Kyat

[czytaj: kiat] jednostka monetarna Birmy (Myanmaru), 1 kiat = 100 pia; kiat


Kiat (birm. ကျပ်, IPA tɕaʔ) – jednostka walutowa Mjanmy. 1 kiat = 100 pia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kybele

w mitologii greckiej i rzymskiej: frygijska bogini płodności i urodzaju; Wielka Macierz, Matka Bogów


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rel. hist. frygijska bogini płodności i odradzania się natury;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kydryński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kyfoza

wygięcie kręgosłupa do tyłu; kifoza (częściej)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kyjatycki

przymiotnik

 (1.1) archeol. związany z kulturą kyjatycką


Źródła:

Wiktionary

Kylie

Kylie Ann Minogue (ur. 28 maja 1968 w Melbourne) – australijska piosenkarka, autorka tekstów i aktorka. W latach 1990–2021 mieszkała w Londynie w Wielkiej Brytanii. Ma obywatelstwo australijskie i brytyjskie.

Stała się sławna występując w australijskiej operze mydlanej Sąsiedzi, w której grała dwa lata. Od tego momentu Minogue została piosenkarką i osiągnęła niezwykły sukces zarówno komercyjny, jak i artystyczny. Minogue znana jest pod wieloma pseudonimami, z których najbardziej rozpoznawalne to „Princess of Pop” („Księżniczka Popu”) lub „Goddess of Pop” („Bogini Popu”). Według Australian Recording Industry Association (ARIA) jest najlepiej sprzedającą się australijską wokalistką wszech czasów.


Źródła:

Wikipedia

Kyliks

w starożytnej Grecji: naczynie ceramiczne do picia


Kyliks (gr. κύλιξ kýliks, łac. calix) – typowa dla ceramiki starogreckiej szeroka, płaska czara służąca do picia wina. Grecka nazwa dosłownie oznacza kielich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kylindryt

minerał tworzący cylindryczne kryształy w złożach siarczków cyny, występujący głównie w Boliwii; cylindryt


Źródła:

SJP.pl

Kynofobia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. chorobliwy, nieuzasadniony lęk przed psami


Źródła:

Wiktionary

Kynolog

specjalista w dziedzinie kynologii


Kynologia (z gr. kýon w dopełniaczu: kynós - pies, oraz logos – słowo, nauka) – nauka o psach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kynologia

dział zoologii, nauka o psach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nauka o psach;


Kynologia (z gr. kýon w dopełniaczu: kynós - pies, oraz logos – słowo, nauka) – nauka o psach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kynologiczny

związany z kynologią, nauką o hodowli i chowie psów


przymiotnik

 (1.1) związany z kynologią, dotyczący kynologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kynoterapeuta

terapeuta leczący z pomocą psa; dogoterapeuta


Źródła:

SJP.pl

Kynoterapeutyczny

kynoterapia


Patrz:kynoterapia

Źródła:

SJP.pl

Kynoterapia

terapia poprzez ćwiczenia i zabawy z odpowiednio wyszkolonymi psami; dogoterapia


Terapia z udziałem psa, dogoterapia, kynoterapia, kanisterapia – metoda wzmacniająca efektywność rehabilitacji, w której motywatorem jest odpowiednio wyselekcjonowany i wyszkolony pies, prowadzony przez wykwalifikowanego terapeutę. Terapia tego rodzaju jest jedną z dziedzin zooterapii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kynuria

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytna kraina na wschodnim brzegu Peloponezu między Argolidą a Lakonią


Źródła:

Wiktionary

Kyōgen

Kyōgen (jap. 狂言; dosł. szalone słowa) – jedna z form klasycznego teatru japońskiego. Przedstawienia kyōgen mają charakter realistycznej farsy, odzwierciedlającej życie codzienne i społeczne. Głównymi bohaterami są stereotypowe postacie komediowe, jak głupi pan i jego mądry sługa, tchórzliwy wojownik, czy skorumpowany kapłan. Aktorzy posługują się grą słów, satyrą, zaskakującą charakteryzacją i przesadnymi gestami. Większość utworów trwa około 15–20 minut i angażuje dwóch lub trzech aktorów.


Źródła:

Wikipedia

Kyokushin

[czytaj: kjokuszin albo kjokusin] rodzaj karate


Kyokushin (jap. 極真) – pełnokontaktowa sztuka walki, rodzaj karate, stworzona przez Masutatsu Ōyamę. Nazwa jest połączeniem słów kyoku (biegun, ekstremum, najwyższa ranga) i shin (prawda, prawdziwość, rzeczywistość) i tłumaczona jest najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś nazwa Kyoku-shin-kai oznacza stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kyokushinkai

Kyokushin (jap. 極真) – pełnokontaktowa sztuka walki, rodzaj karate, stworzona przez Masutatsu Ōyamę. Nazwa jest połączeniem słów kyoku (biegun, ekstremum, najwyższa ranga) i shin (prawda, prawdziwość, rzeczywistość) i tłumaczona jest najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś nazwa Kyoku-shin-kai oznacza stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy.


Źródła:

Wikipedia

Kyrene

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. waleczna nimfa tesalska, kochanka Apolla;


Cyrena (gr. Κυρήνη Kyrēnē) – starożytne miasto położone w północnej Libii, w prowincji Cyrenajka, ok. 16 km od Morza Śródziemnego na płaskowyżu o wysokości 550 m n.p.m. Niedaleko miasta znajdował się port Apollonia, początkowo również samodzielne miasto, od końca VII wieku p.n.e. traktowane jako port Cyreny. Apollonię z Cyreną łączyła tzw. droga królewska, zbudowana przez legionistów rzymskich ok. 100 n.e., w miejscu której dziś biegnie nowoczesna droga asfaltowa.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kyrenia

1. miasto na Cyprze; Kirenia;
2. pasmo górskie; Góry Kyreńskie


Kirenia (gr. Κερύνεια, Kierinia; tur. Girne) – miasto w Tureckiej Republice Cypru Północnego / Republice Cypryjskiej, nad Morzem Śródziemnym. Stolica północnocypryjskiego dystryktu Kirenia i formalna stolica cypryjskiego dystryktu Kirenia. Jednym z najważniejszych zabytków miasta jest strzegący wejścia do portu w Kirenii majestatyczny średniowieczny zamek obronny. Zamek w Kireni uważany jest za jeden z najlepiej zachowanych zamków na Cyprze.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kyreński

przymiotnik od: Kyrenia


Źródła:

SJP.pl

Kyrie

Kyrie eleison (gr. Κύριε ελέησον – Panie, zmiłuj się) – jedna z ważniejszych formuł modlitewnych w liturgii Kościołów chrześcijańskich, występująca w liturgii mszy oraz w nabożeństwach pozaliturgicznych, np. w litaniach.

Forma wołania błagalnego występująca w Starym Testamencie (Ps. 40, 5; 40, 11, Iz. 33,2, a w zmienionej postaci eleison me kyrie - Ps. 7, 3; 10, 14; 31, 10; 56, 2; 86, 3 – numeracja według Septuaginty), która w tej postaci została przejęta do wszystkich liturgii Kościoła katolickiego.


Źródła:

Wikipedia

Kyrios

w greckim prawie: mężczyzna sprawujący opiekę nad kobietą


Kyrios – osoba sprawująca opiekę nad kobietą w starożytnej Grecji. Najczęściej był nim ojciec albo mąż. Przejaw paternalizmu, charakterystycznego dla ówczesnej społeczności w greckich polis.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kysiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kysz

okrzyk przy odpędzaniu jakiejś istoty żywej lub urojonej, często powtarzany kilkukrotnie; a kysz, sio, a sio


Źródła:

SJP.pl

Kysztym

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Federacji Rosyjskiej, w obwodzie czelabińskim;


Kysztym (ros. Кыштым) – miasto w Rosji, w obwodzie czelabińskim na Uralu. Miasto otoczone jest przez około 30 jezior, w pobliżu znajduje się też wiele lasów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kyszłak

kiszłak, kiszlak;
1. miejsce zimowania pasterskich ludów Azji Mniejszej;
2. osada wiejska w Azji Środkowej


Źródła:

SJP.pl

Kyu

[czytaj: kju] określenie poziomu umiejętności, używane m.in. w japońskich sztukach walki, go, shogi, ikebanie i ceremonii parzenia herbaty; kyū


Kyū (jap. ), po japońsku stopień, ranga – jest to system liczenia poziomu osiągniętych umiejętności. Im niższy numer kyū tym wyższy poziom umiejętności – najwyższy poziom umiejętności w tej skali to 1 kyū. Powyżej kyū są stopnie dan. Liczba stopni kyū różni się w zależności od sztuki walki, a nawet konkretnego stylu. W aikido i judo często stosuje się skalę od 6 do 1 kyū, w karate od 10 do 1 kyū (choć czasem od 12, a czasem od 8 – w zależności od federacji, stylu, czy szkoły), natomiast w go od 20 do 1 kyū (czasem nawet od 30).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kyudo

[czytaj: kjudo] japońska sztuka łucznicza zaliczana do budo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. etn. japońskie łucznictwo ceremonialne służące rozwojowi duchowemu, wywodzące się z tradycji samurajskich


Kyūdō (jap. 弓道 kyūdō; dosł.: droga łuku, łucznictwo japońskie) − japońskie łucznictwo ceremonialne, wywodzące się z tradycji samurajskich, łączące w sobie elementy walki i opanowania w filozofii zen. Zaliczane do sztuk budō.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kyzylski

Kyzył (stolica Tuwy)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kyzyłem, dotyczący Kyzyłu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kyzył

stolica Tuwy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, w geograficznym środku Azji, stolica Republiki Tuwy;


Kyzył (ros. Кызы́л) – miasto w Federacji Rosyjskiej, stolica Republiki Tuwy. Miejski kod OKATO to 93 401.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kyzył-Kum

pustynia w Uzbekistanie i Kazachstanie


Kyzył-kum (karakałp. Ķyzyl ķum, uzb. Qizilqum, kaz. Қызылқұм) – piaszczysta, miejscami gliniasta i kamienista pustynia w Uzbekistanie i Kazachstanie, na Nizinie Turańskiej, między rzekami Amu-darią i Syr-darią a Jeziorem Aralskim. Nazwa oznacza „czerwony piasek” w języku uzbeckim, kazachskim oraz tureckim. Powierzchnia ok. 298 tys. km² (10. pod względem wielkości na świecie). Na południowym krańcu pustyni Kyzył-kum w górach Nurota znajduje się dolina Sarmiszsaj.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kyzyłart

przełęcz na granicy Kirgistanu i Tadżykistanu


Źródła:

SJP.pl

Kyzyłkumski

przymiotnik od: Kyzył-Kum


Źródła:

SJP.pl

Kyzyłorda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Kazachstanie, administracyjne centrum obwodu kyzyłordyńskiego;


Kyzyłorda (kaz. Қызылорда; ros. Кызылорда) – miasto w południowym Kazachstanie, na Nizinie Turańskiej, nad Syr-darią, siedziba władz obwodu kyzyłordyńskiego. W 2020 roku liczyło ok. 242 tys. mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kyzyłordyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kyzyłordą, dotyczący Kyzyłordy


Źródła:

Wiktionary