skrót od: Dzieje Apostolskie - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Nowego Testamentu
skrót
(1.1) = Dzieje Apostolskie
Dz (Dz, dz) – dwuznak składający się z liter D i Z. Występuje w językach: polskim, słowackim i węgierskim. Najczęściej oznacza dźwięk spółgłoski zwarto-szczelinowej dziąsłowej dźwięcznej oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ʣ].
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: dziennik
SJP.pl
[czytaj: dzadz-iki] grecki sos ze świeżych, rozdrobnionych ogórków z czosnkiem i jogurtem albo śmietaną, zwykle dodawany do potraw mięsnych; tzatziki, tzatzyki, caciki, cacyki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Dzawchanem, dotyczący Dzawchanu
Wiktionary
naczynie użytkowe lub dekoracyjne zwykle zwężone u góry z jednym uchem (niekiedy z dwoma); zawartość tego naczynia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) naczynie użytkowe lub dekoracyjne zwykle zwężone u góry, często z jednym uchem;
(1.2) zawartość dzbana (1.1)
(1.3) środ. pejor. osoba głupia, tępa;
miejscowość w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: dzbanek; dzbanuszek
SJP.pl
podobny w kształcie do dzbaneczka
SJP.pl
roślina żywiąca się owadami, rosnąca w dżungli
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Nepenthes|L.|ref=tak., rodzaj roślin owadożernych z rodziny dzbanecznikowatych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina owadożernych roślin o liściach w kształcie dzbanków
Dzbanecznikowate (Nepenthaceae Dumort.) – monotypowa rodzina roślin mięsożernych występujących w Azji południowo-wschodniej, północnej Australii oraz na wyspach od Madagaskaru po Nową Kaledonię na Pacyfiku. Do rodziny należy tylko jeden rodzaj - dzbanecznik (Nepenthes L.) z ok. 160 gatunkami.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dzbanecznikowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
zdrobnienie od: dzban
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od dzban
(1.2) niewielki dzban
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj drzew z rodziny bignoniowatych
Dzbaniwo (Crescentia L.) – rodzaj drzew z rodziny bignoniowatych. Obejmuje 6 gatunków. Rośliny te rosną w Ameryce Centralnej od Meksyku po Panamę, na Antylach i w północnej części Ameryki Południowej sięgając po Peru i północną Brazylię na południu. Jako rośliny introdukowane zarejestrowane zostały w południowo-wschodniej Brazylii, na wyspach Galapagos oraz w Afryce (Czad, Benin i Gambia). Kwiaty wyrastające bezpośrednio z pni zapylane są przez nietoperze. Okazałe, mięsiste owoce wyewoluowały prawdopodobnie jako przystosowanie do rozprzestrzeniania za pośrednictwem przedstawicieli wymarłej współcześnie megafauny. W przypadku C. amazonica kluczową rolę w rozsiewaniu odgrywają ryby kąsaczokształtne – zjadają one owoc i uwalniają z niego nasiona, które w innym przypadku gniją. Ze względu na znaczenie użytkowe dzbaniwo kalebasowe C. cujete zostało rozprzestrzenione przez człowieka w całej strefie tropikalnej. Z kolei inny gatunek z tego rodzaju – C. portoricensis należy do najrzadszych roślin – znany jest tylko z czterech okazów dorosłych (rok 2017).
SJP.pl
Wikipedia
przypominający kształtem dzbanek
SJP.pl
→ dzbanek
SJP.pl
przymiotnik od: dzban
przymiotnik
(1.1) związany z dzbanem, mający postać dzbanu
(1.2) med. przypominający dźwięk powstający podczas dmuchania w szyjkę szklanej butelki, wskazujący na istnienie jamy w płucach
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: dzbanek; dzbaneczek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: dzbanek
(1.2) małe naczynie stołowe z uchem i dziobkiem, np. do mleka
Dzbanuszek – oryginalna polska wersja impostu, stosowana w architekturze renesansu. Kamienny element w kształcie dzbanuszka. Występuje jako nasada na głowicy kolumny, jako podpora konstrukcji dachu, motyw tralki. Charakterystyczny element górnej kondygnacji krużganku dziedzińca na Wawelu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny kształtem do dzbanuszka
SJP.pl
wieś w Polsce
3 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzbanuszek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzbanek
Wiktionary
minerał, uwodniony krzemian występujący głównie w szczelinach skał wylewnych i głębinowych
SJP.pl
litera alfabetu greckiego; zeta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa szóstej litery alfabetu greckiego, ζ;
Dzeta (stgr. ζῆτα, Ζ ζ) – szósta litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 7. Dzeta pochodzi od litery alfabetu fenickiego zajin (𐤆). Od zety pochodzą łacińskie Z i cyrylickie З.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. zob. Zeus.
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik niedokonany (dk. dziabnąć)
(1.1) pot. uderzać ostrym narzędziem; łupać, rąbać
(1.2) gw-pl|Poznań. pleć, spulchniać ziemię motyką
Wiktionary
pieszczotliwie o ukochanej osobie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziabać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie o małej motyce lub tego typu zabawce do piaskownicy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. motyka
(1.2) pot. czekan (we wspinaczce)
Motyka (kopaczka) – narzędzie ręczne służące do spulchniania gleby, kopczykowania roślin, zwalczania chwastów; wykorzystywana głównie w ogrodnictwie i rolnictwie.
Motyka zbudowana jest z płaskiego ostrza, najczęściej żelaznego, osadzonego na długim, drewnianym trzonku, prawie prostopadle do tego trzonka. Ostrze to może mieć różny kształt i wielkość.
Jest to jedno z najstarszych narzędzi – motyka z kamiennym ostrzem znana była już w neolicie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziabnąć.
Wiktionary
1. robić na drutach;
2. dziać się - mieć miejsce, wydarzać się
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) włók. robić dzianinę: ubranie, tkaninę z nitek na drutach, szydełkiem
(1.2) stpol. mówić
czasownik zwrotny niedokonany dziać się
(2.1) odbywać się, mieć miejsce, zdarzać się
SJP.pl
Wiktionary
dziadek;
1. ojciec matki lub ojca;
2. przodek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. podn. dziadek
(1.2) przodek
(1.3) daw. wojsk. hetman Czarnecki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pogard. staruch, starszy człowiek
(2.2) pogard. żebrak, biedak; Gloger.
(2.3) łódź. kapuśniak z ziemniakami
(2.4) pot. rzep łopianu
(2.5) środ. żegl. fala zalewająca pokład
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ojciec matki albo ojca
2. staruszek
3. w niektórych grach: fikcyjny gracz na miejscu brakującego partnera
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ojciec ojca
(1.2) ojciec matki
(1.3) pot. starszy pan, mężczyzna w podeszłym wieku
(1.4) karc. w brydżu: wymyślony gracz, który zastępuje brakującego partnera
(1.5) daw. wojsk. Józef Piłsudski
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zob. dziadek do orzechów.
(2.2) środ. żegl. fala zalewająca pokład
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, lumpeks, szmateks, szmatland
SJP.pl
osoba traktująca młodych ludzi w lekceważący i protekcjonalny sposób
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) pejor. mężczyzna w sile wieku, zwykle wpływowy, który traktuje kobiety lub młode osoby lekceważąco, protekcjonalnie, przedmiotowo, z poczuciem wyższości
(1.2) pot. obraź. mężczyzna wykorzystujący swoją uprzywilejowaną pozycję społeczną do budowania swojego wizerunku
(1.3) pot. żart. osoba o poglądach, gustach lub sposobie bycia, które zdaniem komentatora są przestarzałe i nieadekwatne do teraźniejszości
SJP.pl
Wiktionary
→ dziaders
SJP.pl
poglądy typowe dla dziadersa
SJP.pl
żartobliwie o kimś przypominającym dziada
SJP.pl
żartobliwie: staruszek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Dziadkowice; dziadkowski
SJP.pl
rodzice ojca lub matki; babcia z dziadkiem
rzeczownik
(1.1) pot. rodzice rodziców; babcia i dziadek
(1.2) lm. zob. dziadek.
Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. lub reg. majątek, spadek po dziadku
Wiktionary
przymiotnik od: Dziadkowice; dziadkowicki
SJP.pl
przymiotnik od: dziadek
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do dziadka, będący jego własnością
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. kiść ogona wolego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. biedak
Dziadoch – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Wierzbinek, na lewym brzegu Noteci. Do 31 grudnia 2016 część wsi Teresewo pod nazwą Dziadak.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. obręcz żelazna do szczepiania pługa z kółkami
Wiktionary
dawniej: dziadek z żoną; dziadkowie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pogard. coś tandetnego lub lichego
(1.2) pogard. grupa ludzi biednych lub niepoważanych
(1.3) pot. życie osoby biednej, ubogiej
(1.4) pot. grupa żebraków
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Dziadosz – polskie nazwisko.
SJP.pl
Wikipedia
śląskie plemię słowiańskie, zamieszkujące we wczesnym średniowieczu tereny między dolnym Bobrem a Odrą
Dziadoszanie, Dziadoszyce, Dziadosicze (lat. Dadosesani, Diedesisi, Diedesi, Diedesa, Dedosize, Dedosese) – plemię słowiańskie lokalizowane na obszarze środkowego Bobru, w okolicach Szprotawy oraz Głogowa, gdzie rzekomo miałby znajdować się ich gród centralny. Liczne grodziska plemienne znane z okolic Głogowa świadczą o tym, że osadnictwo dziadoszańskie w IX – X w. miało zdecentralizowany charakter.
SJP.pl
Wikipedia
członek śląskiego plemienia słowiańskiego, zamieszkującego we wczesnym średniowieczu tereny między dolnym Bobrem a Odrą
SJP.pl
1. obraźliwie: stara kobieta; starucha;
2. potocznie: coś kiepskiego; dziadówka
SJP.pl
potocznie:
1. żyć w biedzie, niedostatku; biedować;
2. żebrać
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. biedować, żyć w biedzie
(1.2) pot. żebrać
czasownik zwrotny niedokonany dziadować się
(2.1) gwara. guzdrać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziadować.
(1.2) pot. pozostawanie w niedostatku, w biedzie
(1.3) pot. proszenie o jałmużnę, pomoc, wsparcie
Wiktionary
wyglądający jak dziad
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: grunt odziedziczony po dziadzie; dziadzizna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. lub reg. majątek, spadek po dziadku
(1.2) reg. grunt otrzymany po matce
Dziadowizna – według TERYT jest to część miasta Kraśnika w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim. Według Geoportalu miejscowość znajduje się w granicach wsi Pasieka-Kolonia, którą wyłączono z Kraśnika 1 stycznia 1973.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. obraźliwie:
a) żebraczka;
b) uboga kobieta;
2. potocznie: coś kiepskiego; dziadówa;
3. żartobliwie: materiałowa torba na zakupy;
4. kaszubska zupa na maślance z boczkiem i ziemniakami
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. miejsca zaniedbane lub niewłaściwie funkcjonujące;
2. dom starców;
3. sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia
Dziadownia – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Biała.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Dziadowa Kłoda
SJP.pl
1. potocznie: należący do żebraka, żebraczy;
2. potocznie: mało wart; tandetny, nędzny;
3. dawniej: należący do przodka, dziada;
4. po dziadowsku - nędznie, byle jak, jak żebrak
przymiotnik
(1.1) należący do żebraka, właściwy żebrakowi
(1.2) tandetnie zrobiony, licho, nędznie wyglądający
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik od: dziad
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadzia, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
SJP.pl
zgrubienie od: dziadulo
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulek, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadzia, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadulek, dziaduszek, dziaduś, dziadzia, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pieszcz. o dziadku
(1.2) pot. pieszcz. o starszym mężczyźnie
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: dziadunio
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziadulek, dziadzia, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pieszcz. także żart. dziadek
(1.2) pieszcz. także żart. staruszek
(1.3) pieszcz. także żart. żebrak
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziadulek, dziaduś, dziadzia, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
SJP.pl
dawny obrzęd ludowy Słowian i Bałtów, wywodzący się z przedchrześcijańskich obrzędów słowiańskich, polegający na zbieraniu się ludu w celu nawiązania kontaktu z duszami zmarłych i pozyskania ich przychylności
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kult. rel. obrzęd ludowy z terenu Kresów, podczas którego przywołuje się duchy zmarłych; ; Gloger.
(1.2) daw. chmury
(1.3) daw. rupiecie, stare sprzęty
(1.9) lud. łopian
(1.10) lud. jeżyna
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: dziad
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pogardliwie o mężczyźnie w starszym wieku; staruch
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. mężczyzna, szczególnie stary
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadulek, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) infant. pieszcz. dziadek
SJP.pl
Wiktionary
żartobliwie: staruszek ubierający się młodzieżowo
SJP.pl
potocznie:
1. stawać się starym; starzeć się;
2. stawać się biednym; biednieć
SJP.pl
potocznie: z politowaniem o starym mężczyźnie
SJP.pl
dawniej: należący do dziada, dotyczący dziada; dziadowy
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadzia, dziadulek, dziadziunio, dziadziuś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pieszcz. dziadek
(1.2) pieszcz. staruszek
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadulek, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
SJP.pl
zgrubienie od: dziad; pogardliwie lub z politowaniem o starym mężczyźnie albo o żebraku
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadulek, dziadzio, dziadziunio, dziadziuś
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadzia, dziadzio, dziadulek, dziadziuś
SJP.pl
pieszczotliwie: dziadek; dziadulo, dziadunio, dziaduszek, dziaduś, dziadzia, dziadzio, dziadziunio, dziadulek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: dziadek
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: grunt odziedziczony po dziadzie; dziadowizna
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dawna danina zbożowa na Litwie
SJP.pl
1. jeść, przeżuwać pokarm bardzo powoli;
2. robić coś bardzo wolno, źle i niedokładnie;
3. w zwrocie "nic nie dziamie" - nic nie rozumie
SJP.pl
mlaskać przy jedzeniu
czasownik
(1.1) przeżuwać coś powoli, najczęściej mlaszcząc
(1.2) dłubać przy czymś, robić coś bez przekonania
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziamdziać.
Wiktionary
mówić dużo i szybko
SJP.pl
jeść, przeżuwać pokarm bardzo powoli; dziamać
SJP.pl
narzekać, nudzić
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
piękny koń wierzchowy lub cugowy rasy hiszpańskiej, włoskiej lub tureckiej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) jeźdz. rasowy koń
Koń andaluzyjski, Pura Raza Española (skrót PRE) – jedna z ras koni gorącokrwistych, a jednocześnie jedna z najsławniejszych ras z Hiszpanii. Koń andaluzyjski pochodzi z Półwyspu Iberyjskiego i rozpowszechnił się w całej Europie.
Głównym ośrodkiem szkoleniowym koni andaluzyjskich jest Królewska Andaluzyjska Szkoła Sztuki Jeździeckiej (Real Escuela Andaluza de Arte Ecuestre) w Jerez de la Frontera w południowo-zachodniej Hiszpanii, w Andaluzji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziać.
Wiktionary
wyrób włókienniczy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. materiał powstający przez tworzenie oczek z przędzy i łączenie ich;
(1.2) włók. wyrób z dzianiny (1.1)
Dzianina, dzianka – wyrób włókienniczy powstający w procesie dziania z jednej lub wielu nitek tworzących połączone ze sobą oczka (pętle z nitek).
Dzianina może być luźna lub gęsta, charakteryzuje się wysoką sprężystością; produkowana jest z przędzy dziewiarskiej w procesie dziania ręcznego lub maszynowego, a następnie odpowiednio wykańczana. Może mieć określony kształt lub występować jako materiał metrażowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający niektóre właściwości dzianiny; przypominający dzianinę
SJP.pl
rzemieślnik pracujący przy wyrobie dzianin
SJP.pl
przymiotnik od: dzianina
SJP.pl
dwuletnia roślina ozdobna z rodziny astrowatych; gailardia; gajlardia
Gailardia, dzianwa (Gaillardia Foug.) – rodzaj z rodziny astrowatych. Należy do niego 21 gatunków. Występują one głównie w Ameryce Północnej (od Kanady po Meksyk), dwa tylko gatunki pochodzą z Ameryki Południowej. Rosną na prerii i w formacjach leśnych.
Niektóre gatunki i mieszańce uprawiane są jako rośliny ozdobne: gailardia nadobna G. pulchella, gailardia oścista G. aristata, gailardia ogrodowa G. hybrida i gailardia wielkokwiatowa G. ×grandiflora.
SJP.pl
Wikipedia
1. zrobiony z dzianiny;
2. potocznie: bogaty, zamożny
przymiotnik
(1.1) kraw. wykonany z dzianiny
(1.2) pot. zamożny, bogaty
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika dziać
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: tatuaż
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. tatuaż
Tatuaż – forma modyfikacji ciała polegająca na wprowadzeniu tuszu do skóry właściwej, aby zmienić pigment skóry. W krajach zachodnich ok. kilkanaście procent populacji ma tatuaż; częściej posiadają go mężczyźni i osoby młode.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: tatuować; dziabać, dziergać, dziargać
SJP.pl
dziergać; potocznie:
1. robić na drutach, szydełkiem; dzierzgać;
2. haftować, wyszywać;
3. tatuować; dziabać, dziarać
czasownik przechodni niedokonany (dk. wydziargać)
(1.1) pot. robić na drutach
(1.2) pot. szydełkować
(1.3) pot. haftować, wyszywać
(1.4) pot. tatuować
czasownik zwrotny niedokonany dziargać się
(2.1) gwara więzienna samookaleczać się, robić sobie sznyty
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
miód pszczeli w stanie skrystalizowanym; krupiec
SJP.pl
wieś w Polsce
Miejscowości:
SJP.pl
Wikipedia
książkowo:
1. pełen życia, energii; ochoczy, żwawy;
2. dzielny, waleczny; chwacki, zuchowaty
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. pełen życia, energii, temperamentu
(1.2) książk. świadczący o dziarskości, energii, temperamencie
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób dziarski
Wiktionary
sposób zachowania wyrażający energię, temperament, radość życia; żwawość, żywość, rześkość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. żwir
Wiktionary
zgrubiała błona śluzowa, ochraniająca wyrostki zębodołowe szczęki żuchwy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. zgrubiała tkanka osłaniająca zęby;
Dziąsło (łac. gingiva) – zgrubiała tkanka osłaniająca wyrostek zębodołowy i z nim zrośnięta. Dziąsło ściśle przylega do zębiny oraz wypełnia przestrzeń między przylegającymi zębami.
Tkanka dziąsła nie zawiera gruczołów, jest silnie unaczyniona i podatna na uszkodzenia mechaniczne. Częstym zjawiskiem jest krwawienie dziąseł wywołane podrażnieniem zbyt ostrym włosiem szczoteczki do zębów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
→ dziąsło
przymiotnik
(1.1) anat. stomat. odnoszący się do dziąsła
(1.2) jęz. taki, którego głównym miejscem artykulacji są dziąsła
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: dziatki
SJP.pl
dawniej: dzieci; dziatwa, dzieciarnia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przest. dzieci
Dziatki (biał. Дзеткі; ros. Детки) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim, w sielsowiecie Zabłoć.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Zabłoć.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przestarzale: dzieci; dziatki, dzieciarnia
rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński
(1.1) przest. lub książk. niedorosłe potomstwo; dzieci
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. pasek
Wiktionary
część książki, czasopisma, wystawy poświęcona określonym zagadnieniom
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dziedzina, np. nauki, gospodarki itp.
(1.2) część czasopisma poświęcona określonym zagadnieniom
(1.3) część wystawy, sklepu poświęcona określonym zagadnieniom
(1.4) część instytucji
(1.5) daw. podział, zwłaszcza majątku
(1.6) część własności przypadająca komuś z podziału
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) D. lm. zob. działo.
forma czasownika.
(3.1) 3 os. lp. m. czasu przeszłego zob. dziać.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. robić na drutach;
2. dziać się - mieć miejsce, wydarzać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) aktywnie uczestniczyć, pracować
(1.2) być sprawnym, funkcjonować
(1.3) wywoływać określony efekt (o leku)
(1.4) stpol. czynić, robić
(1.5) gw-pl|Górny Śląsk. robić masło
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba aktywna w określonej dziedzinie życia publicznego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta aktywna w określonej dziedzinie życia publicznego
Wiktionary
→ działacz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu; działanie, praca;
2. funkcjonowanie czegoś lub wpływ na coś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zorganizowany zespół działań, aktywności podjętych w określonym celu i mających jasno określony zakres
(1.2) oddziaływanie czegoś, wpływ
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: działający, zdolny do działania
SJP.pl
1. zwykle w lm: akcja wojskowa, walka zbrojna;
2. w matematyce: operacja na elementach zbioru, np. działania arytmetyczne na liczbach
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zespół ruchów i czynności zmierzających do czegoś, wykonywanie czynności w określonym celu, aktywne dążenie do zmiany czegoś
(1.2) mat. funkcja, na ogół dwuargumentowa i tradycyjnie oznaczana określonym symbolem pomiędzy jej argumentami;
(1.3) odczasownikowy od|działać.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Działdowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Działdowa
(1.2) osoba pochodząca z Działdowa, urodzona w Działdowie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Działdowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkanka Działdowa
(1.2) kobieta pochodząca z Działdowa, urodzona w Działdowie
SJP.pl
Wiktionary
miasto i gmina w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;
Działdowo (niem. Soldau, prus. Saldawa) – miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim. Położone jest na Wzniesieniach Mławskich, nad rzeką Działdówką (nazwa odcinka Wkry); w pobliżu przebiega droga ekspresowa S7. Działdowo leży na Mazurach, w południowej części historycznych Prus Górnych, na obszarze dawnej ziemi Sasinów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Działdowem, dotyczący Działdowa
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Działdowa, związany z Działdowem
SJP.pl
Wiktionary
zdrobniale o działce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: działka
SJP.pl
Wiktionary
1. kawałek ziemi na terenie miasta lub poza nim, służący mieszkańcowi miasta do odpoczynku, uprawy warzyw, owoców itp.;
2. obszar gruntu przeznaczony pod uprawy rolne lub zabudowę;
3. przedział między dwoma kreskami podziałki na przyrządzie pomiarowym;
4. potocznie: zakres czyichś obowiązków;
5. potocznie: część przypadająca na kogoś po podziale;
6. potocznie: porcja narkotyku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyznaczony obszar ziemi przeznaczony pod zabudowę lub uprawę
(1.2) ogrod. pot. ogród działkowy
(1.3) pot. należna komuś część czegoś, np. pieniędzy
(1.4) pot. porcja narkotyku
forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.
(2.1) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od: działko
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
właściciel działki, osoba uprawiająca działkę; działkowicz, działkowiec
SJP.pl
zdrobnienie od: działo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: działo
(1.2) wojsk. małe działo, armata kalibru 20-50 mm;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) W. lp. od: działka
Działko – popularne określenie małokalibrowych dział (najczęściej armat) o kalibrze od 20 mm do ok. 50 mm.
W zależności od przeznaczenia i konstrukcji wyróżnia się:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
właściciel działki, osoba uprawiająca działkę; działkowiec, działkarz
SJP.pl
SJP.pl
właściciel działki, osoba uprawiająca działkę; działkowicz, działkarz
SJP.pl
przymiotnik od: działka
przymiotnik
(1.1) związany z działką, dotyczący działki
(1.2) związany z działkiem, dotyczący działka
SJP.pl
Wiktionary
broń palna miotająca pociski o kalibrze ponad 20 mm na znaczne odległości, za pomocą ciśnienia gazów powstałych ze spalania prochu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wojsk. broń palna dużego kalibru miotająca pociski na znaczne odległości;
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. n. przesz. od: dziać
Działo – lufowa artyleryjska broń palna o kalibrze co najmniej 20 mm. Dawniej ogólna nazwa machin miotających używanych od XIV wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w wojsku: stanowisko ogniowe baterii artyleryjskiej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. umocnione stanowisko baterii artyleryjskiej wraz ze schronami i magazynami amunicji
Działobitnia – stanowisko ogniowe działa, w pełni wyposażone; składa się z:
Działobitnie mogą być polowe lub stałe, otwarte lub zamknięte. Kilka działobitni w zespole tworzy baterię.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: odlewnia dział; ludwisarnia
SJP.pl
przyrząd artyleryjski używany do określania ciężaru lub kalibru kul armatnich
SJP.pl
jednodziałowa, najmniejsza jednostka artylerii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. najmniejsza jednostka artylerii, składająca się z działa i jego obsługi;
Działon – najmniejszy pododdział ogniowy w artylerii zawierający jedno działo z obsługą i środkiem transportu. W kawalerii dodatkowo zawierała jaszcze i przodki.
Typowy skład obsługi:
Ponadto w skład obsługi mogą wchodzić jeszcze: kierowca lub woźnica, oraz jezdni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: działon
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z działonem, dotyczący działonu
Działonowy – żołnierz, członek obsługi działa pełniący zbliżone ale odmienne funkcje w zależności od rodzaju wojsk w jakim służy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Działoszyce – miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Działoszyce i parafii Trójcy Świętej w Działoszycach. Położone w widłach rzek Jakubówka i Sancygniówka, która jest dopływem rzeki Nidzica. Przez środek miasta przechodzi DW768.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Działoszyce
SJP.pl
mieszkaniec Działoszyc (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Działoszyc (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Działoszyn – miasto w środkowo-południowej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Działoszyn, położone na obszarze historycznej ziemi wieluńskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa sieradzkiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2023 r. miasto liczyło 5239 mieszkańców
Działoszyn leży nad Wartą, tuż przy jej przełomie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Działoszyna (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Działoszyna (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Działoszyn
SJP.pl
cienka ścianka bez funkcji konstrukcyjnej, oddzielająca pomieszczenia; ścianka działowa
SJP.pl
pomieszczenie przeznaczone do przechowywania dział
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. pomieszczenie lub budynek do przechowywania sprzętu artyleryjskiego;
Działownia – zamknięte pomieszczenie do przechowywania sprzętu artyleryjskiego.
Pomieszczenia te muszą spełniać pewne wymagania. Należą do nich: zabezpieczenie przeciwpożarowe oraz posiadanie odpowiedniej ilości bram wjazdowych. Działownie do przechowywania sprzętu artyleryjskiego wyposażonego w urządzenia elektroniczne, zimą powinny być ogrzewane. Poza przeglądami oraz obsługą technicznego sprzętu, można w ograniczonym stopniu przeprowadzać szkolenie obsługi dział.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. przymiotnik od: działo, np. wózek działowy;
2. przodek działowy - pojazd dwukołowy będący podporą części ogonowej działa w czasie jazdy, przewożący również skrzynię z amunicją
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z działem, dotyczący działu
(1.2) związany z działem, dotyczący działa
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. dzicy, niecywilizowani ludzie; barbarzyńcy;
2. teren nieuprawiany, pozostający w stanie pierwotnym;
3. dzika zwierzyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grupa prymitywnych, dzikich, niecywilizowanych ludzi
(1.2) odludne, nieuprawiane miejsce
Dzicz − każde środowisko naturalne na Ziemi w mało znaczącym stopniu naruszone przez działalność człowieka, lub też ostatnie nietknięte obszary naszej planety, nad którymi ludzie nie sprawują kontroli, nie budują osiedli, dróg i linii przesyłowych. Obszary te są ważne dla przetrwania niektórych gatunków roślin i zwierząt oraz dla prowadzenia badań botanicznych, zoologicznych i ekologicznych. Pustkowia te dają schronienie dzikim roślinom i zwierzętom, które nie przetrwałyby w ogrodach zoologicznych, parkach bądź ogrodach dendrologicznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stawać się dzikim
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) o roślinach i zwierzętach: stawać się dzikim, wracać do naturalnego stanu
(1.2) o człowieku: stawać się dzikim, tracić cechy kogoś cywilizowanego
(1.3) o człowieku: odwracać się, stronić od innych, tracąc umiejętność obcowania z ludźmi
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący dzika
SJP.pl
1. zdrobnienie od: dzik;
2. młoda roślina wyrosła z nasienia dzikich lub uprawnych roślin uszlachetniana później za pomocą szczepienia lub oczkowania
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. warchlak
(1.2) młody lub mały dzik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) ogrod. drzewo lub krzew z gatunku uprawianego przez człowieka, który naturalnie wysiał się sam w jakimś miejscu
(2.2) ogrod. dziki pęd na drzewie owocowym albo krzewie ozdobnym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) pot. odludek
Dziczek (niem. Vorderer Sauberg) – szczyt (732 m n.p.m.) w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych.
Szczyt położony w środkowej części Gór Sowich, zbudowany z prekambryjskich paragnejsów i migmatytów, porośnięty lasem świerkowo-bukowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziczeć.
Wiktionary
dzikie drzewo owocowe lub młode drzewko przeznaczone do szczepienia
Dziczka – termin z zakresu sadownictwa, który może oznaczać:
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący dzika
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z dzikiem; dotyczący dzika
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do dzika, będący jego własnością
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(3.1) D., C., Ms., W. lp. i D. lm. od dzicz
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: dziczyć się - unikać, omijać kogoś, stronić od ludzi
SJP.pl
mięso z dzikich zwierząt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. mięso z ubitej zwierzyny łownej
(1.2) kulin. potrawa z dziczyzny (1.1)
Dziczyzna – mięso pozyskane z upolowanych zwierząt żyjących w stanie dzikim, dopuszczone do obrotu przez nadzór weterynaryjny. Charakteryzujące się niską zawartością tłuszczu.
Wartości średnie dla różnych gatunków mięs dziczyzny, dla 100 g mięsa z dziczyzny:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dawna broń składająca się z długiego drzewca, na którym osadzone jest ostrze;
2. potocznie: najniższa ocena w szkole;
3. obraźliwie: głupia, nieogarnięta kobieta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. dawna broń, lekka włócznia złożona z długiego drzewca zakończonego strzałkowatym ostrzem
(1.2) żart. członek męski
(1.3) środ. med. cewnik do wkłucia centralnego
Włócznia – ogólna nazwa długiej prostej broni drzewcowej.
Polska nazwa tego rodzaju broni wywodzi się od zwyczaju troczenia jej do łęku siodła końskiego w taki sposób, że zwisając w dół często wlokła się po ziemi.
W zależności od ciężaru, rozmiarów, kształtu i rodzaju ostrego zakończenia (grotu), włócznia mogła służyć do miotania na odległość (broń rzutna) lub do walki wręcz. Dzięki swojej długości, można nią było wspomagać od tyłu sojusznika w walce wręcz. Dłuższą odmianą włóczni jest pika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Dzidosław (rzadkie imię męskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dzidosz mglisty - gatunek pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych
Dzidosz (Rhaphigaster) – rodzaj pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.
Pluskwiaki o ciele wydłużonym i znacznie ku przodowi zwężonym w zarysie i pozbawionym owłosienia. Punkty na powierzchni ciała są gęsto rozmieszczone i miejscami skupiają się. Głowa zaopatrzona jest w słabo wypukłe oczy, a jej część przed nimi jest wydłużona. Przedplecze ma nieco odstające kąty boczne (rogi) i wykształcone w formie żebra krawędzie boczne. Środkiem śródpiersia, między biodrami biegnie żebro, które na przedzie jest wyższe niż z tyłu. Na pleurytach zatułowia wyraźnie widać ujścia gruczołów zapachowych zaopatrzone w krótkie kanaliki wyprowadzające. Odwłok ma na trzecim sternicie skierowany w przód, długi, sięgający do bioder odnóży przedniej pary wyrostek. Ubarwienie listewki brzeżnej odwłoka cechuje obecność ciemnych plam przy przednich i tylnych brzegach poszczególnych segmentów.
SJP.pl
Wikipedia
rzadkie imię męskie
SJP.pl
1. pieszczotliwie o małym dziecku; dzidziuś, dzidziulka;
2. żartobliwie: młoda, atrakcyjna kobieta; kizia, cizia, laska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) infant. małe dziecko
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. obraź. lub żart. dojrzała kobieta ubierająca się i zachowująca jak nastolatka
Wiktionary
pieszczotliwie o małym dziecku; dzidzia, dzidziuś
SJP.pl
dzidzia;
1. pieszczotliwie o małym dziecku; dzidziuś, dzidziulka;
2. żartobliwie: młoda, atrakcyjna kobieta; kizia, cizia, laska
SJP.pl
pieszczotliwie o małym dziecku; dzidzia, dzidziulka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pieszcz. małe dziecko
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: dzidziuś
SJP.pl
skrót od: dziecięcy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziegciarz
Wiktionary
dzieci kwiaty;
1. masowy, pacyfistyczny ruch młodzieży w latach 60. XX wieku; flower power, flower-power, ruch hippisowski;
2. hippisi
SJP.pl
zdrobnienie od: dzieciak
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: dzieciak
(1.2) pieszcz. dziecko
SJP.pl
Wiktionary
z politowaniem lub współczuciem o dziecku płci męskiej
SJP.pl
zgrubienie od: dzieciak; z politowaniem o dziecku
SJP.pl
potocznie:
1. małe dziecko; smarkacz, dzieciuś, dzieciuch;
2. osoba dorosła postępująca w sposób niedojrzały
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) rub. (czasem pieszcz.) dziecko
(1.2) przen. pot. dorosły człowiek postępujący dziecinnie, nierozsądnie
Dzieciak (tytuł oryginalny The Kid, znany także jako Disney's The Kid) – amerykańska tragikomedia z 2000 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: dziecko, osoba niedorosła; dzieciak, smark, smarkacz, bachor, szczyl
SJP.pl
1. gromada dzieci; dziatwa, dziatki;
2. dawniej: pokój dla dzieci; pokój dziecinny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. gromada dzieci
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: mający dzieci, potomstwo; dzietny
SJP.pl
zdrobnienie od: dzieciątko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pieszcz. zdrobn. od dziecko, dzieciątko
SJP.pl
Wiktionary
1. małe dziecko; niemowlę;
2. śląski zwyczaj dzielenia się prezentami w okresie świąt Bożego Narodzenia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kult. rel. Chrystus jako dziecko
(1.2) kult. reg. Boże Narodzenie
(1.3) szt. przedstawienie Chrystusa jako niemowlęcia w sztuce, m.in. jako figurka
Dzieciątko (Dźěćetko, Dźěčatko, Janšojski bog) – serbołużycki zwyczaj bożonarodzeniowy.
Zwyczaj wywodzi się z tradycyjnej oprządki, na którą wieczorami zbierały się dziewczęta, śpiewając i wymieniając między sobą nowiny. W ostatnią oprządkę w roku, przypadającą w środę przed Bożym Narodzeniem, wybierały spośród siebie najstarszą pannę lub pannę na wydaniu, którą przebierały za „Dzieciątko”. „Dzieciątko” ubrane było w różne elementy stroju drużki, twarz zaś miało zasłoniętą rąbkiem firanki. W zależności od regionu Łużyc, „Dzieciątko” różniło się nazwami i elementami ubioru. Tak przebrana dziewczyna udawała się wieczorem w odwiedziny od domostwa do domostwa. Towarzyszyło jej dwoje dziewcząt ubranych w stroje prządek, oświetlając drogę latarniami i zapowiadając swoje przybycie dzwonkiem. Po wejściu do domostwa „Dzieciątko”, w całkowitym milczeniu, rozdawało domownikom jabłka i słodycze, a następnie głaskało członków rodziny i chłostało ich gałązką na wróżbę siły i radości życia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: mający dzieci, potomstwo; dzietny
przymiotnik
(1.1) pot. mający dzieci
SJP.pl
Wiktionary
podniośle albo poetycko: dziecko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) podn. pieszcz. dziecko
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest dziecięce; cecha tych, którzy są dziecięcy
SJP.pl
Wiktionary
przestarzałe: wiek dziecięcy; dzieciństwo
SJP.pl
dziecinny;
1. związany z dzieckiem, przeznaczony dla dziecka;
2. właściwy dziecku, taki jak u dziecka
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla dziecka, należący do dziecka, właściwy dziecku
(1.2) związany z dziećmi, dotyczący dzieci
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej, regionalnie o koniczynie, esparcecie siewnej i innych roślinach pastewnych z rodziny bobowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. pot. regionalna nazwa kilku różnych roślin motylkowych, koniczyn
:: (1.1.1) daw. reg. kresy. koniczyna bladoróżowa
:: (1.1.2) daw. reg. sparceta siewna
(1.2) uprawa, pole obsiane którymkolwiek z gatunków dzięcieliny (1.1) lub pole po tej uprawie
Dzięcielina – dawna regionalna nazwa różnych gatunków roślin pastewnych z rodziny bobowatych (motylkowatych), zwłaszcza koniczyny, lucerny sierpowatej i sparcety siewnej.
Nazwa ta pojawiła się w pierwszej księdze poematu „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Znajduje się tu fragment:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
z politowaniem: dziecko
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: dziecko
SJP.pl
Wiktionary
zachowanie dziecinne pewnej osoby kontrastujące z dorosłością; również: sprawa małego znaczenia, wręcz niepoważna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. sprawa niepoważna, błaha, prosta
(1.2) pot. zachowanie niepoważne, dziecinny postępek
SJP.pl
Wiktionary
dawniej:
1. sezonowe przedszkole organizowane na wsi na okres nasilenia prac w polu;
2. dom dziecka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Poznań. miejsce gier i zabaw dla dzieci
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie o dziecku lub w serdecznym zwrocie do osoby dorosłej
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób charakterystyczny dla dziecka
(1.2) naiwnie, niepoważnie
Wiktionary
wracać do poziomu umysłowego dziecka, stawać się dziecinnym, naiwnym; infantylnieć
czasownik
(1.1) nabierać cech dziecka
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: dziecinnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: dziecinny; bardziej dziecinny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest dziecinne; cecha tych, którzy są dziecinni
SJP.pl
Wiktionary
1. właściwy dziecku, taki jak u dziecka; dziecinny;
2. przeznaczony dla dziecka; dziecinny;
3. postępujący jak dziecko; beztroski, naiwny, niepoważny
przymiotnik
(1.1) właściwy dziecku, taki jak u dziecka
(1.2) zachowujący się jak dziecko
(1.3) przeznaczony dla dziecka; zob. dziecięcy.
SJP.pl
Wiktionary
z politowaniem: dziecko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce;
Wiktionary oraz Wikipedia
pierwszy okres życia człowieka poprzedzający dojrzewanie, lata dziecięce
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres rozwoju w życiu człowieka poprzedzający dojrzewanie i okres młodzieńczy;
Dzieciństwo – jeden z okresów rozwojowych w życiu człowieka. Osobnika ludzkiego w tym okresie nazywa się dzieckiem. Dokładne granice tego okresu są trudne do określenia, ponieważ przechodzenie z okresu dziecięcego w dorosłość jest bardzo powolne i brak tu gwałtownych zmian, które mogłyby stanowić granicę. Według Stefana Baleya dzieciństwo to okres od pierwszego do około 12-13 roku życia. Obecnie uważa się, że to okres trwający od 2-3 do 10-12 roku życia. Wtedy pamięć dziecka jest coraz lepsza, zaczyna odczuwać chęć kontaktu z rówieśnikami. Ma ogromną chęć poznawania świata przez co zadaje nieustające pytania. Nabywa różnych umiejętności, które będą mu niezbędne w dalszym życiu. W tym czasie kształtuje się charakter i osobowość dziecka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zabójca własnych dzieci
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. zabójca dziecka lub dzieci
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) proceder mordowania dzieci, zwłaszcza własnych
Wiktionary
związany z zabiciem dziecka, dotyczący dzieciobójstwa, odnoszący się do dzieciobójstwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z dzieciobójstwem, dotyczący dzieciobójstwa
SJP.pl
Wiktionary
zabójczyni własnych dzieci
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która zabiła własne dziecko
SJP.pl
Wiktionary
zabicie dziecka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. zabójstwo dziecka, najczęściej własnego;
Dzieciobójstwo – uśmiercenia własnego dziecka przez matkę w czasie trwania porodu, a w szerszym, zoologicznym znaczeniu – zabicie młodych, które nie osiągnęły jeszcze dojrzałości pozwalającej na podjęcie samodzielnego życia. W wielu społeczeństwach dzieciobójstwo traktowane było jako dopuszczalna, kulturowa metoda kontroli populacji, przyjmująca często rytualne formy eliminowania dzieci niepełnosprawnych lub chorych, poświęcania dzieci bogom w ofierze. Współcześnie dzieciobójstwo jest traktowane jako przestępstwo polegające na zabiciu dziecka przez matkę. Dzieciobójstwo jest powszechnie spotykane wśród ludzi i zwierząt.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przesadna nadopiekuńczość i bezkrytyczne uwielbienie dzieci
SJP.pl
lęk lub niechęć wobec dzieci
SJP.pl
pilnie uczyć się na pamięć; kuć, zakuwać
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do dzięcioła
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący dzięcioła, określający dzięcioła
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla dzięcioła, mający cechy dzięcioła
SJP.pl
Wiktionary
pilnie uczyć się na pamięć; kuć, zakuwać
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) środ. uczn. żmudnie się uczyć, zwłaszcza na pamięć
SJP.pl
Wiktionary
dzięciolik ziemny - gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych
SJP.pl
dzięciolnik himalajski - gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kult. rel. Dzieciątko
Wiktionary
żartobliwie: zabezpieczony przed dziećmi
SJP.pl
potocznie, z lekceważeniem: o mężczyźnie, który ma dużo dzieci (i niewiele więcej)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. mężczyzna mający dużo dzieci, zwłaszcza taki, który ogranicza się tylko do ich płodzenia
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
potocznie: koncentrowanie się na prokreacji, przywiązywanie nadmiernej wagi do liczby posiadanych dzieci
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pogardliwie o płodzeniu dzieci, zwłaszcza w większej liczbie
SJP.pl
Wiktionary
osoba dorosła zachowująca się w sposób niedojrzały; nastorosły, kidult
SJP.pl
1. ptak leśny o dużym, mocnym dziobie i długim języku, wydobywający owady spod kory drzew;
2. potocznie: osoba ucząca się na pamięć, pilnie, lecz bez zrozumienia; kujon
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z podrodziny dzięciołów, nazwa systematyczna|Picinae|ref=tak.
(1.2) ornit. zob. dzięcioły.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. uczn. stud. lekcew. bardzo dobry uczeń, student posądzany o pamięciowe przyswajanie wiedzy
(2.2) pogard. głupi, prymitywny człowiek
Ptaki z rodziny dzięciołowatych (Picidae):
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zdrobnienie od: dzięcioł;
2. gatunek małego ptaka z rzędu dzięciołowych; dzięcioł mały
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Dendrocopos minor|ref=tak., najmniejszy gatunek dzięcioła występujący w Polsce;
Dzięciołek, dzięcioł mały (Dryobates minor) – gatunek małego ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), zamieszkujący Eurazję i skrajnie północną Afrykę. Nie jest zagrożony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ptaków z rzędu dzięciołów
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Picidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych;
Dzięciołowate (Picidae) – rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych (Piciformes). Obejmuje ponad 230 gatunków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach charakterystycznych dla dzięciołowatych, rodziny ptaków z rzędu łaźców
SJP.pl
rząd ptaków nowoczesnych
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Piciformes||ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
Dzięciołowe, łaźce (Piciformes) – rząd ptaków z podgromady Neornithes.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
o cechach dzięciołowych (rząd ptaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Picinae|ref=tak., podrodzina ptaków o silnym dziobie i długim języku, żywiący się owadami leśnymi, zaliczana do rodziny dzięciołowatych;
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) plural|dzięcioł.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gwara. pieszcz. (także. pejor.) dzieci
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp.; M., B. i W. lm. od: dziecisko
Wiktionary
ekspresywnie: dziecko; dzieciaczyna, dziecina, dziecinka, dzieciaczysko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. przest. pieszcz. dziecko
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Poznań. pieszcz. dziecko
Wiktionary
potocznie:
1. małe dziecko; smarkacz, dzieciak, dzieciuś;
2. lekceważąco: osoba młoda, infantylna, postępująca w sposób niedojrzały
SJP.pl
choroba ziemniaka występująca po opadach poprzedzonych okresem suszy w polu lub w czasie przechowywania w zbyt ciepłym pomieszczeniu
SJP.pl
rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów
SJP.pl
potocznie: małe dziecko; smarkacz, dzieciak, dzieciuch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzieci
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: dziecko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zob. dziecski.
przymiotnik
(2.1) daw. dziecięcy
(2.2) daw. aresztowany, zajęty, wzięty w sekwestr
Wiktionary
1. człowiek od narodzin do okresu dojrzewania;
2. potomek ludzki niezależnie od wieku, syn albo córka;
3. potomek zwierzęcia;
4. człowiek dorosły zachowujący się naiwnie, niepoważnie (jak dziecko);
5. potocznie: wytwór czyjejś pracy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) potomek niezależnie od wieku: syn lub córka w odniesieniu do swoich rodziców biologicznych lub przybranych;
(1.2) istota ludzka w okresie wzrostu i dojrzewania, umownie do 18 roku życia
(1.3) sport. w grze w palanta: ten, kto ma prawo podbić raz piłkę (dziecko młodsze) lub dwa razy (dziecko starsze)
(1.4) przen. dzieło, do którego twórca czuje się szczególnie przywiązany emocjonalnie
(1.5) przen. pejor. pot. osoba niedojrzała emocjonalnie
(1.6) inform. proces lub obiekt potomny
Dziecko – człowiek w okresie od urodzenia do osiągnięcia dojrzałości płciowej lub pomiędzy okresem niemowlęcym a wiekiem młodzieńczym. Słowo to może również odnosić się do istoty ludzkiej, która jeszcze się nie urodziła. W ujęciu prawnym termin „dziecko” odnosi się zazwyczaj do osoby małoletniej, czyli takiej która nie osiągnęła lokalnego wieku pełnoletniości. Dzieci mają na ogół mniej praw i obowiązków niż dorośli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
Wiktionary
wieś w Polsce
Dziećmierowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kórnik przy drodze wojewódzkiej nr 434.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. (w Wielkim Księstwie Litewskim) posłaniec, egzekutor sądowy lub książęcy, komornik
przymiotnik
(2.1) stpol. dziecięcy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. dzieciństwo
Wiktionary
nazwisko
Dzieduszyccy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Sas. Pod koniec XVIII w. otrzymał tytuł hrabiowski od władców Monarchii Habsburgów (Austrii).
SJP.pl
Wikipedia
1. właściciel dużego majątku ziemskiego; obszarnik; ziemianin;
2. osoba obejmująca spadek; sukcesor; spadkobierca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która coś po kimś przejmuje
(1.2) przest. ziemianin
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Dziedzicami, dotyczący Dziedzic
SJP.pl
Wiktionary
1. dobra otrzymane w spadku; scheda
2. dobra duchowe, kulturalne itp. zostawione jako spuścizna dla następnych pokoleń
3. prawo do objęcia spadku; dziedziczenie, dziedziczność
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dobra zachowane dla następnych pokoleń
(1.2) majątek przejęty po kimś
(1.3) prawo przekazywania czegoś
Dziedzictwo – ogół wartości, w zależności od kontekstu: niemajątkowych lub także majątkowych, odziedziczonych po przodkach lub poprzednich pokoleniach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziedziczyć.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta wchodząca w posiadanie czegoś poprzez spadek;
2. dawniej: żona dziedzica lub właścicielka posiadłości ziemskiej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która coś po kimś przejmuje
(1.2) przest. właścicielka ziemska albo żona dziedzica
Dziedziczka (ang. The Heiress) – amerykański melodramat z 1949 roku w reżyserii Williama Wylera. Obraz powstał na podstawie powieści Dom na Placu Waszyngtona autorstwa Henry’ego Jamesa oraz sztuki teatralnej stworzonej przez Ruth i Augustusa Goetzów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przekazywanie potomstwu cech genetycznych
2. przekazywanie potomkom urzędu, godności, przekazywalność czegoś w postaci spadku; dziedziczenie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest dziedziczne
(1.2) biol. zespół procesów zachodzących podczas powstawania i rozwoju osobniczego organizmów, prowadzący do odtwarzania cech organizmów rodzicielskich;
(1.3) hist. praw. przekazywalność czegoś na podstawie spadku lub następstwa po przodkach
Dziedziczność – zespół procesów zachodzących w organizmach w przebiegu powstawania i rozwoju osobniczego organizmów potomnych, który prowadzi do odtwarzania cech organizmów rodzicielskich. Dziedziczność jest podstawową właściwością organizmów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. objęty po kimś w spadku; spadkowy
2. (o właściwościach fizycznych i psychicznych) przejęty po rodzicach, przekazywany przez przodków
3. o władcy: sprawujący władzę na podstawie sukcesji po przodku
przymiotnik
(1.1) przekazywany przez przodków lub przejęty od nich
(1.2) praw. otrzymywany w spadku
(1.3) o tytule, stanowisku: podlegający dziedziczeniu, mogący być przeniesiony, rozciągnięty na potomków
SJP.pl
Wiktionary
1. otrzymywać coś w spadku
2. przejmować dobra duchowe, kulturalne itp. zostawione jako spuścizna przez przeszłe pokolenia
3. przejmować cechy genetyczne rodziców, przodków
czasownik przechodni niedokonany (dk. odziedziczyć)
(1.1) otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci
(1.2) być uprawnionym do takiego otrzymania
(1.3) o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka
(1.4) inform. w programowaniu obiektowym o klasie będącej pochodną innej klasy;
(1.5) inform. mieć takie same uprawnienia jak obiekt nadrzędny (folder, grupa użytkowników)
SJP.pl
Wiktionary
bieluń dziędzierzawa - silnie trująca roślina jednoroczna z rodziny psiankowatych, stosowana w lecznictwie; datura
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. krępy
Wiktionary
pewien obszar, pole, dział badań, zainteresowań różnych nauk, kultury itp.; zakres, sfera
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sfera czyjejś aktywności
(1.2) mat. zbiór wszystkich możliwych argumentów danej funkcji;
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. wieś
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk. gospodarstwo
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: dziedziniec
SJP.pl
plac wewnątrz lub przy budowli, otoczony murem, budynkami itp.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wydzielona, niezadaszona przestrzeń w budynku lub zespole budynków;
Dziedziniec – wydzielona, niezadaszona przestrzeń w budynku lub zespole budynków.
Dziedziniec pełnił niegdyś funkcje użytkowo-reprezentacyjne. Mógł być zamknięty – otoczony ze wszystkich stron, albo otwarty – przynajmniej jedna strona nie była zamknięta. Dziedzińce występowały w budownictwie świeckim i sakralnym. W zamkach były zamknięte krużgankami, a w pałacach – arkadowe, otoczone loggiami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: podzielony na dziedziny wiedzy, sportu itp.; gałęziowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie kamioneckim;
Dziedziłów (ukr. Дідилів) – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie kamioneckim) na Ukrainie. Założona w 1493 r.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawny, prymitywny warsztat, w którym wytwarzało się smołę, dziegieć i maź; smołownia, smolarnia, maziarnia
Dziegciarnia – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Łobżenica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
SJP.pl
Wikipedia
wyrabianie dziegciu; maziarstwo
SJP.pl
dawniej: człowiek robiący lub sprzedający dziegieć
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rzem. człowiek zajmujący się wyrobem dziegciu, często też rozwożeniem go po wsiach oraz sprzedażą
SJP.pl
Wiktionary
zawierający dziegieć lub zrobiony z dziegciu (np. mydło)
SJP.pl
ciemnobrunatna gęsta ciecz, smoła po suchej destylacji drewna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ciemnobrunatna, gęsta ciecz otrzymywana w procesie suchej destylacji drewna o intensywnym zapachu, mająca właściwości grzybobójcze i antyseptyczne, dawniej używana także do impregnacji płótna i skóry, uszczelniania beczek, itp.;
Dziegieć – produkt o gęstej, smolistej konsystencji powstający w wyniku suchej destylacji drewna bądź kory różnych gatunków drzew i krzewów.
Wśród sklasyfikowanych rodzajów (według różnych źródeł) wyróżnia się dziegcie gatunkowe: sosnowy (Pix liquida Pini), bukowy (Pix Fagi), brzozowy (Pix Betulae), jałowcowy (Pix Juniperi) oraz dziegieć mieszany (Pix liquida) i jego zagęszczoną odmianę – dziegieć okrętowy (Pix navalis). Rzadziej uzyskiwane w praktyce są dziegcie gatunkowe: modrzewiowy (Pix Laricis), jodłowy (Pix Abietis), dziegieć świerkowy (Pix Picea), wierzbowy (Pix Salicis) oraz torfowy (Pix Cespesis).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rodzaj roślin z rodziny baldaszkowatych; arcydzięgiel;
2. dzięgiel litwor - gatunek rośliny z rodziny selerowatych; litwor, arcydzięgiel litwor, angelika, dzięgiel lekarski;
3. dzięgiel leśny - roślina o aromatycznym korzeniu używanym w lecznictwie i jako zaprawa do wódek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Angelica|L.|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny selerowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju dzięgli (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
kraśnik dzięgielowiec - motyl z rodziny kraśnikowatych
SJP.pl
napój spirytusowy o ziołowym aromacie pochodzącym z wyciągu arcydzięgla
Dzięgielówka, litworówka – nalewka na bazie korzenia i/lub łodygi dzięgla litwora, dawniej popularna m.in. na Podhalu i Litwie. Przypisywano jej walory lecznicze, tj. korzystne działanie na układ trawienny.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: dzięgiel
SJP.pl
drzewo, krzew lub roślina zielna z rodziny araliowatych; aralia
SJP.pl
1. historia
2. przebieg wydarzeń
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ogół zdarzeń, które wydarzyły się dawniej
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. ter. od: dziać
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kronikarz, historyk, historiograf; dziejopisarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. historiograf, historyk, kronikarz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) daw. kronika
SJP.pl
Wiktionary
→ dziejopisarz; kronikarka
SJP.pl
dotyczący dziejopisarza, dziejopisarstwa
SJP.pl
piśmiennictwo historyczne; historiografia
Historiografia (z gr. ἱστορία „badanie”/„informacja”/„opowiadanie” + γράφω „piszę”) synonim dziejopisarstwa – dział piśmiennictwa obejmujący gatunki historyczne. Historiografia to inaczej określenie całokształtu pracy historyka razem z jej rezultatem, czyli produkcją dziejopisarską.
SJP.pl
Wikipedia
kronikarz, historyk, historiograf; dziejopis
SJP.pl
→ dziejopis; kronikarka
SJP.pl
tworzący dzieje, historię
SJP.pl
1. dotyczący dziejów, historii jakiejś zbiorowości; historyczny
2. ważny, przełomowy na tle innych zdarzeń, niemający precedensu w dziejach; historyczny
3. dokonujący się w biegu dziejów, mający się potwierdzić w przyszłości
przymiotnik
(1.1) związany z dziejami, dotyczący dziejów
(1.2) ważny z punktu widzenia historii świata
SJP.pl
Wiktionary
badacz i opisywacz dziejów
SJP.pl
związany z badaniem i opisywaniem dziejów
SJP.pl
przestarzale: badanie i opisywanie dziejów
Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).
SJP.pl
Wikipedia
tylko w przestarzałym zwrocie: panie dziejski (żartobliwie utworzone od "panie dzieju") - nieokreślone wtrącenie, używane z przyzwyczajenia
SJP.pl
dawniej: wyraz używany w zwrotach adresatywnych grzecznościowych, np. panie dzieju, mości dzieju
SJP.pl
skrót od: dziekan
SJP.pl
1. pracownik naukowy wyższej uczelni kierujący jednym z jej wydziałów
2. ksiądz kierujący dekanatem
3. przewodniczący rady adwokackiej
4. osoba przewodząca korpusowi dyplomatycznemu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. kierownik wydziału uczelni;
(1.2) kośc. prezbiter kierujący dekanatem, wikariusz rejonowy;
(1.3) daw. kośc. stopień duchowieństwa Wojska Polskiego
(1.4) kośc. przewodniczący kolegium kardynałów;
(1.5) dypl. najstarszy rangą i stażem przedstawiciel korpusu dyplomatycznego
(1.6) praw. przewodniczący rady adwokackiej
Dziekan (od gr. deka – dziesięć) – tradycyjny tytuł osób sprawujących kierownictwo różnych ciał lub organizacji publicznych:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od dziekanat
Wiktionary
1. biuro kierujące wydziałem wyższej uczelni;
2. ludzie pracujący w takim biurze;
3. w Kościele katolickim: jednostka administracyjna składająca się z kilku parafii, zarządzana przez dziekana; dekanat;
4. urząd, funkcja dziekana katolickiego; dziekania, dekanat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) eduk. biuro, zajmujące się administracją wydziału wyższej uczelni
(1.2) kośc. jednostka organizacyjna Kościoła katolickiego, obejmująca kilka do kilkunastu parafii z dziekanem na czele
(1.3) kośc. stanowisko lub urząd dziekana, zarządcy dziekanatu (1.2)
Dziekan – w Polsce kierownik wydziału uczelni, przed 1 października 2018 r. ustawowy, jednoosobowy organ szkoły wyższej, jako kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce nie zawiera regulacji dotyczących dziekanów. Zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 6 tej ustawy funkcje kierownicze w uczelni określa jej statut.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. urząd, funkcja dziekana katolickiego; dekanat, dziekanat;
2. dom, mieszkanie dziekana katolickiego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. urząd dziekana
(1.2) rel. siedziba księdza dziekana
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: kobieta pełniąca funkcję dziekana na uczelni; dziekanka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. stud. pot. pracownica dziekanatu
SJP.pl
Wiktionary
1. kobieta pełniąca funkcję dziekana na uczelni; dziekanica;
2. środowiskowo: urlop dziekański;
3. dom katolickiego dziekana; dziekania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gnieźnie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ dziekan (dawniej); dziekański
SJP.pl
sprawować urząd, godność dziekana
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: córka dziekana
SJP.pl
przymiotnik od: Dziekanów, Dziekanów Leśny, Dziekanów Polski
SJP.pl
→ dziekan (dawniej); dziekański
SJP.pl
związany z dziekanem, dotyczący dziekana
przymiotnik
(1.1) urz. związany z dziekanem (na uczelni)
(1.2) rel. związany z dziekanem (duchownym)
SJP.pl
Wiktionary
urząd, stanowisko dziekana
Dziekaństwo (dodatkowa nazwa w j. niem. Dziekanstwo) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Komprachcice.
SJP.pl
Wikipedia
składać uroczyste podziękowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uroczyste podziękowanie, hołd wdzięczności
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. wyrażanie dziękczynienia
SJP.pl
Wiktionary
podniośle wyrażający podziękowanie, dziękczynienie; hołdowniczy
przymiotnik
(1.1) wyrażający wdzięczność
SJP.pl
Wiktionary
1. przyimek mówiący o osobach lub faktach, które spowodowały, że jakaś sytuacja jest dla kogoś pomyślna;
2. potocznie: dziękuję
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) podn. podziękowania
wykrzyknik
(2.1) pot. dziękuję, dziękujemy
przyimek
(3.1) …służący do powiedzenia, że dana czynność odbywa się z niezbędną pomocą osoby, rzeczy itp., opisanych przez wyrażenie za przyimkiem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie: dziękuję; dzięki
zwrot grzecznościowy
(1.1) pot. dziękuję
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pot. podziękowanie
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. podziękować)
(1.1) dosł. składać podziękowanie
(1.2) iron. uprzejmie komuś odmawiać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziękować.
Wiktionary
zwrot grzecznościowy
(1.1) slang. młodz. dziękuję
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) slang. młodz. podziękowanie
Wiktionary
wyrażenie grzecznościowe
wykrzyknik
(1.1) zwrot grzecznościowy wyrażający wdzięczność
forma czasownika.
(2.1) zob. dziękować.
Dziękuję – pop-rockowy utwór polskiej piosenkarki Dody z jej pierwszego solowego albumu studyjnego, Diamond Bitch. Został wydany jako piąty i ostatni singel promujący album w maju 2009.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
poimek
(1.1) stpol. dla
Wiktionary
maszyna lub urządzenie ręczne do dzielenia ciasta na porcje
SJP.pl
dawniej: związany z działami majątkowymi
SJP.pl
działanie matematyczne, przeciwieństwo mnożenia, polegające na ustaleniu, ile razy jedna liczba mieści się w drugiej
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mat. działanie arytmetyczne, odwrotne do mnożenia;
Dzielenie – operacja matematyczna zdefiniowana w dowolnym ciele jako:
gdzie b^{-1} jest elementem odwrotnym do b.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. porcjować, wydzielać części
2. wyodrębniać podzbiory z pewnej grupy; grupować
3. wyróżniać klasy, kategorie; klasyfikować
4. wykonywać działanie - dzielenie
5. być przyczyną rozgraniczenia między przedmiotami, ludźmi itp.
6. różnić
czasownik przechodni niedokonany (dk. podzielić)
(1.1) dokonywać podziału, wyróżniać części jednej całości
(1.2) mat. wyznaczać iloraz, stosunek dwóch wielkości, funkcji itp.;
(1.3) mieć z czymś / kimś coś wspólnego
(1.4) tworzyć różnicę między dwoma osobami, poglądami itp.
czasownik zwrotny niedokonany dzielić się (dk. podzielić się)
(2.1) być rozkładalnym na określone części
(2.2) oddawać komuś część czegoś
SJP.pl
Wiktionary
w matematyce: liczba, którą dzieli się przez inną liczbę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. liczba dzielona; pierwsza z dwóch liczb na których wykonuje się działanie dzielenia, w zapisie ułamkowym odpowiada jej licznik
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
młodzieżowo: dzielnica mieszkaniowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. dzielnica mieszkaniowa
SJP.pl
Wiktionary
1. administracyjna część miasta;
2. wyróżniony obszar; region, prowincja;
3. ludność zamieszkująca miejską dzielnicę;
4. część kraju wydzielona w pewnym okresie historycznym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wydzielona, zwyczajowo lub administracyjnie, część dużego miasta;
(1.2) region, prowincja historyczna, geograficzna, etnograficzna, itp.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) policjant nadzorujący określony rejon miasta
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z dzielnicą (np. miasta lub państwa), dotyczący dzielnicy
Dzielnicowy – funkcjonariusz policji pionu prewencji, zazwyczaj w stopniu od posterunkowego do aspiranta sztabowego. Prowadzi rozpoznanie w wyznaczonym rejonie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) odznaczając się odwagą
(1.2) nie ulegając słabościom, zawahaniu
(1.3) wykazując sporą sprawność
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: dzielnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: dzielny
SJP.pl
liczba, przez którą dzielimy inną liczbę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. liczba, przez którą dzielimy inną liczbę;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) stpol. robotnik
Dzielnik – dwuznaczne pojęcie arytmetyczne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. umiejętność sprostania trudnym sytuacjom, reagowania na wyzwania; hart ducha, odwaga, śmiałość;
2. dzielność morska - zespół cech statku stanowiących o jego zdolności żeglugowej;
3. dawniej, w fizyce: moc
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cnota bycia śmiałym i walecznym
(1.2) umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji
SJP.pl
Wiktionary
odznaczający się odwagą; odważny
przymiotnik
(1.1) nie poddający się przeciwnościom
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Dzielski – polskie nazwisko.
SJP.pl
Wikipedia
bylina występująca w warunkach naturalnych w Ameryce Północnej; helenka słonecznikowa
Dzielżan (Helenium L.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Obejmuje ok. 32–33 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje rozległe obszary w Ameryce Północnej od Kanady po Antyle i Kostarykę, a także Chile, Argentynę i Urugwaj w Ameryce Południowej. Dzielżan jesienny H. autumnale oraz Helenium amarum zostały rozprzestrzenione i rosną zdziczałe w Europie, Azji i Australii. Pierwszy z tych gatunków notowany jest także jako przejściowo dziczejący w Polsce.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
Dziembówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Kaczory. Znajduje się tam stacja kolejowa Dziembówko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.Zobacz też: Dziembowo
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od : Dziemiany
SJP.pl
wieś w Polsce
Dziemiany (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Dzemiónë; niem. Dzimianen) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Dziemianyna obrzeżach Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Rzuno. Przez Dziemiany prowadzą trasy drogi wojewódzkiej nr 235 i linii kolejowej Kościerzyna-Lipusz-Brusy-Chojnice (przystanek kolejowy Dziemiany Kaszubskie). W skład sołectwa Dziemiany wchodzą również miejscowości Dunajki i Zarośle.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pewien okres (najczęściej od wschodu do zachodu słońca lub doba)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) okres od świtu do zmierzchu
(1.2) okres pomiędzy dwiema kolejnymi północami; doba
(1.3) określony termin; data
(1.4) przen. odległość możliwa do przebycia w ciągu jednej doby
(1.5) przen. (tylko w liczbie mnogiej) czas życia
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) daw. barć leśna w żywym drzewie
Dzień – czas między wschodem a zachodem Słońca. Określenie to utożsamia się z dobą (np. jaki jest dzisiaj dzień? – pytanie to jest zadawane bez względu na to, czy czas jest dzienny, czy nocny).
Długość dnia różni się w zależności od szerokości geograficznej oraz deklinacji słońca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: dziennikarski
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. dziękuję
Wiktionary
żartobliwie: dzień dobry
wykrzyknik
(1.1) pot. żart. dzień dobry
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. dzięcioł
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) daw. żart. pieniądze
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Warmia. barć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. bylina z rodziny liliowatych; liliowiec;
2. dawniej: jutrzenka, planeta Wenus;
3. dawniej: barć
Liliowiec, dzienna lilia, pajęcza lilia (Hemerocallis L.) – rodzaj bylin z rodziny złotogłowowatych (Asphodelaceae). Obejmuje 16 gatunków. Rośliny te rosną w większości w Azji Wschodniej, zwłaszcza w Japonii, jeden gatunek (liliowiec żółty H. lilioasphodelus) także w Europie (południowo-wschodnia część Alp i tereny przyległe), a kolejny – liliowiec rdzawy H. fulva – od wschodniej części basenu Morza Śródziemnego po Indie. Liczne gatunki i mieszańce między nimi uprawiane są jako rośliny ozdobne dla dużych i barwnych kwiatów, otwierających się sukcesywnie i kwitnących przez jeden dzień. W Chinach i Japonii rośliny te uprawiane są od tysięcy lat. Współcześnie znanych jest ponad 38 tys. odmian. Czasem odmiany uprawne bywają określane jako liliowiec ogrodowy (Hemerocallis ×hybrida hort.). W Polsce kolekcję ponad 3,5 tys. odmian i gatunków można oglądać w Arboretum Wojsławice na Dolnym Śląsku.
SJP.pl
Wikipedia
1. zdrobnienie od: dziennik;
2. zeszyt ucznia służący do korespondencji rodziców z nauczycielem, zapisywania ocen
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od dziennik
(1.2) eduk. specjalny zeszyt służący do zapisywania korespondencji, zwolnień i ocen ucznia
Dzienniczek – dziennik św. Faustyny Kowalskiej, zapis doświadczeń wewnętrznych autorki. Faustyna ujawnia w nim swe przeżycia duchowe oraz głosi orędzie Miłosierdzia, które według niej przekazał jej Jezus Chrystus.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek czasu
(1.1) w ciągu dnia; dotyczy ilości czegoś
(1.2) w ciągu dnia; dotyczy systemu nauczania
(1.3) gw-pl|Warmia. codziennie
Wiktionary
1. codzienna gazeta;
2. wiadomości ogłaszane przez radio lub telewizję w stałych porach;
3. księga urzędowa z codziennymi zapisami;
4. pamiętnik pisany codziennie; diariusz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) eduk. zeszyt, w którym przechowuje się oceny i listy obecności uczniów
(1.2) druk. gazeta wydawana codziennie
(1.3) telew. informacyjny program telewizyjny, radiowy
(1.4) notatki zapisywane codziennie
(1.5) adm. księga urzędowa do prowadzenia codziennych zapisów
(1.6) księg. księga, w której notowane są codziennie operacje finansowe
(1.7) żegl. mors. księga, w której odnotowywane są dane żeglugi oraz wydarzenia, jakie zaszły na okręcie (łodzi, statku) podczas żeglugi
(1.8) księga, w której rejestrowana jest korespondencja
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta zajmująca się zawodowo dziennikarstwem;
2. zajęcie, zawód dziennikarza;
3. uczelnia lub wydział uczelni kształcący dziennikarzy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zajmująca się dziennikarstwem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: dziennikarz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z dziennikarstwem, dotyczący dziennikarstwa
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
1. praca dziennikarza;
2. wydział lub kierunek studiów przygotowujący do zawodu dziennikarza
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zajęcie dziennikarzy i dziennikarek
(1.2) nauk. kierunek nauczania przygotowujący do dziennikarstwa (1.1)
Dziennikarstwo – działalność polegająca na zbieraniu i upublicznianiu za pomocą środków masowej komunikacji informacji o wydarzeniach, ludziach oraz problemach.
Dziennikarstwo można podzielić na:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) naleciałości, nawyki dziennikarskie, np. w stylu
Wiktionary
osoba zajmująca się zbieraniem, przygotowywaniem i prezentowaniem materiałów w środkach masowego przekazu; pracownik redakcji radiowej, telewizyjnej lub prasowej przeprowadzający wywiady
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba przygotowująca informacje do prasy, radia, telewizji, Internetu, itp.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(r. męski) lekceważąco: marny dziennikarz; redaktorzyna, redaktorunio, redaktorek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. kiepski dziennikarz
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący dnia i nocy
SJP.pl
1. dotyczący okresu od wschodu do zachodu słońca;
2. dotyczący dnia kalendarzowego;
3. dotyczący systemu nauczania dla osób niepracujących, odbywającego się w ciągu dnia
przymiotnik
(1.1) dotyczący dnia jako części doby; mający miejsce, żyjący, pracujący, przeznaczony do użycia przed zmrokiem
(1.2) dotyczący dnia jako całej doby; mający miejsce w ciągu całego dnia
SJP.pl
Wiktionary
partykuła
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dopiero
Wiktionary
partykuła
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dopiero
Wiktionary
rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych
Harpalus – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych, podrodziny Harpalinae i pleminia Harpalini. W języku polskim chrząszcze z tego rodzaju określane są nazwą dzier.
SJP.pl
Wikipedia
1. robić na drutach, szydełkiem; dziargać, dzierzgać;
2. haftować, wyszywać; dziargać;
3. tatuować; dziabać, dziarać, dziargać;
4. realizować większy cel poprzez wykonywanie licznych drobnych czynności;
5. środowiskowo: łączyć metalowe kółka kolczugi
SJP.pl
1. robić na drutach, szydełkiem; dziargać, dzierzgać;
2. haftować, wyszywać; dziargać;
3. tatuować; dziabać, dziarać, dziargać;
4. realizować większy cel poprzez wykonywanie licznych drobnych czynności;
5. środowiskowo: łączyć metalowe kółka kolczugi
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. robienie czegoś na drutach
(1.2) pot. haftowanie, wyszywanie wzorów na materiale
(1.3) środ. przest. wykonywanie tatuażu
SJP.pl
Wiktionary
maszyna do zszywania materiału ściegiem umacniającym brzegi
SJP.pl
wieś w Polsce
Dziergowice (dodatkowa nazwa w j. niem. Oderwalde, do 1931 Dziergowitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Bierawa.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dziergowice.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: dzierlatka
SJP.pl
1. wesoła, pełna optymizmu, młoda dziewczyna;
2. niewielki ptak osiadły z rodziny skowronków, o szaroziemistym upierzeniu, z charakterystycznym, szczeciniastym czubkiem na głowie, występujący w Eurazji oraz w północnej Afryce (w Polsce objęty ochroną); pośmieciuszka; śmieciuszka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. mały ptak z rodziny skowronków, ze szczeciniastym czubem na głowie, ubarwiony na brązowo;
(1.2) młoda, wesoła, trzpiotowata dziewczyna
Dzierlatka (zwyczajna), śmieciuszka, pośmieciuszka (Galerida cristata) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żelazny grzebień do obróbki lnu; dziergaczka, czochra, rafa
SJP.pl
wieś w Polsce
Dzierlin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych, pochodzący z Ameryki Północnej; klarkia
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Dzierżysław, Dzirżysław, Dziersław, Dzirsław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Dzierży- („trzymać”) i -sław („sława”). Oznaczało prawdopodobnie „tego, który posiada sławę”. Poświadczone w piśmiennictwie od XIII wieku.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Dzirżysława, Dziersława, Dzirsława, Dzierżysława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Dzirży- („trzymać”) i -sława („sława”). Oznaczało prawdopodobnie „tę, która posiada sławę”. W źródłach polskich poświadczone jako Dzirżysława (XII wiek), Dziersława (1400 rok).
Dzirżysława imieniny obchodzi 24 marca i 18 czerwca.
Męskie odpowiedniki: Dzierżysław, Dzirżysław, Dziersław, Dzirsław.
SJP.pl
Wikipedia
1. regionalnie: cepisko - dłuższa część cepów trzymana w ręku przy młóceniu;
2. dawniej: kij
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dłuższa część cepów
(1.2) drążek do obracania żaren
Cep – narzędzie rolnicze służące do młócenia, czyli ręcznego oddzielania ziaren zbóż, roślin strączkowych itp. od roślin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. użytkowanie ziemi lub rzeczy przez ustalony w umowie okres za ustaloną opłatą;
2. opłata za użytkowanie rzeczy lub ziemi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. ekon. użytkowanie czyjejś rzeczy lub prawa majątkowego przez określony czas w zamian za ustaloną umową opłatę
(1.2) pot. czynsz opłacany przez dzierżawcę
Dzierżawa (dawniej też: arenda, harenda) – jeden z typów umów prawa cywilnego. Reguluje ją Kodeks cywilny w art. 693-709, przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o najmie (art. 659-692). Dzierżawa należy do umów nazwanych, dwustronnie zobowiązujących, wzajemnych i konsensualnych (tzn. dochodzących do skutku przez zgodne oświadczenie woli stron). Polega na udostępnieniu innej osobie prawa lub rzeczy, natomiast (w odróżnieniu np. od pożyczki) nie przenosi własności. Przedmiotem dzierżawy może być tylko rzecz lub prawo przynoszące pożytki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba użytkująca ziemię lub rzeczy przez ustalony w umowie okres za ustaloną opłatą
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. osoba użytkująca mienie lub prawo majątkowe oddane w dzierżawę w zamian za czynsz
Dzierżawa (dawniej też: arenda, harenda) – jeden z typów umów prawa cywilnego. Reguluje ją Kodeks cywilny w art. 693-709, przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o najmie (art. 659-692). Dzierżawa należy do umów nazwanych, dwustronnie zobowiązujących, wzajemnych i konsensualnych (tzn. dochodzących do skutku przez zgodne oświadczenie woli stron). Polega na udostępnieniu innej osobie prawa lub rzeczy, natomiast (w odróżnieniu np. od pożyczki) nie przenosi własności. Przedmiotem dzierżawy może być tylko rzecz lub prawo przynoszące pożytki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) rzad. na sposób dzierżawczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. określanie przynależności przez części mowy
SJP.pl
Wiktionary
w gramatyce, o zaimkach, przymiotnikach itp.: oznaczający przynależność do danej osoby lub rzeczy
przymiotnik relacyjny
(1.1) jęz. oznaczający relację przynależności lub posiadania
(1.2) daw. związany z dzierżawą, dotyczący dzierżawy
SJP.pl
Wiktionary
kobieta użytkująca nieruchomość lub rzecz przez ustalony w umowie okres za ustaloną opłatą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. kobieta dzierżawiąca
SJP.pl
Wiktionary
użytkować nieruchomość lub rzecz przez ustalony w umowie okres za ustaloną opłatą
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) praw. ekon. oddawać w dzierżawę
(1.2) praw. ekon. brać lub mieć w dzierżawie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) praw. ekon. oddawanie w dzierżawę
(1.2) praw. ekon. branie w dzierżawę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. dzierżawiona posiadłość ze słabymi dochodami
Wiktionary
przymiotnik odczasownikowy
(1.1) oddany w dzierżawę
(1.2) wzięty w dzierżawę od kogoś
forma czasownika.
(2.1) ims. przymiotnikowy bierny od: czas. dzierżawić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielki dzierżawiony majątek
Wiktionary
opłata za dzierżawę
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) opłata należna za dzierżawiony grunt
forma przymiotnika.
(2.1) n. lp. i ż. plural|dzierżawny.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. oddawanie gruntów w dzierżawę
(1.2) przest. branie gruntów w dzierżawę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co dzierżawne
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z dzierżawą, dotyczący dzierżawy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Dzierzążnia
SJP.pl
wieś w Polsce
Dzierzążnia (niem. Güntersruhm) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Dzierzążnia. Leży w obrębie rzeki Dzierzążnicy i Płonki.
Do 1954 roku siedziba wiejskiej gminy Sarnowo. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dzierzążnia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Dzierzążno – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno.
Wieś królewska położona w II połowie XVI wieku w powiecie kruszwickim województwa brzeskokujawskiego, należała do starostwa kruszwickiego. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 350 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
ptak z rodziny o tej samej nazwie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. barwny ptak nabijający swoje pożywienie na cierń lub ostrą gałąź;
Ptaki:
Postać literacka:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przedstawiciel rodziny kolorowo ubarwionych ptaków z rzędu wróblowych;
2. rodzaj ptaka z rodziny dzierzbików
SJP.pl
o cechach dzierzbowatych (rodzina ptaków)
Dzierzby, dzierzbowate (Laniidae) – monotypowa rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad 30 gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dzierzbowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
gatunek ptaka z rodziny ostrolotów
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Gymnorhina tibicen|ref=tak., gatunek australijskiego ptaka z rodziny srokaczy
Dzierzbowron (Gymnorhina tibicen) – średniej wielkości czarno-biały ptak z rodziny ostrolotów, którego rodzimy zasięg obejmuje Australię i południową Nową Gwineę. Mimo że dawniej rozdzielany na trzy gatunki, obecnie przez IOC uznawany jest za jeden gatunek z dziewięcioma podgatunkami. Nazywany w języku angielskim Australian magpie – dosł. australijska sroka – ptak nie ma jednak nic wspólnego z eurazjatycką sroką, która jest przedstawicielem krukowatych. Dorosłe dzierzbowrony to dość krzepkie ptaki o długości ciała wahającej się między 37 a 43 cm i charakterystycznym czarno-białym upierzeniu, czerwonych oczach i mocnym, klinowatym, białoniebiesko-czarnym dziobie. Samiec i samica są podobne z wyglądu – można je rozróżnić po znakowaniu na grzbiecie. Ze względu na długie nogi dzierzbowron raczej chodzi zamiast skakać i większość czasu spędza na ziemi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. trzymać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dzierżyć.
Dzierżenie – w terminologii prawniczej – rodzaj władztwa faktycznego nad rzeczą wykonywanego przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 Kodeksu cywilnego, jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogo innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą – i w tym podobne jest do posiadania. Od posiadania odróżnia je element woli (animus), ponieważ ukierunkowanie woli dzierżyciela (zwanej animus possidendi pro alieno lub animus detendi) jest inne niż w przypadku posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą nie dla siebie (jak to czyni posiadacz), ale dla (w interesie) innej osoby.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: dziergać;
1. robić na drutach, szydełkiem;
2. haftować
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. jezioro w Polsce;
3. rzeka w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Dzierzgoń (hist. Kiszbork, Kiszpork, niem. Christburg) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Dzierzgoń. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Dzierzgonia
SJP.pl
mieszkanka Dzierzgonia
SJP.pl
przymiotnik od: Dzierzgoń
SJP.pl
wieś w Polsce
Dzierzgowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Dzierzgowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego. We wsi znajduje się parafia pw. Wniebowzięcia NMP. Miejscowość jest siedzibą gminy Dzierzgowo.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Dzierzgowo
SJP.pl
wieś w Polsce
Miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Dzierzkowice, Dzierzkowice-Góry, Dzierzkowice-Podwody, Dzierzkowice-Rynek, Dzierzkowice-Wola, Dzierzkowice-Zastawie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, m.in. Jan Dzierżon (1811-1906), znany polski pszczelarz
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Dzierżoniów (do 1946 Rychbach, też Rychonek, niem. Reichenbach im Eulengebirge) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu dzierżoniowskiego i gminy wiejskiej Dzierżoniów. Położone w Kotlinie Dzierżoniowskiej, nad rzeką Piławą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Dzierżoniowa
SJP.pl
mieszkanka Dzierżoniowa
SJP.pl
dotyczący Dzierżoniowa
SJP.pl
1. trzymać coś w ręce;
2. mieć coś w posiadaniu
czasownik przechodni niedokonany (dk. zdzierżyć)
(1.1) przest. albo książk. trzymać
(1.2) mieć we władaniu, posiadać
czasownik zwrotny niedokonany dzierżyć się
(2.1) przest. trzymać się
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: posiadacz
Dzierżenie – w terminologii prawniczej – rodzaj władztwa faktycznego nad rzeczą wykonywanego przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 Kodeksu cywilnego, jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogo innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą – i w tym podobne jest do posiadania. Od posiadania odróżnia je element woli (animus), ponieważ ukierunkowanie woli dzierżyciela (zwanej animus possidendi pro alieno lub animus detendi) jest inne niż w przypadku posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą nie dla siebie (jak to czyni posiadacz), ale dla (w interesie) innej osoby.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
dzierzyk somalijski - gatunek ptaka z rodziny dzierzbików
SJP.pl
staropolskie imię męskie
Dzierżykraj, Dzirżykraj – staropolskie imię męskie, złożone z członów Dzirży- („trzymać”) i -kraj („kraj”). Oznaczało prawdopodobnie „tego, który panuje nad krajem”, „nad okolicą”.
Dzierżykraj imieniny obchodzi 17 lipca.
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię męskie
Dzierżymir – imię męskie pochodzenia słowiańskiego, nienotowane w źródłach staropolskich.
Osoby noszące to imię:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: osoba tyranizująca podwładnych; zamordysta, satrapa
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) pot. despota; człowiek, który tyranizuje podwładnych
SJP.pl
Wiktionary
miasta w Federacji Rosyjskiej i na Białorusi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w europejskiej Rosji, w obwodzie niżnonowogrodzkim, port śródlądowy nad Oką;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku małych miejscowości w Rosji, na Ukrainie i Białorusi
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko, np. Feliks Dzierżyński (1877-1926), rosyjski działacz komunistyczny polskiego pochodzenia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Dzierżyńskiem, dotyczący Dzierżyńska (miasta w Rosji)
Znane osoby noszące nazwisko Dzierżyński:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Dzirżysława, Dziersława, Dzirsława, Dzierżysława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Dzirży- („trzymać”) i -sława („sława”). Oznaczało prawdopodobnie „tę, która posiada sławę”. W źródłach polskich poświadczone jako Dzirżysława (XII wiek), Dziersława (1400 rok).
Dzirżysława imieniny obchodzi 24 marca i 18 czerwca.
Męskie odpowiedniki: Dzierżysław, Dzirżysław, Dziersław, Dzirsław.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Dzierżysławice (dodatkowa nazwa w j. niem. Dirschelwitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Głogówek. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Wysoczyzny Bialskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Osobłoga.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Dzierżysławy lub z nią związany
SJP.pl
Dzierżysław z małżonką; Dzierżysławowie
SJP.pl
Dzierżysław z małżonką; Dzierżysławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Dzierżysława (Dzierżysławy) lub z nim (z nią) związany
SJP.pl
godzina dziesiąta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 10 przed południem
(1.2) godzina 10 (22) przed północą
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od zob. dziesiąty.
Dziesiąta – dzielnica mieszkaniowa Lublina. Nazwa dzielnicy pochodzi od istniejącej tam wcześniej wsi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: moneta o wartości dziesięciu groszy
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) jeleń lub kozioł mający dziesięć odnóg w wieńcu
(1.2) moneta o wartości dziesięć
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: dziesiątka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: dziesiątka
SJP.pl
Wiktionary
1. dziesięć sztuk czegoś;
2. kopa zboża złożona z dziesięciu snopów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) okres obejmujący dziesięć lat
(1.2) dziesięć sztuk
SJP.pl
Wiktionary
1. grupa dziesięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 10;
3. dziesięć lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 10
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 10
(1.3) całość składająca się z dziesięciu części, elementów lub jednostek
(1.4) środ. mapa w skali 1:10000
(1.5) karc. karta o wartości 10
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zaimek liczebny nieokreślony oznaczający dużą ilość kogoś lub czegoś
SJP.pl
zabijać, wyniszczać, tępić
czasownik przechodni niedokonany (dk. zdziesiątkować)
(1.1) książk. hist. bić, zabijać, rozstrzeliwać, karać co dziesiątą osobę
(1.2) książk. niszczyć, tępić, uśmiercać masowo
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. hist. zabijanie co dziesiątej osoby;
(1.2) książk. masowe niszczenie, tępienie, uśmiercanie
Decymacja (łac. decimatio – dziesiątkowanie) – kara stosowana w armiach starożytnych oraz w niektórych wojskach nowożytnych państw autorytarnych, polegająca na zabiciu (ścięciu lub rozstrzelaniu) co dziesiątego żołnierza ukaranego oddziału.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: dziesiątka
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą dziesięć, dotyczący liczby dziesięć
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 10
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 10
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po dziewiątym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) dziesiąta: godzina dziesiąta
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 10
liczebnik główny
(1.1) liczba 10
10 (dziesięć) – liczba naturalna następująca po 9 i poprzedzająca 11.Warunek podzielności zapisanej w systemie dziesiętnym liczby przez 10 jest spełniony wówczas, gdy ostatnia cyfra dzielnej to zero.
10 jest także podstawą najczęściej stosowanego systemu pozycyjnego – dziesiętnego. Prawdopodobnie wynika to z posiadania przez ludzi 10 palców u rąk.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dawny podatek na rzecz instytucji kościelnych, stanowiący dziesiątą część plonów lub dochodu, pierwotnie przekazywany w naturze, później w formie pieniężnej;
2. rosyjska jednostka powierzchni gruntów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. obecnie rzad. podatek na rzecz instytucji kościelnych, wynoszący dziesiątą część dochodów;
Dziesięcina – podatek religijny w judaizmie i chrześcijaństwie. Obowiązkowe świadczenie pieniężne lub rzeczowe w postaci dziesiątej części swojego dochodu na rzecz Kościoła, przeznaczone głównie na rzecz utrzymania duchowieństwa. Obecnie praktyka składania dziesięciny obecna jest tylko w niektórych Kościołach protestanckich, dziesięcinę płacą również mormoni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
mający powierzchnię 10 arów
SJP.pl
dotyczący dziesięcioboku, mający dziesięć boków, ograniczony dziesięcioma płaszczyznami itp.
SJP.pl
zawodnik biorący udział w dziesięcioboju
SJP.pl
SJP.pl
dyscyplina sportowa (przeważnie lekkoatletyczna) złożona z dziesięciu konkurencji; decathlon
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. dyscyplina sportowa w której współzawodniczy się w dziesięciu różnych konkurencjach, a zwycięża ten kto łącznie zdobędzie najwięcej punktów;
Dziesięciobój – (decathlon) konkurencja lekkoatletyczna na otwartym stadionie, rozgrywana tylko przez mężczyzn, w skład której wchodzi 10 konkurencji. W hali mężczyźni rozgrywają siedmiobój.
Dziesięciobój rozgrywany jest w ciągu 2 dni:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wielokąt mający 10 kątów; dekagon; dziesięciokąt
SJP.pl
moneta o nominale dziesięciu centów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) numizm. moneta o nominale dziesięciu centów
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość dziesięciu centów
przymiotnik
(1.1) liczący dziesięć centów, mający wartość dziesięciu centów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący dziesięć członów, składający się z dziesięciu członów
Wiktionary
potocznie o czymś, co odbywa się wciągu dziesięciu dni, obejmuje dziesięć dni następujących po sobie
Dziesięciodniówka – termin oznaczający okres dziesięciu dni.
Mianem dziesięciodniówki określa się czas dziesięciu dni, np. stanowiący okres trwania przedsięwzięcia.
Pod określeniem dziesięciodniówka zwykło nazywać się także czasopismo ukazujące się co dziesięć dni (zwane także „Dziesięciodniowiec” i „dekadówka”). Jako dziesięciodniówki były wydawane np.: „Myśl Niepodległa”, „Wolnomyśliciel Polski”, „Gazeta Sanocka – Autosan”, „Głos Świdnika”.
SJP.pl
Wikipedia
mający dziesięć dni, trwający dziesięć dni itp.
przymiotnik
(1.1) trwający dziesięć dni
(1.2) będący w wieku dziesięciu dni
SJP.pl
Wiktionary
banknot lub moneta wartości dziesięciu dolarów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający dziesięcioro drzwi
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dziesięciu etapach, fazach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z dziesięciu etapów
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dziesięciu fazach, etapach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z dziesięciu faz, etapów
Wiktionary
trwający dziesięć godzin
przymiotnik
(1.1) trwający dziesięć godzin
(1.2) będący w wieku dziesięciu godzin
SJP.pl
Wiktionary
moneta wartości dziesięciu groszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta, której wartość wynosi dziesięć groszy
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość dziesięciu groszy
przymiotnik
(1.1) mający wartość dziesięciu groszy, kosztujący dziesięć groszy
SJP.pl
Wiktionary
mający dziesięć głów
SJP.pl
mający dziesięć lat i pół roku
SJP.pl
liczący dziesięć i pół miliona czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się dziesięcioma językami
(1.2) napisany w dziesięciu językach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od dziesięciokąt
Wiktionary
wielokąt mający 10 kątów; dekagon; dziesięciobok
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielokąt o dziesięciu bokach
SJP.pl
Wiktionary
mający dziesięć kątów; dekagonalny
SJP.pl
1. ważący 10 kilogramów;
2. przeznaczony na 10 kilogramów czegoś
SJP.pl
mający długość dziesięciu kilometrów, składający się z dziesięciu kilometrów
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wielkość (długość) dziesięciu kilometrów
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: dziesięciokilogramowy
SJP.pl
obejmujący dziesięć klas, mający dziesięć klas
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który składa się z dziesięciu kolumn
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dziesięć kondygnacji
Wiktionary
1. o pojeździe: zaprzężony w dziesięć koni;
2. o silniku: mający moc dziesięciu koni mechanicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta o nominale 10 koron
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający wartość/liczący/wynoszący 10 koron
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który ma dziesięć kół
Wiktionary
dziesięć razy; dziesięciokrotnie; dziesięćkroć
przysłówek
(1.1) przest. dziś książk. dziesięć razy
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) dziesięć razy
Wiktionary
SJP.pl
1. powtarzający się dziesięć razy;
2. dziesięć razy większy lub mniejszy od czegoś porównywanego
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się dziesięć razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś dziesięć razy
(1.3) dziesięć razy większy bądź mniejszy od czegoś
SJP.pl
Wiktionary
chłopiec dziesięcioletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) dziecko w wieku dziesięciu lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziesięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziesięciolatka
SJP.pl
Wiktionary
1. dziewczynka albo samica zwierząt mająca dziesięć lat;
2. okres obejmujący dziesięć lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczynka mająca dziesięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziesięć lat
(1.3) dziesięcioletni okres objęty planem gospodarczym
(1.4) szkoła, w której nauka trwa dziesięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziesięciolatek
SJP.pl
Wiktionary
chłopiec dziesięcioletni
SJP.pl
1. okres dziesięciu lat;
2. dziesiąta rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres dziesięciu lat
(1.2) dziesiąta rocznica (w latach)
Dziesięciolecie, dekada (gr. déka „dziesięć”) – pojęcie oznaczające pewien czas. Najczęściej wyrazu „dekada” używa się dla okresu 10 lat. Można jednak tego określenia używać również dla dziesięciu miesięcy, tygodni lub dni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. trwający dziesięć lat; przypadający za dziesięć lat;
2. będący w wieku dziesięciu lat, mający dziesięć lat
przymiotnik
(1.1) mający dziesięć lat
(1.2) trwający dziesięć lat
SJP.pl
Wiktionary
złożony z dziesięciu liter
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z dziesięciu liter
SJP.pl
Wiktionary
1. mający pojemność dziesięciu litrów;
2. zawierający dziesięć litrów czegoś
SJP.pl
autobus długości 10 metrów
SJP.pl
mający długość dziesięciu metrów, wynoszący dziesięć metrów
przymiotnik relacyjny
(1.1) mierzący dziesięć metrów albo dziesięć metrów kwadratowych
SJP.pl
Wiktionary
mający dziesięć miesięcy, trwający dziesięć miesięcy itp.
przymiotnik
(1.1) trwający dziesięć miesięcy
(1.2) będący w wieku dziesięciu miesięcy
SJP.pl
Wiktionary
liczący dziesięć milionów czegoś
przymiotnik
(1.1) od 10000000
SJP.pl
Wiktionary
trwający dziesięć minut
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający dziesięć minut
SJP.pl
Wiktionary
przedstawiciel rzędu skorupiaków, obejmującego ponad 6000 gatunków; zwykle pierwsza para odnóży przekształcona w szczypce; np.: rak, krab, langusta, homar, krewetka
SJP.pl
rząd skorupiaków z podgromady pancerzowców, obejmujący ponad 6000 gatunków; należą tu raki, kraby, krewetki
Dziesięcionogi (Decapoda) – rząd skorupiaków wyższych liczący ponad 6000 gatunków z nadrzędu raków właściwych (Eucarida), u których zwykle pierwsza para odnóży krocznych jest przekształcona w duże szczypce. Obejmuje kraby, homary, krewetki, raki oraz kilka mniej znanych rodzin.
SJP.pl
Wikipedia
mający dziesięć nóg
SJP.pl
złożony z dziesięciu odcinków
SJP.pl
złożony z dziesięciu osób; mogący pomieścić dziesięć osób
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla dziesięciu osób, mogący pomieścić dziesięć osób
(1.2) złożony z dziesięciu osób, wykonywany przez dziesięć osób
SJP.pl
Wiktionary
1. zgrzewka zawierająca dziesięć jednostek danego produktu, np. piwa, wody mineralnej;
2. potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; sześciopak, ABS, six-pack, kaloryfer, kratka, ośmiopak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. paczka zbiorcza po dziesięć sztuk towaru
SJP.pl
Wiktionary
1. zwykle w odniesieniu do ludzkich dłoni, stóp: mający dziesięć palców;
2. wykonywany dziesięcioma palcami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) numizm. moneta o nominale dziesięciu pensów
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący dziesięć pensów, mający wartość dziesięciu pensów
Wiktionary
potocznie: budynek dziesięciopiętrowy
SJP.pl
mający dziesięć pięter
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i dziesięciu wyższych kondygnacji
SJP.pl
Wiktionary
gielas dziesięcioplamek - gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) z dziesięcioma pokojami
Wiktionary
stanowiący dziesięć procent czegoś
SJP.pl
np. karnet dziesięcioprzejazdowy: uprawniający do dziesięciu przejazdów
SJP.pl
1. składający się z dziesięciu punktów;
2. mający wymiar dziesięciu punktów (np. czcionka)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rozmieszczony na dziesięciu płaszczyznach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) każde z dziesięciorga dzieci urodzonych z jednej ciąży mnogiej
Wiktionary
występujący w dziesięciu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.
liczebnik wieloraki
(1.1) dotyczący dziesięciu typów, rodzajów
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) przysł. od przymiotnika → dziesięcioraki
Wiktionary
mający dziesięć ramion, odnóg itp.
SJP.pl
ogólna nazwa każdego zwierzęcia należącego do dziesięciornic, rzędu głowonogów
SJP.pl
rząd głowonogów mających otwór gębowy otoczony 10 ramionami, w tym dwoma służącymi do chwytania zdobyczy; do tego podrzędu zaliczane są kalmary (kałamarnice), mątwy i belemnity (grupa wymarła)
Dziesięciornice (Decapodiformes) – nadrząd głowonogów z podgromady płaszczoobrosłych (Coleoidea) obejmujący mątwy, mątewki i kałamarnice (kalmary) – zwierzęta bardzo zróżnicowane pod względem wielkości, kształtów i zajmowanych siedlisk. Znanych jest około 450 gatunków. Niektóre (np. strzalikowate, kalmarowate i mątwowate) są poławiane gospodarczo.
SJP.pl
Wikipedia
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 10, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 10
SJP.pl
Wiktionary
moneta lub banknot o nominale dziesięciu rubli
SJP.pl
mający wartość dziesięciu rubli
SJP.pl
bryła ograniczona dziesięcioma wielokątami regularnymi; dekaedr
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o dziesieciu ścianach
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dziesięciu etapach, fazach
Wiktionary
1. mający dziesięć stopni (w jakiejś skali);
2. mający dziesięć stopni, etapów
przymiotnik
(1.1) składający się z dziesięciu stopni, schodków
(1.2) składający się z dziesięciu stopni, etapów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dziesięć strun
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący dziesięć sylab, składający się z dziesięciu sylab
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z dziesięciu tomów, zawarty w dziesięciu tomach, wydany w dziesięciu tomach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający dziesięć tygodni
(1.2) będący w wieku dziesięciu tygodni
Wiktionary
statek o nośności dziesięciu tysięcy ton
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) będący ostatnim elementem zbioru wielkości dziesięciu tysięcy
(1.2) zawierający dziesięć tysięcy jednostek
(1.3) będący jedną z dziesięciu tysięcy części
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący dziesięć warstw, składający się z dziesięciu warstw
Wiktionary
łódź o dziesięciu wiosłach
SJP.pl
w chemii: zawierający 10 cząsteczek wody
SJP.pl
mający dziesięć zębów
SJP.pl
rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z dziesięciu zgłosek
Dziesięciozgłoskowiec – forma wierszowa złożona z dziesięciu sylab. We wczesnej poezji polskiej występuje między innymi w twórczości Mikołaja Reja. Prawdopodobnie miał bardzo długą tradycję, wywodzącą się być może z czasów pogańskich, prasłowiańskich, za czym przemawia jego popularność na Bałkanach.
SJP.pl
Wikipedia
złożony z dziesięciu zgłosek (sylab); dziesięciosylabowy
SJP.pl
banknot lub moneta o nominale dziesięciu złotych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta lub banknot którego wartość wynosi dziesięć złotych
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość dziesięciu złotych
przymiotnik
(1.1) mający wartość dziesięciu złotych
(1.2) wynoszący dziesięć złotych
SJP.pl
Wiktionary
dziesięć razy; dziesięciokrotnie
przysłówek
(1.1) przest. dziś książk. dziesięć razy
SJP.pl
Wiktionary
1. dowódca dziesięciu żołnierzy; zwierzchnik dowodzący grupą dziesięcioosobową;
2. dawniej: niższy funkcjonariusz policji lub milicji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. przełożony grupy dziesięcioosobowej;
Dziesiętnik – stosowane w przeszłości określenie dowódcy pododdziału wojska lub policji (milicji), złożonego z dziesięciu wojowników (żołnierzy, funkcjonariuszy).
Dziesięciu dziesiętników wraz ze swoimi podkomendnymi tworzyło oddział złożony ze stu zbrojnych dowodzony przez setnika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający za podstawę liczbę 10, oparty na liczbie 10, np. system dziesiętny (dziesiątkowy), ułamek dziesiętny, logarytm dzisiętny
przymiotnik
(1.1) mający za podstawę swego układu lub konstrukcji liczbę 10
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od dziesiątka
(1.2) slang. rozbój; dokonanie kradzieży z użyciem przemocy, najczęściej pobiciem
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: dzietny
SJP.pl
książkowo: posiadanie dzieci, potomstwa
Współczynnik dzietności (płodności całkowitej) (ang. Total fertility rate, TFR) – współczynnik określający przeciętną liczbę dzieci, które urodziłaby kobieta w ciągu całego okresu rozrodczego (15−49 lat) przy założeniu, że w poszczególnych fazach tego okresu rodziłaby z intensywnością obserwowaną wśród kobiet w badanym roku.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe: mający dzieci, potomstwo; dzieciaty
SJP.pl
wieś w Polsce
Dzietrzkowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Łubnice.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna
Wiktionary
nazwisko
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dziewczyna
(1.2) daw. dziewica
Dziewa – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Dąbrowa Biskupia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dwuletnia roślina zielna z rodziny trędownikowatych, występująca w 320 gatunkach na obszarze śródziemnomorskim (po Indie i północną Afrykę) oraz nielicznie na obszarach o klimacie umiarkowanym, znajdująca zastosowanie jako roślina lecznicza oraz ozdobna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Verbascum|L.|ref=tak., roślina z rodziny trędownikowatych, uprawiana dla okazałych kwiatostanów;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mrzyk dziewannowiec - gatunek chrząszcza z rodziny skórnikowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: dziewczę; pieszczotliwie o dziecku płci żeńskiej
SJP.pl
1. (w liczbie pojedynczej) przestarzale, obecnie ironicznie: młoda, dorastająca kobieta; podlotek, dzierlatka;
2. (w liczbie mnogiej) dziewczyna
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. dojrzewająca, młodziutka dziewczyna
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co dziewczęce
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
1. właściwy dziewczęctwu, odnoszący się do wieku pośredniego między dziecięctwem a wiekiem młodzieńczym; dziewczyński;
2. złożony z dziewcząt, np. zespół dziewczęcy
przymiotnik
(1.1) dotyczący dziewczyny, taki, jak u dziewczyny/dziewczynki
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. dziewczęcy, dziewiczy
Wiktionary
młoda, niezamężna kobieta; narzeczona, sympatia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) młoda, niezamężna kobieta
(1.2) partnerka, nieformalna narzeczona, konkubina
(1.3) przest. żeńska pomoc domowa
Dziewczyna (rzadziej: dziewczę, podlotek, dzierlatka; również dziewczynka, zwykle o małych dzieciach) – młody człowiek płci żeńskiej. Wiek, w którym dziewczyna staje się kobietą, jest różny w różnych społeczeństwach. Zwykle przejście z okresu dojrzewania do dojrzałości następuje w wieku kilkunastu lat.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pieszczotliwie o dziecku płci żeńskiej; dziewczynka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: dziewczynka
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie o dziewczynie, młodej pannie
SJP.pl
ekspresywnie: dziewczyna; dziewucha, dziewczynisko, dziewuszysko
SJP.pl
zgrubienie od: dziewczyna; z politowaniem albo żartobliwie o dziewczynie
SJP.pl
1. dziecko płci żeńskiej;
2. córka;
3. potocznie: młoda kobieta;
4. eufemistycznie: kobieta lekkich obyczajów;
5. potocznie: zniewieściały chłopak
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziecko płci żeńskiej
(1.2) (w stosunku do dorosłej kobiety): eufem. pejor. pot. pieszcz. kobieta lekkich obyczajów, prostytutka
Dziewczyna (rzadziej: dziewczę, podlotek, dzierlatka; również dziewczynka, zwykle o małych dzieciach) – młody człowiek płci żeńskiej. Wiek, w którym dziewczyna staje się kobietą, jest różny w różnych społeczeństwach. Zwykle przejście z okresu dojrzewania do dojrzałości następuje w wieku kilkunastu lat.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
przypominający dziewczynkę; podobny do dziewczynki
SJP.pl
właściwy dziewczynie (często z odcieniem lekceważenia)
SJP.pl
SJP.pl
młoda, niezamężna kobieta; narzeczona, sympatia
Dziewczyny – polski zespół muzyczny wykonujący pop, powstały w 2008 jako duet wokalistek, Anny Karamon i Aleksandry Nowak. Skład uzupełnili: perkusista Bogusz Wekka, kontrabasista Maciek Matysiak, gitarzysta Krzysztof Łochowicz i perkusista Artur Lipiński. Zespoł w 2011 wziął udział w pierwszej polskiej edycji programu X Factor.
SJP.pl
Wikipedia
pieszczotliwie lub żartobliwie o dziewczynce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: dziewka
SJP.pl
Wiktionary
1. kobieta zajmująca się dziewiarstwem;
2. maszyna wytwarzająca dzianiny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. kobieta zajmująca się wyrobem dzianin
(1.2) włók. maszyna włókiennicza używana do produkcji dzianin
SJP.pl
Wiktionary
zakład lub dział zakładu produkujący wyroby dziewiarskie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z dziewiarstwem, dotyczący dziewiarstwa
SJP.pl
Wiktionary
produkcja dzianin
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) włók. dział przemysłu lub rękodzielnictwa polegający na produkcji dzianin;
Dziewiarstwo – dział rękodzieła lub przemysłu włókienniczego zajmujący się wytwarzaniem różnego rodzaju dzianin. Proces ten może być wykonywany ręcznie, za pomocą drutów dziewiarskich lub szydełek, a także mechanicznie – przy użyciu maszyn dziewiarskich. Dziewiarstwem określa się również samą technikę wytwarzania dzianin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba zajmująca się wyrobem dzianin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) włók. osoba zajmująca się wyrobem dzianin
Dziewiarstwo – dział rękodzieła lub przemysłu włókienniczego zajmujący się wytwarzaniem różnego rodzaju dzianin. Proces ten może być wykonywany ręcznie, za pomocą drutów dziewiarskich lub szydełek, a także mechanicznie – przy użyciu maszyn dziewiarskich. Dziewiarstwem określa się również samą technikę wytwarzania dzianin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
godzina dziewiąta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 9 rano lub wieczorem
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: dziewiąty
SJP.pl
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 9
SJP.pl
zdrobnienie od: dziewiątka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: dziewiątka
SJP.pl
Wiktionary
1. grupa dziewięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 9
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cyfra 9
(1.2) grupa dziewięciu osób
(1.3) karta do gry, oznaczona cyfrą 9
(1.4) środ. kolej. lokomotywa serii EP09
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą dziewięć, dotyczący liczby dziewięć
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 9
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 9
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po ósmym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) dziewiąta: godzina dziewiąta
Dziewiąty (IX) – dzielnica Dąbrowy Górniczej, położona ok. 1,5 km na północny wschód od centrum, między Korzeńcem, Trzydziestym i Łęknicami, na północ od torów kolejowych i na południe od Pogorii III.
Nazwa pochodzi od IX pokładu węgla działającej na Korzeńcu w latach 1874-1909 kopalni "Jan", do którego schodzili górnicy zamieszkujący początkowo bezimienną kolonię ubogich domków parterowych – później Dziewiąty. Według innej wersji nazwa pochodzi od numerów katastralnych, czyli od urzędowego opisu gruntów i budynków. W latach 20. XX wieku, w okolicach ulicy Narodowej działał Polski Kościół Narodowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dziewczyna (kobieta), która nigdy nie odbywała stosunku płciowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej, która nie straciła dziewictwa; kobieta przed pierwszym stosunkiem seksualnym
(1.2) poet. przest. lub żart. młoda kobieta, panna
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. fizjologiczny stan kobiety przed pierwszym stosunkiem płciowym; panieństwo, cnota;
2. w przenośni: czystość, niewinność
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) fizj. stan kobiety do chwili pierwszego stosunku płciowego; bycie dziewicą
(1.2) pot. o kobiecie niepodejmowanie nigdy życia płciowego z drugą osobą
Dziewictwo, również prawictwo – termin określający stan osoby, która nigdy nie podejmowała stosunków seksualnych. Istnieją tradycje kulturowe i religijne, które przywiązują szczególną wartość i znaczenie temu stanowi, zwłaszcza wobec niezamężnych kobiet, kojarzonemu z pojęciami czystości osobistej, honoru i wartości. Utrata dziewictwa bywa nazywana defloracją.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co dziewicze
Wiktionary
1. właściwy dziewicy, należący do dziewicy; panieński;
2. taki, który nie miał stosunku płciowego; niewinny;
3. nieubrudzony, czysty, nieskalany;
4. w pierwotnym, nietkniętym stanie, nieujarzmiony przez człowieka; dziki;
5. błona dziewicza - fałd błony śluzowej u ujścia pochwy dziewiczych kobiet i samic niektórych zwierząt; hymen
przymiotnik
(1.1) właściwy dziewicy lub dziewictwu
(1.2) czysty, świeży
(1.3) niewinny
(1.4) nietknięty przez człowieka, pierwotny
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 9
liczebnik główny
(1.1) liczba 9
(1.2) cyfra 9
9 (dziewięć) – liczba naturalna następująca po 8 i poprzedzająca 10. 9 jest też cyfrą wykorzystywaną do zapisu liczb w różnych systemach liczbowych, np. w dziesiętnym i szesnastkowym.
Warunkiem podzielności liczby zapisanej w systemie dziesiętnym przez 9 jest podzielność sumy cyfr w danej liczbie przez 9, np.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: dziewieńdziesiąt] liczebnik oznaczający liczbę 90
liczebnik główny
(1.1) liczba 90
SJP.pl
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 90
SJP.pl
1. grupa dziewięćdziesięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 90;
3. dziewięćdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liczba 90
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą dziewięćdziesiąt, dotyczący liczby dziewięćdziesiąt
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 90
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od dziewięćdziesiąt
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt cztery lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięcioczterolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt cztery lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięcioczterolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt cztery lata
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt cztery lata
Wiktionary
mający dziewięćdziesiąt dwa lata i pół roku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt dwa lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciodwulatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt dwa lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciodwulatek
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dziewięćdziesiąt dwa lata
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt dwa lata
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt dziewięć i pół roku
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt dziewięć i pół roku
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciodziewięcioipółlatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt dziewięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciodziewięciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt dziewięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciodziewięciolatek
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dziewięćdziesiąt dziewięć lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt dziewięć lat
Wiktionary
trwający dziewięćdziesiąt godzin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt jeden lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciojednolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt jeden lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciojednolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt jeden lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt jeden lat
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający dziewięćdziesiąt kilka lat
Wiktionary
1. ważący 90 kilogramów;
2. przeznaczony na 90 kilogramów czegoś
SJP.pl
powtarzający się dziewięćdziesiąt razy
SJP.pl
mężczyzna dziewięćdziesięcioletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba w wieku 90-99 lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca 90-99 lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciolatka
SJP.pl
Wiktionary
kobieta albo samica zwierząt mająca dziewięćdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciolatek
SJP.pl
Wiktionary
mężczyzna dziewięćdziesięcioletni
SJP.pl
1. okres dziewięćdziesięciu lat;
2. dziewięćdziesiąta rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres dziewięćdziesięciu lat
(1.2) dziewięćdziesiąta rocznica
SJP.pl
Wiktionary
mający dziewięćdziesiąt lat
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dziewięćdziesiąt lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt lat
SJP.pl
Wiktionary
trwający dziewięćdziesiąt minut
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający dziewięćdziesiąt minut
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt osiem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięcioośmiolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt osiem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięcioośmiolatek
Wiktionary
liczący 98 lat
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt osiem lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt osiem lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający dziewięćdziesiąt kilka lat
Wiktionary
mający 95 lat i pół roku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciopięciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt pięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciopięciolatek
Wiktionary
1. okres dziewięćdziesięciu pięciu lat;
2. dziewięćdziesiąta piąta rocznica czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt pięć lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt pięć lat
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 90, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 90
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt siedem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciosiedmiolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt siedem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciosiedmiolatek
Wiktionary
mający dziewięćdziesiąt siedem lat; trwający dziewięćdziesiąt siedem lat
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt siedem lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt siedem lat
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt sześć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciosześciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt sześć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciosześciolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt sześć lat
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt sześć lat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający dziewięćdziesiąt trzy lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięćdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięćdziesięciotrzylatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewięćdziesiąt trzy lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięćdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięćdziesięciotrzylatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćdziesiąt trzy lata
(1.2) trwający dziewięćdziesiąt trzy lata
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od dziewięćdziesiątka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. świadczenie, podatek dziewiątej część dochodów
(1.2) stpol. jedna dziewiąta, dziewiąta część czegoś
Wiktionary
mający powierzchnię 9 arów
SJP.pl
dotyczący dziewięcioboku, mający dziewięć boków, ograniczony dziewięcioma płaszczyznami itp.
SJP.pl
wielokąt płaski o dziewięciu bokach; dziewięciokąt
SJP.pl
złożony z dziewięciu cyfr
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący dziewięć członów, składający się z dziewięciu członów
Wiktionary
mający dziewięć dni, trwający dziewięć dni itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający dziewięć dni
(1.2) będący w wieku dziewięciu dni
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziewięcioro drzwi
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dziewięciu etapach, fazach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z dziewięciu stopni, etapów
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dziewięciu fazach, etapach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z dziewięciu stopni, faz, etapów
Wiktionary
trwający dziewięć godzin
przymiotnik
(1.1) trwający dziewięć godzin
(1.2) będący w wieku dziewięciu godzin
SJP.pl
Wiktionary
mający dziewięć głów
SJP.pl
potocznie: drukarka mająca dziewięć igieł
SJP.pl
o drukarce komputerowej: mająca dziewięć igieł
SJP.pl
trwający dziewięć i pół godziny
SJP.pl
mający dziewięć lat i pół roku
SJP.pl
liczący dziewięć i pół miliona czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się dziewięcioma językami
(1.2) napisany w dziewięciu językach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od dziewięciokąt
Wiktionary
wielokąt płaski o dziewięciu kątach; dziewięciobok
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielokąt o dziewięciu bokach
Wielokąt, wielobok – różnie definiowany typ figury geometrycznej:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający dziewięć kątów
SJP.pl
mający długość dziewięciu kilometrów, wynoszący dziewięć kilometrów
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wielkość (długość) dziewięciu kilometrów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który składa się z dziewięciu kolumn
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dziewięć kondygnacji
Wiktionary
1. o pojeździe: zaprzężony w dziewięć koni;
2. o silniku: mający moc dziewięciu koni mechanicznych
SJP.pl
przysłówek
(1.1) dziewięć razy
Wiktionary
SJP.pl
powtarzający się dziewięć razy
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się dziewięć razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś dziewięć razy
(1.3) dziewięć razy większy bądź mniejszy od czegoś
SJP.pl
Wiktionary
chłopiec dziewięcioletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopiec mający dziewięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewięciolatka
SJP.pl
Wiktionary
dziewczynka albo samica zwierząt mająca dziewięć lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczynka mająca dziewięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od dziewięciolatek
SJP.pl
Wiktionary
chłopiec dziewięcioletni
SJP.pl
1. okres dziewięciu lat;
2. dziewiąta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający dziewięć lat; przypadający za dziewięć lat;
2. będący w wieku dziewięciu lat, mający dziewięć lat
przymiotnik
(1.1) mający dziewięć lat
(1.2) trwający dziewięć lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający dziewięć liści
Wiktionary
złożony z dziewięciu liter
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z dziewięciu liter
SJP.pl
Wiktionary
1. mający pojemność dziewięciu litrów;
2. zawierający dziewięć litrów czegoś
SJP.pl
mający długość dziewięciu metrów, wynoszący dziewięć metrów
SJP.pl
mający dziewięć miesięcy, trwający dziewięć miesięcy itp.
przymiotnik
(1.1) trwający dziewięć miesięcy
(1.2) będący w wieku dziewięciu miesięcy
SJP.pl
Wiktionary
trwający dziewięć minut
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający dziewięć minut
SJP.pl
Wiktionary
mający dziewięć nóg; dziewięcionożny
SJP.pl
mający dziewięć nóg; dziewięcionogi
SJP.pl
1. składający się z dziewięciu osób;
2. przeznaczony dla dziewięciu osób
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla dziewięciu osób, mogący pomieścić dziewięć osób
(1.2) złożony z dziewięciu osób, wykonywany przez dziewięć osób
SJP.pl
Wiktionary
zgrzewka zawierająca dziewięć jednostek danego produktu, np. piwa, wody mineralnej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. paczka zbiorcza po dziewięć sztuk towaru
SJP.pl
Wiktionary
mający dziewięć pięter
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i dziewięciu wyższych kondygnacji
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) z dziewięcioma pokojami
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziewięć pól
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rozmieszczony na dziewięciu płaszczyznach
Wiktionary
występujący w dziewięciu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.
liczebnik wieloraki
(1.1) dotyczący dziewięciu typów, rodzajów
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) przysł. od przymiotnika → dziewięcioraki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dziewięć ramion, odnóg, promieni itp.
Wiktionary
roślina o białych kwiatach i sercowatych liściach, stosowana w medycynie ludowej
Dziewięciornik (Parnassia L.) – rodzaj roślin zielnych należący do rodziny dławiszowatych. Należy tu około 70 gatunków. Dawniej włączany do rodziny skalnicowatych, jednak badania genetyczne wykazały, że z innymi zaliczanymi tam roślinami jest odlegle spokrewniony. Rośliny tu należące są wieloletnimi roślinami zielnymi występującymi w strefy umiarkowanej półkuli północnej. Najliczniej występują w południowej i południowo-wschodniej Azji (w Chinach rośnie 49 endemitów z tego rodzaju). Do polskiej flory należy dziewięciornik błotny (Parnassia palustris).
SJP.pl
Wikipedia
1. o cechach dziewięciornikowatych (rodzina roślin);
2. kaldezja dziewięciornikowata - gatunek byliny z rodziny żabieńcowatych, roślina o białych kwiatach występująca w Europie, Azji i w Afryce
Dziewięciornikowate (Parnassiaceae S.F. Gray) – rodzina roślin blisko spokrewniona z dławiszowatymi, zaliczana do rzędu dławiszowców. W przeszłości rodzaje tu należące włączane były do rodziny skalnicowatych, jednak badania genetyczne wykazały, że są z tymi roślinami odlegle spokrewnione. Należą tu byliny występujące na terenach podmokłych, głównie strefy umiarkowanej chłodnej półkuli północnej. W florze Polski występuje tylko jeden rodzaj należący do tej rodziny – dziewięciornik.
SJP.pl
Wikipedia
1. o cechach dziewięciornikowatych (rodzina roślin);
2. kaldezja dziewięciornikowata - gatunek byliny z rodziny żabieńcowatych, roślina o białych kwiatach występująca w Europie, Azji i w Afryce
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający dziewięciornik
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 9, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 9
SJP.pl
Wiktionary
wielościan o 9 ścianach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o dziewięciu ścianach
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dziewięciu etapach, fazach
Wiktionary
1. mający dziewięć stopni (w jakiejś skali);
2. mający dziewięć stopni, etapów
przymiotnik
(1.1) składający się z dziewięciu stopni, schodków
(1.2) składający się z dziewięciu stopni, etapów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący dziewięć sylab, składający się z dziewięciu sylab
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z dziewięciu tomów, zawarty w dziewięciu tomach, wydany w dziewięciu tomach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający dziewięć tygodni
(1.2) będący w wieku dziewięciu tygodni
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący dziewięć warstw, składający się z dziewięciu warstw
Wiktionary
w chemii: zawierający 9 cząsteczek wody
SJP.pl
mający dziewięć zębów
SJP.pl
rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z dziewięciu zgłosek
Dziewięciozgłoskowiec – forma wierszowa złożona z dziewięciu sylab.
W wersyfikacji polskiej najczęściej pojawia się jako wers w wierszu sylabicznym, zwykle trzyakcentowy, bezśredniówkowy lub dzielony (np. 5 + 4). Często występuje także w sylabotonikach (np. w trypodii amfibrachicznej) oraz w wierszach różnowersowych. Może również stanowić jeden z członów rozbudowanego wersu sylabicznego (np. 9 + 6).
SJP.pl
Wikipedia
złożony z dziewięciu zgłosek (sylab); dziewięciosylabowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dziewięć razy; dziewięciokrotnie
przysłówek
(1.1) przest. dziś książk. dziewięć razy
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: dziewiencet] liczebnik oznaczający liczbę 900
liczebnik
(1.1) liczba 900
SJP.pl
Wiktionary
1. liczba 900;
2. całość składająca się z 900 części lub jednostek;
3. to, co jest oznaczone liczbą 900
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 900 (dziewięćset)
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 900
(1.3) całość składająca się z dziewięciuset części, elementów lub jednostek
SJP.pl
Wiktionary
1. okres dziewięciuset lat;
2. dziewięćsetna rocznica czegoś
SJP.pl
mający dziewięćset lat, trwający dziewięćset lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający dziewięćset lat
(1.2) trwający dziewięćset lat
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 900
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od dziewięćset
SJP.pl
Wiktionary
roślina zielna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Carlina|L.|ref=tak., roślina dwuletnia o dużych koszyczkach kwiatowych z rodziny astrowatych;
Dziewięćsił (Carlina L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 30 gatunków. Rośliny te występują w Europie, północnej Afryce i zachodniej Azji. W Polsce w zależności od ujęcia systematycznego rosną 4 lub 5 gatunków.
Naukowa nazwa rodzajowa upamiętnia Karola V Habsburga (1500–1558).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dziewierka łąkowa - gatunek muchówki
SJP.pl
brat męża (szwagier)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. książk. brat męża; Gloger.
(1.2) stpol. brat żony
Staropolskie określenia stopnia pokrewieństwa dotyczą nazw, którymi określa się członków rodziny. Niektóre z nich wyszły z użycia i nie są stosowane w dzisiejszej polszczyźnie.
Krewnych po ojcu określano krewnymi po mieczu (lub agnatami), a po matce po kądzieli (lub kognatami, najczęściej terminy „agnat” i „kognat” stosowane były do przodków). Bliższą rodziną byli męscy potomkowie, jako zachowujący to samo nazwisko i herb.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
Dziewierzewo (od 1907 niem. Lindenbrück) – wieś pałucka w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Dziewiętlice (niem. Heinersdorf, cz. Pruský Jindřichov) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Paczków.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: dziewietnaście] liczebnik oznaczający liczbę 19
liczebnik główny
(1.1) liczba 19
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 19, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 19
SJP.pl
Wiktionary
godzina dziewiętnasta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 19, godzina siódma wieczorem
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: dziewiętnasty
SJP.pl
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 19
SJP.pl
1. grupa dziewiętnastu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 19;
3. dziewiętnaście lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 19
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 19
(1.3) całość składająca się z dziewiętnastu części, elementów lub jednostek
(1.4) pot. dziewczyna w wieku 19 lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą dziewiętnaście, dotyczący liczby dziewiętnaście
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający dziewiętnaście dni
(1.2) będący w wieku dziewiętnastu dni
Wiktionary
trwający dziewiętnaście godzin
przymiotnik
(1.1) trwający dziewiętnaście godzin
(1.2) będący w wieku dziewiętnastu godzin
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielokąt mający dziewiętnaście boków i dziewiętnaście kątów wewnętrznych
Dziewiętnastokąt – wielokąt, który ma 19 boków. Suma jego kątów wewnętrznych wynosi 3060°
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) dziewiętnaście razy
Wiktionary
powtarzający się dziewiętnaście razy
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się dziewiętnaście razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś dziewiętnaście razy
(1.3) dziewiętnaście razy większy bądź mniejszy od czegoś
SJP.pl
Wiktionary
mężczyzna dziewiętnastoletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna w wieku dziewiętnastu lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca dziewiętnaście lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od dziewiętnastolatka
SJP.pl
Wiktionary
kobieta albo samica zwierząt mająca dziewiętnaście lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dziewiętnaście lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dziewiętnaście lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: dziewiętnastolatek
SJP.pl
Wiktionary
mężczyzna dziewiętnastoletni
SJP.pl
1. okres dziewiętnastu lat;
2. dziewiętnasta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający dziewiętnaście lat; przypadający za dziewiętnaście lat;
2. będący w wieku dziewiętnastu lat, mający dziewiętnaście lat
przymiotnik
(1.1) mający dziewiętnaście lat
(1.2) trwający dziewiętnaście lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z dziewiętnastu liter
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający dziewiętnaście minut
Wiktionary
1. składający się z dziewiętnastu osób;
2. przeznaczony dla dziewiętnastu osób
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla dziewiętnastu osób, mogący pomieścić dziewiętnaście osób
(1.2) złożony z dziewiętnastu osób, wykonywany przez dziewiętnaście osób
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i dziewiętnastu kondygnacji położonych nad nim
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o dziewiętnastu ścianach
Wiktionary
1. mający dziewiętnaście stopni (w jakiejś skali);
2. mający dziewiętnaście stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z dziewiętnastu tomów, zawarty w dziewiętnastu tomach, wydany w dziewiętnastu tomach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający dziewiętnaście tygodni
(1.2) będący w wieku dziewiętnastu tygodni
Wiktionary
dotyczący dziewiętnastego wieku, pochodzący z dziewiętnastego wieku, żyjący w dziewiętnastym wieku, dziejący się w dziewiętnastym wieku itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który wydarzył się lub żył w dziewiętnastym wieku; taki, który pochodzi z dziewiętnastego wieku
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 19
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 19
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po osiemnastym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) dziewiętnasta: godzina dziewiętnasta
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej: panna, dziewczyna, dziewica;
2. przestarzałe: wiejska dziewczyna, służąca na wsi;
3. kobieta źle prowadząca się; prostytutka; ulicznica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dziewczyna
(1.2) stpol. córka
(1.3) daw. kobieta rozwiązła
(1.4) przest. służąca
(1.5) stpol. panna
(1.6) stpol. dziewica
Dziewczyna (rzadziej: dziewczę, podlotek, dzierlatka; również dziewczynka, zwykle o małych dzieciach) – młody człowiek płci żeńskiej. Wiek, w którym dziewczyna staje się kobietą, jest różny w różnych społeczeństwach. Zwykle przejście z okresu dojrzewania do dojrzałości następuje w wieku kilkunastu lat.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
Dziewkowice (niem. Schewkowitz, 1936–1945 Frauenfeld) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Strzelce Opolskie.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dziewkowice, po jej zniesieniu w gromadzie Strzelce Opolskie.
SJP.pl
Wikipedia
oprzęd larwy pszczoły
SJP.pl
dawniej, dziś żartobliwie: dziewczyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. dorodna, rosła dziewczyna
SJP.pl
Wiktionary
przestarzałe: młoda dziewczyna
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rozwijający się z niezapłodnionego jaja
SJP.pl
dawniej: dzieworództwo (partenogeneza)
SJP.pl
dziewosłęb; dawniej:
1. mężczyzna, który w imieniu kogoś starającego się o rękę dziewczyny prosi jej rodziców o zgodę;
2. pieśń weselna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. mężczyzna, który w imieniu kawalera starającego się o rękę panny, prosi jej rodziców o zgodę; Gloger|dziewosłąb.
(1.2) daw. starosta weselny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) daw. pieśń weselna, wiersz weselny
(2.2) daw. w lm. dziewosłęby: konkury, swatanie, zaręczyny
SJP.pl
Wiktionary
→ dziewosłąb; dziewosłębka
SJP.pl
dziewosłąb; dawniej:
1. mężczyzna, który w imieniu kogoś starającego się o rękę dziewczyny prosi jej rodziców o zgodę;
2. pieśń weselna
Dziewosłęb, dziewosłąb – termin utworzony jako tłumaczenie łacińskiego wyrażenia paranymphus. W XVI w. jeden ze swoich wierszy poświęca mu Jan Kochanowski w utworze o tym samym tytule.
Jest to funkcja związana z zamążpójściem, od pewnego momentu wyparta przez określenie swat. W źródłach pochodzących z okresu Polski wczesnonowożytnej częściej pojawia się jednak dziewosłąb.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej:
1. być dziewosłębem, swatem;
2. swatać kogoś
SJP.pl
→ dziewosłęb; dziewosłąbka
SJP.pl
dziewosłęb; dawniej:
1. mężczyzna, który w imieniu kogoś starającego się o rękę dziewczyny prosi jej rodziców o zgodę;
2. pieśń weselna
SJP.pl
rubasznie, czasem życzliwie o dziewczynie, przeważnie wiejskiej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od: dziewczyna
SJP.pl
Wiktionary
podobny do dziewuchy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dziewojka, panienka;
1. pieszczotliwie, żartobliwie: dorastająca panna;
2. poufale albo ironicznie: dziewczyna
SJP.pl
SJP.pl
zgrubienie od: dziewucha; pogardliwie lub z politowaniem o dziewczynie
SJP.pl
duże, drewniane naczynie do rozczyniania ciasta na chleb; donica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duże drewniane naczynie do rozczyniania ciasta na chleb;
(1.2) zawartość dzieży (1.1)
Dzieża – naczynie służące do rozczyniania mąki i wyrastania ciasta chlebowego. Wykonane było z drewnianych klepek (najczęściej lipowych, świerkowych lub najwyżej cenionych – dębowych) i obręczy. Szersze u dołu niż u góry. Dzieża zwykle była bez wieka, ale czasem spotykało się wieko (pokrywę) wyplecione ze słomy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gliniany garnek do przechowywania mleka lub śmietany
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od dzieża
(1.2) białystok. dzbanek
Aleuria Fuckel (dzieżka) – rodzaj grzybów należący do rodziny Pyronemataceae.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina roślin dwuliściennych, rosnących przeważnie w okolicach zwrotnikowych Ameryki Południowej
SJP.pl
o cechach dzieżycowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. niewielki utwór literacki;
2. zdrobnienie od: dzieło
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: dzieło
(1.2) niewielkie dzieło
SJP.pl
Wiktionary
1. utwór artystyczny, literacki lub naukowy o dużej wartości;
2. praca;
3. efekt jakichś procesów lub czyjejś pracy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) efekt pracy twórczej
(1.2) ogólnie – efekt czyichś działań
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
druk. związany z techniką wydawniczą dzieł, używany przy przygotowaniu i druku dzieł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. zwierzę z rodziny świń, cenione przez myśliwych;
2. pęd wyrosły z nieuszlachetnionej części drzewa;
3. młoda roślina służąca za podkładkę przy szczepieniu lub oczkowaniu;
4. potocznie: człowiek nietowarzyski, odludek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gatunek ssaka z rzędu parzystokopytnych;
(1.2) pot. osoba nietowarzyska
Dzik euroazjatycki, dzik (Sus scrofa) – gatunek dużego, lądowego ssaka łożyskowego z rodziny świniowatych (Suidae). Sus scrofa jest jedynym przedstawicielem dziko żyjących świniowatych w Europie. Jest także przodkiem świni domowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nieoswojony, występujący w środowisku naturalnym;
2. prymitywny, pierwotny, nieufny, nieokrzesany;
3. niezgodny z normami społecznymi, nieusankcjonowany prawnie
SJP.pl
największy dziko żyjący ssak z rodziny świniowatych
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj świni
Dzikan (Potamochoerus) – rodzaj ssaków parzystokopytnych z podrodziny świń (Suinae) w obrębie rodziny świniowatych (Suidae).
SJP.pl
Wikipedia
nieżytek
SJP.pl
w łowiectwie: pies do polowań na dziki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) łow. pies do polowania na dziki
Dzikarz – nieduży, często krótkonogi pies rasowy lub nierasowy, ułożony do polowania na dziki. Na dzikarzy wybierane są psy, które odznaczają się pasją myśliwską i ciętością, mają skłonność do pracy szperacza i posokowca, a dzięki niedużym rozmiarom mogą pracować w norach. Mimo drobnej budowy ciała mają bardzo silne szczęki i zęby. Zadaniem dzikarzy jest wyszukiwanie w miocie dzików, osaczenie, oszczekiwanie ich i wyprowadzanie na linię myśliwych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nieco dziki
SJP.pl
1. nieoswojony, występujący w środowisku naturalnym;
2. prymitywny, pierwotny, nieufny, nieokrzesany;
3. niezgodny z normami społecznymi, nieusankcjonowany prawnie
przymiotnik
(1.1) nieudomowiony, żyjący w naturalnych warunkach
(1.2) niekontrolowany
(1.3) nieokrzesany
(1.4) naturalny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) człowiek kultur prymitywnych, żyjący w pierwotnych warunkach
(2.2) polit. człowiek nienależący do żadnej partii
forma rzeczownika.
(3.1) M. lm. od dzik
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób dziki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. człowiek dziki
Wiktionary
rzadko: wulgarny sposób posługiwania się językiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest dzikie, nieokiełznane, nieoswojone
Wiktionary
1. zwierzę z rodziny świń, cenione przez myśliwych;
2. pęd wyrosły z nieuszlachetnionej części drzewa;
3. młoda roślina służąca za podkładkę przy szczepieniu lub oczkowaniu;
4. potocznie: człowiek nietowarzyski, odludek
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim;
2. wieś w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim
SJP.pl
Wikipedia
→ Dzikowiec (wieś w Polsce)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Dzikowa, Dzikowo, Dzików
Dzikowski (forma żeńska: Dzikowska; liczba mnoga: Dzikowsky) – polskie nazwisko utworzone sufiksem -ski od nazwy miejscowej Dzikowiec, Dzikowo, Dzikowice lub Dzikowa.
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: dziki; bardziej dziki
SJP.pl
osoba, która jest dzika
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obraź. osobnik niecywilizowany
(1.2) pot. pejor. osoba zachowująca się prymitywnie i grubiańsko
(1.3) pot. pejor. osoba nieśmiała, mająca trudności w relacjach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. żart. nieoswojone zwierzę
SJP.pl
Wiktionary
→ dzikus
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: dzikus
(1.2) mały dzikus
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: dzikuska
SJP.pl
Wiktionary
→ dzikus
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta niecywilizowana
(1.2) kobieta nieobyta towarzysko
(1.3) reprezentantka obcej cywilizacji
(1.4) prostaczka
(1.5) kobieta nieśmiała
Dzikuska. Historia miłości – debiutancka powieść Ireny Zarzyckiej z 1927 roku. Początkowo ukazywała się w odcinkach na łamach Rzeczpospolitej (od 10 sierpnia), a następnie została wydana przez wydawnictwo "Rój". Jedna z najpopularniejszych polskich powieści romansowych okresu międzywojennego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. włosienica
Wiktionary
1. wydłużona, przednia część głowy ptaków obejmująca otwór gębowy;
2. potocznie: twarz, zwłaszcza usta, wargi;
3. wydłużona, ostro wystająca końcówka niektórych przedmiotów; szpic, szpikulec, czubek;
4. blizna na twarzy, zwykle po ospie lub trądziku;
5. w instrumentach dętych o pojedynczym stroiku: ustnik w postaci krótkiej rurki z ukośnym ścięciem tworzącym okienko, na które nakłada się stroik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zool. rogowe zakończenie głowy u ptaków oraz niektórych innych zwierząt służące najczęściej do chwytania pokarmów;
(1.2) pot. przen. twarz lub usta
(1.3) muz. rodzaj ustnika;
(1.4) mors. przednia część kadłuba statku;
(1.5) lotn. przednia część kadłuba samolotu;
(1.6) zwykle w lm. ślad na skórze po przebytej ospie
forma czasownika.
(2.1) rozk. zob. dziobać.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w żeglarstwie:
1. miejsce, w którym zbiegają się obie burty przedniej części statku, jachtu, łodzi itp.;
2. przednia część kadłuba i pokładu statku, jachtu, łodzi itp. od fokmasztu do dziobnicy
SJP.pl
dzióbać;
1. o ptakach: uderzać dziobem;
2. o ptakach: jeść coś, chwytając dziobem;
3. kłuć, uderzać czymś ostrym; ukłuć;
4. potocznie: jeść niewiele; pogryzać;
5. wulgarnie: współżyć z kimś seksualnie, być aktywnym seksualnie
czasownik przechodni niedokonany (dk. dziobnąć)
(1.1) uderzać dziobem
(1.2) jeść dziobem
(1.3) pot. uderzać czymś ostrym
(1.4) pot. jeść po trochu
(1.5) przen. uczyć się na pamięć
(1.6) przen. schlebiać komuś
czasownik zwrotny niedokonany dziobać się (dk. dziobnąć się)
(2.1) dziobać (1.1) jeden drugiego
SJP.pl
Wiktionary
1. ssak z rzędu stekowców o charakterystycznym pysku zakończonym dziobem podobnym do kaczego, występujący nad rzekami Australii i Tasmanii; dawniej: dzióbak;
2. drewniana lub metalowa belka umocowana do dziobnicy żaglowca, służąca do rozpinania lin i żagli; bukszpryt
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Ornithorhynchidae|ref=tak., stekowiec z rodziny dziobakowatych;
(1.2) kolej. środ. elektryczny zespół trakcyjny Pendolino;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) żegl. bukszpryt
Dziobak australijski, dziobak (Ornithorhynchus anatinus) – prowadzący częściowo wodny tryb życia endemiczny dla wschodnich stanów Australii (w tym Tasmanii) gatunek ssaka z grupy stekowców, jedynych członków tej gromady składających jaja. Jest ostatnim istniejącym do dziś przedstawicielem swego rodzaju i rodziny, choć znaleziono skamieniałości licznych przedstawicieli tych taksonów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach dziobakowatych (rodzina ssaków)
Dziobakowate (Ornithorhynchidae) – rodzina ssaków z rzędu stekowców (Monotremata).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dziobakowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziobać.
Wiktionary
dziubas;
1. pieszczotliwie: osoba, którą się bardzo lubi;
2. potocznie: pocałunek; całus, buziak, buzi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. rodzaj afektonimu stosowanego wobec mężczyzny, np. męża
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) pot. pocałowanie kogoś
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie o osobie bliskiej, drogiej; kochanie, skarb, złotko, rybka
SJP.pl
1. mający twarz zeszpeconą bliznami po ospie; dzióbaty;
2. dawniej o ptaku z długim dziobem
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. (o ptaku) mający długi dziób, o długim dziobie
przymiotnik jakościowy
(2.1) zeszpecony bliznami po chorobie skórnej, np. ospie lub trądziku
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: dzióbek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: dziób
(1.2) pieszcz. o ukochanym
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. pocałunek
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: dziób
(1.2) mały dziób
(1.3) wylot czajnika, czajniczka lub innego naczynia
(1.4) przen. usta, zwłaszcza ściśnięte
(1.5) gw-pl|Górny Śląsk. pocałunek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pieszczotliwie o ukochanym; w domyśle: ten, którego całuję
Wiktionary
pospolita jasnoszara ćma z rodziny garbatek, występująca w Eurazji na łąkach i obrzeżach lasów
Dzióbica (Pterostoma) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Motyle o krępym ciele. Ubarwienie mają żółte lub brązowoszare z prążkami i kreskami we wzorze. Głowa ich jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, słabo rozwiniętą ssawkę i obustronnie grzebykowane czułki, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Charakterystyczna jest budowa głaszczków. Są one bardzo długie, kosmato owłosione i sterczą ku przodowi tworząc „dzióbek”. Gęste owłosienie tułowia tworzy na jego grzbietowej stronie sterczący czub. Skrzydła obu par są wydłużone. Przednie skrzydło ma krawędź zewnętrzną ząbkowaną, a krawędź tylną z pojedynczym, szerokim zębem. Długi odwłok u samca wieńczy podwójny pędzelek włosków.
SJP.pl
Wikipedia
wydłużone, ostre zakończenie narzędzia; dziób
SJP.pl
dziobik brzozowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny zwińcowatych
SJP.pl
podobny w kształcie do dzioba, dziobka
SJP.pl
gatunek mchu
SJP.pl
element konstrukcyjny statku; stewa przednia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mar. ukośna belka w kadłubie jachtu na dziobie, będąca przedłużeniem stępki
Stewa – część szkieletu statku lub łodzi. Przedłużenie stępki w kierunku dziobu (stewa dziobowa, dziobnica) albo rufy (stewa rufowa, tylnica).
Stewa rufowa kończy rufową część kadłuba statku, łącząc poszycie burt. W przypadku statków wykonana jest zwykle jako staliwny odlew lub stalowa konstrukcja spawana, zawierająca wyjście okrętowego wału napędowego i zawieszenie steru.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
trójkątny żagiel mocowany między przednim masztem a bukszprytem; kliwer
SJP.pl
1. wale dziobogłowe - rodzina waleni; zyfiowate;
2. gleboryjec dziobogłowy - gatunek jadowitego węża;
3. tasmanowal dziobogłowy - gatunek ssaka z rodziny zyfiowatych
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny dzioborożców
SJP.pl
pelikan dzioborogi - gatunek ptaka z rodziny pelikanów
Bucorvus – rodzaj ptaków z rodziny dzioborożców (Bucerotidae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Bucerotidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu dzioborożcowych;
Dzioborożce (Bucerotidae) – rodzina ptaków z rzędu dzioborożcowych (Bucerotiformes). Należy do niej ponad 50 gatunków ptaków, z których wszystkie mają stosunkowo długie, zakrzywione dzioby, często z dodatkową rogową naroślą na górnej części dzioba. Całość dzioba jest często bardzo kolorowa.
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach dzioborożcowych (rząd ptaków)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Bucerotiformes|Fürbringer|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
Dzioborożcowe (Bucerotiformes) – rząd ptaków z podgromady Neornithes. Obejmuje rodziny dzioborożców (Bucerotidae), sierpodudków (Phoeniculidae) i dudków (Upupidae). Bucerotiformes zostały wydzielone z rzędu kraskowych (Coraciiformes), by utrzymać monofiletyzm Coraciiformes bez konieczności włączania do nich dzięciołowych (Piciformes) i trogonów (Trogoniformes).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach dzioborożcowych (rząd ptaków)
SJP.pl
ptak z rodziny dzioborożców, charakteryzujący się potężnym lekko zakrzywionym dziobem, na którym wyrasta rogowy kask; występuje w Afryce, pd.-wsch. Azji i Oceanii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak posiadający duży dziób z rogowymi naroślami;
Dzioborożce (Bucerotidae) – rodzina ptaków z rzędu dzioborożcowych (Bucerotiformes). Należy do niej ponad 50 gatunków ptaków, z których wszystkie mają stosunkowo długie, zakrzywione dzioby, często z dodatkową rogową naroślą na górnej części dzioba. Całość dzioba jest często bardzo kolorowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ssaków morskich z rodziny zyfiowatych
Dziobowal (Mesoplodon) – rodzaj ssaków morskich z rodziny Hyperoodontinae w obrębie rodziny zyfiowatych (Ziphiidae).
SJP.pl
Wikipedia
o kształcie podobnym do dzioba
SJP.pl
1. ptak (2 gatunki) z rzędu siewkowych, z terenów podmokłych Afryki, południowej i południowo-wschodniej Azji i Australii (dziobówka bengalska) oraz Ameryki Południowej (dziobówka amerykańska); w opiece nad potomstwem samice zajmują się tylko znoszeniem jaj, a resztę obowiązków przejmują samce; złotosłonka;
2. nadbudówka na dziobie statku
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) anat. związany z dziobem, dotyczący dziobu (dzioba) (u istot)
(1.2) techn. związany z dziobem, dotyczący dziobu (w środkach transportu)
Wiktionary
w żeglarstwie:
1. miejsce, w którym zbiegają się obie burty przedniej części statku, jachtu, łodzi itp.;
2. przednia część kadłuba i pokładu statku, jachtu, łodzi itp. od fokmasztu do dziobnicy
SJP.pl
zdrobnienie od: dzień
SJP.pl
środowiskowo: dzienna zmiana w systemie pracy zmianowej
SJP.pl
dziopka;
1. gwarowo: dziewczyna, panna, dziewka;
2. dawniej: chustka na głowę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraków. dziewczyna
SJP.pl
Wiktionary
dziopa;
1. gwarowo: dziewczyna, panna, dziewka;
2. dawniej: chustka na głowę
SJP.pl
w gwarze śląskiej: dziewczyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Kraków, Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. dziewczyna
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziewczynka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od dziryt
Wiktionary
rodzaj krótkiej włóczni z małym grotem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj broni drzewcowej, odmiana włóczni znana od czasów prehistorycznych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1.
a) w dniu dzisiejszym; dzisiaj;
b) teraz, obecnie, w tych czasach;
2. w użyciu rzeczownikowym:
a) dzień bieżący;
b) teraźniejszość;
3. słowo będące przyśpiewką ludową w tańcu, zwykle powtórzone (np. "Hop dziś, dziś - dana, dana!")
przysłówek czasu
(1.1) = dzisiaj
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: dzisiejszy
SJP.pl
przysłówek czasu
(1.1) daw. lub gwara. dzisiaj, dziś
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) cały dzień, który jest w tej chwili, dziś
(1.2) w obecnym czasie, w bieżącym okresie
Dzisiaj – polski telewizyjny program informacyjny, główny program informacyjny Telewizji Republika, nadawany codziennie o godz. 19:00.
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) gw-pl|Mazowsze. dzisiaj, dziś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest dzisiejsze; cecha tych, którzy są dzisiejsi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który wydarzył się dziś
(1.2) ogólnie: aktualny, mający miejsce w obecnych czasach
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. dzisiaj
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzisiaj
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzisiaj
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dzisiaj
Wiktionary
1. miasto na Białorusi;
2. wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Litwie i Białorusi, lewy dopływ Dźwiny, wypływa z jeziora Dzisna na Litwie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Dzisna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Litwie oraz na Białorusi w rejonach werenowskim i lidzkim, prawy dopływ Niemna;
Dzitwa (lit. Ditva, biał. Дзітва) – rzeka na Litwie oraz w werenowskim i lidzkim rejonach Białorusi, prawy dopływ Niemna. Długość 93 km, w granicach Białorusi ~90 km. Zlewnia 1220 km². Przepływ wody u ujścia 8,2 m³/s. średnie nachylenie koryta 0,4‰.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Dziuba – polskie, białoruskie, ukraińskie i rosyjskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 8972 osoby, według nowszych, internetowych danych nosi je 8129 osób. Nazwisko pochodzi od słów dziób lub dziobać i jest najbardziej rozpowszechnione w południowo-środkowej i południowo-wschodniej Polsce.
SJP.pl
Wikipedia
narzędzie ciesielskie, rodzaj dłuta
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dzióbas;
1. pieszczotliwie: osoba, którą się bardzo lubi;
2. potocznie: pocałunek; całus, buziak, buzi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. rodzaj afektonimu stosowanego wobec mężczyzny, np. męża
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) pot. pocałowanie kogoś
SJP.pl
Wiktionary
dziubałeczek mały - gatunek wszystkożernego owada z rodziny dziubałkowatych
SJP.pl
dziubałek gajowy, dziubałek nadrzewny - gatunki pluskwiaków z rodziny dziubałkowatych
SJP.pl
rodzina pluskwiaków różnoskrzydłych, przeważnie drapieżnych
Dziubałkowate (Anthocoridae) – rodzina niewielkich owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych. Liczy około 500–600 gatunków (w zależności od ujęcia) zgrupowanych w 80–100 rodzajach, z czego w Polsce występuje ok. 40 gatunków (zobacz dziubałkowate Polski). Rodzajem typowym rodziny jest Anthocoris.
W zapisie kopalnym znane są od aptu w kredzie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dziubałkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie:
1. jeść niewiele; pogryzać, dziobać, dzióbać;
2. zajmować się czymś powoli, z przesadną dokładnością; dłubać;
3. mówić pieszczotliwie do dziecka;
4. odbywać stosunek płciowy; ciupciać
SJP.pl
żartobliwie: kobieta nieśmiała, niesamodzielna
SJP.pl
pieszczotliwie: dziecko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. rodzaj afektonimu stosowanego wobec mężczyzny, np. męża
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Dziubiński (forma żeńska: Dziubińska, forma liczby mnogiej: Dziubińscy) – polskie nazwisko. Z początkiem lat 90. XX wieku Polskę zamieszkiwało 2700 osób o tym nazwisku. Rodziny szlacheckie o tym nazwisku pieczętowały się herbami Leliwa i Dołęga.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziubnąć
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. przen. skosztować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. człowiek ospowaty
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. masyw górski w Niżnych Tatrach;
Dziumbier (niekiedy Dziumbir lub Dżumbir, słow. Ďumbier, węg. Gyömbér, niem. Djumbier; 2043 m) – najwyższy szczyt Tatr Niżnych na Słowacji.
Wiktionary oraz Wikipedia
lekceważąco: kobieta zbyt drobiazgowa, ospała, powolna; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. młoda, niezbyt inteligentna kobieta
SJP.pl
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) daw. uderzyć
Wiktionary
potocznie: młoda, atrakcyjna kobieta; dziuńka, dżaga, lacha, laska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. dziewczyna
(1.2) pot. lekcew. dziewczyna
Dziunia – polska łódź badawcza.
Jednostka o długości 7,50 metra i szerokości 2,50 metra została zbudowana w 1977 we Władysławowie (stocznia "Szkuner") jako statek rybacki. Wkrótce odkupiona została przez Polską Akademię Nauk i została zaadaptowana, jako łódź badawcza. Do końca lat 80. XX wieku służyła pracownikom i naukowcom przebywającym i prowadzącym badania na Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego. Określano ją jako jednostkę o dużej dzielności morskiej, o niezawodnym silniku stacjonarnym. Była wyposażona w windę mechaniczną. Spełniła podstawową rolę w zdobyciu potrzebnych dla naukowców dużych ilości materiałów biologicznych, takich jak np. kryl, ryby, plankton i bentos. Wyposażenie jej zarówno w tratwę pneumatyczną, jak i środki sygnalizacji oraz łączności ze stacja arktyczną, gwarantowały bezpieczeństwo pracy. W rejonie stacji wzniesiono pomost umożliwiający bezpieczne podchodzenie tak "Dziuni", jak i innych jednostek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziunąć.
Wiktionary
potocznie: młoda, atrakcyjna kobieta; dziunia, dżaga, lacha, laska
SJP.pl
potocznie: młoda, atrakcyjna kobieta; dziunia, dżaga, lacha, laska
SJP.pl
1. otwór wydrążony w żywym drzewie stanowiący schronienie dla zwierząt;
2. mieszkanie niewielkich rozmiarów;
3. potocznie: miejsce z nielegalnym lub skradzionym towarem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. otwór, pusta komora wewnątrz pnia lub gałęzi drzewa;
(1.2) ekol. gniazdo ptaków, ssaków lub owadów znajdujące się w dziupli (1.1)
(1.3) pot. przen. niewielkie, ciasne pomieszczenie
(1.4) pot. miejsce, w którym dokonuje się demontażu skradzionych pojazdów w celu sprzedania ich w częściach;
Dziupla – pusta komora wewnątrz pnia lub gałęzi drzewa, powstała w wyniku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. gatunek ptaka, który gniazduje w dziuplach lub w inny miejscach, które je przypominają, np. szczelinach skalnych, norach;
Dziuplaki – gatunki ptaków, które zakładają gniazda w dziuplach, a także różnego rodzaju wnękach i szczelinach (próchniejących drzew, skał, murów, wśród kamieni) oraz w norach ziemnych.
W Polsce są to na przykład dzięcioły, szpak, sikory, muchołówki, kowalik, pełzacz leśny i ogrodowy, wróbel mazurek i domowy, większość sów, dudek, kraska, siniak, gągoł, gniazdująca w szczelinach skalnych i pod kamieniami białorzytka, wygrzebująca nory brzegówka.
Wiktionary oraz Wikipedia
ul w kłodzie spróchniałego drzewa
SJP.pl
SJP.pl
mający dziuplę
SJP.pl
→ dziupla
SJP.pl
1. otwór w czymś, najczęściej nieregularny,
2. brak, luka,
3. zagłębienie w ziemi, nora,
4. pot.: mała, zapomniana miejscowość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) otwór powstały wskutek uszkodzenia
(1.2) pot. ubytek w zębie
(1.3) przen. pot. miejscowość biedna, położona z dala od cywilizacji
(1.4) przen. gwara radiowa niepożądana cisza na antenie
(1.5) fiz. zob. dziura elektronowa.
(1.6) przen. grub. pochwa, wagina
(1.7) środ. jaskinia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina roślin zielnych o liściach w prześwitujące kropki, rosnących pospolicie w klimacie umiarkowanym i zwrotnikowym; okrętnicowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dziurawcowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
robić dziury
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) robić dziury w czymś
SJP.pl
Wiktionary
1. krzew lub bylina z rodziny dziurawcowatych o właściwościach leczniczych;
2. wyciąg lub napar z tej rośliny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Hypericum|L.|ref=tak., liczący około 370 gatunków rodzaj roślin z rodziny dziurawcowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju dziurawiec (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj cegły ceramicznej z otworami przelotowymi
SJP.pl
→ dziurawy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest dziurawe
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający dziurę lub dziury
(1.2) przen. mający luki, braki
Wiktionary
wieś w Polsce
Dziurdziów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Lesko.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sknera
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. malkontent
Wiktionary
zdrobnienie od: dziurka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: dziura
SJP.pl
Wiktionary
mała dziura
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od dziura
(1.2) otwór w zamku lub kłódce do którego wkładany jest klucz
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd służący do robienia otworów w kartkach papieru tak, aby można było umieścić kartki w segregatorze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. dziurkacz biurowy.
(1.2) zob. dziurkacz konduktorski.
Dziurkacz – urządzenie służące do robienia otworów np. w kartkach papieru najczęściej w celu późniejszego umieszczenia ich w segregatorze. Dziurkacz najczęściej wykorzystuje zasadę działania dźwigni.
Kiedyś był niezbędnym elementem wyposażenia każdego biurka, ale w epoce cyfrowej stracił swoją dominującą pozycję. Wymyślił go Matthias Theel. 14 listopada 1886 roku pomysł na dziurkacz opatentował niemiecki przedsiębiorca Friedrich Soennecken (1848–1919). Od tego momentu dziurkacz nie miał sobie równych. Zarówno dziurkacz, jak i segregator ogromnie usprawniły pracę w biurze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. maszyna do robienia i obszywania dziurek do guzików;
2. urządzenie do przygotowywania taśmy dziurkowanej, na której kombinacje kodowe są przedstawione w postaci układu dziurek
SJP.pl
czasownik
(1.1) robić w czymś dziurki, niewielkie otwory
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|dziurkować.
Dziurkowanie – opatrzenie znaczków i całostek (na znaku opłaty) dziurkami – jedną lub wieloma – układającymi się w inicjały, napisy, znaki lub symbole.
Dziurkowanie ma charakter jednoznaczny z:
Wiktionary oraz Wikipedia
mający dużo drobnych otworów, pełen dziurek; porowaty
SJP.pl
SJP.pl
mający dużo drobnych otworów, pełen dziurek; porowaty
SJP.pl
urządzenie do dziurkowania
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. reg. ktoś nieobyty towarzysko
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
młotek do robienia dziur w metalu; dziurkownik
SJP.pl
→ dziura
SJP.pl
zgrubienie od: dziura
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. od dziura
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwara więzienna oko
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. rzecz dziwna, zdumiewająca; niezwykła historia;
2. zdziwienie, podziw
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzecz dziwna, niezwykła lub nadprzyrodzone zjawisko
(1.2) pot. zdziwienie
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: dziwa
forma czasownika.
(3.1) 2. os. lp. rozk. od: dziwić
SJP.pl
Wiktionary
1. zgrubienie od: dziwka;
2. dziewczyna, kobieta niezgrabna, duża, prostacka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) posp. kobieta dopuszczająca się nierządu, prostytutka
(1.2) posp. kobieta rozwiązła
(1.3) posp. kobieta atrakcyjna seksualnie, wręcz o wyzywającym wyglądzie
(1.4) posp. dziewczyna niezgrabna, nieobyta towarzysko
(1.5) środ. przestępców pomocnica kieszonkowca, która odwraca uwagę podczas kradzieży
(1.6) środ. karc. dama (karta)
SJP.pl
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. patrzeć
Wiktionary
1. coś dziwacznego, śmiesznego, nietypowego;
2. czyjeś dziwne przyzwyczajenie lub maniera zachowania; ekscentryczność
SJP.pl
1. coś dziwacznego, śmiesznego, nietypowego;
2. czyjeś dziwne przyzwyczajenie lub maniera zachowania; ekscentryczność
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzecz dziwaczna, coś dziwacznego
(1.2) czyjeś dziwaczne przyzwyczajenie
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zdziwaczeć)
(1.1) stawać się dziwakiem, człowiekiem o nietypowych, dziwnych przyzwyczajeniach
Wiktionary
ozdobna roślina z rodziny dziwaczkowatych, pochodząca z Ameryki Środkowej, hodowana dla dekoracji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od dziwak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bot. nazwa systematyczna|Mirabilis|L.|ref=tak., rodzaj roślin zielnych z rodziny nocnicowatych;
(2.2) bot. roślina z rodzaju dziwaczek (2.1)
forma rzeczownika.
(3.1) D. lp. od dziwaczka
Dziwaczek (Mirabilis) – rodzaj roślin zielnych z rodziny nocnicowatych. Należy do niego około 60 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje strefy międzyzwrotnikową i umiarkowane na obu kontynentach amerykańskich. Jeden gatunek M. himalaica występuje także w południowej Azji. Poza tym niektóre gatunki rozprzestrzenione zostały w uprawie i występują zdziczałe poza obszarem naturalnego występowania. Najszerzej rozprzestrzeniony w świecie jest dziwaczek jalapa M. jalapa. W Polsce kilka gatunków jest uprawianych, przejściowo dziczeje dziwaczek owłosiony M. albida.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ozdobna roślina z rodziny dziwaczkowatych, pochodząca z Ameryki Środkowej, hodowana dla dekoracji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta o dziwnych upodobaniach i przyzwyczajeniach
SJP.pl
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu goździkowców; nocnicowate
Nocnicowate, dziwaczkowate (Nyctaginaceae Juss.) – rodzina szeroko rozpowszechnionych głównie na terenach tropikalnych roślin zielnych i drzewiastych. Należy do rzędu goździkowców i składa się z 30–32 rodzajów i około 400 gatunków. Rodzina jest najbardziej zróżnicowana na obu kontynentach amerykańskich i tu jej przedstawiciele sięgają do chłodniejszych obszarów w Ameryce Północnej oraz do południowej Argentyny. Rośliny z tej rodziny wyróżniają się efektownym okwiatem i często barwnymi liśćmi kwiatostanowymi.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dziwaczkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób dziwaczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: dziwacznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: dziwaczny
SJP.pl
1. ogół cech czegoś, co zwraca na siebie uwagę swoją nietypowością; cudaczność, cudackość, pokraczność, osobliwość;
2. coś, co zwraca na siebie uwagę swoją nietypowością
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co dziwaczne, osobliwe
SJP.pl
Wiktionary
właściwy dziwakowi; śmieszny, cudaczny
przymiotnik jakościowy
(1.1) cechujący się osobliwością, śmiesznością, nietypowością
SJP.pl
Wiktionary
1. zalążek materii kwarkowej (fizyka);
2. pierwsze stadium larwalne motylicy wątrobowej (biologia)
SJP.pl
Wikipedia
dziwoląg; potocznie:
1. człowiek wyglądający lub postępujący nietypowo, śmiesznie, dziwacznie; dziwak, ekscentryk;
2. coś dziwnego, nadmiernie wyrafinowanego, niezwykłego
SJP.pl
osoba, która nie zachowuje się normalnie, zgodnie z przyjętymi normami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która nie zachowuje się normalnie, zgodnie z przyjętymi normami
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: dziwka
Wiktionary
falisty deseń na lufach strzelb ze stali damasceńskiej
Dziwer (damast skuwany) – rodzaj stali o charakterystycznym wzorze, powstający w wyniku wielokrotnego skuwania ze sobą miękkiej stali o niskiej zawartości węgla, czyli stali podeutektoidalnej, z twardą stalą o wysokiej zawartości węgla, czyli stali eutektoidalnej. Różnica w zawartościach węgla musi być znaczna, aby ów wzór stał się widoczny. Bywa mylnie określany stalą damasceńską, jednak prawdziwa stal damasceńska (czyli damast krystaliczny) powstaje już w procesie wytopu, a nie skuwania.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: kując stal, wytłaczać charakterystyczny falisty deseń na jej powierzchni
SJP.pl
dotyczący dziweru
SJP.pl
1. wprawiać w podziw, w zdumienie; zdumiewać, zadziwiać;
2. dziwić się - odczuwać lub okazywać zdziwienie
czasownik przechodni niedokonany (dk. zdziwić)
(1.1) powodować odczucie zdumienia
czasownik zwrotny niedokonany dziwić się (dk. zdziwić się)
(2.1) odczuwać lub okazywać brak rozumienia czegoś lub zdumienie
(2.2) daw. reg-pl|Kresy. patrzeć
SJP.pl
Wiktionary
roślina z rodziny obrazkowatych; amorfofalus
Dziwidło, amorfofalus (Amorphophallus Blume ex Decne.) – rodzaj roślin należący do rodziny obrazkowatych, liczący ok. 230 gatunków, pochodzące z tropikalnej i subtropikalnej strefy paleotropiku (Afryka, Azja, Australazja i wyspy Pacyfiku).
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. wprawiać w podziw, w zdumienie; zdumiewać, zadziwiać;
2. dziwić się - odczuwać lub okazywać zdziwienie
Osoby noszące nazwisko Dziwisz:
SJP.pl
Wikipedia
wulgarnie:
1. prostytutka;
2. kobieta lekkich obyczajów, prowadząca się niemoralnie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. prostytutka
(1.2) pogard. o kobiecie
(1.3) łódź. duża dziewczyna
(1.4) środ. uchwyt do garnka lub menażki
(1.5) gw-pl|Bukowina. dziewczyna, panna
Dziwka (hiszp. Yo puta) – hiszpański film fabularny w reżyserii Maríi Lidón z 2004 roku.
Film jest stylizowaną na film dokumentalny adaptacją powieści Isabel Pisano Yo puta. Główną bohaterką jest Rebecca (Denise Richards), studentka antropologii zbierająca materiały do książki na temat prostytucji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: związany z wyglądem lub zachowaniem dziwki
SJP.pl
mężczyzna zadający się z kobietami lekkich obyczajów * forma dopełniacza l.mn. "dziwkarzów" przestarzała
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) posp. mężczyzna korzystający z usług prostytutek, także: mężczyzna często zmieniającym partnerki seksualne
SJP.pl
Wiktionary
osobliwy, niezrozumiały
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. cieśnina w województwie zachodniopomorskim;
Dziwna – cieśnina o długości 30,348 km łącząca wody Zalewu Szczecińskiego z Morzem Bałtyckim. Oddziela wyspę Wolin od stałego lądu po jej wschodniej stronie. Dziwna odbiera wody z cieśniny zwanej Głębokim Nurtem. Względem pozostałych dwóch cieśnin Zalewu Szczecińskiego (Piany i Świny) znajduje się najdalej na wschód.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w nietypowy, osobliwy, często niezrozumiały sposób
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: dziwno, dziwnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: dziwny
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) zob. dziwnie.
(1.2) stpol. gwałtownie
Dziwno – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Sadlinki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
W miejscowości jest przystanek kolejowy Dziwno.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. cecha czegoś lub kogoś dziwnego, niezrozumiałego, niecodziennego;
2. jedna z liczb kwantowych opisujących kwark
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest dziwne
(1.2) fiz. addytywna liczba kwantowa, której wartość jest przypisywana wszystkim hadronom
Cząstki dziwne – cząstki zawierające kwarki lub antykwarki dziwne.
Dziwność fizyczna danej cząstki (oznaczana symbolem S) stanowi różnicę liczby kwarków i antykwarków dziwnych tworzących daną cząstkę. Kwark dziwny ma dziwność równą -1, odpowiednio antykwark dziwny ma dziwność równą 1.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Dziwnów (hist. Dyuennow, Diuenow, Dievenau, niem. Dievenow) – miasto w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Dziwnów przy drodze nr 102. Miejscowość wypoczynkowa z letnim kąpieliskiem morskim i portem morskim.
Według danych z 31 grudnia 2013 r. miasto miało 2736 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie zachodniopomorskim;
Dziwnówek (niem. Klein Dievenow) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów, 4,5 km na wschód od centrum Dziwnowa.
Według danych z 2008 r. wieś miała 404 mieszkańców.
W Dziwnówku nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko obejmujące 400 m linii brzegowej.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Dziwnowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Dziwnowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Dziwnów
SJP.pl
osobliwy, niezrozumiały
przymiotnik jakościowy
(1.1) charakteryzujący się czymś niezrozumiałym
(1.2) stpol. cudowny
(1.3) gw-pl|Bukowina. o wietrze silny
SJP.pl
Wiktionary
1. wyrażenie zdumienia, zaskoczenia: o dziwo
2. coś dziwnego, nieznanego, cudo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niezwykła rzecz
(1.2) cudo, straszydło, zjawa
SJP.pl
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wariować
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. popędzać
Wiktionary
rodzaj ptaków śpiewających
SJP.pl
rodzaj ptaków śpiewających
Dziwogony, dławiki (Dicruridae) – monotypowa rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad dwadzieścia gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj skorupiaka z rzędu skrzelonogów
Dziwogłówka wiosenna (Eubranchipus grubii syn. Siphonophanes grubii, czasami pisane grubei) – należy, analogicznie jak zadychra, do podrzędu liścionogów właściwych (Euphyllopoda, bezpancerzowce Anostraca). Występuje w małych zbiornikach okresowych i stawach o dnie pokrytym opadłymi liśćmi.
SJP.pl
Wikipedia
w łowiectwie: świeżo złowiony ptak łowczy; rabiec
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. dziki, nieoswojony
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. dziwny
Wiktionary
osoba, istota lub rzecz dziwaczna, nietypowa; dziwotwór, osobliwość, dziwactwo
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nietypowa istota, potwór
SJP.pl
Wiktionary
ptak z rodziny wróblowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Carpodacus erythrinus|ref=tak., niewielki ptak należący do rodziny ziarnojadów;
Dziwonia (zwyczajna) (Erythrina erythrina) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae), zamieszkujący Eurazję. Nie jest zagrożony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny kaczkowatych
Dziwonos szaroboczny (Sarkidiornis melanotos) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zasiedla subsaharyjską Afrykę (łącznie z Madagaskarem) oraz południową i południowo-wschodnią Azję.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
gwarowo: coś dziwnego, niezwykłego; osobliwość
SJP.pl
osoba, istota lub rzecz dziwaczna, nietypowa; dziwoląg, dziwactwo, poczwara
SJP.pl
potocznie: dziwować się - dziwić się, zdumiewać się
SJP.pl
coś co powoduje podziw, zdumienie; osobliwość
SJP.pl
w mitologii słowiańskiej: złośliwa boginka, nieprzychylna ludziom
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitsłow. rodzaj demona o kobiecej postaci z ludowych wierzeń i mitów słowiańskich;
Dziwożona (także boginka, mamuna) – demon żeński z wierzeń dawnych Słowian.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. zgrubienie od: dziwka;
2. dziewczyna, kobieta niezgrabna, duża, prostacka
Dziwy – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lubowidz. Ma status sołectwa. Leży nad rzeką Wkrą.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Apostoła w Lubowidzu.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
dziwło modre - roślina z rodziny obrazkowatych, sukulent o jadalnych bulwach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. dzień
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. dzięcioł
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziękuję
forma czasownika.
(2.1) zob. dziynkować.
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. codziennie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. córka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. córka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna, służąca
Wiktionary
miasto w Korei Południowej
Jeonju (kor. 전주시, Jeonju-si) – miasto i stolica prowincji Jeolla Północna w Korei Południowej. Położone 3 godziny drogi na południe od Seulu. Ważny ośrodek turystyczny, znany z doskonałej kuchni, zabytków, festiwali i imprez sportowych. Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Jeonju.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: zonka] język urzędowy Bhutanu
Dzongkha (རྯོང༌ཁ༌, transliteracja Wyliego: rdzong-kha; alternatywna nazwa: འབྲུག༌སྐད༌ brug skad, wymowa: trukkä) – język urzędowy Bhutanu, spokrewniony z niektórymi dialektami tybetańskimi używanymi w Sikkimie i południowym Tybecie. Mówiony dzongkha i współczesny standardowy język tybetański są wzajemnie niezrozumiałe, lecz dzongkha znajdował się pod silnym wpływem klasycznego języka tybetańskiego, używanego do lat 60. XX w. w szkolnictwie bhutańskim.
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (odczytywany jako całe wyrażenie); DzURP
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. jeden z regionów etnograficznych Litwy w południowej części kraju, a także na Białorusi i w niewielkiej części w Polsce, znajdują się tutaj największe miasta litewskie jak Wilno czy Kowno;
Dzukia (lit. Dzūkija; hist. Dajnawa) – jeden z pięciu regionów etnograficznych Litwy. Rejon położony jest na południu kraju, częściowo też na terytorium Polski (województwo podlaskie) i Białorusi.
Głównymi miastami Dzukii są Olita, Grodno, Lida i Wilno. Charakterystyczne dla regionu są duże obszary lasów oraz obszary o małej gęstości zaludnienia.
Na terenie rejonu w pobliżu Wilna leży Park Regionalny Rzeki Wilii.
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (odczytywany jako całe wyrażenie); DzU
SJP.pl
czasownik
(1.1) przest. dzwonić (często lub od czasu do czasu)
Wiktionary
wieś w Polsce
Dzwola – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Dzwola.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 897 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Dzwola (wieś)
SJP.pl
1. instrument odlany z metalu, pusty w środku, o kształcie kielicha;
2. dźwięk wydawany przez dzwon; dzwonienie;
3. element konstrukcyjny różnych urządzeń technicznych, zwykle kształtu cylindrycznego, zamknięty od góry, bez dna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) duży metalowy przedmiot, który uderzany wydaje dźwięk;
(1.2) dźwięk dzwonu (1.1)
(1.3) techn. element różnych urządzeń technicznych, zwykle w kształcie cylindrycznym, zamknięty od góry, bez dna
(1.4) pot. niegroźny wypadek drogowy, kolizja lub stłuczka
(1.5) hist. wojsk. główna część hełmu chroniąca większą część głowy;
(1.6) zob. dzwony.
forma rzeczownika.
(2.1) lm. D. zob. dzwono.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) gwara. karc. karowy
Wiktionary
zdrobnienie od: dzwonek
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) liter. film. bohaterka filmów, książek i komiksów związanych z Piotrusiem Panem
Dzwoneczek, Blaszany Dzwoneczek (ang. Tinker Bell) – postać fikcyjna, bohaterka sztuki teatralnej i powieści Piotruś Pan szkockiego pisarza J.M. Barriego, jej licznych filmowych ekranizacji oraz dzieł nią inspirowanych. Wróżka, przyjaciółka Piotrusia Pana.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: dzwonek
SJP.pl
podobny kształtem do dzwoneczka
SJP.pl
przymiotnik od: dzwoneczek
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z dzwoneczkiem, dotyczący dzwoneczka
SJP.pl
Wiktionary
roślina z rodziny dzwonkowatych, rosnąca w Europie środkowo-wschodniej i w Azji
Dzwonecznik (Adenophora Fisch.) – rodzaj roślin z rodziny dzwonkowatych. Obejmuje 62 gatunki. Występują głównie w Azji Wschodniej, jedynie dwa gatunki rosną dziko w Europie. W Polsce rośnie dziko jeden gatunek – dzwonecznik wonny A. liliifolia. Rośliny te rosną w widnych lasach i w zbiorowiskach trawiastych. Kwiaty zapylane są zwykle przez pszczoły.
SJP.pl
Wikipedia
1. przyrząd wydający brzęczący dźwięk, używany do sygnalizacji;
2. dźwięk dzwonka; dzwonienie;
3. potocznie: sygnał oznaczający koniec lub początek lekcji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: dzwon
(1.2) mały dzwon
(1.3) urządzenie sygnalizacyjne, często elektryczne, np. przy drzwiach wejściowych, w szkole, teatrze, przy rowerze
(1.4) dźwięk dzwonka (1.2-3), sygnał dzwonkiem (1.2-3)
(1.5) karc. jeden z kolorów karcianych
(1.6) przedmiot przypominający kształtem dzwon
(1.7) bot. nazwa systematyczna|Campanula|L.|ref=tak., roślina o dużych, najczęściej niebieskich kwiatach
(1.8) bot. lud. dziurawiec
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. rzemieślnik zajmujący się wytwarzaniem dzwonów; ludwisarz;
2. osoba zajmująca się dawniej dzwonieniem w dzwony; dzwonnik
SJP.pl
przypominający kształtem dzwon
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zadzwonić)
(1.1) wywoływać dźwięk za pomocą dzwonu lub dzwonka
(1.2) wywoływać dźwięk uderzając w metaliczny przedmiot
(1.3) o dzwonie, dzwonku, telefonie: wydawać dźwięk
(1.4) pot. telekom. telefonować, próbować nawiązać połączenie telefoniczne
(1.5) wywoływać uczucie nieprzyjemnego dźwięku w uszach
Wiktionary
ptak z rzędu wróblowatych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. oliwkowozielony ptak wielkości wróbla;
Dzwoniec (zwyczajny) (Chloris chloris) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wywoływanie dźwięku za pomocą dzwonu lub dzwonka
(1.2) wywoływanie dźwięk uderzając w metaliczny przedmiot
(1.3) wydawanie dźwięku przez dzwon, dzwonek lub telefon
(1.4) pot. telefonowanie, próba nawiązania połączenia telefonicznego
(1.5) uczucie nieprzyjemnego dźwięku w uszach
Wiktionary
rodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny dzwonkowatych, z rzędu dzwonkowców, obejmujący ponad 55 gatunków
Dzwonkowiec, kodonopsis, dzwonistęp (Codonopsis Wall.) – rodzaj roślin z rodziny dzwonkowatych. Obejmuje 42, 46 lub 53 gatunki. Różnice w liczbie zaliczanych tu gatunków wiążą się z włączaniem lub wyodrębnianiem roślin z różnych rodzajów, w innych ujęciach przedstawianych jako synonimy (np. Himalocodon, Pankycodon, Pseudocodon). Rośliny te występują w środkowej i wschodniej Azji na obszarze od Himalajów po Japonię i Jawę (24 gatunki są endemitami Chin). Zasiedlają zbiorowiska trawiaste, zaroślowe, widne lasy i miejsca skaliste. Kwiaty zapylane są przez pszczoły, kwitnące w kolorze zielonym – także przez osy.
SJP.pl
Wikipedia
perkusyjny instrument muzyczny używany w orkiestrach
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) muz. instrument muzyczny, w którym dźwięk wydobywa się przez uderzanie pałeczkami w metalowe płytki;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Moluccella|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (nazwa systematyczna|Lamiaceae|ref=tak.)
(1.3) pot. żart. męskie genitalia
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od dzwonek
Dzwonki (orkiestrowe) (wł. campanelli, skrót: cmpl.) – instrument muzyczny z rodziny idiofonów, znany również jako Glockenspiel (z niem. "gra dzwonków").
Dzwonki bywają mylnie nazywane cymbałkami (cymbały to instrument strunowy, a nie idiofon).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kawałek ryby pociętej poprzecznie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. ryb. kawałek wypatroszonej ryby pokrojonej w poprzek
(1.2) daw. karc. karo, dzwonek
SJP.pl
Wiktionary
1. przypominający kształtem albo dźwiękiem dzwonek;
2. o cechach dzwonkowatych (rodzina roślin)
Dzwonkowate (Campanulaceae Juss.) – rodzina roślin należąca do rzędu astrowców (Asterales). Obejmuje 84 rodzaje z 2389 gatunkami. Rośliny te są rozprzestrzenione na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, nie występują także na obszarach wielkich pustyń.
Rośliny z tej rodziny wykorzystywane są głównie jako ozdobne. Niektóre są jadalne i stosowane jako lecznicze.
SJP.pl
Wikipedia
1. przypominający kształtem albo dźwiękiem dzwonek;
2. o cechach dzwonkowatych (rodzina roślin)
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający dzwonek, w kształcie dzwonka
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj grzybów z rodziny dzwonkówkowatych
SJP.pl
Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu pieczarkowców; wieruszkowate
Dzwonkówkowate, wieruszkowate (Entolomataceae Kotl. & Pouzar) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach dzwonkówkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: dzwonek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. część budynku (najczęściej wieża) lub osobna budowla, konstrukcja przeznaczone do zawieszania dzwonów;
Dzwonnica – budowla lub jej część, w której zawieszono dzwony, mająca charakter sakralny (np. dzwonnice przy kościołach lub cerkwiach) lub świecki (np. miejskie wieże strażnicze – beffroi lub wieże ratuszowe). Najczęściej występuje w postaci wieży, murowanej lub drewnianej. Niekiedy spotyka się dzwonnice w formie ściany z otworami, są to tzw. dzwonnice parawanowe.
Wiktionary oraz Wikipedia
→ dzwonnik
SJP.pl
→ dzwonnik
przymiotnik
(1.1) dotyczący dzwonu
SJP.pl
Wiktionary
osoba bijąca w dzwony w dzwonnicy, kościele itp.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek mający za zadanie dzwonienie dzwonem kościelnym w dzwonnicy;
(1.2) muz. muzyk grający na dzwonach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa kilku gatunków ptaków z rodzaju nazwa systematyczna|Procnias|ref=tak.
Dzwonnik – osoba obsługująca dzwon kościelny, mająca za zadanie dzwonienie w dzwonnicy w określonych porach dnia oraz podczas nabożeństw.
Dzwonnikami w pierwszych wiekach polskiego chrześcijaństwa, byli duchowni. Począwszy od wczesnego średniowiecza, w języku łacińskim osoby te określano najczęściej mianem campanator oraz signator, przy czym sygnator był najważniejszym dzwonnikiem w większym zespole lub urzędnikiem nadzorującym dzwony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
poetycko: dźwięczny, dzwoniący
SJP.pl
1. część drewnianego obwodu koła u wozu
2. kawał ryby powstały przez przecięcie jej w poprzek
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. wystająca, środkowa część drewnianego koła u wozu umocowana na osi
(1.2) coś kształtem przypominającego krąg, pierścień lub zwój
(1.3) kulin. ryb. zob. dzwonko.
SJP.pl
Wiktionary
podobny kształtem do dzwonu
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: dzwon
SJP.pl
spodnie o nogawkach rozszerzanych od kolan w dół
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. spodnie rozszerzone poniżej kolan
(1.2) eufem. grub. męskie genitalia
(1.3) muz. zob. dzwony rurowe.
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: dzwon
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyraz naśladujący odgłos dzwonka
wykrzyknik onomatopeiczny
(1.1) pot. dźwięk. krótki, brzęczący dźwięk, onomatopeja naśladująca dzwonek np. roweru
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: coś zwisającego lub wystającego z czegoś, np. frędzel
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. coś luźno zwisającego lub odstającego
SJP.pl
Wiktionary
wystający element, za który można pociągnąć
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: dzyndzel
(1.2) mały dzyndzel
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grub. prostytutka
(1.2) grub. srom
Wiktionary
potocznie:
1. brelok, wisior;
2. sterczące zakończenie beretu; antenka
SJP.pl
potocznie: wisząca ozdoba lub wiszący element czegoś; dzyndzel
SJP.pl