jedna z liter polskiego alfabetu oznaczająca samogłoskę "u", pochodząca z dawnego "o" długiego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. majuskuła dwudziestej pierwszej litery alfabetu;
O kreskowane, „u” lub „o” z kreską, „u” kreskowane, „u” zamknięte (majuskuła: Ó, minuskuła: ó) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu polskiego. Dawniej w języku polskim oznaczała iloczas, to znaczy długie o, które później przeszło w pochylone o (głoska pomiędzy o a u). Następnie jej wymowa zaczęła się przekształcać w „u” aż do całkowitego zrównania wymowy w języku standardowym. Zapis nadal jednak pozostaje odmienny („ó” i „u”), co często prowadzi do problemów w poprawnej ortograficznie pisowni niektórych wyrazów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia