nazwa litery M
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nazwa litery m/M
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: emerytowany
SJP.pl
zwykle o mężczyznach: otaczać szczególnymi względami kobietę, usilnie zabawiać; nadskakiwać
czasownik niedokonany (dk. brak)
(1.1) książk. otaczać wyjątkowymi względami
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|emablować.
Wiktionary
Emagram – rodzaj diagramu termodynamicznego używany w opisie sondażu atmosferycznego. Niezależnymi zmiennymi na diagramie są temperatura i ciśnienie odpowiadające wysokości. Skalę osi ciśnienia (wysokości) dobrano tak by adiabaty suchego powietrza tworzyły w kąt 45° z poziomymi izobarami. Dla poszczególnych ciśnień (wysokości) nanosi się temperaturę i temperaturę punktu rosy.
Wikipedia
[czytaj: imejl] mail, mejl, e-mail; rzadko:
1. poczta elektroniczna;
2. wiadomość wysłana za pomocą poczty elektronicznej;
3. adres użytkownika poczty elektronicznej
Poczta elektroniczna, e-poczta, pot. mejl (ang. electronic mail, e-mail, email, w skrócie: mail) – usługa komunikacji interpersonalnej, która umożliwia przekazywanie komunikatu z wykorzystaniem standardu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), POP3 (Post Office Protocol), IMAP4 (Internet Message Access Protocol) lub innego standardu zapewniającego te same funkcje.
SJP.pl
Wikipedia
→ email [czytaj: imejlowy]; mejlowy, mailowy, e-mailowy
SJP.pl
uzupełniony tekstem obraz malowany na zwoju papieru lub jedwabiu, element dawnej kultury japońskiej; makimono, emakimono
SJP.pl
uzupełniony tekstem obraz malowany na zwoju papieru lub jedwabiu, element dawnej kultury japońskiej; makimono, emaki
Emaki-mono (jap. 絵巻物) lub prościej emaki (jap. 絵巻) – obraz w postaci zwoju (jedwabnego lub papierowego), przedstawiający sceny z dzieła literackiego, uzupełnione opisami lub fragmentami tekstu. Ta forma sztuki dotarła do Japonii z Chin wraz z buddyzmem w okresie Nara.
Emaki-mono to złożenie trzech japońskich wyrazów: e – obraz, maki – zwój, mono – rzecz, przedmiot.
SJP.pl
Wikipedia
1. masa stosowana do pokrywania wyrobów ceramicznych; szkliwo;
2. artystyczna technika zdobienia przedmiotów; przedmiot zdobiony tą techniką;
3. materiał do pokrywania zęba w celu odbudowania szkliwa; lak
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. masa szklista do pokrywania wyrobów głównie metalowych w celach dekoracyjnych lub ochronnych
(1.2) bud. szt. malarski wyrób lakierowy, zawierający mniej pigmentu oraz spoiwo wyższej jakości, dający gładsze i trwalsze powłoki
(1.3) anat. stomat. twarda substancja pokrywająca zewnętrzną część zęba
Emalia (fr. émail, dawniej: szmelc, smalc) – sproszkowane szkło: mieszanina minerałów (piasek, kreda, glina) oraz topników (boraks) z dodatkiem pigmentów, które naniesione na metalowe podłoże i stopione w temperaturze ok. 800–900 °C tworzy szklistą powłokę, także technika artystyczna zdobienia wyrobów metalowych, najczęściej złotych lub miedzianych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
specjalista trudniący się emaliowaniem; emaliernik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) emaliernik
Emalier – specjalista zajmujący się emaliowaniem, tj. pokrywaniem powierzchni przedmiotów emalią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział fabryki zajmujący się emaliowaniem
SJP.pl
SJP.pl
specjalista trudniący się emaliowaniem; emalier
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik emalierni wyspecjalizowany w emaliowaniu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) pokryty emalią
Wiktionary
w technice: jednostka stężenia substancji radioaktywnej w roztworze, za pomocą której można mierzyć stopień radioaktywności takiego roztworu (skrót: Em.)
SJP.pl
1. wydzielanie czegoś, np. ciepła, energii itp. do otoczenia; promieniowanie, emisja;
2. to, co się wydziela, promieniuje;
3. przenośnie: uzewnętrznianie się, wydzielanie się, promieniowanie czymś, np. emanacja siły; emanowanie;
4. w chemii: naturalny izotop promieniotwórczy radonu;
5. w filozofii: wyłanianie się bytów z prapierwiastka uznawanego za byt doskonały, nieskażony;
6. w filozofii: teoria emanacji - pogląd, zgodnie z którym rozwój świata polega na wyłanianiu się różnych kategorii i bytów z absolutu; emanatyzm;
7. w geologii: gorący roztwór, para lub gaz pochodzenie magmowego, złożone ze składników trudno lotnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wydzielanie, promieniowanie; także. to, co jest wynikiem tego procesu
(1.2) proces uzewnętrzniania, ujawniania się czegoś
(1.3) filoz. zob. emanatyzm.
Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) daw. chem. trzy naturalne izotopy promieniotwórczego radonu – aktynon, toron i radon
(1.2) geol. gazy rozpuszczone w magmie, przenikające do sąsiednich skał, powodujące powstawanie nowych minerałów i skał
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: emanacja
Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.
Wiktionary oraz Wikipedia
nurt filozoficzny odnoszący się do pojęcia emanacji; emanatyzm
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. zob. emanatyzm.
Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ emanacja
SJP.pl
teoria filozoficzno-teologiczna głoszona przez neoplatończyków, tłumacząca powstanie i rozwój świata stopniowym wyłanianiem się różnorodnych postaci bytu z jednego prapierwiastka; teoria emanacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. koncepcja filozoficzna tłumacząca powstanie i rozwój świata jako proces wyłaniania się z absolutu wielorakich postaci bytu;
Emanacja (in. emanatyzm, emanacjonizm, łac. emanatio – wypływ) – w kosmogonii egipskiej i fenickiej, a także helleńskiej, sposób powstania i rozwoju wszechświata; proces wyłaniania się z pierwszej zasady (często utożsamianej z Bogiem) szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Emanacja jest procesem koniecznym, a jej efekty tracą na doskonałości wraz z oddalaniem się od swego źródła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. uwolnienie (się) od ucisku, zależności, przesądów itp. i zdobycie lepszej pozycji społecznej; równouprawnienie, uniezależnienie;
2. w starożytnym Rzymie: uniezależnienie się syna od ojca
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) społ. uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej
Emancypacja (łac. emancipatio, dosł. wypuszczenie z rąk) – wyzwolenie i obdarzenie kogoś pełnią praw.
Początkowo, w prawie rzymskim, emancypacja oznaczała wyzwolenie spod władzy ojcowskiej. Współczesne znaczenie tego słowa wywodzi się z XVII i XVIII w. i oznacza wyjście jednostek czy grup społecznych ze stanu zniewolenia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
związany z uwolnieniem się jednostki lub grupy społecznej od zależności społeczno-politycznych i uzyskaniem praw przysługujących innym jednostkom lub grupom
przymiotnik
(1.1) dotyczący emancypacji
SJP.pl
Wiktionary
zwolennik emancypacji kobiet
SJP.pl
zwolenniczka emancypacji kobiet
SJP.pl
dokonywać emancypacji; wyzwalać, oswobadzać, usamodzielniać
czasownik
(1.1) dokonywać procesu emancypacji, usamodzielniać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dokonywanie procesu emancypacji, usamodzielnianie się
Wiktionary
promieniować, wykazywać, wydzielać coś
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) promieniować, wydzielać coś z siebie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wydzielanie, promieniowanie, uzewnętrznianie
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Emanuel – imię męskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od słowa עִמָּנוּאֵל oznaczającego „Bóg z nami”. Imię mesjasza oraz kilku świętych katolickich. Żeński odpowiednik to Emanuela.
Emanuel imieniny obchodzi: 25 stycznia, 26 marca, 10 lipca i 11 października.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
Emanuela, Manuela – żeński odpowiednik imienia Emanuel, pochodzi z języka hebrajskiego.
Jest imieniem rzadkim, którego popularność rośnie. W marcu 2001 zarejestrowanych było 891 Polek o tym imieniu. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1051 kobiet o imieniu Emanuela nadanym jako imię pierwsze oraz 674 kobiety o imieniu Emanuela nadanym jako imię drugie.
Emanuela imieniny obchodzi 26 marca.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emanueli lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emanuela (Emanueli) lub z nim (z nią) związany
SJP.pl
weterynaryjne narzędzie do kastracji zwierząt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) narzędzie służące do trzebienia zwierząt, głównie ogierów
SJP.pl
Wiktionary
zabawa ludowa urządzana w poniedziałek wielkanocny
SJP.pl
Wikipedia
→ emaus
SJP.pl
[czytaj: ąbaLAŻ] w sztuce współczesnej: opakowywanie różnych obiektów, np. budowli lub fragmentów naturalnego krajobrazu; empaquetage, ambalaż
Ambalaż (fr. emballage – opakowanie) – działalność w sztuce współczesnej, która jest związana z opakowywaniem, zasłanianiem, okrywaniem przedmiotów, fragmentów architektury, natury. Największe ambalaże tworzył Christo (opakowania budynków, wybrzeży, wąwozów oraz wysp). W Polsce ambalaże stosował Tadeusz Kantor.
SJP.pl
Wikipedia
zakaz przywozu lub wywozu towaru z państwa
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. zakaz przywozu lub wywozu określonych towarów do lub z danego państwa ogłaszany przez inne państwo lub organizację międzynarodową;
(1.2) zakaz opuszczania przez obce statki handlowe portów albo wód terytorialnych danego państwa
(1.3) zarekwirowanie w czasie wojny mienia (statków, przedmiotów zaopatrzenia wojennego itp.) państwa neutralnego
(1.4) zakaz publikowania w środkach masowego przekazu jakiejś wiadomości przed określonym dniem i określoną godziną
Embargo (hiszp. „zajęcie, sekwestr”) – zakaz importu lub eksportu określonych towarów do lub z danego państwa, czyli ograniczenie handlu i innych stosunków z określonym państwem i jego bojkot na arenie międzynarodowej. Embargo jest instrumentem prawa administracyjnego nakładane przez rząd lub międzynarodowe organizacje, traktowane jako szczególny środek odwetowy. Przyczynami nałożenia embarga mogą być handel bronią i sprzętem wojskowym na obszarach konfliktów, stwarzanie zagrożeń militarnych i wspieranie terroryzmu, rozwój broni jądrowej czy łamanie praw człowieka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pieśń wojenna śpiewana w czasie pochodu w starożytnej Grecji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) śpiewana podczas pochodów, anapestyczna pieśń wojenna w starożytnej Grecji
SJP.pl
Wiktionary
środowiskowo: osadzać, udostępniać na stronach internetowych treści pochodzące ze strony źródłowej
SJP.pl
przedmiot lub jego przedstawienie symbolizujące jakieś pojęcie, ideę, czynność
Belgia:
Stany Zjednoczone:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: emblemat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od emblemat
SJP.pl
Wiktionary
przedmiot lub znak graficzny symbolizujący jakieś pojęcie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kompozycja plastycznyastyczna symbolizująca coś, np. organizację, ideę
Emblemat (gr. ἔμβλημα „wypukła dekoracja”) – kompozycja literacko-obrazowa, gatunek powstały w XVI wieku. Na dojrzałą postać emblematu (druga poł. XVI w. i wiek XVII) składały się:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: emblemat
SJP.pl
SJP.pl
taki, który ma właściwości, cechy emblematu (przedmiotu zastępującego abstrakcyjną kategorię); symboliczny, alegoryczny
przymiotnik
(1.1) taki, który coś symbolizuje
(1.2) liter. związany z emblematem – gatunkiem literackim
SJP.pl
Wiktionary
1. sztuka tworzenia symboli;
2. zbiór emblematów
SJP.pl
operacyjne usunięcie zatoru tętniczego
Embolektomia – zabieg operacyjny polegający na otwarciu tętnicy mający na celu usunięcie materiału zatorowego wykonywane w sytuacjach nagłego zagrożenia życia. Zabieg ten wykonuje się w celu udrożnienia naczynia krwionośnego jeżeli zachowawcze metody leczenia zawiodły.
Zabiegiem odwrotnym do embolektomii jest embolizacja.
SJP.pl
Wikipedia
w medycynie: zatkanie naczynia krwionośnego przez czopy, czyli znajdujące się we krwi nienormalne dla niej składniki, np. cząstki skrzepliny, pęcherzyki powietrza; zator
Inwaginacja (wpuklenie, wklęśnięcie, embolia) – typ gastrulacji. Polega na wpukleniu do wnętrza blastuli komórek bieguna wegetatywnego. Komórki te zbliżają się następnie do otaczających je komórek bieguna animalnego, co prowadzi do utworzenia dwuwarstwowej gastruli.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj przerywnika w teatrze rzymskim i greckim w przerwach wystawianej sztuki
SJP.pl
zamknięcie światła naczynia żylnego lub tętniczego w celach leczniczych
Embolizacja – zabieg polegający na wprowadzeniu cewnika z materiałem zatorowym do problematycznego naczynia, dzięki czemu likwiduje się nieprawidłowości tętnicze lub żylne. Zabieg ten ma zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny (m.in. w ginekologii, urologii oraz neurochirurgii). Zabiegiem odwrotnym do embolizacji jest embolektomia.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
1. dawniej w liturgii chrześcijańskiej: krótka modlitwa odmawiana lub śpiewana po Modlitwie Pańskiej;
2. rzadko: dodawanie jednego dnia w kalendarzu roku przestępnego
Embolizm (gr. ἐμβολισμός, „wstawka”, „dodatek”) – część modlitwy liturgicznej, wypowiadana (lub śpiewana) przez celebransa po „Ojcze nasz” w czasie mszy świętej.
Jest rozwinięciem prośby modlitwy Pańskiej, w której kapłan prosi o wybawienie od zła i zachowanie Kościoła w pokoju. Wyraża oczekiwanie na przyjście Pana.
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: embriologia, embriologiczny
SJP.pl
węzeł zarodkowy blastocysty, zarodka ssaków we wczesnej fazie rozwoju
Węzeł zarodkowy – jedna z dwóch kategorii komórek blastocysty obok trofoblastu. Składa się z pluripotencjalnych komórek macierzystych, które dają początek wszystkim komórkom organizmu. Znajduje się pod trofoblastem.
Węzeł zarodkowy powstaje w okresie przedimplantacyjnym zarodka na etapie blastocysty. Można wówczas wyróżnić dwa typy komórek: pluripotencjalne komórki węzła zarodkowego oraz trofoblast. Węzeł zarodkowy widoczny jest jako grudka komórek wewnątrz blastocysty na jednym z jej biegunów. W późniejszych etapach rozwoju powstają z niego trzy listki zarodkowe – endoderma, ektoderma i mezoderma. Trofoblast zaś stanowi zewnętrzną warstwą płaskich komórek otaczających zarodek, dającą początek tkankom pozazarodkowym: części błon płodowych i zarodkowej części łożyska. Komórki węzła zarodkowego są pluripotencjalne, ponieważ są w stanie różnicować się w każdą tkankę organizmu.
SJP.pl
Wikipedia
osłonka powstała w procesie rozwoju embrionalnego
SJP.pl
SJP.pl
rozwój zarodka od momentu zapłodnienia do wyklucia się (u jajorodnych) lub urodzenia (u żyworodnych)
Embriogeneza, rozwój zarodkowy – rozwój zarodka, który rozpoczyna się w chwili zapłodnienia, aż do momentu wydostania się (klucia) zarodka z osłon jajowych (u jajorodnych) lub do opuszczenia układu rozrodczego samicy (urodzenie u żyworodnych).
Stadia rozwoju zarodkowego:
SJP.pl
Wikipedia
ogół procesów związanych z rozwojem zarodka
SJP.pl
obrazowanie i opis rozwoju zarodka
SJP.pl
specjalista w dziedzinie embriologii
SJP.pl
Wikipedia
nauka o embrionach, organizmach w zarodkowej fazie życia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. nauka zajmująca się rozwojem zarodkowym organizmów zwierzęcych (w tym człowieka) i roślinnych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z embriologią, dotyczący embriologii
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
organizm ludzki lub zwierzęcy rozwijający się z zapłodnionego jaja; zarodek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zool. med. biol. organizm ludzki lub zwierzęcy w stadium rozwojowym poprzedzającym poród bądź wyklucie się
(1.2) zwł. o pozycji ciała kształt embrionu (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
istota z objawami embrionalizmu - zahamowania wzrostu w okresie rozwoju płodowego
SJP.pl
zahamowanie wzrostu w okresie rozwoju płodowego, niedorozwój płodowy
SJP.pl
dotyczący embrionu; zarodkowy
przymiotnik
(1.1) biol. zarodkowy
SJP.pl
Wiktionary
embrionia przybyszowa - powstawanie zarodka poza woreczkiem zalążkowym
SJP.pl
przypominający embrion, mający cechy embrionu
SJP.pl
zaburzenie rozwoju zarodka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z wadą rozwojową płodu ludzkiego, dotyczący wady rozwojowej płodu ludzkiego
Wiktionary
w medycynie: pocięcie płodu podczas porodu, wykonywane w sytuacji zagrożenia życia matki
Embriotomia – zabieg wykonany w czasie porodu w celu ratowania życia rodzącej, polegający na zmniejszeniu rozmiaru martwego płodu poprzez jego pocięcie, w przed opuszczeniem przez niego macicy, gdy niemożliwy jest naturalny poród. Pierwsze opisy zabiegów embriotomii znajdują się w pracach Hipokratesa.
SJP.pl
Wikipedia
metoda hodowlana polegająca na przenoszeniu zarodków jednej samicy do innej, stosowana m.in. w leczeniu niepłodności lub w celu wykorzystania samicy o bardzo dobrych cechach genetycznych
SJP.pl
wydzielina macicy odżywiająca zarodek ssaków w pierwszych dniach rozwoju; mleczko maciczne
Embriotrof, mleczko maciczne – wydzielina endometrium (błony śluzowej macicy) oraz przesącz krwi matki, zawierające substancje odżywiające embrion większości ssaków w okresie przed zagnieżdżeniem się w błonie śluzowej macicy.
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = inform. książk. elektroniczna maszyna cyfrowa
Kompatybilność elektromagnetyczna (ang. ElectroMagnetic Compatibility – EMC) – zdolność danego urządzenia elektrycznego lub elektronicznego do poprawnej pracy w określonym środowisku elektromagnetycznym i nieemitowanie zaburzeń pola elektromagnetycznego zakłócającego poprawną pracę innych urządzeń pracujących w tym środowisku.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. angielski skrót od: Europejska Agencja Leków;
2. skrótowe określenie obszaru Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki (z angielskiego: Europe, Middle East, Africa)
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emeliny lub z nią związany
SJP.pl
wiadomość multimedialna; MMS (z ang. Multimedia Messaging Service)
SJP.pl
wysyłać wiadomości multimedialne telefonem komórkowym; MMS-ować
SJP.pl
przymiotnik od: ememes (MMS), np. kartka ememesowa; MMS-owy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zawodnik mieszanych sztuk walki
Wiktionary
zmiana tekstu utworu nieżyjącego pisarza, dokonana przez wydawcę na podstawie badań filologicznych
Emendacja (łac. emendatio, usunięcie błędu, korekta) – termin z krytyki tekstu; poprawka, wprowadzona przez tekstologa w procesie ustalania tekstu dzieła literackiego, oparta na dokumentach (materiały biograficzne, listy, zachowane bruliony, w przypadku dzieł tłumaczonych – oryginalne wydania dzieł) lub innych przesłankach, które uprawniają do ingerencji w tekst autorski.
SJP.pl
Wikipedia
wysokiej jakości, szwajcarski ser podpuszczkowy; ser ementalski, emmentaler, emmental
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. rodzaj szwajcarskiego sera podpuszczkowego, twardego, dojrzewającego, o słodkim smaku
Ser ementalski, ementaler (emmentaler) – rodzaj szwajcarskiego sera, który jest produkowany z krowiego mleka. Ser ten jest zaliczany do serów twardych, podpuszczkowych oraz dojrzewających. Ser ementalski ma smak łagodny oraz słodko-orzechowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Emmental, kraina w Szwajcarii
przymiotnik
(1.1) związany z doliną rzeki Emme w Szwajcarii, pochodzący stamtąd
SJP.pl
Wiktionary
imię żeńskie
Emerencja, Emerencjana, Emerencjanna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, o znaczeniu „ta, która się dobrze zasłużyła”. Chrześcijańską patronką tego imienia jest św. Emerencjana, rzymska męczennica.
Emerencja imieniny obchodzi 23 stycznia.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.
Wiktionary
1. nagłe, skokowe pojawianie się organizmów lepiej przystosowanych do życie w określonych warunkach; ewolucja emergentna;
2. wyrostek na skórze rośliny, niemający powiązania z jej wewnętrzną strukturą;
3. pojawienie się jakościowo nowych form i funkcji w układach prostszych elementów
Emergencja (łac. emergo – wynurzam się) – powstawanie jakościowo nowych form i zachowań z oddziaływania między prostszymi elementami. Przykładem takiego zjawiska jest proces myślenia, powstający z interakcji pomiędzy wieloma neuronami w ludzkim mózgu (choć żaden neuron nie jest sam z siebie zdolny do myślenia).
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
wynurzający się; rodzący ciągle nowe, niedające się uprzednio przewidzieć właściwości
SJP.pl
teoria opracowana na początku XX wieku, głosząca nieustanny rozwój świata
Emergentyzm – sposób wyjaśniania zjawisk przeciwstawny zarówno holizmowi jak i redukcjonizmowi; stanowisko głoszące, że własności zjawisk nie mogą być wywiedzione na podstawie znajomości cech ich składników. Przykładowo, właściwości grupy nie można ustalić na podstawie znajomości cech jej członków. Emergencja oznacza pojawienie się nowych cech i właściwości na wyższych poziomach organizacji.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: emeryt
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Emeryk, Amalaryk, Amalryk – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze starogermańskiego imienia Amalaryk, oznaczającego „władca Amalów” (Amalowie według gockiej legendy to ród królewski pochodzenia boskiego). Człon amal może także oznaczać „gorliwy” lub „dzielny, aktywny”. Emeryk może wywodzić się również z saksońskiego Emmerich, oznaczającego „zawsze bogaty”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emeryka lub z nim związany
SJP.pl
człowiek dostający emeryturę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która przepracowała ustawowo wymaganą liczbę lat i osiągnąwszy wymagany wiek, przestała pracować i otrzymuje emeryturę
Emerytura (z łac. emerere „zasłużyć”; w języku polskim emeryturę dawniej zwano również rentą starczą) – comiesięczne świadczenie pieniężne przysługujące w ramach zabezpieczenia społecznego w zależności od osiągniętego lub przewidywanego osiągnięcia wieku emerytalnego. W celu zapewnienia bezpieczeństwa finansowego na emeryturze, świadczenia te przyjmują zazwyczaj formę dożywotnich wypłat.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. związany z emeryturą, emerytami;
2. wiek emerytalny - wiek, w którym przechodzi się na emeryturę
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący emerytury
SJP.pl
Wiktionary
→ emeryt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta pobierająca emeryturę
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przenieść, przenosić kogoś na emeryturę, w stan spoczynku
SJP.pl
przenieść, przenosić kogoś na emeryturę, w stan spoczynku
przymiotnik
(1.1) będący na emeryturze; otrzymujący emeryturę
SJP.pl
Wiktionary
dożywotnia płaca miesięczna przysługująca pracownikowi (lub jego rodzinie) po przepracowaniu ustawowej liczby lat i po osiągnięciu określonego wieku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) okresowe świadczenia pieniężne (pensja) otrzymywane za przepracowanie ustawowej liczby lat lub po osiągnięciu wymaganego wieku;
Emerytura (z łac. emerere „zasłużyć”; w języku polskim emeryturę dawniej zwano również rentą starczą) – comiesięczne świadczenie pieniężne przysługujące w ramach zabezpieczenia społecznego w zależności od osiągniętego lub przewidywanego osiągnięcia wieku emerytalnego. W celu zapewnienia bezpieczeństwa finansowego na emeryturze, świadczenia te przyjmują zazwyczaj formę dożywotnich wypłat.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: emerytura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. staroż. Hims
Hims, Homs (arab. حمص, aram. ܚܡܨ) – miasto w zachodniej Syrii, w oazie Pustyni Syryjskiej w dolinie rzeki Orontes, ośrodek administracyjny muhafazy Hims, położony na linii kolejowej Aleppo–Damaszek.
Trzecie co do wielkości miasto Syrii. W spisie powszechnym z 2004 roku liczyło 652 609 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: emetyk
SJP.pl
lek wywołujący wymioty
Winian antymonu potasu, pot. emetyk (gr. εμετικός emetikós, wymiotny) – organiczny związek chemiczny, sól potasowo-antymonowa kwasu winowego. Stosowany jako lek wymiotny oraz w leczeniu chorób tropikalnych.
Budowa związku opisywana jest jako struktura dimeryczna, z tetraskoordynowanym atomem antymonu(III) i trzema cząsteczkami wody krystalizacyjnej lub jako półwodny monomer z kationem antymonylowym, O=Sb+.
SJP.pl
Wikipedia
alkaloid występujący w korzeniu ipekakuany, wykazujący działanie wykrztuśne, wymiotne i pierwotniakobójcze
Emetyna – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący w korzeniu ipekakuany. Uzyskiwany jest przez półsyntetyczną metylację kefaliny, innego alkaloidu tej rośliny. Jego działanie pierwotniakobójcze było wykorzystywane do leczenia czerwonki amebowej oraz motylicy wątrobowej. Działanie wykrztuśne i wymiotne emetyny jest powodowane przez silne drażnienie błony śluzowej żołądka. Emetynę podaje się wówczas, gdy leczenie metronidazolem jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.
SJP.pl
Wikipedia
skłonność do wymiotów
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: emfatycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: emfatyczny
SJP.pl
SJP.pl
1. nad wyraz uczuciowy;
2. podkreślający wartość emocjonalną jakiegoś elementu językowego
SJP.pl
afektacja, patos; przesadny nacisk emocjonalny kładziony na sylaby, zdania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przesada w mówieniu polegająca na nadmiernym pokazywaniu uczuć
Emfaza (stgr. ἔμφασις, łac. emphasis) – środek stylistyczny odwołujący się do dialektycznej i logicznej reguły odwrotnej proporcjonalności treści nazwy i zakresu nazwy, polegający na użyciu podczas wypowiedzi szerszego lub węższego zakresu znaczeniowego osób, faktów i pojęć, zamiast zakresu właściwego. Im szerszy jest zakres znaczeniowy poddanych emfazie osób, faktów lub pojęć, tym uboższa jest treść przypisana tym osobom, faktom i pojęciom. Natomiast im węższy zakres znaczeniowy poddanych emfazie osób, faktów lub pojęć, tym treść przypisana tym osobom, faktom i pojęciom staje się bogatsza. Greckie ἔμφασις oznacza obraz, odbicie, wizerunek, ale w znaczeniu bliskim obrazowi czy wizerunkowi pozornemu. Teorią emfazy zajmuje się retoryka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dzierżawca gruntu na mocy prawa emfiteuzy
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
wieloletnia, dziedziczna dzierżawa gruntu z możliwością czerpania z niego zysków, ale bez prawa własności gruntu i możliwości nabycia tego prawa przez zasiedzenie
SJP.pl
Wikipedia
nadmierne nagromadzenie powietrza w niektórych narządach
SJP.pl
elektromiogram; emg.
SJP.pl
elektromiogram; EMG
SJP.pl
potocznie: magister
SJP.pl
pracownik MHD (Miejskiego Handlu Detalicznego); MHD-owiec
SJP.pl
przymiotnik od: MHD (Miejski Handel Detaliczny); MHD-owski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
EMI Group, wcześniej Electric and Musical Industries Ltd – przedsiębiorstwo z siedzibą w Londynie zaliczane do wielkiej czwórki wytwórni płytowych.
Powstało z połączenia brytyjskiego Columbia Graphophone Company i Gramophone Company w marcu 1931.
Wiktionary oraz Wikipedia
w metodologii: taki, w którym występują powiązania immanentne
SJP.pl
skrót od: emigracja, emigracyjny
SJP.pl
1. wywędrowywanie osobników poza areał przestrzenny populacji;
2. wyjeżdżanie obywateli poza granice państwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się w nim
(1.2) ogół emigrantów mieszkających w jakimś kraju
Emigracja (z łac. emigratio – wyprowadzenie się), również wychodźstwo – wyjazd za granicę na pobyt czasowy lub w celu zamieszkania na stałe. Emigracja może mieć charakter dobrowolny lub przymusowy.
Zależnie od przyczyn emigrację dzieli się na: polityczną, gospodarczą (zarobkową), religijną, z przyczyn rodzinnych i innych osobistych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z emigracją
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z emigracją, dotyczący emigracji
SJP.pl
Wiktionary
odnoszący się do emigranta lub emigracji, właściwy emigrantom
przymiotnik
(1.1) dotyczący emigrantów
SJP.pl
Wiktionary
osoba, która opuszcza lub opuściła swój ojczysty kraj w celu osiedlenia się (na stałe lub okresowo) w innym państwie; wychodźca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto na stałe lub na pewien okres czasu zamieszkał poza swoją ojczyzną
Emigrant – osoba, która opuszcza miejsce zamieszkania w celu osiedlenia się w innej miejscowości lub w innym kraju.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ emigrant
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która na stałe lub na pewien okres czasu zamieszkała poza swoją ojczyzną
Emigrantka – trzeci dwupłytowy album Katarzyny Groniec. Pierwsza część płyty zawiera dziewięć premierowych piosenek poświęconych miłości. Są to utwory melancholijne i utrzymane w pastelowym klimacie. Aranżacją muzyki, jak również kierownictwem muzycznym, zajął się tutaj Piotr Dziubek. Druga płyta to zaś zestaw piosenek pochodzących z przedwojennego kabaretu berlińskiego. Znajdziemy tutaj zarówno utwory Kurta Weilla, Mischy Spoliansky'ego, jak i Petera Kreudera oraz Fredericka Hollaendera.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyjeżdżać lub wyjechać z kraju ojczystego w celu osiedlenia się w obcym państwie
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyemigrować)
(1.1) wyjeżdżać z kraju ojczystego w celu osiedlenia się w obcym państwie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) opuszczanie ojczystego kraju w celu osiedlenia się w innym państwie
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Emil – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rzymskiego rodu Emiliuszów (Aemilius). Łacińskie słowo aemulor oznacza „rywalizujący”. Patronem imienia jest Emil z Kordoby (†852), męczennik i święty katolicki wspominany 15 września.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. Emilia
Emilia – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi od nazwy rzymskiego rodu Emiliuszów i oznacza osobę gorliwą, pilną, żarliwą. „Aemulus” (emulus) po łacinie znaczy „zawodnik, rywal, konkurent”, może też oznaczać kogoś, kto się gorliwie o coś stara. W Polsce znane od XV w. Popularność zyskało na przełomie XVIII i XIX w. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Emilia w 2017 r. zajmowała 14. miejsce w grupie imion żeńskich. W całej populacji Polek Emilia zajmowała w 2017 r. 49. miejsce (140 944 nadań).
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. od: Emilia
Wiktionary
wieś w województwie lubelskim, w powiecie opolskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, położona w gminie Opole Lubelskie, w powiecie opolskim, w województwie lubelskim;
Emilcin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Opole Lubelskie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 221 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w obwodzie żytomierskim Ukrainy, siedziba władz rejonu emilczyńskiego;
Emilczyn (ukr. Ємільчине, Jemilczyne) – osiedle typu miejskiego w obwodzie żytomierskim Ukrainy, siedziba władz rejonu emilczyńskiego.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1585 roku, status osiedla typu miejskiego posiada od 1919.
Urodził się tu Mieczysław Malinowski, oficer Wojska Polskiego, dowódca pociągu pancernego nr 53 „Śmiały”, zastępca dowódcy 1 Pułku w I Dywizji Pancernej, odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Emilia (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. Emilia
Wiktionary
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. kraina historyczna we Włoszech zawierająca obszary od Piacenzy po Bolonię i Ferrarę
Emilia – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi od nazwy rzymskiego rodu Emiliuszów i oznacza osobę gorliwą, pilną, żarliwą. „Aemulus” (emulus) po łacinie znaczy „zawodnik, rywal, konkurent”, może też oznaczać kogoś, kto się gorliwie o coś stara. W Polsce znane od XV w. Popularność zyskało na przełomie XVIII i XIX w. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Emilia w 2017 r. zajmowała 14. miejsce w grupie imion żeńskich. W całej populacji Polek Emilia zajmowała w 2017 r. 49. miejsce (140 944 nadań).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
region administracyjny w północnych Włoszech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. region administracyjny w północnych Włoszech;
Emilia-Romania (wł. Emilia-Romagna) – region administracyjny w północnych Włoszech, w skład którego wchodzą dwie krainy historyczne: Emilia i Romania (stąd jego nazwa). Położony w Apeninach Północnych i nad Morzem Adriatyckim. Od północy graniczy z Lombardią i Wenecją Euganejską, na zachodzie z Ligurią i Piemontem, a na południu z Toskanią, Marche i San Marino. Stolicą regionu jest Bolonia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Emilian – imię męskie pochodzenia łacińskiego a. etruskiego.
Wywodzi się od nazwiska pochodzącego z Etrurii, rzymskiego rodu patrycjuszy Emiliuszów (łac. Aemilianus). Według tradycji oznacza tyle co żarliwy, rywal (łac. aemulus) a. zazdrosny (łac. emulus), lub po prostu: pochodzący z rzymskiego rodu Emiliuszów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
Emiliana, Emilianna - żeński odpowiednik imienia Emilian. Patronką tego imienia w Kościele katolickim jest św. Emiliana, żyjąca w VI wieku.
Emiliana imieniny obchodzi 5 stycznia.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emilii lub z nią związany
SJP.pl
Emilian z małżonką; Emilianowie
SJP.pl
Emilian z małżonką; Emilianostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emiliana lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik od: Emilia-Romania
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Emilią (krainą historyczną we Włoszech)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język emilijski;
Wiktionary
imię męskie
Emil – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rzymskiego rodu Emiliuszów (Aemilius). Łacińskie słowo aemulor oznacza „rywalizujący”. Patronem imienia jest Emil z Kordoby (†852), męczennik i święty katolicki wspominany 15 września.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Emiliusz (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emiliuszka lub z nim związany
SJP.pl
Emiliusz z małżonką; Emiliuszowie
SJP.pl
Emiliusz z małżonką; Emiliuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emiliusza lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Emilia (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Emilia
SJP.pl
Wiktionary
Emil z małżonką; Emilowie
SJP.pl
Emil z małżonką; Emilostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emila lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
amerykański raper
Eminem, właśc. Marshall Bruce Mathers III (ur. 17 października 1972 w St. Joseph) – amerykański raper, producent muzyczny, producent filmowy, autor tekstów piosenek, aktor, filantrop oraz businessman.
Jest jednym z najlepiej sprzedających się artystów na świecie oraz najlepiej sprzedającym się artystą pierwszej dekady XXI wieku. Dwutygodnik „Rolling Stone” sklasyfikował go na 83. miejscu na liście 100 najlepszych artystów wszech czasów. Ten typ magazyn nazwał Eminema „Królem Hip Hopu”. Wliczając twórczość z D12 oraz Bad Meets Evil, Eminem osiągnął 10 albumów nr 1 na listach Billboard 200. Raper sprzedał ponad 240 milionów płyt na całym świecie. Jest jednocześnie dzięki temu na szczycie listy najlepiej sprzedających się raperów.
SJP.pl
Wikipedia
1. tytuł honorowy nadawany wysokim dostojnikom kościelnym, głównie kardynałom;
2. osoba nosząca ten tytuł;
3. szara eminencja - osoba bardzo wpływowa, ale nie posiadająca formalnych uprawnień do rządzenia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tytuł przysługujący kardynałom, wielkiemu mistrzowi Zakonu Maltańskiego, niektórym patriarchom i metropolitom prawosławnym, w Polsce również prymasowi;
Eminencja (łac. eminentia – wyniosłość, dostojność) – tytuł przysługujący dostojnikom kościelnym:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyróżniający się, wybitny, wspaniały
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. wybitny, znakomity
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
do VII w. dowódca wojsk w krajach arabskich
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Emir (arab. Amir) – wódz, dowódca, książę. Tytuł muzułmańskich dostojników państwowych. Władca emiratu.
W okresie powstawania państwa muzułmańskiego dowódca wojskowy, a następnie wielkorządca podbitej prowincji z nadania kalifa, sprawujący jednocześnie władzę wojskową, administracyjną i finansową. Za Abbasydów zakres władzy emirów uległ znacznemu ograniczeniu. Niektórzy emirowie zakładali własne dynastie w podległych sobie prowincjach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Zjednoczone Emiraty Arabskie
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, państwa na Półwyspie Arabskim
SJP.pl
Wiktionary
1. terytorium rządzone przez emira;
2. władza emira
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) adm. polit. terytorium podległe władzy emira
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Zjednoczonych Emiratów Arabskich
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Zjednoczonych Emiratów Arabskich
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) pot. Zjednoczone Emiraty Arabskie
Zjednoczone Emiraty Arabskie (arab. الإمارات العربيّة المتّحدة, trb. al-Imārāt al-’arabijja al-Muttaḥida), ZEA – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie, położone nad Zatoką Perską i Omańską, składające się z siedmiu emiratów: Abu Zabi, Dubaj, Szardża, Adżman, Umm al-Kajwajn, Ras al-Chajma i Fudżajra. Graniczy z Arabią Saudyjską i Omanem.
Wiktionary oraz Wikipedia
tajny wysłannik w ważnej sprawie lub misji, często politycznej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tajny wysłannik polityczny
Emisariusz (łac. emissarius) – wysłannik polityczny (najczęściej tajny), badający sytuację, jaka ma miejsce na danym obszarze.
W czasach napoleońskich emisariuszem nazywano wysłannika na pola bitew, który spisywał nazwiska poległych w walce, a następnie informował o śmierci rodzinę lub bliskich zmarłego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
1. nadawanie programu telewizyjnego lub radiowego;
2. wypuszczanie do atmosfery gazów lub pyłów;
3. puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nadawanie programu telewizyjnego lub radiowego
(1.2) wypuszczanie do atmosfery gazów lub pyłów
(1.3) ekon. puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp.
(1.4) fiz. wypuszczanie przez ciało cząstek (np. promieniowania, elektronów)
Emisja – w ujęciu ogólnym: działanie polegające na przenoszeniu jakiegoś elementu układu do jego otoczenia. Czasem może się wydawać, że emisja polega na tworzeniu czegoś przez układ.
W szczególności dla różnych środowisk znaczenia mogą być następujące:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd do pomiaru wielkości emisji światła, stosowany głównie w optoelektronice
SJP.pl
fiz. stosunek energii wypromieniowanej przez obiekt w określonej temperaturze do energii wyemitowanej przez idealne źródło promieniowania albo ciało czarne w tej samej temperaturze
SJP.pl
→ emisja
SJP.pl
ilość energii promieniowania przechodzącej przez jednostkową powierzchnię w jednostce czasu
Irradiancja, także natężenie napromienienia w radiometrii – strumień promieniowania na jednostkę powierzchni. Odpowiada to mocy jaką, przenosi promieniowanie przez płaszczyznę jednostkową. Jednostką irradiancji w układzie SI jest wat na metr kwadratowy [W/m²]. Czasami irradiancja jest nazywana natężeniem lub intensywnością.
SJP.pl
Wikipedia
podmiot gospodarczy uprawniony do emisji papierów wartościowych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ekon. podmiot emitujący papiery wartościowe (np. akcje, obligacje itp.)
Emitent (od łac. emitto – wypuszczam, wysyłam) – każdy podmiot wprowadzający do obiegu handlowego pieniądz gotówkowy w jakiejkolwiek postaci (monety, banknoty), a także papiery wartościowe (akcje, obligacje, bony itp., także znaczki pocztowe).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. obszar tranzystora, a także elektroda emitująca nośniki mniejszościowe doprowadzona do tego obszaru
2. substancja emitująca promieniowanie
SJP.pl
Wikipedia
→ emiter
SJP.pl
1. zakład przemysłowy albo urządzenie emitujące do atmosfery pyły lub gazy;
2. urządzenie wysyłające energię w postaci promieniowania
SJP.pl
1. puszczać, puścić coś w obieg, np. papiery wartościowe, znaczki pocztowe;
2. nadawać, nadać program telewizyjny lub radiowy; transmitować;
3. wydzielać, wydzielić do atmosfery pyły lub gazy;
4. w muzyce: wydobywać, wydobyć głos w czasie śpiewu;
5. w fizyce: wysyłać, wysłać energię, zwykle w postaci promieniowania; promieniować
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) fiz. wysyłać promieniowanie lub cząstki
(1.2) ekon. wypuszczać na rynek papiery wartościowe lub pieniądze
(1.3) wypuszczać coś do atmosfery
(1.4) nadawać program radiowy lub telewizyjny
(1.5) wydobywać z siebie głos
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|emitować.
Wiktionary
lampa elektronowa stosowana w kamerach telewizyjnych; superikonoskop
SJP.pl
potocznie: odzież, bielizna o rozmiarze M
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. ubranie w rozmiarze M, średnim
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: autobus miejski
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Emmanuel – symboliczne imię (z hebrajskiego 'immanu 'el – Bóg jest z nami), przypisywane przez proroka Izajasza chłopcu, którego królowi Achazowi miała urodzić młoda kobieta (Iz 7,14) w momencie poważnego zagrożenia dynastii. W chwili wygłoszenia proroctwa król Damaszku, Resin, i król Izraela, Pekach, oblegli Jerozolimę w ramach toczącej się wojny syro-efraimskiej. Emmanuel miał być znakiem Bożej łaski wobec Achaza, skutkującej niepowodzeniem koalicji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: emanuEL]
1. imię żeńskie;
2. tytuł francuskiego filmu erotycznego
Emmanuelle – główna bohaterka serii francuskich filmów erotycznych opartych na postaci wykreowanej przez Emmanuelle Arsan w powieści The Joys of a Woman. W pierwszej wersji filmu z 1974 roku w rolę Emmanuelle wcieliła się Sylvia Kristel.
SJP.pl
Wikipedia
Emmanuel z małżonką; Emmanuelowie
SJP.pl
Emmanuel z małżonką; Emmanuelostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Emmanuela lub z nim związany
SJP.pl
wysokiej jakości, szwajcarski ser podpuszczkowy; ementaler, emmentaler, ser ementalski
Emmental (gsw. Ämmitau) – pagórkowata wyżyna znajdująca się w Szwajcarii na terenie kantonu Berno. Krajobraz wyżyny charakteryzują łąki i pastwiska. Wiele wzgórz pokrytych jest w dużej mierze lasem iglastym. Emmental obejmuje zlewnie rzek Emme oraz Ilfis. Najważniejsze miejscowości: Burgdorf, Langnau im Emmental oraz Sumiswald.
SJP.pl
Wikipedia
wysokiej jakości, szwajcarski ser podpuszczkowy; ser ementalski, ementaler, emmental
Ser ementalski, ementaler (emmentaler) – rodzaj szwajcarskiego sera, który jest produkowany z krowiego mleka. Ser ten jest zaliczany do serów twardych, podpuszczkowych oraz dojrzewających. Ser ementalski ma smak łagodny oraz słodko-orzechowy.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Niemcy:
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
stan oka zapewniający najlepsze widzenie; miarowość oka
Emetropia, miarowość oka (gr. émmetros ‘na miarę, miarowy’ + óps ‘oko’) – termin stosowany w okulistyce i optometrii, służący do określenia prawidłowego widzenia, czyli prawidłowego ogniskowania światła na siatkówce oka. Jej przeciwieństwem jest ametropia.
SJP.pl
Wikipedia
1. podgatunek muzyki hard core punk, istniejący od połowy lat 80. XX wieku, charakteryzujący się dynamizmem, chaotycznymi przejściami od muzyki głośnej i szybkiej do delikatnej i spokojnej, przerwami melodycznymi, częstymi krzykami i wrzaskami oraz wściekłymi, introspektywnymi tekstami; emocore;
2. slangowo: moda, styl powiązany z muzyką post hardcore, pop punk, a także metalcore, charakteryzujący się noszeniem dżinsów rurek, prostymi włosami, długimi ukośnymi grzywkami zaczesanymi na jedną połowę twarzy, na jedno lub oboje oczu oraz oczami zarysowanymi czarną kredką;
3. slangowo: postawa, której celem jest wyrażanie siebie i uzewnętrznianie swoich emocji, charakteryzująca się emocjonalnością, wrażliwością, nieśmiałością, zamknięciem w sobie, ponurością i cichością;
4. środowiskowo: osoba o skłonnościach samobójczych i do samookaleczania, która w ten sposób szuka akceptacji i próbuje zwrócić na siebie uwagę społeczeństwa;
5. przenośnie: ktoś przygnębiony, ze złamanym sercem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. gatunek hardcorowego punku;
(1.2) kult. styl i postawa emocjonalnego sprzeciwu wobec rzeczywistości;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(2.1) osoba hołdująca stylowi emo (1.2)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
silne odczucie wywołane jakąś sytuacją
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) silne poruszenie, wzruszenie, przejęcie, podniecenie; przeżywanie czegoś pod względem emocjonalnym, uczuciowym;
Emocja (od łac. e movere, „w ruchu”) – stan znacznego poruszenia umysłu. Emocje charakteryzują się tym, że pojawiają się nagle i zawsze łączą się z pobudzeniem somatycznym; mogą osiągnąć dużą intensywność, ale są przejściowe.
Słowo to miało w historii wiele znaczeń przed-psychologicznych i odnosiło się nie do stanu indywidualnego umysłu, ale najpierw do przemieszczania się (ludów, populacji), potem do prawie fizycznej agitacji (np. w przypadku burzy, an Emotion in the air, 1708). We współczesnym znaczeniu tego słowa emocja implikuje aspekt działaniowy, reakcyjny, i nie jest równoznaczna z pasywnym uczuciem (ang., fr. passion, gr. πάσχω, zob. namiętność). Takie rozumienie emocji związane jest z pracami Williama Jamesa (1890), Roberta Solomona i Antonio Damasio (1995).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
silne odczucie wywołane jakąś sytuacją
Emocja (od łac. e movere, „w ruchu”) – stan znacznego poruszenia umysłu. Emocje charakteryzują się tym, że pojawiają się nagle i zawsze łączą się z pobudzeniem somatycznym; mogą osiągnąć dużą intensywność, ale są przejściowe.
Słowo to miało w historii wiele znaczeń przed-psychologicznych i odnosiło się nie do stanu indywidualnego umysłu, ale najpierw do przemieszczania się (ludów, populacji), potem do prawie fizycznej agitacji (np. w przypadku burzy, an Emotion in the air, 1708). We współczesnym znaczeniu tego słowa emocja implikuje aspekt działaniowy, reakcyjny, i nie jest równoznaczna z pasywnym uczuciem (ang., fr. passion, gr. πάσχω, zob. namiętność). Takie rozumienie emocji związane jest z pracami Williama Jamesa (1890), Roberta Solomona i Antonio Damasio (1995).
SJP.pl
Wikipedia
książkowo: człowiek kierujący się uczuciami, ulegający emocjom; uczuciowiec
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
1. w filozofii: uznawanie uczuć za podstawowy motor ludzkiej działalności;
2. kierowanie się uczuciami, poddawanie się emocjom; uczuciowość
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. pogląd, według którego motorem wszelkich działań człowieka są emocje
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący emocji, z zaangażowaniem emocji
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest emocjonalne
(1.2) skłonność do wzruszeń, do emocji
(1.3) sfera uczuciowa / emocjonalna, ogół emocji
SJP.pl
Wiktionary
1. skłonny do wzruszeń; uczuciowy;
2. wyrażający emocje, związany z ludzkimi uczuciami lub odnoszący się do nich
przymiotnik
(1.1) dotyczący emocji, emocjonalności
(1.2) łatwo ulegający emocjom
SJP.pl
Wiktionary
1. wywoływać silne uczucia; ekscytować, podniecać;
2. emocjonować się - przeżywać coś mocno; ekscytować się, podniecać się
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) poruszać emocje, wzbudzać emocje; podniecać
czasownik zwrotny niedokonany emocjonować się
(2.1) podniecać się czymś, zachwycać się; być wzruszonym, poruszonym
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|emocjonować.
Wiktionary
taki, który wzrusza, podnieca, trzyma w napięciu
SJP.pl
przymiotnik od: emocja
SJP.pl
[czytaj: eMOdżi] mały obrazek używany w komunikacji elektronicznej do wyrażania myśli lub emocji
Emoji (jap. 絵文字; wym. [emodʑi]) – piktogram stosowany przez użytkowników Internetu. Podobnie jak emotikony, emoji służą do wyrażania emocji poprzez wizerunki twarzy, ale w przeciwieństwie do nich obejmują również przedmioty, miejsca, rodzaje pogody, rośliny, zwierzęta i służą do uwydatniania wiadomości, co jest szczególnie ważne ze względu na duży napływ informacji na osiach czasu.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj farby ochronnej używanej najczęściej do powierzchni drewnianych oraz drewnopochodnych
SJP.pl
w kosmetyce: preparat natłuszczający skórę
Emolient (od łac. emolliere, oznaczającego zmiękczać) – obojętny biologicznie preparat stosowany we współczesnej kosmetologii i dermatologii, stosowany na skórę i działający zmiękczająco, nawilżająco i natłuszczająco oraz regeneracyjnie. Emolienty mają istotne znaczenie w pielęgnacji skóry w wielu chorobach, między innymi przy atopowym zapaleniu skóry, łuszczycy i objawach alergii (również u niemowląt). Oprócz tego, że łagodzą świąd i stan zapalny oraz poprawiają wygląd chorej skóry, pozwalają często na zmniejszenie ilości i częstości stosowania leków (głównie glikokortykosteroidów stosowanych miejscowo na skórę).
SJP.pl
Wikipedia
→ emolient
SJP.pl
→ Emorejczyk; amorejski, amorycki
SJP.pl
prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; smiley, emotikona, emoticon, emotikon, emotka
Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: emotikon] prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, emotikona, smiley, emotikon
Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.
SJP.pl
Wikipedia
prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, emotikona, emoticon, smiley
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. telekom. znak graficzny powstały z różnych symboli literowych i znaków dostępnych na klawiaturze, zwykle wyrażający czyjeś emocje;
Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, smiley, emoticon, emotikon
Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.
SJP.pl
Wikipedia
prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; emotka, smiley, emoticon, emotikon, emotikona
Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
prosty znak graficzny zbudowany ze znaków dostępnych na klawiaturze, przedstawiający zwykle wyraz twarzy; smiley, emotikona, emoticon, emotikon
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. inform. emotikon
Emotikon – ideogram złożony z sekwencji znaków typograficznych, służący do wyrażania emocji. Zwykle przedstawia grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Wiele aplikacji przekształca emotikony w tzw. emoji, które to często są potocznie określane jako emotikony (obrazkowe), podczas gdy rzeczywiste emotikony określane są jako emotikony znakowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pogląd we współczesnej etyce, sformułowany przez Alfreda Julesa Ayera, głoszący iż etyczny namysł i wynikające z niego postanowienia mają jedynie charakter ekspresji subiektywnych doznań i uczuć jednostki
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób emotywny, emocjonalnie, uczuciowo
Wiktionary
→ emotywny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) emocjonalny, uczuciowy
Wiktionary
wieś w Polsce
Emów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna.
Miejscowość jest odrębną jednostką pomocniczą w gminie Wiązowna o nazwie Osiedle Emów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
SJP.pl
Wikipedia
pierożek nadziewany zwykle mięsnym farszem z warzywami lub serem, smażony w oleju lub pieczony na blasze
Empanada – rogalik, pierożek nadziewany najczęściej mięsnym farszem z warzywami lub serem. Smażony w oleju lub pieczony na blasze. Do zrobienia empanadas można wykorzystywać ciasto podobne do ciasta francuskiego, pierogowego lub chlebowego. Występują w różnych odmianach, zależnie od kraju i regionu (istnieje np. kilkanaście ich odmian w Argentynie). Są popularnym daniem w Ameryce Południowej, szczególnie w Argentynie, Chile i Kolumbii.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ąpakTAŻ] w sztuce współczesnej: opakowywanie różnych obiektów, np. budowli lub fragmentów naturalnego krajobrazu; emballage, ambalaż
SJP.pl
osoba zdolna do wczuwania się w czyjś stan psychiczny, dzieląca z kimś jego doznania, emocje
SJP.pl
zdolność odczuwania emocji innych ludzi i rozumienia ich sposobu myślenia; intropatia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. zdolność do odczuwania stanów emocjonalnych innych osób i umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia;
Empatia (gr. empátheia „cierpienie”) – zdolność współodczuwania stanów psychicznych innych osób (empatia emocjonalna), umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia, spojrzenia z ich perspektywy na rzeczywistość (empatia poznawcza).
Sam poznawczy komponent empatii, czyli zdolność do wyobrażenia sobie perspektywy myślowej należącej do innej osoby (innymi słowy, rozeznania sposobów rozumowania innej osoby), określany jest mianem decentracji (czemu może, ale nie musi towarzyszyć komponent emocjonalny empatii, czyli zdolność do jednoczesnego współodczuwania stanów emocjonalnych owej innej osoby).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta zdolna do wczuwania się w czyjś stan psychiczny, dzieląca z kimś jego doznania, emocje
SJP.pl
substancja chemiczna wywołująca uczucie empatii
Empatogeny i entaktogeny to nazwy tej samej grupy substancji psychoaktywnych powodujących charakterystyczne dla MDMA efekty emocjonalno-społeczne. Inne substancje zaliczane do tej grupy to MDA, MDEA, MBDB, BDB, AET i 5-MeO-DALT. Czasami słowo empatogeny używane jest do określania grupy pochodnych fenyloetyloaminy "MDxx", jednak MDPV jest tylko stymulantem. Empatogeny często mylone są z psychodelikami i stymulantami.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób empatyczny, okazując empatię
Wiktionary
SJP.pl
zdolny do wczuwania się w czyjś stan psychiczny, dzielący z kimś jego doznania, emocje; współodczuwający
przymiotnik
(1.1) wykazujący się empatią, współodczuwaniem
SJP.pl
Wiktionary
potocznie:
1. plik w formacie MP4;
2. odtwarzacz plików MP4
SJP.pl
Empedokles z Akragas (ok. 490-ok. 430), grecki filozof, lekarz, poeta
Empedokles z Akragas (gr. Ἐμπεδοκλῆς ὁ Ἀκραγαντῖνος Empedokles ho Akragantinos, ur. ok. 494, zm. ok. 434 p.n.e.) – starogrecki uczony: uzdrowiciel, filozof, poeta i polityk. Twórca koncepcji czterech żywiołów.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ąpeRÖR] cesarz francuski, w szczególności w odniesieniu do Napoleona I
SJP.pl
potocznie:
1. plik (głównie utwór muzyczny) w formacie MP3;
2. przenośny odtwarzacz plików w formacie MP3
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. odtwarzacz MP3
Odtwarzacz MP3 – przenośne urządzenie służące do katalogowania i odsłuchiwania plików dźwiękowych. Nazwa „odtwarzacz MP3“ pochodzi od pierwotnego przeznaczenia urządzenia – początkowo obsługiwane były tylko pliki dźwiękowe w formacie MP3. Obecnie większość modeli odtwarza także formaty WMA, a niektóre również rzadsze formaty, takie jak Ogg Vorbis, FLAC czy APE.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: pistolet maszynowy; peem
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny tyrankowatych
SJP.pl
potocznie: MPiK; lokal z czasopismami i książkami do czytania na miejscu i do sprzedania, w którym odbywają się spotkania z pisarzami, odczyty itp.
Empik (nazwa pochodząca od skrótu KMPiK) – działająca w Polsce sieć sprzedaży książek, wydawnictw muzycznych, filmów, gier, programów, odbitek, audiobooków i akcesoriów komputerowych oraz prasy, a także biletów na wydarzenia kulturalne i rozrywkowe, artykułów wyposażenia wnętrz i kulinarnych, gadżetów podróżniczych, zabawek kreatywnych i łamigłówek, przyborów fitness i spa.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ąPIR albo amPIR] mebel w stylu empir; empire
SJP.pl
[czytaj: ąPIR albo amPIR] odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800-1815; empir, styl cesarstwa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. późna odmiana klasycyzmu, nawiązująca do sztuki antycznej, rozwinięta w okresie panowania francuskiego cesarza Napoleona I;
Empire, styl Cesarstwa – odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800–1815, występująca w modzie, architekturze, malarstwie i sztuce użytkowej podczas panowania Napoleona w Europie, zwłaszcza na terenach obecnej Polski (Księstwo Warszawskie) i w Rosji. W Niemczech i Austrii empire współistniał ze stylem Biedermeier. Styl wzorował się na sztuce starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ empireum
SJP.pl
1. według starożytnej i średniowiecznej kosmologii: najwyższa część nieba, siedziba bogów
2. u filozofów chrześcijańskich: niebo
SJP.pl
poznanie za pośrednictwem zmysłów; doświadczenie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. filoz. poznanie za pomocą doświadczenia
(1.2) książk. doświadczenie
Doświadczenie – powszechne pojęcie składające się z wiedzy lub umiejętności w obserwacjach pewnych rzeczy, wydarzeń, uzyskanych poprzez zaangażowanie w ujawnienie tych rzeczy lub wydarzeń. Historia słowa doświadczenie (w tym staropolskiego słowa eksperiencja) jest blisko związana z pojęciem eksperymentu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kierunek filozoficzny łączący idealizm i materializm, głoszący, że rzeczywistość jest złożona z ogółu konkretnych wrażeń zmysłowych; machizm
Empiriokrytycyzm, drugi pozytywizm – pozytywistyczny nurt filozoficzny z przełomu XIX i XX wieku. Jego najważniejszymi przedstawicielami byli Ernst Mach i Richard Avenarius, od którego empiriokrytycyzm otrzymał swą nazwę. Główną tezą programu empiriokrytycyzmu było podanie jasnych kryteriów rozróżnienia wiedzy naukowej i nienaukowej i odrzucenie jako nienaukowych wszelkich rozważań metafizycznych, tj. nie opartych na doświadczeniu. Empiriokrytycyzm usiłował znieść przeciwstawności idealizmu i materializmu wysuwając teorię o psychologicznej naturze wrażeń (tzw. teorię czystego doświadczenia), do których sprowadzał całą rzeczywistość (stanowiącą sumę elementów naturalnych, tj. danych zmysłowych). Według empiriokrytycyzmu rzeczywistość jest tylko jedna, mieszcząca w sobie treść naszych wrażeń. "Czyste doświadczenie" nie jest rozdwojone i wszelkie doznania wrażeniowe są w sobie jedne i niezależne od czynników zewnętrznych ani wewnętrznych; wyklucza wszelkie dodatki lub wkłady subiektywno-indywidualne.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik od: empire
przymiotnik
(1.1) szt. w stylu empire
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rzem. meble w stylu empire
Wiktionary
w starożytnej Grecji: szkoła medyczna założona w III wieku p.n.e. przez Filinosa z Kos, w której lekarze opierali się na doświadczeniu
SJP.pl
→ empiryk
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) poprzez doświadczenie
Wiktionary
opieranie się na doświadczeniach
SJP.pl
oparty na doświadczeniu
przymiotnik relacyjny
(1.1) filoz. poznany w doświadczeniu, oparty na nim
SJP.pl
Wiktionary
1. człowiek opierający się bardziej na doświadczeniu niż rozumowaniu; praktyk;
2. w filozofii: zwolennik empiryzmu, kierunku uznającego doświadczenie jako źródło wszelkiego poznania;
3. w naukach przyrodniczych: osoba zajmująca się doświadczeniami; doświadczalnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. praktyk
(1.2) filoz. zwolennik empiryzmu w filozofii
SJP.pl
Wiktionary
zwolennik postawy, która bardziej ufa doświadczeniu niż teorii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. praktyk; osoba, która swoją wiedzę z jakiejś dziedziny zawdzięcza własnemu doświadczeniu
(1.2) filoz. książk. empiryk; zwolennik empiryzmu
SJP.pl
Wiktionary
zwolenniczka postawy przedkładającej doświadczenie nad teorię
SJP.pl
→ empiryzm
SJP.pl
1. ufanie bardziej doświadczeniu niż rozumowaniu;
2. kierunek filozoficzny przeciwstawny racjonalizmowi, uznający doświadczenie jako źródło wszelkiego poznania
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. doktryna głosząca, że źródłem ludzkiego poznania są bodźce zmysłowe docierające ze świata zewnętrznego i wobec nich wszystkie idee, teorie są wtórne;
Empiryzm (od stgr. ἐμπειρία empeiría – „doświadczenie”) – kierunek filozoficzny głoszący, że źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie lub przede wszystkim bodźce zmysłowe docierające do naszego umysłu ze świata zewnętrznego, natomiast wszelkie idee, teorie itp. są w stosunku do nich (bodźców zmysłowych) wtórne. Empiryzm stoi w ostrej sprzeczności z racjonalizmem filozoficznym, który głosi, iż źródłem poznania są właśnie idee, zaś bodźce zmysłowe mają znaczenie drugorzędne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: ąpluA]
1. zawodowa specjalność aktora, np. amant;
2. rodzaj ról, w których specjalizuje się aktor, np. emploi sceniczne, komediowe
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) teatr. film. typ ról, w których specjalizuje się aktor
Emploi (wym. /ãplua/, z franc. emploi – "posada, zatrudnienie") – rodzaj roli, w jakiej specjalizuje się aktor lub do jakiej posiada predyspozycje fizyczne (wiek, typ urody, wygląd) bądź osobowe (prezencja, styl gry, siła wyrazu). W najogólniejszym podziale wyróżnia się emploi komiczne i tragiczne, jednak rozmaitość emploi uniemożliwia ich dokładne wyliczenie czy klasyfikację.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto we Włoszech
Empoli – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Florencja.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 44 012 osób, 709,9 os./km².
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj galerii lub trybuny, wspartej na kolumnach, głównie w kościołach, mającej na celu powiększenie powierzchni lub wydzielenie przestrzeni dla określonej grupy osób
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. galeria nad przedsionkiem lub nawą kościoła;
Empora (niem. Empore), chór muzyczny – element architektoniczny występujący najczęściej w kościele w postaci odrębnej kondygnacji o charakterze antresoli, zazwyczaj usytuowanej nad kruchtą lub nadwieszonej nad głównym wejściem do świątyni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w starożytnej Grecji i w starożytnym Rzymie: część handlowa miasta, zwykle związana z portem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. miejsce handlowe o dużym znaczeniu, centralny ośrodek rozległego handlu z szerokim asortymentem, np. duży dom towarowy lub miasto będące ważnym ośrodkiem handlowym
Emporium (łac. empŏrĭŭm z gr. ἐμπόριον empórion, od ἐμπόρια – towary) – w starożytności plac miejski, na którym składowano i prowadzono handel towarami zamorskimi, zazwyczaj położony w pobliżu portu. Grecy nazywali tak część miasta wydzieloną dla handlu z obcymi. Później na ogół określano tak handlową część miasta związaną z portem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: empora
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do empory, mający związek z emporą
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Niemczech;
2. Bad Ems - miasto w Niemczech
Niemcy:
Szwajcaria:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
→ Ems (miasto, rzeka)
przymiotnik
(1.1) związany z niemieckim miastem Bad Ems (dawniej Ems)
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: pastylki emskie
SJP.pl
dawny rodzaj szamba; studnia emszerowska, studnia Imhoffa
SJP.pl
związany z emszerem - dawnym rodzajem szamba
SJP.pl
1. rodzina ptaków z rzędu kazuarowych;
2. gatunek nielotnego ptaka z rodziny emu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub nijaki
(1.1) ornit. syst. podrodzina ptaków nazwa systematyczna|Dromaiidae|ref=tak. z rzędu kazuarowych;
(1.2) ornit. syst. gatunek dużego ptaka australijskiego, nazwa systematyczna|Dromaius novaehollandiae|ref=tak.;
(1.3) ornit. ptak z gatunku emu (1.2), jedyny żyjący przedstawiciel podrodziny emu (1.1)
Emu (Dromaiinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny kazuarowatych (Casuariidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. informatyka: zdolność wykonywania poleceń przewidzianych dla innego urządzenia;
2. przestarzałe: rywalizacja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inform. programowa symulacja działania jakiegoś sprzętu lub oprogramowania
(1.2) daw. współzawodnictwo, rywalizacja
Emulacja (ang. emulation) – programowe symulowanie działania określonego oprogramowania lub platformy sprzętowej przez inny system lub na sprzęcie innego typu. Proces ten dokonywany jest za pomocą specjalnego programu nazywanego emulatorem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ emulacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. program komputerowy naśladujący działanie systemu komputerowego lub innego programu;
Emulator – program komputerowy (czasem wraz z koniecznym sprzętem), który uruchomiony w danym systemie komputerowym duplikuje funkcje innego systemu komputerowego. Pierwszy system nazywany jest gospodarzem (ang. host), a drugi gościem (ang. guest). Mówimy, że drugi system jest emulowany przez pierwszy.
Wiktionary oraz Wikipedia
program typu p2p do kopiowania plików między użytkownikami internetu
eMule – program w architekturze peer-to-peer, który działa w oparciu o dwie sieci komunikacyjne: eDonkey i Kad. Stanowi alternatywę dla oryginalnego klienta sieci eDonkey2000.
eMule jest oprogramowaniem typu otwartego oprogramowania na Powszechnej Licencji Publicznej GNU. Działa pod systemem Microsoft Windows, ale jego kod źródłowy jest dostępny również pod Linuksa (jako mod xMule). Istnieje również jego wieloplatformowy odpowiednik – aMule.
SJP.pl
Wikipedia
proces łączenia dwóch niemieszalnych substancji, z których przynajmniej jedna jest cieczą, prowadzący do powstania trwałej emulsji; emulsyfikacja
Emulsja – dwufazowy układ dyspersyjny dwóch niemieszających się wzajemnie cieczy, polarnej i niepolarnej. Jest to układ termodynamicznie nietrwały. Kinetycznie trwałe emulsje można jedynie otrzymać w obecności emulgatora. Emulsja jest szczególnym przypadkiem układu koloidalnego.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
1. substancja wspomagająca tworzenie się emulsji, mieszaniny wzajemnie nierozpuszczalnych cieczy, np. wody i oleju;
2. aparat do wytwarzania emulsji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny umożliwiający powstanie emulsji;
(1.2) chem. urządzenie wytwarzające emulsję
Emulgator – związek chemiczny (lub mieszanina), który umożliwia powstanie emulsji oraz zapewnia jej trwałość. Gromadzi się na powierzchni granicznej, prowadząc do powstania trwałych miceli. Emulgatory można podzielić na cztery grupy: anionowo czynne, kationowo czynne, niejonowe i stałe.
W przemyśle emulgatory mają duże zastosowanie nie tylko w produkcji żywności, ale także np. w górnictwie, produkcji farb, klejów, leków, kosmetyków, materiałów budowlanych, tworzyw sztucznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
doprowadzać do trwałego połączenia dwóch wzajemnie niemieszających się cieczy, np. wody i oleju
SJP.pl
1. w informatyce: naśladować działanie innego systemu komputerowego;
2. dawniej: współzawodniczyć, rywalizować
SJP.pl
1. mieszaniny płynów nierozpuszczających się wzajemnie w sobie, gdzie jeden jest rozproszony w drugim w postaci kropelek
2. zawiesina substancji światłoczułej pokrywająca klisze, błony i papiery fotograficzne
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszanina dwóch substancji;
(1.2) pot. farba emulsyjna;
Emulsja – dwufazowy układ dyspersyjny dwóch niemieszających się wzajemnie cieczy, polarnej i niepolarnej. Jest to układ termodynamicznie nietrwały. Kinetycznie trwałe emulsje można jedynie otrzymać w obecności emulgatora. Emulsja jest szczególnym przypadkiem układu koloidalnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ciekły rozpuszczalnik używany do czyszczenia i odtłuszczania
SJP.pl
proces łączenia dwóch niemieszalnych substancji, z których przynajmniej jedna jest cieczą, prowadzący do powstania trwałej emulsji; emulgacja
SJP.pl
przymiotnik od: emulsja
SJP.pl
enzym występujący m.in. w migdałach, rozszczepiający wiązanie b-glikozydowe
SJP.pl