symbol koperniku, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w obwodach riazańskim i tambowskim Rosji, prawy dopływ Mokszy
(1.2) geogr. rzeka w obwodzie twerskim Rosji, uchodzi do jeziora Mstino
Wiktionary oraz Wikipedia
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = masz. skomputeryzowane sterowanie numeryczne;
skrótowiec w funkcji przymiotnika
(2.1) = masz. pracujący z wykorzystaniem skomputeryzowanego sterowania numerycznego
Wiktionary
skrót
(1.1) = mat. co należało dowieść (skrót stawiany na końcu dowodu)
Wiktionary
paliwo, skrót z angielskiego "Compressed Natural Gas" - sprężony gaz ziemny do 200-250 bar - stosowany do napędzania pojazdów silnikowych
SJP.pl
cnić się - przestarzałe: tęsknić do kogoś, czegoś albo za kimś, za czymś (np. Cniło mu się do żony i dzieci. Cni mi się za nią.); cknić się
SJP.pl
[czytaj: s-i-en-en] ang. Cable News Network, amerykańska informacyjna stacja telewizyjna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. zacność, cnotliwość
Wiktionary
1. całość wysokich wartości moralnych; prawość, szlachetność, zacność;
2. przestrzeganie zasad obowiązującej etyki;
3. pozytywna cecha charakteru; walor, przymiot, zaleta;
4. dziewictwo, niewinność, czystość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dodatnia cecha moralna
(1.2) przen. dziewictwo
(1.3) przen. ktoś cnotliwy
Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (stgr. ἀρετή – areté, łac. virtus) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym. Jej przeciwieństwem jest wada.
Obok cnót moralnych, w starożytności pojęcie to odnoszono również do doskonałości w realizowaniu przeznaczonych celów (np. cnotą noża jest jego ostrość). W nowożytności znaczenie moralne zaczęło być dominujące.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie o cnotliwej kobiecie;
2. pozorna, nieprawdziwa cnota
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) iron. o osobie ostentacyjnie cnotliwej lub udającej taką
Cnotka – dawny zaścianek. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) na sposób zachowujący powściągliwość płciową
Wiktionary
potocznie: mężczyzna cnotliwy lub udający cnotliwego
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: cnotliwie
SJP.pl
→ cnotliwy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie skromnym, czystym, cnotliwym w sprawach intymnych
(1.2) przest. prawość, uczciwe postępowanie
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: cnotliwy
SJP.pl
1. przyzwoity w sprawach dotyczących seksu; niewinny
2. postępujący etycznie
przymiotnik
(1.1) pełen cnoty, postępujący zgodnie z obowiązującymi zasadami moralnymi
(1.2) zgodny z obowiązującymi zasadami moralnymi
(1.3) który zachowuje powściągliwość seksualną; także. świadczący o takiej powściągliwości
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Centre National de la Recherche Scientifique (narodowy ośrodek badań naukowych we Francji)
SJP.pl
dawniej lub książkowe: cnotliwy, zacny, dobrotliwy itp.
przymiotnik jakościowy
(1.1) przest. pełen cnót, godny szacunku
SJP.pl
Wiktionary