Kn

skrót od: kiloniuton, jednostka siły


Kn – dwuznak występujący w języku angielskim. Oznacza n czytane bez poprzedzającego je k. W języku niderlandzkim czytane jako kn (przykład: „knie” – kni (kolano))


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kna

skrót od:
1. Korean National Airlines;
2. Kenya News Agency


Źródła:

SJP.pl

Knabas

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gwara kociewska chłopak


Źródła:

Wiktionary

Knabstrup

gorącokrwista rasa koni pochodząca z Danii, o tarantowatej maści (np. koń Pippi Langstrump)


Knabstrup – gorącokrwista rasa koni pochodząca z Danii o charakterystycznej, tarantowatej maści.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knaflewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knaga

1. drewniana lub metalowa część osprzętu jachtu w kształcie rogów, przyśrubowana do pokładu lub masztu
2. listwa przybita wzdłuż burty łodzi
3. regionalnie o dużej kości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. okucie występujące powszechnie na pokładach jednostek pływających lub doków, służące do unieruchamiania różnych lin olinowania ruchomego;

 (1.2) żegl. listwa znajdująca się wzdłuż burty łodzi, służąca do osadzania dulek

 (1.3) archit. wspornik w drewnianych budowlach szkieletowych

 (1.4) reg. duża kość, gnat


Knaga – okucie używane na pokładach jednostek pływających służące do unieruchamiania lin olinowana ruchomego: lin cumowniczych, lin takielunku, fałów itp. Warunkiem jest jednak, aby były to liny elastyczne – z włókien roślinnych lub tworzywa sztucznego, gdyż liny te ciasno owija się wokół knagi lub zaciskają w niej. Knaga umożliwia szybkie i pewne unieruchomienie liny oraz równie szybkie jej zwolnienie w razie potrzeby. Knagi mogą mieć różne kształty i sposoby mocowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knagowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przymocowywanie linki do knagi


Źródła:

Wiktionary

Knagowy

knaga


Patrz:knaga

Źródła:

SJP.pl

Knajacki

związany z knajakiem


przymiotnik

 (1.1) pot. posp. dotyczący knajaka, właściwy knajakowi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knajackość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest knajackie; cecha tych, którzy są knajaccy


Źródła:

Wiktionary

Knajactwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zachowanie ludzi z marginesu społecznego

 (1.2) ludzie przejawiający takie zachowanie


Źródła:

Wiktionary

Knajaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od knajak


Źródła:

Wiktionary

Knajak

potocznie:
1. osoba bez kultury osobistej, spędzająca czas na piciu alkoholu i popełnianiu wykroczeń;
2. człowiek z nizin społecznych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. posp. ulicznik, człowiek z marginesu społecznego

 (1.2) slang. spryciarz, cwaniak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knajder

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. mężczyzna niskiego wzrostu, mały chłopiec


Źródła:

Wiktionary

Knajpa

potocznie: podrzędna restauracja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. podrzędny typ restauracji


Restauracja – zakład gastronomiczny dostępny dla ogółu konsumentów, z pełną obsługą kelnerską, oferujący szeroki i zróżnicowany asortyment potraw i napojów, podawany konsumentom według karty jadłospisowej.

Zakład taki zaspokaja podstawowe i ekskluzywne potrzeby konsumenta, zapewniając mu przy tym wypoczynek i rozrywkę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knajpeczka

zdrobnienie od: knajpka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: knajpka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knajpiarka

knajpiarz


Patrz:knajpiarz

Źródła:

SJP.pl

Knajpiarski

dotyczący knajpiarza, knajpy


Źródła:

SJP.pl

Knajpina

licha, marna knajpa


Źródła:

SJP.pl

Knajpka

zdrobnienie od: knajpa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: knajpa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knajpowy

przymiotnik od: knajpa


Źródła:

SJP.pl

Knajtek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. zob. knajder.


Źródła:

Wiktionary

Knap

knap podkamiennik - gatunek dużego pająka z rodziny worczakowatych


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knapczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knapek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knapiatek

knapiatek brązowy - gatunek pająka z rodziny obniżowatych


Źródła:

SJP.pl

Knapik

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knapiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knapiusz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knapski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knasiecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knaster

tytoń fajkowy pakowany w koszyczki; knastr


Źródła:

SJP.pl

Knastr

tytoń fajkowy pakowany w koszyczki; knaster


Źródła:

SJP.pl

Knastrowy

przymiotnik od: knastr albo knaster


Źródła:

SJP.pl

Knebel

1. zwitek szmat wepchnięty przemocą komuś do ust w celu uniemożliwienia mu wydobycia głosu;
2. coś ograniczającego, uniemożliwiającego swobodną wypowiedź


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. szmata wepchnięta komuś przemocą do ust, aby uniemożliwić mu wydobycie głosu;

 (1.2) książk. przen. coś, co ogranicza swobodne wypowiadanie się

 (1.3) seks. zabawka erotyczna przypominająca knebel (1.1) wykonana najczęściej z tworzyw sztucznych


Knebel – przedmiot wkładany do ust lub przykrywający je, mający na celu utrudnienie lub uniemożliwienie przez osobę kneblowaną mowy oraz wydawania innych dźwięków ustami. Czynność taką nazywa się zakneblowaniem.

Knebel może być stosowany jako element przemocy w stosunku do ofiary przestępstwa. Bywa również używany w celach erotycznych, szczególnie w praktykach BDSM.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kneblować

1. zatykać komuś usta, zwykle zwitkiem szmat, aby uniemożliwić wydobycie głosu;
2. w przenośni: zmuszać do milczenia, uniemożliwiać zabieranie głosu, tłumić wyrażanie poglądów


Źródła:

SJP.pl

Kneblowy

knebel


Patrz:knebel

Źródła:

SJP.pl

Knecht

w dawnym wojsku niemieckim: żołnierz piechoty, piechur


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. żołnierz pieszy w dawnym wojsku niemieckim lub krzyżackim

 (1.2) daw. pachołek, sługa

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) żegl. słupek na pokładzie statku lub na nabrzeżu służący do mocowania na nim cum



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knedel

kulka z ciasta wyrabiana z gotowanych ziemniaków i mąki, nadziewana owocami lub farszem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. kulisty pieróg (kluska) z ciasta przyrządzonego z rozgniecionych gotowanych ziemniaków i mąki pszennej, nadziewana owocami lub mięsem;


Knedle – gotowane w wodzie, kuliste lub podłużne pierogi. Wytwarzane z ciasta ziemniaczanego (z mąki i gotowanych ziemniaków) lub parzonego, rzadziej twarogowego. Nadziewane owocami (truskawkami, śliwkami, morelami, jabłkami), grzybami, serem, mięsem itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knedelek

zdrobnienie od: knedel; knedliczek


Źródła:

SJP.pl

Knedle

potrawa z nadziewanych kulek wyrabianych z ciasta z dodatkiem ziemniaków, podawana jako samodzielne danie lub dodatek


Knedle – gotowane w wodzie, kuliste lub podłużne pierogi. Wytwarzane z ciasta ziemniaczanego (z mąki i gotowanych ziemniaków) lub parzonego, rzadziej twarogowego. Nadziewane owocami (truskawkami, śliwkami, morelami, jabłkami), grzybami, serem, mięsem itp.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knedliczek

1. zdrobnienie od: knedlik; knedelek;
2. lekceważąco: Czech; knedlik (Knedlik), knedliczek, pepik (Pepik), pepiczek (Pepiczek)


Źródła:

SJP.pl

Knedlik

1. ciasto drożdżowe z ugotowanych ziemniaków lub mąki, gotowane na parze, charakterystyczne dla kuchni czeskiej i słowackiej;
2. lekceważąco: Czech; Knedlik, knedliczek (Knedliczek), pepik (Pepik), pepiczek (Pepiczek)


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) kulin. potrawa mączna kuchni czeskiej i słowackiej, przygotowywana z ciasta na bazie gotowanych ziemniaków lub bułki, gotowana w wodzie lub na parze;


Knedliki (knedliczki) – popularna potrawa mączna kuchni czeskiej i słowackiej. Podłużne bułki gotowane na parze, przygotowywane z ciasta, którego podstawę stanowią gotowane ziemniaki (bramborový knedlík) lub mąka pszenna (houskový knedlík) z dodatkiem drożdży. Z ciasta formuje się zazwyczaj walec, który gotuje się w osolonej wodzie, po ostudzeniu kroi na plastry i odgrzewa na parze. Do knedlików najczęściej podaje się gulasz mięsny, pieczoną wieprzowinę lub sztukę mięsa z sosem. Jako dodatek zwykle podaje się duszoną kapustę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knedlowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z knedlami, dotyczący knedlów


Źródła:

Wiktionary

Kneeboard

[czytaj: nibord] specjalna deska do jazdy po wodzie w pozycji klęczącej


Źródła:

SJP.pl

Kneeboarding

[czytaj: nibording] sport wodny, w którym klęczy się na specjalnej desce ciągniętej po wodzie przez motorówkę lub wyciąg


Źródła:

SJP.pl

Kneeboardingowy

[czytaj: nibordingowy] związany ze sportem wodnym, w którym klęczy się na specjalnej desce ciągniętej po wodzie przez motorówkę lub wyciąg


Źródła:

SJP.pl

Knefel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. guzik

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. przycisk (w sensie: włącznik elektryczny, bądź pole na ekranie reagujące na kliknięcie)

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. pogard. osoba niskiego wzrostu


Źródła:

Wiktionary

Kneippowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Kneippa lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Knel

pulpet z siekanego mięsa


Źródła:

SJP.pl

Kneset

jednoizbowy parlament Izraela, wybierany na czteroletnią kadencję


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. jednoizbowy parlament Izraela


Kneset (hebr. הכנסת, Ha-Keneset, dosł. Zgromadzenie) – parlament Izraela. Siedziba znajduje się w Jerozolimie. Jako władza ustawodawcza Kneset uchwala prawa, nadzoruje działalność rządu, ma władzę usunięcia prezydenta państwa, usunięcia premiera i jego rządu, poprzez przegłosowanie braku zaufania, oraz ogłoszenia wcześniejszych wyborów.

Parlament jest chroniony przez honorową Gwardię Knesetu.

Aktualnym spikerem parlamentu jest Miki Lewi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kneź

rzadko: książkowe określenie księcia


Źródła:

SJP.pl

Kneziowski

kneź


Patrz:kneź

Źródła:

SJP.pl

Knf

[czytaj: ka-en-EF] skrót od: Komisja Nadzoru Finansowego


skrótowiec

 (1.1) = ekon. Komisja Nadzoru Finansowego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kniądz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. książę

 (1.2) stpol. duchowny, ksiądz


Źródła:

Wiktionary

Kniahini

księżna panująca dawniej na Rusi i Litwie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. księżna na Rusi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kniahinin

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie demidowskim obwodu rówieńskiego;


Na Białorusi

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kniahininek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego;


Kniahininek (ukr. Княгининок, w latach 1964–2016 Majaky, Маяки) – wieś w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego.

Wieś założona w XII w. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Kniahininek w powiecie łuckim województwa wołyńskiego. Liczy 2303 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kniaź

książę ruski lub litewski


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. tytuł księcia na dawnej Rusi i Litwie;


Kniaź – z bułg. кнѣзъ, ze staroruskiego князь:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kniażdwór

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie kołomyjskim obwodu iwanofrankiwskiego;


Kniaźdwór, Kniażdwór (ukr. Княждвір, Kniażdwir) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie kołomyjskim.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie kołomyjskim województwa stanisławowskiego. W marcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA spalili żywcem tutaj 7 młodych Polaków.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kniazić

o zającu: piszczeć żałośnie


Źródła:

SJP.pl

Kniaziostwo

dawniej:
1. godność, urząd kniazia;
2. dobra należące do kniazia; księstwo;
3. kniaziowanie, bycie kniaziem (księciem ruskim lub litewskim)


Źródła:

SJP.pl

Kniaziowa

kniaź (dawniej); kniaziowski


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. żona kniazia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kniaziować

dawniej: sprawować na jakimś obszarze władzę książęcą, być kniaziem


Źródła:

SJP.pl

Kniaziówna

dawniej: córka kniazia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. córka kniazia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kniaziowy

kniaź (dawniej); kniaziowski


Źródła:

SJP.pl

Kniaźnin

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kniażołuka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie dolińskim obwodu iwanofrankiwskiego;


Kniażołuka (ukr. Княжолука) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie dolińskim.

Częścią wsi jest dawniej samodzielna wieś Debelówka.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kniażyce

Kniażyce (w latach 1977–1981 Podlesie) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol.

W 1445 Stefan Świętopełk z Irządz i Zawady, chorąży przemyski w 1467–1503 ożenił się z Małgorzatą Steczkówną, dziedziczką wsi Bolestraszyce, Małkowice, Knieżyce, Nowosiedlce i dał początek Bolestraszyckim herbu Lis.


Źródła:

Wikipedia

Knickerbocker

[czytaj: nikerboker] rzadko: potomek dawnych kolonialistów holenderskich w Nowym Jorku


Źródła:

SJP.pl

Knickerbockery

[czytaj: nikerboker] rzadko: potomek dawnych kolonialistów holenderskich w Nowym Jorku


Źródła:

SJP.pl

Knidia

komórki parzydełkowe u jamochłonów


Źródła:

SJP.pl

Knidoblast

Knidoblast (gr. kníde ‘pokrzywa’, blastós ‘kiełek’, ‘zarodek’) – typ występującej w ciele parzydełkowców (Cnidaria) komórki macierzystej, z której powstaje komórka parzydełkowa. Knidoblasty powstają z komórek interstycjalnych przez całe życie osobnika. Obecność knidoblastów jest cechą typową parzydełkowców.


Źródła:

Wikipedia

Knidocyl

cienki włosek czuciowy u jamochłonów


Komórka parzydełkowa, knidocyt – wyspecjalizowana komórka charakterystyczna dla zwierząt z typu parzydełkowców (Cnidaria) zawierająca organ zaczepno-obronny zwany parzydełkiem, knidocystą, knidą lub parzawką. Służy do zdobywania pokarmu i do obrony. Poza Cnidaria, knidocyty spotykane są u ślimaków nagoskrzelnych (Nudibranchia), które przejmują parzydełka od zjadanych meduz.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knieć

roślina błotna z rodziny jaskrowatych o żółtych lub białych kwiatach i dużych lśniących liściach; kaczeniec; kaczyniec


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Caltha|L.|ref=tak., rodzaj roślin zielnych z rodziny jaskrowatych;

 (1.2) bot. roślina z rodzaju knieć (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knieja

wielki, gęsty las


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gęsty las



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kniejnik

karłątek kniejnik - motyl z rodziny powszelatkowatych


Źródła:

SJP.pl

Kniejówka

1. broń kombinowana do polowań - połączenie sztucera i strzelby;
2. trąbka myśliwska


W myślistwie:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kniejowy

przymiotnik od: knieja


Źródła:

SJP.pl

Kniewo

Kniewo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Kniewò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo. Leży w pradolinie Redy. Kniewo leży na trasie zawieszonej linii kolejowej Wejherowo-Choczewo-Lębork. Wieś jest siedzibą sołectwa Kniewo w którego skład wchodzi również Zamostne, znajduje się tu także hodowla strusi afrykańskich.


Źródła:

Wikipedia

Knieżyca

rodzaj pluskwiaków z rodziny puklicowatych


Knieżyca (Elasmucha) – rodzaj pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny puklicowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knifofia

roślina z rodziny liliowatych; wstydlin


Trytoma, knifofia, wstydlin (Kniphofia) – rodzaj roślin z rodziny złotogłowowatych. Obejmuje 70 gatunków. Większość gatunków (48) występuje w południowej części Afryki, zwłaszcza w Górach Smoczych. W górach Afryki środkowej rosną 22 gatunki (na północy sięgają do Kamerunu i Erytrei). Dwa opisano także z Madagaskaru, a jeden z Jemenu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kniga

żartobliwie: książka


Źródła:

SJP.pl

Knihynicze

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, a dawniej miasteczko, położona w rejonie rohatyńskim obwodu iwanofrankiwskiego;


Knihynicze lub Knihinicze (ukr. Княгиничі) – wieś w rejonie rohatyńskim obwodu iwanofrankiwskiego. Wieś liczy 718 mieszkańców.

Założona przed 1444 rokiem.

Knihynicze należały do Jaryczowskich, później do Mikołaja Herburta w roku 1451, także do Fryderyka Herburta w 1502.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Knin

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Chorwacji;


Knin (wł. Tenin, węg. Tinin, serb. Kнин) – miasto w Chorwacji, w żupanii szybenicko-knińskiej, siedziba miasta Knin. Jest położony w pobliżu źródeł rzeki Krka. W 2011 roku liczył 10 633 mieszkańców.

Leży przy linii kolejowej Zagrzeb – Split (pierwsze połączenie kolejowe w latach 80. XIX w., ze Splitem i Szybenikiem), średniowieczna stolica Królestwa Chorwacji, w latach 1991–1995 stolica Republiki Serbskiej Krajiny.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kniński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kninem, dotyczący Kninu (miasta w Chorwacji)


Źródła:

Wiktionary

Knipa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. książka


Źródła:

Wiktionary

Knitter

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knoblech

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bot. kulin. czosnek


Źródła:

Wiktionary

Knobloch

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) poznań. kiełbasa czosnkowa

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. czosnek


Źródła:

Wiktionary

Knociarstwo

potocznie: nieporządne wykonanie czegoś


Źródła:

SJP.pl

Knociarz

potocznie: osoba niestarannie wykonująca jakąś pracę; fuszer, patałach, brakorób, partacz


Źródła:

SJP.pl

Knocić

psuć, robić coś źle, partolić


Źródła:

SJP.pl

Knocik

zdrobnienie od: knot


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od knot


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knock-Down

[czytaj: nokdałn] w sportach walki: cios powalający rywala na deski ringu, ale niekończący walki; knockdown, nokdaun


Źródła:

SJP.pl

Knock-Out

[czytaj: nokałt] w sportach walki: cios eliminujący rywala z dalszej walki; knockout, nokaut


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. w sportach walki: cios powalający przeciwnika i uniemożliwiający dalszy pojedynek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knockdown

w sportach walki: cios powalający rywala na deski ringu; knock-down; nokdaun


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knockout

w sportach walki: cios eliminujący rywala z dalszej walki; knock-out; nokaut


Nokaut (ang. knockout, skr. KO) – w niektórych sportach walki, takich jak boks, kickboxing, boks tajski, niezdolność do podjęcia dalszej walki w określonym czasie, zwykle dziesięciu sekund, odliczanych przez sędziego ringowego. Najczęściej powstaje z powodu utraty przytomności, zamroczenia, wyczerpania, bądź kontuzji. Nokautem nazywa się również (przepisową lub nieprzepisową) akcję zawodnika (np. powalenie), która skutkuje wspomnianą niezdolnością u przeciwnika.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knop

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knopczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knopik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knopin

Knopin (niem. Knopen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.


Źródła:

Wikipedia

Knopry

narośle na liściu lub łodydze rośliny, powstałe na skutek nakłucia przez owada, zawierające garbnik; galasówki


Źródła:

SJP.pl

Knorow

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. Knurów


Źródła:

Wiktionary

Knorr

międzynarodowa marka produktów spożywczych, m.in. zup, sosów itp.


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) kulin. produkt marki Knorr

 (1.2) kolej. system hamulcowy marki Knorr-Bremse


Knorr – marka produktów spożywczych należąca do Unilever. Jej założycielem był niemiecki przedsiębiorca Carl Heinrich Knorr.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knorringit

minerał, odmiana granatu


Źródła:

SJP.pl

Knossos

starożytne miasto na Krecie


Knossos (gr. Κνωσ(σ)ός, łac. Cnossus, Gnossus), miejscowość na greckiej wyspie Krecie, położona około 6 km na południowy wschód od Heraklionu (Iraklion), u stóp gór Ida, w administracji zdecentralizowanej Kreta, w regionie Kreta, w jednostce regionalnej Heraklion, w gminie Heraklion. W 2011 roku liczyła 300 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knot

1. nić paląca się w świecy albo taśma w lampie olejnej, naftowej;
2. sznurek używany przy wyrobie rdzeni odlewniczych; stoczek;
3. potocznie: małe dziecko;
4. potocznie: coś nieudanego;
5. przestarzałe: niedostateczna ocena w szkole;
6. dawniej: lont


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) część świecy lub lampy naftowej w postaci sznurka lub taśmy bawełnianej nasączonej paliwem płynnym

 (1.2) pot. rzecz lub wydarzenie źle zrobione

 (1.3) daw. uczn. stud. gw-pl|Lublin. ocena niedostateczna

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. mały chłopiec


Knot – część świecy, znicza lub lampy spalającej paliwo ciekłe, takie jak olej bądź nafta, wyprowadzająca ciekłe (naturalne lub stopione) paliwo poza zbiornik dzięki wykorzystaniu zjawiska kapilarnego, by umożliwić lub ułatwić jego parowanie w wysokiej temperaturze płomienia. Materiałem faktycznie spalanym są wtedy opary paliwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knotek

zdrobnienie od: knot


Źródła:

SJP.pl

Knothe

Knothe – rodzina fabrykantów tomaszowskich rodem ze Zgorzelca (niem. Görlitz), zasłużona dla społeczności miasta Tomaszowa Mazowieckiego. O dawnej wielkości i majętności rodziny Knothe świadczy kamienica fabrykancka, zbudowana w 3-iej dekadzie XIX wieku przy placu Św. Józefa (obecnie plac T. Kościuszki), potem przebudowana. Kamienica rodziny Knothe jest obecnie zaliczana do najcenniejszych zabytków miasta.


Źródła:

Wikipedia

Knotówka

1. granat produkcji konspiracyjnej;
2. rodzaj lampy naftowej wieszanej na ścianie


Źródła:

SJP.pl

Knotowy

przymiotnik od: knot


Źródła:

SJP.pl

Know-How

[czytaj: noł hał]: ang. wiedza technologiczna pozwalająca na szybkie wykonanie jakichś czynności w celu wytworzenia jakiegoś wyrobu, oparta m.in. na doświadczeniu


rzeczownik

 (1.1) wiedza technologiczna pozwalająca na wytworzenie jakiegoś wyrobu lub wykonanie jakiejś czynności;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knować

dawniej: knuć (planować, obmyślać potajemnie coś złego)


czasownik

 (1.1) planować, obmyślać potajemnie coś złego, knuć spisek

 (1.2) przest. obrąbać drzewo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knowacz

rzadko: osoba potajemnie planująca coś złego


Źródła:

SJP.pl

Knowania

dawniej: knuć (planować, obmyślać potajemnie coś złego)


Źródła:

SJP.pl

Knowanie

chytre, podstępne działanie dla osiągnięcia jakiegoś celu; podstęp, intryga, matactwo, knowania


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|knować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knowbot

[czytaj: nołbot] program komputerowy do wyszukiwania określonych informacji w Internecie


Źródła:

SJP.pl

Knowie

dolna część snopa


Knowie (niem. Kienhof) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Wierzchowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. Osada wchodzi w skład sołectwa Sośnica.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knowles

[czytaj: nouls] nazwisko obce


Knowles – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Oklahoma, w hrabstwie Beaver.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knoxville

[czytaj: NOKSwil] miasto w USA


Knoxville – miasto w Stanach Zjednoczonych, we wschodniej części stanu Tennessee, nad rzeką Tennessee. Według danych z 2023 roku liczy 198,2 tys. mieszkańców. Obszar metropolitalny liczy 947 tys. mieszkańców i należą do niego miasta: Oak Ridge, Farragut i Maryville. Jest jedną z dużych amerykańskich aglomeracji, z najwyższym odsetkiem (85%) białej populacji nielatynoskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knr

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. katalog nakładów rzeczowych


Źródła:

Wiktionary

Knu

skrótowiec

 (1.1) = praw. klauzula najwyższego uprzywilejowania;


Źródła:

Wiktionary

Knuć

planować potajemnie coś złego


czasownik przechodni niedokonany (dk. uknuć)

 (1.1) skrycie planować działania przeciw komu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knur

samiec świni domowej; kiernoz


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zootechn. samiec świni hodowany w celu rozpłodu


Knur – dorosły osobnik męski świni domowej. Jest większych rozmiarów o wadze dochodzącej niekiedy do 400 kg oraz ma grubszą skórę pokrytą szczeciną w odróżnieniu od lochy. U starszych osobników kły są bardziej wydłużone podobnie jak szable odyńców u dzików. Knury rozpłodowe wydzielają specyficzną woń, niewystępującą u loch.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knurek

zdrobnienie od: knur


Źródła:

SJP.pl

Knurów

samiec świni domowej; kiernoz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie gliwickim;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ;


Knurów (niem. Knurow, dawniej Knauersdorf) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie gliwickim.

Knurów jest czwartym co do wielkości (po Rumi, Ząbkach i Markach) miastem niebędącym siedzibą powiatu. Jest jedynym miastem w Polsce niebędącym siedzibą powiatu, którego organem władzy wykonawczej jest prezydent (a nie burmistrz).

W latach 1945–1950 był siedzibą gminy Knurów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knurowaty

podobny do knura


Źródła:

SJP.pl

Knurowianin

mieszkaniec Knurowa


Źródła:

SJP.pl

Knurowianka

mieszkanka Knurowa


Źródła:

SJP.pl

Knurowiec

Knurowiec – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Brańszczyk. Ma status sołectwa.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Brańszczyku.


Źródła:

Wikipedia

Knurowski

przymiotnik od: Knurów


Źródła:

SJP.pl

Knut

bicz spleciony z rzemieni


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) rodzaj bicza ze splecionych rzemieni;

 (1.2) uderzenie wymierzone knutem (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knutowy

przymiotnik od: knut


Źródła:

SJP.pl

Knychalski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knychówek

Knychówek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Korczew.

Siedziba sołectwa, w skład którego wchodzi również Józefin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.


Źródła:

Wikipedia

Knycz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knyf

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) reg-pl|Poznań. pomysłowe, sprytne posunięcie


Źródła:

Wiktionary

Knykieć

staw łączący części palca; kłykieć


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. wyrostek kostny przy nasadzie kości długich, będący elementem stawu i miejscem przyczepu ścięgien

 (1.2) anat. spojenie stawowe palca ręki

 (1.3) anat. człon palca ręki (zginający się)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knyp

krótki nóż szewski; gnyp


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) krzywy nóż szewski o spiczastym zakończeniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knypeć

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) białystok. niedorostek, smarkacz


Źródła:

Wiktionary

Knypek

niski człowiek; kurdupel; niziołek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. niski człowiek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) gw-pl|Poznań. mały nożyk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Knypel

1. drążek sterowy w samolocie;
2. młotek do pobijania dłuta przy obróbce kamienia miękkiego; pobijak, pucka, klepak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. pobijak

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. pałka


Pobijak – młotek z dużym drewnianym obuchem. Służy do pobijania dłuta ręcznego podczas dłutowania (dłubania) w drewnie otworów, rowków, wrębów i gniazd.

Pobijak typowo rzeźbiarski (bijak) wykonany jest z jednego walcowatego kawałka drewna z wyciętym trzonkiem. Przy długotrwałym pobijaniu dłuta nie następuje obluzowywanie się trzonka.

Inne nazwy: Knypel (z niem. Knüpfel), pucka.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knysak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Knysz

potrawa wschodnioeuropejska, pieczone pierogi z ciasta drożdżowego lub ziemniaczanego z różnego rodzaju nadzieniem, najczęściej z zasmażaną cebulą



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knysza

rodzaj bułki wypełnionej farszem


Knysza – rodzaj fast foodu, wypełnione różnymi składnikami pieczywo. Jest to połówka wydrążonej w środku bułki drożdżowej, ewentualnie uprzednio podgrillowanej, wypełniona nadzieniem, na przykład surowymi warzywami z kotletem, polanymi sosem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Knyszyn

miasto w województwie podlaskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie podlaskim;


Knyszyn – miasto w województwie podlaskim, w powiecie monieckim, nad rzeką Jaskranką, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Knyszyn. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Knyszyn liczył 2643 mieszkańców.

Knyszyn uzyskał lokację miejską w 1538 roku. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego, w starostwie knyszyńskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Knyszynianin

mieszkaniec Knyszyna


Źródła:

SJP.pl

Knyszynianka

mieszkanka Knyszyna


Źródła:

SJP.pl

Knyszyński

przymiotnik od: Knyszyn


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Knyszynem, dotyczący Knyszyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary