Ok

1. pętla sieci
2. kropla tłuszczu na powierzchni zupy
3. coś, co przypomina kształtem gałkę oczną
4. w żeglarstwie: pętla na końcu liny
5. oczko - gra karciana; także 21 punktów zdobytych w tej grze


przymiotnik

 (1.1) pot. w porządku, dobry

przysłówek

 (2.1) pot. w porządku, dobrze

wykrzyknik

 (3.1) pot. oznaczający zgodę


OK (również okay, l. mn. OKs lub okays) – wyrażenie pochodzące z języka angielskiego oznaczające „w porządku”, „dobrze”.

Zwrot jest pochodzenia amerykańskiego, ale jego etymologia nie jest dokładnie znana. Pierwszy raz w druku ukazała się w The Boston Morning Post 23 marca 1839 roku jako skrót błędnej, ale powszechnej formy all correct. W późnych latach 30. XIX wieku wśród młodszych i lepiej wykształconych Amerykanów pojawiła się praktyka celowego wprowadzania błędów lub skrótów w pisowni niektórych wyrażeń i słów, co przyczyniło się do powstania młodzieżowego slangu. W wyniku tych praktyk powstały takie skróty jak „OK” (wywodzący się z „oll korrect” zamiast „all correct”), „OW” („oll wright” zamiast „all right”) oraz „KY” („know yuse” zamiast „no use”). Tezę tę potwierdza amerykański etymolog i leksykograf Allen Walker Read.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ok.

skrót od: około (czytany jako cały wyraz)


skrót

 (1.1) = około


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oka

narząd wzroku


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, prawy i zarazem najdłuższy dopływ Wołgi;


Geografia

Austria

Węgierska nazwa miejscowości:

Kanada

Rosja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okablowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okablować.

 (1.2) system kabli w budynku lub urządzeniu


Źródła:

Wiktionary

Okablowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. zakładanie, instalowanie kabli


Źródła:

Wiktionary

Okadzać

obkadzać;
1. otaczać wonnym dymem;
2. odymiać rośliny w celu zniszczenia szkodników


Źródła:

SJP.pl

Okadzić

obkadzić;
1. otoczyć wonnym dymem;
2. odymić rośliny w celu zniszczenia szkodników


Źródła:

SJP.pl

Okalać

1. znajdować się, rozciągać się dookoła czegoś;
2. tworzyć obwódkę, otok wokół jakiegoś przedmiotu


czasownik przechodni niedokonany (dk. okolić)

 (1.1) rozciągać się dookoła czegoś

 (1.2) tworzyć obwódkę wokół czegoś; obramować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okalać.


Źródła:

Wiktionary

Okaleczać

1. czynić kogoś kaleką;
2. powodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; kaleczyć, ranić;
3. w przenośni: poważnie uszkadzać jakiś przedmiot, roślinę itp.; niszczyć;
4. okaleczać się - okaleczać samego siebie; ranić się, kaleczyć się, doprowadzać się do kalectwa


Źródła:

SJP.pl

Okaleczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okaleczać.


Źródła:

Wiktionary

Okaleczały

1. czynić kogoś kaleką;
2. powodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; kaleczyć, ranić;
3. w przenośni: poważnie uszkadzać jakiś przedmiot, roślinę itp.; niszczyć;
4. okaleczać się - okaleczać samego siebie; ranić się, kaleczyć się, doprowadzać się do kalectwa


Źródła:

SJP.pl

Okaleczeć

książkowo: stać się kaleką, zostać okaleczonym


Źródła:

SJP.pl

Okaleczenie

1. uczynić kogoś kaleką;
2. spowodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; skaleczyć, zranić;
3. w przenośni: poważnie uszkodzić jakiś przedmiot, roślinę itp.; zniszczyć;
4. okaleczyć się - okaleczyć samego siebie; zranić się, skaleczyć się, doprowadzić się do kalectwa


Źródła:

SJP.pl

Okaleczyć

1. uczynić kogoś kaleką;
2. spowodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; skaleczyć, zranić;
3. w przenośni: poważnie uszkodzić jakiś przedmiot, roślinę itp.; zniszczyć;
4. okaleczyć się - okaleczyć samego siebie; zranić się, skaleczyć się, doprowadzić się do kalectwa


czasownik przechodni dokonany (ndk. okaleczać)

 (1.1) dokonany od|okaleczać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okalewo

Okalewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Skrwilno.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 563.


Źródła:

Wikipedia

Okalice

Okalice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Òkalëce) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Cewice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Okamgnienie

bardzo krótki odcinek czasu; moment, mgnienie oka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bardzo krótki czas, jak mrugnięcie okiem, chwila


Okamgnienie – książka Stanisława Lema po raz pierwszy wydana w 2000 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Na dzieło składa się zbiór nie publikowanych nigdzie wcześniej esejów, dotyczących rozległych zagadnień filozoficzno–naukowych: od genezy życia na Ziemi i możliwości jego istnienia we Wszechświecie, poprzez zagadnienia ewolucji i inżynierii genetycznej – aż po przyszły bieg dziejów ludzkości i jego ostateczny finał. Utwór nawiązuje do wcześniejszego dzieła Lema Summa technologiae (1964).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okantować

czasownik

 (1.1) pot. przen. oszukać, wrobić kogoś

 (1.2) dodać lub wzmocnić kanty


Źródła:

Wiktionary

Okantowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okantować.


Źródła:

Wiktionary

Okap

1. dolna część dachu wystająca poza ściany budynku;
2. daszek umieszczany nad kuchenką w celu odprowadzania dymu i zapachów do przewodu wentylacyjnego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. dolna krawędź dachu, która wystaje poza obrys budynku;

 (1.2) sport. pionowa ściana wspinaczkowa z wystającym poziomym fragmentem;

 (1.3) zob. okap kuchenny.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okapać

1. potocznie: ochlapać, opryskać kroplami czegoś;
2. okapać się - potocznie: ochlapać, opryskać kroplami czegoś samego siebie


Źródła:

SJP.pl

Okapi

zwierzę z rodziny żyraf, zamieszkujące lasy dorzecza Konga


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub żeński

 (1.1) zool. brunatny ssak kopytny lasów tropikalnych o pręgowanych nogach;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okapnica

1. pozioma, lekko pochylona rynna biegnąca wokół dachu, odprowadzająca wodę z dachu do rynny spustowej; obdasznica;
2. daszek umieszczony nad oknem, zabezpieczający je przed opadami atmosferycznymi


Źródła:

SJP.pl

Okapnik

osłona chroniąca ścianę przed deszczem; okapnica (rzadko)


Okapnik - odgięta krawędź blachy okapowej lub okiennej wystająca poza lico ściany, zapobiegająca ściekaniu wody po ścianie. Okapnik ma kształt najczęściej litery L i zakończony jest łzawnikiem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okapowy

okap


Patrz:okap

Źródła:

SJP.pl

Okapturzać

zakapturzać;
1. nakładać komuś kaptur;
2. przykrywać kapturem lub czymś podobnym do kaptura


Źródła:

SJP.pl

Okapywać

1. potocznie: ochlapywać, opryskiwać kroplami czegoś;
2. o płynie: kapać, spływać kroplami;
3. okapywać się - potocznie: ochlapywać, opryskiwać kroplami czegoś samego siebie


Źródła:

SJP.pl

Okara

rodzaj dwukołowej taczki


Okara (pendżabski/urdu: اوکاڑا‬) – miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab. W 2010 roku liczyło ono 235 tys. mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł bawełniany, odzieżowy, metalowy oraz cukrowniczy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okartowo

Okartowo (niem. Eckersberg) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz.

Wieś leży nad brzegiem jeziora Śniardwy i jeziora Tyrkło, przy drodze krajowej nr 16, 6 km na zachód od Orzysza.


Źródła:

Wikipedia

Okaryna

odmiana glinianego fletu naczyniowego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. rodzaj fletu naczyniowego o jajowatym korpusie;


Okaryna – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, rodzaj fletu naczyniowego o wrzecionowatym korpusie. Nazwa pochodzi od włoskiego słowa occarina, oznaczającego gąskę. W Stanach Zjednoczonych często nazywa się okarynę ze względu na kształt sweet potato – słodkim ziemniakiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okaszać

kosić kosą ręczną w miejscach, gdzie nie można tego zrobić mechanicznie, np. wokół krzewów, drzew


Źródła:

SJP.pl

Okawango

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w południowo-zachodniej Afryce;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okay

[czytaj: okej] okej, OK, oki; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku


przymiotnik

 (1.1) pot. w porządku, dobry

przysłówek

 (2.1) pot. w porządku, dobrze

wykrzyknik

 (3.1) pot. oznaczający zgodę



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okayama

[czytaj: okajama] miasto w Japonii


Okayama (jap. 岡山市 Okayama-shi) – miasto w Japonii, ośrodek administracyjny prefektury Okayama, w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okaz

1. reprezentant jakiegoś typu, gatunku; pojedyncza sztuka;
2. wzór, przykład, ideał, wcielenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) egzemplarz mający charakterystyczne cechy swego gatunku, rodzaju itp.;

 (1.2) próbka, egzemplarz przedmiotu lub wyrobu, często w jakimś zbiorze

 (1.3) wzór, ideał


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okazać

1. pokazać coś, np. legitymację;
2. objawić coś, wyrazić, np. uczucia;
3. okazać się - stać się wiadomym


czasownik przechodni dokonany (ndk. okazywać)

 (1.1) dokonany od|okazywać.

czasownik zwrotny dokonany okazać się (ndk. okazywać się)

 (2.1) stać się jawnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okazale

przysłówek

 (1.1) w sposób charakteryzujący się imponującym rozmiarem, zasięgiem lub imponującą wielkością

 (1.2) z przepychem


Źródła:

Wiktionary

Okazalej

stopień wyższy od przysłówka: okazale


Źródła:

SJP.pl

Okazalszy

stopień wyższy od przymiotnika: okazały


Źródła:

SJP.pl

Okazanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okazać.


Okazanie – czynność procesowa mająca na celu rozpoznanie osoby, rzeczy, miejsca czy zwłok, na podstawie śladów pamięciowych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okazałość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest okazałe


Źródła:

Wiktionary

Okazały

1. mający imponujące rozmiary; potężny, pokaźny;
2. odznaczający się przepychem; wspaniały, wystawny, świetny, bogaty


przymiotnik

 (1.1) mający imponujące rozmiary

 (1.2) odznaczający się przepychem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okaziciel

człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dokument, dowód


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dokument, dowód


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okazicielka

kobieta okazująca, przedstawiająca jakiś dokument, dowód


Źródła:

SJP.pl

Okazicielski

okaziciel


Patrz:okaziciel

Źródła:

SJP.pl

Okazja

wyjątkowa sytuacja sprzyjająca czemuś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sytuacja sprzyjająca komuś lub czemuś

 (1.2) niecodzienne, uroczyste wydarzenie

 (1.3) pot. nieoczekiwana możliwość transportu

 (1.4) stpol. bitwa


Okazja – polski serial komediowy zrealizowany w latach 2005–2006, emitowany od 23 października 2005 do 21 kwietnia 2006. Liczy 20 odcinków, chociaż początkowo planowano zrealizować ich 29. Trzy pilotowe odcinki pod tytułem Sublokatorzy powstały w 2004 na zlecenie Polsatu, który po ich emisji nie zdecydował się na realizację dalszej części serialu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okazjonalista

zwolennik okazjonalizmu - doktryny filozoficzno-teologicznej, według której wzajemne oddziaływanie materii i ducha jest niemożliwe


Źródła:

SJP.pl

Okazjonalistka

zwolenniczka okazjonalizmu - doktryny filozoficzno-teologicznej, według której wzajemne oddziaływanie materii i ducha jest niemożliwe


Źródła:

SJP.pl

Okazjonalizm

1. pogląd filozoficzny, według którego świat materialny i duchowy, w tym wrażenia zmysłowe, przebiegają według równoległych, ale nietożsamych planów boskich;
2. w językoznawstwie: wyraz, którego znaczenie zależy od konkretnej sytuacji, np. tutaj, dziś


Okazjonalizm – pogląd filozoficzny sformułowany przez Arnolda Geulincxa i Nicolasa Malebranche’a, starający się przezwyciężyć trudności wynikające z założenia Kartezjusza, że świat duchowy i świat materialny są na tyle od siebie jakościowo różne, że nie mogą na siebie oddziaływać bezpośrednio.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okazjonalnie

przysłówek

 (1.1) rzadko się zdarzając


Źródła:

Wiktionary

Okazjonalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co okazjonalne


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okazjonalny

1. odnoszący się do szczególnej sytuacji; okolicznościowy;
2. przestarzale: wynikły z okazji; przypadkowy, okazyjny


przymiotnik

 (1.1) dotyczący danej okazji

 (1.2) rzadko występujący


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okazowy

wzorcowy, modelowy; pokazowy


Źródła:

SJP.pl

Okazyjka

zdrobnienie od: okazja


Źródła:

SJP.pl

Okazyjnie

przysłówek

 (1.1) w sposób okazyjny, korzystając z okazji


Źródła:

Wiktionary

Okazyjność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. cecha tego, co okazyjne


Źródła:

Wiktionary

Okazyjny

wynikły z okazji; przypadkowy; przygodny


Źródła:

SJP.pl

Okazywać

czasownik niedokonany (dk. okazać)

 (1.1) pokazywać, przedstawiać coś; dać coś komuś zobaczyć

 (1.2) dawać objawy czegoś

czasownik zwrotny niedokonany okazywać się

 (2.1) dawać się poznać jako ktoś lub coś; odnosić określony rezultat

 (2.2) stawać się oczywistym


Źródła:

Wiktionary

Okazywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okazywać.


Źródła:

Wiktionary

Okcydent

kraje zachodnie; Zachód, Okcydent


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kult. Zachód, ogólne określenie krajów zachodnich


Świat zachodni, cywilizacja zachodnia, okcydent, potocznie Zachód– określenie różnych narodów i państw (cywilizacji) w regionach Europy Zachodniej, Ameryki Północnej i większości Australazji; przy czym istnieją pewne wątpliwości co do tego, czy państwa w Europie Wschodniej (w tym Polska, a także Rosja) i Ameryce Łacińskiej również zaliczają się do tej kategorii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okcydentalista

1. człowiek (zwłaszcza mieszkaniec Europy Wschodniej) zainteresowany kulturą zachodu, ulegający jej wzorom;
2. przedstawiciel okcydentalizmu, kierunku w rosyjskiej myśli społecznej pierwszej połowy XIX wieku


Źródła:

SJP.pl

Okcydentalistka

okcydentalista


Patrz:okcydentalista

Źródła:

SJP.pl

Okcydentalistyczny

okcydentalizm


Patrz:okcydentalizm

Źródła:

SJP.pl

Okcydentalizacja

przejmowanie wzorców kulturowych, ekonomicznych i politycznych z Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych; westernizacja


Okcydentalizacja – przyjmowanie wzorców kultury krajów cywilizacji zachodniej (Okcydent) i powszechna ich akceptacja. Obecnie najczęściej spotykanym przypadkiem okcydentalizacji jest amerykanizacja.

Synonimem okcydentalizacji jest anglicyzm „westernizacja”.

Według Samuela Huntingtona westernizacja jest jednym z co najmniej trzech sposobów reakcji niezachodnich społeczeństw na wpływ Zachodu obok odrzucenia i reformizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okcydentalizm

1. skłonność do czerpania ze wzorów cywilizacji zachodniej, charakterystyczna zwłaszcza dla społeczeństw Europy Wschodniej;
2. liberalny ruch społeczno-polityczny w Rosji XIX w. opowiadający się za przeprowadzenie w Rosji reform w celu zbliżenia jej do cywilizacji zachodnioeuropejskiej


Okcydentalizm (z łac. occidentalis – zachodni) lub zapadniczestwo, zapadnictwo (z ros. zapad – запад – zachód) – ruch społeczno-polityczny w Rosji funkcjonujący w latach 1830–1860, opowiadający się za przeprowadzeniem w Rosji reform upodabniających ustrój i społeczeństwo rosyjskie do cywilizacji zachodnioeuropejskiej. Od lat 60. XIX w. zwolenników poglądów dotąd definiowanych jako okcydentalistyczne w Rosji określa się jako liberałów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okcydentalny

zachodni


Źródła:

SJP.pl

Okcytański

język okcytański - język romański występujący na południu Francji; język oksytański, język prowansalski


Język oksytański (occitan / lenga d'òc, okcytański), w Polsce częściej nazywany językiem prowansalskim – język należący do grupy romańskiej języków indoeuropejskich. Język oksytański jest blisko spokrewniony z językiem katalońskim, z którym tworzy diasystem oksytanoromański.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okczyn

Okczyn – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Kodeń. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 816.

Wieś duchowna, położona w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.


Źródła:

Wikipedia

Oke

[czytaj: oke] skrót od: Okręgowa Komisja Egzaminacyjna


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) adm. eduk. Okręgowa Komisja Egzaminacyjna;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okeanida

w mitologii greckiej: nimfa morska; oceanida


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. nimfa morska, każda z córek Okeanosa i Tetydy;


Okeanidy, oceanidy (stgr. Ὠκεανίδες Ōkeanídes, lp Ὠκεανίς Ōkeanís; łac. Oceanides, lp Oceanid) – w mitologii greckiej nimfy rzeczne.

Uchodziły za córki tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy. Było ich 3 tysiące. Każda z nich była patronką jakiejś rzeki, jeziora lub stawu.

Okeanidami były m.in.:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okeanos

1. jeden z Tytanów w mitologii greckiej, władca wód;
2. mityczna rzeka opływająca wszechświat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. bóg i uosobienie wielkiej rzeki (wielkiego morza, oceanu) otaczającej świat, najstarszy z tytanów;


Okeanos (stgr. Ὠκεανός Ōkeanós, łac. Oceanus) – w mitologii greckiej największy z tytanów, personifikacja tzw. morza zewnętrznego.

Uchodził za najstarszego syna Uranosa i Gai. Był mężem i bratem tytanidy Tetydy, z którą miał niezwykłą liczbę potomstwa – rzek wpadających do morza: ok. 3000 córek okeanid (wśród nich Urania i Eurynome) i tyluż synów oraz Metydę (Metis) – boginię mądrości. Wskutek tego uważany był za stwórcę (ojca) wszystkich rzek, m.in. takich jak Skamander, Meander, Granikos, Simois oraz Nil.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okęcie

1. dzielnica Warszawy;
2. pot. Port Lotniczy im. Fryderyka Chopina



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okęcki

przymiotnik od: Okęcie


Źródła:

SJP.pl

Okej

okay, okey, OK, oki; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku


przymiotnik

 (1.1) pot. w porządku, dobry

przysłówek

 (2.1) pot. w porządku, dobrze

wykrzyknik

 (3.1) pot. oznaczający zgodę


OK (również okay, l. mn. OKs lub okays) – wyrażenie pochodzące z języka angielskiego oznaczające „w porządku”, „dobrze”.

Zwrot jest pochodzenia amerykańskiego, ale jego etymologia nie jest dokładnie znana. Pierwszy raz w druku ukazała się w The Boston Morning Post 23 marca 1839 roku jako skrót błędnej, ale powszechnej formy all correct. W późnych latach 30. XIX wieku wśród młodszych i lepiej wykształconych Amerykanów pojawiła się praktyka celowego wprowadzania błędów lub skrótów w pisowni niektórych wyrażeń i słów, co przyczyniło się do powstania młodzieżowego slangu. W wyniku tych praktyk powstały takie skróty jak „OK” (wywodzący się z „oll korrect” zamiast „all correct”), „OW” („oll wright” zamiast „all right”) oraz „KY” („know yuse” zamiast „no use”). Tezę tę potwierdza amerykański etymolog i leksykograf Allen Walker Read.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okejka

potocznie: zaakceptowanie czegoś, lajk


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. potwierdzenie czegoś, akceptacja

 (1.2) pot. lajk


Olsztyńska Korporacja – spółka realizująca przewozy pasażerskie na regularnych liniach w Olsztynie i okolicach. Firma obsługuje trzy linie miejskie oraz dwie podmiejskie. Do realizacji zadań wykorzystywane są mikrobusy popularnie zwane przez mieszkańców OKejkami (należy zwrócić uwagę, iż nazwa taka może również być nadawana busikom innych firm w regionie).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okenit

minerał odkryty w XIX wieku przez Lorenza Okena na Grenlandii


Źródła:

SJP.pl

Okey

[czytaj: okej] okej, okay, oki, OK; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku


Źródła:

SJP.pl

Okhamizm

kierunek filozoficzny w scholastyce XIV wieku, będący kontynuacją poglądów Wilhelma Ockhama; ockhamizm


Ockhamiści – ruch w ramach filozofii średniowiecznej, obejmujący zwolenników i kontynuatorów myśli Williama Ockhama. Ruch rozpoczął Ockham i Uniwersytet Oksfordzki w XIV wieku. Ockhamiści zostali potępieni przez Kościół katolicki jako głoszący niebezpieczne dla jego nauk tezy. Wielu z ockhamistów było zmuszonych do wyrzeczenia się swych nauk, m.in. Mikołaj z Autrécourt i Jan z Mirecourt, choć część, jak Mikołaj z Oresme lub Albert Saksończyk doszło do wysokich godności kościelnych, zajmując się więcej naukami specjalnymi, niż kwestiami nauk Kościoła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oki

[czytaj: okej] okej, okay, OK; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku


inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okieneczko

zdrobnienie od: okienko


Źródła:

SJP.pl

Okienko

zdrobnienie od: okno


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od okno

 (1.2) miejsce, stoisko w urzędach lub biurach, przy którym są obsługiwani klienci

 (1.3) pot. wolna jednostka zajęciowa w trakcie dnia

 (1.4) otwór adresowy w kopercie

 (1.5) wydawka w kuchni lub miejsce zwrotu naczyń

 (1.6) bot. otwór na szczycie kanalika w osłonce zalążka;

 (1.7) anat. okienko okrągłe – struktura anatomiczna w obrębie ucha;

 (1.8) anat. okienko owalne – struktura anatomiczna w obrębie ucha;

 (1.9) anat. okienko aortalne – przestrzeń pomiędzy dolnym zarysem aorty a górnym zarysem tętnicy płucnej lewej

 (1.10) med. okienko serologiczne – przedział czasu od chwili zakażenia do możliwości wykrycia tego zakażenia przez laboratorium za pomocą oznaczania obecności przeciwciał;

 (1.11) środ. telew. czas przeznaczony dla określonej audycji


w anatomii

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okienkowy

przymiotnik od: okienko


Źródła:

SJP.pl

Okiennica

ruchoma, drewniana zasłona umocowywana na zawiasach przy oknie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rozchylane na boki zamknięcie okna w postaci skrzydła, służące do zabezpieczania lub zacieniania okna od zewnątrz;


Okiennica – montowane na zewnątrz lub od wewnątrz zabezpieczenie okna. Okiennice mają kształt jedno-, dwu- lub wieloskrzydłowych (dwu- lub wieloczęściowych) drzwiczek pełnych, z żaluzją lub z otworami, otwieranych na ścianę.

Najczęściej wykonywane są z drewna, stali, aluminium lub PCW. Żaluzja w skrzydle okiennicy najczęściej ma zamontowane lamele na stałe, lecz istnieją rozwiązania z lamelami odchylanymi (ruchomymi). Przykładem takich okiennic są shutters, montowane wewnątrz pomieszczeń w oknach, drzwiach, przejściach a nawet w szafach. Shutter składa się z jednego lub więcej paneli. Każdy panel zbudowany jest ze sztywnej ramy i umieszczonych w niej poziomo ruchomych lamel. Shuttersy mogą być składane na zawiasach lub przesuwane po prowadnicach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okiennice

ruchoma, drewniana zasłona umocowywana na zawiasach przy oknie


Źródła:

SJP.pl

Okienniczka

zdrobnienie od: okiennica


Źródła:

SJP.pl

Okienny

przymiotnik od: okno


przymiotnik

 (1.1) przym. od okno


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okiełzać

okiełznać;
1. w jeździectwie: założyć wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmusić kogoś do posłuszeństwa, ukrócić zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; pohamować, poskromić, powściągnąć


Źródła:

SJP.pl

Okiełznać

okiełzać;
1. w jeździectwie: założyć wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmusić kogoś do posłuszeństwa, ukrócić zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; pohamować, poskromić, powściągnąć


Źródła:

SJP.pl

Okiełznanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okiełznać.


Źródła:

Wiktionary

Okiełznywać

okiełzywać;
1. w jeździectwie: zakładać wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmuszać kogoś do posłuszeństwa, ukrócać zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; hamować, poskramiać, powściągać


Źródła:

SJP.pl

Okiełznywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okiełznywać.


Źródła:

Wiktionary

Okiełzywać

okiełznywać;
1. w jeździectwie: zakładać wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmuszać kogoś do posłuszeństwa, ukrócać zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; hamować, poskramiać, powściągać


Źródła:

SJP.pl

Okinawa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. największa wyspa archipelagu Riukiu na Oceanie Spokojnym;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okinawczyk

mieszkaniec Okinawy (miasta)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Okinawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okinawka

mieszkanka Okinawy (miasta)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Okinawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okinawski

Okinawa (wyspa japońska)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Okinawą, dotyczący Okinawy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język okinawski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okir

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. chem. wodorotlenek żelaza, z którego wyrabiano ochrę


Ocquier (wa. Okir) – dzielnica (section) gminy Clavier w Belgii, w Regionie Walońskim, w prowincji Liège, w okręgu Huy. 1 stycznia 2020 roku liczyła 711 mieszkańców. Do 31 grudnia 1976 r. samodzielna gmina.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okiść

śnieg na gałęziach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. śnieg przymarznięty do gałęzi, zwisający w kształcie kiści;


Okiść – zjawisko związane z opadem śniegu osiadającym na gałęziach drzew i krzewów; gruba warstwa ciężkiego (mokrego) śniegu powodująca często łamanie gałęzi, a nawet całych drzew (zwłaszcza o szerokich konarach). Połamane w ten sposób drzewo w leśnictwie zwane jest śniegołomem, a gdy dojdzie do wywrócenia się całego drzewa mamy do czynienia ze śniegowałem. Okiść może spowodować duże szkody zwłaszcza w niepielęgnowanych młodnikach oraz w górach w jednogatunkowych drzewostanach obcego (nizinnego) pochodzenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okitować

uszczelnić kitem


Źródła:

SJP.pl

Okitowywać

uszczelniać kitem


Źródła:

SJP.pl

Okiwać

potocznie:
1. w piłce nożnej: minąć przeciwnika, prowadząc piłkę, zwłaszcza dzięki sprytnemu zagraniu; przedryblować;
2. wprowadzić w błąd, oszukać; wykiwać


Źródła:

SJP.pl

Oklahoma

stan w USA


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. stan w Stanach Zjednoczonych Ameryki leżący w środku południowej części kraju;


Oklahoma (wymowa:/ˌoʊkləˈhoʊmə/) – stan w Stanach Zjednoczonych leżący w środku południowej części kraju. Graniczy od północy ze stanami Kansas i Kolorado, od wschodu ze stanami Missouri i Arkansas, od południa z Teksasem, od zachodu z Nowym Meksykiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oklahomczyk

mieszkaniec Oklahoma City, miasta w USA


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Oklahomy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklahomka

mieszkanka Oklahoma City (miasta w USA)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Oklahomy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklahomski

Oklahoma, Oklahoma City


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Oklahomą, dotyczący Oklahomy


Patrz:Oklahoma, Oklahoma City

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklapnąć

1. opaść, zwiesić się;
2. stać się osowiałym, apatycznym


czasownik nieprzechodni

 (1.1) opuścić się ku dołowi

 (1.2) przen. stać się apatycznym lub zrezygnowanym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklapnięty

taki, który oklapnął; oklapły


Źródła:

SJP.pl

Oklapły

1. opaść, zwiesić się;
2. stać się osowiałym, apatycznym


Źródła:

SJP.pl

Oklask

dawniej: klaskanie w dłonie jako wyraz zadowolenia, uznania; oklaski


Źródła:

SJP.pl

Oklaski

1. dźwięki wydawane za pomocą rąk przez człowieka podczas klaskania;
2. klaskanie w dłonie jako wyraz zadowolenia, uznania


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) brawa, aplauz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklaskiwać

klaskać w dłonie dla wyrażenia uznania


czasownik przechodni niedokonany (dk. oklaskać)

 (1.1) klaskać w dłonie dla wyrażenia uznania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklaskiwacz

potocznie: ten, kto klaszcze, oklaskuje; klaskacz


Źródła:

SJP.pl

Oklaskiwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oklaskiwać.


Źródła:

Wiktionary

Okleić

pokryć coś przyklejoną warstwą czegoś


Źródła:

SJP.pl

Okleina

cienkie płaty drewna lub innego materiału służące do oklejania wyrobów stolarskich


Okleina – cienki arkusz forniru, najczęściej o grubości od 0,5 do 1 mm, przeważnie ze stycznego przekroju drewna, przeznaczony do oklejania (fornirowania) wyrobów stolarskich, zwłaszcza mebli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okleiniarka

maszyna do oklejania obrzeży płyt meblowych arkuszami z forniru lub tworzywa sztucznego


Źródła:

SJP.pl

Okleiniarnia

zakład przemysłu drzewnego produkujący okleiny i obłogi


Źródła:

SJP.pl

Okleiniarz

pracownik zatrudniony przy produkcji oklein


Źródła:

SJP.pl

Okleinować

nakładać okleinę na drewno; fornirować


Źródła:

SJP.pl

Okleinowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okleinować.


Okleina – cienki arkusz forniru, najczęściej o grubości od 0,5 do 1 mm, przeważnie ze stycznego przekroju drewna, przeznaczony do oklejania (fornirowania) wyrobów stolarskich, zwłaszcza mebli.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oklejać

pokrywać coś przyklejoną warstwą czegoś


Źródła:

SJP.pl

Oklejak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Oklejanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oklejać.


Źródła:

Wiktionary

Oklejanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. pisanka powstająca przez oklejanie powłoki jajka różnymi materiałami


Oklejanka – charakterystyczny dla rejonu Puszczy Białej typ jajka wielkanocnego zdobionego rdzeniem sitowia i kolorowymi nitkami.

Ten typ wielkanocnego jaja znany jest również na terenie zachodniego Podlasia, jednak oklejanki Kurpiów Białych mają swoje specyficzne wzory oraz niekiedy materiały (koraliki, cekiny, złoty papier).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oklejarka

przyrząd do oklejania lepką taśmą brzegów arkuszy papieru, pudełek, pakunków itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przyrząd ułatwiający klejenie lub oklejanie przedmiotów za pomocą taśmy samoprzylepnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklejarz

robotnik zatrudniony przy oklejaniu wyrobów stolarskich okleiną


Źródła:

SJP.pl

Oklejka

materiał, np. papier, tkanina, skóra, do oklejania okładek książek, notesów itp.


Źródła:

SJP.pl

Oklep

bez kulbaki, bez siodła; na oklep


przysłówek

 (1.1) bez kulbaki, bez siodła

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: oklepać


Oklep – popularna nazwa jazdy konnej bez użycia siodła.

Jazda na oklep jest trudniejsza niż jazda w siodle, dlatego potrzebne jest najpierw solidne opanowanie podstaw jazdy w siodle. Jazda konna na oklep może być wartościowym ćwiczeniem dosiadu: wymaga bowiem dobrej równowagi i odpowiedniego ułożenia nóg jeźdźca.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oklepać

1. uderzając płasko, obić coś po wierzchu lub ze wszystkich stron;
2. oklepać się:
a) oklepać samego siebie;
b) oklepać siebie nawzajem;
c) potocznie: stać się oklepanym, zbyt znanym, nudnawym


Źródła:

SJP.pl

Oklepanka

frazes, banał, slogan


Źródła:

SJP.pl

Oklepany

1. uderzając płasko, obić coś po wierzchu lub ze wszystkich stron;
2. oklepać się:
a) oklepać samego siebie;
b) oklepać siebie nawzajem;
c) potocznie: stać się oklepanym, zbyt znanym, nudnawym


przymiotnik

 (1.1) za bardzo znany z powodu wielokrotnego powtarzania

forma czasownika.

 (2.1) ims. od oklepać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oklepywać

1. uderzając płasko, obijać coś po wierzchu lub ze wszystkich stron;
2. oklepywać się:
a) oklepywać samego siebie;
b) oklepywać siebie nawzajem;
c) potocznie: stawać się oklepanym, zbyt znanym, nudnawym


Źródła:

SJP.pl

Oklinowywać

unieruchamiać coś za pomocą klina; zaklinowywać


Źródła:

SJP.pl

Okludować

1. o kryształach strącanego osadu: zatrzymywać substancje obce;
2. o substancjach stałych: pochłaniać gazy;
3. o frontach atmosferycznych: ulegać zwarciu, łączyć się


Źródła:

SJP.pl

Okluzja

w meteorologii: zjawisko polegające na tym, że front zimny, szybciej się poruszający, dogania front ciepły



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okluzjoner

sterowane automatycznie urządzenie, stosowane przy okresowym wstrzymaniu przepływu krwi w naczyniach kończyn


Źródła:

SJP.pl

Okluzyjny

przymiotnik od: okluzja


Źródła:

SJP.pl

Okniński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oknisko

zgrubienie od: okno


Źródła:

SJP.pl

Okno

1. otwór w ścianie lub dachu budynku pozwalający m.in. na wentylację pomieszczenia, zobaczenie tego, co jest na zewnątrz;
2. szyba oprawiona w ramę znajdująca się w takim otworze;
3. przenośnie: luka, otwór w czymś pozwalające na zajrzenie do wnętrza tego czegoś;
4. w informatyce: część ekranu monitora wyróżniona przez ramkę;
5. w górnictwie: otwór wentylacyjny w ścianie pomiędzy wyrobiskami;
6. w ogrodnictwie: oszklona rama będąca górną częścią inspektu;
7. w łowiectwie: otwór nory zwierząt leśnych


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie

 (1.2) geogr. osada w Polsce;

 (1.3) daw. geogr. wieś w Polsce


Okno – element, konstrukcja zamykająca otwór w ścianie lub w dachu, służący do oświetlenia lub przewietrzania pomieszczeń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oknówka

gatunek jaskółki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Delichon urbica|ref=tak., pospolity w Polsce gatunek jaskółki;


Oknówka zwyczajna, oknówka, jaskółka oknówka (Delichon urbicum) – niewielki gatunek ptaka wędrownego z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae). Rozmnaża się w Europie, zachodniej i środkowej Azji oraz północnej Afryce, a zimuje w Afryce Subsaharyjskiej oraz południowej i południowo-zachodniej Azji. Żywi się owadami, które złapie w locie. Migruje na obszary, gdzie insekty latające występują obficie. Głowę i wyższe partie ciała ma czarne z niebieskim połyskiem, biały kuper i dolne partie ciała. Występuje zarówno na otwartych terenach, jak i w pobliżu siedzib ludzkich. Z wyglądu jest podobny do dwóch innych gatunków z rodzaju Delichon, które są endemiczne dla wschodniej i południowej Azji. Posiada dwa powszechnie uznawane podgatunki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oknowy

okno; okienny


Źródła:

SJP.pl

Oko

narząd wzroku


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. narząd wzroku;

 (1.2) kulin. krążek tłuszczu na powierzchni płynu

 (1.3) otwór pomiędzy węzłami (splotami) sieci

 (1.4) w grze go, niezajęty punkt lub punkty otoczone przez kamienie tego samego koloru;

 (1.5) żegl. służba obserwacyjna na statku albo jachcie

 (1.6) żegl. marynarz lub żeglarz pełniący służbę obserwacyjną na oku (1.5)

 (1.7) żegl. otwór w pętli zawiązanej lub zaplecionej na końcu liny np. cumy

 (1.8) meteorol. centrum cyklonu tropikalnego

 (1.9) stpol. punkt, jednostka

 (1.10) gw-pl|Bukowina. litr


Oko – receptorowy narząd zmysłu wzroku. Najprostsze oko ma tylko zdolność wykrywania pewnego zakresu promieniowania elektromagnetycznego; bardziej skomplikowane jest w stanie dostarczyć informacji o kierunku padania światła, jego intensywności oraz kształtach obiektów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okocenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okocić.


Źródła:

Wiktionary

Okocić

okocić się - wydać potomstwo; wykocić się, urodzić (o samicy niektórych zwierząt)


Źródła:

SJP.pl

Okocim

1. wieś w Polsce, w województwie małopolskim;
2. marka piwa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie małopolskim;


Okocim – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Brzesko.

Do 1954 roku istniała gmina Okocim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okocimianin

mieszkaniec Okocimia


Źródła:

SJP.pl

Okocimianka

mieszkanka Okocimia


Źródła:

SJP.pl

Okocimski

przymiotnik od: Okocim (wieś)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Okocimia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okocony

o niektórych zwierzętach, zwłaszcza samicy kota: taki, który urodził młode


Źródła:

SJP.pl

Okolcować

zaopatrzyć w kolce


Źródła:

SJP.pl

Okolcz

roślina z rodziny traw (Cortaderia selloana), występująca w Brazylii i Argentynie; gynerium, trawa pampasowa, kortaderia


Kortaderia, trawa pampasowa, okolcz (Cortaderia Stapf) – rodzaj roślin należących do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje od ok. 20 gatunków (w wąskim ujęciu po wyodrębnieniu rodzaju Austroderia) do ok. 24, 25 lub nawet 27 gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okolczykować

oznaczyć kolczykiem, np. bydło; zakolczykować


Źródła:

SJP.pl

Okole

1. przestarzale to, co okala, otoczenie;
2. łąka w zakrętach wijącej się rzeki



W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okolehao

ciemny, hawajski alkohol, wytwarzany przez destylację przefermentowanego zacieru z ryżu, melasy i soku rośliny taro


Źródła:

SJP.pl

Okoleniec

Okoleniec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Kłodawa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Okolić

utworzyć obwódkę, obrzeżenie


Źródła:

SJP.pl

Okolica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obszar wokół czegoś

 (1.2) obszar, który stanowi jakiś zbiór, całość

 (1.3) mieszkańcy określonego obszaru



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okolicznik

część zdania określająca orzeczenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gram. część zdania określająca czasownik;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. ktoś z okolicy


Okolicznik – część zdania, która pełni funkcję określającą orzeczenie. Uzupełnia czasownik o dodatkowe elementy. Pozostaje on ze swoim członem nadrzędnym w związku przynależności.

Czasami trudno wskazać, czy określona część zdania jest okolicznikiem czy dopełnieniem. Z pomocą przychodzi wtedy reguła, która mówi, że dopełnienie pozostaje ze swoim członem nadrzędnym w związku rządu (okolicznik pozostaje w związku przynależności)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okoliczność

1. wydarzenie, fakt towarzyszący jakiejś sytuacji lub zdarzeniu;
2. sposobność, okazja;
3. w prawie: okoliczność łagodząca, obciążająca -fakt ujawniony w toku procesu sądowego, wpływający na orzeczenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) coś, co towarzyszy czemuś; kontekst sytuacji, zdarzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okoliczności

zespół faktów i wydarzeń towarzyszących jakiemuś zajściu lub sytuacji; warunki


Źródła:

SJP.pl

Okolicznościowy

związany z jakimś szczególnym wydarzeniem, wynikający z określonej sytuacji


przymiotnik

 (1.1) związany z pewnymi okolicznościami

 (1.2) upamiętniający jakieś wydarzenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okoliczny

1. znajdujący się w okolicy;
2. należący do danej okolicy; miejscowy; tutejszy;
3. znajdujący się dookoła czegoś, okalający coś


przymiotnik

 (1.1) znajdujący się w okolicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okolnica

1. warstwa komórek miękiszowych pokrywająca łodygę lub korzenie rośliny, oddzielająca łyko od endodermy; perycykl;
2. dawny układ wsi w formie placu obudowanego wokół domostwami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urb. wieś, osada zbudowana na planie okręgu;

 (1.2) bot. syst. nazwa systematyczna|Cyclanthu|Poit. ex A.Rich.., rodzaj roślin naziemnopączkowych z rodziny okolnicowatych;

 (1.3) bot. roślina z rodzaju okolnica (1.2)

 (1.4) bot. warstwa roślinnych komórek parenchymatycznych na obwodzie walca osiowego w korzeniu i łodydze;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okólnik

1. pismo urzędowe z określonymi instrukcjami i wskazówkami, wydawane przez organ administracyjny podległym mu jednostkom; kurenda, cyrkularz;
2. ogrodzona część na podwórzu lub pastwisku przeznaczona dla zwierząt hodowlanych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okólnikowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z okólnikiem, dotyczący okólnika


Źródła:

Wiktionary

Okólny

1. biegnący wkoło; okrężny;
2. dawniej: okoliczny, sąsiedni


Źródła:

SJP.pl

Okolski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Okomżyć

okomżyć się - potocznie:
1. stać się duchownym;
2. nałożyć komżę


Źródła:

SJP.pl

Okoń

drapieżna ryba słodkowodna, ceniona w wędkarstwie


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Perca fluviatilis|Linnaeus|ref=tak., słodkowodna ryba drapieżna;


Okoń pospolity, okoń (Perca fluviatilis) – gatunek drapieżnej ryby z rodziny okoniowatych (Percidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okończanin

mieszkaniec Okonka (miasta w Polsce); okonecczanin


Źródła:

SJP.pl

Okończanka

mieszkanka Okonka (miasta w Polsce); okonecczanka


Źródła:

SJP.pl

Okończyk

okończyk karzełek - ryba słodkowodna z rodziny bassowatych


Źródła:

SJP.pl

Okonecczanin

mieszkaniec Okonka (miasta w Polsce); okończanin


Źródła:

SJP.pl

Okonecczanka

mieszkanka Okonka (miasta w Polsce); okończanka


Źródła:

SJP.pl

Okonecki

przymiotnik od: Okonek


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Okonkiem, dotyczący Okonka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okonek

mały okoń (ryba drapieżna); okoniek


Okonek (niem. Ratzebuhr in Pommern) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, położone na Pojezierzu Południowopomorskim, nad rzeką Czarną. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Okonek. Według danych z 30 czerwca 2016 r. miasto liczyło 3983 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okoniek

mały okoń (ryba drapieżna); okonek


Źródła:

SJP.pl

Okoniewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Okonin

nazwa kilku wsi w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okoniny

nazwa kilku wsi w Polsce


Podobne nazwy

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okoniokształtne

rząd ryb słodkowodnych należący do gromady promieniopłetwych


Okoniokształtne (Perciformes) – najliczniejszy rząd ryb promieniopłetwych obejmujący co najmniej 150, a według niektórych źródeł nawet 180 rodzin. Gatunki zaliczane do okoniokształtnych są bardzo zróżnicowane pod względem budowy ciała, zajmowanego siedliska i prowadzonego trybu życia. Występują niemal we wszystkich zbiornikach wodnych na Ziemi. Większość stanowią gatunki morskie. Są najmłodszą filogenetycznie grupą ryb.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okoniokształtny

o cechach okoniokształtnych (rząd ryb)


przymiotnik

 (1.1) icht. taki, który ma kształt okonia, przypominający kształtem okonia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okoniopstrąg

bass wielkogębowy; ryba z rzędu okoniokształtnych


Bass wielkogębowy (Micropterus salmoides), niewłaściwie nazywany okoniopstrągiem (inna nazwa występująca w literaturze to okoniopstrąg amerykański) – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby okoniokształtnej z rodziny bassowatych (Centrarchidae). Poławiany przez wędkarzy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okoniopstrągowate

o cechach okoniopstrągowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Okoniopstrągowaty

o cechach okoniopstrągowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Okoniowate

rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Percidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina ryb okoniokształtnych;


Okoniowate (Percidae) – rodzina ryb okoniokształtnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okoniowaty

o cechach okoniowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Okoniowce

podrząd ryb okoniokształtnych


Okoniowce (Percoidei) – podrząd ryb okoniokształtnych (Perciformes) obejmujący ryby o budowie najbliższej jego typowi nomenklatorycznemu. Okoniowce stanowią najliczniejszą grupę okoniokształtnych, bardzo zróżnicowaną pod względem morfologicznym i biologicznym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okoniowy

okoń


Patrz:okoń

Źródła:

SJP.pl

Okonit

kompozycja woskowa złożona z pozostałości destylacyjnej surowego ozokerytu i kauczuku


Źródła:

SJP.pl

Okoński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okop

rodzaj fortyfikacji w postaci rowu z nasypem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego;

 (1.2) przen. pozycja lub sposób myślenia zawzięcie bronione

forma czasownika.

 (2.1) 2 os. lp. rozk. od: okopać


Okop – polowa fortyfikacja ziemna, obronna lub oblężnicza, w postaci wykopu o głębokości chroniącej przed ostrzałem nieprzyjaciela na wprost, redukująca przy okazji skutki ostrzału od góry i bombardowań, usytuowana na froncie walk, służąca głównie do prowadzenia ognia z broni osobistej i zespołowej oraz obserwacji przedpola. Czasami własne okopy (punktowe) może mieć również sprzęt ciężki operujący (np. czołgi) bezpośrednio na froncie, aczkolwiek na współczesnym teatrze walk, charakteryzującym się mobilnością sprzętu, stosowane jest to coraz rzadziej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okopać

obkopać;
1. kopiąc, spulchnić ziemię wokół jakiejś rośliny;
2. otoczyć jakiś obiekt umocnieniami ziemnymi;
3. wykopać dookoła czegoś rów;
4. nasypać wokół czegoś ziemi lub piasku;
5. kopiąc, spowodować ból;
6. kopiąc jakąś powierzchnię, pobrudzić ją lub zniszczyć;
7. okopać się - usypać okopy wokoło siebie


Źródła:

SJP.pl

Okopanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okopać.


Źródła:

Wiktionary

Okopcać

pokrywać coś brudem pochodzącym z dymu lub podobnych substancji


Źródła:

SJP.pl

Okopcować

czasownik

 (1.1) roln. ogrod. ochronić rośliny przed przemarzaniem poprzez usypanie kopców


Źródła:

Wiktionary

Okopcowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okopcować.


Źródła:

Wiktionary

Okopczykować

okryć ziemią łodygi roślin


Źródła:

SJP.pl

Okopowe

1. związany z okopem, fortyfikacją ziemną;
2. rośliny okopowe - rośliny uprawiane dla jadalnych korzeni lub bulw


Źródła:

SJP.pl

Okopowizna

ogół roślin okopowych


Źródła:

SJP.pl

Okopowizny

ogół roślin okopowych


Źródła:

SJP.pl

Okopowy

1. związany z okopem, fortyfikacją ziemną;
2. rośliny okopowe - rośliny uprawiane dla jadalnych korzeni lub bulw


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z okopem, dotyczący okopu

 (1.2) związany z uprawą roślin dla bulw lub korzeni wymagających okopywania, dotyczący takiej uprawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okopywać

obkopywać;
1. kopiąc, spulchniać ziemię wokół jakiejś rośliny;
2. otaczać jakiś obiekt umocnieniami ziemnymi;
3. wykopywać dookoła czegoś rów;
4. nasypywać wokół czegoś ziemi lub piasku;
5. kopiąc, powodować ból;
6. kopiąc jakąś powierzchnię, brudzić ją lub niszczyć;
7. okopywać się - usypywać okopy wokoło siebie


czasownik przechodni niedokonany (dk. okopać)

 (1.1) obsypywać uprawianą roślinę skopaną wokół ziemią

 (1.2) otaczać umocnieniami ziemnymi, np. wałem

czasownik zwrotny niedokonany okopywać się (dk. okopać się)

 (2.1) otaczać się okopami, np. wałem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okorek

skrajna deska z kloca, z jednej strony płaska, z drugiej półokrągła; okrajka; oblader; opół


Źródła:

SJP.pl

Okorować

usunąć korę okrywającą pień i gałęzie drzewa


czasownik przechodni dokonany (ndk. okorowywać)

 (1.1) pozbawić kory


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okorowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okorować.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okorowywać

usuwać korę okrywającą pień i gałęzie drzewa; korować


czasownik przechodni niedokonany (dk. okorować)

 (1.1) pozbawiać kory


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okorowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okorowywać.


Źródła:

Wiktionary

Okoruchowy

związany z ruchem oka


Źródła:

SJP.pl

Okosić

skosić dookoła


Źródła:

SJP.pl

Okostna

mocna, włóknista błona silnie unaczyniona i unerwiona, zbudowana z tkanki łącznej zbitej, pokrywająca powierzchnię kości; periosteum


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. błona otaczająca i ochraniająca kości;


Okostna (łac. periosteum) – błona pokrywająca od zewnątrz większą część kości (oprócz powierzchni stawowych), silnie unaczyniona i unerwiona. Składa się z włóknistej warstwy zewnętrznej i wewnętrznej warstwy rozrodczej, zawierającej komórki kościotwórcze. Funkcją okostnej jest ochrona i odżywianie kości, a także wytwarzanie tkanki kostnej w okresie rozwoju (przyrost kości na grubość) i regeneracja ubytków, np. po złamaniu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okostnowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z okostną, dotyczący okostnej


Źródła:

Wiktionary

Okowa

okowy; dawniej:
1. kajdany, łańcuchy; więzy, dyby;
2. niewola, brak swobody


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kajdany, łańcuchy, pęta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okowiciany

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przest. związany z okowitą, dotyczący okowity


Źródła:

Wiktionary

Okowiciarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. producent lub handlarz okowitą

 (1.2) przest. upijający się okowitą


Źródła:

Wiktionary

Okowiel

ryba z rzędu dorszokształtnych, odżywiająca się małymi skorupiakami, krewetkami, robakami i drobnymi rybami


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Trisopterus esmarkii|Nilsson|ref=tak., ryba morska z rodziny dorszowatych;


Okowiel (Trisopterus esmarkii) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okowita

dawniej:
1. wódka;
2. spirytus


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. spoż. mocna wódka

 (1.2) przest. nieoczyszczony spirytus


Okowita (od łac. aqua vitae – woda życia) lub gorzałka – staropolskie określenie wysokoprocentowego napoju alkoholowego, mocnej wódki produkowanej ze zbóż i ziemniaków.

Aqua vitae wytwarzano w Europie już w XIII wieku jako spirytus będący produktem destylacji wina. Początkowo produkowana wyłącznie w celach leczniczych, z czasem stała się zwykłym napojem alkoholowym. Spolszczonym mianem okowity określano u nas tę wódkę, która dotarła do Polski w XVI wieku z Niemiec lub Włoch, pierwotnie zresztą będąc trunkiem dostępnym głównie dla zamożnych mieszczan.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okowitka

przestarzałe zdrobnienie od: okowita


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: okowita

 (1.2) pieszcz. okowita


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okowy

okowy; dawniej:
1. kajdany, łańcuchy; więzy, dyby;
2. niewola, brak swobody


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) poet. łańcuchy, kajdany, pęta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okół

1. dawniej okólnik; podwórko, zagroda; ogrodzona część przeznaczona dla bydła;
2. dawniej: okolica, to co otacza, obwód, okrąg


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okółek

koliste ustawienie na jednym poziomie zespołu gałęzi, liści lub części kwiatu



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okółkowaty

przypominający budową okółek


Źródła:

SJP.pl

Okółkóweczka

piśmica okółkóweczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych


Źródła:

SJP.pl

Okółkowy

1. mający kształt okółka;
2. liście okółkowe - liście wyrastające po kilka z jednego węzła, tworzące okółek


Źródła:

SJP.pl

Około

w przybliżeniu


przyimek

 (1.1) … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu

 (1.2) daw. … określający miejsce dookoła przedmiotu

partykuła

 (2.1) … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Około-

przedrostek

 (1.1) określa cechę czegoś, co znajduje się lub ma miejsce dookoła przedmiotu określanego przez przymiotnik


Źródła:

Wiktionary

Okołobiegunowy

znajdujący się, występujący w pobliżu bieguna


przymiotnik

 (1.1) geogr. właściwy okolicom bieguna

 (1.2) geogr. położony w pobliżu bieguna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okołobudżetowy

w ekonomii: dotyczący budżetu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z budżetem, dotyczący budżetu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okołodobowy

przymiotnik

 (1.1) trwający mniej więcej 24 godzin


Źródła:

Wiktionary

Okołodźwiękowy

mający prędkość bliską prędkości dźwięku, np. przepływ okołodźwiękowy; transsoniczny


Źródła:

SJP.pl

Okołoemerytalny

zbliżony do wieku emerytalnego


Źródła:

SJP.pl

Okołogardzielowy

znajdujący się, występujący w pobliżu gardła zwierząt


Źródła:

SJP.pl

Okołogwiazdowy

znajdujący się lub krążący dookoła gwiazdy


Źródła:

SJP.pl

Okołokonkordatowy

związany z konkordatem, dotyczący konkordatu


Źródła:

SJP.pl

Okołokrytyczny

związany z okresem krytycznym


Źródła:

SJP.pl

Okołoksiężycowy

znajdujący się lub krążący dookoła Księżyca


przymiotnik

 (1.1) znajdujący się, odbywający się, występujący dookoła księżyca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okołomarsjański

znajdujący się lub krążący dookoła Marsa


Źródła:

SJP.pl

Okołomiesiączkowy

związany z czasem obejmującym miesiączkę, przebiegający w niedługiej odległości czasowej od miesiączki


Źródła:

SJP.pl

Okołoporodowy

związany z okresem porodu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma miejsce w okresie porodu oraz bezpośrednio przed nim lub po nim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okołopołudniowy

dziejący się około południa


Źródła:

SJP.pl

Okołoprzełykowy

znajdujący się, występujący w pobliżu przełyku


Źródła:

SJP.pl

Okołorostek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń;


Okołorostek (cyrkumfiks z łac. cirkumfixus od circum „dookoła” i fixus „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każda cząstka wyrazu (jego morfem), o ile otacza rdzeń (podstawę słowotwórczą), a jego składniki nie występują samodzielnie. Cyrkumfiks należy do zrostków. Cyrkumfiks ma znaczenie tylko jako całość.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okołorównikowy

znajdujący się, występujący w pobliżu równika


Źródła:

SJP.pl

Okołośrodkowy

płacik okołośrodkowy - struktura anatomiczna mózgu


Źródła:

SJP.pl

Okołostatutowy

związany ze statutem, dotyczący statutu


Źródła:

SJP.pl

Okołostawowy

w anatomii: znajdujący się, występujący w pobliżu stawu


Źródła:

SJP.pl

Okołoświąteczny

związany z czasem obejmującym święto, przebiegający w niedługiej odległości czasowej od święta


Źródła:

SJP.pl

Okołosłoneczny

znajdujący się lub krążący dookoła Słońca


Źródła:

SJP.pl

Okołotowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Okołów

1. dawniej okólnik; podwórko, zagroda; ogrodzona część przeznaczona dla bydła;
2. dawniej: okolica, to co otacza, obwód, okrąg


Źródła:

SJP.pl

Okołowice

1. wieś w województwie łódzkim;
2. wieś w województwie śląskim


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okołozakładowy

związany z zakładem (przedsiębiorstwem), dotyczący zakładu (przedsiębiorstwa)


Źródła:

SJP.pl

Okołoziemski

znajdujący się lub krążący dookoła Ziemi


Źródła:

SJP.pl

Okołozwrotnikowy

znajdujący się, występujący w pobliżu zwrotnika


Źródła:

SJP.pl

Okpić

oszukać kogoś, wywieść w pole, zrobić w balona


Źródła:

SJP.pl

Okpienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okpić.


Źródła:

Wiktionary

Okra

jeden z gatunków ketmii, wieloletnia roślina warzywna, uprawiana w krajach tropikalnych dla jadalnych owoców i włókna; ketmia jadalna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Abelmoschus moschatus|Medik.|ref=tak., roślina jednoroczna o wyprostowanych pędach o wysokości jednego metra i żółtych kwiatach, stosowana jako roślina ozdobna, warzywo i zioło;

 (1.2) spoż. niedojrzały owoc okry (1.1) używany jako jarzyna

 (1.3) kulin. danie z okry (1.2)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okraczać

potocznie:
1. przechodzić okrakiem przez coś lub nad czymś;
2. siadać na czymś lub kimś, spuszczając po obu stronach nogi; obejmować nogami


Źródła:

SJP.pl

Okraczny

siad okraczny - taki siad, w którym nogi siedzącego znajdują się po obu stronnach danego przedmiotu


Źródła:

SJP.pl

Okraczyć

potocznie:
1. przejść okrakiem przez coś lub nad czymś;
2. usiąść na czymś lub kimś, spuszczając po obu stronach nogi; objąć nogami


Źródła:

SJP.pl

Okradać

czasownik niedokonany

 (1.1) przywłaszczać sobie czyjąś własność


Źródła:

Wiktionary

Okradanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przywłaszczanie czyichś dóbr


Źródła:

Wiktionary

Okrąg

1. linia ograniczająca płaszczyznę o formie kolistej; okręg, krąg, obwód;
2. przedmiot o kulistym kształcie; krąg, okręg;
3. przedmioty, osoby itp. ustawione w koło, okręg, krąg;
4. płaszczyzna ograniczona linią kolistą; koło, kółko, krąg, obwód;
5. w matematyce: krzywa płaska będąca zbiorem wszystkich punktów płaszczyzny znajdujących się w tej samej odległości od ustalonego punktu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. krzywa na płaszczyźnie wyznaczona przez wszystkie punkty leżące w jednakowej odległości od danego punktu (środka okręgu);

 (1.2) kształt utworzony na podobieństwo okręgu (1.1)


Okrąg – zbiór wszystkich punktów płaszczyzny euklidesowej odległych od danego punktu o daną odległość. Ten ustalony punkt nazywa się środkiem, a zadaną odległość – promieniem. Zwykle przyjmuje się dodatkowo że promień musi być dodatni

Okrąg jest szczególnym przypadkiem elipsy o równych półosiach, jest to także 1-wymiarowa hipersfera.

Okrąg jest brzegiem pewnego koła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okrąglaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od okrąglak


Źródła:

Wiktionary

Okrąglak

1. okorowany pień drzewa;
2. okrągła budowla


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. jezioro w Polsce, w gminie Pobiedziska



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okrąglej

stopień wyższy od przysłówka: okrągło


Źródła:

SJP.pl

Okrąglejszy

stopień wyższy od przymiotnika: okrągły


Źródła:

SJP.pl

Okrąglik

wieś w Polsce


Miejscowości w Polsce i ich integralne części

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okrąglusi

1. zdrobnienie od: okrągły;
2. pulchny


Źródła:

SJP.pl

Okrąglusieńki

1. zdrobnienie od: okrągły;
2. pulchny


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: okrągły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrągluśki

zdrobnienie od: okrągły


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: okrągły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrągluteńki

zdrobnienie od: okrągły


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: okrągły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrąglutki

zdrobnienie od: okrągły


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: okrągły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrągławy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) prawie okrągły


Źródła:

Wiktionary

Okrągłodenny

mający okrągłe dno


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma okrągłe dno


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrągłogłowy

w okresie rewolucji angielskiej (poł. XVII w.) członek głównego stronnictwa antykrólewskiego (nazwa od sposobu strzyżenia włosów)


Źródła:

SJP.pl

Okrągłolicy

mający okrągłą, pulchną twarz; pucułowaty, pucołowaty, pyzaty, krągłolicy


Źródła:

SJP.pl

Okrągłolistny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) posiadający okrągłe liście


Źródła:

Wiktionary

Okrągłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest okrągłe; cecha tych, którzy są okrągli


Źródła:

Wiktionary

Okrągłosercowaty

okrągły i przypominający kształtem serce


Źródła:

SJP.pl

Okrągłostołowiec

uczestnik Okrągłego Stołu


Źródła:

SJP.pl

Okrągły

1. mający kształt koła, kuli, podobny kształtem do koła, kuli; krągły, zaokrąglony;
2. pulchny, pełny; krągły, zaokrąglony;
3. o ruchach: zgrabny, zręczny;
4. o słowach, zdaniach: grzeczny, układny; krągły;
5. potocznie o pieniądzach, czasie: cały, pełny, równy


przymiotnik

 (1.1) mający kształt okręgu, owalu, elipsy, kuli lub zbliżony do nich

 (1.2) o ciele posiadający krągłości

 (1.3) o wypowiedzi grzeczny, układny, zgrabnie sformułowany, często jednak powierzchowny

 (1.4) pot. o odcinku czasu, o określonej ilości pieniędzy cały, równy, pełny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okraj

regionalnie o brzegu, krawędzi, skraju czegoś


Okraj (niem. Grenzbauden Pass, Schlesische Grenzbaude, 1046 m n.p.m.) – przełęcz w południowo-zachodniej Polsce, we wschodniej części Karkonoszy, pomiędzy Kowarskim Grzbietem a Lasockim Grzbietem. Łączą się tu polska droga wojewódzka nr 368 i czeska droga nr 252.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okrajek

1. okrawek;
2. dawniej: kawałek, skrajek


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okrajka

skrajna deska z kloca, z jednej strony płaska, z drugiej półokrągła; okorek; oblader; opół


Źródła:

SJP.pl

Okrajkowy

okrajek


przymiotnik relacyjny

 (1.1) bot. odnoszący się do okrajka, mający związek z okrajkiem


Patrz:okrajek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrajszów

Okrajszów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Radomsko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Okrakiem

1. w pozycji z rozstawionymi nogami; w rozkroku;
2. bez jednoznacznej decyzji i wyraźnego stanowiska w spornych kwestiach


przysłówek sposobu

 (1.1) obejmując coś rozstawionymi nogami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrapiać

pokrywać kroplami płynu; kropić, skrapiać


Źródła:

SJP.pl

Okrasa

tłuszcz dodawany do potraw; omasta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. zaprawa dodawana do potraw

 (1.2) książk. rzecz stanowiąca upiększenie

 (1.3) daw. piękno

 (1.4) gw-pl|Mazury. słonina


Osoby o nazwisku Okrasa:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Okraść

zabrać cudzą własność


czasownik przechodni dokonany (ndk. okradać)

 (1.1) przywłaszczyć sobie czyjąś własność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okrasić

1. zaprawić jedzenie omastą;
2. ozdobić, uświetnić


Źródła:

SJP.pl

Okrasin

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Okraska

nazwisko


Osoby o nazwisku Okraska:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okraszać

1. zaprawiać jedzenie omastą;
2. ozdabiać, uświetniać


czasownik niedokonany (dk. okrasić)

 (1.1) ozdabiać, wzbogacać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okraszanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okraszać.


Źródła:

Wiktionary

Okraszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Okratek

rodzaj grzybów z rodziny sromotnikowatych


Clathrus P. Micheli ex L. (okratek) – rodzaj grzybów z rodziny sromotnikowatych (Phallaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Okratowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okratować.

 (1.2) krata, która zabezpiecza jakiś otwór, np. okno


Źródła:

Wiktionary

Okratowywać

wstawiać kraty w jakiś otwór, zabezpieczać kratami; kratować


Źródła:

SJP.pl

Okrawanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okrawać.


Źródła:

Wiktionary

Okrawek

odkrojona część; skrawek


Źródła:

SJP.pl

Okrążać

czasownik przechodni niedokonany (dk. okrążyć)

 (1.1) obchodzić, objeżdżać itd. coś kręgiem lub łukiem

 (1.2) rozstawiać się dookoła kogoś (czegoś), szczelnie odcinając go (to) od świata

 (1.3) zataczać kręgi wokół kogoś albo czegoś

 (1.4) okalać, stanowić koliste obramowanie czegoś


Źródła:

Wiktionary

Okrążanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okrążać.


Źródła:

Wiktionary

Okrążel

okrążel pogońcowiec - gatunek błonkówki z rodziny nastecznikowatych


Źródła:

SJP.pl

Okrążenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) droga, trasa, którą ktoś przebył dookoła czegoś

 (1.2) na wojnie: miejsce, które okrążono; sytuacja okrążonych żołnierzy


Okrążenie – działanie różnych rodzajów wojsk i sił zbrojnych podejmowane w celu izolacji określonego zgrupowania wojsk przeciwnika od bazy zaopatrzenia i pozostałych sił. Okrążenie uzyskuje się w wyniku natarcia na wybranych kierunkach, w głąb ugrupowania przeciwnika, wyjścia na jego skrzydła i tyły, odcinając mu przy tym drogi odwrotu i ograniczając swobodę manewru.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Okrążyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. okrążać)

 (1.1) zatoczyć krąg wokół czegoś lub kogoś

 (1.2) pojechać naokoło; przemieścić się okrężną trasą

 (1.3) pojawić się gromadnie wokół czego lub kogo

 (1.4) stanowić lub wykonać obramowanie, ogrodzenie

 (1.5) wojsk. zgromadzić wojsko wokół danego miejsca


Źródła:

Wiktionary

Okręcanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|okręcać.


Źródła:

Wiktionary

Okręcić

1. owinąć, opleść coś czymś;
2. obrócić coś wkoło


czasownik przechodni dokonany (ndk. okręcać)

 (1.1) dokonany od|okręcać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okręcik

model okrętu, dziecinna zabawka przedstawiająca okręt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od okręt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Okręcina

mały, lichy okręt


Źródła:

SJP.pl

Okręg

1. linia ograniczająca płaszczyznę o formie kolistej; okrąg, krąg, obwód;
2. przedmiot o kulistym kształcie; krąg, okrąg;
3. przedmioty, osoby itp. ustawione w koło, okrąg, krąg;
4. książkowo: obszar, w którym panują sprzyjające warunki geograficzne do rozwoju pewnej dziedziny gospodarki; region, rejon;
5. urzędowo: część kraju stanowiąca jednostkę sądową, wojskową, administracyjną itp.; region, rejon


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) adm. jednostka administracyjna w niektórych krajach, zwykle odpowiadająca polskiemu powiatowi; obszar geograficzny o takiej wielkości