1. nazwa litery greckiej
2. liczba wyrażająca stosunek długości obwodu koła do długości jego średnicy; ludolfina
3. odgłos pisklęcia
4. wykrzyknik oznaczający zaskoczenie, podziw
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = polit. Państwo Islamskie
π (czyt. pi), ludolfina, stała Archimedesa – stosunek obwodu koła (czyli długości okręgu) do długości jego średnicy; stosunek ten jest niezależny od wielkości koła, bowiem wszystkie koła są do siebie podobne. Liczba π nazywana jest czasami stałą Archimedesa w uznaniu zasług Archimedesa z Syrakuz, który jako pierwszy badał własności i znaczenie w matematyce tej liczby; określenie ludolfina pochodzi od Ludolpha van Ceulena, który zyskał sławę, przedstawiając tę liczbę z dokładnością do 35 miejsc po przecinku. Grecy nie używali symbolu π – wprowadził go dopiero William Jones, a spopularyzował Leonhard Euler.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
moneta birmańska, 1/100 kiata
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wydawać dźwięki charakterystyczne dla koguta;
2. żartobliwie: głosić pochwały; chwalić, sławić, opiewać;
3. potocznie:
a) zachwycać się czymś, bardzo się cieszyć;
b) mówić cienkim, ostrym głosem
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zapiać)
(1.1) ornit. o kogucie wydawać charakterystyczny koguci głos
(1.2) przen. mówić cienkim, ostrym głosem
(1.3) przen. żart. bardzo się cieszyć, zachwycać się czymś
(1.4) daw. (obecnie żart. także. iron.) o ludziach i dowolnych ptakach: śpiewać
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z Piacenzą, dotyczący Piacenzy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z Piacenzą, dotyczący Piacenzy
Wiktionary
[czytaj: pjaczenca] miasto we Włoszech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Włoszech, w regionie Emilia-Romania;
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w północnej części kraju, w regionie Emilia-Romania;
Piacenza (wym. [pja'ʧɛnʦa]) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania (Emilia-Romagna), w prowincji Piacenza.
Według danych na rok 2023 gminę Piacenza zamieszkiwało 102 548 osób, 869 os./km². Powierzchnia gminy wynosi 118 km². Miasto znajduje się przy głównym szlaku kolejowym ze stacją Piacenza i autostradzie z Mediolanu na południe Włoch.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: piaCZEwole] określenie wykonawcze: z wdziękiem, z upodobaniem, miło, przyjemnie
SJP.pl
piasek, ziarenka skalne, najczęściej koloru bladożółtego oraz grunt, teren pokryty takimi ziarenkami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zgrub. piasek
Piasek – skała osadowa, luźna, złożona z niezwiązanych spoiwem ziaren mineralnych, przede wszystkim kwarcu. Wielkość ziaren waha się zależnie od przyjętej klasyfikacji od 0,05 lub 0,063 do 2 mm, gęstość ziaren piasku kwarcowego wynosi około 2,62 g/cm³.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie o pięści, najczęściej dużej lub powstałej po bardzo mocnym zaciśnięciu dłoni
SJP.pl
piasek, ziarenka skalne, najczęściej koloru bladożółtego oraz grunt, teren pokryty takimi ziarenkami
SJP.pl
Wikipedia
Piączyn – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Staroźreby.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą gromady Piączyn, po jej likwidacji w gromadzie Góra. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
specjalny chód konia będący elementem konkursów ujeżdżenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jeźdz. rodzaj chodu, w którym koń kłusuje w miejscu, w dużym zebraniu, wysoko unosząc przednie kończyny;
Piaff – chód konia stosowany w wyższych konkursach ujeżdżeniowych klasy Grand Prix, a także w jeździectwie klasycznym. Koń wykonujący piaff kłusuje w miejscu w dużym zebraniu, wysoko unosząc przednie kończyny. W piaffie, inaczej niż w pozostałych odmianach kłusa, nie ma momentu "zawieszenia". Pierwsza para nóg (po skosie) dotyka ziemi, zanim druga para zacznie się unosić.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Jean Piaget (ur. 9 sierpnia 1896 w Neuchâtel, zm. 16 września 1980 w Genewie) – szwajcarski psycholog, biolog i epistemolog.
SJP.pl
Wikipedia
przylądek w Azji
SJP.pl
lekka, pęcherzykowata masa powstająca na powierzchni niektórych płynów, np. piwa, bądź na skutek mieszania, ubijania, nagrzewania, fermentacji itp. różnych substancji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Niemczech na Pomorzu Przednim;
(1.2) geogr. cieśnina, położona w Niemczech, oddzielająca wyspę Uznam od stałego lądu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
określenie wykonawcze: miękko, przyjemnie
SJP.pl
określenie wykonawcze: płaczliwie, zawodząco, żałośnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piać.
(1.2) głos wydawany przez koguta
Wiktionary
zdrobnienie od: pianino
SJP.pl
instrument klawiszowy, który jest odmianą fortepianu z pionowo ułożonymi strunami i tak samo ułożonym mechanizmem młoteczkowym
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. klawiszowy instrument muzyczny ze strunami w środku ustawionymi pionowo;
Pianino – strunowy młoteczkowy (klawiszowy) instrument muzyczny ze strunami ustawionymi pionowo. Ma wiele cech wspólnych z fortepianem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pianino
SJP.pl
określenie wykonawcze: bardzo cicho
przymiotnik
(1.1) muz. bardzo cichy, bardzo delikatny
przysłówek
(2.1) muz. bardzo cicho, bardzo delikatnie
SJP.pl
Wiktionary
osoba grająca na pianinie lub fortepianie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która gra na pianinie lub fortepianie
Pianista – muzyk grający na fortepianie. Pianiści wykonują szeroki repertuar w różnych stylach, w tym muzykę poważną, jazz, blues oraz różnego rodzaju style muzyki rozrywkowej, w tym muzykę rockową. Umiejętność gry na fortepianie sprzyja opanowaniu gry na innych instrumentach klawiszowych, takich jak syntezator, klawesyn, czelesta, czy organy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta grająca na pianinie lub fortepianie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na pianinie, fortepianie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
powiązany ze sztuką gry na pianinie lub dotyczący osób, które umieją grać na pianinie
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. związany z pianistyką, dotyczący pianistyki
SJP.pl
Wiktionary
ogół osób potrafiących grać na pianinie lub sztuka gry na tym instrumencie, najczęściej dla publiczności
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. sztuka gry na fortepianie
(1.2) muz. utwory na fortepian także. ich tworzenie i wykonywanie
(1.3) muz. ogół muzyków grający na fortepianie
SJP.pl
Wiktionary
1. nieprzezroczysta, lekka masa oraz słodka potrawa deserowa o konsystencji piany, przygotowana z ubitej śmietany, jaj, cukru oraz różnych dodatków;
2. potoczna nazwa skafandra nurkowego zrobionego z neoprenu;
3. minerał o białym zabarwieniu, uznawany za uwodniony krzemian magnezu i otrzymywany w wyniku przeobrażania serpentynu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: piana
(1.2) niewielka piana, np. na kawie, piwie lub mleku
(1.3) kulin. słodki, spieniony deser, np. z produktów mlecznych i jajek
(1.4) kulin. marshmallow
(1.5) kosmet. spieniony kosmetyk
(1.6) pęcherzyki powietrza gęsto zatopione w przezroczystym materiale
(1.7) sport. pot. kombinezon izolujący ciało przed zimnem i wodą;
(1.8) spienione tworzywo sztuczne
(1.9) miner. zob. pianka morska.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uszczelniać pianką montażową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piankować.
Wiktionary
przypominający pianę, mający konsystencję podobną do piany (np. piankowata masa) lub w jakiś inny sposób związany z czymś charakterystycznym dla piany
przymiotnik
(1.1) przypominający piankę, wyglądający jak pianka
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wyglądający jak pianka, przygotowany w postaci pianki (np. krem piankowy), zrobiony z pianki (minerału, uwodnionego krzemianu magnezu), wykorzystujący taki minerał (np. fajka piankowa) lub w jakiś inny sposób związany z pianką
SJP.pl
1. dawniej: pianino;
2. fragment utworu muzycznego
przysłówek
(1.1) muz. określenie wykonawcze: cicho, delikatnie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) muz. fragment utworu muzycznego wykonany cicho
forma czasownika.
(3.1) forma bezosobowa czasu przeszłego od: piać
forma rzeczownika.
(4.1) W. lp. od: piana
Piano (kors. Pianu) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Haute-Corse.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 54 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 16 osób/km².
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
konstrukcyjny i termoizolacyjny materiał otrzymywany z mieszanki cementu, gipsu, magnezji, wapna, wody oraz emulsji pianotwórczej, najczęściej zmieszanej dodatkowo z piaskiem lub drobnym żwirem
Beton komórkowy (ABK) – materiał budowlany, rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zwykle powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami.
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się pianobetonu (konstrukcyjnego i termoizolacyjnego materiału otrzymywanego z mieszanki cementu, gipsu, magnezji, wapna, wody oraz emulsji pianotwórczej, najczęściej zmieszanej dodatkowo z piaskiem lub drobnym żwirem)
SJP.pl
muzyczne określenie wykonawcze, nakazujące zagranie jakiegoś fragmentu utworu na przemian piano (cicho, łagodnie) i forte (głośno, mocno)
SJP.pl
beton komórkowy stosowany do wyrobu płyt i bloków ściennych; pianogazosylikat
SJP.pl
beton komórkowy stosowany do wyrobu płyt i bloków ściennych; pianogazosilikat
SJP.pl
rodzaj pianobetonu (konstrukcyjnego i termoizolacyjnego materiału otrzymywanego z mieszanki cementu, gipsu, magnezji, wapna, wody oraz emulsji pianotwórczej, najczęściej zmieszanej dodatkowo z piaskiem lub drobnym żwirem), najczęściej wykorzystywanego w tapicerstwie
SJP.pl
przyrząd umocowany przy fortepianie notujący na papierze zapis nutowy granej muzyki; melograf
SJP.pl
stosowany w tapicerstwie rodzaj gumy otrzymywanej z naturalnego lub syntetycznego kauczuku
SJP.pl
pianino mechaniczne
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. pianino z wbudowanym mechanizmem sterującym wydawaniem dźwięków na podstawie zakodowanego zapisu;
Pianola (wł. piano – cicho) – mechaniczny instrument muzyczny z końca XIX wieku. Odtwarzał utwory nagrane na perforowanej taśmie papierowej z wycięciami odpowiadającymi wysokości i czasowi trwania dźwięków, która przesuwała się nad cylindrem z otworami, połączonymi rurkami z mechanizmem fortepianu. Wpadający strumień powietrza wprawiał młoteczek w ruch (młoteczek uderzał w strunę). Był on utrzymywany przy konkretnej strunie do czasu, gdy wycięcie się skończyło i taśma przesuwając się zakryła otwór, czyli przerwała strumień powietrza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielka pianola (rodzaj mechanicznego pianina z napędem nożnym lub elektrycznym, odtwarzającego utwory zapisane na specjalnej taśmie)
SJP.pl
pianobeton magnezowy
SJP.pl
rodzaj piankowego tworzywa o chropowatej powierzchni, wykorzystywanego w budownictwie i zdobnictwie; pianoplastyk
SJP.pl
rodzaj piankowego tworzywa o chropowatej powierzchni, wykorzystywanego w budownictwie i zdobnictwie; pianoplastik
SJP.pl
[czytaj: pianos-ilikat] odmiana pianobetonu z dodatkiem wapna, najczęściej stosowana jako materiał termoizolacyjny w budownictwie; pianosylikat
SJP.pl
odmiana pianobetonu z dodatkiem wapna, najczęściej stosowana jako materiał termoizolacyjny w budownictwie; pianosilikat
SJP.pl
szkło o strukturze porowatej, stosowane jako izolacja cieplna i akustyczna; szkło piankowe
SJP.pl
taki, który ułatwia lub stabilizuje pienienie się czegoś, wytwarza pianę (np. substancja pianotwórcza), przyspiesza dyspersję gazów w cieczach
SJP.pl
Pianowo (dawniej Pijanowo) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan.
Wikipedia
1. zawierający pianę, wykorzystujący pianę (np. gaśnica pianowa) lub w inny sposób związany z pianą albo czymś podobnym do piany;
2. przymiotnik od: piano (sposób wykonania utworu muzycznego lub fragment wykonany tym sposobem)
SJP.pl
[czytaj: pi-AR] public relations, pijar;
1. zachowania, poglądy szerokich kręgów społecznych wobec działalności danej organizacji, firmy itp.;
2. osoby, działania itp., mające na celu wzbudzenie wśród klientów, pracowników zainteresowania firmą
SJP.pl
rzadko, potocznie: wypuścić gazy trawienne; pierdnąć, pruknąć, pryknąć, puścić bąka
SJP.pl
kamieniste usypisko w żlebie lub u podnóża stoku górskiego, powstałe na skutek gromadzenia się materiałów zwietrzelinowych, często mające postać stożka; także żwir, głazy, kamienie tworzące usypisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. osypisko skalne;
Piarg – rodzaj rumowiska skalnego. Jest to nagromadzenie ostrokrawędzistych okruchów skalnych, które odpadły od stromego zbocza górskiego, głównie w wyniku procesów wietrzenia fizycznego. Najczęściej piargi występują u podnóża stoku, ale spotyka się je także w mniej stromych odcinkach żlebów nawet w górnych częściach ściany. Piargi często występują w postaci stożka piargowego u wylotów żlebu. Słowo piarg pochodzi z gwary podhalańskiej. W taternictwie używa się określenia ruchomy piarg, oznaczającego taki piarg, który podczas chodzenia po nim obsuwa się pod stopami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: piarg
SJP.pl
[czytaj: pi-arowiec] człowiek związany z public relations, pośredniczący w kontaktach, np. polityka - media, podejmujący działania mające na celu wpływanie na opinię odbiorców; PR-owiec
SJP.pl
[czytaj: pi-arówka] potocznie: kobieta zajmująca się public relations, podejmująca działania mające na celu wpływanie na opinię odbiorców
SJP.pl
→ PR (public relations) [czytaj: pi-arowski]; PR-owski, piarowy
SJP.pl
→ PR (public relations) [czytaj: pi-arowy]; PR-owski, piarowski
SJP.pl
teren pokryty piargami
SJP.pl
→ piarżysko, np. pręgowiec piarżyskowy
SJP.pl
pełen piargów, zasypany piargami
SJP.pl
[czytaj: PJAsa] skrót od: Polish Institute of Arts and Sciences of America - Polski Instytut Nauk i Sztuk w Ameryce
Piasa - legendarne stworzenie, przedstawione w malowidle naskalnym przez Indian, na klifie przy brzegach Missisipi. Pierwotne miejsce malunku leżało w hrabstwie Jersey w stanie Illinois, niedaleko obecnego Elsah. Oryginalne malowidło już nie istnieje, jednakże bazując na XIX-wiecznych rycinach i litografiach zrekonstruowano je w Alton w stanie Illinois, na południowy zachód od pierwotnego położenia.
SJP.pl
Wikipedia
twarde, łykowate włókno otrzymywane z pochew liściowych (rzadziej z samych liści) wielu gatunków palm, używane do wyrobu sznurów, mat, wyrobów powroźniczych szczotek, mioteł, pędzli itp.
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Piaski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piaskami, dotyczący Piasków
Piasecki (żeńska forma Piasecka; liczba mnoga: Piaseccy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 19247 osób.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: piasek
SJP.pl
mieszkaniec Piaseczna
SJP.pl
mieszkanka Piaseczna
SJP.pl
1. urządzenie do sypania piasku pod koła pojazdu szynowego, mające na celu zapobiec ślizganiu się;
2. choroba bakteryjna koni i wielbłądów, rzadziej bydła i świń; botriomykoza, botriokokoza;
3. dawny zbiorniczek na piasek do zasypywania świeżo napisanego atramentem tekstu; piaseczniczka;
4. pompa wodna lub powietrzna do oczyszczania przedmiotów za pomocą silnego strumienia piasku;
5. gatunek wieloszczeta; piaskówka, nalepian, piasecznik, arenikola
SJP.pl
Wikipedia
dawny zbiorniczek na piasek do zasypywania świeżo napisanego atramentem tekstu; piasecznica
SJP.pl
1. urządzenie wykorzystywane w papierniach, oczyszczające masę celulozową i wyroby papiernicze z zanieczyszczeń w postaci drobnych okruchów skalnych;
2. gatunek wieloszczeta; piaskówka, piasecznica, nalepian, arenikola
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce (województwo lubelskie);
3. wieś w Polsce (województwo pomorskie)
Piaseczno – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, siedziba powiatu piaseczyńskiego i gminy miejsko-wiejskiej Piaseczno, w sąsiedztwie warszawskiej dzielnicy Ursynów, w odległości około 17 km na południe od centrum Warszawy. Lokalizacja ta wpływa korzystnie na szybki rozwój budownictwa, uruchomienie siedzib wielu zagranicznych przedsiębiorstw (w 2010 r. uznane za najbardziej atrakcyjne miasto dla biznesu według magazynu Forbes), szybki przyrost liczby mieszkańców, itd. Miasto wchodzi w skład aglomeracji warszawskiej.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Piaseczny:
SJP.pl
Wikipedia
żartobliwie: Piaseczno (miasto w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Piaseczno
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Piaseczna, związany z Piasecznem
SJP.pl
Wiktionary
1. szarawożółte ziarenka skalne pokrywające plaże, pustynie, wydmy itp.
2. (zwykle w lm: piaski) teren, ziemia piaszczysta
3. miałka, sypka substancja, przypominająca piasek występujący w naturze; np.: piasek cukrowy, piasek stalowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) luźna skała osadowa złożona z ziaren i okruchów skalnych o rozmiarze od 0,0625 do 2 mm, głównie kwarcu;
(1.2) przen. teren pokryty piaskiem (1.1)
(1.3) przen. substancja podobna do piasku (1.1)
Piasek – skała osadowa, luźna, złożona z niezwiązanych spoiwem ziaren mineralnych, przede wszystkim kwarcu. Wielkość ziaren waha się zależnie od przyjętej klasyfikacji od 0,05 lub 0,063 do 2 mm, gęstość ziaren piasku kwarcowego wynosi około 2,62 g/cm³.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji, uchodzi do Morza Karskiego;
Piasina (ros. Пясина) – rzeka w Kraju Krasnojarskim w Rosji. Jej długość wynosi 818 km, powierzchnia zlewni 182 tys. km². Wypływa z jeziora Piasino. Uchodzi do Zatoki Piasińskiej - części Morza Karskiego.
Jest trzecią największą rzeką w Kraju Krasnojarskim (po Jeniseju i Chatandze) oraz 18. w Rosji.
Rzeka jest żeglowna na odcinku 700 km od ujścia do wsi Kresty, przy ujściu Dudypty. Jednak okres w którym żegluga jest możliwa wynosi jedynie dwa miesiące rocznie.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piasiną, dotyczący Piasiny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: piaskarka
Wiktionary
samochód ciężarowy wyposażony w automatyczne urządzenie do rozsypywania piasku na drogach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mot. samochód techniczny wyposażony w urządzenie do rozsypywania piasku i soli na jezdniach
(1.2) żegl. barka służąca do wydobywania piasku z dna zbiornika wodnego
(1.3) techn. urządzenie do piaskowania
(1.4) zool. zob. piaskarka hiszpańska.
(1.5) zool. zob. piaskarka algierska.
SJP.pl
Wiktionary
samochód ciężarowy wyposażony w automatyczne urządzenie do rozsypywania piasku i soli na drogach; piaskosolarka
SJP.pl
wyodrębniony teren, w którym wydobywa się, oczyszcza, a czasami także przetwarza piasek; piaskownia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odkrywkowa kopalnia piasku
Piaskownia, piaskarnia, kopalnia piasku – miejsce odkrywkowego wydobycia i przetwórstwa piasku lub pospółki.
Po zakończeniu eksploatacji wyrobiska piaskowni mogą zostać zalane wodą, powstają wtedy sztuczne akweny, zwane na Śląsku i w Małopolsce bagrami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przystosowany do prac przy udziale piasku, przygotowany do wydobywania lub przeróbki piasku (np. zakład piaskarski) lub w jakikolwiek inny sposób związany z eksploatacją piasku
SJP.pl
1. robotnik wydobywający piasek z dna rzeki
2. robotnik zatrudniony w zbiorniku i na moście piaskowym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) robotnik zatrudniony przy wydobywaniu piasku
(1.2) robotnik zatrudniony przy piaskowaniu, oczyszczaniu przedmiotów piaskiem
SJP.pl
Wiktionary
1. szarawożółte ziarenka skalne pokrywające plaże, pustynie, wydmy itp.
2. (zwykle w lm: piaski) teren, ziemia piaszczysta
3. miałka, sypka substancja, przypominająca piasek występujący w naturze; np.: piasek cukrowy, piasek stalowy
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ziemie piaszczyste, zazwyczaj rozległe
forma rzeczownika.
(2.1) plural|piasek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
beton z dodatkiem piasku zamiast kruszywa
SJP.pl
piaskogrzeb przylądkowy - gatunek afrykańskiego gryzonia
Piaskogrzeb (Georychus) – rodzaj ssaka z rodziny kretoszczurowatych (Bathyergidae).
SJP.pl
Wikipedia
1. gatunek piaskolubny - gatunek przystosowany do życia w środowisku piaszczystym;
2. tukotuko piaskolubny - gatunek gryzonia
SJP.pl
samochód ciężarowy wyposażony w automatyczne urządzenie do rozsypywania piasku i soli na drogach; piaskarkosolarka
SJP.pl
1. oczyszczać powierzchnię przedmiotów lub nadawać im chropowatość poprzez ścieranie strumieniem piasku wyrzucanego pod dużym ciśnieniem;
2. pokrywać coś warstwą piasku
czasownik
(1.1) techn. oczyszczać powierzchnię czegoś strumieniem drobnego piasku
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piaskować.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przypominający barwą lub budową piasek;
2. zawierający pewną ilość piasku
SJP.pl
zawierający piaskowiec (pospolitą w przyrodzie skałę osadową), wykonany z piaskowca (np. płyta piaskowcowa) lub w jakiś inny sposób związany z piaskowcem
przymiotnik relacyjny
(1.1) zbudowany z piaskowca, zawierający piaskowiec
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Piasków (miasta w Polsce); piaszczanin
SJP.pl
mieszkanka Piasków (miasta w Polsce); piaszczanka
SJP.pl
Wikipedia
1. pospolita w przyrodzie skała osadowa złożona z ziaren kwarcu, skaleni, czasami także innych minerałów połączonych ze sobą spoiwem, najczęściej krzemionkowym;
2. jadalny grzyb z rodziny borowikowatych;
3. roślina z rodziny goździkowatych o niewielkich białych kwiatach;
4. ptak z rzędu mewek siewek, zasiedlający azjatyckie i północnoamerykańskie tundry
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. zwięzła skała osadowa powstała przez scementowanie ziaren piasku spoiwem;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Arenaria|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny goździkowatych;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. nazwa systematyczna|Calidris alba|ref=tak., ptak wędrowny;
(2.2) mikol. rodzaj grzybów z rodziny nazwa systematyczna|Gyroporaceae|ref=tak.;
Piaskowiec – drobnoziarnista skała osadowa. Występuje jako jedna z najczęstszych skał tego typu. Tworzy zwykle warstwy wodonośne. W warstwach piaskowców występują złoża ropy oraz gazu ziemnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. gatunek wieloszczeta; nalepian, piasecznica, piasecznik, arenikola;
2. gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych
SJP.pl
Wikipedia
wyodrębniony teren, w którym wydobywa się, oczyszcza, a czasami także przetwarza piasek; piaskarnia
Piaskownia, piaskarnia, kopalnia piasku – miejsce odkrywkowego wydobycia i przetwórstwa piasku lub pospółki.
Po zakończeniu eksploatacji wyrobiska piaskowni mogą zostać zalane wodą, powstają wtedy sztuczne akweny, zwane na Śląsku i w Małopolsce bagrami.
SJP.pl
Wikipedia
1. niewielki teren pokryty piaskiem, przeznaczony do zabaw dla dzieci;
2. bylina z rodziny traw, o zielonkawych liściach pokrytych meszkiem, najczęściej spotykana na wydmach;
3. rodzaj pompy wykorzystującej powietrze lub wodę do pompowania niewielkich okruchów skalnych i wyrzucania ich na zewnątrz pod dużym ciśnieniem; piasecznica, piaszczarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wydzielone miejsce pokryte lub wypełnione piaskiem, przeznaczone do zabaw dla dzieci;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Ammophila|Host|ref=Ammophila (Poaceae)., roślina z rodziny wiechlinowatych;
(1.3) inform. środowisko testowe w programowaniu komputerowym;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. poszerzenie kanału ściekowego, zatrzymujące przepływ różnego rodzaju zawiesin, takich jak piasek czy popiół;
2. górniczy wagon transportujący piasek
Piaskownik – urządzenie służące do oddzielania żwiru, kamyków i piasku ze ścieków. Najczęściej stosowane jest w pierwszej fazie oczyszczania ścieków (oczyszczanie mechaniczne), zazwyczaj po systemie krat. Podstawowymi typami są:
SJP.pl
Wikipedia
pokryty kolorem piasku o szarym zabarwieniu, w szarym kolorze ze znamionami żółcieni
SJP.pl
pokryty żółcienią o odcieniu charakterystycznym dla piasku, przypominający kolorem piasek
SJP.pl
nazwisko
Piaskowski:
SJP.pl
Wikipedia
1. szarobeżowy, w kolorze piasku;
2. zawierający piasek (np. gleba piaskowa, zegar piaskowy), zrobiony, wykonany z piasku (np. babka piaskowa) lub w jakikolwiek inny sposób związany z piaskiem
przymiotnik
(1.1) zbudowany, stworzony z piasku
(1.2) związany z piaskiem, dotyczący piasku
(1.3) mający kolor piasku
Piaskowy – część wsi Chmielów w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Bodzechów.
W latach 1975–1998 Piaskowy administracyjnie należało do województwa kieleckiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jadalny małż morski; małgiew
SJP.pl
piaśnica czarnoruda - gatunek błonkówki z rodziny nękowatych
Piaśnica (kaszb. Piôsznica, niem. Piasnitz) – rzeka w Polsce północnej (Pobrzeże) na Kaszubach, przepływa przez obszar dwóch powiatów województwa pomorskiego: wejherowskiego i puckiego.
SJP.pl
Wikipedia
→ Piaśnica
SJP.pl
kandydat do tronu polskiego albo król polski z pochodzenia Polak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię legendarnego założyciela dynastii piastowskiej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) hist. monarcha wywodzący się z dynastii piastowskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(3.1) polit. hist. polskie ugrupowanie polityczne o charakterze ludowym działające w latach 1914–1931;
(3.2) polit. współczesne polskie ugrupowanie polityczne o charakterze chadeckim i ludowym założone w roku 2006;
Piast Chościskowic (łac. Past Ckosisconis, Pazt filius Chosisconisu), także Piast Kołodziej, Piast Oracz – legendarny protoplasta dynastii Piastów; ojciec Siemowita, mąż Rzepichy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
część koła lub tarczy (np. sprzęgła) stykająca się z wałem lub osią
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. część koła, w którą mocuje się oś;
Piasta – część koła napędowego, przekładniowego lub innego elementu montowanego na wale lub osi i bezpośrednio go lub ją obejmująca. W piaście instaluje się łożyska (kulkowe lub maszynowe), jeśli połączenie jest ruchowe, lub staje się ona częścią połączenia (wpustowego, wielowypustowego, klinowego, wciskowego).
Najczęściej spotyka się piasty kół (w tym rowerowych) i piasty tłoków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: piąstka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: piąstka
SJP.pl
Wiktionary
niewielka pięść, najczęściej dziecka lub w przenośni o bardzo małej, drobnej twarzy, buzi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pięść
(1.2) mała pięść dziecka
SJP.pl
Wiktionary
wybijać (wybić), odbijać (odbić) piłkę pięścią lub pięściami
SJP.pl
Piastoszyn (niem. Petztin) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Kęsowo, przy trasie kolejowej Tuchola – Chojnice (Linia kolejowa nr 208).
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 546 mieszkańców. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Kęsowo.
We wsi jest przystanek kolejowy Piastoszyn.
Wikipedia
kandydat do tronu polskiego albo król polski z pochodzenia Polak
Piastów – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim. Miasto należy do aglomeracji warszawskiej.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 22 932 mieszkańców, będąc 22. najludniejszym miastem w województwie.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik nieprzechodni
(1.1) podn. opiekować się dzieckiem, troszczyć się o nie
(1.2) podn. chronić, dbać o coś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piastować.
Wiktionary
mieszkaniec Piastowa
SJP.pl
mieszkanka Piastowa
SJP.pl
Wikipedia
członek Polskiego Stronnictwa Ludowego "Piast"
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. hist. członek lub sympatyk Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”
(1.2) potomek Piasta
SJP.pl
Wiktionary
Wikipedia
1. przymiotnik od: Piast (założyciel lub członek dynastii polskiej); piastowy (książkowo)
2. przymiotnik od: Piastów (miasto w Polsce)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piastem lub dynastią Piastów, dotyczący Piasta lub dynastii Piastów
(1.2) związany z Piastowem
SJP.pl
Wiktionary
1. (książkowo) przymiotnik od: Piast (założyciel lub członek dynastii polskiej); piastowski
2. przymiotnik od: piasta
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Piasta
SJP.pl
Wiktionary
drobna moneta będąca w obiegu w Egipcie, Libanie, Sudanie i Syrii
Piastr, piaster, piastra (wł. piastra „cienka metalowa blaszka” od gr. émplastron „tynk”) – moneta używana w kilku krajach Bliskiego Wschodu, współcześnie tamtejsza jednostka monetarna, spotykana tam także pod nazwami gurusz, kurusz, kirsz. Piastrami nazywano też hiszpańskie dolary. Była to także nazwa waluty Indochin Francuskich i grubych monet bitych na Dalekim Wschodzie.
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej: mężczyzna opiekujący się dziećmi
2. urzędnik dworski wychowujący synów królewskich
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. książk. opiekun
(1.2) hist. wczesnopiastowski wysoki urzędnik dworski wychowujący synów królewskich lub książęcych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. niedźwiadek będący pod opieką matki
(2.2) łow. wilk samiec opiekujący się szczeniętami w czasie, gdy rodzice idą na żer
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: kobieta opiekująca się dziećmi; niańka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. kobieta opiekująca się dziećmi
SJP.pl
Wiktionary
Piasutno (dawniej Piassutten, w latach 1938–1945 Seenwalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
nowotwór łagodny (rodzaj oponiaka) rozwijający się w oponach mózgowych
SJP.pl
mieszkaniec Piasków (miasta w Polsce); piaskowianin
SJP.pl
mieszkanka Piasków (miasta w Polsce); piaskowianka
Piaszczanka (biał. Пясчанка; ros. Песчанка) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj pompy wykorzystującej powietrze lub wodę do pompowania niewielkich okruchów skalnych i wyrzucania ich na zewnątrz pod dużym ciśnieniem; piasecznica, piaskownica
Piaszczarka – urządzenie służące do oczyszczania przedmiotów strumieniem piasku.
Wykorzystywana przy odnawianiu elewacji, czyszczeniu belek, matowieniu szkła, grawerowaniu marmuru i elementów dekoracyjnych w betonie lub drewnie. Efekt piaskowania jest podobny do szlifowania, jednak czyszczona powierzchnia jest zazwyczaj o wiele gładsza i nie ma problemów z czyszczeniem trudno dostępnych rogów lub zakrzywień.
SJP.pl
Wikipedia
Piaszczyce – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gomunice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
bardzo płaski, rozległy stożek napływowy powstały w wyniku działalności wód polodowcowych, zbudowany ze żwirów i piasków; zandr; sandr
SJP.pl
stworzony z piasku, zawierający piasek, pokryty piaskiem
przymiotnik
(1.1) usypany z piasku, pełen piasku
SJP.pl
Wiktionary
2 miejscowości:
4 jeziora w Polsce:
Wikipedia
brytyjski granatnik, który w latach 1943-1945 stanowił podstawowe uzbrojenie przeciwpancerne alianckich oddziałów piechoty; Projector Infantry Anti-Tank
SJP.pl
godzina piąta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 5 nad ranem lub po południu
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: piąty
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od piątak
Wiktionary
1. potocznie o monecie mającej wartość pięciu jednostek monetarnych, najczęściej w odniesieniu do pięciozłotówki; piątal;
2. tropikalna, często hodowana w mieszkaniach roślina z rodziny marzannowatych, o charakterystycznych kwiatach zebranych w pęczki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. pięć złotych lub inna moneta o nominale pięć
(1.2) rodzaj miodu pitnego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. uczeń piątej klasy
Piątak – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Suchowola.
Wieś królewska ekonomii grodzieńskiej położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Administracyjnie wsie Piątak i Tablewo tworzą sołectwo Piątak-Tablewo.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Hołodolinie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie o monecie mającej wartość pięciu jednostek monetarnych, najczęściej w odniesieniu do pięciozłotówki; piątak
SJP.pl
mieszkaniec Piątka
SJP.pl
mieszkanka Piątka
SJP.pl
→ Piątek (miasto w Polsce)
SJP.pl
zdrobnienie od: piątka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. zdrobn. od: piątek
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: piąteczka
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: piątka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: piątka
SJP.pl
Wiktionary
piąty dzień tygodnia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce
Piątek (skrót pt. lub piąt.) – dzień tygodnia między czwartkiem a sobotą.
Według normy ISO-8601 jest piątym dniem tygodnia.
W tradycji biblijnej – chrześcijańskiej i żydowskiej, gdzie za pierwszy dzień tygodnia uznawana jest niedziela, piątek jest dniem szóstym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pięterko
SJP.pl
miasto w Rosji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Rosji, w Kraju Stawropolskim, na Przedkaukaziu;
Piatigorsk (ros. Пятигорск) – miasto w południowej Rosji, w Kraju Stawropolskim, na Kaukazie Północnym. Stolica Północnokaukaskiego Okręgu Federalnego. Położone na zboczu góry Maszuk, nad rzeką Podkumok (dopływ Kumy), na wysokości ok. 600 metrów nad poziomem morza.
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, spożywczy, lekki oraz chemiczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Piatigorsk (miasto w Rosji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piatigorskiem, dotyczący Piatigorska
SJP.pl
Wiktionary
1. cyfra oznaczająca liczbę pięć;
2. pięć osób;
3. coś co jest przeznaczone dla pięciu osób;
4. karta do gry lub cokolwiek oznaczone cyfrą pięć;
5. pięć oczek na kostce domina, pięć punktów na kostce do gry, pięć poprawnych skreśleń w totolotka;
6. ocena bardzo dobra, wysoka ocena szkolna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa cyfry 5
(1.2) ocena w polskich szkołach, niegdyś najwyższa, obecnie druga po najwyższej
(1.3) to, co ma numer 5, jest oznaczone liczbą 5, np. dom, autobus, bieg (w skrzyni biegów)
(1.4) coś, czego jest 5, całość składająca się z 5 elementów, jednostek itp.
(1.5) środ. kolej. lokomotywa serii EP05
(1.6) slang. pot. gest przybijania piątki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: uczeń o bardzo dobrych ocenach; piątkowicz
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: fascynacja Krzysztofem Piątkiem, polskim piłkarzem
SJP.pl
Piątkowice (niem. Rothhaus)– wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Łambinowice.
W latach 1954–1961 wieś była siedzibą gromady Piątkowice, po jej zniesieniu w gromadzie Jasienica Dolna.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
potocznie: uczeń o bardzo dobrych ocenach; piątkarz
SJP.pl
SJP.pl
Piątkowiec – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Wadowice Górne.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 984.
Wikipedia
wieś sołecka w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim
Piątkowisko – wieś sołecka w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Pabianice.
Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego, własność krakowskiej kapituły katedralnej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
osoby o nazwisku Piątkowski:
SJP.pl
Wikipedia
1. charakterystyczny dla piątku, związany z piątym dniem tygodnia (np. nabożeństwa piątkowe);
2. bazujący na pięciu częściach (np. matematyczny układ piątkowy), charakterystyczny dla piątki, powiązany z tą liczbą;
3. zdolny do uzyskania piątki, oceny bardzo dobrej (np. uczeń piątkowy)
przymiotnik
(1.1) właściwy piątkowi; dziejący się w piątek
(1.2) dotyczący piątki (jako liczby)
(1.3) dotyczący piątki (jako oceny w szkole)
SJP.pl
Wiktionary
1. gmina wiejska w Polsce;
2. część Legnicy
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Piątnica, Piątnica Poduchowna, Piątnica Włościańska
SJP.pl
uczeń piątej klasy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. uczeń piątej klasy
SJP.pl
Wiktionary
uczennica piątej klasy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. uczennica piątej klasy
SJP.pl
Wiktionary
zawodnik grający w piątej lidze
SJP.pl
należący do piątej ligi, rozgrywany przez tę ligę
SJP.pl
piętro
SJP.pl
pieszczotliwie: piątek; piąteczek
SJP.pl
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 5
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 5
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po czwartym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) piąta: godzina piąta
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w północno-wschodnich Włoszech;
Piawa (wł. Piave, łac. Plavis) – rzeka w północno-wschodnich Włoszech. Jej długość to 220 km.
Źródło w Alpach przy granicy z Austrią, płynie w kierunku południowo-wschodnim i kończy swój bieg w Zatoce Weneckiej Morza Adriatyckiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: piacca] plac, rynek, targ
SJP.pl
Wikipedia
oszustwo; blaga
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) spożywać płyny
(1.2) o obuwiu lub ubraniu: uwierać
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) pić (1.1) alkohol, również nałogowo
SJP.pl
Wiktionary
dawniej:
1. dzienna racja żywności dla żołnierza;
2. bezpłatny dowóz żywności dla wojska;
3. wulgarnie: srom; picza, pinda
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zaburzenie psychiczne polegające na spożywaniu substancji niejadalnych;
(1.2) przest. pasza (pożywienie przeznaczone dla zwierząt gospodarskich)
(1.3) przest. prowiant dla wojska (żywność, zapasy żywności)
(1.4) wulg. gwara. zob. picza.
Pica (wym. /ˈpʲika/, z łac. pica „sroka”) – zaburzenie psychiczne polegające na spożywaniu substancji niejadalnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pikadijo albo pikadilio] potrawa hiszpańska z mielonego mięsa i warzyw
Picadillo – danie charakterystyczne dla kuchni meksykańskiej, kubańskiej i hiszpańskiej. Znane ponadto w całej Ameryce Łacińskiej i na Filipinach (w tym ostatnim kraju nazywane giniling).
Przyrządzane jest z mielonego mięsa (wołowiny), warzyw i owoców: pomidorów, papryki, cebuli, ziemniaków i bananów, z dodatkiem przypraw: czosnku, pieprzu, majeranku, goździków, cynamonu, tymianku i rodzynek. Przed podaniem danie można posypać płatkami migdałów. Podaje się je z tortillami, ryżem lub pieczywem. Może być nadzieniem naleśników lub tacos. Dobór przypraw i składników jest bardzo różny i zależy od regionu przyrządzania.
SJP.pl
Wikipedia
samochód typu Kia Picanto
SJP.pl
[czytaj: pikareska] romans awanturniczy, należący do literatury ludowo-mieszczańskiej, w którym przedstawienie losów przedsiębiorczego i przebiegłego włóczęgi-oszusta służy ukazaniu satyrycznego obrazu epoki; pikareska, powieść łotrzykowska
Powieść łotrzykowska, powieść pikarejska, szelmowska (hiszp. novela picaresca) – romans awanturniczy przedstawiający losy przebiegłego i pomysłowego włóczęgi-oszusta, ukazujący zarazem satyryczny obraz epoki.
Za pierwowzór powieści łotrzykowskiej uważa się anonimową hiszpańską powieść pt. Łazik z Tormesu.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pikaro] postać łotra, włóczęgi, pojawiająca się w picarescach (hiszpańskich romansach awanturniczych, należących do literatury ludowo-mieszczańskiej)
SJP.pl
[czytaj: pikasso] nazwisko, m.in. Pablo Picasso (właściwie Picasso Ruiz Blasco; 1881-1973) - hiszpański malarz, grafik i rzeźbiarz
Pablo Ruiz Picasso (ur. 25 października 1881 w Maladze, zm. 8 kwietnia 1973 w Mougins) – hiszpański malarz, rzeźbiarz, rysownik, grafik, ceramik oraz poeta, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. Wraz z Georges'em Braquem twórca nurtu malarstwa zwanego kubizmem.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pikassowski] charakterystyczny dla sztuki Picassa, taki, jak w obrazach Picassa (np. styl picassowski), często w odniesieniu do nieregularności, nietypowości w kształcie czegoś
SJP.pl
[czytaj: piKAR, w odmianie: Piccarda - czytaj: piKARda itd.] nazwisko, m.in. Auguste Piccard (1884-1962) - szwajcarski badacz stratosfery i głębin morskich
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pikolo]
1. rodzaj niewielkiego fletu poprzecznego, o bardzo szerokim zakresie wysokich dźwięków; pikolo, pikulina;
2. szampan bezalkoholowy marki Piccolo
SJP.pl
[czytaj: pikolo]
1. rodzaj niewielkiego fletu poprzecznego, o bardzo szerokim zakresie wysokich dźwięków; pikolo, pikulina;
2. szampan bezalkoholowy marki Piccolo
Piccolo – z (wł.) – mały, może oznaczać również
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: kłamca, oszust
SJP.pl
→ picer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pichcić.
Wiktionary
potocznie: przygotowywać potrawy, gotować; kucharzyć, kuchcić, pitrasić, kucharzować
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pot. przygotowywać potrawy
czasownik zwrotny pichcić się
(2.1) gw-pl|Kresy. guzdrać się
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Pichorowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.
W latach 1954–1959 wieś była siedzibą gromady Pichorowice, po jej zniesieniu w gromadzie Ujazd Górny.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Wikipedia
olejek pichtowy - leczniczy olejek eteryczny otrzymywany z młodych pędów sosny syberyjskiej lub jodły
SJP.pl
to, co nadaje się do picia, ogólnie o jakimś napoju, płynie, najczęściej pozwalającym na ugaszenie pragnienia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spożywanie płynów
(1.2) pot. nadużywanie alkoholu
(1.3) pot. napój
SJP.pl
Wiktionary
środowiskowo: okres w życiu, kiedy ktoś nadużywa alkoholu
SJP.pl
samochód półciężarowy z platformą bagażową w miejscu tylnych siedzeń; pickup, pikap
SJP.pl
[czytaj: piker] rodzaj specjalistycznej wędki do połowu z gruntu, z koszyczkiem zanętowym lub sprężyną
Feeder – metoda stosowana w wędkarstwie. Polega na zastosowaniu koszyczka zanętowego i drgającej szczytówki. Zamiast drgającej szczytówki można zastosować specjalne bombki, które zawiesza się na żyłkę pomiędzy przelotkami wędziska. Po pociągnięciu przynęty przez rybę bombka unosi się lub opada. Można też stosować elektroniczny sygnalizator brań. Żyłkę wkłada się w specjalne miejsce, podczas brania sygnalizator wydaje dźwięk oraz świeci, niektóre posiadają kilkadziesiąt różnych tonów, a inne pamięć ostatniego brania. Sygnalizatorów tych używa się jednak zasadniczo przy połowie większych ryb karpiowatych, np. karpi. Dobrym sposobem na zapobiegnięciu splątywania się zestawu jest zastosowanie tzw. rurki antysplątaniowej. Wędkowanie feederowe wymaga odpowiedniego przygotowania i sprzętu.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pikelbol] dyscyplina sportowa wywodząca się z gier rakietowych, łącząca elementy tenisa, ping ponga i badmintona
SJP.pl
→ pickleball [czytaj: pikylbolowy]
SJP.pl
samochód półciężarowy z platformą bagażową w miejscu tylnych siedzeń; pick-up, pikap
Pick-up (ang. tu: zabrać, podwieźć), pikap – typ nadwozia dostawczego lub terenowego samochodu osobowego, charakteryzujący się skrzynią ładunkową znajdującą się zaraz za kabiną pasażerską.
Kabina może być:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pikłik] bohater powieści Karola Dickensa
SJP.pl
[czytaj: piknik] samochód typu Toyota Picnic
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: zimno, mróz
SJP.pl
potocznie:
1. kłamać, mówić nieprawdę; bujać, blagować, bajerować;
2. starannie czyścić; pucować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. upiększanie, mycie, ozdabianie
(1.2) pot. kłamanie, wypowiadanie się niezgodnie z prawdą
(1.3) hist. wojsk. zaopatrywanie wojska w żywność i paszę drogą rekwizycji
Wiktionary
[czytaj: piktorial] fotografia lub seria fotografii, na których model lub modelka są nadzy lub prawie nadzy; piktorial
SJP.pl
lekceważąco: zwrot wyrażający niedowierzanie w to, o czym jest mowa, zwykle w wyrażeniu: picu-picu, mój dziedzicu; picu, picu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Abchazji, położone nad Morzem Czarnym, przy ujściu rzeki Bzyp;
Picunda (abch. Пиҵунда, gruz.: ბიჭვინთა, Biczwinta, ros. Пицунда) – miasto w Abchazji w rejonie Gagra. Położone jest nad Morzem Czarnym, przy ujściu rzeki Bzyp, na wyraźnie wychodzącym w morze cyplu.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie, lekceważąco:
1. osoba zmyślająca, opowiadająca niestworzone, ubarwione historie;
2. osoba, która przesadnie dba o swój wygląd; picuś-glancuś, modniś, strojniś;
3. dawniej: mężczyzna zadający się z kobietami lekkich obyczajów; dziwkarz
SJP.pl
potocznie, żartobliwie lub ironicznie o osobie, która przesadnie dba o swój wygląd
SJP.pl
picz, pinda; wulgarnie:
1. srom;
2. wyzwisko stosowane do kobiety
SJP.pl
picz, pinda; wulgarnie:
1. srom;
2. wyzwisko stosowane do kobiety
SJP.pl
wulgarnie o żeńskim narządzie płciowym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. żeński narząd rozrodczy
(1.2) wulg. pogard. kobieta
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. wypiek z ciasta drożdżowego, zwykle o łódkowatym kształcie z różnymi dodatkami, np. mięsnymi i warzywnymi; tradycyjne danie kuchni tureckiej
Wiktionary
[czytaj: pidżin] język międzynarodowy o uproszczonej morfologii i składni, używany jako język handlowy; pidżin, pidżyn
Pidgin (dawniej Gaim) – wieloplatformowy komunikator internetowy, obsługujący szereg protokołów transmisyjnych. Pidgin jest wolnym oprogramowaniem, dostępnym na warunkach GNU GPL.
Pidgin został stworzony przez Marka Spencera dla systemów uniksowych, jednak obecnie jest dostępny także dla systemów Windows, MacOS, SkyOS i Qt Extended (dla urządzeń PDA).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. najwyższy szczyt Cejlonu;
Pidurutalagala (inaczej Mount Pedro) – najwyższy szczyt Sri Lanki o wysokości bezwzględnej 2524 m n.p.m., położony około 90 km na wschód od stolicy kraju – Sri Dźajawardanapura Kotte, tuż za miastem Nuwara Eliya. Współrzędne geograficzne góry: 7° 00' N; 80° 47' E. Najbliższy szczyt o większej wysokości znajduje się 539 km na północny zachód od Pidurutalagali i jest to Anai Mudi w Ghatach Zachodnich.
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzale: kurtka, marynarka
SJP.pl
strój przeznaczony do spania lub odpoczynku, składający się z luźnych spodni i bluzy albo spodenek i koszulki; piżama; pyjama (rzadko)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. piżama.
Piżama (pidżama) – ubiór nocny, nakładany do snu, składający się z dwóch części: bluzy (często rozpinanej) i spodni. Piżama ma zwykle luźny, swobodny krój. Piżamy są na ogół wykonywane z bawełny, często z bawełnianego trykotu lub flaneli. Materiałem na bardziej eleganckie piżamy bywa też satyna, także jedwabna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: pidżama; piżamka
SJP.pl
związany w jakiś sposób z pidżamą (np. komplet pidżamowy, zestaw pidżamowy), odnoszący się do pidżamy; piżamowy
SJP.pl
język międzynarodowy o uproszczonej morfologii i składni, używany jako język handlowy; pidgin; pidżyn
Języki pidżynowe (pidgin, pidżyn) – języki pomocnicze o uproszczonej budowie strukturalnej, a także o ograniczonym słownictwie, powstałe na bazie dwóch (lub więcej) języków. Nazwa „pidżyn”, według jednej z propozycji, pochodzi od chińskiej wymowy angielskiego słowa business („biznes”).
SJP.pl
Wikipedia
związany z pidżinem (pidginem, pidżynem, językiem międzynarodowym o uproszczonej morfologii i składni, używanym jako język handlowy); pidżynowy
SJP.pl
język międzynarodowy o uproszczonej morfologii i składni, używany jako język handlowy; pidgin; pidżin
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zob. język pidżynowy.
Języki pidżynowe (pidgin, pidżyn) – języki pomocnicze o uproszczonej budowie strukturalnej, a także o ograniczonym słownictwie, powstałe na bazie dwóch (lub więcej) języków. Nazwa „pidżyn”, według jednej z propozycji, pochodzi od chińskiej wymowy angielskiego słowa business („biznes”).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z pidżinem (pidginem, pidżinem, językiem międzynarodowym o uproszczonej morfologii i składni, używanym jako język handlowy); pidżinowy
SJP.pl
[czytaj: paj] amerykańskie okrągłe ciasto z nadzieniem owocowym albo mięsnym
Anglia:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
skrót w funkcji przymiotnika
(1.1) = jęz. praindoeuropejski
Wiktionary
rzadkie zaburzenie rozwojowe związane z dysfunkcją melanocytów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. zaburzenie rozwojowe związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem melanocytów;
Piebaldyzm (ang. piebaldism) – rzadkie zaburzenie rozwojowe, związane z dysfunkcją melanocytów. Typowymi objawami są biały kosmyk włosów nad czołem i plamy o małej zawartości barwnika – melaniny - na skórze czoła, brwi, podbródka, klatki piersiowej, brzucha lub kończyn. Granice plam są hiperpigmentowane (mocno zabarwione). Niekiedy stwierdza się różnobarwność tęczówki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. poddawać produkt żywnościowy działaniu ognia (wysokiej temperatury w piekarniku);
2. parzyć, palić, doskwierać;
3. wywoływać piekący ból; palić
liczebnik główny (porządkowy: piąty • zbiorowy: pięcioro)
(1.1) mat. liczba 5
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) mat. cyfra 5
(2.2) pot. jedna z ocen w czterostopniowej i sześciostopniowej szkolnej skali ocen, ocena bardzo dobra
forma rzeczownika.
(3.1) rzad. D. lm. od: pięcie (się)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pieńdziesiąt] liczebnik oznaczający liczbę 50
liczebnik główny
(1.1) 50
SJP.pl
Wiktionary
banknot o wartości pięćdziesięciu złotych lub rzadziej o innej jednostce płatniczej, której wartość oznaczona jest liczbą 50
SJP.pl
1. grupa pięćdziesięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 50;
3. pięćdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liczba 50
(1.2) grupa 50 osób lub rzeczy
(1.3) osiągnięcie wieku 50 lat
(1.4) coś, co oznaczone jest liczbą 50
(1.5) pot. prędkość pięćdziesięciu kilometrów na godzinę
(1.6) pot. banknot o nominale pięćdziesięciu (złotych, euro, dolarów itd.); kwota tej wysokości
(1.7) pot. kobieta w wieku 50 lat
(1.8) pot. coś o objętości 50 ml
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą pięćdziesiąt, dotyczący liczby pięćdziesiąt
Wiktionary
dzień w kalendarzu żydowskim, mający upamiętnić zstąpienie Boga na górę Synaj po pięćdziesięciu dniach od wyjścia Izraelitów z Egiptu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. bibl. w judaizmie: święto obchodzone 6 dnia miesiąca siwan, upamiętniające nadanie Tory
(1.2) kult. rel. w chrześcijaństwie: święto obchodzone pięćdziesiąt dni po Wielkanocy, w którym wspomina się zstąpienie Ducha Świętego na Maryję i Apostołów
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 50
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od pięćdziesiąt
SJP.pl
Wiktionary
moneta o nominale pięćdziesięciu centów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta o nominale pięćdziesięciu centów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący pięćdziesiąt centów, mający wartość pięćdziesięciu centów
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt cztery lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięcioczterolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt cztery lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięcioczterolatek
Wiktionary
1. trwający pięćdziesiąt cztery lata; przypadający za pięćdziesiąt cztery lata;
2. będący w wieku pięćdziesięciu czterech lat, mający pięćdziesiąt cztery lata
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt cztery lata
(1.2) trwający pięćdziesiąt cztery lata
SJP.pl
Wiktionary
1. trwający pięćdziesiąt dwa lata i pół roku; przypadający za pięćdziesiąt dwa lata i pół roku;
2. będący w wieku pięćdziesięciu dwóch lat i pół roku, mający pięćdziesiąt dwa lata i pół roku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt dwa lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciodwulatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt dwa lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciodwulatek
Wiktionary
mający pięćdziesiąt dwa lata, trwający pięćdziesiąt dwa lata itp.
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt dwa lata
(1.2) trwający pięćdziesiąt dwa lata
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt dziewięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciodziewięciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt dziewięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciodziewięciolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt dziewięć lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt dziewięć lat
Wiktionary
1. mający wartość pięćdziesięciu funtów;
2. ważący pięćdziesiąt funtów
SJP.pl
trwający pięćdziesiąt godzin
SJP.pl
moneta o nominale pięćdziesięciu groszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta, której wartość wynosi pięćdziesiąt groszy
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość pięćdziesięciu groszy
przymiotnik
(1.1) mający wartość pięćdziesięciu groszy, kosztujący pięćdziesiąt groszy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt jeden lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciojednolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt jeden lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciojednolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt jeden lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt jeden lat
Wiktionary
mający pięćdziesiąt kilka lat, trwający pięćdziesiąt kilka lat itp.; pięćdziesięciokilkuletni
SJP.pl
mający pięćdziesiąt kilka lat, trwający pięćdziesiąt kilka lat itp.; pięćdziesięciokilkoletni
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający pięćdziesiąt kilka lat
SJP.pl
Wiktionary
1. ważący 50 kilogramów;
2. przeznaczony na 50 kilogramów czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wartość/liczący/wynoszący 50 koron
Wiktionary
SJP.pl
powtarzający się pięćdziesiąt razy
SJP.pl
mężczyzna mający pięćdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba w wieku 50-59 lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca 50-59 lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciolatka
SJP.pl
Wiktionary
kobieta mająca pięćdziesiąt lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciolatek
SJP.pl
Wiktionary
mężczyzna mający pięćdziesiąt lat
SJP.pl
1. okres pięćdziesięciu lat;
2. pięćdziesiąta rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres pięćdziesięciu lat
(1.2) pięćdziesiąta rocznica
SJP.pl
Wiktionary
mający pięćdziesiąt lat
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający pięćdziesiąt minut
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt osiem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięcioośmiolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt osiem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięcioośmiolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt osiem lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt osiem lat
Wiktionary
1. składający się z pięćdziesięciu osób;
2. przeznaczony dla pięćdziesięciu osób
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający pięćdziesiąt kilka lat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) numizm. moneta o nominale pięćdziesięciu pensów
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący pięćdziesiąt pensów, mający wartość pięćdziesięciu pensów
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciopięciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt pięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciopięciolatek
Wiktionary
1. okres pięćdziesięciu pięciu lat;
2. pięćdziesiąta piąta rocznica czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt pięć lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt pięć lat
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 50, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 50
SJP.pl
Wiktionary
mający pięćdziesiąt siedem lat i pół roku, trwający pięćdziesiąt siedem lat i pół roku itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt siedem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciosiedmiolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt siedem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciosiedmiolatek
Wiktionary
1. trwający pięćdziesiąt siedem lat; przypadający za pięćdziesiąt siedem lat;
2. będący w wieku pięćdziesięciu siedmiu lat, mający pięćdziesiąt siedem lat
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt siedem lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt siedem lat
SJP.pl
Wiktionary
1. mający pięćdziesiąt stopni (w jakiejś skali);
2. mający pięćdziesiąt stopni, etapów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt sześć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciosześciolatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt sześć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciosześciolatek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt sześć lat
(1.2) trwający pięćdziesiąt sześć lat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający pięćdziesiąt trzy lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięćdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięćdziesięciotrzylatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt trzy lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięćdziesięciotrzylatek
Wiktionary
mający pięćdziesiąt trzy lata, trwający pięćdziesiąt trzy lata itp.
przymiotnik
(1.1) mający pięćdziesiąt trzy lata
(1.2) trwający pięćdziesiąt trzy lata
SJP.pl
Wiktionary
banknot o nominale pięćdziesięciu złotych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta lub banknot którego wartość wynosi pięćdziesiąt złotych
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość pięćdziesięciu złotych
przymiotnik
(1.1) mający wartość pięćdziesięciu złotych
(1.2) wynoszący pięćdziesiąt złotych
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Piechanin (pol. hist. Piechinino) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Czempiń.
Wikipedia
Piechcin (niem. Hansdorf bei Pakosch) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Barcin, na północno-wschodnim skraju Pojezierza Gnieźnieńskiego, 44 km od Bydgoszczy, 16 km od Inowrocławia, 9 km od Barcina i 4 km od Pakości (droga wojewódzka nr 251), w obrębie regionu historyczno-etnograficznego zwanego Pałukami. Wieś jest siedzibą sołectwa Piechcin, w którego skład wchodzi również Aleksandrowo. Przez Piechcin przebiega trasa linii kolejowej (Inowrocław-Pakość-Barcin-Żnin), była na niej stacja, a obecnie bocznica Piechcin.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
SJP.pl
→ piechociarz; piechotny, pieszy
SJP.pl
potocznie: żołnierz piechoty; piechociniec, piechociński, piechotny, piechur
SJP.pl
Piechocice (niem. Piechotzütz, 1936–1945 Pechwalde) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Korfantów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
środowiskowo: żołnierz piechoty; piechociarz, piechociński, piechotny, piechur
SJP.pl
środowiskowo: żołnierz piechoty; piechociarz, piechociniec, piechotny, piechur
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o nazwisku Piechocki:
SJP.pl
Wikipedia
oddział wojskowy składający się z piechurów, których zadaniem jest podjęcie walki w najbliższej styczności z wrogiem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. rodzaj wojsk walczących pieszo i w bliskim kontakcie z nieprzyjacielem;
(1.2) tylko w formach piechotą, na piechotę, tożsamymi z przysłówkiem pieszo
(1.3) daw. gwara. więz. drób
Piechota (daw. infanteria) – rodzaj wojsk prowadzący walkę pieszo (dawniej również przemieszczający się pieszo). Podstawowy składnik sił zbrojnych od starożytności po współczesność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
piechotek leśny, piechotek błotny - gatunki owada z rodziny świerszczowatych
SJP.pl
piechotek leśny, piechotek błotny - gatunki owada z rodziny świerszczowatych
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: pieszy
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
Piechowice (niem. Petersdorf) – miasto w Polsce, na Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim.
W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Piechowice. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Piechowice
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piechowicami, dotyczący Piechowic
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Piechowicz:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Piechowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Piechowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
nazwisko
Osoby o nazwisku Piechowski:
SJP.pl
Wikipedia
dziś tylko w wyrażeniach: piechtą, na piechtę, piechty - poruszając się jedynie na własnych nogach; na piechotę, piechotą, pieszo
SJP.pl
piechotny, pieszy;
1. potocznie: osoba idąca na własnych nogach; turysta, podróżnik, wędrownik, wędrowiec;
2. żołnierz piechoty; piechociarz, piechociński, piechociniec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba chodząca pieszo
(1.2) wojsk. żołnierz piechoty
Piechota (daw. infanteria) – rodzaj wojsk prowadzący walkę pieszo (dawniej również przemieszczający się pieszo). Podstawowy składnik sił zbrojnych od starożytności po współczesność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
piechotny, pieszy;
1. potocznie: osoba idąca na własnych nogach; turysta, podróżnik, wędrownik, wędrowiec;
2. żołnierz piechoty; piechociarz, piechociński, piechociniec
SJP.pl
→ piechur
SJP.pl
→ piechur
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie o utworze pięcioaktowym (złożonym z pięciu aktów) przeznaczonym do odegrania na scenie
SJP.pl
o utworze scenicznym: mający pięć aktów
SJP.pl
składający się z pięciu arkuszy, wydrukowany na pięciu arkuszach itp.
SJP.pl
mający powierzchnię pięciu arów
SJP.pl
złożony z pięciu atomów
SJP.pl
mający pięć barw; pięciokolorowy
SJP.pl
1. o mechanizmie napędowym: mający pięć biegów;
2. o pojeździe: wyposażony w mechanizm napędowy o pięciu biegach
SJP.pl
mający pięć biegunów
SJP.pl
1. zawierający pięć bitów;
2. działający w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości pięciu bitów
SJP.pl
SJP.pl
dotyczący pięcioboku, mający pięć boków, ograniczony pięcioma płaszczyznami itp.
SJP.pl
sportowiec trenujący pięciobój (dyscyplinę sportową złożoną z pięciu konkurencji, obecnie obejmującą jazdę konną z przeszkodami, szermierkę na szpady, strzelanie z pistoletu, bieg przełajowy oraz pływanie kraulem)
SJP.pl
kobieta trenująca pięciobój (dyscyplinę sportową złożoną z pięciu konkurencji, obecnie obejmującą jazdę konną z przeszkodami, szermierkę na szpady, strzelanie z pistoletu, bieg przełajowy oraz pływanie kraulem)
SJP.pl
dyscyplina sportowa złożona z pięciu konkurencji; pentatlon
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. dyscyplina sportowa, która składa się z pięciu części;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pięciobojem, dotyczący pięcioboju
SJP.pl
Wiktionary
figura płaska ograniczona pięcioma odcinkami o wspólnych wierzchołkach, a w przypadku pięcioboku foremnego także o równych długościach
Pięciokąt (pięciobok) – wielokąt o pięciu bokach. Każdy pięciokąt ma pięć przekątnych. Szczególnym przypadkiem pięciokąta jest pięciokąt foremny.
SJP.pl
Wikipedia
charakteryzujący się strzeleniem pięciu bramek
SJP.pl
mający długość pięciu cali
SJP.pl
moneta o nominale pięciu centów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta o nominale pięciu centów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący pięć centów, mający wartość pięciu centów
Wiktionary
mający długość pięciu centymetrów, wynoszący pięć centymetrów
SJP.pl
dawniej: deska o grubości pięciu ćwierci cala
SJP.pl
składający się z pięciu cyfr
przymiotnik
(1.1) składający się z pięciu cyfr, mający pięć cyfr
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) techn. mający pięć cylindrów
Wiktionary
składający się z pięciu części
SJP.pl
złożony z pięciu członów (np. pociąg pięcioczłonowy, tiazol pięcioczłonowy), mający pięć części razem tworzących całość
przymiotnik
(1.1) liczący pięć członów, składający się z pięciu członów
SJP.pl
Wiktionary
składający się z pięciu dań
SJP.pl
potocznie o czymś, co odbywa się wciągu pięciu dni, obejmuje pięć dni następujących po sobie
SJP.pl
mający pięć dni, trwający pięć itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający pięć dni
(1.2) będący w wieku pięciu dni
SJP.pl
Wiktionary
moneta lub banknot o nominale pięciu dolarów
SJP.pl
mający wartość pięciu dolarów
SJP.pl
mający pięć dróg
SJP.pl
mający pięcioro drzwi
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający pięcioro drzwi
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
złożony z pięciu części, dzielący się na pięć części
SJP.pl
akord składający się z pięciu różnych dźwięków
Pięciodźwięk – akord złożony z pięciu dźwięków. Bazuje na trójdźwięku z dodanymi kolejnymi dwiema tercjami. Odległością między pierwszym a piątym dźwiękiem jest interwał nony, dlatego nazywany jest też akordem nonowym.
SJP.pl
Wikipedia
zawierający pięć elementów, dzielący się na pięć elementów, złożony z pięciu członów, części tworzących razem całość
przymiotnik
(1.1) składający się z pięciu elementów
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w pięciu etapach, fazach
Wiktionary
składający się z pięciu etapów
przymiotnik
(1.1) składający się z pięciu etapów
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość 5 euro
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w pięciu fazach, etapach
Wiktionary
1. składający się z pięciu faz, etapów;
2. działający w układzie odpowiednich pięciu prądów przemiennych
przymiotnik
(1.1) składający się z pięciu faz, etapów
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość pięciu franków
SJP.pl
mający pięć funkcji
SJP.pl
moneta o nominale pięciu funtów, warta pięć funtów
SJP.pl
1. mający wartość pięciu funtów;
2. ważący pięć funtów
SJP.pl
trwający pięć godzin
przymiotnik
(1.1) trwający pięć godzin
(1.2) będący w wieku pięciu godzin
SJP.pl
Wiktionary
1. ważący 5 gramów;
2. przeznaczony na 5 gramów czegoś
SJP.pl
moneta o wartości pięciu groszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta, której wartość wynosi pięć groszy
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość pięciu groszy
przymiotnik
(1.1) mający wartość pięciu groszy, kosztujący pięć groszy
SJP.pl
Wiktionary
składający się z pięciu głosów
SJP.pl
mający pięć głów
SJP.pl
a) będący wielkości pięciu hektarów;
b) posiadający pięć hektarów ziemi (np. rolnik pięciohektarowy)
SJP.pl
wykorzystujący pięć igieł
SJP.pl
trwający pięć i pół godziny
SJP.pl
mający pięć lat i pół roku
SJP.pl
liczący pięć i pół miliona czegoś
SJP.pl
składający się z pięciu izb
SJP.pl
mający w składzie pięć jajek
SJP.pl
1. posługujący się pięcioma językami;
2. napisany w pięciu językach;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się pięcioma językami
przymiotnik
(1.1) posługujący się pięcioma językami
(1.2) napisany w pięciu językach
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pięciokąt
Wiktionary
mający pięć kanałów
SJP.pl
ważący pięć karatów
SJP.pl
mający pięć kartek
SJP.pl
figura płaska ograniczona pięcioma odcinkami o wspólnych wierzchołkach, a w przypadku pięcioboku foremnego także o równych długościach; pięciobok
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielokąt mający pięć boków;
Pięciokąt (pięciobok) – wielokąt o pięciu bokach. Każdy pięciokąt ma pięć przekątnych. Szczególnym przypadkiem pięciokąta jest pięciokąt foremny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
mający pięć kątów; pentagonalny
przymiotnik
(1.1) taki, który ma pięć kątów
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć kieszeni
SJP.pl
1. ważący 5 kilogramów;
2. przeznaczony na 5 kilogramów czegoś
SJP.pl
mający długość pięciu kilometrów, wynoszący pięć kilometrów
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wielkość (długość) pięciu kilometrów
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: pięciokilogramowy
SJP.pl
o liściach, owocach, torebkach nasiennych: podzielony na pięć części
SJP.pl
ktoś, kto ukończył pięć klas
SJP.pl
SJP.pl
potocznie: szkoła mająca pięć klas
SJP.pl
obejmujący pięć klas, mający pięć klas
SJP.pl
mający pięć kolorów; pięciobarwny
SJP.pl
mający pięć kolumn
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który składa się z pięciu kolumn
SJP.pl
Wiktionary
składający się z pięciu komórek
SJP.pl
mający pięć komór
SJP.pl
złożony z pięciu komponentów, elementów, składników
SJP.pl
mający pięć kondygnacji
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma pięć kondygnacji
SJP.pl
Wiktionary
1. o pojeździe: zaprzężony w pięć koni;
2. o silniku: mający moc pięciu koni mechanicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta o nominale 5 koron
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający wartość/liczący/wynoszący 5 koron
Wiktionary
mający pięć kół
przymiotnik
(1.1) taki, który ma pięć kół
SJP.pl
Wiktionary
oktawa pięciokreślna - jedna z oktaw (dźwięki oznaczane małymi literami z piątką arabską w górnym indeksie)
SJP.pl
pięć razy; pięćkroć, pięciokrotnie
przysłówek
(1.1) przest. dziś książk. pięć razy
SJP.pl
Wiktionary
szubarga pięciokropka - gatunek stonki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pięć razy
Wiktionary
powtarzalność dotycząca pięciu następujących zaraz po sobie zdarzeń, fragmentów lub cykli
SJP.pl
powtarzający się pięć razy
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się pięć razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś pięć razy
(1.3) pięć razy większy bądź mniejszy od czegoś
SJP.pl
Wiktionary
cykl pięciu utworów literackich stworzonych przez jednego autora i odpowiednio powiązanych ze sobą tematycznie; pentalogia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) rel. zbiór pięciu świętych ksiąg judaizmu składających się na Torę
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zwierzę mające pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopiec mający pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od pięciolatka
SJP.pl
Wiktionary
1. dziewczynka albo samica zwierząt mająca pięć lat
2. okres objęty planowaniem gospodarczym, obejmujący (przynajmniej teoretycznie) pięć lat; pięciolecie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczynka mająca pięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięć lat
(1.3) pięcioletni okres objęty planem gospodarczym;
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od pięciolatek
Pięciolatka, pięcioletni plan rozwoju gospodarki narodowej (ros. пятилетка, пятилетний план развития народного хозяйства) – nazwa planów gospodarczych ZSRR począwszy od roku 1928.
Pierwsza pięciolatka (1928–1932) miała na celu zlikwidowanie własności prywatnej (kładąc kres polityce NEP-u) oraz rozwój przemysłu ciężkiego i rolniczego. O ile – według władz radzieckich – powiódł się plan rozwoju przemysłu ciężkiego, to skutkiem kolektywizacji była klęska głodu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dziewczynka albo samica zwierząt mająca pięć lat
2. okres objęty planowaniem gospodarczym, obejmujący (przynajmniej teoretycznie) pięć lat; pięciolecie
SJP.pl
1. okres pięciu lat;
2. okres objęty planowaniem gospodarczym, obejmujący (przynajmniej teoretycznie) pięć lat; pięciolatka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres pięciu lat
(1.2) piąta rocznica czegoś
SJP.pl
Wiktionary
1. trwający pięć lat; przypadający za pięć lat;
2. będący w wieku pięciu lat, mający pięć lat
przymiotnik
(1.1) mający pięć lat
(1.2) trwający pięć lat
SJP.pl
Wiktionary
układ pięciu równoległych linii stanowiący podstawę zapisu nutowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. element graficzny składający się z pięciu równoległych linii, który służy do zapisu muzyki;
Pięciolinia – podstawowy element pisma nutowego dla zapisu dźwięków we współczesnej notacji muzycznej. Składa się z pięciu poziomych, równoległych linii oraz pól pomiędzy tymi liniami.
Pięciolinia umożliwia wygodne, całkowicie graficzne przedstawianie wysokości dźwięków (zarówno pojedynczo, jak i w akordach) z uwzględnieniem czasu ich trwania. Wysokość dźwięku określa się poprzez umieszczenie nuty na odpowiedniej linii lub polu. Odległość pomiędzy linią i najbliższym jej polem odpowiada jednemu stopniowi w szeregu diatonicznym. Dźwięki w skali chromatycznej, czyli podwyższone lub obniżone, osiąga się poprzez dostawienie do nuty dodatkowego znaku chromatycznego. W razie konieczności dopisuje się do pięciolinii kolejne linie – linie dodane. W ten sposób np. dodanie trzech linii (z dołu i z góry) pozwala na zapisanie trzech oktaw.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
złożony z pięciu linijek; pięciowersowy, pięciowierszowy
SJP.pl
mający wartość pięciu lirów
SJP.pl
złożony z pięciu listków
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający pięć listków
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć liści
przymiotnik
(1.1) posiadający pięć liści
SJP.pl
Wiktionary
złożony z pięciu liter
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z pięciu liter
SJP.pl
Wiktionary
a) mający pojemność pięciu litrów;
b) zawierający pięć litrów czegoś
przymiotnik
(1.1) mający pojemność pięciu litrów, zawierający pięć litrów czegoś
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć luf
przymiotnik relacyjny
(1.1) wojsk. mający pięć luf
SJP.pl
Wiktionary
pięciomandatowy okręg wyborczy - okręg, w którym do objęcia jest pięć mandatów poselskich
SJP.pl
statek pięciomasztowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek mający pięć masztów
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć masztów
przymiotnik
(1.1) o żaglowcu: mający pięć masztów
SJP.pl
Wiktionary
mający długość pięciu metrów, wynoszący pięć metrów
SJP.pl
dzielący się na pięć jednostek rytmicznych
SJP.pl
mający pięć miejsc
SJP.pl
mający pięć miesięcy, trwający pięć miesięcy itp.
przymiotnik
(1.1) trwający pięć miesięcy
(1.2) będący w wieku pięciu miesięcy
SJP.pl
Wiktionary
mający długość pięciu milimetrów (połowy centymetra), wynoszący pięć milimetrów (pół centymetra); półcentymetrowy
SJP.pl
liczący pięć milionów czegoś
SJP.pl
mający długość pięciu mil, wynoszący pięć mil
SJP.pl
potocznie o przerwie trwającej pięć minut lub potrawie, najczęściej w proszku, przyrządzanej w około pięć minut
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. eduk. przerwa pięciominutowa
(1.2) pot. kulin. potrawa przygotowywana w pięć minut
SJP.pl
Wiktionary
trwający pięć minut
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający pięć minut
SJP.pl
Wiktionary
a) będący wielkości pięciu mórg (morgów);
b) posiadający pięć mórg (morgów) ziemi, np. rolnik pięciomorgowy
SJP.pl
obejmujący pięć mor (okresów potrzebnych do wymówienia sylaby krótkiej, będących podstawowym elementem w metryce antycznej), trwający pięć mor (np. stopa pięciomorowa)
SJP.pl
o kościele: mający pięć naw
SJP.pl
mający pięć nitek
SJP.pl
mający pięć nóg; pięcionożny
SJP.pl
mający pięć nóg; pięcionogi
SJP.pl
składający się z pięciu odcinków
SJP.pl
mający rozpiętość pięciu oktaw
SJP.pl
mający pięć osi
SJP.pl
złożony z pięciu osób; mogący pomieścić pięć osób
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla pięciu osób, mogący pomieścić pięć osób
(1.2) złożony z pięciu osób, wykonywany przez pięć osób
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć ostrzy
SJP.pl
mający pięć otworów
SJP.pl
pięć, najczęściej identycznych produktów, przedmiotów sprzedawanych jako całość w jednym opakowaniu, zestawie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. zestaw złożony z pięciu elementów
SJP.pl
Wiktionary
ćwiczenie na fortepian, pianino, organy lub inny instrument klawiszowy, prowadzone przy użyciu wszystkich pięciu palców u obu dłoni
SJP.pl
1. zwykle w odniesieniu do ludzkich dłoni, stóp: mający pięć palców;
2. wykonywany pięcioma palcami
SJP.pl
zwykle o zwierzęciu (jego odnóżach, kończynach) lub przedmiocie: mający pięć palców
przymiotnik
(1.1) taki, który jest wyposażony w pięć palców
(1.2) taki, który ma miejsce na pięć palców
(1.3) taki, który przypomina kształtem dłoń z pięcioma palcami lub ma pięć wyrostków
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć palników
SJP.pl
czapka z daszkiem uszyta z pięciu kawałków tkaniny
SJP.pl
składający się z pięciu partii
SJP.pl
składający się z pięciu pasm
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma pięć pasm
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) numizm. moneta o nominale pięciu pensów
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący pięć pensów, mający wartość pięciu pensów
Wiktionary
o drzewie: rozgałęziony w pięć pni
SJP.pl
mający pięć pięter
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i pięciu wyższych kondygnacji
SJP.pl
Wiktionary
piórolotek pięciopiór - gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych
SJP.pl
kraśnik pięcioplamek - gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych
SJP.pl
złożony z pięciu pokojów
przymiotnik
(1.1) z pięcioma pokojami
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z pięciu pokoleń
Wiktionary
mający pięć pokładów
SJP.pl
mający pięć pól
SJP.pl
mający pięć poziomów
SJP.pl
mający pięć połaci dachowych
SJP.pl
1. o kwiecie: mający pięć pręcików;
2. o roślinie: mający kwiaty o pięciu pręcikach
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający pięć pręcików
SJP.pl
Wiktionary
stanowiący pięć procent czegoś
SJP.pl
o czymś mającym kształt gwiazdy: mający pięć promieni; pięcioramienny
SJP.pl
mający pięć promili
SJP.pl
mający pięć przęseł
SJP.pl
(o wyborach, prawie wyborczym) charakteryzujący się pięcioma zasadami: tajnością, bezpośredniością, równością, powszechnością i proporcjonalnością
SJP.pl
składający się z pięciu punktów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rozmieszczony na pięciu płaszczyznach
Wiktionary
mający pięć płatków
przymiotnik
(1.1) o kwiecie: mający pięć płatków, składający się z pięciu płatków
SJP.pl
Wiktionary
składający się z pięciu płyt
SJP.pl
dziewczynka wśród pięcioraczków
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) jedno z pięciu dzieci urodzonych podczas jednego porodu
SJP.pl
Wiktionary
dziewczynka wśród pięcioraczków
SJP.pl
pięcioro dzieci urodzonych podczas jednego porodu
Pięcioraczki (ang. Quintuplets) – amerykański serial komediowy nadawany przez stację FOX od 16 czerwca 2004 roku do 12 stycznia 2005 roku. W Polsce nadawany jest na kanale Comedy Central Polska od 10 lipca 2010 roku, a dzień później od 11 lipca 2010 roku w Comedy Central Family.
SJP.pl
Wikipedia
występujący w pięciu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.
liczebnik wieloraki
(1.1) dotyczący pięciu typów, rodzajów
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przysł. od przymiotnika → pięcioraki
Wiktionary
mający pięć ramion, odnóg itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający pięć ramion, odnóg, promieni itp.
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć rdzeni, np. pięciordzeniowy procesor
SJP.pl
zielna roślina z rodziny różowatych, w Polsce chwast
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Potentilla|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny różowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju pięciornik (1.1)
Pięciornik (Potentilla L.) – rodzaj roślin należących do rodziny różowatych. W zależności od ujęcia systematycznego zaliczanych jest tu od 10 do ponad 1350 gatunków, przy czym najczęściej ok. 450. Rośliny te są szeroko rozprzestrzenione na świecie z wyjątkiem strefy tropikalnej, gdzie występują tylko na obszarach górskich. Liczne gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne, niektóre wykorzystywane są także jako rośliny lecznicze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 5, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 5
Pięcioro (ang. Five) – amerykański film fantastycznonaukowy z 1951 roku w reżyserii Archa Obolera. Jeden z wczesnych reprezentantów nurtu kina postapokaliptycznego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
składający się z pięciu rodzin
SJP.pl
moneta o wartości pięciu rubli
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) numizm. moneta wartości pięciu rubli
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość pięciu rubli
SJP.pl
trwający pięć rund
SJP.pl
1. najmniej ważny na tle innych;
2. mający bardzo małą jakość lub wartość na tle innych; czwartorzędny
SJP.pl
mający pięć rzędów
SJP.pl
składający się z pięciu rzemieni
SJP.pl
mający pięć sal
SJP.pl
graniastosłup bez jednej podstawy lub nietypowa bryła przestrzenna o pięciu ścianach, z których dwie przybierają postać trapezów, jedna kwadratu, a pozostałe trójkątów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o pięciu ścianach
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć ścian
SJP.pl
mający pięć ścieżek
SJP.pl
mający pięć sekcji
SJP.pl
trwający pięć sekund
SJP.pl
składający się z pięciu sesji
SJP.pl
spotkanie siatkarskie składające się z pięciu setów
SJP.pl
składający się z pięciu setów; trwający pięć setów
SJP.pl
o serialu: mający pięć sezonów
SJP.pl
mający pięć silników
przymiotnik
(1.1) taki, który jest wyposażony w pięć silników
SJP.pl
Wiktionary
związany z pięcioma skibami, np. pług pięcioskibowy
SJP.pl
mający pięć skrzydeł
SJP.pl
mający pięć smaków
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w pięciu etapach, fazach
Wiktionary
SJP.pl
1. mający pięć stopni (w jakiejś skali);
2. mający pięć stopni, etapów
przymiotnik
(1.1) składający się z pięciu stopni, schodków
(1.2) składający się z pięciu stopni, etapów
SJP.pl
Wiktionary
wiersz pięciostopowy
SJP.pl
1. wiersz pięciostopowy - wiersz składający się z pięciu stóp; pięciostopowiec;
2. rzadko: mający długość pięciu stóp
SJP.pl
związany z pięcioma strefami
SJP.pl
składający się z pięciu strof; pięciozwrotkowy
SJP.pl
mający pięć stron
SJP.pl
mający pięć strun; pięciostrunowy
SJP.pl
mający pięć strun; pięciostrunny
SJP.pl
o ręcznej broni palnej: mieszczący w magazynku maksymalnie pięć nabojów
SJP.pl
mający pięć świec
SJP.pl
złożony z pięciu sylab (zgłosek); pięciozgłoskowy
przymiotnik
(1.1) liczący pięć sylab, składający się z pięciu sylab
SJP.pl
Wiktionary
drukowany w formacie pięciu szpalt
SJP.pl
składający się z pięciu taktów
SJP.pl
trwały związek chemiczny, którego pojedynczą cząsteczkę tworzą atomy jakiegoś pierwiastka połączone z pięcioma atomami tlenu
SJP.pl
składający się z pięciu tomów, zawarty w pięciu tomach
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z pięciu tomów, zawarty w pięciu tomach, wydany w pięciu tomach
SJP.pl
Wiktionary
1. złożony z pięciu tonów muzycznych;
2.
a) ważący pięć ton;
b) mieszczący pięć ton czegoś;
c) mogący unieść pięć ton
SJP.pl
mający pięć torów
SJP.pl
trwający pięć tygodni
przymiotnik
(1.1) trwający pięć tygodni
(1.2) będący w wieku pięciu tygodni
SJP.pl
Wiktionary
1. statek o nośności pięciu tysięcy ton;
2. szczyt górski o wysokości ponad pięciu tysięcy metrów nad poziomem morza
SJP.pl
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) będący ostatnim elementem zbioru wielkości pięciu tysięcy
(1.2) będący jedną z pięciu tysięcy części, na które można coś podzielić
(1.3) złożony z pięciu tysięcy jednostek
Wiktionary
o cząsteczce: mający pięć atomów wapnia
SJP.pl
składający się z pięciu warstw
przymiotnik
(1.1) liczący pięć warstw, składający się z pięciu warstw
SJP.pl
Wiktionary
o pierwiastku: zawierający atomy tworzące pięć wiązań chemicznych z innymi atomami
SJP.pl
mający moc pięciu watów
SJP.pl
mający mięć atomów węgla w cząsteczce
SJP.pl
składający się z pięciu wersów; pięciowierszowy, pięciolinijkowy
SJP.pl
rzadko: pięciowiekowy (mający pięć wieków, trwający pięć wieków)
SJP.pl
mający pięć wieków, trwający pięć wieków; pięciowieczny (rzadko)
SJP.pl
utwór lub fragment utworu składający się z pięciu jednostek wierszowych
SJP.pl
składający się z pięciu wierszy
SJP.pl
w chemii: zawierający 5 cząsteczek wody
SJP.pl
mający pięć wymiarów
SJP.pl
składający się z pięciu wyrazów
SJP.pl
składający się z pięciu żagli
SJP.pl
obejmujący pięć zakresów, działający w pięciu zakresach
SJP.pl
składający się z pięciu zaworów
SJP.pl
składający się z pięciu zdań
SJP.pl
mający pięć zębów
SJP.pl
mający pięć zębów
SJP.pl
rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z pięciu zgłosek
Pięciozgłoskowiec – forma wierszowa złożona z pięciu sylab.
Występuje najczęściej jako samodzielny wers, niekiedy jednowyrazowy, w wierszach izosylabicznych, przeplatanych lub różnowersowych. Bywa również osobnym członem w sylabikach dwudzielnych.
SJP.pl
Wikipedia
złożony z pięciu zgłosek (sylab); pięciosylabowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pięcioznaczne; cecha tych, którzy są pięcioznaczni
Wiktionary
mający pięć zwrotek; pięciostrofowy
SJP.pl
o kablu: mający pięć żył
SJP.pl
moneta o nominale pięciu złotych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) numizm. moneta o wartości pięciu złotych
SJP.pl
Wiktionary
mający wartość pięciu złotych
przymiotnik
(1.1) mający wartość pięciu złotych
(1.2) wynoszący pięć złotych
SJP.pl
Wiktionary
mający pięć łóżek
SJP.pl
mający wartość pięciuset złotych; pięćsetzłotowy
przymiotnik
(1.1) mający wartość pięciuset złotych
(1.2) wynoszący pięćset złotych
SJP.pl
Wiktionary
gmina wiejska
SJP.pl
Wikipedia
Pieckowo (dawniej: niem. Pötschendorf) – wieś mazurska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Reszel.
Pieckowo położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 594, 3 km od Świętej Lipki, po 10 km od Reszla i Kętrzyna. Do Olsztyna jest 75 km, do Warszawy 240 km.
Wikipedia
→ Piecki
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pieckami, dotyczący Piecek
SJP.pl
Wiktionary
pięć razy; pięciokroć, pięciokrotnie
SJP.pl
urządzenie łączące funkcje pieca i kuchenki
SJP.pl
Piecowice (niem. Dörndorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.
Wikipedia
pomieszczenie, najczęściej będące częścią huty lub fabryki, w którym znajduje się piec wykorzystywany do przeprowadzania procesów produkcji
SJP.pl
tyczący się pieca
SJP.pl
[czytaj: piencet] liczebnik oznaczający liczbę 500
liczebnik główny
(1.1) liczba 500
SJP.pl
Wiktionary
1. grupa pięciuset osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 500
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 500 (pięćset)
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 500
(1.3) całość składająca się z pięciuset części, elementów lub jednostek
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający wartość/liczący/wynoszący 500 koron
Wiktionary
1. okres pięciuset lat;
2. pięćsetna rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres pięciuset lat
(1.2) pięćsetna rocznica
SJP.pl
Wiktionary
mający pięćset lat, trwający pięćset lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający pięćset lat
(1.2) trwający pięćset lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający wartość pięciuset marek
(1.2) wynoszący pięćset marek
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 500
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od pięćset
SJP.pl
Wiktionary
1. składający się z pięciuset osób;
2. przeznaczony dla pięciuset osób
SJP.pl
statek o nośności pięciuset tysięcy ton
SJP.pl
banknot o nominale pięciuset złotych
SJP.pl
mający wartość pięciuset złotych; pięciusetzłotowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający wartość pięciuset złotych
(1.2) wynoszący pięćset złotych
SJP.pl
Wiktionary
potocznie o osobie lubiącej wygodę, próżniaczy tryb życia, lenistwo, błogość; leniuch, wygodniś
Piecuch – jezioro na północny zachód od Mrągowa (gmina Mrągowo, powiat mrągowski, województwo warmińsko-mazurskie) o powierzchni 8 ha; długości 400 m i szerokości 230 m.
Maksymalna głębokość to 3,9 m. Linia brzegowa rozwinięta. Wysokie brzegi otoczone polami, łąkami i lasem. Łączy się z Średnim Jeziorem i jeziorem Juno. Potocznie nazwane jest Jeziorem Czerwonym.
Jego brzegi są strome i wysokie. W swoich zasobach flory wodnej ma głównie liny i szczupaki.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. pędzić życie piecucha, spędzać czas na leniuchowaniu; próżnować, leniuchować; próżniaczyć;
2. chronić się przed zimnem, przebywać w dobrze ogrzanym pomieszczeniu; wygrzewać się, grzać się
SJP.pl
1. niewielki europejski ptak z rodziny pokrzewek, o zielonkawym upierzeniu, w Polsce objęty całkowitą ochroną gatunkową;
2. zdrobniale o piecuchu (leniuchu, osobie lubiącej wygodę, lenistwo)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pieszcz. piecuch
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Phylloscopus trochilus|ref=tak., oliwkowozielony, mały ptak eurazjatycki o melancholijnym śpiewie;
Piecuszek (Phylloscopus trochilus) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny świstunek (Phylloscopidae), wcześniej zaliczany do pokrzewek (Sylviidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki piec, najczęściej w odniesieniu do domowego pieca kuchennego przeznaczonego do gotowania i pieczenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od piec
(1.2) mały piec
(1.3) część pieca kuchennego służąca do pieczenia
SJP.pl
Wiktionary
ochrona kogoś lub czegoś, wstawiennictwo, troskliwość, dbanie, dbałość o kogoś albo o coś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. obejmowanie opieką
SJP.pl
Wiktionary
1. wydrążenie w skale z wylotem na zewnątrz; jaskinia, grota;
2. rodzaj kilkuosobowego grobu;
3. ekspresywnie: pieczarka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) naturalne zagłębienie w skale;
Pieczara – podobnie jak grota niefachowe określenie jaskini. Nazwa ta wzięta z języka starosłowiańskiego notowana jest w Polsce od drugiej połowy XVI w. i uważana za rutenizm. W języku starosłowiańskim słowo pektь- oznaczało ‘piec’, ‘ognisko domowe’. Po II wojnie światowej, w ramach porządkowania nazewnictwa postanowiono stosować jedynie słowo jaskinia, zaś słowo pieczara uznano za synonim jaskini.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych
Leucoagaricus Locq. ex Singer (pieczareczka) – rodzaj grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
SJP.pl
Wikipedia
jadalny grzyb z rodziny bedłkowatych, o białym lub brązowym kapeluszu, rosnący dziko na polach i łąkach lub uprawiany (w pieczarkarniach)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. rodzaj grzybów jadalnych, nazwa systematyczna|Agaricus|L.|ref=tak.;
(1.2) kulin. jadalny owocnik pieczarki (1.1), surowiec kulinarny
(1.3) zdrobn. od: pieczara
Agaricus L. (pieczarka) – rodzaj grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae). Uprawiany i sprzedawany w sklepach jest jeden z jej gatunków – pieczarka dwuzarodnikowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta trudniąca się pieczarkarstwem (hodowlą pieczarek w pieczarkarniach, pomieszczeniach przeznaczonych do tej hodowli, utrzymujących stałą temperaturę i wilgotność)
SJP.pl
pomieszczenie, w którym hoduje się pieczarki, utrzymujące stałą temperaturę i wilgotność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce w którym uprawia się pieczarki
SJP.pl
Wiktionary
związany z hodowlą pieczarek (np. przemysł pieczarkarski) lub ludźmi zajmującymi się tą hodowlą
SJP.pl
hodowla pieczarek w pieczarkarniach (pomieszczeniach przeznaczonych do tej hodowli, utrzymujących stałą temperaturę i wilgotność)
SJP.pl
osoba trudniąca się pieczarkarstwem (hodowlą pieczarek w pieczarkarniach, pomieszczeniach przeznaczonych do tej hodowli, utrzymujących stałą temperaturę i wilgotność)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hodowca pieczarek
SJP.pl
Wiktionary
podklasa grzybów z klasy pieczarniaków; pojedynczopodstawkowe
Agaricomycetidae Parmasto – podklasa grzybów należąca do klasy pieczarniaków (Agaricomycetes).
SJP.pl
Wikipedia
wykorzystywany do uprawy pieczarek (np. nawóz pieczarkowy), zrobiony z pieczarek (np. sos pieczarkowy) lub w jakiś inny sposób związany z tym gatunkiem grzyba
SJP.pl
rodzina grzybów z rzędu pieczarkowców
Pieczarkowate (Agaricaceae Chevall.) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców. W dawnych źródłach określana jako bedłkowate.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pieczarkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
rząd grzybów z klasy pieczarniaków
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. mikol. nazwa systematyczna|Agaricales||ref=tak., rząd podstawczaków w klasie pieczarniaków;
Agaricales Underw. – rząd podstawczaków w klasie pieczarniaków (Agaricomycetes).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przedstawiciel rzędu grzybów z klasy pieczarniaków
SJP.pl
wykorzystywany do uprawy pieczarek (np. nawóz pieczarkowy), zrobiony z pieczarek (np. sos pieczarkowy) lub w jakiś inny sposób związany z tym gatunkiem grzyba
przymiotnik
(1.1) wykonany z pieczarek
SJP.pl
Wiktionary
klasa grzybów należąca do typu podstawczaków
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. mikol. nazwa systematyczna|Agaricomycetes|Doweld|ref=tak., klasa grzybów należąca do gromady podstawczaków;
Pieczarniaki (Agaricomycetes Doweld) – klasa grzybów należąca do gromady podstawczaków (Basidiomycota), której typem nomenklatorycznym jest pieczarka (Agaricus). Takson ten zastąpił zdefiniowany poprzednio Homobasidiomycetes (podstawczaki pojedynczopodstawkowe), przy czym zawarto w nim dodatkowe rzędy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pieczarą, dotyczący pieczary
Wiktionary
niewielkie, proste narzędzie ze znakiem wyrytym w gumie lub kauczuku, używane do odbijania tuszem oraz sam znak wykonany za pomocą tego narzędzia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. pieczęć
Pieczątka ma za zadanie pozostawienie trwałego odcisku na papierze lub innym podłożu, w odróżnieniu od pieczęci nie wymaga używania dodatkowego nośnika odbitki (laku itp.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: rzemieślnik wyrabiający pieczęcie; grawer, pieczętarz
SJP.pl
karbońskie drzewo zarodnikowe osiągające do 20 metrów wysokości, o liściach o długości ok. 1 metra; sigilaria, sygilaria, pieczęciowiec, drzewo pieczęciowe
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pieczątką, dotyczący pieczątki
SJP.pl
Wiktionary
proste narzędzie ze znakiem wyrytym w gumie lub kauczuku, używane do odbijania na wosku, laku lub tuszem na papierze oraz sam znak wykonany za pomocą tego narzędzia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) znak rozpoznawczy osoby prawnej lub fizycznej, wyciskany za pomocą stempla (tłoka); nadaje moc prawną pismu lub dokumentowi, stanowi świadectwo wiarygodności
(1.2) środek zabezpieczający nienaruszalność zamkniętego pisma lub przedmiotu
Pieczęć – znak własnościowy i rozpoznawczy osoby fizycznej lub prawnej, wyciskany za pomocą stempla (tłoku pieczętnego). Stanowi świadectwo wiarygodności – nadaje moc prawną pismu lub dokumentowi. Również jest środkiem zabezpieczającym nienaruszalność zamkniętego pisma lub przedmiotu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
karbońskie drzewo zarodnikowe osiągające do 20 metrów wysokości, o liściach o długości ok. 1 metra; sigilaria, sygilaria, pieczątkowiec, drzewo pieczęciowe
SJP.pl
podobny do pieczęci, związany w jakiś sposób z pieczęcią (np. lak pieczęciowy, pismo pieczęciowe)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pieczęcią, dotyczący pieczęci
SJP.pl
Wiktionary
upieczone lub ugotowane, uduszone mięso w jednym kawałku, najczęściej podawane razem z sosem powstałym przy przyrządzaniu tego mięsa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. potrawa z upieczonego mięsa (z wyjątkiem ryb)
(1.2) przen. interes
Pieczeń – potrawa w formie mięsa (z wyjątkiem ryb) upieczonego (ewentualnie uduszonego) w jednym kawałku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pieczeniarz; darmozjadka
SJP.pl
charakterystyczny dla pieczeniarza (darmozjada, człowieka mającego skłonności do żywienia się cudzym kosztem, lubiącego wygodnie żyć z cudzej pracy), odnoszący się do pieczeniarza
SJP.pl
ironicznie o zespole cech charakterystycznych dla pieczeniarza (darmozjada, człowieka mającego skłonności do żywienia się cudzym kosztem, lubiącego wygodnie żyć z cudzej pracy)
SJP.pl
dawniej: człowiek prowadzący wygodne życie na cudzy koszt; garnkoskrob, darmozjad, pasożyt
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. człowiek żyjący na cudzy koszt
Pieczeniarz – człowiek mający skłonności do żywienia się cudzym kosztem, lubiący dobrze zjeść na cudzy koszt; darmozjad. W Polsce szlacheckiej – ubogi krewny przesiadujący na „łaskawym chlebie” u zamożnej rodziny szlacheckiej, odwdzięczający się usługami domowymi. Pojęcie kojarzone także ze starokawalerstwem, uważane za krzywdzące; jego zmierzch na terenach Polski wiązał się z II wojną światową i następującymi po niej przemianami społecznymi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
upieczone lub ugotowane, uduszone mięso w jednym kawałku, najczęściej podawane razem z sosem powstałym przy przyrządzaniu tego mięsa
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piec.
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: pieczeń
Pieczenie – proces obróbki termicznej polegający na ogrzewaniu potrawy w piecu lub piekarniku w środowisku nagrzanego powietrza. Temperatura pieczenia zawiera się w granicach od 160 do 250 °C. W zależności od typu potrawy pieczenie trwać może od kilkunastu minut, aż do 3-4 godzin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
będący pieczenią lub przypominający pieczeń (np. mięso pieczeniowe), zrobiony z pieczeni, podawany razem z pieczenią (np. sos pieczeniowy) lub w jakiś inny sposób związany z pieczenią
SJP.pl
SJP.pl
dawniej:
1. urzędnik dysponujący pieczęcią państwową, książęcą itp.;
2. świadek asystujący przy sporządzaniu dokumentu, kładący na nim swój podpis;
3. rzemieślnik wyrabiający pieczęcie; grawer, pieczątkarz
SJP.pl
opatrywać coś pieczęcią, wykonywać pieczęć, zamykając, potwierdzając lub oznaczając coś
czasownik przechodni niedokonany (dk. przypieczętować)
(1.1) opatrywać coś pieczęcią, wykonywać pieczęć
(1.2) przen. ostatecznie coś potwierdzać, przesądzać
czasownik przechodni niedokonany (dk. zapieczętować)
(2.1) opatrywać coś pieczęcią, wykonywać pieczęć na zamknięciu w celu zabezpieczenia
czasownik zwrotny pieczętować się
(3.1) używać jakiegoś znaku jako swojego symbolu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) opatrywanie czegoś odciskiem pieczęci
(1.2) zabezpieczanie czegoś przed otwarciem lub naruszeniem poprzez umieszczanie pieczęci
(1.3) przesądzanie o czymś w sposób definitywny
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
Pięczkowo (niem. Pienschkowo) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Krzykosy.
Wikipedia
1. potrawa z ziemniaków, wędliny, cebuli i kapusty, przygotowywana nad ogniskiem w dużym garze; duszonka, prażonka;
2. rzadkie zdrobnienie od: pieczeń;
3. gwarowo: wątroba
2 miejscowości w Polsce:
Pozostałe:
SJP.pl
Wikipedia
1. poddawać produkt żywnościowy działaniu ognia (wysokiej temperatury w piekarniku);
2. parzyć, palić, doskwierać;
3. wywoływać piekący ból; palić
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od piec
przymiotnik relacyjny
(2.1) kulin. przyrządzony / przyrządzany w procesie pieczenia
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z pieczołowitością; z troską
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: pieczołowicie
SJP.pl
staranność, dokładność, zazwyczaj w odniesieniu do opieki na kimś lub nad czymś, dbałości, troskliwości
SJP.pl
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: pieczołowity; bardziej pieczołowity
SJP.pl
staranny, dokładny, zazwyczaj w odniesieniu do opieki na kimś lub nad czymś, dbałości, troskliwości (np. pieczołowici rodzice)
przymiotnik
(1.1) świadczący o wysokiej dbałości, staranny
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Pieczyn – kolonia krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Złotów. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Górzna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wikipedia
członek koczowniczego plemienia azjatyckiego
SJP.pl
dawny związek plemion tureckich
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Pieczyński:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
ugotowane, uduszone lub upieczone, niekiedy także usmażone mięso przygotowane do podania i spożycia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. pieczone mięso
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pieczywo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. pieczywo
SJP.pl
Wiktionary
ogół wypieczonych w wysokiej temperaturze produktów spożywczych przygotowywanych z ciasta z dodatkiem zakwasu i drożdży
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. ogólnie o produktach spożywczych wypiekanych na bazie mąki
Pieczywo – wyroby wypiekane z mąki, wody i soli w połączeniu z różnymi dodatkami. Stanowi jeden z podstawowych składników codziennej diety człowieka. Inne surowce wchodzące w skład pieczywa to mleko, środki spulchniające (zakwas, drożdże, proszek do pieczenia), cukier oraz dodatki zależne od rodzaju pieczywa, np. substancje zapachowo-smakowe, przyprawy ziołowe, mak, sezam, dynia, słonecznik, soja i suszone śliwki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
monumentalny blok stanowiący podstawę pomnika lub popiersia, najczęściej z wyrytymi informacjami odnoszącymi się do przedstawionej postaci albo wydarzenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podstawa, na której umieszczono pomnik, posąg, popiersie, kolumnę;
Piedestał (z wł. piedistallo przez fr. piédestal), dawniej podstopie – podwyższenie pomnika, wykorzystywane na płaskorzeźby i napisy okolicznościowe; może stanowić organiczną całość artystyczną z monumentem, jak na przykład w przypadku pomnika Piotra I w Petersburgu; również podstawa kolumny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawna jednostka długości równa około ośmiu calom
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. metrol. dawna miara długości równa odległości od końca kciuka do końca palca środkowego lub małego rozpostartej dłoni dorosłego mężczyzny (ok. 8 cali);
Piędź – dawna miara długości, określana jako odległość między końcami kciuka i palca środkowego (lub małego) rozwartej dłoni.
W dawnej Polsce jej wartość, zróżnicowana lokalnie, wynosiła w zależności od regionu:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od pięćdziesiątka
Wiktionary
gatunek motyla, którego larwy żerują na drzewach liściastych (zwłaszcza na grabie, buku, dębie, klonie), pojawia się w okresie jesiennym
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. motyl z gatunku piędzik przedzimek, nazwa systematyczna|Operophtera brumata|ref=tak.
(1.2) ent. motyl z gatunku piędzik siewierak, nazwa systematyczna|Operophtera fagata.
SJP.pl
Wiktionary
gatunek owada, szkodnik lasów; miernica
SJP.pl
plamka na skórze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mała plamka na skórze człowieka występująca najczęściej u osób o jasnej karnacji (blondynów i rudych);
Piegi (łac. ephelides) – małe ciemne plamy na skórze. Ich występowanie związane jest z genetycznie uwarunkowanym szybszym tempem syntezy melaniny przez melanocyty.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
piegowaty
SJP.pl
pokryty licznymi piegami (np. twarz piegowata), często także ogólniej: pokryty drobnymi kropkami; piegaty (gwarowo)
SJP.pl
pokryty licznymi piegami (np. twarz piegowata), często także ogólniej: pokryty drobnymi kropkami; piegaty (gwarowo)
przymiotnik
(1.1) pokryty piegami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ktoś piegowaty (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
potocznie lub żartobliwie o osobie piegowatej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. człowiek, który ma piegi
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie o piegusie, osobie piegowatej, pokrytej licznymi piegami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: piegus
(1.2) pieszczotliwie o piegusie
SJP.pl
Wiktionary
potocznie lub żartobliwie o kobiecie piegowatej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. dziewczyna lub kobieta, która ma piegi
SJP.pl
Wiktionary
ptak z rodziny pokrzewkowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Sylvia curruca|ref=tak., niewielki ptak eurazjatycki wijący gniazda wewnątrz ciernistych krzewów lub żywopłotów;
Piegża, piegża zwyczajna, gajówka piegża, pokrzewka piegża (Curruca curruca) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny pokrzewek (Sylviidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. poddawać produkt żywnościowy działaniu ognia (wysokiej temperatury w piekarniku);
2. parzyć, palić, doskwierać;
3. wywoływać piekący ból; palić
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej o pomocniku piekarza lub bardzo młodym, niedoświadczonym piekarzu
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
kobieta trudniąca się zawodowo wypiekiem pieczywa oraz jego późniejszą dystrybucją
SJP.pl
zdrobnienie od: piekarnia
SJP.pl
kobieta trudniąca się zawodowo wypiekiem pieczywa oraz jego późniejszą dystrybucją
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która pracuje w piekarni i wypieka chleb, bułki itp.
SJP.pl
Wiktionary
szereg pomieszczeń będących miejscem wypieku pieczywa oraz jego późniejszej sprzedaży
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce pracy piekarza; zakład produkujący chleb oraz inne wyroby z mąki
(1.2) sklep, w którym sprzedaje się wyroby piekarnicze
Piekarnia – zakład rzemieślniczy lub przemysłowy produkujący pieczywo.
Główne działy:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Piekar Śląskich
SJP.pl
mieszkanka Piekar Śląskich
SJP.pl
związany z piekarnią (np. budynek piekarniany) lub z piekarnictwem, zawodem piekarza (np. drożdże piekarniane)
SJP.pl
dział przemysłu spożywczego obejmujący wyrób masy piekarniczej oraz wypiek i późniejszą dystrybucję pieczywa; piekarstwo
Piekarstwo – działalność polegająca na wytwarzaniu pieczywa, głównie chleba.
Działalność piekarską można prowadzić w domu, w zakładach rzemieślniczych lub w zakładach przemysłowych. Jeżeli działalność ta prowadzona jest w specjalnie do tego przeznaczonych pomieszczeniach, wówczas nazywa się je piekarnią.
SJP.pl
Wikipedia
powiązany z piekarnictwem lub zawodem piekarza (np. wyrób piekarniczy, piec piekarniczy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący piekarnictwa
SJP.pl
Wiktionary
wbudowane w trzon kuchenny lub wolno stojące domowe urządzenie do pieczenia, głównie ciast i potraw mięsnych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. kulin. wbudowane w trzon kuchenny lub wolno stojące domowe urządzenie do pieczenia, głównie ciast i potraw mięsnych;
Piekarnik – urządzenie kuchenne służące do pieczenia lub podpiekania potraw. Obecnie produkowane są także mini piekarniki, które posiadają ograniczoną funkcjonalność, ale nadają się do małych kuchni w formie piekarników do zabudowy lub jako piekarniki przenośne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. powiązany w jakiś sposób z Piekarami Śląskimi (miastem w województwie śląskim) lub Piekarami (jedną z kilku polskich wsi);
2. powiązany z piekarstwem lub zawodem piekarza (np. wyrób piekarski)
przymiotnik
(1.1) związany z piekarzem, dotyczący piekarza
(1.2) należący do piekarza
(1.3) odnoszący się do Piekar, związany z Piekarami
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział przemysłu spożywczego obejmujący wyrób masy piekarniczej oraz wypiek i późniejszą dystrybucję pieczywa; piekarnictwo
Piekarstwo – działalność polegająca na wytwarzaniu pieczywa, głównie chleba.
Działalność piekarską można prowadzić w domu, w zakładach rzemieślniczych lub w zakładach przemysłowych. Jeżeli działalność ta prowadzona jest w specjalnie do tego przeznaczonych pomieszczeniach, wówczas nazywa się je piekarnią.
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilkunastu wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim nazwa kilkunastu polskich wsi i części miast;
(1.2) geogr. synonim dla Piekar Śląskich;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba trudniąca się zawodowo wypiekiem pieczywa oraz jego późniejszą dystrybucją
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek, który pracuje w piekarni i wypieka chleb, bułki itp.
Piekarz – osoba zajmująca się zawodowo piekarstwem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Piekar Śląskich (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Piekar
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Piekar Śląskich (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Piekar
SJP.pl
Wiktionary
→ piekarz (dawniej); piekarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka piekarza
Wiktionary
→ piekarz (dawniej); piekarski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. potocznie: kłótliwa, złośliwa, niesympatyczna kobieta; złośnica, szantrapa, kłótnica, awanturnica, sekutnica;
2. ryba z rodziny karpiowatych, żyjąca w wodach stojących i rzekach zachodniej Europy; szweja
Piekielnica, szweja, bystrzanka (Alburnoides bipunctatus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: piekielnie
SJP.pl
potocznie lub żartobliwie o osobie zadziornej, złej, skorej do złości, złośliwości, kłótni
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
1. taki, jak w piekle (np. duch piekielny), związany w jakiś sposób z piekłem (np. ogień piekielny);
2. przynoszący, zwiastujący zło lub bardzo intensywny, silny, najczęściej w odniesieniu do czegoś przykrego (np. ból piekielny)
przymiotnik
(1.1) dotyczący piekła, związany z piekłem, taki, jak w piekle
(1.2) przen. nieznośny, bardzo zły, denerwujący, cholerny
(1.3) przen. o dużej intensywności, cholerny
SJP.pl
Wiktionary
przenośne zdrobnienie od: piekło, najczęściej w domyśle o drobnych przewinieniach, często żartobliwych
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: piekło
(1.2) reg. zob. łubianka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pieklić się: powodować zło, budzić strach lub denerwować się, kłócić się, awanturować, robić piekło
SJP.pl
odznaczający się pięknem
SJP.pl
pięknić się -
1. być gdzieś i wyglądać pięknie;
2. stawać się pięknym lub jeszcze piękniejszym; upiękniać się, upiększać się, wypiększać się, wypiękniać się, piększyć się
SJP.pl
piękniczka błękitnooka - gatunek ryby z rodziny piękniczkowatych
SJP.pl
rodzina małych ryb z rzędu karpieńcokształtnych
Piękniczkowate, pecylki (Poeciliidae) – rodzina małych rybkarpieńcokształtnych (Cyprinodontiformes). Wiele gatunków z tej rodziny, zwłaszcza ozdobne odmiany hodowlane żyworódek, to ryby popularne w akwarystyce.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piękniczkowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w piękny sposób, posiadając dużo piękna
Wiktionary
czasownik
(1.1) stawać się piękniejszym, piękniejszą
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: pięknie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: piękny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pięknieć.
Wiktionary
lekceważąco: mężczyzna przesadnie dbający o swój wygląd; laluś, strojniś, goguś, fircyk
SJP.pl
→ piękniś
SJP.pl
zdrobnienie od: piękny; piękniutki, piękniusi
SJP.pl
zdrobnienie od: piękny; piękniutki, piękniuchny
SJP.pl
zdrobnienie od: piękny; piękniuchny, piękniusi
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: piękny
SJP.pl
Wiktionary
1. zespół cech, który sprawia, że coś się podoba;
2. wysoka wartość moralna
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zbiór pozytywnych cech (harmonia, proporcja) należących do obiektu, pojęcia; coś, co podoba się, wzbudza zachwyt;
Piękno – pozytywna właściwość estetyczna bytu wynikająca z zachowania proporcji, harmonii barw, dźwięków, stosowności, umiaru i użyteczności, odbierana przez zmysły. Istnieje piękno idealne, duchowe, moralne, naturalne, cielesne, obiektywne i subiektywne. Pojęcie to jest silnie związane z teorią estetyki, prawdy i dobra.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: mający piękne brzmienie
SJP.pl
osoba oderwana od rzeczywistości, przypisująca zbyt dużą wartość doznaniom estetycznym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba nadmiernie skupiona na wzruszeniach estetycznych i przez to oderwana od rzeczywistości
SJP.pl
Wiktionary
ogół cech właściwych pięknoduchowi, osobie oderwanej od rzeczywistości, przypisującej zbyt dużą wartość doznaniom estetycznym
SJP.pl
SJP.pl
przestarzałe: mający piękne lica; urodziwy
przymiotnik
(1.1) poet. mający piękne lico, tj. piękną twarz
SJP.pl
Wiktionary
mający piękne nogi
SJP.pl
mający piękne oczy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma piękne pióra
Wiktionary
rodzaj grzyba z klasy podstawczaków
Calocera (Fr.) Fr. (pięknoróg) – rodzaj grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co piękne
(1.2) piękna kobieta
Wiktionary
ślicznota, piękność; potocznie:
1. śliczna, piękna kobieta; ślicznotka, pięknotka;
2. coś ślicznego, pięknego
SJP.pl
Wikipedia
mający piękne włosy
SJP.pl
odznaczający się pięknem
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, którego cechuje piękno: bardzo ładny, wzbudzający zachwyt
SJP.pl
Wiktionary
Piękocin (niem. Pinkotschine) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Milicz.
Wikipedia
nazwisko polskie
SJP.pl
miasto w Polsce
Piekoszów – miasto w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Piekoszów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Piekoszów.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Piekoszowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Piekoszowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Piekoszów
SJP.pl
piększyć się - rzadko: stawać się pięknym lub jeszcze piękniejszym; upiękniać się, upiększać się, wypiększać się, wypiękniać się, pięknić się
SJP.pl
nazwisko
Piekut – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Chynów.
Wieś założona na nowo wykarczowanym terenie w roku 1576. Właścicielem wsi był WawrzyniecŁoski. Dziesięcinę z 3 łanów płacono parafii w Chynowie, w której obrębie się znajdowała.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. według niektórych religii: miejsce gdzie pośmiertnie trafia dusza grzesznika; siedziba potępionych;
2. potocznie o kłótni, awanturze lub ogólnie o czymś złym albo pogrążonym w nieładzie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. teol. filoz. miejsce przebywania dusz zmarłych potępionych za grzechy lub winy wobec bogów popełnione na ziemi;
(1.2) przen. miejsce, w którym trudno wytrzymać (z powodu ciężkich warunków), bardzo nieprzyjemna sytuacja, wydarzenie przysparzające wielu cierpień
(1.3) stpol. smoła
forma czasownika.
(2.1) 3. os. n. przesz. oznajm. od: piec
Piekło – w eschatologiach religii uznających życie pozagrobowe – miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych potępionych za grzechy lub winy wobec bogów popełnione na Ziemi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Pielnica – potok w Beskidzie Niskim, na Pogórzu Bukowskim i na terenie Dołów Jasielsko-Sanockich, prawobrzeżny dopływ Wisłoka. Długość ok. 27 km.
Źródła na wysokości ok. 710–730 m n.p.m. na północno-wschodnich stokach Pasma Bukowicy, w rejonie szczytów Zrubań (też: Skibce) i Pańskie Łuki. Spływa początkowo w kierunku północno-wschodnim, po czym po opuszczenia wzgórz Pogórza Bukowskiego, przed wsią Nowosielce, skręca ku północnemu zachodowi i poniżej Beska, na wysokości ok. 277 m n.p.m., uchodzi do Wisłoka.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Pielaszkowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.
Wikipedia
Pielaszów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce
Wikipedia
pielęgnowanie, ogół zabiegów pomagających w leczeniu chorych lub mających na celu osiągnięcie wzrostu i rozwoju roślin lub zwierząt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pielęgnowanie kogoś lub czegoś, dbanie o coś lub kogoś
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób pielęgnacyjny, dotyczący pielęgnacji
Wiktionary
związany z pielęgnacją
przymiotnik
(1.1) służący pielęgnacji, pielęgnowaniu, dbaniu o zdrowie i zdrowy wygląd
SJP.pl
Wiktionary
zgrubienie od: pielęgniarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pielęgniarka
Wiktionary
pracownica służby zdrowia uprawniona do pomocy w pielęgnowaniu chorych i wykonywania podstawowych zabiegów leczniczych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta sprawująca podstawową opiekę medyczną nad pacjentami;
Pielęgniarka (r. m. pielęgniarz) – samodzielny, medyczny zawód z grupy specjalistów do spraw zdrowia. Na całym świecie uprawiany jest w większości przez kobiety.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do zawodu pielęgniarza lub pielęgniarki (np. praktyka pielęgniarska), związany z pielęgniarstwem (np. szkoła pielęgniarska)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pielęgniarstwem, pielęgniarzem lub pielęgniarką, dotyczący pielęgniarstwa
SJP.pl
Wiktionary
ogół działań mających na celu opiekę nad chorymi, zawód pielęgniarza lub pielęgniarki
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) profesja polegająca na opiekowaniu się chorymi
Pielęgniarstwo – termin określający różnego rodzaju zadania i działania zawodowe pielęgniarek i pielęgniarzy oraz naukę, wiedzę, technikę i sztukę z tymi czynnościami związane.
Wyraz „pielęgniarstwo” funkcjonuje w takich znaczeniach jak m.in.:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pracownik służby zdrowia uprawniony do pomocy w pielęgnowaniu chorych i wykonywania podstawowych zabiegów leczniczych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik służby zdrowia uprawniony do pielęgnowania chorych i do wykonywania prostszych zabiegów leczniczych
Pielęgniarka (r. m. pielęgniarz) – samodzielny, medyczny zawód z grupy specjalistów do spraw zdrowia. Na całym świecie uprawiany jest w większości przez kobiety.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek drapieżnej ryby akwariowej, żyjącej na wolności w Afryce i Ameryce Południowej
Pielęgnica – zwyczajowa nazwa wielu gatunków ryb m.in. z rodzajów Amatitlania, Astronotus, Cichlasoma, Heros, Rocio, należących do rodziny pielęgnicowatych, m.in.:
SJP.pl
Wikipedia
rodzina ryb z gromady ryb kostnych, obejmująca gatunki charakteryzujące się spłaszczonym ciałem i wrodzonym instynktem opieki nad potomstwem
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Cichlidae|Bonaparte|ref=tak., klad w randze rodziny słodkowodnych ryb okoniokształtnych;
Pielęgnicowate (Cichlidae) – klad w randze rodziny ryb okoniokształtnych (Perciformes) obejmujący ponad 1600 gatunków opisanych naukowo oraz kilkaset odkrytych, oczekujących na formalny opis, co czyni ją jedną z najliczniejszych w gatunki rodzin kręgowców. Jest jedyną słodkowodną rodziną wargaczowców (Labroidei).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach pielęgnicowatych (ryb z gromady ryb kostnych, charakteryzujących się spłaszczonym ciałem i wrodzonym instynktem opieki nad potomstwem)
SJP.pl
część nazwy systematycznej kilku gatunków małych ryb akwariowych z rodziny pielęgnicowatych
Pielęgniczka – nazwa (obiegowa i handlowa, stosowana m.in. przez miłośników akwarystyki) gatunków małych ryb z rodziny pielęgnicowatych, pochodzących z Ameryki Południowej i Afryki, z wyjątkiem jezior Wielkiego Rowu Afrykańskiego. Najbardziej rozpowszechnione wśród akwarystów są pielęgniczki z rodzaju Apistogramma, Mikrogeophagus oraz Pelvicachromis.
SJP.pl
Wikipedia
pomagać w leczeniu chorych lub prowadzić zabiegi pielęgnacyjne mające na celu osiągnięcie wzrostu i rozwoju roślin lub zwierząt
czasownik
(1.1) dbać o coś, zajmować się czymś z dużą dbałością i troską
(1.2) dbać o chorych, pomagać w leczeniu chorych
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pielęgnować.
Pielęgnowanie – zespół czynności wchodzących w proces pielęgnowania chorych lub postępowania w zakresie ochrony zdrowia ludności. Specjalną rolą osoby pielęgnującej jest pomagać człowiekowi choremu lub zdrowemu w czynnościach mających na celu zapewnienie pełnego zdrowia lub powrotu do niego.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pielić.
Wiktionary
oczyszczać ziemię z chwastów; pielić
Pielesz – polski herb szlachecki, nadawany głównie na ziemi litewskiej, podlaskiej i białoruskiej.
SJP.pl
Wikipedia
znajome, dobrze znane okolice, najczęściej w odniesieniu do własnego domu, mieszkania
SJP.pl
Pieleszki – część wsi Zalesie w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Chodecz.
W latach 1975–1998 Pieleszki administracyjnie należały do województwa włocławskiego.
Wikipedia
niewielkie drzewo z rodziny bananowatych, pochodzące z Madagaskaru, a dziś uprawiane w wielu krajach tropikalnych jako roślina ozdobna; drzewo podróżnych
Pielgrzan (Ravenala Adans.) – rodzaj roślin z rodziny strelicjowatych. Obejmuje 6 gatunków występujących na Madagaskarze. Jeden z nich, pielgrzan madagaskarski, został introdukowany do Bangladeszu, Meksyku, na Komory i Mauritius.
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od zwyczajowej nazwy tych roślin w języku malgaskim.
SJP.pl
Wikipedia
osoba uczestnicząca w pielgrzymkach, podróżująca do miejsc świętych; pątnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. osoba, która odbywa wędrówkę do miejsca kultu
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do pielgrzyma, związany w jakiś sposób z pielgrzymem (np. kij pielgrzymi, szlak pielgrzymi)
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do pielgrzyma, związany z pielgrzymem
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) M. i W. lm. od: pielgrzym
Pielgrzymi (ang. Pilgrim Fathers: 'ojcowie pielgrzymi') – pasażerowie statku Mayflower, którzy 21 listopada 1620 roku przybyli do Nowej Anglii i osiedlili się, zakładając pierwszą angielską kolonię na terenie stanu Massachusetts i jedną z pierwszych na terenie obecnych Stanów Zjednoczonych, w miejscu dzisiejszego Plymouth. Z ogólnej liczby 102 osób, niecałych 40 należało do religijnych radykałów, purytan, jednak to oni nadali współczesny wizerunek całej grupie. Nazwa „pielgrzymi” pojawiła się dopiero w XIX w., wcześniej tę grupę ludzi określano jako „Old Comers” ('starzy przybysze'). Posiadanie wśród przodków osadnika z Mayflower jest dzisiaj uważane w Stanach Zjednoczonych za powód do chluby, przy czym spośród 35 milionów potomków, bo na tyle szacuje się tę liczbę, w Stanach Zjednoczonych mieszka ich obecnie ok. 10 mln.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) rzad. tak jak pielgrzymi, pielgrzymując
Wiktionary
1. wędrówka do miejsc świętych lub ogół osób uczestniczących w takiej wędrówce;
2. żartobliwie o sporej grupie osób regularnie przychodzących w jakieś miejsce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wędrówka do świętego miejsca
(1.2) grupa wspólnie odbywająca pielgrzymkę (1.1)
Pielgrzymka – podróż podjęta z pobudek religijnych do miejsc świętych. Motywem podjęcia trudu pielgrzymowania może być chęć zadośćuczynienia za popełnione występki lub też chęć wyrażenia prośby, np. o zdrowie, o pomyślność. Pątnicy pielgrzymują również, ażeby wyrazić wdzięczność, np. za urodzenie dziecka, odzyskanie sprawności fizycznej. Pielgrzymowanie wiąże się też ze składaniem wotum w sanktuarium, do którego się wędrowało, jak to ma np. miejsce w katolicyzmie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wczasy połączone ze zwiedzaniem miejsc świętych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do pielgrzymki, związany z pielgrzymką
SJP.pl
Wiktionary
uczestniczyć w wędrówce do miejsc świętych jako pielgrzym, podróżować do miejsc kultu
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rel. wędrować do miejsca kultu lub kogoś, komu się chce oddać cześć
(1.2) przen. żart. nawiedzać często jakieś miejsce z zamiłowaniem, w pożądanym celu
SJP.pl
Wiktionary
uczestniczyć w wędrówce do miejsc świętych jako pielgrzym, podróżować do miejsc kultu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pielgrzymować.
SJP.pl
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
człowiek wędrujący do miejsc kultu; pątnik; pielgrzym
SJP.pl
Wikipedia
ogół zagadnień, czynności związanych z pielgrzymowaniem, podróżowaniem do miejsc kultu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. podróżowanie do miejsc kultu
(1.2) daw. odbywanie podróży
(1.3) wszyscy pielgrzymi, ich ogół
(1.4) przen. uchodźstwo, emigracja
SJP.pl
Wiktionary
oczyszczać ziemię z chwastów; pleć
czasownik przechodni niedokonany (dk. wypielić)
(1.1) ogrod. usuwać ręcznie chwasty z uprawy
SJP.pl
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
1 jezioro w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
środek chwastobójczy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. pierożek nadziewany surowym, mielonym mięsem wołowo-wieprzowym, podawany ze stopionym masłem lub śmietaną; tradycyjna potrawa kuchni ukraińskiej i rosyjskiej;
Wiktionary
pierożki nadziewane mięsem lub rybą, gotowane w rosole; pielmienie
Pielmieni (także pilimeni, pielmenie, pielmienie, ros. пельме́ни [pʲiʎˈmʲɛni]) – rodzaj pierogów z dość luźnym farszem mięsnym. Potrawa kuchni rosyjskiej, wywodząca się z kuchni udmurckiej. Udmurcka nazwa pielniań złożona jest ze słów piel "ucho" i niań "chleb". Zadomowiona w kuchni polskiej, zwłaszcza na terenach dawnego zaboru rosyjskiego. Wyglądem, nazwą i pochodzeniem zbliżone do uszek.
SJP.pl
Wikipedia
pierożki nadziewane mięsem lub rybą, gotowane w rosole; pielmieni
Pielmieni (także pilimeni, pielmenie, pielmienie, ros. пельме́ни [pʲiʎˈmʲɛni]) – rodzaj pierogów z dość luźnym farszem mięsnym. Potrawa kuchni rosyjskiej, wywodząca się z kuchni udmurckiej. Udmurcka nazwa pielniań złożona jest ze słów piel "ucho" i niań "chleb". Zadomowiona w kuchni polskiej, zwłaszcza na terenach dawnego zaboru rosyjskiego. Wyglądem, nazwą i pochodzeniem zbliżone do uszek.
SJP.pl
Wikipedia
ręczne narzędzie do opielania i spulchniania gleby; planet
SJP.pl
badanie radiologiczne mające na celu uwidocznienie miedniczki nerkowej poprzez wprowadzenie do niej środka kontrastującego
Pielografia – badanie radiologiczne mające na celu uwidocznienie i następową ocenę miedniczki nerkowej.Do miedniczki nerkowej wprowadza się cewnik i następnie podaje się przez niego środek cieniujący (tzw. kontrast) po czym wykonuje się zdjęcie RTG. Następnie można wprowadzić tenże cewnik do moczowodu i ponownie podaje się kontrast – badanie nosi nazwę ureteropielografii i pozwala ocenić oprócz miedniczki i kielichów nerkowych, także moczowody.
SJP.pl
Wikipedia
niegdyś niewielki kawałek płótna lub podobnego materiału, dziś specjalny rodzaj jednorazowej bielizny służącej do przewijania, najczęściej niemowląt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hig. niegdyś niewielki kawałek płótna lub podobnego materiału, dziś specjalny rodzaj jednorazowej bielizny służącej do przewijania, najczęściej niemowląt
Pieluszka, pielucha – kawałek chłonnego materiału, absorbujący mocz noworodka, niemowlęcia i małego dziecka, a także osób chorych, które samodzielnie nie kontrolują potrzeb fizjologicznych. Obecnie w Polsce najczęściej stosowane są pieluszki jednorazowe potocznie nazywane, od marki jednego z producentów, pampersami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj jednorazowej bielizny, najczęściej dla dorosłych z problemami nietrzymania moczu
SJP.pl
potocznie: zakładać pieluchę
SJP.pl
przeznaczony na pieluchy, pieluszki (np. tkanina pieluchowa) lub w jakiś inny sposób związany z pieluchami (np. okres pieluchowy)
SJP.pl
pieszczotliwie: pielucha
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. dotyczący pieluszki
Wiktionary
zdrobnienie od: pielucha
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: pielucha
SJP.pl
Wiktionary
niegdyś niewielki kawałek płótna lub podobnego materiału, dziś specjalny rodzaj jednorazowej bielizny służącej do przewijania niemowląt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hig. kawałek płótna do przewijania niemowląt
(1.2) pot. hig. jednorazowy artykuł higieniczny łączący funkcję pieluszki (1.1) z majtkami
Pieluszka, pielucha – kawałek chłonnego materiału, absorbujący mocz noworodka, niemowlęcia i małego dziecka, a także osób chorych, które samodzielnie nie kontrolują potrzeb fizjologicznych. Obecnie w Polsce najczęściej stosowane są pieluszki jednorazowe potocznie nazywane, od marki jednego z producentów, pampersami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przeznaczony na pieluszki, pieluchy (np. tkanina pieluszkowa) lub w jakiś inny sposób związany z pieluszkami (np. okres pieluszkowy)
przymiotnik
(1.1) rzad. związany z pieluszką
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Piemont
przymiotnik
(1.1) związany z Piemontem, dotyczący Piemontu, wywodzący się z Piemontu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język piemoncki;
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem piemonckim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem piemonckim
(1.3) spisany, stworzony w języku piemonckim
Wiktionary
kraina historyczna i region administracyjny w północno-zachodnich Włoszech, przy granicy z Francją i Szwajcarią
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. kraina historyczna i region administracyjny w północno-zachodnich Włoszech, ze stolicą w Turynie;
Piemont (wł. Piemonte) – kraina historyczna i region administracyjny w północno-zachodnich Włoszech. Od zachodu graniczy z Francją, od północy ze Szwajcarią i regionem Dolina Aosty, od wschodu z Lombardią i Emilią-Romanią, a od południa z Ligurią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Piemontu (krainy historycznej)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Piemontu lub osoba płci męskiej pochodząca z Piemontu
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: piemonteze] włoska rasa bydła domowego pochodząca z Piemontu
SJP.pl
mieszkanka Piemontu (krainy historycznej)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Piemontu
SJP.pl
Wiktionary
rzadki minerał z grupy krzemianów, bogata w żelazo, mangan oraz glin odmiana epidotu, najczęściej spotykana w Piemoncie i w Valle d'Aosta we Włoszech
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów o czerwonej lub brunatnej barwie;
Piemontyt (epidot manganowo-żelazowy) – minerał z grupy krzemianów, bogata w żelazo i mangan odmiana epidotu. Nazwa pochodzi od Piemontu we Włoszech, gdzie został odkryty.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z piemontytem, dotyczący piemontytu
Wiktionary
1. łodyga drzewa;
2. część drzewa pozostająca w ziemi po ścince;
3. ul w pniu drzewa; barć;
4. w geologii: batolit małych rozmiarów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrewniała łodyga drzewa, nadziemna część drzewa bez gałęzi
(1.2) pszcz. (zasiedlona) rodzina pszczela (np. ul wraz ze znajdującymi się w nim pszczołami lub dzikie gniazdo)
forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.
(2.1) D. lm. od: zob. pienie.
forma rzeczownika|rodzaj=niemęskoosobowy, liczba mnoga.
(3.1) D. lm. od: pienia
forma czasownika.
(4.1) 2. os. lp. rozk. od: pienić
Pień drzewa – gruba, zdrewniała łodyga drzew. Powstaje wskutek corocznego przyrastania na wysokość i na grubość. U drzewiastych form nagozalążkowych i dwuliściennych pień zakończony jest koroną. U nielicznych, drzewiastych jednoliściennych pień kończy się pąkiem wierzchołkowym. Na skutek skrócenia międzywęźli na szczycie pnia powstaje gęsty pióropusz liści.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pieńczykówek – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Rajgród.
W 1929 r. wieś należała do gminy Bełda. Majątek ziemski posiadał tu Teofil Karwowski (111 mórg), J. Pieńczykowski (120), Kazimierz Pieńczykowski (118), Leopold Zawadzki (118).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Grajewie.
Wikipedia
Pieńczykowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Rajgród.
W 1929 r. wieś należała do gminy Bełda. Majątek ziemski posiadała tu Helena Majewski (55 mórg), Jakub Niedźwiecki (84), Józef Niedźwecki (56), Julia Niedźwiecka (124).
Wikipedia
1. pieśń, piosenka, utwór muzyczny z podkładem instrumentalnym, przeznaczony do śpiewania;
2. w przenośni o pochwałach, zachwytach
SJP.pl
pieniać się: pieniaczyć się, procesować się, prawować się
SJP.pl
zgrubienie od: pieniądz
SJP.pl
taki, jak u pieniacza (np. pieniackie zachowanie, usposobienie), odnoszący się do pieniacza, pieniactwa
SJP.pl
zamiłowanie do wytaczania spraw sądowych, najczęściej o błahe sprawy, w medycynie określane jako kwerulencja i uważane za chorobliwą skłonność
SJP.pl
osoba z zamiłowaniem do wytaczania spraw sądowych, najczęściej o błahe sprawy lub mająca chorobliwą skłonność do dochodzenia rzeczywistych lub urojonych krzywd
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba często procesująca się z błahych powodów
SJP.pl
Wiktionary
kobieta z zamiłowaniem do wytaczania spraw sądowych, najczęściej o błahe sprawy lub mająca chorobliwą skłonność do dochodzenia rzeczywistych lub urojonych krzywd
SJP.pl
pieniaczyć się: procesować się, najczęściej o sprawy błahe, nieistotne, prawić się; pieniać się (rzadziej)
SJP.pl
1. powszechnie akceptowany środek płatniczy;
2. plastikowy pieniądz - karta płatnicza;
3. pusty pieniądz - pieniądz bez pokrycia w towarze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bank. umowny środek płatniczy, obecnie w postaci monet i banknotów;
Pieniądz – towar uznany w wyniku ogólnej zgody społecznej za środek wymiany gospodarczej, w którym są wyrażone ceny i wartości wszystkich innych towarów. Jako waluta, krąży anonimowo od osoby do osoby i pomiędzy krajami, ułatwiając wymianę handlową. Innymi słowy jest to materialny lub niematerialny środek, który można wymienić na towar lub usługę. Jest prawnie określonym środkiem płatniczym, który może wyrażać, przechowywać i przekazywać wartość ściśle związaną z realnym produktem społecznym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. powszechnie akceptowany środek płatniczy;
2. plastikowy pieniądz - karta płatnicza;
3. pusty pieniądz - pieniądz bez pokrycia w towarze
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) plural|pieniądz.
Pieniądz – towar uznany w wyniku ogólnej zgody społecznej za środek wymiany gospodarczej, w którym są wyrażone ceny i wartości wszystkich innych towarów. Jako waluta, krąży anonimowo od osoby do osoby i pomiędzy krajami, ułatwiając wymianę handlową. Innymi słowy jest to materialny lub niematerialny środek, który można wymienić na towar lub usługę. Jest prawnie określonym środkiem płatniczym, który może wyrażać, przechowywać i przekazywać wartość ściśle związaną z realnym produktem społecznym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie, żartobliwie o pieniądzach
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
źródło, z którego wypływa mieszanina wodno-gazowa; źródło gazujące
SJP.pl
1. gatunek grzyba (pieniążek palący);
2. potocznie o drobnej monecie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: pieniądz
(1.2) mała moneta
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) biol. syst. nazwa systematyczna|Collybia|Fr.|ref=tak., rodzaj grzybów należący do rodziny gąskowatych;
(2.2) biol. grzyb z rodzaju pieniążek (2.1)
Collybia (Fr.) Staude (pieniążek) – rodzaj grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pieniążkowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec.
Wieś królewska dawniej zwana Maciejowskie, położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego, należała do tenuty nowotarskiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
drobny szkarłupień z gromady jeżowców, zamieszkujący muliste dna subtropikalnych i tropikalnych mórz
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny obrzękowcowatych
Xerula Maire (pieniążkówka) – rodzaj grzybów z rodziny obrzękowcowatych (Physalacriaceae).
SJP.pl
Wikipedia
Pieniążkowo (niem. Pienonskowo) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Gniew przy drodze krajowej nr 91.
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny twardzioszkowatych
Megacollybia Kotl. & Pouzar (pieniążnica) – rodzaj grzybów z rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae). W Polsce występuje jeden gatunek.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców
Baeospora Singer (pieniążniczka) – rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales).
SJP.pl
Wikipedia
1. pokrywać coś pianą;
2. pienić się:
a) wytwarzać pianę, pokrywać się pianą; burzyć się;
b) przenośnie o człowieku: denerwować się, złościć się;
c) o czymś bezładnym: kłębić się
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wytwarzać pianę na czymś
czasownik zwrotny niedokonany pienić się
(2.1) wytwarzać pianę na sobie
(2.2) przen. pot. objawiać gniew, złość
SJP.pl
Wiktionary
1. pieśń, piosenka, utwór muzyczny z podkładem instrumentalnym, przeznaczony do śpiewania;
2. w przenośni o pochwałach, zachwytach
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) podniosły śpiew, wzniosła pieśń
(1.2) przen. przest. wiersz, poezja
(1.3) daw. śpiewanie, śpiew
(1.4) daw. pianie koguta
SJP.pl
Wiktionary
1. niewielki pień;
2. pozostały w szczęce dolny fragment zęba, będący pozostałością po wykruszeniu się lub złamaniu korony
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: pień
(1.2) mały pień
(1.3) leśn. widoczna część pnia (bez korzeni), która pozostaje w ziemi po ścięciu drzewa
(1.4) odcięta górna część karcza lub nasada pnia, na której rąbie się drewno albo mięso
(1.5) gwara. ul
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pienić.
Wiktionary
przymiotnik od: Pieniężno
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pieniężnem, dotyczący Pieniężna
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Pieniężna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pieniężna
(1.2) osoba pochodząca z Pieniężna, urodzona w Pieniężnie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pieniężna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pieniężna
(1.2) kobieta pochodząca z Pieniężna, urodzona w Pieniężnie
SJP.pl
Wiktionary
Pieniężnica (kaszub. Pieniãżnica, niem.: Penkuhl) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Rzeczenica. Wieś jest siedzibą sołectwa Pieniężnica, w którego skład wchodzi również miejscowość Knieja.
Niedaleko wsi znajduje się byłe lotnisko wojskowe.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
gatunek niewielkiej rośliny polnej o jaskrawych pomarańczowych kwiatach i grubych liściach w kształcie kół
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. człowiek trudniący się wymianą pieniędzy
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
Pieniężno (dawniej Melzak, niem. Mehlsack) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pieniężno.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Pieniężno liczyło 2420 mieszkańców.
Pieniężno leży zarówno na historycznej Warmii biskupiej, jak i na obszarze dawnego pruskiego terytorium Warmii plemiennej. Położone jest w pasie Wzniesień Górowskich, nad rzeką Wałszą.
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący kredytu pieniężnego
SJP.pl
wypłacany lub płacony w pieniądzach (np. kara pieniężna, darowizna pieniężna), wyrażony w pieniądzach (np. odszkodowanie pieniężne) lub w jakiś inny sposób związany z pieniędzmi (np. sprawy pieniężne)
przymiotnik relacyjny
(1.1) wypłacany lub płacony w pieniądzach
SJP.pl
Wiktionary
owad, którego larwa otoczona grudką piany, wysysa soki z różnych krzewów i ziół
Pienikowate (Aphrophoridae) – rodzina pluskwiaków z podrzędu cykadokształtnych, licząca ponad 900 opisanych gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina pluskwiaków obejmująca ponad 900 gatunków
Pienikowate (Aphrophoridae) – rodzina pluskwiaków z podrzędu cykadokształtnych, licząca ponad 900 opisanych gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pienikowatych (rodzina pluskwiaków)
SJP.pl
związany z Pieninami
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pieninami, dotyczący Pienin, pochodzący z Pienin
Pieniński Potok (Pieniński), Pieński Potok – potok w Pieninach, będący lewobrzeżnym dopływem Dunajca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pas skałkowy ciągnący się na północnym obrzeżu Centralnych Karpat Zachodnich, w Polsce i na Słowacji
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. góry w Polsce i Słowacji;
Pieniny (514.12) – pasmo górskie w łańcuchu Karpat, położone w południowej Polsce i północnej Słowacji. Region turystyczny.
Pieniny cechuje skomplikowana budowa geologiczna – charakterystyczne są skalice, będące najwyższą częścią długiego, porozdzielanego pasa formacji wapiennych (Pieniński Pas Skałkowy), który w tym miejscu wychodzi na powierzchnię. Pasmo przecina dolina Dunajca, tworząc tzw. Przełom Pieniński. Najwyższy szczyt stanowią Wysokie Skałki (1050 m n.p.m.) w Małych Pieninach, choć symbolem Pienin stały się Trzy Korony (982 m n.p.m.) w Pieninach Właściwych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: pieniście
SJP.pl
cecha czegoś pokrytego pianą lub pełnego piany
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co pieniste
SJP.pl
Wiktionary
pokryty warstwą piany, pełen piany lub łatwo pieniący się
SJP.pl
1. niewielki pień;
2. pozostały w szczęce dolny fragment zęba, będący pozostałością po wykruszeniu się lub złamaniu korony
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. lub gwara. ornit. pliszka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: pieniek
SJP.pl
Wiktionary
teren, na którym znajdują się pieńki ściętych drzew
SJP.pl
nazwisko
Pieńkowski, Pieńkowska:
SJP.pl
Wikipedia
mający pień, wyrastający z pnia (np. róża pienna, krzewy pienne), odnoszący się w jakiś sposób do zdrewniałego pnia
SJP.pl
miasto w Polsce
Pieńsk (tuż po wojnie Pęczek, do 1945 niem. Penzig, gł. Peńsk) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, położone nad Nysą Łużycką, przy granicy z Niemcami. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pieńsk. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. jeleniogórskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Pieńsk
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pieńskiem, dotyczący Pieńska
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Pieńska (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Pieńska (miasta w Polsce)
SJP.pl
niski krzew z rodziny pieprzowatych uprawiany w krajach tropikalnych i subtropikalnych oraz owoc takiego krzewu, najczęściej suszony, stosowany jako przyprawa stołowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina zielna lub krzew z rodziny pieprzowatych;
(1.2) kulin. spoż. przyprawa otrzymywana z nasion pieprzu (1.1)
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: pieprzyć
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pieprzyć.
Wiktionary
wulgarnie: uderzyć raz kogoś lub coś, cisnąć, rzucić coś, rąbnąć czymś o coś lub o kogoś
czasownik
(1.1) pot. uderzyć, walnąć
(1.2) wulg. pot. rzucić
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: pieprzówka
SJP.pl
1. niewielkie naczynie do przechowywania pieprzu; pieprznik;
2. krótka broń palna wyposażona w zespół czterech do sześciu luf, używana w latach 20. i 30. XX wieku; rewolwer wiązkowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. małe naczynie stołowe lub pojemnik do przechowywania pieprzu
(1.2) wojsk. zob. rewolwer wiązkowy.
(1.3) mikol. grzyb z rodzaju nazwa systematyczna|Cantharellula|ref=tak., z rodziny gąskowatych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wulgarnie: uderzyć raz kogoś lub coś, cisnąć, rzucić coś, rąbnąć czymś o coś lub o kogoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pieprznąć.
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: pieprzno, pieprznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pieprzny
SJP.pl
wulgarnie: uderzyć raz kogoś lub coś, cisnąć, rzucić coś, rąbnąć czymś o coś lub o kogoś
przymiotnik
(1.1) pot. posp. chory psychicznie, nienormalny, szalony, zwariowany, niespełna rozumu
SJP.pl
Wiktionary
1. rodzaj grzybów z klasy podstawczaków;
2. potocznie:
a) bałagan, nieład, nieporządek, rozgardiasz; syf, bajzel;
b) chaos, zamieszanie;
3. niewielkie naczynie do przechowywania pieprzu; pieprzniczka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikol. nazwa systematyczna|Cantharellus|ref=tak., rodzaj grzybów z rodziny kolczakowatych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu pieprznikowców
Pieprznikowate (Cantharellaceae J. Schröt.) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieprznikowców (Cantharellales).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pieprznikowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
rząd grzybów z klasy pieczarniaków
Pieprznikowce (Cantharellales Gäum.) – rząd grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes).
SJP.pl
Wikipedia
cecha czegoś mocno zaprawionego pieprzem, mającego w sobie dużo pieprzu lub pikantnego, nieprzyzwoitego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co pieprzne
SJP.pl
Wiktionary
1. mocno zaprawiony pieprzem, posypany dużą ilością pieprzu (np. pieprzna zupa);
2. pikantny, nieprzyzwoity (np. pieprzne żarty, pieprzne zachowanie)
przymiotnik
(1.1) kulin. mocno przyprawiony pieprzem, mający w sobie dużo pieprzu; ostry, pikantny
(1.2) nieprzyzwoity, rubaszny
SJP.pl
Wiktionary
ptak z rodziny tukanów
Tukany (Ramphastinae) – podrodzina ptaków z rodziny tukanowatych (Ramphastidae).
SJP.pl
Wikipedia
1. posypywać pieprzem, dodawać pieprzu do potraw w celu uzyskania pożądanego smaku;
2. wulgarne:
a) gadać brednie, bzdury;
b) mieć stosunek płciowy;
c) pieprzyć się - mieć stosunek płciowy
przymiotnik
(1.1) pot. wzbudzający gniew, niechęć, pogardę
SJP.pl
Wiktionary
rodzina roślin z klasy dwuliściennych, uprawianych w krajach tropikalnych i subtropikalnych
Pieprzowate (Piperaceae C. Agardh) – rodzina roślin z rzędu pieprzowców. Należy do niej tylko 5 rodzajów, ale obejmujących około 3615 gatunków, z czego ok. 2000 należy do rodzaju pieprz Piper, a 1600 do rodzaju peperomia Peperomia. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej, rzadziej w strefie umiarkowanej (najdalej od równika rośliny te spotykane są w Japonii, Himalajach, na południowych krańcach Afryki i na Nowej Zelandii). W Europie brak przedstawicieli tej rodziny. Rośliny te zasiedlają najczęściej wilgotne lasy równikowe rosnąc w nich często zarówno na dnie lasu, jak i jako epifity na pniach i w koronach drzew. Część przedstawicieli występuje także na siedliskach suchych, w których mają pokrój gruboszowaty.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pieprzowatych (rodziny roślin z klasy dwuliściennych, uprawianych w krajach tropikalnych i subtropikalnych)
SJP.pl
produkowany na bazie owoców pieprzowca (np. nalewka pieprzowcowa), powiązany w jakiś sposób z tymi owocami lub samą rośliną (np. oleożywica pieprzowcowa)
SJP.pl
roczna roślina z rodziny psiankowatych o czerwonych owocach i lancetowatych lub jajowatych liściach, najczęściej hodowana jako doniczkowa roślina ozdobna; pieprz turecki, pieprz hiszpański
Papryka, pieprzowiec (Capsicum L.) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. Obejmuje 37 gatunków. Rośliny te pochodzą z Ameryki Środkowej i Południowej z terenów między północnym Meksykiem i północną Argentyną. Współcześnie są szeroko rozprzestrzenione w uprawie na całym świecie, a jako zdziczałe spotykane są w strefie międzyzwrotnikowej i w ciepłym klimacie umiarkowanym.
SJP.pl
Wikipedia
1. roślina zielna lub krzewinka z rodziny pieprzowatych, o niewielkich, najczęściej lekko zaokrąglonych liściach i kremowych, niepachnących kwiatach, naturalnie rosnąca w krajach tropikalnych i subtropikalnych, często hodowana w domach jako ozdobna roślina doniczkowa; peperomia;
2. pobudzająca apetyt czysta wódka z dodatkiem zmielonego czarnego pieprzu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Peperomia||ref=tak., rodzaj roślin z rodziny pieprzowatych, charakteryzujący się mięsistymi liśćmi;
(1.2) bot. roślina z rodzaju pieprzówka (1.1)
(1.3) spoż. nalewka pieprzowa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany w jakiś sposób z pieprzem (np. krzew pieprzowy, plantacje pieprzowe), odnoszący się do tej rośliny lub jej owoców
przymiotnik
(1.1) dotyczący pieprzu
(1.2) przyrządzony z dodatkiem pieprzu
SJP.pl
Wiktionary
1. posypywać pieprzem, dodawać pieprzu do potraw w celu uzyskania pożądanego smaku;
2. wulgarne:
a) gadać brednie, bzdury;
b) mieć stosunek płciowy;
c) pieprzyć się - mieć stosunek płciowy
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) dodawać pieprzu do jedzenia
(1.2) posp. pogard. mówić bzdury, kłamać
(1.3) posp. pogardzać kimś lub czymś, lekceważyć kogoś
(1.4) wulg. pot. uprawiać seks
czasownik zwrotny niedokonany pieprzyć się (dk. brak)
(2.1) posp. przestawać pracować w sposób prawidłowy
(2.2) posp. robić coś przesadnie długo, mozolnie, drobiazgowo
(2.3) posp. o myślach, wspomnieniach itp.: mylić się
(2.4) wulg. uprawiać seks
SJP.pl
Wiktionary
zakaźna choroba pasożytnicza jedwabników morwowych i dębowych; plamica; pebryna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa rodzaju roślin z rodziny kapustowatych (Lepidium);
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zdrobnienie od: pieprz;
2. niewielka, brązowa plamka powstała na skórze wskutek nadmiaru lub niedoboru jednego ze składników tkankowych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kosmet. mała, brązowa plama na skórze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) szczegół w wypowiedzi lub sytuacji nadający jej sensacyjności
Znamię (łac. naevus) – zmiana na skórze, będąca skutkiem niedoboru lub nadmiaru jednego ze składników tkankowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny do pieprzyka, charakterystyczny dla pieprzyka lub pokryty licznymi pieprzykami (np. pieprzykowata dziewczyna)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. adwokat, rzecznik
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: pirser] osoba zajmująca się przekłuwaniem różnych części ciała
SJP.pl
[czytaj: pirserka] kobieta zajmująca się przekłuwaniem różnych części ciała
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: pirs-ing] umieszczanie kolczyków i tatuaży na różnych częściach ciała
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ozdabianie ciała kolczykami;
Piercing [wym. pir-sing] (ang. pierce [pɪəs], starofr. percier, łac. pertundere, pertusus – „przebijać”, „przekłuwać”) – forma modyfikacji ciała polegająca na nakłuwaniu lub przecinaniu części ciała człowieka w celu stworzenia otworu, w którym można nosić biżuterię (zazwyczaj kolczyk) lub implant.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. adwokat, rzecznik
Wiktionary
potocznie: gazy wypuszczone z organizmu; bąk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii o charakterze zapachowo-dźwiękowym
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: mówić głupstwa albo nieprawdę; pierdzielić, pierdolić, pieprzyć
czasownik przechodni niedokonany (dk. popierdasić)
(1.1) pot. wulg. mówić od rzeczy
(1.2) pot. wulg. kłamać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. wulg. mówienie od rzeczy
(1.2) pot. wulg. mówienie kłamstw
Wiktionary
wulgarnie: więzienie; ciupa, kić, mamer, paka, pudło
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. grub. więzienie
(1.2) przest. grub. śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii
(1.3) uczn. grub. ubikacja
(1.4) uczn. grub. szkoła
(1.5) uczn. grub. posterunek MO
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: wypuścić gazy trawienne; pruknąć, pryknąć, puścić bąka
czasownik
(1.1) dokonany od|pierdzieć.
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: wypuścić gazy trawienne; pruknąć, pryknąć, puścić bąka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. wulg. odgłos wydawany podczas wypuszczania gazów trawiennych
Gazy jelitowe – mieszanina gazów, głównie azotu, tlenu, dwutlenku węgla, metanu, siarkowodoru i organicznych związków siarki obecna w układzie trawiennym na skutek połykania powietrza oraz procesów fermentacyjnych prowadzonych przez jelitową florę bakteryjną. Największe ilości gazów jelitowych gromadzą się w okrężnicy. Większość gazów jelitowych jest absorbowana do krwiobiegu. Pozostałe wydalane są przez odbyt (czynność ta nosi nazwę w języku łacińskim flatus). W zespole rozrostu bakteryjnego, zespole jelita drażliwego i podobnych schorzeniach gazy jelitowe mogą być częściej produkowane i mieć bardziej drażniący zapach niż u osoby zdrowej (→ wzdęcie).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wulgarne: mania, obsesja
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) wulg. zafascynowanie, bzik, obsesja
(1.2) wulg. zdenerwowanie, gniew, szał
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) wulg. pogardliwie o mężczyźnie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. bzdury
(1.2) wulg. zmyślanie, mówienie bzdur
(1.3) wulg. uprawianie seksu
Wiktionary
potocznie: coś mało ważnego, błahostka, drobiazg, głupstwo; pierdoła, duperela
SJP.pl
pierdzielić; wulgarnie:
1. odbywać stosunek płciowy;
2. mówić coś głupiego, nieprawdziwego;
3. robić coś źle, niedołężnie;
4. psuć, niszczyć;
5. traktować z pogardą lub lekceważeniem;
6. mylić, mieszać, plątać;
7. pierdolić się:
a) odmawiać posłuszeństwa, psuć się;
b) mylić się, mieszać się, plątać się;
c) robić coś powoli, postępować zbyt delikatnie;
d) uprawiać seks ze sobą nawzajem
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wulg. lekceważyć
(1.2) wulg. zmyślać, mówić coś głupiego
(1.3) poznań. dużo gadać, pleść głupstwa
(1.4) wulg. czasownik ekspresyjny, wyrażający np. niedowierzanie, zaskoczenie
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) wulg. mylić
(2.2) wulg. uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)
(2.3) wulg. zmyślać, mówić coś głupiego
(2.4) wulg. lekceważyć
(2.5) wulg. psuć
czasownik zwrotny niedokonany pierdolić się (dk. brak)
(3.1) wulg. mylić się (w zn. być mylonym)
(3.2) wulg. mylić się
(3.3) wulg. psuć się
(3.4) wulg. uprawiać seks ze sobą nawzajem
(3.5) wulg. zajmować się mozolnie, robić coś powoli
SJP.pl
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) pierdoła; wulgarnie:
1. brednia, niedorzeczność, bzdura; banialuka;
2. błahostka, drobnostka, drobiazg
SJP.pl
jebnąć; wulgaryzm o bardzo wielu znaczeniach, m.in.:
1. uderzyć w coś lub kogoś;
2. powiedzieć coś śmiesznego, nie na temat;
3. pierdolnąć się:
a) położyć się;
b) pomylić się
czasownik przechodni dokonany
(1.1) wulg. powiedzieć coś głupiego
(1.2) wulg. uderzyć
(1.3) wulg. umieścić
(1.4) wulg. zrobić, wykonać
(1.5) wulg. zjeść, wypić
(1.6) wulg. rzucić
(1.7) wulg. runąć, przewrócić się, spaść
(1.8) wulg. wybuchnąć
(1.9) wulg. zepsuć się, ulec awarii
(1.10) wulg. definitywnie się skończyć
(1.11) wulg. porazić prądem
czasownik zwrotny dokonany pierdolnąć się
(2.1) wulg. uderzyć się
(2.2) wulg. pomylić się
(2.3) wulg. położyć się, usiąść; spocząć
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pierdolnąć.
Wiktionary
jebnąć; wulgaryzm o bardzo wielu znaczeniach, m.in.:
1. uderzyć w coś lub kogoś;
2. powiedzieć coś śmiesznego, nie na temat;
3. pierdolnąć się:
a) położyć się;
b) pomylić się
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: pierdolnąć
przymiotnik
(2.1) wulg. chory psychicznie, nienormalny, szalony, zwariowany, niespełna rozumu
SJP.pl
Wiktionary
wulgarnie:
1. mały przedmiot lub jego część; wihajster, dynks, dinks;
2. bałagan, rozgardiasz; burdel, bajzel;
3. szkoła, bursa, internat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. wulg. brak porządku
(1.2) pot. wulg. mały przedmiot, dynks
(1.3) pot. wulg. internat
Pierdolnik – skała we wsi Podzamcze w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec. Jest to pojedyncza skała znajdująca się na szczycie Góry Janowskiego, po północno-wschodniej stronie hotelu, w lesie naprzeciwko Małej Cimy.Zbudowana jest z wapieni i opada połogimi i pionowymi ścianami o wysokości 12–13 m. Wspinacze skalni zaliczają ją do grupy Cim na Podzamczu i wspinają się na jej południowo-wschodniej, połogiej i pionowej ścianie. Poprowadzili na niej 3 drogi wspinaczkowe o trudności VI.1+ do VI.3+ w skali Kurtyki. Na wszystkich są zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r) i stanowiska zjazdowe (st).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wulgarnie: gadanie bez sensu, od rzeczy
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od pierdolić
przymiotnik relacyjny
(2.1) wulg. zły, wzbudzający gniew, zdenerwowanie lub pogardę
Wiktionary
ktoś nieporadny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) wulg. człowiek mówiący bzdury, niedorzeczności
(1.2) pogard. człowiek niedołężny, niezdarny, ślamazarny, zwykle stary
(1.3) przest. posp. ktoś, kto często pierdzi
(1.4) przest. wulg. lichy robotnik
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii
(2.2) wulg. plotka; zob. pierdoły.
(2.3) wulg. rzecz mało znacząca, bzdura, głupstwo; zob. pierdoły.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pierdółka
Wiktionary
potocznie: głupstwo, bzdura, błaha sprawa; pierdółka, pierdołka, pierdółek
SJP.pl
potocznie: głupstwo, bzdura, błaha sprawa; pierdółka, pierdołek, pierdółek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. przest. w lm. gadanina, banialuki, głupstwa
(1.2) przest. kujawy. ulęgałka, polna gruszka
(1.3) przest. zob. pierdolenie., pierdolenie się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pierdółkowate; cecha tych, którzy są pierdółkowaci
Wiktionary
potocznie: niezaradny, niedołężny; gapowaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. posp. rzeczy mało ważne, głupstwa, dyrdymałki, bzdury; zob. pierdoła.
(1.2) pot. posp. plotkaotki, wieści; zob. pierdoła.
(1.3) pot. posp. pogaduchy, plotkowanie
forma rzeczownika.
(2.1) M. i B. lm. od: pierdoła
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) wulg. onomatopeja wartościująca negatywnie rozmowę
Wiktionary
pierdu, pierdu; potocznie:
1. bezwartościowa wypowiedź; trele-morele;
2. coś mało ważnego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. bezsensowna wypowiedź
(1.2) pot. coś mało istotnego
(1.3) pot. zob. gadu-gadu.
wykrzyknik
(2.1) pot. wykrzyknienie, które może wyrażać lekceważenie dla czyjejś wypowiedzi, niedowierzanie, irytację
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. plotkarka; osoba gadatliwa, gaduła
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik naśladujący bardzo silne i głośne uderzenie; jebut
wykrzyknik
(1.1) wulg. onomatopeja dosadnie imitująca uderzenie, upadek lub wybuch
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Poznań. pot. plotkaotki
Wiktionary
wulgarnie:
1. mocno uderzać w coś;
2. lekceważyć; chromolić;
3. mówić głupoty; chromolić, pieprzyć, chrzanić
SJP.pl
wulgarnie:
1. uderzyć; walnąć, strzelić;
2. cisnąć, rzucić;
3. wybuchnąć;
4. powiedzieć coś głupiego; palnąć;
5. stanąć przed odpowiedzialnością, odpowiedzieć za coś;
6. wykonać jakąś czynność, np. pierdyknąć browara;
7. pierdyknąć w kalendarz - umrzeć; fiknąć, wykitować, wykorkować;
8. pierdyknąć się:
a) uderzyć się; rąbnąć się, walnąć się;
b) pomylić się; kopnąć się, machnąć się, majdnąć się
czasownik przechodni dokonany
(1.1) wulg. powiedzieć coś niemądrego
(1.2) wulg. ponieść konsekwencje swojego postępowania
(1.3) wulg. uderzyć
(1.4) wulg. wybuchnąć
(1.5) wulg. runąć, przewrócić się, spaść
(1.6) wulg. porazić prądem elektrycznym
(1.7) wulg. ukraść
(1.8) wulg. umrzeć
(1.9) wulg. zepsuć się, ulec awarii
(1.10) wulg. definitywnie się skończyć
(1.11) wulg. zrobić, wykonać
(1.12) wulg. kupić, nabyć
czasownik zwrotny dokonany pierdyknąć się
(2.1) wulg. uderzyć się
(2.2) wulg. pomylić się
(2.3) wulg. położyć się, usiąść; spocząć
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pierdyknąć.
Wiktionary
potocznie: ogromna liczba czegoś lub kogoś; pierdylion, zylion, miliard, milion
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. grub. bardzo dużo
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: ogromna liczba czegoś lub kogoś; pierdyliard, zylion, miliard, milion
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. grub. bardzo dużo
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pierdzieć.
Wiktionary
wulgarnie: wydalać gazy trawienne; prukać, prykać, bździć, smrodzić
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pierdnąć)
(1.1) wulg. wypuszczać gazy trawienne
SJP.pl
Wiktionary
wulgarne, lekceważące określenie na mężczyznę, najczęściej starego lub niezgrabnego, nieudolnego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wulg. pogard. stary mężczyzna
(1.2) wulg. ktoś, kto często pierdzi
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: pierdzielić
Piszczałka podwójnostroikowa, pierdziel, rożek wierzbowy, trąbka wierzbowa – polski ludowy instrument dęty wykonany z płata kory wierzbowej, rzadziej lipowej lub olszowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pierdzielić.
Wiktionary
1. wulgarnie: mówić głupstwa albo nieprawdę;
2. pierdzielić się - mylić się, plątać
czasownik przechodni
(1.1) pot. wulg. mówić bzdury, kłamać
(1.2) pot. wulg. nie liczyć się z czymś lub kimś, nie przejmować się
czasownik zwrotny pierdzielić się
(2.1) pot. wulg. mieszać się, mylić się
SJP.pl
Wiktionary
pieprznąć; potocznie:
1. rzucić coś z wielką siłą;
2. uderzyć czymś w coś;
3. przewrócić się
SJP.pl
żartobliwe przekleństwo (zwykle w wyrażeniu "ja pierdziu")
SJP.pl
związek frazeologiczny
(1.1) gwara. rzad. natychmiast, zaraz
Wiktionary
przedstawiciel demokratycznego prądu realistycznego w dziewiętnastowiecznym malarstwie rosyjskim; pieriedwiżnik
SJP.pl
pieriedyszka;
1. potocznie: chwila odpoczynku, wytchnienia
2. złagodzenie na krótki czas terroru stalinowskiego
SJP.pl
regionalnie: potrawa w postaci zapiekanego ciasta z nadzieniem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. tradycyjny wypiek świąteczny w kuchni tatarskiej i podlaskiej w formie cienkiego ciasta makaronowego zawijanego ze słodkim lub wytrawnym farszem w kształt ślimaka;
Pierekaczewnik (biał. перакачаўнік, pierakaczaunik, od ros. pieriekatywat’ – przewałkowywać) – potrawa w formie zapiekanego ciasta z nadzieniem, znana w kuchni tatarskiej, białoruskiej, tureckiej i litewskiej, m.in. wśród mniejszości tatarskiej zamieszkującej Podlasie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(zwykle w liczbie mnogiej) potocznie: kłopot, przeszkoda utrudniająca realizację jakichś planów; pierepałka
SJP.pl
(zwykle w liczbie mnogiej) potocznie: kłopot, przeszkoda utrudniająca realizację jakichś planów; pierepała
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. problem, kłopot, częściej w lm. pierepałki – życiowe perypetie, trudne przejścia życiowe
SJP.pl
Wiktionary
gruntowna przebudowa życia polityczno-gospodarczego w Związku Radzieckim, stanowiąca wraz z głasnostią program przebudowy polityki wewnętrznej i zagranicznej; pieriestrojka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. zob. pieriestrojka.
Pieriestrojka (ros. перестройка, „przebudowa”) – określenie procesu przekształceń systemu komunistycznego ZSRR w okresie 1985–1991.
Obejmowała ona zmiany strukturalno-funkcjonalne w systemie społecznym, ekonomicznym i politycznym ZSRR, których ostatecznymi konsekwencjami były wzbogacenie świadomości społecznej w ZSRR, utrata przez ZSRR dominacji w Europie Środkowej i Wschodniej, rozpad ZSRR i powstanie Federacji Rosyjskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do pierestrojki (gruntownej przebudowy życia polityczno-gospodarczego w Związku Radzieckim, stanowiącej wraz z głasnostią program przebudowy polityki wewnętrznej i zagranicznej), związany z nią; pieriestrojkowy
SJP.pl
przedstawiciel demokratycznego prądu realistycznego w dziewiętnastowiecznym malarstwie rosyjskim; pieredwiżnik
SJP.pl
pieredyszka;
1. potocznie: chwila odpoczynku, wytchnienia
2. złagodzenie na krótki czas terroru stalinowskiego
SJP.pl
przebudowa życia politycznego i gospodarczego w Związku Radzieckim, zainicjowana przez Michaiła Gorbaczowa; pierestrojka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. publ. hist. nieoficjalna nazwa reform w ZSRR w II połowie lat 1980;
Pieriestrojka (ros. перестройка, „przebudowa”) – określenie procesu przekształceń systemu komunistycznego ZSRR w okresie 1985–1991.
Obejmowała ona zmiany strukturalno-funkcjonalne w systemie społecznym, ekonomicznym i politycznym ZSRR, których ostatecznymi konsekwencjami były wzbogacenie świadomości społecznej w ZSRR, utrata przez ZSRR dominacji w Europie Środkowej i Wschodniej, rozpad ZSRR i powstanie Federacji Rosyjskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do pieriestrojki (gruntownej przebudowy życia polityczno-gospodarczego w Związku Radzieckim, stanowiącej wraz z głasnostią program przebudowy polityki wewnętrznej i zagranicznej), związany z nią; pierestrojkowy
SJP.pl
oślina z rodziny wrzosowatych, uprawiana w ogrodach
Pieris (Pieris D. Don) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Obejmuje 9 gatunków zimozielonych krzewów i małych drzew. Występują we wschodniej Azji, południowo-wschodniej części USA oraz w zachodniej części Kuby. Zasiedlają widne lasy i tereny skaliste. Niektóre gatunki uprawiane są jako ozdobne, zwłaszcza w odmianach ozdobnych.
SJP.pl
Wikipedia
Pierkunowo (niem. Pierkunowen, 1935–1945 Perkunen) – osada w Polsce położona na Mazurach, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Giżycko. Wieś leży na wschodnim brzegu jeziora Kisajno.
We wsi bezstylowy dwór i zabudowania folwarczne z końca XIX w.
Wikipedia
[czytaj: pierluidżi] włoskie imię męskie
SJP.pl
miasto w Rosji nad rzeką Kamą, u stóp gór Ural; Perm
SJP.pl
niewielki piernat (rodzaj niepikowanego materaca wypełnionego pierzem lub pościel, narzuta)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od piernat
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj buzdyganu lub buławy; oznaka władzy starszyzny kozackiej w XVII w.
Piernacz (rus. broń pierzasta) – rodzaj niewielkiej buławy lub buzdyganu wykonanego ze srebra lub żelaza i zakończonego piórami.
Dawniej stanowił symbol władzy u starszyzny kozackiej na Zaporożu. Spełniał także funkcję listu żelaznego (glejtu) zapewniającego posiadaczowi swobodny przejazd (łac. salvus conductus) i nietykalność.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj materaca wypełnionego pierzem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niepikowany materac wypełniony pierzem;
Piernat – w przeszłości rodzaj cienkiego, niepikowanego materaca wypełnionego pierzem, umieszczanego na twardszym, ale sprężystym materacu właściwym wypchanym trawą morską lub końskim włosiem i kładzionym bezpośrednio na drewniane łóżko.
Oznaka zamożności: "W 1834 roku w rękach Louise pozostała zapewne już tylko część z tych rzeczy, mianowicie: siedem piernatów, tj. materaców wypchanych pierzem i nieprzeszywanych, osiem poduszek dużych, siedem poduszek małych, dziewięć podgłówków i sześć pierzyn, co w sumie stanowiło niekompletne wyposażenie siedmiu łóżek. Do tego inwentarz wymienia pościel dla służby obejmującą: piernat, dwie poduszki, jeden podgłówek i pierzynę".
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj materaca wypełnionego pierzem
SJP.pl
1. piernia jednokwiatowa - niskie, wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny mirtowatych, uprawiane w klimacie równikowym, głównie w Brazylii i Indonezji; goździkowiec jednokwiatowy, eugenia jednokwiatowa, pitanga;
2. piernia brazylijska - gatunek rośliny z rodziny mirtowatych; goździkowiec brazylijski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. fż. od: pierniczarz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. amator pierników
Wiktionary
potocznie: tetryczeć, dziadzieć, starzeć się, zwłaszcza umysłowo, także o rzeczach: psuć się, niszczeć
SJP.pl
mały piernik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od piernik
(1.2) kulin. ciastko z ciasta piernikowego
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pierniczyć.
Wiktionary
mały piernik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pierniczkiem, dotyczący pierniczka, wykonany z pierniczka
SJP.pl
Wiktionary
1. wulgarnie: gadać brednie, bzdury, mówić coś od rzeczy;
2. pierniczyć się: wulgarnie: obchodzić się z kimś lub z czymś bardzo delikatnie, robić coś bardzo dokładnie
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) eufem. pejor. mówić, opowiadać bzdury
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spierniczyć)
(2.1) eufem. psuć
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. od piernik (ciasto)
(1.2) zgrub. od piernik (stary pierdoła)
Wiktionary
ciasto z dodatkiem miodu i przypraw korzennych, które nadają mu charakterystyczny zapach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) kulin. twarde ciemnobrązowe ciasto robione z mieszaniny mąki pszennej i żytniej, mleka, jajek, skarmelizowanego cukru, miodu, silnie przyprawione cynamonem, imbirem;
(1.2) bot. zob. pieprzowiec.
(1.3) przen. teatr. przest. niewiele warta rola, bez efektu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przen. pot. pogard. o starym mężczyźnie
Piernik – ciasto o słodko-pikantnym smaku, o długiej trwałości, zrobione z mąki pszennej lub żytniej, miodu, karmelizowanego cukru, tłuszczu, jajek, wody (lub mleka), środka spulchniającego, mocno przyprawione przyprawami korzennymi. Nazwa piernik wywodzi się od staropolskiego słowa „pierny”, czyli „pieprzny”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) żart. jubileusz starszej osoby obchodzony uroczyście
Wiktionary
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. czeladnik piernikarza
(1.2) przest. syn piernikarza
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. fż. od: piernikarz
(1.2) przest. żona piernikarza
Piernikarka – dawny przysiółek, obecnie niezamieszkana część Sławkowa.
Część znajdujących się w miejscowości budynków wykorzystywana jest jako działki letniskowe.
Miejscowość położona jest w lesie niedaleko Białej Przemszy na granicy z Sosnowcem. Znajduje się 1,5 km na wschód od Starych Maczków i 1 km na południowy zachód od Burków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. fabryka pierników
(1.2) przest. reg. żart. tyłek, pośladek
Wiktionary
powiązany w jakiś sposób z piernikarstwem lub piernikarzem (np. piec piernikarski, masa piernikarska), związany z piernikarstwem
przymiotnik
(1.1) przest. od piernikarz lub piernikarstwo
SJP.pl
Wiktionary
specjalizacja piekarnicza obejmująca wyrób pierników oraz ich późniejszą dystrybucję, sprzedaż
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. wyrób pierników, zajęcie piernikarza
SJP.pl
Wiktionary
specjalista z zakresu piernikarstwa, zajmujący się wyrobem pierników oraz ich późniejszą dystrybucją, sprzedażą
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. osoba zajmująca się wyrobem pierników
(1.2) przest. stary pierdoła, niezdara, safanduła
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. żona piernikarza
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. córka piernikarza
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piernikarzem, dotyczący piernikarza
Wiktionary
ciasto z dodatkiem miodu i przypraw korzennych, które nadają mu charakterystyczny zapach
SJP.pl
charakterystyczny dla piernika (np. smak piernikowy), będący częścią piernika, składający się na piernik (np. ciasto piernikowe) lub w jakiś inny sposób związany z piernikiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) kulin. spoż. dotyczący piernika, związany z piernikiem, zrobiony z piernika, zawierający piernik
przymiotnik jakościowy
(2.1) mający kolor żółtobrązowy, taki jak kolor piernika
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: pieprzny
przymiotnik
(1.1) przest. ostry, mocno przyprawiony pieprzem
SJP.pl
Wiktionary
Pierocice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
ciasto z farszem z mięsa, kapusty lub grzybów, upieczone lub usmażone, podawane na ciepło z różnymi dodatkami; pieróg
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. kawałek rozwałkowanego cienko ciasta nadzianego farszem mięsnym, serowym, warzywnym lub owocowym; gotowany, czasem też smażony na głębokim tłuszczu lub opiekany po ugotowaniu;
(1.2) kulin. pieczone danie kuchni ukraińskiej – ciasto w formie placekacka z farszem słodkim (jabłka albo biały ser) lub słonym (mięso, ziemniaki albo kapusta);
(1.3) odzież. hist. duży kapelusz w kształcie pieroga (1.1), noszony przez żołnierzy napoleońskich
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzędzie ręczne lub urządzenie do robienia pierogów
Wiktionary
punkt gastronomiczny, w którym sprzedaje się pierogi; pierożkarnia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wytwórnia pierogów
(1.2) hand. sklep lub restauracja serwująca przede wszystkim pierogi
SJP.pl
Wiktionary
automat do sprzedaży pierogów
SJP.pl
żartobliwie: przygotowywać lub jeść pierogi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzędzie ręczne lub urządzenie do robienia pierogów
Wiktionary
charakterystyczny dla pieroga, będący częścią pieroga, składający się na pieroga (np. ciasto pierogowe) lub w jakiś inny sposób związany z pierogiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pierogami, dotyczący pierogów
SJP.pl
Wiktionary
pierun; regionalnie:
1. przekleństwo;
2. wyzwisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie. meteorol. piorun
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. chwat, morus
wykrzyknik
(3.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. posp. jako przekleństwo
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
regionalnie: szybko, natychmiast; pierunem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. burza z piorunami
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. przen. awantura
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kląć
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. ekspr. bardzo
Wiktionary
przymiotnik od: pierun; pieruński
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. ekspr. nieznośny, okropny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. drań
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. chwat, morus
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. bardzo szybko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzędzie ręczne lub urządzenie do robienia pierogów
Wiktionary
1. niewielki pieróg, pierog;
2. miękka czapka wojskowa lub harcerska, najczęściej bez daszka, składana podłużnie; furażerka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pieróg
(1.2) pot. czapka bez daszka wykonana z miękkiego materiału, składana podłużnie
Furażerka (pierożek) – rodzaj miękkiej, sukiennej czapki bez daszka, o podłużnym kształcie, stosowanej najczęściej w wojsku. Niekiedy – w wersji zimowej – ocieplana, lub futrzana. W wojsku stosowano ją, gdy nie obowiązywało wkładanie kapelusza, czako, czapki lub hełmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
punkt gastronomiczny, w którym sprzedaje się pierożki; pierogarnia
SJP.pl
1. niewielki pieróg, pierog;
2. miękka czapka wojskowa lub harcerska, najczęściej bez daszka, składana podłużnie; furażerka
Pierożki – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Szudziałowo.
W latach 1954–1957 wieś była siedzibą gromady Pierożki, po jej zniesieniu w gromadzie Szudziałowo. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wincentego Ferreriusza i św. Bartłomieja Apostoła w Szudziałowie.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pjer] francuskie imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. Piotr
Pierre (wymowa: /ˈpɪər/) – miasto w Stanach Zjednoczonych, stolica stanu Dakota Południowa (od 1889), położona w środkowej części stanu, nad wschodnim brzegiem rzeki Missouri. Według spisu w 2020 roku liczy 14,1 tys. mieszkańców i jest 9. co do wielkości miastem Dakoty Południowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
postać komiczna dawnej pantomimy francuskiej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) teatr. smutna i romantyczna postać z commedia dell’arte, w białym stroju i pobieloną twarzą;
(1.2) ktoś przebrany za pierrota (1.1) na kostiumowej zabawie
Pierrot (fr., dosł. „Piotruś”) – jedna z postaci włoskiej commedii dell’arte m.in. obok Arlekina i Scapino, którą rozsławiła pantomima francuska.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przednia, górna część tułowia u ludzi i niektórych zwierząt; klatka piersiowa;
2. część ubrania okrywająca przednią, górną część tułowia człowieka;
3. jeden z dwóch gruczołów mlecznych w przedniej, górnej części tułowia kobiety;
4. mięso z przedniej części tułowia ptaków;
5. siedlisko uczuć człowieka; serce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. parzysty gruczoł mlekowy człowieka;
(1.2) anat. przednia, górna część tułowia u człowieka lub innego zwierzęcia
(1.3) kulin. spoż. mięso z przedniej części tułowia drobiu
Pierś może oznaczać:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Pierściec (cz. Prstec, niem. Perstetz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Skoczów. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie znajduje się w regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej. Powierzchnia sołectwa wynosi 709 ha, a liczba ludności 2034 ze, co daje gęstość zaludnienia równą 286,8 os./km².
Wikipedia
1. obrączka, najczęściej ze szlachetnego metalu, często przyozdabiana szlachetnymi kamieniami, pełniąca funkcję ozdoby lub oznaki godności;
2. coś w kształcie okręgu, głównie część jakiejś maszyny, słój na pniach drzew lub zespół oddzielnych przedmiotów tworzących krąg;
3. zamknięty układ atomowy węgla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jubil. ozdoba nakładana na palec, masywna obrączka zazwyczaj z oczkiem;
(1.2) krąg naokoło czegoś
(1.3) zool. u niektórych zwierząt powtarzalna część ciała;
(1.4) astr. pierścień (1.2) składający się z cząsteczek pyłu i innych małych cząstek krążących dookoła planetaanety w obszarze o kształcie dysku;
(1.5) inform. jedna z topologii sieci lokalnych;
(1.6) mat. rodzaj struktury algebraicznej;
(1.7) bot. słój w przekroju pnia drzewa świadczący o przyroście rocznym
(1.8) techn. część urządzenia o kształcie koła z otworem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny pierścieniakowatych
Stropharia (Fr.) Quél.) (pierścieniak) – rodzaj grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae).
SJP.pl
Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu pieczarkowców
Pierścieniakowate (Strophariaceae Singer & A.H. Sm.) – rodzina grzybów z rzędu pieczarkowców.
SJP.pl
Wikipedia
bezkręgowe zwierzę zaliczane do typu o tej samej nazwie, charakteryzujące się robakowatym ciałem złożonym z licznych pierścieni
Pierścienica – szczyt w Górach Świętokrzyskich, w Paśmie Posłowickim, o wysokości 367 m n.p.m. Rozpościera się stąd szeroka panorama na miasto Kielce.
Przez górę przechodzi niebieski szlak turystyczny z Chęcin do Łagowa. Dolna stacja wyciągu narciarskiego jest punktem początkowym żółtego szlaku spacerowego wokół Kielc. Górna stacja wyciągu narciarskiego jest punktem początkowym czarnego szlaku turystycznego prowadzącego na ulicę Szczepaniaka w Kielcach.
SJP.pl
Wikipedia
bezkręgowe zwierzę zaliczane do typu o tej samej nazwie, charakteryzujące się robakowatym ciałem złożonym z licznych pierścieni
Pierścienice (Annelida) – typ zwierząt bezkręgowych o wydłużonym ciele złożonym z szeregu pierścieni. Są jednym z głównych typów zwierząt pierwoustych. Zaliczane do lofotrochorowców (Lophotrochozoa). Żyją w wodach morskich i śródlądowych oraz w glebie i ściółce – na całym świecie. Występują wśród nich formy wolno żyjące, pasożytnicze i komensalne. Jedne są saprofagami, inne filtratorami, a jeszcze inne drapieżnikami. Odgrywają ważną rolę w użyźnianiu gleb i osadów dennych, a gatunki lądowe w procesach mineralizacji substancji organicznych.
SJP.pl
Wikipedia
samolot pionowego startu i lądowania, którego skrzydło ma kształt pierścienia; koleopter; coleopter
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. samolot pionowego startu i lądowania, w którym skrzydła zastępuje pierścień nośny znajdujący się wokół kadłuba
Pierścieniopłat – statek powietrzny, który zamiast klasycznych skrzydeł, ma płat nośny ukształtowany w formie pierścienia otaczającego kadłub.
Pierścieniopłat może mieć napęd śmigłowy, pochodzący z dwóch przeciwbieżnych śmigieł napędzanych silnikiem turbośmigłowym, lub napęd odrzutowy pochodzący z silnika turboodrzutowego oraz strumieniowego (pierścieniowy płat nośny pierścieniopłata pełni wtedy także funkcję obudowy silnika strumieniowego).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. o kształcie zbliżonym do pierścienia (np. chrząstka pierścieniowata), przypominający pierścień;
2. zwykle o gąsienicach, dżdżownicach: mający ciało zbudowane z segmentów charakterystycznych dla pierścienic
przymiotnik
(1.1) kształtem przypominający pierścień
SJP.pl
Wiktionary
barczatka pierścieniówka: owad z rzędu motyli o beżowych lub szarawych skrzydłach, którego gąsienice wylęgają się z jaj zebranych w złoża w kształcie okręgów
SJP.pl
w kształcie pierścienia, tworzący obwód zamknięty (np. otwór pierścieniowy, uszczelka pierścieniowa) lub zaopatrzony w pierścienie (np. wał pierścieniowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pierścieniem, dotyczący pierścienia
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z pierścieniem, dotyczący pierścienia
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
niewielki pierścionek, głównie w odniesieniu do obrączki ze szlachetnego metalu, przyozdabianej drogimi kamieniami
SJP.pl
1. niewielki pierścień, głównie w odniesieniu do obrączki ze szlachetnego metalu, często przyozdabianej drogimi kamieniami;
2. pojedynczy lok, pukiel
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj ozdoby na palec, wykonanej zazwyczaj z metalu szlachetnego z oczkiem
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany pierścionkami, głównie w odniesieniu do ozdób ze szlachetnego metalu (np. biżuteria pierścionkowa)
SJP.pl
1. przednia, górna część tułowia u ludzi i niektórych zwierząt; klatka piersiowa;
2. część ubrania okrywająca przednią, górną część tułowia człowieka;
3. jeden z dwóch gruczołów mlecznych w przedniej, górnej części tułowia kobiety;
4. mięso z przedniej części tułowia ptaków;
5. siedlisko uczuć człowieka; serce
SJP.pl
Wikipedia
szeroki w klatce piersiowej, postawny, mocno zbudowany (np. piersiasty bokser) lub mający duże, wydatne piersi (np. piersiasta kobieta); piersisty
przymiotnik
(1.1) pot. o kobiecie mająca duże, obfite piersi
(1.2) pot. o mężczyźnie mający szeroką klatkę piersiową
SJP.pl
Wiktionary
niewielka pierś, najczęściej w odniesieniu do piersi niemowlęcia, dziecka lub młodego zwierzęcia
SJP.pl
zdrobniale o piersi, często także o mięsie z przedniej części tułowia drobiu
SJP.pl
1. jedyny przedstawiciel rodziny diugoni, morski ssak zaliczany do syren, żyjący w wodach Oceanu Indyjskiego i Spokojnego; diugoń;
2. dawniej: syrena, rusałka, połączenie dziewczęcia z rybą
SJP.pl
o cechach piersiopłetwych (ryb z gromady ryb kostnych, charakteryzujących się silnie rozwiniętymi płetwami piersiowymi)
SJP.pl
o cechach piersiopłetwych (ryb z gromady ryb kostnych, charakteryzujących się silnie rozwiniętymi płetwami piersiowymi)
SJP.pl
zdrobnienie od: piersiówka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od piersiówka
SJP.pl
Wiktionary
potocznie o niewielkiej, płaskiej, zwykle metalowej lub szklanej buteleczce z alkoholem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielki, płaski, najczęściej metalowy pojemnik na alkohol, noszony w wewnętrznej kieszeni
(1.2) pot. płaska butelka alkoholu
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
położony na wysokości piersi (np. klatka piersiowa, kręgi piersiowe) lub w jakiś inny sposób związany z piersiami
przymiotnik
(1.1) dotyczący piersi, związany z piersią
SJP.pl
Wiktionary
szeroki w klatce piersiowej, postawny, mocno zbudowany (np. piersisty bokser) lub mający duże, wydatne piersi (np. piersista kobieta); piersiasty
SJP.pl
średnica drzewa mierzona na wysokości 1,3 metra
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. leśn. średnica pnia drzewa mierzona na wysokości piersi, czyli 1,30 m;
(1.2) ekol. obwód pnia drzewa mierzony na wysokości piersi, czyli 1,30 m
Pierśnica – miara stosowana w opisie drzew uzyskiwana w wyniku pomiaru drzewa na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu (czyli na wysokości klatki piersiowej przeciętnego dorosłego człowieka – stąd nazwa).
W naukach leśnych i dendrometrii pomiar dotyczy średnicy pnia i dostarcza jednego z głównych parametrów (obok wysokości pnia) służących do określania miąższości drzewa. W praktyce leśnej pierśnica służy również do określania wyrażonego w m³ zapasu masy drzew na jednostce powierzchni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Pierszczewo (kaszub. Pierszczewò) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, powiecie kartuskim, gminie Stężyca, na Kaszubach, na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, nad Jeziorem Patulskim.
Pierszczewo 31 grudnia 2014 r. miało 137 stałych mieszkańców, z których 91 osób mieszkało w głównej części wsi.
Wikipedia
Pierszyce – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Żabno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Wikipedia
pieron; regionalnie:
1. przekleństwo;
2. wyzwisko
SJP.pl
pieron; regionalnie:
1. przekleństwo;
2. wyzwisko
SJP.pl
przymiotnik od: pierun; pieroński
SJP.pl
Pieruszyce – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Czermin.
W Pieruszycach urodził się ppłk Zygmunt Ertel (1890–1940) oraz zmarł Jan Brzeskot (1873–1937).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
przestarzałe: najpierw, wpierw, najwcześniej lub uprzednio, przedtem, wcześniej; pierwej
przysłówek
(1.1) książk. najpierw, wpierw, wcześniej
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pszcz. pierwszy rój w roku
Wiktionary
przestarzale: najpierw, wpierw, najwcześniej lub uprzednio, przedtem, wcześniej; pierw
przysłówek
(1.1) książk. najpierw, wpierw, wcześniej
SJP.pl
Wiktionary
1. liczba, która podniesiona do potęgi liczby stopnia pierwiastka, da liczbę podpierwiastkową
2. substancja chemiczna, której nie można rozłożyć na prostsze substancje
3. element, składnik czegoś
4. językoznawstwo: rdzeń; morfem główny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. substancja składająca się z atomów o tej samej liczbie protonów w jądrze (liczbie atomowej); pierwiastek chemiczny;
(1.2) mat. liczba, która po podniesieniu do danej potęgi, jest równa liczbie pierwiastkowanej;
(1.3) mat. miejsce zerowe funkcji;
(1.4) mat. liczba, która spełnia dane równanie
(1.5) istotny składnik jakiejś całości; czynnik, cząstka
(1.6) jęz. rdzeń
W matematyce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta lub samica pierwszy raz rodząca
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. kobieta, która po raz pierwszy rodzi dziecko
(1.2) wet. samica ssaka, która pierwszy raz rodzi
SJP.pl
Wiktionary
obliczać pierwiastek danej liczby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mat. wyznaczanie pierwiastka jakiejś liczby;
Pierwiastkowanie – operacja odwrotna względem potęgowania, zdefiniowana m.in. dla liczb rzeczywistych i zespolonych. Przy tym dla liczb rzeczywistych wprowadza się dwa pojęcia: pierwiastka arytmetycznego i pierwiastka algebraicznego.
Pierwiastki pojawiają się np. w definicji średniej geometrycznej, w pierwiastkowym kryterium Cauchy’ego na zbieżność szeregu liczbowego albo w definicji odległości Minkowskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zespół cech charakterystycznych dla pierwiastka (substancji chemicznej, której nie można rozłożyć na prostsze substancje);
2. dodatniość liczby
SJP.pl
związany w jakiś sposób z pierwiastkiem (np. równanie pierwiastkowe, nierówność pierwiastkowa), odnoszący się do pierwiastka lub działań na nim
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pierwiastkiem, dotyczący pierwiastka
(1.2) związany z pierwiastką, dotyczący pierwiastki
SJP.pl
Wiktionary
liczba, którą można otrzymać poprzez działania dodawania, odejmowania, mnożenia, dzielenia i pierwiastkowania
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
1. roślina z rodziny pierwiosnkowatych; pierwiosnka, prymula, prymulka;
2. owadożerny ptak z rodziny pokrzewek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Primula|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny pierwiosnkowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju pierwiosnek (1.1)
(1.3) pot. kwiat pierwiosnka (1.2)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. zob. pierwiosnek zwyczajny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej o przedwiośniu (porze roku stanowiącej okres przejściowy między zimą a wiosną, przypadającej na kwiecień i początki maja)
Pierwiośnie, wczesna wiosna – fenologiczna pora roku, charakteryzująca się tym, że kwiaty drzew, krzewów oraz roślin zielnych rozwijają się równomiernie z rozwojem pierwszych liści. W tym okresie rozpoczyna się listnienie drzew później zakwitających. W polskiej szerokości geograficznej i klimacie porą fenologiczną poprzedzającą pierwiośnie jest przedwiośnie, zaś porą fenologiczną następującą po pierwiośniu jest wiosna.
SJP.pl
Wikipedia
roślina o barwnych kwiatach, kwitnąca zwykle wiosną; pierwiosnek, prymula, prymulka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. pot. pierwiosnek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach pierwiosnkowatych (roślin zielnych z rzędu pierwiosnkowców, charakteryzujących się promienistymi kwiatami typowymi dla pierwiosnków)
Pierwiosnkowate (Primulaceae Vent.) – rodzina roślin z rzędu wrzosowców i w takim ujęciu (system APG III z 2009, APG IV, APweb) szeroko ujmowana systematycznie (58 rodzajów z ponad 2,5 tysiącem gatunków). Dawniej zwykle była wąsko ujmowana i wówczas zaliczano do niej tylko 20 rodzajów z ok. 800 gatunkami (system Takhtajana z 1997, system Cronquista z 1981). Opis wąsko wydzielanej rodziny dotyczy w obecnym ujęciu głównie podrodziny pierwiosnkowych Primuloideae. Należą tu rośliny występujące w tropikach i na szerokościach podzwrotnikowych reprezentowane tam głównie przez drzewa i krzewy oraz w strefie umiarkowanej i arktycznej, gdzie rosną przede wszystkim przedstawiciele będący roślinami zielnymi. Charakterystyczną cechą przedstawicieli jest jednokomorowa zalążnia utworzona z kilku zrośniętych owocolistków ze środkowym lub dolnym łożyskiem. Podobne są zwykle też kwiaty pięciokrotne o zrosłopłatkowej koronie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pierwiosnkowatych (roślin zielnych z rzędu pierwiosnkowców, charakteryzujących się promienistymi kwiatami typowymi dla pierwiosnków)
SJP.pl
roślina zielna, drzewo lub krzew, przedstawiciel rzędu pierwiosnkowców z gromady okrytonasiennych
SJP.pl
charakterystyczny, typowy dla pierwiosnków (np. zapach pierwiosnkowy), związany z jakiś sposób z pierwiosnkami (np. miód pierwiosnkowy, łąka pierwiosnkowa)
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla pierwiosnka, związany z pierwiosnkiem (rośliną)
(1.2) charakterystyczny dla pierwiosnka, związany z pierwiosnkiem (ptakiem)
SJP.pl
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający pierwszeństwo, początek, pierwotność
Wiktionary
pierwotne istnienie, bytowanie czegoś lub kogoś gdzieś, zaczątki, początki czegoś; pierwocina
SJP.pl
1. pierwotne istnienie, bytowanie czegoś lub kogoś gdzieś, zaczątki, początki czegoś; pierwobyt;
2. debiutancki utwór jakiegoś artysty, najczęściej pisarza lub muzyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) element który powstał jako pierwszy, zalążek
SJP.pl
Wiktionary
1. pierwszy wydruk jakiegoś tekstu, utworu literackiego, zwykle w odniesieniu do wydań klasyków;
2. odbitka składu zecerskiego, używana w drukarniach jako alternatywa dla maszynopisu
SJP.pl
Wikipedia
klad zwierząt bezkręgowych, u których pragęba powstająca w czasie rozwoju zarodkowego przekształca się w otwór gębowy; pierwouste, pragębowce
SJP.pl
Wikipedia
niewielki stawonóg pozbawiony czułków i oczu, zamieszkujący górne warstwy gleb na obszarach klimatów wilgotnych i umiarkowanych
SJP.pl
rzadko: kształt pierwotny, pierwotna postać czegoś
SJP.pl
określone ustawą lub rzadziej umową pierwszeństwo w nabyciu określonej rzeczy w razie chęci zbycia jej przez osobę zobowiązaną
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) praw. przysługujące komuś prawo pierwszeństwa kupna
Prawo pierwokupu – prawo określonej osoby do zakupu danej rzeczy w pierwszej kolejności na wypadek, gdyby jej właściciel miał zamiar ją sprzedać.
Prawo pierwokupu upoważnia daną osobę do kupna określonej rzeczy jedynie wtedy, kiedy jej właściciel będzie sprzedawał tę rzecz. Nie obowiązuje ono w przypadku innych form odstępowania (np. przy darowiźnie).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
błonkówka, bliska krewna mrówki
SJP.pl
pierwsza wersja jakiegoś utworu literackiego, najczęściej w postaci rękopisu, rzadziej wydruku, stanowiąca wzór kopii dla tego utworu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pierwszy tekst jakiegoś utworu, pisma, lub dokumentu, zazwyczaj pisany ręcznie
SJP.pl
Wiktionary
kopalne zwierzę z okresu jury, uważane za najstarszego przedstawiciela ptaków, łączące w sobie cechy charakterystyczne dla ptaków i gadów; praptak, archeopteryks
SJP.pl
kobieta lub samica u zwierząt, która urodziła po raz pierwszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. kobieta, która po raz pierwszy rodzi dziecko
(1.2) wet. samica ssaka, która pierwszy raz rodzi
Pierworódka – w ginekologii kobieta, która pierwszy raz urodziła. Starą pierworódką jest kobieta, która swoje pierwsze dziecko urodzi po 40 roku życia.
Pierwiastka – kobieta, która pierwszy raz jest w ciąży.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urodzony jako pierwszy wśród całego rodzeństwa, najstarszy z rodzeństwa (np. syn pierworodny) lub wrodzony, przyrodzony, przypisany od urodzenia (np. grzech pierworodny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pierworodne; cecha tych, którzy są pierworodni
Wiktionary
urodzony jako pierwszy wśród całego rodzeństwa, najstarszy z rodzeństwa (np. syn pierworodny) lub wrodzony, przyrodzony, przypisany od urodzenia (np. grzech pierworodny)
przymiotnik
(1.1) urodzony jako pierwszy z potomstwa
(1.2) daw. przyrodzony, wrodzony
(1.3) daw. pierwotny, pierwszy, początkowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) syn pierworodny (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
bycie pierworodnym lub pierworodną (najstarszym dzieckiem rodziców), przywileje związane z bycia takim dzieckiem; pierworództwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bycie pierworodnym synem
(1.2) hist. praw. zespół praw i przywilejów pierworodnego potomka męskiego
SJP.pl
Wiktionary
szablon, pierwotny, oryginalny szkic, zarys czegoś, najczęściej projektu lub planu technicznego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pierwszy szkic projektu, planu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) daw. pierwsze godziny snu po zaśnięciu; także nocna pora pomiędzy wieczorem a północą
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zob. protoplazma.
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. oraz M., B. i W. od pierwoszcze
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikol. zarodnia niektórych śluzowców powstająca przez skupienie się ich plazmodium i wykształcenie się wokół niego perydium, wewnątrz którego wytwarzane są zarodniki;
Pierwoszczowocnia (łac. plasmodiocarpium) – rodzaj zarodni u śluzowców (Myxomycota). Powstaje z plazmodium (śluźni), które nie ulegając większym zewnętrznym zmianom skupia się i otacza grubszą ścianą, wewnątrz której wytwarzane są zarodniki. Jest to najbardziej pierwotny sposób tworzenia zarodni przez śluzowce. Pozostałe rodzaje zarodni tworzonych przez śluzowce to: zrosłozarodnia, zarodnia wolna i pseudozrosłozarodnia.
Wiktionary oraz Wikipedia
Pierwoszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Wisznia Mała.
Wikipedia
prosty glon z typu zielenic, często spotykany w miejscach wilgotnych jako ciemnozielony nalot, głównie na kamieniach, płotach lub ścianach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. należący do gromady zielenic jednokomórkowy glon tworzący zielony nalot na skałach, murach oraz korze drzew;
Pierwotek (Pleurococcus, Protococcus, Desmococcus) – rodzaj zielenic, o spornej pozycji systematycznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
charakterystyczny, typowy dla pierwotniaków, związany w jakiś sposób z pierwotniakami (np. pasożyt pierwotniaczy, zakażenie pierwotniacze)
SJP.pl
jednokomórkowy organizm eukariotyczny, z reguły mikroskopijnej wielkości, cudzożywny, poruszający się za pomocą wici, nibynóżek albo rzęsek, zamieszkujący wody i miejsca wilgotne
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. mikroskopijnej wielkości zwierzę jednokomórkowe
Pierwotniaki (Protozoa) – takson o różnej randze – w zależności od systemu klasyfikacyjnego – obejmujący drobne organizmy, przeważnie heterotroficzne. Początkowo (do XX w.) zaliczane do królestwa zwierząt, w randze typu lub podkrólestwa. W nowszych systemach klasyfikacji włączane są do królestwa Protista jako sztuczny takson (dział) określany też jako protisty zwierzęce. Takson Protozoa jest ponownie wyróżniany w systemach dzielących Protista na organizmy generalnie fotosyntetyzujące – Chromista i niefotosyntetyzujące – Protozoa. Kryterium to jednak nie jest ścisłe, gdyż w niektórych liniach ewolucyjnych zdolność do fotosyntezy umożliwiona przez wtórną endosymbiozę została nabyta jedynie przez niektórych przedstawicieli, a w innych zanikła. Protozoa są uznawane za takson parafiletyczny, a pozostałe eukarionty są jego taksonami potomnymi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jednokomórkowy organizm eukariotyczny, z reguły mikroskopijnej wielkości, cudzożywny, poruszający się za pomocą wici, nibynóżek albo rzęsek, zamieszkujący wody i miejsca wilgotne
Pierwotniaki (Protozoa) – takson o różnej randze – w zależności od systemu klasyfikacyjnego – obejmujący drobne organizmy, przeważnie heterotroficzne. Początkowo (do XX w.) zaliczane do królestwa zwierząt, w randze typu lub podkrólestwa. W nowszych systemach klasyfikacji włączane są do królestwa Protista jako sztuczny takson (dział) określany też jako protisty zwierzęce. Takson Protozoa jest ponownie wyróżniany w systemach dzielących Protista na organizmy generalnie fotosyntetyzujące – Chromista i niefotosyntetyzujące – Protozoa. Kryterium to jednak nie jest ścisłe, gdyż w niektórych liniach ewolucyjnych zdolność do fotosyntezy umożliwiona przez wtórną endosymbiozę została nabyta jedynie przez niektórych przedstawicieli, a w innych zanikła. Protozoa są uznawane za takson parafiletyczny, a pozostałe eukarionty są jego taksonami potomnymi.
SJP.pl
Wikipedia
niszczący pierwotniaki
SJP.pl
SJP.pl
przysłówek
(1.1) zgodnie z początkiem, odwołując się do najwcześniejszych chwil od powstania
(1.2) w sposób nietknięty cywilizacją
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: pierwotnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pierwotny
SJP.pl
bycie pierwszym w jakimś ujęciu, cecha czegoś, co zapoczątkowało coś, stało się podstawą istnienia czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pierwotne; cecha tych, którzy są pierwotni
SJP.pl
Wiktionary
prehistoryczny, taki, który istniał bardzo dawno temu (np. kultura pierwotna, człowiek pierwotny) lub taki, który pozostał w niezmienionej postaci (np. las pierwotny)
przymiotnik
(1.1) prehistoryczny, taki, który istniał bardzo dawno temu
(1.2) taki, który pozostał w niezmienionej postaci
(1.3) ten, który funkcjonuje jako pierwszy
SJP.pl
Wiktionary
o cechach pierwoustych (klad zwierząt)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pierwoustych (klad zwierząt)
SJP.pl
relikt polodowcowy, przedstawiciel podgromady o tej samej nazwie, charakteryzujący się brakiem oczu, licznymi odnóżami i dwoma czułkami pełniącymi rolę receptorów
SJP.pl
relikt polodowcowy, przedstawiciel podgromady o tej samej nazwie, charakteryzujący się brakiem oczu, licznymi odnóżami i dwoma czułkami pełniącymi rolę receptorów
SJP.pl
pierwotny wzór, model czegoś, będący planem według którego tworzy się kopie; prototyp
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) początkowy stan czegoś
(1.2) prototyp
(1.3) plan, model, na wzór którego tworzy się kopie
SJP.pl
Wiktionary
godzina pierwsza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 1 po południu lub w nocy
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: pierwszy
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pierwszak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od pierwszak
SJP.pl
Wiktionary
uczennica pierwszej klasy szkoły podstawowej, ponadpodstawowej lub rzadziej liceum; pierwszoklasistka
SJP.pl
uczeń pierwszej klasy szkoły podstawowej, ponadpodstawowej lub rzadziej liceum; pierwszoklasista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. eduk. uczeń pierwszej klasy podstawówki
(1.2) pot. student pierwszego roku lub semestru
SJP.pl
Wiktionary
pierwsze danie posiłku
Jezioro Recze (Pierwsze, Rakowe) – jezioro na Pojezierzu Łagowskim, w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin, na północny zachód od Jeziora Ostrowicko. Powierzchnia jeziora to 19,7 ha. Jezioro znajduje się na terenie wędrzyńskiego poligonu wojskowego i jest w dyspozycji MON.
SJP.pl
Wikipedia
prawo bycia pierwszym, robienie czegoś przed innymi; przewaga
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) prawo do czegoś przed innymi; prawo bycia pierwszym, zrobienia czegoś na początku; przewaga, wyższość nad czymś lub nad kimś
SJP.pl
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych określający pierwszeństwo w znaczeniu, wartości lub kolejności tego, do czego się odnosi człon drugi
Wiktionary
uczeń pierwszej klasy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. uczeń klasy pierwszej
SJP.pl
Wiktionary
uczennica pierwszej klasy szkoły podstawowej, ponadpodstawowej lub rzadziej liceum; pierwszaczka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczennica klasy pierwszej
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący pierwszej komunii świętej
SJP.pl
potocznie: chłopak przystępujący do pierwszej komunii
SJP.pl
dziewczynka przygotowująca się do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej
SJP.pl
1. zawodnik grający w pierwszej lidze
2. pot. o kimś, kto zajmuje wysoką pozycję, stanowisko, cieszy się prestiżem, "gra w pierwszej lidze"
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. klub lub zawodnik pierwszoligowy
SJP.pl
Wiktionary
1. należący do pierwszej ligi, typowy dla pierwszej ligi, rozgrywany przez zespoły z pierwszej ligi;
2. osiągający najlepsze wyniki w swojej dziedzinie
przymiotnik
(1.1) sport. należący do pierwszej ligi, grający, występujący w pierwszej lidze
SJP.pl
Wiktionary
odnoszący się do dnia pierwszego maja, mający miejsce tego dnia (np. pochód pierwszomajowy, obchody pierwszomajowe)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z dniem 1 maja, dotyczący dnia 1 maja
(1.2) związany ze świętem Pierwszego Maja, dotyczący święta Pierwszego Maja
SJP.pl
Wiktionary
związany z pierwszym obiegiem
SJP.pl
mówiący w pierwszej osobie, najczęściej w liczbie pojedynczej, opowiadający przebieg wydarzeń jako ich świadek lub uczestnik (np. narrator pierwszoosobowy)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący pierwszego piątku miesiąca, dziejący się w pierwszy piątek miesiąca
Wiktionary
największe znaczenie czegoś lub kogoś, bycie najważniejszym, najbardziej istotnym lub rzadziej pierwszoplanowym w ujęciu obrazu, rysunku albo fotografii
SJP.pl
znajdujący się na pierwszym planie obrazu, rysunku, fotografii (np. pierwszoplanowe położenie przedmiotu) lub najistotniejszy, najważniejszy, mający największe znaczenie dla kogoś lub czegoś (np. postać pierwszoplanowa)
przymiotnik
(1.1) będący na pierwszym planie
(1.2) mający główną rolę w dziele
(1.3) o priorytetowym znaczeniu
SJP.pl
Wiktionary
przeprowadzany po raz pierwszy, najczęściej nieodwracalnie, ostatecznie (np. zakup pierwszorazowy, wpis pierwszorazowy)
SJP.pl
będący pierwszym w roku (np. pierwszoroczna niedziela, jagody pierwszoroczne) lub związany z pierwszym rokiem studiów, rzadziej z pierwszą klasą szkoły podstawowej, gimnazjalnej lub licealnej
SJP.pl
studentka pierwszego roku bądź uczennica pierwszej klasy
SJP.pl
student pierwszego roku bądź uczeń pierwszej klasy
SJP.pl
będący pierwszym w roku (np. pierwszoroczna niedziela, jagody pierwszoroczne) lub związany z pierwszym rokiem studiów, rzadziej z pierwszą klasą szkoły podstawowej, gimnazjalnej lub licealnej
SJP.pl
najstarszy okres w dziejach Ziemi, wydzielany w dawniejszych klasyfikacjach
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób pierwszorzędny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co pierwszorzędne
SJP.pl
Wiktionary
1. bardzo dobry, najwyższej jakości; wspaniały, wyśmienity, doskonały;
2. najważniejszy pod jakimś względem
przymiotnik
(1.1) najlepszej jakości
(1.2) najważniejszy, najbardziej znaczący
SJP.pl
Wiktionary
1. najważniejszy w kolejności lub hierarchii;
2. dotyczący pierwszego rzędu;
3. dotyczący pierwszorzędu - najstarszego okresu w dziejach Ziemi, wydzielanego w dawniejszych klasyfikacjach
SJP.pl
należący do pierwszego rzutu, odnoszący się do pierwszego rzutu, np. oddziały pierwszorzutowe
SJP.pl
cecha liczb pierwszych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pierwszą wojną światową, dotyczący pierwszej wojny światowej
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z 1 września, dotyczący 1 września (zwykle w związku z rozpoczęciem roku szkolnego lub rocznicą wybuchu II wojny światowej)
Wiktionary
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1;
2. stojący na początku;
3. taki, przed którym nie było innych podobnych;
4. odgrywający w czymś najważniejszą rolę;
5. przewyższający innych pod jakimś względem, najlepszy
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od liczby 1
przymiotnik
(2.1) najważniejszy
(2.2) mat. niemający nietrywialnych dzielników
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) pot. żegl. pierwszy oficer
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(4.1) początkowy dzień miesiąca
rzeczownik, rodzaj żeński
(5.1) pierwsza: godzina pierwsza
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek liczebnikowy
(1.1) daw. po raz pierwszy, pierwszy raz
Wiktionary
dawniej:
1. coś, co się zdarza po raz pierwszy;
2. rzecz nowa;
3. pierwszeństwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, czego ktoś nigdy przedtem nie robił lub co go jeszcze nie spotkało
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. najpierw
Wiktionary
Pierydy (gr. Πιερίδες Pierídes, łac. Pierides) – w mitologii greckiej córki króla Pierosa, które nazywały się: Kolymbas, Iynx, Kenchris, Kissa, Chloris, Akalantis, Nessa, Pipo, Drakontis. Współzawodniczyły z muzami w śpiewie, lecz przegrawszy, zostały zamienione do końca życia w sroki lub rozmaite ptaki. Legenda ta znana jest dopiero z czasów hellenistycznych. W tradycji wcześniejszej Pierydy to nazwa muz jako pochodzących z Pierii, pasma górskiego na północ od Olimpu (Hezjod, Teogonia 53); byłoby to miejsce ich narodzin bądź współżycia ich rodziców.
Wikipedia
1. czyścić tkaniny za pomocą wody i/lub środków chemicznych;
2. potocznie: bić kogoś
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
mrzonka pierzak - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wypełniony pierzem
(1.2) obrosły pierzem, opierzony
Wiktionary
pracowniczka przemysłu pierzarskiego (działu przemysłu obejmującego pozyskiwanie i późniejszą obróbkę pierza, a niekiedy także ich wykorzystanie podczas produkcji poduszek, pierzyn i galanterii)
SJP.pl
odnoszący się do pierzarstwa (działu przemysłu obejmującego pozyskiwanie i późniejszą obróbkę pierza, a niekiedy także ich wykorzystanie podczas produkcji poduszek, pierzyn i galanterii) lub pierzarzy
SJP.pl
dział przemysłu obejmujący pozyskiwanie i późniejszą obróbkę pierza, a niekiedy także ich wykorzystanie podczas produkcji poduszek, pierzyn i galanterii
SJP.pl
pracownik przemysłu pierzarskiego (działu przemysłu obejmującego pozyskiwanie i późniejszą obróbkę pierza, a niekiedy także ich wykorzystanie podczas produkcji poduszek, pierzyn i galanterii)
SJP.pl
rzadko: chmura pierzasto-kłębiasta - chmura złożona z kryształków lodu, nie powodująca opadów; chmura kłębiasto-pierzasta, cirrocumulus
SJP.pl
głównie o liściach: taki, u którego rozcięcie blaszki liściowej jest takie samo, jak u dębu
SJP.pl
głównie o liściach: taki, u którego rozcięcie blaszki liściowej jest głębokie, a spód jasnozielony
SJP.pl
rodzina słodkowodnych ryb sumokształtnych
Pierzastowąsowate (Mochokidae) – rodzina słodkowodnych ryb sumokształtnych (Siluriformes), obejmująca ponad 200 gatunków zamieszkujących wody tropikalnej i subtropikalnej strefy Afryki. Synodontis znany jest w zapisie kopalnym od oligocenu. Wiele gatunków tych ryb trzymanych jest w akwariach ze względu na ciekawy wygląd i interesujące zachowanie.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) bot. o strukturze przypominającej ptasie pióro
Wiktionary
1. opierzony, porośnięty piórami lub zrobiony z ptasich piór (np. pierzaste boa);
2. z wyglądu podobny do pióra, puchu (np. pierzaste chmury, obłoki), a o liściach: składający się z kilku blaszek liściowych osadzonych na osi tak, jak promienie ptasiego pióra
przymiotnik
(1.1) porośnięty pierzem
(1.2) zrobiony z piór
(1.3) przypominający ptasie pióra
SJP.pl
Wiktionary
1. pośpiesznie uciekać, szczególnie w popłochu, panice;
2. o skórze, cerze: stawać się szorstkim wskutek działania wiatru, rzadziej mrozu lub środków chemicznych; pierzchnąć
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) książk. uciekać w popłochu, pośpiesznie
(1.2) przen. znikać, rozwiewać się
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. pośpiesznie uciekać, szczególnie w popłochu, panice;
2. o skórze, cerze: stawać się szorstkim wskutek działania wiatru, rzadziej mrozu lub środków chemicznych; pierzchnąć
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) herald. polski herb szlachecki;
Pierzchała (Pyrzchala, Kolumna, Roch, Roch II, Pirch, Pirzchała, Trzaski) – polski herb szlachecki, jeden z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich w unii horodelskiej w 1413 roku. Herb został też wymieniony w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, napisanym przez historyka Jana Długosza, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae z lat 1464–1480.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: pierzchliwie
SJP.pl
płochliwość, podatność na lęk, lękliwość, trwożliwość
SJP.pl
płochliwy, skory do paniki, ucieczki w popłochu, podatny na lęk, lękliwy, trwożliwy
SJP.pl
uciec, zniknąć
SJP.pl
wieś w Polsce
Pierzchnianka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Pierzchnica.
W okresie Królestwa Kongresowego Pierśniczka i Pierzchnianka, wieś i folwark, powiat kielecki, gmina Szczecno, parafia Pierzchnica, posiada pokłady kamienia litograficznego, ciemnożółtego. W 1827 r. było 20 domów i 160 mieszkańców. Według dokumentów powiatu wiślickiego z 1579 r. wieś Pierśniczka w parafii Pierśnica, własność Melchiora Piersniczkiego, miała 9 osad, 3½ łana, 2 zagrody z rolą, 1 biedny.
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
Pierzchnica – miasto w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Pierzchnica. Miejscowość jest od 1973 siedzibą gminy Pierzchnica; do 1954 roku była siedzibą gminy Drugnia.
Prawa miejskie w latach 1359–1869 oraz ponownie od 1 stycznia 2019.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
mieszkaniec Pierzchnicy (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Pierzchnicy (miasta w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych
SJP.pl
Pierzchowice – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Mikołajki Pomorskie.
Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
taki, który pierzchnął (uciekł, zniknął)
SJP.pl
pióra i pokrywający je w dolnej części puch, szczególnie ptaków domowych, wykorzystywane po odpowiednim przygotowaniu do wypychania poduszek, pierzyn i produkcji ozdób
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. w ogólności, pióra i puch pokrywające ptaka
(1.2) pióra ptaków domowych, zwykle gęsi, służące do napychania poduszek, pierzyn itp.
(1.3) przen. żart. włosy słabe, rzadkie
(1.4) daw. gwara. więz. włosy
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. ter. od prać
Pióro (łac. penna) – twory nabłonkowe pokrywające ciała części zwierząt, zwłaszcza ptaków. Podobnie jak łuski u gadów, pióra zachodzą na siebie dachówkowato.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
frontowa ściana zabudowy ulicy lub placu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. archit. połać ulicy, strona ulicy
(1.2) daw. zwykle w l. mnogiej skrzydło drzwi
Pierzeja – ciąg frontowych elewacji budynków ustawionych w szeregu po jednej stronie ulicy lub placu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
grudka pyłku kwiatowego zlepiona miodem, stanowiąca pokarm dla młodych pszczół i starszych larw
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pszcz. pszczeli pokarm będący sfermentowanym i zakonserwowanym w komórkach plasterastra pyłkiem kwiatowym;
Pierzga – substancja wytwarzana przez pszczoły z pyłku kwiatowego zmieszanego z miodem lub nektarem i zakonserwowanego w komórkach plastra w następstwie fermentacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
teren o warunkach sprzyjających lęgowi danego gatunku ptaka, szczególnie kaczek i innych ptaków wodnych
SJP.pl
→ pierze
SJP.pl
Pierzwin – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Nowogród Bobrzański.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
pierzyć się: o ptakach: zmieniać upierzenie, tracić stare pióra i pokrywać się nowymi
SJP.pl
przykrycie składające się z wsypy wypełnionej pierzem, powleczonej poszwą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gruba kołdra wykonana z pierza
(1.2) książk. warstwa okrywająca
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pierzynka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: pierzyna
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pierzyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pierzyna
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
część strzały, w której znajdują się lotki
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu chruścików
SJP.pl
1. zwierzę domowe występujące w wielu rasach, tresowane dla różnych celów;
2. wyzwisko;
3. samiec lisa i borsuka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Canis familiaris|ref=tak., zwierzę domowe;
(1.2) samiec psa (1.1)
(1.3) środ. łow. samiec lisa lub borsuka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) slang. obraź. policjant, żandarm lub milicjant
(2.2) daw. gwara. więz. ajent policyjny
(2.3) pejor. ktoś podły, oszukańczy (epitet wobec mężczyzny)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki ssak drapieżny z rodziny psów, zamieszkujący tereny północnej tundry, hodowany dla futra i mięsa; piesiec, lis polarny
Lis polarny, piesiec, piesak (Vulpes lagopus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, występujący na obszarach na północ od północnego kręgu polarnego.
Lisy te można spotkać zarówno nad morzem, w dolinach, jak i wysoko na grzbietach górskich. Są to zwierzęta terytorialne. Najczęściej występuje w ubarwieniu letnim brązowo-szarym, a zimą śnieżnobiałym lub stalowoniebieskim, choć spotyka się też lisy czarne przez cały rok. Żywi się ptakami (szczególnie ich pisklętami), małymi ssakami (np. lemingami), jajami, rybami i padliną. Przez zimę do wiosny często podążają za niedźwiedziami polarnymi, podobnie jak szakale za lwami, licząc na pozostałości z ich zdobyczy. Nory lęgowe kopie w ziemi, na zboczach, pomiędzy kamieniami. Ciąża trwa 49-57 dni. W maju lub czerwcu samica rodzi 2-8, maksymalnie 12 szczeniąt, ważących 40-80 g. Śmiertelność młodych jest duża i dochodzi do 50%, praktycznie lisica odchowuje 3-4 szczenięta. Szczenięta zaczynają widzieć po 14 dniach, matka natomiast żywi je mlekiem przez 8-10 tygodni.
SJP.pl
Wikipedia
zaciśnięta dłoń
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zaciśnięta dłoń
(1.2) przen. brutalna przemoc
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pięściak
Wiktionary
proste kamienne narzędzie wykorzystywane do rozbijania i kruszenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archeol. paleolityczne narzędzie przeważnie z krzemienia lub twardej skały mające kształt migdałowaty, sercowaty lub owalny;
Pięściak, tłuk pięściowy, zwany w dawnej archeologii toporem bądź tłukiem pięściowym – narzędzie wykonane techniką rdzeniowania z naturalnych fragmentów krzemieni i innych skał twardych (rzadziej z grubych odłupków) przy zastosowaniu obustronnej obróbki na większej części lub na całym obwodzie. W ten sposób powstawały narzędzia o migdałowatym, sercowatym czy owalnym kształcie, o dopasowanej do dłoni podstawie. Pierwsze pięściaki abwilskie charakteryzowały się przypadkową formą i brakiem wyraźnej krawędzi tnącej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta, która uprawia pięściarstwo
Boks, pięściarstwo – sport walki, w którym dwóch zawodników walczy ze sobą jedynie przy użyciu pięści, pierwotnie bez rękawic, a od początku XX w. już w rękawicach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący pięściarza, pięściarstwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z pięściarstwem lub pięściarzami, dotyczący pięściarstwa
SJP.pl
Wiktionary
sportowa walka na pięści; boks
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. boks
Boks, pięściarstwo – sport walki, w którym dwóch zawodników walczy ze sobą jedynie przy użyciu pięści, pierwotnie bez rękawic, a od początku XX w. już w rękawicach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
sportowiec uprawiający pięściarstwo; bokser
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik, który uprawia pięściarstwo (boks), zwłaszcza w kontekście historycznym
Boks, pięściarstwo – sport walki, w którym dwóch zawodników walczy ze sobą jedynie przy użyciu pięści, pierwotnie bez rękawic, a od początku XX w. już w rękawicach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pieścić (się): głaskać, tulić, całować kogoś, najczęściej dla okazania czułości;
2. pieścić się: dbać o siebie lub o coś, o kogoś przesadnie, oszczędzać coś lub kogoś, cackać się z czymś lub z kimś
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) tulić, głaskać okazując czułość
czasownik zwrotny niedokonany pieścić się
(2.1) pieścić (1.1) siebie nawzajem
(2.2) przesadnie dbać o siebie
SJP.pl
Wiktionary
rzecz, rzadziej zwierzę lub człowiek piękny, wypieszczony, bardzo zadbany, doprowadzony do idealnego stanu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) cudeńko, rzecz wymuskana, wypieszczona
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. iron. cios z pięści jako metoda „wychowawcza” lub „lecznicza”
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pięścią, dotyczący pięści
Wiktionary
przestarzały stopień wyższy od przysłówka: pieściwie
SJP.pl
→ pieściwy
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pieściwy
SJP.pl
dawniej: miły, skłonny do rozczulania się (np. pieściwa gospodyni), a także pełen wrażliwości lub lubiący być pieszczonym (np. pieściwy zwierzak)
SJP.pl
zdrobnienie od: piesek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pieszcz. zdrobn. od: pies
SJP.pl
Wiktionary
1. zdrobnienie od: pies;
2. mały pies;
3. dawniej: przyrząd do ściągania wysokich butów; chłopiec
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od pies
(1.2) mały pies
(1.3) zabawka wyobrażająca psa
(1.4) pot. pogard. o kimś, kto donosi na innych, jest na czyichś usługach
(1.5) zool. zob. piesek preriowy.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) daw. przen. przyrząd do zdejmowania butów
(2.2) sport. prosty styl pływacki, przypominający sposób pływania psów i innych czworonogów;
Piesek – prosty styl pływacki. Charakteryzuje się on tym, że pływak leży na klatce piersiowej i porusza rękoma i nogami w górę i w dół, tak jak pływają psy i inne zwierzęta. Jest to w zasadzie kłus w wodzie.
Jest pierwszym stylem używanym przez starożytnych ludzi. Uważa się, że powstał w wyniku obserwacji pływających zwierząt. Prehistoryczne malowidła jaskiniowe w Egipcie przedstawiają postaci, które wydają się płynąć pieskiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pieszczotliwie: pies; psiutek, psiunia, psiak, psiaczek, psina, psinka, piesio, psiuniek
SJP.pl
potocznie:
1. pies rasy shiba inu z internetowych memów;
2. pies
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) żart. slang. pies
Pieseł (ang. Doge) – mem internetowy, który zyskał popularność w 2013. Przedstawia psa rasy Shiba, otoczonego kolorowymi tekstami, oryginalnie pisanymi angielszczyzną, przy użyciu fontu Comic Sans, wśród których często występuje słowo wow. Teksty mają przedstawiać wewnętrzne monologi psa. Polska nazwa mema została stworzona przez Randalla Kieślowskiego na jego profilu w portalu Facebook, którego popularność przewyższyła anglojęzyczną wersję profilu z memem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. pieseł
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
ssak z rodziny psów występujący w Arktyce, hodowany jako zwierzę futerkowe; lis polarny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Vulpes lagopus|ref=tak., gatunek lisa występujący w tundrze;
Lis polarny, piesiec, piesak (Vulpes lagopus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, występujący na obszarach na północ od północnego kręgu polarnego.
Lisy te można spotkać zarówno nad morzem, w dolinach, jak i wysoko na grzbietach górskich. Są to zwierzęta terytorialne. Najczęściej występuje w ubarwieniu letnim brązowo-szarym, a zimą śnieżnobiałym lub stalowoniebieskim, choć spotyka się też lisy czarne przez cały rok. Żywi się ptakami (szczególnie ich pisklętami), małymi ssakami (np. lemingami), jajami, rybami i padliną. Przez zimę do wiosny często podążają za niedźwiedziami polarnymi, podobnie jak szakale za lwami, licząc na pozostałości z ich zdobyczy. Nory lęgowe kopie w ziemi, na zboczach, pomiędzy kamieniami. Ciąża trwa 49-57 dni. W maju lub czerwcu samica rodzi 2-8, maksymalnie 12 szczeniąt, ważących 40-80 g. Śmiertelność młodych jest duża i dochodzi do 50%, praktycznie lisica odchowuje 3-4 szczenięta. Szczenięta zaczynają widzieć po 14 dniach, matka natomiast żywi je mlekiem przez 8-10 tygodni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Piesienica – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo nad Piesienicą w pobliżu trasy linii kolejowej Tczew-Chojnice-Piła (stacja kolejowa Piesienice).
Piesienica należy do rzymskokatolickiej parafii św. Elżbiety w Pinczynie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
pieszczotliwie: pies; psiutek, psiunia, psiak, psiaczek, psina, psinka, psiuniek, pieseniek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pieszcz. pies
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: marny, nędzny
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. psi
przymiotnik jakościowy
(2.1) pot. godny pożałowania
forma rzeczownika.
(3.1) plural|piesek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zdrobnienie od: pies;
2. mały pies;
3. dawniej: przyrząd do ściągania wysokich butów; chłopiec
SJP.pl
przysłówek
(1.1) na sposób pieski
Wiktionary
czasownik
(1.1) przen. zabiegać o względy kobiety niczym piesek o uwagę właściciela
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pieskować.
Wiktionary
→ piesek
SJP.pl
1. krótki utwór wokalny, często do tekstu poetyckiego, wykonywany zespołowo lub solowo, zwykle za akompaniamentem;
2. rozpowszechniony w starożytnej Grecji wiersz liryczny przeznaczony do recytacji lub śpiewu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. forma muzyczna utworu wokalnego, instrumentalnego lub wokalno-instrumentalnego;
(1.2) liter. gatunek literacki poezji lirycznej, o genezie związanej z obrzędami i muzyką (pieśni ludowe, pieśni średniowieczne), od której stopniowo się uwolnił, stając się samodzielną formą wyrazu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wykonawczyni pieśni, piosenek, najczęściej regionalnych, typowych dla danego regionu;
2. kompozytorka pieśni i śpiewanych utworów lirycznych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. wokalistka wykonująca pieśni
SJP.pl
Wiktionary
odnoszący się do pieśniarstwa lub pieśniarza, pieśniarski (np. koncert pieśniarski, recital pieśniarski)
SJP.pl
zbiór pieśni charakteryzujących dany region, ogół wykonań muzycznych typowych dla tego regionu
SJP.pl
1. wykonawca pieśni, piosenek, najczęściej regionalnych, typowych dla danego regionu;
2. kompozytor pieśni i śpiewanych utworów lirycznych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. wykonawca pieśni, a także piosenek
(1.2) książk. kompozytor pieśni
Pieśniarz, pieśniarka – wykonawca, wykonawczyni pieśni, piosenek. Również autor, autorka melodii i słów pieśni lub śpiewanych utworów lirycznych. Również poeta, poetka tworzący pieśni (utwory poezji lirycznej).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający cechy typowe dla pieśni (np. pieśniowy charakter poezji) lub odnoszący się do pieśni, związany z nią (np. recital pieśniowy, repertuar pieśniowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pieśnią, dotyczący pieśni
SJP.pl
Wiktionary
Wikipedia
w technice: jednoręczny młot do podbijania narzędzi kamieniarskich; młot babkowy
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny truflowatych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. mikol. nazwa systematyczna|Choiromyces|Vittad.|ref=nie., rodzaj grzybów należący do rodziny truflowatych;
(1.2) mikol. grzyb z rodzaju piestrak (1.1)
Choiromyces Vittad. (piestrak) – rodzaj grzybów należący do rodziny truflowatych (Tuberaceae). W Polsce występuje 1 gatunek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu pieczarkowców
Piestróweczkowate (Hydnangiaceae Gäum. & C.W. Dodge) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców (Agaricales).
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny piestrówkowatych
Rhizopogon Fr. (piestrówka) – rodzaj grzybów z rodziny piestrówkowatych (Rhizopogonaceae).
SJP.pl
Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu borowikowców
Piestrówkowate (Rhizopogonaceae Gäum. & C.W. Dodge) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie borowikowców (Boletales).
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj niewielkiego gryzonia z rodziny chomikowatych
Piestruszka (Lagurus) – rodzaj ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
SJP.pl
Wikipedia
Piestrzec – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Solec-Zdrój.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
grzyb z rodziny piestrzycowatych, o dużym, charakterystycznie pofałdowanym, brązowym kapeluszu i białawym trzonie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikol. nazwa systematyczna|Gyromitra|Fr.|ref=tak., rodzaj grzyba o ciemnobrązowym, pofałdowanym kapeluszu obejmujący wiele trujących gatunków;
Gyromitra Fr. (piestrzenica) – rodzaj grzybów z rodziny krążkownicowatych (Discinaceae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Sławomir Piestrzeniewicz (ur. 21 marca 1955 w Łodzi), znany jako Arsène Lupin (pseudonim artystyczny) - jeden z czołowych polskich iluzjonistów.
Absolwent XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Łodzi oraz Akademii Medycznej w Łodzi.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny piestrzycowatych
Helvella L. (piestrzyca) – rodzaj grzybów z rodziny piestrzycowatych (Helvellaceae).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piestrzycowatych (grzybów z klasy workowców, charakteryzujących się białawym trzonem i dużym, pofałdowanym kapeluszem, głównie w kolorze brązowym lub kawowym)
Piestrzycowate (Helvellaceae Fr.) – rodzina grzybów z rzędu kustrzebkowców (Pezizales).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piestrzycowatych (grzybów z klasy workowców, charakteryzujących się białawym trzonem i dużym, pofałdowanym kapeluszem, głównie w kolorze brązowym lub kawowym)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która porusza się na własnych nogach
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od: pieszy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
→ Pieszczany; piszczański
SJP.pl
miasto w zachodniej Słowacji; Piszczany
Pieszczany (słow. Piešťany, węg. Pöstyén, niem. Pistyan/Pistian, na przełomie XIX i XX w. również [Bad] Püschtin) – uzdrowisko na Słowacji, ok. 86 km na północ od Bratysławy i 40 km na południe od Trenczyna, przy autostradzie D1, u podnóża pasma górskiego Považský Inovec nad Wagiem. Ośrodek administracyjny powiatu Pieszczany.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pieścić.
Wiktionary
ktoś lubiący pieszczoty
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś lubiący pieszczoty lub rozpieszczony
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie o samicy jakiegoś zwierzęcia lub dziewczynie bardzo kochanej, przymilnej, lubiącej pieszczoty
SJP.pl
zdrobniale, czule o pieszczochu (osobie lub zwierzęciu lubiącym pieszczoty)
SJP.pl
zdrobniale, czule o pieszczosze (dziewczynce, kobiecie lub samicy jakiegoś zwierzęcia, lubiącej pieszczoty)
SJP.pl
skrót od: pieszczotliwy, pieszczotliwie
SJP.pl
czułe głaskanie, przytulanie, całowanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) czułe dotykanie, głaskanie, całowanie kogoś
SJP.pl
Wiktionary
pieszczotliwie, czule o dziewczynce, kobiecie lub samicy jakiegoś zwierzęcia, bardzo kochanej, przymilnej, czułej, lubiącej być pieszczoną
SJP.pl
pieszczotliwie, czule o dziewczynce, kobiecie lub samicy jakiegoś zwierzęcia, bardzo kochanej, przymilnej, czułej, lubiącej być pieszczoną
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób pieszczotliwy, z czułością
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: pieszczotliwie
SJP.pl
przymilność, czułość, serdeczność, także miłość lub potrzeba pieszczot, szczególnie w odniesieniu do zwierząt
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pieszczotliwy
SJP.pl
przymilny, pełen czułości, serdeczności, także miłości, oddania lub lubiący być pieszczonym, rozpieszczanym
przymiotnik
(1.1) książk. pełen czułości, serdeczności
SJP.pl
Wiktionary
czułe głaskanie, przytulanie, całowanie
SJP.pl
pieszek czarnogłowy - gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych
SJP.pl
nazwisko
Mistrz Pieszko, magister Pesco, Peschel (ok. 1320–1371) — średniowieczny budowniczy epoki gotyku działający we Wrocławiu.
Realizował zlecenia biskupa Przecława z Pogorzeli. Był projektantem kaplicy Mariackiej w katedrze wrocławskiej w latach 1354–1368 (wedle innych źródeł 1345–1369), gdzie na wspornikach mogą widnieć wizerunki jego i żony. Brał udział w budowie chóru katedralnego, kościoła NMP na Piasku (St. Maria in Arena) (od 1365) i katedry św. Marii Magdaleny (do 1362).
SJP.pl
Wikipedia
pieszek czarnogłowy - gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Pieszkowice (niem. Petersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Polkowice.
Wikipedia
wieś w Polsce
Pieszkowo (niem. Petershagen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie.
Wieś położona w pobliżu doliny Elmy.
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: rodzaj żelaznego dłuta o półokrągłym kształcie, służącego do żłobienia w drzewie; żłobak
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. leśn. rodzaj dłuta lub siekiery wykorzystywanej głównie do drążenia barci;
Piesznia – narzędzie przypominające dzidę z ostrzem kątowym na szczycie. Służyło do drążenia (dziania) barci.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) idąc, biegnąc, nie zaś pojazdem
Wiktionary
pas bez wydzielonych chodników, przeznaczony dla pieszych i pojazdów
SJP.pl
piechotny;
1. idący na własnych nogach, np. pieszy turysta;
2. odbywany na własnych, np. piesza wycieczka;
3. złożony z osób idących na własnych, np. pieszy orszak;
4. przeznaczony dla ludzi idących na własnych nogach, np. ciąg pieszy;
5. należący do piechoty (formacji wojskowej), np. żołnierz pieszy
przymiotnik
(1.1) poruszający się jedynie na własnych nogach
(1.2) odbywający się przy udziale osób pieszych (1.1)
(1.3) przeznaczony dla pieszych (2.1)
(1.4) przest. odnoszący się do piechoty wojskowej, należący do takiej piechoty
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba, która porusza się na własnych nogach
Pieszy – osoba znajdująca się poza pojazdem na drodze i niewykonująca na niej robót lub czynności przewidzianych odrębnymi przepisami. Za pieszego uważa się również osobę prowadzącą, ciągnącą lub pchającą rower, motorower, motocykl, hulajnogę elektryczną, urządzenie transportu osobistego, urządzenie wspomagające ruch, wózek dziecięcy, podręczny lub inwalidzki, osobę poruszającą się w wózku inwalidzkim, a także osobę w wieku do 10 lat kierującą rowerem pod opieką osoby dorosłej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, na Górnym Śląsku;
Pieszyce (niem. Peterswaldau) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pieszyce.
Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 6827 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Pieszyce
przymiotnik
(1.1) przym. od Pieszyce
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Pieszyc (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pieszyc
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pieszyc (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pieszyc
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) inform. ezoteryczny język programowania oparty na kolorowych polach przypominających abstrakcyjną grafikę;
Piet – ezoteryczny język programowania opracowany przez Davida Morgan-Mara. Nazwa języka pochodzi od holenderskiego malarza Pieta Mondriana. Pierwotnie zaplanowana nazwa Mondrian okazała się już zajęta.
Programy tworzone w Piet to bitmapy, które wyglądem przypominają abstrakcyjne obrazy. Kompilacji towarzyszy kursor, który porusza się po obrazie „przeskakując” z jednego obszaru o jednolitej barwie na kolejne. Procedury są wykonywane wówczas, gdy kursor opuszcza dany obszar.
Wiktionary oraz Wikipedia
obraz lub rzeźba przedstawiająca boleściwą Marię z martwym Chrystusem na kolanach; Pieta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. tylna część stopy
(1.2) część skarpety, pończochy, buta w okolicach pięty (1.1)
(1.3) żegl. dolny koniec masztu;
Pietà [pjeˈta] (wł. pietà – „miłosierdzie”, „litość”; łac. pietas – „miłość zgodna z powołaniem”) – w sztukach plastycznych przedstawienie opłakującej Matki Bożej trzymającej na kolanach ciało Jezusa Chrystusa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. moneta wartości pięciu groszy lub pięciu kopiejek;
2. żelazny drążek używany do podważania ciężkich przedmiotów
Piętak – część wsi Rogienice Wielkie w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Mały Płock.
SJP.pl
Wikipedia
Przypadki Robinsona Crusoe – powieść podróżniczo-przygodowa Daniela Defoe z 1719 roku.
Opowieść o Robinsonie składa się z dwóch części: pierwsza – The Life and Strange Surprizing Adventures of Robinson Crusoe opowiada o losach marynarza Robinsona Crusoe, który trafia na bezludną wyspę. Druga – znacznie mniej znana – The Further Adventures of Robinson Crusoe opowiada o dalszych podróżach Robinsona.
Wikipedia
żartobliwie lub potocznie o strachu, bojaźni, także panice, odczuwaniu lęków, fobii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. Piotr
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od piętro; nadbudowa, zwykle o mniejszej powierzchni niż kondygnacja poniżej
(1.2) przen. miejsce intymnych spotkań
Wiktionary
1. zdrobnienie od: pięta;
2. kromka chleba odcięta pierwsza z brzegu bochenka; przylepka;
3. tylna część narty
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pięta
(1.2) spoż. kromka chleba odkrojona z początku lub końca bochenka chleba
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
Pietkowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Poświętne. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1522 roku, kiedy to powstała parafia rzymskokatolicka.
W latach 1954-1959 wieś była siedzibą gromady Pietkowo, po jej zniesieniu w gromadzie Poświętne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
ciesielskie łączenie konstrukcji drewnianej; bantyna, rososzka
SJP.pl
[czytaj: pietnaście] liczebnik oznaczający liczbę 15
liczebnik główny
(1.1) liczba 15
15 (piętnaście) – liczba naturalna następująca po 14 i poprzedzająca 16. Warunek podzielności zapisanej w systemie dziesiętnym liczby przez 15 to, aby była podzielna zarówno przez 3, jak i przez 5.
Piętnaście sztuk to inaczej mendel, a 15 minut nazywane jest tradycyjnie kwadransem. Liczba piętnaście jest najmniejszą liczbą złożoną mającą w rozkładzie na czynniki pierwsze dwie różne liczby nieparzyste.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 15, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 15
SJP.pl
Wiktionary
godzina piętnasta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 15, godzina trzecia po południu
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: piętnasty
SJP.pl
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 15
SJP.pl
1. grupa piętnastu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 15;
3. piętnaście lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 15
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 15
(1.3) całość składająca się z piętnastu części, elementów lub jednostek
(1.4) pot. piętnastoletnia dziewczyna
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą piętnaście, dotyczący liczby piętnaście
Wiktionary
mający 15 boków
SJP.pl
mający długość piętnastu centymetrów
SJP.pl
składający się z piętnastu części
SJP.pl
mający piętnaście dni, trwający piętnaście dni itp.
przymiotnik
(1.1) trwający piętnaście dni
(1.2) będący w wieku piętnastu dni
SJP.pl
Wiktionary
trwający piętnaście godzin
przymiotnik
(1.1) trwający piętnaście godzin
(1.2) będący w wieku piętnastu godzin
SJP.pl
Wiktionary
figura płaska mająca 15 kątów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. figura geometryczna, która ma piętnaście boków i piętnaście wierzchołków
Wielokąt, wielobok – różnie definiowany typ figury geometrycznej:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający długość piętnastu kilometrów, wynoszący piętnaście kilometrów
SJP.pl
przysłówek
(1.1) piętnaście razy
Wiktionary
SJP.pl
powtarzający się piętnaście razy
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się piętnaście razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś piętnaście razy
(1.3) piętnaście razy większy bądź mniejszy od czegoś
SJP.pl
Wiktionary
chłopiec piętnastoletni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopak w wieku piętnastu lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca piętnaście lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od piętnastolatka
SJP.pl
Wiktionary
1. dziewczynka albo samica zwierząt mająca piętnaście lat;
2. okres obejmujący piętnaście lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczyna mająca piętnaście lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca piętnaście lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od piętnastolatek
Piętnastolatka (tytuł oryg. Quinceañera) – amerykański dramat filmowy z 2006 roku, napisany oraz wyreżyserowany przez Richarda Glatzera i Washa Westmorelanda. Projekt miał swoją premierę podczas Sundance Film Festival styczniem 2006, następnie prezentowany był podczas ogólnoświatowych festiwali, w tym na prestiżowym Berlinale. Został wyróżniony wieloma nagrodami i nominacjami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dziewczynka albo samica zwierząt mająca piętnaście lat;
2. okres obejmujący piętnaście lat
Piętnastolatki (ang. Hillside, znany również jako Fifteen, 1991–1993) – kanadyjsko-amerykański serial młodzieżowy stworzony przez Johna T. Binkleya.
SJP.pl
Wikipedia
1. okres piętnastu lat;
2. piętnasta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający piętnaście lat; przypadający za piętnaście lat;
2. będący w wieku piętnastu lat, mający piętnaście lat
przymiotnik
(1.1) mający piętnaście lat
(1.2) trwający piętnaście lat
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z piętnastu liter
Wiktionary
mający piętnaście miesięcy, trwający piętnaście miesięcy itp.
SJP.pl
trwający piętnaście minut
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający piętnaście minut
SJP.pl
Wiktionary
1. składający się z piętnastu osób;
2. przeznaczony dla piętnastu osób
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla piętnastu osób, mogący pomieścić piętnaście osób
(1.2) złożony z piętnastu osób, wykonywany przez piętnaście osób
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i piętnastu kondygnacji położonych nad nim
Wiktionary
stanowiący piętnaście procent czegoś
SJP.pl
wielościan o 15 ścianach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o piętnastu ścianach
SJP.pl
Wiktionary
1. mający piętnaście stopni (w jakiejś skali);
2. mający piętnaście stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z piętnastu tomów, zawarty w piętnastu tomach, wydany w piętnastu tomach
Wiktionary
ważący piętnaście ton
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający piętnaście tygodni
(1.2) będący w wieku piętnastu tygodni
Wiktionary
statek o nośności piętnastu tysięcy ton
SJP.pl
dotyczący piętnastego wieku, pochodzący z piętnastego wieku, żyjący w piętnastym wieku, dziejący się w piętnastym wieku itp.
przymiotnik
(1.1) taki, który wydarzył się lub żył w piętnastym wieku; taki, który pochodzi z piętnastego wieku
SJP.pl
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 15
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 15
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po czternastym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) piętnasta: godzina piętnasta
SJP.pl
Wiktionary
1. znak, znamię, ślad po uderzeniu, blizna;
2. cecha charakterystyczna
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) trwały znak rozpoznawczy właściciela wyciśnięty lub wypalony na skórze bydlęcia albo niewolnika; dawniej również na twarzy lub plecyecach przestępcy
(1.2) przen. cecha charakterystyczna, trwały ślad po czymś, znak rozpoznawczy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potępiać;
2. oznaczyć piętnem
czasownik przechodni niedokonany (dk. napiętnować)
(1.1) surowo osądzać
(1.2) rzad. odciskać piętno
czasownik zwrotny niedokonany piętnować się (dk. napiętnować się)
(2.1) surowo osądzać jeden drugiego
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Hadeninae|Guénée|ref=tak., podrodzina motyli w obrębie rodziny sówkowatych;
Piętnówki (Hadeninae) – podrodzina motyli w obrębie rodziny sówkowatych (Noctuidae). Jest bardzo liczna: wyróżnia się kilka tysięcy gatunków i 382 rodzaje. Do piętnówek należy wiele szkodników upraw, z czego w Polsce szczególnie szkodliwe są gatunki z rodzaju Mamestra (m.in. piętnówka kapustnica, piętnówka brukiewka).
Wiktionary oraz Wikipedia
określenie wykonawcze: współczująco
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ pięta
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piętą
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: pietrać się - odczuwać strach, bać się, a także panikować, odczuwać lęk przed kimś lub przed czymś; mieć pietra
SJP.pl
[czytaj: pitrejn] rasa świni domowej wyhodowana w Belgii
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Pietrasiewicz – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: pietrać się - odczuwać strach, bać się, a także panikować, odczuwać lęk przed kimś lub przed czymś; mieć pietra
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Koło Pietraszewskiego – dyskusyjna grupa literacka młodych intelektualistów rosyjskich, założona przez Michała Wasylewicza Pietraszewskiego w latach 1845–1849.
Poglądy członków Koła Pietraszewskiego określano jako zapadniczelstwo (ros. zapad „zachód”). Zajmowano się w niej zachodnią filozofią (szczególnie Heglem) oraz literaturą, co zostało oficjalnie zakazane przez Mikołaja I.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
roślina zielna, zawiera trujący alkaloid - koniinę; szczwół
SJP.pl
Pietraszyn (dodatkowa nazwa w j. niem. Klein Peterwitz, cz. Petřatin) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Krzanowice. Liczy około 350 mieszkańców. Historycznie leży na Górnym Śląsku, w tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej.
Wikipedia
1. nazwisko;
2. dawna forma imienia Piotr
SJP.pl
miasto i gmina we Włoszech
Pietrelcina – miasto i gmina we Włoszech, w pobliżu Neapolu, w regionie Kampania, w prowincji Benewent. Miejsce urodzenia św. o. Pio.
Według danych na I 2009 gminę zamieszkiwało 3069 osób przy gęstości zaludnienia 106,6 os./1 km².
W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Pietrelcina.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. kondygnacja budynku nad parterem lub nad inną kondygnacją;
2. strefa znajdująca się na określonej wysokości nad poziomem morza, w której panuje pewien typ roślinności;
3. zespół warstw skalnych powstałych w czasie wieku geologicznego;
4. część złoża przygotowana do jednoczesnego wybierania;
5. w drzewostanie leśnym: jednakowa wysokość koron pewnej grupy drzew lub krzewów
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. bud. nadziemna kondygnacja budynku bezpośrednio nad parterem albo jeszcze wyżej
(1.2) geol. jednostka chronostratygraficzna dziejów Ziemi, część oddziału;
(1.3) bot. zob. piętro roślinne.
(1.4) górn. część złoża przygotowana do jednoczesnego wybierania (przy pionowym podziale poziomu kopalni)
(1.5) leśn. korony grupy drzew znajdujące się na tej samej wysokości
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Peterhof (nazwa obowiązująca w latach 1944–1997, obecnie egzonim wariantowy);
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
miasto w Kazachstanie; Petropawłowsk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Kazachstanie, położone nad Iszymem;
(1.2) geogr. zob. Pietropawłowsk Kamczacki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Pietropawłowsk
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pietropawłowskiem, dotyczący Pietropawłowska
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
Pietrowice (dawniej Pietrowice Głubczyckie, cz. Petrovice, dawniej Petříkovy, niem. Peterwitz, dawniej Petrowitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce, w południowo-wschodniej części Gór Opawskich.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Pietrowice, Pietrowice Małe, Pietrowice Wielkie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie: budynek piętrowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. budynek piętrowy
SJP.pl
Wiktionary
piętrówka kapustnica - motyl z rodziny sówek, szkodnik kalafiorów i kapusty
SJP.pl
Piętrowość – istotna właściwość środowiska przyrodniczego terenów górskich, polegająca na zmienności jego cech wraz ze wzrostem wysokości bezwzględnej. Zmienność ta dotyczy całego środowiska, jak i poszczególnych jego elementów (np. klimatu, opadów, gleb, roślinności itp.).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do piętra, składający się z dwóch lub więcej pięter (kondygnacji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) o domu: taki, który ma dwie kondygnacje: parter i jedno piętro
(1.2) taki, który ma wiele pięter, kondygnacji, spiętrzonych warstw
SJP.pl
Wiktionary
stolica Karelii; Petrozawodzk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na północnym zachodzie Federacji Rosyjskiej, stolica Republiki Karelii;
Pietrozawodsk, Petrozawodzk (ros. Петрозаводск, karel. Petroskoi lub Zavod, fiń. Petroskoi, w latach wojny kontynuacyjnej 1941–1944 – Äänislinna, jeszcze w XVI w. znane jak Onegaborg) – miasto w europejskiej części Federacji Rosyjskiej, stolica Republiki Karelii. Port nad jeziorem Onega. Ludność: 281,0 tys. mieszkańców (2020).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Pietrozawodsk; petrozawodzki
SJP.pl
1. pietruszka o pokaźnych rozmiarach;
2. żartobliwie o kobiecie lub mężczyźnie, który pietruszkuje (nie ma powodzenia na zabawie, balu, nie tańczy z partnerem, partnerką)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zgrub. pietruszka
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od Piotr
Wiktionary
potocznie: wagon kolejowy lub autobus mający miejsca dla pasażerów umieszczone na dwóch poziomach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. piętrowy pojazd – autobus lub pociąg
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. zupa z pietruszki
(1.2) daw. gw-pl|Piotrkowskie. kulin. rosół
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. dotyczący pietruszki, zawierający pietruszkę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pietruszka
Wiktionary
nazwisko
Osoby o nazwisku Pietruszewski
SJP.pl
Wikipedia
dwuletnia roślina zielna z rodziny baldaszkowatych, zawierająca liczne witaminy i olejek eteryczny o charakterystycznym zapachu oraz właściwościach leczniczych, stosowana najczęściej jako dodatek do potraw
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. roln. kulin. jadalne warzywo o białym korzeniu i zielonej naci;
(1.2) pot. kulin. nać pietruszki (1.1)
(1.3) pot. kulin. korzeń pietruszki (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie: nie mieć powodzenia na zabawie, balu, nie być proszonym lub proszoną do tańca
SJP.pl
zrobiony z pietruszki lub z dodatkiem pietruszki (np. krem pietruszkowy, ser pietruszkowy), związany w jakiś sposób z tą rośliną (np. pole pietruszkowe)
przymiotnik
(1.1) dotyczący pietruszki (roślin i jadalnych korzeni)
(1.2) przyrządzony, zrobiony z pietruszki, z dodatkiem pietruszki
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pietruszka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Pietrzak – nazwisko polskie.
Nazwa osobowa Pietrzak, podobnie jak Pietrzyk, wytworzyła się z imienia Piotr, w okresie gdy brzmiało ono jeszcze Pietr, zanim nie ustabilizowało się w formie dzisiejszej Piotr po dokonaniu się tzw. przegłosu polskiego.Odmiana Pietrzyk jest bardzo stara, została zapisana już w XII wieku.
SJP.pl
Wikipedia
Pietrzejowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca.
Wieś duchowna, własność opactwa benedyktynów na Św. Krzyżu położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecieproszowskim województwa krakowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Pietrzyk – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin. Ma status sołectwa.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
W Polsce:
Wikipedia
nazwisko
Pietrzykowski (Pietrzykowska):
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) białystok. kogut
Wiktionary
osoba, którą charakteryzuje pietyzm (cześć, szczególne poszanowanie kogoś lub czegoś)
SJP.pl
→ pietysta
SJP.pl
odnoszący się do pietyzmu (szczególnego poszanowania kogoś lub czegoś), związany z pietyzmem (np. periodyk pietystyczny)
SJP.pl
szczególne poszanowanie kogoś lub czegoś; cześć
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. cześć, poszanowanie; szacunek z troską o coś
(1.2) rel. nurt religijny w luteranizmie w XVII i XVIII w.;
Pietyzm (niem. Pietismus) – nurt religijny w luteranizmie z XVII i XVIII wieku kładący nacisk na intensywną modlitwę, studiowanie Biblii, udział w pobożnych zgromadzeniach religijnych, rygorystyczną moralność oraz działalność charytatywną. Szczególnie rozwinął się w Wirtembergii i Prusach w XVII wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przestarzałe: ten, kto opisuje, przedstawia, sławi coś lub kogoś;
2. dawniej: poeta, śpiewak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. artysta sławiący w swej twórczości
(1.2) książk. osoba przekonana do czegoś i zwykle to wyrażająca
SJP.pl
Wiktionary
dawniej o kobiecie, która opisuje, przedstawia, sławi coś albo kogoś lub o poetce, śpiewaczce, wykonawczyni pieśni
SJP.pl
przedstawiciel rodziny owadów, których samce wydają donośne dźwięki za pomocą odwłokowego narządu dźwiękowego; cykada
SJP.pl
o cechach piewikowatych (rodzina pluskwiaków)
Piewikowate, cykadowate, cykady (Cicadidae) – rodzina pluskwiaków z podrzędu cykadokształtnych. Obejmuje około 2900 gatunków, głównie tropikalnych i subtropikalnych. Larwy mają przednie odnóża grzebne i żyją pod ziemią, żywiąc się sokami wysysanymi z korzeni. Ich rozwój trwa od 2 do 17 lat. Dorosłe samce wydają głośne dźwięki celem przywabienia samic.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piewikowatych (rodzina pluskwiaków)
SJP.pl
jednostka ciśnienia jednego stena na powierzchnię jednego metra kwadratowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. fiz. jednostka ciśnienia równa jednemu stenowi na powierzchnię jednego metra kwadratowego
SJP.pl
Wiktionary
1. zjawisko fizyczne polegające na powstawaniu na przeciwległych ścianach niektórych kryształów ładunków elektrycznych przeciwnego znaku pod wpływem rozciągania lub ściskania kryształu
2. mechaniczna deformacja kryształu pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego
Piezoelektryk, materiał piezoelektryczny (z gr. πιέζω [piézō] – naciskać, popychać) – kryształ wykazujący zjawisko piezoelektryczne, polegające na pojawieniu się na jego powierzchni ładunków elektrycznych pod wpływem naprężeń mechanicznych.
SJP.pl
Wikipedia
związany z piezoelektrycznością (zjawiskiem fizycznym polegającym na powstawaniu na przeciwległych ścianach niektórych kryształów ładunków elektrycznych przeciwnego znaku)
SJP.pl
kryształ, w którym występuje zjawisko piezoelektryczności (zjawisko fizyczne polegające na powstawaniu na przeciwległych ścianach niektórych kryształów ładunków elektrycznych przeciwnego znaku pod wpływem rozciągania lub ściskania kryształu)
Piezoelektryk, materiał piezoelektryczny (z gr. πιέζω [piézō] – naciskać, popychać) – kryształ wykazujący zjawisko piezoelektryczne, polegające na pojawieniu się na jego powierzchni ładunków elektrycznych pod wpływem naprężeń mechanicznych.
SJP.pl
Wikipedia
kryształ, w którym występuje zjawisko piezoelektryczności (zjawisko fizyczne polegające na powstawaniu na przeciwległych ścianach niektórych kryształów ładunków elektrycznych przeciwnego znaku pod wpływem rozciągania lub ściskania kryształu)
SJP.pl
element układu scalonego, podatny na zjawisko piezoelektryczności (mechanicznej deformacji pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego)
SJP.pl
określenie kryształu kwarcu stosowane m.in. w optoelektronice, związane z jego własnościami piezoelektrycznymi
SJP.pl
przyrząd pomiarowy badający stopień ściśliwości jakiejś cieczy lub gazu oraz istniejące wówczas ciśnienie
Piezometr, właśc. hydrogeologiczny otwór obserwacyjny – urządzenie służące do pomiaru wysokości ciśnienia piezometrycznego w określonym punkcie warstwy wodonośnej. Oprócz tego, nowoczesne piezometry są zdolne do:
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
zdolność przewodnika przewodzenia prądu elektrycznego pod wpływem rozciągnięcia lub ściśnięcia tego przewodnika
SJP.pl
dziedzina elektroniki obejmująca badanie i wykorzystanie zjawiska piezoelektryczności (mechanicznej deformacji kryształu pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego)
SJP.pl
wykrzyknienie naśladujące odgłos wystrzału lub odgłos przypominający wystrzał; często w wyrażeniu: pif, paf
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca podwójny wystrzał
Wiktionary
we Włoszech: wędrowny muzykant grający na piffero
SJP.pl
włoski instrument muzyczny; rodzaj fujarki pasterskiej
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Państwowy Instytut Geologiczny
Wiktionary
potocznie o terenie miejskim, najczęściej w okolicach domów publicznych, na którym gromadzą się prostytutki
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do pigalaka (terenu miejskiego, na którym gromadzą się prostytutki), związany w jakiś sposób z pigalakiem
SJP.pl
plac Pigalle - plac w Paryżu u podnóża wzgórza Montmartre
Pigalle – zwyczajowa nazwa dzielnicy w Paryżu wokół placu Pigalle, na granicy pomiędzy administracyjną dzielnicą (arrondissement) IX i XVIII. Patronem placu jest osiemnastowieczny rzeźbiarz francuski, Jean-Baptiste Pigalle (1714–1785).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) forma kooperacji eksportowej, polegająca na współpracy z innym lokalnym bądź zagranicznym podmiotem w celu wykorzystania jego kanałów dystrybucji;
Piggybacking – forma kooperacji eksportowej, polegająca na współpracy z innym lokalnym bądź zagranicznym podmiotem w celu wykorzystania jego kanałów dystrybucji.
Partnerem w piggybackingu jest często większy i bardziej umiędzynarodowiony podmiot, którego asortyment nie konkuruje (a często jest komplementarny) z firmą, z którą dokonuje współpracy. Eksporter podczas piggybackingu zachowuje niezależność w zakresie kształtowania elementów takich jak marka, cena, reklama itp.
Wiktionary oraz Wikipedia
przenośnie: mężczyzna zakochany, umiejący uwznioślić ukochaną kobietę
W mitologii greckiej:
W kulturze:
SJP.pl
Wikipedia
seksualne podniecanie się wywołane oglądaniem zdjęć pornograficznych i obrazów lub rzeźb przedstawiających akty
Kompleks Pigmaliona – kompleks ten ma w seksuologii dwa znaczenia:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pigmaliona lub z nim związany
SJP.pl
obraźliwie, często także żartobliwie o osobie niskiego wzrostu, rzadziej o kimś małodusznym, niezdolnym do szlachetnych odruchów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek ludu afrykańskiego;
Pigmeje (stgr. πυγμαῖος pygmaĩos „mały jak pięść” od πυγμή pygmḗ „pięść; boks”) – ludy negroidalne, zamieszkujące lasy tropikalne Afryki Środkowej, charakteryzuje je niski wzrost, wahający się od 140 do 150 cm. Częściowo prowadzą koczowniczy tryb życia, zajmując się łowiectwem i zbieractwem. Zamieszkują różne regiony w Afryce równikowej. Ich populacja liczy około 100 tys. osób. Nie posługują się wspólnym językiem, nie mają świadomości wspólnej historii. Stanowią małe, odrębne społeczności.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członek negroidalnego ludu Afryki Środkowej, charakteryzującego się m.in. niskim wzrostem; Pigmej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek ludu afrykańskiego
SJP.pl
Wiktionary
obraźliwie, często także żartobliwie o osobie niskiego wzrostu, rzadziej o kimś małodusznym, niezdolnym do szlachetnych odruchów
Pigmeje (stgr. πυγμαῖος pygmaĩos „mały jak pięść” od πυγμή pygmḗ „pięść; boks”) – ludy negroidalne, zamieszkujące lasy tropikalne Afryki Środkowej, charakteryzuje je niski wzrost, wahający się od 140 do 150 cm. Częściowo prowadzą koczowniczy tryb życia, zajmując się łowiectwem i zbieractwem. Zamieszkują różne regiony w Afryce równikowej. Ich populacja liczy około 100 tys. osób. Nie posługują się wspólnym językiem, nie mają świadomości wspólnej historii. Stanowią małe, odrębne społeczności.
SJP.pl
Wikipedia
1. malutka małpa z rodziny pazurkowców, zamieszkująca tropikalne lasy Ameryki Południowej;
2. obraźliwie, niekiedy żartobliwie o kobiecie niskiego wzrostu, rzadziej małodusznej, niezdolnej do szlachetnych odruchów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. członkini ludu afrykańskiego
Pigmejka (Cebuella) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny pazurkowcowatych (Callitrichidae), najmniejsza z małpokształtnych. Osiąga 12–16 cm długości ciała (bez ogona), 17–23 cm długości ogona i masę ciała 85–140 g. Zamieszkuje lasy Amazonii, wiodąc nadrzewny tryb życia w grupach rodzinnych, w których rozmnaża się pojedyncza samica, wydająca na świat zwykle bliźnięta. Żywi się gumami roślinnymi i niewielkimi zwierzętami, głównie owadami. Obejmuje dwa gatunki, oba narażone na wyginięcie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący Pigmejów, charakterystyczny dla Pigmejów
przymiotnik
(1.1) związany z Pigmejami, dotyczący Pigmejów, ich kultury, sztuki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pigment
Wiktionary
1. naturalna substancja barwiąca, produkowana przez żywe komórki niektórych zwierząt i roślin;
2. nierozpuszczalna w wodzie i olejach substancja używana w przemyśle farbiarskim do barwienia farb
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. substancja barwiąca wytwarzana przez komórki i tkanki organizmów żywych, która nadaje im kolor
(1.2) techn. sproszkowana, kryjąca substancja barwiąca, nierozpuszczalna w wodzie i olejach, używana do sporządzania farb
Substancje barwiące – substancje nadające barwę innej substancji pozbawionej barwy (przezroczystej, białej lub szarej) lub też zmieniające barwę substancji posiadającej już jakąś barwę. Można je podzielić na pigmenty, laki i barwniki. Pigmenty są nierozpuszczalnymi kryształami wymagającymi procesu dyspersji w celu ich użycia do barwienia substancji. Barwniki są substancjami rozpuszczalnymi, są łatwe w użyciu, jednak ich odporności są mniejsze od pigmentów. Barwniki są przezroczyste, pigmenty zaś różne – część jest kryjąca, część przezroczysta.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ubarwienie poszczególnych części roślin oraz powierzchni ciała zwierząt i ludzi, charakteryzujące dany gatunek i uwarunkowane występowaniem określonych pigmentów w ich komórkach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. ubarwienie roślin, człowieka i zwierząt uwarunkowane pigmentami w ich komórkach
Pigmentacja – występowanie pigmentu w ciele organizmu, może być stałe lub zależne od różnych warunków zewnętrznych (np. opalenizna, zmiana pH). Pełni ona rozmaite funkcje, jak np.: ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, komunikacja (ubarwienie ostrzegawcze), kamuflaż, wychwytywanie promieniowania czynnego fotosyntetycznie. Liczne substancje występujące w ciele organizmów mogą być zabarwione, mimo że nie wiąże się to z ich podstawową funkcją (np. karotenoidy w ciałach i wydzielinach).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z pigmentacją
przymiotnik
(1.1) związany z pigmentacją
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: dodawać pigmentu włosom lub ustom
SJP.pl
o farbach: połączony z pigmentem, taki, którego kolor został uzyskany poprzez zmieszanie danych pigmentów w odpowiednich proporcjach (np. emulsja pigmentowana)
SJP.pl
utworzony z cieczy zmieszanej z pigmentem (np. tusz pigmentowy, pasta pigmentowa) lub w jakiś inny sposób związany z pigmentem (np. drukarka pigmentowa)
SJP.pl
rzadko: człowiek o wzroście niższym niż przewiduje norma fizjologiczna, ale wyższy od karła
SJP.pl
rzadko: taki, który wyróżnia się wzrostem niższym niż przewiduje norma fizjologiczna, ale wyższym od karła
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pigtejl] krótki odcinek światłowodu jednostronnie zakończonego wtykiem
SJP.pl
ironicznie lub żartobliwie o aptekarce; pigularka
SJP.pl
ironicznie lub żartobliwie o aptekarzu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. iron. albo żart. zob. aptekarz.
SJP.pl
Wiktionary
1. kula śniegowa; śnieżka;
2. potocznie:
a) duża pigułka;
b) pielęgniarka;
3. gorzka piguła - doznana przykrość; gorzka pigułka
SJP.pl
zdrobnienie od: pigułka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: pigułka
SJP.pl
Wiktionary
1. sproszkowany lek zmieszany z masą spoistą, uformowany w małą, twardą kulkę
2. kulka ulepiona z miękkiej masy, np. z ciasta, ze śniegu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. mała porcja lekarstwa w zwartej postaci i zwykle o obłym kształcie
(1.2) farm. pot. tabletka antykoncepcyjna, doustny środek antykoncepcyjny
Pigułka (łac. pilulae) – recepturowa stała dozowana postać leku, do podawania doustnego, w kształcie małej kulki o średnicy 3–5 mm i masie 0,1–0,3 g. Oprócz substancji czynnej zawiera ona składniki podłoża leku dobrane tak, aby powstała plastyczna masa, z której formuje się kulkę.
W języku potocznym słowem „pigułka” nazywa się często tabletkę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. sproszkowany lek zmieszany z masą spoistą, uformowany w małą, twardą kulkę
2. kulka ulepiona z miękkiej masy, np. z ciasta, ze śniegu
Pigułka (łac. pilulae) – recepturowa stała dozowana postać leku, do podawania doustnego, w kształcie małej kulki o średnicy 3–5 mm i masie 0,1–0,3 g. Oprócz substancji czynnej zawiera ona składniki podłoża leku dobrane tak, aby powstała plastyczna masa, z której formuje się kulkę.
W języku potocznym słowem „pigułka” nazywa się często tabletkę.
SJP.pl
Wikipedia
→ pigułka
SJP.pl
krzew lub drzewko z rodziny różowatych; cydonia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Cydonia|ref=tak., krzew lub drzewko o dużych, białych lub różowych kwiatach i aromatycznych owocach;
(1.2) kulin. owoc pigwy (1.1) używany na przetwory
(1.3) uczn. pielęgniarka
Pigwa pospolita (Cydonia oblonga Mill.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych (Rosaceae). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju pigwa. Pochodzi z południowo-zachodniej Azji: Zakaukazia, Iranu, Turkiestanu, południowo-wschodniej Arabii, Azji Mniejszej. Rozprzestrzeniona została także na innych obszarach, zwłaszcza w południowej Europie. W naturze rośnie w lasach i zaroślach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tropikalne drzewo z rodziny sączyńcowatych, o jadalnych owocach i cennym, wytrzymałym drewnie cenionym w przemyśle meblarskim; sapodilla, sączyniec
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Manilkara|ref=tak., rodzaj drzew z rodziny sączyńcowatych (nazwa systematyczna|Sapotaceae|ref=tak.)
(1.2) dendr. drzewo z rodzaju pigwic (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
krzew z rodziny różowatych, o skórzastych liściach, barwnych kwiatach i aromatycznych, zielonych lub kremowych owocach
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. rodzaj krzewu o skórzastych liściach i aromatycznych owocach
Pigwowiec (Chaenomeles Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Obejmuje cztery gatunki. Wszystkie występują we wschodniej Azji – w Chinach, na Półwyspie Koreańskim i w Japonii. Jako introdukowane obecne są w Azji Środkowej, znacznej części Europy, w Ameryce Północnej i Nowej Zelandii. W naturze rosną w lasach, na terenach skalistych, często przy strumieniach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nalewka z pigwy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. nalewka na owocach pigwy lub pigwowca
Pigwówka – słodka nalewka z owoców pigwy lub pigwowca, o 40-45 procentowej zawartości alkoholu. Sporządzana w procesie maceracji, czyli przez zalanie składników alkoholem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pigwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pigwą; zrobiony z pigwy
SJP.pl
Wiktionary
Pigłowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Zaniemyśl.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
[czytaj: pih] Państwowa Inspekcja Handlowa
Pih właściwie Adam Piechocki (ur. 9 września 1977 w Białymstoku) – polski raper. Były członek zespołów JedenSiedem i Skazani na Sukcezz. Od 2000 roku prowadzi solową działalność artystyczną.
Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami i zespołami jak: Chada, Trzeci Wymiar, Sokół, Pro8l3m, Magiera, WSRH, Ero, Drużyna Mistrzów, Teka, Ten Typ Mes, Peja, Pezet, Bonson, Pawbeats oraz Paktofonika. W ramach występów gościnnych wziął udział w nagraniach ponad 80 albumów.
SJP.pl
Wikipedia
pracownik PIH-u (Państwowej Inspekcji Handlowej); pihowiec
SJP.pl
→ PIH; pihowski
SJP.pl
[czytaj: pihm] skrót od: Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny (używana w latach 1945-1972 nazwa Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej)
SJP.pl
pracownik PIH-u (Państwowej Inspekcji Handlowej); PIH-owiec
SJP.pl
dotyczący PIH-u; PIH-owski
SJP.pl
odgłos piszczenia, piszczącego sygnału
wykrzyknik onomatopeiczny
(1.1) dźwięk. onomatopeja imitująca słaby głos zwierzęcia, człowieka lub urządzenia elektronicznego
SJP.pl
Wiktionary
mieć w zwyczaju picie jakiegoś napoju, np. ziół, kawy, alkoholu, co jakiś czas
czasownik
(1.1) pić coś regularnie, stale lub od czasu do czasu
SJP.pl
Wiktionary
prowadzony, organizowany przy zbyt dużej ilości alkoholu (np. pijackie spotkanie, pijacka impreza) lub charakterystyczny dla pijaka, związany z pijakiem (np. pijacki charakter, pijackie zachowanie)
przymiotnik
(1.1) właściwy pijakowi, charakterystyczny dla pijaka
(1.2) złożony z pijaków
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób charakterystyczny dla pijaka
Wiktionary
pijaństwo;
1. alkoholizm, uzależnienie od alkoholu, nałóg częstego upijania się;
2. pijatyka, pijacka uczta; libacja
SJP.pl
człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. zdrobn. od: pijak
SJP.pl
Wiktionary
alkoholiczka, kobieta nadużywająca alkoholu, rzadziej żartobliwie o kobiecie dużo pijącej, spożywającej duże ilości wody lub innych cieczy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pejor. kobieta notorycznie nadużywająca alkoholu
(1.2) pot. pejor. kobieta będąca pod wpływem alkoholu
SJP.pl
Wiktionary
ekspresywnie: mężczyzna nadużywający alkoholu; bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijak, pijanica, pijus
SJP.pl
ktoś nałogowo pijący alkohol; alkoholik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba nadużywająca alkoholu
(1.2) pot. osoba będąca pod wpływem alkoholu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) kulin. przesączone alkoholem ciasto z makiem
SJP.pl
Wiktionary
lokal, w którym kupuje się i pije różne napoje, zazwyczaj charakterystyczne dla danego miejsca i przy większym wyborze, niż w tradycyjnych barach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalne miejsce lub budynek, w którym coś się pija
SJP.pl
Wiktionary
1. atrakcyjność smakowa napoju;
2. zdatność do picia
SJP.pl
nadający się do picia, przygotowany lub podany w sposób nieszkodzący zdrowiu (np. pijalna woda); pitny (częściej)
SJP.pl
mieć w zwyczaju picie jakiegoś napoju, np. ziół, kawy, alkoholu, co jakiś czas
SJP.pl
1. potocznie: kobieta nadużywająca alkoholu; także o mężczyźnie (z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym);
2. gatunek borówki; łochynia, borówka bagienna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. pijak
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pot. pogard. pijaczka
(2.2) bot. pot. roślina z gatunku nazwa systematyczna|Vaccinium uliginosum|L.|ref=tak., borówka bagienna
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pijać.
Wiktionary
potocznie: człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlaj, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijanista, pijus
SJP.pl
zdrobnienie od: pijany; pijaniuteńki, pijaniutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: pijany
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pijany; pijaniusieńki, pijaniutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: pijany
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pijany; pijaniusieńki, pijaniuteńki
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: pijany
SJP.pl
Wiktionary
Pijanów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Słupia Konecka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Do 1954 roku istniała gmina Pijanów.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Tekli w Mninie.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
pijactwo;
1. alkoholizm, uzależnienie od alkoholu, nałóg częstego upijania się;
2. pijatyka, pijacka uczta; libacja
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nałogowe nadużywanie alkoholu
(1.2) nietrzeźwość, stan upojenia alkoholowego
(1.3) libacja alkoholowa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieć w zwyczaju picie jakiegoś napoju, np. ziół, kawy, alkoholu, co jakiś czas
przymiotnik
(1.1) pod wpływem alkoholu
(1.2) przen. książk. w stanie euforii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba nietrzeźwa
forma czasownika.
(3.1) ims. przymiotnikowy bierny od: pijać
SJP.pl
Wiktionary
1. członek rzymskiego zakonu założonego przez św. Józefa Kalasantego;
2. środowiskowo: pracownik zajmujący się public relations
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik z zakonu pijarskiego;
(1.2) środ. pracownik zajmujący się PR (public relations)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. public relations
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członkini katolickiego zakonu żeńskiego, powstałego przy zakonie pijarów: Instytut Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica z Instytutu Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych;
SJP.pl
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego, powstałego przy zakonie pijarów: Instytut Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych
SJP.pl
pogardliwie: kobieta zawodowo dbająca o dobry wizerunek i akceptację danej osoby, firmy lub organizacji; PR-ówka, pijarówka
SJP.pl
człowiek związany z public relations, pośredniczący w kontaktach, np. polityka - media, podejmujący działania mające na celu wpływanie na opinię odbiorców; PR-owiec, piarowiec
SJP.pl
kobieta zawodowo dbająca o dobry wizerunek i akceptację danej osoby, firmy lub organizacji; PR-ówka, pijarówa
SJP.pl
nazwisko
przymiotnik
(1.1) pot. zobacz. PR-owski
SJP.pl
Wiktionary
odnoszący się do pijarów (członków rzymskiego zakonu założonego przez św. Józefa Kalasantego), związany w jakiś sposób z pijarami
przymiotnik
(1.1) dotyczący zakonu pijarów albo członka tego zakonu
SJP.pl
Wiktionary
1. członek rzymskiego zakonu założonego przez św. Józefa Kalasantego;
2. środowiskowo: pracownik zajmujący się public relations
Zakon pijarów – potoczna nazwa Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych (Ordo Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum), czyli Zakonu Szkół Pobożnych – zakonu ustanowionego przez papieża Grzegorza XV 18 listopada 1621 r. (regułę zatwierdzono rok później). Korzenie swe wywodzi jednak od roku 1597, kiedy to św. Józef Kalasancjusz otworzył pierwszą bezpłatną i powszechną szkołę podstawową w Europie.
SJP.pl
Wikipedia
pijacka uczta; biba, libacja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczta skoncentrowana wokół picia alkoholu w dużych ilościach
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. gwara. tęcza
(1.2) przest. popijawa
(1.3) zgrub. od: pijawka
Wiktionary
podobny do pijawek pasożyt raków rzecznych, zaliczany do typu pierścienic, zamieszkujący wody Północnej i Środkowej Europy
SJP.pl
zdrobnienie od: pijawka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: pijawka
SJP.pl
Wiktionary
1. przedstawiciel podgromady zwierząt wodnych z typu pierścienic, żywiący się krwią zwierzęcą i ludzką;
2. osoba bogacąca się pracą innych ludzi;
3. szybko rozwijający się pęd, wyrastający pionowo z konarów starych drzew; wilk
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. drobne zwierzę wodne z typu pierścienic;
(1.2) przen. ktoś, kto czerpie korzyści z innych
(1.3) daw. przen. lichwiarz
(1.4) leśn. boczny pęd wyrastający poniżej korony
(1.5) łow. mały zawzięty pies do polowań na dziki i niedźwiedzie
3 cieki w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przedstawiciel podgromady zwierząt wodnych z typu pierścienic, żywiący się krwią zwierzęcą i ludzką;
2. osoba bogacąca się pracą innych ludzi;
3. szybko rozwijający się pęd, wyrastający pionowo z konarów starych drzew; wilk
Pijawki, pijawki właściwe (Hirudinea) – podgromada zwierząt z typu pierścienic (Annelida) obejmująca ponad 500 – w większości eurytopowych – gatunków zaopatrzonych w jedną lub dwie przyssawki. Prowadzą pasożytniczy lub drapieżny tryb życia. Są blisko spokrewnione ze skąposzczetami, mają z nimi wiele cech wspólnych i włączane są z nimi do siodełkowców (Clitellata). Większość pijawek to zwierzęta wodne lub amfibiotyczne, gatunki lądowe należą do rzadkości.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina słodkowodnych pierścienic
Pijawkowate (Hirudinidae) – rodzina słodkowodnych i amfibiotycznych pierścienic zaliczanych do pijawek szczękowych (Hirudiniformes). Obejmuje gatunki krwiopijne, występujące na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. Pijawkowate mają dobrze rozwinięte szczęki i pięć par oczu ułożonych w półkole na spodniej części ciała. Segmenty ciała podzielone są na pięć podpierścieni. Gatunki z tej rodziny żywią się krwią kręgowców.
SJP.pl
Wikipedia
→ pijawka
SJP.pl
gatunek ptaka będącego jedynym przedstawicielem rodziny pijawników z rzędu siewkowych; stróż krokodyli, żwirowiec nilowy
Pijawnik, stróż krokodyli, żwirowiec nilowy (Pluvianus aegyptius) – gatunek ptaka będącego jedynym przedstawicielem rodziny pijawników (Pluvianidae) z rzędu siewkowych (Charadriiformes). Występuje w Afryce Subsaharyjskiej, aż po centralną część kontynentu. Nie jest zagrożony.
SJP.pl
Wikipedia
człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. pijak
SJP.pl
Wiktionary
1. jeden z czterech kolorów w kartach;
2. karta w takim kolorze;
3. rodzaj gry karcianej;
4. ostry szczyt górski;
5. najwyższy róg żagla gaflowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) karc. kolor w kartach oznaczony czarnym listkiem w kształcie serca; karta tego koloru;
(1.2) w liczbie mnogiej piki: rodzaj gry karcianej;
(1.3) szczyt (w nazwach niektórych rosyjskich gór)
(1.4) gwałtowny i krótkotrwały wzrost wartości sygnału
przymiotnik
(2.1) należący do pików (1.1)
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: pika
Pik (fr. pique – grot, pika) – jeden z czterech kolorów w kartach typu francuskiego, oznaczony czarnym pojedynczym listkiem .
Odpowiednikiem pików w talii niemieckiej są wina, w talii szwajcarskiej – tarcze, a w talii włosko-hiszpańskiej miecze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. broń z długiego drzewca i małego ostrego grotu, używana dawniej przez piechotę europejską;
2. gęsta, prążkowana tkanina jedwabna lub bawełniana
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. wojsk. broń drzewcowa piechoty, używana przede wszystkim przeciwko kawalerii;
(1.2) włók. rodzaj gęstej tkaniny bawełnianej lub jedwabnej
(1.3) daw. uczn. stud. gw-pl|Lublin. ocena niedostateczna
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. ter. od: pikać
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. wydawać krótki, słaby, urywany głos; piszczeć;
2. o sercu: bić, uderzać;
3. kłuć lekko kogoś lub coś;
4. potocznie w mediach: zagłuszać wypowiedź piszczącym dźwiękiem
SJP.pl
przesieka w lesie
SJP.pl
konny uczestnik korridy uzbrojony w pikę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. konny uczestnik korridy, który kłuje byka piką osłabiając w ten sposób mięśnie jego karku, czym powoduje obniżenie pozycji rogów do poziomu mulety
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pikać.
Wiktionary
1. dwuznaczny, często nieprzyzwoity charakter jakiejś wypowiedzi lub zajścia;
2. element jakiejś sprawy lub wypowiedzi, który nadaje jej cechy sensacji
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: pikantnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pikantny
SJP.pl
1. ostrość w smaku;
2. zespół cech charakterystycznych dla sensacji, najczęściej w połączeniu z nieprzyzwoitością lub złośliwością
SJP.pl
1. odznaczający się ostrym, silnie piekącym smakiem (np. pikantna papryka);
2. nadający jakiejś sprawie lub wypowiedzi charakter sensacji, a także: typowy dla sensacji, o cechach sensacji
przymiotnik
(1.1) ostry w smaku, mający dużo drażniących język przypraw
(1.2) dowcipny z odcieniem nieprzyzwoitości
SJP.pl
Wiktionary
samochód półciężarowy z platformą bagażową w miejscu tylnych siedzeń; pickup, pick-up
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mot. mały samochód dostawczy, wersja samochodu osobowego z platformaatformą bagażową zamiast tylnych siedzeń
Pick-up (ang. tu: zabrać, podwieźć), pikap – typ nadwozia dostawczego lub terenowego samochodu osobowego, charakteryzujący się skrzynią ładunkową znajdującą się zaraz za kabiną pasażerską.
Kabina może być:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kraina historyczna we Francji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna we Francji, położona w północnej części kraju nad kanałem La Manche;
(1.2) geogr. hist. adm. były region administracyjny we Francji; zniesiony w 2016 roku;
Pikardia (fr. Picardie) – kraina historyczna i dawny region administracyjny (1960–2015) we Francji, położone w północnej części kraju, nad kanałem La Manche. Ważny region rolniczy. Od 1 stycznia 2016 jest częścią nowo powstałego regionu Hauts-de-France.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Pikardii (krainy we Francji)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pikardii
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pikardii (krainy we Francji)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pikardii
SJP.pl
Wiktionary
1. przymiotnik od: Pikardia;
2. owczarek pikardyjski i spaniel pikardyjski - rasy psów
przymiotnik
(1.1) dotyczący Pikardii lub Pikardyjczyków
(1.2) pochodzący z Pikardii lub wytworzony na tamtejszy sposób
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. etnolekt romański, blisko powiązany z francuskim, używany w Pikardii i części Belgii;
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem pikardyjskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem pikardyjskim
(1.3) spisany, stworzony w języku pikardyjskim
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z Pikardią lub Pikardyjczykami
Wiktionary
powieść, opowieść pikarejska, romans pikarejski: romans awanturniczy, którego głównym bohaterem jest bezdomny włóczęga przedstawiony w satyrycznym obrazie epoki; powieść łotrzykowska (romans łotrzykowski); powieść szelmowska (romans szelmowski)
przymiotnik relacyjny
(1.1) liter. związany z powieścią pikarejską (powieścią łotrzykowską, powieścią szelmowską), dotyczący tego rodzaju powieści
SJP.pl
Wiktionary
powieść łotrzykowska; picaresca; romans awanturniczy, należący do literatury ludowo-mieszczańskiej, w którym przedstawienie losów przedsiębiorczego i przebiegłego włóczęgi-oszusta służy ukazaniu satyrycznego obrazu epoki
Powieść łotrzykowska, powieść pikarejska, szelmowska (hiszp. novela picaresca) – romans awanturniczy przedstawiający losy przebiegłego i pomysłowego włóczęgi-oszusta, ukazujący zarazem satyryczny obraz epoki.
Za pierwowzór powieści łotrzykowskiej uważa się anonimową hiszpańską powieść pt. Łazik z Tormesu.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: obraz, wzór dekoracyjny kojarzący się z obrazami Pabla Picassa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. abstrakcyjne malarstwo bądź rzeźba; element zdobniczy niezbyt zrozumiały dla laika
(1.2) pot. coś brzydkiego
(1.3) pot. coś niezrozumiałego
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: serce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. więz. serce
(1.2) gwałtowne pikanie
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pikawa (serce)
SJP.pl
skórzany hełm okuty blachą i zakończony ostrym grotem, noszony dawniej przez wojsko pruskie i niemieckie; pikielhauba
SJP.pl
lina, która wraz z gardafałem służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego
Pikfał – element olinowania ruchomego występujący przy ożaglowaniu gaflowym. Fał ten mocowany jest do piku gafla zazwyczaj przez wodzik (prowadnicę). Przy żaglu występuje w parze z gardafałem. Podczas stawiania ożaglowania w pierwszej kolejności wybierany jest pikfał, aby unieść pik gafla, a następnie oba pikfał i gardafał.
SJP.pl
Wikipedia
1. broń z długiego drzewca i małego ostrego grotu, używana dawniej przez piechotę europejską;
2. gęsta, prążkowana tkanina jedwabna lub bawełniana
Piki – gra karciana dla czterech osób. Gra się pełną talią kart, atutem jest zawsze pik. Osoby siedzące naprzeciw siebie grają razem w parze.
Gra składa się z deklaracji i rozgrywki.
Każdy gracz otrzymuje 13 kart i deklaruje, ile weźmie lew (od zera do trzynastu). Może też zadeklarować zero w ciemno. Wtedy, gdy nie weźmie ani jednej lewy dostaje dwa razy tyle, ile mógłby dostać grając zero w normalny sposób. Jeśli grając zero w normalny sposób weźmie choć jedną lewę, nie dostaje już punktów za zero.
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: uczestniczka pikiety;
2. środowiskowo: prostytutka
SJP.pl
potocznie: ten, kto pikietuje
SJP.pl
kąpiel garbarska stosowana do piklowania skór
SJP.pl
skórzany hełm okuty blachą i zakończony ostrym grotem, noszony dawniej przez wojsko pruskie i niemieckie; pikelhauba
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. hist. rodzaj hełmu wojskowego lub policyjnego, zazwyczaj wykonanego ze skóry i zakończonego grotem, stosowanego m.in. w wojsku Cesarstwa Niemieckiego;
Pikielhauba (niem. Pickelhaube) – rodzaj hełmu zwieńczonego charakterystycznym szpikulcem, z dzwonem wykonywanym najczęściej ze skóry lub stali.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zorganizowana grupa protestacyjna lub sam protest prowadzony przez tę grupę;
2. dawniej o warcie, służbie wartowniczej;
3. dawna francuska gra karciana opracowana i rozpowszechniona przez Charles'a Picquet'a, niegdyś znana pod nazwą ronflé
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) aktywna forma demonstracji lub protestu w sprawie społecznej lub politycznej przed siedzibą jakiejś instytucji lub w innym publicznym miejscu
(1.2) przest. grupa robotników obnosząca plakaty przed strajkującym zakładem i blokująca wejście łamistrajków
(1.3) jedna ze starych gier karcianych dla dwóch osób, pochodząca z Francji;
(1.4) przest. określenie jednostki piechoty, kawalerii albo wysuniętego posterunku wojskowego
(1.5) geod. bud. punkt pomiaru wysokościowego lub sytuacyjnego
(1.6) środ. gejowskie miejsce spotkań osób poszukujących anonimowego seksu;
(1.7) sport. w krokiecie kołek, od którego rozpoczynana jest gra
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przebyta odległość mierzona w kilometrach; kilometraż, kilometracja
Pikietaż (kilometraż, kilometracja) – określenie miejsca na drodze lub linii kolejowej poprzez podanie odległości od jej początku. Odległość tę na ogół podaje się z dokładnością do 1 metra w formacie (km) xx+yyy lub xx,yyy (km), gdzie:
SJP.pl
Wikipedia
→ pikietaż
SJP.pl
1. zbierać się w grupę protestacyjną lub protestować, najczęściej przed gmachem jakiegoś urzędu;
2. potocznie: pilnować, strzec czegoś
SJP.pl
→ pikieta
SJP.pl
w armiach XVI-XVIII w.: żołnierz piechoty wyposażony w pikę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. żołnierz walczący przy użyciu piki (czasem kosy);
Pikinierzy – formacja wojskowa powstała w XIV–XV w. Była pierwszą nowoczesną piechotą tamtej epoki. Ich charakterystyczną bronią była długa pika (początkowo długości 2,5, a później nawet 5,5 metra).
Uzbrojenie ochronne w postaci pancerzy, półpancerzy i hełmów posiadał jedynie pierwszy szereg i zewnętrzne szeregi boczne. Broń pikinierów stanowiły długie piki, kusze i broń palna, co w połączeniu ze schodkowym ustawieniem kolumn (batalii), składających się każda z kilku szeregów pikinierów (przeważnie tak zwane trzy batalie), dawało ich formacjom dużą manewrowość i przynosiło łatwe zwycięstwa nad rycerstwem feudalnym. Natarcie prowadzono, kierując w przeciwnika trzymane na wysokości głowy piki czterech pierwszych szeregów batalii, następne szeregi trzymały piki w pionie i w miarę wbijania się w szeregi wroga opuszczały je w jego kierunku. O szeregi pikinierów rozbijały się szarże konne, a ich szyki w obronie były bardzo trudne do przełamania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pikinier
SJP.pl
ugotowane kawałki zamarynowanych w occie warzyw
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. marynowane warzywa w ostrej zalewie octowej
Pikle – mieszanka ogórków, marchwi, dyni, cebuli i zielonych pomidorów w ostrej marynacie warzywnej.
Po wstępnym krojeniu warzywa zostają posolone i są przechowywane w emaliowanej misce bądź kamiennym garnku. Po odcedzeniu płynu, nagromadzonego w wyniku procesów chemicznych zainicjowanych przez sól, warzywa zostają umieszczone w słoikach i zalane marynatą w wysokiej temperaturze, sporządzoną na bazie wody, cukru, gorczycy i octu. Słoiki zostają następnie hermetycznie zamknięte i poddane procesowi pasteryzacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
śledź lekko solony i wędzony w gorącym dymie
Pikling – handlowa nazwa wędzonego śledzia. Pikling jest to śledź wędzony w całości – z wnętrznościami (w tym również z mleczem lub ikrą). Pikling pochodzi z kuchni niemieckiej, a przyrządza i spożywa się go również w Polsce, na Wyspach Brytyjskich, w Holandii oraz w Norwegii. Wędzone na gorąco w dymie o temperaturze powyżej 40 stopni Celsjusza, nie wymagają gotowania.
SJP.pl
Wikipedia
organiczny związek chemiczny używany jako bardzo skuteczny fitotoksyczny bojowy środek trujący
Pikloram – organiczny związek chemiczny, jeden z najskuteczniejszych fitotoksycznych bojowych środków trujących.
Tordon jest białym proszkiem, rozpuszcza się w wodzie, nierozpuszczalny w olejach. Jako pochodna kwasu pikolinowego należy do grupy herbicydów opartych na strukturze pirydyny.
SJP.pl
Wikipedia
obmywać surową skórę podczas kąpieli garbarskiej w celu zakonserwowania jej przed właściwym garbowaniem
SJP.pl
→ pikle
SJP.pl
potocznie: zapiszczeć, wydać krótki, słaby głos, najczęściej urywany lub uderzyć, ukłuć, podrażnić coś
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. pikać)
(1.1) dokonany od|pikać.
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: piknik
SJP.pl
potocznie: zapiszczeć, wydać krótki, słaby głos, najczęściej urywany lub uderzyć, ukłuć, podrażnić coś
SJP.pl
zabawa towarzyska na wolnym powietrzu poza miastem; wycieczka; majówka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj wypoczynku na łonie natury z jedzeniem zabranym ze sobą;
(1.2) kib. lekcew. kibic, który przychodzi na mecze, ale nie angażuje się w ruch kibicowski
Piknik – forma wypoczynku, polegająca na spożywaniu posiłku na świeżym powietrzu, na wcześniej rozłożonym kocu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jeść, bawić się podczas pikniku (zabawy towarzyskiej na wolnym powietrzu poza miastem), uczestniczyć w pikniku
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rzad. robić piknik
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) robienie pikniku
Wiktionary
piknikowiec;
1. uczestnik pikniku;
2. środowiskowo: sympatyk piłki nożnej, który na widowni tylko obserwuje grę i nie angażuje się w doping i sprawy klubowe; piknik
SJP.pl
piknikowicz;
1. uczestnik pikniku;
2. środowiskowo: sympatyk piłki nożnej, który na widowni tylko obserwuje grę i nie angażuje się w doping i sprawy klubowe; piknik
SJP.pl
przeznaczony na piknik, pomocny w przygotowaniu, zorganizowaniu pikniku (np. plecak piknikowy, kosz piknikowy) lub związany w jakiś inny sposób z piknikiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piknikiem, dotyczący pikniku
SJP.pl
Wiktionary
gęstościomierz do oznaczania gęstości cieczy i ciał stałych
Piknometr (od gr. πυκνός „gęsty” i μέτρον „miara”) – naczynie szklane, które pozwala na dokładny pomiar masy cieczy przy ściśle określonej objętości. Metoda piknometryczna jest jednym z najprostszych sposobów wyznaczania gęstości cieczy (metod densymetrycznych).
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
bilionowa część farada (jednostki pojemności elektrycznej równej przyrostowi wartości potencjału o jednego wolta, po dostarczeniu ładunku jednego kulomba)
Farad (F) – jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).
Przewodnik elektryczny ma pojemność elektryczną jednego farada, gdy zwiększa potencjał o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba. W uproszczeniu pojemność jednego farada oznacza, że w przewodniku o potencjale jednego wolta można „umieścić” ładunek o wartości jednego kulomba.
SJP.pl
Wikipedia
jednostka masy równa jednej bilionowej grama
Kilogram, oznaczenie kg – jednostka masy, w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI) jest jednostką podstawową.
W Międzynarodowym Układzie Miar jest to jedyna jednostka podstawowa posiadająca przedrostek (kilo).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od pikolak
Wiktionary
dawniej o chłopcu usługującym w miejscach publicznych, najczęściej w hotelach, kawiarniach i restauracjach; pikolo; piccolo
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. chłopak usługujący w restauracji, hotelu, itp.
SJP.pl
Wiktionary
pochodna pirydyny używana m.in. jako rozpuszczalnik i do skażania denaturatu
Pikoliny (metylopirydyny) – trzy izomeryczne organiczne związki chemiczne z grupy heterocyklicznych amin o wzorze CH
3−C
5H
4N. Są to monometylowe pochodne pirydyny, różniące się pozycją podstawnika metylowego (α, β lub γ).
SJP.pl
Wikipedia
jednostka objętości równa jednej bilionowej litra
Litr, oznaczenie l (mała litera) – pozaukładowa jednostka objętości. W przeliczeniu na jednostki SI 1 l = 1/1000 m³ = 1 dm³.
W USA, Kanadzie, Australii do oznaczania tej jednostki stosuje się oficjalnie wielką literę L, w pozostałych krajach świata, w tym w Polsce, normą jest stosowanie małej litery l, choć stosowanie wielkiej litery jest również dopuszczalne.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej o chłopcu usługującemu w miejscach publicznych, najczęściej w hotelach, kawiarniach lub restauracjach; piccolo, pikolak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. chłopak usługujący w restauracji, hotelu, itp.
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) muz. rodzaj fletu;
SJP.pl
Wiktionary
jednostka długości równa jednej bilionowej metra (skrót: pm)
Pikometr (symbol: pm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden pikometr równa się 10−12 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1 E-12 m oznaczający 0,000 000 000 001 × 1 m (jedna bilionowa część metra).
Jest równy jednej milionowej mikrometra (mikrona) i był nazywany mikromikronem lub bikronem (nazwa od jednej bilionowej części metra).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) mikrobiol. nazwa systematyczna|Picornaviridae|ref=tak., wirus z rodziny małych wirusów o ikosaedralnej symetrii kapsydu z jednoniciowym RNA o dodatniej polarności;
Pikornawirusy (łac. Picornaviridae, z gr. pico – bardzo mały (wirus RNA)) – rodzina wirusów charakteryzujących się następującymi cechami:
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
jednostka czasu równa 10^(-12) sekundy (skrót: ps)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miar. jednostka czasu równa jednej bilionowej części sekundy;
Pikosekunda (ps) – jednostka czasu w układzie SI równa jednej bilionowej sekundy:
Jednostka stosowana w niektórych dziedzinach technicznych, zwłaszcza w telekomunikacji, a także w niektórych dziedzinach nauki, np. w fizyce cząstek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pętelki robione szydełkiem na brzegu chusteczki, kołnierzyka; pikotek; pikotka
SJP.pl
pętelki robione szydełkiem na brzegu chusteczki, kołnierzyka.; pikot; pikotka
Pikotek, pikot, pikotka – pętelka z nici wykonana w celu użytkowym lub zdobniczym wzdłuż krawędzi koronki lub wstążki, robótki szydełkowej, tkaniny dzianej lub we frywolitce. Pętle różnią się rozmiarem i formą (drobne oczka, ząbki, pętelki) w zależności od ich funkcji i zamysłu artystycznego.
„Picot”, wymawiane jako /piko/, jest zdrobnieniem pochodzącym od francuskiego czasownika piquer, „kłuć”.
SJP.pl
Wikipedia
pętelki robione szydełkiem na brzegu chusteczki, kołnierzyka.; pikot; pikotek
SJP.pl
minerał z grupy spineli
SJP.pl
1. przeszywać ściegiem kilka warstw materiału;
2. robić przestrzeń dla gęsto rosnących roślin, rozsadzając je;
3. wykonywać manewr lotniczy w postaci pionowego lotu w dół
czasownik niedokonany
(1.1) lecieć ostro w dół
(1.2) kraw. przeszywać ściegiem warstwę tkanin
(1.3) ogrod. sadzić ukorzenione rośliny w dołkach
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wzór utworzony przez zszywanie dwóch tkanin;
Wiktionary oraz Wikipedia
kilka warstw materiału zszytych ściegiem podczas pikowania, pełniących rolę ozdób, najczęściej na kołnierzu
SJP.pl
krótki, ostry kołek z metalu lub drewna do tworzenia otworów, w które sadzi się rośliny; pikulec
SJP.pl
1. przymiotnik od: pik
2. przymiotnik od: pika
SJP.pl
kwas pikraminowy: zredukowany za pomocą podsiarczynu sodowego kwas pikrynowy, niegdyś wykorzystywany jako dodatek do kosmetyków, dziś wycofany z takiego zastosowania
SJP.pl
sól powstała z połączenia kwasu pikrynowego z innym związkiem chemicznym
SJP.pl
minerał o charakterystycznym gorzkim smaku, uwodniony siarczan potasu i magnezu
SJP.pl
silnie trujący organiczny związek chemiczny, dobrze rozpuszczalny w wodzie i alkoholach, wyodrębniany z nasion niektórych roślin azjatyckich
Pikrotoksyna – organiczny związek chemiczny występujący w nasionach azjatyckich pnączy Anamirta cocculus, wykazujący silne działanie toksyczne.
Tworzy bezbarwne kryształy w formie igieł o temperaturze topnienia 203,5 °C, dobrze rozpuszczalne w etanolu i gorącej wodzie. Działanie toksyczne objawia się uczuciem palenia w jamie ustnej, rozszerzeniem źrenic, ślinotokiem, wymiotami, pragnieniem, zawrotami głowy, uczuciem lęku, osłabieniem i śpiączką. LD50 dla szczurów wynosi 33,3 μg/kg.
SJP.pl
Wikipedia
sól kwasu pikrynowego, powstała podczas reakcji tego kwasu z niektórymi metalami i zasadami
Pikryniany – sole kwasu pikrynowego (trinitrofenolu). Są w większości żółtymi substancjami krystalicznymi. Tworzą się w wyniku reakcji trinitrofenolu z odpowiednimi metalami lub zasadami. Mają właściwości wybuchowe, z reguły silniejsze od kwasu pikrynowego, stąd niektóre z nich są stosowane jako materiały wybuchowe (zwykle inicjujące).
SJP.pl
Wikipedia
sól kwasu pikrynowego, powstała podczas reakcji tego kwasu z niektórymi metalami i zasadami
Pikryniany – sole kwasu pikrynowego (trinitrofenolu). Są w większości żółtymi substancjami krystalicznymi. Tworzą się w wyniku reakcji trinitrofenolu z odpowiednimi metalami lub zasadami. Mają właściwości wybuchowe, z reguły silniejsze od kwasu pikrynowego, stąd niektóre z nich są stosowane jako materiały wybuchowe (zwykle inicjujące).
SJP.pl
Wikipedia
kwas pikrynowy: związek nitrowy w postaci zielonkawych lub białawych kryształków, wybuchowy i silnie trujący, niegdyś stosowany w pociskach artyleryjskich
SJP.pl
żyłowa skała magmowa
Pikryt, porfiryt pikrytowy – ciemna skała magmowa: wylewna lub hipabisalna. Drobno- lub średnioziarnista o strukturze porfirowej. W składzie najliczniejszy jest oliwin i augit tytanowy, może zawierać też w znaczniejszych ilościach takie minerały jak hornblenda i plagioklaz. Zawiera mało krzemionki, poniżej 45%.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
najmniejszy element obrazu bitmapowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. najmniejszy jednolity element obrazu wyświetlanego na ekranie, drukowanego lub uzyskiwanego za pomocą urządzeń przetwarzania obrazu (aparat cyfrowy, skaner);
Piksel (ang. pixel) – najmniejszy jednolity (przedstawiający konkretny kolor) element obrazu prezentowanego na urządzeniach cyfrowych lub w formie drukowanej cyfrowo. Nazwa piksel jest zbitką angielskich słów pictures oraz element.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zniekształcenie obrazu cyfrowego bądź obrazu wideo tak, że widoczne są duże piksele zamiast obrazu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) celowe zamazanie obrazu kwadratami pikseli
(1.2) wada techniczna obrazu, na którym widoczne są niepożądane piksele;
Pikselizacja (pot. pikseloza) – zjawisko deformacji obrazu polegające na jego wyświetlaniu w sposób widoczny, ukazując poszczególne wiązki pikseli, które nie są widoczne, gdy obraz jest widziany w pomniejszeniu, z większej odległości lub gdy zastosowano mniejszy stopień kompresji. W znacznym stopniu zjawisko pikselizacji można zminimalizować dzięki technikom redukcji artefaktów, m.in. antyaliasingowi oraz ditheringowi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zniekształcać obraz cyfrowy lub obraz wideo, ukazując poszczególne piksele, zwykle w celu uniemożliwienia rozpoznania określonych szczegółów; pikselować
SJP.pl
zniekształcać obraz cyfrowy lub obraz wideo, ukazując poszczególne piksele, zwykle w celu uniemożliwienia rozpoznania określonych szczegółów; pikselizować
SJP.pl
→ piksel
SJP.pl
występowanie widocznych pikseli na obrazie cyfrowym lub video
Pikselizacja (pot. pikseloza) – zjawisko deformacji obrazu polegające na jego wyświetlaniu w sposób widoczny, ukazując poszczególne wiązki pikseli, które nie są widoczne, gdy obraz jest widziany w pomniejszeniu, z większej odległości lub gdy zastosowano mniejszy stopień kompresji. W znacznym stopniu zjawisko pikselizacji można zminimalizować dzięki technikom redukcji artefaktów, m.in. antyaliasingowi oraz ditheringowi.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. daw. Poitou (historyczna prowincja francuska)
Wiktionary
grupa ściśle określonych znaków wykorzystywanych jako zamienniki liter przy zapisywaniu słów, treści
SJP.pl
związany z piktografią (grupą ściśle określonych znaków wykorzystywanych jako zamienniki liter przy zapisywaniu słów, treści), odnoszący się do piktografii
SJP.pl
1. wyraz przedstawiony za pomocą obrazka;
2. symbol jednoznacznie rozumiany przez ludzi wszystkich narodowości;
3. charakterystyczna forma w postaci kilku łączących się figur, powstałych po zgnieceniu łanów zboża na polach uprawnych, według niektórych wskutek ingerencji istot pozaziemskich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pojęcie przedstawione obrazem;
Piktogram (łac. pictus — „narysowany” i stgr. γράμμα grámma — „pismo”) – przedstawienie pojęcia (opisywanego wyrazem bądź równoważnikiem zdania) za pomocą obrazka w oderwaniu od zapisu. Piktogramami są np. hieroglify, znaki drogowe i ostrzegawcze, oznaczenia przeciwpożarowe. Formą piktogramu jest również ideogram.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
fotografia lub seria fotografii, na których model lub modelka są nadzy lub prawie nadzy; pictorial
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piktorializmem, dotyczący piktorializmu
Wiktionary
nurt w fotografii, rzadziej w grafice, którego głównym założeniem jest nadanie dziełu cech typowych obrazom, dziełom sztuki malarskiej
Piktorializm – nurt w fotografii artystycznej rozwijający się w Europie i Stanach Zjednoczonych od końca XIX wieku do około 1914 roku.
SJP.pl
Wikipedia
charakterystyczny dla piktorializmu (nurtu w fotografii, rzadziej w grafice, którego głównym założeniem jest nadanie dziełu cech typowych obrazom, dziełom sztuki malarskiej)
SJP.pl
określenie czystych wartości kolorystycznych i fakturowych w malarstwie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piktami, dotyczący Piktów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język piktyjski;
Wiktionary
nazwisko
Pikul
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
krótki, ostry kołek z metalu lub drewna do tworzenia otworów, w które sadzi się rośliny; pikownik
SJP.pl
rodzaj niewielkiego fletu poprzecznego, o bardzo szerokim zakresie wysokich dźwięków; piccolo, pikolo
SJP.pl
osoba grająca na pikulinie (pikolu, piccolu - niewielkim flecie poprzecznym, o bardzo szerokim zakresie wysokich dźwięków)
SJP.pl
kobieta grająca na pikulinie (pikolu, piccolu - niewielkim flecie poprzecznym, o bardzo szerokim zakresie wysokich dźwięków)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. błahostka, drobiazg, coś mało istotnego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pikutkowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Brześć Kujawski.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 292 mieszkańców. Jest ósmą co do wielkości miejscowością gminy Brześć Kujawski.
Wikipedia
gra z wykorzystaniem noża, w której zadaniem osoby uczestniczącej jest wbić nóż w ziemię po wykonaniu jednej z kilku określonych sztuczek
Pikuty – gra zręcznościowa z wykorzystaniem noża, polegająca na jego wbijaniu w ziemię po wykonaniu określonej sztuczki. Dawniej bardzo popularna gra podwórkowa zwana również „grą w noża”.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
skrót
(1.1) = lotn. wojsk. pilot
Wiktionary
krótki wyrostek widoczny w preparatach elektromikroskopowych na komórkach licznych bakterii; fimbria
SJP.pl
Wikipedia
niewielki rekin
SJP.pl
mieszkaniec Piły
SJP.pl
mieszkanka Piły
SJP.pl
nazwisko
Pilar − miasto w Argentynie wchodzące w skład zespołu miejskiego Buenos Aires. Według spisu z roku 2001 miasto liczyło 232 463 mieszkańców. Jedna z siedzib Uniwersytetu Austral.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
obrabiarka do piłowania drewna; piła
SJP.pl
obrabiarka do piłowania drewna; piła
Piła – samodzielne narzędzie lub część urządzenia w formie ząbkowanego ostrza służące do przerzynania materiałów takich jak drewno, kamień, metal i innych ciał stałych. Ostrze to wprawiane jest w ruch w zależności od rodzaju piły, np. za pomocą mięśni lub energii elektrycznej, parowej czy wodnej.
SJP.pl
Wikipedia
→ pilarz
Pilarski, Pilarska – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ponad 8,5 tys. osób.
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
robotnik, którego głównym narzędziem pracy jest piła lub pilarka (elektryczna obrabiarka, najczęściej drewna)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) drwal, który posługuje się piłą
Pilarz – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1701 osoby.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach pilarzowatych (rodziny błonkówek obejmującej kilka tysięcy gatunków, z których większość to groźne szkodniki roślin uprawnych)
Pilarzowate (Tenthredinidae) – rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych i podrzędu rośliniarek, obejmująca ponad 5 tysięcy opisanych gatunków. Takson kosmopolityczny, najliczniejszy w strefie umiarkowanej półkuli północnej. Gąsienicowate larwy są fitofagami. Wiele gatunków to szkodniki roślin uprawnych oraz drzew leśnych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pilarzowatych (rodziny błonkówek obejmującej kilka tysięcy gatunków, z których większość to groźne szkodniki roślin uprawnych)
SJP.pl
o cechach pilarzowych (nadrodzina błonkówek)
Pilarzowe (Tenthredinoidea) – nadrodzina błonkówek z podrzędu rośliniarek.
Przedstawiciele tej grupy wyróżniają się od innych rośliniarek zwężonym pośrodku przedpleczem, brakiem szwu sutura transscutalis na śródpleczu oraz obecnością dwóch ostróg na wierzchołkowej części goleni przedniej pary odnóży.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pilarzowych (nadrodzina błonkówek)
SJP.pl
płaski filar przyścienny z bazą i głowicą, pełniący w architekturze funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną; pilastr
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. filar ustawiony przy ścianie lub częściowo w nią wtopiony, nieznacznie występujący przed lico ściany;
Pilaster – element architektoniczny w formie płaskiego filara, nieznacznie występującego przed lico ściany. Pełni on funkcje zarówno konstrukcyjną, jak i dekoracyjną (rozczłonkowuje ścianę). Może stanowić część obramienia otworów okiennych, drzwiowych lub bramnych. W starożytności pilastry występowały dużo rzadziej niż półkolumny i używane były głównie w architekturze rzymskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
płaski filar przyścienny z bazą i głowicą, pełniący w architekturze funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną; pilaster
SJP.pl
stawiać pilastry
SJP.pl
szereg pilastrów (płaskich filarów przyściennych z bazą i głowicą, pełniących w architekturze funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną)
SJP.pl
związany z pilastrami (płaskimi filarami przyściennymi z bazą i głowicą, pełniącymi w architekturze funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną), charakterystyczny dla takich filarów (np. głowica pilastrowa, trzon pilastrowy)
SJP.pl
o sposobach dachówkowego pokrycia dachów: utworzony poprzez częściowe nałożenie na siebie dachówek
SJP.pl
W Polsce:
Wikipedia
system ćwiczeń ruchowych z początku XX wieku, połączenie baletu, jogi i gimnastyki izometrycznej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. system ćwiczeń mający na celu rozciągnięcie i uelastycznienie wszystkich mięśni ciała;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potrawa popularna na Bliskim Wschodzie, ryż z kawałkami baraniny i ostrymi przyprawami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. potrawa z ryżu, ostrych przypraw i mięsa, najczęściej baraniego, pochodząca z Bliskiego Wschodu;
Pilaw (tur. pilav, pers. پلو, polou, hindi पुलाव, pulaw, ros. плов, plow) – tradycyjna potrawa wschodnia, sporządzana z ryżu lub bulguru z dodatkiem warzyw, kawałków mięsa (baraniny, drobiu lub ryb) oraz dużej ilości ostrych przypraw. Dzięki specjalnej technice gotowania (również nazywanej pilawem) ziarenka ryżu pozostają osobno.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. nazwa kilku wsi na Ukrainie
W Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Pilawy
SJP.pl
mieszkanka Pilawy
SJP.pl
przymiotnik od: Pilawa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pilawą, dotyczący Pilawy
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gryzoń nadrzewny; popielica
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. zool. popielica
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach pilchowatych (popielicowatych - gryzoni z grupy pośredniej między myszowatymi a wiewiórkowatymi, obejmującej kilkadziesiąt gatunków o puszystym ogonie i cennym futrze); popielicowaty
Popielicowate, pilchowate (Gliridae) – rodzina ssaków z podrzędu wiewiórkokształtnych (Sciuromorpha) w rzędzie gryzoni (Rodentia). Obejmuje blisko 30 gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pilchowatych (popielicowatych - gryzoni z grupy pośredniej między myszowatymi a wiewiórkowatymi, obejmującej kilkadziesiąt gatunków o puszystym ogonie i cennym futrze); popielicowaty
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
W Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Pilchowice
SJP.pl
Wikipedia
rzeka w Boliwii
Pilcomayo – rzeka wychodząca ze źródła w środkowych Andach, przepływająca przez Boliwię, Paragwaj i Argentynę.
Mierzy 2500 km długości, a uchodzi w Paragwaju. W dolnym biegu stanowi granicę między Paragwajem a Argentyną. Znajduje się tu argentyński Park Narodowy Río Pilcomayo.
Rzeka Pilcomayo jest wykorzystywana w celach energetycznych i do nawadniania pól uprawnych.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
krótki wyrostek widoczny w preparatach elektromikroskopowych na komórkach licznych bakterii; fimbria
SJP.pl
Wikipedia
roślina z rodziny pokrzywowatych, uprawiana jako doniczkowa
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
element pełniący rolę podpory poziomo ułożonych części, najczęściej kadłuba statków i innych jednostek pływających
Pilers (podpora pokładowa) – element konstrukcyjny spełniający rolę filaru, stosowany na pływających jednostkach wodnych do punktowego podpierania poziomych elementów szkieletu kadłuba, którym mogło grozić zbyt duże ugięcie pod obciążeniem, oraz do podpierania innych elementów o dużym nacisku na małą powierzchnię.
SJP.pl
Wikipedia
czapka noszona przez wyzwolonych niewolników w starożytnym Rzymie; czapka frygijska, symbol wolności
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. orzech z drzewa kanarecznika, Canarium L.
forma czasownika.
(2.1) 3. os. ter. od: pilić
(2.2) 3. os. przesz. od: pić
Wiktionary
potocznie: naglić, popędzać
czasownik niedokonany
(1.1) przynaglać kogoś do czegoś
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. rzeka w Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Polsce, lewy dopływ Wisły;
(1.2) geogr. miasto w województwie śląskim;
Pilica – rzeka w południowej i centralnej Polsce, najdłuższy lewy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 319 km, a powierzchnia dorzecza 8341 km². Płynie przez Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, Niziny Środkowopolskie oraz Nizinę Środkowomazowiecką i wpada do Wisły w okolicach wsi Ostrówek, w regionie geograficznym zwanym Doliną Środkowej Wisły.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pilichówko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bulkowo.
W latach 1954-1960 wieś była siedzibą gromady Pilichówko, po jej zniesieniu w gromadzie Daniszewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Pilica
przymiotnik
(1.1) od Pilica
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec miasta: Pilica
SJP.pl
mieszkanka Pilicy
SJP.pl
wolno pływająca larwa wstężnic o ciele pokrytym rzęskami, w kształcie podobnym do dzwonu
SJP.pl
ptak z rzędu pilików; trogon
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
peeling;
1. zabieg kosmetyczny wykonywany w celu usunięcia martwego naskórka;
2. kosmetyk używany do takiego zabiegu; ścierak
Pilling − proces tworzenia się skupisk splątanych włókienek (kuleczek) na powierzchni wyrobów włókienniczych pod wpływem tarcia, podczas ich użytkowania. Szczególnie występuje w tekstyliach z nitek zawierających wraz z włóknami naturalnymi również włókno chemiczne.
Zjawisko to zwane jest także potocznie mechaceniem.
SJP.pl
Wikipedia
usuwać zrogowaciałe części naskórka i oczyszczać skórę; peelingować
SJP.pl
→ piling; peelingowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Pilitowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Płońsk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego. Położona 1 km od trasy nr 7 Warszawa - Gdańsk i około 3 km od Płońska w kierunku Warszawy.
Przemysł:
Wikipedia
rodzaj przynęty wędkarskiej w postaci niewielkiej sztucznej rybki z kotwiczką lub haczykiem, wykorzystywanej podczas połowów metodą spinningową
Pilker – przynęta stosowana głównie w wędkarstwie morskim.Przypomina kształtem małe rybki. Obecnie w wielu kształtach i barwach. Pilker uzbrojony jest zazwyczaj w jedną, lub dwie kotwice, często zakończone kolorowymi nitkami, lub sztuczną muchą. Gramatura w przedziale od 40 g do 1 kg.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: piling] proces kosmacenia się tkanin
Pilling − proces tworzenia się skupisk splątanych włókienek (kuleczek) na powierzchni wyrobów włókienniczych pod wpływem tarcia, podczas ich użytkowania. Szczególnie występuje w tekstyliach z nitek zawierających wraz z włóknami naturalnymi również włókno chemiczne.
Zjawisko to zwane jest także potocznie mechaceniem.
SJP.pl
Wikipedia
niewielki pilnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niewielki pilnik (narzędzie służące do obróbki twardych materiałów)
(1.2) przyrząd do pielęgnacji paznokci
SJP.pl
Wiktionary
pilnicznik fiołkowy - gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) ze starannością, z gorliwością
(1.2) z wielką uwagą
(1.3) będąc przymuszony upływającym terminem
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: pilno, pilnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: pilny
SJP.pl
rodzaj narzędzia z hartowanej stali w kształcie płaskiej sztabki o chropowatej powierzchni, używany do ścierania, gładzenia lub obrabiana, najczęściej kawałków drewna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. rodzaj narzędzia z hartowanej stali w kształcie płaskiej sztabki o chropowatej powierzchni, używany do ścierania, gładzenia lub obrabiana, najczęściej kawałków drewna;
Pilnik – narzędzie służące do piłowania, czyli skrawania z obrabianej powierzchni cienkiej warstwy o grubości od 0,01 do 1 mm.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący pilniki
Wiktionary
wyróżniająca się pracowitość, staranność, gorliwość w wykonywaniu jakiejś czynności, przykładanie się do wykonywania czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha bycia pilnym; przykładanie się do czegoś; staranność w wykonywaniu czego
(1.2) konieczność pośpiechu
(1.3) daw. czujna opieka nad kim lub nad czym
SJP.pl
Wiktionary
1. strzec czegoś lub kogoś, czuwać nad czymś lub nad kimś, najczęściej chroniąc przed niebezpieczeństwem;
2. nie odstępować od czegoś, przestrzegać czegoś;
3. pilnować się: czuwać nad sobą, uważać na swoje własne poczynania
czasownik niedokonany
(1.1) sprawować nadzór; strzec czegoś lub kogoś
(1.2) postępować, trzymając się określonych reguł
czasownik zwrotny pilnować się
(2.1) uważać na siebie, na swoje postępowanie
(2.2) pilnować (1.1) wzajemnie jeden drugiego
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pilnować.
Wiktionary
1. gorliwie i rzetelnie coś wykonujący; pracowity
2. wymagający pośpiechu, szybkiego działania; niezwłoczny, konieczny
przymiotnik
(1.1) gorliwie i rzetelnie coś wykonujący
(1.2) wymagający pośpiechu, szybkiego działania
SJP.pl
Wiktionary
bezoar z sierści powstający w przewodzie pokarmowym kota
SJP.pl
1. zdrobnienie od: pilot;
2. część spadochronu wyciągająca czaszę spadochronu z pokrowca podczas skoku
SJP.pl
→ pilot (osoba)
SJP.pl
alkaloid pochodzący z liści krzewu potoślinu, pobudzając układ przywspółczulny należy do najsilniej działających leków ślinopędnych i napotnych, stosowany w leczeniu jaskry
Pilokarpina (łac. Pilocarpinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid imidazolowy występujący w liściach południowoamerykańskich roślin – Pilocarpus jaborandi i Pilocarpus microphyllus – wraz z jej stereoizomerem – izopilokarpiną.
SJP.pl
Wikipedia
wiecznie zielony krzew lub niewielkie drzewko z lasów tropikalnych Ameryki Południowej, którego liście są źródłem pilokarpiny
SJP.pl
podpora pośrednia mostu wiszącego, na której opierają się pasma nośne; pylon
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żona pilorza
Wiktionary
stroszenie się włosów u zwierząt, głównie pod wpływem chłodu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. właściciel tartaku
Wiktionary
1. osoba oprowadzająca wycieczki;
2. osoba kierująca pojazdem latającym;
3. osoba towarzysząca kierowcy rajdowemu w czasie wyścigu;
4. osoba wskazująca trasę wyścigu kolarskiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lotn. osoba kierująca pojazdem latającym – statkiem kosmicznym, śmigłowcem lub samolotem
(1.2) turyst. osoba odpowiedzialna za przebieg wycieczki;
(1.3) mar. osoba, która pokazuje i nadzoruje drogę w porcie wodnym lub akwenie przybrzeżnym;
(1.4) sport. osoba podająca kierowcy na bieżąco: drogę (kierunek i kąt skrętu) oraz optymalną prędkość przejazdu przez dany odcinek trasy rajdu;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) pot. telew. odcinek serialu telewizyjnego wprowadzony na próbę;
(2.2) techn. urządzenie do sterowania na odległość sprzętem elektronicznym lub maszyną;
(2.3) pot. zool. nazwa systematyczna|Globicephala macrorhyncus|ref=tak., zob. grindwal krótkopłetwy. (gatunek walenia)
(2.4) techn. niewielka tuleja (pilot ruchomy) nakładana na narzędzie skrawające lub cylindryczny odcinek narzędzia (pilot stały);
W najszerszym znaczeniu tego słowa, osoba lub przedmiot wprowadzająca, wskazująca, sterująca, kierująca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. pilot
Wiktionary
1. umiejętność odpowiedniego pokierowania kierowcy samochodu, sternika statku, wycieczki itp.
2. umiejętność prowadzenia statków powietrznych
3. próbne, sprawdzające działania, zwykle w związku z przeprowadzeniem czegoś, wdrażaniem czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) prowadzenie samolotu lub innego statku powietrznego
(1.2) przeprowadzanie statków przez niebezpieczne i trudne do nawigacji miejsca
(1.3) działania próbne, których celem jest sprawdzenie czegoś, często jakiegoś przedsięwzięcia w dziedzinie polityki lub gospodarki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
powiązany z pilotażem (np. umiejętności pilotażowe, grupa pilotażowa) lub wykorzystywany do nauki pilotażu (np. podręcznik pilotażowy)
SJP.pl
1. kobieta oprowadzająca wycieczki;
2. kobieta kierująca pojazdem latającym;
3. czapka zapinana pod brodą, wykonana zwykle ze skóry, noszona dawniej przez lotników, kierowców
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. lotn. kobieta prowadząca statek powietrzny
(1.2) turyst. kobieta opiekująca się turystami podczas wycieczki, dbająca o ich zakwaterowanie, program itp.
(1.3) pot. czapka z nausznikami zapinana pod brodą, chroniąca przed wiatrem i mrozem, noszona zwykle przez lotników, motocyklistów lub dzieci i młodzież jako zimowe nakrycie głowy
Hauba lotnicza (niem. Haube), pilotka – rodzaj czapki skórzanej przeznaczonej dla pilotów samolotów, dopasowana ściśle do głowy lotnika. Stała się szczególnie popularna na początku XX wieku, w momencie kiedy zaczęto używać na większą skalę samolotów z otwartym kokpitem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta oprowadzająca wycieczki;
2. kobieta kierująca pojazdem latającym;
3. czapka zapinana pod brodą, wykonana zwykle ze skóry, noszona dawniej przez lotników, kierowców
SJP.pl
1. kierować statkiem powietrznym
2. opiekować się zwiedzającymi
3. towarzyszyć kierowcy, wskazując drogę
4. jechać przed pojazdem, pojazdami (np. z niebezpiecznymi materiałami), kolarzami itp., aby zapewnić bezpieczny przejazd
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) prowadzić statek powietrzny
(1.2) żegl. przeprowadzać statek wodny przez obszar trudny do żeglugi
(1.3) turyst. opiekować się turystami
(1.4) mot. jechać na przodzie potencjalnie niebezpiecznych pojazdów, ostrzegając i zabezpieczając innych użytkowników drogi
(1.5) sport. jechać na czele kolumny wyścigu
(1.6) wytyczać drogę rozwoju; tyczyć kierunek działań
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pilotować.
Wiktionary
1. niewielka specjalistyczna jednostka pływająca, najczęściej używana jako holownik;
2. rodzaj kurtki od wewnątrz pokrytej polarem, a od zewnątrz nieprzemakalnym materiałem
Pilotówka – specjalistyczna jednostka pływająca służąca do transportu pilota morskiego i przedstawicieli innych organów portowych na lub ze statku podczas ich przemieszczania się na redzie portu morskiego w związku z wykonywanymi czynnościami.
SJP.pl
Wikipedia
kierowany pilotem, zmieniany za pomocą pilota (np. pilotowy system monitoringu) lub w jakiś inny sposób związany z pilotem
SJP.pl
typ piwa dolnej fermentacji; pilzner, pilsner
Pilzner (pilsener, pils, pilsen, pilsner) – typ piwa fermentacji dolnej. Nazwę swoją piwo to zawdzięcza miejscowości Pilzno (Plzeň) w Czechach, gdzie w 1842 roku opracowano jego oryginalną recepturę. Po raz pierwszy w obrocie handlowym znalazło się to piwo pod marką Pilsner Urquell.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: pils
SJP.pl
dotyczący Piły (miasto w Polsce)
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Piły, związany z Piłą, pochodzący z Piły
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący Piły (miasto w Polsce)
SJP.pl
dotyczący Piły (miasto w Polsce)
Pilsko (słow. Pilsko) – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywiecko-Orawskim. Często nazwą Pilsko obejmuje się nie tylko jego główną kulminację (1557 m), w całości leżącą po stronie słowackiej, ale również cały masyw. Według słowackiej regionalizacji są to Beskidy Orawskie (Oravské Beskydy).
Jest drugim po Babiej Górze co do wysokości szczytem w Beskidzie Żywiecko-Orawskim.
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj filcu
2. pilśń mineralna - spilśniona wełna mineralna z lepiszczem bitumicznym, żywicznym itp., służąca jako materiał izolacyjny, chroniący przed zimnem
3. pilśń papierowa - rozwłókniona masa drzewna, odpowiednio spreparowana
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. zwarty materiał uzyskiwana z włókien wełny lub sierści zwierząt
(1.2) techn. silnie zwarty materiał drewnopochodny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
typ piwa dolnej fermentacji; pilzner, pils
Pilzner (pilsener, pils, pilsen, pilsner) – typ piwa fermentacji dolnej. Nazwę swoją piwo to zawdzięcza miejscowości Pilzno (Plzeň) w Czechach, gdzie w 1842 roku opracowano jego oryginalną recepturę. Po raz pierwszy w obrocie handlowym znalazło się to piwo pod marką Pilsner Urquell.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: pilsner
SJP.pl
potocznie: kapelusz pilśniowy
SJP.pl
maszyna wykończająca tkaniny wełniane w ten sposób, aby poszczególne włókna wątku i osnowy sczepiły się i splątały; folusz
SJP.pl
rzemieślnik zajmujący się folowaniem (zagęszczaniem) tkanin; folarz
SJP.pl
wykańczać tkaniny wełniane w ten sposób, aby poszczególne włókna wątku i osnowy sczepiły się i splątały, w wyniku czego wzrasta wytrzymałość, gęstość i niekiedy także miękkość tej tkaniny
SJP.pl
imitujący pilśń, przypominający z wyglądu pilśń (np. nalot pilśniowaty, pilśniowata skórka owocnika), mający cechy pilśni
SJP.pl
zrobiony z pilśni, zbliżony do niej wyglądem
SJP.pl
→ pils
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Łotwie, w okręgu windawskim;
Piltyń (łot. Piltene, niem. Pilten) – miasto na Łotwie, w novadsie Windawa, 1776 mieszkańców (2004), położone na wschód od rzeki Windawy.
Piltyń to jedno z najmniejszych ale i najstarszych miast Łotwy. Gród w tym miejscu wzmiankowany był już w 1295 roku, prawa miejskie otrzymało w roku 1557. Dawniej był siedzibą jednego z biskupstw Kurlandii (biskupstwo kurlandzkie). Do czasów współczesnych zachowały się ruiny zamku inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego z przełomu XIII i XIV wieku zbudowany przez biskupa Burcharda oraz kościół luterański z 1719 roku z zabytkowymi organami wykonanymi przez J. Kreicberga w 1722 roku. W mieście znajduje się również muzeum historyczne.
Wiktionary oraz Wikipedia
oszczep służący do walki na odległość, używany dawniej przez starożytnych legionistów rzymskich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) (w starożytności) oszczep używany przez rzymskich legionistów;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Pilzno; pilźnieński
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Pilzna, związany z Pilznem
SJP.pl
Wiktionary
typ piwa dolnej fermentacji; pils, pilsner
Pilzner (pilsener, pils, pilsen, pilsner) – typ piwa fermentacji dolnej. Nazwę swoją piwo to zawdzięcza miejscowości Pilzno (Plzeň) w Czechach, gdzie w 1842 roku opracowano jego oryginalną recepturę. Po raz pierwszy w obrocie handlowym znalazło się to piwo pod marką Pilsner Urquell.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Pilzna (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pilzna
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pilzna (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pilzna
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Pilzno; pilzneński
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Pilzna, związany z Pilznem
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. miasto w Czechach
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Czechach;
(1.2) geogr. miasto w Polsce, w powiecie dębickim;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wiecznie zielony krzew z rodziny wawrzynowatych
SJP.pl
ziele angielskie, pieprz angielski
SJP.pl
drzewko pimentowe: niskie drzewo z rodziny mirtowatych, o brunatnoszarych, wonnych jagodach wykorzystywanych do produkcji perfum i kremów; drzewko pimentowe
SJP.pl
Wikipedia
drzewko pimentowe: niskie drzewo z rodziny mirtowatych, o brunatnoszarych, wonnych jagodach wykorzystywanych do produkcji perfum i kremów; pimenta
SJP.pl
plemię Indian Ameryki Północnej z rodziny uto-azteckiej; Pima
Pima, Pimowie (nazwa własna Akimel O'odham lub Aa'-tam, co znaczy „ludzie rzeki”, słowem Pima (pol. „nie wiem”) określali ich sąsiedzi nierozumiejący ich języka) – plemię Indian Ameryki Północnej z rodziny uto-azteckiej, zamieszkujące obszary nad rzekami Gila River i Salt w stanie Arizona oraz północnej części stanu Sonora w Meksyku. Potomkowie starożytnej kultury Hohokam, sprzymierzeni z plemieniem Tohono O’odham (Papagów, zwanych też „Ludem Fasoli”). Ponad sto pięćdziesiąt lat temu połączyli się z resztkami plemienia Maricopa, którzy zostali ze swych terenów wyparci przez własnych pobratymców z plemienia Mohave. Chociaż Pimowie i Maricopa mówili zupełnie innymi językami, oba plemiona od tamtej chwili żyją razem.
SJP.pl
Wikipedia
Biedrzeniec (Pimpinella L.) – rodzaj roślin dwuletnich lub bylin z rodziny selerowatych (Apiaceae). Należy tu ok. 150 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje niemal w całości wszystkie kontynenty Starego Świata: Europę, Afrykę i Azję, a gatunki introdukowane z tego rodzaju występują także na obu kontynentach amerykańskich. W Europie rośnie 16 gatunków, z czego dwa lub trzy (w zależności od ujęcia systematycznego) rosną jako rodzime w Polsce: biedrzeniec mniejszy P. saxifraga, biedrzeniec czarny P. nigra ≡ P. saxifraga subsp. nigra i biedrzeniec wielki P. major.
Wikipedia
pieszczotliwie o ukochanej; pimpusia
SJP.pl
imię dla zwierząt
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanym
SJP.pl
nóżka układu scalonego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) krótki kod dostępu do usługi elektronicznej lub urządzenia;
(1.2) elektron. nóżka układu scalonego;
(1.3) elektron. szpilkowy bolec wtyczki łączącej urządzenia elektroniczne
Pin (z ang. szpilka, trzpień), zwany również nóżką – wyprowadzenie elementu elektronicznego (np. układu scalonego) służące do wykonywania połączeń elektrycznych pomiędzy danym elementem a innymi elementami obwodu drukowanego. Połączenie to może być zarówno mechaniczne (np. gniazdo procesora w przypadku obudów PGA), jak i lutowane (w przypadku obudów BGA). Natomiast piny układów scalonych widocznych np. na rysunku po prawej stronie mogą być zarówno wsunięte w odpowiednią podstawkę, jak i przylutowane bezpośrednio do płytki obwodu drukowanego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mała, smukła wieżyczka, element dekoracyjny architektury gotyckiej; fiala
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. mała wieżyczka umieszczona na filarze przypory, często dekorowana elementami roślinnymi (np. w zwieńczeniu – kwiatonem), figurami i innymi ozdobnikami;
Pinakiel (inaczej fiala, sterczyna) – pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane są żabkami i która zwieńczona jest kwiatonem. W postaci bardziej ozdobnej miał kształt ażurowej kapliczki z maswerkami. Jest charakterystyczny dla architektury gotyckiej i neogotyckiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zewnętrzna komórka gąbek
Pinakocyty – płaskie komórki, z których zbudowana jest pinakoderma. Pinakocyty mają zdolność kurczenia się. U niektórych gąbek (np. Oscarellidae) są zaopatrzone w wić. Jako że nie mają błony podstawnej ani połączeń międzykomórkowych nie są zaliczane do tkanki nabłonkowej.
Zewnętrzne pinakocyty nazywane są egzopinakocytami, a wewnętrzne – tworzące wyściółkę kanałów wodnych lub jamy atrialnej – endopinakocytami.
SJP.pl
Wikipedia
forma krystalograficzna składająca się z dwu równych równoległych ścian; dwuścian
SJP.pl
galeria obrazów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) galeria, zbiór obrazów i dzieł sztuki
Pinakoteka (łac. pinacotheca, pinacothece, z gr. pinakotheke) – galeria obrazów.
W starożytności za najstarszą i najsławniejszą pinakotekę uważano Pinakotekę ateńską. Mieściła się ona w północno-zachodnim skrzydle Propylejów na Akropolu w Atenach. W okresie hellenistycznym funkcję pinakoteki spełniały przede wszystkim świątynie, zwłaszcza Asklepiejon na Kos ozdobiony m.in. obrazami Apellesa (m.in. Afrodyta Anadyomene) czy świątynia Ateny w Syrakuzach, w której znajdował się zbiór portretów tyranów sycylijskich. Dwie pinakoteki na Samos (z których jedna znajdowała się w Herajonie) wymienia Strabon. W III wieku p.n.e. pierwsze pinakoteki prywatne, zawierające bezcenne oryginały i kopie dzieł starych mistrzów, gromadzili władcy (Attalos II w Pergamonie, Ptolemeusz III w Aleksandrii) oraz wybitni mężowie stanu (Aratos z Sykionu), przeznaczając na ten cel ogromne sumy i korzystając z pomocy ekspertów. W Rzymie od II wieku p.n.e. wywiezione z Grecji dzieła sztuki stały się podstawą pinakotek publicznych, umieszczanych w portykach (np. w Portyku Oktawii) oraz prywatnych w domach wysokich urzędników (np. Werresa).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj dinozaura z rodziny ankylozaurów; syrmozaur
Pinakozaur (Pinacosaurus) – rodzaj tyreofora z rodziny ankylozaurów (Ankylosauridae) żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Azji. Gatunek typowy rodzaju, Pinacosaurus grangeri, został opisany w 1933 roku przez amerykańskiego paleontologa Charlesa Whitneya Gilmore'a w oparciu o czaszkę, osteodermy i przednie kręgi szyjne (AMNH 6523). Jest to pierwszy nowy takson ankylozaura opisany z terenów Azji.
SJP.pl
Wikipedia
drzewo z rodziny palm uprawiane w Malezji, której owoce są źródłem arekoliny (silnie trującego alkaloidu); penang, żuwipalma, palma betelowa, areka
SJP.pl
Wikipedia
statek-cysterna do przewozu wina
SJP.pl
niewielka szybka jednostka pływająca z trzema lub dwoma masztami rejowymi, rzadziej gaflowymi, używana w piętnastowiecznej Europie, obecnie rozpowszechniona w Holandii jako statek rybacki; pinka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. mar. XVII-wieczny okręt żaglowy, często obecny w składzie flot wojennych;
Pinasa, pinas, pinka – żaglowiec szeroko rozpowszechniony we flotach europejskich w XVI-XVIII wieku. Zazwyczaj były to jednostki trochę mniejsze od fluit (z których się rozwinęły) oraz zdecydowanie mniejsze od galeonów. Wykorzystywane były do przewozu towarów lub jako okręty wojenne, pomimo tego, że nie były zbyt pojemne. Ich zaletą była zwrotność, szybkość oraz dość małe zanurzenie, co predysponowało je na płytkie i małe akweny morskie. Z tego względu zabierano je też na dalsze wyprawy jako jednostki towarzyszące większym okrętom. Stosowano je wtedy do pościgów, łączności oraz patrolowania akwenów przybrzeżnych i komunikacji z lądem (w ostatnim etapie za pomocą łodzi).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pinbol]
1. gra, w której gracz stara się za pomocą ruchomych elementów utrzymać kulkę jak najdłużej na nachylonej w jego kierunku planszy;
2. automat do gry w pinballa; flipper, fliper
Flipper (nazywany też pinballem lub bilardem elektrycznym) – automat do gry, w którym gracz za pomocą ruchomych łapek (z ang. flipper) odbija kulkę poruszającą się po nachylonej w jego kierunku planszy. Na samej planszy umieszczone są elementy, za których trafianie gracz zdobywa punkty. Gra kończy się, gdy metalowa kulka wpadnie określoną liczbę razy do otworu na dole planszy. Pierwszym flipperem był Triple Action, wyprodukowany w 1948 roku przez Steve'a Kordeka.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pinbolista] osoba grająca w pinball
SJP.pl
→ pinball [czytaj: pinbolowy]
SJP.pl
[czytaj: pęsNE] okulary osadzone na nosie za pomocą sprężynki, bez uchwytów za uszy; cwikier, binokle
SJP.pl
rodzaj szczypiec o sprężystych ramionach; pęseta
Pinceta (pęseta, szczypczyki) – narzędzie o sprężystych ramionach używane do chwytania przedmiotów, których mały rozmiar utrudnia lub uniemożliwia manipulację za pomocą rąk. Wywodzi się prawdopodobnie od cęgów, szczypiec lub nożyc – jak kleszcze do uchwycenia i trzymania gorących przedmiotów, używanych od zarania dziejów.
SJP.pl
Wikipedia
pęsetka, niewielka pinceta
SJP.pl
→ pinceta; pęsetowy
SJP.pl
Wikipedia
niewielki pies pochodzący z Niemiec, hodowany jako stróżujący lub do towarzystwa, charakteryzujący się krótką gładką sierścią i żywym temperamentem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. przedstawiciel grupy ras europejskich psów kontynentalnych o proporcjonalnej, kwadratowej sylwetce, małych wymaganiach, obdarzonych inteligencją, czujnością oraz odpornością na choroby;
Pinczery (z niem. Pinscher) – grupa ras psa wywodzących się z niemieckich psów stróżujących i obronnych. Są cenione ze względu na małe wymagania, dużą aktywność i inteligencję. Współcześnie są użytkowane również jako psy służbowe oraz psy towarzyszące. W klasyfikacji FCI zaliczane są do grupy II – Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały pinczer (pies pochodzący z Niemiec, hodowany jako stróżujący lub do towarzystwa, charakteryzujący się krótką gładką sierścią i żywym temperamentem)
SJP.pl
miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim
Pińczów – miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, siedziba powiatu pińczowskiego i gminy miejsko-wiejskiej Pińczów.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1428 roku, położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wiślickim w województwie sandomierskim.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Pińczowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pińczowa
(1.2) osoba pochodząca z Pińczowa, urodzona w Pińczowie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pińczowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pińczowa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Pińczów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pińczowem, dotyczący Pińczowa
SJP.pl
Wiktionary
Pińczyce – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Koziegłowy.
Słynie przede wszystkim z pięknego zabytkowego kościółka z XVIII w. i pałacu, w którym obecnie znajduje się plebania. Wokół kościoła i plebanii znajduje się również mur i dwie baszty. W Pińczycach mieści się także Szkoła Podstawowa oraz Biblioteka. Pińczyce położone są na Garbie Woźnickim, wokół nich rosną lasy.
Wikipedia
Pinczyn – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo.
Pinczyn leży przy linii kolejowej nr 203 Tczew – Kostrzyn. Na łące (teren prywatny) obok toru kolejowego leży głaz narzutowy – pomnik przyrody przyniesiony niegdyś przez lodowiec, zwany Kamieniem diabelskim (obwód 14 m, wysokość 2,20 m). Miejscowość ma charakter ulicówki. Przez wieś przepływa rzeka Piesienica. Pinczyn, wraz z sąsiednimi Zblewem i Bytonią tworzy zwarty obszar osadniczy o charakterze małomiasteczkowym.
Wikipedia
picz, picza; wulgarnie:
1. srom;
2. wyzwisko stosowane do kobiety
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. pogard. kobieta, zwłaszcza źle prowadząca się
(1.2) wulg. zewnętrzne narządy płciowe kobiety
Znaczenia dla indyjskiego słowa pinda (sanskryt: piṇḍa):
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
starogrecki twórca liryki chóralnej
Pindar, stgr. Πίνδαρος (ur. między 522 a 518 p.n.e. w Kynoskefalaj pod Tebami, zm. m. 443 a 438 p.n.e. w Argos) – grecki twórca liryki chóralnej (oda), wykonywanej przez chór przy akompaniamencie instrumentów dętych (aulos) lub strunowych (kitara).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pindara lub z nim związany
SJP.pl
zespół cech charakterystycznych dla dzieł Pindara (greckiego twórcy liryki chóralnej, obecnie zaliczanej do ód wykonywanych przy akompaniamencie pojedynczego instrumentu)
SJP.pl
charakterystyczny dla dzieł Pindara (greckiego twórcy liryki chóralnej, obecnie zaliczanej do ód wykonywanych przy akompaniamencie pojedynczego instrumentu)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: penis; kuśka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) grub. penis
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: pindolić
Pindolol (ATC C07AA03) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna indolu. Stosowany jako lek β-adrenolityczny (betabloker). Należy do nieselektywnych blokerów receptorów beta-adrenergicznych, charakteryzuje się częściową wewnętrzną aktywnością sympatykomimetyczną (najsilniejszą wśród leków β-adrenolitycznych) oraz działaniem błonowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. pindol
Wiktionary
pospolicie: pindrzyć się - stroić się
SJP.pl
1. zdrobnienie od: pinda;
2. wyzwisko używane głównie w stosunku do kobiet
SJP.pl
pojedyncza komórka, głównie szyszynki, tworząca wraz z innymi takimi komórkami wypustki połączone ze sobą charakterystyczną siecią
Pinealocyty – komórki występujące w szyszynce, odpowiedzialne za produkcję i uwalnianie melatoniny. Są one stosunkowo duże, z pleomorficznymi jądrami komórkowymi zawierającymi kilka jąderek. Mają rozwinięte struktury odpowiedzialne za syntezę i wydzielanie białek oraz typowe dla neuronów prążki synaptyczne. Obecność tych struktur nie została dotychczas całkowicie wyjaśniona – czy mają one sens czynnościowy, czy też są jedynie pozostałością wspólnego pochodzenia komórek.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na północy europejskiej części Rosji, prawy dopływ Dwiny;
Pinega (ros. Пинега, Piniega) – rzeka na północy europejskiej części Rosji (w obwodzie archangielskim), prawy dopływ Dwiny o długości 779 km i powierzchni dorzecza 42 600 km².
Pinega powstaje na Nizinie Dwińskiej z połączenia dwóch rzek: Białej i Czarnej, a do Dwiny uchodzi w miejscowości Ust'-Piniega.
Wiktionary oraz Wikipedia
związek organiczny, dwupierścieniowy, nienasycony węglowodór terpenowy
α-Pinen – organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych monoterpenów. Główny składnik terpentyny otrzymywanej z żywicy sosnowej. Stosowany jest w kosmetyce jako składnik perfum oraz jako surowiec do otrzymywania innych środków zapachowych, np. α-terpineolu, limonenu lub bergaptolu.
Główne reakcje z udziałem α-pinenu:
SJP.pl
Wikipedia
mały metalowy przedmiocik z okrągłą, płaską główką i szpikulcem, używany do przypinania czegoś do tektury, drewna itp; pinezka; pluskiewka
Pinezka, pineska (pluskiewka) – krótki gwoździk lub szpilka (z ostrzem długości nieprzekraczającej 6, rzadziej 10 milimetrów) z dużą główką, metalową lub z tworzywa sztucznego, często płaską, umożliwiającą wciśnięcie pinezki w miękkie podłoże (np. z tektury, korka lub miękkiego drewna) bez użycia młotka, samymi palcami i – co często ważniejsze – również wyciągnięcie jej bez użycia żadnych narzędzi.
SJP.pl
Wikipedia
→ pineska; pinezkowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. las sosnowy w Italii
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pinegą, dotyczący Pinegi
Wiktionary
mały metalowy przedmiocik z okrągłą, płaską główką i szpikulcem, używany do przypinania czegoś do tektury, drewna itp; pineska; pluskiewka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) krótka szpilka z płaską lub kulistą główką;
Pinezka, pineska (pluskiewka) – krótki gwoździk lub szpilka (z ostrzem długości nieprzekraczającej 6, rzadziej 10 milimetrów) z dużą główką, metalową lub z tworzywa sztucznego, często płaską, umożliwiającą wciśnięcie pinezki w miękkie podłoże (np. z tektury, korka lub miękkiego drewna) bez użycia młotka, samymi palcami i – co często ważniejsze – również wyciągnięcie jej bez użycia żadnych narzędzi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pinezka; pineskowy
SJP.pl
w informatyce:
1. program do diagnozowania połączeń sieciowych;
2. pakiet wysłany w celu zbadania, czy docelowy serwer odpowiada
Ping – polecenie używane w sieciach komputerowych TCP/IP (jak Internet) i służące do diagnozowania połączeń sieciowych. Pozwala na sprawdzenie, czy istnieje połączenie pomiędzy hostami testującym i testowanym. Umożliwia on zmierzenie liczby zgubionych pakietów oraz opóźnień w ich transmisji, zwanych lagami.
Mike Muuss (1958–2000) wymyślił i napisał pierwszą implementację pingu w grudniu 1983 pod 4.2aBSD Unix. Razem z koniecznymi zmianami w jądrze systemu pojawiła się ona w 4.xBSD Unix.
SJP.pl
Wikipedia
ping pong;
1. gra sportowa przypominająca tenis, rozgrywana na stole przy użyciu rakietek służących do przebijania piłeczki nad siatką na pole przeciwnika; tenis stołowy;
2. piłeczka do tej gry
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) sport. zob. tenis stołowy.
SJP.pl
Wiktionary
→ ping-pong; pingpongowy
SJP.pl
potocznie: ping-pong
SJP.pl
potocznie: okulary; binokle, bryle, cyngle, patrzałki, szkła
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) żart. okulary
SJP.pl
Wiktionary
sport. dyscyplina sportowa rozgrywana przy pomocy rakietek i piłeczki na stole przedzielonym siatką; ping-pong; tenis stołowy
SJP.pl
osoba grająca w ping-ponga (tenisa stołowego)
SJP.pl
kobieta grająca w ping-ponga (tenisa stołowego)
SJP.pl
→ ping-pong; ping-pongowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ping-pongiem, dotyczący ping-ponga
SJP.pl
Wiktionary
1. ptak o krótkich nogach i skrzydłach oraz czarno-białym upierzeniu, nielatający, lecz świetnie pływający, żyjący w wielkich koloniach, głównie na Antarktydzie; bezlotek;
2. w gwarze młodzieżowej: zakonnica; batman
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nielotny, czarno-biały ptak zamieszkujący zimne morza półkuli południowej;
(1.2) żart. pejor. zakonnica
Pingwiny, bezlotki – rząd (Sphenisciformes) oraz rodzina (Spheniscidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pomieszczenie w ogrodzie zoologicznym, w którym żyją pingwiny
Pingwinarium (ang. penguinarium) – część ogrodu zoologicznego, rzadziej odrębny obiekt zajmujący się hodowlą, badaniem oraz eksponowaniem pingwinów. Jednym z najbardziej znanych placówek tego typu na świecie pingiwnarium jest australijskie Kangaroo Island Penguine Centre.
SJP.pl
Wikipedia
1. mały pingwin;
2. gatunek pingwina z Australii, Tasmanii i Nowej Zelandii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: pingwin
(1.2) mały pingwin
SJP.pl
Wiktionary
charakterystyczny dla pingwina (np. pingwini ogon, pingwini dziób), związany w jakiś sposób z tym ptakiem
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do pingwina
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z pingwinem, dotyczący pingwina
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla pingwina, mający cechy pingwina
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pingwinie pisklę
Wiktionary
→ pingwin
SJP.pl
1. ptak o krótkich nogach i skrzydłach oraz czarno-białym upierzeniu, nielatający, lecz świetnie pływający, żyjący w wielkich koloniach, głównie na Antarktydzie; bezlotek;
2. w gwarze młodzieżowej: zakonnica; batman
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Sphenisciformes|Sharpe|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
(1.2) syst. ornit. nazwa systematyczna|Spheniscidae|Bonaparte|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu pingwinów (1.1)
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) M., B. i W. lm. od: pingwin
Pingwiny, bezlotki – rząd (Sphenisciformes) oraz rodzina (Spheniscidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko, m.in. Tadeusz Pini (1872-1937) - historyk literatury polskiej
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
drzewo iglaste z rodziny sosnowatych, rośnie w krajach śródziemnomorskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Pinus pinea|L.|ref=tak., drzewo z rodziny sosnowatych, charakterystyczne dla krajów śródziemnomorskich;
Sosna pinia (Pinus pinea L.) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Pinia występuje na północnym wybrzeżu Morza Śródziemnego, od Hiszpanii po Cypr oraz na południowym wybrzeżu Morza Czarnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ludowy zwyczaj krajów latynoskich, polegający na strąceniu kijem przedmiotu wypełnionego słodyczami;
2. kula lub zabawka wypełniona słodyczami, którą dzieci okładają kijem, aby dostać się do jej zawartości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. kula lub zabawka wypełniona słodyczami wykonywana tradycyjnie w krajach latynoskich w okresie Bożego Narodzenia i zawieszana pod sufitem, którą dzieci okładają kijem, aby dostać się do jej zawartości;
Piniata (hiszp. piñata) – ludowy zwyczaj w krajach latynoskich osadzony w tradycji bożonarodzeniowej. Zabawa polega na strąceniu specjalnie przygotowanej kuli wypełnionej przeważnie słodyczami, których uczestnicy starają się zebrać jak najwięcej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
(zwykle w liczbie mnogiej) orzeszek pinii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pieniądz
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
charakterystyczny dla pinii (drzewa iglastego z rodziny sosnowatych, rosnącego w krajach śródziemnomorskich) lub zrobiony z pinii (np. olejek piniowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z pinii
(1.2) wykonany z drewna lub innej części pinii
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do pinii, będący częścią pinii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bogaty
Wiktionary
potocznie: jednorazowy sygnał wysyłany jako znak umowny przez dzwoniącego przy łączeniu się przez telefon komórkowy; dzwonek; strzałka
SJP.pl
Wikipedia
niewielka szybka jednostka pływająca z trzema lub dwoma masztami rejowymi, rzadziej gaflowymi, używana w piętnastowiecznej Europie, obecnie rozpowszechniona w Holandii jako statek rybacki; pinasa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. zięba
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. zięba
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tobół
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: piner] środowiskowo: użytkownik Pinteresta - serwisu społecznościowego umożliwiającego kolekcjonowanie i wyszukiwanie materiałów wizualnych
Pinner – obszar w dzielnicy Borough of Harrow w północno-zachodnim Londynie, 12,2 mili na północny zachód od Charing Cross. Pinner pierwotnie był osadą, o której pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1231. Obszar był w hrabstwie Middlesex do 1965 roku, kiedy to został wchłonięty przez Government Act Londyn 1963 w skład Greater London.
SJP.pl
Wikipedia
minerał, produkt przeobrażenia kordierytu, składający się głównie z muskowitu i biotytu
SJP.pl
bardzo rzadki minerał zbudowany głównie z boru i magnezu
SJP.pl
propolis (rodzaj gęstej mazi nazywanej kitem pszczelim) wytwarzany z pyłu kwiatów kwitnących topól
SJP.pl
[czytaj: pinoczet] nazwisko, m.in. Augusto José Ramón Pinochet Ugarte (1915-2006) - polityk chilijski, generał
Augusto Pinochet, właśc. Augusto José Ramón Pinochet Ugarte (ur. 25 listopada 1915 w Valparaíso, zm. 10 grudnia 2006 w Santiago) – chilijski dyktator i generał, przywódca junty wojskowej w Chile od 1973. W latach 1973–1990 pełnił urząd prezydenta. Doszedł do władzy w wyniku wojskowego puczu, odsuwając od władzy Salvadora Allende i zawieszając konstytucję. Po przegranym plebiscycie w 1988, nie kandydował w wynikających z tego plebiscytu wyborach, przekazał w 1990 pokojowo władzę zwycięzcy wolnych wyborów prezydenckich z 1989.
SJP.pl
Wikipedia
zjawisko wchłaniania substancji chemicznych przez komórkę i trawienia ich; sposób odżywiania się organizmów jednokomórkowych lub wielokomórkowych; rodzaj endocytozy
SJP.pl
Wikipedia
postać stworzona przez Carlo Collodiego; drewniana marionetka stająca się po wielu perypetiach chłopcem; postać występująca nie tylko w powieści Włocha, ale i w wielu innych gatunkach, m.in. balecie, komiksie, filmie rysunkowym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. bohater powieści Carla Collodiego;
Pinokio (wł. Pinocchio) – postać fikcyjna stworzona przez Carla Collodiego, autora powieści Pinokio (Le avventure di Pinocchio), która ukazywała się w odcinkach w latach 1881–1883. Pinokio jest też bohaterem licznych teatralnych i filmowych ekranizacji oraz ich sequeli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uprawna odmiana pora, charakteryzująca się brakiem cebuli oraz długimi liśćmi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. uprawna odmiana pora, charakteryzująca się brakiem cebuli oraz długimi liśćmi
(1.2) masz. wysuwana tuleja w obrabiarkach
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek winogron czerwonych i białych, używanych do produkcji win; winorośl burgundzka
SJP.pl
danie kuchni włoskiej, podpłomyk na cieście przygotowanym z mieszanki mąk w różnych proporcjach i bez dodatku oliwy
Pinsa – danie kuchni włoskiej z regionu Lacjum, które stanowi podpłomyk na cieście przygotowanym z mieszanki mąk w różnych proporcjach i bez (lub z niewielkim) dodatku oliwy. Pinsa może być również podawana z sosem pomidorowym i dodatkami. Nazywana jest niskokaloryczną kuzynką pizzy.
SJP.pl
Wikipedia
miasto i port na Białorusi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto i port rzeczny na Białorusi, na Polesiu, nad rzeką Piną, u jej ujścia do Prypeci
Pińsk (biał. Пінск, Pinsk, ros. Пинск, Pinsk) – miasto i port rzeczny w południowej części Białorusi, na Polesiu, nad rzeką Piną, u jej ujścia do Prypeci, w odległości 29 km od kanału Dniepr – Bug. Miasto leży w obwodzie brzeskim, do 1939 w województwie poleskim (1921 stolica), węzeł drogowy; stolica diecezji pińskiej (1925), seminarium duchowne (1925, 2001); 126 300 mieszkańców (2020).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Pińskiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pińskiem, dotyczący Pińska
SJP.pl
Wiktionary
związany z Pińskiem
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Pińska
SJP.pl
mieszkanka Pińska
SJP.pl
[czytaj: pajnt] pinta, półkwarta;
1. angielska miara cieczy i ciał sypkich równa w przybliżeniu 0,568 litra;
2. pint mokry - amerykańska miara cieczy równa w przybliżeniu 0,473 litra (jedna ósma galona);
3. pint suchy - amerykańska miara cieczy równa w przybliżeniu 0,551 litra
Pinta, półkwarta (ang. pint) – zróżnicowana jednostka objętości lub pojemności stosowana głównie w Wielkiej Brytanii (ang. imperial pint), Irlandii oraz Stanach Zjednoczonych. W USA stosowane są dwie różne jednostki o nazwie pinta - jedna do odmierzania płynów (ang. U.S. liquid pint), a druga do sypkich ciał stałych (ang. U.S. dry pint).
SJP.pl
Wikipedia
1. starofrancuska miara cieczy równa w przybliżeniu 0,9 litra;
2. angielska miara cieczy i ciał sypkich równa w przybliżeniu 0,568 litra; pint, półkwarta;
3. pinta mokra - amerykańska miara cieczy równa w przybliżeniu 0,473 litra (jedna ósma galona); pint mokry, półkwarta;
4. pinta sucha - amerykańska miara cieczy równa w przybliżeniu 0,551 litra; pint suchy, półkwarta;
5. choroba zakaźna skóry zaliczana do krętkowic niewenerycznych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba wywołana przez Treponema carateum;
(1.2) starofrancuska miara cieczy równa w przybliżeniu 0,9 l
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pajnter] nazwisko
SJP.pl
serwis społecznościowy umożliwiający kolekcjonowanie i wyszukiwanie materiałów wizualnych
SJP.pl
Wikipedia
odmiana fasoli o różowawych nasionach w bordowe plamki, popularna w południowej Europie
Pinto – rasa koni pochodząca z USA i od 1963 uznawana za oddzielną rasę. Od 1956 hodowane pod okiem Pinto Horse Association of America (PtHA) pod kątem ubarwienia, harmonijnej budowy i chodów.
Wysokość w kłębie: 130-170 cm. W Niemczech, Austrii i Szwajcarii przeważają konie mniejsze.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pintuRIKjo] nazwisko
Pinturicchio, właśc. Bernardino di Betto (ur. ok. 1454 w Perugii, zm. 11 grudnia 1513 w Sienie) – malarz włoski.
Należał do umbryjskiej szkoły malarstwa, był uczniem Perugina. Na rok 1473 datuje się dwa płótna Uzdrowienie paralityka i Uwolnienie więźnia. Razem ze swoim nauczycielem znalazł się w gronie artystów, dekorujących Kaplicę Sykstyńską. Przypisuje mu się freski Podróż Mojżesza oraz Chrzest Chrystusa, które dla niego naszkicował Perugino. W 1486 wykonał freski z dziejami św. Bernardyna w kaplicy Bufalini w kościele Santa Maria Aracoeli w Rzymie
SJP.pl
Wikipedia
światłolubne drzewo lub krzew z rodziny sosnowatych, obejmujące około 80 gatunków; sosna
Sosna (Pinus L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindl.) obejmujący niemal 115 gatunków drzew i krzewów. Występują przeważnie w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej, choć niektóre gatunki rosną również w strefach cieplejszych (tu jednak zwykle w górach). W Ameryce Środkowej najdalej na południe sięgają do Gwatemali, Salwadoru i Nikaragui, zaś w Azji do Archipelagu Malajskiego. Jedyne naturalne stanowisko na półkuli południowej znajduje się na Sumatrze (P. merkusii).
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: pinxit; pinx.
SJP.pl
skrót od: pinxit; pinx
SJP.pl
= namalował - napis umieszczany dawniej na obrazach przed nazwiskiem malarza
Pinxit, pinx. (łac. namalował) – formułka (wyrażenie lub skrót) używana przez malarzy w sygnaturach lub umieszczana przez rytowników na rycinie przy nazwisku malarza, według którego obrazu ją wykonano.
Pinxit, które zaczęto używać w renesansie, wraz z rozpowszechnianiem się zwyczaju sygnowania obrazów przez malarzy, stało się szeroko stosowane w baroku.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pinjin] transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego, opierająca się przede wszystkim na rozróżnieniu tonów przypisanych danym sylabom
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. system latynizacji języka chińskiego
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Hanyu pinyin został opracowany przez Komitet Reformy Języka z Zhou Youguangiem na czele w 1956 i zatwierdzony przez rząd chiński w 1958 roku. Jego celem było upowszechnienie wymowy putonghua i pomoc w nauce znaków chińskiego pisma. Do szerszego użytku wprowadzony został dopiero w 1979 r., po otwarciu Chin na świat. Miał zastąpić starsze metody transkrypcji:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
austriacka rasa bydła mięsno-mlecznego, wyhodowana w krainie Pinzgau
Pinzgauer – austriacki wojskowy wielozadaniowy terenowy samochód ciężarowy opracowany w drugiej połowie lat 60. XX wieku przez przedsiębiorstwo Steyr-Daimler-Puch jako następca pojazdu Haflinger.
Produkcja seryjna samochodów Pinzgauer rozpoczęła się w 1971 roku. Dwa lata później pierwsze pojazdy trafiły do armii austriackiej. Samochody produkowane były w wersjach z napędem 4x4 (oznaczenie 710) i 6x6 (712), z nadwoziem zamkniętym (K), pokrytym brezentem (M) lub otwartym (T). Powstała też ograniczona liczba pojazdów innych wersji m.in. ambulans z tylną częścią nadwozia w postaci zdejmowanego kontenera (AMB-S). W 1985 roku zaprezentowane zostały zmodernizowane wersje pojazdu – 716 (4x4) oraz 718 (6x6).
SJP.pl
Wikipedia
austriacka rasa bydła mięsno-mlecznego, wyhodowana w krainie Pinzgau
SJP.pl
[czytaj: pijo] Pio z Pietrelciny (1887-1968) - prezbiter i włoski kapucyn, stygmatyk i święty Kościoła katolickiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(2.1) geogr. wyspa w archipelagu Wysp Salomona
SJP.pl
Wiktionary
zgorzelinowe zapalenie skóry objawiające się rozległymi, szybko postępującymi owrzodzeniami, najczęściej lokalizującymi się na kończynach dolnych
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) wydawać indyczy głos
Wiktionary
barwnik anilinowy o działaniu przeciwbakteryjnym; fiolet gencjany
Gencjana, fiolet gencjanowy, fiolet goryczki, pioktanina (łac. Violetum Gentianae, Pyoctaninum coeruleum FP III) – 0,5–2% wodny lub spirytusowy roztwór fioletu gencjanowego, czyli farmakopealnego surowca farmaceutycznego (FP III) mieszaniny fioletu krystalicznego i fioletu metylowego. Według charakterystyki produktu leczniczego składnikiem czynnym jest chlorek metylorozanilinowy (fiolet krystaliczny).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. nadmorska miejscowość i gmina we Włoszech; położona w Toskanii, naprzeciw wyspy Elby;
Piombino – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Livorno.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 33 917 osób, 262,9 os./km².
W pobliżu Piombino leżą ruiny etruskiego miasta Populonia. Od XVI do XIX w. Piombino było ośrodkiem niezależnego księstwa.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kierunek zgodny z siłą ciężkości na powierzchni Ziemi;
2. przyrząd do wyznaczania kierunku pionowego;
3. oddzielny dział; resort;
4. część sieci przewodów elektrycznych, gazowych itp. biegnących pionowo w budynku wielokondygnacyjnym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kierunek równoległy do kierunku działania siły grawitacji ciała niebieskiego, względem którego jest on określany;
(1.2) techn. ciężarek na sznurku, służący do wyznaczania pionu (1.1);
(1.3) techn. fragment sieci przewodów instalacji elektrycznej, wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej itp. przebiegający pionowo przez kondygnacje budynku
(1.4) fiz. najlżejszy z mezonów;
(1.5) dział instytucji
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) szach. jedna z bierek w szachach, warcabach i innych grach
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: piona
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bierka szachowa, pionek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) posp. slang. gest przywitania, pożegnania lub gratulacji przez zdecydowane zetknięcie powierzchni dłoni dwóch osób
(1.2) uczn. pot. ocena bardzo dobra
(1.3) ornit. nazwa systematyczna|Pionus|ref=tak., ptak z rodziny papugowatych
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: pion (tylko w znaczeniu „jedna z bierek w szachach, warcabach i innych grach”)
wykrzyknik
(3.1) posp. slang. „przybij pionę (1.1)”
(3.2) posp. slang. cześć, na razie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Pionek (miasta w Polsce); pionkowianin
SJP.pl
mieszkanka Pionek (miasta w Polsce); pionkowianka
SJP.pl
przymiotnik od: Pionki
SJP.pl
[czytaj: pjońer]
1. fundusz inwestycyjny;
2. japońska firma elektroniczna
SJP.pl
Wikipedia
1. najsłabsza bierka w szachach; pion;
2. drobny przedmiot używany w grach planszowych;
3. potocznie: osoba mało znacząca, niemająca wpływu na przebieg wydarzeń; płotka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) szach. najsłabsza bierka;
(1.2) przedmiot przemieszczany na planszaanszy w niektórych grach
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) przen. ktoś nieważny, wykorzystywany przez innego człowieka i nieświadomie wypełniający jego wolę
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. krzewiciel kultury, postępu, osoba wyznaczająca nowe drogi w jakieś dziedzinie;
2. członek masowej dziecięcej organizacji komunistycznej, działającej niegdyś na terenach Związku Radzieckiego;
3. dawniej o inżynierze wojskowym, żołnierzu wojsk inżynieryjnych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto pierwszy coś odkrywa, poznaje
(1.2) osadnik, który zagospodarowuje nowe tereny
(1.3) członek komunistycznej dziecięco-młodzieżowej organizacji pionierskiej
(1.4) daw. wojsk. żołnierz wojsk inżynieryjnych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bot. roln. odmiana kalafiora
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie o szerokim, wygodnym bucie sportowym z cholewką i gumową, rowkowaną podeszwą; pionierka;
2. żartobliwie, potocznie o produkcie japońskiej firmy Pioneer
SJP.pl
1. krzewicielka kultury, postępu, kobieta wyznaczająca nowe drogi w jakieś dziedzinie;
2. członkini masowej dziecięcej organizacji komunistycznej, działającej niegdyś na terenach Związku Radzieckiego;
3. potocznie o szerokim, wygodnym bucie sportowym z cholewką i gumową, rowkowaną podeszwą; pionierek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która przybywa zamieszkać na niezaludnionym terenie
(1.2) kobieta, która jest prekursorem w jakiejś dziedzinie, odkrywa coś nowego
(1.3) członkini organizacji pionierskiej
(1.4) harc. zajęcia oraz umiejętności związane z urządzaniem obozu harcerskiego i budową sprzętów z drewna;
(1.5) harc. jeden z żeńskich stopni harcerskich;
(1.6) rodzaj turystycznego buta sięgającego za kostkę;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. krzewicielka kultury, postępu, kobieta wyznaczająca nowe drogi w jakieś dziedzinie;
2. członkini masowej dziecięcej organizacji komunistycznej, działającej niegdyś na terenach Związku Radzieckiego;
3. potocznie o szerokim, wygodnym bucie sportowym z cholewką i gumową, rowkowaną podeszwą; pionierek
Pionierki – obuwie skórzane, za kostkę, przeznaczone do turystyki. Zwykle na głęboko żłobionej podeszwie typu wibram. Popularne wśród turystów i harcerzy do końca lat 90. Wyparte przez obuwie z membranami tzw. trekingowe (np. Gore-Tex). Pionierki były charakterystycznym obuwiem noszonym przez m.in. Zbigniewa Cybulskiego.
SJP.pl
Wikipedia
charakterystyczny dla pionierstwa, pioniera lub pionierki (np. pionierskie osadnictwo), związany w jakiś sposób z pionierstwem (np. działalność pionierska)
przymiotnik
(1.1) pierwszy w jakiejś dziedzinie i torujący drogę następnym
SJP.pl
Wiktionary
innowacyjność, ślad, znak krzewienia kultury, postępu, torowania nowych dróg w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
nowatorstwo, innowacja, praca, działalność pioniera albo pionierki, torowanie nowych dróg w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
jedna z podstawowych cech człowieka jako gatunku, którą jest przybranie w toku ewolucji pozycji pionowej, niespotykanej u innych ssaków i związanej z dwunożnością
Pionizacja – proces polegający na uzyskaniu wyprostowanej postawy ciała, związany z zamianą funkcji podporowych kończyn górnych na funkcje manipulacyjne. Dziecko w naturalny sposób dąży do uzyskania postawy pionowej kształtując poszczególne partie mięśni. Pionizacja następuje gdy miednica jest stabilna, a rozwinięte mięśnie ustawiają kość krzyżową pomiędzy kośćmi biodrowymi.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przyrząd do rehabilitacji osób niepełnosprawnych
SJP.pl
w medycynie: powodować przybranie pozycji pionowej
SJP.pl
1. najsłabsza bierka w szachach; pion;
2. drobny przedmiot używany w grach planszowych;
3. potocznie: osoba mało znacząca, niemająca wpływu na przebieg wydarzeń; płotka
Pionki (do 1932 Zagożdżon i Pionki) – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim. Siedziba wiejskiej gminy Pionki. Pionki są położone nad rzeką Zagożdżonką, na Nizinie Środkowomazowieckiej, w dawnej ziemi radomskiej historycznej Małopolski.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Pionek (miasta w Polsce); pionczanin
SJP.pl
mieszkanka Pionek (miasta w Polsce); pionczanka
SJP.pl
przymiotnik od: Pionki (miasto)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pionkami, dotyczący Pionek
SJP.pl
Wiktionary
→ pionek (bierka w szachach lub warcabach)
SJP.pl
ustalać, określać położenie czegoś za pomocą pionu, wyznaczać kąt prosty między podstawą a elementami mającymi tworzyć pion
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w kierunku pionowym; poruszając się w górę lub dół, prostopadle do podstawy
(1.2) w grach planszowych: związany z pionem (bierką)
Wiktionary
prostopadłość do podstawy usytuowanej poziomo, poruszanie się lub działanie w kierunku prostopadłym do niej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co pionowe
SJP.pl
Wiktionary
tworzący z podstawą kąt prosty, prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo lub poruszający się, działający prosto w dół lub w górę
przymiotnik relacyjny
(1.1) prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo
(1.2) poruszający się prosto w dół lub w górę
(1.3) związany z pionem w grach planszowych
SJP.pl
Wiktionary
zdolność niektórych samolotów wojskowych do pionowego startu i lądowania lub wykonania tych manewrów na pasie startowym o niewielkich wymiarach; pionowznos
VTOL (ang. vertical take-off and landing), pionowzlot – zdolność samolotu do pionowego startu i pionowego lądowania.
Oznaczenie to odnosi się do bardzo niewielu typów samolotów. Statki powietrzne takie jak śmigłowce, autożyra, balony nie należą do tej kategorii.Część samolotów VTOL może także startować i lądować w sposób konwencjonalny (CTOL) lub skrócony (STOL), dlatego też w rzeczywistości należą one do klasy V/STOL. Oznaczenia te czasami stosowane są w praktyce w sposób zamienny, gdyż jedyne praktycznie eksploatowane samoloty o możliwości pionowego startu i lądowania są w rzeczywistości maszynami V/STOL. Inne z kolei działają wyłącznie w trybie VTOL ze względu na brak podwozia umożliwiającego ruch poziomy.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. piątek
SJP.pl
Wiktionary
1. wytwór naskórka ptaków w kształcie cienkiej rurki z promieniście ułożonymi włoskami;
2. przedmiot, narzędzie podobne do ptasiego pióra;
3. przyrząd do pisania;
4. występ, np. w desce podłogowej, pozwalający na łączenie jej z innymi;
5. twórczość literacka;
6. styl charakterystyczny dla danego autora;
7. pisarz, autor, literat
Pióro (łac. penna) – twory nabłonkowe pokrywające ciała części zwierząt, zwłaszcza ptaków. Podobnie jak łuski u gadów, pióra zachodzą na siebie dachówkowato.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: piórko
SJP.pl
1. niewielkie pióro, często także drobny przedmiot lub jego część przypominająca ptasie pióro;
2. młody listek lub nowe pędy wschodzącej rośliny;
3. mała, najczęściej trójkątna płytka wykonana ze sztucznego tworzywa, służąca do szarpania strun podczas gry na instrumentach strunowych; plektron
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. niewielkie pióro, często także drobny przedmiot lub jego część przypominająca ptasie pióro;
2. młody listek lub nowe pędy wschodzącej rośliny;
3. mała, najczęściej trójkątna płytka wykonana ze sztucznego tworzywa, służąca do szarpania strun podczas gry na instrumentach strunowych; plektron
SJP.pl
1. niewielkie pióro, często także drobny przedmiot lub jego część przypominająca ptasie pióro;
2. młody listek lub nowe pędy wschodzącej rośliny;
3. mała, najczęściej trójkątna płytka wykonana ze sztucznego tworzywa, służąca do szarpania strun podczas gry na instrumentach strunowych; plektron
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: pióro
(1.2) małe pióro
(1.3) stalówka używana w tworzeniu szkiców i rysunków
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dobijać postrzelonego w polowaniu ptaka;
2. używać piórka (plektronu, małej, najczęściej trójkątnej płytki wykonanej ze sztucznego tworzywa) podczas gry na strunowych instrumentach szarpanych
SJP.pl
1. dobijać postrzelonego w polowaniu ptaka;
2. używać piórka (plektronu, małej, najczęściej trójkątnej płytki wykonanej ze sztucznego tworzywa) podczas gry na strunowych instrumentach szarpanych
Piórkowanie (pikowanie) – technika strzyżenia włosów polegająca na przerzedzaniu ich w części środkowej i na końcach w celu nadania fryzurze lekko postrzępionego wyglądu.
Piórkowanie nie zmniejsza objętości fryzury i gęstości owłosienia, w odróżnieniu od innej techniki strzyżenia - degażowania (efilowania).
SJP.pl
Wikipedia
podobny do ptasiego pióra lub jego części, charakterystyczny dla ułożenia niteczek puchu na takim piórze; pierzasty, strzępiasty
SJP.pl
rodzina mszaków z rzędu meszkowców
SJP.pl
potocznie o zawodniku sportowym o masie mieszczącej się w przedziale wagi piórkowej (wagi określonej dla boksu, zapasów, dżudo oraz podnoszenia ciężarów, której wyznacznikiem jest wartość równa sześćdziesięciu kilogramom)
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
Piórkowski – polskie nazwisko. Znani ludzie noszący to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piórka ptasiego, głównie w odniesieniu do masy czegoś lub kogoś (np. waga piórkowa, zawodnik piórkowy), podobny do piórka
SJP.pl
1. dobijać postrzelonego w polowaniu ptaka;
2. używać piórka (plektronu, małej, najczęściej trójkątnej płytki wykonanej ze sztucznego tworzywa) podczas gry na strunowych instrumentach szarpanych
SJP.pl
zdrobnienie od: piórnik
SJP.pl
rodzaj pojemnika, najczęściej podłużnego, służącego do przechowywania gumek, piór oraz innych przyborów piśmienniczych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zwykle podłużne etui z przyborami szkolnymi;
(1.2) reg. zwyczaj wspólnego darcia pierza przez dziewczęta i kobiety
(1.3) środ. więz. grzebień
(1.4) slang. głupiec
(1.5) gw-pl|Mazury, Warmia. wsypa na pierzynę
(1.6) środ. trumna
Piórnik – pudełko lub etui przeznaczone do przechowywania materiałów piśmienniczych oraz innych małych przedmiotów przydatnych podczas zajęć. Piórniki zwykle zrobione są z materiału, plastiku, skóry lub metalu. Dawniej piórniki wykonywano z drewna. Większość posiada zamek błyskawiczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
świadczenie pieniężne pracodawcy na rzecz pracownika, którego dziecko uczęszcza do szkoły; kredkowe, ołówkowe
SJP.pl
→ piórnik
SJP.pl
1. wytwór naskórka ptaków w kształcie cienkiej rurki z promieniście ułożonymi włoskami;
2. przedmiot, narzędzie podobne do ptasiego pióra;
3. przyrząd do pisania;
4. występ, np. w desce podłogowej, pozwalający na łączenie jej z innymi;
5. twórczość literacka;
6. styl charakterystyczny dla danego autora;
7. pisarz, autor, literat
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. wytwór naskórka ptaków, pokrywający ich ciało, składający się z elastycznej osi i dwu chorągiewek;
(1.2) przyrząd do pisania
(1.3) liter. autorstwo dzieła literackiego
(1.4) spłaszczony, rozszerzony koniec wiosła
(1.5) pióra slang. długie włosy, szczególnie u mężczyzny
(1.6) gwara. muz. gitara
(1.7) łow. ptactwo łowne
(1.8) techn. męska część połączenia ciesielskiego typu „pióro i wpust”
Pióro (łac. penna) – twory nabłonkowe pokrywające ciała części zwierząt, zwłaszcza ptaków. Podobnie jak łuski u gadów, pióra zachodzą na siebie dachówkowato.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj motyla z rodziny piórolotkowatych
SJP.pl
rodzaj motyla z rodziny piórolotkowatych
Piórolotkowate, piórolotki (Pterophoridae) – rodzina motyli z podrzędu Glossata. Obejmuje ponad 1300 opisanych gatunków. Kosmopolityczna. Imagines mają małe głowy, smukłe odwłoki, cienkie i długie odnóża oraz (z wyjątkiem Agdistinae) skrzydła podzielone wcięciami na 2–3 piórka. Aktywne są wieczorem i nocą, niekiedy też o świcie. Gąsienice żerują wewnątrz lub na zewnątrz różnych części roślin.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina motyli
Piórolotkowate, piórolotki (Pterophoridae) – rodzina motyli z podrzędu Glossata. Obejmuje ponad 1300 opisanych gatunków. Kosmopolityczna. Imagines mają małe głowy, smukłe odwłoki, cienkie i długie odnóża oraz (z wyjątkiem Agdistinae) skrzydła podzielone wcięciami na 2–3 piórka. Aktywne są wieczorem i nocą, niekiedy też o świcie. Gąsienice żerują wewnątrz lub na zewnątrz różnych części roślin.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piórolotkowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
pióronóg zwykły - gatunek ważki
SJP.pl
kita z piór lub ich imitacji, niegdyś noszona jako ozdoba lub znak charakterystyczny pozwalający rozróżnić członków niektórych zakonów rycerskich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nakrycie głowy z piór noszone przez indiańskiego wojownika
Pióropusz – nakrycie głowy, używane przez wybitnych wojowników indiańskich Ameryki Północnej regionu Wielkich Równin. Pióropusz miał znaczenie religijne (szamanizm), był uważany za magiczny talizman ochronny (za takowy uważał swój warbonnet znany wojownik Rzymski Nos). Pióra reprezentowały znaczące dokonania osoby, która nosiła pióropusz. Każde z plemion posiadało własne, wyróżniające się nakrycie głowy. Indianie z zalesionych, wschodnich obszarów dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, nosili pióropusze mniejsze, a obok orlich używali piór jastrzębich, indyczych, czaplich i żurawich. Po zetknięciu się z białymi przybyszami Irokezi chętnie zakładali czapki i kapelusze, ale ozdabiali je pozatykanymi gdzie się dało małymi piórami i jednym orlim pośrodku. Takie nakrycia głowy nosiły nazwę gustoweh (prawdziwy kapelusz).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rodziny paprotkowatych, rosnąca w lasach półkuli północnej, występująca w trzech gatunkach, z których jeden, pióropusznik strusi, został w Polsce objęty ochroną gatunkową
SJP.pl
Wikipedia
składający się na pióropusz, ozdobiony pióropuszem (np. kapelusz, hełm pióropuszowy) lub w jakiś inny sposób związany z taką ozdobą
SJP.pl
gromada zwierząt morskich z typu przedstrunowców
Pióroskrzelne, pióroskrzelce (Pterobranchia) – monofiletyczna gromada niewielkich półstrunowców obejmująca okołu 30 rodzajów.
Gromada Pterobranchia została utworzona przez Raya Lankestera w 1877. Zawierała wtedy jeden rodzaj: Rhabdopleura.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel gromady bezkręgowców morskich z typu przedstrunowców
SJP.pl
o cechach pióroskrzelnych (bezkręgowców z gromady przedstrunowców, kolonijnie zamieszkujących głębiny mórz strefy umiarkowanej i chłodnej)
Pióroskrzelne, pióroskrzelce (Pterobranchia) – monofiletyczna gromada niewielkich półstrunowców obejmująca okołu 30 rodzajów.
Gromada Pterobranchia została utworzona przez Raya Lankestera w 1877. Zawierała wtedy jeden rodzaj: Rhabdopleura.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pióroskrzelnych (bezkręgowców z gromady przedstrunowców, kolonijnie zamieszkujących głębiny mórz strefy umiarkowanej i chłodnej)
SJP.pl
jamochłon morski
Pennatula – rodzaj półosiadłych koralowców z rzędu piórówek, w języku polskim określany zwyczajową nazwą piórówka albo pióro morskie. Piórówki tworzą piórokształtne kolonie o szkielecie rogowym, złożonym z niespojonych ze sobą spikul. Nasadowa część tworzonej przez najstarszy polip głównej osi kolonii (zwanej pniem) tkwi w miękkim dnie morskim lub jest przymocowana do twardych obiektów. Drobne, czerwone polipy rozmieszczone są szeregami na bocznych odgałęzieniach (promieniach) kolonii. Polipy dzielą się na odżywiające kolonię autozooidy i regulujące przepływ wody przez kolonię małe, pozbawione ramion syfonozooidy.
SJP.pl
Wikipedia
przypominający pióro, zrobiony z piór lub pokryty piórami (np. skrzydła piórowe) albo w jakiś inny sposób związany z piórami
SJP.pl
gwałtowne wyładowanie elektryczne pomiędzy dwiema chmurami lub między chmurą a ziemią, możliwe do zaobserwowania podczas burzy jako znacznej wielkości iskra
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. wyładowanie elektryczne między dwiema chmurami lub między chmurą a ziemią;
Piorun – w meteorologii bardzo silne wyładowanie elektrostatyczne w atmosferze powstające naturalnie, zwykle towarzyszące burzom. Piorunowi często towarzyszy grom dźwiękowy (grzmot) oraz zjawisko świetlne zwane błyskawicą. Może ono przybierać rozmaite kształty i rozciągłości, tworzyć linie proste lub rozgałęziać się do góry lub w dół. Występują błyskawice, które widoczne są jedynie jako rozjaśnienie powierzchni chmury, inne znów w ciągu ułamka sekundy przypominają swym kształtem świecący sznur pereł.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: bardzo szybko, błyskawicznie (np. trasa przejechana piorunem), galopem, pędem
przysłówek
(1.1) pot. bardzo szybko
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: piorun
SJP.pl
Wiktionary
sól kwasu piorunowego (izomeru kwasu cyjanowego), często podlegająca procesowi krystalizacji, trująca i silnie wybuchowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. sól kwasu piorunowego
SJP.pl
Wiktionary
sól kwasu piorunowego (izomeru kwasu cyjanowego), często podlegająca procesowi krystalizacji, trująca i silnie wybuchowa
Pioruniany – grupa związków chemicznych będących solami kwasu piorunowego, zawierających pseudohalogenkowy jon piorunianowy CNO−
. Z uwagi na właściwości wybuchowe i dużą wrażliwość na bodźce zewnętrzne niektóre pioruniany stosowane są jako inicjujące materiały wybuchowe (np. piorunian rtęci(II), piorunian srebra) m.in. w zapalnikach.
SJP.pl
Wikipedia
Piorunkowice (niem. Schweinsdorf, łac. Perunchovitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Wysoczyzny Bialskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Ścinawa Niemodlińska.
Wikipedia
element instalacyjny budowli, chroniący ją przed bezpośrednim uderzeniem pioruna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie instalowane na budynkach lub obok nich, aby chronić je przed bezpośrednim uderzeniem pioruna ;
Instalacja odgromowa (z ang. LPS – Lightning Protection System, pop. piorunochron) – instalacja chroniąca obiekty przed porażeniami wynikłymi z wyładowań piorunowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ochraniający przed uderzeniem pioruna lub skutkami takiego uderzenia (np. uziemienie piorunochronne, instalacja urządzeń piorunochronnych)
SJP.pl
odnoszący się do piorunochronów, instalacji piorunochronnych, związany z nimi (np. instalacje piorunochronowe, drąg piorunochronowy)
SJP.pl
1. sprzeciwiać się komuś lub czemuś, surowo napominać, strofować, także: gniewnie, groźnie spoglądać na coś lub na kogoś;
2. potocznie: robić wrażenie na kimś, zachwycać
czasownik niedokonany (dk. spiorunować)
(1.1) gwałtownie krytykować kogoś lub coś
(1.2) gniewnie spoglądać
(1.3) przeklinać
(1.4) daw. strzelać, miotać piorunami
SJP.pl
Wiktionary
Piorunówek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Wodzierady.
Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej.Przez wieś przebiega droga asfaltowa, powiatowa nr 03706E. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
kwarcowy pręt powstały z piasku lub skały, stopionych od uderzenia pioruna; fulguryt
SJP.pl
Wikipedia
będący źródłem piorunów (np. chmura piorunowa, burza piorunowa) lub podobny do pioruna, najczęściej w szybkości lub gwałtowności
SJP.pl
władający piorunami, głównie w odniesieniu do Posejdona (greckiego boga mórz i oceanów) lub jego odpowiedników w innych religiach politeistycznych
SJP.pl
szybki jak piorun
SJP.pl
1. działający jak piorun, szybki, bardzo gwałtowny, błyskawiczny, natychmiastowy (np. piorunujący przebieg choroby);
2. groźny, gniewny (np. piorunujące spojrzenie) lub robiący wrażenie na kimś, zadziwiający
SJP.pl
zdrobnienie od: piosenka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: piosenka
SJP.pl
Wiktionary
krótki, prosty utwór muzyczny z tekstem do śpiewania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. wokalny utwór muzyczny, zwykle o rozrywkowym charakterze;
Piosenka – krótki utwór słowno-muzyczny solowy, wykonywany z akompaniamentem instrumentu, zespołu instrumentalnego lub orkiestry; podstawowa forma muzyczna stosowana w muzyce popularnej. Spośród rozmaitych typów piosenki (m.in. piosenek kupletowej i bluesowej) najczęściej pojawiającym się jest piosenka zwrotkowa, zbudowana z występujących naprzemiennie zwrotek i refrenu. Według niektórych muzykologów, piosenkę można nazwać uproszczoną formą pieśni, przy czym dokładne rozróżnienie tych form nie jest ścisłe, a w wielu językach są one nazywane tym samym słowem, co najwyżej z precyzującym określeniem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta zawodowo zajmująca się śpiewaniem
2. autorka piosenek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) artystka, która śpiewa piosenki
Piosenkarz, piosenkarka – zawód polegający na wykorzystaniu głosu do śpiewu, z reguły przy akompaniamencie grupy muzycznej. Utwory wydawane są następnie na płytach (albumach) lub wykonywane na koncertach. Piosenkarze zajmują się muzyką rozrywkową, w odróżnieniu od śpiewaków, którzy związani są z muzyką klasyczną. Do popularyzacji współczesnych piosenek i ich wykonawców przyczynia się działalność radia i telewizji.
Śpiew bez akompaniamentu instrumentalnego nazywa się a cappella.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do piosenkarstwa, piosenkarza lub piosenkarki, związany z piosenkarstwem (np. recital piosenkarski, twórczość piosenkarska)
przymiotnik
(1.1) dotyczący piosenkarzy i/lub piosenkarstwa
SJP.pl
Wiktionary
1. gatunek sztuki estradowej, której prezentacja skupia się głównie na śpiewaniu piosenek;
2. zbiór pieśni typowych dla danego regionu, terenu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. wykonywanie piosenek na estradzie
(1.2) muz. ogół piosenek np. danego kraju
SJP.pl
Wiktionary
wykonawca piosenek, pieśni, najczęściej będący także ich kompozytorem, autorem; pieśniarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się zawodowo śpiewaniem;
Piosenkarz, piosenkarka – zawód polegający na wykorzystaniu głosu do śpiewu, z reguły przy akompaniamencie grupy muzycznej. Utwory wydawane są następnie na płytach (albumach) lub wykonywane na koncertach. Piosenkarze zajmują się muzyką rozrywkową, w odróżnieniu od śpiewaków, którzy związani są z muzyką klasyczną. Do popularyzacji współczesnych piosenek i ich wykonawców przyczynia się działalność radia i telewizji.
Śpiew bez akompaniamentu instrumentalnego nazywa się a cappella.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ piosenkopisarz, → piosenkopisarstwo
SJP.pl
pisanie piosenek
SJP.pl
twórca tekstów piosenek
SJP.pl
potocznie: śpiewać wspólnie piosenki
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. śpiewać piosenki
SJP.pl
Wiktionary
→ piosenka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przestarzałe zdrobnienie od: piosenka; pioseneczka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: piosnka
SJP.pl
Wiktionary
przestrzale, dziś tylko w poezji, liryce: piosenka, pieśń, głównie ludowa, typowa dla danego regionu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poet. piosenka
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie: chłopiec będący synem rodziców postrzeganych jako niewychowanych, prymitywnych; Pioter, Brajan, brajan, Brajanek, brajanek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Piotra
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: Piotr
Piotra – żeński odpowiednik imienia Piotr, chrześcijańskiego imienia męskiego pochodzenia grecko-łacińskiego, wywiedzionego od przydomku Szymona apostoła nadanego mu przez Jezusa Chrystusa (aram. Kefas). Imię Piotr (Πέτρος) jest czasami tłumaczone jako „Skała”, co w języku polskim oznacza z reguły wielki kamienny masyw. Polska forma Piotr z „o” zamiast „e” jest regularną zmianą spowodowaną przez przegłos lechicki (por. też np. kościół z łac. castel.)
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Piotraszewo (dawniej niem. Peterswalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto.
Wikipedia
zdrobnienie od: Piotr (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Piotr (imię męskie); Piotruś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Piotr
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Piotrkosice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Milicz.
W latach 1954-1961 wieś była siedzibą gromady Piotrkosice, po jej zniesieniu była w gromadzie Sułów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Piotrków Kujawski.
(1.2) geogr. zob. Piotrków Trybunalski.
(1.3) geogr. zob. Piotrków Pierwszy.
(1.4) geogr. zob. Piotrków Drugi.
(1.5) geogr. zob. Piotrków Borowski.
(1.6) geogr. zob. Piotrków-Kolonia.
W Polsce:
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
1. mieszkaniec Piotrkowa Trybunalskiego;
2. mieszkaniec Piotrkowa Kujawskiego
SJP.pl
1. mieszkanka Piotrkowa Trybunalskiego;
2. mieszkanka Piotrkowa Kujawskiego
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu wsi lub ich części w Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Piotrkowic, związany z Piotrkowicami
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Piotrkowic
(1.2) osoba pochodząca z Piotrkowic, urodzona w Piotrkowicach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Piotrkowic
(1.2) kobieta pochodząca z Piotrkowic, urodzona w Piotrkowicach
Wiktionary
W Polsce:
Wikipedia
1. przymiotnik od: Piotrków Kujawski;
2. przymiotnik od: Piotrków Trybunalski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piotrkowem, dotyczący Piotrkowa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Piotrka lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Piotrka
SJP.pl
Wiktionary
dawna nazwa Petersburga
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Petersburg
Petersburg, Sankt Petersburg (ros. Санкт-Петербург, Sankt-Pietierburg); dawniej: Piotrogród (ros. Петроград, Pietrograd), Leningrad (ros. Ленинград) – miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską. W latach 1712–1918 stolica Imperium Rosyjskiego. Powierzchnia 1439 km², liczba ludności 5 384 342.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Piotrogród (dawna nazwa Sankt Petersburga)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Piotrogrodem, dotyczący Piotrogrodu
SJP.pl
Wiktionary
Piotr z żoną; Piotrowie
SJP.pl
drapieżny gatunek ryby występujący przy europejskich wybrzeżach Oceanu Atlantyckiego; paszczak, zeus
Piotrosz, paszczak (Zeus faber) – gatunek ryby z rodziny piotroszowatych (Zeidae).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piotroszowatych (tropikalnych ryb morskich z gromady promieniopłetwych)
Piotroszowate (Zeidae) – nieliczna w gatunki rodzina morskich ryb piotroszokształtnych (Zeiformes).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piotroszowatych (tropikalnych ryb morskich z gromady promieniopłetwych)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. żona Piotra
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: Piotrowo
(2.2) D. lp. od: Piotrów
forma przymiotnika.
(3.1) ż. lp. od: Piotrowy
Piotrowa (niem. Petersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Niemodlin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwa wielu wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. historyczna dzielnica Katowic;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu wsi lub ich części w Polsce;
Inne
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) daw. syn Piotra
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Piotrowic (miasta w województwie dolnośląskim lub dzielnicy Katowic)
SJP.pl
mieszkanka Piotrowic (miasta w województwie dolnośląskim lub dzielnicy Katowic)
SJP.pl
wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim
SJP.pl
bohater średniowiecznej opowieści o cudach św. Stanisława ze Szczepanowa; Piotr Strzemieńczyk z Janiszewa
Piotrowin – bohater hagiograficznej legendy z XI wieku, zapisanej w Żywocie św. Stanisława Wincentego z Kielczy. Biskup krakowski św. Stanisław ze Szczepanowa zakupił od Piotra Strzemieńczyka z Janiszewa, zwanego Piotrowinem, dobra ziemskie na rzecz biskupstwa. Po śmierci Piotrowina jego spadkobiercy upomnieli się o ziemię. Postawiony przed sądem Stanisław wyjaśnił w jaki sposób wszedł w posiadanie ziemi, lecz nie dano mu wiary. Wówczas biskup Stanisław poprosił o 3 dni przerwy, które poświęcił na post i modlitwę. Wszedł następnie do kościoła w Piotrawinie, odprawił mszę, po której kazał otworzyć grób i wskrzesił Piotrowina, by ten poświadczył prawdę w procesie. Po zakończonej rozprawie odprowadził Piotrowina z powrotem do grobu.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim
SJP.pl
Wikipedia
Piotrowski (forma żeńska: Piotrowska; liczba mnoga: Piotrowscy) – nazwisko należące do grupy 20 najpopularniejszych nazwisk używanych w Polsce. Według bazy PESEL 17.01.2015 r. nosiło je 39 857 Polek i 38 770 Polaków.
Nazwisko pochodne od nazw miejscowych Piotrów lub Piotrowice, utworzone przy użyciu formantu „-ski”.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Piotrowszczyzna to nazwa miejscowości w Polsce, na Białorusi i na Litwie.
SJP.pl
Wikipedia
taki jak u Piotra, charakterystyczny dla Piotra
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Piotra
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Piotrumiły lub z nią związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
gra karciana; Piotruś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobn. od Piotr
Piotruś (Płazyna, 727 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Niskim w paśmie Beskidu Dukielskiego, górujący nad przełomem Jasiołki. Na stokach Piotrusia odkryto jaskinie, bije tu także źródełko związane legendą ze św. Janem z Dukli.
Piesze szlaki turystyczne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Piotrusia lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Piotrusia
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wieloletnia roślina z rodziny astrowatych o drobnych, żółtawych kwiatach i intensywnym zapachu, ceniona w lecznictwie, używana jako przyprawa i do wyrobu nalewek
2. napar lub wywar z tej rośliny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. bylica piołun
(1.2) kulin. przyprawa z ziela bylicy piołun
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w Polsce
Piołunka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Sędziszów.
Piołunka jest położona na terenie nizinnym, większość obszaru obejmują pola uprawne. Wieś graniczy z Zielonkami, Krzcięcicami i Mierzynem.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
SJP.pl
Wikipedia
nalewka spirytusowa na piołunie i innych ziołach; absynt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. gorzka wódka ziołowa na piołunie;
Piołunówka − bardzo gorzka wódka ziołowa sporządzona poprzez zalanie alkoholem ziela piołunu.
Piołunówkę można spożywać bez dodatkowego dojrzewania. Stosowana w bardzo małych ilościach ma lecznicze działanie na problemy z układem pokarmowym. Może być używana u osób ze zmniejszonym apetytem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
składający się z piołunu (wieloletniej rośliny z rodziny astrowatych), zrobiony z piołunu (np. nalewka piołunowa) lub w jakiś inny sposób związany z piołunem
Piołunowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Radziejów.
SJP.pl
Wikipedia
składający się z piołunu (wieloletniej rośliny z rodziny astrowatych), zrobiony z piołunu (np. nalewka piołunowa) lub w jakiś inny sposób związany z piołunem
przymiotnik relacyjny
(1.1) sporządzony z piołunu
(1.2) związany z piołunem, dotyczący piołunu
SJP.pl
Wiktionary
funkcja w telewizorze, umożliwiająca podgląd innych programów telewizyjnych lub obrazów ze źródeł zewnętrznych, np. z magnetowidu, podczas oglądania innego programu, bez przełączenia kanału; PIP
skrótowiec
(1.1) = adm. Państwowa Inspekcja Pracy;
SJP.pl
Wiktionary
1. czterostrunowy chiński instrument muzyczny szarpany; mandolina chińska;
2. potocznie: pompka do beczki z piwem;
3. wulgarnie:
a) żeński organ płciowy;
b) wyzwisko kierowane przede wszystkim do kobiet;
c) osoba niezaradna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. chiński instrument szarpany;
(1.2) posp. narząd płciowy kobiety
(1.3) posp. pogard. pogardliwie o kobiecie
(1.6) daw. beczka do wina, oliwy lub araku
(1.7) daw. fajka
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pieszczotliwie o kobiecym narządzie płciowym
SJP.pl
regionalnie: pikać, trąbić
SJP.pl
1. potrawa z gęsich żołądków z dodatkiem cebuli i czosnku, podawana na ciepło wraz z sosem powstałym podczas przyrządzania;
2. potocznie: osoba niezaradna
SJP.pl
związek organiczny o budowie cząsteczkowej zbliżonej do budowy piperydyny, uzyskiwany sztucznie, wykorzystywany w farmakologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. heterocykliczny związek organiczny o wzorze sumarycznym C4H10N2;
Piperazyna – organiczny związek heterocykliczny z dwoma heteroatomami azotu w pozycjach 1,4. Szkielet piperazyny występuje w wielu związkach aktywnych biologicznie, między innymi w cząsteczce sildenafilu oraz w szeregu związków psychoaktywnych. Nazwa piperazyny wynika z jej strukturalnego podobieństwa do piperydyny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związek organiczny występujący w olejkach eterycznych; heliotropina
Piperonal – organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów występujący w olejkach eterycznych. Stosowany jest w przemyśle perfumeryjnym jako składnik kompozycji zapachowych, do aromatyzowania likierów oraz jako prekursor MDA i MDMA.
SJP.pl
Wikipedia
związek chemiczny z grupy amin, stosowany jako rozpuszczalnik w analizie chemicznej
Piperydyna – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny, cykliczna amina drugorzędowa. Zawiera nasycony pierścień sześcioczłonowy z jednym heteroatomem – azotem.
SJP.pl
Wikipedia
alkaloid występujący w pieprzu
Piperyna – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący we wierzchniej warstwie owoców czarnego pieprzu (Piperis nigri), pochodna piperydyny. Jest bezbarwną lub kremowożółtą, krystaliczną substancją rozpuszczalną w benzynie, chloroformie, etanolu, eterze dietylowym oraz w pirydynie. Ma ostro-gorzki smak.
SJP.pl
Wikipedia
rurka szklana o zwężonym wylocie z gumową nasadką, używana w laboratoriach i w lecznictwie; pipetka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lab. chem. wąsko zakończona rurka, zwykle szklana, służąca do przenoszenia lub odmierzania niewielkiej ilości cieczy;
Pipeta – sprzęt laboratoryjny – rurka szklana lub wykonana z tworzywa sztucznego, służąca do przenoszenia i odmierzania cieczy.
W laboratoriach spotykane są trzy rodzaje pipet:
Pipeta Pasteura (A na rysunku) to najprostszy rodzaj pipety. Jest to rurka szklana, o pojemności zazwyczaj ok. 1 ml, która posiada dolny odcinek wąski i górny odcinek szerszy. Ma ona charakter sprzętu jednorazowego użytku. Przy jej pomocy pobiera się i przenosi niewielkie ilości cieczy przy pomocy ssawki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rurka szklana o zwężonym wylocie z gumową nasadką, używana w laboratoriach i w lecznictwie; pipeta
SJP.pl
→ pipeta, np. gruszka pipetowa
SJP.pl
potocznie o niewielkiej miejscowości (żartobliwie często w połączeniu: pipidówa wielka); pipidówka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. iron. lub pogard. mała, prowincjonalna miejscowość
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: mała miejscowość oddalona od dużych skupisk ludzi; pipidówek
SJP.pl
potocznie: mała miejscowość oddalona od dużych skupisk ludzi; pipidówek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. iron. lub pogard. mała, prowincjonalna miejscowość
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny pasówek
SJP.pl
1. dawniej fajka
2. szklana rurka służąca do pomocy w paleniu papierosów bezustnikowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pipa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary oraz Wikipedia
Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej
SJP.pl
→ PIPS; pipsowski
SJP.pl
dotyczący PIPS-u; PIPS-owski
SJP.pl
peep show, peep-show, peepshow;
1. striptiz lub taniec erotyczny wykonywany w odgrodzonym od widza pomieszczeniu, który można oglądać przez okienko;
2. miejsce, w którym odbywa się taki striptiz lub taniec erotyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. slang. przycisk, guzik (część mechanizmu)
(1.2) pot. slang. wihajster, dynks (dinks)
(1.3) pot. slang. dzyndzel
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. buty typu peep toe
Wiktionary
lek nootropowy
Piracetam – organiczny związek chemiczny, pochodna 2-pirolidonu, stosowany jako lek nootropowy.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: nielegalnie kopiować lub ściągać z internetu np. film, grę, utwór muzyczny
czasownik przechodni niedokonany (dk. spiracić)
(1.1) pot. niezgodnie z prawem kopiować, odtwarzać, lub rozpowszechniać pewne dzieło, utwór, program komputerowy lub inną własność intelektualną
SJP.pl
Wiktionary
1. charakterystyczny dla pirata (np. napad piracki), należący do pirata lub z nim związany (np. statek piracki, wyprawa piracka);
2. odnoszący się do piractwa (czerpania zysków z nielegalnego kopiowania i rozpowszechniania cudzej twórczości)
przymiotnik
(1.1) dotyczący piractwa lub piratów
(1.2) przen. naruszający prawa autorskie
(1.3) przen. taki, który nie przestrzega przepisów drogowych i stwarza zagrożenie dla innych użytkowników dróg
SJP.pl
Wiktionary
→ piracki
SJP.pl
1. bezprawne akty przemocy dokonywane przez piratów;
2. łamanie przepisów drogowych przy jednoczesnym stwarzaniu zagrożenia dla zdrowia lub życia innych;
3. czerpanie zysków z nielegalnego kopiowania i rozpowszechniania cudzej twórczości
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) praw. wszelki bezprawny akt gwałtu, zatrzymania lub grabieży popełniony dla celów osobistych przez załogę lub pasażerów prywatnego statku lub samolotu na pełnym morzu lub w miejscu niepodlegającym jurysdykcji żadnego państwa wymierzony przeciwko innemu statkowi morskiemu lub powietrznemu albo przeciwko osobom lub mieniu na pokładzie takiego statku
(1.5) przen. naruszanie praw autorskich poprzez nielegalne kopiowanie, odtwarzanie, rozpowszechnianie utworów, dzieł, programów komputerowych itp.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielka drapieżna ryba słodkowodna z podrzędu kąsaczy; pirania, karibe
SJP.pl
1. monumentalna budowla w kształcie ostrosłupa o kwadratowej podstawie, budowana w starożytnym Egipcie jako grobowiec dla faraona, także: bryła geometryczna o takim kształcie;
2. rodzaj grupowego ćwiczenia akrobatycznego, w którym akrobaci tworzą coś w rodzaju pionowo stojącego trójkąta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. budowla w kształcie ostrosłupa, grobowiec faraona;
(1.2) archit. podbudowa świątyni w prekolumbijskiej architekturze południowoamerykańskiej
(1.3) geom. ostrosłup o podstawie kwadratu i trójkątach równoramiennych tworzących jego boki;
(1.4) pot. przedmiot lub sterta czegoś przypominająca kształtem, wyglądem piramidę (1.1)
(1.5) sport. ćwiczenie akrobatyczne, w którym kilku, kilkunastu ćwiczących tworzy figurę w kształcie stożka
Piramida – budowla w kształcie ostrosłupa prawidłowego o podstawie czworokątnej lub do niego podobnym, służąca najczęściej jako grobowiec albo podbudowa dla świątyni. Najbardziej znane kompleksy piramid znajdują się w Egipcie i prekolumbijskiej Ameryce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobieństwo do piramidy, zespół cech, dzięki którym coś przypomina wyglądem piramidę, rzadziej: kolosalność lub niezwykłość czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest piramidalne
SJP.pl
Wiktionary
podobny do piramidy, o kształcie zbliżonym do ostrosłupa z kwadratową podstawą (np. piramidalny gmach, biurowiec), rzadziej: kolosalny, niezwykły (np. piramidalna głupota)
przymiotnik
(1.1) podobny do piramidy, mający kształt ostrosłupa
(1.2) olbrzymi, kolosalny
SJP.pl
Wiktionary
kamień stanowiący zakończenie piramidy lub obelisku
Piramidion – kamień wieńczący szczyt piramidy lub obelisku.
W starożytnym Egipcie piramidion symbolizował prawzgórze benben, na którym, zgodnie z heliopolitańskim systemem kosmogoniczno-religijnym, objawił się pierwszy bóg – stwórca Atum-Ra. Kamień benben miał formę ostrosłupa, więc na jego cześć wznoszono piramidy o takim właśnie kształcie, będące jego powiększeniem.
SJP.pl
Wikipedia
niewielka piramida, głównie w odniesieniu do czegoś, co wyglądem przypomina piramidę lub kilku rzeczy ułożonych na kształt piramidy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. piramida
(1.2) mała piramida
(1.3) sport. odmiana bilarda, w której bile ustawia się w trójkąt
Piramidka (ang. pyramis) – część owocu mniszka (Taraxacum) znajdująca się pomiędzy dzióbkiem a samą niełupką.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy
Aminofenazon, amidopiryna – organiczny związek chemiczny, niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy pochodnych pirazolonów o budowie chemicznej zbliżonej do metamizolu, wprowadzony do lecznictwa w 1896. Po raz pierwszy zsyntetyzowany przez Friedricha Stolza w 1893. Ostatnia polska monografia surowca farmaceutycznego znajduje się w Farmakopei Polskiej IV.
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: w kształcie piramidy, głównie o konturach tworzących rzut boczny takiej bryły (np. piramidowy układ nerwowy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. spodnie o rozszerzających się nogawkach, a w pasie i biodrach wąskie
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp.; M., B. i W. lm. od: piramida
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
heterocykliczny związek chemiczny
SJP.pl
Wikipedia
ideologia Luigiego Pirandella (włoskiego dramaturga i powieściopisarza, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury)
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny kardynałów
Piranga – rodzaj ptaków z rodziny kardynałów (Cardinalidae).
SJP.pl
Wikipedia
niewielka drapieżna ryba słodkowodna z podrzędu kąsaczy; piraja, karibe
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. ryba drapieżna występująca głównie w dorzeczu Amazonki;
(1.2) przen. osoba zachowująca się w stosunku do innych agresywnie
Pirania (Pygocentrus piraya) – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby kąsaczokształtnej, jeden z największych przedstawicieli rodziny piraniowatych (Serrasalmidae). Jest gatunkiem typowym rodzaju Pygocentrus. Wraz z piranią Natterera zaliczana jest do gatunków bardzo agresywnych i niebezpiecznych, również dla ludzi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach piraniowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piraniowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
przyrząd opatentowany przez Andersa Angströma, wykorzystywany do mierzenia stopnia natężenia promieniowania słonecznego; pyranometr, solarymetr
Pyranometr – instrument do pomiaru hemisferycznego (przychodzącego z półkuli) promieniowania całkowitego, rozproszonego i odbitego, najczęściej całego widma światła słonecznego, chociaż możliwe jest ograniczenie zakresu widma poprzez używanie kolorowych kopuł lub filtrów. Nazwa pyranometr pochodzi od greckiego pyr, co oznacza płomień i ano, co oznacza niebo. Pyranometr mierzy irradiancję, czyli strumień przychodzącej energii słonecznej (w watach na metr kwadratowy).
SJP.pl
Wikipedia
pierścieniowa odmiana cukrów prostych, mających co najmniej pięć atomów węgla
SJP.pl
→ piranoza
SJP.pl
syntetyczny barwnik kadziowy
SJP.pl
gatunek ryby z rodziny piraniowatych
Pirapitinga (Piaractus brachypomus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny piraniowatych (Serrasalmidae).
SJP.pl
Wikipedia
siarczek srebra i antymonu (siarkoantymonin), czarny lub ciemnoczerwony minerał o diamentowym lub metalicznym połysku, stosowany jako surowiec do otrzymywania srebra
SJP.pl
minerał, siarczek srebra i antymonu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady siarkosoli, antymonowa siarkosól srebra;
Pirargyryt (pirargityt, pyrargyryt) – minerał z gromady siarkosoli. Podobnie jak proustyt, jest kruszcem srebra. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień i argyros = srebro; nawiązuje do barwy minerału i jego składu chemicznego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osoba napadająca i rabujące inne statki na morzu; korsarz;
2. osoba czerpiąca zyski z nieautoryzowanej sprzedaży cudzej własności intelektualnej;
3. pirat drogowy - kierowca łamiący przepisy drogowe;
4. pirat powietrzny - terrorysta porywający samolot;
5. dawniej, przenośnie: rozbójnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. rozbójnik napadający na statki morskie lub powietrzne;
(1.2) pot. przestępca nielegalnie rozpowszechniający cudzą własność intelektualną
(1.3) pot. zob. pirat drogowy.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. nielegalnie skopiowany program komputerowy lub plik
Pirat (łac. pirata z gr. πειρατής peiratēs) – przestępca prowadzący rozbój na morzu lub nabrzeżu, przy wykorzystaniu statku lub łodzi. Najczęściej celem ataków piratów padają inne statki.
Pirat często mylony jest z korsarzem, który prowadził legalne działania wojenne w imieniu władcy na podstawie listu kaperskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pirat
SJP.pl
korsarz piratnik - gatunek pająka z rodziny pogońcowatych
SJP.pl
potocznie:
1. podrabiać produkty objęte prawem autorskim;
2. podszywać się pod jakąś znaną markę;
3. brawurowo prowadzić samochód, motocykl
SJP.pl
pięcioczłonowy związek heterocykliczny, którego pochodne są cennymi lekami (np. piramidon)
Pirazol (1,2-diazol) – organiczny, pięcioczłonowy aromatyczny heterocykliczny związek chemiczny o wzorze sumarycznym C3H4N2.
Pirazol i jego pochodne stosowane są do wytwarzania leków, barwników i pestycydów. Ma właściwości słabo zasadowe.
Izomerem pirazolu jest imidazol (1,3-diazol).
SJP.pl
Wikipedia
syntetyczny środek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy i przeciwzapalny; antypiryna
SJP.pl
heterocykliczny organiczny związek chemiczny stosowany głównie w medycynie
Pirazyna, 1,4-diazyna – heteroaromatyczny organiczny związek chemiczny.
SJP.pl
Wikipedia
organiczny związek chemiczny, pochodna nikotynamidu o działaniu przeciwgruźliczym
Pirazynamid, pyrazynamid (łac. pyrazinamidum) – organiczny związek chemiczny, pochodna nikotynamidu o działaniu przeciwgruźliczym. Jeden z pięciu podstawowych leków w leczeniu gruźlicy, stosowany w pierwszej, najintensywniejszej fazie leczenia.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) reg. sieradz. zob. pierdoły.
Wiktionary
gatunek twardego szkła o małym współczynniku rozszerzalności termicznej, odpornego na działanie chemikaliów; pyrex, pyreks
SJP.pl
produkt firmy Pirelli
Pirelli – włoskie przedsiębiorstwo specjalizujące się w produkcji opon pneumatycznych. Założył je Giovanni Battista Pirelli w 1872 roku.Opony Pirelli niemal od zawsze kojarzone są ze sportem. Pierwszym sukcesem był rajd Pekin-Paryż w 1907 r. Zwycięzcy wyścigu używali właśnie opon tego przedsiębiorstwa, co przyniosło mu międzynarodową sławę.
SJP.pl
Wikipedia
bezbarwna substancja krystaliczna, węglowodór aromatyczny zbudowany z czterech sprzężonych pierścieni benzenowych
Piren – organiczny związek chemiczny, policykliczny węglowodór aromatyczny zbudowany z czterech sprzężonych pierścieni benzenowych.
Piren jest w temperaturze pokojowej bezbarwną substancją krystaliczną. Po raz pierwszy został wyodrębniony przez Carla Gräbego, ze smoły pogazowej, będącej produktem ubocznym suchej destylacji węgla kamiennego (w niegdysiejszym procesie produkcji gazu miejskiego). Otrzymuje się go przez wyodrębnianie z sadzy, powstałej w czasie niezupełnego spalania węgla kamiennego lub substancji organicznych. Piren jest słabo toksyczny, ale bardzo mocno rakotwórczy. Atakuje nerki i wątrobę.
SJP.pl
Wikipedia
łańcuch górski w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. łańcuch górski w południowo-zachodniej Europie;
Pireneje (hiszp. Pirineos, kat. Pirineus; franc. Pyrénées; gask. Pirenèus; arag. Perineus; bask. Pirinioak) – łańcuch górski w Europie, trzeci pod względem wysokości po Alpach i Górach Betyckich. Położony jest pomiędzy Francją (północna część) a Hiszpanią (południowa część). W niewielkiej środkowej części znajduje Andora.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Pireneje
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pirenejami, dotyczący Pirenejów
SJP.pl
Wiktionary
ciałko występujące w chloroplastach niektórych glonów i mszaków, ośrodek tworzenia się skrobi
Pirenoid (gr. pyrén ‘pestka’ + eídos ‘postać’) – sferyczna, białkowa struktura o rozmiarach 1,5–2 μm, zbudowana głównie z karboksylazy/oksygenazy rybulozo-1,5-bisfosforanu (RuBisCO), występująca w chloroplastach glonów oraz glewików (Anthoceros). Wokół pirenoidów u Euglena często odkładają się pierścieniowate ziarna paramylonu, polisacharydu podobnego w swej budowie do skrobi. W chloroplaście może być 1 lub kilka pirenoidów. Pirenoid posiada zdolność silnego załamywania światła.
SJP.pl
Wikipedia
organiczny związek chemiczny wyodrębniany z kwiatostanu piretrum (złocienia dalmatyńskiego, rośliny zielnej z rodziny astrowatych), wykorzystywany jako środek owadobójczy i lek na świerzb
SJP.pl
roślina zielna z rodziny astrowatych; maruna szarolistna, zębownik, złocień dalmatyński, bertram
SJP.pl
miasto portowe w Grecji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Grecji;
Pireus (gr. Πειραιάς, Pireas; starogrecki / katharewusa Πειραιεύς, Peiraieús, Pireẹfs) – miasto portowe w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Attyka, w regionie Attyka, w jednostce regionalnej Pireus, w południowo-zachodniej części aglomeracji ateńskiej. Siedziba i jedyna miejscowość gminy Pireus. W 2011 roku liczyło 163 688 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Pireus (miasto w Grecji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pireusem, dotyczący Pireusu
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd wykorzystywany do mierzenia stopnia natężenia promieniowania słonecznego padającego na Ziemię; pyrheliometr
Pyrheliometr (pirheliometr) – instrument meteorologiczny służący do pomiarów ilości energii słonecznej padającej na daną jednostkę powierzchni. Energia promieniowania otrzymywana od Słońca jest przekształcana na energię cieplną i mierzona jest metodami kalorymetrycznymi.
SJP.pl
Wikipedia
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z ogniem lub wysoką temperaturą
Wiktionary
ognioodporne i wytrzymałe tworzywo otrzymywane poprzez wprowadzenie do szkła specjalnych dodatków powodujących krystalizację mieszanki; pyroceram
SJP.pl
minerał utleniony w wyniku reakcji z sodem, wapniem, tytanem, tantalem lub niobem, o barwie czerwonej lub brunatnej
Pirochlor – minerał o dużej zawartości niobu. Ruda pirochloru zawiera zazwyczaj co najmniej 0,05% radioaktywnych uranu i toru. Nazwa pochodzi od greckiego słowa πΰρ (pyr) – ogień, i χλωρός (chloros) – zielony, ponieważ minerał ten przy spalaniu często staje się zielony.
SJP.pl
Wikipedia
nauka łącząca w sobie zagadnienia z dziedziny pirotechniki i pirostatyki, badająca zmiany energetyczne zachodzące podczas procesu spalania
SJP.pl
powstawanie ładunków elektrycznych na powierzchni niektórych kryształów dielektrycznych podczas ich równomiernego ogrzewania lub ochładzania
SJP.pl
taki, którego cechuje zjawisko piroelektryczności (powstawanie ładunków elektrycznych na powierzchni niektórych kryształów dielektrycznych podczas ich równomiernego ogrzewania lub ochładzania)
SJP.pl
kryształ, w którym zachodzi zjawisko piroelektryczności (powstawanie na powierzchni ładunków elektrycznych podczas równomiernego ogrzewania lub ochładzania)
SJP.pl
Wikipedia
artysta cyrkowy rzekomo łykający ogień; połykacz ognia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) artysta cyrkowy rzekomo połykający ogień
SJP.pl
Wiktionary
krzemian magnezu, czarny minerał o metalicznym połysku, stosowany jako najważniejsza ruda manganu, głównie do produkcji żelazomanganu; braunit
SJP.pl
minerał, zasadowy krzemian glinu
SJP.pl
gatunek rośliny, który w wyniku ewolucji zdążył się przystosować do warunków panujących na terenach suchych, będących miejscem częstych pożarów; pyrofit
Pirofit, pyrofit (gr. pyr - ogień + -fit) – roślina przystosowana (fizjologicznie i anatomicznie) do oddziaływania ognia.
Wyróżnia się pirofity pasywne i aktywne. Do pierwszej grupy należą drzewa i krzewy odporne na działanie ognia. Przystosowanie u tych roślin polega zwykle na wykształcaniu grubej i słabo palącej się kory np. silnie uwilgotnionej. Martwica korkowa (korowina) składająca się z warstw korka jest doskonałym termoizolatorem, ponieważ komórki w niej są martwe i wypełnione powietrzem. Szczególnym przystosowaniem do przetrwania pożaru jest wykształcanie przez niektóre krzewy utworów zwanych lignotuber. Pirofitami aktywnymi są zwykle krzewy i rośliny zielne. Dla nich ogień jest czynnikiem stymulującym wzrost, kiełkowanie lub rozmnażanie.
SJP.pl
Wikipedia
→ pirofit; pyrofityczny
SJP.pl
chorobliwy lęk przed ogniem
SJP.pl
substancja, która po zetknięciu z powietrzem zapala się lub ulega gwałtownym reakcjom o podobnym do spalania przebiegu
SJP.pl
substancja, która po zetknięciu z powietrzem zapala się lub ulega gwałtownym reakcjom o podobnym do spalania przebiegu
Piroforyczność (ze stgr. πυροφόρος od πῦρ „ogień” i φορός „niosący”) – właściwość pierwiastków i związków chemicznych, powodująca samozapłon w kontakcie z tlenem z powietrza.
SJP.pl
Wikipedia
zapalający się samoczynnie po zetknięciu z powietrzem
SJP.pl
minerał, krzemian glinu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) minerał z gromady krzemianów;
Pirofyllit (pyrofyllit) – dihydroksyfylokrzemian glinu – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy minerałów blaszkowych (fyllokrzemianów). Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Jego nazwa pochodzi od greckich słów pyr- ogień i phyllon- liść, wiążących się z jego zachowaniem podczas ogrzewania (traci wodę, tworząc blaszkowatą masę).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kapelusz składany płasko, noszony niegdyś przez wyższych oficerów francuskich, a także: rodzaj cylindra popularnego w dziewiętnastowiecznej Europie; szapoklak
SJP.pl
Wikipedia
łódź indiańska wykonana z pnia drzewa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielka, płaskodenna łódź, wydrążona z pnia, poruszana zwykle jednym wiosłem – pagajem;
Piroga to niewielka, płaskodenna łódź, wydrążona z pnia, napędzana wiosłem o jednym piórze (pagajem). Jej budowa umożliwia pływanie po bardzo płytkiej wodzie i łatwe wyciąganie łodzi na brzeg. Nie jest przeznaczona do pływania na otwartych wodach.
Piroga napędzana niewielkim silnikiem spalinowym to tzw. peke-peke.
Nazwa pochodzi od hiszpańskiego słowa piragua [piˈɾaɣwa].
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
fenol trihydroksylowy, trujący chemiczny związek organiczny w postaci białych płatków lub igiełek, stosowany jako wywoływacz fotograficzny; pirogalol
SJP.pl
fenol trihydroksylowy, trujący chemiczny związek organiczny w postaci białych płatków lub igiełek, stosowany jako wywoływacz fotograficzny; pirogallol
SJP.pl
Wikipedia
farm. substancja gorączkotwórcza powodująca podwyższenie temperatury organizmu ciała ludzkiego powyżej 37 stopni Celsjusza
Pirogen – substancja wywołująca gorączkę. Substancje pirogenne oddziałują na ośrodek termoregulacyjny, który znajduje się w podwzgórzu i przestawiają biologiczny wzorzec temperatury ciała tzw. set point na wyższy poziom.
SJP.pl
Wikipedia
proces tworzenia się niektórych skał magmowych, przebiegający pod wpływem niskich temperatur, w których gorąca magma ulega szybkiemu schłodzeniu
SJP.pl
o skałach, minerałach: powstały w wyniku pirogenezy (procesu przebiegającego pod wpływem niskich temperatur, w których gorąca magma ulega szybkiemu schłodzeniu)
SJP.pl
proces rozkładu termicznego substancji przy wysokiej temperaturze i bez kontaktu z tlenem
Piroliza (gr. pyr dopełniacz pyros, ogień, i lysis, rozpad), sucha destylacja, destylacja rozkładowa – proces degradacji zachodzący pod wpływem wysokiej temperatury i prowadzony bez tlenu i innych celowo dodawanych reagentów. Podobnym procesem jest przebiegające w niższej temperaturze wytlewanie.
SJP.pl
Wikipedia
podwyższający temperaturę ciała do co najmniej stanu podgorączkowego (np. pirogenny ośrodek mózgowy, lek pirogenny)
SJP.pl
charakterystyczny dla pirogi (łodzi indiańskiej wykonanej z pnia drzewa), odnoszący się do pirogi, związany z nią
SJP.pl
urządzenie do wypalania wzorów lub rysunków na skórze lub w drewnie (pirografia)
SJP.pl
technika zdobnicza skóry i drzewa, polegająca na wypalaniu gorącym metalowym rylcem różnego rodzaju wzorów, rysunków
Pirografia – technika druku wypukłego. Matrycę przygotowuje się wypalając rysunek na drewnie przy użyciu pirografu – narzędzia z metalową końcówką rozgrzewaną za pomocą prądu. Pirografy pojawiły się w połowie XX wieku.
Pirografia jest także techniką zdobniczą polegającą na wypalaniu wzorów na drewnie, skórze lub innym materiale przy pomocy rozgrzanego rylca lub pirografu. Technikę pirografii wykorzystuje w swojej twórczości polska artystka Zuzanna Dolega.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
organiczny związek chemiczny umożliwiający utrzymanie wysokiego stężenia glikogenu w mięśniach
Kwas pirogronowy (kwas 2-oksopropanowy) – organiczny związek chemiczny z grupy α-ketokwasów. Jest produktem przejściowym fermentacji alkoholowej węglowodanów. W organizmach powstaje zwykle jako produkt glikolizy w ciągu reakcji zachodzących w cytozolu. W warunkach beztlenowych (lub gdy w komórce nie ma mitochondriów, np. erytrocytach, bakteriach) przekształcenie jednej cząsteczki glukozy do 2 cząsteczek pirogronianu dostarcza 2 cząsteczek ATP i 2 cząsteczek NADH. Pirogronian redukowany jest do mleczanu dzięki enzymowi dehydrogenazie mleczanowej (LDH, ang. lactate dehydrogenase), dzięki czemu następuje odtworzenie NAD+:
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
kwas pirogronowy: organiczny związek chemiczny powstający w żywych organizmach jako produkt metabolizmu cukrów
SJP.pl
związek organiczny, fenol dihydroksylowy; pirokatechol
Pirokatechina, o-dihydroksybenzen – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli, w którym dwie grupy hydroksylowe są przyłączone do pierścienia benzenowego w pozycji orto. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dając roztwory o odczynie kwaśnym. Ma własności redukujące.
SJP.pl
Wikipedia
związek organiczny, fenol dihydroksylowy; pirokatechina
Pirokatechina, o-dihydroksybenzen – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli, w którym dwie grupy hydroksylowe są przyłączone do pierścienia benzenowego w pozycji orto. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dając roztwory o odczynie kwaśnym. Ma własności redukujące.
SJP.pl
Wikipedia
kobieta mająca paranormalne zdolności panowania nad ogniem przy użyciu siły woli
SJP.pl
osoba mająca paranormalne zdolności panowania nad ogniem przy użyciu siły woli
SJP.pl
paranormalne zdolności panowania nad ogniem przy użyciu siły woli
Pirokineza (z gr. pûr – ogień, błyskawica oraz kínesis – ruch) – rzekoma umiejętność wzniecania ognia siłą woli, zaliczana do kategorii zjawisk paranormalnych. W niektórych przypadkach mówi się o pełnej kontroli nad płomieniami (np. temperatura, ukierunkowanie, moc itp.) lub nieświadomym użyciu zdolności (m.in. tzw. „ludzkie pochodnie”), a także umiejętności podnoszenia temperatury w danym pomieszczeniu lub skupieniu ciepła na przedmiocie. Podobnie jak w przypadku innych zjawisk paranormalnych, nie istnieją rzetelne naukowe dowody potwierdzające istnienie tego zjawiska, a wiara w jego istnienie opiera się tylko na relacjach świadków.
SJP.pl
Wikipedia
powstały z odłamków skał, pyłów i piasków wyrzuconych na powierzchnię ziemi w trakcie wybuchu wulkanicznego (np. materiały piroklastyczne)
SJP.pl
minerał skałotwórczy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. skała z grupy minerałów skałotwórczych, występujących w barwach od białej do żółtawej, zielonej lub czarnej, zawierających krzemiany wapnia, sodu, litu, magnezu, żelaza i/lub glinu;
Pirokseny – grupa bardzo rozpowszechnionych minerałów skałotwórczych o strukturze wewnętrznej odpowiadającej krzemianom łańcuchowym i ogólnym wzorze:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
brunatnoczarna, rdzawa lub zielonkawa magmowa skała głębinowa, na którą składają się w większej części pirokseny
Piroksenit – skała magmowa głębinowa pochodzenia ultrazasadowego, brunatnoczarna, ziarnista, zbudowana prawie wyłącznie z piroksenów jednoskośnych lub rombowych. Często w niewielkich ilościach zawiera także hornblendę, biotyt, chromit i magnetyt.
Występuje w USA, Irlandii, na Grenlandii, Zimbabwe. Na terenie Polski piroksenity występują na małych obszarach Sudetów w Górach Bialskich, Rudawach Janowickich, w okolicy Sobótki, gdzie występują razem ze skałami z klasy gabra i bazaltu.
SJP.pl
Wikipedia
minerał skałotwórczy
Pirokseny – grupa bardzo rozpowszechnionych minerałów skałotwórczych o strukturze wewnętrznej odpowiadającej krzemianom łańcuchowym i ogólnym wzorze:
SJP.pl
Wikipedia
bawełna strzelnicza
Nitroceluloza – mieszanina estrów celulozy i kwasu azotowego. Do każdej reszty glukozowej dołączone są grupy –NO2 (od jednej do trzech, w zależności od stopnia estryfikacji), pochodzące od kwasu azotowego. Fragmenty zawierające w pełni zestryfikowane reszty cukrowe opisuje wzór [C6H7O2(ONO2)3]n (triazotan celulozy). Maksymalna zawartość azotu w nitrocelulozie wynosi teoretycznie 14,14% (w praktyce zwykle mniej).
SJP.pl
Wikipedia
związek chemiczny z grupy związków heterocyklicznych, stosowany do produkcji leków; pyrol
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny o wzorze C4H5N;
Pirol – organiczny związek chemiczny z grupy heterocyklicznych związków aromatycznych. Zbudowany jest z pięcioczłonowego pierścienia zawierającego jeden atom azotu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kult ognia w religiach pierwotnych
SJP.pl
w chemii: cykliczny organiczny związek chemiczny z grupy laktamów
2-Pirolidon (butyrolaktam) – cykliczny organiczny związek chemiczny z grupy laktamów. Jest to laktam kwasu γ-aminobutanowego.
SJP.pl
Wikipedia
heterocykliczny związek chemiczny na bazie cyklopentanu, zawierający heteroatom azotu
Pirolidyna – organiczny, nasycony związek heterocykliczny. Strukturalnie oparta jest na pierścieniu cyklopentanu i zawiera jeden heteroatom – azot. Jest aminą drugorzędową o zasadowości porównywalnej z trietyloaminą. Bezbarwna ciecz o ostrym zapachu zbliżonym do amoniaku. Pochodnymi pirolidyny są m.in. aminokwasy prolina i hydroksyprolina.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
hipotetyczny materiał, z którego zbudowany jest górny płaszcz Ziemi
SJP.pl
związany z pirolizą (procesem rozpadu cząsteczki związku chemicznego pod wpływem odpowiednio wysokiej temperatury), odnoszący się do pirolizy
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z pirolizą, dotyczący pirolizy, polegający na pirolizie
SJP.pl
Wiktionary
proces rozpadu cząsteczki związku chemicznego pod wpływem odpowiednio wysokiej temperatury
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. proces rozkładu termicznego substancji prowadzony poprzez poddawanie ich działaniu wysokiej temperatury, ale bez kontaktu z tlenem i innymi czynnikami utleniającymi;
Piroliza (gr. pyr dopełniacz pyros, ogień, i lysis, rozpad), sucha destylacja, destylacja rozkładowa – proces degradacji zachodzący pod wpływem wysokiej temperatury i prowadzony bez tlenu i innych celowo dodawanych reagentów. Podobnym procesem jest przebiegające w niższej temperaturze wytlewanie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
utworzony przez pirol (związek chemiczny z grupy związków heterocyklicznych), wytworzony pod wpływem obecności pirolu (np. kationowy pierścień pirolowy) lub w jakiś inny sposób związany z pirolem
SJP.pl
twardy, stalowoszary minerał, dwutlenek manganu, odmiana braunsztynu
Piroluzyt – minerał z gromady tlenków. Należy do minerałów pospolitych i często spotykanych.
Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień i liosis = rozproszenie, rozkład (oysis = myć).
SJP.pl
Wikipedia
osoba cierpiąca na piromanię (chorobliwą skłonność do zabawy ogniem)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) psych. ktoś dotknięty piromanią
Piromania (z gr. πῦρ „ogień” i μανία „szaleństwo”) – chorobliwa żądza podpalania lub do zabaw z ogniem, która występuje przy niektórych zaburzeniach psychicznych takich jak np. padaczka czy psychopatia. Jest to zaburzenie występujące rzadko.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wróżenie z ognia; pyromancja
Piromancja (starogreckie ἐμπυρία, wróżenie z ognia) – sztuka wróżenia za pomocą ognia lub płomieni.
Słowo piromancja jest adaptacją greckiego słowa pyromanteia, pochodzącego od pyr (πῦρ, ogień) i manteia (μαντεία, wróżenie przy użyciu [czegoś]). Pierwsze znane użycie tego słowa miało miejsce w XIV wieku, a następnie rozwinęło się ono w późnołacińskie słowo piromantia i starofrancuskie słowo piromance.
SJP.pl
Wikipedia
chorobliwa skłonność do bawienia się ogniem, do podpalania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. chorobliwa żądza podpalania lub bawienia się ogniem;
Piromania (z gr. πῦρ „ogień” i μανία „szaleństwo”) – chorobliwa żądza podpalania lub do zabaw z ogniem, która występuje przy niektórych zaburzeniach psychicznych takich jak np. padaczka czy psychopatia. Jest to zaburzenie występujące rzadko.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta cierpiąca na piromanię (chorobliwą skłonność do zabawy ogniem)
SJP.pl
→ piroman
przymiotnik
(1.1) psych. związany z piromanią lub piromanem
SJP.pl
Wiktionary
kwas piromelitowy, bezwodnik piromelitowy: związek chemiczny, który w połączeniu z diaminą tworzy poliimid (rodzaj syntetycznego tworzywa o bardzo dużej odporności na działanie wysokich temperatur i silnie żrących związków chemicznych)
SJP.pl
dział metalurgii zajmujący się otrzymywaniem metali z rud poprzez przerabianie tych rud w wysokich temperaturach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział metalurgii zajmujący się przerobem rud metali i metali wtórnych w wysokich temperaturach;
Pirometalurgia – dział metalurgii zajmujący się przerobem rud metali i metali wtórnych w wysokich temperaturach (powyżej temperatury topienia otrzymywanego metalu).
Pirometalurgia obejmuje procesy spiekania, świeżenia (inaczej konwertorowania), redukcji i inne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd do bezdotykowego pomiaru bardzo wysokich temperatur, np. w piecach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. przyrząd do bezdotykowego pomiaru temperatury;
Pirometr – przyrząd pomiarowy służący do bezdotykowego pomiaru temperatury. Działa w oparciu o analizę promieniowania cieplnego emitowanego przez badane ciała.
Wszystkie ciała o temperaturze wyższej od temperatury zera bezwzględnego emitują promieniowanie cieplne o podobnej charakterystyce zwanej promieniowaniem ciała doskonale czarnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział zajmujący się fotometrycznymi pomiarami wysokich temperatur
SJP.pl
związany z procesem mierzenia wysokich temperatur (np. urządzenia pirometryczne, wskaźnik pirometryczny)
SJP.pl
minerał, chlorofosforan ołowiu, najczęściej o zielonym lub pomarańczowym zabarwieniu
Piromorfit (pyromorfit) – minerał z gromady fosforanów. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień i morphe = postać, forma, kształt.
SJP.pl
Wikipedia
sceptycyzm starożytny; pirronizm; pyrronizm
SJP.pl
minerał z grupy granatów, kamień półszlachetny; granat czeski
Pirop – minerał z gromady krzemianów, należący do granatów szeregu piralspitu.
Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa pyr = ,,ogień" lub piropos = „podobny do ognia”, co jest aluzją do czerwonej barwy minerału.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
odmiana węgla brunatnego o szczególnie dużej zawartości substancji bitumicznych
SJP.pl
pierwotniak wywołujący piroplazmozę (babesiozę, babeszjozę, śmiertelną chorobę psów i kotów, powodującą rozpad krwinek czerwonych)
SJP.pl
przenoszona przez kleszcze śmiertelna choroba psów i kotów, powodująca rozpad krwinek czerwonych; babesioza, babeszjoza
SJP.pl
przenoszona przez kleszcze śmiertelna choroba psów i kotów, powodująca rozpad krwinek czerwonych; babesioza, babeszjoza
SJP.pl
jedna z warstw ukrytych pod skorupą Ziemi, utworzona przez ognistą płynną masę składającą się w znaczącej części z niklu
SJP.pl
rozpuszczalny w wodzie związek chemiczny w postaci białego proszku, wykorzystywany w przemyśle spożywczym jako jeden ze środków konserwujących
SJP.pl
kwas pirosiarkowy: bezbarwny kwas, którego pojedyncza cząsteczka składa się z dwóch atomów siarki, dwóch atomów wodoru oraz siedmiu atomów tlenu
SJP.pl
nauka łącząca w sobie zagadnienia z dziedziny pirotechniki i balistyki, zajmująca się badaniem praw spalania się prochu w warunkach stałej objętości
SJP.pl
czerwony minerał o połysku diamentowym, którego skład i własności chemiczne są analogiczne do pirargirytu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki minerał z grupy siarczków, o czerwonej lub czerwonobrunatnej barwie i diamentowym połysku;
Pirostilpnit – rzadki minerał z grupy siarczków. Jego nazwa w języku greckim oznacza lśniący ogniście. Dawniej znany był pod nazwą pirochrotyt.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
związany z pirotechniką, pirotechnikiem (np. pokaz pirotechniczny, efekty pirotechniczne)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pirotechniką, dotyczący pirotechniki
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w dziedzinie pirotechniki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie pirotechniki
SJP.pl
Wiktionary
dział techniki obejmujący wytwarzanie wyrobów wywołujących efekty świetlne i akustyczne (np. sztucznych ogni); także sztuka wywoływania takich efektów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział chemii i techniki zajmujący się sporządzaniem wyrobów służących do wywoływania efektów świetlnych i akustycznych;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: pirotechnik
Pirotechnika – dział chemii i techniki zajmujący się konstrukcją urządzeń z wykorzystaniem materiałów, które po wzbudzeniu, samodzielnie lub w połączeniu z innymi, poprzez proces reakcji spalania, wywołują efekty optyczne, cieplne, akustyczne, zapalające lub dymne. Dzieje się to dzięki niedetonacyjnych samowystarczalnych reakcjach egzotermicznych. Jedną z ważnych cech substancji pirotechnicznych jest to, że nie polegają na tlenie ze źródeł zewnętrznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Piroteria – rząd wymarłych łożyskowców z nadrzędu Meridiungulata.
Uważa się niekiedy, że pochodzą od ksenungulatów (Xenungulata) – monotypowego rzędu obejmującego rodzaj Carodnia.
Wikipedia
minerał, siarczek żelaza; piryt magnetyczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rodzaj minerału;
Pirotyn (piryt magnetyczny) – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim. Nazwa pochodzi od gr. pyrrhos = ognisty.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
bojowy środek zapalający składający się z mieszaniny sproszkowanego magnezu z asfaltem
SJP.pl
Wikipedia
fraza rzeczownikowa, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. danie kuchni rosyjskiej, pieczone lub smażone ciasto drożdżowe, z nadzieniem słonym lub słodkim
Wiktionary
układ koloidowy zawierający rozdrobniony metal, trwały tylko w wysokiej temperaturze; pyrozol
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
sceptycyzm starożytny; pironizm; pyrronizm
SJP.pl
Pirrus (319-272 p.n.e.), król Epiru; Pyrrus
SJP.pl
odnoszący się do Pirrusa (Pyrrusa, króla Epiru), dziś głównie w powiedzeniu: pirrusowe zwycięstwo - zwycięstwo odniesione przy dużych stratach; pyrrusowy
SJP.pl
antyczna stopa wierszowa złożona z dwóch krótkich sylab; pirychej
SJP.pl
1. pomost do cumowania statków i przeładunku towarów, wchodzący w głąb basenu portowego;
2. pas suchego terenu między sąsiednimi basenami portu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. sztuczny półwysep portowy wyposażony w urządzenia do cumowania;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zdrobnienie od: piruet;
2. figura akrobacji lotniczej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od piruet
SJP.pl
Wiktionary
1. obrót dookoła własnej osi wykonany stojąc na palcach jednej nogi, a w łyżwiarstwie figurowym - na czubie łyżwy
2. obrót konia na tylnych nogach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) choreogr. sport. szybki obrót
Piruet (z franc. Pirouette) – obrót wokół własnej osi, wykonywany przez tancerzy. Piruet może być wykonywany z różnych pozycji - w tańcu zazwyczaj pozycją wyjściową jest pierwsza pozycja klasyczna. Pierwszą wykonawczynią piruetu była Niemka, Anna Hainel, tancerka klasyczna z epoki oświecenia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skomplikowana akrobacja lotnicza, polegająca na wykonaniu w locie pionowym w górę pełnej beczki i wyprowadzeniu samolotu do lotu poziomego na tym samym pułapie, co początkowy kurs
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. pierwsze plony
Wiktionary
antyczna stopa wierszowa złożona z dwóch krótkich sylab; pirrychej
SJP.pl
Wikipedia
witamina B6, pochodna pirydyny syntetyzowana przez rośliny i bakterie; adermina; pirydoksyna
SJP.pl
pochodna pirydoksyny
SJP.pl
witamina B6, pochodna pirydyny syntetyzowana przez rośliny i bakterie; adermina; pirydoksal
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. jedna z form witaminy B6;
Pirydoksyna (adermina) – organiczny związek chemiczny, pochodna pirydyny, jedna z form witaminy B6. W organizmie ulega przemianie do fosforanu pirydoksalu, aktywnej formy witaminy B6, wchodzącego w skład grup prostetycznych wielu enzymów niezbędnych w syntezie aminokwasów (np. tryptofanu), neuroprzekaźników (katecholamin, serotoniny, norepinefryny), sfingolipidów, kwasu 5-aminolewulinowego oraz metabolizmie białek (np. hemoglobiny), węglowodanów i tłuszczów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związek heterocykliczny; azyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. bezbarwny, organiczny, heterocykliczny związek chemiczny o nieprzyjemnym zapachu;
Pirydyna – organiczny, heterocykliczny związek chemiczny z grupy azyn o aromatycznym, sześcioczłonowym pierścieniu.
Jest to bezbarwna ciecz, o charakterystycznym zapachu, mieszająca się z wodą w każdym stosunku. Jest silnie higroskopijna. Z wodą tworzy monohydrat, różniący się właściwościami od czystej pirydyny. Ma właściwości słabo zasadowe, z mocnymi kwasami tworzy krystaliczne sole pirydyniowe. W reakcji pirydyny z halogenoalkanami powstają czwartorzędowe sole amoniowe. Produktem całkowitego uwodornienia pirydyny jest piperydyna. Pirydyna jest otrzymywana ze smoły pogazowej lub na drodze syntetycznej z acetylenu i kwasu cyjanowodorowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zawierający pirydynę (azynę, jeden ze związków heterocyklicznych) lub w jakiś inny sposób związany z tym związkiem; azynowy
SJP.pl
heterocykliczny związek organiczny, którego pojedyncza cząsteczka zawiera cztery atomy węgla, cztery atomy wodoru i dwa atomy azotu
Pirymidyna, 1,3-diazyna, C
4H
4N
2 – organiczny związek chemiczny z grupy heterocyklicznych związków aromatycznych, strukturalnie zbliżony do pirydyny.
Trzy podstawowe części kwasów nukleinowych (DNA i RNA) – cytozyna, tymina i uracyl są pochodnymi pirymidyny.
SJP.pl
Wikipedia
związany w jakiś sposób z pirymidyną (heterocyklicznym związkiem organicznym, którego pojedyncza cząsteczka zawiera cztery atomy węgla, cztery atomy wodoru i dwa atomy azotu)
SJP.pl
minerał należący do grupy siarczków o wzorze chemicznym FeS2 (disiarczek żelaza (II)).
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał, polimorficzna odmiana siarczku żelaza;
Piryt (Iskrzyk) – minerał żelaza z gromady siarczków, disiarczek żelaza(II), FeS
2. Nazwa pochodzi od gr. pyr = „ogień” / pyrites lithos = „kamień, który wywołuje ogień”, gdyż po uderzeniu w minerał powstają iskry.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach pirytu, wykonany z pirytu, zawierający piryt (np. złoża pirytowe, kryształ pirytowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pirytem, zawierający piryt, wykonany z pirytu
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: rzucić, walnąć
SJP.pl
[czytaj: pis] skrót od: Prawo i Sprawiedliwość - partia polityczna
skrótowiec
(1.1) = Państwowa Inspekcja Sanitarna;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: autobus, którym poruszają się politycy PiS-u w czasie kampanii wyborczych
SJP.pl
pisówa, PiS-ówka, pisówka; pogardliwie:
1. zwolenniczka partii Prawo i Sprawiedliwość;
2. członkini partii Prawo i Sprawiedliwość
SJP.pl
pisowiec;
1. członek PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości, partii politycznej);
2. pogardliwie: zwolennik PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości, partii politycznej)
SJP.pl
pisówka, PiS-ówa, pisówa; pogardliwie:
1. zwolenniczka partii Prawo i Sprawiedliwość;
2. członkini partii Prawo i Sprawiedliwość
SJP.pl
→ PiS (Prawo i Sprawiedliwość); pisowski
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany z PiS-em (Prawem i Sprawiedliwością), dotyczący PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości)
(1.2) polit. związany z polityką, rządami PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości), charakterystyczny dla rządów PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości)
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: pisownia
SJP.pl
rzeka w Polsce, przepływająca przez Pisz
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rosji, w obwodzie królewieckim, dopływ Węgorapy;
(1.2) geogr. nazwa kilku cieków wodnych w Polsce;
Cieki w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. tworzyć tekst na jakiejś powierzchni używając do tego stosownego narzędzia;
2. donosić, przekazywać coś na piśmie lub w druku, komunikować o czymś w taki sposób;
3. pisać się: podpisywać się pod czymś, często także: zgadzać się na coś, potwierdzać chęć uczestniczenia w czymś
czasownik przechodni niedokonany (dk. napisać)
(1.1) umieszczać tekst na jakimś materiale lub medium
(1.2) tworzyć utwór literacki; przekazywać jakieś informacje za pomocą pisma
(1.3) przest. malować, rysować (szczególnie prawosławne ikony)
(1.4) tworzyć, określać regułę pisowni; stosować taką regułę
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pisak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pisak
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: przyrząd do pisania; pisak
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. to, co służy do pisania
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd do pisania
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) narzędzie do pisania, którym pisze się, używając wymiennych wkładów z atramentem lub żelem
(1.2) techn. część pisząca mechanizmu
(1.3) pot. każdy przyrząd, którym można pisać
Pisak (cienkopis, flamaster, mazak, marker) – jest to rodzaj długopisu, wewnątrz którego znajduje się porowaty rdzeń nasączony tuszem. Końcówka pisząca jest również porowata, dzięki czemu tusz powoli przepływa na powierzchnię papieru czy innego materiału. Dostępna jest ich szeroka gama kolorów i rodzajów tuszu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: pisak
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pisakiem, dotyczący pisaka
SJP.pl
Wiktionary
1. tworzyć tekst na jakiejś powierzchni używając do tego stosownego narzędzia;
2. donosić, przekazywać coś na piśmie lub w druku, komunikować o czymś w taki sposób;
3. pisać się: podpisywać się pod czymś, często także: zgadzać się na coś, potwierdzać chęć uczestniczenia w czymś
SJP.pl
zdrobnienie od: pisanka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: pisanka
SJP.pl
Wiktionary
wieś i osada w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pisać.
Wiktionary
lekceważąco o jakimś błahym, marnym lub nudnym tekście, najczęściej niepotrzebnym, niewnoszącym żadnych nowych spojrzeń na daną sprawę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lekcew. przydługie, nudnawe pisanie
(1.2) lekcew. nędzny, marny utwór pisany
SJP.pl
Wiktionary
minerał, siarczan miedzi zawierający w swojej pojedynczej cząsteczce siedem cząsteczek wody; melanteryt miedziowy
SJP.pl
wielkanocne jajko barwione, malowane lub ozdabiane innymi technikami
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. folk. tradycyjnie pomalowane jajko w okresie świąt Wielkiejnocy;
(1.2) typogr. łaciński krój wzorowany na kaligraficznym piśmie odręcznym, przeważnie pochylony w prawo
Pisanka – ogólna, zwyczajowa nazwa jaja (zwykle kurzego, ale także gęsiego czy kaczego) zdobionego różnymi technikami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta zajmująca się pisankarstwem (tworzeniem i barwieniem pisanek, najczęściej przy użyciu technik charakterystycznych dla danego regionu)
SJP.pl
odnoszący się do pisankarstwa (ogółu technik tworzenia i barwienia pisanek, najczęściej odrębnych dla danego regionu), związany z pisankarstwem
SJP.pl
ogół specjalnych technik tworzenia i barwienia pisanek, najczęściej odrębnych dla danego regionu
SJP.pl
twórca pisanek
SJP.pl
pismo artystyczne zbliżone formą do pisma kaligraficznego, stosowane do dużych napisów
SJP.pl
→ pisanka
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pisankami, dotyczący pisanek
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pisą, dotyczący Pisy
Wiktionary
1. lekceważąco: marny pisarz; pismak, pisarzyna, skrobipiórek, gryzipiórek;
2. dawniej: pomocnik pisarza w biurze, urzędzie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lekcew. słaby, marny lub podrzędny pisarz
(1.2) daw. pomocnik pisarza urzędowego
SJP.pl
Wiktionary
kobieta zajmująca się pisaniem utworów literackich; literatka, autorka
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
kobieta zajmująca się pisaniem utworów literackich; literatka, autorka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. forma żeńska od: pisarz
Pisarz – osoba tworząca dzieła literackie, przynależna do języka, w którym pisze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
odnoszący się do pisarstwa lub pisarza, pisarki (np. talent pisarski, wyobraźnia pisarska), związany w jakiś sposób z tą dziedziną sztuki (np. znak pisarski, przyrząd pisarski)
przymiotnik
(1.1) związany z pisaniem, dotyczący pisania
(1.2) związany z tworzeniem dzieł literackich, dotyczący tworzenia dzieł literackich
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
twórczość pisarska, literacka, tworzenie utworów pisanych, najczęściej masowo w celu znalezienia dochodów
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zajęcie pisarza, działalność pisarska
SJP.pl
Wiktionary
1. osoba zajmująca się pisaniem utworów literackich; literat;
2. dawniej: urzędnik pełniący funkcję sekretarza, zajmujący się sprawami administracyjnymi, finansowymi itp.;
3. osoba przepisująca księgi, dokumenty; skryba, kopista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. osoba, która tworzy utwory literackie, zwłaszcza prozą;
(1.2) wojsk. podoficer funkcyjny do spraw administracyjnych, sekretarz dowódcy kompanii
(1.3) daw. urzędnik pełniący funkcję sekretarza w urzędzie miejskim, kancelarii królewskiej itp.;
(1.4) hist. warstwa społeczna starożytnego Egiptu osób wykształconych, posługujących się pismem;
Pisarz – osoba tworząca dzieła literackie, przynależna do języka, w którym pisze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pisarz (dawniej); pisarski
Pisarzowa – wieś w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Limanowa położona u podnóży Pasma Łososińskiego, w górnym odcinku potoku Smolnik (dopływu Dunajca), przy drodze powiatowej nr 1551K relacji Limanowa – Chełmiec. Miejscowość zamieszkana jest przez grupę entograficzną lachów limanowskich.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce;
W Polsce:
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: córka pisarza
SJP.pl
→ pisarz (dawniej); pisarski
SJP.pl
(r. męski) lekceważąco: marny pisarz; pismak, skryba, skrobipiórek, gryzipiórek
SJP.pl
Pisces jest łacińską nazwą dla:
Wikipedia
[czytaj: piszinger] torcik z wafli przekładanych słodką masą
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. torcik waflowy, zwykle z masą czekoladową;
Pischinger, także spolszczony jako piszinger, piszyngier lub piszynger – torcik z wafli przekładanych masą czekoladowo-orzechową, oblany polewą czekoladową. Termin ten znany jest prawie wyłącznie na terenach dawnej Galicji i może odnosić się też do andrutów przełożonych masą kajmakową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pisc-ina] piscyna;
1. basen z zimną wodą stanowiący element starorzymskich term;
2. kamienna misa z wodą, służąca do ablucji kapłańskich i mycia naczyń liturgicznych, a w epoce wczesnochrześcijańskiej także jako baptysterium, w którym chrzczono przez zanurzenie w wodzie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: pisko] aromatyczny winiak uznawany za trunek narodowy w Peru i Chile, spożywany zwykle z dodatkiem soku owocowego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj alkoholu z Ameryki Południowej, brandy ze sfermentowanych i destylowanych winogron;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
piscina;
1. basen z zimną wodą stanowiący element starorzymskich term;
2. kamienna misa z wodą, służąca do ablucji kapłańskich i mycia naczyń liturgicznych, a w epoce wczesnochrześcijańskiej także jako baptysterium, w którym chrzczono przez zanurzenie w wodzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wulg. członek lub zwolennik PiS-u
Wiktionary
zdrobniale o piśmie (najczęściej w znaczeniu tekstu stanowiącego dokument lub większą całość, gazetę lub czasopismo)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) na piśmie, za pomocą pisma
Wiktionary
utrwalony na piśmie (np. praca pisemna, zgoda pisemna), wyrażony za pomocą pisma lub w jakiś inny sposób związany z pismem; piśmienny
przymiotnik
(1.1) odbywający się na piśmie, wyrażony na piśmie
SJP.pl
Wiktionary
skrótowiec głoskowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = Polski Instytut Sztuki Filmowej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) publ. ekon. inflacja spowodowana rządami PiS
Wiktionary
rubasznie: żeński narząd płciowy; pipa, pipka, piczka
Pisia – rzeka w Polsce, w województwie mazowieckim na Równinie Łowicko-Błońskiej, prawy dopływ Bzury (uchodzi w Sochaczewie). Długość rzeki wynosi 58,5 km, a powierzchnia zlewni 501,4 km².
Pisia powstaje z połączenia dwóch rzek: większej Pisi Gągoliny (dawniej zwanej Radziejówką) i mniejszej Pisi Tucznej. Obie mają źródła na Wysoczyźnie Rawskiej na południowy wschód od miasta Mszczonów i łączą się na południe od wsi Kaski.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Polska Izba Spedycji i Logistyki
Wiktionary
żartobliwie o męskim członku; siusior, kuśka, pitol, ptaszek
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. grub. penis
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) pejor. obraź. członek lub zwolennik PiS-u
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pisior
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. penis
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie: pisowski (związany z PiS-em)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pejor. ogół wyborców i polityków Prawa i Sprawiedliwości
Wiktionary
ostry, przenikliwy dźwięk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) cienki, przenikliwy dźwięk
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kreska
(1.2) gw-pl|Mazowsze. pisanka
forma czasownika.
(2.1) 3 os. lp. ter. od: piskać
Wiktionary
wydawać piski
SJP.pl
przymiotnik od: Pisz
przymiotnik
(1.1) od Pisz
(1.2) od Pisa
forma rzeczownika.
(2.1) M. B. lm. od pisk
Piski (dopełniacz: Pisków, przymiotnik: piskowski) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Czerwin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
młode ptaka, szczególnie gęsi lub kury, znane jako jeden z pozareligijnych symboli świąt Wielkiejnocy; pisklak, pisklątko, pisklę
SJP.pl
młode ptaka, szczególnie gęsi lub kury, znane jako jeden z pozareligijnych symboli świąt Wielkiejnocy; pisklaczek, pisklątko, pisklę
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. ptak wykluty z jaja
Pisklak (ang. Piper) – 6-minutowy krótkometrażowy film animowany produkcji wytwórni Pixar. Wyreżyserował go Alan Barillaro, który również napisał scenariusz. Swoją premierę miał 16 czerwca 2016, w kinach przed filmem Gdzie jest Dory?, w Polsce 17 czerwca. Film zdobył Oskara w 2017 roku, w kategorii najlepszy krótkometrażowy film animowany.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
młode ptaka, szczególnie gęsi lub kury, znane jako jeden z pozareligijnych symboli świąt Wielkiejnocy; pisklaczek, pisklak, pisklę
SJP.pl
młode ptaka, szczególnie gęsi lub kury, znane jako jeden z pozareligijnych symboli świąt Wielkiejnocy; pisklaczek, pisklak, pisklątko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. niedawno wyklute młode ptaka;
(1.2) przen. pieszczotliwie o dziecku
Pisklę – świeżo wykluty z jaja ptak (termin stosowany również dla młodych dinozaurów nieptasich), u większości gatunków wymagający opieki rodzicielskiej.
Według cech piskląt różnych gatunków ptaków, ptaki dzielimy na gniazdowniki i zagniazdowniki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
należący do pisklęcia (np. pisklęce skrzydełka, pisklęcy dzióbek), taki jak u pisklęcia (np. pisklęcy puszek) lub w jakiś inny sposób związany z pisklęciem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pisklęciem, dotyczący pisklęcia
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do pisklęcia
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla pisklęcia, posiadający cechy przypisywane pisklętom
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: piskliwie
SJP.pl
cecha głosu lub dźwięku przenikliwego, bardzo wysokiego, cienkiego lub jakiegoś przedmiotu wydającego dźwięki określone w ten sposób
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: piskliwy
SJP.pl
przenikliwy, bardzo wysoki, cienki, zbliżony do pisku (np. piskliwy głos) lub będący źródłem dźwięków tak określonych (np. piskliwe skrzypce, piskliwy flet)
przymiotnik
(1.1) o głosie, dźwięku itp.: wysoki, cienki, przenikliwy
(1.2) wydający piskliwy (1.1) dźwięk, głos itp.
SJP.pl
Wiktionary
pisk, pojedynczy dźwięk o bardzo wysokiej częstotliwości, przenikliwy, cienki, ostry
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Piskorczyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Brzuze. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. W latach 1867–1975 miejscowość administracyjnie należała do powiatu rypińskiego. Jest to przedostatnia pod względem liczby ludności miejscowość w gminie.
Wikipedia
rodzaj ryb z rodziny piskorzowatych; cierniooczek
SJP.pl
Piskornica dawniej też Piskorszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Gózd. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Kuczkach.
Wikipedia
Piskorów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Puławy.
Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wikipedia
Piskorowice – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wieś królewska Piskorowice, położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym krzeszowskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego. Wieś Piskorowice jest położona nad rzeką San.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Piskorski (forma żeńska: Piskorska; liczba mnoga: Piskorscy) – polskie nazwisko. Najprawdopodobniej pochodzi od nazwy ryby – piskorz.
SJP.pl
Wikipedia
słodkowodna ryba pochodząca z Eurazji i Afryki, mająca wydłużone ciało i małe łuski
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Misgurnus fossilis|ref=tak., gatunek słodkowodnej ryby z rodziny piskorzowatych (Cobitidae);
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) stpol. nic
Piskorz (Misgurnus fossilis) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny piskorzowatych (Cobitidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Piskorzec – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Iłów. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
Piskorzeniec – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Przedbórz.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody o pow. 409 ha (Rezerwat przyrody Piskorzeniec).
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Michała Archanioła w Pilczycy.
Wikipedia
Piskorzewo (niem. Königsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
o cechach piskorzowatych (ryb słodkowodnych z podrzędu karpiowców, charakteryzujących się walcowatym, nagim lub miejscowo pokrytym niewielkimi łuskami ciałem)
Piskorzowate, kozowate, kózkowate (Cobitidae) – rodzina słodkowodnych ryb karpiokształtnych (Cypriniformes).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piskorzowatych (ryb słodkowodnych z podrzędu karpiowców, charakteryzujących się walcowatym, nagim lub miejscowo pokrytym niewielkimi łuskami ciałem)
SJP.pl
Piskorzówek (niem. Klein Peiskerau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Domaniów.
Wikipedia
zrobiony z piskorza (słodkowodnej ryby z rodziny piskorzowatych), przyrządzony z dodatkiem kawałków piskorza (np. sałatka piskorzowa)
SJP.pl
Piskrzyn – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Baćkowice.
W Piskrzynie znajduje się kamieniołom dolomitu eksploatowany przez Kopalnie Dolomitu S.A. w Sandomierzu. Miejscowe zasoby oceniono na 16 997 tys. ton, z czego dotychczas wydobyto 384 tys. Od 2015 roku trwa proces przenoszenia kopalni do Janczyc.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. beksa
Wiktionary
1. zespół znaków graficznych w postaci liter składających się na dany alfabet, a także: to, co zostało napisane, wyrażone takimi znakami;
2. czasopismo, gazeta lub jakikolwiek inny podobny tekst napisany ręcznie lub maszynowo
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. = Polski Instytut Spraw Międzynarodowych;
SJP.pl
Wiktionary
1. zespół znaków graficznych w postaci liter składających się na dany alfabet, a także: to, co zostało napisane, wyrażone takimi znakami;
2. czasopismo, gazeta lub jakikolwiek inny podobny tekst napisany ręcznie lub maszynowo
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od pismak
Opegrapha Ach. (pismaczek) – rodzaj grzybów z rodziny Opegraphaceae. Zaliczany jest do grupy porostów.
Wiktionary oraz Wikipedia
→ pismak; gryzipiórka
SJP.pl
1. lekceważąco: autor tekstów o małej wartości literackiej; pisarzyna, skryba, skrobipiórek, gryzipiórek;
2. pogardliwie o dziennikarzu, publicyście, zwłaszcza marnym, nieudolnym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. dziennikarz, publicysta, literat, zwłaszcza marny, nieudolny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. słodki deser zrobiony z cukru, mąki pszennej, masła i aromatu
Pişmaniye, pishmaniye – deser kuchni tureckiej; rodzaj waty cukrowej zrobionej z mąki pszennej i cukru, z aromatem wanilii. Serwowany z niesłodzoną herbatą miętową.
Perskim odpowiednikiem tego deseru jest pashmak.
Wiktionary oraz Wikipedia
piśmica okółkóweczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych
SJP.pl
zdrobnienie od: piśmidło
SJP.pl
pogardliwie o kiepskiej gazecie, marnym, bezwartościowym czasopiśmie, rzadziej utworze literackim
SJP.pl
utwory pisane
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ogół pisanych utworów literackich
(1.2) przest. pisarstwo, tworzenie literatury
Piśmiennictwo – ogół wypowiedzi językowych utrwalonych w piśmie, pełniących określone funkcje w różnych dziedzinach życia społecznego; obejmuje m.in. literaturę piękną, publicystykę, dzieła naukowe i popularnonaukowe, dokumenty życia zbiorowego.
Piśmiennictwo w publikacjach naukowych to umieszczane na końcu pracy zestawienie bibliograficzne cytowanych publikacji. Czasami zapisywane jako „literatura” lub „bibliografia”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do piśmiennictwa, pisarstwa (np. praca piśmiennicza, twórczość piśmiennicza), związany w jakiś sposób z piśmiennictwem
przymiotnik
(1.1) dotyczący piśmiennictwa
SJP.pl
Wiktionary
nabyta umiejętność pisania, a także: talent pisarski, zdolność do tworzenia wartościowych utworów literackich
Alfabetyzm – określenie odnoszące się do podstawowych zasobów wiedzy i umiejętności niezbędnych do uczestnictwa w życiu społecznym danej zbiorowości ludzkiej.
Wymagany zestaw tych zasobów zależy od czynników historycznych i społeczno-kulturowych. Dotyczy kompetencji zdobywanych przez całe życie jednostki i uznawanych w danej epoce za podstawowe, stanowiące wymóg społeczny i poddawane kontroli społecznej. Dotyczy zarówno cech zdobywanych w edukacji nieformalnej, jak i drogą formalnego systemu nauczania. Alfabetyzm odnosi się nie tylko do umiejętności czytania i pisania, ale też do podstawowej wiedzy matematycznej, geograficznej, biologicznej, fizycznej, technicznej, o społeczeństwie oraz umiejętności jak posługiwanie się komputerem i internetem.
SJP.pl
Wikipedia
1. o człowieku: potrafiący pisać;
2. utrwalony na piśmie (np. praca piśmienna, zgoda piśmienna), wyrażony za pomocą pisma lub w jakiś inny sposób związany z pismem; pisemny
przymiotnik
(1.1) potrafiący czytać i pisać
SJP.pl
Wiktionary
1. zespół znaków graficznych w postaci liter składających się na dany alfabet, a także: to, co zostało napisane, wyrażone takimi znakami;
2. czasopismo, gazeta lub jakikolwiek inny podobny tekst napisany ręcznie lub maszynowo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) skr. Pismo Święte, Biblia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie o bardzo silnej niechęci do pisania, zazwyczaj przy użyciu pióra, długopisu lub podobnego tradycyjnego przedmiotu
SJP.pl
→ pismo
SJP.pl
1. odezwać się piskliwym głosem, wydać ostry, cienki, przenikliwy dźwięk, wydać pisk;
2. o instrumentach muzycznych, głównie piszczałkowych: wydać pojedynczy ton, dźwięk
SJP.pl
1. odezwać się piskliwym głosem, wydać ostry, cienki, przenikliwy dźwięk, wydać pisk;
2. o instrumentach muzycznych, głównie piszczałkowych: wydać pojedynczy ton, dźwięk
SJP.pl
pisogłówka różanecznikowa - gatunek pluskwiaka z rodziny skoczkowatych
Pisogłówka (Graphocephala) – rodzaj pluskwiaków z rodziny bezrąbkowatych i podrodziny Cicadellinae.
Pisogłówki są najjaskrawiej ubarwionymi przedstawicielami podrodziny w całym państwie holarktycznym.
Naturalny zasięg tych pluskwiaków obejmuje Amerykę Północną, od Kanady na północy po Panamę na południu. Jeden z gatunków, pisogłówka różanecznikowa, zawleczony został do Europy, w tym także do Polski.
SJP.pl
Wikipedia
roślina doniczkowa o grubych liściach, których soki zawierają kolchicynę (jedną z najbardziej rozpowszechnionych w przyrodzie trucizn) i związki pochodne
Pisonia, chwytwa (Pisonia) – rodzaj roślin z rodziny nocnicowatych. Obejmuje około 40 gatunków, przy czym w niektórych ujęciach zaliczane są tu także rośliny z rodzaju Ceodes, co zwiększa liczbę gatunków do ok. 75. Są one szeroko rozprzestrzenione w strefie tropikalnej i subtropikalnej. Najbardziej zróżnicowane są na Antylach i w Ameryce Centralnej (na północy sięgają po południową Florydę), mniej liczne w południowo-wschodniej Azji i Oceanii, poza tym rosną w Indiach (trzy gatunki), w Chinach (trzy gatunki) i w Afryce (jeden gatunek). Zasiedlają różne siedliska, często w rejonie wybrzeży lub na skrajach lasów, nierzadko tworząc trudne do przybycia, gęste zarośla, porastają także nawet niewielkie i izolowane wyspy z koloniami ptaków, które roznoszą ich nasiona.
SJP.pl
Wikipedia
PiS-ówa, PiS-ówka, pisówka; pogardliwie:
1. zwolenniczka partii Prawo i Sprawiedliwość;
2. członkini partii Prawo i Sprawiedliwość
SJP.pl
PiS-owiec;
1. członek PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości, partii politycznej);
2. pogardliwie: zwolennik PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości, partii politycznej)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. członek PiS-u
(1.2) polit. zwolennik PiS-u
SJP.pl
Wiktionary
PiS-ówka, PiS-ówa, pisówa; pogardliwie:
1. zwolenniczka partii Prawo i Sprawiedliwość;
2. członkini partii Prawo i Sprawiedliwość
SJP.pl
sposób pisania wyrazów; grafia, ortografia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sposób pisania, zapisu wyrazów według ustalonych zasad
(1.2) zasady dotyczące poprawnego pisania wyrazów
Ortografia (z gr. ορθο-, ortho- „poprawny”, γραφος, grafos „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocą liter alfabetu lub innych symboli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
określający poprawną pisownię (np. zasady pisowniane), odnoszący się do pisowni, związany w jakiś sposób z pisownią (np. spory pisowniane); pisowniowy (częściej)
SJP.pl
określający poprawną pisownię (np. zasady pisowniowe), odnoszący się do pisowni, związany w jakiś sposób z pisownią (np. spory pisowniowe); pisowniany (rzadziej)
SJP.pl
przymiotnik od: PiS (Prawo i Sprawiedliwość); PiS-owski
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany z PiS-em (Prawem i Sprawiedliwością), dotyczący PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości)
(1.2) polit. związany z polityką, rządami PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości), charakterystyczny dla rządów PiS-u (Prawa i Sprawiedliwości)
SJP.pl
Wiktionary
→ pisowski
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pisowskie; cecha tych, którzy są pisowscy
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: pisaRO] nazwisko, m.in. Camille Pissarro (1830-1903) - malarz francuski
SJP.pl
[czytaj: pis-ink] oddawanie moczu na ciało partnera lub partnerki; chiński deszczyk, złoty deszcz
Urofilia – parafilia, w której kontakt z moczem partnera jest źródłem podniecenia seksualnego. Fetyszem może być oddawanie moczu na partnera, wąchanie go, dotykanie, oblewanie się nim, wydalenie do narządów płciowych czy odbytnicy. Najczęściej połączona z dominacją jednego partnera nad drugim. Urofilia ma rysy masochistyczne.
Potocznym określeniem na urofilię jest pissing (albo piss) – z języka angielskiego (piss – sikać).
SJP.pl
Wikipedia
1. drzewo lub krzew z rodziny nanerczowatych występujące w rejonie śródziemnomorskim, w Azji, południowej części Ameryki Pn. i Ameryce Środkowej, o smacznych, oleistych nasionach
2. nasiono owocu tego drzewa (krzewu); orzeszek pistacjowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. owoc drzewa pistacjowego
(1.2) dendr. nazwa systematyczna|Pistacia|L.|ref=tak., drzewo z rodziny nanerczowatych;
(1.3) barwa jasnozielona przypominająca kolor pistacji (1.1)
Pistacja (Pistacia L.) – rodzaj roślin z rodziny nanerczowatych. Obejmuje 11–12 gatunków. Rośliny te występują na półkuli północnej na obszarach o ciepłym lub umiarkowanym klimacie – w basenie Morza Śródziemnego (trzy gatunki rosną w południowej Europie), we wschodniej Afryce, w południowej i środkowej Azji i w południowej części Ameryki Północnej (między Teksasem i Hondurasem). Rośliny te rosną w zaroślach i świetlistych lasach, zwykle na terenach suchych i skalistych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. drzewo lub krzew z rodziny nanerczowatych występujące w rejonie śródziemnomorskim, w Azji, południowej części Ameryki Pn. i Ameryce Środkowej, o smacznych, oleistych nasionach
2. nasiono owocu tego drzewa (krzewu); orzeszek pistacjowy
Orzeszki pistacjowe – owoce drzew z rodzaju pistacja. Pod względem botanicznym są to pestkowce. Właściwą, jadalną ich częścią jest pestka. Otacza ją zdrewniała i bardzo twarda łupina. U całkowicie dojrzałych orzeszków pistacjowych łupina ta jest pęknięta i rozwarta tak, że widoczna jest pestka, u niecałkowicie dojrzałych jest pełna. Zewnętrzna warstwa odpada po dojrzeniu owoców lub jest usuwana.
SJP.pl
Wikipedia
1. związany z pistacją (drzewem lub krzewem);
2. zrobiony z owoców pistacji, mający smak owoców pistacji, zapach owoców pistacji;
3. seledynowy, bladozielony
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do pistacji, zrobiony z pistacji
(1.2) koloru bladozielonego
SJP.pl
Wiktionary
minerał z grupy krzemianów
Pistacyt (epidot żelazowy) – minerał z grupy krzemianów, odmiana epidotu zasobna w żelazo.
Nazwa pochodzi od gr. pistakia = orzech pistacjowy i nawiązuje do charakterystycznej barwy, przypominającej orzeszki pistacjowe.
SJP.pl
Wikipedia
drzewo lub krzew z rodziny nanerczowatych o smacznych, oleistych nasionach, występujące w śródziemnomorskim rejonie Azji, Ameryki Północnej i Ameryki Środkowej
SJP.pl
Pistki (niem. Pistken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
urządzenie służące do wzorcowania pomiarowych odbiorników dźwięku przy niskich częstotliwościach dźwiękowych
Pistonfon – (często zawyczajowo nazywany "Pistofonem"). Nazwa pochodzi od angielskiego słowa tłok - piston. Urządzenie wytwarzające w sposób mechaniczny za pomocą tłoka ton (najczęściej o częstotliwości 250 Hz) o stałym poziomie dźwięku, a dokładniej ciśnienia akustycznego (najczęściej 124dB). Służy do kalibracji mierników poziomu dźwięku SLM.
SJP.pl
Wikipedia
dawna złota moneta hiszpańska
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. dawna moneta hiszpańska;
Pistol – złota moneta hiszpańska o wartości podwójnego escudo wprowadzona do mennictwa przez Filipa II, bita także w niektórych innych krajach europejskich, po raz ostatni w Brunszwiku i Lüneburgu w 1803 r. Na awersie przedstawiony był portret monarszy, na rewersie zaś tarcza herbowa albo inny znak oficjalny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: sportowiec startujący w konkurencji strzelania z pistoletu
SJP.pl
zdrobnienie od: pistolet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: pistolet
SJP.pl
Wiktionary
1. krótka, ręczna broń palna, przeznaczona do strzelania na bliskie odległości, początkowo działająca na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, później zmodernizowana do broni samopowtarzalnej wykorzystującej krótki odrzut lufy;
2. urządzenie wyrzucające pod ciśnieniem farbę, lakier lub wodę;
3. przysiad na jednej nodze, z drugą wyprostowaną i skierowaną równolegle do podłoża
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ręczna, krótka broń palna, zasilana z magazynka lub jednostrzałowa;
(1.2) techn. narzędzie w kształcie pistoletu (1.1), np. do malowania, klejenia
(1.3) pot. przen. żart. ktoś szybki i rzutki
Pistolet – krótka, ręczna broń strzelecka (z wyłączeniem rewolwerów) przeznaczona do strzelania na krótkim dystansie (do 50 m). Wyposażona w chwyt umożliwiający prowadzenie ognia jedną ręką, oraz zasilana najczęściej amunicją pistoletową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przeznaczony do pistoletu (np. nabój pistoletowy, tarcza pistoletowa), związany w jakiś sposób z pistoletem (np. lufa pistoletowa)
SJP.pl
1. klapka zamykająca otwory w dętych instrumentach muzycznych;
2. mosiężna lub miedziana spłonka wykorzystywana w dawnej broni palnej, zawierająca proch wybuchający bezpośrednio po uderzeniu kurka; kapiszon
SJP.pl
strzelba kapiszonowa
Pistonówka – dawny folwark. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Turkowo.
SJP.pl
Wikipedia
podobny do pistonu (kapiszonu, mosiężnej lub miedzianej spłonki wybuchającej bezpośrednio po uderzeniu kurka), wykorzystujący piston (np. obrzyn pistonowy, pistolet pistonowy) lub w jakiś inny sposób związany z pistonem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na zachodniej Ukrainie, lewy dopływ Prutu;
Pistynka (ukr. Пістинька Pistyńka) – rzeka na Ukrainie, na Huculszczyźnie, przepływająca przez rejon kosowski i kołomyjski obwodu iwanofrankiwskiego. Prawy dopływ Prutu w dorzeczu Dunaju.
Wiktionary oraz Wikipedia
miska wykonana z pocelany lub materiałów porcelanopodobnych służąca do oddawania moczu przez mężczyzn, instalowana zwykle w ubikacjach publicznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muszla w ubikacji męskiej do oddawania moczu na stojąco
(1.2) męska ubikacja publiczna wyposażona w pisuary (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. pejor. pogard. obraź. członek Prawa i Sprawiedliwości, także zwolennik PiS-u
Pisuar – urządzenie sanitarne pozwalające na wygodne oddawanie moczu przez mężczyzn w pozycji stojącej; na ogół montowane na ścianie, wykonywane zwykle z materiałów ceramicznych, stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego i wyposażone w spłuczkę. Montowany najczęściej w ubikacjach publicznych lub w ubikacjach w ogólnodostępnych budynkach; rzadziej w prywatnych mieszkaniach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie o kobiecie sprzątającej ubikację lub w ogóle pracującej w płatnej ubikacji, przyjmującej zapłatę za skorzystanie z ubikacji, wydzielającej papier toaletowy itp.; pisuardessa; babcia klozetowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. żart. kobieta sprzątająca publiczne toalaty
SJP.pl
Wiktionary
żartobliwie o kobiecie sprzątającej ubikację lub w ogóle pracującej w płatnej ubikacji, przyjmującej zapłatę za skorzystanie z ubikacji, wydzielającej papier toaletowy itp.; pisuardesa, babcia klozetowa
SJP.pl
→ pisuar
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. pisać od czasu do czasu;
2. informować, komunikować coś od czasu do czasu
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) tworzyć od czasu do czasu utwory literackie lub muzyczne
(1.2) listownie komunikować się z kimś
(1.3) wyrażać pisemnie co jakiś czas swoje myśli lub opinie
SJP.pl
Wiktionary
1. tworzyć tekst na jakiejś powierzchni używając do tego stosownego narzędzia;
2. donosić, przekazywać coś na piśmie lub w druku, komunikować o czymś w taki sposób;
3. pisać się: podpisywać się pod czymś, często także: zgadzać się na coś, potwierdzać chęć uczestniczenia w czymś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie warmińsko-mazurskim;
(1.2) geogr. jezioro w województwie warmińsko-mazurskim, na terenie Pojezierza Olsztyńskiego;
Pisz (dawniej Jańsbork albo Janbork, niem. Johannisburg, prus. Pīsis) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu piskiego i gminy miejsko-wiejskiej Pisz, w południowo-wschodniej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad jeziorem Roś i nad wypływającą z niego rzeką Pisą. Miasto otacza Puszcza Piska.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. tworzyć tekst na jakiejś powierzchni używając do tego stosownego narzędzia;
2. donosić, przekazywać coś na piśmie lub w druku, komunikować o czymś w taki sposób;
3. pisać się: podpisywać się pod czymś, często także: zgadzać się na coś, potwierdzać chęć uczestniczenia w czymś
SJP.pl
mieszkaniec Pisza
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pisza
(1.2) osoba pochodząca z Pisza, urodzona w Piszu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Pisza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pisza
(1.2) kobieta pochodząca z Pisza, urodzona w Piszu
SJP.pl
Wiktionary
1. odzywać się piskliwym głosem, wydawać ostre, cienkie, przenikliwe dźwięki, wydawać piski;
2. o instrumentach muzycznych, głównie piszczałkowych: wydawać tony, dźwięki
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Piszczac
SJP.pl
mieszkaniec Piszczaca (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Piszczaca (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. rodzaj średniowiecznej armaty
2. dawniej:
a) piszczel
b) piszczałka
SJP.pl
→ Piszczany; pieszczański
SJP.pl
miasto w zachodniej Słowacji; Pieszczany
Piszczany (ukr. Піщани) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 463 mieszkańców.
Do 1946 roku miejscowość nosiła nazwę Tatarsko (ukr. Татарське, Tatarśke).
Znajduje tu się przystanek kolejowy Piszczany, położony na linii Tarnopol – Stryj.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
duża piszczałka (głównie w znaczeniu jednej z wielu części składowych instrumentów muzycznych, przede wszystkim z grupy aerofonów)
SJP.pl
zdrobnienie od: piszczałka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: piszczałka
SJP.pl
Wiktionary
1. ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, przypominający niewielki flet z bocznymi otworami;
2. jedna z wielu składowych części instrumentów muzycznych, głównie z grupy aerofonów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. część składowa wielu instrumentów muzycznych
(1.2) muz. ludowy dęty instrument muzyczny w postaci długiej, wąskiej rurki z otworami z boku
(1.3) ornit. niewielki instrument służący do wabienia ptaków
(1.4) pot. ryba rodzaju nazwa systematyczna|Fistularia|ref=tak.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
składający się z piszczałek (np. piszczałkowy mechanizm organowy), oparty na zasadzie działania piszczałek lub w jakiś inny sposób związany z piszczałkami
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z piszczałek, oparty na zasadzie działania piszczałek lub w jakiś inny sposób związany z piszczałkami
SJP.pl
Wiktionary
1. odzywać się piskliwym głosem, wydawać ostre, cienkie, przenikliwe dźwięki, wydawać piski;
2. o instrumentach muzycznych, głównie piszczałkowych: wydawać tony, dźwięki
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) powodować przenikliwy dźwięk, odgłos
(1.2) (o istotach żywych) wydawać przenikliwy głos
SJP.pl
Wiktionary
średniowieczny muzyk grający na instrumentach dętych, najczęściej wędrujący po miastach i zarabiający koncertami na dworach
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. jedna z najdłuższych kości szkieletu, będąca jedną z dwu kości goleniowych, łącząca się u góry z kością udową, a u dołu z napiętkiem;
2. cienka, stalowa rurka z ustnikiem, stosowana w hutach szkła do wydmuchiwania wyrobów szklanych; cybuch, piszczel (rodzaj żeński)
rzeczownik, rodzaj żeński, rzadziej męskorzeczowy
(1.1) anat. podstawowa kość goleni;
(1.2) techn. narzędzie używane w hutnictwie szkła służące do ręcznego formowania wyrobów;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kość piszczelowa: jedna z najdłuższych kości szkieletu, będąca jedną z dwu kości goleniowych, łącząca się u góry z kością udową, a u dołu z napiętkiem; piszczel
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piszczelą, dotyczący piszczeli
SJP.pl
Wiktionary
1. odzywać się piskliwym głosem, wydawać ostre, cienkie, przenikliwe dźwięki, wydawać piski;
2. o instrumentach muzycznych, głównie piszczałkowych: wydawać tony, dźwięki
SJP.pl
1. odzywać się piskliwym głosem, wydawać ostre, cienkie, przenikliwe dźwięki, wydawać piski;
2. o instrumentach muzycznych, głównie piszczałkowych: wydawać tony, dźwięki
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piszczeć.
SJP.pl
Wiktionary
potocznie o przedmiocie do świstania, gwizdania, a także: gumowa zabawka dla zwierząt domowych, wypełniona powietrzem, piszcząca po przydepnięciu
Bieszcza (Piszczka, Kukówka) – struga w Polsce, prawy dopływ Liswarty o długości ok. 15 km. Płynie na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej, w województwie śląskim.
Struga ma źródła w gminie Panki, a uchodzi do Liswarty w okolicach Krzepic.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Piszewo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Jeziorany.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
W Piszewie urodził się Ferdinand Schulz, wielokrotny mistrz świata w szybownictwie.
We wsi neogotycki kościół św. Walentego z 1907.
Wikipedia
torcik z wafli przekładanych słodką masą, np. kakaową; pischinger
Pischinger, także spolszczony jako piszinger, piszyngier lub piszynger – torcik z wafli przekładanych masą czekoladowo-orzechową, oblany polewą czekoladową. Termin ten znany jest prawie wyłącznie na terenach dawnej Galicji i może odnosić się też do andrutów przełożonych masą kajmakową.
SJP.pl
Wikipedia
Piszkowice (niem. Pischkowitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko, w północnej części Kotliny Kłodzkiej.
W przeszłości do wsi należały przysiółki
Obecnie nazwy niestandaryzowane.
Wikipedia
potocznie, żartobliwie o urzędniku, zwłaszcza niższego szczebla, zajmującym się głównie tworzeniem dokumentów i innych pism
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) żart. kancelista
(1.2) gw-pl|Warszawa. pogard. inteligent
SJP.pl
Wiktionary
okrągły placek jęczmienny lub pszenny; pitta, chleb syryjski
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. urz. podatek od dochodu osobistego;
(1.2) pot. formularz służący do składania zeznania podatkowego
(1.3) = turyst. Polska Izba Turystyki;
(1.4) = nauk. Państwowy Instytut Telekomunikacyjny;
Pit (pol. wgłębienie) – wgłębienie w nośnikach optycznych, takich jak CD, DVD, HD DVD, Blu-ray czy HVD.
Wiązka lasera padająca na nośnik jest albo rozpraszana (absorbowana) we wgłębieniu (pit) albo odbijana od powierzchni (ang. land). Przy użyciu odpowiednich algorytmów stopień odbicia lub rozproszenia tej wiązki konwertowany jest na ciąg jedynek i zer, a ten z kolei pozwala na odtworzenie danych, które wcześniej zostały tam zapisane.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
automat do składania deklaracji podatkowych; skarbomat, pitomat
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. rzad. …imitujący odgłos niektórych ptaków
Wiktionary
pit stop;
1. w wyścigach samochodowych:
a) kilkusekundowa przerwa na zatankowanie pojazdu i wymianę opon;
b) stanowisko obsługi technicznej;
2. żartobliwie: postój w trakcie podróży
SJP.pl
okrągły placek jęczmienny lub pszenny; pitta, chleb syryjski
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. okrągły placek chlebowy z mąki pszennej lub jęczmiennej powszechny na Bliskim Wschodzie;
(1.2) eufem. białystok. cipka
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny, rodzaj żeński, od: pić
Pita (arab. كماج lub خبز عربي, cyrylica пита, gr. πίτα, hebr. פִּתָּה lub פיתה, tur. pide) – okrągłe, pszenne, płaskie placki, popularne w krajach Bliskiego Wschodu. Słowo „pita” wywodzi się z języka greckiego i znaczy „płaski placek”, które z kolei pochodzi od starogreckiego słowa pektos, czyli „solidny” Jak wskazują szacunki, płaski chleb przypominający pitę pieczono już 12 tysięcy lat temu. Pita pochodzi prawdopodobnie ze starożytnej Syrii. W krajach arabskich nazywana jest też libańskim, syryjskim lub arabskim chlebem. Jej podstawowe składniki to mąka, woda oraz drożdże, dzięki którym podczas pieczenia pęcznieje, tworząc naturalną kieszonkę na farsz. Obecnie mianem „pita” określa się też naleśnikowate ciasto używane do podawania kebabów typu fast food. Pitę produkuje się metodą przemysłową. Wyspecjalizowana piekarnia może wytworzyć 200 tys. sztuk pit na dobę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(572 - 497 p.n.e.) grecki filozof i matematyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) filoz. mat. grecki matematyk i filozof;
Pitagoras (gr. Πυθαγόρας, Pythagóras; ur. ok. 572 p.n.e. na Samos lub w Sydonie, zm. ok. 497 p.n.e. w Metaponcie) – grecki matematyk, filozof, mistyk kojarzony ze słynnym twierdzeniem matematycznym nazwanym jego imieniem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pitagorasa lub z nim związany
SJP.pl
wywodzący się od Pitagorasa i rozwijany przez jego uczniów kierunek filozoficzno-religijny i naukowy, łączący kult matematyki z mistycyzmem, widzący w matematyce drogę do poznania wszechświata i oczyszczenia duszy, głoszący wiarę w wędrówkę dusz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. doktryna filozoficzna rozwinięta przez Pitagorasa;
Pitagorejczycy – wyznawcy doktryny rozwiniętej przez Pitagorasa i jego następców w szkole religijno-filozoficznej, którą założył w Krotonie w Wielkiej Grecji, w południowych Włoszech. Część z poglądów może być jedynie przypisywana Pitagorasowi, natomiast szereg innych osób związanych ze szkołą opublikowało własne dzieła lub przeszło do historii z powodu swych osiągnięć.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przedstawiciel pitagoreizmu; także członek Związku Pitagorejskiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. kultywator pitagoreizmu
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
związany z Pitagorasem, pitagoreizmem lub pitagorejczykami
przymiotnik relacyjny
(1.1) filoz. związany z pitagoreizmem – nauką, poglądami głoszonymi przez Pitagorasa
SJP.pl
Wiktionary
egzotyczny owoc wielu gatunków kaktusa o słodkim smaku; smoczy owoc, truskawkowa gruszka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. jadalny owoc kaktusów z rodzajów Hylocereus i Stenocereus, o różowej, czerwonej lub żółtej skórce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
niskie, wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny mirtowatych, uprawiane w klimacie równikowym, głównie w Brazylii i Indonezji; goździkowiec jednokwiatowy, eugenia jednokwiatowa, piernia jednokwiatowa
Goździkowiec jednokwiatowy, piernia jednokwiatowa, eugenia jednokwiatowa, pitanga (Eugenia uniflora) – gatunek drzewa z rodziny mirtowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej, ale został rozprzestrzeniony także w Afryce, Australii, Ameryce Północnej i na Karaibach. Uprawiany jest na Antylach oraz w azjatyckich krajach o klimacie tropikalnym.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj kroniki kryminalnej; pitawal
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. pitawal.
Pitawal, daw. pitaval – ogólna nazwa wydanej drukiem publikacji, zawierającej publicystycznie opracowany zbiór sprawozdań z głośnych rozpraw sądowych w sprawach kryminalnych, rzadziej innych (np. cywilnych).
Nazwa pochodzi od nazwiska pierwszego autora takiego zbioru – francuskiego adwokata F.G. de Pitavala, żyjącego w latach 1673–1743, który w 1734 wydał swój zbiór spraw kryminalnych zatytułowany Causes célèbres et intéressantes (Cause célèbre fr. słynna sprawa).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj kroniki kryminalnej; pitaval
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. publikacja zawierająca publicystycznie opracowany zbiór sprawozdań z głośnych rozpraw sądowych w sprawach kryminalnych, rzadziej innych;
Pitawal, daw. pitaval – ogólna nazwa wydanej drukiem publikacji, zawierającej publicystycznie opracowany zbiór sprawozdań z głośnych rozpraw sądowych w sprawach kryminalnych, rzadziej innych (np. cywilnych).
Nazwa pochodzi od nazwiska pierwszego autora takiego zbioru – francuskiego adwokata F.G. de Pitavala, żyjącego w latach 1673–1743, który w 1734 wydał swój zbiór spraw kryminalnych zatytułowany Causes célèbres et intéressantes (Cause célèbre fr. słynna sprawa).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bardzo agresywna odmiana bulteriera; pitbull; pitbulterier; pitbullterier
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psów powstała ze skrzyżowania buldoga i kilku ras terierów
(1.2) kynol. pies rasy pitbul (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
bardzo agresywna odmiana bulteriera; pitbul; pitbulterier; pitbullterier
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psów powstała ze skrzyżowania buldoga i kilku ras terierów
(1.2) kynol. pies rasy pitbull (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bardzo agresywna odmiana bulteriera; pitbull; pitbul; pitbulterier
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psów powstała ze skrzyżowania buldoga i kilku ras terierów
(1.2) kynol. pies rasy pitbullterier (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
bardzo agresywna odmiana bulteriera; pitbull; pitbul; pitbullterier
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psów powstała ze skrzyżowania buldoga i kilku ras terierów
(1.2) kynol. pies rasy pitbulterier (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: pitkern] terytorium zależne Wielkiej Brytanii w Polinezji
Pitcairn (Wyspy Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno; ang. Pitcairn Islands; Pitcairn, Henderson, Ducie, and Oeno Islands; pitkern Pitkern Ailen) – grupa czterech wysp leżących na Oceanie Spokojnym w Polinezji między Australią a Ameryką Południową, na wyspy składają się Pitcairn (4,53 km²), Henderson (37,3 km²), Ducie (0,7 km²), Oeno (0,65 km²), (trzy ostatnie są niezamieszkane) o łącznej powierzchni 47 km².
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: picz] krótka prezentacja nowego pomysłu na biznes, produkt itp. skierowana do potencjalnego sponsora
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
istota podobna do człowieka, znana z wykopalisk; homo erectus; pitekantropus
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. antrop. nazwa systematyczna|Homo erectus|Dubois|ref=tak., hominid z epoki środkowego plejstocenu, potrafiący posługiwać się ogniem;
Homo erectus (człowiek wyprostowany) synonim pitekantrop (Pithecanthropus erectus) – kopalny gatunek człowieka z epoki plejstocenu, stanowiący jeden z pośrednich szczebli ewolucyjnych między australopitekami a współczesnym człowiekiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny do pitekantropa (gatunku człowieka z okresu środkowego plejstocenu), właściwy pitekantropowi (np. postawa pitekantropoidalna, czaszka pitekantropoidalna)
SJP.pl
istota podobna do człowieka, znana z wykopalisk; homo erectus; pitekantrop
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. antrop. nazwa systematyczna|Pithecanthropus erectus|Dubois., hominid z epoki środkowego plejstocenu, potrafiący posługiwać się ogniem;
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: woreczek na pieniądze, sakiewka, pugilares
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. sakiewka na pieniądze
Piter (oryg. Питер) – powieść postapokaliptyczna napisana przez rosyjskiego pisarza Szymuna Wroczka, wydana w 2010 roku. Książka należy do serii Uniwersum Metro 2033.
Książka ta nie jest kontynuacją oryginalnych prac Dmitrija Głuchowskiego; opowiada o tym, co stało się po Katastrofie w innej części Rosji, zachowując przy tym oryginalne pomysły pierwowzoru.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: saszetka na dokumenty i gotówkę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. portmonetka
(1.2) pot. męska saszetka
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. portfelik, mały portfel
Wiktionary
osoba mówiąca niejasno, dwuznacznie, zagadkowo; pytia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) staroż. wróżebna kapłanka w świątyni delfickiej
(1.2) przen. ktoś mówiący niejasno, zagadkowo
SJP.pl
Wiktionary
określenie histerii jako zaburzenia psychicznego dającego się rzekomo wyleczyć perswazją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. grupa hiszpańskich wysp ulokowanych w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego, na południowo-zachodnim krańcu Balearów;
Pitiuzy (hiszp. Islas Pitiusas, Las Pitiusas kat. Illes Pitiüses) – grupa hiszpańskich wysp ulokowanych w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego, na południowo-zachodnim krańcu archipelagu Baleary. Pod względem administracyjnym należą do prowincji Baleary. Powierzchnia ok. 760 km². Największe wyspy: Ibiza i Formentera.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pitcairn, dotyczący Pitcairn
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język pitkarnyjski;
Wiktionary
urządzenie do udostępniania wody pitnej, zwykle z misą i kranikiem; poidełko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie do picia dostępne publicznie zwykle w postaci kranika z miską, z którego tryska woda
SJP.pl
Wiktionary
cecha czegoś nadającego się do picia
SJP.pl
nadający się do picia, przygotowany lub podany w sposób nieszkodzący zdrowiu (np. pitna woda); pijalny (rzadziej)
przymiotnik
(1.1) nieszkodliwy i zdatny do picia
(1.2) będący w stanie płynnym, do wypicia
SJP.pl
Wiktionary
potocznie:
1. grać nieumiejętnie na jakimś instrumencie; rzępolić, dyndolić, dryndolić, brząkać;
2. potocznie: mówić głupoty, niedorzeczności;
3. kłamać, łgać, zmyślać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. pejor. bezwartościowa, czcza gadanina
(1.2) pot. pejor. nieumiejętna gra na instrumencie
Wiktionary
potocznie:
1. grać nieumiejętnie na jakimś instrumencie; rzępolić, dyndolić, dryndolić, brząkać;
2. potocznie: mówić głupoty, niedorzeczności;
3. kłamać, łgać, zmyślać
czasownik niedokonany
(1.1) pot. nieudolnie grać na jakimś instrumencie
(1.2) pot. opowiadać bzdury
(1.3) pot. kłamać
(1.4) reg-pl|Kresy. źle wykonywać swoją pracę
SJP.pl
Wiktionary
okrągły placek jęczmienny lub pszenny; pitta, chleb syryjski
SJP.pl
automat do składania deklaracji podatkowych; skarbomat, PIT-omat
SJP.pl
gliniana, wkopana w ziemię duża beczka, pełniąca w starożytności rolę piwniczki
Pitos (gr. πίθος píthos ‘wielkie naczynie gliniane’, ‘kadź’ l. mn. πίθοι pithoi) – w starożytności wyrób garncarski o kształcie zbliżonym do beczki lub jajowatym, o wysokości dochodzącej niekiedy do 2 metrów.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. gotować, przyrządzać jakieś potrawy szybko, byle jak;
2. żartobliwie: gotować, przyrządzać jakieś potrawy z przyjemnością, upodobaniem; kuchcić, kucharzyć, kucharzować, pichcić
czasownik przechodni
(1.1) pot. przygotowywać potrawy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pitrasić.
Wiktionary
pita; okrągły placek jęczmienny lub pszenny; chleb syryjski
Pitta – rodzaj ptaków z rodziny kurtaczków (Pittidae).
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
1. korozja punktowa;
2. zmęczenie powierzchniowe;
3. powstawanie wgłębień w trakcie nakładania powłoki galwanicznej
SJP.pl
[czytaj: pitsberczyk] mieszkaniec Pittsburgha
SJP.pl
[czytaj: pitsberg] miasto w USA
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. duże miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Pensylwania, stolica hrabstwa Allegheny;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku małych miejscowości w Kanadzie i USA
Pittsburgh – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Pensylwania, ośrodek administracyjny hrabstwa Allegheny, położone nad zbiegiem rzek Allegheny i Monongahela, dających w tym miejscu początek rzece Ohio. W 2020 roku miasto liczyło 302 971 mieszkańców, a obszar metropolitalny – 2 370 930.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: pitsberka] mieszkanka Pittsburgha
SJP.pl
przymiotnik od: Pittsburgh
przymiotnik
(1.1) związany z Pittsburghiem, dotyczący Pittsburgha
SJP.pl
Wiktionary
pitolenie; potocznie:
1. mówienie głupstw;
2. kłamanie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. pogard. wypowiedź lub jej forma, do której odnosimy się z dystansem, lekceważeniem, lub którą potępiamy
wykrzyknik
(2.1) pot. komentarz wyrażający dystans, lekceważenie bądź negację czyjeś wypowiedzi
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. komórka glejowa tylnego płata przysadki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
charakterystyczny dla Pytii (kapłanki w świątyni Apollina w Delfach), a w przenośni także: niejasny, dwuznaczny, zagadkowy; pytyjski
SJP.pl
rzadko: wykrzyknienie wyrażające zdziwienie, podziw, uznanie itp.; fiu
SJP.pl
o niektórych ptakach: wydawać głos "piu"; kwilić, świegotać
SJP.pl
purée;
1. potrawa z utartych albo ugniecionych ziemniaków, innych warzyw lub owoców;
2. utarty, ugnieciony (np. ziemniaki piure - utarte ziemniaki)
SJP.pl
imię przyjmowane przez papieży
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Pius – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „pobożny”, „cnotliwy”. Jako przydomek imię to po raz pierwszy pojawiło się u cesarza rzymskiego Antonina Piusa (pan. 138–161). Imię to przyjęło dwunastu papieży.
Pius obchodzi imieniny: 30 kwietnia, 5 maja, 11 lipca, 21 sierpnia, 3 września i 23 września.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
okrągła czapeczka noszona przez duchownych katolickich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) płaska, okrągła czapka, wykonana z tkaniny; pierwotnie służyła do przykrycia tonsury;
Piuska (zucchetto, kalotka) – mała czapeczka zakładana przez duchownych katolickich pod biret lub kapelusz, natomiast przez wyższych dostojników (biskupów, kardynałów, papieży) noszona stale jako samodzielne nakrycie głowy. Zasadniczo występująca w kolorach:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Piusa lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Piusa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) piwoszka
Wiktionary
napój z niewielką zawartością alkoholu, otrzymany ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży i wody, a także: jedna butelka, porcja tego napoju
SJP.pl
pracownik PIW-u (Państwowego Instytutu Wydawniczego); piwowiec
SJP.pl
→ PIW (Państwowy Instytut Wydawniczy); piwowski
SJP.pl
zdrobnienie od: piwko; piweńko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. piwo
SJP.pl
Wiktionary
1. zdrobnienie od: piwo;
2. żartobliwie, potocznie o czymś bardzo prostym, nieskomplikowanym, łatwym do zrozumienia lub wykonania
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: piwko; piweczko
SJP.pl
potocznie: piwo; piwko, browar
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. piwo
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj dinozaura z infrarzędu tetanurów
Piwetozaur (Piveteausaurus divesensis) – dinozaur z grupy tetanurów (Tetanurae) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej.
Żył w okresie jury (ok. 164-160 mln lat temu) na terenach Europy. Długość ciała ok. 11 m, wysokość ok. 4 m, masa ok. 2 t. Jego szczątki znaleziono we Francji (w departamencie Calvados).
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: piwiarnia
SJP.pl
rodzaj lokalu publicznego, w którym prowadzona jest sprzedaż piwa, głównie beczkowego, a czasami także innych produktów spożywczych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gastr. lokal, w którym sprzedaje się i konsumuje piwo
Piwiarnia – lokal gastronomiczny przeznaczony głównie do spożywania piwa.
Oprócz funkcji gastronomicznej piwiarnie pełnią funkcję społeczną, integrując bywalców. Lokale te służą swobodnym pogawędkom i zabawie. Często w piwiarniach istnieje możliwość gry w karty, kości, darty, czy piłkarzyki. W piwiarniach często można usłyszeć lekką muzykę (piosenka biesiadna).
Do piw nalewanych z beczek, jak również podawanych w butelkach, serwuje się zwykle ciepłe i zimne przekąski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
charakterystyczny dla piwiarni, związany w jakiś sposób z piwiarnią (np. piwiarniany bywalec), odnoszący się do takiego lokalu (np. piwiarniana atmosfera, piwiarniany klimat)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piwiarnią, dotyczący piwiarnii
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie o amatorze piwa, zwłaszcza spożywanego w niezbyt kulturalnych warunkach
SJP.pl
1. zdrobnienie od: piwo;
2. żartobliwie, potocznie o czymś bardzo prostym, nieskomplikowanym, łatwym do zrozumienia lub wykonania
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. piwo
Piwko – singel Kazika promujący album Silny Kazik pod wezwaniem. Singel został wydany w 2009 roku przez S.P. Records.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: pić piwo; piwoszyć
czasownik
(1.1) pić piwo
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) picie piwa, odczasownikowy od|piwkować.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. napiwek
forma przymiotnika.
(2.1) M., B. i W. n. lp. oraz M., B. i W. nmos. lm. od: piwny
Wiktionary
1. podziemne pomieszczenie, najczęściej będące pierwszym nad fundamentami jakiegoś budynku, wykorzystywane zwykle jako przechowalnia zapasów, żywności;
2. sklepione podziemne pomieszczenie służące jako pub, winiarnia, kawiarnia lub podobny lokal
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podziemne piętro budynku
(1.2) pomieszczenie przeznaczone do przechowywania wina, piwa i innych trunków
(1.3) budynek gospodarczy przeznaczony do przechowywania zapasów jedzenia na zimę, a latem w niskiej temperaturze, często pokryty ziemią
Piwnica – najniższa, całkowicie lub częściowo podziemna kondygnacja budynku. Jej funkcja zależy od typu budynku. Nazwa pochodzi od piwa, które w warunkach piwnicznych było przechowywane – było zimne i nie psuło się zbyt szybko.
Współcześnie w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych w piwnicy znajdują się komórki, w których lokatorzy przechowują mniej potrzebne na co dzień przedmioty, czasem przetwory spożywcze własnego wyrobu. Dawniej częściej wykorzystywana była do przechowywania żywności, ponieważ była pomieszczeniem nieogrzewanym, zatem o stabilnej, stosunkowo niskiej temperaturze. W głębokich piwnicach pod dworami można było nawet do lata przechowywać lód, który stopniowo topniejąc dodatkowo obniżał temperaturę. Warunki temperaturowe panujące w piwnicy wykorzystywane były również do przechowywania win.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. mieszkaniec Piwnicznej-Zdroju; piwnicznianin (rzadko);
2. członek Piwnicy pod Baranami;
3. dawniej, rzadko: bywalec piwnicy (w znaczeniu lokalu kawiarniano-rozrywkowego mieszczącego się w podziemiach budynku)
SJP.pl
1. mieszkanka Piwnicznej-Zdroju; piwnicznianka (rzadko);
2. członkini "Piwnicy pod Baranami";
3. woda mineralna marki Piwniczanka;
4. dawniej, rzadko: bywalczyni piwnicy (w znaczeniu lokalu kawiarniano-rozrywkowego mieszczącego się w podziemiach budynku)
Piwniczanka – naturalna woda mineralna wydobywana w Piwnicznej-Zdroju z odwiertów P-1 i P-2. Rozprowadzana przez Zakład Butelkowania Naturalnej Wody Mineralnej Piwniczanka, którego właścicielem jest Spółdzielnia Pracy Piwniczanka.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Piwniczna-Zdrój (do 1998 roku: Piwniczna; miejscowość wypoczynkowa nad Popradem)
SJP.pl
niewielkie pomieszczenie wykorzystywane jako piwnica (podziemna część domu lub lokal, którego część mieści się pod ziemią)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: piwnica
(1.2) niewielka piwnica
Piwniczka – jaskinia w Miętusich Turniach w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północno-zachodnim zboczu Małej Świstówki, powyżej Jaskini Miętusiej Wyżniej, na wysokości 1440 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 9 metrów, a jej deniwelacja 7 metrów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do piwnicy; umieszczony w piwnicy; charakterystyczny dla piwnicy
Piwniczna-Zdrój (do 6 lutego 1998 Piwniczna) – miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Piwniczna-Zdrój.
Miasto królewskie starostwa sądeckiego w powiecie sądeckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa nowosądeckiego. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 5385 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim
Piwniczna-Zdrój (do 6 lutego 1998 Piwniczna) – miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Piwniczna-Zdrój.
Miasto królewskie starostwa sądeckiego w powiecie sądeckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa nowosądeckiego. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 5385 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: mieszkaniec Piwnicznej-Zdroju; piwniczanin
SJP.pl
rzadko: mieszkanka Piwnicznej-Zdroju; piwniczanka
SJP.pl
odnoszący się do piwnicy; umieszczony w piwnicy; charakterystyczny dla piwnicy
przymiotnik
(1.1) dotyczący piwnicy
SJP.pl
Wiktionary
kanafarz, człowiek opiekujący się piwnicą
Piwniczny – w średniowiecznej Polsce urzędnik dworski sprawujący pieczę nad piwnicami, w których przechowywano wino oraz piwo. Za panowania Henryka Walezego i Stefana Batorego nastąpił podział na dwa oddzielne stanowiska:
SJP.pl
Wikipedia
Piwnik:
Wikipedia
brązowy o odcieniu piwnym
SJP.pl
mający oczy koloru piwnego
przymiotnik
(1.1) książk. mający piwne oczy
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący piwa, związany z piwem, o kolorze piwa
przymiotnik
(1.1) zrobiony z piwa lub z dodatkiem piwa
(1.2) spoż. używany do produkcji piwa
(1.3) o kolorze oczu: brązowy z żółtym odcieniem, w kolorze piwa
(1.4) związany z piwem
SJP.pl
Wiktionary
napój z niewielką zawartością alkoholu, otrzymany ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży i wody, a także: jedna butelka, porcja tego napoju
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. kulin. niskoalkoholowy napój orzeźwiający;
(1.2) hand. butelka, puszka lub kufel piwa (1.1)
Piwo – napój alkoholowy otrzymywany w wyniku fermentacji alkoholowej brzeczki piwnej. Brzeczka stanowi wodny wyciąg ze słodu browarnego z dodatkiem chmielu i ewentualnie innych surowców. W szerokim znaczeniu, zwłaszcza historycznym, piwem określa się napój fermentowany oparty na zbożowym surowcu. Piwo to najstarszy i najczęściej spożywany napój alkoholowy oraz trzeci pod względem popularności po wodzie i herbacie napój na świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
automat do sprzedaży piwa
SJP.pl
krzew z rodziny jaskrowatych o dużych, białych, różowych lub czerwonych kwiatach; peonia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Paeonia|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny piwoniowatych;
(1.2) bot. ogrod. roślina z rodzaju piwonii (1.1)
(1.3) kwiat piwonii (1.2)
(1.4) gw-pl|Warszawa. piwo
Rośliny:
Rzeki w Polsce:
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Piwonin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Sobienie-Jeziory. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 739.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wszystkich Świętych w Sobieniach-Jeziorach.
Wieś szlachecka Piwonino położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
o cechach piwoniowatych (rodzina roślin)
Piwonia (Paeonia L.) – jedyny rodzaj należący do rodziny piwoniowatych (Paeoniaceae). Obejmuje 32–35 gatunków. Pochodzą głównie z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie. Centrum zróżnicowania stanowią Chiny, gdzie rośnie 15 gatunków, z czego 10 to endemity. Do flory Europy południowej i wschodniej należy 7 gatunków, jedynie dwa gatunki pochodzą z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Rośliny te występują głównie w miejscach skalistych, na słonecznych zboczach wśród muraw i w zbiorowiskach wysokich bylin, gatunki krzaczaste rosną w formacjach zaroślowych i w widnych, świetlistych lasach w Himalajach i w zachodnich oraz środkowych Chinach, często na skałach wapiennych. Kwiaty zapylane są zwykle przez żywiące się pyłkiem chrząszcze.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piwoniowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
gatunek rośliny z rzędu o tej samej nazwie, obecnie zaliczany do rodziny piwoniowatych (wcześniej jaskrowatych)
SJP.pl
→ piwonia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bot. ogrod. piwonia
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
człowiek lubiący piwo
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) miłośnik i znawca piwa
SJP.pl
Wiktionary
kobieta lubiąca pić piwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miłośniczka i znawczyni piwa
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: pić piwo; piwkować
SJP.pl
w koszykówce: dozwolony przepisami obrót zawodnika trzymającego w ręku piłkę
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) część ramy rowerowej, do której montuje się hamulce
(1.2) w koszykówce: dozwolony przepisami obrót zawodnika trzymającego w ręku piłkę, podczas którego jedna stopa ciągle dotyka boiska
(1.3) mat. element dzielący ciąg na dwie części, np. przy sortowaniu przez podział
Piwot (lub obrót) – w koszykówce jest legalnym ruchem zawodnika trzymającego żywą piłkę.
Piwot (obrót) polega na wykonaniu ruchu (lub ruchów) jedną ze stóp, bez odrywania drugiej stopy (stopa nogi obrotu pozostaje na jednym punkcie na boisku).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) rzad. obrotowy, osiowy
(1.2) przen. polit. pejor. nie mający samodzielnej władzy, ale za to wchodzący w koalicje z prawie każdą opcją polityczną;
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) środ. inform. w arkuszu kalkulacyjnym: przedstawiać, zestawiać dane w formie tabeli przestawnej
Wiktionary
osoba pracująca w piwowarstwie (browarnictwie, przemyśle spożywczym zajmującym się warzeniem piwa i jego dystrybucją na rynek); browarnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się warzeniem piwa
Piwowar (staropol. mielcarz) – rzemieślnik zajmujący się warzeniem piwa; szerzej osoba pracująca w przemyśle piwowarskim (browarnictwie – przemyśle spożywczym zajmującym się warzeniem piwa i jego dystrybucją na rynek).
Piwowar to specjalizacja zawodowa sięgająca swoją tradycją czasów średniowiecza, kiedy następuje rozwój miast, rzemiosła piwnego, a co za tym idzie ustawodawstwa prawnego regulującego prawa i obowiązki piwowara. Wraz z rozwojem rzemiosła piwowarskiego powstają w Anglii i Belgii cechy piwowarów, ograniczające dostęp do fachu, regulujące praktyki czeladnicze oraz ustalające zasady otrzymania tytułu mistrza piwowarskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. uczeń piwowarski
(1.2) daw. syn piwowara
(1.3) daw. lekcew. bądź pogard. kiepski piwowar
Piwowarczyk – polskie nazwisko, na początku lat 90. XX wieku Polskę zamieszkiwały 8193 osoby o tym nazwisku.Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ piwowar
SJP.pl
→ piwowar
SJP.pl
zakład przetwórstwa spożywczego zajmujący się produkcją piwa; browar
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. wytwórnia piwa
SJP.pl
Wiktionary
wykorzystywany w procesie warzenia piwa (np. drożdże piwowarskie), związany w jakiś sposób z piwowarstwem lub piwowarem (np. cech piwowarski); browarniany, browarniczy, browarny
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piwowarstwem, dotyczący piwowarstwa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zajmujący się wyrobem piwa ze słodu, głównie jęczmiennego (np. przemysł piwowarsko-słodowniczy), związany w jakiś sposób z takim sposobem warzenia
SJP.pl
wyrób piwa, przemysł spożywczy zajmujący się warzeniem piwa i jego dystrybucją na rynek; browarnictwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sztuka warzenia piwa;
Piwowarstwo albo browarnictwo – sztuka warzenia piwa (w tym piwowarstwo domowe) oraz produkcja piwa w browarach na skalę przemysłową (zob. przemysł piwowarski).
Stwarza zapotrzebowanie na produkty rolne: jęczmień browarny oraz chmiel.Produktami ubocznymi są: młóto, chmieliny, osady brzeczkowe, używane na paszę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pracownik PIW-u (Państwowego Instytutu Wydawniczego); PIW-owiec
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: PIW (Państwowy Instytut Wydawniczy); PIW-owski
SJP.pl
specjalista w zakresie wiedzy o produkcji i rodzajach piwa
SJP.pl
zgrubienie od: piwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. od: piwo
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: piks-i] postać serialu animowanego "Pixie, Dixie i Pan Jinks"
Pixie (również Pixy, Pixi, w Kornwalii – pigsie) – w brytyjskim folklorze małe postaci obdarzone magiczną mocą zamieszkałe głównie na południu Anglii, w Devonie i Kornwalii, co sugeruje ich celtyckie pochodzenie i nazwę. W opisach z epoki wiktoriańskiej zwykle pojawiają się ze spiczastymi uszami, w zielonym stroju i spiczastym kapeluszu. W niektórych opisach oczy mają zwrócone ku górze. We współczesnym użyciu wyraz pixie jest bliskoznaczny z pojęciem wróżki, jednak w folklorze rasy te były ze sobą skłócone. Najbliższym polskim odpowiednikiem oryginalnego znaczenia będzie krasnoludek.
SJP.pl
Wikipedia
liczebnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pierwszy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. piła
Wiktionary
miasto we Włoszech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Włoszech, w Toskanii, stolica prowincji Piza (1.2);
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w środkowej części kraju w regionie Toskania;
Piza (wł. Pisa) – miasto we Włoszech, w Toskanii, 85 379 mieszkańców, nad rzeką Arno, oddalone o 13 km od wybrzeża Morza Tyrreńskiego.
Piza jest także jedną z prowincji Toskanii o powierzchni 2448 km², zamieszkaną przez 384 957 osób, podzieloną na 39 gmin.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
strój przeznaczony do spania lub odpoczynku, składający się z luźnych spodni i bluzy albo spodenek i koszulki; pidżama; pyjama (rzadko)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) strój, który zakłada się, idąc spać;
Piżama (pidżama) – ubiór nocny, nakładany do snu, składający się z dwóch części: bluzy (często rozpinanej) i spodni. Piżama ma zwykle luźny, swobodny krój. Piżamy są na ogół wykonywane z bawełny, często z bawełnianego trykotu lub flaneli. Materiałem na bardziej eleganckie piżamy bywa też satyna, także jedwabna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: piżama; pidżamka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: piżama
SJP.pl
Wiktionary
związany w jakiś sposób z piżamą (np. komplet piżamowy, zestaw piżamowy), odnoszący się do piżamy; pidżamowy
SJP.pl
mieszkaniec Pizy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Pizy
SJP.pl
Wiktionary
gatunek banana uprawiany powszechnie w krajach tropikalnych; banan zwyczajny, banan właściwy, banan zaostrzony, figa rajska, błogosława
SJP.pl
Wikipedia
mieszkanka Pizy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Pizy
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj drobnego ornitopoda z rodziny lesotozaurów
Pizanozaur (Pisanosaurus) – rodzaj archozaura z grupy Dinosauriformes żyjącego w okresie triasu (ok. 227-220 mln lat temu) na terenach dzisiejszej Ameryki Południowej. Jego szczątki znaleziono w Argentynie (w prowincji La Rioja).
Jego dokładna pozycja w obrębie Dinosauriformes jest niepewna; mógł to być jeden z najwcześniejszych dinozaurów ptasiomiednicznych (Ornithischia) lub przedstawiciel rodziny Silesauridae.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Piza (miasto w środkowych Włoszech)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pizą, dotyczący Pizy, pochodzący z Pizy
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: pisarro] nazwisko, np. Francisco Pizarro (1478-1541), konkwistador hiszpański
Hiszpańscy konkwistadorzy:
SJP.pl
Wikipedia
wulgarnie:
1. żeński organ płciowy;
2. wyzwisko używane głównie w stosunku do kobiet;
3. nieudacznik;
4. siniak (ślad na ciele)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. anat. pochwa lub srom; żeński narząd płciowy
(1.2) wulg. med. siniak, często podbite oko, ślad po pobiciu
(1.3) wulg. pejor. niezdara, ciamajda
(1.4) wulg. seks. męski odbyt (jako obiekt seksualny)
(1.5) wulg. usta
(1.6) wulg. obraź. pejor. o kobiecie
(1.7) wulg. eduk. ocena niedostateczna
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pizda
SJP.pl
pizgnąć, piznąć; wulgarnie:
1. uderzyć, walnąć, trzasnąć;
2. mocno rzucić;
3. wybuchnąć
SJP.pl
pizgnąć, piznąć; wulgarnie:
1. uderzyć, walnąć, trzasnąć;
2. mocno rzucić;
3. wybuchnąć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) wulg. ginekolog
Wiktionary
wulgarnie:
1. ślamazarny, niezdarny, nieudolny; ciapowaty, ofermowaty, ciamajdowaty;
2. kiepski, marny, złej jakości; chujowy;
3. skłonny do płaczu; mazgajowaty;
4. słaby, zniewieściały, bez charakteru; mimozowaty, mięczakowaty
przymiotnik jakościowy
(1.1) wulg. niezaradny
(1.2) wulg. zniewieściały
(1.3) wulg. kiepski, marny, do niczego
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie:
1. mężczyzna zniewieściały, posiadający kobiece cechy;
2. mężczyzna niezaradny, nieudolny; ofiara, oferma;
3. mężczyzna tchórzliwy, bojący się wszystkiego; cykor
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piździć.
Wiktionary
wulgarnie:
1. silnie wiać; pizgać;
2. śmierdzieć, cuchnąć;
3. o zimnej pogodzie: dokuczać, doskwierać; pizgać
czasownik przechodni
(1.1) wulg. padać (o deszczu, śniegu)
(1.2) wulg. śmierdzieć
(1.3) wulg. być lub wiać (zwykle o cieple lub zimnie)
SJP.pl
Wiktionary
wulgarnie: wyzwisko kierowane do mężczyzn; chuj, pizda
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wulg. mężczyzna bardzo źle oceniany przez mówiącego
SJP.pl
Wiktionary
wulgarnie:
1. silnie wiać; piździć;
2. bić, uderzać;
3. rzucać czymś;
4. o zimnej pogodzie: dokuczać, doskwierać; piździć
czasownik
(1.1) pot. rzucać
(1.2) bić
(1.3) wulg. jebać, pierdolić
(1.4) pot. wiać, być zimno (o pogodzie)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pizgać.
Wiktionary
pizdnąć, piznąć; wulgarnie:
1. uderzyć, walnąć, trzasnąć;
2. mocno rzucić;
3. wybuchnąć
SJP.pl
sieja piżjan - gatunek ryby z rodziny łososiowatych
Sieja piżjan (Coregonus pidschian) – gatunek ryby siejowatej.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodach niżnonowogrodzkim i kirowskim Rosji, prawy dopływ Wiatki
(1.2) geogr. hydron. rzeka w Republice Komi, w Rosji, lewy dopływ Peczory
Wiktionary
roślina z rodziny piżmaczkowatych, o kwiatach pachnących piżmem, rosnący w cienistych lasach całej Polski
Piżmaczek (Adoxa L.) – rodzaj roślin należący do rodziny piżmaczkowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia trzy lub pięć gatunków. Występują one w strefie umiarkowanej i chłodnej półkuli północnej, przy czym dwa gatunki to endemity chińskie. Do flory Polski należy jeden gatunek – piżmaczek wiosenny (Adoxa moschatellina), będący zarazem gatunkiem typowym rodzaju.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin z gromady okrytonasiennych, obejmująca jedynie kilka gatunków piżmaczka (niewielkiej rośliny o kwiatach pachnących piżmem, rosnącej w cienistych lasach całej Polski)
Piżmaczkowate (Adoxaceae Trautv.) – rodzina roślin należąca do rzędu szczeciowców (Dipsacales Dumort.). Należy do niej 5 rodzajów z ok. 200 gatunkami. Przedstawiciele występują przede wszystkim w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej, rzadziej w górach strefy międzyzwrotnikowej. W systemach XX-wiecznych (np. w systemie Cronquista z 1981 i Reveala z 1993) do rodziny tej zaliczano tylko rośliny zielne, krzewy grupując w rodzinie przewiertniowatych (Caprifoliaceae), ew. kalinowatych (Viburnaceae) i bzowatych Sambucaceae. Od przełomu XX i XXI wieku (systemy APG) piżmaczkowate wyodrębniane są jako grupa monofiletyczna, wyodrębnienie bzu zmieniłoby rodzinę piżmaczkowatych w takson parafiletyczny.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piżmaczkowatych
SJP.pl
ssak z rzędu gryzoni; piżmoszczur, szczur piżmowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gryzoń półkuli północnej wytwarzający piżmo;
Piżmak (Ondatra) – rodzaj ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ssak z rzędu gryzoni; piżmoszczur, szczur piżmowy
SJP.pl
włóknodajna i ozdobna roślina z rodziny ślazowatych
Piżmian (Abelmoschus) – rodzaj roślin z rodziny ślazowatych (Malvaceae). Obejmuje 15 gatunków występujących w tropikach Afryki i Azji. Niektóre gatunki, np. piżmian jadalny (A. esculentus) i piżmian właściwy (A. moschatus) uprawiane są jako rośliny ozdobne i jadalne.
SJP.pl
Wikipedia
mazista wydzielina gruczołów piżmowca (substancja otrzymywana również syntetycznie), służąca do utrwalania zapachu perfum
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zootechn. wydzielina z gruczołów okołoodbytniczych piżmowca syberyjskiego;
(1.2) przest. przyprawa z wydzielin gruczołów zwierzęcych wydzielających silny zapach
(1.3) stpol. bot. bodziszek cuchnący
(1.4) stpol. kosmet. maść zapachowa
Piżmo – wydzielina z gruczołów zapachowych piżmowca syberyjskiego (Moschus moschiferus, daw. „jeleń piżmowy”), stosowana jako substancja zapachowa i utrwalacz zapachu perfum. Substancję o podobnych właściwościach można pozyskać od innych zwierząt. Naturalne piżma są obecnie zastępowane przez syntetyczne wonne związki chemiczne, tzw. piżma sztuczne (syntetyczne).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ziemno-wodny gryzoń z rodziny nornikowatych; piżmak, szczur piżmowy
SJP.pl
Wikipedia
azjatycki ssak z jeleniowatych; na brzuchu samce mają gruczoł wydzielający piżmo
Piżmowcowate, piżmowce (Moschidae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piżmowcowatych (rodzina ssaków)
Piżmowcowate, piżmowce (Moschidae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach piżmowcowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
azjatycki ssak z jeleniowatych; na brzuchu samce mają gruczoł wydzielający piżmo
Piżmowiec (Moschus) – rodzaj ssaków z rodziny piżmowcowatych (Moschidae).
SJP.pl
Wikipedia
1. gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych; kaczka piżmowa;
2. wonnica piżmówka - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
Piżmówka, piżmówka amerykańska, kaczka piżmowa (Cairina moschata) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący tereny od wybrzeży Meksyku, poprzez Amerykę Środkową po Ekwador nad Pacyfikiem oraz wybrzeża Urugwaju i północnej Argentyny nad Atlantykiem. Udomowiony przez Indian Ameryki Południowej, trafił do Europy w XVI wieku przywieziony przez Hiszpanów i Portugalczyków.
SJP.pl
Wikipedia
1. gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych; kaczka piżmowa;
2. wonnica piżmówka - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
Cairinini – plemię ptaków z podrodziny kaczek (Anatinae) w obrębie rodziny kaczkowatych (Anatidae).
SJP.pl
Wikipedia
potężnie zbudowany ssak z krętorogich występujący w arktycznych rejonach Ameryki Północnej; piżmowiec wschodni, wół piżmowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Ovibos moschatus|ref=tak., gatunek ssaka kopytnego występujący na dalekiej północy, w tundrach Ameryki Północnej i Azji;
Piżmowół arktyczny, wół piżmowy (Ovibos moschatus) – gatunek ssaka łożyskowego z rzędu parzystokopytnych, jedyny przedstawiciel rodzaju piżmowół (Ovibos) Blainville, 1816.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyprodukowany z dodatkiem piżma, pachnący piżmem (np. olejek piżmowy), związany w jakiś sposób z piżmem (np. zapach piżmowy)
przymiotnik
(1.1) związany z piżmem, dotyczący piżma
(1.2) wydzielający piżmo
(1.3) o zapachu piżma
SJP.pl
Wiktionary
pizdnąć, pizgnąć; wulgarnie:
1. uderzyć, walnąć, trzasnąć;
2. mocno rzucić;
3. wybuchnąć
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. uderzyć
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. wybić (na zegarze)
SJP.pl
Wiktionary
pizdnąć, pizgnąć; wulgarnie:
1. uderzyć, walnąć, trzasnąć;
2. mocno rzucić;
3. wybuchnąć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. głupkowaty, szalony
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. głupkowaty, szalony
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. uderzyć
Wiktionary
kuliste skupienie mineralne spotykane w osadach gorących źródeł oraz wśród osadowych rud żelaza
Pizolit – skała osadowa składająca się ze scementowanych pizoidów. Najczęściej jest skałą węglanową.
W jaskiniach pizolity uważane są za jeden z rodzajów twardych nacieków jaskiniowych. Są to niewielkie, złożone z kalcytu lub aragonitu kuliste konkrecje o średnicy do 6 cm. Powstają w jeziorkach, w których woda jest nieruchoma (nie wpadają do niej np. krople wody ze stropu). Gdy w roztworze węglanu wapnia w takim jeziorku znajdzie się jakiś ośrodek krystalizacji (np. drobny okruch wapienia), wówczas wokół niego zaczynają się tworzyć pizolity lub perły jaskiniowe. Obydwie formy mają taki sam skład chemiczny i koncentryczna budowę, różnią się tylko powierzchnią. Perły jaskiniowe mają gładką i błyszczącą powierzchnię, pizolity chropowatą.
SJP.pl
Wikipedia
tyczący się pizolitu (kulistego skupienia mineralnego spotykanego w osadach gorących źródeł oraz wśród osadowych rud żelaza)
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytna kraina w południowo-zachodniej części Azji Mniejszej, obecnie na terenie Turcji
Pizydia (gr. Πισιδία, łac. Pisidia) – historyczna kraina w południowo-zachodniej Azji Mniejszej. Na wschodzie graniczyła z Cylicją i Izaurią, na południu z Pamfilią, na zachodzie z Licją i Karią, na północy z Frygią. Była uważana czasami za część Frygii lub Pamfilii, trudno obecnie wskazać jej dokładne granice.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Pizydią, dotyczący Pizydii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język pizydyjski;
Wiktionary
Pizystrat (gr. Πεισίστρατος) – tyran Aten w latach 561-527 p.n.e. Dynastia Pizystratydów (on oraz jego synowie, Hipparchos i Hippiasz) panowała w Atenach do 510 p.n.e.
Był jednym z tyranów ateńskich od 561/560 r. p.n.e. Swoją pozycję zawdzięczał konfliktom między rodzinami arystokratycznymi. Obok Pizystrata po ustąpieniu Solona w trakcie walk dominującą pozycję na scenie politycznej osiągnęli także Likurg, wspieranego przez – „mieszkańców równiny” (pediakoi) oraz Megakles z rodu Alkmeonidów, który miał poparcie „mieszkańców wybrzeża” (paralioi). Pizystrat stał na czele „mieszkańców gór” (diakrioi). Był popierany przez ubogich mieszkańców Aten oraz biednych rolników. Dojść do władzy pomogły mu zyski z jego kopalni złota. Odegrał w historii tej polis ważną rolę. Przejął władzę po Solonie, albowiem ten nie wprowadził równowagi wewnętrznej w państwie. Kluczowe było jednak upozorowanie przez Pizystrata zamachu na jego osobę. Rzekomo raniony, zaapelował o przyznanie mu gwardii przybocznej, tzw. noszących maczugi (κορυνηφόροι), „ile że przedtem już odznaczył się jako wódz w czasie wyprawy przeciwMegarejczykom, zdobył Nizaję i innych wielkich czynów dokonał.”. Z takim wsparciem zdobycie władzy było ułatwione.
Wikipedia
skrót od: pizzicato (określenie wykonawcze: szarpiąc struny palcem)
SJP.pl
[czytaj: picca] placek drożdżowy z dodatkami
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. płaski placek z ciasta drożdżowego z dodatkami, danie o włoskim rodowodzie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: piccer] pracownik pizzerii robiący pizzę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) piekarz, który wykonuje pizze
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: picceria] restauracja, w której głównym daniem jest pizza; pizzernia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gastr. restauracja, w której pizza jest głównym daniem;
Pizzeria – lokal gastronomiczny specjalizujący się w przyrządzaniu i serwowaniu pizzy.
Wiele pizzerii, oprócz sprzedaży pizzy w lokalu, prowadzi sprzedaż przez telefon oraz strony internetowe – pizze dostarczane są przez dostarczycieli bezpośrednio do mieszkań lub biur klientów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: piccerina] placek drożdżowy przygotowywany tak samo, jak spód od pizzy, zawijany i podawany na ciepło z grzybami, mięsem lub innymi dodatkami
SJP.pl
[czytaj: piccerka] pracownica pizzerii robiąca pizzę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. płaska bułka z dodatkami na wierzchu, przypominająca małą pizzę
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: piccernia] rzadko: restauracja, w której głównym daniem jest pizza; pizzeria (częściej)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. pizzeria.
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: picc-ikato] określenie wykonawcze dla instrumentów strunowych, głównie smyczkowych: szarpiąc struny palcem
Pizzicato (wym. [pittsiˈkaːto], tłum. szarpany, zrywany) – technika artykulacyjna, polegająca na wprowadzeniu w ruch struny instrumentu smyczkowego poprzez szarpanie palcem.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: piccomat] automat do sprzedaży pizzy
SJP.pl
[czytaj: picconosz] żartobliwie: dostawca pizzy
SJP.pl
→ pizza [czytaj: piccowy]
przymiotnik relacyjny
(1.1) spoż. związany z pizzą
SJP.pl
Wiktionary
1. narzędzie do przecinania; pilarka;
2. potocznie: człowiek natarczywy, nudny, pedantyczny;
3. ryba podobna do rekina
4. środowiskowo o wymagającym nauczycielu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie wielkopolskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
jezioro w Polsce
Piłakno – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. mrągowskim, w gminie Sorkwity, leżące na terenie Pojezierza Mrągowskiego w dorzeczu Krutyni.
SJP.pl
Wikipedia
Poncjusz Piłat; Piłat z Pontu; prefekt rzymskiej Judei 26-36 r. (37 r.?)
Poncjusz Piłat (łac. Pontius Pilatus, gr. Πόντιος Πιλᾶτος) – od 26 do 36/37 n.e. rzymski prefekt Judei, będącej wówczas częścią prowincji Syria. Zgodnie z chrześcijańskimi Ewangeliami oraz tzw. świadectwem Flawiusza prowadził proces Jezusa Chrystusa i zatwierdził jego wyrok śmierci. Szczegóły jego życia przed okresem pełnienia funkcji w Judei nie są znane, a po okresie namiestnictwa są obiektem szeregu legend.
SJP.pl
Wikipedia
kij do podbijania piłki w grze w palanta, kwadranta; palant, podbijak
SJP.pl
1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. dopływ Gwdy;
3. dopływ Bystrzycy
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Bałtyjsk (nazwa oficjalna do 1946 roku, obecnie egzonim wariantowy)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś na Ukrainie
Pilawa (dawny polski egzonim: Piławce; ukr. Пилява, Pylawa) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie chmielnickim, w hromadzie Stara Sieniawa, nad rzeką Ikwą. W 2001 roku liczyła 672 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Piławy Górnej (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Piławy Górnej (miasta w Polsce)
SJP.pl
związany w jakiś sposób z Piławcami (ukraińską miejscowością nad rzeką Piławą, w obwodzie chmielnickim), odnoszący się do Piławców
SJP.pl
przymiotnik od: Piława Górna
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Piławą (inna nazwa: Bałtyjsk)
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: piłka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn., spieszczenie od: piłka
(1.2) zdrobn., spieszczenie od: piła
(1.3) pot. mała piłka (okrągła) do gry lub zabawy
(1.4) pot. pieszcz. ciężarna
SJP.pl
Wiktionary
→ piłeczka
SJP.pl
rodzaj błonkówki z rodziny pilarzowatych
SJP.pl
1. napełniona powietrzem kula odbijająca się sprężyście, najczęściej wykonana z gumy lub skóry, wykorzystywana do zabawy lub gier sportowych;
2. niewielka piła ręczna;
3. gra
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kulisty lub owalny przedmiot, wykonany ze skóry lub gumy, często wypełniony powietrzem, wykorzystywany w sporcie lub do zabawy
(1.2) pot. zabawa lub gra sportowa z użyciem piłki (1.1)
(1.3) rzut piłką (1.1); piłka (1.1) lecąca w powietrzu podczas gry
(1.4) techn. piła ręczna o małych rozmiarach
(1.5) pot. głowa
(1.6) pot. brzuch ciężarnej
Piłka – kulisty przedmiot, najczęściej używany w sportach i grach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ piłkarz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zawodniczka grająca w piłkę nożną
(1.2) zawodniczka grająca w piłkę ręczną
(1.3) zawodniczka grająca w piłkę siatkową
SJP.pl
Wiktionary
→ piłkarstwo, → piłkarz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z piłkarstwem, dotyczący piłkarstwa
SJP.pl
Wiktionary
ogół czynności, spraw związanych z czynną grą w piłkę, szczególnie w piłkę nożną, zespół rzeczy odnoszących się do tej dziedziny sportu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. gra w piłkę nożną
SJP.pl
Wiktionary
osoba grająca w piłkę, zwykle w piłkę nożną
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. sportowiec grający w piłkę nożną
(1.2) sport. sportowiec grający w piłkę ręczną
(1.3) sport. sportowiec grający w piłkę siatkową
Piłkarz (w odniesieniu do kobiet stosuje się formę piłkarka) – osoba uprawiająca grę w piłkę, przede wszystkim w piłkę nożną. Określenie stosowane mniej precyzyjnie w przypadku sportowca uprawiającego:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. figurka piłkarza;
2. obraźliwie: piłkarz
SJP.pl
trambambula;
1. gra zręcznościowa rozgrywana przy użyciu figurek piłkarzy przymocowanych do rurek poruszanych rękoma, na stole przypominającym miniaturowe boisko do piłki nożnej, polegająca na zdobyciu ustalonej liczby bramek;
2. stół do tej gry
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gra zręcznościowa przypominająca futbol, rozgrywana w specjalnej skrzynce z figurkami piłkarzy na ruchomych prętach;
forma rzeczownika|rodzaj=męski.
(2.1) lm. od: piłkarzyk
Piłkarzyki, futbol stołowy, piłka stołowa, trambambula (ang. Table football, niem. Tischfußball) – gra 2- lub 4-osobowa, imitująca prawdziwy mecz piłki nożnej.
Jest bardzo popularna w barach, szkołach. Występuje w wersji rekreacyjnej, jak i automatowej (przed rozpoczęciem gry trzeba włożyć monetę). Realizowana może być również jako sport.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ piłkarzyki (trambambula)
SJP.pl
lekceważąco: marny, lichy piłkarz
SJP.pl
ogrodzenie wokół boiska zapobiegające wypadaniu piłki poza plac gry
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. wysoka konstrukcja z zawieszaną na niej siatką, umieszczana z tyłu bramki na boisku do piłki nożnej lub ręcznej, która służy do zatrzymywania lecących piłek
SJP.pl
Wiktionary
osoba bardzo interesująca się piłką nożną, poświęcająca jej zbyt wiele czasu
SJP.pl
przesadne interesowanie się piłką nożną, poświęcanie tej tematyce zbyt dużej ilości czasu
SJP.pl
1. krokwiowiec piłkorożny - gatunek chrząszcza z rodziny kołatkowatych;
2. pniakowiec piłkorożny - gatunek chrząszcza z rodziny zalęszczycowatych
SJP.pl
rzadko: wycinać niewielką piłą ręczną
SJP.pl
rzadko: wycinać niewielką piłą ręczną
SJP.pl
o liściach: o brzegach ograniczonych niewielkimi ostro zakończonymi ząbkami oddzielonymi od siebie wcięciami
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający krawędź z ostro zakończonymi, pochylonymi, drobnymi wcięciami i klapkami
SJP.pl
Wiktionary
przypominający piłkę
SJP.pl
ptak z rodziny o tej samie nazwie, zamieszkujący lasy Południowej Ameryki, odznaczający się jaskrawym upierzeniem i dużym ząbkowanym dziobem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny piłodziobów występujący w Ameryce
SJP.pl
Wiktionary
o cechach piłodziobych (północnoamerykańskich ptaków leśnych z rzędu kraskowatych, o dużym dziobie z charakterystycznymi niewielkimi ząbkami)
SJP.pl
o cechach piłodziobych (północnoamerykańskich ptaków leśnych z rzędu kraskowatych, o dużym dziobie z charakterystycznymi niewielkimi ząbkami)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Momotidae|G.R. Gray|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu kraskowych
Piłodzioby (Momotidae) – rodzina ptaków z rzędu kraskowych (Coraciiformes).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek atlantyckiej ryby poławianej do konsumpcji i dla skór
Piłogon (Galeus melastomus) – gatunek morskiej ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny Pentanchidae. Poławiana jako ryba konsumpcyjna i dla skór.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który kształtem przypomina zęby piły
Wiktionary
gatunek średniej wielkości rekina
SJP.pl
1. przecinać piłą
2. obrabiać coś pilnikiem
3. środowiskowo: być wymagającym nauczycielem
4. potocznie: chrapać
czasownik
(1.1) rżnąć, przecinać coś piłą lub piłką
(1.2) ścierać lub wygładzać coś pilnikiem
(1.3) przen. chrapać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|piłować.
Wiktionary
rodzina ryb morskich z rzędu płaszczek, o kształcie ciała podobnym do ciała rekina i przypominającym piłę pysku uzbrojonym w boczne zęby
Piłowate (Pristidae) – rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu Rhinopristiformes.
SJP.pl
Wikipedia
1. przypominający piłę, ząbkowany tak, jak piła (np. piłowaty szew);
2. nudnawy, nieciekawy (np. piłowate przedstawienie, piłowata recenzja);
3. o cechach piłowatych (ryb morskich z rzędu płaszczek, o kształcie ciała podobnym do ciała rekina i przypominającym piłę pysku uzbrojonym w boczne zęby)
SJP.pl
dotyczący piły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) elektr. o przebiegu: piłokształtny
Wiktionary
żołnierz służący pod dowództwem Józefa Piłsudskiego (polskiego działacza niepodległościowego, twórcy i przywódcy Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. żołnierz Legionów Piłsudskiego; później zwolennik Józefa Piłsudskiego i jego polityki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Józefem Piłsudskim, jego działalnością i poglądami
przymiotnik
(1.1) polit. związany ze zwolennikami Piłsudskiego i jego polityki
SJP.pl
Wiktionary
ogół poglądów Józefa Piłsudskiego (polskiego działacza niepodległościowego, twórcy i przywódcy Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej) i historia, miejsca z nim związane
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) publ. pejor. lub iron. polityka prowadzona przez Józefa Piłsudskiego i jego obóz
(1.2) publ. pejor. lub iron. polityczne zaplecze Józefa Piłsudskiego
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) herald. polski herb szlachecki;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia