Op

środowiskowo: op-art, opart (kierunek w sztuce abstrakcyjnej wykorzystujący odpowiednie układy kolorów i form geometrycznych jako zjawiska optyczne dające wrażenie ruchu i wymiarowości)


skrótowiec, rodzaj nijaki

 (1.1) = anat. oko prawe


Indonezja:

Luksemburg:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Op-Art

kierunek w sztuce abstrakcyjnej wykorzystujący odpowiednie układy kolorów i form geometrycznych jako zjawiska optyczne dające wrażenie ruchu i wymiarowości; opart, op (środowiskowo)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. kierunek w plastykaastyce i sztuce użytkowej opierający się na oddziaływanie na oko odbiorcy, nie zaś na jego intelekt czy emocje;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Op-Artowski

odnoszący się do op-artu (opartu); opartowski, opartowy


Źródła:

SJP.pl

Op-Ed

tekst przedstawiający opinię autora niezwiązanego z redakcją, publikowany przez gazetę lub czasopismo


Źródła:

SJP.pl

Op.

skrót od: opus


skrót

 (1.1) muz. opus

 (1.2) geogr. opolski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Op.cit.

skrót od: opere citato (z łaciny: w dziele cytowanym); op. cit., o.c.


Op. cit., dz. cyt. (łac. opus citatum = „dzieło cytowane” lub opere citato = „z cytowanego dzieła”) – skrót używany w przypisach lub cytatach dla odesłania czytelnika do wcześniej cytowanej pozycji.

Chcąc odnaleźć źródło oznaczone jako op. cit., należy prześledzić wcześniejsze przypisy w bibliografii i odszukać odpowiedniego autora. Tam właśnie powinny znajdować się dane cytowanej pozycji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opa

potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopla, hopsa, hop, hops


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziadek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opaciać

potocznie: zbrudzić z wielu stron czymś mokrym, mazistym; opaćkać


Źródła:

SJP.pl

Opacionka

wieś w Polsce


Opacionka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Brzostek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

We wsi znajduje się mała, zabytkowa kapliczka, którą (według miejscowych podań) postawili konfederaci barscy, uciekający przed wojskami rosyjskimi. W miejscowości zachował się także budynek dworski z XIX wieku, który po licznych remontach utracił wartość zabytkową.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opaćkać

potocznie: pobrudzić kogoś lub coś


Źródła:

SJP.pl

Opacki

1. związany z opatem, opactwem;
2. przymiotnik od: Opacz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opatem lub opactwem

 (1.2) odnoszący się do Opaczy, związany z Opaczą

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla opata lub opactwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opactwo

klasztor i dobra klasztorne pod zarządem opata


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rel. klasztor katolicki pod zarządem opata;


Opactwo (od łac. abbatia) to:



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opacz

Opacz – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.


Źródła:

Wikipedia

Opaczek

gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pierzastowąsowatych, hodowany w akwariach


Giętkoząb czarnobrzuchy, opaczek (Synodontis nigriventris) – gatunek słodkowodnej ryby pierzastowąsowatej. Hodowana w akwariach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opacznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób odwrotny


Źródła:

Wiktionary

Opaczniej

stopień wyższy od przysłówka: opacznie


Źródła:

SJP.pl

Opaczność

rozumienie, robienie na opak, odwrotnie niż trzeba; nieprzychylność; przeciwność


Źródła:

SJP.pl

Opaczny

postępujący, robiący coś lub rozumiany na opak, niewłaściwie, odwrotnie


przymiotnik

 (1.1) robiony lub rozumiany na opak, odwrotnie, inaczej niż trzeba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opad

1. opadanie, opadnięcie;
2. zjawisko atmosferyczne;
3. opadanie krwinek czerwonych;
4. rodzaj ćwiczenia gimnastycznego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czynność lub zjawisko opadania, opadnięcia czegoś

 (1.2) coś, co opadło

 (1.3) meteorol. spadająca na ziemię woda w postaci ciekłej lub stałej;

 (1.4) med. fizj. oddzielanie się krwinek od osocza we krwi oraz badanie przeprowadzone by zaobserwować to zjawisko

 (1.5) sport. ćwiczenie gimnastyczne, polegające na skłonieniu tułowia z pozycji stojąc w przód, w tył lub w bok



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opadać

1. zwisając okrywać coś; zwisać;
2. osuwać się z góry na dół;
3. spadać odrywając się od czegoś; odpadać;
4. klęsnąć, tęchnąć;
5. o poziomie wody, terenu: obniżać się, zniżać się;
6. tracić na sile, stawać się mniej intensywnym; słabnąć;
7. o uczuciach, stanach psychicznych: opanowywać, przenikać, ogarniać kogoś;
8. zostać pozbawionym czegoś, stracić coś, np. opadać z sił, z ciała;
9. dawniej: napadać na kogoś, osaczać, otaczać


czasownik przechodni

 (1.1) tracić wysokość, osuwać się z góry na dół, obniżać się

 (1.2) przekrzywiać się w dół

 (1.3) usiąść wygodnie

 (1.4) o terenie, drodze: prowadzić w dół

 (1.5) o emocjach, burzy: powoli zanikać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opadanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opadać.


Zniżanie – faza lotu statku powietrznego charakteryzująca się zmniejszaniem odległości pomiędzy statkiem powietrznym a ziemią w czasie.

Podczas zniżania załoga przygotowuje się do lądowania, zaś personel pokładowy przygotowuje do niego pasażerów. Załoga stosuje procedurę dolotu na lotnisko docelowe z jednoczesną konfiguracją płatowca (np. ustawienia klap do lądowania, włączenie świateł lądowania, omówienie sposobu lądowania i sprawdzenie check-listy).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opadnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opaść.


Źródła:

Wiktionary

Opadnięty

1. obniżyć się; spaść;
2. stać się mniej intensywnym;
3. napaść na kogoś, otoczyć grupą


Źródła:

SJP.pl

Opadonośny

przynoszący opady - wodę w postaci deszczu, śniegu, gradu itp.


Źródła:

SJP.pl

Opadowy

przymiotnik od: opad


Źródła:

SJP.pl

Opadzina

1. opadłe liście
2. choroba drzew i krzewów


Źródła:

SJP.pl

Opadzisko

w robotach ziemnych: wyrwa, wklęśnięcie na zboczu, spowodowane obsunięciem się ziemi


Źródła:

SJP.pl

Opadły

taki, który opadł; opadnięty (rzadko)


Źródła:

SJP.pl

Opajać

1. środowiskowo: poić zwierzęta dużą ilością wody;
2. dawniej: upajać


Źródła:

SJP.pl

Opak

dawniej: w odwrotnym kierunku niż trzeba, inaczej, niż powinno być


Źródła:

SJP.pl

Opak.

skrót

 (1.1) = opakowanie


Źródła:

Wiktionary

Opakowalnictwo

ogół zagadnień związanych z opakowywaniem towarów


Źródła:

SJP.pl

Opakowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) to, co służy do przechowywania

 (1.2) jednostka, w której mierzona jest ilość niektórych wyrobów

 (1.3) odczasownikowy od|opakować.


Opakowanie – wytwór o określonej konstrukcji, którego zadaniem jest zabezpieczenie towaru lub otoczenia w trakcie transportu i przechowywania. Pełni on często funkcję narzędzia marketingowego, pobudzającego swoim estetycznym wyglądem oraz przekazem marketingowym (danymi nt. produktu, informacjami na temat marki, przedsiębiorstwa) do nabycia towaru. Często opakowanie pełni więc rolę „cichego sprzedawcy”.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opakowaniowy

opakowanie; opakunkowy, pakowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opakowaniem, dotyczący opakowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opakunek

przestarzale: opakowanie


Źródła:

SJP.pl

Opakunkowy

przestarzale: opakowaniowy; pakowy


Źródła:

SJP.pl

Opal

1. uwodniona krzemionka o zmiennej zawartości wody
2. cienka tkanina bawełniana, miękka, lekko przezroczysta


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. mieniący się barwami minerał zaliczany do krzemianów, uwodniony dwutlenek krzemu;

 (1.2) jubil. kamień szlachetny oszlifowany z opalu (1.1) mineralnego

 (1.3) włók. cienka, nieco sztywna, lekko przejrzysta tkanina bawełniana, opalizowana, podobna do batystu, stosowana do wyrobu damskich bluzek i bielizny;

forma czasownika.

 (2.1) rozk. 2. os. od: opalać


Opal – mineraloid zaliczany do krzemianów. Nazwa pochodzi od sanskryckiego upala = drogi kamień, kamień szlachetny; bądź od gr. opallios (łac. opalus) = widzieć zmianę (barwy). Opal jest oficjalnym kamieniem szlachetnym Australii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opala

1. ogrzewać pomieszczenie, spalając coś
2. poddawać powierzchnię czegoś działaniu ognia; osmalać
3. poddawać skórę działaniu słońca, czyniąc ją ciemniejszą
4. pot. wypalać komuś np. tytoń
5. opalać się: poddawać swą skórę działaniu słońca


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opalać

1. ogrzewać pomieszczenie, spalając coś
2. poddawać powierzchnię czegoś działaniu ognia; osmalać
3. poddawać skórę działaniu słońca, czyniąc ją ciemniejszą
4. pot. wypalać komuś np. tytoń
5. opalać się: poddawać swą skórę działaniu słońca


czasownik przechodni niedokonany (dk. opalić)

 (1.1) ogrzewać pomieszczenie za pomocą spalania materiałów takich jak węgiel, koks, drewno

 (1.2) poddawać powierzchnię czegoś działaniu płomienia w celu usunięcia zbędnych pęczków, włosków, zabezpieczenia przed snuciem

 (1.3) przypalać fragment odzieży, włosów

 (1.4) poddawać naskórek działaniu promieni słonecznych

 (1.5) o słońcu: nadawać czemuś brązowy kolor

 (1.6) pot. wypalać komuś papierosy

czasownik zwrotny niedokonany opalać się (dk. opalić się)

 (2.1) poddawać siebie działaniu promieni słonecznych, w celu uzyskania ciemnego koloru skóry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opalanie

zajęcie plażowicza; ogrzewanie; ocieplanie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opalać.


Opalanie – metoda sterylizacji igieł, oczek bakteriologicznych oraz sprzętu odpornego na wysoką temperaturę. Zaliczana jest do sterylizacji metodami fizycznymi w suchym gorącym powietrzu. Do opalania używany jest palnik Bunsena.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opalarka

Opalarka – elektronarzędzie emitujące strumień powietrza o temperaturze 50-650 °C. Opalarki stosowane są do usuwania starych powłok lakierniczych, wyginania i spawania termoplastów, odmrażania zamarzniętych rur, suszenia oraz do okleinowania elementów meblowych.


Źródła:

Wikipedia

Opalarnia

pomieszczenie, w którym odbywa się opalanie tkanin


Źródła:

SJP.pl

Opalenica

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich


Opalenica (niem. Opalenitz, 1943-1945 Oppenbach) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Opalenica. Położone nad rzeką Mogilnicą, 40 km na zachód od Poznania.

Prywatne miasto szlacheckie, własność kasztelana rogozińskiego Jana Opalińskiego, około 1580 roku leżało w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego, w Pojezierzu Wielkopolskim. Miasto pierwszego polskiego motocykla.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opalenicki

przymiotnik od: Opalenica


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Opalenicą, dotyczący Opalenicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opaleniczanin

mieszkaniec Opalenicy


Źródła:

SJP.pl

Opaleniczanka

mieszkanka Opalenicy


Źródła:

SJP.pl

Opalenie

1. ogrzać pomieszczenie przez spalenie czegoś
2. poddać powierzchnię czegoś działaniu ognia; osmolić
3. poddać skórę działaniu słońca, czyniąc ją ciemniejszą
4. pot. wypalić komuś np. tytoń
5. opalić się: poddać swą skórę działaniu słońca


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opalić.


Opalenie – wieś kociewska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Gniew.

Wieś położona u zbiegu dróg krajowych nr 90 i 91. Stanowi sołectwo Opalenie, w którego skład wchodzą również miejscowości: Aplinki, Na Piaskach, Pod Górami i Osady. Na południe od Opalenia znajdują się bezpośrednio nad brzegami Wisły rezerwaty florystyczne Wiosło Duże i Wiosło Małe. Dwa inne rezerwaty florystyczne (Opalenie Dolne i Opalenie Górne) znajdują się na wschód od miejscowości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opaleniec


Źródła:

Wikipedia

Opalenizna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ciemniejsze zabarwienie skóry uzyskane poprzez działanie promieni słonecznych lub UV;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opaleński

związany z Opaleniem, dotyczący Opalenia


Źródła:

SJP.pl

Opalescencja

rozpraszanie światła zachodzące na fluktuacjach gęstości ośrodka lub na zawartych w nim drobinach zawiesiny


Opalescencja - szczególny rodzaj iryzacji, objawiający się na powierzchni niektórych minerałów, zwłaszcza opalu zwyczajnego, w postaci charakterystycznej mlecznobiałej, mlecznoniebieskawej lub perłowolśniącej poświaty wskutek zjawiska odbicia światła krótkofalowego, czyli niebieskiego. Światło ulega rozproszeniu na mikroskopowych spękaniach lub na szczelinkach wypełnionych wodą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opalewo

Opalewo (niem. Oppelwitz) –wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Szczaniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

We wsi urodził się piosenkarz disco polo Paweł „Czadoman” Dudek.


Źródła:

Wikipedia

Opalić

1. ogrzać pomieszczenie przez spalenie czegoś
2. poddać powierzchnię czegoś działaniu ognia; osmolić
3. poddać skórę działaniu słońca, czyniąc ją ciemniejszą
4. pot. wypalić komuś np. tytoń
5. opalić się: poddać swą skórę działaniu słońca


czasownik przechodni dokonany (ndk. opalać)

 (1.1) ogrzać pomieszczenie za pomocą spalania materiałów takich jak węgiel, koks, drewno

 (1.2) poddać powierzchnię czegoś działaniu płomienia w celu usunięcia zbędnych pęczków, włosków, zabezpieczenia przed snuciem

 (1.3) przypalić fragment odzieży, włosów

 (1.4) poddać naskórek działaniu promieni słonecznych

 (1.5) o słońcu: nadać czemuś brązowy kolor

 (1.6) pot. wypalić komuś papierosy

czasownik zwrotny dokonany opalić się (ndk. opalać się)

 (2.1) poddać siebie działaniu promieni słonecznych, w celu uzyskania ciemnego koloru skóry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opalikować

1. osadzić w gruncie paliki w celu ogrodzenia jakiegoś terenu lub przygotowania jakiegoś obszaru do uprawy roślin tyczkowych;
2. przywiązać coś do palika


Źródła:

SJP.pl

Opalina

jednokomórkowy pierwotniak żyjący w jelicie płazów


Źródła:

SJP.pl

Opaliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Opaliny

podtyp pierwotniaków z typu Sacromastigophora


Opaliny (Opalinidae) – monotypowa gromada, rząd i rodzina stramenopilów. Z powodu licznych wici pokrywających ciało, uprzednio zaliczane do orzęsków; w 1975 należały do wiciowców, a obecny przydział nadano w 1999 roku.

Opaliny są cudzożywnymi, jednokomórkowymi eukariontami, których długość ciała może dochodzić nawet do 3 mm. Najlepiej poznanym gatunkiem Opalinata jest Opalina, która osiąga długość 90–500 μm długości. Opaliny posiadają od dwóch do wielu jąder.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opalisadować

otoczyć palisadą


Źródła:

SJP.pl

Opalisadowanie

otoczyć palisadą


Źródła:

SJP.pl

Opalitka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pszcz. okrągła, wypukła płytka do znakowania matek pszczelich


Źródła:

Wiktionary

Opalizacja

zjawisko mienienia się niektórych powierzchni barwami tęczy


Opalizacja – efekt optyczny występujący m.in. w opalach i charakteryzujący się grą barw w postaci kolorowych wzorów plam, które zmieniają się w zależności od kąta obserwacji.

Zjawisko to spowodowane jest wielokrotnym odbiciem światła od gęsto ułożonych warstw lub kuleczek występujących w częściowo przeźroczystym materiale. Na tych niejednorodnościach światło ulega dyfrakcji i interferencji światła białego. Aby efekt ten nastąpił niezbędna jest rodzina równoległych płaszczyzn i gęste ułożenie elementów płaszczyzny odbłysku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opalizować

mienić się barwami tęczy


Źródła:

SJP.pl

Opalizujący

mienić się barwami tęczy


Patrz:opalizować

Źródła:

SJP.pl

Opalone

1. ogrzać pomieszczenie przez spalenie czegoś
2. poddać powierzchnię czegoś działaniu ognia; osmolić
3. poddać skórę działaniu słońca, czyniąc ją ciemniejszą
4. pot. wypalić komuś np. tytoń
5. opalić się: poddać swą skórę działaniu słońca


Opalone – trawiasto-lesisty grzbiet w Tatrach Wysokich, odchodzący od Opalonego Wierchu w kierunku północno-wschodnim aż do przełęczy Roztockie Siodło oddzielającej go od wzniesienia Roztockiej Czuby.

Opalone oddziela Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Roztoki. Jego zbocza opadające do Doliny Roztoki są na znacznej części podcięte skalnymi urwiskami. Na górnej części Opalonego znajduje się trawiasta rówień, nazywana Wolarnią nad Kępą, Równią nad Kępą lub Nad Kępą. Dawniej była ona wypasana. Z grupy głazów na tej równi rozległy widok na granitowe szczyty wznoszące się nad Morskim Okiem i Czarnym Stawem. Z tego miejsca malowali pejzaże Tatr m.in. Leon Wyczółkowski, Walery Eljasz-Radzikowski, Wojciech Gerson.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opalony

1. ogrzać pomieszczenie przez spalenie czegoś
2. poddać powierzchnię czegoś działaniu ognia; osmolić
3. poddać skórę działaniu słońca, czyniąc ją ciemniejszą
4. pot. wypalić komuś np. tytoń
5. opalić się: poddać swą skórę działaniu słońca


przymiotnik odczasownikowy

 (1.1) taki, który się opalił


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opalować

otoczyć palami, umieścić pale


Źródła:

SJP.pl

Opalowy

1. wykonany z opalu;
2. ozdobiony opalem;
3. mieniący się jak opal; tęczowy


przymiotnik

 (1.1) zrobiony z opalu (minerału), składający się z opalu, zawierający opal

 (1.2) błyszczący jak opal (minerał), mieniący się jak opal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opalski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Opamiętanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) opanowanie i rozsądek


Źródła:

Wiktionary

Opamiętywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opamiętać)

 (1.1) książk. uświadamiać komuś jego nierozsądne zachowanie

czasownik zwrotny niedokonany opamiętywać się (dk. opamiętać się)

 (2.1) odzyskiwać kontrolę nad swoim zachowaniem i zaczynać postępować rozsądnie


Źródła:

Wiktionary

Opancerzać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opancerzyć)

 (1.1) wkładać pancerną osłonę

czasownik zwrotny niedokonany opancerzać się (dk. opancerzyć się)

 (2.1) wkładać pancerz na siebie

 (2.2) stwarzać izolację emocjonalną od świata


Źródła:

Wiktionary

Opancerzenie

Opancerzenie – wykorzystanie pancerza do zabezpieczenia ludzi, sprzętu itp. przed rażącym działaniem broni białej, pocisków, odłamków, fali uderzeniowej, promieniowania przenikliwego. Może być stałe lub instalowane (używane) doraźnie.


Źródła:

Wikipedia

Opancerzony

przymiotnik

 (1.1) pokryty pancerzem, zabezpieczeniem przed atakiem z zewnątrz


Opancerzony (ang. Armored) – amerykański film akcji w reżyserii Nimróda Antala, którego premiera odbyła się 4 grudnia 2009 roku.

Zdjęcia do filmu zostały zrealizowane w Los Angeles, Long Beach i Fontanie.

Film zarobił 22 942 221 dolarów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opancerzyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. opancerzać)

 (1.1) dokonany od|opancerzać.

czasownik zwrotny dokonany opancerzyć się (ndk. opancerzać się)

 (2.1) dokonany od|opancerzać się.


Źródła:

Wiktionary

Opanować

czasownik przechodni dokonany (ndk. opanowywać)

 (1.1) przyswoić sobie wiedzę z danej dziedziny

 (1.2) podporządkować sobie jakiś teren

 (1.3) przejąć kontrolę nad czymś

 (1.4) przeniknąć

czasownik zwrotny dokonany opanować się (ndk. opanowywać się)

 (2.1) powściągnąć swoje emocje


Źródła:

Wiktionary

Opanowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opanować.

 (1.2) spokój, panowanie nad swoimi emocjami


Źródła:

Wiktionary

Opanowany

zachowujący spokój w każdej sytuacji


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który panuje nad swoim zachowaniem

 (1.2) będący wyrazem opanowania

forma czasownika.

 (2.1) ims. przymiotnikowy bierny od: opanować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opanowywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opanować)

 (1.1) przejmować władzę nad danym obszarem

 (1.2) zdobywać kontrolę nad czymś lub nad kimś

 (1.3) nabywać wiedzy lub sprawności w czym

 (1.4) przejmować kontrolę psychiczną

czasownik zwrotny niedokonany opanowywać się (dk. opanować się)

 (2.1) powściągać własne emocje


Źródła:

Wiktionary

Opanowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opanowywać.


Źródła:

Wiktionary

Opar

opary;
1. obłok pary; mgła;
2. woń ulatniająca się po ogrzaniu niektórych substancji; wyziew


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) to, co wyparowuje, unosi się w atmosferze na skutek różnicy temperatur; ulatniająca się woń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opara

nazwisko


Opara – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie środkowobośniackim, w gminie Novi Travnik. W 2013 roku liczyła 217 mieszkańców, z czego większość stanowili Boszniacy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oparafować

dawniej: zaparafować


Źródła:

SJP.pl

Oparcie

1. część krzesła, ławki, kanapy itp. służąca do opierania się plecami;
2. to, na czym się coś lub ktoś opiera, wspiera;
3. coś, co jest pomocą w trudnej sytuacji, ktoś, na kogo można liczyć


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) część mebla służąca do podtrzymywania plecyeców

 (1.2) przen. osoba lub rzecz pomocna w trudnej sytuacji

 (1.3) rzecz, na której coś lub ktoś się opiera

 (1.4) odczasownikowy od|oprzeć.


Oparcie – część mebla do siedzenia na której siedząca osoba opiera plecy.

Istnieje wiele rodzajów oparć i są one zależne zwykle od konstrukcji siedziska, którego są częścią. Np. meble tapicerowane mają oparcia tapicerowane (pikowane lub nie), inne meble mogą mieć oparcia twarde lub częściowo wyściełane. W meblach biurowych czy też w pojazdach oparcia są dodatkowo wyposażone w możliwość regulacji kąta nachylenia i wysokości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oparnica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitsłow. rusałka zamieszkująca mgły i opary unoszące się nad potokami górskimi


Źródła:

Wiktionary

Oparówka

wieś w Polsce


Oparówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Wiśniowa.

Była wsią klasztoru cystersów koprzywnickich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opart

kierunek w sztuce abstrakcyjnej wykorzystujący odpowiednie układy kolorów i form geometrycznych jako zjawiska optyczne dające wrażenie ruchu i wymiarowości; op-art, op (środowiskowo)


Op-art (ang. op art, od optical art ‘sztuka optyczna’), in. wizualizm – kierunek w grafice, modzie, sztuce użytkowej i malarstwie, którego zadaniem jest oddziaływanie na oko widza, a nie na jego intelekt czy emocje; stosujący abstrakcyjne kombinacje linii dające geometryczne złudzenia optyczne, efekty świetlne, dynamiczne i fakturalne, zmierzające do wywołania wrażenia głębi oraz ruchu rozwibrowaniem pola widzenia. Za okres szczytowy op-artu uznaje się lata 50. i 60. XX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opartowski

odnoszący się do opartu (op-artu); op-artowski, opartowy


Źródła:

SJP.pl

Opartowy

odnoszący się do opartu (op-artu); op-artowski, opartowski


Źródła:

SJP.pl

Oparty

kierunek w sztuce abstrakcyjnej wykorzystujący odpowiednie układy kolorów i form geometrycznych jako zjawiska optyczne dające wrażenie ruchu i wymiarowości; op-art, op (środowiskowo)


Źródła:

SJP.pl

Opary

opary;
1. obłok pary; mgła;
2. woń ulatniająca się po ogrzaniu niektórych substancji; wyziew


Opary (ukr. Опори) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie drohobyckim, nad rzeką Lutyczyna (Лютичина).

Wieś do 1945 w Polsce, w województwie lwowskim, w powiecie drohobyckim, w gminie Medenice, 18 km na północny wschód od Drohobycza.

W 1843 w Oparach urodził się Władysław Łoziński – polski powieściopisarz i historyk, sekretarz Ossolineum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oparzelina

1. miejsce oparzone na ciele; oparzelizna
2. choroba drzew spowodowana nadmiernym nasłonecznieniem; zgorzelina



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oparzelisko

bagniste, podmokłe miejsce, niezamarzające w czasie zimy


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. grzęzawisko niezamarzające zimą


Oparzelisko – część torfowiska wysokiego, niezamarzająca w czasie mrozów wskutek wydzielania się ciepła związanego z zachodzącymi procesami rozkładu materiału organicznego. Efektem tego są unoszące się nad oparzeliskiem opary.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oparzelizna

miejsce oparzone na ciele; oparzelina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) uszkodzenie ciała wywołane działaniem gorąca, oparzelina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oparzelnik

metalowy zbiornik, w którym gorącą wodą oparza się tusze wieprzowe


Źródła:

SJP.pl

Oparzenie

uszkodzić skórę lub narządy wewnętrzne wskutek kontaktu z gorącym płynem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oparzyć.

 (1.2) med. uraz spowodowany ciepłem

 (1.3) med. rana od oparzenia (1.2)


Oparzenie (łac. combustio) – uszkodzenie skóry i w zależności od stopni oparzenia także głębiej położonych tkanek lub narządów wskutek działania ciepła, żrących substancji chemicznych (stałych, płynnych, gazowych), prądu elektrycznego, promieni słonecznych – UV, promieniowania (RTG, UV i innych ekstremalnych czynników promiennych). Przy rozległych oparzeniach ogólnoustrojowy wstrząs może doprowadzić do zgonu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oparzeniówka

potocznie: oddział szpitalny zajmujący się leczeniem oparzeń


Źródła:

SJP.pl

Oparzeniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z oparzeniem, dotyczący oparzenia


Źródła:

Wiktionary

Oparzyć

uszkodzić skórę lub narządy wewnętrzne wskutek kontaktu z gorącym płynem


Źródła:

SJP.pl

Opas

utuczone zwierzę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zootechn. bardzo intensywne karmienie zwierzęcia przeznaczonego na ubój, zwykle bydła i koni;

 (1.2) zootechn. utuczone bydło

 (1.3) daw. to co opasuje, odgradza; mury obronne

 (1.4) daw. obwód, obrąb

 (1.6) daw. żart. grubas


Tucz (opas, opasanie) – bardzo intensywne karmienie zwierzęcia przeznaczonego na ubój. Celem tuczu jest przekształcenie podawanych zwierzęciu pasz na mięso i tłuszcz. Tucz różni się w zależności od gatunku zwierzęcia.

Słowem tucz określa się trzodę chlewną, a słowem opas bydło i inne przeżuwacze oraz konie. Określenie opas oznacza też utuczone już bydło, np. opasy na sprzedaż. Utuczone świnie określa się natomiast mianem tuczników.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opasać

nałożyć pas, obwiązać się czymś


czasownik przechodni dokonany (ndk. opasywać)

 (1.1) otoczyć wiązaniem; owinąć pasem

 (1.2) znaleźć się dookoła czegoś

czasownik przechodni niedokonany (dk. opaść)

 (2.1) karmić intensywnie

czasownik zwrotny dokonany opasać się (ndk. opasywać się)

 (3.1) opasać samego siebie

 (3.2) zostać opasanym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opaść

intensywnie karmiąc zwierzę, spowodować duży przyrost wagi; utuczyć


czasownik przechodni dokonany (ndk. opadać)

 (1.1) dokonany od|opadać.

czasownik przechodni dokonany (ndk. opasać)

 (2.1) dokonany od|opasać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opaska

1. to, co służy do opasania, otoczenia czegoś;
2. papierowy pasek oklejający niekiedy przesyłane pismo, broszurę, plik banknotów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wstążka / taśma / bandaż

 (1.2) pasek papieru

 (1.3) listwa

 (1.4) budowla regulacyjna wzdłuż brzegu

 (1.5) bud. element konstrukcyjny okalający ściany budynku


Opaska:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opaskowy

opaska


Patrz:opaska

Źródła:

SJP.pl

Opaślik

Opaślik (Barbitistes) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych i podrodziny długoskrzydlakowych.

Są to stosunkowo duże owady. Głowę ich cechują trzykrotnie dłuższe od ciała czułki i wąski wierzchołek ciemienia z bruzdą przez środek. Przedplecze ma bruzdę poprzeczną tuż za środkiem długości oraz niewydłużony ku tyłowi dysk, którego tył częściowo nakrywa skrócone pokrywy. Śródpiersie i zapiersie pozbawione są trójkątnych płatów bocznych. Odnóża przedniej pary mają biodra bez kolców. Samca cechują esowato zakrzywione i silnie skrzyżowane przysadki odwłokowe oraz krótsza od nich płytka subgenitalna. U samicy pokładełko jest wygięte ku górze dopiero na końcu i tam też wyraźnie ząbkowane.


Źródła:

Wikipedia

Opaśluch

potocznie: osoba otyła; grubas, tłuścioch, spaślak


Źródła:

SJP.pl

Opasowy

przeznaczony na opas, tuczenie, np, bydło opasowe


Źródła:

SJP.pl

Opasywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opasać)

 (1.1) otaczać pasem lub innym wiązaniem

 (1.2) znajdować się dookoła czegoś

czasownik zwrotny dokonany opasywać się (ndk. opasać się)

 (2.1) opasywać samego siebie

 (2.2) być opasywanym


Źródła:

Wiktionary

Opasłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest opasłe; cecha tych, którzy są opaśli


Źródła:

Wiktionary

Opasły

przepasły;
1. potocznie: gruby, otyły;
2. o egzemplarzu książki: bardzo gruby


przymiotnik

 (1.1) zootechn. dobrze wykarmiony

 (1.2) zbyt dobrze odżywiony; z otyłością

 (1.3) znacznych rozmiarów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opat

przełożony opactwa; abat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. przełożony opactwa


Opat (łac. abbas – „ojciec”, aram. ‏ܐܒܐ‎ abba – „ojciec”) – wyższy przełożony w męskich zakonach katolickich należących do kręgu zakonów mniszych. Odpowiednikiem w zakonach żeńskich jest ksieni (żeńska forma słowa ksiądz).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opatentować

uzyskać patent na coś, np. na wynalazek


Źródła:

SJP.pl

Opatentowywać

uzyskiwać patent na coś; patentować


Źródła:

SJP.pl

Opatija

miasto w Chorwacji; Abacja


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opatijski

przymiotnik od: Opatija (miasto w Chorwacji)


Źródła:

SJP.pl

Opatka

dawniej: przełożona klasztoru żeńskiego; ksieni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. przełożona monasteru mniszek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatkowice


Źródła:

Wikipedia

Opatów

przełożony opactwa; abat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim;

 (1.2) geogr. wieś w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim;

 (1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, w gminie Łęka Opatowska;

 (1.4) geogr. część wsi Toporów, w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas


Opatów – miasto w województwie świętokrzyskim, siedziba powiatu opatowskiego i gminy miejsko-wiejskiej Opatów.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. tarnobrzeskiego.

Według danych z 1 stycznia 2018 Opatów liczył 6516 mieszkańców. Ich liczba na 31 grudnia 2021 to 6113.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opatowczanin

mieszkaniec Opatowca


Źródła:

SJP.pl

Opatowczanka

mieszkanka Opatowca


Źródła:

SJP.pl

Opatówecki

przymiotnik od: Opatówek


Źródła:

SJP.pl

Opatówek

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


Opatówek (łac. Opatovecum, Opatovia) – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, siedziba gminy Opatówek.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa kaliskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opatowianin

mieszkaniec Opatowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Opatowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatowianka

mieszkanka Opatowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Opatowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatowice

Miejscowości w Polsce i ich części

Źródła:

Wikipedia

Opatowiec

1. miasto w Polsce;
2. kolonia w Polsce


Opatowiec – miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Opatowiec.

Prawa miejskie posiadał w latach 1271–1869 i uzyskał je ponownie w 2019 roku, w związku z czym stał się najmniejszym miastem w Polsce W 2024 roku liczył 308 mieszkańców i odnotował trzeci największy spośród miast w Polsce procentowy spadek ludności w porównaniu z rokiem poprzednim (– 2,92%).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opatowiecki

przymiotnik od: Opatowiec


Źródła:

SJP.pl

Opatówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) budynek będący miejscem urzędowania i zamieszkania opata



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opatówko

Opatówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Nekla.

Wieś duchowna, własność kapituły katedralnej gnieźnieńskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Opatowski

Opatów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Opatowa, związany z Opatowem


Patrz:Opatów

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatrunek

1. opatrywanie rany;
2. sterylizowana gaza, wata, bandaż itp. zwykle ze środkami leczniczymi, nakładane na rany i skaleczenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. materiał do zabezpieczania i leczenia uszkodzeń ciała

 (1.2) med. zakładanie opatrunku w znaczeniu (1.1)


Opatrunek – struktura ochraniająca ranę lub skaleczenie przed środowiskiem zewnętrznym i zapobiegająca dalszemu zakażeniu. Opatrunek może nie tylko osłaniać ranę, ale również zawierać substancje lecznicze, które działają przeciwbakteryjnie lub przyspieszają gojenie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opatrunkowy

opatrunek


przymiotnik

 (1.1) med. związany z opatrywaniem, z opatrunkiem


Patrz:opatrunek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatrywać

1. naprawiać, doprowadzać do porządku;
2. czyścić ranę i zakładać na nią opatrunek;
3. wyposażać w coś, zapewniać coś komuś;
4. opatrywać się -
a) opatrywać samego siebie;
b) tracić cechy niezwykłości, powszednieć


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) oczyszczać ranę i zakładać opatrunek

 (1.2) wyposażać w coś potrzebnego

 (1.3) naprawiać, poddawać konserwacji jakieś urządzenie

 (1.4) oznaczać dokument pieczęcią, podpisem itp.

 (1.5) uzupełniać tekst, publikację wstępem, komentarzem, rysunkami itp.

czasownik zwrotny niedokonany opatrywać się

 (2.1) znudzić się widokiem czegoś lub kogoś i przestawać być atrakcyjnym

 (2.2) oczyszczać ranę i zakładać opatrunek samemu sobie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatrywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opatrywać.


Źródła:

Wiktionary

Opatrzeć

opatrzeć się - dawniej: opatrzyć się;
1. opatrzyć samego siebie;
2. stracić cechy niezwykłości, znudzić się; spowszednieć


Źródła:

SJP.pl

Opatrzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opatrzyć. lub opatrzeć

 (1.2) przest. środki utrzymania, zabezpieczenie, zaopatrzenie materialne, zasoby do życia, uposażenie, utrzymanie, pensja

 (1.3) przest. zabezpieczenie


Źródła:

Wiktionary

Opatrznica

jednoliścienne roślina z rodziny arekowatych (palm)


Rojstona, opatrznica, palma królewska (Roystonea O.F. Cook) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych, czyli palm (Arecaceae). Obejmuje 10 gatunków. Rośliny te występują na Antylach, Florydzie, w Meksyku, Ameryce Centralnej i w północnej części Ameryki Południowej. Większość gatunków z tego rodzaju uprawiana jest jako rośliny ozdobne, przy czym najszerzej rozprzestrzeniona została rojstona królewska R. regia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opatrzność

1. w religii: opieka bóstwa nad światem;
2. w przenośni: los, przeznaczenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. opieka Boga

 (1.2) przeznaczenie

 (1.3) stpol. przezorność


Opatrzność lub Opatrzność Boża (łac. providentia, gr. πρόνοια; pronoja) – w myśli teologicznej nieustanna opieka wszechwiedzącego i wszechmogącego Boga, której przejawem jest kierowanie dziejami świata i poszczególnych ludzi do ich doczesnego spełnienia oraz ostatecznego celu; poprzez to działanie Bóg okazuje mądrość, dobroć i miłość.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opatrznościowy

pojawiający się w sytuacji szczególnej potrzeby, jak gdyby zesłany przez opatrzność


Źródła:

SJP.pl

Opatrzny

dawniej:
1. troszczący się o coś, zapobiegliwy, przezorny, gospodarny;
2. opatrznościowy


Źródła:

SJP.pl

Opatrzony

przymiotnik

 (1.1) zaopatrzony w co


Źródła:

Wiktionary

Opatrzyć

1. naprawić, doprowadzić do porządku;
2. oczyścić ranę i założyć na nią opatrunek;
3. wyposażyć w coś, zapewnić coś komuś;
4. opatrzyć się -
a) opatrzyć samego siebie;
b) stracić cechy niezwykłości, znudzić się, spowszednieć


czasownik przechodni dokonany (ndk. opatrywać)

 (1.1) med. założyć opatrunek

 (1.2) udzielić czegoś potrzebnego, pożądanego, przydatnego

 (1.3) umieścić coś na czymś

 (1.4) dokonać naprawy lub poddać konserwacji

czasownik zwrotny dokonany opatrzyć się (ndk. opatrywać się)

 (2.1) opatrzyć siebie samego lub siebie nawzajem

 (2.2) przestać być ciekawym z wyglądu; stracić walory

 (2.3) przest. nagle się zorientować, spostrzec się, zreflektować, opamiętać, zmitygować się

 (2.4) przest. obejrzeć się wzajemnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opatulenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opatulić.


Źródła:

Wiktionary

Opatulić

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) okryć starannie przed zimnem

czasownik zwrotny dokonany opatulić się

 (2.1) okryć się starannie przed zimnem


Źródła:

Wiktionary

Opawa

1. miasto w Czechach;
2. wieś w Polsce;
3. dopływ Odry;
4. dopływ Bobru


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Czechach;

 (1.2) geogr. rzeka w Czechach i Polsce, lewy dopływ Odry;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opawica

Opawica (dawniej Opawice, śl. Troplowice, cz. Opavice, niem. Tropplowitz lub Troplowitz) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.

Opawica uzyskała lokację miejską w 1377 roku, zdegradowana w 1742 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.


Źródła:

Wikipedia

Opawicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze wsią Opawica, dotyczący wsi Opawica

 (1.2) związany z rzeką Opawica, dotyczący rzeki Opawica


Źródła:

Wiktionary

Opawski

Opawa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z miastem Opawa, dotyczący miasta Opawa

 (1.2) związany ze wsią Opawa, dotyczący wsi Opawa

 (1.3) związany z rzeką Opawa, dotyczący rzeki Opawa


Patrz:Opawa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opawszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. okolice Opawy


Źródła:

Wiktionary

Opał

1. materiał grzewczy;
2. palenie w piecu; ogrzewanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) materiał służący do opalania dla ogrzania pomieszczenia, surowiec opałowy

 (1.2) czynność opalania lub palenia w piecu; ogrzanie

 (1.3) pot. ciężkie albo niebezpieczne położenie


Paliwo – substancja wydzielająca przy intensywnym utlenianiu (spalaniu) duże ilości ciepła. Energia uzyskana ze spalania paliwa wykorzystywana jest przez:

Najważniejszą cechą paliw jest ich ciepło spalania i wartość opałowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opałeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. opałka


Źródła:

Wiktionary

Opałek

wypalona świeczka


Źródła:

SJP.pl

Opałka

koszyk z wikliny o owalnym kształcie, bez pałąka, używany w gospodarstwach wiejskich do przechowywania materiałów sypkich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. naczynie, w którym opała się zboże

 (1.2) przest. kobiałka

 (1.3) przest. spalony dom, zgliszcze

 (1.4) hutn. przest. kosz pleśćeciony z rogoży, wici lub łyka na prętach drewnianych służący do noszenia węgli do wielkiego pieca


Opałka – rodzaj koszyka o owalnym kształcie, nie posiadający pałąka.

Używany najczęściej w gospodarstwie wiejskim do materiałów sypkich (ziarna, sieczki, paszy, plew). Wyplatany najczęściej z wikliny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opałowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gwara. muz. pseudomuzyk


Źródła:

Wiktionary

Opałowy

1. związany z opałem, handlem opałem;
2. służący do opalania pomieszczeń


przymiotnik relacyjny

 (1.1) nadający się na opał, służący do opalania, związany z opałem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opały

trudne położenie


Źródła:

SJP.pl

Opchać

1. nakarmić zbyt obficie, przekarmić;
2. opchać się - zjeść zbyt wiele


Źródła:

SJP.pl

Opcja

1. możliwość wyboru, prawo do skorzystania z jednej z wielu możliwości;
2. wybór jednej z możliwości, np. sposobu działania programu komputerowego;
3. stanowisko w jakiejś sprawie, przychylność względem jednego z poglądów, którejś z wielu koncepcji;
4. prawo swobodnego wyboru obywatelstwa w przypadku zmiany władzy nad jakimś terytorium;
5. w morskim prawie handlowym: prawo zmiany portu przeznaczenia, rodzaju lub ilości transportowanego ładunku;
6. zastrzeżone prawo wydawnictwa do publikowania jakiegoś dzieła;
7. pochodny instrument finansowy uprawniający do kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego, np. towarów, dewiz, papierów wartościowych, po z góry ustalonej cenie;
8. oficjalne zezwolenie na robienie czegoś, zwykle na prowadzenie jakiegoś rodzaju działalności gospodarczej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z możliwości do wyboru

 (1.2) finans. instrument pochodny w formie prawa do kupna lub sprzedaży określonej ilości danej waluty w ustalonym czasie i cenie;


Opcja – pochodny instrument finansowy o niesymetrycznym profilu wypłaty, dający prawo zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego, po ustalonej cenie, zwanej ceną wykonania opcji, w ustalonym okresie, zwanym terminem wykonania opcji. Opcja może mieć charakter umowy zawartej na rynku nieregulowanym (ang. over the counter, OTC) lub przedmiotem obrotu na giełdzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opcjonalność

cecha logicznych związków pomiędzy encjami, informująca o możeniu lub muszeniu równoczesnego występowania jednej encji z inną


Źródła:

SJP.pl

Opcjonalny

pozostawiony do wyboru, do czyjejś decyzji; fakultatywny, nieobowiązkowy, dowolny, możliwy


Źródła:

SJP.pl

Opcyjny

opcja; opcjonalny


Źródła:

SJP.pl

Opd

skrót od:
1. Oddział Pomocy Doraźnej;
2. Obywatelska Partia Demokratyczna - prawicowa partia polityczna w Czechach


Źródła:

SJP.pl

Opec

skrót od: Organization of the Petroleum Exporting Countries - Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową


Źródła:

SJP.pl

Opęczniały

rzadko: taki, który opęczniał, napęczniał; napęczniały


Źródła:

SJP.pl

Opęcznieć

powiększyć się na skutek wypełnienia czymś; napęcznieć


Źródła:

SJP.pl

Opędzić

1. odgonić owady, natrętów;
2. zaspokoić pilne potrzeby, wydatki


Źródła:

SJP.pl

Opędzlować

potocznie:
1. zjeść dużo i łapczywie; wsunąć, wtranżolić, spałaszować, wpałaszować, wszamać;
2. sprzedać coś, pozbyć się czegoś, często w sposób nielegalny; opchnąć, opylić, spylić;
3. okraść coś lub kogoś;
4. w medycynie: pokryć coś płynem rozprowadzanym za pomocą pędzla; wypędzlować


Źródła:

SJP.pl

Opędzlowywać

1. potocznie: jeść dużo i łapczywie; wsuwać, wtranżalać, pałaszować, wtrajać, szamać;
2. sprzedawać coś, pozbywać się czegoś, często w sposób nielegalny; opychać, opylać, spylać;
3. okradać coś lub kogoś;
4. w medycynie: pokrywać coś płynem rozprowadzanym za pomocą pędzla


Źródła:

SJP.pl

Opeel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gwara. żołnierska: obrona przeciwlotnicza


Źródła:

Wiktionary

Opeer

pospolicie: ostre upomnienie, reprymenda; opierdol, opiernicz, opieprz, ochrzan


Źródła:

SJP.pl

Opękać

czasownik

 (1.1) poznań. obywać się bez czegoś


Źródła:

Wiktionary

Opękanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opękać.


Źródła:

Wiktionary

Opel

samochód marki Opel


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mot. samochód marki Opel


Opel Automobile GmbH – niemiecki producent samochodów osobowych, sportowych i dostawczych z siedzibą w Rüsselsheim am Main działający od 1862 roku. Należy do międzynarodowego koncernu Stellantis.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opelotka

środowiskowo: pododdział obrony przeciwlotniczej


Źródła:

SJP.pl

Open

[czytaj: ołpen]
1. o zawodach sportowych: otwarte dla zawodników z różnych krajów lub bez ściśle określonego limitu wagi;
2. o bilecie, np. lotniczym: bez określonej daty powrotu


przymiotnik

 (1.1) pot. otwarty, bez ograniczonej ilości wstępu

 (1.2) pot. lotn. otwarty, bez narzuconego terminu


Open – szósty album studyjny angielskiego gitarzysty sceny Canterbury Steve’a Hillage’a, wydany w 1979 roku nakładem wytwórni płytowej Virgin Records.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Openoffice

darmowy pakiet aplikacji biurowych rozpowszechniany na licencji OpenSource


Apache OpenOffice, AOO (dawniej OpenOffice.org, OOo; powszechnie znany jako OpenOffice, OO) – pakiet oprogramowania biurowego Open Source. W 2011 r. Oracle przekazała kod źródłowy pakietu biurowego OpenOffice.org i wszystkie inne materiały dot. pakietu do dyspozycji Apache Software Foundation. Od tej pory rozwijany jest pod nazwą Apache OpenOffice.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opera

1. sceniczny dramat muzyczny składający się z partii wokalnych, instrumentalnych, baletowych, rzadziej także mówionych;
2. pot.
a) przedstawienie operowe;
b) miejsce jego odgrywania;
c) artyści je wykonujący;
3. żart. śmieszne zdarzenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) utwór muzyczny, przedstawienie z fabułą, przeznaczone dla orkiestry i śpiewaków, będących jednocześnie aktorami;

 (1.2) budynek przeznaczony do wystawiania oper (1.1);


Opera (wł. opera < łac. opera „dzieło”, „utwór”, „praca”, „wysiłek”) – sceniczne dzieło muzyczne wokalno-instrumentalne, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną (libretto). Istotą tego gatunku muzycznego jest synteza sztuk, czyli połączenie słowa, muzyki, plastyki, ruchu, gestu oraz gry aktorskiej. Podobnie jak balet, wywodzi się z włoskich renesansowych maskarad karnawałowych, które przerodziły się w widowiska dramatyczne. Opera składa się z aktów, które podzielone są na sceny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opéra-Ballet

gatunek francuskiego teatru lirycznego, popularny w baroku


Źródła:

SJP.pl

Operacja

1. zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu skóry i tkanek, dotarciu do chorego narządu w celu przywrócenia mu prawidłowych czynności lub jego usunięcia;
2. zbrojna akcja o specjalnym charakterze; ogół działań bojowych prowadzonych dla osiągnięcia określonego celu;
3. w matematyce: zespół działań wykonanych na pewnym wyrażeniu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg chirurgiczny;

 (1.2) działania skierowane na wykonanie określonego zadania

 (1.3) wojsk. ogół działań bojowych prowadzonych dla osiągnięcia określonego celu;

 (1.4) wojsk. zbrojna akcja o charakterze specjalnym



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Operacjonalizacja

w metodzie naukowej: doprowadzanie wskaźników i zmiennych do postaci dającej się precyzyjnie wyrazić



Operacjonalizacja problemu badawczego jest najobszerniejszym etapem przygotowania badań.

Obejmuje ona następujące kroki:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Operacjonalizować

opracowywać procedurę, technologię lub algorytm do rozwiązania jakiegoś problemu


Źródła:

SJP.pl

Operacjonistyczny

operacjonalizm, operacjonizm


Patrz:operacjonalizm, operacjonizm

Źródła:

SJP.pl

Operacjonizm

kierunek w filozofii i metodologii nauk, według którego terminy i pojęcia naukowe mają sens jedynie wówczas, gdy można je zdefiniować przez podanie opisu testujących je operacji


Operacjonizm – ruch w filozofii nauki, którego tezy zostały sformułowane i były bronione przez Bridgmana.

Definicje operacyjne były używane już przez Newtona w jego Principiach i zalecane przez Lorda Kelvina. Mimo to właściwy operacjonizm wyrósł, dopiero gdy tworzyła się teoria względności i mechanika kwantowa – na gruncie tego, co było traktowane jako praktyka i poglądy fizyków. Podobnie jak pozytywizm logiczny, operacjonizm kładł nacisk na ścisły związek z eksperymentem jako rzeczą konieczną do obiektywnych rozważań. Mimo to skupia się raczej na pojęciach niż na zdaniach. Szuka dla nich zabezpieczenia przed bezsensownością, definiowaniując je wyłącznie przez precyzyjnie zdefiniowane operacje eksperymentalne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Operacyjka

zdrobnienie od: operacja


Źródła:

SJP.pl

Operacyjnie

przysłówek

 (1.1) dzięki operacji, drogą operacyjną, z zastosowaniem operacji


Źródła:

Wiktionary

Operacyjność

1. możliwość funkcjonowania, sprawność działania;
2. możliwość poddania się operacji chirurgicznej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest operacyjne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operacyjny

związany z operacją


przymiotnik

 (1.1) związany z zabiegiem chirurgicznym, używany przy operacjach

 (1.2) związany z wykonaniem określonych zadań

 (1.3) wojsk. związany z określonymi działaniami wojskowymi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operacz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Operand

1. liczba, dane itp., na których dokonuje się operacji;
2. w informatyce: adres w instrukcji komputerowej, na którym ma zostać przeprowadzona operacja


Operand – w matematyce argument operatora, tj. funkcji danej przestrzeni w siebie (tzw. endomorfizm). Przykładowo dla działania dodawania +, będącego operatorem w ustalonym ciele (np. liczb rzeczywistych) postaci

3+6=9

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Operat

pisemny raport o stanie zagospodarowania lasu


Operat – pisemne opracowanie danego zagadnienia technicznego.

Przykładowe operaty

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Operator

1. autor zdjęć do filmu;
2. specjalista obsługujący jakąś maszynę lub urządzenie;
3. chirurg przeprowadzający operację


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) film. autor zdjęć do filmu

 (1.2) człowiek obsługujący maszynę lub urządzenie

 (1.3) telekom. przedsiębiorstwo świadczące usługi telekomunikacyjne

 (1.4) med. chirurg przeprowadzający operację

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) mat. funkcja; najczęściej określenie funkcji przekształcającej funkcję w funkcję

 (2.2) biol. jeden z genów wchodzących w skład operonu, regulujący aktywność jego struktury;


Operator może odnosić się do (w kolejności alfabetycznej):


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Operatorka

1. autorka zdjęć do filmu;
2. specjalistka obsługująca jakąś maszynę lub urządzenie;
3. kobieta przeprowadzająca operację chirurgiczną


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) film. autorka zdjęć do filmu

 (1.2) kobieta obsługująca maszynę lub urządzenie

 (1.3) med. kobieta chirurg przeprowadzająca operację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operatornia

pomieszczenie, w którym znajdują się urządzenia do projekcji filmów


Źródła:

SJP.pl

Operatorstwo

zajęcie operatora filmowego


Źródła:

SJP.pl

Operatywka

krótka narada na temat bieżących spraw


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. krótka odprawa dla pracowników


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operatywniej

stopień wyższy od przysłówka: operatywnie


Źródła:

SJP.pl

Operatywniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: operatywny


Źródła:

SJP.pl

Operatywność

działanie skuteczne, sprawne i energiczne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest operatywne; cecha tych, którzy są operatywni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operatywny

taki, który działa skutecznie, sprawnie, energicznie i efektywnie; wydajny, produktywny


Źródła:

SJP.pl

Operetka

1. muzyczny utwór sceniczny z komediową akcją i lekką muzyką;
2. instytucja wystawiająca takie przedstawienia;
3. zespół ludzi w niej zatrudnionych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. sceniczny utwór muzyczny podobny do opery, lecz o komediowym charakterze

 (1.2) miejsce wystawiania operetki (1.1)


Operetka (wł. operetta) – sceniczny utwór muzyczny z dialogami mówionymi, zbliżony do opery, charakteryzujący się lekką, melodyjną muzyką i komediową akcją.

Operetka jako gatunek spokrewniona jest z wodewilem, singspielem oraz z operą komiczną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Operetkowy

1. dotyczący operetki;
2. przypominający operetkę; niepoważny, komiczny lub groteskowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z operetką, dotyczący operetki

przymiotnik jakościowy

 (2.1) mający cechy operetki: groteskowość, komizm, brak powagi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operka

potocznie: młoda kobieta, najczęściej cudzoziemka, zatrudniona do opieki nad dzieckiem i drobnych prac domowych; au-pair, au pair


Źródła:

SJP.pl

Operlać

poetycko:
1. pokrywać perłami lub czymś podobnym do pereł;
2. operlać się - operlać samego siebie


Źródła:

SJP.pl

Operoman

miłośnik sztuki operowej


Źródła:

SJP.pl

Operomanka

miłośniczka sztuki operowej


Źródła:

SJP.pl

Operon

jednostka regulacji aktywności genów, zespół genów strukturalnych biorących udział w regulacji powstających komórek prokariotycznych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Operować

przeprowadzać, przeprowadzić zabieg chirurgiczny


czasownik przechodni niedokonany (dk. zoperować)

 (1.1) med. przeprowadzać operację chirurgiczną

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (2.1) posługiwać się czymś

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (3.1) działać w jakimś miejscu, na jakimś terenie

 (3.2) finans. dokonywać transakcji finansowych

 (3.3) wojsk. przeprowadzać akcję bojową

 (3.4) o słońcu: grzać, oświetlać jakieś miejsce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operowalny

możliwy do zoperowania


Źródła:

SJP.pl

Operowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|operować.


Źródła:

Wiktionary

Operowy

przymiotnik od: opera


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z operą, dotyczący opery


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Operzysta

dawniej: śpiewak operowy


Źródła:

SJP.pl

Opętać

uzyskać nad kimś władzę, przejmując kontrolę nad jego umysłem, uczuciami, doprowadzając go do zachowań przypominających szaleństwo


czasownik dokonany (ndk. opętywać)

 (1.1) uzależnić kogoś, coś od siebie

 (1.2) o uczuciach: ogarnąć kogoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opętana

uzyskać nad kimś władzę, przejmując kontrolę nad jego umysłem, uczuciami, doprowadzając go do zachowań przypominających szaleństwo


Opętana (ang. Possessed) – amerykański film z 1947 roku w reżyserii Curtisa Bernhardta.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opętanie

1. stan obłąkania, psychozy, paranoi; obłęd;
2. dawniej: stan osoby owładniętej przez siły nieczyste, nawiedzonej przez diabła


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) uzależnienie kogoś od siebie w sensie negatywnym

 (1.2) ogarnięcie kogoś, zmieniając jego uczucia i wpływając na jego postępowanie

 (1.3) rel. stan bycia owładniętym przez demona;


Opętanie – stan umysłu, w którym poszczególny człowiek (indywiduum) odczuwa, że znajduje się pod wpływem zewnętrznej, niefizycznej, najczęściej osobowej siły, lub zachowuje się w sposób sugerujący taki stan osobom trzecim. Według wielu religii oraz wierzeń ludowych opętanie może być formą zawładnięcia ciałem przez duchy lub demony.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opętaniec

1. człowiek ogarnięty jakąś pasją; zapaleniec;
2. człowiek opętany przez diabła


Źródła:

SJP.pl

Opętany

szalony, gwałtowny, nieopanowany, obłędny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) o człowieku: taki, który zachowuje się nieobliczalnie

 (1.2) o zjawiskach, uczuciach itp.: szalony, gwałtowny

 (2.2) rel. osoba, której ciałem zawładnął zły duch

forma czasownika.

 (3.1) imiesłów przymiotnikowy od: opętać


Opętany (oryg. ukr. Юродивий, Jurodywyj) – niedokończony poemat Tarasa Szewczenki z 1857.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opętnik

oprawa otworu w pokładzie, przez który przechodzi maszt


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opętywać

czasownik niedokonany (dk. opętać)

 (1.1) niedokonany od|opętać.


Źródła:

Wiktionary

Opełzać

rzadko:
1. blaknąć, płowieć;
2. pełzając, otaczać, pokrywać


Źródła:

SJP.pl

Opiąć

1. ściśle przylegać, być obcisłym, trochę za ciasnym;
2. otoczyć, okryć czymś ściśle przylegającym


czasownik przechodni dokonany (ndk. opinać)

 (1.1) ściśle do czegoś przylgnąć

 (1.2) okryć czym przywierającym

czasownik zwrotny dokonany opiąć się (ndk. opinać się)

 (2.1) ciasno przylgnąć

przysłówek

 (3.1) stpol. znów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiankować

uszczelnić pianką montażową


Źródła:

SJP.pl

Opiat

1. środek zawierający opium lub jego pochodne (morfinę, heroinę);
2. narkotyk robiony z opioidu - substancji występującej w maku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. psychoaktywny alkaloid opium (np. morfina i kodeina);


Opiaty – substancje psychoaktywne pochodzące z opium. Najważniejsze z nich to morfina, kodeina, tebaina, narkotyna i papaweryna. Są to naturalne alkaloidy otrzymywane z soku mlecznego uzyskiwanego z niedojrzałych makówek. Z opiatów mogą być następnie otrzymywane chemicznie dalsze ich pochodne posiadające również aktywność farmakologiczną.

Termin ten często błędnie jest używany w odniesieniu do substancji leczniczych oddziałujących na receptory opioidowe, czyli opioidów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiatowiec

osoba uzależniona od opiatu - narkotyku z opioidu


Źródła:

SJP.pl

Opić

1. pijąc alkohol, uczcić jakieś wydarzenie; oblać;
2. opić się - wypić za dużo; upić się


Źródła:

SJP.pl

Opiec

upiec coś, obsmażając dookoła


przysłówek

 (1.1) stpol. znowu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opieka

dawanie oparcia, wsparcia, zaspokajanie potrzeb


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dbanie o kogoś lub coś;

 (1.2) praw. nadzór prawny nad osobą małoletnią

 (1.3) pot. opieka społeczna

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp., ter., oznajm. od opiekać


Opieka – dawanie oparcia, wsparcia, zaspokajanie potrzeb (właściwości ludzkich, będących potrzebą), których jednostka nie umie, nie może lub nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić, żeby zachować równowagę biologiczną i psychiczną, przeżyć, zachować zdrowie, jakość życia, zapewnić prawidłowy rozwój (doprowadzić jednostkę do dojrzałości) i ciągłość gatunku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiekać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) powodować zarumienienie z wierzchu, poprzez pieczenie


Źródła:

Wiktionary

Opiekacz

urządzenie do opiekania pieczywa i robienia grzanek; toster



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opiekun

osoba, która się kimś lub czymś opiekuje; kurator


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która się kimś lub czymś opiekuje

 (1.2) praw. urz. osoba sprawująca z ramienia sądu opiekę nad dzieckiem

 (1.3) pracownik ogrodu zoologicznego zajmujący się zwierzętami


Opiekun (opiekun prawny) – osoba powołana do ochrony interesów osobistych i majątkowych innej osoby, gdy ta takiej opieki potrzebuje (małoletni, osoba całkowicie ubezwłasnowolniona). Opiekun powinien zadbać o potrzeby życiowe osoby oddanej mu pod opiekę, powinien dbać także o jej majątek. Opiekun jest również przedstawicielem ustawowym swojego podopiecznego, czyli może dokonywać czynności prawnych w jego imieniu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiekuńczość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co opiekuńcze; cecha tych, którzy są opiekuńczy


Źródła:

Wiktionary

Opiekuńczy

przymiotnik

 (1.1) sprawujący opiekę


Źródła:

Wiktionary

Opiekunka

kobieta, która się kimś lub czymś opiekuje; kuratorka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna, która czymś, kimś opiekuje się



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiekły

upiec coś, obsmażając dookoła


Źródła:

SJP.pl

Opiela

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Opielać

czasownik

 (1.1) oczyszczać z chwastów


Źródła:

Wiktionary

Opielacz

narzędzie ogrodnicze slużące do usuwania chwastów i spulchniania gleby


Źródła:

SJP.pl

Opielanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opielać.


Źródła:

Wiktionary

Opielanka

wieś w Polsce


Opielanka – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Topólka. Opielanka należy do sołectwa Głuszynek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opielić

oczyścić przeznaczoną pod uprawy ziemię z trawy, koniczyny i chwastów, przygotować tę ziemię do uprawy; opleć (rzadziej)


Źródła:

SJP.pl

Opieniek

jadalny grzyb z klasy pieczarniaków, pasożyt tworzący kępy na pniakach i korzeniach drzew, głównie iglastych; opieńka, podpieniek, podpieńka


Źródła:

SJP.pl

Opieńka

jadalny grzyb z klasy pieczarniaków, pasożyt tworzący kępy na pniakach i korzeniach drzew, głównie iglastych; opieniek, podpieniek, podpieńka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikol. nazwa systematyczna|Armillaria|ref=tak., rodzaj grzybów z rodziny obrzękowcowatych;


Armillaria (Fr.) Staude (opieńka) – rodzaj grzybów z rodziny obrzękowcowatych (Physalacriaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opieńkowy

opieniek, opieńka


Patrz:opieniek, opieńka

Źródła:

SJP.pl

Opieprz

pospolicie: ostre upomnienie, reprymenda; opierdol, opiernicz, opeer, ochrzan


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) posp. ostre zwymyślanie kogoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opieprzać

1. wulgarnie: ganić, krytykować;
2. opieprzać się - lenić się, zaniedbywać obowiązki, nic nie robić


czasownik

 (1.1) pot. przyprawiać pieprzem

 (1.2) pot. wulg. skrzyczeć, zwymyślać, besztać

czasownik zwrotny opieprzać się

 (2.1) pot. wulg. obijać się, lenić się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opieprzyć

1. obsypać, przyprawić pieprzem; popieprzyć;
2. potocznie: skarcić, zganić kogoś; opierniczyć, ochrzanić, zbesztać, opierwiastkować


czasownik przechodni dokonany (ndk. opieprzać)

 (1.1) wulg. zob. opieprzać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opierać

1. podpierać
2. uzasadniać coś czymś
3. prać ubranie
4. opierać się:
a) wspierać się na czymś
b) traktować coś za podstawę
c) uzyskiwać pomoc
d) stawiać opór
e) rzadko: docierać dokądś
f) być zbudowanym na podporach
g) prać sobie ubranie


czasownik przechodni niedokonany (dk. oprać)

 (1.1) prać komuś ubrania, bieliznę

 (1.2) przystawiać coś do czegoś, przysuwać tak, aby dotykało czegoś, np. aby się nie przewróciło, podtrzymywać, wspierać

 (1.3) przen. brać coś za podstawę, uzasadniać coś czymś

czasownik zwrotny niedokonany opierać się (dk. oprzeć się)

 (2.1) spocząć całym ciężarem na jakiejś podporze lub oparciu

 (2.2) przen. mieć podstawę lub uzasadnienie w czymś

 (2.3) przeciwstawiać się, stawiać opór

czasownik zwrotny niedokonany opierać się (dk. oprać się)

 (3.1) prać sobie ubrania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opieranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opierać.


Źródła:

Wiktionary

Opierdal

wulgarnie: ostre upomnienie, reprymenda; opierdol, opiernicz, opierdziel, opeer, ochrzan


Źródła:

SJP.pl

Opierdalać

opierdzielać; wulgarnie:
1. karcić, ganić kogoś; opieprzać, opierniczać, ochrzaniać;
2. jeść; wpieprzać, wtranżalać;
3. sprzedawać;
4. okradać, obrabowywać;
5. ścinać, skracać włosy


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) wulg. besztać

 (1.2) wulg. czyścić, opróżniać

 (1.3) wulg. rzad. okradać

 (1.4) wulg. zjadać

 (1.5) wulg. strzyc

czasownik zwrotny niedokonany opierdalać się

 (2.1) wulg. leniuchować, wymigiwać się od pracy

 (2.2) wulg. ostrzyc się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opierdalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wulg. besztanie, strofowanie

 (1.2) wulg. czyszczenie, opróżnianie

 (1.3) wulg. rzad. okradanie

 (1.4) wulg. zjadanie

 (1.5) wulg. strzyżenie


Źródła:

Wiktionary

Opierdol

wulgarnie: ostre upomnienie, reprymenda; opieprz, opiernicz, opeer, ochrzan


Źródła:

SJP.pl

Opierdolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opierdolić.


Źródła:

Wiktionary

Opierdolić

opierdzielić; wulgarnie:
1. skarcić, zganić kogoś; opieprzyć, opierniczyć, ochrzanić;
2. zjeść; wpieprzyć, wtranżolić;
3. sprzedać;
4. okraść, obrabować;
5. ściąć, skrócić włosy


czasownik przechodni dokonany (ndk. opierdalać)

 (1.1) dokonany od|opierdalać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opierdziel

opierdolić; nieco wulgarnie:
1. skarcić, zganić kogoś; opieprzyć, opierniczyć, ochrzanić;
2. zjeść; wpieprzyć, wtranżolić;
3. sprzedać;
4. okraść, obrabować;
5. ściąć, skrócić włosy


Źródła:

SJP.pl

Opierdzielać

opierdalać; nieco wulgarnie:
1. karcić, ganić kogoś; opieprzać, opierniczać, ochrzaniać;
2. jeść; wpieprzać, wtranżalać;
3. sprzedawać;
4. okradać, obrabowywać;
5. ścinać, skracać włosy


Źródła:

SJP.pl

Opierdzielanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opierdzielać.


Źródła:

Wiktionary

Opierdzielić

opierdolić; nieco wulgarnie:
1. skarcić, zganić kogoś; opieprzyć, opierniczyć, ochrzanić;
2. zjeść; wpieprzyć, wtranżolić;
3. sprzedać;
4. okraść, obrabować;
5. ściąć, skrócić włosy


Źródła:

SJP.pl

Opierniczyć

potocznie: skarcić, zganić, zwymyślać kogoś; ochrzanić, opieprzyć, zbesztać, opierwiastkować


Źródła:

SJP.pl

Opierścienić

otoczyć tak jak pierścieniem


Źródła:

SJP.pl

Opierunek

1. przestarzale: pranie czyjejś odzieży i bielizny; opieranie;
2. wikt i opierunek - ogół oferowanych środków materialnych niezbędnych do życia


Źródła:

SJP.pl

Opierwiastkować

potocznie: skarcić, zganić, zwymyślać kogoś; ochrzanić, opierniczyć, opieprzyć, zbesztać


Źródła:

SJP.pl

Opierzać

opierzać się - pokrywać się pierzem


Źródła:

SJP.pl

Opierzchać

o skórze: stawać się szorstkim, twardym, chropowatym


Źródła:

SJP.pl

Opierzchnąć

o skórze: stać się suchym, szorstkim, popękanym, wskutek choroby lub czynników atmosferycznych


Źródła:

SJP.pl

Opierzchnięty

o skórze: suchy, szorstki, popękany, wskutek choroby lub czynników atmosferycznych; opierzchły


Źródła:

SJP.pl

Opierzchły

o skórze: suchy, szorstki, popękany, wskutek choroby lub czynników atmosferycznych; opierzchnięty


Źródła:

SJP.pl

Opierzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opierzyć.


Źródła:

Wiktionary

Opierzony

1. o ptakach: pokryty, porosły piórami;
2. o człowieku: świeżo, ledwie opierzony - taki, który dopiero co osiągnął dojrzałość


Źródła:

SJP.pl

Opierzyć

opierzyć się - pokryć się pierzem


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) bud. oszalować

 (1.2) łow. odstrzelić ptakowi część piór

 (1.3) daw. pokryć pierzem

 (1.4) żart. wzbogacić się, osiągnąć status majętnego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiesin

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Opieszale

przysłówek sposobu

 (1.1) ociągając się ze zrobieniem czegoś


Źródła:

Wiktionary

Opieszalec

człowiek powolny, flegmatyczny


Źródła:

SJP.pl

Opieszalej

stopień wyższy od przysłówka: opieszale


Źródła:

SJP.pl

Opieszalszy

stopień wyższy od przymiotnika: opieszały


Źródła:

SJP.pl

Opieszałość

powolne wykonywanie pewnych czynności


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ociąganie się z wykonaniem pracy, z terminowym wypełnieniem obowiązków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opieszały

powolny w wykonywaniu pewnych czynności


przymiotnik

 (1.1) powolny w wykonywaniu pewnych czynności


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opieszczać

poetycko: obejmując, pieścić


Źródła:

SJP.pl

Opiętek

opiętek dwuplamy, opiętek malinowiec - gatunki chrząszczy z rodziny bogatkowatych


Źródła:

SJP.pl

Opięty

ściśle przylegający do ciała, uwydatniający kształty, nieco za ciasny


Źródła:

SJP.pl

Opiewać

1. wychwalać, sławić, wywyższać kogoś lub coś
2. wynosić, zawierać jakąś kwotę


czasownik

 (1.1) wychwalać, zachwycać się (najczęściej w utworze literackim, muzycznym)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiewacz

osoba rozsławiająca, wychwalająca kogoś albo coś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. także. żart. osoba opiewająca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiewanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opiewać.


Źródła:

Wiktionary

Opijać

świętować spożywając alkohol


Źródła:

SJP.pl

Opijanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spożywanie alkoholu z jakiejś szczególnej okazji


Źródła:

Wiktionary

Opijus

człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pogard. osoba nałogowo pijąca alkohol w nadmiernych ilościach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opilca

człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus


Źródła:

SJP.pl

Opilczy

opilec, opilca


Patrz:opilec, opilca

Źródła:

SJP.pl

Opilec

przestarzałe: człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus


Źródła:

SJP.pl

Opilśń

grzybnia otaczająca ściśle korzeń rośliny wyższej


Opilśń (ang. hyphal sheath) – wytwarzana przez grzyby gęsta, wojłokowata warstwa grzybni pokrywająca powierzchnię podłoża. Opilśń na korzeniach roślin tworzą np. grzyby biorące udział w ektomykoryzie. Opilśń często tworzą także grzyby pasożytnicze na powierzchniach porażonych roślin, np. mączniakowce wywołujące chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym, czy Rhizoctonia solani (Thanatephorus cucumeris) na podstawach łodyg u ziemniaków porażonych przez rizoktoniozę ziemniaka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opilstwo

1. nałogowe upijanie się;
2. pijatyka; libacja; pijaństwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. psych. nałogowe picie alkoholu, upijanie się

 (1.2) pijatyka, libacja alkoholowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opin

Opin (niem. Open) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

We wsi kościół z murach z XIV wieku i przebudowanych w XIX w. bezstylowych elewacjach, wystrój barokowo-neogotycki.

We wsi była stacja kolejowa Opin.


Źródła:

Wikipedia

Opinać

1. opasać, okrywać czymś ściśle przylegającym;
2. opinać się - być opiętym


czasownik przechodni niedokonany (dk. opiąć)

 (1.1) otaczać coś czymś przywierającym

 (1.2) przylegać ciasno

czasownik zwrotny niedokonany opinać się (dk. opiąć się)

 (2.1) ściśle przylegać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opinacz

potocznie: polski trzewik wojskowy ze skórzanym, szerokim pasem przyszytym do cholewki, używany w czasach PRL-u


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) górna część buta zapinanego na sprzączki, która opina nogę i usztywnia ją w kostce

 (1.2) pot. trzewik wzoru wojskowego, mający opinacz (1.1);


Opinacze – potoczna nazwa polskich trzewików wojskowych, używanych w okresie PRL-u i w pierwszej połowie lat 90. Nazwa wywodzi się od przekręconej nazwy spinacz oznaczającej szeroki pas spinający dół nogawki nad cholewką trzewika i zachodzący na nią. W opinaczach jest on skórzany i przyszyty do cholewki. Trzewiki te były wzorowane na M-1943 Combat Service Boots używanych przez armię amerykańską podczas II Wojny Światowej i Wojny Koreańskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opindalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eufem. posp. agresywne wyrażanie swojej opinii w stosunku do kogoś

 (1.2) eufem. posp. nierobienie niczego


Źródła:

Wiktionary

Opindol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) eufem. posp. ostra nagana

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: opindolić


Źródła:

Wiktionary

Opindolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eufem. posp. agresywne wyrażenie swojej opinii w stosunku do kogoś

 (1.2) posp. sprzedanie czegoś, pozbycie się czegoś

 (1.3) posp. okradzenie


Źródła:

Wiktionary

Opinia

1. czyjeś zdanie o kimś lub o czymś; sąd; osąd; zdanie; pogląd;
2. renoma, reputacja;
3. ocena kogoś lub czegoś wyrażona ustnie lub pisemnie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sąd, zdanie na jakiś temat

 (1.2) zdanie innych ludzi na temat danej osoby, renoma, reputacja

 (1.3) orzeczenie fachowca na jakiś temat



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiniodawca

osoba wydająca opinię, przedstawiająca swój osąd, swój pogląd na jakiś temat


Źródła:

SJP.pl

Opiniodawczy

opiniodawca


Patrz:opiniodawca

Źródła:

SJP.pl

Opiniodawczyni

opiniodawca


Patrz:opiniodawca

Źródła:

SJP.pl

Opiniotwórca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto z racji swego autorytetu tworzy i upowszechnia opinie


Źródła:

Wiktionary

Opiniotwórczość

opiniotwórczy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest opiniotwórcze; cecha tych, którzy są opiniotwórczy


Patrz:opiniotwórczy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiniotwórczy

mający wpływ na kształtowanie się opinii


przymiotnik jakościowy

 (1.1) książk. tworzący i upowszechniający opinie, mający wpływ na opinię publiczną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiniotwórczyni

opiniotwórca


Patrz:opiniotwórca

Źródła:

SJP.pl

Opiniować

przedstawiać swoją opinię, swoją ocenę kogoś lub czegoś


Źródła:

SJP.pl

Opinka

w górnictwie: okładziny założone dla zabezpieczenia wyrobiska przed obrywaniem się i odpadaniem kawałków skalnych


Źródła:

SJP.pl

Opinogóra

1. Opinogóra Górna - wieś w Polsce;
2. Opinogóra Dolna - wieś w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opinogórski

przymiotnik od: Opinogóra, Opinogóra Dolna, Opinogóra Górna


Źródła:

SJP.pl

Opinogórzanin

1. mieszkaniec Opinogóry Dolnej (wsi w Polsce);
2. mieszkaniec Opinogóry Górnej (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Opinogórzanka

1. mieszkanka Opinogóry Dolnej (wsi w Polsce);
2. mieszkanka Opinogóry Górnej (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Opiofagia

nałogowe zażywanie opium; opiomania


Źródła:

SJP.pl

Opioid

substancja występująca w maku lub wytwarzana w organizmie ludzkim, pobudzająca receptory w mózgu i w tkankach lub porażająca je; używana jako narkotyk oraz jako silny lek przeciwbólowy


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) farm. substancja działająca na receptory opioidowe;


Opioidy – grupa substancji naturalnych lub syntetycznych wiążących się z receptorami opioidowymi. Przykładowe substancje opioidowe to kodeina, morfina i heroina. Dwie pierwsze są opiatami, trzecia to produkt modyfikacji chemicznej morfiny. Niektóre opioidy występują naturalnie w organizmie człowieka (np. endorfiny, dynorfiny i enkefaliny).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiomania

nałogowe zażywanie opium; opiofagia


Źródła:

SJP.pl

Opioła

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Opis

opisanie, scharakteryzowanie czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) określenie podstawowych cech czegoś

 (1.2) relacja z jakichś wydarzeń


Opis – w epice obok opowiadania jeden z dwóch podstawowych elementów narracji, w liryce komponent monologu lirycznego.

Stanisław Sierotwiński w swoim Słowniku terminów literackich zdefiniował opis jako "jedną z form podwaczych w utworze literackim; strukturalne powiązanie motywów statycznych". Opis na zwykle konkretny temat, limit czasowy, i logiczne powiązanie motywów (opis prestrzenny, ogólny, skontrastowanie różnych punktów widzenia, itp.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opisać

1. pisząc przedstawić szczegóły wyglądu lub funkcji czegoś;
2. scharakteryzować kogoś słowami


czasownik przechodni dokonany (ndk. opisywać)

 (1.1) dokonany od|opisywać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opisanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opisać.

 (1.2) książk. opis


Źródła:

Wiktionary

Opisik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od opis


Źródła:

Wiktionary

Opisówka

w gwarze studenckiej: gramatyka opisowa języka polskiego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. stud. gramatyka opisowa języka polskiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opisowo

przysłówek

 (1.1) w sposób opisowy


Źródła:

Wiktionary

Opisowość

1. umiejętność opisywania, tworzenia czytelnych i plastycznych opisów;
2. cecha tekstu, zwłaszcza literackiego, opisującego coś w klarowny i plastyczny sposób


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest opisowe; cecha tych, którzy są opisowi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opisowy

związany z opisem, charakteryzujący kogoś lub coś; opisujący


przymiotnik odrzeczownikowy

 (1.1) mający charakter opisu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opistodomos

Opistodomos – pomieszczenie w świątyni greckiej pełniące czasem funkcję skarbca. Znajdowało się na tyłach świątyni, z przodu otwarte z kolumnadą, po bokach zamknięte dwiema ścianami zakończonymi pilastrami. Tworzyło jedną całość ze świątynią.


Źródła:

Wikipedia

Opistograf

papirus zapisany po obu stronach, zwinięty na zwoju


Źródła:

SJP.pl

Opistosoma

tylna tagma (segment) w ciele szczękoczułkowców


Opistosoma (łac. opisthosoma) − tylna tagma budująca ciało wielu szczękoczułkowców oraz końcowy region ciała rurkoczułkowców. U szczękoczułkowców określana bywa też jako odwłok, jednak nazwa ta uważana jest za niesłuszną.

Wymarłe Aglaspida miały opistosomę złożoną z 11 lub 12 segmentów i wyposażoną w odnóża kroczne. Czasem 2–3 końcowe segmenty były ze sobą zlane. U wymarłych wielkoraków na opistosomę składało się 12 segmentów. Pierwsze 7 tworzyło mezosomę, na której przekształcone odnóża tworzyły wieczko płciowe, narząd płciowy i 4 pary płytek skrzelowych. Pozostałe segmenty tworzyły pozbawioną odnóży, zakończoną telsonem metasomę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opistotonus

kurcz mięśni prostowników karku i grzbietu, występujący w różnych chorobach i w zatruciach strychniną


Opistotonus (z gr. ópisthen 'z tyłu, na tyle' + tónos 'naprężenie') – jeden z objawów oponowych, polegający na sztywnieniu kręgosłupa i wygięciu go łukowato ku tyłowi z głową odgiętą do tyłu.

Jedną z przyczyn jest tężec wywoływany przez laseczkę tężca (Clostridium tetani), podczas której występuje nadmierny skurcz wszystkich mięśni. Najsilniejszymi mięśniami są mięśnie grzbietu, stąd pacjent wygięty jest łukowato do tyłu.

Nadmierny objaw może spowodować zmiażdżenie kręgów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opisywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opisać)

 (1.1) przekazywać informacje w sposób słowny, dawać opis

 (1.2) zaopatrywać coś w opis


Źródła:

Wiktionary

Opisywacz

przestarzale: autor opisu, kronikarz


Źródła:

SJP.pl

Opisywaczka

przestarzale: autorka opisu, kronikarka


Źródła:

SJP.pl

Opisywalny

dający się opisać


przymiotnik

 (1.1) dający się opisać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opisywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opisywać.


Źródła:

Wiktionary

Opity

1. taki, który dużo wypił;
2. rzadko: pijany


Źródła:

SJP.pl

Opium

substancja otrzymywana z wysuszonego soku niedojrzałych makówek maku lekarskiego, stosowana w medycynie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wysuszony sok mleczny z ponacinanych, niedojrzałych makówek;


Opium – substancja otrzymywana przez wysuszenie soku mlecznego z niedojrzałych makówek maku lekarskiego (Papaver somniferum). Zawiera około 20 alkaloidów (według niektórych źródeł znacznie więcej), które można podzielić na dwa rodzaje:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opiumista

osoba zażywająca opium


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) narkoman uzależniony od opium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiumistka

kobieta nałogowo paląca lub zażywająca opium


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) narkomanka uzależniona od opium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiumować

1. nasycać opium, środkiem o działaniu narkotycznym;
2. opiumować się - zażywać opium lub jego pochodne w charakterze narkotyku


Źródła:

SJP.pl

Opiumowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nasycanie czegoś opium; mieszanie czegoś z opium


Źródła:

Wiktionary

Opiumowy

opium


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opium, dotyczący opium; zawierający opium


Patrz:opium

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiłek

mały kawałek metalu, który powstaje podczas piłowania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mały kawałek metalu powstający podczas piłowania za pomocą pilnika lub piły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opiłować

czasownik przechodni dokonany (ndk. opiłowywać)

 (1.1) obciąć piłą lub wygładzić powierzchnię pilnikiem

 (1.2) przen. ukrócić, utemperować coś lub kogoś


Źródła:

Wiktionary

Opiłowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opiłować.


Źródła:

Wiktionary

Opiłowywać

czasownik

 (1.1) wyrównywać pilnikiem krawędzie czegoś

 (1.2) wyrównywać pilnikiem coś dookoła


Źródła:

Wiktionary

Opiłowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opiłowywać.


Źródła:

Wiktionary

Opiły

przestarzale: pijany, odurzony alkoholem; opity


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. osoba nietrzeźwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opl

[czytaj: o-pe-EL] obrona przeciwlotnicza; OPL


Źródła:

SJP.pl

Oplakatowywać

pokrywać plakatami


Źródła:

SJP.pl

Opląt

włókna ochronne niektórych poczwarek


Opląt – pętla utworzona z nici przędnej podtrzymująca larwę podczas procesu przepoczwarczania. Opląt pozostaje później na poczwarce, ale u owadów ukrywających poczwarkę w kokonie staje się niewidoczny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oplatanka

butelka oplatana


Źródła:

SJP.pl

Oplątwa

rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny bromeliowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Tillandsia|L.|ref=tak., rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny bromeliowatych;

 (1.2) bot. roślina z rodzaju oplątwa (1.1)


Oplątwa (Tillandsia L.) – rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae). Występuje w tropikalnych obszarach Ameryki Północnej i Ameryki Południowej. Do rodzaju należy ok. 690 gatunków, ale w tradycyjnym, szerokim ujęciu jest to takson polifiletyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oplażać

dawniej: uderzać batem, rózgą; chłostać


Źródła:

SJP.pl

Opleć

oczyścić ziemię uprawną z chwastów; opielić


Źródła:

SJP.pl

Opleologia

żartobliwie: bełkot naukowy chcący uchodzić za naukę


Źródła:

SJP.pl

Opleść

1. owinąć coś wokół kogoś lub czegoś; omotać czymś;
2. owinąć się wokół kogoś lub czegoś; otoczyć coś sobą


Źródła:

SJP.pl

Oplewiać

regionalnie: opielać


Źródła:

SJP.pl

Oplot

1. oplecenie czegoś; to, co się oplata wokół czegoś
2. ochronna warstwa izolacyjna przewodu elektrycznego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) coś, co owija się wokół kogoś lub czegoś i do niego ściśle przylega

 (1.2) elektr. siatka spleciona z drutu bądź nici chroniąca przewód elektryczny przed uszkodzeniami mechanicznymi


Oplot – gmina w Czechach, w powiecie Pilzno Południe, w kraju pilzneńskim. Według danych z dnia 1 stycznia 2013 liczyła 331 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opluć

wypluć ślinę na kogoś; napluć


Źródła:

SJP.pl

Opluskwiać

potocznie: oczerniać, szkalować kogoś


Źródła:

SJP.pl

Opluskwić

potocznie: oczernić, oszkalować kogoś


Źródła:

SJP.pl

Opluwać

1. wyrzucać na kogoś lub coś ślinę z ust;
2. w przenośni: szkalować, oczerniać, mieszać z błotem


Źródła:

SJP.pl

Opluwaczka

opluwacz


Patrz:opluwacz

Źródła:

SJP.pl

Oplwać

1. opluć
2. przenośnie: zbezcześcić; obrzucić obelgami


Źródła:

SJP.pl

Opocznianin

mieszkaniec Opoczna


Źródła:

SJP.pl

Opocznianka

mieszkanka Opoczna


Opocznianka (Pogorzelec, Młynek) – struga dorzecza Pilicy, lewy dopływ Wąglanki o długości 18,1 km.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opocznik

chroniony ptak z rodziny muchołówek; białorzytka, białogon


Źródła:

SJP.pl

Opoczno

miasto w Polsce


Opoczno (ros. Опочно, jid. ‏אפאטשנא‎, hebr. ‏אופוצ'נו‎) – miasto w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Opoczno. Położone nad rzekami Wąglanką i Drzewiczką, na krańcu Wyżyny Przedborskiej, historycznie w Małopolsce a dokładnie w Ziemi Radomskiej. Stare Opoczno i Nowe Opoczno były miastami królewskimi Korony Królestwa Polskiego. Miasto królewskie w powiecie opoczyńskim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opoczyński

przymiotnik od: Opoczno


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Opocznem, dotyczący Opoczna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opoczysty

przymiotnik

 (1.1) stpol. skalisty


Źródła:

Wiktionary

Opodal

w pobliżu, obok, niedaleko; nie opodal, nieopodal


przyimek

 (1.1) …komunikujący o małej odległości przedmiotu lub zdarzenia od danego miejsca

przysłówek

 (2.1) …komunikujący, że coś znajduje się lub dzieje się w małej odległości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opodatkować

czasownik przechodni dokonany (ndk. opodatkowywać)

 (1.1) ekon. nałożyć podatek, obłożyć, obciążyć podatkiem

czasownik zwrotny dokonany opodatkować się (ndk. opodatkowywać się)

 (2.1) ekon. nałożyć na siebie dobrowolnie podatek, obciążyć się dobrowolnie podatkiem; zobowiązać się do wnoszenia stałych składek


Źródła:

Wiktionary

Opodatkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ekon. nałożenie podatku lub podatków


Źródła:

Wiktionary

Opodatkowywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opodatkować)

 (1.1) niedokonany od|opodatkować.

czasownik zwrotny niedokonany opodatkowywać się (dk. opodatkować się)

 (2.1) niedokonany od|opodatkować się.


Źródła:

Wiktionary

Opodatkowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nakładanie podatków


Źródła:

Wiktionary

Opodeldok

mazidło mydlano-kamforowe z amoniakiem i olejkami eterycznymi, lek przeciwgośćcowy wynaleziony przez Paracelsusa


Źródła:

SJP.pl

Opoić

1. dawniej: upić kogoś; opić;
2. opoić się - środowiskowo: upić się; opić się, upoić się


Źródła:

SJP.pl

Opój

1. wychodzące z użycia: człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus;
2. w weterynarii: opuchlizna powstała w okolicy stawu skokowego lub pęcinowego u młodych lub starych koni


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek upijający się, opijający się alkoholem, nadużywający alkoholu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opojowice

Opojowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Czarnożyły.


Źródła:

Wikipedia

Opoka

1. w petrografii: twarda skała osadowa, składająca się głównie z węglanu wapnia i krzemionki, używana jako materiał budowlany oraz do produkcji materiałów ściernych i izolacyjnych;
2. potocznie o skale lub kamieniu;
3. przenośnie: solidna podstawa, fundament czegoś, podwalina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. przen. to, co daje komuś lub czemuś przetrwanie, wsparcie

 (1.2) książk. geogr. skaliste podłoże

 (1.3) geol. skała mieszana, zbudowana głównie z krzemionki i węglanu wapnia;


Opoka – skała mieszana, zbudowana z organogenicznej krzemionki (opal, chalcedon, przeważnie pochodzącej z krzemionkowych gąbek) i węglanu wapnia. Może zawierać niewielkie ilości glaukonitu i substancji ilastych. W wyniku wietrzenia chemicznego może ulec odwapnieniu, powstaje wtedy tak zwana opoka lekka.

W Polsce opoki są pospolite w osadach górnej kredy pozakarpackiej, zaś opoki lekkie występują na Wyżynie Lubelskiej i w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opolanie

mieszkaniec Opola, Opola Lubelskiego



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opolanin

mieszkaniec Opola, Opola Lubelskiego


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Opolszczyzny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opolanka

mieszkanka Opola, Opola Lubelskiego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Opolszczyzny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opolczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Opole

jednostka administracyjna w Polsce średniowiecznej obejmująca kilkanaście wsi


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto wojewódzkie na południowej Polsce;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce

 (1.3) geogr. zob. Opole Lubelskie.

 (1.4) geogr. wyżyna na zachodniej Ukrainie, część Wyżyny Podolskiej;


Opole (niem. Oppeln, śl. Ôpole, dś. Uppeln, łac. Oppolia) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, siedziba władz województwa opolskiego i powiatu opolskiego. Historyczna stolica Górnego Śląska. Dwudzieste siódme co do wielkości populacji miasto w Polsce (125 492 mieszkańców na 31 grudnia 2024 roku). Pod względem powierzchni szesnaste (149,03 km²) (za Jaworznem (152,42 km²) oraz przed Rybnikiem (148,27 km²)).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opolnica

Opolnica (niem. Giersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Bardo.


Źródła:

Wikipedia

Opolny

dotyczący opola, tworzący opole, zarządzający opolem


Źródła:

SJP.pl

Opolski

przymiotnik od: Opole, Opole Lubelskie, Opolskie (Opolszczyzna)


przymiotnik

 (1.1) od Opole


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opolskie

przymiotnik od: Opole, Opole Lubelskie, Opolskie (Opolszczyzna)


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. region w południowej Polsce


Województwo opolskie – jedno z 16 województw w Polsce leżące w południowej części kraju. Obejmując obszar o powierzchni 9412 km² jest obecnie najmniejszym województwem w Polsce. Według danych z 30 czerwca 2020 r. było też województwem z najmniejszą liczbą mieszkańców – 980 771 mieszkańców. Siedzibą władz województwa jest Opole.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opolskolubelski

przymiotnik od: Opole Lubelskie; opolski


Źródła:

SJP.pl

Opolszczyzna

region w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. okolice Opola;


Śląsk Opolski, Opolskie, Opolszczyzna (śl. Ôpolski Ślōnsk, niem. Oppelner Schlesien, cz. Opolské Slezsko) – niejednoznaczne określenia regionu administracyjnego, którego głównym miastem jest historyczna stolica Górnego Śląska – Opole.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opona

1. zewnętrzna, gumowa część koła pojazdu;
2. dawniej: ozdobna zasłona, pokrowiec, powłoka;
3. opona mózgowo-rdzeniowa - błona z tkanki łącznej, otaczająca mózg i rdzeń kręgowy;
4. opona pajęcza - opona mózgowo-rdzeniowa otaczająca mózg; pajęczynówka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mot. zewnętrzna część koła nakładana na felgę lub obręcz;

 (1.2) anat. błona tkanki łącznej, otaczająca mózg i rdzeń kręgowy; zob. opony mózgowo-rdzeniowe.

 (1.3) przest. ozdobna tkanina na ścianę

 (1.4) pot. fałdy tkanki tłuszczowej na brzuchu


W technice:

W sztuce:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opończa

1. przykrycie skrzyni ładunkowej samochodu lub przyczepy, wykonane z materiału wodoszczelnego; plandeka;
2. płaszcz z kapturem noszony dawniej jako strój podróżny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obszerny płaszcz z kapturem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oponent

przeciwnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto się przeciwstawia komuś lub czemuś, ma odmienną opinię


Antagonista (dosł. „oponent, przeciwnik, adwersarz”) – postać literacka, istotna dla fabuły utworu, która jest przeciwnikiem głównego bohatera, określanego mianem protagonisty.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oponentka

oponent


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która nie zgadzać się z czymś, oponuje


Patrz:oponent

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oponiak

niezłośliwy nowotwór mózgowo-rdzeniowej opony twardej


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) med. niezłośliwy nowotwór opon mózgowo-rdzeniowych;


Oponiak (łac. meningioma) – zazwyczaj łagodny (w 90% I° według WHO) nowotwór ośrodkowego układu nerwowego, zwykle łatwy do zoperowania, umiejscowiony w oponach mózgowo-rdzeniowych mózgowia lub rdzenia kręgowego. Oponiaki są najczęstszymi łagodnymi nowotworami mózgu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oponiarz

osoba zajmująca się handlem oponami lub ich wulkanizacją; wulkanizator


Źródła:

SJP.pl

Oponka

1. zdrobnienie od: opona (część ogumienia pojazdu);
2. środkowa część oprzędu jedwabnika;
3. glon należący do typu sinic, występujący w około 40 gatunkach, najczęściej na wilgotnych głazach, murach, płotach;
4. pączek w kształcie krążka z dziurką w środku; donut, donat


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: opona

 (1.2) kulin. okrągłe ciastko o złotawej barwie, z otworem w środku, wykonane z ciasta drożdżowego lub serowego, smażone na głębokim tłuszczu, często posypywane cukrem pudrem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oponować

1. manifestować sprzeciw;
2. mieć inne zdanie


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przeciwstawiać się, mieć odmienne zdanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oponowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oponować.


Źródła:

Wiktionary

Oponowy

opona


Patrz:opona

Źródła:

SJP.pl

Opopielać

dawniej: obsypywać, przykrywać popiołem


Źródła:

SJP.pl

Opór

1. przeciwstawianie się czyjeś woli lub przemocy, nieuleganie jakiejś sile;
2. zjawisko polegające na przeciwstawianiu się przepływowi prądu elektrycznego; rezystancja
3. siła powstająca przy wprawianiu ciał w ruch lub wywołana ruchem tych ciał i skierowana przeciwnie do kierunku ruchu;
4. sposób hamowania polegający na zbliżeniu ku sobie dziobów nart i oddaleniu piętek; pług


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Stryja;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opora

w budownictwie: belka podpierająca konstrukcje z innych belek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. osoba, na której można się wesprzeć w trudnej sytuacji

 (1.2) daw. rzecz, na której coś lub ktoś się opiera

 (1.3) daw. coś będące przeszkodą, trudnością stojącą na drodze do czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opornica

nieruchoma, zewnętrzna szyna zwrotnicy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) elektr. dwójnik wprowadzający do obwodu rezystancję, której wartość można zmieniać bez rozłączania elementów układu;


Opornica (cyr. Опорница) – wieś w Serbii, w okręgu szumadijskim, w mieście Kragujevac. W 2011 roku liczyła 603 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oporniej

stopień wyższy od przysłówka: opornie


Źródła:

SJP.pl

Oporniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: oporny; bardziej oporny


Źródła:

SJP.pl

Opornik

urządzenie włączane do obwodu elektrycznego w celu zmniejszenia natężenia prądu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektr. elektron. element elektroniczny zamieniający energię elektryczną w ciepło;

 (1.2) wojsk. element działa, którego zadaniem jest wyhamowanie zespołu odrzutowego poprzez przekształcenie jego energii kinetycznej w energię cieplną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opornikowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opornikiem, dotyczący opornika


Źródła:

Wiktionary

Oporność

1. niepoddawanie się działaniu czynników zewnętrznych;
2. skłonność do przeciwstawiania się czyimś poleceniom;
3. opór elektryczny



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oporny

1. stawiający opór, niepoddający się działaniu czegoś
2. o drobnoustrojach i wirusach: niewrażliwy na leki


przymiotnik

 (1.1) niepoddający się żadnym wpływom

 (1.2) taki, który stawia opór


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oporopowrotnik

urządzenie w działach strzelniczych powodujące powrót lufy po wystrzale do pozycji początkowej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oporów

1. przeciwstawianie się czyjeś woli lub przemocy, nieuleganie jakiejś sile;
2. zjawisko polegające na przeciwstawianiu się przepływowi prądu elektrycznego; rezystancja
3. siła powstająca przy wprawianiu ciał w ruch lub wywołana ruchem tych ciał i skierowana przeciwnie do kierunku ruchu;
4. sposób hamowania polegający na zbliżeniu ku sobie dziobów nart i oddaleniu piętek; pług


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle we Wrocławiu;

 (1.2) geogr. wieś w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim;

 (1.3) geogr. gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim;

 (1.4) daw. geogr. gromada w powiecie kutnowskim w województwie łódzkim;

 (1.5) geogr. część wsi Ujazd w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Iwaniska



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oporować

ustawiać narty pod kątem względem siebie i względem kierunku jazdy rozsuwając piętki w celu wykonania skrętu lub hamowania


Źródła:

SJP.pl

Oporówek

2 miejscowości w Polsce:

Zobacz też: Oporowo


Źródła:

Wikipedia

Oporowianin

mieszkaniec Oporowa (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Oporowianka

mieszkanka Oporowa (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Oporówko

Oporówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Krzemieniewo.

Wieś szlachecka Oporowko położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.


Źródła:

Wikipedia

Oporowo

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3

Źródła:

Wikipedia

Oporowski

przymiotnik od: Oporowo


Źródła:

SJP.pl

Oporowy

stawiający opór; mający opór; działający na zasadzie oporu


Źródła:

SJP.pl

Oporski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Oportunista

człowiek bierny, ugodowy, przystosowujący się do okoliczności dla osiągnięcia własnych korzyści


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. człowiek niekierujący się żadnymi stałymi zasadami, dostosowujący się do aktualnych okoliczności dla osiągnięcia własnych korzyści


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oportunistka

kobieta bierna, ugodowa, przystosowująca się do okoliczności dla osiągnięcia własnych korzyści


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od: oportunista


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oportunistyczniej

stopień wyższy od przysłówka: oportunistycznie


Źródła:

SJP.pl

Oportunistyczność

dostosowywanie się do sytuacji w celu osiągnięcia jak największych korzyści; oportunizm


Źródła:

SJP.pl

Oportunistyczny

cechujący się brakiem stałych zasad, przystosowujący się do danej sytuacji dla uzyskania osobistych korzyści


przymiotnik

 (1.1) związany z oportunizmem, charakteryzujący się oportunizmem

 (1.2) med. związany z zakażeniem u osobników z obniżoną odpornością


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oportunizm

dostosowywanie się do sytuacji w celu osiągnięcia jak największych korzyści; oportunistyczność


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) postawa moralna człowieka kierującego się w swym postępowaniu nie powszechnie przyjętymi zasadami, lecz tym, co w danej sytuacji jest dla niego korzystne;

 (1.2) polit. przest. uleganie naciskowi burżuazji, polityka uchylania się od walki klasowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opory

przeszkody o podłożu psychicznym


Źródła:

SJP.pl

Oporządzenie

ogół przedmiotów składających się na umundurowanie i uzbrojenie


Źródła:

SJP.pl

Oporządzić

1. wykonać rutynowe czynności gospodarskie lub porządkowe; zadbać o kogoś lub o coś;
2. oczyścić zabite zwierzę; oprawić;
3. oporządzić się - doprowadzić się do porządku, zadbać o siebie; ogarnąć się


Źródła:

SJP.pl

Oporzyn

Oporzyn (niem. Spiegel) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec, w pobliżu jeziora Oporzyńskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.


Źródła:

Wikipedia

Opos

nieduży ssak drapieżny z rodziny dydelfów, torbacz żyjący w lasach Ameryki Północnej i Środkowej; opossum, dydelf, szczur workowaty


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Philander|Brisson|ref=tak., rodzaj ssaka z podrodziny dydelfów;

 (1.2) zool. ssak z rodzaju opos (1.1)


Opos (Philander) – rodzaj ssaków z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oposik

rodzaj ssaków z podrodziny dydelfów


Oposik (Gracilinanus) – rodzaj ssaków z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oposowy

opos, oposy


Patrz:opos, oposy

Źródła:

SJP.pl

Opossum

1. rasa królików charakteryzująca się piękną okrywą włosową o stalowopopielatym odcieniu;
2. nieduży ssak drapieżny z rodziny dydelfów, torbacz żyjący w lasach Ameryki Północnej i Środkowej; dydelf, opos, szczur workowaty


Źródła:

SJP.pl

Oposy

1. futro ze skórek oposów
2. rodzina niewielkich (największe są wielkości kota) ssaków z rzędu torbaczy, zamieszkujących Amerykę Środkową i Południową, o długim, chwytnym ogonie, cenione dla futra; dydelfy; dydelfowate; szczury workowate


Dydelfowate, szczury workowate (Didelphidae) – rodzina ssaków z rzędu dydelfokształtnych (Didelphimorphia). Obejmuje gatunki wszystkożernych, niewielkich ssaków podobnych do szczura. W zapisach kopalnych są znane z pokładów górnej kredy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opowiadać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opowiedzieć)

 (1.1) mówić o jakiejś historii, przedstawiać słowami jakieś wydarzenie, relacjonować

czasownik zwrotny niedokonany opowiadać się (dk. opowiedzieć się)

 (2.1) być za czymś, popierać coś, być zwolennikiem jakiegoś poglądu, działania


Źródła:

Wiktionary

Opowiadaczka

kobieta, która opowiada; narratorka; bajarka


Źródła:

SJP.pl

Opowiadanie

1. to, co jest opowiadane; opowieść;
2. w literaturze: krótki utwór literacki pisany prozą, tematycznie ograniczony do jednego wątku fabularnego, różniący się od noweli brakiem wyraźnej konstrukcji, luźnym układem akcji, często wzbogaconej epizodami


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) liter. krótki utwór epicki;

 (1.2) coś, co zostało opowiedziane


Opowiadanie – krótki utwór literacki o prostej akcji, niewielkich rozmiarach, najczęściej jednowątkowej fabule, pisany prozą (epika). Jeden z podstawowych gatunków literackich.

Należy rozróżnić, w kontekście literaturoznawczym, pojęcie opowiadania jako podstawowej formy wypowiedzi narracyjnej, opowiadanie jako pojęcie gatunku epickiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opowiadanko

zdrobnienie od: opowiadanie


Źródła:

SJP.pl

Opowiastka

krótkie opowiadanie o treści moralistycznej; powiastka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: opowieść


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opowiedzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opowiedzieć.


Źródła:

Wiktionary

Opowiedzieć

czasownik przechodni dokonany (ndk. opowiadać)

 (1.1) zob. opowiadać.

czasownik zwrotny dokonany opowiedzieć się (ndk. opowiadać się)

 (2.1) zob. opowiadać się.


Źródła:

Wiktionary

Opowieść

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opowiadana historia

 (1.2) liter. utwór narracyjny o bogatej fabule i gawędziarskiej narracji, zwykle dłuższy od opowiadania i noweli, krótszy od powieści

 (1.3) przen. pejor. coś, co zostało powiedziane


Opowieść – w literaturoznastwie, utwór dłuższy od opowiadania ale któtszy od powieści.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opowijać

dawniej: owijać w coś; spowijać


Źródła:

SJP.pl

Opowoga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. odwaga


Źródła:

Wiktionary

Opóźniać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opóźnić)

 (1.1) powodować zwolnienie tempa robienia lub osiągnięcia czego

czasownik zwrotny niedokonany opóźniać się (dk. opóźnić się)

 (2.1) wykonywać nie na czas

 (2.2) pojawiać się później, niż należy

 (2.3) wskazywać godzinę wcześniejszą niż rzeczywista


Źródła:

Wiktionary

Opóźniacz

Opóźniacz – część składowa zapalnika ze zwłoką, która powoduje, że wybuch pocisku, bomby, granatu jest opóźniony.

Opóźniacze dzielą się na:


Źródła:

Wikipedia

Opóźniający

opóźniać


Patrz:opóźniać

Źródła:

SJP.pl

Opóźnianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odsuwanie zdarzenia w czasie


Źródła:

Wiktionary

Opóźnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. opóźniać)

 (1.1) dokonany od|opóźniać.

czasownik zwrotny dokonany opóźnić się (ndk. opóźniać się)

 (2.1) dokonany od|opóźniać się.


Źródła:

Wiktionary

Opóźnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odsunięcie zdarzenia w czasie

 (1.2) różnica w czasie między zależnymi od siebie zdarzeniami

 (1.3) stan umysłowy będący efektem zbyt wolnego rozwoju



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opóźniony

przymiotnik

 (1.1) będący nie na czas

 (1.2) taki, który nie zdążył z wykonaniem czegoś w wyznaczonym czasie

 (1.3) pot. nieprawidłowo rozwinięty umysłowo

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od opóźnić


Źródła:

Wiktionary

Opozycja

1. przeciwstawienie się komuś lub czemuś;
2. ugrupowanie lub grupa ugrupowań będąca przeciwna polityce rządu;
3. przeciwieństwo dwóch pojęć, idei itp.;
4. położenie, w którym planeta obserwowana z Ziemi znajduje się po przeciwnej stronie sfery niebieskiej niż Słońce i zarazem najbliżej Ziemi;
5. w szermierce: zabezpieczenie ręki gardą;
6. w szachach: takie położenie królów, że dzieli ich odległość dokładnie jednego pola


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przeciwstawienie, przeciwdziałanie

 (1.2) polit. partia, stronnictwo przeciwne rządowi lub większości parlamentarnej;

 (1.3) astr. przeciwstawne położenie ciał niebieskich względem obserwatora na Ziemi;

 (1.4) szach. przeciwstawne położenie króli na jednej linii lub przekątnej, kiedy oddziela je jedno pole

 (1.5) sport. zabezpieczenie ręki gardą w szermierce

 (1.6) jęz. zestawienie przeciwstawnych sobie elementów języka;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opozycjonista

działacz polityczny, w parlamencie lub poza nim, mający poglądy odmienne niż rząd i broniący ich wszelkimi środkami


Źródła:

SJP.pl

Opozycjonistka

opozycjonista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. członkini opozycji


Patrz:opozycjonista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opozycjonizm

sprzeciwianie się polityce państwowej; opozycyjność


Źródła:

SJP.pl

Opozycyjność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest opozycyjne; cecha tych, którzy są opozycyjni


Źródła:

Wiktionary

Opozycyjny

związany z opozycją


przymiotnik

 (1.1) polit. dotyczący grupy opozycji względem władzy

 (1.2) sprzeciwiający się, oponujący

 (1.3) przeciwstawny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opół

skrajna deska z kloca z jednej strony płaska, z drugiej półokrągła; okorek; oblader; okrajka


Źródła:

SJP.pl

Opp

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego

 (1.1) = praw. społ. organizacja pożytku publicznego;

 (1.2) = transp. odcinkowy pomiar prędkości;

 (1.3) = adm. oddział prewencji policji;

 (1.4) = żegl. sport. optymist,


Źródła:

Wiktionary

Oppenheimer


Źródła:

Wikipedia

Oppidum

ufortyfikowane osiedle zakładane w miejscach strategicznych od połowy II wieku p.n.e. do połowy I wieku p.n.e.


Oppidum – miejsce obwarowane, osiedle obronne zakładane najczęściej w miejscu chronionym ukształtowaniem terenu.

Oppida istniały od połowy II w. p.n.e. do połowy I w. p.n.e. (na terenach Brytanii do połowy I w. n.e.). Terminu używa się do określenia celtyckich osad obronnych. Największe z odkrytych oppidów znajduje się w pobliżu miejscowości Grabenstetten w Wirtembergii, zajmuje ono powierzchnię 1400 ha i ma długość wałów równą 30 km. Każde oppidum było otoczone wałami ziemnymi lub drewniano-ziemnymi (murus gallicus), czasami wzmocnione kamieniem. Wokół wałów głębiono rów. Według opisu Gajusza Juliusza Cezara bramy i mury oppidum Avaricum były wzmocnione wieżami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opr.

skrót od: opracował; oprac.


Źródła:

SJP.pl

Oprać

1. wyprać komuś wszystkie brudne ubrania;
2. oprać się - wyprać sobie wszystkie brudne ubrania


czasownik przechodni dokonany (ndk. opierać)

 (1.1) dokonany od|opierać.

czasownik zwrotny dokonany oprać się (ndk. opierać się)

 (2.1) dokonany od|opierać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprac.

skrót od: opracował; opr.


skrót

 (1.1) = opracowanie

 (1.2) = opracował, opracowali, opracowała, opracowały


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opracować

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|opracowywać.


Źródła:

Wiktionary

Opracowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opracować.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opracowanko

żartobliwie, ironicznie: niezbyt obszerne, niezwykle dokładne i zazwyczaj nudne pisemne opracowanie jakiegoś tematu, zagadnienia; wypracowanko, elaboracik


Źródła:

SJP.pl

Opracowywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opracować)

 (1.1) zgłębiać zagadnienie, dokonywać szczegółowej analizy

 (1.2) przygotowywać do ostatecznego kształtu


Źródła:

Wiktionary

Opracowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opracowywać.


Źródła:

Wiktionary

Opraem

skót od: Moniales Ordinis Praemonstratensis - zakon norbertanek


Źródła:

SJP.pl

Oprah

[czytaj: opra] imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Opranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oprać.


Źródła:

Wiktionary

Oprata

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. hipol. lejce


Źródła:

Wiktionary

Oprawa

1. okładka książki;
2. zrobienie okładki książki, ramy do fotografii lub obrazu;
3. elementy artystyczne i efekty specjalne towarzyszące jakiemuś wydarzeniu;
4. to w czym osadzony jest jakiś przedmiot


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) okładka książki, zeszytu itp.

 (1.2) to, w czym dany przedmiot jest osadzony

 (1.3) elementy towarzyszące czemuś (np. wydarzeniu) i uatrakcyjniające je

 (1.4) to, co otacza oczy: brwi, rzęsy itd.

 (1.5) zrobienie oprawy (1.1)

 (1.6) łow. postępowanie z upolowaną zwierzyną



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oprawca

bandyta, pozostający na czyichś usługach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba torturująca lub mordująca z czyjegoś polecenia

 (1.2) hist. urzędnik powołany do ścigania przestępców w XIV i XV wieku w Polsce;


Oprawca (justycjariusz, maleficorum iudices) – w XIV i XV wieku w Polsce urzędnik powołany do ścigania, przeprowadzenia śledztwa i sądzenia zawodowych złodziei oraz rabujących na drogach bez względu na ich przynależność stanową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oprawczyni

oprawca


Patrz:oprawca

Źródła:

SJP.pl

Oprawiać

zaopatrywać w okładkę


czasownik przechodni niedokonany (dk. oprawić)

 (1.1) zaopatrywać książkę, zeszyt w okładki

 (1.2) wkładać obraz w ramy

 (1.3) szykować zabite zwierzę na mięso

 (1.4) wyposażać narzędzie w trzonek lub rękojeść


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprawianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oprawiać.


Źródła:

Wiktionary

Oprawić

zaopatrzyć w okładkę


czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|oprawiać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprawienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oprawić.


Źródła:

Wiktionary

Oprawioczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nóż do zdejmowania skóry ze zwierzęcia


Źródła:

Wiktionary

Oprawka

to, w czym osadzony jest mały przedmiot; oprawa


Źródła:

SJP.pl

Oprawki

to, w czym osadzony jest mały przedmiot; oprawa


Źródła:

SJP.pl

Oprawny

1. ujęty w ramy, osadzony w ramach; oprawiony;
2. o książkach: mający twardą okładkę;
3. dobra oprawne - dobra dziedziczone przez małżonkę na mocy zapisu


Źródła:

SJP.pl

Oprawy

1. okładka książki;
2. zrobienie okładki książki, ramy do fotografii lub obrazu;
3. elementy artystyczne i efekty specjalne towarzyszące jakiemuś wydarzeniu;
4. to w czym osadzony jest jakiś przedmiot


Źródła:

SJP.pl

Opresja

1. trudna, czasami niebezpieczna sytuacja;
2. dawniej: prześladowanie, uciemiężenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) trudna sytuacja


Opresja społeczna (łac. oppressio – ucisk) – wykluczanie, marginalizowanie, a nawet unicestwianie danych grup społecznych głównie w celu podkreślenia wyższości opresora, uprzywilejowania go i utrzymania go u władzy.

Opresja społeczna nie potrzebuje formalnie ustanowionego wsparcia instytucjonalnego do uzyskania pożądanego efektu – może odbywać się w sposób nieformalny, na gruncie indywidualnym. Stanowi ona metodę wzmocnienia grupowej tożsamości opresora poprzez zdefiniowanie go jako lepszego, bardziej wartościowego i stojącego na wyższym poziomie od wykluczonej grupy (zob. Inny).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opresyj

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Zaolzie. kłopot


Źródła:

Wiktionary

Opresyjność

opresyjny; opresywność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest opresyjne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opresyjny

ograniczający czyjeś prawa, czyjąś wolność; opresywny


przymiotnik

 (1.1) związany z opresją, stawiący kogoś w kłopotliwym położeniu, powodujący ucisk, uciemiężenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opresywność

opresywny


Patrz:opresywny

Źródła:

SJP.pl

Opricznina

system sprawowania władzy w państwie moskiewskim, polegający na wydzieleniu części terytorium kraju z odrębnym aparatem administracyjnym i wojskiem podległymi bezpośrednio carowi; oprycznina


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oprocentować

wyznaczyć procent, według którego naliczane będą odsetki od jakiejś kwoty


czasownik przechodni dokonany (ndk. oprocentowywać)

 (1.1) wyznaczyć procent od sumy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprocentowanie

1. stopa, według której naliczane są odsetki od kredytu lub depozytu;
2. kwota odsetek naliczona według tej stopy


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bank. ekon. procentowa wysokość odsetek od pożyczki lub lokaty w stosunku rocznym


Stopa procentowa – koszt kapitału albo inaczej cena, jaka przysługuje posiadaczowi kapitału z racji udostępnienia go innym na określony czas. Koszt ten wyrażony jest zazwyczaj jako procent od pożyczonej sumy i mierzony jest w ujęciu rocznym.

Mówiąc o stopach procentowych, można mieć na myśli wiele różnych cen. Przykładowo: stopy banku centralnego (w Polsce są to: stopa referencyjna, stopa lombardowa, stopa depozytowa oraz stopa redyskonta weksli – ich wysokość ustala Rada Polityki Pieniężnej), stopy rynkowe (tak określa się oprocentowanie kredytów i depozytów na rynku międzybankowym), czy też oprocentowanie kredytów i depozytów udzielanych albo przyjmowanych przez banki klientom albo od klientów spoza sektora bankowego. Najczęściej odnosi się do nominalnych stóp procentowych, czyli kosztu kapitału wyrażonego w bieżących jednostkach pieniężnych. Czasem posługuje się także pojęciem realnej stopy procentowej (czyli stopy nominalnej pomniejszonej o wartość inflacji) oraz efektywnej stopy procentowej (uwzględniającej częstotliwość naliczania odsetek oraz stopę podatku od zysków kapitałowych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oprócz

1. przyimek wyłączający z zakresu odniesienia zdania element, którego nazwa użyta jest po tym przyimku;
2. przyimek włączający do zakresu odniesienia zdania element, którego nazwa użyta jest po tym przyimku


przyimek

 (1.1) oznaczający, że coś nie znajduje się w jakimś zbiorze, poza, z wyłączeniem, nie licząc


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprogramowanie

całość informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) inform. ogół programów komputerowych

 (1.2) odczasownikowy od|oprogramować.


Oprogramowanie (ang. software) – ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Określenie „oprogramowanie” może funkcjonować jako synonim terminów „program komputerowy” oraz „aplikacja”, przy czym stosuje się je zazwyczaj na oznaczenie większych programów oraz ich zbiorów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oprosić

oprosić się: urodzić prosięta jako samica świni lub dzika, stać się maciorą, lochą


Źródła:

SJP.pl

Oprószać

czasownik przechodni niedokonany (dk. oprószyć)

 (1.1) posypując, pokrywać cienką warstewką czegoś drobnego


Źródła:

Wiktionary

Oprószanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oprószać.


Źródła:

Wiktionary

Oprószyć

delikatnie posypać


czasownik przechodni dokonany (ndk. oprószać)

 (1.1) dokonany od|oprószać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprotestować

zgłosić protest przeciwko jakiemuś zarządzeniu, jakiejś decyzji itp.; zakwestionować, przeciwstawić się, zaprotestować, sprzeciwić się


czasownik

 (1.1) zgłosić sprzeciw wobec jakiejś decyzji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprotestowywać

zgłaszać protest przeciwko jakiemuś zarządzeniu, jakiejś decyzji itp.; kwestionować, przeciwstawiać się, protestować, sprzeciwiać się


Źródła:

SJP.pl

Oprotka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sznur, powrozek


Źródła:

Wiktionary

Oprowadzać

czasownik przechodni niedokonany (dk. oprowadzić)

 (1.1) prowadzić kogoś z miejsca na miejsce pokazując coś


Źródła:

Wiktionary

Oprowadzaczka

oprowadzacz


Patrz:oprowadzacz

Źródła:

SJP.pl

Oprowadzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oprowadzać.


Źródła:

Wiktionary

Oprowadzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oprowadzić.


Źródła:

Wiktionary

Oprowka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. dodatek do pokarmu dla bydła w postaci np. zmielonego ziarna


Źródła:

Wiktionary

Opróżniać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) usuwać zawartość czegoś, czynić coś pustym

czasownik zwrotny opróżniać się

 (2.1) stawać się pustym


Źródła:

Wiktionary

Opróżnianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opróżniać.


Źródła:

Wiktionary

Opróżnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. opróżniać)

 (1.1) dokonany od|opróżniać.

czasownik zwrotny dokonany opróżnić się (ndk. opróżniać się)

 (2.1) dokonany od|opróżniać się.


Źródła:

Wiktionary

Oprych

zakapior, zbój, chuligan


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Warszawa. pot. bandyta, drobny przestępca, chuligan, awanturnik, zbir


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprychówka

potocznie: męska czapka z daszkiem


Źródła:

SJP.pl

Opryczniczy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opryczniną, dotyczący opryczniny


Źródła:

Wiktionary

Oprycznik

zwolennik systemu sprawowania władzy (opryczniny) w Carstwie Rosyjskim przez Iwana IV Groźnego w latach 1565-1572


Źródła:

SJP.pl

Oprycznina

system sprawowania władzy w państwie moskiewskim, polegający na wydzieleniu części terytorium kraju z odrębnym aparatem administracyjnym i wojskiem podległymi bezpośrednio carowi; opricznina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. carski aparat terroru w XVI w. za panowania Iwana IV Groźnego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oprymować

przestarzałe: prześladować, ciemiężyć kogoś; gnębić, uciskać


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. gnębić, uciskać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprysk

pokrycie czegoś rozpylonym płynnym środkiem chemicznym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czynność lub proces opryskiwania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opryskiwać

pokrywać coś rozpylonym płynnym środkiem chemicznym


czasownik niedokonany

 (1.1) moczyć coś drobnymi kropelkami cieczy

czasownik zwrotny niedokonany opryskiwać się

 (2.1) moczyć drobnymi kropelkami cieczy samego siebie

 (2.2) moczyć drobnymi kropelkami cieczy siebie wzajemnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opryskiwacz

urządzenie do rozpylania substancji ciekłych, stosowane przy ochronie chemicznej oraz nawożeniu roślin uprawnych, drzew i krzewów


Opryskiwacz – urządzenie do opryskiwania, stosowane przy ochronie chemicznej i nawożeniu roślin uprawnych oraz drzew i krzewów. W podstawowej wersji składa się ze zbiornika na ciecz roboczą, pompy oraz końcówki rozpylającej lub zestawu rozpylaczy umieszczonych na lancy opryskiwacza.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opryskiwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opryskiwać.


Źródła:

Wiktionary

Opryskliwie

przysłówek

 (1.1) nieuprzejmie, szorstko


Źródła:

Wiktionary

Opryskliwiej

stopień wyższy od przysłówka: opryskliwie


Źródła:

SJP.pl

Opryskliwość

niemiłe nastawienie do rozmówcy, cecha charakteryzująca kogoś, kto odpowiada nieuprzejmie, nieżyczliwie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha osoby, która prowadzi rozmowy w sposób nieuprzejmy, burkliwy, używając półsłówek

 (1.2) cecha wypowiedzi nieuprzejmej i burkliwej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opryskliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: opryskliwy


Źródła:

SJP.pl

Opryskliwy

rozmawiający bez miłego nastawienia do rozmówcy, odpowiadający nieuprzejmie, nieżyczliwie


przymiotnik

 (1.1) odpowiadający nieuprzejmie

 (1.2) brzmiący nieuprzejmie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opryskowy

przymiotnik od: oprysk


Źródła:

SJP.pl

Opryszczać

pokrywać pryszczami


Źródła:

SJP.pl

Opryszczka

choroba zakaźna wywołana przez wirusy HSV1 i HSV2


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. (Herpes simplex) choroba zakaźna wywołana przez wirusy HSV1 i HSV2;

 (1.2) med. wysypka złożona z pęcherzyków z zawartością płynu surowiczego


Opryszczka zwykła lub opryszczka pospolita, potocznie zimno lub febra (łac. Herpes simplex) – choroba zakaźna wywołana przez wirusy HSV1 i HSV2 (Herpes simplex virus).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opryszek

ktoś, kto grabi, rabuje; rabuś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zob. oprych.

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. urwis, wesołek

 (1.3) reg. zbójnik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprzątać

potocznie: wykonywać codzienne prace gospodarskie, szczególnie związane z hodowlą zwierząt domowych; obrządzać


Źródła:

SJP.pl

Oprzątnąć

potocznie: wykonać codzienne prace gospodarskie, szczególnie związane z hodowlą zwierząt domowych; obrządzić


Źródła:

SJP.pl

Oprzały

rzadko: taki, który się oprzał (odparzył się)


Źródła:

SJP.pl

Oprzeć

1. wesprzeć, podeprzeć
2. uzasadnić coś czymś
3. oprzeć się:
a) wesprzeć się na czymś
b) potraktować coś za podstawę
c) uzyskać pomoc, wsparcie
d) stawić opór
e) rzadko: dotrzeć dokądś


czasownik przechodni dokonany (ndk. opierać)

 (1.1) dokonany od|opierać.

czasownik zwrotny dokonany oprzeć się (ndk. opierać się)

 (2.1) dokonany od|opierać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprzęd

osłona z cienkich niteczek, wytwarzana z wydzieliny gruczołów gębowych larw wielu owadów


Oprzęd – luźna, włóknista struktura wykorzystywana w celu ochrony przed niekorzystnymi warunkami środowiska lub jako sieci łowne, utworzona z cienkich, jedwabistych nici przędnych powstających z wydzieliny gruczołów przędnych wielu stawonogów lub gruczołu bisiorowego małży.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oprzędać

oplatać coś oprzędem; oprzędzać, oprzędywać


Źródła:

SJP.pl

Oprzędnica

oprzędnica jesienna - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Oprzędywać

oplatać coś oprzędem; oprzędzać, oprzędać


Źródła:

SJP.pl

Oprzędzać

oplatać coś oprzędem; oprzędywać, oprzędać


Źródła:

SJP.pl

Oprzędzik

oprzędzik pręgowany - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Oprzewodowanie

Oprzewodowanie (ang. wiring system) – przewód (kabel) lub zespół przewodów (kabli) oraz przewodów szynowych wraz z elementami mocującymi, a także osłonami przewodów (kabli) i przewodów szynowych.


Źródła:

Wikipedia

Oprzężów


Źródła:

Wikipedia

Oprzyrządowanie

zestaw przyrządów wspomagających lub służących do obsługi określonego urządzenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. masz. akcesoria i środki techniczne stanowiące uzupełnienie wyposażenia maszyn i urządzeń, umożliwiające wykonanie specjalistycznych zadań i operacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oprzyrządowywać

zaopatrywać w potrzebne przyrządy


Źródła:

SJP.pl

Oprzysięgać

dawniej: zaprzysięgać (składać przysięgę)


Źródła:

SJP.pl

Oprzytamniać

przywracać do przytomności


Źródła:

SJP.pl

Oprzytomniały

1. odzyskać przytomność, wrócić do przytomności; ocknąć się;
2. odzyskać zdolność oceny sytuacji, logicznego myślenia; opamiętać się


Źródła:

SJP.pl

Oprzytomnieć

1. odzyskać przytomność, wrócić do przytomności; ocknąć się;
2. odzyskać zdolność oceny sytuacji, logicznego myślenia; opamiętać się


Źródła:

SJP.pl

Ops

1. skrót od: Open Profile Standard, w informatyce: standard ochrony danych osobowych użytkowników Internetu;
2. skrót od: Ośrodek Pomocy Społecznej


Ops, Ops Consivia – staroitalska bogini włączona do religii Rzymian jako uosobienie obfitości, bóstwo urodzaju i dostatku, bogatych żniw i płodności ziemi, będące opiekunką rolnictwa.

Pierwotnie sabińska, potem wprowadzona do panteonu rzymskiego przez Tytusa Tacjusza, podobnie jak inne bóstwa plonów. Do jej sanktuarium w pałacu królewskim dostęp miały jedynie westalki z arcykapłanem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opsnąć

opsnąć się - zsunąć się, obsunąć się


Źródła:

SJP.pl

Opsonina

substancja wchodząca w skład normalnej surowicy krwi, osłabiająca działanie zarazków i ułatwiająca tym samym niszczenie ich przez fagocyty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. przeciwciało w krwi


Opsoniny – substancje, które po przyłączeniu się do antygenu ułatwiają zajście fagocytozy. Taka usprawniona dzięki opsoninom fagocytoza nosi nazwę immunofagocytozy, zaś proces i stan opłaszczenia antygenu przez opsoniny nazywamy opsonizacją.

Najważniejszymi opsoninami są składniki dopełniacza (C3b, C4b, iC3b, C3dg i C3d) oraz przeciwciała klasy IgG. Niemniej jednak funkcję opsonin mogą pełnić także inne substancje, na przykład białko C-reaktywne, fibrynogen, fibronektyna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opsoniny

substancja wchodząca w skład normalnej surowicy krwi, osłabiająca działanie zarazków i ułatwiająca tym samym niszczenie ich przez fagocyty


Opsoniny – substancje, które po przyłączeniu się do antygenu ułatwiają zajście fagocytozy. Taka usprawniona dzięki opsoninom fagocytoza nosi nazwę immunofagocytozy, zaś proces i stan opłaszczenia antygenu przez opsoniny nazywamy opsonizacją.

Najważniejszymi opsoninami są składniki dopełniacza (C3b, C4b, iC3b, C3dg i C3d) oraz przeciwciała klasy IgG. Niemniej jednak funkcję opsonin mogą pełnić także inne substancje, na przykład białko C-reaktywne, fibrynogen, fibronektyna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opsyna

glikoproteina będąca składnikiem światłoczułych barwników siatkówki oka; bierze udział w procesie barwnego widzenia dziennego; wrodzony brak opsyny powoduje daltonizm


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opsyny

glikoproteina będąca składnikiem światłoczułych barwników siatkówki oka; bierze udział w procesie barwnego widzenia dziennego; wrodzony brak opsyny powoduje daltonizm


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optant

osoba uprawniona do wyboru obywatelstwa


Optant (łac. optans, optantis = wybierający) – osoba korzystająca z prawa do wyboru obywatelstwa.

Prawo wyboru przynależności państwowej udzielane jest traktatowo w przypadku aneksji, względnie cesji, pewnego terytorium. Optanci z reguły zachowują swe dobra ruchome i nieruchome, znajdujące się w państwie, z obywatelstwa którego zrezygnowali. Wyjeżdżając z kraju, mogą wywieźć dobra ruchome, które nie podlegają wówczas cłom ani innym opłatom.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optat

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Optat – imię męskie pochodzenia łacińskiego, od optatus – „upragniony, pożądany”. Imię takie nadawane było dziecku, które było długo oczekiwane przez rodziców. Istnieje trzech świętych o tym imieniu.

W Polsce było nadawane w przeszłości, od XX wieku imię nie jest używane. W 2024 nie występuje w publicznie dostępnych danych, dotyczących osób żyjących, rejestru PESEL.

Optat imieniny obchodzi 16 kwietnia, 4 czerwca, w dzień wspomnienia św. Optata z Mileve, i 31 sierpnia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Optativus

w językoznawstwie: tryb czasownika wyrażający życzenie urzeczywistnienia treści słów osoby mówiącej; optatiwus; optatyw


Optativus (tryb życzący) – tryb czasownika występujący w niektórych językach. Wyraża życzenie, nadzieję lub możliwość. Znany jest m.in. w klasycznej grece i sanskrycie, a z żywych języków w farerskim, tureckim, rumuńskim, łotewskim, litewskim, albańskim i innych. Optativus rekonstruowany jest też dla języka praindoeuropejskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optatiwus

w językoznawstwie: tryb czasownika wyrażający życzenie urzeczywistnienia treści słów osoby mówiącej; optativus; optatyw


Źródła:

SJP.pl

Optatyw

w językoznawstwie: tryb czasownika wyrażający życzenie urzeczywistnienia treści słów osoby mówiącej; optativus; optatiwus


Wypowiedź optatywna (optatyw) – wypowiedź, która wskazuje na to, jaki stan rzeczy byłby pożądany w przyszłości (zawiera w sobie życzenie) – np. „obym był bogaty”, „żeby w lipcu było ciepło”.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optatywny

w językoznawstwie: wyrażający życzenie, np. zdanie optatywne, tryb optatywny


Źródła:

SJP.pl

Opteron

Opteron to linia procesorów serwerowych produkcji AMD.

Od listopada 2009, superkomputer jaguar – Cray XT5 pracował na Opteronach, stając się najszybszą wtedy maszyną.


Źródła:

Wikipedia

Optimetr

przyrząd czujnikowy do bardzo dokładnego pomiaru długości


Optimetr – czujnik optyczno-mechaniczny, służący do dokładnych pomiarów długości metodą porównawczą z wykorzystaniem płytek wzorcowych. Pomysł budowy optimetru polega na wykorzystaniu wychylanego przez trzpień pomiarowy lustra do zmiany położenia obrazu podzielni na tle nieruchomego wskaźnika.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optimum

1. ogół warunków najbardziej sprzyjających czemuś;
2. najkorzystniejszy etap, faza czegoś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) najbardziej sprzyjające warunki, najkorzystniejsze stadium lub faza czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optimus

urządzenie marki Optimus


CD Projekt SA (do 25 lipca 2011 Optimus SA) – polska spółka akcyjna zajmująca się produkcją i dystrybucją gier komputerowych za pośrednictwem swoich jednostek zależnych. Podmiot dominujący grupy kapitałowej CD Projekt.

Spółka istniała pod swoją pierwotną nazwą w okresie 1988–2011. W latach 90. była jednym z największych producentów komputerów klasy PC w Polsce, następnie poszerzyła działalność na produkcję kas fiskalnych, dostarczanie zintegrowanych rozwiązań informatycznych dla urzędów i dużych przedsiębiorstw oraz stworzyła jeden z wiodących polskich portali internetowych Onet.pl.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optochip

[czytaj: optoczip] mikroelement zamieniający sygnały elektryczne na fale świetlne; optoczip


Źródła:

SJP.pl

Optoelektroniczny

optoelektronika


Patrz:optoelektronika

Źródła:

SJP.pl

Optoelektronika

dział techniki wykorzystujący optykę i elektronikę do przetwarzania informacji


Optoelektronika – dziedzina techniki, która wykorzystuje specyficzne właściwości światła w celu pozyskiwania, gromadzenia, przesyłania, przetwarzania i prezentacji informacji. Optoelektronika zajmuje się także konstrukcją i zastosowaniem urządzeń i aparatów do emisji i detekcji światła. Zastosowania obejmują różne dziedziny techniki, a także medycyny.Światło cechuje bardzo wysoka częstotliwość (kilkaset THz), zaś długości fal z obszaru widzialnego (VIS) znajdują się w zakresie od 380 nm do 780 nm. Ta akurat cecha przyczynia się do szybkości transferu (szerokość pasma).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optofon

przyrząd do akustycznego odczytywania pisma dla niewidomych


Źródła:

SJP.pl

Optoizolator

Transoptor, także optoizolator – półprzewodnikowy przyrząd optoelektroniczny składający się z co najmniej jednego fotoemitera i co najmniej jednego fotodetektora umieszczonych we wspólnej obudowie.

Sprzężenie optyczne może być stałe (w przypadku obudowy zamkniętej izolującej optycznie od otoczenia) lub zmienne, modulowane z zewnątrz poprzez zmianę współczynnika transmisji lub odbicia światła (w przypadku obudowy optycznie otwartej).


Źródła:

Wikipedia

Optometr

przyrząd do mierzenia siły wzroku


Źródła:

SJP.pl

Optometria

dziedzina wiedzy zajmująca się procesem widzenia, m.in. jego ochroną i usprawnianiem


Optometria (gr. optos – widziany i metreo – mierzenie) – dziedzina wiedzy stosowanej, zajmująca się procesem widzenia, a szczególnie ochroną, usprawnieniem, zachowaniem i rozwojem tego procesu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optometryczny

optometria


Patrz:optometria

Źródła:

SJP.pl

Optometrysta

specjalista w dziedzinie optometrii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. mężczyzna, specjalista medyczny wykonujący pomiary parametrów układu wzrokowego


Optometria (gr. optos – widziany i metreo – mierzenie) – dziedzina wiedzy stosowanej, zajmująca się procesem widzenia, a szczególnie ochroną, usprawnieniem, zachowaniem i rozwojem tego procesu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Optometrystka

optometrysta


Patrz:optometrysta

Źródła:

SJP.pl

Opton

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. czytnik e-booków


Źródła:

Wiktionary

Optotyp

tablica do badania ostrości wzroku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. tablica z ciągiem znaków różnej wielkości służąca do badania ostrości wzroku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optować

wybrać, wybierać coś, głosować, zagłosować na coś, korzystać, skorzystać z prawa opcji


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) wybierać coś, opowiadać się za czymś, głosować na kogoś lub coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|optować.


Źródła:

Wiktionary

Optron

półprzewodnikowy przyrząd optoelektroniczny przenoszący sygnały elektryczne za pośrednictwem promieniowania optycznego


Źródła:

SJP.pl

Optyczka

optyk


Patrz:optyk

Źródła:

SJP.pl

Optyczny

dotyczący optyki, wzroku lub światła


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z optyką, dotyczący optyki – działu fizyki traktującego o świetle

 (1.2) związany ze wzrokiem, zjawiskami świetlnymi, wykorzystujący takie zjawiska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optyk

1. lekarz będący specjalistą w dziedzinie optyki;
2. pot. osoba wyrabiająca, sprzedająca przyrządy optyczne, np. okulary


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) naukowiec fizyk, specjalista w dziedzinie optyki

 (1.2) rzemieślnik wykonujący soczewki i okulary

 (1.3) sprzedawca okularów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optyka

dział fizyki zajmujący się badaniem natury światła, prawami opisującymi jego emisję, rozchodzenie się, oddziaływanie z materią oraz pochłanianie przez materię


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. fiz. dział fizyki będący nauką o świetle

 (1.2) sposób postrzegania czego

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: optyk


Optyka – dział fizyki, zajmujący się badaniem natury światła, prawami opisującymi jego emisję, rozchodzenie się, oddziaływanie z materią oraz pochłanianie przez materię. Optyka wypracowała specyficzne metody pierwotnie przeznaczone do badania światła widzialnego, stosowane obecnie także do badania rozchodzenia się innych zakresów promieniowania elektromagnetycznego - podczerwieni i ultrafioletu - zwane światłem niewidzialnym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Optymaci

członek konserwatywnego ugrupowania politycznego w starożytnym Rzymie, zwalczającego popularów


Optymaci (łac. optimates, od optimus – „najlepszy”) – konserwatywne ugrupowanie polityczne w starożytnym Rzymie, powstałe w drugiej połowie II wieku p.n.e. Jego najwybitniejsi przedstawiciele to Sulla i Pompejusz Wielki oraz ród Scypionów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optymacki

związany z optymatem


Źródła:

SJP.pl

Optymalista

osoba dążąca do uzyskania najlepszych możliwych wyników, do optymalnego wykorzystania posiadanych środków


Źródła:

SJP.pl

Optymalistka

optymalista


Patrz:optymalista

Źródła:

SJP.pl

Optymalizacja

znalezienie optymalnego, najlepszego rozwiązania


Optymalizacja – metoda wyznaczania najlepszego (optymalnego) rozwiązania (poszukiwanie ekstremum funkcji) z punktu widzenia określonego kryterium (wskaźnika) jakości (np. kosztu, drogi, wydajności).

Stosuje się optymalizacje jedno i wielokryterialne. Optymalizacja wielokryterialna występuje w wielu różnych dziedzinach: w projektowaniu produktu i procesu produkcji, finansów, projektowaniu samolotów, w przemyśle chemicznym, projektowaniu samochodów, wszędzie tam gdzie optymalne decyzje muszą być podjęte w obecności kompromisów pomiędzy dwoma lub więcej sprzecznymi celami. Przykładem wielokryterialnej optymalizacji jest maksymalizacja zysków i minimalizacji kosztów produktu, maksymalizacja wydajności przy ograniczaniu zużycia paliwa pojazdu, czy też obniżenie masy urządzenia przy jednoczesnej maksymalizacji wytrzymałości poszczególnych jego komponentów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optymalizacyjny

związany z optymalizacją


Źródła:

SJP.pl

Optymalizm

dążenie do uzyskania najlepszych możliwych wyników, optymalnego wykorzystania posiadanych środków


Źródła:

SJP.pl

Optymalizować

ulepszać; zwiększać efektywność


Źródła:

SJP.pl

Optymalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|optymalizować.


Źródła:

Wiktionary

Optymalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób optymalny


Źródła:

Wiktionary

Optymalniej

stopień wyższy od przysłówka: optymalnie


Źródła:

SJP.pl

Optymalniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: optymalny; bardziej optymalny


Źródła:

SJP.pl

Optymalność

stan najlepszy z możliwych do osiągnięcia w danych warunkach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest optymalne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optymalny

najlepszy z możliwych w jakichś warunkach


przymiotnik relacyjny

 (1.1) najlepszy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optymat

członek konserwatywnego ugrupowania politycznego w starożytnym Rzymie, zwalczającego popularów


Optymaci (łac. optimates, od optimus – „najlepszy”) – konserwatywne ugrupowanie polityczne w starożytnym Rzymie, powstałe w drugiej połowie II wieku p.n.e. Jego najwybitniejsi przedstawiciele to Sulla i Pompejusz Wielki oraz ród Scypionów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optymista

człowiek przeniknięty skłonnością do dostrzegania dobrych stron życia


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek przeniknięty skłonnością do dostrzegania dobrych stron życia


Optymizm (z łac. optimumnajlepiej) – pogląd filozoficzny, według którego istniejący świat jest najlepszy z możliwych i racjonalnie urządzony, a życie jest dobre, można więc osiągnąć w nim szczęście i doskonałość moralną. Podkreśla stosunek do życia, w którym świat postrzegamy przede wszystkim jako pozytywne miejsce, jako coś dobrego. Przeciwieństwem optymizmu jest pesymizm.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Optymistka

optymista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta przeniknięta skłonnością do dostrzegania dobrych stron życia


Patrz:optymista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optymistycznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób optymistyczny; budząc optymizm


Optymistycznie – album wspólny polskich raperów Buki i Rahima. Wydawnictwo ukazało się nakładem wytwórni MaxFloRec 30 października 2015 roku. Za produkcję nagrań odpowiedzialni są między innymi Vixen, Greg, Kris, DonDe, DiNO czy EljotSounds oraz DJ BRK. Wśród gości wystąpili AbradAb Kleszcz, Natalia Nykiel, Vixen, K2 oraz Masia & Fokus.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Optymistyczniej

stopień wyższy od przysłówka: optymistycznie


Źródła:

SJP.pl

Optymistyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: optymistyczny; bardziej optymistyczny


Źródła:

SJP.pl

Optymistyczność

rzadko: optymizm


Źródła:

SJP.pl

Optymistyczny

optymizm


przymiotnik

 (1.1) pełen optymizmu, właściwy optymiście; dostrzegający pozytywne strony czegoś, wierzący w powodzenie


Patrz:optymizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Optymizacja

dawniej: optymalizacja; ustalenie najlepszego z możliwych rozwiązań przy założonych warunkach


Optymalizacja – metoda wyznaczania najlepszego (optymalnego) rozwiązania (poszukiwanie ekstremum funkcji) z punktu widzenia określonego kryterium (wskaźnika) jakości (np. kosztu, drogi, wydajności).

Stosuje się optymalizacje jedno i wielokryterialne. Optymalizacja wielokryterialna występuje w wielu różnych dziedzinach: w projektowaniu produktu i procesu produkcji, finansów, projektowaniu samolotów, w przemyśle chemicznym, projektowaniu samochodów, wszędzie tam gdzie optymalne decyzje muszą być podjęte w obecności kompromisów pomiędzy dwoma lub więcej sprzecznymi celami. Przykładem wielokryterialnej optymalizacji jest maksymalizacja zysków i minimalizacji kosztów produktu, maksymalizacja wydajności przy ograniczaniu zużycia paliwa pojazdu, czy też obniżenie masy urządzenia przy jednoczesnej maksymalizacji wytrzymałości poszczególnych jego komponentów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Optymizm

1. skłonność do dostrzegania jedynie dobrych stron wszystkich zjawisk, połączona z wiarą w pomyślny rozwój jakichś wydarzeń;
2. pogląd filozoficzny, według którego istniejący świat jest najlepszy ze wszystkich możliwych, pełny szczęścia, radości i doskonałości moralnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wiara w pomyślność, dostrzeganie pozytywów


Optymizm (z łac. optimumnajlepiej) – pogląd filozoficzny, według którego istniejący świat jest najlepszy z możliwych i racjonalnie urządzony, a życie jest dobre, można więc osiągnąć w nim szczęście i doskonałość moralną. Podkreśla stosunek do życia, w którym świat postrzegamy przede wszystkim jako pozytywne miejsce, jako coś dobrego. Przeciwieństwem optymizmu jest pesymizm.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opublikować

podać do publicznej wiadomości, zwłaszcza w postaci drukowanego wydawnictwa; obwieścić


czasownik dokonany

 (1.1) ogłosić publicznie jakiś tekst

 (1.2) wydać dzieło drukiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opublikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) podanie czegoś do publicznej wiadomości drukiem albo przez Internet


Źródła:

Wiktionary

Opuchlak

rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych


Opuchlak, nadrach (Otiorhynchus) – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opuchlina

nabrzmienie tkanki ciała; obrzęk; miejsce opuchnięte; opuchlizna


Źródła:

SJP.pl

Opuchlinowy

opuchlina


Patrz:opuchlina

Źródła:

SJP.pl

Opuchlizna

nabrzmienie tkanki ciała; obrzęk; miejsce opuchnięte; opuchlina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. med. miejsce obrzmiałe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opuchnąć

nabrzmieć na skutek nagromadzenia się płynu surowiczego w tkankach ciała


Źródła:

SJP.pl

Opuchnięcie

nabrzmieć na skutek nagromadzenia się płynu surowiczego w tkankach ciała


Źródła:

SJP.pl

Opuchnięty

spuchnięty wskutek nagromadzenia się płynu w tkankach ciała; obrzękły, obrzmiały, opuchły


Źródła:

SJP.pl

Opuchły

spuchnięty wskutek nagromadzenia się płynu w tkankach ciała; obrzękły, obrzmiały, opuchnięty


Źródła:

SJP.pl

Opucować

1. bardzo dokładnie coś oczyścić;
2. potocznie: zjeść dużo czegoś


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. oczyścić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opuczorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Zaolzie. zbieracz węgla na hałdzie


Źródła:

Wiktionary

Opuka

forma czasownika.

 (1.1) 3. os. lp. przysz. od: opukać

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) gw-pl|Zaolzie. węgiel zbierany na hałdzie

 (2.2) gw-pl|Zaolzie. gorszej jakości węgiel kamienny

 (2.3) gw-pl|Zaolzie. górn. skała odpadowa wydobywana razem z węglem


Źródła:

Wiktionary

Opukać

wykonać czynność pukania po powierzchni czegoś w celu sprawdzenia lub ustalenia czegoś


Źródła:

SJP.pl

Opukiwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opukiwać.


Opukiwanie (łac. percussio) – jeden ze sposobów badania fizykalnego (przedmiotowego). Polega na przyłożeniu lewej ręki z rozpostartymi palcami w opukiwanym miejscu i stukaniu zgiętym palcem trzecim ręki prawej w trzeci palec lewej ręki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opuklina

przestrzeń powstała pomiędzy słojami drewna z powodu zniszczenia przez grzyby


Źródła:

SJP.pl

Opukowy

polegający na opukiwaniu, mający związek z opukiwaniem (np. badanie opukowe)


Źródła:

SJP.pl

Opuncja

roślina z rodziny kaktusowatych, pochodząca z Ameryki Środkowej, o zielonych, soczystych pędach, okazałych kwiatach i jadalnych u niektórych gatunków owocach; żygadło


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Opuntia|ref=tak., roślina z rodziny kaktusowatych o okazałych kwiatach i zielonych soczystych pędach i często jadalnych owocach;

 (1.2) owoc opuncji (1.1)


Opuncja (Opuntia Mill.) – rodzaj roślin (sukulentów) z rodziny kaktusowatych (Cactaceae). Około 150 gatunków występuje w Ameryce Północnej i Południowej: od Kanady po południową Argentynę, niektóre zostały introdukowane na inne kontynenty. Opuntia stricta uznana została za jeden ze 100 najbardziej inwazyjnych gatunków na świecie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opuncjowy

opuncja


Patrz:opuncja

Źródła:

SJP.pl

Opunim

niebezpośrednie określenie autora dzieła poprzez wymienienie jego innych prac, bez podania jego imienia i nazwiska


Opunim – rodzaj pseudonimu o charakterze omownym, w którym autor utworu nie podaje wprost swojego imienia i nazwiska, określając się jedynie jako twórca innego własnego dzieła, np. Promethidion... przez autora Pieśni społecznej czterech stron (Cyprian Kamil Norwid) albo Rozbiory dzieł obejmujących albo dzieje albo rzeczy polskie przez autora Dziejów polskich (Joachim Lelewel)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opus

utwór (zbiór utworów) danego kompozytora, ponumerowany wg kolejności pierwszych wydań


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. oznaczenie w kolejności chronologicznej dzieła danego kompozytora



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opuścić

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) dokonany od|opuszczać.

 (1.2) stpol. pustoszyć


Źródła:

Wiktionary

Opusculum

[czytaj: opuskulum] niewielkie dzieło, rozprawka, drobne studium


Źródła:

SJP.pl

Opusiak

1. żartobliwie: członek organizacji Opus Dei;
2. środowiskowo: absolwent Uniwersytetu Świętego Krzyża w Rzymie prowadzonego przez Opus Dei


Źródła:

SJP.pl

Opusowanie

1. podział zbioru utworów muzycznych na opusy;
2. system numerowania, porządkowania dzieł muzycznych jednego kompozytora


Źródła:

SJP.pl

Opusowy

opus


Patrz:opus

Źródła:

SJP.pl

Opust

1. obniżka ceny czegoś; upust, rabat;
2. ruch kończyn lub tułowia ku dołowi w ćwiczeniach gimnastycznych


Rabat (wł. rabatto – potrącić) – procentowe obniżenie przez sprzedającego ustalonej ceny określonego towaru lub usługi.

Udzielany jest najczęściej nabywcom płacącym gotówką, kupującym duże ilości towaru jednorazowo lub w określonym czasie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opustaszać

1. czynić pustym; opróżniać;
2. czynić bezludnym; wyludniać;
3. powodować ogromne zniszczenia; pustoszyć


Źródła:

SJP.pl

Opustka

część tekstu opuszczona przez zecera w składzie


Źródła:

SJP.pl

Opustoszały

wypustoszały;
1. o obszarze, terenie: opuszczony przez ludzi; pusty, bezludny, wyludniony;
2. pozbawiony jakiejś zawartości


przymiotnik

 (1.1) o obszarze, regionie, budynku itd.: który został opuszczony przez ludzi i pozostaje niezamieszkały


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opustoszeć

wypustoszeć;
1. stać się opuszczonym przez ludzi lub zwierzęta;
2. stać się pozbawionym jakiejś zawartości


czasownik przechodni dokonany (ndk. pustoszeć)

 (1.1) stać się pustym, bezludnym, nie zamieszkanym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opuszczać

czasownik

 (1.1) zniżać coś, spuścić coś, przesunąć coś w dół

 (1.2) zostawiać coś, odchodzić od czegoś / kogoś

 (1.3) pomijać

czasownik zwrotny opuszczać się

 (2.1) o osobie przen. zniżać swój poziom umiejętności

 (2.2) schodzić niżej


Źródła:

Wiktionary

Opuszczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opuszczać.


Źródła:

Wiktionary

Opuszczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opuścić.


Opuszczenie, pominięcie, paralipsa (gr. παράλειψις paráleipsis), praeteritio – figura retoryczna polegająca na zwróceniu uwagi na obiekt poprzez pozorne pominięcie go.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opuszczony

przymiotnik

 (1.1) taki, którego opuszczono

 (1.2) zniszczony wskutek zaniedbania

forma czasownika.

 (2.1) ims. od czas. opuszczać (obniżać)

 (2.2) ims. od czas. opuszczać (pomijać)


Źródła:

Wiktionary

Opuszek

opuszek;
1. wypukła, końcowa część palca u ludzi i łap niektórych zwierząt;
2. okrągła wypukłość w niektórych narządach ciała


Źródła:

SJP.pl

Opuszka

opuszek;
1. wypukła, końcowa część palca u ludzi i łap niektórych zwierząt;
2. okrągła wypukłość w niektórych narządach ciała


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kuliste wydęcie na przebiegu jakiegoś długiego tworu

 (1.2) anat. końcowa, zaokrąglona część palca

 (1.3) anat. okrągłe wydęcie naczynia krwionośnego

 (1.4) anat. zgrubienie w obrębie narządu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opuszkowy

przymiotnik od: opuszka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opuszką, dotyczący opuszki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opusznica

opusznica piórówka - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych


Źródła:

SJP.pl

Opuszyć

1. rzadko: pokryć puchem;
2. dawniej: obszyć, obramować futrem


Źródła:

SJP.pl

Opws

skrótowiec

 (1.1) = Ogólne Polskie Warunki Spedycyjne


Źródła:

Wiktionary

Opych

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Warszawa. jedzenie


Źródła:

Wiktionary

Opykać

potocznie: ograć kogoś


Źródła:

SJP.pl

Opylać

1. pokrywać, obsypywać coś jakimś proszkiem, zwłaszcza hodowane rośliny odpowiednimi substancjami chemicznymi;
2. pospolicie: sprzedawać (coś); spylać, opędzlowywać


czasownik przechodni niedokonany (dk. opylić)

 (1.1) ogrod. roln. pokrywać rośliny sproszkowanym preparatem owadobójczym, grzybobójczym itd.

 (1.2) pokrywać coś pyłem lub kurzem

 (1.3) slang. sprzedawać coś; zbywać coś

 (1.4) slang. zjadać coś

czasownik zwrotny niedokonany opylać się

 (2.1) slang. być wartym określonych kosztów; opłacać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opylacz

urządzenie do opylania roślin preparatami chemicznymi w celu pobudzenia ich rozwoju lub zwalczania chwastów, szkodników itp.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opylak

chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Opylanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opylać.


Źródła:

Wiktionary

Opylarka

górnicze urządzenie przewoźne do opylania


Źródła:

SJP.pl

Opylarz

w górnictwie: robotnik zajmujący się opylaniem i odpowiedzialny za stan zabezpieczeń przeciw pyłowi węglowemu


Źródła:

SJP.pl

Opylić

1. pokryć, obsypać coś jakimś proszkiem, zwłaszcza hodowane rośliny odpowiednimi substancjami chemicznymi;
2. pospolicie: sprzedać (coś); spylić, opchnąć, opędzlować


Źródła:

SJP.pl

Opypy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce znajdująca się w województwie mazowieckim, w gminie Grodzisk Mazowiecki;


Opypy – wieś sołectwo w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Grodzisk Mazowiecki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Opypłaniec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. pogard. niedbaluch, brudas


Źródła:

Wiktionary

Opyrskać

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ochlapać


Źródła:

Wiktionary

Opytać

potocznie: zadać komuś szereg pytań; wypytać


Źródła:

SJP.pl

Opytywać

potocznie: zadawać komuś szereg pytań; wypytywać, spytywać


Źródła:

SJP.pl

Opył

1. opylenie roślin środkami owadobójczymi;
2. dawniej, poetycko: pył dookoła czegoś, mgiełka


Źródła:

SJP.pl

Opz

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) adm. opis przedmiotu zamówienia (do przetargu)


Źródła:

Wiktionary

Opzz

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych


skrótowiec

 (1.1) = polit. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opzz-Owski

OPZZ


Patrz:OPZZ

Źródła:

SJP.pl

Opłacać

1. dokonywać zapłaty za coś;
2. osiągać jedno kosztem drugiego, ponosić konsekwencje czegoś;
3. opłacać się - przynosić korzyść, zysk


czasownik przechodni niedokonany (dk. opłacić)

 (1.1) przez pewien czas (lub kilkakrotnie) płacić za coś

czasownik zwrotny niedokonany opłacać się (dk. opłacić się)

 (2.1) być wartym określonych kosztów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłacalniej

stopień wyższy od przysłówka: opłacalnie


Źródła:

SJP.pl

Opłacalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. cecha, tego co przynosi zysk i jest opłacalne


Źródła:

Wiktionary

Opłacalny

przynoszący zysk; intratny, rentowny, zyskowny, dochodowy, popłatny


przymiotnik

 (1.1) taki, który się opłaca i przynosi zysk albo oszczędność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłacanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opłacać.


Źródła:

Wiktionary

Opłacić

1. dokonać zapłaty za coś;
2. osiągnąć jedno kosztem drugiego, ponieść konsekwencje czegoś;
3. opłacić się - przynieść korzyść, zysk


czasownik przechodni dokonany (ndk. opłacać)

 (1.1) dokonany od|opłacać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłakać

czasownik przechodni dokonany (ndk. opłakiwać)

 (1.1) dokonany od|opłakiwać.


Źródła:

Wiktionary

Opłakanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opłakać.


Źródła:

Wiktionary

Opłakańszy

stopień wyższy od przymiotnika: opłakany


Źródła:

SJP.pl

Opłakany

nędzny, godny politowania


przymiotnik

 (1.1) żałosny, tragiczny, zasmucający


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłakiwać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opłakać)

 (1.1) płakać, doznawać bólu, wyrażać go po utracie kogoś lub czegoś


Źródła:

Wiktionary

Opłakiwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|opłakiwać.


Źródła:

Wiktionary

Opłata

1. opłacenie czegoś;
2. kwota należna za usługi itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kwota płacona za usługę, świadczenie


Opłata – kategoria finansowa oznaczająca każdą pobraną należność za świadczone usługi. Opłata jest jednostronnie określonym i odpłatnym świadczeniem pieniężnym (w przeciwieństwie do podatku, który jest nieodpłatny) o charakterze ogólnym, pobieranym od osób fizycznych i prawnych. W związku z ich odmiennością istnieje potrzeba odróżnienia opłat pobieranych w sektorze prywatnym (gdzie stanowią cenę za usługi, np. opłata bankowa, opłata pocztowa) od tych w sektorze publicznym – jako świadczeń nieekwiwalentnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opłatczany

dawniej: opłatkowy


Źródła:

SJP.pl

Opłatek

1. cienki płatek pszennego ciasta używany w liturgii chrześcijańskiej i przy wieczerzy wigilijnej; hostia;
2. uroczystość dzielenia się opłatkiem;
3. krążek z cienkiego ciasta zawierający lekarstwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rodzaj cienkiego chleba, używanego jako hostia oraz podczas kolacji wigilijnej;

 (1.2) rytuał dzielenia się opłatkiem (1.1)

 (1.3) środ. przestępcze chleb


Opłatek (z łac. oblatum „dar ofiarny”) – bardzo cienki biały płatek chlebowy, przaśny (czyli niekwaszony i niesolony), wypiekany z białej mąki i wody bez dodatku drożdży, którym dzielą się chrześcijanie, zgromadzeni przy stole wigilijnym, składając sobie życzenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opłatkorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. rel. kościelny roznoszący opłatki przed Bożym Narodzeniem


Źródła:

Wiktionary

Opłatkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opłatkiem, dotyczący opłatka


Źródła:

Wiktionary

Opłatowy

opłata


Patrz:opłata

Źródła:

SJP.pl

Opławiec

osiedle w Bydgoszczy


Opławiec − jednostka urbanistyczna (osiedle) miasta Bydgoszczy, położona w jego północno-zachodniej części nad Brdą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Opłomka

rura w kotle parowym


Źródła:

SJP.pl

Opłonka

opłonka stogowica - gatunek motyla z rodziny sówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Opłotek

opłotki;
1. wiejski płot z drewnianych żerdzi lub pędów wikliny; opłotki;
2. ograniczenie kulturowe, społeczne itp. utrudniające działanie w jakiejś sprawie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzad. wąska droga lub przejście przebiegające między dwoma płotami

 (1.2) rzad. miejsce ogrodzone płotem

 (1.3) rzad. łow. ogrodzone miejsce do którego zwabia się zwierzynę, w szczególności wilki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłotki

opłotki;
1. wiejski płot z drewnianych żerdzi lub pędów wikliny; opłotki;
2. ograniczenie kulturowe, społeczne itp. utrudniające działanie w jakiejś sprawie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) drewniany płot z chrustu lub żerdzi

 (1.2) wąskie przejście między sąsiednimi płotami

 (1.3) miejsce ogrodzone płotem

 (1.4) przen. ograniczony zakres czegoś

 (1.5) daw. odchylane części wejściowe dużego namiotu

forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (2.1) M., B., i W. plural|opłotek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłucna

błona wyściełająca wewnętrzną ściankę klatki piersiowej i pokrywająca płuca; pleura


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. błona surowicza okrywająca płuca i wyściełająca wnętrze klatki piersiowej;


Opłucna (łac. pleura) – surowicza błona, w której zamknięte są płuca. Każde z płuc jest otoczone osobnym workiem opłucnej. Jest cienką i błyszczącą stale zwilżaną błoną, która ułatwia ruch płuc w czasie oddechu.

Składa się z dwóch blaszek:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Opłucnowy

związany z opłucną (np. jama opłucnowa)


Źródła:

SJP.pl

Opłucny

w medycynie: okalający płuca (np. błona opłucna)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z opłucną, dotyczący opłucnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opłukać

1. płucząc, obmyć;
2. opłukać się -
a) opłukać samego siebie;
b) opłukać siebie nawzajem


Źródła:

SJP.pl

Opłukanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) usunięcie zabrudzenia lub detergentu poprzez polanie wodą


Źródła:

Wiktionary

Opłukiwać

czasownik przechodni niedokonany (dk. opłukać)

 (1.1) umywać przez polewanie cieczą

 (1.2) zalewać falami

czasownik zwrotny niedokonany opłukiwać się (dk. opłukać się)

 (2.1) obmywać cieczą z zabrudzenia lub detergentu


Źródła:

Wiktionary

Opłukiwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) umywanie przez polewanie cieczą


Źródła:

Wiktionary

Opłuknąć

dawniej: opłukać


Źródła:

SJP.pl

Opłużać

zaopatrywać, wyposażać w pługi do odgarniania błota i śniegu


Źródła:

SJP.pl

Opłużyć

zaopatrzyć w pługi do zgarniania śniegu


Źródła:

SJP.pl

Opłynąć

czasownik przechodni dokonany (ndk. opływać)

 (1.1) okrążyć płynąc


Źródła:

Wiktionary

Opływ

ruch cieczy wokół zanurzonego w nim ciała stałego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. ruch cieczy względem zanurzonego w niej ciała

 (1.2) lotn. ruch cząstek powietrza stykających się z płaszczyznami nośnymi lub sterowymi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opływać

potocznie: pływając dotrzeć do wielu miejsc


czasownik przechodni niedokonany (dk. opłynąć)

 (1.1) okrążać coś, płynąc

 (1.2) otoczyć coś, spowić kogoś lub coś

 (1.3) obfitować w coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Opływowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest opływowe; cecha tych, którzy są opływowi


Źródła:

Wiktionary

Opływowy

łagodnie zaokrąglony, wydłużony


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający lekko zaokrąglony kształt zmniejszający opór wody lub powietrza przy poruszaniu się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary