1. rzeka na Ukrainie i Słowacji, dopływ Laborca;
2. rzeka na Ukrainie, dopływ Prypeci; Usza


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, płynąca przez Polesie, prawy dopływ Prypeci;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. hydron. rzeka w dorzeczu Dunaju, przepływająca przez Ukrainę i Słowację, uchodzi do Laborca;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Użąć

zżąć, ściąć pewną ilość czegoś


Źródła:

SJP.pl

Użądlenie

o niektórych owadach: boleśnie ukłuć żądłem


Użądlenie – wprowadzenie żądła niektórych owadów (np. os, pszczół, mrówkowatych, lub szerszeni) przez skórę, co w większości przypadków powiązane jest ze wstrzyknięciem jadu i pojawieniem się miejscowego odczynu anafilaktycznego. Użądlenie może okazać się śmiertelne w wyniku uczulenia na jad, wielokrotnych użądleń, uogólnionej reakcji alergicznej, w przypadku gdy miejscem użądlenia jest jama ustna (powstały obrzęk może uniemożliwiać oddychanie).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Użądlić

o niektórych owadach: boleśnie ukłuć żądłem


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) ent. wbić żądło


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użaglać

postawiać żagle


Źródła:

SJP.pl

Użaglenie

postawić żagle; ożaglić


Źródła:

SJP.pl

Użaglić

postawić żagle; ożaglić


Źródła:

SJP.pl

Użalać

1. użalać się - przedstawiać swoje żale; narzekać, żalić się;
2. użalać się (nad kimś) - okazywać komuś współczucie, litować się nad kimś


Źródła:

SJP.pl

Użalić

1. użalić się - przedstawić swoje żale; ponarzekać, pożalić się;
2. użalić się (nad kimś) - okazać komuś współczucie, ulitować się nad kimś


Źródła:

SJP.pl

Użański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Użem (rzeką na Ukrainie i Słowacji)


Patrz:

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użarliwić

rzadko: uczynić żarliwym


Źródła:

SJP.pl

Użątek

w rolnictwie: zżęte zboże, plon


Źródła:

SJP.pl

Użerać

użerać się:
1. potocznie: kłócić się zawzięcie o coś;
2. potocznie: męczyć się z kimś


Źródła:

SJP.pl

Użeranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|użerać.


Źródła:

Wiktionary

Użhorod

miasto na Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w obwodzie zakarpackim Ukrainy;


Użhorod (ukr. Ужгород – Użhorod, rus. Ужгород – Užhorod, ros. Ужгород – Użgorod, węg. Ungvár, niem. Ungwar, na starych mapach Galicji również Wuhmar; jidysz אונגװיר, Ungwir) – miasto w zachodniej części Ukrainy, nad Użem, przy granicy ze Słowacją. Stolica obwodu zakarpackiego, a także historyczna stolica Rusi Zakarpackiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Użhorodzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Użhorodem, dotyczący Użhorodu


Źródła:

Wiktionary

Użmauda

wieś w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim


Użmauda – wieś położona w Polsce, w woj. podlaskim, w pow. suwalskim w gminie Wiżajny, na granicy z woj. warmińsko-mazurskim.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Nazwa miejscowości najprawdopodobniej pochodzenia litewskiego od słów malda - modlitwa, oraz - za. Liczy ona 24 mieszkańców zamieszkałych w sześciu gospodarstwach rolnych. Oprócz rolnictwa, w miejscowości rozwija się agroturystyka. Posiada walory turystyczne i krajoznawcze. Przez wieś przebiegają piesze szlaki turystyczne oraz szlaki rowerowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Użmaudzki

Użmauda


Patrz:Użmauda

Źródła:

SJP.pl

Użocki

przymiotnik od: Uż (rzeka na Ukrainie i Słowacji)


Źródła:

SJP.pl

Użranczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Użranek


Źródła:

Wiktionary

Użranczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Użranek


Źródła:

Wiktionary

Użranecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Użranek


Źródła:

Wiktionary

Użreć

pospolicie:
1. ugryźć (zranić zębami, ukłuć żądłem);
2. użreć się - ugryźć się


Źródła:

SJP.pl

Użyć

1. posłużyć się czymś; zużytkować;
2. wyręczyć się kimś, skorzystać z czyichś usług;
3. wziąć coś jako lekarstwo, używkę, przyprawę itp.;
4. skorzystać z czegoś przyjemnego; zabawić się; pohulać


czasownik przechodni dokonany (ndk. używać)

 (1.1) skorzystać z czegoś do zrobienia czegoś

 (1.2) wykorzystać kogoś w jakimś celu

 (1.3) skonsumować coś, zastosować coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użycie

zastosowanie, użytek


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) skorzystanie z czegoś, zastosowanie, posłużenie się czymś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użyczać

czasownik przechodni niedokonany (dk. użyczyć)

 (1.1) dawać coś do użytku na czas określony, bez oczekiwania wynagrodzenia


Źródła:

Wiktionary

Użyczający

osoba dająca coś komuś bezpłatnie do użytku na pewien czas


Źródła:

SJP.pl

Użyczenie

pożyczyć; wypożyczyć


Umowa użyczenia – umowa nazwana, regulowana przez przepisy Kodeksu cywilnego (art. 710–719), przez którą jedna z jej stron (użyczający) zapewnia drugiej stronie (biorący) bezpłatne używanie umówionej rzeczy przez czas określony lub nieokreślony.

Przedmiotem użyczenia może być zarówno rzecz ruchoma, jak i nieruchomość.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Użyczyć

pożyczyć; wypożyczyć


Źródła:

SJP.pl

Użynać

1. odcinać;
2. upijać alkoholem


Źródła:

SJP.pl

Użyszkodnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. inform. żart. (czasem pejor.) użytkownik


Źródła:

Wiktionary

Użytecznie

przysłówek

 (1.1) w sposób użyteczny


Źródła:

Wiktionary

Użyteczniej

stopień wyższy od przysłówka: użytecznie


Źródła:

SJP.pl

Użyteczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: użyteczny; bardziej użyteczny


Źródła:

SJP.pl

Użyteczność

subiektywnie odczuwane zadowolenie (korzyść) jakie daje komuś użytkowanie (korzystanie) czegoś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha czegoś, co przynosi pożytek, zaspokaja czyjeś potrzeby

 (1.2) inform. miara wydajności, efektywności i satysfakcji użytkownika w odniesieniu do interaktywnych urządzeń, aplikacji oraz stron internetowych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Użyteczny

przynoszący pożytek, potrzebny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) przynoszący pożytek, przydatny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użytek

1. (zwykle w liczbie mnogiej) obszar ziemi będący w uprawie lub nadający się do uprawy;
2. użycie, używanie, użytkowanie;
3. w poligrafii: kopia fragmentu lub całości pracy przeznaczonej do wydruku;
4. dawniej:
a) korzyść, pożytek;
b) zysk, dochód


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) obszar ziemi będący w uprawie lub nadający się do uprawy

 (1.2) użycie, używanie, użytkowanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użytkować

używać, robić z czegoś pożytek


czasownik

 (1.1) korzystać z czegoś (budynku, lokalu)

 (1.2) korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący korzyści


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użytkowanie

używać, robić z czegoś pożytek


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) praw. ograniczone prawo rzeczowe;


Użytkowanie (łac. ususfructus) – jedno z ograniczonych praw rzeczowych, znane polskiemu prawu cywilnemu, wyrażające się w obciążeniu rzeczy prawem do jej używania i pobierania jej pożytków.

Przedmiotem użytkowania mogą być także zwierzęta. Przy wykonywaniu użytkowania zwierząt należy uwzględniać przepisy o ich ochronie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Użytkowiec

artysta będący autorem dzieł sztuki użytkowej


Źródła:

SJP.pl

Użytkowniczka

użytkownik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która używa czegoś, użytkuje coś


Patrz:użytkownik

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Użytkownik

osoba lub instytucja użytkująca coś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która używa czegoś, użytkuje coś


W informatyce
W informacji naukowej

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Użytkowy

mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)


przymiotnik

 (1.1) przeznaczony do użytku, dający się użytkować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Używać

1. posługiwać się czymś; użytkować;
2. wyręczać się kimś, korzystać z czyichś usług;
3. brać coś jako lekarstwo, używkę, przyprawę itp.;
4. korzystać z czegoś przyjemnego; bawić się; hulać


czasownik przechodni niedokonany (dk. użyć)

 (1.1) korzystać z czegoś do zrobienia czegoś

 (1.2) wykorzystywać kogoś

 (1.3) konsumować coś, stosować coś

 (1.4) intensywnie bawić się czymś

 (1.5) pejor. odbywać stosunek seksualny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Używacz

potocznie: użytkownik


Źródła:

SJP.pl

Używalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przydatność do używania


Źródła:

Wiktionary

Używalny

nadający się do użytku


Źródła:

SJP.pl

Używanie

1. posługiwać się czymś; użytkować;
2. wyręczać się kimś, korzystać z czyichś usług;
3. brać coś jako lekarstwo, używkę, przyprawę itp.;
4. korzystać z czegoś przyjemnego; bawić się; hulać


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|używać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Używany

1. posługiwać się czymś; użytkować;
2. wyręczać się kimś, korzystać z czyichś usług;
3. brać coś jako lekarstwo, używkę, przyprawę itp.;
4. korzystać z czegoś przyjemnego; bawić się; hulać


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: używać

przymiotnik

 (2.1) mający wcześniej innego właściciela, noszący ślady użytkowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Używca

dawniej: użytkownik


Źródła:

SJP.pl

Używić

dawniej:
1. wyżywić, wykarmić;
2. używić się - wyżywić się, wykarmić się


Źródła:

SJP.pl

Używka

1. produkt spożywczy działający pobudzająco na organizm ludzki;
2. potocznie: rzecz używana


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) produkt spożywczy, zwykle nie mający wartości odżywczej, działający pobudzająco na organizm ludzki

 (1.2) pot. coś, co było już używane


Używka – substancja, niebędąca lekiem lub substancją mającą znaczenie farmakologiczne, ale wywierająca określony wpływ na organizm (najczęściej na ośrodkowy układ nerwowy) lub produkt zawierający takie substancje, na przykład:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Używkowy

dotyczący używki


Źródła:

SJP.pl

Użyźniać

czasownik przechodni niedokonany (dk. użyźnić)

 (1.1) czynić glebę bardziej urodzajną, zwiększać jej żyzność


Źródła:

Wiktionary

Użyźnianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|użyźniać.


Źródła:

Wiktionary

Użyźnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. użyźniać)

 (1.1) zwiększyć urodzajność ziemi


Źródła:

Wiktionary

Użyłkować

dawniej: oznaczyć w żyłki


Źródła:

SJP.pl

Użyłkowanie

dawniej: oznaczyć w żyłki


Źródła:

SJP.pl

Użyłkowany

dawniej: oznaczyć w żyłki


Źródła:

SJP.pl

Użłobkowienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) społ. objęcie dzieci opieką żłobkową


Źródła:

Wiktionary