Cwaja

gwarowo: dwója (ocena niedostateczna lub dopuszczająca)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. najgorsza ocena szkolna

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. eduk. dwója


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwajer

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lwów. dwója (ocena szkolna)


Źródła:

Wiktionary

Cwajnos

1. potocznie: mały, krępy pies mający nos jakby rozdwojony
2. żartobliwie o człowieku z końcem nosa przedzielonym bruzdą


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Warszawa. żart. przest. buldog


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwajnoska

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prostytutka


Źródła:

Wiktionary

Cwalina

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cwaliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cwancygier

dawna moneta austriacka równa dwudziestu grajcarom


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. moneta austriacka (= 20 grajcarów);


Krajcar, grajcar – moneta srebrna. Bita od XIII wieku początkowo w Tyrolu. Od XVI wieku moneta zdawkowa w krajach habsburskich (równa 1/60 złotego reńskiego, w latach 1857–1892 1/100 reńskiego).

Polska nazwa monety była spolszczeniem niemieckiego określenia tego pieniądza – Kreuzer (dawniej Creutzer), które z kolei nawiązywało do wizerunku krzyża (niem. Kreuz), jaki pojawił się na pierwszych tego typu monetach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cwaniacki

cwaniak; cwaniaczy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pejor. umiejący działać sprytnie, przebiegle, wykorzystując każdą okazję, by osiągnąć swój cel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniacko

przysłówek

 (1.1) w sposób typowy dla cwaniaka


Źródła:

Wiktionary

Cwaniackość

ogół cech charakterystycznych dla cwaniaka; cwaniaczość, cwaniakowatość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest cwaniackie; cecha tych, którzy są cwaniaccy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniactwo

potocznie: umiejętność radzenia sobie, często czyimś kosztem; spryciarstwo, cwaniarstwo, spryt


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przebiegłe radzenie sobie w każdej sytuacji, często kosztem innych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniaczek

zdrobnienie od: cwaniak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od cwaniak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniaczka

potocznie: kobieta chytra, przebiegła, radząca sobie w każdej sytuacji, często kosztem innych; spryciara, spryciarka, cwaniara, cwaniarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chytra, przebiegła, cwana kobieta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniaczość

ogół cech charakterystycznych dla cwaniaka; cwaniackość, cwaniakowatość


Źródła:

SJP.pl

Cwaniaczy

cwaniak; cwaniacki


Źródła:

SJP.pl

Cwaniaczyć

potocznie: udawać cwaniaka, starać się być sprytnym, przebiegłym; cwaniakować


Źródła:

SJP.pl

Cwaniak

potocznie: człowiek chytry, przebiegły, radzący sobie w każdej sytuacji, często kosztem innych; spryciarz, spryciula


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba potrafiąca radzić sobie w każdej sytuacji jak najmniejszym wysiłkiem, a nierzadko kosztem innych


Cwaniak – amerykański kryminał filmowy z 1987 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cwaniakować

potocznie: udawać cwaniaka, starać się być sprytnym, przebiegłym; cwaniaczyć


czasownik

 (1.1) zachowywać się cwanie, sprytnie, przebiegle


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniakowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. zachowywanie się w sposób cwaniacki


Źródła:

Wiktionary

Cwaniakowatość

ogół cech charakterystycznych dla cwaniaka; cwaniackość, cwaniaczość


Źródła:

SJP.pl

Cwaniakowaty

taki, który udaje cwaniaka, stara się być sprytnym, przebiegłym


Źródła:

SJP.pl

Cwaniara

potocznie: kobieta chytra, przebiegła, radząca sobie w każdej sytuacji, często kosztem innych; spryciara, spryciarka, cwaniaczka, cwaniarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pejor. kobieta przebiegła, dobrze się ustawiająca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaniarka

potocznie: kobieta chytra, przebiegła, radząca sobie w każdej sytuacji, często kosztem innych; spryciara, spryciarka, cwaniara, cwaniaczka


Źródła:

SJP.pl

Cwaniarstwo

potocznie: umiejętność radzenia sobie, często czyimś kosztem; cwaniactwo, spryciarstwo, spryt


Źródła:

SJP.pl

Cwanie

przymiotnik

 (1.1) w sposób cwany


Źródła:

Wiktionary

Cwaniej

stopień wyższy od przysłówka: cwanie


Źródła:

SJP.pl

Cwaniocha

regionalnie: cwaniaczka


Źródła:

SJP.pl

Cwaniura

potocznie: mężczyzna chytry, przebiegły, osiągający swoje cele kosztem innych ludzi; cwaniak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) chytry, przebiegły mężczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) chytra, przebiegła kobieta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwaność

potocznie: umiejętność radzenia sobie, często czyimś kosztem; cwaniactwo, cwaniarstwo spryciarstwo, spryt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co cwane; cecha tych, którzy są cwani


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwańszy

stopień wyższy od przymiotnika: cwany


Źródła:

SJP.pl

Cwany

chytry, potrafiący sobie radzić


przymiotnik jakościowy

 (1.1) umiejący działać sprytnie, przebiegle, wykorzystując każdą okazję, by osiągnąć swój cel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwał

najszybszy bieg konia lub innego zwierzęcia; szybki galop


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jeźdz. najszybszy czterotaktowy chód konia;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cwałem

bardzo szybko


przysłówek

 (1.1) jeźdz. o biegu: pełnym galopem

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lp. od: cwał


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwałować

1. o zwierzęciu, zwłaszcza o koniu: biec cwałem;
2. jechać cwałem konno lub końmi;
3. o ludziach: szybko biec


Źródła:

SJP.pl

Cwałowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jeźdz. o koniach pędzenie cwałem


Źródła:

Wiktionary

Cwałowy

1. przymiotnik od: cwał, np. cwałowy bieg konia;
2. w medycynie: tętno cwałowe - tętno mocne, szybkie, będące objawem chorobowym


Źródła:

SJP.pl

Cwek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pinezka


Źródła:

Wiktionary

Cwel

1. w slangu więziennym: mężczyzna zmuszany do odbywania stosunków homoseksualnych;
2. wulgarnie: mężczyzna, do którego czuje się niechęć lub odrazę


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wulg. gwara. więz. mężczyzna zmuszany do odbywania oralnych i analnych stosunków homoseksualnych, zwłaszcza w więzieniu

 (1.2) wulg. rzad. mężczyzna świadczący usługi seksualne homoseksualistom

 (1.3) wulg. pogard. wyzwisko pod adresem mężczyzny

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: cwelić


Cwel, cwer, poszkodowany – obraźliwe pojęcie używane w gwarze więziennej, degradujące określenie osoby zmuszanej w więzieniach do odbywania stosunków seksualnych z innymi współwięźniami i wykluczoną przez to z kategorii git-ludzi (grypsujących).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cwela

w budownictwie drewnianym: dolna belka ścian wieńcowych lub szkieletowych stanowiąca podstawę ścian, słupów


Źródła:

SJP.pl

Cwelenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cwelić.


Źródła:

Wiktionary

Cwelić

w gwarze przestępczej:
1. odbywać stosunek homoseksualny;
2. biec, uciekać;
3. nie odzywać się, nic nie mówić


czasownik przechodni

 (1.1) wulg. gwałcić doodbytniczo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwelich

dawna, prosta tkanina używana m.in. w średniowieczu na stroje dla ludu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. włók. materiał z bawełny lub lnu utkany w kostkę lub pasy

 (1.2) stpol. podwójnie tkane płótno


Cwelich, cwilich (z niem. zwilich) – prosta tkanina lniana lub konopna, później bawełniana tkana splotem wielorządkowym w pasy i kostki. Stosowana głównie przez biedniejszą ludność, chociaż była droższa od drelichu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cwelowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wulg. odczasownikowy od|cwelować.


Źródła:

Wiktionary

Cweta

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Cwf

Centrala Wynajmu Filmów


Źródła:

SJP.pl

Cwibaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od cwibak


Źródła:

Wiktionary

Cwibak

ciasto biszkoptowe z bakaliami; keks


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. rodzaj biszkoptowego placekacka z bakaliami

 (1.2) kulin. lwów. keks

 (1.3) kulin. gw-pl|Górny Śląsk. sucharek


Keks – ciasto biszkoptowe lub babka piaskowa z bakaliami, pieczona w prostokątnej formie.

Keksy pieczono już w starożytnym Rzymie, w zachowanych przepisach jako składniki wymieniane są owoce granatowca, orzeszki piniowe i rodzynki, pieczone w cieście jęczmiennym. W średniowieczu dodawano także miód, przyprawy oraz owoce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cwikcanga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. nożyce do drutu


Źródła:

Wiktionary

Cwikier

przestarzałe: okulary osadzone na nosie za pomocą sprężynki, bez uchwytów za uszy; binokle, pince-nez


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. okulary trzymające się na nosie za pomocą specjalnie wygiętego sprężynującego elementu łączącego oba szkła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cwinga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ściskacz (np. w stolarstwie)


Źródła:

Wiktionary

Cwiszenruf

zwischenruf;
1. okrzyk zakłócający przemówienie;
2. wtrącenie się do rozmowy, wejście komuś w słowo


Źródła:

SJP.pl

Cwiter

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sweter


Źródła:

Wiktionary

Cwks

skrót od: Centralny Wojskowy Klub Sportowy


Źródła:

SJP.pl

Cwojdziński

nazwisko


Osoby o tym nazwisku Cwojdziński:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cwu

skrótowiec

 (1.1) = ciepła woda użytkowa



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cwylich

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. podwójnie tkane płótno


Źródła:

Wiktionary

Cwynar

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia