Bla

potocznie: wyraz, zwykle powtórzony dwu- lub trzykrotnie (bla, bla, bla), oznaczający mówienie, gadanie; ple, ble


Źródła:

SJP.pl

Blacha

1. wyrób metalowy w postaci prostokątnego arkusza, otrzymywanego przez walcowanie;
2. płaskie naczynie do pieczenia ciast;
3. płyta pieca kuchennego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cienki, płaski kawałek metalu;

 (1.2) metalowa płyta przykrywająca piec kuchenny

 (1.3) kulin. metalowe naczynie używane do pieczenia

 (1.4) kulin. zawartość blachy (1.3)

 (1.5) muz. slang. instrumenty dęte blaszane

 (1.6) slang. odznaka policyjna

 (1.7) pot. złotówka

 (1.8) zob. blachy.

 (1.9) gw-pl|Bukowina. garnek


Blacha – wyrób hutniczy, którego grubość jest znacznie mniejsza od długości i szerokości. Grubości blach leżą w granicach od dziesiątych części milimetra do kilkudziesięciu milimetrów.

Blachy mogą być gładkie lub mieć fakturę powierzchniową. Dostarczane są w postaci płaskich arkuszy lub taśm zwiniętych w kręgi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blachara

potocznie: mało inteligentna dziewczyna, ubierająca się wyzywająco, która interesuje się głównie samochodami i dobrą zabawą


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pejor. dziewczyna lub młoda kobieta darząca zainteresowaniem mężczyzn jeżdżących dobrymi, luksusowymi samochodami (stanowiącymi symbol dostatku)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blacharka

potocznie:
1. blacharstwo;
2. blaszana obudowa pojazdu; karoseria;
3. rezultat prac blacharskich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prace blacharskie, zwłaszcza wykonywane przy karoserii samochodowej

 (1.2) karoseria samochodowa lub jej część


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blacharnia

1. zakład zajmujący się wyrobem przedmiotów blaszanych;
2. skład blachy


Źródła:

SJP.pl

Blacharski

przymiotnik od: blacharz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z blacharstwem lub blacharzem, dotyczący blacharstwa lub blacharza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blacharstwo

dział technologii (rzemiosło) obejmujący wyrób przedmiotów z blach


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzem. dział rzemiosła obejmujący wytwór oraz naprawę przedmiotów wykonanych z blachy i krycie nią dachów;


Blacharstwo – dział rzemiosła obejmujący wytwarzanie i naprawę przedmiotów z blachy i krycie dachów blachą. Współcześnie kojarzone głównie z blacharstwem pojazdowym, czyli z naprawą uszkodzonej karoserii samochodowej.

Rzemieślnik zajmujący się blacharstwem to blacharz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blacharz

rzemieślnik zajmujący się renowacją i reperacjami karoserii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. rzemieślnik wytwarzający lub naprawiający przedmioty z blachy

 (1.2) rzem. rzemieślnik naprawiający karoserię samochodową

 (1.3) reg. pot. milicjant, policjant


Blacharstwo – dział rzemiosła obejmujący wytwarzanie i naprawę przedmiotów z blachy i krycie dachów blachą. Współcześnie kojarzone głównie z blacharstwem pojazdowym, czyli z naprawą uszkodzonej karoserii samochodowej.

Rzemieślnik zajmujący się blacharstwem to blacharz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blachnicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blachoczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. blaszany garnuszek


Źródła:

Wiktionary

Blachodachówka

1. blaszane pokrycie dachowe; blachówka;
2. pojedynczy arkusz blachy tworzący pokrycie dachu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bud. blaszany materiał na pokrycie dachu imitujący fakturą dachówkę;


Blachodachówka – stalowe pokrycie dachowe produkowane z ocynkowanych blach stalowych o grubości 0,4-1,25 mm, powlekanych powłokami organicznymi o grubości od 25 μm (powłoki poliestrowe) do 200 μm (plastizol). Pośród powłók ochronnych stosowane są m.in.: poliester, PVDF, TC 50, PRELAQ 50, pural lub plastizol. Waga 1 m² pokrycia waha się od 4,2–6,5 kg. Stosowane są na pokrycia o nachyleniu minimum 9–12°. Układa się je na drewnianych łatach. W przypadku mocowania na łatach stosuje się rozstaw 35 lub 40 cm w zależności od długości modułu montowanej blachodachówki. Arkusz blachodachówki to średnio 6 m² dachu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blachować

czasownik

 (1.1) pot. szpanować samochodem


Źródła:

Wiktionary

Blachowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blachować.


Źródła:

Wiktionary

Blachowatość

blachowaty


Patrz:blachowaty

Źródła:

SJP.pl

Blachowaty

podobny do blachy


Źródła:

SJP.pl

Blachówka

półwyrób w kształcie płyty, przeznaczony do wyrobu blachy przez dalsze walcowanie


Blachówka – część wsi Kościelisko w Polsce w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, siedziba gminy Kościelisko.

W latach 1975–1998 Blachówka należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.

Blachówka położona 4 km od centrum Zakopanego, rozpościera się z niej rozległa panorama Tatr.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blachowkręcik

zdrobnienie od: blachowkręt


Źródła:

SJP.pl

Blachowkręt

specjalny wkręt do blachy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. specjalny wkręt do blachy;


Blachowkręt – rodzaj wkręta do metalu, przeznaczony do mocowania blachy lub innego materiału do konstrukcji metalowej.

Blachowkrętów szczególnie powszechnie używa się do łączenia z blachą części, na których nie występują znaczne obciążenia (np. w przemyśle motoryzacyjnym do mocowania do karoserii z blachy elementów tapicerki albo wyposażenia wnętrza). Średnice blachowkrętów na ogół nie przekraczają 7 milimetrów, a grubość blachy nie jest na ogół większa od 0,5 milimetra.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blachowkrętarka

urządzenie do umieszczania wkrętów w blasze (arkuszu metalu)


Źródła:

SJP.pl

Blachowkrętowy

blachowkręt


Patrz:blachowkręt

Źródła:

SJP.pl

Blachownia

oddział stoczni, zajmujący się obróbką blach do budowy kadłubów okrętowych


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Blachownia (niem. Blachstädt) – miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Blachownia.

Według danych z 31 grudnia 2023 r. miasto miało 9041 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blachownianin

mieszkaniec Blachowni (miasta w województwie śląskim)


Źródła:

SJP.pl

Blachownianka

mieszkanka Blachowni (miasta w województwie śląskim)


Źródła:

SJP.pl

Blachowniański

przymiotnik od: Blachownia, Blachownia Śląska


Źródła:

SJP.pl

Blachownica

1. maszyna do wytwarzania blachy;
2. dawniej: część zbroi okrywająca pierś; kirys; napierśnik


Blachownica – dźwigar złożony, zbudowany z blach połączonych w przekrój odpowiedni do wymagań konstrukcyjnych i usztywniony żebrami położonymi poprzecznie w stosunku do osi dźwigara.

Blachownice mogą mieć przekrój otwarty, np. dwuteowy lub zamknięty (skrzynkowy). Poszczególne elementy łączono niegdyś przy pomocy nitów lub śrub, współcześnie blachownice są zwykle spawane. Spotyka się konstrukcje mostowe blachownicowe z żelbetową współpracującą konstrukcyjnie płytą mostu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blachowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blachy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) slang. tablica rejestracyjna

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) M., B., i W. plural|blacha.


Źródła:

Wiktionary

Blacik

zdrobnienie od: blat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od blat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Black

nazwisko


Geografia

Stany Zjednoczone


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blackberry

[czytaj: blekbery] smartfon marki Blackberry


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) smartfon kanadyjskiej firmy BlackBerry Limited, w większości modeli z charakterystyczną klawiaturą


Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blackburn

Blackburn – miasto w Wielkiej Brytanii, w północno-zachodniej Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Lancashire, w dystrykcie (unitary authority) Blackburn with Darwen. Leży 14,3 km na wschód od miasta Preston, 39,8 km na południowy wschód od miasta Lancaster i 296,6 km na północny zachód od Londynu. W 2021 roku miasto liczyło 124 955 mieszkańców. Blackburn jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Blacheburn.


Źródła:

Wikipedia

Blackjack

[czytaj: blekdżek] hazardowa gra w karty; black jack, oczko, dwadzieścia jeden


Blackjack – kasynowa gra karciana, w której gracz stara się pokonać krupiera poprzez uzyskanie sumy jak najbliższej 21 punktów w kartach, nie przekraczając 21.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blackmetalowiec

1. członek zespołu grającego black metal;
2. miłośnik black metalu


Źródła:

SJP.pl

Blackmetalowy

black metal [czytaj: blekmetalowy]


Źródła:

SJP.pl

Blackminton

[czytaj: blekminton] zabawowa wersja crossmintona, w którą gra się nocą przy użyciu fluorescencyjnej lotki


Źródła:

SJP.pl

Blackout

[czytaj: blekałt] z angielskiego: zaciemnienie; blekaut;
1. wygaszenie świateł na scenie w celu oddzielenia od siebie scen sztuki;
2. krótka scenka satyryczna oddzielona od reszty występu wygaszeniem świateł;
3. rozległa awaria zasilania elektrycznego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektr. długotrwały zanik napięcia w sieci energetycznej;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blackrockowy

black rock [czytaj: blekrokowy]


Źródła:

SJP.pl

Blacksburg

[czytaj: bleksberg] miasto w USA, w stanie Wirginia


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blackwater

[czytaj: blekłoter]
1. rzeka w Irlandii;
2. nazwa kilku gmin w Stanach Zjednoczonych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blackwell

Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

Wikipedia

Bladawy

zbliżony do bladego, nie do końca blady, prawie blady


Źródła:

SJP.pl

Bladnąć

tracić kolor, tracić intensywność koloru, stawać się bladym


Źródła:

SJP.pl

Blado

przysłówek sposobu

 (1.1) z obecnością bladości lub innych cech typowych dla bladych przedmiotów


Źródła:

Wiktionary

Bladobursztynowy

nieintensywnie bursztynowy; jasnobursztynowy


Źródła:

SJP.pl

Bladobłękitny

nieintensywnie błękitny; błękitnawy


Źródła:

SJP.pl

Bladoczerwony

nieintensywnie czerwony; jasnoczerwony, czerwonawy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) czerwony o bladym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladofioletowy

nieintensywnie fioletowy; jasnofioletowy, fioletowawy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) fioletowy o bladym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladofiołkowy

nieintensywnie fiołkowy; jasnofiołkowy


Źródła:

SJP.pl

Bladokwiatowy

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający blade kwiaty


Źródła:

Wiktionary

Bladolawendowy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) lawendowy o bladym odcieniu


Źródła:

Wiktionary

Bladolicy

poetycko: mający bladą cerę, bez rumieńców; blady


przymiotnik

 (1.1) książk. taki, który ma bladą twarz (lico)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladolila

nieintensywnie liliowy; bladoliliowy


Źródła:

SJP.pl

Bladoliliowy

nieintensywnie liliowy; bladolila


Źródła:

SJP.pl

Bladoniebieski

nieintensywnie niebieski; niebieskawy, jasnoniebieski


przymiotnik jakościowy

 (1.1) niebieski o bladym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladopomarańczowy

nieintensywnie pomarańczowy; jasnopomarańczowy, pomarańczowawy


Źródła:

SJP.pl

Bladoróżowy

nieintensywnie różowy; jasnoróżowy, różowawy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) różowy o bladym, rozbielonym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladość

blady


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co blade; cecha tych, którzy są bladzi


Bladość – efekt spowodowany zmniejszeniem ilości oksyhemoglobiny w naczyniach krwionośnych skóry lub błon śluzowych, który może wynikać z choroby, wstrząsu emocjonalnego, stresu, unikania światła słonecznego, bądź też niedokrwistości. Bladość może mieć podłoże genetyczne. Jest najlepiej widoczna na twarzy i dłoniach. W zależności od przyczyny może pojawić się nagle lub stopniowo.


Patrz:blady

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bladosiny

nieintensywnie siny; sinawy, jasnosiny


Źródła:

SJP.pl

Bladoszary

nieintensywnie szary; jasnoszary, szarawy


Źródła:

SJP.pl

Bladosłomkowy

o kolorze: słomkowy o jasnym odcieniu, podobny do jasnożółtego; jasnosłomkowy


Źródła:

SJP.pl

Bladowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bladozielonawy

nieintensywnie zielonkawy; bladozielonkawy


Źródła:

SJP.pl

Bladozielonkawo

bladozielonkawy


Patrz:bladozielonkawy

Źródła:

SJP.pl

Bladozielonkawy

nieintensywnie zielonkawy; bladozielonawy


Źródła:

SJP.pl

Bladozielony

nieintensywnie zielony; jasnozielony, mdłozielony, mglistozielony, zielonawy, zielonkawy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) jasnozielony, zielony o słabym, bladym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladożółtawy

nieco żółty o jasnym odcieniu; jasnożółtawy


Źródła:

SJP.pl

Bladożółty

nieintensywnie żółty; jasnożółty, żółtawy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) żółty o bladym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladozłoty

nieintensywnie złoty; jasnozłoty, złotawy


Źródła:

SJP.pl

Bladszy

stopień wyższy od przymiotnika: blady; bledszy


Źródła:

SJP.pl

Blady

1. niemający rumieńców; biały;
2. o barwie, świetle: mało intensywny; mdły;
3. mało wyrazisty; mdły;
4. niczym się niewyróżniający; nijaki, banalny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) o barwie skóry ludzkiej pozbawiony rumieńca, opalenizny, mający jasną karnację

 (1.2) o mało intensywnej barwie

 (1.3) mało wyrazisty

 (1.4) przen. banalny, niewyróżniający się, nudny

 (1.5) gw-pl|Bukowina, Łowicz. różowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladź

wulgarnie: prostytutka; dupodajka, kurwa, kurwiszcze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wulg. pejor. wyzwisko wobec kobiety

 (1.2) wulg. pejor. prostytutka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladzieć

czasownik

 (1.1) stpol. blednąć


Źródła:

Wiktionary

Bladziej

stopień wyższy od przysłówka: blado; bledziej


Źródła:

SJP.pl

Bladziuchny

zdrobnienie od: blady; bledziuchny, bladziuśki (bledziuśki), bladziutki (bledziutki)


Źródła:

SJP.pl

Bladziuśki

zdrobnienie od: blady; bladziuchny (bledziuchny), bledziuśki, bladziutki (bledziutki)


Źródła:

SJP.pl

Bladziuteńki

zdrobnienie od: bladziutki


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: blady


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bladziutki

zdrobnienie od: blady; bladziuchny (bledziuchny), bladziuśki (bledziuśki), bledziutki


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: blady


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blaga

zmyślenie, kłamstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kłamstwo, nieprawda, bujda



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blagier

człowiek świadomie mówiący nieprawdę; łgarz, kłamca, oszust


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. kłamca, krętacz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blagieria

przestarzale: blagierstwo, blaga


Źródła:

SJP.pl

Blagierka

1. zmyślanie, fantazjowanie;
2. kobieta mówiąca nieprawdę, lubiąca zmyślać i koloryzować


Źródła:

SJP.pl

Blagierski

blagier


Patrz:blagier

Źródła:

SJP.pl

Blagierstwo

zmyślanie, oszukiwanie, blagowanie; blaga


Źródła:

SJP.pl

Blagować

potocznie: mówić rzeczy niepokrywające się z prawdą; łgać, zmyślać, kłamać


czasownik

 (1.1) pot. kłamać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blagowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mówienie nieprawdy w celu zrobienia na kimś wrażenia


Źródła:

Wiktionary

Blair

[czytaj: bler] nazwisko


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blairysta

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. zwolennik Tony'ego Blaira, dawnego przywódcy brytyjskiej Partii Pracy oraz premiera Wielkiej Brytanii w latach 1997–2007


Źródła:

Wiktionary

Blairyzm

[czytaj: bleryzm] polityczna ideologia byłego premiera Wielkiej Brytanii, Tony'ego Blaira, oparta na zasadach solidarności społecznej


Źródła:

SJP.pl

Blaise

[czytaj: blez] francuskie imię męskie


Francja:

Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blajba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. mieszkanie, miejsce noclegowe, tymczasowe lokum


Źródła:

Wiktionary

Blake


Źródła:

Wikipedia

Blakier

dawniej: przyścienna lampa lub świecznik z przylegającą do ściany tarczą, odbijającą światło; kinkiet


Źródła:

SJP.pl

Blaknąć

1. tracić blask, intensywność barwy; płowieć
2. przenośnie: stawać się nieważnym, nieistotnym


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) o kolorze: tracić wyrazistość

 (1.2) przen. być przyćmiewanym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blaknięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blaknąć.


Źródła:

Wiktionary

Blaknyć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wygadać się z czymś

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zachować się nietaktownie


Źródła:

Wiktionary

Blama

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. reg. ośmieszenie się


Blama – miasto w Sierra Leone, w Prowincji Wschodniej. Według danych na rok 2015 liczyło 7097 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blamanż

rodzaj galaretki, słodki deser robiony najczęściej z mleka (lub śmietany) i cukru, zagęszczany żelatyną, mąką kukurydzianą lub mchem irlandzkim i przyprawiany migdałami


Źródła:

SJP.pl

Blamaż

kompromitacja, ośmieszenie się


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. kompromitacja, ośmieszenie się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blamborek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. podłużny pojemnik na wodę do zwilżania osełki


Źródła:

Wiktionary

Blambory

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zootechn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. zlewki


Źródła:

Wiktionary

Blamborzić

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mieszać coś z czymś

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nieładnie pić, chłeptać

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jeść dużo różnych rzeczy


Źródła:

Wiktionary

Blamować

książkowo: blamować się - ośmieszać się, kompromitować się


Źródła:

SJP.pl

Blamowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stawanie się śmiesznym, narażanie się na kpiny


Źródła:

Wiktionary

Blanc

[czytaj: blã] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blanchard

[czytaj: bląSZAR] nazwisko


Osoby:

Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blanco

[czytaj: blanko] tylko w wyrażeniu: in blanco - dokument opatrzony podpisem, ale bez tekstu; in blanko


Stany Zjednoczone:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blandyn

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Blandyn – imię męskie pochodzące od łacińskiego imienia Blandinus, utworzonego od przymiotnika blandus (ż. blanda), 'pochlebny, powabny, wdzięczny, czarujący'. Patronem imienia jest św. Blandyn (Bladyn) z VII wieku, jedyny święty o tym imieniu.

Żeńskim odpowiednikiem jest Blandyna.

Blandyn imieniny obchodzi 5 listopada.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blandyna

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Blandyn


Blandyna – żeńska forma imienia Blandyn, utworzona od łac. przymiotnika blandinus (ż. blandina), w znaczeniu „powabny, wdzięczny, czarujący, ew. uprzejmy, przyjacielski”.

Blandyna obchodzi imieniny 2 czerwca i 5 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blaneta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. hipotetyczne ogromne ciało niebieskie poruszające się wokół supermasywnej czarnej dziury


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blank

1. przestarzałe: jeden z zębatych występów w blankach - zwieńczeniu murów obronnych i baszt; blanka;
2. wyprawiona skóra używana w rymarstwie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzem. sztywna, gładka i wyprawiona skóra do wytwarzania siodeł i innych produktów rymarskich

 (1.2) archit. jeden występ w blankach

 (1.3) w grach słownych: płytka bez litery

przysłówek sposobu

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. całkiem, całkowicie

przymiotnik

 (3.1) gw-pl|Górny Śląsk. czysty

 (3.2) gw-pl|Górny Śląsk. oczywisty


Blank (Blanc) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Prus III.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blanka

przestarzałe: jeden z zębatych występów w blankach - zwieńczeniu murów obronnych i baszt; blank


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Blanka – imię żeńskie wywodzące się od hiszpańskiej wersji francuskiego imienia Blanche lub z germańskiego blankus, blanchus „biała”. W niektórych językach występuje również w formie Bianka.

Blanka imieniny obchodzi: 7 października i 1 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blanki

1. przestarzałe: jeden z zębatych występów w blankach - zwieńczeniu murów obronnych i baszt; blanka;
2. wyprawiona skóra używana w rymarstwie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) archit. szereg prostokątnych, zębatych występów wieńczących mur obronny; ; Gloger|Blanki.

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|blank.

 (2.2) plural|blanka.


Blanki (krenelaż) – element architektoniczny w postaci zwieńczenia murów obronnych i baszt tzw. zębami – merlonami, pomiędzy którymi znajduje się wolna przestrzeń (tzw. miedza), co miało ułatwić obronę w czasie oblężenia. Blanki stanowiły przedpiersie wieńczące mur, jednocześnie chroniąc biegnący za nimi chodnik strzelecki. W czasie walk w prześwitach pomiędzy zębami byli rozlokowani łucznicy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blankiecik

zdrobnienie od: blankiet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od blankiet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blankiet

pismo urzędowe z wydrukowanym tekstem, rubrykami do wypełnienia, nagłówkiem, pieczątką instytucji, firmy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) papier, druk, który należy wypełnić

 (1.2) arkusz korespondencyjny

 (1.3) środ. przyjęcie taneczne połączone ze spożywaniem alkoholu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blankietowy

blankiet


Patrz:blankiet

Źródła:

SJP.pl

Blankista

zwolennik blankizmu


Źródła:

SJP.pl

Blankistka

blankista


Patrz:blankista

Źródła:

SJP.pl

Blankistowski

blankizm


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z blankizmem, dotyczący blankizmu lub blankistów


Patrz:blankizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blankizm

Blankizm – doktryna głoszona przez Louisa Blanqui, dająca pierwszeństwo działalności spiskowej, która miałaby doprowadzić do walki zbrojnej i wywalczenia nowego ustroju bez konieczności wcześniejszego mobilizowania mas ludowych. Zwolennicy tego ruchu (blankiści) odegrali znaczącą rolę podczas Komuny Paryskiej w 1871 roku.


Źródła:

Wikipedia

Blanko

puste miejsce w pełnomocnictwie, rachunku lub innym dokumencie handlowym; blanco, bianco


Źródła:

SJP.pl

Blankofor

związek chemiczny absorbujący nadfiolet, stosowany jako środek bielący


Źródła:

SJP.pl

Blankować

1. środowiskowo: usuwać stronę internetową, temat lub wpis na forum;
2. zwieńczać mur zębatym zakończeniem


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) czynić blanki, zwieńczać mur zębatym zakończeniem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blankowanie

zębate zwieńczenie muru obronnego, baszty itd., kryjące od zewnątrz chodnik lub pomost dla broniących; blank, blanka, krenelaż


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blankować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blankowany

1. środowiskowo: usuwać stronę internetową, temat lub wpis na forum;
2. zwieńczać mur zębatym zakończeniem


Źródła:

SJP.pl

Blankowy

przymiotnik od: blank


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z blankami, dotyczący blanek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blanqui

[czytaj: bląKI] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blansz

dawniej: biały puder kosmetyczny, używany do pielęgnowania cery i wybielania skóry twarzy


Źródła:

SJP.pl

Blanszerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. zob. blanszowanie.


Źródła:

Wiktionary

Blanszować

1. obgotowywać lub poddawać działaniu pary owoce i warzywa, by zapobiec ich ciemnieniu oraz zmniejszyć ilość drobnoustrojów i tlenu;
2. archaicznie: pokrywać blanszem; pudrować


Źródła:

SJP.pl

Blanszowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. krótkotrwałe obgotowywanie warzyw lub owoców, a następnie poddanie ich schłodzeniu;

 (1.2) przest. kosmet. nakładanie na skórę blanszu


Blanszowanie (z fr. blanchir) – rodzaj obróbki cieplnej żywności polegający na zanurzeniu na kilkanaście do kilkudziesięciu sekund we wrzątku i następnym schłodzeniu poprzez zanurzenie w zimnej wodzie (najlepiej z dodatkiem lodu).

Blanszowanie wykonuje się na delikatnych owocach i warzywach (np. liściach szczawiu, brokułach). Nie obniża ono w nich zawartości witamin, o ile jest wykonane we właściwym czasie


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blanszownik

urządzenie do blanszowania


Źródła:

SJP.pl

Blant

papieros skręcany zwykle z marihuany lub tytoniu; joint, dżoint, skręt, blunt


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zob. joint.


Joint (skręt) – wyrób przypominający wyglądem papierosa, wypełniony suszem z marihuaną, zwykle zmieszaną z tytoniem. Czasami marihuanę zastępuje się haszyszem. Ustnik zazwyczaj wykonywany jest z kawałka zwiniętej tekturki bądź zastępuje się go fragmentem papierosa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blanżerować

1. krótko gotować warzywa lub owoce, nieco obgotowywać;
2. odcinać wewnętrzną część skóry (tzw. mizdrę) za pomocą stalowej płytki


Źródła:

SJP.pl

Blanżerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. lekkie obgotowywanie warzyw lub owoców


Źródła:

Wiktionary

Blasfemia

dawniej: bluźnierstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. przest. bluźnierstwo


Bluźnierstwo (inaczej: blasfemia) – słowa uwłaczające temu, co jest ogólnie poważane lub co jest przez religię uznane za święte (sacrum).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blask

jaskrawe, mocne światło; jasność, światło odbite


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jaskrawe światło

 (1.2) światło odbite, poblask

 (1.3) książk. świetność, gloria

 (1.4) książk. przejaw, przebłysk

 (1.5) pot. przen. ekspresja radości, szczęścia

 (1.6) fiz. luminancja


Tytuły

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blaskomiotny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. głównie żart. emitujący blask

 (1.2) rzad. głównie żart. przen. chwalebny


Źródła:

Wiktionary

Blaskowy

związany z blaskiem


Źródła:

SJP.pl

Blason

utwór wierszowany, pochwalny lub prześmiewczy, popularny we Francji w XVI wieku


Blason - gatunek literacki rozpowszechny w literaturze francuskiej XVI i XVII wieku. Zapoczątkował go francuski poeta Clément Marot w roku 1536.

Był to krótki utwór wierszowany pisany w sarkastycznym lub pochwalnym tonie, przedstawiający szczegółowy wykaz atrybutów lub błędów. Zakończeniem wiersza był konkretny wniosek skierowany bezpośrednio do danej osoby, danego przedmiotu, miejscowości czy też jej mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastema

skupienie komórek zdolnych do szybkich podziałów mitotycznych oraz różnicowania się w tkanki i narządy


Blastema – masa komórek zdolnych do wzrostu i regeneracji w narządy. Historycznie uważano, że blastemę tworzą niezróżnicowane komórki pluripotencjalne, jednak nowsze badania wskazują, że u pewnych organizmów blastemy mogą zachowywać pamięć pochodzenia tkankowego. Blastemę spotyka się typowo na wczesnych okresach rozwoju organizmu (rozwój zarodkowy), bądź podczas regeneracji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blaster

rodzaj broni występującej w utworach science-fiction



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blasterowy

blaster


Patrz:blaster

Źródła:

SJP.pl

Blasteza

w geologii: proces rekrystalizacji zespołów mineralnych skały, zachodzący w warunkach metamorfizmu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastocel

wnętrze blastuli wypełnione płynem wydzielanym przez tworzące ją komórki


Blastocel, protoceloma, pierwotna jama ciała – szczelinowata jama ciała w zarodku znajdującym się w stadium blastuli. Wypełniona jest płynem wydzielanym przez otaczającą ją, pojedynczą warstwę blastomerów, ograniczona blastodermą. U dwuwarstwowców blastocel jest jedyną jamą ciała.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastocysta

blastula ssaków i człowieka, pęcherzyk o ścianie utworzonej z jednej warstwy komórek


Blastocysta – blastula łożyskowców, stadium rozwoju zarodkowego. Składa się z trofoblastu i węzła zarodkowego (embrioblast). Następuje po stadium rozwoju moruli. W stadium blastocysty zarodek zagnieżdża się w śluzówce macicy. Z komórek węzła zarodkowego niektórych ssaków (człowieka, myszy) uzyskano hodowle zarodkowych komórek macierzystych, mających zdolność samoodnawiania się i wytwarzania wszystkich rodzajów komórek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastoderma

zewnętrzna warstwa komórek pokrywających pęcherzyk blastuli


Źródła:

SJP.pl

Blastogeneza

proces powstania nowego osobnika zwierzęcego przez pączkowanie


Pączkowanie lub blastogeneza – rodzaj rozmnażania bezpłciowego polegający na wytwarzaniu przez organizm rodzicielski małego fragmentu (pączka), który po oderwaniu się od rodzica samodzielnie rozwija się w jego identyczną genetycznie kopię. Niekiedy może on jednak nie oddzielać się od organizmu macierzystego, a zamiast tego stać się wraz z nim częścią kolonii (stałej lub tymczasowej). Pączkowanie występuje u niektórych zwierząt osiadłych (gąbek, parzydełkowców, wieloszczetów), bakterii, drożdży i grzybów drożdżopodobnych, oraz kilku gatunków pierwotniaków (orzęski). W zależności od gatunku proces ten może zachodzić wyłącznie w określonym miejscu ciała lub gdziekolwiek na nim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastoid

wymarły szkarłupień żyjący od syluru do permu


Źródła:

SJP.pl

Blastoidy

gromada wymarłych szkarłupni, żyjących od syluru do permu; organizmy wyłącznie morskie, prowadzące bentoniczny, osiadły tryb życia; pączkowce


Pączkowce, blastoidy (†Blastoidea) – gromada wymarłych szkarłupni (Echinodermata), żyjących od syluru do permu. Swój rozkwit osiągnęły w karbonie.

Pączkowce charakteryzowały się wyraźną pięciopromienną symetrią ciała. Kielich zbudowany był z 13 płytek (5 deltoidowych, 5 widełkowych i 3 bazalnych) i osadzony na łodydze. Na kielichu występowało 5 pasów ambulaklarnych zaopatrzonych w liczne cienkie brachiole. Cały kielich przypominał w kształcie pączek róży (stąd nazwa grupy). Na szczycie występował otwór gębowy otoczony 4 spirakulami i otworem odbytowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastomer

komórka zarodka w stadium blastuli


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. każda komórka potomna powstała na skutek podziałów mitotycznych zygoty podczas stadium bruzdkowania;


Blastomer (gr. blastos ‘kiełek’, ‘zarodek’; merizo ‘dzielę’) – każda komórka potomna blastuli powstała na skutek podziałów mitotycznych zygoty podczas stadium bruzdkowania. Zygota dzieli się najpierw na dwa blastomery, a potem te dwie komórki dzielą się mitotycznie i powstają cztery komórki, które dzielą się następnie poprzecznie do poprzednich podziałów na 8 komórek, potem na 16, 32 i tak dalej, aż powstaje morula.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blastomykoza

grzybica wywołana zakażeniem grzybami z rodzaju Blastomyces (drożdżakami), powodująca powstawanie zmian w skórze i narządach wewnętrznych; rodzaj drożdżycy


Blastomykoza, choroba Gilchrista, drożdżyca północnoamerykańska, drożdżyca amerykańska – przewlekła choroba ropna i ziarniniakowa wywoływana przez Blastomyces dermatitidis, występująca endemicznie w południowo-wschodniej i południowo-środkowej części Stanów Zjednoczonych (odnotowano jednak przypadki także w Europie, Azji i Afryce).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastopor

otwór prowadzący do prajelita (jamy gastruli), który u pragębowców w dalszych etapach rozwoju zarodkowego przekształca się w otwór gębowy, natomiast u wtórnogębowców funkcjonuje jako odbyt; pragęba, prausta, prostoma


Pragęba, prausta, blastoporus, blastopor, prostoma – pierwotny otwór jelita embrionalnego, prowadzący z zewnątrz do prajelita u gastruli. To, czy pragęba przekształca się w otwór gębowy czy odbytowy, stanowi o różnicy między zwierzętami pierwoustymi i wtóroustymi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastospora

spora wytwarzana przez grzyby w drodze pączkowania


Blastospora, blastokonidium – rodzaj zarodników z grupy mitospor. Powstają przez pączkowanie – na komórce macierzystej powstaje pączek, który rośnie i odcina się od macierzystej komórki przegrodą. Blastokonidia powstają w niektórych grupach grzybów, np. u Taphrinomycetes, Ustilaginomycetes, Saccharomycetes. U drożdży i grzybów drożdżopodobnych mogą powstawać na prawdziwych strzępkach, na pseudostrzępkach i na pojedynczych komórkach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blastostyl

u hydropolipów: miejsce, gdzie z zawiązków wykształcają się meduzy


Źródła:

SJP.pl

Blastowy

blast (krystaloblast), np. mikroklin blastowy; krystaloblastowy


Źródła:

SJP.pl

Blastula

wczesne stadium rozwojowe zarodka zwierząt i człowieka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. wczesne stadium rozwojowe zarodka tkankowców w postaci pęcherzyka, którego ściana (blastoderma) jest zbudowana z jednej lub kilku warstw komórek otaczających jamę (blastocel) wypełnioną płynem


Blastula – wczesne stadium rozwoju zarodkowego tkankowców powstałe w wyniku bruzdkowania. U większości zwierząt ma kształt pęcherzyka kulistego (celoblastula), którego ściana (blastoderma) zbudowana jest z jednej lub kilku warstw blastomerów, otaczających jamę blastuli (blastocel), wypełnioną płynem (albo czasem galaretowatą, bezkomórkową masą). U organizmów z bruzdkowaniem tarczkowym (np. ptaki) blastula ma postać płaskiej tarczki (dyskoblastula), leżącej ponad masą żółtka. U ssaków łożyskowych występuje blastocysta, która ma kształt pęcherzyka ze ścianą zbudowaną z jednej warstwy komórek (trofoblast). Do światła blastocysty zwiesza się węzeł zarodkowy, z którego tworzy się właściwy zarodek. Czwartym głównym typem blastuli jest periblastula.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blastyczny

komórki blastyczne - rodzaj komórek macierzystych szpiku kostengo


Źródła:

SJP.pl

Blaszaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od blaszak


Źródła:

Wiktionary

Blaszak

potocznie:
1. niewielki budynek, garaż, sklep itp. zrobiony z blachy;
2. blaszany przedmiot


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) budynek (garaż, sklep, dom) zrobiony z blachy

 (1.2) pot. naczynie z blachy


Babka ziemniaczana (babka kartoflana) – babka z utartych surowych ziemniaków wymieszanych ze skwarkami ze świeżo stopionego boczku lub słoniny, pikantnie przyprawionych i zapieczonych w piecu lub piekarniku na złocisto-brązowy kolor. Jest tradycyjną potrawą kuchni białoruskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blaszanka

naczynie zrobione z blachy


Źródła:

SJP.pl

Blaszany

przymiotnik

 (1.1) taki, który został wykonany z blachy

 (1.2) o dźwięku brzmiący jak uderzenie o blachę


Źródła:

Wiktionary

Blaszka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: blacha

 (1.2) niewielki kawałek blachy

 (1.3) mała lub płaska forma do pieczenia

 (1.4) bot. główna, płaska cześć liścia, odpowiedzialna za pochłanianie światła i fotosyntezę

 (1.5) bot. element owocnika grzyba budujący jeden z typów hymenoforu;

 (1.6) zool. element budujący skrzela

 (1.7) anat. cienka warstwa powięzi, opon mózgowo-rdzeniowych, więzadeł lub błon surowiczych

 (1.8) anat. pasmo istoty białej lub płytka istoty szarej

 (1.9) anat. cienka płytka kostna;

 (1.10) anat. element warstwowy tkanki

 (1.11) med. wtórny wykwit skórny powstały ze zrogowaciałych komórek;

 (1.12) miner. cienka warstwa minerału mającego pokrój blaszkowy

 (1.13) slang. drobne pieniądze

 (1.14) slang. jeden złoty

 (1.15) slang. metalowy element do identyfikacji żołnierza

 (1.16) sport. element mocowany w obcasie buta, który łączy go z łyżwą starego typu;

 (1.17) wędk. pot. rodzaj sztucznej przynęty wędkarskiej wykonanej z metalu

 (1.18) gw-pl|Bukowina. metalowy kubek



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blaszkodziobe

rząd ptaków grzebieniowych


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Anseriformes|Wagler|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, do którego, z ptaków występujących w Polsce, należą gęsi, łabędzie i kaczki;


Blaszkodziobe (Anseriformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes. Obejmuje gatunki wodne zamieszkujące wszystkie kontynenty poza Antarktydą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blaszkodzioby

należący do blaszkodziobych


Źródła:

SJP.pl

Blaszkorogi

o cechach blaszkorogich (nadrodzina chrząszczy)


Źródła:

SJP.pl

Blaszkorogie

nadrodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych; żukokształtne, żuki


Źródła:

SJP.pl

Blaszkoskrzelne

1. podgromada morskich i słodkowodnych małży o parzystych skrzelach;
2. dawna nazwa małży;
3. dawna nazwa ryb spodoustych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blaszkoskrzelny

o cechach blaszkoskrzelnych (podgromada małży)


Źródła:

SJP.pl

Blaszkowaty

w kształcie podobnym do blaszki


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający blaszki, przypominający blaszkę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blaszkowiec

rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych


Lenzites Fr. (blaszkowiec) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). W Polsce występuje tylko jeden przedstawiciel tego rodzaju.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blaszkowy

blaszka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący blaszki, związany z blaszką


Patrz:blaszka

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blat

powierzchnia stołu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) górna część stołu lub innego przedmiotu używanego jako stół

 (1.2) łódź. włók. płocha, grzebień

 (1.3) daw. uliczna gw-pl|Warszawa. rubel

 (1.4) daw. gwara. więz. ugoda z policją

 (1.5) daw. gwara. więz. łapówka

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) gwara. przestępcza uderzenie w czoło


Blat – irlandzka święta katolicka, dziewica.

Blat wspominana jest w grupie świętych dziewic wraz ze świętymi Anną, Feammor i Scoth. Weryfikacja ich losów jest trudna. Istnieją hipotezy utożsamiające św. Blat z postacią zakonnicy z otoczenia św. Brygidy o imieniu Blathnat (VI wiek).

Jej wspomnienie obchodzone jest w Kościele katolickim 18 stycznia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blatny

1. środowiskowo: zaufany, będący dobrym towarzyszem, swój;
2. taki, który przyjaźni się z przestępcami, pomaga przestępcom;
3. o przestępcy: doświadczony


Źródła:

SJP.pl

Blaton

nazwisko


Blaton – dzielnica (section) gminy Bernissart w Belgii, w Regionie Walońskim, w prowincji Hainaut, w okręgu Ath. 1 stycznia 2020 roku liczyła 4234 mieszkańców. Do 31 grudnia 1976 samodzielna gmina.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blatować

dawniej:
1. zjednywać sobie kogoś, przeciągać na swoją stronę;
2. blatować się - wchodzić w porozumienie z kimś, zwykle w złych zamiarach


Źródła:

SJP.pl

Blatowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blatować.


Źródła:

Wiktionary

Blatowy

blat


Patrz:blat

Źródła:

SJP.pl

Blatter

Osoby noszące nazwisko Blatter:


Źródła:

Wikipedia

Blauka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. zob. blałka.


Blauka – polski duet autorsko-kompozytorski i zarazem zespół muzyczny, założony w 2018 w Warszawie przez Georginę Tarasiuk i Piotra Lewańczyka. Kolektyw tworzy muzykę z gatunku indie pop, określaną przez samych muzyków jako „retrospektywny rock rekreacyjny”.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blaupunkt

niemiecka firma produkująca sprzęt elektroniczny


Blaupunkt – byłe niemieckie przedsiębiorstwo z siedzibą w Hildesheim produkujące sprzęt elektroniczny, było też jednym z największych producentów akcesoriów do samochodów na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blaut

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blaxploitation

Blaxploitation (od słów ang. black – czarny i exploitation – wykorzystanie, eksploatacja) – gatunek filmowy, stworzony we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku w obrębie kina afroamerykańskiego. Specyfika gatunku polegała na wykorzystaniu, głównie w filmach niskobudżetowych (zobacz: exploitation), popularności tematyki afroamerykańskiej. Filmy przeznaczone były przede wszystkim dla publiczności afrykańskiego pochodzenia zamieszkałej w miastach, a zatrudniano w nich czarnoskórych aktorów i wykorzystywano muzykę soul i funk; ich popularność przekroczyła jednak granice etniczne.


Źródła:

Wikipedia

Blaza

regionalnie:
1. bańka, bąbel, pęcherzyk;
2. pęcherz moczowy;
3. dętka w piłce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. odcisk, pęcherz, bąbel

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. pęcherz moczowy

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. przen. dętka w piłce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blazar

typ galaktyki zmieniającej jasność we wszystkich zakresach promieniowania


Blazar – typ galaktyki aktywnej, której obserwowane widmo promieniowania w znacznej mierze pochodzi od relatywistycznego dżetu skierowanego pod niewielkim kątem w stronę obserwatora. Do klasy blazarów należą niektóre radiowo głośne kwazary oraz lacertydy – obiekty typu BL Lacertae. Nazwa blazar jest kombinacją słowną wyrazów BL Lac i kwazar.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blazer

[czytaj: blejzer] samochód typu Chevrolet Blazer


Blazer (hebr. בלייזר), w Izraelu również jako Baltan (hebr. בלטן) – izraelski pancerz reaktywny (ang. Explosive Reactive Armour, ERA) zaprojektowany i produkowany przez firmy Rafael i Israel Military Industries (IMI) przede wszystkim na potrzeby Korpusu Pancernego Sił Obronnych Izraela, a także na eksport. Pierwsze zestawy tego pancerza zamontowano na czołgach w 1974 roku. Jego finalna wersja została nazwana Super Blazer. Oprócz armii izraelskiej Blazer jest użytkowany przez United States Army oraz armię Słowenii. Uznaje się, że to Izraelczycy użyli po raz pierwszy na świecie pancerza reaktywnego na swoich czołgach i transporterach, przy czym w boju został wykorzystany dopiero podczas pierwszej wojny w Libanie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blazgonić

czasownik

 (1.1) stpol. paplać


Źródła:

Wiktionary

Blazonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) herald. opis herbu wykonany zgodnie z zasadami heraldyki


Blazonowanie (fr. blasonherb) – opis herbu wykonany zgodnie z zasadami heraldyki.

Język używany do blazonowania pozostał prawie niezmieniony od zarania heraldyki, stąd wiele w nim zwrotów i nazw brzmiących archaicznie. W większości krajów język blazonowania opiera się w dużym stopniu na średniowiecznej francuszczyźnie, która była międzynarodowym językiem dworskim. W Polsce zachowało się także wiele określeń ze staropolszczyzny, np. łękawica, krzywaśń, nałęczka. Jednak pełny język opisu herbów nie zachował się w Polsce, o ile w ogóle istniał. Wiele dawnych polskich herbarzy posługiwało się w blazonowaniu łaciną, późniejsze herbarze często stosowały różne, dowolne określenia.Prawdopodobnie jest możliwe odtworzenie polskiego języka blazonowania, podejmowali te próby niektórzy polscy heraldycy, m.in. Helena Polaczkówna i Adam Heymowski, ale pełne opracowanie na ten temat nigdy nie zostało opublikowane.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blazować

dawniej:
1. bardzo osłabiać; wycieńczać, fatygować;
2. blazować się - wycieńczać się; fatygować się


Źródła:

SJP.pl

Blałka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. wagary


Źródła:

Wiktionary

Bld

skrót od: biliard (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Ble

1. wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, fu, pfe, pfu, fuj, pfuj, fe, fee;
2. rzadko: wyraz, zwykle powtórzony dwu- lub trzykrotnie, oznaczający mówienie, gadanie; bla, ple


wykrzyknik

 (1.1) pot. wyrażanie obrzydzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blech

miejsce bielenia płótna; blich


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. miejsce, w którym bieli się tkaniny płócienne; Gloger.


blech dawn. blich – miejsce w którym bielono tkaniny (płótno), przedzę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blechacz

nazwisko


Blechacz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blecharczyk

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blecharnia

budynek, w którym blechuje się płótno


Źródła:

SJP.pl

Blechować

wybielać płótno; blichować


Źródła:

SJP.pl

Blechowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blechować.


Źródła:

Wiktionary

Blechszera

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. nożyce do blachy


Źródła:

Wiktionary

Bled

Bled – miasto w północno-zachodniej Słowenii. Jest położony w Górnej Krainie, nad jeziorem Bled, u podnóża Alp Julijskich, 45 km od granicy z Austrią i Włochami.

Bled liczy około 5 tys. mieszkańców, w sezonie przyjmuje do 4 tys. turystów. Atrakcją turystyczną jest bliskość Alp, jezioro Bled z wyspą, na której znajduje się kościół oraz gorące źródła, z których woda zasila lecznicze baseny. W pobliżu miejscowości znajduje się Park Narodowy Triglav.


Źródła:

Wikipedia

Blednąć

stawać się bladym


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) stawać się bladym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blednica

1. niedokrwistość występująca najczęściej u młodych dziewcząt w okresie dojrzewania płciowego;
2. blednica egipska - pasożytnicza choroba człowieka i zwierząt wywoływana przez nicienie tęgoryjce, objawiająca się m.in. niedokrwistością; ancylostomatoza; anemia górników


Blednica (chloroza, choroba zielona, choroba dziewicza) – historyczna nazwa objawów charakteryzujących formę niedokrwistości związanej z niedoborem żelaza, występującej głównie u młodych dziewcząt i kobiet. Charakterystycznym objawem blednicy jest zielonkawożółte zabarwienie skóry.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bledniczka

biedronka bledniczka - gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych


Źródła:

SJP.pl

Bledszy

stopień wyższy od przymiotnika: blady; bladszy


Źródła:

SJP.pl

Bledzew

wieś w Polsce


Bledzew – wieś (dawne miasto) w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Bledzew. Siedziba gminy Bledzew.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bledzew. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bledzewo

Bledzewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Sierpc. Ma status sołectwa.

Prywatna wieś szlachecka Bledzewo Wielkie położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Bledzewski

przymiotnik od: Bledzew


Źródła:

SJP.pl

Bledzianów

Bledzianów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Ostrzeszów.

W 1450 wzmiankowano ferofodina Bladzanowska czyli kuźnicę Bledzianowską, jednak sama wieś rozwinęłą się dopiero w XVII wieku.


Źródła:

Wikipedia

Bledziej

stopień wyższy od przysłówka: blado; bladziej


Źródła:

SJP.pl

Bledziuchny

zdrobnienie od: blady; bladziuchny, bladziuśki (bledziuśki), bladziutki (bledziutki)


Źródła:

SJP.pl

Bledziuśki

zdrobnienie od: blady; bladziuchny (bledziuchny), bladziuśki, bladziutki (bledziutki)


Źródła:

SJP.pl

Bledziuteńki

zdrobnienie od: bledziutki


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: blady


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bledziutki

zdrobnienie od: blady; bladziuchny (bledziuchny), bladziuśki (bledziuśki), bladziutki


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: blady


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bleed

[czytaj: blid] ilustracja, reklama itp. obejmująca całą stronę czasopisma, bez miejsca na margines


Źródła:

SJP.pl

Blef

bluff;
1. próba wprowadzenia kogoś w błąd;
2. w kartach: wywołanie u pozostałych graczy wrażenia, że się ma mocniejsze karty niż w rzeczywistości


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) karc. taktyka mająca na celu wprowadzenie w błąd innych uczestników gry; sugerowanie, że ma się mocniejsze karty niż w rzeczywistości

 (1.2) książk. celowe wprowadzenie kogoś w błąd, próba zaskoczenia, onieśmielenia kogoś poprzez stworzenie pozorów, że ma się przewagę, jakieś poważne atuty przeciwko komuś lub czemuś


Blef, bluff – taktyka mająca na celu wprowadzenie w błąd innych uczestników gry, głównie karcianej. Słowo blef trwale weszło do języka potocznego i oznacza celowe wprowadzenie innych osób w błąd.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blefaroplastyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu nadmiaru luźnej skóry powiek


Źródła:

Wiktionary

Blefiarz

ten, kto blefuje; bluffiarz


Źródła:

SJP.pl

Blefować

wprowadzać w błąd dla wywołania wrażenia o posiadaniu większych (niż rzeczywiste) możliwości; bluffować


czasownik niedokonany

 (1.1) karc. udawać, że się ma lepsze karty niż w rzeczywistości

 (1.2) przen. umyślnie wprowadzać w błąd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blefowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) karc. udawanie, że gracz ma karty silniejsze niż w rzeczywistości

 (1.2) przen. wprowadzanie kogoś w błąd poprzez wywołanie wrażenia, że się ma jakieś mocne, ukryte atuty


Źródła:

Wiktionary

Blejtram

rama na płótno malarskie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. rama, na której malarz rozpina płótno na obraz;

 (1.2) więz. twarz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blejtramowy

związany z blejtramem


Źródła:

SJP.pl

Blejwajs

zasadowy węglan ołowiu; biel ołowiowa


Źródła:

SJP.pl

Blejwas

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. biel ołowiana


Źródła:

Wiktionary

Blekaut

wygaszenie świateł na scenie w celu oddzielenia od siebie scen sztuki


Źródła:

SJP.pl

Blekot

rodzaj rośliny należący do rodziny selerowatych


Blekot (Aethusa L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. W większości współczesnych ujęć taksonomicznych jest to takson monotypowy z jednym gatunkiem – blekotem pospolitym (A. cynapium). Spośród wyodrębnianych w jego obrębie podgatunków jeden bywa podnoszony do rangi osobnego gatunku. Zasięg rodzaju obejmuje Europę, zachodnią Azję i północną Afrykę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blekotać

1. dawniej: mówić gniewnie, łajać; gderać, wymyślać, fukać;
2. mówić byle co bez zastanowienia; pleść, paplać


Źródła:

SJP.pl

Blekotanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blekotać.


Źródła:

Wiktionary

Blekotnik

dawniej: człowiek gadatliwy, lubiący dużo mówić o byle czym; gaduła, pleciuch, plociuch, pleciuga, papla, paplacz


Źródła:

SJP.pl

Blend-A-Med

pasta do zębów


Źródła:

SJP.pl

Blenda

1. wnęka w murze w formie arkady lub okna, stosowana jako motyw dekoracyjny;
2. minerał, dwuskładnikowy związek siarki z metalami;
3. w fotografii: dawniej nazwa przysłony (niewłaściwa), dzisiaj tzw. ekran odblaskowy służący do odbijania światła i wypełniania cieni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. dekoracyjna wnęka w murze, kształtem przypominająca okno lub arkadę;

 (1.2) fot. przysłona w aparacie fotograficznym

 (1.3) fot. zwykle foliowy ekran odblaskowy, umożliwiający zmianę, poprawienie oświetlenia obiektu;

 (1.4) miner. związek siarki z metalem



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blender

1. program do modelowania obrazów i animacji trójwymiarowych;
2. szklane naczynie z wirującymi nożykami w dolnej części, służące do przyrządzania koktajli


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie służące do miksowania (np. zup czy koktajli) w postaci szklanego naczynia z wirującymi wewnątrz nożykami lub rękojeści zakończonej nożykami, wkładanej do dowolnego naczynia;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blenderować

miksować w blenderze; blendować


Źródła:

SJP.pl

Blendować

1. miksować w blenderze;
2. rozcierać cień lub inny kolorowy kosmetyk


Źródła:

SJP.pl

Blendy

1. wnęka w murze w formie arkady lub okna, stosowana jako motyw dekoracyjny;
2. minerał, dwuskładnikowy związek siarki z metalami;
3. w fotografii: dawniej nazwa przysłony (niewłaściwa), dzisiaj tzw. ekran odblaskowy służący do odbijania światła i wypełniania cieni


Źródła:

SJP.pl

Bler

skrót od: Block Error Rate, liczba błędów powstałych w ciągu sekundy podczas zapisu danych na płycie CD-R, nie powinna przekraczać 220


Źródła:

SJP.pl

Blériot

[czytaj: bleRJO] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blesbok

podgatunek antylopy w obrębie gatunku sasebi przylądkowy; sasebi zuluski


Źródła:

SJP.pl

Bleskotka

maleńki owad błonkoskrzydły


Źródła:

SJP.pl

Bleskotki

nadrodzina owadów z podrzędu stylikowców; Chalcidoidea


Bleskotki (Chalcidoidea) – nadrodzina owadów z podrzędu trzonkówek.

Drobne i bardzo drobne owady występujące na całym świecie. Długość ciała w przedziale 0,2–5 mm. Larwy pasożytują w owadach, niektóre w pajęczakach lub na roślinach. Gatunek Blastophaga psenes odpowiada za zapylanie kwiatów figowców pospolitych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bleskotkowate

rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych


Bleskotkowate (Chalcididae) – rodzina błonkówek z nadrodziny bleskotek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bleskotkowaty

o cechach bleskotkowatych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Bletka

cieniutki kawałek papieru do robienia skrętów; bibułka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bardzo cienki kawałek papieru używany do zawijania weń tytoniu bądź innych specyfików przeznaczonych do palenia


Bletka, właśc. Aleksandra Bletek (ur. 27 marca 1999 w Krakowie) – polska piosenkarka oraz autorka tekstów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bleu

[czytaj: ble] ser pleśniowy o specyficznym niebieskozielonkawym kolorze, produkowany głównie we Francji, występujący w ponad 20 gatunkach


Źródła:

SJP.pl

Blezer

długi, luźny żakiet


Blezer – rodzaj rozpinanej bluzy, krótkiej kurtki lub żakietu. Blezer ma luźny, sportowy krój i jest wykonywany z miękkich tkanin. Często nie ma kołnierza.

Określenie pochodzi od angielskiego słowa blazer, oznaczającego sportową marynarkę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blezerek

zdrobnienie od: blezer


Źródła:

SJP.pl

Bleżowo

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na północno-zachodniej Ukrainie, w rejonie rokicieńskim obwodu rówieńskiego, położona nad rzeką Stwihą


Bleżowo (ukr. Блажове, Błażowe) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie sarneńskim, w hromadzie Rokitno. W 2001 liczyła 1380 mieszkańców.

W okresie międzywojennym wieś znajdowała się w granicach II RP, wchodząc w skład gminy Berezów w powiecie stolińskim, w województwie poleskim.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blicek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. policjant


Źródła:

Wiktionary

Blich

miejsce bielenia płótna; blech


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. miejsce bielenia płótna;


Blich albo blech (od niem. Bleiche) – miejsce, w którym bielono płótno. Były to łąki położone w pobliżu rzek, na południowych stokach ze względu na wzmożone działanie promieni słonecznych. Tkaniny lniane lub konopne – najlepiej w maju lub czerwcu – rozkładano na trawie, by wysychając bielały na słońcu. W celu przyspieszenia bielenia, tkaniny polewano wodą. Czynność tę nazywano blichowaniem, a wykonującą ją osobę – blicharzem. Później blichem nazywano miejsce, gdzie znajdowały się blichownie (bielenie płótna, albo wosku), oraz folusze, pralnie, ługownie czy farbiarnie. Warsztaty te wymagały znacznej ilości wody i energii wodnej, dlatego lokalizowano je w pobliżu rzek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blicharski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blicharz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blichować

wybielać płótno; blechować


czasownik

 (1.1) przest. bielić materiał chemicznie lub przez poddanie wpływowi czynników atmosferycznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blichowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blichować.


Źródła:

Wiktionary

Blichówka

packa do wygładzania tynku


Źródła:

SJP.pl

Blichowo

Blichowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bulkowo.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi wyszogrodzkiej.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blichowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Blichtr

rzecz posiadająca pozorną, powierzchowną świetność


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przepych, bogactwo, pozorna świetność, zewnętrzny polor, tani efekt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blida

nazwisko


Geografia:

Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bligia

1. rodzaj roślin z rodziny mydleńcowatych;
2. bligia pospolita - drzewo owocowe z rodziny mydleńcowatych, pochodzące z zachodnich obszarów tropikalnej Afryki; aka


Źródła:

SJP.pl

Blik

1. sztuka: jasna farba, nałożona grubo celem odwzorowania skupienia odbitego światła;
2. fotografia: refleks świetlny


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) szt. w malarstwie jasna farba nałożona grubiej dla podkreślenia plastycznośćastyczności przedmiotu oraz jego połyskliwości

 (1.2) fot. silne, utrwalone na kliszy odbicie światła

 (1.3) pot. plama



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blikawy

przymiotnik

 (1.1) stpol. trochę ślepy


Źródła:

Wiktionary

Blikle

A.Blikle Sp. z o.o. – warszawska firma cukiernicza.


Źródła:

Wikipedia

Blikować

odbijać światło w kierunku obiektywu aparatu fotograficznego lub kamery


Źródła:

SJP.pl

Blikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) fot. film. silne odbijanie światła w kierunku obiektywu aparatu lub kamery


Źródła:

Wiktionary

Blin

(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blina


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) kulin. spoż. podobne do naleśnika, typowe dla kuchni rosyjskiej, białoruskiej i ukraińskiej danie, smażone z ciasta z dodatkiem mąki gryczanej oraz drożdży;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blina

(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blin


Źródła:

SJP.pl

Blinczyk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. rodzaj naleśnika przygotowanego tradycyjnie z fermentowanej mąki pszennej, podawanego z dodatkami na słodko lub wytrawnie, specjalność kuchni kresowej i rosyjskiej


Źródła:

Wiktionary

Blind

płat drewna stosowany jako podkład pod okleinę; ślepy fornir


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blinda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. pasażer na gapę lub ktoś, kto ukrył się na statku

 (1.2) środ. przysłona na okna, szczególnie więzienne

 (1.3) daw. wojsk. zasłona, rama z chrustu maskująca wejście do rowu fortecznego lub osłona strzelnicza

 (1.4) gwara. cieszyńskie zasłona na oczy konia


Źródła:

Wiktionary

Blindaż

1. w budownictwie: futrowanie, pokrycie ścian zrobione z desek;
2. stalowe opancerzenie statku wojennego, chroniące przed pociskami;
3. daszek nad okopem, chroniący przed odłamkami pocisków (odmiana "blindażów" przestarzała)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. drewniana, drewniano-ziemna później też blaszana lub betonowa osłona schronu, okopów albo innych fortyfikacji, chroniąca przed ostrzałem

 (1.2) daw. wojsk. schron

 (1.3) daw. wojsk. dodatkowe stalowe opancerzenie okrętu lub pojazdu

 (1.4) futrowanie, obicie ścian zrobione z desek


Blindaż - drewniany lub blaszany daszek nad okopem, przykryty faszyną i ziemią, zabezpieczający żołnierzy przed padającymi z góry kulkami szrapnelowymi i odłamkami granatów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blinddruk

litery lub ornamenty tłoczone na okładkach książek bez użycia farby


Źródła:

SJP.pl

Blindgafel

rozpórka oparta prostopadle o bukszpryt


Blindgafel, watersaling - rozpórka stosowana na niektórych żaglowcach, oparta prostopadle o bukszpryt, zwiększająca kąt działania waterbaksztagu na bukszpryt, a przez to zwiększająca jego usztywniające działanie. Stosowana jest przy dłuższych bukszprytach lub wąskich dziobach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blindować

w gwarze śląskiej: oślepiać światłem


czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. oślepiać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blinek

Blinek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Rakoniewice.

W okresie zaboru pruskiego Blinek należał do ówczesnego powiatu babimojskiego w rejencji poznańskiej.

W czasie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wieś wzmiankowana jako Blenki należała do rakoniewickiego okręgu policyjnego powiatu babimojskiego i stanowiła część majątku Wioska, który należał wówczas do Gersdorfa. Według spisu urzędowego z 1837 roku Blenki liczyły 199 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 31 dymów (domostw).


Źródła:

Wikipedia

Blinno

Blinno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Szczutowo. Ma status sołęctwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Blinowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bliny

(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blina


Bliny, młynci (ukr. млинці, młynci; biał. бліны́, bliny; ros. блины, bliny) – tradycyjne danie kuchni rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej. Zgodnie z tradycją spożywane w tygodniu ostatkowym zwanym Maslenicą, przed wielkim postem, współcześnie również w innych porach roku, bez kontekstu religijnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliski

1. znajdujący się w niewielkiej odległości;
2. spokrewniony z kimś;
3. występujący w nieodległej przeszłości lub przyszłości


przymiotnik

 (1.1) taki, który jest w niewielkiej odległości

 (1.2) taki, który prawie osiągnął jakiś stan

 (1.3) zbliżony do czegoś, podobny

 (1.4) bezpośrednio spokrewniony

 (1.5) taki, który jest w niewielkiej odległości czasowej; który ma niedługo nastąpić

 (1.6) połączony ściśle uczuciami, poglądami

 (1.7) bliższy: dokładny, określony, sprecyzowany

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) krewny, przyjaciel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blisko

przysłówek

 (1.1) w niewielkiej odległości

 (1.2) w krótkim czasie

 (1.3) w znacznym stopniu

 (1.4) w bliskich, zażyłych stosunkach, relacjach

 (1.5) dokładnie, precyzyjnie, wnikliwie

przyimek

 (2.1) …informujący o małej odległości między obiektami, miejscami, przedmiotami

 (2.2) …informujący o małej odległości między punktami w czasie

partykuła

 (3.1) …informująca o niecałkowitym osiągnięciu danego stanu


Źródła:

Wiktionary

Bliskodystansowiec

osoba pokonująca bliskie dystanse pieszo lub za pomocą środków lokomocji


Źródła:

SJP.pl

Bliskodystansowy

rzadko: odbywający się na bliskich dystansach, pokonujący małe odległości


Źródła:

SJP.pl

Bliskość

1. małe oddalenie w przestrzeni, np. bliskość morza; sąsiedztwo;
2. szybkie następstwo w czasie, np. bliskość śmierci;
3. przenośnie: zgodność, wspólność pewnych cech dwu albo więcej osób, przedmiotów itp.; prawie jednakowy wygląd, powinowactwo, podobieństwo, zbieżność, pokrewieństwo;
4. przenośnie: serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki; pobratymstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewielkie oddalenie w przestrzeni, mały dystans między danymi obiektami

 (1.2) bliskie następstwo jakiegoś wydarzenia

 (1.3) dobre stosunki międzyludzkie


Bliskość – sitcom amerykański, serial telewizyjny, którego twórcami są Mark Duplass i Jay Duplass. Serial jest emitowany od 11 stycznia 2015 roku przez HBO. W Polsce serial emitowany jest od 12 stycznia 2015 roku przez HBO Polska. 28 stycznia 2015 roku, stacja HBO zamówiła 2 sezon serialu. 26 marca 2016 roku, stacja HBO ogłosiła zakończenie produkcji serialu po dwóch sezonach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliskowice

Bliskowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa tarnobrzeskiego.


Źródła:

Wikipedia

Bliskowschodni

przymiotnik od: Bliski Wschód


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Bliskiego Wschodu, dziejący się na Bliskim Wschodzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliskowzroczny

taki, który źle widzi z daleka; krótkowzroczny


Źródła:

SJP.pl

Bliskoziemski

znajdujący się w pobliżu Ziemi


Źródła:

SJP.pl

Bliskoznacznik

w językoznawstwie: wyraz lub związek frazeologiczny mający takie samo znaczenie co inny wyraz lub związek albo podobny znaczeniowo innemu wyrazowi lub związkowi, np. auto i samochód; synonim, wyraz bliskoznaczny


Synonim (gr. συνώνυμος – „równoimienny”) – wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu (równoznacznik) lub na tyle zbliżone, że można nim zastąpić to drugie w odpowiednim kontekście (bliskoznacznik). Zjawisko synonimii może dotyczyć konstrukcji składniowych (mówić wiersz – mówić wierszem), form morfologicznych (profesorowie – profesorzy) i leksemów (auto – samochód).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliskoznaczność

podobieństwo znaczeń; synonimia, synonimiczność


Źródła:

SJP.pl

Bliskoznaczny

taki, którego znaczenie jest bliskie innemu znaczeniu; synonimiczny


przymiotnik

 (1.1) gram. o podobnym znaczeniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blister

rodzaj opakowania tabletek, pastylek itp.; cienki arkusik z tworzywa z wytłoczonymi przegródkami, zaklejony od spodu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hand. opakowanie składające się z warstwy spodniej i sztywnej, przezroczystej warstwy górnej;


Blister – opakowanie składające się zwykle z warstwy spodniej (na przykład kartonu lub folii, często aluminiowej) i sztywnego, przezroczystego tworzywa sztucznego. Tworzywo to jest tak wyprofilowane, aby widać było produkt umieszczony między tymi warstwami.

Typowe zastosowania: opakowania tabletek, zabawek, baterii, akcesoriów komputerowych (myszy) i samochodowych (wycieraczki do szyb), monet kolekcjonerskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blistrować

pakować w blistry


Źródła:

SJP.pl

Blistrowy

blister


Patrz:blister

Źródła:

SJP.pl

Blitz

[czytaj: blic] środowiskowo: szachy błyskawiczne (partia szachowa, w której każdy z graczy ma do dyspozycji nie więcej niż 10 minut)



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blitzkrieg

[czytaj: blickrig] doktryna wojenna wypracowana przez militarystów niemieckich; Blitzkrieg, wojna błyskawiczna


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. wojna błyskawiczna prowadzona poprzez zmasowane uderzenie;


Blitzkrieg (z niem. wojna błyskawiczna) – termin oznaczający błyskawiczne uderzenie wojskowymi siłami zbrojnymi (powietrznymi, morskimi i lądowymi) na dane państwo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliża

w okulistyce: odwrotność dali, bliska przestrzeń, bliskość; np. okulary do bliży - okulary służące do korygowania obrazu przestrzeni bliskiej dla patrzącego, np. do czytania


Źródła:

SJP.pl

Blizanów

wieś w Polsce


Blizanów – wieś w Polsce, w Kaliskiem, nad Prosną, w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, siedziba gminy Blizanów.

Do 1954 Blizanów był siedzibą gminy Brudzew. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blizanów. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blizanówek

Blizanówek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Blizanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


Źródła:

Wikipedia

Blizanowski

przymiotnik od: Blizanów


Źródła:

SJP.pl

Blizbor

imię męskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliżej

stopień wyższy od przysłówka: blisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blizenka

zdrobnienie od: blizna


Źródła:

SJP.pl

Blizianka

wieś w Polsce


Blizianka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Niebylec.

Miejscowość jest siedzibą parafii pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego, należącej do dekanatu Czudec, diecezji rzeszowskiej.

Wieś liczy 406 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blizin

Blizin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego, w 1827 roku Blizin posiadał 21 domostw i 140 mieszkańców.

5 września 1939 wkraczający do wsi żołnierze Wehrmachtu zamordowali dwóch mieszkańców, Walentego Ciesielczyka i Antoniego Masiorka.


Źródła:

Wikipedia

Bliziński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliziuchny

zdrobnienie od: bliski


Źródła:

SJP.pl

Bliziuteńki

zdrobnienie od: bliski


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: bliski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliziuteńko

przysłówek

 (1.1) pot. zdrobn. od: blisko


Źródła:

Wiktionary

Bliziutki

zdrobnienie od: bliski


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: bliski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliziutko

przysłówek

 (1.1) pot. zdrobn. od: blisko


Źródła:

Wiktionary

Blizna

ślad pozostały po zagojeniu się rany; znamię


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. ślad po ranie;

 (1.2) bot. ślad na pędach po odpadnięciu odgałęzienia, liścia, łuski

 (1.3) włók. przerwa w osnowie, brakująca nitka w tkaninie

 (1.4) techn. uszkodzenie powierzchni w postaci drobnych zagłębień


Blizna (łac. cicatrix) – zmiana skórna będąca najczęściej następstwem uszkodzenia skóry właściwej i zastąpieniem ubytku tkanką łączną włóknistą.

Blizny mogą mieć charakter przerostowy (bliznowiec), gdy ilość tkanki łącznej jest większa niż ilość tkanki zniszczonej urazem, albo zanikowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blizne

wieś w Polsce


Blizne – wieś w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Jasienica Rosielna. Lokowana przez Kazimierza Wielkiego w 1366.

Wieś prawa wołoskiego przed 1400 rokiem. Na przełomie XVI i XVII wieku położona była w ziemi sanockiej województwa ruskiego. Wieś klucza brzozowskiego biskupów przemyskich.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blizne. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliźni

1. bliski, pokrewny;
2. dawniej: bliźniaczy; jednakowy


przymiotnik

 (1.1) podobny

 (1.2) przest. spowinowacony, krewny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) bibl. każdy człowiek

forma czasownika.

 (3.1) 3. os. lp. ter. od: bliźnić


Bliźni (norw. Medmenneske) – powieść norweskiego pisarza Olava Duuna z 1929.

Powieść charakteryzuje się stosunkowo ubogą fabułą, oszczędną narracją i zwartą architekturą wewnętrzną. Traktuje o rozkładzie patriarchalnej rodziny chłopskiej i towarzyszących temu procesowi zjawiskach moralnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliźniactwo

1. zjawisko rodzenia się dwojga dzieci w czasie jednego porodu;
2. bycie bliźnięciem


Źródła:

SJP.pl

Bliźniaczek

zdrobnienie od: bliźniak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od bliźniak


Patrz:bliźniak

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliźniaczka

bliźniak


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: bliźniak

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: bliźniaczek


Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.


Patrz:bliźniak

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliźniaczość

bliźniaczy


Patrz:bliźniaczy

Źródła:

SJP.pl

Bliźniaczy

1. dotyczący bliźniąt, właściwy bliźniakom;
2. bardzo podobny, jednakowy;
3. składający się z dwóch jednakowych części


przymiotnik

 (1.1) związany z bliźniętami, odnoszący się do bliźniąt

 (1.2) bardzo podobny, identyczny – wobec każdej z dwóch rzeczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliźniak

jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźnię


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Bliźniąt


Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliźniaki

1. damski komplet odzieży składający się z bluzki bez rękawów i swetra z długim rękawem, wykonanych z tej samej dzianiny ;
2. rodzaj domu mieszkalnego


Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliźniakowanie

w mechanice: mechanizm odkształcania plastycznego


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) met. krystal. odkształcenie plastycznyastyczne polegające na przesunięciu kolejnych warstw atomów w krysztale pod wpływem naprężeń ścinających, przy czym odkształcona część kryształu zostaje skręcona względem części nieodkształconej w taki sposób, że stanowią one odbicia lustrzane;


Bliźniakowanie – jeden z mechanizmów odkształcenia plastycznego. Jest to nagły proces poślizgu zachodzący w niewielkim obszarze struktury, ściśle ograniczonym przez granice bliźniacze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliźnić

bliźnić się -
1. goić się, zrastać się;
2. dawniej: bratać się, przyjaźnić się


Źródła:

SJP.pl

Bliźniczka

gęstokępkowa trawa o sztywnych, szydlastych liściach i kwiatach zebranych w kłosy, pospolita w całej Polsce na jałowych, zakwaszonych glebach, gdzie tworzy niskie murawy zwane psiarami; bliźniczka psia trawka, psia trawka, psiarka (nazwa zwyczajowa)


Bliźniczka (Nardus) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. We współczesnych ujęciach systematycznych jest to takson monotypowy z jednym, zarazem typowym gatunkiem – Nardus stricta. Inne, dawniej zaliczane tu gatunki włączane są do rodzajów Microchloa i Psilurus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliźnię

jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźniak


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jeden z dwóch osobników z tej samej ciąży

forma czasownika.

 (2.1) 1. os. lp. ter. od: bliźnić


Rodzeństwo – w genealogii i prawie dzieci tych samych rodziców bądź rodzica: wszyscy bracia i siostry w ogólności albo każdy z nich pojedynczo wobec drugiego z nich (tak zwłaszcza w tekstach prawnych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliźnięcy

bliźnię


Patrz:bliźnię

Źródła:

SJP.pl

Bliźnieński

Blizne


Patrz:Blizne

Źródła:

SJP.pl

Bliźnięta

jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźniak


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny zimą i wiosną;

 (1.2) astr. astrol. trzeci znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 21 (22) maja do 20 (21) czerwca;

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) pot. osoby urodzone pod znakiem Bliźniąt (1.2); zob. Bliźniak.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliźniuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bliznowaty

przypominający wyglądem bliznę; odnoszący się do blizny


Źródła:

SJP.pl

Bliznowiec

zgrubienie skóry o wyglądzie włóknistej wybujałej blizny różnego kształtu, powstałe samoistnie albo w wyniku urazu; keloid


Bliznowiec, keloid (łac. keloid) – przerośnięta, guzowata, stwardniała blizna tworząca się w skórze pod wpływem urazu lub bez uchwytnej przyczyny w wyniku przerostu fibroblastów.

Na to, czy powstanie bliznowiec, wpływa miejsce urazu, ale większe znaczenie ma skłonność osobnicza. Wykazuje ona charakter rodzinny, zależy też od rasy (częściej zmiany takie występują u rdzennych mieszkańców Afryki i Azji). Ponadto w zespole Turnera stwierdza się większą częstość bliznowców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bliznowy

przymiotnik od: blizna


Źródła:

SJP.pl

Blizocin

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Bliżów

Bliżów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Adamów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Adamów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 249 mieszkańców i była dziewiątą co do liczby ludności miejscowością gminy.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Boboli w Kosobudach.


Źródła:

Wikipedia

Bliższość

bliższy


Patrz:bliższy

Źródła:

SJP.pl

Bliższy

stopień wyższy od przymiotnika: bliski


Źródła:

SJP.pl

Bliżyć

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. czynić bliskim albo bliższym

czasownik zwrotny niedokonany bliżyć się

 (2.1) daw. zbliżać się


Źródła:

Wiktionary

Bliżyn

wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie świętokrzyskim;


Bliżyn – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, nad rzeką Kamienna. Siedziba gminy Bliżyn licząca w 2012 r. 1785 mieszkańców. Przez Bliżyn przebiega droga krajowa 42 i linia kolejowa 25 ze Skarżyska-Kamiennej do Tomaszowa Mazowieckiego.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Ludwika w Bliżynie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bliżynianin

mieszkaniec Bliżyna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bliżyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliżynianka

mieszkanka Bliżyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bliżyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bliżyński

przymiotnik od: Bliżyn


przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. dotyczący Bliżyna, związany z Bliżynem, pochodzący z Bliżyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blizzard

[czytaj: blizard] gwałtowny, zimny wiatr północno-zachodni w Ameryce Północnej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blm

skrót od: bez liczby mnogiej (zgodnie ze zwyczajem); blm. (rzadko)


skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby mnogiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blm.

skrót od: bez liczby mnogiej (zgodnie z zasadami); blm (częściej)


skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby mnogiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bln

skrót od: bilion (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Bilion (skrót: bln) – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 = 1012 (czyli 1000 miliardów), w krajach stosujących długą skalę.

W krajach stosujących krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) leksykalne bilion oznacza liczbę 109, czyli miliard na długiej skali.

W układzie SI mnożnikowi 1012 odpowiada przedrostek jednostki miary tera o symbolu T, a jego odwrotności (jedna bilionowa) 10-12 odpowiada piko o symbolu p.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bloatware

Bloatware (od ang. software bloat) – negatywne określenie oprogramowania charakteryzującego się nadmierną zasobożernością w stosunku do swoich możliwości. Często program taki działa wolniej na komputerze o większej mocy obliczeniowej niż jego starsze odpowiedniki na sprzęcie mniej wydajnym, oferując jednocześnie porównywalne możliwości.


Źródła:

Wikipedia

Bloblik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. twardy cukierek do ssania; karmelek, landrynka


Źródła:

Wiktionary

Bloch

nazwisko


rzeczownik

 (1.1) stpol. nieociosane drewno


osoby o nazwisku „Bloch”:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blochać

czasownik

 (1.1) stpol. wymiotować


Źródła:

Wiktionary

Blochanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blochać.


Źródła:

Wiktionary

Blockbuster

[czytaj: blokBAster] środowiskowo: film kinowy lub program telewizyjny bardzo popularny wśród widzów; przebój


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. film. przedstawienie, książka, film lub inne dzieło, które zdobyło dużą popularność i stało się wyjątkowo zyskowne;


Blockbuster – termin w najogólniejszym znaczeniu określający dzieło (film, sztukę teatralną czy grę komputerową), które stało się przebojem, odnosząc sukces kasowy.

Przed 1975 rokiem mianem blockbusterów określano filmy takie jak np. Przeminęło z wiatrem, Quo vadis, Dziesięcioro przykazań czy Ben-Hura, opierając się wyłącznie na wysokich dochodach ze sprzedaży biletów. Po sukcesie Szczęk Stevena Spielberga w 1975 roku terminu „blockbuster” zaczęto używać w odniesieniu do wysokobudżetowych filmów wypuszczanych przez duże wytwórnie głównie w okresie wakacyjnym, które stały się niejako osobnym gatunkiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blockchain

[czytaj: blokczein] zdecentralizowana i rozproszona baza danych w sieci internetowej; łańcuch bloków


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. baza danych składająca się z połączonych kryptograficznie rekordów stanowiących zwykle spis transakcji, zwłaszcza tych dokonywanych z użyciem kryptowalut, zarządzana wspólnie przez komputery połączone siecią peer-to-peer;


Blockchain (łańcuch bloków) – rosnąca lista wpisów (rekordów), zwanych blokami, które powiązane są ze sobą z użyciem elementów kryptografii. Każdy blok składa się ze znacznika czasu, danych transakcji oraz kryptograficznego skrótu z treści (haszu) (ang. hash) poprzedniego bloku, dzięki któremu formują one jednokierunkową listę — łańcuch bloków — w której nowo tworzone bloki powiązane są ze wszystkimi wcześniejszymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blockchainowy

blockchain [czytaj: blokczejnowy]


Źródła:

SJP.pl

Blockers

[czytaj: blokers] pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blokers, bloker


Źródła:

SJP.pl

Bloczek

1. zdrobnienie od: blok (zeszycik z kartkami do wyrywania);
2. maszyna prosta, umożliwiająca podnoszenie ciężarów; krążek linowy; blok;
3. regionalnie: kwitek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: blok

 (1.2) plik małych, spiętych ze sobą kartek

 (1.3) niewielki krążek linowy

 (1.4) wydrukowany zestaw znaczków pocztowych



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bloczkowy

bloczek


Patrz:bloczek

Źródła:

SJP.pl

Bloczność

podatność skał na odłupywanie się w postaci bloków o kształcie prostopadłościanów


Źródła:

SJP.pl

Bloczydło

brzydki blok mieszkalny


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pejor. brzydki blok mieszkalny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blog

1. dziennik internetowy, zwykle z możliwością komentowania poszczególnych wpisów przez internautów;
2. fałszywy blog - blog założony w celach marketingowych przez opłaconą osobę; flog


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) inform. dziennik (pamiętnik) dostępny w Internecie;


Blog (ang. web – sieć; log – dziennik) – forma publikowania oryginalnych treści na stronie internetowej, zawierającej odrębne wpisy, uporządkowane zazwyczaj w kolejności odwrotnie chronologicznej.

Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery. W blogach najważniejszą funkcję komunikacyjną pełni tekst językowy, choć pojawiają się także materiały graficzne czy nagrania video.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blogasek

ekspresywnie: blog


Źródła:

SJP.pl

Bloger

osoba publikująca swój blog w Internecie; blogger, blogowicz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) inform. osoba prowadząca bloga


Blog (ang. web – sieć; log – dziennik) – forma publikowania oryginalnych treści na stronie internetowej, zawierającej odrębne wpisy, uporządkowane zazwyczaj w kolejności odwrotnie chronologicznej.

Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery. W blogach najważniejszą funkcję komunikacyjną pełni tekst językowy, choć pojawiają się także materiały graficzne czy nagrania video.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blogerka

bloger; blogowiczka, bloggerka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) inform. autorka blogu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blogers

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) inform. zob. bloger.


Źródła:

Wiktionary

Blogerski

bloger


Patrz:bloger

Źródła:

SJP.pl

Blogerstwo

zajęcie blogera


Źródła:

SJP.pl

Blogger

[czytaj: bloger] osoba publikująca swój blog w Internecie; bloger, blogowicz


Blogger – darmowy serwis blogowy stworzony w roku 1999 przez Pyra Labs, a następnie przejęty i rozwijany przez Google (od 2003). Zsynchronizowany z serwisem Picasa Web Albums. Blogi użytkowników widoczne są najczęściej w domenie blogspot.com.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bloggerka

blogger [czytaj: blogerka]; blogowiczka, blogerka


Źródła:

SJP.pl

Blogging

[czytaj: bloging] prowadzenie bloga; bloging, blogowanie


Źródła:

SJP.pl

Bloging

prowadzenie bloga; blogging, blogowanie


Źródła:

SJP.pl

Blogoholiczka

kobieta uzależniona od prowadzenia lub czytania bloga


Źródła:

SJP.pl

Blogoholik

osoba uzależniona od prowadzenia lub czytania bloga


Źródła:

SJP.pl

Blogoholizm

uzależnienie od prowadzenia lub czytania bloga


Źródła:

SJP.pl

Blogosfera

zespół blogów traktowany jako społeczność lub sieć społeczna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) publ. społ. ogół blogów traktowanych jako przestrzeń społeczna i publicystyczna autorów oraz ich czytelników;


Blogosfera (ang. blogosphere) – termin określający ogół blogów i powiązań między nimi.

Wiele blogów jest połączonych między sobą. Ich autorzy czytają inne blogi i zostawiają na nich komentarze, umieszczają do nich linki, odnoszą się też w treści wpisów. W ten sposób tak połączone blogi wytworzyły własną kulturę. Podczas gdy blogi pozostają wciąż formą publikacji, blogosfera jest zjawiskiem społecznym i jak inne podlegającym badaniom socjologicznym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blogować

prowadzić blog (dziennik na stronie WWW)


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) inform. prowadzić blog


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blogowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) prowadzenie bloga


Źródła:

Wiktionary

Blogowicz

bloger, blogger;
1. autor internetowego pamiętnika;
2. osoba interesująca się blogami


Źródła:

SJP.pl

Blogowiczka

blogowicz; blogerka, bloggerka


Źródła:

SJP.pl

Blogowo

przysłówek sposobu

 (1.1) inform. w sposób właściwy dla blogowania


Źródła:

Wiktionary

Blogowy

blog


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący bloga lub blogowania, związany z blogowaniem


Patrz:blog

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blogroll

[czytaj: blogrol] lista linków na stronie blogera, które odsyłają do innych polecanych blogów


Blogroll – zestaw odnośników do innych blogów umieszczany zwykle w bocznym menu (panelu) bloga. Niekiedy jest to mechanizm wymiany odnośników pomiędzy blogami, w innym wypadku są to odnośniki do blogów, które autor danego bloga regularnie czyta i ocenia.

Wiele gotowych skryptów otwartego oprogramowania zawiera wbudowane mechanizmy umożliwiające skorzystanie z wymiany odnośników np. WordPress. Wymiana odnośników najczęściej odbywa się przy wykorzystaniu mechanizmów OPML.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blois

[czytaj: bluA] miasto we Francji


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blok

1. jednolita bryła o regularnym kształcie;
2. kilkupiętrowy budynek o powtarzalnych segmentach;
3. zeszyt z kartkami przeznaczonymi do wyrywania;
4. rodzaj maszyny prostej do podnoszenia ładunków; krążek linowy;
5. związek państw, partii, ugrupowań politycznych itp.;
6. element blokujący; blokada;
7. kilka audycji, artykułów itp., tworzących pewną całość
8. w siatkówce: gra obronna przy siatce polegająca na wystawieniu rąk przez wszystkich graczy ponad siatkę, w celu zatrzymania piłki uderzanej przez przeciwnika; blokada, bloking;
9. barak dla więźniów w obozach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rodzaj budynku wielopiętrowego; zob. blok mieszkalny.

 (1.2) duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy

 (1.3) polit. związek państw, partii politycznych

 (1.4) zeszyt, notes z kartkami większego formatu

 (1.5) sport. w siatkówce obrona polegająca na podniesieniu rąk ponad siatkę przez jednego lub kilku graczy drużyny;

 (1.6) pot. zbiór audycji, programów radiowych nadawanych kolejno po sobie

 (1.7) bud. żegl. krążek na którym lina zmienia kierunek przesuwając się w rowku;

 (1.8) jeden lub więcej znaczków pocztowych w obramowaniu;

 (1.9) hist. barak w obozach koncentracyjnych

 (1.10) inform. wydzielona część kodu programu;

 (1.11) med. zaburzenie przewodzenia bodźców w sercu;

 (1.12) kolej. element blokady

 (1.13) grupa pomieszczeń lub urządzeń pełniących określoną funkcję

 (1.14) kulin. rodzaj deseru z mleka w proszku oraz pokruszonych herbatników lub wafli


Osoby o tym nazwisku:

Ugrupowania polityczne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blokada

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) utrudnienie dostępu do czegoś

 (1.2) polit. system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa, obiektu, miasta itp. w celu wymuszenia jakichś ustępstw lub kapitulacji

 (1.6) mech. zabezpieczenie urządzenia za pomocą urządzeń blokujących

 (1.7) mech. urządzenie blokujące

 (1.8) mot. akcja zablokowania drogi np. przez policję

 (1.9) bank. tymczasowe uniemożliwienie dysponowania środkami na koncie



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Blokadowy

blokada


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z blokadą, dotyczący blokady


Patrz:blokada

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blokdiagram

perspektywiczny rysunek wycinka skorupy ziemskiej, przedstawiający w rzucie aksonometrycznym ukształtowanie powierzchni oraz budowę geologiczną terenu do określonej głębokości


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. powierzchnia i struktura geologiczna skorupy ziemskiej w formie rysunku perspektywicznego;


Blokdiagram – wykres przedstawiający wycinek skorupy ziemskiej oraz ukształtowanie jego powierzchni w rzucie perspektywicznym. Blokdiagram wprowadził amerykański geograf i geolog William Morris Davis do ilustrowania swych poglądów na temat rozwoju rzeźby terenu. Blokdiagramy mogą dobrze ilustrować np. związki między budową geologiczną i rzeźbą terenu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bloker

1. sportowiec uniemożliwiający przeciwnikowi skuteczny atak lub ruch;
2. potocznie: osoba, która coś blokuje;
3. pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blockers, blokers


Bloker – węzeł stosowany we wspinaczce, podobnie jak prusik – czyli m.in. do autoasekuracji podczas zjazdu na linie.

Jest łatwy w przesuwaniu, ale nie da się zawiązać jedna ręką; w przypadku węzła Prusika jest to możliwe; jest to ważna cecha węzłów, szczególnie w alpinizmie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blokerka

bloker


Patrz:bloker

Źródła:

SJP.pl

Blokers

pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blockers, bloker


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) socjol. przedstawiciel subkultury młodzieżowej blisko związanej z hip hopem, powstałej wśród zamieszkujących blokowiska przedstawicieli ubogich rodzin, niemających perspektyw życiowych;


Blokersi – termin wymyślony pod koniec lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku przez fotoreporterkę Marię Zbąską, spopularyzowany przez prasę określający sfrustrowanych, uważających się za pozbawionych perspektyw, młodych ludzi, dla których stojąca przed blokiem ławka jest centrum życia towarzyskiego, często nadużywających alkoholu i marihuany. Blokersi często mylnie kojarzeni są z subkulturą hiphopową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blokerski

blokers


Patrz:blokers

Źródła:

SJP.pl

Blokhauz

schron bojowy lub ufortyfikowany budynek przystosowany do samodzielnej obrony


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. schron lub budynek ufortyfikowany z przeznaczeniem na samodzielną obronę ze wszystkich stron;

 (1.2) pot. przen. duży, zwłaszcza betonowy budynek, o prostej budowie


Blokhauz lub blokhaus (niem. Blockhaus; Block „blokada”; Haus „dom”) – niewielka wojskowa, ufortyfikowana budowla pełniąca funkcję schronu bojowego ze strzelnicami, służąca jako ostateczny punkt oporu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blokier

w gwarze warszawskiej: bloker (w grach słownych: typ gracza starającego się uniemożliwić rywalowi wyłożenie wszystkich płytek w jednym ruchu, często już po uzyskaniu pewnej przewagi punktowej)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. hand. pracownik restauracji przyjmujący od kelnerów kwity kasowe i kontrolujący wydawanie potraw


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blokierka

pracownica restauracji przyjmująca od kelnerów kwity kasowe i kontrolująca wydawanie potraw


Źródła:

SJP.pl

Bloking

w siatkówce: gra obronna przy siatce, mająca na celu zatrzymanie piłki uderzanej przez rywala poprzez wystawienie rąk ponad siatkę; blok, blokada


Źródła:

SJP.pl

Blokowa

więźniarka obozu koncentracyjnego pełniąca funkcję nadzorczyni w baraku dla więźniów


Źródła:

SJP.pl

Blokować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) uniemożliwiać ruch

 (1.2) uniemożliwiać wykonanie czegoś

 (1.3) scalać coś mniejszego w większe grupy


Źródła:

Wiktionary

Blokowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blokować.


Źródła:

Wiktionary

Blokowiec

potocznie: mieszkaniec bloku mieszkalnego


Źródła:

SJP.pl

Blokowisko

obszar, osiedle złożone z wielu bloków mieszkalnych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) osiedle mieszkaniowe zabudowane wielkimi blokami

 (1.2) geol. luźna skała okruchowa


Blokowisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blokowiskowy

blokowisko


Patrz:blokowisko

Źródła:

SJP.pl

Blokownia

1. pomieszczenie na urządzenia blokowe;
2. część stoczni, miejsce montażu sekcji płatowych lub zespołowych w bloki kadłuba statku


Źródła:

SJP.pl

Blokowy

związany z blokiem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. więzień wyznaczony do nadzorowania bloku w obozie koncentracyjnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blokoza

zbyt liczne występowanie bloków w przestrzeni miasta


Źródła:

SJP.pl

Blokujący

blokować


Patrz:blokować

Źródła:

SJP.pl

Blómkól

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.


Źródła:

Wiktionary

Blómkółl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.


Źródła:

Wiktionary

Blond

tylko w odniesieniu do włosów: jasny, złotawy, płowy


przymiotnik

 (1.1) o włosach jasny, płowy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) kolor blond (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blonda

dawniej: cienka koronka klockowa wyrabiana z surowego jedwabiu


Źródła:

SJP.pl

Blondas

żartobliwie: blondyn


Źródła:

SJP.pl

Blondasek

zdrobnienie od: blondas


Źródła:

SJP.pl

Blondaska

zdrobnienie od: blondas


Źródła:

SJP.pl

Blondi

potocznie: blondynka; blondaska


Blondi (ur. 1941 lub 1942, zm. 29 kwietnia 1945) – suka rasy owczarek niemiecki należąca do Adolfa Hitlera. Hitler dostał ją od Martina Bormanna w 1941 (lub w 1942). Wieczorem z 29 na 30 kwietnia 1945 r. Blondi została otruta za pomocą cyjanowodoru.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blondwłosy

mający jasne, żółtawe włosy; płowowłosy, jasnowłosy


Źródła:

SJP.pl

Blondyn

człowiek o włosach jasnych, w kolorze blond


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający włosy koloru blond


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blondyna

blondynka;
1. kobieta o blond włosach;
2. potocznie: kobieta zachowująca się głupio, niedojrzale


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta o jasnych włosach

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (2.1) D. i B. lp. od: blondyn


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blondyneczek

zdrobnienie od: blondynka


Źródła:

SJP.pl

Blondyneczka

zdrobnienie od: blondynka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: blondynka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blondynek

zdrobnienie od: blondyn


Blondynek – fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba grecka z okresu archaicznego. Znajduje się w zbiorach Muzeum Akropolu w Atenach.

Rzeźba wykonana została z marmuru paryjskiego. Tradycyjnie datowana jest na około 490–480 p.n.e. i może pochodzić sprzed zniszczenia Akropolu przez Persów, chociaż część badaczy sugeruje datację młodszą o około 10 lat. Zachowały się jedynie głowa i biodra posągu. Głowę odnaleziono w północnej części ateńskiego Akropolu w 1887 roku, w trakcie prac archeologicznych prowadzonych przez Panajotisa Kawadiasa. Dolny fragment rzeźby odkopano w 1896 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blondynka

kobieta o blond włosach; blondyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta o jasnym (blond) kolorze włosów na głowie

 (1.2) środ. pot. przen. biała, gumowa pałka policyjna

 (1.3) pot. pejor. mało inteligentna kobieta

 (1.4) daw. środ. polit. walizka w jasnym kolorze służąca do transportu bibuły (materiałów agitacyjnych)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blondynowaty

przypominający wyglądem blondyna


Źródła:

SJP.pl

Blood


Źródła:

Wikipedia

Bloodhound

[czytaj: bladhałnd] duży, masywny pies gończy, o krótkiej sierści i wąskiej głowie, używany m.in. do poszukiwania zaginionych osób; pies świętego Huberta


Bloodhound – jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Znajduje się w podsekcji dużych psów gończych. Typ wyżłowaty.

Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bloom

[czytaj blum] nazwisko, m.in. Orlando Bloom - brytyjski aktor filmowy


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bloomberg

[czytaj: blumberg] nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bloomers

pumpy damskie (od nazwiska Amelii Bloomer, 1818-94, pionierki walki o prawa kobiet w USA)


Źródła:

SJP.pl

Bloomfield

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Bloomsbury

Bloomsbury – dzielnica centralnego Londynu położona w gminie Camden. Charakterystycznymi punktami dzielnicy są liczne instytucje naukowe (m.in. siedziba University of London) oraz Muzeum Brytyjskie. Niegdyś mieściła się tu Biblioteka Brytyjska. Przybliżone granice dzielnicy wyznaczają ulice: Tottenham Court Road na zachodzie, Euston Road na północy, Gray’s Inn Road na wschodzie oraz Theobalds Road, Bloomsbury Way i New Oxford Street na południu.


Źródła:

Wikipedia

Blot

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. blat, lada


Źródła:

Wiktionary

Blotka

karta o mniejszej wartości w grze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) karc. karta o niskiej wartości


Poniżej przedstawiono terminologię specyficzną dla brydża:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blotter

[czytaj: bloter] tekturowy lub papierowy pasek do testowania perfum.


Blotter (ang. suszka) – niewielki pasek papieru służący do testowania perfum. Jest on używany przez perfumiarzy przy tworzeniu kompozycji zapachowych, jak również przez klientów perfumerii, którzy chcą wypróbować perfumy przed zakupem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blołdżob

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) wulg. pot. oralna stymulacja penisa


Źródła:

Wiktionary

Blp

skrót od: bez liczby pojedynczej (zgodnie ze zwyczajem); blp. (rzadko)


skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby pojedynczej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blp.

skrót od: bez liczby pojedynczej (zgodnie z zasadami); blp (częściej)


skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby pojedynczej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Blu-Ray

[czytaj: blu-rej] format zapisu optycznego, następca DVD


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. format zapisu optycznego wykorzystujący niebieski laser, uważany za następcę formatu DVD

 (1.2) inform. dysk cyfrowy w formacie blu-ray (1.1)

 (1.3) urządzenie do odtwarzania lub nagrywania płyt blu-ray (1.2)


Blu-ray, Blu-ray disc (BD) – format zapisu optycznego, opracowany przez Blu‑ray Disc Association (BDA). Następca formatu DVD, od którego odróżnia się większą pojemnością płyt, co jest możliwe dzięki zastosowaniu niebieskiego lasera. Wygrał z konkurencyjnym formatem HD‑DVD.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blubrać

czasownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. gadać, ględzić


Źródła:

Wiktionary

Blubranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Poznań. ględzenie


Źródła:

Wiktionary

Blubry

w gwarze poznańskiej: wypowiedzi bez większej wagi; niewyraźne mówienie, bełkotanie


rzeczownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. pierdoły, brednie, bzdury


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluć

czasownik

 (1.1) stpol. wymiotować


Źródła:

Wiktionary

Bluebird

[czytaj: bluberd] samochód typu Nissan Bluebird


Bluebird – pierwszy program CIA związany z kontrolą umysłu i zmianą zachowań ludzkich, zapoczątkowany w 1949 roku przy pomocy niemieckich naukowców. Projekt istniał do 1951 roku, kiedy to został zastąpiony projektem Artichoke. Podstawowym celem programu było opracowanie i udoskonalenie kontroli nad zachowaniem umysłu ludzkiego w celu szpiegostwa, kontrwywiadu i tajnych manipulacji w globalnej polityce. Eksperymenty przeprowadzane w programie były z udziałem 600 podmiotów, między innymi więźniów, osób chorych psychicznie czy dzieci, a należały do nich między innymi elektrowstrząsy czy podawanie LSD.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bluegrass

[czytaj: blugras] tradycyjna muzyka "ludowa" z południowych Stanów Zjednoczonych, instrumentalna odmiana country


Muzyka bluegrass (lub bluegrass) – amerykański styl muzyki rozrywkowej z lat 50. XX wieku, wywodzący się z muzyki country, wzbogaconej wirtuozowską improwizacją (banjo, mandolina, fiddle – ludowe skrzypce, gitara, kontrabas).

Bluegrass został zainspirowany muzyką z amerykańskiego regionu Appalachia. Ma mieszane korzenie: szkockie, irlandzkie oraz pochodzące z angielskiej muzyki tradycyjnej, później zostały dołączone elementy jazzowe pod wpływem muzyki Afroamerykanów. Imigranci z Wielkiej Brytanii i Irlandii przybyli do Appalachii w XVIII wieku i przynieśli ze sobą tradycje muzyczne swoich ojczyzn. Tradycje te obejmowały głównie angielskie i szkockie ballady, które zawierały muzykę taneczną, taką jak irlandzki reel akompaniowany przez skrzypce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bluegrassowy

bluegrass [czytaj: blugrasowy]


Źródła:

SJP.pl

Bluejacker

[czytaj: bludżaker] osoba wysyłająca niepożądane treści przy pomocy technologii bluetooth


Źródła:

SJP.pl

Bluejacking

[czytaj: bludżaking] wysyłanie niepożądanych treści przy pomocy technologii bluetooth


Bluejacking – wysyłanie niechcianych wiadomości przy pomocy modułu Bluetooth do urządzeń umożliwiających ich odbiór: telefonów komórkowych, laptopów, palmtopów najczęściej przy użyciu vCard i informacji wpisanej w polu o personaliach.

Jest to forma zabawy, niektórzy traktują bluejacking jako sport. W środowisku bluejackerów nie są pochwalane osoby które manipulując vCardami, socjotechniką, lub aplikacjami powodują uszkodzenia sprzętu, danych, kradną dane, środki z kont prepaid, lub wysyłają groźby. Takie zachowania mogą być karalne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Blues

[czytaj: blus]
1. jedna z najstarszych form muzyki północnoamerykańskich Murzynów, początkowo wokalna, później także instrumentalna, stała się podstawową formą jazzu;
2. utwór utrzymany w tym stylu;
3. potocznie: czuć bluesa - rozumieć coś lub kogoś, odczuwać coś wspólnie z drugą osobą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. wokalno-instrumentalny styl muzyczny sięgający korzeniami ludowych pieśni czarnoskórych

 (1.2) muz. utwór w tym stylu


Blues (tłum. smutek, rozpacz) – gatunek muzyczny oraz forma muzyczna wywodząca się ze społeczności Afroamerykanów z południa USA (tzw. głębokie południe, ang. Deep South).

Tematyka bluesa częstokroć skupia się wokół realistycznie ujętych relacji damsko-męskich (miłość, zazdrość, wierność, samotność). Niejednokrotnie poruszane są wątki podróży, pracy zarobkowej, wolności. W bluesowych tekstach obecny jest też krytyczny akcent społeczny, od nierówności rasowej po kwestie polityczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blues-Rock

[czytaj: blus rok] gatunek muzyki rockowej powstały przez połączenie elementów bluesa i rocka, zapoczątkowany w połowie lat 60. XX wieku; blues rock


Źródła:

SJP.pl

Blues-Rockowy

blues-rock [czytaj: blus rokowy]


Źródła:

SJP.pl

Bluesman

[czytaj: blusmen] osoba grająca bluesa


Bluesman – muzyk wykonujący muzykę bluesową.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bluesmanka

[czytaj: blusmenka] muzyczka grająca bluesa


Źródła:

SJP.pl

Bluesować

potocznie: grać bluesa


Źródła:

SJP.pl

Bluesowy

[czytaj: blusowy] związany z bluesem, dotyczący bluesa (np. zespół bluesowy, festiwale bluesowe)


przymiotnik

 (1.1) muz. związany z bluesem, właściwy bluesowi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluetka

drobny utwór sceniczny popularny w drugiej połowie XIX w., fraszka jednoaktowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) teatr. jednoaktowa komedia bądź farsa, rozpowszechniona w 2. (= drugiej) połowie XIX wieku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluetooth

[czytaj: blutuf] nowoczesna technologia łączności radiowej niskiej mocy, umożliwiająca transmisję danych cyfrowych i głosu między komputerem a urządzeniami peryferyjnymi lub telefonem komórkowym


Bluetooth (wym. /ˈblu:tu:θ)/ – standard bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak klawiatura, komputer, laptop, palmtop, smartfon i wieloma innymi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bluff

[czytaj: blef] blef;
1. próba wprowadzenia kogoś w błąd;
2. w kartach: wywołanie u pozostałych graczy wrażenia, że się ma mocniejsze karty niż w rzeczywistości


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bluffiarz

ten, kto blefuje; blefiarz


Źródła:

SJP.pl

Bluffować

[czytaj: blefować] wprowadzać w błąd dla wywołania wrażenia o posiadaniu większych (niż rzeczywiste) możliwości; blefować


Źródła:

SJP.pl

Bluffowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. blefowanie.


Źródła:

Wiktionary

Blum


Źródła:

Wikipedia

Blumentop

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka


Źródła:

Wiktionary

Bluming

zgniatacz kęsisk kwadratowych


Źródła:

SJP.pl

Blumkol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.


Źródła:

Wiktionary

Blumsztajn

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Blumsztynder

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kwietnik


Źródła:

Wiktionary

Blumtopa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka


Źródła:

Wiktionary

Blunt

[czytaj: blant] papieros skręcany zwykle z marihuany lub tytoniu; skręt, joint, dżoint, blant


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zob. joint.


Miejscowości w USA:

Blunt – nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Blurb

[czytaj: blerb] krótka notka reklamowa na tylnej okładce książki lub płyty DVD


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) streszczenie lub rekomendacja umieszczana na czwartej stronie okładki książki;


Blurb (wym. [blerp] lub [blurp]) – rekomendacja lub krótkie streszczenie utworu, umieszczane najczęściej na tylnej stronie okładki i/lub obwoluty książki lub płyty DVD. Blurb zawsze przedstawia utwór w sposób pozytywny lub nawet entuzjastyczny, gdyż z założenia ma charakter marketingowy, a nie krytycznoliteracki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluszcz

1. ozdobna roślin nasienna z rodziny araliowatych;
2. pejoratywnie: osoba ciągle kontrolująca swojego partnera i potrzebująca stałego zapewniania o uczuciach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hedera|ref=tak., roślina pnąca, którą można zobaczyć najczęściej na murach lub drzewach, której liście pozostają zielone w zimie;


Bluszcz (Hedera L.) – rodzaj roślin z rodziny araliowatych (Araliaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od ok. 12, poprzez 18 do ok. 22 gatunków. Występują one w Europie, północnej Afryce, w tym na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach, na Kaukazie oraz w zachodniej, centralnej i wschodniej Azji. Do flory Polski należy jeden gatunek – bluszcz pospolity Hedera helix. Rośliny te zasiedlają lasy i tereny skaliste, wspinając się po drzewach i skałach. Kwiaty zapylane są przez pszczoły i muchówki. Owoce są chętnie jadane przez ptaki, a zimozielone liście chętnie zgryzane bywają zimą przez jeleniowate i owce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluszczolistny

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający liście jak bluszcz


Źródła:

Wiktionary

Bluszczowatość

przenośnie: szukanie w kimś oparcia, niesamodzielność; bluszczowość


Źródła:

SJP.pl

Bluszczowaty

1. podobny do bluszczu;
2. mało samodzielny; chwiejny


Źródła:

SJP.pl

Bluszczowość

przenośnie: szukanie w kimś oparcia, niesamodzielność; bluszczowatość


Źródła:

SJP.pl

Bluszczowy

przymiotnik od: bluszcz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bluszczem; upleciony z bluszczu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluszczyk

1. rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;
2. zdrobnienie od: bluszcz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bluszcz


Bluszczyk (Glechoma L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Obejmuje 7 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej w Europie i Azji, z centrum zróżnicowania we wschodniej Azji, gdzie rośnie 5 gatunków. W Polsce występują dwa gatunki – bluszczyk kosmaty G. hirsuta i bluszczyk kurdybanek G. hederacea. Rośliny z tego rodzaju są uprawiane i dziczejące w Ameryce Północnej i Południowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluszczykowaty

przymiotnik

 (1.1) bot. przypominający bluszczyk


Źródła:

Wiktionary

Bluszczykowy

bluszczyk


Patrz:bluszczyk

Źródła:

SJP.pl

Bluza

górna część ubrania sportowego, roboczego lub munduru, mająca fason koszulowy lub wszyta w pasek i sięgająca do bioder


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. kraw. jednoczęściowe ubranie na tułów;


Bluza – część garderoby okrywająca tułów i ręce, zazwyczaj o luźnym kroju i długości do bioder. Popularnie zakładana na koszulkę lub podkoszulkę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluzczarka

krawcowa szyjąca bluzki damskie


Źródła:

SJP.pl

Bluzeczka

zdrobnienie od: bluzka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: bluzka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluzg

(zwykle w liczbie mnogiej)
1. książkowo: wytrysk, chlupnięcie, bryzg;
2. potocznie: przekleństwo, wyzwisko, złorzeczenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. przekleństwo lub obraźliwe słowo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluzgać

1. o płynie lub mazistej substancji: wylewać się, wydobywać się skądś gwałtownie, obfitym strumieniem; tryskać, rozpryskiwać się;
2. powodować rozpryskiwanie się czegoś;
3. potocznie: wypowiadać gwałtownie, głośno, wykrzykiwać przekleństwa, wyzwiska


Źródła:

SJP.pl

Bluzganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gwałtowne wylewanie się cieczy

 (1.2) używanie przekleństw lub wyzwisk


Źródła:

Wiktionary

Bluzina

tania, licha bluzka


Źródła:

SJP.pl

Bluzka

górna część ubrania kobiet


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. kraw. lekka, górna część damskiej garderoby zakładana przez głowę


Bluzka – górna część damskiej garderoby wierzchniej, która wywodzi się z męskiej koszuli. Używana w stroju ludowym od XVIII wieku. W XIX wieku zaczęła być noszona ze spódnicą, a później także z kostiumem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluzkowy

wychodzący z użycia przymiotnik dotyczący bluzki np. fason bluzkowy


Źródła:

SJP.pl

Bluźnić

ubliżać autorytetom i zasadom uznanym za święte


czasownik

 (1.1) uwłaczać słowem czemuś co jest uznawane za święte


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluźnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bluźnić.


Źródła:

Wiktionary

Bluźnierca

człowiek, który bluźni


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto bluźni; osoba urągająca świętościom


Bluźnierca – pierwszy solowy album kieleckiego rapera Kajmana. Został wydany 28 stycznia 2008 roku nakładem niezależnej wytwórni muzycznej Juicey - Juice Promotion. W celu promocji został nakręcony teledysk do utworu "To jest Kajman!".


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluźnierczo

przysłówek

 (1.1) w sposób bluźnierczy


Źródła:

Wiktionary

Bluźnierczy

bluźnierca


przymiotnik

 (1.1) obrażający to, co święte; związany z bluźnierstwem


Patrz:bluźnierca

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bluźnierczyni

bluźnierca; obrazoburczyni, profanatorka


Źródła:

SJP.pl

Bluźnierstwo

znieważanie (słowem lub czynem) czegoś powszechnie szanowanego, szczególnie tego, co religia uznaje za święte (sacrum)


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) słowa uwłaczające czemuś, co jest uważane za święte


Bluźnierstwo (inaczej: blasfemia) – słowa uwłaczające temu, co jest ogólnie poważane lub co jest przez religię uznane za święte (sacrum).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bluźnik

rzeczownik

 (1.1) śrpol. bluźnierca


Źródła:

Wiktionary

Bluzowy

bluza


Patrz:bluza

Źródła:

SJP.pl

Blwać

czasownik

 (1.1) stpol. wymiotować


Źródła:

Wiktionary

Blwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blwać.


Źródła:

Wiktionary

Blybranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Poznań. zob. blubranie.


Źródła:

Wiktionary

Blycki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Poznań. rzad. klucz nastawny do rur w formie kleszczy


Źródła:

Wiktionary

Blythe

Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

Wikipedia