w gwarze poznańskiej: wiadro; wymborek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Poznań, Kujawy. wiadro
SJP.pl
Wiktionary
dawny podatek na sprzęt przeciwpożarowy
SJP.pl
1. zdolność do odczuwania zapachów; zmysł powonienia;
2. przenośnie: zdolność przewidywania; intuicja
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zmysł pozwalający czuć zapachy i substancje lotne; zmysł powonienia;
(1.2) przen. pot. instynkt, zdolność przewidywania konsekwencji drobnych zdarzeń
Węch, powonienie – jeden z dwóch – obok smaku – zmysłów chemicznych. Działanie węchu polega na wykrywaniu zapachów (ich detekcji) i rozpoznawaniu bodźców, jakimi są cząsteczki określonych związków chemicznych lub ich mieszaniny (odoranty).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Węchomózgowie (łac. rhinencephalon) – część kresomózgowia bezpośrednio powiązana ze zmysłem powonienia. Zbudowane jest z części obwodowej (opuszka węchowa) oraz korowej.
W obecnym mianownictwie anatomicznym węchomózgowie nie jest wyszczególniane jako osobna część kresomózgowia, a jego struktury należą bezpośrednio do części podstawnej kresomózgowia.
Wikipedia
przymiotnik od: węch
przymiotnik
(1.1) związany ze zmysłem węchu, odczuwalny węchem
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wędka
Wiktionary
skrót od: wędkarstwo, wędkarski (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
sprzęt służący do amatorskiego połowu ryb, składający się najczęściej z wędziska, żyłki, spławika i haczyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sprzęt służący do amatorskiego połowu ryb, składający się najczęściej z wędziska, żyłki, spławika i haczyka;
Wędka – sprzęt służący do połowu ryb w wędkarstwie. Składa się z wędziska, do którego przymocowana jest żyłka wędkarska, na której końcu znajduje się haczyk wędkarski z przynętą. Zakłada się, że pierwowzór wędki powstał na Hawajach. Była to linka zakończona hakiem z przynętą, przyczepiona do łodzi i za nią ciągnięta. Typowej wędki zaopatrzonej w około półtorametrowe wędzisko z bambusa po raz pierwszy używano w Chinach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta łowiąca ryby na wędkę
SJP.pl
dotyczący wędkarza, wędkarstwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do wędkarstwa, związany z wędkarstwem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj hobby i sportu, polegający na łowieniu ryb na wędkę;
Wędkarstwo – rodzaj hobby, zajęcia rekreacyjnego i sportu, polegający na łowieniu ryb na wędkę.
Wyróżnia się sześć rodzajów wędkarstwa – w każdym z nich używa się innej, odpowiedniej metody wędkowania i przystosowanej do wybranej techniki łowienia wędki:
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osoba łowiąca ryby na wędkę;
2. dawniej: wytwórca wędek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba łowiąca ryby na wędkę
(1.2) środ. ktoś wyłudzający pieniądze na ulicy odwołując się do współczucia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) łowić ryby przy pomocy wędki, głównie rekreacyjnie
(1.2) środ. przen. żebrać, naciągać naiwnych na pieniądze
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wędkować.
Wiktionary
→ wędka
Wędkowy – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Tczew nad rzeką Szpęgawą. Wieś jest siedzibą sołectwa Wędkowy, w którego skład wchodzi również miejscowość Liniewko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. wyrób spożywczy z jednego kawałka mięsa (szynka, polędwica, baleron) lub z mięsa rozdrobnionego (kiełbasa, salceson), odpowiednio przyprawiony, zwykle wędzony, peklowany, rzadziej gotowany;
Wędliny – wyroby mięsne, wyrób z rozdrobnionego, przyprawionego mięsa, zwykle wędzony i peklowany w naturalnej lub sztucznej osłonce.
Wędzonkami są przetwory mięsne wykonane z jednego peklowanego kawałka mięsa (szynka, baleron, boczek, polędwica). W produkcji wędlin i wędzonek stosuje się naturalne oraz sztuczne dodatki uszlachetniające.
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
sklep, w którym sprzedaje się wyroby wędliniarskie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. sklep z wędlinami
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący wędliniarza, wędliniarstwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wędliniarstwem, dotyczący wędliniarstwa
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: wędlina
SJP.pl
skrót
(1.1) = wędrowny
Wiktionary
Wędrogów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Kowiesy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wędrogów jest wsią liczącą kilkadziesiąt domów, zamieszkaną przez ok. 119 osób. Osada leży nad rzeką Chojnatką, przy drodze krajowej nr 8 (E67), która oddziela wieś od sąsiednich Kowies.
Okolicę Wędrogowa stanowią głównie pola uprawne, łąki i niewielkie lasy.
Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przebywać długą drogę skądś dokądś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przemierzanie długiej drogi
(1.2) częste zmienianie miejsca pobytu
Wiktionary
kobieta, która wędruje, zwłaszcza pieszo; podróżniczka
SJP.pl
osoba wędrująca, zwłaszcza pieszo; turysta, podróżnik, piechur, wędrownik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto wędruje, porusza się pieszo
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) turyst. sport. piesze przemieszczanie się połączone z odwiedzaniem kolejnych miejsc
Wędrówki zwierząt, migracje zwierząt – zazwyczaj sezonowe i regularne przemieszczanie się zwierząt (osobników, stad lub całych populacji) na różne odległości. Migracje występują u wszystkich kręgowców i u niektórych bezkręgowców. Zwierzęce wędrówki klasyfikowane są według kilku kryteriów.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do wędrówki, związany z wędrówką
Wiktionary
Wędrownicy – grupa metodyczna w organizacjach harcerskich, skupiająca młodzież ponadgimnazjalną i starszą. Symbolem wyróżniającym spośród innych grup jest naramiennik wędrowniczy.
Wikipedia
zdrobnienie od: wędrownik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: wędrownik
(1.2) rzad. mały wędrowiec
SJP.pl
Wiktionary
Wędrowniczka – w ZHR czwarty, a w SHK Zawisza piąty żeński stopień harcerski. Przeznaczony dla harcerek w wieku 16-18 lat. Oznaczany poprzez złota lilijkę i złoty okrąg nabity na krzyż. W niektórych środowiskach ZHP używa się tej nazwy dla stopnia Harcerki Orlej.
SJP.pl
Wikipedia
1. związany z odbywaniem wędrówek; podróżniczy, podróżny;
2. → wędrownik
przymiotnik
(1.1) dotyczący wędrownika lub wędrowania
SJP.pl
Wiktionary
osoba wędrująca, zwłaszcza pieszo; turysta, podróżnik, piechur, wędrowiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. wędrowiec
Wędrownicy – grupa metodyczna w organizacjach harcerskich, skupiająca młodzież ponadgimnazjalną i starszą. Symbolem wyróżniającym spośród innych grup jest naramiennik wędrowniczy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) odbywający wędrówkę; zmieniający miejsce pobytu; przenoszący się z miejsca na miejsce
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wędrzyn (niem. Wandern) – kolonia w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin.
Jest to osiedle wojskowe położone przy drodze wojewódzkiej nr 137. Na terenie osiedla znajdują się trzy jednostki wojska polskiego: 17 Brygada Zmechanizowana, 45 Wojskowy Oddział Gospodarczy oraz Komenda Poligonu zarządzająca Ośrodkiem Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Wędrzynie. Osiedle leży na trasie linii kolejowej nr 364.
Wikipedia
urządzenie do wędzenia mięs, ryb
SJP.pl
pomieszczenie, w którym wędzi się przetwory mięsne, ryby
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. pomieszczenie lub urządzenie do wędzenia
Wędzenie – metoda konserwacji żywności (mięsa i przetworów mięsnych, ryb, serów, słodu itp.) za pomocą dymu. W wyniku tego procesu produkty żywnościowe uzyskują specyficzny zapach, smak i zabarwienie powierzchni. Obok solenia i suszenia wędzenie uznawane jest za jedną z najstarszych metod utrwalania żywności.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wędzarstwo
SJP.pl
specjalista w zakresie wędzenia mięsa i ryb
SJP.pl
konserwować produkty, poddając je działaniu dymu pochodzącego ze spalanego drewna drzew liściastych
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) kulin. konserwować żywność przy użyciu odpowiedniego dymu
czasownik zwrotny wędzić się
(2.1) kulin. być wędzonym (1.1)
(2.2) żart. przen. przebywać w miejscu o nasilonym zadymieniu lub gorącu
SJP.pl
Wiktionary
cienki fałd skóry lub błony śluzowej, stanowiący połączenie jednego narządu z drugim, np. wędzidełko języka
Wędzidełko (łac. frenulum) – blaszka lub fałd łączący ze sobą dwa elementy i ograniczający ich ruchomość.
Anatomia człowieka wyróżnia szereg wędzidełek w różnych częściach ciała, np. wędzidełko wargi górnej, wędzidełko wargi dolnej, wędzidełko języka, wędzidełko napletka, wędzidełko łechtaczki, wędzidełko warg sromowych.
SJP.pl
Wikipedia
metalowa część uzdy wkładana koniowi do pyska, służąca do kierowania zwierzęciem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zootechn. element uprzęży (ogłowia) wkładany koniowi do pyska;
Wędzidło – rodzaj kiełzna, element ogłowia wkładany koniowi do pyska w celu przekazywania mu sygnałów i kierowania nim. Istnieje wiele rodzajów wędzideł, które dzieli się ze względu na kryteria:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
długi, cienki kij stanowiący część wędki
Wędka – sprzęt służący do połowu ryb w wędkarstwie. Składa się z wędziska, do którego przymocowana jest żyłka wędkarska, na której końcu znajduje się haczyk wędkarski z przynętą. Zakłada się, że pierwowzór wędki powstał na Hawajach. Była to linka zakończona hakiem z przynętą, przyczepiona do łodzi i za nią ciągnięta. Typowej wędki zaopatrzonej w około półtorametrowe wędzisko z bambusa po raz pierwszy używano w Chinach.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wędzone mięso wieprzowe, przerośnięte tłuszczem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. kulin. wędzona wieprzowina, np. boczek, słonina, baleron
Wędliny – wyroby mięsne, wyrób z rozdrobnionego, przyprawionego mięsa, zwykle wędzony i peklowany w naturalnej lub sztucznej osłonce.
Wędzonkami są przetwory mięsne wykonane z jednego peklowanego kawałka mięsa (szynka, baleron, boczek, polędwica). W produkcji wędlin i wędzonek stosuje się naturalne oraz sztuczne dodatki uszlachetniające.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ wędzonka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) kulin. przyrządzony / przyrządzany w procesie wędzenia
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od wędzić
Wiktionary
skrót od: węgierski
skrót
(1.1) = węgierski
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pionowy element konstrukcyjny w formie słupa drewnianego lub kamiennego po bokach drzwi lub okna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. belka, która ogranicza z boku otwór drzwiowy lub okienny wspierający łuk lub nadproże;
Węgar (węgarek) – pionowy element przy otworze okiennym lub drzwiowym otrzymany przez wysunięcie cegieł dla ścian murowanych lub dostawienie pionowych słupków dla ścian drewnianych lub kamiennych. Stanowi on oparcie dla ościeżnicy. Niezbędny jest on do ościeżnic regulowanych, aby je bezinwazyjnie zamontować.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: węgar
Węgar (węgarek) – pionowy element przy otworze okiennym lub drzwiowym otrzymany przez wysunięcie cegieł dla ścian murowanych lub dostawienie pionowych słupków dla ścian drewnianych lub kamiennych. Stanowi on oparcie dla ościeżnicy. Niezbędny jest on do ościeżnic regulowanych, aby je bezinwazyjnie zamontować.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: węgarek
SJP.pl
1. pierwiastek chemiczny o symbolu C i liczbie atomowej 6, występujący w naturze w dwóch odmianach: diamentu i grafitu;
2. skała osadowa, powstała z obumarłych części roślin, stosowana jako paliwo
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu C i liczbie atomowej 6;
(1.2) geol. bryłka rudy z dużą zawartością węgla (1.1), materiał opałowy;
(1.3) szt. materiał rysunkowy w formie patyczków miękkiego węgla drzewnego
(1.4) szt. technika artystyczna posługująca się węglem (1.3) oraz rysunek nią wykonany;
(1.5) grudka żaru
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały kawałek węgla; żarzący się kawałek węgla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: węgiel
(1.2) mały kawałek węgla
(1.3) rel. krążek z węgla drzewnego wkładany po rozżarzeniu do trybularza
SJP.pl
Wiktionary
mały kawałek węgla; żarzący się kawałek węgla
Węgielka (Odontosia) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Motyle o krępej budowy ciele. Głowa ich jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, krótkie głaszczki i uwstecznioną ssawkę, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Czułki osiągają mniej więcej połowę długości przedniego skrzydła i wykazują dymorfizm płciowy w budowie, będąc ząbkowanymi u samicy, zaś piłkowanymi lub obustronnie grzebykowanymi u samca. Szeroki tułów porasta wełniste owłosienie. Pokrycie skrzydeł łuskami jest słabe, wskutek czego skrzydła nieco prześwitują. Przepaski poprzeczne przedniego skrzydła są ostro ząbkowane, ale mogą być niewyraźne. W użyłkowaniu przedniego skrzydła wspólny pień żyłek radialnej i pierwszej medialnej jest mniej więcej dwukrotnie dłuższy niż wolne odcinki tychże żyłek. Na tylnej krawędzi przedniego skrzydła leży dobrze rozwinięty ząb z włosowatych łusek. Odnóża tylnej pary mają dwie pary ostróg na goleniach.
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd geodezyjny do wytyczania kątów prostych, pełnych i półpełnych; winkiel
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) bud. dotyczący węgła
Wiktionary
1. koń rasy węgierskiej;
2. wino węgierskie; węgrzyn
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek narodowości węgierskiej, obywatel Węgier, mieszkaniec Węgier
forma rzeczownika.
(2.1) D. od: Węgry
Węgrzy (także Madziarzy / Madziarowie, węg. l.poj. magyar, l.mn. magyarok) – naród europejski z grupy ludów ugrofińskich, zamieszkujący głównie własne państwo narodowe – Węgry w Europie Środkowej, posługujący się językiem węgierskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odmiana śliwy; owoc tej śliwy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej narodowości węgierskiej, obywatelka Węgier, mieszkanka Węgier
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Węgrami
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Węgrami, dotyczący Węgier lub Węgrów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. ugrofiński język używany przez Węgrów;
(2.2) lekcja węgierskiego (2.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący Węgier i Polski
SJP.pl
przymiotnik od: Węgierska Górka
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Węgierskiej Górki
SJP.pl
Wiktionary
1. posługujący się językiem węgierskim;
2. napisany w języku węgierskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem węgierskim
przymiotnik
(1.1) posługujący się językiem węgierskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem węgierskim
(1.3) udostępniany, spisany, utrwalony lub stworzony w języku węgierskim
SJP.pl
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla Węgier
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest węgierskie; cecha tych, którzy są węgierscy
SJP.pl
Wiktionary
1. język węgierski;
2. wszystko, co jest charakterystyczne dla Węgier lub stamtąd pochodzi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. język węgierski
(1.2) to, co węgierskie
SJP.pl
Wiktionary
miejsce zetknięcia się dwu ścian zewnętrznych budynku; narożnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. zewnętrzny róg budynku
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
sól kwasu węglowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny, sól lub ester kwasu węglowego;
Węglany – grupa związków chemicznych, soli i estrów kwasu węglowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nasycać ciecz dwutlenkiem węgla; saturować
SJP.pl
przymiotnik od: węglan
przymiotnik
(1.1) chem. dotyczący węglanu
SJP.pl
Wiktionary
sól kwasu węglowego
Węglany – grupa związków chemicznych, soli i estrów kwasu węglowego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
węglarek gronowiec - owad z rodziny kózkowatych
SJP.pl
kolejowy wagon towarowy o otwartym od góry nadwoziu i uniwersalnym zastosowaniu, przystosowany zasadniczo do przewozu ładunków masowych takich jak: węgiel, drewno, kamień, warzywa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolej. pot. tender, wagon do przewożenia węgla używanego jako paliwo lokomotywy parowej
(1.2) kolej. wagon z burtami służący do przewozu materiałów sypkich, m.in. węgla;
(1.3) metalowy pojemnik z uchwytem, służący do noszenia węgla do pieca
(1.4) pot. węgiel w ilości mieszczącej się w węglarce (1.1-3)
(1.5) daw. uczn. uczennica paląca papierosy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pomieszczenie do przechowywania węgla; węglownia;
2. miejsce, gdzie wypalany jest węgiel drzewny;
3. piec do wypalania węgla
SJP.pl
przymiotnik od: węglarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dziedzina zajmująca się wytwarzaniem węgla drzewnego
Węglarstwo – rzemiosło polegające na wytwarzaniu węgla drzewnego, zajmowali się nim węglarze, zanikło w XIX w.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. człowiek zajmujący się handlem węgla, pracujący w składzie węgla;
2. członek tajnego stowarzyszenia politycznego założonego we Włoszech w XIX wieku, w celu walki o niepodległość i zjednoczenie kraju; karbonariusz;
3. dawniej: człowiek zajmujący się wypalaniem węgla drzewnego; kurzak;
4. lis o czarnym umaszczeniu nóg, brzucha i pyska
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. ktoś, kto zajmuje się wyrabianiem węgla drzewnego;
(1.2) zaw. ktoś, kto zajmuje się handlem węglem lub jego dowozem
(1.3) hist. zob. karbonariusz.
(1.4) zob. smolarz.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. lis wyróżniający się czarnym umaszczeniem pyska, podbrzusza i stawek
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
forma rzeczownika.
(1.1) plural|węgiel.
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) pot. węglowodany
Wiktionary
spalać się na węgiel; zwęglać się
SJP.pl
Węgleniec – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. powodować przemianę substancji pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w węgle kopalne; uwęglać;
2. dawniej: spalać na węgiel; zwęglać;
3. węglić się - uwęglać się, przetwarzać się w węgle kopalne; zwęglać się
SJP.pl
związek węgla z metalem; karbidek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny węgla z metalem lub półmetalem;
(1.2) przest. węgielek (zdrobn. od: węgiel)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związek węgla z metalem; karbidek
Węgliki – nieorganiczne związki chemiczne złożone z atomów węgla i atomów metalu albo półmetalu (krzemu czy boru), mającymi mniejszą od węgla elektroujemność. Wyróżnia się węgliki jonowe, węgliki kowalencyjne, węgliki międzywęzłowe (metaliczne) i węgliki pośrednie.
SJP.pl
Wikipedia
→ węglik
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Węglinek, Węgliniec, Węgliny
Wikipedia
mieszkaniec Węglińca (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Węglińca (miasta w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Węgliniec (niem. Kohlfurt) – miasto w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Węgliniec.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2023 miasto miało 2657 mieszkańców (761. miejsce w kraju).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: węglowy - zawierający węgiel (pierwiastek)
SJP.pl
obfitujący w węgiel; dostarczający węgla; zawierający węgiel
SJP.pl
dotyczący organicznych związków chemicznych, czyli związków zawierających przynajmniej jeden atom węgla
SJP.pl
dotyczący organicznych związków chemicznych, czyli związków zawierających przynajmniej jeden atom węgla
SJP.pl
1. pierwiastek z 4 grupy układu okresowego;
2. statek do przewozu węgla
Węglowce – pierwiastki 14 (daw. IVA lub IV głównej) grupy układu okresowego. Są to węgiel (C), krzem (Si), german (Ge), cyna (Sn), ołów (Pb) i flerow (Fl).
SJP.pl
Wikipedia
Węglowice (niem. Kuhlhausen) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Wręczyca Wielka.
Wieś leży około 15 km na południe od Kłobucka, w pobliżu węzła kolejowego w Herbach Nowych.
Wikipedia
1. pierwiastek z 4 grupy układu okresowego;
2. statek do przewozu węgla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. masowiec do transportu węgla;
Węglowiec (ang. collier) – rodzaj masowca przystosowanego do przewozu węgla. Charakterystyczne dla tego typu jednostek były duże luki ładunkowe.
Był to typ statków, które do wybuchu II wojny światowej najczęściej zawijały do portu w Gdyni. Najbardziej znanymi polskimi węglowcami były „Francuzy” towarzystwa Żegluga Polska (Katowice, Kraków, Toruń, Poznań i Wilno) i „Robury” towarzystwa Polskarob.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
używana dawniej żarówka z nicią węglową, wytrzymała na wstrząsy, dająca żółte światło
SJP.pl
Wikipedia
1. pomieszczenie do przechowywania węgla; węglarnia;
2. zespół urządzeń do przygotowania węgla wsadowego w gazowniach i koksowniach
SJP.pl
związek chemiczny składający się z węgla, wodoru i tlenu; cukier
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny składający się z atomów węgla, wodoru i tlenu;
Węglowodany, sacharydy – w ścisłym znaczeniu są to organiczne związki chemiczne składające się z atomów węgla oraz wodoru i tlenu, w takiej proporcji, że na każdy atom węgla przypadają dwa atomy wodoru i jeden tlenu, o ogólnym wzorze sumarycznym: Cn(H2O)n. W szerszym znaczeniu zalicza się do nich ich pochodne otrzymywane w wyniku redukcji lub utleniania ich grup hydroksylowych lub karbonylowych, a także wymianę jednej lub więcej grup hydroksylowych na atom wodoru lub inne grupy organiczne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: węglowodan
przymiotnik
(1.1) dotyczący węglowodanów
SJP.pl
Wiktionary
związek chemiczny składający się z węgla, wodoru i tlenu; cukier
Węglowodany, sacharydy – w ścisłym znaczeniu są to organiczne związki chemiczne składające się z atomów węgla oraz wodoru i tlenu, w takiej proporcji, że na każdy atom węgla przypadają dwa atomy wodoru i jeden tlenu, o ogólnym wzorze sumarycznym: Cn(H2O)n. W szerszym znaczeniu zalicza się do nich ich pochodne otrzymywane w wyniku redukcji lub utleniania ich grup hydroksylowych lub karbonylowych, a także wymianę jednej lub więcej grup hydroksylowych na atom wodoru lub inne grupy organiczne.
SJP.pl
Wikipedia
związek chemiczny składający się z węgla i wodoru
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny organiczny złożony wyłącznie z atomów węgla i wodoru;
Węglowodory – organiczne związki chemiczne zawierające w swojej strukturze wyłącznie atomy węgla i wodoru. Wszystkie one składają się z podstawowego szkieletu węglowego (powiązanych z sobą atomów węgla) i przyłączonych do tego szkieletu atomów wodoru. Sam pierwiastek węgiel nie jest jednak węglowodorem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: węglowodór
przymiotnik
(1.1) chem. zbudowany głównie z atomów węgla i wodoru
SJP.pl
Wiktionary
związek chemiczny składający się z węgla i wodoru
Węglowodory – organiczne związki chemiczne zawierające w swojej strukturze wyłącznie atomy węgla i wodoru. Wszystkie one składają się z podstawowego szkieletu węglowego (powiązanych z sobą atomów węgla) i przyłączonych do tego szkieletu atomów wodoru. Sam pierwiastek węgiel nie jest jednak węglowodorem.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: węgiel
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący węgla; przewożący węgiel; poruszający się na węgiel
(1.2) chem. dotyczący węgla jako pierwiastka chemicznego; składający się z węgla
SJP.pl
Wiktionary
rzeka w Polsce i Federacji Rosyjskiej
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka przepływająca przez terytorium Polski i Rosji (obwód królewiecki), wypływa z jeziora Mamry, wraz z Instruczą tworzy Pregołę;
Węgorapa (ros. Анграпа, niem. Angerapp) – rzeka, przepływająca przez terytorium Polski i Rosji (obwód królewiecki).
Wypływa z jeziora Mamry, przepływa przez Węgorzewo i po połączeniu z Instruczą tworzy Pregołę. Długość rzeki (uwzględniając jej naturalne koryto), wynosi 172 km, w tym 66 km znajduje się na terenie Polski (biorąc jako główny nurt kanał odcinający Wielką Pętlę Węgorapy – odpowiednio 139,9 km oraz 44 km), reszta na terenie obwodu królewieckiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
choroba wywoływana przez węgorka jelitowego
Węgorczyca (strongyloidoza, łac. strongyloidosis, ang. strongyloidiasis) – choroba pasożytnicza wywołana przez nicienia węgorka jelitowego (Strongyloides stercoralis), który cały cykl rozwojowy może odbyć w organizmie człowieka, może więc wskutek autozakażenia doprowadzać do wieloletniego przebiegu choroby.
SJP.pl
Wikipedia
nicień, pasożyt kręgowców i roślin
SJP.pl
przymiotnik od: węgorek
SJP.pl
urządzenie rybackie do połowu węgorzy spływających do morza
Węgornia (kaszb. Wãgòrniô, niem. Aalbeck) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Łęczyce.Według danych na dzień 31 grudnia 2006 roku wieś zamieszkuje 54 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
słodkowodna larwa minogów o ciele wydłużonym, robakowatym i słabo rozwiniętych oczach pokrytych skórą, żyjąca w mule dennym; robaczyca, ślepica
Ślepica (ammocoetes) – larwa minogokształtnych zwana inaczej węgornicą lub robaczycą, pod wieloma względami różniąca się od osobników dorosłych. Początkowo została opisana jako odrębny gatunek Ammocoetes branchialis, w wielu regionach Polski nazywany ślepicą.
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj pułapki na ryby;
2. osoba łowiąca węgorze
Węgornik (niem. Aalgraben) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Police na skraju Puszczy Wkrzańskiej.
Przynależność polityczno-administracyjna:
SJP.pl
Wikipedia
drapieżna ryba z rodziny węgorzowatych, o wydłużonym, wężowatym ciele, żyjąca w wodach słodkich, na tarło wędrująca do morza
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. ryba z rodziny nazwa systematyczna|Anguillidae|ref=tak., węgorzowatych;
(1.2) kulin. spoż. mięso węgorza (1.1) lub potrawa z niego
(1.3) hazardowa gra w domino
Węgorz może oznaczać:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Węgorzewa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Węgorzewa
(1.2) osoba pochodząca z Węgorzewa, urodzona w Węgorzewie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Węgorzewa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Węgorzewa
(1.2) kobieta pochodząca z Węgorzewa, urodzona w Węgorzewie
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim;
Węgorzewo (dawniej Węgobork, niem. Angerburg, lit. Ungura, maz. Wéngobork) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Węgorzewo.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Węgorzewo liczyło 10 563 mieszkańców i miało powierzchnię 10,88 km².
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Węgorzewo
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Węgorzewa, związany z Węgorzewem
SJP.pl
Wiktionary
rząd ryb promieniopłetwych; niedopłetwe
Węgorzokształtne (Anguilliformes), niedopłetwe, gardzielcokształtne, sakkofaryngokształtne (Apodes) – rząd ryb promieniopłetwych obejmujący ryby morskie i dwuśrodowiskowe, o silnie wydłużonym ciele, m.in. węgorze, kongery i mureny. Jest to najliczniejszy w gatunki rząd ryb z nadrzędu elopsopodobnych. W zapisie kopalnym są znane od środkowej kredy.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach węgorzokształtnych (rząd ryb)
SJP.pl
rodzina ryb kostnoszkieletowych, o ciele silnie wydłużonym, bocznie spłaszczonym w części ogonowej; drapieżne, większość życia spędzają w wodach słodkich (rzekach i jeziorach), do morza wędrują tylko na tarło, po którym prawdopodobnie giną
Węgorzowate (Anguillidae) – rodzina katadromicznych ryb z rzędu węgorzokształtnych (Anguilliformes). Wszystkie gatunki są poławiane gospodarczo. Jedynym przedstawicielem rodziny w wodach Polski jest węgorz europejski.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach węgorzowatych (rodzina ryb)
przymiotnik jakościowy
(1.1) podobny do węgorza; taki jak węgorz
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. zwykle w lm. węgorzowate: przedstawiciel pewnej rodziny ryb kostnoszkieletowych
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: węgorz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny węgorzycowatych
Węgorzyca (Zoarces viviparus) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny węgorzycowatych (Zoarcidae).
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych
Węgorzycowate (Zoarcidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach węgorzycowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
1. zdrobnienie od: węgorz;
2. młody węgorz
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
mieszkaniec miasta: Węgorzyno
SJP.pl
mieszkanka miasta: Węgorzyno
SJP.pl
Węgorzynko (niem. Wangerinenhof, kaszub. Wãgòrzënko) – wieś w Polsce położona na Pojezierzu Bytowskim, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Miastko.
Przez teren wsi przebiega Droga krajowa nr 21 oraz drogi powiatowe nr 1717G (Miastko-Trzcinno) oraz nr 1716G (łącząca DK21 z drogą powiatową 1717G). Przez teren wsi przebiegała nieistniejąca Linia kolejowa Bytów - Miastko, która obecnie jest szlakiem rowerowym. Na trasie wycieczkowej znajdują się trzy dobrze zachowane wiadukty kolejowe.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. jezioro na Pojezierzu Ińskim;
3. jezioro na Pojezierzu Kaszubskim
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Węgorzyno (do 1946 niem. Wangerin) – miasto w Polsce położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, nad jeziorem Węgorzyno. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Węgorzyno.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto miało 3021 mieszkańców.
Ośrodek usługowy i wypoczynkowy; przemysł spożywczy i drzewny; przystań wodna.
Węgorzyno uzyskało lokację miejską w 1460.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Węgorzyno
SJP.pl
1. koń rasy węgierskiej;
2. wino węgierskie; węgrzyn
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
(1.2) geogr. wieś w Polsce;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lm. od: Węgier
Węgrów – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, siedziba gminy wiejskiej Liw, gminy miejskiej Węgrów i powiatu węgrowskiego (w latach 1867–1975 i od 1999).
Węgrów położony jest w Obniżeniu Węgrowskim, na prawym brzegu rzeki Liwiec. Przez miasto przepływa struga Czerwonka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Węgrowa
SJP.pl
mieszkanka Węgrowa
SJP.pl
→ Węgrów
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Węgrowa, związany z Węgrowem
SJP.pl
Wiktionary
1. koń rasy węgierskiej;
2. wino węgierskie; węgrzyn
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. państwo w Europie;
Węgry (węg. Magyarország, [ˈmɒɟɒrorsaːɡ]) – państwo śródlądowe w Europie Środkowej, od 1955 członek ONZ, od 1999 członek NATO, od 2004 członek Unii Europejskiej. Jest również członkiem Grupy Wyszehradzkiej. Graniczy ze Słowacją, Słowenią, Austrią, Chorwacją, Serbią, Rumunią i Ukrainą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Węgrzce Wielkie
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wino węgierskie; węgier
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) przest. enol. wino węgierskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. handlarz domokrążca (pierwotnie narodowości węgierskiej)
(2.2) gwara. zootechn. osoba zajmująca się kastracją zwierząt
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: węgrzyn (wino)
Węgrzynek – część wsi Chełmiec, w gminie Chełmiec, powiecie nowosądeckim, w województwie małopolskim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Węgrzynowice – wieś w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Budziszewice.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego. Wieś typowo rolnicza – mieszkańcy zajmują się uprawą zboża, ziemniaków i hodowlą zwierząt.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: węgieł
SJP.pl
nazwisko
Węsierski I (Wensierski, Wesierski, Belina odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Belina.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|węszyć.
Wiktionary
1. poszukiwać zapachów i oceniać je, obwąchiwać, niuchać (o zwierzętach);
2. potocznie: poszukiwać, tropić
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wywęszyć)
(1.1) szukać czegoś po zapachu, wyczuwając to węchem
(1.2) pot. usiłować dowiedzieć się czegoś o kimś lub o czymś
SJP.pl
Wiktionary
ktoś, kto szpera, poszukuje czegoś
SJP.pl
cienki arkusz sprasowanego wosku pszczelego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pszcz. zaczątek plasterastra z wosku o wyglądzie wafla, umieszczany w ramce i stanowiący podstawę do budowy plasterastra wosku
Węza – używany w pszczelarstwie szablon z wytłoczonymi kształtami komórek plastra pszczelego umieszczany w ramce. Rozmiar dostosowany jest do wielkości i kształtu ramki, najczęściej prostokątny.
Węzę wyrabia się z wosku pszczelego I klasy. Powinna mieć zapach swoisty dla wosku, który lekko pachnie miodem. Barwa węzy powinna być jednolita od jasnożółtej do ciemnożółtej, z odcieniem białym lub pomarańczowym. Jej powierzchnia musi być sucha i czysta, bez szarych lub białych plam, a brzegi równo obcięte pod kątem prostym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Serpentes|Linnaeus|ref=tak., podrząd gadów z rzędu łuskonośnych;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: wąż
Węże (Serpentes) – podrząd gadów z rzędu łuskonośnych. Charakteryzują się wydłużonym, beznogim ciałem i aparatem szczękowym umożliwiającym niezwykle szerokie rozwarcie paszczy, a co za tym idzie połykanie ofiar w całości, brakiem błony bębenkowej i ucha środkowego. Liczba kręgów, które mają (podobnie jak u waranów) dodatkowe powierzchnie stawowe, może sięgać 400. Węże (jadowite i właściwe) mają tylko jedno (prawe) płuco (dusiciele mają dwa), wydłużoną wątrobę, nerki ułożone jedna za drugą.Mają dobrze rozwinięty narząd Jacobsona. Węże są grupą monofiletyczną. Rozmnażają się płciowo.
Wiktionary oraz Wikipedia
Wężerów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Słomniki, przy drodze DK7.
Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
1. splątane miejsce na sznurku (np. węzeł marynarski)
2. w wyrażeniu "węzeł gordyjski": problem pozornie trudny do rozwiązania, wymagający sprytu
3. miejsce przecięcia się kilku szlaków komunikacyjnych (np. kolejowy)
4. jednostka prędkości stosowana na morzu (1 mila morska na godzinę)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) połączenie, umocowanie lub skrócenie lin lub podobnych materiałów poprzez związanie lub przeplecenie;
(1.2) mar. metrol. nawig. meteorol. jednostka prędkości, równa jednej mili morskiej na godzinę; w nawigacji używana do określania prędkości statków i prądów morskich, zaś w meteorologii - prędkości wiatrów;
(1.3) przen. więź łącząca ludzi (i nie tylko)
(1.4) ośrodek, w którym krzyżują się ważne szlaki komunikacyjne
(1.5) problem trudny do rozwiązania
(1.6) bot. zgrubienie łodygi z którego wyrasta liść
(1.7) mat. dowolna krzywa zwykła zamknięta zanurzona w przestrzeni trójwymiarowej;
(1.8) daw. jednostka długości, 48 stóp;
(1.9) astr. punkt, w którym płaszczyzna orbity ciała niebieskiego przecina się z ekliptyką
(1.10) daw. prezent urodzinowy lub imieninowy
Węzeł – sposób wyginania i przeplatania materiałów (lin, sznurów, nici) wokół samych siebie czy innych przedmiotów. Materiały mogą być pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, mineralnego i mieszane.
Służy do łączenia, mocowania oraz skracania lin, sznurków czy innych podobnych materiałów poprzez odpowiednie wiązanie lub przeplatanie. Może służyć do łączenia ze sobą dwóch lub więcej lin, mocowania lin do innych przedmiotów czy do formowania pętli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: węzełek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały węzeł; zdrobn. od: węzeł
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: węzełek
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: wąsko
SJP.pl
1. część tarczycy łącząca ze sobą jej lewy i prawy płat;
2. dawniej: cieśnina, przesmyk
SJP.pl
Wikipedia
pełen węzłów, zgrubień; węzłowaty
SJP.pl
drabina sznurowa do wchodzenia na maszty
SJP.pl
ryba drapieżna występująca w Chinach
Channa argus – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby okoniokształtnej z rodziny żmijogłowowatych (Channidae). Poławiany jako ryba konsumpcyjna. Spotykany w akwariach publicznych. W 2018 został uznany jednym z ośmiu gatunków inwazyjnych stanowiących największe zagrożenie dla bioróżnorodności i ekosystemów w Europie.
SJP.pl
Wikipedia
wężogłówka australijska - gatunek żółwia z rodziny matamatowatych; żółw wężoszyi
SJP.pl
azjatycki ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
nadrząd ryb promieniopłetwych; gardłopłetwe
Gardłopłetwe, wężorowe (Stenopterygii) – nadrząd ryb promieniopłetwych z infragromady doskonałokostnych (Teleostei) obejmujący jeden rząd:
Gardłopłetwe żyją w morskich głębinach, gdzie panują wieczne ciemności i ogromne ciśnienie. Są doskonale przystosowane do tego nieprzyjaznego środowiska. Większość gatunków poluje z wykorzystaniem świetlnego wabika, który przyciąga ofiary. Wiele wężorokształtnych ma duży otwór gębowy, uzbrojony w długie, ostre zęby. Część przedstawicieli nadrzędu odbywa regularne wędrówki pionowe: noce spędza w głębinach, w dzień natomiast bytuje w płytszych wodach. Jednym z przystosowań gardłopłetwych do życia w takim, a nie innym środowisku jest obojnactwo, bowiem w ciemnych głębinach trudno jest znaleźć partnera.
SJP.pl
Wikipedia
żółw wężoszyi - gatunek żółwia z rodziny matamatowatych; wężogłówka
przymiotnik
(1.1) mający wężową szyję
SJP.pl
Wiktionary
żółwie wężoszyjne - rodzina żółwi z podrzędu żółwi bokoszyjnych
SJP.pl
rodzina węży licząca ponad 1800 gatunków, w większości niejadowitych, występujących na obszarze Eurazji, obu Ameryk, Afryki i Australii; węże właściwe
Połozowate (Colubridae) – rodzina węży z grupy Alethinophidia. Inne nazwy używane dla tej rodziny to wężowate lub węże właściwe.
Do rodziny połozowatych należy większość obecnie żyjących węży. W maju 2025 należało do niej 2156 z 4187 znanych gatunków węży, czyli około 51,5%.
SJP.pl
Wikipedia
przypominający kształtem węża, podobny do węża
przymiotnik
(1.1) taki, który przypomina kształtem węża
SJP.pl
Wiktionary
wystrój wężowiaczek - motyl z rodziny wystrojowatych, występujący w Europie i Afryce; niebezpieczny szkodnik drzew, zwłaszcza owocowych
SJP.pl
szkarłupień o ciele podzielonym na wyraźnie wyodrębnioną tarczę centralną i pięć walcowatych, długich i ruchliwych ramion, zamieszkujący dna mórz o dużym i średnim zasoleniu
SJP.pl
Wikipedia
minerał o barwie zielonkawej, przechodzącej w czarną lub żółtą, stosowany jako kamień drogowy i budowlany; serpentyn
2 miejscowości w Polsce:
1 część miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
1. legowisko wężów;
2. przenośnie: coś splątanego, skłębionego
SJP.pl
obejmujący 4 gatunki rodzaj z rzędu pełnopłetwych; dobrze nurkujący ptak o długim dziobie i długiej szyi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Anhingidae|ref=tak.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Anhingidae|Reichenbach|ref=tak., monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) M., B. i W. lm. od: wężówka
Wężówki (Anhingidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rura w kształcie spirali przez którą przepływa ciecz w celu ogrzewania lub wyziębienia
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
rdest wężownik, roślina lecznicza, częściowo pod ochronną
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: wąż
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla węża; dotyczący, odnoszący się do węża
(1.2) wykonany ze skóry węża
SJP.pl
Wiktionary
o jędzy, gorgonie: mająca na głowie węże zamiast włosów
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wąski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. samica węża
Wiktionary
Wężyczyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Latowicz.
Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego.
W latach 1526–1795 wieś należała do starostwa latowickiego. W latach 1795–1809 – pod zaborem austriackim. Od 1809 r. w Księstwie Warszawskim, guberni warszawskiej, powiecie siennickim, a od 1866 r. w powiecie mińskim (od 1868 nazwa powiatu nowomiński). W latach 1870–1954 należała do gminy Łukówiec, w latach 1955-1972 – do Gromadzkiej Rady Narodowej w Jeruzalu, od 1973 r. należy do gminy Latowicz. W latach 1919–1939 była w granicach województwa warszawskiego, 1939-1945 w Generalnym Gubernatorstwie, 1946-1975 w województwie warszawskim, od 1975 do 1998 r. – w granicach województwa siedleckiego. Od 1999 r. znajduje się w województwie mazowieckim.
Wikipedia
1. zdrobnienie od: wąż;
2. coś o falistym, krętym kształcie;
3. linia falista; zygzak;
4. przedstawiciel rodziny węży łuskonośnych;
5. narzędzie formierskie w kształcie litery "s"
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) herald. polski herb szlachecki;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. kolej. niestabilność jazdy pojazdów szynowych, zwłaszcza przy dużych prędkościach na torach prostych
Wiktionary
rodzina węży z rzędu łuskonośnych; wężyki, węże nitkowate
SJP.pl
1. podobny do węża; wijący się, kręty, zygzakowaty;
2. o cechach wężykowatych (rodzina węży)
SJP.pl
przymiotnik od: wężyk
SJP.pl
pospolita roślina o żółtych kwiatach
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zob. wężymord czarny korzeń.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mała ryba o smukłym ciele z rodziny igliczniowatych
Wężynka (Nerophis ophidion) – gatunek morskiej ryby z rodziny igliczniowatych (Syngnathidae).
SJP.pl
Wikipedia
seler węzłobaldachowy - gatunek roślin z rodziny selerowatych; pęczyna węzłobaldachowa
SJP.pl
1. giętkość i elastyczność liny;
2. cecha czegoś wyrażonego w niewielu słowach; zwięzłość
SJP.pl
pełen węzłów, zgrubień; węźlasty
SJP.pl
Węzłówka, kątnica, wiązanie kątowe - wiązanie działające w jednej płaszczyźnie. Płaski element konstrukcyjny wspomagający łączenie belek w konstrukcji kratowej, przymocowany do obu tych belek bezpośrednio przy miejscu ich łączenia. Może wspomagać również łączenie belki z płaszczyzną. Węzłówka wzmacnia połączenia tych elementów przede wszystkim ze względu na zginanie oraz odciąganie.
Wikipedia
→ węzłowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest węzłowe
SJP.pl
Wiktionary
1. taki, w którym krzyżują się przewody, szlaki komunikacyjne itp.;
2. mający zasadnicze znaczenie
SJP.pl