Wścibiać

wściubiać, wściubiać się; potocznie:
1. wtykać coś gdzieś z trudem, zwłaszcza część ciała, np. nogę głowę, w przenośni: nos; wciskać, wpychać;
2. wściubiać się:
a) wkradać się, wciskać się, wtryniać się gdzieś;
b) wtrącać się w czyjeś sprawy, mieszać się do czegoś nieproszonym


Źródła:

SJP.pl

Wścibić

wściubić, wściubić się; potocznie:
1. wetknąć coś gdzieś z trudem, zwłaszcza część ciała, np. nogę głowę, w przenośni: nos; wcisnąć, wepchnąć;
2. wściubić się:
a) wkraść się, wcisnąć się, wtrynić się gdzieś;
b) wtrącić się w czyjeś sprawy, wmieszać się do czegoś nieproszonym


Źródła:

SJP.pl

Wścibska

kobieta interesująca się cudzymi sprawami; ciekawska


Źródła:

SJP.pl

Wścibski

ciekawski; interesujący się sprawami, które nie powinny go obchodzić; natrętny


przymiotnik

 (1.1) natrętnie wtrącający się w cudze sprawy; ciekawski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wścibskość

skłonność do interesowania się cudzymi sprawami, wtrącania się


Źródła:

SJP.pl

Wścibstwo

nadmierne, irytujace zainteresowanie


Źródła:

SJP.pl

Wściec

1. potocznie: wywołać lub wpaść w gniew, złość;
2. wściec się - zachorować na wściekliznę


Źródła:

SJP.pl

Wściekać

1. potocznie: wywoływać u kogoś gniew, złość;
2. wściekać się:
a) potocznie: wpadać w złość, gniewać się;
b) chorować na wściekliznę


czasownik niedokonany (dk. wściec)

 (1.1) doprowadzać kogoś do wściekłości

czasownik zwrotny niedokonany wściekać się (dk. wściec się)

 (2.1) odczuwać i często okazywać niepohamowaną złość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wściekanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wściekać.


Źródła:

Wiktionary

Wściekle

przysłówek

 (1.1) w sposób wściekły, w sposób wyrażający gniew, złość, wzburzenie

 (1.2) z wielką siłą, energią, gwałtownie

 (1.3) bardzo intensywnie


Źródła:

Wiktionary

Wścieklej

stopień wyższy od przysłówka: wściekle


Źródła:

SJP.pl

Wścieklejszy

stopień wyższy od przymiotnika: wściekły; bardziej wściekły


Źródła:

SJP.pl

Wścieklica

gatunek mrówki, np. wścieklica podobna, wścieklica zwyczajna


Kapuza (od łac. cappa – nakrycie głowy, caput – głowa) – rodzaj męskiej czapki. Miała ona opuszczane klapy służące do osłonięcia uszu lub również karku. Używana była w Europie i Azji od czasów średniowiecza, lub nawet wcześniej. Wykonana była najczęściej z futra i wówczas określana była również nazwą pochodną od rodzaju futra, np. lisiurka – od lisa. Czasem kapuzy wykonywane były także z tkaniny, np. z sukna lub jedwabiu (znane z XVIII-wiecznej Polski).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wścieklizna

odzwierzęca wirusowa choroba zakaźna; wodowstręt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wet. wirusowa, zawsze śmiertelna choroba zakaźna niektórych zwierząt, mogąca przenieść się na człowieka;

 (1.2) przen. wściekłość, gniew, furia


Wścieklizna (łac. rabies) – niebezpieczna wirusowa choroba zakaźna zwierząt (niektórych ssaków), mogąca przenieść się na człowieka (antropozoonoza). Główną przyczyną śmierci jest niewydolność oddechowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wściekliznowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wścieklizną, dotyczący wścieklizny


Źródła:

Wiktionary

Wścieknąć

rzadko: wściec


Źródła:

SJP.pl

Wściekłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bardzo silna negatywna emocja, intensywna złość



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wściekły

1. potocznie: wywołać lub wpaść w gniew, złość;
2. wściec się - zachorować na wściekliznę


przymiotnik

 (1.1) taki, który jest bardzo zdenerwowany, rozgniewany, wzburzony

 (1.2) o zwierzęciu: chory na wściekliznę

 (1.3) pot. taki, który jest zaciekły, gwałtowny, intensywny

 (1.4) o kolorze: rzucający się w oczy, intensywny


Wściekły – polski film kryminalny z 1979 roku w reżyserii Romana Załuskiego, opowiadający historię seryjnego mordercy grasującego na terenie Polski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wścielać

ścieląc, wkładać do środka, wciskać między pościel, pod narzutę; wściełać


Źródła:

SJP.pl

Wścielić

ścieląc, włożyć do środka, wcisnąć między pościel, pod narzutę; wesłać


Źródła:

SJP.pl

Wściełać

ścieląc, wkładać do środka, wciskać między pościel, pod narzutę; wścielać


Źródła:

SJP.pl

Wściubiać

wścibiać; potocznie:
1. wtykać coś gdzieś z trudem, zwłaszcza część ciała, np. nogę głowę, w przenośni: nos; wciskać, wpychać;
2. wściubiać się:
a) wkradać się, wciskać się, wtryniać się gdzieś; wścibiać się;
b) wtrącać się w czyjeś sprawy, mieszać się do czegoś nieproszonym; wścibiać się


Źródła:

SJP.pl

Wściubić

wścibić, wścibić się; potocznie:
1. wetknąć coś gdzieś z trudem, zwłaszcza część ciała, np. nogę głowę, w przenośni: nos; wcisnąć, wepchnąć;
2. wściubić się:
a) wkraść się, wcisnąć się, wtrynić się gdzieś;
b) wtrącić się w czyjeś sprawy, wmieszać się do czegoś nieproszonym


Źródła:

SJP.pl

Wślepiać

wślepiać się - wpatrywać się w kogoś lub w coś bardzo uważnie


Źródła:

SJP.pl

Wślepić

wślepić się - wpatrzyć się w kogoś lub w coś bardzo uważnie


Źródła:

SJP.pl

Wślepiony

taki, który się wślepił


Źródła:

SJP.pl

Wślizg

zagranie piłkarskie polegające na rzuceniu się na murawę i sunięciu po niej z jedną nogą wyprostowaną do przodu, drugą podkurczoną, wykonywane np. w celu odebrania piłki rywalowi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. w piłce nożnej manewr mający na celu odebranie piłki przeciwnikowi, polegający na wykonaniu po murawie ruchu ślizgowego nogami w kierunku piłki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wślizgać

wsunąć do wnętrza, w głąb czegoś; wślizgnąć, wśliznąć


Źródła:

SJP.pl

Wślizgnąć

wsunąć do wnętrza, w głąb czegoś; wślizgać, wśliznąć


Źródła:

SJP.pl

Wślizgowy

przymiotnik od: wślizg


Źródła:

SJP.pl

Wśliznąć

wsunąć do wnętrza, w głąb czegoś; wślizgnąć, wślizgać


Źródła:

SJP.pl

Wśpiewać

zarejestrować śpiew na płycie gramofonowej lub taśmie


Źródła:

SJP.pl

Wśpiewywać

rejestrować śpiew na płycie gramofonowej lub taśmie


Źródła:

SJP.pl

Wśród

książkowo: pośród, śród, wpośród;
1. przyimek komunikujący, że ktoś lub coś jest otoczone jakimiś osobami, przedmiotami (np. Wśród drzew stał on.); pomiędzy;
2. spójnik komunikujący, że ktoś lub coś, o czym mowa, należy do określonego zbioru (np. Wśród tłumu była Ewa.); pomiędzy;
3. spójnik komunikujący, że to, o czym mowa, dotyczy danej grupy czy całości (np. Wśród nas cieszy się zaufaniem.);
4. przyimek komunikujący o zjawiskach towarzyszących danemu zdarzeniu (np. Wśród strzałów usłyszał jęk.); podczas


przyimek

 (1.1) w danym otoczeniu, między określonymi elementami (w czasie lub przestrzeni)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wświecać

dawniej: świecąc, wnikać w coś


Źródła:

SJP.pl