Jian

Jian (chiń. upr. ; chiń. trad. ; pinyin jiàn) to długi, jednoręczny, obosieczny miecz chiński używany od przeszło 2500 lat. Najstarsze źródła opisujące miecz pochodzą z VII w. p.n.e. z Okresu Wiosen i Jesieni (tzw. miecz Goujiana, władcy królestwa Yue). Historyczne miecze miały od 45 do 80 cm długości. Obecne modele mają około 70 cm, a ich waga to ok. 700-900 gramów. Dla lepszego wyważenia do głowicy doczepiano podwójny pompon.


Źródła:

Wikipedia

Jiangsu

[czytaj: DZIANKsu] prowincja we wschodnich Chinach; Ciangsu, Kiangsu


Jiangsu (wymowa chiń. upr. 江苏; chiń. trad. 江蘇; pinyin Jiāngsū; Wade-Giles Chiang-su) – prowincja ChRL położona w środkowej części wschodniego wybrzeża Chin.Jej nazwa pochodzi od Jiangning (Nankin) i Suzhou.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jiangxi

[czytaj: DZIANKsi] miasto w Chinach; Ciangsi, Kiangsi


Jiangxi (wymowa; chiń. upr. 江西; chiń. trad. 江西; pinyin Jiāngxī; Wade-Giles Chiang-hsi; dosł. „Na Zachód od rzeki Jangcy”) – prowincja ChRL położona w południowo-wschodniej części kraju, rozciągająca się między Jangcy na północy, a górami na południu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jiao

[czytaj: dżi-ao] chińska jednostka płatnicza, moneta lub banknot (1 juan = 10 jiao = 100 fenów)


Źródła:

SJP.pl

Jiaozi

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. tradycyjny chiński pierożek z nadzieniem mięsnym, o charakterystycznym kształcie naśladującym sztabki złota popularne w starożytnych Chinach, który gotuje się na parze lub smaży na rozgrzanym tłuszczu;


Jiaozi (chin. trad. 餃子, chin. upr. 饺子, pinyin jiǎozi), w Japonii znane jako gyōza (ぎょうざ) – tradycyjne chińskie pierożki, popularne również w kuchni innych krajów wschodniej Azji. Podobne nieco do polskich kołdunów, nadziewane są zazwyczaj mięsem z dodatkiem kapusty pekińskiej lub np. imbiru bądź szczypioru, w poszczególnych regionach Chin różnią się jednak między sobą składem ciasta, nadzieniem i kształtem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Jiczin

miasto w Czechach; Jiczyn, Jičín


Jiczyn (cz. Jičín, niem. Jitschin lub Gitschin) – gmina i miasto w Czechach, w kraju hradeckim i dawnym powiecie Jiczyn. Siedzibą władz gminy jest miasto Jiczyn.

Gmina Jiczyn zajmuje powierzchnię 24,93 km², a zamieszkuje ją 16 394 osób (stan na dzień 01.01.2016).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jicziński

przymiotnik od: Jiczin


przymiotnik

 (1.1) zob. jiczyński.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Jiczyn

miasto w Czechach; Jiczin, Jičín


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Czechach;


Jiczyn (cz. Jičín, niem. Jitschin lub Gitschin) – gmina i miasto w Czechach, w kraju hradeckim i dawnym powiecie Jiczyn. Siedzibą władz gminy jest miasto Jiczyn.

Gmina Jiczyn zajmuje powierzchnię 24,93 km², a zamieszkuje ją 16 394 osób (stan na dzień 01.01.2016).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Jiczyński

Jiczyn


przymiotnik

 (1.1) związany z Jiczynem


Patrz:Jiczyn

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Jid.

skrót od: jidysz


skrót

 (1.1) = jęz. jidysz


Jidysz (jid. ‏ייִדיש‎ jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku ‏ייִדיש־טײַטש‎ jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie jednego z dialektów języka staro- i średnio-wysoko-niemieckiego z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Jidisz

język Żydów europejskich należący do grupy języków germańskich, powstały w X-XII w.; jidysz


Jidysz (jid. ‏ייִדיש‎ jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku ‏ייִדיש־טײַטש‎ jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie jednego z dialektów języka staro- i średnio-wysoko-niemieckiego z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jidiszowy

jidisz; jidyszowy


Źródła:

SJP.pl

Jidiszyzm

jidyszyzm;
1. wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku jidysz albo z niego przejęte;
2. ruch i prąd kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów


Źródła:

SJP.pl

Jidysz

język Żydów europejskich powstały w X-XII w.; jidisz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język Żydów aszkenazyjskich;


Jidysz (jid. ‏ייִדיש‎ jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku ‏ייִדיש־טײַטש‎ jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie jednego z dialektów języka staro- i średnio-wysoko-niemieckiego z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Jidyszowy

jidysz; jidiszowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z jidysz, dotyczący jidysz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Jidyszysta

zwolennik jidyszyzmu (ruchu i prądu kulturowego wewnątrz kultury żydowskiej)


Źródła:

SJP.pl

Jidyszystyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. dziedzina nauki badająca język jidysz i literaturę tworzoną w tym języku, a także ogólnie kulturę z nim związaną

 (1.2) eduk. studia uniwersyteckie w dziedzinie jidyszystyki (1.1)


Źródła:

Wiktionary

Jidyszyzm

jidiszyzm;
1. wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku jidysz albo z niego przejęte;
2. ruch i prąd kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z jidysz;

 (1.2) hist. kult. żyd. nurt kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów i dążący do rozwoju świeckiej kultury żydowskiej w oparciu o ten język;


Jidyszyzm – wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa, jak również dowolny inny składnik językowy, zapożyczone z języka jidysz.

Maria Brzezina używa ponadto w swoich publikacjach („Język mniejszości narodowych […]. Południowokresowa polszczyzna Żydów” oraz „Polszczyzna Żydów”) w tym znaczeniu terminu jidyzm, a także szerszego określenia iudaicum (liczba mnoga: iudaica), obejmującego elementy jidyszowe i hebrajskie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Jig

[czytaj: dżig] gigue; giga;
1. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii
2. część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do tego tańca
3. dawny instrument muzyczny smyczkowy


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) choreogr. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii

 (1.2) część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do jiga (1.1)

 (1.3) dawny instrument muzyczny smyczkowy



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Jigowy

jig [czytaj: dżigowy]


Źródła:

SJP.pl

Jilin

[czytaj: DZIlin] prowincja i miasto w Chinach; Cilin


Jilin (wymowa; chiń. upr. 吉林; chiń. trad. 吉林; pinyin Jílín; Wade-Giles Chi-lin; dosł. „Szczęśliwy Las”) – północno-wschodnia prowincja ChRL, część regionu Dongbei przy granicy z Rosją. Stolicą prowincji jest Changchun.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jim

Jakub – imię męskie wywodzące się od hebrajskiego יַעֲקֹב (Yaʿaqōḇ). Imię to przynależy do grupy imion teoforycznych, które w formie skróconej znaczy: "Niech [Bóg] JHWH strzeże".

Imię to było znane w Mezopotamii w brzmieniu Ja-ah-qu-ub-el i w Egipcie Ja’qob-hr. Popularne imię biblijne - nosił je syn Izaaka, a także dwóch Apostołów. W Polsce imię Jakub znane jest od XIII wieku, w formach i ze zdrobnieniami: Jakuś, Jakób, Jakob, Jakow, Jekub, Jokob, Jokub, Jakusz, Jakuszek, Jakubek, Jakubko, Jaksa, Kiba, Kuba, Kusz, Kuszęt, Kubuś.


Źródła:

Wikipedia

Jimać

czasownik

 (1.1) stpol. chwytać


Źródła:

Wiktionary

Jimanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|jimać.


Źródła:

Wiktionary

Jimmu

[czytaj: DŻIMmu] pierwszy legendarny władca Japonii


Cesarz Jimmu (jap. 神武天皇 Jinmu tennō) – legendarny pierwszy cesarz Japonii (panował w latach 660–585 p.n.e.), według mitologii japońskiej kontynuator misji Ninigiego, który wyruszył na ziemię, aby podbić Archipelag Japoński.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jimmy

imię męskie


Jimmy – drugi singel brytyjskiej wokalistki M.I.A. z drugiego albumu „Kala”. Jest to pierwszy singel M.I.A. wydany w Japonii. Singel został wydany w Wielkiej Brytanii na CD oraz 7" i 12" płycie winylowej. W lutym 2008 utwór pojawił się na amerykańskich listach przebojów, osiągając dwudziestą ósmą pozycję po pięciu tygodniach na liście.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jin

in, yin;
1. w chińskiej filozofii klasycznej: żeński, negatywny pierwiastek w przyrodzie, przeciwieństwo jang (yang);
2. zawierający ten pierwiastek (np. produkty jin)


Historia Chin

Inne znaczenia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jin-Jang

podstawowa zasada klasycznej filozofii chińskiej oznaczająca wzajemne oddziaływanie pierwiastka męskiego jang i żeńskiego jin; yin-yang


Źródła:

SJP.pl

Jinan

[czytaj: DZInan] miasto w Chinach; Cinan


Jinan (chiń. upr. 济南; chiń. trad. 濟南; pinyin Jǐnán, wym. [t͡ɕi˧˩nan˧˥]) – miasto we wschodnich Chinach, nad rzeką Huang He, ośrodek administracyjny prowincji Szantung. W 2010 roku liczba mieszkańców strefy zurbanizowanej wynosiła 2 227 937. Zespół miejski w 1999 roku liczył 5 576 309 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jindo

[czytaj: dzindo] rasa koreańskich psów z grupy szpiców



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jingiel

[czytaj: dżingiel] krótki, rozpoznawalny przerywnik dźwiękowy, używany zwykle w radiu lub telewizji jako autoreklama; dżingel, dżingiel, dżyngiel, jingle


Źródła:

SJP.pl

Jingju

tradycyjny teatr chiński, łączący grę aktorską, muzykę i śpiew, ale bez udziału tańca


Źródła:

SJP.pl

Jingle

[czytaj: dżingl] krótki, rozpoznawalny przerywnik dźwiękowy, używany zwykle w radiu lub telewizji jako autoreklama; dżingel, dżingiel, dżyngiel, jingiel


Jingle – rozszerzenie protokołu XMPP o możliwość multimedialnej komunikacji peer-to-peer z użyciem rozmów głosowych oraz komunikacji video. Jingle Signalling, zdefiniowany w dokumencie XEP-0166, zarządza połączeniami, zaś część odpowiedzialna za rozmowy głosowe (VoIP) nazywa się Jingle Audio i jest opisana w XEP-0167. Oba dokumenty mają obecnie (25 maja 2007) status eksperymentalny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jingoizm

napastliwy szowinizm, arogancki nacjonalizm, zwłaszcza połączony z wojowniczą polityką zagraniczną; dżingoizm, dżyngoizm


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jingszanozaur

jurajski tyreofor z rodziny stegozaurów; yingszanozaur


Źródła:

SJP.pl

Jinja

[czytaj: dzindzia] japońska świątynia sintoistyczna; miya; mija


Jinja (jap. 神社 jinja, kamiyashiro; chram sintoistyczny) – miejsce kultu w japońskiej religii shintō. Odróżnia się także inne typy i rodzaje tych budowli o nazwach: jingū, miya, taisha, mori, hokora.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jinszi

zaimek nieokreślony

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. inny


Źródła:

Wiktionary

Jirasek

nazwisko


Jirásek, Jirasek:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Jisto

przysłówek

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. z pewnością


Źródła:

Wiktionary

Jitterbug

żywy taniec akrobatyczny pochodzący z nowojorskiego Harlemu lat dwudziestych XX wieku


Źródła:

SJP.pl

Jiu-Jitsu

[czytaj: dżu-dżitsu] japoński system samoobrony opierający się na wykorzystaniu ruchów przeciwnika przeciw niemu samemu; sportowa odmiana tej sztuki walki; dżiu-dżitsu; dżudżitsu; dżu-dżitsu; jiujitsu; jujutsu; jujitsu; ju-jitsu; ju-jutsu


Źródła:

SJP.pl

Jiujitsu

[czytaj: dżu-dżitsu] japoński system samoobrony opierający się na wykorzystaniu ruchów przeciwnika przeciw niemu samemu; sportowa odmiana tej sztuki walki; dżiu-dżitsu; dżudżitsu; dżu-dżitsu; jiu-jitsu; jujitsu; ju-jitsu; jujutsu; ju-jutsu


Źródła:

SJP.pl

Jive

[czytaj: dżajf] szybki, rytmiczny taniec; także muzyka do tego tańca


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) muz. popularny taniec towarzyski wykonywany przy akompaniamencie swingu lub rock and rolla;


Jive – amerykański taniec towarzyski z kanonów tańców latynoamerykańskich, powstały po 1910 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Jiwo

skrótowiec, rzeczownik

 (1.1) = nauk. Żydowski Instytut Naukowy;


Źródła:

Wiktionary