Iść

1. kroczyć, stąpać, chodzić
2. wstępować gdzieś, udawać się, kierować się
3. dziać się, odbywać się
4. funkcjonować, działać
5. powodzić się, wieść się


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pójść)

 (1.1) poruszać się, zmieniać swoje położenie za pomocą nóg, nie tracąc przy tym ani na chwilę kontaktu z podłożem

 (1.2) udawać się w jakimś kierunku lub celem wykonania jakiejś czynności, część drogi pokonując pieszo

 (1.3) przen. wydobywać się

 (1.4) o maszynach i urządzeniach funkcjonować

 (1.5) upływać, mijać

 (1.6) idzie, szło radzić sobie

 (1.7) o instalacji, przewodzie znajdować się, być położonym

 (1.8) być przeznaczonym do czegoś

 (1.9) następować w czasie

 (1.10) idzie, szło łódź. można, można było


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Iścić

dawniej:
1. urzeczywistniać coś;
2. spłacać, uiszczać;
3. głosić, twierdzić;
4. iścić się - urzeczywistniać się, dziać się


Źródła:

SJP.pl

Iście

doprawdy, naprawdę; niewątpliwie, istotnie


przysłówek sposobu

 (1.1) książk. albo podn. na pewno, prawdziwie

rzeczownik

 (2.1) rzad. odczasownikowy od|iść.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Iściec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. wierzyciel, ten, co ma roszczenie

 (1.2) stpol. dłużnik, ten, na którym ciąży główne zobowiązanie

 (1.3) stpol. winny, ten, który popełnił przestępstwo

 (1.4) daw. ten, który co komu pożycza, wierzyciel

 (1.5) daw. ten, który od kogo co pożyczył, jest komu co winien, dłużnik

 (1.6) daw. ten, który popełnił przestępstwo, winowajca, pozwany do sądu, oskarżony

 (1.7) daw. powód, strona wnosząca sprawę do sądu, oskarżyciel

 (1.8) daw. świadek, osoba składająca zeznania, stwierdzająca, poświadczająca co lub będąca świadkiem czego, obecna przy czym

 (1.9) daw. prawdziwy, rzeczywisty właściciel

 (1.10) daw. wykonawca, egzekutor czego


Źródła:

Wiktionary

Iścina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. suma pieniężna główna (tj. nieobejmująca dodatkowych świadczeń pieniężnych, jak odsetki, kary umowne itp.) należna z różnych tytułów


Źródła:

Wiktionary

Iścizna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. daw. suma pieniężna główna (tj. nieobejmująca dodatkowych świadczeń pieniężnych, jak odsetki, kary umowne itp.) należna z różnych tytułów

 (1.2) daw. suma pieniężna, zapłata

 (1.3) daw. własność stanowiąca majątek


Źródła:

Wiktionary

Iśwara

w hinduizmie: najwyższy bóg, pan wszechświata


Iśwara (dewanagari ईश्वर trl. Īśvara, Iś oznacza „panowanie”) – w hinduizmie, Najwyższy Bóg osobowy, Pan bądź rządca wszechświata, jednak nie Stwórca. Zarządza formami zjawiskowymi i panuje nad duszami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia