenie, większym rozdrobnieniem skały. Odłamki skalne są ostrokrawędziste i silnie spękane mogą być nieznacznie przemieszczone względem siebie, a pomiędzy nimi może lokalnie występować miazga mylonityczna. Kataklazyty objęte są w niewielkim stopniu rekrystalizacją metamorficzną. Zbudowane są z drobnych pokruszonych i roztartych ziaren skał, ich skład mineralny jest podobny do składu pierwotnej skały sprzed kataklazy. Tekstura kataklazowa, bezkierunkowa. Struktura zwykle nierównoziarnista, heteroblastyczna lub średnioblastyczna.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kataklizm

                  1. klęska żywiołowa wywołująca ogromne zniszczenia, np. trzęsienie ziemi, potop;
                  2. dramatyczne wydarzenia o niszczycielskim oddziaływaniu, np. wojna, rewolucja


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) gwałtowne zmiany w przyrodzie wywołujące znaczne zniszczenia, spustoszenie

                   (1.2) polit. wstrząs społeczny lub polityczny powodujący duże zniszczenia


                  Klęska żywiołowa (kataklizm) – ekstremalne zjawisko naturalne powodujące znaczne szkody na terenie objętym tym zjawiskiem, pozostawiające po sobie często zmieniony obraz powierzchni ziemi. Powoduje ono również wysokie straty w gospodarce człowieka, może zmienić stan przyrody, a nawet zagrażać życiu ludzkiemu.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kataklizmowy

                  przymiotnik od: kataklizm


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataks

                  barczatka kataks - różowo-brunatny motyl z rodziny barczatkowatych, w Polsce prawnie chroniony


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katakumb

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) daw. rzad. podziemna nekropolia

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) D. plural|katakumba. także. D. plural|katakumby.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katakumba

                  1. podziemny cmentarz starochrześcijański, który służył też często jako kaplica
                  2. podziemie kościołów lub budynków cmentarnych, gdzie się stawia trumny z ciałami zmarłych


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) daw. podziemna nekropolia


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katakumbowość

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) cecha tego, co katakumbowe


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katakumbowy

                  przymiotnik od: katakumby


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katakumbami, dotyczący katakumb

                   (1.2) przen. podziemny, nielegalny


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katakumby

                  1. podziemia kościołów lub budynków cmentarnych, gdzie się stawia trumny z ciałami zmarłych
                  2. podziemne cmentarze starochrześcijańskie, które służyły także jako kaplice


                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                   (1.1) cmentarz podziemny w postaci systemu korytarzy;

                  forma rzeczownika.

                   (2.1) plural|katakumb. także. plural|katakumba.


                  Katakumby (gr. κατά kata – pod, na dole τύμβος tymbos – grób, mogiła) – cmentarz podziemny (starożytny etruski, rzymski, żydowski i starochrześcijański) w postaci nieregularnie rozplanowanego systemu korytarzy biegnących zazwyczaj w kilku kondygnacjach, rozgałęziających się, rozszerzających w komory, wydrążonych bardzo głęboko w ziemi.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katal

                  jednostka aktywności katalitycznej enzymów i pozostałych katalizatorów w układzie SI


                  Katal (kat) – jednostka SI aktywności katalitycznej enzymów (aktywność enzymatyczna) i innych katalizatorów. Jeden katal to taka ilość katalizatora, która zwiększa szybkości reakcji o 1 mol/s w określonych warunkach.

                  Jednostka ta została zarekomendowana do stosowania w miejsce jednostki enzymu (U) w roku 1978 przez Nomenclature Committee of the International Union of Biochemistry:

                  \mathrm {1\,kat=1\,{\frac {mol}{s}}=60\cdot 10^{6}\,U}
                  \mathrm {1\,U\approx 16{,}67\cdot 10^{-9}\,kat=16{,}67\,nkat}

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katalaksja

                  ład wytworzony przez grę sił rynkowych, dzięki ludzkiej aktywności, która stosuje się do reguł prawa własności, szkód i kontraktu (pojęcie wprowadzone przez Hayeka)


                  Katalaktyka (catallactics) – nauka o wymianie, część ekonomii politycznej, wyjaśniająca, na drodze prakseologicznej analizy, w jaki sposób działania uczestników rynku powodują ustalenie się proporcji wymiany oraz cen poszczególnych dóbr i usług.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katalaza

                  enzym przyśpieszający rozkład powstającego w żywych komórkach nadtlenku wodoru


                  Katalaza (EC 1.11.1.6) – enzym z grupy oksydoreduktaz katalizujący proces rozkładu nadtlenku wodoru do wody i tlenu. Otrzymana po raz pierwszy w postaci krystalicznej w 1937 roku przez J.B. Sumnera. Znaczne jej ilości występują w komórkach zwierzęcych np. w wątrobie, nerce, leukocytach i erytrocytach (krwinkach czerwonych), w bakteriach tlenowych oraz w peroksysomach komórek roślinnych fotosyntezujących. Jest dobrym enzymem markerowym dla peroksysomów.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kataleksa

                  skrócenie ostatniej stopy wersu o sylabę krótką bądź nieakcentowaną


                  Kataleksa – w wierszu iloczasowym zjawisko skrócenia stopy kończącej wers lub człon wersowy o jedną lub dwie sylaby stanowiące część lub całość tezy.

                  W wierszu sylabotonicznym zjawisko skrócenia stopy kończącej wers lub człon wersowy o jedną lub dwie sylaby nieakcentowane.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katalekty

                  w literaturze: zbiór urywków i fragmentów utworów, także zbiór utworów ulotnych, drobnych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katalektyczny

                  kataleksa


                  Patrz:kataleksa

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katalepsja

                  zesztywnienie mięśni, odrętwienie ciała w nienaturalnej pozycji, występujące w niektórych chorobach psychicznych, hipnozie lub przy zatruciach


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) med. psych. zespół objawów zaburzeń psychicznych wyrażający się zanikiem wykonywania ruchów dowolnych, zastyganiem chorego w nienaturalnych ułożeniach ciała


                  Katalepsja, stan kataleptyczny (łac. catalepsis z gr. κατάληψις "chwytanie" od przedrostka kata 'pod, w dół' używanego również jako wzmocnienie oraz gr. lêpsis 'napad') – specyficzne zesztywnienie mięśni, połączone z zastyganiem postawy ciała oraz położeniem kończyn i wygięciem szyi, także w nienaturalnych pozycjach.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kataleptyczka

                  kobieta dotknięta katalepsją, zastygająca nagle w nienaturalnych pozycjach w stanie odrętwienia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataleptyczny

                  przymiotnik od: katalepsja


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataleptyk

                  osoba dotknięta katalepsją, zastygająca w nienaturalnych pozycjach w stanie odrętwienia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataliński

                  1. Catalina (wyspa w Kalifornii);
                  2. myszak kataliński - gatunek ssaka z rodziny chomikowatych;
                  3. grzechotnik kataliński - gatunek węża z rodziny żmijowatych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katalitycznie

                  przysłówek sposobu

                   (1.1) chem. w sposób katalityczny, w sposób oparty na katalizie


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katalityczny

                  odnoszący się do katalizy, polegający na katalizie


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) chem. związany z katalizą, dotyczący katalizy, polegający na katalizie


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kataliza

                  przyśpieszenie reakcji chemicznej spowodowane dodaniem katalizatora


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) chem. zjawisko przyśpieszenia lub spowolnienia reakcji chemicznej zachodzące pod wpływem katalizatora;


                  Kataliza – zjawisko przyspieszenia szybkości reakcji chemicznej pod wpływem niewielkiej (w stosunku do ilości reagentów) ilości katalizatora, który sam nie ulega trwałym przekształceniom, lecz tylko tworzy z innymi substratami związki lub kompleksy przejściowe. Działanie katalizatora polega na zmianie ścieżki kinetycznej reakcji poprzez obniżenie energii aktywacji reakcji i utworzenia innych, w stosunku do reakcji prowadzonej na sposób niekatalityczny, kompleksów przejściowych. W efekcie przyspieszeniu ulega zarówno reakcja prowadząca do produktu, jak i reakcja biegnąca w kierunku przeciwnym, prowadząca do odtworzenia substratów.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katalizator

                  1. substancja zwiększająca szybkość reakcji chemicznych;
                  2. katalizator kontaktowy - katalizator w układach ciekłych i gazowych; kontakt;
                  3. przenośnie: czynnik przyspieszający lub wywołujący jakieś wydarzenia, np. katalizator przemian społecznych


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) chem. substancja przyspieszająca przebieg reakcji chemicznej;

                   (1.2) techn. urządzenie zawierające katalizator (1.1)

                   (1.3) przen. książk. czynnik będący przyczyną czegoś, przyśpieszający coś


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katalizować

                  1. poddawać katalizie, wywoływać katalizę;
                  2. o zjawiskach życia społecznego: wywoływać, przyśpieszać


                  czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

                   (1.1) chem. wywoływać katalizę, poddawać katalizie, ulegać katalizie

                   (1.2) przen. wywoływać jakieś zmiany lub je przyśpieszać


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katalizowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) chem. wywoływanie katalizy, poddawanie katalizie, uleganie katalizie

                   (1.2) przen. wywoływanie jakichś zmiany lub ich przyśpieszanie


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katalog

                  1. uporządkowany wykaz, spis przedmiotów określonego zbioru, najczęściej książek;
                  2. w informatyce: uporządkowany zbiór plików komputerowych; folder


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) spis zawartości biblioteki

                   (1.2) folder lub księga zawierająca spis towarów wraz z ich cenami

                   (1.3) inform. plik interpretowany przez system plików jako lista odwołań do innych plików;

                   (1.4) daw. notatnik nauczycielski przeznaczony do wpisywania ocen

                   (1.5) usystematyzowany zbiór dokumentów


                  Katalog – zbiór zawierający systematyczny, często hierarchiczny spis obiektów jednego typu wraz z towarzyszącymi im atrybutami, umożliwiający klasyfikację obiektów według kategorii lub wybór obiektów według określonych kryteriów wyszukiwania.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katalogizacja

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) katalogowanie


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katalogować

                  czasownik

                   (1.1) tworzyć katalog

                   (1.2) umieszczać coś w katalogu, porządkować katalog


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katalogowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|katalogować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katalogowy

                  przymiotnik od: katalog


                  przymiotnik

                   (1.1) związany z jakimś katalogiem


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katalończyk

                  mieszkaniec Katalonii


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) osoba płci męskiej narodowości katalońskiej, mieszkaniec Katalonii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katalonia

                  region autonomiczny i kraina historyczna w północno-wschodniej Hiszpanii


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) hist. geogr. kraina historyczna w północno-wschodniej Hiszpanii i południowej Francji

                   (1.2) geogr. wspólnota autonomiczna w Hiszpanii;


                  Katalonia (kat. Catalunya [kətəˈɫuɲə], hiszp. Cataluña, oksyt. Catalonha) – wspólnota autonomiczna Hiszpanii. W szerszym znaczeniu – region geograficzny i kraina historyczna na Półwyspie Iberyjskim z ośrodkiem kulturalnym i administracyjnym w Barcelonie.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katalonka

                  mieszkanka Katalonii


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) osoba płci żeńskiej narodowości katalońskiej, mieszkanka Katalonii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kataloński

                  przymiotnik od: Katalonia


                  przymiotnik

                   (1.1) związany z Katalonią

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (2.1) jęz. język Katalonii;


                  Język kataloński (kat. llengua catalana [ˈʎeŋgwə kətəˈɫanə], català [kətəˈɫa]) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji. Jest zrozumiały dla 9 milionów ludzi, z których większość zamieszkuje wymienione regiony Hiszpanii.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katalońskojęzyczny

                  przymiotnik

                   (1.1) taki, który posługuje się językiem katalońskim

                   (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem katalońskim

                   (1.3) spisany, stworzony w języku katalońskim


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katalońskość

                  kataloński


                  Patrz:kataloński

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katalożek

                  zdrobnienie od: katalog


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katalpa

                  drzewo z rodziny bignoniowatych o sercowatych liściach; surmia


                  Surmia, katalpa (Catalpa Scop.) – rodzaj roślin z rodziny bignoniowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od 8 do 13 gatunków. W Chinach występują cztery gatunki, dwa we wschodniej części Stanów Zjednoczonych i cztery na Wielkich Antylach (Kubie i Haiti). W Polsce uprawiane są trzy gatunki.

                  Uprawiane są jako rośliny ozdobne. Wykorzystywane jest także ich drewno.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katamaran

                  jednostka pływająca (statek, jacht) o dwóch kadłubach


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) żegl. statek zbudowany z dwóch kadłubów, które są połączone ze sobą równolegle


                  Katamaran – statek wodny mający dwa połączone sztywno kadłuby umieszczone równolegle względem siebie. Katamarany budowane są w różnych rozmiarach, od dużych jednostek oceanicznych po małe, nieprzekraczające 5 m długości jachty. Mogą być zarówno jednostkami silnikowymi, jak i napędzanymi żaglami lub wiosłami. Katamarany mogą należeć do grupy jachtów mieczowych, balastowych, jak i balastowo-mieczowych.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katamaranowy

                  przymiotnik od: katamaran


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katamita

                  chłopiec trzymany w celu zaspokajania perwersji seksualnej


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katamnestyczny

                  katamneza


                  Patrz:katamneza

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katamneza

                  obserwacja i opis choroby pacjenta po zakończeniu leczenia


                  W medycynie oraz psychologii klinicznej katamneza (badanie katamnestyczne) dotyczy:
                  1. historii choroby (zaburzenia) pacjenta od chwili zapadnięcia na nią.
                  2. badanie skuteczności i dalszych losów przeprowadzonego leczenia dokonywane po opuszczeniu placówki opieki zdrowotnej/zakończeniu kontaktu.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katana

                  1. japońska szabla jednosieczna o wygiętej głowni, noszona przez samurajów;
                  2. lekka kurtka, zwykle dżinsowa lub sztruksowa;
                  3. kurtka wojskowo noszona w XVII i XVIII wieku w Polsce przez żołnierzy obcych formacji;
                  4. w stroju ludowym: krótki kaftan kobiecy, z przodu sznurowany, z dużym kołnierzem


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) rodzaj miecza japońskiego;

                   (1.2) pot. nazwa krótkiej kurtki, najczęściej dżinsowej

                   (1.3) reg. wierzchnie okrycie, marynarka

                   (1.4) gw-pl|Łowicz. ubranko dla dziecka

                   (1.5) gw-pl|Poznań. kac

                   (1.6) gw-pl|Turośń Kościelna. odmiana ziemniaków polskich


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katańczyk

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Katanii; osoba z tego miasta


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katanga

                  1. prowincja Demokratycznej Republiki Konga;
                  2. dawne państwo afrykańskie istniejące w latach 1960-1963


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) geogr. hydron. górny bieg Podkamiennej Tunguzki, rzeki w Rosji;

                   (1.2) geogr. hist. państwo istniejące w Afryce w latach 1960-1963;


                  • Katanga – prowincja Demokratycznej Republiki Konga
                  • Katanga – dawne państwo afrykańskie istniejące w latach 1960–1963
                  • Wyżyna Katanga
                  • Rzeka Katanga – górny odcinek rzeki Podkamienna Tunguzka

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katangijczyk

                  mieszkaniec Katangi


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Katangi


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katangijka

                  mieszkanka Katangi


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mieszkanka Katangi


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katangijski

                  przymiotnik od: Katanga (dawna prowincja Demokratycznej Republiki Konga)


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Katangą, dotyczący Katangi


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katania

                  miasto we Włoszech


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) geogr. miasto portowe we Włoszech, położone na wschodnim wybrzeżu Sycylii nad Zatoką Katańską, znajduje się u podnóża Etny;


                  Katania (wł. Catania) – miasto i port we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Katania, u podnóża Etny.

                  Według danych na rok 2023 gminę zamieszkiwały 298 762 osoby (1633,5 os./km²).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katanka

                  1. potocznie: kurtka;
                  2. kurtka z krótkimi połami, noszona w wojsku polskim w XVIII wieku;
                  3. ludowy wierzchni strój kobiecy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katański

                  przymiotnik od: Katania


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Katanią, dotyczący Katanii


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kataplazm

                  okład stosowany w celach leczniczych lub jako zabieg kosmetyczny; kataplazma


                  rzeczownik, rodzaj męski

                   (1.1) med. leczniczy okład


                  Kataplazm (z gr. katáplasma - plaster) – rodzaj gorącego i wilgotnego okładu z woreczka wypełnionego otrębami, owsem, piaskiem, siemieniem lnianym, solą, kaszą lub rozgniecionymi ziemniakami. W dawnych czasach kataplazmy nakładano na zapalenia, szczególnie ropne, a także w przypadku kolki żółciowej lub nerkowej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kataplazma

                  okład stosowany w celach leczniczych lub jako zabieg kosmetyczny; kataplazm


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) med. gorący okład;


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katapleksja

                  nagłe, napadowe, chwilowe zwiotczenie mięśni przy zachowanej przytomności


                  Katapleksja (gr. kata 'pod, w dół', używane także jako wzmocnienie oraz plēssein 'uderzyć, palnąć, zranić') – zaburzenie neurologiczne, będące nagłą, krótkotrwałą i odwracalną utratą napięcia mięśniowego (skutkującego często osunięciem się chorego na ziemię). Objawia się także niespodziewanymi napadami snu w ciągu dnia oraz wypadaniem przedmiotów z rąk.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katapulcista

                  człowiek obsługujący katapultę


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katapulta

                  maszyna miotająca pociski wykorzystywana głównie w starożytności i średniowieczu


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) hist. wojsk. oblężnicza machina wojenna używana w starożytności i w średniowieczu do miotania ciężkich pocisków;

                   (1.2) lotn. wojsk. urządzenie skracające drogę startu samolotów z lotniskowca;

                   (1.3) lotn. urządzenie wyrzucające fotel z pilotem w przypadku awarii samolotu

                   (1.4) pot. każda inna wyrzutnia


                  Katapulta (łac. cătăpultă, lm catapultae) – machina miotająca pociski, wykorzystywana głównie w starożytności i średniowieczu. Nazwa łacińska jest pochodną greckiego καταπέλτης (katapeltēs), od κατα (kata) „w dół, przeciw” i πάλλω (pallō) „ciskać”.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katapultować

                  w lotnictwie:
                  1. wyrzucić, wyrzucać z samolotu fotel lub kabinę pilota, używając katapulty;
                  2. użyć, używać katapulty do startu samolotu;
                  3. katapultować się - zostać wyrzuconym, być wyrzucanym z samolotu wraz z fotelem lub kabiną dzięki użyciu katapulty


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katapultowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) lotn. awaryjne opuszczenie samolotu przy pomocy katapulty


                  • katapulta – machina miotająca pociski wykorzystywana głównie w starożytności i średniowieczu
                  • katapulta startowa – urządzenie stałe lub przewoźne, umożliwiające start samolotu z pasa o ograniczonej długości
                  • fotel wyrzucany – system ratunkowy stosowany głównie w samolotach wojskowych, przeznaczony do szybkiej ewakuacji załogi samolotu
                  • Katapulta – obraz olejny Edwarda Poyntera

                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katapultowy

                  przymiotnik od: katapulta


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katar

                  członek ruchu religijnego powstałego we Włoszech i Francji w XI wieku


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. polit. państwo w Azji, położone we wschodniej części Półwyspu Arabskiego;


                  Katar (arab. ‏قطر‎ (wym. [ˈqɑtˤɑr]) – trl. Qaţar, trb. Katar), oficjalnie Państwo Katar (arab. ‏دولة قطر‎ – trl. Dawlat Qaţar, trb. Daulat Katar) – państwo położone w Azji Południowo-Zachodniej we wschodniej części Półwyspu Arabskiego (na półwyspie Katar) nad Zatoką Perską. Stolicą Kataru jest Doha. Inne większe miasta to Ar-Rajjan, Musajid, Al-Wakra, Chaur, Duchan, Umm Bab. Powierzchnia Kataru wynosi 11,6 tys. km²; graniczy on tylko z Arabią Saudyjską. Językiem urzędowym jest język arabski, ale w użyciu jest także angielski. Katar podzielony jest na siedem okręgów.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katarakta

                  1. próg skalny w łożysku, korycie rzeki, powstały wskutek różnej odporności skał na erozję, utrudniający spływ i powodujący nagły spadek wód; poroh;
                  2. choroba oka objawiająca się zmętnieniem soczewki, połączona z częściową lub zupełną utratą wzroku; zaćma


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) geol. próg skalny na rzece, zbudowany z bardzo twardych skał, powodujący gwałtowny spadek wód;

                   (1.2) med. zob. zaćma.


                  • katarakta – typ wodospadu
                  • katarakta – zaćma, choroba oczu
                  • katarakta – rodzaj zaworu

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kataraktowy

                  przymiotnik od: katarakta


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataralny

                  charakterystyczny dla kataru - nieżytowego zapalenia błony śluzowej narządu, zwykle nosa, np. stan kataralny; katarowy


                  przymiotnik

                   (1.1) przym. od katar


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katarasiński

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarczyk

                  obywatel Kataru


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) obywatel Kataru


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katarek

                  zdrobnienie od: katar (nieżytowe zapalenie błony śluzowej nosa)


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) zdrobn. od: katar


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katarina

                  obce imię żeńskie


                  • Katarina – szwedzkie imię żeńskie
                  • Katarina – postac fikcyjna
                  • Katarina II – album Ekatariny Velikiej

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katarinhos

                  [czytaj: katarinios] potocznie w sporcie: reprezentacja Kataru


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarka

                  członkini ruchu religijnego powstałego we Włoszech i Francji w XI wieku


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) obywatelka Kataru


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katarktyczny

                  katharsis; katartyczny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarob

                  organizm żyjący tylko w czystej, chłodnej wodzie o dużej zawartości tlenu; katarobiont


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarobiont

                  organizm żyjący tylko w czystej, chłodnej wodzie o dużej zawartości tlenu; katarob


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarobiontyczny

                  katarobiont


                  Patrz:katarobiont

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarowie

                  ruch religijno-społeczny aktywny na południu Europy od XII do XIV wieku, którego przedstawiciele uznawali istnienie dobra i zła, odrzucali organizację Kościoła, propagowali czystość moralną i ascezę; katarzy, albigensi


                  Katarzy (katarowie) (od gr. καθαροί, „czyści”) lub albigensi (od francuskiego miasta Albi, gdzie ruch był obecny) – przedstawiciele dualistycznego ruchu religijnego działającego w XI–XIII wieku w południowej Francji i północnych Włoszech, skierowanego przeciw ustrojowi feudalnemu i hierarchii kościelnej. Doktryna jest podobna do manicheizmu, a głównym punktem doktryny katarów było przekonanie, że świat materialny jest zły, pozostaje we władzy złego boga i jest przeciwstawny światu duchowemu należącemu do dobrego boga. Ponadto, doktryna głosi ideę ubóstwa, jest przeciwna gospodarczej hegemonii kleru, uznaje wojny za zło. Katarzy negowali wcielenie i męczeństwo Jezusa i odrzucali wszystko, co uznawali za materialne (pokarmy pochodzenia zwierzęcego, kontakty seksualne).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katarowy

                  rzadko: charakterystyczny dla kataru - nieżytowego zapalenia błony śluzowej narządu, zwykle nosa, np. katarowy obrzęk; kataralny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarski

                  1. dotyczący Kataru, państwa w Azji
                  2. dotyczący katara - członka sekty


                  przymiotnik

                   (1.1) odnoszący się do państwa Katar

                   (1.2) hist. rel. odnoszący się do sekty katarów


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katartyczny

                  katharsis; katarktyczny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataryna

                  zgrubienie od: katarynka


                  Kataryna (ur. 25 października 1971) – pseudonim Katarzyny Moniki Sadło, autorki jednego z polskich blogów na temat polityki. Od stycznia 2013 do grudnia 2019 była publicystką tygodnika „Do Rzeczy”.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kataryniarka

                  kataryniarz


                  Patrz:kataryniarz

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataryniarz

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) uliczny grajek grający na katarynce


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katarynka

                  instrument muzyczny, powtarzający tę samą melodię, zbudowany z pokrytego kolcami wałka melodycznego, miechów i piszczałek, poruszany korbą


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) muz. urządzenie mechaniczne, napędzane korbą, odtwarzające muzykę zapisaną na specjalnych kartach dziurkowanych, które sterują piszczałkami;

                   (1.2) daw. latarnia czarnoksięska, latarnia magiczna


                  • katarynka – instrument muzyczny
                  • Katarynka – polska nowela
                  • Pod Katarynką – grupa polskich futurystów
                  • Katarynka – polski film obyczajowy z 1967 roku

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katarynkowaty

                  jednostajny, powtarzający melodię


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarynkowość

                  cecha czegoś złożonego z jednakowo lub podobnie brzmiących elementów, powtarzanych wielokrotnie; monotonność, monotonia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarynkowy

                  1. katarynka;
                  2. złożony z jednakowo lub podobnie brzmiących elementów, powtarzanych wielokrotnie; monotonny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataryzm

                  doktryna religijno-społeczna rozwijająca się w XI-XIII wieku głównie we Francji i Włoszech, nieuznająca składania przysiąg, służby w wojsku, oddawania czci krzyżowi i idei czyśćca


                  Katarzy (katarowie) (od gr. καθαροί, „czyści”) lub albigensi (od francuskiego miasta Albi, gdzie ruch był obecny) – przedstawiciele dualistycznego ruchu religijnego działającego w XI–XIII wieku w południowej Francji i północnych Włoszech, skierowanego przeciw ustrojowi feudalnemu i hierarchii kościelnej. Doktryna jest podobna do manicheizmu, a głównym punktem doktryny katarów było przekonanie, że świat materialny jest zły, pozostaje we władzy złego boga i jest przeciwstawny światu duchowemu należącemu do dobrego boga. Ponadto, doktryna głosi ideę ubóstwa, jest przeciwna gospodarczej hegemonii kleru, uznaje wojny za zło. Katarzy negowali wcielenie i męczeństwo Jezusa i odrzucali wszystko, co uznawali za materialne (pokarmy pochodzenia zwierzęcego, kontakty seksualne).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katarzy

                  ruch religijno-społeczny aktywny na południu Europy od XII do XIV wieku, którego przedstawiciele uznawali istnienie dobra i zła, odrzucali organizację Kościoła, propagowali czystość moralną i ascezę; albigensi, katarowie


                  Katarzy (katarowie) (od gr. καθαροί, „czyści”) lub albigensi (od francuskiego miasta Albi, gdzie ruch był obecny) – przedstawiciele dualistycznego ruchu religijnego działającego w XI–XIII wieku w południowej Francji i północnych Włoszech, skierowanego przeciw ustrojowi feudalnemu i hierarchii kościelnej. Doktryna jest podobna do manicheizmu, a głównym punktem doktryny katarów było przekonanie, że świat materialny jest zły, pozostaje we władzy złego boga i jest przeciwstawny światu duchowemu należącemu do dobrego boga. Ponadto, doktryna głosi ideę ubóstwa, jest przeciwna gospodarczej hegemonii kleru, uznaje wojny za zło. Katarzy negowali wcielenie i męczeństwo Jezusa i odrzucali wszystko, co uznawali za materialne (pokarmy pochodzenia zwierzęcego, kontakty seksualne).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katarzyna

                  imię żeńskie


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) imię|polski|ż.;

                   (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w gminie Piotrków Kujawski;

                   (1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w gminie Przedecz;


                  Katarzyna – imię żeńskie pochodzące od gr. καθαρός, „czysta”, „bez skazy”. Do Polski imię to trafiło za pośrednictwem łaciny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katarzynin

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Katarzyny lub z nią związany


                  Katarzynin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan.

                  W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Katarzynowo należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Katarzynowo należało do okręgu krzywińskiego tego powiatu i stanowiło część majątku Chorynia (dziś Choryń), którego właścicielem był wówczas (1846) Taczanowski. Według spisu urzędowego z 1837 roku Katarzynowo liczyło 82 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 13 dymów (domostw).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katarzyniny

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Katarzyny lub z nią związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarzynka

                  1. zwykle w liczbie mnogiej: piernik o brzegach wycinanych w półkola;
                  2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy;
                  3. tylko w liczbie mnogiej: dawniej, wieczór kawalerskich przepowiedni i wróżb matrymonialnych, obchodzony w noc z 24 na 25 listopada


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) imię|polski|ż., poufała forma imienia Katarzyna


                  • Katarzynka – jedna z dzielnic Torunia
                  • Katarzynka – łódka pływająca po Wiśle w Toruniu w latach 1969–2000
                  • Katarzynka – wieś w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Drużbice
                  • Katarzynka – statuetka w plebiscycie Torunianin Roku Gazety Wyborczej
                  • Katarzynka Toruń – młodzieżowy klub koszykarski prowadzony przez Bonifacego Karnowskiego, ojca Przemysława
                  • inna nazwa stokówek prążkowanych

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katarzynki

                  1. zwykle w liczbie mnogiej: piernik o brzegach wycinanych w półkola;
                  2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy;
                  3. tylko w liczbie mnogiej: dawniej, wieczór kawalerskich przepowiedni i wróżb matrymonialnych, obchodzony w noc z 24 na 25 listopada


                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                   (1.1) geogr. toponim, nazwa kilku osad i wsi w Polsce

                  forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

                   (2.1) plural|Katarzynka.


                  Katarzynki – polski zwyczaj świąteczny, obchodzony przez kawalerów odpowiednik andrzejek. Katarzynki były obchodzone w nocy z 24/25 listopada, tj. w wigilię św. Katarzyny Aleksandryjskiej, w tym czasie odbywały się wróżby matrymonialne młodych mężczyzn dotyczące ożenku i poszukiwania partnerki, wróżby te były głównie związane ze snami.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katarzyński

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katarzysko

                  zgrubienie od: katar


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katastasis

                  element tragedii antycznej: spiętrzenie dramatycznych wydarzeń poprzedzających jakąś katastrofę; katastaza


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katastaza

                  element tragedii antycznej: spiętrzenie dramatycznych wydarzeń poprzedzających jakąś katastrofę; katastasis


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kataster

                  urzędowy spis gruntów i budynków; kadaster


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) geod. wykonywany dla celów podatkowych spis obiektów i oszacowanie przychodów

                   (1.2) finans. podatek nałożony w wyniku katastru (1.1)


                  • kataster nieruchomości
                    • ewidencja gruntów i budynków
                    • Pierwszy kataster gruntowy Galicji
                    • Drugi kataster gruntowy Galicji
                    • Kataster Karoliński
                    • Kataster Nowomarchijski Ludwika Starszego
                  • kataster wodny

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katastralny

                  związany z urzędowym rejestrem i wyceną nieruchomości; kadastralny


                  przymiotnik

                   (1.1) przym. od: kataster (kadaster)


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katastrefa

                  najgłębsza warstwa skorupy ziemskiej o temperaturze powyżej 500 stopni Celsjusza


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katastrofa

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) tragiczny wypadek, którego skutkiem jest czasami śmierć wielu ludzi

                   (1.2) przen. wyjątkowe nieszczęście


                  Katastrofa (stgr. καταστροφή katastrophḗ „przewrót”) – nagłe i nieoczekiwane wydarzenie niosące ze sobą negatywne skutki: straty materialne oraz ciężkie urazy lub śmierć ludzi.

                  Rozróżnia się katastrofy antropogeniczne, wywołane przez ludzi i nieantropogeniczne (katastrofy naturalne).


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katastrofalność

                  1. cecha czegoś, co doprowadziło lub może doprowadzić do katastrofy;
                  2. cecha czegoś ocenianego jako bardzo złe


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) odprzym. cecha tego, co jest katastrofalne


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katastrofalny

                  przymiotnik

                   (1.1) mający cechy katastrofy, tragiczny

                   (1.2) przen. rozpaczliwy, beznadziejny


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katastroficzność

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) odprzym. cecha tego, co jest katastroficzne; cecha tych, którzy są katastroficzni


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katastroficzny

                  przymiotnik od: katastrofa, katastrofizm


                  przymiotnik

                   (1.1) książk. nacechowany pesymistyczną postawą życiową, zapowiadający, obrazujący nieuchronną katastrofę

                   (1.2) filoz. liter. związany z katastrofizmem


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katastrofista

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mężczyzna cechujący się katastrofizmem, zwolennik katastrofizmu (zwłaszcza pisarz lub filozof)


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katastrofistka

                  katastrofista


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) kobieta cechująca się katastrofizmem


                  Patrz:katastrofista

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katastrofistyczny

                  katastrofista; katastroficzny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katastrofizm

                  1. pesymistyczna postawa życiowa opierająca się na przeświadczeniu o bliskiej katastrofie, nieuchronnej zagładzie współczesnego świata;
                  2. w geologii: teoria, według której głosząca, w dziejach Ziemi dochodziło do gwałtownych zaburzeń zmieniających jej budowę


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) pesymistyczny ogląd na życie budowany na przeświadczeniu o nieuchronności zagłady/klęski i spowodowanego nią kryzysu

                   (1.2) liter. nurt w literaturze wyrażający przekonanie o nieuchronności nadchodzącej zagłady

                   (1.3) geol. teoria dotycząca dziejów Ziemi i głosząca, że występowały w nich okresowo gwałtowne zaburzenia geologiczne wpływające na zmiany w budowie Ziemi i zniszczenie w świecie organicznym


                  • Katastrofizm (kultura) – dekadencka postawa wyrażająca przeświadczenie o nieuniknionej, gwałtownej zagładzie obecnej formy świata i cywilizacji
                  • Katastrofizm (geologia) – teoria geologiczna i biologiczna, w myśl której gwałtowne przemiany geologiczne, niemające odpowiedników w zdarzeniach obserwowanych współcześnie, doprowadzają do fundamentalnych przemian świata biologicznego.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katastrować

                  sporządzać kataster - urzędowy rejestr nieruchomości; kadastrować


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katatermometr

                  przyrząd do pomiaru chłodzącego wpływu otoczenia


                  Katatermometr – przyrząd służący do pomiaru ochładzania biologicznego.

                  Pierwszy katatermometr skonstruował L. Hill w 1913 roku. Przyrząd jest termometrem alkoholowym ze zbiorniczkiem o powierzchni 23 cm². Pomiaru dokonuje się poprzez ogrzanie zbiorniczka termometru do odpowiedniej temperatury, a następnie mierzenie czas spadku temperatury z 38 °C do 35 °C. Przyrząd w trakcie pomiaru powinien zwisać swobodnie na wysokości około 150 cm, tak by był poddany działaniu wiatru i był osłonięty od promieni słonecznych. Pozwala na określenie wymiany ciepła ciała człowieka z otoczeniem, a przez to określenie wpływu temperatury i wiatru na wymianę ciepła. Korzystając z odpowiedniego wzoru wylicza się ochładzanie w W/m².


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katatonia

                  zespół zaburzeń psychicznych występujący głównie w schizofrenii, objawiający się zahamowaniem ruchu lub gwałtownymi ruchami


                  Katatonia, także zespół katatoniczny (od gr. katá- w złożeniach oznaczające „w dół” lub stosowane jako wzmocnienie; tonikós „napięty”) – zespół psychopatologiczny, charakteryzujący się występowaniem zwiększonej lub zmniejszonej aktywności ruchowej, którym towarzyszy utrudnienie lub zniesienie kontaktu osoby z otoczeniem. Sam termin katatonia oznacza wzrost spoczynkowego napięcia mięśni, zanikający podczas wykonywania ruchów biernych lub czynnych.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katatoniczka

                  kobieta cierpiąca na katatonię


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katatoniczny

                  dotyczący katatonii


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katatonik

                  osoba z zaburzeniami psychicznymi, objawiającymi się zahamowaniem ruchu lub gwałtownymi ruchami


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katatymia

                  w psychologii: zjawisko polegające na dostosowywaniu sądów do przeżywanych uczuć i pragnień


                  Katatymia (łac. katathymia) – myślenie życzeniowe. Dotyczy stosunku uczuć do sądów. Polega na życzeniowym przekształcaniu spostrzeżeń. Sądy wydają się prawdziwe, jeśli odpowiadają przeżywanym uczuciom. Przykładowo: osoba czekająca na kogoś już słyszy kroki osoby, której oczekuje; skazańcowi wydaje się, że go uniewinniono.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katatymiczny

                  dotyczący katatymii


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katawbijski

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Catawbą, dotyczący Catawby


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katchina

                  nadprzyrodzona istota, duch natury z wierzeń Indian Pueblo; kachina


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kate

                  Kate (ang. KDE Advanced Text Editor) – zaawansowany edytor tekstu zawarty w środowisku KDE.

                  Kate jest częścią KDEBase od wydania KDE 2.2 (15 sierpnia 2002). Dzięki technologii KParts, istnieje możliwość osadzania Kate w innych aplikacjach KDE jako komponent edycyjny.


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Katecheta

                  nauczyciel zasad religii chrześcijańskiej; katechista


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) rel. osoba duchowna lub świecka nauczająca religii


                  Katecheta – nauczyciel religii w szkole.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechetka

                  katecheta; katechistka


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) rel. eduk. kobieta stanu duchownego lub świeckiego nauczająca zasad religii chrześcijańskiej


                  Katecheta – nauczyciel religii w szkole.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechetyczność

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) cecha tego, co katechetyczne


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katechetyczny

                  związany z katechezą, katechizmem, katechizowaniem


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katechezą, dotyczący katechezy


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katechetyka

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) teol. nauka o katechizowaniu


                  Katechetyka (gr. katēchēsis, katēchéō – nauczam ustnie) – dział teologii pastoralnej dotyczący katechezy.

                  Działy katechetyki:

                  • fundamentalna – dział katechetyki, analizujący różnorakie koncepcje katechetyczne, a także rozwijający tym samym teologię katechezy poprzez: analizę celów, natury, podmiotu owej subdyscypliny dyscypliny w zbawczej działalności Kościoła;
                  • szczegółowa – to dział katechetyki, podejmujący problematykę katechezy kierowanej do osób na różnym poziomie rozwoju psychicznego i umysłowego (katecheza przedszkolna, dziecięca, młodzieżowa, dorosłych, rodzinna, specjalna);
                  • materialna – to dział katechetyki, zajmujący się doborem i porządkowaniem istotnych treści katechezy w procesie programowania i nauczania religii;
                  • formalna – metodyka nauczania religii, dydaktyka religii, dydaktyka katechetyczna, dydaktyka katechezy) - to dział katechetyki zajmujący się sposobami tak nauczania, jak i uczenia się w szkole.

                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katecheza

                  nauczanie zasad wiary chrześcijańskiej


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) rel. nauczanie zasad wiary chrześcijańskiej;

                   (1.2) rel. eduk. lekcja lub wykład zasad wiary chrześcijańskiej


                  Katecheza (z gr. katēchēsis, katēchéō) – formacja chrześcijańska, mająca na celu przekazanie wiary osobom nieochrzczonym oraz ochrzczonym dzieciom i młodzieży, oraz wszystkim, którzy nie doświadczyli wtajemniczenia chrześcijańskiego lub chcą rozwinąć swoją wiarę.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechina

                  barwnik otrzymywany z katechu, używany do barwienia tkanin oraz barwienia i garbowania skór miękkich


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katechinowy

                  katechina


                  Patrz:katechina

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katechista

                  nauczyciel zasad religii chrześcijańskiej; katecheta


                  Katechista – chrześcijanin ustanowiony przez władze kościelne do posługi przekazywania wiary.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katechistka

                  katechista; katechetka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katechizacja

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) rel. zaplanowany proces nauczania katechezy


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katechizacyjny

                  związany z katechizacją


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) rel. związany z katechizacją, dotyczący katechizacji


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katechizm

                  1. wykład zasad wiary chrześcijańskiej, ułożony w formie pytań i odpowiedzi;
                  2. książka zawierająca ten wykład;
                  3. przenośnie: podstawowe wiadomości z jakiegokolwiek zakresu


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) kośc. podręcznik do katechezy

                   (1.2) rel. wykład podstawowych zasad doktryny chrześcijańskiej;

                   (1.3) przen. podstawowe zasady czegoś


                  Katechizm (gr. κατηχητικός, katēchētikós – nauczanie) – dokument wykładający doktrynę wyznania religijnego, zwłaszcza chrześcijańskiego; podstawa katechezy.

                  Najstarszym tekstem zaliczanym do katechizmów jest Didache z II wieku. Od tego czasu swoje katechizmy wydały m.in. Kościół katolicki, Kościoły prawosławne i luterańskie.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechizmowy

                  przymiotnik od: katechizm


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katechizmem, dotyczący katechizmu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katechizować

                  czasownik przechodni niedokonany (dk. skatechizować)

                   (1.1) rel. nauczać katechizmu, prowadzić katechezę


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katechizowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|katechizować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katechol

                  polifenol występujący m.in. w dymie papierosowym


                  Pirokatechina, o-dihydroksybenzen – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli, w którym dwie grupy hydroksylowe są przyłączone do pierścienia benzenowego w pozycji orto. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dając roztwory o odczynie kwaśnym. Ma własności redukujące.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katecholamina

                  organiczny związek chemiczny, pochodna tyrozyny


                  Katecholaminy – organiczne związki chemiczne, pochodne aminokwasu – tyrozyny. Niektóre z nich to aminy biogenne.

                  Katecholaminy są rozpuszczalne w wodzie i w 50% krążą we krwi związane z białkami osocza. W największym stężeniu występują adrenalina, noradrenalina i dopamina, które są produkowane głównie przez rdzeń nadnerczy, oraz pozazwojowe włókna układu sympatycznego. Adrenalina działa jak neurotransmiter w centralnym systemie nerwowym, a także jako hormon regulujący krążenie krwi. Noradrenalina jest głównie neurotransmiterem w obwodowej części układu sympatycznego, ale występuje również w krwi, dzięki zjawisku wyciekania z synaps. Ważną katecholaminą jest również izoprenalina, syntetyczna pochodna adrenaliny nie występująca w organizmie.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katechon

                  w teologii: siła powstrzymująca nadejście zła


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) rel. biblijna siła powstrzymującą nadejście antychrysta i czasów apokalipsy;

                   (1.2) polit. przen. siła polityczna, władza której przypisuje się powstrzymywanie wielkiego zła, przez co legitymizuje się każde jej działania, nawet te sprzeczne z prawem i okrutne


                  Katechon (gr. τὸ κατέχον, tj. ten, który powstrzymuje) – nowotestamentowe pojęcie oznaczające siłę powstrzymującą nadejście antychrysta i apokalipsy; termin ten funkcjonuje także w filozofii polityki.

                  Pojęcie to pojawia się w Biblii jedynie raz we fragmencie 2. Listu do Tesaloniczan św. Pawła:


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechu

                  wyciąg z kory i drewna azjatyckich drzew tropikalnych; catechu


                  Katechu (nazwa z jęz. malajskiego) – wysuszony ekstrakt wodny z drewna i kory, otrzymywany przez ługowanie.

                  Drewno stanowiące surowiec wyjściowy pozyskuje się m.in. z akacji katechu (Acacia catechu) oraz Acacia suma. Katechu służy do barwienia bawełny i jedwabiu oraz wstępnego garbowania skór. Zawiera m.in. katechiny. Dodany do innych garbników ułatwia ich penetrację i rozjaśniania skórę. Jest też stosowany do konserwacji sieci rybackich i żagli oraz w lecznictwie.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katechumen

                  człowiek dorosły przygotowujący się do przyjęcia chrztu


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) rel. osoba przygotowująca się do przyjęcia chrztu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechumenalny

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katechumenatem, dotyczący katechumenatu


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katechumenat

                  1. przygotowywanie, katecheza dorosłych do przyjęcia chrztu;
                  2. czas tego przygotowania


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) rel. w chrześcijaństwie: okres przygotowania do przyjęcia sakramentu chrztu w życiu dorosłym;

                   (1.2) rel. teol. w chrześcijaństwie: przygotowanie do przyjęcia sakramentu chrztu w życiu dorosłym (nauki, skrutinia i obrzędy);


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katechumenka

                  kobieta przygotowująca się do przyjęcia chrztu


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) rel. forma żeńska od: katechumen


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katechumenowy

                  przymiotnik od: katechumen


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katedra

                  1. stół wykładowcy, zwykle znajdujący się na podwyższeniu;
                  2. budynek sakralny;
                  3. jednostka zajmująca się działalnością naukowo-dydaktyczną, najczęściej na uniwersytecie


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) kośc. główny kościół diecezji;

                   (1.2) greckie krzesło z oparciami, tron

                   (1.3) szeroki stół wykładowcy, podium pod tym stołem

                   (1.4) jednostka organizacyjna uczelni, mniejsza od wydziału


                  Katedra (kościół katedralny, biskupi; łac. ecclesia cathedralis, z gr. καθέδρα, kathedra – krzesło, siedziba) – główny kościół diecezji, siedziba biskupa diecezjalnego.

                  Potocznie termin stosowany również wobec archikatedr, konkatedr, prokatedr i kościołów patriarchalnych, a niekiedy także jako swobodne określenie najważniejszego lub najstarszego kościoła miejskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katedralny

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) odnoszący się do katedry, związany z katedrą


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katedrowy

                  przymiotnik od: katedra


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kategoria

                  1. jedno z podstawowych pojęć filozofii i innych nauk, wprowadzające strukturę w badanej teorii;
                  2. klasa obiektów mających określone cechy i powiązanych wzajemnymi relacjami


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) każdy z rodzajów, na które podzielona jest zbiorowość według pewnej klasyfikacji

                   (1.2) każde z podstawowych pojęć danego systemu filozoficznego, bądź nauki


                  Kategoria (z gr. kategorein – orzekać) – podstawowy zbiór przedmiotów; element wyczerpującego podziału wszystkich bytów na najbardziej ogólne gatunki i rodzaje. Termin został utworzony przez Arystotelesa, który wyróżnił dziesięć kategorii: kategorię substancji i dziewięć kategorii przypadłościowych. Podziału tego dokonał na drodze rozróżnienia między podmiotem zdania (którymi jest substancja) a jego orzeczeniem (którymi są kategorie przypadłościowe) i analizy orzeczeń greckich, która doprowadziła do powstania listy kategorii przypadłościowych. Współcześnie Arystotlesowskiego podziału kategorii nie uznaje się przeważnie ani za wyczerpujący i spójny, ani za zgodny z naturą języka, dał on jednak podstawy do dalszych analiz pojęcia kategorii. Arystoteles wyróżnił następujące kategorie:

                  • Substancja (substancja konkretna, „coś”) – np. ta oto książka
                  • Kategorie przypadłościowe:
                  1. ilość – np. dwa
                  2. jakość – np. czerwony
                  3. stosunek (relacja) – np. jest mniejszy
                  4. miejsce – np. Mandżurii
                  5. czas – np. wczoraj
                  6. położenie – np. stoi
                  7. posiadanie – np. jest ubrany
                  8. działanie – np. chodzi
                  9. doznawanie – np. jest mu zimno

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kategorialny

                  odnoszący się do kategorii


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kategorycznie

                  przysłówek

                   (1.1) w sposób kategoryczny


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kategoryczniej

                  stopień wyższy od przysłówka: kategorycznie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kategoryczność

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kategoryczne; cecha tych, którzy są kategoryczni


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kategoryczny

                  stanowczy, zdecydowany


                  przymiotnik

                   (1.1) zdecydowany i niedopuszczający sprzeciwu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kategoryzacja

                  1. podział powiązanych i mających wspólne cechy obiektów na klasy, kategorie;
                  2. przypisanie obiektu do takiej klasy;
                  3. w psychologii: przypisanie osobie, u której zidentyfikowano jakąś cechę typową dla pewnej kategorii ludzi, innych cech osób z tej kategorii


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) podział na kategorie, klasyfikacja


                  Kategoryzacja w psychologii proces poznawczy polegający na tym, że jeśli jednostka znając zestaw cech danej kategorii osób lub członków grupy społecznej, zauważy przynajmniej jedną z tych cech u członka tej kategorii, wówczas automatycznie przypisuje mu wszystkie inne cechy pochodzące z zestawu danej kategorii społecznej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kategoryzacyjny

                  związany z kategoryzacją


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kategoryzować

                  dzielić na kategorie, przypisywać do kategorii


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kategoryzowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|kategoryzować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kateksja

                  w psychoanalizie: zaspokajanie podświadomych impulsów, popędów przez znalezienie odpowiedniej osoby, przedmiotu, idei lub czynności mogących te impulsy rozładować


                  Kateksja czyli wybór obiektu popędu – proces inwestycji energii w działanie lub wyobrażenie, które zaspokaja popęd.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katektyczny

                  1. stopa katalektyczna - stopa wiersza sylabotonicznego skrócona o jedną lub dwie nieakcentowane sylaby, np. w wierszu: "Niebo złote ci otworzę,/ w którym ciszy biała nić/ jak ogromny dźwięków orzech,/ który pęknie, aby żyć..."/ wersy pierwszy i trzeci mają 8 sylab z ostatnią nieakcentowaną, wersy drugi i czwarty (katalektyczne) mają 7 sylab z ostatnią akcentowaną, brak nieakcentowanej ósmej sylaby;
                  2. wiersz katalektyczny - wiersz wykorzystujący stopę katalektyczną


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katena

                  szereg wypisów z egzegez patrystycznych, zebranych dla wyjaśnienia jakiegoś ustępu z Biblii


                  • katena – nazwa geokompleksów w profilu rzeźby terenu
                  • katena – komentarz biblijny
                  • katena – łańcuch kraterów np. na Księżycu
                  • Katena – inna nazwa chorwackiej wyspy Katina

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katenacja

                  powstawanie wiązań między atomami tego samego pierwiastka


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katenoida

                  powierzchnia powstała poprzez obrót linii łańcuchowej dokoła osi


                  Katenoida – powierzchnia obrotowa utworzona przez obrót linii łańcuchowej dookoła osi odciętych.

                  Jest ona opisana przez równania parametryczne w prostokątnym układzie współrzędnych:

                  x=c\cosh \left({\frac {v}{c}}\right)\cos u,
                  y=c\cosh \left({\frac {v}{c}}\right)\sin u,
                  z=v,

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katenoteizm

                  kult jednego boga jako istoty najwyższej, nie negujący istnienia innych bogów, odznaczający się tendencją do uznawania kolejno coraz to innego boga za istotę najwyższą


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katera

                  długi, prosty miecz, umocowany wzdłuż siodła konia, stanowiący wyposażenie husarii


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katering

                  catering;
                  1. usługa polegająca na odpłatnym dostarczaniu oraz serwowaniu jedzenia i napojów na przyjęciach;
                  2. posiłek serwowany w samolocie


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) zob. catering.


                  Catering, katering – usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć np. (wesel, jubileuszy), imprez, bankietów i konferencji, wydarzeń kulturalnych, wydarzeń firmowych jak i również codzienne zapewnianie posiłków w szkołach, miejscach pracy etc. przygotowywanych poza obiektem klienta. Pierwotnie termin związany z naziemną obsługą lotnisk i odnoszący się do przygotowywania i serwowania posiłków dla pasażerów i załogi samolotów na czas lotu. Nową formą cateringu jest catering dietetyczny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kateringowy

                  katering; cateringowy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kateter

                  rurka wprowadzana do kanałów i jam ciała w celu usunięcia cieczy lub zaaplikowania lekarstw; cewnik


                  Cewnik, kateter − rurka (zwykle giętka, w przeciwieństwie do kaniuli), służąca do wprowadzenia do narządów i jam ciała w celach zróżnicowanych, najczęściej by coś upuścić (pobrać, odbarczyć, odprowadzić), wprowadzić (np. lek, kontrast) lub dokonać pomiaru (ciśnienia, temperatury).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katetometr

                  przyrząd do zdalnego pomiaru odległości pomiędzy punktami położonymi na jednej linii pionowej


                  Katetometr (gr. kátheos + metréō) – przyrząd służący do mierzenia odległości pionowych, lub przesunięć pionowych, Składa się z ruchomego wokół osi pionowej statywu, który jest osadzony na trójnogu. Statyw zaopatrzony jest dodatkowo w pionową skalę, po której przesuwa się suwak z noniuszem. Dodatkowo do suwaka zamocowana jest lunetka z krzyżem z nici pajęczych, oraz poziomica.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katgut

                  cienka nić chirurgiczna do zszywania tkanek i narządów, ulegająca wchłonięciu po kilku tygodniach; ketgut, catgut


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) med. biodegradowalna nić chirurgiczna wykonana z jelit zwierząt lub tworzywa sztucznego, które po kilku tygodniach ulegają rozpuszczeniu i wchłonięciu przez organizm operowanego;


                  Katgut, ketgut (z ang. catgut, prawdopodobnie od cattle – bydło, gut – jelito), struna chirurgiczna – włókno wytwarzane z baranich lub kozich jelit charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi, ulegające biodegradacji. Stosowane w chirurgii. Szwy wykonane z catgutu wchłaniane są stopniowo przez organizm pacjenta, rozpuszczając się bez żadnych pozostałości. Umożliwia to jednoczesne łączenie kilku warstw tkanek bez potrzeby usuwania szwów. Obecnie zastępowane przez syntetyczne włókna wchłanialne np. poliglikolowe.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katgutowy

                  dotyczący katgutu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kathakali

                  [czytaj: katakali] dramat teatralny wywodzący się z Kerali; katakali


                  Katakali, kathakali – teatr indyjski ze stanu Kerala.

                  Tradycyjnie wykonywany jest nocą. Ucharakteryzowani artyści w charakterystycznych kostiumach, z niewielką liczbą rekwizytów, ilustrują ruchem i gestem opowieści z indyjskich eposów. Treść opowieści wyśpiewują dwaj śpiewacy stojący z tyłu sceny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katharewusa

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) jęz. greka oczyszczona, sztuczny język grecki stworzony na początku XIX w.;


                  Katharewusa (gr. Καθαρεύουσα – „[greka] oczyszczona”) – odmiana języka greckiego stworzona na początku XIX wieku przez językoznawcę Adamandiosa Koraisa.

                  Korais, biegły w językach klasycznych starożytności, uważał, że język grecki należy oczyścić z naleciałości narosłych przez wieki osmańskiej niewoli. Opracował więc język pozbawiony zapożyczeń i luźno nawiązujący do greki klasycznej formami gramatycznymi. Był to jednak język sztuczny, trudno zrozumiały dla Greków, którzy na co dzień posługiwali się odmianą dimotiki. Katharewusa była jednak przez 140 lat istnienia niepodległej Grecji językiem oficjalnym tego kraju - posługiwano się nią w urzędowych dokumentach, w wiadomościach i polityce. Nauczano go też w szkołach.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katharsis

                  [czytaj: katar-z-is]
                  1. swobodne ujawnienie tłumionych emocji, zmniejszające napięcie; wyładowanie emocjonalne;
                  2. w psychologii: ujawnianie się nieświadomych, przykrych przeżyć podczas terapii i usuwanie związanego z nimi napięcia emocjonalnego


                  • katharsis – pojęcie stosowane w psychologii
                  • katharsis – w teorii literatury, jedna z podstawowych kategorii tragedii
                  • Katharsis. O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki – książka Andrzeja Szczeklika
                  • Katharsis – album muzyczny Czesława Niemena
                  • Katharsis – album muzyczny fińskiej heavymetalowej grupy Embraze
                  • Katharsis – singel Dody
                  • Katharsis – gra komputerowa
                  • Katharsis – płyta Teatru Tworzenia

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kathartyczny

                  katharsis


                  Patrz:katharsis

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katherine

                  [czytaj: katrin] angielskie imię żeńskie


                  Katherine – miasto w Australii, w Terytorium Północnym. Położone ok. 320 km na południowy wschód od Darwinu. Liczy 5849 mieszkańców i jest największym miastem Terytorium po Darwinie i Alice Springs.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kathleen

                  Kathleen – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Floryda, w hrabstwie Polk.


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Kathoey

                  [czytaj: kaTOi] w krajach południowo-wschodniej Azji: człowiek wyglądający i zachowujący się jak osoba płci przeciwnej, będący po kuracji hormonalnej lub operacji zmiany płci


                  Kathoey (khm. ខ្ទើយ, khtəəy; laot. ກະເທີຍ, ka thœ̄i; taj. กะเทย, kathoei) – określenie używane przez niektóre osoby w Kambodży, Laosie i Tajlandii, których tożsamość można określić w niektórych przypadkach jako transpłciowe kobiety, a w innych jako zniewieściałych homoseksualnych mężczyzn; często tłumaczone na język angielski jako ladyboy.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katie

                  [czytaj: kejti] obce imię żeńskie


                  Katie – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Oklahoma, w hrabstwie Garvin.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katieńka

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) hist. banknot sturublowy


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katinga

                  kolczaste zarośla występujące w suchych lasach Wyżyny Brazylijskiej; caatinga; catinga


                  Caatinga – formacja roślinna występująca na suchych obszarach północno-wschodniej Brazylii. Tworzą ją rzadko rosnące, suchoroślowe, niskie i zwykle cierniste drzewa i krzewy, zrzucające liście na okres suszy, często z dużym udziałem sukulentów, za to zwykle z niewielkim udziałem traw.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kation

                  jon o ładunku dodatnim


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) fiz. chem. dodatnio naładowany jon;


                  Kation – jon o ładunku dodatnim (+), w którym występuje nadmiar protonów w stosunku do elektronów. W środowisku elektrycznie obojętnym takie indywiduum chemiczne występuje zawsze w obecności jonu o ładunku przeciwnym, czyli anionu (zasada zachowania ładunku). Kationy mogą być zarówno organiczne, jak i nieorganiczne. Podczas elektrolizy stopionych soli, jak i roztworów ze zdysocjowaną substancją jonową, kationy podążają do elektrody ujemnej (o dodatnim potencjale) zwanej katodą.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kationit

                  jonit mający zdolność wymiany własnych kationów na jednakową ilość kationów zawartych w roztworze; wymieniacz kationowy


                  Jonit – substancja służąca do przeprowadzania selektywnego procesu wymiany jonowej, stosowana w kolumnach jonitowych i filtrach jonitowych. Przepuszczenie przez warstwę jonitu ciekłej lub gazowej mieszaniny lub roztworu powoduje albo wzbogacenie jej o określony jon albo przeciwnie pozbycie się z niej określonego jonu.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kationitowy

                  przymiotnik od: kationit


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kationowy

                  związany z kationem


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) chem. związany z kationami, dotyczący kationów


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katipo

                  gatunek pająka z rodziny omatnikowatych


                  Katipo (Latrodectus katipo) – pająk z rodziny omatnikowatych (Theridiidae). Jest jednym z wielu gatunków w rodzaju Latrodectus, takich jak australijski Latrodectus hasselti, czy północnoamerykańska czarna wdowa.

                  Długość jego ciała wynosi ok. 8 mm, ma kulisty czarny odwłok z czerwonym lub pomarańczowym wzorem. Katipo jest zagrożonym gatunkiem. Jest to gatunek endemiczny, występuje wyłącznie na terenie Nowej Zelandii.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katiusza

                  radziecka wyrzutnia rakietowych pocisków artyleryjskich, montowana na samochodach ciężarowych


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) wojsk. hist. pot. zbiorcza nazwa kilku typów radzieckich samobieżnych wyrzutni rakietowych wprowadzonych w czasie drugiej wojny światowej;


                  Katiusza (ros. Катюша) – wspólna nazwa obejmująca radzieckie wyrzutnie rakietowe BM-8 kalibru 82 mm, BM-13 kalibru 132 mm, BM-31 kalibru 310 mm i ich modyfikacje wprowadzane na uzbrojenie Armii Czerwonej począwszy od 21 czerwca 1941 roku podczas II wojny światowej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katjang

                  roślina zielna z rodziny motylkowatych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katleja

                  epifit z rodziny storczykowatych, pochodzący z Afryki


                  Katleja (Cattleya Lindley) — rodzaj z rodziny storczykowatych obejmujący około 130 gatunków i 98 hybryd występujących w Ameryce Południowej. Posiadają najczęściej duże barwne kwiaty, które mogą mierzyć nawet 25 cm średnicy (Cattleya warscewiczii). Katleje krzyżuje się z innymi rodzajami storczykowatych, dzięki czemu uzyskuje się rośliny o efektownych kwiatach. Gatunkiem typowym jest C. labiata J. Lindley.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katmandczyk

                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Katmandu


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katmandka

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mieszkanka Katmandu


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katmandu

                  1. Kotlina Katmandu, kotlina w Himalajach;
                  2. stolica Nepalu


                  rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                   (1.1) geogr. miasto, stolica Nepalu;


                  Katmandu (nep. काठमाडौं, trl. Kāthmāndu) – stolica Nepalu położona w środkowej części kraju, w Dolinie Katmandu, nad rzeką Bagmati.

                  Wraz z miastami Patan i Bhaktapur tworzy aglomerację liczącą powyżej miliona mieszkańców. Miasto ograniczają rzeki – od zachodu Bishumati, a od południa i wschodu Bagmati.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katmanduańczyk

                  mieszkaniec Katmandu (stolicy Nepalu); katmanduanin


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katmanduanin

                  mieszkaniec Katmandu (stolicy Nepalu); katmanduańczyk


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katmanduanka

                  mieszkanka Katmandu (stolicy Nepalu)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katmanduański

                  Katmandu; katmandzki


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katmandzki

                  Katmandu; katmanduański


                  przymiotnik

                   (1.1) odnoszący się do miasta Katmandu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kato

                  1. kata jadalna - krzew z rodziny dławiszowatych o liściach zawierających alkaloidy; khat, katu, czuwaliczka jadalna;
                  2. pobudzający, uzależniający napój sporządzony z liści tego krzewu; khat, katu


                  • Katon Starszy (a. Kato Starszy)
                  • Katon Młodszy (a. Kato Młodszy), prawnuk

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katocelebryta

                  osoba popularna często odwołująca się do religii katolickiej w środkach masowego przekazu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katocelebrytka

                  kobieta popularna często odwołująca się do religii katolickiej w środkach masowego przekazu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katoda

                  elektroda doprowadzająca do układu ładunki ujemne


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) elektr. elektroda o ujemnym potencjale;


                  Katoda (gr. kata – „w dół”, hodós – „ścieżka”) – elektroda, przez którą z urządzenia wypływa prąd elektryczny (co może polegać na wypływie ładunku dodatniego lub dopływie ładunku ujemnego). W odbiornikach prądu elektrycznego (np. lampach elektronowych) katoda jest elektrodą ujemną, natomiast w źródłach prądu (np. ogniwach galwanicznych) – dodatnią. Katoda występuje zawsze w parze z elektrodą, przez którą do urządzenia wpływa prąd – anodą.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katodoluminescencja

                  Katodoluminescencja, elektronoluminescencja – zjawisko luminescencji występujące w izolatorach i półprzewodnikach.

                  Katodoluminescencja swoją genezę ma w rekombinacji pary elektron–dziura wytworzonej przez wybicie elektronu walencyjnego. Wielkość takiego przejścia zależy od szerokości przerwy energetycznej materiału. Szerokość przerwy zależy od temperatury, struktury krystalicznej, ilości wtrąceń oraz koncentracji defektów.


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Katodoluminescencyjny

                  przymiotnik od: katodoluminescencja


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katodoluminoforowy

                  przymiotnik od: katodoluminofor


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katodowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|katodować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katodowy

                  przymiotnik od: katoda


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katodą, dotyczący katody


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katol

                  pogardliwie: katolik; papista


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) pogard. katolik


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katol.

                  skrót od: katolicki


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katoland

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) slang. obraź. kraj skrajnie katolicki; miejsce, w którym silnie dominuje religia katolicka; kraj w którym Kościół katolicki za bardzo anangażuje się w politykę


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katolicki

                  związany z katolikiem, katolicyzmem


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katolicyzmem i katolikami, dotyczący katolicyzmu

                  przymiotnik jakościowy

                   (2.1) charakterystyczny dla katolicyzmu i katolików


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katolicko

                  przysłówek sposobu

                   (1.1) od: katolicki


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katolickość

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) odprzym. cecha tego, co jest katolickie; cecha tych, którzy są katoliccy


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katolictwo

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) daw. rel. katolicyzm


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katolicyzacja

                  poddawanie wpływom katolickim, nadawanie cech katolicyzmu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katolicyzm

                  1. wyznanie chrześcijańskie, uznające autorytet papieża;
                  2. postawa światopoglądowa i społeczno-moralna związana z tym wyznaniem


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) rel. trynitarne wyznanie chrześcijańskie, mające system dogmatyczno-doktrynalny oparty na Biblii i tradycji, uznające siedem sakramentów, autorytet Kościoła oraz kult maryjny i świętych;


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katolicyzować

                  poddawać wpływom katolickim, nadawać cechy katolicyzmu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katolicyzowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|katolicyzować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katoliczka

                  katolik


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) rel. kobieta, która wyznaje katolicyzm


                  Patrz:katolik

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katolik

                  wyznawca katolicyzmu


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) rel. członek Kościoła katolickiego


                  • katolik – wyznawca katolicyzmu
                  • Katolik – czasopismo wydawane w latach 1868-1931, najpierw w Chełmie koło Bydgoszczy, a od 1869 roku w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów) i Bytomiu.

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katolikos

                  tytuł patriarchów: ormiańskiego, nestoriańskiego i gruzińskiego


                  Katolikos (gr. καθολικός katholikós – "powszechny") – tytuł patriarchów kościoła ormiańskiego (Katolikos Wszystkich Ormian), Asyryjskiego Kościoła Wschodu i gruzińskiego, a w pewnym sensie także Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego (mafrian) i syromalankarskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katolit

                  część elektrolitu znajdująca się najbliżej katody; ciecz katodowa


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katolka

                  katol


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katolski

                  katol


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) pogard. katolicki


                  Patrz:katol

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katolstwo

                  pogardliwie: ogół katolików


                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) pogard. ogół katolików


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katon

                  człowiek surowy o nieugiętych zasadach (od imienia rzymskiego męża stanu)


                  • Katon Młodszy
                  • Katon Starszy
                  • Katon – traktat autorstwa Marka Tulliusza Cycerona

                  Zobacz też:

                  • Kato

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katoński

                  surowy, prawy i nieugięty


                  przymiotnik

                   (1.1) surowy, bezwzględny, nieugięty, bezkompromisowy


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katoprawica

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) pot. polit. pogard. ortodoksyjne polityczne ruchy katolickie uważające się za prawicowe


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katoptromancja

                  wróżenie z lustra


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katoptryczny

                  przymiotnik od: katoptryka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katoptryka

                  dział optyki odnoszący się do odbicia światła od zwierciadeł i zastosowania tego zjawiska w przyrządach optycznych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katorga

                  1. przymusowe roboty, na które skazywano w carskiej Rosji; także miejsce takich robót;
                  2. przenośnie: męki, tortury, katusze


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) hist. zesłanie na Syberię, często związane z ciężką niewolniczą pracą

                   (1.2) miejsce katorgi (1.1)

                   (1.3) przen. ciężka praca, zwłaszcza fizyczna

                   (1.4) przen. wielkie cierpienie lub trudna do zniesienia sytuacja


                  Katorga (ros. каторга, z gr. κάτεργον katergon „przymus”, w nawiązaniu do trójrzędowego wiosłowego okrętu, nazywany później galerą, którego wioślarzami byli skazańcy) – w potocznym rozumieniu: ciężka praca fizyczna, często ponad ludzkie siły.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katorżniczka

                  katorżnik


                  Patrz:katorżnik

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katorżniczy

                  1. odnoszący się do osoby skazanej na katorgę, np. katorżnicze kajdany;
                  2. przenośnie: trudny do zniesienia, bardzo kogoś obciążający; uciążliwy, wyczerpujący, morderczy


                  przymiotnik

                   (1.1) związany z katorgą, dotyczący katorgi lub katorżnika

                   (1.2) ciężki do wytrzymania


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katorżnik

                  w Rosji carskiej: więzień skazany na katorgę (przymusowe roboty na zesłaniu)


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) hist. ktoś odbywający karę katorgi


                  Katorga (ros. каторга, z gr. κάτεργον katergon „przymus”, w nawiązaniu do trójrzędowego wiosłowego okrętu, nazywany później galerą, którego wioślarzami byli skazańcy) – w potocznym rozumieniu: ciężka praca fizyczna, często ponad ludzkie siły.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katotalib

                  obraźliwie: fanatyk religijny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katotaliban

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) pejor. publ. ortodoksyjny katolicyzm, któremu przypisuje się dążenie do tworzenia wojowniczego, autorytarnego i represyjnego katolickiego państwa wyznaniowego


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katotermia

                  odwrotne (zimowe) ułożenie warstw wody w stratyfikacji termicznej jeziora, w którym zimna woda znajduje się przy powierzchni; stratyfikacja termiczna odwrócona


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katować

                  bić w sposób bestialski


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katowanie

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) odczasownikowy od|katować.


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katowice

                  miasto wojewódzkie na Górnym Śląsku


                  rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

                   (1.1) hist. geogr. Katowice


                  Katowice (niem. Kattowitz) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone we wschodniej części Górnego Śląska, na Wyżynie Śląskiej. Jest siedzibą władz województwa śląskiego i Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, a jednocześnie stanowi największe pod względem liczby ludności miasto konurbacji katowickiej i jedenaste największe w Polsce.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katowicki

                  przymiotnik od: Katowice, Katowickie


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) odnoszący się do Katowic, związany z Katowicami

                  przymiotnik jakościowy

                   (2.1) charakterystyczny dla Katowic lub katowiczan, mający cechy lub właściwości przypisywane Katowicom lub katowiczanom


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katowickie

                  przymiotnik od: Katowice, Katowickie


                  rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                   (1.1) geogr. region katowicki


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katowicko

                  przysłówek sposobu

                   (1.1) na sposób katowicki, po katowicku


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katowickość

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) cecha tego, co katowickie, typowe dla Katowic lub ich mieszkańców


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katowiczanin

                  mieszkaniec Katowic


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Katowickiego


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katowiczanka

                  mieszkanka Katowic


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mieszkanka Katowickiego


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katownia

                  1. miejsce tortur; mordownia;
                  2. dawniej: katowanie, tortury


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) sala tortur


                  Sala tortur (inaczej izba tortur, katownia) – wydzielone pomieszczenie, w którym przeprowadzano tortury, ewentualnie połączone z przesłuchaniem osoby torturowanej. Pomieszczenie takie zazwyczaj było budowane w sposób zapewniający izolację akustyczną, nierzadko poniżej poziomu gruntu i wyposażone w różnego rodzaju narzędzia tortur. Osobą zadającą tortury w sali tortur był zazwyczaj kat.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katowski

                  przymiotnik od: kat (np. katowska profesja); kaci


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z katem lub rzemiosłem kata


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katran

                  katran abisyński - jednoroczna uprawna roślina oleista z rodziny krzyżowych; kapusta abisyńska


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katrin

                  imię żeńskie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katrina

                  jeden z najbardziej niszczycielskich huraganów


                  Huragan Katrina – jeden z trzydziestu najbardziej niszczycielskich huraganów, jakie kiedykolwiek nawiedziły Stany Zjednoczone. Wśród zarejestrowanych atlantyckich cyklonów był to szósty pod względem siły wiatru. Huragan uformował się 23 sierpnia 2005 roku na Bahamach. Wkrótce potem przeszedł przez południową Florydę, powodując pierwsze ofiary śmiertelne, jeszcze jako huragan trzeciej kategorii w Skali Saffira Simpsona. Po przejściu nad Zatoką Meksykańską prędkość wiatru wzrosła do ponad 250 km/h. Katrina stała się wtedy huraganem piątej kategorii. Największe zniszczenia cyklon ten spowodował w Nowym Orleanie, w stanie Luizjana. System przeciwpowodziowy w mieście okazał się nieszczelny w ponad pięćdziesięciu miejscach – prawie każdy wał przeciwpowodziowy w mieście został ostatecznie zniszczony. Zalane zostało 80% miasta. W wyniku huraganu zginęło 1836 osób, a 705 zostało uznane za zaginione. To największa liczba ofiar, od czasów huraganu Okeechobee, który nawiedził miasto w 1928 roku. W samym Nowym Orleanie straty oszacowano na ponad 81 miliardów dolarów. Był to jeden z huraganów, które przyniosły w Stanach Zjednoczonych największe straty materialne.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katrupić

                  dawniej: zabijać, uśmiercać; ukatrupiać


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katta

                  małpiatka z rodziny lemurów, żyjąca na Madagaskarze


                  Lemur katta (Lemur catta) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lemurowatych (Lemuridae).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kattegat

                  Kattegat – cieśnina między Półwyspem Jutlandzkim (Danią) a Półwyspem Skandynawskim (Szwecją).


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Katty

                  małpiatka z rodziny lemurów, żyjąca na Madagaskarze


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katu

                  1. krzew z rodziny dławiszowatych o liściach zawierających alkaloidy; khat, kata jadalna, czuwaliczka jadalna;
                  2. pobudzający, uzależniający napój sporządzony z liści tego krzewu; khat, kata


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katulać

                  posuwać, popychać coś obracając; turlać; toczyć


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katullus

                  poeta rzymski, żyjący w latach: ok. 84 - ok. 54 p.n.e.


                  Katullus, Gaius Valerius Catullus (ur. 87 – 82 p.n.e., zm. nie wcześniej niż w 54 p.n.e. i nie później niż w 32 p.n.e.) – rzymski poeta pochodzący z Werony, należący do grupy neoteryków; jedyny ich przedstawiciel, którego utwory zachowały się liczniej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katun

                  gęsta tkanina bawełniana, biała lub w desenie orientalne


                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) geogr. hydron. rzeka płynąca przez azjatycką część Rosji, łącząc się z Biją tworzy Ob;


                  Miejscowości

                  • Katun – wieś w Chorwacji, w żupanii istryjskiej, w mieście Poreč
                  • Katun – wieś w Czarnogórze, w gminie Pljevlja
                  • Katun – wieś w Serbii, w okręgu niszawskim, w gminie Aleksinac
                  • Katun – wieś w Serbii, w okręgu pczyńskim, w mieście Vranje

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katuński

                  przymiotnik

                   (1.1) związany z Katunią (rzeką na Ałtaju w Rosji)


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katus

                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. puszczyk


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Katusza

                  1. dawniej: tortury, katowanie;
                  2. dziś zwykle w liczbie mnogiej: wielkie cierpienia fizyczne lub psychiczne


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) cierpienie, męczarnia


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katylina

                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Katylinarny

                  wichrzycielski, wywołujący zamęt


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katyń

                  miasto


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. wieś w Rosji, w obwodzie smoleńskim;

                   (1.2) pot. lasy pod Katyniem (1.1), miejsce zbrodni katyńskiej

                   (1.3) eufem. zbrodnia katyńska


                  Katyń (ros. Катынь) – wieś (ros. село, trb. sieło) w zachodniej Rosji, centrum administracyjne osiedla wiejskiego Katynskoje rejonu smoleńskiego w obwodzie smoleńskim.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Katyna

                  organiczny związek chemiczny, stymulująca substancja psychoaktywna o działaniu podobnym do amfetaminy


                  • Katyna (alkaloid)
                  • Katyna (obwód lwowski)

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katynon

                  organiczny związek chemiczny, alkaloid wytwarzany przez czuwaliczkę jadalną


                  Katynon – organiczny związek chemiczny, alkaloid wytwarzany przez czuwaliczkę jadalną. Wykazuje strukturalne podobieństwo do efedryny, katyny i innych pochodnych amfetaminy. Ma działanie stymulujące, prawdopodobnie jest główną substancją odpowiedzialną za psychoaktywne działanie czuwaliczki jadalnej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katyński

                  przymiotnik od: Katyń


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) od Katyń


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Katz

                  [czytaj: kac] nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Aaron J. Katz − argentyński rabin
                  • Andreas Katz − niemiecki biegacz narciarski
                  • Bernard Katz − angielski elektrofizjolog, noblista
                  • Elias Katz − fiński lekkoatleta, olimpijczyk
                  • Hartmut Katz − niemiecki językoznawca uralista
                  • Janina Katz − polska pisarka
                  • Jon Katz − amerykański pisarz
                  • Martha Katz − amerykańska brydżystka
                  • Menke Katz − amerykański poeta
                  • Mike Katz − amerykański profesjonalny kulturysta
                  • Mîndru Katz − rumuńsko-izraelski pianista
                  • Omri Katz − amerykański aktor
                  • Nick Katz − amerykański matematyk
                  • Phil Katz − amerykański programista komputerowy
                  • Ralph Katz − amerykański brydżysta

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Katzenjamer

                  [czytaj: kacenjamer] rzadko: złe samopoczucie po przepiciu; kacenjamer, katzenjammer, kac, kociokwik


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Katzenjammer

                  [czytaj: kacenjamer] złe samopoczucie po przepiciu; kacenjamer, kac, kociokwik


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaucja

                  suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania umowy; zastaw; zabezpieczenie; gwarancja


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) praw. suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania


                  Kaucja (łac. cautio – środek ostrożności, rozwaga) – określona suma pieniędzy (może też być hipoteka, weksel lub zastaw), której zadaniem jest zabezpieczenie roszczeń w przypadku niewywiązania się lub niedbałego wykonania umowy. Kaucja może być wykorzystana na pokrycie strat wynikłych z realizacji umowy.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaucyjny

                  związany z kaucją


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauczuk

                  substancja wielkocząsteczkowa z grupy elastomerów pochodzenia naturalnego lub otrzymywana syntetycznie


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) chem. surowiec do produkcji gumy;


                  Kauczuk – ogólna nazwa dla materiałów wykazujących zarazem elastyczne, jak i lepkie własności.

                  Kauczuki są w olbrzymiej większości materiałami zbudowanymi z długich, przypadkowo splątanych z sobą cząsteczek polimerów, które nie wykazują tendencji do krystalizacji. Podobnie jak w zwykłej cieczy, cząsteczki te mogą się wzajemnie przemieszczać, ale ich ruch jest ograniczony wzajemnym splątaniem. Splątanie tworzy rodzaj luźnej sieci, która pod wpływem rozciągania lub ściskania może ulegać łatwemu i odwracalnemu odkształceniu, ale w przypadku działania odpowiednio dużych sił ścinających materiał zaczyna płynąć w efekcie zrywania (rozplątywania) się węzłów luźnej sieci. W efekcie kauczuki charakteryzują się własnościami elastycznymi, przy zachowaniu ograniczonej zdolności do płynięcia.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kauczukodajny

                  dostarczający kauczuku


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauczukonośny

                  dostarczający kauczuku; kauczukodajny


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauczukopodobny

                  mający niektóre właściwości kauczuku; przypominający kauczuk


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauczukowiec

                  wiecznie zielone drzewo z rodziny wilczomleczowatych, z dorzecza Amazonki, o trójdzielnych liściach i niepozornych kwiatach zebranych w wiechy, wytwarzające w korze sok mleczny (lateks), służący do wyrobu naturalnego kauczuku; drzewo kauczukowe, hewea


                  rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                   (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hevea|Aubl.|ref=tak., rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny wilczomleczowatych;


                  Kauczukowiec, hewea (Hevea Aubl.) – rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny wilczomleczowatych. Obejmuje 10 gatunków występujących w Ameryce Południowej (od Kolumbii i Wenezueli po Boliwię i południową Brazylię), a jako rośliny introdukowane – na innych kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej. Duże znaczenie ekonomiczne ma kauczukowiec brazylijski.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kauczukowy

                  przymiotnik od: kauczuk


                  przymiotnik

                   (1.1) wykonany z kauczuku

                   (1.2) związany z kauczukiem


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaudeks

                  zgrubiała część pnia służąca niektórym sukulentom do gromadzenia wody


                  Kaudeks – modyfikacja budowy szyi korzeniowej roślin (odcinka między pomiędzy pędem a korzeniem), pędu lub korzenia usytuowana na poziomie gruntu. Służy do gromadzenia wody i jest adaptacją do życia w suchych środowiskach. Kaudeks jest gruby i zdrewniały, pokryty jest grubą warstwą korka, który zabezpiecza przed utratą wody.

                  Sukulenty kaudeksowe takie jak adenium arabskie, bokarnea odgięta, kłębian czy jatrofa, ze względu na oryginalny pokrój bywają uprawiane jako rośliny ozdobne.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaudyński

                  jarzmo kaudyńskie - sytuacja przymusowa, z której można się wyswobodzić jedynie za cenę największego upokorzenia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaufland

                  sieć hipermarketów


                  Kaufland – sieć hipermarketów, należących do niemieckiej Grupy Schwarz, do której należy także sieć dyskontów Lidl.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaufman

                  nazwisko


                  miejscowości w USA
                  • Kaufman – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Kaufman
                  hrabstwa w USA
                  • hrabstwo Kaufman (ang. Kaufman County) – w stanie Teksas
                  osoby o nazwisku Kaufman
                  • Andy Kaufman – amerykański komik
                  • Boris Kaufman – amerykański operator filmowy
                  • Charles Stuart Kaufman – amerykański scenarzysta filmowy
                  • Dienis Arkadjewicz Kaufman – znany jako Dziga Wiertow, radziecki scenarzysta reżyser filmowy
                  • Elżbieta Kaufman-Suszko – polska działaczka państwowa i samorządowa
                  • Franciszek Kaufman – inspektor Policji Państwowej
                  • George Simon Kaufman – amerykański dramatopisarz
                  • Laura Kaufman – polski biolog i genetyk
                  • Lloyd Kaufman – amerykański reżyser i producent filmowy
                  • Michaił Kaufman – radziecki operator filmowy
                  • Mieczysław Kaufman – polski lekarz, ginekolog, łódzki działacz społeczny
                  • Stefan Kaufman – polski inżynier budownictwa, profesor Politechniki Śląskiej

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaufmann

                  nazwisko


                  Osoby o nazwisku Kaufmann
                  • Alojzy Kaufmann
                  • Christian Kaufmann
                  • Sylvia-Yvonne Kaufmann
                  • Fritz Kaufmann (ujednoznacznienie)
                  • Christine Kaufmann (ur. 1945), austriacka aktorka
                  • Edgar J. Kaufmann (1885–1955), amerykański biznesmen i filantrop
                  • Eduard Kaufmann, niemiecki lekarz
                  • Eugen Kaufmann (1892-1984), niemiecki architekt
                  • Felix Kaufmann (1895-1949), austriacko-amerykański filozof prawa
                  • Frank Kaufmann (ur. 1952), pacyfista
                  • Georg Friedrich Kaufmann (1679-1735), niemiecki kompozytor barokowy
                  • Gordon Kaufmann (1888-1949), amerykański architekt
                  • Hans Kaufmann (ur. 1948), szwajcarski polityk
                  • Jonas Kaufmann (ur. 1969), niemiecki tenor operowy
                  • Maurice Kaufmann, brytyjski aktor
                  • Oskar Kaufmann, architekt
                  • Peter Kaufmann, polityk i biznesmen z Winnipeg
                  • Stefan Kaufmann (ur. 1960), niemiecki perkusista
                  • Walter Arnold Kaufmann (1921-1980), niemiecki filozof
                  • Walter Kaufmann (1871-1947), niemiecki fizyk
                  • Yehezkel Kaufmann (1889-1963), badacz Talmudu
                  • Isaac Kaufmann Funk, amerykański wydawca
                  • Kaufmann Kohler, rabin

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaugumina

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. guma do żucia


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kaukaski

                  przymiotnik od: Kaukaz


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) wywodzący się z Kaukazu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaukaz

                  potocznie: owczarek kaukaski


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. pasmo górskie w zachodniej Azji;

                   (1.2) geogr. hist. polit. region na pograniczu Europy i Azji;

                   (1.3) astr. łańcuch górski w północno-wschodniej części widocznej strony Księżyca


                  • Kaukaz – łańcuch górski
                  • Kaukaz – region geograficzny i historyczny
                  • Kaukaz Północny (Przedkaukazie)
                  • Kaukaz Południowy (Zakaukazie)
                  • Mały Kaukaz
                  • Kaukaz indyjski – starożytna nazwa gór Hindukusz
                  • Kaukaz (Montes Caucasus) – pasmo gór księżycowych
                  • Kaukaz – wieś na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie kormańskim
                  • Kaukaz – poemat Tarasa Szewczenki
                  • Kaukaz – azersko-rosyjski film fabularny z 2007 roku
                  • Owczarek kaukaski, zwany potocznie kaukazem

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kaukazoidalny

                  rasa kaukazoidalna - jeden z fenotypów człowieka jako gatunku biologicznego; rasa europeidalna, rasa biała


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauket

                  egipskie prabóstwo wyobrażane w postaci węża, uosabiające ciemność


                  Kauket – prabóstwo egipskie uosabiające ciemność, przedstawiane w postaci węża. Razem ze swoją męską formą Kuk tworzyła jedną z par hermopolitańskiej Ogdoady.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaulerpa

                  glon z typu zielenic; pełzatka


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaulifloria

                  wyrastanie kwiatów na pniu lub starej gałęzi


                  Kaulifloria (gr. kaulos – łodyga, flos, floris – kwiat) – wyrastanie kwiatów z pąków śpiących (spoczynkowych) z pni i gałęzi. Termin bywa też wąsko ujmowany jako wyrastanie kwiatów tylko z pni, podczas gdy wyrastanie ich z gałęzi określane jest odrębnie jako ramifloria. Zjawisko jest nierzadkie zwłaszcza w strefie tropikalnej, gdzie jest wynikiem adaptacji do zapylania kwiatów przez zwierzęta, które mają utrudniony dostęp do nich jeśli rozwijają się ukryte w gęstwinie liści w koronie drzewa. Dotyczy to zwłaszcza kwiatów zapylanych przez ptaki (ornitogamia), nietoperze (chiropterogamia), ale też odwiedzanych przez drobne zwierzęta wędrujące po pniach i konarach (np. gryzonie). Mające miejsce w następstwie rozwijanie się owoców na pniach zwane jest kaulikarpią i także skutkuje ułatwieniem dostępu do nich niektórych zwierząt (np. małp).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaulikarpia

                  zjawisko wzrostu owoców bezpośrednio na pniu, np. u kakaowców


                  Kaulifloria (gr. kaulos – łodyga, flos, floris – kwiat) – wyrastanie kwiatów z pąków śpiących (spoczynkowych) z pni i gałęzi. Termin bywa też wąsko ujmowany jako wyrastanie kwiatów tylko z pni, podczas gdy wyrastanie ich z gałęzi określane jest odrębnie jako ramifloria. Zjawisko jest nierzadkie zwłaszcza w strefie tropikalnej, gdzie jest wynikiem adaptacji do zapylania kwiatów przez zwierzęta, które mają utrudniony dostęp do nich jeśli rozwijają się ukryte w gęstwinie liści w koronie drzewa. Dotyczy to zwłaszcza kwiatów zapylanych przez ptaki (ornitogamia), nietoperze (chiropterogamia), ale też odwiedzanych przez drobne zwierzęta wędrujące po pniach i konarach (np. gryzonie). Mające miejsce w następstwie rozwijanie się owoców na pniach zwane jest kaulikarpią i także skutkuje ułatwieniem dostępu do nich niektórych zwierząt (np. małp).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaulinia

                  roślina tropikalna z rodziny jezierzowatych


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaulitz

                  [czytaj: kaulic] nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauloid

                  struktura plechy dużych glonów, przypominająca łodygę


                  Nibyłodyga – fragment plechy makroglonów przypominający funkcją i kształtem łodygę występującą u roślin naczyniowych.

                  U brunatnic o złożonej, tkankowej budowie nibyłodyga określana jest jako część łodygokształtna plechy lub kauloid. Pozostałe części plechy to chwytniki (ryzoidy) i część liściokształtna (fylloid).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaurawowie

                  potomkowie Kuru - indyjskiego władcy z dynastii księżycowej


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauri

                  1. drobny ślimak z rodziny porcelanek, o jajowatej muszli ze szczelinowym otworem, używanej dawniej jako środek płatniczy; monetka;
                  2. potężne, wiecznie zielone drzewo iglaste z rodzaju agatis, rosnące głównie w Nowej Zelandii, dostarczające wysokogatunkowej żywicy; agatis kauri


                  Monetaria moneta, pot. monetka – gatunek porcelanki. Osiąga od 10 do 44 mm, najczęściej około 20–25 mm. Wśród porcelanek najpospolitszy gatunek, liczebność populacji szacowana jest na setki miliardów osobników.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kaustobiolit

                  palna skała osadowa pochodzenia organicznego


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaustyczny

                  1. żrący, palący, gryzący;
                  2. soda kaustyczna: wodorotlenek sodu, substancja higroskopijna o charakterze zasady


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaustyfikacja

                  Kaustyfikacja – przemysłowa metoda produkcji sody żrącej (NaOH) z sody (Na
                  2
                  CO
                  3
                  ) oraz potażu żrącego (KOH) z potażu (K
                  2
                  CO
                  3
                  ). Proces polega na reakcji wapna gaszonego z węglanem sodu lub potasu w roztworze wodnym. Z mieszaniny reakcyjnej wytrąca się trudnorozpuszczalny węglan wapnia, a w roztworze pozostaje wodorotlenek sodu (lub potasu):


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Kaustyfikacyjny

                  przymiotnik od: kaustyfikacja


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaustyk

                  środek myjący i dezynfekujący na bazie sody kaustycznej


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kaustyka

                  charakterystyczna powierzchnia, jaka tworzą promienie świetlne w płaszczyźnie ogniskowej układu optycznego lub jej pobliżu


                  Kaustyka, powierzchnia kaustyczna (gr. καυστικός, ognisty) – hiperpowierzchnia będąca obwiednią wiązki promieni świetlnych rozchodzących się z ustalonego, punktowego źródła światła (lub w szczególności z punktu w nieskończoności, któremu odpowiada równoległa wiązka promieni), odbitych od innej hiperpowierzchni (mowa jest wtedy o kaustyce refleksyjnej lub katakaustyce) lub załamanych przez pewien układ optyczny (diakaustyka).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kausza

                  metalowa ramka w kształcie pierścienia, usztywniająca i chroniąca pętlę na końcu liny przed zgnieceniem; sercówka, chomątko


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mar. żegl. metalowe okucie w kształcie kropli, wplatane w zakończenie liny, aby zapobiec jej przetarciu


                  Kausza, chomątko, sercówka (ang. thimble) – kształtka metalowa lub z tworzywa sztucznego o kształcie zbliżonym do kroplowego, umieszczona w uchu wykonanym z liny na jej zakończeniu. Stanowi ochronę liny przed przecieraniem, a w przypadku lin sztywnych także przed nadmiernym zgnieceniem, poprzez nadanie temu uchu pożądanego kształtu. Ma zastosowanie zarówno do lin metalowych jak i z tworzywa sztucznego lub roślinnych. Kausza ma na całej swojej długości rynienkę, w którą lina wchodzi do ok. 2/3 swojej średnicy. Lina może otaczać kauszę i być zaciśnięta, po powrocie, do reszty liny, lub też kausza może być wpleciona w linę.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kauter

                  przyrząd służący do koagulowania chorobowo zmienionej powierzchni śluzówki lub skóry; żegadło


                  Przyżeganie, kauteryzacja (z gr. kautērion, żelazo do piętnowania) – zabieg leczniczy polegający na termicznym lub chemicznym koagulowaniu zmienionej patologicznie lub krwawiącej tkanki.

                  Najczęściej zabieg wykonuje się na powierzchni skóry lub błony śluzowej, a także dla przyspieszenia gojenia ziarninujących ran, w celu zamknięcia krwawiących naczyń krwionośnych w linii cięcia operacyjnego, zniszczenia zbędnej tkanki (brodawek, narośli, nadżerki szyjki macicy).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kauteryzacja

                  termiczne lub chemiczne koagulowanie żywej, chorobowo zmienionej tkanki stosowane np. w celu przyspieszenia gojenia się ran, niszczenia narośli; przyżeganie


                  Przyżeganie, kauteryzacja (z gr. kautērion, żelazo do piętnowania) – zabieg leczniczy polegający na termicznym lub chemicznym koagulowaniu zmienionej patologicznie lub krwawiącej tkanki.

                  Najczęściej zabieg wykonuje się na powierzchni skóry lub błony śluzowej, a także dla przyspieszenia gojenia ziarninujących ran, w celu zamknięcia krwawiących naczyń krwionośnych w linii cięcia operacyjnego, zniszczenia zbędnej tkanki (brodawek, narośli, nadżerki szyjki macicy).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kauteryzacyjny

                  przymiotnik od: kauteryzacja


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauteryzować

                  przypalać chorą tkankę; przyżegać


                  czasownik przechodni niedokonany

                   (1.1) med. przypalać chorą tkankę


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kauza

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) daw. praw. sprawa sądowa, proces


                  Causa (łac. przyczyna) – prawnie istotna przyczyna dokonania czynności prawnej.

                  Czynności prawne przysparzające dzieli się na czynności kauzalne i czynności abstrakcyjne (oderwane). Dla ważności tych pierwszych wymagane jest istnienie i ważność (zgodność z prawem) kauzy, czyli prawnie istotnej przyczyny przysporzenia.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kauzalgia

                  bóle piekące, powstające wskutek uszkodzenia obwodowych nerwów czuciowych w wyniku urazu: zranienia, przecięcia nerwu lub amputacji kończyny


                  Kompleksowy zespół bólu regionalnego (ang. Complex Regional Pain Syndrome (CRPS)).Nazywany czasami: zespół Sudecka,zespół algodystroficzny,zespół odruchowej dystrofii współczulnej,zespół ramię-ręka,kauzalgia,zespół Steinbrockera,zespół wieńcowo-łopatkowy,pozawałowe stwardnienie palców.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kauzalista

                  zwolennik kauzalizmu - deterministycznego kierunku filozoficznego


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauzalistka

                  kauzalista


                  Patrz:kauzalista

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauzalistyczny

                  odnoszący się do kauzalizmu, oparty na kauzalizmie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauzalizm

                  deterministyczny kierunek filozoficzny uznający powszechną zależność przyczynową między zjawiskami; przeciwieństwo kazualizmu; determinizm


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauzalność

                  cecha tego, co dotyczy przyczyny; przyczynowość


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauzalny

                  taki, który dotyczy przyczyny; przyczynowy


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) dotyczący przyczyny


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kauzatywny

                  1. przyczynowy, powodujący coś, sprawczy;
                  2. czasownik kauzatywny - czasownik oznaczający powodowanie czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń, np. sadzać w stosunku do siedzieć


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kauzyperda

                  przestarzale: kiepski prawnik, lichy adwokacina


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) pogard. źle oceniany adwokat


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kaval

                  rzeczownik, rodzaj męski

                   (1.1) muz. ludowy dęty instrument drewniany, otwarty na obydwóch końcach


                  Kaval – instrument dęty drewniany tradycyjnie używany w muzyce ludowej Armenii (blul), Azerbejdżanu, Bułgarii, północnej Grecji, Macedonii, południowej Rumunii, południowej Serbii, i Turcji.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kawa

                  1. napój przyrządzony z palonych i zmielonych ziaren kawowca lub namiastka kawy przyrządzona z ziaren zbóż, żołędzi itp.; także: porcja tego napoju;
                  2. wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny marzanowatych, o skórzastych, ciemnozielonych liściach i wonnych, białych lub zielonych kwiatach, uprawiane w strefie międzyzwrotnikowej ze względu na nasiona (tzw. ziarna kawy) zawierające kofeinę, używane do przyrządzania pobudzającego napoju - kawy; kawowiec; także: odpowiednio przygotowane nasiona tej rośliny


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) pot. bot. nazwa systematyczna|Coffea|L.|ref=tak., kawowiec, drzewo lub krzew z rodziny marzanowatych;

                   (1.2) spoż. ziarna kawowca, z których po odpowiednim przygotowaniu można uzyskać aromatyczny napój

                   (1.3) kulin. napój przygotowany z palonych i rozdrobnionych ziaren kawowych;

                   (1.4) kulin. zob. kawa zbożowa.

                   (1.5) środ. mot. motocykl kawasaki

                   (1.6) środ. gwara przestępcza krew

                   (1.7) daw. brednie


                  Kawa – napój sporządzany z palonych, a następnie zmielonych lub poddanych instantyzacji ziaren kawowca, zwykle podawany na gorąco. Pochodzi z Etiopii, w Europie pojawiła się około XVI wieku. Jedna z najpopularniejszych używek na świecie i główne źródło kofeiny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kawacja

                  w szermierce: usunięcie własnej klingi z zasięgu broni przeciwnika i zadanie ciosu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kawafis

                  greckie nazwisko


                  • Konstandinos Kawafis (1863-1933) – grecki poeta
                  • Kawafis – grecki film biograficzny z 1996 roku, w reżyserii Janisa Smaragdisa

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kawai

                  produkt firmy Kawai


                  • Kawai – miasto w Japonii, na wyspie Honsiu, w prefekturze Nara
                  • Kawai Musical Instruments Manufacturing – japońskie przedsiębiorstwo produkujące instrumenty muzyczne

                  Osoby o nazwisku Kawai:

                  • Chigetsu Kawai − japońska poetka
                  • Kenji Kawai − japoński kompozytor
                  • Risako Kawai − japońska zapaśniczka
                  • Tatsuo Kawai − japoński zapaśnik
                  • Yuki Kawai − japońska siatkarka

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kawaii

                  [czytaj: kałai]
                  1. japońska estetyka lub subkultura dotycząca wszystkiego, co sympatyczne i urocze;
                  2. środowiskowo: uroczy, urokliwy, słodki; sweetaśny, słitaśny


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kawak

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) dendr. pot. topola włoska (nazwa systematyczna|Populus nigra|L.|ref=tak. 'Italica')


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kawala

                  nazwisko


                  Kawala (gr. Καβάλα) – miasto w północno-wschodniej Grecji, w administracji zdecentralizowanej Macedonia-Tracja, w regionie Macedonia Wschodnia i Tracja, nad Morzem Egejskim, naprzeciwko wyspy Tasos, siedziba administracyjna jednostki regionalnej Kawala i gminy Kawala. W 2011 roku liczyło 54 027 mieszkańców. Port handlowy, międzynarodowy port lotniczy „Aleksander Wielki”, przemysł przetwórczy, chemiczny, rafineria, ważny punkt dystrybucyjny międzynarodowego gazociągu.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kawalarka

                  kobieta lubiąca dowcipkować, robić żarty, kawały; żartownisia, dowcipnisia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kawalarski

                  potocznie:
                  1. związany z opowiadaniem kawałów;
                  2. związany z robieniem psot, figli


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kawalarstwo

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) pejor. robienie kawałów, opowiadanie kawałów, zamiłowanie do żartowania


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kawalarz

                  mężczyzna lubiący dowcipkować, robić żarty, kawały; żartowniś, dowcipniś


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kawaląteczek

                  zdrobnienie od: kawalątek


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kawalątek

                  malutki kawałek czegoś, odrobinka, fragment


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) malutki kawałek, odrobina


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kawalątko

                  mały kawałek czegoś; kawalątek


                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (1.1) malutki kawałek, odrobina


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kawalec

                  nazwisko


                  • Jan Kawalec (1901–1945) – działacz Polskiej Partii Socjalistycznej i Polskiej Partii Robotniczej na Górnym Śląsku
                  • Jacek Kawalec (ur. 1961) – polski aktor
                  • Jerzy Kawalec (1954–2003) – polski muzyk, basista zespołu Krzak
                  • Jakub Kawalec – wokalista zespołu Happysad
                  • Julian Kawalec (1916–2014) – polski prozaik, publicysta i poeta
                  • Krzysztof Kawalec (ur. 1954) – polski historyk
                  • Mieczysław Kawalec (1916–1951) – żołnierz Armii Krajowej
                  • Mieczysław Kawalec (1941–2016) – polski inżynier budowy maszyn
                  • Stefan Kawalec (ur. 1953) – polski ekonomista
                  • Witold Gracjan Kawalec (1922–2003) – polski rzeźbiarz tworzący w Wielkiej Brytanii

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kawaler

                  nieżonaty mężczyzna


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mężczyzna, który nigdy nie był żonaty

                   (1.2) mężczyzna, który otrzymał dany order

                   (1.3) przest. rycerz

                   (1.4) młody mężczyzna, młodzieniec

                   (1.5) adorator


                  • kawaler – jeździec kawalerii
                  • kawaler – mężczyzna, który nie pozostawał w związku małżeńskim (nieżonaty); także: młodzieniec, absztyfikant (zobacz też panna)
                  • kawaler – osoba odznaczona orderem
                    • kawaler Orderu Virtuti Militari
                    • kawaler Orderu Odrodzenia Polski
                    • kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski
                    • kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski
                    • kawaler Krzyża Komandorskiego z gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
                    • kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski
                    • kawaler Orderu Orła Białego

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawalerczak

                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) białystok. niedorostek, smarkacz


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawaleria

                    jazda, konnica


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) wojsk. rodzaj wojsk walczących konno;

                     (1.2) przest. zbiorowo: młodzi mężczyźni


                    Kawaleria (z wł. cavalleria; daw. jazda, konnica) – rodzaj wojsk wykorzystujący konie do przemieszczania się i walki. Dawniej jeden z dwóch podstawowych rodzajów wojsk (obok piechoty), dzielony na lekką i ciężką jazdę. Uległa zanikowi w I połowie XX w. Współcześnie stosowana prawie wyłącznie w charakterze reprezentacyjnym, zastąpiona oddziałami „kawalerii” powietrznej i pancernej.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawalerka

                    1. niewielkie mieszkanie przeznaczone dla jednej osoby; studio;
                    2. potocznie: przedmałżeński okres życia mężczyzny; kawalerstwo


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) bud. mieszkanie jednopokojowe

                     (1.2) pot. przedmałżeński okres życia mężczyzny

                     (1.3) pot. żart. młodzi nieżonaci mężczyźni

                     (1.4) kobiecy strój do jazdy konnej


                    Kawalerka lub z języka francuskiego garsoniera – potoczne określenie najmniejszej odmiany lokalu mieszkalnego, składającego się z jednego pokoju (z aneksem kuchennym). Z uwagi na mały metraż lokal taki przeznaczony jest przede wszystkim dla osób nieposiadających rodziny – zasadniczo dla jednej lub dwóch osób.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawalerować

                    czasownik nieprzechodni niedokonany

                     (1.1) pot. rzad. być w stanie kawalerskim, zachowywać się jak typowy kawaler


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawalerowanie

                    rzeczownik, rodzaj nijaki

                     (1.1) odczasownikowy od|kawalerować.


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawalerowicz

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawalerowiec

                    potocznie: budynek z kawalerkami


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawalerski

                    przymiotnik

                     (1.1) dotyczący kawalera, przeznaczony dla kawalera

                     (1.2) złożony z kawalerów


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawalerskość

                    kawalerski


                    Patrz:kawalerski

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawalerstwo

                    rzeczownik, rodzaj nijaki

                     (1.1) przedmałżeński okres życia mężczyzny

                     (1.2) daw. mężczyźni bezżenni

                     (1.3) daw. zbiór cech uważanych za typowe dla młodego mężczyzny


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawaleryjski

                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z kawalerią, dotyczący kawalerii, kawalerzystów


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawalerzysta

                    żołnierz służący w kawalerii


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) wojsk. żołnierz na służbie w oddziale kawalerii


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawalerzystka

                    kawalerzysta


                    Patrz:kawalerzysta

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawalet

                    środowiskowo: obrotowy taboret, na którym układa się zbrojenie i opracowuje rzeźbę


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) obrotowy stół rzeźbiarski


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawalić

                    kawalić się - zbijać się w bryły, w kawały (np. o paście polerskiej, cukrze pudrze, tuszu)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawaliera

                    1. element muru obronnego, mała wieżyczka zaopatrzona w strzelnice;
                    2. nasyp ziemny na obiektach fortyfikacji


                    Kawaliera – element fortyfikacji:

                    • mała wieżyczka, element muru obronnego, umieszczana w narożniku czoła bastionu lub narożniku barku bastionu, zaopatrzona w strzelnice.
                    • nasyp ziemny (nadszaniec) na obiektach fortyfikacji w celu zwiększenia siły ognia i pola rażenia.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawalkada

                    grupa jeźdźców lub powozów jadących gdzieś razem; kawalkata


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) grupa jeźdźców albo pojazdów jadących gdzieś razem


                    • Kawalkada – sztuka Noëla Cowarda
                    • Kawalkada – amerykański film z 1933, adaptacja sztuki

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawalkata

                    grupa jeźdźców lub powozów jadących gdzieś razem; kawalkada


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawalkator

                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) daw. ujeżdżacz koni wierzchowych, często również trener i nauczyciel jazdy konnej;


                    Kawalkator (od wł. cavalcare – jeździć konno), także (z niem.) berajter – zawodowy trener i ujeżdżacz koni.

                    Zawód ten był szczególnie ceniony w Rzeczypospolitej szlacheckiej, gdy niemal każdy magnat i zamożny szlachcic miał na swych usługach przynajmniej jednego kawalkatora; często byli nimi cudzoziemcy. Było to wymuszone powszechnym korzystaniem z koni oraz wyjątkową rolą kawalerii w ówczesnym wojsku polskim (szczególnie husarii, dla której szkolono specjalne wierzchowce). Kawalkatorzy zwykle bywali nie tylko trenerami, lecz również znawcami koni, umiejącymi ocenić stan zdrowia oraz usposobienie danego zwierzęcia.


                    Źródła:

                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawas

                    żołnierz policji tureckiej


                    Kawas – wieś w Syrii, w muhafazie Aleppo. W 2004 roku liczyła 1688 mieszkańców.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawasaki

                    sprzęt marki Kawasaki


                    W Japonii
                    • Kawasaki – miasto na wyspie Honsiu, w prefekturze Kanagawa
                    • Kawasaki – dzielnica miasta Kawasaki
                    • Kawasaki – miasto na wyspie Kiusiu, w prefekturze Fukuoka
                    • Kawasaki – miasto na wyspie Honsiu, w prefekturze Miyagi
                    • Kawasaki Heavy Industries – firma przemysłu ciężkiego i motoryzacyjnego
                    • Choroba Kawasakiego
                    • Kawasaki Frontale – klub piłkarski

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawatina

                    muz. solowa pieśń liryczna popularna w operze w wiekach XVIII i XIX, krótsza i prostsza od arii; cavatina; kawatyna


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawatyna

                    muz. solowa pieśń liryczna popularna w operze w wiekach XVIII i XIX, krótsza i prostsza od arii; cavatina; kawatina


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) muz. liryczna pieśń solowa w operze XVIII-XIX-wiecznej, niepowtarzająca się, utrzymana w wolnym tempie, krótsza i prostsza niż aria;

                     (1.2) muz. wolny utwór instrumentalny, przypominający pieśń, będący np. częścią smyczkowego kwartetu


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawał

                    1. dowcipna historyjka; dowcip, żart;
                    2. zażartowanie z kogoś; figiel, psota, psikus, żart


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) zgrub. od kawałek

                     (1.2) pot. dowcip, śmieszna historyjka

                     (1.3) psikus


                    Dowcip, żart, kawał – krótka forma humorystyczna, służąca rozśmieszeniu słuchacza. Najczęstszą formą rozpowszechniania dowcipu jest przekaz słowny. Dowcipy można spotkać na wielu stronach internetowych, w prasie, w specjalnych rubrykach. Publikowane są książki i czasopisma z dowcipami. Istnieją też ponure żarty („czarny dowcip”) oraz „puste dowcipy”, śmieszące tylko opowiadającego. Innym gatunkiem dowcipu jest „dowcip ciągły”, czyli powtarzany kilka razy w krótkim odstępie czasu lub „dowcip abstrakcyjny”, obecny np. w krajach Europy Środkowej – głównie w Czechach i Polsce. Znany jest także jako pure nonsense czy humor angielski. Można też natrafić na pojęcie żartu „hermetycznego”, który może opierać się na memie lub jest zrozumiały tylko dla docelowej grupy odbiorców, np. kolegów z pracy czy też informatyków.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawałeczek

                    zdrobnienie od: kawałek


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) zdrobn. od: kawałek

                     (1.2) mały kawałek


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawałek

                    1. niewielka część, fragment większej całości;
                    2. niewielka odległość lub przestrzeń; kęs;
                    3. potocznie: krótki utwór muzyczny;
                    4. potocznie: tysiąc złotych (lub innych jednostek monetarnych); tysiak, kafel, patyk, patol


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) zdrobn. od: kawał

                     (1.2) fragment pewnej całości

                     (1.3) mała lub niedokładnie określona część odległości lub przestrzeni

                     (1.4) pot. piosenka, niewielki utwór muzyczny

                     (1.5) pot. dowolny przedmiot

                     (1.6) środ. muz. utwór muzyczny


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawałkami

                    przysłówek

                     (1.1) kawałek po kawałku

                    forma rzeczownika.

                     (2.1) N. plural|kawałek.


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawałki

                    potocznie: zabawne historyjki, anegdoty


                    Kawałki – część wsi Rudno w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Michów. Nie ma sołtysa, należy do sołectwa Rudno.

                    W latach 1975–1998 Kawałki administracyjnie należały do województwa lubelskiego.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawałko

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawałkować

                    czasownik

                     (1.1) dzielić coś na kawałki, rozdrabniać


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawałkowanie

                    rzeczownik, rodzaj nijaki

                     (1.1) odczasownikowy od|kawałkować.


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawałkowaty

                    rzadko: podobny do kawałka czegoś


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawałkowy

                    rzadko: występujący w kawałkach, podzielony na kawałki


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawcia

                    zdrobnienie od: kawa (w znaczeniu: napój lub jego porcja); kawunia, kawusia, kawka, kawuńcia


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawczy

                    dotyczący ptaka - kawki


                    przymiotnik

                     (1.1) związany z kawką, dotyczący kawki (ptaka)

                     (1.2) charakterystyczny dla kawki, podobny do kawki (ptaka)


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawczyński

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawecan

                    rodzaj uzdy, odmiana kantara


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawecki

                    nazwisko


                    • Alfred Kawecki – pułkownik
                    • Andrzej Kawecki – adwokat i senator,
                    • Czesław Kawecki – lekarz i poseł,
                    • Henryk Kawecki – prawnik, polityk, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (1935–1937) i senator RP IV kadencji (1935–1938),
                    • Janusz Kawecki – profesor nauk technicznych,
                    • Maciej Kawecki – prawnik, akademik, urzędnik państwowy, ekspert w dziedzinie ochrony danych osobowych
                    • Roman Kawecki – generał Wojska Polskiego, malarz,
                    • Witold Kawecki – polski duchowny rzymskokatolicki,
                    • Witold Kawecki – inżynier, przedsiębiorca, działacz społeczny,
                    • Zbigniew Kawecki – entomolog
                    • Zbigniew Kawecki – artysta plastyk
                    • Zdzisław Kawecki – oficer Wojska Polskiego i olimpijczyk.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawęczeć

                    1. skarżyć się stale na dolegliwości; stękać, narzekać, kwękać;
                    2. dawniej: mozolnie coś robić, ślęczeć nad czymś


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaweczka

                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) zdrobn. od: kawka


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawęczyć

                    dawniej: kawęczeć;
                    1. skarżyć się stale na dolegliwości; stękać, narzekać, kwękać;
                    2. mozolnie coś robić, ślęczeć nad czymś


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawęczyn

                    nazwa wielu wsi w Polsce


                    W Polsce
                    • Kawęczyn – część miasta Dębica
                    • Kawęczyn – część miasta Warszawa, w dzielnicy Rembertów
                    • Kawęczyn – osiedle w Warszawie
                    • Kawęczyn – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Gniewkowo
                    • Kawęczyn – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. toruńskim, w gminie Obrowo
                    • Kawęczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. janowskim, w gminie Godziszów
                    • Kawęczyn – osada wsi Krępa w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Jeziorzany
                    • Kawęczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Chodel
                    • Kawęczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Kłoczew
                    • Kawęczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. świdnickim, w gminie Piaski
                    • Kawęczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Szczebrzeszyn
                    • Kawęczyn – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Aleksandrów
                    • Kawęczyn – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Masłowice
                    • Kawęczyn – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Godzianów
                    • Kawęczyn – wieś w woj. łódzkim, w pow. tomaszowskim, w gminie Rzeczyca
                    • Kawęczyn – część wsi Kuzie w woj. małopolskim, w pow. dąbrowskim, w gminie Bolesław
                    • Kawęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Maciejowice
                    • Kawęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. lipskim, w gminie Ciepielów
                    • Kawęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna
                    • Kawęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Tarczyn
                    • Kawęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Teresin
                    • Kawęczyn – osada wsi Kawęczyn w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Teresin
                    • Kawęczyn – część wsi Dęborzyn w woj. podkarpackim, w pow. Dębickim, w gminie Jodłowa
                    • Kawęczyn – wieś w woj. podkarpackim, w pow. mieleckim, w gminie Wadowice Górne
                    • Kawęczyn – część wsi Wrzawy w woj. podkarpackim, w pow. tarnobrzeskim, w gminie Gorzyce
                    • Kawęczyn – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Nowy Korczyn
                    • Kawęczyn – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Imielno
                    • Kawęczyn – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Smyków
                    • Kawęczyn – osada leśna w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Smyków
                    • Kawęczyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Babiak
                    • Kawęczyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. tureckim, w gminie Kawęczyn
                    • Kawęczyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wrzesińskim, w gminie Września

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawęczynek

                    3 miejscowości w Polsce:

                    • Kawęczynek – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Szczebrzeszyn
                    • Kawęczynek – wieś w woj. łódzkim, w pow. sieradzkim, w gminie Warta
                    • Kawęczynek – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna

                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kawęczyński

                    Kawęczyn


                    Patrz:Kawęczyn

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawerna

                    1. otwór skalny wymyty przez wodę;
                    2. ubytki w narządach ludzkich powstałe na skutek obumierania tkanek
                    3. wyrobisko górnicze


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) geol. pustka w skale utworzona w wyniku wietrzenia chemicznego

                     (1.2) med. jama w narządzie wewnętrznym ciała powstała na skutek choroby


                    Kawerna, kawerna krasowo–sufozyjna – pusta przestrzeń w skałach, powstała w wyniku procesów naturalnych ługowania, czyli rozpuszczania składników skalnych, przy równoczesnym odprowadzaniu do systemu krasowego materiałów klastycznych.

                    W Polsce kawerny najliczniej występują na obszarze Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, są bardzo częste w złożach rud Zn-Pb w rejonie olkuskim. Wypełnione są tam wtórnymi węglanami lub galmanami.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawernowy

                    kawerna


                    Patrz:kawerna

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawi

                    język należący do indonezyjskiej grupy języków austronezyjskich, używany w niektórych regionach Jawy


                    Język kawi (z sanskrytu: kavi „poeta”) – dawny klasyczny język jawajski, używany od VIII do XIII w. na indonezyjskich wyspach Jawa, Bali i Lombok. Język bogatej literatury, z silnymi wpływami słownictwa sanskryckiego i starożytnej kultury indyjskiej. Język kawi wytworzył w X wieku własne pismo, wywodzące się z pisma pallawa, jednego z południowo-indyjskich alfabetów. Jako materiału do pisania używano liści palmowych. Na podstawie pisma kawi w XVII wieku powstał alfabet jawajski oraz jego odmiana, alfabet balijski.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawia

                    rodzaj gryzoni z rodziny kawiowatych, występujący w Ameryce Południowej


                    Kawia (Cavia) – rodzaj ssaków z podrodziny kawii (Caviinae) w obrębie rodziny kawiowatych (Caviidae).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawiak

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawiara

                    kobieta lubiąca kawę; kawoszka


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) rzad. pot. amatorka kawy, kobieta pijąca często kawę


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawiarenka

                    zdrobnienie od: kawiarnia


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) zdrobn. od: kawiarnia

                     (1.2) mała kawiarnia


                    Kawiarnia – lokal gastronomiczny będący przede wszystkim miejscem spotkań towarzyskich. Podawane są tam głównie napoje i dania deserowe, głównie kawa, zazwyczaj również: ciastka, lody, herbata, czy wino. Może prowadzić działalność rozrywkową.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawiarka

                    1. kobieta zawodowo trudniąca się parzeniem kawy; baristka;
                    2. ciśnieniowe urządzenie do parzenia kawy; kafetiera, kafeteria, makinetka;
                    3. regionalnie: bułka paryska (francuska)


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) kobieta zajmująca się specjalnie parzeniem i serwowaniem kawy (dawniej służąca tego rodzaju)

                     (1.2) daw. kobieta prowadząca kawiarnię

                     (1.3) daw. kobieta obsługująca w kawiarni


                    Makinetka, oryginalnie moka, często nazywana również kupresem, kafetierką, kawiarką – ciśnieniowy czajniczek do parzenia kawy. Makinetki są najbardziej popularne we Włoszech (samo określenie „makinetka” pochodzi od włoskiego macchinetta del caffè).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawiarnia

                    lokal gastronomiczny, gdzie serwuje się kawę, herbatę, inne napoje, ciasta, desery itp.


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) lokal, w którym podaje się kawę i inne napoje;


                    Kawiarnia – lokal gastronomiczny będący przede wszystkim miejscem spotkań towarzyskich. Podawane są tam głównie napoje i dania deserowe, głównie kawa, zazwyczaj również: ciastka, lody, herbata, czy wino. Może prowadzić działalność rozrywkową.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawiarniany

                    przymiotnik

                     (1.1) dotyczący kawiarni


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawiarniowy

                    przymiotnik od: kawiarnia


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawiarz

                    1. osoba lubiąca kawę; kawosz;
                    2. dawniej: właściciel kawiarni


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) rzad. pot. amator picia kawy; osoba często pijąca kawę

                     (1.2) przest. właściciel kawiarni

                     (1.3) przest. osoba przyrządzająca kawę


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawice

                    Kawice (niem. Koitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Prochowice.

                    Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 94.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kawing

                    potocznie: picie kawy; kawoszenie, kawkowanie


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawiński

                    nazwisko


                    • Gwido Kawiński (1891–), pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego
                    • Rudolf Kawiński (1887–), pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego
                    • Wojciech Kawiński (1939–), poeta

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawior

                    solona ikra ryb jesiotrowatych, łososiowatych lub dorszowatych, ceniona dla smaku, podawana zwykle jako przekąska


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) kulin. przekąska z solonej ikry niektórych gatunków ryb (np. łososia, dorsza), w kolorze czarnym lub czerwonym;

                     (1.2) środ. przestępcze tanie wino owocowe


                    Kawior – solona ikra ryb jesiotrowatych (kawior czarny lub rosyjski), łososiowatych (kawior czerwony), dorszowatych (kawior norweski) lub innych ryb. Kawiorem nazywa się również jajka ślimaków (kawior ślimaczy lub biały kawior, popularny szczególnie we Francji – caviar d'escargots).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawioreczek

                    zdrobnienie od: kawiorek


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawiorek

                    zdrobnienie od: kawior


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) zdrobn. od: kawior

                     (1.2) poznań. spoż. długa bułka pszenna


                    Bułka paryska (francuska) – rodzaj pieczywa, długa, bułka pszenna o długości około 30 cm, kształtem i wielkością zbliżona do bochenka chleba. W skład produktu tego typu wchodzą: mąka pszenna, mleko i woda, olej, drożdże piekarnicze, niewielkie ilości soli i cukru. Na skalę przemysłową zamiennikiem mleka bywa serwatka w proszku.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawiorka

                    długa pszenna bułka (gwara poznańska)


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) gw-pl|Poznań. spoż. długa bułka pszenna


                    Bułka paryska (francuska) – rodzaj pieczywa, długa, bułka pszenna o długości około 30 cm, kształtem i wielkością zbliżona do bochenka chleba. W skład produktu tego typu wchodzą: mąka pszenna, mleko i woda, olej, drożdże piekarnicze, niewielkie ilości soli i cukru. Na skalę przemysłową zamiennikiem mleka bywa serwatka w proszku.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawiorowy

                    przymiotnik od: kawior


                    przymiotnik

                     (1.1) związany z kawiorem, dotyczący kawioru


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawiowate

                    rodzina gryzoni z podrzędu jeżozwierzowców


                    Kawiowate, dawniej także: marowate (Caviidae) – rodzina ssaków z infrarzędu jeżozwierzokształtnych (Hystricognathi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia). Kopalne marowate znane są już od miocenu. Rodzina obejmuje 6 rodzajów z 20 gatunkami. Współcześnie żyjącymi przedstawicielami marowatych są m.in. kawia domowa (potocznie: świnka morska), mara patagońska i kawia brazylijska.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawiowaty

                    o cechach kawiowatych (rodzina gryzoni)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawitacja

                    wrzenie wody na śrubach okrętowych i śmigłach samolotów, powodujące uszkodzenia tychże urządzeń


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) fiz. zjawisko gwałtownego tworzenia się bąbelków gazu w cieczy pod wpływem zmian ciśnienia;


                    Kawitacja – zjawisko fizyczne polegające na gwałtownej przemianie fazowej z fazy ciekłej w fazę gazową pod wpływem zmniejszenia ciśnienia. Jeżeli ciecz gwałtownie przyspiesza zgodnie z zasadą zachowania energii, ciśnienie statyczne cieczy musi zmaleć. Dzieje się tak np. w wąskim otworze przelotowym zaworu albo na powierzchni śruby napędowej statku. Kawitacja występuje wyłącznie w cieczach.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawitacyjny

                    związany z kawitacją


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) fiz. związany z kawitacją, dotyczący, kawitacji, wykorzystujący zjawisko kawitacji


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawka

                    1. wszystkożerny ptak z rodziny krukowatych;
                    2. zdrobnienie od: kawa (w znaczeniu: napój lub jego porcja); kawusia, kawcia, kawunia, kawuńcia


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Coloeus|ref=tak., ptak z rodziny krukowatych;

                     (1.2) zdrobn. od: kawa (napój)

                     (1.3) pot. skromne przyjęcie popołudniowe lub wieczorne, na którym podaje się napoje i słodycze

                     (1.4) gw-pl|Poznań., żart. zakonnica


                    Kawka (zwyczajna) (Corvus monedula) – gatunek średniej wielkości ptaka synantropijnego z rodziny krukowatych (Corvidae), blisko spokrewniony z kawką srokatą. Zamieszkuje Eurazję i północno-zachodnią Afrykę.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawkować

                    potocznie: pić kawę; kawoszyć


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawnice

                    Kawnice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Golina.

                    W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kawnice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kawny

                    przymiotnik

                     (1.1) gw-pl|Łowicz. brązowy


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kawomat

                    potocznie: automat do parzenia lub sprzedaży kawy


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) urządzenie do parzenia lub sprzedaży kawy


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawon

                    arbuz;
                    1. jednoroczna, afrykańska roślina warzywna z rodziny dyniowatych, uprawiana w ciepłych krajach na całym świecie ze względu na smaczne owoce;
                    2. owoc tej rośliny w kształcie dużej kuli (o masie nawet do 16 kg), z grubym, wodnistym i słodkim miąższem barwy czerwonej, różowej lub żółtej


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) bot. lwów. kraków., zob. arbuz.


                    • Arbuz zwyczajny
                    • KAWON Krajowa Akcja w Obronie Narodu – polska tajna organizacja II wojny światowej

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawosz

                    osoba lubiąca kawę; kawiarz


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) amator picia kawy; osoba często pijąca kawę


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawoszka

                    kobieta lubiąca kawę; kawiara


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) miłośniczka kawy, amatorka kawy, kobieta pijąca kawę bardzo często


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawoszyć

                    potocznie: pić kawę; kawkować


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawowiec

                    wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny marzanowatych, o skórzastych, ciemnozielonych liściach i wonnych, białych lub zielonych kwiatach, uprawiane w strefie międzyzwrotnikowej ze względu na nasiona (tzw. ziarna kawy) zawierające kofeinę, używane do przyrządzania pobudzającego napoju - kawy; kawa


                    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

                     (1.1) bot. nazwa systematyczna|Coffea|ref=tak., wiecznie zielony krzew i drzewo z rodziny marzanowatych;


                    Kawowiec, kawa (Coffea L.) – rodzaj wiecznie zielonych krzewów i drzew z rodziny marzanowatych. Obejmuje 104 gatunki. W większości pochodzą one z terenu Afryki, niektóre gatunki występują w Azji. Niektóre z nich są uprawiane.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawówka

                    nalewka kawowa


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawowy

                    1. kawa;
                    2. mający smak kawy;
                    3. mający kolor kawy z mlekiem; jasnobrązowy


                    przymiotnik

                     (1.1) dotyczący kawy, związany z kawą – nasionami kawowca

                     (1.2) dotyczący kawy, związany z kawą – napojem przyrządzanym z palonych i zmielonych nasion kawowca

                     (1.3) dotyczący kawowca

                     (1.4) mający smak kawy, zawierający kawę – palone i zmielone ziarna kawowca

                     (1.5) mający kolor kawy z mlekiem; jasnobrązowy

                     (1.6) gw-pl|Bukowina. wiśniowy

                     (1.7) gw-pl|Bukowina, Łowicz. brązowy (nie tylko jasnobrązowy)


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawski

                    nazwisko


                    • Leszek Kawski (ur. 1960) – polski polityk
                    • Wacław Kawski (1920-1979) – prawnik polityk w PRL

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kawsko

                    zgrubienie od: kawa


                    rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                     (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego;


                    Kawsko (ukr. Кавсько, Kawśko) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie stryjskim. W 2001 roku liczyła 1453 mieszkańców.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kawula

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawulec

                    potocznie: kawa; mała czarna


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawuńcia

                    zdrobnienie od: kawa (w znaczeniu: napój lub jego porcja); kawusia, kawcia, kawka, kawunia


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kawunia

                    zdrobnienie od: kawa (w znaczeniu: napój lub jego porcja); kawusia, kawcia, kawka, kawuńcia


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) zdrobn. od kawa


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kawusia

                    zdrobnienie od: kawa (w znaczeniu: napój lub jego porcja); kawunia, kawcia, kawka, kawuńcia


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) pot. pieszcz. zdrobn. od: kawa (napój)


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kayah

                    Kayah, właśc. Katarzyna Magda Rooijens z domu Szczot (ur. 5 listopada 1967 w Warszawie) – polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, producentka muzyczna, prezenterka radiowa, filantropka i osobowość telewizyjna. Członkini Rady Polskiej Fundacji Muzycznej. Założycielka wytwórni płytowej Kayax.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kazaa

                    w informatyce: komputerowy program kliencki sieci P2P, umożliwiający wymianę plików między użytkownikami Internetu


                    Kazaa (także KaZaA, pełna nazwa Kazaa Media Desktop) – komputerowy program kliencki sieci P2P – FastTrack, stworzony w marcu 2001 roku przez szwedzkiego programistę Niklasa Zennströma, później sprzedany australijskiej firmie Sharman Networks.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazać

                    1. wydawać, wydać rozkaz albo polecenie; polecać (polecić), zarządzać (zarządzić), rozkazywać (rozkazać);
                    2. powodować, spowodować, że coś się dzieje, zmuszać, zmusić do czegoś swoim postępowaniem, nie rozkazem;
                    3. przestarzałe: wygłosić, głosić kazanie


                    czasownik nieprzechodni modalny

                     (1.1) wydać rozkaz zrobienia czegoś

                     (1.2) wydać polecenie

                     (1.3) przest. głosić kazanie


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazach

                    obywatel Kazachstanu


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) osoba narodowości kazachskiej;


                    Nazwa Kazach odnosi się do:

                    • Kazachowie – mieszkańców największej grupy etnicznej Kazachstanu (Kazachów)
                    • Qazax – miasto w zachodnim Azerbejdżanie

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazachski

                    1. dotyczący Kazachów; kazaski;
                    2. dotyczący Kazachstanu; kazachstański


                    przymiotnik

                     (1.1) odnoszący się do Kazachów

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (2.1) jęz. język z rodziny języków turkijskich, język państwowy Kazachstanu;


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazachskojęzyczny

                    przymiotnik

                     (1.1) taki, który posługuje się językiem kazachskim

                     (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem kazachskim

                     (1.3) spisany, stworzony w języku kazachskim


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazachskość

                    kazachski


                    Patrz:kazachski

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazachstan

                    państwo leżące częściowo w Azji i w Europie; Republika Kazachstanu


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. polit. państwo na pograniczu Europy i Azji, ze stolicą w Astanie;


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazachstańczyk

                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) obywatel Kazachstanu


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazachstanka

                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) obywatelka Kazachstanu


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazachstański

                    dotyczący Kazachstanu; kazachski; kazaski


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z Kazachstanem, dotyczący Kazachstanu

                    przymiotnik dzierżawczy

                     (2.1) należący do Kazachstanu, będący jego własnością

                    przymiotnik jakościowy

                     (3.1) charakterystyczny, typowy dla Kazachstanu


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazaczok

                    taniec popularny w Europie Zachodniej w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, oparty na różnych przeróbkach jednej z najbardziej znanych pieśni rosyjskich - "Katiusza"; kozaczok


                    Kozak (ukr. Koзaчoк, ros. Казачок) – ukraiński taniec ludowy mężczyzn, wykonujących w czasie jego trwania przysiady, podskoki i wyrzuty nóg do przodu.

                    Metrum 2/4. Charakteryzuje się żywym, stopniowo przyspieszanym tempem.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazakina

                    dawniej: luźna suknia bez rękawów


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazalnica

                    1. dawniej: ambona, mównica do wygłaszania kazań w kościele;
                    2. w alpinistyce: formacja skalna, turnia stromo podcięta urwiskami


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) przest. rel. ambona

                     (1.2) występ skalny z trzech stron otoczony urwiskami lub wystający ze stoku fragment skał


                    • kazalnica – ambona kościelna do wygłaszania kazań
                    • kazalnica – rodzaj formacji skalnej
                    • Kazalnica – góra w Karkonoszach
                    • Kazalnica – skała w Karkonoszach
                    • Kazalnica – turnia w Dolinie Brzoskwinki na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej
                    • Kazalnica – turnia w stokach Ciemniaka w rejonie Doliny Kościeliskiej w Tatrach
                    • Kazalnica – turnia w Stołach w rejonie Doliny Kościeliskiej w Tatrach
                    • Kazalnica – wzniesienie w Górach Kaczawskich
                    • Kazalnica – turnia w Dolinie Białego w Tatrach (w masywie Skrajnej Białczańskiej Baszty)
                    • Białczańska Kazalnica – turnia w Dolinie Żabiej Białczańskiej w Tatrach Słowackich (w masywie Skrajnej Białczańskiej Baszty)
                    • Kazalnica Cubryńska – ściana w masywie Cubryny w Tatrach
                    • Kazalnica Kobylarzowa – turnia w Dolinie Miętusiej w Tatrach
                    • Kazalnica Mięguszowiecka – turnia w Tatrach Wysokich
                    • Kazalnica Miętusia – turnia w Dolinie Miętusiej w Tatrach
                    • Lesista Kazalnica – turnia w grzędzie oddzielającej Kobylarzowy Żleb od Szarego Żlebu w Czerwonych Wierchach w Tatrach
                    • Skrajna Płaczliwa, Pośrednia Płaczliwa i Zadnia Płaczliwa Kazalnica – 3 Płaczliwe Kazalnice w Tatrach Bielskich
                    • Żabia Kazalnica – turnia w Dolina Żabia Białczańska|Dolinie Żabiej Białczańskiej w Tatrach Słowackich (w masywie Żabiej Czuby)

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazalniczy

                    związany z wygłaszaniem kazań, z kazaniami


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazamata

                    1. podziemne pomieszczenie służące podczas wojny jako schron lub magazyn broni, dawniej także jako izba więzienna;
                    2. opancerzone pomieszczenie na okręcie


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) wojsk. w fortyfikacji: budowla o murowanym sklepieniu, chroniącym przed ogniem artyleryjskim, używana jako stanowisko dział lub magazyn


                    • kazamata – w dawnych fortyfikacjach nazwa schronu w twierdzy bastionowej lub w forcie.
                    • kazamata – na dawnych okrętach wojennych – zamknięte opancerzone pomieszczenie, w którym znajdowało się działo wraz z obsługą.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazamatowy

                    przymiotnik od: kazamata


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z kazamatami, dotyczący kazamat


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazamaty

                    1. podziemne pomieszczenie służące podczas wojny jako schron lub magazyn broni, dawniej także jako izba więzienna;
                    2. opancerzone pomieszczenie na okręcie


                    Kazamaty – przysiółek wsi Kasinka Mała w Polsce, położony w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Mszana Dolna.

                    W latach 1975−1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa nowosądeckiego.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazan

                    nazwisko


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. miasto w Federacji Rosyjskiej, stolica Tatarstanu;


                    • Kazan – cesarz Japonii
                    • Kazan – rzeka w północnej Kanadzie
                    • Elia Kazan – amerykański reżyser i pisarz greckiego pochodzenia
                    • Kazan – miasto w Turcji
                    • kazan – tradycyjne uzbeckie naczynie do przygotowywania na otwartym ogniu orientalnych potraw; rodzaj dużego metalowego kotła z półokrągłym dnem kształtem zbliżony do woka, najczęściej wieszany nad ogniskiem

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazańczyk

                    mieszkaniec Kazania


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) mieszkaniec Kazania; osoba z tego miasta


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazanecki

                    nazwisko


                    Osoby o tym nazwisku:

                    • Paweł Kazanecki – polski politolog
                    • Waldemar Kazanecki – polski pianista, dyrygent i kompozytor

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazanie

                    1. przemowa duchownego do wiernych, zwykle podczas nabożeństwa; homilia;
                    2. tekst tego przemówienia;
                    3. potocznie: długa, nudna przemowa w celu pouczenia kogoś; tyrada, perora, połajanka


                    rzeczownik, rodzaj nijaki

                     (1.1) rel. religijna przemowa, której celem jest przekazanie prawd wiary i zasad życia moralnego, w chrześcijaństwie także część mszy lub nabożeństwa;

                     (1.2) przen. pot. nadęta mowa umoralniająca

                     (1.3) odczasownikowy od|kazać.


                    Kazanie (łac. sermo) – gatunek literatury stosowanej, przemowa wygłaszana zwykle przez osobę duchowną wyznania chrześcijańskiego, która ma za zadanie nauczanie i przekazanie treści religijnych. Odmianą kazania jest homilia zawierająca wyjaśnienie fragmentu tekstu biblijnego, często błędnie uważana za synonim tego terminu. Do 1970 roku kazania w Kościele katolickim były głoszone z ambony, obecnie – częściej z kazalnicy (zwanej też poetycko stołem słowa Bożego).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazaniowy

                    przymiotnik od: kazanie


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazanka

                    mieszkanka Kazania


                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) geogr. rzeka w europejskiej części Rosji, w Tatarstanie, lewy dopływ Wołgi;


                    • Kazanka – miejscowość na Ukrainie
                    • Kazanka (rzeka) – rzeka w Rosji, dopływ Wołgi
                    • Kazanka – wieś w Rosji, w sielsowiecie łomigorskim rejonu wołowskiego w obwodzie lipieckim
                    • Kazanka – wieś w Rosji, w obwodzie orenburskim, w rejonie szarłyckim

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazanko

                    zdrobnienie od: kazanie


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazanów

                    1. miasto w Polsce;
                    2. wieś w Polsce


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazanowianin

                    mieszkaniec Kazanowa (miasta w Polsce)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazanowianka

                    mieszkanka Kazanowa (miasta w Polsce)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazanowski

                    przymiotnik od: Kazanów


                    Kazanowscy – polski ród szlachecki herbu Grzymała, którego przedstawiciele byli wymieniani w XV wieku jako właściciele Businy i Lipek w ziemi sieradzkiej. Nazwisko pochodzi od miejscowości Kazanów. W XVI wieku osiedlali się w Małopolsce, w Lubelskiem i na Podolu. W źródłach wymieniani są Wyszota, Mroczek, Jan i Świętosław. Ród nabrał większego znaczenia w czasach Świętosława Litwosza z Kazanowa, który w 1397 roku został wielkorządcą krakowskim i jego syna Dominika z Kazanowa, który w 1472 roku został łowczym krakowskim. Zajmowali pozycję bliską dworu Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy, niejednokrotnie oddając duże zasługi wojskowe (na przykład pod Pskowem). Do największego znaczenia doszli za czasów panowania króla Władysława IV (panował 1632-1648), gdy Kazanowscy stanowili kamarylę dworską. Odegrali dużą rolę 2 połowie XVI i początku XVII wieku, jednak później w XVIII wieku ich znaczenie słabnie. Nigdy nie uzyskali żadnych tytułów arystokratycznych.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazański

                    przymiotnik od: Kazań


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z Kazaniem, dotyczący Kazania


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazanłycki

                    przymiotnik od: Kazanłyk


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazanłyk

                    miasto w Bułgarii


                    Kazanłyk (bułg. Казанлък) – miasto w środkowej części Bułgarii, niemal w centrum Doliny Róż, na północ od Starej Zagory. Przemysł maszynowy, tekstylny; miasto znane jest z produkcji olejku różanego, pozyskiwanego z ogromnych pól obsadzonych różami. 47 tys. mieszkańców (2021).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazarka

                    dzika kaczka o rdzawym upierzeniu


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Tadorna ferruginea|ref=tak., gatunek kaczki;


                    Tadornini – plemię ptaków z podrodziny kaczek (Anatinae) w obrębie rodziny kaczkowatych (Anatidae). W polskim nazewnictwie zwyczajowym dla tego taksonu stosuje się nazwę kazarki.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazarma

                    koszary


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazaski

                    dotyczący Kazachów; kazachski


                    przymiotnik

                     (1.1) odnoszący się do Kazachów lub Kazachstanu


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazaszka

                    obywatelka Kazachstanu


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) obywatelka Kazachstanu


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazatelnica

                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ambona


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazba

                    twierdza lub cytadela w architekturze muzułmańskiej; kasba


                    Kasba, kasaba (arab. ‏قصبة‎, qaṣaba) – forteca, ufortyfikowany zespół obronny górujący nad miastem, który można spotkać w Afryce Północnej (np. w Algierze).W obszarze obwarowań kasby mieścił się pałac władcy (np. beja), magazyny, w których gromadzono zapasy na wypadek oblężenia oraz koszary dla załogi.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazbek

                    Kazbek (gruz. მყინვარწვერი, Mkinwarcweri; ros. Казбек, Kazbiek; oset. Сæна, Sæna, Хъазыбег, Qazybeg, Чырыстийы цъупп, Čyrystijy c’upp), jeden z najwyższych szczytów Kaukazu na granicy Gruzji z Rosją (Republika Północną Osetią-Alanią) o wysokości 5054 m n.p.m., położony we wschodniej części centralnego Kaukazu.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kazberuk

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdochwilowy

                    dawniej: mogący być, wystąpić w każdej chwili, np. każdochwilowa gotowość


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdoczasowy

                    dawniej: istniejący w każdym czasie, aktualny w danym okresie, momencie; każdoczesny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdoczesny

                    dawniej: istniejący w każdym czasie, aktualny w danym okresie, momencie; każdoczasowy


                    przymiotnik

                     (1.1) praw. istniejący w każdym czasie, aktualny w danym okresie, momencie


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Każdodniowy

                    dawniej: zdarzający się każdego dnia; każdodzienny, codzienny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdodzienny

                    dawniej: zdarzający się każdego dnia; każdodniowy, codzienny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdomiesięczny

                    dawniej: zdarzający się każdego miesiąca; comiesięczny, miesięczny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdorazowy

                    odbywający się za każdym razem


                    przymiotnik

                     (1.1) występujący za każdym razem

                     (1.2) każdy poszczególny


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Każdoroczny

                    dawniej: odbywający się każdego roku; coroczny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdotygodniowo

                    przysłówek

                     (1.1) przest. każdego tygodnia, co tydzień


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Każdotygodniowy

                    dawniej: odbywający się każdego tygodnia; cotygodniowy


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każdy

                    wszelki bez wyjątku


                    zaimek upowszechniający

                     (1.1) odnoszący się do wszystkich, wszystkiego w danym zbiorze, bez wyjątku


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Każdziuśki

                    zdrobnienie od: każdy


                    przymiotnik

                     (1.1) pot. zdrobn. od: każdy


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Każdziuteńki

                    zdrobnienie od: każdy


                    przymiotnik

                     (1.1) pot. zdrobn. od: każdy


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Każdziutki

                    zdrobnienie od: każdy


                    przymiotnik

                     (1.1) zdrobn. od: każdy


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazeina

                    główny składnik białkowy mleka; sernik


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) biochem. białko z mleka ssaków;


                    Kazeina (sernik) – białko z mleka, które zostaje wyodrębnione w procesie trawienia poprzez działanie podpuszczki.

                    • Kazeina podpuszczkowa ułatwia wchłanianie białka z przewodu pokarmowego, ponieważ pokarm pozostaje w nim dłużej. Podpuszczka występuje tylko u osobników młodych, dlatego niektóre źródła podają, że spożywanie mleka przez osobniki dorosłe nie dostarcza zbyt wielkiej ilości białka i wapnia, gdyż mleko nie jest w pełni przyswajane przez przewód pokarmowy.
                    • Kazeina kwasowa techniczna wytwarzana z mleka krowiego przy zastosowaniu kwasów. Ma zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazeinian

                    pochodna kazeiny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazeinowy

                    przymiotnik od: kazeina


                    przymiotnik

                     (1.1) biochem. dotyczący kazeiny, właściwy kazeinie


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazejak

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazek

                    1. nazwisko;
                    2. zdrobnienie od: Kazimierz (imię męskie)


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|m., poufała forma od Kazimierz

                    forma rzeczownika.

                     (2.1) D. lm. od: Kazka


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazemata

                    dawniej: kazamata - sklepione, betonowe pomieszczenie pod fortyfikacjami służące jako stanowisko obronne podczas wojny, magazyny lub więzienie; loch więzienny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazetempowiec

                    członek Komunistycznego Związku Młodzieży Polski (KZMP); KZMP-owiec


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazetempowski

                    KZMP (Komunistyczny Związek Młodzieży Polski); KZMP-owski


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazia

                    zdrobnienie od: Kazimiera (imię żeńskie)


                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|ż., zdrobnienie od Kazimiera

                    forma rzeczownika.

                     (2.1) D. lp. zob. Kazio.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazić

                    przestarzałe:
                    1. działać na kogoś lub coś szkodliwie; psuć, szpecić;
                    2. demoralizować


                    czasownik

                     (1.1) stpol. psuć, burzyć, niszczyć


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazik

                    zdrobnienie od: Kazimierz (imię męskie); Kazio, Kaziunio


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|m., poufała forma imienia Kazimierz


                    Kazimierz Piotr Staszewski (ur. 12 marca 1963 w Warszawie) – polski piosenkarz, autor tekstów, kompozytor, saksofonista, aranżer, producent muzyczny i felietonista. Współzałożyciel, lider i wokalista zespołów Kult i KNŻ, członek Buldoga oraz licznych innych projektów muzycznych. Prowadzi solową działalność artystyczną. Jeden z pionierów polskiego hip-hopu. Syn Stanisława.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazikowski

                    nazwisko, np. Zygmunt Kazikowski (1887-1906), członek Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazikowy

                    przymiotnik dzierżawczy - należący do Kazika lub z nim związany


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimiera

                    imię żeńskie


                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|ż.;


                    Kazimiera – żeński odpowiednik imienia Kazimierz. W średniowieczu nie występowało. Prawdopodobnie rozpowszechniło się pod koniec XVII wieku, po przyjeździe do Polski Marysieńki, żony króla Jana III Sobieskiego.

                    Kazimiera imieniny obchodzi:

                    • 19 grudnia, jako wspomnienie bł. Marii Marty od Jezusa (Kazimiery Wołowskiej)
                    • 4 marca, 21 sierpnia – dawniej przyjęte daty.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazimierczak

                    nazwisko


                    • Krzysztof Kazimierczak, polski piłkarz, zawodnik Boavisty Porto
                    • „Kazimierczak”, pseudonim Stefana Michnika jako tajnego informatora służby bezpieczeństwa PRL
                    • Przemysław Kazimierczak, polski piłkarz, zawodnik Accrington Stanley FC

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazimierczuk

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierczyk

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierka

                    zdrobnienie od: Kazimiera (imię żeńskie)


                    Kuźmiwka (ukr. Кузьмівка; do 1945 roku Kazimirka) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie sarneńskim. W 2001 roku liczyła 659 mieszkańców.

                    Wieś została założona w 1629 roku przez kanclerza wielkiego litewskiego Albrychta Stanisława Radziwiłła. Zniszczona podczas wojen kozackich. Murowany, parafialny kościół katolicki pw. św. Kazimierza został wzniesiony w 1629 przez Albrechta Radziwiłła. Parafia katolicka należała do dekanatu rówieńskiego (diecezja łucko-żytomierska, a następnie w okresie II RP – łucka). W 1880 roku parafia liczyła 993 dusz i posiadała cudowny obraz Matki Boskiej Kazimirzeckiej, który był kopią obrazu w Ołyce, przywiezionego przez Radziwiłłów z Palestyny. Kościół rozszerzono w 1770 roku, a w końcu XIX wieku odnowiono go i pomalowano. Jako miejsce odpustowe cieszyła się Kazimirka niegdyś taką sławą, że na odpusty ściągała tu polska ludność z całej Ukrainy i Wołynia. Największe odpusty, na które przybywało do 20 000 pielgrzymów odbywały się 15 sierpnia (Dzień Święta Matki Boskiej Zielnej) i 8 września. Na odpusty przybywali również prawosławni. Drewniana cerkiew filialna została wzniesiona w 1861 roku.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazimierowicz

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierowo

                    Miejscowości i ich części w Polsce

                    Wg TERYT jest ich 5, w tym 4 podstawowe
                    • Kazimierowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Izbica Kujawska
                    • Kazimierowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Michałowo
                    • Kazimierowo – część wsi Guty w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Piątnica
                    • Kazimierowo – osada leśna w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto
                    • Kazimierowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Wierzbinek

                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kazimierowski

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierski

                    przymiotnik od miast: Kazimierza Wielka, Kazimierz Biskupi, Kazimierz Dolny, Kazimierz Górniczy


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) odnoszący się do miejscowości: Kazimierza Wielka, Kazimierz Biskupi, Kazimierz Dolny, Kazimierz Górniczy


                    Osoby o nazwisku Kazimierski:

                    • Edward Kazimierski (1931-2024) – działacz sportowy.
                    • Leon Kazimierski (1909–1940) – polski bokser.
                    • Roman Kazimierski (1957–2004) – polski samorządowiec.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazimierz

                    imię męskie


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|m.;

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (2.1) dzielnica Krakowa;

                     (2.2) zob. Kazimierz Górniczy.;

                     (2.3) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce

                     (2.4) geogr. zob. Kazimierz Dolny.

                     (2.5) geogr. zob. Kazimierz Biskupi.

                     (2.6) geogr. zob. Kazimierz Pomorski.


                    • Kazimierz – imię męskie
                    • Kazimierz – polski królewicz, święty Kościoła katolickiego
                    • Kazimierz (VIII) (1494−1518) – syn Bogusława X Wielkiego, księcia pomorskiego i Anny Jagiellonki
                    W Polsce
                    • Kazimierz – część miasta Kraków
                    • Kazimierz – część miasta Sosnowiec
                    • Kazimierz – część wsi Włodzimierz w woj. łódzkim, w pow. łaskim, w gminie Wodzierady
                    • Kazimierz – wieś w woj. łódzkim, w pow. pabianickim, w gminie Lutomiersk
                    • Kazimierz – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Skomlin
                    • Kazimierz – część wsi Dąbrowa w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Wieluń
                    • Kazimierz – wieś w woj. opolskim, w pow. prudnickim, w gminie Głogówek
                    • Kazimierz – część wsi Markowa w woj. podkarpackim, w pow. łańcuckim, w gminie Markowa
                    • Kazimierz – wieś w woj. pomorskim, w pow. puckim, w gminie Kosakowo
                    • Kazimierz – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Biały Bór

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazimierzanin

                    mieszkaniec Kazimierzy Wielkiej, Kazimierza Biskupiego, Kazimierza Dolnego lub Kazimierza Górniczego


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierzanka

                    mieszkanka Kazimierzy Wielkiej, Kazimierza Biskupiego, Kazimierza Dolnego lub Kazimierza Górniczego


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierzewo

                    Miejscowości w Polsce

                    Wg TERYT jest ich 4
                    • Kazimierzewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Zbójno
                    • Kazimierzewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Kcynia
                    • Kazimierzewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. toruńskim, w gminie Obrowo
                    • Kazimierzewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Wierzbinek

                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kazimierzostwo

                    Kazimierz z małżonką; Kazimierzowie


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierzów

                    imię męskie


                    Miejscowości w Polsce i ich integralne części

                    • Kazimierzów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Borów
                    • Kazimierzów – przysiółek wsi Jaźwiny w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Biała Podlaska
                    • Kazimierzów – część wsi Ławki w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Łuków
                    • Kazimierzów – wieś w woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Opole Lubelskie
                    • Kazimierzów – wieś w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Drużbice
                    • Kazimierzów – wieś w woj. łódzkim, w pow. łódzkim wschodnim, w gminie Koluszki
                    • Kazimierzów – część wsi Marianka w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Mniszków
                    • Kazimierzów – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Paradyż
                    • Kazimierzów – osada w woj. łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza
                    • Kazimierzów – zniesiona kolonia w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska
                    • Kazimierzów – wieś w woj. łódzkim, w pow. poddębickim, w gminie Dalików
                    • Kazimierzów – wieś w woj. łódzkim, w pow. rawskim, w gminie Regnów
                    • Kazimierzów – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Nowy Kawęczyn
                    • Kazimierzów – część wsi Anielin w woj. łódzkim, w pow. zgierskim, w gminie Stryków
                    • Kazimierzów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. gostynińskim, w gminie Gostynin
                    • Kazimierzów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. łosickim, w gminie Stara Kornica
                    • Kazimierzów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim, w gminie Kałuszyn
                    • Kazimierzów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. węgrowskim, w gminie Stoczek
                    • Kazimierzów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. węgrowskim, w gminie Wierzbno
                    • Kazimierzów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Tczów
                    • Kazimierzów – część wsi Żelisławice w woj. śląskim, w pow. będzińskim, w gminie Siewierz

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazimierzowa

                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) przest. żona Kazimierza


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazimierzowie

                    Kazimierz z małżonką; Kazimierzostwo


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazimierzówna

                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) przest. córka Kazimierza


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazimierzowski

                    Kazimierzów


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) hist. związany z panowaniem Kazimierza Wielkiego;


                    Patrz:Kazimierzów

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazimierzowy

                    taki jak u Kazimierza, charakterystyczny dla Kazimierza


                    przymiotnik dzierżawczy

                     (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Kazimierza


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazimira

                    roślina jadalna z rodziny rutowatych


                    • kazimira (Casimiroa) – rodzaj roślin z rodziny rutowatych
                    • Kazimira – wariant imienia Kazimiera

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazin

                    2 miejscowości w Polsce:

                    • Kazin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. aleksandrowskim, w gminie Aleksandrów Kujawski
                    • Kazin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Nakło nad Notecią

                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kazio

                    zdrobnienie od: Kazimierz (imię męskie); Kaziunio, Kazik


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|m., zdrobn. poufała forma imienia Kazimierz


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazionny

                    żartobliwie: państwowy, skarbowy


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) środ. lub żart. państwowy, skarbowy; stanowiący własność państwa


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazior

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaziowy

                    przymiotnik dzierżawczy - należący do Kazia lub z nim związany


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazirodca

                    osoba utrzymująca stosunki seksualne z kimś blisko spokrewnionym


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) książk. człowiek, osoba dopuszczająca się kazirodztwa


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazirodczo

                    przysłówek

                     (1.1) w sposób kazirodczy, dopuszczając się kazirodztwa


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazirodczy

                    kazirodztwo


                    przymiotnik

                     (1.1) związany z kazirodztwem


                    Patrz:kazirodztwo

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kazirodźca

                    dawniej: kazirodca; kazirodnik


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazirodztwo

                    obcowanie płciowe z osobą blisko spokrewnioną; incest


                    rzeczownik, rodzaj nijaki

                     (1.1) stosunki płciowe z osobą blisko spokrewnioną, rodzaj parafilii;


                    Kazirodztwo – zachowanie seksualne w stosunku do osoby blisko spokrewnionej, ale także osób spowinowaconych, np. poprzez adopcję czy małżeństwo krewnego. W wielu kulturach kazirodztwo pozostaje tematem tabu i postrzegane jako jednoznacznie złe – co uzasadnia się zwiększonym ryzykiem wystąpienia u potomstwa wad wrodzonych, niepełnosprawności fizycznej i intelektualnej oraz przedwczesnej śmierci. Jest ono tym większe, im wyższy jest stopień pokrewieństwa genetycznego rodziców.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kaziu

                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|m., gwara. zdrobn. poufała forma męskiego imienia Kazimierz

                    forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

                     (2.1) W. lp. od: Kazio


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kaziuk

                    regionalnie zdrobnienie od: Kazimierz (imię męskie); Kazio, Kazik, Kazek


                    Kaziuk (Kaziuki, lit. Kaziuko mugė) – odbywający się od czterystu lat jarmark odpustowy w Wilnie w dzień świętego Kazimierza (4 marca). W jego trakcie odbywały się pochody na czele z kuglarzami i przebierańcami. Kaziuki miały miejsce na Placu Katedralnym, a od 1901 roku na Placu Łukiskim. W okresie międzywojennym pochód otwierał przebrany za św. Kazimierza wilnianin.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kaziuki

                    rodzaj jarmarku odbywającego się w dzień św. Kazimierza (4 marca)


                    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                     (1.1) dzień św. Kazimierza – 4 marca;


                    Kaziuk (Kaziuki, lit. Kaziuko mugė) – odbywający się od czterystu lat jarmark odpustowy w Wilnie w dzień świętego Kazimierza (4 marca). W jego trakcie odbywały się pochody na czele z kuglarzami i przebierańcami. Kaziuki miały miejsce na Placu Katedralnym, a od 1901 roku na Placu Łukiskim. W okresie międzywojennym pochód otwierał przebrany za św. Kazimierza wilnianin.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kaziunio

                    zdrobnienie od: Kazimierz (imię męskie); Kazio, Kazik


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazka

                    1. nazwisko;
                    2. zdrobnienie od: Kazimierz (imię męskie)


                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) imię|polski|ż., poufała forma od Kazimiera

                    forma rzeczownika.

                     (2.1) D., B. lp. od: Kazek


                    Kazka – ukraiński zespół muzyczny założony w 2017 w Kijowie przez wokalistkę Oleksandrę Zaricką i gitarzystę Mykytę Budasza.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazkowy

                    przymiotnik dzierżawczy - należący do Kazka lub z nim związany


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaźmierczak

                    nazwisko


                    • Andrzej Kaźmierczak (ur. 1950) – polski ekonomista
                    • Andrzej Kaźmierczak (ur. 1961) – polski polityk
                    • Cezary Kaźmierczak (ur. 1964) – prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców
                    • Edward Kaźmierczak (1908–2002) – polityk w PRL
                    • Grzegorz Kaźmierczak (ur. 1964) – polski poeta
                    • Henryk Kaźmierczak (ur. 1932) – polski polityk, wojewoda koniński
                    • Henryk Kaźmierczak (1953–2017) – polski poeta, kompozytor
                    • Jan Kaźmierczak (ur. 1950) – polski polityk
                    • Jerzy Kaźmierczak (ur. 1940) – polski polityk
                    • Józef Kaźmierczak (1884–1971) – polityk w PRL
                    • Józef Kaźmierczak (1903–1953) – konstruktor statków i okrętów, wykładowca Politechniki Gdańskiej, nauczyciel
                    • Przemysław Kaźmierczak (ur. 1982) – polski piłkarz
                    • Sebastian Filipek-Kaźmierczak (ur. 1969) – polski ekonomista
                    • Stanisław Kaźmierczak (1914–2003) – piłkarz, reprezentant Polski
                    • Stanisław Kaźmierczak (ur. 1950) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk
                    • Tomasz Kaźmierczak (ur. 1977) – trener wioślarzy
                    • Wacław Kaźmierczak (1905–1981) – polski montażysta i operator filmowy
                    • Władysław Kaźmierczak (ur. 1951) – polski artysta
                    • Wojciech Kaźmierczak (ur. 1982) – polski siatkarz
                    • Wojciech Kaźmierczak (ur. 1993) – polski brydżysta

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kaźmierczyk

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaźmierowski

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaźmierski

                    Kaźmierz


                    Patrz:Kaźmierz

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaźmierz

                    wieś w Polsce



                    Kaźmierz (niem. Kasimirs) – wieś (dawniej miasto) w zachodniej Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz, 20 km na północny zachód od Poznania, nad rzeką Samą. Miejscowość jest siedzibą gminy Kaźmierz. Składa się z dwóch części: Kaźmierza oraz Nowej Wsi.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kaźmierzewo

                    W Polsce
                    • Kaźmierzewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Mrocza
                    • Kaźmierzewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Lubanie
                    • Kaźmierzewo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Barwice
                    • Kaźmierzewo – gromada

                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kaźmirów

                    Kaźmirów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Galewice.

                    W 2004 roku w Kaźmirowie mieszkały 124 osoby.

                    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kaźń

                    przestarzale:
                    a) kara śmierci;
                    b) ciężkie więzienie bądź cela śmierci


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) wykonanie kary śmierci

                     (1.2) cierpienia fizyczne, męka (zwykle: zadawane uwięzionym)


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kaznodzieja

                    1. duchowny wygłaszający kazania;
                    2. człowiek lubiący prawić morały


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) rel. ktoś, kto wygłasza kazania;

                     (1.2) pot. przen. ktoś, kto prawi morały

                     (1.3) przen. utalentowany mówca


                    Kaznodzieja – osoba zajmująca się wygłaszaniem kazań. Najczęściej kaznodzieje są duchownymi, albo osobami związanymi z religią.

                    Świadkowie Jehowy kaznodzieją nazywają głosiciela – ochrzczonego lub nieochrzczonego członka zboru, który nieodpłatnie głosi dobrą nowinę o Królestwie Bożym, a kaznodzieją pełnoczasowym – pioniera.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kaznodziejka

                    kaznodzieja


                    Patrz:kaznodzieja

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaznodziejski

                    kaznodzieja


                    przymiotnik

                     (1.1) związany z kaznodziejstwem lub kaznodzieją, dotyczący kaznodziejstwa lub kaznodziei

                     (1.2) napuszony, nadęty, zbyt moralizujący, przypominający styl kaznodziei


                    Patrz:kaznodzieja

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kaznodziejsko

                    przysłówek

                     (1.1) pot. zbyt moralizująco, pompatycznie


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kaznodziejstwo

                    wygłaszanie kazań; bycie kaznodzieją


                    rzeczownik, rodzaj nijaki

                     (1.1) rel. wygłaszanie kazań, bycie kaznodzieją

                     (1.2) rel. całość twórczości kaznodziejskiej

                     (1.3) talent oratorski

                     (1.4) pot. skłonność do wygłaszania mów, prawienia morałów


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kaznowski

                    nazwisko


                    Kaznowski − polskie nazwisko, na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1266 osoby.

                    Kaznowscy herbu Suchekomnaty − szlachta zagrodowa, pisali się z Stępkowa (Stępków w powiecie lubelskim) i wołali się Sopotami, właściciele wsi Kaznów


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Każolować

                    schlebiać komuś; opiekować się kimś troskliwie; pieścić, głaskać


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazoo

                    [czytaj: kazu] prymitywny instrument muzyczny z grupy membranofonów dętych, w postaci drewnianej, metalowej lub kartonowej rurki, zamkniętej z jednej strony cienką membraną, nadający głosowi zniekształcone, nosowe brzmienie przy śpiewie mormorando; mirliton


                    Kazoo – instrument muzyczny z grupy membranofonów dętych (mirlitonów).

                    Kazoo to instrument-zabawka, który w 1883 opatentował w Stanach Zjednoczonych Warren Herbert Frost. Jego udoskonaloną wersję o charakterystycznym kształcie kadłuba okrętu podwodnego opatentował w 1902 George D. Smith. Pierwowzorem kazoo jest flet eunucha.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazualistyczny

                    kazualizm


                    Patrz:kazualizm

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazualizm

                    pogląd, według którego przypadek rządzi zdarzeniami


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazualny

                    1. rzadko: dotyczący przypadku gramatycznego; przypadkowy;
                    2. przestarzałe: okolicznościowy, przygodny


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Każualowy

                    zwykle o odzieży: przeznaczony do codziennego użytku; casualowy, casual


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuar

                    olbrzymi ptak nielotny zamieszkujący Nową Gwineę


                    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                     (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Casuarius|ref=tak., duży, australijski, tasmański i nowogwinejski nielot;


                    Kazuarowate (Casuariidae) – rodzina ptaków z rzędu kazuarowych (Casuariiformes). Obejmuje dwie podrodziny nielotnych ptaków zamieszkujących Australię, Nową Gwineę i sąsiednie wyspy.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazuarowate

                    o cechach kazuarowatych (rodzina ptaków)


                    Kazuarowate (Casuariidae) – rodzina ptaków z rzędu kazuarowych (Casuariiformes). Obejmuje dwie podrodziny nielotnych ptaków zamieszkujących Australię, Nową Gwineę i sąsiednie wyspy.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazuarowaty

                    o cechach kazuarowatych (rodzina ptaków)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuarowe

                    1. kazuar;
                    2. o cechach kazuarowych (rząd ptaków)


                    Kazuarowe (Casuariiformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes. Obejmuje gatunki lądowe, nielotne, zamieszkujące Australię, Nową Gwineę i sąsiednie wyspy. Ptaki te charakteryzują się dużymi rozmiarami, brakiem mostka, redukcją skrzydeł i zdolnością do szybkiego biegu. Ich pisklęta są zagniazdownikami.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazuarowy

                    1. kazuar;
                    2. o cechach kazuarowych (rząd ptaków)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuary

                    rodzina nielotnych ptaków zamieszkujących Australię i Nową Gwineę


                    Kazuary (Casuariinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny kazuarowatych (Casuariidae).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazuaryna

                    drzewo lub krzew z rodziny rzewniowatych, o silnie zredukowanych liściach, rosnące przede wszystkim na terenach pustynnych i sawannowych; rzewnia


                    Rzewnia, kazuaryna (Casuarina L.) – rodzaj drzew lub krzewów z rodziny rzewniowatych Casuarinaceae. Obejmuje 14 gatunków. Rośliny te występują naturalnie w południowo-wschodniej Azji i Australii, ale zostały szeroko rozprzestrzenione w strefie międzyzwrotnikowej.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazuarynowate

                    rodzina roślin z rzędu bukowców; rzewniowate


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuarynowaty

                    o cechach kazuarynowatych (rodzina roślin)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazubek

                    nazwisko


                    2 miejscowości w Polsce:

                    • Kazubek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Sompolno
                    • Kazubek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Wierzbinek

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazuista

                    osoba zajmująca się badaniem i dokumentowaniem rzadkich przypadków, zwłaszcza w medycynie lub prawie


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuistka

                    kazuista


                    Patrz:kazuista

                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuistyczny

                    naciągany, wykrętny (najczęściej w odniesieniu do nieuczciwych prób osiągania przewagi w dyskusji za pomocą pozornie racjonalnych argumentów)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuistyka

                    1. pokrętna argumentacja, naciąganie argumentów i przykładów w celu uzasadnienia jakiejś tezy;
                    2. drobiazgowe rozstrzyganie szczegółowych problemów, zwłaszcza moralnych lub prawnych, przez stosowanie do nich odpowiednio dobranych zasad ogólnych;
                    3. formułowanie przepisów prawnych oparte na analizie konkretnych przypadków;
                    4. obserwacja i analiza rzadkich przypadków chorobowych, dokumentowanie przypadków rzadkich schorzeń


                    Kazuistyka (łac. casus, przypadek) – rozstrzyganie, w poszczególnym wypadku (casus) i przy danych okolicznościach, moralnych lub prawnych wątpliwości, jakie się nasuwają przy zbiegu (kolizji) sprzecznych obowiązków. Stąd rozróżnia się kazuistykę moralną (teologiczną) i prawniczą.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kazuizm

                    rzadko: drobiazgowe rozstrzyganie szczegółowych problemów, zwłaszcza moralnych lub prawnych, przez stosowanie do nich odpowiednio dobranych zasad ogólnych; kazuistyka


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazulin

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazuo

                    Kazuo (jap. かずお, カズオ) – męskie imię japońskie.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kazuro

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazus

                    casus; przestarzale:
                    1. zdarzenie, wypadek, przykry zbieg okoliczności;
                    2. zagadnienie, problem


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) praw. wydarzenie powodujące skutki prawne

                     (1.2) praw. zadanie, hipotetyczna sytuacja służąca do sprawdzania studentów z umiejętności stosowania prawa


                    Kazus – przypadek będący przedmiotem rozstrzygnięcia, np. sądu, postępowania administracyjnego. Zagadnienie, problem prawny, którego rozwiązaniem zajmuje się powołany do tego organ, np. kazusem będzie całokształt okoliczności wraz z rozstrzygnięciem sprawy o zabójstwo, która toczyła się przed sądem i w której zapadł wyrok.

                    Według André Jollesa kazus jest jednym z morfologicznych archetypów leżących u podstaw współczesnych gatunków literackich.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazuśnik

                    środowiskowo: książka z przykładami przypadków będących przedmiotem rozstrzygnięcia (kazusów)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kazwin

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. adm. miasto w północnym Iranie, stolica ostanu o tej samej nazwie;


                    Kazwin (perski: قزوین, Qazvīn) – miasto w północnym Iranie, w ostanie Kazwin, u podnóża gór Elburs. Około 370 tys. mieszkańców w 2003 r. Stolica ostanu o tej samej nazwie.

                    W mieście urodziła się Shirin Neshat, irańska artystka video artu, reżyserka, scenarzystka i producentka filmowa, mieszkająca w Nowym Jorku.


                    Źródła:

                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kazwiński

                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z Kazwinem, dotyczący Kazwinu


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kazym

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, prawy dopływ Obu


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kał

                    odchody ludzkie lub zwierzęce


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) fizj. wydalone, niestrawione resztki pokarmowe;


                    Kał (inaczej stolec, ekskrementy, odchody) – odpadowe produkty procesu trawienia.

                    Kał powstaje w jelicie grubym. Resztki pokarmowe przemieszczane z jelita cienkiego do jelita grubego mają konsystencję stosunkowo płynną. Dopiero w jelicie grubym dochodzi do końcowej fazy resorpcji wody i zagęszczenia kału. W skład kału wchodzą resztki pokarmowe, śluz, bakterie, resztki nabłonka, woda itp. Kał przesuwa się w jelicie wskutek ruchów perystaltycznych. Ostateczne jego formowanie zachodzi w odbytnicy. Wydalany jest podczas defekacji przez odbyt dzięki skurczom ścian odbytnicy.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kała

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałabania

                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) lwów., reg-pl|Kresy. kałuża


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kałach

                    odchody ludzkie lub zwierzęce


                    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                     (1.1) pot. wojsk. karabinek typu AK


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałacki

                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z Kałaczem, dotyczący Kałacza


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kałacz

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. adm. rosyjskie miasto rejonowe położone w obwodzie woroneskim;

                     (1.2) zob. Kałacz nad Donem.


                    Kałacz (ros. Калач) – miasto w Rosji położone w obwodzie woroneskim. Kałacz prawa miejskie otrzymał w roku 1945.

                    Znajduje się u zbiegu rzek Tołuczejewka i Podgornaja (dopływy Donu), w odległości 294 km od miasta Woroneż.


                    Źródła:

                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałakucki

                    przestarzałe:
                    1. pochodzący z Kalkuty; kalkucki;
                    2. odnoszący się do kałakuta, koguta indyjskiej rasy;
                    3. pogardliwie: odnoszący się do unitów, katolików obrządku greckiego


                    przymiotnik

                     (1.1) przest. pochodzący z Kalikatu (miasta na Wybrzeżu Malabarskim)


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałakut

                    kogut indyjskiej rasy kur


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałakutas

                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

                     (1.1) kresy. pogard. policjant lub żandarm litewski z okresu II wojny światowej

                     (1.2) kresy. pogard. o osobie narodowości litewskiej


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kałakuty

                    pogardliwe określenie unitów, katolików obrządku greckiego


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałamarnica

                    głowonóg posiadający walcowate ciało z licznymi ramionami otaczającymi otwór gębowy, poruszający się ruchem odrzutowym, żyjący gromadnie w Atlantyku i Morzu Śródziemnym; kalmar; loligo


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) zool. jadalny głowonóg morski;

                     (1.2) kulin. mięso kałamarnicy (1.1)


                    Kałamarnice, kalmary, kalmarokształtne (Teuthida) – grupa około 300 gatunków głowonogów zaliczanych do dziesięciornic, tradycyjnie klasyfikowana w randze rzędu lub podrzędu, znacznie zróżnicowana morfologicznie i ekologicznie. Są zaliczane do owoców morza (frutti di mare). Część taksonomów nie uznaje tej grupy za klad, a nazwę Teuthida traktuje jako nomen dubium i proponuje w jej miejsce wprowadzenie rzędów Myopsida i Oegopsida.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałamarnice

                    rząd morskich głowonogów o walcowatym ciele z licznymi ramionami otaczającymi otwór gębowy; kalmary


                    Kałamarnice, kalmary, kalmarokształtne (Teuthida) – grupa około 300 gatunków głowonogów zaliczanych do dziesięciornic, tradycyjnie klasyfikowana w randze rzędu lub podrzędu, znacznie zróżnicowana morfologicznie i ekologicznie. Są zaliczane do owoców morza (frutti di mare). Część taksonomów nie uznaje tej grupy za klad, a nazwę Teuthida traktuje jako nomen dubium i proponuje w jej miejsce wprowadzenie rzędów Myopsida i Oegopsida.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałamarz

                    1. naczynie na atrament;
                    2. zbiornik na farbę w maszynie drukarskiej


                    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                     (1.1) niewielki, szczelnie zamykany pojemnik z różnych materiałów, służący do przechowywania atramentu lub tuszu;

                     (1.2) druk. techn. w maszynie drukarskiej: zbiornik na farbę


                    Kałamarz (od łac. calamarius, naczynie do przechowywania piór pisarskich; calamus – oznacza trzcinę używaną dawniej do pisania) – naczynie na pióra pisarskie lub atrament, stosowane powszechnie przed wynalezieniem pióra wiecznego.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałamarzyk

                    zdrobnienie od: kałamarz; niewielkie naczynie na atrament


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałamaszka

                    odkryty pojazd czterokołowy bez resorów


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) niewielki pojazd konny, rodzaj czterokołowej bryki bez resorów i budy, używany w XVII–XX w.;


                    Kałamaszka (białor. каламажка) – niewielki pojazd konny, czterokołowy wąski, otwarty wózek o prostej skrzyniowej konstrukcji.

                    A. Brückner i Z. Gloger wywodzą jego nazwę od rusińskiego zdrobniałego określenia kolimaga oznaczającego w XV wieku duży wóz towarowy z ochronną budą. Kałamaszka (nazywana też taradajką) była mniejszym od bryczki pojazdem najczęściej jednokonnym, pozbawionym resorowania oraz budy chroniącej pasażerów przed deszczem; wewnątrz zazwyczaj wyłożona była łubem (łykiem). Drewniane koła osadzano na początkowo drewnianej osi smarowanej mazią dla zmniejszenia oporów ciernych.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałamutek

                    drążek do obracania wiertła przy wierceniu udarowym


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałan

                    zwierzę z rodziny łasicowatych; wydra morska, wydrozwierz


                    Kałan (Enhydra) – rodzaj ssaków z podrodziny wydr (Lutrinae) w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae).


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałanek

                    drapieżnik z rodziny łasicowatych


                    Łasica syberyjska, kałanek (Mustela sibirica) – gatunek małego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałanki

                    potocznie:
                    1. wyprawione skórki z kałanka;
                    2. futro, błam z tych skórek


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałankowy

                    wykonany z futra kałanek


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałar

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, położona w obwodzie czytyjskim; prawy dopływ Witimu;


                    Kałar – rzeka w Rosji, w obwodzie czytyjskim; prawy dopływ Witimu. Długość 511 km; powierzchnia dorzecza 17 400 km².

                    Źródła w Górach Kałarskich; płynie w kierunku południowo-zachodnim szeroką doliną pomiędzy Górami Stanowymi (pasma Udokan i Jankan) a Górami Kałarskimi.

                    Zamarza od października do połowy maja; zasilanie głównie deszczowe.


                    Źródła:

                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałarasz

                    dawny żołnierz turecki albo rumuński, posłaniec konny


                    Călărași – miasto w środkowej Mołdawii, siedziba administracyjna rejonu Călărași. W 2004 roku liczyło ok. 15 tys. mieszkańców.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałarski

                    przymiotnik

                     (1.1) związany z Kałarem (rzeką w Rosji azjatyckiej)


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kałasz

                    ręczna broń automatyczna kalibru 7,62 mm; kałasznikow, kałach


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałasznikow

                    ręczna broń automatyczna kalibru 7,62 mm; kałasz, kałach


                    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                     (1.1) wojsk. karabinek automatyczny radzieckiej konstrukcji;


                    • Michaił Kałasznikow
                    • karabinek AK, pot. kałasznikow
                    • Kałasznikow – rosyjski film biograficzny z 2020 roku
                    • Kałasznikow – rosyjski koncern zbrojeniowy

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałboj

                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) pot. pogard. mężczyzna pobierający opłaty w publicznych toaletach

                     (1.2) pot. pogard. ktoś nielubiany


                    Babcia lub babka klozetowa – potoczne określenie osoby, na ogół starszej kobiety, pracującej w ubikacji publicznej w charakterze kasjera, odpowiedzialnej też za zachowanie higieny.


                    Źródła:

                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałdun

                    1. rubasznie o brzuchu;
                    2. w gwarze łowieckiej ciepłe wnętrzności zwierzyny łownej


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) pot. duży brzuch

                     (1.2) potrawa w kształcie kuli, przygotowywana z ziemniaków i mięsa


                    Kołduny (kałduny) – małe lub średniej wielkości pierogi, tradycyjna potrawa kuchni litewskiej oraz białoruskiej, a także polskiej. Najbardziej klasycznym nadzieniem kołdunów jest siekana surowa wołowina, łój wołowy, duszona cebula i przyprawy. Ciasto na kołduny wyrabiane jest z mąki, wody, jajek i niewielkiej ilości masła. Po ulepieniu kołduny są gotowane w wodzie albo rosole bądź pieczone.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałdunica

                    kałdunica rdestówka - gatunek stonki


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałębasiak

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałęcki

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałęczyn

                    W Polsce
                    • Kałęczyn – część wsi Antoniewo w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. aleksandrowskim, w gminie Bądkowo
                    • Kałęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Sońsk
                    • Kałęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grodziskim, w gminie Grodzisk Mazowiecki
                    • Kałęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. makowskim, w gminie Czerwonka
                    • Kałęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrowskim, w gminie Nur
                    • Kałęczyn – część wsi Gzy w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Gzy
                    • Kałęczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. węgrowskim, w gminie Stoczek
                    • Kałęczyn – wieś w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Piątnica
                    • Kałęczyn – osada w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz
                    • Kałęczyn – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty

                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kałęczynek

                    Kałęczynek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubanie.

                    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 85 mieszkańców. Jest najmniejszą miejscowością gminy Lubanie.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kałek

                    nazwisko


                    3 miejscowości w Polsce:

                    • Kałek – wieś w woj. lubuskim, w pow. żarskim, w gminie Lubsko.
                    • Kałek – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Sulejów.
                    • Kałek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Krzymów.

                    jezioro w Polsce:

                    • Kałek – jezioro w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Bytnica.

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałga

                    w państwie Tatarów Krymskich: druga po chanie osoba w państwie, zarządzająca prawą, większą częścią państwa oraz większą częścią wojsk tatarskich podczas bitwy; gałga


                    Kałga (mong. - brama), kałga sułtan – pierwszy po chanie urzędnik w hierarchii Chanatu Krymskiego. Pierwszy następca i regent władcy (drugim był nurredin). Zarządca prawej strony państwa (wschodniej części kraju) i dowódca prawego liczniejszego skrzydła armii krymskiej w czasie walnych wypraw wojennych.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałka

                    nazwisko


                    Kałka – osada leśna w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Koczała.

                    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

                    Osada wchodzi w skład sołectwa Załęże.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałkan

                    tarcza z prętów drzewa figowego


                    Kałkan (z tureckiego Kalkan) – pochodząca ze wschodu lekka, okrągła, silnie wypukła tarcza, używana przez żołnierzy w takich państwach jak Persja, Indie bądź Turcja. Znana także w krajach arabskich, Chinach, Mongolii, Polsce oraz na Węgrzech.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałmucja

                    autonomiczna republika w Rosji


                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) geogr. adm. jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej;


                    Kałmucja (ros. Калмыкия, kałm. Хальмг Таңһч), pełna nazwa: Republika Kałmucji (ros. Республика Калмыкия, kałm. Хальмг Таңһчин балһсн) – autonomiczna republika w Federacji Rosyjskiej, zamieszkana głównie przez Kałmuków i Rosjan.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałmucki

                    przymiotnik od: Kałmucja


                    przymiotnik

                     (1.1) etn. odnoszący się, związany z Kałmukami

                     (1.2) pogard. charakterystyczny dla kałmuków, prostacki

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (2.1) jęz. język Kałmuków;


                    Kałmucki – polski herb szlachecki.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałmuczka

                    mieszkanka Kałmucji


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) etn. przedstawicielka mongolskiego narodu zamieszkującego obszary nad Morzem Kaspijskim (Kałmucję);


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałmuk

                    1. pogardliwie o człowieku o skośnych oczach i płaskiej twarzy mieszkającym w azjatyckiej części byłego ZSRR,
                    2. pogardliwie o prostaku i gburze


                    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                     (1.1) etn. członek ludu z grupy ojrackiej zamieszkującego Kałmucję;


                    Kałmucy (kałm. хальмгуд albo хальмг) – naród mongolski z grupy ojrackiej, liczący ok. 250 tys. osób.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałomocz

                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) ornit. fizj. półpłynna wydalina ptaków


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kałówka

                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) pojemnik laboratoryjny na kał


                    Źródła:

                    Wiktionary

                    Kałowy

                    kał


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z kałem, dotyczący kału


                    Patrz:kał

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałożerstwo

                    jedzenie kału


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałtki

                    Kaltki – wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Stare Juchy, nad jeziorem Jędzelewo.

                    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


                    Źródła:

                    Wikipedia

                    Kałucki

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kaługa

                    wędrowna, anadromiczna ryba z rodziny jesiotrowatych o długości ciała 5-6 metrów, żyjąca w rzekach Syberii (głównie w Amurze), ceniona ze względu na mięso i ikrę


                    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                     (1.1) geogr. miasto w europejskiej części Rosji, położone nad Oką, na południowy zachód od Moskwy, stolica obwodu kałuskiego;


                    • kaługa – gatunek wędrownej, anadromicznej ryby z rodziny jesiotrowatych
                    • Kaługa – miasto w Rosji
                    W Polsce
                    • Kaługa – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. brodnickim, w gminie Zbiczno
                    • Kaługa – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. nowomiejskim, w gminie Biskupiec
                    • Kaługa – część wsi Nielbark w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. nowomiejskim, w gminie Kurzętnik

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałuski

                    przymiotnik od: Kaługa


                    przymiotnik relacyjny

                     (1.1) związany z Kaługą, dotyczący Kaługi

                     (1.2) związany z Kałuszem, dotyczący Kałusza


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałusz

                    miasto na Ukrainie


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim;


                    Kałusz (ukr. Калуш) – miasto na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, siedziba rejonu kałuskiego.

                    Miasto królewskie lokowane w 1534 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim. Następnie znajdowało się w zaborze austriackim (Galicja) od 1772 do 1918 roku. Powróciło do Polski po upadku Austro-Węgier, na krótko znajdując się pod administracją ZUNR (listopad 1918 – marzec 1919), od 1939 roku pod okupacją radziecką, 1941 – niemiecką, 1945 – na powrót radziecką, od 1991 – pod administracją ukraińską.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałuszyn

                    1. miasto w Polsce;
                    2. wieś w Polsce


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                     (1.1) geogr. miasto w Polsce;


                    Kałuszyn – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kałuszyn.

                    Leży w dawnej ziemi liwskiej historycznego Mazowsza. Kałuszyn uzyskał lokację miejską przed 1662 rokiem. Do 1954 siedziba wiejskiej gminy Chrościce. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do ówczesnego województwa siedleckiego.

                    Miasto jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałuszynianin

                    mieszkaniec Kałuszyna


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałuszynianka

                    mieszkanka Kałuszyna


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałuszyński

                    przymiotnik od: Kałuszyn


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałuż

                    rzeczownik, rodzaj męski

                     (1.1) stpol. powódź

                    rzeczownik, rodzaj żeński lub męski

                     (2.1) śrpol. kałuża


                    Kałuż – część wsi Sorbin w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Bliżyn.

                    W latach 1975–1998 Kałuż administracyjnie należał do województwa kieleckiego.


                    Źródła:

                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałuża

                    1. coś rozlanego;
                    2. zagłębienie w ziemi z błotnistą wodą z opadów lub ścieków


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) płytki dołek wypełniony wodą, błotem

                     (1.2) mokra plama, rozlana ciecz


                    Kałuża – niewielki zbiornik wody lub innej cieczy na powierzchni ziemi, najczęściej występujący po intensywnych opadach deszczu.

                    Kałuże powstają w bezodpływowych zagłębieniach gruntu o niewielkiej przepuszczalności wodnej lub będącym w stanie nasycenia wodą. Średnica kałuży waha się zwykle od kilkudziesięciu centymetrów do kilku lub kilkunastu metrów, a głębokość wynosi od kilku do kilkunastu centymetrów.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary oraz Wikipedia

                    Kałuziński

                    nazwisko


                    Kałuziński (forma żeńska: Kałuzińska; liczba mnoga: Kałuzińscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1044 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1379 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa kałuża i jest najbardziej rozpowszechnione w południowo-centralnej Polsce.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałużka

                    zdrobnienie od: kałuża


                    rzeczownik, rodzaj żeński

                     (1.1) zdrobn. od: kałuża

                     (1.2) mała kałuża


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałużna

                    nazwisko


                    Miejscowości w Polsce
                    • Kałużna – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. lubańskim, w gminie Olszyna
                    • Kałużna – kolonia w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Osina
                    Inne
                    • Kałużna – polana w Gorcach. Położona na grzbiecie łączącym Średni Wierch z Solniskiem, w obrębie miejscowości Obidowa

                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałużnica

                    gatunek owada z rzędu chrząszczy


                    Kałużnica (Hydrophilus) – rodzaj chrząszczy z rodziny kałużnicowatych, podrodziny Hydrophilinae i plemienia Hydrophilini. Kosmopolityczny. Obejmuje 66 opisanych gatunków.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałużnice

                    gatunek owada z rzędu chrząszczy


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałużnicowate

                    rodzina owadów z rzędu chrząszczy


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałużnicowaty

                    o cechach kałużnicowatych (rodzina owadów)


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałużny

                    nazwisko


                    Kałużny (cz. Kalužný; 994 m n.p.m.) - szczyt w północno-wschodniej części Beskidu Morawsko-Śląskiego w Czechach.

                    Szczyt Kałużnego wznosi się w głównym grzbiecie Pasma Ropicy, nieco przed połową jego długości (licząc od głównego grzbietu Karpat), tuż przed miejscem, w którym odgałęzia się ramię masywu Ostrego. Od wschodu podchodzi podeń dolina potoku Kopytná, natomiast od zachodu - dolina potoku Slavíč.


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wikipedia

                    Kałużowy

                    przymiotnik od: kałuża


                    przymiotnik

                     (1.1) przym. od kałuża


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary

                    Kałużyński

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałwak

                    nazwisko


                    Źródła:

                    SJP.pl

                    Kałym

                    u ludów tureckich: wykup płacony rodzicom narzeczonej


                    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                     (1.1) (u ludów tureckich) wykup narzeczonej przez narzeczonego od rodziny lub krewnych


                    Źródła:

                    SJP.pl
                    Wiktionary