Ku

1. przyimek łączący się z celownikiem;
2. nazwa litery Q


przyimek

 (1.1) …wskazujący kierunek

 (1.2) …wskazujący cel, efekt



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ku-Klux-Klan

organizacja rasistowska w Stanach Zjednoczonych


Ku Klux Klan (KKK) – skrajnie prawicowa organizacja rasistowska, utworzona w miejscowości Pulaski w stanie Tennessee w Stanach Zjednoczonych, częściowo zakonspirowana, walcząca o utrzymanie supremacji białych protestantów w Stanach Zjednoczonych i dążąca do ograniczenia praw innych grup rasowych i etnicznych, głównie Afroamerykanów i Żydów, oraz katolików jako grupy wyznaniowej, zorganizowana na wzór tajnego stowarzyszenia. Ich działania są spotykane coraz rzadziej. Powstała w XIX wieku (po wojnie secesyjnej), reaktywowana w 1915 roku, w szczytowym momencie miała ok. 4 000 000 członków w całych Stanach Zjednoczonych. Począwszy od lat 30. XX wieku popularność Ku Klux Klanu zaczęła jednak gwałtownie spadać i w konsekwencji, w 1944 roku, organizacja została rozwiązana. Po zakończeniu II wojny światowej ruch zaczął się odradzać, ale w znacznie bardziej ograniczonej formie. Z powodu dopuszczania się przemocy na tle rasowym i religijnym był zwalczany przez Kongres Stanów Zjednoczonych i władze federalne. Na przełomie XX i XXI wieku składał się z szeregu marginalnych i niezależnie od siebie działających organizacji. Można więc mówić w perspektywie historycznej o co najmniej trzech Ku Klux Klanach, niezależnych i niezachowujących ciągłości swojej historii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kualalumpurski

przymiotnik od: Kuala Lumpur (stolica Malezji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Kuala Lumpur


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kuandu

rodzaj gryzoni z rodziny ursonowatych; koendu, igłozwierz, jeżownica


Koendu, igłozwierz, jeżownica (Coendou) – rodzaj ssaków z podrodziny ursonów (Erethizontinae) w obrębie rodziny ursonowatych (Erethizontidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kuango

rzeka w Angoli i Demokratycznej Republice Konga


Kuango (Kwango, Cuango) – rzeka w Angoli i Demokratycznej Republice Konga, lewy dopływ rzeki Kasai. Długość ok. 1200 km. Wypływa ze środkowej Angoli, posiada liczne wodospady i progi, żeglowna w środkowym biegu, gdzie stanowi linię graniczną między obydwoma państwami.

Dopływy Kuango:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kuangsi

region w Chinach; Guangxi


Region Autonomiczny Kuangsi-Czuang (Guangxi wym. /kwàŋ.ɕí/; chiń. upr. 广西壮族自治区; chiń. trad. 廣西壯族自治區; pinyin Guǎngxī Zhuàngzú Zìzhìqū) – region autonomiczny w południowej części Chin. Kuangsi graniczy z prowincjami: Junnan na zachodzie, Kuejczou na północy, Hunan na północnym wschodzie, Guangdong na południowym wschodzie. Na południowym zachodzie ma wspólną granicę z Wietnamem a od południa przylega do Zatoki Tonkińskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kuangtung

prowincja w Chinach; Guangdong


Guangdong ([kwɑ̀ŋtʊ́ŋ]; chiń. upr. 广东; chiń. trad. 廣東; pinyin Guǎngdōng; Wade-Giles Kuang-tung; jyutping gwong2 dung1) – południowo-wschodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej. Jest najliczniej zaludnioną prowincją w Chinach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kub

przestarzała nazwa sześciennego przedmiotu


2K12 Kub (w kodzie NATO SA-6 Gainful) – system kierowanych rakiet ziemia–powietrze opracowany w ZSRR na początku lat 60. XX wieku, przeznaczony do obrony wojsk i obiektów przed środkami napadu powietrznego lecącymi z prędkością poddźwiękową i naddźwiękową na wysokości od 50 do 10000–14000 m i odległości od 3,5 do 24 km.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kub.

skrót od: kubański


Źródła:

SJP.pl

Kuba

1. wyspa w archipelagu Wielkie Antyle;
2. państwo w Ameryce Środkowej; Republika Kuby;
3. miasto w Azerbejdżanie;
4. dawne państwo w Afryce; Bakuba


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. największa wyspa na Karaibach;

 (1.2) geogr. polit. państwo leżące na Kubie (1.1) i sąsiednich wyspach;

 (1.3) geogr. miasto w Azerbejdżanie;

 (1.4) państwo utworzone przez Kubów (2.3)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) zdrobn. od Jakub

 (2.2) imię|polski|m.

 (2.3) człowiek należący do jednego z kongijskich ludów


Kuba (hiszp. Cuba), Republika Kuby (República de Cuba) – państwo wyspiarskie w Ameryce Północnej, położone w archipelagu Wielkich Antyli, na wyspie Kuba oraz szeregu otaczających ją mniejszych wysepek. Największe pod względem powierzchni państwo na Karaibach (110 860 km²), zamieszkane przez 11 032 343 osoby (2021). Stolicą i największym miastem jest Hawana.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kubacki

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Kubacki:
  • Andrzej Kubacki (ur. 1966) – polski trener siatkarski
  • Dawid Kubacki (ur. 1990) – polski skoczek narciarski, zawodnik klubu sportowego Wisła Zakopane, reprezentant Polski
  • Maksymilian Kubacki (1908–1984) – polski nauczyciel, muzyk, dyrygent chórów i orkiestr, społecznik
  • Marek Kubacki (ur. 1951) – polski dendrolog
  • Michał Kubacki (1898–1978) – polski duchowny katolicki, salezjanin, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
  • Rafał Kubacki (ur. 1967) – polski judoka, olimpijczyk, nauczyciel akademicki, samorządowiec
  • Wacław Kubacki (1907–1992) – polski historyk literatury, krytyk, pisarz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kubaczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kubajak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kubak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kubala

nazwisko


Kubala (Juriejowicz, Zołotarz) – polski herb szlachecki znany z trzech wizerunków pieczętnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kubalonka

szczyt w Beskidzie Śląskim


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. góra, przełęcz lub przysiółek w Beskidzie Śląskim;


  • Kubalonka – przełęcz w Beskidzie Śląskim
  • Kubalonka – przysiółek wsi Istebna
  • Szczyt Kubalonka – szczyt w Beskidzie Śląskim
  • Wojewódzkie Centrum Pediatrii Kubalonka w Istebnej

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kubalski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

  • Edward Kubalski – polski prawnik, samorządowiec, poet
  • Henryk Kubalski – polski aktor
  • Tadeusz Kubalski – polski architekt, aktor i reżyser teatralny
  • Tadeusz Kubalski – podporucznik Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kuban

dawniej: datek wręczony komuś dla przekupienia go; łapówka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w zachodniej części Przedkaukazia;


  • kuban – policykliczny węglowodór alifatyczny
  • Kuban – polski raper
  • kuban – dawna nazwa łapówki

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kubańczyk

mieszkaniec Kuby


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Kuby


Kubańczyk, właśc. Jakub Michał Flas (ur. 14 marca 1995 w Szczecinie) – polski raper, piosenkarz i były freak fighter.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kubanek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kubango

rzeka w Angoli, Namibii i Botswanie


Okawango (dawniej: Kubango; ang. Okavango, port. Cubango) – rzeka w południowo-zachodniej Afryce – Angoli, Namibii i Botswanie o długości 1600 km i dorzeczu ok. 800 tys. km². Jest wyjątkową rzeką, nie uchodzi bowiem do morza, ale kończy swój bieg w kotlinie Kalahari, uchodząc do bagnistego zbiornika Okawango (bagna Okawango, delta Okawango).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kubaniarski

kubaniarz


Patrz:kubaniarz

Źródła:

SJP.pl

Kubaniarz

dawniej: ten, kto bierze kubany; łapownik, łapówkarz


Źródła:

SJP.pl

Kubanik

gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych


Kubanik, kubanik większy (Tiaris olivaceus) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae). Występuje w Meksyku, Ameryce Środkowej i północno-zachodniej części Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Kubanizacja

poddawanie wpływom kubańskim, nadawanie czemuś cech typowo kubańskich


Źródła:

SJP.pl

Kubanka

mieszkanka Kuby


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Kuby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kubański

1. przymiotnik od: Kuba (wyspa, państwo, miasto);
2. przymiotnik od: Kubań (rzeka)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z państwem lub wyspą Kuba, dotyczący Kuby, pochodzący z Kuby

 (1.2) związany z krainą Kubań, dotyczący krainy Kubań

 (1.3) związany z rzeką Kubań, dotyczący rzeki Kubań


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Kubańskość

kubański


Patrz:kubański

Źródła:

SJP.pl

Kubas

potocznie: duży kubek; kubol


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zgrub. pot. duży kubek


Osoby o tym nazwisku:

  • Teresa Kubas (ur. 1963) – polska polityk, samorządowiec.
  • Aleksandra Kubas (ur. 1984) – polska śpiewaczka operowa (sopran) i pedagog.
  • Adam Kubas – polski chemik.
  • Piotr Kubas (1906–1978) – polski lutnik.
  • Kamila Kubas (ur. 1983) – polska zawodniczka parakajakarstwa.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Kubasiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Kubasiewicz

nazwisko


  • Kubasiewicz – polskie nazwisko
  • Osoby noszące nazwisko Kubasiewicz:
    • Ewa Kubasiewicz-Houée (ur. 1940) – polonistka, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL
    • Janusz Bogusław Kubasiewicz (ur. 1938) – polityk i działacz partyjny
    • Ludwik Kubasiewicz (1894–1940) – major piechoty Wojska Polskiego
    • Marian Kubasiewicz (zm. 1997) – naukowiec, pedagog, rektor Akademii Rolniczej w Szczecinie
    • Magdalena Kubasiewicz (ur. 1990) – pisarka fantasy

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubasik

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubaszewski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubat

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubatura

    1. pojemność zbiornika, pomieszczenia lub przedmiotu przestrzennego wyrażona zwykle w metrach sześciennych;
    2. wyznaczanie objętości bryły geometrycznej


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubaturowy

    przymiotnik od: kubatura


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubb

    1. szwedzka gra terenowa;
    2. drewniany klocek do gry w kubba


    Kubb – rodzaj gry parkowej wywodzącej się ze Szwecji, która powstała w 1990 roku.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubba

    w sztuce islamu: zwieńczony kopułą pawilon


    Kubba (tiurbe, z arab. قبة, qubbah = kopuła) – rodzaj grobowca występującego w krajach muzułmańskich, w kształcie mauzoleum przykrytego kopułą na pendentywach. Wewnątrz bogato zdobiony mozaikami, stiukami, majolikami. Powszechny w XI w., zastąpiony nagrobnym meczetem w okresie od XIV w. do XV w.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubeba

    roślina z rodziny pieprzowatych, uprawiana głównie na wyspach Borneo i Jawie


    Pieprz kubeba (Piper cubeba L.) – gatunek rośliny z rodziny pieprzowatych. Występuje w Malezji, uprawiany jest głównie na Jawie i Sumatrze.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubecki

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubeczek

    zdrobnienie od: kubek


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od: kubek

     (1.2) mały kubek

     (1.3) rodzaj jednorazowego opakowania, w którym sprzedaje się płynne lub półpłynne artykuły spożywcze


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kubecznik

    rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców


    Crucibulum Tul. & C. Tul. (kubecznik) – rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubek

    naczynie do picia z uchwytem do trzymania (uchem)


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) naczynie ceramiczne bądź drewniane, z którego można pić, może być zaopatrzone w ucho,

     (1.2) mikol. nazwa systematyczna|Cyathus|Haller|ref=tak., rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców

     (1.3) mikol. grzyb z rodzaju kubków (1.2)

     (1.4) sport. przyrząd służący do asekuracji podczas wspinaczki;

     (1.5) anat. zob. kubek smakowy.


    Kubek – naczynie, najczęściej ceramiczne, służące do picia napojów. Kubki wykonuje się również z emaliowanej stali, gliny, fajansu, plastiku, aluminium, drewna, stali nierdzewnej i grubego szkła. Te ostatnie wykonuje się w postaci naczyń o podwójnej ściance, dzięki czemu, w odróżnieniu od szklanki, mają możliwość dłuższego zachowania ciepła napoju. Najczęściej kubek posiada uchwyt zwany uchem oraz zdobienie, nierzadko bogate (przez co bywa często gadżetem reklamowym, prezentem lub obiektem kolekcjonerstwa).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kubera

    nazwisko


    Kubera (dewanagari: कुबेर, także Kuvera lub Kuber) – w mitologii indyjskiej król Jakszów, bóg bogactw (Dhanapati), opiekun kierunku północnego.

    Był synem mędrca Wiśrawasa. Żyjąc w ubóstwie i ascezie przez tysiąc lat, został wynagrodzony przez Brahmę nieśmiertelnością. Opuścił himalajską górę Kailasa i został królem Lanki (czasem utożsamianą z dzisiejszą Sri Lanką). Według legend używał tam wspaniałego latającego pojazdu zwanego Puspaka, który także używany był przez demona Rawanę w indyjskim poemacie epickim Ramajana. Przebywa na górze Alaka z wielką armią jakszów i kinnarów.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kuberski

    nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Jerzy Kuberski – polski pedagog, polityk komunistyczny i dyplomata
    • Józef Kuberski – polski wojskowy
    • Kazimierz Kuberski – polski prawnik, urzędnik państwowy i samorządowy
    • Leszek Kuberski – polski historyk
    • Piotr Kuberski – polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubert

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubeł

    walcowate naczynie służące do przenoszenia wody, piasku itp.


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) walcowaty lub kanciasty pojemnik, przeznaczony na przechowywanie płynów, artykułów sypkich, śmieci itp.

     (1.2) gw-pl|Kraków. wiadro na pomyje


    Kubeł (z niem. Kübel) – potoczna nazwa urządzenia szybowego służącego do głebienia szybów. Kubeł pełni potrójną funkcję: służy do transportu ludzi i materiałów na dno szybu oraz do transportowania z dna odstrzelonej masy skalnej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kubełkowaty

    podobny kształtem do kubełka


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubełkowy

    przymiotnik od: kubełek


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubiaczyk

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubiak

    nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Barbara Kubiak – polska śpiewaczka, sopran
    • Czesław Kubiak (ur. 25 marca 1932 w Gnieźnie, zm. 11 lipca 1996 w Poznaniu) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk.
    • Dariusz Kubiak (ur. 19 lipca 1961 w Zduńskiej Woli) – polski działacz związkowy, poseł na Sejm III kadencji.
    • Hieronim Kubiak (ur. 30 września 1934) – socjolog, działacz polityczny; prof. zw. dr hab. Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektor Instytutu Badań Polonijnych UJ; w latach stanu wojennego (1981–1982) w najwyższych władzach PZPR.
    • Janusz Kubiak (ur. 11 listopada 1961 w Dolsku) – polski polityk, prawnik, senator VI kadencji.
    • Józef Kubiak ps. „Doktor Andrzej” (ur. 13 marca 1901, zm. 1998) – profesor doktor medycyny, chirurg, lekarz w Zgrupowaniu „Konrad” Armii Krajowej.
    • Krzysztof Kubiak (ur. 1962, zm. 2022) – wokalista reggae, członek zespołów Miki Mousoleum i Stage of Unity.
    • Krzysztof Kubiak (ur. 1965) – lekarz weterynarii, profesor.
    • Krzysztof Kubiak (ur. 1967) – historyk wojskowości, profesor, komandor porucznik rezerwy.
    • Marcin Antoni Kubiak – profesor doktor habilitowany astronomii, specjalność astrofizyka
    • Michał Kubiak (ur. 9 stycznia 1946) – polski rzeźbiarz
    • Michał Kubiak (ur. 23 lutego 1988) – polski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego.
    • Tadeusz Kubiak (ur. 16 maja 1924 w Warszawie, zm. 3 czerwca 1979 w Jugosławii) – polski poeta, satyryk, autor utworów dla dzieci i słuchowisk radiowych.
    • Teresa Kubiak (Teresa Wojtaszek-Kubiak), ur. 26 grudnia 1937 w Ldzianiu koło Pabianic, polska śpiewaczka (sopran)
    • Wiktor Kubiak (ur. 3 marca 1945) – polski biznesmen z obywatelstwem szwedzkim. W roku 1992 znalazł się na liście stu najbogatszych Polaków tygodnika Wprost (pozycja 99).
    • Zygmunt Kubiak (ur. 30 kwietnia 1929, zm. 19 marca 2004) polski pisarz, eseista, tłumacz, propagator kultury antycznej, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubica

    nazwisko


    • Kubica – polskie nazwisko

    osoby o nazwisku Kubica:

    • Andrzej Kubica – polski piłkarz
    • Anita Kubica – polska judoczka
    • Dušan Kubica – słowacki siatkarz
    • Grażyna Kubica-Heller – polska socjolożka
    • Józef Kubica (ujednoznacznienie)
    • Mikołaj Kubica – polski gimnastyk
    • Robert Kubica – polski kierowca wyścigowy
    • Sylwester Kubica – polski gimnastyk
    • Walenty Kubica (1906–1970) – poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
    • Wilhelm Kubica – polski gimnastyk

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubicki

    nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Adrian Kubicki – polski rzecznik prasowy, konsul generalny w Nowym Jorku
    • Jakub Kubicki – polski architekt
    • Janusz Kubicki – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny
    • Jarosław Kubicki – polski piłkarz
    • Józef Kubicki – polski chemik
    • Leszek Kubicki – polski prawnik
    • Maria Bernard Kubicki – polski biskup starokatolicki
    • Rafał Kubicki – polski historyk
    • Rafał Kubicki – polski policjant
    • Roman Kubicki – polski filozof,
    • Stanisław Kubicki – polski malarz, grafik, poeta i publicysta
    • Władysław Kubicki – polski ksiądz, historyk, tłumacz
    • Wolfgang Kubicki – niemiecki polityk i prawnik

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubicz

    nazwisko


    Kubicz – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1692 osoby.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubiczek

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubiczny

    sześcienny


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubiena

    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w dorzeczu Dwiny, uchodząca do Jeziora Kubieńskiego


    Źródła:

    Wiktionary

    Kubieński

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z Kubieną, dotyczący Kubieny


    Źródła:

    Wiktionary

    Kubijka

    członkini narodowości w Kongo


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubijski

    Kubowie


    Patrz:Kubowie

    Źródła:

    SJP.pl

    Kubik

    1. metr sześcienny;
    2. przedmiot mający kształt prostopadłościanu;
    3. prostopadłościenny stos przedmiotów, np. drewna, o objętości metra sześciennego;
    4. w matematyce: krzywa płaska, algebraiczna, trzeciego stopnia; kubika


    rzeczownik, rodzaj męski

     (1.1) pot. jeden metr sześcienny

     (1.2) przedmiot, budowla o kształcie sześcianu lub prostopadłościanu

     (1.3) leśn. miara ilości drewna o objętości jednego metra sześciennego;

     (1.4) mat. krzywa płaska, algebraiczna, trzeciego stopnia


    • Kubik – potoczna nazwa metra sześciennego, miary objętości.
    • Kubik – polskie nazwisko
    • Qbik – pseudonim polskiego rapera i autora tekstów Bartosza Kubika.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kubika

    1. metr sześcienny;
    2. przedmiot mający kształt prostopadłościanu;
    3. prostopadłościenny stos przedmiotów, np. drewna, o objętości metra sześciennego;
    4. w matematyce: krzywa płaska, algebraiczna, trzeciego stopnia; kubika


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubikulum

    cubiculum;
    1. grób w katakumbach wczesnochrześcijańskich;
    2. pomieszczenie w dawnym domu rzymskim


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubiński

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubis

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubisiak

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubista

    artysta tworzący według zasad kubizmu; zwolennik lub przedstawiciel kubizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubistka

    artystka tworząca według zasad kubizmu; zwolenniczka lub przedstawicielka kubizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubistyczność

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) cecha tego, co kubistyczne


    Źródła:

    Wiktionary

    Kubistyczny

    zgodny z zasadami kubizmu; będący w duchu kubizmu


    przymiotnik

     (1.1) szt. związany z kubizmem; dotyczący kubizmu

     (1.2) sprowadzony w kształcie do geometrycznych form


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kubisz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubiszewski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubisztal

    nazwisko


    • Dariusz Kubisztal, polski piłkarz ręczny
    • Michał Kubisztal, polski piłkarz ręczny
    • Sabina Kubisztal, polska piłkarka ręczna
    • Mirosław Kubisztal, polski piłkarz

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubit

    najmniejsza, niepodzielna jednostka informacji kwantowej


    Kubit (ang. qubit od quantum bit, bit kwantowy) – najmniejsza i niepodzielna jednostka informacji kwantowej.

    Z fizycznego punktu widzenia kubit jest kwantowomechanicznym układem opisanym dwuwymiarową przestrzenią Hilberta – wobec czego różni się od klasycznego bitu tym, że może znajdować się w dowolnej superpozycji dwóch stanów kwantowych. Jako model fizyczny kubitu najczęściej podaje się przykład cząstki o spinie ½, np. elektronu, lub polaryzację pojedynczego fotonu. Kubitem może też być kropka kwantowa, a dokładnie – jej ładunek.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubitowy

    kubit


    Patrz:kubit

    Źródła:

    SJP.pl

    Kubizm

    kierunek w malarstwie i rzeźbie zapoczątkowany przez Picassa polegający na rozbiciu bryły na geometryczne elementy dowolnie ze sobą połączone


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) szt. kierunek w sztuce zapoczątkowany we Francji na początku XX wieku, który opiera się na spłaszczeniu perspektywy i zgeometryzowaniu kształtów;

     (1.2) archit. czeski i słowacki styl w architekturze na początku XX w.;


    Kubizm – nurt w sztukach plastycznych, głównie malarstwie i rzeźbiarstwie, który rozwinął się we Francji ok. 1907 roku, poszukujący nowych zasad budowy przestrzennej dzieła przez odrzucenie reguł perspektywy i geometryczne uproszczenie elementów kompozycji.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kubkowaty

    podobny kształtem do kubka


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubkowy

    przymiotnik od: kubek


    Źródła:

    SJP.pl

    Kublik

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubofuturysta

    przedstawiciel kubofuturyzmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubofuturystka

    kubofuturysta


    Patrz:kubofuturysta

    Źródła:

    SJP.pl

    Kubofuturyzm

    kierunek artystyczny łączący w sobie cechy kubizmu i futuryzmu


    Kubofuturyzm – awangardowy kierunek w sztuce współczesnej łączący w sobie elementy kubizmu i futuryzmu.

    Niektórzy malarze i pisarze tworzący w tym nurcie to: Władimir Majakowski, Dawid Burluk, Wielimir Chlebnikow, Natalia Gonczarowa, Michaił Łarionow.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubol

    potocznie: duży kubek; kubas


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubot

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubotan

    rodzaj broni ręcznej do samoobrony, wywodzącej się z Japonii


    Kubotan (jap. クボタン) – rodzaj broni stosowanej do samoobrony wywodzący się ze współczesnej Japonii. Jest to pomniejszona wersja yawary, wprowadzona na rynek przez Sōke Takayuki Kubota, który jest również autorem systemu technik walki z użyciem kubotanu, wchodzącego w skład szkoły karate Gōsoku-ryū. Nazwa przyrządu pochodzi od nazwiska twórcy.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kuboty

    potocznie: klapki marki Kubota


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubowicz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubowie

    lud afrykański


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubraczek

    zdrobnienie od: kubrak


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od kubrak


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kubraczyna

    ekspresywnie: kubrak - kurtka z materiału gorszego gatunku


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubrak

    1. rodzaj kurtki;
    2. obcisły żakiecik noszony przez kobiety w XVII i XVIII w.;
    3. rodzaj kontusza z prostego płótna, noszony zwykle przez służbę w XVIII w.


    • Edward Kubrak – pułkownik Milicji Obywatelskiej
    • Franciszek Kubrak – polski policjant, przodownik Policji Państwowej na kresach wschodnich, więzień w Ostaszkowie, zamordowany przez NKWD w Kalininie

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kubrakiewicz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubryk

    pomieszczenie na statku dla załogi


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) środ. mors. żegl. zbiorowe pomieszczenie mieszkalne dla załogi na statku;


    Kubryk – wspólne, wieloosobowe pomieszczenie mieszkalne załogi stosowane dawniej na okrętach i statkach. Kubryk był zwykle w dziobowej części statku w odróżnieniu od pomieszczeń oficerów w części rufowej. Dziś kubrykiem nazywa się na statkach szkolnych wspólne pomieszczenie mieszkalne uczniów lub studentów, którzy odbywają praktyki morskie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kubski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubuś

    zdrobnienie od: Jakub (imię męskie); Kuba


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|m., zdrobn. od: Jakub

     (1.2) imię|polski|m., zdrobn. od: Kuba


    • Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach
    • Kubuś – polski powstańczy samochód pancerny
    • Kubuś – marka soków owocowych dla dzieci
    • Kubuś - zdrobnienie imienia Jakub
    • Kubuś Puchatek – książka i film animowany

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kubusiowie

    Kubuś z małżonką


    Źródła:

    SJP.pl

    Kubusiowy

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Kubusia lub z nim związany


    przymiotnik dzierżawczy

     (1.1) należący do Kubusia


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kubłowy

    przymiotnik od: kubeł


    Źródła:

    SJP.pl

    Kuc

    kucyk;
    1. niewielki, krępy koń;
    2. fryzura, w której długie włosy na głowie są spięte i swobodnie opadają; koński ogon


    czasownik

     (1.1) bić młotkiem metal nadając mu kształt

     (1.2) bijąc młotem w dłuto robić wgłębienie

     (1.3) zakładać koniowi podkowy

     (1.4) przen. robić coś po rzemieślniczemu, z wysiłkiem, zwłaszcza ucząc się

     (1.5) przest. okuwać, zakuwać w coś, czymś

     (1.6) przest. przykuwać do czegoś

     (1.7) przest. stukać, uderzać, kołatać

     (1.8) przen. przest. knuć, planować

     (1.9) pot. uczyć się na pamięć

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (2.1) daw. zdrobn. od: kuczer

    wykrzyknik

     (3.1) przest. zob. kuć kuć.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kucać

    przysiadać na zgiętych nogach; przysiadać w pozycji skulonej


    czasownik nieprzechodni niedokonany

     (1.1) obniżać się opierając ciało na zgiętych nogach

     (1.2) slang. kaszleć

     (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. kaszleć


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kucanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|kucać.

     (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kaszel


    Siedzenie w kucki, kucanie – pozycja ciała, przysiad na zgiętych nogach.

    Ludzie od dawnych czasów stosowali pozycję kucającą do odpoczynku, podczas wykonywania różnych czynności w tym również czynności fizjologicznych.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kucany

    potocznie: berek kucany - berek, w którym goni dziecko złapane lub kucnięte, zanim zdążyło kucnąć


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucera

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucewicz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kuch

    wyciśnięte nasiona roślin oleistych, stanowiące paszę dla bydła; makuch


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kulin. reg. ciasto drożdżowe

    forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

     (2.1) D. lm. od kucha


    Osoby o tym nazwisku:

    • Andrzej Kuch – polski lekkoatleta
    • Jerzy Kuch – polski lekarz i nauczyciel akademicki
    • Marek Kuch – polski lekarz i nauczyciel akademicki

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kucha

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) infant. błąd popełniony w zabawie, grze dziecięcej

    forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

     (2.1) D. i B. lp. od kuch


    Źródła:

    Wiktionary

    Kuchara

    zgrubiale o kucharce


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharczak

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharczyk

    potocznie: pomocnik lub uczeń kucharza; kuchcik


    Kucharczyk (forma żeńska: Kucharczyk/Kucharczykowa/Kucharczykówna; liczba mnoga: Kucharczykowie) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 10474 osoby.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kuchareczka

    zdrobnienie od: kucharka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. zdrobn. od: kucharka


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kucharek

    nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Maciej Kucharek – polski koszykarz
    • Zygmunt Kucharek – poseł na Sejm PRL II kadencji

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kucharka

    nazwisko


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kobieta lub dziewczyna, która gotuje potrawy


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kucharować

    potocznie: być kucharką lub kucharzem, spełniać czynności kucharki lub kucharza; kucharzyć


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|kucharować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kucharski

    dotyczący kucharza, kucharstwa


    przymiotnik

     (1.1) dotyczący sztuki gotowania, kulinarny

     (1.2) dotyczący kucharza lub kucharki


    • Aleksander Kucharski (1741–1819) – polski malarz
    • Cezary Kucharski (ur. 1972) – polski piłkarz, poseł
    • Dawid Kucharski (ur. 1984) – polski piłkarz
    • Eugeniusz Kucharski (1880–1952) – polski historyk literatury
    • Jan Edward Kucharski (1914–1979) – polski pisarz
    • Kazimierz Kucharski (1909–1995) – polski lekkoatleta
    • Leszek Kucharski (ur. 1959) – polski tenisista stołowy
    • Marek Kucharski (ur. 1947) – polski polityk
    • Robert Kucharski (ur. 1965) – pisarz, publicysta
    • Sławój Kucharski (ur. 1929) – polski profesor nauk farmaceutycznych
    • Tomasz Kucharski (ur. 1974) – polski wioślarz, poseł
    • Władysław Kucharski (ujednoznacznienie)

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kucharstwo

    Kuchmistrzostwo lub Kucharstwo – polskie tłumaczenie czeskiej książki kucharskiej Pavla Severína z 1535, wydane w krakowskich oficynach Macieja Szarfenberga (zm. 1547), Hieronima Wietora (zm. 1546/7) i Heleny Unglerowej (zm. 1551).


    Źródła:

    Wikipedia

    Kucharz

    ten, kto zawodowo gotuje i przyrządza potrawy


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) kulin. ten, kto gotuje potrawy;

    forma czasownika.

     (2.1) 2. os. lp. rozk. od: kucharzyć


    Kucharz – osoba, która zgodnie z zasadami sztuki kulinarnej przyrządza potrawy w zakładach gastronomicznych, najczęściej według zamówienia przyjętego przez kelnera.

    Kucharze (łac. coci) – w okresie wczesnego średniowiecza grupa książęcej ludności służebnej, która zajmowała się przygotowaniem jedzenia dla monarchy. Świadectwem ich istnienia są nazwy typu Kuchary, którą nosi kilka osad w Polsce, położonych w sąsiedztwie starych grodów.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kucharzenie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|kucharzyć.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kucharzewski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharzowa

    żartobliwie: kucharski


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharzować

    potocznie: przygotowywać potrawy, gotować; kucharzyć, kuchcić, pitrasić, pichcić


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharzowy

    żartobliwie: kucharski


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharzyć

    potocznie: przygotowywać potrawy, gotować; kuchcić, kucharzować, pitrasić, pichcić


    czasownik

     (1.1) pot. żart. przygotowywać potrawy

     (1.2) pot. żart. pełnić funkcję kucharza


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kucharzyk

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kucharzyna

    ekspresywnie: kucharz


    Źródła:

    SJP.pl

    Kuchcenie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|kuchcić.


    Źródła:

    Wiktionary

    Kuchciak

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Kuchcić

    potocznie: przygotowywać potrawy, gotować; kucharzyć, kucharzować, pitrasić, pichcić


    czasownik

     (1.1) pot. przyrządzać potrawy


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kuchcik

    potocznie: pomocnik lub uczeń kucharza; kucharczyk


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) chłopak pomagający w kuchni


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kuchciński

    nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Leszek Kuchciński – polski żołnierz podziemia
    • Marcin Kuchciński – polski samorządowiec, menedżer i siatkarz
    • Marek Kuchciński – polski polityk i dziennikarz

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Kuchenka

    zdrobnienie od: kuchnia


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. sprzęt kuchenny służący do dostarczania ciepła podczas gotowania

     (1.2) zdrobn. mała kuchnia


    • Kuchenka benzynowa
    • Kuchenka elektryczna
    • Kuchenka gazowa
    • Kuchenka indukcyjna
    • Kuchenka mikrofalowa
    • Kuchenka – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kuchenkowy

    przymiotnik od: kuchenka


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z kuchenką, dotyczący kuchenki


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kuchenna

    1. kuchnia;
    2. robot kuchenny - urządzenie elektryczne pomagające przygotowywać posiłki;
    3. łacina kuchenna - potocznie: wulgarne słownictwo; łacina podwórkowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Kuchenne

    1. kuchnia;
    2. robot kuchenny - urządzenie elektryczne pomagające przygotowywać posiłki;
    3. łacina kuchenna - potocznie: wulgarne słownictwo; łacina podwórkowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Kuchenny

    1. kuchnia;
    2. robot kuchenny - urządzenie elektryczne pomagające przygotowywać posiłki;
    3. łacina kuchenna - potocznie: wulgarne słownictwo; łacina podwórkowa


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z kuchnią, używany w kuchni


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kuchmistrz

    1. mistrz sztuki kucharskiej; szef kuchni;
    2. dawniej: nadworny urzędnik pełniący nadzór nad kuchnią


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) mistrz sztuki kulinarnej

     (1.2) kierownik kuchni w dużej instytucji


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Kuchmistrzostwo

    Kuchmistrzostwo lub Kucharstwo – polskie tłumaczenie czeskiej książki kucharskiej Pavla Severína z 1535, wydane w krakowskich oficynach Macieja Szarfenberga (zm. 1547), Hieronima Wietora (zm. 1546/7) i Heleny Unglerowej (zm. 1551).


    Źródła:

    Wikipedia

    Kuchmistrzyni

    mistrzyni sztuki kucharskiej


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mistrzyni sztuki kulinarnej

     (1.2) kierowniczka kuchni w dużej instytucji


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Kuchnia

    1. piec z blatem, służący do gotowania potraw;
    2. pomieszczenie przeznaczone do przygotowywania posiłków;
    3. dobór i sposób przyrządzania potraw; sztuka kulinarna


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) archit. bud. pomieszczenie w budynku lub mieszkaniu do przygotowywania posiłków;

     (1.2) komplet mebli kuchennych

     (1.3) kulin. zbiór dań charakterystycznych dla danej narodowości lub sposobu odżywiania się

     (1.4) sposób przyrządzania potraw przez daną osobę, restaurację itp.

     (1.5) piec kuchenny

     (1.6) urządzenie do gotowania, smażenia, pieczenia potraw

     (1.7) personel zatrudniony w kuchni (1.1)


    • kuchnia – pomieszczenie w domu lub w mieszkaniu, w którym znajdują się urządzenia do przyrządzania potraw
    • kuchnia – charakterystyczny dla danego kraju, regionu, okresu, grupy społecznej itp. sposób, styl przyrządzania potraw
    • sztuka kulinarna
    • kuchnia, kuchenka – urządzenie będące źródłem ciepła potrzebnego do przyrządzania jedzenia:
      • kuchnia węglowa
      • kuchnia gazowa
      • kuchnia elektryczna
      • kuchnia mikrofalowa
      • kuchnia polowa
      • duchówka (miejsce do przechowywania ugotowanych potraw, aby nie wystygły).

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kuchnicki

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuchnio

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. archit. bud. kuchnia


      Źródła:

      Wiktionary

      Kuchniosalon

      pomieszczenie pełniące funkcję kuchni i salonu; salonokuchnia


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuchta

      pogardliwie:
      1. kucharka, kucharz;
      2. kobieta niepracująca zawodowo, zajmująca się prowadzeniem domu


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. pogard. o kucharce, kucharzu, pomocy kuchennej

       (1.2) pot. pogard. o gospodyni domowej, kobiecie zajmującej się prowadzeniem domu


      Kuchta – jezioro na Pojezierzu Dobiegniewskim, położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Bierzwnik o powierzchni 12,83 ha. Maksymalna głębokość jeziora wynosi 2,4 m. Kuchta ma wydłużony kształt w kierunku północno-zachodnim.

      Zbiornik znajduje się w zlewni Mierzęckiej Strugi.

      Na północny zachód znajduje się jezioro Starzec, z którym Kuchta jest połączona ciekiem zwanym Kaczynka. Nad jeziorem leży miejscowość Bierzwnik.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kuchy

      wyciśnięte nasiona roślin oleistych, stanowiące paszę dla bydła; makuch


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucia

      tradycyjna potrawa wigilijna, znana zwłaszcza na Rusi i Litwie; kucja; kutia


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuciak

      nazwisko


      • Agnieszka Kuciak
      • Dušan Kuciak
      • Ján Kuciak

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuciapa

      żartobliwe określenie sromu; kuciapka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. żeński narząd płciowy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kuciapka

      żartobliwe określenie sromu; kuciapa


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|kuć.


      Kucie – proces technologiczny, rodzaj obróbki plastycznej, polegający na odkształcaniu metali na gorąco lub na zimno za pomocą uderzeń lub nacisku narzędzi. Narzędzia – czyli matryce lub bijaki umieszczane są na częściach ruchomych narzędzi. Proces ten również może być realizowany w specjalnych przyrządach kuźniczych.W procesie tym nadaje się kutemu materiałowi odpowiedni kształt, strukturę i własności mechaniczne. Materiałem wsadowym jest przedkuwka, natomiast produktem jest odkuwka.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kucieński

      przymiotnik relacyjny

       (1.1) daw. dotyczący Kutna, związany z Kutnem


      Źródła:

      Wiktionary

      Kucinski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucja

      tradycyjna potrawa wigilijna, znana zwłaszcza na Rusi i Litwie; kutia; kucia


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucki

      przysiad na zgiętych nogach; przykucnięcie


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) pozycja w przysiadzie

      forma rzeczownika.

       (2.1) D. lp., M. lm., B. lm. i W. lm. od kucka


      Kucki, Jezioro Klecewskie – przepływowe jezioro wytopiskowe w Polsce, położone w województwie pomorskim, powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kucmerka

      roślina rosnąca dziko na terenach bagiennych, czasem uprawiana ze względu na jadalne korzenie; marek kucmerka


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucnąć

      siąść w kucki, przysiąść na zgiętych kolanach


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucnięcie

      siąść w kucki, przysiąść na zgiętych kolanach


      Źródła:

      SJP.pl

      Kucowaty

      przymiotnik

       (1.1) posiadający cechy kuca


      Źródła:

      Wiktionary

      Kucyk

      kuc;
      1. niewielki, krępy koń;
      2. fryzura, w której długie włosy na głowie są spięte i swobodnie opadają; koński ogon


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) zdrobn. od kuc

       (1.2) zool. mały lub niedorosły kuc

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (2.1) fryzj. rodzaj fryzury, w której włosy są związane razem i luźno opadają;


      • kucyk – rodzaj konia
      • kucyk – rodzaj fryzury
      • Kucyk – wieś w województwie mazowieckim
      • Kucyk – polski film krótkometrażowy z roku 2017
      • Kucyk – pseudonim Ziemomysława Kuczyka, pułkownika w powstaniu styczniowym
      • Kucyk – pseudonim Wacława Komara, generała brygady Wojska Polskiego

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kucz

      nazwisko


      osoby noszące nazwisko Kucz:

      • Adam Kucz (ur. 1971) – polski piłkarz
      • Jan Kucz (1936 - 2021) – polski rzeźbiarz i pedagog
      • Konrad Kucz – polski artysta grafik oraz instrumentalista i kompozytor

      inne:

      • Kaććh (Kucz) – dystrykt w Indiach

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kucza

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) stpol. także gw-pl|Chełm Lubelski, Zamość, Jarocin, Poznań, Krosno, Pułtusk, Izbica, Krasnystaw, Krynica. chata, szałas

       (1.2) gwara. nadbużańska zagroda dla świń

       (1.3) daw. gw-pl|Podlasie. tęsknota


      • Kucza – starożytne buddyjskie królestwo położone w Kotlinie Kaszgarskiej
      • Kucza – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie kamienieckim

      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kuczaj

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczak

      nazwisko


      Kuczak – wieś w Armenii, w prowincji Aragacotn. W 2011 roku liczyła 2147 mieszkańców.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczbaj

      kuczbaja;
      1. kosmata tkanina wełniana;
      2. odzież z tej tkaniny


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczbaja

      kuczbaj;
      1. kosmata tkanina wełniana;
      2. odzież z tej tkaniny


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczbork-Osada

      Kuczbork-Osada – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Kuczbork-Osada. Ma status sołectwa.

      Siedziba gminy Kuczbork-Osada oraz rzymskokatolickiej parafii św. Bartłomieja.

      Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1384 roku i był miastem prywatnym (należał m.in. do Kuczborskich), zdegradowany w 1869 roku.


      Źródła:

      Wikipedia

      Kuczborski

      przymiotnik od: Kuczbork


      • Jan Kuczborski (1572-1624) – biskup chełmiński
      • Stanisław Kuczborski (1881-1911) – polski malarz
      • Tomasz Kuczborski (ur. 1947) – artysta, działacz opozycji w PRL

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczek

      szałas, altanka budowana przy domu w żydowskie Święto Namiotów


      Kuczek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Aleksandrów Kujawski.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

      Wieś w sołectwie Nowy Ciechocinek – zobacz jednostki pomocnicze gminy Aleksandrów Kujawski w BIP.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczer

      przestarzale: furman, woźnica


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) daw. także gw-pl|Mazury. woźnica, furman

       (1.2) środ. szoferskie: kierowca autobusu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kuczera

      przestarzale: furman, woźnica


      Kuczera – herb szlachecki.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczewski

      nazwisko


      • Adolf Jan Kuczewski – pułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, generał brygady Wojska Polskiego
      • Andrzej Poraj Kuczewski OSB – opat świętokrzyski
      • Bronisław Kuczewski – pułkownik artylerii Wojska Polskiego
      • Józef Kuczewski – sędzia ziemski i wójt Wiłkomierza
      • Stanisław Kuczewski – inżynier mechanik, konstruktor, profesor Politechniki Łódzkiej
      • Władysław Kuczewski – metalurg, rektor Politechniki Śląskiej

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczka

      szałas, altanka budowana przy domu w żydowskie Święto Namiotów


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczki

      szałas, altanka budowana przy domu w żydowskie Święto Namiotów


      W Polsce
      • Kuczki – wieś w woj. łódzkim, w pow. poddębickim, w gminie Uniejów
      • Kuczki – kolonia w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ełckim, w gminie Kalinowo
      • Kuczki-Kolonia – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Gózd
      • Kuczki-Wieś – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Gózd
      • Kuczki – gromada
      • Kuczki – dawna gmina

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczkować

      regionalnie: układać w kuczki (kopy), np. siano; kopić


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczkowski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczma

      dawniej:
      1. rodzaj futrzanej czapki;
      2. derka na konia;
      3. coś splątanego


      Kuczma, Кучма - nazwisko w językach wschodniosłowiańskich, także polskie. Po rosyjsku i ukraińsku oznacza typ czapki, stąd także Szlak kuczmański.

      Ukraina

      • Łeonid Kuczma
      • Ludmyła Kuczma

      Kazachstan

      • Aleksandr Kuczma

      Polska

      • Rajmund Kuczma
      • Marek Kuczma
      • Maria Kuczma
      • Adam Kuczma
      • Henryk Kuczma
      • Marcin E. Kuczma

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczman

      przedstawiciel muchówek z rodziny kuczmanowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczmanowate

      o cechach kuczmanowatych (rodzina muchówek)


      Kuczmanowate, kuczmany (Ceratopogonidae) – rodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i nadrodziny Chironomoidea.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczmanowaty

      o cechach kuczmanowatych (rodzina muchówek)


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczmarski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczny

      siad kuczny - siad na ugiętych nogach


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczok

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuczyn

      W Polsce
      • Kuczyn – wieś w woj. podlaskim, w pow. monieckim, w gminie Mońki
      • Kuczyn – wieś w woj. podlaskim, w pow. wysokomazowieckim, w gminie Klukowo
      • Kuczyn – gromada w powiece wysokomazowieckim
      Na Białorusi
      • Kuczyn – wieś w obwodzie homelskim, w rejonie kormańskim, w sielsowiecie Kamienka

      Źródła:

      Wikipedia

      Kuczyński

      nazwisko


      • Antoni Kuczyński (ur. 1935) – historyk i etnolog
      • Jan Gwido Kuczyński – poseł na sejm 1733 i 1750
      • Jan Kuczyński – major milicji 1794
      • Jan Kuczyński (1907-1939) – żeglarz, autor podręczników żeglarskich.
      • Jan Kuczyński (1935-2009) – zapaśnik.
      • Janusz Kuczyński (1930–2017) – polski filozof
      • Józef Kuczyński (1871–1931) – minister w II RP
      • Józef Kuczyński (1877–1952) – fotograf
      • Józef Kuczyński (1904–1982) – duchowny katolicki
      • Józef Kuczyński (1931–2005) – senator w latach 1993–2001
      • Konrad Kucza-Kuczyński (ur. 1941) – polski architekt
      • Maciej Kuczyński (1929–2019) – pisarz, inżynier architekt, speleolog, polarnik i alpinista
      • Marek Kuczyński (ur. 1967) – kompozytor
      • Mariusz Kuczyński (ur. 1930) – polski operator dźwięku
      • Mirosław Kuczyński (ur. 1947) – polski koszykarz
      • Paweł Kuczyński (ur. 1951) – basista, jeden z założycieli zespołu Republika
      • Paweł Kuczyński (ur. 1955) – polski reżyser filmowy, producent, scenarzysta, wykładowca i pedagog, doktor sztuki filmowej.
      • Pedro Pablo Kuczynski (ur. 1938) – ekonomista, w latach 2005–2006 premier zaś w latach 2016–2018 Prezydent Peru
      • Piotr Kuczyński (1928–2013) – polski piłkarz
      • Piotr Kuczyński (ur. 1950) – ekonomista, publicysta
      • Przemek Kuczyński (ur. 1974) – polski perkusista
      • Robert Kuczyński (ur. 1966) – szachista, arcymistrz
      • Stefan Ludwik Kuczyński (1811–1887) – fizyk i meteorolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego
      • Stefan Maria Kuczyński (1904–1985) – polski historyk mediewista, badacz epoki Władysława Jagiełły, autor powieści historycznych
      • Stefan Krzysztof Kuczyński (1938–2010) – polski historyk, heraldyk
      • Walenty Kuczyński (XVII w.) – wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego
      • Waldemar Kuczyński (ur. 1939) – ekonomista, polityk, dziennikarz, publicysta
      • Wiktoryn Kuczyński (1668–1738) – kasztelan podlaski
      • Wiktoryn Kuczyński (ur. 1731) – chorąży drohicki
      • Władysław Kuczyński (1915–2003) – profesor budownictwa

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuczyzna

      wieś w Polsce


      Kuczyzna – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Cielądz.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

      Jest to malutka wioska licząca niewiele ponad 100 mieszkańców.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kud-Ku-Dak

      wykrzyknik

       (1.1) onomatopeja imitująca gdakanie kury


      Źródła:

      Wiktionary

      Kudasiewicz

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudela

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudelski

      nazwisko


      Osoby o tym nazwisku:

      • Andrzej Kudelski – polski reporter radiowy, autor tekstów piosenek
      • Andrzej Kudelski – polski zapaśnik, trener, olimpijczyk
      • Andrzej Kudelski – polski chemik, profesor
      • Jan Tomasz Kudelski – polski architekt związany ze Stanisławowem
      • Robert Kudelski – polski aktor teatralny i telewizyjny, wokalista
      • Stanisław Kudelski – sędzia wojskowy
      • Stanisław Kudelski – duchowny rzymskokatolicki
      • Stefan Kudelski – polski elektronik i wynalazca
      • Tadeusz Kudelski – polski himalaista
      • Wojciech Kudelski – polski samorządowiec

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuderski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudełka

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudełki

      zdrobniale o kudłach


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudlak

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudlić

      kudłać, kudłacić; dawniej, dziś gwarowo:
      1. czochrać, wichrzyć, targać;
      2. kudlić się - o włosach: wichrzyć się


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudlicki

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudliński

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudosz

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudowa

      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. pot. Kudowa-Zdrój


      Kudowa-Zdrój (niem. Bad Kudowa, cz. Lázně Kudova lub Lázně Chudoba) – miasto uzdrowiskowe w Polsce położone w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim.

      Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto miało 9392 mieszkańców (409. miejsce w kraju).


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kudowa-Zdrój

      miasto w Polsce


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto w Polsce;


      Kudowa-Zdrój (niem. Bad Kudowa, cz. Lázně Kudova lub Lázně Chudoba) – miasto uzdrowiskowe w Polsce położone w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim.

      Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto miało 9392 mieszkańców (409. miejsce w kraju).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kudowianin

      mieszkaniec Kudowy-Zdroju


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudowianka

      mieszkanka Kudowy-Zdroju


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudowski

      przymiotnik od: Kudowa-Zdrój


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Kudową, dotyczący Kudowy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kudra

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudrowice

      Kudrowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Pabianice.

      Prywatna wieś duchowna Chudrowice położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego, własność krakowskiej kapituły katedralnej. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w ówczesnym województwie łódzkim.


      Źródła:

      Wikipedia

      Kudrycki

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudu

      1. gatunek antylopy
      2. w architekturze indyjskiej: element zdobniczy w postaci podkowiastego łuku


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) zool. antylopa z rodzaju niala

       (1.2) archit. podkowiasty łuk charakterystyczny dla architektury indyjskiej;


      • Kudu małe − (Tragelaphus imberbis) – ssak
      • Kudu wielkie − (Tragelaphus strepsiceros) – ssak
      • Kudu – łuk podkowiasty, charakterystyczny dla architektury indyjskiej

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kudurru

      kamień graniczny w starożytnej Mezopotamii


      Kudurru (akad. kamień graniczny, stela graniczna) – w starożytnej Mezopotamii stela kamienna ozdobiona reliefem w kompozycji pasowej (sceny figuralne, przedstawienia symboliczne), niekiedy z napisami w piśmie klinowym o wysokości do 1 m, będąca świadectwem nadania przez władcę majątku ziemskiego. Znana od III tysiąclecia p.n.e., powszechna w okresie panowania Kasytów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kudyba

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudymkar

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (1.1) geogr. adm. miasto we wschodniej Rosji europejskiej, w Kraju Permskim;


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kudymkarski

      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Kudymkarem, dotyczący Kudymkaru


      Źródła:

      Wiktionary

      Kudzia

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudzu

      gatunek rośliny z rodziny bobowatych, wykorzystywany jako lek tradycyjny oraz źródło włókna tekstylnego; opornik łatkowaty, ołownik łatkowaty


      Opornik łatkowaty, ołownik łatkowaty, kudzu (Pueraria montana (Lour.) Merr. var. lobata (Willd.) Maesen & S. M. Almeida ex Sanjappa & Predeep) – według nowych ujęć taksonomicznych odmiana gatunku Pueraria montana, dawniej traktowana jako odrębny gatunek Pueraria lobata (Willd.). Reprezentuje rodzinę bobowatych. Wykorzystywany jest jako lek tradycyjny oraz źródło włókna tekstylnego i stosowanego do wyrobu olinowania.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kudła

      czynić kudłatym; mierzwić, targać, kudłacić, czochrać


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudłać

      czynić kudłatym; mierzwić, targać, kudłacić, czochrać


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudłacik

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kudłacz

      1. potocznie: człowiek ze zmierzwionymi, potarganymi włosami; rozczochraniec;
      2. zwierzę o długiej, potarganej sierści


      rzeczownik, rodzaj męski

       (1.1) człowiek z przydługimi, rozczochranymi włosami

       (1.2) przest. kozioł, cap

       (1.3) przest. Żyd

       (1.4) lm. kudłacze przest. agrest

       (1.5) łow. stary niedźwiedź

       (1.6) zool. nazwa systematyczna|Semnopithecus|ref=tak., małpa z rodziny makakowatych


      Kudłacz – osada leśna w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk.

      Położony w głębi lasów, na obrzeżach wsi Brzóza Królewska, 1,8 km od drogi asfaltowej Brzóza Królewska – Biedaczów. Znajduje się tam okazała kaplica i osobliwe uroczysko.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kudłaty

      porosły kudłami, potargany, rozczochrany


      przymiotnik jakościowy

       (1.1) mający kudły


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kudły

      pot.
      1. rozczochrane, potargane włosy;
      2. gęsta, długa sierść


      Kudły (lit. Kudlos) − wieś na Litwie, w rejonie solecznickim, 5 km na zachód od Podborza, zamieszkana przez 17 ludzi. Przed II wojną światową w Polsce, w powiecie lidzkim województwa nowogródzkiego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuejczou

      [czytaj: kłejczoł] prowincja w Chinach; Guizhou


      Kuejczou (Guizhou, chiń. upr. 贵州; chiń. trad. 貴州; pinyin Gùizhōu; Wade-Giles Kuei-chou) – prowincja w południowych Chinach.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuejczouski

      Kuejczou [czytaj: kłejczołski]


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuejjang

      [czytaj: KUjank] miasto w Chinach; Guiyang


      Guiyang (chiń. 贵阳; pinyin Guìyáng) – miasto o statusie prefektury miejskiej w południowych Chinach, ośrodek administracyjny prowincji Kuejczou. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 3 290 777 mieszkańców.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuesta

      próg tektoniczny utworzony na skutek nierównomiernej odporności warstw skalnych


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) geol. strome wypiętrzenie w łagodnie nachylonej powierzchni skalnej;


      Kuesta (próg denudacyjny, próg strukturalny) – stromy, asymetryczny stopień lub próg powstały na obszarze o budowie monoklinalnej wskutek różnej odporności warstw skalnych na denudację (erozja selektywna). Typowa kuesta – progi Basenu Paryskiego.

      Charakterystyczna kuesta występuje na terenie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Zachodnia krawędź tej wyżyny nazywana jest kuestą jurajską.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kufa

      1. duża drewniana beczka, używana w przemyśle piwowarskim;
      2. mały statek transportowy;
      3. dawna miara wina, równa ponad 13,5 hektolitrów; drailing;
      4. przednia część trzewioczaszki u psa; pysk


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kynol. przednia część głowy psa obejmująca trzewioczaszkę;

       (1.2) spoż. duża drewniana beczka, głównie używana w piwowarstwie

       (1.3) zawartość kufy (1.2)

       (1.4) przen. pijak

       (1.5) żegl. mały statek transportowy


      • kufa – duża beczka drewniana do leżakowania piwa (obecnie zastępowana zbiornikami metalowymi)
      • kufa – przednia część głowy psa, trzewioczaszka
      • kufa – rodzaj statku
      • Kufa – jeden z grzbietów Kominiarskiego Wierchu
      • Al-Kufa – miasto w Iraku, centrum szyizmu

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kufajka

      potocznie: ciepła, watowana kurtka; fufajka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. watowana kurtka robocza


      Fufajka lub kufajka lub waciak (z ros. фуфайка, куфайка – nazwa ta ma jednak starszy rodowód i wywodzi się od mongolsko-tatarskiego słowa фофудья („fofudia”) oznaczającego ciepłą odzież, fufajkę, waciak) – ciepły ubiór wierzchni w formie grubej obustronnie pikowanej kurtki chroniący przed mrozem i chłodem. Szyty głównie na watolinie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kufea

      rodzaj roślin z rodziny krwawnicowatych; lepnota


      Kufea (Cuphea P.Browne) – rodzaj roślin należący do rodziny krwawnicowatych. Obejmuje co najmniej 255 gatunków występujących dziko na kontynentach amerykańskich, najbardziej zróżnicowanych na obszarze między Meksykiem i Peru. Rosną najczęściej w miejscach wilgotnych i skalistych. Niektóre gatunki uprawiane są jako ozdobne.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kufel

      z reguły duże i szklane naczynie do picia piwa; zawartość takiego naczynia


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) grubościenne duże naczynie z uchem do picia piwa lub wina;

       (1.2) pot. zawartości jednego kufla (1.1)


      Kufel – naczynie do picia piwa lub wina. Może być wykonany z różnych materiałów np. szkła, ceramiki, metalu lub drewna.Kufle najczęściej mają objętość od 0,25–1 litra. W krajach anglosaskich najpopularniejszą objętością kufla jest 1 pinta (ok. 0,568 litra). W Niemczech kufel o objętości 1,069 l nosi nazwę Mass.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kufeleczek

      zdrobnienie od: kufelek


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufelek

      zdrobnienie od: kufel


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufelkowy

      przymiotnik od: kufelek


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufer

      okuta skrzynia drewniana lub metalowa, przykrywana wypukłym wiekiem, służąca do przechowywania bielizny, ubrań, dawniej używana w podróży


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) okuta skrzynia z wypukłym (rzadziej płaskim) wiekiem, dawniej do przewożenia, a obecnie do przechowywania rzeczy, głównie odzieży

       (1.2) bagażnik samochodu osobowego lub autobusu

       (1.3) pot. przen. wielkie, szerokie pośladki


      Kufer – przenośny pojemnik w kształcie zbliżonym do dużego prostopadłościanu, najczęściej z wypukłym otwieranym wiekiem. Służył do transportu lub przechowywania przedmiotów, dla których stanowił zabezpieczenie przed uszkodzeniami. Dzisiaj wykonywany z różnych materiałów: drewna, sklejki, blachy, często z dodatkowym dekoracyjnym wykończeniem powierzchni tkaniną i metalowymi okuciami na narożnikach. Posiada zwykle zamek lub skobel do założenia kłódki.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kufereczek

      zdrobnienie od: kuferek


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuferek

      1. mały kufer; skrzyneczka, walizeczka;
      2. damska torebka w kształcie walizeczki


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) niewielki kufer

       (1.2) damska torebka w formie małego kufra

       (1.3) pot. o zgrabnych pośladkach


      Kuferek – skała w Grupie Parasola na orograficznie lewym zboczu Doliny Szklarki, w obrębie miejscowości Jerzmanowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Jerzmanowice-Przeginia. Jest to obszar Wyżyny Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kuferkowy

      przymiotnik od: kuferek


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuff

      1. holenderski żaglowiec jedno- lub dwumasztowy;
      2. okrągły, smołowany kosz służący jako łódź do przeprawiania się na drugi brzeg rzeki, wykorzystywany od starożytności aż po dzień dzisiejszy na Nilu, Tygrysie, Eufracie; guffa


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufi

      pismo kufickie, najstarsze pismo arabskie; kufika


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufia

      nakrycie głowy w postaci odpowiednio złożonego, kwadratowego kawałka płótna, przytrzymywanego przez odpowiednią opaskę; zwykle białe, biało-czarne lub biało-czerwone, noszone przez Arabów; kufija


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuficki

      dotyczący dawnego arabskiego pisma kufickiego


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z miastem Kufa, dotyczący miasta Kufa


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kufija

      arabskie nakrycie głowy w postaci odpowiednio złożonego, kwadratowego kawałka płótna, przytrzymywanego przez odpowiednią opaskę; kefia, kefija


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufika

      pismo kufickie, najstarsze pismo arabskie; kufi


      Źródła:

      SJP.pl

      Kufka

      1. drewniana beczka;
      2. w gwarze śląskiej: kufel


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuflik

      rodzaj roślin z rodziny mirtowatych; kalistemon


      Kuflik, kalistemon (Callistemon) – rodzaj roślin z rodziny mirtowatych, w niektórych ujęciach taksonomicznych włączany do rodzaju melaleuka Melaleuca. W tradycyjnym ujęciu obejmuje ok. 30 gatunków występujących w Australii. Rosną one w miejscach skalistych i piaszczystych, suchych i wzdłuż strumieni, często też na wybrzeżu. Kwiaty zapylane są głównie przez ptaki, a nasiona uwalniane są z twardych, zdrewniałych torebek zwykle po działaniu ognia.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuflowy

      przymiotnik od: kufel


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) podawany w kuflach


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kufta

      pieczone na ruszcie kulki z mięsa mielonego lub białego sera i ziemniaków; kofta


      Źródła:

      SJP.pl

      Kugel

      potrawa żydowska z ryżu lub makaronu z rodzynkami; kugiel


      Kugel, kugiel (jidysz: קוגל kugl lub קוגעל, od niem. kugel = kula) – tradycyjna potrawa kuchni żydowskiej podobna do zapiekanki lub puddingu z kuchni anglosaskiej. Charakteryzuje ją różnorodność składników, z których jest przygotowywana, gdyż jedynym, niezmiennym są jajka. Potrawę zazwyczaj serwuje się jako dodatek do dania głównego lub deser, gdyż można przyrządzić ją pikantną lub słodką. Kugel uznawany jest za najważniejszą potrawę kuchni aszkenazyjskiej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kugiel

      potrawa żydowska z ryżu lub makaronu z rodzynkami; kugel


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuglarka

      1. kobieta demonstrująca sztuczki oparte głównie na zręczności i szybkości; sztukmistrzyni, magiczka, prestidigitatorka;
      2. kobieta manipulująca innymi; intrygantka, krętaczka, mataczka, oszustka


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuglarski

      kuglarz


      Patrz:kuglarz

      Źródła:

      SJP.pl

      Kuglarstwo

      1. bawienie publicznośći magicznymi sztuczkami, żonglerką, teatrem lalkowym itp. zwłaszcza na jarmarkach i odpustach;
      2. sprytne i efektowne oszukiwanie ludzi


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) zajęcie kuglarza

       (1.2) przen. hochsztaplerstwo


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kuglarz

      1. człowiek demonstrujący sztuki oparte głównie na zręczności i szybkości; sztukmistrz, magik, prestidigitator;
      2. potocznie: matacz, krętacz, oszust;
      3. ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący sawanny Afryki i półpustynie Półwyspu Arabskiego; akrobata;
      4. dawniej: aktor kierujący ruchami marionetek


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) magik, pokazujący sztuczki oparte na zręczności i szybkości

       (1.2) daw. wędrowny aktor, który bawił publiczność iluzjami, żonglerką lub teatrem lalek

       (1.3) przen. oszust, krętacz

      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Terathopius ecaudatus|Daudin|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych;


      • kuglarz – dawniej wędrowny aktor, który bawił publiczność magicznymi sztuczkami (zob. iluzja uliczna, sztuczki karciane), żonglerką lub teatrem lalek
      • kuglarz – Terathopius ecaudatus, gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae),
      • Kuglarz – karta tarota

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kugler

      rzemieślnik zdobiący kryształy


      Kugler:

      • Eustachy Kugler (1867–1946), niemiecki błogosławiony Kościoła katolickiego
      • Franz Theodor Kugler (1808–1858), niemiecki historyk sztuki, pisarz i malarz
      • Włodzimierz Kugler (1882–1946), polski malarz i grafik
      • Jan Kugler (1922–2007), polski zawodnik i trener tenisa stołowego

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuglerski

      kugler


      Patrz:kugler

      Źródła:

      SJP.pl

      Kuglować

      1. potocznie: manipulować, oszukiwać, by osiągnąć swój cel;
      2. dawniej: pokazywać sztuczki kuglarskie


      czasownik

       (1.1) stpol. błaznować, figlować


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kuglowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|kuglować.


      Źródła:

      Wiktionary

      Kuguar

      duży kot z obu Ameryk; puma, lew górski


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Puma concolor|Linnaeus|ref=tak., gatunek ssaka z rodziny kotowatych, zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię;

       (1.2) zool. kot z gatunku kuguarów (1.1)


      Puma płowa, puma kostarykańska, puma, kuguar (Puma concolor) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae), zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię (choć w wielu regionach została wytępiona).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kuguarowy

      przymiotnik

       (1.1) dotyczący kuguara


      Źródła:

      Wiktionary

      Kuguarzyca

      1. samica kuguara;
      2. potocznie: atrakcyjna kobieta w średnim wieku, uwodząca młodszych mężczyzn; kuguar, puma, kocica


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuhailan

      1. rasa najbardziej cenionych koni arabskich;
      2. koń tej rasy; koń czystej krwi


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuilu

      rzeka w Angoli i Demokratycznej Republice Konga


      Kwilu (ang. Kwilu, port. Cuilo) – rzeka w Angoli i Demokratycznej Republiki Konga.

      Jest prawym dopływem Kuango. Ma długość ok. 1050 km. Swoje źródła ma na płaskowyżu Lunda.

      Nad Kwilu leży miasto Kikwit, stolica prowincji Kwilu.

      Badania z 2011 roku wykazały 113 gatunków ryb zamieszkujących tę rzekę.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuj

      wykrzyknik

       (1.1) onomatopeja imitująca dźwięk towarzyszący ukłuciu

      forma czasownika.

       (2.1) 2. os. lp., rozk. od kuć


      Źródła:

      Wiktionary

      Kuj.

      skrót

       (1.1) = kujawski


      Źródła:

      Wiktionary

      Kuja

      rodzaj wymarłych ptaków z rodziny kukułkowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujawa

      nazwisko


      Miejscowości w Polsce
      • Kujawa – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. brodnickim, w gminie Osiek
      • Kujawa – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń
      • Kujawa – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Gubin
      • Kujawa – osada, folwark we wsi Lenarty w woj. warmińsko-mazurskim, w dawnym powiecie oleckim

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kujawiaczek

      zdrobnienie od: kujawiak


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujawiak

      1. polski taniec ludowy pochodzący z Kujaw;
      2. pieśń i melodia w rytmie tego tańca


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) etn. mieszkaniec Kujaw;


      • Kujawiak – osoba z grupy etnograficznej Kujawiaków
      • Kujawiak – mieszkaniec Kujaw
      • Kujawiak – polski taniec ludowy
      • Kujawiak – forma muzyczna oparta na tańcu Kujawiak
      • Kujawiak – bydgoski browar, należący do Grupy Żywiec
      • Kujawiak – marka piwa należąca do Grupy Żywiec
      • Kujawiak – czasopismo inowrocławskie
      • ORP Kujawiak – nazwa okrętów polskiej Marynarki Wojennej

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kujawiakowy

      przymiotnik od: kujawiak (taniec)


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujawianin

      mieszkaniec Kujaw; Kujawiak (częściej)


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) etn. mieszkaniec Kujaw;

       (1.2) etn. hist. członek hipotetycznego plemięemienia zachodniosłowiańskiego zamieszkującego okolice Gopła i wzdłuż Noteci;


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kujawianka

      mieszkanka Kujaw


      Kujawianka – zakład zlokalizowany w południowej części Włocławka.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kujawiński

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujawka

      nazwisko


      Kujawka – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Bądkowo.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kujawski

      przymiotnik od: Kujawy


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) od Kujawy


      Polskie nazwisko, które nosi 6146 osób.

      • Eugeniusz Kujawski (ur. 1936) – polski aktor
      • Igor Kujawski (ur. 1961) – polski aktor
      • Jan Kujawski (1885-1948) – polski nauczyciel, działacz społeczny i oświatowy
      • Jerzy Kujawski
      • Leon Kujawski
      • Maciej Kujawski (ur. 1953) – polski aktor
      • Mariusz Kujawski
      • Romuald Kujawski
      • Walery Kujawski
      • Zygmunt Kujawski
      • Maria Kujawska
      • Eufemia kujawska

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kujawskie

      rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

       (1.1) hist. województwo kujawskie, region kujawski


      Źródła:

      Wiktionary

      Kujawy

      1. kraina historyczna i region etnograficzny w środkowej Polsce;
      2. dzielnica Krakowa;
      3. nazwa kilku miejscowości w Polsce


      rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga, nazwa własna

       (1.1) geogr. kraina w środkowej Polsce;


      Kujawy (łac. Cuiavia, niem. Kujawien) – region historyczno-etnograficzny położony w północno-środkowej Polsce, w dorzeczu środkowej Wisły i górnej Noteci. Główną grupą etnograficzną regionu są Kujawiacy.

      Duże połacie centralnych Kujaw zajmują czarne ziemie – jedne z najurodzajniejszych gleb w Polsce. Do bogactw naturalnych należy także sól kamienna, wydobywana w okolicach Inowrocławia i sól warzona z solanki z odwiertów w Ciechocinku.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kujbyszew

      1. miasto w Rosji;
      2. miasto w Armenii


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (1.1) geogr. hist. oficjalna nazwa miasta Samary w latach 1935-1991;

       (1.2) geogr. adm. miasto w obwodzie nowosybirskim w Rosji, położone na zachód od Nowosybirska, nad rzeką Om;


      Osoby o nazwisku Kujbyszew:

      • Nikołaj Kujbyszew (1893-1938) – rosyjski/ radziecki komkor, brat Waleriana
      • Walerian Kujbyszew (1888–1935) – rosyjski/ radziecki rewolucjonista, brat Nikołaja

      Miejscowości:

      • Kujbyszew – miasto w Rosji, w obwodzie nowosybirskim
      • Kujbyszew – miasto w Armenii

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kujbyszewski

      przymiotnik od: Kujbyszew


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Kujbyszewem, dotyczący Kujbyszewa (współcz. Samara)


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kujda

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujnąć

      potocznie: ukłuć, uderzyć czymś ostrym; piknąć, dziabnąć, dziobnąć


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujnięcie

      potocznie: ukłuć, uderzyć czymś ostrym; piknąć, dziabnąć, dziobnąć


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujność

      zdolność metalu do zmiany kształtu pod wpływem kucia; klepalność, kowalność


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujny

      o metalach: dający się łatwo kuć; kowalny


      przymiotnik

       (1.1) zob. kowalny.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kujon

      pogardliwie o osobie uczącej się na pamięć, pilnie, lecz bez zrozumienia; kowal


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) pogard. osoba, która dużo się uczy, ale bez zrozumienia


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kujonek

      w gwarze uczniowskiej: osoba ucząca się wszystkiego na pamięć bez zrozumienia; kujon


      Patrz:kujon

      Źródła:

      SJP.pl

      Kujonić

      czasownik

       (1.1) gwara. stud. uczyć się


      Źródła:

      Wiktionary

      Kujonienie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|kujonić.


      Źródła:

      Wiktionary

      Kujonka

      w gwarze uczniowskiej: osoba ucząca się wszystkiego na pamięć bez zrozumienia; kujon


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) forma żeńska od: kujon


      Patrz:kujon

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kujonki

      w gwarze uczniowskiej: osoba ucząca się wszystkiego na pamięć bez zrozumienia; kujon


      Patrz:kujon

      Źródła:

      SJP.pl

      Kujonostwo

      potocznie: pilne, mechaniczne uczenie się bez zrozumienia, wykuwanie na pamięć; kujoństwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujoński

      kujoństwo, kujon


      Patrz:kujoństwo, kujon

      Źródła:

      SJP.pl

      Kujoństwo

      potocznie: pilne, mechaniczne uczenie się bez zrozumienia, wykuwanie na pamięć; kujonostwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Kujot

      drapieżne zwierzę z rodziny psów; wilk amerykański; kojot


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) zool. kojot

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) gwara. złodziejska: złodziej, który okrada cmentarze


      Kojot preriowy, kojot, kujot, wilk preriowy Ameryki Północnej (Canis latrans) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae) o wyglądzie pośrednim między małym wilkiem a szakalem. Ma bardziej krępą budowę, krótszą szyję i ostrzejszy pysk niż wilk europejski. Zamieszkuje obszary od Alaski do Panamy. Wyróżnia się ok. 19 podgatunków kojota.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kujownia

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gwara. stud. biblioteka


      Źródła:

      Wiktionary

      Kujpom

      środowiskowo: województwo kujawsko-pomorskie; Kujpom, KujPom


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuk

      kucharz okrętowy; kok


      rzeczownik, rodzaj męski

       (1.1) żegl. kucharz na statku


      • Kuk – kucharz okrętowy
      • Kuk – prabóstwo egipskie uosabiające ciemność,
      • Kuk – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie dziesiątym, w gminie Tomislavgrad,
      • Kuk – wieś w Chorwacji, w żupanii karlowackiej, w gminie Cetingrad,
      • Kuk – wieś w Kosowie, w regionie Prizren, w gminie Dragaš,
      • Kuk – wieś w Słowenii, w gminie Tolmin,
      • Kuk – stanowisko archeologiczne w Papui-Nowej Gwinei, będące świadectwem rolniczej działalności człowieka na przestrzeni ostatnich kilku tysiącleci,
      • Kuk – szczyt w Karpatach ukraińskich w paśmie Połony Borżawskiej (grupa Połoniny Kuk).

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukabura

      ptak z rodziny zimorodków


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) ornit. ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Dacelo|ref=tak.;


      Kukabura chichotliwa, kukabura, łowiec olbrzymi (Dacelo novaeguineae) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny zimorodkowatych (Alcedinidae), zamieszkujący wschodnią i południowo-wschodnią Australię. Introdukowany na Tasmanii i w południowo-zachodniej Australii. Mimo swej nazwy gatunkowej nie występuje na Nowej Gwinei.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukać

      1. o kukułce: wydawać charakterystyczny dla niej głos
      2. naśladować głos kukułki


      czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zakukać)

       (1.1) ornit. wydawać dźwięki charakterystyczne dla kukułki

       (1.2) stpol. lamentować, narzekać

       (1.3) slang. patrzeć ukradkiem

       (1.4) slang. szukać


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukal

      rodzaj ptaków z rodziny kukułkowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukang

      rodzaj ssaków naczelnych z rodziny lorisowatych


      Kukang (Nycticebus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny Lorisinae w obrębie rodziny lorisowatych (Lorisidae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|kukać.


      Źródła:

      Wiktionary

      Kukaweczka

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) zdrobn. od kukawka


      Źródła:

      Wiktionary

      Kukawik

      rodzaj ptaków z podrodziny kukułek


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukawka

      1. gwarowo: kukułka;
      2. gliniany instrument muzyczny


      Toponimy

      w Polsce
      • Kukawka – wieś w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gm. Wojsławice
      • Kukawka – gajówka w woj. mazowieckim, w pow. kozienickim, w gminie Grabów nad Pilicą
      • Kukawka – część wsi Chmielnik-Kolonia, w woj. lubelskim, pow. lubelskim, gm. Bełżyce
      • Kukawka – część Gdańska, w dzielnicy Osowa
      • Kukawka – struga, dopływ Nurca
      • Kukawka – gromada

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukawkowate

      podrodzina ptaków z rzędu kukułkowych


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukawkowaty

      o cechach kukawkowatych (podrodzina ptaków)


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukawski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukbuk

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) kulin. książka kucharska, zwykle internetowa, w formie bloga


      KUKBUK – polski kwartalnik kulturalno-kulinarny, ukazujący się od listopada 2012 roku, założony przez siostry Darię i Biankę Pawlewskie oraz Oliwię Gede-Niewiadomską.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kuke

      skrótowiec

       (1.1) = Korporacja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A.


      • Korporacja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych (KUKE, KUKE S.A.) – zakład ubezpieczeń

      Miejscowości w Estonii:

      • Kuke – wieś w prowincji Lääne, w gminie Hanila
      • Kuke – wieś w prowincji Sarema, w gminie Kaarma

      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukersyt

      lekka, porowata skała osadowa z grupy łupków palnych


      Kukersyt – skała osadowa, odmiana łupka węglowego sapropelowego zawierająca do 75% substancji węglowych.

      Występuje w osadach ordowickich północno-wschodniej Estonii (dokładniej w piętrze sandb górnego ordowiku, lokalne piętro Kukruse, tradycyjne oznaczenie C, według dawnego podziału ordowiku część karadoku).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuki

      1. język ludu Kuki;
      2. rzadko: fragment tekstu wysyłany przez serwis internetowy do przeglądarki internauty, pozwalający m.in. na zapamiętanie danych i utrzymanie sesji; ciasteczko, cookie


      Kuki (jap. 久喜市 Kuki-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Saitama, na wyspie Honsiu. Ma powierzchnię 82,41 km². W 2020 r. mieszkało w nim 150 599 osób, w 62 272 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 154 335 osób, w 57 195 gospodarstwach domowych).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukiel

      rodzaj ptaków z podrodziny kukułek


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukielnik

      rodzaj ptaków z podrodziny kukali


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukieła

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukiełeczka

      zdrobnienie od: kukiełka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. zdrobn. od: kukiełka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukiełka

      rodzaj teatralnej lalki na kiju, poruszanej przez aktora ukrytego za parawanem


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) zdrobn. od: kukła

       (1.2) teatr. lalka teatralna osadzona na kiju i animowana od dołu;

       (1.3) daw. prosta zabawka, lalka wykonana z gałganów

       (1.4) kulin. regionalna nazwa różnych rodzajów okrągłych lub podłużnych bułek, czasem ze słodkiego ciasta


      Lalka teatralna – lalka przystosowana do występów w teatrze lalek i innych rodzajach widowisk, poruszana przez aktora-lalkarza, najwcześniej znana była w Chinach.

      W Polsce popularne były lalkowe szopki bożonarodzeniowe, istniał też kukiełkowy teatr jarmarczny. Po II wojnie światowej nastąpił rozwój teatru lalkowego w Polsce, kultywuje się tradycję szopki politycznej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukiełkowy

      przymiotnik od: kukiełka


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z kukiełkami, odnoszący się do kukiełek

      przymiotnik jakościowy

       (2.1) wykonywany przy pomocy kukiełek


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukiz

      nazwisko


      • Kukiz – polskie nazwisko.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukizowiec

      zwolennik lub członek stowarzyszenia Kukiz'15


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) polit. członek ruchu Kukiz’15

       (1.2) polit. zwolennik ruchu Kukiz’15


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukla

      nazwisko


      Kukla (bułg. Кукля) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Gabrowo, w gminie Drjanowo. Miejscowość jest wyludniała.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuklewicz

      nazwisko


      Osoby o tym nazwisku:

      • Czesław Kuklewicz – polski brydżysta
      • Roman Kuklewicz – polski dyrygent

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuklik

      bylina z rodziny różowatych, używana dawniej jako przyprawa i w celach leczniczych


      Kuklik (Geum) – rodzaj roślin kwiatowych z rodziny różowatych. Obejmuje ok. 50 gatunków występujących w umiarkowanych i chłodnych strefach na obydwu półkulach. Rośliny te zasiedlają różne siedliska – łąki górskie, miejsca skaliste, zarośla i lasy. Szereg gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne. Zarówno w naturze, jak i w hodowli łatwo tworzą mieszańce.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuklin

      wieś w województwie mazowieckim


      Kuklin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wieczfnia Kościelna.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

      W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Celnej „Kuklin”.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuklinów

      Miejscowości i ich części w Polsce

      Wg TERYT jest ich 3, w tym 2 podstawowe
      • Kuklinów – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. krotoszyńskim, w gminie Kobylin
      • Kuklinów – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. krotoszyńskim, w gminie Kobylin
      • Kuklinów – osada leśna wsi Rzemiechów w woj. wielkopolskim, w pow. krotoszyńskim, w gminie Kobylin

      Źródła:

      Wikipedia

      Kukliński

      nazwisko


      • Adam Kukliński − polski polityk, poseł na Sejm
      • Antoni Kukliński − polski ekonomista, geograf ekonomiczny
      • Jan Kukliński − polski fotograf
      • Mirosław Kukliński − polski samorządowiec, prezydent Tomaszowa Mazowieckiego, elektrotechnik, poseł na Sejm
      • Piotr Kukliński – polski oceanograf
      • Piotr Kukliński – pseudonim literacki polskiego pisarza Mariana Piotra Rawinisa
      • Ryszard Kukliński − polski oficer, agent wywiadu amerykańskiego

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuklis

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuknąć

      1. potocznie: spojrzeć, zerknąć, często ukradkiem;
      2. o kukułce: wydać dźwięk "kuku"


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuknięcie

      1. potocznie: spojrzeć, zerknąć, często ukradkiem;
      2. o kukułce: wydać dźwięk "kuku"


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukować

      czasownik

       (1.1) gwara. żegl. gotować


      Źródła:

      Wiktionary

      Kukowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|kukować.


      Źródła:

      Wiktionary

      Kukowka

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. kukułka


      Źródła:

      Wiktionary

      Kukowski

      nazwisko


      Kukowski (Kukowsky) – kaszubski herb szlachecki.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukri

      ciężki, krótki i wygięty nóż nepalski o szerokiej głowni, używany przez Gurkhów jako broń sieczna oraz narzędzie


      Kukri, khukri, język nepalski:खुकुरी wym.: khukurī – ciężki zakrzywiony nepalski nóż używany zarówno jako broń sieczna o głowni krzywej jednosiecznej jak i jako narzędzie. Kukri stanowi część uzbrojenia i heraldyki Gurkhów – narodu wojowników. Dla wielu ludzi jest znany jako nóż Gurkhów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuks

      1. cios łokciem albo pięścią; kuksaniec; szturchaniec
      2. akcje przedsiębiorstwa zajmującego się wydobyciem surowców naturalnych


      Kuks (niem. Kukus) – gmina i wieś w powiecie Trutnov w kraju kralovohradeckim w Czechach, znana z rzeźb Mateusza Bernarda Brauna (czołowego rzeźbiarza baroku w Czechach), zachowanych w byłym barokowym szpitalu i (częściowo) Betlejem (cz. Betlém).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kuksa

      szturchnąć kogoś łokciem lub pięścią, dać szturchańca, kuksańca


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuksać

      szturchnąć kogoś łokciem lub pięścią, dać szturchańca, kuksańca


      Źródła:

      SJP.pl

      Kuksaniec

      cios łokciem albo pięścią; szturchaniec; kuks


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) słabe szturchnięcie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kuku

      1. potocznie, zwykle w języku dzieci lub w rozmowie dorosłych z nimi, także żartobliwie:
      a) mała ranka, skaleczenie;
      b) ból, cierpienie;
      2.
      a) odgłos, odgłosy wydawane przez samca kukułki; kuknięcie, kukanie;
      b) wyraz imitujący odgłos wydawany przez samca kukułki;
      3. gra w karty


      wykrzyknik

       (1.1) wyraz onomatopeiczny naśladujący odgłosy samca kukułki

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (2.1) dziecięce: niewielkie uszkodzenie ciała, krzywda


      • kuku – gra karciana
      • kuku – potrawa kuchni perskiej
      • Kuku – miejscowość w Estonii



      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukuczka

      kukuczka kapturkowata - roślina z rodziny storczykowatych


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ornit. nazwa systematyczna|Cuculus canorus|Linnaeus|ref=tak., kukułka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukui

      olej kukui - olej z nasion tungowca (malezyjskiego drzewa), składnik kosmetyków


      Tung molukański, nazywany także tungowcem molukańskim, dwuguzem trzyłatowym, kroplanem trzyłatowym (Aleurites moluccanus) – gatunek drzewa z rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae). Prawdopodobnie pochodzi z Malezji. Jest obecnie uprawiany w licznych krajach tropikalnych i subtropikalnych. Olej kukui zawiera dużą ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych (przede wszystkim kwas linolowy).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukulski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukunamuniowaty

      potoczne, żartobliwe określenie pochodzące od związku frazeologicznego: mieć kuku na muniu (być upośledzonym na umyśle), oznaczające tyle co: głupi, ograniczony intelektualnie, naiwny


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukuruźnik

      potocznie: radziecki samolot Po-2


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

       (1.1) pot. lotn. wojsk. mały radziecki dwupłatowy samolot z okresu II wojny światowej; używano go najczęściej podczas zwiadów


      Po-2 (ros. По-2) – radziecki dwupłatowy samolot szkolny i wielozadaniowy, zaprojektowany w 1928 w biurze konstrukcyjnym Nikołaja Polikarpowa. Do roku 1944 maszyna była oznaczona jako U-2, a jej popularna nazwa to Kukuruźnik. W kodzie aliantów oznaczony jako Mule od ang. muł, a przez Polaków nazywany „pociak”.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukurydza

      1. jednoroczna roślina zbożowa z rodziny wiechlinowatych, o bardzo wysokiej łodydze, szerokich liściach i dużych ziarnach zebranych w kolby, uprawiana powszechnie na ziarno pastewne, dla celów przemysłowych i spożywczych (kukurydza zwykła), jako pasza dla bydła (kukurydza pastewna) oraz dla celów konsumpcyjnych jako warzywo (kukurydza cukrowa);
      2. kolba tej rośliny;
      3. ziarna tej rośliny


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) bot. roln. nazwa systematyczna|Zea|L.|ref=Zea (genus)., rodzaj roślin zbożowych z rodziny wiechlinowatych;

       (1.2) kulin. kolba kukurydzy (1.1)

       (1.3) kulin. ziarno kukurydzy (1.1)


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukurydzanka

      kasza lub mąka kukurydziana; kukurydzianka


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukurydzany

      zrobiony z kukurydzy; kukurydziany, kukurydzowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukurydziak

      potocznie:
      1. treningowa gruszka bokserska;
      2. placek z kukurydzą


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukurydzianka

      kasza lub mąka kukurydziana; kukurydzanka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) spoż. mąka kukurydziana


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukurydziany

      zrobiony z kukurydzy; kukurydzowy, kukurydzany


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) zrobiony z kukurydzy

       (1.2) dotyczący kukurydzy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukurydzowy

      zrobiony z kukurydzy; kukurydziany, kukurydzany


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z kukurydzą, dotyczący kukurydzy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukuryku

      słowo naśladujące odgłos wydawany przez piejącego koguta


      wykrzyknik

       (1.1) dźwięk. dźwięk naśladujący pianie koguta

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (2.1) pot. pianie koguta

       (2.2) pot. ozdoba stercząca z nakrycia włosów

       (2.3) pot. włosy w nieładzie, sterczące

       (2.4) gwara więzienna budzenie strażnika dla zabawy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukuła

      gatunek ptaka z rodziny kukułkowatych, np. kukuła białolica


      Kukuła – polskie nazwisko. Według danych z 27.01.2022 roku nazwisko to nosiło 3374 obywateli Polski.

      Osoby o nazwisku Kukuła:

      • Artur Kukuła (ur. 1992) – polski skoczek narciarski
      • Henryk Kukuła (ur. 1966) – polski seryjny morderca
      • Janusz Kukuła (ur. 1953) – polski reżyser radiowy i pisarz
      • Karol Kukuła (ur. 1948) – polski ekonomista
      • Mariola Kukuła (ur. 1953) – polska aktorka filmowa i teatralna
      • Wiesław Kukuła (ur. 1972) – żołnierz

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukułczątko

      młode kukułki; kukułczę


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukułczę

      młode kukułki; kukułczątko


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) ornit. pisklę kukułki


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukułczy

      1. kukułka;
      2. przenośnie: niepożądany, podrzucony w celu wywołania szkody


      przymiotnik

       (1.1) charakterystyczny dla kukułki; dotyczący, odnoszący się do kukułki


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukułeczka

      zdrobnienie od: kukułka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. zdrobn. od: kukułka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kukułka

      ptak grzebieniowy charakteryzujący się podrzucaniem swoich jaj innym ptakom, aby wychowały ich potomstwo


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. toponim, nazwa dwóch miejscowości w Polsce

       (1.2) lotn. polski samolot konstrukcji Eugeniusza Pieniążka


      • kukułka – ptak z podrodziny kukułek
      • Kukułka – gatunek średniego ptaka wędrownego z podrodziny kukułek
      W Polsce
      • Kukułka – część wsi Kistowo, w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Sulęczyno
      • Kukułka – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Mycielin
      • Kukułka – osada leśna w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Sieraków

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukułki

      ptak grzebieniowy charakteryzujący się podrzucaniem swoich jaj innym ptakom, aby wychowały ich potomstwo


      Kukułki (Cuculinae) – podrodzina ptaków z rodziny kukułkowatych (Cuculidae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukułkowate

      rodzina ptaków z rzędu kukułkowych


      Kukułkowate (Cuculidae) – rodzina ptaków z rzędu kukułkowych (Cuculiformes). Obejmuje ptaki o zróżnicowanej wielkości, długich ogonach i silnych nogach. Preferują środowiska leśne, choć niektóre gatunki żyją na otwartej przestrzeni. Główny pokarm to owady. Wiele gatunków należących do tej rodziny to pasożyty lęgowe – składają swoje jaja do gniazd innych ptaków. Często pisklęta kukułkowatych po wykluciu wyrzucają z gniazda jaja bądź pisklęta gospodarzy.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kukułkowaty

      1. rzadko: podobny do kukułki;
      2. o cechach kukułkowatych (rodzina ptaków)


      Źródła:

      SJP.pl

      Kukułkowe

      kukułka


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Cuculiformes|Wagler|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;


      Patrz:kukułka

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukułkowy

      kukułka


      Patrz:kukułka

      Źródła:

      SJP.pl

      Kukła

      1. drewniany manekin przedstawiający człowieka
      2. potocznie: osoba wykorzystywana przez kogoś


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) przedmiot wykonany na podobieństwo postaci człowieka, zwykle przedstawionej karykaturalne


      Kukła – wyobrażenie, zwykle karykaturalne lub alegoryczne, postaci ludzkiej lub zwierzęcej. W obrzędach regionalnych wykonana do rytualnego zniszczenia (topienie, palenie) w porze wiosennego lub zimowego przesilenia, symbolizującego wypędzanie zła nagromadzonego przez rok (np. Año viejo, Marzanna, również: Wieszanie Judasza, Judosz). Obecnie wykorzystywana jako karnawałowa atrakcja turystyczna lub w demonstracjach politycznych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kukłowaty

      rzadko: podobny do kukły, przypominający wyglądem kukłę


      Źródła:

      SJP.pl

      Kul

      1. pochylać, kurczyć, podciągać
      2. kulić się: maleć garbiąc się, kurczyć się


      skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) = eduk. rel. Katolicki Uniwersytet Lubelski;

       (1.2) = eduk. Kaszubski Uniwersytet Ludowy


      • Kul – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim
      • Kul – wieś na Litwie, w gminie rejonowej Soleczniki
      zobacz też
      • KUL – Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kul-Owiec

      pracownik KUL-u (Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego); kulowiec


      Źródła:

      SJP.pl

      Kul-Owski

      KUL (Katolicki Uniwersytet Lubelski); kulowski


      Źródła:

      SJP.pl

      Kula

      1. bryła ograniczona sferą;
      2. przedmiot kształtu tej bryły;
      3. pocisk broni palnej ręcznej i dział;
      4. metalowy przedmiot miotany w czasie zawodów lekkoatletycznych;
      5. przedmiot (wysoki kij z poprzeczką na wysokości pachy) pomocny osobom kulawym i ułomnym przy chodzeniu;
      6. w informatyce: mysz odwrócona (stosowana m.in. w laptopach)


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) geom. abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest nie większa od pewnej ustalonej liczby;

       (1.2) każdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1)

       (1.3) wojsk. pocisk z broni palnej

       (1.4) med. rodzaj laski do wysokości pachy ułatwiająca chodzenie inwalidzie;

       (1.5) sport. sprzęt lekkoatletyczny używany w konkurencji pchnięcia kulą

       (1.6) fiz. astr. ciało niebieskie w kształcie zbliżonym do kuli (1.1)

       (1.7) lwów. noga

       (1.8) etn. rytuał polegający na okrężnej wymianie przedmiotów o znaczeniu symboliczno-obrzędowym;

       (1.9) jeźdz. łęk u siodła

       (1.10) pot. anat. zazwyczaj lm. jądro mężczyzny

      forma czasownika.

       (2.1) 2. os. ter. od: kulać


      Kula – uogólnienie pojęcia koła na więcej wymiarów, zdefiniowane dla wszystkich przestrzeni metrycznych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kulab

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (1.1) geogr. adm. miasto w południowym Tadżykistanie;


      Kulab – miasto w południowym Tadżykistanie (wilajet chatloński), w dolinie rzeki Jach-su.

      Liczba mieszkańców w 2003 roku wynosiła ok. 74 tys. Trzecie co do wielkości miasto kraju.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kulabski

      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Kulabem, dotyczący Kulabu


      Źródła:

      Wiktionary

      Kulać

      1. popychać coś okrągłego, np. piłkę; toczyć, turlać;
      2. kulać się - toczyć się, turlać się


      czasownik przechodni niedokonany

       (1.1) posuwać, toczyć coś okrągłego, turlać

      czasownik zwrotny kulać się

       (2.1) toczyć się, turlać się


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kulajda

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kulin. popularna w południowych Czechach gęsta zupa składająca się z wody, śmietany, grzybów, jajek, ziemniaków i przypraw


      Kulajda – gęsta i pożywna zupa kuchni czeskiej, składająca się z wody, śmietany, grzybów, jajek, ziemniaków i przypraw. Popularna w południowych Czechach, charakteryzuje się specyficznym smakiem nadawanym jej przez grzyby. Przygotowywana według licznych zróżnicowanych przepisów. Pochodzenie nazwy nie jest jednoznaczne, podawane są rozmaite jej źródłosłowy.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kulak

      w górnictwie: okrąglak sosnowy lub świerkowy używany na okładzinę


      Osoby o tym nazwisku:

      • Jan Kulak – polski duchowny
      • Teresa Kulak – polska historyk
      • Zbigniew Kulak – polski polityk, chirurg

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulakowski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulanie

      turlanie, toczenie czegoś okrągłego


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|kulać.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kulanka

      kulanka pospolita - gatunek wija z rodziny Armadillidiidae


      Kulanka (Armadillidium) – rodzaj lądowego skorupiaka z rzędu równonogów i rodziny Armadillidiidae.

      Zaniepokojona potrafi zwinąć się w idealną kulkę, z czułkami schowanymi do środka.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulas

      pospolicie:
      1. człowiek kulawy; kulawiec
      2. noga
      3. krzywa, niezdarnie, niestarannie napisana litera


      Kulas – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4238 osoby, według nowszych, internetowych oparty danych liczba jest 4669. Nazwisko pochodzi od kula lub kuleć lub kulić i jest najbardziej rozpowszechnione w środkowo-północnej Polsce. Nazwisko po raz pierwszy odnotowano w Polsce w 1460 roku i można znaleźć także wśród Polaków w Niemczech.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulaszewicz

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulawa

      utykający na nogę; kulejący; chromy


      Kulawa (Kaława) – struga na Równinie Charzykowskiej na skraju Zaborskiego Parku Krajobrazowego, w regionie Kaszub zwanym Zaborami. Źródła rzeki znajdują się na południe od leśniczówki Bukówki w głębokiej rynnie polodowcowej.

      Obszar źródłowy rzeki charakteryzuje się śladami poeksploatacyjnymi wydobycia kredy jeziornej. Rzeka przepływa południkowo wartkim strumieniem przez łąki i terasy dolinne malowniczej doliny leśnego obszaru Borów Tucholskich. Przypływa przez jeziora Duże Głuche, Małe Głuche i Szczeczonek uchodząc do Zbrzycy w miejscowości Laska. Rzeka stanowi kajakowy szlak wodny (ze wskazaniem na kajaki typu jedynka). Dolina rzeki Kulawy w roku 2009 została objęta ochroną rezerwatu o nazwie "Dolina Kulawy".


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulawiak

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulawić

      potocznie: czynić kulawym


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulawiec

      pospolicie: człowiek kulawy; kulas


      Kulawiec – północny grzbiet Trzydniowiańskiego Wierchu w Tatrach Zachodnich. Na niższym z wierzchołków tego szczytu (1758 m) północna grań Kończystego Wierchu rozdziela się na dwie granie: grań Kulawca dalej biegnącą w tym samym północnym kierunku i grań Ropy odbiegającą w północno-zachodnim kierunku.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulawik

      nazwisko


      • Kulawik – polskie nazwisko
      • (17815) Kulawik – planetoida

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulawizna

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) wet. patologiczna nierównomierność chodu zwierzęcia;


      Kulawizna – u konia nierównomierność chodu, spowodowana odciążaniem jednej (lub więcej) bolejącej kończyny lub sztywnością kończyn. W większości przypadków, konie kuleją na przednie kończyny, ponieważ utrzymują one 60-65% ciężaru ciała konia, uczestnicząc też w ruchu naprzód. Najczęściej przyczyna kulawizny konia znajduje się w obszarze między kopytem a stawem nadgarstkowym.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kulawka

      1. szklany kielich bez podstawki przystosowany do jednorazowego wypicia całej zawartości;
      2. zakaźna choroba młodych zwierząt


      Kulawka, kusztyk, kuszyk – szklany kielich bez podstawy, niemożliwy do odstawienia bez uprzedniego wypicia trunku. Popularny w Polsce przede wszystkim w XVIII wieku.

      Kulawki zdobione były kunsztownym rytowaniem. Naczynia często używano jako kielicha wiwatowego, rozbijanego w ochocie po opróżnieniu. Ten typ kielicha był popularny również w Anglii.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulawość

      kulawy


      Patrz:kulawy

      Źródła:

      SJP.pl

      Kulawy

      utykający na nogę; kulejący; chromy


      przymiotnik

       (1.1) utykający na nogę

       (1.2) przen. źle zorganizowany lub źle funkcjonujący

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) człowiek utykający na nogę


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Kulbacki

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulbaczyć

      siodłać konia


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulbak

      drapieżna ryba morska z rodziny fląder, żyjąca w północnej części Atlantyku i Oceanu Spokojnego, ceniona ze względu na smaczne mięso; halibut


      Halibut atlantycki, halibut biały, kulbak biały, kulbak (Hippoglossus hippoglossus) – gatunek morskiej ryby z rodziny flądrowatych (Pleuronectidae). Jest największym przedstawicielem tej rodziny.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulbaka

      rodzaj tatarskiego, wysokiego siodła z szerokimi drewnianymi łękami


      Kulbaka – typ siodła wojskowego pokrytego skórą stosowany m.in. przez kawalerię.

      Kulbaka żołnierska charakteryzuje się wysokimi łękami, pozwalającymi jeźdźcowi na pewne trzymanie się w siodle w trakcie walki szablą – gdy podczas wykonywania cięcia znad głowy jeździec jest uniesiony wysoko w strzemionach, a energia związana z takim ciosem powoduje silne i nagłe przemieszczenie się jego środka ciężkości.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulbaki

      rodzaj tatarskiego, wysokiego siodła z szerokimi drewnianymi łękami


      Kulbaki (biał. Кульба́кі) – dawna wieś – od 2008 część miasta Grodno na Białorusi.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulbin

      drapieżna ryba z rodziny kulbinowatych; orłoryb; scjena


      Kulbin, orłoryb (Argyrosomus regius) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny kulbinowatych (Sciaenidae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulbinowate

      rodzina drapieżnych ryb, żyjących w morzach tropikalnych i subtropikalnych, łowionych ze względu na smaczne mięso; orłoryby


      Kulbinowate, orłoryby, scjeny (Sciaenidae) – rodzina ryb okoniokształtnych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulbinowaty

      o cechach kulbinowatych (rodzina ryb)


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulcik

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od kult


      Źródła:

      Wiktionary

      Kulczak

      nazwisko


      Kulczak (Acaulon Müll. Hal.) – rodzaj mchów należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulczanka

      gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Kulczyba

      tropikalne drzewo, krzew lub liana, z owoców uzyskuje się strychninę, a z kory niektórych gatunków kurarę


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) bot. nazwa systematyczna|Strychnos|L.|ref=tak., trująca roślina z rodziny loganiowatych występująca pod postacią drzew, krzewów i pnączy;


      Kulczyba (Strychnos L.) – rodzaj roślin z rodziny loganiowatych Loganiaceae. Obejmuje ok. 190 lub 203 gatunki (najbardziej zróżnicowany rodzaj w obrębie rodziny). Najwięcej gatunków występuje w Afryce równikowej, gdzie jest ich ok. 75, poza tym rodzaj obecny jest w Ameryce Środkowej i północnej oraz środkowej części Ameryki Południowej, w całej Afryce subsaharyjskiej, w Azji południowej i południowo-wschodniej, na Nowej Gwinei oraz w północnej i wschodniej Australii. Większość gatunków występuje w nizinnych lasach równikowych, część rośnie na sawannach.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Kulczycki

      nazwisko


      Kulczycki – polskie nazwisko.

      • Adam Joachim Kulczycki (1809-1892), inżynier, kartograf, astronom, podróżnik, powstaniec listopadowy
      • Adam Kulczycki (1906-1984), biolog
      • Adam Kulczycki (1921-2001), powstaniec warszawski
      • Emanuel Kulczycki (ur. 1983), polski filozof
      • Ihor Kulczycki (1941–), ukraiński piłkarz
      • Jakub Kulczycki (–1880), poseł do Sejmu Krajowego Galicji, starosta
      • Jan Kulczycki (1947–), aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, reżyser telewizyjny.
      • Jarosław Kulczycki (1967–), prezenter i dziennikarz telewizyjny
      • Jerzy Franciszek Kulczycki (1640–1694), Kozak, tłumacz, szpieg, dyplomata i żołnierz Jana III Sobieskiego
      • Jerzy Sas Kulczycki (1905–1944), wojskowy, oficer Regia Marina, partyzant
      • Julian Sas-Kulczycki (1887–1946), pułkownik żandarmerii i Korpusu Kontrolerów Wojska Polskiego
      • Kamil Kulczycki (1987–2012), reżyser i scenarzysta filmowy, instruktor harcerski
      • Ludwik Kulczycki (1866–1941), socjolog, publicysta
      • Piotr Kulczycki (1958–), profesor nauk technicznych
      • Porfiriusz Kulczycki (–1716), duchowny greckokatolicki
      • Ryszard Kulczycki (1941–), polski nauczyciel, sportowiec i trener, działacz sportowy
      • Stanisław Kulczycki (1937–), ukraiński historyk
      • Stefan Kulczycki (1893–1960), matematyk, pracownik naukowy, nauczyciel
      • Tadeusz Kulczycki (1948–), lekkoatleta
      • Włodzimierz Kulczycki (1862–1936), lekarz weterynarii, zoolog, anatom zwierząt, profesor i rektor Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, kolekcjoner kobierców wschodnich
      • Zbigniew Kulczycki (1916–1982), historyk, polityk, działacz komunistyczny, starosta

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Kulczyk

      mały ptak zamieszkujący obrzeża lasów, parki, ogrody


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Serinus serinus|ref=tak., ptak z rodziny łuszczaków;


      • kulczyk – jeden z kilkudziesięciu gatunków ptaków z rodziny łuszczaków (podrodzina łuskacze), m.in.:
        • kulczyk blady (Serinus xanthopygius)
        • kulczyk syryjski (Serinus syriacus)
        • kulczyk zwyczajny (Serinus serinus)
        • kulczyk mozambijski (Crithagra mozambica)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulczyn

        W Polsce
        • Kulczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. włodawskim, w gminie Hańsk
        • Kulczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Przyłęk
        • Kulczyn – osada w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Przyłęk
        • Kulczyn – gromada
        Na Ukrainie
        • Kulczyn – wieś w rejonie kiwereckim
        • Kulczyn – wieś w rejonie turzyskim

        Źródła:

        Wikipedia

        Kulczyński

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Florian Kulczyński (1950-) – polski lekkoatleta
        • Jan Kulczyński (1931-2015) – polski reżyser teatralny i telewizyjny
        • Leon Kulczyński (1847–1932) – polski nauczyciel
        • Stanisław Kulczyński (1895-1975) – polski botanik, działacz polityczny
        • Wacław Kulczyński (1935–2016) – polski działacz partyjny, wiceminister
        • Władysław Kulczyński (1890–1923) – polski taternik i lekarz
        • Władysław Kulczyński (1854–1919) – polski nauczyciel, zoolog, arachnolog, taternik

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kuldyga

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w zachodniej Łotwie, w Kurlandii, nad rzeką Windawą;


        Kuldyga (łot. Kuldīga; hist. niem. Goldingen) – miasto w zachodniej Łotwie, w Kurlandii, nad rzeką Windawą, siedziba władz novadsu Kuldyga, 12 123 mieszkańców. Kuldyga do dziś zachowała swój rzemieślniczy charakter. Znajdują się tam również nowoczesne zakłady przemysłowe, dominuje przemysł drzewny. W mieście mają swoją siedzibę również filie wyższych uczelni pedagogicznych z Rygi i Lipawy.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulebiak

        duży, pieczony pieróg nadziewany farszem, np. rybą, ryżem, kapustą, siekanym mięsem; kulebiaka


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) kulin. duży pieczony pieróg z nadzieniem;

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. lm. od: kulebiaka


        Kulebiak (pieróg pieczony wieloporcjowy) – potrawa kuchni rosyjskiej; duży, pieczony pieróg w kształcie szerokiego, spłaszczonego walca, wykonany z ciasta drożdżowego lub półkruchego, nadzianego farszem mięsnym (w tym rybnym) lub warzywnym. Pomimo słowiańskiego pochodzenia tego specjału, przypuszcza się, że nazwa „kulebiak” wywodzi się od niemieckiego słowa Kohlgeback, oznaczającego ciasto nadziewane kapustą.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulebiaka

        duży, pieczony pieróg nadziewany farszem, np. rybą, ryżem, kapustą, siekanym mięsem; kulebiaka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. duży pieczony pieróg z nadzieniem;

        forma rzeczownika.

         (2.1) D., B. lp. od: kulebiak


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kuleć

        1. utykać
        2. źle działać


        czasownik

         (1.1) utykać na nogę


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulecki

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kuleczka

        zdrobnienie od: kulka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. zdrobn. od: kulka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kuleczkować

        oczyszczać powierzchnię przedmiotów metalowych strumieniem śrutu; śrutować


        Źródła:

        SJP.pl

        Kuleczkowaty

        w kształcie kuleczki


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulecznica

        paproć wodna z rodziny marsyliowatych, w Polsce prawnie chroniona; gałuszka kulecznica, gałuszka


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulej

        1. utykać
        2. źle działać


        Osoby o tym nazwisku:

        • Jerzy Kulej – polski bokser, mistrz olimpijski, komentator sportowy, poseł na Sejm
        • Lucjan Kulej – polski hokeista, wioślarz, prawnik, olimpijczyk
        • Włodzimierz Kulej – polski malarz, rysownik i grafik oraz wykładowca akademicki

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kuleski

        przymiotnik od: Kulesze Kościelne


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulesza

        nazwisko


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. kleik z kaszki kukurydzianej lub mąki owsianej; wiejska potrawa znana w południowo-wschodniej Polsce i na Ukrainie


        • kulesza – gęsta potrawa z zaparzanej mąki, na Huculszczyźnie mamałyga gotowana na wodzie

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kuleszewicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kuleszewo

        Kuleszewo (kaszb. Kùleszewò, niem. Kulsow) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica. W Kuleszewie znajduje się kościół z XV wieku.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Kuleszówka

        wieś w Polsce


        Kuleszówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Piaseczno.

        Wieś wchodzi w skład sołectwa Antoninów – Kuleszówka.

        W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kuleta

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulewryna

        broń małokalibrowa lub działo używane w XV-XVII wieku


        Kolubryna – ogólna nazwa odprzodowych dział artyleryjskich używanych w XVI i XVII wieku.

        Nazwa kolubryna pochodzi od łacińskiego słowa colubra – żmija, wężyca; we Francji, gdzie przede wszystkim były używane, nazywane były coulevrine, W Niemczech szlangi. Tego typu działa nazywano także kulewryna, wężownice lub serpentyny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulfon

        1. potocznie: krzywo napisana litera, znak
        2. potocznie o dużym, niezgrabnym nosie
        3. potocznie, zwykle w liczbie mnogiej, o krzywej nodze


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) pot. ktoś lub coś niezgrabnego, pokracznego, niewydarzonego, w szczególności osoba lub jej defekt fizyczny

         (1.2) pogard. duży, niezgrabny nos; ciężka i krzywa noga; człowiek niezdarny, niezgrabiasz, pokraka

         (1.3) pogard. krzywa litera bądź inny znak graficzny

         (1.4) daw. pogard. numizm. dukat oberżnięty, uszkodzony, podniszczony w obiegu, niepełnowartościowy

         (1.5) przest. uczn. najniższa, niedostateczna ocena w szkole


        Kulfon – postać fikcyjna, kukiełkowy bohater programów dziecięcych TVP.

        Imię Kulfona było związane z jego wyglądem, miał długi czerwony nos, potocznie mówiąc – wielki kulfon. Był asystentem Docenta Doświadczalskiego (Jacek Kałucki), antagonisty prowadzącego program „Wyprawy Profesora Ciekawskiego” tytułowego Profesora Ciekawskiego (Andrzej Marek Grabowski), którego asystentką była żaba Monika. Kulfon miał za zadanie porwać żabę Monikę, jednak nie dokonał tego strasznego czynu, gdyż od pierwszego spojrzenia zakochał się w niej.Wszystkie teksty w programach telewizyjnych dla Kulfona i żaby Moniki pisał autor scenariuszy Andrzej Marek Grabowski. Głos postaci był podkładany przez aktora Mirosława Wieprzewskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulfoniasty

        potocznie: krzywy, koślawy, duży


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulfonik

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od kulfon


        Źródła:

        Wiktionary

        Kuliberda

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kuliboda

        kuliboda łąkowa - gatunek muchówki z rodziny bzygowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulić

        1. pochylać, kurczyć, podciągać
        2. kulić się: maleć garbiąc się, kurczyć się


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulice

        Miejscowości w Polsce

        Wg TERYT jest ich 2
        • Kulice – wieś w woj. pomorskim, w pow. tczewskim, w gminie Pelplin
        • Kulice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Nowogard

        Zobacz też

        • Kulice Tczewskie

        Źródła:

        Wikipedia

        Kulicki

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kuliczkowski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulifant

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) daw. trucizna

         (1.2) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. wódka


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulig

        kilka sań ciągniętych przez konie


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) książk. daw. zabawa zapustna połączona z objeżdżaniem na saniach domów sąsiedzkich, później także kawalkada sań jadących dla zabawy; Gloger.;

         (1.2) przejażdżka sankami połączonymi i zaprzęgniętymi do konia lub pojazdu mechanicznego

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (2.1) zool. zob. kulik.

         (2.2) łow. przest. każdy drobny ptak (np. siewka, komusznik, biegus, brodziec, piaskowiec)


        Kulig – jeden lub kilka zaprzęgów konnych z przyczepionymi saniami w formie orszaku. Jest to rodzaj zabawy, organizowanej w ostatnim tygodniu karnawału (w Polsce zwanego zapustami), której często towarzyszy muzyka, śpiew oraz zabawa przy ognisku. Wieczorem częstokroć kulig jest oświetlany pochodniami. Od XVI wieku do początku wieku XX kuligi były bardzo popularną rozrywką zarówno magnaterii, jak i średniej szlachty, dla których stanowiły one uroczystość patriotyczną, po rozbiorach Polski organizowaną na przekór zaborcom jako kultywacja polskiej tradycji narodowej. Na czele kuligu stał wodzirej tradycyjnie zwany Arlekinem, zadaniem którego było tak zaplanować trasę przejazdu kuligu, by łączyć zwaśnione ze sobą rody szlacheckie na wypadek wspólnej akcji zbrojnej przeciwko zaborcom. Taki kulig mógł trwać nawet kilkanaście dni. Kulig zaczynał się zwykle od rozesłania wśród uczestników kuliście zakrzywionej laski, zwanej "kulą". Był to sygnał do zbiórki. Wsiadano na konie albo rozmieszczano się w saniach i pędzono na umówione miejsce.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kuligowicz

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rzad. uczestnik kuligu


        Źródła:

        Wiktionary

        Kuligowo

        Miejscowości i ich części w Polsce

        Wg TERYT jest ich 4, w tym 1 podstawowa
        • Kuligowo – wieś w woj. lubuskim, w pow. międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz
        • Kuligowo – osada leśna wsi Kuligowo w woj. lubuskim, w pow. międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz
        • Kuligowo – przysiółek wsi Nowe Kramsko w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Babimost
        • Kuligowo – część wsi Trzebunia w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Pcim

        Źródła:

        Wikipedia

        Kuligowski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kuligowy

        przymiotnik od: kulig


        przymiotnik

         (1.1) związany z kuligiem (zabawą)


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulik

        ptak z rodziny siewek


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Numenius|ref=tak., rodzaj dużego i cętkowanego, eurazjatyckiego ptaka z długim dziobem, z rodziny bekasowatych

         (1.2) daw. dziś reg. zob. kulig.

         (1.3) daw. wiejska zabawa z wodzirejem ubranym w maskę z długim dziobem

         (1.4) daw. później reg. zdrobn. zob. kul.

         (1.5) reg. szynka

         (1.6) reg. policzek

         (1.7) reg. rodzaj mendla

         (1.8) reg. pęczek słomy do przykrywania dachów


        Gatunki ptaków z rodziny bekasowatych (Scolopacidae)

        • kulik alaskański
        • kulik cienkodzioby
        • kulik długodzioby
        • kulik eskimoski
        • kulik syberyjski
        • kulik mniejszy
        • kulik wielki

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulikant

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rzad. zob. kuligowicz.


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulikowski

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Anton Kulikowski – rosyjski siatkarz
        • Czesław Kulikowski – polski harcerz, prawnik i dyplomata
        • Juliusz Lech Kulikowski – polski biocybernetyk i inżynier biomedyczny
        • Lucjan Kulikowski – polski pilot wojskowy
        • Roman Kulikowski – polski profesor nauk technicznych
        • Sławomir Kulikowski – polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy
        • Stefan Leopold Kulikowski – polski wydawca, kolekcjoner sztuki i fotografik
        • Tadeusz Franciszek Kulikowski – polski żołnierz
        • Walery Kulikowski – polski inżynier, naczelnik powstańczy Kowna

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulin

        Miejscowości i ich części w Polsce

        • Kulin – część miasta Włocławka
        • Kulin – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Śląska
        • Kulin – część wsi Zarzeczewo w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Fabianki

        Źródła:

        Wikipedia

        Kulin.

        skrót od: kulinarny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulinaria

        wszystko, co jest związane ze sztuką kulinarną, z przyrządzaniem i spożywaniem posiłków


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) ogół zagadnień związanych z przygotowywaniem potraw


        Sztuka kulinarna (łac. culina „kuchnia”) – umiejętność przygotowywania jedzenia w sposób smaczny, pożywny i estetyczny, kulinaria zaś to ogół zagadnień związanych z potrawami (np. potrzebne produkty i sposoby przygotowania).

        W różnych regionach świata, zależnie od dostępności źródeł pożywienia i wielowiekowej tradycji, wykształciły się różne zwyczaje kulinarne.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulinarnie

        przysłówek sposobu

         (1.1) w sposób odnoszący się do przygotowywania potraw


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulinarny

        przymiotnik

         (1.1) taki, który dotyczy gotowania, kulinariów, gastronomii, przygotowywania potraw


        Źródła:

        Wiktionary

        Kuliński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulis

        1. najgorzej płatny robotnik w południowo-wschodniej Azji
        2. członek najniższej kasty w Indiach


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) w południowo-wschodniej Azji: robotnik wykonujący najgorsze, najgorzej płatne prace

         (1.2) członek najniższej kasty w Indiach

         (1.3) kierowca rikszy

        forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

         (2.1) D. lm. od: kulisa


        Kulis – tragarz w południowej i wschodniej Azji, noszący zarówno ładunki, jak i ludzi w lektykach. Członek najniższej kasty w Indiach.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulisa

        1. zwykle w lm: dekoracje w formie ścianek lub kotar zamykających po obu stronach scenę
        2. wąski pas drzewostanu równej szerokości
        3. motyw kompozycji ogrodowej tworzący za pomocą drzew, krzewów, szpalerów
        4. urządzenie w maszynie parowej


        • kulisa (teatr) rodzaj dekoracji
        • pas drzewostanu
        • kompozycja ogrodowa
        • urządzenie w maszynie parowej

        zobacz też: kulisy, kulis


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulisiewicz

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Aleksander Kulisiewicz – polski dziennikarz i śpiewak
        • Maciej Kulisiewicz – polski inżynier budownictwa lądowego
        • Urszula Kulisiewicz – polska prawnik i urzędnik państwowy
        • Tadeusz Kulisiewicz – polski grafik i rysownik

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulisjer

        nieoficjalny pośrednik giełdowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulisowy

        przymiotnik od: kulisa


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulistawy

        rzadko: nieco kulisty; okrągławy


        przymiotnik jakościowy

         (1.1) prawie kulisty


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kuliste

        mający kształt kuli, podobny do kuli; okrągły


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulisty

        mający kształt kuli, podobny do kuli; okrągły


        przymiotnik jakościowy

         (1.1) przypominający kształtem kulę


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulisy

        1. część teatru za sceną, niewidoczna dla widzów;
        2. nieznane szerzej okoliczności sprawy, zdarzenia


        • kulisy – część teatru za sceną
        • „Kulisy” – tygodnik wydawany w latach 1957–1981 w Warszawie

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulisz

        1. pochylać, kurczyć, podciągać
        2. kulić się: maleć garbiąc się, kurczyć się


        Kulisz (Kulisch, Kulish):

        • Adam Kulisz, pseud.: Coolish (* 1966), polski wokalista, gitarzysta, harmonijkarz, kompozytor, autor tekstów
        • Karol Kulisz
        • Pantelejmon Kulisz (ukr.: Пантелеймон Олександрович Куліш)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulka

        1. mała kula; gałka;
        2. pot. pocisk małego kalibru;
        3. element części łożyska tocznego;
        4. gałązka lub kij używane do:
        a) zginania i przytwierdzania pędów;
        b) przyciągania i łamania suchych gałęzi;
        c) wyciągania wiadra z wodą ze studni


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od kula

         (1.2) mały przedmiot zbliżony kształtem do kuli

         (1.3) zob. kulki.


        • kulka – mała kula
        • Kulka – osada leśna w Polsce
        • „Kulka” – florystyczny rezerwat przyrody na terenie gminy Dźwierzuty w województwie warmińsko-mazurskim
        • Kulka – nazwisko

        osoby o nazwisku Kulka:

        • Alicja Kulka (ur. 1959) – polska geodetka
        • Bronisława Kulka (zm. 2023) – polska filolożka
        • Gabriela Kulka (ur. 1979) – polska piosenkarka i autorka tekstów
        • Grzegorz Kulka (ur. 1977) – polski prawnik, historyk
        • Grzegorz Kulka (ur. 1996) – polski koszykarz
        • Jan Kulka (1937–2000) – polski poeta i prozaik
        • János Kulka – strona ujednoznaczniająca
        • Konstanty Andrzej Kulka (ur. 1947) – polski skrzypek i pedagog, ojciec Gabrieli Kulki
        • Leszek Kulka (ur. 1947) – polski samorządowiec
        • Lilla Kulka (ur. 1946) – polska artystka
        • Paweł Kulka Kulpiowski (ur. 1944) – polski dyplomata, były ambasador RP w Brazylii
        • Szymon Kulka (ur. 1993) – polski lekkoatleta, długodystansowiec

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulki

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) zręcznościowa gra podwórkowa rozgrywana przy pomocy szklanych kulek

        forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

         (2.1) plural|kulka.


        • Kulki – komputerowa gra logiczna
        • Petanque – gra zespołowa polegająca na wybijaniu/wbijaniu kulki centralnej, zazwyczaj drewnianej, przy pomocy kilku kulek metalowych/porcelanowych/szklanych przez dowolną liczbę graczy z/do okręgu narysowanego na ziemi/podłodze/boisku; popularna na całym świecie; znana także pod fr. nazwą boules.

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulkomat

        1. urządzenie do losowania kulek z małymi przedmiotami po wrzuceniu monety;
        2. zabawka do robienia kulek ze śniegu; śnieżkomat


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulkować

        1. obrabiać materiał poprzez uderzanie śrutem;
        2. przytwierdzać do ziemi zagięty pędy roślin;
        3. w gwarze myśliwskiej: patroszyć ptaka za pomocą specjalnego haczyka (kulki)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulkowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|kulkować.


        • Kulkowanie – sposób patroszenia ptaków
        • Kulkowanie – rodzaj obróbki plastycznej
        • Kulkowanie – zabieg ogrodniczy

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulkowaty

        podobny kształtem do kulki, okrągły


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulkówka

        żyworodny małż słodkowodny


        Sphaerium (kulkówka, gałeczka) – holarktyczny rodzaj obejmujący pospolite, słodkowodne małże o charakterystycznym, kulistym kształcie muszli i niewielkich wymiarach ciała, należący do rodziny kulkówkowatych (Sphaeriidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulkówki

        żyworodny małż słodkowodny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulkówkowate

        rodzina słodkowodnych małży


        Kulkówkowate (Sphaeriidae) – rodzina słodkowodnych małży z rzędu Veneroida obejmująca około 150 gatunków o kulistych muszlach perforowanych licznymi kanałami. Są to drobne małże o rozmiarach 2–30 mm, występujące na wszystkich kontynentach. W Polsce stwierdzono występowanie 23 przedstawicieli tej rodziny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulkowy

        przymiotnik od: kulka


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kulką, dotyczący kulki


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulm

        osad z okresu karbonu dolnego w postaci serii łupków, piaskowców i zlepieńców


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) geol. osad pochodzący z okresu karbonu dolnego;


        Geografia

        Austria

        • Kulm am Zirbitz – miejscowość
        • Kulm bei Weiz – miejscowość

        Czechy

        Dawna nazwa miejscowości:

        • Chlumec

        Niemcy

        • Kulm – dawny powiat

        Polska


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulminacja

        1. najwyższy punkt, największe nasilenie jakiegoś procesu, uczucia, działania itp.; szczytowy moment;
        2. przejście ciała niebieskiego przez płaszczyznę południka; górowanie lub dołowanie;
        3. najwyższy punkt na jakimś obszarze; wierzchołek


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) szczytowy punkt, najmocniejsze nasilenie jakiegoś procesu

         (1.2) astr. proces przejścia ciała niebieskiego poprzez płaszczyznę południka


        Kulminacja (łac. culminatio 'najwyższy punkt') – zjawisko polegające na uzyskaniu przez dane ciało niebieskie maksymalnej albo minimalnej wysokości w czasie obrotu sfery niebieskiej. Kulminacje dzielimy na górną, zwaną też górowaniem, lub dolną nazywaną także dołowaniem. Oba rodzaje kulminacji odbywają się na tym samym okręgu wielkim, zwanym południkiem niebieskim (przechodzącym przez oba bieguny niebieskie oraz zenit i nadir).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulminacyjny

        kulminacja


        przymiotnik

         (1.1) najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć

         (1.2) wznoszący się najwyżej, górujący nad resztą terenu


        Patrz:kulminacja

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulminanta

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) stan szczytowego napięcia


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulnąć

        1. popchnąć jakiś przedmiot wprawiając go w ruch obrotowy, potoczyć coś okrągłego;
        2. potocznie: uderzyć kogoś;
        3. kulnąć się: potoczyć się, przebyć jakąś drogę, tocząc się


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulnicowce

        rząd grzybów niedoskonałych; Sphaeropsidales


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulnicowiec

        przedstawiciel rzędu grzybów niedoskonałych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulnik

        drobna roślina o niebieskich kwiatach, rosnąca w Alpach i okolicach śródziemnomorskich; globularia


        Kulnik (Globularia L.) – rodzaj roślin należący w systemie APG IV do rodziny babkowatych (Plantaginaceae). Obejmuje około 30 gatunków i mieszańców. Gatunkiem typowym jest Globularia vulgaris L.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulnikowate

        rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulnikowaty

        o cechach kulnikowatych (rodzina roślin)


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulochwyt

        element strzelnicy, zwykle w postaci muru lub wału ziemnego, znajdujący się za tarczą, zapobiegający wylatywaniu pocisków poza strzelnicę


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) wał osłaniający strzelnicę


        Kulochwyt – urządzenie do zatrzymywania pocisków z broni strzeleckiej.

        Na strzelnicach otwartych jest to nasyp z ziemi lub nasyp podparty od tyłu murem, umieszczony za ostatnią linią tarcz. W pomieszczeniach używa się często odpowiednich skrzyń wypełnionych piaskiem.

        Do strzelań mających na celu badania, kulochwyt wypełnia się materiałem który nie niszczy zatrzymywanego pocisku (np. wata i/lub przędza aramidowa albo woda).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulomb

        jednostka ładunku elektrycznego określająca ilość elektryczności przepływającej przez poprzeczny przekrój przewodnika w ciągu 1 sekundy przy natężeniu prądu elektrycznego równym 1 amperowi; amperosekunda


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) miar. fiz. elektr. jednostka ładunku elektrycznego w układzie SI, oznaczana symbolem C;


        Kulomb (C) – jednostka ładunku elektrycznego w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa kulomb pochodzi od nazwiska francuskiego uczonego Charles Coulomb.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulombometr

        przyrząd do mierzenia ładunku elektrycznego przepływającego w określonym czasie przez dany obwód elektryczny; kulometr, woltametr


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulombomierz

        przyrząd do mierzenia ilości elektryczności przepływającej przez przewodnik elektryczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulombowski

        charakterystyczny dla Coulomba


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulometr

        przyrząd do mierzenia ładunku elektrycznego przepływającego w określonym czasie przez dany obwód elektryczny; kulombometr; woltametr


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) fiz. urządzenie do pomiaru ładunku elektrycznego


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulometria

        metoda określania ilości substancji stosowana w chemii analitycznej; opiera się na wykorzystaniu prawa Faradaya - zależności między ilością reagującej substancji a wartością ładunku elektrycznego, który przepłynął przez układ


        Kulometria – zespół metod elektrochemicznych, opartych na zastosowaniu praw elektrolizy Faradaya, określających zależność pomiędzy ilością przepływającego przez obwód ładunku a ilością substancji ulegającej elektrolizie. Wyróżniamy dwa rodzaje kulometrii:

        • potencjostatyczną – pomiar prowadzony w warunkach stałego potencjału,
        • amperostatyczną – pomiar prowadzony w warunkach stałego prądu.

        Pomiar ładunku elektrycznego prowadzi się za pomocą kulometru.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulomiot

        sportowiec uprawiający pchnięcie kulą


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) sport. osoba uprawiająca pchnięcie kulą

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) przest. wojsk. karabin maszynowy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulomiotacz

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) sport. zawodnik pchnięcia kulą


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulomiotka

        kulomiot


        Patrz:kulomiot

        Źródła:

        SJP.pl

        Kulomiotniczy

        przestarzale: strzelający z kulomiotu, obsługujący kulomiot


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulomiotowy

        przymiotnik od: kulomiot


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulon

        ptak z rodziny o tej samej nazwie


        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Burhinus oedicnemus|ref=tak., średni eurazjatycki i afrykański ptak wędrowny o dużych, żółtych oczach;

         (1.2) ornit. ogólnie ptak z rodziny kulonów (1.1) (nazwa systematyczna|Burhinidae|ref=tak.);

         (1.3) ornit. nazwa systematyczna|Numenius arquata|ref=tak., ptak z rodziny bekasowatych; kulik wielki

         (1.4) daw. mieszczanin


        Kulon (zwyczajny) (Burhinus oedicnemus) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny kulonów (Burhinidae), zamieszkujący Europę poza północną i północno-wschodnią częścią kontynentu oraz Afrykę Północną i Azję zachodnią, środkową i południową. Przylot w kwietniu, odlot w sierpniu–październiku. Zimuje na Półwyspie Iberyjskim, w północnej i wschodniej Afryce oraz południowo-zachodniej Azji.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kuloodporność

        kuloodporny


        Patrz:kuloodporny

        Źródła:

        SJP.pl

        Kuloodporny

        odporny na przebicie przez niektóre pociski broni palnej


        przymiotnik

         (1.1) taki, który jest odporny na przebicie kulą z broni palnej


        Kuloodporny (ang. Bulletproof Monk) – amerykański film z pogranicza komedii, akcji i fantasy. Film jest adaptacją komiksu autorstwa Breta Lewisa i Michaela Avona Oeminga.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Kulorzęsek

        gatunek orzęska wywołującego rybią ospę


        Ichtioftirioza (Ichthyophthiriasis), ospa rybia – zaraźliwa, niebezpieczna i jedna z najczęstszych chorób słodkowodnych ryb akwariowych, wywoływana przez kulorzęska (Ichthyophthirius multifiliis). Niekiedy choroba ta bywa nazywana chorobą „białych punkcików” lub chorobą „grysikową”.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulos

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) łódź. pogard. noga


        Źródła:

        Wiktionary

        Kuloty

        szerokie spódnicospodnie do połowy łydek


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulować

        przestarzałe: kulkować;
        1. obrabiać powierzchnię materiału poprzez uderzanie śrutem;
        2. przytwierdzać do ziemi zagięty pędy roślin


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulowiec

        pracownik KUL-u (Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego); KUL-owiec


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulowierca

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pejor. lub żart. osoba, która uznaje kulisty kształt Ziemi


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulowski

        związany z KUL-em (Katolickim Uniwersytetem Lubelskim), dotyczący KUL-u; KUL-owski


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulowy

        przymiotnik od: kula


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z kulą, dotyczący kuli

         (1.2) wykorzystujący kule, przeznaczony na kule


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulpiński

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Jan Kulpiński – polski górnik i polityk
        • Robert Kulpiński – polski urzędnik

        Inne:

        • Kulpiński – herb szlachecki

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulpowicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Kulski

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Bolesław Kulski – polski urzędnik państwowy, dyplomata i działacz partyjny
        • Julian Kulski – polski wojskowy, polityk, samorządowiec
        • Julian Eugeniusz Kulski – polski architekt, żołnierz AK, powstaniec warszawski

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Kulson

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

         (1.1) pogard. lub żart. policjant


        Źródła:

        Wiktionary

        Kulsza

        inaczej: kość biodrowa; biodro


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) anat. kość biodrowa


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kulszowy

        przymiotnik od: kulsza


        przymiotnik

         (1.1) anat. dotyczący okolic kulszy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Kult

        1. religijna cześć oddawana siłom nadprzyrodzonym, rzeczom lub osobom;
        2. całokształt praktyk religijnych i obrzędów, będący jednym z zasadniczych aspektów religii;
        3. okazywany komuś lub czemuś wielki szacunek; uwielbienie, cześć


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) rel. zachowania o charakterze religijnym skupione na bóstwie, innej istocie lub przedmiocie;

         (1.2) przen. opowiadanie się za jakąś wartością, przekonaniem


        • kult religijny – wszelkie zachowania i praktyki religijne czynione wobec istoty bądź przedmiotu kultu;
        • kult świętych – szczególna cześć oddawana w Kościele osobom uważanych za zbawione;
        • kult jednostki – kult przywódcy w imperialnym, autokratycznym, autorytarnym lub totalitarnym systemie władzy;
        • Kult – polska grupa muzyczna;
          • Kult – album grupy Kult;

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kult.

          skrót od: kultura, kulturowy, kulturalny


          Źródła:

          SJP.pl

          Kultar

          rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

           (1.1) zool. nazwa systematyczna|Antechinomys|Krefft|ref=tak., niewielki ssak z podrodziny grubogoników, przypominający mysz, występujący w Australii;


          Kultar (Antechinomys) – rodzaj ssaków z podrodziny grubogoników (Sminthopsinae) w obrębie rodziny niełazowatych (Dasyuridae).


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kultowość

          powiązanie z kultem (czcią religijną lub wielkim szacunkiem)


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kultowe; cecha tych, którzy są kultowi


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kultowy

          przymiotnik od: kult (np. naczynia kultowe, kultowy film)


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kultem, dotyczący kultu

           (1.2) taki, który symbolizuje doświadczenia, wartości i postawy jakiejś społeczności lub pokolenia

          przymiotnik jakościowy

           (2.1) przen. taki, który cieszy się dużą popularnością w określonej grupie społecznej


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kultura

          1. umiejętność obcowania z ludźmi, zachowania się odpowiednio do sytuacji; kulturalność, ogłada, takt, obycie;
          2. materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory;
          3. społeczeństwo rozpatrywane ze względu na jego dorobek materialny i umysłowy;
          4. odpowiednio wysoki poziom rozwoju społeczeństwa w jakimś zakresie;
          5. w biologii: sztuczna hodowla komórek, tkanek lub mikroorganizmów na pożywkach;
          6. w biologii: drobnoustroje wyhodowane na pożywce;
          7. w rolnictwie: uprawa roli poprzez stosowanie różnych zabiegów agrotechnicznych; agrokultura;
          8. w rolnictwie: hodowla i uprawa roślin; agrokultura;
          9. w rolnictwie: roślina uprawiana na pewnym obszarze w celach użytkowych;
          10. w rolnictwie: teren uprawy tej rośliny


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) całokształt dorobku materialnego i duchowego danej społeczności lub całej ludzkości

           (1.2) społeczeństwo, rozpatrywane pod kątem jego osiągnięć materialnych i duchowych

           (1.3) wysoki poziom doskonałości społeczeństwa w jakiejś dziedzinie, specjalności

           (1.4) umiejętność obcowania z ludźmi

           (1.5) geol. struktura gleby uprawnej, uzyskana na skutek zabiegów agrotechnicznych i racjonalnej gospodarki, także owe zabiegi i gospodarka

           (1.6) biol. sztuczna hodowla mikroorganizmów, komórek lub tkanek

           (1.7) bot. rodzaj roślin użytkowych uprawianych na danym terenie, także teren takiej uprawy


          Kultura (z łac. colere, 'uprawa, dbać, pielęgnować, kształcenie’) – wieloznaczny termin pochodzący od (łac. cultus agri „uprawa roli”), interpretowany w wieloraki sposób przez przedstawicieli różnych nauk. Najczęściej jest rozumiana jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa. Kulturę można określić jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych, jak i niematerialnych: duchowych, symbolicznych, takich jak wzory myślenia i zachowania.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kulturalista

          zwolennik nurtu zapoczątkowanego przez polskiego filozofa i socjologa, Floriana Znanieckiego, opartego na refleksji nad zjawiskami kultury


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalizm

          pogląd na świat powstały z założeń związanych z refleksją nad zjawiskami kultury, którego autorem jest Florian Znaniecki, polski filozof i socjolog


          • Kulturalizm – nurt autorstwa Floriana Znanieckiego
          • Kulturalizm – system filozoficzny Jana Stachniuka

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kulturalniej

          stopień wyższy od przysłówka: kulturalnie


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalniejszy

          stopień wyższy od przymiotnika: kulturalny


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalno-Geograficzny

          związany z kulturą i geografią czegoś; geograficzno-kulturalny, geograficzno-kulturowy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalno-Oświatowa

          potocznie: kobieta zajmująca się organizowaniem gier, konkursów, wycieczek itp. w domach kultury, ośrodkach wypoczynkowych itp.


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalno-Oświatowy

          potocznie: osoba zajmująca się organizowaniem gier, konkursów, wycieczek itp. w domach kultury, ośrodkach wypoczynkowych itp.


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalnojęzykowy

          dotyczący kultury języka


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalność

          umiejętność obcowania z ludźmi, zachowania się odpowiednio do sytuacji; kultura, ogłada, takt, obycie


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturalny

          1. odznaczający się kulturą osobistą - wyrobieniem towarzyskim, nienagannym sposobem bycia, np. kulturalny człowiek; uprzejmy, szarmancki, dżentelmeński;
          2. związany z kulturą - poziomem rozwoju społeczeństw, grup, jednostek w danej epoce historycznej, np. dorobek, rozwój kulturalny; kulturowy;
          3. w rolnictwie: nadający się do uprawy, hodowli; kultywowany


          przymiotnik

           (1.1) dotyczący kultury, szerzący kulturę

           (1.2) taki, który odznacza się kulturą, wykształceniem, dobrym wychowaniem


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturem

          jednostka etnolingwistyczna, która w planie wyrażania jest reprezentowana przez pojedyncze leksemy, zaś w planie treści ma tak bogate znaczenia, że dzięki niej można zrozumieć specyfikę danej społeczności narodowej, etnicznej lub regionalnej


          Kulturem – jednostka etnolingwistyczna, która w planie wyrażania jest reprezentowana przez pojedyncze leksemy, zaś w planie treści ma tak bogate znaczenia, że dzięki niej można zrozumieć specyfikę danej społeczności narodowej, etnicznej lub regionalnej.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kulturfilm

          propagandowy film oświatowy produkowany przez niemiecką wytwórnię UFA po 1927 roku aż do upadku Trzeciej Rzeszy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturka

          zdrobnienie od: kultura (np. pełna kulturka)


          Kulturka – polski zespół muzyczny powstały w 1998 w Krakowie. Założycielami grupy, był kompozytor i dziennikarz Krzysztof Filus oraz wokalistka Joanna Mendyka.

          Skład został uzupełniony następującymi muzykami: Artur Malik, perkusja (również Lombard i Oddział Zamknięty), Paweł Mąciwoda, gitara basowa (obecnie gra w Scorpions), Piotr Płonka, gitara solowa (równocześnie w Sztywnym Palu Azji), Marek Krupa, saksofon (zespoły Dekiel i Siedem) oraz Maciej Rapacz na instrumentach klawiszowych.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kulturkampf

          z niemieckiego: walka kultur; walka rządu pruskiego z Kościołem katolickim w latach 1871-78, mająca w zaborze pruskim charakter walki z polskością; Kulturkampf


          Kulturkampf (z niem. „walka o kulturę”) – nazwa określająca wydarzenia w Cesarstwie Niemieckim z lat 1871–1878, kiedy to kanclerz Otto von Bismarck usiłował doprowadzić do ograniczenia wpływów Kościoła katolickiego w państwie. Niemiecki Kulturkampf wyróżniał się na tle podobnych ruchów swojej epoki silnym elementem antypolskim.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kulturolog

          specjalista w dziedzinie nauki badającej różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; kulturoznawca, etnograf, ludoznawca


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) specjalista w dziedzinie kulturologii


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturologia

          nauka badająca różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; kulturoznawstwo, etnografia, ludoznawstwo


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) nauka o kulturze


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturologiczny

          dotyczący nauki badającej różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; kulturoznawczy, etnograficzny, ludoznawczy


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z kulturologią


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturolożka

          kulturolog


          Patrz:kulturolog

          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturotwórczy

          mający wpływ na tworzenie się, rozwój kultury


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturowo

          przysłówek

           (1.1) od kulturowy


          Źródła:

          Wiktionary

          Kulturowo-Etniczny

          związany z przynależnością do danego narodu i jego kulturą


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturowość

          kulturowy


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kulturowe; cecha tych, którzy są kulturowi


          Patrz:kulturowy

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturowy

          związany z kulturą - całokształtem dorobku duchowego i materialnego ludzkości, np. różnice kulturowe, tożsamość kulturowa; kulturalny


          przymiotnik

           (1.1) dotyczący kultury


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturoznawca

          specjalista w dziedzinie nauki badającej różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; kulturolog, etnograf, ludoznawca


          Kulturoznawstwo – dyscyplina nauk humanistycznych zajmująca się badaniem kultury, rozumianej jako aksjologiczno-normatywna sfera regulacji praktyk społecznych.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kulturoznawczy

          dotyczący nauki badającej różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; kulturologiczny, etnograficzny, ludoznawczy


          przymiotnik

           (1.1) związany z kulturoznawstwem


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturoznawczyni

          specjalistka w dziedzinie nauki badającej różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; etnografka, ludoznawczyni, kobieta kulturolog


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturoznawstwo

          nauka badająca różnorodne procesy, zjawiska kulturowe, typy kultur narodowych, kręgi kulturowe itp.; kulturologia, etnografia, ludoznawstwo


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) nauk. nauka o kulturze


          Kulturoznawstwo – dyscyplina nauk humanistycznych zajmująca się badaniem kultury, rozumianej jako aksjologiczno-normatywna sfera regulacji praktyk społecznych.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kulturtreger

          osoba narzucająca innym społeczeństwom swoje zasady i swoją kulturę; kulturtregier, kulturträger


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturtregerski

          kulturtreger


          Patrz:kulturtreger

          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturtregerstwo

          narzucanie innym społeczeństwom swoich zasad i swojej kultury


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturtregier

          osoba narzucająca innym społeczeństwom swoje zasady i swoją kulturę; kulturtreger, kulturträger


          Źródła:

          SJP.pl

          Kulturysta

          człowiek uprawiający kulturystykę


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) sport. mężczyzna uprawiająca kulturystykę

           (1.2) pot. człowiek dobrze zbudowany


          Kulturystyka – kształtowanie sylwetki ciała poprzez hipertrofię mięśni szkieletowych w wyniku ćwiczeń fizycznych wykonywanych z obciążeniem; z jednoczesnym maksymalnie możliwym zredukowaniem tkanki tłuszczowej podskórnej w celu lepszego uwidocznienia mięśni.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kulturystka

          kulturysta


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) sport. kobieta uprawiająca kulturystykę


          Patrz:kulturysta

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturystyczność

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) sport. cecha tego, co kulturystyczne


          Źródła:

          Wiktionary

          Kulturystyczny

          kulturystyka


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) sport. związany z kulturystyką, dotyczący kulturystyki


          Patrz:kulturystyka

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kulturystyka

          bodybuilding, trening kulturystyczny;
          1. zespół ćwiczeń wykonywanych za pomocą specjalnych przyrządów, zapewniających człowiekowi silną sylwetkę oraz sprawność fizyczną;
          2. metodyka stosowania tych ćwiczeń


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) sport. kształtowanie sylwetki ciała poprzez ćwiczenia fizyczne wykonywane z obciążeniem;


          Kulturystyka – kształtowanie sylwetki ciała poprzez hipertrofię mięśni szkieletowych w wyniku ćwiczeń fizycznych wykonywanych z obciążeniem; z jednoczesnym maksymalnie możliwym zredukowaniem tkanki tłuszczowej podskórnej w celu lepszego uwidocznienia mięśni.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kultyczny

          przestarzałe: kultowy


          Źródła:

          SJP.pl

          Kultys

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kultysta

          przedstawiciel kultyzmu


          rzeczownik, rodzaj męski

           (1.1) hist. liter. literat, używający stylu ciemnego, zawiłego, napuszonego, przedstawiciel kultyzmu;

           (1.2) środ. członek / przedstawiciel kultu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kultystka

          kultysta


          Patrz:kultysta

          Źródła:

          SJP.pl

          Kultywacja

          1. uprawa gleby, przygotowywanie roli pod zasiew, uprawę;
          2. utrzymywanie, podtrzymywanie jakichś wartości, np. tradycji, zwyczajów


          Źródła:

          SJP.pl

          Kultywacyjny

          związany z kultywacją


          przymiotnik

           (1.1) roln. taki, który uprawia się stosując odpowiednie zabiegi agrotechniczne


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kultywar

          odmiana rośliny uprawnej posiadająca szczególne cechy użytkowe lub estetyczne; cultivar


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) bot. odmiana uprawna rośliny wybrana z uwagi na szczególne właściwości;


          Kultywar (łac. cultivar; cultus = uprawny, varietas = odmiana), odmiana uprawna – wyraźnie odrębna, jednorodna i trwała odmiana uprawna (hodowlana) rośliny, wyróżniająca się walorami użytkowymi lub estetycznymi (określoną cechą lub kombinacją cech), uzyskana w wyniku zabiegów hodowlanych (selekcji, krzyżowania, poliploidyzacji, działania mutagenów), ewentualnie odnaleziona w naturze lub uprawie.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kultywarowy

          przymiotnik od: kultywar


          Źródła:

          SJP.pl

          Kultywator

          urządzenie do uzdatniania gruntów do produkcji leśnej lub rolniczej; drapacz


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) roln. drapacz, narzędzie uprawowe do spulchniania roli bez jej odwracania oraz do niszczenia chwastów;

          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (2.1) książk. ktoś, dla kogo ważny jest rozwój i istnienie jakiegoś elementu kultury


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kultywatorowy

          kultywator; drapaczowy


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) roln. związany z kultywatorem; uprawiany z pomocą kultywatora; taki jak w kultywatorze


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kultywować

          1. utrzymywać i rozwijać jakieś tradycje, zwyczaje, wartości itp.;
          2. wykonywać prace rolnicze w celu przygotowania gleby pod uprawę;
          3. uprawiać określone gatunki roślin


          Źródła:

          SJP.pl

          Kultyzm

          kierunek literacki powszechny w barokowej literaturze hiszpańskiej XVII wieku, charakteryzujący się wyszukaną formą, bogactwem stylu, skomplikowaną składnią, znacznym udziałem metaforyki i symboliki; gongoryzm


          Gongoryzm (kultyzm) – kierunek w barokowej poezji hiszpańskiej XVII wieku. Odmiana konceptyzmu. Jego cechą charakterystyczną była zawiła konstrukcja i wyszukany, kwiecisty styl. Nazwa gongoryzm pochodzi od nazwiska poety Luisa de Góngora y Argote.

          Pokrewne style w literaturze barokowej innych krajów europejskich to marinizm we Włoszech (od nazwiska poety Giambattista Marino) oraz eufuizm w Anglii (od poematu Euphues Johna Lyly’ego).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kuluar

          (zwykle w liczbie mnogiej) boczne pomieszczenie w sejmie, sądzie, teatrze itp. do nieoficjalnych spotkań i odpoczynku


          Żleb (źleb, kuluar) – wklęsła forma rynnowa ukształtowania terenu górskiego. Jest to szerokie i korytowate wcięcie o różnej głębokości w stoku czy ścianie. Powstaje wskutek wietrzenia mechanicznego oraz erozyjnego działania gruzu skalnego, wód opadowych, roztopowych i lawin. Żleby mają niewyrównane dno o profilu zbliżonym do litery V.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kuluarowy

          przymiotnik od: kuluar


          przymiotnik

           (1.1) dotyczący kuluarów

           (1.2) przen. nieoficjalny


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kuluary

          poufne, niejawne okoliczności oficjalnych działań, zachodzące poza głównym miejscem wydarzeń


          rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

           (1.1) archit. pomieszczenia w budynkach publicznych znajdujące się w pobliżu sal posiedzeń lub występów, w których przeprowadzane są nieoficjalne rozmowy i spotkania;

           (1.2) nieoficjalne okoliczności


          • kuluary – pomieszczenie o charakterze reprezentacyjnym, usytuowane najczęściej w sąsiedztwie sal przeznaczonych do oficjalnych obrad, wystąpień, przedstawień w budynkach publicznych (np. w Sejmie, teatrze, sądzie itp.) oraz pełniące funkcje komunikacyjne i rekreacyjne w czasie przerw w obradach, imprezach, przedstawieniach. Ze względu na swoją funkcję kuluary służą do nieoficjalnych spotkań i rozmów.

          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kulwicki

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kum

          1. potocznie: sąsiad, kolega
          2. ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i do rodziców dziecka lub ojciec dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) daw. przyjaciel

           (1.2) ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i do rodziców dziecka

           (1.3) ojciec dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych dziecka

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (2.1) żłób

          wykrzyknik

           (3.1) dźwięk. imitacja dźwięku wydawanego przez żabę

          forma rzeczownika.

           (4.1) D. lm. od: kuma


          Rodzice chrzestni (łac. patrini) – osoby przedstawione w czasie sakramentu chrztu przez osobę chrzczoną lub jego przedstawicieli jako wspierające rozwój religijny i duchowy ochrzczonego.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kuma

          1. potocznie: sąsiadka, koleżanka;
          2. matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i do rodziców dziecka lub matka dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych


          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) geogr. rzeka w Rosji płynąca we wschodniej części Przedkaukazia;


          Kuma (ros. Кума) – rzeka w Rosji, płynie we wschodniej części Kaukazu Północnego. Jej długość wynosi około 800 km, a powierzchnia dorzecza – 33,5 tys. km².

          Jej źródła znajdują się w Kaukazie na wysokości ponad 2000 m n.p.m. Płynie w kierunku wschodnim. Na Nizinie Nadkaspijskiej rzeka stopniowo zanika w piaskach, niekiedy uchodzi bezpośrednio do Morza Kaspijskiego. Jej najważniejszy dopływ do Podkumok. Wody rzeki Kuma wykorzystywane są do nawadniania, m.in. poprzez Kanał Terek-Kuma.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumać

          1. potocznie: rozumieć coś; łapać, chwytać, czaić;
          2. kumać się - potocznie: przyjaźnić się, bratać się


          czasownik niedokonany (dk. brak)

           (1.1) slang. rozumieć

          czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)

           (2.1) pot. utrzymywać bliską znajomość, zażyłe stosunki

           (2.2) przest. stawać się czyimś kumem lub kumą przez trzymanie dziecka do chrztu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumak

          rodzaj płaza bezogonowego z rodziny kumakowatych; kumka


          Bombina – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny kumakowatych (Bombinatoridae).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumakowate

          rodzina płazów bezogonowych


          Kumakowate (Bombinatoridae) – rodzina płazów z grupy Archaeobatrachia w rzędzie płazów bezogonowych (Anura).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumakowaty

          o cechach kumakowatych (rodzina płazów)


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumamoto

          miasto w Japonii


          Kumamoto (jap. 熊本市 Kumamoto-shi) – miasto w Japonii, ośrodek administracyjny prefektury Kumamoto, w zachodniej części wyspy Kiusiu.

          Znajduje się tutaj XV-wieczny zamek Kumamoto.

          W Kumamoto urodziła się Miyabi Onitsuka, snowboardzistka, mistrzyni świata w slopestyle'u oraz Eiichirō Oda, autor mangi One Piece.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kuman

          kuman wąskosmugi - gatunek madagaskarskiego ssaka drapieżnego z rodziny falanrukowatych; mangusta wąskosmuga


          Kuman wąskosmugi, mangusta wąskosmuga (Mungotictis decemlineata) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny galidii (Galidiinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae). Gatunek zagrożony wyginięciem.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kumać.


          Połowcy (nazywani też Komanami lub Kumanami) – lud pochodzenia turkijskiego, należący do grupy kipczackiej, który swoje pierwotne siedziby w VIII wieku miał na stepach Kazachstanu i południowej Syberii w górnym biegu rzeki Irtysz. Byli spokrewnieni z Turkami seldżuckimi. Ich język, zwany także kumańskim należy do grupy języków kipczackich. Golili głowy pozostawiając dwa długie warkocze. Charakterystyczne w ich ubiorze były krótkie kaftany.


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumanka

          członkini koczowniczego ludu tureckiego


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumanowie

          koczowniczy lud turecki; Połowcy, Komanowie


          Połowcy (nazywani też Komanami lub Kumanami) – lud pochodzenia turkijskiego, należący do grupy kipczackiej, który swoje pierwotne siedziby w VIII wieku miał na stepach Kazachstanu i południowej Syberii w górnym biegu rzeki Irtysz. Byli spokrewnieni z Turkami seldżuckimi. Ich język, zwany także kumańskim należy do grupy języków kipczackich. Golili głowy pozostawiając dwa długie warkocze. Charakterystyczne w ich ubiorze były krótkie kaftany.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumański

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kumanami, dotyczący Kumanów

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (2.1) jęz. język kumański;


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumar

          nazwisko


          Osoby noszące nazwisko Kumar
          • Ajith Kumar (ur. 1971) – indyjski aktor
          • Akhil Kumar (ur. 1981) – indyjski bokser
          • Akshay Kumar (ur. 1967) – indyjski aktor
          • Amir Kumar (1923–1980) – indyjski hokeista na trawie
          • Amit Kumar (ur. 1989) – indyjski zapaśnik
          • Amit Kumar (ur. 1993) – indyjski zapaśnik
          • Anant Kumar (ur. 1969) – niemiecki pisarz pochodzenia indyjskiego
          • Anil Kumar (ur. 1971) – indyjski zapaśnik
          • Anil Kumar (ur. 1979) – indyjski zapaśnik
          • Anil Kumar (ur. 1985) – indyjski zapaśnik
          • Anil Kumar (ur. 1988) – indyjski zapaśnik
          • Anuj Kumar (ur. 1980) – indyjski zapaśnik
          • Arun Kumar (ur. 1991) – indyjski zapaśnik
          • Ashok Kumar (ur. 1950) – indyjski hokeista na trawie
          • Ashok Kumar (ur. 1959) – indyjski zapaśnik
          • Ashok Kumar (ur. 1981) – indyjski zapaśnik
          • Bajrang Kumar (ur. 1994) – indyjski zapaśnik
          • Dilip Kumar (1922–2021) – indyjski aktor
          • Dinesh Kumar (ur. 1988) – indyjski bokser
          • Dinesh Kumar (ur. 1995) – indyjski zapaśnik
          • Hemanta Kumar (1920–1989) – indyjski piosenkarz
          • Indra Kumar – indyjski reżyser
          • Jitender Kumar (ur. 1988) – indyjski bokser
          • Joginder Kumar (ur. 1980) – indyjski zapaśnik
          • Krishan Kumar (ur. 1982) – indyjski zapaśnik
          • Manoj Kumar (ur. 1985) – indyjski zapaśnik
          • Mukesh Kumar (ur. 1973) – indyjski zapaśnik
          • Naresh Kumar – indyjski zapaśnik
          • Naresh Kumar – indyjski zapaśnik
          • Naveen Kumar (ur. 1989) – indyjski zapaśnik
          • Pawan Kumar (ur. 1993) – indyjski zapaśnik
          • Ramesh Kumar (ur. 1981) – indyjski zapaśnik
          • Rajender Kumar (ur. 1985) – indyjski zapaśnik
          • Rajesh Kumar (ur. 1969) – indyjski zapaśnik
          • Ravi Kumar (ur. 1997) – indyjski zapaśnik
          • Rohit Kumar (ur. 1994) – indyjski lekkoatleta, oszczepnik
          • Salesh Kumar (ur. 1981) – fidżyjski piłkarz
          • Sandeep Kumar (ur. 1983) – australijski zapaśnik pochodzenia indyjskiego
          • Sanjay Kumar (ur. 1967) – indyjski zapaśnik
          • Sanjay Kumar (ur. 1983) – indyjski zapaśnik
          • Satish Kumar (ur. 1936) – indyjski działacz społeczny
          • Sudesh Kumar (ur. 1950) – indyjski zapaśnik
          • Sumit Kumar (ur. 1993) – indyjski zapaśnik
          • Sunil Kumar (ur. 1999) – indyjski zapaśnik
          • Sushil Kumar (ur. 1983) – indyjski zapaśnik
          • Vijay Kumar (ur. 1985) – indyjski strzelec sportowy
          • Vikas Kumar (ur. 2001) – indyjski zapaśnik
          • Vinod Kumar (ur. 1965) – indyjski zapaśnik
          • Vinod Kumar (ur. 1984) – indyjski, a od 2015 roku australijski zapaśnik

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumara

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) bot. roślina gruboszowata z rodziny złotogłowowatych, obejmująca dwa gatunki występujące w Kraju Przylądkowym w Afryce Południowej;


          Kumara – miasto w Nowej Zelandii, na Wyspie Południowej, w regionie West Coast.


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumaron

          wiązek heterocykliczny, oleista, bezbarwna ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych; benzofuran


          rzeczownik, rodzaj męski

           (1.1) chem. zob. benzofuran.


          Benzofuran (kumaron) – heterocykliczny organiczny związek chemiczny zbudowany ze skondensowanych pierścieni benzenu i furanu. Jest to bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych. Występuje w olejach lekkich otrzymywanych w procesie destylacji smoły węglowej.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumaronowy

          przymiotnik od: kumaron


          przymiotnik

           (1.1) związany z kumaronem, wykonany z wykorzystaniem kumaronu


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumaryna

          bezbarwna substancja krystaliczna występująca w wielu roślinach


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) biochem. bezbarwna substancja występująca w roślinach;


          Kumaryna – organiczny związek chemiczny z grupy benzopironów, lakton kwasu o-hydroksycynamonowego. Związki kumarynowe występują w roślinach jako glikozydy, niekiedy są składnikiem olejków eterycznych. W hydrolizie enzymatycznej rozkładają się na cukry i wolne kwasy kumarynowe, w wyniku czego wyzwala się przyjemny i charakterystyczny zapach siana. Wykryta w roślinach ponad 80 gatunków z rodzin: traw, storczykowatych, motylkowatych, jasnotowatych. Naturalny inhibitor kiełkowania nasion.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumarynowy

          przymiotnik od: kumaryna


          przymiotnik

           (1.1) dotyczący kumaryny


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumato

          odmiana pomidora o zielonobrązowym kolorze


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumatość

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) odprzym. cecha tych, którzy są kumaci


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumaty

          potocznie: rozumny, inteligentny


          przymiotnik

           (1.1) pot. szybko orientujący się w jakimś zagadnieniu, pojętny


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumberland

          zimny sos do mięsa, przyrządzony z galaretki porzeczkowej z dodatkiem chrzanu; cumberland


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumbria

          rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

           (1.1) geogr. kraina historyczna w północno-zachodniej Anglii;


          Kumbria (ang. Cumbria) – hrabstwo ceremonialne w północno-zachodniej Anglii, w regionie North West England, położone nad Morzem Irlandzkim, przy granicy ze Szkocją. Do 31 marca 2023 pełniło funkcję hrabstwa administracyjnego (niemetropolitalnego), ze stolicą w Carlisle.


          Źródła:

          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumbryjski

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kumbrią, dotyczący Kumbrii, pochodzący z Kumbrii

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (2.1) jęz. język kumbryjski;


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumcia

          zdrobnienie od: kuma


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumen

          związek organiczny, węglowodór aromatyczny; izopropylobenzen


          Kumen, 2-fenylopropan, izopropylobenzen – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów aromatycznych zbudowany z pierścienia benzenowego połączonego z węglem 2 propanu.

          Jest cieczą otrzymywaną z benzenu przez alkilowanie propenem w obecności katalizatora (np. chlorku glinu AlCl3) lub ze smoły węglowej i ropy naftowej w procesie reformingu. Po raz pierwszy został otrzymany w 1841 roku przez Charles’a Gerhardta i Auguste’a Cahours’a w wyniku destylacji kwasu kuminowego ((CH3)2CHC6H4COOH) z wapnem palonym.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumenowy

          kumen


          Patrz:kumen

          Źródła:

          SJP.pl

          Kumestan

          fitoestrogen o budowie niesteroidowej, występujący w dużej ilości w czerwonej koniczynie, nasionach słonecznika oraz kiełkach fasoli


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumet

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) gwara. przestępcza: niedopałek papierosa


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumielsk

          Kumielsk (niem. Kumilsko, 1938–1945 Morgen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska.

          Do 1954 roku siedziba gminy Kumielsk. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kumielsk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego Wieś leży nad jeziorem Kumielskim.


          Źródła:

          Wikipedia

          Kumin

          roślina przyprawowa; kmin rzymski


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) spoż. przyprawa z nasion kminu rzymskiego


          Kmin rzymski, kmin, kumin, kmin egipski, kmin pluskwi (Cuminum cyminum L.) – gatunek rośliny jednorocznej, należący do rodziny selerowatych. Za jego ojczyznę uznawane są tereny w południowo-zachodniej Azji – Iran i Afganistan, czasem też kraje przyległe lub także Azja Środkowa albo Egipt. Współcześnie rośnie szeroko rozprzestrzeniony jako gatunek uprawiany, a także zdziczały w krajach basenu Morza Śródziemnego, w Azji Środkowej, w Ameryce Północnej (północny Meksyk i Teksas).


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kuminowy

          kumin


          Patrz:kumin

          Źródła:

          SJP.pl

          Kumite

          jedna ze sztuk walk będąca praktyczną weryfikacją technik w starciu z rzeczywistym przeciwnikiem


          Kumite (組手) (dosł. „spotkanie dłoni”) – walka w karate nosi nazwę kumite i jest najtrudniejszym rodzajem treningu.

          Ćwiczący sztuki walki zostaje powoli, systematycznie dopuszczony do walki, dopiero po gruntownym przygotowaniu psychofizycznym. Adept musi najpierw poznać różne kombinacje kopnięć, uderzeń, bloków, ogólnych zasad skutecznej obrony i ataku. Można wyróżnić kilka rodzajów kumite:

          • kihon-ippon-kumite – atakujący (zwany tori) przeprowadza jeden uzgodniony atak z krokiem w przód, a broniący się (tzw. uke) wykonuje pojedynczy blok i uzgodnioną kontrę
          • sanbon-kumite – tori przeprowadza trzy kolejne uzgodnione ataki do przodu, uke wykonuje trzy bloki (cofając się), a następnie uzgodnioną kontrę
          • gohon-kumite – tori przeprowadza pięć kolejnych ataków do przodu, uke pięć bloków i kontrę
          • okuri-ippon-kumite – tori atakuje na dwa sposoby, bądź po bloku i kontrze ze strony uke, tori nie odpuszcza i atakuje ponownie
          • jiyu kumite – tori atakuje w dowolny sposób, uke broni się także dowolnie, ataki i obrony są ponawiane i przeprowadzane do skutku (lub przez określony czas, np. 1 minutę).

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumka

          1. zdrobnienie od: kuma;
          2. rodzaj płaza bezogonowego z rodziny kumakowatych; kumak


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumkać

          1. wydawać dźwiek naśladujący kumkanie;
          2. o żabie: wydawać głos


          czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zakumkać)

           (1.1) herp. wydawać charakterystyczny dla żab lub ropuch dźwięk


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumkania

          1. wydawać dźwiek naśladujący kumkanie;
          2. o żabie: wydawać głos


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumkanie

          1. wydawać dźwiek naśladujący kumkanie;
          2. o żabie: wydawać głos


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kumkać.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumkwat

          krzew lub niewielkie drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych; owoc tej rośliny; kinkan


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) bot. nazwa systematyczna|Fortunella|ref=tak., krzew lub niewielkie drzewo cytrusowe pochodzące z Chin, uprawiane w Azji i Ameryce Północnej dla owoców lub jako roślina ozdobna;

           (1.2) mały, pomarańczowy, słodko-kwaśny owoc tej rośliny


          Kumkwat Fortunella Swingle (kant. 金橘 kam kwat – kam 'złoto', kwat 'pomarańcza') – rodzaj małego drzewa lub krzewu należący do rodziny rutowatych. Wywodzi się z Chin. Należy do niego 6 gatunków. Gatunkiem typowym jest Fortunella margarita (Loureiro) Swingle. Do Europy zostały one sprowadzone przez szkockiego zbieracza roślin Roberta Fortune'a (1813-1880). Kwiaty białe i pachnące, owoce małe, barwy pomarańczowej, pokryte cienką skórką.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumkwatowy

          kumkwat


          Patrz:kumkwat

          Źródła:

          SJP.pl

          Kumnoria

          rodzaj roślinożernego dinozaura ptasiomiednicznego z grupy iguanodonów; kamptozaur, brachyrofus


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumocha

          zgrubienie od: kuma lub kumoszka


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumor

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumorek

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumorowski

          nazwisko


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumoś

          rzeczownik, rodzaj męski

           (1.1) poznań. - kum


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumosia

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) poznań. - kuma


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumostwo

          przestarzałe:
          1. ojciec chrzestny z matką chrzestną;
          2. kum z żoną


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumoszka

          1. wścibska, gadatliwa kobieta;
          2. matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i do rodziców dziecka lub matka dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych;
          3. potocznie: koleżanka, przyjaciółka


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i do rodziców dziecka

           (1.2) matka dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych dziecka

           (1.3) kobieta gadatliwa i wścibska

           (1.4) przyjaciółka lub sąsiadka


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumoszkowaty

          podobny do kumoszki, gadatliwy, plotkarski


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumoter

          przestarzałe:
          1. dobry znajomy, przyjaciel; kum, kamrat, kompan, towarzysz;
          2. osoba blisko związana prowadzeniem wspólnych interesów, pokrewieństwem lub przynależnością do jakiejś grupy; zausznik, stronnik, sprzymierzeniec


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) przest. dobry znajomy lub przyjaciel

           (1.2) przest. ktoś z grupy związanej wspólnymi interesami, pokrewieństwem


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumoterka

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) gwara. stoczniowa: premia motywacyjna


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumoterski

          przymiotnik jakościowy

           (1.1) koligacyjny, oparty na układach

          przymiotnik relacyjny

           (2.1) dotyczący kumoterstwa


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumoterskość

          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kumoterskie; cecha tych, którzy są kumoterscy


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumoterstwo

          wzajemne popieranie się osób należących do grupy powiązanej interesami


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) popieranie się członków tej samej grupy, których łączą więzy pokrewieństwa lub inne


          Kumoterstwo – wzajemne popieranie się ludzi związanych przynależnością do jakiejś grupy czy pokrewieństwem, zwykle dla osiągnięcia pozycji społecznej lub korzyści materialnych, nie opierające się na ocenie wartości tych osób, lecz na fakcie znajomości. Kumoterstwo jest pojęciem nieco szerszym niż nepotyzm, gdyż dotyczy nie tylko krewnych, ale znacznie częściej przyjaciół i znajomych.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumotrzyć

          potocznie: załatwiać jakieś sprawy, wykorzystując znajomości lub powiązania rodzinne


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumowie

          1. potocznie: sąsiad, kolega
          2. ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i do rodziców dziecka lub ojciec dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumpel

          potocznie: dobry kolega; kompan, kamrat, współtowarzysz


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) pot. kolega, przyjaciel


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumpela

          potocznie: dobra koleżanka; kompanka, kumpelka, współtowarzyszka


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) pot. dobra koleżanka


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumpelka

          potocznie: dobra koleżanka; kompanka, kumpela, współtowarzyszka


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) pot. dobra koleżanka


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumpelski

          potocznie: dotyczący kumpla i kontaktów z kumplami; kumplowski, koleżeński


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) pot. dotyczący kumpla i kontaktów z kumplami


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumpelstwo

          kumplostwo;
          1. przyjazne stosunki między kumplami;
          2. grupa osób, których łączą przyjazne stosunki


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumpie

          dawniej: niegotowana szynka wieprzowa; kump


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumpir

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) kulin. rodzaj fast foodu; duży, pieczony ziemniak z dodatkami, specjalność kuchni tureckiej


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumplostwo

          kumpelstwo;
          1. przyjazne stosunki między kumplami;
          2. grupa osób, których łączą przyjazne stosunki


          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) pot. przyjazne stosunki między kumplami


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumplowski

          potocznie: dotyczący kumpla i kontaktów z kumplami; kumpelski, koleżeński


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) pot. dotyczący kumpla i kontaktów z kumplami


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumran

          ruiny starożytnej osady na północno-zachodnim wybrzeżu Morza Martwego; Qumran


          Kumran, Qumrān (hebr. ‏חירבת קומראן‎ Chirbet Kumran, arab. ‏خربة قمران‎ Chirbat Kumran) − ruiny starożytnej osady położonej w odległości 1 km na północny zachód od brzegu Morza Martwego, na pustyni Judzkiej, na Zachodnim Brzegu Jordanu.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumski

          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kumą, dotyczący Kumy


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumulacja

          1. nagromadzenie lub połączenie się czegoś w jednym miejscu lub czasie; skupienie, spiętrzenie, komasacja;
          2. koncentrowanie, sumowanie się jakichś działań, doświadczeń, wiedzy itp.


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) nagromadzenie / skupienie się czegoś w jednym miejscu; także. sumowanie działań, doświadczeń itp.


          Kumulacja – zjawisko fizyczne koncentrujące i ukierunkowujące falę detonacyjną w ładunku kumulacyjnym do wytworzenia strumienia kumulacyjnego jako głównego czynnika rażenia przeciwpancernego.

          Po raz pierwszy efekt kumulacyjny był obserwowany w 1792 przez niemieckiego inżyniera Franza von Baadera. Wykorzystany został do celów wojskowych przez Niemców (w pociskach artyleryjskich) podczas wojny hiszpańskiej 1936–1938. W czasie II wojny światowej amunicja kumulacyjna była stosowana na szeroką skalę. Jej efekt wykorzystuje się do wybuchowego przebijania, cięcia i odkształcania różnych materiałów. W wojsku wykorzystywana do przebijania osłon pancernych i ukrytych za nimi celów.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kumulacyjny

          związany z kumulacją


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumulanta

          pojęcie z zakresu teorii prawdopodobieństwa i statystyki


          Kumulanta to pojęcie z zakresu teorii prawdopodobieństwa i statystyki.

          Kumulantami \kappa _{n} rozkładu prawdopodobieństwa nazywamy wielkości spełniające własność:

          E\left(e^{tX}\right)=\exp \left(\sum _{n=1}^{\infty }\kappa _{n}t^{n}/n!\right),

          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumulatywny

          taki, który podlega kumulacji, daje się gromadzić i łączyć w jednym miejscu


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumulen

          nietrwały związek organiczny, w którym atom węgla połączony jest więcej niż dwoma skumulowanymi wiązaniami podwójnymi


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumulować

          1. gromadzić lub łączyć coś w jednym miejscu lub czasie; skupiać, spiętrzać, komasować;
          2. koncentrować, sumować jakieś działania, doświadczenie, wiedzę itp.


          czasownik przechodni niedokonany

           (1.1) gromadzić, zbierać elementy

          czasownik zwrotny niedokonany kumulować się

           (2.1) zbierać się, gromadzić się


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumulowanie

          rzeczownik, rodzaj nijaki

           (1.1) odczasownikowy od|kumulować.


          Źródła:

          Wiktionary

          Kumulus

          biała chmura kłębiasta, typowa dla ciepłej pory roku; cumulus


          Źródła:

          SJP.pl

          Kumycki

          język kumycki - język Kumyków (ludu pochodzenia tureckiego, zamieszkującego nizinne części Dagestanu)


          przymiotnik relacyjny

           (1.1) związany z Kumykami, dotyczący Kumyków

          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (2.1) jęz. język kumycki;


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumycy

          lud zamieszkujący Dagestan


          Kumycy, Kumykowie – grupa etniczna zamieszkująca Kaukaz Północny, a zwłaszcza nizinną część Dagestanu. Posługują się językiem kumyckim, należącym do języków tureckich.

          W XVI–XVII w. przyjęli islam sunnicki. Przed przyłączeniem do Rosji w 1867 r. tworzyli księstwo tarkowskie.

          Pod koniec lat 90. ich liczebność szacowana była na 200–280 tys.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wikipedia

          Kumyczka

          przedstawicielka ludu zamieszkującego Dagestan


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) etn. przedstawicielka ludu tureckiego zamieszkującego środkowy Dagestan;


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumyk

          przedstawiciel ludu zamieszkującego Dagestan


          rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

           (1.1) etn. przedstawiciel ludu tureckiego zamieszkującego środkowy Dagestan;


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary

          Kumys

          fermentowany napój z mleka klaczy lub oślicy


          rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

           (1.1) kulin. etn. napój alkoholowy otrzymywany z mleka klaczy lub oślicy poddanego fermentacji, popularny w Azji;


          Kumys (z jęz. tureckiego; w Mongolii nazywany ajrag) – mleczny napój alkoholowy powstający w wyniku fermentacji alkoholowej cukru mlecznego. Kumys jest alkoholem musującym, zawiera, prócz zmniejszonej ilości cukru i produktów jego fermentacji (alkoholu) inne składniki mleka (mniej więcej w zwykłym stosunku). Kumys jest tradycyjnym napojem koczowniczych ludów centralnej Azji (kazachskich, mongolskich, kirgiskich, tatarskich, baszkirskich). Podstawą napoju jest mleko klaczy, czasem jednak przyrządza się go z mleka jaka, oślego, wielbłądziego, owczego lub krowiego.


          Źródła:

          SJP.pl
          Wiktionary oraz Wikipedia

          Kuna

          1. zwierzę drapieżne z rodziny łasicowatych;
          2. dawne narzędzie tortur, rodzaj pręgierza;
          3. waluta chorwacka (1 kuna = 100 lip)


          rzeczownik, rodzaj żeński

           (1.1) zool. rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny łasicowatych (nazwa systematyczna|Martes|ref=tak.), zwyczajowo także ssak należący do tego rodzaju;

           (1.2) hist. monet. waluta Chorwacji, dzieli się na sto lip;

           (1.3) obręcz lub obręcze żelazne przytwierdzone łańcuchem lub powrozem do pręgierza, portalu ratusza lub kościoła, czasem przy wejściu do dworu, zamykane na szyję czasem i na ręce skazańcom;

           (1.4) gwara. przestępcza: prostytutka


          Zwierzęta

          • Kuna – wspólna nazwa kilku gatunków niewielkich, drapieżnych ssaków z rodzaju Kuna (Martes) z rodziny łasicowatych, m.in.:
            • kuna amerykańska (Martes americana), inaczej kuna świerkowa
            • kuna domowa (Martes foina), inaczej kamionka
            • kuna leśna (Martes martes), inaczej tumak
            • kuna rybożerna (Martes pennanti), inaczej kuna wodna
            • kuna tamilska (Martes gwatkinsii)
            • kuna żółtogardła (Martes flavigula)

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kunachowicz

            nazwisko


            • Kunachowiczowie herbu Korwin – polska rodzina szlachecka i ziemiańska

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunasz

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunaszyrski

            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kunaszyrem, dotyczący Kunaszyru


            Źródła:

            Wiktionary

            Kuncewicz

            nazwisko


            Kuncewiczowie – szlachecki ród herbu Łabędź, wywodzący się od Jakuba Kuncewicza (XV wiek - 1523).

            • Czesław Kuncewicz
            • Dariusz Kuncewicz
            • Eustacha Kuncewicz (XVI wiek)
            • Franz Kuncewicz
            • Franciszka Kuncewicz (1785 - XIX wiek)
            • Jakub Kuncewicz (XV wiek - 1523); tytuł: koniuszy dworski
            • Jan Kuncewicz (XVI wiek); tytuł: podkomorzy nowogrodzki (1581), leśniczy merecki, leśniczy orański, leśniczy
            • Jerzy Kuncewicz
            • Józef Kuncewicz (XVIII wiek); tytuł: rotmistrz nowogrodzki 1766
            • Julian Kuncewicz
            • Kasper Kuncowicz (XVI wiek); tytuł: właściciel dóbr Mokrany, marszałek borysowski, namiestnik borysowski 1523–33
            • Kazimierz Kuncewicz (XVII wiek - XVIII wiek)
            • Kristof Kuncewicz
            • Kunca Sokołowicz (XV wiek)
            • Maciej Kuncewicz (ur. XV wiek – zm. XVI wiek); tytuł: ciwun trocki 1511
            • Maciej Kuncewicz (XVI wiek); tytuł: właściciel dóbr Hanuszyszki 1590
            • Matys Kuncewicz (XVI wiek); tytuł: bojar ejszycki 1558
            • Michał Kuncewicz (XVI wiek)
            • Mikołaj Kunca (XVI wiek)
            • Mikołaj Kuncewicz (ur. 1960 w Symferopolu)
            • NN Kuncewicz (XV wiek)
            • Piotr Kuncewicz (1936–2007)
            • Samuel Kuncewicz (XVI wiek - 1643); title: pisarz ziemski 1618, sędzia ziemski lidzki 1635
            • Stefan Kuncewicz (XVIII wiek); tytuł: właściciel dóbr Saworotwa, Kuncewicze
            • Witold Kuncewicz

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunda

            nazwisko


            • Kunda – lud w Zambii
            • Kunda – miasto w Estonii
            • Kunda – rzeka w Estonii
            • kunda – arena ofiarna w hinduizmie
            • Kunda – miasto w Indiach w stanie Uttar Pradesh

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kundajski

            przymiotnik od: Kunda (miasto w Estonii)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundalini

            w filozofii i mistyce hinduskiej: energia spoczywająca u podstawy kręgosłupa


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) filoz. w filozofii i mistyce hinduskiej: energia, która spoczywa u podstawy kręgosłupa


            Kundalini (dewanagari कुण्डलिनी) (r.ż.) – energia, moc duchowa, opisywana jednocześnie pod postacią węża, bogini i „siły”. Kundalini łączy w sobie atrybuty wszystkich bogiń i bogów, jest ideową i praktyczną podstawą indyjskiej tantry (tantryzmu) oraz hathajogi. Ideał kundalini łączy ze sobą jogę, tantryzm oraz wszelkie indyjskie kulty bogini – Śakti, Dewi.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kundel

            pies, mieszaniec rasowy, najczęściej wiejski pies podwórzowy; kundys


            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

             (1.1) pies niezaliczany do żadnej z ras psów

             (1.2) pot. pogard. każdy pies (najczęściej zachowujący się niewłaściwie) niezależnie od jego pochodzenia


            Pies nierasowy – pies, który nie jest zaliczany do żadnej z ras psów. Potocznie określany również jako „mieszaniec”, „wielorasowiec” lub „kundel”.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kundelek

            mały kundel


            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

             (1.1) zdrobn. od: kundel


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kundelka

            nierasowa suczka; samica kundla


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundelkowy

            kundelek


            Patrz:kundelek

            Źródła:

            SJP.pl

            Kundlić

            rzadko:
            1. gorszyć, psuć, demoralizować;
            2. kundlić się - stawać się kundlem, tracić cechy rasy


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundlizm

            pogardliwie o kłóceniu się (użeraniu się jak kundle)


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) o godnej pogardy postawie człowieka lub zbiorowości, będącej przeciwieństwem szlachetności, autentyczności, bezinteresowności


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kundlowaty

            podobny do kundla


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundman

            dawniej: kupujący w sklepie; klient kupca lub rzemieślnika


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundmanka

            kundman


            Patrz:kundman

            Źródła:

            SJP.pl

            Kunduski

            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z Kunduzem, dotyczący Kunduzu


            Źródła:

            Wiktionary

            Kunduz

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. adm. miasto w północno-wschodniej części Afganistanu;

             (1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;


            • Kunduz – miasto w Afganistanie
            • Kunduz – rzeka w Afganistanie
            • Kunduz – prowincja w Afganistanie

            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kundycja

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) gw-pl|Kresy. prowincjonalizm natura


            Źródła:

            Wiktionary

            Kundys

            pies, mieszaniec rasowy, najczęściej wiejski pies podwórzowy; kundel


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundysowaty

            podobny do kundysa


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundzia

            zdrobnienie od: Kunegunda (imię żeńskie); Końdzia


            Źródła:

            SJP.pl

            Kundziny

            przymiotnik dzierżawczy - należący do Kundzi lub z nią związany


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunecki

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunegunda

            imię żeńskie


            rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

             (1.1) imię|polski|ż.;


            Kunegunda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów kuni „(ktoś) ze szlachetnego rodu” oraz gund „walka”, można określić jego pierwotne znaczenie jako „walcząca dla swojego rodu”. Jego zdrobnieniem powstałym na gruncie węgierskim jest Kinga, stąd polskie Kinga.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kunegundziny

            przymiotnik dzierżawczy - należący do Kunegundy lub z nią związany


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunene

            rzeka w Angoli


            • Kunene (Cunene) – rzeka w Angoli i Namibii
            • Kunene – region Namibii

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kung-Fu

            chińska sztuka walki bez broni, oparta na sztuce obronnej; boks chiński


            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) sport. popularny (aczkolwiek błędny) termin określający chińskie sztuki walki (termin poprawny: wushu)


            Kung-fu (z jęz. chiń. 功夫, Gōngfu) – w języku chińskim oznacza osiągnięcie wysokiego poziomu umiejętności w jakiejś dziedzinie. Natomiast zbiorowym określeniem wszystkich odmian chińskiej sztuki walki jest wushu. Za pośrednictwem środków masowego przekazu doszło do pewnego zniekształcenia, polegającego na odejściu od pierwowzoru językowego i upowszechnienia w większości krajów świata zwrotu kung fu właśnie na oznaczenie chińskich sztuk walki. Nie wiadomo, kto pierwszy określił chińskie sztuki walki jako kung fu; takie jednak określenie przyjęło się w większości krajów i stało się normą językową, także w Polsce.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kungur

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Kraju Permskim, siedziba administracyjna rejonu kungurskiego;


            Kungur (ros. Кунгур) – miasto w Rosji, w Kraju Permskim, siedziba administracyjna rejonu kungurskiego. Ma status okręgu miejskiego. Leży na południowym wschodzie Kraju Permskiego, na środkowym Przeduralu, 90 km na południowy wschód od Permu. Oficjalnie założone w 1663 roku, od 1970 roku weszło na listę historycznych miejscowości Rosji. Zyskało popularność dzięki unikalnej jaskini lodowej. Liczba ludności w 2021 roku wynosiła 64 259, a powierzchnia 68,7 km².


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kungurski

            przymiotnik

             (1.1) związany z Kungurem, dotyczący Kunguru

             (1.2) związany z kungurem, dotyczący kunguru


            Źródła:

            Wiktionary

            Kuni

            związany z kuną, pochodzący od kuny (np. kunie futro, kunia sierść, kuni jadłospis)


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z kuną, dotyczący kuny

            przymiotnik dzierżawczy

             (2.1) należący do kuny, będący jej własnością


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunial

            miedzionikiel aluminiowy


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunica

            1. dawne narzędzie kary w postaci żelaznej obręczy przytwierdzonej do słupa; kuna;
            2. opłata, którą składano dawniej na Rusi za dziewczynę wychodzącą za mąż do innej wsi


            Kunica (niem. Sauenwerder) – kolonia w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Bierzwnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 kolonia liczyła 9 mieszkańców. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Breń.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunice

            1. nazwa kilku wsi w Polsce;
            2. dzielnica Żar


            W Polsce
            • Kunice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. legnickim, w gminie Kunice
            • Kunice – wieś w woj. lubuskim, w pow. słubickim, w gminie Słubice
            • Kunice – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Sławno
            • Kunice – wieś w woj. małopolskim, w pow. wielickim, w gminie Gdów
            • Kunice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. opatowskim, w gminie Wojciechowice
            • Kunice – część miasta Żary
            • gmina Kunice – gmina w powiecie legnickim
            • Kunice – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1946 w woj. wrocławskim
            • Kunice – gromada w powiecie legnickim
            • Kunice – gromada w powiecie myślenickim
            • Kunice – zlikwidowany przystanek osobowy i ładownia publiczna w Kunicach
            • Kunice – przystanek osobowy w Kunicach

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunicki

            przymiotnik od: Kunice, Kunice Żarskie


            • Adam Kunicki (1903–1989) – polski lekarz, neurochirurg
            • Aleksander Kunicki (1898–1986) – polski żołnierz, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej
            • Bogdan Kunicki (zm. 2017) – polski socjolog, prof. dr hab.
            • Bronisław Kunicki – polski alpinista
            • Franciszek Kunicki (ok. 1750–1828) – podkomorzy chełmski w 1784 roku, konsyliarz konfederacji targowickiej
            • Kazimierz Kunicki (1898–1920) – podporucznik pilot Wojska Polskiego
            • Leon Kunicki – postać fikcyjna
            • Maciej Kunicki (ur. 1956) – polski lekkoatleta, długodystansowiec
            • Michał Ignacy Kunicki (1698–1751) – polski duchowny kościoła rzymskokatolickiego, biskup sufragan krakowski
            • Mikołaj Kunicki (1914–2001) – kapitan armii radzieckiej
            • Robert Kunicki (1881–1916) – działacz socjalistyczny i niepodległościowy
            • Ryszard Paweł Kunicki (1873–1960) – lekarz, działacz socjalistyczny i niepodległościowy
            • Stanisław Kunicki (1859–1942) – polski inżynier budownictwa, profesor Politechniki Warszawskiej
            • Stanisław Kunicki (1861–1886) – polski działacz robotniczy i rewolucyjny
            • Stefan Kunicki (ok. 1640–1684) – hetman Ukrainy Prawobrzeżnej w latach 1683–1684
            • Stefan Kunicki (zm. 1766) – kasztelan chełmski, stolnik krasnostawski, podstoli chełmski
            • Władysław Kunicki (1872–1941) – polski nauczyciel, działacz samorządowy, polityk PPS
            • Władysław Kunicki-Goldfinger (1916–1995) – polski mikrobiolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, działacz socjalistyczny
            • Tadeusz Kunicki (1900–1951) – polski urzędnik konsularny i dyplomata
            • Tadeusz Kunicki (1919–1967) – polski wojskowy, generał brygady LWP
            • Tadeusz Kunicki (1927–1977) – polski polityk, minister przemysłu lekkiego w latach 1968–1977

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunierować

            czasownik

             (1.1) gw-pl|Kresy. postępować z kimś niegrzecznie


            Źródła:

            Wiktionary

            Kuniewo

            Kuniewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Gozdowo. Ma status sołectwa.

            Prywatna wieś duchowna Koniewo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

            Przez miejscowość przepływa Wierzbica, rzeka dorzecza Wisły, dopływ Skrwy.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kunigas

            średniowieczny książę litewski


            Kunigas (czasem w formie kuniggas) – określenie używane dawniej w języku polskim na oznaczenie księcia lub innego możnowładcy panującego w średniowiecznej Litwie i przedkrzyżackich Prusach. Kunigasami nazywano również przywódców grodów pruskich odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i obronę ich mieszkańców (zwani byli oni też „królikami” lub z gockiego „rikjami”).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunikowski

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunin

            W Polsce
            • Kunin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrołęckim, w gminie Goworowo
            • Kunin – przysiółek wsi Nowy Skoszyn w woj. świętokrzyskim, w pow. ostrowieckim, w gminie Waśniów
            • Kunin – dawna gromada
            Ukraina
            • Kunin – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie żółkiewskim
            • Kunin – wieś w obwodzie rówieńskim, w rejonie rówieńskim

            Źródła:

            Wikipedia

            Kuningamia

            Stroigła, kuningamia (Cunninghamia) – rodzaj drzew klasyfikowany, zwłaszcza w dawniejszych systemach, do cypryśnikowatych, współcześnie włączany do cyprysowatych jako klad bazalny tej rodziny. Rodzaj obejmuje dwa gatunki występujące w południowo-wschodniej części Chin, w północnym Wietnamie oraz na wyspie Tajwan. Rosną tam w lasach. Nazwa naukowa upamiętnia Jamesa Cunninhama (zm. ok. 1709) – lekarza Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w Chinach, który w 1702 nabył rośliny tego rodzaju do swego ogrodu i wysłał do Anglii, gdzie zostały opisane.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kuniński

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuniów

            Kuniów (niem. Kuhnau) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Kluczbork.

            Miejscowość położona jest około 40 km na północ od Opola. Od północy graniczy z Kluczborkiem.

            W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kuniów, po jej zniesieniu w gromadzie Kluczbork.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kunja

            rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

             (1.1) geogr. rzeka na północnym zachodzie europejskiej Rosji, prawy dopływ Łowaci;


            • kunja – przydomek w kulturze arabskiej
            • Kunja – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie pskowskim
            • Kunja – rzeka w europejskiej części Rosji
            • Kunja Glavica – wieś w Bośni i Hercegowinie

            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kunka

            nazwisko


            Kunka (ukr. Кунка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie hajsyńskim, na wschodnim Podolu.

            W czasach I Rzeczypospolitej wieś leżała w województwie bracławskim w prowincji małopolskiej Korony Królestwa Polskiego. W 1789 była prywatną wsią należącą do Bogdana Mikołaja Ostrowskiego. Odpadła od Polski w wyniku II rozbioru. Pod zaborami należała do Drzewieckich i Rzepeckich.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunkiewicz

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunktacja

            inaczej zwlekanie


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunktator

            ktoś rozmyślnie przeciągający coś, zwlekający z czymś, ociągający się


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) książk. ktoś powolny w działaniu, zwlekający z czymś, ociągający się


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunktatorka

            kobieta rozmyślnie przeciągająca coś, zwlekająca z czymś, ociągająca się


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunktatorski

            przeciągający coś, zwlekający z czymś


            przymiotnik

             (1.1) książk. postępujący jak kunktator: wyczekujący, odwlekający działanie


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunktatorstwo

            umyślne zwlekanie z czymś, przeciąganie czegoś, powolność w działaniu


            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) psych. świadome zwlekanie ze zrobieniem czegoś, co nie jest przyjemne


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunktatorzyć

            dawniej: opóźniać coś, celowo z czymś zwlekać; kunktować


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunktować

            dawniej: opóźniać coś, celowo z czymś zwlekać; kunktatorzyć


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunlun

            góry w Chinach


            Kunlun (chiń. upr. 昆仑山; chiń. trad. 崑崙山; pinyin Kūnlún Shān) – łańcuch górski w zachodnich Chinach, na północnym skraju Wyżyny Tybetańskiej, łączący Karakorum na zachodzie i Ałtyn-Tag na wschodzie. Rozciąga się na długości ok. 2500 km. Najwyższym szczytem Kunlunu jest Liushi Shan o wysokości 7167 m n.p.m., wznoszący się w zachodniej części tego pasma.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunming

            miasto w Chinach


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunoimetra

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) gw-pl|Warszawa. pogard. milicjantka zajmująca się walką z nierządem


            Źródła:

            Wiktionary

            Kunopies

            ssak drapieżny z rodziny psowatych przypominający kształtem szopa pracza; junot, jenot, junat


            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

             (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Nyctereutes procyonoides|ref=tak., gatunek drapieżnego ssaka rodziny psowatych;

             (1.2) zool. osobnik drapieżnika z gatunku kunopsów (1.1)


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunów

            1. miasto w Polsce;
            2. jezioro w Polsce;
            3. nazwa kilku wsi w Polsce


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. miasto w Polsce;


            Kunów – miasto w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, nad rzeką Kamienną. Jest siedzibą miejsko-wiejskiej gminy Kunów. Prawa miejskie w latach 1365–1502, 1535–1867 i ponownie od 1990.

            Był miastem i siedzibą klucza dóbr biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku.

            W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa kieleckiego.

            Według danych z 1 stycznia 2018 Kunów liczył 2970 mieszkańców.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kunowate

            o cechach kunowatych (rodzina ssaków)


            rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

             (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Mustelidae|G. Fischer|ref=tak., rodzina ssaków z rzędu drapieżnych


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunowaty

            o cechach kunowatych (rodzina ssaków)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunowianin

            mieszkaniec Kunowa (miasta w Polsce)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunowianka

            mieszkanka Kunowa (miasta w Polsce)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunowice

            wieś w Polsce


            Kunowice (niem. Kunersdorf), d. Kunowsko – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice.

            W przyszłości planowane jest połączenie ze Słubicami. Obecnie jest to jedna aglomeracja, ponieważ sieć wodociągowa i kanalizacyjna jest połączona. Także autobusowa komunikacja miejska w Słubicach obejmuje swoim zasięgiem Kunowice. Leży na skraju Puszczy Rzepińskiej. Znajduje się tu przystanek kolejowy Kunowice.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunowicki

            przymiotnik od: Kunowice


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunowo

            W Polsce
            • Kunowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Mogilno
            • Kunowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gostyńskim, w gminie Gostyń
            • Kunowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. pilskim, w gminie Łobżenica
            • Kunowo – część wsi Cienin Zaborny-Parcele w woj. wielkopolskim, w pow. słupeckim, w gminie Słupca
            • Kunowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Duszniki
            • Kunowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfińskim, w gminie Banie
            • Kunowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Kobylanka
            • Kunowo – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Świdwin
            • Kunowo – gromada
            • Kunowo – nieczynny kolejowy przystanek kolejowy w Kunowie, w województwie wielkopolskim

            Źródła:

            Wikipedia

            Kunowski

            przymiotnik od: Kunów


            • Kunowski – pseudonim Pawła Chroboka
            • Jan Kunowski
            • Stefan Kunowski
            • Kunowski – polski herb szlacheck

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunowy

            1. kuna;
            2. gołąbek kunowy - gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunołaz

            rodzaj drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kunszt

            artyzm, mistrzostwo, doskonałość, perfekcja, sztuka, umiejętność


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) doprowadzona do perfekcji umiejętność wykonywania czegoś lub posługiwania się czymś

             (1.2) rzemiosło artystyczne wymagające kunsztu (1.1)


            • Kunszt – amerykańsko-brazylijski kryminał z 1991 roku
            • Kunszt – część Tarnowskich Gór
            • Park Kunszt – park w Tarnowskich Górach, wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO, pomnik przyrody

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kunsztmistrz

            dawniej:
            1. mistrz, artysta;
            2. kuglarz, sztukmistrz


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunsztmistrzowski

            kunsztmistrz


            Patrz:kunsztmistrz

            Źródła:

            SJP.pl

            Kunsztowniej

            stopień wyższy od przysłówka: kunsztownie


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunsztowniejszy

            stopień wyższy od przymiotnika: kunsztowny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunsztowny

            wykonany starannie, umiejętnie, z artyzmem; misterny, artystyczny


            przymiotnik

             (1.1) wytwornie ozdobiony, wykonany misternie, po mistrzowsku


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kunysz

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunz

            [czytaj: kunc] nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kunżut

            kunżut, łogowa wschodnia, sezam indyjski, sezam wschodni - jednoroczna roślina oleista o rozgałęzionej łodydze, uprawiana na obszarach tropikalnych i subtropikalnych dla nasion służących do wyrobu oleju sezamowego, chałwy itp.


            Sezam indyjski (Sesamum indicum L.), znany także jako sezam wschodni, kunżut, łogowa wschodnia – gatunek jednorocznej rośliny oleistej z rodziny połapkowatych (Pedaliaceae), (sezamowatych). Występuje tylko w uprawie.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kuoka

            gatunek ssaka z rodziny kangurowatych


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) zool. nazwa systematyczna|Setonix|ref=tak., monotypowy rodzaj zwierząt z rodziny kangurowatych;

             (1.2) zool. zwierzę, torbacz z gatunku kuoka krótkoogonowa, nazwa systematyczna|Setonix brachyurus|ref=tak.


            Kuoka krótkoogonowa (Setonix brachyurus) – gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuomintang

            chińska partia polityczna założona w 1912 roku przez Sun Yat-sena; jej rządy na Tajwanie uczyniły z wyspy jeden z najszybciej rozwijających się krajów świata


            Kuomintang (KMT) lub Guomindang (GMD) (chiń. upr. 中国国民党; chiń. trad. 中國國民黨; dosł. „Narodowa Partia Chin”) – partia utworzona w Chinach w 1912 przez Sun Jat-sena i oddana w sprawowanie przez Song Jiaorena. Partia rządząca w Republice Chińskiej w latach 1928–2000 i 2008–2016. Pierwotnie reprezentowała tzw. chiński socjalizm, lecz z czasem przeszła na pozycje prawicowe.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kuomintangowski

            Kuomintang


            Patrz:Kuomintang

            Źródła:

            SJP.pl

            Kuopio

            Kuopio – miasto i gmina w środkowej Finlandii, w regionie Sawonia Północna, nad jeziorem Kallavesi. Powierzchnia gminy wynosi 1 728,53 km², z czego 604,51 km² stanowi woda. Zamieszkana przez 122 594 osoby (31 grudnia 2022). Miasto i okolice są nazywane Błękitną Perłą Pojezierza Fińskiego.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kup

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dobrzeń Wielki;


            Kup (dodatkowa nazwa w j. niem. Kupp) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dobrzeń Wielki. W latach 1945–1954 siedziba gminy Kup.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupa

            1. stos, sterta;
            2. gromada, tłum, stado;
            3. potocznie: wielka ilość, mnóstwo;
            4. potocznie: ekskrementy, odchody, kał, fekalia


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) pot. eufem. kał, stolec, odchody

             (1.2) pot. dużo czegoś lub kogoś, masa

             (1.3) pot. stos, sterta

             (1.4) pot. przen. niepomyślny wynik, niepowodzenie, fiasko


            Rzeki

            • Kupa – rzeka w Chorwacji
            • Kupa – rzeka w Rosji
            • Kupa – rzeka na Litwie

            Miejscowości

            • Kupa – miejscowość na Węgrzech
            • Kupa – wieś w Chorwacji, w żupanii primorsko-gorskiej, w mieście Delnice
            • Kupa – wieś na Białorusi, która w 1964 r. razem z kilkoma sąsiednimi miejscowościami, została przekształcona w osiedle wczasowe Narocz

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupaj

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupal

            bimetal utworzony z warstw aluminium i jednej lub dwóch warstw miedzi nawalcowanych na gorąco; cupal


            Kupal, cupal – bimetal z warstwy glinu i jednej lub dwu warstw miedzi nawalcowanych na gorąco (stąd nazwa: cuprum + aluminium). Wykorzystywany do budowy torów przewodowych wysokiej częstotliwości, radiatorów oraz na złącza przy łączeniu przewodów elektrycznych z tych metali (w celu wyeliminowania korozji elektrochemicznej).W niektórych przypadkach możliwe jest zastąpienie kupalem elementów miedzianych, co pozwala ograniczyć koszty i wagę zastąpionych elementów.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupalnik

            roślina o właściwościach leczniczych i trujących, w Polsce chroniona; arnika, pomornik


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupalnocka

            uroczystość ludowa obchodzona w wigilię dnia św. Jana Chrzciciela, w nocy z 23 na 24 czerwca, z licznymi obrzędami i zabawami, nawiązująca do obrzędowości pogańskiej związanej z letnim przesileniem słońca; kupała (Kupała), Kupalnocka, kupałnocka (Kupałnocka), noc świętojańska (Noc Świętojańska)


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) reg-pl|Kurpie, Warmia, Mazury, Podlasie. Noc Świętojańska


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupalny

            związany z kupałą, ludowym świętem letniego przesilenia; świętojański


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupaż

            mieszanie różnych rodzajów wina w celu otrzymania mieszanki o pożądanych walorach smakowych i jakościowych


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) enol. mieszanie różnych rodzajów wina w celu otrzymania napoju o pożądanych właściwościach


            Kupażowanie – mieszanie różnych stylów, bądź roczników wina, piwa lub whisky w celu uzyskania odpowiednich parametrów:

            1. zawartości alkoholu
            2. klarowności
            3. poziomu słodyczy
            4. kwasowości
            5. smaku
            6. zapachu.

            Możliwe jest dodanie barwników i aromatów.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupażować

            mieszać napoje o różnych właściwościach


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupała

            uroczystość ludowa obchodzona w wigilię dnia św. Jana Chrzciciela, w nocy z 23 na 24 czerwca, z licznymi obrzędami i zabawami, nawiązująca do obrzędowości pogańskiej związanej z letnim przesileniem słońca; Kupała, kupalnocka (Kupalnocka), kupałnocka (Kupałnocka), noc świętojańska (Noc Świętojańska)


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) hist. Noc Kupały (Noc Świętojańska u Słowian wschodnich);

             (1.2) Noc Świętojańska

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński, nazwa własna

             (2.1) rzekome słowiańskie bóstwo urodzaju i płodności czczone podczas Nocy Świętojańskiej;


            • Kupała – domniemane bóstwo słowiańskie
            • Janka Kupała – białoruski pisarz

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupałnocka

            uroczystość ludowa obchodzona w wigilię dnia św. Jana Chrzciciela, w nocy z 23 na 24 czerwca, z licznymi obrzędami i zabawami, nawiązująca do obrzędowości pogańskiej związanej z letnim przesileniem słońca; kupała (Kupała), kupalnocka (Kupalnocka), Kupałnocka, noc świętojańska (Noc Świętojańska)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupcia

            zdrobnienie od: kupa


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupcowa

            dawniej:
            1. żona kupca;
            2. kobieta trudniąca się handlem


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) przest. kobieta, która trudni się handlem

             (1.2) przest. żona kupca


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupcówna

            dawniej: córka kupca


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupcowy

            kupiec (dawniej); kupiecki


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupcząca

            handlować rzeczami niemoralnymi (np. stręczycielstwo) lub zakazanymi


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupczący

            handlować rzeczami niemoralnymi (np. stręczycielstwo) lub zakazanymi


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupczak

            nazwisko


            • Józef Kupczak – polski kolarz torowy, trener
            • Jarosław Kupczak – katolicki duchowny
            • Mateusz Kupczak – polski piłkarz
            • Piotr Kupczak – polski poeta
            • Ryszard Kupczak – polski kolarz torowy
            • Szczepan Kupczak – polski kombinator norweski

            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupczenie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) książk. odczasownikowy od|kupczyć.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kupczyć

            handlować rzeczami niemoralnymi (np. stręczycielstwo) lub zakazanymi


            czasownik nieprzechodni niedokonany

             (1.1) pejor. handlować tym, czym nie należy handlować i co nie powinno być źródłem zysków materialnych

             (1.2) przest. handlować w ogóle


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupczyk

            drobny kupiec, lub pomocnik kupiecki


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) drobny kupiec


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupczyński

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupę

            1. stos, sterta;
            2. gromada, tłum, stado;
            3. potocznie: wielka ilość, mnóstwo;
            4. potocznie: ekskrementy, odchody, kał, fekalia


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupeczka

            zdrobnienie od: kupka


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) pot. zdrobn. od: kupa


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupela

            piec metalurgiczny służący do topienia ołowiu


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupelacja

            metoda izolowania metali szlachetnych ze stopu ołowiu


            Kupelacja – proces pirometalurgiczny, odmiana prażenia polegająca na ogrzewaniu minerałów, rud, koncentratów lub stopów zawierających metale szlachetne (złoto, platyna, srebro) celem ich wyodrębnienia lub oczyszczenia.

            W wyniku kupelacji otrzymuje się niewielkie ilości metali szlachetnych. Proces ten umożliwia uzyskanie metali szlachetnych w czystej postaci z rud zawierających takie pierwiastki metaliczne jak np.: miedź, ołów, cynk, arsen, antymon czy bizmut. W kupelacji wykorzystuje się właściwości chemiczne metali szlachetnych, które nie utleniają się i nie tworzą związków chemicznych w warunkach procesu. Metale nieszlachetne ulegają utlenieniu, tworząc żużle i inne związki chemiczne.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupelacyjny

            związany z kupelacją


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupelka

            tygielek służący do przygotowywania metali szlachetnych do analizy kupelacyjnej


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupelować

            wyodrębniać metale szlachetne ze stopów w specjalnym piecu metalurgicznym


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupelowy

            przymiotnik od: kupela


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuper

            1. tyłek, zadek
            2. u ptaków: miejsce wyrastania piór ogonowych


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) anat. ornit. tylna część tułowia u ptaków

             (1.2) przen. pot. tyłek

             (1.3) przen. pot. mot. tylna część pojazdu


            Kuper – u ptaków obszar znajdujący się pomiędzy grzbietem a pokrywami nadogonowymi (na wierzchu ciała). Na kuprze znajduje się gruczoł kuprowy.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuperek

            zdrobnienie od: kuper


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupersztych

            dawniej: miedzioryt, rycina; kopersztych


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupfernikiel

            arsenek niklu, miedzianoczerwony minerał o metalicznym połysku; nikielin


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupia

            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) stpol. towar przeznaczony do sprzedaży


            Źródła:

            Wiktionary

            Kupić

            1. nabyć coś za pieniądze, zakupić;
            2. pozyskać, ująć, zjednać kogoś;
            3. potocznie: dać się oszukać albo zaakceptować coś;
            4. w grze w karty: dobrać kartę lub karty


            czasownik przechodni dokonany (ndk. kupować)

             (1.1) zob. kupować.

            czasownik przechodni niedokonany

             (2.1) przest. skupiać; gromadzić, łączyć w kupy

            czasownik zwrotny kupić się

             (3.1) przest. skupiać się; gromadzić się


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupicz

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupido

            motyw dekoracyjny, postać nagiego chłopczyka ze skrzydłami; kupidyn, amorek


            Kupidyn (także Kupido, Amor, łac. Cupido ‘pragnienie’, ‘pożądanie’, Amor ‘miłość’, gr. Ἔρως Érōs) – w mitologii rzymskiej bóg i uosobienie miłości.

            Uchodził za syna bogini Wenus (Wenery) i boga Marsa.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupidura

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupidyn

            motyw dekoracyjny, postać nagiego chłopczyka ze skrzydłami; kupido, amorek


            Kupidyn (także Kupido, Amor, łac. Cupido ‘pragnienie’, ‘pożądanie’, Amor ‘miłość’, gr. Ἔρως Érōs) – w mitologii rzymskiej bóg i uosobienie miłości.

            Uchodził za syna bogini Wenus (Wenery) i boga Marsa.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupidynek

            mały kupidyn; amorek, putto


            Kupidynek (Catananche L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Obejmuje co najmniej 5 gatunków występujących w basenie Morza Śródziemnego, z czego dwa gatunki w południowej Europie. Rosną w miejscach suchych i słonecznych. Zawierają sok mleczny. Kupidynek błękitny (C. caerulea) jest popularną rośliną ogrodową sadzoną zarówno w formie typowej z kwiatami lawendowo-niebieskimi, jak i w odmianach białokwiatowych i dwubarwnych.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupidło

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) stpol. cena


            Kupidło – dawny folwark. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Opsa.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupiec

            1. osoba kupująca coś; nabywca;
            2. osoba zajmująca się handlem; handlarz


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) ktoś, kto coś kupuje

             (1.2) ktoś, kto trudni się handlem, właściciel sklepu, przedsiębiorstwa handlowego

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (2.1) daw. karc. rodzaj gry w karty


            Kupiec – osoba prowadząca we własnym imieniu przedsiębiorstwo handlowe.

            W średniowieczu kupcy wraz z innymi rzemieślnikami tworzyli mieszczaństwo, w tym samym czasie zrzeszali się również w organizacjach zwanych cechami. Kupcy zobowiązani byli do stosowania się do przymusu drogowego, a w określonych przez króla miastach do prawa składu.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupiecki

            przymiotnik od: kupiec


            przymiotnik

             (1.1) dotyczący kupiectwa i/lub kupca


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupiectwo

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) zajęcie osoby prowadzącej działalność handlową

             (1.2) ogół kupców


            Kupiec – osoba prowadząca we własnym imieniu przedsiębiorstwo handlowe.

            W średniowieczu kupcy wraz z innymi rzemieślnikami tworzyli mieszczaństwo, w tym samym czasie zrzeszali się również w organizacjach zwanych cechami. Kupcy zobowiązani byli do stosowania się do przymusu drogowego, a w określonych przez króla miastach do prawa składu.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupienie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) odczasownikowy od|kupić.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kupin

            Miejscowości w Polsce
            • Kupin – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Pasłęk
            • Kupin – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Zalewo
            • Kupin – wieś na Podolu na Ukrainie

            Źródła:

            Wikipedia

            Kupiński

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupis

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupisiewicz

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupisz

            1. nabyć coś za pieniądze, zakupić;
            2. pozyskać, ująć, zjednać kogoś;
            3. potocznie: dać się oszukać albo zaakceptować coś;
            4. w grze w karty: dobrać kartę lub karty


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupiszewski

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupiura

            dawniej: wycięcie pewnych fragmentów utworów muzycznych lub filmu


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupka

            zdrobnienie od: kupa


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) zdrobn. od: kupa

             (1.2) mała kupa

             (1.3) kał dziecka


            Nazwisko Kupka nosiło kilka osób:

            • Alfred Kupka – polski bokser, żyjący w latach 1908 – 1929
            • František Kupka – malarz czeski, żyjący w latach 1871 – 1957
            • Josef Kupka – biskup brneński, żyjący w latach 1862 – 1941
            • Teofil Kupka – polityk śląski, żyjący w latach 1885 – 1920

            Inne:

            • (5363) Kupka (1979 UQ) – planetoida

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupkać

            potocznie: oddawać kał; defekować, załatwiać się, wypróżniać się


            czasownik niedokonany

             (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pukać

             (1.2) infant. pot. posp. fizj. wypróżniać się


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupkówka

            roślina z rodziny traw, występująca na łąkach i polanach leśnych; rżniączka


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupkowy

            przymiotnik od: kupka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupla

            godło górnicze w kształcie młota i kilofa skrzyżowanych ze sobą


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuplecik

            zdrobnienie od: kuplet


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) zdrobn. od kuplet


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kuplecista

            wykonawca lub twórca kupletów, satyrycznych piosenek ze zwrotkami i refrenem


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuplecistka

            kuplecista


            Patrz:kuplecista

            Źródła:

            SJP.pl

            Kupler

            człowiek czerpiący zyski z cudzego nierządu; alfons, rajfur, sutener


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) przest. stręczyciel, sutener


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kuplerka

            kobieta czerpiąca korzyści z cudzego nierządu i ułatwiająca jego prowadzenie; burdelmama


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) przest. stręczycielka, sutenerka


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kuplerstwo

            stręczycielstwo


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kuplet

            1. zwrotka dowolnej, satyrycznej piosenki o aktualnej treści, zakończona zwykle refrenem;
            2. element formy ronda występujący między kolejnymi powrotami refrenu


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) książk. zwrotka satyrycznej piosenki o aktualnej treści

             (1.2) muz. część ronda między kolejnymi wystąpieniami refrenu


            Kuplet (fr. couplet) – dwuwiersz o charakterze pieśniowo-tanecznym występujący we francuskiej poezji średniowiecznej, a współcześnie w twórczości ludowej.

            Kupletem nazywa się też kabaretową piosenkę satyryczną, podejmującą aktualne tematy obyczajowe lub społeczno-polityczne.

            Kuplet to część ronda muzycznego rozdzielająca dwa sąsiadujące ze sobą refreny.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupniewski

            nazwisko


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupno

            zakup, nabycie czegoś


            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) nabywanie czegoś


            Kupno, zakup (czynność) – nabycie dóbr lub praw drogą (pisemnej, bądź ustnej) umowy sprzedaży bądź innej umowy o równoważnym skutku np. umowy datio in solutum (świadczenia w miejsce wykonania).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupnoholik

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) zob. zakupoholik.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kupnoholizm

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) zob. zakupoholizm.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kupny

            potocznie: nabyty, kupiony w sklepie, nie wykonany w domu


            przymiotnik

             (1.1) pot. ze sklepu


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupon

            1. formularz z wydrukowanymi rubrykami do wypełniania, np. gry liczbowej, konkursu;
            2. dokument uprawniający do otrzymania towarów, pieniędzy lub usługi; talon; bon;
            3. odcinek materiału wystarczający na uszycie danej części garderoby;
            4. odcinek papieru wartościowego upoważniający jego właściciela do pobrania procentu lub dywidendy


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) blankiet, formularz z wydrukowanymi rubrykami do wypełnienia używany do udziału w grze liczbowej, konkursie

             (1.2) odcinek biletu, bonu, talonu itp. odrywany na znak wykorzystania

             (1.3) wycinek z gazety promocyjnej uprawniający do rabatu przy zakupie lub gratisu

             (1.4) ekon. odcinek papieru wartościowego uprawniający właściciela do odbioru należnego mu procentu lub dywidendy

             (1.5) kraw. ilość tkaniny przeznaczona do uszycia jednego ubrania


            • Międzynarodowy Kupon na Odpowiedź – międzynarodowy kupon pocztowy podlegający wymianie na znaczki pocztowe
            • Kupon odsetkowy – środki pieniężne przysługujące posiadaczom obligacji kuponowych
            • Potoczna nazwa karbowańców, waluty Ukrainy w latach 1992-1996

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuponik

            zdrobnienie od: kupon


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuponovka

            prywatyzacja polegająca na nabywaniu uprawnień do zakupu majątku narodowego przez wszystkich obywateli państwa, przeprowadzona m.in. w Czechach; kuponowka, kuponówka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuponowka

            prywatyzacja polegająca na nabywaniu uprawnień do zakupu majątku narodowego przez wszystkich obywateli państwa, przeprowadzona m.in. w Czechach; kuponówka, kuponovka


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuponowy

            przymiotnik od: kupon


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupować

            nabywać, zdobywać za pieniądze


            czasownik przechodni niedokonany (dk. kupić)

             (1.1) nabywać coś w zamian za jakąś sumę pieniędzy

             (1.2) pozyskiwać zawodnika z innego klubu, płacąc pieniędzmi

             (1.3) pot. zaakceptować

             (1.4) pot. dać się oszukać, uznawszy coś za prawdę


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupowanie

            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) odczasownikowy od|kupować.


            Źródła:

            Wiktionary

            Kuprej

            kuprej azjatycki - gatunek dużego ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych


            Kuprej azjatycki, dawniej: kuprej (Bos sauveli) – gatunek dużego ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych (Bovidae). Został rozpoznany jako nowy dla nauki gatunek w 1937 na podstawie młodego osobnika schwytanego w Kambodży.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupren

            związek chemiczny, pochodna acetylenu


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupres

            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) włoski ekspres do kawy


            Kupres – miasto w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie dziesiątym, siedziba gminy Kupres. W 2013 roku liczyło 2883 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.

            Funkcjonują tu cztery wyciągi narciarskie. Działa tu centrum rekreacyjno-sportowe Adria-Ski, które współpracuje z Klubem Narciarskim Striž.


            Źródła:

            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuprodur

            stop miedzi używany do wyrobu skrzyń ogniowych w parowozach


            Miedzionikle – stopy miedzi i niklu, które mogą zawierać także takie dodatki stopowe jak krzem, żelazo, aluminium lub mangan. Charakteryzują się dobrą wytrzymałością, żaroodpornością i odpornością na korozję oraz posiadają dobre własności oporowe. Przykładem takiego stopu jest kuprodur, używany m.in. przy wyrobie skrzyń ogniowych w parowozach.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kupror

            stop miedzi z aluminium (ok. 5%)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuprówka

            ćma z rodziny brudnic


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuprowy

            przymiotnik od: kuper


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) związany z kuprem, dotyczący kupra


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kuprysko

            w łowiectwie: kąpielisko żubra


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupryt

            ruda miedzi


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) miner. minerał, tlenek miedzi; ruda miedzi;


            Kupryt – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.

            Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału, którego głównym składnikiem jest miedź (łac. cuprum = miedź).


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuprytowy

            przymiotnik od: kupryt


            Źródła:

            SJP.pl

            Kupski

            nazwisko


            przymiotnik relacyjny

             (1.1) odnoszący się do Kupa, związany z Kupem

            przymiotnik jakościowy

             (2.1) charakterystyczny dla Kupa lub kupian, mający cechy lub właściwości przypisywane Kupowi lub kupianom


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupsko

            zgrubienie od: kupa


            rzeczownik, rodzaj nijaki

             (1.1) grub. zgrub. od kupa


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupująca

            kobieta nabywająca coś; nabywczyni, klientka


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) ż. od kupujący


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kupujący

            osoba nabywająca coś; nabywca, klient


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) hand. osoba nabywająca coś

            forma czasownika.

             (2.1) ims. od kupować


            Nabywca – osoba (fizyczna albo prawna) nabywająca dobra materialne lub usługi od sprzedawcy w celu zaspokojenia potrzeb lub w celu dalszej sprzedaży.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kupula

            drewniejący organ otaczający owoc właściwy roślin z rodziny bukowatych


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) bot. drewniejąca miseczka otaczająca owoc (orzech) roślin z rodziny bukowatych

             (1.2) bot. okrywa otaczająca zalążki paproci nasiennych

             (1.3) bot. miseczka z rozmnóżkami występująca na górnej powierzchni plechaechy wątrobowców z rzędu porostnicowców


            Kupula (łac. cupula – cebrzyk, wanienka) – w botanice termin oznaczający:

            • Drewniejącą miseczkę otaczającą owoc (orzech) roślin z rodziny bukowatych np. żołądź dębów i bukiew buków. Powstaje ze zrośniętych u nasady liści przykwiatowych tworzących wieniec najpierw u nasady kwiatu, później owocu. U różnych gatunków końce liści przykwiatowych mogą w trakcie rozrastania się i drewnienia kupuli pozostać stulone lub są odgięte.
            • U paproci nasiennych okrywę otaczającą zalążki. Miała ona charakter liściowaty, była porozcinana i luźno otaczała od dołu zalążek. W różnych liniach rozwojowych ulegała różnym modyfikacjom, u kajtoniowców okrywała zalążki od góry.
            • Miseczki z rozmnóżkami występujące na górnej powierzchni plechy wątrobowców z rzędu porostnicowców{. U porostnicy wielokształtnej jest to kubeczkowaty zbiornik o ząbkowanych brzegach, wypełniony soczewkowatymi, zielonymi rozmnóżkami.
            • U grzybów kupulą nazywa się rodzaj acerwulusa o kubeczkowatym kształcie.

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kur

            1. kogut - samiec kury;
            2. ryba z rodziny głowaczowatych


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

             (1.1) geogr. rzeka w Kraju Chabarowskim Rosji, wraz z Urmi tworzy Tunguskę - lewy dopływ Amuru

            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (2.1) hist. etn. członek bałtyjskiego ludu zamieszkującego obszar dzisiejszej zachodniej Łotwy, nazywany Kuronią albo Kurlandią


            Palestyna:

            • Kur – wieś w muhafazie Tulkarm

            Rosja:

            • Kur – rzeka, dopływ Tuskara

            Inne:

            • kogut
            • kur bankiwa
            • kur diabeł, kur głowacz, kur rogacz (ryby z rodziny głowaczowatych)
            • kur – herb szlachecki
            • kur – obszar kosmiczny

            Zobacz też:

            • Chur
            • Cour
            • Kür
            • Kür Dili

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kura

            1. ptak domowy hodowany dla mięsa i jaj; potrawa z tego ptaka;
            2. samica ptaka z rzędu kuraków, np. głuszca;
            3. kura domowa - o kobiecie rezygnującej z ambicji zawodowych na rzecz prowadzenia domu, wychowywania dzieci


            rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

             (1.1) geogr. hydron. rzeka płynąca przez Turcję, Gruzję i Azerbejdżan, uchodzi małą deltą do Morza Kaspijskiego;


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuracja

            zespół środków i zabiegów leczniczych lub kosmetycznych w celu poprawy zdrowia lub urody


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) szereg stosownie dobranych środków i zabiegów leczniczych lub farmaceutycznych dla poprawienia stanu zdrowia i urody


            • kuracja – długo- lub krótkotrwałe poddanie chorego zabiegom rekonwalescencyjnym
            • kuracja – jedna z duszpasterskich jednostek administracyjnych Kościoła katolickiego
            • Kuracja – tytuł spektaklu Teatru telewizji z 2001 roku w reż. Wojciecha Smarzowskiego

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuracjowy

            kuracja; kuracyjny


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuracjusz

            osoba przebywająca w uzdrowisku lub objęta jakąś kuracją


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

             (1.1) ktoś poddawany kuracji


            Uzdrowisko, kurort – miejscowość dysponująca naturalnymi czynnikami leczniczymi, do których zalicza się wody mineralne oraz właściwości klimatyczne. Warunkiempolankicy koniecznym do utworzenia uzdrowiska (lub uczynienia miejscowości uzdrowiskiem) jest występowanie walorów przyrodniczych. Wody mineralne służą do kąpieli leczniczych i do kuracji pitnej, a właściwości klimatyczne stosowane są w klimatoterapii.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuracjuszka

            kuracjusz


            rzeczownik, rodzaj żeński

             (1.1) kobieta poddawana kuracji


            Patrz:kuracjusz

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kuracyjny

            związany z kuracją


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuraczek

            rodzaj ptaków z rodziny przepiórowatych


            Źródła:

            SJP.pl

            Kurajski

            przymiotnik

             (1.1) dotyczący Kurajki (rzeki w Ałtaju w Rosji)


            Źródła:

            Wiktionary

            Kurajszyci

            plemię arabskie


            Kurajszyci (Korejszyci, Banu Kurajsz, Banu Qurayš, arab. ‏قُرَيْشٌ‎) – plemię beduińskie, wywodzące się od Kusaja ibn Kilaba, zamieszkujące okolice Mekki i władające nią od VII wieku.

            Kurajszyci byli plemieniem kupieckim, utrzymującym kontakty handlowe z Persją, Jemenem, Bizancjum oraz Abisynią. Z plemienia wywodzi się kilka rodów. Do najważniejszych należały rody Haszymitów, z którego pochodził Mahomet, i Umajjadów, z którego wywodziła się dynastia Umajjadów.


            Źródła:

            SJP.pl
            Wikipedia

            Kurajszyta

            członek plemienia arabskiego


            Źródła:

            SJP.pl

            Kurak

            1. potocznie lub pogardliwie o kurczaku;
            2. przedstawiciel rzędu ptaków grzebiących o tej samej nazwie


            rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

             (1.1) młody kogut, kurczak

             (1.2) zwykle w lm.: rząd ptaków odznaczających się krępą budową, silnymi nogami do rozgrzebywania gleby;


            • kurak – młody kogut
            • Kurak (Łódź)
            • Kurak (Zgierz)
            • Kurak (wzniesienie) - Góry Suche

            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kuraki

            rząd ptaków grzebieniowych


            rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

             (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Galliformes|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary oraz Wikipedia

            Kurakowate

            rodzina ptaków z rzędu grzebiących; bażantowate, kurowate


            Źródła:

            SJP.pl

            Kurakowaty

            o cechach kurakowatych (rodzina ptaków)


            Źródła:

            SJP.pl

            Kurancik

            zdrobnienie od: kurant


            Źródła:

            SJP.pl

            Kuranów

            Kuranów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Radziejowice. Ma status sołectwa.

            Do 31 grudnia 1961 w granicach Mszczonowa.

            W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.


            Źródła:

            Wikipedia

            Kurański

            związany z Niziną Kurańską, niziną na Kaukazie


            przymiotnik

             (1.1) dotyczący miejscowości lub rzeki Kura


            Źródła:

            SJP.pl
            Wiktionary

            Kurant

            courante;
            1. melodia wygrywana przez zegar, pozytywkę itp.;
            2. mechanizm umieszczony w zegarze, pozytywce itp., wygrywający jakąś melodię


            rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

             (1.1) techn. mechanizm wygrywający melodię umieszczany w zegarze lub innym urządzeniu

             (1.2) muz. melodia wygrywana przez mechanizm kurantowy

             (1.3) hist. choreogr. francuski taniec dworski popularny w XVI wieku;

             (1.4) muz. melodia przygrywana do kuranta (1.3)


            • kurant – melodia wygrywana przez mechanizmy pozytywkowe znajdujące się w zegarach; także sam zegar lub sam mechanizm, wygrywający takie melodie (często staropolskie); zobacz też: carillon
            • kuranty – toasty lub śpiewy wiwatowe (staropolskie) por. Zygmunt Gloger Encyklopedia Staropolska hasła: kurant, zdrowia
            • kuranty – wojskowe sygnały na trąbkę (staropolskie) porównaj Partytura dla trembaczów rożnego woyskowego kurantu, Biblioteka Kórnicka PAN (BK 2102/2, k. 124)
            • Kurant – w numizmatyce pełnowartościowa moneta kruszcowa, złota lub srebrna, przeznaczona do obiegu krajowego
            • kurant (courante):
              • Courante – francuski taniec dworski.
              • Courante – forma muzyczna.

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurantowy

              przymiotnik od: kurant


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący kuranta, związany z kurantem


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurara

              wyciąg z roślin rodzaju kulczyba, kiedyś używany jako silna trucizna (m.in. do zatruwania strzał), dziś stosowany w fizjologii doświadczalnej i chirurgii głównie jako lek zwiotczający


              • kurara – toksyna roślinna
              • Kurara – miasto w Indiach

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurarowy

              przymiotnik od: kurara


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuraryna

              alkaloid pochodzący z kurary, silna trucizna


              Niedepolaryzujące środki zwiotczające, kuraryny, miorelaksanty niedepolaryzujące (dawniej: leki pachykurarowe) – leki zwiotczające o niepolaryzacyjnym mechanizmie działania, naturalne lub półsyntetyczne substancje blokujące skurcz mięśni szkieletowych, najstarsze znane substancje zwiotczające mięśnie.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuraryny

              alkaloid pochodzący z kurary, silna trucizna


              Niedepolaryzujące środki zwiotczające, kuraryny, miorelaksanty niedepolaryzujące (dawniej: leki pachykurarowe) – leki zwiotczające o niepolaryzacyjnym mechanizmie działania, naturalne lub półsyntetyczne substancje blokujące skurcz mięśni szkieletowych, najstarsze znane substancje zwiotczające mięśnie.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuras

              nazwisko


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) pot. kapłon, kastrowany kogut


              Osoby o tym nazwisku:

              • Katarzyna Kuras – polska historyczka
              • Mariusz Kuras – polski piłkarz, trener piłkarski
              • Magdalena Kuras – szwedzka pływaczka
              • Paulina Kuras – polska koszykarka

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurasek

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) pot. zdrobn. od: kur

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) przen. kurek, kranik


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurasiński

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurasz

              nazwisko


              Kurasz (ukr. Кураш) – wieś na Ukrainie, w rejonie dąbrowickim obwodu rówieńskiego.

              Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie pińskim województwa brzeskolitewskiego.

              Dawniej: wieś Kurasz w gminie Dąbrowica (powiat sarneński).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuraszek

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) przest. zdrobn. od: kur


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuraszewo

              W Polsce
              • Kuraszewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. hajnowskim, w gminie Czyże
              • Kuraszewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. hajnowskim, w gminie Kleszczele
              • Kuraszewo – gromada

              Źródła:

              Wikipedia

              Kuraszkiewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuraszków

              2 miejscowości w Polsce:

              • Kuraszków – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Oborniki Śląskie
              • Kuraszków – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Białaczów

              Źródła:

              Wikipedia

              Kurat

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) kośc. duszpasterz zarządzający parafią

               (1.2) kośc. duszpasterz zarządzający parafią klasztorną

               (1.3) kośc. wikariusz stały


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuratczyk

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuratela

              1. opieka nad osobą niezdolną do działań prawnych lub nieobecną oraz nad jej majątkiem
              2. uciążliwa opieka lub ciągła kontrola
              3. opieka nad osobą małoletnią, co do której przyznano dozór kuratora (sądownie)


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) praw. opieka prawna, nadzór ustanowiony przez sąd

               (1.2) przen. ciągłe kontrolowanie, przesadny nadzór


              Kuratela – instytucja zbliżona do opieki. Jest to ustanawiana sądownie forma ochrony osób bądź praw majątkowych osób, które nie mogą same prowadzić swoich spraw (dziecka poczętego, małoletniego, osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, osoby niepełnosprawnej lub osoby nieobecnej). Kuratelę sprawuje kurator ustanowiony przez sąd.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurator

              1. państwowy urzędnik nadzorujący szkoły i placówki wychowawczo-oświatowe w danym województwie;
              2. osoba wyznaczona przez sąd do dozoru nad osobą skazaną na karę pozbawienia wolności w zawieszeniu lub nad niepełnoletnim przestępcą;
              3. wyznaczony przez sąd przedstawiciel osoby niezdolnej do działań prawnych;
              4. osoba wyznaczona do pilnowania interesów jakiejś grupy


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) praw. osoba wyznaczona przez sąd na przedstawiciela osoby, która nie może sama prowadzić swoich spraw;

               (1.2) praw. osoba wyznaczona przez sąd do sprawowania dozoru nad nieletnim wykazującym demoralizację lub dopuszczającym się czynów karalnych, jak i nad skazanym mającym wyrok pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniu;

               (1.3) urzędnik sprawujący nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami oświatowymi w danym województwie;

               (1.4) osoba zajmująca się organizacją wystaw;

               (1.5) nieordynowany przedstawiciel parafii w niektórych Kościołach protestanckich


              • kurator – przedstawiciel prawny
              • kurator oświaty
              • kurator sądowy
              • kurator sztuki
              • kurator banku
              • Kurator – brytyjski film z 2001

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuratorium

              instytucja sprawująca opiekę nad wszystkimi szkołami i placówkami oświatowymi w województwie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuratorka

              potocznie o urzędniczce państwowej pełniącej funkcję kuratora


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) forma żeńska od: kurator


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuratorski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) praw. związany z kuratorem, dotyczący kuratora


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuratorstwo

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) sprawowanie opieki nad osobą lub rzeczą


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuratoryjny

              przymiotnik od: kuratorium


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kuratorium, dotyczący kuratorium


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuratowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurawonga

              rodzaj ptaków z rodziny ostrolotów


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuraż

              dawniej: odwaga, śmiałość, animusz, męstwo; dziś tylko w wyrażeniu "dla kurażu"


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) przest. śmiałość, odwaga do wykonania czegoś


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurbeta

              podskok, skok konia; korwet


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurbla

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. korba


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurcgalop

              1. krótki galop konia;
              2. w przenośni:
              a) pośpieszne bieganie za czymś; zasuwanie, bieganina;
              b) kurcgalopem - w te pędy, bez zwłoki


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurcinka

              muchówka z rodziny narzępikowatych, pasożyt jerzyków i jaskółek


              Kurcinka (Crataerina pallida) – owad z rodziny narzępikowatych. Pasożyt zewnętrzny ptaków: jerzyków i (rzadziej) jaskółkowatych, na których zazwyczaj pasożytuje inny narzępik: Ornithomyia biloba.

              Imago tego owada ma długość od 6 do 9 mm, ciało trójkątne, z ostro zakończonym ryjkiem, silnie spłaszczone grzbietobrzusznie, rozszerzające się ku tyłowi. Skrzydła są znacznie zredukowane, nie nadają się do lotu aktywnego, lecz są pomocne podczas szybowania z wiatrem i utrzymania równowagi na ciele żywiciela. Na stopach potrójne pazurki ułatwiające utrzymanie się na żywicielu. Oczy są małe, nie występują przyoczka.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurcz

              bezwiedne nadmierne skurcze mięśni poprzecznie prążkowanych lub gładkich; spazm


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) med. bezwiedne nadmierne skurcze mięśni poprzecznie prążkowanych lub gładkich, występujące pod wpływem działania różnych bodźców i często powodujące uczucie bólu;

              forma czasownika.

               (2.1) 2. os. lp. rozk. od: kurczyć


              Kurcz, spazm – nagły, mimowolny skurcz mięśni poprzecznie prążkowanych lub gładkich, występujący pod wpływem działania różnych bodźców i często powodujący uczucie bólu. Kurcze dzielą się na toniczne (stałe napięcie mięśnia lub grupy mięśni) oraz kloniczne (drgawki). W kurczach tonicznych występuje przez pewien czas wzmożone napięcie mięśni; w kurczach klonicznych występuje szereg szybko następujących po sobie skurczów mięśniowych oddzielonych krótkimi okresami zwiotczenia.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurczaczek

              zdrobnienie od: kurczak


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) zdrobn. od kurczak

               (1.2) pieszcz. bliska osoba


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurczak

              1. pisklę kury; kurczę
              2. młody kogut; kurak


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) większe kurczę (pisklę kury)

               (1.2) spoż. mięso z kurczaka (1.1)

               (1.3) kulin. potrawa z kurczaka (1.1)


              • pisklę kury
              • Kurczak – amerykański film z 2003 roku
              • kurczak – odmiana mięsa drobiowego

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurczakowy

              kurczak


              przymiotnik dzierżawczy

               (1.1) należący do kurczaka

              przymiotnik relacyjny

               (2.1) dotyczący kurczaka, określający kurczaka, używany przy kurczaku

              przymiotnik jakościowy

               (3.1) charakterystyczny dla kurczaka, mający cechy kurczaka

               (3.2) zrobiony z mięsa kurczaka, zawierający mięso kurczaka


              Patrz:kurczak

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurczątko

              pieszczotliwe zdrobnienie od: kurczę


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) zdrobn. od: kurczę


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurczatow

              dawna nazwa pierwiastka o liczbie atomowej 104 (obecnie: rutherford)


              • Igor Kurczatow – radziecki fizyk jądrowy
              • Kurczatow – miasto w Rosji
              • Kurczatow – miasto w Kazachstanie
              • stosowana do roku 1997 nazwa pierwiastka rutherford

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurczę

              1. pisklę kury domowej;
              2. potrawa z młodego koguta


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) pisklę kury

              wykrzyknik

               (2.1) …wyrażający zdziwienie, zaskoczenie

              forma czasownika.

               (3.1) 1. os. lp. ter. od: kurczyć


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurczęcina

              mięso kurczęcia


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurczęcy

              kurczę


              Patrz:kurczę

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurczewski

              nazwisko


              Osoby o tym nazwisku:

              • Jacek Kurczewski – polski socjolog, poseł na Sejm
              • Jan Kurczewski – rzymskokatolicki ksiądz
              • Jerzy Kurczewski (strona ujednoznaczniająca)
              • Mieczysław Kurczewski – polski oficer dyplomacji wojskowej i wywiadu
              • Paweł Kurczewski – polski zapaśnik

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurczliwiej

              stopień wyższy od przysłówka: kurczliwie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurczliwość

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kurczliwe; cecha tych, którzy są kurczliwi


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurczliwszy

              rzadki stopień wyższy od przymiotnika: kurczliwy; bardziej kurczliwy


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurczowość

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kurczowe; cecha tych, którzy są kurczowi


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurczowy

              przymiotnik od: kurcz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurczuk

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurczyć

              czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

               (1.1) zmniejszać przez ściąganie, podkulanie

              czasownik zwrotny niedokonany kurczyć się (dk. brak)

               (2.1) zmniejszać swoją objętość, swoje rozmiary

               (2.2) zmniejszać się pod względem liczebności, znaczenia itp.


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurczyński

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurd

              członek narodu zamieszkującego tereny wschodniej Turcji, zachodniego Iranu, północnej Syrii i północnego Iraku


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) etn. przedstawiciel narodu zamieszkującego głównie Kurdystan;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurda

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurde

              żartobliwe przekleństwo; kurczę, kurka, kurdemol, kurdebele, kurdelebele


              wykrzyknik

               (1.1) pot. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdebalans

              żartobliwe przekleństwo


              wykrzyknik

               (1.1) pot. żart. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdebele

              żartobliwe przekleństwo; kurczę, kurka, kurde, kurdemol, kurdelebele


              wykrzyknik

               (1.1) żart. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdefelek

              żartobliwe przekleństwo


              wykrzyknik

               (1.1) żart. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdefiks

              żartobliwe przekleństwo


              wykrzyknik

               (1.1) żart. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdele

              żartobliwe przekleństwo


              wykrzyknik

               (1.1) żart. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdelebele

              żartobliwe przekleństwo; kurde, kurczę, kurka, kurdemol, kurdebele


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdemol

              żartobliwe przekleństwo; kurczę, kurka, kurde, kurdebele, kurdelebele


              wykrzyknik

               (1.1) żart. rodzaj przekleństwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdesz

              przyśpiewka biesiadna z XVIII w.


              Kurdesz – od tureckiego karyndasz (brat, towarzysz), w dawnych litewskich pieśniach biesiadnych wykrzyknik kończący ich strofę. W XVIII w. spopularyzowany za sprawą piosenki Kurdesz, której autorstwo nie jest jasne, przypisywane Franciszkowi Bohomolcowi, również Celestynowi Czaplicowi i Franciszkowi Ksaweremu Chomińskiemu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurdeszowy

              przymiotnik od: kurdesz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdiuczny

              przymiotnik od: kurdiuk


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdiuk

              złóg tłuszczowy gromadzący się u nasady ogona i na zadzie owiec niektórych ras


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdologia

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) nauk. dyscyplina akademicka skoncentrowana na kulturze, historii i języku Kurdów


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurdupel

              pogardliwie: człowiek niepokaźny, niski


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) posp. pogard. ktoś bardzo niski, krępy, przysadzisty


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdupelek

              zdrobnienie od: kurdupel


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) zdrobn. od kurdupel


              Patrz:kurdupel

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdupelka

              zdrobnienie od: kurdupel


              Patrz:kurdupel

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurduplasty

              pogardliwie:
              1. charakteryzujący się niskim wzrostem;
              2. mający rozmiar poniżej przeciętnej


              przymiotnik jakościowy

               (1.1) pot. obraź. niskiego wzrostu

               (1.2) pot. obraź. o wzroście nieduży, śmiesznie mały

               (1.3) pot. pogard. śmiesznej wielkości


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdupli

              pogardliwie: człowiek niepokaźny, niski


              przymiotnik dzierżawczy

               (1.1) obraź. należący do kurdupla

              przymiotnik relacyjny

               (2.1) obraź. odnoszący się do kurdupla, związany z kurduplem

              przymiotnik jakościowy

               (3.1) obraź. charakterystyczny dla kurdupla, mający cechy kurdupla

              forma rzeczownika.

               (4.1) D. i B. lm. od: kurdupel


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurduplowatość

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) posp. pogard. cecha tego, co kurduplowate


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurduplowaty

              pogardliwie: niski, niepokaźny, przysadzisty; konusowaty, kurduplowy, kurdupli


              przymiotnik

               (1.1) posp. pogard. niski


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurduplowy

              pogardliwie: niski, niepokaźny, przysadzisty; konusowaty, kurduplowaty, kurdupli


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdwanów

              Kurdwanów – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy XI Podgórze Duchackie. Kurdwanów do roku 1941 istniał jako wieś nad dopływem Wilgi, położona na skraju Pogórza Wielickiego.

              Ważną częścią obszaru jest osiedle Kurdwanów Nowy, składające się w większości z bloków mieszkalnych. Osiedle to jest jedną z największych „sypialni” miasta, dogodnie połączoną z centrum linią Krakowskiego Szybkiego Tramwaju. Osiedle zamieszkuje ponad 20 tys. mieszkańców.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kurdwanowski

              przymiotnik od: Kurdwanów, Kurdwanów Nowy


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kurdwanowem, dotyczący Kurdwanowa


              Osoby o tym nazwisku:

              • Ignacy Kurdwanowski – polski szlachcic, urzędnik państwowy
              • Jan Kurdwanowski – polski szlachcic, urzędnik państwowy
              • Jan Kurdwanowski – polski lekarz, uczestnik Powstania Warszawskiego
              • Jan Szczepan Kurdwanowski – polski i francuski fizyk
              • Mikołaj Michał Kurdwanowski – polski szlachcic, urzędnik państwowy
              • Paweł Kurdwanowski – polski szlachcic, urzędnik państwowy
              • Stanisław Kazimierz Kurdwanowski – polski szlachcic, urzędnik państwowy

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurdyban

              rodzaj zdobionej skóry koźlej, rzadziej cielęcej lub owczej; kordyban


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) skóra garbowana, barwiona i bogato zdobiona we wzory: tłoczonymi, złoconymi, srebrzonymi oraz malowanymi; materiał stosowany dawniej głównie jako obicie mebli lub ścian;


              Kurdyban – skóra garbowana, barwiona, po czym intensywnie zdobiona we wzory tłoczeniami, złoceniami lub srebrzeniami oraz malowidłami. Najcenniejszy kurdyban wykonywano ze skóry cielęcej garbowanej roślinnie, w gorszych gatunkach koźlej lub owczej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurdybanek

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kurdyban


              Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea L.), zwany też zwyczajowo bluszczykiem ziemnym, kurdybankiem, obłożnikiem – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Występuje w całej Europie, w umiarkowanych strefach Azji, na Syberii, zadomowiony także w Ameryce Północnej, gdzie jest gatunkiem zawleczonym. Pospolity na całym obszarze Polski.

              Epitet gatunkowy nazwy zwyczajowej (kurdybanek) pochodzi od kurdybanów – garbowanych skór, zdobionych m.in. motywami roślinnymi.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurdybanik

              zdrobnienie od: kurdyban


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdybanowy

              przymiotnik od: kurdyban


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdyjka

              członkini narodu zamieszkującego przede wszystkim Kurdystan, ale także Syrię, Afganistan, Kazachstan, Armenię


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) etn. przedstawicielka narodu zamieszkującego głównie Kurdystan


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdyjski

              dotyczący Kurdów, związany z Kurdami


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący / pochodzący z ludu Kurdów

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) jęz. język Kurdów


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdyjskojęzyczny

              przymiotnik

               (1.1) taki, który posługuje się językiem kurdyjskim

               (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem kurdyjskim

               (1.3) spisany, stworzony w języku kurdyjskim


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurdyjskość

              kurdyjski


              Patrz:kurdyjski

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurdystan

              1. kraina w południowo-zachodniej Azji;
              2. ostan w Iranie


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. górzysta kraina w południowo-zachodniej Azji zamieszkana przez Kurdów;


              Kurdystan (kurd. Kurdistan, kurd. کوردستان) – region geokulturowy w Azji Zachodniej, w którym Kurdowie stanowią znaczącą większość populacji. Jest obszarem o głęboko zakorzenionej kulturze, języku i tożsamości narodowej Kurdów. Geograficznie obejmuje północno-zachodnie pasma gór Zagros oraz wschodnie pasma gór Taurus.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurdystański

              przymiotnik od: Kurdystan


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kurdystanem, dotyczący Kurdystanu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurdziel

              nazwisko


              Osoby o tym nazwisku:

              • Dominika Kurdziel – polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, producentka muzyczna, reżyser
              • Roman Kurdziel – polski inżynier elektryk

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kureczka

              1. zdrobnienie od: kurka;
              2. kureczka nakrapiana - gatunek wodnego ptaka z rodziny chruścieli; kropiatka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zdrobn. od: kurka

               (1.2) ornit. nazwa systematyczna|Porzana|ref=tak., rodzaj ptaków z rodziny chruścieli;


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurejka

              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, prawy dopływ Jeniseju;


              Kurejka (ros. Курейка, Kuriejka) – rzeka w Rosji, prawy dopływ Jeniseju.

              Swoje źródła ma w górach Putorana. Długość rzeki wynosi 888 km.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurek

              1. element zamykający zaworu
              2. inaczej: kogutek, kurczak


              rzeczownik, rodzaj męski

               (1.1) techn. element służący do ręcznego zamykania, otwierania lub regulacji przepływu w zaworze

               (1.2) wojsk. element broni palnej powodujący odpalenie pocisku poprzez uderzenie w iglicę;

               (1.3) icht. przybrzeżna ryba atlantycka i sąsiednich mórz, poławiana dla celów konsumpcyjnych;

               (1.4) zdrobn. od kur

               (1.5) etn. łopocząca na dachu atrapa koguta wykorzystywana w zwyczajach ludowych, zabawach strzeleckich

               (1.6) karc. rzad. hazardowa gra

               (1.7) meteorol. wiatrowskaz na dachu w kształcie koguta

              forma rzeczownika.

               (2.1) D. lm. od: kurka


              Kurek – element mechanizmu uderzeniowego zwalniany po naciśnięciu spustu, który poprzez uderzenie ruchem obrotowym doprowadza pośrednio do zapalenia ładunku miotającego.

              Ruch kurka jest powodowany przez sprężynę uderzeniową. W broni współczesnej zwolniony przez mechanizm spustowy kurek uderza w iglicę, która następnie zbija spłonkę naboju scalonego. W rzadszych przypadkach (głównie w rewolwerach) kurek uderza bezpośrednio w spłonkę. Mechanizm ten ma zastosowanie głównie w powtarzalnej lub samopowtarzalnej broni strzeleckiej. Wyróżnia się kurki odkryte (wystające na zewnątrz i często z możliwością ręcznego napięcia), oraz zakryte znajdujące się wewnątrz korpusu broni.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kureń

              kurzeń;
              1. oddział Kozaków zaporoskich; obóz tego oddziału;
              2. wiejska zagroda, szałas na Ukrainie


              Kureń (z ukr. курінь – „krąg, obozowisko”)

              • kureń – w dawnej Ukrainie wielki drewniany budynek mieszkalny
              • kureń – także: kurna chata
              • kureń – kozacki oddział pod wodzą atamana na Ukrainie Zaporoskiej
              • kureń – pododdział Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych, Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, Ukraińskiej Armii Halickiej, Ukraińskiej Powstańczej Armii, odpowiadający batalionowi
              • kureń – jednostka administracyjno-wojskowa Siczy Zaporoskiej
              • kureń – jednostka organizacyjna Płastu

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurenda

              pismo urzędowe z określonymi instrukcjami i wskazówkami, wydawane przez organ administracyjny podległym mu jednostkom; okólnik, cyrkularz


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) adm. urzędowe pismo obiegowego wysyłane do wszystkich zainteresowanych stron;

               (1.2) adm. hist. pismo sporządzone w jednym egzemplarzu, kierowane kolejno do odbiorców, poświadczających na nim przyjęcie przez adnotację lub wyciśnięcie pieczęci


              Kurenda, okólnik, cyrkularz, pismo okólne – rodzaj urzędowego pisma obiegowego, które wysyłane jest do wszystkich zainteresowanych stron. Zawiera ogólne wskazówki bądź zalecenia wydawane odgórnie do podległych mu organów państwowych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kureniowy

              przymiotnik od: kureń


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurewka

              wulgarne zdrobnienie od: kurwa; kurwiątko


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wulg. zdrobn. od: kurwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurewski

              kurwa; kurwi


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) wulg. właściwy prostytutkom lub kobietom rozwiązłym, charakterystyczny dla nich

              przymiotnik jakościowy

               (2.1) wulg. zły, wstrętny, podły


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurewsko

              przysłówek

               (1.1) wulg. często pejor. bardzo intensywnie, bardzo mocno

               (1.2) wulg. bardzo – jako wyraz zachwytu, aprobaty


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurewskość

              kurewski


              Patrz:kurewski

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurewstwo

              wulgarnie:
              1. niemoralne prowadzenie się, niegodziwe postępowanie;
              2. rozpusta, nierząd


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) wulg. prostytucja lub rozwiązłość seksualna

               (1.2) wulg. prostytutki jako zbiorowość

               (1.3) wulg. postępowanie w najwyższym stopniu naganne

               (1.4) wulg. rzecz wzbudzająca irytację lub sprawiająca kłopot


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurfierst

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) stpol. hist. kurfirst


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfierstwo

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) daw. hist. godność kurfiersta


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfirst

              elektor, książę dawnej Rzeszy Niemieckiej


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) hist. elektor, udzielny książę dawnej Rzeszy Niemieckiej, mający przywilej obierania cesarza


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurfirstowa

              dawniej: żona kurfirsta (elektora); elektorowa


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) daw. hist. żona kurfirsta


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurfirstówna

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) daw. hist. córka kurfirsta


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfirstowski

              przymiotnik

               (1.1) daw. hist. dotyczący kurfirsta


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfirstowy

              przymiotnik

               (1.1) daw. hist. dotyczący kurfirsta


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfirstwo

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) daw. hist. godność kurfirsta


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfirszt

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) daw. hist. kurfirst


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurfirsztowy

              przymiotnik

               (1.1) stpol. hist. dotyczący kurfirszta


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurgan

              miasto w Rosji


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. miasto obwodowe, we wschodniej części Rosji, nad Tobołem;


              Kurgan (ros. Куpгaн) – miasto w azjatyckiej części Rosji, nad Tobołem (dopływ Irtysza), stolica obwodu kurgańskiego. Zamieszkane przez około 312,3 tys. mieszkańców (2020).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurgański

              Kurgan (miasto w Rosji)


              przymiotnik

               (1.1) związany z Kurganem, dotyczący Kurganu


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurhan

              1. stożkowy nasyp ziemny wznoszony od czasów neolitu do wczesnego średniowiecza; mogiła;
              2. kopiec wzniesiony na czyjąś cześć lub pamiątkę


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) archeol. rodzaj mogiły w kształcie kopca;

               (1.2) książk. kopiec usypany na cześć kogoś lub na pamiątkę czegoś


              Kurhan, in. tumulus (łac. tumulus) – rodzaj mogiły w formie kopca, o kształcie stożkowatym lub zbliżonym do półkulistego, z elementami drewnianymi, drewniano-kamiennymi lub kamiennymi, w którym znajduje się komora grobowa z pochówkiem szkieletowym lub ciałopalnym. Pomieszczenia grobowe, nieraz bardzo rozbudowane, mają zwykle konstrukcję kamienną bądź drewnianą, czasem są kute w litej skale.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurhanek

              mały kurhan; kopczyk, pagórek


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurhannik

              gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych


              Kurhannik (Buteo rufinus) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący południowo-wschodnią Europę, Bliski Wschód, Azję Środkową oraz północną Afrykę. Ptaki występujące najbardziej na północy wędrują.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurhanowy

              przymiotnik od: kurhan


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurhaus

              dawniej: budynek w kurorcie, w którym mieściły się restauracje, kawiarnie, kasyna itp.; kursal, kurhauz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurhauz

              dawniej: budynek w kurorcie, w którym mieściły się restauracje, kawiarnie, kasyna itp.; kursal, kurhaus


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuria

              zespół kolegialnych urzędów duchownych; curia


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) hist. jednostka podziału obywateli w starożytnym Rzymie;

               (1.2) hist. archit. budynek posiedzeń senatu w starożytnym Rzymie;

               (1.3) kośc. praw. instytucja administracyjna zarządzająca diecezją, na której czele stoi ordynariusz;

               (1.4) kośc. praw. instytucja administracyjna zarządzająca prowincją zakonną, na której czele stoi przełożony prowincjalny;

               (1.5) kośc. archit. siedziba kurii (1.3) lub kurii (1.4)


              • kuria (religia) – zespół kolegialnych urzędników duchownych
              • kuria (architektura) – określenie miejskiej parceli
              • Kuria Rzymska – organ, przez który papież sprawuje swoją władzę
              • curia Iulia – budynek na Forum Romanum przeznaczony na posiedzenia senatu w starożytnym Rzymie
              • curia – w starożytnym Rzymie najstarsza jednostka podziału obywateli oparta na związkach rodowych
              • system kurialny – dzielący wyborców na kurie w zależności od cenzusu majątkowego, cenzusu wykształcenia bądź stanu społecznego
              • Kuria – wieś w rosyjskim Kraju Ałtajskim
              • Kuria – atol Wysp Gilberta na Oceanie Spokojnym, w Mikronezji
              • Język kuria – język z rodziny bantu, używany w Kenii i Tanzanii
              • Kuria (dystrykt) – dystrykt Prowincji Nyanza w Kenii

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurialista

              1. urzędnik kurii, osoba powiązana z kurią;
              2. dawniej: zwolennik nieograniczonej władzy papieskiej w Kościele


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) pracownik kurii


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurializm

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) rel. doktryna w Kościele katolickim, mówiąca o wyższości papieża nad soborem


              Kurializm – teoria głosząca wyższość papieża nad soborem oraz całym Kościołem (odwrotność koncyliaryzmu).


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurialny

              1. przymiotnik od: kuria;
              2. dawniej: sądowy


              przymiotnik

               (1.1) związany z kurią, odnoszący się do kurii

               (1.2) taki jak w kurii, właściwy kurii


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurianowicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuriata

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurier

              osoba szybko dostarczająca przesyłki lub wiadomości


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) poczt. osoba szybko dostarczająca przesyłki lub wiadomości;

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) publ. codzienna gazeta informacyjna

               (2.2) telew. codzienny serwis informacyjny


              • kurier – goniec, posłaniec
              • Kurier – telewizyjny program informacyjny
              • Kurier – nazwa statku parowego z XIX wieku
              • Kurier – dziennik wydawany w Austrii
              • Kurier – film w reżyserii Władysława Pasikowskiego z 2019
              • Kurier – powieść Roberta Muchamore’a z 2004
              • Kurier – miesięcznik wydawany w Czerwionce-Leszczynach
              • Kurier – singel Krzysztofa Zalewskiego

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurierek

              1. kobieta pełniąca funkcję kuriera;
              2. dawniej: dyliżans pocztowy


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurierka

              1. kobieta pełniąca funkcję kuriera;
              2. dawniej: dyliżans pocztowy


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) forma żeńska od: kurier


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurierowy

              kurier (gazeta lub pociąg)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurierski

              kurier (osoba)


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z osobą lub zawodem kuriera, kurierstwem


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurierstwo

              zajęcie kuriera


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuriozalnie

              przysłówek sposobu

               (1.1) książk. w sposób kuriozalny


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuriozalność

              szokująca niedorzeczność


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuriozalny

              niezwykły, osobliwy, dziwaczny


              przymiotnik

               (1.1) wyjątkowo osobliwy, budzący zdumienie swoją niezwykłością lub dziwacznością


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuriozum

              osoba, rzecz lub zjawisko zdumiewające swoją niezwykłością lub dziwacznością; curiosum


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) rzecz lub zjawisko wyjątkowo osobliwe, które budzi zdumienie swoją niezwykłością lub dziwacznością


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurka

              1. chroniony ptak wodny z rzędu chruścieli; kokoszka wodna;
              2. zdrobnienie od: kura;
              3. grzyb jadalny; lisica; pieprznik jadalny


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. mikol. nazwa systematyczna|Cantharellus cibarius|ref=tak., pieprznik jadalny, gatunek grzyba jadalnego;

               (1.2) zool. zob. kurka wodna.

               (1.3) zdrobn. od kura

              wykrzyknik

               (2.1) eufem. wykrzyknik wyrażający poczucie beznadziejności, bezradności lub zniecierpliwienia

              forma rzeczownika.

               (3.1) D. lp. od: kurek


              • kurka (pieprznik jadalny) – gatunek grzybów z rodziny pieprznikowatych
              • Kurka – rzeka, dopływ Lubszy
              • Kurka – uroczysko, półwysep nad jeziorem Mamry

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurkiewicz

              nazwisko


              • Grzegorz Kurkiewicz (ur. 1922) – polski dziennikarz i publicysta
              • Katarzyna Kurkiewicz (ur. 1989) – polska judoczka
              • Ludwik Kurkiewicz (1906–1998) – polski klarnecista i pedagog
              • Piotr Kurkiewicz (ur. 1986) – polski judoka
              • Roman Kurkiewicz (ur. 1962) – polski dziennikarz
              • Stanisław Kurkiewicz (1867–1921) – polski lekarz, internista i seksuolog
              • Tadeusz Stefan Kurkiewicz (1885–1962) – polski biolog

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurkowate

              rodzina morskich ryb promieniopłetwych z rzędu skorpenokształtnych


              Kurkowate, kurki (Triglidae) – rodzina morskich ryb skorpenokształtnych (Scorpaeniformes).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurkowaty

              o cechach kurkowatych (rodzina ryb)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurkowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurkowy

              kurek


              Patrz:kurek

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurkuma

              1. roślina z rodziny imbirowatych, o barwnych kwiatach i mięsistych kłączach; ostryż, szafraniec, żółcień;
              2. przyprawa o intensywnie żółtej barwie, otrzymywana z kłączy tej rośliny


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. bot. nazwa systematyczna|Curcuma|ref=tak., ostryż, ostryż długi

               (1.2) kulin. przyprawa z kłączy kurkumy (1.1), barwiąca potrawy na żółto


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurkumina

              żółtopomarańczowy barwnik otrzymywany z kłączy kurkumy


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) żółty barwnik pozyskiwany z kurkumy


              Kurkumina (E100) – organiczny związek chemiczny zbudowany z dwóch reszt feruloilowych połączonych atomem węgla. Jest przeciwutleniaczem polifenolowym. Stosowany jako żółtopomarańczowy barwnik spożywczy; składnik m.in. przyprawy curry.

              Strukturę związku zbadali w 1910 Stanisław Kostanecki, Janina Miłobędzka i Wiktor Lampe.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurkumowy

              kurkuma


              Patrz:kurkuma

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurlandczyk

              mieszkaniec Kurlandii


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Kurlandii


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurlandia

              1. kraina historyczna na Łotwie, południowa część dawnych Inflant;
              2. dawne państwo w Europie; Księstwo Kurlandii i Semigalii


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. kraina historyczna w zachodniej części Łotwy na półwyspie nad Bałtykiem;

               (1.2) hist. księstwo Kurlandii i Semigalii


              Kurlandia (łot. Kurzeme – ziemia Kurów, niem. Kurland) – kraina historyczna w zachodniej części Łotwy na półwyspie nad Bałtykiem. Nazwa pochodzi od łotewskiego plemienia Kurów (Kuronów). W szerszym kontekście nazwa używana na określenie Księstwa Kurlandii i Semigalii.

              Graniczy z Semigalią na wschodzie i Żmudzią na południu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurlandka

              mieszkanka Kurlandii


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) mieszkanka Kurlandii


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurlandzki

              przymiotnik od: Kurlandia


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) dotyczący Kurlandii


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurmandżi

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) jęz. język z grupy irańskiej, tworzący wraz z sorani oraz kilkoma innymi pokrewnymi językami i dialektami tzw. makrojęzyk kurdyjski;


              Język kurmandżi, kurdi, północnokurdyjski – język z grupy irańskiej.

              Liczbę osób posługujących się językiem kurmandżi ocenia się na ok. 14,6 mln, z czego 8 miliony zamieszkują wschodnie regiony Turcji. Pozostali użytkownicy kurmandżi to mieszkańcy Syrii, Iranu, Iraku, Libanu, Armenii, Gruzji, Azerbejdżanu i Turkmenistanu.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurna

              taki, w którym dym z paleniska wydostaje się otworami w ścianach i dachu


              wykrzyknik

               (1.1) pot. eufem. używany jako przekleństwo

              forma przymiotnika.

               (2.1) ż. lp. od: kurny


              Kurna – wieś w Estonii, w prowincji Harju, w gminie Rae.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurniawa

              regionalnie: zamieć śnieżna, zadymka; kurniawica, kurzawa


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurniawica

              regionalnie: zamieć śnieżna, zadymka; kurniawa, kurzawa


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurnicki

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurniczek

              zdrobniale kurnik


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurnik

              1. pomieszczenie dla drobiu;
              2. potocznie o małym, nędznym budynku


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) roln. pomieszczenie gospodarcze dla kur;

               (1.2) daw. kulin. pieróg weselny z nadzieniem z dodatkiem mięsa kurzego;

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (2.1) daw. gw-pl|Warszawa. handlarz drobiem


              Kurnik – budynek gospodarczy przeznaczony do hodowli drobiu, zwłaszcza kur.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurnikarz

              hodowca drobiu


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurnikowy

              kurnik


              Patrz:kurnik

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurnosy

              mający krótki, zadarty nos


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurny

              taki, w którym dym z paleniska wydostaje się otworami w ścianach i dachu


              przymiotnik

               (1.1) przest. (o budynku, pomieszczeniu, piecu) dymny, dymiący (bo pozbawiony komina)


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuro-Siwo

              morski prąd


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurobród

              rodzaj ptaków z rodziny koralników


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuroczub

              gatunek ptaka z rodziny kurowatych


              Kuroczub (Pucrasia macrolopha) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), podrodziny bażantów (Phasianinae). Występuje w Himalajach i na południe od nich oraz w Chinach. Nie jest zagrożony wyginięciem.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurokrad

              rzadko: złodziej kur


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) złodziej zajmujący się kradzieżą kur


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurol

              gatunek ptaka, będący jedynym przedstawicielem rzędu i rodziny kuroli


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Leptosomus discolor|Hermann|ref=tak., gatunek ptaka z rodzaju Leptosomus, występującego na Madagaskarze;

               (1.2) ornit. ptak z gatunku kuroli (1.1)


              Kurol (Leptosomus discolor) – gatunek średniej wielkości ptaka, będący jedynym przedstawicielem rzędu (Leptosomiformes) i rodziny (Leptosomidae) kuroli. Występuje jedynie na Madagaskarze i Komorach.

              Systematyka

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurole

              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Leptosomatidae|Blyth|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, występujących na Madagaskarze i Komorach;

              forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.

               (2.1) M., B. i W. lm. od: kurol


              Kurol (Leptosomus discolor) – gatunek średniej wielkości ptaka, będący jedynym przedstawicielem rzędu (Leptosomiformes) i rodziny (Leptosomidae) kuroli. Występuje jedynie na Madagaskarze i Komorach.

              Systematyka

              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuroliszek

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) etn. legendarna istota wielkości indyka, pokryta pierzem, z nietoperzowatymi skrzydłami i sępim dziobem


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuroń

              nazwisko, m.in. Jacek Kuroń (1934-2004) - polityk, współtwórca porozumienia Okrągłego Stołu


              Znane osoby noszące nazwisko Kuroń:

              • Danuta Kuroń
              • Jacek Kuroń
              • Grażyna Kuroń
              • Maciej Kuroń

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuronia

              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) hist. geogr. Kurlandia (kraina geograficzna)


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuroniówka

              1. zupa dla ubogich i bezdomnych gotowana przez miejskie ośrodki pomocy społecznej (akcja zapoczątkowana przez J. Kuronia)
              2. potocznie zasiłek dla bezrobotnych


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) hist. pot. zupa wydawana charytatywnie przez instytucje państwowe;

               (1.2) hist. pot. zasiłek dla bezrobotnych


              Kuroniówka – potoczne określenie darmowego posiłku, jaki był wydawany na ulicach Warszawy mieszkańcom miasta na początku lat 90. XX wieku, m.in. osobiście przez ministra pracy i polityki socjalnej Jacka Kuronia. Posiłkiem tym była grochówka. Następnie wyraz ten stał się synonimem zasiłku dla bezrobotnych.

              W 2012 powstała Fundacja Kuroniówka Joanny Liszkiewicz-Kuroń, zajmująca się pomocą ubogim i potrzebującym. W 2014 zarejestrowano Fundację Solidarności Społecznej SOS Kuroniówka.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuroński

              dotyczący Kurów


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kuronią lub Kurami, dotyczący Kuronii lub Kurów


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuropatnicki

              nazwisko


              Kuropatnicki Hrabia − polski herb szlachecki, hrabiowska odmiana herbu Nieczuja.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuropatnik

              gatunek ptaka z rodziny kurowatych


              Kuropatnik (niem. Töppendorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Strzelin.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuropatwa

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Perdix perdix|ref=tak., polny ptak łowny, żywiący się m.in. stonką ziemniaczaną;

               (1.2) daw. zręcznościowa zabawa dwóch osób z użyciem książki


              Kuropatwa (zwyczajna) (Perdix perdix) – gatunek średniego, osiadłego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje niemal całą Europę oraz Azję Środkową. W górach może przebywać na 2600 m n.p.m. (na Kaukazie). Wprowadzona do Ameryki Północnej. Populacja podlega znacznym wahaniom, liczebność ptaków zależy od ostrości zimy oraz pogody w czerwcu i lipcu, gdy wykluwają się pisklęta, które są bardzo wrażliwe na przemoknięcie i wychłodzenie.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuropatwi

              przymiotnik

               (1.1) charakterystyczny dla kuropatwy; dotyczący, odnoszący się do kuropatwy


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuropatwiak

              rodzaj ptaków z podrodziny bażantów


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuropatwiany

              zielononóżka kuropatwiana - polska rasa kur ogólnoużytkowych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuropatwiarnia

              pomieszczenie do hodowli kuropatw


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuropatwiński

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuropaty

              miejscowość na Białorusi


              Kuropaty (biał. Курапа́ты, ros. Куропаты) – uroczysko na skraju Mińska na Białorusi, w którym odkryte zostały masowe groby ludzi rozstrzelanych przez NKWD w latach 1937–1941.

              Liczba ofiar nie jest dokładnie znana i może wynosić:

              • według Aleha Bażełki, prokuratora generalnego Białorusi – do 7 tysięcy osób
              • według Hienadzia Tarnauskiego, prokuratora generalnego Białoruskiej SRR – co najmniej 30 tysięcy osób
              • według przewodnika Biełaruś – do 100 tysięcy osób
              • według Zianona Pazniaka (artykuł w gazecie „Litaratura i mastactwa”) – od 100 tysięcy do 250 tysięcy osób
              • według Zdzisława Winnickiego, prof. Uniwersytetu Wrocławskiego – 250 tysięcy osób
              • według Normana Daviesa, brytyjskiego historyka – ponad ćwierć miliona osób.

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurorcik

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kurort


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurort

              miejscowość rekreacyjna, uzdrowisko


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) miejscowość wypoczynkowa


              Kurort – nazwa odnosząca się do:

              • Miejscowość turystyczna
              • Uzdrowisko

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurortowy

              przymiotnik od: kurort


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuros

              typ posągu w starożytnej Grecji, wizerunek nagiego młodzieńca


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurosawa

              [czytaj:
              a) kurosawa albo
              b) kurosała, kurosawie - kurosale] Akira Kurosawa (1910-98), japoński reżyser i scenarzysta filmowy


              Kurosawa – japońskie nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuroślep

              inaczej: kurza ślepota


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurów

              1. kogut - samiec kury;
              2. ryba z rodziny głowaczowatych


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. nazwa kilkunastu miejscowości (w tym miasta) w Polsce;


              Kurów – miasto w Polsce, położone w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Kurów.

              Leży nad rzeką Kurówką (i jej dopływami: Strugą Kurowską oraz Białką), na pograniczu Wysoczyzny Lubartowskiej i Płaskowyżu Nałęczowskiego. Jest siedzibą gminy Kurów oraz rzymskokatolickiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 Kurów liczył 2787 mieszkańców.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurować

              1. przeprowadzać kurację;
              2. kurować się - poddawać się kuracji; kurować samego siebie; leczyć się


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurowate

              rodzina ptaków z rzędu grzebiących; bażantowate, kurakowate


              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

               (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Phasianidae|Horsfield|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu grzebiących;


              Kurowate, bażantowate (Phasianidae) – rodzina ptaków z rzędu grzebiących (Galliformes). Obejmuje gatunki grzebiące, zamieszkujące Eurazję, Afrykę, Australazję i Amerykę Północną.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurowaty

              o cechach kurowatych (rodzina ptaków)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurowianin

              mieszkaniec Kurowa (miasta w Polsce)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurowianka

              mieszkanka Kurowa (miasta w Polsce)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurowice

              W Polsce
              • Kurowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. głogowskim, w gminie Jerzmanowa
              • Kurowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. łódzkim wschodnim, w gminie Brójce
              • Kurowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Sabnie
              • Kurowice – gromada w powiecie łódzkim
              • Kurowice – gromada w powiecie sokołowskim

              Źródła:

              Wikipedia

              Kurowicki

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurówka

              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. polska rzeka przepływająca przez Lubelszczyznę;


              • Kuriwka, Kurówka – wieś na Ukrainie
              • Kurówka – część wsi Postoliska w województwie mazowieckim

              Rzeki w Polsce:

              • Kurówka – dopływ Wisły
              • Kurówka – dopływ Lachówki
              • Kurówka – dopływ Narwi
              • Kurówka – dopływ Wolbórki

              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurowo

              nazwa kilku wsi i osad w Polsce


              W Polsce
              • Kurowo – kolonia w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. lipnowskim, w gminie Wielgie
              • Kurowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przasnyskim, w gminie Krasne
              • Kurowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sierpeckim, w gminie Gozdowo
              • Kurowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy
              • Kurowo – osada w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Choczewo
              • Kurowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. grodziskim, w gminie Grodzisk Wielkopolski
              • Kurowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kościańskim, w gminie Kościan
              • Kurowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Bobolice
              • Kurowo – gromada w powiecie sierpeckim
              • Kurowo – gromada w powiecie włocławskim
              • Kurowo – przystanek kolejowy w województwie wielkopolskim
              • Kurowo – przystanek kolejowy w województwie pomorskim

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurowski

              Kurów, Kurowo


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z miejscowością Kurowo, dotyczący miejscowości Kurowo

               (1.2) związany z miejscowością Kurów, dotyczący miejscowości Kurów


              • Kurowski (nazwisko)
              • Kurowski (herb szlachecki)

              Osoby o nazwisku Kurowski i Kurowska:

              • Adam Kurowski – pułkownik lotnictwa, obserwator
              • Angelika Kurowska – aktorka
              • Antoni Kurowski – działacz ruchu ludowego
              • Andrzej Kurowski – wojewoda lubelski
              • Apolinary Kurowski – oficer powstania styczniowego
              • Bartłomiej Kurowski – szpadzista
              • Bartosz Kurowski – literat
              • Bohdan Kurowski – dziennikarz i dramaturg
              • Bożena Kurowska – aktorka
              • Bożysław Kurowski – prawnik, działacz emigracyjny
              • Bruno Kurowski – niemiecki prawnik i polityk
              • Edward Kurowski – prozaik
              • Halina Kurowska – oficer AK
              • Iwona Kurowska z domu Paziewska – posłanka na Sejm IX kadencji, nauczycielka i działaczka samorządowa
              • Jacek Kurowski – dziennikarz sportowy
              • Jan Nepomucen Kurowski – agronom i pisarz
              • Joanna Katarzyna Kurowska – aktorka
              • Józef Szymon Kurowski – artysta malarz, litograf
              • Kamila Kurowska – nauczycielka i polityk
              • Katarzyna Zajdel-Kurowska – ekonomistka
              • Klemens Kurowski – szlachcic polski
              • Leon Kurowski – prawnik
              • Łukasz Kurowski – wojskowy
              • Maciej Kurowski – saneczkarz
              • Marcin Kurowski – naukowiec
              • Maria Kurowska – farmaceutka
              • Maria Kurowska z domu Żurowska – pielęgniarka i działaczka społeczna
              • Maria Kurowska z domu Potrzeba – posłanka na Sejm IX kadencji, nauczycielka i działaczka samorządowa
              • Marian Kurowski – trener piłkarski
              • Mieczysław Kurowski – uczestnik powstania warszawskiego
              • Mikołaj Kurowski – arcybiskup gnieźnieński
              • Piotr Kurowski – szlachcic polski
              • Rajnold Kurowski – specjalista w dziedzinie wytrzymałości materiałów, profesor PŁ
              • Stefan Kurowski – ekonomista i działacz polityczny
              • Stefan Kurowski – prawnik
              • Tadeusz Kurowski – komendant obwodu Łuków Okręgu Lublin Batalionów Chłopskich
              • Teresa Kurowska – prawniczka
              • Witold Kurowski – prawnik
              • Władysław Kurowski – poseł na Sejm IX kadencji, nauczyciel i działacz samorządowy
              • Zdzisław Kurowski – polityk

              Patrz:Kurów, Kurowo

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurozwęcki

              Kurozwęki


              Patrz:Kurozwęki

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurozwęki

              wieś w Polsce


              Kurozwęki, dawnej także Kurolęki – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie miejsko-wiejskiej Staszów. Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1400 roku, w drugiej połowie XVI wieku położone było w powiecie wiślickim w województwie sandomierskim. Kurozwęki były miastem do 1870 roku.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurp

              1. chodak, łapeć pleciony z łyka;
              2. taniec zbliżony do mazura i kujawiaka, pospolity na Kurpiach


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Kurpiów


              • mieszkaniec Kurpiowszczyzny
              • ORP Kurp – okręt podwodny

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurpanik

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurpianka

              członkini ludności pochodzenia mazurskiego, zamieszkującej tereny puszcz: Kurpiowskiej i Białej


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurpie

              rodzaj obuwia noszonego dawniej przez Kurpiów


              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

               (1.1) geogr. część Mazowsza;


              Kurpie – grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca tereny dwóch puszcz mazowieckich: Puszczy Zielonej (zwanej też: Puszczą Kurpiowską lub Zagajnicą) i Puszczy Białej, funkcjonująca również jako określenie regionu kurpiowskiego (inaczej: Kurpiowszczyzna). Granica oddzielająca obie puszcze dzieli region na Kurpie Zielone i Kurpie Białe.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurpiel

              nazwisko


              • Kurpiel (Binarowa)
              Nazwisko
              • Tadeusz Kurpiel

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurpiewski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurpiński

              nazwisko


              Kurpiński:

              • Karol Kazimierz Kurpiński
              • Waldemar Kurpiński

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurpiowski

              dotyczący Kurpiów albo Kurpiowszczyzny, charakterystyczny dla Kurpiów


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kurpiami, dotyczący Kurpi, wywodzący się z Kurpi


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurpiowszczyzna

              tradycje i ogół Kurpiów


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. część Mazowsza


              Kurpie – grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca tereny dwóch puszcz mazowieckich: Puszczy Zielonej (zwanej też: Puszczą Kurpiowską lub Zagajnicą) i Puszczy Białej, funkcjonująca również jako określenie regionu kurpiowskiego (inaczej: Kurpiowszczyzna). Granica oddzielająca obie puszcze dzieli region na Kurpie Zielone i Kurpie Białe.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurpisz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurrenta

              odręczne pismo gotyckie


              Kurrenta albo Kurrentschrift (łac. currere „biec”, dosł. „pismo bieżące”) – pismo gotyckie odręczne używane od XVI wieku do połowy XX wieku jako pismo użytkowe w Niemczech i na całym obszarze niemieckojęzycznym oraz w krajach skandynawskich. Stosowano je również jako pismo urzędowe i protokołowe. Typograficznie należy do pisma łamanego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurs

              1. kierunek poruszania się, np. okrętu;
              2. szkolenie, najczęściej fakultatywne;
              3. cena papierów wartościowych, walut;
              4. kierunek w polityce;
              5. potocznie: obieg (puścić coś w kurs), orientacja (wypaść z kursu), praca (być w kursie);
              6. potocznie: przejazd taksówką


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) eduk. cykl lekcji, tekstów, audycji itp. służący zdobyciu wiedzy na jakiś temat

               (1.2) żegl. kierunek ruchu statku, także samolotu; trasa takiego ruchu

               (1.3) ekon. finans. cena walut, akcji itp.; zmiana tej ceny w czasie


              • kurs giełdowy
              • kurs akcji
              • kurs walutowy
              • kurs bukmacherski
              • kurs (nawigacja)
                • kurs kompasowy
                • kurs magnetyczny
                • kurs żyrokompasowy
                • kurs rzeczywisty
              • kurs (żeglarstwo)
              • kurs (lotnictwo)
              • kurs (kształcenie)
              • Kurs – system zbliżania używany w rosyjskich pojazdach kosmicznych Sojuz i Progress

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurs-Konferencja

              kurs szkoleniowy w formie konferencji; kurskonferencja, kursokonferencja


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursa

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursal

              dawniej: budynek w kurorcie, w którym mieściły się restauracje, kawiarnie, kasyna itp.; kurhauz, kurhaus


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursancki

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kursantem, dotyczący kursanta, przeznaczony dla niego


              Źródła:

              Wiktionary

              Kursant

              uczestnik kursu, szkolenia; kursowicz


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) osoba biorąca udział w kursie


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kursantka

              kursant


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) uczestniczka kursu


              Patrz:kursant

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kursi

              bogato zdobiony pulpit pod księgi, zwłaszcza pod Koran; rahla


              • Kursi – wieś w Estonii, w gminie Kuusalu, w prowincji Harju
              • Kursi – wieś w Estonii, w gminie Puurmani, w prowincji Jõgeva
              • Kursi – wieś w Estonii, w gminie Tamsalu, w prowincji Lääne Viru.
              • Kursi – park narodowy na północy Izraela.

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kursik

              zdrobnienie od: kurs


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zdrobn. od kurs


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kursista

              dawniej: kursant - uczestnik kursu, szkolenia


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursistka

              dawniej: kursantka - uczestniczka kursu, szkolenia


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursk

              miasto w Rosji


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. miasto w zachodniej części Rosji, stolica obwodu kurskiego, miejsce wielkiej bitwy pancernej w 1943 roku;


              Kursk (ros. Курск) – miasto w zachodniej Rosji, stolica obwodu kurskiego. Jest także centrum administracyjnym kurskiego rejonu, w którego skład jednak nie wchodzi stanowiąc samodzielną jednostkę administracyjną obwodu (okręg miejski).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurski

              związany z miejscowością Kursk


              przymiotnik

               (1.1) pochodzący z Kurska albo dotyczący tego miasta


              Kurski – polskie nazwisko. W 2014 nosiło je ok. 100 osób.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurskonferencja

              kurs szkoleniowy w formie konferencji; kurs-konferencja, kursokonferencja


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursograf

              urządzenie nawigacyjne samoczynnie wykonujące wykres kursu statku na mapie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursokonferencja

              kurs szkoleniowy w formie konferencji; kurskonferencja, kurs-konferencja


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursomierz

              przyrząd do wyznaczania kursu statku


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursor

              dawniej: posłaniec


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) inform. wskaźnik na ekranie monitora komputerowego poruszający się wraz z ruchami myszy komputerowej;

               (1.2) inform. wskaźnik na ekranie monitora komputerowego wyznaczający miejsce wpisywania znaków z klawiatury

               (1.3) inform. tymczasowa struktura służąca do pobierania wyniku zapytania SQL w systemach zarządzania bazą danych;

               (1.4) daw. koń wyścigowy

               (1.5) daw. osoba wysyłana z pilną wiadomością, pismem, przesyłką itp.



              Kursor (łac. cursor „biegacz”) – ruchomy znacznik wyświetlany na wyświetlaczu, służący do wskazywania miejsca, w którym operator zamierza podjąć jakąś akcję. Zależnie od urządzenia i rodzaju wykonywanej pracy znacznik ten może przybierać różne kształty i kolory; w pewnych przypadkach może to być nawet krótka animacja. Kształt kursora informuje operatora o aktualnych możliwościach działania.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kursorowy

              kursor


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący kursora


              Patrz:kursor

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kursować

              czasownik nieprzechodni niedokonany

               (1.1) przebywać regularnie określoną trasę

               (1.2) pot. żart. przemieszczać się pospiesznie tam i z powrotem

               (1.3) być w obiegu

               (1.4) być przekazywanym nieoficjalnie wielu osobom


              Źródła:

              Wiktionary

              Kursowicz

              uczestnik kursu, szkolenia; kursant


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursowiczka

              uczestniczka kursu, szkolenia; kursantka


              Źródła:

              SJP.pl

              Kursowy

              kurs


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kursem (określonym kierunkiem w przestrzeni)

               (1.2) związany z kursem wymiany walut

               (1.3) związany z kursem (szkoleniami)

               (1.4) związany z kursem, kursowaniem


              Patrz:kurs

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kursywa

              italika, italik;
              1. druk pochyły, naśladujący pismo ręczne; czcionki tego druku;
              2. oznaczenie tej odmiany pisma, zwykle w rękopisie, za pomocą linii falistej;
              3. ręczne pismo pochyłe; pismo rzymskie powstałe przez łączenie liter przy pośpiesznym pisaniu


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) poligr. pochylone pismo drukarskie, naśladujące pismo odręczne

               (1.2) oznaczenie – zazwyczaj w rękopisie – tekstu, który powinien być wykursywiony w druku

               (1.3) odręczne pismo pochyłe

               (1.4) rzymskie pismo powstałe na skutek szybkiego pisania


              Kursywa – odmiana pisma, zazwyczaj pochyła, o charakterze bardziej płynnym niż antykwa, choć nawiązująca do niej stylem. Wywodzi się z odręcznego pisma karolińskiego i rozwinęła się w XV-wiecznych Włoszech. Większość kursyw (choć nie wszystkie) jest pochylona w prawo pod kątem ok. 2–20 stopni. Zazwyczaj kursywa jest jedną z trzech podstawowych odmian kroju pisma, obok odmiany prostej (antykwy) i pogrubionej.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kursywić

              czasownik niedokonany

               (1.1) pochylać tekst, stosować kursywę


              Źródła:

              Wiktionary

              Kursywny

              przypominający krojem liter odręczne pismo rzymskie, pisany pochyłą czcionką przypominającą pismo odręczne


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurszczanin

              mieszkaniec Kurska (miasta w Federacji Rosyjskiej)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurszczanka

              mieszkanka Kurska (miasta w Federacji Rosyjskiej)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurszewski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurt

              1. duża kurtka;
              2. luźna koszula za kolana, tradycyjny strój męski w Indiach i krajach arabskich


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

               (1.1) imię|polski|m.


              Geografia

              Syria

              • Kurt – wieś

              Osoby

              Imiona

              • Kurt Absolon – austriacki malarz
              • Kurt Adolff – niemiecki kierowca wyścigowy
              • Kurt Aebli – szwajcarski pisarz
              • Kurt Ahrens – niemiecki kierowca rajdowy
              • Kurt Ahrens
              • Kurt Aland – austriacki teolog
              • Kurt Albrecht – niemiecki lekarz
              • Kurt Alder – niemiecki chemik
              • Kurt Amplatz – austriacki radiolog
              • Kurt Angle – amerykański zapaśnik
              • Kurt Armbruster – szwajcarski piłkarz
              • Kurt Asle Arvesen – norweski kolarz szosowy
              • Kurt Aßmann – niemiecki historyk
              • Kurt Atterberg – szwedzki kompozytor
              • Kurt Aust – norweski pisarz
              • Kurt Axelsson – szwedzki piłkarz
              • Kurt Bachmann – niemiecki polityk
              • Kurt Backes – amerykański zapaśnik
              • Kurt Baluses – niemiecki piłkarz
              • Kurt Becher – niemiecki pułkownik
              • Kurt Beck – niemiecki polityk
              • Kurt Becker – niemiecki muzyk
              • Kurt Bendlin – niemiecki lekkoatleta
              • Kurt Bergström – szwedzki żeglarz
              • Kurt Berthelsen – duński piłkarz
              • Kurt Betschart – szwajcarski kolarz torowy
              • Kurt Biedenkopf – niemiecki polityk
              • Kurt Binder – austriacki fizyk
              • Kurt Birkle – niemiecki astronom
              • Kurt Blome – niemiecki lekarz
              • Kurt Blumenfeld – niemiecki prawnik
              • Kurt Bolender – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Born – niemiecki prawnik
              • Kurt Bornitz – niemiecki pastor
              • Kurt Børset – norweski skoczek narciarski
              • Kurt Bretting – niemiecki pływak
              • Kurt von Briesen – niemiecki generał
              • Kurt Browning – kanadyjski łyżwiarz
              • Kurt Bryner – szwajcarski żeglarz
              • Kurt Burnette – brytyjski eparcha greckokatolicki
              • Kurt Ludwig Burgsdorff – nazista hitlerowski
              • Kurt Busch – amerykański kierowca wyścigowy
              • Kurt Busiek – amerykański scenarzysta
              • Kurt von der Chevallerie – niemiecki generał
              • Kurt Cobain – amerykański muzyk
              • Kurt Couto – mozambijski lekkoatleta
              • Kurt Czekalla – niemiecki strzelec
              • Kurt Dalchow – niemiecki bokser
              • Kurt Daluege – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt David – niemiecki pisarz
              • Kurt-Bertram von Döring – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Dörry – niemiecki lekkoatleta
              • Kurt Dresel – niemiecko-amerykański lekarz
              • Kurt Eberhard – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Eccarius – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Eggers – niemiecki pisarz
              • Kurt Ehrensperger – szwajcarski kolarz
              • Kurt Eimann – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Eisner – niemiecki dziennikarz
              • Kurt Elimä – szwedzki skoczek narciarski
              • Kurt Elling – amerykański wokalista
              • Kurt Engel – austriacki pianista
              • Kurt Engels – niemiecki podoficer
              • Kurt Engl – austriacki narciarz alpejski
              • Kurt von Hammerstein-Equord – niemiecki generał
              • Kurt Feldt – niemiecki generał
              • Kurt Fleckenstein – niemiecki architekt
              • Kurt Franz – niemiecki kucharz
              • Kurt Freund – czeski seksuolog
              • Kurt Frick – niemiecki architekt
              • Kurt Fuller – amerykański aktor
              • Kurt Gerron – niemiecki aktor
              • Kurt Gerstein – niemiecki oficer
              • Kurt Gloor – szwajcarski reżyser
              • Kurt Gödel – austriacko-amerykański matematyk
              • Kurt Goldstein – amerykańsko-niemiecki neurolog
              • Kurt Julius Goldstein – niemiecki dziennikarz
              • Kurt Grelling – niemiecki matematyk
              • Kurt Griese – niemiecki policjant
              • Kurt Haber – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Hager – niemiecki filozof
              • Kurt Hahn – niemiecki pedagog
              • Kurt Hamrin – szwedzki piłkarz
              • Kurt Heegner – niemiecki inżzynier
              • Kurt Heinrich – niemiecki porucznik
              • Kurt Hensel – niemiecki matematyk
              • Kurt Hiller – niemiecki eseista
              • Kurt Hornfischer – niemiecki zapaśnik
              • Kurt Huber – niemiecki członek
              • Kurt Jacob – niemiecki as myśliwski
              • Kurt Jara – austriacki piłkarz
              • Kurt Jarasinski – niemiecki jeździec sportowy
              • Kurt Jentsch – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Jooss – niemiecki tancerz
              • Kurt Georg Kiesinger – niemiecki polityk
              • Kurt Kirchner – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Knispel – niemiecki żołnierz
              • Kurt Koch – szwajcarski biskup
              • Kurt Koffka – niemiecki psycholog
              • Kurt Kolle – niemiecki psychiatra
              • Kurt Krenn – austriacki duchowny
              • Kurt Kreuger – niemiecki aktor
              • Kurt Kuhnke – niemiecki kierowca wyścigowy
              • Kurt Kuppers – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Küttner – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Lauer – niemiecki nazista
              • Kurt Lewin – niemiecko-amerykański psycholog
              • Kurt Leyser – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Lindeman – fiński szermierz
              • Kurt Lindow – niemiecki major
              • Kurt Lischka – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Looby – antiguański koszykarz
              • Kurt Löwenstein – niemiecko-izraelski lekarz
              • Kurt Lück – niemiecki historyk
              • Kurt Luedtke – amerykański dziennikarz
              • Kurt Lundquist – szwedzki lekkoatleta
              • Kurt Maetzig – niemiecki reżyser
              • Kurt Maflin – norweski snookerzysta
              • Kurt Malangré – niemiecki polityk
              • Kurt Masur – niemiecki dyrygent
              • Kurt Matern – niemiecki malarz
              • Kurt Meier – szwajcarski bobsleista
              • Kurt Mendel – niemiecki lekarz
              • Kurt Meyer – niemiecki generał
              • Kurt Julius Meyer – niemiecki kapitan
              • Kurt Moll – niemiecki śpiewak operowy
              • Kurt Morath – tongański rugbysta
              • Kurt von Morgen – niemiecki generał
              • Kurt Mørkøre – farerski piłkarz
              • Kurt Müller – szwajcarski piłkarz
              • Kurt Hugo Müller – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Nickisch – niemiecki asesor górniczy
              • Kurt Niedermayer – niemiecki piłkarz
              • Kurt Nielsen – duński tenisista
              • Kurt Nilsen – norweski muzyk
              • Kurt Obitz – niemiecki lekarz
              • Kurt Oppelt – austriacki łyżwiarz figurowy
              • Kurt Ostlund – kanadyjski aktor
              • Kurt Ott – szwajcarski kolarz szosowy
              • Kurt Otto – niemiecki piłkarz i trener
              • Kurt Otto – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Peters – austriacki chemik
              • Kurt Pettersén – szwedzki zapaśnik
              • Kurt Plötner – niemiecki lekarz
              • Kurt Poletti – szwajcarski bobsleista
              • Kurt Præst – duński piłkarz
              • Kurt Rambis – amerykański koszykarz
              • Kurt Rauch – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Rauxloh – niemiecki esesman
              • Kurt Rebmann – niemiecki prawnik
              • Kurt Renner – niemiecki generalleutnant
              • Kurt Rey – szwajcarski piłkarz
              • Kurt Richter – niemiecki pułkownik
              • Kurt Roberts – amerykański lekkoatleta
              • Kurt Rosenfeld – niemiecki prawnik
              • Kurt Rudolph – niemiecki teolog
              • Kurt Russ – austriacki piłkarz
              • Kurt Russell – amerykański aktor
              • Kurt Rusterholz – szwajcarski zapaśnik
              • Kurt Rydl – austriacki śpiewak operowy
              • Kurt Sanderling – niemiecki dyrygent
              • Kurt Scharf – niemiecki duchowny
              • Kurt Scheller – szwajcarski szef kuchni
              • Kurt Schirra – niemiecki pięściarz
              • Kurt von Schleicher – niemiecki polityk
              • Kurt Schmid – szwajcarski wioślarz
              • Kurt Schmidt – niemiecki generał
              • Kurt Schmitt – niemiecki ekonomista
              • Kurt Emil Schmutzler – niemiecki zbrodniarz hitlerowski
              • Kurt Schneider – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Schneider – niemiecki psychiatra
              • Kurt Schöbel – niemiecki strzelec
              • Kurt Schönfelder – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Schork – amerykański korespondent
              • Kurt Schrader – amerykański polityk
              • Kurt Schramm – niemiecki skoczek narciarski
              • Kurt Schubert – austriacki hebraista
              • Kurt Schumacher – niemiecki polityk
              • Kurt Schupke – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Christoph von Schwerin – niemiecki generał
              • Kurt Schwitters – niemiecki intelektualista
              • Kurt Seiffert – amerykański wioślarz
              • Kurt Seit – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Simke – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Polycarp Joachim Sprengel – niemiecki lekarz
              • Kurt Stalder – szwajcarski teolog
              • Kurt Stawizki – niemiecki policjant
              • Kurt Stein – amerykański skoczek narciarski
              • Kurt Stettler – szwajcarski kolarz szosowy
              • Kurt Stettler – szwajcarski piłkarz
              • Kurt Stille – duński pływak
              • Kurt Student – niemiecki generał
              • Kurt Sulzenbacher – włoski narciarz alpejski
              • Kurt Sutter – amerykański scenarzysta
              • Kurt Suzuki – amerykański baseballista
              • Kurt Svanström – szwedzki piłkarz
              • Kurt Svensson – szwedzki piłkarz
              • Kurt Tank – niemiecki inżynier
              • Kurt Thoma – niemiecki oficer
              • Kurt Thomas
              • Kurt Tibbetts – kajmański polityk
              • Kurt von Tippelskirch – niemiecki generał
              • Kurt Tucholsky – niemiecki pisarz
              • Kurt Ungewitter – niemiecki as myśliwski
              • Kurt Urbanek – niemiecki polityk
              • Kurt Vonnegut – amerykański pisarz
              • Kurt Vittinghoff – niemiecki polityk
              • Kurt Waldheim – austriacki polityk
              • Kurt Wallander – postać fikcyjna
              • Kurt Martti Wallenius – fiński generał
              • Kurt Walter – niemiecki astronom
              • Kurt Wawrzik – niemiecki polityk
              • Kurt Weber – polsko-niemiecki operator filmowy
              • Kurt Weill – niemiecki kompozytor
              • Kurt Weitzmann – niemiecko-amerykański historyk
              • Kurt Welter – niemiecki as myśliwski
              • Kurt Wenzel – niemiecki zbrodniarz wojenny
              • Kurt Westergaard – duński karykaturzysta
              • Kurt Westlund – szwedzki żużlowiec
              • Kurt Wille – niemiecki radca ministerialny
              • Kurt Wintgens – niemiecki pilot
              • Kurt Wires – fiński kajakarz
              • Kurt Wissemann – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Wolff – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Wünsche – niemiecki prawnik
              • Kurt Wüsthoff – niemiecki as lotnictwa
              • Kurt Wüthrich – szwajcarski chemik
              • Kurt Zeitzler – niemiecki wojskowy
              • Kurt Zouma – francuski piłkarz

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurta

              1. duża kurtka;
              2. luźna koszula za kolana, tradycyjny strój męski w Indiach i krajach arabskich


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zgrub. kurtka

               (1.2) duża kurtka


              Kurta – część tradycyjnego stroju męskiego noszonego głównie w Indiach, ale też w krajach arabskich. Jest to luźna koszula sięgająca zwykle za kolana. Materiały, z których kurta jest wykonana jak i ich kolorystyka są różnorodne.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurtaczek

              przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurtaczki

              przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowych


              Kurtaczki (Pittidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). Zalicza się do niej ponad czterdzieści gatunków.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurtaksa

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) przest. opłata za pobyt w uzdrowisku


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurtaż

              dawniej: wynagrodzenie maklera giełdowego; courtage, prowizja maklerska


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) przest. wynagrodzenie płacone pośrednikowi (np. maklerowi czy brokerowi) za świadczone usługi w transakcjach kupna i sprzedaży towarów i usług


              Kurtaż – (fr. courtage) – wynagrodzenie, czyli prowizja, którą pobierają maklerzy i agenci giełdowi od zawieranych na giełdzie transakcji.



              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurteczka

              zdrobnienie od: kurtka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. zdrobn. od: kurtka


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurtek

              krótkie wierzchnie okrycie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurtewka

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gw-pl|Warszawa. krótka damska kurtka


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurtiak

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurtka

              krótkie wierzchnie okrycie


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) kraw. krótkie okrycie wierzchnie;


              Kurtka – rodzaj krótkiego płaszcza sięgającego zazwyczaj w okolice bioder. Odzież zróżnicowana w formie w zależności od epoki i panującej mody. Współczesne kurtki szyte są zazwyczaj w materiałów chroniących przed warunkami atmosferycznymi i wyposażane w kieszenie (choć nie jest to regułą). Popularny element codziennego ubioru, uniformów oraz odzieży ochronnej


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurtkowy

              kurtka


              Patrz:kurtka

              Źródła:

              SJP.pl

              Kurtodrozdy

              rodzina ptaków z rzędu wróblowych; tymalie, tymaliowate


              Tymaliowate, tymalie, kurtodrozdy (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). We współcześnie stosowanych ujęciach systematycznych obejmuje około pięćdziesięciu gatunków, które zamieszkują tropikalne i subtropikalne obszary Azji.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurtoza

              miara koncentracji i spłaszczenia rozkładu, stosowana w statystyce i rachunku prawdopodobieństwa


              Kurtoza (z gr. κυρτός, kyrtos, kurtoswydęty) – jedna z miar kształtu rozkładu wartości cechy statystycznej. W praktyce definiuje się ją najczęściej w formie tzw. kurtozy nadwyżkowej (nazywanej ekscesem lub współczynnikiem ekscesu, ang. excess kurtosis):

              {\mbox{Kurt}}_{E}={\frac {\mu _{4}}{\sigma ^{4}}}-3,

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurtuazja

              grzeczność, kultura, galanteria


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wyszukana, oficjalna uprzejmość i takt w zachowaniu


              Kurtuazja (z fr. courtoisie) – uprzejmość, wyszukana grzeczność, galanteria, stosowny gest. W średniowieczu bardzo mocno związana z zasadami etykiety.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurtuazyjność

              uprzejme, taktowne zachowanie


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) cecha tego, co kurtuazyjne; cecha tych, którzy są kurtuazyjni


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurtuazyjny

              wyszukanie uprzejmy, zachowujący takt w swoim zachowaniu


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurtyka

              nazwisko


              • Kurtyka – polskie nazwisko pochodzące od niemieckiego imienia Kurt, występuje głównie w południowej Polsce.

              Osoby noszące nazwisko Kurtyka:

              • Janusz Kurtyka (1960–2010) – historyk, były prezes IPN
              • Michał Kurtyka (ur. 1973) – menedżer, ekonomista i urzędnik państwowy.
              • Tadeusz Kurtyka (1909–1982) – pisarz tworzący pod pseudonimem Henryk Worcell
              • Wojciech Kurtyka (ur. 1947) – wspinacz (taternik, himalaista), przedsiębiorca, inżynier, elektronik

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurtyna

              1. zasłona w teatrze oddzielająca widownię od sceny;
              2. bariera oddzielająca od siebie dwa obszary


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) teatr. zasłona oddzielająca scenę od widowni


              • Kurtyna (teatr) – w teatrze
              • kurtyna diodowa – element oświetlenia scenograficznego
              • Kurtyna w górę – Kabaret Olgi Lipińskiej
              • Kurtyna (fortyfikacja) – w fortyfikacji wał lub mur między basztami, bastionami itp.
              • Kurtyna (powieść) – powieść detektywistyczna napisana przez Agathę Christie
              • kurtyna powietrzna
              • kurtyna wodna
              • Żelazna kurtyna
              • bambusowa kurtyna

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurtyniarz

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) teatr. pracownik obsługujący kurtynę w teatrze


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurtynka

              zdrobnienie od: kurtyna


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) zdrobn. od: kurtyna


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurtynowy

              przymiotnik od: kurtyna


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący kurtyny


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurtyzana

              1. kochanka, utrzymanka wysoko postawionych mężczyzn;
              2. kobieta lekkich obyczajów; prostytutka, nierządnica


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) przest. utrzymanka kogoś wysoko postawionego

               (1.2) przest. prostytutka


              Kurtyzana (wł. cortegiana, z fr. courtisane) – słowo to oznaczało właściwie damę dworu. Jako „kobieta lekkich obyczajów” termin kurtyzana zaczął funkcjonować dopiero w Odrodzeniu. Kurtyzany to prostytutki spędzające życie w wielkim świecie pozostające na utrzymaniu możnych kochanków.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurtyzanować

              dawniej: zachowywać się jak kurtyzana - kochanka wysoko postawionych osób


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurtyzować

              1. obcinać, przycinać zwierzęciu ogon lub uszy, zgodnie z wymaganiami czystości rasy; przeprowadzać kurtyzację;
              2. ograniczać pod względem rozmiarów lub liczby


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuru

              nieuleczalna choroba


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) med. śmiertelna, nieuleczalna choroba zakaźna, encefalopatia gąbczasta u ludzi;


              Kuru, popularnie „śmiejąca się śmierć” (ang. curu, kuru; nazwa od czasownika „drżeć” w języku plemienia Fore: kuria, guria) – zawsze śmiertelna, nieuleczalna choroba zakaźna wywoływana przez priony, dotycząca tkanki nerwowej, będąca zarazem pierwszą opisaną zakaźną encefalopatią gąbczastą u ludzi. Wykryto ją po raz pierwszy u człowieka, lecz w 1966 roku przeniesiona została na szympansy.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuruc

              uczestnik węgierskiego powstania przeciw Habsburgom


              Osoby o tym nazwisku:

              • Fedir Kuruc – ukraiński piłkarz
              • Jan Kuruc – polski samorządowiec i twórca ludowy

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurulny

              odnoszący się do kurii; np. edyl kurulny


              przymiotnik

               (1.1) hist. odnoszący się do kurii, związany z kurią (jako miejscem posiedzeń senatu i sądu w starożytnym Rzymie)


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kururu

              płaz bezogonowy z rodziny ropuchowatych, jadowity (może uśmiercić lub sparaliżować zwierzę wielkości królika), występujący w południowej i środkowej Ameryce; aga, ropucha olbrzymia


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) zool. zob. aga.


              Aga, kururu, ropucha olbrzymia (Rhinella marina) – gatunek płaza z rodziny ropuchowatych pochodzący z Ameryki Środkowej i Południowej, introdukowany na licznych wyspach Oceanii i Karaibów. Jest to lądowa ropucha. Zalicza się do rodzaju Rhinella uznawanego niekiedy za podrodzaj rodzaju Bufo, obejmującego wiele różnorodnych ropuchowatych Ameryki Środkowej i Południowej. Jest bardzo płodna – samice składają skrzek w pojedynczym kłębie zawierającym tysiące jaj. Sukces reprodukcyjny wynika po części z oportunizmu w odżywianiu się: aga cechuje się nietypową wśród bezogonowych dietą, spożywając zarówno żywy, jak i martwy pokarm. Obfitość pokarmu skłania ją do zasiedlania ogrodów, parków a nawet wysypisk śmieci, ruder czy wszelkich terenów w pobliżu człowieka. Osobniki dorosłe osiągają 10–15 cm długości. Masa ciała najcięższego odnotowanego osobnika osiągnęła 2,65 kilograma, przy długości 38 cm (od czubka pyska do kloaki).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurusz

              zdawkowa moneta turecka; 100 kuruszy = 1 lira turecka


              Piastr, piaster, piastra (wł. piastra „cienka metalowa blaszka” od gr. émplastron „tynk”) – moneta używana w kilku krajach Bliskiego Wschodu, współcześnie tamtejsza jednostka monetarna, spotykana tam także pod nazwami gurusz, kurusz, kirsz. Piastrami nazywano też hiszpańskie dolary. Była to także nazwa waluty Indochin Francuskich i grubych monet bitych na Dalekim Wschodzie.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurw

              wulgarnie: prostytutka lub kobieta prowadząca życie niemoralne; dziwka


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurwa

              wulgarnie: prostytutka lub kobieta prowadząca życie niemoralne; dziwka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wulg. prostytutka

               (1.2) wulg. kobieta prowadząca rozwiązły tryb życia

               (1.3) wulg. pogard. do kobiety / o kobiecie;

              partykuła wzmacniająca

               (3.1) wulg. …występująca bezpośrednio po wyrazie, który mówca chce podkreślić (i tym samym swoje uniesienie, euforię lub rozgoryczenie)


              Kurwa – najczęściej używany polski wulgaryzm, wykorzystywany również jako przekleństwo lub wyrażenie emocji. Występuje w wielu funkcjach. Jest produktywny słowotwórczo, obfituje w słowa pochodne, eufemizmy i derywaty. We współczesnej formie funkcjonuje od XV w.; wielokrotnie i aż po czasy współczesne pojawia się w literaturze i innych kontekstach kulturowych.

              Ponieważ słowo to jest wulgaryzmem, jego publiczne użycie stanowi w Polsce wykroczenie i jest zagrożone karą grzywny.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurwacik

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) gwara. uczn. krawat


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurwacjuszka

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) żart. obraź. kuracjuszka sanatoryjna nastawiona na nawiązywanie znajomości damsko-męskich


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurwatura

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rel. spiralne zakończenie pastorału

               (1.2) stpol. pastorał biskupi


              Pastorał, także w kościołach wschodnich jako żezł (łac. baculus pastoralis, dosł. „kij pasterski”) to w Kościołach chrześcijańskich atrybut biskupów, opatów i infułatów uprzywilejowanych (we wschodnim chrześcijaństwie: archimandrytów); długa, zdobiona laska o ślimakowato zwiniętym zakończeniu, nazywanym krzywaśnią lub z łaciny – kurwaturą. Pierwotnie był to po prostu krótki, zakrzywiony kij służący do podpierania się.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurwi

              kurwa; kurewski


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurwiarnia

              wulgarnie: miejsce, w którym można skorzystać z usług prostytutek; burdel, dom publiczny, dom uciech, kurwidołek


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurwiarz

              wulgarnie: mężczyzna nawiązujący liczne kontakty seksualne, korzystający z usług prostytutek; dziwkarz, rozpustnik, bawidamek


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurwiątko

              wulgarne zdrobnienie od: kurwa; kurewka


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurwić

              (wulgarne) kurwić się:
              1. zazwyczaj o kobiecie: prowadzić rozwiązłe życie seksualne;
              2. prowadzić życie niemoralne, zachowywać się niemoralnie


              czasownik nieprzechodni niedokonany

               (1.1) nadużywać słowa „kurwa”, przeklinać, bluzgać

               (1.2) wulg. śmierdzieć

              czasownik zwrotny niedokonany kurwić się

               (2.1) wulg. prostytuować się

               (2.2) wulg. o kobiecie: sypiać z wieloma partnerami

               (2.3) wulg. przen. poniżać się, upadlać się


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwica

              wulgarnie:
              1. zdenerwowanie, silne wzburzenie, wściekłość;
              2. prostytutka lub kobieta prowadząca życie niemoralne; kurwa, dziwka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) wulg. określenie zdenerwowania i wściekłości

               (1.2) wulg. niedobra kobieta


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwidołek

              wulgarnie: miejsce, w którym można skorzystać z usług prostytutek; burdel, dom publiczny, dom uciech, kurwiarnia


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) wulg. miejsce, w którym przebywają prostytutki


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwienie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) odczasownikowy od|kurwić.


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurwik

              zwykle w lm: kurwiki - tajemnicze wabiki i ogniki w oczach osób pragnących miłości (fizycznej)


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pot. grub. błysk w oku, świadczący o pożądaniu seksualnym


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwimetr

              przyrząd do mierzenia długości linii krzywych na mapie lub planie; krzywomierz; kartometr; kartomierz


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) zob. krzywomierz.


              Krzywomierz (kartomierz, kartometr, kurwimetr, kurwomierz) – przyrząd służący do mierzenia na mapie długości linii krzywych. Urządzenie ma małe kółko, które należy prowadzić po linii, której długość jest mierzona. Licznik elektroniczny lub mechaniczny, przeliczając liczbę obrotów kółka, podaje długość pokonanej przez kółko drogi.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurwisko

              kurwa, kurwiszcze, kurwiszon; wulgarnie:
              1. prostytutka;
              2. kobieta rozwiązła, rozpustna;
              3. z niechęcią o kobiecie


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) wulg. zgrub. od: kurwa


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwiszcze

              kurwa, kurwiszcze, kurwisko; wulgarnie:
              1. prostytutka;
              2. kobieta rozwiązła, rozpustna;
              3. z niechęcią o kobiecie


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) wulg. zob. kurwiszon.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwiszon

              kurwa, kurwiszcze, kurwisko; wulgarnie:
              1. prostytutka;
              2. kobieta rozwiązła, rozpustna;
              3. z niechęcią o kobiecie


              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (1.1) wulg. kobieta prowadząca rozwiązłe życie seksualne

               (1.2) wulg. o doświadczonej, starszej prostytutce

               (1.3) wulg. pogard. do kobiety / o kobiecie


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwiszonek

              ekspresywnie, wulgarnie: prostytutka lub kobieta prowadząca życie niemoralne; kurwa, dziwka


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurwować

              wulgarnie: wypowiadać wulgarne słowa, przeklinać; kląć, cholerować


              czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pokurwować)

               (1.1) wulg. siarczyście kląć


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurwowanie

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) wulg. odczasownikowy od|kurwować.


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuryć

              czasownik

               (1.1) białystok. palić papierosy


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurylczyk

              nazwisko


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Kurylów


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuryle

              grupa wysp położonych między Kamczatką a wyspą Hokkaido; Wyspy Kurylskie


              rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

               (1.1) geogr. zob. Wyspy Kurylskie.


              Kuryle, Wyspy Kurylskie (ros. Курильские острова; jap. クリル列島 – Kuriru Rettō albo 千島列島 – Chishima Rettō: Archipelag Tysiąca Wysp) – wulkaniczny archipelag na Oceanie Spokojnym, stanowiący część obwodu sachalińskiego Federacji Rosyjskiej, zlokalizowany pomiędzy japońską wyspą Hokkaido a półwyspem Kamczatka, składający się z 56 wysp (w tym ponad 30 większych) o łącznej powierzchni 10 355,61 km². Pierwotnie zamieszkany przez Ajnów. W 2010 liczący 19 434 mieszkańców.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurylewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurylski

              przymiotnik od: Kuryle


              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kurylami (Wyspami Kurylskimi), dotyczący Kurylów (Wysp Kurylskich)


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuryluk

              nazwisko


              osoby noszące nazwisko Kuryluk
              • Ewa Kuryluk (ur. 1946) – polska historyk sztuki, malarka i poetka
              • Jadwiga Kuryluk (1912-1995) – polska aktorka
              • Karol Kuryluk (1910-1967) – polski dziennikarz
              • Maria Kuryluk (1917-2001) – poetka, pisarka,
              • Vlad Kuryluk (ur. 1971) – kompozytor urodzony we Lwowie, producent muzyczny

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurytyba

              miasto w Brazylii


              rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

               (1.1) geogr. adm. miasto w Brazylii, położone w południowo-wschodniej części kraju, w stanie Parana;


              Kurytyba (port. Curitiba) – miasto liczące razem z przedmieściami 3 miliony mieszkańców, główny ośrodek polonijny w Brazylii. Stolica stanu Parana. Przez wielu mieszkańców z polskimi korzeniami nazywana jest „Chicago Ameryki Południowej”.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurytybski

              Kurytyba


              Patrz:Kurytyba

              Źródła:

              SJP.pl

              Kuryłek

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuryło

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuryłówczanin

              mieszkaniec Kuryłówki (wsi w Polsce)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuryłówczanka

              mieszkanka Kuryłówki (wsi w Polsce)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuryłowecki

              Kuryłówka; kuryłówecki


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuryłowicz

              nazwisko


              • Andrzej Kuryłowicz (1954–2014) – polski wydawca.
              • Ewa Kuryłowicz (ur. 1953) – polska architekt i nauczycielka akademicka.
              • Jerzy Kuryłowicz (1895–1978) – polski językoznawca.
              • Marek Kuryłowicz (ur. 1944) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, romanista i cywilista.
              • Michał Kuryłowicz (1858–1919) – polski prawnik i wojskowy, generał audytor armii Austro-Węgier.
              • Mychajło Kuryłowycz (1821–1884) – ukraiński ksiądz greckokatolicki, działacz społeczny, moskwofił, poseł do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji (1861–1867).
              • Nykyfor Kuryłowycz (zm. 1935) – proboszcz greckokatolicki we wsi Wołkowce.
              • Stefan Kuryłowicz (1949–2011) – polski architekt, doktor habilitowany inż. architektury i urbanistyki o specjalności architektura budynków użyteczności publicznej, wykładowca Politechniki Warszawskiej.
              • Wołodymyr Kuryłowycz (1867–1951) – ukraiński działacz społeczny, prawnik, sędzia w Galicji, poseł do Sejmu Krajowego Galicji i Rady Państwa.

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuryłówka

              wieś w Polsce


              Kuryłówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Kuryłówka, nad Sanem przy ujściu Złotej.

              Wieś królewska Kuryłówka, położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym leżajskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurz

              pył unoszący się w powietrzu i osiadający na przedmiotach; kurze


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi itp.

              forma czasownika.

               (2.1) 2. os. lp. rozk. od: kurzyć


              Kurz – pył powstający z substancji stałych (np. piasku czy węgla), organicznych (np.: złuszczonego naskórka, pyłków kwiatów czy włosów) i nieorganicznych, także drobnych organizmów jak roztocza kurzu domowego.

              Skład atomowy kurzu jest bardzo podobny jak organizmów żywych, jest to m.in.: tlen, węgiel, wodór, azot, wapń i fosfor.

              Obecność kurzu jest niekorzystna dla ludzkiego zdrowia, szczególnie w przypadku alergików. Może być przyczyną nieżytu dróg oddechowych.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurzaj

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzajewski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzajka

              grudkowata narośl na skórze człowieka; brodawka


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) med. brodawka, która pojawia się na dłoniach lub stopach


              Brodawka (łac. verruca) – grudkowa zmiana skórna, potocznie nazywana także kurzajką, znajdująca się na szerokiej podstawie, często o nierównej, hiperkeratotycznej powierzchni wywołana zakażeniem wirusem HPV (ang. human papilloma virus). Są zwykle niebolesne, a otaczająca brodawki skóra nie ulega stanowi zapalnemu.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurzak

              dawniej: człowiek zajmujący się wypalaniem węgla drzewnego; węglarz


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) obornik kurzy


              Węglarz, kurzak – człowiek trudniący się wypalaniem węgla drzewnego w mielerzach – specjalnych kopcach ziemnych, w których drewno poddawane jest procesowi rozkładowej destylacji prowadzonej w temperaturze około 800 °C.

              Produkcja węgla drzewnego rozwinęła się w czasach nowożytnych, a węgiel drzewny służył jako paliwo używane w piecach hutniczych do wytopu żelaza.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurzątko

              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) mała kura, zdrobn. od kurzę


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzawa

              1. kłęby czegoś, unoszące się w powietrzu;
              2. regionalnie: zamieć, zawieja śnieżna; zadymka, kurniawa


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) książk. unoszące się w powietrzu skupisko drobin lotnych lub sypkich substancji

               (1.2) przest. warstwa kurzu


              Osoby o tym nazwisku:

              • Antoni Kurzawa − polski rzeźbiarz
              • Dariusz Kurzawa − polski polityk, poseł na Sejm IX kadencji
              • Franciszek Kurzawa – polski nauczyciel
              • Jarosław Kurzawa − polski polityk, menedżer, poseł na Sejm
              • Józef Kurzawa − rzymskokatolicki duchowny, błogosławiony
              • Layvin Kurzawa − francuski piłkarz
              • Maria Kurzawa − polska chemiczka
              • Rafał Kurzawa − polski piłkarz
              • Zbigniew Kurzawa − polski chemik

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurzawiński

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzawka

              1. drobnopiaszczysta warstwa gruntu nasycona wodą; ruchome piaski;
              2. miałki lotny piasek, pędzony przez wiatr; kurzawa;
              3. dawniej, dziś gwarowo: purchawka (grzyb)


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) geol. drobnoziarniste piaski lub mułki, przesycone wodą i łatwo ulegające upłynnieniu;

               (1.2) gatunek grzyba z rodziny pieczarkowatych;


              • kurzawka – pojęcie geologiczne
              • kurzawka (Bovista) – rodzaj grzyba podobnego do purchawki
              • Kurzawka – przysiółek w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Leśnica.

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurzawski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurze

              1. ptak domowy hodowany dla mięsa i jaj; potrawa z tego ptaka;
              2. samica ptaka z rzędu kuraków, np. głuszca;
              3. kura domowa - o kobiecie rezygnującej z ambicji zawodowych na rzecz prowadzenia domu, wychowywania dzieci


              rzeczownik, rodzaj nijaki

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kurczę

              forma czasownika.

               (2.1) 1. os. lp. ter. od: kurzyć


              Patrz:kura

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurzęczak

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) naturalny nawóz z obornika kurzego


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzelów

              wieś w Polsce


              Kurzelów – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Włoszczowa. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1285 roku, a utracił w 1869 roku. W drugiej połowie XVI wieku jako prywatne miasto duchowne położone było w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego. Do 1954 siedziba gminy Kurzelów. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kurzelów. W latach 1975–1998 Kurzelów administracyjnie należał do województwa kieleckiego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurzeń

              kureń;
              1. oddział Kozaków zaporoskich; obóz tego oddziału;
              2. wiejska zagroda, szałas na Ukrainie


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzeniec

              nawóz z kurzych odchodów


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) roln. nawóz naturalny otrzymywany z kurzych odchodów

               (1.2) stpol. kurnik


              Kurzeniec (biał. Куранец; ros. Куренец) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim. W 2009 roku liczyła 962 mieszkańców. Leży nad rzeką Piełłą (do 1939 r. Ropką). Znajduje się 7 km na północny wschód od Wilejki, przy drodze R29 Wilejka–Dokszyce. 200 m od centrum znajduje się stacja kolejowa.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kurzeniowy

              przymiotnik od: kurzeń


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzępa

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzętnicki

              Kurzętnik


              przymiotnik

               (1.1) dotyczący Kurzętnika, związany z Kurzętnikiem


              Patrz:Kurzętnik

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurzętniczanin

              mieszkaniec Kurzętnika (wsi w Polsce)


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) mieszkaniec Kurzętnika


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurzętniczanka

              mieszkanka Kurzętnika (wsi w Polsce)


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) mieszkanka Kurzętnika


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurzętnik

              wieś w Polsce


              Kurzętnik (niem. Kauernik) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik, w historycznej ziemi lubawskiej. Siedziba gminy Kurzętnik. Miejscowość od XIV wieku do 1905 roku posiadała prawa miejskie. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa toruńskiego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurziczka

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kurczę


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzok

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. palący


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzowiec

              dawniej, rzadko: lekki płaszcz bez podszewki; prochowiec


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzowy

              przymiotnik od: kurz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzy

              kura


              przymiotnik

               (1.1) związany z kurą, pochodzący od kury

               (1.2) charakterystyczny dla kury, mający cechy kury

              forma czasownika.

               (2.1) 3. os. lp. ter. od: kurzyć


              Patrz:kura

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurzyć

              1. powodować unoszenie się kurzu, pyłu w powietrzu;
              2. pot. palić papierosa, fajkę itp.; ćmić, kopcić;
              3. kurzy się:
              a) unosi się kurz, pył;
              b) wydziela się dym; dymi się;
              c) wydzielają się kłęby pary


              czasownik przechodni niedokonany (dk. zakurzyć)

               (1.1) tworzyć, wzbijać kurz

               (1.2) pot. palić tytoń


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kurzyczka

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kurczę


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzydłowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzynka

              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kurczę


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzyński

              nazwisko


              Osoby o tym nazwisku:

              • Grzegorz Kurzyński – polski pianista, pedagog, nauczyciel akademicki
              • Marek Kurzyński – polski inżynier elektronik
              • Paweł Kurzyński – polski fizyk

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurzypatrz

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) kujawy. hemeralopia


              Źródła:

              Wiktionary

              Kurzysko

              1. zgrubienie od: kura;
              2. zgrubienie od: kurz


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurzyślad

              roślina z rodziny pierwiosnkowatych, występująca w kilku gatunkach, niektóre gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kurzywo

              paliwo niedające płomienia podczas spalania się wykorzystywane do podkurzania pszczół


              Źródła:

              SJP.pl

              Kurła

              przekleństwo w żartobliwej postaci


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuś

              żartobliwie: członek męski; kuśka


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) daw. anat. penis

              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (2.1) stpol. praktykant u kucharza


              • Andrzej Kuś – alpinista, taternik, tłumacz, projektant, wykładowca języków obcych
              • Franciszek Kuś (1876-1959), nauczyciel, pamiętnikarz, działacz ludowy.
              • Henryk Kuś – profesor nauk medycznych
              • Jan Kuś – profesor agronomii
              • Jan Kuś – profesor medycyny
              • Jan Józef Kuś – profesor medycyny
              • Janina Kuś (1942–2000) – polski polityk, urzędnik samorządowy, poseł na Sejm.
              • Karol Kuś – profesor inżynierii i ochrona środowiska
              • Marek Kuś – profesor fizyki
              • Marek Kuś – (ur. 1962) – artysta, rzeźbiarz, performer
              • Marcin Kuś – (ur. 1981) – polski piłkarz, obrońca, reprezentant Polski.
              • Marian Kuś – profesor medycyny
              • Mira Kuś (ur. w Gorlicach), polska poetka, dziennikarka, członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
              • Stanisław Kuś (1931–2006) – inżynier, polityk
              • Stanisław Kuś – profesor budownictwa
              • Wojciech Kuś (1891-1960), oficer
              • Wojciech Kuś (1936-2014), lekarz
              • Wojciech Kuś, reżyser

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kusa

              zbyt krótki; krótkawy, przykrótki, przykrótkawy


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusacz

              przedstawiciel rzędu oraz rodziny ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusaczka

              rodzaj ptaków z rzędu wróblowych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusak

              1. drobny chrząszcz drapieżny;
              2. ptak naziemny występujący w Ameryce Środkowej i Południowej


              Kusak (Staphylinus) – rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

              Rodzaj ten został wprowadzony w 1758 roku przez Karola Linneusza.

              Chrząszcze o wydłużonym ciele. Głowę mają w zarysie czworokątną z zaokrąglonym tyłem i niewyraźnymi kątami tylnymi, gęsto i silnie punktowaną, zaopatrzoną w krótkie i krępe czułki oraz ustawione skośnie do jej podłużnej osi oczy. Aparat gębowy ma dwupłątową wskutek głębokiego wykrojenia wargę górną, krępe żuwaczki z podłużną bruzdą na nasadowym odcinku zewnętrznej krawędzi oraz głaszczki szczękowe o ostatnim członie dłuższym i węższym niż poprzedni. Przedtułów cechuje się brakiem epimer i dobrze zaznaczoną górną krawędzią epipleury przedplecza. Śródpiersie ma bardzo wąski wyrostek biodrowy. Odwłok ma tylny brzeg piątego tergitu z jasną, błoniastą obwódką. Przednia para odnóży ma u obu płci rozszerzone stopy, a środkowa i tylna uzbrojone w kolce golenie. U gatunków polskich pokrywy są czerwone, a boki tergitów mają plamy złocistego owłosienia.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kusaki

              1. drobny chrząszcz drapieżny;
              2. ptak naziemny występujący w Ameryce Środkowej i Południowej


              rzeczownik

               (1.1) gwara. ostatnie trzy dni karnawału


              • kusaki (Tinamiformes) – rząd ptaków
              • kusaki (Tinamidae) – jedyna rodzina ptaków z rzędu kusaczy
              • kusaki (Staphylininae) – podrodzina chrząszczy z rodziny kusakowatych
              • kusaki – ostatnie dni karnawału w polskich obrzędach ludowych

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kusakowate

              liczna rodzina chrząszczy, obejmująca około 30 tysięcy gatunków


              • kusakowate (Staphylinidae) – owady
              • kusakowate (Tinamidae) – ptaki

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kusakowaty

              o cechach kusakowatych (rodzina chrząszczy)


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusatka

              jednoroczna roślina ozdobna


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusecki

              Kuski


              Patrz:Kuski

              Źródła:

              SJP.pl

              Kusek

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kushner

              nazwisko


              Kushner, Kuschner, Kuszner

              • Dave Kushner
              • Ellen Kushner
              • Harold S(amuel) Kushner
              • Tony Kushner

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kusiak

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusiakiewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusić

              zachęcać, wystawiać na pokusę


              czasownik przechodni

               (1.1) wystawiać na pokusę

               (1.2) gw-pl|Poznań. straszyć

               (1.3) gw-pl|Poznań. pracować nocą, czuwać


              Kusić (cyr. Кусић) – wieś w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim, w gminie Bela Crkva. W 2011 roku liczyła 1164 mieszkańców.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kusiciel

              ktoś, kto kusi, namawia do czegoś złego


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) ten, kto kusi


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kusicielka

              kobieta, która kusi, namawia do czegoś złego


              • Kusicielka (film 1926) − amerykański melodramat w reżyserii Freda Niblo i Mauritza Stillera
              • Kusicielka (film 1935) − amerykański film dramatyczy w reżyserii Alfreda E. Greena
              • Kusicielka (film 1995) − amerykański thriller w reżyserii Lawrence'a Lanoffa

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kusicielstwo

              rzadko: postępowanie, proceder kusiciela


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusik

              nazwisko


              rzeczownik, rodzaj męski

               (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. całus, całusek


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kusin

              Kusin – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Karnice.

              Według danych pod koniec 2004 roku wieś miała 73 mieszkańców.

              W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kusiński

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusiutki

              bardzo kusy


              przymiotnik

               (1.1) zdrobn. od: kusy


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kuska

              nazwisko


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) pot. posp. penis, członek


              • Kuska – nazwisko

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuski

              nazwisko


              Kuski – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Rościszewo. Ma status aołectwa.

              Prywatna wieś szlachecka Koski położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuskokwim

              1. rzeka w Stanach Zjednoczonych;
              2. góry w Stanach Zjednoczonych


              Kuskokwim – żeglowna rzeka w stanie Alaska. Uchodząca do Morza Beringa. Źródła znajdują się w górach łańcucha górskiego Alaska. Jej długość wynosi 1130 km, a powierzchnia dorzecza 130 tys. km².

              Ważniejsze miasta nad rzeką to: Kwethluk i McGrath.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuskokwimski

              przymiotnik

               (1.1) dotyczący rzeki Kuskokwim


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuskowizna

              1. wieś w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim;
              2. osada w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim


              • Kuskowizna – osada w woj. małopolskim, w pow. oświęcimskim, w gminie Kęty
              • Kuskowizna – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrowskim, w gminie Ostrów Mazowiecka

              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuskowiźniański

              Kuskowizna


              Patrz:Kuskowizna

              Źródła:

              SJP.pl

              Kuskowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuskus

              torbacz z rodziny pałanek; wangal


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (1.1) spoż. tradycyjny produkt spożywczy wywodzący się z krajów Maghrebu łączący cechy makaronu i kaszy;

               (1.2) kulin. potrawa przyrządzana z kuskusu (1.1)

              rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

               (2.1) zool. nazwa systematyczna|Spilocuscus|ref=tak. rodzaj torbaczy


              Kuskus (od arab. kaskasa – tłuc, rozbijać) – tradycyjny produkt spożywczy, łączący cechy makaronu i kaszy, a także nazwa przyrządzanej z niego potrawy. Wywodzi się z kuchni krajów Maghrebu (północno-zachodnia Afryka) i ma postać okrągłych ziaren o średnicy rzędu 1 mm, otrzymywanych z pszenicy twardej. Tradycyjnie kuskus był materiałem odpadowym przy mieleniu pszenicy w prymitywnych, kamiennych żarnach. Gruba pozostałość z mielenia pszenicy była odsiewana z mąki, namaczana w wodzie, oprószana właściwą mąką i sprzedawana jako kuskus. Współcześnie kuskus częściej produkuje się z wysoko gatunkowej semoliny, gruboziarnistej mąki pszennej, wody i dodatków. Otrzymany granulat jest przesiewany przez sita o odpowiedniej średnicy. Jednak w handlu wciąż można spotkać kuskus produkowany z rozdrobnionych ziaren pszenicy, choć najczęściej przy udziale nowoczesnych technologii.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuskusiec

              rodzaj torbaczy z rodziny pałankowatych


              Kuskusiec (Ailurops) – rodzaj ssaków z podrodziny kuskuśców (Ailuropinae) w obrębie rodziny pałankowatych (Phalangeridae).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuskusowy

              kuskus


              Patrz:kuskus

              Źródła:

              SJP.pl

              Kuskuta

              rodzaj wialni używanej do oczyszczania drobnych nasion roślin motylkowych; cuscuta


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuślin

              wieś w Polsce


              Kuślin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin (miejscowość jest siedzibą gminy Kuślin).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kuśliński

              związany z Kuślinem


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśliwszy

              stopień wyższy od przymiotnika: kuśliwy


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśliwy

              zachęcający do czegoś; kuszący


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśmierczyk

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśmierek

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśmierski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśmierz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśmirek

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśmirowski

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśnierek

              kuśnierz


              Patrz:kuśnierz

              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśnierka

              kuśnierz


              Patrz:kuśnierz

              Źródła:

              SJP.pl

              Kuśnierski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z kuśnierstwem, dotyczący kuśnierstwa


              Źródła:

              Wiktionary

              Kuśnierstwo

              Kuśnierstwo – dział rzemiosła zajmujący się wytwarzaniem wyrobów skórzanych (futra, czapki, kołnierze, ciepłe obuwie).

              Tradycyjnie kuśnierz sam wyprawiał skóry, a wyroby szył i zdobił wyłącznie ręcznie. Część pracowni zachowało ten sposób pracy, pozostałe wykorzystują szycie maszynowe. Kuśnierze posiadali własne cechy, regulujące zwyczaje, zasady zdobywania zawodu, rozsądzające spory.


              Źródła:

              Wikipedia

              Kuśnierz

              rzemieślnik zajmujący się szyciem futer i kożuchów, wyrobem i naprawą galanterii futrzarskiej


              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w gminie Jeziora Wielkie;


              • kuśnierz – osoba trudniąca się kuśnierstwem
              • Kuśnierz – wieś w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Jeziora Wielkie

              osoby o nazwisku Kuśnierz:

              • Piotr Kuśnierz – polski lekkoatleta
              • Bronisław Kuśnierz – polski prawnik
              • Robert Kuśnierz – polski historyk

              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kuśniewicz

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusociński

              nazwisko


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusokrywka

              kusokrywka większa, kusokrywka wiązowa - gatunki chrząszczy z rodziny kózkowatych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusokurka

              rodzaj ptaków z rzędu żurawiowych


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusość

              dawniej: nadmierna krótkość, niewielki rozmiar


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kuse


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary

              Kusotymalek

              kusotymalek czarnobrewy - gatunek ptaka z rodziny dżunglaków


              Źródła:

              SJP.pl

              Kusowo

              • Kusowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dobrcz
              • Kusowo (województwo pomorskie)
              • Kusowo (województwo zachodniopomorskie)

              Źródła:

              Wikipedia

              Kustanaj

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

               (1.1) geogr. miasto w Kazachstanie, administracyjne centrum obwodu kustanajskiego;


              Kustanaj (kaz. Қостанай, Kostanaj; ros. Костанай, Kostanaj; w latach 1893–1895 Nikołajewsk) – miasto obwodowe w północnej części Kazachstanu, nad rzeką Toboł. W 2020 liczyło około 250 tys. mieszkańców.

              Kustanaj jest położony w północnym Kazachstanie, w północnej części obwodu kustanajskiego nad rzeką Toboł. Miasto znajduje się w miejscu zbiegu kilku krain geograficznych: Wyżyny Turgajskiej i Niziny Zachodniosyberyjskiej.


              Źródła:

              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kustanajski

              przymiotnik relacyjny

               (1.1) związany z Kustanajem, dotyczący Kustanaju


              Źródła:

              Wiktionary

              Kustoda

              pierwsze słowo lub pierwsza sylaba z następnej strony umieszczane na końcu każdej stronicy w dawnych drukach i rękopisach; kustosz, sygnatura


              Kustosz (kustoda) – oznaczenie stosowane w książce rękopiśmiennej i drukowanej. W obu przypadkach termin ten posiada odmienne znaczenie.

              Kustosz w książce rękopiśmiennej to oznaczenie polegające na umieszczeniu kolejnych liczb lub liter niedaleko krawędzi strony, mające na celu (podobnie jak reklamant) ułatwienie bezbłędnego szeregowania składek przy produkcji książki. W książce drukowanej kustosz jest to początek tekstu następnej składki umieszczony na dole składki poprzedniej. Funkcję kustosza z książki rękopiśmiennej od momentu rozpoczęcia wydawania książek drukowanych mają sygnatury.


              Źródła:

              SJP.pl
              Wikipedia

              Kustodia

              1. zespół klasztorów podlegający władzy kustosza;
              2. urząd takiego kustosza;
              3. metalowe, często obficie zdobione naczynie przeznaczone do przechowywania hostii poza nabożeństwami


              rzeczownik, rodzaj żeński

               (1.1) rel. zakonna jednostka administracyjna niższa rangą od prowincji, zarządzana przez kustosza;

               (1.2) rel. diecezja w Kościele Katolickim Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej

               (1.3) rel. naczynie liturgiczne służące do przechowywania hostii wystawianej w monstrancji;

               (1.4) daw. pilnowanie czegoś, bycie odpowiedzialnym za coś


              Kustodia (łac. custodia – nadzór, straż od custos, custodis – stróż, dozorca lub też custodire – ochraniać, ukrywać, strzec) – naczynie liturgiczne w kształcie puszki, niekiedy z nóżką, często bogato zdobione; wykorzystywane w Kościele katolickim, przeznaczone do przechowywania w tabernakulum konsekrowanej wielkiej hostii (zwyczajowo zwanej „Najświętszym Sakramentem”). Tradycyjnie wykonana ze szlachetnego metalu (lub w przypadku metalu mogącego ulec korozji pozłacana od środka). Dopuszcza się jednak odstępstwa: decyzją Konferencji Episkopatu, zaaprobowanej przez Stolicę Apostolską, możliwe jest wykonanie naczyń liturgicznych z trwałych materiałów, które przez miejscową ludność są uważane za materiały szlachetne (np. kość słoniowa).


              Źródła:

              SJP.pl
              Wiktionary oraz Wikipedia

              Kustosz

              1. opiekun zbiorów muzealnych, kierownik działu muzealnego;
              2. w dawnej Polsce: urzędnik sprawujący pieczę nad skarbcem i archiwum królewskim;
              3. przełożony nad zespołem klasztorów;
              4. kanonik zarządzający majątkiem probostwa katedralnego albo kolegiackiego;
              5. w dawnych książkach: pierwsze słowo lub pierwsza sylaba z następnej strony umieszczane na końcu każdej strony; sygnatura, kustoda


              rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

               (1.1) opiekun zbiorów muzealnych lub bibliotecznych; kierownik działu

               (1.2) kośc. zwierzchnik klasztorów stanowiących kustodię

               (1.3) kośc. kanonik kapituły zarządzający własnością kapituły katedralnej lub kolegialnej

              rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

               (2.1) daw. liter. (w rękopisach) litery albo cyfry przeniesione na krawędź strony, (w dawnych książkach drukowanych) sylaba lub słowo ze strony, umieszczane na końcu strony poprzedniej;


              Kustosz (łac. custos, stróż) – określenie osoby mające kilka różnych znaczeń:

              • tytuł honorowy kanonika kapituły zarządzającego majątkiem kapitulnym
              • proboszcz kolegiaty niebędący prepozytem
              • zwierzchnik kilku klasztorów wchodzących w skład kustodii
              • pracownik służby bibliotecznej lub archiwum
              • pracownik muzeum. Stanowiska muzealnicze:
                • asystent (do 2008 asystent muzealny)
                • starszy asystent muzealny (stanowisko zniesione w 2008)
                • adiunkt (do 2008 adiunkt muzealny)
                • kustosz
                • starszy kustosz
                • kustosz dyplomowany

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kustoszka

                kustosz


                Patrz:kustosz

                Źródła:

                SJP.pl

                Kustra

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kustrzebka

                grzyb z klasy workowców; czarecznica


                Peziza Dill. ex Fr. (kustrzebka) – rodzaj grzybów z rodziny kustrzebkowatych (Pezizaceae).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kustrzebkowate

                o cechach kustrzebkowatych (rodzina grzybów)


                Kustrzebkowate (Pezizaceae Dumort) – rodzina grzybów z klasy workowców (Ascomycota).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kustrzebkowaty

                o cechach kustrzebkowatych (rodzina grzybów)


                Źródła:

                SJP.pl

                Kustrzebkowce

                rząd grzybów z typu workowców


                Kustrzebkowce (Pezizales J. Schröt.) – rząd grzybów należący do klasy kustrzebniaków (Pezizomycetes).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kustrzebkowiec

                przedstawiciel rzędu grzybów z typu workowców


                Źródła:

                SJP.pl

                Kustrzebniaki

                klasa grzybów z typu workowców


                Kustrzebniaki (Pezizomycetes O.E. Erikss. & Winka) – klasa grzybów z typu workowców (Ascomycota).


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kustrzyce

                Kustrzyce – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Sędziejowice.

                Przez wieś przebiega magistrala węglowa Gdynia – Śląsk. W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Kustrzyce.

                Dawniej we wsi znajdował się folwark, a także młyn, który został rozebrany w 1945 roku przez Niemców.

                W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


                Źródła:

                Wikipedia

                Kusturica

                Emir Kusturica, serb. Емир Кустурица (ur. 24 listopada 1954 w Sarajewie) – jugosłowiański i serbski reżyser filmowy, scenarzysta, muzyk, także aktor. Dwukrotnie nagrodzony Złotą Palmą na 38. i 48. MFF w Cannes (1985, 1995).


                Źródła:

                Wikipedia

                Kuśtyczek

                kusztyczek;
                1. zdrobnienie od: kusztyk;
                2. potocznie: mały kieliszek wódki


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuśtyk

                kulawka, kusztyk;
                1. szklany kielich pozbawiony płaskiej podstawy, popularny w Polsce w XVII i XVIII wieku;
                2. zawartość tego kielicha


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuśtykać

                chodzić, utykając na jedną nogę, kuleć; chodzić nieporadnie, potykając się; kusztykać


                czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przykuśtykać)

                 (1.1) iść kulejąc


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kuśtykiem

                kulawka, kusztyk;
                1. szklany kielich pozbawiony płaskiej podstawy, popularny w Polsce w XVII i XVIII wieku;
                2. zawartość tego kielicha


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusu

                rodzaj gryzoni z podrodziny myszy


                Kusu – niewielka wyspa należąca do Singapuru, położona kilka kilometrów na południe od miasta. Znajduje się na niej chińska świątynia Tua Pek Konga i Guanyin, stanowiąca centrum corocznych pielgrzymek taoistów.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kuświk

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusy

                zbyt krótki; krótkawy, przykrótki, przykrótkawy


                rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

                 (1.1) geogr. toponim, część nazwy dwóch wsi w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Pasłęk


                Osoby

                Osoby o nazwisku Kusy

                • Andrzej Kusy (1942–1999) – polski inżynier elektronik, profesor nauk technicznych
                • Emilia Kusy (ur. 1998) – polska lekkoatletka, tyczkarka
                • Julita Kusy – polska piosenkarka i autorka tekstów
                • Tadeusz Kusy – polski duchowny katolicki

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kusyk

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusz

                1. rodzaj łuku stalowego umocowanego na kolbie z lewarem do napinania cięciwy;
                2. inna nazwa balisty;
                3. kusza młot - ryba młot, rekin młot; gatunek rekina


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

                 (1.1) rel. postać biblijna, wnuk Noego, najstarszy syn Chama;

                 (1.2) rel. postać biblijna, Beniaminita wymieniony w tytule psalmu 7.

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki, nazwa własna

                 (2.1) hist. starożytna kraina na południu od II katarakty Nilu, podbita w XVI-XIV w. p.n.e. przez Egipt;


                • Kusz (kraina) – starożytna kraina położona w obecnym Sudanie
                • Kusz – postać biblijna
                • kusz – dawna nazwa naczynia do picia – kubek, czara, czasza, czerpak
                osoby noszące nazwisko Kusz
                • Gerard Kusz (1939–2021) – polski duchowny rzymskokatolicki
                • Józef Kusz (ur. 1938) – polski fizyk
                • Michał Kusz (ur. 1973) – polski muzyk sesyjny
                • Stefan Kusz (ur. 1948) – polski rolnik i polityk, poseł na Sejm PRL

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kusza

                1. rodzaj łuku stalowego umocowanego na kolbie z lewarem do napinania cięciwy;
                2. inna nazwa balisty;
                3. kusza młot - ryba młot, rekin młot; gatunek rekina


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) hist. wojsk. broń miotająca bełty, rodzaj żelaznego łuku z kolbą i spustem oraz mechanizmem napinającym;


                Kusza – neurobalistyczna broń miotająca, składająca się z łuczyska osadzonego w łożu, w którym cięciwa zwalniana jest za pomocą mechanizmu spustowego. Pociskami kuszy są najczęściej bełty.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kuszać

                żartobliwie: jeść


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszący

                ponętny, uwodzicielski; zachęcający, nęcący


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszak

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszczak

                nazwisko


                Osoby o tym nazwisku:

                • Eryk Kuszczak (1929-2013) – polski artysta
                • Sławomir Kuszczak (ur. 1966) − polski artysta, malarz, rysownik, grafik i nauczyciel akademicki
                • Tomasz Kuszczak (ur. 1982) − polski piłkarz

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kuszenie

                zachęcać, wystawiać na pokusę


                rzeczownik, rodzaj nijaki

                 (1.1) odczasownikowy od|kusić.


                Kuszenie – rodzaj oddziaływania, które ma skłonić kogoś do zrobienia czegoś złego (zazwyczaj w znaczeniu moralnym lub negatywnych konsekwencji).

                W rozumieniu chrześcijańskim jest to działanie Szatana, mające na celu zagubienie człowieka, zamazanie prawdy w jego sercu i zmniejszenie dostępu łask Ducha Świętego do człowieka. Grozi upadkiem i zaprzeczeniem Bożej miłości, czyli grzechem.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kuszeta

                kuszetka;
                1. rozkładane miejsce do spania w wagonie kolejowym;
                2. wagon z takimi miejscami


                Kuszetka (z fr. coucher – położyć się spać) – do XIX wieku niewielka kanapa, rodzaj leżanki. Wagon kolejowy z miejscami do leżenia, mniej komfortowa odmiana wagonu sypialnego, różniąca się od tego ostatniego miejscami do leżenia przeznaczonymi zasadniczo do korzystania z nich jedynie w porze snu, a w dzień składanymi, aby przedział kolejowy spełniał rolę zwykłego przedziału pasażerskiego z miejscami do siedzenia.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kuszetka

                1. rozkładane miejsce do spania w wagonie kolejowym; kuszeta;
                2. wagon z takimi miejscami; kuszeta;
                3. dawniej: mebel do leżenia; leżanka, kozetka


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) kolej. leżanka w przedziale kolejowym;

                 (1.2) kolej. wagon kolejowy z miejscami do leżenia

                 (1.3) daw. mebel do leżenia


                Kuszetka (z fr. coucher – położyć się spać) – do XIX wieku niewielka kanapa, rodzaj leżanki. Wagon kolejowy z miejscami do leżenia, mniej komfortowa odmiana wagonu sypialnego, różniąca się od tego ostatniego miejscami do leżenia przeznaczonymi zasadniczo do korzystania z nich jedynie w porze snu, a w dzień składanymi, aby przedział kolejowy spełniał rolę zwykłego przedziału pasażerskiego z miejscami do siedzenia.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kuszetkowy

                kuszetka


                Patrz:kuszetka

                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszewski

                nazwisko


                Osoby o nazwisku Kuszewski:

                • Józef Kuszewski – muzealnik.
                • Krzysztof Kuszewski – lekarz.
                • Marian Kuszewski – szermierz.
                • Kacper Kuszewski – aktor.
                • Jarosław Kuszewski – aktor.

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kuszka

                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) drewniane naczynie z uchem, zakładane za pas kosiarza, w którym jest zamoczona osełka do ostrzenia kosy

                 (1.2) pleśćeciony ze słomy kosz, używany jako ul dla pszczół


                Źródła:

                Wiktionary

                Kuszlewski

                przymiotnik od: Kuszlewo (wieś na Białorusi)


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusznictwo

                dyscyplina sportowa obejmująca strzelanie z kuszy


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszniczka

                kusznik


                Patrz:kusznik

                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszniczy

                kusznik, kusznictwo


                Patrz:kusznik, kusznictwo

                Źródła:

                SJP.pl

                Kusznierewicz

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusznik

                żołnierz uzbrojony w kuszę


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) wojsk. żołnierz uzbrojony w kuszę, strzelający z kuszy;


                Kusznik – średniowieczny żołnierz posługujący się kuszą walczący pieszo i konno. Współcześnie także człowiek praktykujący kusznictwo sportowe.

                Największą sławę zdobyli kusznicy genueńscy wykorzystywani przez Republikę Genui oraz służący jako wojsko najemne w innych państwach włoskich i w całej Europie.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kusztelski

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusztyczek

                kuśtyczek;
                1. zdrobnienie od: kusztyk;
                2. potocznie: mały kieliszek wódki


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusztyk

                kulawka, kuśtyk;
                1. szklany kielich pozbawiony płaskiej podstawy, popularny w Polsce w XVII i XVIII wieku;
                2. zawartość tego kielicha


                Źródła:

                SJP.pl

                Kusztykać

                chodzić, utykając na jedną nogę, kuleć; chodzić nieporadnie, potykając się; kuśtykać


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszyci

                grupa ludów afrykańskich zamieszkujących Afrykę Wschodnią


                Kuszyci – grupa ludów we wschodniej Afryce, zamieszkująca w południowej części Egiptu, w Sudanie, Etiopii, Erytrei, Dżibuti, Somalii, północno-wschodniej Kenii i w skupiskach w północnej Tanzanii oraz Ugandzie. Liczą ok. 30 mln osób, posługują się językami kuszyckimi z rodziny chamito-semickiej.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kuszycki

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z Kuszytami, dotyczący Kuszytów, Kuszu


                Źródła:

                Wiktionary

                Kuszyk

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszyński

                nazwisko


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszyta

                członek grupy ludów afrykańskich zamieszkujących Afrykę Wschodnią


                Źródła:

                SJP.pl

                Kuszytka

                członkini grupy ludów afrykańskich zamieszkujących Afrykę Wschodnią


                Źródła:

                SJP.pl

                Kut

                nazwisko, m.in. Józef Kut (1905-1942) - polski kapłan, błogosławiony kościoła katolickiego


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) stpol. penis


                Al-Kut (arab. الكوت) – miasto we wschodnim Iraku, na Nizinie Mezopotamskiej, nad Tygrysem, ośrodek muhafazy Wasit. Około 400 tys. mieszkańców.

                11 listopada 2006 roku, w okolicach miasta, wskutek wybuchu miny-pułapki zginęło dwóch żołnierzy: Polak – sierżant Tomasz Murkowski z 13. Pułku Przeciwlotniczego w Elblągu i Słowak – st. sierżant Rastislav Neplech. Ranni zostali drugi Polak i Ormianin.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kuta

                1. (np. żelazo) ubijać, formować
                2. obijać, ozdabiać metalem
                3. (konie) podkuwać
                4. (np. skałę) rąbać, rozkruszać, wykuwać, rzeźbić
                5. stukać, uderzać miarowo
                6. pot. uczyć się, zakuwać


                Bośnia i Hercegowina:

                • Kuta – wieś w Republice Serbskiej, w gminie Foča
                • Kuta – wieś w Republice Serbskiej, w gminie Kalinovik

                Czarnogóra:

                • Kuta – wieś w gminie Nikšić

                Indonezja:

                • Kuta – miasto

                Mezopotamia:

                • Kuta – starożytne miasto

                Rosja:

                • Kuta – rzeka, dopływ Leny

                Osoby:

                • Dominik Kuta – polski muzyk

                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kutafon

                obraźliwie, pogardliwie o mężczyźnie, któremu przypisuje się negatywne cechy


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) wulg. obraź. o irytującym mężczyznie


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kutas

                1. wulgarnie: męski narząd płciowy; fiut;
                2. wulgarnie: ordynarne określenie mężczyzny; luj, ciul, gnój;
                3. dawniej: ozdoba z nici, wełny, jedwabiu itp., kształtem podobna do pędzla


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) daw. pompon, frędzel, coś, co może się huśtać, dyndać, zwisać;

                 (1.2) daw. pompon z rączką z łabędziego puchu używany do pudrowania, łabędzik

                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

                 (2.1) wulg. obraźliwy epitet wobec kogoś nielubianego

                 (2.2) daw. pogardliwie o kimś niewielkiego wzrostu

                 (2.3) daw. przen. sługa, lokaj trzymający się kutasów (1.2) za pojazdem

                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (3.1) wulg. penis


                • kutas – element ozdobny
                • Kutas – wieś na Węgrzech
                • László Kutas (ur. 1936) – węgierski rzeźbiarz
                • Pawło Kutas (ur. 1982) – ukraiński piłkarz (pochodzenia węgierskiego)

                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary oraz Wikipedia

                Kutasek

                kutasik;
                1. dawniej: ozdóbka z nici, wełny, jedwabiu itp., kształtem podobna do pędzla;
                2. wulgarnie: męski narząd płciowy; fiutek


                rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                 (1.1) zdrobn. od kutas

                 (1.2) iron. wulg. obraźliwy epitet wobec kogoś nielubianego

                 (1.3) iron. daw. pogardliwie o kimś niewielkiego wzrostu

                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

                 (2.1) zdrobn. od kutas

                 (2.2) iron. wulg. penis

                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (3.1) zdrobn. od kutas

                 (3.2) przest. małej wielkości ozdoba przypominająca frędzel


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kutasiara

                wulgarnie: wyzwisko kierowane do kobiet


                Źródła:

                SJP.pl

                Kutasiarz

                wulgarny epitet


                Źródła:

                SJP.pl

                Kutasik

                kutasek;
                1. dawniej: ozdóbka z nici, wełny, jedwabiu itp., kształtem podobna do pędzla;
                2. wulgarnie: męski narząd płciowy; fiutek


                rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

                 (1.1) zdrobn. od kutas

                 (1.2) mały kutas


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kutasikowy

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z kutasikiem, dotyczący kutasika


                Źródła:

                Wiktionary

                Kutasina

                wulgarnie: penis; kutas, fiut, chuj


                rzeczownik, rodzaj żeński

                 (1.1) zgrub. od kutas


                Źródła:

                SJP.pl
                Wiktionary

                Kutasowy

                przymiotnik relacyjny

                 (1.1) związany z kutasem, dotyczący kutasa


                Źródła:

                Wiktionary

                Kutek

                nazwisko


                Kutek – część wsi Jeziorzany w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki.

                W latach 1975–1998 Kutek administracyjnie należał do województwa krakowskiego.


                Źródła:

                SJP.pl
                Wikipedia

                Kuter

                1. mały statek o napędzie motorowym do prac przybrzeżnych lub stos. w rybołówstwie;
                2. jednomasztowy jacht o skośnym ożaglowaniu lub rodzaj takiego ożaglowania;
                3. maszyna do siekania mięsa


                rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                 (1.1) żegl. typ statku żaglowego mający jeden maszt, oraz kilka żagli przednich – sztaksli;

                 (1.2) żegl. mały statek rybacki o długości do ok. 25 metrów;

                 (1.3) mar. niewielki okręt wojenny o wyporności do ok. 300 ton;

                 (1.4) spoż. maszyna służąca do rozdrabniania i emulgowania mięsa wraz z dodatkami;

                 (1.5) slang. kolej. pociąg Pendolino


                • kuter – rodzaj jachtu żaglowego
                • niewielki statek użytkowy lub okręt pomocniczy np.:
                  • kuter hydrograficzny
                  • kuter holowniczy
                  • kuter nurkowy
                  • kuter ratowniczy
                  • kuter rybacki
                • mały okręt:
                  • kuter artyleryjski
                  • kuter desantowy
                  • kuter minowy
                  • kuter pancerny
                  • kuter patrolowy
                  • kuter rakietowy
                  • kuter torpedowy
                  • kuter trałowy
                  • kuter uzbrojony

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kutera

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuternoga

                  potocznie: mężczyzna kulawy; kulawiec, kulas


                  rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

                   (1.1) pot. pogard. osoba utykająca, kulawa


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kutia

                  tradycyjna potrawa wigilijna, znana zwłaszcza na Rusi i Litwie; kucja; kucia


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) kulin. potrawa z pszenicy, maku, miodu i orzechów podawana jako danie na Wigilię;


                  Kutia – tradycyjna potrawa kuchni ukraińskiej, białoruskiej, rosyjskiej, litewskiej i polskiej kuchni kresowej. Obecnie jest przyrządzana na Białostocczyźnie, Lubelszczyźnie, przygranicznych powiatach województwa podkarpackiego, a także przez Kresowian i ich potomków w różnych częściach Polski.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kutikula

                  kutykula;
                  1. cienka warstwa kutyny i wosku chroniąca nadziemne części u roślin wyższych;
                  2. zewnętrza warstwa ciała licznych bezkręgowców oraz niższych strunowców, zbudowana z chityny lub kutyny, pełniąca głównie rolę ochronną; oskórek


                  Kutykula (łac. cuticula) – w botanice zwana też nabłonkiem, to cienka warstwa pokrywająca zewnętrzną ścianę komórek epidermy, okrywającej wszystkie organy nadziemne roślin, z wyjątkiem pędów drewniejących. Tworzy cienką, ciągłą warstwę na powierzchni całej rośliny z przerwami jedynie w miejscu porów między komórkami szparkowymi.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kutkowski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutlof

                  rzeczownik, rodzaj męski

                   (1.1) stpol. miejsce, gdzie zabija się i obrabia bydło przeznaczone na rzeź


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kutner

                  1. gęsty meszek pokrywający powierzchnię łodygi, liści lub owoców niektórych roślin; filc
                  2. włochata, miękka okrywa włókienna tkaniny


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (1.1) bot. u niektórych roślin: gęsty meszek pokrywający powierzchnię łodygi, liści lub owoców;

                   (1.2) przest. włochata okrywa tkaniny


                  Kutner (ang. tomentose, łac. tomentosus) – gęste, poplątane włoski okrywające liście, łodygę i owoce u niektórych roślin. Kutner może pokrywać całą roślinę lub tylko niektóre jej części.

                  Zadaniem kutneru jest ochrona rośliny przed zimnem, nadmiernym parowaniem, zbyt silnym nasłonecznieniem czy wysuszającym wiatrem. Kutner silnie rozprasza światło, dlatego części roślin pokryte kutnerem są matowe, często przybierają srebrzyste lub szare zabarwienie.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kutnerować

                  mechacić tkaninę


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutnerowaty

                  okryty gęstymi włoskami, tworzącymi powłokę; włochaty


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutnerowy

                  przymiotnik od: kutner


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutnia

                  sieć łowiecka podobna do więcierza na ryby; kutnica


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutnianin

                  mieszkaniec Kutna


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) mieszkaniec Kutna

                   (1.2) osoba pochodząca z Kutna, urodzona w Kutnie


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kutnianka

                  mieszkanka Kutna


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) mieszkanka Kutna

                   (1.2) kobieta pochodząca z Kutna, urodzona w Kutnie


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kutnica

                  sieć łowiecka podobna do więcierza na ryby; kutnia


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutnik

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutno

                  miasto w Polsce


                  rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

                   (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie łódzkim;


                  Kutno – miasto w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, siedziba powiatu kutnowskiego oraz wiejskiej gminy Kutno, nad rzeką Ochnią (dopływem Bzury).

                  Powstanie miejscowości mogło nastąpić już w połowie XII wieku. Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1386 roku. W XII–XIII znajdowało się w kasztelanii łęczyckiej prowincji łęczyckiej i w kasztelanii łęczyckiej księstwa łęczyckiego. W XVI wieku położone było w powiecie gostynińskim województwa rawskiego. Zdegradowane przed 1500 rokiem, ponowna lokacja w 1504 roku, degradacja przed 1700 rokiem, nadanie praw miejskich w 1766 roku. W latach 1975–1998 Kutno administracyjnie należało do województwa płockiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kutnohorski

                  przymiotnik

                   (1.1) związany z Kutną Horą


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kutnowski

                  przymiotnik od: Kutno


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) dotyczący Kutna, związany z Kutnem


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kutolany

                  żeliwo kutolane - żeliwo otrzymywane przez długotrwałe wyżarzanie odlewów z żeliwa białego; żeliwo ciągliwe


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutrowy

                  przymiotnik od: kuter


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutrzeba

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutschera

                  Franz Kutschera (1904-44), dowódca SS i Policji na dystrykt warszawski, inicjator masowych egzekucji publicznych; z wyroku sądu podziemnego skazany na śmierć, zginął w zamachu


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutuzow

                  Michaił Iłłarionowicz Goleniszczew-Kutuzow (ros. Михаил Илларионович Голенищев-Кутузов, ur. 5 września?/16 września 1745 w Petersburgu, zm. 28 kwietnia 1813 w Bolesławcu) – rosyjski dowódca, od roku 1812 książę smoleński, a 31 sierpnia 1812 generał feldmarszałek, wolnomularz.


                  Źródła:

                  Wikipedia

                  Kutwa

                  skąpy mężczyzna, skąpiec, dusigrosz


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) pot. człowiek skąpy, skąpiec

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (2.1) pot. skąpa kobieta


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kutwiarski

                  przymiotnik od: kutwa


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuty

                  1. (np. żelazo) ubijać, formować
                  2. obijać, ozdabiać metalem
                  3. (konie) podkuwać
                  4. (np. skałę) rąbać, rozkruszać, wykuwać, rzeźbić
                  5. stukać, uderzać miarowo
                  6. pot. uczyć się, zakuwać


                  W Polsce
                  • Kuty – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Pozezdrze
                  • Kuty – gromada
                  • Kuty – dawna gmina w dystrykcie Galicja
                  • Kuty – dawna gmina w województwie olsztyńskim

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kutykula

                  kutikula;
                  1. cienka warstwa kutyny i wosku chroniąca nadziemne części u roślin wyższych;
                  2. zewnętrza warstwa ciała licznych bezkręgowców oraz niższych strunowców, zbudowana z chityny lub kutyny, pełniąca głównie rolę ochronną; oskórek


                  Kutykula (łac. cuticula) – w botanice zwana też nabłonkiem, to cienka warstwa pokrywająca zewnętrzną ścianę komórek epidermy, okrywającej wszystkie organy nadziemne roślin, z wyjątkiem pędów drewniejących. Tworzy cienką, ciągłą warstwę na powierzchni całej rośliny z przerwami jedynie w miejscu porów między komórkami szparkowymi.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kutykularny

                  kutykula


                  Patrz:kutykula

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutyna

                  substancja woskowata wchodząca w skład nabłonka (kutykuli), chroniącego nadziemne części rośliny


                  Kutyna – niejednorodna wysokospolimeryzowana substancja składająca się z polimerów kwasów tłuszczowych, o łańcuchach zawierających 16 lub 18 atomów węgla, z jedną grupą epoksydową bądź jedną lub więcej grupami hydroksylowymi. Najczęściej są to kwasy: 10,16-dihydroksypalmitynowy (C16), 18-hydroksy-9,10 epoksystearynowy (C18) i 9,10,18-trihydroksystearynowy (C18).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kutynizacja

                  tworzenie się kutyny, pokrywanie się kutyną


                  Kutynizacja – proces polegający na odkładaniu kutyny wewnątrz ściany komórkowej, między warstewkami celulozy. W jego wyniku powstaje warstwa kutykularna (skutykularyzowana) ściany komórkowej. Proces ma charakter pośredni między adkrustacją i inkrustacją. Podobny proces kutykularyzacji polega na wydzielaniu kutyny poza ścianę komórkową komórek zewnętrznych rośliny – prowadzi do wytworzenia warstwy ograniczającej parowanie rośliny – kutykuli.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kutyła

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kutyłowski

                  nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Antoni Sokół-Kutyłowski (1892–1983) – białoruski wojskowy i działacz narodowy
                  • Bohdan Kutyłowski (1863–1922) – polski prawnik, publicysta, dyplomata
                  • Jarosław Kutyłowski – CEO i założyciel DeepL
                  • Mirosław Kutyłowski (ur. 1957) – polski inżynier matematyki

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kutz

                  [czytaj: kuc] nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwada

                  zwyczaj występujący u wielu ludów pierwotnych, polegający na naśladowaniu przez męża zachowania się żony w czasie porodu, co symbolizuje uznanie dziecka przez ojca


                  Kuwada – występująca w niektórych kulturach instytucja oznaczająca zespół praktyk i wierzeń w okresie ciąży, obejmujących współdzielenie przez ojca pewnych działań uznawanych za kobiece. Z instytucją kuwady związany jest zespół kuwady, czyli odczuwane przez mężczyzn psychosomatyczne objawy charakterystyczne dla kobiet w okresie ciąży.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuwaski

                  przymiotnik od: Kuwasy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwasy

                  rozległe torfowisko w Kotlinie Biebrzańskiej


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwasz

                  węgierska rasa psa pasterskiego; kuwos


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwejcki

                  Kuwejt


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) odnoszący się do państwa Kuwejt

                   (1.2) odnoszący się do miasta Kuwejt


                  Patrz:Kuwejt

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuwejt

                  1. państwo w Azji; Państwo Kuwejtu;
                  2. stolica państwa Kuwejt


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. polit. państwo w Azji;

                   (1.2) geogr. stolica Kuwejtu (1.1);


                  Kuwejt, Państwo Kuwejt (‏دولة الكويت‎, trl. Dawlat al-Kuwayt, trb. Daulat al-Kuwajt) – państwo położone w południowo-zachodniej Azji, na północno-zachodnim wybrzeżu Zatoki Perskiej. Graniczy z Irakiem (242 km) i Arabią Saudyjską (222 km) – łączna długość granic lądowych wynosi 464 km, ponadto 499 km wybrzeża morskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuwejtczyk

                  mieszkaniec Kuwejtu (stolicy Kuwejtu)


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) obywatel Kuwejtu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuwejtka

                  mieszkanka Kuwejtu (stolicy państwa Kuwejt)


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) obywatelka Kuwejtu


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuwertura

                  rodzaj masy czekoladowej służącej do powlekania wyrobów cukierniczych


                  Kuwertura (fr. couverture – kołdra, osłona, pokrywa) to czekolada wysokiej jakości zawierająca więcej (32-35%) masła kakaowego niż zwykła czekolada. W połączeniu z obróbką termiczną nadaje to kuwerturze połysk, łagodny i długo utrzymujący się smak oraz charakterystyczny trzask przy łamaniu.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuwerturowy

                  kuwertura


                  Patrz:kuwertura

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuweta

                  1. płytkie, przeważnie prostokątne naczynie odporne na działanie chemikaliów, służące do ręcznej obróbki materiałów fotograficznych; płuczka;
                  2. niewielkie szklane naczynie o rozmaitych kształtach do przeprowadzania pomiarów fotometrycznych;
                  3. płaskie naczynie wypełnione piaskiem, w którym załatwiają się koty i inne zwierzęta trzymane w domu


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) płaskie, czworokątne naczynie, głównie do zastosowań chemicznych;

                   (1.2) płaskie, czworokątne naczynie, głównie dla zwierząt domowych


                  • kuweta pomiarowa
                  • kuweta (fotografia)
                  • Kuweta – skała do uprawiania boulderingu na Krzywickiej Górze w Beskidzie Wyspowym

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuwetka

                  mała kuweta


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwetowy

                  kuweta


                  Patrz:kuweta

                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwiek

                  drewniana piszczałka używana przez myśliwych do wabienia ptaków


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuwos

                  węgierska rasa psa pasterskiego; kuwasz


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuydowicz

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuzaj

                  nazwisko


                  rzeczownik, rodzaj męski

                   (1.1) gw-pl|Poznań. kuzyn


                  Kużaj (dawn. Kuzaj) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Galewice.

                  W 2004 roku w Kużaju mieszkały 174 osoby.

                  W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuzak

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuziak

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuziemny

                  zwrócony ku ziemi


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuziemski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuziennictwo

                  dział technologii zajmujący się procesami obróbki przedmiotów metalowych przez kucie; kuźnictwo, kowalstwo, przemysł kuźniczy


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuziennik

                  rzadko: specjalista w dziedzinie wytwarzania przedmiotów z metali i ich stopów za pomocą kucia; kowal


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuzienny

                  związany z kuźnią, dotyczący kuźni, np. narzędzia kuzienne; kowalski


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuziora

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuzioła

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźma

                  imię męskie


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Andrzej Kuźma – polski duchowny prawosławny
                  • Erazm Kuźma – polski eseista i krytyk literacki
                  • Jan Kuźma – konfederat barski
                  • Mirosław Kuźma – polski ilustrator, plakacista, karykaturzysta, rzeźbiarz, scenograf
                  • Mirosław Kuźma – polski bokser
                  • Ryszard Kuźma – polski piłkarz i trener

                  Inne:

                  • Kuźma – słowiański wariant imienia męskiego Kosma
                  • Mieczysław Kuzma – polski architekt

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźmicki

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźmicz

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźmina

                  wieś w Polsce


                  Kuźmina – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza. Leży na Pogórzu Przemyskim.

                  Do 1954 istniała gmina Kuźmina. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kuźmina, po jej zniesieniu w gromadzie Leszczawa Dolna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźmiński

                  nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Bolesław Kuźmiński (1880–1976) – polski malarz, pedagog, żołnierz
                  • Jacek Kuźmiński (ur. 1975) – polski trójboista
                  • Jacek Kuźmiński (ur. 1978) – polski judoka i trener judo
                  • Kazimierz Kuźmiński (1907–1989) – polski żołnierz
                  • Krzysztof Kuźmiński (1938–2019) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych
                  • Krzysztof Kuźmiński (1966–2005) – pilot samolotowy i szybowcowy, pilot doświadczalny
                  • Marcin Kuźmiński (1964–2016) – polski aktor teatralny i filmowy
                  • Ołeksandr Kuźminski (1884–1975) – rosyjski i ukraiński żołnierz
                  • Stanisław Kuźmiński (1895–1969) – polski wojskowy
                  • Stanisław Kuźmiński (ur. 1936) – polski fizyk
                  • Tadeusz Kuźmiński (1915–1979) – polski historyk i dyplomata
                  • Zbigniew Kuźmiński (1921–2005) – polski reżyser filmowy, telewizyjny i teatralny, scenarzysta

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźmiuk

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźmowy

                  przymiotnik dzierżawczy - należący do Kuźmy lub z nim związany


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźnia

                  1. warsztat kowalski;
                  2. zakład przemysłowy lub jego oddział, w którym wykonuje się przedmioty metalowe za pomocą kucia;
                  3. instytucja, szkoła itp. w której szkoli się specjalistów z określonej dziedziny


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) warsztat kowala;

                   (1.2) archit. dom z warsztatem kowala

                   (1.3) techn. wydział fabryki, w którym wykonuje się kucie

                   (1.4) przen. miejsce powstawania idei, wychowywania kadr

                   (1.5) daw. środ. przestępcze kościół

                   (1.6) ornit. pot. miejsce, w którym dzięcioł rozłupuje szyszki, aby dostać się do nasiona


                  Kuźnia – budynek przeznaczony do prac kowalskich; także miejsce do podkuwania koni.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuźniak

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźnianin

                  mieszkaniec Kuźni Raciborskiej (miasta w Polsce)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźnianka

                  mieszkanka Kuźni Raciborskiej (miasta w Polsce)


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźniański

                  przymiotnik od: Kuźnia Raciborska


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźniar

                  nazwisko


                  Kuźniar (forma żeńska: Kuźniar; liczba mnoga: Kuźniarowie) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 2404 osoby.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźniarka

                  mechaniczna prasa kuźnicza do wykonywania z dużych odkuwek


                  Kuźniarka – typ prasy mechanicznej o układzie korbowym i o dwóch suwakach poruszających się względem siebie pod kątem prostym.

                  Kuźniarki buduje się z pionowym lub coraz szerzej stosowanym poziomym podziałem matryc. Ponieważ w przypadku tych urządzeń powstają duże naprężenia termiczne, przy doborze materiałów na matryce należy kierować się warunkami pracy narzędzia. Matryce stosowane do kucia na gorąco na kuźniarkach, prasach kuźniczych i młotach konwencjonalnych wykonuje się z narzędziowej stali węglowej.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźniarski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźnica

                  1. dawny zakład hutniczy; hamernia;
                  2. instytucja, środowisko, miejsce skupiające wybitnych ludzi


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) daw. hutn. kuźnia

                   (1.2) przen. szkoła, wszechnica


                  • kuźnica – dawny zakład hutniczy

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuźnice

                  1. dawny zakład hutniczy; hamernia;
                  2. instytucja, środowisko, miejsce skupiające wybitnych ludzi


                  Miejscowości i ich części w Polsce

                  Według TERYT jest ich 4, w tym 2 podstawowe
                  • Kuźnice – część miasta Zakopanego
                  • Kuźnice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Choceń
                  • Kuźnice – przysiółek wsi Miodary w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Świerczów
                  • Kuźnice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Nagłowice

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźnicki

                  przymiotnik od: Kuźnica, Kuźnice


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźnictwo

                  dział technologii zajmujący się procesami obróbki przedmiotów metalowych przez kucie; kuziennictwo, kowalstwo, przemysł kuźniczy


                  Kucie – proces technologiczny, rodzaj obróbki plastycznej, polegający na odkształcaniu metali na gorąco lub na zimno za pomocą uderzeń lub nacisku narzędzi. Narzędzia – czyli matryce lub bijaki umieszczane są na częściach ruchomych narzędzi. Proces ten również może być realizowany w specjalnych przyrządach kuźniczych.W procesie tym nadaje się kutemu materiałowi odpowiedni kształt, strukturę i własności mechaniczne. Materiałem wsadowym jest przedkuwka, natomiast produktem jest odkuwka.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźniczanin

                  mieszkaniec wsi: Kuźnica


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźniczanka

                  mieszkanka wsi: Kuźnica


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźniczy

                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z kuźnicą / kuźnią, dotyczący kuźnicy / kuźni


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kuźnieck

                  miasta w Federacji Rosyjskiej


                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie penzeńskim;


                  Kuźnieck (ros. Кузнецк) – miasto w Rosji, w obwodzie penzeńskim, przy linii kolejowej Samara-Penza, nad rzeką Trujewo (dorzecze Wołgi). Około 80 tys. mieszkańców (2020).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuźniecki

                  przymiotnik od: Kuźnieck


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) związany z Kuźnieckiem, dotyczący Kuźniecka

                   (1.2) hist. związany z Kuźnieckiem, dotyczący Kuźniecka (po 1932 Nowokuźnieck)


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuzniecow

                  nazwisko


                  Kuzniecow – jedno z najpopularniejszych nazwisk rosyjskich. W wersji żeńskiej Kuzniecowa.

                  • Admirał Kuzniecow – radziecki, później rosyjski lotniskowiec
                  • Andriej Kuzniecow – rosyjski tenisista
                  • Aleksiej Kuzniecow
                  • Boris Kuzniecow (ujednoznacznienie)
                  • Iwan Kuzniecow (ujednoznacznienie)
                  • Nikołaj Kuzniecow
                  • Witalij Kuzniecow
                  • Występowanie tekstu hasła z wyrażeniem „Kuzniecow” w tytule

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźniewski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuźnik

                  nazwisko


                  Miejscowości i ich części w Polsce

                  Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowa
                  • Kuźnik – wieś w woj. lubuskim, w pow. międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz
                  • Kuźnik – część wsi Rychwałdek w woj. śląskiem, w pow. żywieckim, w gminie Świnna

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuzu

                  gatunek torbacza z rodziny pałankowatych, zamieszkujący australijskie i tasmańskie lasy, zwłaszcza eukaliptusowe; lis workowaty, kitanka lisia


                  Kitanka lisia, dawniej: pałanka kuzu, kuzu, lis workowaty (Trichosurus vulpecula) – gatunek ssaka z podrodziny kitanek (Phalangerinae) w obrębie rodziny pałankowatych (Phalangeridae).


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kuźwa

                  przekleństwo wypowiadane wówczas, gdy człowiek nie chce używać bardziej wulgarnych słów


                  wykrzyknik

                   (1.1) pot. eufem. używany jako przekleństwo


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuźwić

                  czasownik nieprzechodni niedokonany

                   (1.1) nadużywać słowa „kuźwa”, przeklinać, bluzgać

                   (1.2) wulg. śmierdzieć

                  czasownik zwrotny niedokonany kuźwić się

                   (2.1) wulg. prostytuować się

                   (2.2) wulg. o kobiecie: sypiać z wieloma partnerami

                   (2.3) wulg. przen. poniżać się, upadlać się


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kuźwica

                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) wulg. określenie zdenerwowania i wściekłości


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kuźwować

                  czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pokuźwować)

                   (1.1) wulg. siarczyście kląć


                  Źródła:

                  Wiktionary

                  Kuzyn

                  1. syn brata lub siostry jednego z rodziców;
                  2. dalszy krewny pozostający w stosunku do wspólnego przodka w tym samym lub mniejszym stopniu pokrewieństwa; powinowaty, krewny, krewniak, pociotek


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) syn wujka / stryjka lub cioci / wujenki / stryjenki

                   (1.2) ogólniej: dowolny krewny


                  Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuzyneczka

                  pieszczotliwie: kuzynka


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) pot. zdrobn. od: kuzynka


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuzynek

                  pieszczotliwie: kuzyn


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kuzynka

                  1. córka brata lub siostry jednego z rodziców;
                  2. dalsza krewna pozostający w stosunku do wspólnego przodka w tym samym lub mniejszym stopniu pokrewieństwa; powinowata, krewna, krewniaczka, pociotka


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) córka wujka / stryjka lub cioci / wujenki / stryjenki


                  Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kuzynostwo

                  pokrewieństwo, odpowiadające relacji między kuzynami


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub nijaki

                   (1.1) ofic. kuzyn i jego żona

                  rzeczownik, rodzaj nijaki

                   (2.1) pokrewieństwo łączące kuzynów i kuzynki


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kuzynowski

                  taki, który dotyczy kuzyna lub kuzynki, jest dla nich charakterystyczny, np. przywiązanie kuzynowskie


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kułacki

                  odnoszący się do kułaka, należący do kułaka; kułaczy


                  przymiotnik relacyjny

                   (1.1) hist. związany z kułakami, dotyczący kułaków


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kułactwo

                  dawniej:
                  1. ogół kułaków, bogatych rolników;
                  2. pogardliwie: grubiańskie zachowanie


                  Kułak (ros. кулак) – pejoratywne określenie stosowane w ZSRR, a następnie w państwach bloku wschodniego wobec bogatego chłopa, utożsamianego propagandowo z „wrogiem klasowym”, „zdziercą” i „pijawką na zdrowym ciele społeczności wiejskiej”.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kułaczka

                  w latach pięćdziesiątych: żona bogatego chłopa posiadającego lub użytkującego ziemię, zatrudniającego robotników najemnych


                  rzeczownik, rodzaj żeński

                   (1.1) hist. pogard. majętna chłopka tępiona przez władzę radziecką


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary

                  Kułaczy

                  przymiotnik od: kułak; kułacki


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kułaga

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kułagowski

                  nazwisko


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kułak

                  w latach pięćdziesiątych: bogaty chłop posiadający lub użytkujący ziemię, zatrudniający robotników najemnych


                  rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

                   (1.1) hist. pogard. majętny chłop tępiony przez władzę radziecką;

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

                   (2.1) przest. zaciśnięta pięść

                   (2.2) przest. cios pięścią


                  Kułak (ros. кулак) – pejoratywne określenie stosowane w ZSRR, a następnie w państwach bloku wschodniego wobec bogatego chłopa, utożsamianego propagandowo z „wrogiem klasowym”, „zdziercą” i „pijawką na zdrowym ciele społeczności wiejskiej”.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kułakować

                  dawniej: bić, okładać kułakami


                  Źródła:

                  SJP.pl

                  Kułakowski

                  nazwisko


                  Osoby o tym nazwisku:

                  • Alfons Kułakowski – polski malarz
                  • Andrzej Kułakowski – polski lekarz
                  • Jan Kułakowski – polski polityk, prawnik, dyplomata i związkowiec
                  • Leszek Kułakowski – polski kompozytor, pianista jazzowy, teoretyk muzyki, pedagog,
                  • Mariusz Kułakowski – polski malar
                  • Mieczysław Kułakowski – polski wojskowy
                  • Wojciech Kułakowski – polski wojskowy

                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kułan

                  ssak z rodziny koniowatych; dżigetaj


                  Kułan azjatycki, kułan, dżigitaj, onager, osioł azjatycki (Equus hemionus) – gatunek ssaka kopytnego z rodziny koniowatych (Equuidae), występujący w Azji; według IUCN jest gatunkiem bliskim zagrożenia wyginięciem.


                  Źródła:

                  SJP.pl
                  Wikipedia

                  Kułoj

                  rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

                   (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodach wołogodzkim i archangielskim Rosji, prawy dopływ Wagi

                   (1.2) geogr. hydron. rzeka w obwodzie archangielskim Rosji, uchodzi do Morza Białego


                  Kułoj (ros. Кулой) – osiedle typu miejskiego w północnej Rosji, na terenie obwodu archangielskiego, w północno-wschodniej Europie.

                  Miejscowość liczy 6.595 mieszkańców (1 stycznia 2005 r.).


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kułunda

                  rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

                   (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, położona na terenie Kraju Ałtajskiego, uchodząca do Jeziora Kułundyńskiego;


                  Kułunda (ros. Кулунда) – wieś na terenie wchodzącego w skład Rosji syberyjskiego Kraju Ałtajskiego.

                  Miejscowość położona jest w odległości ok. 343 km od stolicy kraju – miasta Barnauł, liczy ok. 15,5 tys. mieszkańców (2003) i jest ośrodkiem administracyjnym rejonu kułundińskiego.


                  Źródła:

                  Wiktionary oraz Wikipedia

                  Kułundyński

                  przymiotnik

                   (1.1) związany z rzeką Kułundą


                  Źródła:

                  Wiktionary