Św.

1. skrót od: świadek (czytany jako cały, odmienny wyraz);
2. skrót od: święty (czytany jako cały, odmienny wyraz)


skrót

 (1.1) = rel. święty, święta

 (1.2) = praw. świadek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Śwarny

gwarowo:
1. elegancki, szykowny;
2. piękny, ładny, zgrabny;
3. szybki, zręczny, zwinny;
4. rześki, dziarski, żwawy


Źródła:

SJP.pl

Świąd

wywołane przez różnorodne czynniki uczucie swędzenia skóry


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. dotkliwe swędzenie skóry;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świadczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|świadczyć.

 (1.2) urz. zobowiązanie przekazywania lub wykonywania czegoś na czyjąś rzecz

 (1.3) praw. zachowanie się dłużnika zgodne z zobowiązaniem


Świadczenie – zachowanie się dłużnika zgodne z treścią zobowiązania zadośćczyniące godnemu ochrony interesowi wierzyciela.

Świadczenie może polegać na działaniu (czynność faktyczna lub prawna) lub na zaniechaniu.

Tradycyjnie w piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się, że świadczenie może polegać na:

  1. dare – daniu czegoś,
  2. facere – czynieniu czegoś,
  3. non facere – nieczynieniu czegoś,
  4. pati – znoszeniu czegoś.

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Świadczeniobiorca

osoba pobierająca świadczenia pieniężne


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) korzystający ze świadczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świadczeniodawca

podmiot udzielający świadczeń na podstawie pisemnej umowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) udzielający świadczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świadczyć

czasownik

 (1.1) wykonywać dla kogoś pewną czynność

 (1.2) być dowodem


Źródła:

Wiktionary

Świadczyni

1. kobieta powołana przez sąd do złożenia zeznań w jakiejś sprawy;
2. kobieta potwierdzająca podpisem jakiś akt prawny;
3. kobieta obecna przy czymś i mogąca opowiedzieć o tym


Źródła:

SJP.pl

Świadectwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dokument urzędowo poświadczający umiejętności, wiedzę, określone zdarzenie

 (1.2) opowieść świadka określonych wydarzeń


Świadectwo (także: certyfikat, dyplom, zaświadczenie, akt) – zwykle oficjalny dokument poświadczający jakiś fakt lub fakty. Na przykład akt urodzenia lub śmierci stwierdza podstawowe dane dotyczące faktów, że dana osoba urodziła się, żyje lub zmarła (zwykle zawiera też dane o dacie i miejscu urodzenia lub śmierci, obywatelstwie itp.). Świadectwo (zwłaszcza szkolne) może także potwierdzać wykształcenie, kwalifikacje lub stopień wyszkolenia danej osoby, odbyte kursy i zdane testy oraz oceny otrzymane w czasie tych egzaminów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Świadek

szczątkowe wzniesienie terenu; ostaniec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która widziała coś na własne oczy

 (1.2) przen. podobnie jak świadek (1.1), ale również w odniesieniu do rzeczy

 (1.3) praw. osoba zeznająca podczas procesu sądowego;

 (1.4) rel. osoba obecna podczas aktu religijnego (np. chrztu, bierzmowania, małżeństwa) i potwierdzająca jego zaistnienie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) geol. ostaniec


Świadek – w prawie formalnym osoba powołana przez organ prowadzący postępowanie sądowe albo postępowanie administracyjne do złożenia zeznań. Zeznania świadka stanowią dowód w postępowaniu. Świadkiem może zostać osoba, która została ofiarą przestępstwa lub naruszenia przepisów prawa, była naocznym świadkiem przestępstwa bądź słyszała coś w sprawie dotyczącej danego naruszenia przepisów prawa. W roli świadka może występować również osoba, która jest w posiadaniu istotnych informacji dotyczących osoby posądzonej o popełnienie przestępstwa lub jest bezpośrednio bądź pośrednio zaangażowana w postępowanie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świąder

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świadkini

świadek


Patrz:świadek

Źródła:

SJP.pl

Świadkowa

świadek


Patrz:świadek

Źródła:

SJP.pl

Świadkować

czasownik

 (1.1) być u kogoś za świadka (na ślubie, w sądzie)


Źródła:

Wiktionary

Świadkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|świadkować.


Źródła:

Wiktionary

Świadom

przymiotnik

 (1.1) książk. zdający sobie z czegoś sprawę


Źródła:

Wiktionary

Świadomie

przysłówek

 (1.1) w sposób przemyślany, zaplanowany; celowo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (2.1) stpol. świadomość


Źródła:

Wiktionary

Świadomiej

stopień wyższy od przysłówka: świadomie


Źródła:

SJP.pl

Świadomość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdawanie sobie sprawy z czegoś;

 (1.2) wiedza o istnieniu samego siebie

 (1.3) posiadanie świata wewnętrznego z qualiami, z których niektóre mogą być wartościowane jako cierpienie – przyjemność

 (1.4) stan przytomności


Świadomość – podstawowy i fundamentalny stan psychiczny, w którym jednostka zdaje sobie sprawę ze zjawisk wewnętrznych, takich jak własne procesy myślowe oraz zjawisk zachodzących w środowisku zewnętrznym i jest w stanie reagować na nie (somatycznie lub autonomicznie).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Świadomościowy

świadomość


Patrz:świadomość

Źródła:

SJP.pl

Świadomy

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma świadomość czegoś, uzmysławia sobie coś, zdaje sobie sprawę z czegoś

 (1.2) mający rozbudowaną świadomość; uświadomiony

 (1.3) taki, który jest rezultatem celowego, zamierzonego działania


Źródła:

Wiktionary

Świądowy

świąd


Patrz:świąd

Źródła:

SJP.pl

Świąszczyca

znak w kształcie krzyża o równych ramionach załamanych w jedną stronę pod kątem prostym; swastyka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. hist. słowiańska swastyka występująca w kilku wariantach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świat

1. kula ziemska;
2. dalekie strony;
3. ludzie połączeni wspólnotą zajęć;
4. przestrzeń, w której ktoś żyje;
5. zamieszkana planeta, część globu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) cała Ziemia

 (1.2) przen. planeta

 (1.3) przestrzeń, w której się żyje



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świat.

skrót od: światowy


Źródła:

SJP.pl

Świątczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świątecki

przymiotnik od: Świątki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze Świątkami, dotyczący Świątek



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świątecznie

przysłówek

 (1.1) w sposób świąteczny


Źródła:

Wiktionary

Świąteczniej

stopień wyższy od przysłówka: świątecznie


Źródła:

SJP.pl

Świąteczność

świąteczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest świąteczne; cecha tych, którzy są świąteczni


Patrz:świąteczny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świąteczny

przymiotnik

 (1.1) związany ze świętami, najczęściej ze świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy

 (1.2) przypadający w dzień będący świętem; wolny od pracy, szkoły

 (1.3) przeznaczony na święto, używany w dni świąteczne (1.2), na uroczyste okazje

 (1.4) uroczysty, podniosły


Źródła:

Wiktionary

Światełeczko

zdrobnienie od: światełko


Źródła:

SJP.pl

Światełka

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) elektr. połączone w szereg punkty oświetleniowe

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp., M., B. i W. lm. od: światełko


Źródła:

Wiktionary

Światełko

zdrobnienie od: światło


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: światło

 (1.2) drobne źródło światła


Światełko – czasopismo dla dzieci niewidomych i niedowidzących wydawane w Warszawie przez Polski Związek Niewidomych. Ukazuje się w dwóch wersjach: w języku Braille’a jako dwutygodnik i w wersji czarnodrukowej (druk powiększony) jako miesięcznik. Skierowane jest do dzieci w wieku gimnazjalnym. Prenumerata czasopisma jest bezpłatna.

Redaktorem naczelnym jest Ewa Fraszka-Groszkowska (2005).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Światełkowy

światełko


Patrz:światełko

Źródła:

SJP.pl

Świątkarka

kobieta rzeźbiąca figurki świętych


Źródła:

SJP.pl

Świątkarz

artysta ludowy rzeźbiący figurki świętych


Źródła:

SJP.pl

Świątki

1. drewniana rzeźba o tematyce religijnej, zazwyczaj pokryta polichromią, wykonywana przez twórców ludowych - samouków;
2. dawniej: święto, dzień uroczysty


3 miejscowości w Polsce:

dawne miejscowości:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świątkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świątko

zdrobnienie od: święto


Źródła:

SJP.pl

Świątkowice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Świątkowo

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Zobacz też


Źródła:

Wikipedia

Świątkowski

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Świątkowski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Światlej

dawny stopień wyższy od przysłówka: światło (jasno, zrozumiale)


Źródła:

SJP.pl

Światlejszy

stopień wyższy od przymiotnika: światły; bardziej światły


Źródła:

SJP.pl

Świątnicki

Świątniki, Świątniki Górne


Patrz:Świątniki, Świątniki Górne

Źródła:

SJP.pl

Świątniczanin

mieszkaniec Świątnik Górnych (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Świątniczanka

mieszkanka Świątnik Górnych (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Świątnik

dawniej:
1. duchowny, kapłan;
2. strażnik świątyni, zakrystian


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. rel. duchowny, kapłan

 (1.2) daw. kośc. kościelny, zakrystian

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) daw. kalendarz


Świątnik – osoba, która dawniej zajmowała się obsługą kościoła (świątyni).

Od czasu utworzenia w Polsce biskupstw zaczęły się również nadania gruntów i wsi na rzecz biskupów, kapituł katedralnych i kolegiat. Powstały wtedy także wyspecjalizowane do celów obsługi świątyń wsie zwane wsiami świątniczymi, łac. villa sanctuariorum. Do zadań świątników należała pomoc podczas nabożeństw kościelnych, całodobowa ochrona przed złodziejami, w tym ochrona skarbców, wykonywanie drobnych napraw w świątyniach, sprzątanie i dbanie o porządek, dzwonienie oraz oprowadzanie pielgrzymów. Takie wsie powstały od XI w przy katedrze w Gnieźnie, w Krakowie, Sandomierzu, Wrocławiu czy Wilnie. Świadczą o tym do dziś zachowane nazwy wsi: Świątniki. Wsie świątnicze miały specjalne przywileje i zwolnione były od pańszczyzny oraz wyłączone spod sądów świeckich. Świątnikami zostawali tylko mężczyźni o nieposzlakowanej opinii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świątniki

nazwa wielu wsi w Polsce


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 11, w tym 10 podstawowych

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świątobliwie

przysłówek

 (1.1) na sposób świątobliwy


Źródła:

Wiktionary

Świątobliwiej

stopień wyższy od przysłówka: świątobliwie


Źródła:

SJP.pl

Świątobliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego kto świątobliwy, tego co jest świątobliwe


Źródła:

Wiktionary

Świątobliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: świątobliwy


Źródła:

SJP.pl

Świątobliwy

pobożny, bogobojny; świętobliwy


przymiotnik

 (1.1) książk. wyróżniający się pobożnością

 (1.2) książk. świadczący o szczególnej pobożności


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Światopogląd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zespół poglądów, sądów, przekonań danej osoby na temat otaczającego świata czerpanych z rozmaitych dziedzin kultury, mający wpływ na jego zachowanie;


Światopogląd – względnie stały zespół przekonań i opinii (często wartościujących) na temat otaczającego świata, czerpanych z rozmaitych dziedzin kultury, głównie z nauki, sztuki, religii i filozofii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Światopoglądowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący światopoglądu


Źródła:

Wiktionary

Światotwórczy

tworzący świat


Źródła:

SJP.pl

Światować

czasownik

 (1.1) gw-pl|Mazury. żyć razem


Źródła:

Wiktionary

Światowid

mitologia słowiańska: bóg wojny i urodzaju Rugian (Słowian połabskich), odpowiednik wielu innych bogów m.in. Peruna i Rugiewita; Swantewit, Świętowit


Idol ze Zbrucza, idol zbruczański, idol z Liczkowiec, bałwan ze Zbrucza, pot. Światowid – kamienny idol pochodzący z XI wieku, wydobyty w 1848 roku z rzeki Zbrucz w pobliżu wsi Liczkowce koło Husiatyna na Podolu.

Nazwa rzeźby wynika z podwójnej pomyłki: nadana została przez Joachima Lelewela, który oceniając wygląd rzeźby uznał ją błędnie za przedstawienie połabskiego Świętowita, którego imię zapisane po łacinie w formie Svantevit rozszyfrował błędnie jako Światowid, co miało znaczyć „patrzący w cztery strony świata”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Światowidowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Światowida lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Światowiec

książkowo: człowiek obyty w towarzystwie, umiejący się odpowiednio zachować w każdej sytuacji; salonowiec


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Światowit


Źródła:

Wikipedia

Światówka

1. dawniej: pieśń świecka;
2. rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny szparagowatych; Veltheimia


Źródła:

SJP.pl

Światowstręt

żartobliwie: niechęć do otaczającej człowieka rzeczywistości


Źródła:

SJP.pl

Światowy

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do całego świata

 (1.2) przen. o osobie: obyty w świecie, umiejący się zachować


Źródła:

Wiktionary

Światozar

dawne imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.


Światozar – imię męskie.

Światozar imieniny obchodzi: 8 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Światpol

związek utworzony latem 1934 roku na II Światowym Zjeździe Polaków z Zagranicy w Warszawie; Światowy Związek Polaków z Zagranicy


Światowy Związek Polaków z Zagranicy (Światpol) – organizacja utworzona latem 1934 r. na II Światowym Zjeździe Polaków z Zagranicy w Warszawie w celu utrzymania więzi kulturalnych Polonii z Polską i w celu włączenia Polonii w działania na potrzeby państwa polskiego i popierania polityki rządu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świątynia

1. budowla o charakterze sakralnym;
2. kościół chrześcijański


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. rel. budowla postawiona dla celów religijnych: miejsce kultu, składania ofiar, celebrowania obrzędów;

 (1.2) archit. ogrodowa budowla romantyczna, inspirowana antykiem, wznoszona dla celów estetycznych

 (1.3) przen. miejsce szczególnie związane z jakąś działalnością, zwykle uroczystą


Świątynia – miejsce kultu religijnego. W sensie szerszym, jest to każda budowla wzniesiona w celu sprawowania w niej wszelkiego rodzaju obrzędów religijnych. W sensie węższym, świątynią może być tylko taka budowla, która spełnia przynajmniej niektóre wyższe funkcje kultowe (np. składanie ofiar), sprawowane jedynie przez kapłanów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świątynka

zdrobnienie od: świątynia


Źródła:

SJP.pl

Świątynnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. templariusz


Źródła:

Wiktionary

Świątynny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący świątyni


Źródła:

Wiktionary

Światła

potocznie: miejsce na skrzyżowaniu ulic, które oznaczone jest światłami sygnalizacyjnymi


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. mot. miejsce oznaczone światłami sygnalizacyjnymi na skrzyżowaniu ulic lub dróg bądź sygnalizujące przejścia dla pieszych

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp.; M., B. i W. lm. od: światło



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Światło

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) fiz. promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie odbieranym przez oko;

 (1.2) przedmiot będący źródłem światła (1.1)

 (1.3) przen. o osobie będącej pociechą w życiu

 (1.4) wewnętrzna przestrzeń przewodów

 (1.5) pot. lm. sygnalizacja uliczna

 (1.6) druk. pusta przestrzeń pomiędzy parami znaków, liniami tekstu i innymi elementami druku

 (1.7) sport. tylna część bramki, równoległa do tylnej linii boiska

 (1.8) pot. energia elektryczna


Światło – pojęcie to ma inne znaczenie potoczne i w nauce.

Potocznie nazywa się tak widzialną część promieniowania elektromagnetycznego, czyli promieniowanie widzialne odbierane przez siatkówkę oka ludzkiego. Precyzyjne ustalenie zakresu długości fal elektromagnetycznych nie jest tutaj możliwe, gdyż wzrok każdego człowieka charakteryzuje się nieco inną wrażliwością – stąd za najszerszy przedział przyjmuje się 380-780 nm, choć często podaje się mniejsze zakresy (szczególnie od strony fal dłuższych), aż do 400–700 nm.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Światłochron

1. osłona przeciwsłoneczna używana w fotografice;
2. dawniej: abażur


Źródła:

SJP.pl

Światłochłonny

pochłaniający promienie świetlne


Źródła:

SJP.pl

Światłocień

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. technika malarska polegająca na różnicowaniu natężenia światła i eksponowaniu jego kontrastów;

 (1.2) szt. efekt zastosowania światłocienia (1.1), rozłożenie światła i cienia na obrazie

 (1.3) przen. niejasność, brak wyrazistości


Światłocień (czasami nazywany także chiaroscuro) – technika malarstwa polegająca na różnicowaniu natężenia światła i eksponowaniu jego kontrastów. Artysta operujący tą techniką zwraca uwagę na wartości malarskie oświetlenia poszczególnych elementów swojej kompozycji. W zależności od miejsca, skąd pada światło, część z nich jest oświetlona, bardzo wyraźna, część natomiast – zacieniona. Zastosowanie światłocienia daje wrażenie trójwymiarowości ukazywanych przedmiotów. Światłocień pozwala realistycznie ukazać wnętrza i tak komponować przestrzeń obrazu, by światłem podkreślić główne elementy kompozycji. Technika ta wzmaga dramatyzm przedstawionych scen.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Światłocieniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze światłocieniem


Źródła:

Wiktionary

Światłoczułość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest światłoczułe

 (1.2) fot. miara czułości materiału na światło;


Światłoczułość, S – wielkość odwrotnie proporcjonalna do naświetlania H określająca stopień reagowania fotograficznych materiałów światłoczułych na światło, potocznie zwana czułością. Dzięki naświetlaniu na wywołanej warstwie fotograficznej powstaje efekt określony przez kryterium czułości. Znajomość światłoczułości umożliwia określenie prawidłowej ekspozycji materiałów fotograficznych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Światłoczuły

reagujący na światło


przymiotnik

 (1.1) wrażliwy na światło


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Światłodruk

technika druku płaskiego; odbitka wykonana tą techniką; fototypografia, fotodruk, heliografia, fototypia


Światłodruk (fototypia, collotypia lub albertotypia) – technika druku płaskiego nie wykorzystująca rastra. Forma światłodrukowa wykonana jest z żelatyny. Żelatynę uczuloną dwuchromianem potasu wylewano na taflę szkła lustrzanego lub płytę metalową. Tak przygotowaną formę drukową naświetlano przez negatyw lampami łukowymi lub światłem słonecznym. Była ona bardzo delikatna i nietrwała.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Światłolecznictwo

leczenie za pomocą promieni słonecznych lub ze sztucznych źródeł światła; fototerapia, światłoterapia


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. dział fizykoterapii obejmujący leczenie podczerwienią, światłem widzialnym i nadfioletem


Fototerapia (światłoterapia), czyli światłolecznictwo, helioterapia – nazwa określająca różne działania mające u podstawy leczenie światłem.

W fototerapii wykorzystuje się naturalne źródła światła (helioterapia) oraz źródła sztuczne (aktynoterapia).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Światłolubny

o roślinach: rosnący, najlepiej rozwijający się w miejscach dobrze oświetlonych (np. krzew światłolubny)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. wymagający do prawidłowego rozwoju pełnego oświetlenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Światłomierz

miernik natężenia oświetlenia, stosowany w przyrządach rejestrujących obrazy, takich jak kamery, aparaty fotograficzne, zarówno analogowe, jak i cyfrowe


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. przyrząd do pomiaru natężenia światła;


Światłomierz – rodzaj fotometru stosowany w fotografii. Służy do pomiaru natężenia światła (padającego lub odbitego), umożliwiając dobranie prawidłowych parametrów ekspozycji materiału światłoczułego.

Pomiaru natężenia oświetlenia możemy dokonać poprzez pomiar światła padającego na obiekt, który zamierzamy sfotografować lub poprzez pomiar światła odbitego od takiego obiektu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Światłonośny

umożliwiający przenoszenie światła


Źródła:

SJP.pl

Światłoodporny

niewrażliwy na światło


Źródła:

SJP.pl

Światłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co światłe


Światłość (natężenie strumienia źródła światła) – w fotometrii, wielkość charakteryzująca wizualną jasność źródła światła. Światłość jest podstawową wielkością w fotometrii wizualnej. Jednostką światłości jest kandela, która należy do jednostek podstawowych układu jednostek SI.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Światłoterapia

leczenie za pomocą promieni słonecznych lub ze sztucznych źródeł światła; światłolecznictwo, fototerapia


Fototerapia (światłoterapia), czyli światłolecznictwo, helioterapia – nazwa określająca różne działania mające u podstawy leczenie światłem.

W fototerapii wykorzystuje się naturalne źródła światła (helioterapia) oraz źródła sztuczne (aktynoterapia).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Światłówka

światłówka naziemnica - gatunek motyla z rodziny sówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Światłowód

przezroczysta struktura z włókna szklanego, wykorzystywana do przesyłania światła jako nośnika informacji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. włókno, w którym następuje propagacja światła; falowód dla światła;


Światłowód – przezroczysta zamknięta struktura z włókna szklanego wykorzystywana do propagacji światła jako nośnika informacji. Światłowody są także używane w celach medycznych, na przykład w technice endoskopowej, dekoracyjnych, w telekomunikacji, telewizji kablowej, technice laserowej, optoelektronice i jako składniki zintegrowanych układów optycznych. Medium transmisyjnym jest włókno światłowodowe o średnicy nieco większej od średnicy ludzkiego włosa. Jego zalety to zasięg i pasmo transmisji większe niż dla innych mediów transmisji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Światłowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Światłowstręt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. przewrażliwienie oczu na światło spowodowane podrażnieniem lub schorzeniem oczu (spojówek, tęczówek);


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Światły

1. cechujący się rozległą wiedzą i dużym doświadczeniem życiowym;
2. świadczący o czyjejś rozległej wiedzy i dużym doświadczeniu życiowym;
3. dawniej: widny, jasny, dobrze oświetlony


przymiotnik jakościowy

 (1.1) wyróżniający się posiadaną wiedzą i doświadczeniem

 (1.2) charakterystyczny dla osoby posiadającej wiedzę i doświadczenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świbka

rodzaj roślin z rzędu żabieńcowców, występujących niemal na całym świecie


Świbka (Triglochin Riv. ex L.) – rodzaj roślin należący do rodziny świbkowatych (Juncaginaceae Rich.), obejmujący 26 gatunków występujących niemal na całym świecie, z czego dwa w Polsce: świbka błotna i świbka morska.

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów τρεῖς (treis – trzy) i γλωχίν (glochin – szpic) i odnosi się do kształtu owoców tych roślin.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świbkowate

rodzina roślin zielnych z klasy jednoliściennych, rosnących w miejscach wilgotnych, podmokłych, a także w zbiornikach wodnych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świbkowaty

o cechach świbkowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Świca

nazwisko


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na Ukrainie, w Karpatach Wschodnich, prawy dopływ Dniestru;


Świca (ukr. Свіча, Swicza) – rzeka na Ukrainie, w Karpatach Wschodnich, prawy dopływ Dniestru.

Ma długość 107 km i powierzchnię dorzecza 1493 km². Ma źródła w Gorganach w obwodzie iwanofrankiwskim na wysokości 1200 m nad poziomem morza (pod szczytem Kruhła Młaka). Największymi dopływami są Mizuńka, Sukil i Łużanka. Wpływa do Dniestru poniżej Żurawna. Bardzo czysta rzeka, ponieważ omija większe miasta.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świda

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Świder

narzędzie urabiające skałę używane w wiertnictwie; ostatni element przewodu wiertniczego, będący najważniejszym narzędziem przy wierceniu otworu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. dawniej miejscowość letniskowa, współcześnie dzielnica Otwocka;

 (1.2) geogr. hydron. rzeka w Polsce prawobrzeżny dopływ Wisły uchodzący do niej pod Otwockiem;

 (1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w gminie Wola;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świderek

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od świder

 (1.2) mały świder

 (1.3) spoż. zob. świderki.

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. pot. nazwa systematyczna|Melanoides tuberculata|ref=tak., mały ślimak wodny z rodzaju Melanoides


Świderek – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim, w gminie Augustów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świdergał

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świderki

nazwisko


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) spoż. rodzaj makaronu o kształcie sprężynek

forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (2.1) M., B., i W. lm. od: świderek


Świderki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Wojcieszków. Obok miejscowości przepływa Bystrzyca, niewielka rzeka dorzecza Wisły.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Wojcieszków. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 562 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Zofii w Zofiborze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świderkowaty

przypominający kształtem świderek


Źródła:

SJP.pl

Świdermajer

1. styl architektoniczny charakterystyczny dla podwarszawskich domów letniskowych; styl nadświdrzański;
2. dom zbudowany w takim stylu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. styl drewnianej architektury letniskowej powstającej na przełomie XIX i XX w. w Polsce, pod Warszawą;

 (1.2) archit. pot. budynek w stylu świdermajer (1.1)


Świdermajer, styl nadświdrzański – nazwa drewnianej architektury letniskowej powstającej na przełomie XIX i XX wieku na południowy wschód od Warszawy, wzdłuż Drogi Żelaznej Nadwiślańskiej (Kolei Nadwiślańskiej) na tzw. linii otwockiej w letniskach: Anin, Międzylesie, Radość, Zbójna Góra, Miedzeszyn, Falenica, Emilianów, Michalin, Józefów, Świder (Letniska Falenickie) oraz w letnisku, a następnie Otwocku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świdnica

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. wieś na Ukrainie;
4. dopływ Kostrzynia;
5. dopływ Sołotwy


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie dolnośląskim;


Świdnica (łac. Svidnica, niem. Schweidnitz, cz. Svídnice) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu świdnickiego oraz gminy wiejskiej Świdnica. Miasto leży historycznie na Dolnym Śląsku, na Przedgórzu Sudeckim, nad rzeką Bystrzycą. Świdnica wchodzi w skład aglomeracji wałbrzyskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świdnicki

Świdnica, Świdnik


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Świdnika lub Świdnicy


Patrz:Świdnica, Świdnik

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świdniczanin

1. mieszkaniec Świdnicy;
2. mieszkaniec Świdnika


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Świdnicy lub Świdnika

 (1.2) osoba pochodząca z Świdnicy lub Świdnika, urodzona w Świdnicy lub Świdniku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świdniczanka

1. mieszkanka Świdnicy;
2. mieszkanka Świdnika


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Świdnicy lub Świdnika

 (1.2) kobieta pochodząca z Świdnicy lub Świdnika, urodzona w Świdnicy lub Świdniku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świdnik

miasto w Polsce


Świdnik – miasto we wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu świdnickiego. Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miało 39 136 mieszkańców.

W 1786 roku Świdnik był wsią królewską w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. Prawa miejskie uzyskał w 1954.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdniki

Świdniki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Miączyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Miączyn. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 406 mieszkańców.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej Matki Bożej Królowej Polski.


Źródła:

Wikipedia

Świdośliwa

roślina z rodziny różowatych występująca w wielu gatunkach


Świdośliwa, świdośliwka (Amelanchier Medik.) – rodzaj krzewów lub niewielkich drzew z rodziny różowatych. Obejmuje ok. 24 gatunki, przy czym liczba ta jest zmienna ze względu na problematyczną klasyfikację wewnątrzrodzajową. Większość przedstawicieli występuje w Ameryce Północnej, tylko dwa – (A. ovalis i A. cretica) – rosną jako rodzime w południowej Europie, północno-zachodniej Afryce i południowo-zachodniej Azji i dwa we wschodniej Azji (A. sinica i A. asiatica). W Polsce przedstawiciele tego rodzaju należą do gatunków inwazyjnych: świdośliwa olcholistna A. alnifolia, Lamarcka A. lamarckii, kłosowa A. spicata. Błędnie z Polski podawana była świdośliwa jajowata A. ovalis i kanadyjska A. canadensis.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdośliwka

Świdośliwa, świdośliwka (Amelanchier Medik.) – rodzaj krzewów lub niewielkich drzew z rodziny różowatych. Obejmuje ok. 24 gatunki, przy czym liczba ta jest zmienna ze względu na problematyczną klasyfikację wewnątrzrodzajową. Większość przedstawicieli występuje w Ameryce Północnej, tylko dwa – (A. ovalis i A. cretica) – rosną jako rodzime w południowej Europie, północno-zachodniej Afryce i południowo-zachodniej Azji i dwa we wschodniej Azji (A. sinica i A. asiatica). W Polsce przedstawiciele tego rodzaju należą do gatunków inwazyjnych: świdośliwa olcholistna A. alnifolia, Lamarcka A. lamarckii, kłosowa A. spicata. Błędnie z Polski podawana była świdośliwa jajowata A. ovalis i kanadyjska A. canadensis.


Źródła:

Wikipedia

Świdrak

świdrak okrętowiec - małż z rodziny toczkarzowatych, żywi się drewnem


Źródła:

SJP.pl

Świdraty

przymiotnik jakościowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zezowaty


Źródła:

Wiktionary

Świdrować

czasownik przechodni niedokonany (dk. prześwidrować)

 (1.1) techn. wiercić przy użyciu świdra

 (1.2) przen. działać przenikliwie i intensywnie


Źródła:

Wiktionary

Świdrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|świdrować.


Źródła:

Wiktionary

Świdrowaty

1. podobny do ostrza świdra, skręcony spiralnie;
2. dawniej: zezowaty


Źródła:

SJP.pl

Świdrowce

pasożytniczy pierwotniak powodujący choroby zwierząt i ludzi; trypanosom, trypanosoma


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdrowiec

pasożytniczy pierwotniak powodujący choroby zwierząt i ludzi; trypanosom, trypanosoma


Świdrowiec (Trypanosoma) – rodzaj pasożytniczych pierwotniaków należących do rodziny świdrowców (Trypanosomatidae), będących pasożytami bezwzględnymi zwierząt kręgowych, w tym człowieka.

Dojrzałe postacie zwane trypomastigota pasożytują w krwi zwierząt kręgowych i człowieka. Wektorem przenoszącym oraz drugim żywicielem są różne gatunki much, kleszczy. U ryb i płazów świdrowce są przenoszone przez pijawki. Jedynym wyjątkiem jest Trypanosoma equiperdum, która nie posiada drugiego żywiciela.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdrowy

przymiotnik od: świder


Źródła:

SJP.pl

Świdrujący

przenikliwy, przeszywający, przenikający, trudny do zniesienia, dokuczliwy


Źródła:

SJP.pl

Świdrygiełło

Bolesław Świdrygiełło - wielki książę litewski w latach 1430-1432


Świdrygiełło, Bolesław Świdrygiełło (lit. Švitrigaila) (ur. między 1370 a 1376, zm. 10 lutego 1452) – wielki książę litewski w latach 1430–1432. Był synem Olgierda Giedyminowicza, wielkiego księcia litewskiego, i Julianny Aleksandrowny, księżniczki twerskiej; najmłodszym bratem Władysława II Jagiełły. W latach 1400–1402 książę podolski, 1419-1430 siewierski, czernihowski i trubczewski, członek rady hospodarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1451 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdrzański

Świder (rzeka)


Źródła:

SJP.pl

Świdrzyć

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. zezować


Źródła:

Wiktionary

Świdrzyk

płucodyszny ślimak z rodziny o tej samej nazwie (Clausilia), lądowy, o muszli najczęściej lewoskrętnej


Źródła:

SJP.pl

Świdrzyki

płucodyszny ślimak z rodziny o tej samej nazwie (Clausilia), lądowy, o muszli najczęściej lewoskrętnej


Świdrzykowate, świdrzyki (Clausiliidae) – rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), obejmująca ponad 1500 gatunków, ciepłolubnych i wilgociolubnych, szeroko rozmieszczonych na świecie. Są to ślimaki o różnorodnych preferencjach pokarmowych. Nie mają znaczenia gospodarczego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdrzykowate

rodzina lądowych ślimaków; świdrzyki


Świdrzykowate, świdrzyki (Clausiliidae) – rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), obejmująca ponad 1500 gatunków, ciepłolubnych i wilgociolubnych, szeroko rozmieszczonych na świecie. Są to ślimaki o różnorodnych preferencjach pokarmowych. Nie mają znaczenia gospodarczego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świdwa

dereń świdwa - krzew z rodziny dereniowatych, osiągający wysokość do 4 metrów, występujący w całej Europie w lasach i zaroślach, zarówno na zalewowych terenach w dolinach rzek, jak i na suchych zboczach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Cornus sanguinea|L.|ref=tak., duży krzew pospolicie występujący w Polsce, z krwistoczerwonymi liśćmi w okresie jesiennym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świdwiborecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Świdwiborka, związany ze Świdwiborkiem


Źródła:

Wiktionary

Świdwiborek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Myszyniec;


Świdwiborek – wieś sołeckaw Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Myszyniec.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Świdwie

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. jezioro na Równinie Wkrzańskiej, w województwie zachodniopomorskim;

 (1.2) geogr. część wsi Brzeziny w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Morawica

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Sępólno Krajeńskie;


Zobacz też:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Świdwin

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Świdwin (niem. Schivelbein) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, siedziba powiatu świdwińskiego oraz gminy wiejskiej Świdwin, położone na Wysoczyźnie Łobeskiej nad Regą, przy drogach wojewódzkich: nr 151, nr 152, nr 162 oraz przy linii kolejowej nr 202, łączącej Stargard z Koszalinem, Słupskiem i z Gdańskiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świdwina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Cornus sanguinea|L.|ref=tak., duży krzew pospolicie występujący w Polsce, z krwistoczerwonymi liśćmi w okresie jesiennym


Źródła:

Wiktionary

Świdwinianin

mieszkaniec Świdwina


Źródła:

SJP.pl

Świdwinianka

mieszkanka Świdwina


Źródła:

SJP.pl

Świdwiński

Świdwin


Patrz:Świdwin

Źródła:

SJP.pl

Świdziniewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świdziński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świeboda

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świebodzice

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim;


Świebodzice (niem. Freiburg in Schlesien) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego. Od południa bezpośrednio graniczy z Wałbrzychem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świebodzicki

Świebodzice; świebodzki (rzadko)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Świebodzic, związany z Świebodzicami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świebodziczanin

mieszkaniec Świebodzic


Źródła:

SJP.pl

Świebodziczanka

mieszkanka Świebodzic


Źródła:

SJP.pl

Świebodzin

miasto w Polsce


Świebodzin (niem. Schwiebus) – miasto w woj. lubuskim, siedziba powiatu świebodzińskiego i gminy miejsko-wiejskiej Świebodzin, na Pojezierzu Łagowskim. Według danych GUS z 31 grudnia 2021 Świebodzin liczył 21 254 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świebodzinianin

mieszkaniec Świebodzina


Źródła:

SJP.pl

Świebodzinianka

mieszkanka Świebodzina


Źródła:

SJP.pl

Świebodziński

Świebodzin


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Świebodzina, związany z Świebodzinem


Patrz:Świebodzin

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świebodzki

Świebodzice; świebodzicki (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Świec.

skrót od: świecki


Źródła:

SJP.pl

Świeca

1. sztuczne źródło światła, zazwyczaj w kształcie walca, wykonane z paliwa stałego, wewnątrz którego, przez całą długość, umieszczony jest knot;
2. element instalacji zapłonowej silnika;
3. figura gimnastyczna;
4. rakieta oświetlająca teren przed bombardowaniem, wyrzucana z samolotu wraz ze spadochronem; raca;
5. figura akrobacji lotniczej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przedmiot z wosku, parafiny lub stearyny mający knot, chemiczne źródło światła;

 (1.2) przest. dawna jednostka natężenia światła równa 1,02 kandeli;

 (1.3) sport. ćwiczenie gimnastyczne polegające na uniesieniu w górę nóg z leżenia na plecyecach;

 (1.4) lotn. gwałtowny pionowy wzlot samolotu;

 (1.5) przedmiot zmieniający skład powietrza w sposób zaplanowany przez wytwórcę

 (1.6) techn. mot. zob. świeca zapłonowa.

 (1.7) techn. mot. zob. świeca żarowa.

 (1.8) daw. rakieta świetlna opadająca na spadochronie


Świeca – źródło światła, zazwyczaj wykonane z paliwa stałego uformowanego najczęściej w walec, w osi którego na całej długości umieszczony jest knot. Dawniej świece wykonywane były głównie z wosku pszczelego, przez co w tej formie były dostępne dla zamożnych. Biedniejsi używali źródeł oświetlenia wykonanych z tańszego tłuszczu zwierzęcego. Obecnie świece najczęściej produkowane są z parafiny lub stearyny. Odmianą świecy umieszczonej w naczyniu jest znicz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świecący

świecić


Patrz:świecić

Źródła:

SJP.pl

Święcajty

część jeziora Mamry


Święcajty (niem. Schwenzait See) – jezioro w Polsce, położone na południe od Węgorzewa (województwo warmińsko-mazurskie, powiat węgorzewski, gmina Węgorzewo). Jezioro znajduje się w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich na wysokości 116,2 m n.p.m.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świecarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. górn. górnik przyświecający kopaczom w kopalni

 (1.2) daw. sprzedawca świec


Źródła:

Wiktionary

Świece

1. sztuczne źródło światła, zazwyczaj w kształcie walca, wykonane z paliwa stałego, wewnątrz którego, przez całą długość, umieszczony jest knot;
2. element instalacji zapłonowej silnika;
3. figura gimnastyczna;
4. rakieta oświetlająca teren przed bombardowaniem, wyrzucana z samolotu wraz ze spadochronem; raca;
5. figura akrobacji lotniczej


Świeca – źródło światła, zazwyczaj wykonane z paliwa stałego uformowanego najczęściej w walec, w osi którego na całej długości umieszczony jest knot. Dawniej świece wykonywane były głównie z wosku pszczelego, przez co w tej formie były dostępne dla zamożnych. Biedniejsi używali źródeł oświetlenia wykonanych z tańszego tłuszczu zwierzęcego. Obecnie świece najczęściej produkowane są z parafiny lub stearyny. Odmianą świecy umieszczonej w naczyniu jest znicz.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Święcenia

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rel. sakrament w niektórych kościołach chrześcijańskich, dający władzę uświęcania, tj. udzielania innych sakramentów;

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|święcenie.


Sakrament święceń, święcenia – sakrament w Kościołach katolickich, starokatolickich, prawosławnych i anglikańskich, który nadaje władzę uświęcania, czyli udzielania innych sakramentów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Święcenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nadawanie świętego charakteru

 (1.2) obchodzenie jako święto

 (1.3) gw-pl|Mazowsze. święconka


Źródła:

Wiktionary

Święch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świechów

Świechów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Oporów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Święchowo

Święchowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Swiãchòwò; niem. Friedrichsfelde) – kolonia w Polsce, położona na Kaszubach w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka. Miejscowość jest częścią składową sołectwa Czarna Dąbrówka.

W latach 1975–1998 kolonia administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Świechowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świechtać

gwarowo: brudzić, paprać w czymś


Źródła:

SJP.pl

Świecianin

mieszkaniec Świecia


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Świecia

 (1.2) osoba pochodząca ze Świecia, urodzona w Świeciu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świecianka

mieszkanka Świecia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Świecia

 (1.2) kobieta pochodząca ze Świecia, urodzona w Świeciu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Święcianowo

Święcianowo (niem. Wiesenthal) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Malechowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Święciański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Święcian, związany z Święcianami


Źródła:

Wiktionary

Świecić

czasownik przechodni niedokonany (dk. poświęcić)

 (1.1) czynić świętym, nakładać charakter sakralny

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) traktować jako święto, obchodzić uroczyście

czasownik zwrotny niedokonany święcić się

 (3.1) móc wnet nadejść


Źródła:

Wiktionary

Święcica

3 miejscowości w Polsce


Źródła:

Wikipedia

Święcice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Zobacz też


Źródła:

Wikipedia

Święcicki

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świecidełko

coś co błyszczy, połyskuje; metalowa, szklana, kryształowa ozdoba; błyskotka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) coś co błyszczy, połyskująca ozdóbka

 (1.2) iron. biżuteria


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świecidełkowaty

przypominający wyglądem świecidełko


Źródła:

SJP.pl

Święcidlnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. miejsce, w którym składano ofiary


Źródła:

Wiktionary

Świecidło

ekspresywnie: świecidełko; błyskotka


Źródła:

SJP.pl

Świecie

1. kula ziemska;
2. dalekie strony;
3. ludzie połączeni wspólnotą zajęć;
4. przestrzeń, w której ktoś żyje;
5. zamieszkana planeta, część globu


przysłówek

 (1.1) całkowicie

 (1.2) daw. świętobliwie

forma rzeczownika.

 (2.1) Ms. lp. od: święto


Świecie (niem. Schwetz) – miasto w Polsce położone w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, siedziba powiatu świeckiego oraz gminy miejsko-wiejskiej Świecie. Według danych GUS z 31 grudnia 2023 roku Świecie liczyło 24 841 mieszkańców.

Świecie uzyskało lokację miejską w 1338 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Święciec

Święciec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Kramsk. Tworzy samodzielne sołectwo Święciec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Świeciech

imię męskie


Sieciech, Świeciech – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- („wszystek, każdy, zawsze”) w wersjach nagłosowych Sie- lub Świe-, oraz członu -ciech („cieszyć”). Może ono oznaczać „tego, który wszystkich cieszy” albo „tego, który się ze wszystkiego cieszy”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świeciechów

imię męskie


Świeciechów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Mniszków.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Apostoła w Wójcinie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Święciechowa

wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim


Święciechowa (niem. Schwetzkau) – wieś (do 1934 miasto) w Polsce w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Święciechowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Święciechowski

przymiotnik od: Święciechowa, Święciechów


Źródła:

SJP.pl

Święciej

dawny stopień wyższy od przysłówka: święcie (świątobliwie)


Źródła:

SJP.pl

Świecik

rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny alestesowatych


Źródła:

SJP.pl

Świecino

Świecino (kaszb. Swiecëno, niem. Schwetzin) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim na północnych obrzeżach kompleksu leśnego Puszczy Darżlubskiej, w powiecie puckim, w gminie Krokowa. W skład sołectwa Świecino wchodzi również osada Zielony Dół.


Źródła:

Wikipedia

Świeciuch

gatunek chrząszcza z rodziny świetlików


Źródła:

SJP.pl

Świecki

1. laicki;
2. przymiotnik od: Świecko, Świecie, Świecie nad Osą


przymiotnik jakościowy

 (1.1) niemający związków z religią, niezależny od instytucji kościelnych

przymiotnik relacyjny

 (2.1) niebędący księdzem, zakonnikiem, osobą duchowną

 (2.2) o duchownym: taki, który nie jest zakonnikiem

 (2.3) związany ze Świeciem, dotyczący Świecia

 (2.4) związany ze Świeckiem, dotyczący Świecka

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) człowiek niebędący osobą duchowną


Wierni świeccy (laikat) – wszyscy wierni, którzy nie są kapłanami bądź zakonnikami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świecko

1. laicki;
2. przymiotnik od: Świecko, Świecie, Świecie nad Osą


Świecko (niem. Schwetig) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świeckość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest świeckie; cecha tych, którzy są świeccy


Sekularyzm, świeckość – pojęcie powszechnie definiowane jako koncepcja braku integracji lub współzależności religii z publicznymi sprawami społeczeństwa. Często jest wiązany z okresem oświecenia w Europie i odgrywa główną rolę w społeczeństwach Zachodu. Idee rozdziału Kościoła od państwa i laickości wiele czerpią z sekularyzmu - idei stwierdzającej, że jest możliwy świat bez Boga. Antonimem sekularyzmu jest teokracja.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Święcone

1. tradycyjne potrawy wielkanocne, poświęcone przez księdza w Wielką Sobotę
2. uroczyste śniadanie wielkanocne


Święconka (w niektórych regionach Polski – święcone; niem. österliche Fleischweihe; Fleischweihe zu Ostern; Speisensegnung; łac. benedictio agni et carnium in die Sanctae Paschae) – nazwa pokarmów (głównie wędlin, jaj, chrzanu, chleba itd.) święconych w Wielką Sobotę w Kościołach katolickich Polski oraz w innych europejskich krajach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Święconka

potrawy wielkanocne święcone w kościele katolickim w Wielką Sobotę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. pokarmy poświęcone w Wielką Sobotę i spożywane podczas Wielkanocy;

 (1.2) rel. wielkanocny zwyczaj święcenia pokarmów w Wielką Sobotę


Święconka (w niektórych regionach Polski – święcone; niem. österliche Fleischweihe; Fleischweihe zu Ostern; Speisensegnung; łac. benedictio agni et carnium in die Sanctae Paschae) – nazwa pokarmów (głównie wędlin, jaj, chrzanu, chleba itd.) święconych w Wielką Sobotę w Kościołach katolickich Polski oraz w innych europejskich krajach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Święcony

przymiotnik

 (1.1) o charakterze sakralnym; taki, który został poświęcony


Źródła:

Wiktionary

Świecować

1. usuwać wosk z ucha przy pomocy zapalonej świecy;
2. dawniej: oświecać, rozjaśniać


Źródła:

SJP.pl

Świecowanie

1. usuwać wosk z ucha przy pomocy zapalonej świecy;
2. dawniej: oświecać, rozjaśniać


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|świecować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Świecowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z świecą, dotyczący świecy


Źródła:

Wiktionary

Świeczka

zdrobnienie od: świeca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: świeca

 (1.2) mała lub cienka świeca


Świeca – źródło światła, zazwyczaj wykonane z paliwa stałego uformowanego najczęściej w walec, w osi którego na całej długości umieszczony jest knot. Dawniej świece wykonywane były głównie z wosku pszczelego, przez co w tej formie były dostępne dla zamożnych. Biedniejsi używali źródeł oświetlenia wykonanych z tańszego tłuszczu zwierzęcego. Obecnie świece najczęściej produkowane są z parafiny lub stearyny. Odmianą świecy umieszczonej w naczyniu jest znicz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świeczkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świecznica

1. rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych;
2. rodzaj grzybów z rodziny szyszkogłówkowatych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świecznik

1. podstawka na świece;
2. być, stać na świeczniku - zajmować wysokie stanowisko w jakiejś hierarchii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przedmiot z uchwytem na świecę lub kilka świec

 (1.2) przen. wysokie, eksponowane stanowisko

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) przest. pot. legendarny duch chodzący z latarką po polu i pokutujący za swoje winy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świecznikowy

świecznik


Patrz:świecznik

Źródła:

SJP.pl

Świeczuszka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: świeczka

 (1.2) mała świeczka


Źródła:

Wiktionary

Świedziebnia

Świedziebnia – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Świedziebnia.


Źródła:

Wikipedia

Świedziebniański

przymiotnik od: Świedziebnia; świedziebski


Źródła:

SJP.pl

Świedziebski

przymiotnik od: Świedziebnia; świedziebniański


Źródła:

SJP.pl

Świegot

świergot


Źródła:

SJP.pl

Świegotać

o ptakach: wydawać trele; ćwierkać, świergotać, kwilić, śpiewać, szczebiotać


Źródła:

SJP.pl

Świegotka

dawniej: plotkarz, papla, gaduła


Źródła:

SJP.pl

Świegotliwość

świegotliwy


Patrz:świegotliwy

Źródła:

SJP.pl

Świegotliwy

świergotliwy;
1. skłonny do świegotania; świergoczący, świegoczący;
2. przypominający świegotanie ptaków


Źródła:

SJP.pl

Świekatowo

Źródła:

Wikipedia

Świekatowski

Świekatowo


Patrz:Świekatowo

Źródła:

SJP.pl

Świekier

dawniej: ojciec męża lub żony; teść, świekr


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. ojciec męża

 (1.2) przest. ojciec męża lub żony


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świekr

dawniej: matka męża, rzadziej żony; teściowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zob. świekier.


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świekra

dawniej: matka męża, rzadziej żony; teściowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. matka męża, rzadziej żony

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: świekier


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świekrocha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. gw-pl|Kraków. matka męża


Źródła:

Wiktionary

Świekrowa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. gw-pl|Kraków. matka męża


Źródła:

Wiktionary

Świekry

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) matka męża; zob. świekra.

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od: świekra


Źródła:

Wiktionary

Świekrzyca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. matka męża


Źródła:

Wiktionary

Świeligów

Świeligów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski, ok. 6 km na zachód od Ostrowa.


Źródła:

Wikipedia

Świelino

Świelino (do 1945 niem. Schwellin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice. W czasach PRL-u w Świelinie mieścił się PGR. Obecnie budynki nie są użytkowane.

Wieś leży przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Świelino – Bobolice.


Źródła:

Wikipedia

Świemino

Świemino (do 1945 niem. Schwemmin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Biesiekierz.

Według danych z 31 grudnia 2008 r. wieś miała 260 mieszkańców.

Do XVII wieku osada rolnicza Świemino była folwarkiem wchodzącym w skład majątku w Parsowie. Po śmierci Wawrzyńca, ostatniego potomka z rodu von Parsow, majątek przeszedł na własność rodu pomorskiego von Heydebreck. W II połowie XIX wieku majątek należał do starosty Koszalina von Gerlach-Parsow. Po II wojnie światowej majątek upaństwowiono.


Źródła:

Wikipedia

Świemirowo

Świemirowo (kaszb. Czmirowò lub też Smirowò, Semierowò, niem. Schmierau) – południowo-zachodnia dzielnica Sopotu. Część Świemirowa położona bezpośrednio przy granicy miasta nazywana jest Stawowiem.

Południowo-wschodnia część dzielnicy ma charakter rzemieślniczo-usługowy, północno-zachodnia natomiast willowy.


Źródła:

Wikipedia

Świeniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świepot

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) bartn. rodzina pszczół miodnych żyjąca dziko w dziupli drzewa

 (1.2) bartn. naturalna dziupla w drzewie, w której gnieździ się świepot (1.1)


Źródła:

Wiktionary

Świerad

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Świeradek

zdrobnienie od: Świerad (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Świeradkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Świeradka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Świeradostwo

Świerad z małżonką; Świeradowie


Źródła:

SJP.pl

Świeradów-Zdrój

miasto w Polsce


Świeradów-Zdrój (niem. Bad Flinsberg) – miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim.

Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto miało 3985 mieszkańców (635. miejsce w kraju).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świeradowianin

mieszkaniec Świeradowa Zdroju


Źródła:

SJP.pl

Świeradowianka

mieszkanka Świeradowa


Źródła:

SJP.pl

Świeradowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Świeradowski

Świeradów-Zdrój


Patrz:Świeradów-Zdrój

Źródła:

SJP.pl

Świeradowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Świerada lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Świerc

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Świercki

przymiotnik od: Świercze-Koty


Źródła:

SJP.pl

Świercz

nazwisko


Świercz – osada wsi Dobre w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Będzino.

W latach 1975–1998 Świerczć położony był w województwie koszalińskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Świercze

nazwisko


Wg TERYT jest ich 13, w tym 5 podstawowych