1. owad błonkoskrzydły o charakterystycznym czarnym ubarwieniu w żółte paski;
2. osoba uszczypliwa, zjadliwa, dokuczliwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) centralna linia danego układu
(1.2) przen. główny punkt czegoś; rdzeń, istota czegoś
(1.3) techn. element mechanizmu lub maszyny, służący utrzymaniu w określonym położeniu osadzonych na osi (1.1) wirujących elementów;
(1.4) mat. prosta, na której wyróżniono zwrot i punkt O zwany zerowym oraz ustalono odcinek jednostkowy;
Skrót Os może oznaczać:
Ponadto słowo Os ma następujące znaczenia:
Osoby o nazwisku Os:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ OS [czytaj: oesowy]; oesowy
SJP.pl
skrót od: osoba; osiedle; osada (czytany jako cały, odmienny wyraz)
skrót
(1.1) = osiedle
(1.2) = osoba
SJP.pl
Wiktionary
1. owad błonkoskrzydły o charakterystycznym czarnym ubarwieniu w żółte paski;
2. osoba uszczypliwa, zjadliwa, dokuczliwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Vespula|ref=tak., uskrzydlony owad o żółto-czarnym ubarwieniu, posiadający żądło;
(1.2) osoba dokuczliwa, złośliwa, uszczypliwa
(1.3) stpol. osika, osina
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
otoczyć, okrążyć ze wszystkich stron, nie pozwolić wydostać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. podstawka do samoczynnego osączania mokrych naczyń po ich umyciu
Wiktionary
osoba uczestnicząca w nagance na zwierzynę, osaczająca zwierza; osocznik, obławnik
SJP.pl
1. otoczyć, wpędzić w zasadzkę;
2. o psach na polowaniu: zatrzymać zwierzynę do przybycia myśliwego
SJP.pl
1. substancja nierozpuszczalna, wydzielająca się z roztworu w postaci ciała stałego;
2. wszystko, co osadza się na dnie naczyń, zbiorników itp.;
3. utwór powstający na powierzchni Ziemi na skutek nagromadzenia materiału przez różne czynniki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opinia o czymś lub o kimś
Podobne słowa:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niemająca praw osiedla ani miasta, niewielka miejscowość skupiająca ludzi trudniących się jedną dziedziną gospodarki, ale nie rolnictwem; ludność takiej miejscowości;
2. sport: załoga, zwłaszcza łodzi wioślarskiej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielkie, odosobnione skupisko zabudowań mieszkalnych
(1.2) ogół mieszkańców osady (1.1)
(1.3) sport. załoga łodzi sportowej, sanek lub bobsleja
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: osiedlać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
taki, w którym lub na którym zbiera się osad, np. basen osadczy
SJP.pl
1. oś kwiatostanu, na której osadzone są kwiaty lub odgałęzienia boczne w kwiatostanach złożonych;
2. u liści złożonych: przedłużenie ogonka, na którym znajdują się listki;
3. u roślin kwiatowych: podstawa zalążka znajdująca się naprzeciw okienka; chalaza, chalazon
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od osada
(1.2) bot. dno kwiatowe
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osiedlanie się na mało zaludnionych terenach;
2. siedziby ludzkie i ich mieszkańcy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archeol. całokształt działalności grup ludzkich wywołujący zmiany w środowisku geograficznym;
(1.2) zespół osiedli ludzkich
Osadnictwo – całokształt działalności grup ludzkich wywołujący zmiany w środowisku geograficznym. Obejmuje ono proces zajmowania, podziału i użytkowania terenu wraz ze wszystkimi wytworami powstałymi w ramach tej działalności i służącymi jej. (według Z. Woźniaka)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta, która osiedliła się lub którą osiedlono na terenach objętych osadnictwem; kolonistka
Osadniczek goły (Discelium nudum Hedw.) – gatunek mchu należący do monotypowej rodziny osadniczkowatych (Disceliaceae). Ma zasięg wokółbiegunowy na półkuli północnej, schodzi na południe do strefy umiarkowanej, gdzie rośnie głównie na obszarach górskich. W Europie jest rzadki na obszarze od Hiszpanii po Skandynawię. W Polsce znany był z udokumentowanego na początku XIX wieku jednego stanowiska z Górnego Śląska (z Chorzowa), którego nigdy później nie odnaleziono. Gatunek odkryty został ponownie w 1996 w Katowicach-Brynowie w wyrobisku starej cegielni przy parku im. Tadeusza Kościuszki.
SJP.pl
Wikipedia
kobieta, która osiedliła się lub którą osiedlono na terenach objętych osadnictwem; kolonistka
SJP.pl
rodzina mchów
Osadniczek goły (Discelium nudum Hedw.) – gatunek mchu należący do monotypowej rodziny osadniczkowatych (Disceliaceae). Ma zasięg wokółbiegunowy na półkuli północnej, schodzi na południe do strefy umiarkowanej, gdzie rośnie głównie na obszarach górskich. W Europie jest rzadki na obszarze od Hiszpanii po Skandynawię. W Polsce znany był z udokumentowanego na początku XIX wieku jednego stanowiska z Górnego Śląska (z Chorzowa), którego nigdy później nie odnaleziono. Gatunek odkryty został ponownie w 1996 w Katowicach-Brynowie w wyrobisku starej cegielni przy parku im. Tadeusza Kościuszki.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osadnictwem, dotyczący osadnictwa
Wiktionary
człowiek, który osiedlił się lub którego osiedlono na terenach objętych osadnictwem; kolonista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osiedlający się na mało zaludnionych terenach; także.: taki, którego osiedlono na terenach mało zaludnionych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) zbiornik, w którym grawitacyjnie gromadzą się substancje stałe niesione przez płyn
Osadnik – osoba pochodząca z innego regionu kraju, innego kraju lub kontynentu zakładająca (w grupie) osady (lub miasta) na terenach słabo rozwiniętych, słabo zaludnionych lub niezamieszkanych, albo też przejętych od innego państwa czy właściciela na drodze zbrojnej (wojna) lub pokojowej (traktat pokojowy, nabycie). Osadników nazywano także kolonistami lub pionierami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zajmować się osadnictwem
Wiktionary
→ osadnik (sztuczny zbiornik wodny); odstojnikowy
SJP.pl
1. powstały przez osadzenie się;
2. związany z osadami (utworami geologicznymi), np. skała osadowa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osadem lub powstały w wyniku osadzania
SJP.pl
Wiktionary
pokłady powstałe na powierzchni ziemi w wyniku nagromadzenia się produktów wietrzenia skał litych, różnego rodzaju szczątków i okruchów dostarczanych przez organizmy żywe, materiałów naniesionych przez wodę, lodowce, wiatr; skały osadowe
Osady – ogólne określenie utworów luźnych zgromadzonych na powierzchni Ziemi, powstałych wskutek gromadzenia się materiału w procesie sedymentacji. Geneza osadów jest zróżnicowana, może je tworzyć materiał, będący efektem m.in.:
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. osądzić)
(1.1) praw. zob. osądzić.
(1.2) książk. zob. osądzić. (wydać opinię)
Wiktionary
→ osadzać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osądzać.
Wiktionary
Osadzarka – maszyna do wzbogacania urobku, w której wskutek np. pulsującego działania wody urobek rozdziela się na warstwy ziaren. Ziarna węgla układają się w warstwie najwyższej, w dolnej – ziarna skały płonnej.
Wikipedia
dawniej: osoba, która sprowadzała osadników na jakiś teren, zasiedlała ludźmi ten teren; założyciel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osądzić.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. osądzać)
(1.1) praw. rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok
(1.2) książk. wydać opinię o czymś lub o kimś
Wiktionary
umiejscowiony, znajdujący się gdzieś
SJP.pl
umiejscowiony, znajdujący się gdzieś
przymiotnik
(1.1) książk. tkwiący w czymś, umiejscowiony gdzieś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) praw. osoba odbywająca karę w więzieniu
forma czasownika.
(3.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: osadzić
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
miasto w Japonii, na wyspie Honsiu
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Japonii leżące w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu, w regionie Kinki;
Osaka (jap. 大阪市 Ōsaka-shi) – trzecie co do wielkości miasto w Japonii. Leży w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu, w regionie Kinki (Kansai), nad zatoką Osaka na styku Morza Wewnętrznego i Oceanu Spokojnego, u ujścia rzeki Yodo. Jest stolicą prefektury o tej samej nazwie i częścią obszaru metropolitalnego Keihanshin zamieszkiwanego przez około 18 mln osób.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Osaki (miasta w Japonii)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Osaki; osoba z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Osaki (miasta w Japonii)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Osaki; kobieta z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Osaka (miasto w Japonii)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Osaką, dotyczący Osaki
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
Osama – afgańsko-irlandzko-japoński film fabularny z 2003 roku w reżyserii Siddiqa Barmaka. Obraz zdobył Złoty Glob za najlepszy film nieanglojęzyczny.
Historia kobiety, żyjącej z podeszłą matką i nastoletnią córką. Gdy władzę w Afganistanie przejmują talibowie i wprowadzają ostre restrykcje wobec kobiet, panie tracą możliwość utrzymania się. Postanawiają przebrać dziewczynkę za chłopca.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) opuszczony przez innych, żyjący w samotności
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) brak towarzystwa, uczucie samotności
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
osarek murarkowy - gatunek błonkówki z rodziny osarkowatych
SJP.pl
o cechach osarkowatych (rodzina błonkówek)
Osarkowate (Leucospidae) – rodzina błonkówek z nadrodziny bleskotek.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach osarkowatych (rodzina błonkówek)
SJP.pl
Club Atlético Osasuna (bask. Osasuna futbol kluba) – hiszpański klub piłkarski z siedzibą w mieście Pampeluna w Nawarze. Słowo „Osasuna” pochodzi z języka baskijskiego i oznacza „zdrowie”. Klub jednak nie jest typową organizacją narodową baskijską, tak jak Athletic Bilbao.
Wikipedia
skrót od: Congregatio Sororum Sancti Augustini in Polonia - zakon augustianek
SJP.pl
produkt reakcji fenylohydrazyny z cukrami
SJP.pl
skrót od: Ordo Sancti Benedicti - zakon benedyktynów
SJP.pl
skrót od: Ordo Basilianus Sancti Josafat - zakon bazylianów
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: oskar] nagroda filmowa corocznie przyznawana w wielu kategoriach przez amerykańską Akademię Nauk i Sztuk Filmowych; Oscar
Nagroda Akademii Filmowej (ang. Academy Award), znana powszechnie jako Oscar – amerykańska nagroda filmowa, przyznawana corocznie od 1929 roku przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej (AMPAS). Uznawana za najważniejsze i najbardziej prestiżowe wyróżnienie przemysłu filmowego.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
[czytaj: oskarowy] przymiotnik od: Oscar (nagroda filmowa przyznawana corocznie w wielu kategoriach przez amerykańską Akademię Nauk i Sztuk Filmowych), np. gala oscarowa; oskarowy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) chłodno, bez uczuć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: oschle
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: oschły
SJP.pl
stać się suchym z wierzchu; obeschnąć
SJP.pl
→ oschły
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak wrażliwości uczuciowej
SJP.pl
Wiktionary
niemający skłonności do wzruszeń; pozbawiony uczuć
przymiotnik
(1.1) nieskłonny do przeżywania i okazywania uczuć
(1.2) świadczący o braku skłonności do przeżywania i okazywania uczuć
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Ordo Sanctae Clarae - zakon klarysek
SJP.pl
1. wahanie się przy wyborze między dwoma możliwościami
2. wahania zasięgu lodowca związane ze zmiennym położeniem jego czoła
3. jedna z teorii wyjaśniająca przyczyny fałdowań i tworzenia się gór
4. ruch wahadłowy drgający
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wahanie, drganie, falowanie, kołysanie; ruch wahadłowy
Drgania, oscylacje (z łac. oscillatio – kołysanie, wahanie), czasem wibracje – procesy, w trakcie których pewne wielkości fizyczne na przemian rosną i maleją w czasie. Czasem nakłada się dwa dodatkowe warunki na te zmiany:
Układ drgający to inaczej oscylator.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący oscylacji
SJP.pl
w mechanice układ mechaniczny, wykonujący drgania wokół położenia równowagi
Oscylator – urządzenie lub układ fizyczny wykonujący ruch drgający lub (w technice) generujący mechanicznie, elektrycznie, elektronicznie itp. oscylacje, czyli drgania. Często termin „oscylator” często utożsamia się z oscylatorem harmonicznym, to znaczy układem wykonującym drgania harmoniczne, zaś w wypadku kiedy chodzi o inne rodzaje drgań dodaje się wówczas przymiotnik – anharmoniczny.
SJP.pl
Wikipedia
nitkowaty glon z rzędu Hormogonales; drgalnica
SJP.pl
przyrząd do badania i rejestrowania wahadłowego, drgającego przebiegu różnych zjawisk, np. w medycynie - tętna krwi
SJP.pl
1. dział metrologii elektr. stosującej oscyloskopy i oscylografy do obserwacji i rejestracji różnych zjawisk, np. zmian napięcia elektrycznego
2. med. badanie polegające na zapisywaniu w formie wykresu fali tętna i amplitudy ciśnienia krwi
SJP.pl
zapis przebiegu zmian jakiejś wielkości fiz., np. ciśnienia, temperatury
SJP.pl
Oscylometria – jedna z niespecyficznych elektrochemicznych metod analitycznych, polega na pośrednim pomiarze admitancji lub impedancji naczynia pomiarowego w zależności od stężenia roztworu. Brak jest reakcji elektrodowych, a elektrody stanowią okładki kondensatora
Wikipedia
przyrząd służący do obserwacji i badania przebiegów zależności pomiędzy dwiema wielkościami fizycznymi reprezentowanymi w postaci elektrycznej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do obrazowania przebiegu oscylacji;
Oscyloskop – przyrząd elektroniczny służący do obserwowania, obrazowania napięcia w zależności od czasu i badania zależności pomiędzy dwiema wielkościami elektrycznymi, bądź innymi wielkościami fizycznymi reprezentowanymi w postaci elektrycznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. skłaniać się raz w jedną, raz w drugą stronę, wahać się
2. wykonywać ruchy wahadłowe; drgać, kołysać się, falować
SJP.pl
wędzony ser, wyrabiany przez górali z mleka owczego; oszczypek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) etn. kulin. wędzony ser z mleka owczego o wrzecionowatym kształcie, wyrabiany przez podhalańskich górali;
Oscypek, oszczypek (słow. oštiepok) – twardy, wędzony ser, przygotowywany z mleka owczego, charakterystyczny dla polskich gór, szczególnie Podhala. Spopularyzowany w Polsce oraz w innych krajach Europy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ oscypek
SJP.pl
skrót od: On Screen Display, w informatyce:
1. menu wyświetlane na ekranie, umożliwiające sterowanie wszystkimi funkcjami monitora;
2. menu aplikacji wyświetlane na pulpicie, umożliwiające sterowanie jej funkcjami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od oset
Wiktionary
członek plemienia indiańskiego
SJP.pl
regionalnie: biały osad powstający z marznących kropelek mgły; sadź
SJP.pl
plemię indiańskie
Osedżowie (ang. Osage; osage Ni Okašką, 𐓁𐓣 𐓂𐓤𐓘𐓯𐓤𐓘͘) – plemię Indian północnoamerykańskich, używające języka z grupy siouańskich, zaliczane do grupy Siuksów Południowych.
SJP.pl
Wikipedia
członkini plemienia indiańskiego
SJP.pl
substancja organiczna występująca w kościach, nadająca im elastyczność; osseina
SJP.pl
długi drąg zakończony metalowym hakiem, używany do łowienia ryb lub jako sprzęt ratowniczy; bosak, osęka
SJP.pl
długi drąg zakończony metalowym hakiem, używany do łowienia ryb lub jako sprzęt ratowniczy; bosak, osęk
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w gminie Strachówka;
Osęka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Strachówka. Ma status sołectwa. Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Osownica, dopływ Liwca.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Strachówce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
organiczny związek chemiczny stosowany jako środek przeciwwirusowy
Oseltamiwir – organiczny związek chemiczny, lek przeciwwirusowy będący selektywnym inhibitorem neuraminidazy – enzymu wirusa grypy. Jest stosowany w leczeniu i profilaktyce grypy A i B.
Lek podawany jest doustnie w postaci kapsułek lub zawiesiny uzyskiwanej przez rozpuszczenie proszku w wodzie.
SJP.pl
Wikipedia
dawny podatek feudalny płacony w zbożu; osyp
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. w dawnej Polsce: danina składana przez chłopów w ziarnie
SJP.pl
Wiktionary
Oserdów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Ulhówek. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 41 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Królowej Polski w Machnówku.
Wikipedia
niemowlę lub małe zwierzę odżywiające się mlekiem matki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pieszcz. małe dziecko karmione jeszcze mlekiem matki
(1.2) pieszcz. młode zwierzęcia karmione mlekiem matki
SJP.pl
Wiktionary
oset kędzierzawy - pospolity chwast polny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Carduus|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny astrowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju ostów (1.1)
(1.3) bot. pot. ostrożeń polny, nazwa systematyczna|Cirsium arvesne.
Oset (Carduus L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 92 gatunki. Zasięg rodzaju obejmuje Europę, Azję i Afrykę, z czego 5 rośnie naturalnie w Polsce. Przedstawiciele rodzaju rozprzestrzenieni zostali także na innych kontynentach, także w Polsce rosną dwa gatunki obce zadomowione i cztery przejściowo dziczejące.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
historyczna kraina na północnym Kaukazie, obecnie podzielona między Gruzję i Rosję
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina historyczna na północnym Kaukazie, na pograniczu gruzińsko-rosyjskim, zamieszkana przez Osetyjczyków;
Osetia – kraina historyczna na północnym Kaukazie, zamieszkana przez Osetyjczyków. Obecnie tereny jej wchodzą w skład Rosji (autonomiczna republika Osetii Północnej) oraz Gruzji – Osetia Południowa, która od września 2008 jest uznawana za niepodległe państwo przez Rosję, Nikaraguę, Naddniestrze (nieuznawane przez nikogo), Autonomię Palestyńską i Abchazję (drugą autonomiczną część Gruzji).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Osetnica – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Chojnów.
Wikipedia
duży, czerwono-czarny motyl dzienny, którego gąsienica żeruje głównie na oście i pokrzywie; rusałka osetnik
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Carduelis citrinella|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych;
(1.2) ornit. ptak z gatunku osetnik (1.1)
Gatunek ptaka z rodziny łuszczaków:
Gatunek motyla:
Miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. mieszkaniec Osetii;
2. mieszkaniec Osetii Północnej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Osetii
(1.2) mieszkaniec Osetii Południowej
SJP.pl
Wiktionary
1. mieszkanka Osetii;
2. mieszkanka Osetii Północnej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Osetii
(1.2) mieszkanka Osetii Południowej
SJP.pl
Wiktionary
→ Osetia; osetyński
przymiotnik
(1.1) przym. od Osetia, Osetyjczyk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język osetyjski;
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem osetyjskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem osetyjskim
(1.3) spisany, stworzony w języku osetyjskim
Wiktionary
dawniej: Osetyjczyk
SJP.pl
→ Osetia; osetyjski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) żart. poseł
Wiktionary
zdrobnienie od: osełka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: osełka
SJP.pl
Wiktionary
kosmyk włosów na czubku wygolonej głowy, noszony przez Kozaków zaporoskich; sełedec
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. u Kozaków kosmyk na czubku ogolonej głowy;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) icht. ryba z rodziny karpiowatych
Osełedec albo czupryna (ukr. оселедець lub чуприна) – czub, wąski kosmyk włosów na czubku ogolonej głowy, spleciony w warkocz lub rozpuszczony, noszony przez Kozaków zaporoskich, szczególnie w XVII wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kamień szlifierski do ostrzenia narzędzi metalowych; brus, toczak, toczydło, szlifierka;
2. owalna bryłka masła; gomółka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzędzie służące do ręcznego ostrzenia narzędzi
(1.2) etn. owalna bryłka masła
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. med. zewnętrzna oznaka przepukliny
Osełka, brus, pilnik ścierny – narzędzie ścierne służące do szlifowania i obróbki wykańczającej.
Osełki mają kształt podłużnej bryły o przekroju prostokątnym lub innym dostosowanym do kształtu szlifowanej powierzchni (np. okrągłe, trójkątne, soczewkowate). Są wytwarzane z naturalnych kamieni ściernych (np. z piaskowca) lub z ziaren ściernych połączonych spoiwem ceramicznym. Ziarna ścierne mogą być naturalne (diament, korund, kwarc) lub syntetyczne (elektrokorund, węglik krzemu, węglik boru).Osełki diamentowe mają postać stalowej płytki z osadzoną na powierzchni warstwą ziaren diamentowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ osełka
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = wojsk. ośrodek sprawności fizycznej
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. pot. choroba Osgooda-Schlattera;
Miejscowości w USA:
Osoby:
Inne:
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: Okręgowa Składnica Harcerska
SJP.pl
przymiotnik od: osa
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do osy
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z osą, dotyczący osy
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla osy, mający cechy osy
forma rzeczownika.
(4.1) D. C. Ms. lp., D. lm. od: oś
SJP.pl
Wiktionary
1. oczyścić, przesiewając przez sito; odsiać;
2. zasiać; obsiać
SJP.pl
opadając, pokrywać coś warstwą
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. osiąść)
(1.1) obierać sobie miejsce zamieszkania, siedzibę
(1.2) zbierać się na czym poprzez opadanie nań
(1.3) iść w dół pod własnym ciężarem
(1.4) zatrzymywać się na jakimś miejscu
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest osiadłe; cecha tych, którzy są osiadli
Wiktionary
1. zamieszkały na stałe;
2. o zwierzętach: niezmieniający miejsca pobytu; niewędrowny, nieprzelotny
przymiotnik
(1.1) mieszkający gdzieś na stałe
(1.2) biol. mający stałe miejsce życia, nieprzemieszczający się gdzie indziej
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przeszły przymiotnikowy czynny od osiąść
SJP.pl
Wiktionary
1. zwykle w liczbie mnogiej: największe możliwości techniczne urządzenia, maszyny lub pojazdu;
2. dawniej: wybitne osiągnięcie; wyczyn
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) realizować pewien cel
(1.2) docierać do określonego miejsca
(1.3) uzyskiwać pewną minimalną lub maksymalną wartość jakiejś cechy
(1.4) docierać lub doprowadzać coś do pewnego punktu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest osiągalne
Osiągalność – termin używany w teorii sterowania.
Stan x_{k}\in R^{n} liniowego, dyskretnego układu regulacji nazywamy osiągalnym w q krokach, jeżeli istnieje ciąg wymuszeń \{u_{0},u_{1},\dots ,u_{q-1}\}, który przeprowadza ten układ z zerowego stanu początkowego x_{0} do zadanego stanu końcowego x_{k}. Czyli dla x_{0}=0, x_{q}=x_{k}.
Wiktionary oraz Wikipedia
dający się zdobyć, uzyskać
przymiotnik
(1.1) możliwy do osiągnięcia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osiągać.
Wiktionary
1. uzyskać coś, zdobyć, otrzymać;
2. dojść, dobiec, dojechać itp. do zamierzonego celu
czasownik przechodni dokonany (ndk. osiągać)
(1.1) dokonany od|osiągać.
SJP.pl
Wiktionary
1. uzyskać coś, zdobyć, otrzymać;
2. dojść, dobiec, dojechać itp. do zamierzonego celu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osiągnąć.
(1.2) coś, co zostało osiągnięte
(1.3) grykomp. wyróżnienie za wykonanie zadania w grze;
Osiągnięcie (ang. credit) – wyodrębniony zestaw efektów uczenia się/kształcenia się – stanowiących składnik wymagań dla kwalifikacji, których uzyskanie zostało potwierdzone na podstawie przeprowadzonej walidacji.
Definicja odnosi się do projektu Polskiej Ramy Kwalifikacji, realizowanego przez Instytut Badań Edukacyjnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. ociekać, obsychać;
2. osiadać na mieliźnie;
3. grzęznąć, więznąć
SJP.pl
1. ociec, obeschnąć;
2. osiąść na mieliźnie;
3. ugrzęznąć, uwięznąć
SJP.pl
1. ociec, obeschnąć;
2. osiąść na mieliźnie;
3. ugrzęznąć, uwięznąć
SJP.pl
opadając, pokryć coś warstwą
czasownik dokonany (ndk. osiadać)
(1.1) opadając, pokryć coś warstwą
(1.2) zamieszkać gdzieś na stałe
SJP.pl
Wiktionary
otoczyć siatką
SJP.pl
otaczać, grodzić siatką
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
barczatka osiczanka - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych
SJP.pl
osina;
1. drzewo z rodziny wierzbowatych; osika, topola osika;
2. drewno z tego drzewa; osika;
3. miejsce porośnięte osikami
SJP.pl
Wikipedia
1. część maszyny, pojazdu itp., na której osadzone są inne części, obracające się dokoła niej lub wraz z nią
2. prosta będąca centralną linią jakiegoś układu
Osie – wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Osie przy trasie linii kolejowej Laskowice Pomorskie-Szlachta-Czersk. Wieś jest siedzibą Wdeckiego Parku Krajobrazowego. Miejscowość jest siedzibą gminy Osie oraz przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego Sokołów.
SJP.pl
Wikipedia
błonkówka z nadrodziny bleskotek
SJP.pl
mieszkaniec Osiecka (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Osiecka (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Osięciny
SJP.pl
wieś w Polsce
Osięciny – wieś (dawne miasto) w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, na Kujawach, powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny. Siedziba gminy Osięciny.
Dawniej wieś była siedzibą władz gminy Osięciny. W latach 1954–1972 wieś była siedzibą władz gromady Osięciny. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
We wsi była stacja kolejowa kolei wąskotorowej Osięciny.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
Osieck – miasto w Polsce, położone w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w miejsko-wiejskiej gminie Osieck. Siedziba gminy, Dekanatu Osieck oraz parafii św. Bartłomieja Apostoła.
Admnistracyjnie Osieck ma status sołectwa.
Osieck uzyskał lokację miejską w 1558 roku. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego, w drugiej połowie XVI wieku położonym w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. Został pozbawiony praw miejskich 13 października 1870 i włączony do gminy Osieck w powiecie garwolińskim. W latach 1867–1954 siedziba wiejskiej gminy Osieck, 1954–1972 gromady Osieck (od 1958 w powiecie otwockim), a od 1973 reaktywowanej gminy Osieck. W latach 1975–1998 należał administracyjnie do województwa siedleckiego. 1 stycznia 2024 odzyskał status miasta.
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Osieck, Osiek, Osiek Jasielski, Osiek Mały
2. przymiotnik od: Osieczna; osieczeński
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Osiekiem, dotyczący Osieka
(1.2) związany z Osieckiem, dotyczący Osiecka
(1.3) związany z Osiekami, dotyczący Osieków
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Osieka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Osieka
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Osieka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Osieka
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
mieszkaniec Osieka
Osieczany – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Osieczna; osiecki
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Osieczną, dotyczący Osiecznej
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
Osieczna (niem. Storchnest) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, przy drodze Leszno – Śrem, nad Jeziorem Łoniewskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Osieczna.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Osiecznej
SJP.pl
mieszkanka Osiecznej
SJP.pl
1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. rzeka, dopływ Warty
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Osiecznica
SJP.pl
Osieczów (niem. Aschitzau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Osiecznica.
Wikipedia
Osieczyce (niem. Posersfelde, od 1945 Psieczyce, nazwa oboczna Piekiełko) – dawna osada położona 2,5 km na płd.-wsch. od Glisna w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Lubniewice. Należy do sołectwa Glisno.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gorzowskim.
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. osiedlić)
(1.1) niedokonany od|osiedlić.
czasownik zwrotny niedokonany osiedlać się (dk. osiedlić się)
(2.1) niedokonany od|osiedlić się.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bud. archit. nieduże skupisko budynków miejskich lub wiejskich
Termin osiedle ma kilka znaczeń:
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący osiedlenia lub osiedleńców (np. plany osiedleńcze, transport osiedleńczy); osiedleniowy
SJP.pl
osoba osiedlona na nowym terenie; osadnik
SJP.pl
dotyczący osiedlenia lub osiedleńców (np. plany osiedleniowe); osiedleńczy
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. osiedlać)
(1.1) pozwolić komuś gdzieś zamieszkać
czasownik zwrotny dokonany osiedlić się (ndk. osiedlać się)
(2.1) zamieszkać gdzieś
Wiktionary
przyjęcie z okazji wprowadzenia się do nowego mieszkania; inkrutowiny
SJP.pl
przestarzale: osiedle
SJP.pl
taki, który ma związek z osiedlem, np. sklep osiedlowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osiedlem, dotyczący osiedla
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: osiągnąć
SJP.pl
zdrobnienie od: oś (część urządzenia)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. nazwa kilkudziesięciu miejscowości w Polsce
(1.2) geogr. jezioro w zachodniej Polsce, na Pojezierzu Dobiegniewskim;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzale: obsiekać; obrąbać, obić, obciąć
SJP.pl
1. rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców;
2. osiękla nierówna - gatunek grzybów podstawkowych z rodziny Niaceae
Merismodes Earle (osiękla) – rodzaj grzybów z rodziny Niaceae.
SJP.pl
Wikipedia
Osiekowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Dąbrówno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
We wsi znajduje się cmentarz wojenny, na którym spoczywa 302 żołnierzy niemieckich i 103 żołnierzy rosyjskich, poległych 26 sierpnia 1914 r. w walkach toczących się w pobliżu wsi.
Wikipedia
Osielec – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Jordanów, nad rzeką Skawą.
W latach 1954–1972 wieś była siedzibą gromady Osielec. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Osielsko
SJP.pl
przymiotnik od: Osielsko
Osielsko (niem. Osielsk) – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Osielsko (siedziba władz gminy), przylegająca od północy do miasta Bydgoszcz.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzale: głupota, tępota, upór i inne cechy tradycyjnie przypisywane osłu
SJP.pl
liczebnik oznaczający liczbę 8
liczebnik główny
(1.1) liczba 8
(1.2) cyfra 8
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Osiemborów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.
Wieś szlachecka Osiemborowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 736.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Magnuszewie.
Wikipedia
liczebnik oznaczający liczbę 80
liczebnik główny
(1.1) liczba 80
SJP.pl
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 80
SJP.pl
1. grupa osiemdziesięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 80;
3. osiemdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liczba 80
(1.2) wiek 80 lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą osiemdziesiąt, dotyczący liczby osiemdziesiąt
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 80
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od osiemdziesiąt
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt cztery lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięcioczterolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt cztery lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięcioczterolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt cztery lata
(1.2) trwający osiemdziesiąt cztery lata
Wiktionary
mający osiemdziesiąt dni, trwający osiemdziesiąt dni itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt dwa lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciodwulatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt dwa lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciodwulatek
Wiktionary
mający osiemdziesiąt dwa lata, trwający osiemdziesiąt dwa lata itp.
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt dwa lata
(1.2) trwający osiemdziesiąt dwa lata
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt dziewięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciodziewięciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt dziewięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciodziewięciolatek
Wiktionary
mający osiemdziesiąt dziewięć lat, trwający osiemdziesiąt dziewięć lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt dziewięć lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt dziewięć lat
SJP.pl
Wiktionary
trwający osiemdziesiąt godzin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt jeden lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciojednolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt jeden lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciojednolatek
Wiktionary
mający osiemdziesiąt jeden lat, trwający osiemdziesiąt jeden lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt jeden lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt jeden lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający osiemdziesiąt kilka lat
Wiktionary
1. ważący 80 kilogramów;
2. przeznaczony na 80 kilogramów czegoś
SJP.pl
powtarzający się osiemdziesiąt razy
SJP.pl
mężczyzna osiemdziesięcioletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba w wieku 80-89 lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca 80-89 lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciolatka
SJP.pl
Wiktionary
kobieta albo samica zwierząt mająca osiemdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciolatek
SJP.pl
Wiktionary
osoby różnej płci mające od osiemdziesięciu do dziewięćdziesięciu lat
SJP.pl
1. okres osiemdziesięciu lat;
2. osiemdziesiąta rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres osiemdziesięciu lat
(1.2) osiemdziesiąta rocznica
SJP.pl
Wiktionary
mający osiemdziesiąt lat
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający osiemdziesiąt minut
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt osiem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięcioośmiolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt osiem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięcioośmiolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt osiem lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt osiem lat
Wiktionary
1. składający się z osiemdziesięciu osób;
2. przeznaczony dla osiemdziesięciu osób
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający osiemdziesiąt kilka lat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciopięciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt pięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciopięciolatek
Wiktionary
1. okres osiemdziesięciu pięciu lat;
2. osiemdziesiąta piąta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający osiemdziesiąt pięć lat; przypadający za osiemdziesiąt pięć lat;
2. będący w wieku osiemdziesięciu pięciu lat, mający osiemdziesiąt pięć lat
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt pięć lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt pięć lat
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 80, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 80
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt siedem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciosiedmiolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt siedem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciosiedmiolatek
Wiktionary
mający osiemdziesiąt siedem lat, trwający osiemdziesiąt siedem lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt siedem lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt siedem lat
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt sześć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciosześciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt sześć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciosześciolatek
Wiktionary
mający osiemdziesiąt sześć lat, trwający osiemdziesiąt sześć lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt sześć lat
(1.2) trwający osiemdziesiąt sześć lat
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemdziesiąt trzy lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemdziesięciotrzylatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemdziesiąt trzy lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemdziesięciotrzylatek
Wiktionary
1. mający osiemdziesiąt trzy lata;
2. trwający osiemdziesiąt trzy lata
przymiotnik
(1.1) mający osiemdziesiąt trzy lata
(1.2) trwający osiemdziesiąt trzy lata
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale: osiem razy, ośmiokrotnie
przysłówek
(1.1) przest. osiem razy
liczebnik główny
(2.1) przest. 800 000
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 18
liczebnik główny
(1.1) 18
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 18, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 18
SJP.pl
Wiktionary
godzina osiemnasta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 18, godzina szósta wieczorem
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: osiemnasty
SJP.pl
Wiktionary
jeleń mający osiemnaście odnóg w porożu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś z osiemnastego pułku lub drużyny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. jeleń z osiemnastoma odnogami poroża
SJP.pl
Wiktionary
1. potocznie: liczba 18;
2. budynek, tramwaj, autobus itp. oznaczony numerem osiemnastym;
3. potocznie: dziewczyna w wieku 18 lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 18
(1.2) pot. osiemnaste urodziny
(1.3) pot. przyjęcie z okazji osiemnastki (1.2)
(1.4) pot. osiemnastoletnia dziewczyna
(1.5) pot. coś lub ktoś z numerem osiemnaście
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą osiemnaście, dotyczący liczby osiemnaście
Wiktionary
składający się z osiemnastu części
SJP.pl
mający osiemnaście dni, trwający osiemnaście dni itp.
przymiotnik
(1.1) trwający osiemnaście dni
(1.2) będący w wieku osiemnastu dni
SJP.pl
Wiktionary
trwający osiemnaście godzin
przymiotnik
(1.1) trwający osiemnaście godzin
(1.2) będący w wieku osiemnastu godzin
SJP.pl
Wiktionary
będący w wieku osiemnastu lat i pół roku
SJP.pl
figura płaska mająca 18 kątów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. figura geometryczna, która ma osiemnaście boków i osiemnaście kątów
Osiemnastokąt – wielokąt, który ma 18 boków. Suma jego kątów wewnętrznych wynosi 2880°.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) osiemnaście razy
Wiktionary
SJP.pl
powtarzający się osiemnaście razy
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się osiemnaście razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś osiemnaście razy
(1.3) osiemnaście razy większy bądź mniejszy od czegoś
SJP.pl
Wiktionary
chłopiec osiemnastoletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający osiemnaście lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca osiemnaście lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od osiemnastolatka
SJP.pl
Wiktionary
kobieta albo samica zwierząt mająca osiemnaście lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca osiemnaście lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca osiemnaście lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od osiemnastolatek
SJP.pl
Wiktionary
kobieta albo samica zwierząt mająca osiemnaście lat
SJP.pl
1. okres osiemnastu lat;
2. osiemnasta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający osiemnaście lat; przypadający za osiemnaście lat;
2. będący w wieku osiemnastu lat, mający osiemnaście lat
przymiotnik
(1.1) mający osiemnaście lat
(1.2) trwający osiemnaście lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z osiemnastu liter
Wiktionary
mający osiemnaście miesięcy, trwający osiemnaście miesięcy itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający osiemnaście minut
Wiktionary
1. składający się z osiemnastu osób;
2. przeznaczony dla osiemnastu osób
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla osiemnastu osób, mogący pomieścić osiemnaście osób
(1.2) złożony z osiemnastu osób, wykonywany przez osiemnaście osób
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i osiemnastu kondygnacji położonych nad nim
Wiktionary
wielościan o 18 ścianach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o osiemnastu ścianach
SJP.pl
Wiktionary
1. mający osiemnaście stopni (w jakiejś skali);
2. mający osiemnaście stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z osiemnastu tomów, zawarty w osiemnastu tomach, wydany w osiemnastu tomach
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający osiemnaście tygodni
(1.2) będący w wieku osiemnastu tygodni
Wiktionary
dotyczący osiemnastego wieku, pochodzący z osiemnastego wieku, żyjący w osiemnastym wieku, dziejący się w osiemnastym wieku itp.
przymiotnik
(1.1) taki, który wydarzył się lub żył w osiemnastym wieku; taki, który pochodzi z osiemnastego wieku
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 18
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 18
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po siedemnastym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) osiemnasta: godzina osiemnasta
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 800
liczebnik główny
(1.1) liczba 800
SJP.pl
Wiktionary
1. liczba 800;
2. całość składająca się z ośmiuset części lub jednostek;
3. to, co jest oznaczone liczbą 800
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 800 (osiemset)
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 800
(1.3) całość składająca się z ośmiuset części, elementów lub jednostek
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: osiemsetkilogramowy
SJP.pl
1. okres ośmiuset lat;
2. osiemsetna rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres ośmiuset lat
(1.2) osiemsetna rocznica
SJP.pl
Wiktionary
mający osiemset lat, trwający osiemset lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający osiemset lat
(1.2) trwający osiemset lat
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 800
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od osiemset
SJP.pl
Wiktionary
→ Ośno Lubuskie; ośnieński
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ośnem Lubuskim, dotyczący Ośna Lubuskiego
SJP.pl
Wiktionary
dwuścienna, workowatego kształtu błona surowicza obejmująca serce kręgowców; worek osierdziowy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. worek surowiczy ochraniający serce;
Osierdzie (worek osierdziowy, worek okołosercowy) (łac. saccus pericardiacus) – podwójna błona surowicza workowatego kształtu, obejmująca w postaci dwuściennego worka serce kręgowców i zdecydowanej większości mięczaków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący osierdzia
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) umierając, czynić kogoś sierotą
Wiktionary
taki, który stał się sierotą, stracił rodziców
SJP.pl
stać się sierotą, stracić rodziców
SJP.pl
1. oczyszczać, przesiewając przez sito; odsiewać;
2. zasiewać; obsiewać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
niewielki chrząszcz z rodziny sprężykowatych, larwy uważane są za szkodniki
SJP.pl
przymiotnik od: Osijek (miasto w Chorwacji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Osijekiem, dotyczący Osijeka
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto we wschodniej Chorwacji, w historycznej krainie Slawonii, nad rzeką Drawą;
Osijek (węg. Eszék, niem. Esseg, Essegg) – miasto we wschodniej Chorwacji, stolica żupanii osijecko-barańskiej, siedziba miasta Osijek. Leży w historycznej krainie Slawonii, nad rzeką Drawą. W 2011 roku liczyło 84 104 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. drzewo z rodziny wierzbowatych (Populus tremula), gatunek topoli; topola drżąca; osina; trzepocina;
2. drewno osikowe; osina
SJP.pl
1. drzewo z rodziny wierzbowatych (Populus tremula), gatunek topoli; topola drżąca; osina; trzepocina;
2. drewno osikowe; osina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych;
(1.2) drewno osiki (1.1)
forma czasownika.
(2.1) 3 os. lp. przysz. zob. osikać.
Topola osika, osika, topola drżąca (Populus tremula L.) – gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Najpospolitszy gatunek topoli w Polsce. Nie należy go mylić z topolą osikową (Populus tremuloides Michx.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. opryskać, polać coś; obsikać;
2. opryskać moczem, obsiusiać
SJP.pl
obsikiwać; potocznie:
1. opryskiwać moczem;
2. opryskiwać jakąś cieczą
SJP.pl
wykonany z drewna osiki; osinowy
przymiotnik
(1.1) składający się z osiki
(1.2) wykonany z drewna lub innej części osiki
(1.3) będący częścią osiki
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik główny
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. osiemnaście
Wiktionary
1. drzewo z rodziny wierzbowatych; osika, topola osika;
2. drewno z tego drzewa; osika;
3. miejsce porośnięte osikami
osina – drewno topoli drżącej
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na Syberii w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie kemerowskim;
Osinniki (ros. Осинники) – miasto na Syberii w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie kemerowskim. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego wchodzący w skład Kuźnieckiego Zagłębia Węglowego. Ossinniki położone są wzdłuż linii kolejowej pomiędzy stacją Kandalep (Кандалеп) i Nowokuźnieck. W mieście znajdują się dwie linie tramwajowe.
Wiktionary oraz Wikipedia
samochód ciężarowy przystosowany do przewożenia pasażerów
Osinobus – polski samochód do przewozu większej liczby osób na nieduże odległości, produkowany przez ZBM Osiny na bazie kolejnych modeli samochodu ciężarowego Star 28/29, z zabudowaną kabiną pasażerską w miejsce skrzyni ładunkowej.
Pierwszy autobus został zmontowany w jednym z wydziałów Kopalni Rud Żelaza „Osiny” na własne potrzeby – transportu. Ponieważ na rynku brakowało podobnych pojazdów, konstrukcja spotkała się z dużym zainteresowaniem. Produkcja „Osinobusów” szybko stała się jedną z ważniejszych w przedsiębiorstwie przekształconym w Zakład Budowy Maszyn „Osiny” w Poraju. Było to wynikiem sukcesywnego zamykania kopalń rudy żelaza. W ZBM „Osiny” oprócz „Osinobusów” produkowano także na podwoziach samochodów ciężarowych uproszczone samochody strażackie, jak również samochody taktyczne dla Milicji. Produkcja w dużej części odbywała się na Wydziale W-33 w Nowej Wsi.
SJP.pl
Wikipedia
szkodnik drzew liściastych (motyl lub chrząszcz)
SJP.pl
motyl nocny
SJP.pl
Wikipedia
wykonany z drewna osikowego; osikowy
SJP.pl
przymiotnik od: Osiny
SJP.pl
Wikipedia
1. drzewo z rodziny wierzbowatych; osika, topola osika;
2. drewno z tego drzewa; osika;
3. miejsce porośnięte osikami
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osiodłać.
Wiktionary
przyrząd okulistyczny do pomiaru osi oka; aksometr
SJP.pl
ustawiać na jednej osi; środkować; centrować
SJP.pl
roślina lądowa, której ciało jest zróżnicowane na łodygę, liście i korzeń; kormofit, roślina osiowa
Rośliny telomowe, rośliny wyższe, zarodkowe, rośliny osiowe, osiowce, organowce, rośliny lądowe (Telomophyta, Embryophyta, Cormophyta) – grupa roślin o różnej randze systematycznej w zależności od ujęcia. Do roślin telomowych należą rośliny z linii rozwojowej wyodrębnionej z zielenic w erze paleozoicznej. Na podstawie zegara molekularnego ich powstanie datowane jest na 515 milionów lat temu (kambr). Ze względu na wspólne pochodzenie rośliny telomowe tworzą wraz z zielenicami klad roślin zielonych.
SJP.pl
Wikipedia
dodatkowa opłata za postój nierozładowanego w określonym czasie wagonu
SJP.pl
roślina lądowa, której ciało jest zróżnicowane na łodygę, liście i korzeń; kormofit, roślina osiowa
SJP.pl
symetria osiowa jakiegoś obiektu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest osiowe
SJP.pl
Wiktionary
ciągnący się wzdłuż osi, obracający się dookoła osi (np. symetria osiowa); symetryczny
SJP.pl
1. gatunek ssaka z rodziny koniowatych, używany jako zwierzę pociągowe i juczne;
2. potocznie: człowiek uparty i głupi, zły uczeń
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Equus asinus|Linnaeus|ref=tak., zwierzę domowe z rodziny koniowatych;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) pot. uparty człowiek
(2.2) pot. głupi człowiek
Osioł zwyczajny (Equus asinus) – udomowiony gatunek ssaka z rodziny koniowatych (Equidae). Charakteryzuje się dużą głową, długimi uszami, cienkim ogonem z kitą na końcu, małymi wymaganiami pokarmowymi i odpornością na brak wody.
W stanie dzikim występuje osioł nubijski (Equus africanus) z podgatunkami (osioł nubijski i osioł somalijski). W wielu regionach świata użytkowana przez człowieka jest jego udomowiona forma – osioł zwyczajny (Equus asinus). Wyselekcjonowano 78 ras, m.in.: osioł kataloński, osioł poitou, osioł asinara, osioł andaluzyjski, osioł krapass, osioł ponui, osioł prowansalski, American mammoth donkey.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pogardliwie o kimś naiwnym, nierozgarniętym;
2. pieszczotliwie o ośle;
3. potocznie o nieudaczniku
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: osioł
(1.2) młody osioł
(1.3) zabawka w kształcie osła
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: os-ir] skrót od: Ośrodek Sportu i Rekreacji
SJP.pl
stać się siwym
SJP.pl
dawniej: uczynić siwym, pokryć siwizną; zsiwić
SJP.pl
stać się siwym
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. posiwieć
Wiktionary
liczebnik główny
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. osiemnaście
Wiktionary
człowiek silny, dobrze zbudowany; siłacz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. człowiek dobrze zbudowany i silny
SJP.pl
Wiktionary
przypominający budową osiłka
SJP.pl
miasto w Polsce
Osjaków – miasto w Polsce, położone w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Osjaków. Leży nad Wartą, przy drodze krajowej nr 74 z Wielunia do Piotrkowa Trybunalskiego. Jest miejscem etapowym spływów kajakowych.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Osjakowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Osjakowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Osjaków
SJP.pl
legendarny wojownik i bard celtycki
SJP.pl
Wikipedia
nurt literacki z przełomu XVIII i XIX wieku opierający się na naśladownictwie "Pieśni Osjana", dzieła Jamesa Macphersona
Osjanizm – zespół tendencji literackich występujących na przełomie XVIII i XIX wieku zapoczątkowanych publikacją tzw. Pieśni Osjana, utworów szkockiego pisarza Jamesa Macphersona, który swoje teksty wzorował na dawnych przekazach celtyckich; ogłosił je drukiem jako angielskie tłumaczenie odnalezionych dzieł Osjana, legendarnego barda. Mimo raportu specjalnej komisji ogłoszonej przez Highland Society w Edynburgu w 1805 r., która podważyła autentyczność pieśni osjanicznych, większość ludzi należących do elity intelektualnej Europy uważała Pieśni Osjana za autentyczny zabytek dawnej poezji celtyckiej, a zarazem za dokument historyczny. W miarę upływu lat Osjan stał się przede wszystkim przodkiem literatury ludów germańskich, do którego szczególnie chętnie przyznawali się Niemcy i Skandynawowie. Mistyfikacja Macphersona zapoczątkowała prąd literacki w wielu krajach europejskich, przejawiający się nawiązywaniem do zainteresowań, atmosfery poetyckiej, konstrukcji bohaterów oraz zabiegów stylistyczno-kompozycyjnych cyklu Osjana.
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: oskarżony, oskarżona (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
zdjąć skalp, czyli płat skóry na wierzchu głowy wraz z włosami (obyczaj wojenny niegdyś znany wśród północnoamerykańskich Indian)
czasownik przechodni dokonany (ndk. skalpować)
(1.1) zedrzeć skórę z głowy pokonanego przeciwnika
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj kilofa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) górn. bud. ręczne narzędzie złożone z trzonka i osadzonych na nim dwóch ostrzy: jednym spłaszczonym, a drugim ostrym i spiczastym; rodzaj kilofa, używany głównie w kopalniach i budownictwie, dawniej także jako broń;
Oskard – narzędzie składające się z obucha w kształcie pojedynczego ostrza (żeleźca), oraz styliska, na którego końcu ten obuch jest osadzony. Wykorzystywane najczęściej do robót ziemnych i odłupywania skał (np. w górnictwie albo budownictwie). To żeleźce, czyli głowica robocza oskarda, współcześnie zazwyczaj stalowe, waży kilka kilogramów, a stylisko ma długość około jednego metra. W oskardzie płaszczyzna ostrza nie jest równoległa do styliska (jak w siekierze), tylko prostopadła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
maszyna używana przy naprawach nawierzchni drogowych, zrywająca górną warstwę tłucznia
SJP.pl
zdrobnienie od: Oskar (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Oskarka lub z nim związany
SJP.pl
Oskar z małżonką; Oskarowie
SJP.pl
1. twórca filmu będący laureatem Oscara;
2. film będący laureatem Oscara
SJP.pl
SJP.pl
Oskar z małżonką; Oskarostwo
SJP.pl
przymiotnik od: Oscar (nagroda filmowa przyznawana corocznie w wielu kategoriach przez amerykańską Akademię Nauk i Sztuk Filmowych), np. oskarowe nominacje; oscarowy
SJP.pl
otaczać skarpą
SJP.pl
1. obwiniać kogoś o coś;
2. składać na kogoś skargę do sądu;
3. być oskarżycielem w procesie sądowym
czasownik przechodni niedokonany (dk. oskarżyć)
(1.1) obwiniać kogoś o coś
(1.2) praw. wnosić oskarżenie (do sądu)
SJP.pl
Wiktionary
1. obwiniać kogoś o coś;
2. składać na kogoś skargę do sądu;
3. być oskarżycielem w procesie sądowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oskarżać.
Wiktionary
wnieść przeciw komuś oskarżenie; osądzić; posądzić
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zarzut dokonania czynu nagannego lub niezgodnego z prawem
(1.2) praw. skarga wnoszona do sądu, akt oskarżenia
Akt oskarżenia – pismo procesowe (skarga oskarżycielska) wnoszone do sądu w postępowaniu karnym przez uprawniony podmiot, w którym domaga się on od sądu wydania orzeczenia o winie i karze lub środkach karnych wobec osoby wskazanej w tym piśmie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wnieść przeciw komuś oskarżenie; osądzić; posądzić
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. kobieta, przeciw której rozpoczęto postępowanie karne
(1.2) pot. kobieta, której zarzucono popełnienie czynu uznawanego za naganny
forma czasownika.
(2.1) ims. przym. bierny od: oskarżyć
SJP.pl
Wiktionary
wnieść przeciw komuś oskarżenie; osądzić; posądzić
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: oskarżyć
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) praw. osoba, przeciw której rozpoczęto postępowanie karne
(2.2) pot. osoba, której zarzucono popełnienie czynu uznawanego za naganny
SJP.pl
Wiktionary
wnieść przeciw komuś oskarżenie; osądzić; posądzić
czasownik przechodni dokonany (ndk. oskarżać)
(1.1) obwinić kogoś o coś
SJP.pl
Wiktionary
osoba, która oskarża kogoś, wnosi skargę na kogoś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek, który oskarża
(1.2) praw. w procesie karnym osoba wnosząca do sądu akt oskarżenia przeciw komuś
Akt oskarżenia – pismo procesowe (skarga oskarżycielska) wnoszone do sądu w postępowaniu karnym przez uprawniony podmiot, w którym domaga się on od sądu wydania orzeczenia o winie i karze lub środkach karnych wobec osoby wskazanej w tym piśmie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta, która oskarża kogoś, wnosi skargę na kogoś
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) wyrażając oskarżenie, zarzut lub sugerując winę drugiej osoby
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) umocnienie brzegu morskiego polegające na obrzuceniu plażaaży i dna kamieniem lub blokami betonowymi
Wiktionary
przymiotnik od: Osie (wieś w Bydgoskiem), Osz (miasto w Kirgistanie)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oskami, dotyczący Osków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język oskijski;
Wiktionary
1. jedna z łusek osłaniających ujście rurki kwiatowej
2. osklepek opłucnej - odcinek opłucnej ściennej ograniczający jamę opłucnową od góry
3. osklepek ślimaka - część składowa ucha wewnętrznego
SJP.pl
1. apetyt na coś, chęć, chętka zjedzenia czegoś;
2. potocznie: cierpnięcie, drętwienie zębów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wielka ochota na coś
SJP.pl
Wiktionary
1. niskie, wiecznie zielone drzewo owocowe z rodziny szczawikowatych, uprawiane w strefie tropikalnej; aweroa, karambola;
2. owoc tego drzewa
Oskomian, aweroa (Averrhoa L.) – rodzaj roślin z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). Obejmuje dwa gatunki, czasem rozbijane na cztery lub pięć. Oba gatunki, zarówno oskomian pospolity, znany też pod nazwą karambola, jak i oskomian bilimbi, zwany bilimbi, zostały rozpowszechnione w strefie tropikalnej jako drzewa owocowe już w czasach przedkolonialnych. Z tego powodu niejasne jest ich pochodzenie. Jako ich ojczyznę wskazuje się południowo-wschodnią Azję, w szczególności Malezję, albo wschodnią Brazylię.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów
SJP.pl
dawniej: apetyt na coś; chętka; oskoma
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. ślina
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych
SJP.pl
zewnętrzna warstwa ciała licznych bezkręgowców oraz niższych strunowców, zbudowana z chityny lub kutyny, pełniąca głównie rolę ochronną; kutykula; kutikula
Oskórek, kutykula, kutikula (łac. cuticula) – wytwór nabłonka pokrywający ciało wielu bezkręgowców (m.in. nicieni, pierścienic, stawonogów) oraz osłonic. Niekiedy wyściela także ich ektodermalne narządy wewnętrzne. Chroni ciało przed urazami, utratą wody oraz drobnoustrojami. Jego budowa różni się pomiędzy poszczególnymi grupami zwierząt. U nicieni i pierścienic w jego skład wchodzą głównie elastyczne białka. U stawonogów natomiast jest on zbudowany w dużej części z chityny (połączonej z węglanem wapnia oraz fosforanem wapnia), stanowiąc sztywny zewnętrzny szkielet.
SJP.pl
Wikipedia
→ oskórek
SJP.pl
rzadko: warstwa tkanek zbudowanych z komórek korkowych, pokrywająca pędy roślin drzewiastych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający skorupę
Wiktionary
plemię italskie zamieszkujące część Lacjum, Samnium i Kampanii; Opikowie
Oskowie, Opikowie – grupa ludów starożytnej Italii. Kulturowo ulegali wpływom greckim. Uzależnieni byli od Etrusków. Pod koniec IV w. p.n.e. zostali podbici przez Rzym.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na południowym zachodzie europejskiej części Rosji i na Ukrainie, lewy dopływ Dońca;
Oskoł (ros. Оскол Oskoł, ukr. Оскіл Oskił) – rzeka na południowym zachodzie europejskiej części Rosji i na Ukrainie, lewy dopływ Dońca o długości 472 km i powierzchni dorzecza 14 800 km².
Wiktionary oraz Wikipedia
sok wydzielający się wiosną z niektórych drzew po nacięciu kory
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. sok z brzozy;
Oskoła – staropolska nazwa soku brzozowego (Succus Betulae) o słodkawym smaku. Był to napój chłodzący i leczniczy stosowany na całej Słowiańszczyźnie.
Otrzymuje się go przez głębokie (ale nie głębsze niż 4 cm) nacięcie pnia lub gałęzi brzozy wczesną wiosną. Z małego drzewa o średnicy pnia ok. 15 cm można pozyskać do 5 litrów soku dziennie, z większych okazów (średnica ok. 30 cm) nawet do 15 litrów. Należy go przechowywać w szklanych lub emaliowanych naczyniach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych
Oskrobek (Cionus) – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych. W jej obrębie zalicza się go do podrodziny Curculioninae i plemienia Cionini. Obejmuje ponad 80 opisanych gatunków. Zamieszkują one krainy: palearktyczną, etiopską i orientalną. Są fitofagami. Larwy żerują ukryte w śluzowatej wydzielinie lub włoskach rośliny żywicielskiej. Poczwarki schowane są w kokonie utworzonym z wydzieliny.
SJP.pl
Wikipedia
roślina z rodziny nanerczowatych
SJP.pl
część układu oddechowego, położona pomiędzy tchawicą a oskrzelikami
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. parzysty narząd rurowaty położony poniżej tchawicy, stanowiący część dolnych dróg oddechowych, rozgałęziający się dychotomicznie
Wiktionary oraz Wikipedia
część rozgałęzienia oskrzeli w formie cienkiej rurki zakończonej pęcherzykiem płucnym
Oskrzeliki (łac. bronchioli) – część układu oddechowego położona między oskrzelami a pęcherzykami płucnymi. To cienkie przewody o średnicy mniejszej niż 0,85 mm.
Są rozgałęzieniami oskrzeli od 11. do 16. rzędu. Płuca człowieka zawierają ok. 30 tys. oskrzelików. Są najmniejszym elementem układu oddechowego, który pełni wyłącznie funkcje transportowe (tzn. nie zachodzi w nich wymiana gazowa).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) anat. dotyczący oskrzeli
Wiktionary
element konstrukcyjny mebli szkieletowych
Oskrzynia – element konstrukcyjny mebli szkieletowych. Funkcją oskrzyń jest połączenie górnej części nóg np. stołu, krzesła lub taboretu w podzespół konstrukcyjny, umożliwiający następnie przymocowanie do niego blatu lub siedziska.
Oskrzynie najczęściej są wykonane z drewna litego, płyty wiórowej lub sklejki. Mogą być wykonane także np. z metalu czy plastiku, jeżeli mebel jest wykonany również z tego rodzaju materiału.
SJP.pl
Wikipedia
twór wyrzutowy u gąbek znajdujący się na górnym biegunie ciała
Oskulum (łac. osculum), otwór wypustowy – otwór wyrzutowy u gąbek znajdujący się na górnym biegunie ciała. Nie odpowiada on jednak pragębie. Biegunem pragęby gąbki przyrastają do podłoża (ta w konsekwencji zarasta). Oskulum powstaje wtórnie na biegunie przeciwległym do pragęby. Jego funkcją jest wyprowadzanie z wnętrza gąbek wody napływającej ostiami lub porami.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: oparzać, opiekać
SJP.pl
nałożyć obowiązek płacenia składki
SJP.pl
stolica Norwegii
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Norwegii;
Oslo (wym. norw. [ˈuʂˈlu], [ˈusˈlu], 1624–1877 Christiania, 1877–1924 Kristiania) – stolica i największe miasto Norwegii, gmina na prawach okręgu oraz siedziba władz sąsiedniego okręgu Viken. Oslo jest położone na południowym wschodzie kraju, w środkowej części regionu Østlandet, u ujścia rzek Lysaker, Aker, Alna i Gjersjø oraz kilku mniejszych cieków do zatoki Oslofjorden. Miasto Oslo liczy w swoich granicach administracyjnych 709 037 mieszkańców (2023), podczas gdy obszar zurbanizowany (tettsted) Oslo, obejmujący także tereny sąsiednich gmin, 942 084 mieszkańców (2014). Miasto zajmuje powierzchnię 454,12 km², a obszar zurbanizowany — 266,16 km²
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Oslo (stolicy Norwegii)
SJP.pl
mieszkanka Oslo (stolicy Norwegii)
SJP.pl
→ Oslo (stolica Norwegii)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oslo, dotyczący Oslo
SJP.pl
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Os i liczbie atomowej 76, metal należący do grupy żelazowców, wykorzystywany m.in. do produkcji stopów z irydem
skrótowiec
(1.1) = Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska
Osm (Os, łac. osmium) – pierwiastek chemiczny z grupy żelazowców (triada platynowców ciężkich). Nazwa pochodzi od greckiego słowa osme oznaczającego zapach.
Gęstość osmu wynosi ok. 22,5–22,6 g/cm³. Teoretycznie jest to największa gęstość spośród wszystkich znanych pierwiastków, jednak według niektórych pomiarów większą wartość stwierdzono dla irydu. W efekcie pierwszeństwo co do największej gęstości nie zostało ustalone (2007 r.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: osmański
SJP.pl
skrót od: osmańsko-turecki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dawna polska miara objętości ciał sypkich, odpowiadająca jednej ósmej części korca
Wiktionary
wysmagać;
1. obić dotkliwie batem, biczem, rzemieniem itp.; zesmagać, posmagać, wychłostać, wysiec, wysiekać, zsiec;
2. o wietrze: owiać silnymi podmuchami
SJP.pl
osmaganek plamek - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
opalać coś z wierzchu lub okopcać dymem
czasownik przechodni niedokonany (dk. osmalić)
(1.1) paląc pokrywać się czarnym nalotem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) opalanie lub poddawanie czegoś działaniu dymu
Wiktionary
opalić coś z wierzchu lub okopcić dymem
SJP.pl
opalić coś z wierzchu lub okopcić dymem
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię władców państwa osmańskiego
Osman – epos siedemnastowiecznego dubrownickiego poety Ivana Gundulicia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) badacz kultury Turków osmańskich
Wiktionary
imię męskie
Osmanowie (tur. Osmanlı Hanedanı) – turecka dynastia, panująca w imperium osmańskim w latach 1299–1922.
Dynastia Osmanów wywodziła się z rodu Söğüt, za pierwszego przedstawiciela Osmanów uznawany jest Osman I, syn Ertuğrula. Początkowo władcy osmańscy tytułowali się bejami, pierwszy tytułem sułtana zaczął posługiwać się syn Osmana, Orchan, ale oficjalnie wprowadzono go do tytulatury za rządów Murada I.
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący Imperium Osmańskiego
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Imperium Osmańskiego, związany z Imperium Osmańskim
(1.2) dotyczący dynastii Osmanów, związany z dynastią Osmanów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. wymarły, oficjalny język Imperium Osmańskiego, wywodzący się z grupy języków tureckich;
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obsmarować;
1. zabrudzić coś z wierzchu, zwłaszcza czymś lepkim, płynnym; usmarować;
2. przenośnie: oczernić kogoś, popsuć komuś reputację; oplotkować, obmówić;
3. osmarować się:
a) zabrudzić się z wierzchu, zwłaszcza czymś lepkim, płynnym;
b) przenośnie: wzajemnie rzucić na siebie oskarżenia
SJP.pl
obsmarowywać;
1. zabrudzać coś z wierzchu, zwłaszcza czymś lepkim, płynnym; usmarować;
2. przenośnie: oczerniać kogoś, psuć komuś reputację; oplotkowywać, obmawiać;
3. osmarowywać się:
a) zabrudzać się z wierzchu, zwłaszcza czymś lepkim, płynnym;
b) przenośnie: wzajemnie rzucać na siebie oskarżenia
SJP.pl
gatunek pnącza z rodziny mydleńcowatych, z którego wytwarza się guaranę; paulinia guarana
Paulinia guarana (Paullinia cupana), pot. guarana lub gwarana – gatunek pnącza z rodziny mydleńcowatych. Występuje w całym dorzeczu Amazonki i Pary (Brazylia). Bywa nazywany zwyczajowo guaraną od nazwy gorzko-kwaśnego napoju, sporządzanego z jej nasion. Nazwa napoju zaś pochodzi od plemienia Guarani.
SJP.pl
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) med. pierwszy człon wyrazów złożonych mających związek znaczeniowy z węchem
(1.2) biol. pierwszy człon wyrazów złożonych mających związek znaczeniowy z ciśnieniem osmotycznym
Wiktionary
Wikipedia
specjalista w zakresie osmologii
SJP.pl
Osmologia (gr.osmé - zapach, węch + lógos - nauka) jest to dział nauki zajmujący się badaniem właściwości i funkcjonowaniem zmysłu węchu oraz jego patologiami czy nieprawidłowym działaniem.
W kryminalistyce – dział techniki kryminalistycznej zajmujący się pobieraniem, przechowywaniem i badaniem śladów zapachowych ludzi z wykorzystaniem specjalnie wyszkolonych w tym zakresie psów, których zadaniem jest ustalenie zgodności zapachowej z materiałem dowodowym (pobranym na miejscu zdarzenia), a materiałem porównawczym pobranym od osób. Badania śladów zapachowych ludzi zmierzające do ustalenia tożsamości osoby (sprawcy czynu przestępnego) są młodą dyscypliną w polskiej kryminalistyce.
Wikipedia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przyrząd do mierzenia ciśnienia osmotycznego roztworów
Osmometr – (gr. osmós "ciśnienie" + metreín "mierzyć") fiz. przyrząd do pomiaru ciśnienia osmotycznego roztworów.
SJP.pl
Wikipedia
Osmoreceptor (osmodetektor) – receptor wrażliwy na zmianę ciśnienia osmotycznego w organizmie, które znajdują się w podwzgórzu.
Wzrost ciśnienia osmotycznego w płynach ustrojowych (głównie we krwi) powoduje pobudzenie osmoreceptorów, w wyniku czego następuje wyzwolenie uczucia pragnienia oraz wzmożone wydzielanie hormonu wazopresyny, który przyczynia się do zwiększonego wchłaniania zwrotnego wody w kanalikach nerkowych, zapobiegając nadmiernemu jej wydalaniu z moczem.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. regulacja ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych organizmu;
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący osmoregulacji
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z osmoregulacją, dotyczący osmoregulacji
SJP.pl
Wiktionary
oparty na procesie osmozy, wynikający z procesu osmozy
przymiotnik
(1.1) oparty na procesie osmozy; dotyczący osmozy
SJP.pl
Wiktionary
ogólna nazwa jednego z pierwiastków należącego do triady platynowców ciężkich: osmu, irydu lub platyny
SJP.pl
przymiotnik od: osm (pierwiastek chemiczny)
przymiotnik
(1.1) dotyczący osmu
SJP.pl
Wiktionary
przenikanie rozpuszczalnika przez półprzepuszczalną błonę z roztworu o mniejszym stężeniu do roztworu o stężeniu większym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. fiz. ruch cząsteczek rozpuszczalnika z obszaru o niższym stężeniu substancji rozpuszczonej do obszaru o wyższym stężeniu substancji rozpuszczonej przez częściowo przepuszczalną membranę;
(1.2) kult. przenikanie wpływów kulturowych itp. z jednego obszaru na drugi
Osmoza – dyfuzja rozpuszczalnika przez membranę półprzepuszczalną rozdzielającą dwa roztwory o różnym stężeniu.
Osmoza zachodzi spontanicznie w wyniku przenikania rozpuszczalnika (np. wody) przez membranę półprzepuszczalną z roztworu o niższym stężeniu substancji rozpuszczonej do roztworu o stężeniu wyższym, czyli prowadzi do wyrównania stężeń obu roztworów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
choroba sosen wywołana przez grzyb; rdza kory sosny, rdza pęcherzykowata, obwar
Rdza kory sosny (znana także pod nazwami: obwar, obar, osmół, rdza pęcherzykowata, suchoczób) – grzybowa choroba roślin z grupy rdzy wywołana przez Cronartium pini (dawniej opisywany jako Cronartium flaccidum). Występuje głównie na sośnie zwyczajnej, ale także innych sosnach dwuigielnych: sośnie czarnej, nadmorskiej, alepskiej, kosodrzewinie. Drugim domownikiem mogą być przedstawiciele dziesięciu rodzin okrytonasiennych. Atakuje gałęzie i strzałę. Występuje na całym niżu europejskim, ponadto w Wielkiej Brytanii i Skandynawii.
SJP.pl
Wikipedia
posmarować lub nasycić smołą; nasmołować, wysmołować, zasmołować
SJP.pl
wieś w Polsce
Osmołowszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Dąbrowa Białostocka. W latach 1919–1944 (de jure do 1950) dzielnica Dąbrowy Białostockiej.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Dąbrowie Białostockiej.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: zasmucić; osmutnić
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: zasmucić; osmucić
SJP.pl
1. rzucać smugę światła; oświetlać coś smugą;
2. zdejmować skórę z zająca lub królika
SJP.pl
1. rzucić smugę światła; oświetlić coś smugą;
2. ściągnąć skórę z zająca lub królika
SJP.pl
środowiskowo: dodać do jakiegoś utworu muzycznego instrumenty smyczkowe
SJP.pl
1. w łowiectwie: ogon zająca; kosmyk, omyk;
2. błonkówka z rodziny grzebaczowatych
SJP.pl
Osnabrück (dolnoniem. Ossenbrügge) – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia, położone w północno-zachodniej części kraju, nad rzeką Hase w regionie Osnabrücker Land, między północną częścią Lasu Teutoburskiego i gór Wiehengebirge, ok. 80 km na północ od Dortmundu, ok. 45 km od Münster i ok. 100 na zachód od Hanoweru. Miasto jest siedzibą powiatu Osnabrück, do którego jednak nie należy. W 2023 roku miasto liczyło ok. 166,6 tys. mieszkańców.
Wikipedia
1. układ nitek tworzących tkaninę, przeplatający się z poprzecznie biegnącym wątkiem;
2. przędza przeznaczona na układ nitek biegnących wzdłuż tkaniny;
3. sytuacja przedstawiona w utworach fabularnych, na której tle rozgrywa się akcja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. sposób ułożenia nici w tkaninie, w które wplata się nici wątku; także same nici tworzące ten układ;
(1.2) w powieści, filmie lub innym utworze fabularnym – tło wydarzeń
(1.3) przen. książk. baza, podstawa
(1.4) geod. wybrany zestaw punktów w terenie, podstawa konstrukcji mapy;
(1.5) praw. zasadnicza treść wniosku, dokładnie określone żądanie
(1.6) środ. sport. strzelectwo konspekt zajęć strzeleckich
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tkanka okrywająca nasiona niektórych roślin; arylus
SJP.pl
Wikipedia
osnowowy
SJP.pl
1. otoczyć coś snując nić;
2. oprzeć dzieło literackie lub muzyczne na jakiejś podstawie;
3. dawniej: upleść
SJP.pl
błonkówka z rodziny niesnujowatych, szkodnik sosny
SJP.pl
zasnuja świerkowa; osnujka świerkowa - błonkówka z rodziny niesnujowatych, której larwy żyją w oprzędach na świerku i żywią się igłami; groźny szkodnik
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu błonkówek; niesnujowate
Niesnujowate, osnujowate (Pamphiliidae) – rodzina owadów z rzędu błonkówek, z podrzędu rośliniarek.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach osnujowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
dawniej: wysypka
SJP.pl
rodzaj pająka z rodziny osnuwikowatych o ciemno ubarwionym spodzie
SJP.pl
rodzina pająków licząca ponad 4450 gatunków
Osnuwikowate (Linyphiidae) – rodzina pająków z podrzędu Opisthothela. Liczy ponad 4450 gatunków podzielonych na ponad 580 rodzajów, co czyni ją drugą najliczniejszą rodziną po skakunowatych. Rodzina słabo poznana, ciągle odkrywane są nowe gatunki. Występują problemy z systematyką. W Polsce występuje ok. 300 gatunków, głównie z rodzajów: Centromerus, Porrhomma, czy Walckenaeria (zobacz: osnuwikowate Polski).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach osnukikowatych (rodzina pająków)
SJP.pl
1. człowiek, postać;
2. postać literacka występująca zwłaszcza w utworze dramatycznym;
3. forma czasownika użytego jako orzeczenie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pojedynczy człowiek, ktoś
(1.2) gram. pojęcie używane do określenia formy czasownika, w zależności od wykonawcy czynności
(1.3) bohater dramatu
(1.4) praw. podmiot czynności prawnych
(1.5) rel. w chrześcijańskiej doktrynie Trójcy Świętej: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. socjol. wyrażenie słowne niewskazujące na płeć kogoś, o kim się mówi, składające się z wyrazu „osoba” oraz imiesłowu przymiotnikowego lub przymiotnika
Wiktionary
przysłówek
(1.1) we własnej osobie, samemu, bez pośrednictwa
(1.2) w odniesieniu do siebie samego / konkretnej osoby
Osobiście – pierwszy solowy album Onara, członka zespołu Płomień 81. Za produkcję odpowiadają Kociołek, Rx, Scoop, Camey i Szogun. Gościnnie pojawili się Lerek i Pezet.
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba wybitna, ważna, wpływowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba wybitna, ważna i wpływowa
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: osobisty; bardziej osobisty
SJP.pl
1. dotyczący danej osoby;
2. wykonywany przez daną osobę bez niczyjego pośrednictwa
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do pojedynczej osoby
(1.2) stanowiący własność danej osoby
(1.3) intymny, dostępny tylko dla najbliższych
(1.4) dokonany przez daną osobę
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: osoba
SJP.pl
nazwisko, np. Edward Osóbka-Morawski (właściwie Edward Osóbka, 1909-1997), działacz polityczny
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób osobliwy
(1.2) daw. w sposób szczególny, w większym stopniu
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: osobliwie
SJP.pl
1. co, co stanowi o wyjątkowości czegoś; niezwykłość, niepospolitość, oryginalność;
2. rzecz niepowtarzalna, rzadka, niezwykła, zadziwiająca; fenomen, rarytas, unikat, rzadkość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba lub rzecz niezwykła, oryginalna
(1.2) immanentny, niezwykły, oryginalny charakter kogoś lub czegoś
(1.3) fiz. stan układu, w którym przynajmniej jeden z parametrów, który go określa, przyjmuje wartości nieskończone
(1.4) mat. zob. punkt osobliwy.
(1.5) mat. zob. macierz osobliwa.
(1.6) techn. zob. technologiczna osobliwość.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: osobliwy
SJP.pl
odbiegający w jakiś sposób od powszechnie przyjętych norm; dziwaczny, szczególny, niezwykły, wyjątkowy
przymiotnik
(1.1) nietypowy, oryginalny, dziwaczny, inny niż reszta
SJP.pl
Wiktionary
głaz większych rozmiarów
SJP.pl
wieś w województwie podkarpackim, położona koło Jasła
Osobnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Jasło.
Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej św. Stanisława Biskupa, należącej do dekanatu Dębowiec, diecezji rzeszowskiej.
W Osobnicy od 1953 istnieje kopalnia ropy naftowej.
SJP.pl
Wikipedia
→ osobnik
SJP.pl
1. odnoszący się do jednego człowieka lub jednego przedstawiciela gatunku; indywidualny, jednostkowy;
2. osobniczy rozwój - rozwój obejmujący wszystkie zmiany organizmu, jakie w nim zachodzą od powstania osobnika do jego naturalnej śmierci; ontogeneza
przymiotnik
(1.1) biol. właściwy osobnikowi, odnoszący się do osobnika jako okazowi danego gatunku
SJP.pl
Wiktionary
osoba, człowiek (zwykle z odcieniem ujemnym); indywiduum, typ
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) biol. jednostkowy okaz gatunku;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba, człowiek
Osobnik – jednostkowy organizm, jednostkowy okaz (przedstawiciel) gatunku, żyjący samodzielnie lub w grupie, np. w stadzie bądź kolonii, stanowiący podstawowy element populacji. Ogólnie przyjęto zasadę, że cechą charakterystyczną osobnika jest oddziaływanie na inne osobniki własnego gatunku, inne organizmy oraz środowisko.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) oddzielnie, nie razem
Wiktionary
1. oddzielny;
2. mający specjalne przeznaczenie
przymiotnik
(1.1) oddzielony, oddalony od innych, mający specjalne przeznaczenie
(1.2) daw. szczególny, wyjątkowy, osobliwy
SJP.pl
Wiktionary
miara odpowiadająca wielkości zasobów zużywanych lub wytwarzanych przez jednego człowieka w ciągu doby
SJP.pl
środowiskowo: jednostka obliczeniowa równa jednemu dniowi przebytemu gdzieś przez jedną osobę
Osobodzień – jednostkowa miara służąca do sprawozdawania świadczeń medycznych przez placówkę medyczną celem rozliczenia jej z płatnikiem, np. NFZ. Osobodzień odnosi się do pobytu pacjenta na oddziale stacjonarnym lub dziennym.
SJP.pl
Wikipedia
Roboczogodzina (osobogodzina) – jednostka miary robocizny. Najbardziej poprawnie oznacza się ją skrótem rg., choć dopuszczalne są również inne formy. Wyraża ona normę ilościową wykonania przez jednego robotnika w czasie jednej godziny określonego zakresu robót. Normę tę określa się w odniesieniu do wybranej jednostki obmiarowej danej roboty.
Wikipedia
jednostka obliczeniowa do obliczenia kosztów przewozu osób, równa jednemu kilometrowi przejechanemu przez jedną osobę
SJP.pl
potocznie: samochód lub pociąg osobowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. szoferska: samochód osobowy
(1.2) gwara. kolejowa: pociąg osobowy
SJP.pl
Wiktionary
1. tylko w liczbie pojedynczej
a) zespół cech psychicznych właściwych danemu człowiekowi;
b) osobowość prawna - zdolność nabywania praw i zaciągania zobowiązań, nadana przez ustawę jakimś organizacjom;
2. człowiek o wyrazistych cechach wyróżniających go spośród innych ludzi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. zespół najbardziej trwałych cech psychicznych lub dyspozycji psychicznych człowieka, odróżniających go od innych ludzi;
Osobowość – wewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku w wymiarze czasowym (poczucie stabilności). Jest to zespół względnie trwałych cech lub dyspozycji psychicznych jednostki, różniących ją od innych jednostek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) psych. związany z osobowością
Wiktionary
1. związany z osobą lub osobami;
2. przystosowany do przewożenia ludzi;
3. w językoznawstwie: związany z osobą - kategorią gramatyczną, np. zaimek osobowy
przymiotnik
(1.1) dotyczący osoby
(1.2) służący do transportu ludzi
(1.3) gram. związany z kategorią gramatyczną osoby
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) rodzaj pociągu pasażerskiego
SJP.pl
Wiktionary
rzeka w Polsce, dopływ Odry
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Czechach i Polsce, lewy dopływ Odry;
(1.2) geogr. wieś gminna w Czechach w województwie morawsko-śląskim, w powiecie Bruntal;
Osobłoga (też Osa, dawniej Ossobłoka, cz. Osoblaha, niem. Hotzenplotz, przez Austriaków nazywana Ossą) – rzeka w północno-wschodnich Czechach i południowo-zachodniej Polsce, lewobrzeżny dopływ Odry, długości 65,5 km i powierzchni zlewni 993 km² (z tego 745 km² w Polsce).
Przepływa przez kraj morawsko-śląski (powiat Bruntál) i województwo opolskie (powiaty: prudnicki, krapkowicki).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do rzeki Osobłoga
(1.2) odnoszący się do wsi Osobłoga
Wiktionary
gwarowo: osaczać
SJP.pl
płynna substancja krwi, w której znajdują się krwinki
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. zasadniczy płynny składnik krwi, w którym zawieszone są krwinki
Osocze krwi (plazma) – zasadniczy płynny składnik krwi, w którym są zawieszone elementy morfotyczne (komórkowe). Stanowi ok. 55% objętości krwi. Osocze uzyskuje się z krwi pobranej po odwirowaniu elementów morfotycznych lub za pomocą zabiegu plazmaferezy Gdy dojdzie do krzepnięcia osocza, wydziela się skrzep, a pozostały płyn to surowica.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba uczestnicząca w nagance na zwierzynę, osaczająca zwierza; osacznik, obławnik
Osocznik – zarządca królewski od XVI do XVIII w. Obławnik biorący udział w osaczaniu zwierza.
SJP.pl
Wikipedia
→ osocze
SJP.pl
rodzina roślin dwuliściennych z rzędu rutowców
SJP.pl
Wikipedia
o cechach osoczynowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pożytek
Wiktionary
roślina wodna z rodziny żabiściekowatych
SJP.pl
Wikipedia
dodać soli do potrawy, posypać solą w celu uzyskania pożądanego smaku
czasownik dokonany
(1.1) dodać soli do potrawy, najczęściej posypując
SJP.pl
Wiktionary
Osolin (niem. Esdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Oborniki Śląskie.
Wikipedia
polski herb szlachecki; Ossoria
SJP.pl
Wikipedia
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. dzielnica Gdańska
SJP.pl
Wikipedia
1. podobny do osy;
2. potocznie: złośliwy, uszczypliwy
Osowate (Vespidae) – rodzina owadów błonkoskrzydłych (Hymenoptera) z grupy żądłówek, z nadrodziny os (Vespoidea), czasami również określana nazwą osy.
SJP.pl
Wikipedia
1. podobny do osy;
2. potocznie: złośliwy, uszczypliwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest osowiałe; cecha tych, którzy są osowiali
Wiktionary
pozbawiony energii; smutny
przymiotnik jakościowy
(1.1) przygnębiony czymś
(1.2) będący wyrazem czyjegoś przygnębienia
SJP.pl
Wiktionary
przeziernik osowiec - motyl z rodziny przeziernikowatych
czasownik dokonany
(1.1) popaść w melancholię
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
Osowski (forma żeńska: Osowska) – polskie nazwisko.
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. wirusowa choroba zakaźna;
2. regionalnie: karma z otrębów zbożowych
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = ochotnicza straż pożarna;
(1.2) = ekon. techn. operator systemu przesyłowego
(1.3) = eduk. wojsk. Oficerska Szkoła Piechoty
Osp – wieś w Słowenii, w gminie miejskiej Koper. 1 stycznia 2018 liczyła 181 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wirusowa choroba zakaźna;
2. regionalnie: karma z otrębów zbożowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. wspólna nazwa kilku różnych wirusowych chorób zakaźnych objawiających się wysypką
(1.2) roln. reg. karma z otrębów zbożowych
(1.3) geol. zob. ospa krasowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
spotkanie dzieci zdrowych z dziećmi chorymi na ospę, zorganizowane w celu ich zarażenia i uodpornienia na tę chorobę; ospa party
SJP.pl
1. osoba senna;
2. leń; próżniak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek ospały
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ospale
SJP.pl
rzadko: brak ochoty do działania, nieróbstwo, opieszałość; lenistwo, ospałość, ociężałość, leniwość
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ospały
SJP.pl
ospalec;
1. osoba senna;
2. leń, próżniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chęć zaśnięcia, potrzeba snu
(1.2) przen. właściwość tego, co ospałe; cecha tych, którzy są ospali
Somnolencja – patologiczna senność, postać łagodnych ilościowych zaburzeń świadomości.
Wiktionary oraz Wikipedia
senny, śpiący, zbudzony po śnie
przymiotnik
(1.1) taki, który ma potrzebę snu
(1.2) powolny, pozbawiony energii, ociężały
SJP.pl
Wiktionary
łagodna forma ospy prawdziwej, powstała na skutek zakażenia osoby szczepionej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. ospa o łagdonym przebiegu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przest. zob. ospianka.
Wiktionary
roślina doniczkowa pochodząca z Japonii; aukuba
SJP.pl
choroba zakaźna ptaków; ospodyfteria
SJP.pl
choroba zakaźna ptaków; ospobłonica
SJP.pl
1. pokryty bliznami po przebytej chorobie;
2. dawniej: zarażony ospą
SJP.pl
1. przymiotnik od: ospa;
2. przymiotnik od: osep
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z ospą, dotyczący ospy
(1.2) hist. związany z ospem (daniną)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. chory na ospę
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: Ordo Sancti Pauli Primi Eremitae - zakon paulinów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. pomocnicze elementy urządzeń, maszyn i instalacji, bez których te nie mogą działać poprawnie lub nie wykorzystują w pełni swojego potencjału;
(1.2) żegl. zob. takielunek.
Osprzęt, armatura – pomocnicze elementy instalacji, maszyn i urządzeń niezbędne do ich prawidłowego działania albo zwiększające lub zmieniające ich funkcjonalność, np. osprzęt elektryczny, hydrauliczny, gazowy, rowerowy, budowlany.
W znaczeniach szczególnych:
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: o-es-pe-ES] skrót od: Oficjalny Słownik Polskiego Scrabblisty
SJP.pl
(wulgarne) obsrać; obesrać;
1. oddając kał, zabrudzić coś;
2. obgadać kogoś;
3. zignorować coś lub kogoś
czasownik dokonany (ndk. osrywać)
(1.1) wulg. zabrudzić coś lub kogoś kałem
(1.2) wulg. zignorować coś lub kogoś
(1.3) wulg. przen. obgadać kogoś
czasownik zwrotny dokonany osrać się (ndk. osrywać się)
(2.1) wulg. zabrudzić się własnym kałem
SJP.pl
Wiktionary
(wulgarne) obsrać; obesrać;
1. oddając kał, zabrudzić coś;
2. obgadać kogoś;
3. zignorować coś lub kogoś
Osram Licht AG (Osram) – niemieckie przedsiębiorstwo produkujące sprzęt oraz akcesoria oświetleniowe. Siedziba przedsiębiorstwa znajduje się w Monachium, w Bawarii.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. zanieczyszczenie czegoś własnym kałem
(1.2) wulg. przen. obmówienie kogoś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytne królestwo ze stolicą w Edessie, założone przez nabatejskie lub arabskie plemięemiona w północnej Syrii, istniejące między II w. p.n.e. a III w. n.e.;
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. obywatel starożytnego królestwa Osroene
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytne królestwo ze stolicą w Edessie, założone przez nabatejskie lub arabskie plemięemiona w północnej Syrii, istniejące między II w. p.n.e. a III w. n.e.;
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. obywatelka starożytnego królestwa Osroene
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Osroene, dotyczący Osroene
Wiktionary
obsrywać, obesrywać; wulgarnie:
1. oddając kał, brudzić coś;
2. przenośnie: obgadywać kogoś
SJP.pl
popielnica, krypta, urna zawierająca prochy zmarłego; kostnica, ossuarium
SJP.pl
substancja organiczna występująca w kościach, nadająca im elastyczność; oseina
Osseina, osseomukoid (ang. osteoid) – organiczna substancja międzykomórkowa tkanki kostnej, zapewniająca kości elastyczność i wytrzymałość. Jest wydzielana przez osteoblasty. Zawiera włókna kolagenu (I typu), białka niekolagenowe (osteonektyna, osteokalcyna), proteoglikany i mukopolisacharydy.
Jest przesycona solami mineralnymi (głównie wapnia, fosforu i magnezu). W procesie mineralizacji przekształca się w blaszki kostne.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Ferdynand Antoni Ossendowski, ps. „Feranto”, „Mark Czertwan” (ur. 15 maja?/27 maja 1878 w Lucynie, zm. 3 stycznia 1945 w Grodzisku Mazowieckim) – polski pisarz, dziennikarz, podróżnik, antykomunista, nauczyciel akademicki, działacz społeczny, polityczny i naukowy.
SJP.pl
Wikipedia
strukturalny zrost endoprotezy z tkanką kostną; osteointegracja
Osseointegracja (osteointegracja) – bezpośrednie strukturalne i czynnościowe połączenie pomiędzy uporządkowaną, żywą kością i powierzchnią obciążonego wszczepu. Zjawisko to zostało opisane po raz pierwszy w roku 1977, a sam termin „osseointegracja” zdefiniowano w roku 1981.
SJP.pl
Wikipedia
były mieszkaniec komunistycznych Niemiec Wschodnich
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: oss-ija] określenie wykonawcze: dowolnie, według upodobania
SJP.pl
Carl von Ossietzky (ur. 3 października 1889 w Hamburgu, zm. 4 maja 1938 w Berlinie) – niemiecki dziennikarz, pisarz i pacyfista.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. zool. cylindryczna lub stożkowa, pokryta skórą struktura kostna na głowach żyraf, samców okapi i niektórych ich wymarłych krewnych
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ossikonem, dotyczący ossikonu
Wiktionary
preparat zawierający wodny i olejowy wyciąg z kości młodych zwierząt oraz związki wapnia, stosowany w niedorozwojach układu kostnego, niedoborach masy ciała i profilaktycznie w zaburzeniach kostnienia u dzieci oraz po złamaniach kości i operacjach ortopedycznych
SJP.pl
potrawa mediolańska: kolanko cielęce w sosie z wina lub z pomidorami
SJP.pl
Wikipedia
W Polsce:
Wikipedia
instytut polskiej nauki i kultury ufundowany w 1817 roku przez Józefa Ossolińskiego we Lwowie, obecnie mający siedzibę we Wrocławiu; Zakład Narodowy im. Ossolińskich
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) kult. polski instytut naukowy i kulturalny we Wrocławiu;
Zakład Narodowy im. Ossolińskich (ZNiO), Ossolineum – polski instytut naukowy i kulturalny we Wrocławiu.
Jest jednym z najważniejszych i najstarszych ośrodków kultury polskiej, o czym decydują przede wszystkim bogate zbiory biblioteczne, obejmujące ważne dla kultury polskiej starodruki (m.in. De revolutionibus... Mikołaja Kopernika z 1543 r. czy Pieśni Jana Kochanowskiego z 1586 r.) i rękopisy, w tym m.in. rękopis poematu Pan Tadeusz (1834) Adama Mickiewicza. W 2023 roku do Ossolineum trafiło dzieło barokowego artysty Alessandro Turchiego Madonna z dzieciątkiem. Obraz zaginął w czasie wojny, po latach odnalazł się w Japonii, skąd trafił do Wrocławia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Ossów – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Wołomin. Ma status sołectwa.
Wieś znajduje się na Równinie Wołomińskiej, 22 km od centrum Warszawy. Przepływa przez nią rzeka Długa wraz z dopływem Czarną Strugą. Ciągnie się wzdłuż drogi powiatowej 01134 (Turów – Majdan – Mostówka – granica gminy Wołomin), która w Ossowie nosi nazwę Stanisława Matarewicza.
Wikipedia
Ossowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Cielądz.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. W latach 1954–1959 wieś była siedzibą Ossowice, po jej zniesieniu Rawa Mazowiecka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
Ossówno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Wierzbno. Ma status sołectwa.
Do 1954 r. wieś była siedzibą gminy Ossówno, następnie do 1959 – gromady Ossówno, po jej zniesieniu w gromadzie Wierzbno, następnie gminy Wierzbno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
nazwisko
Ossowski (Leliwa odmienny, Księżyc odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Leliwa lub Księżyc.
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: Ordo Sanctissimi Redemptoris - zakon redemptorystek
SJP.pl
skrót od: Ordo Sanctissimi Salvatoris - zakon brygidek
SJP.pl
skrót od: Ordo Sanctissimae Trinitas - zakon trynitarzy
SJP.pl
popielnica, krypta, urna zawierająca prochy zmarłego; kostnica, ossarium
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) naczynie służące do przechowywania szczątków zmarłego;
(1.2) budowla lub pomieszczenie ze szczątkami zmarłych, często w obrębie cmentarza
Ossuarium (łac. ossuarius, także ossarium) – naczynie lub inny pojemnik służący do przechowywania kości, albo prochów zmarłego, którego poddano kremacji.
Nazwa ta obejmuje również pomieszczenia lub wolno stojące budowle wznoszone w obrębie cmentarzy. W przypadku, gdy w miejscu starego zakładano nowy cmentarz, umieszczano w nich ekshumowane szczątki zmarłych.
Ossuaria tworzono też w miejscach wielkich bitew, po epidemiach lub klęskach głodu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
proces powstawania i mineralizacji kości polegający na przekształcaniu się tkanki chrzęstnej w tkankę kostną; kostnienie, osyfikacja
SJP.pl
przestarzałe: zostać, pozostać, przetrwać; ostać się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rodzaj jaszczurek z rodziny scynkowatych
SJP.pl
tęsknota za czasami NRD
Ostalgie (z niem. Ostalgia od słów Ost (wschód) oraz Nostalgie (nostalgia)) – termin określający zjawisko tęsknoty za czasami Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD). Użycie tego określenia po raz pierwszy przypisuje się drezdeńskiemu kabareciście i aktorowi Uwe Steimle.
SJP.pl
Wikipedia
jednostka administracyjna w Iranie
SJP.pl
Wikipedia
→ ostaniec
SJP.pl
samotne wzniesienie pozostałe po nierównomiernym niszczeniu powierzchni
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. odosobnione wzniesienie będące pozostałością dawnej powierzchni zniszczonej w wyniku wietrzenia, erozji i denudacji;
Ostaniec – wzniesienie powstałe w wyniku procesów wietrzenia i erozji (a także denudacji terenów przyległych, co powoduje odsłonięcie i pozostawienie ostańca). Ostańce występują jako wyizolowane formy terenu, często o stromych, skalistych stokach, będące pozostałością większego masywu skalnego. Niekiedy ostańcami są całe wzniesienia, jak np. Szczeliniec Wielki w Górach Stołowych i Maczuga Herkulesa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Ostaš (niem. Wostasch, Ostasch, pol. Ostasz) – szczyt (700 m n.p.m.) w czeskiej części Gór Stołowych. Wzniesienie położone jest około 3,0 km na północny zachód od centrum Police nad Metují, w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Broumovsko.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce, położona niedaleko Torunia
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Ostaszewo
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Rosji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie twerskim;
Ostaszków (ros. Осташков, Ostaszkow) – miasto w Rosji założone w 1587 roku, w obwodzie twerskim, ok. 190 km na zachód od Tweru, położone nad jeziorem Seliger (ros. Селигер) przy linii kolejowej Wielkie Łuki–Bołogoje.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Ostaszków
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostaszkowem, dotyczący Ostaszkowa
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) całkowicie, zupełnie, w sposób ostateczny lub do końca
(1.2) wreszcie, w końcu
(1.3) w ostatecznym razie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sytuacja ostateczna
(1.2) cecha tego, co ostateczne
(1.3) daw. koniec, kres
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny
(1.2) książk. o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy
Wiktionary
1. pozostałość, reszta, koniec;
2. dawniej: granica, kraniec
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) to, co pozostało
(1.2) zob. ostatki.
(1.3) karc. ostatnia lewa w rozdaniu
SJP.pl
Wiktionary
1. ostatnie dni karnawału (okresu od święta Trzech Króli do Środy Popielcowej); zapusty, mięsopusty, mięsopust, kusaki, kuse dni;
2. zabawy związane z obchodzeniem tego karnawału;
3. wtorek przed Środą Popielcową;
4. końcowa część jakiegoś wydarzenia, okresu
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ostatnie dni karnawału
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) M. B. W. lm. zob. ostatek.
Ostatki, zapusty (lud. mięsopust, śląs. kozelek, odpowiednik prawosławnej maslenicy) – ostatnie dni karnawału zaczynające się w tłusty czwartek, a kończące się zawsze we wtorek, zwany w Polsce „śledzikiem” (w Wielkopolsce jest to tzw. „podkoziołek”). Następny dzień – Środa Popielcowa – oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc. Obydwa święta są świętami ruchomymi. W ostatki urządza się ostatnie huczne zabawy, bale przed nadchodzącym okresem wstrzemięźliwości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. będący na samym końcu;
2. taki, po którym nie będzie następnego;
3. najniższy pod względem wartości; najgorszy;
4. najmniej prawdopodobny lub odpowiedni;
5. najbliższy dniu dzisiejszemu spośród minionych
przymiotnik
(1.1) znajdujący się na końcu listy, kolejności
(1.2) taki, który pozostał, gdy innych już nie ma
(1.3) najgorszy według zalet, wartości
(1.4) mający miejsce niedawno, jako pierwszy z przeszłych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ktoś ostatni (1.1-2)
(2.2) człowiek najbardziej niemoralny
Ostatni – poemat Zygmunta Krasińskiego napisany w 1847.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta, która jest ostatnim (jedynym) fachowcem, specjalistką w jakiejś dziedzinie;
2. kobieta stojąca najniżej pod względem wartości moralnych
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek czasu
(1.1) w niedalekiej przeszłości
(1.2) ostatnim razem
Wiktionary
przestarzałe: zostawać, pozostawać; ostawać się
SJP.pl
dawniej, dziś poetycko: odchodzić od kogoś, od czegoś, opuszczać, porzucać kogoś lub coś; zostawiać, pozostawiać
SJP.pl
dawniej, dziś poetycko: odejść od kogoś, od czegoś, opuścić, porzucić kogoś lub coś; zostawić, pozostawić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co ostawe; cecha tych, którzy są ostawi
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Ostałówek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie szydłowieckim, w gminie Chlewiska. Ma status sołectwa.
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1440 roku, gdy wspominana była pod nazwą Ostalow Minor (Ostałów Mniejszy.) Dziedzicem był wtedy Mikołaj Dzik. W 1609 roku z fundacji dziedzica Jana Rudzkiego we wsi Ostałówek powstał kościół pw. Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela Przy nim bp Piotr Tylicki w początku XVII w. erygował parafię, która funkcjonowała z przerwami do połowy XVIII w. Zniszczony kościół został rozebrany pod koniec XIX w.Według spisu z 1827 roku było tu 17 domów z 122 mieszkańcami.
Wikipedia
nazwisko
Ryszard Ostałowski (ur. 11 maja 1934 w Warszawie, zm. 2 listopada 1998 w Drewnicy) – polski aktor filmowy i teatralny. Ojciec aktorki Dominiki Ostałowskiej.
W 1956 ukończył studia na PWST w Warszawie. Był aktorem wielu teatrów, głównie warszawskich. W kolejnych latach występował w:
SJP.pl
Wikipedia
1. taki, który się ostał (pozostał, ocalał, przetrwał);
2. przestarzale: taki, który się ostał (ustał się, sklarował się); sklarowany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) opatrzenie czegoś odciskiem pieczęci
(1.2) górn. bud. zabezpieczenie tunelu, pomieszczenia itp. przed zawaleniem przy pomocy podpór (stempli)
Wiktionary
1. odciskać na czymś stempel;
2. naznaczać coś stemplem;
3. zabezpieczać odpowiednimi podporami przed zawaleniem
SJP.pl
miasto w Belgii
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Belgii, na wybrzeżu Morza Północnego, w prowincji Flandria Zachodnia;
Ostenda (niderl. Oostende, fr. Ostende, niem. Ostende) – miasto uzdrowiskowe w północno-zachodniej Belgii, w Regionie Flamandzkim, w prowincji Flandria Zachodnia, siedziba administracyjna okręgu Ostenda. Leży na Wybrzeżu Belgijskim, nad Morzem Północnym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Ostendy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostendy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ostendy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ostendy
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Ostenda (miasto w Belgii)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostendą, dotyczący Ostendy, pochodzący z Ostendy
SJP.pl
Wiktionary
prezentacja, ukazanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. naczynie liturgiczne do wystawiania konsekrowanej hostii
Wiktionary
dający się bezpośrednio wykazać lub dowieść
SJP.pl
książkowo: prowokacyjny, demonstracyjny sposób zachowania się, mający na celu zwrócenie czyjejś uwagi, zamanifestowanie swojej obecności; ostentacyjność, manifestacyjność, demonstracyjność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. demonstracyjny, manifestacyjny sposób zachowania się, mający na celu zwrócenie czyjejś uwagi, na pokaz
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) książk. przysł. od przymiotnika → ostentacyjny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ostentacyjnie
SJP.pl
książkowo: prowokacyjny, demonstracyjny sposób zachowania się, mający na celu zwrócenie czyjejś uwagi, zamanifestowanie swojej obecności; ostentacyjność, manifestacyjność, demonstracyjność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ostentacyjne
SJP.pl
Wiktionary
książkowo: zachowujący się tak, aby zwracać na siebie uwagę, rzucać się w oczy, manifestować swoją obecność; demonstracyjny, manifestacyjny
przymiotnik
(1.1) książk. robiony na pokaz, w sposób mający zwrócić czyjąś uwagę
SJP.pl
Wiktionary
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kością, kośćcem, tkanką kostną
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. komórka wytwarzająca osseinę i kontrolująca jej mineralizację;
Wiktionary oraz Wikipedia
podstawowa komórka budulcowa tkanki kostnej znajdująca się w jamce kostnej, powstająca z osteoblastu
Osteocyty (osteocytus) – dojrzałe komórki kostne powstające z osteoblastów w wyniku ich mineralizacji. Są całkowicie otoczone zmineralizowaną częścią kości – znajdują się w tzw. jamkach kostnych, a ich wypustki cytoplazmatyczne, dzięki którym kontaktują się z innymi osteocytami i zachowują funkcje życiowe, są położone w kanalikach kostnych.
SJP.pl
Wikipedia
Osteodystrofia (z greckiego osteo – kości, dys – źle, trophe – pożywienie) – medyczne określenie kilku jednostek chorobowych układu kostnego, dla których wspólną cechą jest zwyrodnienie włóknisto-torbielowate kości i ich odwapnienie.
Wikipedia
proces powstawania tkanki kostnej oraz rozwój kości
Osteogeneza, osyfikacja, kostnienie – powstawanie kości w rozwoju osobniczym. Może zachodzić na dwa sposoby: kostnienia na podłożu błoniastym lub kostnienia na podłożu chrzęstnym.
Kostnienie na podłożu błoniastym rozpoczyna się w punktach kostnienia, czyli obszarach, w których komórki osteoprogenitorowe (pochodzące z komórek mezenchymy) powstają i proliferują (dzielą się) oraz tworzone są warstwy osteoblastów wokół sieci rozwijających się włosowatych naczyń krwionośnych. Osteoblasty wydzielają osteoid, który ulega uwapnieniu, tworząc obszary kości splotowatej (zwanej pierwotną czy grubowłóknistą), z której powstaje kość dojrzała. W ten sposób powstaje większość kości płaskich.
SJP.pl
Wikipedia
opis kości szkieletu
SJP.pl
substancja organiczna wystepująca w kościach, nadająca im elastyczność; oseina, osseina
Osseina, osseomukoid (ang. osteoid) – organiczna substancja międzykomórkowa tkanki kostnej, zapewniająca kości elastyczność i wytrzymałość. Jest wydzielana przez osteoblasty. Zawiera włókna kolagenu (I typu), białka niekolagenowe (osteonektyna, osteokalcyna), proteoglikany i mukopolisacharydy.
Jest przesycona solami mineralnymi (głównie wapnia, fosforu i magnezu). W procesie mineralizacji przekształca się w blaszki kostne.
SJP.pl
Wikipedia
strukturalny zrost endoprotezy z tkanką kostną; osseointegracja
Osseointegracja (osteointegracja) – bezpośrednie strukturalne i czynnościowe połączenie pomiędzy uporządkowaną, żywą kością i powierzchnią obciążonego wszczepu. Zjawisko to zostało opisane po raz pierwszy w roku 1977, a sam termin „osseointegracja” zdefiniowano w roku 1981.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. wielojądrzasta komórka zdolna do resorpcji tkanki kostnej;
Osteoklasty, komórki kościogubne – wielojądrzaste komórki zwierzęce mające zdolność rozpuszczania i resorpcji tkanki kostnej. Mają istotne znaczenie w warunkach prawidłowego kształtowania się kości, procesów zrostu po złamaniach oraz w chorobach kości (np. osteoporozie). Są rodzajem makrofagów – powstają przez fuzję makrofagów jednojądrowych pobudzaną przez witaminę D. W nadmiernej ilości prowadzą do osteoporozy.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. proces powstawania osteoklastów w szpiku
Wiktionary
SJP.pl
ziemista odmiana fosforytu, wypełniająca szczeliny bazaltu lub dolerytu
SJP.pl
SJP.pl
rozpuszczanie i resorpcja kości, spowodowane najczęściej procesem nowotworowym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. patologiczna resorpcja tkanki kostnej przez osteoklasty
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w zakresie osteologii
SJP.pl
dział anatomii człowieka i zwierząt zajmujący się układem kostnym
Osteologia (gr. ostéon – kość) – nauka o układzie kostnym, nauka o kościach, dział anatomii.
Termin był użyty przez A. Schopenhauera jako przenośnia określająca podstawową konstrukcję, szkielet każdej dyskusji w kontekście erystyki.
SJP.pl
Wikipedia
związany z osteologią, odnoszący się do osteologii
SJP.pl
niezłośliwy nowotwór w postaci guza wywodzący się z tkanki kostnej, umiejscowiony zwykle w kościach lub częściach miękkich do nich przylegających; kostniak
SJP.pl
schorzenie kości wywołane niedoborem witaminy D i zaburzeniami w gospodarce wapniowej, stanowiące u osób dorosłych odpowiednik krzywicy dziecięcej; rozmiękanie kości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zwykle związana z niedoborem witaminy D choroba metaboliczna kości, której istotą jest brak wapnia w kośćcu, co powoduje zmniejszenie właściwości mechanicznych kośćca i odkształcanie kości;
Osteomalacja – choroba metaboliczna kości, polegająca na niedostatecznej mineralizacji i zmniejszeniu gęstości kości wskutek niedoboru witaminy D lub jej metabolitów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział antropometrii zajmujący się pomiarem kości szkieletu ludzkiego, z wyłączeniem czaszki; oteoskopia
SJP.pl
w medycynie: zapalenie szpiku kostnego
Zapalenie kości i szpiku (łac. osteomyelitis) – zróżnicowana grupa chorób spowodowanych rozwojem reakcji zapalnej w zakresie tkanki kostnej. Samo zapalenie oznacza zaburzenie równowagi fizykochemicznej komórek i tkanek o charakterze swoistym lub nieswoistym. W przypadku osteomyelitis dotyczy ono kości oraz szpiku kostnego. Znane jest od starożytności i pozostaje jedną z najtrudniejszych do wyleczenia chorób zakaźnych. Charakterystycznymi elementami obrazu jest postępująca degradacja kości i przebiegający podokostnowo proces wtórnego kostnienia. Drobnoustroje mogą dotrzeć do kości przez ciągłość z przyległych tkanek, wniknąć drogą krwionośną, albo zostać przeniesione w konsekwencji urazu lub zabiegu chirurgicznego.
SJP.pl
Wikipedia
w anatomii: podstawowy element budowy tkanki kostnej w kształcie nieregularnego cylindra, którego ścianę tworzą koncentrycznie ułożone wokół naczynia krwionośnego blaszki kostne
Osteon (łac. osteonum), system Haversa – podstawowa jednostka strukturalna i funkcjonalna tkanki kostnej zbitej.
Jest to układ 4–20 (zwykle 6 lub mniej) blaszek kostnych (tzw. blaszki systemowe), podobnych do rurek, które leżą jedna w drugiej. Wewnątrz osteonu znajduje się kanał zwany kanałem Haversa.
Osteony występują u ssaków i dinozaurów, różnią się jednak szczegółami budowy i nie są ze sobą homologiczne.
SJP.pl
Wikipedia
osoba cierpiąca na osteopatię
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) terapeuta narządów ruchu
SJP.pl
Wiktionary
1. ogólne określenie chorób kości i układu kostnego;
2. sposób diagnozowania i leczenia za pomocą technik manualnych (zamiast leków i zabiegów chirurgicznych), stosowany w zwalczaniu zaburzeń funkcjonalnych organizmu, a w szczególności zespołów bólowych układu mięśniowo-szkieletowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) metoda medycyny alternatywnej zajmująca się leczeniem zespołów bólowych układu mięśniowo-szkieletowego
(1.2) ogół chorób kości i układu kostnego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
nauka zajmująca się schorzeniami kości
Osteopatologia – dział patologii zajmujący się zmianami chorobowymi układu kostnego i kości.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z osteopatią, dotyczący osteopatii
SJP.pl
Wiktionary
ubytek masy kostnej postępujący z wiekiem
Osteopenia – stan, w którym gęstość mineralna kości jest niższa niż normalnie,
Zwykle uznawana jest za początek osteoporozy, która jednak nie u każdej osoby z osteopenią się rozwinie. Stan ten rozpoznaje się, gdy T-Score wynosi od -1.0 do -2.5.
Osteopenia charakteryzuje się zmniejszaniem masy tkanek kostnych przy zachowaniu zdolności do właściwej mineralizacji, czyli odkładania się w kościach fosforanów wapnia.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przewlekła choroba kośćca polegająca na postępującym ubytku masy kostnej oraz uszkodzeniu architektury kości, ich odwapnieniu wskutek zaburzeń hormonalnych i po urazach; zrzeszotnienie kości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury kości i większą podatnością na ich złamania;
Osteoporoza (łac. osteoporosis, dawna nazwa zrzeszotnienie kości) – stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury przestrzennej kości oraz zwiększoną podatnością na złamania. Osteoporoza występuje najczęściej u kobiet po menopauzie (osteoporoza pomenopauzalna). Osteoporoza jest uogólnioną chorobą metaboliczną kości, charakteryzującą się niską masą kostną, upośledzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej, a w konsekwencji zwiększoną jej łamliwością i podatnością na złamania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
marmurowa choroba kości
Osteoskleroza – patologiczne zwiększenie gęstości kości, charakteryzujące się nadmiernym odkładaniem tkanki kostnej. W przeciwieństwie do osteoporozy, gdzie dochodzi do zmniejszenia masy kostnej, osteoskleroza prowadzi do twardszych i gęstszych kości, które mogą być bardziej kruche i podatne na złamania.
SJP.pl
Wikipedia
1. sposób oceny pracy aparatu rentgenowskiego na podstawie zdjęć wzorcowego preparatu z kości;
2. dział antropometrii zajmujący się pomiarem kości szkieletu ludzkiego, z wyłączeniem czaszki; oteometria
SJP.pl
zabieg operacyjny polegający na połączeniu i unieruchomieniu złamanych kości za pomocą elementów metalowych lub przeszczepów kostnych; zespolenie kości
Osteosynteza – redukcja i zespolenie złamania kości przy użyciu elementów implantacyjnych, zwykle wykonanych z metalu biologicznie obojętnego. Jest to procedura chirurgiczna, którą można wykonać przez skórę lub w otwarty sposób. Głównym celem osteosyntezy jest połączenie ze sobą końców kości i ustabilizowanie miejsca złamania.
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd chirurgiczny służący do przecinania kości
Osteotom lub dłuto kostne – narzędzie chirurgiczne w kształcie dłuta z obustronnie ściętym ostrzem, służące do przecinania kości.
SJP.pl
Wikipedia
zabieg chirurgiczny lub ortopedyczny polegający na przecięciu kości w celu korekcji osi kończyny lub nadania jej prawidłowego ustawienia
Osteotomia – w ortopedii i chirurgii urazowej działanie polegające na przecięciu kości. Może ono mieć na celu poprawę kształtu kości, jej skrócenie lub wydłużenie (np. w aparacie Ilizarowa lub orthofix), poprawę mechaniki znajdującego się w pobliżu stawu lub korekcję osi kończyny.
SJP.pl
Wikipedia
1. trudno dostępne miejsce w puszczy; matecznik;
2. jednostka podziału w lasach, ograniczona liniami ostępowymi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) leśn. podstawowa jednostka systematyzacji lasu, wykorzystywana przy zrębie
(1.2) książk. trudno dostępne miejsce w lesie
Ostęp – podstawowa jednostka systematyzacji lasu, w którym prowadzi się prace zrębowe. W ostępach stosuje się jeden kierunek cięć. Jest to powiązany ze sobą szereg drzewostanów. Poszczególne ostępy rozdzielają linie ostępowe. Przebieg linii ostępowych uzależniony jest od typu podziału powierzchniowego oraz dominujących w regionie wiatrów.
Ostęp oznacza też trudno dostępne miejsce w puszczy, gdzie dzikie zwierzęta mają swoje legowiska.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przymiotnik od: ostęp;
2. linia ostępowa - prosta droga w lesie powstała przez wycięcie drzew; przesieka, tryba, dukt
SJP.pl
1. trudno dostępne miejsce w puszczy; matecznik;
2. jednostka podziału w lasach, ograniczona liniami ostępowymi
Ostępy (do 1945 niem. Karlsfelde) – nieistniejąca już śródleśna osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Mieszkowice.
W 1904 osadę zamieszkiwało 4 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przestarzale: austeria (zajazd, szynk, gospoda)
Karczma (również austeria, oberża, zajazd, gospoda, gościniec) – budynek służący jako miejsce spotkań i wyszynku oraz czasami jako dom zajezdny przeznaczony dla podróżnych.
SJP.pl
Wikipedia
Osterwa (słow. Ostrva, niem. Osterwa, Osterva, węg. Oszterva) – szczyt o wysokości 1980 m lub 1984 m n.p.m., położony w Tatrach Wysokich, po stronie słowackiej, w grzbiecie rozdzielającym Dolinę Mięguszowiecką i Dolinę Wielkiej Huczawy.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
słup z żerdkami, na których układa się i suszy siano; ostrew, ostrewka, ostwica, suszak
Ostew – tyczka z odgałęzieniami służąca do suszenia siana, głównie w rejonach górskich.
W różnych rejonach Polski różnie nazywana, np. na Śląsku Cieszyńskim łorstwia, w Małopolsce i na Roztoczu kozioł.
Dzięki ostwi siano zgrabione w kopkę nie jest porywane przez wiatr. Ostew zrobiona jest zwykle z młodego świerka, który jest okorowany i ma odpowiednio przycięte gałęzie.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Niemczech, wschodnia część wczesnośredniowiecznego księstwa Saksonii, położona między Leine a Soławą i Łabą
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostfalią, dotyczący Ostfalii
Wiktionary
parzysty otwór serca stawonogów, przez który przedostaje się hemolimfa
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytne i wczesnośredniowieczne miasto położone u ujścia Tybru, najważniejszy port morski Rzymu; opuszczone w IX w.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Ostia
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. związany z Ostiakami, dotyczący Ostiaków (Chantów)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) przest. jęz. język ostiacki;
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: Chantowie - lud zamieszkujący zachodnią Syberię
Chantowie (dawniej: Ostiacy, w staroruskich kronikach: Jugrowie, nazwy własne Chanti, Chande, Kantek) – lud ugrofiński zamieszkujący zachodnią Syberię, na wschód od rzeki Ob. Posługują się językiem chantyjskim, należącym do języków ugryjskich, oraz – coraz częściej – językiem rosyjskim.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: Chantyjka - członkini ludu zamieszkującego zachodnią Syberię
SJP.pl
dawniej: Chanta - członek ludu zamieszkującego zachodnią Syberię
SJP.pl
→ ostium
SJP.pl
Ostiariusz – chrześcijanin, któremu poprzez ustanowienie powierzono sprawowanie pieczy nad świątynią oraz dzwonienie na nabożeństwa.
W Starym Testamencie zostali opisani wyznaczeni stróże, którzy otwierali o świcie bramy świątyni, pilnowali do niej wchodzących. W pierwotnym Kościele wprowadzono taką posługę w miejscach gromadzenia się wyznawców Chrystusa. Czuwali oni, by na zgromadzenie nie przychodzili nieochrzczeni, w razie niebezpieczeństwa ostrzegali, a po homilii pilnowali, by pomieszczenie, w którym sprawowana była liturgia opuścili katechumeni oraz pokutnicy. Pełnili też funkcje posłów biskupich. Nałożono na nich również obowiązek dzwonienia na nabożeństwa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) etn. kulin. słowacki odpowiednik oscypka
Wiktionary
wyrazisty motyw powtarzający się w utworze wielokrotnie
SJP.pl
Wikipedia
w medycynie: zapalenie tkanki kostnej
SJP.pl
parzysty otwór serca stawonogów, przez który przedostaje się hemolimfa
Ostium – drzwi do pomieszczeń mieszkalnych w domu rzymskim.
Najczęściej dwuskrzydłowe, wąskie i wysokie, otwierane do wewnątrz pomieszczenia; od zewnątrz wyposażano je w kołatkę. W górnej części ram drzwiowych często umieszczano przeziernik w postaci ozdobnej kraty z brązu. Skrzydła drzwiowe zdobione były profilowaniem, czworoboczne płyciny dekorowano brązowymi aplikami.
SJP.pl
Wikipedia
pszenica o ościstym kłosie, występująca w kilku odmianach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: ość
(1.2) mała ość rybia
(1.3) bot. ostry, sztywny wyrostek u plewkaewki ziaren kłosa
(1.4) bot. gatunek pszenicy o ościstych kłosach
SJP.pl
Wiktionary
roślina z rodziny wiechlinowatych, czyli traw, występująca w 200 gatunkach rosnących na stepach i sawannach strefy umiarkowanej i podzwrotnikowej
Ostnica (Stipa L.) – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). W tradycyjnym ujęciu był to szeroko ujmowany rodzaj, obejmujący około 300 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na obu półkulach. Współcześnie ujęcie rodzaju jest węższe – zaliczanych jest tu ok. 150 gatunków występujące w Europie, Azji i północnej Afryce. Do flory Polski należy pięć gatunków: ostnica włosowata Stipa capillata, ostnica powabna Stipa pulcherrima, ostnica piórkowata Stipa pennata, ostnica piaskowa Stipa borysthenica i ostnica murawowa Stipa eriocaulis (wg bazy taksonomicznej POWO Stipa pennata). Wszystkie są w Polsce rzadkie i objęte na stanowiskach naturalnych ochroną gatunkową.
SJP.pl
Wikipedia
1. → ostnica;
2. o cechach ostnicowych (podrodzina i plemię roślin)
Ostnicowe – podrodzina (Stipoideae Burmeist.) i plemię (Stipeae Dumort.) roślin należących do rodziny wiechlinowatych. Oba taksony noszą tę samą nazwę polską. Typem nomenklatorycznym jest ostnica (Stipa L.).
SJP.pl
Wikipedia
1. → ostnica;
2. o cechach ostnicowych (podrodzina i plemię roślin)
SJP.pl
1. coś na czym można się oprzeć; oparcie; podpora;
2. obszar wyróżniający się pod względem przyrodniczym, na którym występują rzadkie, ginące, zagrożone gatunki roślin lub zwierząt czy zanikające typy ekosystemów;
3. rama pojazdu szynowego (np. lokomotywy, wagonu);
4. bezpieczne miejsce; schronienie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ten lub to, co nie zawodzi, stanowi podporę, oparcie dla kogoś lub czegoś
(1.2) coś, co zapewnia trwanie temu, co jest w jakiś sposób zagrożone
(1.3) osoba lub rzecz, która zapewnia komuś poczucie bezpieczeństwa
(1.4) obszar, w którym przebywa zwierzyna, znajdująca w nim dogodne warunki do przetrwania
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Ostojnica – główna podłużna część ostoi. Mianem ostojnic nazywamy dwie główne podłużne belki (profile stalowe lub drewniane, lub ich zespół) przenoszące większość obciążeń pionowych i podłużnych działających na ostoję.
W wagonach 2 i 3 osiowych starszej budowy do ostojnic przymocowane są widły maźnicze lub inne elementy prowadzące zestawy kołowe.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawniej: rodzaj z rodziny motylkowatych, czyli bobowatych, obejmujący siedem gatunków silnie ciernistych krzewów o zielonych, bruzdowatych gałązkach, które występują głównie w Europie; kolcolist
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
przypominający oset, podobny do ostu
SJP.pl
szarek ostowiec - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
→ oset
SJP.pl
polityka rządu RFN, prowadzona głównie w latach siedemdziesiątych, mająca na celu doprowadzenie do normalizacji stosunków politycznych i handlowych z krajami socjalistycznymi środkowej i wschodniej Europy
Ostpolitik (z niem. polityka wschodnia) – określenie używane m.in. w stosunku do polityki socjaldemokratycznego kanclerza RFN Willy’ego Brandta (1969–1974) wobec komunistycznych państw Europy Środkowej i Wschodniej.
W 1969 r. kanclerzem RFN został Willy Brandt, który wcześniej sprawował funkcję ministra spraw zagranicznych Republiki Federalnej. W ramach Ostpolitik Brandt zerwał z dotychczasową polityką zagraniczną CDU. W 1970 r. doprowadził do normalizacji w relacjach z ZSRR. W sierpniu 1970 w Moskwie podpisano układ ZSRR-RFN. W grudniu tego samego roku Brandt przyleciał do Warszawy w ramach pierwszej oficjalnej wizyty kanclerza Niemiec Zachodnich od zakończenia II wojny światowej. Celem wizyty było podpisanie układu między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o podstawach normalizacji ich wzajemnych stosunków. W trakcie wizyty Brandt wykonał słynny gest uklęknięcia pod pomnikiem Bohaterów Getta.
SJP.pl
Wikipedia
1. bojkot towarzyski;
2. w starożytnej Grecji: skazanie obywatela na długoletnie wygnanie przez sąd skorupkowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wykluczenie, bojkot kogoś z danej grupy lub z danego środowiska
(1.2) hist. w starożytnych Atenach rodzaj tajnego głosowania, podczas którego wolni obywatele typowali osoby podejrzane o dążenie do tyranii i zasługujące na wygnanie z miasta na 10 lat;
Ostracyzm (od gr. ὄστρακον ostrakon – skorupa) – praktyka polityczna w starożytnej Grecji, rodzaj tajnego głosowania, podczas którego wolni obywatele typowali osoby podejrzane o dążenie do tyranii i zasługujące na wygnanie z miasta na 10 lat. Wygnana osoba nie traciła praw obywatelskich ani posiadanego majątku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wykluczać z pewnego środowiska osobę, która naraziła się jego członkom
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ostracyzować.
Wiktionary
czasownik
(1.1) stpol. stracić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ostradać.
Wiktionary
skorupka gliniana służąca w starożytności do krótkich notatek; ostrakon
SJP.pl
skorupka gliniana służąca w starożytności do krótkich notatek; ostrak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archeol. hist. skorupa ceramiczna lub odłamek kamienny, służące w starożytności jako materiał piśmienniczy, w szczególności jako swoista karta do głosowania podczas sądów skorupkowych
Ostrakon (z gr.; l.poj. ὄστρακον, trl. ostrakon – skorupa; l.mn. ὄστρακα, trl. ostraka) – skorupa naczynia ceramicznego lub odłamek kamienny, służące jako materiał piśmienniczy, głównie w starożytnym Egipcie i Grecji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
trochę ostry, nieco ostry
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Republice Czeskiej;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w gminie Wąsosz;
Ostrawa (cz. Ostrava, niem. Ostrau) – miasto w Czechach przy północnym krańcu Bramy Morawskiej, na granicy Śląska Cieszyńskiego, Śląska Opawskiego i Moraw, u ujścia do Odry dwóch rzek: Opawy i Ostrawicy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Ostrawy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostrawy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ostrawy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ostrawy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka we wschodnich Czechach, prawy dopływ górnej Odry;
(1.2) geogr. wieś w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Frydek-Mistek
Ostrawica (cz. Ostravice, niem. Ostrawitz(a)) – rzeka we wschodnich Czechach w kraju morawsko-śląskim, prawy dopływ górnej Odry.
Wypływa z gór Beskidu Morawsko-Śląskiego jako Bílá Ostravice (Biała Ostrawica) i Černá Ostravice (Czarna Ostrawica). Oba potoki (Biała uznawana za główny) łączą się we wsi Stare Hamry i płyną dalej już jako Ostrawica m.in. przez Frydek-Mistek i Ostrawę, gdzie uchodzi do Odry.
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Ostrawa
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Ostrawa
SJP.pl
Wiktionary
trochę ostry, nieco ostry
SJP.pl
oś, na której obraca się igła magnetyczna busoli
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. oś, na której obraca się ostrze magnetyczne busoli
SJP.pl
Wiktionary
1. słup z żerdkami, na których układa się i suszy siano; ostew, ostwica, ostrewka, suszak;
2. rodzaj drabiny w postaci słupa, do którego z obydwu jego stron przymocowane są krótkie żerdzie służące jako szczeble
Ostrew (gwar.), ostrzew, zdrobniale ostrewka – pień drzewa z ociosanymi gałęziami po bokach, służący jako drabina, bariera, lub stojak na siano.
By wykonać ostrzew używano świerka lub jodły o gęstych gałęziach, przycinając je by uzyskać długie sęki. Tak przygotowana ostrzew mogła służyć jako drabina, np. podczas ataku na mury. W fortyfikacji, ostrwie o ostro zaciosanych gałęziach używano do budowy kobyleń.
SJP.pl
Wikipedia
słup z żerdkami, na których układa się i suszy siano; ostew, ostrew, ostwica, suszak
SJP.pl
Wikipedia
regionalnie: ostrężyna; ożyna;
1. krzew z rodziny różowatych, wyróżniający się soczystymi, smacznymi, czarnymi owocami, kształtem przypominającymi nieco maliny; jeżyna fałdowana;
2. owoc tej rośliny; jeżyna
Ostrężnica – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Krzeszowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
We wsi mieści się szkoła podstawowa i boisko LKS Jutrzenka.
SJP.pl
Wikipedia
ostrężnica;
1. krzew z rodziny różowatych, wyróżniający się soczystymi, smacznymi, czarnymi owocami, kształtem przypominającymi nieco maliny; jeżyna fałdowana;
2. owoc tej rośliny; jeżyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg. zob. jeżyna.
Jeżyna, ożyna a. ostrężyna (Rubus L.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Część przedstawicieli określana jest zwyczajowo w języku polskim malinami (gatunki o różnej przynależności w obrębie podrodzajów, które łączy czerwona barwa owoców i odpadanie ich od dna kwiatowego po dojrzeniu).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zieleńczyk ostrężyniec - motyl z rodziny modraszkowatych
SJP.pl
drzewo z rodziny leszczynowatych lub brzozowatych (w zależności od ujęcia systematycznego), obejmujący 7 gatunków drzew, których liście są bardzo podobne do liści grabu, natomiast owocostany do szyszek chmielu; drzewo chmielowe, chmielograb
Chmielograb, ostria (Ostrya Scop.) – rodzaj drzew i krzewów klasyfikowany do rodziny brzozowatych (dawniej często do wyodrębnianej rodziny leszczynowatych). Obejmuje 8–9 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej na półkuli północnej – jeden gatunek, chmielograb europejski (O. carpinifolia), rośnie w południowej Europie, dwa lub trzy rosną w Ameryce Północnej na południu sięgając po Meksyk, pozostałe gatunki rosną w Azji Wschodniej, głównie w Chinach, tylko chmielograb japoński (O. japonica) poza tym krajem sięga do Korei i Japonii. Gatunki te rosną w lasach, zwykle w miejscach suchych i skalistych.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób charakterystyczny dla ostrych przedmiotów
(1.2) groźnie, twardo, bezpardonowo, nieprzychylnie
(1.3) bez rozmycia, wyraźnie
(1.4) za pomocą ostrych przypraw
(1.5) ciężko, z trudnościami
(1.6) dotkliwie, przenikliwie, dokuczliwie
(1.7) pot. bardzo mocno
(1.8) pot. intensywnie, z dużą ilością wrażeń
Wiktionary oraz Wikipedia
ostry i kwaśny
SJP.pl
ryba morska z pasem ostrych łusek wzdłuż boku
SJP.pl
rodzina ryb okoniokształtnych
Ostrobokowate (Carangidae) – rodzina głównie morskich ryb okoniokształtnych. Poławiane gospodarczo.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostrobokowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region historyczny w środkowej Finlandii
(1.2) geogr. adm. region w Finlandii, położony w prowincji Finlandia Zachodnia;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Ostra Brama
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostrą Bramą, dotyczący Ostrej Bramy
SJP.pl
Wiktionary
ostroczepek łuskowaty - gatunek mszaków z rodziny ostroczepkowatych
SJP.pl
rodzina wątrobowców
SJP.pl
turak ostroczuby - gatunek ptaka z rodziny turakowatych
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;
Ostróda (niem. Osterode in Ostpreußen, prus. Austrāti) – miasto w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu ostródzkiego oraz gminy wiejskiej Ostróda. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto miało 31 336 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) stpol. amsterdamski, z Amsterdamu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. amsterdamski, z Amsterdamu
Wiktionary
mieszkaniec Ostródy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostródy
(1.2) osoba pochodząca z Ostródy, urodzona w Ostródzie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ostródy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ostródy
(1.2) kobieta pochodząca z Ostródy, urodzona w Ostródzie
SJP.pl
Wiktionary
ptak z rodziny ostrodziobów, zamieszkujący lasy deszczowe Ameryki Południowej
Ostrodziób (Oxyruncus cristatus) – gatunek małego ptaka z rodziny ostrodziobów (Oxyruncidae), której jest jedynym przedstawicielem. Występuje plamowo w Ameryce Centralnej i Południowej – od Kostaryki do południowo-wschodniej Brazylii i skrajnie północno-wschodniej Argentyny.
SJP.pl
Wikipedia
ptak z rodziny ostrodziobów, zamieszkujący lasy deszczowe Ameryki Południowej
Ostrodziób (Oxyruncus cristatus) – gatunek małego ptaka z rodziny ostrodziobów (Oxyruncidae), której jest jedynym przedstawicielem. Występuje plamowo w Ameryce Centralnej i Południowej – od Kostaryki do południowo-wschodniej Brazylii i skrajnie północno-wschodniej Argentyny.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Ostróda
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostródą, dotyczący Ostródy
SJP.pl
Wiktionary
dawna czworokątna, drewniana budowla obronna, z narożnymi basztami, otoczona palisadą, wałem ziemnym i rowem, typowa dla krajów słowiańskich
SJP.pl
Wikipedia
1. metalowy kabłąk z kolcem lub zębatym kółkiem, przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia;
2. bodziec, zachęta do działania;
3. wyrostek kostny pokryty warstwą rogową, znajdujący się na tylnej stronie kości śródstopia niektórych ptaków;
4. budowla morska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jeźdz. ostro zakończony metalowy kabłąk przypinany do butów, wspomagający działanie łydki;
(1.2) środ. sport. strzelectwo część broni opierana o bark
(1.3) anat. ornit. ostry wyrostek z tyłu odnóży kuraków
(1.4) bot. ostro zakończony, podługowaty twór występujący w budowie morfologicznej niektórych kwiatów;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący ostrogi
Wiktionary
1. metalowy kabłąk z kolcem lub zębatym kółkiem, przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia;
2. bodziec, zachęta do działania;
3. wyrostek kostny pokryty warstwą rogową, znajdujący się na tylnej stronie kości śródstopia niektórych ptaków;
4. budowla morska
Ostrogi – w jeździectwie metalowe kabłąki zakończone tzw. szenklami (ramionami o różnych zakończeniach i różnej długości) przypinane do butów, wspomagające w określonych przypadkach działanie naturalnych pomocy jeździeckich, zwłaszcza łydek. Ostrogi mocowane są do butów za pomocą pasków. Należą do tzw. dodatkowych (sztucznych) pomocy jeździeckich o silnym działaniu.
SJP.pl
Wikipedia
lud germański
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. rzad. Östergötland (używane zwykle w kontekście tytulatury monarszej)
Wiktionary
dotyczący Ostrogotów (ludu germańskiego), charakterystyczny dla Ostrogotów
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. etn. związany z Ostrogotami, dotyczący Ostrogotów
SJP.pl
Wiktionary
1. ryba z rodziny guramiowatych;
2. żyjący do dziś, starożytny skorupiak z gromady staroraków
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny garncarzowatych
SJP.pl
1. ryba z rodziny guramiowatych;
2. żyjący do dziś, starożytny skorupiak z gromady staroraków
Ostrogony (Xiphosura) – gromada morskich, wszystkożernych stawonogów z grupy szczękoczułkowców właściwych (Euchelicerata). Dawniej uznawane były razem z wymarłymi wielkorakami i skorpionami jako rząd wliczany do gromady staroraków (Merostomata). Współcześnie żyją 4 gatunki skupione w rodzinie skrzypłoczy (Limulidae). Prosoma o podkowiastym, kanciastym kształcie, z zestawem oczu prostych i złożonych. Opistosoma jest zakończona długim i ostrym kolcem, który działa jak ster. Odnóża znajdują się pod pancerzem, pomiędzy którym jest otwór gębowy. Rozmiarami dochodzą do 60, maks. 85 cm długości. W okresie rozrodczym gromadzą się przy brzegach wód i strefie pływów na lądzie.
SJP.pl
Wikipedia
członek ludu germańskiego będącego wschodnim odłamem Gotów
SJP.pl
Wikipedia
śródziemnomorska bylina o czerwonych kwiatach, należąca do rodziny kozłkowatych; biedrzynek
SJP.pl
Wikipedia
→ ostroga
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ostrogą, dotyczący ostrogi
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Ostróg (miasto na Ukrainie)
Ostrogski I (Baklay, Ostrogski I Książę) – polski herb książęcy, uważany za odmianę herbu Leliwa i herbu Ogończyk.
SJP.pl
Wikipedia
1. gatunek rekina z grupy koleniokształtnych, o silnie wydłużonym, wąskim pysku; koleń kolcobrody;
2. ostrogłów polny - popularny, niewielki pluskwiak z rodziny skoczkowatych
SJP.pl
roślina z rodziny ostrojowatych, pospolita w Ameryce Południowej, w Polsce hodowana jako roślina doniczkowa
SJP.pl
mężczyzna lubiący uprawiać seks i robiący to w sposób agresywny
SJP.pl
dawniej: złośliwy, zjadliwy
SJP.pl
rodzina roślin z rzędu jasnotowców
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostrojowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
mający ostre kanty, krawędzie; ostrokrawędzisty
SJP.pl
1. trójkąt, którego wszystkie kąty są ostre;
2. przestarzałe: kąt ostry
SJP.pl
mający kąty ostre
przymiotnik
(1.1) mający kąt ostry
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: ostro, spiczasto zakończony; ostrokończysty
SJP.pl
płot, ogrodzenie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. wojsk. element dawnych fortyfikacji w formie ogrodzenia z zaostrzonych pali
Ostrokół – polowa budowla obronna, wznoszona na przedpolu, służąca jako przeszkoda lub stanowisko obronne. Tworzono ją, wbijając w ziemię dwa rzędy zaostrzonych pali, tak by krzyżowały się u góry, tworząc „X”. Utworzona podwójna linia zaostrzonych kołów tworzyła przeszkodę. Dolne części pali można było opleść wikliną, tworząc ciągłą ochronę – wówczas ostrokół mógł służyć jako stanowisko.
Niekiedy określenia „ostrokół” używa się jako synonimu częstokołu (palisady).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: osoba jeżdżąca na rowerze z jednobiegowym napędem pozbawionym wolnobiegu
SJP.pl
związany z rowerem o jednobiegowym napędzie pozbawionym wolnobiegu
SJP.pl
mający ostre kanty, krawędzie; ostrokanciasty
przymiotnik
(1.1) mający ostre krawędzie, boki
SJP.pl
Wiktionary
ostrokrywka nieparka - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
krzew lub drzewko o wiecznie zielonych, skórzastych, błyszczących liściach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Ilex|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny ostrokrzewowatych; krzew lub drzewo zimozielone o pojedynczych, skórzastych, ciemnozielonych, całobrzegich lub kolczasto ząbkowanych liściach i kulistych owocach;
Ostrokrzew (Ilex L.) – rodzaj roślin z rodziny ostrokrzewowatych (Aquifoliaceae Bartl.). Liczy ponad 600 gatunków. Występują głównie w subtropikalnych strefach obydwu półkul na wszystkich kontynentach, przy czym centra zróżnicowania mają w Ameryce Południowej i Azji Południowo-Wschodniej. W Chinach występuje ponad 200 gatunków (w tym 170 endemitów), w Europie trzy gatunki (żaden z nich naturalnie nie rośnie w Polsce), 15 gatunków jest w Ameryce Północnej, a dwa w Australii. W naturze rośliny te zasiedlają najczęściej podmokłe lasy, często mokradła. Ich kwiaty zapylane są przez owady. Liczne gatunki zostały rozpowszechnione jako uprawne. W strefie klimatu umiarkowanego uprawianych jest ponad 50 gatunków i liczne ich kultywary.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu ostrokrzewowców
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostrokrzewowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
ogończyk ostrokrzewowiec - motyl z rodziny modraszkowatych
Ostrokrzewowce (Aquifoliales Senft) – rząd roślin z kladu astrowych (ang. asterids) czy też szeroko ujmowanego nadrzędu astropodobnych Asteranae. Należy tu 5 rodzin, 21 rodzajów z 536 gatunkami. Większość rodzajów występuje w strefie równikowej, jedynie jeden rodzaj – ostrokrzew ma przedstawicieli w strefie klimatu umiarkowanego.
SJP.pl
Wikipedia
ogończyk ostrokrzewowiec - motyl z rodziny modraszkowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma liście ostro zakończone
Wiktionary
1. przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowych;
2. ostrolot muszlowiak - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
Wikipedia
1. przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowych;
2. ostrolot muszlowiak - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych
Ostroloty (Artamidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).
SJP.pl
Wikipedia
Ostromęczyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, w gminie Platerów.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha w Górkach.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
W Ostromęczynie urodził się Bronisław Sawicki (1860-1931) – polski chirurg.
Wikipedia
Ostromice (do 1945 niem. Wustermitz) – wieś w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin. Wieś ma formę ulicówki. W centrum wsi (działka nr 45) rośnie topola czarna o obwodzie 550 cm, która została uznana za pomnik przyrody. W miejscowości znajduje się zabytek: ruina wiatraka holenderskiego, wybudowanego w XIX wieku. Po wiatraku została tylko ceglana skorupa, brak dachu i jakiegokolwiek wyposażenia.
Wikipedia
roślina zielna lub drzewiasta z rodziny wilczomleczowatych, zawierająca w pędach sok mleczny, uprawiana w celach ozdobnych; euforbia, wilczomlecz
SJP.pl
rodzina roślin z rzędu malpigiowców; wilczomleczowate
SJP.pl
o cechach ostromleczowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
ostronóg nektarowy - ssak przypominający mysz, odżywiający się nektarem i pyłkiem kwiatowym
Ostronóg nektarowy (Tarsipes rostratus) – gatunek ssaka, jedynego przedstawiciela rodziny ostronogowatych (Tarsipedidae) i rodzaju ostronóg (Tarsipes). Jeden z nielicznych ssaków odżywiający się nektarem i pyłkiem kwiatowym.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostronogowatych (rodzina torbaczy)
Ostronóg nektarowy (Tarsipes rostratus) – gatunek ssaka, jedynego przedstawiciela rodziny ostronogowatych (Tarsipedidae) i rodzaju ostronóg (Tarsipes). Jeden z nielicznych ssaków odżywiający się nektarem i pyłkiem kwiatowym.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostronogowatych (rodzina torbaczy)
SJP.pl
ssak z rodziny szopów; zdeb
Ostronos może oznaczać:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który ma szpiczasty ogon
Wiktionary
ostropest plamisty - roślina zielna z rodziny złożonych; pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego, uprawiana na jarzynę lub jako roślina ozdobna; pstrok
SJP.pl
Wikipedia
buszowiec ostropyski - gatunek ryby z rodziny łaźcowatych
SJP.pl
rodzina morskich ryb okoniokształtnych; ostropłetwowate
Ostropłetwcowate, ostropłetwowate (Pholidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych.
SJP.pl
Wikipedia
Ostropłetwiec (Pholis gunnellus) – gatunek morskiej ryby z rodziny ostropłetwcowatych (Pholidae).
Wikipedia
rodzina morskich ryb okoniokształtnych; ostropłetwcowate
Ostropłetwcowate, ostropłetwowate (Pholidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostropłetwowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
miasto w Polsce
Ostroróg (niem. Scharfenort) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, położone nad Jeziorem Wielkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ostroróg. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Ostroróg
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostrorogiem, dotyczący Ostroroga
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Ostroroga (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Ostroroga (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przejaw bycia ostrym (jak nóż)
(1.2) fot. wyrazistość szczegółów obrazu
(1.3) wyrazistość widzenia, słuchu, węchu
(1.4) surowość sądów
(1.5) wyrazistość rysów twarzy
Wiktionary oraz Wikipedia
1. preriokur ostrosterny - gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych; głuszec ostrosterny;
2. biegus ostrosterny - gatunek wędrownego ptaka z rodziny bekasowatych;
3. wydrzyk ostrosterny - gatunek wędrownego ptaka z rodziny wydrzyków; wydrzyk pasożytny
SJP.pl
mający kształt ostrego stożka; ostrostożkowy
SJP.pl
mający kształt ostrego stożka; ostrostożkowaty
SJP.pl
ryba z rodziny żmijkowatych; smocznik kolczak
SJP.pl
Wikipedia
rodzina morskich ryb okoniokształtnych
Ostroszowate (Trachinidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ostroszowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce;
Ostroszowice (niem. Weigelsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, na Przedgórzu Sudeckim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostroszowic
Wiktionary
bryła geometryczna, której podstawą jest wielokąt, a ścianami bocznymi są trójkąty o wspólnym wierzchołku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. bryła o wielokącie w podstawie i trójkątnych ścianach bocznych zbiegających się w jednym punkcie;
Ostrosłup – wielościan, w którym tylko jeden wierzchołek leży poza wspólną płaszczyzną; jest nazywana płaszczyzną podstawy, a nienależący do niej wierzchołek – wierzchołkiem ostrosłupa. Równoważnie: jedna ze ścian to dowolny wielokąt, a pozostałe to trójkąty ze wspólnym wierzchołkiem. Trójkąty te są znane jako ściany boczne, a pozostała ściana jako podstawa, przy czym ona też może być trójkątem, czyniąc ten podział umownym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
mający krótkie, stojące uszy
SJP.pl
nocek ostrouszny - gatunek nietoperza; nocek wschodni, nocek ostrouchy
SJP.pl
porośnięta wyspa rzeczna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto Ostrów Wielkopolski;
(1.2) geogr. nazwa kilkudziesięciu miast, ich części i miejscowości w Polsce;
(1.3) geogr. nazwa kilku wsi na Ukrainie;
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(2.1) geogr. miasto Ostrów Mazowiecka;
(2.2) geogr. nazwa kilkudziesięciu miast i miejscowości w Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Ostrowca Świętokrzyskiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostrowca
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ostrowca Świętokrzyskiego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ostrowca
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Ostrówek
SJP.pl
1. gwarowo: zarośla nad brzegiem rzeki;
2. dawniej: niewielki ostrów, wysepka, kępa
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Ostrowa (Mazowieckiego, Lubelskiego i in.), Ostrowi Mazowieckiej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostrowa lub Ostrowi
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ostrowa (Wielkopolskiego, Lubelskiego i in.), Ostrowi Mazowieckiej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ostrowa lub Ostrowi
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Ostrowice (niem. Wusterwitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Drawsko Pomorskie. W latach 1945–1954 i 1973–2018 siedziba zlikwidowanej w 2019 roku gminy Ostrowice. W 2007 wieś liczyła 487 mieszkańców., a 31 grudnia 2017 – 489.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Ostrowice, Ostrowite
SJP.pl
1. człowiek mający dobry wzrok;
2. dawniej: ryś
SJP.pl
1. wyspa
2. krata u okien w dawnych budowlach obronnych
3. kępa porosła roślinnością
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim, w gminie Sztabin;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Dąbrowa Białostocka;
(1.3) geogr. część wsi Olchowiec, w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Wierzbica
(1.4) geogr. część wsi Kondrajec, w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Sochocin
(1.5) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie szackim
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. miasto na Białorusi;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. nazwa kilku jezior w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto Ostrowiec Świętokrzyski w województwie świętokrzyskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu miejscowości w Polsce;
(1.3) geogr. miasto na Białorusi;
(1.4) geogr. nazwa kilku jezior w Polsce
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Ostrowiec Świętokrzyski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostrowcem Świętokrzyskim, dotyczący Ostrowca Świętokrzyskiego
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co ostrowieckie, typowe dla Ostrowca lub jego mieszkańców
Wiktionary
Ostrowieczno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.
Wieś położona 2,4 km na wschód od Dolska przy drodze powiatowej nr 4082 z Dolska do Mchów przez Ługi u stóp najwyższego pasma Pagórków Dolskich. We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą powiatową nr 4085 z Nowieczka do Księginek.
Wikipedia
Ostrowin (niem. Osterwein) – miejscowość w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Ostróda. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość znajduje się w pobliżu dwóch jezior: Ostrowińskiego i Widłowskiego (tzw. Głogowo). Przepływa tutaj również rzeka Drwęca. Znajduje się tutaj ośrodek wypoczynkowy. W pobliżu wsi znajduje się góra Golberg. Dzieci ostrowińskie chodzące do szkoły w Szyldaku w ramach akcji „sprzątanie świata”, corocznie porządkują właśnie tę górę.
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. jezioro w Parku Narodowym Bory Tucholskie
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Ostrów, Ostrów Mazowiecka, Ostrów Tumski, Ostrów Wielkopolski
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Ostrowa lub Ostrowi, związany z Ostrowem lub Ostrowią
Osoby o nazwisku Ostrowski:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Ostrów, Ostrów Mazowiecka, Ostrów Tumski, Ostrów Wielkopolski
SJP.pl
Wikipedia
o psie: mający ostrą, sztywną, kłującą sierść
SJP.pl
wieś w Polsce
Ostrożanka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Mirzec.
W latach 1954–1968 wieś była siedzibą gromady Ostrożanka, po jej zniesieniu w gromadzie Jasieniec Iłżecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
SJP.pl
Wikipedia
1. kornik ostrozębny - gatunek chrząszcza z rodziny kornikowatych;
2. korniczek ostrozębny - gatunek chrząszcza z rodziny kornikowatych;
3. widliczka ostrozębna - gatunek roślin z rodziny widliczkowatych
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych
Ostróżeczka (Consolida Gray) – rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych wyróżniany w niektórych ujęciach systematycznych. Ponieważ po zastosowaniu metod molekularnych okazał się być zagnieżdżony w obrębie rodzaju ostróżka (Delphinium) – w nowszych ujęciach został włączony do tego rodzaju jako podrodzaj (Delphinium subg. Consolida). Wyróżniano w obrębie tego rodzaju 52 gatunki. Najwięcej przedstawicieli rodzaju występuje w Azji południowo-zachodniej i środkowej, kilkanaście gatunków rośnie w Europie. Poza tym liczni przedstawiciele rodzaju zostali introdukowani na inne kontynenty. W Polsce rośnie jako zadomowiony antropofit ostróżeczka polna (C. regalis), uprawiana jest ostróżeczka wschodnia (C. orientalis) i ostróżeczka ogrodowa (C. ajacis), pierwszy z tych gatunków przejściowo dziczeje.
SJP.pl
Wikipedia
roślina z rodziny złożonych, w Polsce pospolicie występuje ostrożeń polny, nazywany ostem
Miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
→ ostrożeń
SJP.pl
1. roślina z rodziny jaskrowatych o niebieskich lub fioletowych kwiatach; delfinium;
2. zdrobnienie od: ostroga
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Delphinium|ref=tak., liczący około 250 gatunków rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju ostróżek (1.1)
Ostróżka (Delphinium L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych. Obejmuje około 500 gatunków (w szerokim ujęciu, obejmującym czasem wyodrębniany rodzaj ostróżeczka Consolida). Zasięg rodzaju obejmuje strefę umiarkowaną i subtropikalną półkuli północnej oraz obszary górskie w strefie równikowej w Afryce. W Europie ma 25 przedstawicieli. W Polsce z rodzaju w wąskim ujęciu występują trzy gatunki: ostróżka tatrzańska (D. oxysepalum), ostróżka wyniosła (D. elatum, której podgatunek D. elatum subsp. nacladense podnoszony bywa do rangi osobnego gatunku – ostróżki wschodniokarpackiej D. nacladense) oraz ostróżka Kotuli (D. ×kotulae). W szerszym ujęciu rodzaju należy tu także zadomowiony antropofit – ostróżeczka polna (ostróżka polna – D. consolida) i przejściowo dziczejąca ostróżeczka wschodnia (ostróżka wschodnia – D. orientalis).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. nadmiernie ostrożne postępowanie
Wiktionary
osoba przesadnie ostrożna, uciekająca przed odpowiedzialnością
SJP.pl
Ostrożnica (dodatkowa nazwa w j. niem. Ostrosnitz, 1938-1945 Schneidenburg) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki.
W latach 1975–1998 wieś położona była w ówczesnym województwie opolskim.
W roku 2011 liczba mieszkańców we wsi Ostrożnica wynosiła 1104.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób ostrożny, uważny
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: ostrożeń
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ostrożnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ostrożny
SJP.pl
człowiek przesadnie ostrożny
SJP.pl
zdrobnienie od: ostrożny
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: ostrożny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdolność do działania z rozwagą
Wiktionary
oparty na ostrożności, zapewniający bezpieczeństwo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) postępujący, zachowujący się i podejmujący decyzje z rozwagą, mający się na baczności
(1.2) zrobiony, powzięty z rozwagą, uważnie, oględnie; będący wyrazem czyjejś rozwagi
Wiktionary
przymiotnik od: Ostrołęka
przymiotnik
(1.1) od Ostrołęka
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Ostrołęka
SJP.pl
mieszkaniec Ostrołęki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ostrołęki
(1.2) osoba pochodząca z Ostrołęki, urodzona w Ostrołęce
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ostrołęki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ostrołęki
(1.2) kobieta pochodząca z Ostrołęki, urodzona w Ostrołęce
SJP.pl
Wiktionary
miasto w województwie mazowieckim
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie mazowieckim, nad Narwią;
Ostrołęka – miasto na prawach powiatu w województwie mazowieckim. Leży nad rzeką Narew. Siedziba powiatu ostrołęckiego. W latach 1975–1998 stolica województwa ostrołęckiego. Ośrodek usług oraz przemysłu energetycznego, budowlanego, celulozowo-papierniczego i spożywczego. Ośrodek folkloru kurpiowskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny bobowatych
Ostrołódka (Oxytropis DC.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (motylkowatych). Liczba gatunków określana jest zwykle na ponad 300, ale według bazy taksonomicznej Plants of the World online do rodzaju należy ponad 600 gatunków. Różnice te odzwierciedlają trudności taksonomiczne, jakie wynikają z podobieństwa wielu gatunków i tworzenia mieszańców o cechach pośrednich. Zasięg rodzaju obejmuje niemal całą strefę umiarkowaną i okołobiegunową półkuli północnej. W Polsce rosną cztery gatunki z tego rodzaju.
SJP.pl
Wikipedia
łuk gotycki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. łuk, którego szczyt powstał z przecięcia się dwóch fragmentów okręgu;
Ostrołuk – łuk, którego szczyt powstał z przecięcia się dwóch fragmentów okręgu. Występuje w późnym romanizmie i gotyku, a także w architekturze islamu. Zastosowanie ostrołuku w architekturze gotyckiej pozwoliło między innymi na uniezależnienie szerokości naw bocznych od szerokości nawy głównej w kościołach bazylikowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rodziny wiechlinowatych; zyzania, ryż wodny, zizania, owies wodny
SJP.pl
1. usunąć ostrym narzędziem z powierzchni czegoś zewnętrzną powłokę, korę itp.;
2. wygładzić czymś ostrym, oskrobać z czegoś
SJP.pl
1. to, co odpadło przy struganiu czegoś, obróbce metalu itp. w postaci wiórów, opiłków; ostrużyny;
2. skórka skrojona z warzywa lub owocu; obierka, obierek, obierzyna
SJP.pl
to, co odpadło przy struganiu czegoś, obróbce metalu itp. w postaci wiórów, opiłków; ostrużyna
SJP.pl
1. o przedmiotach: taki, który ma wyostrzoną, tnącą krawędź;
2. o potrawach: mający mocny, piekący smak;
3. o obrazie: wyraźny, wyrazisty;
4. pełen brutalności
przymiotnik
(1.1) taki, który ma kłujące lub tnące zakończenie
(1.2) kulin. o potrawie: mający intensywny smak, silnie odczuwany, gryzący, palący
(1.3) o zapachu: intensywny, zwykle nieprzyjemny
(1.4) o amunicji: stosowany do zabijania
(1.5) mat. o kącie; o czymś, co ma kształt kąta: mniejszy niż 90°
(1.6) o zmysłach: silny, o dużych możliwościach odbioru
(1.7) o obrazie: z dobrze widocznymi zarysami przedmiotów, wyraźny
(1.8) o nieprzyjemnych warunkach pogodowych: silny, intensywny
(1.9) surowy, groźny
(1.10) nieuprzejmy, krytyczny
(1.11) med. związany z nagłymi i silnymi objawami chorobowymi
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jeden z około 100 gatunków małży; hodowane i jadane od czasów starożytnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. kulin. osiadły małż morski żyjący w ławicach na przybrzeżnych skałach płytkich mórz, o dużym znaczeniu w przemyśle spożywczym;
Ostrygowate, ostrygi (Ostreidae) – rodzina osiadłych małży nitkoskrzelnych z rzędu Ostreoida, licząca około 100 gatunków, m.in. ostryga jadalna (Ostrea edulis), ostryżyca amerykańska (Crassostrea virginica) i ostryżyca japońska (Crassostrea gigas). Są uznawane za najcenniejsze mięczaki jadalne, poławiane i hodowane.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jeden z około 100 gatunków małży; hodowane i jadane od czasów starożytnych
Ostrygowate, ostrygi (Ostreidae) – rodzina osiadłych małży nitkoskrzelnych z rzędu Ostreoida, licząca około 100 gatunków, m.in. ostryga jadalna (Ostrea edulis), ostryżyca amerykańska (Crassostrea virginica) i ostryżyca japońska (Crassostrea gigas). Są uznawane za najcenniejsze mięczaki jadalne, poławiane i hodowane.
SJP.pl
Wikipedia
nadmorski ptak z siewkowatych, żywiący się mięczakami i skorupiakami wydobywanymi z mułu podczas odpływu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. czarno-biały ptak nadmorski o czerwonych nogach i dziobie;
Ostrygojad (zwyczajny) (Haematopus ostralegus) – gatunek średniej wielkości ptaka brodzącego z rodziny ostrygojadów (Haematopodidae). Bliski zagrożenia wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina osiadłych małży nitkoskrzelnych, licząca około 100 gatunków
Ostrygowate, ostrygi (Ostreidae) – rodzina osiadłych małży nitkoskrzelnych z rzędu Ostreoida, licząca około 100 gatunków, m.in. ostryga jadalna (Ostrea edulis), ostryżyca amerykańska (Crassostrea virginica) i ostryżyca japońska (Crassostrea gigas). Są uznawane za najcenniejsze mięczaki jadalne, poławiane i hodowane.
SJP.pl
Wikipedia
1. o cechach ostrygowatych (rodzina małży);
2. boczniak ostrygowaty - gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ostrygami, dotyczący ostryg
Wiktionary
roślina z rodziny imbirowatych, o barwnych kwiatach i mięsistych kłączach; kurkuma, szafraniec, żółcień
SJP.pl
Wikipedia
w technice: oddział fabryki, w którym ostrzy się stępione narzędzia; ostrzarnia
SJP.pl
w technice: szlifierka mechaniczna do ostrzenia narzędzi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urządzenie mechaniczne służące do ostrzenia części roboczych narzędzi skrawających
Ostrzarka - urządzenie mechaniczne służące do ostrzenia części roboczych (ostrzy) narzędzi skrawających. Ostrzarki mechaniczne składają się najczęściej ze szlifierki i uchwytu do mocowania ostrzonych narzędzi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w technice: oddział fabryki, w którym ostrzy się stępione narzędzia; ostrzalnia
SJP.pl
robotnik wykwalifikowany w ostrzeniu narzędzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. strzelanie do kogoś, prowadzenie ognia skierowanego na jakiś cel; ostrzeliwanie
(1.2) książk. przen. ostre, zmasowane wystąpienie przeciwko osobie lub zjawisku
Wiktionary
1. przyrząd do ręcznego ostrzenia noży, nożyczek itp.; osełka;
2. potocznie: narzędzie do ostrzenia ołówków i kredek; temperówka, strugawka, strugaczka, podstrugiwaczka, zastrugaczka, ostrzynka, strugarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. proste narzędzie służące do ostrzenia
SJP.pl
Wiktionary
ostra, tnąca krawędź
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) część robocza narzędzia do krajania, ostre zakończenie lub krawędź przedmiotu
(1.2) przen. krytyczna i uszczypliwa część wypowiedzi
Ostrze — ostra, tnąca krawędź lub ostry koniec narzędzia albo broni przeznaczoną do przebijania, siekania, krojenia lub skrobania powierzchni lub materiałów; Definiowana najczęściej jako płaska część z bardzo cienką krawędzią używaną do cięcia — w języku polskim bardziej kojarzona z tą ostrą krawędzią. W przypadku narzędzi główna część robocza — część tnąca; Ostrza są zwykle wykonane z materiałów, które są twardsze niż te, na których mają być używane.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
poinformować o czymś niebezpiecznym lub niepożądanym, zwrócić uwagę na niebezpieczeństwo
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|ostrzegać.
SJP.pl
Wiktionary
czasownik
(1.1) informować o potencjalnym niebezpieczeństwie
Wiktionary
w technice: ręczne lub samoczynne urządzenie nadawcze, wykorzystywane w układach sygnalizacji alarmowej, przesyłające sygnały do urządzeń odbiorczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ostrzegać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób ostrzegawczy
Wiktionary
cecha tego, co zwraca uwagę na niebezpieczeństwo lub informuje o negatywnych skutkach czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) będący ostrzeżeniem, ostrzegający przed czymś, sygnalizujący zagrożenie, niebezpieczeństwo
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ostro
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ostry
SJP.pl
1. obrzucić pociskami z broni palnej; obstrzelać;
2. przez częste strzelanie wypróbować broń;
3. ostrzelać się:
a) nabrać wprawy w strzelaniu;
b) strzelić do siebie wzajemnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) oddanie serii strzałów do jakiegoś celu
Wiktionary
1. obrzucać pociskami z broni palnej; obstrzeliwać;
2. przez częste strzelanie wypróbowywać broń;
3. ostrzeliwać się:
a) nabierać wprawy w strzelaniu;
b) strzelać do siebie wzajemnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) strzelanie do jakiegoś celu w sposób wielokrotny
Wiktionary
roślina zielna z rodziny szorstkolistnych, rosnąca na niżu, przy drogach i w lasach
Ostrzeń (Cynoglossum L.) – rodzaj roślin z rodziny ogórecznikowatych. Obejmuje ok. 75–83 gatunków. Są to rośliny jednoroczne, dwuletnie lub byliny występujące głównie na rozległych obszarach Azji, 11 gatunków rośnie w Europie, nieliczne gatunki rosną w górach wschodniej Afryki i na południowym krańcu tego kontynentu. W Polsce jako gatunek rodzimy występuje jeden gatunek – ostrzeń pospolity C. officinale. Poza tym obecny bywa jako przejściowo dziczejący ostrzeń drobnozadziorkowy C. microglochin.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ostrzyć.
Ostrzenie – termin w żeglarstwie określający zmianę kursu na ostrzejszy, tzn. na taki, w którym kąt pomiędzy diametralną jachtu a kierunkiem, z którego wieje wiatr, jest mniejszy. Ostrzenie zazwyczaj odbywa się poprzez wychylenie płetwy sterowej w odpowiednim kierunku.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: okap dachu domu
SJP.pl
miasto w Polsce
Ostrzeszów (niem. Schildberg) – miasto w województwie wielkopolskim, w Kaliskiem, na ziemi wieluńskiej, na Wzgórzach Ostrzeszowskich, siedziba powiatu ostrzeszowskiego i gminy Ostrzeszów.
Ostrzeszów uzyskał lokację miejską przed 1283 rokiem. W końcu XVI wieku miasto królewskie w starostwie ostrzeszowskim w powiecie ostrzeszowskim województwa sieradzkiego.
Według danych z 31 grudnia 2023 miasto liczyło 14 095 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec miasta: Ostrzeszów
SJP.pl
mieszkanka Ostrzeszowa
SJP.pl
przymiotnik od: Ostrzeszów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ostrzeszowem, dotyczący Ostrzeszowem
SJP.pl
Wiktionary
bylina z rodziny marantowatych; kalatea
Kalatea lub ostrzeszyn (Calathea) – rodzaj roślin z rodziny marantowatych, blisko spokrewniony z marantą. Należy do niego 59 gatunków pochodzących z południowego Meksyku, Ameryki Południowej, Środkowej oraz Karaibów. Na podstawie wyników badań filogenetycznych, w 2012 roku większość gatunków zaliczanych wcześniej do tego rodzaju przeniesiono do rodzaju Goeppertia.
SJP.pl
Wikipedia
roślina z rodziny turzycowatych
SJP.pl
Wikipedia
poinformować o czymś niebezpiecznym lub niepożądanym, zwrócić uwagę na niebezpieczeństwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) akt ostrzegania; przestroga przed czymś
SJP.pl
Wiktionary
→ ostrze
przymiotnik
(1.1) związany z ostrzem, dotyczący ostrza
SJP.pl
Wiktionary
trawa pastewna dorastająca do wysokości 3 metrów; mozga trzcinowata
czasownik przechodni
(1.1) czynić ostrym (krawędź czegoś)
(1.2) czynić ostrym (wierzchołek czegoś)
SJP.pl
Wiktionary
trawa pastewna dorastająca do wysokości 3 metrów; mozga trzcinowata
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej: osoba zajmująca się ostrzeniem narzędzi do cięcia;
2. w filmoznawstwie: osoba odpowiedzialna za utrzymanie ostrości obrazu w czasie kręcenia scen do filmu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) film. pracownik planu filmowego odpowiedzialny za ustawianie ostrości obiektywu kamery;
(1.2) rzem. rzemieślnik ostrzący noże, nożyczki itp.
Ostrzyciel (pierwszy asystent kamery, focus puller) – członek pionu operatorskiego odpowiedzialny za utrzymanie ostrości obrazu, współpracujący ściśle z operatorem filmowym. Jego obecność jest niezbędna przy dynamicznych ujęciach, kiedy rusza się kamera lub przemieszczają się aktorzy, a ostrość musi pozostać na konkretnej osobie lub przedmiocie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnych Węgrzech, nad Dunajem;
Ostrzyhom (węg. Esztergom, czyt.: Estergom, niem. Gran, słow. Ostrihom, tur. Estergon, łac. Strigonium) – miasto na Węgrzech, w komitacie Komárom-Esztergom. Leży nad Dunajem. W 2011 roku liczyło 30,86 tys. mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Ostrzyhomia, związany z Ostrzyhomiem
Wiktionary
1. nastrzykiwać miejsce na ciele jakimś preparatem, np. botoksem;
2. ostrzykiwać się - wstrzykiwać sobie jakiś preparat, zwykle w celach estetycznych; botoksować się
SJP.pl
1. nastrzyknąć miejsce na ciele jakimś preparatem, np. botoksem;
2. ostrzyknąć się - wstrzyknąć sobie jakiś preparat, zwykle w celach estetycznych
SJP.pl
zbędny naddatek materiału powstający przy odlewie
SJP.pl
potocznie: narzędzie do ostrzenia ołówków i kredek; temperówka, ostrzałka, strugaczka, podstrugiwaczka, zastrugaczka, strugawka, strugarka
Temperówka – niewielki przyrząd służący do temperowania (ostrzenia) przyrządów kreślarskich, np. ołówków, kredek. Temperówki ręczne najczęściej mają niewielkie ostrze umieszczone w uchwycie ze stożkowym otworem. Włożenie ołówka do tego otworu i obracanie go w nim powoduje skrawanie cienkiego wióra z drewnianej oprawy ołówka z jednoczesnym kształtowaniem – ostrzeniem – jego grafitowego rdzenia. Istnieją także temperówki, w których ołówek obracany jest przy pomocy specjalnej przekładni napędzanej ręczną korbką lub niewielkim silniczkiem elektrycznym.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) poznań. temperówka
Wiktionary
przebarwienie skóry koloru brązowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przebarwienie skóry twarzy (zwykle brązowe), występujące pod wpływem intensywnego opalania, u kobiet w czasie ciąży lub u osób chorych na wątrobę;
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. wstyd, zgorszenie, hańba
Ostuda, melanodermia (łac. chloasma, melasma) - występowanie ostro odgraniczonych, przebarwionych (zwykle brązowych), symetrycznych plam na policzkach, czole, rzadziej na karku lub górnej wardze, bez poprzedzającego i towarzyszącego stanu zapalnego, związane z następującymi stanami:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ochładzać;
1. powodować obniżenie temperatury; schładzać, oziębiać;
2. przenośnie: wpływać hamująco na czyjeś działanie, zachowanie; tłumić, przytłumiać, wyciszać
SJP.pl
studząco;
1. w sposób obniżający temperaturę czegoś; chłodząco, ochładzająco, schładzająco, oziębiająco;
2. w sposób zmniejszający intensywność czyjegoś zaangażowania uczuciowego w coś;
3. w sposób wpływający na zmniejszenie tempa rozwoju czegoś
SJP.pl
ochłodzić;
1. spowodować obniżenie temperatury; schłodzić, oziębić;
2. przenośnie: wpłynąć hamująco na czyjeś działanie, zachowanie; stłumić, przytłumić, wyciszyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ostukiwać.
Wiktionary
roślina z rodziny wiechlinowatych
SJP.pl
słup z żerdkami, na których układa się i suszy siano; ostew, ostrew, ostrewka, suszak
SJP.pl
1. stawać się zimniejszym; ochładzać się, ostudzać się;
2. przenośnie: zmniejszać natężenie uczuć, emocji; ochładzać;
3. przenośnie o stanach emocjonalnych, uczuciach: tracić na intensywności; ochładzać
SJP.pl
pomieszczenie w rzeźni, w którym mięso ostyga przez pewien czas po uboju
SJP.pl
1. stać się zimniejszym; ochłodzić się, ostudzić się;
2. przenośnie: zmniejszyć natężenie uczuć, emocji; ochłodnąć;
3. przenośnie o stanach emocjonalnych, uczuciach: stracić na intensywności; ochłodnąć
czasownik dokonany (ndk. ostygać)
(1.1) stać się zimniejszym lub całkowicie zimnym
(1.3) zmniejszyć natężenie emocji lub uczuć
SJP.pl
Wiktionary
taki, który ostygnął; ostygły
SJP.pl
1. taki, który ochłódł, stracił ciepło;
2. przenośnie: taki, który stracił intensywność
SJP.pl
→ Ostia (starożytne miasto)
przymiotnik
(1.1) związany z Ostią, dotyczący Ostii
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: nadać tekstowi styl graficzny
SJP.pl
skrót od łacińskiego: Ordinis Sanctae Ursulae, Zakon Świętej Urszuli; urszulanki
SJP.pl
brzegowa równina piaszczysta lub mulista, odsłaniająca się spod wody w czasie niskiego jej stanu, a zalewana przy stanie wysokim
SJP.pl
Wikipedia
brzegowa równina piaszczysta lub mulista, odsłaniająca się spod wody w czasie niskiego jej stanu, a zalewana przy stanie wysokim
Osucha (niem. Watten, hol. wadden, duń. vade) — brzegowa równina piaszczysta lub mulista, odsłaniająca się spod wody w czasie niskiego jej stanu, a zalewana przy stanie wysokim.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. rzadko: spowodować osunięcie się czegoś; obsunąć;
2. osunąć się:
a) oderwawszy się od czegoś, odpaść, zsunąć się; przesunąć się w dół, ślizgając się; osypać się;
b) zmienić pozycję ze stojącej na leżącą lub klęczącą; opaść, obsunąć się
SJP.pl
1. rzadko: spowodować osunięcie się czegoś; obsunąć;
2. osunąć się:
a) oderwawszy się od czegoś, odpaść, zsunąć się; przesunąć się w dół, ślizgając się; osypać się;
b) zmienić pozycję ze stojącej na leżącą lub klęczącą; opaść, obsunąć się
SJP.pl
1. rzadko: spowodować osunięcie się czegoś; obsunąć;
2. osunąć się:
a) oderwawszy się od czegoś, odpaść, zsunąć się; przesunąć się w dół, ślizgając się; osypać się;
b) zmienić pozycję ze stojącej na leżącą lub klęczącą; opaść, obsunąć się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. osuszyć)
(1.1) powodować, że coś staje się suche; usuwać ciecz
(1.2) pozbawiać wilgoci
czasownik zwrotny niedokonany osuszać się (dk. osuszyć się)
(2.1) być osuszanym
(2.2) osuszać siebie; pozbawiać siebie wilgoci
Wiktionary
urządzenie do usuwania wilgoci
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osuszać.
Wiktionary
ubytek masy surowca na skutek parowania bądź sublimacji wody
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|osuszać.
Wiktionary
mnogie wykwity na skórze w postaci plamek, grudek lub pęcherzyków, występujące w przebiegu wielu chorób zakaźnych, zatruć lekowych i jako reakcja uczuleniowa; wysypka
Osutki polekowe – zmiany skórne będące niepożądanym skutkiem ubocznym stosowania niektórych leków. Mogą wystąpić niezależnie od tego, na co i w jaki sposób (zewnętrznie czy wewnętrznie) użyty był lek.
Zmiany polekowe nie mają zazwyczaj cech charakterystycznych dla poszczególnych specyfików. Często różne leki dają takie same objawy. Niektóre ze zmian nasuwają od razu podejrzenie związku z lekami:
SJP.pl
Wikipedia
1. obsuwisko
2. osuwanie się czegoś, zsuwanie w dół
SJP.pl
1. powodować przesunięcie się czegoś z wyższego miejsca na niższe; zsuwać;
2. osuwać się:
a) tracić punkt oparcia i przesuwać się ku dołowi;
b) oderwawszy się od czegoś, odpadać, zsuwać się;
c) powoli siadać, upadać lub kłaść się, zwykle ze zmęczenia lub w wyniku utraty przytomności
SJP.pl
ziemia i materiał skalny, nagromadzone na stoku i u jego podnóża na skutek zsuwania się mas skalnych; zsuw; usuwisko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geol. forma rzeźby terenu powstała w wyniku przemieszczenia materiału skalnego w dół stoku wzdłuż powierzchni poślizgu, efekt osuwania;
Osuwisko – nagłe przemieszczenie się mas ziemnych, powierzchniowej zwietrzeliny i mas skalnych podłoża spowodowane siłami przyrody lub działalnością człowieka (podkopanie stoku lub jego znaczne obciążenie). Jest to rodzaj ruchów masowych, polegający na przesuwaniu się materiału skalnego lub zwietrzelinowego wzdłuż powierzchni poślizgu (na której nastąpiło ścięcie), połączone z obrotem. Ruch taki zachodzi pod wpływem siły ciężkości. Osuwiska są szczególnie częste w obszarach o sprzyjającej im budowie geologicznej, gdzie warstwy skał przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych występują naprzemiennie. Miejsca występowania osuwisk to naturalne stoki i zbocza dolin i zbiorników wodnych, obszary źródłowe rzek (gdzie erozja wsteczna zwiększa spadek terenu), skarpy wykopów i nasypów oraz wyrobisk.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
powstały w wyniku osuwania się skał, ziemi itp.
SJP.pl
1. przyzwyczajać, zaznajamiać z czymś;
2. przyzwyczajać dzikie zwierzę do przebywania wśród ludzi; obłaskawiać
SJP.pl
o zwierzęciu: dający się oswoić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oswajać.
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko, np. Lee Harvey Oswald (1939-1963), amerykański zamachowiec, domniemany zabójca prezydenta Johna F. Kennedy'ego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko, np. Lee Harvey Oswald (1939-1963), amerykański zamachowiec, domniemany zabójca prezydenta Johna F. Kennedy'ego
Oswalda – żeński odpowiednik imienia Oswald.
Oswalda imieniny obchodzi: 5 sierpnia i 22 sierpnia.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni dokonany (ndk. oswabadzać, oswobadzać)
(1.1) przywrócić swobodę
czasownik zwrotny dokonany oswobodzić się (ndk. oswabadzać się, oswobadzać się)
(2.1) odzyskać swobodę
Wiktionary
osoba, która oswobodziła, wyzwoliła kogoś lub coś; wybawca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. albo podn. ten, kto oswobodził kogoś lub coś
SJP.pl
Wiktionary
kobieta, która oswobodziła, wyzwoliła kogoś lub coś
SJP.pl
1. przyzwyczaić do czegoś, zaznajomić;
2. obłaskawić, udomowić dzikie zwierzę
czasownik przechodni dokonany (ndk. oswajać)
(1.1) dokonany od|oswajać.
czasownik zwrotny dokonany oswoić się (ndk. oswajać się)
(2.1) dokonany od|oswajać się.
SJP.pl
Wiktionary
1. przyzwyczaić do czegoś, zaznajomić;
2. obłaskawić, udomowić dzikie zwierzę
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: oswoić
przymiotnik
(2.1) przyzwyczaiony do kogoś lub do czegoś albo zapoznany z czymś
(2.2) o dzikim zwierzęciu: takie, które straciło dzikość
Oswojony – trzeci solowy album Krzysztofa Myszkowskiego, założyciela i lidera zespołu Stare Dobre Małżeństwo, wydany w 2012 r. Autorem tekstów zaprezentowanych na płycie jest Jan Rybowicz, natomiast muzykę do nich skomponował Krzysztof Myszkowski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. owad błonkoskrzydły o charakterystycznym czarnym ubarwieniu w żółte paski;
2. osoba uszczypliwa, zjadliwa, dokuczliwa
Osy (Vespoidea) – nadrodzina owadów błonkoskrzydłych należących do podrzędu trzonkówek.
Badaniem os zajmuje się sfekologia, dział entomologii oraz socjobiologia.
SJP.pl
Wikipedia
stawać się suchym z wierzchu; obsychać
SJP.pl
obsyfiać; potocznie:
1. mocno coś zabrudzać, zanieczyszczać; zasyfiać, zaświniać, zapaprywać;
2. powodować wystąpienie pryszczy, krost; wysyfiać
SJP.pl
zasyfiony, zasyfiały, osyfiony, obsyfiony, obsyfiały; potocznie:
1. bardzo brudny, zanieczyszczony;
2. pokryty pryszczami
SJP.pl
obsyfić; potocznie:
1. mocno coś zabrudzić, zanieczyścić; oświnić, zasyfić, uświnić;
2. spowodować wystąpienie pryszczy, krost; wysyfić
SJP.pl
proces powstawania i mineralizacji kości polegający na przekształcaniu się tkanki chrzęstnej w tkankę kostną; kostnienie, ossyfikacja
SJP.pl
zasyfiony, zasyfiały, osyfiały, obsyfiony, obsyfiały; potocznie:
1. bardzo brudny, zanieczyszczony;
2. pokryty pryszczami
SJP.pl
dawniej: sycząc, opryskać
SJP.pl
rzadko: sykając, opryskiwać
SJP.pl
1. w pszczelarstwie: martwe pszczoły osypujące się zimą do dennicy ula;
2. dawny podatek feudalny płacony w zbożu; osep;
3. dawniej: osypisko
Osyp – część wsi Berezyszcze w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czeremcha.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osypać.
Wiktionary
pokryty czymś występującym w dużej ilości
SJP.pl
rumowisko powstałe poprzez osypanie się wietrzejących skał i ziemi; obsypisko
Osypisko (usypisko) – nagromadzenie sypkiego (luźnego) materiału skalnego u podstawy zbocza lub stoku. Powstaje w wyniku przemieszczania się (osypywania się) materiału z wyżej położonych partii skalnych w niższe, pod wpływem siły ciężkości i innych zjawisk. Tworzą się wówczas charakterystyczne stożki usypowe, podobne do górskich piargów. Powstawanie osypiska jest procesem bardzo długotrwałym.
SJP.pl
Wikipedia
powstały w wyniku osypywania się skał, ziemi itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osypiskiem, dotyczący osypiska
SJP.pl
Wiktionary
1. zmielone w całości ziarna pszenicy lub innych zbóż;
2. karma dla zwierząt domowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osypywać.
Osypywanie – w geologii dynamicznej, powtarzające się częstokroć zjawisko odpadania drobnych, pojedynczych ziaren zwietrzeliny ze stromych stoków.
Wiktionary oraz Wikipedia
drugie pod względem ludności miasto w Kirgistanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w obwodzie oszyńskiem Kirgistanu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
określić w przybliżeniu wartość, wielkość lub ilość czegoś
czasownik przechodni dokonany
(1.1) podać wartość lub wielkość w przybliżeniu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszacować.
(1.2) wynik szacowania
Estymator – statystyka służąca do szacowania wartości parametru {\widehat {\theta }} rozkładu cechy w populacji, tj. pewnego rozkładu prawdopodobieństwa pod założeniem, że rozkład ten (opisujący, na przykład pewne doświadczenie) należy do rodziny rozkładów \{\mathbb {P} _{\theta }\colon \theta \in \Theta \} dla pewnego zbioru \Theta .
Wiktionary oraz Wikipedia
oceniać coś w przybliżeniu (ilość, wielkość itp.); szacować
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. szaleć)
(1.1) ulec pomieszaniu zmysłów, wpaść w szał
(1.2) stracić rozsądek pod wpływem silnych uczuć
(1.3) zaangażować się nadmiernie, zacząć poświęcać komuś lub czemuś zbyt wiele uwagi lub czasu
Wiktionary
obić coś deskami w celu wzmocnienia lub ochrony
SJP.pl
obić coś deskami w celu wzmocnienia lub ochrony
SJP.pl
obijać ściany deskami w celu ich wzmocnienia; szalować
SJP.pl
potocznie:
1. szarpiąc, oberwać lub postrzępić coś dookoła; obszarpać, otargać, obtargać;
2. oszarpać się - zmęczyć się czymś; uszarpać się, umęczyć się
SJP.pl
dawniej: obszarpywać; szarpiąc, obrywać coś dookoła
SJP.pl
deska boczna z pnia drewna, z jednej strony płaska, z drugiej zaokrąglona
Osoby:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
oszołamiać;
1. wywierać na kimś bardzo silne wrażenie, zwłaszcza pozytywne; oczarowywać;
2. pozbawiać kogoś świadomości na pewien czas; odurzać;
3. oszałamiać się - oszołamiać samego siebie
czasownik przechodni niedokonany (dk. oszołomić)
(1.1) wywoływać stan częściowej utraty przytomności; wprowadzać w stan zamroczenia
(1.2) wywierać silne wrażenie
SJP.pl
Wiktionary
taki, który powoduje czasową utratę świadomości; odurzający
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. oszałamiać)
(1.1) rzad. war. oszołomić, dokonany od|oszałamiać.
Wiktionary
potocznie: osikać
czasownik dokonany
(1.1) wulg. oddając mocz, zmoczyć kogoś lub coś
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszczać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób oszczędny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: oszczędnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: oszczędny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha osoby, która ogranicza swoje wydatki
(1.2) rozporządzanie zasobami w taki sposób, aby możliwie najmniej ich zużyć
(1.3) cecha czegoś, co mało ozdobne
Oszczędzanie – proces, który prowadzi do powstawania oszczędności.
Wyróżnić można następujące motywy oszczędzania:
Wiktionary oraz Wikipedia
zaoszczędzone pieniądze
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) to, co zostało zaoszczędzone, nie zostało zużyte
(1.2) ekon. zaoszczędzone pieniądze
forma rzeczownika.
(2.1) D., C., Ms. i W. lp.; M., D., B. i W. lm. od: oszczędność
Oszczędności – zasoby pieniężne, które nie zostały w danym okresie przeznaczone na zakup dóbr i usług konsumpcyjnych (zaspokajających bieżące potrzeby nabywców). Inaczej ujmując jest to wartość dochodu pomniejszona o wartość konsumpcji.
Wielkość oszczędności różni się znacząco w zależności od wieku i narodowości konsumentów. Rośnie wraz ze wzrostem dochodów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z oszczędzaniem, służący do oszczędzania
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) nietrwoniący pieniędzy, majątku
(1.2) taki, przy którym zużywa się niewiele jakichś zasobów lub środków
(1.3) nienadużywający czegoś
(1.4) skromny, wykorzystywany w niewielkim stopniu
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. oszczędzić)
(1.1) zużywać w niewielkiej ilości
(1.2) zachować część czegoś na później
(1.3) sprawiać, by ktoś czegoś nie doznał
(1.4) nie zabijać, darowywać życie
czasownik zwrotny niedokonany oszczędzać się
(2.1) nie narażać się na zmęczenie, niebezpieczeństwo
(2.2) nie ranić siebie samego, traktować siebie taktownie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszczędzać.
Oszczędzanie – proces, który prowadzi do powstawania oszczędności.
Wyróżnić można następujące motywy oszczędzania:
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni dokonany (ndk. oszczędzać)
(1.1) dokonany od|oszczędzać.
Wiktionary
łowieckie: szczekanie psa na widok wytropionej zwierzyny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) łow. wojsk. daw. broń wojenna lub myśliwska, o długim drzewcu i twardym, metalowym a wcześniej kamiennym, grocie;
(1.2) sport. długi, zaostrzony pręt używany w lekkoatletyce do rzucania;
(1.3) sport. pot. rzut oszczepem;
Wiktionary oraz Wikipedia
dziedzina sportu
SJP.pl
zawodniczka uprawiająca rzut oszczepem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. sportsmenka uprawiająca rzut oszczepem
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z oszczepnictwem, dotyczący oszczepnictwa
SJP.pl
Wiktionary
1. sportowiec uprawiający rzut oszczepem;
2. dawniej: żołnierz lub myśliwy uzbrojony w oszczep
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. żołnierz, rycerz, myśliwy uzbrojony w oszczep
(1.2) sport. sportowiec uprawiający rzut oszczepem
SJP.pl
Wiktionary
przypominający kształtem oszczep, podobny do oszczepu
przymiotnik
(1.1) przypominający oszczep, w kształcie oszczepu
SJP.pl
Wiktionary
osoba posługująca się wobec kogoś oszczerstwami; potwarca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto rzuca oszczerstwo
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób oszczerczy
Wiktionary
taki, który jest oszczerstwem (pomówieniem, zniesławieniem); obraźliwy, szkalujący, obelżywy, bluźnierczy
przymiotnik
(1.1) będący oszczerstwem lub zawierający oszczerstwa
SJP.pl
Wiktionary
→ oszczerca; insynuatorka, potwarczyni
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. kobieta rzucająca oszczerstwa
SJP.pl
Wiktionary
niezgodne z prawdą, złośliwe, oczerniające przypisanie komuś czegoś złego w celu skompromitowania tej osoby; pomówienie, potwarz, zniesławienie, insynuacja
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kłamliwa wypowiedź, która ma na celu poniżenie lub ośmieszenie kogoś
Zniesławienie – według definicji słownikowej czyn polegający na przekazywaniu fałszywych (nieprawdziwych) stwierdzeń na temat osoby, które szkodzą reputacji tej osoby. Pojęcie często utożsamiane z pomówieniem, obmówieniem, oszczerstwem. Pomówienie i zniesławienie są traktowane jako synonimy w doktrynie prawnej i orzecznictwie. Pojęcia to w większości języków świata łączy ogólne znaczenie prawne: upublicznienie lub rozgłoszenie informacji, które podważają reputację jednostki czy grupy, zwłaszcza jeśli są nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd. Termin ten definiowany przez prawo jurysdykcji wielu państw jako czyn zabroniony. We współczesnych jurysdykcjach prawa zwyczajowego, aby stanowić zniesławienie, roszczenie musi być zasadniczo fałszywe i musi być skierowane do kogoś innego niż osoba zniesławiona.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obszczypać;
1. szczypnąć wiele razy, w wielu miejscach;
2. skubiąc, oberwać trochę czegoś w różnych miejscach;
3. wywołać uczucie kłującego bólu w różnych miejscach
SJP.pl
wędzony ser, wyrabiany przez górali z mleka owczego; oscypek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) inna pisownia wyrazu oscypek
Oscypek, oszczypek (słow. oštiepok) – twardy, wędzony ser, przygotowywany z mleka owczego, charakterystyczny dla polskich gór, szczególnie Podhala. Spopularyzowany w Polsce oraz w innych krajach Europy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalna nazwa oszczypka
SJP.pl
obszczypywać;
1. szczypać wiele razy, w wielu miejscach;
2. skubiąc, obrywać trochę czegoś w różnych miejscach;
3. wywoływać uczucie kłującego bólu w różnych miejscach
SJP.pl
potocznie: opryskiwać kogoś lub coś moczem
SJP.pl
dawniej: obciąć komuś ucho w ramach kary; oszelmować, obszelmować
SJP.pl
obszelmować; dawniej:
1. zwymyślać kogoś; zbesztać;
2. obciąć komuś ucho w ramach kary; oszelmić;
3. obedrzeć, postrzępić, obszarpać
SJP.pl
obszycie brzegu ubrania; lamówka, obszywka
SJP.pl
1. przedstawić kogoś w złym świetle, rzucić oszczerstwa; obmówić, oczernić;
2. oszkalować się:
a) oszkalować samego siebie;
b) oszkalować jeden drugiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszkalować.
Wiktionary
potocznie: świadomie wprowadzać w błąd; nabierać
SJP.pl
potocznie: świadomie wprowadzić w błąd; nabrać
SJP.pl
wstawić szkło w ramy okienne, drzwiowe itp.
czasownik
(1.1) zamontować szybę
SJP.pl
Wiktionary
Oszkowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Bielawy.
W latach 1954–1961 wieś była siedzibą gromady Oszkowice, w latach 1970-1972 powtórnie – Oszkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 703.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. obierka
Wiktionary
nadawać czemuś gładkość przez szlifowanie; szlifować
SJP.pl
oszloch morski - bylina z rodziny szparagowatych, uprawiana głównie w południowej Europie dla dużych, ważących do 3 kg cebul, stosowanych w lecznictwie i jako trutka na gryzonie; cebula morska, urginia morska, ckliwica
SJP.pl
miasto na Białorusi
Oszmiana (biał. Ашмяны, Aszmiany, lit. Ašmena, ros. Ошмяны, Oszmiany, hebr. אשמיאני) – miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, siedziba rejonu oszmiańskiego, do 1945 w Polsce, w województwie wileńskim, siedziba powiatu oszmiańskiego; położone na Garbie Oszmiańskim, nad Oszmianką, w pobliżu granicy z Litwą, na Wileńszczyźnie; 14,8 tys. mieszkańców (2010).
SJP.pl
Wikipedia
→ Oszmiana
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Oszmiany, związany z Oszmianą
SJP.pl
Wiktionary
oszałamiać;
1. wywierać na kimś bardzo silne wrażenie, zwłaszcza pozytywne; oczarowywać;
2. pozbawiać kogoś świadomości na pewien czas; odurzać;
3. oszołamiać się - oszołamiać samego siebie
SJP.pl
oszałamiać;
1. wywierać na kimś bardzo silne wrażenie, zwłaszcza pozytywne; oczarowywać;
2. pozbawiać kogoś świadomości na pewien czas; odurzać;
3. oszołamiać się - oszołamiać samego siebie
SJP.pl
1. wariat, osoba niezrównoważona psychicznie;
2. osoba ślepo wierząca w jakąś ideę; fanatyk;
3. żartobliwie: supermarket sieci Auchan; Oszołom
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. człowiek wierzący bezgranicznie w jakąś ideologię, ślepo jej podporządkowany
(1.2) pot. osoba zachowująca się nienormalnie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. sklep Auchan
forma czasownika.
(3.1) 2. os. lp. rozk. od: oszołomić
SJP.pl
Wiktionary
1. wywrzeć na kimś bardzo silne wrażenie, zwłaszcza pozytywne; oczarować;
2. pozbawić kogoś świadomości na pewien czas; odurzyć;
3. oszołomić się - oszołomić samego siebie
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|oszałamiać. / oszołamiać (otumanić)
(1.2) dokonany od|oszałamiać. / oszołamiać (zszokować)
SJP.pl
Wiktionary
1. wywrzeć na kimś bardzo silne wrażenie, zwłaszcza pozytywne; oczarować;
2. pozbawić kogoś świadomości na pewien czas; odurzyć;
3. oszołomić się - oszołomić samego siebie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stan ograniczonej świadomości
(1.2) przen. stan wywołany silnym przeżyciem
Oszołomienie – polski dramat biograficzny z 1988 roku w reżyserii Jerzego Sztwiertni.
Treścią fabuły jest historia życia aktora Władysława, oparta na biografii Kazimierza Junoszy-Stępowskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wywrzeć na kimś bardzo silne wrażenie, zwłaszcza pozytywne; oczarować;
2. pozbawić kogoś świadomości na pewien czas; odurzyć;
3. oszołomić się - oszołomić samego siebie
SJP.pl
→ oszołom
SJP.pl
potocznie: przypominający oszołoma, taki jak oszołom; oszołomski
SJP.pl
potocznie: właściwy oszołomowi, złożony z oszołomów; oszołomowaty
SJP.pl
potocznie:
1. ogół oszołomów, bezkrytycznych i fanatycznych wyznawców jakiejś idei lub osób zachowujących się nienormalnie;
2. zachowania lub poglądy właściwe oszołomom
SJP.pl
1. czynić brzydkim, odrażającym, szpetnym, np. poprzez okaleczanie twarzy;
2. oszpecać się - psuć swój wygląd np. brzydką fryzurą, strojem
SJP.pl
1. uczynić brzydkim, odrażającym, szpetnym, np. poprzez okaleczenie twarzy;
2. oszpecić się - zepsuć swój wygląd np. brzydką fryzurą, strojem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uczynienie szpetnym
SJP.pl
Wiktionary
1. uczynić brzydkim, odrażającym, szpetnym, np. poprzez okaleczenie twarzy;
2. oszpecić się - zepsuć swój wygląd np. brzydką fryzurą, strojem
SJP.pl
rodzaj palmy występujący w Azji Południowo-Wschodniej; salak, salaka
Salaka, oszplina (Salacca Reinw.) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych, czyli palm (Arecaceae). Obejmuje ok. 20, 21 lub 23 gatunki. Rośliny te występują w Azji Południowo-Wschodniej, od północno-wschodniej części Indii, poprzez Mjanmę, Tajlandię, Malezję po Sumatrę, Jawę, Borneo i Filipiny. Jeden gatunek (Salacca griffithii) na północy sięga do chińskiej prowincji Junnan.
SJP.pl
Wikipedia
1. pokrywać szronem; szronić;
2. pokrywać siwizną;
3. oszraniać się - pokrywać się szronem; szronić się, szronieć
SJP.pl
pokryty kryształkami lodu; szronisty
SJP.pl
1. pokryć szronem;
2. pokryć siwizną;
3. oszronić się - pokryć się szronem
SJP.pl
1. pokryć się szronem; oszronić się;
2. pokryć się siwizną
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pokryty szronem
Wiktionary
1. karcić kogoś ostro, używając obelżywych słów; obsztorcowywać;
2. dawniej: zrównywać, wygładzać boki belki lub deski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. oszukiwać)
(1.1) dokonany od|oszukiwać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób opierający się na nieuczciwości
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co oszukańcze
Wiktionary
polegający na oszustwie (np. oszukańcza gra, oszukańcze praktyki)
przymiotnik
(1.1) opierający się na oszustwie, nieuczciwości
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszukać.
Wiktionary
człowiek, który oszukuje; oszust
SJP.pl
potocznie:
1. oszustwo lub oszukiwanie;
2. coś fałszywego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. wprowadzenie kogoś w błąd dla uzyskania korzyści
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: oszukańczy
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) doprowadzać kogoś do niekorzystnego rozporządzenia jego mieniem przez podanie nieprawdy lub ukrycie nieznanych mu faktów
(1.2) mówić komuś nieprawdę, kłamać
czasownik nieprzechodni niedokonany
(2.1) celowo i potajemnie nie przestrzegać reguł podczas gry celem uzyskania lepszego wyniku; oszukiwać (1.1) partnerów gry
czasownik zwrotny niedokonany oszukiwać się
(3.1) nie przyjmować do wiadomości prawdy, łudzić się, że jest inaczej
(3.2) oszukiwać (1.1) jeden drugiego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszukiwać.
Wiktionary
człowiek świadomie wprowadzający kogoś w błąd; kłamca, łgarz, blagier
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto oszukuje
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ oszust
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej, która oszukuje
Oszustka (ang. The Cheat) – amerykański niemy film z 1915 roku w reżyserii Cecila B. DeMille.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) praw. przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej;
(1.2) pot. świadome wprowadzenie kogoś w błąd dla własnej korzyści
Oszustwo, wyłudzenie – przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik
(1.1) pot. oszukiwać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszwabiać.
Wiktionary
okpić, oszukać kogoś
czasownik
(1.1) pejor. oszukać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszwabić.
Wiktionary
potocznie: okpienie kogoś, oszustwo
SJP.pl
dawniej: obszyć (przyszyć wzdłuż lub dookoła czegoś)
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. okpić
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) daw. otoczyć szyldwachami, obstawić strażą, wartownikami
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oszyldwachować.
Wiktionary
oszynda leszczynowiec - czerwony owad z rodziny chrząszczy
Oszynda (Apoderus) – rodzaj chrząszczy z nadrodziny ryjkowców i rodziny podryjowatych.
SJP.pl
Wikipedia
obwód oszyński - obwód w Kirgistanie ze stolicą w Oszu
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oszem, dotyczący Oszu
SJP.pl
Wiktionary
czasownik
(1.1) sprawiać, że coś lub ktoś staje się słabszy
Wiktionary
roztwór chemiczny stosowany w fotografii czarno-białej w celu zmniejszenia gęstości optycznej obrazu
Osłabiacz fotograficzny – kąpiel fotograficzna stosowana czasami jako kąpiel wykańczająca po wywołaniu i utrwaleniu obrazu fotograficznego. Służy do zmniejszenia gęstości optycznej obrazu przez usunięcie z błony fotograficznej, papieru fotograficznego lub innego podłoża, części osadzonego w ich emulsji osadu srebrowego.
SJP.pl
Wikipedia
→ osłabiać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osłabiać.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. osłabiać)
(1.1) dokonany od|osłabiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osłabić.
(1.2) med. stan złego samopoczucia fizycznego
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) med. odczuwający osłabienie; bez sił witalnych
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od osłabić
Wiktionary
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. słabnąć)
(1.1) stracić siłę i aktywność; stać się wyczerpanym
(1.2) stracić na sile, utracić intensywność
Wiktionary
taki, który osłabł, stał się słabszy, stracił siły
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. osłonić)
(1.1) okrywać coś czymś, odgradzać od czegoś, czynić coś niewidocznym
(1.2) swoim położeniem uniemożliwiać zaatakowanie kogoś albo zabezpieczać kogoś lub coś przed czymś szkodliwym, niebezpiecznym
(1.3) przen. chronić kogoś lub coś przed odpowiedzialnością albo czymś nieprzyjemnym, niebezpiecznym
czasownik zwrotny niedokonany osłaniać się (dk. osłonić się)
(2.1) osłaniać (1.1) czymś siebie samego
(2.2) osłaniać (1.2) jeden drugiego
(2.3) osłaniać (1.3) jeden drugiego
Wiktionary
→ osłaniać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osłaniać.
Wiktionary
dawniej:
1. obmawiać, szkalować kogoś; zniesławiać;
2. osławiać się - zyskiwać złą sławę, opinię
SJP.pl
dawniej:
1. obmówić, oszkalować kogoś; zniesławić;
2. osławić się - zyskać złą sławę, opinię
SJP.pl
mający złą sławę
SJP.pl
to, co przynosi ukojenie, zadowolenie, zapomnienie; pociecha
SJP.pl
bezpłodny mieszaniec powstały ze skrzyżowania konia i oślicy; oślik
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zootechn. mieszaniec ogiera konia i klaczy osła, bezpłodny;
Osłomuł lub oślik – mieszaniec międzygatunkowy ogiera konia domowego z klaczą osła. Całkowicie bezpłodny. Zewnętrznie podobny bardziej do matki. Sierść szarej maści, na brzuchu jasna, posiada typowo ośle uszy oraz cienki zakończony pęczkiem ogon. Jest niższy i słabszy od muła i dlatego jest dużo rzadziej hodowany. Czasami wykorzystywany w zastępstwie osła w onoterapii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ochrona przed czymś;
2. coś, co osłania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, co osłania daną rzecz w celu chronienia jej lub przed nią
(1.2) wojsk. manewr chroniący inne oddziały i umożliwiający im wykonanie misji
(1.3) wojsk. oddział wykonujący manewr osłony (1.2)
(1.4) pot. med. lek osłonowy
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. osłaniać)
(1.1) dokonany od|osłaniać.
Wiktionary
małe zwierzę morskie z typu strunowców
Osłonice (Tunicata), strunoogonowe (Urochordata, Urocorda) – grupa strunowców o prostej budowie, przechodzących rozwój złożony. Są zwierzętami wyłącznie morskimi. Charakteryzują się obecnością zewnętrznej, organicznej osłonki – tuniki – o rozmaitej grubości i konsystencji, zbudowanej z tunicyny – węglowodanu niestrawnego, chroniącego przed drapieżnikami. Tunika pełni rolę szkieletu zewnętrznego, okresowo zrzucanego. W tunice znajdują się komórki tworzące krew, pigment i włókna kolagenowe.
SJP.pl
Wikipedia
małe zwierzę morskie z typu strunowców
Osłonice (Tunicata), strunoogonowe (Urochordata, Urocorda) – grupa strunowców o prostej budowie, przechodzących rozwój złożony. Są zwierzętami wyłącznie morskimi. Charakteryzują się obecnością zewnętrznej, organicznej osłonki – tuniki – o rozmaitej grubości i konsystencji, zbudowanej z tunicyny – węglowodanu niestrawnego, chroniącego przed drapieżnikami. Tunika pełni rolę szkieletu zewnętrznego, okresowo zrzucanego. W tunice znajdują się komórki tworzące krew, pigment i włókna kolagenowe.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osłonić.
Wiktionary
Osłonin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt.
Wikipedia
Osłonino (kaszb. Òsłónino, niem. Oslanin, dawniej Oslonino) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck, nad Zatoką Pucką, u ujścia rzeki Gizdepki, na Kaszubach. Miejscowość z przystanią morską dla rybaków (pas plaży).
Wikipedia
dawniej: osłonięty
SJP.pl
zdrobnienie od: osłona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: osłona
(1.2) mała osłona
(1.3) zool. błona osłaniająca niektóre komórki u zwierząt
(1.4) bot. cienka błona osłaniająca zalążek
(1.5) spoż. zewnętrzna powłoka wędlin
Osłonka – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nowy Dwór Gdański na obszarze Żuław Wiślanych nad Szkarpawą. Wieś wchodzi w skład sołectwa Marzęcino.
Wieś komornictwa zewnętrznego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
We wsi znajduje się strategiczna stacja pomp, która nie dopuszcza do zalania dużej części Żuław.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ osłonka
SJP.pl
inaczej: osłaniający, stanowiący osłonę
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) osłaniając przed czymś
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający działanie osłaniające, pełniący funkcję osłony
Wiktionary
metoda badania polegająca na osłuchiwaniu czegoś; auskultacja
SJP.pl
1. w medycynie: zbadać stan niektórych narządów przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała badanego;
2. zbadać słuchowo pracę maszyny;
3. osłuchać się -
a) poznać coś dzięki wielokrotnemu usłyszeniu;
b) spowszednieć wskutek częstego powtarzania
czasownik przechodni dokonany (ndk. osłuchiwać)
(1.1) dokonany od|osłuchiwać.
SJP.pl
Wiktionary
1. w medycynie: zbadać stan niektórych narządów przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała badanego;
2. zbadać słuchowo pracę maszyny;
3. osłuchać się -
a) poznać coś dzięki wielokrotnemu usłyszeniu;
b) spowszednieć wskutek częstego powtarzania
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osłuchać.
SJP.pl
Wiktionary
1. w medycynie: zbadać stan niektórych narządów przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała badanego;
2. zbadać słuchowo pracę maszyny;
3. osłuchać się -
a) poznać coś dzięki wielokrotnemu usłyszeniu;
b) spowszednieć wskutek częstego powtarzania
SJP.pl
1. w medycynie: badać stan niektórych narządów przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała badanego;
2. badać słuchowo pracę maszyny;
3. osłuchiwać się -
a) poznawać coś dzięki wielokrotnemu usłyszeniu;
b) powszednieć wskutek częstego powtarzania
czasownik przechodni niedokonany (dk. osłuchać)
(1.1) badać kogoś, słuchając wydawanych dźwięków przez niektóre narządy, np. stetoskopem
(1.2) sprawdzać stan maszyn słuchem
czasownik zwrotny niedokonany osłuchiwać się (dk. osłuchać się)
(2.1) przyzwyczajać się do czegoś dzięki wielokrotnemu powtarzaniu
(2.2) rozpoznawać, rozumieć coś dzięki wielokrotnemu słyszeniu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|osłuchiwać.
(1.2) med. zob. auskultacja.
Osłuchiwanie (łac. auscultatio, ang. auscultation) – badanie lekarskie polegające na ocenie dźwięków (szumów, szmerów, tonów) pochodzących od niektórych narządów wewnętrznych, głównie od serca, płuc (wraz z dolnymi drogami oddechowymi), jamy brzusznej (perystaltyka), tętnic, a także tętna płodu.
Wiktionary oraz Wikipedia
dający się poznać przez osłuchanie; dotyczący osłuchu, osłuchiwania
przymiotnik
(1.1) med. oparty na osłuchiwaniu, dotyczący osłuchiwaniu, wywnioskowany na podstawie osłuchiwania
SJP.pl
Wiktionary
zaskakiwać kogoś czymś, wprawiać w zdumienie; zdumiewać
SJP.pl
wprowadzający w osłupienie
SJP.pl
znieruchomieć ze zdumienia lub przerażenia
przymiotnik
(1.1) bardzo zaskoczony, zdumiony, zdziwiony
SJP.pl
Wiktionary
zaskoczyć kogoś czymś, wprawić w zdumienie
SJP.pl
znieruchomieć ze zdumienia lub przerażenia
SJP.pl
znieruchomieć ze zdumienia lub przerażenia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wielkie zaskoczenie, zdumienie
Osłupienie (stupor) – zaburzenie poznawcze, do którego objawów należą akineza, mutyzm, brak reakcji na bodźce przy jednoczesnym zachowaniu przytomności (może być jednak ona nieznacznie przymglona).
Pacjent, mimo zachowania świadomości, nie reaguje na bodźce zewnętrzne, nie porusza się, nie mówi, wzrok ma utkwiony w jednym punkcie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
umieścić słupki w podłożu
SJP.pl