skrót od: średnio-dolno-niemiecki
SJP.pl
1. skrót od: średnio-górno-niemiecki;
2. skrót od: środkowo-górno-niemiecki
SJP.pl
skrót od: średnio-wysoko-niemiecki; śr.-wys.-niem.
SJP.pl
skrót od: średnio-wysoko-niemiecki; śr.-w.-niem.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. srebrny
Wiktionary
śr.; skrót od:
1. średni, średnio;
2. średnica
SJP.pl
średniow., średw.; skrót od:
1. średniowiecze;
2. średniowieczny
SJP.pl
1. średniej wielkości;
2. znajdujący się pomiędzy małym a dużym, pośredniej wielkości pod względem miary;
3. przeciętny
przymiotnik
(1.1) przeciętny, taki sobie
(1.2) będący pośrodku między czymś małym a dużym (np. pod względem masy, siły, natężenia); nie najmniejszy i nie największy
(1.3) mat. stanowiący wynik dzielenia sumy składników przez ich liczbę lub będący oszacowaniem tej wielkości
SJP.pl
Wiktionary
1. średniej wielkości;
2. znajdujący się pomiędzy małym a dużym, pośredniej wielkości pod względem miary;
3. przeciętny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. pot. średnia arytmetyczna, wynik dzielenia sumy danych składników przez ich liczbę;
(1.2) mat. funkcja wieloargumentowa, niemalejąca ze względu na każdy swój argument, o wartościach nie mniejszych od minimum argumentów i nie większych od maksimum argumentów;
forma przymiotnika.
(2.1) ż. M., W. lp. od: średni
Średnia – w najogólniejszej wersji dowolna funkcja \mu (a_{1},\dots ,a_{n}) spełniająca, dla dowolnych a_{1},\dots ,a_{n}, warunek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od średniak
Wiktionary
→ średniak
SJP.pl
1. osoba przeciętna i niczym się niewyróżniająca; przeciętniak, szaraczek, szarak;
2. dziecko w przedszkolu w średniej grupie wiekowej;
3. przestarzale: rolnik posiadający średniej wielkości gospodarstwo rolne
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przedszkolak z drugiej grupy wiekowej; starszy od malucha, a młodszy od starszaka
(1.2) ktoś przeciętny w pewnej dyscyplinie
(1.3) techn. rodzaj pilnika
(1.4) hist. socjol. średniozamożny chłop
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osoba przeciętna i niczym się niewyróżniająca; przeciętniak, szaraczek, szarak;
2. dziecko w przedszkolu w średniej grupie wiekowej;
3. przestarzale: rolnik posiadający średniej wielkości gospodarstwo rolne
SJP.pl
Wikipedia
nazwa 14-punktowego stopnia pisma w poligrafii (1 punkt typograficzny to około 3/8 mm); mitel
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający czternastu punktom (5,2626 mm)
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: coś przeciętnego, niewyróżniającego się żadnymi szczególnymi cechami
SJP.pl
1. niezbyt dobry pod jakimś względem;
2. mniej więcej średniego wzrostu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geom. odcinek prowadzący od jednej do drugiej krawędzi okręgu, koła lub przekroju cylindra i przechodzący przez jego środek;
(1.2) geom. długość średnicy (1.1)
(1.3) geom. ogólnie: odległość między najdalszymi punktami figury
Średnica okręgu lub sfery – dowolny odcinek o końcach należących do tej figury i przechodzący przez jej środek symetrii.
Niekiedy tę definicję rozszerza się na stożkowe i kwadryki mające środek symetrii (np. elipsy, elipsoidy, a nawet hiperbole i hiperboloidy).
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. przyrząd do wyznaczania zmian średnicy w otworze wiertniczym; kawernomierz
2. przyrząd do pomiaru średnicy drzew; fita; klupa
Średnicomierz (klupa) - przyrząd do pomiaru średnic drewna okrągłego, powszechnie używany przez leśników.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. przyrząd pomiarowy służący do mierzenia wymiarów wewnętrznych, przede wszystkim średnic otworów;
(1.2) trasa szybkiego ruchu wiodąca przez środek miasta, zwykle będąca systemem tuneli i wiaduktów w celu zapewnienia szybkiego przejazdu przez zatłoczone centrum
Średnicówka – przyrząd pomiarowy do mierzenia wymiarów wewnętrznych, przede wszystkim średnic otworów.
Wiktionary oraz Wikipedia
";" - znak przestankowy pełniący funkcję pośrednią między funkcją kropki a przecinka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. znak przestankowy (;) oddzielający dwie wypowiedzi, posiadajcy funkcję pośrednią między kropką a przecinkiem;
Średnik – rozdzielający znak interpunkcyjny. Zarówno graficznie, jak i funkcjonalnie stanowi połączenie przecinka i kropki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) przeciętnie, zazwyczaj
(1.2) tak sobie; ani dobrze, ani źle
Wiktionary
język średnio-dolno-niemiecki - język zachodniogermański powstały z języka starosaksońskiego po XII wieku
SJP.pl
język średnio-górno-niemiecki - historyczna forma języka niemieckiego; język średnio-wysoko-niemiecki
SJP.pl
język średnio-wysoko-niemiecki - historyczna forma języka niemieckiego; język średnio-górno-niemiecki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. historyczna forma języka niemieckiego (język średnio-wysoko-niemiecki);
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. język średnioangielski;
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wynoszący tyle, ile średnia z poszczególnych dób
(1.2) będący średnią z danej doby
Wiktionary
zawodnik biegający na średnim dystansie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. biegacz na średnich dystansach
SJP.pl
Wiktionary
umożliwiający wykonywanie zdjęć, wydruków średniego formatu
SJP.pl
wielkość głowy pośrednia między brachycefalią a dolichocefalią; mezocefalia; mezokefalia
SJP.pl
mający głowę średniej wielkości
SJP.pl
związany z latami 1150-1500 w Holandii
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) o broni, amunicji: mający średni kaliber
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wynoszący tyle, ile średnia z poszczególnych kwartałów
(1.2) będący średnią z danego kwartału
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wynoszący tyle, ile średnia z poszczególnych miesięcy
(1.2) będący średnią z danego miesiąca
Wiktionary
język średnioniemiecki - język z dialektów wysokoniemieckich, będących w użyciu w południowej części Niemiec
SJP.pl
mający średnią odporność na coś; średnio odporny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. historyczna forma języka polskiego używana między XVI a XVIII wiekiem;
przymiotnik relacyjny
(2.1) jęz. dotyczący języka średniopolskiego (1.1)
Wiktionary
jednopłat, którego płat nośny umieszczony jest na wysokości osi podłużnej kadłuba
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. samolot jednopłatowy o skrzydłach umieszczonych na wysokości osi podłużnej kadłuba;
Średniopłat – samolot jednopłatowy o płacie umocowanym na wysokości osi podłużnej kadłuba. Układ ten jest korzystniejszy pod względem interferencji skrzydeł i kadłuba od układu dolnopłata, ale charakteryzuje się gorszymi właściwościami nośnymi. Powszechnie spotykany w samolotach myśliwskich, np.:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) wynoszący tyle, ile średnia z poszczególnych lat
(1.2) będący średnią z danego roku
Wiktionary
chłop średniorolny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest średnie; cecha tych, którzy są średni
Wiktionary
odnoszący się do średniej szlachty, właściwy średniej szlachcie, należący lub złożony ze średniej szlachty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest średnioterminowe; cecha tych, którzy są średnioterminowi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wynoszący tyle, ile średnia z poszczególnych tygodni
(1.2) będący średnią z danego tygodnia
Wiktionary
średw., średn.; skrót od:
1. średniowiecze;
2. średniowieczny
SJP.pl
uwzględniający średnią ważoną
SJP.pl
epoka w historii Europy trwająca od V do XV wieku; średniowiecze
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) epoka w historii i kulturze europejskiej, obejmująca okres między starożytnością a czasami nowożytnymi;
(1.2) pot. zacofanie
Średniowiecze – epoka w historii Europy trwająca od V do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego (476 r.) i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych (1492 r.). Jest środkowym okresem w tradycyjnym podziale historii Europy na starożytność, średniowiecze i nowożytność. Dzieli się na wczesne, pełne (dojrzałe) i późne średniowiecze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
badacz średniowiecza
Mediewistyka – dyscyplina historyczna zajmująca się różnymi zagadnieniami epoki średniowiecza (m.in. społeczno-gospodarczymi, wojskowo-politycznymi). Współcześnie sięga także do rezultatów badań archeologii i etnografii.
Pojęcie wywodzi się od łacińskich wyrazów medius, medii (pol. pośredni) oraz aevum, aevi (czyt. ewum, ewi; pol. wiek jako okres), które w połączeniu medii aevi znaczą tyle co wieki pośrednie – średniowiecze.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest średniowieczne; cecha tych, którzy są średniowieczni
Wiktionary
dotyczący łaciny średniowiecznej, np. nazwa średniowiecznołacińska
SJP.pl
odnoszący się do średniowiecza; właściwy tej epoce; pochodzący ze średniowiecza
przymiotnik relacyjny
(1.1) pochodzący ze średniowiecza, związany ze średniowieczem, dotyczący średniowiecza
SJP.pl
Wiktionary
spuścizna średniowiecza
SJP.pl
dawniej: średniowieczny
SJP.pl
1. cezura, stały przedział między dwoma wyrazami dzielący wers na dwa człony;
2. nadbudówka w środkowej części statku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. punkt podziału, przerwa intonacyjna, która dzieli wers na dwa w przybliżeniu równe człony;
(1.2) żegl. nadbudówka w środkowej części statku
Średniówka – punkt podziału, który dzieli wers na dwa w przybliżeniu równe tzw. hemistychy, czyli części wersu wydzielone przez każdą cezurę. Zwykle występuje w wersach dłuższych niż ośmiosylabowe.
Miejsce średniówki w wersie zależne jest od granicy wyrazów i zestrojów akcentowych. Z reguły średniówka nie występuje w miejscach podziału zdaniowego, ponieważ byłoby to związane z silnym sygnałem intonacyjnym i tym samym spowodowałoby osłabienie klauzuli. Średniówka występuje w wierszach sylabicznych, sylabotonicznych i tonicznych. Dla poezji polskiej charakterystyczna jest średniówka po piątej sylabie w jedenastozgłoskowcu i po siódmej sylabie w trzynastozgłoskowcu. Jednakże dopuszczalne jest odstąpienie od tej zasady. Jeżeli ma to znaczący wpływ na korzyść utworu średniówka może być nieregularna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
złożony ze średniej długości włókien
SJP.pl
mający średni stopień zaawansowania; średnio zaawansowany
przymiotnik
(1.1) umiarkowanie zaawansowany, mający średni stopień zaawansowania
SJP.pl
Wiktionary
książkowo: odznaczający się średnią zamożnością, niezbyt bogaty; średnio zamożny
przymiotnik relacyjny
(1.1) niezbyt bogaty
SJP.pl
Wiktionary
nasycony składnikami mineralnymi od 500 do 1500 mg/l
przymiotnik relacyjny
(1.1) charakteryzujący się umiarkowaną, średnią mineralizacją
SJP.pl
Wiktionary
średniow., średn.; skrót od:
1. średniowiecze;
2. średniowieczny
SJP.pl
gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ Środa Śląska, → Środa Wielkopolska
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Środy Śląskiej lub Wielkopolskiej
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. miasto pod Poznaniem;
Śrem (niem. Schrimm) – miasto w woj. wielkopolskim, siedziba powiatu śremskiego i gminy miejsko-wiejskiej Śrem, jedno z najstarszych miast w Polsce. Położone w kolanie Warty w Kotlinie Śremskiej. Śrem jest lokalnym ośrodkiem usługowo-przemysłowym, a także węzłem drogowym przy szosie Poznań-Rawicz, z miasta prowadzą drogi do Wrześni, Leszna, Głuchowa i Czempinia.W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Śremu
SJP.pl
mieszkanka Śremu
SJP.pl
→ Śrem
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Śremu, związany ze Śremem
SJP.pl
Wiktionary
lekka mgła w dzień upalny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. przypominające suchą mgłę rozgrzane powietrze złudnie migoczące w upalny dzień
(1.2) przest. bot. zgorzel mrozowa, zważenie się liści lub kwiatów na skutek zimna
Śreżoga – promienie słoneczne przeświecające przez warstwę mgły, także dymu, zapylonego powietrza itp.
H. Sienkiewicz – W pustyni i w puszczy – rozdział VIII:
Słowo śreżoga bywa też rozumiane jako ruch konwekcyjny rozedrganego w upalny dzień powietrza, powodujący wrażenie mgły (np. nad rozgrzanym asfaltem).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Indiach
Śrinagar (hindi श्रीनगर, trb.: Śrinagar, trl.: Śrīnagar; urdu: سرینگر; kaszmirski: سِرېنَگَر; ang. Srinagar) – miasto w Indiach, położone nad jeziorem Dal. Letnia stolica terytorium związkowego Dżammu i Kaszmir. W 2011 Śrinagar zamieszkiwało 1,2 miliona mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = rel. Światowa Rada Kościołów;
Wiktionary
przestarzale, książkowo: wśród, pośród, wpośród;
1. przyimek komunikujący, że ktoś lub coś jest otoczone jakimiś osobami, przedmiotami (np. Wśród drzew stał on.); pomiędzy;
2. spójnik komunikujący, że ktoś lub coś, o czym mowa, należy do określonego zbioru (np. Wśród tłumu była Ewa.); pomiędzy;
3. spójnik komunikujący, że to, o czym mowa, dotyczy danej grupy czy całości (np. Wśród nas cieszy się zaufaniem.);
4. przyimek komunikujący o zjawiskach towarzyszących danemu zdarzeniu; podczas
przyimek
(1.1) przest. wśród
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: środa
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: środowisko, środowiskowy, środowiskowo (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
trzeci dzień tygodnia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) trzeci dzień tygodnia;
Środa (skrót śr.) – dzień tygodnia między wtorkiem a czwartkiem.
Według normy ISO-8601 jest trzecim dniem tygodnia.
W tradycji biblijnej – chrześcijańskiej i żydowskiej, gdzie za pierwszy dzień tygodnia uznawana jest niedziela, środa jest dniem czwartym. Tradycja ta wpłynęła na nazewnictwo w wielu językach:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
znajdujący się pośród wód Oceanu Atlantyckiego
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. znajdujący się pośrodku Atlantyku
SJP.pl
Wiktionary
znajdujący się w środku bagna
przymiotnik
(1.1) rzad. otoczony bagnami, znajdujący się w środku bagna
SJP.pl
Wiktionary
dzielnica Otwocka
Śródborów – część miasta Otwocka, położona w jego południowej części.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
część powłoki brzucha składająca się z dwóch okolic bocznych brzucha i z okolicy pępkowej
SJP.pl
SJP.pl
cienki, płaski nabłonek wyściełający przedsionki i komory serca, naczynia krwionośne i limfatyczne
Śródbłonek (łac. endothelium) – wysoce wyspecjalizowana wyściółka naczyń krwionośnych i limfatycznych, utworzona z jednej warstwy płaskich komórek o niewielkim jądrze. W naczyniach krwionośnych komórki śródbłonka (endoteliocyty) są z sobą dość ściśle połączone przy pomocy obwódek zamykających, spoczywają na kolagenowej błonie podstawnej, tworząc wraz z nią błonę wewnętrzną, będącą wewnętrzną warstwą tych naczyń (stanowią barierę między krwią i mięśniami gładkimi). Śródbłonki naczyń chłonnych leżą na nieciągłej błonie podstawnej i mają znacznie luźniejszą strukturę (są przepuszczalne nawet dla dużych cząsteczek chemicznych).
SJP.pl
Wikipedia
nowotwór złośliwy błon surowiczych, zwykle opłucnej
SJP.pl
SJP.pl
płyn wypełniający błędnik błoniasty ucha wewnętrznego; endolimfa
Śródchłonka, endolimfa (łac. endolympha) – płyn wypełniający struktury błędnika błoniastego. Jego ruch odpowiada za pobudzanie receptorów słuchu i układu równowagi. Charakteryzuje się, w odróżnieniu od przychłonki, wysokim stężeniem jonów potasu (K+) oraz niskim stężeniem jonów sodu (Na+).
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
organ komórkowy znajdujący się w pobliżu jądra komórek zwierząt i roślin; centrosom
SJP.pl
SJP.pl
znajdujący się wewnątrz czaszki
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. znajdujący się wewnątrz czaszki, dziejący się, odbywający się w obrębie czaszki
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: środek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: środa
Wiktionary
1. centrum, punkt centralny;
2. wewnętrzna część czegoś;
3. coś co ułatwia działanie, umożliwia osiągnięcie czegoś; sposób; narzędzie;
4. specyfik; preparat; substancja chemiczna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miejsce jednakowo oddalone od krawędzi
(1.2) wnętrze
(1.3) coś, co ułatwia działanie
(1.4) dobro ekonomiczne
1. «miejsce jednakowo oddalone od brzegów powierzchni lub przedmiotu»
2. «moment dzielący na dwie równe części jakiś okres, wydarzenie lub zjawisko»
3. «wewnętrzna część czegoś»
4. «coś, co umożliwia lub ułatwia zrobienie czegoś»
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obalone skrzydło antykliny i przylegające do niego skrzydło synkliny
SJP.pl
znajdujący się w gałce ocznej; śródoczny
SJP.pl
położony wśród gór, otoczony górami
przymiotnik
(1.1) geogr. położony wśród gór
SJP.pl
Wiktionary
znajdujący się wśród gwiazd, między gwiazdami
SJP.pl
w językoznawstwie: środkowa część wyrazu, zawierająca się pomiędzy głoską lub sylabą początkową i końcową
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. środkowa pozycja wyrazu lub sylaby
Fazy artykulacyjne wyrazu – zwane także fazami wypowiedzi, są to części składowe (fazy) wyrazu składające się z jednej lub kilku głosek. Występowanie faz klasyfikuje się jako zjawisko fonetyczne dokonujące się wewnątrz wyrazu lub na pograniczu dwóch wyrazów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w językoznawstwie: dotyczący środkowej części wyrazu
SJP.pl
struktura w okolicy tylnego brzegu jądra samców ssaków
SJP.pl
fałd otrzewnej, na którym jest zawieszone jelito
SJP.pl
skrót od: środkowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
środkowa część karku
SJP.pl
1. centrum, punkt centralny;
2. wewnętrzna część czegoś;
3. coś co ułatwia działanie, umożliwia osiągnięcie czegoś; sposób; narzędzie;
4. specyfik; preparat; substancja chemiczna
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) urz. ogół posiadanych zasobów materialnych i finansowych
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: środek
SJP.pl
Wiktionary
1. centrum, punkt centralny;
2. wewnętrzna część czegoś;
3. coś co ułatwia działanie, umożliwia osiągnięcie czegoś; sposób; narzędzie;
4. specyfik; preparat; substancja chemiczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Centracanthidae|Rafinesque|ref=tak., rodzina ryb morskich z rzędu okoniokształtnych;
Śródkolcowate (Centracanthidae) – rodzina morskich ryb z rzędu okoniokształtnych.
Przykładowe gatunki: Pysoń wygrzbiecony (Spicara maena) i Pysoń smukły (Spicara smaris)
Wiktionary oraz Wikipedia
Śródkoście (łac. diploë) – warstwa istoty gąbczastej w kościach płaskich czaszki, znajdująca się między blaszką zewnętrzną a blaszką wewnętrzną (szklistą) istoty zbitej. Jest wypełnione szpikiem kostnym i silnie unaczynione przez żyły śródkościa biegnące w szerokich i licznie rozgałęzionych kanałach śródkościa. Wiele kości płaskich w najcieńszych miejscach nie zawiera śródkościa, składając się jedynie z istoty zbitej.
Wikipedia
chrzęstniak śródkostny - rodzaj nowotworu
SJP.pl
chrzęstniak śródkostny - rodzaj nowotworu
SJP.pl
1. odcinek łaczący wierzchołek trójkąta ze środkiem przeciwległego boku;
2. zawodniczka grająca na środku ataku, pomocy lub obrony
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geom. odcinek łączący wierzchołek trójkąta ze środkiem przeciwległego boku;
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. lp. od środkowy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ustawiać na jednej osi; osiować; centrować
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) ustawiać dwie części maszyn w taki sposób, aby określone punkty tych części pokrywały się ze sobą
SJP.pl
Wiktionary
1. wiertło o krótkiej części roboczej, dostosowane do wiercenia w poprzek włókna płytkich otworów o dużej średnicy
2. w górnictwie: stojak w środku odrzwi w szerokim wyrobisku korytarzowym
SJP.pl
dotyczący Europy Środkowo-Wschodniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Republiki Środkowoafrykańskiej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Republiki Środkowoafrykańskiej
Wiktionary
1. leżący, znajdujący się w Afryce Środkowej
2. przymiotnik od: Republika Środkowoafrykańska
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do środkowej części Afryki
(1.2) odnoszący się do Republiki Środkowoafrykańskiej, państwa w Afryce
SJP.pl
Wiktionary
leżący, znajdujący się w Ameryce Środkowej
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ameryką Środkową, dotyczący Ameryki Środkowej
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Azją Środkową, dotyczący Azji Środkowej
Wiktionary
dotyczący środkowych obszarów Chile, pochodzący z środkowych obszarów Chile, charakterystyczny dla środkowych obszarów Chile itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkową częścią Chile, jej dotyczący, tam się mieszczący lub odbywający się
SJP.pl
Wiktionary
1. położony w środkowej części Czech;
2. kraj środkowoczeski - jeden z regionów administracyjnych w Czechach
przymiotnik
(1.1) związany z środkową częścią Czech; tam położony lub tam odbywający się
SJP.pl
Wiktionary
związany ze środkowym Dunajem, z terenami położonymi nad środkowym Dunajem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze środkowym biegiem Dunaju
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Europy Środkowej
SJP.pl
mieszkanka Europy Środkowej
SJP.pl
dotyczący Europy środkowej, pochodzący z Europy środkowej, charakterystyczny dla Europy środkowej itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Europy Środkowej, związany z Europą Środkową
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkową częścią Jakucji
Wiktionary
dotyczący Małopolski środkowej, pochodzący z Małopolski środkowej, charakterystyczny dla Małopolski środkowej itp.
SJP.pl
dialekt środkowomorawski - jeden z czterech tradycyjnie wyróżnianych dialektów języka czeskiego; dialekt hanacki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze środkową częścią Niemiec
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkowym biegiem Obu
Wiktionary
dotyczący Polski środkowej, pochodzący z Polski środkowej, charakterystyczny dla Polski środkowej itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze środkową Polską, dotyczący środkowej Polski
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) elektr. przepuszczający wszystkie składowe częstotliwości sygnału z określonego zakresu i tłumiący te spoza niego
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkową częścią Rosji
Wiktionary
dotyczący Rosji środkowej, pochodzący z Rosji środkowej, charakterystyczny dla Rosji środkowej itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany ze Środkowym Wschodem, leżący na Środkowym Wschodzie
Wiktionary
dotyczący Syberii środkowej, pochodzący z Syberii środkowej, charakterystyczny dla Syberii środkowej itp.
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkową częścią Syberii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z środkową częścią Słowacji; tam położony lub tam odbywający się
Wiktionary
dotyczący Wielkopolski środkowej, pochodzący z Wielkopolski środkowej, charakterystyczny dla Wielkopolski środkowej itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkowym biegiem Wołgi
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze Środkowym Wschodem, dotyczący Środkowego Wschodu
(1.2) położony między środkiem a wschodem albo obejmujący zarówno części środka jak i wschodu
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z środkową częścią Włoch, jej dotyczący lub tam się mieszczący
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) elektr. tłumiący wszystkie składowe częstotliwości sygnału z określonego zakresu i przepuszczający te spoza niego
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) znajdujący się w środku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) sport. zawodnik, który gra na środku boiska, w linii ataku lub pomocy
Wiktionary oraz Wikipedia
lądowanie samolotu przed lotniskiem docelowym w celu uzupełnienia paliwa i zabrania nowych pasażerów; międzylądowanie
SJP.pl
1. znajdujący się w środku lądu, otoczony zewsząd lądem;
2. odbywający się na wodach otoczonych lądem
przymiotnik
(1.1) znajdujący się w środku lądu
(1.2) bez dostępu do morza
SJP.pl
Wiktionary
1. środek, centrum lądu;
2. obszar wodny znajdujący się na lądzie, np. staw, jezioro
SJP.pl
środek lata
SJP.pl
1. odbywający się w połowie godziny lekcyjnej;
2. odbywający się między lekcjami; międzylekcyjny
przymiotnik relacyjny
(1.1) eduk. odbywający się, przypadający w połowie godziny lekcyjnej
SJP.pl
Wiktionary
znajdujący się w środku lasu, wśród lasów
przymiotnik
(1.1) taki, który przebiega wśród lasów
SJP.pl
Wiktionary
1. będący wśród miąższu innej tkanki; interstycjalny;
2. śródmiąższowe zapalenie płuc - choroba pęcherzyków płucnych; śródmiąższowe włóknienie płuc
przymiotnik
(1.1) biol. dotyczący śródmiąższu
SJP.pl
Wiktionary
1. znajdujący się, wybudowany w centrum miasta;
2. zamieszkały, przebywający w centrum miasta
przymiotnik
(1.1) znajdujący się w śródmieściu
(1.2) mieszkający w śródmieściu
SJP.pl
Wiktionary
centralna część miasta
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) adm. geogr. toponim, nazwa dzielnicy, zwykle położonych centralnie, w szeregu polskich miast
Śródmieście – centralna część miasta, skupiająca funkcje m.in. administracyjne, handlowe, usługowe i turystyczne, charakteryzująca się zwartą zabudową architektury.
Stanowi strefę miasta o najwyższej aktywności gospodarczej, kulturalnej i najczęstszych kontaktów społecznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. znajdujący się wewnątrz mięśnia;
2. znajdujący się między mięśniami
przymiotnik
(1.1) anat. znajdujący się wewnątrz mięśnia lub między mięśniami
SJP.pl
Wiktionary
leżący, odbywający się między morzami
SJP.pl
środek morza
SJP.pl
środkowa część mózgu kręgowców; śródmózgowie
SJP.pl
środkowa część mózgu kręgowców; śródmóżdże
Śródmózgowie (łac. mesencephalon) – środkowa część mózgowia u kręgowców, w której znajduje się wodociąg mózgu (zwany też wodociągiem Sylwiusza) łączący III i IV komorę mózgu. Śródmózgowie łączy się z móżdżkiem i rdzeniem przedłużonym oraz z międzymózgowiem. U ssaków część grzbietowa śródmózgowia utworzona jest przez blaszkę czworaczą, w której wyróżnia się wzgórki górne i dolne lub pokrywę wzrokową zróżnicowaną na ciałka bliźniacze (corpora bigemina), czyli płaty wzrokowe (lobi optici) u pozostałych kręgowców.
SJP.pl
Wikipedia
związany ze środkową częścią mózgu kręgowców
SJP.pl
rak śródnabłonkowy - nowotwór ograniczony do tkanki nabłonkowej danego narządu
SJP.pl
dotyczący wnętrza naczyń krwionośnych
SJP.pl
parzysty narząd wydalniczy czynny u dorosłych bezowodniowców oraz w okresie zarodkowym u gadów, ptaków i ssaków; pranercze, pranerka, ciało Wolffa
SJP.pl
środkowy element kształtownika, zawarty między stopkami, bądź dwuteowego dźwigara blachowego
Środnik – konstrukcyjna, środkowa część walcowanej belki metalowej (dwuteownika, teownika, ceownika, zetownika) lub blachownicy, łącząca ze sobą oba jej pasy (górny i dolny).
W dźwigarze dwuteowym połączenie to powstaje w procesie jego wytwarzania w hucie stali przez walcowanie. W dźwigarze blachownicowym blachę środnika łączy się z blachami pasów przez spawanie lub nitowanie. Dzięki takiemu (dwuteowemu) kształtowi przekroju poprzecznego środnik pracuje głównie na ścinanie.
SJP.pl
Wikipedia
występujący w środku nocy
przymiotnik
(1.1) książk. dziejący się, występujący w środku nocy
SJP.pl
Wiktionary
leżący, odbywający się pośród wód oceanu lub między oceanami
SJP.pl
znajdujący się w gałce ocznej; śródgałkowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. znajdujący się wewnątrz gałki ocznej
SJP.pl
Wiktionary
środkowa część statku na pokładzie i wewnątrz kadłuba
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) żegl. środkowa część statku;
Śródokręcie – środkowa część kadłuba jednostki pływającej znajdująca się pomiędzy częścią dziobową oraz rufową. Jest to rejon w okolicy połowy długości jednostki. Stanowi największy przedział kadłuba. Może być podzielony na szereg pomieszczeń o różnym przeznaczeniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) med. w trakcie operacji
SJP.pl
Wiktionary
występujący, odbywający się w czasie trwania operacji
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. odbywający, dziejący się w trakcie operacji
SJP.pl
Wiktionary
przedstawiciel kladu ssaków kopytnych
SJP.pl
przedstawiciel kladu ssaków kopytnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekol. ogół elementów nieożywionych i ożywionych, składających się na otoczenie
(1.2) miejsce wychowywania w grupie; ludzie z niej
(1.3) grupa ludzi zajmująca się tym samym zawodem, np. aktorzy
(1.4) harc. rodzaj pośredniej struktury w organizacjach harcerskich, nieformalna konfederacja drużyn i gromad posiadających wspólny numerfakt.
Środowisko – ogół elementów nieożywionych i ożywionych, zarówno naturalnych, jak i powstałych w wyniku działalności człowieka, występujących na określonym obszarze oraz ich wzajemne powiązania, oddziaływania i zależności. Jest to pojęcie podrzędne w stosunku do przyrody, obejmującej również elementy ożywione.
Wiktionary oraz Wikipedia
wpływający na ukształtowanie środowiska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co środowiskowe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany ze środowiskiem
(1.2) jęz. (wyraz) używany tylko w określonych środowiskach
Wiktionary
związany ze środą
przymiotnik
(1.1) właściwy środzie; dziejący się w środę
SJP.pl
Wiktionary
przestrzeń wewnątrz klatki piersiowej, w której znajdują się takie narządy, jak serce, aorta, tchawica i przełyk
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
w górnictwie: część piętra o dużej wysokości w pionie, w której wybiera się złoże osobnymi środkami do urabiania, ale korzysta ze środków transportowych piętra
SJP.pl
płytka grzbietowa śródtułowia u owadów
Śródplecze (łac. mesonotum, mesotergum) – grzbietowa płytka (tergit) tułowia sześcionogów, położona na śródtułowiu. U owadów uskrzydlonych wchodzi w skład alinotum, czyli grzbietowej części skrzydłotułowia.
U skrytoszczękich, owadów bezskrzydłych i larw śródplecze jest stosunkowo niewielkie i zbudowane podobnie jak inne tergity. U form uskrzydlonych ulega silnym modyfikacjom, dzięki czemu służy za punkt przyczepu mięśni skrzydłowych oraz samo bierze udział w mechanizmie ruchu skrzydeł. W takim przypadku błoniaste połączenie między śródpleczem a zapleczem ulega redukcji. Jeżeli przednie skrzydła są wykorzystywane w locie to akrotergit i antekosta zaplecza zlewają się z tyłem śródplecza, tworząc zatarczę śródplecza (mesopostnotum).
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) roln. dotyczący śródplonu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który znajduje się wśród pól
Wiktionary
środkowa część płata nośnego samolotu przylegająca do kadłuba; centropłat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. część ręki człowieka między palcami i nadgarstkiem
Śródręcze (łac. metacarpus) – przestrzeń topograficzna ręki, granicząca proksymalnie z nadgarstkiem, dystalnie z palcami ręki. Szkielet śródręcza człowieka składa się z 5 kości długich.
U zwierząt domowych ich liczba jest zmienna. U psów występuje ich 5, u świń 4, natomiast u przeżuwaczy jedna – powstała ze zrośnięcia się kości III i IV. Koń ma jedną dobrze wykształconą kość śródręcza (III) oraz dwie zredukowane kości rysikowe – II i IV.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z śródręczem, dotyczący śródręcza
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. anat. związany z śródręczem, dotyczący śródręcza
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. znajdujący się wśród regli, pomiędzy reglami
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze środkiem roku
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) znajdujący się pośród wód rzeki lub pomiędzy dwoma rzekami
Wiktionary
mięśniak śródścienny - mięśniak macicy
SJP.pl
najgrubsza warstwa ściany serca
Śródsierdzie – środkowa warstwa ściany serca kręgowców. Znajduje się pomiędzy nasierdziem a wsierdziem.
Składają się na nie:
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: znajdujący się wśród skał, między skałami; międzyskalny
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. znajdujący się wśród skał, pomiędzy skałami
SJP.pl
Wiktionary
wewnętrzna warstwa kory pierwotnej
Endoderma, śródskórnia – tkanka pochodzenia miękiszowego, najbardziej wewnętrzna warstwa kory pierwotnej, otaczająca walec osiowy. W łodydze występuje najczęściej jako tzw. pochwa skrobiowa, natomiast w korzeniu pełni funkcję ochronną dla walca osiowego.
SJP.pl
Wikipedia
środkowa część stopy między stępem a palcami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. środkowa część stopy, znajdująca się między stępem a palcami
Śródstopie łac. metatarsus) – metapodium kończyny tylnej kręgowców. Każda kość śródstopia ma długi trzon i dwa powiększone końce. Podstawa kości śródstopia łączy się za pomocą stawów z kośćmi stępu. Zakończenia kości śródstopia łączą się za pomocą stawów z odpowiadającymi im palcami stopy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ śródstopie; śródstopowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z śródstopiem, dotyczący śródstopia
SJP.pl
Wiktionary
→ śródstopie; śródstopny
SJP.pl
dawne umocnienie obronne budowane wewnątrz większego zespołu obronnego, stanowiące ostatni punkt oporu
Śródszaniec – część dzieła fortyfikacyjnego budowana wewnątrz większego zespołu umocnień. Był ostatnim punktem oporu albo miejscem służącym do przygotowania przeciwnatarcia po przełamaniu linii obrony. W twierdzach rolę śródszańca mogła spełniać cytadela lub fort, a w zamkach stołp.
SJP.pl
Wikipedia
skrótowa zapowiedź dalszej części programu telewizyjnego, puszczana najczęściej na półmetku audycji
SJP.pl
SJP.pl
występujący w obrębie tekstu, wśród zdań tworzących tekst; wewnątrztekstowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) znajdujący się w tekście
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. anat. znajdujący się między komórkami tkanki, dziejący się w przestrzeni międzytkankowej
Wiktionary
tytuł jednej części większej całości
SJP.pl
(r. żeński) dawniej, dziś gwarowo: początek zmierzchu
SJP.pl
znajdujący się wewnątrz więzadła
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) położony pośród wód
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) jęz. zachodzący wewnątrz wyrazu, znajdujący się w wyrazie
Wiktionary
1. mieszkaniec Środy Śląskiej (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Środy Wielkopolskiej (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Środy Śląskiej (miasta w Polsce);
2. mieszkanka Środy Wielkopolskiej (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) liter. fikcyjny kontynent w mitologii stworzonej przez J.R.R. Tolkiena;
(1.2) liter. mitologia stworzona przez J.R.R. Tolkiena
Śródziemie (ang. Middle-earth) – kontynent, na którym toczy się akcja większości legendarium J.R.R. Tolkiena. Określenie to używane jest zarówno na określenie całej Ziemi (Ardy) opisanej m.in. w Hobbicie, Władcy Pierścieni i Silmarillionie, jak i w węższym sensie, jako nazwa głównego kontynentu Ardy (zwanego również Endorem).
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
[czytaj: śród-ziemnomorski]
1. znajdujący się nad Morzem Śródziemnym;
2. charakterystyczny dla obszarów nad Morzem Śródziemnym;
3. dziejący się nad Morzem Śródziemnym lub na nim;
4. typ śródziemnomorski - typ antropologiczny białej rasy, występujący w południowej Europie
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Morzem Śródziemnym lub jego basenem
SJP.pl
Wiktionary
→ śródziemnomorski [czytaj: śród-ziemnomorskość]
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest śródziemnomorskie; cecha tych, którzy są śródziemnomorski
SJP.pl
Wiktionary
region obejmujący obszary leżące nad Morzem Śródziemnym należące do Europy, Azji i Afryki; strefa śródziemnomorska
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geogr. region obejmujący obszar leżące nad Morzem Śródziemnym w Europie, Azji i Afryce
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) znajdujący się wewnątrz lądu
Wiktionary
wprowadzany bezpośrednio do żyły; dożylny, intrawenalny
SJP.pl
o cechach śródłożnych (rząd roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach śródłożnych (rząd roślin)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|środkowowielkopolska. razowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|środkowowielkopolska. razowy
Wiktionary
skrót od: Światowa Rada Pokoju
SJP.pl
1. element połączeń rozłącznych wykonany w postaci pręta z naniesionym gwintem
2. element napędowy statku w postaci powierzchni wirujących wokół wspólnej osi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. pręt metalowy, zakończony łbem z jednej strony, a z drugiej gwintem, umożliwiającym zakręcanie lub odkręcanie;
(1.2) żegl. urządzenie napędowe statku wodnego;
(1.3) sport. w piłce ręcznej: strzał wykonany z obrotu
(1.4) sport. w skokach do wody: skok z obrotem wzdłuż pionowej osi ciała
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: śrubka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: śrubka
SJP.pl
Wiktionary
dział fabryki produkujący różnego rodzaju śruby
SJP.pl
zdrobnienie od: śruba
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od śruba
(1.2) mała śruba
Śrubka – drugi singel polskiej piosenkarki Sanah z jej piątego albumu studyjnego, zatytułowanego Kaprysy. Singel został wydany 25 kwietnia 2024.
Nagranie otrzymało w Polsce status platynowego singla, przekraczając liczbę 50 tysięcy sprzedanych kopii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: śrubokręt
SJP.pl
ręczne narzędzie do wkręcania i wykręcania śrub lub wkrętów; wkrętak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. proste narzędzie do wkręcania lub wykręcania śrub i wkrętów
Wkrętak (śrubokręt) – jedno z podstawowych narzędzi ręcznych. Wkrętak składa się z rękojeści i grotu. W najprostszym wykonaniu jest to pręt (najczęściej stalowy, ale bywają wkrętaki z innych metali, np. z mosiądzu oraz z tworzyw sztucznych), na jednym końcu ścięty lub spłaszczony tak, że powstała w ten sposób wąska krawędź umożliwia wsunięcie jej w wycięcie w łbie wkręta, co następnie, poprzez obrót wkrętaka wokół osi, umożliwia obrócenie wraz z nim samego wkrętu. Przeciwległy koniec pręta (grotu) zazwyczaj umocowany jest w uchwycie (rękojeści), zazwyczaj z tworzywa sztucznego, ułatwiającym obracanie wkrętaka, choć czasem stosuje się rozwiązanie polegające na wygięciu przeciwległego końca w sposób umożliwiający obrót narzędziem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
o zwierzęciu: taki, który ma rogi w kształcie śrub
SJP.pl
1. przykręcać śrubą;
2. kręcić;
3. zawyżać cenę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śrubować.
Wiktionary
przypominający kształtem śrubę, podobny do śruby
SJP.pl
1. drobnoustrój mający kształt luźno skręconej spirali; spirylla, spiryllum;
2. statek wodny, którego napędem jest śruba okrętowa; statek śrubowy
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) mikrobiol. nazwa systematyczna|Spirillum|Ehrenberg|ref=tak., rodzaj bakterii;
forma rzeczownika.
(2.1) plural|śrubowiec.
Śrubowce (łac. Spirillum) – rodzaj Gram-ujemnych bakterii z rzędu Nitrosomonadales. Nazwa bierze się od spiralnej, skręconej morfologii ich komórek. Zazwyczaj występują w stojących wodach słodkich. Zdolne do aktywnego pływania za pomocą występujących na obu biegunach komórki wiązek lub pojedynczych wici charakteryzujących się dużą długością fali i około jednym skrętem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. drobnoustrój mający kształt luźno skręconej spirali; spirylla, spiryllum;
2. statek wodny, którego napędem jest śruba okrętowa; statek śrubowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikrobiol. bakteria o spiralnej morfologii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) żegl. statek z napędem śrubowym
SJP.pl
Wiktionary
→ śruba
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. łączony lub regulowany za pomocą śruby
(1.2) mot. poruszany śrubą
(1.3) przypominający lub naśladujący ruch śruby
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) białystok. imadło
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. techn. imadło, narzędzie do unieruchamiania obrabianych przedmiotów
Wiktionary
połączenie rurowe za pomocą dwuzłączki
Śrubunek – rodzaj kształtki rurowej gwintowanej, którą wykorzystuje się do instalowania łatworozłącznych połączeń rur w instalacjach hydraulicznych (wodnych, gazowych, sprężonego powietrza, centralnego ogrzewania i innych) łączonych na gwinty. Na rynku występuje wiele rodzajów śrubunków, które nazywa się także dwuzłączkami (przy czym nazwa ta jest dwuznaczna, gdyż odnosi się ona też do tzw. nypli), a dawniej także funkcjonowała nazwa holender.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od śrut
Wiktionary
1. kulka śrutu;
2. frakcja mlewa składająca się z największych cząstek
SJP.pl
1. kulka śrutu;
2. frakcja mlewa składająca się z największych cząstek
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Poznań. chrupać, głośno gryźć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śrupać.
Wiktionary
kulki ołowiane o niewielkiej średnicy stanowiące pocisk do myśliwskiej broni gładkolufowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ołowiane kulki jako pocisk
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. śruta
Śrut metalowy (l. poj. śrucina) – wyrób hutniczy w postaci niewielkich rozmiarów cząstek metalu, zwykle nieprzekraczających wielkości kilku milimetrów, w kształcie zbliżonych do kulistego. W postaci śrutu dostarcza się stopy odlewnicze. Śrut może być wykorzystany także jako gotowy materiał, np. na balast lub jako śrut strzelniczy w strzelbach (w których strzela się wieloma śrucinami naraz) i wiatrówkach (w których często strzela się jedynie jedną śruciną jednocześnie)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rozdrobnione na śrutowniku ziarno zbóż i roślin strączkowych, używane na paszę treściwą dla zwierząt
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. spoż. pasza zwierzęca ze ziaren zbóż;
Śruta – produkt otrzymany poprzez jednorazowe rozdrobnienie nasion roślin uprawnych poprzez ich rozkruszenie przeprowadzone w specjalnym urządzeniu – śrutowniku. Najczęściej produkuje się śrutę zbożową, ale może być także z innych nasion, np. roślin motylkowych (strączkowych), lub oleistych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
robotnik, który oczyszcza i wygładza powierzchnie metalowe przy użyciu ziaren metalu - śrutu
SJP.pl
1. rozdrabniać ziarna lub nasiona na śrutę;
2. usuwać na tokarce zewnętrzne wady powierzchni wyrobów metalowych ciągnionych lub walcowanych;
3. oczyszczać powierzchnię przedmiotów metalowych strumieniem śrutu; kuleczkować
czasownik przechodni niedokonany (dk. ześrutować)
(1.1) roln. przygotowywać śrutę
(1.2) techn. wygładzać powierzchnię przedmiotu wykonanego z metalu przy pomocy śrutownicy
SJP.pl
Wiktionary
zawodnik biorący udział w strzelaniu śrutowym
SJP.pl
strzelba myśliwska, z której strzela się śrutem
SJP.pl
pomieszczenie, w którym śrutuje się ziarno i makuchy
SJP.pl
maszyna do tworzenia śrutu np do pistoletów na śrut
SJP.pl
maszyna do przygotowywania paszy dla zwierząt hodowlanych
Śrutownik – maszyna do rozdrabniania zboża.
Śrutowniki służą do śrutowania ziarna zbóż. Efektem finalnym jest śruta, mająca zastosowanie w piwowarstwie do wyrobu piwa lub jako pasza dla zwierząt hodowlanych. W przemyśle piwowarskim śrutowniki zwane są również młynem, natomiast w rolnictwie – rozdrabniaczem pasz.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze śrutem, dotyczący śrutu
(1.2) wykorzystujący śrut, przeznaczony na śrut
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. odzież robocza, łachmany
Wiktionary
zlodowaciałe kryształki tworzące się w wodzie rzek; śryż
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. hydrol. cząsteczki lodu wymieszane z wodą, tworzące gąbczastą masę, powstające w zbiornikach wodnych po opadnięciu temperatury poniżej 0°C;
SJP.pl
Wiktionary
→ śryż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. chem. srebro
(1.2) stpol. numizm. prawdop. srebrna moneta
(1.3) stpol. numizm. prawdop. moneta bez domieszki metali nieszlachetnych, czyste
(1.4) stpol. prawdop. wyrób ze srebra
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. szron
Wiktionary