1. pętla sieci
2. kropla tłuszczu na powierzchni zupy
3. coś, co przypomina kształtem gałkę oczną
4. w żeglarstwie: pętla na końcu liny
5. oczko - gra karciana; także 21 punktów zdobytych w tej grze
przymiotnik
(1.1) pot. w porządku, dobry
przysłówek
(2.1) pot. w porządku, dobrze
wykrzyknik
(3.1) pot. oznaczający zgodę
OK (również okay, l. mn. OKs lub okays) – wyrażenie pochodzące z języka angielskiego oznaczające „w porządku”, „dobrze”.
Zwrot jest pochodzenia amerykańskiego, ale jego etymologia nie jest dokładnie znana. Pierwszy raz w druku ukazała się w The Boston Morning Post 23 marca 1839 roku jako skrót błędnej, ale powszechnej formy all correct. W późnych latach 30. XIX wieku wśród młodszych i lepiej wykształconych Amerykanów pojawiła się praktyka celowego wprowadzania błędów lub skrótów w pisowni niektórych wyrażeń i słów, co przyczyniło się do powstania młodzieżowego slangu. W wyniku tych praktyk powstały takie skróty jak „OK” (wywodzący się z „oll korrect” zamiast „all correct”), „OW” („oll wright” zamiast „all right”) oraz „KY” („know yuse” zamiast „no use”). Tezę tę potwierdza amerykański etymolog i leksykograf Allen Walker Read.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: około (czytany jako cały wyraz)
skrót
(1.1) = około
SJP.pl
Wiktionary
narząd wzroku
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, prawy i zarazem najdłuższy dopływ Wołgi;
Węgierska nazwa miejscowości:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okablować.
(1.2) system kabli w budynku lub urządzeniu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. zakładanie, instalowanie kabli
Wiktionary
obkadzać;
1. otaczać wonnym dymem;
2. odymiać rośliny w celu zniszczenia szkodników
SJP.pl
obkadzić;
1. otoczyć wonnym dymem;
2. odymić rośliny w celu zniszczenia szkodników
SJP.pl
1. znajdować się, rozciągać się dookoła czegoś;
2. tworzyć obwódkę, otok wokół jakiegoś przedmiotu
czasownik przechodni niedokonany (dk. okolić)
(1.1) rozciągać się dookoła czegoś
(1.2) tworzyć obwódkę wokół czegoś; obramować
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okalać.
Wiktionary
1. czynić kogoś kaleką;
2. powodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; kaleczyć, ranić;
3. w przenośni: poważnie uszkadzać jakiś przedmiot, roślinę itp.; niszczyć;
4. okaleczać się - okaleczać samego siebie; ranić się, kaleczyć się, doprowadzać się do kalectwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okaleczać.
Wiktionary
1. czynić kogoś kaleką;
2. powodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; kaleczyć, ranić;
3. w przenośni: poważnie uszkadzać jakiś przedmiot, roślinę itp.; niszczyć;
4. okaleczać się - okaleczać samego siebie; ranić się, kaleczyć się, doprowadzać się do kalectwa
SJP.pl
książkowo: stać się kaleką, zostać okaleczonym
SJP.pl
1. uczynić kogoś kaleką;
2. spowodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; skaleczyć, zranić;
3. w przenośni: poważnie uszkodzić jakiś przedmiot, roślinę itp.; zniszczyć;
4. okaleczyć się - okaleczyć samego siebie; zranić się, skaleczyć się, doprowadzić się do kalectwa
SJP.pl
1. uczynić kogoś kaleką;
2. spowodować czyjś uraz fizyczny lub psychiczny; skaleczyć, zranić;
3. w przenośni: poważnie uszkodzić jakiś przedmiot, roślinę itp.; zniszczyć;
4. okaleczyć się - okaleczyć samego siebie; zranić się, skaleczyć się, doprowadzić się do kalectwa
czasownik przechodni dokonany (ndk. okaleczać)
(1.1) dokonany od|okaleczać.
SJP.pl
Wiktionary
Okalewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Skrwilno.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 563.
Wikipedia
Okalice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Òkalëce) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Cewice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
bardzo krótki odcinek czasu; moment, mgnienie oka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bardzo krótki czas, jak mrugnięcie okiem, chwila
Okamgnienie – książka Stanisława Lema po raz pierwszy wydana w 2000 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego.
Na dzieło składa się zbiór nie publikowanych nigdzie wcześniej esejów, dotyczących rozległych zagadnień filozoficzno–naukowych: od genezy życia na Ziemi i możliwości jego istnienia we Wszechświecie, poprzez zagadnienia ewolucji i inżynierii genetycznej – aż po przyszły bieg dziejów ludzkości i jego ostateczny finał. Utwór nawiązuje do wcześniejszego dzieła Lema Summa technologiae (1964).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik
(1.1) pot. przen. oszukać, wrobić kogoś
(1.2) dodać lub wzmocnić kanty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okantować.
Wiktionary
1. dolna część dachu wystająca poza ściany budynku;
2. daszek umieszczany nad kuchenką w celu odprowadzania dymu i zapachów do przewodu wentylacyjnego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. dolna krawędź dachu, która wystaje poza obrys budynku;
(1.2) sport. pionowa ściana wspinaczkowa z wystającym poziomym fragmentem;
(1.3) zob. okap kuchenny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie: ochlapać, opryskać kroplami czegoś;
2. okapać się - potocznie: ochlapać, opryskać kroplami czegoś samego siebie
SJP.pl
zwierzę z rodziny żyraf, zamieszkujące lasy dorzecza Konga
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub żeński
(1.1) zool. brunatny ssak kopytny lasów tropikalnych o pręgowanych nogach;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pozioma, lekko pochylona rynna biegnąca wokół dachu, odprowadzająca wodę z dachu do rynny spustowej; obdasznica;
2. daszek umieszczony nad oknem, zabezpieczający je przed opadami atmosferycznymi
SJP.pl
osłona chroniąca ścianę przed deszczem; okapnica (rzadko)
Okapnik - odgięta krawędź blachy okapowej lub okiennej wystająca poza lico ściany, zapobiegająca ściekaniu wody po ścianie. Okapnik ma kształt najczęściej litery L i zakończony jest łzawnikiem.
SJP.pl
Wikipedia
→ okap
SJP.pl
zakapturzać;
1. nakładać komuś kaptur;
2. przykrywać kapturem lub czymś podobnym do kaptura
SJP.pl
1. potocznie: ochlapywać, opryskiwać kroplami czegoś;
2. o płynie: kapać, spływać kroplami;
3. okapywać się - potocznie: ochlapywać, opryskiwać kroplami czegoś samego siebie
SJP.pl
rodzaj dwukołowej taczki
Okara (pendżabski/urdu: اوکاڑا) – miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab. W 2010 roku liczyło ono 235 tys. mieszkańców.
W mieście rozwinął się przemysł bawełniany, odzieżowy, metalowy oraz cukrowniczy.
SJP.pl
Wikipedia
Okartowo (niem. Eckersberg) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz.
Wieś leży nad brzegiem jeziora Śniardwy i jeziora Tyrkło, przy drodze krajowej nr 16, 6 km na zachód od Orzysza.
Wikipedia
odmiana glinianego fletu naczyniowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. rodzaj fletu naczyniowego o jajowatym korpusie;
Okaryna – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, rodzaj fletu naczyniowego o wrzecionowatym korpusie. Nazwa pochodzi od włoskiego słowa occarina, oznaczającego gąskę. W Stanach Zjednoczonych często nazywa się okarynę ze względu na kształt sweet potato – słodkim ziemniakiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kosić kosą ręczną w miejscach, gdzie nie można tego zrobić mechanicznie, np. wokół krzewów, drzew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w południowo-zachodniej Afryce;
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: okej] okej, OK, oki; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku
przymiotnik
(1.1) pot. w porządku, dobry
przysłówek
(2.1) pot. w porządku, dobrze
wykrzyknik
(3.1) pot. oznaczający zgodę
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: okajama] miasto w Japonii
Okayama (jap. 岡山市 Okayama-shi) – miasto w Japonii, ośrodek administracyjny prefektury Okayama, w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu.
SJP.pl
Wikipedia
1. reprezentant jakiegoś typu, gatunku; pojedyncza sztuka;
2. wzór, przykład, ideał, wcielenie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) egzemplarz mający charakterystyczne cechy swego gatunku, rodzaju itp.;
(1.2) próbka, egzemplarz przedmiotu lub wyrobu, często w jakimś zbiorze
(1.3) wzór, ideał
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pokazać coś, np. legitymację;
2. objawić coś, wyrazić, np. uczucia;
3. okazać się - stać się wiadomym
czasownik przechodni dokonany (ndk. okazywać)
(1.1) dokonany od|okazywać.
czasownik zwrotny dokonany okazać się (ndk. okazywać się)
(2.1) stać się jawnym
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób charakteryzujący się imponującym rozmiarem, zasięgiem lub imponującą wielkością
(1.2) z przepychem
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: okazale
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: okazały
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okazać.
Okazanie – czynność procesowa mająca na celu rozpoznanie osoby, rzeczy, miejsca czy zwłok, na podstawie śladów pamięciowych.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest okazałe
Wiktionary
1. mający imponujące rozmiary; potężny, pokaźny;
2. odznaczający się przepychem; wspaniały, wystawny, świetny, bogaty
przymiotnik
(1.1) mający imponujące rozmiary
(1.2) odznaczający się przepychem
SJP.pl
Wiktionary
człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dokument, dowód
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dokument, dowód
SJP.pl
Wiktionary
kobieta okazująca, przedstawiająca jakiś dokument, dowód
SJP.pl
SJP.pl
wyjątkowa sytuacja sprzyjająca czemuś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sytuacja sprzyjająca komuś lub czemuś
(1.2) niecodzienne, uroczyste wydarzenie
(1.3) pot. nieoczekiwana możliwość transportu
(1.4) stpol. bitwa
Okazja – polski serial komediowy zrealizowany w latach 2005–2006, emitowany od 23 października 2005 do 21 kwietnia 2006. Liczy 20 odcinków, chociaż początkowo planowano zrealizować ich 29. Trzy pilotowe odcinki pod tytułem Sublokatorzy powstały w 2004 na zlecenie Polsatu, który po ich emisji nie zdecydował się na realizację dalszej części serialu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zwolennik okazjonalizmu - doktryny filozoficzno-teologicznej, według której wzajemne oddziaływanie materii i ducha jest niemożliwe
SJP.pl
zwolenniczka okazjonalizmu - doktryny filozoficzno-teologicznej, według której wzajemne oddziaływanie materii i ducha jest niemożliwe
SJP.pl
1. pogląd filozoficzny, według którego świat materialny i duchowy, w tym wrażenia zmysłowe, przebiegają według równoległych, ale nietożsamych planów boskich;
2. w językoznawstwie: wyraz, którego znaczenie zależy od konkretnej sytuacji, np. tutaj, dziś
Okazjonalizm – pogląd filozoficzny sformułowany przez Arnolda Geulincxa i Nicolasa Malebranche’a, starający się przezwyciężyć trudności wynikające z założenia Kartezjusza, że świat duchowy i świat materialny są na tyle od siebie jakościowo różne, że nie mogą na siebie oddziaływać bezpośrednio.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) rzadko się zdarzając
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co okazjonalne
Wiktionary oraz Wikipedia
1. odnoszący się do szczególnej sytuacji; okolicznościowy;
2. przestarzale: wynikły z okazji; przypadkowy, okazyjny
przymiotnik
(1.1) dotyczący danej okazji
(1.2) rzadko występujący
SJP.pl
Wiktionary
wzorcowy, modelowy; pokazowy
SJP.pl
zdrobnienie od: okazja
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób okazyjny, korzystając z okazji
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. cecha tego, co okazyjne
Wiktionary
wynikły z okazji; przypadkowy; przygodny
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. okazać)
(1.1) pokazywać, przedstawiać coś; dać coś komuś zobaczyć
(1.2) dawać objawy czegoś
czasownik zwrotny niedokonany okazywać się
(2.1) dawać się poznać jako ktoś lub coś; odnosić określony rezultat
(2.2) stawać się oczywistym
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okazywać.
Wiktionary
kraje zachodnie; Zachód, Okcydent
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kult. Zachód, ogólne określenie krajów zachodnich
Świat zachodni, cywilizacja zachodnia, okcydent, potocznie Zachód– określenie różnych narodów i państw (cywilizacji) w regionach Europy Zachodniej, Ameryki Północnej i większości Australazji; przy czym istnieją pewne wątpliwości co do tego, czy państwa w Europie Wschodniej (w tym Polska, a także Rosja) i Ameryce Łacińskiej również zaliczają się do tej kategorii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. człowiek (zwłaszcza mieszkaniec Europy Wschodniej) zainteresowany kulturą zachodu, ulegający jej wzorom;
2. przedstawiciel okcydentalizmu, kierunku w rosyjskiej myśli społecznej pierwszej połowy XIX wieku
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
przejmowanie wzorców kulturowych, ekonomicznych i politycznych z Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych; westernizacja
Okcydentalizacja – przyjmowanie wzorców kultury krajów cywilizacji zachodniej (Okcydent) i powszechna ich akceptacja. Obecnie najczęściej spotykanym przypadkiem okcydentalizacji jest amerykanizacja.
Synonimem okcydentalizacji jest anglicyzm „westernizacja”.
Według Samuela Huntingtona westernizacja jest jednym z co najmniej trzech sposobów reakcji niezachodnich społeczeństw na wpływ Zachodu obok odrzucenia i reformizmu.
SJP.pl
Wikipedia
1. skłonność do czerpania ze wzorów cywilizacji zachodniej, charakterystyczna zwłaszcza dla społeczeństw Europy Wschodniej;
2. liberalny ruch społeczno-polityczny w Rosji XIX w. opowiadający się za przeprowadzenie w Rosji reform w celu zbliżenia jej do cywilizacji zachodnioeuropejskiej
Okcydentalizm (z łac. occidentalis – zachodni) lub zapadniczestwo, zapadnictwo (z ros. zapad – запад – zachód) – ruch społeczno-polityczny w Rosji funkcjonujący w latach 1830–1860, opowiadający się za przeprowadzeniem w Rosji reform upodabniających ustrój i społeczeństwo rosyjskie do cywilizacji zachodnioeuropejskiej. Od lat 60. XIX w. zwolenników poglądów dotąd definiowanych jako okcydentalistyczne w Rosji określa się jako liberałów.
SJP.pl
Wikipedia
zachodni
SJP.pl
język okcytański - język romański występujący na południu Francji; język oksytański, język prowansalski
Język oksytański (occitan / lenga d'òc, okcytański), w Polsce częściej nazywany językiem prowansalskim – język należący do grupy romańskiej języków indoeuropejskich. Język oksytański jest blisko spokrewniony z językiem katalońskim, z którym tworzy diasystem oksytanoromański.
SJP.pl
Wikipedia
Okczyn – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Kodeń. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 816.
Wieś duchowna, położona w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wikipedia
[czytaj: oke] skrót od: Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) adm. eduk. Okręgowa Komisja Egzaminacyjna;
SJP.pl
Wiktionary
w mitologii greckiej: nimfa morska; oceanida
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. nimfa morska, każda z córek Okeanosa i Tetydy;
Okeanidy, oceanidy (stgr. Ὠκεανίδες Ōkeanídes, lp Ὠκεανίς Ōkeanís; łac. Oceanides, lp Oceanid) – w mitologii greckiej nimfy rzeczne.
Uchodziły za córki tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy. Było ich 3 tysiące. Każda z nich była patronką jakiejś rzeki, jeziora lub stawu.
Okeanidami były m.in.:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. jeden z Tytanów w mitologii greckiej, władca wód;
2. mityczna rzeka opływająca wszechświat
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. bóg i uosobienie wielkiej rzeki (wielkiego morza, oceanu) otaczającej świat, najstarszy z tytanów;
Okeanos (stgr. Ὠκεανός Ōkeanós, łac. Oceanus) – w mitologii greckiej największy z tytanów, personifikacja tzw. morza zewnętrznego.
Uchodził za najstarszego syna Uranosa i Gai. Był mężem i bratem tytanidy Tetydy, z którą miał niezwykłą liczbę potomstwa – rzek wpadających do morza: ok. 3000 córek okeanid (wśród nich Urania i Eurynome) i tyluż synów oraz Metydę (Metis) – boginię mądrości. Wskutek tego uważany był za stwórcę (ojca) wszystkich rzek, m.in. takich jak Skamander, Meander, Granikos, Simois oraz Nil.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dzielnica Warszawy;
2. pot. Port Lotniczy im. Fryderyka Chopina
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Okęcie
SJP.pl
okay, okey, OK, oki; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku
przymiotnik
(1.1) pot. w porządku, dobry
przysłówek
(2.1) pot. w porządku, dobrze
wykrzyknik
(3.1) pot. oznaczający zgodę
OK (również okay, l. mn. OKs lub okays) – wyrażenie pochodzące z języka angielskiego oznaczające „w porządku”, „dobrze”.
Zwrot jest pochodzenia amerykańskiego, ale jego etymologia nie jest dokładnie znana. Pierwszy raz w druku ukazała się w The Boston Morning Post 23 marca 1839 roku jako skrót błędnej, ale powszechnej formy all correct. W późnych latach 30. XIX wieku wśród młodszych i lepiej wykształconych Amerykanów pojawiła się praktyka celowego wprowadzania błędów lub skrótów w pisowni niektórych wyrażeń i słów, co przyczyniło się do powstania młodzieżowego slangu. W wyniku tych praktyk powstały takie skróty jak „OK” (wywodzący się z „oll korrect” zamiast „all correct”), „OW” („oll wright” zamiast „all right”) oraz „KY” („know yuse” zamiast „no use”). Tezę tę potwierdza amerykański etymolog i leksykograf Allen Walker Read.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: zaakceptowanie czegoś, lajk
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. potwierdzenie czegoś, akceptacja
(1.2) pot. lajk
Olsztyńska Korporacja – spółka realizująca przewozy pasażerskie na regularnych liniach w Olsztynie i okolicach. Firma obsługuje trzy linie miejskie oraz dwie podmiejskie. Do realizacji zadań wykorzystywane są mikrobusy popularnie zwane przez mieszkańców OKejkami (należy zwrócić uwagę, iż nazwa taka może również być nadawana busikom innych firm w regionie).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
minerał odkryty w XIX wieku przez Lorenza Okena na Grenlandii
SJP.pl
[czytaj: okej] okej, okay, oki, OK; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku
SJP.pl
kierunek filozoficzny w scholastyce XIV wieku, będący kontynuacją poglądów Wilhelma Ockhama; ockhamizm
Ockhamiści – ruch w ramach filozofii średniowiecznej, obejmujący zwolenników i kontynuatorów myśli Williama Ockhama. Ruch rozpoczął Ockham i Uniwersytet Oksfordzki w XIV wieku. Ockhamiści zostali potępieni przez Kościół katolicki jako głoszący niebezpieczne dla jego nauk tezy. Wielu z ockhamistów było zmuszonych do wyrzeczenia się swych nauk, m.in. Mikołaj z Autrécourt i Jan z Mirecourt, choć część, jak Mikołaj z Oresme lub Albert Saksończyk doszło do wysokich godności kościelnych, zajmując się więcej naukami specjalnymi, niż kwestiami nauk Kościoła.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: okej] okej, okay, OK; potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku
inne:
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: okienko
SJP.pl
zdrobnienie od: okno
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od okno
(1.2) miejsce, stoisko w urzędach lub biurach, przy którym są obsługiwani klienci
(1.3) pot. wolna jednostka zajęciowa w trakcie dnia
(1.4) otwór adresowy w kopercie
(1.5) wydawka w kuchni lub miejsce zwrotu naczyń
(1.6) bot. otwór na szczycie kanalika w osłonce zalążka;
(1.7) anat. okienko okrągłe – struktura anatomiczna w obrębie ucha;
(1.8) anat. okienko owalne – struktura anatomiczna w obrębie ucha;
(1.9) anat. okienko aortalne – przestrzeń pomiędzy dolnym zarysem aorty a górnym zarysem tętnicy płucnej lewej
(1.10) med. okienko serologiczne – przedział czasu od chwili zakażenia do możliwości wykrycia tego zakażenia przez laboratorium za pomocą oznaczania obecności przeciwciał;
(1.11) środ. telew. czas przeznaczony dla określonej audycji
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: okienko
SJP.pl
ruchoma, drewniana zasłona umocowywana na zawiasach przy oknie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rozchylane na boki zamknięcie okna w postaci skrzydła, służące do zabezpieczania lub zacieniania okna od zewnątrz;
Okiennica – montowane na zewnątrz lub od wewnątrz zabezpieczenie okna. Okiennice mają kształt jedno-, dwu- lub wieloskrzydłowych (dwu- lub wieloczęściowych) drzwiczek pełnych, z żaluzją lub z otworami, otwieranych na ścianę.
Najczęściej wykonywane są z drewna, stali, aluminium lub PCW. Żaluzja w skrzydle okiennicy najczęściej ma zamontowane lamele na stałe, lecz istnieją rozwiązania z lamelami odchylanymi (ruchomymi). Przykładem takich okiennic są shutters, montowane wewnątrz pomieszczeń w oknach, drzwiach, przejściach a nawet w szafach. Shutter składa się z jednego lub więcej paneli. Każdy panel zbudowany jest ze sztywnej ramy i umieszczonych w niej poziomo ruchomych lamel. Shuttersy mogą być składane na zawiasach lub przesuwane po prowadnicach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ruchoma, drewniana zasłona umocowywana na zawiasach przy oknie
SJP.pl
zdrobnienie od: okiennica
SJP.pl
przymiotnik od: okno
przymiotnik
(1.1) przym. od okno
SJP.pl
Wiktionary
okiełznać;
1. w jeździectwie: założyć wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmusić kogoś do posłuszeństwa, ukrócić zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; pohamować, poskromić, powściągnąć
SJP.pl
okiełzać;
1. w jeździectwie: założyć wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmusić kogoś do posłuszeństwa, ukrócić zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; pohamować, poskromić, powściągnąć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okiełznać.
Wiktionary
okiełzywać;
1. w jeździectwie: zakładać wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmuszać kogoś do posłuszeństwa, ukrócać zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; hamować, poskramiać, powściągać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okiełznywać.
Wiktionary
okiełznywać;
1. w jeździectwie: zakładać wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmuszać kogoś do posłuszeństwa, ukrócać zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; hamować, poskramiać, powściągać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. największa wyspa archipelagu Riukiu na Oceanie Spokojnym;
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Okinawy (miasta)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Okinawy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Okinawy (miasta)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Okinawy
SJP.pl
Wiktionary
→ Okinawa (wyspa japońska)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Okinawą, dotyczący Okinawy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język okinawski;
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. chem. wodorotlenek żelaza, z którego wyrabiano ochrę
Ocquier (wa. Okir) – dzielnica (section) gminy Clavier w Belgii, w Regionie Walońskim, w prowincji Liège, w okręgu Huy. 1 stycznia 2020 roku liczyła 711 mieszkańców. Do 31 grudnia 1976 r. samodzielna gmina.
Wiktionary oraz Wikipedia
śnieg na gałęziach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. śnieg przymarznięty do gałęzi, zwisający w kształcie kiści;
Okiść – zjawisko związane z opadem śniegu osiadającym na gałęziach drzew i krzewów; gruba warstwa ciężkiego (mokrego) śniegu powodująca często łamanie gałęzi, a nawet całych drzew (zwłaszcza o szerokich konarach). Połamane w ten sposób drzewo w leśnictwie zwane jest śniegołomem, a gdy dojdzie do wywrócenia się całego drzewa mamy do czynienia ze śniegowałem. Okiść może spowodować duże szkody zwłaszcza w niepielęgnowanych młodnikach oraz w górach w jednogatunkowych drzewostanach obcego (nizinnego) pochodzenia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uszczelnić kitem
SJP.pl
uszczelniać kitem
SJP.pl
potocznie:
1. w piłce nożnej: minąć przeciwnika, prowadząc piłkę, zwłaszcza dzięki sprytnemu zagraniu; przedryblować;
2. wprowadzić w błąd, oszukać; wykiwać
SJP.pl
stan w USA
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan w Stanach Zjednoczonych Ameryki leżący w środku południowej części kraju;
Oklahoma (wymowa:/ˌoʊkləˈhoʊmə/) – stan w Stanach Zjednoczonych leżący w środku południowej części kraju. Graniczy od północy ze stanami Kansas i Kolorado, od wschodu ze stanami Missouri i Arkansas, od południa z Teksasem, od zachodu z Nowym Meksykiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Oklahoma City, miasta w USA
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Oklahomy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Oklahoma City (miasta w USA)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Oklahomy
SJP.pl
Wiktionary
→ Oklahoma, → Oklahoma City
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oklahomą, dotyczący Oklahomy
SJP.pl
Wiktionary
1. opaść, zwiesić się;
2. stać się osowiałym, apatycznym
czasownik nieprzechodni
(1.1) opuścić się ku dołowi
(1.2) przen. stać się apatycznym lub zrezygnowanym
SJP.pl
Wiktionary
taki, który oklapnął; oklapły
SJP.pl
1. opaść, zwiesić się;
2. stać się osowiałym, apatycznym
SJP.pl
dawniej: klaskanie w dłonie jako wyraz zadowolenia, uznania; oklaski
SJP.pl
1. dźwięki wydawane za pomocą rąk przez człowieka podczas klaskania;
2. klaskanie w dłonie jako wyraz zadowolenia, uznania
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) brawa, aplauz
SJP.pl
Wiktionary
klaskać w dłonie dla wyrażenia uznania
czasownik przechodni niedokonany (dk. oklaskać)
(1.1) klaskać w dłonie dla wyrażenia uznania
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: ten, kto klaszcze, oklaskuje; klaskacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oklaskiwać.
Wiktionary
pokryć coś przyklejoną warstwą czegoś
SJP.pl
cienkie płaty drewna lub innego materiału służące do oklejania wyrobów stolarskich
Okleina – cienki arkusz forniru, najczęściej o grubości od 0,5 do 1 mm, przeważnie ze stycznego przekroju drewna, przeznaczony do oklejania (fornirowania) wyrobów stolarskich, zwłaszcza mebli.
SJP.pl
Wikipedia
maszyna do oklejania obrzeży płyt meblowych arkuszami z forniru lub tworzywa sztucznego
SJP.pl
zakład przemysłu drzewnego produkujący okleiny i obłogi
SJP.pl
pracownik zatrudniony przy produkcji oklein
SJP.pl
nakładać okleinę na drewno; fornirować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okleinować.
Okleina – cienki arkusz forniru, najczęściej o grubości od 0,5 do 1 mm, przeważnie ze stycznego przekroju drewna, przeznaczony do oklejania (fornirowania) wyrobów stolarskich, zwłaszcza mebli.
Wiktionary oraz Wikipedia
pokrywać coś przyklejoną warstwą czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|oklejać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. pisanka powstająca przez oklejanie powłoki jajka różnymi materiałami
Oklejanka – charakterystyczny dla rejonu Puszczy Białej typ jajka wielkanocnego zdobionego rdzeniem sitowia i kolorowymi nitkami.
Ten typ wielkanocnego jaja znany jest również na terenie zachodniego Podlasia, jednak oklejanki Kurpiów Białych mają swoje specyficzne wzory oraz niekiedy materiały (koraliki, cekiny, złoty papier).
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd do oklejania lepką taśmą brzegów arkuszy papieru, pudełek, pakunków itp.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyrząd ułatwiający klejenie lub oklejanie przedmiotów za pomocą taśmy samoprzylepnej
SJP.pl
Wiktionary
robotnik zatrudniony przy oklejaniu wyrobów stolarskich okleiną
SJP.pl
materiał, np. papier, tkanina, skóra, do oklejania okładek książek, notesów itp.
SJP.pl
bez kulbaki, bez siodła; na oklep
przysłówek
(1.1) bez kulbaki, bez siodła
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: oklepać
Oklep – popularna nazwa jazdy konnej bez użycia siodła.
Jazda na oklep jest trudniejsza niż jazda w siodle, dlatego potrzebne jest najpierw solidne opanowanie podstaw jazdy w siodle. Jazda konna na oklep może być wartościowym ćwiczeniem dosiadu: wymaga bowiem dobrej równowagi i odpowiedniego ułożenia nóg jeźdźca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. uderzając płasko, obić coś po wierzchu lub ze wszystkich stron;
2. oklepać się:
a) oklepać samego siebie;
b) oklepać siebie nawzajem;
c) potocznie: stać się oklepanym, zbyt znanym, nudnawym
SJP.pl
frazes, banał, slogan
SJP.pl
1. uderzając płasko, obić coś po wierzchu lub ze wszystkich stron;
2. oklepać się:
a) oklepać samego siebie;
b) oklepać siebie nawzajem;
c) potocznie: stać się oklepanym, zbyt znanym, nudnawym
przymiotnik
(1.1) za bardzo znany z powodu wielokrotnego powtarzania
forma czasownika.
(2.1) ims. od oklepać
SJP.pl
Wiktionary
1. uderzając płasko, obijać coś po wierzchu lub ze wszystkich stron;
2. oklepywać się:
a) oklepywać samego siebie;
b) oklepywać siebie nawzajem;
c) potocznie: stawać się oklepanym, zbyt znanym, nudnawym
SJP.pl
unieruchamiać coś za pomocą klina; zaklinowywać
SJP.pl
1. o kryształach strącanego osadu: zatrzymywać substancje obce;
2. o substancjach stałych: pochłaniać gazy;
3. o frontach atmosferycznych: ulegać zwarciu, łączyć się
SJP.pl
w meteorologii: zjawisko polegające na tym, że front zimny, szybciej się poruszający, dogania front ciepły
SJP.pl
Wikipedia
sterowane automatycznie urządzenie, stosowane przy okresowym wstrzymaniu przepływu krwi w naczyniach kończyn
SJP.pl
przymiotnik od: okluzja
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zgrubienie od: okno
SJP.pl
1. otwór w ścianie lub dachu budynku pozwalający m.in. na wentylację pomieszczenia, zobaczenie tego, co jest na zewnątrz;
2. szyba oprawiona w ramę znajdująca się w takim otworze;
3. przenośnie: luka, otwór w czymś pozwalające na zajrzenie do wnętrza tego czegoś;
4. w informatyce: część ekranu monitora wyróżniona przez ramkę;
5. w górnictwie: otwór wentylacyjny w ścianie pomiędzy wyrobiskami;
6. w ogrodnictwie: oszklona rama będąca górną częścią inspektu;
7. w łowiectwie: otwór nory zwierząt leśnych
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie
(1.2) geogr. osada w Polsce;
(1.3) daw. geogr. wieś w Polsce
Okno – element, konstrukcja zamykająca otwór w ścianie lub w dachu, służący do oświetlenia lub przewietrzania pomieszczeń.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek jaskółki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Delichon urbica|ref=tak., pospolity w Polsce gatunek jaskółki;
Oknówka zwyczajna, oknówka, jaskółka oknówka (Delichon urbicum) – niewielki gatunek ptaka wędrownego z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae). Rozmnaża się w Europie, zachodniej i środkowej Azji oraz północnej Afryce, a zimuje w Afryce Subsaharyjskiej oraz południowej i południowo-zachodniej Azji. Żywi się owadami, które złapie w locie. Migruje na obszary, gdzie insekty latające występują obficie. Głowę i wyższe partie ciała ma czarne z niebieskim połyskiem, biały kuper i dolne partie ciała. Występuje zarówno na otwartych terenach, jak i w pobliżu siedzib ludzkich. Z wyglądu jest podobny do dwóch innych gatunków z rodzaju Delichon, które są endemiczne dla wschodniej i południowej Azji. Posiada dwa powszechnie uznawane podgatunki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ okno; okienny
SJP.pl
narząd wzroku
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. narząd wzroku;
(1.2) kulin. krążek tłuszczu na powierzchni płynu
(1.3) otwór pomiędzy węzłami (splotami) sieci
(1.4) w grze go, niezajęty punkt lub punkty otoczone przez kamienie tego samego koloru;
(1.5) żegl. służba obserwacyjna na statku albo jachcie
(1.6) żegl. marynarz lub żeglarz pełniący służbę obserwacyjną na oku (1.5)
(1.7) żegl. otwór w pętli zawiązanej lub zaplecionej na końcu liny np. cumy
(1.8) meteorol. centrum cyklonu tropikalnego
(1.9) stpol. punkt, jednostka
(1.10) gw-pl|Bukowina. litr
Oko – receptorowy narząd zmysłu wzroku. Najprostsze oko ma tylko zdolność wykrywania pewnego zakresu promieniowania elektromagnetycznego; bardziej skomplikowane jest w stanie dostarczyć informacji o kierunku padania światła, jego intensywności oraz kształtach obiektów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okocić.
Wiktionary
okocić się - wydać potomstwo; wykocić się, urodzić (o samicy niektórych zwierząt)
SJP.pl
1. wieś w Polsce, w województwie małopolskim;
2. marka piwa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie małopolskim;
Okocim – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Brzesko.
Do 1954 roku istniała gmina Okocim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Okocimia
SJP.pl
mieszkanka Okocimia
SJP.pl
przymiotnik od: Okocim (wieś)
przymiotnik
(1.1) dotyczący Okocimia
SJP.pl
Wiktionary
o niektórych zwierzętach, zwłaszcza samicy kota: taki, który urodził młode
SJP.pl
zaopatrzyć w kolce
SJP.pl
roślina z rodziny traw (Cortaderia selloana), występująca w Brazylii i Argentynie; gynerium, trawa pampasowa, kortaderia
Kortaderia, trawa pampasowa, okolcz (Cortaderia Stapf) – rodzaj roślin należących do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje od ok. 20 gatunków (w wąskim ujęciu po wyodrębnieniu rodzaju Austroderia) do ok. 24, 25 lub nawet 27 gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
oznaczyć kolczykiem, np. bydło; zakolczykować
SJP.pl
1. przestarzale to, co okala, otoczenie;
2. łąka w zakrętach wijącej się rzeki
SJP.pl
Wikipedia
ciemny, hawajski alkohol, wytwarzany przez destylację przefermentowanego zacieru z ryżu, melasy i soku rośliny taro
SJP.pl
Okoleniec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Kłodawa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
utworzyć obwódkę, obrzeżenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obszar wokół czegoś
(1.2) obszar, który stanowi jakiś zbiór, całość
(1.3) mieszkańcy określonego obszaru
Wiktionary oraz Wikipedia
część zdania określająca orzeczenie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. część zdania określająca czasownik;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. ktoś z okolicy
Okolicznik – część zdania, która pełni funkcję określającą orzeczenie. Uzupełnia czasownik o dodatkowe elementy. Pozostaje on ze swoim członem nadrzędnym w związku przynależności.
Czasami trudno wskazać, czy określona część zdania jest okolicznikiem czy dopełnieniem. Z pomocą przychodzi wtedy reguła, która mówi, że dopełnienie pozostaje ze swoim członem nadrzędnym w związku rządu (okolicznik pozostaje w związku przynależności)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wydarzenie, fakt towarzyszący jakiejś sytuacji lub zdarzeniu;
2. sposobność, okazja;
3. w prawie: okoliczność łagodząca, obciążająca -fakt ujawniony w toku procesu sądowego, wpływający na orzeczenie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, co towarzyszy czemuś; kontekst sytuacji, zdarzenia
SJP.pl
Wiktionary
zespół faktów i wydarzeń towarzyszących jakiemuś zajściu lub sytuacji; warunki
SJP.pl
związany z jakimś szczególnym wydarzeniem, wynikający z określonej sytuacji
przymiotnik
(1.1) związany z pewnymi okolicznościami
(1.2) upamiętniający jakieś wydarzenie
SJP.pl
Wiktionary
1. znajdujący się w okolicy;
2. należący do danej okolicy; miejscowy; tutejszy;
3. znajdujący się dookoła czegoś, okalający coś
przymiotnik
(1.1) znajdujący się w okolicy
SJP.pl
Wiktionary
1. warstwa komórek miękiszowych pokrywająca łodygę lub korzenie rośliny, oddzielająca łyko od endodermy; perycykl;
2. dawny układ wsi w formie placu obudowanego wokół domostwami
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urb. wieś, osada zbudowana na planie okręgu;
(1.2) bot. syst. nazwa systematyczna|Cyclanthu|Poit. ex A.Rich.., rodzaj roślin naziemnopączkowych z rodziny okolnicowatych;
(1.3) bot. roślina z rodzaju okolnica (1.2)
(1.4) bot. warstwa roślinnych komórek parenchymatycznych na obwodzie walca osiowego w korzeniu i łodydze;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pismo urzędowe z określonymi instrukcjami i wskazówkami, wydawane przez organ administracyjny podległym mu jednostkom; kurenda, cyrkularz;
2. ogrodzona część na podwórzu lub pastwisku przeznaczona dla zwierząt hodowlanych
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z okólnikiem, dotyczący okólnika
Wiktionary
1. biegnący wkoło; okrężny;
2. dawniej: okoliczny, sąsiedni
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
okomżyć się - potocznie:
1. stać się duchownym;
2. nałożyć komżę
SJP.pl
drapieżna ryba słodkowodna, ceniona w wędkarstwie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Perca fluviatilis|Linnaeus|ref=tak., słodkowodna ryba drapieżna;
Okoń pospolity, okoń (Perca fluviatilis) – gatunek drapieżnej ryby z rodziny okoniowatych (Percidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Okonka (miasta w Polsce); okonecczanin
SJP.pl
mieszkanka Okonka (miasta w Polsce); okonecczanka
SJP.pl
okończyk karzełek - ryba słodkowodna z rodziny bassowatych
SJP.pl
mieszkaniec Okonka (miasta w Polsce); okończanin
SJP.pl
mieszkanka Okonka (miasta w Polsce); okończanka
SJP.pl
przymiotnik od: Okonek
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Okonkiem, dotyczący Okonka
SJP.pl
Wiktionary
mały okoń (ryba drapieżna); okoniek
Okonek (niem. Ratzebuhr in Pommern) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, położone na Pojezierzu Południowopomorskim, nad rzeką Czarną. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Okonek. Według danych z 30 czerwca 2016 r. miasto liczyło 3983 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
mały okoń (ryba drapieżna); okonek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rząd ryb słodkowodnych należący do gromady promieniopłetwych
Okoniokształtne (Perciformes) – najliczniejszy rząd ryb promieniopłetwych obejmujący co najmniej 150, a według niektórych źródeł nawet 180 rodzin. Gatunki zaliczane do okoniokształtnych są bardzo zróżnicowane pod względem budowy ciała, zajmowanego siedliska i prowadzonego trybu życia. Występują niemal we wszystkich zbiornikach wodnych na Ziemi. Większość stanowią gatunki morskie. Są najmłodszą filogenetycznie grupą ryb.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach okoniokształtnych (rząd ryb)
przymiotnik
(1.1) icht. taki, który ma kształt okonia, przypominający kształtem okonia
SJP.pl
Wiktionary
bass wielkogębowy; ryba z rzędu okoniokształtnych
Bass wielkogębowy (Micropterus salmoides), niewłaściwie nazywany okoniopstrągiem (inna nazwa występująca w literaturze to okoniopstrąg amerykański) – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby okoniokształtnej z rodziny bassowatych (Centrarchidae). Poławiany przez wędkarzy.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach okoniopstrągowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
o cechach okoniopstrągowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Percidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina ryb okoniokształtnych;
Okoniowate (Percidae) – rodzina ryb okoniokształtnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach okoniowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
podrząd ryb okoniokształtnych
Okoniowce (Percoidei) – podrząd ryb okoniokształtnych (Perciformes) obejmujący ryby o budowie najbliższej jego typowi nomenklatorycznemu. Okoniowce stanowią najliczniejszą grupę okoniokształtnych, bardzo zróżnicowaną pod względem morfologicznym i biologicznym.
SJP.pl
Wikipedia
→ okoń
SJP.pl
kompozycja woskowa złożona z pozostałości destylacyjnej surowego ozokerytu i kauczuku
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj fortyfikacji w postaci rowu z nasypem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego;
(1.2) przen. pozycja lub sposób myślenia zawzięcie bronione
forma czasownika.
(2.1) 2 os. lp. rozk. od: okopać
Okop – polowa fortyfikacja ziemna, obronna lub oblężnicza, w postaci wykopu o głębokości chroniącej przed ostrzałem nieprzyjaciela na wprost, redukująca przy okazji skutki ostrzału od góry i bombardowań, usytuowana na froncie walk, służąca głównie do prowadzenia ognia z broni osobistej i zespołowej oraz obserwacji przedpola. Czasami własne okopy (punktowe) może mieć również sprzęt ciężki operujący (np. czołgi) bezpośrednio na froncie, aczkolwiek na współczesnym teatrze walk, charakteryzującym się mobilnością sprzętu, stosowane jest to coraz rzadziej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obkopać;
1. kopiąc, spulchnić ziemię wokół jakiejś rośliny;
2. otoczyć jakiś obiekt umocnieniami ziemnymi;
3. wykopać dookoła czegoś rów;
4. nasypać wokół czegoś ziemi lub piasku;
5. kopiąc, spowodować ból;
6. kopiąc jakąś powierzchnię, pobrudzić ją lub zniszczyć;
7. okopać się - usypać okopy wokoło siebie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okopać.
Wiktionary
pokrywać coś brudem pochodzącym z dymu lub podobnych substancji
SJP.pl
czasownik
(1.1) roln. ogrod. ochronić rośliny przed przemarzaniem poprzez usypanie kopców
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okopcować.
Wiktionary
okryć ziemią łodygi roślin
SJP.pl
1. związany z okopem, fortyfikacją ziemną;
2. rośliny okopowe - rośliny uprawiane dla jadalnych korzeni lub bulw
SJP.pl
ogół roślin okopowych
SJP.pl
ogół roślin okopowych
SJP.pl
1. związany z okopem, fortyfikacją ziemną;
2. rośliny okopowe - rośliny uprawiane dla jadalnych korzeni lub bulw
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z okopem, dotyczący okopu
(1.2) związany z uprawą roślin dla bulw lub korzeni wymagających okopywania, dotyczący takiej uprawy
SJP.pl
Wiktionary
obkopywać;
1. kopiąc, spulchniać ziemię wokół jakiejś rośliny;
2. otaczać jakiś obiekt umocnieniami ziemnymi;
3. wykopywać dookoła czegoś rów;
4. nasypywać wokół czegoś ziemi lub piasku;
5. kopiąc, powodować ból;
6. kopiąc jakąś powierzchnię, brudzić ją lub niszczyć;
7. okopywać się - usypywać okopy wokoło siebie
czasownik przechodni niedokonany (dk. okopać)
(1.1) obsypywać uprawianą roślinę skopaną wokół ziemią
(1.2) otaczać umocnieniami ziemnymi, np. wałem
czasownik zwrotny niedokonany okopywać się (dk. okopać się)
(2.1) otaczać się okopami, np. wałem
SJP.pl
Wiktionary
skrajna deska z kloca, z jednej strony płaska, z drugiej półokrągła; okrajka; oblader; opół
SJP.pl
usunąć korę okrywającą pień i gałęzie drzewa
czasownik przechodni dokonany (ndk. okorowywać)
(1.1) pozbawić kory
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okorować.
Wiktionary oraz Wikipedia
usuwać korę okrywającą pień i gałęzie drzewa; korować
czasownik przechodni niedokonany (dk. okorować)
(1.1) pozbawiać kory
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okorowywać.
Wiktionary
związany z ruchem oka
SJP.pl
skosić dookoła
SJP.pl
mocna, włóknista błona silnie unaczyniona i unerwiona, zbudowana z tkanki łącznej zbitej, pokrywająca powierzchnię kości; periosteum
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. błona otaczająca i ochraniająca kości;
Okostna (łac. periosteum) – błona pokrywająca od zewnątrz większą część kości (oprócz powierzchni stawowych), silnie unaczyniona i unerwiona. Składa się z włóknistej warstwy zewnętrznej i wewnętrznej warstwy rozrodczej, zawierającej komórki kościotwórcze. Funkcją okostnej jest ochrona i odżywianie kości, a także wytwarzanie tkanki kostnej w okresie rozwoju (przyrost kości na grubość) i regeneracja ubytków, np. po złamaniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z okostną, dotyczący okostnej
Wiktionary
okowy; dawniej:
1. kajdany, łańcuchy; więzy, dyby;
2. niewola, brak swobody
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kajdany, łańcuchy, pęta
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. związany z okowitą, dotyczący okowity
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. producent lub handlarz okowitą
(1.2) przest. upijający się okowitą
Wiktionary
ryba z rzędu dorszokształtnych, odżywiająca się małymi skorupiakami, krewetkami, robakami i drobnymi rybami
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Trisopterus esmarkii|Nilsson|ref=tak., ryba morska z rodziny dorszowatych;
Okowiel (Trisopterus esmarkii) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. wódka;
2. spirytus
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. spoż. mocna wódka
(1.2) przest. nieoczyszczony spirytus
Okowita (od łac. aqua vitae – woda życia) lub gorzałka – staropolskie określenie wysokoprocentowego napoju alkoholowego, mocnej wódki produkowanej ze zbóż i ziemniaków.
Aqua vitae wytwarzano w Europie już w XIII wieku jako spirytus będący produktem destylacji wina. Początkowo produkowana wyłącznie w celach leczniczych, z czasem stała się zwykłym napojem alkoholowym. Spolszczonym mianem okowity określano u nas tę wódkę, która dotarła do Polski w XVI wieku z Niemiec lub Włoch, pierwotnie zresztą będąc trunkiem dostępnym głównie dla zamożnych mieszczan.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzałe zdrobnienie od: okowita
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: okowita
(1.2) pieszcz. okowita
SJP.pl
Wiktionary
okowy; dawniej:
1. kajdany, łańcuchy; więzy, dyby;
2. niewola, brak swobody
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) poet. łańcuchy, kajdany, pęta
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej okólnik; podwórko, zagroda; ogrodzona część przeznaczona dla bydła;
2. dawniej: okolica, to co otacza, obwód, okrąg
SJP.pl
Wikipedia
koliste ustawienie na jednym poziomie zespołu gałęzi, liści lub części kwiatu
SJP.pl
Wikipedia
przypominający budową okółek
SJP.pl
piśmica okółkóweczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych
SJP.pl
1. mający kształt okółka;
2. liście okółkowe - liście wyrastające po kilka z jednego węzła, tworzące okółek
SJP.pl
w przybliżeniu
przyimek
(1.1) … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu
(1.2) daw. … określający miejsce dookoła przedmiotu
partykuła
(2.1) … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu
SJP.pl
Wiktionary
przedrostek
(1.1) określa cechę czegoś, co znajduje się lub ma miejsce dookoła przedmiotu określanego przez przymiotnik
Wiktionary
znajdujący się, występujący w pobliżu bieguna
przymiotnik
(1.1) geogr. właściwy okolicom bieguna
(1.2) geogr. położony w pobliżu bieguna
SJP.pl
Wiktionary
w ekonomii: dotyczący budżetu
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z budżetem, dotyczący budżetu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający mniej więcej 24 godzin
Wiktionary
mający prędkość bliską prędkości dźwięku, np. przepływ okołodźwiękowy; transsoniczny
SJP.pl
zbliżony do wieku emerytalnego
SJP.pl
znajdujący się, występujący w pobliżu gardła zwierząt
SJP.pl
znajdujący się lub krążący dookoła gwiazdy
SJP.pl
związany z konkordatem, dotyczący konkordatu
SJP.pl
związany z okresem krytycznym
SJP.pl
znajdujący się lub krążący dookoła Księżyca
przymiotnik
(1.1) znajdujący się, odbywający się, występujący dookoła księżyca
SJP.pl
Wiktionary
znajdujący się lub krążący dookoła Marsa
SJP.pl
związany z czasem obejmującym miesiączkę, przebiegający w niedługiej odległości czasowej od miesiączki
SJP.pl
związany z okresem porodu
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma miejsce w okresie porodu oraz bezpośrednio przed nim lub po nim
SJP.pl
Wiktionary
dziejący się około południa
SJP.pl
znajdujący się, występujący w pobliżu przełyku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń;
Okołorostek (cyrkumfiks z łac. cirkumfixus od circum „dookoła” i fixus „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każda cząstka wyrazu (jego morfem), o ile otacza rdzeń (podstawę słowotwórczą), a jego składniki nie występują samodzielnie. Cyrkumfiks należy do zrostków. Cyrkumfiks ma znaczenie tylko jako całość.
Wiktionary oraz Wikipedia
znajdujący się, występujący w pobliżu równika
SJP.pl
płacik okołośrodkowy - struktura anatomiczna mózgu
SJP.pl
związany ze statutem, dotyczący statutu
SJP.pl
w anatomii: znajdujący się, występujący w pobliżu stawu
SJP.pl
związany z czasem obejmującym święto, przebiegający w niedługiej odległości czasowej od święta
SJP.pl
znajdujący się lub krążący dookoła Słońca
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. dawniej okólnik; podwórko, zagroda; ogrodzona część przeznaczona dla bydła;
2. dawniej: okolica, to co otacza, obwód, okrąg
SJP.pl
1. wieś w województwie łódzkim;
2. wieś w województwie śląskim
SJP.pl
Wikipedia
związany z zakładem (przedsiębiorstwem), dotyczący zakładu (przedsiębiorstwa)
SJP.pl
znajdujący się lub krążący dookoła Ziemi
SJP.pl
znajdujący się, występujący w pobliżu zwrotnika
SJP.pl
oszukać kogoś, wywieść w pole, zrobić w balona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okpić.
Wiktionary
jeden z gatunków ketmii, wieloletnia roślina warzywna, uprawiana w krajach tropikalnych dla jadalnych owoców i włókna; ketmia jadalna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Abelmoschus moschatus|Medik.|ref=tak., roślina jednoroczna o wyprostowanych pędach o wysokości jednego metra i żółtych kwiatach, stosowana jako roślina ozdobna, warzywo i zioło;
(1.2) spoż. niedojrzały owoc okry (1.1) używany jako jarzyna
(1.3) kulin. danie z okry (1.2)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. przechodzić okrakiem przez coś lub nad czymś;
2. siadać na czymś lub kimś, spuszczając po obu stronach nogi; obejmować nogami
SJP.pl
siad okraczny - taki siad, w którym nogi siedzącego znajdują się po obu stronnach danego przedmiotu
SJP.pl
potocznie:
1. przejść okrakiem przez coś lub nad czymś;
2. usiąść na czymś lub kimś, spuszczając po obu stronach nogi; objąć nogami
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) przywłaszczać sobie czyjąś własność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przywłaszczanie czyichś dóbr
Wiktionary
1. linia ograniczająca płaszczyznę o formie kolistej; okręg, krąg, obwód;
2. przedmiot o kulistym kształcie; krąg, okręg;
3. przedmioty, osoby itp. ustawione w koło, okręg, krąg;
4. płaszczyzna ograniczona linią kolistą; koło, kółko, krąg, obwód;
5. w matematyce: krzywa płaska będąca zbiorem wszystkich punktów płaszczyzny znajdujących się w tej samej odległości od ustalonego punktu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. krzywa na płaszczyźnie wyznaczona przez wszystkie punkty leżące w jednakowej odległości od danego punktu (środka okręgu);
(1.2) kształt utworzony na podobieństwo okręgu (1.1)
Okrąg – zbiór wszystkich punktów płaszczyzny euklidesowej odległych od danego punktu o daną odległość. Ten ustalony punkt nazywa się środkiem, a zadaną odległość – promieniem. Zwykle przyjmuje się dodatkowo że promień musi być dodatni
Okrąg jest szczególnym przypadkiem elipsy o równych półosiach, jest to także 1-wymiarowa hipersfera.
Okrąg jest brzegiem pewnego koła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od okrąglak
Wiktionary
1. okorowany pień drzewa;
2. okrągła budowla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jezioro w Polsce, w gminie Pobiedziska
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: okrągło
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: okrągły
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. zdrobnienie od: okrągły;
2. pulchny
SJP.pl
1. zdrobnienie od: okrągły;
2. pulchny
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: okrągły
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: okrągły
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: okrągły
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: okrągły
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: okrągły
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: okrągły
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: okrągły
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) prawie okrągły
Wiktionary
mający okrągłe dno
przymiotnik
(1.1) taki, który ma okrągłe dno
SJP.pl
Wiktionary
w okresie rewolucji angielskiej (poł. XVII w.) członek głównego stronnictwa antykrólewskiego (nazwa od sposobu strzyżenia włosów)
SJP.pl
mający okrągłą, pulchną twarz; pucułowaty, pucołowaty, pyzaty, krągłolicy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) posiadający okrągłe liście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest okrągłe; cecha tych, którzy są okrągli
Wiktionary
okrągły i przypominający kształtem serce
SJP.pl
uczestnik Okrągłego Stołu
SJP.pl
1. mający kształt koła, kuli, podobny kształtem do koła, kuli; krągły, zaokrąglony;
2. pulchny, pełny; krągły, zaokrąglony;
3. o ruchach: zgrabny, zręczny;
4. o słowach, zdaniach: grzeczny, układny; krągły;
5. potocznie o pieniądzach, czasie: cały, pełny, równy
przymiotnik
(1.1) mający kształt okręgu, owalu, elipsy, kuli lub zbliżony do nich
(1.2) o ciele posiadający krągłości
(1.3) o wypowiedzi grzeczny, układny, zgrabnie sformułowany, często jednak powierzchowny
(1.4) pot. o odcinku czasu, o określonej ilości pieniędzy cały, równy, pełny
SJP.pl
Wiktionary
regionalnie o brzegu, krawędzi, skraju czegoś
Okraj (niem. Grenzbauden Pass, Schlesische Grenzbaude, 1046 m n.p.m.) – przełęcz w południowo-zachodniej Polsce, we wschodniej części Karkonoszy, pomiędzy Kowarskim Grzbietem a Lasockim Grzbietem. Łączą się tu polska droga wojewódzka nr 368 i czeska droga nr 252.
SJP.pl
Wikipedia
1. okrawek;
2. dawniej: kawałek, skrajek
SJP.pl
Wikipedia
skrajna deska z kloca, z jednej strony płaska, z drugiej półokrągła; okorek; oblader; opół
SJP.pl
→ okrajek
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. odnoszący się do okrajka, mający związek z okrajkiem
SJP.pl
Wiktionary
Okrajszów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Radomsko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
1. w pozycji z rozstawionymi nogami; w rozkroku;
2. bez jednoznacznej decyzji i wyraźnego stanowiska w spornych kwestiach
przysłówek sposobu
(1.1) obejmując coś rozstawionymi nogami
SJP.pl
Wiktionary
pokrywać kroplami płynu; kropić, skrapiać
SJP.pl
tłuszcz dodawany do potraw; omasta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. zaprawa dodawana do potraw
(1.2) książk. rzecz stanowiąca upiększenie
(1.3) daw. piękno
(1.4) gw-pl|Mazury. słonina
Osoby o nazwisku Okrasa:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zabrać cudzą własność
czasownik przechodni dokonany (ndk. okradać)
(1.1) przywłaszczyć sobie czyjąś własność
SJP.pl
Wiktionary
1. zaprawić jedzenie omastą;
2. ozdobić, uświetnić
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
Osoby o nazwisku Okraska:
SJP.pl
Wikipedia
1. zaprawiać jedzenie omastą;
2. ozdabiać, uświetniać
czasownik niedokonany (dk. okrasić)
(1.1) ozdabiać, wzbogacać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okraszać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny sromotnikowatych
Clathrus P. Micheli ex L. (okratek) – rodzaj grzybów z rodziny sromotnikowatych (Phallaceae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okratować.
(1.2) krata, która zabezpiecza jakiś otwór, np. okno
Wiktionary
wstawiać kraty w jakiś otwór, zabezpieczać kratami; kratować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrawać.
Wiktionary
odkrojona część; skrawek
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. okrążyć)
(1.1) obchodzić, objeżdżać itd. coś kręgiem lub łukiem
(1.2) rozstawiać się dookoła kogoś (czegoś), szczelnie odcinając go (to) od świata
(1.3) zataczać kręgi wokół kogoś albo czegoś
(1.4) okalać, stanowić koliste obramowanie czegoś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrążać.
Wiktionary
okrążel pogońcowiec - gatunek błonkówki z rodziny nastecznikowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) droga, trasa, którą ktoś przebył dookoła czegoś
(1.2) na wojnie: miejsce, które okrążono; sytuacja okrążonych żołnierzy
Okrążenie – działanie różnych rodzajów wojsk i sił zbrojnych podejmowane w celu izolacji określonego zgrupowania wojsk przeciwnika od bazy zaopatrzenia i pozostałych sił. Okrążenie uzyskuje się w wyniku natarcia na wybranych kierunkach, w głąb ugrupowania przeciwnika, wyjścia na jego skrzydła i tyły, odcinając mu przy tym drogi odwrotu i ograniczając swobodę manewru.
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni dokonany (ndk. okrążać)
(1.1) zatoczyć krąg wokół czegoś lub kogoś
(1.2) pojechać naokoło; przemieścić się okrężną trasą
(1.3) pojawić się gromadnie wokół czego lub kogo
(1.4) stanowić lub wykonać obramowanie, ogrodzenie
(1.5) wojsk. zgromadzić wojsko wokół danego miejsca
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okręcać.
Wiktionary
1. owinąć, opleść coś czymś;
2. obrócić coś wkoło
czasownik przechodni dokonany (ndk. okręcać)
(1.1) dokonany od|okręcać.
SJP.pl
Wiktionary
model okrętu, dziecinna zabawka przedstawiająca okręt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od okręt
SJP.pl
Wiktionary
mały, lichy okręt
SJP.pl
1. linia ograniczająca płaszczyznę o formie kolistej; okrąg, krąg, obwód;
2. przedmiot o kulistym kształcie; krąg, okrąg;
3. przedmioty, osoby itp. ustawione w koło, okrąg, krąg;
4. książkowo: obszar, w którym panują sprzyjające warunki geograficzne do rozwoju pewnej dziedziny gospodarki; region, rejon;
5. urzędowo: część kraju stanowiąca jednostkę sądową, wojskową, administracyjną itp.; region, rejon
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) adm. jednostka administracyjna w niektórych krajach, zwykle odpowiadająca polskiemu powiatowi; obszar geograficzny o takiej wielkości
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
wieś w Polsce
Okręglik (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Òkrãglëk, niem. Okrenglik) – kolonia kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Brusy na wschodnim krańcu Zaborskiego Parku Krajobrazowego. Wieś wchodzi w skład sołectwa 'Męcikał'.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
SJP.pl
Wikipedia
polityk odpowiedzialny za określony okręg
SJP.pl
potocznie: liga okręgowa
SJP.pl
związany z danym okręgiem
przymiotnik
(1.1) taki, który obejmuje zasięgiem okręg terytorialny
(1.2) związany z okręgiem, dotyczący okręgu (od okręg)
(1.3) związany z okręgiem, dotyczący okręgu (od okrąg)
SJP.pl
Wiktionary
1. pewien przedział czasu
2. owulacja
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przedział czasu, czas trwania czegoś
(1.2) fiz. czas, po którym jakieś zjawisko się powtarza; czas trwania jakiegoś zjawiska, po którym się ono powtórzy;
(1.3) mat. dla funkcji okresowej: najmniejsza liczba dodatnia, która dodana lub odjęta od argumentu funkcji, da w wyniku tę samą funkcję;
(1.4) pot. fizj. u kobiety: część cyklu menstruacyjnego, która wiąże się z krwawieniem
(1.5) geol. część podziału historii Ziemi, podzielona na epoki;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pewien przedział czasu
2. owulacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od okres
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. określić)
(1.1) definiować, ustalać cechy czegoś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|określać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wyrażenie charakteryzujące lub nazywające przedmiot bądź osobę
Wiktionary
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|określać.
Wiktionary
wyrażenie lub słowo nazywające lub opisujące coś lub kogoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. słowo lub wyrażenie określające
SJP.pl
Wiktionary
cecha czegoś, co daje się określić, zdefiniować, obliczyć
SJP.pl
Wikipedia
1. sprecyzowany, wiadomy, pewny;
2. w języku propagandy: eufemizm dotyczący przeciwnika politycznego, pozwalający nie wymieniać go z nazwy, np. określone kręgi społeczne
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: określić
przymiotnik
(2.1) zdefiniowany, pewien, sprecyzowany
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób okresowy, powtarzając się co jakiś czas
Wiktionary
1. cecha czegoś występującego co pewien czas; cykliczność;
2. cecha czegoś trwającego przez pewien czas; czasowość;
3. cecha czegoś związanego z określonym okresem;
4. prawo okresowości - prawo mówiące, że właściwości pierwiastków chemicznych są funkcją okresową liczby atomowej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co okresowe
SJP.pl
Wiktionary
1. powtarzający się; cykliczny;
2. trwający pewien czas;
3. okresowy układ pierwiastków - lista wszystkich pierwiastków chemicznych ułożona według ich właściwości fizykochemicznych
przymiotnik
(1.1) cyklicznie powtarzający się
(1.2) trwający lub mający trwać tylko przez pewien czas, chwilowy
(1.3) dotyczący danego okresu
SJP.pl
Wiktionary
1. jednostka pływająca marynarki wojennej
2. pot. statek morski
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. wojsk. jednostka pływająca pod banderą wojenną, należąca do marynarki wojennej państwa;
(1.2) pot. duży statek morski
Okręt, okręt wojenny – jednostka pływająca nosząca banderę marynarki wojennej danego państwa, tj. jego sił zbrojnych – zazwyczaj posiadająca uzbrojenie i przeznaczona do wykonywania zadań bojowych. Termin ten stosuje się także do jednostek szkolnych, transportowych i pomocniczych, jeśli tylko należą do marynarki wojennej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. jednostka pływająca transportująca i umożliwiająca startowanie samolotów i helikopterów
Wiktionary
1. rodzaj ściegu, którym wykańcza się brzegi tkaniny;
2. rodzaj zabezpieczenia przed skręcaniem się liny lub łańcucha
SJP.pl
obszyć okrętką
SJP.pl
→ okrętka (rodzaj ściegu)
SJP.pl
krzew lub drzewo rosnące w tropikalnej Ameryce, dostarczające żywic używanych do celów leczniczych i technicznych; kluzja
SJP.pl
1. rodzina roślin z rzędu malpigiowców; dziurawcowate;
2. rodzina roślin z rzędu malpigiowców; kluzjowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach okrętnicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. potocznie: okrężny - wyrażający coś nie wprost;
2. dawniej:
a) związany z ruchem obrotowy;
b) szybki i zwinny; obrotny;
c) okrętowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrętować.
Wiktionary
potocznie: specjalista w dziedzinie budowy okrętów
SJP.pl
dział przemysłu zajmujący się projektowaniem, budowaniem i konserwacją okrętów
Okrętownictwo – gałąź przemysłu i dziedzina nauki zajmująca się projektowaniem, budową i remontami jednostek pływających. Jako nauka zawiera przedmioty studiów mechanicznych oraz inne, związane ze specyfiką zawodu, np. technologię budowy, teorię okrętu, napędy okrętowe, konstrukcję i projektowanie okrętu, a także elementy nawigacji, budowy portów, handlu morskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący okrętu
Wiktionary
odbywający się lub leżący wokół czegoś, np. ruch okrężny
Okrężne – komedia Józefa Korzeniowskiego w dwóch aktach opublikowana w 1847.
SJP.pl
Wikipedia
1. najdłuższa i największa część jelita grubego;
2. duża sieć służąca do połowu ławic ryb morskich;
3. przewód w piecu hutniczym, doprowadzający gorące powietrze;
4. okrężnica bagienna - roślina wodna z rodziny pierwiosnkowatych, uprawiana w celach ozdobnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. najdłuższa część jelita grubego
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Hottonia|L.|ref=tak., rodzaj roślin wodnych z rodziny pierwiosnkowatych
(1.3) ryb. sieć przeznaczona do połowu ryb ławicowych
(1.4) hutn. rura doprowadzająca gorące powietrze w dużych piecach hutniczych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) w okrężny sposób
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: okrężnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest okrężne
Wiktionary
odbywający się lub leżący wokół czegoś, np. ruch okrężny
przymiotnik
(1.1) taki, który swoim położeniem okrąża coś
(1.2) okrążający coś poprzez ruch, przemieszczenie
(1.3) dążący do celu nie wprost
SJP.pl
Wiktionary
1. krojąc naokoło, zmniejszyć coś;
2. przenośnie: zmniejszyć, uszczuplić o pewną część, np. okroić program
SJP.pl
1. dawniej: wzór, model;
2. przyrząd do wyznaczania skomplikowanych konturów powierzchni lub krawędzi stosowany dawniej w robotach kamieniarskich
SJP.pl
przyrząd służący do okrawania blachy, tektury itp.
SJP.pl
jeden z gatunków ketmii, wieloletnia roślina warzywna, uprawiana w krajach tropikalnych dla jadalnych owoców i włókna; ketmia jadalna
SJP.pl
pokropić;
1. pokryć kroplami płynu;
2. o deszczu: popadać drobnymi kroplami
SJP.pl
potocznie: okropność;
1. cecha tego, co jest okropne;
2. rzeczy, zjawiska, czyny okropne, budzące grozę
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) coś okropnego
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) źle, strasznie, przerażająco
(1.2) pot. niezmiernie, bardzo, ogromnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: okropnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: okropny
SJP.pl
1. cecha tego, co jest okropne;
2. rzeczy, zjawiska, czyny okropne, budzące grozę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co okropne; cecha tych, którzy są okropni
SJP.pl
Wiktionary
1. budzący grozę;
2. o czymś złym: bardzo intensywny, np. okropna trema;
3. przykry, zły
przymiotnik jakościowy
(1.1) wywołujący strach, odrzucający
(1.2) pot. intensywny, olbrzymi (często w negatywnym kontekście)
(1.3) pot. o czymś złym, brzydkim, mającym negatywne cechy
SJP.pl
Wiktionary
1. niewielki, odkruszony kawałeczek czegoś; okruszyna, odłamek;
2. potocznie: coś niewielkiego lub mała dawka czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały, odkruszony kawałek czegoś
(1.2) przen. (o zjawiskach, stanach, uczuciach, informacji) bardzo mała ilość czegoś, pozostałość po czymś
(1.3) przen. (o utworach artystycznych) niewielka część, pozostałość czyjejś twórczości
Okruch – w geologii oznacza ostrokrawędzisty (najczęściej) fragment minerału lub skały.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skała osadowa składająca się z okruchów różnych skał lub kości zwierząt; brekcja, druzgot
Brekcja (wł. breccia ‘przełom, wyłom’), in. druzgot, okruchowiec – zlityfikowana skała okruchowa składająca się z ostrokrawędzistych fragmentów innych skał i minerałów (bloków i gruzu) scementowanych ze sobą przy pomocy spoiwa krzemionkowego, wapiennego, żelazistego, ilastego lub innego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: okruch
SJP.pl
bycie okrutnym, skłonność do znęcania się nad kimś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) skłonność do zadawania cierpień ludziom i zwierzętom;
Okrucieństwo – skłonność do zadawania, bez powodu albo dla własnej przyjemności, cierpień ludziom i zwierzętom (znęcanie się) lub lekceważenia ich cierpień i nieszczęść. Jednym z przejawów okrucieństwa są tortury.
Okrucieństwo jest rozpatrywane zarówno w kategoriach psychologicznych, jak i prawnych. 8. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych zakazuje stosowania kar okrutnych bądź wymyślnych. Również Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stanowi w Artykule 40: Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: okruch; malutki, niewielki okruch; okruszynka
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zdrobn. od okruch
SJP.pl
Wiktionary
niewielki, odkruszony kawałeczek czegoś; okruch, odłamek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od okruch
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: okruszyna; malutka, niewielka okruszyna
SJP.pl
gwarowo: okrutny
SJP.pl
→ okrutnik
SJP.pl
przysłówek
(1.1) odprzym. okrutny
(1.2) przest. mocno, bardzo
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: okrutnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: okrutny; bardziej okrutny
SJP.pl
osoba okrutna, bezwzględna
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mężczyzna okrutny, dręczyciel
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest okrutne; cecha tych, którzy są okrutni
Wiktionary
1. sprawiający ból, cierpienie;
2. przestarzale: wielki, ogromny, np. okrutna ciekawość
przymiotnik
(1.1) nie znający litości, nieludzki, charakteryzujący się okrucieństwem
(1.2) przest. mocny, wielki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrwawiać.
Wiktionary
nakryć z wierzchu lub ze wszystkich stron
czasownik przechodni dokonany (ndk. okrywać)
(1.1) dokonany od|okrywać.
czasownik zwrotny dokonany okryć się (ndk. okrywać się)
(2.1) dokonany od|okrywać się.
SJP.pl
Wiktionary
nakryć z wierzchu lub ze wszystkich stron
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przedmiot służący do okrywania
(1.2) ubranie wierzchnie
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale, żartobliwie: zużyte, liche okrycie; okryjbieda
SJP.pl
przestarzale, żartobliwie: zużyte, liche okrycie; okryjbida
SJP.pl
grupa roślin naczyniowych; okrytozalążkowe
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) bot. gromada roślin naczyniowych
Okrytonasienne, okrytozalążkowe (Magnoliopsida, Magnoliophyta; syn. Angiospermae) – grupa (klad) roślin naczyniowych pochodzących od wspólnego przodka żyjącego prawdopodobnie w okresie karbonu (350–275 mln lat temu) i stanowiących siostrzaną linię rozwojową w stosunku do nagonasiennych. Okrytonasienne charakteryzują się zredukowanym gametofitem oraz brakiem rodni i plemni. Sporofity są stadium dominującym. Organem służącym do rozmnażania generatywnego jest kwiat, często obupłciowy, w którym gamety wytwarzane są w słupku i pręcikach. Słupki powstają ze zrośniętych owocolistków, które osłaniają zalążki i rozwijające się nasiona (stąd nazwa grupy). Pręciki zbudowane są z nitki i główki. W główce występują najczęściej dwa pylniki. W pylnikach powstają mikrospory, z których następnie rozwijają się ziarna pyłku, które wytwarzają tzw. jądra plemnikowe (nieruchome plemniki).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach okrytonasiennych (grupa roślin naczyniowych)
SJP.pl
grupa roślin naczyniowych; okrytonasienne
Okrytonasienne, okrytozalążkowe (Magnoliopsida, Magnoliophyta; syn. Angiospermae) – grupa (klad) roślin naczyniowych pochodzących od wspólnego przodka żyjącego prawdopodobnie w okresie karbonu (350–275 mln lat temu) i stanowiących siostrzaną linię rozwojową w stosunku do nagonasiennych. Okrytonasienne charakteryzują się zredukowanym gametofitem oraz brakiem rodni i plemni. Sporofity są stadium dominującym. Organem służącym do rozmnażania generatywnego jest kwiat, często obupłciowy, w którym gamety wytwarzane są w słupku i pręcikach. Słupki powstają ze zrośniętych owocolistków, które osłaniają zalążki i rozwijające się nasiona (stąd nazwa grupy). Pręciki zbudowane są z nitki i główki. W główce występują najczęściej dwa pylniki. W pylnikach powstają mikrospory, z których następnie rozwijają się ziarna pyłku, które wytwarzają tzw. jądra plemnikowe (nieruchome plemniki).
SJP.pl
Wikipedia
roślina naczyniowa charakteryzująca się zredukowanym gametofitem oraz brakiem rodni i plemni; roślina okrytozalążkowa
SJP.pl
o cechach okrytozalążkowych (grupa roślin naczyniowych)
SJP.pl
1. to, co coś okrywa;
2. sierść zwierzęcia;
3. okrywa kwiatowa - skupienie podsadek, przysadek, czasami także podkwiatków, które okrywają niektóre rodzaje kwiatostanów u roślin; okwiat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) element okrywający
(1.2) łow. zootechn. owłosienie u zwierząt
forma czasownika.
(2.1) 3 os. lp. ter. od: okrywać
Okrywa (łac. involucrum, perianthium, ang. involucre, perianth) – skupienie podsadek, przysadek, czasami także podkwiatków, które okrywają niektóre rodzaje kwiatostanów u roślin. Często występują w rodzinie astrowatych (Asteraceae) okrywając koszyczek, poza tym także np. w rodzinach szczeciowatych (Dipsacaceae) i selerowatych (Apiaceae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. okryć)
(1.1) kładąc coś na czymś, osłaniać jego powierzchnię
(1.2) znajdować się na powierzchni czego
(1.3) sprawiać, że ktoś staje się przedmiotem określonych postaw
czasownik zwrotny niedokonany okrywać się (dk. okryć się)
(2.1) kłaść coś na siebie lub wokół siebie celem osłony
(2.2) być okrywanym
(2.3) przyczyniać się do oceny siebie przez innych
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrywać.
Wiktionary
służący do okrywania
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w gminie Krzywda;
(1.2) geogr. jezioro w województwie zachodniopomorskim, w gminie Węgorzyno;
Okrzeja – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Krzywda. Przez miejscowość przepływa Okrzejka, dopływ Wisły.
Administracyjnie wieś jest podzielona na dwa sołectwa Okrzeja I i Okrzeja II. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1587 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
glon jednokomórkowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jednokomórkowy glon z typu chryzofitów;
Okrzemki (Bacillariophyceae, Bacillariophyta, Diatomophyceae) – klasa lub gromada jednokomórkowych glonów. Dział fykologii zajmujący się okrzemkami to diatomologia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gromada mikroskopijnych glonów jednokomórkowych, obejmująca około 10 tysięcy gatunków; diatomeae
Okrzemki (Bacillariophyceae, Bacillariophyta, Diatomophyceae) – klasa lub gromada jednokomórkowych glonów. Dział fykologii zajmujący się okrzemkami to diatomologia.
SJP.pl
Wikipedia
umocnić się, stać się silniejszym, odporniejszym
SJP.pl
umocnić się, stać się silniejszym, odporniejszym
SJP.pl
czasownik
(1.1) stpol. przyciąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrzesać.
Wiktionary
narzędzie do okrzesywania drewna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okrzesywać.
Okrzesywanie – usuwanie za pomocą siekiery lub piły konarów, gałęzi i sęków na stojącym lub ściętym drzewie.
Wiktionary oraz Wikipedia
Okrzeszyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Żórawina.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. młodzieńczyk, który już brodacieje
Wiktionary
1. drobna część drzewa, kamienia tip., która odpadła przy okrzesywaniu;
2. kamienne narzędzie do okrzesywania;
3. przedmiot powstały przez okrzesywanie
SJP.pl
znany z rozgłosu, często chwalony przesadnie lub niezasłużenie; osławiony, głośny
SJP.pl
1. głośne krzyknięcie, zawołanie;
2. dawniej: zawołanie wspólne dla jakiejś grupy osób, służące do rozpoznawania się, zwoływania się; hasło
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) głośny dźwięk wydany przez człowieka, wyrażający silne emocje lub mające zwrócić uwagę innych
SJP.pl
Wiktionary
1. głośne krzyknięcie, zawołanie;
2. dawniej: zawołanie wspólne dla jakiejś grupy osób, służące do rozpoznawania się, zwoływania się; hasło
SJP.pl
roślina z rodziny baldaszkowatych
Okrzyn (Laserpitium L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Obejmuje 9 gatunków. Rośliny te występują w Europie, sięgając na wschodzie do zachodniej Rosji. Obecne są poza tym w Maroku. Do flory Polski należy tylko okrzyn szerokolistny L. latifolium. Z Bieszczadów błędnie podawany był także okrzyn karpacki L. krapffii. Zaliczane tu inne gatunki przeniesione zostały do rodzajów Laser (okrzyn jeleni) i Silphiodaucus (okrzyn łąkowy zwany też pruskim).
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec, rodzaj męski
(1.1) = sport. Opatowski Klub Sportowy
Wiktionary
wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim
Oksa (daw. Oksza) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Oksa.
Oksa uzyskała lokację miejską w 1554 roku, zdegradowana w 1869 roku. Do 1954 roku siedziba gminy Węgleszyn. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Oksa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. Od założenia do 1679 r. było jednym z centrów kalwinizmu w Małopolsce.
SJP.pl
Wikipedia
minerał, szczawian żelazawy, spotykany głównie w węglu brunatnym
SJP.pl
nietopliwe żaroodporne włókno wytrzymujące temperaturę rzędu 600-700°C, stosowane w hutnictwie przy filtracji gorących gazów
SJP.pl
obecność zbyt dużej ilości szczawianu wapnia w moczu
SJP.pl
Ksenia – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „gościnna” (Ξενία, dosł. „życzliwa dla obcych”), popularne zwłaszcza w krajach prawosławnych: rosyjskie Ксения (Ksienija), Аксиния (Aksinija), ukraińskie Ксенія (Ksenija), Ксеня (Ksenia) oraz pochodne Оксана (Oksana), białoruskie Ксенія (Ksenìâ), czeskie Xenie, słowackie Xeni.
Wikipedia
→ Oksa
SJP.pl
lek o działaniu przeciwlękowym, będący czynnym metabolitem diazepamu i chlordiazepoksydu; oxazepam
SJP.pl
Wikipedia
1. dawna miara objętości cieczy od 200 do 400 litrów;
2. wielka beczka
Okseft – dawna miara objętości cieczy, często stosowana w winiarstwie i piwowarstwie; inaczej „wielka beczka”. Okseft pruski równy był 206 litrom; miara ta w innych krajach, zależnie od czasu, odpowiadała pojemności od około 200 do ponad 600 litrów.
SJP.pl
Wikipedia
przeszkoda w jeździectwie; oxer
Okser (także oxer) – w jeździeckich skokach przez przeszkody przeszkoda przenośna złożona, składająca się z dwóch stacjonat o zasadniczo tej samej wysokości (pierwsza powinna być o kilka centymetrów niższa, aby przeszkoda była widoczna dla konia), pokonywana jednym skokiem (jednoczłonowa). Wysokość przeszkody oraz jej szerokość zależą od klasy konkursu.
SJP.pl
Wikipedia
tkanina bawełniana o charakterystycznym splocie skośnym, zwanym splotem oksfordzkim; oxford
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Anglii, stolica hrabstwa Oxfordshire;
(1.2) geogr. adm. dystrykt w południowej Anglii, w hrabstwie Oxfordshire;
(1.3) uniwersytet w Oksfordzie (1.1);
Oksford (ang. Oxford) – miasto w południowej Anglii nad rzeką Tamizą, stolica hrabstwa Oxfordshire, w dystrykcie Oksford. Znane jest przede wszystkim jako siedziba Uniwersytetu Oksfordzkiego (University of Oxford), najstarszego anglojęzycznego uniwersytetu świata. Oksford od XIX w. nazywany jest „miastem rozmarzonych wież” (ang. city of dreaming spires).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. mieszkaniec Oksfordu, miasta w Anglii;
2. absolwent uniwersytetu w Oksfordzie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Oksfordu
SJP.pl
Wiktionary
1. mieszkanka Oksfordu (miasta w Anglii);
2. absolwentka uniwersytetu w Oksfordzie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Oksfordu
SJP.pl
Wiktionary
→ Oksford; oxfordzki
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oksfordem, dotyczący Oksfordu, pochodzący z Oksfordu
SJP.pl
Wiktionary
1. organiczny związek chemiczny zawierający w swojej cząsteczce pierścień złożony z atomu tlenu i dwóch atomów węgla; epoksyd, epitlenek;
2. najprostszy możliwy epitlenek; tlenek etylenu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. zob. tlenek etylenu.
Tlenek etylenu, oksiran – organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych eterów, najprostszy możliwy epoksyd.
W warunkach standardowych jest gazem o zapachu eterowym. W warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą. Pod ciśnieniem atmosferycznym wrze w temperaturze 10,7 °C. Będąc związkiem polarnym, dobrze rozpuszcza się w wodzie. Wykazuje działanie narkotyczne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ oksiran
SJP.pl
sól kwasu borowego
SJP.pl
kwas karboksylowy, którego cząsteczki zawierają grupę aldehydową (aldehydokwas), ketonową (ketonokwas) lub obie te grupy
SJP.pl
techniczna nazwa nadtlenku sodu; oksylit
SJP.pl
jon oksoniowy - jon zawierający atom tlenu o ładunku dodatnim, np. jon hydroniowy
SJP.pl
alotropowa odmiana tlenu; tetratlen, czerwony tlen
SJP.pl
wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowe, liczba mnoga
(1.1) pot. okulary
SJP.pl
Wiktionary
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tlenem
(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kwasem
Wiktionary
organizm, najczęściej drobnoustrój, mogący żyć i rozwijać się jedynie w obecności tlenu atmosferycznego; aerob, aerobiont, tlenowiec
SJP.pl
aerobioza; życie w środowisku zawierającym tlen
Aerobioza, oksybioza (gr. aḗr ‘powietrze’, bíos ‘życie’) – procesy życiowe zachodzące w środowisku zawierającym tlen.
W aerobiozie żyje większość organizmów (tlenowce), u których tlen atmosferyczny jest zużywany w przemianach chemicznych stanowiących podstawowe źródło energii.
Przykładem procesu aerobowego jest tlenowy rozkład kwasu pirogronowego.
SJP.pl
Wikipedia
odmiana peelingu dla bardzo wrażliwej cery
SJP.pl
proces łączenia się pierwiastków lub związków chemicznych z tlenem; utlenianie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. łączenie się pierwiastków lub związków chemicznych z tlenem
Utlenianie, oksydacja – reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego stopnia utlenienia na wyższy, co jest równoważne z oddaniem elektronów.
Nazwa ta ma charakter umowny, gdyż każdej reakcji utleniania musi towarzyszyć reakcja redukcji. Łącznie taki proces nazywa się reakcją redoks (redukcja + oksydacja).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z oksydacją
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z oksydacją
SJP.pl
Wiktionary
systematyczna nazwa wody jako związku chemicznego; tlenek wodoru
Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Słowo „woda” jako nazwa związku chemicznego może odnosić się do każdego stanu skupienia.
SJP.pl
Wikipedia
związek chemiczny oddający łatwo tlen i powodujący utlenianie innych substancji; utleniacz, środek utleniający
SJP.pl
enzym katalizujący reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. enzym katalizujący przenoszenie atomu wodoru na tlen, tworząc wodę lub nadtlenek wodoru;
Oksydazy – enzymy katalizujące przenoszenie wodoru na tlen w wyniku czego powstaje woda lub nadtlenek wodoru.
Wyróżnia się:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
enzym katalizujący reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia
Oksydazy – enzymy katalizujące przenoszenie wodoru na tlen w wyniku czego powstaje woda lub nadtlenek wodoru.
Wyróżnia się:
SJP.pl
Wikipedia
enzym biorący udział w reakcjach utleniania i redukcji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. enzym katalizujący reakcje redoks;
Oksydoreduktazy (EC 1) – klasa enzymów katalizujących reakcje utleniania i redukcji (reakcje redoks).
Oksydoreduktazy przenoszą elektrony i atomy wodoru pomiędzy cząsteczkami reduktora (donora wodoru) i utleniacza (akceptora wodoru), np.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. utleniać powierzchnię metali;
2. wytwarzać na powierzchni przedmiotów metalowych powłoki tlenowe
czasownik
(1.1) pokrywać powierzchnię metali warstwą tlenków tych metali, w celach ochronnych lub dekoracyjnych
SJP.pl
Wiktionary
1. utleniać powierzchnię metali;
2. wytwarzać na powierzchni przedmiotów metalowych powłoki tlenowe
Oksydowanie – proces pokrywania powierzchni metali cienką warstwą ich tlenków (przeciw korozji i dla ozdoby). Oksydowanie można przeprowadzać metodą chemiczną (np. zanurzanie przedmiotów stalowych we wrzącym stężonym roztworze wodorotlenku sodu i azotanu srebra) lub metodą elektrolityczną (w procesie anodowego utleniania).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) poddany procesowi oksydacji
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tlenkiem etylenu
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) chem. przeprowadzić proces oksyetylenowania
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) chem. proces przyłączenia tlenku etylenu do związków organicznych prowadzone w obecności katalizatorów;
Oksyetylenowanie – reakcja chemiczna polegająca na przyłączeniu etylu i tlenu, zwykle przy pomocy tlenku etylenu, do alkoholi i fenoli w celu uzyskania surfaktantów.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) chem. poddany procesowi oksyetylenowania
Wiktionary
Oksygenazy – enzymy katalizujące proces wbudowania tlenu w cząsteczkę.
Wyróżnia się oksygenazy właściwe, tj.:
Wikipedia
Oksygenazy – enzymy katalizujące proces wbudowania tlenu w cząsteczkę.
Wyróżnia się oksygenazy właściwe, tj.:
Wikipedia
Oksyhemoglobina (oksy- + hemoglobina – gr. haíma ‘krew’ i globina, HbO2) – postać hemoglobiny, w której związane są cztery cząsteczki tlenu. Połączenie nie polega na utlenianiu hemoglobiny, przez co określane jest jako utlenowanie. Jest połączeniem nietrwałym i odwracalnym. Powstaje przy podwyższonym ciśnieniu parcjalnym tlenu występującym w płucach, jest transportowana do tkanek przez krew, gdzie oddaje tlen mioglobinie i zamienia się w hemoglobinę. Ma lekko kwaśny odczyn. W jednym gramie oksyhemoglobiny w prawidłowych fizjologicznie warunkach wiązane jest 1,34 cm³ tlenu.
Wikipedia
organiczny związek chemiczny (pochodna kodeiny) używany jako środek przeciwbólowy
Oksykodon (łac. oxycodonum) – organiczny związek chemiczny, pochodna kodeiny, silny opioidowy lek przeciwbólowy zsyntetyzowany po raz pierwszy w 1916 roku w Niemczech z tebainy. W medycynie stosuje się go głównie w postaci chlorowodorku.
SJP.pl
Wikipedia
materiał wybuchowy będący mieszaniną ciekłego tlenu z substancją palną
Oksylikwit, nazwa zwyczajowa ciekłe powietrze – mieszanina wybuchowa ciekłego tlenu z substancją palną (sadza, torf, węgiel drzewny, mączka drzewna) sporządzana bezpośrednio przed użyciem.
Własności wybuchowe mieszanki są zależne od użytej substancji palnej i zawartości tlenu, mogą być miotające, a nawet silnie kruszące. Oksylikwity szybko tracą owe własności z powodu dużej lotności ciekłego tlenu (temp. wrzenia = – 183 °C). Naboje oksylikwitowe, składające się z substancji palnej zawiniętej w papier, zanurza się przed użyciem w termosie z ciekłym tlenem. Przygotowany ładunek należało szybko założyć i zdetonować, bo ich żywotność nie przekraczała 20 min.
SJP.pl
Wikipedia
techniczna nazwa nadtlenku sodu; okson
SJP.pl
związek organiczny, produkt reakcji kondensacji hydroksyloaminy z aldehydami lub ketonami
Oksymy – klasa organicznych związków chemicznych zawierających ugrupowanie R1
R2
C=NOH, powstałych formalnie poprzez kondensację hydroksyloaminy z ketonem (nazywanych ketoksymami) lub z aldehydem (aldoksymy). W przypadku aldoksymów jednym z podstawników grupy oksymowej jest atom wodoru, ketoksymy podstawione są dwiema grupami organylowymi.
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd do automatycznego odczytywania procentowej zawartości tlenu w pobranej próbce krwi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. przyrząd służący do badania procentowej zawartości tlenu w próbce krwi
Pulsoksymetr – urządzenie elektroniczne służące do nieinwazyjnego pomiaru tętna i saturacji (wysycenia krwi tlenem), a w niektórych urządzeniach także innych parametrów, wykorzystujące pomiar pochłaniania światła przez tkanki. Technika jest zwana pulsoksymetrią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
badanie procentowej zawartości tlenu we krwi
SJP.pl
→ oksymetr
SJP.pl
w językoznawstwie: przenośne zestawienie pojęć o przeciwstawnym, wykluczającym się wzajemnie znaczeniu, np. spieszyć się powoli, sucha woda; antylogia, epitet sprzeczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. figura retoryczna polegająca na celowym zestawieniu dwóch pojęć sprzecznych;
Oksymoron (z gr. ὀξύμωρος, czyt. oksýmōros, od oksýs „ostry” i mōros „tępy”), antylogia, epitet sprzeczny – figura retoryczna, którą tworzy się przez zestawienie wyrazów o przeciwstawnych znaczeniach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co oksymoroniczne; wewnętrzna sprzeczność, przeciwstawność
Wiktionary
przeciwstawny sam sobie, np. czarny śnieg, sucha woda
przymiotnik jakościowy
(1.1) przeciwstawny sam sobie, wewnętrznie sprzeczny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. mieszkaniec Oksytanii, osoba narodowości oksytańskiej;
Wiktionary
1. region administracyjny w południowej Francji;
2. region w Europie Południowej, w którym używa się języka oksytańskiego
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna obejmująca obszary, gdzie używano języka oksytańskiego;
(1.2) geogr. adm. region administracyjny w południowej Francji, jego stolicą jest Tuluza;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. → Oksytania;
2. język oksytański - język romański występujący na południu Francji; język okcytański
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Oksytanii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język romański używany na południu Francji;
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem oksytańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem oksytańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku oksytańskim
Wiktionary
Wikipedia
antybiotyk hamujący rozwój bakterii Gram-dodatnich, riketsji i niektórych wirusów
SJP.pl
Wikipedia
hormon syntetyzowany w podwzgórzu, uwalniany okresowo, magazynowany w tylnym płacie przysadki mózgowej, fizjologiczny bodziec rozpoczęcia porodu, powodujący skurcze mięśnia macicy podczas porodu i regulujący odruch wypływu mleka z gruczołu sutkowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. med. hormon powodujący skurcze mięśni gładkich, będący fizjologicznym bodźcem do rozpoczęcia porodu;
Oksytocyna – organiczny związek chemiczny, makrocykliczny hormon peptydowy złożony z 9 aminokwasów (nonapeptyd) spiętych mostkiem dwusiarczkowym. Dobrze rozpuszcza się w wodzie. Jest okresowo uwalnianym neuroprzekaźnikiem.
Wytwarzana jest w jądrze przykomorowym i nadwzrokowym podwzgórza i neuronami przekazywana jest do tylnego płata przysadki, gdzie następnie jest magazynowana. Oksytocyna powoduje skurcze mięśni macicy, co ma znaczenie podczas akcji porodowej (wcześniej występuje blok progesteronowy).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wyraz mający akcent na ostatniej sylabie;
2. akcent padający na ostatnią sylabę wyrazu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fonet. akcent na ostatniej sylabie wyrazu;
(1.2) fonet. wyraz mający akcent na ostatniej sylabie
Oksyton, oksytonon (gr. oksýtonos – dosł. ’przenikliwy, wysoki dźwięk’) – wyraz lub zestrój akcentowy akcentowany na ostatniej sylabie (oksytonicznie). W polszczyźnie oksytonami są wyrazy jednosylabowe (np. dom) oraz wielosylabowe zestroje akcentowe złożone z oksytonów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fonet. akcentowanie wyrazu na ostatniej sylabie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) od: oksytoniczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fonet. cecha tego, co oksytoniczne; padanie akcentu na ostatnią sylabę wyrazu
Wiktionary
dotyczący oksytonu
przymiotnik relacyjny
(1.1) fonet. charakteryzujący się akcentowaniem wyrazów na ostatniej sylabie, mający akcent na ostatniej sylabie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fonet. zob. oksyton.
Wiktionary
mieszkaniec Oksywia (dzielnica Gdyni)
SJP.pl
mieszkanka Oksywia (dzielnicy Gdyni)
SJP.pl
dzielnica Gdyni
Oksywie (kaszb. Òksëwié, niem. Oxhöft) – nadmorska dzielnica Gdyni granicząca z następującymi dzielnicami tegoż miasta: Babie Doły (od północy), Obłuże (od zachodu) oraz Śródmieście (od południa), a także z Morzem Bałtyckim od wschodu. Granica przebiega od północy ul. Zieloną do skrzyżowania z ul. płk. Dąbka, następnie ul. płk. Dąbka do ul. Benisławskiego, od zachodu ul. Benisławskiego do ul. Śmidowicza, od południa ul. Śmidowicza do brzegu morza, od wschodu brzegiem morza.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Oksywie (dzielnica Gdyni)
SJP.pl
dawniej: siekiera, topór
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. siekiera
(1.2) topór
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Okszów (dawn. Okrzów) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Chełm.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Okszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wikipedia
bryła geometryczna ograniczona ośmioma równobocznymi trójkątami; ośmiościan foremny
Ośmiościan foremny a. oktaedr (z gr.) – wielościan foremny o 8 ścianach w kształcie przystających trójkątów równobocznych. Ma 12 krawędzi, 6 wierzchołków i 3 przekątne.Ośmiościan foremny jest także antygraniastosłupem.Ośmiościan foremny ma cztery pary ścian do siebie równoległych.
SJP.pl
Wikipedia
syderyt bogaty w nikiel o strukturze ośmiościanów
Oktaedryty − według klasyfikacji meteorytów grupa meteorytów żelaznych. Posiadają dwa minerały podstawowe: kamacyt i taenit. W oktaedrytach jest większa zawartość taenitu niż w heksaedrytach. Po przecięciu meteorytu należącego do tej grupy widoczne są figury Widmanstättena.
SJP.pl
Wikipedia
wielokąt płaski o ośmiu bokach; ośmiobok, ośmiokąt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. zob. ośmiokąt, ośmiobok.
Ośmiokąt, ośmiobok, oktagon – wielokąt o ośmiu bokach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający osiem kątów; ośmiokątny
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma osiem kątów; mający kształt oktagonu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z oktagonem, dotyczący oktagonu
Wiktionary
ośmiokąt gwiaździsty foremny
SJP.pl
w informatyce: ósemkowy
SJP.pl
ósmy węglowodór nasycony w szeregu homologicznym alkanów, występujący w benzynie i ropie naftowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek organiczny z grupy alkanów, jeden ze składników benzyny;
Oktan, C
8H
18 – organiczny związek chemiczny z grupy alkanów. Jest składnikiem benzyny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
alkohol o 8 atomach węgla w cząsteczce
Oktanol – organiczny związek chemiczny z grupy alkoholi, zawierający 8 atomów węgla. W normalnych warunkach jest on cieczą o nieprzyjemnym zapachu. Nie rozpuszcza się w wodzie, podobnie jak inne alkohole cięższe od butanolu (o większej liczbie atomów węgla).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: oktan
SJP.pl
Oktant (łac. Octans, dop. Octantis, skrót Oct) – niewielki gwiazdozbiór zawierający południowy biegun niebieski. Jest to 50. co do wielkości gwiazdozbiór na niebie. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 35. W Polsce niewidoczny.
Wikipedia
1. astronomiczny przyrząd do pomiaru kątów;
2. ósma część koła;
3. część przestrzeni ograniczona trzema płaszczyznami prostokątnego układu współrzędnych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
Oktant – dawny przyrząd nawigacyjny do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych między obiektami, o budowie zbliżonej do sekstantu, ale z kątomierzem (limbusem) stanowiącym wycinek jednej ósmej koła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
format książki powstały przez podzielenie arkusza na 8 kartek; ósemka, oktawa
SJP.pl
1. okres ośmiu dni; także ósmy dzień tego okresu
2. w muzyce: odległość między dwoma dźwiękami wynosząca 12 półtonów
3. lit. ośmiowersowa strofa o określonych rymach
4. w poligrafii: ósemkowy format książki; ósemka
5. rodzaj kolubryny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przedział czasu równy ośmiu dniom; również ostatni dzień tego okresu
(1.2) muz. ósmy stopień skali (gamy) muzycznej
(1.3) muz. interwał między pierwszym a ósmym dźwiękiem w skali diatonicznej
(1.4) muz. dwa dźwięki jednoimienne oddalone o oktawę (1.3)
(1.5) liter. strofa składająca się z ośmiu wierszy
(1.6) hist. wojsk. rodzaj działa używanego w XV-XVII wieku, odmiana kolubryny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Oktawia – żeński odpowiednik łac. męskiego imienia Oktawiusz, pochodzącego od rzymskiego rodu Octavia (Oktawiusze). Patronem tego imienia jest m.in. św. Oktawiusz, wspominany razem ze świętymi Salwatorem i Adwentorem.
Oktawia imieniny obchodzi:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Oktawian – imię męskie pochodzenia łacińskiego oznaczające "członek rzymskiego rodu Oktawiuszów" (ród Octavia). W Polsce imię to pojawiło się dopiero w XIX w..
Żeńskim odpowiednikiem jest Oktawia.
Oktawian imieniny obchodzi 23 marca, 6 sierpnia, 2 września.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Oktawian (imię męskie)
SJP.pl
Oktawian z małżonką; Oktawianowie
SJP.pl
Oktawian z małżonką; Oktawianostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Oktawiana lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) śpiewak o głosie niższym od basu, basso profundo
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Oktawiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, bezpośrednio pochodzące od nazwy rzymskiego rodu Oktawiuszów, dosłownie oznaczające "ósmy z kolei". Patronem tego imienia jest św. Oktawiusz, wspominany razem ze świętymi: Salwatorem i Adwentorem. Żeńskim odpowiednikiem jest Oktawia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Oktawiusz (imię męskie)
SJP.pl
Oktawiusz z małżonką; Oktawiuszowie
SJP.pl
Oktawiusz z małżonką; Oktawiuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Oktawiusza lub z nim związany
SJP.pl
1. w muzyce: mały flet; pikulina;
2. instrument smyczkowy używany dawniej przez górali
Oktawka – staropolski, ludowy instrument muzyczny z rodziny skrzypiec. Również nazwa innych instrumentów w wysokim stroju (np. szpinetu).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: oktawa - w znaczeniu muzycznym (np. przenośnik oktawowy, analiza oktawowa)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od oktet
Wiktionary
alken o ośmiu atomach węgla w cząsteczce
SJP.pl
1. w informatyce: jednostka miary informacji składająca się z 8 bitów
2. w muzyce: ośmioosobowy zespół; także utwór na taki zespół
3. w fizyce: zespół ośmiu elektronów
Oktet (od łac. octo – osiem) – dwuznaczny termin muzyczny:
Pod nazwą oktet, stosowaną od XIX w. muzyce instrumentalnej na wzór pojęcia trio, kwartet itp., występują utwory na różne składy i w różnych stylach. W 2 połowie XVIII w. w muzyce plenerowej popularnością cieszyły się oktety na instrumenty dęte, tzw. Harmoniemusik (harmonia) na podwójną obsadę obojów, klarnetów, fagotów i rogów. Na takie zespoły powstawały divertimenta i serenady, m.in. Feldparthien B-dur, Es-dur, B-dur Haydna (Hob.II-41,42,43), Serenada Es-dur KV 375 i Serenada c-moll (Nacht Musique) KV 388 Mozarta i „Parthia dans un Concert...” Es-dur Beethovena, w 1830 wydana pod używanym do dzisiaj tytułem „Grand Octuor”. Na klasyczną obsadę „harmonii” przeznaczony jest neoklasyczny Octuor Igora Strawinskiego.
SJP.pl
Wikipedia
→ oktet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Baszkortostanie, położone u podnóża Gór Ilmeńskich;
Oktiabrskij (ros. Октябрьский, Oktiabr´skij) – miasto w Rosji, w Baszkortostanie, u podnóża Gór Ilmeńskich, nad rzeką Ik.
Liczba mieszkańców w 2020 roku wynosiła 114 100 osób.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. instrument smyczkowy przypominający ogromny kontrabas i grający od niego o oktawę niżej;
Oktobas – muzyczny instrument strunowy z grupy smyczkowych, którego konstruktorem był Jean-Baptiste Vuillaume.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: październik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. październik
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. październikowy
Wiktionary
ośmioelektrodowa lampa elektronowa
Oktoda – lampa próżniowa zawierająca zgodnie z nazwą osiem elektrod – anodę, katodę oraz sześć siatek. Siatka pierwsza i czwarta jest siatką sterującą, siatka druga jest siatką specjalną, siatki trzecia i piąta to siatki ekranujące (ich znaczenie jest identyczne jak siatki drugiej w tetrodzie) a siatka szósta to siatka hamująca.
SJP.pl
Wikipedia
organiczny związek chemiczny, jeden z najsilniejszych materiałów wybuchowych
Oktogen, HMX (1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7-tetraazacyklooktan) – organiczny związek chemiczny, jedna z nitroamin heterocyklicznych. Jest prawie najsilniejszym ze wszystkich znanych obecnie kruszących materiałów wybuchowych.
Właściwości:
SJP.pl
Wikipedia
budowla wzniesiona na planie ośmioboku
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: ośmiokątny
SJP.pl
wiersz antyczny (łaciński) złożony z ośmiu pełnych stóp
SJP.pl
rozszerzenie kwaternionów stanowiące niełączną algebrę
SJP.pl
strofa ośmiowierszowa lub utwór poetycki składający się z ośmiu wierszy
Oktostych (gr. októs – osiem) – rodzaj wiersza zbudowanego z czterech dwuwersowych strof lub utwór poetycki złożony z ośmiu wersów, zestawionych zazwyczaj w dystychy, najczęściej rymowany aabbccdd.
W polskiej poezji oktostychów użyli po raz pierwszy Kasper Twardowski w Pochodni miłości bożej oraz Piotr Kochanowski w swoim przekładzie Orlanda szalonego Ludovica Ariosta. Jarosław Iwaszkiewicz opublikował pod nazwą Oktostychy swój cykl ośmiowersowych utworów lirycznych. Kontynuowali tę tradycję niektórzy poeci z kręgu Skamandra, między innymi Jerzy Liebert. Szczególną formą oktostychu jest oktawa. Popularna jest też strofa z podwójnym rymem krzyżowym ababcdcd:
SJP.pl
Wikipedia
cukier prosty zawierający osiem atomów węgla w cząsteczce
SJP.pl
cukier prosty zawierający osiem atomów węgla w cząsteczce
SJP.pl
narzucić władczym aktem monarchy konstytucję
SJP.pl
liczba wynosząca 10^51
SJP.pl
Wikipedia
liczba równa jedynce z 48 zerami (we Francji, USA i krajach dawnego ZSRR - liczba równa jedynce z 27 zerami)
Oktylion – liczba 1048, czyli jedynka i 48 zer w zapisie dziesiętnym.
W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) oktylion oznacza 1027, czyli kwadryliard w pozostałych krajach.
W układzie SI mnożników 1048 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary
SJP.pl
Wikipedia
alkin o ośmiu atomach węgla w cząsteczce
Oktyn, C8H14 – organiczny związek chemiczny, węglowodór nienasycony z szeregu homologicznego alkinów (zawiera jedno wiązanie potrójne). W warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą. Ulega reakcjom typowym dla alkinów (np. spalanie i addycja z chlorowcami).
SJP.pl
Wikipedia
przybić do czegoś metalowe umocnienia; obić coś metalem
SJP.pl
przybić do czegoś metalowe umocnienia; obić coś metalem
Okucie – metalowe, często ozdobne umocnienie drewnianych przedmiotów: drzwi, okien, skrzyń, szaf itp.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina małych owadów z rzędu sieciarek
Okudlicowate (Sisyridae) – nieliczna w gatunki rodzina małych owadów z rzędu sieciarek (Neuroptera). Obejmuje około 50 współcześnie żyjących gatunków rozprzestrzenionych po całym świecie, związanych ze środowiskiem wodnym. Jest taksonem siostrzanym dla bielotkowatych (Coniopterygidae). Typem nomenklatorycznym rodziny jest rodzaj Sisyra.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach okudlicowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
Bułat Szałwowicz Okudżawa (1924-97), rosyjski poeta, prozaik, kompozytor i dramaturg pochodzenia gruzińskiego
Bułat Szałwowicz Okudżawa (ros. Булат Шалвович Окуджава, gruz. ბულატ ოკუჯავა; ur. 9 maja 1924 w Moskwie, zm. 12 czerwca 1997 w Clamart) – radziecki bard, poeta, prozaik, dramaturg tworzący w języku rosyjskim, kompozytor ballad, pieśni lirycznych i satyrycznych.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni dokonany
(1.1) etn. o kukułce kukając w obecności człowieka, wpłynąć na jego los, pozytywnie lub nie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okukać.
Wiktionary
młody, zdrewniały pęd szczepiony na podkładce
SJP.pl
jedna z podstawowych części budowy wielu urządzeń optycznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opt. rodzaj soczewki optycznej – w układzie optycznym ta, która znajduje się przy oku patrzącego;
Okular – jedna z podstawowych części budowy wielu urządzeń optycznych. Jest to element optyczny znajdujący się najbliżej oka obserwatora, służący do obserwacji obrazu tworzonego przez obiektyw danego urządzenia. Okular występuje w postaci pojedynczej soczewki lub układu optycznego. Każdy okular służy do obserwacji tylko jednym okiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. zdrobn. od: okulary
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żart. albo lekcew. fż. od: okularnik
Wiktionary
potocznie: człowiek noszący okulary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. ktoś, kto nosi okulary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. nazwa systematyczna|Naja naja|ref=tak., duży jadowity wąż mający brązowe lub piaskowe ubarwienie i rysunek okularów na kapturze szyjnym;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący okularów lub okularu
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący okularów, związany z okularami
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd optyczny znoszący lub zmniejszający skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm (niezborność), czy starczowzroczność
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przedmiot służący do korekty wzroku lub ochrony oczu;
forma rzeczownika.
(2.1) plural|okular.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
specjalista tworzący protezy gałki ocznej
SJP.pl
zgrubienie od: okular
SJP.pl
stać się kulawym - utykającym na nogę; okuleć, ochromieć
SJP.pl
skulawić;
1. spowodować, że ktoś lub coś zacznie utykać na nogę;
2. potocznie: wykonać pracę nieumiejętnie lub niedokładnie; sfuszerować, spartaczyć;
3. okulawić się - stać się kulawym; okuleć, okulawieć
SJP.pl
stać się kulawym - utykającym na nogę; okuleć, ochromieć
SJP.pl
stać się kulawym - utykającym na nogę; okulawieć
SJP.pl
nałożyć koniowi kulbakę, siodło wojskowego typu; osiodłać
SJP.pl
nałożyć koniowi kulbakę, siodło wojskowego typu; osiodłać
SJP.pl
stać się kulawym - utykającym na nogę; okulawieć
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
lekarz od oczu; oftalmolog
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorób oczu
Okulistyka (łac. oculus – oko), oftalmologia (gr. ophthalmos – oko) – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób oczu. W Polsce konsultantem krajowym okulistyki od 1 czerwca 2017 jest prof. dr hab. n. med. Marek Rękas.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lekarka specjalizująca się w okulistyce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: okulista
Okulistyka (łac. oculus – oko), oftalmologia (gr. ophthalmos – oko) – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób oczu. W Polsce konsultantem krajowym okulistyki od 1 czerwca 2017 jest prof. dr hab. n. med. Marek Rękas.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z okulistyką lub okulistą (np. gabinet okulistyczny, badanie okulistyczne)
przymiotnik
(1.1) med. związany z okulistyką, dotyczący okulistyki
SJP.pl
Wiktionary
dział medycyny klinicznej oraz nauka o budowie i czynnościach narządu wzroku, leczeniu jego wad i chorób, itp.; oftalmika; oftalmologia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dział medycyny zajmujący się okiem;
Okulistyka (łac. oculus – oko), oftalmologia (gr. ophthalmos – oko) – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób oczu. W Polsce konsultantem krajowym okulistyki od 1 czerwca 2017 jest prof. dr hab. n. med. Marek Rękas.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przeszczepianie oczka (pączka liściowego) ze szlachetnych odmian drzew i krzewów na pęd dziczka; oczkowanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. przeszczepienie pączka liściowego ze szlachetnych odmian drzew lub krzewów na pęd dziczka
Okulizacja, oczkowanie – metoda wegetatywnego rozmnażania drzew, krzewów owocowych i ozdobnych polegająca na przeszczepieniu tylko samego oczka (pąka liściowego) lub oczka z niewielkim fragmentem pędu z odmiany szlachetnej na pęd podkładki. W szkółkarstwie jest najczęściej stosowanym rodzajem szczepienia, gdyż jest szybka, wygodna, wymaga najmniejszego wkładu pracy i wykonywana jest w lecie, a więc w okresie mniejszego nasilenia prac szkółkarskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nóż ogrodniczy o ostrzu nieco zakrzywionym i ukośnie ściętym końcu, służący do okulizacji; okulizator
SJP.pl
nóż ogrodniczy o ostrzu nieco zakrzywionym i ukośnie ściętym końcu, służący do okulizacji; okulizak
SJP.pl
dokonywać okulizacji; oczkować
SJP.pl
narzędzie do rejestrowania ruchów gałki ocznej
SJP.pl
rejestrowanie ruchów gałki ocznej; eyetracking
Okulografia (ang. eye tracking, śledzenie ruchów gałek ocznych) – technika stosowana od ponad 100 lat w takich dziedzinach, jak psychologia, medycyna, ergonomia, interakcja człowiek-komputer czy marketing w celu śledzenia punktu skupienia wzroku, ruchów gałki ocznej oraz rozmiaru źrenicy osoby badanej.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Okulski (forma żeńska Okulska; liczba mnoga Okulscy) – polskie nazwisko. Nosi je około 786 osób. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka na terenie Moniek, Warszawy i Rzeszowa.
SJP.pl
Wikipedia
w astronomii: zjawisko polegające na zasłonieniu gwiazd przez ciała Układu Słonecznego
Okultacja (łac. occultatio, zakrycie) – zjawisko astronomiczne, widome przejście pobliskiego ciała niebieskiego przed innym ciałem niebieskim. W wyniku okultacji ciało znajdujące się dalej od obserwatora staje się na pewien czas niewidoczne dla niego.
SJP.pl
Wikipedia
związany z okultacją
SJP.pl
człowiek praktykujący okultyzm
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zwolennik okultyzmu
Okultyzm (łac. occulere – „skrywać”) – zespół poglądów i wierzeń o istnieniu niepoddających się naukowym obserwacjom istot, mocy i możliwości ukrytych we wszechświecie i człowieku, wierzenia o wychodzących poza poznanie zdolnościach ludzkich i ich podporządkowaniu, związane z tymi wierzeniami magiczne rytuały, praktyki medytacyjne, a także synonim ezoteryki. Termin okultyzm ma często znaczenie pejoratywne.
Okultyzm to dziedzina pseudonaukowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta praktykująca okultyzm
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwolenniczka okultyzmu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest okultystyczne; cecha tych, którzy są okultystyczni
Wiktionary
związany z okultyzmem lub okultystą (np. praktyki okultystyczne, satanizm okultystyczny)
przymiotnik
(1.1) dotyczący okultyzmu, właściwy okultyzmowi
SJP.pl
Wiktionary
wiara w nadprzyrodzone siły i magię
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) doktryna ezoteryczna zakładająca istnienie w przyrodzie i człowieku sił tajemnych, które można pobudzić poprzez stosowanie odpowiednich praktyk;
Okultyzm (łac. occulere – „skrywać”) – zespół poglądów i wierzeń o istnieniu niepoddających się naukowym obserwacjom istot, mocy i możliwości ukrytych we wszechświecie i człowieku, wierzenia o wychodzących poza poznanie zdolnościach ludzkich i ich podporządkowaniu, związane z tymi wierzeniami magiczne rytuały, praktyki medytacyjne, a także synonim ezoteryki. Termin okultyzm ma często znaczenie pejoratywne.
Okultyzm to dziedzina pseudonaukowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
okumé, okoumé, okoume, gabun;
1. gatunek afrykańskiego drzewa z rodziny osoczynowatych;
2. lekkie drewno pozyskiwane z drzewa okume
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) daw. icht. nazwa systematyczna|Perca fluviatilis|Linnaeus|ref=tak., okoń
(1.2) daw. kulin. potrawa z okunia (1.1)
Okuń (Ocunye, Okonie, Okunie) – polski herb szlachecki o niepewnym wizerunku.
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
Okuniew – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Halinów. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1538 roku, zdegradowany w 1870 roku. W 1580 roku Okuniew położony był w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
Nazwa miejscowości lub stacji
Wikipedia
wieś w Polsce
Okuninka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Włodawa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Włodawa. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 403 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
Okunino (kaszub. Òkònino) – wieś w Polsce położona na północno-zachodnim krańcu Pojezierza Bytowskiego, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Miastko. Wieś stanowi sołectwo gminy Miastko łącznie z Kowalewicami.
W pobliżu wsi znajduje się Jezioro Okunińskie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
wymuszona zapłata za uzyskanie czegoś, odzyskanie kogoś; wykup
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pieniądze dawane porywaczom w zamian za uwolnienie zakładników
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: okupić
Miejscowości w Polsce:
Inne pojęcia:
Filmy:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. czasowe zajęcie obcego terytorium przy użyciu siły zbrojnej;
2. zajęcie i niedopuszczenie jakiejś instytucji, fabryki itp., w celu wywarcie na kimś presji i zmuszenia do ustępstw
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. polit. przejęcie władzy nad obcym terytorium
(1.2) tymczasowe zajęcie czegoś dla osiągnięcia zamierzonego celu
(1.3) czas trwania okupacji (1.1)
Okupacja wojenna (łac. occupatio bellica) – czasowe zajęcie przez siły zbrojne państwa prowadzącego wojnę całości lub części terytorium państwa nieprzyjacielskiego i tymczasowe wprowadzenie tam swojej władzy.
Zasady okupacji wojennej rozstrzyga w prawie międzynarodowym Konwencja haska IV (1907) (Dział III O władzy wojennej na terytorium państwa nieprzyjacielskiego, art. 42 – 56). Zgodnie z art. 43 początkiem okupacji jest faktyczne przejście władzy z rąk rządu legalnego do rąk okupanta. Wg art. 42 terytorium uważa się za okupowane, jeżeli faktycznie znajduje się pod władzą armii nieprzyjacielskiej. Okupacja rozciąga się jedynie na te terytoria, gdzie władza ta jest ustanowiona i gdzie może być wykonywaną. Okupant nie nabywa suwerenności nad zajętym terytorium (traktowany jest jako przejściowy administrator – art. 55) i powinien przestrzegać obowiązującego prawa (art. 43). W szczególności zakazane jest zmuszanie miejscowej ludności do przysięgania na wierność (art. 45) czy zmuszanie jej do uczestniczenia w działaniach wojennych przeciwko własnej ojczyźnie (art. 53), wprowadzanie odpowiedzialności zbiorowej (art. 50), konfiskata własności prywatnej (art. 46), rabunek (art. 47), zabór, profanacja bądź niszczenie dóbr kultury (art. 56). Uzupełnieniem jest Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny z 1949 zabraniająca zwłaszcza brania zakładników (art. 3), przesiedleń i deportacji ludności (art. 49) bądź wcielania do służby w siłach zbrojnych okupanta (art. 51). Roboty przymusowe są dopuszczalne w takim zakresie, w jakim są normalnie konieczne dla zapewnienia wyżywienia, mieszkania, ubrania, transportu i zdrowia i które nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzeniem działań wojennych (art. 40). Poważne naruszenia tych zakazów stanowią zbrodnie wojenne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. → okupacja;
2. strajk okupacyjny - strajk, w czasie którego pracownicy okupują zakład pracy
przymiotnik
(1.1) związany z okupacją lub okupantem
SJP.pl
Wiktionary
→ okupant
SJP.pl
państwo zajmujące teren nieswojego państwa i obsadzające ten teren swoimi żołnierzami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) podmiot zajmujący zbrojnie terytorium innego państwa
Okupacja wojenna (łac. occupatio bellica) – czasowe zajęcie przez siły zbrojne państwa prowadzącego wojnę całości lub części terytorium państwa nieprzyjacielskiego i tymczasowe wprowadzenie tam swojej władzy.
Zasady okupacji wojennej rozstrzyga w prawie międzynarodowym Konwencja haska IV (1907) (Dział III O władzy wojennej na terytorium państwa nieprzyjacielskiego, art. 42 – 56). Zgodnie z art. 43 początkiem okupacji jest faktyczne przejście władzy z rąk rządu legalnego do rąk okupanta. Wg art. 42 terytorium uważa się za okupowane, jeżeli faktycznie znajduje się pod władzą armii nieprzyjacielskiej. Okupacja rozciąga się jedynie na te terytoria, gdzie władza ta jest ustanowiona i gdzie może być wykonywaną. Okupant nie nabywa suwerenności nad zajętym terytorium (traktowany jest jako przejściowy administrator – art. 55) i powinien przestrzegać obowiązującego prawa (art. 43). W szczególności zakazane jest zmuszanie miejscowej ludności do przysięgania na wierność (art. 45) czy zmuszanie jej do uczestniczenia w działaniach wojennych przeciwko własnej ojczyźnie (art. 53), wprowadzanie odpowiedzialności zbiorowej (art. 50), konfiskata własności prywatnej (art. 46), rabunek (art. 47), zabór, profanacja bądź niszczenie dóbr kultury (art. 56). Uzupełnieniem jest Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny z 1949 zabraniająca zwłaszcza brania zakładników (art. 3), przesiedleń i deportacji ludności (art. 49) bądź wcielania do służby w siłach zbrojnych okupanta (art. 51). Roboty przymusowe są dopuszczalne w takim zakresie, w jakim są normalnie konieczne dla zapewnienia wyżywienia, mieszkania, ubrania, transportu i zdrowia i które nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzeniem działań wojennych (art. 40). Poważne naruszenia tych zakazów stanowią zbrodnie wojenne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ okupant
SJP.pl
1. przypłacić coś kosztem, zazwyczaj bardzo wysokim;
2. wynagrodzić coś, np. popełnioną krzywdę; odkupić;
3. okupić się - uwolnić się od czegoś przez złożenie okupu; wykupić się
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) gwara. zwyczaj targowania się młodzieńców i kupowania dziewcząt w tłusty wtorek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zajmować miejsce na wyłączność mimo czyjegoś sprzeciwu
czasownik niedokonany
(1.1) zbrojnie zajmować terytorium innego państwa
(1.2) długo zajmować jakieś miejsce w jakimś celu
(1.3) pot. długo czegoś używać
(1.4) daw. poświęcać coś w zamian, opłacać coś
(1.5) daw. wynagradzać, odkupywać
czasownik zwrotny niedokonany okupować się
(2.1) daw. okupywać się, wykupywać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okupować.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
końcówka spalonego papierosa; pet, niedopałek
SJP.pl
Okurowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Okurowo, po jej zniesieniu w gromadzie Lachowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Lachowie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pszcz. podkurzacz pszczelarski
Wiktionary
obkurzyć; dawniej:
1. pokryć coś kurzem, pyłem itp.;
2. obkurzyć się - pokryć się kurzem, pyłem itp.
SJP.pl
okryć starannie; owinąć, otulić
SJP.pl
przymocowywać metalowe umocnienia (np. zawiasy do drzwi); obijać metalem
SJP.pl
robotnik przybijający okucia do wyrobów drewnianych
SJP.pl
metalowe umocnienie czegoś
Zbrojownik, okuwka (Peristedion cataphractum) – słabo poznany gatunek morskiej ryby skorpenokształtnej z rodziny Peristediidae. Został opisany przez Linneusza w Systema Naturae w 1758 pod nazwą Trigla cataphracta. Wcześniej zaliczany był do rodziny kurkowatych (Triglidae). Nie ma większego znaczenia gospodarczego.
SJP.pl
Wikipedia
przywdziewać kwef
SJP.pl
przywdziać kwef
SJP.pl
część kwiatu osłaniająca jego kielich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. część kwiatu złożona z kielicha i korony osłaniająca pręciki i słupek lub słupki;
Okwiat, okrywa kwiatowa (ang. perianth, łac. perigonium, perianthium) – część kwiatu stanowiąca ochronę dla rozwijających się pręcików i słupków. U roślin owadopylnych okwiat pełni także funkcję powabni dzięki zapachowi i kolorom, dla zapylających je owadów, ptaków, ssaków i innych zwierząt.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik dokonany (ndk. okwitać)
(1.1) dokonany od|okwitać.
Wiktionary
taki, który okwitł (stracił kwiaty); okwitły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. obfity
Wiktionary
taki, który okwitł (stracił kwiaty); okwitnięty
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. kompres
2. naddatek czegoś, zbyt duża ilość (np. przebyć 20 mil z okładem)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. opatrunek
(1.2) med. zabieg wodoleczniczy z nakładaniem substancji na skórę
(1.3) dodatkowa warstwa
(1.4) daw. oprawa księgi
(1.5) daw. obciążenie, podatek
SJP.pl
Wiktionary
czasownik
(1.1) kłaść coś na coś, np. na ścianę, raz przy razie
(1.2) uderzać, bić
(1.3) łow. zataczać koła i wracać w to samo miejsce
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okładać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: okładka
Wiktionary
1. jeden z dwóch zewnętrznych kart książki lub broszury, między którymi znajdują się strony zawierające tekst;
2. oprawa książki;
3. materiał pokrywający coś; okładzina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wierzchnia, trwała część książki lub zeszytu
(1.2) daw. opaska do włosów
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ okładka
SJP.pl
część pługa odkładająca skiby podcinane przez lemiesz; odkładnica, odkładnia
SJP.pl
morski małż z rzędu Veneroida
SJP.pl
Wikipedia
→ okład
SJP.pl
płyty, którymi obkłada się ściany lub inne części budowli
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. wierzchnia warstwa ściany lub innej powierzchni nakładana dla zabezpieczenia jej lub ozdoby
(1.2) część okładki sąsiadująca z pierwszą albo ostatnią stroną książki
(1.3) górn. materiały umiejscawiane za obudową wyrobiska, zabezpieczające jego ściany lub strop
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni dokonany (ndk. okłamywać)
(1.1) dokonany od|okłamywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okłamać.
Wiktionary
czasownik
(1.1) mówić komuś kłamstwa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|okłamywać.
Wiktionary
o pszczołach: otoczyć zbitym kłębem królową pszczół, powodując jej uduszenie
SJP.pl
snop słomy ułożony ze zboża lekko omłóconego
SJP.pl