Ska

styl w muzyce rozrywkowej wywodzący się z Jamajki


Ska – styl muzyczny zapoczątkowany w drugiej połowie lat 50. w Kingston na Jamajce, będący prekursorem muzyki rocksteady, a w dalszej kolejności – reggae; charakteryzuje się przede wszystkim szybkim tempem, akcentem perkusyjnym kładzionym na drugą i czwartą miarę taktu oraz wyrazistą linią basu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaber

ryba z rzędu okoniokształtnych


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Astroscopus|Brevoort., ryba morska z rodziny skaberowatych, występująca u wybrzeży obu Ameryk

 (1.2) icht. nazwa systematyczna|Uranoscopus scaber|Linnaeus|ref=tak., ryba morska z rodziny skaberowatych, występująca w północnym Atlantyku od Portugalii do Maroka, w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym;


Skaber (Uranoscopus scaber) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny skaberowatych (Uranoscopidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skabioza

driakiew, roślina zielna lub półkrzew z rodziny szczeciowatych


Źródła:

SJP.pl

Skacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skat


Źródła:

Wiktionary

Skacista

osoba grająca w skata


Źródła:

SJP.pl

Skacistka

skacista


Patrz:skacista

Źródła:

SJP.pl

Skacowany

będący na kacu


Źródła:

SJP.pl

Skaczel

pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skakun


Źródła:

SJP.pl

Skaczele

pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skakun


Źródła:

SJP.pl

Skąd

1. zaimek przysłówkowy zastępujący wyrazy lub wyrażenia oznaczające określenia miejsca, przyczynę, źródło czegoś
2. dopowiedzenie o znaczeniu: bynajmniej, wcale nie


zaimek

 (1.1) …służący do zadawania pytań o kierunek lub miejsce, w którym zaczął się ruch

 (1.2) …służący do rozpoczynania zdań podrzędnych określających kierunek lub miejsce, w którym zaczął się ruch

partykuła

 (2.1) wzmocnione nie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skądciś

z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądś, skądsiś


Źródła:

SJP.pl

Skądeś

potocznie: zaimek pytający "skąd" połączony z końcówką czasownikową drugiej osoby "-eś" (np. "Skądeś się tu wziął?")


Źródła:

SJP.pl

Skądinąd

z innego źródła; z innego miejsca; z innego względu, poza tym, zresztą


partykuła

 (1.1) …używana w wyrażeniu wtrąconym, nawiązującym do wcześniejszej wypowiedzi i uzupełniającym je nową, zwykle mniej istotną informacją

zaimek

 (2.1) z innego miejsca lub źródła niż to, o którym była mowa, i to, które mówiący lub słuchacz miał na myśli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skądkolwiek

zaimek nieokreślony

 (1.1) obojętnie, z jakiego miejsca

zaimek względny

 (2.1) …wskazujący na to, że to, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym dzieje się niezależnie od miejsca, z którego kierowana jest czynność opisana w zdaniu podrzędnym


Źródła:

Wiktionary

Skądś

z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądsiś, skądciś


zaimek

 (1.1) z jakiegoś (nieokreślonego lub nieznanego) miejsca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skądsi

gwarowo: skądś


Źródła:

SJP.pl

Skądsiś

z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądś, skądciś


Źródła:

SJP.pl

Skądże

1. wzmocniony zaimek przysłowny "skąd" (np. "Skądże pani o tym wie?");
2. wzmocniony wykrzyknik "skąd"; cóżże znowu


partykuła

 (1.1) wzmocnione skąd w znaczeniu nie

zaimek

 (2.1) rzad. wzmocnione skąd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skafander

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ubranie robocze chroniące całe ciało

 (1.2) kraw. jesienno-wiosenna kurtka z kapturem


Skafander – specjalny szczelny ubiór chroniący człowieka przed szkodliwym wpływem środowiska zewnętrznego.

Potocznie nazywa się też tak płaszcz przeciwdeszczowy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skafanderek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skafander

 (1.2) mały skafander


Źródła:

Wiktionary

Skafit

wymarły głowonóg


Źródła:

SJP.pl

Skagerracki

dotyczący cieśniny Skagerrak


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skagerrakiem, dotyczący Skagerraku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skagerrak

[czytaj: SKAgerak] cieśnina Oceanu Atlantyckiego


Skagerrak – jedna z cieśnin położonych między Danią (Półwysep Jutlandzki) a Szwecją i Norwegią (Półwysep Skandynawski). Poprzez Cieśniny Bałtyckie – Kattegat, Sund i Wielki Bełt – łączy Morze Północne z Morzem Bałtyckim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaj

tworzywo skóropodobne; skay


Skaj, skay – materiał będący imitacją skóry naturalnej. Jest to tkanina poliestrowa pokryta warstwą plastyfikowanego polichlorku winylu lub poliuretanu o fakturze przypominającej skórę zwierzęcą.

Materiał ten stosuje się w pokryciach tapicerskich, głównie ze względu na niższą cenę w porównaniu do prawdziwej skóry, jak również do wyrobu galanterii, ubrań, obuwia, okładek książek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skajlajt

oszklone okienko w dachu kabiny lub w pokładzie statku dające światło z góry; skylight


Źródła:

SJP.pl

Skajowy

zrobiony ze skaju


Źródła:

SJP.pl

Skajpować

rozmawiać za pośrednictwem Skype'a (komunikatora internetowego)


Źródła:

SJP.pl

Skajpowicz

użytkownik Skype'a (komunikatora internetowego); skypowicz


Źródła:

SJP.pl

Skajski

przymiotnik od: Skaje (wieś w województwie podlaskim)


Źródła:

SJP.pl

Skakać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skoczyć)

 (1.1) przemieszczać się za pomocą odbić od podłoża, przy czym po odbiciu nogi nie mają kontaktu z podłożem (w przeciwieństwie do chodzenia, gdzie zawsze np. u ludzi jedna, a u konia dwie nogi spoczywają np. na ziemi)

 (1.2) zmieniać się w sposób nieciągły

 (1.3) poruszać się chaotycznie

 (1.4) uprawiać spadochroniarstwo


Źródła:

Wiktionary

Skakaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: skakanka


Źródła:

Wiktionary

Skakanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skakać.


Źródła:

Wiktionary

Skakaniec

potocznie: urządzenie do skakania wypełniane powietrzem; dmuchaniec, pompowiec


Źródła:

SJP.pl

Skakanka

sznur z uchwytami służący do ćwiczeń sportowych albo jako zabawka dla dzieci


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj zabawki dziecięcej w postaci linki z rączkami, przez którą dzieci przeskakują dla zabawy;

 (1.2) przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń;


Skakanka – przyrząd gimnastyczny lub zabawka dziecięca, składająca się ze sznurka (linki) z uchwytami na końcu. Wprawiana w ruch obrotowy i przeskakiwana w momencie najniższego położenia skakanki.

Skakać można indywidualnie lub grupowo (tzw. zabawa w linkę lub sznura). Niektórzy potrafią skakać przez kilka linek jednocześnie. Skakanka wykorzystywana jest także do innych zabaw.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skakun

pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skaczel


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. pająk z rodziny skakunowatych (nazwa systematyczna|Salticidae|ref=tak.)


Osoby o nazwisku Skaknu

Rodziny owadów i stawonogów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skakunowate

1. rodzina owadów z rzędu prostoskrzydłych;
2. rodzina pająków



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skakunowaty

o cechach skakunowatych (rodzina pająków; rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Skakuszka

rodzaj gryzoni z podrodziny myszy


Skakuszka (Notomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skala

1. usystematyzowane zestawienie wartości danej wielkości;
2. wielkość, poziom, zakres jakiegoś zjawiska;
3. stosunek zmiany wielkości, np. mapy, w porównaniu z rzeczywistym rozmiarem;
4. podziałka na przyrządach pomiarowych;
5. określony układ i zakres dźwięków, charakterystyczny dla danego instrumentu lub głosu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. szereg dźwięków ułożonych według pewnego schematu interwałowego w porządku wznoszącym lub opadającym;

 (1.2) muz. zakres dźwięków obejmowanych przez instrument muzyczny lub głos;

 (1.3) zbiór możliwych ocen w szkole lub w określonym teście (np. psychologicznym lub medycznym)

 (1.4) metrol. stat. system symboli (zwykle liczb) kodujących wyniki pomiaru;

 (1.5) mat. metoda przekształcenia liczby na współrzędną wykresu

 (1.6) geogr. techn. ułamek określający stosunek odległości na mapie lub długości na projekcie, rysunku, modelu w stosunku do odległości rzeczywistych;

 (1.7) techn. podziałka pozwalająca odczytać np. wynik pomiaru

 (1.8) książk. wielkość, zakres czegoś

 (1.9) psych. w wielokryterialnym teście psychometrycznym każda z niezależnych ocen różnych aspektów zjawiska uzyskiwanych w jednym badaniu

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. przysz. od: skalać


Muzyka

Psychologia

Medycyna

Chemia/Fizyka

Skala temperatur

Geografia

Skale twardości

Inne skale fizykochemiczne

Metrologia, statystyka

Wykresy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalać

zbrudzić, zbezcześcić, zhańbić, sprofanować, splugawić


Źródła:

SJP.pl

Skalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skalać.


Źródła:

Wiktionary

Skalanin

mieszkaniec Skały (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skalanka

mieszkanka Skały (miasta w Polsce)


Skalanka (867 m) – szczyt w Grupie Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywiecko-Kisuckim. Przebega przez niego granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny. Skalanka znajduje się pomiędzy Przełęczą Zwardońską (675 m), a Beskidem Wrzeszczowskim, od którego oddzielona jest przełęczą Graniczne (755 m). Wschodnie stoki Skalanki są polskie i opadają do źródłowej części potoku Słanica z należącymi do Zwardonia osiedlami Gomułka i Lastoczka, w kierunku północno-zachodnim (na terenie Słowacji) tworzy krótki grzbiet oddzielający potoki Čannecký potok i Varmusov potok (dopływy Skaliťanki).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skalar

wielkość, której wartość charakteryzuje tylko jedna liczba (np. temperatura, długość, objętość itp.)


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. słodkowodna ryba południowoamerykańska z rodzaju nazwa systematyczna|Pterophyllum|ref=tak., z rodziny pielęgnicowatych, hodowana również w akwariach;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) mat. w algebrze liniowej to element ustalonego ciała, nad którym zbudowany jest dowolny moduł;

 (2.2) fiz. każda wielkość fizyczna wyrażona przez pojedynczą liczbę i mająca wymiar fizyczny;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalarny

dotyczący skalaru


Źródła:

SJP.pl

Skalarowy

przymiotnik od: skalar


Źródła:

SJP.pl

Skalbmierski

przymiotnik od: Skalbmierz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skalbmierzem, dotyczący Skalbmierza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skalbmierz

miasto w Polsce


Skalbmierz – miasto w południowej Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skalbmierz, położone nad Nidzicą.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skalbmierzanin

mieszkaniec Skalbmierza (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skalbmierzanka

mieszkanka Skalbmierza (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skald

średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) liter. staroskandynawski poeta i śpiewak, autor i zbieracz wierszy o bohaterach, ich zwycięstwach, miłości;


Skald – poeta dworski, którego działalność była związana z dworami skandynawskich lub islandzkich władców w czasach wikingów, który to tworzył oraz wykonywał ustne wersje tego, co obecnie znamy jako poezję staronordycką. Wykonywanie utworów obejmowało także grę aktorską i skaldowie wcielali się w trakcie śpiewów we władców czy wojowników. Poeci z tej grupy podróżowali od dworu do dworu witani jako honorowi goście, gdzie w zamian za śpiew dostawali podarunki takie jak pierścienie lub klejnoty, czasami też zapłata była pieniężna. Do końca XII wieku chrześcijaństwo oraz rosnące rozpowszechnienie pisma sprawiły, że ta oralna forma sztuki zaginęła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalda

średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię, uchodząca do Morza Północnego, nieopodal Antwerpii;


Skalda (fr. Escaut, niderl. Schelde; łac. Scaldis, Scalta) – rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię. Długość – 350 km, powierzchnia zlewni – 21 tys. km².

Swoje źródła Skalda bierze w rejonie Aisne we Francji. Uchodzi do Morza Północnego, na północ od Antwerpii, tworząc estuarium. Składa się ono z dwóch odnóg – Skaldy Zachodniej (Westerschelde) i Wschodniej (Oosterschelde). Początkowo główną odnogą była Skalda Wschodnia, ale w XIX w. została ona odcięta tamą. Od tego momentu jako ujście funkcjonuje Skalda Zachodnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skaldowie

średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak


Skaldowie – polska grupa rockowa, powstała w 1965 roku w Krakowie. W jej utworach pojawiały się takie gatunki muzyczne jak m.in. big-beat, rock, rock progresywny, folklor góralski, jazz, czy muzyka pop.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaldyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skaldą, dotyczący Skaldy


Źródła:

Wiktionary

Skaleczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) niewielka, powierzchowna rana


Rana (łac. vulnus) – przerwanie anatomicznej ciągłości tkanek lub ich uszkodzenie pod wpływem czynnika uszkadzającego. Czynnikiem powodującym powstanie rany może być różnego typu uraz lub proces chorobowy, w tym niedokrwienie tętnicze, niewydolność żylna, zakażenia, zmiany troficzne (odleżyna).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skaleczony

forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skaleczyć

przymiotnik odczasownikowy

 (2.1) taki, który uległ skaleczeniu


Źródła:

Wiktionary

Skaleczyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. kaleczyć)

 (1.1) dokonany od|kaleczyć.

czasownik zwrotny dokonany skaleczyć się (ndk. kaleczyć się)

 (2.1) dokonany od|kaleczyć się.


Źródła:

Wiktionary

Skaleń

minerał skałotwórczy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał skałotwórczy, glinokrzemian potasu, sodu albo wapnia;


Skalenie, szpat polny – najpospolitsze minerały w skorupie ziemskiej.Skalenie są glinokrzemianami przestrzennymi potasu, sodu, wapnia, rzadziej baru. Zawierają izomorficzne domieszki litu, rubidu, cezu, strontu i żelaza.

Grupa skaleni obejmuje szereg minerałów o zróżnicowanym składzie chemicznym i różnej postaci kryształów. Tworzą one kryształy mieszane, w których wzajemnemu podstawieniu ulega jedna lub dwie pary jonów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skaleniowiec

Skaleniowce (skalenoidy, foidy) – grupa minerałów skałotwórczych skał magmowych.

Skaleniowce są to glinokrzemiany sodu i potasu o składzie chemicznym podobnym do skaleni, lecz z mniejszą zawartością krzemionki. Zachodzi w nich zjawisko diadochii jonowej. Występują w skałach o charakterze zasadowym i ultrazasadowym.


Źródła:

Wikipedia

Skaleniowy

przymiotnik od: skaleń


przymiotnik

 (1.1) przym. od skaleń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skalenoedr

jedna z prostych postaci krystalograficznych


Skalenoedr – wielościan przypominający nieco swym kształtem podwójną piramidę sześcioboczną. Ściany obu "piramid" stykają się ze sobą wzdłuż linii zygzakowatej tworząc na przemian trzy kąty większe z trzema mniejszymi. Oś główna trójkątnej symetrii łączy przeciwległe wierzchołki "piramid".


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaler

narzędzie dentystyczne do skalingu (usuwania kamienia nazębnego za pomocą ultradźwięków)


Źródła:

SJP.pl

Skalica

skała z twardego wapienia jurajskiego, zniszczona przez erozję wodną; skałka



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaliczek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Pronolagus|Lyon|ref=tak., ssak z rodziny zającowatych występujący wyłącznie w skalistych siedliskach Afryki;


Skaliczek (Pronolagus) – rodzaj ssaków z rodziny zającowatych (Leporidae).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skalik

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. ryba z rodziny wargaczowatych


Wargacz skalik, skalik (Ctenolabrus rupestris) – gatunek ryby z rodziny wargaczowatych (Labridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ctenolabrus Valenciennes, 1839. Bywa hodowana w akwariach morskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalikurek

rodzaj ptaków z rodziny bławatnikowatych


Źródła:

SJP.pl

Skalimowo

Skalimowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Boćki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.


Źródła:

Wikipedia

Skalinek

morski glon z rodzaju krasnorostów; litotamnion


Źródła:

SJP.pl

Skaling

usuwanie kamienia nazębnego; scaling, scalling


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zabieg usunięcia kamienia nazębnego;


Skaling – usuwanie kamienia nazębnego z powierzchni zębów. Często wykonywany jako element kompleksowej higienizacji, razem z piaskowaniem i fluoryzacją.

Kamień nazębny usuwa się następującymi sposobami:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalinkowate

o cechach skalinkowatych (rodzina ptaków)


Skalinkowate (Petroicidae) – rodzina małych ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około 50 gatunków ptaków, występujących w Australazji i na wyspach Pacyfiku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skalinkowaty

o cechach skalinkowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Skaliście

przysłówek

 (1.1) będąc tylko ze skał


Źródła:

Wiktionary

Skalisko

zgrubienie od: skała



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skalistość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co skaliste


Źródła:

Wiktionary

Skalisty

przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty skałami

 (1.2) utworzony ze skał


Źródła:

Wiktionary

Skalkować

1. przenieść rysunek lub wzór, używając kalki;
2. powtórzyć, zrobić coś w identyczny sposób; powielić, przekalkować, skopiować;
3. utworzyć nowe wyrazy lub zwroty, mając za wzór wyrazy lub zwroty z innego języka


Źródła:

SJP.pl

Skalkulować

przeliczyć, oszacować


Źródła:

SJP.pl

Skalmierowice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Skalmierski

Skalmierz


Patrz:Skalmierz

Źródła:

SJP.pl

Skalmierzyce

wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim


Skalmierzyce (pot. Stare Skalmierzyce, niem. Alt Skalmirschütz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, nad strugą Ciemna, na Wysoczyźnie Kaliskiej, w Kaliskiem, w aglomeracji kalisko-ostrowskiej, graniczy z miastem Nowe Skalmierzyce, ok. 13 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skalniaczek

1. klomb o odpowiednio ukształtowanym skalistym gruncie;
2. zdrobnienie od: skalniak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skalniak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skalniak

przydomowy ogródek skalny


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. zool. torbacz z rodziny kangurowatych;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) ogrod. ogród skalny;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalnica

roślina zielna z rodziny skalnicowatych, o mięsistych lub skórzastych liściach tworzących gęste różyczki, występująca głównie na obszarach górskich półkuli północnej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Lepidopsetta bilineata|Ayres|ref=tak., ryba przydenna z rodziny flądrowatych

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Saxifraga|L.|ref=tak., drobna roślina z rodziny skalnicowatych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalnicowate

rodzina roślin drzewiastych i bylin z klasy dwuliściennych, o kwiatach promienistych (rzadziej grzbiecistych) i liściach na ogół zebranych w przyziemną rozetę; należą do niej między innymi: skalnica, bergenia, tawułka


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Saxifragaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu skalnicowców;


Skalnicowate (Saxifragaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu skalnicowców. Do rodziny tej należy 31–33 rodzajów i około 540 gatunków. Do rodzimej flory Polski należą rośliny z rodzajów skalnica (Saxifraga) i śledziennica (Chrysosplenium), uprawiane są gatunki reprezentujące rodzaje: bergenia (Bergenia), tawułka (Astilbe), żurawka (Heuchera).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalnicowaty

o cechach skalnicowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Skalnicowce

rząd roślin okrytonasiennych


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Saxifragales|Dumort.|ref=tak., grupa roślin wyróżniana w randze rzędu okrytonasiennych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalnicowiec

przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych


Źródła:

SJP.pl

Skalnicowy

goździcznik skalnicowy - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych


Źródła:

SJP.pl

Skalnik

robotnik zatrudniony w kopalni odkrywkowej, głównie przy urabianiu kamieni budowlanych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik kopalni odkrywkowej zatrudniony przy wyrobie kamienia budowlanego

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. ptak z rodziny pokrzewkowatych

 (2.2) icht. ryba z rodziny wargaczowatych

 (2.3) icht. ryba z rodziny moronowatych


Zwierzęta:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalny

1. dotyczący skały, zwłaszcza utworzony ze skały, np. występ skalny;
2. właściwy terenom pokrytym skałami, np. flora skalna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący skały

 (1.2) zrobiony ze skały

 (1.3) właściwy terenom pokrytym skałami

 (1.4) biol. żyjący wśród skał


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skalogram

wizualny sposób wyświetlania transformacji falkowej w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów


Skalogram – wizualny sposób wyświetlania transformacji falkowej w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów, będący estymatą gęstości energii w przestrzeni czas-skala. Skalogram składa się z trzech osi: oś x oznacza czas, oś y skalę a, zaś oś z wartość współczynnika falki. Najczęściej wartości osi z przedstawiane są poprzez zmianę koloru lub jasności.

Skalogram jest falkowym odpowiednikiem periodogramu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaloskop

urządzenie służące do kopiowania rysunków z kalki na papier światłoczuły, składające się z ramy kopiowej i lamp do naświetlania


Źródła:

SJP.pl

Skalowalność

możliwość skalowania


Skalowalność (ang. scalability) – możliwość powiększenia (zwiększenia skali działania) systemu lub przedsięwzięcia. W ekonomii łatwość, z jaką podaż produktu może być zwiększona w odpowiedzi na rosnący popyt.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skalowalny

dający się skalować


przymiotnik

 (1.1) możliwy do zwiększenia lub zmniejszenia skali działania systemu lub przedsięwzięcia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skalowia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna leżąca po obu stronach dolnego biegu rzeki Niemen, zamieszkana przez plemię Skalowów;


Skalowia – kraina pruska, jej nazwa oznaczała prawdopodobnie jakieś określenie lasu. Znajdowała się po obu stronach dolnego biegu Niemna od ujścia Mitawy do Zalewu Kurońskiego.

Najstarsza wzmianka o Skalowii znajduje się w zbiorze dokumentów Liber Census Daniae (ok. 1210–1231) duńskiego króla Waldemara II Zwycięskiego, który w 1210 wyprawił się do Prus i je sobie czasowo podporządkował.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skalowy

skala


Patrz:skala

Źródła:

SJP.pl

Skalp

skóra z włosami ściągnięta z czaszki zabitego wroga, będąca trofeum wojennym Indian, a także niektórych ludów starożytnych, np. Franków


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) skrawek skóry głowy z włosami zdjęty z głowy pokonanego wroga;


Skalp – trofeum wojenne znane wśród niektórych plemion Indian Ameryki Północnej i (według Herodota) u Scytów. Zwykle skrawek skóry głowy z włosami zerwany – poprzez nacięcie – z głowy pokonanego wroga. Skalp obejmuje skórę, tkankę podskórną i czepiec ścięgnisty. Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne, ale często też (po pojawieniu się w Ameryce białych najeźdźców) czysto praktyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalpel

mały, ostry nożyk używany w chirurgii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. mały, bardzo ostry nóż używany w chirurgii;


Skalpel – mały, bardzo ostry nożyk, pierwotnie chirurgiczny, o jednostronnym ostrzu precyzyjnie wyszlifowanym, często wykonany z węgliku tytanu (TiC) (ze względu na jego twardość). Jest używany w chirurgii do cięcia tkanek miękkich, ale i wszędzie tam, gdzie jego cechy mogą być szczególnie przydatne, na przykład w modelarstwie czy poligrafii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skalper

osoba kupująca jakiś produkt w celu odsprzedaży z zyskiem; scalper


Źródła:

SJP.pl

Skalperka

kobieta kupująca jakiś produkt w celu odsprzedaży z zyskiem; scalperka


Źródła:

SJP.pl

Skalpować

ściągać skalp (skórę z włosami) z czaszki zabitego wroga


czasownik przechodni niedokonany (dk. oskalpować)

 (1.1) zdzierać skórę z głowy pokonanego przeciwnika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skalski

przymiotnik od: Skała


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skałą, dotyczący Skały


Osoby noszące nazwisko Skalski:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skamander

1. grupa literacka, do której należał m.in. Julian Tuwim;
2. polskie czasopismo literackie wydawane dawniej w Warszawie;
3. rzeka w Turcji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Troadzie wypływająca z góry Idy, opływająca mityczną Troję;

 (1.2) liter. polska grupa poetycka działająca w okresie międzywojennym;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skamandrowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z grupą poetycką Skamander

 (1.2) związany z miesięcznikiem poetyckim „Skamander”


Źródła:

Wiktionary

Skamandrycki

przymiotnik od: skamandryta


Źródła:

SJP.pl

Skamandryta

członek poetyckiej grupy "Skamander"


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. poet. członek grupy poetyckiej „Skamander”


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skamandrytka

skamandryta


Patrz:skamandryta

Źródła:

SJP.pl

Skamerować

potocznie: sfilmować kamerą wideo


Źródła:

SJP.pl

Skamerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skamerować.


Źródła:

Wiktionary

Skamielina

skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamieniałość, skamienielina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) paleont. zachowany w skale szczątek lub odcisk organizmu, który istniał w minionej epoce geologicznej


Skamieniałości – zachowane w skałach szczątki organizmów (skamieniałości właściwe, strukturalne), a także ślady ich aktywności życiowej (skamieniałości śladowe). Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji. Najczęściej fosylizacji ulegają tylko części szkieletowe. Proces ten zachodzi w wyniku zastąpienia pierwotnej substancji budującej części twarde organizmu innymi związkami mineralnymi (najczęściej węglanem wapnia lub krzemionką, a rzadziej np. dolomitem, syderytem, limonitem, pirytem lub fosforanami) o tym samym składzie chemicznym (np. przejście aragonitu w bardziej stabilny kalcyt) lub odmiennym składzie chemicznym. W przypadku części twardych zbudowanych ze stabilnych substancji (np. kalcytu, krzemionki) zachowują się one czasami bez żadnych przekształceń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skamieniałość

skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamielina, skamienielina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest skamieniałe; cecha tych, którzy są skamieniali

 (1.2) geol. zachowane w skale szczątki organizmu zwierzęcego lub roślinnego albo też utrwalony w skale ślad jego działalności życiowej;


Skamieniałości – zachowane w skałach szczątki organizmów (skamieniałości właściwe, strukturalne), a także ślady ich aktywności życiowej (skamieniałości śladowe). Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji. Najczęściej fosylizacji ulegają tylko części szkieletowe. Proces ten zachodzi w wyniku zastąpienia pierwotnej substancji budującej części twarde organizmu innymi związkami mineralnymi (najczęściej węglanem wapnia lub krzemionką, a rzadziej np. dolomitem, syderytem, limonitem, pirytem lub fosforanami) o tym samym składzie chemicznym (np. przejście aragonitu w bardziej stabilny kalcyt) lub odmiennym składzie chemicznym. W przypadku części twardych zbudowanych ze stabilnych substancji (np. kalcytu, krzemionki) zachowują się one czasami bez żadnych przekształceń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skamienieć

czasownik nieprzechodni dokonany

 (1.1) zamienić się w kamień

 (1.2) znieruchomieć


Źródła:

Wiktionary

Skamienielina

skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamieniałość, skamielina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) utrwalone w procesie fosylizacji szczątki zwierzęcia lub rośliny z dawnych epok geologicznych lub też ślady ich obecności


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skamienienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skamienieć.


Źródła:

Wiktionary

Skamlać

skomleć, skomlić, skamłać, skamleć;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób


Źródła:

SJP.pl

Skamleć

skomleć, skomlić, skamlać, skamłać;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób


Źródła:

SJP.pl

Skamłać

skomleć, skomlić, skamlać, skamleć;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób


Źródła:

SJP.pl

Skan

1. plik komputerowy z zeskanowanym obrazem;
2. potocznie: produkt, rezultat skanowania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zeskanowany obraz

 (1.2) czynność wykonywania skanów (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skanalizować

zainstalować system odprowadzający ścieki lub wodę opadową


Źródła:

SJP.pl

Skanalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) urz. zbudowanie sieci kanalizacyjnej, objęcie jakiegoś obszaru siecią kanalizacyjną

 (1.2) skierowanie czyjeś działania, zainteresowania na inny w stosunku do pierwotnego teren, inne sprawy


Źródła:

Wiktionary

Skancerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skancerować.


Źródła:

Wiktionary

Skand

pierwiastek chemiczny o symbolu Sc


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Sc i liczbie atomowej 21;


Skand (Sc, łac. scandium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych.Srebrzystobiały metal o gęstości 2,989 g/cm³.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skand.

skrót od: skandynawski


Źródła:

SJP.pl

Skandal

1. wydarzenie powodujące zgorszenie, oburzenie i zawstydzenie;
2. atmosfera wywołana takim wydarzeniem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje

 (1.2) oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skandalicznie

przysłówek

 (1.1) w sposób skandaliczny


Źródła:

Wiktionary

Skandaliczniej

stopień wyższy od przysłówka: skandalicznie


Źródła:

SJP.pl

Skandaliczność

skandaliczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest skandaliczne; cecha tych, którzy są skandaliczni


Patrz:skandaliczny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandaliczny

1. mający cechy skandalu lub go wywołujący;
2. oceniany jako bardzo negatywny


przymiotnik

 (1.1) stanowiący skandal, mający cechy skandalu

 (1.2) taki, który wywołuje oburzenie, zgorszenie i przynosi wstyd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandalik

zdrobnienie od: skandal


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skandal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandalista

osoba wywołująca skandale


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. osoba będąca powodem skandali


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandalistka

skandalista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta wywołująca skandale


Patrz:skandalista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandalizować

wywoływać oburzenie, zgorszenie


Źródła:

SJP.pl

Skandalizujący

skandalizować


Patrz:skandalizować

Źródła:

SJP.pl

Skanderbeg

(1405-1468) albański bohater narodowy


Skanderbeg, właśc. Gjergj Kastrioti "Skënderbeu", pol. Jerzy Kastriota "Aleksander Wielki" (ur. 1405 w Krui, zm. 17 stycznia 1468 w Lezhy) – albański władca, dowódca wojskowy, kluczowa postać w historii Albanii jak i Polski poprzez poparcie Krucjaty Warneńskiej. Skanderbeg jest uważany za jednego z najwybitniejszych generałów wszech czasów i ikonę obrony chrześcijaństwa i Albanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skandować

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) rytmicznie wypowiadać słowa, dzieląc je na sylaby


Źródła:

Wiktionary

Skandowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skandować.


Skandowanie (z łac. scandere "wstępować, wchodzić na coś") – dobitny i nienaturalny sposób mówienia, polegający na dzieleniu wypowiedzi na niezróżnicowane prozodyjnie sylaby, bez zaznaczania granic wyrazów. W nauce o literaturze skandowaniem nazywa się recytowanie utworu wierszowanego z regularnym podkreślaniem jego rytmu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skandowce

każdy pierwiastek z trzeciej grupy układu okresowego Mendelejewa


Skandowce – pierwiastki 3 (daw. IIIB lub III pobocznej) grupy układu okresowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skandowiec

każdy pierwiastek z trzeciej grupy układu okresowego Mendelejewa


Źródła:

SJP.pl

Skandowy

skand


przymiotnik

 (1.1) dotyczący skandu


Patrz:skand

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandynaw

mieszkaniec Skandynawii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mieszkaniec Skandynawii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandynawia

region Europy, w którym leżą: Szwecja, Norwegia i Dania


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. region północnej Europy obejmujący kraje Danię, Norwegię i Szwecję;


Skandynawia – region północnej Europy, obejmujący państwa: Szwecję, Norwegię oraz Danię. Obejmuje część z krajów nordyckich.

Czasem w nieskandynawskich mediach, biorąc pod uwagę wpływy szwedzkie i duńskie, do Skandynawii zalicza się Islandię, a nawet niegermańskie państwa i regiony, takie jak: Finlandia, niewielka część Rosji (Karelia), Estonia, niekiedy też Łotwa, a nawet Litwa. W samych krajach skandynawskich za Skandynawię uważa się jednak tylko trzy państwa (Dania, Norwegia, Szwecja).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skandynawista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. jęz. znawca języka, literatury i kultury skandynawskiej

 (1.2) hist. zwolennik skandynawizmu


Źródła:

Wiktionary

Skandynawistka

skandynawista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: skandynawista


Patrz:skandynawista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandynawistyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o kulturze, sztuce i języku ludów zamieszkujących Półwysep Skandynawski;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skandynawizm

Skandynawizm – ruch polityczny i kulturalny propagujący idee ściślejszej współpracy kulturowej i ekonomicznej krajów skandynawskich, a w dalszej perspektywie ich zjednoczenia.

Ruch rozwijał się początkowo w duńskich środowiskach uniwersyteckich. Stamtąd trafił do Szwecji, gdzie rozwijał się w Lund i Uppsali. Za moment powstania ruchu uważa się spotkanie na uniwersytecie w Lund w 1829 roku, podczas którego szwedzki poeta Esaias Tegnér uhonorował duńskiego poetę Adama Gottloba Oehlenschlägera wieńcem laurowym, ogłaszając tym samym rozpoczęcie współpracy narodów skandynawskich.


Źródła:

Wikipedia

Skandynawizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skandynawizować.


Źródła:

Wiktionary

Skandynawka

mieszkanka Skandynawii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Skandynawii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandynawolog

badacz, obserwator Skandynawii


Źródła:

SJP.pl

Skandynawski

przymiotnik od: Skandynawia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze Skandynawią, dotyczący Skandynawii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skandynawskość

skandynawski


Patrz:skandynawski

Źródła:

SJP.pl

Skandyzować

1. skrystalizować cukier;
2. usmażyć w cukrze, pokryć warstwą cukru


Źródła:

SJP.pl

Skaner

scanner;
1. urządzenie służące do wytworzenia cyfrowego obrazu obiektu, np. zdjęcia, slajdu, drukowanego tekstu, a następnie wprowadzenia go do komputera;
2. w poligrafii: urządzenie elektroniczne do rejestrowania i korygowania tonalności i barw reprodukowanego oryginału oraz zapisywania obrazu na odpowiednim materiale;
3. urządzenie pozwalające sporządzić obraz (mapę) jakiegoś obszaru lub obiektu przez punktowe sondowanie za pomocą fal świetlnych, radiowych, rentgenowskich itp.;
4. w informatyce: program przeznaczony do skanowania tekstów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu kreskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej;

 (1.2) urządzenie przeszukujące


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skanerowy

skaner


Patrz:skaner

Źródła:

SJP.pl

Skanerzysta

operator skanerów formowych


Źródła:

SJP.pl

Skania

kraina historyczna w Szwecji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina historyczna leżąca na najdalej wysuniętym na południe końcu Półwyspu Skandynawskiego, nad cieśniną Sund, obecnie w Szwecji;

 (1.2) geogr. adm. szwedzki region administracyjny, z siedzibą w Malmö, obejmuje większość historycznej Skanii (1.1);


Skania, Skonia (w językach duńskim i szwedzkim Skåne odsłuchaj) – historyczna kraina (lub prowincja, landskap) Szwecji, do traktatu z Roskilde w 1658 należąca do Danii. Położona jest na południu kraju nad Morzem Bałtyckim i cieśniną Sund. Graniczy z krainami Halland, Smalandia i Blekinge. Skania połączona jest z duńską wyspą Zelandią mostem nad cieśniną Sund.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skanibalizować

1. w technice: wykorzystać części pochodzące z jakiegoś urządzenia (maszyny, samochodu) do naprawy innego egzemplarza;
2. w marketingu: zmniejszyć sprzedaż produktu przez wprowadzenie innego o podobnych cechach


Źródła:

SJP.pl

Skaning

skanowanie


Patrz:skanowanie

Źródła:

SJP.pl

Skaningowy

przymiotnik od: skaning


przymiotnik

 (1.1) techn. taki, którego zasada działania polega na przemiataniu przestrzeni i czytaniu wartości punkt po punkcie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skanować

1. tworzyć za pomocą skanera komputerowy zapis obrazu;
2. odczytywać za pomocą skanera punkt po punkcie informację zawartą w obrazie lub nośniku elektronicznym;
3. przeszukiwać treści w jakimś urządzeniu za pomocą programu komputerowego w celu usunięcia wirusów lub znalezienia jakiejś informacji


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wprowadzać do komputera dane za pomocą skanera

 (1.2) techn. czytać wartości punkt po punkcie

 (1.3) biur. wykonywać kopię dokumentu, grafiki itp. przy użyciu skanera


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skanowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skanować.


Źródła:

Wiktionary

Skansen

1. krajoznawcze muzeum etnograficzne pod gołym niebem, gdzie eksponowane są zabytki budownictwa ludowego oraz sprzęty i narzędzia określonego regionu;
2. potocznie: miejsce zacofane pod względem cywilizacyjnym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) turyst. muzeum etnograficzne na wolnym powietrzu, którego celem jest prezentowanie kultury ludowej danego regionu;

 (1.2) przen. miejsce zacofane cywilizacyjnie


Skansen (muzeum skansenowskie, muzeum na wolnym powietrzu (ang. open-air museum)) – potoczne określenie muzeum na wolnym powietrzu, którego celem jest zaprezentowanie kultury ludowej danego regionu lub też ekspozycja obiektów zabytkowych (archeologicznych, budowlanych, etnograficznych). Polskie muzea skansenowskie zrzeszają się w Stowarzyszeniu Muzeów na Wolnym Powietrzu. Najstarszym skansenem w Polsce jest Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skansenowy

przymiotnik od: skansen; skansenowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z skansenem, dotyczący skansenu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skanska

szwedzka firma budowlana


Skanska – międzynarodowe przedsiębiorstwo budowlane założone w 1887 roku w Malmö jako Aktiebolaget Skånska Cementgjuteriet. Siedziba przedsiębiorstwa od stycznia 2014 znajduje się w Sztokholmie w Szwecji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skanią, dotyczący Skanii


Źródła:

Wiktionary

Skąpa

kobieta skąpa; skąpica


Skąpa – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Strzelce Wielkie. W latach 1973–74 w gminie Sulmierzyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skapać

spaść, ściec w postaci kropli; skapnąć, ukapać


Źródła:

SJP.pl

Skąpanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skąpać.


Źródła:

Wiktionary

Skapanka

rodzaj mszaków z rzędu meszkowców


Źródła:

SJP.pl

Skapankowate

rodzina mszaków z rzędu meszkowców


Źródła:

SJP.pl

Skapcaniały

potocznie:
1. utracić energię i chęć do życia;
2. zniedołężnieć, zestarzeć się; zgrzybieć, zramoleć


Źródła:

SJP.pl

Skapcanieć

potocznie:
1. utracić energię i chęć do życia;
2. zniedołężnieć, zestarzeć się; zgrzybieć, zramoleć


Źródła:

SJP.pl

Skąpe

kobieta skąpa; skąpica


Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 6

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skapek

ceramiczny talerzyk w kształcie czajniczka; skapek


Źródła:

SJP.pl

Skaperować

przekabacić, przekupić, przeciągnąć kogoś na swoją stronę, podkupić


czasownik przechodni dokonany (ndk. kaperować)

 (1.1) dokonany od|kaperować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skąpiara

reg.: kobieta skąpa


Źródła:

SJP.pl

Skąpiarz

reg.: skąpiec


Źródła:

SJP.pl

Skąpić

wydzielać komuś małe ilości, nie dawać czegoś w wystarczającym stopniu


czasownik niedokonany

 (1.1) być skąpym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skąpica

potocznie, z niechęcią o kobiecie skąpej


Źródła:

SJP.pl

Skapieć

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba niechętnie wydająca swoje pieniądze


Źródła:

Wiktionary

Skąpiej

stopień wyższy od przysłówka: skąpo


Źródła:

SJP.pl

Skąpiradło

potocznie, z niechęcią: osoba stroniąca od wydawania pieniędzy, nawet na podstawowe potrzeby; skąpiec, sknera


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. pejor. pogard. ktoś, kto stroni od wydawania pieniędzy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skapitalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skapitalizować.


Źródła:

Wiktionary

Skapitulować

czasownik dokonany (ndk. kapitulować)

 (1.1) ulec kapitulacji; podporządkować się wrogowi czy przeciwnościom


Źródła:

Wiktionary

Skapitulowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skapitulować.


Źródła:

Wiktionary

Skąpiutki

zdrobnienie od: skąpy


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: skąpy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skapka

ceramiczny talerzyk w kształcie czajniczka; skapek


Źródła:

SJP.pl

Skapnąć

1. spaść jako kropla; kapnąć, ściec;
2. w przenośni: dostać się jako drobny, okazjonalny zysk;
3. potocznie: skapnąć się - zorientować się; skapować się, kapnąć się


Źródła:

SJP.pl

Skąpolistny

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma niewiele liści


Źródła:

Wiktionary

Skapolit

minerał, glinokrzemian sodu i wapnia zawierający dodatkowe aniony


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady krzemianów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skąpomocz

zmniejszenie wydzielania moczu, głównie wskutek niewydolności nerek; oliguria


Skąpomocz (łac. oliguria) – zmniejszenie ilości moczu dobowego poniżej 400–500 ml u dorosłych (przy wzroście 170 cm i wadze 70 kg). Odpowiednio u niemowląt poniżej 1 ml/kg/h oraz u większych dzieci 0,5 ml/kg/h. Spadek ilości moczu poniżej 100 ml/dobę określa się mianem bezmoczu (anuria).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skąponogi

gromada stawonogów zaliczanych do wijów; skąpotchawce


Skąponogi, skąpotchawce (Pauropoda) – gromada stawonogów zaliczanych do wijów. osiągające długość ciała do 2 mm. Dotąd opisano około 780 gatunków skąponogów, z których około 30 znanych jest z Polski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skąpoobjawowiec

osoba, która ma niewielkie objawy jakiejś choroby


Źródła:

SJP.pl

Skąpoobjawowy

w medycynie: charakteryzujący się występowaniem niewielkich objawów


przymiotnik

 (1.1) med. o łagodnym przebiegu, z objawami choroby o niewielkim nasileniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skąpopłetwy

1. gęś skąpopłetwa - gatunek dużego ptaka z rzędu blaszkodziobych; bezpłetwiec;
2. sieweczka skąpopłetwa - gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych


Źródła:

SJP.pl

Skąposzczet

przedstawiciel podgromady zwierząt o tej samej nazwie, należącej do typu pierścienic; zamieszkuje środowisko lądowe i wody słodkie


Źródła:

SJP.pl

Skąposzczety

przedstawiciel podgromady zwierząt o tej samej nazwie, należącej do typu pierścienic; zamieszkuje środowisko lądowe i wody słodkie


Skąposzczety (Oligochaeta) – grupa około 5000 gatunków pierścienic o wyraźnie segmentowanym, wydłużonym ciele pozbawionym parapodiów i bez przydatków na głowowym odcinku ciała, z nielicznymi i prostymi, chitynowymi szczecinami, tradycyjnie klasyfikowana jako podgromada siodełkowców (Clitellata). Ewolucyjnie wywodzone są od morskich wieloszczetów. Większość gatunków zamieszkuje środowiska lądowe i słodkowodne, ale są też takie, które żyją w wodach słonawych i słonych. Żywią się martwą materią organiczną, mikroorganizmami i cząstkami żywych roślin. Niektóre są drapieżnikami, komensalami lub pasożytami. Większość gatunków odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu właściwej struktury gleby lub w procesach samooczyszczania się wód.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skąpotchawce

gromada stawonogów zaliczanych do wijów; skąponogi


Skąponogi, skąpotchawce (Pauropoda) – gromada stawonogów zaliczanych do wijów. osiągające długość ciała do 2 mm. Dotąd opisano około 780 gatunków skąponogów, z których około 30 znanych jest z Polski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skąpotchawiec

przedstawiciel gromady stawonogów zaliczanych do wijów


Źródła:

SJP.pl

Skapować

potocznie:
1. zrozumieć coś; sczaić, zajarzyć, skumać, zakapować;
2. skapować się - zorientować się; skapnąć się, kapnąć się


Źródła:

SJP.pl

Skaprawiały

potocznie o oczach: stawać się kaprawymi, zropieć


Źródła:

SJP.pl

Skaprawić

rzadko: pokryć, napełnić łzami lub ropą


Źródła:

SJP.pl

Skaprawieć

potocznie o oczach: stawać się kaprawymi, zropieć


Źródła:

SJP.pl

Skąpski

Skąpe (wieś w Polsce)


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skąpstwo

bycie skąpym; sknerstwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) niechęć do rozstawania się z pieniędzmi, nadmierna oszczędność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skąpszy

stopień wyższy od przymiotnika: skąpy


Źródła:

SJP.pl

Skaptować

przeciągnąć kogoś na swoją stronę, pozyskać dla siebie


czasownik dokonany

 (1.1) przeciągnąć na swoją stronę, zjednać sobie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skapulimancja

wróżenie z łopatek zwierząt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wróżenie z łopatek zwierząt


Skapulimancja – wróżenie w oparciu o pęknięcia na powierzchni świeżo wypalonej owczej łopatki (łac. scapula).

Do wróżb używano nie tylko łopatek owczych, ale ogólnie – bydlęcych (osteomancja), a w wyjątkowych okolicznościach – ludzkich. W Chinach używano skorup zółwia (plastromancja).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skąpy

1. oszczędny do przesady, żałujący komuś czegoś
2. zbyt mały, składający się z niewielu części, niewystarczający


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pejor. niechętnie oddający swoje dobra, pieniądze

 (1.2) pot. bardzo mały, o małej objętości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skapywać

1. spadać jako kropla; kapać, ściekać;
2. w przenośni: być uzyskiwanym jako drobny, okazjonalny zysk


Źródła:

SJP.pl

Skapywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skapywać.


Źródła:

Wiktionary

Skarabeusz

1. duży, czarny chrząszcz z metalicznym połyskiem, żywiący się nawozem; poświętnik;
2. święty żuk egipski, czczony niegdyś jako bóg wschodzącego słońca; wykonany z fajansu, kamienia lub metalu


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ent. nazwa systematyczna|Scarabaeus|ref=tak., rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych;

 (1.2) ent. chrząszcz z rodzaju skarabeusz (1.1)

 (1.3) archeol. hist. staroegipski owalny amulet


Skarabeusz, poświętnik (Scarabaeus) – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych. Jest ich ponad 30 gatunków. Są stosunkowo duże w porównaniu do innych chrząszczy, są czarne i mają metaliczny połysk. Występują w Północnej Afryce, Południowej Europie i Azji Mniejszej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarabeuszek

zdrobnienie od: skarabeusz


Źródła:

SJP.pl

Skaraboid

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. hist. niewielka, owalna pieczęć wykonana z kamienia, w starożytnym Egipcie w kształcie skarabeusza, później również z wizerunkiem innych zwierząt


Źródła:

Wiktionary

Skarać

skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę; ukarać


Źródła:

SJP.pl

Skaradziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Skaranie

skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę; ukarać


Źródła:

SJP.pl

Skarb

1. zwykle w liczbie mnogiej: zbiór pieniędzy lub drogocennych rzeczy, często ukryty; kosztowności, bogactwo;
2. rzecz wielkiej wartości materialnej lub artystycznej;
3. w przenośni: osoba lub rzecz bardzo przez kogoś ceniona; ukochany, ukochana;
4. dawniej:
a) skarb państwa, majątek państwa;
b) instytucja nim zarządzająca;
5. skarb państwa:
a) państwo jako podmiot prawny, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie jest we władaniu innych osób prawnych;
b) ogół zasobów finansowych państwa, majątek państwa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zbiór bardzo wartościowych rzeczy

 (1.2) coś niezwykle wartościowego, drogocennego

 (1.3) osoba kochana, ceniona

 (1.4) przest. majątek państwa

 (1.5) zob. skarb państwa.

 (1.6) archeol. znalezisko gromadne, złożone z celowo ukrytych przedmiotów


Skarb – jeden z podstawowych typów stanowisk archeologicznych. Termin odnosi się wyłącznie do znalezisk ruchomych (co najmniej dwóch), celowo składowanych przez jakąś osobę lub grupę. Obejmuje zespół cennych w danym okresie przedmiotów (np. monet, ozdób), fragmentów surowca (bryłek minerałów, metali), narzędzi lub broni ukrytych jako forma przechowywania majątku (zwykle w czasach zagrożenia najazdami) lub zdeponowanych w celach kultowych (jako ofiara).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarbanowo

Skarbanowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Izbica Kujawska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 146 mieszkańców. Jest osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy Izbica Kujawska. Ze wsi Skarbanowo pochodzi śląski poeta Józef Krupiński (1930–1998).


Źródła:

Wikipedia

Skarbcowy

przymiotnik od: skarbiec


Źródła:

SJP.pl

Skarbczyk

zdrobnienie od: skarbiec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skarbiec

 (1.2) zbiór czegoś cennego, również niematerialnego

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. książeczka do nabożeństwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarbeczek

skarbek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbek

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbeniek

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbiczek

skarbeczek, skarbik, skarbek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbiec

skarbnica (dawniej);
1. budynek lub wydzielone pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pieniędzy, cennych przedmiotów, papierów wartościowych itp., odpowiednio zabezpieczone przed kradzieżą i pożarem; trezor;
2. zbiór kosztowności lub pieniędzy; skarb;
3. w przenośni: instytucja lub miejsce zgromadzenia wartości wyższych, np. sztuki, kultury, historii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odpowiednio zabezpieczony magazyn na drogocenne rzeczy;

 (1.2) zbiór kosztowności


Skarbiec – specjalne pomieszczenie lub budynek przeznaczony do gromadzenia i przechowywania cennych dokumentów, kosztowności. Skarbce budowano w pałacach, zamkach – przeznaczone do przechowywania skarbów i dokumentów państwowych lub właściciela zamku; skarbce w klasztorach, kościołach – przeznaczone do przechowywania klejnotów sakralnych, darów wotywnych, pamiątek narodowych. Część zgromadzonych w skarbcach dzieł sztuki często jest eksponowana na wystawach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarbiewo

Skarbiewo – (niem. Scharbendorf) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo.


Źródła:

Wikipedia

Skarbik

skarbeczek, skarbek, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbikowo

Skarbikowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Kampinos. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.


Źródła:

Wikipedia

Skarbimierski

Skarbimierz


Patrz:Skarbimierz

Źródła:

SJP.pl

Skarbimierz

wieś w województwie opolskim, w powiecie brzeskim



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarbimir

imię męskie


Skarbimir, Skardmir, Skamir, Skarbimirz – staropolskie imię męskie, złożone z członów Skarbi- („smucić, martwić, troszczyć się”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Może oznaczać „troszczący się o pokój”. Jako Skarbimir imię występuje od XII wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarbimira

imię żeńskie


Skarbimira – żeński odpowiednik imienia Skarbimir. Znaczenie imienia: "troszcząca się o pokój".


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarbimirostwo

Skarbimir z żoną; Skarbimirowie


Źródła:

SJP.pl

Skarbimirowie

Skarbimir z żoną; Skarbimirostwo


Źródła:

SJP.pl

Skarbiszowice

Skarbiszowice (niem. Seifersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Tułowice.


Źródła:

Wikipedia

Skarbnica

zbiór, zasób pewnych cennych rzeczy, także wartości niematerialnych


Źródła:

SJP.pl

Skarbniczek

1. kobieta odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.;
2. kasjerka bankowa;
3. zdrobnienie od: skarbnica (skarbiec)


Źródła:

SJP.pl

Skarbniczka

1. kobieta odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.;
2. kasjerka bankowa;
3. zdrobnienie od: skarbnica (skarbiec)


Źródła:

SJP.pl

Skarbnik

osoba odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zbierająca pieniądze od członków jakiejś organizacji i przechowująca je

 (1.2) adm. wysoki rangą urzędnik samorządowy, który jest odpowiedzialny za finanse jednostki samorządu terytorialnego;

 (1.3) w bankach, instytucjach i przedsiębiorstwach urzędnik wydający i przechowujący pieniądze oraz papiery wartościowe

 (1.4) hist. w Polsce piastowskiej urzędnik królewski zarządzający skarbem panującego

 (1.5) hist. w Polsce w XV–XVIII w. tytularny urzędnik ziemski

 (1.6) daw. w legendach górniczych duch podziemi pilnujący ukrytych skarbów i kruszców;


Skarbnik – osoba powołana do strzeżenia i opiekowania się skarbem.

W dawnej Polsce tytuł skarbnika był tylko honorowym urzędem ziemskim, natomiast ministrami finansów byli podskarbiowie (nadworni, koronni, litewscy, pruscy).

Współcześnie skarbnik to główny księgowy jednostki samorządu terytorialnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarbnikowy

skarbnik (dawniej); skarbnikowski


Źródła:

SJP.pl

Skarbomat

automat do składania deklaracji podatkowych; pitomat, PIT-omat


Źródła:

SJP.pl

Skarbona

zgrubienie od: skarbonka


Skarbona (niem. Birkendorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Maszewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarboneczka

zdrobnienie od: skarbonka


Źródła:

SJP.pl

Skarbonizować

wzbogacić substancje organiczne w węgiel


Źródła:

SJP.pl

Skarbonka

niewielki przedmiot różnych kształtów z otworem, przez który wrzuca się pieniądze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalny pojemnik z wąskim otworem, przeznaczony do zbierania drobnych pieniędzy, zwłaszcza przez dzieci;

 (1.2) skrzynka na datki, np. kościelne

 (1.3) żart. pośladki z przedziałkiem wychylające się ze spodni


Skarbonka – pojemnik służący do przechowywania pieniędzy. Zwykle używany do oszczędzania, by można było zgromadzić większą kwotę, a później wydać ją na zamierzony cel.

Najpopularniejszą wersją skarbonki jest porcelanowa lub plastikowa świnka. By wydostać pieniądze ze świnki-skarbonki, zwykle trzeba ją rozbić, co ma motywować do dłuższego oszczędzania przez zniechęcanie do nieprzemyślanych wypłat. Muzeum Numizmatyczne Banku Centralnego Urugwaju dysponuje kolekcją 582 skarbonek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarboszewo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Skarbowiec

urzędnik pracujący w skarbowości


Źródła:

SJP.pl

Skarbówka

potocznie: urząd skarbowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. urząd skarbowy

 (1.2) pot. organy administracyjne odpowiadające za ściąganie podatków

 (1.3) daw. środ. budka na tratwie

 (1.4) daw. miara do oznaczania wysokości wody w rzece


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarbowość

Skarbowość – oznacza system i organizację gospodarki finansowej państwa i innych związków przymusowych (związku państw, gminy).

Nauka skarbowości bada różne systemy gospodarki skarbowej i wyprowadza ogólne zasady, jakie się tego zakresu administracji skarbowej dotyczą.


Źródła:

Wikipedia

Skarbowy

dotyczący skarbu państwa, związany z państwowymi finansami (np. opłata skarbowa, ustawa skarbowa)


przymiotnik

 (1.1) związany ze Skarbem Państwa, zwłaszcza podatkami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarbuńcio

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbek;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbunio

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbek, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbuś

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbek, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarbuszek

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


Źródła:

SJP.pl

Skarby

1. zwykle w liczbie mnogiej: zbiór pieniędzy lub drogocennych rzeczy, często ukryty; kosztowności, bogactwo;
2. rzecz wielkiej wartości materialnej lub artystycznej;
3. w przenośni: osoba lub rzecz bardzo przez kogoś ceniona; ukochany, ukochana;
4. dawniej:
a) skarb państwa, majątek państwa;
b) instytucja nim zarządzająca;
5. skarb państwa:
a) państwo jako podmiot prawny, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie jest we władaniu innych osób prawnych;
b) ogół zasobów finansowych państwa, majątek państwa


Skarby – powieść kryminalna dla dzieci i młodzieży autorstwa Joanny Chmielewskiej wydana w 1988 roku. Książka jest kolejną częścią przygód rodzeństwa – Janeczki i Pawełka Chabrowiczów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarchowo

Skarchowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Skarcić

upomnieć, udzielić nagany


Źródła:

SJP.pl

Skarga

1. użalanie się, narzekanie z powodu bólu, cierpienia itp.;
2. obwinianie kogoś o coś;
3. pismo skierowane do organu administracyjnego w celu doprowadzenia do zmiany lub uchylenia orzeczenia tego organu;
4. w prawie: akt oskarżenia w procesie karnym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wypowiedź, w której ktoś uskarża się na coś

 (1.2) obwinianie kogoś o coś;


Skarga – w znaczeniu ogólnym, wypowiedź, w której ktoś skarży się na coś lub obwinia kogoś o coś.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skargowy

przymiotnik od: skarga


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze skargą, dotyczący skargi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarkiszki

Skarkiszki (dodatkowa nazwa w j. litewskim Skarkiškiai) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Puńsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

Wikipedia

Skarlać

rzadko: sprawiać, że coś maleje lub traci zdolność wzrostu


Źródła:

SJP.pl

Skarlanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skarlać.


Źródła:

Wiktionary

Skarlały

rzadko: sprawiać, że coś maleje lub traci zdolność wzrostu


Źródła:

SJP.pl

Skarlet

regionalnie: pelargonia, muszkatel; szkarlet


Źródła:

SJP.pl

Skarmelizować

rozłożyć cukier przez jego prażenie


Źródła:

SJP.pl

Skarmiać

1. zużywać coś jako paszę, karmiąc zwierzęta
2. paść czymś zwierzęta


Źródła:

SJP.pl

Skarmianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skarmiać.


Źródła:

Wiktionary

Skarmić

1. zużyć coś jako paszę, karmiąc zwierzęta
2. upaść czymś zwierzęta


Źródła:

SJP.pl

Skarn

skała metamorficzna


Skarn – skała metamorficzna powstała w warunkach metasomatozy kontaktowej zbudowana z Ca-Mg-Fe-Mn krzemianów niezawierających wody lub ubogich w wodę (W. Goldshmit, 1911). Wyróżnia się skarny magnezowe, wapniowe, krzemianowe i autoakrecyjne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarogniada

o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; karogniady


Źródła:

SJP.pl

Skarogniady

o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; karogniady


Źródła:

SJP.pl

Skarp

drapieżna ryba z rzędu płastug; turbot


Skarp, turbot (Scophthalmus maximus) – gatunek ryby flądrokształtnej z rodziny nagładowatych (Scophthalmidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarpa

1. pochyła ściana ziemnego wzniesienia;
2. wąski mur podpierający z zewnątrz ścianę budowli w architekturze gotyckiej; przypora


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spadzisty stok, stroma ściana wału, nasypu lub wykopu, np. koryta rzeki;

 (1.2) archit. murowana stroma podpora na zewnątrz budowli, wysoka przypora;

 (1.3) wojsk. usypana wysoka zapora przeciwczołgowa;


Miejscowości w Polsce
Inne

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarpeta

trykotowe okrycie stopy do kostki, często również powyżej niej (niekiedy do kolan); skarpetka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) okrycie (ubiór) stopy;

 (1.2) środ. mot. Syrena



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarpeteczka

zdrobnienie od: skarpetka


Źródła:

SJP.pl

Skarpetka

trykotowe okrycie stopy do kostki, często również powyżej niej (niekiedy do kolan); skarpeta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od skarpeta

 (1.2) pot. biała sierść na końcówkach łap niektórych zwierząt (najczęściej u psów i kotów)


Skarpety, skarpetki – element codziennego ubioru, zakładany na stopy. Zastąpiły powszechnie niegdyś używane onuce. Skarpetki są noszone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety w wielu kręgach kulturowych świata. W minimalistycznej wersji mają one kształt ludzkiej stopy, a przeważnie sięgają za kostki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarpetkowy

skarpetka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z skarpetką, dotyczący skarpetki


Patrz:skarpetka

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarpiowate

rodzina morskich ryb z rzędu flądrokształtnych; turbotowate


Skarpiowate, turbotowate (Bothidae) – rodzina morskich ryb flądrokształtnych. Niektóre gatunki z tej rodziny mają znaczenie gospodarcze.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarpiowaty

o cechach skarpiowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Skarpowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kształtowanie skarpy w celu uzyskania określonego nachylenia


Źródła:

Wiktionary

Skarpowaty

podobny do skarpy (przypory)


Źródła:

SJP.pl

Skarszewianin

mieszkaniec miasta: Skarszewy


Źródła:

SJP.pl

Skarszewianka

mieszkanka miasta: Skarszewy


Źródła:

SJP.pl

Skarszewo

4 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Skarszewski

przymiotnik od: Skarszewy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skarszewami, dotyczący Skarszew


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarszewy

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


Skarszewy (niem. Schöneck in Westpreußen) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, nad rzeką Wietcisą, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skarszewy. Na południowym obszarze miejskim Skarszew znajduje się jezioro Borówno Wielkie (rozwinięta infrastruktura turystyczno-rekreacyjna). Dawny dworzec kolejowy w mieście jest punktem końcowym zielonego Szlaku Skarszewskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarszyn

Miejscowości w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Skartabel

w dawnej Polsce: człowiek, któremu przyznano skartabellat; skartabell


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. osoba posiadająca niepełne szlachectwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skartabelat

w dawnej Polsce: niepełne szlachectwo, niedające pełni szlacheckich przywilejów; skartabellat


Skartabellat (scartabellat) – instytucja niepełnego szlachectwa. Jako niższa szlachta skartabellowie funkcjonowali w Polsce średniowiecznej, nazywani wówczas świerczałkami. Później część z nich uzyskuje paritas (łac. równość) ze szlachtą właściwą, a część spada do warstwy sołtysiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skartabell

w dawnej Polsce: człowiek, któremu przyznano skartabellat; skartabel


Źródła:

SJP.pl

Skartabellat

w dawnej Polsce: niepełne szlachectwo, niedające pełni szlacheckich przywilejów; skartabelat


Skartabellat (scartabellat) – instytucja niepełnego szlachectwa. Jako niższa szlachta skartabellowie funkcjonowali w Polsce średniowiecznej, nazywani wówczas świerczałkami. Później część z nich uzyskuje paritas (łac. równość) ze szlachtą właściwą, a część spada do warstwy sołtysiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skartować

oznaczyć na mapie, nanieść na mapę szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów bądź z materiałów źródłowych, np. skartować dane geodezyjne; zmapować


Źródła:

SJP.pl

Skarus

rodzaj z rodziny skarusowatych (papugoryb), obejmujący gatunki ryb morskich występujących głównie na rafach koralowych


Źródła:

SJP.pl

Skarusowate

rodzina morskich ryb z rzędu okoniokształtnych; papugoryby


Skarusowate, papugoryby (Scaridae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane lokalnie. W akwarystyce trudne do utrzymania z powodu specyficznych preferencji pokarmowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarusowaty

o cechach skarusowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Skaryfikacja

1. tatuaż bliznowy popularny u niektórych murzyńskich plemion afrykańskich;
2. powierzchowne zadrapanie skóry, stosowane przy szczepieniach ochronnych lub diagnostycznych;
3. w rolnictwie: sztuczne uszkadzanie okryw nasiennych w celu przyspieszenia kiełkowania nasion


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) antrop. etn. kosmet. sztuka zdobienia ciała polegająca na nacinaniu, zadrapywaniu lub wypalaniu skóry tak, by w danym miejscu utworzyła się tkanka bliznowata;

 (1.2) ogrod. zabieg polegający na sztucznym uszkadzaniu okryw nasiennych lub owoców, np. orzecha, w celu ułatwienia wnikania wody i gazów do wnętrza i przyśpieszenia kiełkowania;

 (1.3) med. zadraśnięcie naskórka skaryfikatorem bez wywołania krwawienia i wprowadzenie szczepionki; |



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skaryfikacyjny

związany z skaryfikacją


Źródła:

SJP.pl

Skaryfikator

narzędzie medyczne służące do zdrapywania naskórka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie ogrodowe służące do usuwania starej, suchej trawy


Wertykulator (skaryfikator) – urządzenie ogrodowe służące do wertykulacji tzn. napowietrzania oraz oczyszczania trawnika z filcu (mchu, zalegającej starej trawy, chwastów), którego elementami roboczymi są liczne noże, osadzone na obracających się bębnach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skaryszew

1. miasto w Polsce;
2. osiedle w Warszawie


Skaryszew (daw. Skaryszów) – miasto w woj. mazowieckim, w powiecie radomskim. Leży nad rzeką Kobylanką.

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Skaryszew oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jakuba Apostoła.

Na koniec 2023 roku miasto miało 4435 mieszkańców.Ośrodek usługowo-mieszkaniowy, drobny przemysł.

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 9 i droga wojewódzka nr 733.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaryszewianin

mieszkaniec Skaryszewa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skaryszewianka

mieszkanka Skaryszewa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skaryszewski

przymiotnik od: Skaryszew


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skaryszewem, dotyczący Skaryszewa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarżący

1. oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś
2. wnosić skargę, występować ze skargą do sądu
3. skarżyć się - wyrażać swoje żale, utyskiwać


Patrz:skarżyć

Źródła:

SJP.pl

Skarżanka

rzeka w Polsce


Źródła:

SJP.pl

Skarżenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) donoszenie na kogoś


Źródła:

Wiktionary

Skarżuch

rzadko: ten, kto na kogoś skarży, donosi; skarżypyta


Źródła:

SJP.pl

Skarżyć

1. oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś
2. wnosić skargę, występować ze skargą do sądu
3. skarżyć się - wyrażać swoje żale, utyskiwać


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) występować ze skargą

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. naskarżyć, poskarżyć)

 (2.1) powiadamiać kogo o czyimś niewłaściwym postępowaniu

czasownik zwrotny niedokonany skarżyć się (dk. poskarżyć się)

 (3.1) wyrażać słownie swoje skargi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarżyce

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Skarżycki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Skarzyk

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. ciemny wosk pszczeli, piegrza


Źródła:

Wiktionary

Skarzyn

Skarżyn (do 2005 Skarzyn) (niem. Richtenberg (Ostpr.) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim.

Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej, należącej do dekanatu Biała Piska, diecezji ełckiej.


Źródła:

Wikipedia

Skarżynek

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Skarzyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Skarżypięta

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

 (1.1) reg. pot. obraź. dziecko, które skarży na kogoś


Źródła:

Wiktionary

Skarżypyta

(r. żeński) pot. kobieta, dziewczynka skarżąca na kogoś; także o mężczyźnie, zwierzęciu, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. ktoś (zwykle dziecko), kto skarży na kogoś

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) pot. dziewczynka, dziewczyna lub kobieta, która skarży na kogoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarżyski

przymiotnik od: Skarżysko Kościelne, Skarżysko Książęce, Skarżysko-Kamienna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. dotyczący Skarżyska-Kamiennej, związany ze Skarżyskiem-Kamienną

 (1.2) geogr. dotyczący Skarżyska Kościelnego, związany ze Skarżyskiem Kościelnym

 (1.3) geogr. hist. dotyczący Skarżyska Książęcego, związany ze Skarżyskiem Książęcym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarżysko

przymiotnik od: Skarżysko Kościelne, Skarżysko Książęce, Skarżysko-Kamienna


Geografia

Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skarżysko-Kamienna

miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Skarżysko-Kamienna (do 24 kwietnia 1928 Kamienna) – miasto w centralnej Polsce, północnej części województwa świętokrzyskiego, siedziba władz powiatu skarżyskiego. Położona na Wyżynie Kieleckiej, u zbiegu Przedgórza Iłżeckiego, Garbu Gielniowskiego i Płaskowyżu Suchedniowskiego, nad rzeką Kamienną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skarżyszczanin

mieszkaniec Skarżyska-Kamiennej (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Skarżyska-Kamiennej

 (1.2) osoba pochodząca z Skarżyska-Kamiennej, urodzona w Skarżysku-Kamiennej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skarżyszczanka

mieszkanka Skarżyska-Kamiennej (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Skarżyska-Kamiennej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skaskadować

uporządkować bieg wody za pomocą kaskad


Źródła:

SJP.pl

Skasować

usunąć; unieważnić; zniszczyć


czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|kasować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skasowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skasować.


Źródła:

Wiktionary

Skaszyn

Skaszyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubraniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011) liczyła 155 mieszkańców. Jest 23. co do wielkości miejscowością gminy Lubraniec.


Źródła:

Wikipedia

Skat

gra w karty dla 3 osób, pochodząca z Niemiec, popularna zwłaszcza na Śląsku


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) karc. gra karciana dla trzech osób, podobna do brydża;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) gw-pl|Bukowina. opona


Skat (śl. szkat) – gra karciana dla trzech osób polegająca na braniu lew i zbieraniu punktów za karty. Za miejsce powstania gry uchodzi miasto Altenburg w Turyngii, gdzie wydarzyło się to w okolicach 1815 r. Największą popularnością cieszy się w kraju pochodzenia oraz Polsce, w szczególności na Górnym Śląsku (stąd zwana jest niekiedy „śląskim brydżem”) oraz miejscami w Wielkopolsce i na Kaszubach. Gra charakteryzuje się nietypowym starszeństwem kart, zależnym od wybranej rozgrywki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skatalizować

1. poddać katalizie, wywołać katalizę;
2. o zjawiskach życia społecznego: wywołać, przyśpieszyć


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) chem. wywołać katalizę, poddać katalizie, ulec katalizie

 (1.2) przen. wywołać jakieś zmiany lub je przyśpieszyć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skatalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) chem. wywołanie katalizy, poddanie katalizie, ulegnięcie katalizie

 (1.2) przen. wywołanie jakichś zmian lub ich przyśpieszenie


Źródła:

Wiktionary

Skate

[czytaj: skejt] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skater, skejter


Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skateboard

[czytaj: skejtbord]
1. wąska deska przytwierdzona do czterech rolek, używana do jazd; deskorolka;
2. jazda na deskorolce; deskorolkarstwo, skateboarding, skating, skate, skejt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. sport. deska na kółkach, służąca do rekreacji oraz sportu;

 (1.2) pot. sport. jazda na deskorolce;


Deskorolka (ang. skateboard) – deska wykonana ze sklejki (zwykle 7-warstwowej) pokryta papierem ściernym (grip), posiadająca 4 kółka i 8 łożysk mocowanych do dwóch trucków (osiek) używana do rekreacji, oraz wykonywania ewolucji. Deskorolka pojawiła się w Kalifornii w latach 50. XX wieku, kiedy to entuzjaści surfingu doczepili do desek kółka, żeby móc szlifować technikę surfowania na suchym podłożu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skateboarding

[czytaj: skejtbording] jazda na deskorolce; deskorolkarstwo, skateboard, skating, skate, skejt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. jazda na deskorolce


Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skateboardzista

[czytaj: skejtbordzista] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateowiec, skejt, skate, skater, skejter


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. sport. osoba jeżdżąca na deskorolce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skateboardzistka

[czytaj: skejtbordzistka] kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarka


Źródła:

SJP.pl

Skatechizować

nauczyć zasad religii chrześcijańskiej


czasownik przechodni dokonany (ndk. katechizować)

 (1.1) dokonany od|katechizować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skategoryzować

podzielić na kategorie, przypisać do kategorii


Źródła:

SJP.pl

Skaten

obiciowy materiał kaletniczy


Źródła:

SJP.pl

Skateowiec

[czytaj: skejtowiec] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skate, skater, skejter


Źródła:

SJP.pl

Skatepark

Skatepark – specjalny tor przeznaczony do uprawiania sportów ekstremalnych (jazda na deskorolce, BMX-ie czy wyczynowa jazda na rolkach). W skateparku może znajdować się wiele przeszkód przeznaczonych do nauki trików. Do prywatnych skateparków można zwykle wejść za opłatą, podczas gdy publiczne skateparki zwykle są darmowe. Prywatne skateparki są często umieszczone wewnątrz budynków. Publiczne skateparki prawie zawsze dostępne są na świeżym powietrzu.


Źródła:

Wikipedia

Skater

[czytaj: skejter] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skate, skejter


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. osoba jeżdżąca na deskorolce


Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skaterka

[czytaj: skejterka] kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skejtka, skejterka


Źródła:

SJP.pl

Skaterski

skater [czytaj: skejterski]


Źródła:

SJP.pl

Skating

[czytaj: skejting] jazda na łyżwach, łyżworolkach lub deskorolce


Źródła:

SJP.pl

Skatol

związek chemiczny, pochodna indolu, substancja używana jest w przemyśle perfumeryjnym, silnie cuchnie, ale po rozcieńczeniu ma miły zapach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek organiczny, metylowa pochodna indolu;


Skatol (od stgr. σκῶρ skôr, dop. σκατός skatós „gnój”), 3-metyloindol – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny, metylowa pochodna indolu. W czystej formie tworzy białe kryształy. Występuje m.in. w kale ssaków, smole węglowej, burakach i cywecie. Wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym oraz jako dodatek smakowy do papierosów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skatolicyzować

poddać wpływom katolickim, nadać cechy katolicyzmu


Źródła:

SJP.pl

Skatoliczać

rzadko: czynić katolickim, katolikiem; katolicyzować


Źródła:

SJP.pl

Skatoliczyć

rzadko: uczynić katolickim, katolikiem; skatolicyzować


Źródła:

SJP.pl

Skatolog

pisarz używający w swoich utworach wulgarnych wyrazów i zwrotów


Źródła:

SJP.pl

Skatologia

sytuacje, sceny w literaturze dotyczące wydalin ludzkich lub nieprzyzwoite, budzące wstręt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące fizjologicznych wydalin ludzkich;


Skatologia (od gr. skatós „kał”) – termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące wydalin ludzkich.

W literaturze europejskiej jednym z najstarszych przykładów dzieł zawierających wątki skatologiczne jest literatura sowizdrzalska. W średniowieczu motywy skatologiczne były rozpowszechnione w sztuce ludowej. Z kolei w literaturze sanksryckiej skatologiczne motywy komiczne, pokazujące skutki obżarstwa, służyły pokazaniu słabości duchowych archetypu łakomego bramina.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skatologiczny

odwołujący się do fekalii, kału, biegunki itp.


Źródła:

SJP.pl

Skatować

zbić bez miłosierdzia, bestialsko, storturować


Źródła:

SJP.pl

Skatowy

odnoszący się do skata


Źródła:

SJP.pl

Skaut

członek skautingu; harcerz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) harc. członek młodzieżowej organizacji skautowej lub harcerskiej



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skauting

system wychowania dziewcząt i chłopców, a także ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii w latach 1907-1908 przez R. Baden-Powella


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. system wychowania młodzieży oraz ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w latach 1907–1908 przez Roberta Baden-Powella w Wielkiej Brytanii, ujęty w formę organizacji i rozpowszechniony w wielu krajach


Skauting (od ang. scouting) – ruch społeczny i pedagogiczny, sformalizowany później w szeregu organizacji młodzieżowych w wielu krajach, który został zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w. w Anglii przez Roberta Baden-Powella i Ernesta Thompson Setona w USA. W Polsce jego prekursorem był Andrzej Małkowski, uważany za twórcę harcerstwa – polskiej odmiany skautingu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skautka

członkini skautingu; harcerka


Źródła:

SJP.pl

Skautowski

dotyczący skautów; skautowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze skautingiem, dotyczący skautingu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skautowy

dotyczący skautów; skautowski


przymiotnik

 (1.1) rzad. związany ze skautingiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skawa

1. rzeka w południowej Polsce, dopływ Wisły;
2. wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


Miejscowość w Polsce

Wg TERYT jest 1

Inne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skawalić

czasownik przechodni dokonany (ndk. skawalać)

 (1.1) spowodować zbicie, zlepienie się czegoś w kawały, bryły

czasownik zwrotny dokonany skawalić się (ndk. skawalać się)

 (2.1) ulec skawaleniu; zbić się, zbrylić się; zlepić się w kawały, bryły


Źródła:

Wiktionary

Skawiański

Skawa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skawą, dotyczący Skawy


Patrz:Skawa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skawica


Źródła:

Wikipedia

Skawina

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce


Skawina – miasto w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, siedziba gminy Skawina. Miasto jest położone nad rzeką Skawinką, kilkanaście kilometrów na południowy zachód od centrum sąsiedniego Krakowa. Jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej.Skawina jest największym miastem regionu (województwo Małopolskie) nie będącym siedzibą powiatu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skawinianin

mieszkaniec Skawiny


Źródła:

SJP.pl

Skawinianka

mieszkanka Skawiny


Źródła:

SJP.pl

Skawiński

Skawina


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Skawiny, związany ze Skawiną, pochodzący ze Skawiny


Patrz:Skawina

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skay

[czytaj: skaj] tworzywo skóropodobne; skaj


Źródła:

SJP.pl

Skaz

typ narracji w formie bezpośredniego, potocznego monologu mówionego


Skaz (ros. сказ od сказа́ть „powiedzieć” od каза́ть „mówić; opowiadać”) – jedna z form narracji ludowej literatury rosyjskiej, naśladująca żywą mowę lub, wedle słów Borisa Eichenbauma, stanowiąca iluzję narracji mówionej, w której uwidacznia się nastawienie na słowo narratora, natomiast konstrukcja fabularna schodzi na dalszy plan, ustępując miejsca konkretności słowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skaza

1. widoczny mankament psujący wygląd czegoś, zwykle rysa lub plama
2. czyn lub wada negatywnie wpływająca na ocenę kogoś lub czegoś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) widoczna wada na powierzchni przedmiotu

 (1.2) negatywna cecha czyjegoś charakteru

 (1.3) nieprzyjemny ślad pozostawiony przez przeszłe doświadczenie lub wydarzenie

 (1.4) wada, słaba strona czegoś

 (1.5) med. nieprawidłowość w funkcjonowaniu narządu


Literatura

Film


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skazać

1. wydać wyrok, podać formę kary za popełnione przestępstwa;
2. zmusić do czegoś, przeznaczyć na coś;
3. skazać się - zmusić się do czegoś


czasownik przechodni dokonany (ndk. skazywać)

 (1.1) dokonany od|skazywać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skazana

kobieta, na którą wydano wyrok skazujący


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, na którą wydano wyrok skazujący

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny rodzaju żeńskiego od czasownika: skazać


Skazana – polski serial obyczajowo-kryminalny w reżyserii Bartosza Konopki, udostępniany na platformie VOD Player od 31 sierpnia 2021 do 22 grudnia 2023 jako produkcja Player Original, a następnie od 11 do 28 czerwca 2024 jako produkcja Max Original na platfomie Max. Serial jest także emitowany od 27 kwietnia 2022 na antenie stacji telewizyjnej TVN. Scenariusz powstał na motywach książki Ewy Ornackiej pt. „Skazane na potępienie”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skazanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skazać.


Źródła:

Wiktionary

Skazaniec

osoba skazana wyrokiem sądu, zwłaszcza na ciężką karę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) człowiek skazany na śmierć czy inną ciężką karę



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skazany

osoba, na którą wydano wyrok skazujący


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, na którego wydano wyrok skazujący

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skazać



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skażenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skazić.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skazić

1. zanieczyścić jakąś powierzchnię czymś niebezpiecznym, np. substancjami promieniującymi
2. celowo, poprzez zatrucie, sprawić, by jakiś produkt przestał być zdatny do spożycia
3. książk.
a) zepsuć, zeszpecić
b) skazić się: zostać zbrukanym


Źródła:

SJP.pl

Skazitelność

dawniej: cecha tego, co ulega skażeniu, zepsuciu; niedoskonałość, nietrwałość


Źródła:

SJP.pl

Skazitelny

przestarzałe: ulegający skażeniu, zepsuciu; niedoskonały; nietrwały


Źródła:

SJP.pl

Skazitiel

rosyjski bajarz, śpiewak ludowy


Źródła:

SJP.pl

Skazon

sześciostopowy wiersz (pięć stóp jambicznych + trochej albo spondej); choliamb, cholijamb, jamb kulawy


Źródła:

SJP.pl

Skazówka

dawniej, regionalnie: wskazówka


Źródła:

SJP.pl

Skazowy

skaza


Patrz:skaza

Źródła:

SJP.pl

Skazujący

o orzeczeniu sądu: taki, który określa karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwo


Źródła:

SJP.pl

Skazywać

1. wydawać wyrok skazujący
2. określać czyjś los


czasownik

 (1.1) wydawać wyrok skazujący

 (1.2) sprawiać, że kogoś doświadczy zły los


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skazywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skazywać.


Źródła:

Wiktionary

Skała

1. zespół różnych minerałów, lub jednego, powstały w naturalnych procesach geologicznych lub kosmologicznych;
2. góra kamienna, duży głaz; 3 w przenośni o kimś: twardy jak skała


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału;

 (1.2) zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok


Skała – naturalnie powstały zespół minerałów. W geologii do skał zalicza się także naturalnie powstałe osady nieskonsolidowane, z wyjątkiem gleb. Skały występują w skorupie ziemskiej, a także na innych planetach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skałecki

nazwisko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skałą, dotyczący Skałą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skałka

naturalny (wapień, piaskowiec, granit) teren wspinaczkowy o niewielkiej, do kilkudziesięciu metrów, wysokości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. skała

 (1.2) hist. wojsk. krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia

 (1.3) daw. gw-pl|Kraków. drzazga



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skałkówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) strzelba skałkowa


Źródła:

Wiktionary

Skałkowy

skałka


Patrz:skałka

Źródła:

SJP.pl

Skałoczep

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. mięczak żyjący na skałach


Źródła:

Wiktionary

Skałodrzew

tworzywo otrzymywane z mieszaniny tlenku magnezu, chlorku magnezu, trocin, piasku i pigmentów; ksylolit


Podkład podłogowy (także: jastrych lub szlichta) - bezspoinowa podłoga lub podkład pod podłogę. Zadaniem warstwy jest wyrównanie powierzchni np. stropu przed położeniem materiału wykończeniowego, jakim może być terakota lub inne płytki podłogowe, parkiet, wykładzina dywanowa lub z tworzyw sztucznych itp. Podkład może występować w postaci mokrej mieszanki zaprawy budowlanej układanej na budowie lub prefabrykowanych płyt w postaci tzw. "suchego jastrychu". W przypadku zastosowania jastrychu jako warstwy wierzchniej stosuje się najczęściej gotowe (przygotowane fabrycznie) mieszanki o niskim skurczu, które w miejscu wbudowania wymagają wymieszania z wodą. Materiały tego typu otrzymywane są na ogół przez dodanie odpowiednich środków chemicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skałosz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m., odpowiednik greckiego Πέτρος (Petro, Piotr)


Źródła:

Wiktionary

Skałotocz

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) organizm roślinny lub zwierzęcy, mający zdolność do mechanicznego lub chemicznego drążenia skał, głównie wapiennych


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Skałotwórczy

tworzący skały


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który skutkuje tworzeniem skał

 (1.2) taki, który jest budulcem skał


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skałowo

Skałowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

We wsi działa schronisko dla zwierząt otwarte w 2015 i obsługujące jedenaście gmin powiatu poznańskiego oraz gminę Nekla.

Zobacz też: Skałów


Źródła:

Wikipedia

Skałowron

gatunek ptaka z rodziny skałowronów


Skałowron (Corcorax melanorhamphos) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny skałowronów (Corcoracidae). Jest endemitem wschodniej i południowo-wschodniej Australii. Nie jest zagrożony. Jego zasięg występowania jest szacowany na około 1 980 000 km².


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skc

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. pot. Skierniewice


Źródła:

Wiktionary

Skecz

dowcip sceniczny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) krótka, zabawna scenka stanowiąca zamkniętą całość


Skecz (ang. sketch comedy) – kabaretowy lub estradowy krótki utwór sceniczny (literacki), stworzony w celu wywołania śmiechu u widzów. Oparty na żywym dialogu i komicznych sytuacjach. Cechą charakterystyczną skeczu jest zaskakująca puenta, podobnie jak w dowcipie. Niekiedy jednakże puenta staje się zbyteczna, jeżeli treść lub aktorstwo wywołuje zamierzony efekt rozbawienia publiczności.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skęczno

Skęczno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim.

W skład sołectwa Skęczno wchodzi także wieś Piła.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Źródła:

Wikipedia

Skeczowy

przymiotnik od: skecz


Źródła:

SJP.pl

Skeczyk

zdrobnienie od: skecz


Źródła:

SJP.pl

Skeet

[czytaj: skit] sportowa konkurencja strzelecka, polegająca na strzelaniu do małych obiektów rzuconych w powietrze; skit


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skejciak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. skejt


Źródła:

Wiktionary

Skejciara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) deskorolciara


Źródła:

Wiktionary

Skejcik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. skejt


Źródła:

Wiktionary

Skejcior

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) skejt, deskorolkarz


Źródła:

Wiktionary

Skejt

osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejter, skateowiec, skater, skate


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. osoba uprawiająca sporty ekstremalne, zwykle członek subkultury osób jeżdżących na deskorolkach, rolkach, hulajnogach lub rowerach BMX, w zimie na snowboardzie, rzadziej B-boy tańczący breakdance


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skejter

osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skater, skate


Źródła:

SJP.pl

Skejterka

kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skejtka, skaterka


Źródła:

SJP.pl

Skejting

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) aktywność związana ze sportem ekstremalnym, jazdą na deskorolkach, rolkach, hulajnogach lub rowerach BMX, w zimie na snowboardzie


Źródła:

Wiktionary

Skejtka

kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skaterka, skejterka


Źródła:

SJP.pl

Skejtowski

skejt


przymiotnik

 (1.1) związany z subkulturą skejtów


Patrz:skejt

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skeleton

jednoosobowe sanki wyścigowe, na których zawodnik leży na brzuchu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. jednoosobowe sanki sportowe, na których zawodnik leży na brzuchu;

 (1.2) sport. dyscyplina sportu


Skeleton – jednoosobowe, ciężkie (max. 50 kg) sanie sportowe o nisko położonym środku ciężkości. Umożliwiają osiąganie dużych (do ok. 130 km/h) prędkości podczas zjazdu po torze lodowym. Istnieje również sport o tej samej nazwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skeletonista

osoba uprawiająca skeleton


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik jeżdżący na skeletonie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skeletonistka

skeletonista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. zawodniczka jeżdżąca na skeletonie


Patrz:skeletonista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skene

w starożytnym teatrze greckim: budynek za orchestrą, służący początkowo jako skład i przebieralnia, potem jako tło akcji scenicznej


Skene – w teatrach greckich początkowo drewniany, później kamienny budynek usytuowany naprzeciw widowni (theatronu) wzdłuż linii stycznej do orchestronu.

Pierwsza skene powstała w 465 roku p.n.e. z inicjatywy Ajschylosa, który potrzebował dla swoich aktorów miejsca na zmianę kostiumów podczas trwania spektaklu. Miała ona formę drewnianego baraku. Mieściły się w nim szatnie dla aktorów, magazyny rekwizytów. W IV wieku p.n.e. można już zaobserwować teatry budowane z kamienia z kamienną skene. Wzorem dla innych teatrów stał się teatr Dionizosa w Atenach. Przednią ścianę budynku zaczęto wykorzystywać jako tło spektakli, umieszczano na niej dekoracje (początkowo skóry, kotary, potem bardziej wyszukane pinakes – malowane tablice obrazujące scenerię, a jeszcze później periakty – obrotowe graniastosłupy z dekoracjami).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skenning

metoda badania narządów z użyciem substancji promieniotwórczej; scyntylografia, scyntygrafia


Źródła:

SJP.pl

Skępe

miasto w Polsce


Skępe – miasto w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skępe. Położone na Pojezierzu Dobrzyńskim na historycznej Ziemi Dobrzyńskiej. Od 1937 przez miasto biegnie linia kolejowa nr 27 Toruń – Nasielsk.W latach 1975–1998 administracyjnie należało do województwa włocławskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skępianin

mieszkaniec Skępego (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skępianka

mieszkanka Skępego (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Skepsis

wątpienie o obiektywnym istnieniu zjawisk; sceptycyzm


Źródła:

SJP.pl

Skępski

przymiotnik od: Skępe


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skępem, dotyczący Skępego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skeptycyzm

dawniej: sceptycyzm;
1. powątpiewanie w coś; nieufność, podejrzliwość, niedowierzanie;
2. stanowisko filozoficzne odrzucające możliwość uzyskania wiedzy wiarygodnej, pewnej


Źródła:

SJP.pl

Skeptyczny

dawniej: podchodzący z rezerwą do obserwowanych zjawisk, zachowań, wątpiący w powodzenie działań; sceptyczny


Źródła:

SJP.pl

Skesonować

ustawić śluzę powietrzną kesonu w czasie transportu pracowników, materiałów oraz narzędzi


Źródła:

SJP.pl

Sketchnoting

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) eduk. notowanie wizualne, zapis treści np. słuchanego wykładu w formie haseł, symboli, kształtów, strzałek, ikon itp.


Sketchnoting (z ang. sketch – szkic i noting – notować), inaczej notowanie graficzne lub wizualne; mnemotechnika, metoda ułatwiająca zapamiętywanie informacji polegająca na tworzeniu wizualnych notatek; forma wspomagająca proces zapamiętywania dzięki przenoszeniu uzyskanych informacji do postaci graficznej, ręcznie wykonywanych prostych rysunków.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sketchnotka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. notatka wizualna


Źródła:

Wiktionary

Skeumorfizm

dokładne odtworzenie kształtu, barwy i funkcji oryginalnego przedmiotu w zastępczym materiale


Skeumorfizm (gr. skeúos "naczynie, przedmiot" + morphé "postać, kształt") – odtworzenie właściwości, kształtu, tekstury, barwy lub funkcji przedmiotu oryginalnego w materiale zastępczym. Alternatywnie opisywany jest jako element we wzornictwie lub strukturze nowego obiektu, nie posiadający żadnej funkcji użytkowej, lecz konieczny w oryginalnie użytym materiale lub konstrukcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ski

dawniej: narty


Ski – miasto w Norwegii w okręgu Akershus w gminie Nordre Follo. Do 2020 stanowiło również osobną gminę.

Ski jest drugim co do wielkości miastem w Akershus po Oslo, zamieszkanym przez 19 357 osób (dane z 2017 roku).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ski-Alpinizm

narciarstwo wysokogórskie; skialpinizm


Źródła:

SJP.pl

Skiagrafia

1) światłocień wprowadzony po raz pierwszy do malarstwa greckiego w drugiej połowie V wieku p.n.e. przez Apollodorosa z Aten. Technika ta polega na takim zestawieniu barw obok siebie, że z daleka dawały wyobrażenie trójwymiarowości.

2) kierunek w malarstwie greckim (malarstwo światłocieniowe, iluzjonistyczne) rozwijający się od końca V wieku p.n.e.


Źródła:

Wikipedia

Skialpinista

[czytaj: ski-alpinista] osoba uprawiająca narciarstwo wysokogórskie


Źródła:

SJP.pl

Skialpinistka

[czytaj: ski-alpinistka] kobieta uprawiająca narciarstwo wysokogórskie


Źródła:

SJP.pl

Skialpinistyczny

skialpinizm; ski-alpinistyczny


Źródła:

SJP.pl

Skialpinizm

[czytaj: ski-alpinizm] narciarstwo wysokogórskie; ski-alpinizm


Skialpinizm, narciarstwo wysokogórskie – rodzaj sportu narciarskiego, w którym zawodnicy podchodzą i zjeżdżają na nartach oraz nierzadko używają umiejętności i sprzętu alpinistycznego podczas ścigania się w terenie górskim. Wyróżnia się także dyscyplinę sprinterską, w której zawodnicy ścigają się po krótkiej specjalnie przygotowanej sztucznej trasie, zawierającej zazwyczaj kilka podbiegów, odcinków specjalnych w rakach i nartami na plecach oraz zjazdów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skiaskop

urządzenie wykorzystujące wiązkę światła odbitą od lusterka, które pozwala zbadać wielkość wady wzroku


Źródła:

SJP.pl

Skiaskopia

metoda badania wad wzroku, polegająca na obserwacji cienia poruszającego się w obrębie źrenicy przy oświetleniu oka za pomocą wziernika - skiaskopu; retinoskopia


Źródła:

SJP.pl

Skiathlon

[czytaj: skjatlon] konkurencja w biegach narciarskich złożona z dwóch części pokonywanych różnymi stylami; bieg łączony


Źródła:

SJP.pl

Skiatron

lampa elektronopromieniowa o ekranie tenebrescencyjnym


Źródła:

SJP.pl

Skiba

1. wąski, wybrzuszony pas gleby tworzący się podczas orania
2. regionalnie: kromka chleba, pajda


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grubo ukrojona kromka chleba

 (1.2) wąski pas gleby podcięty przez pług, odwrócony i odłożony na bok w czasie orki

 (1.3) gw-pl|Poznań. kradzież


Skiba – wąski pas roli podcięty lemieszem pracującego pługa, odwrócony i odłożony na bok w czasie orki. Pługi tradycyjne odkładają skiby tylko w jedną stronę - w prawo, natomiast pługi obracalne i wahadłowe - w prawo lub w lewo, dzięki czemu można wykonać orkę jednostronną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skibać

czasownik

 (1.1) poznań. - kraść


Źródła:

Wiktionary

Skibanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skibać.


Źródła:

Wiktionary

Skibicki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skibike

[czytaj: skibajk] rower przeznaczony do jazdy po terenach wysokogórskich


Źródła:

SJP.pl

Skibin

Skibin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Radziejów.


Źródła:

Wikipedia

Skibiński

nazwisko


Skibiński (forma żeńska: Skibińska; liczba mnoga: Skibińscy) – polskie nazwisko. Pod koniec XX wieku w Polsce nosiło je 8913 osób.

Mężczyźni o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skibka

zdrobnienie od: skiba


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. kromka chleba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skibniewski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skibno

Skibno (do 1945 niem.: Schübben) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Sianów.

Według danych z 30 czerwca 2003 r. wieś miała 761 mieszkańców.

Skibno położone jest przy linii kolejowej 202 (Gdańsk-Stargard, stacja kolejowa Skibno).

We wsi ryglowy dworek z II poł. XIX w.


Źródła:

Wikipedia

Skibob

pojazd przeznaczony do jazdy na śniegu, stanowiący kombinację nart i roweru


Skiboby – indywidualny sport zimowy, w którym zawodnik siedząc porusza się na pojeździe stanowiącym połączenie nart i roweru. Dodatkowo zawodnicy dysponują dwiema małymi nartami przymocowanymi do butów, które pomagają im utrzymać stabilność podczas jazdy. Zawody skibobowe rozgrywane są w slalomie, gigancie i supergigancie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skibobowy

skibob


Patrz:skibob

Źródła:

SJP.pl

Skiboby

dyscyplina sportowa - jazda na czas na skibobie


Źródła:

SJP.pl

Skibowiec

osiewnik skibowiec - gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych


Źródła:

SJP.pl

Skibowy

przymiotnik od: skiba


Źródła:

SJP.pl

Skibus

autobus dowożący narciarzy do wyciągów


Źródła:

SJP.pl

Skichać

potocznie: skichać się - mimowolnie oddać kał; zesrać się


Źródła:

SJP.pl

Skichany

taki, który się skichał (mimowolnie oddał kał); zesrany


Źródła:

SJP.pl

Skicross

[czytaj: skikros] wyścigi narciarskie rozgrywane na trasie zjazdowej


Skicross (także skiercross, skier-X) – jedyna konkurencja narciarska polegająca na bezpośrednich wyścigach narciarzy alpejskich, jadących czwórkami (lub szóstkami) na jednej, specjalnie przygotowanej trasie zjazdowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skicrossowy

skicross [czytaj: skikrosowy]


Źródła:

SJP.pl

Skidniów

Skidniów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, w gminie Kotla.


Źródła:

Wikipedia

Skidoo

[czytaj: skiDU] sanie motorowe na gąsienicach


Skidoo – opuszczone miasto w stanie Kalifornia na terenie Parku Narodowego Dolina Śmierci. Sławne na początku XX wieku, gdy w okolicach odkryto złoto. Mieszkańcy odeszli po kilku latach. Nie pozostały żadne budynki w stanie używalności. Resztki są czasem odwiedzane przez pasjonatów miast duchów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skidzin

Skidziń (do 2009 Skidzin) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Brzeszcze.


Źródła:

Wikipedia

Skieblewo

Skieblewo (biał. Скеблева, lit. Skieblevas) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim, w gminie Lipsk.

W okresie II RP siedziba wiejskiej gminy Kurjanka w powiecie augustowskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

Wikipedia

Skiepściały

taki, który skiepściał


Źródła:

SJP.pl

Skiepścić

potocznie:
1. zepsuć, zrobić coś źle;
2. skiepścić się - pogorszyć się, zepsuć się


Źródła:

SJP.pl

Skiepścieć

1. potocznie: stać się kiepskim; zmizernieć, zbiednieć;
2. gwarowo: stracić rozum; zgłupieć


Źródła:

SJP.pl

Skiepszczać

potocznie:
1. czynić coś kiepskim, nieciekawym;
2. skiepszczać się - stawać się kiepskim, pogarszać się


Źródła:

SJP.pl

Skiera

nazwisko polskie


Źródła:

SJP.pl

Skierbieszów

wieś w Polsce


Skierbieszów – wieś w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w dolinie rzeki Wolicy, na terenie Działów Grabowieckich.

Miejscowość jest sołectwem, siedzibą władz gminy Skierbieszów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1408 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skierbieszowianin

mieszkaniec Skierbieszowa


Źródła:

SJP.pl

Skierbieszowianka

mieszkanka Skierbieszowa


Źródła:

SJP.pl

Skierbieszowski

przymiotnik od: Skierbieszów


Źródła:

SJP.pl

Skierdż

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. kresowe pastuch


Źródła:

Wiktionary

Skiereszewo


Źródła:

Wikipedia

Skierka

zdrobnienie od: skra


Skierka – rodzaj grzybów z rzędu rdzowców (Pucciniales).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skierkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Skierniewice

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) miasto powiatowe w Polsce, we wschodniej części województwa łódzkiego;


Skierniewice – miasto na prawach powiatu, położone na Równinie Łowicko-Błońskiej, w połowie drogi między Warszawą a Łodzią, w województwie łódzkim. Miasto było stolicą województwa skierniewickiego w latach 1975–1998.

Miasto położone jest w dorzeczu Wisły, na Nizinie Środkowomazowieckiej, w południowej części Równiny Łowicko-Błońskiej. Skierniewice były miastem duchownym arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skierniewicki

przymiotnik od: Skierniewice


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze Skierniewicami, dotyczący Skierniewic, pochodzący ze Skierniewic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skierniewickie

przymiotnik od: Skierniewice


Źródła:

SJP.pl

Skierniewiczanin

mieszkaniec Skierniewic


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Skierniewic

 (1.2) osoba pochodząca z Skierniewic, urodzona w Skierniewicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skierniewiczanka

mieszkanka Skierniewic


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Skierniewic

 (1.2) kobieta pochodząca z Skierniewic, urodzona w Skierniewicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skierniewka

rzeka w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skierować

1. nadać czemuś odpowiedni kierunek
2. skierować się - udać się w określonym kierunku


czasownik przechodni dokonany (ndk. kierować)

 (1.1) nadać czemuś określony kierunek; wysłać coś w jakimś kierunku, w określoną stronę

czasownik zwrotny

 (2.1) udać się dokądś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skierowanie

polecenie na piśmie wydane w celu przyjęcia kogoś przez wymienioną placówkę, instytucję; także pismo zawierające takie polecenie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rodzaj pisemnego polecenia przyjęcia kogoś przez określoną placówkaacówkę

 (1.2) odczasownikowy od|skierować.


Skierowanie - z reguły pisemna dyspozycja lekarska (lub innego, uprawnionego na mocy ustawy, pracownika medycznego), często w sformalizowanej formie:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skierowywać

1. nadawać czemuś odpowiedni kierunek
2. skierowywać się - udawać się w określonym kierunku


Źródła:

SJP.pl

Skierski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Skiełbasić

skiełbasić się - potocznie:
1. zmącić się, zagmatwać się, skomplikować się;
2. zepsuć się, pogorszyć się


Źródła:

SJP.pl

Skiełbaszony

potocznie: taki, który się skiełbasił


Źródła:

SJP.pl

Skiełkować

1. o nasionach, roślinach: wypuścić pierwsze pędy; wykiełkować, zakiełkować;
2. spowodować szybkie wytworzenie pędów nasion, bulw, kłączy;
3. powstać jako zalążek czegoś w określonym miejscu lub czasie; wykiełkować


czasownik

 (1.1) doprowadzić do wypuszczenia pędów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skiełkowywać

1. o nasionach, roślinach: wypuszczać pierwsze pędy; kiełkować;
2. powodować szybkie wytworzenie pędów nasion, bulw, kłączy


Źródła:

SJP.pl

Skif

skiff;
1. rodzaj łodzi sportowej przeznaczonej dla jednej osoby, wyposażonej w jedną parę długich wioseł;
2. wyścigi na łodziach o tej samej nazwie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skiff

skif;
1. rodzaj łodzi sportowej przeznaczonej dla jednej osoby, wyposażonej w jedną parę długich wioseł;
2. wyścigi na łodziach o tej samej nazwie


Źródła:

SJP.pl

Skiffistka

wioślarka specjalizująca się w pływaniu skiffem; skifistka


Źródła:

SJP.pl

Skiffle

rodzaj muzyki rozrywkowej, szczególnie popularny w Wielkiej Brytanii w latach pięćdziesiątych


Skiffle – rodzaj muzyki folk, z wpływami jazzu i bluesa, wykonywanej przeważnie na różnego rodzaju zaimprowizowanych instrumentach czy wręcz przedmiotach codziennego użytku, takich jak tara, grzebień czy garnek, a także banjo, harmonijka ustna i kazoo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skiffle'owy

skiffle [czytaj: skiflowy]


Źródła:

SJP.pl

Skifista

sportowiec biorący udział w wyścigu skifów


Skifista – osoba uprawiająca wioślarstwo w kategorii jedynek – łodzi jednoosobowych (dwuwiosłowych).

Do polskich skiffistów z największymi osiągnięciami sportowymi należą m.in.: Teodor Kocerka, Kajetan Broniewski, Roger Verey, Natan Węgrzycki-Szymczyk, Zdzisław Bromek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skifistka

wioślarka specjalizująca się w pływaniu skifem; skiffistka


Źródła:

SJP.pl

Skijöring

[czytaj: skijering albo szisjering] sport zimowy, w którym zwierzę lub pojazd ciągnie na lince osobę na nartach; skiring, skikjöring


Skijöring, rzadziej skikjöring (wym. szisjyrink lub skijerink) – rodzaj sportu zimowego polegającego na wyścigu na śniegu narciarzy (maszerów) ciągniętych przez zwierzęta (zazwyczaj pojedynczego konia, ale także np. przez psi zaprzęg) albo pojazd (motocykl, skuter śnieżny itp.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skikjöring

[czytaj: skijering albo szisjering] sport zimowy, w którym zwierzę lub pojazd ciągnie na lince osobę na nartach; skiring, skijöring


Skijöring, rzadziej skikjöring (wym. szisjyrink lub skijerink) – rodzaj sportu zimowego polegającego na wyścigu na śniegu narciarzy (maszerów) ciągniętych przez zwierzęta (zazwyczaj pojedynczego konia, ale także np. przez psi zaprzęg) albo pojazd (motocykl, skuter śnieżny itp.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skiknąć

potocznie: podejść dokądś; skoczyć


Źródła:

SJP.pl

Skill

potocznie: umiejętność, zdolność


Umiejętność (z ang. skill) – to obok współczynników typ danych liczbowych w grach fabularnych, opisujących postać gracza. Umiejętności określają jak zaawansowana jest w danej dziedzinie postać. Im większa jest wartość danej umiejętności, tym łatwiej jest wykonać postaci test związany z nią. Umiejętności dotyczą zasadniczo dziedzin, których można się nauczyć; ponadto zwykle łatwiej jest je zdobyć (lub zwiększyć ich poziom) niż współczynniki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skimboard

[czytaj: skimbord] sport wodny polegający na ślizganiu się na desce po fali lub płytkiej warstwie wody; skimboarding


Skimboarding (skimboard) – sport wodny polegający na jeździe (ślizgu) na desce po fali lub płytkiej warstwie wody.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skimboarder

[czytaj: skimborder] osoba uprawiająca sport wodny polegający na ślizganiu się na desce po fali lub płytkiej warstwie wody


Źródła:

SJP.pl

Skimboarderka

skimboarder [czytaj: skimborder]


Źródła:

SJP.pl

Skimboarding

[czytaj: skimbording] sport wodny polegający na ślizganiu się na desce po fali lub płytkiej warstwie wody; skimboard


Skimboarding (skimboard) – sport wodny polegający na jeździe (ślizgu) na desce po fali lub płytkiej warstwie wody.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skimia

rodzaj roślin z rodziny rutowatych; skimmia


Źródła:

SJP.pl

Skimmer

[czytaj: skimer] urządzenie w bankomacie umożliwiające kopiowanie danych z paska magnetycznego lub chipa karty płatniczej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. techn. urządzenie dokonujące nielegalnego skopiowania paska magnetycznego karty płatniczej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) osoba dokonująca nielegalnego skopiowania paska magnetycznego karty płatniczej


Skimming – przestępstwo polegające na nielegalnym skopiowaniu zawartości paska magnetycznego karty płatniczej bez wiedzy jej posiadacza w celu wytworzenia kopii i wykonywania nieuprawnionych płatności za towary i usługi lub wypłat z bankomatów. Obecnie skimming wymierzony jest także w karty chipowe z układami niechronionej klasy SDA, jak i układami klasy DDA uchodzącymi za bezpieczniejsze. Ponieważ skopiowana karta w elektronicznych systemach bankowych zachowuje się jak karta oryginalna, wszystkie operacje wykonane przy jej pomocy odbywają się kosztem posiadacza oryginalnej karty i obciążają jego rachunek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skimmia

rodzaj roślin z rodziny rutowatych; skimia


Skimmia (Skimmia) – rodzaj roślin z rodziny rutowatych. Obejmuje 7 gatunków. Występują w cieplejszych regionach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej – od Afganistanu, poprzez Himalaje po Japonię, na południu sięgając po Wietnam i Filipiny. Najbardziej zróżnicowane na obszarze Chin. Rosną w różnych zbiorowiskach leśnych, kwiaty zapylane są przez pszczoły. Rośliny zawierają alkaloidy. Wszystkie części rośliny rozgniecione wydzielają ostry aromat.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skimming

[czytaj: skiming] nielegalne kopiowanie danych z paska magnetycznego lub chipa karty płatniczej w celu dokonywania nielegalnych transakcji


Skimming – przestępstwo polegające na nielegalnym skopiowaniu zawartości paska magnetycznego karty płatniczej bez wiedzy jej posiadacza w celu wytworzenia kopii i wykonywania nieuprawnionych płatności za towary i usługi lub wypłat z bankomatów. Obecnie skimming wymierzony jest także w karty chipowe z układami niechronionej klasy SDA, jak i układami klasy DDA uchodzącymi za bezpieczniejsze. Ponieważ skopiowana karta w elektronicznych systemach bankowych zachowuje się jak karta oryginalna, wszystkie operacje wykonane przy jej pomocy odbywają się kosztem posiadacza oryginalnej karty i obciążają jego rachunek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skimpflacja

obniżenie jakości oferowanych produktów i usług przy jednoczesnym zachowaniu lub wzroście ceny


Źródła:

SJP.pl

Skin

przedstawiciel podkultury młodzieżowej wyrażającej sprzeciw wobec norm społecznych agresywnym zachowaniem, brutalnością i szokującym ubiorem, wyznający albo poglądy rasistowskie, skrajnie prawicowe lub nazistowskie, albo lewicowe i anarchistyczne; skinhead, skinhed


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) członek subkultury skinhead



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skinąć

poruszyć ręką lub głową, wyrażając coś, np. aprobatę, witając się lub żegnając; kiwnąć


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) uczynić ruch głową lub ręką na znak czegoś, zwłaszcza na znak zgody, przyzwolenia, powitania lub pożegnania;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skinera

środowiskowo: młoda dziewczyna należąca do grupy skinów


Źródła:

SJP.pl

Skinhead

[czytaj: skinhed] przedstawiciel podkultury młodzieżowej wyrażającej sprzeciw wobec norm społecznych agresywnym zachowaniem, brutalnością i szokującym ubiorem, wyznający albo poglądy rasistowskie, skrajnie prawicowe lub nazistowskie, albo lewicowe i anarchistyczne; skin, skinhed


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kontrkultura młodzieżowa powstała pod koniec lat 60., charakteryzująca się wygolonymi lub krótko ostrzyżonymi fryzurami jej członków;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) męski członek kontrkultury skinhead (1.1)


Skinhead – subkultura młodzieżowa powstała w latach 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii. Jej nazwa wywodzi się od charakterystycznych dla tej grupy wygolonych głów lub bardzo krótkich włosów (ang. skinhead, połączenie wyrazów skin, czyli „skóra”, i head, czyli „głowa”). O jej reprezentantach, skinheadach, mówi się też w skrócie: skini.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skinheadka

[czytaj: skinhedka] przedstawicielka podkultury młodzieżowej wyrażającej sprzeciw wobec norm społecznych agresywnym zachowaniem, brutalnością i szokującym ubiorem, wyznająca albo poglądy rasistowskie, skrajnie prawicowe lub nazistowskie, albo lewicowe i anarchistyczne; skinka, skinhedka


Źródła:

SJP.pl

Skinheadowski

skinhead; skinheadzki, skinhedzki, skinhedowski, skinowski


Źródła:

SJP.pl

Skinheadowy

przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla subkultury skinheadów


Źródła:

Wiktionary

Skinheadzki

skinhead; skinhedzki, skinheadowski, skinhedowski, skinowski


przymiotnik

 (1.1) związany ze skinheadami, dotyczący skinheadów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skinhed

przedstawiciel podkultury młodzieżowej wyrażającej sprzeciw wobec norm społecznych agresywnym zachowaniem, brutalnością i szokującym ubiorem, wyznający albo poglądy rasistowskie, skrajnie prawicowe lub nazistowskie, albo lewicowe i anarchistyczne; skin, skinhead


Źródła:

SJP.pl

Skinhedka

przedstawicielka podkultury młodzieżowej wyrażającej sprzeciw wobec norm społecznych agresywnym zachowaniem, brutalnością i szokującym ubiorem, wyznająca albo poglądy rasistowskie, skrajnie prawicowe lub nazistowskie, albo lewicowe i anarchistyczne; skinka, skinheadka


Źródła:

SJP.pl

Skinhedowski

skinhed; skinheadzki, skinhedzki, skinheadowski, skinowski


Źródła:

SJP.pl

Skinhedzki

skinhed; skinheadzki, skinheadowski, skinhedowski, skinowski


Źródła:

SJP.pl

Skinienie

poruszyć ręką lub głową, wyrażając coś, np. aprobatę, witając się lub żegnając; kiwnąć


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nieznaczne kiwnięcie głową, ręką lub palcem na znak czegoś, odczasownikowy od|skinąć.


Skinienie głową – gest, który w większości kultur oznacza przyzwolenie, zgodę, a także powitanie.

Są jednak kręgi kulturowe, gdzie gest ten ma zgoła odmienne znaczenie, jak to ma miejsce w Bułgarii, Turcji, Albanii, Grecji lub w Indiach, gdzie oznacza zaprzeczenie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skinio

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lekcew. żart. o skinheadzie


Źródła:

Wiktionary

Skinka

skin; skinheadka, skinhedka


Źródła:

SJP.pl

Skinner

Osoby


Źródła:

Wikipedia

Skinny

[czytaj: skini] o kroju: dokładnie dopasowany do sylwetki


Źródła:

SJP.pl

Skinol

pogardliwie: skinhead


Źródła:

SJP.pl

Skinolski

pogardliwie: skinheadowski


Źródła:

SJP.pl

Skinowski

skin; skinheadzki, skinhedzki, skinheadowski, skinhedowski


przymiotnik

 (1.1) związany ze skinami (skinheadami), dotyczący skinów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skiofil

organizm roślinny lub organizm zwierzęcy znajdujący optymalne warunki do życia w miejscach zacienionych; organizm cieniolubny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekol. organizm cieniolubny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skiofilny

o organizmach roślinnych i zwierzęcych: żyjący w miejscach dużego zacienienia


Źródła:

SJP.pl

Skiofit

roślina przystosowana do życia i najlepiej rozwijająca się w warunkach dużego zacienienia, np. przytulia wonna, przylaszczka pospolita; roślina cieniolubna; skiofil


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina preferująca miejsca ocienione


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skiomancja

przewidywanie przyszłości za pośrednictwem duchów osób zmarłych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ezot. wróżenie z pomocą duchów zmarłych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skioptykon

przyrząd optyczny używany przy odczytach do rzucania na ekran powiększonych obrazów; scjoptykon


Źródła:

SJP.pl

Skip

duża skrzynia służąca do wyciągania urobku w kopalniach



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skipass

[czytaj: skipas] karnet umożliwiający korzystanie z wyciągów w obrębie ośrodka narciarskiego i transportu między stokami, zwykle w postaci breloczka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. turyst. karnet narciarski umożliwiający korzystanie z kilku wyciągów w obrębie kompleksu narciarskiego, czasem także z dodatkowych usług


Skipass (j. ang: ski – narty i pass – przepustka) – nazwa karty identyfikacyjnej narciarza i jednocześnie karnetu umożliwiającego korzystanie z urządzeń w ośrodku narciarskim lub wielu ośrodkach narciarskich, m.in. z wielu wyciągów narciarskich, busów dowożących do wyciągów i wyposażenia rekreacyjnego (après-ski).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skiper

kapitan jachtu; skipper


Skipper (skiper) – kapitan jachtu (szczególnie jednostek uczestniczących w regatach).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skiperka

skiper


Patrz:skiper

Źródła:

SJP.pl

Skipiały

przestarzale: wykipieć


Źródła:

SJP.pl

Skipieć

przestarzale: wykipieć


Źródła:

SJP.pl

Skipjack

[czytaj: skipjack] rodzaj amerykańskiej żaglówki do dragowania


Okręty:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skipowy

przymiotnik od: skip


Źródła:

SJP.pl

Skipper

[czytaj: skiper] kapitan jachtu; skiper


Skipper (skiper) – kapitan jachtu (szczególnie jednostek uczestniczących w regatach).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skipperka

skipper [czytaj: skiperka]


Źródła:

SJP.pl

Skipperski

skipper [czytaj: skiperski]


Źródła:

SJP.pl

Skipping

ćwiczenie gimnastyczne: bieg w miejscu z wysokim unoszeniem kolan


Źródła:

SJP.pl

Skir

dawniej w medycynie: rak


Źródła:

SJP.pl

Skirgiełło

Skirgiełło Olgierdowicz, lit. Skirgaila, imię chrzestne Iwan (ur. ok. 1354/1355, zm. przed 24 grudnia 1394 lub 23 grudnia 1396 w Kijowie) – namiestnik w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1386–1392/1394, książę kijowski 1392–1396.


Źródła:

Wikipedia

Skiring

sport zimowy, w którym zwierzę lub pojazd ciągnie na lince osobę na nartach; skikjöring, skijöring


Skijöring, rzadziej skikjöring (wym. szisjyrink lub skijerink) – rodzaj sportu zimowego polegającego na wyścigu na śniegu narciarzy (maszerów) ciągniętych przez zwierzęta (zazwyczaj pojedynczego konia, ale także np. przez psi zaprzęg) albo pojazd (motocykl, skuter śnieżny itp.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skirtetoidia

rodzaj psychopatii cechujący się teatralnym zachowaniem, lekkomyślnością, samowolą i ryzykanctwem w warunkach normalnych, a wytrwałością i cierpliwością w trudnych sytuacjach życiowych


Źródła:

SJP.pl

Skirtotoid

osoba o nasilonych cechach skirtotymii


Źródła:

SJP.pl

Skirtotymia

Skirtotymia, inaczej typ histeroidalny – typ temperamentu opracowany przez polskiego psychiatrę Eugeniusza Brzezickiego jako uzupełnienie teorii konstytucjonalizmu Kretschmera. Jest to typ zbliżony do histeryka. Koncepcja skirtotymika została zawarta w dziele O potrzebie rozszerzenia typologii Kretschmera.


Źródła:

Wikipedia

Skirtotymik

Skirtotymia, inaczej typ histeroidalny – typ temperamentu opracowany przez polskiego psychiatrę Eugeniusza Brzezickiego jako uzupełnienie teorii konstytucjonalizmu Kretschmera. Jest to typ zbliżony do histeryka. Koncepcja skirtotymika została zawarta w dziele O potrzebie rozszerzenia typologii Kretschmera.


Źródła:

Wikipedia

Skisić

potocznie:
1. spowodować zakwaszenie, sfermentowanie czegoś; ukisić, zakwasić;
2. popsuć;
3. skisić się:
a) sfermentować;
b) popsuć się


Źródła:

SJP.pl

Skisnąć

potocznie:
1. ulec fermentacji, zepsuć się; skwaśnieć;
2. zgnuśnieć, stracić energię, chęć do życia i pracy


Źródła:

SJP.pl

Skiśniały

rzadko: skisnąć; potocznie:
1. ulec fermentacji, zepsuć się; skwaśnieć;
2. zgnuśnieć, stracić energię, chęć do życia i pracy


Źródła:

SJP.pl

Skiśnieć

rzadko: skisnąć; potocznie:
1. ulec fermentacji, zepsuć się; skwaśnieć;
2. zgnuśnieć, stracić energię, chęć do życia i pracy


Źródła:

SJP.pl

Skiśnięty

zepsuty pod wpływem fermentacji; skisły, skwaśniały


Źródła:

SJP.pl

Skisły

potocznie: sfermentowany, skwaśniały, zepsuty


Źródła:

SJP.pl

Skit

sportowa konkurencja strzelecka, polegająca na strzelaniu do małych obiektów rzuconych w powietrze; skeet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. przerywnik muzyczny, wstawka między utworami, często na płytach z gatunku rap;

 (1.2) archit. rel. odosobniona budowla, pustelnia dla mnichów prawosławnych prowadzących życie surowsze niż w monastyrach;

 (1.3) sport. konkurencja strzelecka polegająca na strzelaniu (najczęściej śrutem z broni myśliwskiej) do małych obiektów rzucanych w powietrze



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skitno

Skitno (niem. Skitten) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Źródła:

Wikipedia

Skitour

[czytaj: skitur] połączenie turystyki, nart biegowych i nart zjazdowych


Źródła:

SJP.pl

Skitouring

[czytaj: skituring] jazda na nartach zjazdowo-biegowych; skituring


Źródła:

SJP.pl

Skitouringowy

[czytaj: skituringowy] związany z jazdą na nartach zjazdowo-biegowych; skituringowy, skiturowy, skitourowy


Źródła:

SJP.pl

Skitourowiec

[czytaj: skiturowiec] sportowiec uprawiający skitour; skiturowiec


Źródła:

SJP.pl

Skitourowy

[czytaj: skiturowy] związany z jazdą na nartach zjazdowo-biegowych; skituringowy, skitouringowy, skiturowy


Źródła:

SJP.pl

Skitoury

[czytaj: skitur] połączenie turystyki, nart biegowych i nart zjazdowych


Źródła:

SJP.pl

Skitourystka

[czytaj: skiturystka] kobieta uprawiająca jazdę na nartach zjazdowo-biegowych; skiturystka


Źródła:

SJP.pl

Skitowy

przymiotnik od: skit


Źródła:

SJP.pl

Skitrać

potocznie: schować, ukryć


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gwara. złodziejska: ukryć, schować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skitranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skitrać.


Źródła:

Wiktionary

Skituring

jazda na nartach zjazdowo-biegowych; skitouring


Źródła:

SJP.pl

Skituringowy

związany z jazdą na nartach zjazdowo-biegowych; skitouringowy, skiturowy, skitourowy


Źródła:

SJP.pl

Skiturowiec

sportowiec uprawiający skitour; skitourowiec


Źródła:

SJP.pl

Skiturowy

związany z jazdą na nartach zjazdowo-biegowych; skitouringowy, skituringowy, skitourowy


Źródła:

SJP.pl

Skitury

narty zjazdowo-biegowe do uprawiania skituringu; skitoury


Źródła:

SJP.pl

Skiturystka

kobieta uprawiająca jazdę na nartach zjazdowo-biegowych; skitourystka


Źródła:

SJP.pl

Skitłasić

potocznie: skitłasić się - stłoczyć się w ciasnocie


Źródła:

SJP.pl

Skiz

najwyższa karta atutowa w grze w taroka


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) atutowa karta w grze w taroka, o najwyższej randze, z postacią błazna na awersie


Joker (wym. „dżoker” czyli ang. żartowniś), dżoker – jedna z kart do gry, w niektórych grach karcianych (na przykład kierki) służy do zastępowania dowolnej innej karty. W standardowej brydżowej talii kart znajdują się dwa lub trzy jokery oprócz 52 kart zwykłych. Najczęściej spotykanym wizerunkiem na jokerze jest kolorowo ubrany błazen (trefniś, ang. joker od joke – „żart”, z łac. iocus czytaj jokus) w czapce z dzwoneczkami. Jokery oprócz wizerunku błazna bywają oznaczane w narożniku karty gwiazdką lub (niekiedy, jeśli nie koliduje to z oznaczeniem waleta) literą J; spotykane są też inne oznaczenia, na przykład znakiem dolara. Spośród trzech jokerów w talii zazwyczaj dwa są „czerwone” i jeden „czarny” (lub na odwrót, czasem występują trzy jokery w trzech różnych kolorach, na przykład czarny, czerwony i niebieski), przy czym różnica ta najczęściej widoczna jest tylko na oznaczeniu w narożniku karty. Czasem bywa, że wszystkie jokery są oznaczone jednakowym kolorem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skjer

(zwykle w liczbie mnogiej) granitowa wysepka o powierzchni wygładzonej przez lodowiec i fale morskie, występująca u wybrzeży Półwyspu Skandynawskiego; scher, skjor, szer, szkier


Źródła:

SJP.pl

Skjor

(zwykle w liczbie mnogiej) granitowa wysepka o powierzchni wygładzonej przez lodowiec i fale morskie, występująca u wybrzeży Półwyspu Skandynawskiego; scher, skjer, szer, szkier


Źródła:

SJP.pl

Skląć

zwymyślać kogoś przekleństwami; sprzeklinać


czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) książk. bardzo dosadnie kogoś przekląć

 (1.2) rzad. wypowiedzieć przekleństwo

czasownik zwrotny dokonany skląć się

 (2.1) przeklnąć w myślach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklarowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sklarować.


Źródła:

Wiktionary

Sklasyfikować

1. zdefiniować w jakiejś dziedzinie kategorie, systematyczny podział na grupy;
2. przyporządkować elementy do określonych kategorii;
3. dokonać oceny według przyjętych kryteriów


Źródła:

SJP.pl

Skleić

1. spoić, złączyć za pomocą kleju;
2. zebrać w całość, skomponować, ułożyć


Źródła:

SJP.pl

Skleina

miejsce połączenia przedmiotów za pomocą kleju; spoina


Źródła:

SJP.pl

Skleinowy

przymiotnik od: skleina


Źródła:

SJP.pl

Sklejać

łaczyć kilka przedmiotów za pomocą kleju lub innej substancji wiążącej


Źródła:

SJP.pl

Sklejanka

przedmiot sklejony z papieru


Źródła:

SJP.pl

Sklejenie

1. spoić, złączyć za pomocą kleju;
2. zebrać w całość, skomponować, ułożyć


Źródła:

SJP.pl

Sklejka

1. płyta sklejona z nieparzystej liczby fornirów; dykta
2. miejsce sklejenia dwu odcinków filmu, błony lub papieru fotograficznego


Sklejka (potocznie dykta, z niem. Dickte) – materiał kompozytowy sklejony z krzyżujących się cienkich warstw drewna (obłogów). Zwykle składa się z nieparzystej ich liczby. Sklejki wytwarza się z różnych gatunków drewna, najczęściej z brzozy, olchy, sosny, rzadziej z buku lub z drzew egzotycznych. Wewnętrzne warstwy sklejki często są z innego, tańszego gatunku niż zewnętrzne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklejkowy

przymiotnik od: sklejka


Źródła:

SJP.pl

Sklenica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) śrpol. szklanica


Źródła:

Wiktionary

Sklep

1. pomieszczenie, w którym jest coś sprzedawane;
2. regionalnie: piwnica


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hand. pomieszczenie z wejściem od ulicy, gdzie sprzedaje się towary

 (1.2) daw. gw-pl|Poznań., gw-pl|Górny Śląsk, Mazury. piwnica

 (1.3) daw. sufit

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: sklepić

 (2.2) 2. os. lp. rozk. od: sklepać


Sklep – pomieszczenie przeznaczone na cele handlowe, którego wnętrze jest dostępne dla ogółu konsumentów.

Z punktu widzenia marketingu jest to miejsce prowadzenia merchandisingu, czyli wpływania na zachowania klientów poprzez wystrój pomieszczenia i sposób prezentacji towarów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sklepać

uczynić przedmiot metalowy płaskim lub cienkim przez klepanie


Źródła:

SJP.pl

Sklepiać

1. wznosić nad czymś sklepienie; zasklepiać;
2. tworzyć sklepienie nad czymś;
3. sklepiać się - zamykać się nad czymś w formie sklepienia


Źródła:

SJP.pl

Sklepić

1. wznieść (rzadziej: wznosić) nad czymś sklepienie; zasklepić (rzadziej: zasklepiać);
2. sklepić się - zamknąć się (rzadziej: zamykać się) nad czymś w formie sklepienia


Źródła:

SJP.pl

Sklepiczarka

sklepiczarz; sklepikarka


Źródła:

SJP.pl

Sklepiczarz

sklepikarz


Źródła:

SJP.pl

Sklepiczek

zdrobnienie od: sklep


Źródła:

SJP.pl

Sklepiczyna

nędzny, lichy sklepik


Źródła:

SJP.pl

Sklepienie

1. konstrukcja budowlana w kształcie łuku, zamykająca od góry przestrzeń budynku;
2. pozioma belka ograniczająca od góry otwór okienny lub drzwiowy i podtrzymująca mur ponad nim;
3. sklepienie niebieskie - widoczna nad ziemią pozorna powierzchnia kulista, której krawędzią jest horyzont; firmament, nieboskłon;
4. w anatomii: konstrukcja kostna górnej części czaszki lub stopy


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) archit. bud. łukowata konstrukcja architektoniczna, zamykająca od góry wewnętrzną przestrzeń budowli;

 (1.2) pot. górna część pomieszczenia lub groty widziana od spodu

 (1.3) książk. poet. niebo, firmament

 (1.4) meteorol. chmury pokrywajace firmament

 (1.5) anat. górna część czaszki

 (1.6) anat. wierzchnia część stopy

 (1.7) czynność sklepiania


Sklepienie – konstrukcja budowlana o przekroju krzywoliniowym, służąca do przykrycia od góry przestrzeni pomieszczenia w budynku (w konstrukcji inżynierskiej), ograniczona murami, łękami, belkami itp. Oparta na kolumnach, filarach, arkadach. Wykonana z kamienia (klińców), cegieł, betonu lub żelbetu i mająca, ze względu na możliwość tworzenia urozmaiconych form, znaczny wpływ na wygląd i architektoniczny wyraz danego pomieszczenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sklepieniowy

sklepienie; sklepienny


Źródła:

SJP.pl

Sklepienny

sklepienie; sklepieniowy


Źródła:

SJP.pl

Sklepik

zdrobnienie od: sklep


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od sklep

 (1.2) hand. mały sklep


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklepikareczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: sklepikarka


Źródła:

Wiktionary

Sklepikarka

sklepikarz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od: sklepikarz


Patrz:sklepikarz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklepikarski

przymiotnik od: sklepikarz


Źródła:

SJP.pl

Sklepikarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hand. właściciel sklepu, sklepiku; osoba prowadząca sklep, sklepik


Źródła:

Wiktionary

Sklepikowy

przymiotnik od: sklepik


Źródła:

SJP.pl

Sklepionko

zdrobnienie od: sklepienie


Źródła:

SJP.pl

Sklepowa

przymiotnik od: sklep


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sprzedawczyni w sklepie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklepówka

1. pogardliwie: sprzedawczyni, ekspedientka;
2. w budownictwie: klinowata cegła do budowy sklepień


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. sprzedawczyni w sklepie

 (1.2) bud. rodzaj cegły o klinowatym kształcie używanej do budowy sklepień


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklepowy

przymiotnik od: sklep


przymiotnik

 (1.1) przym. od: sklep

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. mężczyzna pracujący w sklepie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklepywać

czynić przedmiot metalowy płaskim lub cienkim przez klepanie


Źródła:

SJP.pl

Sklereid

mocno zmineralizowana komórka roślinna o zdrewniałych ścianach tworząca tkankę - sklerenchymę


Źródła:

SJP.pl

Sklerenchyma

tkanka roślinna wzmacniająca, zbudowana zwykle z martwych i podłużnych komórek o ściankach mocno zgrubiałych i zdrewniałych, służąca przede wszystkim do utrzymania sztywności rośliny; twardzica


Sklerenchyma (twardzica) – tkanka wzmacniająca roślin. Dojrzałe komórki sklerenchymatyczne mają mocno zgrubiałe i na ogół silnie zdrewniałe ściany wtórne, inkrustowane ligniną, z licznymi jamkami. W czasie rozwoju tych komórek ich protoplasty najczęściej zamierają i zanikają – są to więc komórki martwe. Tkanka składa się przeważnie z komórek prozenchymatycznych (podłużnych). Funkcją sklerenchymy jest przede wszystkim nadawanie sztywności poszczególnym częściom rośliny. W rozwoju powstają z merystemów pierwotnych lub wtórnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklero-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający twardość lub suchość dotyczącą tego, o czym mówi drugi człon wyrazu


Źródła:

Wiktionary

Sklerocieć

potocznie: dostawać sklerozy


Źródła:

SJP.pl

Sklerocjum

kulisty lub wrzecionowaty przetrwalnik niektórych grzybów; sklerota


Sklerocjum lub sklerota (łac. sclerotium) – bulwowate (zwykle) wytwory grzybni zbudowane z paraplektynchymy, czyli gęsto splątanych strzępek. Są rodzajem przetrwalników. Szczególnie zbite, zwarte strzępki znajdują się na powierzchni skleroty, tworząc jej okrywę. Zadaniem sklerocjów jest magazynowanie substancji zapasowych, ale także biorą udział w rozmnażaniu. Z czasem, gdy sklerocja zgromadzą substancje zapasowe, coraz bardziej zbita warstwa zewnętrznej plektenchymy odcina ich łączność z grzybnią i sklerocja uniezależniają się od niej. W sprzyjających warunkach korzystając ze zgromadzonych zapasów rozwijają się z nich owocniki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklerodermia

przewlekła choroba tkanki łącznej, cechująca się postępującym twardnieniem i grubieniem skóry (całej lub jej części) oraz narządów wewnętrznych, np. serca, płuc, nerek, przełyku; twardzina


Twardzina, sklerodermia (łac. scleroderma) – rzadka, przewlekła choroba charakteryzującą się stwardnieniem skóry i tkanek w wyniku nadmiernego gromadzenia kolagenu. W konsekwencji dochodzi do niewydolności narządów, zaburzeń morfologii i następującej dysfunkcji naczyń krwionośnych. Choroba ta jest spowodowana występowaniem przeciwciał przeciwko wielu antygenom, w tym topoizomerazie oraz centromerom (w CREST), co jest skutkiem zaburzeń immunologicznych również występującym w tej chorobie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklerofil

organizm przystosowany do życia w środowisku suchym, mający silnie rozbudowany system korzeniowy, a w okresie suszy wykorzystujący mechanizmy pozwalające jemu na ograniczenie transpiracji; sklerofit


Źródła:

SJP.pl

Sklerofit

roślina przystosowana do życia w środowisku suchym, mająca silnie rozbudowany system korzeniowy, a w okresie suszy wykorzystująca mechanizmy pozwalające jej na ograniczenie transpiracji; sklerofil


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekol. roślina o ograniczonej transpiracji i silnie rozwiniętych systemach korzeniowych


Suchorośla, suchorosty, sklerofity (gr. sklēros – twardy, phyton – roślina) – kserofity przystosowane do życia w warunkach gorących i suchych za sprawą bardzo wydajnej gospodarki wodnej. W przeciwieństwie do sukulentów nie są przystosowane do gromadzenia wody w okresach, kiedy jest jej pod dostatkiem. Ich adaptacje związane są z możliwością znacznego ograniczenia transpiracji w okresie niedostatku wody i bardzo intensywną gospodarką wodną w okresach jej dostępności. Posiadają bardzo rozwinięty i głęboki system korzeniowy, którego masa zwykle jest dużo większa od masy pędu nadziemnego. Dzięki temu a także wysokiej wartości osmotycznej soku komórkowego i dużej liczbie szparek – rośliny te pobierają wówczas wielkie ilości wody z podłoża. Ciśnienie osmotyczne w ich komórkach czasami wynosi nawet 100 atm.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sklerometr

przyrząd do oznaczania twardości kryształów


Sklerometr – przyrząd służący do badania twardości skały na podstawie rysy, jaką robi na wyszlifowanej płytce badanej skały diament obciążony określonym ciężarkiem. Wynaleziony w 1896 roku przez Thomasa Turnera, pierwszego profesora metalurgii w Wielkiej Brytanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklerometryczny

sklerometr


Patrz:sklerometr

Źródła:

SJP.pl

Skleromochl

rodzaj niewielkiego gada naczelnego żyjącego w późnym triasie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skleroproteid

białko o budowie włókienkowej, bardzo odporne na działanie enzymów i czynników chemicznych; skleroproteina, albuminoid


Źródła:

SJP.pl

Skleroproteina

białko o budowie włókienkowej, bardzo odporne na działanie enzymów i czynników chemicznych; skleroproteid, albuminoid


Źródła:

SJP.pl

Skleroskop

przyrząd do oznaczania twardości metalu


Skleroskop – przyrząd do pomiaru twardości stali dynamiczną metodą Shore’a.

W tym przyrządzie bijak zakończony diamentowym ostrzem spada swobodnie na mierzoną powierzchnię próbki. Część energii bijaka powoduje powstanie niewielkiego odcisku, a pozostała część energii powoduje odskok bijaka. Im twardsza badana powierzchnia tym odcisk jest mniejszy a większa wysokość odskoku bijaka. Wysokość odskoku bijaka jest miarą twardości badanej próbki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklerota

kulisty lub wrzecionowaty przetrwalnik niektórych grzybów; sklerocjum


Sklerocjum lub sklerota (łac. sclerotium) – bulwowate (zwykle) wytwory grzybni zbudowane z paraplektynchymy, czyli gęsto splątanych strzępek. Są rodzajem przetrwalników. Szczególnie zbite, zwarte strzępki znajdują się na powierzchni skleroty, tworząc jej okrywę. Zadaniem sklerocjów jest magazynowanie substancji zapasowych, ale także biorą udział w rozmnażaniu. Z czasem, gdy sklerocja zgromadzą substancje zapasowe, coraz bardziej zbita warstwa zewnętrznej plektenchymy odcina ich łączność z grzybnią i sklerocja uniezależniają się od niej. W sprzyjających warunkach korzystając ze zgromadzonych zapasów rozwijają się z nich owocniki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sklerotom

kulisty lub wrzecionowaty przetrwalnik niektórych grzybów; sklerocjum


Źródła:

SJP.pl

Sklerotyczka

sklerotyk


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta chora na sklerozę

 (1.2) pot. pogard. kobieta często o czymś zapominająca

 (1.3) pot. żart. karteczka samoprzylepna


Patrz:sklerotyk

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sklerotyczny

skleroza


Patrz:skleroza

Źródła:

SJP.pl

Sklerotyk

1. osoba chora na sklerozę (miażdżycę tętnic)
2. potocznie o człowieku mającym kłopoty z pamięcią


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna chory na sklerozę

 (1.2) pot. człowiek często o czymś zapominający


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skleroza

1. przewlekła choroba atakująca tętnice; miażdżyca tętnic, arterioskleroza;
2. potocznie: kłopoty z pamięcią, ciągłe zapominanie o czymś; zapominalstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zob. miażdżyca.

 (1.2) med. zaburzenia pamięci pojawiające się na skutek chorobowych zmian miażdżycowych


Miażdżyca tętnic (łac. atheromatosis, atherosclerosis) (potoczna nazwa to „arterioskleroza”) – przewlekła choroba, polegająca na zmianach zwyrodnieniowo-wytwórczych w błonie wewnętrznej i środkowej tętnic, głównie w aorcie, tętnicach wieńcowych, mózgowych oraz tętnicach kończyn.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skleryt

igiełka szkieletowa gąbek i jamochłonów, tworząca ażurowe lub zbite szkielety


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ent. stwardniała, zesklerotyzowana część ciała, powstała pierwotnie lub wtórnie przez oddzielenie się od integumentu szwem lub błoną


Skleryt – stwardniała, zesklerotyzowana lub zwapniała część ciała niektórych zwierząt. Terminu tego w różnych grupach zwierząt używa się do określania różnych struktur, na przykład u stawonogów – ektodermalnych, a u szkarłupni – mezodermalnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sklęsnąć

przestarzałe:
1. zaklęsnąć;
a) zapaść się, opaść, utracić wypukły kształt; zaklęsnąć;
b) o opuchliźnie, obrzęku: ustąpić, stęchnąć;
2. sklęsnąć się - zaklęsnąć się


Źródła:

SJP.pl

Sklęśnięty

taki, który sklęsł (zapadł się, opadł; o obrzęku: stęchł); sklęsły


Źródła:

SJP.pl

Sklęsły

taki, który sklęsł (zapadł się, opadł; o obrzęku: stęchł); sklęśnięty


Źródła:

SJP.pl

Sklikanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sklikać.


Źródła:

Wiktionary

Sklinczować

w boksie: doprowadzić do klinczu, przytrzymać przeciwnika w zwarciu, uniemożliwiając zadawanie ciosów


Źródła:

SJP.pl

Skliszować

sporządzić kliszę drukarską


Źródła:

SJP.pl

Sklnić

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) daw. lśnić, błyszczeć

czasownik zwrotny niedokonany sklnić się

 (2.1) lśnić się, błyszczeć się


Źródła:

Wiktionary

Sklnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sklnić.


Źródła:

Wiktionary

Sklonować

czasownik przechodni dokonany (ndk. klonować)

 (1.1) tworzyć klona czyli wierną kopię czegoś


Źródła:

Wiktionary

Sklorz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Skluczyć

rzadko: klucząc, zmienić kierunek, nadać czemuś inny, mylący kierunek; zmylić


Źródła:

SJP.pl

Sklupować

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) leśn. zmierzyć średnicę drzewa za pomocą klupy


Źródła:

Wiktionary

Sklupowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sklupować.


Źródła:

Wiktionary

Skm

Szybka Kolej Miejska


skrótowiec

 (1.1) = Szybka Kolej Miejska

 (1.2) = Szkolne Koło Muzyczne

 (1.3) = Studencka Książeczka Mieszkaniowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sknera

mężczyzna przesadnie oszczędny; skąpiec, dusigrosz, kutwa, liczykrupa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś skąpy, chciwiec

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) skąpa i chciwa kobieta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sknerowato

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób sknerowaty


Źródła:

Wiktionary

Sknerowaty

przymiotnik

 (1.1) skłonny do sknerstwa


Źródła:

Wiktionary

Sknerstwo

cecha sknery, osoby nadmiernie oszczędnej; skąpstwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. niechęć do rozstawania się z pieniędzmi, nadmierna oszczędność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sknerus

potocznie: skąpiec, chciwiec, sknera; skąpiradło, dusigrosz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś chciwy, skąpiec


Sknerus (ang. Greedy) – amerykańska komedia z 1994 roku w reżyserii Jonathana Lynna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Skneruska

sknerus; skąpiradło, chytruska


Źródła:

SJP.pl

Sknocenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sknocić.


Źródła:

Wiktionary

Sknocić

czasownik dokonany

 (1.1) pot. zrobić coś źle; zawalić


Źródła:

Wiktionary

Sknyra

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sknera


Źródła:

Wiktionary

Sko

[czytaj: es-ka-O]
1. skrót od: Samorządowe Kolegium Odwoławcze;
2. skrót od: Szkolna Kasa Oszczędności


skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego

 (1.1) = Szkolna Kasa Oszczędności;

 (1.2) = samorządowe kolegium odwoławcze;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skobel

zgięty pręt tworzący uszko, wbijany w drzwi, wieko skrzyni itp. w celu zawieszenia kłódki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zgięty pręt tworzący uszko, wbijany w drzwi, wieko skrzyni, w futrynę, na który zakłada się rodzaj listwy z płaskim otworem w celu zawieszenia kłódki lub założenia kołka

 (1.2) techn. kołek, który wtyka się w skobel (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Skobelek

zdrobnienie od: skobel


Źródła:

SJP.pl

Skobielice

Skobielice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Koło.

Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Skoblica

rodzaj półokrągłego dłuta bednarskiego


Źródła:

SJP.pl

Skocja

profil architektoniczny wklęsły kreślony najczęściej dwoma łukami o różnych promieniach


Źródła:

SJP.pl

Skocki

Skoki (miasto w Polsce); skokowski


Źródła:

SJP.pl

Skocz

scotch;
1. taśma samoprzylepna;
2. potocznie: porcja, szklanka whisky


Źródła:

SJP.pl

Skocza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. panna z dzieckiem


Źródła:

Wiktionary

Skoczanin

mieszkaniec Skoków (miasta w Polsce); skokowianin


Źródła:

SJP.pl

Skoczanka

mieszkanka Skoków (miasta w Polsce); skokowianka


Skoczanka (Desmodillus) – rodzaj ssaków z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Skoczek

zawodnik startujący w konkurencji skoków (skoczek w dal, wzwyż, o tyczce, skoczek narciarski)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. ktoś specjalizujący się w wykonywaniu skoków

 (1.2) sport. wojsk. zob. skoczek spadochronowy.

 (1.3) zaw. przen. pracownik, który często zmienia pracę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) szach. figura, zwykle w kształcie konia, poruszająca się o 2 pola w linii prostej i 1 pole w bok w jednym ruchu;

 (2.2) ent. pot. skaczący pluskwiak

 (2.3) zool. zob. skoczek egipski.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (3.1) zdrobn. od: skok

 (3.2) mały skok


Zoologia