1. trzecia litera polskiego alfabetu;
2. spółgłoska;
3. głoska;
4. symbol bitu (jednostka informacji);
5. symbol barnu (jednostka powierzchni);
6. symbol barii (jednostka ciśnienia);
7. dźwięk h obniżony o pół tonu; hes
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. majuskuła trzeciej litery alfabetu polskiego
B (wymowa: be, minuskuła: b) – druga litera alfabetu łacińskiego, trzecia litera alfabetu polskiego. Oznacza w danym języku zwykle spółgłoskę zwartą dwuwargową dźwięczną, np. [b].
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wykrzyknik, który wyraża głównie podziw, zdziwienie
2. w wierzeniach staroegipskich: dusza ludzka ginąca wraz z ciałem
symbol
(1.1) chem. bar
skrót
(2.1) = Księga Barucha
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Frakcja Czerwonej Armii (zwana też Grupą Baader-Meinhof, niem. Rote Armee Fraktion, w skrócie RAF) – lewicowa organizacja terrorystyczna działająca w Niemczech Zachodnich, a następnie zjednoczonych Niemczech.
Wikipedia
kananejski i fenicki bóg przyrody i płodności
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. mit. starożytne bóstwo semickie, które czczono głównie w regionie Kanaanu i Syropalestyny; bóg burzy, deszczu i urodzaju
Baal (ugar.: 𐎁𐎓𐎍; fenic.: 𐤁𐤏𐤋; hebr. בַּעַל, trb.: Ba`al; akad.: Bēlu; arab. بعل) – semickie bóstwo, którego ośrodkiem kultu było miasto Ugarit.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baalbekiem, dotyczący Baalbeku
Wiktionary
miasto w Libanie
Baalbek, Balabakk (arab. بعلبك) – miasto w północno-wschodnim Libanie, położone w dolinie Bekaa pomiędzy górami Liban i Antyliban (86 km na północny wschód od Bejrutu).
Czwarte co do wielkości miasto kraju z liczbą mieszkańców przekraczającą 80 tysięcy.
SJP.pl
Wikipedia
kult Baala, związany z dorocznym cyklem przemian w przyrodzie
SJP.pl
(skrót od: arab. Hizb al-Ba's al-Arabijj al-Isztirakijj) Socjalistyczna Partia Odrodzenia Arabskiego, panarabska partia polityczna; Baas
Partia Baas (arab. اﻟﺒﻌﺚ), czyli Odrodzenie (skrót od Hizb al-Baas al-Arabi al-Isztiraki – Partia Socjalistycznego Odrodzenia Arabskiego) – narodowo-lewicowa arabska partia polityczna, której celem jest scalanie i zjednoczenie świata arabskiego. Jej oficjalną ideologię, opartą na hasłach jedności arabskiej, wolności i specyficznie rozumianego socjalizmu, określa się mianem baasizmu.
SJP.pl
Wikipedia
zwolennik doktryny politycznej panarabskiej partii Baas
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. członek irackiej Partii Baas
SJP.pl
Wiktionary
→ baasista
SJP.pl
doktryna polityczna panarabskiej partii BAAS
SJP.pl
Wikipedia
supremacja (gł. Europejczyków w Republice Południowej Afryki)
SJP.pl
1. żartobliwie albo z niechęcią o kobiecie;
2. przestarzałe: stara kobieta; staruszka;
3. żona, narzeczona, kochanka;
4. handlarka, przekupka, zwłaszcza przywożąca towar ze wsi;
5. o chłopcu, mężczyźnie tchórzliwym, nieśmiałym, zniewieściałym;
6. ciasto w kształcie ściętego stożka;
7. część kafara uderzająca wbijany pal;
8. posąg kamienny, zwykle kobiety z pucharem lub rogiem w ręku, wznoszony w stepowych krajach Europy i Azji w okresie od 2 tys. lat p.n.e. do XII w. n.e.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. rub. lub pogard. o kobiecie, żonie, partnerce życiowej
(1.2) pot. przekupka, zwykle starsza, zwłaszcza przywożąca towar ze wsi
(1.7) stpol. szach. królowa
(1.14) sport. w krokiecie kołek, od którego rozpoczynana jest gra
(1.15) czarownica, wiedźma
(1.19) gw-pl|Bukowina. bochenek chleba
(1.20) gw-pl|Górny Śląsk. kobieta (bez konotacji)
(1.21) gw-pl|Górny Śląsk. środ. górn. duży drewniany młot górniczy
(1.22) gw-pl|Kociewie. daszek nad piecem
(1.23) gw-pl|Kociewie. odmiana gruszek
(1.26) daw. szczotka na długim kiju (do omiatania sufitu)
(1.28) ornit. pelikan różowy, pelikan baba
(1.29) techn. bud. kanał łączący oddalony trzon z kominem, zwykle budowany na strychu pod kątem 30-45°
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: kobieta przypominająca wyglądem lub zachowaniem mężczyznę; babochłop, kobieton, chłopobaba
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. o kobiecie wyglądającej, zwykle też poruszającej się jak mężczyzna, często o zdecydowanym charakterze
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. o kobiecie wyglądającej, zwykle też poruszającej się jak mężczyzna, często o zdecydowanym charakterze
Wiktionary
postać z baśni ludowych, przedstawiana jako złośliwa starucha; Baba Jaga, Baba-Jędza, Baba Jędza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przen. niesympatyczna lub brzydka kobieta
(1.2) pot. żart. o okrągłej miotle lub mopie
SJP.pl
Wiktionary
postać z baśni ludowych, przedstawiana jako złośliwa starucha; Baba-Jaga, Baba Jaga, Baba Jędza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Dobrudży, w południowo-wschodniej Rumunii, w okręgu Tulcza;
(1.2) geogr. hydron. jezioro w Dobrudży, w południowo-wschodniej Rumunii, w okręgu Tulcza
Babadag – miasto w południowo-wschodniej Rumunii; w okręgu Tulcza.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
gatunek lemura
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. zob. indris.
Indris krótkoogonowy, indrys, babakoto (Indri indri) – gatunek owocożernego ssaka naczelnego z rodziny indrisowatych (Indridae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj justunku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj justunku średniego, posiadający stopień jednego kwadratu i grubość 24, 36 i 48 punktów typograficznych;
Babaszka, babaszek, firet kwadratowy, firet kwadratu – rodzaj zecerskiego justunku średniego o stopniu jednego kwadratu i grubości 24, 36 oraz 48 punktów typograficznych; na początku XX wieku babaszką nazywano justunek wydrążony wzdłuż obu dłuższych boków szyny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stop łożyskowy cyny z antymonem i miedzią; babit
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko obce
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
styl życia charakteryzujący się oportunizmem, kultem dobrobytu i mieszczańską moralnością
SJP.pl
1. pieszczotliwie o matce ojca lub matki;
2. starsza kobieta; staruszka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. babka (matka ojca lub matki)
(1.2) pot. stara kobieta
Osoby:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z babcią, dotyczący babci, należący do babci
Wiktionary
1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babula, babulka, babuleńka, babulina, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. babcia
(1.2) pot. rub. o starszej kobiecie
SJP.pl
Wiktionary
→ babcia; babciowy
przymiotnik
(1.1) związany z babcią, dotyczący babci, należący do babci
SJP.pl
Wiktionary
→ babcia; babciny
SJP.pl
→ babcia; babciny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Babek Oleckich
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) daw. icht. lud. nazwa systematyczna|Cottus gobio|ref=tak., głowacz białopłetwy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. bot. czosnek niedźwiedzi, nazwa systematyczna|Allium ursinum|ref=tak.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) daw. icht. głowacz pręgopłetwy, nazwa systematyczna|Cottus poecilopus|ref=tak.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. zdrobnienie od: babka (ciastko)
2. pieszczotliwie o babce (młodej kobiecie)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: babka
(1.2) cuk. niewielkich rozmiarów wypiek
Babeczka (babka) – określenie stosowane do ciastek wypiekanych w foremkach o kształtach zbliżonych do odwróconego stożka ściętego.
Przykłady:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. hebrajska nazwa miasta Babilon;
2. wieża Babel:
a) w biblijnej Księdze Rodzaju: konstrukcja budowana w Babilonie w celu sięgnięcia nieba;
b) przenośnie: wielojęzyczne zbiorowisko ludzi;
c) przenośnie: brak porozumienia między ludźmi;
d) przenośnie: miejsce, w którym panuje zamęt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) coś nabrzmiałego, wypełnionego płynem lub gazem
(1.2) med. kliniczne określenie tworu powstałego na skórze zazwyczaj w wyniku skórnej reakcji alergicznej
(1.3) techn. próżnia w odlewie
(1.4) gw-pl|Mazowsze. sopel lodu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pieszcz. o małym dziecku
Kino:
Muzyka:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Babel
SJP.pl
choroba zwierzęca wywoływana przez pierwotniaki niszczące czerwone krwinki, przenoszona przez kleszcze; babeszjoza
SJP.pl
przenoszona przez kleszcze śmiertelna choroba psów i kotów, powodująca rozpad krwinek czerwonych; babesioza, piroplazmoza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. przenoszona przez kleszcze choroba pasożytnicza zwierząt (w tym ludzi);
Babeszjoza, babezjoza, piroplazmoza (łac. babesiosis) – choroba pasożytnicza zwierząt (rzadko u ludzi) wywołana przez wewnątrzerytrocytarne pierwotniaki z rodzaju Babesia przenoszone na żywiciela poprzez kleszcze z rodzaju Ixodes.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: baBEF] Franciszek (albo François) Babeuf zw. Gracchus (1760-97), francuski polityk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. przenoszona przez kleszcze choroba pasożytnicza zwierząt (w tym ludzi)
Babeszjoza, babezjoza, piroplazmoza (łac. babesiosis) – choroba pasożytnicza zwierząt (rzadko u ludzi) wywołana przez wewnątrzerytrocytarne pierwotniaki z rodzaju Babesia przenoszone na żywiciela poprzez kleszcze z rodzaju Ixodes.
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzałe: babski
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla baby
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Babiak; babiakowski
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Babiaka, związany z Babiakiem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Babiaka
(1.2) kobieta pochodząca ze Babiaka, urodzona w Babiaku
Wiktionary
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Babiak; babiacki
SJP.pl
południowoafrykańska roślina uprawna z rodziny kosaćcowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj wieloletnich roślin;
Babiana (Babiana Ker Gawl.) – rodzaj wieloletnich roślin należący do rodziny kosaćcowatych. Należy do niego ok. 80 gatunków roślin występujących w południowej Afryce. Nazwa łacińska pochodzi z niderlandzkiego słowa babianer, odnoszącego się do pawiana, którego przysmakiem są bulwy tej rośliny. Gatunkiem typowym jest Babiana plicata (Ker Gawl.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bab
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzadko:
1. babski, plotkarski;
2. → babiarz
SJP.pl
mężczyzna uganiający się za kobietami, kobieciarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. mężczyzna obsesyjnie zainteresowany kobietami
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. bot. kowniatek nadmorski
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) daw. pomagać położnicy
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wieś w województwie małopolskim;
2. wieś w województwie podkarpackim
2 miejscowości w Polsce:
1 miejscowość w Serbii
1 stacja kolejowa
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie śląskim;
2. wieś w województwie małopolskim
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Babice
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Babicy
(1.2) mieszkanka Babic
Wiktionary
1. lekceważąco o mężczyźnie: upodabniać się do baby (kobiety), nabierać cech uznawanych za kobiece; niewieścieć;
2. o kobiecie: starzeć się
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. lekcew./pogard. nabierać cech typowo kobiecych; niewieścieć
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie śląskim
Babienica (daw. Babienice oraz Babinica, niem. Babinitz) wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Woźniki. Liczy ponad 1000 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie częstochowskim.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. lekcew./pogard. nabieranie cech typowo kobiecych
Wiktionary
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Babięta (niem. Babienten, 1938–1945 Babenten) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Babik (ros. Бабик) – wieś w Rosji, w rejonie wołogodzkim obwodu wołogodzkiego. W 2010 r. liczyła 4 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. bot. kokoryczka, nazwa systematyczna|Polygonatum|Mill.|ref=tak.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bot. babka lancetowata
Wiktionary
starożytne miasto w Mezopotamii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) staroż. geogr. starożytne miasto położone w Mezopotamii, dawna stolica Babilonii, obecnie teren Iraku;
(1.2) geogr. osada śródleśna w Polsce położona w województwie pomorskim, w gminie Chojnice;
Babilon (sum. ká.dingir.raki „brama boga”; akad. Bāb-ilim „brama boga” lub Bāb-ilāni „brama bogów”; gr. Βαβυλών Babylōn; bibl. בָּבֶל Bābel; arab. بابل Bābil) – starożytne miasto położone w Mezopotamii, nad Eufratem, w pobliżu obecnego miasta Al-Hilla, dawna stolica Babilonii; obecnie stanowisko archeologiczne Atlal Babil w Iraku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Babilonu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec państwa babilońskiego albo Babilonii
SJP.pl
Wiktionary
starożytne państwo semickie w Mezopotamii
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku;
Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.
Osiągnięcia cywilizacyjne Babilonii wywodzone są z wcześniejszych cywilizacji Sumeru i Akadu, w których rozwijały się takie dziedziny kultury i nauki jak: religia, astronomia, astrologia, matematyka, medycyna, architektura i literatura.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkanka Babilonu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka państwa babilońskiego albo Babilonii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Babilonią, Babilonem
SJP.pl
Wiktionary
→ Babimost
przymiotnik
(1.1) dotyczący Babimostu, związany z Babimostem
SJP.pl
Wiktionary
region historyczny obejmujący tereny na pograniczu wielkopolsko-brandenbursko-śląskim
Babimojszczyzna – region historyczny i etnograficzny na pograniczu województw wielkopolskiego i lubuskiego. Głównym ośrodkiem jest Babimost, od którego region wziął nazwę. Pozostałe większe ośrodki: Kargowa, Nowe Kramsko, Podmokle Wielkie, Dąbrówka Wielkopolska
SJP.pl
Wikipedia
widłak babimór - gatunek rośliny kosmopolitycznej z rodziny widłakowatych; widłak goździsty
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Lycopodium clavatum|ref=tak., gatunek widłaka rosnącego w lasach sosnowych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Babimostu
SJP.pl
mieszkanka Babimostu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Babimostu
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie lubuskim;
Babimost (niem. Bomst) – miasto w zachodniej Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Babimost.
Babimost leży w historycznej Wielkopolsce. Uzyskał lokację miejską w 1397 roku, Babimost Nowe Miasto lokowany był w 1652, zdegradowany w 1781 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babinka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Bełżyce, położona nad rzeką Krężniczanką, rozsławiona przez towarzystwo nazywane Rzeczpospolitą Babińską;
(1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie hoszczańskim obwodu rówieńskiego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babinka
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie samborskim obwodu lwowskiego;
Babina może dotyczyć:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Babina
Wiktionary
pseudonim Andrzeja Kmicica - bohatera "Potopu" Henryka Sienkiewicza
Andrzej Kmicic herbu Rawicz – postać fikcyjna, główny bohater powieści Potop Henryka Sienkiewicza. Pojawia się też przejściowo w następnej części Trylogii (Pan Wołodyjowski).
Jako chorąży orszański był charakterystycznym przedstawicielem ówczesnej szlachty litewskiej, znanym z wojennych wyczynów potomkiem dawniej możnego, lecz zrujnowanego przez wojny z Moskwą rodu szlacheckiego ze Smoleńszczyzny.
SJP.pl
Wikipedia
żartobliwe określenie zbiorowiska kobiet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żart. duża liczba kobiet zgromadzona w jednym miejscu
(1.2) daw. także obecnie gw-pl|Kraków, Bukowina. archit. przedsionek kościoła lub wydzielona część synagogi, przeznaczone dla kobiet;
Babiniec – staropolska nazwa (kruchty) przedsionka kościelnego przeznaczonego dla kobiet żebrzących, w którym nauk katechetycznych mogły słuchać osoby uważane za heretyków lub Żydzi. Nazwa dotyczy także pomieszczeń (przeznaczonych dla kobiet lub żeńskiej służby) synagog, cerkwi i dużych dworów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. babina; stara kobieta, staruszka
(1.2) daw. bot. babiana
Babinka – ciek w Wielkopolsce, przepływający przez gminy Kórnik i Mosina, a uchodzący do Kopla na terenie Poznania, w Głuszynie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Babin
osoby o nazwisku Babiński:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkanka Babiej Góry (masywu górskiego w Beskidzie Żywieckim)
SJP.pl
przymiotnik od: Babia Góra
przymiotnik
(1.1) związany z Babią Górą, odnoszący się do Babiej Góry
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Babiej Góry (masywu górskiego w Beskidzie Żywieckim)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kopka siana
Wiktionary
gatunek dzikiej świni żyjącej na wyspach Archipelagu Malajskiego; babirussa
Babirussa wąsata, babirussa srebrna, babirrussa (Babyrousa babyrussa) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny świniowatych (Suidae).
SJP.pl
Wikipedia
gatunek dzikiej świni żyjącej na wyspach Archipelagu Malajskiego; babirusa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Babirussa., rodzaj ssaka z podrodziny świń;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju babirussa (1.1)
Babirussa (Babyrousa) – rodzaj ssaków z podrodziny świń (Suinae) w obrębie rodziny świniowatych (Suidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ babizm
SJP.pl
potocznie: niesympatyczna kobieta
SJP.pl
stop łożyskowy cyny z antymonem i miedzią; babbit
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
ruch społeczno-religijny w Persji w XIX w.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dziewiętnastowieczny perski ruch społeczny i religijny sprzeciwiający się muzułmańskiemu fanatyzmowi;
Babizm (pers. بابی ها, Bâbihâ) – ruch religijny wywodzący się z islamu, powstały ok. 1844 roku w Persji. Babizm zakładał szereg reform społecznych i religijnych, reinterpretował dżihad, wprowadzał nowy kalendarz, monogamię (wyznawcy mogli brać za żonę tylko współwyznawczynie) i równość ludzi wobec prawa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. spadek po babce
Wiktionary
1. matka ojca lub matki;
2. młoda, atrakcyjna kobieta;
3. pieczone w specjalnej formie ciasto o kształcie stożkowatym i okrągłej podstawie;
4. stara, wiejska kobieta;
5. niewielka roślina wieloletnia o kilku sercowatych liściach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) matka ojca lub matki
(1.2) starsza kobieta, zwykle zaniedbana, biedna
(1.3) przest. wiejska kobieta pomagająca przy porodach, zajmująca się też ziołolecznictwem, znachorstwem i wróżbiarstwem
(1.4) pot. młoda, atrakcyjna kobieta
(1.5) cuk. kulin. słodkie ciasto pieczone w formie prostokątnej lub mającej kształt ściętego stożka
(1.6) zob. babka z piasku.
(1.7) bot. nazwa systematyczna|Plantago|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny babkowatych;
(1.8) bot. nazwa systematyczna|Alisma plantago-aquatica|L.|ref=tak., roślina nadwodna z rodziny żabieńcowatych;
(1.9) bot. lud. ślaz
(1.10) mikol. zob. koźlarz babka.
(1.11) icht. nazwa systematyczna|Gobiidae|ref=tak., ryba z rodziny babkowatych;
(1.12) roln. kopka ze snopków ustawiana na polu
(1.13) roln. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie, Bukowina. kowadełko do klepania sierpa lub kosy
(1.14) reg-pl|Podkarpacie. drobna moneta zdawkowa
(1.15) gw-pl|Górny Śląsk. roln. ostatni snopek podczas żniw
(1.16) daw. icht. głowacz pręgopłetwy, nazwa systematyczna|Cottus poecilopus|ref=tak.
(1.17) daw. icht. lud. głowacz białopłetwy, nazwa systematyczna|Cottus gobio|ref=tak.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzałe: niefachowe położnictwo uprawiane przez babki - akuszerki, przede wszystkim na wsi
SJP.pl
1. matka ojca lub matki;
2. młoda, atrakcyjna kobieta;
3. pieczone w specjalnej formie ciasto o kształcie stożkowatym i okrągłej podstawie;
4. stara, wiejska kobieta;
5. niewielka roślina wieloletnia o kilku sercowatych liściach
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzina roślin dwuliściennych zrosłopłatkowych;
2. kosmopolityczna rodzina ryb słodkowodnych i morskich z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
Wikipedia
o cechach babkowatych (1. rodzina roślin;
2. rodzina ryb)
przymiotnik
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny babkowatych
(1.2) icht. o cechach ryb z rodziny babkowatych
SJP.pl
Wiktionary
ryba z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
niedźwiedziówka babkówka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych
SJP.pl
→ babka
przymiotnik relacyjny
(1.1) z babki (rośliny nazwa systematyczna|Plantago|L.|ref=tak.)
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: kobieta przypominająca wyglądem lub zachowaniem mężczyznę; baba-chłop, kobieton, chłopobaba
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. pejor. pogard. kobieta, która wygląda i zachowuje się jak mężczyzna
SJP.pl
Wiktionary
mężczyzna poświęcający bardzo dużo czasu na flirty i romanse z kobietami
SJP.pl
postać z polskich legend (m.in. śląskich), istota nadprzyrodzona, zjawa, straszydło związane z ciemnością; bebok, bobok
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) infant. gw-pl|Łódź, Górny Śląsk, Częstochowa., straszydło
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) gw-pl|Poznań. osoba ociężała fizycznie lub umysłowo
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(3.1) infant. pot. posp. wydzielina z nosa
(3.2) infant. gw-pl|Poznań. zaschnięta wydzielina z nosa
Bobo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, prawdopodobnie demon z wierzeń słowiańskich. Innymi nazwami tej istoty są: bobok (Wielkopolska, Małopolska), babok (Kujawy), bebok (Śląsk), bobek, bobik (Kraj morawsko-śląski).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rządy lub poglądy kobiet oparte na podstawowych założeniach feminizmu
SJP.pl
potocznie:
1. zaschła wydzielina w nosie;
2. błąd, pomyłka;
3. ocena niedostateczna;
4. kobieta niesympatyczna lub brzydka; babsztyl;
5. w piłce nożnej: słaby strzał, którego bramkarz nie obronił; szmata
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północnym Iranie, w ostanie Mazandaran;
Babol (perski: بابل, daw. Barforusz) – miasto w północnym Iranie, w ostanie Mazandaran, nad rzeką Babol uchodzącą do Morza Kaspijskiego.
W 2011 miejscowość liczyła 219 467 mieszkańców. Dla porównania, w 2006 było ich 201 335, w 1996 – 158 346, a w 1966 – 44 tys. Nieopodal leży miejscowość Babolsar. Rozwinięty przemysł rybny.
W miejscowości znajduje się Babol Museum (موزه بابل).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta, zwłaszcza otyła, brzydka lub złośliwa
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Baborów (daw. Baworów, niem. Bauerwitz, cz. Bavorov) – miasto w południowej Polsce, województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Baborów. Geograficzne leży na Przedgórzu Sudeckim nad rzeką Psiną (śl. Cyna). Lokalny ośrodek usługowy, wytwórnia pasz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Baborowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Baborowa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Baborowa
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie wielkopolskim
Baborówko (pol. hist. Baworówko) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły. Położona jest 5 km na południowy wschód od Szamotuł, przy szlaku kolejowym Poznań – Szczecin z przystankiem Baborówko.
SJP.pl
Wikipedia
→ Baborów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Baboszewa
Wiktionary
wieś w Polsce
Baboszewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Baboszewo.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Baboszewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Baboszewo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. cuk. babka (wypiek)
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. cuk. forma do pieczenia babki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. babok. (straszydło)
Wiktionary
1. brudzić;
2. grzebać w czymś;
3. psuć coś, robić coś źle
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) brudzić, paprać
(1.2) pot. grzebać w czymś
(1.3) gw-pl|Poznań. długo przesiadywać rozmawiając
czasownik zwrotny niedokonany babrać się
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. brudzić się
(2.2) gw-pl|Górny Śląsk. guzdrać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|babrać.
Wiktionary
1. poruszanie się w czymś lepkim, grząskim; babranie się, grzebanie się;
2. potocznie:
a) drobiazgowa, żmudna robota; papranina;
b) brudna praca; papranina;
c) zmaganie się z powracającymi problemami;
d) brudna, mokra substancja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. niedbalec, partacz
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński, Zaolzie. brudas
Wiktionary
błotniste miejsce, w którym zwierzęta zażywają kąpieli błotnych
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) środ. łow. grząskie miejsce w lesie, gdzie dla ochrony przed insektami zwierzęta tarzają się w błocie, głównie jelenie i dziki
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: baba
przymiotnik
(1.1) dotyczący baby
(1.2) zachowujący się jak kobieta
(1.3) dotyczący Babska, babszczanina lub babszczanki
(1.4) dotyczący Bab, babianina lub babianki
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie: kobieta, zwłaszcza otyła
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pogard. obraź. pejor. kobieta brzydka lub niesympatyczna
SJP.pl
Wiktionary
ogół cech i zachowań typowych dla baby; zniewieściałość
SJP.pl
1. ogół cech typowych dla baby;
2. ogół bab
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Babska
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) poznań. patrz: babsztyl
Wiktionary
obraźliwie o kobiecie niesympatycznej lub brzydkiej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pogard. o kobiecie brzydkiej lub niesympatycznej
Babsztyl – polski zespół muzyczny wykonujący muzykę folkową, a następnie country rockową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. indyjska forma grzecznościowa zwracania się do kogoś na piśmie, odpowiadająca polskiemu "pan", "szanowny pan";
2. indyjski urzędnik piszący po angielsku;
3. Hindus nieźle posługujący się angielszczyzną
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zootechn. wieprzek, tucznik
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. prosiak, świnia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie rohatyńskim obwodu iwanofrankowskiego;
Babuchów (ukr. Бабухів, Babuchiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie rohatyńskim, nad Gniłą Lipą.
W 2001 roku liczyła 1145 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. prosię
Wiktionary
gatunek pawiana
Pawian masajski, pawian zielony, babuin (Papio cynocephalus) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), zamieszkujący tereny południowej, środkowej i wschodniej Afryki.
SJP.pl
Wikipedia
1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babulka, babuleńka, babulina, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia
SJP.pl
1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babulina, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babulina, babunia, babuńcia, babusia
SJP.pl
1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babunia, babuńcia, babusia
SJP.pl
zdrobnienie od: babulina
SJP.pl
1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babuleńka, babulina, babula, babulka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia
SJP.pl
żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babusia
SJP.pl
żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babuńcia, babusia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. babka (matka ojca lub matki)
(1.2) pot. stara kobieta
Babunia (cz. Babička) – powieść Boženy Němcovej, ukończona w roku 1853.
Autorka napisała powieść po śmierci syna Hynka. Opisuje w niej idealizowany obraz dzieciństwa w Dolinie Babuni koło Raciborzyc. Centralną postacią jest tytułowa Babunia, która na prośbę córki Teresy przenosi się z Olesznic w Górach Orlickich do raciborzyckiej doliny, aby pomagać w wychowaniu wnuków. Mieszka wraz z rodziną córki w domu zwanym Stary Bielnik (Staré Bělidlo). Poszczególne rozdziały opisują losy mieszkańców doliny, zwłaszcza rodzin młynarza, strzelca, Kuby i Kristli oraz szalonej Wikty. Spośród wnuków tytułowej bohaterki na pierwszy plan wysuwa się postać Barunki (Basi), która jest literackim portretem autorki. Książka zawiera także retrospekcje z życia samej Babuni, która wyszła za mąż w Kłodzku za tkacza z rodzinnej wsi, który został podstępem zwerbowany do pruskiej armii. Następnie mieszkała z nim w Nysie. Po śmierci męża powróciła wraz z dziećmi piechotą do rodzinnej wsi. Większość postaci w książce jest silnie idealizowana. Dotyczy to również właścicielki pałacu w Raciborzycach „pani księżnej” Wilhelminy żagańskiej, która dzięki radom Babuni może czynić dobro. Powieść kończy się śmiercią tytułowej bohaterki, a w jej pogrzebie biorą udział mieszkańcy całej doliny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
należący do babuni, dotyczący babuni (np. babuniny sweterek, babunine serce)
SJP.pl
pogardliwie lub żartobliwie o kobiecie, zwłaszcza dużej i grubej, o męskich cechach
SJP.pl
żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia
SJP.pl
pieszczotliwie o babci; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia
SJP.pl
zdrobnienie od: babka (kobieta)
SJP.pl
zwolennik babuwizmu
SJP.pl
doktryna filozoficzna głoszona w XVIII w.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. doktryna komunizmu utopijnego głoszona w XVIII w.;
Babuwizm – doktryna polityczna, głosząca, że wspólnota dóbr powinna być podstawą ekonomii państwa, zawierająca postulaty całkowitej likwidacji własności prywatnej, uspołecznienia produkcji i organizacji życia w komunie.
Prekursorem socjalizmu radykalnego był François Noël Babeuf, dziennikarz i teoretyk komunizmu (Manifest Plebejuszy) doby rewolucji francuskiej, marzący o rewolucji "większej, wspanialszej i ostatecznej", takiej, która wyniesie lud do władzy i zaprowadzi komunizm. W doktrynie Babeufa na czoło wysuwają się trzy idee:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bejbi]
1. potocznie: niemowlę, małe dziecko;
2. żartobliwie, poufale o ukochanej osobie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ang. rzad. niemowlę, małe dziecko
forma rzeczownika.
(2.1) lp. D. baba
(2.2) lm. M. baba
(2.3) lm. B. baba
(2.4) lm. W. baba
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bejbi luk] dziewczęcy wygląd twarzy kobiety uzyskany za pomocą odpowiedniego makijażu
SJP.pl
→ baby shower [czytaj: bejbi-szałerowy]
SJP.pl
[czytaj: bejbi s-iter] mężczyzna odpłatnie opiekujący się dziećmi; babysitter
SJP.pl
[czytaj: bejbi s-iterka] kobieta odpłatnie opiekująca się dziećmi podczas krótkiej nieobecności rodziców; babysitterka, baby-sitter
SJP.pl
[czytaj: bejbi s-iting] odpłatna opieka nad dziećmi w domu rodziców podczas ich krótkiej nieobecności; babysitting
SJP.pl
[czytaj: bejbifon] elektroniczny zestaw do nasłuchiwania
SJP.pl
[czytaj: bejbidżoger] wózek dziecięcy o konstrukcji umożliwiającej bieganie z nim i używanie go w trudniejszym terenie
SJP.pl
[czytaj: bejbi s-iter] kobieta odpłatnie opiekująca się dziećmi podczas krótkiej nieobecności rodziców; babysitterka, baby-sitter
SJP.pl
[czytaj: bejbis-iterka] kobieta odpłatnie opiekująca się dziećmi podczas krótkiej nieobecności rodziców; baby-sitter
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opiekunka do dzieci
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bejbi s-iting] odpłatna opieka nad dziećmi w domu rodziców podczas ich krótkiej nieobecności; baby-sitting
SJP.pl
bać się:
a) odczuwać lęk, strach;
b) być niespokojnym o kogoś lub o coś;
c) nie śmieć, nie odważać się na coś
Bać (cyr. Баћ) – wieś w Czarnogórze, w gminie Rožaje. W 2011 roku liczyła 629 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
góral kierujący wypasem stada owiec na górskich pastwiskach; starszy wiekiem i doświadczeniem pasterz; w czasie wypasu, na hali zajmuje się głównie wyrobem sera
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) starszy, doświadczony pasterz kierujący pracą juhasów w polskich Karpatach
Baca (węg. bacs(a), bacsó, "pasterz", z rumuń. baciu) – kierownik zorganizowanej gospodarki szałaśniczo-pasterskiej (wypas owiec) w polskich Karpatach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. solone i suszone płaty dorsza
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bacbami, dotyczący Bacbów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język bacbijski;
Wiktionary
[czytaj: Baczjarelli] Marcello Bacciarelli (1731-1818), malarz włoski
Osoby noszące nazwisko Bacciarelli:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wyraz używany na oznaczenie dźwięku spowodowanego uderzeniem, wystrzałem, a także na oznaczenie czynności, przy której powstaje taki dźwięk
wykrzyknik
(1.1) odgłos uderzenia
wykrzyknik w użyciu czasownikowym
(2.1) pot. gwałtownie upaść, uderzyć/walnąć (się/kogoś/o coś); ogólniej wykonać gwałtownie jakąś inną czynność
Geografia
Osoby
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie:
1. uderzać, walić;
2. bachać się -
a) kąpać się;
b) przewracać się na podłogę
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
bachanalie; bakchanalia; bakchanalie;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) hulanki, pijaństwo, orgie
(1.2) hist. obrzędy na cześć Bachusa
Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa.
Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bachanalia; bakchanalia; bakchanalie;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki
Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa.
Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów).
SJP.pl
Wikipedia
→ bachant
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) poznań. zażywanie kąpieli
Wiktionary
uczestnik bachanaliów
Bachant – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 2498 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 267 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Bachant plasuje się na 318. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 362.).
SJP.pl
Wikipedia
1. w mitologii greckiej: uczestniczka bachanaliów; menada;
2. przenośnie: kobieta rozwiązła, prowadząca hulaszczy tryb życia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mit. towarzyszka Bachusa
(1.2) hist. uczestniczka bachanaliów
(1.3) przest. uczestniczka hulanek i orgii
Menady (także bakchantki, bachantki, gr. Μαινάδες Mainádes ‘szalejące’, gr. Bάκχαι Bákchai, łac. Maenades, Bacchae) – 1. w mitologii greckiej towarzyszki Dionizosa; 2. czcicielki Dionizosa (Bachusa).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: BAkarak] nazwisko
Bacharach – miasto w Niemczech, położone kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Mainz-Bingen, wchodzi w skład gminy związkowej Rhein-Nahe. Leży ok. 48 km na południe od Koblencji.
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj muzyki z Dominikany traktującej o miłości i uczuciowości;
2. rodzaj tańca do tej muzyki
Bachata – rodzaj muzyki i tańca, który powstał i pierwotnie ewoluował w wiejskich i rolniczych terenach Dominikany. Tematyka piosenek jest przede wszystkim romantyczna i uczuciowa; najczęściej spotykane są utwory mówiące o smutku i złamanym sercu. Na początku dla określenia nowego gatunku używano terminu amargue, czyli „gorzka muzyka”, dopóki nie pojawiła się nazwa bachata, bez konotacji z nastrojem. Często jest porównywana do bluesa.
SJP.pl
Wikipedia
→ bachata
SJP.pl
miasto na Ukrainie; Bakczysaraj, Bachczyseraj (rzadko), Bakczyseraj (rzadko)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. war. zob. Bakczysaraj.
Bakczysaraj (ukr. Бахчисарай, Bachczysaraj; ros. Бахчисарай, Bachczisaraj; krymskotat. Bağçasaray) – miasto na Krymie, położone w Górach Krymskich. W 2018 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców.
Znajduje się tu stacja kolejowa Bakczysaraj.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: miasto na Ukrainie; Bachczysaraj, Bakczysaraj, Bakczyseraj (rzadko)
Bakczysaraj (ukr. Бахчисарай, Bachczysaraj; ros. Бахчисарай, Bachczisaraj; krymskotat. Bağçasaray) – miasto na Krymie, położone w Górach Krymskich. W 2018 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców.
Znajduje się tu stacja kolejowa Bakczysaraj.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: baczielet] nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bachiczne; cecha tych, którzy są bachiczni
Wiktionary
bachusowy;
1. związany z kultem Bachusa;
2. pijacki, hulaszczy
przymiotnik
(1.1) mający związek z Bachusem
(1.2) żywiołowy, hulaszczy, swawolny
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko popularne na Podhalu
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Bachmann
SJP.pl
Wikipedia
nieduży, bardzo wytrzymały koń wierzchowy, używany dawniej przez jazdę tatarską i polską
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) stpol. koń wierzchowy
(1.2) stpol. hipol. niewielki, wytrzymały koń tatarski;
Bachmat (tatar. bachmat) – koń tatarski niewielkich rozmiarów, ale charakteryzujących się dużą siłą fizyczną, szybkością, zwinnością i wytrzymałością na trudy oraz na zmienne warunki klimatyczne.
W mowie potocznej występowało dawniej jako określenie człowieka niewielkiego i krępego, lecz silnego fizycznie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w dawnej Polsce: urzędnik górniczy w żupach krakowskich; bergmistrz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. górn. kierownik żupy solnej
Bachmistrz – prywatny przedsiębiorca w żupach solnych zajmujący się budową szybów i eksploatacją złóż, bądź też urzędnik żupny nadzorujący prace techniczne górników w kopalni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto na Ukrainie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie donieckim;
Bachmut (ukr. Бахмут, w latach 1924–2016 Artiomowsk, ukr. Артемівськ, Artemiwśk) – miasto we wschodniej części Ukrainy (obwód doniecki), w Donieckim Zagłębiu Węglowym.
W trakcie wojny rosyjsko-ukraińskiej miasto było miejscem kilkumiesięcznych, krwawych walk, z powodu których uległo znacznym zniszczeniom.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. rzucić;
2. uderzyć;
3. bachnąć się - położyć się bezwładnie
SJP.pl
cios, walnięcie lub rzut
SJP.pl
→ Bachotek
SJP.pl
dosadnie o niegrzecznym, denerwującym dziecku
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pejor. dziecko, zwłaszcza niegrzeczne (daw. szczególnie żydowskie)
(1.2) daw. sport. zwykły uczestnik gry w palanta
(1.3) gwara. bękart
(2.2) gwara. żwacz
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. jelita zwierzęce
(1.2) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. potrawa z pieczonego nadzienia z ziemniaków i słoniny w kiszce wieprzowej
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: bachor
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bachorc
Wiktionary
zdrobnienie od: bachor; bachorzę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. jelito
(1.2) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. żołądek wieprzowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. dopływ Wisły
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. brzuch
Bachórz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bachorz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 884.
We wsi jest stacja kolei wąskotorowej Bachórz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: grzęzawiska, mokradła, błota; bachorze
4 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: grzęzawiska, mokradła, błota; bachorza
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Bachórzec – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 884.
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. jezioro w Polsce
Bachotek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Zbiczno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Miejscowość leży nad północno-wschodnim brzegiem jeziora Bachotek.
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. wieś na Ukrainie
Bachów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Krzywcza.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik
(1.1) hulać, pić, bankietować, birbantować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bachować.
Wiktionary
Bachowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Spytkowice, na wysokości 260–310 m n.p.m., na Pogórzu Wielickim, nad Bachówką, dopływem Wisły.
Wikipedia
charakterystyczny dla twórczości Jana Sebastiana Bacha; taki, jak w muzyce Bacha
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Jana Sebastiana Bacha
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Zaolzie. grubaska
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. gruby
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. wybrzuszony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. brzuchacz, grubas
(1.2) przen. gw-pl|Śląsk Cieszyński. bogacz
(1.3) pieszcz. gw-pl|Śląsk Cieszyński. o dziecku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Zaolzie. ktoś brzuchaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Zaolzie. grubaska
Wiktionary
miasto w Iranie
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bachtiarami, dotyczący Bachtiarów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język bachtiarski;
Wiktionary
Michaił M. Bachtin (1895-1975), rosyjski teoretyk literatury, badacz kultury
SJP.pl
taki, jak w teoriach Bachtina, charakterystyczny dla jego koncepcji
SJP.pl
łacińska forma imienia Dionizosa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitrzym. zob. Dionizos, Bakchos, Liber, Liber Pater.
Dionizos (także Bakchos, Bachus; gr. Διώνυσος Diṓnysos, Διόνυσος Diónysos, Βάκχος Bákchos, łac. Dionysus, Bacchus) – w mitologii greckiej bóg płodności, dzikiej natury, winnej latorośli, teatru i wina jako napoju upajającego i mającego dobroczynny wpływ na człowieka. Syn Zeusa i śmiertelniczki Semele.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tutkarz bachusek - gatunek chrząszcza z rodziny tutkarzowatych
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) gwara. zwyczaj obchodzenia wsi w zapusty
(1.2) gwara. dziwacznie przebrane osoby uczestniczące w bachuskach (1.1)
Wiktionary
właściwy Bachusowi, przypominający jego lub obchody ku jego czci; hulaszczy, pijacki
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) daw. ostatnie trzy dni karnawału
Wiktionary
w gwarze lwowskiej: ulicznik, łobuz, urwis; baciarz, batiar, andrus, antek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lwów. ulicznik, łobuz;
(1.2) lwów. rzad. włóczęga
Batiar (baciar, baciarz) – potoczne i gwarowe określenie „człowieka ulicy” lwowskiej. Wbrew obiegowej opinii nie odnosiło się wyłącznie do młodzieży.
Najprawdopodobniej wyraz „batiar” pochodzi od węgierskiego „betyár” oznaczającego rozbójnika, awanturnika, ulicznika. Znany jest pogląd (propagowany przez Urszulę Jakubowską), że określenia „batiar” używano w czasie przynależności Lwowa do Austro-Węgier. Policjanci (którymi wówczas często byli Węgrzy) uganiali się za chuliganami z okrzykiem „betyár”. Lwowiakom ta nazwa bardzo miała się spodobać i weszła do codziennego słownictwa. Według Kazimierza Chłędowskiego autorem tego określenia jest Jan Lam. Cyt.: Po Lamie pozostało niemało wyrażeń w galicyjskim słowniku, pomiędzy innymi i nazwa „baciarz” określająca indywiduum, żyjące z dnia na dzień, zaniedbane, brudne, zapite, o którym się mówi tylko z pogardą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Lwów. pogard. kobieta
Wiktionary
→ baciar, → baciarz; batiarski
SJP.pl
w gwarze lwowskiej: ulicznik, łobuz, urwis; baciar, batiar, andrus, antek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Kraków, Lwów. łobuz, ulicznik
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: bat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bat
Osoby noszące nazwisko Bacik:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bek-ofis] zespół osób zarządzający organizacją lub przedsiębiorstwem, niemający bezpośredniego kontaktu z klientami; back office
SJP.pl
[czytaj: bek-story] pomniejsza opowiastka dziejąca się w tle głównej fabuły książki lub filmu; backstory
SJP.pl
[czytaj: bekap] kopia zapasowa pliku; backup, archiwizacja danych
SJP.pl
[czytaj: bekdor] w informatyce: luka w zabezpieczeniach systemu stworzona umyślnie dla późniejszego wykorzystania
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) inform. luka w zabezpieczeniach, swoista furtka utworzona umyślnie w celu późniejszego wykorzystania
Backdoor (pol. „tylne drzwi, furtka”) – luka w zabezpieczeniach systemu utworzona umyślnie w celu późniejszego wykorzystania. Backdoor w systemie może być np. pozostawiony przez crackera, który włamał się przez inną lukę w oprogramowaniu (której przydatność jest ograniczona czasowo do momentu jej usunięcia) bądź poprzez podrzucenie użytkownikowi konia trojańskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bekdors] celowy błąd w warstwie ochronnej systemu komputerowego, umożliwiający wejście do niego bez konieczności logowania się; backdoor, furtka
SJP.pl
[czytaj: bekend] w informatyce: część aplikacji działająca na serwerze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. część systemu informatycznego niewidoczna dla użytkownika, realizująca logikę biznesową i przechowująca dane
Front-end i back-end – początkowe oraz końcowe stadium procesu. Front-end jest odpowiedzialny za pobieranie danych od użytkownika oraz przekazanie ich do back-endu. Następnie back-end na podstawie tych danych wykonuje określone zadanie. Opcjonalnie front-end może pokazać użytkownikowi wyniki otrzymane od back-endu. Często stosowanym tłumaczeniem jest „fasada” i „wnętrze”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. inform. programista zajmujący się backendem
Wiktionary
SJP.pl
→ backend [czytaj: bekendowy]
przymiotnik relacyjny
(1.1) środ. inform. związany z backendem, dotyczący backendu
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bekgrałnd] zespół czynników mających wpływ na bieżącą sytuację człowieka, np. środowisko, wychowanie, otocznie, przeszłe doświadczenia itd.
SJP.pl
[czytaj: bekhend] bekhend; w tenisie, ping-pongu itp.: uderzenie z lewej strony rakietą trzymaną w prawej ręce bądź ze strony prawej - trzymaną w lewej; w hokeju: przy uderzeniu z lewej strony kijem trzymanym niżej prawą ręką i na odwrót
Bekhend (od ang. backhand, grzbiet ręki) – termin sportowy oznaczający uderzenie rakietą lub kijem w taki sposób, że w kierunku uderzenia skierowany jest grzbiet ręki. Zagrania takie spotykane są m.in. w tenisie, tenisie stołowym, speed-ballu, badmintonie i hokeju. W tenisie jest to uderzenie z lewej strony zewnętrzną stroną rakiety przez zawodników praworęcznych; u osób leworęcznych uderzenie z prawej strony.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bekhendowy] związany z backhandem (bekhendem); bekhendowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. wzmacniacze, kolumny i pozostały sprzęt nagłośnieniowy do gitar czy syntezatorów; niekiedy zalicza się do niego także zestawy perkusyjne oraz instrumenty klawiszowe
Wiktionary
wieś w Polsce
Baćkowice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Baćkowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Baćkowice oraz parafii św. Mikołaja.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Baćkowice
SJP.pl
[czytak: bekpeker] osoba podróżująca po świecie wyłącznie z plecakiem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) określenie turysty podróżującego po świecie z plecakiem jako jedynym bagażem, sypiającego w schroniskach i najczęściej odwiedzającego kraje, w których jest taniej
SJP.pl
Wiktionary
[czytak: bekpekerka] kobieta podróżująca po świecie wyłącznie z plecakiem
SJP.pl
→ backpacker [czytaj: bekpekerski]
SJP.pl
[czytaj: bekpeking] podróżowanie po świecie wyłącznie z plecakiem, zwykle niewielkim kosztem dzięki korzystaniu z tanich noclegów, własnego pożywienia i transportu publicznego
Backpacking („podróżowanie z plecakiem” od ang. backpack – „plecak”) – forma indywidualnej turystyki, polegająca na odbywaniu podróży z niewielkim bagażem. Taki model turystyki czynnej charakteryzuje się organizowaniem podróży na własną rękę, korzystaniem z transportu publicznego, tanich noclegów (np. w schronisku, namiocie).
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bekslesz] znak graficzny (\) stosowany głównie w informatyce, dzielący nazwy katalogów, np. w systemie MS-DOS; lewy ukośnik, odwrotne łamanie, ukośnik odwrotny, ukośnik wsteczny
Ukośnik – znak pisarski mający postać ukośnej kreski. W zależności od tego, w którą stronę pochylony jest ukośnik, ma on różne nazwy:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bekspejs] klawisz na klawiaturze komputera usuwający znak znajdujący się przed kursorem, cofający kursor o jedną pozycję; Backspace, cofacz
Backspace – klawisz na klawiaturze, który w maszynach do pisania przesuwał kartkę jedną pozycję wstecz. W klawiaturze komputerowej klawisz ← Backspace usuwa znak stojący przed kursorem tekstowym i przesuwa ten kursor o jedną pozycję do tyłu.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środ. kulisy, zaplecze, zwykle pokazu mody
Backstage – drugi wspólny album polskiego rapera Dioxa i duetu producenckiego The Returners. Został wydany 14 maja 2012 roku nakładem wytwórni Prosto. Płyta zawiera 15 utworów, wśród których wystąpili Pelson, Hades, O.S.T.R. i Rak. Miksowanie i mastering nagrań wykonał znany z występów w zespole HiFi Banda – Czarny HIFI. W celu promocji albumu zrealizowane zostały teledyski do utworów „Telefon” i „Przestępcy”.
W maju 2012 dotarł do 3. miejsca OLiS.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bek-story] pomniejsza opowiastka dziejąca się w tle głównej fabuły książki lub filmu; back-story
SJP.pl
[czytaj: bekap] kopia zapasowa pliku; back-up, archiwizacja danych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. kopia zapasowa danych sporządzona dla ich zabezpieczenia
(1.2) inform. czynność wykonywania backupu (1.1)
Kopia bezpieczeństwa, kopia zapasowa (ang. backup copy) – dane, które mają służyć do odtworzenia oryginalnych danych w przypadku ich utraty lub uszkodzenia.
Kopia bezpieczeństwa to nie to samo co archiwizacja danych. Nie jest to też alternatywa, a uzupełnienie dla redundantnych systemów przechowywania danych w pamięci masowej, np. RAID. Systemy redundantne nie chronią przed awarią innych podzespołów komputera albo przed przypadkowym nadpisaniem danych, np. z powodu błędu osoby pracującej z takimi danymi. W takich sytuacjach użyć należy kopii bezpieczeństwa danych sprzed zmian (zamierzonych lub niezamierzonych).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ backup [czytaj: bekapowy]
SJP.pl
dawniej: pacnąć;
1. uderzyć, zwłaszcza czymś o płaskiej, szerokiej powierzchni, np. packą;
2. upaść z charakterystycznym odgłosem; klapnąć
SJP.pl
[czytaj: Bejkon albo Bekon] nazwisko pisarza angielskiego
Gminy w USA:
Hrabstwa w USA:
SJP.pl
Wikipedia
żona bacy
SJP.pl
być bacą, pełnić funkcję bacy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bycie bacą
Wiktionary
pasterski budynek mieszkalny, drewniany (szałas, koleba) zajmowany przez bacę i juhasów podczas wypasu owiec na hali; niewielkie schronisko turystyczne
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drewniany budynek stawiany na halach pasterskich, w którym przez kilka miesięcy w roku, na czas wypasu, przebywa baca wraz z juhasami;
(1.2) schronisko dla turystów na górskim szlaku;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: baca
przymiotnik
(1.1) związany z bacą albo bacowaniem, należący do bacy
SJP.pl
Wiktionary
antybiotyk
Bacytracyna – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy antybiotyków polipeptydowych wytwarzanych przez pewne szczepy Bacillus subtilis lub Bacillus licheniformis. Głównymi składnikami są bacytracyny A, B1, B2 i B3. Wykazują działanie bakteriobójcze wobec bakterii Gram-dodatnich. Nie działają na Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. baca
Wiktionary
zdrobnienie od: bak
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Ixobrychus|ref=tak., ptak brodzący z rodziny czaplowatych;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) żegl. niewielka łódź wiosłowa;
(2.2) element broni strzeleckiej łączący lufę z łożem
(2.3) metalowy pierścień służący do mocowania wyposażenia pomocniczego do dawnych dział
(2.4) węzełek na cięciwie łuku służący do celowania
(2.5) zabawka wirująca wokół własnej osi
(2.6) pot. pierdnięcie
(2.7) zdrobn. od zob. bąk.
SJP.pl
Wiktionary
pilnowanie, zwracanie uwagi na coś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|baczyć.
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Baczewski:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina w północnej Serbii i południowych Węgrzech, położona między Dunajem a Cisą;
Baczka (serb. Bačka, węg. Bácska, słow. Báčka, rus. Бачка) − kraina w północnej Serbii i południowych Węgrzech, część Wojwodiny położona między Dunajem i Cisą; region rolniczy.
Większe miasta: Nowy Sad (Novi Sad), Subotica.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Baczkowski:
Geografia:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. uważny
Wiktionary
męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmeg
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. obuw. skórzany but turecki ze ściętą ukośnie z tyłu cholewą, trzewik na płaskiej podeszwie, w Polsce obuwie popularne w XVII wieku;
SJP.pl
Wiktionary
męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmeg
SJP.pl
Wikipedia
męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmag
SJP.pl
męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmag
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) uważnie, z uwagą
(1.2) stpol. roztropnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bacznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: baczny
SJP.pl
skupiona uwaga, szczególna ostrożność; czujność, uważność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. uwaga, czujność, ostrożność
(1.2) daw. rozsądek, roztropność, przezorność
wykrzyknik
(2.1) wojsk. harc. komenda nakazująca przyjęcie postawy stojącej, wyprostowanej, z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała i przylegającymi do boków, stopami złączonymi
Postawa zasadnicza – ustalona w regulaminach wojskowych (także policyjnych, strażackich, harcerskich, Związek Strzelecki) postawa pojedynczego żołnierza (funkcjonariusza, harcerza, strzelca) sygnalizująca jego gotowość do przyjmowania rozkazów od przełożonych. Przyjmowana jest na komendę „baczność!” lub po usłyszeniu od przełożonego zapowiedzi komendy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uważny, czujny, ostrożny
przymiotnik
(1.1) czujny, uważny
(1.2) stpol. rozsądny
SJP.pl
Wiktionary
uważać na coś, strzec czegoś (częste z przeczeniem, np. nie bacząc na ...)
czasownik niedokonany
(1.1) pot. puszczać bąki
SJP.pl
Wiktionary
1. wieś w województwie małopolskim;
2. wieś w województwie małopolskim;
3. wieś w województwie zachodniopomorskim
Tekst indeksu dolnego
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawne uzdrowisko, miejscowość kąpielowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. uzdrowisko, miejscowość kąpielowa
Bad może dotyczyć:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wykonywać czynności stosowane w nauce w celu ścisłego, dokładnego poznania rzeczywistości;
2. sprawdzać stan zdrowia człowieka lub zwierzęcia;
3. sprawdzać coś, ustalać coś za pomocą wzroku, dotyku, słuchu, powonienia
czasownik przechodni niedokonany (dk. zbadać)
(1.1) przeprowadzać obserwację, analizę naukową czegoś (obiektu, pojęcia)
(1.2) sprawdzać stan zdrowia pacjenta, poddawać pacjenta oględzinom lekarskim
(1.3) przyglądać się czemuś lub komuś uważnie
(1.4) prowadząc śledztwo, przesłuchiwać kogoś
(1.5) daw. torturować w celu wydobycia zeznań
czasownik zwrotny niedokonany badać się (dk. zbadać się)
(2.1) poznawać się nawzajem
(2.2) poddawać się badaniu lekarskiemu
SJP.pl
Wiktionary
kraina historyczna i prowincja Afganistanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. jednostka administracyjna i region w Afganistanie;
Badachszan (pers. بدخشان) – jedna z 34 prowincji (wilajet) w Afganistanie, w polskim piśmiennictwie także pod nazwą Badakszan. Zamieszkana jest głównie przez Tadżyków, oraz przez mniejszość kirgiską i uzbecką. Obszar ten był dawniej miejscem postoju na Jedwabnym Szlaku, a w latach 1657–1873 istniał tu chanat zamieszkany przez Uzbeków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Badachszanem, dotyczący Badachszanu
Wiktionary
ruch badacki - ruch restoracjonistyczny powstały w XIX wieku
SJP.pl
człowiek zajmujący się badaniami naukowymi; naukowiec; uczony
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek zajmujący się badaniami naukowymi
(1.2) odkrywca, podróżnik
Naukowiec, uczony – osoba pracująca naukowo, ekspert w pewnej dziedzinie nauki, stosujący w prowadzonych przez siebie badaniach odpowiednie metody naukowe, osoba „poszukująca odpowiedzi na pytania, na które dotychczas nikt nie odpowiedział, za pomocą metod umożliwiających udowodnienie odpowiedzi”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta zajmująca się badaniami naukowymi; uczona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta naukowiec, zgłębiająca jakiś temat, problem
SJP.pl
Wiktionary
1. wykonywać czynności stosowane w nauce w celu ścisłego, dokładnego poznania rzeczywistości;
2. sprawdzać stan zdrowia człowieka lub zwierzęcia;
3. sprawdzać coś, ustalać coś za pomocą wzroku, dotyku, słuchu, powonienia
SJP.pl
garbnik wyodrębniony z rośliny zielnej - bergenii
SJP.pl
→ badany
SJP.pl
1. czynności mające na celu poznanie czegoś za pomocą analizy naukowej;
2. zespół czynności mających na celu skontrolowanie stanu zdrowia pacjenta;
3. wynik tej kontroli
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. sprawdzenie stanu zdrowia
(1.2) poszukiwanie rozwiązania problemu naukowego
(1.3) szczegółowa obserwacja i analiza
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba poddawana badaniu
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: badać
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba poddawana badaniom
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób badawczy, uważnie
Wiktionary
badawczy i rozwojowy
SJP.pl
→ badawczy
SJP.pl
1. przenikliwy, czujny (np. badawcze spojrzenie)
2. dotyczący badań naukowych (np. prace badawcze)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z badaniem, mający na celu badanie, dociekanie, poznawanie
(1.2) o wzroku, spojrzeniu: mający na celu poznanie intencji rozmówcy
SJP.pl
Wiktionary
minerał, dwutlenek cyrkonu, odkryty przez Josepha Baddeleya; badeleit, brazylit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Poznań. kąpielówki
Wiktionary
minerał, dwutlenek cyrkonu, odkryty przez Josepha Baddeleya; baddeleit, brazylit
SJP.pl
1. miasto w Austrii;
2. miasto w Szwajcarii
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Niemczech
Baden-Baden (do 1931 Baden) – uzdrowiskowe miasto na prawach powiatu położone w południowych Niemczech, w zachodniej części kraju związkowego Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, w regionie Mittlerer Oberrhein. Najmniejsze ze wszystkich dziewięciu miast na prawach powiatu w kraju związkowym. Baden-Baden wykazuje silne powiązania z północną Alzacją we Francji, do której należało będąc pod zwierzchnictwem francuskim.
31 grudnia 2022 Baden-Baden liczyło 57 025 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bejden połel, beden połel albo baden powel] nazwisko, np. Robert Stephenson Smyth Baden-Powell (1857-1941), baron, generał brytyjski, pisarz, twórca skautingu
SJP.pl
1. mieszkaniec Badenii;
2. mieszkaniec Badenii-Wirtembergii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Badenii
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Badeni – polska rodzina szlachecka i hrabiowska, posługująca się herbem Bończa, którego apogeum rozkwitu nastąpiło w XIX w., gdy stanowiła jedną z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin arystokratycznych Galicji.
SJP.pl
Wikipedia
niemiecka kraina historyczna
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowo-zachodniej części Niemiec, począwszy od średniowiecza margrabstwo, księstwo a wreszcie wielkie księstwo;
Badenia (niem. Baden) – kraina historyczna w południowo-zachodniej części Niemiec. Od 1951 roku wchodzi w skład kraju związkowego Badenia-Wirtembergia.
Od XI wieku posiadłość rodu Zähringen, od 1112 r. margrabstwo (Markgrafschaft Baden). Przez małżeństwa, kupno i wymiany, niewielkie początkowo margrabstwo poszerzyło swe terytorium, uległo jednak od XIV w. podziałom dynastycznym. W wyniku sankcji pragmatycznej w 1515 r. nastąpił podział na Dolną Badenię i Górną Badenię (Baden-Durlach i Baden-Baden). Podział utrzymał się do 1771 r.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niemiecki kraj związkowy graniczący z Francją i Szwajcarią
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraj związkowy w południowej części Niemiec;
Badenia-Wirtembergia (niem. Baden-Württemberg) – kraj związkowy w południowej części Niemiec.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. mieszkanka Badenii;
2. mieszkanka Badenii-Wirtembergii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Badenii
SJP.pl
Wiktionary
→ Baden, → Badenia, → Badenia-Wirtembergia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Badenią lub Badeńczykami, dotyczący Badenii
(1.2) związany z miastem Baden-Baden (dawniej Baden) położonym w Badenii
(1.3) związany z miastem Baden w Austrii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Badenią-Wirtembergią, dotyczący Badenii-Wirtembergii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ręcznik kąpielowy
Wiktionary
[czytaj: badż] badż; środowiskowo:
1. magnetyczna karta identyfikacyjna;
2. metalowy znaczek z grafiką; przypinka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. zob. mormi borneański.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny magnoliowatych;
2. owoc tej rośliny, zwany także: anyż gwiaździsty, badianek
Badian (Illicium L.) – rodzaj roślin z rodziny cytryńcowatych Schisandraceae, dawniej w niektórych systemach wyodrębniany do monotypowej rodziny badianowatych (Illiciaceae). Obejmuje według różnych ujęć 32, 37 do 42 gatunków. Rośliny te występują głównie w Azji wschodniej i południowo-wschodniej. Kilka gatunków rośnie także w południowo-zachodniej Ameryce Północnej, w Ameryce Środkowej oraz w północno-wschodniej części Ameryki Południowej. Występują zwykle w lasach liściastych, wzdłuż strumieni, czasem na terenach skalistych.
SJP.pl
Wikipedia
owoc badianu; anyż gwiaździsty, badian
SJP.pl
o cechach badianowatych (rodzina roślin)
Badian (Illicium L.) – rodzaj roślin z rodziny cytryńcowatych Schisandraceae, dawniej w niektórych systemach wyodrębniany do monotypowej rodziny badianowatych (Illiciaceae). Obejmuje według różnych ujęć 32, 37 do 42 gatunków. Rośliny te występują głównie w Azji wschodniej i południowo-wschodniej. Kilka gatunków rośnie także w południowo-zachodniej Ameryce Północnej, w Ameryce Środkowej oraz w północno-wschodniej części Ameryki Południowej. Występują zwykle w lasach liściastych, wzdłuż strumieni, czasem na terenach skalistych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach badianowatych (rodzina roślin)
przymiotnik
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny badianowatych
SJP.pl
Wiktionary
rząd roślin dwuliściennych z podklasy magnoliowych; Illiciales
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin dwuliściennych z podklasy magnoliowych
SJP.pl
rodzaj słodkowodnych ryb z rzędu okoniokształtnych
Badis - rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny badisowatych (Badidae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majtki, slipki
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kąpielówki
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. krótkie spodenki
Badki (nep. बड्की) – gaun wikas samiti w zachodniej części Nepalu w strefie Karnali w dystrykcie Jumla. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2001 roku liczył on 636 gospodarstw domowych i 3579 mieszkańców (1735 kobiet i 1844 mężczyzn).
Wiktionary oraz Wikipedia
gra przeznaczona dla dwóch lub czterech osób polegająca na przebijaniu nad siatką lotki (zazwyczaj zrobionej z piór i zakończonej gumowym końcem) za pomocą rakietki; kometka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. gra polegająca na odbijaniu rakietkami plastikowyastikowej lotki na boisku przedzielonym rozpiętą na pewnej wysokości siatką;
Badminton – 2- lub 4-osobowa dyscyplina sportowa, konkurencja olimpijska od 1992 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zawodnik grający w badmintona
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gracz w badmintona
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej grająca w badmintona
SJP.pl
Wiktionary
związany z badmintonem
przymiotnik
(1.1) sport. związany z badmintonem
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zobaczyć, sprawdzić
Wiktionary
[czytaj: badoljo] nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Badura:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. hala kąpielowa
Wiktionary
1. uschła łodyga rośliny, pozbawiona liści;
2. potocznie roślina o długich łodygach;
3. w łowiectwie noga łosia lub jelenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) łodyga rośliny, uschła i pozbawiona liści, sterczący patyk
(1.2) gw-pl|Lwów. chwast
(1.3) łow. noga łosia, jelenia
(1.4) uczn. przen. wysoka osoba
(1.5) uczn. przen. lm. badyle – długie ręce
(1.6) gw-pl|Kraków. lm. badyle – sucha nać ziemniaków
(1.7) daw. bot. poziewnik, nazwa systematyczna|Galeopsis|L.|ref=tak.
SJP.pl
Wiktionary
lekceważąco: ogrodniczka, zieleniarka
SJP.pl
1. niewielki, pospolity, rudobrązowy gryzoń z rodziny myszowatych;
2. lekceważąco o ogrodniczce, zieleniarce
Micromyini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
SJP.pl
Wikipedia
→ badylarz
SJP.pl
potocznie o podmiejskim ogrodnictwie, uprawianiu działek
SJP.pl
1. lekceważąco o ogrodniku, zieleniarzu;
2. w łowiectwie: byk łosia lub daniela
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. lekceważąco o ogrodniku
(1.2) łódź. zawodowy hodowca kwiatów
(1.3) łódź. bogaty prywatny przedsiębiorca
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. byk łosia lub daniela
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka badylarza
Wiktionary
w gwarze myśliwskiej:
1. poroże łosia w formie rosoch, czyli prostych odnóg, a nie łopat;
2. kończyny jelenia, łosia
SJP.pl
zdrobnienie od: badyl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od badyl
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. badylarz, przedsiębiorca ogrodniczy
Wiktionary
badge; środowiskowo:
1. magnetyczna karta identyfikacyjna;
2. metalowy znaczek z grafiką; przypinka
spójnik
(1.1) łączy zdania współrzędne (lub równorzędne części zdań), wskazując na występującą możliwość wyboru/wystąpienia jednego z wymienionych zdarzeń/przedmiotów
(1.2) występuje w wyliczeniach w postaci bądź…, bądź… (poprzedza każdy element wyliczenia), wskazując na równorzędność elementów i możliwość wyboru/zaistnienia jednego z nich
partykuła
(2.1) łączy się z wyrazami kto, co, jak, gdzie, kiedy, dokąd, skąd, wskazując na nieokreśloność osoby, przedmiotu, sposobu, miejsca
forma czasownika.
(3.1) 2. os. lp. rozk. od: być
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie: coś beznadziejnego, bezwartościowego; badziewie
SJP.pl
potocznie: do niczego, tandetny; badziewny, badziewiasty, do kitu
SJP.pl
potocznie: do niczego, tandetny; badziewny, badziewiarski, do kitu
SJP.pl
potocznie: coś beznadziejnego, bezwartościowego; badziew
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. rzecz tandetna, źle wykonana, bezwartościowa
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: do niczego, tandetny; badziewny, badziewiarski, badziewiasty
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: badziewnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest badziewne; cecha tych, którzy są badziewni
Wiktionary
potocznie: do niczego, tandetny; badziewiarski, badziewiasty, do kitu
SJP.pl
środowiskowo: mały metalowy znaczek z grafiką, niewielka przypinka; mały badż
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bej] pieszczotliwie o bliskiej osobie, zwykle dziewczynie (chłopaku) lub przyjaciółce (przyjacielu)
SJP.pl
[czytaj: BEdeker] nazwisko
SJP.pl
przewodnik dla turystów; bedeker
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) zob. bedeker.
Bedeker – popularny przewodnik turystyczny wydawany przez niemieckie wydawnictwo Karla Baedekera. Właściwie baedeker od nazwiska wydawcy, ale przyjęła się spolszczona nazwa bedeker.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bajer] nazwisko, np. Adolf von Baeyer (1835-1917), niemiecki chemik
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: BAfin] nazwisko
SJP.pl
skrót angielskiego: British Academy of Film and Television Arts - Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych, organizacja przyznająca corocznie nagrody w dziedzinie filmów, telewizji i mediów interaktywnych
SJP.pl
[czytaj: beg in boks] kartonowy pojemnik z opakowaniem foliowym do przechowywania płynów, wyposażony w kranik; bag in box
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. rodzaj mocnego obuwia roboczego ze skóry wieprzowej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rzad. gw-pl|Śląsk Cieszyński. rodzaj mocnego obuwia roboczego ze skóry wieprzowej
Wiktionary
1. coś nieistotnego lub łatwego do zrobienia; drobiazg, głupstwo, błahostka;
2. ogrodowy pałacyk lub pawilon, modny w osiemnasto- i dziewiętnastowiecznej Polsce;
3. krótki utwór, zwykle fortepianowy, o pogodnym nastroju
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. rzecz bez większego znaczenia
(1.2) gw-pl|Bukowina. kłamstwo
(1.3) archit. pawilon ogrodowy o funkcji wypoczynkowej i rozrywkowej, popularny w XVIII i XIX wieku; również cała posiadłość z ogrodem;
(1.4) muz. krótki utwór, zazwyczaj fortepianowy, utrzymany w pogodnym nastroju;
wykrzyknik
(2.1) używany dla podkreślenia znikomości liczby, ilości, kosztu, pracy, trudu itp.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umniejszenie znaczenia jakiejś rzeczy, pojęcia, wydarzenia lub osoby
Wiktionary
uważać coś za drobnostkę, bagatelę; lekceważyć
czasownik przechodni niedokonany (dk. zbagatelizować)
(1.1) uważać za niezbyt ważne
(1.2) przedstawiać jako mało ważne
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uznawanie czegoś za nieistotne
Wiktionary
uważać coś za drobnostkę, bagatelę; lekceważyć
SJP.pl
rzecz bez znaczenia
SJP.pl
Wikipedia
mało znaczący, nieważny
przymiotnik
(1.1) mający znikomą wartość; niewarty szczególnej uwagi
SJP.pl
Wiktionary
rzeczy zapakowane do przewozu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zapakowane przedmioty zabierane w podróż
(1.2) przen. doświadczenia, wspomnienia gromadzone w czasie życia
Bagaż (franc. bague "pakunek", z łac. bacca, baga, niem. Pack, Gepäckk) – rzeczy osobiste spakowane do walizek, kufrów, plecaków itp., przeznaczone do przewożenia środkami transportu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wzorzysta tkanina jedwabna lub bawełniana
Bagazja, bagaia – tkanina bawełniana lub jedwabna, o wątku i osnowie w innych kolorach.
W Polsce tkana rzadkim splotem płóciennym, a na Węgrzech tkana bardzo gęsto. Dość popularna i niedroga, używana na chusteczki, suknie oraz kamizelki.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miejsce na bagaż na rowerach, motocyklach, samochodach, autobusach itp.
(1.2) mot. zamykane miejsce na bagaż w samochodach, autobusach itp.
Bagażnik – część ładunkowa auta umieszczona najczęściej z tyłu samochodu. Może mieć małą objętość (auta klas A i B) lub większą (kombi, sedan). Największą przestrzeń ładunkową mają z reguły samochody dostawcze. Bagażnik może być otwierany kluczem (np. Fiat Uno, Chevrolet Aveo) lub za pomocą przycisku (np. Toyota Avensis, Volkswagen Golf V). Bagażnik może posiadać różną pojemność załadunku. Niekiedy razem z bagażnikiem unosi się także część reflektorów (np. Daewoo Lanos) albo całe reflektory (np. Opel Insignia). W samochodach dostawczych i furgonach zazwyczaj otwierany jest skrzydłowo (np. Fiat Ducato). Dostępne są również wersje jednoczęściowe (np. Renault Kangoo).
Wiktionary oraz Wikipedia
opłata za przewóz bagażu
SJP.pl
taksówka bagażowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) taksówka bagażowa
SJP.pl
Wiktionary
pomieszczenie do przechowywania bagażu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przechowalnia bagażu
Luk bagażowy (bagażownia) − pomieszczenie samolotu, w którym podczas lotu przechowywane są bagaże pasażerów. Luki bagażowe znajdują się zazwyczaj pod pokładem samolotu, a bagaże są do nich ładowane i rozładowywane przez obsługę lotniska, pasażerowie nie mają do nich dostępu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bagaż
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bagażem, dotyczący bagażu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pomocnik wynajęty do przeniesienia bagażu, np. na dworcu lub w hotelu
(2.2) kolej. pracownik zatrudniony w bagażowni
(2.3) kolej. pracownik obsługujący wagon bagażowy (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
stolica Iraku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Iraku;
Bagdad (arab. بغداد [bɐʁˈd̪ɑːd̪]) – stolica Iraku; liczba mieszkańców wynosi ponad 7 mln. Położony nad Tygrysem jest jednym z największych miast na Bliskim Wschodzie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bagdadu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bagdadu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bagdadu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bagdadu
SJP.pl
Wiktionary
skóry baranków; futro z tych skór
SJP.pl
→ Bagdad
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bagdadu (stolicy Iraku)
SJP.pl
Wiktionary
dwu- lub trzymasztowa łódź, spotykana u wybrzeży Oceanu Indyjskiego; baghala
Baggala (arab. bağla - muł) – tradycyjny arabski statek żaglowy.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: badżjo] nazwisko
Osoby noszące nazwisko Baggio:
SJP.pl
Wikipedia
dwu- lub trzymasztowa łódź, spotykana u wybrzeży Oceanu Indyjskiego; baggala
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północno-wschodnim Afganistanie;
(1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;
Baghlan (dari, paszto: بغلان, Baghlān) – miasto w północno-wschodnim Afganistanie, w prowincji Baghlan, położone w pobliżu rzeki Kondoz, na terenie Hindukuszu, ok. 500 m n.p.m. W 2010 roku miasto liczyło 76 409 mieszkańców.
Ważną rolę w gospodarce miasta stanowią uprawy buraków cukrowych oraz bawełny oraz związany z nimi przemysł.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baghlanem, dotyczący Baghlanu
Wiktionary
Wikipedia
owad z rzędu chruścików
Bagieniec – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: bagno
Bagienka (Bagienko) – zespół trzech śródleśnych jezior wytopiskowych położonych w Borach Tucholskich, w gminie Lubichowo, w powiecie starogardzkim województwa pomorskiego na północ od Mermetu. Powierzchnia największego Jeziora Bagienko (środkowego) wynosi 6,8 ha. Po obu jego stronach, północno-zachodniej i południowo-wschodniej, znajdują się dwa mniejsze jeziora leśne – również o nazwie „Bagienko”.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: bagno
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: bagno
(1.2) przen. niezdrowe, nieciekawe, niemoralne środowisko lub sytuacja
(1.3) daw. bot. modrzewnica, nazwa systematyczna|Andromeda|L.|ref=tak.
(1.4) daw. bot. modrzewnica pospolita, nazwa systematyczna|Andromeda polifolia|L.|ref=tak.
(1.5) daw. bot. różanecznik, nazwa systematyczna|Rhododendron|L.|ref=tak.
(1.6) daw. bot. lud. bagno zwyczajne, nazwa systematyczna|Ledum palustre|L.|ref=tak. 1753
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mech bagienny z rzędu rokietowców, w Polsce prawnie chroniony; mokradłosz żmijowaty, bagiennik żmijowaty
SJP.pl
rodzina owadów wodnych z rzędu chruścików
SJP.pl
Wikipedia
→ bagienny
SJP.pl
pokryty bagnami, rosnący na bagnach (np. tereny bagienne, roślinność bagienna)
przymiotnik
(1.1) związany z bagnem, dotyczący bagna, właściwy bagnom, rosnący na bagnach
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
maszyna do pogłębiania rzeki, kanału itp. poprzez wydobywanie gruntu z dna wód; bagrownica, czerpaczka, czerparka, draga, pogłębiarka, szlamownik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek wydobywający grunt z dna
SJP.pl
Wiktionary
1. drewniana listwa używana do wyrobu ram i gzymsów;
2. zgrubienie od: bagietka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od bagietka
(1.2) techn. drewniana listwa o charakterze ozdobnym, używana do wyrobu ram i gzymsów
(1.3) slang. policjant
SJP.pl
Wiktionary
1. podłużna bułka z mąki pszennej;
2. szklany pręcik, spłaszczony na końcu, używany w laboratoriach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. długa, cienka bułka;
(1.2) chem. szklany pręcik służący w laboratoriach głównie do mieszania;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny chruścieli
SJP.pl
nazwisko
Bagiński (forma żeńska: Bagińska; liczba mnoga Bagińscy) – polskie nazwisko, które nosi ponad 11 tysięcy osób, najwięcej na północno-wschodnim Mazowszu (ziemia łomżyńska i wiska) oraz na Dolnym Śląsku. W rankingu najpopularniejszych nazwisk w kraju na miejscu 356.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. bezprogowy instrument strunowy pochodzący z Bliskiego Wschodu;
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bagnet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bagnet
SJP.pl
Wiktionary
sztylet nasadzony na lufę karabinu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. rodzaj noża zakładany na lufę karabinu umożliwiający użycie go do walki wręcz;
(1.2) mot. wskaźnik poziomu oleju w silniku samochodowym (lub innych urządzeniach) w postaci długiego, metalowego ostrza
Bagnet (franc. baïonette od miasta Bayonne) – rodzaj kolnej broni białej mocowanej u wylotu lufy broni strzeleckiej (np. karabinu). Po nałożeniu bagnet stanowi jej przedłużenie umożliwiając efektywniejsze wykorzystanie jej w walce wręcz.
W Polsce początkowo zwany bajonetem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bagnet
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bagnetem, dotyczący bagnetu
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: żelazny pręt z obracającą się rączką do zamykania okna; zawrzyk, zawrotnica
SJP.pl
1. rodzaj mchu z rodziny szmotłochowatych;
2. potocznie: maślak pstry (jadalny grzyb z rodziny maślakowatych)
SJP.pl
bylina z rodziny bagnicowatych, rosnąca na torfowiskach; bagnica torfowa
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzina roślin jednoliściennych, występujących w strefie umiarkowanej
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bagnicowatych (rodzina roślin)
przymiotnik
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny bagnicowatych
SJP.pl
Wiktionary
1. modraszek bagniczek - gatunek motyla z rodziny modraszkowatych;
2. piórolotek bagniczek - gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych
SJP.pl
1. modraszek bagniczek - gatunek motyla z rodziny modraszkowatych;
2. piórolotek bagniczek - gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych
SJP.pl
nazwisko
Bagniewski – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pomian.
SJP.pl
Wikipedia
1. pająk z rodziny darownikowatych, występujący w około 100 gatunkach;
2. mech z rodziny szmotłochowatych, w Polsce pod ochroną
SJP.pl
zgrubienie od: bagno
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. bagno.
(1.2) zgrub. od: bagno
(1.3) daw. bot. bażyna (nazwa systematyczna|Empetrum|L.|ref=tak.)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bagnisty
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stopień zabagnienia danego obszaru;
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest bagniste
Bagnistość – stopień zabagnienia danego obszaru, określa stosunek powierzchni zajętej przez bagna (A_{b}) do powierzchni pola odniesienia (A), obliczany według wzoru:
W Polsce bagnistość wynosi 8,3%.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
taki jak na bagnach; błotnisty (np. bagnisty grunt, bagnisty teren)
przymiotnik jakościowy
(1.1) pokryty bagnami
(1.2) podobny do bagna
SJP.pl
Wiktionary
1. teren podmokły;
2. rodzaj rośliny należącej do rodziny wrzosowatych
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce
Bagno – obszar o utrzymującym się wysokim nawilgoceniu, porośnięty przez roślinność przystosowaną do specyficznych warunków związanych z dużą wilgotnością.
Pojęcie bagno w języku potocznym ma nieprecyzyjne znaczenie bliskie torfowisku. Pojęcia bliskoznaczne to trzęsawisko, grzęzawisko lub błoto. W literaturze specjalistycznej bagno może oznaczać teren stale podmokły i porośnięty roślinnością przystosowaną do bardzo wilgotnych warunków, której szczątki przekształcającą się w torf. W topografii bagnem określany jest obszar, na którym woda znajduje się na powierzchni – między kępami roślinności – przez znaczną część roku, a w najsuchszym okresie 80–90% objętości gruntu jest trwale nasycone wodą. Niektórzy definiują bagno jako praktycznie każde lądowe mokradło, zarówno torfowiskowe, jak i nie (namulisko, podmoklisko, mułowisko). W węższym ujęciu bagno może oznaczać jedynie obszary, gdzie zachodzą procesy bagienne, zwłaszcza odkładanie torfu, przy czym może to dotyczyć także torfowisk inicjalnych lub zdegradowanych, gdzie procesy bagienne są słabo zauważalne. Torfowisko, na którym zachodzą procesy torfotwórcze, w odróżnieniu od osuszonych i zdegradowanych torfowisk, bywa określane jako torfowisko żywe (aktywne) lub bagno torfowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nauka o ewolucji i tworzeniu się bagien; paludologia
Paludologia (łac. palus, paludis „bagno” i gr. logos „nauka”), hydrologia bagien – nauka wchodząca w skład hydrologii. Interesuje się bagnem, jego związkami z otaczającym go środowiskiem, bada procesy wymiany wody pomiędzy nimi. Zajmuje się bilansem wodnym bagna, kształtowaniem się odpływu z tegoż bagna, jego ustrojem cieplnym, parowaniem zeń, określa reguły rządzące tworzeniem się bagiennej sieci hydrograficznej.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. tabaka do żucia
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. śmierdzący osad w fajce
Pegu (birm. ပဲခူးမြို့ /bəɡó mjo̰/, mon ဗဂေါ /həkɜ̀/, ang. Bago, hist. Hanthawaddy) – miasto w środkowej Mjanmie (Birmie), w prowincji Pegu, 80 km na północny wschód od Rangunu.
Liczba mieszkańców: 284 tys. (2012) – czwarte co do wielkości miasto kraju.
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Afganistanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Afganistanie;
Bagram – miasto w środkowym Afganistanie, w prowincji Parwan. Leży około 60 km na północ od Kabulu. Pochodzi jeszcze z czasów starożytnych. W mieście znajduje się Baza lotnicza Bagram. W 2021 roku liczyło ponad 119 tys. mieszkańców.
W roku 1938 belgijscy archeolodzy prowadzący wykopaliska w centrum miasta odkryli zamurowane pomieszczenie, w którym ukryte były skarby pochodzące ze wszystkich stron świata. W skład tzw. skarbu z Bagram wchodziły m.in.:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Rosji; Iławka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w obwodzie królewieckim w Federacji Rosyjskiej;
Bagrationowsk, Iława Pruska, Iławka ros. Багратионовск, niem. Preußisch Eylau, lit. Prūsų Ylava, ros. hist. Прусская Илава, Pruskaja Iława – miasto w obwodzie królewieckim w Rosji (6,4 tys. mieszkańców w 2021), położone przy granicy z Polską. Centrum rejonu bagrationowskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bagrationowskiem, dotyczący Bagrationowska
Wiktionary
wykonywać roboty ziemne za pomocą pogłębiarki (bagra, bagrownicy), zwłaszcza pogłębiać dno zbiornika wodnego
czasownik
(1.1) pogłębiać dno bagrem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pogłębianie dna bagrem
Bagrowanie – mechaniczne usuwanie warstwy osadów dennych ze zbiorników wodnych lub cieków.
Usunięcie ze zbiornika części osadów dennych jest równoznaczne z usunięciem zdeponowanego w nich ładunku substancji biogennych, dlatego działanie to jest zaliczane do zabiegów rekultywacyjnych jezior.
Wiktionary oraz Wikipedia
usypisko powstałe z piasku, gruzu itp. wybieranego przez pogłębiarki (bagry, bagrownice)
SJP.pl
maszyna do pogłębiania rzeki, kanału itp. poprzez wydobywanie gruntu z dna wód; bagier, czerpaczka, czerparka, draga, pogłębiarka, szlamownik
Pogłębiarka (bagrownica, draga) – jednostka pływająca, której przeznaczeniem jest pogłębianie akwenów morskich i śródlądowych.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bagrownica
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
związany z bagrem
SJP.pl
osoba obsługująca pogłębiarkę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bagulalami, dotyczący Bagulalów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język bagulalski;
Wiktionary
→ bahaizm
SJP.pl
wyznawca bahaizmu
SJP.pl
→ bahaita
SJP.pl
ruch religijny wyodrębniony z babizmu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. religia wywodząca się z babizmu, której celem jest utworzenie religii ogólnoświatowej, unifikującej religie monoteistyczne – babizm, judaizm, chrześcijaństwo i islam;
Bahaizm, bahá'í – religia monoteistyczna założona w Persji w XIX wieku przez Bahá'u'lláha, podkreślająca duchową jedność całej ludzkości. Szacuje się, że obecnie na świecie jest od pięciu do sześciu milionów bahaitów (bahaistów) w ponad 200 państwach i terytoriach. Bahaizm wyłonił się z islamu szyickiego, konkretniej babizmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żółtopomarańczowy kolor
Bahamy (ang. Bahamas), Wspólnota Bahamów (ang. Commonwealth of The Bahamas) – państwo wyspiarskie, położone na archipelagu Bahamy należącym do Indii Zachodnich na Oceanie Atlantyckim.
SJP.pl
Wikipedia
obywatel Bahamów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Bahamów
Bahamy (ang. Bahamas), Wspólnota Bahamów (ang. Commonwealth of The Bahamas) – państwo wyspiarskie, położone na archipelagu Bahamy należącym do Indii Zachodnich na Oceanie Atlantyckim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. obywatelka Bahamów (państwa)
2. mieszkanka Bahamy (wyspy)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Bahamów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Bahamy
(1.2) odnoszący się do archipelagu Bahamy
SJP.pl
Wiktionary
1. archipelag około 700 wysp koralowych na Oceanie Atlantyckim, w Ameryce Środkowej, w Indiach Zachodnich;
2. państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Nassau; Wspólnota Bahamów
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. archipelag na Oceanie Atlantyckim;
(1.2) geogr. polit. państwo wyspiarskie w Ameryce Północnej;
Bahamy (ang. Bahamas), Wspólnota Bahamów (ang. Commonwealth of The Bahamas) – państwo wyspiarskie, położone na archipelagu Bahamy należącym do Indii Zachodnich na Oceanie Atlantyckim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: baIja]
1. stan w Brazylii;
2. dawna nazwa Salvadoru (miasta w Brazylii)
Bahía (wymowa [baˈi.ɐ]) – jeden z 26 stanów Brazylii, położony w Regionie Północno-Wschodnim. Od północy graniczy ze stanem Pernambuco, od zachodu ze stanami Piauí, Tocantins i Goiás, południa ze stanami Minas Gerais i Espírito Santo, a wschodnią granicę wyznacza Ocean Atlantycki.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej zamieszkującej Region Płaskowyżu Centralnego w Wietnamie
Wiktionary
nazwisko
Baḥr (بحر) to arabskie słowo oznaczające morze.
Niderlandy:
Sudan Południowy:
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
państwo w Azji ze stolicą w Manamie; Królestwo Bahrajnu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Azji ze stolicą w Manamie;
(1.2) geogr. wyspa na Zatoce Perskiej stanowiąca większą część terytorium Bahrajnu (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obywatel Bahrajnu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Bahrajnu
SJP.pl
Wiktionary
obywatelka Bahrajnu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Bahrajnu
SJP.pl
Wiktionary
→ Bahrajn; bahrański
przymiotnik
(1.1) zob. bahrański.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Bahrajnu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Bahrajnu
Wiktionary
→ Bahrajn; bahrajński
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Bahrajn
(1.2) odnoszący się do wyspy Bahrajn
SJP.pl
Wiktionary
jednostka monetarna Tajlandii (1 baht = 100 satangów)
Bat, bat tajski (język tajski: บาท trb. baat) – waluta Tajlandii.
Kurs dolara amerykańskiego: 1 USD = 29.91 THB (stan na 12 lutego 2021 roku).
Monety występują w nominałach:
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gwara. mówić
Wiktionary
Baigneuse (fr. – kąpiąca się) – rodzaj szezlongu popularnego w I połowie XIX wieku w kształcie owalu, wyściełanego, na niskich nóżkach.
Szeroki fotel – leżanka posiadał owalne głębokie siedzenie, kształtem przypominał ówczesne wanny.
Otoczony był z trzech stron nierównej wysokości oparciami: wklęsłym i lekko wywiniętym, wyższym od wezgłowia i niższym od nóg. Tylne oparcie lekko wygięte.
Wikipedia
[czytaj: baJI] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
składnik strukturalny stali hartowanych i żeliw szarych; odmiana perlitu
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: berd] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. wyspa w atolu Tarawa;
2. stolica Kiribati
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Kiribati;
Bairiki – miasto na wyspie Bairiki, na atolu Tarawa w grupie wysp Gilberta, w jednostce administracyjnej South Tarawa, faktyczna stolica Kiribati. Jest to główne centrum administracyjne republiki Kiribati (siedziba prezydenta i większości ministerstw), ale parlament został przeniesiony na wyspę Ambo. Bairiki jest też siedzibą katolickiej diecezji Tarawa i Nauru. W 2000 roku miasto liczyło 36,7 tys. mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bes] spadek cen towarów na giełdzie lub kursu papierów wartościowych; bessa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) slang. przen. prowokacyjny wpis na forum publicznym
Wiktionary
Baixi (chin. trad.: 百戲; chin. upr.: 百戏; pinyin: bǎixì; dosł. sto sztuk) – rodzaj chińskich widowisk łączących tradycyjne formy przedstawień taneczno-wokalnych z akrobatyką, żonglerką lub symbolicznymi elementami walki, które pojawiły się w czasach dynastii Han (206 p.n.e.–220 n.e.), choć według niektórych źródeł były znane już w okresie dynastii Qin (221 p.n.e.–206 p.n.e.).
Wikipedia
[czytaj: bajza] waluta zdawkowa Omanu (1/1000 riala)
Baiza (baisa) – drobna jednostka monetarna Omanu emitowana:
SJP.pl
Wikipedia
w literaturze dziecięcej: baśniowa postać opowiadająca bajki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. postać baśniowa opowiadająca bajki
wykrzyknik
(2.1) …zachęcający kogoś do opowiadania bajki
forma rzeczownika.
(3.1) D. lp. od: baja (forma charakterystyczna)
forma czasownika.
(4.1) 2. os. lp. rozk. od: bajać
Baj – polskie nazwisko. Pojawiło się po 1624 roku. Podczas jednej z bitew polscy chłopi wzięli do niewoli wielu Tatarów, którzy potem obrabiali chłopskie pola, gdy gospodarze musieli odrabiać pańszczyznę. Osiedlili się wtedy w okolicznych wsiach, dając początek rodzinom o nazwisku Baj.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. miękka tkanina bawełniana, grubsza odmiana flaneli
2. zgrubienie od: bajka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. ciepła i miękka tkanina bawełniana, grubsza od flaneli; Gloger.
(1.2) zgrub. bajka
(1.3) gw-pl|Bukowina. łazienka
(1.4) rel. islamska przysięga wierności składana kalifowi przez muzułmanów;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: baj
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lp. ter. od: bajać
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) eufem. seks. stosunek płciowy heteroseksualny
wykrzyknik
(2.1) żart. wyraz zadowolenia; por. super, git, zajebiście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) eufem. seks. stosunek płciowy heteroseksualny
wykrzyknik
(2.1) żart. wyraz zadowolenia; por. super, git, zajebiście
Wiktionary
przestarzałe:
1. opowiadać fantastyczne historie, baśnie;
2. opowiadać niestworzone rzeczy; ględzić, pleść bzdury
czasownik przechodni niedokonany (dk. nabajać)
(1.1) książk. opowiadać baśnie, fantastyczne historie
(1.2) książk. ględzić, pleść
SJP.pl
Wiktionary
1. hinduska tancerka kultowa, pełniąca służbę przy świątyni Buddy; almeja
2. dawna tkanina indyjska w poprzeczne, kolorowe pasy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. kuliste (rzadziej prostokątne) ciastko wytwarzane na bazie odpadów cukierniczych;
(1.2) hinduska tancerka pełniąca służbę przy świątyni
(1.3) dawna tkanina indyjska w poprzeczne, kolorowe pasy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ciastko wyrabiane z okruchów cukierniczych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. zob. bajadera.
Bajadera (inaczej bajaderka, kartofelek, ziemniaczek, a także „kula rumowa”) – kuliste (rzadziej prostokątne) ciastko wytwarzane na bazie odpadów cukierniczych (np. okrawków ciastek deserowych), z dodatkiem kakao, rumu, czekolady, orzeszków ziemnych lub wiórków kokosowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
instrument muzyczny, udoskonalona harmonia ręczna (rodzaj akordeonu) z klawiaturami guzikowymi dla obu rąk, spopularyzowana w Rosji pod koniec XIX wieku; guzikówka, harmoszka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. bajarz
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bajanchongorem, dotyczący Bajanchongoru
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bajać.
Wiktionary
kobieta, która opowiada bajki albo baśnie, czyli utwory o treści fantastycznej, zmyślonej, osnutej na podaniach, legendach; gawędziarka, plotkarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej opowiadająca baśnie, bajki itp.
SJP.pl
Wiktionary
→ bajarz
SJP.pl
opowiadanie bajek, baśni
SJP.pl
ten, kto opowiada bajki albo baśnie, czyli utwory o treści fantastycznej, zmyślonej, osnutej na podaniach, legendach; bajczarz, gawędziarz, plotkarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. osoba opowiadająca bajki lub baśnie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
człowiek gnuśny, leniwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. żart. byle co, nic ważnego; także ktoś, kogo można lekceważyć
Wiktionary
mała łódź żaglowa lub wiosłowa; bąk; bączek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. niewielka łódź wiosłowa
(1.2) żegl. mała żaglówka śródlądowa o nietypowej budowie
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: bejca;
1. farba do drewna;
2. zaprawa do nasion posiadająca właściwości grzybobójcze;
3. zaprawa farbiarska;
4. zaprawa z octu i korzeni do marynowania mięs
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bajt
Wiktionary
przesadzać w opowiadaniu, w relacjach, starając się kogoś zwieść; bujać, blagować, bajerować
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. peklować
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mówienie nieprawdy, wprowadzanie w błąd
(1.2) zob. bejcowanie.
Wiktionary
dawniej: bajeczny
SJP.pl
→ bajczarz
SJP.pl
ten, kto opowiada bajki albo baśnie, czyli utwory o treści fantastycznej, zmyślonej, osnutej na podaniach, legendach; bajarz, gawędziarz, plotkarz
SJP.pl
plotkować
SJP.pl
wiadomość, relacja, opowiadanie zmyślone, nieprawdziwe, niemające sensu; brednia, bzdura
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. opowiadanie zmyślone, niemające sensu
(1.2) lekcew. bajka, baśń
Dymitr Wiśniowiecki (ukr. Дмитро Іванович Вишневе́цький (Dmytro Iwanowycz Wyszneweckyj)) herbu Korybut (ur. przed 1535, zm. 1563 w Stambule) – kniaź, starosta czerkaski i kaniowski (od 1550 roku), sławny awanturnik.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
duża bezpokładowa łódź rzeczna żaglowo-wiosłowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. żegl. duża bezpokładowa, jednomasztowa łódź żaglowo-wiosłowa, używana dawniej na rzekach Ukrainy i Białorusi oraz do wypraw na Morzu Czarnym;
Bajdak (bajdas), bajdarka (ukr., ros. байдак) – jednomasztowa, duża, szeroka, bezpokładowa łódź żaglowo-wiosłowa używana dawniej na rzekach Ukrainy, Białorusi i Rosji; rodzaj barki rzecznej.
Z kadłubem o nieco zwężonym przodzie, miała płaskie dno i proste burty. Wyposażona w dwie kotwice, poruszana była żaglem i wiosłami lub długimi żerdziami (tzw. szóstami). W jej tylnej części mieściła się niewielka kajuta. Z wiarygodnych XIX-wiecznych informacji wiadomo, iż długość bajdaków wynosiła od 15 do 25 sążni(od 26 do ok. 43 metrów), szerokość sięgała 4 sążni (ok. 7 m), a tonaż wahała się od zaledwie 2 do aż 6 tysięcy cetnarów (od ok. 80 kg do przeszło 24 ton). Obsadę takiej łodzi płynącej z prądem i z rozpiętym żaglem stanowiło zazwyczaj 8-20 ludzi, co zapewniało jej prędkość poruszania się rzędu 5-9 ówczesnych wiorst (5,3–ok. 9,5 km) na godzinę, natomiast łódź płynąca pod prąd przy rozpiętym żaglu wymagała obsady 20-50 ludzi, lecz mimo to jej prędkość ograniczała się do 3 wiorst (3,2 km) na godzinę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bajdaratą, dotyczący Bajdaraty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, uchodząca do Zatoki Bajdarackiej Morza Karskiego;
Bajdarata – rzeka, po której biegnie umowna granica Europy i Azji, jednocześnie jej ujście do Morza Karskiego (68°15′) jest najdalej na wschód wysuniętym punktem Europy.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. wiosłowo-żaglowa łódź towarowa używana na Wołdze w okolicach Astrachania, a w XIX w. również na Dnieprze i Prypeci
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. pot. osoba która lubi bajdurzyć, bajać
Wiktionary
wiatr wiejący od dziobu pod kątem ostrym do linii symetrii statku; bejdewind
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. nazwa wiatru z kierunku pomiędzy wiatrem wiejącym prostopadle do burt statku (półwiatr), a wiatrem wiejącym od strony kąta martwego, czyli od strony dziobu;
(1.2) żegl. kurs przy bajdewindzie (1.1)
Bajdewind, też bejdewind, ćwierćwiatr (z niem. bei dem Wind – dosł. przy wietrze) – nazwa jednego z wiatrów pozornych. Bajdewind wieje z kierunków: pomiędzy wiatrem wiejącym prostopadle do burt jednostki (półwiatr), a wiatrem wiejącym od strony kąta martwego, czyli od strony dziobu jednostki. W zależności od wielkości kąta martwego danej jednostki przedział ten wynosi od ok. 30° do ok. 80°.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. brednia, głupstwo
rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy
(2.1) pot. człowiek, który opowiada bajki, bajarz
(2.2) pot. osoba mówiąca od rzeczy, nieprawdomówna
Bajdura – wieś w Syrii, w muhafazie Aleppo, w dystrykcie As-Safira. W 2004 roku liczyła 569 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zmyślanie, opowiadanie bajd
Wiktionary
opowiadać zmyślone rzeczy, mówić bez sensu
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pot. mówić głupstwa
(1.2) pot. zmyślać bajki, opowiadania
SJP.pl
Wiktionary
(r. żeński) dawniej: gawędziarka, gaduła, nudziara
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba lubiąca bajdurzyć, opowiadać bajdy
(1.2) pot. osoba tworząca i opowiadająca plotkaotki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Mazowsze. zgrub. osoba, która bajdziurzy, mówi głupstwa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Mazowsze. osoba która bajdziurzy, mówi głupstwa
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się, zaliczany do bajdziarstwa, do bajd
(1.2) zmyślony, mało prawdopodobny
(1.3) pochodzący od bajdziarza, bajdziarki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) opowiadanie bajd, bajdurzenie
(1.2) rozsiewanie plotkaotek, plotkarstwo
(1.3) rozsiewanie kłamstw, kłamanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba opowiadająca bajdy
(1.2) człowiek tworzący i opowiadający plotkaotki
(1.3) osoba zanudzająca innych
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) reg. bajdurzyć, gadać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto nad Zatoką Neapolitańską w Kampanii, słynne uzdrowisko już w czasach starożytnych;
Baje (wł. Baia, łac. Baiae) – miasto nad Zatoką Neapolitańską w rzymskiej Kampanii, modne uzdrowisko ze wspaniałymi willami, m.in. Cezara i Nerona. Miejsce śmierci cesarza Hadriana. Większa część starożytnego miasta znalazła się w wyniku aktywności wulkanicznej pod wodami Zatoki Neapolitańskiej.
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bajka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. ekspr. o bajce dla dzieci
(1.2) pot. ekspr. o zmyślonej sprawie
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) niezwykle i doskonale
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bajecznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bajeczny
SJP.pl
mający elementy bajkowe i historyczne
SJP.pl
→ bajeczny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bajeczne
SJP.pl
Wiktionary
1. wspaniały, niezwykły;
2. dotyczący bajki; bajkowy
przymiotnik
(1.1) przen. cechujący się niezwykłością
(1.2) istniejący w bajce
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: niepoważne opowiadanie, bzdura, bajanie, bajda
SJP.pl
utwór pisany prozą lub wierszem, którego bohaterami są najczęściej zwierzęta, ludzie bądź przedmioty
SJP.pl
potocznie:
1. błahe kłamstwo, zwykle w celu zaimponowania komuś;
2. luksusowy, efektowny dodatek do czegoś;
3. coś, co zachwyca, budzi duże zainteresowanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. luksusowy gadżet lub dodatek
(1.2) pot. naginanie prawdy lub zakamuflowane kłamstwo
(1.3) gw-pl|Lwów, Warszawa. kłamstwo
(1.4) gw. więz. kłamstwo, przechwałka
Bajer (Bair, Bayer) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa, z nobilitacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: umiejętność podrywania
SJP.pl
potocznie: wspaniały, doskonały, efektowny; bombowy, bajerny
SJP.pl
potocznie: kłamca, oszust; kiciarz
SJP.pl
kobieta lubiąca oszukiwać, fantazjować
SJP.pl
potocznie:
1. wypowiedź mająca na celu zaimponowanie komuś; bajer, bajerka;
2. luksusowy, efektowny dodatek do czegoś; bajer, bajerka
SJP.pl
potocznie:
1. wypowiedź mająca na celu zaimponowanie komuś; bajer, bajerek;
2. luksusowy, efektowny dodatek do czegoś; bajer, bajerek;
3. okłamywanie, nabieranie; bajerowanie, bujanie
Bajerka – struga, prawobrzeżny dopływ Wisły o długości 16,14 km i powierzchni zlewni 21,55 km².
Struga płynie na Pogórzu Śląskim. Jej źródła znajdują się w okolicy miejscowości Pogórze. W górnym biegu przebiega pośród rozproszonej zabudowy i pól uprawnych, natomiast w środkowym i dolnym dolina potoku jest zalesiona. Uchodzi w sposób naturalny do Jeziora Goczałkowickiego.
Do Bajerki doprowadzana jest część wód Wisły kanałem Młynówka, rozpoczynającym się poniżej ujścia Brennicy.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: wspaniały, doskonały, efektowny; bombowy, bajerancki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Bawarczyk
Wiktionary
pospolicie: opowiadać nieprawdę, przesadzać w opowiadaniu często w celu zaimponowania komuś
czasownik
(1.1) pot. kłamać, przesadzać w opowiadaniu
(1.2) gw. więzienna kłamać, oszukiwać
(1.3) pot. mamić
(1.4) pot. podrywać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mówienie nieprawdy w celu zrobienia na kimś wrażenia
Wiktionary
należący do Bayera, związany z Bayerem, np. aspiryna bajerowska; bayerowski
SJP.pl
nazwisko
Bajerscy (niem. von Beyersee) herbu własnego – polski ród szlachecki o pruskich korzeniach, pochodzą z Bawarii. W swoich herbarzach, Bartłomiej Paprocki, Krzysztof Czarniecki (za Kasprem Niesieckim), a za nimi Seweryn Uruski i inni, błędnie przypisywali Bajerskich do herbu Fogelveder.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. adm. Bawaria
Wiktionary
minerał, wodorotlenek glinu
SJP.pl
żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku, często mylone z obwarzankiem; bajgieł, bajgiełek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Lwów, Kraków, Warszawa. żydowskie pieczywo w kształcie bułki z dziurką; słodkawy precel;
(1.2) sport. w tenisie ziemnym: pot. wygrana seta do zera
Bajgiel (jid. בייגל, w wymowie dialektalnej bajgl, w wymowie standardowej bejgl; por. niem. Beugel „rogal”) – żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku. Często bywa mylony z obwarzankiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku, często mylone z obwarzankiem; bajgiel, bajgiełek
SJP.pl
żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku, często mylone z obwarzankiem; bajgiel, bajgieł
SJP.pl
[czytaj: badzi] baji chiński - gatunek walenia; delfin chiński
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. na przykład
SJP.pl
Wiktionary
utwór pisany prozą lub wierszem, którego bohaterami są najczęściej zwierzęta, ludzie bądź przedmioty
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. krótki utwór literacki, zwykle wierszowany i żartobliwy, posługujący się alegorią i morałem;
(1.2) liter. utwór o treści fantastycznej
(1.3) pot. zmyślona informacja
(1.4) pot. film lub serial animowany
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
grupa starych, fałdowych pasm górskich, usytuowanych głównie w okolicach Bajkału
Bajkalidy – grupa starych fałdowych pasm górskich znajdujących się głównie w okolicach jeziora Bajkał. Zostały one wypiętrzone na skutek ruchów górotwórczych z przełomu proterozoiku i paleozoiku (orogeneza bajkalska). Zalicza się do nich:
SJP.pl
Wikipedia
minerał, diopsyd o dużej zawartości żelaza; salait
SJP.pl
→ Bajkał (jezioro w Rosji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bajkałem, dotyczący Bajkału
SJP.pl
Wiktionary
jezioro w Rosji, położone w Azji, 456 m n.p.m., w górach południowo-wschodniej Syberii, najgłębsze jezioro na świecie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jezioro w Azji, najstarsze i najgłębsze na świecie;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Rosji
Bajkał (ros. Байкал) – jezioro tektoniczne w azjatyckiej części Rosji, w Buriacji i obwodzie irkuckim. Jest najstarszym i najgłębszym jeziorem na świecie, a pod względem powierzchni drugim jeziorem w Azji i siódmym na świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wędrowna kaczka pochodząca z Syberii; cyraneczka bajkalska, cyranka bajkalska
Bajkałówka, cyraneczka bajkalska, cyranka bajkalska, kłochtun (Sibirionetta formosa) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: rowerzysta; bajkers, bikers, biker
SJP.pl
potocznie: rowerzysta; bajker, biker, bikers
SJP.pl
kosmodrom w Kazachstanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rosyjski kosmodrom na terenie Kazachstanu;
Bajkonur (kaz. Байқоңыр, ros. Байконур) – założony w 1955 r. kosmodrom ulokowany na terenie Kazachstanu. Miejsce startów statków kosmicznych. Kosmodrom Bajkonur jest najstarszym i największym tego typu obiektem na świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bajkonur (kosmodrom w Kazachstanie)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bajkonurem, dotyczący Bajkonuru
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: osoba pisząca bajki, autor bajek; bajkopisarz
SJP.pl
kobieta pisząca bajki, autorka bajek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pisarka zajmująca się tworzeniem bajek
SJP.pl
Wiktionary
→ bajkopisarstwo, → bajkopisarz
SJP.pl
sztuka pisania bajek; fabulistyka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sztuka pisania bajek
SJP.pl
Wiktionary
osoba pisząca bajki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pisarz zajmujący się tworzeniem bajek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
terapeuta głośno czytający bajki dzieciom
SJP.pl
terapeutka głośno czytająca bajki dzieciom
SJP.pl
głośne czytanie bajek dzieciom, będące formą terapii
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego;
Bajkowce (ukr. Байківці) – wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość znajdowała się w powiecie tarnopolskim województwa tarnopolskiego. Położona nad rzeką Hniezdeczna. Wieś liczy 1 296 mieszkańców.
Częścią Bajkowiec jest dawniej samodzielna wieś i gmina Rusianówka.
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) jak w bajce
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bajkowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bajkowe
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wspaniały, niezwykły;
2. dotyczący bajki; bajeczny
przymiotnik
(1.1) taki, który budzi skojarzenie z bajkami
(1.2) związany z bajką, dotyczący bajki
SJP.pl
Wiktionary
wydzielone miejsce przeznaczone do sportowej jazdy rowerem; bikepark, bike park
SJP.pl
→ bajkpark; bikeparkowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. wkładka w kanapce (np. plaster wędliny)
Wiktionary
potocznie:
1. dobra zabawa, impreza, czas
2. wyraz zadowolenia
SJP.pl
polski zespół popowo-rockowy
Bajm – polski zespół muzyczny założony w 1978 w Lublinie. Początkowo grał ballady i piosenki turystyczne, później poszerzył repertuar o muzykę z pogranicza popu i pop-rocka. Skład zespołu zmieniał się kilkukrotnie, przy czym od samego początku występuje w nim Beata Kozidrak.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kraków. umiarkowanie obraźliwe pleciuga, mitoman
Wiktionary
Wikipedia
mieszkaniec Bajonny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bajonny, osoba z tego miasta
(1.2) hist. członek polskiej formacji sformowanej podczas I wojny światowej w Bajonnie;
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. wojsk. bagnet
Wiktionary
mieszkanka Bajonny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bajonny
SJP.pl
Wiktionary
miasto we Francji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Francji;
Bajonna (fr. Bayonne, wymowa; gask. i bask. Baiona) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Pyrénées-Atlantiques.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bajonna (miasto we Francji); układ bajoński, konwencja bajońska - umowa między Francją a Księstwem Warszawskim, księstwo przejęło wierzytelności Prus (43 mln za 21 mln franków), sumy te okazały się nieściągalne; bajońskie sumy - wielkie, nieściągalne kwoty
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bajonny, związany z Bajonną
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: bajoro; bajura
Osoby noszące nazwisko Bajor:
SJP.pl
Wikipedia
małe bajoro
Bajorek (wł. bagliore – blask oślepiający) – złota, srebrna nić lub drucik do haftu ozdobnego, zwykle skręcona w spiralę.
W Polsce bajorka używa się m.in. do haftowania sztandarów i oznak stopni wojskowych, a także do oznaczania klasy orderu i stopnia odznaczenia na ich baretkach.
SJP.pl
Wikipedia
małe bajoro
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od bajoro
(1.2) niewielkie bajoro
2 jeziora w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pogardliwie o terenie podmokłym, błotnistym, np. zarośniętym stawie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zbiornik brudnej wody i błota
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. piętro (wiek) jury środkowej;
Bajos (ang. Bajocian)
Wiktionary oraz Wikipedia
zrobiony z bai (np. bajowa koszulka)
SJP.pl
bypass, by-pass;
1. operacja chirurgiczna polegająca na wszczepieniu rurki z tworzywa sztucznego i skierowaniu przez nią biegu krwi w celu ominięcia niedrożnej tętnicy;
2. element wszczepiony w czasie tej operacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. obejście niedrożnej tętnicy wykonane z fragmentu naczynia krwionośnego lub z tworzywa sztucznego
(1.2) med. operacja kardiochirurgiczna wszczepienia bajpasów (1.1)
Pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG – ang. coronary artery bypass grafting) – kardiochirurgiczna operacja wszczepienia pomostów naczyniowych (tzw. bajpasów) omijających miejsce zwężenia lub zamknięcia w tętnicy wieńcowej, które nie nadaje się do angioplastyki ze stentowaniem, stosowana w niektórych przypadkach zawału serca i zaawansowanej chorobie wieńcowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bajpas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. zob. bajrak.
Wiktionary
święto muzułmańskie przypadające na zakończenie ramadanu (Mały Bajram) i w siedemdziesiąt dni po nim (Duży Bajram)
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
tajemniczy, romantyczny, samotniczy; bajronowski (byronowski), bajroński (byroński), bajronistyczny, byroniczny
przymiotnik
(1.1) liter. posiadający cechy bohaterów dzieł Byrona, tajemniczych i melancholijnych samotnych buntowników
SJP.pl
Wiktionary
poeta wzorujący się na twórczości Georga Gordona Byrona, poety angielskiego romantyzmu, a także człowiek wzorujący się na bohaterach tego poety
SJP.pl
SJP.pl
tajemniczy, romantyczny, samotniczy; bajronowski (byronowski), bajroński (byroński), bajroniczny (byroniczny)
przymiotnik
(1.1) dotyczący bajronizmu
SJP.pl
Wiktionary
byronizm;
1. postawa życiowa wzorująca się na bohaterach Byrona (poety angielskiego) - samotnych buntownikach skłóconych ze światem;
2. prąd literacki powstały pod wpływem twórczości Byrona (poety angielskiego)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kierunek w literaturze oraz styl obyczajowości związany z George'em Byronem
Bajronizm – termin użyty po raz pierwszy przez XIX-wieczną krytykę literacką na określenie kilku charakterystycznych cech wczesnej twórczości angielskiego poety, George’a Gordona Byrona.
Pojęcie to odnosi się głównie do literatury i związane jest ze stworzonym przez G.G. Byrona modelem bohatera romantycznego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nawiązywać do twórczości Bayrona lub stylu jego poezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. naśladowanie postaci z dzieł Byrona
(1.2) książk. tworzenie dzieł pod wpływem inspiracji Byrona
Wiktionary
taki jak u Byrona, charakterystyczny dla Byrona; bajroniczny, bajroński, bajronistyczny
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Byrona lub z nim związany; Bajronowski, Byronowy, Byronowski
SJP.pl
tajemniczy, romantyczny, samotniczy; bajroniczny, bajronowski, bajronistyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Lwów. lokfakt.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kęs
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. obcęgi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. obcęgi
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ugryźć
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ugryźć (także. skosztować)
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majsterkować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majsterkowicz
Wiktionary
regionalnie: nieślubne dziecko
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Białystok, Bukowina. nieślubne dziecko
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. przykład
Wiktionary
najmniejsza adresowalna jednostka informacji pamięci komputerowej, składająca się z 8 bitów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. jednostka pamięci komputerowej równa 8 bitom;
(1.2) archit. jednostka mieszkalna w architekturze islamu;
(1.3) liter. typ wersu popularnego w poezji arabskiej i perskiej;
Bajt (dop. bajtu lub bajta) – historycznie najmniejsza adresowalna jednostka informacji pamięci komputerowej, najczęściej składająca się z 8 bitów.
W związku z tym, że jeden bajt mógł zawierać dowolną liczbę bitów starsze normy zalecają używanie terminu oktet. Aby uniknąć niejednoznaczności IEC zaleca używanie terminu bajt tylko w znaczeniu oktetu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Łódź. środ. dzieża do wyrabiania ciasta
Bajta (arab. بيتا, w tłumaczeniu Dom) – miasto palestyńskie w muhafazie Nablus w północnym Zachodnim Brzegu, położone 13 kilometrów na północny wschód od Nablusu. Według Palestyńskiego Centralnego Biura Statystycznego w 2016 liczyło 11 017 mieszkańców. Składa się z pięciu klanów, które obejmują trzydzieści rodzin. Posiada wiele domów i więzień sięgających czasów rzymskich. Obecnym burmistrzem, który został wybrany w 2004 roku, jest Arab asz-Szurafa.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: chłopiec, podrostek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie. dziecko; osoba w wieku dziecięcym, ale nie niemowlęcym
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bojtlik.
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bajtel.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. gadać głupstwa, gadać dużo o byle czym; paplać, pleść, pytlować;
2. mówić rzeczy niepokrywające się z prawdą; blagować, fantazjować, zmyślać
czasownik niedokonany
(1.1) pot. dużo i niepotrzebnie gadać
(1.2) pot. oszukiwać potokiem słów
(1.3) gw-pl|Warszawa. zawracać głowę
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bajtlować.
Wiktionary
→ bajt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. leń
Wiktionary
w wyrażeniu "baj, baju (będziesz w raju)" albo "baju, baju (będziesz w raju)" - zmyślasz, nie mówisz prawdy
wykrzyknik
(1.1) zob. baju, baju.
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) Ms. i W. od baj
rzeczownik, rodzaj nijaki
(3.1) odzież. etn. kobiecy wełniany kaftan, element portugalskiego stroju ludowego
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. raczkować
Wiktionary
dawniej: bajoro; bajor
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Lwów. błoto
(1.2) pot. benzyna lub inne paliwo do silnika
(1.3) środ. przestępcze tanie wino owocowe
SJP.pl
Wiktionary
potocznie:
1. bałagan, nieporządek;
2. zamieszanie, zamęt;
3. dom publiczny; burdel, burdelówka;
4. miejsce handlu narkotykami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. wielki nieporządek, bałagan
(1.2) pot. zamieszanie, zamęt
(1.3) przest. wulg. dom publiczny, burdel
(1.4) środ. miejsce ulicznej sprzedaży i łatwego kupna narkotyków
Piotr Piasecki (ur. 19 kwietnia 1977 w Świnoujściu), znany również jako Bajzel – polski muzyk, kompozytor, wokalista oraz autor tekstów. Wydał cztery autorskie płyty. Pod koniec 2010 roku dołączył do grupy Pogodno, w której grał już do końca działalności zespołu na gitarze barytonowej i basowej oraz był wokalistą wspierającym. Od 2012 roku intensywnie zaczął działać w Babu Król, projekcie tworzonym w duecie z Jackiem Szymkiewiczem, w którym jest odpowiedzialny za warstwę muzyczną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bajzel
SJP.pl
kobieta prowadząca dom publiczny; burdelmama
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta prowadząca dom publiczny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grub. prostytutka
Wiktionary
burdeltata;
1. alfons, sutener, stręczyciel;
2. właściciel domu publicznego
SJP.pl
potocznie: robić nieporządek, bajzel
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bałaganić
(1.2) przen. gw-pl|Śląsk Cieszyński. majsterkować, coś tam robić
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. posp. powodowanie bałaganu, nieporządku
Wiktionary
→ bajzel
SJP.pl
1. zbiornik na ciecze;
2. żegl. górny pokład dziobowej części statku albo pokład nadbudówki dziobowej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. trzmiel lub inny buczący owad
(1.2) ent. nazwa systematyczna|Tabanus|ref=tak., jedna z muchówek;
(1.3) ornit. nazwa systematyczna|Botaurus|ref=tak., duży ptak wodny wydający buczenie;
(1.4) rodzaj wirującej, mechanicznej zabawki;
(1.5) fiz. bryła sztywna mająca możliwość obrotu;
(1.6) pot. śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii
(1.7) pot. szkrab
(1.8) wiośl. mała łódź; bączek
(1.9) daw. wiośl. rodzaj łódki, odmiana pacierzówki
(1.10) daw. ogrod. łodyga cebuli z torebką nasienną, którą pozostawia się w ziemi jako nasiennik
(1.17) pot. grubas
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. stojący znak nawigacyjny; stawa
2. pływająca beczka umocowana do kotwicy, służąca za drogowskaz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. znak nawigacyjny
(1.2) pot. marihuana
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w staropolszczyźnie:
1. wykrzykiwać coś z radości;
2. krzyczeć, wołać;
3. strofować, łajać
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pot. palić marihuanę
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. palić (tytoń)
(1.3) stpol. wołać
(1.4) stpol. upominać
czasownik nieprzechodni niedokonany
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. pracować
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
najniższy stopień naukowy przyznawany na uniwersytetach anglosaskich i szwajcarskich; bakalaureat
SJP.pl
→ bakałarz; bakałarski
SJP.pl
1. dawny najniższy stopień naukowy nadawany na uniwersytetach; bakałarstwo;
2. praca nauczyciela w dawnej szkole elementarnej; bakałarstwo;
3. żartobliwie: praca nauczyciela; belferka, belferstwo, nauczycielstwo;
4. pejoratywnie: bezmyślne korzystanie z ustalonych, wyuczonych schematów w pracy umysłowej lub artystycznej
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
najniższy stopień naukowy przyznawany na uniwersytetach anglosaskich i szwajcarskich; bakalariat
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. osoba posiadająca najniższy anglosaski stopień uniwersytecki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) daw. eduk. dawny najniższy uniwersytecki stopień naukowy
(2.2) eduk. anglosaski najniższy uniwersytecki stopień naukowy
(2.3) eduk. międzynarodowa matura
Bakalaureat, A.B., AB (łac. artium baccalaureus, dosł. bakałarz sztuk, w domyśle „wyzwolonych”) – niższy tytuł lub stopień wprowadzający otrzymującego go bakałarza do kariery naukowej. Najwcześniej zaczęto go przyznawać na wydziale teologicznym uniwersytetu w Paryżu, na mocy dekretu papieża Grzegorza IX w roku 1234.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
suszone owoce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) spoż. suszone lub kandyzowane owoce południowe stosowane jako dodatek cukierniczy;
Bakalie – suszone owoce, zwykle południowe, i orzechy, stosowane głównie w cukiernictwie. Stanowią dodatek do niektórych rodzajów ciast, m.in. keksów, mazurków czy pierników oraz są używane jako dekoracja wielu rodzajów ciastek. Bakalie stosowane są w całości, płatkach lub pokruszone na duże kawałki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bakalie
przymiotnik
(1.1) kulin. odnoszący się do bakalii
SJP.pl
Wiktionary
żeglugowy znak nawigacyjny; baken
Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mówienie cicho, niewyraźnie, często z jąkaniem się
(1.2) pot. napomykanie o czymś
Wiktionary
dawniej: bakarat - hazardowa gra w karty
Bakar (wł. Buccari) – miasto w zachodniej Chorwacji, w żupanii primorsko-gorskiej, siedziba miasta Bakar. W 2011 roku liczyło 1473 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
1. gatunek cennego szkła z francuskiej huty w Baccarat;
2. przedmiot wykonany z takiego szkła
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. hazardowa gra w karty;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) szt. rodzaj szkła kryształowego wyrabiany w hucie w Baccarat
Bakarat – karciana gra hazardowa szeroko rozpowszechniona w kasynach, rozgrywana między bankierem (stałym lub zmiennym – którego wybiera się spośród graczy) i kolejno z każdym z graczy. O wyniku rozgrywki decyduje liczba zdobytych punktów w 2 lub 3 kartach, zliczanych według precyzyjnie określonych reguł. Jedną z odmian tej gry jest chemin de fer.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bakarat
SJP.pl
wyroby ze szkła kryształowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; balans na rękach, w którym kolana wspierają się na ramionach, a pośladki i reszta ciała unoszą się nad podłogą
Wiktionary
→ bakałarz; bakalarski
SJP.pl
bakalarstwo;
1. dawny najniższy stopień naukowy nadawany na uniwersytetach;
2. praca nauczyciela w dawnej szkole elementarnej
SJP.pl
1. osoba, której przyznano bakalaureat;
2. dawniej: nauczyciel
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. nauczyciel szkoły elementarnej
(1.2) daw. osoba, która na średniowiecznym uniwersytecie uzyskała najniższy stopień akademicki bakalaureat
(1.3) żart. belfer, nauczyciel
(1.4) nauk. m.in. w krajach anglosaskich osoba posiadająca tytuł bakałarza (2.1);
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) nauk. m.in. w krajach anglosaskich tytuł lub stopień naukowy (zawodowy) uzyskiwany po ukończeniu studiów pierwszego stopnia
Bakalaureat, A.B., AB (łac. artium baccalaureus, dosł. bakałarz sztuk, w domyśle „wyzwolonych”) – niższy tytuł lub stopień wprowadzający otrzymującego go bakałarza do kariery naukowej. Najwcześniej zaczęto go przyznawać na wydziale teologicznym uniwersytetu w Paryżu, na mocy dekretu papieża Grzegorza IX w roku 1234.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, położona nad Rospudą;
Bakałarzewo – wieś w Polsce położona w północnej części województwa podlaskiego, w powiecie suwalskim. Siedziba gminy Bakałarzewo. Dawniej miasto; uzyskało lokację miejską przed 1558 rokiem, zdegradowane w 1870 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
dawniej: żona bakałarza
SJP.pl
być bakałarzem; bakałarzyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bycie bakałarzem
Wiktionary
dawniej: córka bakałarza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub tytułem bakałarza, dotyczący bakałarza
Wiktionary
lewa burta statku; bakburta
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. bakburta.
SJP.pl
Wiktionary
lewa burta statku; bakbort
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. lewa burta statku patrząc z rufy na dziób
Burta – strona na statku wodnym, każda z połówek jednostki pływającej, rozdzielonych płaszczyzną symetrii kadłuba. Termin ten ma wiele pokrewnych znaczeń począwszy od całości jednej z połówek kadłuba, poprzez poszycie jednej z połówek (lub część poszycia nad obłem), aż do litej bariery na dużej jednostce, otaczającej odkryty pokład, będącej de facto nadburciem, a nie burtą. Jednak o tym, że coś znajduje się na jednej z burt, mówi się także wtedy, gdy to coś znajduje się nawet znacznie powyżej najwyższego pokładu (np. światła na masztach mogą być w osi jednostki, lub na jednej z burt).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopa wierszowa w poezji antycznej; bakchej
SJP.pl
bachanalia; bachanalie; bakchanalie;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki
SJP.pl
bachanalia; bachanalie; bakchanalia;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki
Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa.
Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów).
SJP.pl
Wikipedia
stopa wierszowa w poezji antycznej; bakch
SJP.pl
1. bakteria, zarazek, drobnoustrój;
2. przenośnie: złapać bakcyla - zainteresować się czymś, dać się wciągnąć w coś
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) przest. zarazek
(1.2) przen. słabość do czegoś, pasja, zainteresowanie, tendencja
SJP.pl
Wiktionary
miasto na Ukrainie; Bachczysaraj, Bachczyseraj (rzadko), Bakczyseraj (rzadko)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Krymie;
Bakczysaraj (ukr. Бахчисарай, Bachczysaraj; ros. Бахчисарай, Bachczisaraj; krymskotat. Bağçasaray) – miasto na Krymie, położone w Górach Krymskich. W 2018 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców.
Znajduje się tu stacja kolejowa Bakczysaraj.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bakczysarajem, dotyczący Bakczysaraju
Wiktionary
rzadko: miasto na Ukrainie; Bachczysaraj, Bakczysaraj, Bachczyseraj (rzadko)
SJP.pl
napiwek, łapówka, głównie na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce; bakszysz
SJP.pl
tworzywo z żywic
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. jedno z tworzyw sztucznych, odmiana fenoplastu;
Bakelit (Bakelite) – tworzywo sztuczne oparte na żywicy fenolowo-formaldehydowej, prawdopodobnie jedno z pierwszych tworzyw sztucznych produkowanych na dużą skalę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zrobiony z bakelitu
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który jest zrobiony z bakelitu, zawierający bakelit lub składający się z bakelitu
SJP.pl
Wiktionary
nasączać żywicą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. nasycanie żywicami fenolowo–formaldehydowymi
(1.2) techn. pociąganie lakierem bakielitowym
Wiktionary
dawniej: bak, faworyt, zarost na policzkach; bakenbard, bakenbart
SJP.pl
dawniej: baki, bokobrody; faworyty, bakenbardy, bakenbarty
SJP.pl
żeglugowy znak nawigacyjny; bakan
Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: bak, faworyt, zarost na policzkach; bakembard, bakenbart
SJP.pl
dawniej: baki, bokobrody; faworyty, bakembardy, bakenbarty
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przest. bokobrody
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: bak, faworyt, zarost na policzkach; bakembard, bakenbard
SJP.pl
przestarzałe: baki, bokobrody; bakembardy, bakenbardy
SJP.pl
nazwisko
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Warmia, Mazury. podlotek
Wiktionary
rzadko: w tenisie, ping-pongu itp.: uderzenie z lewej strony rakietą trzymaną w prawej ręce bądź ze strony prawej - trzymaną w lewej; w hokeju: przy uderzeniu z lewej strony kijem trzymanym niżej prawą ręką i na odwrót; backhand, bekhend
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) wyłącznie w wyrażeniu na bakier; Gloger.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: krzywić, zbaczać, skręcać, zwracać na bok, zsuwać na bakier
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zsuwanie na bakier
(1.2) przen. zbaczanie
Wiktionary
mieszkaniec Baku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Baku, osoba pochodząca z Baku
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Baku, stolicy Azerbejdżanu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Baku, kobieta pochodząca z Baku
SJP.pl
Wiktionary
→ Baku; bakiński
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Baku, dotyczący Baku, pochodzący z Baku
SJP.pl
Wiktionary
→ Baku; bakijski
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Baku, dotyczący Baku, pochodzący z Baku
SJP.pl
Wiktionary
skrzynia lub schowek pod koją marynarską
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. schowek na łodzi pod pokładem lub pod kojami;
Bakista – schowek w postaci skrzyni, stosowany na jachtach, kutrach i innych jednostkach pływających. Stanowi element zabudowy wnętrza kabiny lub wbudowany może być w zagłębienie pokładu zwane kokpitem. Jego wieko bywa koją lub siedziskiem. Bakista służy do przechowywania np. wyposażenia hotelowego lub rzeczy osobistych załogi. Jeżeli jest umieszczona w kokpicie zwykle chowane są w niej elementy wyposażenia pokładowego takie jak np. cumy, odbijacze itd.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
turecki deser; baklawa
Baklawa (baklava) – słodki deser pochodzenia orientalnego, rozpowszechniony w Turcji i w krajach bałkańskich. Składa się z wielu (czasem z czterdziestu) cienkich płatów ciasta filo, przełożonych warstwą dowolnych orzechów i oblanych słodkim syropem. Najczęściej stosowane orzechy to pistacje.
SJP.pl
Wikipedia
turecki deser; baklava
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cuk. rozpowszechniony w kuchni tureckiej, ormiańskiej, bułgarskiej i bałkańskiej deser z ciasta półfrancuskiego przełożonego warstwami pokrojonych orzechów (włoskich lub migdałów) z cukrem lub miodem, polewanego lukrem lub syropem i posypywanego tłuczonymi, niesolonymi orzeszkami pistacjowymi;
Baklawa (baklava) – słodki deser pochodzenia orientalnego, rozpowszechniony w Turcji i w krajach bałkańskich. Składa się z wielu (czasem z czterdziestu) cienkich płatów ciasta filo, przełożonych warstwą dowolnych orzechów i oblanych słodkim syropem. Najczęściej stosowane orzechy to pistacje.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
polska firma produkująca nabiał
Bakoma Sp. z o.o. – polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działająca w sektorze spożywczym.
SJP.pl
Wikipedia
zwolennik bakonizmu
SJP.pl
zwolenniczka bakonizmu
SJP.pl
dotyczący bakonizmu, bakonisty
SJP.pl
system poglądów pochodzący od F. Bacona
SJP.pl
przymiotnik od: Bakony (góry zrębowe na Węgrzech; Las Bakoński)
SJP.pl
ozdobna roślina wodna lub bagienna
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ryb. lewy bok łodzi, bakburta
Wiktionary
nazwisko
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Bakowem, dotyczący Bakowa (współcz. Bacău)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. cuk. proszek do pieczenia
Wiktionary
potocznie: dolar; dolec
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. dolar USA
Baks – wieś i gmina położona w południowej części Węgier, w powiecie Kistelek, wchodzącego w skład komitatu Csongrád.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. część olinowania na statku;
2. wiatr wiejący ukośnie od rufy;
3. jeden z kursów statku względem wiatru
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. lina stabilizująca maszt, ciągnąca się od masztu ku tyłowi i burcie;
(1.2) żegl. lina od bukszprytu do burty
(1.3) żegl. ukośny wiatr, wiejący od baksztagu (1.1) do masztu
(1.4) żegl. kurs przy baksztagu (1.3)
Baksztag (z niem. Backstag) – lina olinowania stałego stabilizująca maszt, biegnąca od jego topu do okucia na burcie umieszczonego na odcinku między masztem a rufą bądź nazwa kursu względem wiatru.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
napiwek, łapówka, głównie na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce; bakczysz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki północnej: podarunek pieniężny, napiwek, jałmużna
(1.2) pot. łapówka
Bakszysz (od pers. بخشش, bachszesz) – rodzaj napiwku, a raczej coś w rodzaju zawoalowanej jałmużny, obyczaj związany z religią islamu nakazujący wiernym dzielenie się częścią swoich dochodów z biednymi, a żeby biednego nie urazić darowizną w postaci czystej jałmużny pretekstem może być nawet symboliczna pomoc, czy po prostu zwykła uprzejmość, którą się wynagradza właśnie bakszyszem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
organizm jednokomórkowy niewidoczny gołym okiem, mający ogromne znaczenie w przyrodzie oraz wywołujący szereg chorób
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikrobiol. rodzaj mikroskopijnego organizmu jednokomórkowego;
Bakterie (łac. bacteria, od gr. βακτήριον baktērion „pałeczka, laseczka”) – grupa mikroorganizmów, stanowiących osobną domenę. Są to najczęściej jednokomórkowce (choć istnieją też prymitywne formy wielokomórkowe), często tworzą kolonie i mają budowę prokariotyczną. Badaniem bakterii zajmuje się bakteriologia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obecność bakterii we krwi nie wywołująca objawów chorobowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zakażenie krwi bakteriami, stwierdzone ich wyizolowaniem;
Bakteriemia – obecność żywych bakterii we krwi. U zdrowych osób łagodne zakażenia mają charakter przejściowy i nie powodują żadnych następstw. W przypadku zaburzeń układu odpornościowego może przekształcić się w zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS), sepsę, wstrząs septyczny i niewydolność wielonarządową (MODS).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bakteriobójczy
Wiktionary
zabijający bakterie
przymiotnik
(1.1) med. taki, który powstrzymuje rozwój bakterii, niszczy je
SJP.pl
Wiktionary
zielony barwik występujący u niektórych bakterii, biorący udział w procesie fotosyntezy; chlorofil bakteryjny
Bakteriochlorofile – grupa organicznych związków chemicznych, barwników fotosyntetycznych, uczestniczących w zamianie energii świetlnej na energię chemiczną u bakterii. Budowa bakteriochlorofili jest zbliżona do chlorofili roślinnych. U bakterii zielonych bakteriochlorofile występują głównie w kompleksach antenowych w obrębie struktur nazywanych chlorosomami. U bakterii purpurowych bakteriochlorofile zorganizowane są w strukturach nazywanych chromatoforami. Heliobakterie zaś nie mają specyficznych struktur organizujących barwniki, bakteriochlorofil występuje bezpośrednio w błonie cytoplazmatycznej. U mutantów zielonych bakterii siarkowych stwierdzono także występowanie bakteriochlorofilu f. Przenoszenie energii z bakteriochlorofilu f na bakteriochlorofil a jest jednak wolniejsze, co jest prawdopodobną przyczyną nie występowania Bchl f u typu dzikiego, czy też braku naturalnego występowania tego związku w ogóle.
SJP.pl
Wikipedia
substancja niszcząca lub hamująca rozwój bakterii i innych drobnoustrojów chorobotwórczych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) substancja bakteriobójcza
SJP.pl
Wiktionary
substancja niszcząca inwazyjne bakterie Gram-dodatnie
SJP.pl
białkowy metabolit wytwarzany przez bakterie o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, wykorzystywany jako biokonserwant do przechowywania żywności oraz do hamowania wzrostu bakterii patogennych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) metabolit wytwarzany przez bakterie wykazujące działanie przeciwdrobnoustrojowe
Bakteriocyny – substancje toksyczne o charakterze białkowym wytwarzane przez liczne bakterie Gram- oraz Gram+, zdolne do zahamowania wzrostu organizmów pokrewnych, lub nawet do ich zabicia, są one kodowane przez plazmidy bakteriocynogenne oraz DNA chromosomalne. Bakteriocyny syntetyzowane są w rybosomach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wirus mający zdolność niszczenia bakterii; fag
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikrobiol. wirus atakujący bakterie;
Bakteriofag, fag – wirus atakujący bakterie. Przeważnie dany bakteriofag zdolny jest do infekcji tylko jednego gatunku (a czasem nawet tylko szczepu) bakterii. Bakteriofagi mogą przybierać kształty złożone (buławkowate), pałeczkowate lub wielościenne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
chorobliwy lęk przed bakteriami
SJP.pl
odmienna od normalnej forma rozwojowa lub zamierająca bakterii, powstała w wyniku niekorzystnych warunków rozwojowych; bakteroid
SJP.pl
niszczący bakterie wskutek ich rozpuszczania
przymiotnik
(1.1) biol. chem. niszczący bakterie na drodze bakteriolizy
SJP.pl
Wiktionary
zjawisko rozpadu bakterii pod wpływem działania przeciwciał
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. biologiczny proces zniszczenia bakterii, prowadzący do rozpadu ich ściany komórkowej i śmierci komórki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przeciwciało powodujące bakteriolizę
SJP.pl
specjalista w dziedzinie bakteriologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mikrobiol. mikrobiolog specjalizujący się w bakteriologii
Bakteriologia – dział mikrobiologii poświęcony badaniu, wykorzystywaniu i zwalczaniu bakterii, a także sprawdzaniu ich ogólnych właściwości.
Podstawy współczesnej bakteriologii stworzył Ludwik Pasteur w XIX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dziedzina mikrobiologii zajmująca się badaniem bakterii, ich budową, sposobem życia, właściwościami oraz ich znaczeniem dla człowieka, zwierząt i roślin
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikrobiol. dziedzina mikrobiologii zajmująca się badaniem bakterii, ich budową, sposobem życia, właściwościami oraz ich znaczeniem dla człowieka, zwierząt i roślin;
Bakteriologia – dział mikrobiologii poświęcony badaniu, wykorzystywaniu i zwalczaniu bakterii, a także sprawdzaniu ich ogólnych właściwości.
Podstawy współczesnej bakteriologii stworzył Ludwik Pasteur w XIX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do bakteriologii
przymiotnik
(1.1) związany z bakteriologią; dotyczący świata bakterii
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
obecność bakterii w moczu; bakteriuria
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. obecność bakterii w moczu;
Bakteriomocz, bakteriuria – stan, w którym stwierdza się obecność bakterii w moczu.
W warunkach prawidłowych mocz jest jałowy, czyli nie występują w nim bakterie, jedynie w dalszej części cewki moczowej, mogą występować bakterie saprofityczne. Drogą wstępującą, ale także drogą krwiopochodną i poprzez ciągłość z otoczenia, może dojść do kolonizacji dróg moczowych. Obecność bakterii w moczu nie jest jednak równoważna z rozpoznaniem zakażenia układu moczowego. Dla rozpoznania zakażenia dróg moczowych konieczne jest stwierdzenie w moczu bakterii uropatogennych (czyli chorobotwórczych w obrębie dróg moczowych), występujących w odpowiedniej liczbie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Bakterioplankton, bakterie planktonowe – rodzaj planktonu składający się z drobnoustrojów zawieszonych w wodzie. Wiele z nich przemieszcza się aktywnie, lecz ich zdolności lokomocyjne nie wystarczają, by przeciwstawiać się prądom wodnym. Bakterioplankton ma zwykle wymiary mniejsze niż 1 μm, lecz niektóre bakterie autotroficzne są większe.
Wikipedia
współżycie bakterii z roślinami wyższymi
Bakterie brodawkowe, bakterie korzeniowe – glebowe bakterie azotowe z rodzaju Rhizobium, Bradyrhizobium, Azorhizobium, Sinorhizobium i Mesorhizobium żyjące w symbiozie z roślinami motylkowatymi, które tworzą na swych korzeniach narośla, tzw. brodawki korzeniowe. Poza wymiennymi grupami należącymi do α-proteobakterii w symbiozę z roślinami wchodzą także Gram-dodatnie bakterie Frankia indukujące brodawki u roślin należących do Betulaceae, Casuarinaceae, Myricaceae, Elaeagnaceae, Rhamnaceae, Rosaceae, Coriariaceae i Datisticaceae. Na początku XXI wieku odkryto, że brodawki korzeniowe u roślin bobowatych mogą być również indukowane przez bakterie nie należące do Rhizobiaceae. Są to bakterie z grupy Methylobacterium i Burkholderia.
SJP.pl
Wikipedia
badanie bakterii za pomocą mikroskopu
Bakterioskopia – jedno z podstawowych badań w diagnostyce mikrobiologicznej, stanowiące zwykle jej początkowy etap. Jest to obserwacja mikroskopowa (co najmniej kilkunastu pól widzenia) wybarwionego i utrwalonego preparatu (zwykle pod powiększeniem 1000× z zastosowaniem immersji). Techniką barwienia często jest metoda Grama, ze względu na swoją prostotę i uniwersalność. Jednakże wybór metody uwidaczniania bakterii zależy m.in. od rodzaju choroby zakaźnej. Np. przy podejrzeniu gruźlicy rutynowo barwi się bakterie metodą Ziehla-Neelsena, a w przypadku kiły metodą impregnacji srebrem (i obserwuje w mikroskopie z ciemnym polem widzenia). Poza standardowym i powszechnym mikroskopem świetlnym stosuje się również droższy mikroskop kontrastowo-fazowy czy fluorescencyjny. Bakterioskopia jest prostą, generalnie niekosztowną i szybką metodą diagnostyczną; jej wadą jest ograniczona swoistość i czułość.
SJP.pl
Wikipedia
powstrzymujący rozmnażanie się bakterii (np. środek bakteriostatyczny)
przymiotnik
(1.1) biol. związany z bakteriostazą; hamujący rozwój i namnażanie się bakterii
SJP.pl
Wiktionary
środek bakteriostatyczny
SJP.pl
metoda leczenia polegająca na uodpornieniu organizmu przez wprowadzenia do niego odpowiednio spreparowanych zawiesin osłabionych lub zabitych bakterii chorobotwórczych lub jadów bakteryjnych
SJP.pl
choroba rośliny wywołana przez bakterie
SJP.pl
Wikipedia
obecność bakterii w moczu; bakteriomocz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zob. bakteriomocz.
Bakteriomocz, bakteriuria – stan, w którym stwierdza się obecność bakterii w moczu.
W warunkach prawidłowych mocz jest jałowy, czyli nie występują w nim bakterie, jedynie w dalszej części cewki moczowej, mogą występować bakterie saprofityczne. Drogą wstępującą, ale także drogą krwiopochodną i poprzez ciągłość z otoczenia, może dojść do kolonizacji dróg moczowych. Obecność bakterii w moczu nie jest jednak równoważna z rozpoznaniem zakażenia układu moczowego. Dla rozpoznania zakażenia dróg moczowych konieczne jest stwierdzenie w moczu bakterii uropatogennych (czyli chorobotwórczych w obrębie dróg moczowych), występujących w odpowiedniej liczbie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odmienna od normalnej forma rozwojowa lub zamierająca bakterii, powstała w wyniku niekorzystnych warunków rozwojowych; bakterioid
SJP.pl
Wikipedia
substancja niszcząca lub hamująca rozwój bakterii, środek bakteriobójczy; bakteriocyd
SJP.pl
przymiotnik od: bakteria
przymiotnik
(1.1) med. biol. związany z bakteriami lub powodowany przez bakterie
SJP.pl
Wiktionary
starożytna kraina w Azji Środkowej
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytna nazwa krainy położonej obecnie w północnym Afganistanie między Amu-Darią a Hindukuszem;
Baktria (gr. Baktriana, Βακτριανα; pers. Bākhtar; arab. i ind. Bhalika; chiń. 大夏, Dàxià) – starożytna, grecka nazwa krainy położonej obecnie w północnym Afganistanie. Jej stolica to Baktra (Balhika, Bokhdi, obecnie Balch).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wielbłąd dwugarbny, żyjący w stanie dzikim na pustyni Gobi
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Camelus ferus|Przewalski|ref=tak., duży ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji;
Wielbłąd domowy lub baktrian (Camelus bactrianus) – gatunek ssaka z rodziny wielbłądowatych (Camelidae), należący wraz z wielbłądami dwugarbnymi i jednogarbnymi (dromaderami) do rodzaju wielbłąd (Camelus). Charakteryzuje się średnią wielkością i ciężarem większym od innych współczesnych wielbłądów (osiąga masę do 1 tony, przy długości ciała 3 m), różni się też od wielbłąda jednogarbnego obecnością dwóch garbów i znacznie grubszą sierścią. Gatunki wielbłądów są blisko spokrewnione, mogą się krzyżować, tworząc żywotne, płodne mieszańce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślinożerny dinozaur z rodziny hadrozaurów; jaszczur maczugowaty, paraiguanodon
Baktrozaur (Bactrosaurus johnsoni), maczugowaty jaszczur – roślinożerny dinozaur z rodziny hadrozaurów (Hadrosauridae). Spokrewniony z lambeozaurem. Był jednym z pierwszych kaczodziobów nieposiadających grzebienia na głowie.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Baktrii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Baktrii
Wiktionary
→ Baktria
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baktrią, dotyczący Baktrii
SJP.pl
Wiktionary
1. zbiornik na ciecze;
2. żegl. górny pokład dziobowej części statku albo pokład nadbudówki dziobowej
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Azerbejdżanu;
Baku (azer. Bakı bɑˈcɯ) – stolica i największe miasto Azerbejdżanu, najstarszy i największy port nad Morzem Kaspijskim. Znajduje się we wschodniej części kraju, na Półwyspie Apszerońskim. Położone jest na wysokości 28 m poniżej poziomu morza, będąc tym samym najniżej położoną stolicą świata oraz największym miastem położonym poniżej poziomu morza. W 2009 roku Baku zamieszkane było przez ponad 2 miliony mieszkańców, co stanowiło niemal 1/4 populacji Azerbejdżanu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
szogunat, siogunat;
1. japońska wojskowa administracja feudalna w latach 1992-1868, w której rządy sprawował szogun;
2. okres w historii Japonii, w którym rządy sprawował szogun
Siogunat (jap. 幕府 bakufu; dosł. „rządy spod namiotu”) – nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii. Słowo to tłumaczone jest również jako „urząd w namiocie” (ang. tent office) lub „sprawowanie rządów spod namiotu” (ang. tent government), odnosiło się bowiem do kwatery głównej dowódcy wojskowego na polu bitwy.
SJP.pl
Wikipedia
1. wapień z okresu kredowego
2. głowonóg kopalny z grupy amonitów z okresu kredowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. zool. kość prącia występująca u niektórych ssaków;
(1.2) anat. zool. część pokładełka niektórych owadów
Wiktionary oraz Wikipedia
1. lichy, tani tytoń fajkowy;
2. odmiana machorki uprawiana na dawnej Ukrainie
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rodzaj machorki uprawianej kiedyś na Ukrainie i Wołyniu
(1.2) daw. pośledni, tani tytoń fajkowy
Osoby o nazwisku Bakun:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z bakunem, dotyczący bakunu, zawierający bakun
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. zakład przemysłowy przerabiający padłe zwierzęta i poubojowe resztki zwierzęce na paszę dla zwierząt, żelatynę spożywczą i mydło
Towarzystwo Przemysłowo–Handlowe „Bacutil” – utworzona w 1938 roku sieć zakładów przerabiających odpady pochodzenia zwierzęcego i produkujących dodatki do pasz dla zwierząt. Od daty założenia Towarzystwa uznaje się powstanie przemysłu paszowego w Polsce. Po uruchomieniu w 1948 pierwszych wytwórni pasz w Kutnie, Wrocławiu i Gdańsku, wchodzących w skład CRS Samopomoc Chłopska, w 1958 połączono przemysł paszowy z przetwórstwem odpadków zwierzęcych, tworząc Zjednoczenie Przemysłu Paszowego „Bacutil”. Do 1982 Bacutil wybudował szereg zakładów branżowych, m.in.: w Świeciu (1961) i Szamotułach (1962) oraz kilkanaście wytwórni tzw. „50” i „20” (roczna produkcja w tys. ton). W 1982 nastąpiła kolejna reorganizacja po której Zjednoczenie przybrało nazwę Zrzeszenia Przemysłu Paszowego i Utylizacyjnego „Bacutil” z 144 wytwórniami pasz i 66 zakładami utylizacyjnymi.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Bakuła:
SJP.pl
Wikipedia
regionalnie: wojskowa manierka
SJP.pl
roślina jednoroczna warzywna z rodziny psiankowatych, dorastająca do 1 m wysokości; oberżyna, psianka podłużna, gruszka miłosna, jajko krzewiaste
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roln. roślina jednoroczna z gatunku psianka podłużna nazwa systematyczna|Solanum melongena|L.|ref=tak., o jadalnych owocach;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) spoż. warzywo, będące podłużnym, zwykle fioletowoczarnym owocem bakłażana (1.1)
Psianka podłużna (Solanum melongena) – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych. Roślina ta znana jest głównie pod zwyczajowymi nazwami jako oberżyna lub bakłażan, ale ma także inne nazwy: gruszka miłosna, jajko krzewiste, bałtarzan i bakman. Pochodzi z tropikalnej Afryki, Egiptu, Arabii i Indii. W Polsce uprawiana wyłącznie w sprzyjających warunkach mikroklimatycznych. Jadalną częścią jest owoc.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bakłażan
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący rośliny bakłażana, związany z rośliną bakłażana
(1.2) kulin. spoż. dotyczący owocu bakłażana, związany z owocem bakłażana, zawierający owoc bakłażana, zrobiony z owocu bakłażana
przymiotnik jakościowy
(2.1) mający kolor czarnofioletowy lub brunatnofioletowy, taki jak kolor owocu bakłażana
SJP.pl
Wiktionary
gruby, budulcowy pień drzewa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) uroczyste przyjęcie, na którym głównym elementem zabawy są tańce;
(1.2) duży, wstępnie obrobiony pień
(1.3) bud. tarcica mająca grubość minimum 5 cm i szerokość nie mniejszą niż dwukrotna grubość
(1.4) daw. duża paczka
(1.5) gw-pl|Górny Śląsk. sport. piłka
(1.6) gw-pl|Bukowina. przyjęcie z okazji chrzcin
Osoby:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gruby, budulcowy pień drzewa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sport. piłka (do gry)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
prorok z Mezopotamii
Balaam a. Bileam, syn Beora (hebr. בִּלְעָם) – postać biblijna ze Starego Testamentu, prorok błogosławiący naród wybrany.
SJP.pl
Wikipedia
zachodnioafrykański instrument perkusyjny z grupy idiofonów, popularny m.in. w Senegalu i Burkina Faso
Balafon – tradycyjny zachodnioafrykański instrument perkusyjny z rodziny idiofonów, do dziś bardzo popularny m.in. w takich krajach jak Burkina Faso, Gambia, Gwinea, Mali i Senegal. Odmiana ksylofonu, w którym wysuszone owoce tykwy służą jako pudła rezonansowe. Często w tykwach można spotkać dziury zaklejone cienką folią, która pełni rolę membrany, co nadaje dźwiękowi specyficzne brzęczące brzmienie (tradycyjnie do robienia membran używane były do tego celu bardzo gęste sieci pająków).
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
potocznie: kominiarka
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BAlanczin] nazwisko
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. hulać
Wiktionary
potocznie: impreza, zabawa z dużą ilością alkoholu
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Filipinach;
(1.2) geogr. miejscowość w Nigerii
(1.3) geogr. miejscowość w Indiach
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: bawić się, uczestniczyć w zabawach, przyjęciach itp.; baletować, imprezować
czasownik niedokonany
(1.1) brać udział w imprezach
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. uczestniczenie w balandze lub w balangach
Wiktionary
1. osoba często uczestnicząca w balangach;
2. uczestnik balangi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) częsty uczestnik balang, osoba lubiąca imprezować
SJP.pl
Wiktionary
1. kobieta często uczestnicząca w balangach;
2. uczestniczka balangi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. częsta uczestniczka balang, kobieta lubiąca imprezować
SJP.pl
Wiktionary
→ balanga
SJP.pl
1. chwianie się w celu utrzymania równowagi;
2. załatwianie na przemian różnych spraw z zachowaniem równowagi między nimi;
3. przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń równoważnych, składający się z poziomej belki opartej na dwóch słupach; równoważnia, balansjer;
4. drąg używany w niektórych sportach w celu łatwiejszego utrzymania równowagi; balansjer;
5. regulator chodu zegarka, zastępujący wahadło; balansjer
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przechylanie się w celu utrzymania równowagi
(1.2) element budowy zegarka mechanicznego regulujący jego chód;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
artysta cyrkowy, wykonujący, w celu zabawienia publiczności, sztuczki cyrkowe na linie zawieszonej na pewnej wysokości nad ziemią
SJP.pl
1. część mechanizmu w postaci dźwigni przenoszącej siły w ruchu zmiennokierunkowym, dawniej stosowana np. w maszynach parowych;
2. przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń równoważnych, składający się z poziomej belki opartej na dwóch słupach; równoważnia, balans;
3. drąg używany w niektórych sportach w celu łatwiejszego utrzymania równowagi; balans;
4. regulator chodu zegarka, zastępujący wahadło; balans
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. kółko wahadłowe w zegarkach mechanicznych
SJP.pl
Wiktionary
mały, szybki statek z ożaglowaniem lugra
SJP.pl
przyrząd do bicia monet wynaleziony w XVI wieku, używany do roku 1830
SJP.pl
1. chwiać się, przechylać się w różne strony w celu utrzymania równowagi;
2. potocznie: zręcznie wymijać przeszkody, przechylając ciało w różne strony;
3. potocznie: skłaniać się na przemian ku czemuś; lawirować;
4. dawniej: bawić się, hulać, włóczyć się
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) utrzymywać równowagę
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|balansować.
Wiktionary
ręczna prasa śrubowa
SJP.pl
przymiotnik od: balans
SJP.pl
choroba przewodu pokarmowego wywołana przez pasożytujące w jelitach orzęski
Balantidioza – choroba zakaźna wywoływana przez szparkosza okrężnicy (Balantidium coli), którego żywicielem mogą być: ludzie, świnie, dziki, szympansy i organgutany.
W jej leczeniu stosuje się tetracyklinę (500 mg co 6 godzin przez 7–10 dni) lub metronidazol (750 mg co 8 godzin przez 5 dni).
SJP.pl
Wikipedia
1. mała ozdobna kolumienka, element balustrady; tralka; balaska;
2. potocznie: stolec o podłużnym kształcie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. pionowy element balustrady w formie słupka lub kolumienki;
(1.2) pot. przen. stolec o podłużnym kształcie
Balas (także balasek, balaska, tralka) – pionowy element balustrady schodów, balkonu, tarasu lub ustawiane nad gzymsem głównym, złożony na ogół z jednej lub dwóch kolumienek o gruszkowato wybrzuszonym trzonie, zwanych też lalkami, wsparty na bazie, zwieńczony zazwyczaj plintą, podpierający poręcz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
słupek balustrady rzeźbiony lub toczony; balas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; siad, w którym kolana są połączone, pośladki spoczywają na piętach, a tułów leży na udach, głowa luźno zwisa, ramiona wzdłuż łydek
Balasana (zapis stylizowany: BALASANA) – trzeci singel polskiego piosenkarza Sobla z jego trzeciego albumu studyjnego, zatytułowanego Napisz jak będziesz. Singel został wydany 10 kwietnia 2025.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od balast
Wiktionary
zdrobnienie od: balas
SJP.pl
mała ozdobna kolumienka, element balustrady; tralka; balas
Balas (także balasek, balaska, tralka) – pionowy element balustrady schodów, balkonu, tarasu lub ustawiane nad gzymsem głównym, złożony na ogół z jednej lub dwóch kolumienek o gruszkowato wybrzuszonym trzonie, zwanych też lalkami, wsparty na bazie, zwieńczony zazwyczaj plintą, podpierający poręcz.
SJP.pl
Wikipedia
1. specjalne obciążenie, stosowane głównie na statkach, łodziach podwodnych i balonach, służące do regulacji równowagi i głębokości zanurzenia lub wysokości lotu;
2. niepotrzebne, szkodliwe obciążenie czymś; coś zbytecznego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mors. obciążenie stosowane głównie do obniżenia środka ciężkości i poprawienia stateczności;
(1.2) mors. na okrętach podwodnych zbiornik otaczający kadłub napełniany w chwili zanurzenia i opróżniany w chwili wynurzania
(1.3) lotn. w balonach i sterowcach: dodatkowy ładunek służący do zrzucania w ramach regulowania tempa wznoszenia się i opadania
(1.4) przen. zbędny ciężar psychiczny lub fizyczny
Balast – dodatkowy element lub ładunek, którego podstawową cechą jest znaczny ciężar, wykorzystywany na różnego rodzaju statkach wodnych (zarówno nawodnych, jak i podwodnych), pojazdach lądowych specjalnego przeznaczenia, oraz statkach powietrznych. Wykorzystywany także we wszystkich rodzajach modeli statków i pojazdów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. obciążać coś balastem, np. statek, balon itp.;
2. w sporcie: wychylać się w celu zapewnienia równowagi, np. na wirażu z motocykla z przyczepą, z sanek sportowych, jachtu;
3. podsypywać żwir, tłuczeń pod podkłady torów kolejowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mors. lotn. obciążanie balastem
Balastowanie – w terminologii żeglarskiej przeciwdziałanie momentowi przechylającemu jednostkę będącemu wynikiem oddziaływania wiatru z ożaglowaniem. Może być wykonywane przez załogę poprzez przejście na burtę nawietrzną oraz np. wykorzystanie trapezu lub zapewnione przez odpowiednio umieszczony ciężar zwany balastem.
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z balastem, dotyczący balastu
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z balastem, dotyczący balastu
SJP.pl
Wiktionary
1. drzewo z rodziny sączyńcowatych; zwięźla;
2. substancja otrzymywana z soku tego drzewa
SJP.pl
Wikipedia
jezioro na Węgrzech
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jezioro na Nizinie Panońskiej, największe jezioro Węgier;
Balaton, Jezioro Błotne – największe jezioro Węgier i zarazem Europy Środkowej, położone w południowo-zachodnich Węgrzech, w obrębie komitatów Somogy, Veszprém i Zala, na Nizinie Panońskiej, u południowych podnóży Lasu Bakońskiego, około 80 km od Budapesztu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Balaton
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Balatonem, dotyczący Balatonu
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: baleJAŻ] farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balejaż, baleyage
Balejaż, balayage (z fr. balayage – zamiatanie) – technika fryzjerska koloryzacji włosów, polegająca na nakładaniu pędzlem na niektóre, cienkie pasma włosów farby o różnych tonach. Rezultat powinien być zbliżony do naturalnych różnic kolorystycznych pasm włosów. Do balejażu używa się od trzech do sześciu odcieni farby. Farbowanie takie ma na celu uzyskanie optycznego efektu nadania fryzurze objętości.
SJP.pl
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
→ Baalbek (miasto w Libanie)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baalbekiem, dotyczący Baalbeku
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: balbierz
SJP.pl
dawniej: fryzjer wykonujący także zabiegi felczerskie; cyrulik, balwierz, barbierz
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Balbina – żeński odpowiednik imienia Balbin (znaczącego „jąkała”) o pochodzeniu łacińskim.
W XXI wieku imię rzadkie. W styczniu 2025 roku w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 986 kobiet o imieniu Balbina nadanym jako imię pierwsze. Dla porównania, najczęściej nadane jako imię pierwsze – Anna, nosi 1068330 osób.
Balbina imieniny obchodzi: 11 marca, 31 marca i 2 grudnia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Balbina (imię żeńskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Balbiny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Balbina (imię żeńskie)
SJP.pl
waluta Panamy równa 100 centesimom
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) monet. waluta Panamy;
Balboa – jednostka monetarna Republiki Panamy. Nazwa waluty pochodzi od nazwiska hiszpańskiego konkwistadora Vasco Núñeza de Balboa. Kod waluty to PAB. Balboa zastąpiła dolar amerykański, używany wcześniej. Obecnie Panama nie ma własnych banknotów, w obiegu jest dolar amerykański. Kurs balboa jest powiązany w stosunku 1:1 z dolarem amerykańskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział logopedii, dotyczy zaburzeń mowy związanych z jąkaniem
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. imię męskie;
2. nazwisko
Geografia:
Osoby noszące nazwisko Balcer:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Balcerowicz:
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Balcerzak:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. rodzaj kwiatostanu, np. cebuli, marchwi;
2. dawniej: baldachim (osłona z tkaniny)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. rodzaj kwiatostanu i owocostanu;
(1.2) włók. rodzaj wschodniej jedwabnej tkaniny, złotogłów bagdadzki
(1.3) przest. zob. baldachim.
Baldach (łac. umbella) – u roślin rodzaj kwiatostanu, w którym pojedyncze kwiaty wyrastają na mniej więcej jednakowej długości szypułkach z jednego miejsca na szczycie pędu. Najwcześniej rozkwitają kwiaty zewnętrzne, czym bliżej środka, tym później.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osłona z tkaniny w kształcie daszka na drążkach, przenośna albo umocowana nad tronem, amboną itp.; baldach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) osłona umocowana nad tronem, łożem lub rozpostarta na drążkach, wykonana z ozdobnej tkaniny
(1.2) archit. dekoracyjny element w kształcie wieżyczki lub aediculi, umieszczony nad ołtarzem, amboną, posągiem, nagrobkiem itp.
(1.3) lotn. środkowa część płata nośnego umieszczonego nad kadłubem samolotu dwupłatowego lub jednopłatowego w układzie parasol;
Baldachim (łac. baldakinus, z wł. baldacchino) – podstawowe znaczenia to:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z baldachimem
przymiotnik
(1.1) związany z baldachimem; wyposażony w baldachim; w kształcie baldachimu
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj kwiatostanu
SJP.pl
Wikipedia
przypominający kształtem baldach
SJP.pl
rząd roślin z baldaszkowatymi kwiatostanami; Umbelliflorae
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych; araliowiec
SJP.pl
o cechach baldachokwiatowych (rząd roślin)
SJP.pl
podobny do baldachu (kwiatostanu)
przymiotnik
(1.1) bot. mający kształt baldachu, przypominający baldach
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: baldach
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin zielnych z klasy dwuliściennych, o kwiatach zebranych w baldachy i pustych łodygach, występujących głównie w strefach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej; selerowate
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Apiaceae|Lindl.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu selerowców;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. o cechach baldaszkowatych (rodzina roślin);
2. mający kształt baldaszka
przymiotnik
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny baldaszkowatych
(1.2) mający kształt baldaszka
SJP.pl
Wiktionary
srogoń baldaszkowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny tasznikowatych
SJP.pl
Wikipedia
związany z baldaszkiem, dotyczący baldaszka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. bot. agapant, nazwa systematyczna|Agapanthus|L’Hér.|ref=tak.
Wiktionary
w mitologii nordyckiej: syn Odyna i Frigg, symbol dobra, piękna i mądrości
Baldur (również Baldr, Balder) – w mitologii nordyckiej syn Odyna i Frigg, małżonek bogini Nanny, ojciec Forsetiego; symbol dobra, piękna i mądrości.
Był ulubieńcem wszystkich bogów. W Asgardzie miał własny dwór zwany Breidablik.
SJP.pl
Wikipedia
baldurek pręgowany, baldurek pstrokaty - gatunki chrząszczy z rodziny kózkowatych
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
Baldwina – żeński odpowiednik imienia Baldwin.
Baldwina imieniny obchodzi:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Balearów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Balearów
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Balearów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Balearów
SJP.pl
Wiktionary
→ Baleary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Balearów
(1.2) dotyczący Morza Balearskiego
SJP.pl
Wiktionary
archipelag na Morzu Śródziemnym
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. archipelag w zachodniej części Morza Śródziemnego;
(1.2) geogr. adm. wspólnota autonomiczna Królestwa Hiszpanii obejmująca wyspy Baleary (1.1)
Baleary (hiszp. Islas Baleares, kat. Illes Balears) – region Hiszpanii obejmujący archipelag w zachodniej części Morza Śródziemnego o powierzchni 5014 km². Baleary liczą ok. 1,07 mln mieszkańców. Znajduje się w pobliżu wschodniego hiszpańskiego wybrzeża. Archipelag składa się z kilku wysp, z czego trzy największe to Majorka, Minorka i Ibiza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: balet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od balet
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. balia
Wiktionary
farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balayage, baleyage
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. sposób farbowania włosów polegający na nakładaniu pędzelkiem na wybrane cieniutkie pasma farby o różnych odcieniach; także fryzura powstała w wyniku tego zabiegu
Balejaż, balayage (z fr. balayage – zamiatanie) – technika fryzjerska koloryzacji włosów, polegająca na nakładaniu pędzlem na niektóre, cienkie pasma włosów farby o różnych tonach. Rezultat powinien być zbliżony do naturalnych różnic kolorystycznych pasm włosów. Do balejażu używa się od trzech do sześciu odcieni farby. Farbowanie takie ma na celu uzyskanie optycznego efektu nadania fryzurze objętości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. belka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. wieloryb
Wiktionary
1. ulepszone drewno warstwowe, stosowane w konstrukcjach lotniczych
2. dawniej: sztuczny fiszbin
Balenit – rodzaj uszlachetnionej sklejki, która charakteryzuje się bardzo dużą wytrzymałością na rozrywanie. Prasowanie balenitu odbywa się na gorąco, gdzie warstwy brzozowego forniru są nasiąknięte NaOH oraz nasączone żywicą fenoloformaldehydową. Materiał ten stosowany jest do wytwarzania foremników do tłoczenia części blaszanych w różnych konstrukcjach lotniczych.
SJP.pl
Wikipedia
samochód typu Suzuki Baleno
„Baleno” – nazwa noszona na przestrzeni dziejów przez okręty Regia Marina i Marina Militare:
SJP.pl
Wikipedia
baleryna;
1. tancerka, solistka zespołu baletowego;
2. rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerinka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tancerka, solistka zespołu baletowego
(1.2) pot. damskie lekkie czółenko, wzorowane na baletkach, na płaskim obcasie lub bez obcasa, często obszyte elastyczną taśmą lub gumą
Balerina (baletnica) – osoba uprawiająca taniec baletowy. Zobacz także: primabalerina.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. obuw. damskie lekkie czółenko, wzorowane na baletkach, na płaskim obcasie lub bez obcasa, często obszyte elastyczną taśmą lub gumą
SJP.pl
Wiktionary
obuwie damskie, czółenka na płaskim obcasie; balerynki, baleriny
SJP.pl
baleryna;
1. tancerka, solistka zespołu baletowego;
2. rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerinka
SJP.pl
rodzaj wędliny wyrabianej z karkówki wieprzowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. kulin. rodzaj wędzonej lub gotowanej wędliny z peklowanej karkówki bez kości, w osłonce naturalnej lub sztucznej;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. ktoś otyły
Baleron – wędlina (wędzonka) wyrabiana z peklowanego i wędzonego karczku wieprzowego. Jest obok szynki najwyżej cenioną polską wędliną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
balerina;
1. tancerka, solistka zespołu baletowego;
2. rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerinka
SJP.pl
rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; baleryna, balerina, balerinka
SJP.pl
obuwie damskie, czółenka na płaskim obcasie; balerinki
SJP.pl
1. rodzaj widowiska teatralnego będącego połączeniem tańca artystycznego, muzyki i fabuły; utwór muzyczny będący kanwą takiego widowiska;
2. grupa tancerzy, zespół tańczący w teatrze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) choreogr. rodzaj tanecznego widowiska teatralnego;
(1.2) muz. utwór muzyczny napisany specjalnie dla baletu (1.1)
(1.3) pot. skład osobowy tancerzy, biorący udział w balecie (1.1) lub inny widowisku tanecznym
Termin balet (z fr. ballet, a to z wł. balletto zdrobnienie od ballo „taniec”) ma kilka powiązanych z sobą znaczeń:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(najczęściej w liczbie mnogiej - baletki) but przeznaczony do tańca w balecie albo przypominający taki but, ale noszony na co dzień
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) choreogr. środ. teatr. lekki pantofel przystosowany do tańca na palcach, stosowany w balecie
(1.2) kulin. (bitka), ciasteczko biszkoptowe przełożone marmoladą lub powidłami i posypane makiem
SJP.pl
Wiktionary
pantofle o sztywnej podeszwie dla tancerek, pozwalające wykonywać kroki taneczne na czubkach palców
Baletki – buty do tańca klasycznego i treningu w balecie.
SJP.pl
Wikipedia
kierownik zespołu baletowego; osoba zajmująca się reżyserowaniem i choreografią przedstawień
Baletmistrz (zapis stylizowany: BALETMISTRZ) – jedenasty album studyjny polskiego rapera Bonsona. Wydawnictwo ukazało się 27 września 2024 nakładem wytwórni muzycznej Def Jam Recordings w dystrybucji Universal Music Polska.
Album jest utrzymany w stylu muzyki hip-hop. Składa się z wersji standardowej (1 CD).
Płyta dotarła do 8. miejsca polskiej listy sprzedaży – OLiS.
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący baletmistrza
przymiotnik
(1.1) związany z osobą lub stanowiskiem baletmistrza
SJP.pl
Wiktionary
1. tancerka występująca w balecie;
2. kierowniczka zespołu baletowego
SJP.pl
1. tancerka występująca w balecie;
2. potocznie: kobieta, która dobrze tańczy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zaw. szt. kobieta, która tańczy w balecie
(1.2) pot. kobieta, dziewczynka tańcząca perfekcyjnie
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: baletnica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: baletnica
(1.2) dziewczynka-baletnica
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: baletowy
SJP.pl
tancerz w balecie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. szt. mężczyzna, który tańczy w balecie
SJP.pl
Wiktionary
miłośnik baletu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wielki miłośnik baletu
SJP.pl
Wiktionary
uwielbienie baletu, fascynacja sztuką baletową
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wielkie zainteresowanie baletem, zamiłowanie do baletu
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
potocznie: bawić się, uczestniczyć w zabawach, przyjęciach itp.; balangować, imprezować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. uczestniczenie w potańcówkach, zabawach towarzyskich, zakrapianych spotkaniach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest baletowe; cecha tych, którzy są baletowi
Wiktionary
związany z baletem, dotyczący baletu
przymiotnik relacyjny
(1.1) choreogr. dotyczący baletu, zajmujący się baletem, skupiający się na balecie
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: zabawa taneczna; tańce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. spotkanie towarzyskie, podczas którego tańczy się
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: balej] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: baleJAŻ] farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balejaż, balayage
SJP.pl
gatunek bydła występującego na wyspach indonezyjskich, dawniej dziki, obecnie udomowiony
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. indonezyjska wyspa w archipelagu Małych Wysp Sundajskich;
(1.2) geogr. adm. prowincja w Indonezji obejmująca wyspę Bali (1.1) i kilka mniejszych;
(1.3) geogr. cieśnina łącząca Morze Balijskie z Oceanem Indyjskim;
(1.4) geogr. miasto w Kamerunie, w Regionie Północno-Zachodnim, na zachód od Bamenda;
(1.5) geogr. niewielka miejscowość turystyczna w Grecji, na północnym wybrzeżu Krety;
(1.6) astr. planetoida o numerze 770 z grupy pasa głównego asteroid;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
duże, drewniane naczynie do prania bielizny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. hist. rodzaj płytkiej, dużej wanny do prania;
(1.2) daw. gw-pl|Kraków. wanna (do kąpieli)
Balia (baleja, z niem. gwar. Balje) – duże i płytkie naczynie do ręcznego prania domowej bielizny.
Pierwotnie wykonywane z drewnianych klepek, krągłe lub wydłużone, szerokie i płytkie. Podobnie jak beczka, spajane obręczami drewnianym (z leszczyny) bądź z taśmy stalowej, zwanej bednarką. Rzemieślniczo sprzęt ten wytwarzali bednarze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie małopolskim
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce;
(1.2) pot. Międzynarodowy Port Lotniczy Kraków-Balice;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Balice
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Balicami, dotyczący Balic
Osoby o nazwisku Balicki/Balicka:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zdrobn. od: bal
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. piłeczka
Wiktionary
wieś w Polsce
Baligród – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród.
Leży w dolinie rzeki Hoczewki. Jest siedzibą gminy Baligród. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1634, zdegradowany w 1919.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Baligród. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim. Od 1 stycznia 1999 do 1 stycznia 2002 w powiecie bieszczadzkim.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Baligrodu
SJP.pl
mieszkanka Baligrodu
SJP.pl
→ Baligród
SJP.pl
mieszkaniec Bali
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bali
SJP.pl
Wiktionary
mała balia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bali
SJP.pl
Wiktionary
→ Bali (wyspa indonezyjska)
przymiotnik
(1.1) związany z wyspą Bali
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język balijski;
SJP.pl
Wiktionary
zabawa przy muzyce dla dzieci
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zdrobn. od: bal
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. piłeczka
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Literatura:
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
mały statek żaglowy używany w XIII–XV wieku; berlinger
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolej. nadajnik lub transponder w torze, między szynami, umożliwiający lokalizowanie pociągów
Balisa – urządzenie montowane w pobliżu toru pojazdów szynowych, służące do transmisji danych między tym urządzeniem a pojazdem lub między pojazdem a tym urządzeniem.
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki, składany nóż do walki wręcz; motylek
SJP.pl
Wikipedia
starożytna i średniowieczna oblężnicza machina wojenna kształtem często zbliżona do kuszy, która służyła do miotania kul kamiennych i kłód okutych żelazem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. hist. starożytna i średniowieczna machina oblężnicza;
Balista (od gr. βαλλειν – „rzucać”) – starożytna neurobalistyczna machina miotająca, najczęściej używana przy oblężeniu miast i umocnień, wystrzeliwująca pociski (belki lub kamienie) po torze płaskim.
Wynalazek machiny wyrzucającej strzały lub kamienie stromotorowo przez sztywne ramiona, których końce zamocowane były na sprężystych powrozach z końskiego włosia, przypisuje się mieszkańcom Syrii, około 500 roku p.n.e. Podobną broń miotającą pociski płaskotorowo w tym samym czasie wynaleźli też Fenicjanie, ale dopiero po przejęciu tej technologii przez starożytnych Greków można mówić o jej rozwinięciu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
aparat do badania układu krążenia
SJP.pl
metoda badania układu krążenia za pomocą balistokardiografu
Balistokardiografia (bkg) – nieinwazyjna metoda diagnostyczna, stosowana do rejestrowania mechanicznej czynności serca. Metoda opiera się na rejestracji ruchów ciała wywołanych skurczami mięśnia sercowego – zgodnie z III zasadą dynamiki występuje odrzut ciała w kierunku przeciwnym do wyrzucanej krwi przez serce. Balistokardiogram pokazuje kierunek oraz przyspieszenie tego ruchu odrzutowego.
Początki balistokardiografii wiążą się z pracami Isaaca Starra.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) med. związany z balistokardiografią
Wiktionary
zapis rytmicznych drgań ciała uzyskany w czasie badania układu krążenia metodą balistokardiografii
SJP.pl
przymiotnik od: balistyka
przymiotnik
(1.1) związany z balistyką, dotyczący balistyki
(1.2) taki, który leci po krzywej balistycznej
SJP.pl
Wiktionary
rodzina ryb morskich z rzędu najeżkokształtnych; rogatnicowate
Rogatnicowate, balistydy (Balistidae) – rodzina morskich ryb rozdymkokształtnych (Tetraodontiformes). Pomimo smacznego mięsa mają niewielkie znaczenie gospodarcze, ponieważ niektóre gatunki są uznawane za trujące dla człowieka. Popularne w akwarystyce, choć należą do ryb agresywnych.
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w zakresie balistyki
SJP.pl
nauka o ruchu pocisków, będąca podstawą przy projektowaniu broni, amunicji i pocisków
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka badająca ruch pocisków;
Balistyka (z gr. βάλλειν ballein „rzut”) – nauka o miotaniu i ruchu pocisków oraz rakiet. Została zapoczątkowana w średniowieczu. Jest podstawą projektowania amunicji i broni oraz sporządzania danych potrzebnych przy strzelaniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
proch bezdymny, opracowany w roku 1888 przez Alfreda Nobla, stosowany jako paliwo rakietowe, proch artyleryjski itp.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
urzędnik biorący udział w postępowaniu sądowym i egzekucji wyroków sądowych w średniowiecznej Anglii i Francji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. adm. w przedrewolucyjnej Francji: urzędnik stojący na czele baliwatu (seneszalii), początkowo wędrowny, pełnił role administracyjne, podatkowe, wojskowe a zwłaszcza sądownicze
(1.2) hist. na Wyspach Brytyjskich: urzędnik zajmujący się utrzymaniem porządku w toku postępowania sądowego oraz egzekucją wyroków sądowych
(1.3) w niektórych krajach anglosaskich: pomocnik szeryfa lub urzędnik sądowy zajmujący się utrzymaniem porządku na sali sądowej
(1.4) hist. urzędnik zakonny zajmujący się zarządem baliwatu
Baliw (ang. bailiff, z łacińskiego baiulus – goniec, wychowawca, nauczyciel) – w średniowiecznej Anglii i Francji urzędnik, zajmujący się utrzymaniem porządku w toku postępowania sądowego oraz egzekucją wyroków sądowych. Współcześnie termin używany w krajach anglosaskich dla określenia pomocnika szeryfa lub urzędnika sądowego zajmującego się utrzymaniem porządku na sali sądowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
struktura organizacyjna w niektórych zakonach rycerskich, pośrednia między przeoratem a komandorią
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. w przedrewolucyjnej Francji: jednostka administracyjna na czele której stał baliw;
(1.2) hist. rel. jednostka organizacyjna w niektórych zakonach, pośrednia między przeoratem a komandorią;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ssaka z rodziny łasicowatych
Balizuar (Arctonyx) – rodzaj ssaków z podrodziny Melinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae).
SJP.pl
Wikipedia
płyta na zewnątrz budynku połączona z pomieszczeniem wewnętrznym otoczona balustradą
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. wystająca z budynku płyta ograniczona balustradą
(1.2) teatr. piętro widowni
Balkon – element architektoniczny budynku, nadwieszony, posiadający formę otwartą. Stanowi część składową lokalu (mieszkania) i zazwyczaj powiązany jest z pomieszczeniem reprezentacyjnym. Jest to przestrzeń użytkowa – umożliwiająca lepszy, wzrokowy kontakt z otoczeniem i rekreacyjna – stanowiąca połączenie wnętrza budynku z zewnętrzem, będąca namiastką „zielonej izby” lub tarasu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
biustonosz o niskim, poziomym kroju, podnoszący dekolt poprzez wypchnięcie piersi w górę i skierowanie ich ku środkowi klatki piersiowej
SJP.pl
1. mały balkon;
2. urządzenie pomagające poruszać się osobie niepełnosprawnej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. mały balkon
(1.2) urządzenie na kółkach pomagające przemieszczać się osobie niepełnosprawnej
Chodzik dla seniora, balkonik – urządzenie na kółkach pomagające przemieszczać się osobie starszej lub niepełnosprawnej.
Ze względu na konstrukcję wyróżnia się różnego typu chodziki/balkoniki:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skakanie z balkonu do basenu hotelowego lub z jednego balkonu na drugi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) skakanie do basenu z balkonu hotelowego
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący balkoningu
Wiktionary
rodzaj lodżii; balkonologgia
SJP.pl
rodzaj lodżii; balkonolodżia
SJP.pl
przymiotnik od: balkon
przymiotnik
(1.1) związany z balkonem, dotyczący balkonu; stanowiący część balkonu; dziejący się na balkonie
(1.2) związany z balkonem (piętrem widowni w teatrach, kinach itp.)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) reg. osoba mieszkająca na wsi lecz nie zajmująca się rolnictwem
Wiktionary
1. gatunek synkretyczny, łączący w sobie cechy różnych rodzajów literackich: epiki, liryki i dramatu,
2. utwór muzyczny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. wierszowany utwór opisujący niezwykłe wydarzenia;
(1.2) muz. nastrojowy utwór
Ballada – gatunek synkretyczny, łączący w sobie cechy liryki (nastrojowość, emocjonalność), epiki (fabuła, narrator) i dramatu (dialogi), którego tematem są niezwykłe wydarzenia. Jej nazwa pochodzi od włoskiego ballare (tańczyć), co wskazuje na włosko-prowansalskie początki (zobacz: balada). Romantyczna ballada nawiązuje do ludowych pieśni, które między XIII a XIV w. pojawiły się w Danii i Szkocji. Pod koniec XVIII w. odkryli je miłośnicy folkloru. Wkrótce ballada stała się ulubionym gatunkiem poetów. Jej romantyczna forma wyróżnia się śpiewnością wiersza, nastrojowością, tajemniczością niejasno zarysowanych zdarzeń z interwencją złowrogich sił nadzmysłowych. Uwydatnieniu sensacyjności sprzyja konstrukcja narratora – zdziwionego światem, który przedstawia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: ballada
SJP.pl
zespół cech charakterystycznych dla ballady; balladyczność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest balladowe
SJP.pl
Wiktionary
związany z balladą
SJP.pl
zespół cech charakterystycznych dla ballady; balladowość
SJP.pl
właściwy balladzie
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Balladyna – dramat romantyczny w pięciu aktach, napisany przez Juliusza Słowackiego w Genewie w 1834 roku, a wydany w Paryżu w roku 1839.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. autor ballad;
2. piosenkarz śpiewający ballady
SJP.pl
balladzistka
1. autorka ballad;
2. piosenkarka śpiewająca ballady
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) autorka ballad
SJP.pl
Wiktionary
balladysta
1. autor ballad;
2. piosenkarz śpiewający ballady
SJP.pl
SJP.pl
Geografia:
Wikipedia
włoska pieśń 3-głosowa, w której głos solowy śpiewa na tle dwóch instrumentów
Ballata – włoski układ stroficzny, występujący w wielu odmianach, składający się z krótszej strofy (riprezy) i kilku dłuższych strof rozwijających podany w riprezie temat. W zależności od długości riprezy wyróżnia się formy:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: baleJAŻ] farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balejaż, balayage
SJP.pl
[czytaj: baLI] nazwisko
SJP.pl
związany z leczeniem balneologicznym i klimatycznym
SJP.pl
specjalista w zakresie balneologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz zajmujący się balneologią, leczeniem wodami i kąpielami
SJP.pl
Wiktionary
nauka, dział medycyny obejmujący leczenie kąpielami w wodzie mineralnej i borowinie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dziedzina medycyny uzdrowiskowej zajmująca się badaniem właściwości leczniczych wód podziemnych i borowin oraz ich zastosowaniem w lecznictwie;
Balneologia (z łac. balneum – „łaźnia”, z gr. lógos – „słowo, nauka”) – jedna z najstarszych dziedzin medycyny uzdrowiskowej zajmująca się badaniem właściwości leczniczych wód podziemnych i borowin oraz zastosowaniem ich w lecznictwie, zwłaszcza terapii chorób przewlekłych. W Polsce konsultantem krajowym balneologii i medycyny fizykalnej od 3 kwietnia 2023 jest Aleksandra Barbara Sędziak.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: balneologia (np. zakład balneologiczny)
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z balneologią, dotyczący balneologii
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z balneotechniką, dotyczący balneotechniki
Wiktionary
specjalista w dziedzinie balneotechniki
SJP.pl
nauka o budowie i urządzaniu leczniczych zakładów kapielowych, łaźni, zdrojowisk
SJP.pl
przymiotnik od: balneoterapia
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z balneoterapią, dotyczący balneoterapii; oparty na balneoterapii
SJP.pl
Wiktionary
leczenie za pomocą kąpieli mineralnych, gazowych, borowinowych i mineralnych wód pitnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dział fizjoterapii zajmujący się metodami leczenia za pomocą kąpieli mineralnych;
Balneoterapia – dział fizjoterapii zajmujący się zabiegami rehabilitacyjnymi wykorzystującymi wody lecznicze w różnych temperaturach, peloidy i gazy, w celu leczenia schorzeń pacjenta. Stosowany między innymi przez Hipokratesa. Rozwinięty na szeroką skalę przez Rzymian.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od balot
Wiktionary
nadmierne uczęszczanie na bale, zabawy
SJP.pl
1. statek powietrzny poruszający się razem z wiatrem, składający się z powłoki wypełnionej gazem oraz gondoli;
2. zabawka dla dzieci wykonana z gumy lub tworzywa sztucznego, napełniana najczęściej powietrzem lub helem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lotn. balon
Balon – statek powietrzny z grupy aerostatów (statków lżejszych od powietrza), bez napędu silnikowego. Składa się z powłoki wykonanej z nieprzepuszczalnej, lekkiej tkaniny nagumowanej lub z tworzywa sztucznego, o dużej wytrzymałości i zawieszonego pod nią kosza (gondoli).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. zdrobn. od: balon
(1.2) daw. mały balon
Wiktionary
zbiornik napełniany powietrzem atmosferycznym
Balonet – komora wypełniona powietrzem, znajdująca się wewnątrz powłoki balonu lub sterowca ciśnieniowego, służąca do utrzymywania odpowiedniego kształtu balonu na uwięzi lub sterowca.
SJP.pl
Wikipedia
duży, trójkątny żagiel, bardzo wypukły, podnoszony dodatkowo na statkach sportowych zamiast foka
Balonfok – duży żagiel używany przy słabych wiatrach zamiast foka.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik od: baloniarz
przymiotnik
(1.1) sport. związany z baloniarstwem albo baloniarzami
SJP.pl
Wiktionary
sport balonowy
Balon – statek powietrzny z grupy aerostatów (statków lżejszych od powietrza), bez napędu silnikowego. Składa się z powłoki wykonanej z nieprzepuszczalnej, lekkiej tkaniny nagumowanej lub z tworzywa sztucznego, o dużej wytrzymałości i zawieszonego pod nią kosza (gondoli).
SJP.pl
Wikipedia
1. pilot balonowy lub miłośnik sportów balonowych;
2. producent lub sprzedawca baloników
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pasjonat latania balonem
SJP.pl
Wiktionary
przypominający kształtem balon; balonowaty
SJP.pl
1. mały balon (pojazd lub gumowa zabawka);
2. zdrobnienie od: balon (zwykle jako gumowa zabawka);
3. potocznie: alkomat, zwłaszcza ten używany przez policję
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od balon
(1.2) mały balon, balon-zabawka
SJP.pl
Wiktionary
zabieg leczniczy mający na celu udrożnienie i poszerzenie naczynia krwionośnego; angioplastyka
SJP.pl
związany z balonikiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. fura na gumowych kołach
Wiktionary
trójkątny żagiel podnoszony na sztagu, silnie uwypuklający się pod wpływem wiatru, używany na statkach sportowych zamiast kliwra
Kliwer – żagiel zaliczanych do sztaksli przednich. Charakteryzuje się wysoko uniesionym rogiem halsowym. Występuje przed fokiem, a przy większej liczbie sztaksli przednich może być dodatkowo poprzedzony lataczem i (rzadziej)bomkliwrem. Dawniej nazywany był również yankee.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: guma balonowa, guma do żucia; balonówka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. pot. guma balonowa
SJP.pl
Wiktionary
przypominający kształtem balon; baloniasty
SJP.pl
potocznie: guma balonowa, guma do żucia; balonówa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. guma balonowa
(1.2) mot. opona o szerokim przekroju
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: balon
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z balonem, dotyczący balonu
SJP.pl
Wiktionary
1. statek powietrzny poruszający się razem z wiatrem, składający się z powłoki wypełnionej gazem oraz gondoli;
2. zabawka dla dzieci wykonana z gumy lub tworzywa sztucznego, napełniana najczęściej powietrzem lub helem
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) slang. kobiece piersi
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: balon
SJP.pl
Wiktionary
1. szczelnie zapakowana paczka towarów tego samego rodzaju, najczęściej przeznaczona do wysyłki;
2. środowiskowo: bela zwiniętej, sprasowanej słomy, siana lub torfu;
3. dawniej: głosowanie za pomocą gałek lub kartek; balotaż
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szczelnie zapakowana paczka z towarem jednego rodzaju
(1.2) bela sprasowanej i zwiniętej słomy, siana lub ściółki
Balot – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Côte-d’Or.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 93 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 6 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Balot plasuje się na 817. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 623.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w jeździectwie: podskok konia na tylnych nogach, wykonany w miejscu
SJP.pl
1. dodatkowe głosowanie, wybór jednego z dwóch kandydatów, którzy wcześniej uzyskali tę samą liczbę głosów; dogrywka;
2. dawniej: głosowanie za pomocą gałek lub kartek; balot
SJP.pl
Wikipedia
1. układać w baloty;
2. dawniej: głosować za pomocą gałek lub kartek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) głosowanie przy pomocy czarnych i białych kartek
Wiktionary
1. bawić się na balu;
2. potocznie: bawić się, uczestniczyć w zabawach, przyjęciach itp.; balangować, imprezować, baletować
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabalować)
(1.1) pot. bawić się na balu
(1.2) pot. beztrosko spędzać czas, chodząc na przyjęcia i zabawy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. uczestniczenie w potańcówkach, zabawach towarzyskich, zakrapianych spotkaniach
Wiktionary
1. uczestnik zabawy, imprezy;
2. hulaka, utracjusz
SJP.pl
1. uczestniczka zabawy, imprezy;
2. utracjuszka
SJP.pl
dawniej: kobieta lubiąca uczęszczać na bale, zabawy
SJP.pl
przymiotnik od: bal (zabawa taneczna)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z balem, dotyczący balu
SJP.pl
Wiktionary
1. drzewo z rodziny serecznikowatych, którego drewna używano dawniej do budowy tratw, dziś jachtów; ogorzałka;
2. dawna tratwa inkaska, wykonywana z drewna drzewa o tej samej nazwie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Ochroma lagopus|ref=tak., drzewo rosnące w Ameryce Południowej i Środkowej;
(1.2) drewno balsy (1.1)
(1.3) tratwa bądź łódka z drewna balsy (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. naturalny roztwór z żywicy drzew (np. w terpentynie);
2. kosmetyk lub lek otrzymany z takiego roztworu;
3. coś przynoszącego ulgę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. kosmet. techn. półpłynna mieszanina wydzielin roślinnych;
(1.2) hist. starożytny preparat do balsamowania zwłok
(1.3) przen. coś lub ktoś kto łagodzi, przynosi spokój
(1.4) stpol. żywica
(1.5) środ. przestępcze samogon, bimber
(1.6) bot. pot. nazwa systematyczna|Ocimum basilicum|L.|ref=tak., bazylia pospolita
Balsam (łac. balsamum) – naturalny roztwór żywic w olejkach eterycznych, wydzielany przez drzewa w przewodach żywicznych. Używany w przemyśle kosmetycznym (do pielęgnacji ciała), farmaceutycznym, ma też zastosowanie techniczne (np. balsam z jodły balsamicznej używany jest w mikroskopii).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zabezpieczanie zwłok przed rozkładem; balsamizacja, tanatopraksja, tanatopraktyka
SJP.pl
związany z zabezpieczaniem zwłok przed rozkładem
SJP.pl
1. świeży i aromatyczny;
2. uspokajający, kojący
przymiotnik
(1.1) o przyjemnym zapachu, aromatyczny, przesycony balsamem
(1.2) przen. uspokajający, przynoszący ukojenie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od balsam
Wiktionary
roślina zielna lub półkrzew z rodziny niecierpkowatych; niecierpek ogrodowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Impatiens balsamina|ref=tak., roślina ozdobna o dużych różnobarwnych kwiatach;
SJP.pl
Wiktionary
1. naczynko na wonne zioła, używane przez Żydów w domu i bóżnicy, najczęściej w formie wieżyczki; besaminka;
2. roślina kwiatowa z rodziny niecierpkowatych, uprawiana w celach ozdobnych; balsamina, niecierpek balsamina
Balsaminka (spolszczona z Besaminka z hebr. הבשמים besamim – kadzidła, zioła) – liturgiczne naczynie żydowskie służące do przechowywania wonnych ziół, zwłaszcza goździków, imbiru, muszkatu, ziela angielskiego z mirtem, czy płatków róży.
SJP.pl
Wikipedia
osoba balsamująca ciała zmarłych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która balsamuje zwłoki
Balsamista (jap. 死化粧師 Shigeshoushi) – manga autorstwa Mitsukazu Mihary. Przeznaczona dla osób dorosłych. W Polsce wydawana jest przez wydawnictwo Hanami. Do tej pory ukazało się sześć tomów. W 2007 roku na podstawie komiksu Balsamista powstał serial telewizyjny, który wyemitowała telewizja TV Tokyo. Balsamista wybrany został mangą roku 2008 w plebiscycie portali Poltergeist i Anime.com.pl.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
zabezpieczanie zwłok przed rozkładem; balsamacja, tanatopraksja, tanatopraktyka
SJP.pl
balsamka ogórkowata - tropikalna i subtropikalna roślina z rodziny dyniowatych
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: balsamowiec - rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych
SJP.pl
1. zabezpieczać zwłoki przed rozkładem za pomocą środków konserwujących;
2. rozprowadzać na skórze balsam - lek lub kosmetyk
czasownik niedokonany
(1.1) dokonywać balsamowania zwłok, czyli zabezpieczenia ich przed rozkładem za pomocą specjalnych balsamów, żywic
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zabezpieczanie zwłok przed rozkładem
Wiktionary
taki, który przypomina balsam
przymiotnik
(1.1) przypominający balsam
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Commiphora|ref=tak., rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych, występujących głównie w Afryce i Bliskim Wschodzie;
(1.2) dendr. drzewo z rodzaju balsamowiec (1.1)
Balsamowiec (Commiphora Jacq.) – rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych (Burseraceae). Liczy ok. 180 gatunków występujących głównie w Afryce (na tym kontynencie rozprzestrzenionych jest 150 gatunków), poza tym w południowej Azji i w równikowej części Ameryce Południowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ balsam
przymiotnik
(1.1) związany z balsamem, dotyczący balsamu
(1.2) zawierający balsam
SJP.pl
Wiktionary
odnoszący się do balsy
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w starożytnym Rzymie: część uprzęży lub pas do noszenia miecza
SJP.pl
[czytaj: BALtazar]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
[czytaj: boltimorczyk] mieszkaniec Baltimore (miasta w USA)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Baltimore
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: BOLtimor] miasto w Stanach Zjednoczonych
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. największe miasto stanu Maryland w Stanach Zjednoczonych;
Baltimore (wym. [ˈbɒltɪmɔr]) – miasto na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, największe w stanie Maryland.
Leży około 60 km od Waszyngtonu i tworzy z nim jeden obszar metropolitalny. Jest miastem niezależnym, a więc nie wchodzi w skład żadnego hrabstwa. Zgodnie z prawem stanu Maryland posiada status identyczny jak hrabstwo dla celów statystycznych – Państwowy Urząd Statystyczny (ang.: US Census Bureau) uznaje hrabstwo za podstawę obliczeń i dlatego traktuje Baltimore na zasadzie równości z hrabstwem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: boltimorka] mieszkanka Baltimore (miasta w USA)
SJP.pl
→ Baltimore [czytaj: boltimorski]; boltimorski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baltimore, dotyczący Baltimore
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w dziedzinie baltologii; naukowiec badający kulturę i języki ludów nadbałtyckich; bałtolog, bałtysta
SJP.pl
nauka o kulturze, języku i historii ludów nadbałtyckich; bałtologia
SJP.pl
przedsiębiorstwo handlowe
Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Baltona” Spółka Akcyjna – przedsiębiorstwo handlowe, funkcjonujące na rynku międzynarodowym w obszarze obsługi pasażerów na lotniskach i przejściach granicznych.
Sklepy wolnocłowe Baltona Duty Free można znaleźć na takich portach lotniczych, jak Lotnisko Chopina w Warszawie, Lotnisko Katowice – Pyrzowice, Lotnisko Wrocław, Lotnisko Kraków, Lotnisko Poznań-Ławica, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, Lotnisko Bydgoszcz, Lotnisko Warszawa-Radom, Lotnisko Montpellier, Lotnisko Lwów. Poza tym, sklep Baltona można znaleźć na przejściu granicznym w Świnoujściu.
SJP.pl
Wikipedia
chleb baltonowski - tradycyjny, polski chleb pszenno-żytni
przymiotnik
(1.1) pochodzący z Baltony
SJP.pl
Wiktionary
wymarły bezrogi nosorożec
Paraceratherium – wymarły rodzaj bezrogiego nosorożca, a właściwie przedstawiciel rodziny Hyracodontidae z podrodziny Indricotheriinae; jeden z największych ssaków lądowych w historii. Żył od wczesnej do późnej epoki oligoceńskiej (34–23 miliony lat temu). Jego szczątki znaleziono w Eurazji od Chin do terenów byłej Jugosławii. Nazwa Paraceratherium oznacza „obok bezrogiej bestii”, odnosi się do Aceratherium, rodzaju uznawanego niegdyś za podobny.
SJP.pl
Wikipedia
poręcz oparta na słupkach, stanowiąca obramowanie balkonu, schodów itp.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zabezpieczenie, obramowanie balkonów, dachów, mostów, schodów, tarasów, wiaduktów, itp., montowane zazwyczaj na krawędzi zabezpieczanego elementu i często pełniące jednocześnie funkcję ozdobną;
Balustrada – ażurowe lub pełne zabezpieczenie (ogrodzenie) schodów, tarasów, balkonów, dachów, wiaduktów, mostów itp., montowane zazwyczaj na krawędzi zabezpieczanego elementu i pełniące jednocześnie funkcję ozdobną. Balustrada może być również ażurową przegrodą pomiędzy pomieszczeniami lub wydzielającą część większej przestrzeni (np. w kościołach oddziela prezbiterium od nawy, kaplice od nawy).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: balustrada
SJP.pl
związany z balustradą, dotyczący balustrady
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z balustradą, dotyczący balustrady; mający formę balustrady
SJP.pl
Wiktionary
filipińska potrawa w postaci gotowanego ptasiego jaja, w którym znajduje się rozwinięty zarodek
Balut (tagalski balut, laot. Khai Luk, khmer. Pong tea khon, wiet. Trứng vịt lộn lub Hột vịt lộn) – tradycyjna potrawa wielu kuchni południowo-wschodnioazjatyckich, zwłaszcza kuchni wietnamskiej, laotańskiej, khmerskiej, filipińskiej oraz – w mniejszym stopniu – chińskiej (ściślej: południowochińskiej). Balut stanowi danie przejściowe: nabiałowo (jajeczno)-mięsne i ma postać gotowanego jajka kaczego (rzadziej kurzego), wewnątrz którego znajduje się w pełni uformowany zarodek ptaka, którego spożywa się w całości – wraz z kośćmi, dziobem itd. Okres inkubacji jaj zależy od upodobań konsumentów i jest różny w poszczególnych krajach. Najdłużej inkubują jaja Wietnamczycy, którzy preferują 21-dniowe zarodki kacze.
SJP.pl
Wikipedia
→ balwierz
SJP.pl
→ balwierz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub zawodem balwierza, dotyczący balwierza
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej: fryzjer wykonujący także zabiegi felczerskie; cyrulik, balbierz, barbierz;
2. regionalnie: fryzjer
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. fryzjer zajmujący się także m.in. rwaniem zębów i wykonujący zabiegi felczerskie; Gloger.
(1.2) poznań. fryzjer
Zawód
Nazwisko
Postać literacka, zobacz:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: balZAK] nazwisko francuskie, m.in. Honoré de Balzac [czytaj: onoRE de balZAK] - pisarz francuski
Geografia:
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, np. Honoriusz Balzak (Honoré de Balzac, 1799-1850), pisarz francuski
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. spolszczone nazwisko francuskiego powieściopisarza Balzaca;
Honoré de Balzac wym. [ɔnɔ'ʀe ‘də bal’zak], Honoriusz Balzak (ur. 20 maja 1799 w Tours, zm. 18 sierpnia 1850 w Paryżu) – francuski powieściopisarz, obok Dickensa i Tołstoja jeden z najważniejszych twórców współczesnej powieści europejskiej, autor monumentalnego cyklu powieściowego Komedia ludzka (La comédie humaine).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wszystko, co dotyczy życia i twórczości Balzaka
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Balzaka
(1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Balzakiem i jego twórczością
SJP.pl
Wiktionary
znawca, miłośnik dzieł Balzaka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. znawca lub badacz twórczości Balzaka
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
1. taki jak u Archimedesa, charakterystyczny dla Archimedesa; balzakowy;
2. o wieku kobiety: dojrzały, między 30. a 40. rokiem życia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z twórczością Honoriusza Balzaka
SJP.pl
Wiktionary
taki jak u Archimedesa, charakterystyczny dla Archimedesa; balzakowski
SJP.pl
wykrzyknik naśladujący bicie zegara; bim, bom, bim-bam, bim-bom
Bam (pers. بم) – miasto położone w pustynnym rejonie południowo-wschodniego Iranu, w prowincji Kerman. Znane na świecie dzięki ruinom starożytnego miasta Arg-e Bam. W 2004 krajobraz kulturowy miasta Bam został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
SJP.pl
Wikipedia
ołtarz pod gołym niebem wzniesiony ku czci kananejskich bogów płodności
Bama (hebr. "wyżyna") – typ kananejskiego sanktuarium. Zazwyczaj miała postać sztucznego lub naturalnego wzgórza, na szczycie którego ustawione były betyle albo kamienne stele poświęcone bóstwu. Wyżyny miewały także formę niskiego kamiennego podwyższenia, z kilkoma stopniami umożliwiającymi wejście.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bamako
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bamako
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bamako (stolicy Mali)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bamako
SJP.pl
Wiktionary
→ Bamako
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Bamako
SJP.pl
Wiktionary
stolica Mali
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Mali;
Bamako – stolica i największe miasto Mali. Położone w południowo-zachodniej części kraju, nad rzeką Niger, w pobliżu granicy z Gwineą. Współrzędne geograficzne Bamako to 12°39′N i 8°0′W.
Bamako to jedno z najszybciej zaludniających się miast na świecie. Od 2000 r. jego populacja wzrosła ponad dwukrotnie i oczekuje się, że ten szybki wzrost będzie się utrzymywał w nadchodzących dziesięcioleciach. Według spisu w 2022 roku liczy 4,2 mln mieszkańców. Większość mieszkańców miasta żyje w nieformalnych osiedlach. Ten niekontrolowany rozwój w połączeniu z coraz częstszymi i dotkliwszymi deszczami sprawia, że miasto jest narażone na powodzie: w 2019 r. w ciągu zaledwie jednej nocy zginęło 16 osób.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
język afrykański, używany głównie w Mali
Bambara albo Bamana – grupa etniczna w Afryce Zachodniej, której przedstawiciele zamieszkują obszary w środkowym biegu Nigru – głównie w południowo-wschodnim Mali, gdzie stanowią 31% ludności. Mniejsze społeczności Bambara znajdują się w Gwinei (1% ludności), Francji, Senegalu, Nigrze, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Mauretanii. Posługują się językiem bambara należącym do grupy mande rodziny nigero-kongijskiej.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. kobieta głupia, ociężała umysłowo; także o mężczyźnie (z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym);
2. kobieta gruba, otyła; także o mężczyźnie (z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. głupek, grubas, ciężki umysł
SJP.pl
Wiktionary
1. mieszkaniec kilku wsi pod Poznaniem, potomek osadników niemieckich;
2. potocznie: bogaty mieszkaniec wsi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Poznań., łódź.zamożny chłop, bogaty gospodarz
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bogaty rolnik
(1.3) gw-pl|Poznań. niemiecki osadnik, wieśniak pochodzenia niemieckiego;
(1.4) gw-pl|Poznań. człowiek nieokrzesany, prymitywny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bambergu; osoba z tego miasta
Wiktionary
miasto w Niemczech
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Niemczech, w Bawarii;
Bamberg – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Frankonia, siedziba regionu Oberfranken-West oraz powiatu Bamberg (do którego nie należy). Leży nad rzeką Regnitz, która w odległości około 7 km od centrum miasta dwoma ramionami uchodzi do Menu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Bamberg, miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria;
(1.2) astr. planetoida 324;
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie:
1. osadniczka niemiecka;
2. żona bogatego gospodarza;
3. kobieta prymitywna, nieokrzesana
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bambergu; kobieta z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
→ Bamberg
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bambergiem, dotyczący Bambergu (hist. Bambergi)
(1.2) poznań. dotyczący bambra, potomka niemieckich osadników w Poznańskiem
(1.3) poznań. gw-pl|Górny Śląsk. łódź. dotyczący bogatego chłopa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wymierzony policzek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. duże gospodarstwo
Wiktionary
potocznie: manatki, rzeczy osobiste
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rzeczy osobiste
(1.2) starocie
SJP.pl
Wiktionary
ktoś słaby, początkujący; słabeusz, nieudacznik
SJP.pl
wyidealizowane i naiwne postrzeganie świata przyrody; bambizm, bambizacja
SJP.pl
1. potocznie: czułe, serdeczne zwrócenie się do jakiejś osoby, np. narzeczonej, dziecka itp.;
2. odmiana dyni melonowej; bania;
3. wizerunek dzieciątka Jezus;
4. środowiskowo: tabletka amfetaminy
SJP.pl
Wikipedia
wyidealizowane i naiwne postrzeganie świata przyrody; bambizm, bambinizm
SJP.pl
wyidealizowane i naiwne postrzeganie świata przyrody; bambinizm, bambizacja
SJP.pl
pogardliwie: Murzyn; czarnuch, morus, bambus, asfalt
Bambo – wiersz dla dzieci Juliana Tuwima opublikowany po raz pierwszy w 1935 na łamach „Wiadomości Literackich”.
SJP.pl
Wikipedia
scenka rodzajowa, zwykle o charakterze groteskowym, w malarstwie europejskim
SJP.pl
ciepły, miękki pantofel domowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) obuw. miękki, ciepły kapeć noszony w domu
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: rubaszny figiel, żart; bambocjada
SJP.pl
miękkie obuwie domowe
Kapcie (regionalnie: łapcie, chapcie, bambosze, pantofle, lacie, papucie, laczki, ciapy itp.) – rodzaj obuwia przeznaczony do noszenia w mieszkaniu. Czasem jako kapcie używane są inne rodzaje obuwia takie jak: klapki, japonki, drewniaki czy pantofle.
SJP.pl
Wikipedia
mały bambosz, zwykle dziecięcy
SJP.pl
mały bambosz, zwykle dziecięcy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. rzeczy osobiste
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Poznań. placek ziemniaczany pieczony bezpośrednio na piecu
Wiktionary
w potocznym wyrażeniu: zrobić kogoś w bambuko - oszukać kogoś, ośmieszyć
SJP.pl
drewniejąca bylina z rodziny wiechlinowatych (traw); źdźbła do 30 cm średnicy; rośnie bardzo szybko, do 1 m na dobę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Bambusa|Shreb.|ref=tak., rodzaj wieloletnich roślin trawiastych o drewniejących łodygach, z rodziny wiechlinowatych;
(1.2) bot. pot. roślina z rodzaju bambus (1.1)
(1.3) pot. roślina z podrodziny bambusowych, podobna do bambusa (1.2), jednak z innego rodzaju
(1.4) pot. materiał, drewno uzyskane z bambusa (1.2) lub bambusa (1.3)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) pogard. obraź. osoba rasy żółtej bądź czarnej
(2.2) stud. student rasy żółtej bądź czarnej
(2.3) uczn. ktoś głupi
Bambus (Bambusa Shreb.) – rodzaj roślin wieloletnich o drewniejących łodygach, należący do rodziny wiechlinowatych. Stanowi jeden z kilkudziesięciu rodzajów zwyczajowo określanych mianem „bambusów”, wchodzących w skład podrodziny bambusowych (Bambusoideae). Rodzaj liczy ok. 130 gatunków występujących w tropikalnej i subtropikalnej części Azji, poza tym niektóre gatunki są szeroko rozpowszechnione w uprawie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bambus
SJP.pl
o cechach bambusowatych (podrodzina roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bambusowatych (podrodzina roślin)
przymiotnik
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny bambusowatych
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: bambus
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj gryzoni z rodziny ślepcowatych
Nazwą bambusowiec określane są:
SJP.pl
Wikipedia
bambusówka chińska - gatunek ptaka z rodziny kurowatych
SJP.pl
przymiotnik od: bambus
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bambusem, dotyczący bambusa, zrobiony z bambusa, składający się z bambusa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Zaolzie. wymierzony policzek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Afganistanie, w górach Hindukusz;
(1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bamianem, dotyczący Bamianu
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bredzić
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kręcić się w głowie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. oszołomiony
Wiktionary
1. w średniowieczu (od X w.): zarządca banatu - okręgu wojskowego na Węgrzech;
2. węgierski namiestnik w krajach słowiańskich w okresie ich przynależności do Węgier;
3. w Jugosławii w latach 1929-1941: zarządca okręgu (banowiny)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) drobna moneta rumuńska równa setnej części leja;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) hist. węgierski wojskowy zarządca lub namiestnik;
(2.2) hist. w Jugosławii lat 1929–1941: zarządca prowincji
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(3.1) środ. inform. blokada użytkownika w Internecie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. kolej. pociąg
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. tramwaj
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. kolej. kolej
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk. kolej. dworzec kolejowy
(1.5) stpol. płaszczyzna narzędzia (kowadła, młota)
Wiktionary
1. w średniowieczu (od X w.): zarządca banatu - okręgu wojskowego na Węgrzech;
2. węgierski namiestnik w krajach słowiańskich w okresie ich przynależności do Węgier;
3. w Jugosławii w latach 1929-1941: zarządca okręgu (banowiny)
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ Banat (kraina historyczna)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Banatem, dotyczący Banatu
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Banaczek (ang. Banacek) – amerykański telewizyjny serial kryminalny, zrealizowany w latach 1972–1974 z George’em Peppardem w roli tytułowego detektywa polskiego pochodzenia. W Polsce był emitowany pod koniec lat 70. w TVP.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. nadawanie cech banalności, łatwizny, trywialności;
2. stawanie się banalnym, prostym, błahym
Banalizacja – techniczne przystosowanie szlaku kolejowegodo kursowania pociągów po każdym z torów szlakowych w obu kierunkach. Umożliwia to prowadzenie ruchu kolejowego po torze sąsiednim niejako "pod prąd" podczas prac modernizacyjnych, awarii czy też w celu wyprzedzenia (lub przepuszczenia) innego pociągu.
SJP.pl
Wikipedia
nurt w literaturze polskiej, zakładający celowe pisanie nieinteresujących tekstów w nudny sposób
Banalizm – termin Pawła Dunin-Wąsowicza, oznaczający nurt w literaturze polskiej przejawiający się celowym pisaniem tekstów nieinteresujących w sposób nudny. Twórca terminu dodał to hasło do tytułu polskiego tłumaczenia pracy Michaela Fleischera Overground: cechy charakterystyczne – tendencje – prądy. Niemiecki badacz zajął się w niej literaturą tzw. trzeciego obiegu, czyli art-zinów z lat 80. i 90. W analizowanych utworach dostrzegł pewne awangardowe działanie formalne, które nazwał "metodą zerową", czyli budowanie napięcia, które nie zostaje rozładowane przez puentę, ale trywializowane. Jako przykład można przytoczyć krótki utwór Dariusza Brzóski-Brzóskiewicza pt. PORTRET WŁASNY (BOGDAN):
SJP.pl
Wikipedia
uważać coś za banalne, czynić coś banalnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) czynienie czegoś banalnym
Wiktionary
stawać się banalnym, trywialnym, oczywistym; powszednieć
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: banalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: banalny
SJP.pl
→ banalny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co banalne
SJP.pl
Wiktionary
1. pozbawiony oryginalności; pospolity, szablonowy, oklepany;
2. mało znaczący, nieistotny; błahy;
3. bardzo łatwy
przymiotnik
(1.1) zwyczajny, przeciętny, pozbawiony oryginalności
(1.2) błahy, mało ważny
(1.3) bardzo łatwy
SJP.pl
Wiktionary
owoc tropikalny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina z rodziny bananowatych;
(1.2) spoż. owoc banana (1.1), podłużny, zazwyczaj żółty
(1.3) pot. szeroki i szczery uśmiech
(1.6) środ. pałka policyjna
(1.7) pot. podłużny ponton przypominający banan (1.2)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. pogard. młody człowiek pochodzący z bogatej rodziny, prowadzący beztroski tryb życia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: banan
SJP.pl
miejsce hodowli bananów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od banan
Wiktionary
kobieta uwielbiająca jeść banany
SJP.pl
osoba uwielbiająca jeść banany
SJP.pl
ptak afrykański; szyszak; chełmiak; turak
SJP.pl
Wikipedia
sięgająca ziemi spódnica, uszyta z podłużnych kawałków materiału; bananówka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. spódnica uszyta z długich pasm materiału
SJP.pl
Wiktionary
rodzina roślin jednoliściennych, spotykanych w okolicach zwrotnikowych, o wielkich liściach wyrastających z kłącza
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Musaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin tropikalnych należąca do rzędu imbirowców;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach bananowatych (rodzina roślin)
przymiotnik jakościowy
(1.1) bot. przypominający kształtem owoc banana
(1.2) bot. o cechach roślin z rodziny bananowatych
SJP.pl
Wiktionary
1. palma bananowa;
2. statek, który jest przystosowany i wykorzystywany do transportowania bananów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. banan (roślina)
(1.2) żegl. statek do przewożenia bananów (owoców bananowca (1.1))
(1.3) kulin. ciasto z bananami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. młody człowiek prowadzący „bananowy”, beztroski tryb życia dzięki pozycji społecznej rodziców
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
likier bananowy na spirytusie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. spódnica uszyta z długich pasm materiału
(1.2) pot. daw. dziewczyna żyjąca beztrosko na koszt rodziców
(1.3) spoż. nalewka bananowa
SJP.pl
Wiktionary
pomieszczenie przeznaczone do hodowli palm bananowych; dojrzewalnia bananów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. dojrzewalnia bananów
SJP.pl
Wiktionary
zrobiony z bananów i truskawek, mający smak bananów i truskawek itp. (np. koktajl bananowo-truskawkowy)
SJP.pl
1. przymiotnik od: banan; zrobiony z bananów lub podobny do banana;
2. o kolorze: taki, jak banan
przymiotnik
(1.1) dotyczący bananów (drzew i owoców)
(1.2) przyrządzony z bananów, z dodatkiem bananów
(1.3) mający kolor banana: żółty o odcieniu zielonkawym, jasnożółty
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nadgraniczna prowincja wojskowa w średniowiecznych Węgrzech, zarządzana przez bana
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowo-wschodniej Europie, w południowej części Wielkiej Niziny Węgierskiej;
Banat może dotyczyć:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pszenica pochodzenia węgierskiego
SJP.pl
to, co jest oczywiste, powszechnie znane; komunał, truizm, frazes
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) powiedzenie niemające głębszej treści, ogólnie znane
(1.2) brak oryginalności w czymś
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: bant
SJP.pl
[czytaj: bend] zespół muzyczny (zwłaszcza jazzowy lub rozrywkowy)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. zespół muzyczny
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: banda
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. taśma izolacyjna
Wiktionary
1. grupka osób popełniających czyny niezgodne z prawem;
2. potocznie: grupa, gromada osób;
3. ogrodzenie zabezpieczające ustawiane na zewnętrznych krawędziach torów wyścigowych, saneczkowych i lodowisk;
4. listwa wokół stołu bilardowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zorganizowana grupa przestępcza
(1.2) przen. żart. kilkoro ludzi, których łączy np. podobieństwo, zainteresowania, przeżycia, żyjących podobnie
(1.3) przen. duża i uciążliwa grupa ludzi
(1.4) ochronna bariera wzdłuż jezdni
(1.5) sport. ochronne ogrodzenie okalające miejsce odbywania konkurencji sportowych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeka w Wybrzeżu Kości Słoniowej
Bandama – rzeka w Wybrzeżu Kości Słoniowej, obok Komoé i Sassandry jedna z trzech najważniejszych rzek kraju.
Ma długość ok. 700 km (od źródeł Białej Bandamy), a powierzchnia jej dorzecza wynosi 97 tys. km². Uchodzi do Zatoki Gwinejskiej.
W środkowym biegu rzeki znajduje się elektrownia wodna i zbiornik retencyjny Kossou.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj chusty na głowę; bandanka
SJP.pl
nakrycie głowy w kształcie chusty, pochodzące ze Wschodu; bandanna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wzorzysta chustka noszona na szyi, twarzy lub na głowie;
Bandana – trójkątna lub kwadratowa chusta o dużym wyborze kolorów zakładana na głowę lub szyję, wiązana zazwyczaj na karku. Ma ona charakter ochronny lub dekoracyjny.
Bandany występują często w różnych kulturach i religiach, głównie wśród kobiet: ortodoksyjnych żydówek, muzułmanek oraz ortodoksyjnych chrześcijanek (na przykład amiszek). Są także popularne wśród członków kultury hip-hopu oraz gangów ulicznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj chusty na głowę; bandanka, bandamka
SJP.pl
rodzaj chusty na głowę; bandamka
SJP.pl
nakrycie głowy w kształcie chusty, pochodzące ze Wschodu; bandana
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
taśma służąca do mocowania opatrunku, unieruchomienia kończyny itp.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. długi pas tkaniny lub dzianiny stosowany do owijania na ciele z różnych powodów, np. mocowania opatrunku, ochrony dłoni w boksie itp.;
(1.2) techn. izolująca lub wzmacniająca taśma nakładana na przewody, rury lub podłużne elementy konstrukcyjne
Bandaż (fr. bandage) – płat lub wstęga gazy, płótna, muślinu bądź innej tkaniny, dzianiny a nawet tkanino-dzianiny; stosowany do mocowania opatrunków, unieruchomienia kończyny lub powstrzymania krwawienia. W sprzedaży występuje najczęściej w postaci rolek taśmy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zabezpieczać przed uszkodzeniem, zniszczeniem;
2. owijać bandażem
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zakładać bandaż, owijać bandażem
(1.2) techn. zabezpieczać rury przez owijanie ich materiałami izolacyjnymi lub ochronnymi
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) owijanie bandażem
Wiktionary
1. maszyna do bandażowania uzwojeń wirników silników elektrycznych;
2. torba sanitariusza wojskowego, zawierająca materiały opatrunkowe
SJP.pl
1. dział rzemiosła obejmujący wytwarzanie materiałów i urządzeń ortopedycznych i protetycznych;
2. technika bandażowania chorych
SJP.pl
→ bandaż
SJP.pl
zdrobnienie od: bandaż
SJP.pl
rzemieślnik wytwarzający części do protez oraz elementy do aparatów ortopedycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odzież. szeroka opaska przykrywająca biust i tworząca prosty dekolt, bez ramiączek, czasem marszczona w celu uwydatnienia biustu; także bluzka lub sukienka z takim dekoltem
przymiotnik
(2.1) mający dekolt w formie bandeau (1.1)
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jubil. kolczyk z podłużnym kamieniem
Wiktionary
instrument muzyczny z grupy idiofonów dętych klawiszowych, rodzaj małej harmonii ręcznej
SJP.pl
1. flaga na statku, będąca flagowym znakiem przynależności państwowej i charakteru działania;
2. przenośnie: flota, marynarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. flaga określająca przynależność państwową statku wodnego;
(1.2) żegl. przynależność państwowa statku wodnego lub floty;
Bandera (z hiszp. Bandera) – podstawowa flaga podnoszona na jednostce pływającej, określająca przynależność państwową statku, w szerszym znaczeniu sama przynależność państwowa (np. statek bandery estońskiej). Bandera ma najczęściej kształt prostokąta, jej kolorystyka, wzór oraz proporcje wymiarów określone są w ustawodawstwie danego państwa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
lina służąca do wciągania bandery
SJP.pl
1. konny oddział eskorty honorowej, biorący udział w pewnych uroczystościach, np. w powitaniu znakomitych osób; świta konna, orszak konny;
2. dawniej: węgierska chorągiew jazdy, wystawiana przez króla, magnatów, miasta itd.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hipol. konna eskorta honorowa
(1.2) daw. chorągiew, sztandar
(1.3) daw. hipol. wojsk. węgierska chorągiew jazdy
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bandeRILja lub bandeRIja] mała włócznia używana w czasie korridy do drażnienia byka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. dziryt z chorągiewką używany podczas corridy
Banderilla (l.mn. banderillas) – odmiana hiszpańskiej przekąski (tapas).
Banderilla składa się z produktów nadzianych na drewniany szpikulec długości około 10 cm (może to być wykałaczka). Nadziewa się na niego najczęściej pikle, np. ogórki, oliwki, cebulę, paprykę chili, ale może to też być jajko lub kawałek chleba. Istotą dania jest umiejętne połączenie smaku kwaśnego (pikle) z ostrym (chili).
Nazwę przyjęto od kolczastej rzutki używanej podczas walki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: banderilJEro lub banderiJEro] zapaśnik korridy wbijający bykowi banderillę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. uczestnik korridy wbijający w kark byka banderillę
SJP.pl
Wiktionary
1. opaska na pliku banknotów, świadcząca, że zostały one przeliczone;
2. opaska na opakowaniu, świadcząca, że zawartość jest nienaruszona albo że uiszczono cło lub podatek akcyzowy;
3. opaska na papierach przesyłanych pocztą;
4. ornament w kształcie wstęgi, zwykle z napisem;
5. dawniej: proporczyk, chorągiewka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) papierowa opaska na towarach, banknotach, dokumentach;
(1.2) ornament w formie wstęgi, zwykle z odpowiednim napisem, występujący głównie w malarstwie średniowiecznym
(1.3) daw. chorągiewka, proporczyk
Banderola – prostokątna, papierowa opaska naklejana na opakowanie, świadcząca o tym, że towar jest oryginalny i nienaruszony lub jako świadectwo zapłacenia przez producenta lub importera podatku akcyzowego.
Wymiary banderoli i wzory nadruku zależą od rodzaju towaru i wysokości opłaconego podatku, a gatunek papieru i stosowana technika drukarska mają uniemożliwiać jej sfałszowanie. W niektórych państwach członkowskich UE znaki akcyzy przyjmują formę hologramów naklejanych na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych (w szczególności w branży winiarskiej czy spirytusowej) czy formę e-banderol (w branży tytoniowej).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: banderola
SJP.pl
zakładać na coś banderolę, oklejać banderolą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zakładanie lub naklejanie banderoli
Wiktionary
członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, działającej w czasie II wojny światowej (od nazwiska przywódcy Stepana Bandery)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. hist. członek organizacji nacjonalistycznej działającej w czasie II wojny światowej na Ukrainie;
SJP.pl
Wiktionary
członkini nacjonalistyczno-faszystowskiej organizacji na Ukrainie w okresie drugiej wojny światowej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) polit. hist. związany ze Stepanem Banderą lub z jedną z powiązanych z nim organizacji (OUN-B, UPA);
(1.2) polit. związany z kultem, upamiętnianiem Stepana Bandery, odwołujący się do dziedzictwa politycznego po Stepanie Banderze, banderyzmu
(1.3) pot. pejor. związany z ukraińskim nacjonalizmem
SJP.pl
Wiktionary
związany z banderą, dotyczący bandery
SJP.pl
rzadko: zapaśnik korridy wbijający bykowi banderillę; banderillero
SJP.pl
stosowanie retoryki i symboliki banderowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Chaeropus|Ogilby|ref=tak., wymarły torbacz z rodziny bandikowatych
Wiktionary
rodzaj gryzoni z podrodziny myszy
Bandikot (Bandicota) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Chaeropodidae|Gill|ref=tak., wymarła monotypowa rodzina ssaków z rzędu jamrajokształtnych;
Bandikowate (Chaeropodidae) – wymarła monotypowa rodzina ssaków z rzędu jamrajokształtnych (Peramelemorphia).
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wstążka do włosów
Wiktionary
[czytaj: bendlider] lider zespołu muzycznego; bandlider
SJP.pl
→ bandleader [czytaj: bandliderka]; bandliderka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wstążeczka
Wiktionary
lider zespołu muzycznego; bandleader
SJP.pl
→ bandlider; bandleaderka
SJP.pl
birmańska sztuka walki wręcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rodzaj psa obronnego o nieujednoliconym genotypie i zróżnicowanym wyglądzie, będący krzyżówką dużych, walecznych ras
Bandog – polski zespół hardcore punk, działający w latach 90.
Nazwa zespołu wywodzi się od rasy psów, które posiadają członkowie zespołu. Członkowie zespołu są wielkimi fanami hokeja na lodzie, a szczególnie klubu Cracovia, czemu dali wyraz w piosence Jest sobota, która jednakże nie ukazała się na żadnym oficjalnym wydawnictwie.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pas skórzany przewieszony przez ramię, używany przez jazdę w XVII i XVIII wieku do zawieszania na nim lekkiej broni palnej;
2. lekka broń palna noszona przez jazdę w XVII i XVIII wieku na takim pasie
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: szeroki pas skórzany przewieszony przez ramię, podtrzymujące broń palną albo ładownicę; bandolet
Bandolier, także bandolet (z fr. bandoulière – pas przez ramię) – szeroki pas noszony przez ramię (skośnie w poprzek tułowia), służący do przenoszenia amunicji. Niekiedy do bandolierów mocowano również broń palną (zob. bandolet) oraz akcesoria do jej obsługi.
Bandolier bywa często mylony z taśmą amunicyjną, która w niektórych przypadkach noszona jest przez żołnierzy w analogiczny sposób.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj harmonii ręcznej, odmiana koncertyny; popularna w Argentynie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów;
Bandoneon – instrument z grupy idiofonów dętych klawiszowych (według innej klasyfikacji należy do grupy aerofonów), rodzaj harmonii ręcznej w typie concertiny, często mylony z akordeonem. Posiada 88 lub więcej guzików i czworokątną obudowę. Zbudowany został w 1854 roku w Niemczech przez Heinricha Banda i od jego nazwiska pochodzi nazwa instrumentu. Pierwotnie miał służyć do grania muzyki religijnej w kościołach; współcześnie wykorzystywany jest przede wszystkim do grania tanga. Wirtuozem bandoneonu był Astor Piazzolla.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: ludowy ukraiński instrument muzyczny szarpany; bandura
Bandora – dawny, strunowy instrument muzyczny najbardziej rozpowszechniony w XVI i XVII wieku w Anglii. Wyglądem przypominała dużych rozmiarów cytarę, która rozpowszechniona była w tym samym czasie w zachodnich regionach Europy kontynentalnej. Bandora miała płaskie pudło rezonansowe z niskimi, falistymi boczkami i długą szyjkę z metalowymi progami, zwieńczoną esowato uformowaną i ozdobioną rzeźbiarskimi ornamentami główką. Wyposażona była w 5 do 10 zdwojonych, metalowych (żelaznych lub mosiężnych) strun. Wykorzystywana była głównie do akompaniamentu oraz w roli instrumentu realizującego basso continuo. Struny szarpano zazwyczaj palcami, rzadziej dużym plektronem.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe: robotnik najmujący się do pracy na roli poza miejscem zamieszkania
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. zaw. najemny sezonowy robotnik rolny;
Bandos (bandoch, bandor) – dawna nazwa robotnika sezonowego wynajmującego się do pracy w rolnictwie, najczęściej latem i jesienią, w okolicach znacznie oddalonych od miejsca zamieszkania.
Zjawisko rozwinęło się na początku XIX wieku i było związane z likwidacją poddaństwa. Na ziemiach polskich poddaństwo zlikwidowano na podstawie tzw. dekretu grudniowego wprowadzonego 21 grudnia 1807 roku przez władze Księstwa Warszawskiego. Bandosi wywodzili się przede wszystkim z bezrolnej oraz małorolnej ludności wsi. Po przeprowadzonym w 1864 roku uwłaszczeniu chłopów wychodźstwo przekształciło się w sezonową emigrację zarobkową, krajową lub zagraniczną. Najliczniejsze rzesze bandosów stanowili mieszkańcy przeludnionych wiosek małopolskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
najemna robotnica rolna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta pracująca na roli poza miejscem zamieszkania
(1.2) gwara. przestępcza dziewczyna ze wsi
(1.3) gw-pl|Warszawa. prostytutka
SJP.pl
Wiktionary
→ bandos
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ banda
SJP.pl
wieś w województwie podkarpackim
Bandrów Narodowy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne.
Wołoska wieś królewska Bandrow położona była w 1589 roku w starostwie przemyskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Indonezji
Bandung – miasto w Indonezji, ośrodek administracyjny prowincji Jawa Zachodnia, liczy ponad 2,4 mln mieszkańców, a razem z przedmieściami około 6 milionów.
SJP.pl
Wikipedia
→ Bandung
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bandungiem, dotyczący Bandungu
SJP.pl
Wiktionary
ludowy ukraiński instrument muzyczny szarpany
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. ludowy instrument muzyczny przypominający lutnię z długą szyjką;
Bandura (prawdopodobnie z gr. pandóra – wszystko dająca) – ukraiński ludowy instrument muzyczny należący do chordofonów, w którym struny szarpie się palcami lub plektronem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lud. mit. duch bagienny, straszydło
Wiktionary
mała bandura
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bandurzyć.
Wiktionary
czasownik
(1.1) daw. grać, pobrzękiwać na bandurze
(1.2) daw. gadać, gwarzyć o rzeczach małej wagi i niemądrych
czasownik zwrotny bandurzyć się
(2.1) zbierać się na burzę
Wiktionary
grający na bandurze
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk, który gra na bandurze
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
rodzaj hokeja na lodzie, w którym zamiast krążka używa się piłeczki; hokej rosyjski
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. odmiana hokeja;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: banda
(2.2) M., B. i W. lm. od: band
Bandy – zespołowa gra sportowa podobna do hokeja na lodzie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bandyta
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bandytą, dotyczący bandyty
przymiotnik jakościowy
(2.1) właściwy bandycie, charakterystyczny dla bandyty
SJP.pl
Wiktionary
1. dokonywanie napadów, grabieży i morderstw; bandytyzm;
2. działanie przynoszące ludziom szkodę, zasługujące na potępienie i karę; bandytyzm;
3. ogół bandytów
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. bandytyzm
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zbir, człowiek żyjący z bandytyzmu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek dopuszczający się ciężkich przestępstw, w tym napadów i morderstw
Bandyta – osoba dokonująca napadów lub morderstw, przestępca (bandytyzm)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. bandyckie postępowanie;
2. ogół bandytów
SJP.pl
→ bandyta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta bandyta
SJP.pl
Wiktionary
bandyctwo;
1. dokonywanie napadów, grabieży i morderstw;
2. działanie przynoszące ludziom szkodę, zasługujące na potępienie i karę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dokonywanie ciężkich przestępstw, w tym zabójstw i rozbojów
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środek oszałamiający pochodzenia roślinnego
Wiktionary
skakanie z dużej wysokości na długiej, elastycznej linie; lina używana podczas takich skoków; bungee; bungie
SJP.pl
potocznie: brzuch; bańdzioch, bebech, brzucho, wancioch, wancioł
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraków. brzuch
(1.2) gw. więzienna brzuch, żołądek
SJP.pl
Wiktionary
złoczyńca, gagatek, opryszek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zgrub. bandyta
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) środ. mot. Fiat 125
SJP.pl
Wiktionary
→ bandzior
SJP.pl
→ bandzior
SJP.pl
dokonywanie aktów przemocy, rozbojów, morderstw; bandytyzm
SJP.pl
instrument muzyczny, rodzaj gitary; banjo; banjola; bandżola
Banjo (bandżo) – muzyczny instrument strunowy z grupy szarpanych.
SJP.pl
Wikipedia
instrument muzyczny, rodzaj gitary; banjola; banjo; bandżo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. strunowy instrument muzyczny, odmiana banjo;
Bandżola, bandżolka – instrument muzyczny, odmiana banjo mandolinowego; bardzo popularny w Warszawie przed II wojną światową, używany przez podwórkowe kapele; wyparty przez gitarę.
Pudło rezonansowe bandżoli zbudowane jest podobnie jak w tradycyjnym banjo, natomiast układ strun odpowiada mandolinie (cztery podwójne struny). Technika gry jest taka sama jak dla mandoliny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stolica Gambii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Gambii;
Bandżul (ang. Banjul) – stolica i czwarte co do wielkości miasto Gambii (największe jest pobliskie miasto Serrekunda), usytuowane na wyspie St. Mary (albo Banjul Island) u ujścia rzeki Gambii do Oceanu Atlantyckiego. Ludność miasta zmniejszyła się w ostatnich latach, obecnie zamieszkuje je 34,4 tys. (2006), podczas gdy w 1993 mieszkało tu 42,6 tys. osób. Gwałtownie natomiast rosła liczba ludności zespołu miejskiego Wielki Bandżul (Greater Banjul Area). W 2003 zamieszkiwało go 357,2 tys. osób, czyli blisko dwa razy więcej niż 20 lat wcześniej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bandżulu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bandżulu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bandżulu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bandżulu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec stolicy Gambii - Bandżulu
SJP.pl
mieszkanka Bandżulu (stolicy Gambii)
SJP.pl
→ Bandżul (stolica Gambii)
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Bandżul
SJP.pl
Wiktionary
osoba grająca na bandżo
SJP.pl
kobieta grająca na bandżo
SJP.pl
drzewo iglaste z rodziny sosnowatych; sosna Banksa
SJP.pl
banner, reklama umieszczana na stronie internetowej, a także zawieszana na budynkach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jedna z form reklamy w postaci zdjęcia lub innej grafiki umieszczanej na stronach internetowych lub na budynkach
(1.2) stpol. ganek, altanka, strych
Banner, baner – forma reklamy, komunikatu lub innego przekazu. Najczęściej jest to wydrukowany na płachcie materiału przekaz informacyjny lub reklamowy.
W internecie banner to graficzna forma przekazania treści informacyjnych bądź reklamowych, często będąca odnośnikiem do strony promowanego produktu. Jednym z rodzajów banerów internetowych jest interaktywny „baner rozwijany” (ang. expand banner), który rozwija się do większej postaci w wyniku pewnej interakcji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki baner
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. puszka
(1.2) białystok. konserwa
Wiktionary
→ baner; bannerowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z banerem, dotyczący baneru
SJP.pl
Wiktionary
wykrzyknik naśladujący odgłos wystrzału z broni palnej
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Indiach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. Bangaluru, miasto w południowych Indiach (oficjalna nazwa do 2006 roku);
Bengaluru (wym. [ˈbeŋgɐɭuːɾu], hindi बेंगलूरु, trb.: Bengaluru, trl.: Beṁgalūru; kannada ಬೆಂಗಳೂರು, ang. Bangalore) – aglomeracja w południowych Indiach przekraczająca 10 milionów mieszkańców. Znany ośrodek IT.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bangaluru
SJP.pl
mieszkanka Bangaluru
SJP.pl
→ Bangalur (miasto w Indiach)
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Bangalurem (od 2006 roku: Bengaluru)
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: benger] przebojowy utwór muzyczny; hit, szlagier
SJP.pl
stolica Republiki Środkowoafrykańskiej
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stolica Republiki Środkowoafrykańskiej;
Bangi (fr. Bangui) – stolica i największe miasto Republiki Środkowoafrykańskiej, położone w południowej części kraju na zachodnim brzegu rzeki Ubangi. Zostało założone w 1889 jako fort wojsk francuskich.
Bangi było również miejscem działalności rebeliantów i zniszczeń spowodowanych przez bunty na tle politycznym. Z tych powodów miasto w 1996 zostało ogłoszone jednym z najbardziej niebezpiecznych na świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bangi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec miasta Bangi
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bangi (stolicy Republiki Środkowoafrykańskiej)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka miasta Bangi
SJP.pl
Wiktionary
→ Bangi (stolica Republiki Środkowoafrykańskiej)
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Bangi
SJP.pl
Wiktionary
krasnorost bangiowy - glon morski należący do rzędu bangiowych, wykorzystywany w przemyśle spożywczym m.in. do wyrobu agaru, składników sushi
Bangiowe (Bangiophyceae Wettst.) – klasa krasnorostów.
SJP.pl
Wikipedia
krasnorost bangiowy - glon morski należący do rzędu bangiowych, wykorzystywany w przemyśle spożywczym m.in. do wyrobu agaru, składników sushi
SJP.pl
→ Bangkok (stolica Tajlandii); bangkokijski
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Bangkoku (stolicy Tajlandii)
SJP.pl
Wiktionary
stolica Tajlandii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Tajlandii;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bangkoku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bangkoku
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bangkoku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bangkoku
SJP.pl
Wiktionary
→ Bangkok (stolica Tajlandii); bangkocki
SJP.pl
żartobliwie: działać (spełniać swoje funkcje)
czasownik niedokonany
(1.1) slang. działać, poprawnie funkcjonować
SJP.pl
Wiktionary
→ Bangladesz; banglijski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bangladeszem, dotyczący Bangladeszu
SJP.pl
Wiktionary
państwo w Azji ze stolicą w Dhace; Ludowa Republika Bangladeszu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Azji ze stolicą w Dhace;
Bangladesz (beng. বাংলাদেশ), Ludowa Republika Bangladeszu (beng. গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশ, Gonoprodźatontri Bangladesz) – państwo w Azji Południowej, położone nad Zatoką Bengalską i graniczące z zachodu, północy i wschodu z Indiami, a na południowym wschodzie z Mjanmą. Jest jednym z najgęściej zaludnionych krajów świata i zarazem jednym z najbiedniejszych państw Azji. Stolicą Bangladeszu jest Dhaka (dawna Dakka).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obywatel Bangladeszu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Bangladeszu
SJP.pl
Wiktionary
obywatelka Bangladeszu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Bangladeszu
SJP.pl
Wiktionary
→ Bangladesz; bangladeski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bangladeszem lub Banglijczykami, dotyczący Bangladeszu lub Banglijczyków
SJP.pl
Wiktionary
dawniej, dziś w gwarze śląskiej: dworzec kolejowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dworzec kolejowy
SJP.pl
Wiktionary
1. kulisty przedmiot;
2. duże naczynie do przechowywania i przenoszenia płynów; duża bańka;
3. potocznie: dynia;
4. rosyjska łaźnia parowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie, Mazury, Górny Śląsk. dynia
(1.2) pot. głowa
(1.3) wschodnioeuropejska łaźnia parowa;
(1.4) gwara. więz. wódka
(1.5) uczn. stud. ocena niedostateczna
(1.6) naczynie, duża bańka
(1.7) stpol. źródło lecznicze
(1.8) stpol. kopalnia soli
(1.9) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. gniazdo os lub szerszeni
(1.10) archit. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kopuła
(1.11) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. siarczysty policzek, mocne uderzenie
(1.12) gw-pl|Zaolzie. guz
(1.13) gw-pl|Bukowina. łazienka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: banie (się)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: baniak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od baniak
(1.2) lwów. kapelusz, melonik
SJP.pl
Wiktionary
1. pękaty garnek lub pojemnik do przechowywania płynów;
2. potocznie: głowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) duży, zamykany pojemnik na płyn
(1.2) reg-pl|Kraków. głowa
(1.3) pot. głowa
(1.4) gwara. więz. głowa
(1.5) grub. duża pierś kobieca
(1.6) reg-pl|Kresy. garnek
Gąsior (butla, pot. baniak) – naczynie z grubego szkła (ok. 5 mm) przeznaczone do przechowywania płynów. Może mieć pojemność od 5 do 60 litrów, choć najczęściej stosuje się gąsiory 25-30 litrowe, bo większe są kłopotliwe przy przelewaniu, przenoszeniu i myciu. W celu zabezpieczenia przed stłuczeniem trzymany jest w dopasowanym koszu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara. muz. perkusista
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) potocznie: brednia, niedorzeczność, głupstwo; pierdoła
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pejor. opowieść zmyślona, nieprawdziwa lub pozbawiona sensu
SJP.pl
Wiktionary
1. olbrzymie drzewo z rodzaju figowiec, pochodzące z Himalajów, z którego kanarów wyrastają liczne korzenie przybyszowe (tzw. kolumnowe) otaczające macierzysty pień ogromną kolumnadą; figowiec bengalski;
2. kasta kupców i handlarzy hinduskich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. pot. figowiec bengalski
Figowiec bengalski (Ficus benghalensis L.), zwany też banianem – gatunek rośliny z rodziny morwowatych. Pochodzi z Indii i Pakistanu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ baniasty
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest baniaste; cecha tych, którzy są baniaści
SJP.pl
Wiktionary
mający kształt bani; kulisty, pękaty, wypukły
SJP.pl
wieś w województwie małopolskim
SJP.pl
Wikipedia
w średniowieczu: kara polegająca na pozbawieniu skazanego praw publicznych i wydaleniu go poza granice państwa; wygnanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) karne wygnanie bez prawa powrotu
(1.2) przen. wykluczenie ze środowiska
Banicja (łac. bannitio, od bannire – skazać na wygnanie) – ogłoszone wygnanie z ojczyzny. Skazany na taką karę to banita.
Wyrok pozbawiał czci i honoru oraz najczęściej dopuszczał bezkarne zabicie banity, gdyby pojawił się na terytorium swego kraju. Banicja była wyrokiem łagodniejszym od infamii, bo zabicie banity nie było nagradzane, w odróżnieniu od zabicia infamisa. Specyficzną formą banicji było „wyświecenie” (czyli wyprowadzenie ze światłem), orzekane wobec stanów niższych (mieszczan, chłopów). Ci, którzy za swoje przestępstwo (najczęściej kradzież) uniknęli kary śmierci, podlegali chłoście, po której kat wyprowadzał skazańca przy świetle latarni poza mury miasta. Jednym z najsławniejszych banitów w Polsce był Samuel Łaszcz (1588–1649).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ banicja
przymiotnik
(1.1) dotyczący banicji
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Banicy
Wiktionary
bać się:
a) odczuwać lęk, strach;
b) być niespokojnym o kogoś lub o coś;
c) nie śmieć, nie odważać się na coś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. banie się.
forma rzeczownika.
(2.1) Ms. i W. od: ban
(2.2) M., B. i W. lm. od: bania
Banie (dawniej niem. Bahn) – wieś w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Banie, nad rzeką Tywą, pomiędzy jeziorami Dłużec (Długie Bańskie) i Jeziorem Mostowym. Siedziba gminy Banie.
Dawniej samodzielne miasto. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Banie. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
W 2011 roku wieś liczyła 1970 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bańka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: bańka
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
kaszubska wieś w województwie pomorskim
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś kaszubska w gminie Żukowo, w powiecie kartuskim, w województwie pomorskim
Banino, dodatkowa nazwa w języku kaszubskim Banino, (niem. Banin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo. Wieś jest siedzibą sołectwa Banino, w której skład wchodzi również miejscowość Borowiec.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
Baniocha – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria. Leży nad Małą (rzeka), która tworzy bagienną dolinę ciągnącą się na południe w stronę wsi Ługówka, przy drodze krajowej nr 79.
Administracyjnie na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Baniocha-Wieś i Baniocha-Osiedle
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) reg-pl|Górny Śląsk. kolejarz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) gw-pl|Bukowina. naczynie sporych rozmiarów, o objętości równej czterem wiadrom
Wiktionary
glon występujący w przybrzeżnej strefie Pacyfiku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kolej. kolejarz
Wiktionary
→ Baniocha
SJP.pl
rzadko: przypominający kształtem banię
SJP.pl
przymiotnik od: bania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. zob. banita.
Wiktionary
człowiek pozbawiony swych praw i skazany na wygnanie, wyrzutek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. człowiek skazany na banicję, wypędzony z ojczyzny
Banicja (łac. bannitio, od bannire – skazać na wygnanie) – ogłoszone wygnanie z ojczyzny. Skazany na taką karę to banita.
Wyrok pozbawiał czci i honoru oraz najczęściej dopuszczał bezkarne zabicie banity, gdyby pojawił się na terytorium swego kraju. Banicja była wyrokiem łagodniejszym od infamii, bo zabicie banity nie było nagradzane, w odróżnieniu od zabicia infamisa. Specyficzną formą banicji było „wyświecenie” (czyli wyprowadzenie ze światłem), orzekane wobec stanów niższych (mieszczan, chłopów). Ci, którzy za swoje przestępstwo (najczęściej kradzież) uniknęli kary śmierci, podlegali chłoście, po której kat wyprowadzał skazańca przy świetle latarni poza mury miasta. Jednym z najsławniejszych banitów w Polsce był Samuel Łaszcz (1588–1649).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ banita
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta skazana na banicję, wypędzona z ojczyzny
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: skazywać na wygnanie z kraju
czasownik
(1.1) skazywać na banicję
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|banitować.
Wiktionary
członek indyjskiej kasty kupców
SJP.pl
[czytaj: bandżo] murzyński instrument muzyczny, rodzaj gitary; bandżo; bandżola; banjola
rzeczownik
(1.1) muz. rodzaj gitary z okrągłym pudłem rezonansowym i długim gryfem;
Banjo (bandżo) – muzyczny instrument strunowy z grupy szarpanych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bandżola] instrument muzyczny, rodzaj gitary; bandżola; bandżo; banjo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. strunowy instrument muzyczny, odmiana banjo;
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który posługuje się językiem banjumasańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem banjumasańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku banjumasańskim
Wiktionary
1. przedsiębiorstwo zajmujące się różnego rodzaju operacjami pieniężnymi; gmach tego przedsiębiorstwa;
2. magazyn, nagromadzenie cennych materiałów lub informacji (bank krwi, bank danych itp.);
3. suma stawek w grze hazardowej; pula
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bank. instytucja zajmująca się finansami, w szczególności udzielaniem kredytów, przechowywaniem oszczędności swoich klientów
(1.2) bank. archit. budynek, w którym znajduje się siedziba banku (1.1)
(1.3) gry hazardowe zgromadzona kwota, przeznaczona na wygrane
(1.4) med. miejsce przechowywania organów, tkanek, płynów ustrojowych itp. przeznaczonych do późniejszych zabiegów
(1.5) gw-pl|Górny Śląsk. ławka
(1.6) gw. więzienna pewność
(1.7) gw. więzienna zapas
Bank – osoba prawna wykonująca na podstawie odpowiednich zezwoleń działalność gospodarczą, polegającą na przyjmowaniu depozytów, udzielaniu kredytów oraz wykonywaniu innych czynności określonych przepisami prawa (w Polsce ustawy Prawo bankowe) i wymienionych w statucie banku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: bankowość, bankowy (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
drzewo iglaste z rodziny sosnowatych; sosna Banksa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) blaszane naczynie na płyny
(1.2) pot. bańka mydlana
(1.3) szklany, kulisty przedmiot
(1.4) med. szklane naczynko o kulistym kształcie przystawiane do skóry w celach leczniczych, stosowane w medycynie tradycyjnej
(1.5) przen. pot. banknot stuzłotowy, sto złotych
(1.6) przen. pot. więz. milion złotych
(1.7) reg-pl|Kraków. gw-pl|Śląsk Cieszyński.reg-pl|Kresy. bombka na choinkę
(1.8) przen. więz. głowa
(1.9) przen. środ. uczn. ocena niedostateczna
(1.10) przen. więz. wódka
(1.11) przen. slang. stan otępienia umysłu po spożyciu alkoholu lub marihuany
Bangka – wyspa w Indonezji w prowincji Wyspy Bangka i Belitung.
Leży w pobliżu południowo-wschodniego wybrzeża Sumatry, od której oddziela ją cieśnina Bangka; od północy oblewa ją Morze Południowochińskie; od południa Morze Jawajskie; od wschodu cieśnina Gaspar oddzielająca od wyspy Belitung. Powierzchnia 11 942 km²; pagórkowata (wysokość do 692 m n.p.m.); dwie trzecie powierzchni wyspy pokrywają lasy równikowe i tereny bagienne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pracownik hutniczy formujący szklane bańki;
2. osoba dająca pokazy baniek mydlanych na różnego typu imprezach
SJP.pl
zdrobnienie od: bankiet
SJP.pl
1. właściciel, dyrektor lub liczący się akcjonariusz banku;
2. w grach hazardowych: gracz trzymający bank
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) właściciel lub dyrektor banku
(1.2) karc. gracz trzymający bank
Bank – osoba prawna wykonująca na podstawie odpowiednich zezwoleń działalność gospodarczą, polegającą na przyjmowaniu depozytów, udzielaniu kredytów oraz wykonywaniu innych czynności określonych przepisami prawa (w Polsce ustawy Prawo bankowe) i wymienionych w statucie banku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. właścicielka, dyrektorka lub akcjonariuszka banku;
2. rzadko: kobieta trzymająca bank w grze w karty
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) właścicielka, dyrektorka lub akcjonariuszka banku
SJP.pl
Wiktionary
→ bankier (dawniej); bankierski
SJP.pl
dawniej: córka bankiera
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. córka bankiera
SJP.pl
Wiktionary
→ bankier (dawniej); bankierski
SJP.pl
1. właściwy bankierowi, należący do bankiera, charakterystyczny dla właściciela lub dyrektora banku;
2. należący do osoby trzymającej bank w grach hazardowych;
3. czek bankierski - czek wystawiony przez bank ze wskazaniem jako trasata banku-korespondenta
przymiotnik
(1.1) związany z bankierem, dotyczący bankiera; charakterystyczny dla bankierów
(1.2) należący do bankiera
SJP.pl
Wiktionary
1. zawód bankiera;
2. ogół bankierów
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zawód bankiera
(1.2) ogół bankierów
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. bankier
Wiktionary
1. wystawne przyjęcie urządzone w celu uświetnienia jakiejś uroczystości lub uczczenia jakiejś osoby;
2. przeszkoda jeździecka na hipodromie;
3. potocznie: przyjęcie, prywatka, zabawa;
4. niewysoki nasyp ziemi zabezpieczający wykop lub tor kolejowy przed napływem wód powierzchniowych; bankieta;
5. w budownictwie: najniższa część muru fundamentowego w gruncie nośnym, poszerzona w celu lepszego rozłożenia ciężaru budowli na grunt; ława fundamentowa; bankieta;
6. w okopach: ława ziemna do opierania i ustawiania broni do strzelania; bankieta
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wystawne, uroczyste przyjęcie
(1.2) gw-pl|Bukowina. zabawa organizowana na zakończenie szkoły
Przyjęcie – uroczysty posiłek zorganizowany specjalnie dla osób zaproszonych – gości. Przyjęcie zazwyczaj ma na celu uświetnienie ważnych wydarzeń lub okoliczności o charakterze oficjalnym lub prywatnym – mówimy wtedy o przyjęciu okolicznościowym. Duże i wystawne przyjęcie może być określane jako bankiet, biesiada lub uczta.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bankiet;
1. niewysoki nasyp ziemi zabezpieczający wykop lub tor kolejowy przed napływem wód powierzchniowych;
2. w budownictwie: najniższa część muru fundamentowego w gruncie nośnym, poszerzona w celu lepszego rozłożenia ciężaru budowli na grunt; ława fundamentowa;
3. w okopach: ława ziemna do opierania i ustawiania broni do strzelania
SJP.pl
rodzaj niskiej ławeczki bez oparcia
Bankietka – rodzaj mebla. Niewielka, lekka, miękko wyścielona lub wyplatana ławka. Bankietka była pozbawiona oparcia, czasami posiadała niskie poręcze boczne. Siedzisko spoczywało na czterech, sześciu lub ośmiu nogach. Mebel był często rzeźbiony, malowany i złocony. Ustawiano go pod ścianami i we wnękach okiennych w salach balowych i koncertowych, w pomieszczeniach recepcyjnych, holach i korytarzach.
Bankietka pojawiła się we Francji w połowie XVII wieku, popularna była w XVIII wieku.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: uczestniczyć w bankiecie, chodzić na przyjęcia, prywatki; imprezować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uczestniczenie w bankiecie, bywanie na bankietach
Wiktionary
1. osoba często uczestnicząca w bankietach;
2. uczestnik bankietu
SJP.pl
1. kobieta często uczestnicząca w bankietach;
2. uczestniczka bankietu
SJP.pl
organizujący bankiety i konferencje, służący na bankiety i konferencje (np. sala bankietowo-konferencyjna)
SJP.pl
organizujący bankiety i wesela, służący na bankiety i wesela (np. ośrodek bankietowo-weselny)
SJP.pl
przymiotnik od: bankiet
przymiotnik
(1.1) związany z bankietem, dotyczący bankietu
SJP.pl
Wiktionary
ptak z rodziny bażantów, uważany powszechnie za przodka kury domowej
Kur bankiwa, bankiwa (Gallus gallus) – gatunek ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), uważany za dzikiego przodka kury domowej. Udomowiony został ok. 8000 lat temu. Występuje w północno-wschodnich Indiach i południowo-wschodniej Azji.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: banknot
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od banknot
SJP.pl
Wiktionary
pieniądz w formie papierowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bank. odcinek papieru z odpowiednim nadrukiem, emitowany przez bank, mający określoną wartość pieniężną (nabywczą);
Banknot (niem. Banknote, ang. bank-note – kwit bankowy) – papierowy pieniądz emitowany przez bank centralny stanowiący prawny środek płatniczy w danym kraju lub obszarze. Dawniej rodzaj weksla emitowanego przez dowolny bank, poświadczający posiadanie przez okaziciela pewnej wartości (np. złota). Banknoty wyparły z powszechnego użytku pieniądze kruszcowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z banknotem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z banknotem, dotyczący banknotów
SJP.pl
Wiktionary
1. blaszane naczynie do przechowywania i przenoszenia płynów;
2. mała, szklana kulka używana w celu wywołania miejscowego przekrwawienia;
3. pęcherz powietrza utworzony z zamydlonej wody;
4. potocznie: milion złotych;
5. potocznie: ocena niedostateczna
SJP.pl
środowiskowo: usługa bankowa polegająca na możliwości sprawdzenia stanu własnego konta, płaceniu rachunków lub zlecaniu przelewów przez telefon
SJP.pl
nieformalne rządy banków i bankierów, posiadanie przez finansjerę nadmiernego wpływu na gospodarkę i politykę
Bankokracja – nieformalne rządy banków i bankierów, posiadanie przez finansjerę nadmiernego wpływu na politykę (głównie gospodarczą) państwa, lub system ustrojowy, w którym władzę jawną sprawują bankierzy.
Jako pierwszy określenia tego użył brytyjski poseł do parlamentu William Fullarton 10 kwietnia 1797 roku, komentując nim monopol Banku Anglii na rynkach finansowych Imperium Brytyjskiego.
SJP.pl
Wikipedia
system umożliwiający wykonywanie operacji bankowych przez telefon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bankomat
Wiktionary
maszyna wydająca gotówkę po wsunięciu karty tożsamości w otwór i wybiciu na klawiaturze żądanej sumy oraz numeru szyfru; cashomat, automatyczny kasjer
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie służące do wypłaty gotówki za pomocą karty płatniczej;
Bankomat (ang. automated teller machine, ATM) – samoobsługowe urządzenie służące przede wszystkim do wypłaty gotówki. Obecnie bankomaty służą także do drukowania potwierdzeń, dostarczania informacji o stanie konta, przyjmowania wpłat na konto itp. operacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bankomat
przymiotnik
(1.1) związany z bankomatem; związany z obsługą bankomatu
SJP.pl
Wiktionary
piłka z przezroczystej gumy, przypominająca bańkę mydlaną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. robotnik idący do pracy z bańką z kawą lub herbatą
Wiktionary
leczenie za pomocą stawiania baniek
SJP.pl
potocznie:
1. przechowywać coś w specjalnym banku, np. krew, nasienie;
2. przeprowadzać transakcje bankowe
SJP.pl
kształtem przypominający bańkę
przymiotnik
(1.1) przypominający bańkę
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie: osoba zajmująca się bankowością, pracownik banku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik banku
Bankowiec – osoba zawodowo zajmująca się pieniędzmi, zarządzaniem ryzykiem oraz pomocą klientom w pozyskaniu kapitału.
Bankowiec jest pracownikiem umysłowym zatrudnionym w banku, a praca osób zatrudnionych jako bankowcy polegać może np. na dokonywaniu operacji pieniężnych, polegających na: prowadzeniu oraz obsłudze wszelkich rachunków bankowych – tak dotyczących osób fizycznych, co i podmiotów gospodarczych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) na sposób bankowy, zgodnie z zasadami bankowości
(1.2) pot. na pewno
Wiktionary
1. ogół spraw dotyczących działalności banków;
2. nauka o bankowych operacjach finansowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. bank. nauka zajmująca się działalnością sektora bankowego;
(1.2) bank. działalność banków i instytucji pokrewnych, dziedzina gospodarki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
opancerzony samochód ciężarowy do przewozu pieniędzy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opancerzony pojazd przewożący pieniądze, walory, metale, kamienie szlachetne itp., którymi obraca bank
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. związany z bankiem, dotyczący jego działalności
2. potocznie: taki, który ma stuprocentowe szanse na realizację, spełnienie się; pewny
przymiotnik
(1.1) związany z bankami, dotyczący banków
SJP.pl
Wiktionary
kanadyjska odmiana jabłoni
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bankruta lub bankrutów
Wiktionary
1. niewypłacalność lub zawieszenie wypłat na rzecz wierzycieli;
2. upadłość, ruina majątkowa, krach;
3. przenośnie: utrata znaczenia i wpływów, ideowy, moralny upadek
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) praw. upadłość osoby prawnej lub fizycznej ogłoszona przez sąd
(1.2) niewypłacalność lub zawieszenie wypłat na rzecz wierzycieli
(1.3) utrata znaczenia i wpływów, ideowy, moralny upadek, klęska planów życiowych
Upadłość (potocznie bankructwo) – procedura wszczynana w razie niewypłacalności dłużnika, polegająca głównie na wspólnym dochodzeniu roszczeń przez wszystkich jego wierzycieli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
człowiek zbankrutowany, niewypłacalny, którego upadłość ogłoszono sądownie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba lub firma, która ogłosiła niewypłacalność
(1.2) przen. osoba lub firma, której grozi niewypłacalność
(1.3) przen. ktoś, kto się skompromitował, zawiódł zaufanie, doznał klęski
SJP.pl
Wiktionary
→ bankrut
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej, która straciła cały majątek, zbankrutowała
SJP.pl
Wiktionary
1. stawać się bankrutem;
2. tracić znaczenie, wartość
czasownik niedokonany
(1.1) stawać się bankrutem, tracić cały majątek
(1.2) przen. o idei, grupie ludzi: tracić wartość i znaczenie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekon. popadanie w stan niewypłacalności i upadłości
(1.2) przen. doznawanie klęski, doświadczanie upadku
Wiktionary
nazwisko
Miejscowości w Wielkiej Brytanii:
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
pirofit, roślina z rodziny srebrnikowatych
Banksja (Banksia) – rodzaj wiecznie zielonych drzew i krzewów należących do rodziny srebrnikowatych. Obejmuje 183 gatunki. Rośliny te występują w Australii, głównie w jej południowo-zachodniej części. Kwiaty zapylane są przez ptaki (np. miodojady) oraz torbacze. Banksje są pirofitami – nasiona często uwalniane są dopiero w wyniku pożaru buszu. Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne.
Nazwa rodzaju pochodzi od nazwiska angielskiego biologa Josepha Banksa.
SJP.pl
Wikipedia
pogardliwie: bankier
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) publ. przen. bankier-gangster, bankier postrzegany jako kryminalista, bezwzględnie wyłudzający pieniądze od obywateli, cynicznie bogacący się kosztem klientów w opresji
SJP.pl
Wiktionary
→ bankster
SJP.pl
→ bankster
SJP.pl
pogardliwie: bankierstwo;
1. działania bankiera postrzegane jako nielegalne;
2. ogół bankierów postrzeganych jako przestępcy
SJP.pl
rodzaj słodkiego ciasta pieczonego w kształcie sękatego pnia drzewa; baumkuch, baumkuchen, sękacz
SJP.pl
Wikipedia
reklama umieszczana na stronie internetowej, a także zawieszana na budynkach; baner
Banner, baner – forma reklamy, komunikatu lub innego przekazu. Najczęściej jest to wydrukowany na płachcie materiału przekaz informacyjny lub reklamowy.
W internecie banner to graficzna forma przekazania treści informacyjnych bądź reklamowych, często będąca odnośnikiem do strony promowanego produktu. Jednym z rodzajów banerów internetowych jest interaktywny „baner rozwijany” (ang. expand banner), który rozwija się do większej postaci w wyniku pewnej interakcji.
SJP.pl
Wikipedia
→ banner [czytaj: banerowy]; banerowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mitsłow. duch opiekuńczy związany z łaźniami (baniami)
Bannik (ros.), łaźnik, łaziennik (biał.) – wschodniosłowiański demon władający łaźnią. Bannik był zasadniczo wrogi wobec ludzi i mógł utopić kąpiących się.
Wyobrażano go sobie jako starca z wielką głową pokrytą rozczochranymi włosami. Pozostawiano mu w łaźni jako ofiarę trochę wody, składano mu także w ofierze czarną kurę dla zabezpieczenia przed utopieniem.
Patrz też: anczutka.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: banofi] wyrób cukierniczy będący połączeniem bananów i toffi; banoffi
SJP.pl
[czytaj: banofi] wyrób cukierniczy będący połączeniem bananów i toffi; banoffee
SJP.pl
blokować dostęp do usługi w Internecie
czasownik niedokonany (dk. zbanować)
(1.1) inform. pot. stosować wobec kogoś ban, uniemożliwiając korzystanie z jakiejś usługi internetowej
(1.2) gw-pl|Bukowina, Śląsk Cieszyński, Zaolzie. żałować
(1.3) gw-pl|Zaolzie. nalegać, naprzykrzać się
(1.4) środ. inform. zakazywać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|banować.
Wiktionary
jednostka administracyjna w Królestwie Jugosławii w latach 1929 - 1941, odpowiednik województwa
SJP.pl
1. szczyt w Tatrach;
2. rzeka w północnej Polsce i w Rosji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. niewielka rzeka w północnej Polsce i w Rosji (obwód królewiecki), uchodzi do Zalewu Wiślanego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: benszi] z folkloru irlandzkiego: zjawa zwiastująca śmierć
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
(1.1) folk. w mitologii irlandzkiej zjawa w kobiecej postaci, najczęściej zwiastująca śmierć w rodzinie;
Banshee (ang. [ˈbænʃiː], z irl. bean-sidhe, w nowoirlandzkim bean sí [bʲæn ˈʃiː], „kobieta z kurhanu”) – w mitologii irlandzkiej zjawa w kobiecej postaci, najczęściej zwiastująca śmierć w rodzinie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od:
1. Banie (wieś w województwie zachodniopomorskim);
2. Banie Mazurskie (wieś w województwie warmińsko-mazurskim)
SJP.pl
Wikipedia
→ Bańska Bystrzyca (miasto na Słowacji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bańską Bystrzycą, dotyczący Bańskiej Bystrzycy
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bańską Szczawnicą, dotyczący Bańskiej Szczawnicy
Wiktionary
1. wąski pas płótna naszyty na żaglu, zwiększający jego sztywność i wytrzymałość; banta;
2. element drewnianej konstrukcji dachu, belka spajająca krokwie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. wzmocnienie fragmentów żagla w postaci naszytych, dodatkowych kawałków płótna;
(1.2) stpol. belka wzmacniająca krokiew
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. techn. zawias
Bant – wieś w Holandii w prowincji Flevoland.
Wieś powstała po osuszeniu terenów Polderu Północno-Wschodniego.Leży około 10 kilometrów na północ od Emmeloord.
W 2006 roku zamieszkiwały ją 754 osoby.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wąski pas płótna naszyty na żaglu, zwiększający jego sztywność i wytrzymałość; banta;
2. element drewnianej konstrukcji dachu, belka spajająca krokwie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. zob. bant.
(1.2) reg-pl|Kresy. grzęda
Banta, bant – wzmocnienie żagla w postaci naszycia kilku warstw płótna żaglowego. Wzmacniane w ten sposób są liki (krawędzie) i rogi żagla, oraz poziome pasy biegnące w poprzek żagla, na wysokości jego refowania, zwane refbantami.
W bantach mogą znajdować się remizki, a w niektórych żaglach przymasztowych wewnątrz banty liku wolnego może być przeprowadzona trymlinka pozwalająca częściowo regulować wybrzuszenie żagla.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miejscowość na wyspie Home Island; Bantam Village
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bantamu
SJP.pl
1. wschodnioazjatycka kura karłowata występująca w różnych rasach i odmianach, hodowana amatorsko jako ptak ozdobny ze względu na oryginalne upierzenie;
2. mieszkanka Bantamu
Bantamka – popularna rasa kury domowej z grupy ozdobnych kur karłowatych, hodowana jako ptak ozdobny.
SJP.pl
Wikipedia
1. wschodnioazjatycka kura karłowata występująca w różnych rasach i odmianach, hodowana amatorsko jako ptak ozdobny ze względu na oryginalne upierzenie;
2. mieszkanka Bantamu
Bantamka – popularna rasa kury domowej z grupy ozdobnych kur karłowatych, hodowana jako ptak ozdobny.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bantam
SJP.pl
azjatycki gatunek dzikiego bydła; bydło bali
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Bos javanicus|ref=tak. banteng azjatycki (ssak z rodziny wołowatych)
Banteng azjatycki, banteng (Bos javanicus) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych z wyglądu przypominający bydło udomowione. W stanie dzikim występuje na Półwyspie Indochińskim, na Borneo, Jawie, Sumatrze oraz Bali.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Banting – miasto we Malezji w stanie Selangor. W 2000 roku liczyło 50 274 mieszkańców.
Wikipedia
regionalnie: żerdka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ryb. (mała) flądra
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. trzaskać, hałasować
Wiktionary
1. język afrykański, używany między innymi przez lud Bantu;
2. związany z Bantu - grupą plemion;
3. związany z bantu - językiem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) etn. grupa plemięemion afrykańskich zaliczanych do rasy czarnej, zamieszkujących stepy w środkowej i południowej Afryce;
(1.2) jęz. rodzina języków afrykańskich, którymi posługują się plemięemiona bantu (1.1);
Bantu – zespół około 400 grup etnicznych zamieszkujących tereny przede wszystkim stepowe w środkowej i południowej Afryce. Liczą łącznie około 100 mln ludzi, trudnią się głównie rolnictwem i hodowlą. Ich organizacje plemienne zostały rozbite w XIX w. przez europejskich kolonizatorów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
język bantuidalny - język z grupy nigero-kongijskich, np. język bantu
SJP.pl
przymiotnik od: Bantu
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bantu, dotyczący Bantu
SJP.pl
Wiktionary
1. jedno z wydzielonych w latach 1971–1981 z obszaru Republiki Południowej Afryki terytoriów, które miały być autonomicznymi regionami a stały się rezerwatami wykorzystywanymi w polityce apartheidu;
2. niepraworządne i źle zarządzane państwo
Bantustan (od Bantu – grupy ludów odmiany czarnej) – terytoria wydzielone w latach 1971–1981 z obszaru Południowej Afryki, które miały być miejscem zamieszkania poszczególnych grup czarnoskórej ludności. Zajmowały one około 1/8 powierzchni Południowej Afryki. Regiony te, mające być formalnie niepodległymi państwami bądź przynajmniej obdarzonymi dużą autonomią regionami w ramach Republiki, miały jednak charakter „rezerwatów” i były głównym narzędziem rasistowskiej polityki apartheidu, czyli „osobnego rozwoju” poszczególnych grup rasowych.
SJP.pl
Wikipedia
japońskie pozdrowienie w formie okrzyku, wyrażające entuzjazm albo triumf; hurra!, wiwat!, niech żyje!
Banzai! (jap. 万歳 banzai; dosł. 10 tys. lat; dawna pisownia 萬歳) – japoński okrzyk wyrażający radość, uznanie, pozdrowienie: „Niech żyje!”, „Hurra!”, wiwatowanie na cześć kogoś lub z powodu osiągnięcia czegoś (np. sukcesu wyborczego).
Zwrot pochodzi z Chin. Znaki 万歳 (obecna pisownia w ChRL 万岁) czyta się po chińsku wànsuì.
SJP.pl
Wikipedia
japońskie pozdrowienie w formie okrzyku, wyrażające entuzjazm albo triumf; banzai
SJP.pl
chińskie kuliste kluski z farszem, gotowane na parze; baozi
SJP.pl
Wikipedia
ogromne, długowieczne drzewo liściaste rosnące w Afryce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dendr. ogromne, długowieczne drzewo liściaste o bardzo grubym pniu rosnące w Afryce;
Baobab, palczara (Adansonia L.) – rodzaj roślin z rodziny ślazowatych. Obejmuje 8 gatunków. Sześć gatunków z tego rodzaju to endemity Madagaskaru. Jeden – baobab afrykański A. digitata rośnie w Afryce kontynentalnej z wyjątkiem jej północnych i południowych krańców. Także jeden gatunek – baobab australijski – występuje w północno-zachodniej Australii. Drzewa o olbrzymich pniach gromadzących wodę (jedno drzewo może zmagazynować w pniu wodę w ilości 120 tys. l) i zrzucające liście w czasie zimowej suszy. Są charakterystyczne dla sawann, ich kwiaty otwierają się o zmierzchu i zapylane są przez nietoperze (zwłaszcza baobab afrykański), ptaki (miodojady są głównym zapylaczem baobabu australijskiego), galagowate i lemurowate (te ostatnie zwłaszcza w przypadku baobabu Grandidiera), ale też owady. Do zwierząt przyczyniających się do rozsiewania się tych drzew należą słonie i pawiany, poza tym nasiona rozprzestrzeniane są przez wodę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ baobab
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z baobabu lub baobabów
(1.2) wykonany z drewna lub innej części baobabu
(1.3) będący częścią baobabu
SJP.pl
Wiktionary
pododdział w różnych rodzajach wojsk, złożony zwykle z kilku kompanii (lub jednostek im równorzędnych); batalion
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. batalion
Baon – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Yonne.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 43 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 5 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Baon plasuje się na 867. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1008.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z baonem, dotyczący baonu
SJP.pl
potocznie: bogaty chłop, zwłaszcza w Niemczech, zatrudniający robotników; bauer (częściej)
SJP.pl
chińskie kuliste kluski z farszem, gotowane na parze; bao
Baozi (chiń. 包子; pinyin bāozi, także: bao, bau, humbow, nunu, bausak, pow oraz pau) – zróżnicowanych rozmiarów kluski gotowane na parze, charakterystyczne dla kuchni chińskich, ale jadane także w Malezji i Singapurze. Popularne w restauracjach chińskich na całym świecie. Wywodzą się z północnych regionów Chin. Baozi w dialektach północnych oznacza bułeczkę.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: baTIST]
1. francuskie imię męskie;
2. francuskie nazwisko;
3. skrócona wersja francuskiego imienia Jean-Baptiste
Baptiste – brytyjski serial telewizyjny wyprodukowany przez Two Brothers Pictures, który jest spin-offem Zaginiony. Serial jest emitowany od 17 lutego 2019 roku przez BBC One.
SJP.pl
Wikipedia
odłam wyznania protestanckiego powstały w XVII wieku w Anglii, przyjmujący Biblię jako jedyny autorytet w sprawach wiary i obyczajów; baptyzm
Baptyzm (z gr. baptídzein „zanurzać; chrzcić” od báptein „zanurzać”) – nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji do Boga, nadrzędną rolę Pisma Świętego jako autorytetu w sprawach wiary i życia chrześcijanina oraz ograniczający praktykę chrztu do osób świadomych tego aktu. Zbawienie nie jest według wyznawców baptyzmu (baptystów) osiągalne na podstawie uczynków, lecz stanowi jedynie niezasłużony dar łaski Boga przyjmowany przez człowieka osobistą, ufną wiarą w zbawcze dzieło odkupienia z grzechu, dokonane przez ofiarę Jezusa Chrystusa. Baptyści udzielają chrztu wyłącznie tym, którzy świadomie wyrażają żal za grzechy i wyznają wiarę w Chrystusa. Akcentują autonomię poszczególnych zborów, byli prekursorami rozdziału kościoła i państwa. Większość baptystów reprezentuje chrześcijaństwo ewangelikalne, choć istnieją także nieliczne denominacje baptystyczne przynależące do liberalnego nurtu protestantyzmu. Baptyści różnią się często między sobą w pewnych kwestiach np.: predestynacja bądź wolna wola, pewność bądź możliwość utracenia zbawienia, stosunek do teorii ewolucji.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny bobowatych
Baptysja, bratwa (Baptisia Vent.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje 18 gatunków. Rośliny te występują we wschodniej Kanadzie oraz wschodniej i środkowej części Stanów Zjednoczonych. Rosną na obszarach pod wpływem klimatu umiarkowanego kontynentalnego i ciepłego, w prerii i widnych lasach, w miejscach wilgotnych, nad strumieniami i suchych – na piaskach i terenach skalistych.
SJP.pl
Wikipedia
wyznawca baptyzmu (odłamu protestantyzmu)
SJP.pl
Wikipedia
1. budynek ze zbiornikiem wody pośrodku, przeznaczony do odprawiania obrzędów chrztu
2. naczynie do przechowywania wody chrzcielnej; chrzcielnica
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. chrzcielnica
(1.2) rel. archit. budynek w którym dokonywano chrztu
Baptysterium (łac. baptisterium z gr. βαπτιστήριον od βαπτίζειν 'zanurzać') – budowla wznoszona przez chrześcijan, przeznaczona do wykonywania obrzędu chrztu, niekiedy usytuowana w pobliżu kościoła. Określenie „baptysterium” odnosi się także do samej niecki (sadzawki, basenu) chrzcielnej, umożliwiającej przynajmniej częściowe zanurzenie kandydata do chrztu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ baptysta
SJP.pl
→ baptyzm
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z baptyzmem lub baptystami
SJP.pl
Wiktionary
odłam wyznania protestanckiego powstały w XVII wieku w Anglii, przyjmujący Biblię jako jedyny autorytet w sprawach wiary i obyczajów; baptyści
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. nurt wyznań chrześcijańskich należących do protestantyzmu;
Baptyzm (z gr. baptídzein „zanurzać; chrzcić” od báptein „zanurzać”) – nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji do Boga, nadrzędną rolę Pisma Świętego jako autorytetu w sprawach wiary i życia chrześcijanina oraz ograniczający praktykę chrztu do osób świadomych tego aktu. Zbawienie nie jest według wyznawców baptyzmu (baptystów) osiągalne na podstawie uczynków, lecz stanowi jedynie niezasłużony dar łaski Boga przyjmowany przez człowieka osobistą, ufną wiarą w zbawcze dzieło odkupienia z grzechu, dokonane przez ofiarę Jezusa Chrystusa. Baptyści udzielają chrztu wyłącznie tym, którzy świadomie wyrażają żal za grzechy i wyznają wiarę w Chrystusa. Akcentują autonomię poszczególnych zborów, byli prekursorami rozdziału kościoła i państwa. Większość baptystów reprezentuje chrześcijaństwo ewangelikalne, choć istnieją także nieliczne denominacje baptystyczne przynależące do liberalnego nurtu protestantyzmu. Baptyści różnią się często między sobą w pewnych kwestiach np.: predestynacja bądź wolna wola, pewność bądź możliwość utracenia zbawienia, stosunek do teorii ewolucji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pierwiastek chemiczny o symbolu Ba
2. zakład gastronomiczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gastr. lokal gastronomiczny, w którym spożywa się ciepłe posiłki lub pije alkohole;
(1.2) gastr. miejsce w lokalu, przy którym odbiera się lub konsumuje posiłki lub alkohol
(1.3) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ba i liczbie atomowej 56;
(1.4) fiz. jedna z jednostek ciśnienia;
Czarnogóra:
Francja:
Hiszpania:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
buddyjski stan pośredni pomiędzy życiem a śmiercią; bardo
SJP.pl
jednostka ciśnienia, używana w meteorologii
SJP.pl
Wikipedia
potocznie, żartobliwie: stosunek seksualny; bara bara
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) żart. seks
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. łajdak, chuligan
Wiktionary
wielki bęben używany przez tureckie pułki janczarskie; taraban
SJP.pl
dawniej: wąs barabański - sumiasty wąs; wąs bałabański
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. imię|polski|m.;
Barabasz – w Nowym Testamencie współwięzień Jezusa, przewidziany do ułaskawienia z okazji święta Paschy i głosem ludu ostatecznie uwolniony od kary ukrzyżowania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie nowosybirskim;
Barabińsk (ros. Барабинск) – miasto w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie nowosybirskim. 28,7 tys. mieszkańców (2020).
Miejscowość została założona w roku 1893, a prawa miejskie otrzymała w roku 1917.
W mieście rozwinął się przemysł mleczarski, działają zakłady naprawcze taboru kolejowego.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Barabińsk (miasto w Rosji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barabińskiem, dotyczący Barabińska
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. ziemniak, kartofel
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) białystok. wino owocowe
(1.2) białystok. ciasto z zakalcem
Wiktionary
1. potocznie: coś starego, bezwartościowego, bezużytecznego;
2. pogardliwie o ludziach; hołota
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. coś bezwartościowego, tandetnego, byle co
(1.2) gw-pl|Warszawa. stare rzeczy
(1.3) pot. posp. lekceważąco o ludziach; hołota
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: barak] obce imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: barak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od barak
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: barahas] dzielnica Madrytu z największym na Półwyspie Iberyjskim lotniskiem
SJP.pl
Wikipedia
prowizoryczna budowla, przeznaczona na tymczasowe zamieszkanie, przechowywanie towaru etc.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) prowizoryczny budynek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rasa psów myśliwskich, pochodząca z XIX wieku z Bośni; bośniacki pies gończy
Baraka (arab. بركة baraka) – z arabskiego „błogosławieństwo”. Dar, jakim obdarzył proroka Mahometa Allah. Muzułmanie wierzą, że każdy prorok od Adama do Mahometa obdarzony jest podobną opieką, a ponadto nieomylnością w sprawach wiary. Dlatego też Mahometa nazywa się często al-insān al-kāmil (arab. الانسان الكامل) (dosł. „człowiek doskonały”).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) wóz spełniający funkcje mieszkalne
Barak (fr. baraque, z hiszp. barro = glina) – tymczasowy obiekt budowlany służący za pomieszczenie mieszkalne lub socjalno-bytowe dla ludzi.
Przykładowo baraki wznosi się dla żołnierzy, robotników, jeńców, uchodźców, robotników przymusowych oraz osób, które utraciły mieszkanie w wyniku klęsk żywiołowych, wojen itp. Formę baraków przyjmują zazwyczaj również biura kierownictwa budowy, przeznaczone do rozbiórki po zakończeniu procesu inwestycyjnego. Niekiedy mianem baraków określa się również parterowe obiekty połączone trwale z gruntem i przeznaczone na dłuższy okres użytkowania, jednak niesprawiające wrażenia trwałości.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: barak
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barakiem, dotyczący baraków; mieszczący się w barakach
SJP.pl
Wiktionary
barrakuda;
1. podobna do szczupaka drapieżna, tropikalna ryba morska o jadalnym mięsie, dochodząca do trzech metrów długości;
2. przenośnie: chciwa, egoistyczna kobieta interesu; megiera, ksantypa, modliszka
Barrakuda wielka, barakuda wielka (Sphyraena barracuda) – gatunek dużej i drapieżnej, szeroko rozprzestrzenionej ryby morskiej z rodziny barrakudowatych (Sphyraenidae). Uważana jest za potencjalnie niebezpieczną dla ludzi. Ceniona w wędkarstwie sportowym.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina ryb drapieżnych, żyjących w morzach tropikalnych i subtropikalnych; barrakudowate
Barrakudowate, barakudowate (Sphyraenidae) – monotypowa rodzina drapieżnych, morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Są uważane za potencjalnie niebezpieczne dla człowieka. Na niewielką skalę poławia się je gospodarczo dla smacznego mięsa, ale w mięśniach dużych, starszych osobników niektórych gatunków gromadzi się toksyczna dla ludzi ciguatoksyna.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach barakudowatych (rodzina ryb); barrakudowaty
przymiotnik
(1.1) icht. o cechach ryb z rodziny barakudowatych
SJP.pl
Wiktionary
1. samiec owcy; tryk;
2. potocznie: człowiek głupi, nieinteligentny;
3. futro baranie; kożuch
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny jesienią i zimą;
(1.2) astr. astrol. pierwszy znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 21 marca do 19 (20) kwietnia;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Barana (1.2)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. barani
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie samborskim obwodu lwowskiego, siedziba gminy wiejskiej w II RP;
Barańczyce (ukr. Баранівці) – wieś w rejonie samborskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 678 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. młody samiec owcy domowej i owiec dzikich;
2. mały baran (tryk);
3. w religii chrześcijańskiej: figurka wyobrażająca baranka, stawiana na stole w czasie Świąt Wielkanocnych;
4. potocznie: wyprawiona skóra jagnięcia;
5. potocznie: futro ze skór jagniąt; baranica;
6. krzew z rodziny werbenowatych (witułkowatych), rosnący dziko w obszarze śródziemnomorskim; niepokalanek pospolity;
7. baranek scytyjski - roślina z gromady paprotników;
8. w łowiectwie: ptak z rodziny bekasów, należący do rzędu siewkowatych;
9. przenośnie: mała, biała chmurka;
10. przenośnie: pienista fala, biały grzebień fali;
11. przenośnie: człowiek łagodny, pokorny, potulny; aniołek, trusia, niewiniątko;
12. przenośnie: dziecko, które podlega naszej opiece; owieczka, podopieczny;
13. przenośnie: każdy z parafian podlegających opiece proboszcza; owieczka, podopieczny;
14. w budownictwie: kędzierzawa powierzchnia tynku kładzionego w celach ozdobnych; 15. żartobliwie: fryzura z krótkich, bardzo skręconych włosów
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. mały, młody baran
(1.2) pot. łagodna, miła osoba
(1.3) pot. biały obłok, z wyglądu puszysty
(1.4) biała spieniona szczytowa część fali morskiej
(1.5) skóra z barana
(1.6) mocno skręcone krótkie włosy
(1.7) bud. środ. nierówny wierzch tynku z grudkami
(1.8) pot. tradycyjna figurka wielkanocna
(1.9) ornit. zob. kszyk.
(1.10) rzem. element służący do blokowania z tyłu ucha kolczyka w kształcie sztyftu
(1.11) środ. jeźdz. jednoczesne wybijanie się narowiącego się zwierzęcia z czterech nóg
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. odnoszący się do barana;
2. zrobiony z futra lub mięsa barana
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z baranem, dotyczący barana
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do barana
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Baraniak:
SJP.pl
Wikipedia
dawniej:
1. osoba wyprawiająca baranie skóry;
2. pasterz owiec; owczarz
SJP.pl
1. wyprawiona skóra barania, często podszyta suknem, służąca dawniej do przykrywania nóg w podróży;
2. czapka z futra baraniego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. wyprawiana skóra barania; skóra barania do przykrycia nóg w podróży
(1.2) czapka z futra baraniego
(1.3) kraw. długi kożuch barani
(1.4) daw. struna skrzypiec z baraniego jelita
Baranica – wieś we wschodniej Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Gorzków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Gorzków. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 115 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Gorzkowie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podłużny lub kopulasty występ podłoża skalnego, wygładzony i porysowany przez lodowiec; muton
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) stpol. baranek
4 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Baraniecki:
SJP.pl
Wikipedia
mięso z barana
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. mięso otrzymywane z owcy lub barana;
Baranina (mięso baranie) – mięso otrzymane z owcy. Jest jednym z kilku mięs używanych w kuchni europejskiej (głównie na południu Europy). Dawniej baranina była bardzo popularna, dziś jednak jej spożycie jest znacznie mniejsze. Baranina jest również popularna w krajach muzułmańskich, gdzie religia zabrania spożycia wieprzowiny. Stanowi podstawę diety w Mongolii. Jest także podstawowym rodzajem pożywienia (obok ryb) na Islandii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: baranina
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Baraniej Góry, związany z Baranią Górą
SJP.pl
Wiktionary
zgrubienie od: baran
SJP.pl
futro z jagnięcych skór
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie: potulny, łagodny, pokorny
SJP.pl
związany z barankiem, dotyczący baranka
przymiotnik
(1.1) dotyczący baranka, odnoszący się do baranka
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko, m.in. Aleksander A. Baranow (1747-1819) - rosyjski kupiec i handlarz futer, jeden z organizatorów kolonizacji Alaski
SJP.pl
1. wieś w województwie świętokrzyskim;
2. wieś w województwie wielkopolskim
Miejscowości w Polsce:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
1. mieszkaniec Baranowa Sandomierskiego (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Baranowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Baranowa; także. osoba pochodząca z Baranowa, urodzona w Baranowie
(1.2) mieszkaniec Baranowa Sandomierskiego; także. osoba pochodząca z Baranowa Sandomierskiego, urodzona w Baranowie Sandomierskim
SJP.pl
Wiktionary
1. mieszkanka Baranowa Sandomierskiego (miasta w Polsce);
2. mieszkanka Baranowa
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. część Żor
SJP.pl
Wikipedia
→ Baranowicze, → Baranowice
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Baranowicz, związany z Baranowiczami
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Baranowicz – polski herb szlachecki, odmiana herbu Syrokomla.
SJP.pl
Wikipedia
1. mieszkaniec Baranowicz (miasta na Białorusi);
2. mieszkaniec Baranowic (wsi w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Baranowicz (miasta na Białorusi);
2. mieszkanka Baranowic (wsi w Polsce)
SJP.pl
miasto na Białorusi
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Białorusi;
Baranowicze (biał. Баранавічы, Baranawiczy; ros. Барановичи, Baranowiczi) – miasto w zachodniej części Białorusi, w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu baranowickiego.
Baranowicze są ośrodkiem przemysłu metalowego i włókiennictwa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, siedziba władz rejonu baranowskiego;
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. wieś na Białorusi;
3. wieś na Litwie
SJP.pl
Wikipedia
→ Baranów, → Baranowo, → Baranów Sandomierski
Osoby o nazwisku Baranowski/Baranowska:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o nazwisku Barański/Barańska:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: ogół osób głupich, mało inteligentnych
SJP.pl
ssak z rodziny jeleniowatych występujący w Indiach i Nepalu
Barasinga (Rucervus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
SJP.pl
Wikipedia
figlowanie, dokazywanie; figle, psoty, zbytki
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rzad. dokazywanie, swawolenie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
bawić się beztrosko, dokazywać, swawolić
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pobaraszkować)
(1.1) spędzać czas na psotach
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zabawa i dokazywanie
Wiktionary
szczelnie zamknięty zbiornik stalowy, stosowany m.in. w papierniach
SJP.pl
rozmyślne, bezprawne działanie kapitana lub członka załogi na szkodę statku
SJP.pl
1. w starożytnych Atenach: przepaść, do której wrzucano przestępców;
2. przenośnie: otchłań, zagłada
SJP.pl
dodatkowy mecz lub dogrywka decydująca o kolejności miejsc
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. dodatkowa walka między zawodnikami mającymi tyle samo punktów, mająca ustalić ostateczną kolejność miejsc
Baraż – w wielu dyscyplinach sportu np. szermierce, kajakarstwie czy żużlu dodatkowy mecz, wyścig, walka lub dogrywka, rozstrzygająca o miejscu zajętym przez zwycięską drużynę lub zawodników, rozgrywany w przypadku braku rozstrzygnięcia dotychczasowych rozgrywek np. remisu, zdobycia równej ilości punktów czy też identycznego czasu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z barażem, dotyczący barażu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wyspa i państwo w Ameryce Środkowej
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Bridgetown;
(1.2) geogr. wyspa, którą zajmuje państwo Barbados (1.1)
Barbados – państwo wyspiarskie w Ameryce Środkowej, zajmujące wyspę o tej samej nazwie, położoną w archipelagu Małych Antyli, na Oceanie Atlantyckim. Najbardziej na wschód wysunięta wyspa Karaibów. Powierzchnia kraju wynosi 430 km², a liczba ludności – 294 560 (2020). Stolicą i największym miastem jest Bridgetown. Językiem urzędowym jest angielski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Barbados
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Barbadosu
SJP.pl
Wiktionary
→ Barbados
przymiotnik
(1.1) geogr. odnoszący się do Barbadosu jako państwa
SJP.pl
Wiktionary
obywatel Barbadosu; Barbadoszczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Barbadosu
SJP.pl
Wiktionary
obywatelka Barbadosu; Barbadoska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Barbadosu
SJP.pl
Wiktionary
obywatel Barbadosu; Barbadosyjczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Barbadosu
SJP.pl
Wiktionary
element średniowiecznej fortyfikacji obronnych miasta lub zamku, broniący dostępu do bramy lub mostu; rondel
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. wojsk. zwykle okrągła, murowana budowla stanowiąca element średniowiecznego budownictwa obronnego, wysunięta przed linię murów i połączona z bramą miejską;
Barbakan – element średniowiecznego budownictwa obronnego, ważny składnik fortyfikacji miejskich, zazwyczaj w formie okrągłej, murowanej budowli wysuniętej przed linię murów obronnych i połączonej z bramą miejską za pośrednictwem osłoniętego przejścia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
Barbar (również Berber, arab. بربر, Barbar) – miasto w północno-wschodnim Sudanie, w wilajecie Nahr an-Nil, położone nad Nilem. W 2010 roku miasto liczyło 27 254 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 234;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) liter. imię żeńskie z literatury i filmu
Barbarella lub Barbarella: królowa galaktyki – film fantastyczny produkcji francusko-włoskiej z 1968 roku w reżyserii Rogera Vadima. Obraz powstał na podstawie komiksu Jean-Claude’a Foresta pod tym samym tytułem.
Polska premiera odbyła się w czerwcu w 1970 roku.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. tradycyjny irański duży placek chlebowy o podłużnym kształcie i charakterystycznymi żłobkowaniami
Wiktionary
kraj dziki, niecywilizowany; barbarzyństwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak kultury, prymitywizm
(1.2) grupa ludzi prymitywnych i niekulturalnych
(1.3) obszar zamieszkany przez dzikie, prymitywne ludy
(1.4) dzikość, okrucieństwo, brutalność
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ziemie zamieszkane przez barbarzyńców w starożytnym Rzymie
Barbaricum (grec. Βαρβαρικόν zagraniczny, barbarzyński) – nazwa geograficzna, używana przez historyków i archeologów na określenie terenów poza granicami Cesarstwa Rzymskiego, zamieszkałych przez barbarzyńców. Obszary te leżały poza rzymską kontrolą administracyjną, ale były częścią rzymskiego świata.
SJP.pl
Wikipedia
zabawa z okazji święta górników; barbórka
SJP.pl
Wikipedia
związany z barbarką, dotyczący barbarki
SJP.pl
w muzyce: określenie wykonawcze - gwałtownie, dziko
Barbaro (ur. 29 kwietnia 2003 – zm. 29 stycznia 2007) – amerykański koń wyścigowy pełnej krwi angielskiej, który zasłynął ze spektakularnego zwycięstwa w Kentucky Derby w 2006 roku.
SJP.pl
Wikipedia
1. Fryderyk I Barbarossa, Rudobrody (ok. 1125-90), z dyn. Hohenstaufów, król Niemiec od 1152, cesarz od 1155;
2. (1466?-1546), korsarz; Hayreddin; Chajr ad-Din
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: barbarzyński
przymiotnik
(1.1) daw. barbarzyński
SJP.pl
Wiktionary
materiał wybuchowy
SJP.pl
1. zdziczenie, upadek obyczajów;
2. wprowadzanie obcych słów i wyrażeń do języka
SJP.pl
wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa niewłaściwe dla danego języka, użyte w tekście napisanym w języku ojczystym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zob. zapożyczenie.;
Barbaryzm (z gr. barbarismós, od bárbaros „barbarzyńca, cudzoziemiec”) – jednostka językowa niewłaściwa dla danego języka, przeniesiona do wypowiedzi z języka obcego (o charakterze zapożyczenia lub kalki językowej). Termin ten odnoszony jest w szczególności do elementów ocenianych negatywnie, łamiących ustalone konwenanse językowe i postrzeganych jako zbędne (mających swoje rodzime odpowiedniki). W szerszym ujęciu barbaryzm to każdy element językowy uchodzący za niekulturalny, niewłaściwy dla języka literackiego. Niekiedy definiuje się go jako „poważny błąd językowy”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pogrążać w barbarzyństwie, prowadzić do zdziczenia obyczajów, upadku cywilizacji;
2. barbaryzować się - pogrążać się w barbarzyństwie, tracić cechy właściwe ludziom cywilizowanym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. czynienie czegoś barbarzyńskim
(1.2) jęz. używanie słów i wyrażeń obcojęzycznych
Wiktionary
1. człowiek nieokrzesany, dzikus;
2. w starożytności osoba spoza kręgu cywilizacji grecko-rzymskiej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. staroż. człowiek, który nie należy do kręgu kultury grecko-rzymskiej;
(1.2) ktoś niecywilizowany, prymitywny
(1.3) pot. określenie używane względem obcych, nieznanych ludzi i kultur
Barbarzyńca (gr. βάρβαρος/bárbaros, łac. barbarus „cudzoziemiec”) – człowiek dziki, pierwotny, niecywilizowany, okrutny, o prymitywnych odruchach, nieznający kultury europejskiej. W starożytnej Grecji każdy cudzoziemiec, w Rzymie ten, kto nie był Rzymianinem lub Grekiem. Homer podkreślał obcość Karów (sojuszników Trojan), nazywając ich βάρβαροφονοι/Barbarophonoi, czyli mówiących „bar-bar”, a więc wydających bezsensowne, niezrozumiałe dźwięki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. hist. staroż. kobieta, która nie należy do kręgu kultury grecko-rzymskiej
Wiktionary
1. właściwy dla barbarzyńcy, pierwotny, dziki, prymitywny;
2. w czasach starożytnych: obcy cywilizacji i kulturze grecko-rzymskiej
przymiotnik
(1.1) cechujący się prymitywizmem lub okrucieństwem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest barbarzyńskie; cecha tych, którzy są barbarzyńscy
SJP.pl
Wiktionary
1. postępowanie odznaczające się prymitywizmem, okrucieństwem; nieokrzesanie
2. pierwszy okres rozwoju kultury społeczeństw następujący po okresie dzikości
3. dawniej: barbarzyńcy, ludy uznawane za barbarzyńców
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) brak cywilizacji
(1.2) ogół ludów niecywilizowanych w starożytności
(1.3) antrop. etap rozwoju ludzkości według Lewisa Morgana
(1.4) przen. zachowanie uznane za nie do zaakceptowania
Barbarzyńca (gr. βάρβαρος/bárbaros, łac. barbarus „cudzoziemiec”) – człowiek dziki, pierwotny, niecywilizowany, okrutny, o prymitywnych odruchach, nieznający kultury europejskiej. W starożytnej Grecji każdy cudzoziemiec, w Rzymie ten, kto nie był Rzymianinem lub Grekiem. Homer podkreślał obcość Karów (sojuszników Trojan), nazywając ich βάρβαροφονοι/Barbarophonoi, czyli mówiących „bar-bar”, a więc wydających bezsensowne, niezrozumiałe dźwięki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych, występująca w rzekach europejskich, azjatyckich i afrykańskich; brzana
Barbata (Mullus barbatus) – gatunek ryby z rodziny barwenowatych (Mullidae).
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BARbekju]
1. grill, gril;
a) urządzenie w formie przenośnego rusztu opalanego węglem albo elektrycznego piekarnika z rożnem bądź rusztem, służące do beztłuszczowego pieczenia różnego rodzaju potraw;
b) potrawy przyrządzane na takim urządzeniu;
c) przyjęcie na świeżym powietrzu, podczas którego przygotowywane i spożywane są takie potrawy;
2. sos do mięsa przyrządzany przede wszystkim z czosnku, miodu i keczupu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spotkanie towarzyskie na wolnym powietrzu, często z jedzeniem z grilla
(1.2) kulin. spoż. rodzaj czerwono-brunatnego sosu o słodko-kwaśno-pikantnym smaku, do mięsa z rusztu;
(1.3) kulin. przyprawa do mięs
Barbecue (w skrócie BBQ) – angielska nazwa zarówno piecyka (gazowego, elektrycznego lub na węgiel drzewny), jak i rodzaju przyjęcia na świeżym powietrzu.
Urządzenia typu BBQ są popularne na terenie całej Australii, dostępne publicznie w wielu parkach, na wielu parkingach. Korzystanie jest bezpłatne lub za symboliczną opłatą (20 centów do 1 dolara). BBQ znajdują się też w prawie każdym domu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
fryzjer męski lub salon fryzjerski zajmujący się także goleniem oraz pielęgnacją zarostu
Holandia:
Stany Zjednoczone:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: barber szop] salon dla mężczyzn, w którym strzyże i stylizuje się męski zarost; barbershop, barber shop
SJP.pl
fryzjer męski lub salon fryzjerski zajmujący się także goleniem oraz pielęgnacją zarostu
SJP.pl
fryzjerstwo męskie połączone z goleniem oraz pielęgnacją zarostu; barberstwo
SJP.pl
SJP.pl
fryzjerka męska zajmująca się także goleniem oraz pielęgnacją zarostu
SJP.pl
[czytaj: barber szop] salon dla mężczyzn, w którym strzyże i stylizuje się męski zarost; barber-shop, barber shop
Barbershop – film komediowy produkcji amerykańskiej z 2002 roku w reżyserii Tima Story. Za scenariusz odpowiadały trzy osoby Mark Brown, Marshall Todd i Don D. Scott. W rolach głównych wystąpili Eve, Ice Cube, Anthony Anderson czy Cedric the Entertainer. Zdjęcia odbywały się w miejscowości Chicago, w stanie Illinois. Kontynuacja filmu ukazała się w 2004 roku, pt. Barbershop 2: Z powrotem w interesie.
SJP.pl
Wikipedia
związany z fryzjerstwem męskim
SJP.pl
fryzjerstwo męskie połączone z goleniem oraz pielęgnacją zarostu; barbering
SJP.pl
kołnierz zakrywający szyję i piersi, noszony dawniej przez zakonnice, a także przez starsze kobiety i wdowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psów z grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych pochodząca z Francji;
Barbet – rasa psów myśliwskich, średniej wielkości, przeznaczona do polowania na ptactwo wodne, wyszukuje i wypłasza ptactwo, ukryte w zaroślach i trzcinach, i aportuje strzelone sztuki. Bardzo odporny na zimno, powinien iść do wody bez względu na pogodę. Rasa obecnie rzadko spotykana, zakwalifikowana przez FCI do sekcji 3 grupy VIII. Rasa podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. mar. nieruchoma opancerzona niska cylindryczna osłona działa na okręcie;
(1.2) wojsk. w fortyfikacjach: miejsce do ustawienia dział;
Barbeta – nieruchoma, opancerzona, niska, cylindryczna osłona na okrętach, stanowiąca podstawę wieży artyleryjskiej, która obracała się na łożysku na barbecie. Barbeta chroniła mechanizmy i elementy mocowania dział, zwłaszcza przy większych kątach podniesienia lufy, gdy tylna część działa przemieszczała się w dół wewnątrz barbety. Chroniła również mechanizmy zasilania w amunicję oraz obsługę dział. Barbety stosowano przy działach większych kalibrów (z reguły od 150 mm), przede wszystkim na dużych pancernych okrętach artyleryjskich – pancernikach i krążownikach.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: barbi] pejoratywnie: niezbyt inteligentna kobieta ubierająca się w sposób wyzywający i mająca zbyt ostry makijaż; pomponiara
Barbie – lalka produkowana przez przedsiębiorstwo Mattel, jedna z najlepiej sprzedających się zabawek i jednocześnie najbardziej znanych ikon kultury masowej. Barbie to najpopularniejsza lalka na świecie. Barbie została stworzona przez Ruth Handler w 1958 na podstawie przeznaczonej dla dorosłych niemieckiej lalki Lilli. Barbie zadebiutowała 9 marca 1959 na nowojorskich targach zabawek, po wykupieniu praw do Lilli przez założone przez Ruth i Elliotta Handlerów przedsiębiorstwo Mattel.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: barbierz
SJP.pl
dawniej: fryzjer wykonujący także zabiegi felczerskie; cyrulik, balwierz, balbierz
SJP.pl
związek chemiczny używany dawniej jako środek nasenny; weronal
Barbital, weronal (łac. barbitalum) oraz sól sodowa barbitalu (łac. barbitalum natrium) – dwuetylowa pochodna malonylomocznika, pierwszy barbituran wprowadzony do lecznictwa (w 1903 roku).
SJP.pl
Wikipedia
instrument muzyczny podobny do liry, choć nieco dłuższy, z co najmniej siedmioma strunami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. starogrecki instrument strunowy, podobny do liry
SJP.pl
Wiktionary
barbiton (instrument starogrecki)
SJP.pl
pochodna kwasu barbiturowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. farm. związek organiczny o właściwościach nasennych i przeciwdrgawkowych
Barbiturany (barbituraty) – potoczna nazwa pochodnych kwasu barbiturowego, używanych na szeroką skalę w latach 50., 60. i 70. XX wieku jako leki nasenne, znieczulające i przeciwpadaczkowe. Najbardziej znane są barbital (Weronal), fenobarbital (Luminal) – stosowane do dzisiaj, cyklobarbital (Fanodorm) – obecnie stosowany wyłącznie w Rosji. W latach 70. były często nadużywane w celach odurzających.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: barbituran
SJP.pl
pochodna kwasu barbiturowego
Barbiturany (barbituraty) – potoczna nazwa pochodnych kwasu barbiturowego, używanych na szeroką skalę w latach 50., 60. i 70. XX wieku jako leki nasenne, znieczulające i przeciwpadaczkowe. Najbardziej znane są barbital (Weronal), fenobarbital (Luminal) – stosowane do dzisiaj, cyklobarbital (Fanodorm) – obecnie stosowany wyłącznie w Rosji. W latach 70. były często nadużywane w celach odurzających.
SJP.pl
Wikipedia
pochodna kwasu barbiturowego; środek nasenny, narkotyczny
SJP.pl
kwas barbiturowy, malonylomocznik - heterocykliczny związek organiczny, ciało stałe; stosowany głównie do produkcji tworzyw sztucznych; duże znaczenie w lecznictwie mają jego pochodne - barbiturany
SJP.pl
malarz realizujący koncepcje francuskiej szkoły w Barbizon, propagującej w połowie XIX wieku malarstwo realistycznych, sielskich pejzaży
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|ż. zob. Barbara.
Wiktionary
1. zabawa z okazji święta górników; barbarka;
2. potocznie: dodatkowa pensja dla górników z okazji Barbórki; barbórkowe
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) święto górnicze obchodzone 4 grudnia (w dniu św. Barbary, patronki górników) w Polsce;
Barbórka (dawna pisownia Barburka), Dzień Górnika – tradycyjne święto górnicze, obchodzone w Polsce 4 grudnia, w dniu św. Barbary z Nikomedii, patronki dobrej śmierci i trudnej pracy. Poza górnikami Barbórkę obchodzą także geolodzy i inne osoby wykonujące zawody związane z poszukiwaniem paliw kopalnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z barbórką, dotyczący barbórki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób właściwy dla obchodów Barbórki
Wiktionary
związany z barbórką, dotyczący barbórki
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barbórką, dotyczący barbórki
SJP.pl
Wiktionary
proces przepływu gazu w postaci pęcherzyków przez warstwę cieczy
SJP.pl
→ barbotaż
SJP.pl
[czytaj: BARbotin] starożytna metoda zdobienia ceramiki przez nanoszenie wzorów przed wypalaniem, obecna m.in. w ceramice egipskiej
Barbotine (fr.) – technika dekoracji ceramiki.
Polega na naniesieniu plastycznego wyobrażenia na wyschnięty lecz niewypalony czerep naczynia płynną glinką ceramiczną (kaolinem) lub szlamem angoby za pomocą rożka garncarskiego albo natryskując (bryzgając – fr. barboter) je na powierzchnię wyrobu. Naczynie może być wcześniej angobowane. Ozdobione w ten sposób reliefowo naczynie poddaje się wypałowi. Na powierzchnię można potem nałożyć jeszcze przejrzyste szkliwo i powtórnie wypalić.
SJP.pl
Wikipedia
przepływ gazu w postaci wielu drobnych pęcherzyków przez warstwę cieczy, stosowany w celu zwiększenia powierzchni kontaktu cieczy i gazu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) chem. fiz. przemieszczanie się pęcherzyków gazu przez ciecz
Barbotowanie – proces będący częścią analizy emanacyjnej polegający na przedmuchiwaniu strumieniem powietrza specjalnego naczynia. Strumień usuwa z roztworu zgromadzony radon w celu oznaczenia aktywności promieniotwórczej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obce imię żeńskie
SJP.pl
wyspa na Morzu Karaibskim
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa położona na Morzu Karaibskim, zaliczająca się do Wysp Nawietrznych, wchodząca w skład państwa Antigua i Barbuda;
Barbuda – wyspa położona na Morzu Karaibskim, zaliczająca się do Wysp Nawietrznych, wchodząca w skład państwa Antigua i Barbuda; 161 km² powierzchni, ok. 1500 mieszkańców, skupionych w osadzie Codrington. Powierzchnia nizinna i płaska z nielicznymi wzniesieniami natury wulkanicznej. Wyspa ma słabo rozwiniętą sieć rzeczną. Duże i szerokie piaszczyste plaże oraz rafy koralowe czynią z wyspy dużą atrakcję turystyczną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barbudą, dotyczący Barbudy
Wiktionary
wschodnioazjatycki krzew z rodziny jasnotowatych
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: barBIS] nazwisko
SJP.pl
dziupla w drzewie lub kłoda z rojem pszczół
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pszcz. dziupla z gniazdem pszczół;
(1.2) pszcz. kłoda z wydrążonym otworem dla rodziny pszczelej
Barć – wydrążona w celach hodowli pszczół komora wewnątrz pnia rosnącego drzewa. Barcie lokowano przeważnie na dębach i sosnach, rzadziej grabach, bukach czy lipach. Wykorzystywano naturalne dziuple, jednak najczęściej były one specjalnie drążone (dziane). Barć mogła mieć kształt cylindryczny, trapezowy (w przekroju pionowym) lub „szufladowy” – zbliżony do prostopadłościanu. Dzianie barci odbywało się wiosną, do tego celu służyły między innymi topór i piesznia. W średniowieczu drążono je jak najwyżej, potem na wysokości 3–12 m. Wierzchołek drzewa obcinano dla ograniczenia naporu wiatrów i złamania. Na powstały ocios wkładano nakrywkę chroniącą przed zaciekami deszczu. Otwór barci zakrywano płaszką, w której wycinano otwór (nawet do trzech) tzw. „oko”. Najczęściej płaszki wykonane były z drewna lipowego lub niesmolnej sosny. W najprostszym przypadku brzegi płaszki opierały się na pniu barci. Dla lepszej ochrony przed czynnikami atmosferycznymi, płaszki mogły być wpuszczane do wyrównania z obwodem pnia lub nawet głębiej do wnętrza. Ciosno – osobisty znak bartnika wyciosany w barci sygnował jego własność. Dla ochrony barci przed szkodnikami np. dzięciołami od frontu nakładano śniot – wałek dębowy przecięty wzdłuż na pół. Śniot montowano na kluczach – dwóch hakowato zakończonych kołkach wbitych nad i pod barcią. W czasie pracy przy pszczołach, śniot odwieszano na specjalny, mocowany z boku kołek – hwozdownię. Dla ocieplenia barci w zimie pod śniot wkładano jedlinę. Bywały barcie bezśniotowe i wtedy jedlinę mocowano łykiem wiązanym do dwu pionowych szeregów kołeczków. Dla ochrony przed niedźwiedziami stosowano tzw. samobitnie, czyli ciężką kłodę zawieszoną na sznurze tuż obok barci. Samobitnia irytowała niedźwiedzia, co kończyło się jego nokautem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: barsa] potocznie o hiszpańskim klubie piłkarskim FC Barcelona
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Hiszpanii;
2. miasto w Wenezueli
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Hiszpanii, stolica Katalonii;
(1.2) geogr. adm. prowincja w Hiszpanii z ośrodkiem administracyjnym w Barcelonie (1.1);
(1.3) geogr. miasto w Wenezueli stolica stanu Anzoátegui;
(1.4) geogr. osada w Wielkiej Brytanii, w Kornwalii;
(1.5) astr. planetoida o numerze katalogowym 945;
Barcelona (wym. katal. [bərsəˈɫonə], wym. hiszp. [barθeˈlona]) – miasto w północno-wschodniej Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym, około 110 km na południe od grzbietu Pirenejów i granicy hiszpańsko-francuskiej. Stolica prowincji o tej samej nazwie oraz wspólnoty autonomicznej Katalonii. Drugie co do wielkości miasto Hiszpanii, z liczbą mieszkańców wynoszącą 1 620 809 wewnątrz centrum administracyjnego. Zespół miejski Barcelony wykracza poza centrum administracyjne, z liczbą ludności wynoszącą 4 588 000, jest piątym co do wielkości zespołem miejskim w Unii Europejskiej. Cała metropolia ma około 5 milionów mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Barcelony
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Barcelony
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Barcelony
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Barcelony
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barceloną, dotyczący Barcelony, pochodzący z Barcelony
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wieś w województwie lubelskim
Barchaczów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Łabunie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Łabunie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 466 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Szkaplerznej i św. Dominika w Łabuniach.
SJP.pl
Wikipedia
1. tkanina bawełniana;
2. wydma w kształcie półksiężyca, wypukłym zboczem zwrócona do kierunku wiatru
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. rodzaj grubej tkaniny bawełnianej
(1.2) geol. wydma w kształcie półksiężyca
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: barchan
SJP.pl
sukienka lub spódniczka z barchanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. fabrykant barchanu
(1.2) daw. tkacz barchanu
(1.3) daw. handlarz barchanem
Wiktionary
1. zrobiony z barchanu - tkaniny bawełnianej;
2. dotyczący barchanu - wydmy
przymiotnik
(1.1) włók. wykonany z barchanu
(1.2) geol. związany z barchanami, dotyczący barchanów
SJP.pl
Wiktionary
1. tkanina bawełniana;
2. wydma w kształcie półksiężyca, wypukłym zboczem zwrócona do kierunku wiatru
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kraw. majtki z barchanu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. chałka
Wiktionary
Barchetta (czyt. barketta; włos. łódeczka) – rodzaj konstrukcji nadwozia stosowanego zazwyczaj w samochodach wyścigowych w latach 40. i 50. XX wieku.
Silnik był umieszczony z przodu. Samochód był przeznaczony tylko dla kierowcy (wersje wyścigowe) lub dla kierowcy i pasażera (wersje typu roadster).
Wikipedia
drobny motyl nocny, szkodnik pasiek (jego gąsienice żywią się woskiem pszczelim)
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Barcian
(1.2) osoba pochodząca z Barcian, urodzona w Barcianach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Barcian
(1.2) kobieta pochodząca z Barcian, urodzona w Barcianach
Wiktionary
przymiotnik od: Barciany
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barcianami, dotyczący Barcian
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Barciany (niem. Barten, Barthen, lit. Bartėniai) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany, na terenie krainy historycznej Prusy Dolne. Siedziba gminy Barciany.
Dawniej miasto; uzyskały lokację miejską w 1628 roku, zdegradowane w 1945 roku. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barciany. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
chrząszcz z rodziny przekraskowatych, szkodnik pasiek
Barciel (Trichodes) – rodzaj chrząszczy z rodziny przekraskowatych.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
drzewo lub drewno zawierające barć
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Barcin (niem. Bartschin) – miasto w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barcin, nad Notecią, 35 km od Bydgoszczy.
Barcin uzyskał lokację miejską przed 1479 rokiem. Prywatne miasto szlacheckie, położone było w pierwszej połowie XVII wieku w powiecie kcyńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa bydgoskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
drzewo lub drewno zawierające barć
SJP.pl
wieś w województwie dolnośląskim
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Barcina (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Barcina (miasta w Polsce)
SJP.pl
→ Barcin
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Barcina, związany z Barcinem
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ barć
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barcią, dotyczący barci
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna w Prusach, na wschodnim brzegu Łyny, zamieszkiwana w średniowieczu przez Bartów;
Barcja (niem. Barten, Bartenland, Barthonia, lit. i prus. Barta) – kraina historyczna oraz dawne terytorium plemienne położone w centralnej części Prus.
Wiktionary oraz Wikipedia
Barclays PLC – brytyjska firma holdingowa, globalny dostawca usług finansowych działający na wszystkich kontynentach, nadzorowany przez Financial Conduct Authority oraz Prudential Regulation Authority.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
motyl z rodziny barczatkowatych, szkodnik lasów i ogrodów
SJP.pl
rodzina motyli o masywnej budowie ciała i szerokich skrzydłach, występujących na całym świecie, głównie w lasach i sadach
Barczatkowate (Lasiocampidae) - rodzina owadów z rzędu motyli. Obejmuje ponad 1000 gatunków nocnych motyli, występujących w lasach i sadach wszystkich kontynentów. W Polsce występuje około 19 gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach barczatkowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
barczel świerkowy, barczel sosnowy - gatunki pluskwiaków z rodziny brudźcowatych
SJP.pl
mieszkaniec Barczewa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Barczewa
(1.2) osoba pochodząca z Barczewa, urodzona w Barczewie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Barczewa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Barczewa
(1.2) kobieta pochodząca z Barczewa, urodzona w Barczewie
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Barczewko (dawniej Stary Wartembork, niem. Alt Wartenburg) – wieś warmińska w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barczewko, po jej zniesieniu w gromadzie Tuławki. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Barczewo (dawniej Wartembork, niem. Wartenburg in Ostpreussen) – miasto w północnej Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barczewo. Położone jest nad rzeką Pisą Warmińską. Ośrodek usług, drobnego przemysłu: drzewnego, metalowego, chemicznego, włókienniczego oraz spożywczego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Barczewo
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barczewem, dotyczący Barczewa
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
szeroki w ramionach
przymiotnik jakościowy
(1.1) szeroki w barkach
SJP.pl
Wiktionary
1. piewca, poeta, wieszcz;
2. celtycki nadworny pieśniarz lub poeta
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) u ludów celtyckich: średniowieczny poeta opiewający boje i bohaterów;
(1.2) przen. poeta, piewca, wieszcz
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: barda
Bard – celtycki poeta i pieśniarz, spotykany od XI do XVII wieku na dworach Irlandii, Szkocji, Walii i Bretanii.
Współcześnie mianem „bard” określa się wybitnego artystę, wykonującego własne, literacko i muzycznie opracowane utwory z towarzyszeniem instrumentu – zwykle gitary.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. barta.
(1.2) gw-pl|Bukowina. siekiera do obciosywania drzewa
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: bard
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: ubikacja, kibel, sedes; bardacha
Bardach – polski herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.
SJP.pl
Wikipedia
środowiskowo: ubikacja, kibel, sedes; bardach
Sławojka (także: wychodek, ustęp zewnętrzny, wygódka, wybudka, latryna) – rodzaj ubikacji; niewielka, zamykana od wewnątrz budka, zazwyczaj wolnostojąca, z umieszczoną wewnątrz poziomą deską z otworem (pełniącą funkcję sedesu) nad suchym dołem, do którego wpadają fekalia. Wyposażeniem wychodka był hak lub ostro zakończony gwóźdź służący do wieszania pociętych kartek gazet lub czasopism, zastępujących papier toaletowy.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bardak
Wiktionary
potocznie: nieporządek, bałagan; bajzel, kołowacizna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. brak porządku
SJP.pl
Wiktionary
prymitywna ubikacja, sławojka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bardejowem, dotyczący Bardejowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) śrpol. jeźdz. rodzaj siodła zrobionego ze słomy służącego zazwyczaj do ujeżdżania koni, które przedtem nie nosiły jeźdźca; Gloger.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
miasto powiatowe w północno-wschodniej Słowacji, w historycznym regionie Szarysz; Bardiejów, Bardyjów, Bardejów
Bardejów (słow. Bardejov; hist. Bardiów, Bardyjów; niem. Bartfeld; węg. Bártfa; czes. Bardijov lub Bardějov; cyg. Bartwa) – miasto powiatowe w północno-wschodniej Słowacji, w kraju preszowskim, w historycznym regionie Szarysz.
SJP.pl
Wikipedia
→ bard
SJP.pl
we włókiennictwie: zespół nicielnic krosna, potrzebnych do wytworzenia określonej tkaniny; grzebień tkacki, płocha, przybijaczka
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowo-zachodniej Polsce;
Staropolskie bardo = wzgórze (por. słoweńskie, chorwackie brdo = góra, wzgórze, serbskie брдо ts.)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawny strunowy instrument muzyczny podobny do lutni, liry i mandoliny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. hist. dawny instrument muzyczny, podobny do liry lub lutni
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: barDO] nazwisko
SJP.pl
1. biustonosz z usztywnieniami, odsłaniający część biustu;
2. rodzaj chustki z przezroczystego szyfonu
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. Brigitte Bardot
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bardem, bardami, dotyczący barda
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
topór bojowy na długim drzewcu; berdysz
Berdysz, bardysz (łac. barducium – siekierka) – broń drzewcowa piechoty będąca ciężkim, szerokim toporem o zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu mierzącym około 1,8 metra.
Berdysz znany był już w starożytności, ale rozpowszechniać zaczął się w średniowieczu, także w XIV wieku w Europie Wschodniej, gdzie był używany przez piechotę do walki z jazdą. W XVI i XVII wieku, szczególnie typowy dla piechoty moskiewskiej, między innymi oddziałów strzelców.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. wojsk. halabarda
Wiktionary
mieszkaniec Barda
SJP.pl
mieszkanka Barda
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: bardzo; wyraz używany do tworzenia złożonych form stopnia wyższego przymiotników (np. bardziej polski) i przysłówków (np. bardziej swojsko)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ Bardo
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bardem, dotyczący Barda
SJP.pl
Wiktionary
w wysokim stopniu, mocno, dużo, np. "Bardzo (mocno) Cię kocham"
przysłówek sposobu
(1.1) służący do podkreślenia cechy przymiotnika, przysłówka lub czasownika w wysokim stopniu, dużo
(1.2) bardziej, najbardziej wyraz pomocniczy, stosowany do tworzenia form stopnia wyższego i najwyższego niektórych przymiotników i przysłówków
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: przysłówek "bardzo" połączony z końcówka czasownikową "-śmy" (np. "Bardzośmy was polubili.", "Bardzośmy się cieszyli.")
SJP.pl
coś absurdalnego, przypominającego sytuacje lub sceny z filmów komediowych Stanisława Barei
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. zabawny zwrot będący cytatem z komedii filmowych Stanisława Barei
(1.2) pot. iron. absurdalna wypowiedź, zdarzenie lub sytuacja ze sfery publicznej podobne do surrealistycznego gagu z komedii filmowych Stanisława Barei
Stanisław Sylwester Bareja (ur. 5 grudnia 1929 w Warszawie, zm. 14 czerwca 1987 w Essen) – polski reżyser, scenarzysta filmowy i aktor.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. mały bar (jako zakład gastronomiczny lub bufet);
2. podręczny stolik na kółkach na trunki, słodycze itp.;
3. oddzielne pomieszczenie w regale, szafce itp. do przechowywania napojów alkoholowych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: bar
(1.2) mały bar
(1.3) półka w meblu do trzymania napojów alkoholowych
(1.4) stolik na kółkach na alkohole
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: barka
Barek (ukr. Барок) – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie barskim.
W czasach Rzeczypospolitej wieś leżała w województwie podolskim. Pierwotnie miasteczko o nazwie Dąbrowa. Za Jana II Kazimierza uległo ono zupełnemu zniszczeniu. W miejsce Dąbrowy powstała nowa osada nazywana Barek. Odpadła od Polski w wyniku II rozbioru.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mało wypukła rzeźba; płaski relief, płaskorzeźba, bas-relief
SJP.pl
Willem Barents (hol. Willem Barentsz, ur. ok. 1550, zm. 20 czerwca 1597) – holenderski żeglarz i podróżnik. Od jego nazwiska pochodzi nazwa Morza Barentsa i Wyspy Barentsa.
W 1594 wyruszył z Amsterdamu na dwóch statkach. Popłynął na północny wschód, licząc, że odnajdzie morskie przejście prowadzące do Azji. Dotarł do Nowej Ziemi, lecz z powodu złych warunków atmosferycznych musiał zawrócić.
Wikipedia
przyrząd służący do mierzenia wrażliwości skóry na nacisk
SJP.pl
opornik z drutu stalowego, umieszczony w bańce szklanej z rozrzedzonym wodorem, który wykazuje wzrost oporności elektrycznej wraz ze wzrostem temperatury
Bareter (inaczej: lampa oporowa) – drutowy opornik wykonany z żelaza i umieszczony w hermetycznej obudowie, np. szklanej bańce wypełnionej gazem (najczęściej wodorem) pod zmniejszonym ciśnieniem, służący do stabilizowania, w pewnym zakresie, natężenia prądu stałego lub zmiennego.
SJP.pl
Wikipedia
kawałek wstążki o przepisowych barwach i wymiarach, naszywanej na kurtce munduru lub marynarce, zastępujący właściwy order lub odznakę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wąski kawałek wstążki noszony na mundurze zamiast odznaczenia;
Baretka odznaczenia – wąski pasek wstążki barwy przewidzianej dla danego orderu lub odznaczenia, noszony (przede wszystkim) na mundurze zamiast pełnej odznaki.
Układ barw na baretce jest zwykle identyczny z układem barw wstążki przewidzianej dla danego odznaczenia. Szerokość baretki równa jest zazwyczaj szerokości wstążki stosowanej w najniższej klasie danego orderu lub odznaczenia. Według polskich przepisów wysokość baretki wynosi 8 mm, a baretkę nakłada się na podkładkę sukienną koloru czarnego, która powinna być o 2 mm dłuższa i szersza od samej baretki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
materiał z cienkiej wełny i jedwabiu
SJP.pl
przymiotnik od: bareż
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
ptak leśny z rzędu wróblowych, zamieszkujący lasy Eurazji i Ameryki Północnej, w Polsce pod ochroną; kowalik
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. zob. kowalik.
Nazwisko:
Zoologia:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
gatunek nowozelandzkiego ptaka z rzędu wróblowych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Acanthisittidae|ref=tak.
Barglik (Acanthisitta chloris) – gatunek ptaka z rodziny barglików (Acanthisittidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Acanthisitta. Występuje endemicznie w Nowej Zelandii.
Ptak ten z wyglądu podobny jest do strzyżyka, lecz nie jest spokrewniony z rodziną strzyżyków (Troglodytidae). Długość 7–9 cm; masa ciała – samce około 6 g, samice 7 g. Samiec żyje 1,5 roku, samica około 4 miesiące mniej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w Buriacji, uchodząca do jeziora Bajkał;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z Barguzinem (rzeką w Rosji)
Wiktionary
1. wieś w województwie podlaskim;
2. wieś w województwie śląskim
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bargłów Kościelny
SJP.pl
miasto we Włoszech
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Włoszech, stolica Apulii i prowincji Bari (1.2);
(1.2) daw. adm. była włoska prowincja w regionie Apulia;
(1.3) hist. polit. włoskie księstwo
Bari – miasto i gmina w południowych Włoszech, położone nad Morzem Adriatyckim. Bari jest stolicą prowincji Bari i regionu Apulia. W 2022 ludność miasta wynosiła 315 972 mieszkańców, cały obszar metropolitalny Bari liczy ok. 1,5 mln mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jednostka ciśnienia używana w układzie CGS równa 0,1 paskala; mikrobar
Baria (z gr. βαρύς barýs – ciężki) – jednostka ciśnienia układu miar CGS, oznaczana symbolem b. Jest równa 1 dynie na centymetr kwadratowy.
SJP.pl
Wikipedia
lekarz zajmujący się leczeniem otyłości
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorobliwej otyłości
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka specjalistka z dziedziny bariatrii
SJP.pl
Wiktionary
dziedzina medycyny, która leczy chorobliwą otyłość
Bariatria – dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, określaniem przyczyn, profilaktyką i leczeniem nadwagi, a zwłaszcza otyłości, w tym metodami chirurgicznymi.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bariatria
przymiotnik
(1.1) med. związany z bariatrią, leczeniem otyłości
SJP.pl
Wiktionary
gatunek niedźwiedzia; zamieszkuje lasy Ameryki Północnej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Ursus americanus|Pallas|ref=tak., gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych, występujący w Ameryce Północnej;
(1.2) zool. drapieżnik z gatunku baribali (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. płotek, poręcz itp., które wydzielają jakieś miejsce, uniemożliwiają przejście itp.;
2. naturalna przeszkoda, która utrudnia lub uniemożliwia przemieszczanie się;
3. rzecz, która utrudnia powstanie jakiegoś zjawiska lub sytuacji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przeszkoda, która utrudnia lub uniemożliwia przemieszczanie się
(1.2) coś, co utrudnia lub uniemożliwia zajście czegoś
Bariera to urządzenie, miejsce itp. niemożliwe lub bardzo trudne do przekroczenia. W połączeniach frazeologicznych ma różne znaczenia:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bariera
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: bariera
(1.2) przegroda postawiona, aby uniemożliwić przejście w danym miejscu lub zabezpieczyć coś
Barierka (balustrada, poręcz) – ścianka składająca się z tralek połączonych od góry poręczą. Najczęściej stosowana jako zabezpieczenie balkonów (balustrady balkonowe), okien (zabezpieczenie okienne), schodów (balustrada schodowa). Potocznie inne znaczenie płotu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nadmierne i często niepotrzebne występowanie w przestrzeni publicznej barier odgradzających jezdnię od jakiegoś fragmentu terenu, np. od chodnika; barieroza
SJP.pl
ochronna bariera z poręczą, używana na mostach, wiaduktach itp.
SJP.pl
przymiotnik od: bariera
przymiotnik
(1.1) związany z barierą, dotyczący bariery; będący barierą
SJP.pl
Wiktionary
nadmierne i często niepotrzebne występowanie w przestrzeni publicznej barier odgradzających jezdnię od jakiegoś fragmentu terenu, np. od chodnika; barierkoza
SJP.pl
[czytaj: barjolaż] w grze skrzypcowej: różnicowanie barwy jednego dźwięku przez wydobywanie go na przemian ze struny pustej i z innej struny odpowiednio skróconej
SJP.pl
cząstka elementarna o spinie połówkowym i o masie spoczynkowej większej od masy protonu albo równej jej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. fermion o niezerowej liczbie barionowej;
Osoby o nazwisku Barion
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z barionem
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z barionami, dotyczący barionów
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Baryonyx|Charig & Milner|ref=tak., rodzaj mięsożernego dinozaura z rodziny spinozaurów;
(1.2) zool. paleont. nazwa systematyczna|Baryonyx walkeri|Charig & Milner|ref=tak., gatunek mięsożernego dinozaura z rodziny spinozaurów;
Barionyks (Baryonyx walkeri) – dwunożny, mięsożerny dinozaur, teropod z rodziny spinozaurów żyjący w okresie wczesnej kredy 130–125 milionów lat temu na terenach dzisiejszej Europy.
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba zawodowo trudniąca się parzeniem kawy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zawodowo zajmująca się doborem, parzeniem oraz serwowaniem kawy
Barista (wł. barista – barman; także: kawiarz, kawiarka) – osoba zawodowo zajmująca się wybieraniem, parzeniem oraz podawaniem kawy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ barista; baristyczny
SJP.pl
kobieta zawodowo trudniąca się parzeniem kawy; kawiarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zawodowo zajmująca się doborem, parzeniem oraz serwowaniem kawy
SJP.pl
Wiktionary
→ baristyka; barystyczny
SJP.pl
zajęcie osób zawodowo zajmujących się parzeniem i podawaniem kawy; barystyka
SJP.pl
rzeka w Indonezji
Barito – rzeka w Indonezji na Borneo, długość 880 km.
Źródła w górach Müllera, w górnym biegu płynie głęboką doliną tworząc liczne wodospady, w środkowym i dolnym przez zabagnioną nizinę, uchodzi deltą do Morza Jawajskiego.
Główne miasto: Banjarmasin.
SJP.pl
Wikipedia
z łaciny: bar (pierwiastek chemiczny)
Bari – miasto i gmina w południowych Włoszech, położone nad Morzem Adriatyckim. Bari jest stolicą prowincji Bari i regionu Apulia. W 2022 ludność miasta wynosiła 315 972 mieszkańców, cały obszar metropolitalny Bari liczy ok. 1,5 mln mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
1. zespół kości łączący kończynę górną z tułowiem;
2. rodzaj żaglowca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. część ciała w miejscu połączenia ręki lub (u zwierząt) kończyny przedniej z tułowiem;
(1.2) żegl. żaglowiec mający co najmniej trzy maszty; ostatni z nich ma omasztowanie skośne, pozostałe maszty niosą ożaglowanie rejowe;
(1.3) zob. barki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
statek o niewielkich wymiarach, używany do przewozu towarów drogami śródlądowymi oraz w portach morskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. rodzaj statku o płaskim dnie, służącego do transportu ładunków zazwyczaj w żegludze śródlądowej;
Barka – rodzaj statku o płaskim dnie, służącego do transportu ładunków w żegludze śródlądowej. Barki są najczęściej pozbawione własnego napędu.
Pierwotnie barki poruszały się z prądem rzeki a pod prąd były holowane przez ludzi (burłacy) lub zwierzęta pociągowe, które poruszały się po specjalnej drodze wzdłuż rzeki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
budowla obronna, fortyfikacja o trapezowym narysie
Barkan (arab. بركان; fr. Berkane) – miasto w północno-wschodnim Maroku, w Regionie Wschodnim, siedziba administracyjna prowincji. W 2014 roku liczyło ok. 109 tys. mieszkańców.
W mieście działa klub piłkarski Renaissance Berkane.
SJP.pl
Wikipedia
liryczna pieśń gondolierów weneckich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. liryczna pieśń gondolierów w Wenecji;
(1.2) muz. utwór muzyczny przypominający barkarolę (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
właściciel barki, przewoźnik barką
SJP.pl
1. duża, zwykle 16-20-wiosłowa łódź okrętowa (szalupa) do przewożenia ładunków lub osób
2. mały statek o napędzie mechanicznym do prac portowych
3. 10-metrowa łódź rybacka
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący barkasu, związany z barkasami; stanowiący część barkasu; taki jak barkas
Wiktionary
żaglowiec handlowy mający przynajmniej 3 maszty; szkunerbark
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żaglowiec mający co najmniej trzy maszty; pierwszy z nich ma omasztowanie rejowe, pozostałe maszty niosą ożaglowanie skośne;
Barkentyna (inaczej szkunerbark) – żaglowiec posiadający trzy lub więcej masztów, niosący na pierwszym od dziobu ożaglowanie rejowe, a na pozostałych ożaglowanie skośne - przeważnie gaflowe, rzadziej bermudzkie.
Polskimi żaglowcami typu barkentyna są ORP Iskra (II) oraz STS Pogoria.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
górna część grzbietu
Barki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Cyców. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 838.
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barki, po jej zniesieniu w gromadzie Cyców. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Cyców. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 300 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
statek morski służący do transportu barek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek służący do transportu ładunku w pojemnikach będących rodzajem barek;
Barkowiec – statek wodny przystosowany do transportu specjalnych barek.
Istnieje kilka systemów, różniących się wielkością barek i sposobem ich przeładunku (barki mogą wpływać do ładowni barkowca lub być tam umieszczane specjalnym systemem suwnic zamontowanych na statku).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pióro na skrzydle ptaka leżące bezpośrednio w pobliżu tułowia
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
związany z barkiem i obojczykiem (np. staw barkowo-obojczykowy)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barkiem, dotyczący barku
(1.2) związany z barką, dotyczący barki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. dochód podatkowy z żupy solnej
Wiktionary
roślina zielna z rodziny akantowatych, stosowana w tradycyjnej medycynie indyjskiej
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Barlinka (miasta w Polsce); barlinianin
SJP.pl
mieszkanka Barlinka (miasta w Polsce); barlinianka
SJP.pl
→ Barlinek
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Barlinka, związany z Barlinkiem
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Barlinek (niem. Berlinchen) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barlinek. Najludniejsze miasto powiatu myśliborskiego. Z miastem graniczy Barlinecki Park Krajobrazowy.
Według danych z 31 grudnia 2019 Barlinek liczył 13 663 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Barlinka (miasta w Polsce); barlinczanin
SJP.pl
mieszkanka Barlinka (miasta w Polsce); barlinczanka
SJP.pl
nazwisko
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
osoba obsługująca bufet w restauracji, barze itp.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która obsługuje bufet w barze;
Barman – osoba zajmująca się zawodowo obsługą bufetu (pot. baru) w lokalu gastronomicznym (np. barze, restauracji, pubie, kawiarni).
Do obowiązków barmana zalicza się głównie przygotowywanie napojów (zarówno bezalkoholowych jak i alkoholowych - w tym wykonywanie koktajli), co często związane jest również z ich bezpośrednim wydawaniem klientom przy bufecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta obsługująca bufet w barze lub restauracji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która sprzedaje i podaje napoje alkoholowe w barze
Barman – osoba zajmująca się zawodowo obsługą bufetu (pot. baru) w lokalu gastronomicznym (np. barze, restauracji, pubie, kawiarni).
Do obowiązków barmana zalicza się głównie przygotowywanie napojów (zarówno bezalkoholowych jak i alkoholowych - w tym wykonywanie koktajli), co często związane jest również z ich bezpośrednim wydawaniem klientom przy bufecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z barmanem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub stanowiskiem barmana
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do barmana, będący jego własnością
SJP.pl
Wiktionary
jednostka powierzchni stosowana w fizyce jądrowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. fiz. pozaukładowa jednostka przekroju czynnego równa 10-28 m2;
Barn (b) – jednostka przekroju czynnego. Wyraża się nią również elektryczny moment kwadrupolowy jądra. Stosowana w fizyce jądrowej i fizyce cząstek elementarnych. 1 barn to w przybliżeniu pole powierzchni przekroju jądra atomu uranu.
1 b = 100 fm2 = 10–28 m2
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Barnaba – imię męskie pochodzenia aramejskiego. Wywodzi się od Bar-nebuch i oznacza syna pocieszenia, syna proroctwa.
Barnaba imieniny obchodzi 11 czerwca, 16 czerwca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członkowie zakonnego zgromadzenia misjonarzy
Barnabici, Zgromadzenie Księży świętego Pawła – Ojców Barnabitów, zakon założony przez św. Antoniego Marie Zaccaria w 1530, a zatwierdzony przez papieża Klemensa VII 18 lutego 1533.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barnabitami, dotyczący barnabitów
Wiktionary
członek zgromadzenia zakonnego misjonarzy założonego przy kościele św. Barnaby w Mediolanie w 1530 r.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. zakonnik z zakonu założonego przez św. Antoniego Marię Zaccaria;
Barnabici, Zgromadzenie Księży świętego Pawła – Ojców Barnabitów, zakon założony przez św. Antoniego Marie Zaccaria w 1530, a zatwierdzony przez papieża Klemensa VII 18 lutego 1533.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
→ Barnauł
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barnaułem, dotyczący Barnaułu
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Federacji Rosyjskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Ałtajskim, nad Obem;
Barnauł (ros. Барнаул) – miasto w azjatyckiej części Rosji, stolica Kraju Ałtajskiego, nad rzeką Ob, ok. 250 km na południe od Nowosybirska. W 2020 roku liczyło ok. 632 tys. mieszkańców.
Ważny ośrodek handlowy i przemysłowy Ałtaju. W 1900 zanotowano tutaj najwyższe ciśnienie wszech czasów – 1088 hPa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji, lewy dopływ Obu, przepływa przez Kraj Ałtajski;
Barnaułka (ros. Барнаулка) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, lewy dopływ Obu. Przepływa przez Kraj Ałtajski. Długość rzeki od źródeł (Jezioro Zierkalne) do ujścia – 207 km.
Górny bieg rzeki znajduje się w grupie jezior połączonych pomiędzy sobą zabagnionymi przetokami. Największe z nich to: Urłapowskie, Średnie, Bachmatowskie, Piesczanoje.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik
(1.1) norweski urząd ochrony praw dziecka
Wiktionary oraz Wikipedia
holenderska rasa kur
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
Barnim – męskie imię pochodzenia słowiańskiego. Było spotykane wśród książąt pomorskich.
Skrót od imion zaczynających się na „Barni-”, czyli „Broni-”, jak np. Bronimir czy Bronisław, których wersje pomorskie wyglądają: Barnimir i Barnisław.
Barnim imieniny obchodzi 27 października.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie zachodniopomorskim
Miejscowości w Polsce:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Osoby noszące nazwisko Barnum:
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) wykorzystujący ciężar w celu nadania prędkości
Wiktionary
pojazd samochodowy odpowiednio wyposażony, umożliwiający doraźne wydawanie posiłków, dań barowych, napojów; barowóz
SJP.pl
[czytaj: baroczio] nazwisko, np. Federigo Baroccio (albo: Barocci) (1526-1612), malarz włoski
SJP.pl
przyrząd wskazujący zbliżanie się i kierunek cyklonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nadwrażliwość zębów, dziąseł i okolicznych tkanek na zmiany ciśnienia
Barodontalgia – ból zęba związany ze znacznymi zmianami ciśnienia otoczenia, na który narażone są osoby uprawiające nurkowanie, podróżujące samolotami lub poddawane tlenoterapii hiperbarycznej. Ból występuje zazwyczaj u osób, które mają predysponujące patologie zębów, m.in. ostre lub przewlekłe zapalenie tkanek okołowierzchołkowych, próchnicę, głębokie lub nieudane wypełnienia, pozostałości torbieli nazębnych, zapalenie zatok przynosowych lub niedawno przeszli operacje w okolicach zębów.
Wiktionary oraz Wikipedia
dział mechaniki, zajmujący się badaniem zachowania się różnego rodzaju budowli (np. mostów, szybów itp.) pod wpływem działania ich własnego ciężaru
SJP.pl
barometr z urządzeniem samopiszącym, zapisującym samoczynnie w sposób ciągły zmiany ciśnienia atmosferycznego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. miernik ciśnienia atmosferycznego (barometr), zdolny do samoczynnego zapisywania wyników pomiarów
Barograf (grec. baros - ciężar, grapho - piszę) – barometr wyposażony w urządzenie do rejestracji dokonywanych pomiarów ciśnienia atmosferycznego. Wyniki są zapisywane na specjalnej taśmie papierowej (tzw. barogramie) umieszczonej na obrotowym bębnie poruszającym się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Zazwyczaj bęben wykonuje jeden obrót na dobę, tydzień lub miesiąc, wybór prędkości zależy od konstrukcji urządzenia i w niektórych modelach jest możliwy do wyboru przez użytkownika barografu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wykres zmian ciśnienia atmosferycznego wykonany przez barograf
SJP.pl
1. okres w kulturze europejskiej, który trwał od około 1590 do 1760 roku; Barok;
2. kierunek, który występował w kulturze europejskiej w XVII wieku i w połowie XVIII wieku, zapoczątkowany we Włoszech, odznaczający się w sztuce przepychem form, bogactwem barw i szczegółów dekoracyjnych, w literaturze - nagromadzeniem figur retorycznych, ozdobników; Barok;
3. przenośnie: przeładowanie szczegółami, ozdobami; przepych, nadmiar, nienaturalność
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kult. szt. archit. główny kierunek w kulturze środkowo- i zachodnioeuropejskiej, którego trwanie datuje się na zakres czasowy od końca XVI wieku do XVIII wieku;
Barok (prawdopodobnie z port. barroco – perła o nieregularnym kształcie, z wł. – dziwność, nietypowość) – główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna”. W odróżnieniu od humanizmu antropocentrycznego doby renesansu, barok reprezentował teocentryczny mistycyzm. W znaczeniu węższym, barok to jeden z nurtów literackich XVII wieku, koegzystujący z klasycyzmem i manieryzmem; od niego XX-wieczni badacze wyprowadzili jednak nazwę dla całej epoki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) nadawać czemuś, najczęściej budowli, barokowego stylu
Wiktionary
→ barokowy
SJP.pl
1. związany z barokiem, dotyczący baroku;
2. przenośnie: zbyt przesadny, ozdobny, przeładowany ornamentyką
przymiotnik
(1.1) szt. związany z barokiem, dotyczący baroku
(1.2) przen. pełen przepychu, przesadnie ozdobny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. fiz. nauka zajmująca się masą i powiązaną z nią siłą ciążenia
Wiktionary
przyrząd do mierzenia ciśnienia atmosferycznego; baroskop
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. przyrząd do mierzenia ciśnienia atmosferycznego;
Barometr – przyrząd do pomiaru ciśnienia atmosferycznego. W zależności od zasady działania, barometry dzielą się na cieczowe i sprężynowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący barometru, będący częścią składową barometru
SJP.pl
1. tytuł szlachecki, niższy od tytułu hrabiego;
2. osoba nosząca ten tytuł;
3. w średniowieczu: wasal podlegający wyłącznie królowi;
4. w przenośni: osoba wpływowa w pewnej dziedzinie lub na jakimś terenie z racji swojej zamożności lub powiązań politycznych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gw-pl|Śląsk Cieszyński. baran
Baron – tytuł szlachecki; kobieta nosząca tytuł barona to baronessa, żona barona to baronessa lub baronowa.
Tytuł barona jest najniższym tytułem arystokratycznym. Używany we wszystkich monarchiach europejskich, wprowadzony także w ramach europeizacji w okresie Meiji w cesarstwie japońskim. Przyjęty również do tytułów nadawanych w cesarstwie francuskim przez Napoleona I. W różnych krajach miał różną specyfikę:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
status prawny barona i związane z tym przywileje
SJP.pl
żona barona lub kobieta nosząca tytuł barona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta nosząca tytuł barona
(1.2) daw. baronowa
Baron – tytuł szlachecki; kobieta nosząca tytuł barona to baronessa, żona barona to baronessa lub baronowa.
Tytuł barona jest najniższym tytułem arystokratycznym. Używany we wszystkich monarchiach europejskich, wprowadzony także w ramach europeizacji w okresie Meiji w cesarstwie japońskim. Przyjęty również do tytułów nadawanych w cesarstwie francuskim przez Napoleona I. W różnych krajach miał różną specyfikę:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. angielski tytuł szlachecki, niższy od barona, dziedziczny w linii męskiej;
2. osoba nosząca ten tytuł
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dziedziczny, szlachecki brytyjski tytuł honorowy;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) mężczyzna noszący tytuł baroneta (1.1)
Baronet – jedyny dziedziczny, szlachecki ale niearystokratyczny (nieparowski) brytyjski tytuł honorowy. Sporadycznie nadawany już w XIV w., ale w obecnej, dziedzicznej formie został ustanowiony przez Jakuba I w 1611 r. jako zachęta dla kolonizacji Ulsteru. Baronet otrzymywał dziedziczny tytuł rycerski, zaszczytny dodatek do herbu (małą tarczę z herbem Ulsteru – tzw. „Krwawa dłoń Ulsteru”, umieszczany w kantonie lub w tarczy sercowej), order i nadanie ziemi. W zamian zobowiązany był do wystawienia oddziału wojska dla kolonizacji Irlandii. W 1625 r. ustanowiono tytuł baroneta Szkocji dla wsparcia kolonizacji Nowej Szkocji. Baronet nowej Szkocji otrzymywał podobnie dziedziczny tytuł rycerski, dodatek do herbu w postaci kantonu z krzyżem św. Andrzeja i nadanie 18 mil kwadratowych ziemi na wybrzeżach Nowej Szkocji.Po zjednoczeniu Anglii i Szkocji w 1707 r. zaprzestano nadawania obu tytułów wprowadzając jednolity tytuł baroneta Wielkiej Brytanii.Od 1801 r. nadawany jest konsekwentnie tytuł baroneta Zjednoczonego Królestwa.Tytuł baroneta dziedziczony jest według prawa primogenitury przez najstarszego syna, z wyłączeniem kobiet. W przypadku braku spadkobiercy przechodzi na kolejnego spadkobiercę z młodszej linii rodu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
posiadłości barona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włości, majątek barona
(1.2) ogół baronów
Baronia – rodzaj motyli dziennych z rodziny paziowatych. Występuje tylko w Ameryce Północnej. Występowanie tego rodzaju jest ograniczone tylko do rejonu Sierra Madre del Sur w południowo-zachodnim Meksyku. W skład tego rodzaju wchodzi 1 gatunek:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tytuł, godność barona; baroństwo
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) baron wraz z żoną
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) godność barona
(2.2) włości podległe baronowi
(2.3) zbiorowość baronów
SJP.pl
Wiktionary
małżonka barona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona barona
Baron – tytuł szlachecki; kobieta nosząca tytuł barona to baronessa, żona barona to baronessa lub baronowa.
Tytuł barona jest najniższym tytułem arystokratycznym. Używany we wszystkich monarchiach europejskich, wprowadzony także w ramach europeizacji w okresie Meiji w cesarstwie japońskim. Przyjęty również do tytułów nadawanych w cesarstwie francuskim przez Napoleona I. W różnych krajach miał różną specyfikę:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: córka barona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. córka barona
SJP.pl
Wiktionary
→ baron; baroński
przymiotnik
(1.1) związany z osobą lub tytułem barona, baronostwem
(1.2) należący do barona
SJP.pl
Wiktionary
→ baron (dawniej); baronowski, baroński
SJP.pl
→ baron; baronowski
SJP.pl
1. tytuł, godność barona; baronostwo;
2. ogół baronów
SJP.pl
receptor reagujący na zmiany ciśnienia w organizmie; presoreceptor
Baroreceptory, presoreceptory – mechanoreceptory odpowiadające za stałą wielkość ciśnienia krwi.
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd do mierzenia ciśnienia atmosferycznego; barometr
SJP.pl
urządzenie regulujące ciśnienie w niektórych rodzajach chłodziarek; presostat
SJP.pl
urządzenie rejestrujące automatycznie wartość ciśnienia i temperatury, połączenie barometru z termografem
Termograf – przyrząd mierzący temperaturę i rejestrujący jej przebieg w funkcji czasu.
Elementem reagującym na zmiany temperatury jest najczęściej czujnik deformacyjny, zmieniający swój kształt w funkcji zmian temperatury (np. rożek manometryczny wypełniony cieczą rozszerzalną lub element bimetaliczny).
SJP.pl
Wikipedia
uszkodzenie fizyczne tkanki spowodowane różnicą ciśnienia w ciele i nowym otoczeniu
Uraz ciśnieniowy – uszkodzenie tkanek ciała spowodowane najczęściej nagłą zmianą ciśnienia panującego w jego otoczeniu lub też jego bezpośrednim działaniem na tkanki. Występuje najczęściej u osób narażonych na nie (np. płetwonurków), ale może do niej doprowadzić także nagła dekompresja otoczenia, działanie fali uderzeniowej lub wentylacja mechaniczna.
SJP.pl
Wikipedia
ukierunkowany ruch roślin spowodowany działaniem przyciągania ziemskiego; geotropizm; grawitropizm
SJP.pl
1. barotropowy rozkład masy - rozkład masy cieczy, w którym gęstość zależy wyłącznie od ciśnienia, a nie od innych czynników;
2. płyn barotropowy - płyn o takim rozkładzie masy;
3. przepływ barotropowy - ustalony przepływ takiej cieczy
SJP.pl
potocznie: barować się - siłować się, mocować się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|barować się.
Barowanie (ang. bar – poprzeczka, przeszkoda) – trening konia, mający nauczyć go respektu przed drągami z przeszkód, które przeskakuje.
Barowanie tresuje konia przez strach i ból, zostało więc zakazane przez Międzynarodową Federację Jeździecką. Może spowodować uraz psychiki konia, oraz wytworzenie głębokiej nieufności względem jeźdźca.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
samochód przystosowany do wydawania posiłków, napojów, pełniący często rolę stołówki; barobus
SJP.pl
1. przymiotnik od: bar; taki, którego część stanowi bar, taki, który znajduje się w barze (np. stolik, stołek barowy) lub charakterystyczny, typowy dla baru;
2. o pogodzie: deszczowy, mglisty
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barem gastronomicznym, dotyczący tego baru
(1.2) chem. związany z pierwiastkiem barem, dotyczący tego pierwiastka
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: barkłiz-iMEto] miasto w Wenezueli
Barquisimeto – miasto w Wenezueli, położone w północno-zachodniej części kraju, w górach Cordillera de Merida w dolinie rzeki Cojedes. Stolica stanu Lara.
Czwarte pod względem liczby ludności miasto kraju, zamieszkuje je 1 172 799 osób (2013).
SJP.pl
Wikipedia
barakuda;
1. podoba do szczupaka drapieżna, tropikalna ryba morska o jadalnym mięsie, dochodząca do trzech metrów długości;
2. przenośnie: chciwa, egoistyczna kobieta interesu; megiera, ksantypa, modliszka
Barrakudowate, barakudowate (Sphyraenidae) – monotypowa rodzina drapieżnych, morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Są uważane za potencjalnie niebezpieczne dla człowieka. Na niewielką skalę poławia się je gospodarczo dla smacznego mięsa, ale w mięśniach dużych, starszych osobników niektórych gatunków gromadzi się toksyczna dla ludzi ciguatoksyna.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina ryb drapieżnych, żyjących w morzach tropikalnych i subtropikalnych; barakudowate
Barrakudowate, barakudowate (Sphyraenidae) – monotypowa rodzina drapieżnych, morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Są uważane za potencjalnie niebezpieczne dla człowieka. Na niewielką skalę poławia się je gospodarczo dla smacznego mięsa, ale w mięśniach dużych, starszych osobników niektórych gatunków gromadzi się toksyczna dla ludzi ciguatoksyna.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach barrakudowatych (rodzina drapieżnych ryb); barakudowaty
przymiotnik
(1.1) icht. o cechach ryb z rodziny barrakudowatych
SJP.pl
Wiktionary
gatunek ryby dwudysznej z rodziny rogozębowatych; barramundi, rogoząb
Barramundi lub barramunda – nazwa zwyczajowa kilku różnych gatunków ryb. W polskiej i rosyjskiej literaturze ichtiologicznej pod tymi nazwami opisano rogoząba australijskiego (Neoceratodus forsteri). W innych językach jako barramundi lub barramunda opisywane są Lates calcarifer i Scleropages leichardti.
SJP.pl
Wikipedia
gatunek ryby dwudysznej z rodziny rogozębowatych; barramunda, rogoząb
Barramundi lub barramunda – nazwa zwyczajowa kilku różnych gatunków ryb. W polskiej i rosyjskiej literaturze ichtiologicznej pod tymi nazwami opisano rogoząba australijskiego (Neoceratodus forsteri). W innych językach jako barramundi lub barramunda opisywane są Lates calcarifer i Scleropages leichardti.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: barranKIja] miasto w Kolumbii
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: barel] jednostka objętości cieczy w angielskich i amerykańskich układach miar równa około 1,43 hl; baryłka
SJP.pl
jezioro zaporowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. pozaukładowa jednostka przepuszczalności gazu
Wiktionary
[czytaj: baRIAdas] dzielnica nędzy na peryferiach miast w Ameryce Południowej, zwłaszcza w Peru; slumsy, slamsy
Barriadas – dzielnice biedoty w miastach Peru, tworzone i zamieszkane głównie przez imigrantów ze wsi. Stanowią zbiorowiska substandardowej zabudowy, lokalizowanej "na dziko" w rejonach szczególnie niesprzyjających osiedlaniu się (np. tereny bagienne czy zalewowe, sąsiedztwo czynnych wysypisk komunalnych, obszary wysypisk zamkniętych itp.), są podstawowym elementem kształtowania się i rozwoju procesów tzw. dzikiej urbanizacji i suburbanizacji.
SJP.pl
Wikipedia
Barrie – miasto w Kanadzie, w prowincji Ontario, w hrabstwie Simcoe.
Powierzchnia Barrie to 76,98 km². Według danych spisu powszechnego z roku 2001 Barrie liczy 103 710 mieszkańców (1347,23 os./km²).
Wikipedia
największa z amerykańskich kapucynek; wełniak szary
SJP.pl
[czytaj: barrusz] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: barrozo] nazwisko
Barroso – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Minas Gerais. Znajduje się w mezoregionie Campo das Vertentes i mikroregionie Barbacena.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bäri]
1. nazwisko, m.in. Philip Barry (1896-1949) - komediopisarz amerykański;
2. obce imię męskie
Belgia:
Francja:
Wielka Brytania:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bar
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Barem, dotyczący Baru (miasta na Ukrainie)
(1.2) hist. związany z księstwem albo miastem Bari
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. rodzaj zupy na zakwasie;
2. roślina z rodziny baldaszkowatych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. zakwaszana zupa na wywarze z buraków;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Heracleum|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny selerowatych;
(1.3) bot. roślina z rodzaju barszcz (1.2)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
członek konfederacji barskiej, konfederat barski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim;
Barszczowice (ukr. Борщовичі, Borszczowyczi) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie lwowskim (do 2020 roku w rejonie pustomyckim).
W miejscowości jest stacja kolejowa Barszczowice.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ barszcz
przymiotnik
(1.1) mający barwę liści barszczu (ciemnozieloną)
(1.2) mający barwę czerwonego barszczu
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: barszcz
SJP.pl
szeroki dwusieczny topór
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. berdysz o krótkim szerokim trzonku
Barta, Bartha, Bárta:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od imion męskich: Bartłomiej, Bartosz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Bartłomiej
(1.2) imię|polski|m. zdrobn. od: Bartosz
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wymiana jednego towaru na drugi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. hand. wymiana bezgotówkowa, czyli towar (bądź usługa) za towar;
Barter – wymiana towaru lub usługi na inny towar lub usługę.
W barterze osoby, które dokonują wymian, oddają dobra, których mają w nadmiarze, w zamian za te, które chcą sami skonsumować lub wykorzystać w produkcji.
Barter wykorzystywany jest w wymianie handlowej w celu obejścia restrykcji walutowych lub z państwami cierpiącymi na brak zasobów walut wymienialnych. Strony uzgadniają wartość towarów lub usług i dążą do tego, żeby bilans był zerowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: barter
przymiotnik
(1.1) związany z barterem, handlem wymiennym, bezgotówkowym
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bart] nazwisko
Barth – miasto w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Vorpommern-Rügen, siedziba urzędu Barth, nad Bodden (zatoką Morza Bałtyckiego, na półwyspie Darß).
SJP.pl
Wikipedia
Les Barthes – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Tarn i Garonna. W 2013 roku jej populacja wynosiła 540 mieszkańców. Przez gminę przepływa rzeka Tarn.
Wikipedia
[czytaj: barTEZ] nazwisko
SJP.pl
Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego Bartimpex S.A. – polska spółka akcyjna, która była kierowana przez Aleksandra Gudzowatego.
Bartimpex jest spółką rodzinną – udziały w niej posiadał Aleksander Gudzowaty (pełnił funkcje prezesa zarządu i dyrektora naczelnego), jego pierwsza żona Grażyna oraz ich najstarszy syn Tomasz. Spółka powstała w 1989 r. Specjalizuje się w handlu zagranicznym i realizacji projektów infrastrukturalnych. Ponadto zarządza grupą kapitałową, a w 2003 r. zorganizowała konsorcjum Bartimpex Industrial Group.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
4 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Bartkowo
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Bartkowiak (forma żeńska: Bartkowiak/Bartkowiakowa; liczba mnoga: Bartkowiakowie) – polskie nazwisko. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka w Poznańskiem.
Nazwisko utworzone przy pomocy przyrostka „-ak” od zdrobniałej formy imienia Bartosz, będącego z kolei skróconą formą imienia Bartłomiej.
SJP.pl
Wikipedia
Bartkowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kłomnice.
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bartkowo, Bartków
Bartkowski:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który należy do Bartka
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
podatek od posiadanych barci, płacony przez osoby zajmujące się hodowlą pszczół w tych barciach
Bartne (łemkow. Бортне, Bortne) – wieś łańcuchowa w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bartniki (nazwa kilku wsi w Polsce)
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
hodowla pszczół w pasiekach lub barciach oraz zyski przynoszone przed prowadzenie takiej hodowli; pasiecznictwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pszcz. chów pszczół w specjalnie przygotowanych drzewach mających barcie;
Bartnictwo – dawna forma pszczelarstwa leśnego, polegająca na chowie pszczół (głównie pszczół leśnych, tzw. borówek) w specjalnie w tym celu wydrążonych dziuplach drzew, czyli barciach. Szczytowy rozwój tej profesji przypada w Polsce na wiek XVI i XVII, zanikła w wieku XIX. Zbieraniem miodu zajmowali się bartnicy, zwani również bartodziejami. Był to zawód dziedziczny. W Polsce piastowskiej jedynie bartodzieje mieli przywilej dostarczania miodu na dwór książęcy. Zrzeszeni byli we własnych cechach, regulujących zwyczaje i rozsądzających spory. Barcie lokowano przeważnie na dębach i sosnach, rzadziej grabach, bukach czy lipach. Dziano je w pniach co najmniej metrowej średnicy. Najwięcej barci dziano w sosnach, które musiały rosnąć ok. 120 lat, aby osiągnąć odpowiedni do tego rozmiar.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bartniczki
(1.2) mieszkanka Bartnik
Wiktionary
SJP.pl
→ bartnik
Bartniczka – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Bartniczka, przy drodze wojewódzkiej nr 544.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bartnik
SJP.pl
pszczelarz hodujący dawniej pszczoły w barciach
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pszcz. daw. pszczelarz, który zajmował się hodowlą pszczół w barciach; Gloger.
Pszczelarz, bartnik – osoba zajmująca się pracą w pasiece lub barci, przy pszczołach. Jest to zawód sklasyfikowany w Polsce rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2018 r. poz. 227).
Pszczelarze zrzeszają się w Polskim Związku Pszczelarskim i wielu stowarzyszeniach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pszczelarz hodujący dawniej pszczoły w barciach
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
tyczący się barci
SJP.pl
wieś w województwie łódzkim
Bartochów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, największa wieś w gminie Warta.
SJP.pl
Wikipedia
rzemieślnik wyrabiający barcie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pszcz. daw. człowiek zajmujący się wyrabianiem barci w rosnących drzewach leśnych
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bartok] nazwisko węgierskie
Béla Bartók (ur. 25 marca 1881 w Nagyszentmiklós, zm. 26 września 1945 w Nowym Jorku) – węgierski kompozytor i pianista, uważany za jednego z największych kompozytorów XX wieku. Jako badacz muzyki ludowej i autor analiz z tego zakresu jeden z prekursorów etnografii muzycznej.
SJP.pl
Wikipedia
charakterystyczny dla twórczości Beli Bartoka; taki, jak w muzyce Bartoka
SJP.pl
nazwisko
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
bakteryjna choroba zakaźna o ostrym przebiegu, występująca w Ameryce Południowej, przenoszona przez komary, objawiająca się m.in. wysoką gorączką i niedokrwistością; choroba Carriona; gorączka Oroya; brodawka peruwiańska
Bartoneloza – jedna z odzwierzęcych chorób zakaźnych, wywołana przez bakterie rodzaju Bartonella, zazwyczaj przenoszone na człowieka przez owady. Do zakażenia dochodzi przez ukąszenie. W zależności od gatunku bakterii wywołujących infekcję, możemy mieć do czynienia z różnymi bartonelozami:
SJP.pl
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o nazwisku Bartosiński, Bartosińska:
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Bartosz – staropolska skrócona forma imienia Bartłomiej (jedna z wielu wówczas istniejących, inne to np. Bartek, Bartko, Bartusz czy Bartysz). W Polsce używane w średniowieczu (pierwszy zapis w 1216 r.). Imię popularne w tej formie stało się ponownie w ostatnich dziesięcioleciach XX w.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. zdrobnienie od: Bartłomiej, Bartosz (imiona męskie);
2. nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma męskiego imienia Bartosz
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
Znane osoby o nazwisku Bartoszewski:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który należy do Bartoszka
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Bartosza
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;
Bartoszyce (dawniej Barsztyn, niem. Bartenstein) – miasto w północnej Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu bartoszyckiego. Miasto leży na Nizinie Sępopolskiej w dolnym biegu rzeki Łyny.
Pod względem historycznym Bartoszyce leżą w Prusach Dolnych, na obszarze średniowiecznego pruskiego terytorium plemiennego Barcji, kilkanaście kilometrów na północ od granic Warmii. Bartoszyce to miasto o wielowiekowej historii i tradycji, łączące w sobie wpływy polskie, niemieckie i bałtyckie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bartoszycami
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Bartoszyc
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bartoszyc
(1.2) osoba pochodząca z Bartoszyc, urodzona w Bartoszycach
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bartoszyc
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bartoszyc
(1.2) kobieta pochodząca z Bartoszyc, urodzona w Bartoszycach
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny zarazowatych
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Bartosz, Bartłomiej (imiona męskie); Bartek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobn. od: Bartłomiej
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który należy do Bartusia
Wiktionary
Bartymeusz (gr. Βαρτίμαιος „syn Timaiosa”) – postać biblijna z Nowego Testamentu.
Syn Tymeusza (Timaiosa), niewidomy, który pod Jerychem wołał Jezusa: Synu Dawida, ulituj się nade mną!, a którego Jezus uzdrowił. Patrz Mk 10,46 - 52. Ponieważ oba określenia „Bartymeusz” i „syn Tymeusza” znaczą to samo, jego prawdziwe imię nie jest znane. Imię Timaios oznacza po grecku kogoś szanowanego (τιμή 'cześć, szacunek').
Wikipedia
nazwisko
Bartyzel – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ponad 2000 osób.
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Bartłomiej (od aram. בר-תולמי – „syn oracza” lub „syn Tolmy”) – imię męskie pochodzenia aramejskiego.
Znane od początków chrześcijaństwa w formie Bartholomaeus, od której pochodzi spolszczony Bartłomiej. W Polsce średniowiecznej bardzo popularne. Jedno z jego zdrobnień – Bartosz, funkcjonuje obecnie jako osobne imię.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Bartłomiej
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który należy do Bartłomiejka
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Bartłomieja
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna;
(1.2) rzad. imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie kujawsko-pomorskim
Baruchowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Baruchowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 597 mieszkańców. Jest największą miejscowością gminy Baruchowo.
Miejscowość jest siedzibą gminy Baruchowo.
SJP.pl
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
wrażenie wywoływane w mózgu, gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. cecha przedmiotu, określająca, część pasma widzialnego światła jest odbijana przez przedmiot;
(1.2) muz. charakterystyczne brzmienie, dzięki któremu można rozpoznać źródło tego dźwięku pośród innych
(1.3) barwy: rumieniec
(1.4) stpol. róż do twarzy
(1.5) stpol. liberia
(1.6) stpol. pozór
Barwa (także kolor) – wrażenie psychiczne wywoływane w mózgu zwierząt, gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła widzialnego. Główny wpływ na to wrażenie ma skład widmowy promieniowania świetlnego, w drugiej kolejności ilość energii świetlnej, jednak niebagatelny udział w odbiorze danej barwy ma również obecność innych barw w polu widzenia obserwatora, oraz jego cechy osobnicze, jak zdrowie, samopoczucie, nastrój, a nawet doświadczenie i wiedza w posługiwaniu się zmysłem wzroku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
→ Barwałd
SJP.pl
ryba o czerwono-żółtym ubarwieniu żyjąca m.in. w Morzu Śródziemnym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. jaskrawa ryba z Morza Śródziemnego;
(1.2) icht. daw. zob. brzana.
Barwena (Mullus surmuletus) – gatunek ryby z rodziny barwenowatych (Mullidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ryb (około 55 gatunków) z rzędu okoniokształtnych, zamieszkujących przybrzeżne wody tropikalne, subtropikalne i umiarkowane, poławianych dla wybornego mięsa; barweny
Barwenowate (Mullidae) – rodzina ryb okoniokształtnych.Poławiane jako ryba konsumpcyjna o smacznym mięsie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach barwenowatych (rodzina ryb)
przymiotnik
(1.1) icht. o cechach ryb z rodziny barwenowatych
SJP.pl
Wiktionary
1. kobieta zajmująca się barwieniem tkanin;
2. maszyna włókiennicza do barwienia tkanin
SJP.pl
dotyczący barwiarza, barwiarstwa; służący do barwienia, stosowany w barwiarstwie
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barwiarstwem, dotyczący barwiarstwa
(1.2) służący do barwienia
SJP.pl
Wiktionary
zawód barwiarza
SJP.pl
rzemieślnik zajmujący się barwieniem, farbowaniem tkanin, skór itp.
Barwiarz – jedna z kategorii członków korporacji akademickich, różna w zależności od przyjętego modelu struktury korporacji.
SJP.pl
Wikipedia
sprawiać, że coś przybiera jakąś barwę
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) nadawać barwę, zabarwiać
(1.2) środ. łow. znaczyć posoką
czasownik zwrotny niedokonany barwić się (dk. brak)
(2.1) nabierać koloru
SJP.pl
Wiktionary
1. wada drewna wywołana przez pasożytnicze grzyby; sinizna drewna;
2. farba koloru złocistoszkarłatnego; barwiczka;
3. dawniej: róż kosmetyczny, szminka; barwiczka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. róż do twarzy
(1.2) stpol. liberia
(1.3) stpol. pozór
(1.4) stpol. szminka
SJP.pl
Wiktionary
1. wada drewna wywołana przez pasożytnicze grzyby; sinizna drewna;
2. farba koloru złocistoszkarłatnego; barwiczka;
3. dawniej: róż kosmetyczny, szminka; barwiczka
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Barwice (do 1945 r. niem. Bärwalde) – miasto w północnej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, nad rzeką Gęsią (lewy dopływ Parsęty). Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barwice znajduje się w ratuszu z końca XIX wieku.
Według danych z 1 stycznia 2018 Barwice liczyły 3 742 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Barwice
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Barwic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Barwic (miasta w Polsce)
SJP.pl
barwica;
1. farba koloru złocistoszkarłatnego;
2. dawniej: róż kosmetyczny, szminka
SJP.pl
1. substancja barwiąca różnego rodzaju materiały; barwnik;
2. dawniej: barwnik do ust; szminka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|barwić.
Wiktionary oraz Wikipedia
część nazwy wielu gatunków ryb z rodziny kąsaczowatych
SJP.pl
rośliny barwierskie (np. bratwa barwierska) - rośliny wytwarzające barwniki stosowane obecnie przede wszystkim w przemysłach spożywczym i perfumeryjnym, a także w rękodzielnictwie
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z barwiarstwem, dotyczący barwiarstwa
(1.2) służący do barwienia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) śrpol. fryzjer, golibroda, również (często jednocześnie) felczer
Wiktionary
dawniej: barwnik
* Barwik – polski herb szlachecki
SJP.pl
Wikipedia
roślina zawsze zielona, o pełzających łodygach i jasnoniebieskich kwiatach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Vinca|L.|ref=Viola (L.)., rodzaj roślin okrywowych z rodziny toinowatych, o zimotrwałych liściach i niebieskich kwiatach
(1.2) rzad. odcień fioletowo-niebieski
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina zawsze zielona, o pełzających łodygach i jasnoniebieskich kwiatach
SJP.pl
przymiotnik od: barwinek
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. farm. dotyczący barwinku, należący do barwinku, zrobiony z barwinku, związany z barwinkiem
przymiotnik jakościowy
(2.1) mający kolor lawendowoniebieski, taki jak kolor kwiatu barwinka pospolitego
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: barwić
przymiotnik
(2.1) stpol. wielokolorowy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: barwiście, barwisto
SJP.pl
→ barwisty
SJP.pl
kolorowy, o żywych barwach
SJP.pl
→ barwliwy
SJP.pl
łatwo barwiący się; zdolny do barwienia
SJP.pl
rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny pielęgnicowatych
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny papug wschodnich
Barwnica (zwyczajna) (Eclectus roratus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Zamieszkuje Moluki. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Towarzyski. Z powodu odmiennego ubarwienia, zielone samce i czerwono-niebieskie samice były kiedyś traktowane jako dwa odrębne gatunki.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) kolorowo
(1.2) przen. w sposób różnorodny, ciekawy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: barwnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: barwny
SJP.pl
substancja barwiąca różnego rodzaju materiały
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) substancja służąca do barwienia innych rzeczy
Substancje barwiące – substancje nadające barwę innej substancji pozbawionej barwy (przezroczystej, białej lub szarej) lub też zmieniające barwę substancji posiadającej już jakąś barwę. Można je podzielić na pigmenty, laki i barwniki. Pigmenty są nierozpuszczalnymi kryształami wymagającymi procesu dyspersji w celu ich użycia do barwienia substancji. Barwniki są substancjami rozpuszczalnymi, są łatwe w użyciu, jednak ich odporności są mniejsze od pigmentów. Barwniki są przezroczyste, pigmenty zaś różne – część jest kryjąca, część przezroczysta.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nauka o barwnikach; przemysł produkujący barwniki
SJP.pl
powodujący tworzenie się barwnika
SJP.pl
związany z barwnikiem
SJP.pl
mandryl barwnolicy - gatunek małpy z podrodziny koczkodanów
SJP.pl
→ barwny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co barwne, kolorowe
(1.2) cecha tego, co barwne, ciekawe, obrazowe
SJP.pl
Wiktionary
kolorowy;
1.
a) mający jakiś kolor (z wyjątkiem czarnego lub białego);
b) mający parę kolorów (z wyjątkiem czarnego i białego); różnokolorowy; różnobarwny;
2. przenośnie: urozmaicony, ciekawy, efektowny
przymiotnik
(1.1) mający jakiś kolor inny niż biały lub czarny
(1.2) posiadający wiele kolorów
(1.3) przen. wzbudzający ciekawość
SJP.pl
Wiktionary
możliwość reakcji jakichś substancji, przedmiotów lub części ciała istoty żywej na różne odcienie, barwy; panchromatyczność
Barwoczułość to uczulenie emulsji fotograficznej na światło o różnych barwach.
Rozróżniamy następujące typy uczulenia:
SJP.pl
Wikipedia
reagujący na różne odcienie, barwy; panchromatyczny
SJP.pl
niezdolność do odróżniania okiem niektórych barw; daltonizm, dyschromatopsja, achromatopsja
SJP.pl
→ barwa
SJP.pl
znak lub kolor charakteryzujący pewne państwo, stowarzyszenie, klub
Barwa (także kolor) – wrażenie psychiczne wywoływane w mózgu zwierząt, gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła widzialnego. Główny wpływ na to wrażenie ma skład widmowy promieniowania świetlnego, w drugiej kolejności ilość energii świetlnej, jednak niebagatelny udział w odbiorze danej barwy ma również obecność innych barw w polu widzenia obserwatora, oraz jego cechy osobnicze, jak zdrowie, samopoczucie, nastrój, a nawet doświadczenie i wiedza w posługiwaniu się zmysłem wzroku.
SJP.pl
Wikipedia
silnie rozwinięte barki, ramiona
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. szerokie, atletyczne barki, ramiona
(1.2) sport. przyrząd gimnastyczny złożony z dwóch opartych na słupkach, równoległych poręczy
(1.3) gw-pl|Mazury, Warmia. pręt u kosy
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: bar
SJP.pl
Wiktionary
geometryczny środek ciężkości
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: barycentrum
SJP.pl
rzeka w zachodniej Polsce uchodząca do Odry
SJP.pl
Wikipedia
związany z ciśnieniem atmosferycznym
przymiotnik
(1.1) meteorol. związany z ciśnieniem atmosferycznym
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bari
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z Bari, dotyczący Bari
Wiktionary
nazwisko; np. Piotr Baryka - siedemnastowieczny komediopisarz; Cezary Baryka - główny bohater powieści "Przedwiośnie" Stefana Żeromskiego
SJP.pl
zapora
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) doraźna zapora zbudowana w poprzek ulicy podczas walk w mieście;
(1.2) przen. każda przeszkoda z jakichś przedmiotów, która utrudnia przejście
Barykada (fr. barricade) – doraźna fortyfikacja przegradzająca w całości przejazd danym szlakiem komunikacyjnym, zbudowana w miejscu uniemożliwiającym jego bezpośrednie obejście i z materiałów dostępnych na miejscu lub zgromadzonych specjalnie w tym celu. Barykada z uwagi na jej charakter musi być broniona przed jej rozebraniem lub sforsowaniem przez przeciwnika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. budować barykady;
2. zamykać, zatarasowywać drogę, przejście
czasownik przechodni niedokonany (dk. zabarykadować)
(1.1) budować barykady
(1.2) przen. tarasować drogę lub przejście
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stawianie barykady lub barykad
(1.2) zastawianie drogi, przejścia, przejazdu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z barykadą, dotyczący barykady; dziejący się na barykadach
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
określanie ciężaru zwierzęcia za pomocą odpowiednich pomiarów ciała
SJP.pl
centralna część kuli ziemskiej złożona głównie z niklu (Ni) i żelaza (Fe), jądro Ziemi; nife
Jądro Ziemi (barysfera, nife) – wewnętrzna część Ziemi.
Hipotezy o budowie jądra i jego cechach fizyczno-chemicznych opierają się głównie na badaniu rozchodzenia się fal sejsmicznych powstałych przy trzęsieniach ziemi.
Zgodnie z powszechnie przyjętymi poglądami jądro Ziemi jest kulą o promieniu 3470 km, masie 1,85⋅1024 kg i gęstości 9,6–18,5 g/cm³. Tworzy je stop niklu (Ni) i żelaza (Fe) (stąd dawniej używane określenie nife), być może z domieszką pierwiastków lekkich – krzemu, siarki i potasu. Uważa się, że występują w nim atomy pierwiastków ciężkich w stężeniu większym niż w płaszczu Ziemi.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ barista
Barista (wł. barista – barman; także: kawiarz, kawiarka) – osoba zawodowo zajmująca się wybieraniem, parzeniem oraz podawaniem kawy.
SJP.pl
Wikipedia
→ barystyka; baristyczny
SJP.pl
zajęcie osób zawodowo zajmujących się parzeniem i podawaniem kawy; baristyka
SJP.pl
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś, a do II wojny światowej miasto, na Ukrainie, w rejonie buczackim obwodu tarnopolskiego;
Barysz (ukr. Бариш) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim. Od 1947 wieś jest siedzibą rady wiejskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Michaił Nikołajewicz Barysznikow (ros. Михаил Николаевич Барышников, ur. 27 stycznia 1948 w Rydze) – amerykańsko-łotewski tancerz, reżyser, choreograf oraz aktor filmowy i teatralny, rosyjskiego pochodzenia. Od połowy lat 70. XX wieku obywatel Stanów Zjednoczonych, a od 27 kwietnia 2017 również obywatel Łotwy. Odznaczony Narodowym Medalem Sztuki.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, siedziba władz rejonu baryszowskiego, położone nad rzeką Trubiż;
Baryszówka (ukr. Ба́ришівка, Barysziwka) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie browarskim. Do 2020 roku siedziba władz rejonu baryszowskiego.
Prywatne miasto szlacheckie położone było w powiecie kijowskim województwa kijowskiego, własność wojewody krakowskiego Stanisława Lubomirskiego, w 1643 roku własność wojewody ruskiego Jakuba Sobieskiego.
Leży nad rzeką Trubiż. Miejscowość założona w 1125.
Wiktionary oraz Wikipedia
minerał, siarczan baru; szpat ciężki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady siarczanów;
Baryt (gr. baros – „ciężki”, chodzi o charakterystyczną dla barytu gęstość; dawniej także jako szpat ciężki, szpat boloński) – minerał z gromady siarczanów (siarczan baru).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. rodzaj betonu, w którym wypełniacz stanowi kruszywo barytowe, stosowany do budowy osłon pochłaniających promieniowanie jonizujące
Baryt (gr. baros – „ciężki”, chodzi o charakterystyczną dla barytu gęstość; dawniej także jako szpat ciężki, szpat boloński) – minerał z gromady siarczanów (siarczan baru).
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba obdarzona średnim głosem męskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. głos męski niższy od tenoru, wyższy od basu;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) mężczyzna śpiewający barytonem (1.1)
Baryton (gr. βαρύτονος „niskobrzmiący” od barýs „ciężki; głęboki; silny” i tónos „lina; struna; napięcie”) – głos męski, mieszczący się w środkowym zakresie skali głosu (niższy od tenoru, wyższy od basu). Skala barytonu chóralnego sięga od A do f 1, zaś solowego – od G do g 1, ale może być poszerzona zarówno w górę jak i w dół.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osoba śpiewająca barytonem;
2. osoba grająca na barytonie
SJP.pl
związany z barytonem
SJP.pl
taki, który dotyczy barytu - siarczanu baru
SJP.pl
1. duża baryłka;
2. przenośnie: człowiek otyły
SJP.pl
1. zdrobnienie od: baryłka;
2. osoba otyła, ciężarna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: baryłka
Baryłeczka (fr. Boule de Suif) – opowiadanie Guy de Maupassanta wydane w 1880 w zbiorze Wieczory medańskie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny do małej baryłki
SJP.pl
1. mała beczka; beczułka;
2. jednostka objętości cieczy w angielskich i amerykańskich układach miar równa około 1,43 hl; barrel;
3. przenośnie: osoba gruba, otyła; tłuścioch, beczka, pulpet
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mała beczka
(1.2) jednostka objętości cieczy równa 143,12 litra
(1.3) pot. osoba otyła
Baryłka (ang. barrel) – jednostka objętości (ok. 159 l) cieczy i ciał sypkich, poza krajami anglosaskimi używana głównie w handlu ropą naftową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rodzaj niewielkiego owada z rzędu błonkówek, którego larwy pasożytują w larwach innych owadów;
2. baryłkarz bieliniak - gatunek owada z rodziny męczelkowatych, pasożytujący na gąsienicach bielinka kapustnika
Baryłkarz (Apanteles) – rodzaj błonkówek z rodziny męczelkowatych.
SJP.pl
Wikipedia
kształtem przypominający baryłkę
przymiotnik
(1.1) przypominający kształtem baryłkę
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest baryłkowe; cecha tych, którzy są baryłkowi
Wiktionary
→ baryłka
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) stpol. i gw-pl|Podhale, Bukowina.
Wiktionary
mieszkaniec Baru
SJP.pl
mieszkanka Baru
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) gw-pl|Poznań. bardziej, więcej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
Wiktionary
[czytaj: barceletta] z włoskiego: żart, dowcip; rodzaj krótkiego wiersza lub piosenki o lekkiej tematyce, popularny w renesansowej sztuce włoskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary, oparzeliska
Wiktionary
Barzkowice (niem. Barskewitz) – osada w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard, nad rzeką Pęzinką.
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) góry. stpol. bardzo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
Wiktionary
wieś w Polsce
Barzowice (do 1945 niem. Barzwitz) (IPA: [barzɔˈvit͡sɛ], r-z wymawia się oddzielnie) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Darłowo. W okolicy Barzowic znajduje się wczesnośredniowieczne grodzisko słowiańskie.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mokradła, szuwary
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. bystry
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) góry. bardziej
Wiktionary
osada w Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Barzyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ekol. bagno, moczary
Wiktionary
1. dzienne legowisko niedźwiedzia lub dzika
2. niechlujne, nieposprzątane posłanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) posp. nędzne, nieporządne posłanie
(1.2) pejor. pot. bałagan
(1.3) łow. dzienne legowisko niedźwiedzia lub dzika
(1.4) naturalna podściółka w lesie
Barłóg – legowisko niedźwiedzi lub dzików, występujące w warunkach naturalnych, tworzone przez zwierzęta w celu zapewnienia sobie miejsca odpoczynku. Słowem barłóg, w pojęciu potocznym i pejoratywnym, nazywane jest także miejsce snu człowieka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Barłogów
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Barłożna
Wiktionary
1. potocznie: wprowadzać zamieszanie, wywoływać burdy; awanturować się, handryczyć się, rozrabiać;
2. wulgarnie: odbywać stosunek płciowy, uczestniczyć w orgii seksualnej;
3. przestarzałe: wyściełać barłogiem (nieporządnym posłaniem);
4. przestarzałe: pleść bzdury, głupstwa; bajać, bajdurzyć, bredzić, zmyślać;
5. barłożyć się - pospolicie: wylegiwać się
SJP.pl
1. najniższy głos męski
2. instrument muzyczny
3. (zwykle w lm) najniższy rejestr dźwięków w instrumentach muzycznych
wykrzyknik
(1.1) …używany w celu nawoływania owiec
Belgia:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
śpiewak śpiewający bas-barytonem
SJP.pl
[czytaj: ba reljEf] mało wypukła rzeźba; płaski relief, płaskorzeźba, barelief
SJP.pl
osoba śpiewająca basem
Basa – gaun wikas samiti we wschodniej części Nepalu w strefie Sagarmatha w dystrykcie Solukhumbu. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2001 roku liczył on 617 gospodarstw domowych i 3256 mieszkańców (1643 kobiet i 1613 mężczyzn).
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, np. Szamil Basajew (1965-2006), czeczeński przywódca rebeliantów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
baserunek; dawniej:
1. chłosta, baty, cięgi;
2. wynagrodzenie za krzywdę, odszkodowanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. chłosta
(1.2) daw. odszkodowanie
SJP.pl
Wiktionary
1. żartobliwe określenie małego, niesfornego dziecka;
2. dawna broń tatarska, bicz zakończony kolczastą kulką;
3. przestarzałe określenie śladu po uderzeniu;
4. dawniej: urwis, nicpoń
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. bicz zakończony ołowianą kulką
(1.2) żart. psotne dziecko
(1.3) daw. ślad po uderzeniu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. Sebastian
Wiktionary
[czytaj: bejzbol albo bejsbol] bejsbol, bejzbol;
1. dyscyplina sportowa wywodząca się z Ameryki Północnej, podobna do palanta;
2. kij do tej dyscypliny sportowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. dyscyplina sportowa, w której najistotniejszym elementem rozgrywki jest odbicie piłki drewnianym kijem;
(1.2) slang. kij baseballowy
Baseball (pol. bejsbol) – sportowa gra zespołowa szczególnie popularna w Ameryce Północnej, Południowej i we wschodniej Azji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bejzbolista albo bejsbolista] zawodnik uprawiający baseball; bejsbolista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. ktoś, kto gra w bejsbol, sportowo lub rekreacyjnie
Baseballista (jap. Ippatsu Kanta-kun, wł. Il fichissimo del Baseball) – japoński serial anime wyprodukowany w 1977 roku przez Tatsunoko Production w reżyserii Hiroshiego Sasagawy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ baseballista [czytaj: bejzbolistka albo bejsbolistka]; bejsbolistka
SJP.pl
[czytaj: bejsbolówka] bejsbolówka; potocznie:
1. czapka z zaokrąglonym daszkiem;
2. kurtka mająca przy pasie oraz na zakończeniach rękawów ściągacze o tym samym wzorze;
3. kij do gry w baseball
Bejsbolówka (także: baseballówka od ang. baseball cap) – sportowa czapka, wykonana z miękkiego materiału, z twardym daszkiem chroniącym oczy przed słońcem. Często posiada z tyłu pasek umożliwiający regulację rozmiaru. Pierwotnie noszona przez sportowców uprawiających baseball.
SJP.pl
Wikipedia
→ baseball [czytaj: bejzbolowy lub bejsbolowy]; bejzbolowy, bejsbolowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z baseballem, dotyczący baseballu
SJP.pl
Wiktionary
1. nazwisko obce, np. Karl Adolph von Basedow (1799-1854) - niemiecki lekarz;
2. choroba Basedowa - choroba objawiająca się wytrzeszczem oczu, powiększeniem tarczycy i tachykardią; choroba Gravesa-Basedowa
SJP.pl
Wikipedia
najniżej strojona struna w skrzypcach
SJP.pl
1. sztuczny zbiornik na wodę; staw, sadzawka;
2. teren, na którym znajduje się ten zbiornik; kąpielisko, pływalnia;
3. zbiornik na piasek, węgiel, ropę itp.;
4. naczynie umożliwiające chorym oddawanie moczu bez wstawania z łóżka; kaczka, nocnik;
5. w geografii: obniżenie, zagłębienie terenu;
6. w geografii: zespół dorzeczy, których wody spływają do jednego morza lub oceanu;
7. część obszaru wodnego portu przeznaczona do postoju lub naprawy statków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sztuczny zbiornik wody przeznaczony do pływania
(1.2) med. płaskie naczynie najczęściej z uchwytem umożliwiająca osobom obłożnie chorym wypróżnianie się w pozycji leżącej lub półleżącej bez opuszczania łóżka;
(1.3) geogr. hydrol. region wokół morza lub innego zbiornika wodnego
(1.4) część obszaru wodnego portu, będąca miejscem postoju albo naprawy statków
(1.5) sztuczny zbiornik z wodą, służący do celów rekreacyjnych, higienicznych, technicznych lub rytualnych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały basen
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od basen
(1.2) mały basen
(1.3) dmuchany brodzik dla dzieci
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: basendżi] rasa psów z grupy szpiców i psów pierwotnych
Basenji, basendżi – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji ras pierwotnych. Nie podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wikipedia
→ basen
przymiotnik
(1.1) związany z basenem, dotyczący basenu
SJP.pl
Wiktionary
basarunek; dawniej:
1. chłosta, baty, cięgi;
2. wynagrodzenie za krzywdę, odszkodowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. poprawa
Wiktionary
pies o masywnej budowie ciała, długim tułowiu i krótkich nogach; basset
Bastet, znana też pod nazwą Bast, Boubastis, Pasht, Ubasti, Ba en Aset – w mitologii egipskiej bogini miłości, radości, muzyki, tańca, domowego ogniska, płodności, a także kotów.
Wierzono, że Bastet chroni mężczyzn przed chorobami i demonami. Przedstawiana jako kot lub kobieta z głową kota, często ze skarabeuszem na głowie, który był symbolem wschodzącego słońca, gdyż w imieniu Ra walczyła z Apopisem – ucieleśnieniem chaosu, przedstawianego jako wielkiego węża. Przedstawiano ją często z krzyżem Ankh – symbolem życia – i sistrum – uderzanym instrumentem muzycznym, który był jej atrybutem władzy. Była matką Maahesa, według niektórych źródeł, Chonsu – boga Księżyca. Bogini Bastet pojawiła się już w czasach II dynastii, i jej nazwa prawdopodobnie wzięła się od miast kultu Bast (greckie Bubastis). Prawdopodobnie na początku zwierzęciem kultu był lew/lwica. Herodot na podstawie powierzchownych analogii porównywał ją z grecką Artemidą. Wielu bogów w tamtym okresie miało swoje dwie twarze – dobrą i złą; o ile Bastet kot była usposobieniem dobroci i ochroną, kojarzono ją również z bezwzględną, walczącą Sachmet przedstawianą jako kobieta z głową lwa.
SJP.pl
Wikipedia
nieco większa odmiana klarnetu altowego; basetorn, rożek basetowy, rożek basowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. odmiana klarnetu basowego, rożek basetowy;
Rożek basetowy, basethorn (niem. Bassetthorn) – nieco większa, altowa odmiana klarnetu.
Najczęściej w stroju F. Instrument o dostojnym, ciepłym brzmieniu, z zakrzywioną fajką (przy ustniku) oraz zakrzywioną czarą u dołu instrumentu. Popularny w klasycyzmie, często używany m.in. przez Mozarta, np. w Requiem, napisał on także pięć pięcioczęściowych Divertimenti na trzy basethorny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ludowy instrument smyczkowy o niskich dźwiękach, pośredniej wielkości między wiolonczelą a kontrabasem, używany w kapelach ludowych;
2. archaicznie: wiolonczela;
3. przenośnie: niedołęga, głupiec; łamaga, niezguła, niezdara;
4. przenośnie: grupa kobieta; baryłka, beczka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. rodzaj smyczkowego instrumentu ludowego;
(1.2) daw. wiolonczela
Basy, inaczej basetla lub basetnia – polski ludowy instrument smyczkowy o niskiej skali, o kształcie przypominającym wiolonczelę, zwykle wielkości pośredniej między wiolonczelą a kontrabasem. Pełni funkcję rytmiczną i jest podstawą do melodii granej przez skrzypka. Od lat 50./60. sukcesywnie wypierany przez harmonię, a następnie akordeon w składzie kapel wiejskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
instrumentalista grający na basetli
SJP.pl
SJP.pl
nieco większa odmiana klarnetu altowego; basethorn, rożek basetowy, rożek basowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. zob. basethorn.
Rożek basetowy, basethorn (niem. Bassetthorn) – nieco większa, altowa odmiana klarnetu.
Najczęściej w stroju F. Instrument o dostojnym, ciepłym brzmieniu, z zakrzywioną fajką (przy ustniku) oraz zakrzywioną czarą u dołu instrumentu. Popularny w klasycyzmie, często używany m.in. przez Mozarta, np. w Requiem, napisał on także pięć pięcioczęściowych Divertimenti na trzy basethorny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rożek basetowy - nieco większa odmiana klarnetu altowego; basetorn, basethorn, rożek basowy
SJP.pl
produkt marki BASF
SJP.pl
zdrobnienie od: Barbara (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od Barbara
(1.2) zoonim, którym powszechnie woła się wiewiórki
(1.3) geogr. rzeka na Białorusi, w obwodzie mohylewskim;
Basia, właśc. Barbara Stanisława Trzetrzelewska (ur. 30 września 1954 w Jaworznie) – polsko-brytyjska piosenkarka wykonująca muzykę będącą połączeniem współczesnego jazzu i popu o południowoamerykańskim brzmieniu.
Zaczęła śpiewać w polskich zespołach pod koniec lat 60. i w latach 70. W 1981 roku wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie zasłynęła jako wokalistka w zespole Matt Bianco. W połowie lat 80. wraz z życiowym partnerem Dannym White’em odeszli z grupy, by skupić się na jej solowej karierze. Nagrywając dla koncernu Epic Records, odniosła światowy sukces w latach 1987–1995, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie jej dwa albumy – Time and Tide i London Warsaw New York – uzyskały certyfikat platynowych płyt za sprzedaż ponad miliona kopii. Jej największe przeboje z tamtego okresu to: „Time and Tide”, „New Day for You”, „Promises”, „Baby You’re Mine”, „Cruising for Bruising” oraz „Drunk on Love”. Jej muzyka spotkała się z dużym uznaniem w Japonii i na Filipinach. Po przerwie spowodowanej sprawami osobistymi wznowiła solową karierę wydaniem albumu It’s That Girl Again w 2009 roku. Od tamtej pory wydaje muzykę przez niezależne wytwórnie płytowe oraz koncertuje na scenie smoothjazzowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bejz-ik] język programowania (skrót od: Beginner's All Purposes Symbolic Instruction Code); BASIC
BASIC (Beginner's All-purpose Symbolic Instruction Code) – język programowania wysokiego poziomu, opracowany w 1964 przez Johna George'a Kemeny'ego i Thomasa E. Kurtza w Dartmouth College na bazie Fortrana i Algola-60. Jego pierwsza wersja znana była później pod nazwą Dartmouth BASIC, pierwszy program w BASIC-u został uruchomiony 1 maja 1964 na komputerze General Electric GE-225 typu mainframe.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bejz-ikowy] potocznie: standardowy, normalny
SJP.pl
zdrobnienie od: Barbara (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Barbara
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: bas
Wiktionary
bazyleus;
1. tytuł monarchy państwa bizantyjskiego
2. jeden z trzech zwierzchnich archontów w starożytnych Atenach mający pieczę nad sprawami religijnymi
Basileus (gr. βασιλεύς) – greckie określenie władcy, obecnie odpowiadające polskiemu słowu król.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: baz-iliKAta] region we Włoszech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. region administracyjny w południowych Włoszech z ośrodkiem administracyjnym w Potenzy;
Basilicata [ba.zi.liˈka.ta] – region administracyjny w południowych Włoszech, o powierzchni 9992 km², 620,2 tys. mieszkańców i stolicą w Potenza (67,1 tys. mieszkańców). Gęstość zaludnienia 62 osób na km². Graniczy z Apulią, Kalabrią i Kampanią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tytuł cesarzowych i cesarzówien bizantyjskich; bazylissa
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Basi lub z nią związany
Miejscowość na Białorusi:
Miejscowość w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bejs-inger] Kim Basinger - amerykańska aktorka filmowa (urodzona w 1953 roku)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Basi lub z nią związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Basi
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: basjo] turniej zapaśniczy sumo, narodowy sport japoński
SJP.pl
1. samiec wilka
2. gwarowo: bat, bicz
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) łow. samiec wilka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) reg. bat, bicz
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: basiora
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
samica wilka; wilczyca, wadera
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) łow. samica wilka
SJP.pl
Wiktionary
osoba grająca na basie lub kontrabasie; basetlista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muzyk, który gra na gitarze basowej
(1.2) muzyk, który gra na kontrabasie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. samiec jelenia (byk) wyróżniający się basową barwą głosu
Basista – popularnie muzyk, instrumentalista, który gra na instrumencie basowym, takim jak gitara basowa, kontrabas, basetla, rzadziej dętym (np. tuba, suzafon). Czasem terminem tym określa się wokalistę śpiewającego basem, choć w tym przypadku prawidłowym nazewnictwem jest właśnie bas. W znaczeniu popkulturowym basista to najczęściej członek zespołu muzycznego. Wraz z perkusistą i instrumentalistą, który realizuje wypełnienie harmoniczne (np. pianistą lub gitarzystą niebasowym) tworzy sekcję rytmiczną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta, dziewczyna grająca na basie lub kontrabasie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na basie – gitarze basowej
(1.2) muz. kobieta, która gra na basie – kontrabasie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Barbara
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Barbara (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Barbara
Wiktionary
członek narodu mieszkającego po obu stronach Pirenejów nad Zatoką Biskajską
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek narodu zamieszkującego tereny na granicy Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie: głowa; arbuz, bania, czerep, kiepeła;
2. rodzaj krzyżówki, w której definicje odgadywanych wyrazów podane są w przypadkowej kolejności;
3. gra w karty powstała na przełomie I i II połowy XIX wieku;
4. dawniej: drewniany młot do wbijania pali w ziemię
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Barbara
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
średniowieczny namiestnik mongolski, przedstawiciel władzy chana i poborca danin
Baskak – urzędnik administracji Chanatu Kara Kitajów i imperium mongolskiego. Do jego obowiązków należało egzekwowanie obciążeń podatkowych, posiadał także ograniczone kompetencje wojskowe i nadzorcze.
Znani z historii baskakowie:
SJP.pl
Wikipedia
baskerwil;
1. jeden z krojów angielskiej osiemnastowiecznej antykwy barokowej;
2. czcionka kroju o tej samej nazwie
Baskerville – uniwersalny i międzynarodowy krój pisma zaprojektowany w 1754 roku przez angielskiego drukarza i liternika Johna Baskerville’a. Baskerville jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa barokowa. Charakteryzuje się mocnymi szeryfami oraz zaakcentowaniem pionowych kresek liter. Dzięki swym walorom estetycznym i funkcjonalnym Baskerville jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pism, adaptowanym przez wielu producentów czcionek.
SJP.pl
Wikipedia
baskerville;
1. jeden z krojów angielskiej osiemnastowiecznej antykwy barokowej;
2. czcionka kroju o tej samej nazwie
SJP.pl
środowiskowo: koszykówka, basketball (rzadko), piłka koszykowa (gra zespołowa polegająca na zdobywaniu punktów przez umieszczanie piłki w koszu rywali, przytwierdzonym do wysoko znajdującej się tablicy)
Basket – czterokołowy, lekki pojazd konny o nadwoziu otwartym, wykonanym częściowo z wikliny, w kształcie kosza. Pojazdy tego typu produkowane były w Wielkiej Brytanii od ok. 1870.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: basketbol] rzadko: koszykówka, piłka koszykowa (gra zespołowa polegająca na zdobywaniu punktów przez umieszczanie piłki w koszu rywali, przytwierdzonym do wysoko znajdującej się tablicy); basket (środowiskowo)
Koszykówka (lub piłka koszykowa) – dyscyplina sportu drużynowego (sport olimpijski), w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie próbując zdobyć jak największą liczbę punktów wrzucając piłkę do kosza drużyny przeciwnej. Za datę powstania koszykówki uznaje się 21 grudnia 1891 r., a za jej twórcę – Jamesa Naismitha.
SJP.pl
Wikipedia
→ basketball [czytaj: basketbolowy]; koszykówkowy
SJP.pl
nakrycie głowy bez daszka; beret baskijski
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. kobieta z ludu Basków, przedstawicielka narodu zamieszkującego tereny na pograniczu Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską
SJP.pl
Wiktionary
→ Baskonia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baskami, dotyczący Basków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język Basków;
Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu: euskara, euskera, eskuara, üskara) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji. Posługuje się nim dzisiaj ponad milion osób, z których ok. 90% mieszka w Hiszpanii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem baskijskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem baskijskim
(1.3) spisany, stworzony w języku baskijskim
Wiktionary
SJP.pl
rodzaj zamknięcia okna lub drzwi za pomocą wsuwanych pręcików wchodzących w futrynę; baskwil
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. zob. baskwil.
(1.2) jeźdz. pozycja, jaką przybiera dobrze ujeżdżony koń w czasie skoku nad przeszkodą;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z baskilem
SJP.pl
1. ozdobna, szeroka spódnica noszona przez Baskijki i Hiszpanki;
2. rozkloszowana albo rozcinana część długiej bluzki lub żakietu, doszyta w talii, wykładana na wierzch spódnicy; baskinka;
3. dawniej: wydekoltowany stanik bez rękawów, modny we Francji w pierwszej połowie XVI wieku
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
rozkloszowana albo rozcinana część długiej bluzki lub żakietu, doszyta w talii, wykładana na wierzch spódnicy; baskina
Baskina, baskinka – element górnej części stroju męskiego lub kobiecego (kaftana, jopuli, sajana, wamsa, stanika, żakietu czy bluzki) przypominający falbanę; doszyty w pasie, sięgający bioder bądź poniżej ich linii, sznurowany z przodu lub z tyłu, gładki, rozkloszowany, przymarszczony, układany w fałdy lub rozcinany bądź w formie krótkich patek.
SJP.pl
Wikipedia
instrument muzyczny niższy o oktawę od zwykłego klarnetu
Klarnet basowy (wł. Clarinetto basso, skrót w partyturze Cl.b.) – odmiana klarnetu.
SJP.pl
Wikipedia
region i kraina historyczna w Hiszpanii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. dawna nazwa Kraju Basków
Baskonia, Kraj Basków (bask. Euskal Herria, Euskadi, hiszp. Pais Vasco, Vasconia, fr. Pays Basque) – kraina historyczna na pograniczu Hiszpanii i Francji, położona nad Zatoką Biskajską, zamieszkana w znacznej części przez Basków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członek narodu mieszkającego po obu stronach Pirenejów nad Zatoką Biskajską
Baskowie – protonaród waskoński zamieszkujący tereny na granicy Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską. Obecnie żyje około 10 milionów Basków, z czego 2,3 miliona w Hiszpanii, około 285 tysięcy we Francji i kilka milionów na emigracji (głównie w Ameryce Łacińskiej).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Baśki
Wiktionary
rodzaj zamknięcia okna lub drzwi za pomocą wsuwanych pręcików wchodzących w futrynę; baskil
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. rodzaj mechanizmu ryglującego w stolarce okiennej
SJP.pl
Wiktionary
związany z baskwilem
SJP.pl
1. metalowa osłona zakładana na ikonę, zakrywająca tło obrazu; koszulka, okład, sukienka;
2. farba do włosów zawierająca naturalny barwnik
Basma (hebr. בסמ"ה, arab. بسم) – samorząd lokalny położony w dystrykcie Hajfa, w Izraelu.
Miasteczko leży na południe od miasta Umm al-Fahm, w paśmie górskim Karmel.
SJP.pl
Wikipedia
członek antybolszewickiego, zbrojnego ruchu narodowościowo-religijnego w Azji Środkowej w latach 1918-26, inspirowanego przez feudałów i duchowieństwo muzułmańskie
SJP.pl
Wikipedia
formuła rozpoczynająca surę Koranu, stanowiąca także muzułmański ornament kaligraficzny i architektoniczny; bismala, bismilla, bismillah
Basmala (arab. بسملة) – formuła „w imię Boga miłosiernego litościwego” (بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيم, Bi-ismi Allāhi Ar-Raḥmāni Ar-Raḥīm) rozpoczynająca prawie każdą surę Koranu, którą praktykujący muzułmanin rozpoczyna każdą ważniejszą czynność i która świadczy o przynależności do ummy.
SJP.pl
Wikipedia
indyjska odmiana ryżu o długich ziarnach
Basmati, ryż basmati, ryż siewny indyjski (Oryza sativa L.) – kultywar ryżu długoziarnistego, o charakterystycznym aromacie, najpopularniejszy w Indiach i Pakistanie. Jego ziarna są dłuższe i cieńsze niż ziarna pozostałych odmian ryżu. Występuje na rynku w dwóch rodzajach: brązowy ryż basmati (pełnoziarnisty) oraz biały ryż basmati (obłuszczony brązowy ryż basmati).
SJP.pl
Wikipedia
jeden z najważniejszych gatunków epiki ludowej, o tematyce związanej z wierzeniami magicznymi, siłami i zjawiskami nadprzyrodzonymi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. opowiadanie o treści fantastycznej;
(1.2) nieprawdziwa historia, uważana za mającą na celu wprowadzenie kogoś w błąd
Baśń („bajka magiczna”) – jeden z fantastycznych gatunków epickich, zazwyczaj niewielkich rozmiarów, przynależy do folkloru.
Bajka magiczna (fantastyczna) – zwana niekiedy baśnią lub klechdą jest najbardziej typowym i charakterystycznym okazem bajki ludowej, określa się ją czasem mianem „bajki właściwej”. Terminy, które się do niej stosuje, podkreślają jej cechę podstawową, domieszkę lub nawet przewagę pierwiastków fikcyjnych, fantastycznych, cudownych czy czarodziejskich nad realnymi, ludzkimi. Są to pierwiastki te same, które występują w religii, wyrastają z dawnych wierzeń magicznych, od religijnych zaś różnią się tym tylko, że nie mają oficjalnego uznania, nie wchodzą do kanonu wierzeń, reprezentowanego przez taką czy inną organizację religijną. Jako że przedstawicielką sił magicznych, zazwyczaj przyjaznych człowiekowi, bywa istota męska lub kobieca, w języku angielskim zwana Fairy, we francuskim Fée, co w polszczyźnie oddaje się wyrazem wróżka, skąd terminy angielskie i francuskie na oznaczenie danej kategorii bajek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ baśniarz
SJP.pl
dawniej: bajarz, bajczarz
SJP.pl
dawniej: bajkopisarz - osoba pisząca bajki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pisarz zajmujący się tworzeniem baśni
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) jak w baśni
Wiktionary
nierealność, nadzwyczajność, nierzeczywistość; coś co zdarzyć się może tylko w bajkach, baśniach, legendach, podaniach lub mitach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest baśniowe; cecha tych, którzy są baśniowi
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: baśń
przymiotnik
(1.1) z baśni, dotyczący baśni
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w zakresie nauki, wiedzy o baśniach
SJP.pl
specjalistka w zakresie nauki, wiedzy o baśniach
SJP.pl
nauka, wiedza o baśniach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pogard. (także. żart.) osoba otyła; osoba z wielkim brzuchem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. żart. opasły brzuch
Wiktionary
1. potocznie: śpiewać basem; wydawać głos o niskim tonie;
2. potocznie: wtórować, akompaniować;
3. przestarzałe: potakiwać, schlebiać komuś
czasownik
(1.1) wtórować, przytakiwać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) śpiewanie basem
(1.2) granie na basie
(1.3) granie akompaniamentu
(1.4) daw. przytakiwanie, schlebianie
Wiktionary
potocznie: gitara basowa
SJP.pl
związany z basem, dotyczący basu
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący basu, określający bas
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla basu, mający cechy basu
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Iraku; Al-Basra
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowym Iraku, położone nad rzeką Szatt al-Arab;
(1.2) geogr. wieś w Pakistanie, w prowincji Pendżab
(1.3) geogr. wieś w Jemenie, w muhafazie Hadramaut
(1.4) geogr. adm. prowincja w południowej części Iraku, ze stolicą w mieście Basra (1.1);
Basra (arab. البصرة, Al-Basra, także Busra, Busrah) – drugie co do wielkości miasto w Iraku, liczące około 2 600 000 mieszkańców (2003).
Basra jest położona na szlaku wodnym Szatt al-Arab w pobliżu Zatoki Perskiej (55 km od ujścia), jest głównym portem kraju i stolicą muhafazy Basra.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Basry (Al-Basry)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Basry; osoba z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Basry (Al-Basry)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Basry; kobieta z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
→ Basra (Al-Basra)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Basrą, dotyczący Basry
SJP.pl
Wiktionary
ryba z rzędu okoniokształtnych; m.in. bass wielkogębowy, bass słoneczny, bass zielony
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. ryba z rodziny bassowatych (nazwa systematyczna|Centrarchidae|ref=tak.)
(1.2) spoż. angielskie piwo marki Bass Brewery
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: basTER] stolica Gwadelupy
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica francuskiego departamentu zamorskiego Gwadelupy;
(1.2) geogr. jedna z dwóch wysp tworzących Gwadelupę;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. niewielka ryba słodkowodna
Wiktionary
pies o masywnej budowie ciała, długim tułowiu i krótkich nogach; baset
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. masywny pies myśliwski o zwisających uszach;
Basset hound – jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych w podsekcji gończych krótkonożnych. Typ jamnikowaty. Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: basTER] stolica Saint Kitts i Nevis
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Saint Kitts i Nevis;
Basseterre – stolica Saint Kitts i Nevis, na wyspie Saint Kitts, port nad Morzem Karaibskim; 14 000 mieszkańców (2018). Stolica parafii Saint George Basseterre.
W Basseterre główną rolę stanowi przemysł spożywczy i bawełniany. W mieście jest zlokalizowane lotnisko: port lotniczy Robert L. Bradshaw. Stacja kablowa o międzynarodowym znaczeniu. Miasto jest siedzibą Wschodniokaraibskiego Banku Centralnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina ryb słodkowodnych z rzędu okoniokształtnych; okoniopstrągowate
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Centrarchidae|Lacépède|ref=tak., rodzina słodkowodnych ryb o krępym ciele;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach bassowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
wykrzyknik wyrażający nakaz zakończenia czegoś; dosyć, dość, finito, koniec, kwita, szlus
wykrzyknik
(1.1) wyraz określający zakończenie danej wypowiedzi lub stanowczy nakaz zakończenia czegoś; dość
(1.2) gw. więzienna zaklęcie odwołujące zakaz lub przekleństwo
Basta (ros. Ба́ста), znany także jako Noggano (ros. Ноггано), właściwie Wasilij Michajłowicz Wakulienko (ros. Василий Михайлович Вакуленко; ur. 20 kwietnia 1980 w Rostowie nad Donem) – rosyjski raper i producent muzyczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dziecko ze związku pozamałżeńskiego; bękart
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. mieszaniec zwierzęcy, głównie międzygatunkowy, zwykle niepłodny lub z ograniczoną płodnością, np. muł;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. nieślubne dziecko, głównie w odniesieniu do pozamałżeńskich potomków królewskich
(2.2) obraźliwie o kimś
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. krój pisma drukarskiego; czcionka tego kroju
2. działo używane w XVII w., odmiana kolubryny, mająca krótszą lufę i mniejszy ciężar
Bastarda – typ pisma gotyckiego, stanowiący połączenie cech pism kaligraficznych oraz kursywnych. Stosowano ją m.in. do pisania kodeksów.
Bastarda powstała we Francji, gdy w XIV i XV stuleciu pojawiła się tendencja do łagodzenia i zaokrąglania ostrych kątów tekstury, do rozjaśniania kolumny tekstu przez wprowadzenie światła – rozsunięcie liter, powiększenie odstępów między wyrazami i rozszerzenie interlinii. Silne są również wpływy kursywy.
SJP.pl
Wikipedia
→ bastard
SJP.pl
międzygatunkowe krzyżowanie zwierząt
Bastardyzacja (ze starofr. bâtard, ang. bastardization), krzyżowanie międzygatunkowe zwierząt – proces polegający na krzyżowaniu osobników należących do różnych, ale blisko ze sobą spokrewnionych gatunków. W wyniku bastardyzacji uzyskuje się mieszańce zwane bastardami. W odniesieniu do roślin używa się określenia hybrydyzacja lub krzyżowanie międzygatunkowe roślin.
SJP.pl
Wikipedia
półokrągła budowla, wysunięta na zewnątrz linii umocnień, stanowiąca element fortyfikacji w XV wieku
SJP.pl
Wikipedia
→ basteja
SJP.pl
zdrobnienie od: Sebastian (imię męskie)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) pot. imię|polski|m. zdrobn. Sebastian
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
egipska bogini, protektorka króla i kobiet ciężarnych, czczona pod postacią kota
Bastet, znana też pod nazwą Bast, Boubastis, Pasht, Ubasti, Ba en Aset – w mitologii egipskiej bogini miłości, radości, muzyki, tańca, domowego ogniska, płodności, a także kotów.
Wierzono, że Bastet chroni mężczyzn przed chorobami i demonami. Przedstawiana jako kot lub kobieta z głową kota, często ze skarabeuszem na głowie, który był symbolem wschodzącego słońca, gdyż w imieniu Ra walczyła z Apopisem – ucieleśnieniem chaosu, przedstawianego jako wielkiego węża. Przedstawiano ją często z krzyżem Ankh – symbolem życia – i sistrum – uderzanym instrumentem muzycznym, który był jej atrybutem władzy. Była matką Maahesa, według niektórych źródeł, Chonsu – boga Księżyca. Bogini Bastet pojawiła się już w czasach II dynastii, i jej nazwa prawdopodobnie wzięła się od miast kultu Bast (greckie Bubastis). Prawdopodobnie na początku zwierzęciem kultu był lew/lwica. Herodot na podstawie powierzchownych analogii porównywał ją z grecką Artemidą. Wielu bogów w tamtym okresie miało swoje dwie twarze – dobrą i złą; o ile Bastet kot była usposobieniem dobroci i ochroną, kojarzono ją również z bezwzględną, walczącą Sachmet przedstawianą jako kobieta z głową lwa.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. główne miasto handlowe i przemysłowe na Korsyce we Francji;
Bastia (wymowa, kors. Bastìa) – główne miasto handlowe i przemysłowe na Korsyce, główny ośrodek administracyjny departamentu Górna Korsyka. Miasto zostało założone w XIV wieku. Ma dobrze rozwinięty przemysł metalowy i tytoniowy. Dzięki dostępowi do Morza Śródziemnego i długiej historii Bastia jest dużym ośrodkiem rekreacyjnym z plażą i kąpieliskami. Oprócz starego miasta ma inne turystyczne atrakcje takie jak:
Wiktionary oraz Wikipedia
bulwar, część fortyfikacji stałej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. stosowany od XVI wieku element fortyfikacji w postaci pięciokątnej budowli ziemnej o wzmocnionych, murowanych ścianach; stanowisko artylerii flankującej dostęp do umocnień;
(1.2) przen. niewzruszone oparcie dla czegoś
Bastion – podstawowy element umocnień w dawnych fortyfikacjach o narysie bastionowym, wznoszony na załamaniach obwałowania twierdzy (na wysuniętych narożnikach). Wywodzi się z wcześniej stosowanych bastei. Bastiony jako element fortyfikacji były używane od połowy XVI do połowy XIX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały bastion
SJP.pl
związany z bastionem, dotyczący bastionu
przymiotnik
(1.1) związany z bastionem, dotyczący bastionu
(1.2) wyposażony w bastion, mający formę bastionu
SJP.pl
Wiktionary
dawny rodzaj kary polegającej na biciu kijem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. kara bicia kijami w pięty lub w plecy
SJP.pl
Wiktionary
kończyć, przestawać, stopować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zrywanie z czymś, kończenie czegoś, zaprzestawanie czegoś
(1.2) daw. karc. pasowanie
Wiktionary
baszta wartownicza w umocnionych fortyfikacjami miastach średniowiecznych
Bastyda (fr. bastide z prowansalskiego bastida) – typ niewielkiej warownej osady miejskiej, w średniowieczu charakterystyczny dla obszarów południowo-zachodniej Francji.
Bastydy tworzono jako nowe skupiska populacji („miasta nowe” – villes neuves) z inicjatywy władzy senioralnej, królewskiej bądź kościelnej. Specjalnym aktem fundacyjnym zakładano je na regularnym planie dostosowanym jednak do naturalnego ukształtowania terenu. Centrum stanowił czworoboczny plac otoczony domami o arkadowych podcieniach; w jego pobliżu lokowano kościół. Wyloty ulic w narożnikach placu często zwężano dla celów obronnych, przesklepiając je też arkadowo.
SJP.pl
Wikipedia
w średniowieczu: niewielki zamek budowany poza murami miasta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielki, średniowieczny zamek wybudowany za murami miasta
Bastylia (fr. la Bastille) – zamek wybudowany pod Paryżem, w latach 1370–1383, jako część jego umocnień, w celu obrony bramy Św. Antoniego. Słowo la bastille w wolnym tłumaczeniu oznacza każdy zamek tuż za rogatkami miasta i jest mniej więcej odpowiednikiem polskiego słowa barbakan.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bastylia
SJP.pl
1. lud afrykański mieszkający w górach Lesotho i w RPA;
2. terytorium zależne w Afryce południowej od XIX wieku do 1966 roku
Basuto, Basutoland – od XIX wieku do roku 1966 terytorium zależne w Afryce południowej, protektorat brytyjski (powierzchnia: ~30 tys. km²). Powstało po aneksji przez Brytyjczyków ziem zamieszkanych od około XV wieku przez klany mówiące językami z rodziny bantu ludów Sotho-Tswana, zintegrowanych w I połowie XIX wieku w wyniku działalności miejscowego króla, Moshoeshoe I, w jeden naród nazwany Basotho (dosłownie – „południowi Sotho”).
SJP.pl
Wikipedia
1. najniższy głos męski
2. instrument muzyczny
3. (zwykle w lm) najniższy rejestr dźwięków w instrumentach muzycznych
SJP.pl
Wikipedia
pasza; tytuł dostojnika w imperium osmańskim; osoba nosząca ten tytuł
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. inna pisownia → pasza
(1.2) daw. przen. inna pisownia → pasza
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
starożytny region na Bliskim Wschodzie; biblijna nazwa Wzgórz Golan
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północnej Palestynie, równina na wschód od rowu Jordanu;
Baszan, Batanea, Trachonitis – bogaty w wodę głównie równinny region, zlokalizowany na wschód od rowu Jordanu. Współcześnie na terytorium południowo-zachodniej Syrii i północno-zachodniej Jordanii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, położona w Republice Ałtaju, dopływ Czułyszmanu
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
członek narodu zamieszkującego głównie Baszkirię
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) członek narodu Baszkirów
(1.2) obywatel Baszkortostanu
Baszkir (ang. Bashkirian)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
autonomiczna republika w Rosji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. autonomiczna republika, wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej;
(1.2) geogr. hist. region historyczny, którego ludnością rdzenną są Baszkirzy
Baszkortostan, Baszkiria (Republika Baszkortostanu, ros. Республика Башкортостан, Riespublika Baszkortostan, baszk. Башҡортостан Республикаһы, Başqortostan Respublikahı) – autonomiczna republika, wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członkini narodu zamieszkującego głównie Baszkirię
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) członkini narodu Baszkirów
(1.2) obywatelka Baszkortostanu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z Baszkirami
(1.2) związany z Baszkirią / Baszkortostanem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język baszkirski;
Język baszkirski (nazwa własna: башҡорт теле [bɑʂ.ˌqʊ̞rt.tɪ̞.ˈlɪ̞]) – język Baszkirów, należący do kipczackiej grupy języków tureckich. Najbliżej jest spokrewniony z językiem tatarskim, wykazuje jednak względem niego znaczne różnice fonetyczne i gramatyczne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób baszkirski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem baszkirskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem baszkirskim
(1.3) spisany, stworzony w języku baszkirskim
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. autonomiczna republika, wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej;
Baszkortostan, Baszkiria (Republika Baszkortostanu, ros. Республика Башкортостан, Riespublika Baszkortostan, baszk. Башҡортостан Республикаһы, Başqortostan Respublikahı) – autonomiczna republika, wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej.
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie wielkopolskim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Baszkówka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Piaseczno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
We wsi 25 sierpnia 1994 spadł jeden z najsłynniejszych polskich meteorytów – meteoryt Baszkówka.
SJP.pl
Wikipedia
godność baszy - dostojnika w imperium osmańskim
SJP.pl
przymiotnik od: basza; charakterystyczny dla baszy, osoby noszącej tytuł dostojnika cywilnego i wojskowego w imperium osmańskim (np. kompetencje baszowskie), związany z taką osobą; paszowski
przymiotnik
(1.1) dotyczący baszy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Baszszar (arab. بشار, fr. Béchar, dawniej Colomb-Béchar) – miasto w Algierii.
Jest stolicą wilajetu o tej samej nazwie. Leży w algierskiej części Sahary, niedaleko granicy z Marokiem.
W 2008 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 165 627.
Wiktionary oraz Wikipedia
średniowieczna budowla obronna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. archit. podstawowy element fortyfikacji starożytnych i średniowiecznych mający postać wieży umieszczonej na linii murów obronnych, na ich narożach oraz obok bram, od XVI wieku zastępowana przez basteje;
(1.2) żegl. ściana boczna doku pływającego
(1.3) ogrod. w ogrodach z XVII-XVIII wieku kolista altana zamykająca naroże żywopłotu lub szpaleru
Baszta – budowla obronna, stanowiąca element starożytnego i średniowiecznego muru obronnego w postaci wysunięcia jego fragmentu przed lico i wzniesienia ponad jego poziom. Baszta może być w stosunku do wnętrza obwodu obronnego zamknięta, dostępna z chodnika straży, otwarta częściowo (arkadą) lub całkowicie jako wykusz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ogród na stepie, przeznaczony pod uprawę warzyw
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. pole, w którym uprawia się głównie arbuzy, melony, ogórki, dynie; Gloger.
Basztan (biał. Баштан; ros. Баштан) – osiedle na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie homelskim, w sielsowiecie Hrabauka.
Znajduje tu się stacja kolejowa Cierucha, położona na linii Homel - Czernihów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: baszta
SJP.pl
przymiotnik od: baszta
SJP.pl
1. żołnierz wojsk tureckich na przełomie XIX i XX wieku;
2. dawniej: hultaj, figlarz, zawadiaka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. hist. (kon. XVIII – pocz. XX w.) nieregularny żołnierz turecki, muzułmański ochotnik pochodzący często z bezpośredniego terenu walk;
(1.2) daw. przen. człowiek niesforny, hultaj, bandyta
Baszybuzucy (tur. başıbozuk od baş – głowa i bozuk – zepsuty, uszkodzony, [tj. szalony], zdeprawowany; lm başıbozuklar) – w XIX i na początku XX wieku żołnierze nieregularnych wojsk tureckich, pochodzących z ochotniczego naboru.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przestarzałe: kaptur z filcu lub grubej tkaniny, noszony w Rosji od połowy XVIII wieku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kaptur z grubej tkaniny, o długich patkach zawiązywanych dookoła szyi;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzemień lub skręcony sznur służący do chłostania; bicz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przyrząd w postaci rzemienia lub sznura przymocowanego do pręta bądź kija, służący do popędzania lub wymierzania kary;
(1.2) ryb. łódź rybacka o jednym maszcie
(1.3) monet. waluta Tajlandii;
(1.4) slang. skręt; joint
(1.5) zob. baty.
(1.6) wędk. prosta wędka bez przelotek i kołowrotka
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) hist. metrol. dawna jednostka objętości równa ok. 22 litrom;
Bat (także: bicz) – narzędzie złożone z rzemienia i sznura na pręcie lub kijku, stosowane do popędzania zwierząt, dawniej do wymierzania kar cielesnych, czyli plag. Także chłosta. Specyficznym typem bata jest bat do lonżowania – z długą rączką i długą końcówką, wykorzystywany między innymi przy lonżowaniu po kole, powożeniu oraz tresurze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: batalion
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Mazury. łódka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od bat
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rodzaj żółwia z rodziny batagurowatych;
2. przedstawiciel rodziny żółwi z podrzędu żółwi skrytoszyjnych
Batagur – rodzaj żółwi z rodziny batagurowatych (Geoemydidae).
SJP.pl
Wikipedia
rodzina żółwi; batagury
Batagurowate, batagury (Geoemydidae) – rodzina żółwi z podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Obejmuje ponad 70 gatunków, najwięcej z wszystkich rodzin żółwi. Pod względem budowy i biologii wykazują podobieństwo do żółwi błotnych; dawniej bywały uznawane za ich podrodzinę.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach batagurowatych (rodzina żółwi)
SJP.pl
La Bataille – miejscowość i dawna gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Deux-Sèvres. W 2016 roku populacja ówczesnej gminy wynosiła 85 mieszkańców.
Dnia 1 stycznia 2019 roku połączono cztery wcześniejsze gminy: La Bataille, Crézières, Tillou oraz Chef-Boutonne. Siedzibą gminy została miejscowość Chef-Boutonne, a nowa gmina przyjęła jej nazwę.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) etn. mężczyzna lub chłopiec z rdzennej ludności zamieszkującej północno-zachodnią część Sumatry w Indonezji;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. wyżyna w północno-zachodniej części Sumatry
(2.2) geogr. miasto w południowej Bułgarii;
Wiktionary oraz Wikipedia
1. w średniowieczu: zwarty, czworoboczny szyk bojowy piechoty; później: część ogólnego ugrupowania wojska na polu bitwy;
2. rozstrzygająca bitwa, bój;
3. gwałtowny spór; rozgrywka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duża bitwa lub kilka bitew
(1.2) przen. spór, walka o coś
Batalia (od wł. battagliare – walczyć, wojować) – rodzaj zwartego czworobocznego szyku bojowego piechoty stosowanego w XV i XVI wieku.
Batalia była czworobokiem piechoty formowanym przede wszystkim przez szwajcarskich piechurów i lancknechtów. Jako formacja nigdy nie występowała pojedynczo; w każdej bitwie (niezależnie od ilości piechoty) tworzono 3 batalie. Łączna liczba piechurów zgromadzonych w bataliach mogła dochodzić do kilkudziesięciu tysięcy. Podczas starcia posuwały się one schodami, w marszu równomiernym, wykonywanym w takt uderzeń bębna. Dzięki zastosowaniu długich pik i możliwości obrony okrężnej były trudne do rozbicia nawet atakami ciężkiej jazdy. W zwarciu nie łamały szeregów oraz dysponowały ogromną siłą uderzeniową. Zwalczano je za pomocą artylerii, a osmańscy Turcy walczyli z nimi za pomocą szarż jazdy skierowanymi na skraj (rogi) czworoboków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
największy pododdział różnych rodzajów wojsk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. mniejsza od pułku jednostka organizacyjna wojska;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Philomachus pugnax|ref=tak., ptak wędrowny, charakterystycznie rozkładający różnobarwne pióra w trakcie tokowania;
Batalion (dawniej – nazwa skrócona baon) – jednostka organizacyjna wojska (pododdział), mniejsza od pułku – ok. 300–700 żołnierzy (czasem więcej niż 700), składająca się z kilku kompanii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: batalion
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od batalion
SJP.pl
Wiktionary
związany z batalionem
przymiotnik
(1.1) wojsk. związany z batalionem, dotyczący batalionu
SJP.pl
Wiktionary
malarz tworzący obrazy o tematyce wojennej czy wojskowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) szt. artysta tworzący sztukę o tematyce wojennej
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
związany z batalistyką, batalistą
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z batalistyką, dotyczący batalistyki
SJP.pl
Wiktionary
twórczość poświęcona tematyce wojennej
Batalistyka – przedstawienie scen bitewnych, pochodów wojennych, oblężeń i życia obozowego, głównie w malarstwie i grafice, ale także literaturze i filmie.
Artysta specjalizujący się w tej tematyce zwany jest batalistą.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. latarka
Wiktionary
bylina z rodziny powojowatych; wilec ziemniaczany, słodki ziemniak, patat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Ipomoea batatas|ref=tak., bylina z rodziny powojowatych pochodząca z Ameryki Południowej i Środkowej;
(1.2) bulwa batata (1.1)
Wilec ziemniaczany, batat, patat, kūmara lub słodki ziemniak (Ipomoea batatas (L.) Lam.) – gatunek byliny należący do rodziny powojowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej. Nie jest znany w dzikim stanie, jest natomiast popularny w uprawie w całej strefie tropikalnej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ batat; patatowy
SJP.pl
1. dawna nazwa Dżakarty;
2. nazwa wielu miejscowości i gmin w USA;
3. miasto w Surinamie
SJP.pl
Wikipedia
marionetkowe państwo na terenie dzisiejszej Holandii, istniejące w latach 1795-1806; Republika Batawska
Dżakarta (indonez. Jakarta, dawn. Batavia) – stolica i największe miasto Indonezji, w północno-zachodniej części Jawy, dziewiąta aglomeracja świata z 31 760 000 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
Batawowie (łac. Batavi) — lud germański, wywodzący się spośród plemienia Chattów (zamieszkującego tereny współczesnej Hesji), po raz pierwszy wzmiankowany przez Cezara w Wojnie galijskiej. Na skutek wewnętrznych tarć mieli opuścić swe pierwotne siedziby i osiedlić się u ujścia Renu, przede wszystkim na tzw. wyspie batawskiej pomiędzy rzekami Oude Rijn i Waal/Moza (zapewne 55–12 r. p.n.e.). Od 12 r. p.n.e. teren Batawów odgrywał ważną rolę przy organizacji wypraw rzymskich w głąb Germanii.
Wikipedia
→ Batavia
SJP.pl
battledress, battle-dress;
1. wojskowy mundur polowy;
2. potocznie: krótka kurtka, rodzaj wiatrówki
SJP.pl
rodzaj ćwiczenia, polegającego na wykonywaniu ruchów podobnych do lotu motyla
SJP.pl
1. ogniwo elektrochemiczne lub zespół takich ogniw w jednej obudowie, będący przenośnym źródłem prądu, np. w latarkach, telefonach;
2. zespół podobnych urządzeń technicznych połączonych i współpracujących ze sobą w jednym układzie;
3. pododdział artylerii lufowej lub rakietowej;
4. zbiór jednakowych lub podobnych przedmiotów, np. bateria butelek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) elektr. zespół elementów połączonych w jeden układ będący źródłem energii
(1.2) elektr. pot. dowolne małe ogniwo elektryczne do zasilania urządzeń codziennego użytku
(1.3) wojsk. w artylerii: pododdział ogniowy i taktyczny składający się z kilku plutonów, uzbrojony w broń artyleryjską lub rakietową;
(1.4) pot. żart. kolekcja, zbiór przedmiotów tego samego rodzaju
(1.5) techn. kompletne urządzenie umożliwiające korzystanie z bieżącej wody
Bateria – zespół składający się z jednakowych elementów, na przykład ogniw, dział, oddziałów, zaworów, komór czy klatek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
automat do doładowywania baterii w pojazdach elektrycznych
SJP.pl
→ bateria; bateryjny
SJP.pl
1. zdrobnienie od: bateria;
2. kilka połączonych ze sobą małych ogniw elektrycznych przystosowanych do latarki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) elektron. mała bateria
(1.2) daw. (także. reg.) latarka elektryczna
SJP.pl
Wiktionary
→ bateria; bateriowy
SJP.pl
[czytaj: bat gerl] pseudonim kilku bohaterek z serii komiksów wydawanych przez DC Comics, powiązanych z Batmanem
Batgirl – pseudonim kilku żeńskich bohaterek występujących w komiksach o Batmanie, a także posiadających własne serie.
SJP.pl
Wikipedia
Bath – miasto w Anglii, w hrabstwie Somerset, położone 159 km na zachód od Londynu i 21 km na wschód od Bristolu. Miasto posiada status city, nadany przez królową Elżbietę I w roku 1590. W roku 1889 uzyskało status gminy miejskiej, od roku 1996 jest centrum administracyjnym jednostki autonomicznej Bath and North East Somerset.
Wikipedia
strefa batialna - strefa dna i warstwy wody między litoralem a abisalem
Batial (gr. bathýs 'głęboki'), strefa batialna (hemipelagiczna) – podwodna strefa zbiorników wodnych obejmująca zbocza lądu do górnej granicy strefy abysalnej. Dotyczy głównie mórz i oceanów, a także głębokich jezior (Bajkał, Niasa, Tanganika).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: batial
SJP.pl
w gwarze lwowskiej: ulicznik, łobuz, urwis; baciar, baciarz, andrus, antek
Batiar (baciar, baciarz) – potoczne i gwarowe określenie „człowieka ulicy” lwowskiej. Wbrew obiegowej opinii nie odnosiło się wyłącznie do młodzieży.
Najprawdopodobniej wyraz „batiar” pochodzi od węgierskiego „betyár” oznaczającego rozbójnika, awanturnika, ulicznika. Znany jest pogląd (propagowany przez Urszulę Jakubowską), że określenia „batiar” używano w czasie przynależności Lwowa do Austro-Węgier. Policjanci (którymi wówczas często byli Węgrzy) uganiali się za chuliganami z okrzykiem „betyár”. Lwowiakom ta nazwa bardzo miała się spodobać i weszła do codziennego słownictwa. Według Kazimierza Chłędowskiego autorem tego określenia jest Jan Lam. Cyt.: Po Lamie pozostało niemało wyrażeń w galicyjskim słowniku, pomiędzy innymi i nazwa „baciarz” określająca indywiduum, żyjące z dnia na dzień, zaniedbane, brudne, zapite, o którym się mówi tylko z pogardą.
SJP.pl
Wikipedia
→ batiar; baciarski
SJP.pl
1. technika barwienia tkanin;
2. tkanina ozdobiona tą techniką
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. technika barwienia tkaniny polegająca na zanurzeniu jej w barwniku po uprzednim pokryciu woskiem (czasem zawiązaniu sznurkiem) miejsc, które mają pozostać niezabarwione;
(1.2) włók. tkanina barwiona tą techniką
Batik – technika malarska polegająca na nakładaniu wosku i kąpieli tkaniny w barwniku, który farbuje jedynie miejsca niepokryte warstwą wosku. Dla uzyskania specjalnych efektów proces woskowania i farbowania można powtarzać wielokrotnie.
Wzory na tkaninie, najczęściej bawełnianej, uzyskuje się przez pokrywanie płótna gorącym woskiem. Używa się do tego pędzla, patyczka, szpatułki i tjantingu (przyrządu do malowania na tkaninach). Następnie tkaninę zanurza się w zimnej kąpieli barwiącej. Miejsca pokryte woskiem pozostają niezabarwione. Po wysuszeniu można nałożyć kolejną woskową fazę wzoru i ponownie barwić w ciemniejszym barwniku. Czynność tę powtarza się wielokrotnie. Po wykonaniu projektowanego wzoru tkaninę prasuje się przez biały papier. Batik to technika wykonywana przez pokolenia, najbardziej popularna w Indonezji i innych krajach Azji, gdzie najczęściej do formowania pozycji batiku używa się skór zwierzęcych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z batikiem (technika barwienia tkanin lub tkanina barwiona tą techniką), np. pracownia batikarska; batikowy
SJP.pl
osoba zdobiąca tkaniny, papier, skórę itp. techniką batikową
SJP.pl
malować coś techniką batiku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) włók. barwienie tkanin metodą batiku z użyciem wosku
Wiktionary
przymiotnik od batik; np. technika batikowa, chustki batikowe
SJP.pl
potocznie:
1. ksiądz prawosławny w Rosji; pop;
2. car rosyjski
Pop (z gr. pappas, παππάς, ojciec) – przestarzałe potoczne określenie księdza w Cerkwi prawosławnej i katolickich Kościołach wschodnich, w średniowieczu używane także wobec duchownych rzymskokatolickich. Odpowiednik wschodniosłowiańskiego określenia batiuszka (ros. biał. ukr. батюшка, ojczulek). Obecnie w Polsce zwykle zastępowane tytułem ksiądz.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Batkenem, dotyczący Batkenu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majtki
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. spodenki, kąpielówki
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
w gwarze młodzieżowej:
1. modnie ubrany młodzieniec, zachowujący się ekstrawagancko; szpaner;
2. zakonnica; pingwin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. film. popularny bohater filmów i komiksów;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. miasto w Turcji;
(2.2) geogr. rzeka, dopływ Tygrysu;
Batman (jego alter ego – Bruce Wayne) – fikcyjna postać (superbohater) znany z licznych serii komiksowych, wydawanych przez DC Comics, oraz z różnych adaptacji związanych z tą postacią. Po raz pierwszy postać Batmana pojawiła się w czasopiśmie komiksowym Detective Comics vol. 1 #27 w maju 1939 roku. Postać Batmana została stworzona wspólnie przez Boba Kane’a i Billa Fingera, lecz przez wiele lat tylko Kane był oficjalnie podawany jako autor. W zamyśle twórców Batman miał być pogromcą przestępczości, powstałym z kombinacji cech różnych bohaterów magazynów pulpowych i filmów. Bob Kane wzorował się przede wszystkim na Zorro, którego znał z oglądanej w młodości ekranizacji jego przygód, zatytułowanej Znak Zorro (The Mark of Zorro) z 1920 roku (stamtąd zaczerpnął ideę zamaskowanego mężczyzny jakim był Bruce Wayne). Innymi inspiracjami były dla niego Shadow i Drakula z filmowej adaptacji z 1931 (idea mrocznej postaci), postać złoczyńcy z filmu The Bat Whispers z 1930 roku (idea kostiumu nietoperza, idea bat-sygnału), Sherlock Holmes (idea błyskotliwego detektywa i stratega), jak również szkice skrzydłowca autorstwa Leonarda da Vinci. Imię alter ego Batmana – Bruce zostało zainspirowane postacią króla Szkocji Roberta I Bruce’a, zaś nazwisko rodowe – Wayne pochodzi od bohatera rewolucji amerykańskiej – Anthony’ego Wayne’a. Oryginalnie był nazywany „The Bat-man” lub „The Batman”, w Polsce znany również jako „człowiek-nietoperz”, posiada także przydomki: The Caped Crusader (Krzyżowiec w pelerynie), The Dark Knight (Mroczny Rycerz), oraz The World’s Greatest Detective (Najlepszy Detektyw Świata).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zabawa polegająca na przyjmowaniu w różnych miejscach pozy wiszącego nietoperza
SJP.pl
metoda badania substancji organicznych, polegająca na obserwacji przesunięcia widma
SJP.pl
chorobliwy lęk przed głębinami
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. chorobliwy lęk przed głębokością
SJP.pl
Wiktionary
skórzany bicz z krótką rękojeścią; nahajka; nahaj; kańczug
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mocny bat, bicz
SJP.pl
Wiktionary
wielka masa skalna (skała magmowa - granitowa)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. wielka intruzja magmowa ciągnąca się w dół do nieznanej głębokości
Batolit — wielka intruzja magmowa ciągnąca się w dół do nieznanej głębokości. Jej górna powierzchnia przecina skały niezgodnie z ich warstwowaniem. W postaci batolitu występują głównie granity oraz granodioryty, często zawierając w sobie wtopione kawałki skał z otoczenia intruzji (tzw. ksenolity). Często także w batolitach leżą złoża rud. Skały w otoczeniu batolitów często są silnie przeobrażone i pokryte apofizami. Niekiedy na obszarze dawnych tarczy kontynentalnych, np. w Kanadzie czy Brazylii, batolity zajmują setki tysięcy km²; w Polsce przykładem jest masyw Tatr Wysokich. Batolity zajmujące do 20 km² nazywane są pniami magmowymi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. uporczywe powtarzanie tych samych słów lub frazesów;
2. dział botaniki zajmujący się badaniem jeżyn
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nauka o roślinach z rodzaju jeżyn, ich systematyce i morfologii;
(1.2) książk. uporczywe powtarzanie wyświechtanych zwrotów
Batologia – dziedzina nauki (botaniki) zajmująca się badaniem jeżyn (Rubus L.). Nazwa pochodzi od greckich słów βάτος – jeżyna, które pojawia się w nazwach naukowych podrodzajów jeżyn (Eubatus, Anoplobatus, Chamaebatus, Idaeobatus, Malachobatus), oraz logos (gr. = słowo, nauka).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd do pomiaru głębokości zanurzenia i do pobierania próbek wody z różnych głębokości zbiornika wodnego; batymetr
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. hydrol. urządzenie służące do pomiaru głębokości zanurzenia oraz do pobierania próbek wody z różnych głębokości zbiornika wodnego
Batometr, batymetr (gr. βαθύς "głęboki" i μέτρον "miara") – przyrząd pomiaru głębokości zanurzenia oraz pobierania do analiz próbek wody w studniach i otworach wiertniczych. Różne rodzaje batometrów, służące przede wszystkim do pobierania wody z określonej głębokości w celu jej analizy biologicznej lub chemicznej, to m.in. czerpacz Patalasa, aparat Ruttnera, butelka Nansena.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
badanie laboratoryjne próbek wody, pobranych na różnych głębokościach za pomocą batometru
SJP.pl
podłużny, wąski wyrób cukierniczy, zwykle w polewie czekoladowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. cuk. niewielki podłużny kawałek czekolady, niekiedy z dodatkami;
(1.2) białystok. długa bułka pszenna
(1.3) środ. pałka teleskopowa
(1.4) geol. piętro (wiek) jury środkowej;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta lekkich obyczajów we Włoszech
SJP.pl
zdrobnienie od: baton; mały baton
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od baton
(1.2) spoż. cuk. mały baton
Baton – rodzaj podłużnych słodyczy o niewielkich rozmiarach. Zazwyczaj składa się z nadzienia o różnych smakach (np. toffi, orzechowy, waniliowy itp.), którego wierzchnia warstwa pokryta jest czekoladą (batonik czekoladowy). Istnieją także dietetyczne odmiany batoników oraz batoniki dla diabetyków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ baton
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mar. pływająca brama dokowa
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: absolwentka szkoły im. Stefana Batorego
SJP.pl
potocznie o absolwencie szkoły imienia Stefana Batorego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. absolwent szkoły imienia Stefana Batorego
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do panowania Stefana Batorego, pochodzący z tych czasów
Wiktionary
osiedle w Szczytnej
Batorów (niem. Friedrichsgrund) – osiedle w Szczytnej, położone w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. czapka bez daszka, obszyta barankiem, używana do stroju ludowego; magierka;
2. szabla zdobiona wizerunkami Stefana Batorego
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Batorz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Batorz – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Batorz. Leży nad Porem.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Batorz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 918 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
Batowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zielonki.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Batowicami, dotyczący Batowic
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: batog
Batiżok (ukr. Батіжок) – rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Bohu, uchodzi we wsi Czetwertyniwka.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uderzanie kogoś batogiem, biczem, batem lub podobnym narzędziem
Wiktionary
przestarzałe: bić, smagać batem
czasownik przechodni niedokonany (dk. wybatożyć)
(1.1) przest. bić, smagać przy użyciu batoga
(1.2) książk. atakować słowem
SJP.pl
Wiktionary
wieloletnia, naziemnopączkowa roślina z rodziny okolnicowatych, występująca w Ameryce Środkowej i Południowej; łyczakowiec
SJP.pl
gatunek ryby z rodziny batrachowatych
Batrach (Halobatrachus didactylus) – gatunek ryby z rodziny batrachowatych (Batrachoididae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nauka o płazach;
Batrachologia (gr. bátrachos ‘żaba’, lógos ‘nauka’) – nauka zajmująca się badaniem płazów. Wraz z reptiliologią (nauką o gadach) tworzą herpetologię.
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach batrachowatych (rodzina ryb)
Batrachowate, batrachowcowate (Batrachoididae) – rodzina ryb w rzędzie batrachokształtnych (Batrachoidiformes). Niektóre gatunki są jadowite, ich ukłucia są bardzo bolesne i wywołują objawy zatrucia, nie stanowią jednak zagrożenia dla życia człowieka. Batrachowate są lokalnie poławiane jako ryby konsumpcyjne.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach batrachowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
podrząd ryb z rzędu okoniokształtnych; żaboryby
SJP.pl
ryba z rzędu okoniokształtnych; żaboryba
SJP.pl
Batszeba (zwana też Betsabe, hebr. בת שבע, zm. po 970 p.n.e.) – postać biblijna, jedna z żon Dawida, króla starożytnego Izraela. Według przekazu biblijnego jej pierwszym mężem był Uriasz Hetyta. Gdy zaszła w ciążę z Dawidem, doprowadził on do śmierci Uriasza, a następnie poślubił wdowę po nim. Z Dawidem Batszeba miała czterech synów – m.in. Salomona, przyszłego króla.
Wikipedia
[czytaj: batMĄ] element tańca baletowego, ruch nogi polegający na jej wysuwaniu w dowolnym kierunku i późniejszym dosuwaniu
Terminologia tańca klasycznego służy do opisu kombinacji kroków, pozycji, póz, ruchów ciała oraz wielu innych elementów z których składa się technika baletu klasycznego.
Znaczna część terminologii baletowej pochodzi z języka francuskiego.
SJP.pl
Wikipedia
włoskie imię męskie
SJP.pl
[czytaj: betldres] bateldres, battledress;
1. wojskowy mundur polowy;
2. potocznie: krótka kurtka, rodzaj wiatrówki
SJP.pl
[czytaj: betldres] bateldres, battle-dress;
1. wojskowy mundur polowy;
2. potocznie: krótka kurtka, rodzaj wiatrówki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. ręcznik kąpielowy
Wiktionary
stolica Adżarii (autonomicznej republiki w Gruzji)
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego;
Batumi (gruz. ბათუმი) – miasto w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego, stolica autonomicznej republiki Adżarii. Położone jest w pobliżu granicy z Turcją. Drugie co do wielkości miasto kraju (po Tbilisi). Batumi jest siedzibą Gruzińskiego Sądu Konstytucyjnego. W 2023 Batumi liczyło 179,1 tys. mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Batumi
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Batumi (miastem w Gruzji)
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd gimnastyczny w postaci sprężystej siatki, umożliwiającej skoki połączone z obrotami
SJP.pl
Wikipedia
pałeczka używana przez dyrygenta do kierowania grą orkiestry, chóru
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. pałeczka dyrygenta służąca do wyznaczania taktu;
Batuta (z włoskiego „uderzenie”, „takt”) – cienka, wydłużona pałeczka używana przez dyrygenta w celu precyzyjniejszego, wyraźniejszego i sugestywniejszego wyrażania tempa, metrum i dynamiki utworu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kara wykonywana za pomocą bata
2. potocznie o dotkliwej porażce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kara cielesna wykonywana za pomocą bata
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: bat
SJP.pl
Wiktionary
dno wód rozpościerające się na dużej głębokości
SJP.pl
zwierzę żyjące wyłącznie w głębinowej i otchłannej strefie mórz, przystosowane do wysokiego ciśnienia
SJP.pl
nazwisko
Batycki (marka stylizowana na BATYCKI) – polska firma z siedzibą w Gdańsku, produkująca galanterię skórzaną i biżuterię. Firma powstała w 1948 roku w Gdyni, jej założycielem jest pochodzący z przedwojennego polskiego Lwowa Tadeusz Batycki. Od 1997 roku głównym projektantem kolekcji galanterii skórzanej i biżuterii domu mody Batycki jest Bożena Batycka.
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd do pomiaru natężenia oświetlenia w wodzie na dużych głębokościach
SJP.pl
Wikipedia
krzywa batygraficzna - wykres stosunków głębokościowych wód (jezior, mórz)
SJP.pl
przyrząd do pomiaru głębokości zanurzenia i do pobierania próbek wody z różnych głębokości zbiornika wodnego; batometr
Batometr, batymetr (gr. βαθύς "głęboki" i μέτρον "miara") – przyrząd pomiaru głębokości zanurzenia oraz pobierania do analiz próbek wody w studniach i otworach wiertniczych. Różne rodzaje batometrów, służące przede wszystkim do pobierania wody z określonej głębokości w celu jej analizy biologicznej lub chemicznej, to m.in. czerpacz Patalasa, aparat Ruttnera, butelka Nansena.
SJP.pl
Wikipedia
badanie laboratoryjne próbek wody, pobranych na różnych głębokościach za pomocą batymetru
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział hydrometrii zajmujący się pomiarami głębokości cieków i zbiorników wodnych;
Batymetria (gr. βαθύς "głęboki" i μέτρον "miara") – dział hydrologii zajmujący się pomiarami głębokości cieków i zbiorników wodnych.
Do wykonywania pomiarów stosuje się różnego rodzaju urządzenia pomiarowe, sondy: ciśnieniowe, akustyczne i inne. Wyniki pomiarów przedstawia się zazwyczaj na mapach batymetrycznych w postaci izobat–izolinii łączących punkty o tej samej głębokości lub w formie przekrojów poprzecznych lub podłużnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: batymetria
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z batymetrią, dotyczący batymetrii
SJP.pl
Wiktionary
obszar głębinowy otwartych wód morskich leżący poniżej zasięgu światła słonecznego
Batial (gr. bathýs 'głęboki'), strefa batialna (hemipelagiczna) – podwodna strefa zbiorników wodnych obejmująca zbocza lądu do górnej granicy strefy abysalnej. Dotyczy głównie mórz i oceanów, a także głębokich jezior (Bajkał, Niasa, Tanganika).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: batypelagial
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od batyst
Wiktionary
stalowa kulista kabina obserwacyjna do badania głębin morskich, opuszczana ze staku na stalowej linie
Batysfera – stalowa, kulista kapsuła służąca do podwodnych obserwacji, opuszczana na linie ze statku, pozbawiona własnego napędu – pierwsze urządzenie do badania głębin morskich, zastąpione przez wyposażony we własny napęd batyskaf.
SJP.pl
Wikipedia
podwodny statek do badania głębin morskich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) statek podwodny do badań na dużych głębokościach;
Batyskaf (gr. βάθος, bathos – głębokość i σκάφος, skaphos – statek) – statek podwodny z własnym napędem przeznaczony do badań głębinowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z batyskafem, dotyczący batyskafów
Wiktionary
cienka, przezroczysta tkanina
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. cienka, prawie przezroczysta tkanina lniana, bawełniana lub jedwabna, o splocie płóciennym
Batyst (fr. batiste) – tkanina o delikatnej fakturze, bardzo cienka i przezroczysta. Wykonana zazwyczaj z przędzy bawełnianej, jedwabnej lub lnianej, tkana splotem płóciennym. Zazwyczaj bielona, niekiedy drukowana.
Wykorzystywana jako materiał na bieliznę, lekkie ubiory kobiece i ich dodatki, oraz do dekoracji wnętrz (np. na zasłony).
Od XIII wieku produkowany we Francji, później we Włoszech, Flandrii i Niemczech. W Polsce produkowany od XVIII wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stacjonarny batyskaf, podwodna kabina służąca nurkom jako punkt zaopatrzenia, kontaktu itp.
SJP.pl
kabina w kształcie pionowego cylindra, służąca do obserwacji pod wodą oraz do kierowania pracami podwodnymi
SJP.pl
związany z batystem
przymiotnik
(1.1) związany z batystem, dotyczący batystu
(1.2) wykonany z batystu
SJP.pl
Wiktionary
termometr głębokościowy
SJP.pl
przymiotnik od: Dolina Batyżowiecka, Batyżowiecki Staw, Batyżowiecki Szczyt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwara więzienna butelka
Wiktionary
Baublis – około 1000-letni dąb wspomniany przez Adama Mickiewicza w Panu Tadeuszu, w którego pniu poeta, filolog i historyk Dionizy Paszkiewicz (lit. Dionizas Poška) założył muzeum. Dąb ten rósł w Bordziach na Żmudzi. Został ścięty w 1812 roku.
Nazwę Baublis nadawano na Żmudzi starym dębom otaczanym czcią religijną. Wierzono, że w określone dni wydobywał się z nich głos przepowiadający przyszłość.
Wikipedia
jednostka pomiarowa szybkości nadawania jednostkowych impulsów telegraficznych; bod
SJP.pl
Wikipedia
jednostka pomiarowa szybkości nadawania jednostkowych impulsów telegraficznych; bod
Bauda (niem. Baude) – rzeka w województwie warmińsko-mazurskim.
Bauda płynie przez Równinę Warmińską i uchodzi do Zalewu Wiślanego w okolicach Fromborka. Nad Baudą leżą Młynary.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bodLER] nazwisko, m.in. Charles Pierre Baudelaire (1821-1867) - poeta francuski
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: bogaty chłop, zwłaszcza w Niemczech, zatrudniający robotników; baor (rzadziej)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. bogaty chłop, zazwyczaj pochodzenia niemieckiego
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk, Poznań. gospodarz
Osoby noszące nazwisko Bauer:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący bauera
SJP.pl
Das Staatliche Bauhaus Weimar, Hochschule für Gestaltung - niemiecka wyższa szkoła artystyczna, powstała w 1919 r., kształcąca w kierunku nowoczesnej, funkcjonalnej architektury, plastyki oraz projektowania przemysłowego
Bauhaus – uczelnia artystyczno-rzemieślnicza powstała w Weimarze z połączenia Akademii Sztuk Pięknych i Szkoły Rzemiosł Artystycznych w 1919 r., później od 1925 r. działająca w Dessau (dziś Dessau-Roßlau) i w latach 1932–1933 w Berlinie. Została utworzona przez Waltera Gropiusa.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj tropikalnych roślin z rodziny brezylkowatych
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Szwajcaria:
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mistrz budowlany
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj marketu z artykułami dla domu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wielkopowierzchniowy sklep z artykułami budowlanymi
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Baumgart:
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj słodkiego ciasta pieczonego w kształcie sękatego pnia drzewa; baumkuchen, bankuch, sękacz
SJP.pl
rodzaj słodkiego ciasta pieczonego w kształcie sękatego pnia drzewa; baumkuch, bankuch, sękacz
Baumkuchen – pochodzący z Niemiec wyrób cukierniczy składający się z układanego warstwami ciasta piaskowego pieczonego na otwartym ogniu.
SJP.pl
Wikipedia
bounce;
1. imprezowa muzyka taneczna o żywym brzmieniu;
2. potocznie: impreza, zwłaszcza alkoholowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. muz. taneczny podgatunek hip-hopu, bounce;
(1.2) slang. imprezowa muzyka taneczna (nie tylko hip-hopowa)
(1.3) slang. tańczenie na imprezie (nie tylko hip-hopowej)
Bounce – podgatunek hip-hopu, powstał na południu Stanów Zjednoczonych na początku lat 90. XX w.
Strukturą bounce zbliżony jest do pierwszych nagrań hip-hopowych z lat 70. XX w., utożsamianych z osobą DJ-a Kool Herca, amerykańskiego emigranta z Karaibów. Muzyk wypracował prostą formę hip-hopu, w którym beat stanowił tło dla MC, którego rap, czy też skandowanie miało na celu zachęcić publiczność do tańca. Słowa oparte na zasadzie "call and response", często zawierały odniesienia geograficzne, sposób mogący budzić skojarzenia w Polsce ze skandowaniem nazw miejscowości w trakcie zabawy. Bounce rozprzestrzeniał się w niewielkich klubach i salach koncertowych na uboczu przemysłu muzycznego przy wsparciu lokalnych społeczności.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: bawić się, tańczyć podczas imprezy; imprezować
czasownik niedokonany
(1.1) slang. tańczyć na imprezie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bałplac.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bałcen] miasto w Niemczech; spolonizowana forma: Budziszyn
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: baf] skrót od: Bibliotheca Apostolica Vaticana - Watykańska Biblioteka Apostolska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. włoski makaron w kształcie długich, płaskich pasków, podobny do tagliatelle, ale o wypukłym przekroju;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) kulin. stek wycinany z najlepszej części łaty wołowej
Bavette – rodzaj włoskiego makaronu, podobnego do wąskiego tagliatelle (długie płaskie wstążki), jednak zazwyczaj o przekroju wypukłym. Przyrządzany z pszenicy durum i wody. Wywodzi się z Ligurii, zwłaszcza z Genui. Występuje przede wszystkim z sosami (np. pesto, sosy rybne) jako danie główne (pastasciutta). Bywa także dodatkiem do rosołu, rzadziej do owoców morza.
Wiktionary oraz Wikipedia
piwo bawarskie
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Warszawa. piwo bawarskie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Bawarii; Bawar (przestarzale)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bawarii
SJP.pl
Wiktionary
kraj związkowy w Niemczech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. kraj związkowy w południowej części Republiki Federalnej Niemiec ze stolicą w Monachium;
Bawaria, Wolny Kraj Bawaria, Wolne Państwo Bawaria (niem. Bayern, Freistaat Bayern) – największy pod względem powierzchni kraj związkowy Niemiec.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
herbata z dodatkiem mleka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bawarii
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Bawaria
przymiotnik
(1.1) pochodzący z Bawarii, związany z Bawarią
(1.2) kulin. wykonany według receptury typowej dla kuchni bawarskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. etnolekt bawarski (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
→ bawarski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Baweanem, dotyczący Baweanu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów;
Bawenit – minerał z grupy krzemianów. Powstaje w druzach pegmatytów granitoidowych, a także utworach hydrotermalnych i skarnach. Jest źródłem berylu. Nazwa tego minerału pochodzi od miejscowości Baveno.
Minerałami towarzyszącymi są: albit, fenakit, helwin, klinochlor, klinozoisyt, ortoklaz, stilbit i tytanit.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. górna część fartucha;
2. w dawnych strojach: spiczaste przedłużenie stanika
Bawet, bawecik (fr. bavette – śliniak) – część wierzchniej sukni damskiej w XVIII wieku, głównie używana w sukni à la francaise. Trójkątny płat tkaniny, rodzaj chusteczki zdobiony haftami, taśmami, pikowaniami, bądź charakterystycznymi kokardami echelle. Przypinany z przodu i zasłaniający gorset, ostro zakończony na dole.
SJP.pl
Wikipedia
1. krzew, drzewo lub roślina zielna z rodziny ślazowatych, o torebkach wypełnionych licznymi nasionami, na ogół okrytymi długimi jednokomórkowymi włoskami, które stanowią zasadniczy surowiec włókienniczy; bawełnica;
2. włókno okrywające nasiona tej rośliny, służące do wyrobu przędzy;
3. przędza z włókna bawełnianego; też: tkanina z tej przędzy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. krzew uprawiany w celach przemysłowych, dostarczający surowca do wyrobów włókienniczych;
(1.2) włók. włókno otrzymane z bawełny (1.1);
(1.3) włók. rodzaj materiału (tkaniny, dzianiny) otrzymanego z bawełny (1.1-2), używanego do produkcji ubrań i bielizny (domowej i osobistej)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj gryzoni z rodziny chomikowatych
Bawełniak (Sigmodon) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae). W polskiej literaturze zoologicznej nazwa „bawełniak” była używana dla oznaczenia gatunku Sigmodon hispidus. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi temu przypisano oznaczenie bawełniak szczeciniasty, rezerwując nazwę „bawełniak” dla rodzaju Sigmodon.
SJP.pl
Wikipedia
zrobiony z bawełny i ceratki (np. śliniak bawełniano-ceratkowy)
SJP.pl
wykonany z bawełny i lnu, np. obrus bawełniano-lniany
SJP.pl
mający niektóre właściwości bawełny; przypominający bawełnę; bawełnopodobny
przymiotnik
(1.1) podobny do bawełny, przypominający bawełnę, mający właściwości bawełny
SJP.pl
Wiktionary
zrobiony z bawełny, związany z bawełną i jej produkcją
przymiotnik
(1.1) wykonany z bawełny
(1.2) związany z bawełną jako surowcem
(1.3) odnoszący się do bawełny jako rośliny
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
1. specjalista w dziedzinie przemysłu bawełnianego;
2. pracownik zatrudniony w przemyśle bawełnianym;
3. przestarzałe: właściciel fabryki wyrobów bawełnianych
SJP.pl
przypominający bawełnę
SJP.pl
1. krzew, drzewo lub roślina zielna z rodziny ślazowatych, o torebkach wypełnionych licznymi nasionami, na ogół okrytymi długimi jednokomórkowymi włoskami, które stanowią zasadniczy surowiec włókienniczy; bawełna;
2. choroba zawodowa osób pracujących w przemyśle włókienniczym;
3. mszyca, szkodnik drzew owocowych (głównie jabłoni);
4. dawniej: chustka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Gossypium|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny ślazowatych, dostarczających surowca włókienniczego (bawełny);
(1.2) daw. spódnica wełniana lub bawełniana
(1.3) daw. chustka
SJP.pl
Wiktionary
1. przestarzałe: robotnica w fabryce wyrobów bawełnianych;
2. zdrobnienie od: bawełnica
SJP.pl
dawniej: bawełniany
SJP.pl
mający niektóre właściwości bawełny; przypominający bawełnę; bawełnianopodobny
przymiotnik
(1.1) podobny do bawełny, przypominający bawełnę, mający właściwości bawełny
SJP.pl
Wiktionary
pokój, w którym przyjmuje się gości; salon
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. duży pokój przeznaczony do wspólnego przebywania w nim domowników oraz do przyjmowania gości, salon
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale: pokój bawialny - izba bawialna, pokój, w którym przyjmuje się gości; salon
SJP.pl
1. dostarczać komuś lub sobie rozrywki
2. przebywać gdzieś
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki
(1.2) wprawiać w wesoły humor
czasownik nieprzechodni niedokonany
(2.1) przest. przebywać gdzieś
czasownik zwrotny niedokonany bawić się
(3.1) spędzać czas na rozrywkach
(3.2) mieć uciechę, odczuwać radość z powodu komizmu jakiejś sytuacji
(3.3) zajmować się czymś zbytecznym, tracić czas na coś uważane przez innych za zbyteczne, niepotrzebne
(3.4) gw. więzienna kraść
(3.5) gw. więzienna onanizować się
SJP.pl
Wiktionary
żartobliwie: mężczyzna lubiący zabawiać kobiety; flirciarz, bałamut, kobieciarz, podrywacz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) żart. lub iron. mężczyzna lubiący kobiety i nadskakujący kobietom
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: nadskakiwanie kobietom, zabawianie dam
SJP.pl
SJP.pl
zdrobnienie od: bawidło
SJP.pl
przestarzałe: przedmiot służący do zabawy; zabawka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. dziś gw-pl|Śląsk Cieszyński. przedmiot służący do zabawy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bawić.
Wiktionary
potocznie: osoba zabawiająca ludzi; wesołek, trefniś, błazen
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zabawka
Wiktionary
cielę bawołu; bawolę
SJP.pl
cielę bawołu; bawolątko
SJP.pl
duża antylopa żyjąca w Afryce, obecnie bardzo rzadko spotykana
Bawolec (Alcelaphus) – rodzaj dużych ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae), afrykański kopytny opisany naukowo przez niemieckiego zoologa Pallasa w 1766. Różni autorzy wymieniają różne liczby gatunków, w obrębie których wyróżnia się 8 podgatunków. W kłębie osiąga 1 m wysokości, długość głowy i tułowia leży w przedziale 200–250 cm, masa zaś między 100 a 200 kg. Zwierzę ma szczególnie wydłużone czoło i dziwacznie ukształtowane rogi, krótką szyję i ostro zakończone uszy. Niezwykle długie kończyny zdobią czarne znaczenia. Futro jest krótkie, błyszczące, o barwie zależnej od podgatunku – od piaskowego brązu u bawolców zachodnich do czekoladowego brązu u bawolców etiopskich. Natomiast u wszystkich podgatunków obie płcie posiadają rogi, choć samice nieco smuklejsze. Rogi mogą dorastać 45–70 cm długości. Oprócz wydłużonej twarzy bawolce wyróżniają się spośród swych krewnych dużą klatką piersiową i ostro opadającym grzbietem.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bawół
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla bawołu; dotyczący, odnoszący się do bawołu
SJP.pl
Wiktionary
samica bawołu
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny wikłaczowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko, m.in. Wiktor Baworowski, hrabia (1826-94), poeta
Baworowski – polski herb szlachecki.
SJP.pl
Wikipedia
ssak, podobny do krowy, o dużych krętych rogach, żyjący w stanie dzikim
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. duże azjatyckie i afrykańskie ssaki podobne do bydła;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przen. pot. o człowieku ociężałym
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Bovinae|Gray|ref=tak., podrodzina ssaków z rzędu parzystokopytnych;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: bawół
Bawoły (Bovinae) – podrodzina ssaków z rodziny wołowatych (Bovidae)
Zamieszkuje głównie afrykańskie sawanny i azjatyckie stepy.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: bajer] klub sportowy z Leverkusen
Bayer AG – niemieckie przedsiębiorstwo chemiczne i farmaceutyczne założone w 1863 roku przez Friedricha Bayera i Johanna Friedricha Weskotta. Początkowo siedzibą przedsiębiorstwa było Barmen (obecnie Wuppertal), a od 1912 jest to Leverkusen, położone na północ od Kolonii.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bajern] niemiecki klub piłkarski z Monachium
SJP.pl
Wikipedia
należący do Bayera, związany z Bayerem, np. aspiryna bayerowska; bajerowski
SJP.pl
wnioskowanie bayesowskie (statystyka bayesowska) – metoda wnioskowania statystycznego, w której korzysta się z twierdzenia Bayesa do aktualizowania prawdopodobieństwa subiektywnego hipotez w oparciu o dotychczasowe prawdopodobieństwo oraz nowe dane, znajdująca zastosowanie m.in. w inżynierii, filozofii, medycynie, sporcie, prawie, badaniach naukowych
SJP.pl
[czytaj: bajrojt] miasto w Niemczech
Bayreuth – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, siedziba rejencji Górna Frankonia, w regionie Oberfranken-Ost. Siedziba powiatu Bayreuth, chociaż miasto do niego nie należy. Znane na świecie ze względu na odbywające się tam rokrocznie festiwale wagnerowskie. Przez Bayreuth przepływa Czerwony Men. Zakłady przemysłu elektrotechnicznego, maszynowego, chemicznego, włókienniczego, skórzanego, porcelanowego, piwowarskiego.
SJP.pl
Wikipedia
podstawa czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. główny obiekt wojskowy, z którego prowadzone są działania
(1.2) podstawa, fundament, ogół elementów istotnych dla powstania i funkcjonowania lub zrozumienia
(1.3) główny składnik
(1.4) archit. podstawa kolumny;
(1.5) mat. maksymalny zbiór liniowo niezależnych wektorów w przestrzeni liniowej;
(1.6) mat. rodzina zbiorów otwartych w przestrzeni topologicznej, pozwalająca przez sumowanie otrzymać każdy inny zbiór otwarty;
(1.7) sport. rodzaj stołu do snookera;
(1.8) turyst. tymczasowe miejsce zamieszkania na wyprawie turystycznej
(1.9) sport. miejsce rozbicia namiotów na wyprawie wysokogórskiej
(1.10) sport. każdy z czterech narożników wewnętrznego pola do gry w baseball
(1.11) kosmet. preparat nakładany pod właściwy kosmetyk
(1.12) siedziba przedsiębiorstwa, z której wyjeżdża sprzęt
Baza (łac. basis z gr. „krok, podstawa” od βάνειν bainein, iść – por. łac. venire; również z późnołac. bassus „gruby, krótki, niski”) – pojęcie oznaczające pierwotnie przede wszystkim punkt wyjścia, miejsce początkowe, zaplecze; dziś oznacza przede wszystkim podstawę, podłoże, podwalinę, stąd także główny składnik, tworzywo, a przez to zasadniczą (zwykle dolną) część.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie teofipolskim obwodu chmielnickiego, nad rzeką Słucz;
Bazalia (ukr. Базалія) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie teofipolskim obwodu chmielnickiego. Położone nad rzeką Słucz.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. związany z dolną, przytwierdzoną do podłoża częścią ciała rośliny lub zwierzęcia;
2. w systematyce: klad bazalny - najwcześniejsza gałąź ewolucyjna większego kladu
Klad bazalny – w filogenetyce jest to najwcześniejsza gałąź ewolucyjna większego kladu, stanowiąca grupę zewnętrzną pozostałych przedstawicieli kladu.
Obecnie w kladystyce preferuje się stosowanie określenia „bazalny” zamiast „prymitywny”, które niesłusznie sugeruje niższość i prostotę.
SJP.pl
Wikipedia
magmowa skała wylewna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. magmowa skała wylewna, o przeważnie czarnej barwie;
Bazalt (z gr. βάσανος „kamień probierczy” lub βασικός „podstawowy, zasadniczy” od βάσις „podstawa”) – zasadowa, lita skała wulkaniczna o strukturze bardzo drobnoziarnistej (skrytokrystaliczna), afanitowej lub porfirowej oraz o barwie czarnej, szarej, zielonej lub ciemnoniebieskawej. W drobnoziarnistej masie skalnej często widoczne są małe kryształy lub większe skupienia oliwinu (bomby oliwinowe). Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF bazalt zajmuje wraz z andezytem pola 9*, 10*, 9, 10, 9' i 10'. Głębinowym odpowiednikiem bazaltu jest gabro (kwarcowe monzogabro, kwarcowe gabro, monzogabro, gabro, foidonośne monzogabro i foidonośne gabro).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bazalt
przymiotnik
(1.1) dotyczący bazaltu, wykonany z bazaltu
SJP.pl
Wiktionary
kamieniołom, w którym wydobywany jest bazalt, odkrywkowa kopalnia bazaltu
SJP.pl
nazwisko
Navantia (dawniej Bazán lub IZAR) – hiszpańska firma stoczniowa, która oferuje swoje usługi dla sektora wojskowego i cywilnego. Jest to 5. co do wielkości firma stoczniowa w Europie a 9. na świecie.
SJP.pl
Wikipedia
→ bażant; bażantowy
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla bażanta; dotyczący, odnoszący się do bażanta
SJP.pl
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Otidiphaps nobilis|Gould|ref=tak., średniej wielkości ptak z rodziny gołębiowatych, endemit Nowej Gwinei i okolicznych wysp;
Bażanciak (Otidiphaps nobilis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), należący do monotypowego rodzaju Otidiphaps. Osiadły. Takson endemiczny dla Nowej Gwinei i okolicznych wysp. Globalnie nie jest zagrożony, ale jeden z jego czterech podgatunków jest narażony na wyginięcie, a drugi krytycznie zagrożony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zakład zajmujący się hodowlą bażantów; bażantarnia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. ogrodzony teren, na którym hoduje się bażanty;
Bażantarnia – ogrodzony teren, na którym hodowano bażanty. Wewnątrz, wśród drzew i krzewów, były zabudowania mieszkalne bażantarnika i ogrzewane w zimie pomieszczenia dla bażantów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bażant
SJP.pl
mięso bażancie
SJP.pl
wylewna skała magmowa
Bazanit – wylewna skała magmowa, oliwinowa odmiana tefrytu. Składa się głównie z plagioklazu, nefelinu lub leucytu, piroksenu i oliwinu oraz akcesoryczne tlenki żelaza i tytanu jak ilmenit, magnetyt, ulvöspinel.
Z wyglądu bardzo podobny do bazaltu. W badaniach polowych obie skały są nie do odróżnienia.
SJP.pl
Wikipedia
Bażanowice (cz. Bažanovice, niem. Bazanowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Goleszów. Powierzchnia sołectwa wynosi 381 ha, a liczba ludności 1161, co daje gęstość zaludnienia równą 304,7 os./km².
Wikipedia
ptak łowny z rodziny kurowatych, żyjący w stanie dzikim lub hodowany ze względu na smaczne mięso i jako ozdobny ptak ogrodowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. łow. nazwa systematyczna|Phasianus colchicus|ref=tak., gatunek ptaka żyjącego na polach;
(1.2) spoż. mięso bażanta (1.1)
(1.3) kulin. potrawa z bażanta (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. gwara. więz. mężczyzna porządnie ubrany
(2.2) wojsk. pot. w PRL: odbywający obowiązkową służbę wojskową (z tytułem podchorążego) absolwent szkoły wyższej
Bażant (zwyczajny) (Phasianus colchicus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). W stanie dzikim występuje w umiarkowanych obszarach Azji i na zachód po skrajnie południowo-wschodnią Europę w 30 podgatunkach. Introdukowany do wielu regionów na świecie, w tym do Europy Środkowej, do której sprowadzono go z Chin w średniowieczu. Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zakład zajmujący się hodowlą bażantów; bażanciarnia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. ogrodzony teren, na którym hoduje się bażanty;
Bażantarnia – ogrodzony teren, na którym hodowano bażanty. Wewnątrz, wśród drzew i krzewów, były zabudowania mieszkalne bażantarnika i ogrzewane w zimie pomieszczenia dla bażantów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
hodowca bażantów
SJP.pl
rodzina ptaków z rzędu grzebiących; kurowate, kurakowate
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Phasianidae|Horsfield|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu grzebiących;
Kurowate, bażantowate (Phasianidae) – rodzina ptaków z rzędu grzebiących (Galliformes). Obejmuje gatunki grzebiące, zamieszkujące Eurazję, Afrykę, Australazję i Amerykę Północną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach bażantowatych (rodzina ptaków)
przymiotnik
(1.1) ornit. o cechach ptaków z rodziny bażantowatych
SJP.pl
Wiktionary
→ bażant; bażanci
SJP.pl
1. plac (rzadziej pomieszczenie) ze straganami, budkami będący miejscem sprzedaży towarów różnego rodzaju; rynek, targ, targowisko;
2. przestarzałe: wystawa powiązana ze sprzedażą; kiermasz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. teren, na którym można handlować; plac ze straganami
(1.2) stpol. tabor
Targowisko, inaczej: targ, bazar (pers. bāzār) – wydzielony teren przeznaczony do handlu, zazwyczaj na otwartej powierzchni (plac targowy).
Targowiska mogą mieć charakter spontaniczny lub zorganizowany. W tym drugim przypadku teren przeznaczony do handlu może mieć wyznaczone płatne stanowiska dla osób oferujących swoje towary. Targowiska umożliwiają swobodny, bezpośredni kontakt handlowca z klientem i bezpośrednie negocjowanie ceny. W pewnym sensie rozwinięciem idei targowiska są giełdy, które od targowisk różnią się w zasadzie tylko bardziej sformalizowanym stylem negocjowania cen.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zdrobnienie od: bazar;
2. środowiskowo: zakodowane komunikaty o polityce zamieszczane w dniu wyborów w mediach społecznościowych w celu ominięcia ciszy wyborczej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: bazar
Bazarek – część wsi Dutrów w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Telatyn.
W latach 1975–1998 Bazarek administracyjnie należał do województwa zamojskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
impreza o charakterze handlowo-rozrywkowym, rodzaj kiermaszu
SJP.pl
→ bazarek
SJP.pl
osoba handlująca na bazarze
Bazarowicz – polski herb szlachecki używany przez rodzinę pochodzenia tatarskiego.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik od: bazar
przymiotnik
(1.1) związany z bazarem, właściwy bazarowi
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. partacz
Wiktionary
pisać niestarannie, niewyraźnie; nieudolnie rysować, malować, bazgrolić
czasownik przechodni niedokonany (dk. nabazgrać)
(1.1) pot. pisać niestarannie i niewyraźnie
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: osoba bazgrząca, malująca albo pisząca niechlujnie lub nieudolnie; bazgrała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bazgrać.
Wiktionary
potocznie: bazgroły, bazgroty;
1. nieczytelne, niewyraźne, niechlujne pismo lub rysunek;
2. małowartościowy utwór literacki lub marny obraz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niestaranne lub bezsensowne pisanie lub rysowanie
(1.2) efekt bazgraniny (1.1); niestaranne lub bezsensowne pismo lub rysunek
SJP.pl
Wiktionary
(r. żeński) potocznie o kobiecie piszącej jak kura pazurem lub malującej, pisującej nieudolnie; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
pisać niestarannie, niewyraźnie; nieudolnie rysować, malować, bazgrać
SJP.pl
bazgranina;
1. nieczytelne pismo; gryzmoły, bazgroły;
2. małowartościowy utwór literacki
SJP.pl
potocznie: bazgranina;
1. nieczytelne, niewyraźne, niechlujne pismo; bazgroły;
2. małowartościowy utwór literacki lub dzieło plastyczne
SJP.pl
potocznie: nieczytelnie napisany wyraz lub nieudolny rysunek; gryzmoł, gryzmoła
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. coś napisanego lub narysowanego brzydko, niestarannie
SJP.pl
Wiktionary
bazgranina;
1. nieczytelne, niewyraźne, niechlujne pismo;
2. nieudolny rysunek; gryzmoł, gryzmoła, bazgroł
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) nieudolnie wykonany rysunek
(1.2) nieczytelne lub niechlujne pismo
SJP.pl
Wiktionary
kwiatostan roślin z rodziny kotkowych; także potocznie, częściej w lm: gałązka z tym kwiatostanem; kotka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. kwiatostan niektórych roślin drzewiastych w kształcie wiotkiego kłosa
(1.2) pot. gałązka wierzby obsypana baziami (1.1)
Kotka, bazia (łac. amentum, ang. catkin) – odmiana kłosa lub grona, typ kwiatostanu, w którym pojedyncze kwiaty osadzone są na osi pędu bez szypułek lub z krótkimi szypułkami. Od kłosa i grona różni się tym, że po spełnieniu swojej roli odpada w całości. Kotki mają przeważnie wiotką, zwieszająca się oś główną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
jadłoszyn baziowaty - drzewo z rodziny czułkowatych charakteryzujące się gęstą koroną oraz drobnymi kwiatami
SJP.pl
mała bazia
SJP.pl
osoba obsługująca bazy danych
SJP.pl
związany z bazą danych
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. związany z bazą danych, dotyczący bazy danych
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj białego ciałka krwi, odpowiedzialnego za powstawanie alergii; granulocyt zasadochłonny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. organizm zasadolubny
(1.2) biol. morfotyczne składniki krwi z grupy leukocytów, których cytoplazma zawiera ziarnistości barwiące się barwnikami zasadowymi na kolor niebieski;
Bazofile, granulocyty zasadochłonne – morfotyczne składniki krwi z grupy leukocytów (białych krwinek), których cytoplazma zawiera ziarnistości barwiące się barwnikami zasadowymi na kolor niebieski. Komórki te mają około 10 μm średnicy, kulisty kształt oraz wydłużone jądro z dwoma lub więcej przewężeniami (jądro segmentowane). Swoją fizjologią przypominają komórki tuczne (mastocyty). Stanowią do 1% wszystkich leukocytów oraz około 2% wszystkich granulocytów. Podwyższoną liczbę bazofili we krwi nazywa się bazofilią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obecność we krwi nadmiernej liczby granulocytów zasadochłonnych, będąca jednym z objawów białaczki
Bazofilia – zwiększenie liczby bazofilów w rozmazie krwi powyżej 300/μl.
Do bazofilii może dochodzić w następujących chorobach:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bazuka] typ pancerzownicy strzelającej pociskami rakietowymi, używany przez piechotę amerykańską podczas II wojny światowej; bazuka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. amerykańska ręczna wyrzutnia niekierowanych przeciwpancernych pocisków rakietowych;
(1.2) pot. wojsk. granatnik przeciwpancerny
Bazooka – potoczna nazwa amerykańskiej ręcznej wyrzutni niekierowanych przeciwpancernych pocisków rakietowych z głowicą kumulacyjną. Granatnik przeciwpancerny stosowany przez wojska amerykańskie i na uzbrojeniu armii amerykańskiej do lat sześćdziesiątych XX wieku.
Słowo bazooka pochodzi od prymitywnego instrumentu ludowego o tej samej nazwie, prostej wersji puzonu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przyjmować coś za postawę, opierać się na czymś;
2. środowiskowo: mieć gdzieś bazę; stacjonować
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) opierać się na czymś, mieć coś za podstawę
(1.2) wojsk. mieć gdzieś bazę, stacjonować
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bazować.
Bazowanie – korzystanie przez związki operacyjne z systemu bez zaopatrywania oraz urządzeń tyłowych przeznaczonych do materiałowego, technicznego i medycznego zabezpieczenia działań bojowych wojsk lub operacji bojowej.
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z bazą
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do bazy (podstawy), związany z bazą (podstawą)
(1.2) odnoszący się do bazy (ośrodka), związany z bazą (ośrodkiem)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mokradła, szuwary
Wiktionary
typ pancerzownicy strzelającej pociskami rakietowymi, używany przez piechotę amerykańską podczas II wojny światowej; bazooka
SJP.pl
kaszubski instrument muzyczny podobny do ligawki i trombity
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. etn. instrument muzyczny o kształcie długiej trąby; podobny do ligawki i trombity; występuje na Kaszubach
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobniale: baza
SJP.pl
komórka służąca do bezpłciowego rozmnażania się grzybów z klasy podstawczaków; zarodnik podstawkowy
SJP.pl
komórka o pojedynczym zestawie chromosomów służąca do bezpłciowego rozmnażania się niektórych grzybów; zarodnik podstawkowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. rodzaj zarodnika wytwarzany przez grzyby z gromady podstawczaków;
Bazydiospora, zarodnik podstawkowy (łac. basidiospora) – rodzaj zarodnika wytwarzany przez grzyby z gromady podstawczaków (Basidiomycota). Powstaje w wyniku mejozy, należy więc do grupy mejospor.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Podstawka, także bazydium (łac. basidium, l.mn. basidia) – końcowa komórka strzępek w hymenium u grzybów zaliczanych do typu podstawczaków. Jest najważniejszym elementem hymenium, na niej bowiem wytwarzane są zarodniki zwane bazydiosporami.
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
Bazyli – imię męskie pochodzenia późnogreckiego. Pochodzi ono od przymiotnika „królewski, cesarski” (basíleios, od II wieku wymawiane basílios), od rzeczownika basileus – „król, wódz, cesarz”. Jego formą oboczną jest Bazyliusz, a żeńskim odpowiednikiem – Bazyla.
SJP.pl
Wikipedia
Bazyleja;
1. kanton w Szwajcarii;
2. miasto w Szwajcarii
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. urb. miasto w Szwajcarii;
(1.2) hist. geogr. adm. dawny kanton w północno-zachodniej Szwajcarii;
Bazylea (niem. Basel, fr. Bâle, wł. /retorom. Basilea, łac. Basilia) – miasto i gmina w Szwajcarii u styku granic trzech państw: Szwajcarii, Niemiec i Francji, nad rzeką Ren, u ujścia rzek Birs i Wiese. Miasto Bazylea tworzy razem z gminami Riehen i Bettingen kanton Bazylea-Miasto, którego jest siedzibą administracyjną. Miasto dzieli się na Małą Bazyleę (Kleinbasel) na prawym, oraz Wielką Bazyleę (Grossbasel) ze Wzgórzem Katedralnym (Münsterhügel) na lewym brzegu Renu. Do miasta wcielono dawną osadę rybacką Kleinhüningen.Właściwym centrum miasta jest starówka (Altstadt) w Wielkiej Bazylei wokół Rynku (Marktplatz) i ratusza z XIV w., która ze swoimi wąskimi uliczkami i zaułkami jest miejscem częstych przechadzek. Stare miasto w Wielkiej i Małej Bazylei oraz Most Środkowy (Mittlere Brücke), który łączy obie części starego miasta, są wolne od ruchu samochodowego. Zwiedzający dojeżdżają do centrum najczęściej tramwajem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. kanton szwajcarski powstały z podziału dawnego kantonu Bazylea;
Bazylea-Miasto (niem. Basel-Stadt) – najmniejszy pod względem powierzchni kanton w Szwajcarii, jeden z 26. Leży w północno-zachodniej części kraju, w dolinie Renu przy granicy z Niemcami i Francją. Siedzibą kantonu jest miasto Bazylea (Basel). Kanton ten jest dawnym półkantonem, co oznacza, że do Rady Stanu deleguje tylko jednego przedstawiciela. Kanton powstał w 1833 roku z podziału kantonu Bazylea, który przystąpił do Konfederacji Szwajcarskiej w 1501 roku.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. kanton szwajcarski, powstały z podziału dawnego kantonu Bazylea;
Bazylea-Okręg (niem. Basel-Landschaft, potocznie też Baselbiet, Baselland) – jeden z kantonów w Szwajcarii. Obecne jego tereny przyłączone zostały do Szwajcarii w 1501 r., a sam kanton (określany też mianem półkantonu) powstał w roku 1833, kiedy to wiejskie gminy opierając się dominacji miasta Bazylei oddzieliły się od kantonu Bazylea. Najwyższym szczytem kantonu jest Hinteri Egg o wysokości 1169 m n.p.m.
Wiktionary oraz Wikipedia
Bazylea;
1. kanton w Szwajcarii;
2. miasto w Szwajcarii
SJP.pl
mieszkaniec Bazylei (miasta w Szwajcarii)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bazylei
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bazylei (miasta w Szwajcarii)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bazylei
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Bazyleja, Bazylea
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bazyleą
SJP.pl
Wiktionary
roślina z rodziny wargowych, stosowana w przemyśle perfumeryjnym i przy produkcji likierów; ożywonia
SJP.pl
basileus;
1. tytuł monarchy państwa bizantyjskiego
2. jeden z trzech zwierzchnich archontów w starożytnych Atenach mający pieczę nad sprawami religijnymi
Basileus, bazyleus (gr. βασιλεύς) — tytuł noszony przez władców zarówno greckich miast-państw, jak i monarchii okresu hellenistycznego; na język polski tłumaczony jako król. W wielu greckich polis, np. Atenach, po zniesieniu monarchii tytuł ten nosił jeden z najwyższych urzędników wypełniający sakralne obowiązki monarchy (podobnie jak w starożytnym Rzymie rex sacrorum).
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Bazylewicz – polski herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Bazyli – imię męskie pochodzenia późnogreckiego. Pochodzi ono od przymiotnika „królewski, cesarski” (basíleios, od II wieku wymawiane basílios), od rzeczownika basileus – „król, wódz, cesarz”. Jego formą oboczną jest Bazyliusz, a żeńskim odpowiednikiem – Bazyla.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. roślina zielna z rodziny wargowych o wykorzystywanych kulinarnie aromatycznych liściach;
2. przyprawa kuchenna z suszonych liści tej rośliny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Ocimum|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju bazylia (1.1);
(1.3) kulin. liście bazylii (1.2) o intensywnym zapachu, używane jako przyprawa świeża lub suszona
Bazylia (Ocimum L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Należy do niego 65 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty w strefie międzyzwrotnikowej, przy czym centrum zróżnicowania gatunkowego stanowi Afryka. Szeroko rozprzestrzeniona jako gatunek uprawiany i introdukowany, także w strefie umiarkowanej jest bazylia pospolita O. basilicum, uprawiana także w Polsce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w Kościele wschodnim: zakon męski oparty na regule Bazylego Wielkiego, zreformowany przez papieża Leona XIII
Bazylianie (łac.: Ordo Sancti Basilii Magni, skrót: OSBM) – szereg zgromadzeń zakonnych, wywodzących swój rodowód od św. Bazylego Wielkiego, którego Pisma Ascetyczne leżą u podstaw konstytucji kongregacji. Istnieje kilka formacji bazyliańskich. W ponad tysiącletniej historii życie zakonników bazyliańskich ulegało modyfikacjom. Do najbardziej znanych reformatorów należą św. Teodor Studyta, św. Teodozjusz Pieczerski, św. Jozafat Kuncewicz, Józef Welamin Rutski.
SJP.pl
Wikipedia
członek zakonu opartego na regule św. Bazylego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik z jednego z kilku zgromadzeń katolickich i prawosławnych, które wywodzą swój rodowód od św. Bazylego Wielkiego;
Bazylianie (łac.: Ordo Sancti Basilii Magni, skrót: OSBM) – szereg zgromadzeń zakonnych, wywodzących swój rodowód od św. Bazylego Wielkiego, którego Pisma Ascetyczne leżą u podstaw konstytucji kongregacji. Istnieje kilka formacji bazyliańskich. W ponad tysiącletniej historii życie zakonników bazyliańskich ulegało modyfikacjom. Do najbardziej znanych reformatorów należą św. Teodor Studyta, św. Teodozjusz Pieczerski, św. Jozafat Kuncewicz, Józef Welamin Rutski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Siostry Zakonu Świętego Bazylego Wielkiego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica ze zgromadzenia Świętego Bazylego Wielkiego
SJP.pl
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Siostry Zakonu Świętego Bazylego Wielkiego
Bazylianki (Siostry Zakonu Świętego Bazylego Wielkiego – Ordo Sancti Basilii Magni, OSBM) – żeński zakon obrządku bizantyjsko-ukraińskiego.
Tradycja życia zakonnego bazylianek sięga IV w., kiedy św. Makryna, siostra św. Bazylego Wielkiego, dostosowała zasady życia w męskiej wspólnocie zakonnej do reguły życia monastycznego kobiet.
SJP.pl
Wikipedia
związany z bazylianinem
przymiotnik relacyjny
(1.1) kośc. związany z bazylianami, dotyczący bazylianów
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
1. wielonawowy kościół chrześcijański zbudowany na planie prostokąta
2. tytuł nadawany przez papieża niektórym kościołom; kościół mający ten tytuł
3. w starożytnym Rzymie: hala sądowo-targowa na forum lub duża sala w pałacu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. typ kościoła wielonawowego, z nawą główną wyższą od bocznych i oknami umieszczonymi ponad ich zadaszeniem (w odróżnieniu od kościoła halowego);
(1.2) rel. tytuł nadawany przez papieża niektórym kościołom
(1.5) hist. hala sądowa i targowa na rzymskim forum
(1.6) hist. duża sala w pałacach rzymskich
Bazylika – współcześnie tą nazwą najczęściej określa się chrześcijańską świątynię wielonawową (niezależnie od pełnionych funkcji kanonicznych) z nawą główną wyższą od naw bocznych, posiadającą okna ponad dachami naw bocznych (w odróżnieniu od kościoła halowego). Kościół z nawą główną wyższą od naw bocznych, lecz bez okien to pseudobazylika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z bazyliką, właściwy bazylice
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bazyliką; właściwy bazylice
SJP.pl
Wiktionary
kodyfikacja prawa bizantyńskiego opracowana w IX w. przez Leona VI (syna Bazylego I), mająca zastąpić kodeks Justyniana
SJP.pl
→ bazylika (budowla)
przymiotnik
(1.1) związany z bazyliką
(1.2) będący bazyliką lub mający cechy bazyliki
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający bazylię, mający cechy bazylii
Wiktionary
→ bazylia
przymiotnik
(1.1) zawierający bazylię
SJP.pl
Wiktionary
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.;
Bazylisa – imię żeńskie pochodzące od wyrazu pospolitego gr. βασίλισσα – „żona basileusa, królowa, cesarzowa”.
Bazylisa imieniny obchodzi 15 kwietnia i 3 września.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tytuł cesarzowych i cesarzówien bizantyjskich; basilissa
Bazylisa – imię żeńskie pochodzące od wyrazu pospolitego gr. βασίλισσα – „żona basileusa, królowa, cesarzowa”.
Bazylisa imieniny obchodzi 15 kwietnia i 3 września.
SJP.pl
Wikipedia
1. południowoamerykańska jaszczurka tropikalna;
2. stwór występujący w bajkach, mający właściwość zabijania wzrokiem i oddechem;
3. przenośnie: człowiek podstępny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mit. stwór występujący w legendach, przedstawiany jako kogut o żabich oczach i ogonie żmii, zabijający wzrokiem i oddechem
(1.2) herp. rodzaj jaszczurek;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) hist. wojsk. rodzaj ciężkiego działa oblężniczego o długiej lufie, odlewanego z brązu, wykorzystywanego od końca XV po początek XVII wieku
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny do bazyliszka
przymiotnik
(1.1) ornit. przypominający bazyliszka
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: bazyliszek
SJP.pl
imię męskie
Bazyli – imię męskie pochodzenia późnogreckiego. Pochodzi ono od przymiotnika „królewski, cesarski” (basíleios, od II wieku wymawiane basílios), od rzeczownika basileus – „król, wódz, cesarz”. Jego formą oboczną jest Bazyliusz, a żeńskim odpowiednikiem – Bazyla.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Basilosaurus|ref=tak., rodzaj prawalenia żyjącego w eocenie;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju bazylozaur (1.1)
Bazylozaur (Basilosaurus) – wymarły rodzaj prawalenia z rodziny Basilosauridae żyjącego w eocenie, od 40 do 34 milionów lat temu.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
krzewinka z rodziny bażynowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Empetrum|L.|ref=tak., rodzaj krzewinek należących do rodziny wrzosowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju bażyna (1.1)
(1.3) bot. spoż. czarne lub czerwone jadalne owoce bażyny (1.2)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych
Bażynowate (Empetraceae) – w niektórych systemach klasyfikacyjnych (np. systemie Cronquista z 1981 i systemie Takhtajana z 1997) rodzina należąca do rzędu wrzosowców Ericales. Zaliczano tu zwykle trzy rodzaje: bażyna Empetrum, Corema i Ceratiola. W dawniejszych systemach rodzina klasyfikowana była rozmaicie – włączano ją do takich rzędów jak wrzosowce Ericales, ale też mydleńcowce Sapindales i dławiszowce Celastrales. Do tych ostatnich włączana była w systemie Hutchinsona jeszcze w 1973 roku.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bażynowatych (rodzina roślin)
przymiotnik
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny bażynowatych
SJP.pl
Wiktionary
→ bażyna
SJP.pl
→ Bażyny
SJP.pl
krzewinka z rodziny bażynowatych
Bażyny (niem. Basien, Baysen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta.
Do 1954 roku siedziba gminy Bażyny. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bażyny, po jej zniesieniu w gromadzie Orneta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
SJP.pl
Wikipedia
zasadowa skała magmowa
SJP.pl
rozwój pędów roślin zielnych i krzewów, polegający na wzroście pędów z pąków bocznych, u podstawy pędu głównego
SJP.pl
bać się:
a) odczuwać lęk, strach;
b) być niespokojnym o kogoś lub o coś;
c) nie śmieć, nie odważać się na coś
Bała (ros. Бала) – wieś w Rosji, w Jakucji, w ułusie wierchojańskim. W 2010 liczyła 543 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. daw. gadu-gadu
Wiktionary
ludowy rosyjski instrument muzyczny szarpany; bałałajka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. zob. bałałajka.;
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu muzycznego należącego do rodziny gitar, ludowy instrument rosyjski. Posiada trójkątny korpus rezonansowy i trzy struny. Współcześnie można spotkać, zwłaszcza na Ukrainie, czterostrunowe i sześciostrunowe bałałajki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Bałabanowie herbu Korczak:
SJP.pl
Wikipedia
dawniej:
1. → bałaban (niezdara);
2. wąs bałabański - sumiasty wąs; wąs barabański
SJP.pl
w gwarze lwowskiej: ciastko drożdżowe
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lwów. ciastko drożdżowe
(1.2) reg-pl|Kresy. okrągłe wyrośnięte ciasto
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: nieprawda, kłamstwo, oszustwo; kit
Gwara lwowska, gwara miejska Lwowa – gwara języka polskiego stanowiąca miejską i plebejską odmianę dialektu południowokresowego, używana we Lwowie przez mieszkańców nieznających norm polskiego języka ogólnego, zwłaszcza przed II wojną światową. Poza tym gwara ta funkcjonowała jako żartobliwa mowa rodowitych lwowian wyrażająca humor ludowy i specyficzną mentalność miejskiego plebsu.
SJP.pl
Wikipedia
regionalnie: długie, szerokie okrycie wierzchnie; chałat; kitel
SJP.pl
1. nieład, nieporządek, rozgardiasz;
2. dawniej: stragan, buda jarmarczna lub buda wędrownego teatru; szopa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stan braku porządku
(1.2) gwara. przestępcza: krajowe wino niskiej jakości
SJP.pl
Wiktionary
kobieta robiąca bałagan
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kobieta łatwo robiąca bałagan
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
dotyczący bałaganiarza, bałaganiarstwa
przymiotnik
(1.1) powodujący powstawanie bałaganu; chaotyczny, nieuporządkowany
SJP.pl
Wiktionary
skłonność do zostawiania po sobie nieporządku, bałaganu; brak porządku
SJP.pl
1. osoba robiąca bałagan, nieporządek; śmieciuch;
2. osoba niezorganizowana, chaotyczna w pracy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba łatwo robiąca bałagan
SJP.pl
Wiktionary
barłożyć;
1. wprowadzać nieporządek, robić bałagan; śmiecić;
2. marnować czas przeznaczony na pracę; bumelować
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) powodować bałagan, robić bałagan
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) robienie bałaganu, nieporządku
Wiktionary
zdrobnienie od: bałagan
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bałagan
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. furman
Wiktionary
→ bałaguła
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. reg. związany z bałagułą
SJP.pl
Wiktionary
1. woźnica, furman;
2. hulaka, zawadiaka;
3. zrzęda, nudziarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara. żyd., reg. woźnica
(1.2) reg. zawadiaka, hulaka
(1.3) reg. nudziarz, zrzęda
Bałaguła – w okresie I Rzeczypospolitej oraz w okresie rozbiorowym, furmani żydowscy na kresach posiadający bryki z budami, trudniący się przewozem podróżnych na dłuższe dystanse.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gwara uliczna lwowskich baciarów
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Lwów. rozmowa, gadka
(1.2) środ. przestępcze tanie wino owocowe
Gwara lwowska, gwara miejska Lwowa – gwara języka polskiego stanowiąca miejską i plebejską odmianę dialektu południowokresowego, używana we Lwowie przez mieszkańców nieznających norm polskiego języka ogólnego, zwłaszcza przed II wojną światową. Poza tym gwara ta funkcjonowała jako żartobliwa mowa rodowitych lwowian wyrażająca humor ludowy i specyficzną mentalność miejskiego plebsu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie: gadać, opowiadać, gawędzić, zwłaszcza w gwarze lwowskiej
czasownik niedokonany
(1.1) lwów. mówić
(1.2) daw. reg-pl|Kresy. narzekać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bałakać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość na Krymie, niegdyś samodzielne miasto, obecnie część Sewastopola;
Bałakława (ukr. Балаклава, krymskotat. Balıqlava, ros. Балаклава) – miejscowość na Krymie (Ukraina), do 1957 samodzielne miasto, obecnie część Sewastopola.
Bałakława leży nad zatoką Morza Czarnego.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bałakławą, dotyczący Bałakławy
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. bałamucić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. bałamut, wesołek
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. człowiek nierozgarnięty
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Zaolzie. bałamutny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bałamucić.
Wiktionary
1. wprowadzać w błąd, niepotrzebnie zajmować czymś;
2. zwlekać, trwonić czas, próżnować;
3. kokietować, uwodzić, zawracać komuś głowę
czasownik przechodni niedokonany (dk. zbałamucić)
(1.1) przest. próbować pozyskać czyjeś względy, flirtować, kokietować
(1.2) powodować zamieszanie, wprowadzać w błąd
(1.3) spędzać czas na próżnowaniu, guzdrać się, marudzić
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej: marnowanie, tracenie czasu;
2. kokieteria, uwodzicielstwo;
3. krętactwo, oszustwo, rzecz wprowadzająca w błąd
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. rzecz wprowadzająca w błąd
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale:
1. flirciarz, kobieciarz, uwodziciel;
2. ktoś marnujący swój i cudzy czas; próżniak, maruder;
3. ktoś wprowadzający zamęt, niepokój
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. uwodziciel, flirciarz
(1.2) przest. mąciciel
(1.3) gwara. więz. psycholog, psychiatra
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) daw. łow. pies gończy gubiący trop lub goniący po starym tropie, mylący w ten sposób inne gończaki
Bałamut – humorystyczny tygodnik wydawany po polsku w Petersburgu od 1830 do 1836 (lub 1832¹), początkowo pod nazwą "Bałamut Petersburski".
W latach 1830–1831 redaktorem "Bałamuta Petersburskiego" był Adam Rogalski. Redaktorami byli Michał Konarski i Józef Sękowski. Józef Ignacy Kraszewski publikował w nim pod pseudonimem Kleofasa Fakunda Pasternaka. W formie i stylu "Bałamut" przypominał "Wiadomości Brukowe", których był kontynuacją.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzałe: kobieta zalotna; kokietka
Bałamutka (Adlumia) – rodzaj roślin z rodziny makowatych (Papaveraceae). Należą do niego dwa gatunki – bałamutka grzybkowata (A. fungosa) występująca we wschodniej części Ameryki Północnej oraz bałamutka azjatycka (A. asiatica) rosnąca w północno-wschodnich Chinach, Korei oraz na Dalekim Wschodzie Rosji.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) wprowadzając w błąd; w sposób zwodzący
(1.2) rozbudzając pożądanie za pomocą manipulacji
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bałamutnie
SJP.pl
ktoś, kto bałamuci; podrywacz, flirciarz
SJP.pl
zalotny, uwodzicielski
przymiotnik
(1.1) pejor. wprowadzający innych w błąd; wywołujący zamieszanie
(1.2) pejor. manipulujący uczuciami innych, często o podtekście erotycznym
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie saratowskim, położone nad rzeką Chopior;
Bałaszow (ros. Балашов) – miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie saratowskim, położone nad rzeką Chopior.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bałaszowem, dotyczący Bałaszowa
Wiktionary
miasto w Rosji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji w obwodzie moskiewskim, położone na wschód od Moskwy;
Bałaszycha (ros. Бaлaшиxa) – miasto w Rosji (obwód moskiewski), na wschód od Moskwy.
Prawa miejskie posiada od 1939 r. Liczba mieszkańców w 2020 r. wynosiła ok. 507 tys.
25 grudnia 2014 rada obwodu moskiewskiego zdecydowała o przyłączeniu do Bałaszychy miasta Żeleznodorożnyj, postanowienie to weszło w życie 22 stycznia 2015. Miasto Bałaszycha po połączeniu liczyło 412 689 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bałaszychą, dotyczący Bałaszychy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
ludowy rosyjski instrument muzyczny szarpany; bałabajka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. rosyjski i ukraiński ludowy instrument strunowy z trójkątnym pudłem rezonansowym;
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu muzycznego należącego do rodziny gitar, ludowy instrument rosyjski. Posiada trójkątny korpus rezonansowy i trzy struny. Współcześnie można spotkać, zwłaszcza na Ukrainie, czterostrunowe i sześciostrunowe bałałajki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z bałałajką, dotyczący bałałajki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) śrpol. jąkała, osoba jąkająca się
Wiktionary
→ Bałchasz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jeziorem Bałchasz, dotyczący Bałchasza
SJP.pl
Wiktionary
miasto i jezioro w Kazachstanie
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Bułgarii
Bałczik (bułg. Балчик) – miasto w północno-wschodniej Bułgarii, w obwodzie Dobricz, nad Morzem Czarnym. Około 13,9 tys. mieszkańców.
Zbudowane w formie amfiteatru nad zatoką, malownicze miasteczko zwane Białym Miastem ze względu na wapienne białe skały, na których powstało. Miasto założone już w starożytności, pierwotna grecka nazwa Krunoy, później przemianowane na Dionizopolis. W VIII-IX zostało włączone do Bułgarii pod nazwą Karwuna. W XVI w. znalazło się w obrębie Imperium osmańskiego i stało się jednym z głównych portów na Morzu Czarnym przyjmując nazwę Bałczik. Przez pewien czas, po 1913 roku włączone w granice Rumunii. Wtedy to w Bałcziku zatrzymała się królowa Maria Koburg, która zachwycona pięknem tego miejsca, zbudowała tu swoją letnią rezydencję. Bałczik powrócił do Bułgarii w 1940 roku.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie pomorskim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Bałdrzychów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bałdrzychów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
córka Bałdygi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bałkanów; osoba z tego obszaru
Wiktionary
specjalista w dziedzinie bałkanistyki
SJP.pl
SJP.pl
dział literaturoznawstwa zajmujący się dorobkiem literackim krajów bałkańskich
Bałkanistyka – dziedzina wiedzy obejmująca badanie kultury i historii państw Półwyspu Bałkańskiego, nawiązująca do istniejących w krajach Europy Zachodniej – Balkan Studies.
W Polsce studia bałkanistyczne pojawiły się w latach 90. XX w. Na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu funkcjonują jako studia filologiczne, na Uniwersytecie Jagiellońskim jako licencjackie studia kulturoznawcze, pod nazwą Dzieje i kultura Bałkanów.
SJP.pl
Wikipedia
proces podziału państwa wywołany konfliktami wewnętrznymi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. proces rozpadania się państw, w wyniku którego powstają nowe państwa, często wrogo wobec siebie nastawione
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. uleganie bałkanizacji
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bałkanów
Wiktionary
→ Bałkany
przymiotnik
(1.1) geogr. dotyczący Bałkanów, związany z Bałkanami
(1.2) geogr. związany z Bałkanami (pasmem górskim)
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
1. góry na Półwyspie Bałkańskim; Stara Płanina;
2. półwysep w Europie; Półwysep Bałkański
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. region Europy, obejmujący w przybliżeniu obszar Półwyspu Bałkańskiego;
(1.2) geogr. osada w Polsce, w województwie pomorskim, w gminie Osieczna;
(1.3) geogr. zob. Bałkan. (góry)
Półwysep Bałkański, skrótowo Bałkany – półwysep w Europie Południowej. Jego granice wyznacza od zachodu Morze Adriatyckie i Morze Jońskie, od wschodu Morze Czarne i Morze Marmara (cieśniny Bosfor i Dardanele), od południowego wschodu Morze Egejskie. Północna granica półwyspu ma charakter umowny. Zgodnie z tradycją przebiega następująco: wzdłuż Dunaju od Morza Czarnego do ujścia Sawy (rejon Belgradu), następnie wzdłuż Sawy do ujścia Kupy (rejon miasta Sisak), następnie wzdłuż Kupy aż do jej źródła (rejon Osilnicy), następnie przekracza pasmo Gorski kotar przez tzw. Bramę Liburnijską (chorw. i wł. Vrata) na południe od góry Risnjak i dochodzi do Morza Adriatyckiego w rejonie Rijeki. Oprócz tej najpopularniejszej konwencji były i są proponowane inne linie stanowiące granicę między Półwyspem Bałkańskim a resztą kontynentu, np. linia prosta styczna do brzegów Adriatyku i Morza Czarnego, a także linia łącząca Triest z Odessą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bałkarami lub Bałkarią, dotyczący Bałkarów lub Bałkarii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język bałkarski;
Wiktionary
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Bałoszyce (niem. Gross Bellschwitz) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz, na Pojezierzu Iławskim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. działka budowlana
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. plac budowy
Wiktionary
dawniej: wielki bęben tatarski
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek narodu lub dawnego plemięemienia, posługującego się jednym z języków bałtyckich;
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: bałtycki, bałtyjski
SJP.pl
specjalista w dziedzinie bałtologii; naukowiec badający kulturę i języki ludów nadbałtyckich; baltolog, bałtysta
SJP.pl
nauka o kulturze, języku i historii ludów nadbałtyckich; baltologia
Bałtystyka, bałtologia lub filologia bałtycka – gałąź wiedzy humanistycznej, której głównym przedmiotem badań są języki, literatura, kultura oraz dzieje narodów bałtyjskich. Ze względu na podział tych narodów, można wydzielić jej poddyscypliny: lituanistykę, letonistykę oraz prutenistykę. W Polsce głównymi ośrodkami badań bałtystycznych są: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytet Warszawski.
SJP.pl
Wikipedia
→ bałtolog; baltolożka
SJP.pl
członek ludu indoeuropejskiego
SJP.pl
członek ludu indoeuropejskiego
SJP.pl
dotyczący Bałtosłowian, charakterystyczny dla Bałtosłowian
SJP.pl
dawniej: wielki bęben tatarski
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie lubelskim;
2. wieś w województwie świętokrzyskim
Bałtowie – indoeuropejska grupa ludnościowa, zamieszkująca obszar Europy Środkowej, głównie południowo-wschodnie wybrzeża Morza Bałtyckiego i posługująca się językami bałtyckimi.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bałtów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. → Bałtyk;
2. dotyczący Bałtów, charakterystyczny dla Bałtów; bałtyjski
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bałtyku, związany z Bałtykiem
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób bałtycki, tak jak robione jest na Bałtyku
Wiktionary
→ bałtycki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bałtyckie, bałtycki charakter czegoś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. członkini narodu lub dawnego plemięemienia, posługującego się jednym z języków bałtyckich;
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto i port morski w Rosji, w obwodzie królewieckim, leżące po obu stronach Cieśniny Piławskiej;
Bałtyjsk, Piława (ros. Балтийск, Bałtijsk; dawn. niem. Pillau) – miasto i port morski w Rosji, w obwodzie królewieckim, na Mierzei Wiślanej, po obu stronach Cieśniny Piławskiej u wejścia do Zalewu Wiślanego. W 2020 roku liczyło ok. 33,7 tys. mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dotyczący Bałtów, charakterystyczny dla Bałtów; bałtycki;
2. → Bałtyjsk
przymiotnik
(1.1) etn. związany z Bałtami
(1.2) geogr. związany z Bałtyjskiem
SJP.pl
Wiktionary
Morze Bałtyckie; morze w Europie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. Morze Bałtyckie
Morze Bałtyckie, Bałtyk – morze śródlądowe na szelfie kontynentalnym w północnej Europie. Połączone z Morzem Północnym przez Cieśniny Duńskie (Sund, Mały Bełt, Wielki Bełt), Kattegat, Skagerrak oraz Limfjorden.
Za zachodnią granicę Bałtyku Właściwego przyjmuje się cieśninę Sund i próg podwodny ciągnący się na głębokości 18–20 m od przylądka Gedser Odde (wyspa Falster) do przylądka Darsser Ort (wyspa Darß); na wschód od tej linii znajduje się akwen Bałtyku Zachodniego o powierzchni ok. 8000 km² nazywany przez Niemców także Ostsee (Morze Wschodnie); akwen ten obejmuje m.in. część wód Cieśnin Duńskich (oprócz Małego i Wielkiego Bełtu), a także mniejsze: Alsenbelt (płd. część Małego Bełtu), Fehmarnbelt, Langelandsbælt. Przynależność cieśnin duńskich i Kattegatu do Morza Bałtyckiego jest różnie ujmowana, w zależności od konwencji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geol. kraton stanowiący do końca ordowiku samodzielny kontynent;
Bałtyka – kraton, do końca ordowiku samodzielny kontynent. Współcześnie odpowiada jej prekambryjska platforma wschodnioeuropejska. Pod koniec ordowiku kolidowała z Awalonią, kiedy to zapoczątkowane zostały wczesnokaledońskie ruchy górotwórcze (faza takońska). Pod koniec syluru wskutek kolizji z Laurencją weszła w skład Laurosji.
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba badająca kulturę i języki ludów nadbałtyckich; baltolog; bałtolog
SJP.pl
specjalistka w zakresie bałtologii
SJP.pl
nauka o językach bałtyckich
Bałtystyka, bałtologia lub filologia bałtycka – gałąź wiedzy humanistycznej, której głównym przedmiotem badań są języki, literatura, kultura oraz dzieje narodów bałtyjskich. Ze względu na podział tych narodów, można wydzielić jej poddyscypliny: lituanistykę, letonistykę oraz prutenistykę. W Polsce głównymi ośrodkami badań bałtystycznych są: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytet Warszawski.
SJP.pl
Wikipedia
zapożyczenie leksykalne lub gramatyczne z języków bałtyckich
Bałtyzm – zapożyczenie leksykalne lub gramatyczne z języków bałtyckich.
Jednym z najpopularniejszych bałtyzmów w języku polskim jest nazwa grupy etnicznej – Kurpie. Jest to zapożyczenie z języka pruskiego i oznacza „buty”.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) łow. hałas tworzony w kniei przez naganiaczy
(1.2) łow. gwara. oko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. bałamut, gaduła
Wiktionary
mieszkaniec Bałut
SJP.pl
mieszkanka Bałut
Bałucianka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Rymanów.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) łódź. mieszkanka Bałut
(1.2) łódź. prostaczka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) łódź. mieszkaniec Bałut
(1.2) łódź. chuligan
Wiktionary
→ Bałuty
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. mięta zielona
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. mięta zielona
Wiktionary
bałuszyć oczy - wytrzeszczać oczy w celu wypatrzenia czegoś lub ze zdziwienia
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. dużo gadać
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. hałasować
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kłamać, mamić
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dzielnica Łodzi
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) jedna z dzielnic Łodzi;
Bałuty – do 31 grudnia 1992 r. dzielnica Łodzi. Bałuty były drugą, co do wielkości, dzielnicą: obejmują pow. 78,9 km². Zamieszkuje je największa liczba ludności w stosunku do pozostałych dzielnic – ok. 191,6 tys. mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. spieniona fala morska
2. wypchany cietrzew lub jego podobizna
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) figura człowieka ulepiona ze śniegu;
(1.2) etn. rel. figura bożka pogańskiego
(1.3) łow. wypchany cietrzew lub udająca go makieta używane na wabia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) książk. spieniona fala morska
(2.2) przest. wielka bryła, wielki kawał, słup; również jednostka bryłowa urobku np. soli; Gloger.
(2.3) stpol. słup, bryła soli
(2.4) stpol. drewniany kloc
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) pot. pogard. głupek, tuman
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. figurka kaczki umieszczana na wodzie przez myśliwych
2. mały bałwan
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: bałwan
(1.2) mały posążek
(1.3) mały bałwan śniegowy
(1.4) łow. gliniana figurka dzikiej kaczki umieszczana na wodzie w celu przywabienia kaczorów lub całych stad
(1.6) bałwan zabawka lub ozdoba
Bałwanek, ang. The snowman – brytyjski film animowany z 1982 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. burzyć, spieniać wodę, tworzyć na niej wielkie fale;
2. bałwanić się:
a) o wodzie: burzyć się, spieniać się, kłębić się;
b) potocznie, o kimś: trwonić czas, barłożyć się
SJP.pl
obelżywie o kobiecie, dziewczynie nieinteligentnej
Bałwanica (Cymodocea K.D.Koenig) – rodzaj traw morskich należący do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae), obejmujący 4 gatunki występujące w litoralu mórz i oceanów klimatu zwrotnikowego i podzwrotnikowego Starego Świata.
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od mitycznej nereidy Cymodoce, opiekunki Posejdona.
SJP.pl
Wikipedia
stawać się bałwanem; głupieć, tumanieć
SJP.pl
głupkowaty; potocznie:
1. nierozgarnięty, głupawy, przygłupi;
2. będący wyrazem głupoty, bezmyślności
SJP.pl
pogański, bałwochwalczy
przymiotnik
(1.1) stpol. pogański, bałwochwalczy
SJP.pl
Wiktionary
głupota
SJP.pl
dawniej: bożodrzew gruczołkowaty (gatunek rośliny z rodziny biegunecznikowatych)
SJP.pl
1. człowiek oddający cześć bożkom, bałwanom; poganin;
2. człowiek bezkrytycznie hołdujący jakimś zasadom, wielbiący kogoś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) czciciel bożków
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bałwochwalczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bałwochwalcze; cecha tych, którzy są bałwochwalczy
Wiktionary
właściwy bałwochwalcy; bezkrytyczny
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bałwochwalstwem lub bałwochwalcą, dotyczący bałwochwalstwa
SJP.pl
Wiktionary
1. poganka;
2. przen. bezkrytyczna wielbicielka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) czcicielka bożków
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej, w religii: uwielbiać, czcić jakiegoś bożka;
2. przenośnie: oddawać cześć komuś lub czemuś; czcić
SJP.pl
dawniej: bałwochwalczy
SJP.pl
oddawanie czci boskiej idolom, czyli wyobrażeniom bóstw; idololatria; idolatria
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. pejor. kult bożków (bałwanów);
(1.2) przen. bezkrytyczne uwielbienie osoby lub rzeczy
Bałwochwalstwo, idolatria (gr. eidolon „obraz, posąg”, latreia „kult”) – grzech w religiach abrahamowych, polegający w podstawowym znaczeniu na oddawaniu czci wizerunkom bogów czy bóstw – bałwanom, idolom.W szerszym znaczeniu bałwochwalstwem może być także np. przywiązywanie nadmiernej wagi do spraw doczesnych kosztem Boga.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wędzony grzbiet jesiotra;
2. podkradanie się psa myśliwskiego na brzuchu ku zwierzynie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) łow. podkradanie się psa myśliwskiego na brzuchu ku zwierzynie
Bałyk (ros. балык, z tureckiego słowa oznaczającego rybę) – wędzony filet ryby z pozostawioną skórą, zazwyczaj pochodzący z jesiotra lub pstrąga (ale też np. sazana, łososia, amura, czy szczupaka). Danie pochodzi najprawdopodobniej z Uzbekistanu, ale zostało spopularyzowane w kuchni rosyjskiej, gdzie jest przyrządzane na wiele różnych sposobów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. o psie myśliwskim: czołgać się, pełzać na brzuchu;
2. dawniej: chodzić na czworakach; raczkować
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przest. (także. łódź.
(1.2) łow. o psie myśliwskim: czołgać się na brzuchu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. chodzenie na czworakach
(1.2) łow. o psie myśliwskim: czołganie się
Wiktionary