gżenie się; o zwierzętach:
1. ujawnianie lub zaspokajanie popędu płciowego; parzenie się, kopulowanie, ruja;
2. bieganie z bólu po ukąszeniach gzów
SJP.pl
gzić się;
1. zwykle o zwierzętach (ale również o ludziach): ujawniać lub zaspokajać popęd płciowy
2. o zwierzętach: biegać z bólu po ukąszeniach gzów
SJP.pl
1. owad z rzędu muchówek;
2. regionalnie: biały twarożek z cebulą
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. gw-pl|Poznań. kulin. twarożek ze śmietaną i cebulą lub szczypiorkiem;
(1.2) kulin. kujawy. twaróg
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskorzeczowy
(2.1) gw-pl|Poznań. smarkacz
Gzik (rzadziej gzika) – potrawa charakterystyczna dla kuchni wielkopolskiej i kuchni kujawskiej; twaróg rozrobiony ze śmietaną (zamiast śmietany bywa stosowane mleko lub jogurt), wymieszany ze szczypiorkiem i rzodkiewką (bywają też inne dodatki, np. cebula lub jajko). Gzik podawany razem z ziemniakami w mundurkach nosi gwarową nazwę pyry z gzikiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Poznań. rzad. włóczykij
Wiktionary
nadzienie do pierogów ruskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg-pl|Poznań. kulin. zob. gzik.
(1.2) reg-pl|Poznań. ser
Gzik (rzadziej gzika) – potrawa charakterystyczna dla kuchni wielkopolskiej i kuchni kujawskiej; twaróg rozrobiony ze śmietaną (zamiast śmietany bywa stosowane mleko lub jogurt), wymieszany ze szczypiorkiem i rzodkiewką (bywają też inne dodatki, np. cebula lub jajko). Gzik podawany razem z ziemniakami w mundurkach nosi gwarową nazwę pyry z gzikiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. owad z rzędu muchówek;
2. regionalnie: biały twarożek z cebulą
Gzików – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
SJP.pl
Wikipedia
Gzin – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dąbrowa Chełmińska.
W latach 1939–1945 położona była w okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w rejencji bydgoskiej (Regierungsbezirk Bromberg), w powiecie Chełmno (Kreis Kulm).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
rodzina owadów z rzędu dwuskrzydłych, których larwy są pasożytami koni, bydła, owiec
Gzowate, gzy (Oestridae) – rodzina owadów z rzędu muchówek. Znanych obecnie jest około 1500 gatunków.
Larwy gzów są pasożytami zwierząt. Pasożytują w drogach oddechowych, skórze lub zatokach ssaków. Powodują ciężkie schorzenia mogące prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia.
Rodzina ta składa się z następujących podrodzin:
SJP.pl
Wikipedia
o cechach gzowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
wieś w Polsce
Gzowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pokrzywnica. Ma status sołectwa.
Do 1954 istniała gmina Gzowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
We wsi mieszkał i tworzył reżyser Andrzej Kondratiuk.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od miejscowości: Gzy
SJP.pl
→ giez
SJP.pl
w gwarze poznańskiej: dzieciak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Poznań. dzieciak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) gw-pl|Poznań. brzuch
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Poznań. malec
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. uciekać
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. biec, pędzić
Wiktionary
gżenie się; o zwierzętach:
1. ujawnianie lub zaspokajanie popędu płciowego; parzenie się, kopulowanie, ruja;
2. bieganie z bólu po ukąszeniach gzów
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: motyw geometryczny w postaci linii łamanej; zygzak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. zygzak.
SJP.pl
Wiktionary
element architektoniczny wieńczący mur w formie poziomego (zwylke profilowanego) pasa, wysuniętego przed lico muru, stosowany m.in. do ochrony elewacji przed ściekającą wodą, w celach dekoracyjnych; korona; krajnik; ucios
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. pozioma, zwykle profilowana listwa wystająca przed lico muru, która chromi elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową;
(1.2) archit. w architekturze klasycznej najwyższa część belkowania;
Gzyms (niem. Gesims[e]), inaczej korona, krajnik, ucios, plata – wysunięty przed lico ściany, zwykle profilowany element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku lub jej fragment przed ściekającą wodą deszczową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający dużo wystających obrzeży, gzymsów
SJP.pl
zdrobnienie od: gzyms
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: gzyms
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. gzymsy budynku
Wiktionary
typ cegły
SJP.pl
przymiotnik od: gzyms
SJP.pl
luźna koszula kobieca z cienkiego płótna, noszona w okresie średniowiecza i renesansu; giezło
SJP.pl