Mój

zaimek dzierżawczy będący odpowiednikiem zaimka osobowego "ja"


zaimek dzierżawczy

 (1.1) 1. os. lp.


Mój (niem. Moy - See) – jezioro położone na wschód od Kętrzyna w gminie Kętrzyn, w powiecie kętrzyńskim województwa warmińsko-mazurskiego, w dorzeczu rzeki Guber.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mór

dawniej o dżumie, zarazie lub też o śmierci


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. groźna zaraza u ludzi

 (1.2) przest. epidemia wśród bydła lub trzody


Mór (niem. Moor) – dwujęzyczne miasto w północno-zachodnich Węgrzech, w komitacie Fejér, w kotlinie między górami Vértes i Lasem Bakońskim, na zachód od Budapesztu. Liczy ponad 14,2 tys. mieszkańców (I 2011).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mórg

morga;
1. miara powierzchni gruntu, wynosząca obecnie 5600 metrów kwadratowych;
2. grunt o takiej powierzchni


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. roln. zob. morga.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mórkowo

wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim


Mórkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Lipno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Pałac wybudowany prawdopodobnie przez Kwileckich na przełomie XIX i XX w. Przed wojną właścicielem był Skarb Państwa Pruskiego. Obecnie w pałacu mieści się Dom nowicjacki Towarzystwa Chrystusowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mówczy

przymiotnik od: mówca (rzadki)


Źródła:

SJP.pl

Mówczyni

kobieta wygłaszająca mowy, przemówienia lub zabierająca głos na zebraniu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta wygłaszająca mowę, dająca przemówienie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mówiąca

używać słów w celu komunikacji, wypowiadać słowa


Patrz:mówić

Źródła:

SJP.pl

Mówiący

używać słów w celu komunikacji, wypowiadać słowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba mówiąca coś lub przemawiająca

forma czasownika.

 (2.1) zob. mówić.


Patrz:mówić

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mówić

używać słów w celu komunikacji, wypowiadać słowa


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) używać mowy

 (1.2) rozmawiać

 (1.3) posługiwać się jakimś językiem

 (1.4) przen. o rzeczach, zjawiskach: mieć jakieś znaczenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mówienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mówić.


Langue i parole – terminy lingwistyczne wprowadzone przez Ferdinanda de Saussure’a i upublicznione w książce Kurs językoznawstwa ogólnego. Termin langue (język) odnosi się do języka jako abstrakcyjnego, społecznie wytworzonego systemu znaków; parole (mówienie) oznacza zaś realizację języka na poziomie jednostki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Mówiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Mówka

ironicznie o krótkim przemówieniu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: mowa

 (1.2) iron. lub żart. lekceważąco o czyjejś wypowiedzi, przemowie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mównictwo

sztuka przemawiania; elokwencja


Źródła:

SJP.pl

Mównik

1. dawniej: słownik;
2. element mikrofonu, domofonu lub telefonu przez który się mówi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. słownik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Móżdżek

1. część mózgu kręgowców leżąca w tyłomózgowiu nad rdzeniem przedłużonym, będąca strukturą koordynującą ruchy, utrzymanie równowagi i napięcie mięśniowe;
2. potrawa przyrządzona z mózgu wieprzowego lub cielęcego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. część mózgu, której działanie polega na koordynowaniu ruchu mięśni;

 (1.2) kulin. potrawa z mózgu cielęcego lub wieprzowego


Móżdżek (łac. cerebellum – „mały mózg”) – główna część tyłomózgowia wszystkich kręgowców. Choć zazwyczaj mniejszy od kresomózgowia, u niektórych zwierząt takich jak mrukowate może osiągać te same rozmiary bądź być nawet większy. U ludzi odgrywa ważną rolę w kontroli motorycznej, może też uczestniczyć w funkcjach poznawczych takich jak uwaga czy język, jak też w regulacji odczuwania strachu i przyjemności, jednak jego funkcje związane z ruchem zostały najlepiej ustalone. Ludzki móżdżek nie inicjuje ruchu, ale uczestniczy w jego koordynacji, zapewnia precyzję i odpowiedni czas wykonywania ruchu. Otrzymuje informacje wejściowe z narządów zmysłów przez rdzeń kręgowy i z innych części mózgu oraz integruje je, umożliwiając precyzyjnie zgraną aktywność ruchową. Uszkodzenie móżdżku wywołuje u człowieka zaburzenia ruchów precyzyjnych, równowagi, postawy i uczenia się ruchów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Móżdżkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z móżdżkiem, dotyczący móżdżku


Źródła:

Wiktionary

Móżdżyć

potocznie: zastanawiać się nad czymś; kminić


Źródła:

SJP.pl

Mózg

1. zespół najwyższych ośrodków nerwowych u kręgowców, znajdujący się w jamie czaszki; mózgowie;
2. umysł, rozum


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. narząd znajdujący się wewnątrz czaszki odpowiedzialny za myślenie;

 (1.2) przen. osoba o wybitnym intelekcie

 (1.3) przen. osoba, która w danej organizacji kieruje jakimś przedsięwzięciem i je szczegółowo planowaćanuje


Mózg (łac. cerebrum) – organ, który służy jako centrum układu nerwowego u wszystkich kręgowców i większości bezkręgowców, czyli u większości zwierząt dwubocznie symetrycznych; znajduje się zwykle w pobliżu narządów zmysłów, takich jak wzrok.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mózgoczaszka

część czaszki chroniąca mózg i jego wytwory, stanowiąca wraz z trzewioczaszką szkielet głowy człowieka i zwierząt kręgowych; puszka mózgowa, neurokranium


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. grzbietowa, mająca kształt puszki, część czaszki;


Mózgoczaszka, czaszka mózgowa (łac. neurocranium) – grzbietowa, mająca kształt puszki, część czaszki. Chroni mózg i narządy zmysłów. Stanowi wraz z trzewioczaszką szkielet głowy zwierząt kręgowych. Rozróżnia się część górną (sklepienie czaszki) oraz dolną (podstawę czaszki).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Mózgotrzep

potocznie: tanie, marne wino; alpaga, bełt, jabol, pryta, siara, wińsko


Źródła:

SJP.pl

Mózgowaty

1. gnilica mózgowata - gatunek grzyba z rodziny gnilicowatych; piwniczny grzyb domowy;
2. trzęsak mózgowaty - gatunek grzyba należący do rodziny trzęsakowatych, rosnący na drewnie martwych drzew


Źródła:

SJP.pl

Mózgowie

zespół najwyższych ośrodków nerwowych u kręgowców, znajdujący się w jamie czaszki; mózg


Mózgowie (łac. encephalon) – najważniejsza, centralna część ośrodkowego układu nerwowego u kręgowców (w tym u człowieka) znajdująca się w czaszce. Najważniejsze jego funkcje to sterowanie, nadzorowanie działania, homeostaza organizmu (m.in. częstość akcji serca, ciśnienie tętnicze krwi, równowaga wodno-elektrolitowa, temperatura ciała), a także wyższe funkcje nerwowe (funkcje poznawcze, popędowe, pamięć i uczenie się).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mózgowiec

żartobliwie: intelektualista, osoba o wybitnych zdolnościach umysłowych


Cenurus, cenur, mózgowiec (coenurus) – jedna z form drugiego stadium larwalnego niektórych tasiemców z rzędu Cyclophyllidea, np. tasiemca kręćkowego (Taenia multiceps). Cenurus powstaje z onkosfery. Umiejscawia się w ośrodkowym układzie nerwowym żywiciela pośredniego. Ma postać pęcherzyka, wewnątrz którego w wyniku pączkowania wewnętrznego powstaje wiele główek tasiemca, które później wynicowują się.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mózgownica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. mózg jako siedlisko rozumu


Źródła:

Wiktionary

Mózgowo

mózg


Mózgowo (niem. Mosgau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W latach 1466–1772 wieś jako część województwa chełmińskiego należała do Polski, jednak po I wojnie światowej, podobnie jak sąsiednia Zazdrość, pozostała w Niemczech. Była to wówczas jedyna korekta granic na terenie ziemi chełmińskiej i lubawskiej na niekorzyść Polski.


Patrz:mózg

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Mózgowo-Rdzeniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z mózgiem i rdzeniem kręgowym


Źródła:

Wiktionary

Mózgowy

mózg


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mózgiem, dotyczący mózgu


Patrz:mózg

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Mółwić

czasownik

 (1.1) stpol. mówić


Źródła:

Wiktionary