Kł.

skrót

 (1.1) = kłodzki


Źródła:

Wiktionary

Kłąb

1. kuliste nagromadzenie np. nici, pszczół;
2. zad oraz miejsce między karkiem i grzbietem u dużych ssaków;
3. zgrubiona część łodygi roślin


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zbite, obłe, splątane nagromadzenie czegoś

 (1.2) gęsta zawiesina unosząca się w powietrzu tworząc obły kształt

 (1.3) zool. miejsce między karkiem i grzbietem u dużych ssaków;

 (1.4) bot. zgrubiała, podziemna część łodygi niektórych roślin

 (1.5) anat. zespół mięśni, część dłoni u człowieka;

 (1.6) ent. pszcz. skupisko pszczół otaczające królową;

 (1.7) duży kłębek nici



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłaczasty

mający postać kłaków; zbity w kępki


Źródła:

SJP.pl

Kłącze

wieloletni, rosnący poziomo podziemny pęd o nieograniczonym wzroście, pełniący funkcje organu przetrwalnikowego i spichrzowego, często odgrywający rolę w rozmnażaniu wegetatywnym


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. pęd podziemny niektórych roślin, pełniący funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego;

 (1.2) filoz. twór pozbawiony centrum i różny w każdym swoim punkcie


Kłącze (łac. rhizoma, ang. rhizome) – u roślin przekształcony, zwykle zgrubiały pęd podziemny, spełniający funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego. Stanowi rosnącą pod ziemią (lub pod wodą u roślin wodnych) przekształconą łodygę, często o skróconych międzywęźlach. Zredukowane liście wykształcają się w formie łusek. Z węzłów kłącza wyrastają korzenie przybyszowe i pąki boczne, z których rozwijają się pędy nadziemne. Wzrost kłącza na długość odbywa się przez rozwój szczytowego pączka. Kłącze może być, podobnie jak łodyga, pojedyncze lub rozgałęzione. Nie posiada ciałek zieleni. Magazynuje materiały zapasowe, umożliwiające roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów, podczas których nie przeprowadza ona fotosyntezy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłaczek

zdrobnienie od: kłak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od kłak

 (1.2) coś drobnego, włóknistego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłączel

1. kłączel liliowiec - roślina ozdobna z rodziny bylin;
2. kłączel bezlistny - afrykańska roślina drzewiasta z rodziny komosowatych


Źródła:

SJP.pl

Kłaczki

zdrobnienie od: kłaki


Źródła:

SJP.pl

Kłaczkować

łączyć rozproszone cząstki stałe w większe zespoły


czasownik przechodni niedokonany (dk. skłaczkować)

 (1.1) chem. zbijać w kłaczki, strącać w postaci kłaczków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłaczkowanie

flokulacja; proces łączenia się rozproszonych cząstek stałych w większe zespoły, odbywający się w ośrodku ciekłym, wykorzystywany często w przemyśle (np. w procesie oczyszczania ścieków)


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kłaczkować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłaczkowaty

zbity w kłaczki, zawierający kłaczki


Źródła:

SJP.pl

Kłaczkowy

kłaczek


Patrz:kłaczek

Źródła:

SJP.pl

Kłączno

Kłączno (kaszub. Kłóńczno lub też Kłączno, Kłãczëno, niem. Klonschen) – kaszubska wieś letniskowa w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Studzienice, na Pojezierzu Bytowskim, nad zachodnim brzegiem jeziora Kłączno.


Źródła:

Wikipedia

Kłączowy

przymiotnik od: kłącze


Źródła:

SJP.pl

Kłaczyć

kłaczyć się - zbijać się w kłaki (np. A niech to, nowy sweter a już się kłaczy!)


Źródła:

SJP.pl

Kład

figura płaska na rzutni w geometrii wykreślnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. sposób przedstawienia na rysunku technicznym szczegółów przekroju lub widoku;

 (1.2) daw. kłoda, kloc

 (1.3) stpol. depozyt


Kład – sposób przedstawienia na rysunku technicznym szczegółów przekroju lub widoku.

Kład przekroju to zarys figury płaskiej będącej przekrojem odwzorowanego przedmiotu, obrócony o 90° (zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Wyróżnia się dwa rodzaje takich kładów:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kładka

rodzaj obiektu inżynierskiego (mostu lub wiaduktu), przeznaczonego dla pieszych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prowizoryczny mostek

 (1.2) przejście dla pieszych nad jezdnią lub torami

 (1.3) most dla pieszych i rowerzystów


Kładka – rodzaj obiektu inżynierskiego (mostu lub wiaduktu), przeznaczonego dla pieszych.

Tradycyjne kładki w małych miejscowościach budowane są z drewna i służą do przechodzenia nad niewielkiej szerokości rzekami, innymi ciekami, wąwozami i podobnymi przeszkodami terenowymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kładowiec

osoba jeżdżąca kładem; quadowiec


Źródła:

SJP.pl

Kładowy

kład (pojazd); quadowy


Źródła:

SJP.pl

Kładź

w leśnictwie: szerokość obrobionej sztuki drewna


Źródła:

SJP.pl

Kładzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kłaść.


Źródła:

Wiktionary

Kładziarz

potocznie: osoba jeżdżąca kładem (quadem); quadziarz


Źródła:

SJP.pl

Kładzik

mały kład (quad); quadzik


Źródła:

SJP.pl

Kładzione

1. umieszczać coś gdzieś
2. budować, układać (np. kłaść podłogę, kłaść fundamenty)
3. przechylać, przewracać
4. potocznie: zaprzepaszczać coś przez nieudolność


Źródła:

SJP.pl

Kłaj

wieś w Polsce


Kłaj – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Kłaj. Miejscowość jest siedzibą gminy Kłaj.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kłaj. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłajpeda

(do 1923 Memel) miasto na Litwie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, w zachodniej części Litwy, u ujścia rzeki Dangi do Zalewu Kurońskiego;


Kłajpeda (lit. Klaipėda wymowa, niem. hist. Memel) – miasto na wybrzeżu Morza Bałtyckiego nad Zalewem Kurońskim, w zachodniej części Litwy, położone u ujścia rzeki Dangi do Zalewu Kurońskiego, połączone kanałem z ujściem rzeki Niemen. Największe miasto Małej Litwy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłajpedzianin

mieszkaniec Kłajpedy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kłajpedy

 (1.2) osoba pochodząca z Kłajpedy, urodzona w Kłajpedzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłajpedzianka

mieszkanka Kłajpedy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kłajpedy

 (1.2) kobieta pochodząca z Kłajpedy, urodzona w Kłajpedzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłajpedzki

przymiotnik od: Kłajpeda


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Kłajpedą, dotyczący Kłajpedy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłajski

przymiotnik od: Kłaj (wieś)


Źródła:

SJP.pl

Kłak

1. nieforemny, zmierzwiony pęczek, strzęp puszystego materiału
2. zwykle w lm, zmierzwione, pozlepiane włosy lub sierść


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. zmierzwiony kłębek puszystego materiału, kurzu itp.

 (1.2) pot. kępa zmierzwionych włosów lub sierści

 (1.3) pot. pejor. włos, zwłaszcza taki, który wypadł



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłaki

wyczeski lnu albo konopi


Kłaki – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Drobin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłam

dawniej: fałsz, kłamstwo; obecnie w przestarzałym lub podniosłym wyrażeniu "zadać kłam komuś lub czemuś" - stwierdzić czyjeś kłamstwo, zdemaskować kogoś lub coś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. (dziś książk.) fałsz, kłamanie, kłamstwo

forma czasownika.

 (2.1) tryb rozkazujący, 2. os. lp. czasownika kłamać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłamać

1. świadomie mówić nieprawdę; łgać;
2. dawniej: udawać coś, stwarzać pozory czegoś, np. kłamać radość; łgać;
3. dawniej: przeczyć czemuś, być z czymś w niezgodzie, np. kłamać zasadom; zaprzeczać, sprzeciwiać się


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skłamać)

 (1.1) świadomie mówić nieprawdę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłamanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kłamać.


Źródła:

Wiktionary

Kłamca

człowiek świadomie mówiący nieprawdę; łgarz, blagier, oszust


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna lub chłopiec, który kłamie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłamczuch

osoba zmyślająca, kłamiąca, zwłaszcza w drobnych sprawach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba, która kłamie, zwłaszcza w mało istotnych sprawach


Gdzie jest Kłamczuch?, lub też jako Kłamczuch – polski teleturniej prowadzony przez Krzysztofa Ibisza i emitowany na antenie TV4 od 4 września 2008 do 19 czerwca 2009, oparty na amerykańskim formacie Dirty Rotten Cheater.


Patrz:kłamczuch

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłamczucha

kłamczuch


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba, która kłamie, zwłaszcza w mało istotnych sprawach


Kłamczucha – drugi tom z cyklu Jeżycjada autorstwa Małgorzaty Musierowicz. Książka wydana w 1979. Powieść została zilustrowana przez autorkę.


Patrz:kłamczuch

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłamczuszek

zdrobnienie od: kłamczuch


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od kłamczuch


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłamczuszka

zdrobnienie od: kłamczucha


Źródła:

SJP.pl

Kłamczyni

kłamca


Patrz:kłamca

Źródła:

SJP.pl

Kłamliwie

przymiotnik

 (1.1) w sposób kłamliwy


Źródła:

Wiktionary

Kłamliwiej

stopień wyższy od przysłówka: kłamliwie


Źródła:

SJP.pl

Kłamliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha osoby skłonnej do kłamania

 (1.2) cecha tego, co nie jest zgodne z prawdą


Źródła:

Wiktionary

Kłamliwszy

rzadki stopień wyższy od przymiotnika: kłamliwy; bardziej kłamliwy


Źródła:

SJP.pl

Kłamliwy

1. skłonny do kłamstw, posługujący się kłamstwami;
2. niezgodny z rzeczywistością lub zawierający kłamstwa; oszukańczy, fałszywy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który kłamie

 (1.2) taki, który jest pełen kłamstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłamny

przymiotnik

 (1.1) stpol. fałszywy


Źródła:

Wiktionary

Kłamstewko

drobne, mało znaczące kłamstwo; zdrobnienie od: kłamstwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) drobne kłamstwo



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłamstwo

łgarstwo; nieprawda; blaga


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nieprawda powiedziana świadomie mająca na celu wprowadzenie kogoś w błąd;


Kłamstwo – wypowiedź zawierająca informacje niezgodne z przekonaniem o stanie faktycznym. Kłamca przekazuje informacje niezgodne z jego przekonaniem o rzeczywistości z intencją, by zostały one wzięte za prawdziwe. Kłamstwem mogą być także wypowiedzi zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, o ile autor przekazu nie ma świadomości tego faktu. Jak wynika z badań ludzie wypowiadają kłamstwa od 1 do 3 dziennie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłańce

w gwarze łowieckiej: zęby wilka


Źródła:

SJP.pl

Kłanianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|kłaniać.


Źródła:

Wiktionary

Kłaniec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. łow. kieł wilka


Źródła:

Wiktionary

Kłanino

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Kłap

wyraz mający imitować odgłos powstający podczas nagłego zamykania szczęk przez zwierzęta


Źródła:

SJP.pl

Kłapać

1. otwierać i zamykać szczęki z dużą szybkością, uderzając jedną o drugą, powodując powstawanie charakterystycznego odgłosu; szczękać;
2. stukać czymś miarowo, powodując powstawanie głuchego odgłosu; klepać


Źródła:

SJP.pl

Kłapacz

1. potocznie: osoba, która dużo mówi; gaduła, ględa;
2. kolędnik przebrany za rogate zwierzę z kłapiącą szczęką; turoń;
3. potocznie: usta;
4. drewniana kołatka; klekotka, kłapak


Kłapacz (niem. Klapperberg, 575, 573 m n.p.m.) – wzniesienie o dwóch wierzchołkach, w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w Górach Bardzkich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłapaczka

potocznie: kobieta gadatliwa, lubiąca dużo mówić o byle czym; gaduła, papla


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lwów. usta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłapak

drewniana kołatka; klekotka, kłapacz


Źródła:

SJP.pl

Kłapciasty

zwykle o uszach: zwisający, obwisły; kłapciaty, kłapczasty


Źródła:

SJP.pl

Kłapciaty

zwykle o uszach: zwisający, obwisły; kłapciasty, kłapczasty


Źródła:

SJP.pl

Kłapczasty

zwykle o uszach: zwisający, obwisły; kłapciasty, kłapciaty


Źródła:

SJP.pl

Kłapeć

1. dawniej: odpowiednio wykrojone zakończenie rękawa żupana;
2. strzęp, kłak


Źródła:

SJP.pl

Kłapouch

potocznie o zwierzęciu mającym obwisłe, odstające uszy, zwykle o ośle


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) żart. zwierzę mające obwisłe lub odstające uszy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłapouchy

mający obwisłe, odstające uszy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający obwisłe uszy

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B., W. lm. od: kłapouch


Kłapouchy (ang. Eeyore) – osioł, postać fikcyjna ze świata książek dla dzieci o Kubusiu Puchatku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłapouszek

zdrobniale o kłapouchu


Źródła:

SJP.pl

Kłaptocz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kłaść

1. umieszczać coś gdzieś
2. budować, układać (np. kłaść podłogę, kłaść fundamenty)
3. przechylać, przewracać
4. potocznie: zaprzepaszczać coś przez nieudolność


czasownik przechodni niedokonany (dk. położyć)

 (1.1) umieszczać coś w jakimś miejscu

 (1.2) budować

 (1.3) zmieniać pozycję przedmiotu na poziomą

 (1.4) pokrywać warstwą

 (1.5) sprawiać że ktoś się położy, lub pójdzie spać

 (1.6) układać

 (1.7) pot. udaremniać, powodować niepowodzenie

 (1.8) pot. przen. przekonywać kogoś do seksu ze sobą

czasownik zwrotny niedokonany kłaść się (dk. położyć się)

 (2.1) zmieniać pozycję na leżącą

 (2.2) iść spać

 (2.3) przewracać się lub przechylać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłębanowice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Kłębek

1. zdrobnienie od: kłąb (w znaczeniu czegoś splątanego)
2. kłębek nerwów - o osobie znerwicowanej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kłąb

 (1.2) przędza (np. nić) zwinięty w kulkę

 (1.3) kręcące się drobiny zawieszone w powietrzu


Kłębek – owocostan powstający z kilku (zwykle od 2 do 6) drobnych owoców, które podczas dojrzewania tkwią w drewniejącym okwiecie, charakterystyczny dla roślin z rodzaju burak (Beta). To samo określenie stosowane jest w niektórych źródłach także w odniesieniu do kwiatostanu o skróconej osi i krótkoszypułkowych lub siedzących kwiatach typowych dla buraków. W literaturze botanicznej kwiatostany takie określane są nazwą kłębik.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłębian

rodzaj roślin z rodziny bobowatych


Kłębian (Pachyrhizus) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje 5 gatunków występujących w tropikach na kontynentach amerykańskich. Kłębian kątowaty został szerzej rozpowszechniony, jako zdziczały występuje np. w Azji wschodniej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłębiasty

przymiotnik

 (1.1) kształtem przypominający kłąb

 (1.2) meteorol. o kształcie kopulastym u góry, a prawie płaski u dołu


Źródła:

Wiktionary

Kłębić

1. rzadko: formować w kłęby, tworzyć kłęby; burzyć, kotłować;
2. zbijać się w kłąb, w kłęby, tworzyć kłębowisko


Źródła:

SJP.pl

Kłębisko

zgrubienie od: kłąb


Źródła:

SJP.pl

Kłębkowy

kłębek


Patrz:kłębek

Źródła:

SJP.pl

Kłębowisko

1. coś kłębiącego się, zwijającego się w kłęby, tworzącego kłąb;
2. splątana masa osób, zwierząt lub rzeczy; tłum, stado, kłąb;
3. w przenośni: o natrętnych myślach, gwałtownych a nieuporządkowanych uczuciach


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) grupa splątanych ze sobą rzeczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłębowo

Kłębowo (niem. Wernegitten) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lidzbark Warmiński.

Do 1954 roku wieś należała i była siedzibą gminy Kębłowo, następnie gromady Kłębowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.


Źródła:

Wikipedia

Kłębowy

przymiotnik od: kłąb


Źródła:

SJP.pl

Kłębuszek

zdrobnienie od: kłębek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: kłębek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłębuszkowy

kłębuszek


Patrz:kłębuszek

Źródła:

SJP.pl

Kłęby

1. kuliste nagromadzenie np. nici, pszczół;
2. zad oraz miejsce między karkiem i grzbietem u dużych ssaków;
3. zgrubiona część łodygi roślin



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłecczanin

mieszkaniec Kłecka


Źródła:

SJP.pl

Kłecczanka

mieszkanka Kłecka


Źródła:

SJP.pl

Kłecki

przymiotnik od: Kłecko


Źródła:

SJP.pl

Kłecko

przymiotnik od: Kłecko


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Kłecko (niem. Kletzko) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kłecko.

Kłecko uzyskało lokację miejską w 1265 roku. Miasto królewskie należące do starostwa kłeckiego, pod koniec XVI wieku leżało w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1954–1972 miasto było siedzibą władz gromady Kłecko, ale nie należało do niej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłeczek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kłęk

rodzaj roślin z rodziny bobowatych


Kłęk (Gymnocladus Lam.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje 6 gatunków drzew. Jeden gatunek – kłęk kanadyjski G. dioicus występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. Pozostałe rosną w południowo-wschodniej Azji: dwa w południowych Chinach, jeden w północno-wschodnich Indiach i dwa na Półwyspie Indochińskim. Rośliny te rosną w lasach strefy umiarkowanej i w lasach górskich strefy tropikalnej, zarówno na stokach jak i nad rzekami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłobucczanin

mieszkaniec Kłobucka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Kłobucka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłobucczanka

mieszkanka Kłobucka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Kłobucka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłobuck

miasto w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Kłobuck – miasto w Polsce położone w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kłobuck. Kłobuck leży na terenie historycznej Małopolski, w pobliżu jej granic z Wielkopolską i Górnym Śląskiem.

Kłobuck jest ośrodkiem administracyjnym, kulturalnym i gospodarczym o znaczeniu regionalnym w subregionie północnym województwa śląskiego. Położony jest w bliskim sąsiedztwie Częstochowy i jest miastem wspomagającym rozwój aglomeracji częstochowskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kłobucki

przymiotnik od: Kłobuck


przymiotnik

 (1.1) właściwy Kłobuckowi, związany lub pochodzący z Kłobucka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kłobuczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. techn. przesłonka w lampie naftowej


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Kłobuczka

jednoroczna lub dwuletnia roślina zielna z rodziny baldaszkowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kłobuczyn

Kłobuczyn (pol. hist. Kłobucko) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Gaworzyce.


Źródła:

Wikipedia

Kłobuk

1. greckokatolickie nakrycie głowy duchownych;
2. czarny kapelusz góralski;
3. warmińsko-mazurski zły duch;
4. dawniej: wysoka czapka; kołpak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odzież. daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. kapelusz

 (1.2) daw. wzniesienie, wzgórze

 (1.3) odzież. etn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. czarny kapelusz góralski wykonany z pilśni;

 (1.4) odzież. rel. nakrycie głowy duchownych prawosławnych i greckokatolickich, wysokie z welonem

 (1.5) odzież. przest. ozdobna, futrzana czapka, kołpak;

 (1.6) daw. hand. gw-pl|Śląsk Cieszyński. okrągła bryłka cukru

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (2.1) mitsłow. demon opiekujący się domostwem;