Du-Du

1. wykrzyknik naśladujący odgłos wydobywany z instrumentu;
2. wykrzyknik naśladujący odgłos upadku czegoś ciężkiego; łubu-du


Źródła:

SJP.pl

Dual

1. forma gramatyczna odnosząca się do dwóch przedmiotów tworzących naturalne pary (oczy, uszy itp.); dualis
2. podwójny ruch matujący w szachach



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duala

typ roweru crossowego



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dualis

forma gramatyczna odnosząca się do dwóch przedmiotów tworzących naturalne pary (oczy, uszy itp.); dual


Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości. Ma ona własne formy gramatyczne, inne od form liczby mnogiej, na oznaczenie dwóch osób lub rzeczy, na przykład:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dualista

zwolennik filozoficznej koncepcji dualizmu, uznający współistnienie dwóch pierwotnych bytów, przeciwstawnych i uzupełniających się, np. materii i ducha


Źródła:

SJP.pl

Dualistka

dualista


Patrz:dualista

Źródła:

SJP.pl

Dualistycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób dualistyczny


Źródła:

Wiktionary

Dualistyczny

1. mający dwa aspekty; dwoisty
2. dotyczący dualizmu (poglądu filozoficznego)
3. w polityce: dotyczący współistnienia dwóch państw lub dwóch organów administracji


przymiotnik

 (1.1) dwoisty, o dwóch aspektach

 (1.2) dotyczący dualizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dualizacja

dzielenie czegoś na dwie części, kategorie, grupy itp.; dychotomizacja


Źródła:

SJP.pl

Dualizm

1. jednoczesne występowanie dwóch odmiennych zjawisk, zasad, pierwiastków; dwoistość;
2. koncepcja filozoficzna zakładająca współistnienie dwóch pierwotnych bytów, przeciwstawnych i uzupełniających się, np. materii i ducha;
3. unia dwóch państw działających równorzędnie w ramach jednego organizmu państwowego; ustrój dualistyczny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dwoistość, istnienie obok siebie dwóch oddzielnych nurtów, zjawisk itd.

 (1.2) filoz. nurt w filozofii uznający za postawę bytu dwie odrębne substancje

 (1.3) polit. ustrój polityczny polegający na złączeniu się dwóch państw na zasadzie całkowitej równorzędności (np. Austro-Węgry)


Filozofia

Fizyka

Gospodarka europejska

Polityka

Zobacz też


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dualność

zasada dualności (zasada dwoistości) - jedno z praw geometrii rzutowej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dualny

mający podwójną naturę


Źródła:

SJP.pl

Dualowy

dual


Patrz:dual

Źródła:

SJP.pl

Dualski

przymiotnik od: Duala (miasto w Kamerunie)


Źródła:

SJP.pl

Duant

jedna z dwóch elektrod cyklotronu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duathlon

[czytaj: duatlon] zawody sportowe składające się z dwóch konkurencji (np. bieg i kolarstwo); duatlon, dwubój


Duathlon, duatlon (gr. dwubój) – dyscyplina sportowa będąca jedną z odmian triathlonu. Zawodnicy kolejno: biegną, jadą rowerem i znowu biegną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duatlon

zawody sportowe składające się z dwóch konkurencji (np. bieg i kolarstwo); duathlon, dwubój


Duathlon, duatlon (gr. dwubój) – dyscyplina sportowa będąca jedną z odmian triathlonu. Zawodnicy kolejno: biegną, jadą rowerem i znowu biegną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dub

[czytaj: dab] gatunek muzyki elektronicznej, który wyrósł z reggae pod koniec lat 60. i na początku lat 70.


Dub – technika przetwarzania nagrań muzycznych (głównie z gatunku reggae), eksponująca zwłaszcza sekcję rytmiczną (bębny, bas), powstała na Jamajce w latach siedemdziesiątych XX w. Obejmuje zarówno przetwarzanie muzyki na żywo (przez realizatorów dźwięku, tzw. dubmasterów), jak i nagrania studyjne. Technika dub skupia się na wybranym elemencie nagrania, który w wersji oryginalnej pozostaje na dalszym planie. Z reguły w nagraniu dub pomija się oryginalny wokal. Czasem jest on wykorzystywany jako podkład do toastingu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubaj

miasto i emirat w Zjednoczonych Emiratach Arabskich


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. jeden z siedmiu emiratów tworzących Zjednoczone Emiraty Arabskie;

 (1.2) geogr. stolica Dubaju (1.1);


Dubaj (arab. دبي, trl. Dubayy, trb. Dubajj) – największe miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Stolica emiratu Dubaj. Jest położony na południowym wybrzeżu Zatoki Perskiej. W 2023 liczył ok. 3,55 mln mieszkańców.

Znaczący ośrodek turystyczny. W 2019 Dubaj odwiedziło 16,3 mln turystów, było to siódme najczęściej odwiedzane miasto świata.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubajczyk

mieszkaniec Dubaju (miasta)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Dubaju; osoba z tego emiratu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubajka

mieszkanka Dubaju (miasta)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Dubaju; kobieta z tego emiratu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubajski

przymiotnik od: Dubaj (emirat i miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dubajem, dotyczący Dubaju, pochodzący z Dubaju


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubaniowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubas

staropolski statek rzeczny do przewożenia towarów; tumbas


Dubas – w XVI- XIX wieku był to flisacki statek rzeczny, używany do spławu zbóż, rzadziej artykułów leśnych lub rud metali. Był poruszany za pomocą ośmiu wioseł podczas spływu z prądem rzeki, zaś w drodze powrotnej również żagla podnoszonego na pojedynczym maszcie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubbing

[czytaj: dabing] zastąpienie języka oryginalnego filmu przez inny język


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) film. dialogi przetłumaczone z obcego języka, przygotowane w postprodukcji i zastępujące oryginalną ścieżkę dialogową w filmie, serialu lub grze komputerowej;


Dubbing – stosowany w postprodukcji filmów, seriali czy gier komputerowych proces podkładania głosów do już nagranego materiału. Stanowi jedną z trzech – obok napisów i lektora – form opracowań zagranicznych filmów na inne języki.

W przypadku oryginalnej wersji językowej dubbing oznacza zmiksowanie dodatkowych nagrań z oryginalnym dźwiękiem powstałym podczas produkcji, w wyniku czego powstaje kompletna ścieżka dźwiękowa. Dźwiękowiec i montażysta przygotowują niezbędne ścieżki (dialogi, postsynchrony, efekty dźwiękowe i muzykę), które następnie miksowane są tak, aby dźwięk był odpowiednio zbalansowany i żaden z elementów składowych nie zagłuszał pozostałych, a następnie zgrywane jako gotowa ścieżka. Dubbing w rozumieniu procesu postprodukcji filmu bywa mylony z postsynchronizacją, polegającą na tym, że aktor wcielający się na planie w daną postać w studiu nagrywa bądź dogrywa dialogi celem lepszego zsynchronizowania ich z obrazem bądź zastosowania cenzury.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubbingować

[czytaj: dabingować] zastępować w filmie oryginalny język innym; podkładać głos pod taki film


czasownik

 (1.1) telew. film. podkładać głos do filmu tłumaczonego z innego języka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubbingowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dubbingować.


Źródła:

Wiktionary

Dubbingowany

[czytaj: dabingowany] taki, w którym zastosowano dubbing


Źródła:

SJP.pl

Dubbingowy

[czytaj: dabingowy] przymiotnik od: dubbing, np. aktor dubbingowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) film. związany z dubbingem, dotyczący dubbingu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubczek

nazwisko, m.in. Aleksander Dubczek (1921-1992) polityk


Źródła:

SJP.pl

Dubczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubel

1. w brydżu posiadanie w danym kolorze dokładnie dwóch kart; dubleton;
2. kopia, drugi egzemplarz;
3. powtórzenie tego samego ujęcia filmowego podczas kręcenia filmu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) film. powtórzenie ujęcia filmowego

 (1.2) identyczny egzemplarz przedmiotu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubelt

ptak łowny z rodziny siewek


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Gallinago media|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny bekasowatych;


(Bekas) dubelt, bekas dubelt (Gallinago media) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Bliski zagrożenia wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubeltak

półfabrykat powstały przy wyrobie podkładów kolejowych z kłód, w postaci belki o szerokości równej szerokości podkładu, a grubości równej podwojonej wysokości podkładu


Źródła:

SJP.pl

Dubeltówa

zgrubienie od: dubeltówka


Źródła:

SJP.pl

Dubeltówka

śrutowa broń myśliwska o dwóch lufach gładkich; dwururka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łow. popularna, gładkolufowa, śrutowa broń myśliwska o dwóch równoległych lufach ułożonych w pionie lub poziomie;


Dubeltówka – rodzaj strzelby wyposażonej w dwie lufy i komory nabojowe, które ułożone są równolegle obok siebie: horyzontalnie lub wertykalnie (tzw. bok).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubeltowość

dubeltowy


Patrz:dubeltowy

Źródła:

SJP.pl

Dubeltowy

1. podwójny;
2. przekraczający zwykłą miarę pod jakimś względem


przymiotnik

 (1.1) podwójny

 (1.2) gw-pl|Łowicz. daw. o kolorze: pomarańczowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubeninecki

przymiotnik od: Dubenniki


Źródła:

SJP.pl

Dubeninki

wieś w Polsce


Dubeninki (niem. Dubeningken, 1938–1945 Dubeningen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie gołdapskim. Miejscowość jest siedzibą gminy Dubeninki i leży na terenie tej gminy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubhe

jedna z siedmiu gwiazd w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, tworzących sylwetkę Wielkiego Wozu


Dubhe (Alfa Ursae Majoris, α UMa) – druga pod względem jasności gwiazda w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Wchodzi w skład asteryzmu Wielkiego Wozu. Jest oddalona o około 123 lata świetlne od Słońca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubia

rzeczy lub materiały budzące wątpliwości


Dubia (l.mn.) (łac. dubium – wątpliwość) – określenie rzeczy, pojęć itp., które budzą wątpliwości co do ich poprawności, autentyczności lub jakości. W Kościele katolickim termin używany w środowisku teologicznym dla spraw odnoszących się do zapytań skierowanych do papieża w celu wyjaśnienia wątpliwości dot. nauczania Magisterium Kościoła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubicki

przymiotnik od: Dubicze Cerkiewne


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubicze

wieś w Polsce


Dubicze – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, w gminie Stara Kornica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Starej Kornicy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubie

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie małopolskim;

 (1.2) geogr. wieś w województwie łódzkim;


Miejscowości

W Polsce

Według TERYT jest ich 2:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dubiecczanin

mieszkaniec Dubiecka (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Dubiecczanka

mieszkanka Dubiecka (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Dubiecki

Dubiecko


Patrz:Dubiecko

Źródła:

SJP.pl

Dubiecko

Dubiecko


Dubiecko – miasto w Polsce, położone w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko. Leży nad Sanem, na Pogórzu Dynowskim. Jest siedzibą gminy Dubiecko.

W okresie I Rzeczypospolitej miasto administracyjnie należące do ziemi sanockiej w województwie ruskim.


Patrz:Dubiecko

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubiel

1. dawniej: dureń, głupiec, prostak;
2. gatunek ryby z rodziny prażmowatych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. głupiec, bałwan, prostak

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. nazwa systematyczna|Carpio collari., mieszaniec karpia i karasia


Dubiel – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Kwidzyn przy drodze wojewódzkiej nr 524. W centrum wsi znajduje się plac zabaw. Wieś szlachecka Dubiela położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubielno

wieś w Polsce


Miejscowości i ich części w Polsce

WG TERYT jest ich 4, w tym 2 podstawowe

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubienczanin

mieszkaniec Dubienki (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Dubienczanka

mieszkanka Dubienki (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Dubienecki

przymiotnik od: Dubienka


Źródła:

SJP.pl

Dubienka

wieś w Polsce


Dubienka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dubienka. Leży w Obniżeniu Dubieńskim (Polesie Wołyńskie), nad Wełnianką (lewy dopływ Bugu), w pobliżu granicy Strzeleckiego Parku Krajobrazowego.

Od 1588 r. samodzielne miasto, zdegradowana w 1945 roku. Była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Miasto królewskie Dubno lokowane w 1588 roku położone było w XVI wieku w ówczesnym województwie bełskim. W XVIII wieku wchodziła w skład starostwa dubieńskiego. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie hrubieszowskim, obwodzie hrubieszowskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w ówczesnym województwie chełmskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubieński

przymiotnik od: Dubna, Dubno



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubin

wieś w Polsce


Dubin (pol. hist. Dupin) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Jutrosin. Dawniej samodzielne miasto.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubiński

nazwisko


Dubiński to nazwisko mieszkalne dla kogoś z któregokolwiek z miejsc zwanych Dubin.Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubisa

rzeka na Litwie; Dubysa


Dubissa (lit. Dubysa) – rzeka na środkowo-zachodniej Litwie o długości 131 km.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubisz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubitować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. rozmyślać, zastanawiać się


Źródła:

Wiktionary

Dubla

podwójna stawka


Dubla - (z ang. double - podwójny) - typ zakładu wzajemnego polegający na obstawieniu dwóch zwycięskich koni, w dwóch kolejnych gonitwach wskazanych przez organizatora wyścigów konnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dublańczyk

absolwent Akademii Rolniczej w Dublanach


Źródła:

SJP.pl

Dublaż

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dublowanie, metoda konserwowania obrazów poprzez podklejanie od spodu nowego płótna

 (1.2) neol. dubbing


Dubbing – stosowany w postprodukcji filmów, seriali czy gier komputerowych proces podkładania głosów do już nagranego materiału. Stanowi jedną z trzech – obok napisów i lektora – form opracowań zagranicznych filmów na inne języki.

W przypadku oryginalnej wersji językowej dubbing oznacza zmiksowanie dodatkowych nagrań z oryginalnym dźwiękiem powstałym podczas produkcji, w wyniku czego powstaje kompletna ścieżka dźwiękowa. Dźwiękowiec i montażysta przygotowują niezbędne ścieżki (dialogi, postsynchrony, efekty dźwiękowe i muzykę), które następnie miksowane są tak, aby dźwięk był odpowiednio zbalansowany i żaden z elementów składowych nie zagłuszał pozostałych, a następnie zgrywane jako gotowa ścieżka. Dubbing w rozumieniu procesu postprodukcji filmu bywa mylony z postsynchronizacją, polegającą na tym, że aktor wcielający się na planie w daną postać w studiu nagrywa bądź dogrywa dialogi celem lepszego zsynchronizowania ich z obrazem bądź zastosowania cenzury.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dublecik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od dublet


Źródła:

Wiktionary

Dubler

1. aktor grający pewną rolę na przemian z innym aktorem;
2. osoba zastępująca aktora w scenach wymagających specjalnych umiejętności


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zastępca aktora w scenach wymagających szczególnych umiejętności

 (1.2) więz. wspólnik przestępcy


Dubler (fr. Doubleur, ang. photo double, body double) – osoba, która zastępuje aktora w różnych scenach, w których ten nie może uczestniczyć, np. szczególnie niebezpiecznych, albo wymagających specjalnego przygotowania lub umiejętności (np. jazdy konnej, fechtunku). Do znanych w historii kina dublerów zaliczyć można Yakimę Canutta oraz Shelley Michelle.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dublerka

dubler


Patrz:dubler

Źródła:

SJP.pl

Dublerski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) film. związany z dublerem, dotyczący dublera


Źródła:

Wiktionary

Dublerstwo

rzadko: dublowanie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. dublowanie, niepotrzebne wykonywanie tej samej czynności przez dwie różne osoby lub instytucje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dublet

1. drugi identyczny egzemplarz jakiegoś przedmiotu;
2. podwójny sukces w jakiejś dyscyplinie sportowej;
3. para elementów o jednakowym pochodzeniu, znaczeniu; każdy element tej pary;
4. imitacja kamienia szlachetnego, składająca się z kryształu i kolorowej podkładki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) drugi albo kolejny identyczny egzemplarz czegoś datadef|od 1827.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubleton

w brydżu posiadanie w danym kolorze dokładnie dwóch kart; dubel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) karc. w brydżu: dwie karty w tym samym kolorze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubletowy

1. dublet;
2. potocznie: dwa razy większy lub bardziej intensywny od czegoś; podwójny, dubeltowy


Źródła:

SJP.pl

Dublin

[czytaj dablin albo tradycyjnie dublin] stolica Irlandii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Irlandii;


Dublin (angielska wymowa: [dʌblɪn] lub [dʊblɪn]; irl. Baile Átha Cliath, wym. [bˠaʲlə a:hə klʲiəh]) – stolica i największe miasto Irlandii, położone w prowincji Leinster.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dublińczyk

mieszkaniec Dublina


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Dublinu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dublinianka

mieszkanka Dublina; dublinka


Źródła:

SJP.pl

Dublinka

mieszkanka Dublina; dublinianka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Dublinu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubliński

[czytaj: dabliński albo tradycyjnie dubliński] przymiotnik od: Dublin (stolica Irlandii)


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Dublin


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dublon

dawna złota moneta hiszpańska, równa wartości dwóch pistoli (XVI-XIX wiek)


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) numizm. złota moneta o wartości 2 escudo używana w Hiszpanii m.in. w latach 1537–1817;


Dublon – złota moneta hiszpańska o wartości 2 escudo, wprowadzona w 1537 r. przez cesarza Karola V na wzór pistola włoskiego i francuskiego, przedstawiająca w momencie wprowadzenia tarczę herbową z jednej i krzyż z drugiej strony. Od połowy XVIII w. krzyż został zastąpiony popiersiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dublony

futro barankowe z długim włosem


Źródła:

SJP.pl

Dublować

1. wykonywać tę samą czynność co ktoś inny; powtarzać;
2. podwajać;
3. w łowiectwie: strzelić dwa razy i trafić dwie sztuki zwierzyny;
4. w biegach, wyścigach na torach zamkniętych: wyprzedzać przeciwnika o pełne okrążenie bieżni, toru;
5. podklejać nowe płótno pod obrazem


czasownik

 (1.1) podwajać (zwiększać dwa razy)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubn

sztucznie otrzymany promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 105 i symbolu Db


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Db i liczbie atomowej 105;


Dubn, (Db łac. dubnium) – syntetyczny pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 105. Jest wysoce radioaktywny. Najstabilniejszy z izotopów, dubn-268, cechuje się okresem półtrwania około 28 godzin. Znacznie ogranicza to zakres badań pierwiastka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubna

miasto w Rosji


Dubna (ros. Дубна) – miasto w centralnej europejskiej części Rosji, około 125 km na północ od Moskwy nad Wołgą. W Dubnej rozpoczyna się Kanał imienia Moskwy, łączący rzekę Wołgę z Moskwą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubno

1. miasto na Ukrainie;
2. wieś na Ukrainie;
3. miejscowość w Czechach;
4. wieś w Polsce;
5. wieś na Słowacji


Na Białorusi

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubnowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący dubnu


Źródła:

Wiktionary

Dubois

[czytaj: Dübła lub Dibła] nazwisko obce, np. Stanisław Dubois (1901-1942), polski działacz socjalistyczny i publicysta



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubosarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dubosarami, dotyczący Dubosar


Źródła:

Wiktionary

Dubosary

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Mołdawii, w Naddniestrzu;


Dubosary (rum. Dubăsari, ros. Дубоссары, Dubossary, ukr. Дубоссари, Dubossary) – miasto w Mołdawii (Naddniestrze), nad Dniestrem, ośrodek administracyjny rejonu Dubosary. Liczba mieszkańców w 2014 roku wynosiła 25 060 (ponad 50% to ludność rumuńskojęzyczna).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dubosz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubowy

dub [czytaj: dabowy]


Źródła:

SJP.pl

Dubrawski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dubrownicki

przymiotnik od: Dubrownik, miasto w Chorwacji


przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z Dubrownikiem, dotyczący Dubrownika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubrowniczanin

mieszkaniec Dubrownika (miasta w Chorwacji)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Dubrownika, osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubrowniczanka

mieszkanka Dubrownika (miasta w Chorwacji)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Dubrownika; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dubrownik

miasto w Chorwacji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. portowe miasto na południu Chorwacji, nad Adriatykiem;


Dubrownik (chorw. Dubrovnik, wł. Ragusa, węg. Raguza) – miasto w Chorwacji, stolica żupanii dubrownicko-neretwiańskiej, siedziba Miasta Dubrownik. Jest położone w południowej Dalmacji nad Morzem Adriatyckim. Niegdyś ośrodek handlu rangi europejskiej, obecnie przede wszystkim ośrodek turystyki. Port handlowy i pasażerski. W 2021 roku liczyło 41 562 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dubstep

[czytaj: dabstep] rodzaj elektronicznej muzyki tanecznej, powstały pod koniec XX wieku


Dubstep – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej) powstały pod koniec lat 90. XX wieku w Wielkiej Brytanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dubstepowy

dubstep [czytaj: dabstepowy]


Źródła:

SJP.pl

Duby

dawniej: głupie rzeczy, bzdury, brednie; dziś tylko w związku frazeologicznym: duby smalone - brednie, głupstwa, androny


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duć

gwarowo: dąć, mocno wiać


czasownik niedokonany

 (1.1) gwara. mocno wiać, dmuchać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duca

dawniej: gruba i niska kobieta


Źródła:

SJP.pl

Ducalia

[czytaj: dukalia] w średniowiecznym prawie: uprawnienia przysługujące panującemu, np. prawo do bicia monet


Regalia (także ducalia lub regale) – charakterystyczne dla wczesnego średniowiecza dziedziny gospodarki zastrzeżone dla panującego, wynikające z prawa książęcego i patrymonialnej zasady, iż państwo jest prywatną własnością monarchy. Niektóre z regaliów utrzymały się przez kilka następnych stuleci. Mimo że według regali często monarcha miał monopol na daną dziedzinę gospodarki, to w praktyce zazwyczaj regalia sprowadzały się do konieczności uzyskania pozwolenia i uiszczania opłat w przypadkach niektórych działalności gospodarczych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ducato

[czytaj: dukato] samochód typu Fiat Ducato


Źródła:

SJP.pl

Duce

[czytaj: ducze] tytuł Benita Mussoliniego jako wodza faszyzmu we Włoszech


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) tytuł używany przez Benita Mussoliniego podczas rządów faszystowskich we Włoszech


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ducento

[czytaj: duczento] okres rozwoju włoskiej sztuki średniowiecznej; duecento


Źródła:

SJP.pl

Duch

1. całokształt właściwości osobniczych, posiadanych przez człowieka w zakresie osobowości, temperamentu, emocji itd.; psyche, psychika, umysł, świadomość, dusza;
2. w niektórych systemach filozoficznych: niematerialny składnik rzeczywistości, byt osobowy o atrybutach sprawczych;
3. niematerialna istota, bezcielesna zjawa, zwłaszcza ludzka; zjawa, widmo, upiór;
4. niematerialny pierwiastek jednostki ludzkiej, człowieka; dusza;
5. treść decydująca o wartości, autentyczności nastroju, atmosfery czegoś;
6. wewnętrzna chęć do aktywności, działania, zdobywania czegoś


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) niematerialna postać, często obdarzona nienaturalną siłą lub zdolnościami;

 (1.2) dusza ludzka

 (1.3) zapał, entuzjazm

 (1.4) umysł, myśli ludzkie

 (1.5) temperament, usposobienie

 (1.6) istota, treść, charakter czegoś

 (1.7) stpol. odwaga



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duchacki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rel. związany z duchakami, dotyczący duchaków

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) rel. należący do duchaków, będący ich własnością


Źródła:

Wiktionary

Duchacz

członek Zgromadzenia Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny, katolickiego zakonu założonego przez Klaudiusza Poullart des Places w 1703 roku


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego przez sługę Bożego Klaudiusza Poullart des Places;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duchaczka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia


Źródła:

SJP.pl

Duchak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. rel. zakonnik z zakonu Ducha Świętego założonego w Montpellier około 1180 roku;


Źródła:

Wiktionary

Duchamp

[czytaj: diszą] nazwisko, m.in.: Marcel Duchamp (1887-1968), malarz francuski, stworzył termin: ready-made, czyli użycie gotowych przedmiotów jako dzieła sztuki


Marcel Duchamp, właśc. Henri-Robert-Marcel Duchamp (wymowa fr. [maʁˈsɛl dyˈʃɑ̃], ur. 28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine) – francuski malarz, rzeźbiarz, twórca filmowy i szachista, kojarzony z nurtami kubizmu, dada i sztuki konceptualnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duchem

w szybki sposób, bez zwłoki; piorunem; w te pędy


Źródła:

SJP.pl

Duchessa

we Włoszech: księżna


Źródła:

SJP.pl

Duchesse

[czytaj: diSZES] ciężka tkanina jedwabna


Źródła:

SJP.pl

Duchiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duchn

odmiana truskawek


Źródła:

SJP.pl

Duchna

odmiana truskawek


Źródła:

SJP.pl

Duchnik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duchnowski

nazwisko


Duchnowski – dawniej Duchna, potem de Duchny – szlachecka rodzina herbu Ślepowron (herb szlachecki). Pierwsza wzmianka o rodzinie w roku 1441. Ich gniazdem rodzinnym są dobra Duchny-Wieluny leżące w ziemi łomżyńskiej, powiecie zambrowskim, parafii rutkowskiej, i w ziemi bielskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duchota

1. wilgotność najczęściej połączona z wysoką temperaturą oraz brakiem ruchów mas powietrza; duszność, zaduch, parność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. duszne, parne powietrze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duchovny

nazwisko, m.in. David Duchovny, amerykański aktor filmowy i telewizyjny


David William Duchovny (ur. 7 sierpnia 1960 w Nowym Jorku) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny, reżyser, scenarzysta, producent i wokalista. Znany głównie z seriali Z Archiwum X i Californication.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duchowieństwo

ogół duchownych w danym Kościele lub kraju; kler


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kośc. ogół duchownych danego kościoła lub wspólnoty religijnej, stan duchowny;


Duchowieństwo, inaczej kler (łac. Clerus, z gr. Kléros) – ogół duchownych danego Kościoła lub wspólnoty religijnej.

Pojęcie stanu duchownego powstało w prawie wyznaniowym, które zazwyczaj odróżnia duchowieństwo, czyli kler (gr. klérosudział”), od wiernych, czyli laikatu (gr. laoslud”).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duchówka

regionalnie: część pieca kuchennego do przechowywania i podgrzewania potraw; piekarnik, piecyk, dochówka


Źródła:

SJP.pl

Duchowna

forma przymiotnika.

 (1.1) ż. od duchowny

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) rel. kobieta sprawująca posługę duchową, religijną


Źródła:

Wiktionary

Duchowny

związany z duchowieństwem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z duchowieństwem, dotyczący duchowieństwa

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) rel. osoba sprawująca posługę duchową, religijną

 (2.2) rel. w katolicyzmie: osoba po święceniach kapłańskich


Duchowieństwo, inaczej kler (łac. Clerus, z gr. Kléros) – ogół duchownych danego Kościoła lub wspólnoty religijnej.

Pojęcie stanu duchownego powstało w prawie wyznaniowym, które zazwyczaj odróżnia duchowieństwo, czyli kler (gr. klérosudział”), od wiernych, czyli laikatu (gr. laoslud”).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duchowo

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób duchowy, dotyczący duchowości


Duchowo (niem. Duchawe, 1936 - 1945 Weinberge) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Milicz.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Duchowość

duchowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) to, co duchowe, co odnosi się do życia wewnętrznego człowieka


Duchowość – pojęcie wieloznaczne, kojarzone albo z działaniem sił nadnaturalnych, albo ze szczególnym (często z wartościującym epitetem „wyższy”) wymiarem psychiki; może też być pojmowana w sposób łączący powyższe dwa sposoby, traktując wymiar duchowy jako należący do sfery nadnaturalnej.


Patrz:duchowy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duchowy

przymiotnik od: duch


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do sfery ducha i duchowości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duchy

1. całokształt właściwości osobniczych, posiadanych przez człowieka w zakresie osobowości, temperamentu, emocji itd.; psyche, psychika, umysł, świadomość, dusza;
2. w niektórych systemach filozoficznych: niematerialny składnik rzeczywistości, byt osobowy o atrybutach sprawczych;
3. niematerialna istota, bezcielesna zjawa, zwłaszcza ludzka; zjawa, widmo, upiór;
4. niematerialny pierwiastek jednostki ludzkiej, człowieka; dusza;
5. treść decydująca o wartości, autentyczności nastroju, atmosfery czegoś;
6. wewnętrzna chęć do aktywności, działania, zdobywania czegoś


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zapusty

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: duch


Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ducka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duży kosz wiklinowy z dwoma uchami


Źródła:

Wiktionary

Ducki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duczek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duczka

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duczmal

nazwisko, m.in. Agnieszka Duczmal, polska dyrygentka


Źródła:

SJP.pl

Duczyński

nazwisko


Duczyński:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duda

1. (zwykle w liczbie mnogiej) ludowy instrument muzyczny;
2. piszczałka (jako instrument muzyczny lub jego część);
3. potocznie: niedołęga


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Hiszpanii, w północnej Granadzie

 (1.2) geogr. toponim, nazwa dwóch miejscowości w Rumunii

 (1.3) geogr. hydron. toponim, nazwa dwóch rzek w Rumunii

 (1.4) geogr. hydron. rzeka w Kolumbii, dopływ Guayabero

 (1.5) geogr. wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w sielsowiecie Ryteń;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudabus

potocznie: autobus, którym poruszał się Andrzej Duda w czasie kampanii prezydenckiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) neol. autobus wyborczy wykorzystywany w kampaniach polskiego polityka Andrzeja Dudy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dudarz

osoba grająca na dudach; dudziarz; duda


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. muz. dudziarz, człowiek grający na dudach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dudała

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudeczka

zdrobnienie od: dudka


Źródła:

SJP.pl

Dudek

ptak z rzędu kraskowatych o charakterystycznym, brązowym czubie z piór na głowie


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Upupa epops|ref=tak., średni ptak wędrowny o upierzeniu w kolorach pomarańczowym, czarnym i białym, z czubem na głowie;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. głupiec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudinka

miasto w Rosji, stolica Tajmyrskiego Okręgu Autonomicznego


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, ośrodek administracyjny dawnego Tajmyrskiego (Dołgańsko-Nienieckiego) Okręgu Autonomicznego, w Kraju Krasnojarskim, nad Dudinką (1.2) i Jenisejem;

 (1.2) geogr. rzeka w Rosji, prawy dopływ Jeniseju;


Dudinka (ros. Дудинка) – miasto w azjatyckiej części Rosji, ośrodek administracyjny dawnego Tajmyrskiego (Dołgańsko-Nienieckiego) Okręgu Autonomicznego, w Kraju Krasnojarskim.

Położone jest na prawym brzegu Jeniseju, w miejscu, w którym wpada do niego rzeka Dudinka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudka

1. piszczałka
2. dolna część stosiny pióra, zawierająca zeschłe błonki rogowe; dusza
3. potocznie: płuco bydlęce używane jako potrawa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. gwara. piszczałka

 (1.2) jedna z części ptasiego pióra

forma rzeczownika.

 (2.1) D. B. lp. zob. dudek.


Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudki

bydlęce płuca przeznaczone do spożycia



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dudkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudkować

czasownik

 (1.1) stpol. zabiegać o czyjeś względy


Źródła:

Wiktionary

Dudkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dudkować.


Źródła:

Wiktionary

Dudkowate

rodzina ptaków o charakterystycznym dużym dziobie


Dudki, dudkowate (Upupidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu dzioborożcowych (Bucerotiformes).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dudkowaty

o cechach dudkowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Dudkowiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudkowiec

rodzaj ptaków śpiewających


Źródła:

SJP.pl

Dudkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudlać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Poznań. płakać


Źródła:

Wiktionary

Dudlanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dudlać.


Źródła:

Wiktionary

Dudley

[czytaj: DADli] miasto w Anglii


Dudley – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii w hrabstwie West Midlands, w dystrykcie Dudley na południe od Wolverhampton, będące częścią konurbacji Black Country. W 2021 roku liczyło 64 270 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dudlić

zachłannie pić


Źródła:

SJP.pl

Dudlik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. fryzj. kok


Źródła:

Wiktionary

Dudniący

dudnieć;
1. wydawać głuchy, buczący odgłos; huczeć;
2. o dźwięku:
a) brzmieć głucho i głośno;
b) wzmacniać się i osłabiać okresowo


Patrz:dudnić, dudnieć

Źródła:

SJP.pl

Dudnić

dudnieć;
1. wydawać głuchy, buczący odgłos; huczeć;
2. o dźwięku:
a) brzmieć głucho i głośno;
b) wzmacniać się i osłabiać okresowo


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wydawać głuchy odgłos

 (1.2) o dźwięku: brzmieć głucho i głośno

 (1.3) fiz. akust. o dźwięku złożonym z dwóch tonów o podobnej częstotliwości: wzmacniać się i osłabiać okresowo

 (1.4) grać mocno uderzając klawisze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dudnieć

dudnić;
1. wydawać głuchy, buczący odgłos; huczeć;
2. o dźwięku:
a) brzmieć głucho i głośno;
b) wzmacniać się i osłabiać okresowo


Źródła:

SJP.pl

Dudnienie

1. zmiana amplitudy drgania w wyniku nałożenia się dwóch fal o zbliżonych częstotliwościach;
2. odgłos powstały w wyniku takiego nałożenia się fal akustycznych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wydawanie głuchego odgłosu


Dudnienie – okresowe zmiany amplitudy drgania wypadkowego powstałego ze złożenia dwóch drgań o zbliżonych częstotliwościach. Obserwuje się je dla wszystkich rodzajów drgań, w tym i wywołanych falami.

W roku 1955 A.T. Forrester, R.A. Gudmundsen i P.O. Johnson obserwowali dudnienie światła pochodzącego z dwóch niezależnych źródeł światła widzialnego o prawie identycznej częstotliwości. Uzyskano częstotliwość dudnień w zakresie mikrofal.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudnieniowy

dudnienie


Patrz:dudnienie

Źródła:

SJP.pl

Dudra

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. partacz


Źródła:

Wiktionary

Dudu

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dawna drobna moneta w indyjskim Puducherry


Miejsca
Osoby

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Duduś

pieszczotliwie o dziecku, rzadziej o człowieku dorosłym


Jerzy Matuszkiewicz, ps. „Duduś” (ur. 10 kwietnia 1928 w Jaśle, zm. 31 lipca 2021 w Warszawie) – polski muzyk jazzowy, saksofonista, kompozytor muzyki filmowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dudy

osoba grająca na dudach; dudziarz; dudarz


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) muz. ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów stroikowych;

 (1.2) pot. podroby, wnętrzności zwierząt (płuco, serce i wątroba)

 (1.3) gw-pl|Poznań. płuca (zarówno zwierzęce jak i ludzkie)

 (1.4) gw-pl|Bukowina. mankiety koszuli


Dudy, gajdy – instrument muzyczny dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudycz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dudypta

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji w Kraju Krasnojarskim, prawy dopływ Piasiny;


Dudypta (ros. Дудыпта) – rzeka w azjatyckiej części Rosji w Kraju Krasnojarskim, prawy dopływ Piasiny. Długość rzeki wynosi 387 km. Występują tu różne gatunki ryb np. muksun, czyr.

Dudypta uchodzi do Piasiny we wsi Kresty. Od tego miejsca przez 700 km aż do ujścia Piasina jest żeglowna.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dudziak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudziarski

dudziarz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) muz. związany z dudziarzem, dotyczący dudziarza


Patrz:dudziarz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dudziarz

osoba grająca na dudach; dudarz; duda


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muz. osoba grająca na dudach



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dudzic

nazwisko


czasownik niedokonany

 (1.1) daw. głupio wyglądać i nie móc słowa przemówić

 (1.2) daw. trudzić kogoś, zajmować czyjś czas


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dudzicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudziec

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dudzik

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dudzinski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duecento

[czytaj: dueczento] okres rozwoju włoskiej sztuki średniowiecznej; ducento


Źródła:

SJP.pl

Duecik

zdrobnienie od: duet


Źródła:

SJP.pl

Duende

cecha charakteryzująca to, co jest autentycznie hiszpańskie


Duende, albo tener duende w wolnym tłumaczeniu oznacza „mieć duszę". Jest to stan, w którym rolę odgrywają silne emocje, ekspresja i autentyczność, często powiązane z flamenco. Ta artystyczna nazwa, powiązana zwłaszcza z muzyką pochodzi od nadprzyrodzonej postaci z mitologii hiszpańskiej, Duende.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duero

rzeka w Portugalii i Hiszpanii; Douro


Duero (hiszp. Duero, wym. [ˈdweɾo]; port. Douro, wym. [ˈdoɾu]; łac. Durius) – rzeka w Hiszpanii i Portugalii o długości 895 km, na odcinku około 130 kilometrów jest rzeką graniczną między tymi krajami. Najbardziej zasobna w wodę na Półwyspie Iberyjskim i trzecia pod względem długości. Obszar źródłowy w Górach Iberyjskich na wysokości 2080 m n.p.m. w masywie Sierra de Urbión, na północny zachód od miasta Soria w Hiszpanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duet

1. utwór na dwa głosy lub dwa instrumenty;
2. zespół dwuosobowy wykonujący taki utwór; duo;
3. para tancerzy lub łyżwiarzy występująca przed publicznością


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. zespół muzyczny złożony z dwóch osób

 (1.2) muz. utwór muzyczny przeznaczony dla dwóch instrumentów lub na dwa głosy

 (1.3) para tancerzy, łyżwiarzy itp. występujących przed publicznością

 (1.4) w XVII–XVIII w.: ciepłe nakrycie głowy


Duet – kompozycja przeznaczona dla dwóch śpiewaków lub utwór muzyczny na dwa głosy wokalne, będący samodzielnym dziełem lub częścią jednej z wielkich form muzycznych: opery, operetki, kantaty, oratorium. Duety wokalne często mają charakter pedagogiczny, wówczas występują pod łacińską nazwą bicinium.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duetowy

duet


Patrz:duet

Źródła:

SJP.pl

Dufać

dawniej: ufać, wierzyć


czasownik

 (1.1) stpol. ufać, mieć nadzieję


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dufanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dufać.


Źródła:

Wiktionary

Duff


Źródła:

Wikipedia

Dufinka

kulka ziemniaczana smażona na głębokim oleju


Źródła:

SJP.pl

Dufniej

stopień wyższy od przysłówka: dufnie


Źródła:

SJP.pl

Dufniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: dufny


Źródła:

SJP.pl

Dufność

dufny


Patrz:dufny

Źródła:

SJP.pl

Dufny

1. zarozumiały; pewny siebie;
2. pełen wiary, ufny


Źródła:

SJP.pl

Dufour

[czytaj: diFUR] szczyt w Alpach


Źródła:

SJP.pl

Duga

drewniany, łukowaty przedmiot służący do przymocowania rzemieni przy chomącie do dyszli zaprzęgu; duha


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drewniany, łukowaty przedmiot służący do przymocowania rzemieni przy chomącie do dyszli zaprzęgu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dugi

przymiotnik jakościowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. długi


Źródła:

Wiktionary

Duglas

samolot marki Douglas; douglas


Źródła:

SJP.pl

Dugopis

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. długopis


Źródła:

Wiktionary

Duha

drewniany, łukowaty przedmiot służący do przymocowania rzemieni przy chomącie do dyszli zaprzęgu; duga


Duha (ukr. Дуга) – wieś na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, w rejonie emilczyńskim. W 2001 roku liczyła 80 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duisburczyk

[czytaj: dizburczyk] mieszkaniec Duisburga (miasta w Niemczech)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Duisburga; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duisburg

[czytaj: dizburk] miasto w Niemczech


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto położone w zachodniej części Niemiec, w Zagłębiu Ruhry;


Duisburg – miasto na prawach powiatu położone w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Düsseldorf, w Zagłębiu Ruhry (Ruhrgebiet). Miasto leży nad Renem i jest dużym ośrodkiem przemysłowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duisburka

[czytaj: dizburka] mieszkanka Duisburga (miasta w Niemczech)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Duisburga; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duisburski

[czytaj: dizburski] dotyczący Duisburga (miasto w Niemczech)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Duisburgiem, dotyczący Duisburga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dujawica

regionalnie: zamieć śnieżna, deszcz z wiatrem


Źródła:

SJP.pl

Dujker

rodzaj antylopy


Dujker (Cephalophus) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duk

rodzaj małp wąskonosych z rodziny makakowatych


Duk (Pygathrix) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dukać

czytać, mówić coś z trudem, nieporadnie, jąkając się


czasownik niedokonany

 (1.1) mówić z trudem, niewyraźnie lub jąkając się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dukacik

zdrobnienie od: dukat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od dukat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dukaczewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dukanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dukać.


Źródła:

Wiktionary

Dukas

[czytaj: diKA] nazwisko, m.in. Paul Dukas (1865-1935), francuski kompozytor


Źródła:

SJP.pl

Dukat

złota moneta bita w Wenecji od 1284 roku i rozpowszechniona potem w całej Europie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. złota moneta używana w Europie od XIII do XIX w.;

 (1.2) hist. miara masy określająca stosunek ilości metalu szlachetnego do wagi brutto stopu


Dukat – złota lub srebrna moneta używana w Europie od późnego średniowiecza do początków XX wieku. Według niektórych źródeł określenie to należy ograniczać jedynie do złotej monety europejskiej, o masie ok. 3,5 grama, której pierwowzorem był złoty floren bity we Florencji od 1252 r.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dukatowy

przymiotnik od: dukat


Źródła:

SJP.pl

Duke


Źródła:

Wikipedia

Dukielski

przymiotnik od: Dukla


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Dukli, związany z Duklą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dukiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dukla

mały szyb górniczy


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Dukla – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Dukla. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. krośnieńskiego. Dukla leży w dawnej ziemi krakowskiej historycznej Małopolski.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 1971 mieszkańców, będąc 45. najludniejszym miastem w województwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duklanin

mieszkaniec Dukli


Źródła:

SJP.pl

Duklanka

mieszkanka Dukli


Źródła:

SJP.pl

Duknąć

potocznie: powiedzieć coś z dużą trudnością, nieporadnie, jąkając się; wydukać


Źródła:

SJP.pl

Dukt

1. prosta droga w lesie powstała przez wycięcie drzew; linia ostępowa, tryba, przesieka;
2. wygląd pisma, wynikający z szybkości pisania i sposobu prowadzenia pióra;
3. dawniej: wygląd liter w piśmie lub w druku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) leśn. leśna droga podziałowa powstała po wycięciu pasa drzew

 (1.2) przen. kierunek czyichś działań bądź rozwoju czegoś

 (1.3) przest. ogólny wygląd liter w piśmie odręcznym lub w druku, także. sposób rysowania



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duktor

wałek w maszynie drukarskiej, służący do rozprowadzania farby


Źródła:

SJP.pl

Dul

dawniej, dziś gwarowo:
1. palić papierosa;
2. pić wódkę


Źródła:

SJP.pl

Duląbka

wieś w Polsce


Duląbka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Dębowiec.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętego Michała Archanioła w Cieklinie.

W 1595 roku wieś położona w powiecie bieckim województwa krakowskiego była własnością starosty krasnostawskiego Jana Mniszcha


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dulag

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. gwara. obozowa: jeniecki obóz przejściowy


Durchgangslager (Dulag) – w czasie II wojny światowej niemiecki obóz przejściowy dla jeńców wojennych lub wysiedleńców.

Pierwsze obozy typu Dulag zostały założone w sierpniu i wrześniu 1939, przed oraz w trakcie niemieckiej napaści na Polskę, na terytorium Niemiec, Austrii i Polski. Przetrzymywano w nich polskich jeńców i cywilów. Później dulagi lokowano w okupowanej Polsce, Estonii, Litwie, Łotwie, Białorusi, Ukrainie, Rosji, Włoszech, Jugosławii, Grecji, Rumunii, Czechosłowacji, Francji, Belgii oraz w Niemczech, i przetrzymywano w nich ludzi różnych narodowości. Niektóre obozy posiadały podobozy jak np. Dulagi 100, 110, 123, 135, 154, 182, 185, 200, 201 i 377.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dulak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dulawka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łódź. lufka do papierosów


Źródła:

Wiktionary

Dulcian

[czytaj: dulcjan] dawny instrument muzyczny, aerofon


Sztort, dulcian – dawny instrument muzyczny z grupy aerofonów stroikowych, prototyp fagotu. Zbudowany jest ze smukłego, jednolitego klocka drewna, w którym wydrążone są dwa równoległe, lekko koniczne kanały połączone u dołu wygiętą w kolanko rurą. Korpus posiada siedem otworów bocznych, podczas gry zatykanych palcami. Drugi kanał jest nieco dłuższy od pierwszego; jego zakończenie stanowi czarę głosową. W otwór wlotowy pierwszego wstawiona jest zakrzywiona metalowa rurka, na którą nasadza się podwójny stroik.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dulcimer

[czytaj: dulc-imer] prototyp fortepianu, rodzaj cymbałów z klawiaturą i drewnianymi młoteczkami obciągniętymi skórą


Nazwa dwóch różnych instrumentów muzycznych:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dulcyna

syntetyczny środek słodzący używany przez diabetyków


Dulcyna (z łac. dulcis – słodki) – organiczny związek chemiczny, arylowa pochodna mocznika. Odkryta w 1884 roku przez Josepha Berlinerbaua. Jest to biały krystaliczny proszek rozpuszczalny w wodzie, około 100–300 razy słodszy od cukru spożywczego. W przeciwieństwie do sacharyny nie daje gorzkiego posmaku. W pierwszej połowie XX wieku była stosowana jako sztuczny środek słodzący.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dulcynea

przestarzale, ironicznie: ukochana, dama serca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. iron. wybranka, ukochana, dama serca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dulcyt

związek organiczny stosowany w medycynie występujący w soku niektórych drzew podzwrotnikowych


Źródła:

SJP.pl

Dulczeć

potocznie:
1. trudzić się, ślęczeć nad czymś;
2. przebywać gdzieś z przymusu


Źródła:

SJP.pl

Dulczyć

ślęczeć nad czymś, trudzić się


Źródła:

SJP.pl

Duldać

czasownik niedokonany (dk. wyduldać)

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pić


Źródła:

Wiktionary

Dulęba

nazwisko


Miejscowości
Osoby o tym nazwisku

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dulemba

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dulewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dulia

rzymskokatolicki kult świętych, aniołów, relikwii itp.


Źródła:

SJP.pl

Dulić

dawniej, dziś gwarowo:
1. palić papierosa;
2. pić wódkę


Źródła:

SJP.pl

Dulik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dulka

ruchomy pierścień metalowy lub widełki, przymocowane do burty łodzi, służące do osadzania wioseł


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. element łodzi wioślarskiej w postaci ruchomego pierścienia metalowego lub widełek, przymocowanych do burty łodzi, służący do utrzymywania wiosła w odpowiedniej pozycji;


Dulka – część łodzi wioślarskiej służąca do utrzymywania wiosła w odpowiedniej pozycji.Umieszczona bezpośrednio na burcie (łodzie turystyczne, rybackie) lub na odsadni w łodziach sportowych.Dawniej wykonywana z drewna, obecnie przeważnie z tworzyw sztucznych. Obecnie wykorzystywane dulki sportowe pozwalają na regulowanie kąta nachylenia pióra wiosła w celu optymalizacji wydajności.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dulkowy

dulka


Patrz:dulka

Źródła:

SJP.pl

Dulles

[czytaj: dales] nazwisko, m.in. John Dulles (1888-1959), amerykański polityk, Człowiek Roku magazynu Time w 1954


Źródła:

SJP.pl

Dulmeński

konik dulmeński - niemiecka rasa kuców


Źródła:

SJP.pl

Duloksetyna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. lek z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny o wzorze sumarycznym wzór chemiczny|C18H19NOS., stosowany w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych oraz przewlekłego bólu;


Duloksetyna – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), stosowany w leczeniu depresji, zespołu lęku uogólnionego, bólu w neuropatii cukrzycowej i fibromialgii. Została zatwierdzona przez FDA w 2004 r. W niektórych krajach stosowana w terapii wysiłkowego nietrzymania moczu (SUI).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dulologia

dziedzina historii zajmująca się niewolnictwem


Źródła:

SJP.pl

Dulsk

wieś w Polsce


W Polsce
Zobacz też
Dulsk-Frankowo

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dulski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dulszczyzna

obłuda, kołtuneria, zakłamana moralność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. drobnomieszczańskie zakłamanie, kołtuneria, ciasnota horyzontów, faryzeuszostwo, przy jednoczesnym wysokim mniemaniu o własnych walorach moralnych


Dulszczyzna – postawa filistra i kołtuna. Pojęcie zostało wprowadzone do języka polskiego dzięki sukcesowi teatralnemu dramatu Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duluth

miasto w Stanach Zjednoczonych


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dum-Dum

pocisk ze spiłowanym czubkiem


Źródła:

SJP.pl

Duma

1. poczucie własnej wartości, godność
2. ktoś lub coś będące powodem do chluby
3. utwór literacki, rodzaj ballady historycznej


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) polit. izba niższa parlamentu Rosji i Federacji Rosyjskiej;

 (1.2) geogr. miasto w południowej Syrii, na północny wschód od Damaszku;

 (1.3) geogr. miasto w Palestynie, na Zachodnim Brzegu Jordanu


Duma – poczucie własnej godności i wartości; stan zadowolenia z siebie samego z powodu podejmowanych wysiłków czy uzyskanych korzyści. Duma neurotyczna to termin stworzony przez Karen Horney na określenie stanu nerwicowego, w którym poczucie dumy jest nieadekwatnie wysokie w stosunku do rzeczywistych osiągnięć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dumać

książkowo: rozmyślać, roztrząsać coś w myślach, zastanawiać się; medytować


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) myśleć, zastanawiać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dumanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dumać.


Źródła:

Wiktionary

Dumański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dumas

[czytaj: diMA] nazwisko francuskie, m.in. Aleksander Dumas (1802-1870) - pisarz francuski


Miejscowości w USA:

Osoby z nazwiskiem Dumas:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dumasowski

w stylu utworów Aleksandra Dumasa, nawiązujący do jego bohaterów


Źródła:

SJP.pl

Dumała

książkowo: rozmyślać, roztrząsać coś w myślach, zastanawiać się; medytować


Źródła:

SJP.pl

Dumka

liryczna, ludowa pieśń ukraińska w formie ballady lub utwór literacki oparty na tej pieśni


Dumka – ukraińska wielozwrotkowa pieśń w formie ballady o rzewnym nastroju, często wyrażająca żal po utraconej osobie lub tęsknotę do jakiegoś miejsca czy wydarzenia; zwykle wykonywana z towarzyszeniem bandury.

Dumka to też forma muzyczna rozwinięta w okresie romantyzmu i będąca bliskim odpowiednikiem elegii; często wzorowana na ukraińskich dumkach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dummy

[czytaj: dami] wersja nowego czasopisma albo gazety prezentowana potencjalnym czytelnikom, reklamodawcom, drukarniom itp.


Dummy – debiutancki album angielskiej grupy Portishead wydany w 1994 roku przez wytwórnię Go! Beat.

W 1994 roku zdobył tytuł Albumu Roku magazynu Melody Maker oraz nagrodę Mercury Prize w roku następnym. W 2003 roku został sklasyfikowany na 419. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone. Do 2008 roku został sprzedany w liczbie 3,6 miliona egzemplarzy zdobywając certyfikaty platynowej i złotej płyty.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dumnie

przysłówek

 (1.1) w sposób dumny


Źródła:

Wiktionary

Dumnieć

stawać się dumnym


Źródła:

SJP.pl

Dumniej

stopień wyższy od przysłówka: dumnie


Źródła:

SJP.pl

Dumniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: dumny


Źródła:

SJP.pl

Dumny

mający poczucie własnej wartości


przymiotnik

 (1.1) pewny siebie, mający poczucie własnej godności

 (1.2) wyniosły, pyszny, o wygórowanym mniemaniu

 (1.3) zadowolony z czegoś, mający dumę, satysfakcję z czegoś lub kogoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dumortieryt

minerał z grupy krzemianów o granatowo-niebieskiej barwie


Dumortieryt – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego paleontologa M.E. Dumortiera (1803-1876).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dumper

pojazd mechaniczny zaopatrzony w wywrotkę kolebkową, służący do przewożenia materiałów sypkich


Źródła:

SJP.pl

Dumping

[czytaj: damping] sprzedaż towarów po cenach niższych od kosztów produkcji


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) ekon. sprzedaż towarów za granicą po cenach niższych niż te, za które sprzedaje się je w swoim kraju;


Dumping (ang. imiesłów od czasownika dump ‘wywalać; zrzucać; zarzucać’ [w domyśle: rynek towarami]) – polityka gospodarcza polegająca na sprzedaży swoich produktów za granicę po cenach niższych niż na rynku krajowym (dumping cenowy, ang. price dumping) lub po cenach niższych od kosztów ich wytworzenia (dumping kosztowy, ang. cost dumping).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dumpingować

[czytaj: dampingować] sprzedawać po cenach niższych niż koszty produkcji; stosować dumping


Źródła:

SJP.pl

Dumpingowy

[czytaj: dampingowy] przymiotnik od: dumping, np. ceny dumpingowe


przymiotnik

 (1.1) przym. od dumping


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dumski

Duma


Patrz:Duma

Źródła:

SJP.pl

Duń.

skrót od: duński


Język duński (duń. dansk, det danske sprog) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich. Posługuje się nim około 5,2 mln mówiących, głównie w Danii i Szlezwiku w północnych Niemczech (ok. 50 tys. osób). Duński w charakterze języka urzędowego używany jest w Danii a także na Wyspach Owczych. W Islandii, która aż do 1944 r. była posiadłością Danii, duński jest nauczany jako jeden z głównych języków obcych, obok angielskiego, norweskiego i szwedzkiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunaj

rzeka w Europie, druga pod względem długości


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Europie;


Dunaj (łac. Danubius, niem. Donau, słowac. Dunaj, słoweń. Donava, węg. Duna, chorw. Dunav, serb. i bułg. Дунав, rum. Dunărea, ukr. Дунай) – druga co do długości (po Wołdze) rzeka w Europie.

Rzeka przepływa z zachodu na wschód przez wiele europejskich krain geograficznych, z których największe to Wyżyna Bawarska, Kotlina Panońska i Nizina Wołoska. Jej dorzecze pokrywa duże rejony Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dunajec

rzeka w południowej Polsce, prawy dopływ Wisły


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w południowej Polsce, prawobrzeżny dopływ Wisły;


Dunajec (słow. Dunajec) – rzeka w południowej Polsce, prawy dopływ Wisły (rzeka II rzędu). Powstaje z połączenia wód Czarnego Dunajca i Białego Dunajca w Nowym Targu; za początkowy odcinek uważa się Czarny Dunajec (w najwyższym biegu Wyżni Chochołowski Potok). Długość 247 km (łącznie z Czarnym Dunajcem), z czego 17 km liczy odcinek graniczny między Sromowcami Wyżnymi a Szczawnicą. Powierzchnia dorzecza wynosi 6804 km², z tego w Polsce 4854,1 km², na Słowacji 1949,9 km² (z czego 1594,1 km² przypada na dorzecze Popradu, a 355,8 km² – na zlewnię samego Dunajca na wspomnianym odcinku granicznym).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dunajecki

przymiotnik od: Dunajec


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dunajcem, dotyczący Dunajca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dunajewski

nazwisko


Dunajewski (forma żeńska: Dunajewska; liczba mnoga: Dunajewscy) – polskie nazwisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunajów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś, a dawniej miasteczko, na Ukrainie w obwodzie lwowskim;


Dunajów (ukr. Дунаїв) – wieś na Ukrainie w obwodzie lwowskim.

Wieś położona 19 km na wschód od Przemyślan nad Złotą Lipą. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Dunajów w powiecie przemyślańskim województwa tarnopolskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dunajski

Dunaj


przymiotnik

 (1.1) związany z rzeką Dunaj


Osoby o tym nazwisku:


Patrz:Dunaj

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dunajskoszwabski

przymiotnik

 (1.1) przym. od Szwaba dunajskiego


Źródła:

Wiktionary

Dunant

[czytaj: diNĄ] nazwisko, m.in. Jean Henri Dunant (1828-1910), założyciel Czerwonego Krzyża



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunaway

[czytaj: DAnełej] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duncan

[czytaj: danken lub dunkan] nazwisko, m.in. Isadora Duncan (1877-1927), amerykańska tancerka


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duńczyk

obywatel Danii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek narodowości duńskiej, obywatel Danii, mieszkaniec Danii


Duńczycy (duń. danskere) – naród germański zamieszkujący głównie w Danii (około 5 mln) oraz w Niemczech (około 50 tys., większość w Szlezwiku), USA (według różnych danych od 320 tysięcy do 1,5 mln osób pochodzenia duńskiego), Kanadzie i Szwecji. Około 90% Duńczyków należy do kościoła ewangelicko-luterańskiego, ale niewielu z nich praktykuje. Posługują się językiem duńskim, jednym z języków skandynawskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dundee

[czytaj: dandi] miasto w Szkocji


Dundee (wym. [dʌnˈdiː]; gael. Dùn Dèagh) – miasto i jednostka administracyjna (ang. council area) w Szkocji, położone na północnym brzegu zatoki Firth of Tay, u ujścia rzeki Tay do Morza Północnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dundel

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) poznań. wydzielina z nosa


Źródła:

Wiktionary

Dunder

dawniej, żartobliwie: piorun; dziś żywe w potocznych związkach frazeologicznych "niech cię (mnie, go itp.) dunder świśnie" albo "bodaj cię (mnie, go itp.) dunder świsnął" - niech przepadnie, niech cię (mnie, go itp.) piorun strzeli


wykrzyknik

 (1.1) żart. wyrażający zdziwienie lub gniew, zazwyczaj w wyrażeniu: niech to dunder świśnie

 (1.2) gwara. pot. grzmot


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dunderować

dawniej, rubasznie: zrzędzić, gromić, łajać


Źródła:

SJP.pl

Dunfermline

[czytaj: danfermlajn] miasto w Szkocji


Dunfermline (gael. Dùn Phàrlain) – miasto (city) w Szkocji, w regionie Fife. Miasto usytuowane jest w pobliżu zatoki Firth of Forth na Morzu Północnym.

Miasto jest historyczną stolicą Szkocji. Robert I Bruce został pochowany w tutejszym opactwie Dunfermline Abbey założonym w 1070 roku. Jest otoczone od północy po południe doliną Pittencrieff. W 2005 r. miasto liczyło ok. 39 tys. mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, maszynowy oraz metalowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunganie

naród w Chinach


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunganin

przedstawiciel narodu mieszkającego w Kirgistanie i południowym Kazachstanie


Źródła:

SJP.pl

Dunganka

przedstawicielka narodu mieszkającego w Kirgistanie i południowym Kazachstanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej pochodzenia chińskiego, zamieszkującej Kirgistan i Kazachstan;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dungański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dunganami

rzeczownik, rodzaj męski

 (2.1) jęz. język Dunganów;


Źródła:

Wiktionary

Dungija

jednomasztowy statek z trójkątnym żaglem, używany od starożytności w Indiach


Źródła:

SJP.pl

Dunhill

papieros marki Dunhill


Dunhill – ekskluzywna marka papierosów produkowanych przez British American Tobacco. Zazwyczaj ich cena jest wyższa od średniej ceny papierosów sprzedawanych w danym regionie. Są eksportowane głównie do Europy, południowej Azji, Nowej Zelandii i Australii, ale można je również kupić przez internet lub w sklepach tytoniowych w USA, Malezji i Kanadzie. Są dostępne na Cyprze i w Czechach. W Indonezji produkcją papierosów pod marką Dunhill zajmuje się Bentoel Group.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duniec

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dunikowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunin

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duninowo

wieś w Polsce


Duninowo (kaszb. Dëninowò, niem. Dünnow) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Ustka. Wieś leży przy drodze wojewódzkiej nr 203.

Wieś stanowi sołectwo Duninowo, w którego skład wchodzi również miejscowość Duninówko oraz Kolonia Duninowo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunit

głębinowa skała magmowa złożona głównie z oliwinu, zawierająca domieszki chromitu, piroksenu i magnetytu; oliwinit


Dunit – ultrazasadowa głębinowa skała pochodzenia magmowego z rodziny perydotytów, niezawierająca w swym składzie mineralnym wolnej krzemionki (SiO2), a jedynie krzemionkę związaną w innych minerałach, której zawartość jest niższa od 45% wagowych. Zasobna w żelazo, a uboga w alkalia – sód i potas. Zbudowana jest głównie z oliwinu z domieszką niewielkich ilości chromitu, z domieszką piroksenu, amfiboli, magnetytu i innych, których zawartość może przekraczać 90% objętościowych. Skała o barwie brunatnoczarnej lub zielonoczarnej. W skład mineralny niektórych dunitów wchodzą hornblenda oraz granaty. Nazwa pochodzi od gór Dun w Nowej Zelandii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunitowy

przymiotnik od: dunit


Źródła:

SJP.pl

Dunka

potocznie: sznurowany but sportowy z nisko wyprofilowaną podeszwą i wzmacniającym kołnierzem; Nike Dunk


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości duńskiej lub obywatelka Danii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dunkel

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) spoż. ciemne piwo pszeniczne



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dunker

rasa psów gończych pochodząca z Norwegii


Dunker – rasa psa, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do podsekcji psów gończych o średniej wielkości. Podlega próbom pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dunkierczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Dunkierki


Źródła:

Wiktionary

Dunkierka

miasto we Francji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w północnej Francji;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dunkierski

przymiotnik od: Dunkierka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Dunkierki, związany z Dunkierką


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dunlop

opona marki Dunlop


Przedsiębiorstwa
Biografie

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duński

dotyczący Duńczyków, Danii


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Danii lub Duńczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język urzędowy Danii;


Język duński (duń. dansk, det danske sprog) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich. Posługuje się nim około 5,2 mln mówiących, głównie w Danii i Szlezwiku w północnych Niemczech (ok. 50 tys. osób). Duński w charakterze języka urzędowego używany jest w Danii a także na Wyspach Owczych. W Islandii, która aż do 1944 r. była posiadłością Danii, duński jest nauczany jako jeden z głównych języków obcych, obok angielskiego, norweskiego i szwedzkiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duńsko-Polski

dotyczący Danii i Polski


Źródła:

SJP.pl

Duńskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) posługujący się językiem duńskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem duńskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku duńskim


Źródła:

Wiktionary

Dunst

śrut o średnicy 1 do 1,75 mm


Źródła:

SJP.pl

Duo

muzyczny duet


Duo – forma muzyczna oznaczająca dwóch muzyków grających na różnych lub jednakowych instrumentach muzycznych, z których żaden nie pełni funkcji akompaniującej lub utwór na dwa instrumenty.

Typową formą duo jest utwór na dwoje skrzypiec z akompaniamentem basu generalnego (sonata triowa). Duo było również utożsamiane od połowy XVIII wieku z sonatą na skrzypce oraz fortepian.

Potocznie słowo „duo” jest używane zamiennie z określeniem „duet”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duodecyliard

liczba 10 do potęgi 75.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duodecylion

liczba wynosząca 10^72


Duodecylion – liczba 1072, czyli jedynka i 72 zera w zapisie dziesiętnym.

W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) duodecylion oznacza 1039, czyli sekstyliard w pozostałych krajach.

W układzie SI mnożnikowi 1072 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duodecym

odległość (interwał) między dwoma dźwiękami wynosząca 12 stopni skali


Źródła:

SJP.pl

Duodecyma

odległość (interwał) między dwoma dźwiękami wynosząca 12 stopni skali


Duodecyma – interwał złożony zawarty między dwunastoma kolejnymi stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występuje duodecyma czysta. Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej rozmiar.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duodioda

dioda składająca się z dwóch zespołów elektrod


Duodioda – lampa elektronowa, odmiana diody próżniowej, w której znajduje się jedna wspólna katoda (żarzona pośrednio lub bezpośrednio) i dwie oddzielne anody.

Duodiody prostownicze stosowane były w dwupołówkowych prostownikach lampowych (rozwiązanie takie wymagało uzwojenia transformatora zasilającego z wyprowadzonym odczepem ze środka). W układach detektorów lampowych wykorzystywane były duodiody detekcyjne; często duodioda detekcyjna zamykana bywa we wspólnej bańce ze wzmacniającą triodą lub pentodą, a niekiedy z jeszcze innym systemem lampowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duola

zapis muzyczny: dwie nuty w miejscu, w którym powinny występować trzy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. figura rytmiczna, w której nuta z kropką dzieli się na dwie równe części;


Duola – nieregularne rozwinięcie rytmiczne, w którym figura rytmiczna składa się z dwóch zamiast trzech równych części (nut tej samej wartości czasowej). W notacji duola zwykle oznaczana jest cyfrą 2 i łukiem.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duopol

funkcjonowanie na rynku zbytu dwóch konkurujących ze sobą producentów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. występowanie na rynku tylko dwóch konkurujących na tym samym polu podmiotów gospodarczych;

 (1.2) polit. sytuacja, w której na scenie polityczniej działają tylko dwie liczące się i konkurujące partie polityczne, marginalizujące inne siły polityczne


Duopol – sytuacja na rynku, w której konkurują między sobą dwaj przedsiębiorcy i ta forma konkurencji oligopolistycznej jest wykorzystywana do analizy. Najczęściej omawiane modele duopolu to:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duorema

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) staroż. mar. zob. birema.


Źródła:

Wiktionary

Dup

słowo oznaczające mocne i głośne uderzenie w kogoś lub w coś, zwykle po upadnięciu


Źródła:

SJP.pl

Dupa

wulgarnie:
1. pośladki, tyłek; zad, rzyć,
2. atrakcyjna seksualnie kobieta; laska, dziwa, dupencja, towar;
3. człowiek niezaradny, oferma; niezdara, ślamazara, gamoń;
4. tył czegoś, tylna część czegoś; zad


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wulg. pośladki lub odbyt

 (1.2) pot. pejor. obraź. wulg. niezaradna osoba, oferma

 (1.3) wulg. (potencjalna) partnerka seksualna

 (1.4) wulg. dziewczyna (tylko w zestawieniach: fajna, niezła itp. dupa – ale także stara dupa, czyli stare babsko)

 (1.5) wulg. żeński narząd płciowy (najczęściej w wyrażeniu dać dupy)

 (1.6) daw. każde zagłębienie

wykrzyknik

 (2.1) wulg. pot. okrzyk świadczący o porażce, przegranej



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dupcia

pieszczotliwe zdrobnienie od: dupa; dupeczka, dupeńka, dupka, dupina, dupinka


Źródła:

SJP.pl

Dupczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wulg. odczasownikowy od|dupczyć.


Źródła:

Wiktionary

Dupczyć

wulgarnie: odbywać stosunek płciowy; współżyć seksualnie


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wulg. uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)

czasownik zwrotny niedokonany dupczyć się (dk. brak)

 (2.1) wulg. uprawiać seks

 (2.2) wulg. psuć się, źle działać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupeczka

pieszczotliwe zdrobnienie od: dupa; dupcia, dupeńka, dupka, dupina, dupinka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: dupa

 (1.2) pot. młoda, seksualnie atrakcyjna dziewczyna/kobieta


Dupeczka – skała w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Pod względem administracyjnym należy do wsi Będkowice w gminie Wielka Wieś, w województwie małopolskim. Skała znajduje się w środkowej części Doliny Będkowskiej, przy Brandysowej Polanie powstałej na dnie rozszerzenia bocznego wąwozu łączącego się z dnem doliny po orograficznie prawej stronie potoku Będkówka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dupek

1. obraźliwie: osoba pogardzana, lekceważona przez innych;
2. potocznie: walet w kartach; jopek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) grub. pejor. osoba lekceważona i pogardzana z racji swej niezaradności, głupoty i naiwności

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) grub. walet w kartach

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: dupka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupelbir

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. piwo podwójnie wzmocnione


Źródła:

Wiktionary

Dupencja

młodzieżowo: zgrabna, atrakcyjna dziewczyna; laska, cizia, lasencja, sunia, lachon


Źródła:

SJP.pl

Dupeńka

pieszczotliwe zdrobnienie od: dupa; dupcia, dupeczka, dupka, dupina, dupinka


Źródła:

SJP.pl

Duperel

potocznie: rzecz lub sprawa, którą nie warto się zajmować; głupstwo, błahostka, drobiazg, drobnostka, betka


Źródła:

SJP.pl

Duperela

potocznie: rzecz lub sprawa, którą nie warto się zajmować; głupstwo, błahostka, drobiazg, drobnostka, betka


Źródła:

SJP.pl

Duperele

potocznie: brednie, kłamstwa, bzdury; androny, banialuki


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. posp. sprawy, kwestie mało ważne

 (1.2) posp. nieprzydatne przedmioty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duperelka

potocznie: rzecz lub sprawa, którą nie warto się zajmować; głupstwo, błahostka, drobiazg, drobnostka, betka


Źródła:

SJP.pl

Duperelki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. zdrobn. od: duperele

 (1.2) pot. posp. drobne mało przydatne przedmioty


Źródła:

Wiktionary

Duperelny

przymiotnik

 (1.1) posp. błahy, nieistotny


Źródła:

Wiktionary

Dupiasty

dupiaty;
1. wulgarnie: taki, który ma wydatne biodra i pośladki; biodrzasty;
2. potocznie: kiepski, niedobry, nieudany


przymiotnik

 (1.1) wulg. o wydatnych pośladkach

 (1.2) wulg. do niczego, kiepski, byle jaki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupiaty

dupiasty;
1. wulgarnie: taki, który ma wydatne biodra i pośladki; biodrzasty;
2. potocznie: kiepski, niedobry, nieudany


przymiotnik

 (1.1) wulg. o wydatnych pośladkach

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. wulg. zły, słabej jakości, felerny, nieciekawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupina

pieszczotliwe zdrobnienie od: dupa; dupcia, dupeczka, dupeńka, dupka, dupinka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. dupa


Mleczna (dawniej nazywana Dupiną) – rzeka w południowej Polsce w województwie śląskim. Przepływa przez miasta: Katowice, Tychy i Bieruń.

Źródła rzeki Mlecznej leżą na wysokości 290 m n.p.m. w pobliżu zachodniej granicy rezerwatu przyrody Ochojec w Katowicach. Następnie biegnie przez Tychy i na południu Bierunia (przy granicy z Bojszowami) wpada do Gostyni. Rzeka Mleczna płynie w kierunku południowo-wschodnim, natomiast przy ujściu rzeki Przyrwy zmienia kierunek na południowy. Powierzchnia zlewni wynosi 142 km², co stanowi około 41% całkowitej zlewni Gostyni, czyniąc ją największym jej dopływem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dupinka

pieszczotliwe zdrobnienie od: dupa; dupcia, dupeczka, dupeńka, dupka, dupina


Źródła:

SJP.pl

Dupka

pieszczotliwe zdrobnienie od: dupa; dupcia, dupeczka, dupeńka, dupina, dupinka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od dupa

 (1.2) pieszczotliwie o pośladkach

 (1.3) pot. spoż. kromka chleba odkrojona ze skraju bochenka

forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.

 (2.1) D. i B. lp. od dupek



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dupla

dawniej: podwojony podatek; podwójnik


Dupla – w dawnej Polsce gruntowy podatek nadzwyczajny. Płacony w XVI wieku przez szlachtę i chłopów na potrzeby wojenne, stanowił dwukrotność (60 gr z łanu) podatku zwyczajnego (sympli - 30 gr). Duplą nazywano też tzw. nową kwartę, wprowadzoną w 1632, z której wpływy miały być przeznaczone na utrzymanie artylerii koronnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dupleks

1. komplet składający się z dwóch klisz autotypowych służących do reprodukcji tego samego oryginału jednobarwnego drukiem dwubarwnym
2. karton klejony dwubarwny, używany na okładki



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dupleksowy

przymiotnik od: dupleks


Źródła:

SJP.pl

Duplex


Źródła:

Wikipedia

Duplika

odpowiedź skarżącego na replikę w sądzie


Źródła:

SJP.pl

Duplikacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od duplikat


Źródła:

Wiktionary

Duplikacja

1. podwojenie liczby czegoś;
2. aberracja chromosomów polegająca na podwojeniu odcinka chromosomowego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dwukrotne zwiększenie ilości czegoś

 (1.2) genet. aberracja chromosomowa polegająca na podwojeniu fragmentu chromosomu;


Duplikacja – podwojenie fragmentu chromosomu na skutek niesymetrycznej wymiany odcinków chromatyd i czasem błędnego crossing-over. Może to powodować choroby genetyczne. Jedna z aberracji strukturalnych chromosomów.

Duplikacja genu może być spowodowana powieleniem fragmentu chromosomu albo retrotranspozycją. W wyniku tego procesu jedna z kopii genu uwalnia się od presji selekcyjnej środowiska, dzięki czemu może swobodnie mutować, ponieważ mutacje w dodatkowej kopii zazwyczaj nie zaburzają funkcjonowania organizmu. Nagromadzenie mutacji może spowodować, że zduplikowany gen uzyska nową funkcję, albo stanie się pseudogenem. Powstałe na skutek duplikacji geny pochodzące od wspólnego przodka nazywa się paralogami. Teorię o znaczeniu duplikacji genów w ewolucji zaproponował Susumu Ohno w 1970.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duplikat

kopia;
1. drugi egzemplarz dokumentu, pisma; odpis, wtórnik;
2. przedmiot odtworzony na wzór innego przedmiotu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kopia

 (1.2) drugi egzemplarz lub odpis jakiegoś dokumentu


Duplikat (łac. duplicare — podwajać) — drugi egzemplarz obiektu, identyczny z pierwszym. W odróżnieniu od kopii, duplikat nie jest utworzony na wzór oryginału, ale pochodzi z tego samego źródła, co pierwszy egzemplarz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duplikować

podwajać, rzadziej powtarzać


czasownik przechodni niedokonany (dk. zduplikować)

 (1.1) dwukrotnie zwiększać ilość czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duplikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) podwajanie liczby czegoś


Źródła:

Wiktionary

Duplo

dawniej: podwojony podatek; podwójnik



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dupnąć

wulgarnie:
1. uderzyć; walnąć, grzmotnąć, trzepnąć;
2. zepsuć się


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) wulg. uderzyć

 (1.2) wulg. zatrzymać, złapać

 (1.3) młodz. wulg. spożyć napój, najczęściej energetyczny

czasownik zwrotny dokonany dupnąć się (ndk. brak)

 (2.1) wulg. uderzyć się

 (2.2) wulg. przewrócić się

 (2.3) wulg. położyć się

 (2.4) wulg. pomylić się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupnegatyw

negatywowa kopia filmu do seryjnego wykonywania pozytywowych kopii, wyświetlanych w kinach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fot. film. materiał negatywowy używany w procesie duplikatowania fotografii lub filmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupniak

potocznie: gra towarzyska polegająca na odgadnięciu, który z graczy jest autorem anonimowego klapsa; salonowiec, dupnik


Źródła:

SJP.pl

Dupniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: dupny


Źródła:

SJP.pl

Dupnik

potocznie: gra towarzyska polegająca na odgadnięciu, który z graczy jest autorem anonimowego klapsa; salonowiec, dupniak


Dupnik – skała w miejscowości Przeginia w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Jerzmanowice-Przeginia. Znajduje się w odległości około 800 m na południe od kościoła w Przegini, na wzniesieniu w prawym zboczu Doliny Racławki. Jest to obszar Wyżyny Olkuskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dupny

wulgarne:
1. kiepski, beznadziejny; do dupy;
2. wielki


przymiotnik jakościowy

 (1.1) wulg. kiepski, marny, do niczego

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. grub. wielki, duży

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. grub. świetny, bardzo dobry, najlepszy

 (1.4) gw-pl|Górny Śląsk. grub. śmieszny, niepoważny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupochron

potocznie: coś, co jest w stanie uzasadnić czyjeś działanie; dupokrytka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzecz lub osoba która chroni przed konsekwencjami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupodaj

wulgarnie: osoba starająca się przypodobać komuś, by uzyskać dla siebie korzyść; dupodajek, dupodajec, włazidupek


Źródła:

SJP.pl

Dupodajca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gwara. więz. bierny homoseksualista


Źródła:

Wiktionary

Dupodajec

wulgarnie: osoba starająca się przypodobać komuś, by uzyskać dla siebie korzyść; dupodaj, dupodajek, włazidupek


Źródła:

SJP.pl

Dupodajek

wulgarnie: prostytutka; bladź, kurwa, kurwiszcze


Źródła:

SJP.pl

Dupodajka

wulgarnie: prostytutka; bladź, kurwa, kurwiszcze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. przestępcza prostytutka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupogodzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. wulg. jednostka czasu mierzona dla czynności, która polega na siedzeniu (np. praca umysłowa, bierny odpoczynek)


Źródła:

Wiktionary

Dupogodziny

młodzieżowo:
1. godziny spędzone bezczynnie w szkole;
2. odstawiać dupogodziny - uczyć się


Źródła:

SJP.pl

Dupojebaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od dupojebak


Źródła:

Wiktionary

Dupojebak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wulg. aktywny homoseksualista, pederasta


Źródła:

Wiktionary

Dupojebstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wulg. homoseksualny stosunek płciowy


Źródła:

Wiktionary

Dupokrytka

potocznie: coś, co jest w stanie uzasadnić czyjeś działanie; dupochron


Źródła:

SJP.pl

Dupol

wulgarnie: głupiec, naiwniak lub ktoś zarozumiały


Źródła:

SJP.pl

Dupoliz

wulgarnie: lizus, pochlebca; dupowłaz, wazeliniarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wulg. lizus


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupolot

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) pot. plastikowy przyrząd do zjeżdżania po śniegu na pośladkach


Źródła:

Wiktionary

Dupondius

starożytna moneta rzymska równa 2 asom


Dupondius – moneta rzymska wartości 2 asów, bita początkowo z brązu, później mosiężna.

Wprowadzona w czasach republiki po modyfikacji systemu monetarnego pod koniec III wieku p.n.e. i orientacyjnie oznaczana na rewersie symbolem II. W cesarstwie po reformie Augusta emitowana bez oznaczeń, o wadze normatywnej 13,64 g (½ uncji); dla odróżnienia od miedzianego asa bita z mosiądzu zwanego orichalcum. Wskutek gwałtownie postępującej dewaluacji pieniądza emisji dupondiusów zaprzestano w drugiej połowie III wieku n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dupont

amerykański koncern chemiczny oraz zbrojeniowy, założony w 1802 roku jako fabryka prochu


Dupont, DuPont, Du Pont, du Pont:

Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dupowatość

dupowaty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niezaradność życiowa


Patrz:dupowaty

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupowaty

pogardliwie: niezręczny, nieporadny


przymiotnik

 (1.1) posp. niezaradny lub nieporadny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dupowkręt

wulgarnie: osoba schlebiająca komuś w celu pozyskania jego względów; wdupowkręt, podlizuch, podlizywacz, lizus, komplemenciarz


Źródła:

SJP.pl

Dupowłaz

wulgarnie: lizus, pochlebca; dupoliz, wazeliniarz


Źródła:

SJP.pl

Duppozytyw

kopia gotowego filmu z pozytywowym obrazem i dźwiękiem na drobnoziarnistej taśmie o małej czułości; kopia lawendowa (duppozytywowa)


Źródła:

SJP.pl

Duppozytywowy

kopia duppozytywowa - kopia gotowego filmu z pozytywowym obrazem i dźwiękiem na drobnoziarnistej taśmie o małej czułości; kopia lawendowa, duppozytyw


Źródła:

SJP.pl

Dupsko

1. zgrubienie od: dupa (pośladki, tyłek); pupsko;
2. pospolicie: młoda, atrakcyjna kobieta; laska, dupencja, lasencja, towar


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) grub. zgrub. od dupa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dur

ostra, bakteryjna choroba zakaźna wywołana pałeczką salmonelli; tyfus


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. ostra choroba zakaźna;

 (1.2) muz. rodzaj skali muzycznej;


Może dotyczyć jednej z chorób zakaźnych:

Lub może odnosić się do:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dur-Moll

w muzyce: system dur-moll - system tonalny opierający się na pokrewieństwie skal durowych i molowych


Źródła:

SJP.pl

Dura

odmiana pszenicy bogata w białko; pszenica twarda


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Mazury. dziura


Dura (arab. دوره) – miasto w Autonomii Palestyńskiej (Zachodni Brzeg). Według danych szacunkowych na rok 2008 liczy 27 972 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duracz

ogłupiać, mamić, manipulować



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duraczyć

ogłupiać, mamić, manipulować


Źródła:

SJP.pl

Duraczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duraj

nazwisko


Duraj – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Parzęczew.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durak

nazwisko


Durok – osada w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Siechnice.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Na terenie miejscowości mieszczą się dwa gospodarstwa rolne, gospodarstwo agroturystyczne i stadnina koni. Do osady można dojechać korzystając z autobusu podmiejskiego o numerze 920.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dural

stop glinu, miedzi, manganu i magnezu; duraluminium


Duraluminium (skrótowo: dural) – ogólna nazwa stopów metali, przeznaczonych do przeróbki plastycznej, zawierających głównie aluminium oraz dodatki stopowe: zwykle miedź (2,0–4,9%), mangan (0,3–1,0%), magnez (0,15–1,8%), często także krzem, żelazo i inne w łącznej ilości ok. 6 do 8%.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duraleks

szkło hartowane firmy Duralex; duralex


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. rodzaj hartowanego szkła stosowanego do wyrobu naczyń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duraleksowy

przymiotnik od: duraleks


Źródła:

SJP.pl

Duralex

szkło hartowane firmy Duralex; duraleks


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. duraleks.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duralexowy

przymiotnik od: duralex


Źródła:

SJP.pl

Duralowy

przymiotnik od: dural


Źródła:

SJP.pl

Duraluminiowy

przymiotnik od: duraluminium


Źródła:

SJP.pl

Duraluminium

stop glinu, miedzi, manganu i magnezu; dural


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. stop aluminium z miedzią, manganem i magnezem;


Duraluminium (skrótowo: dural) – ogólna nazwa stopów metali, przeznaczonych do przeróbki plastycznej, zawierających głównie aluminium oraz dodatki stopowe: zwykle miedź (2,0–4,9%), mangan (0,3–1,0%), magnez (0,15–1,8%), często także krzem, żelazo i inne w łącznej ilości ok. 6 do 8%.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duramente

określenie wykonawcze: surowo, szorstko, twardo


Źródła:

SJP.pl

Duran

gatunek szkła o dużej odporności chemicznej, stosowany do wyrobu naczyń laboratoryjnych


Duran – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Gers.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 650 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 99 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Duran plasuje się na 493. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1361.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durangijski

przymiotnik od: Durango


Źródła:

SJP.pl

Durango

1. miasto w Meksyku;
2. stan w Meksyku;
3. model samochodu marki Dodge


W Meksyku:

W Hiszpanii:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duranowy

przymiotnik od: duran


Źródła:

SJP.pl

Duras

[czytaj: diRA] miejscowość we Francji


Belgia:

Francja:

Osoby:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durban

miasto w RPA


Durban (zulu eThekwini, wym. [ˈɛːʔtʰɛˌkwinĭ]) – miasto i główny port Południowej Afryki i największe miasto prowincji KwaZulu-Natal (nie jest jednak jej stolicą, którą jest dużo mniejszy Pietermaritzburg). Durban położony jest nad Oceanem Indyjskim. Jest on jednym z największych miast RPA i liczy ponad 3,4 mln mieszkańców (2007). Jest dużym ośrodkiem turystycznym, co zawdzięcza subtropikalnemu klimatowi oraz licznym plażom.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durbańczyk

mieszkaniec Durbanu (miasta w RPA)


Źródła:

SJP.pl

Durbanka

mieszkanka Durbanu (miasta w RPA)


Źródła:

SJP.pl

Durbański

Durban (miasto w RPA)


Źródła:

SJP.pl

Durch

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. durś.

 (1.2) reg-pl|Poznań. całkiem

 (1.3) reg-pl|Poznań. ciągle

 (1.4) reg-pl|Poznań. na przestrzał


Źródła:

Wiktionary

Durchfal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rozwolnienie


Źródła:

Wiktionary

Durczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Durczok

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Durda

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dureń

1. pogardliwie: głupiec, bałwan;
2. rodzaj gry w karty


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. człowiek mało inteligentny

 (1.2) pot. obraźliwa forma zwrotu do mężczyzny

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) rodzaj niehazardowej gry karcianej;


Dureń – gra karciana dla dwóch do sześciu osób, pochodząca z Rosji. W durnia można grać jako indywidualny zawodnik, można również formować zespoły (dwu- lub trzyosobowe).

W grze w durnia nie wyłania się zwycięzcy, ale przegranego, który otrzymuje miano tytułowego "durnia". Zadaniem graczy jest pozbycie się swoich kart, więc przegrywa ta osoba lub zespół, który posiada karty, kiedy nie ma ich już rywal.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Durex

prezerwatywa marki Durex


Durex – nazwa kilku różnych produktów obecnych na rynkach światowych. Najpopularniejszą częścią marki Durex są prezerwatywy produkowane przez brytyjsko-holenderską korporację RB (dawny Reckitt Benckiser). Oferowane są również żele intymne oraz gadżety.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durga

żeńskie bóstwo hinduistyczne


Durga (dewanagari दुर्गा forteca, beng. দুর্গা) – żeńskie bóstwo hinduistyczne, wojownicza forma Dewi. Do Durgi nie mają mieć dostępu konkurenci (jej imię oznacza też „Nieprzystępna”). Jest ona również niezwyciężona w boju. Czasami Durga powstaje z Wisznu jako moc snu lub jako moc stwórcza tego boga lub wyłania się z bogini Parwati, małżonki Śiwy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durian

1. tropikalne drzewo z rodziny ślazowatych; zybuczkowiec;
2. owoc tego drzewa


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) bot. drzewo z rodziny wełniakowatych;

 (1.2) spoż. owoc duriana (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Durianowy

durian


Patrz:durian

Źródła:

SJP.pl

Durka

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Durkheim

nazwisko, np. Émile Durkheim (1858-1917) [czytaj: eMIL dirKEM], francuski filozof, socjolog i pedagog



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durlak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Durlej

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Durlik

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durnawy

potocznie: nieco durny


Źródła:

SJP.pl

Durniacha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) białystok. naiwniak, łatwowierny


Źródła:

Wiktionary

Durnica

1. roślina z rodziny traw; kąkolnica, rajgras angielski;
2. dawniej: głupia kobieta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. lud. zob. łochynia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Durniej

stopień wyższy od przysłówków: durnie, durno


Źródła:

SJP.pl

Durniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: durny


Źródła:

SJP.pl

Durnieńki

zdrobnienie od: durny


Źródła:

SJP.pl

Durność

durny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co durne; cecha tych, którzy są durni


Patrz:durny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Durnostojka

potocznie: niewielki przedmiot (np. figurka) pełniący tylko funkcję dekoracyjną


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pejor. niewielki przedmiot, który nie ma zastosowania praktycznego, a jedynie pełni funkcję dekoracyjną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Durnota

potocznie:
1. brak rozsądku; bezmyślność;
2. coś pozbawione sensu; bzdura;
3. osoba mało rozgarnięta lub robiąca rzeczy niemądre; dureń


Źródła:

SJP.pl

Durnowatość

durnowaty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest durnowate; cecha tych, którzy są durnowaci


Patrz:durnowaty

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Durnowaty

głupkowaty, ograniczony umysłowo


przymiotnik

 (1.1) z lekka głupi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Durny

głupi, naiwny, nierozsądny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) grub. mało inteligentny, głupi; naiwny, mało rozsądny

 (1.2) daw. hardy, zuchwały

 (1.3) daw. zbrojny

 (1.4) reg. góry. dumny, pyszny


Durny – ósmy album zespołu Koniec Świata, wydany w 2021 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duroc

[czytaj: durak] rasa świni domowej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duromer

polimerowe tworzywo sztuczne mające cechy metalu lub ceramiki


Duromery – polimerowe tworzywa sztuczne posiadające cechy metalu lub ceramiki - twarde, nieelastyczne, z wysoką wytrzymałością mechaniczną na rozciąganie i ściskanie, ale zazwyczaj nietopliwe lub trudnotopliwe i często kruche. Trudnotopliwe duromery są też nazywane duroplastami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durometr

przyrząd do badania twardości metali


Źródła:

SJP.pl

Duroplast

polimerowe tworzywo sztuczne posiadające cechy metalu lub ceramiki


Duromery – polimerowe tworzywa sztuczne posiadające cechy metalu lub ceramiki - twarde, nieelastyczne, z wysoką wytrzymałością mechaniczną na rozciąganie i ściskanie, ale zazwyczaj nietopliwe lub trudnotopliwe i często kruche. Trudnotopliwe duromery są też nazywane duroplastami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duroplastyczny

duroplast


Patrz:duroplast

Źródła:

SJP.pl

Durować

czasownik

 (1.1) gw-pl|Mazury. trwać


Źródła:

Wiktionary

Durowo

1. dur (choroba);
2. oparty na gamie z wielką tercją między pierwszym a trzecim stopniem; dur, major, majorowy


W Polsce
W Rosji

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durowość

cecha czegoś opartego na gamie z wielką tercją między pierwszym a trzecim stopniem


Źródła:

SJP.pl

Durowy

1. dur (choroba);
2. oparty na gamie z wielką tercją między pierwszym a trzecim stopniem; dur, major, majorowy


przymiotnik

 (1.1) med. dotyczący duru (choroby)

 (1.2) muz. dotyczący skali diatonicznej, gamy lub tonacji z wielką tercją między pierwszym a trzecim stopniem

 (1.3) daw. wywołujący odurzenie, obłęd, zamroczenie umysłu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Durra

roślina z rodziny traw, której ziarno przetwarzane jest na mąkę, kaszę, paszę; sorgo


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durś

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ciągle


Źródła:

Wiktionary

Durski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Durszlaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od durszlak


Źródła:

Wiktionary

Durszlak

dziurkowane naczynie do odcedzania wody; inaczej cedzak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gastr. kulin. dziurkowana miska do odcedzania

 (1.2) środ. sport. strzelectwo tarcza z licznymi przestrzelinami



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Durszlakowaty

mający wiele drobnych otworów, pełen dziur


Źródła:

SJP.pl

Durszlakowy

durszlak


Patrz:durszlak

Źródła:

SJP.pl

Durum

odmiana pszenicy bogata w białko; pszenica twarda


Pszenica twarda, p. makaronowa, p. durum (Triticum durum Desf.) – gatunek pszenicy z rodziny wiechlinowatych. Powstała w wyniku mutacji genowej pszenicy płaskurki (Triticum dicoccum). Jest tetraploidem, ma 28 chromosomów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duryt

bardzo twardy składnik węgla kamiennego o ciemnoszarej barwie


Duryn (durain, „twardy”) – składnik petrograficzny i makroskopowo widoczny, najbardziej matowy litotyp węgla kopalnego. Jest to odmiana węgla kamiennego o ziarnistym lub nierównym przełamie, który ma chropowatą powierzchnię, i słabym połysku, zwykle zawierająca drobnodyspersyjne domieszki mineralne. Tworzy warstwy o zróżnicowanej miąższości, a niekiedy całe pokłady. Ma zwartą, twardą, często lepką konsystencję, oleisty połysk oraz szarą lub szaroczarną barwę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Durzyć

1. oszukiwać kogoś
2. podkochiwać się w kimś


Źródła:

SJP.pl

Durzyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duś

1. ściskać kogoś (istotę żywą) w ten sposób, że uniemożliwia się mu oddychanie;
2. coś (np. dym) dusi kogoś - utrudnia mu oddychanie;
3. dusić mięso, warzywa itp. - gotować je na wolnym ogniu pod przykryciem;
4. dusić coś - potocznie: ściskać, przyciskać coś;
5. dusić coś w sobie - nie wyjawiać problemów, nie poruszać pewnych kwestii, męcząc się przez to psychicznie


Osoby

Obiekty geograficzne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duser

przestarzale:
1. komplement, czułe słówko
2. wynagrodzenie, zapłata za usługi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. komplement, pochlebstwo, słodkie słówko

 (1.2) daw. wynagrodzenie za usługę

 (1.3) daw. rzad. ciastko, karmelek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dusić

1. ściskać kogoś (istotę żywą) w ten sposób, że uniemożliwia się mu oddychanie;
2. coś (np. dym) dusi kogoś - utrudnia mu oddychanie;
3. dusić mięso, warzywa itp. - gotować je na wolnym ogniu pod przykryciem;
4. dusić coś - potocznie: ściskać, przyciskać coś;
5. dusić coś w sobie - nie wyjawiać problemów, nie poruszać pewnych kwestii, męcząc się przez to psychicznie


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) tamować oddychanie, zaciskając gardło lub usta i nos

 (1.2) podrażniać drogi oddechowe

 (1.3) kulin. gotować pod przykryciem, w niewielkiej ilości tłuszczu lub wody

 (1.4) przen. o uczuciach tłumić, powstrzymywać

czasownik zwrotny niedokonany dusić się (dk. brak)

 (2.1) dusić (1.1) jeden drugiego, wzajemnie

 (2.2) ginąć z braku powietrza

 (2.3) o potrawach: być duszonym (1.3)

 (2.4) przen. nie wytrzymywać czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dusiciel

1. wąż zabijający zdobycz poprzez duszenie jej splotami swojego ciała; boa dusiciel
2. morderca duszący swoje ofiary


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) krym. morderca duszący swoją ofiarę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. herp. wąż zaduszający ofiary

 (2.2) herp. nazwa systematyczna|Boidae|Gray|ref=tak., wąż z rodziny dusicielowatych

 (2.3) herp. nazwa systematyczna|Boa constrictor|Linnaeus|ref=tak., wąż z podrodziny boa;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (3.1) bot. ekol. porośle zaduszające inną roślinę swoim pnączem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dusicielka

dusiciel


Patrz:dusiciel

Źródła:

SJP.pl

Dusicielski

dusiciel


Patrz:dusiciel

Źródła:

SJP.pl

Dusigrosz

osoba stroniąca od wydawania pieniędzy, nawet na podstawowe potrzeby; skąpiec, sknera


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. człowiek chciwy i skąpy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dusik

naszyjnik przypominający obrożę; czoker, choker


Źródła:

SJP.pl

Dusikorzeń

choroba korzeni uprawnych roślin bobowatych


Źródła:

SJP.pl

Dusikufel

żartobliwie: człowiek nadużywający alkoholu; moczymorda, moczygęba, pijaczyna, opój


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żart. ktoś kto regularnie pije lub nadużywa alkoholu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dusiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dusiołek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) neol. książk. zły duch czyhający na wędrowców, aby podczas ich snu „wydusić” z nich duszę – postać z wiersza Bolesława Leśmiana pod tym samym tytułem;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dustin

imię męskie


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dusunka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej z północnej części wyspy Borneo


Źródła:

Wiktionary

Dusza

1. w religii i filozofii: nieśmiertelny i niematerialny byt w materii ożywionej i nieożywionej, który w przypadku organizmów żywych opuszcza je w chwili śmierci;
2. wszystko, co składa się na osobowość człowieka;
3. metalowa sztabka wkładana do żelazka dawnego typu po rozżarzeniu, powodująca jego nagrzewanie;
4. część instrumentu smyczkowego;
5. chłop pańszczyźniany


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. niematerialny byt opuszczający człowieka (w niektórych religiach także zwierzę) w chwili śmierci;

 (1.2) przen. człowiek, osoba

 (1.3) przen. duch, istota czegoś

 (1.4) metalowa część dawnego żelazka, którą podgrzewano na ogniu, a następnie umieszczano wewnątrz niego zapewniając wysoką temperaturę;

 (1.5) muz. w instrumentach smyczkowych patyczek łączący górną i dolną płytę pudła rezonansowego;

 (1.6) wolna przestrzeń między biegami schodów



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszący

głównie o zapachu: oszałamiający, odurzający


Źródła:

SJP.pl

Duszak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duszan

imię męskie


Duszan – męskie imię pochodzenia słowiańskiego, wywodzące się od słów: dusza, duch. Używane głównie w Czechach, Słowacji oraz krajach południowosłowiańskich.

Znane osoby noszące to imię:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duszanbe

(do 1929 Duszambe, 1929-61 Stalinabad) stolica Tadżykistanu


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Tadżykistanu;


Duszanbe (ros., tadż. Душанбе, w latach 1924–1929 Duszambe, w latach 1929–1961 Stalinabad) – stolica i największe miasto Tadżykistanu, położone u zbiegu rzek Warzob i Kofarnihon. W 2019 roku miasto zamieszkiwało 846 400 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszanbejczyk

mieszkaniec Duszanbe; duszanbijczyk


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Duszanbe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszanbejka

mieszkanka Duszanbe; duszanbijka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Duszanbe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszanbejski

Duszanbe; duszanbijski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Duszanbe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszanbijczyk

mieszkaniec Duszanbe; duszanbejczyk


Źródła:

SJP.pl

Duszanbijka

mieszkanka Duszanbe; duszanbejka


Źródła:

SJP.pl

Duszanbijski

Duszanbe; duszanbejski


przymiotnik

 (1.1) geogr. związany z Duszanbe (stolicą Tadżykistanu)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszanostwo

Duszan z małżonką; Duszanowie


Źródła:

SJP.pl

Duszanowie

Duszan z małżonką; Duszanostwo


Źródła:

SJP.pl

Duszanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Duszana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Duszatyński

przymiotnik od: Duszatyn (wieś)


Źródła:

SJP.pl

Duszczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duszczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duszeczka

przestarzałe zdrobnienie od: dusza; duszyczka, duszka


Źródła:

SJP.pl

Duszek

1. postać baśniowa, maleńka istota o cechach nadprzyrodzonych
2. zdrobnienie od: duch


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) baśniowa, drobna istota o cechach nadprzyrodzonych, zwykle sprzyjająca człowiekowi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) uniemożliwianie komuś oddychania poprzez zaciskanie gardła

 (1.2) kulin. powolne gotowanie pod przykryciem w niewielkiej ilości wody



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Duszeszczipatielnyj

z rosyjskiego: ckliwy, wzruszający; przesadnie uczuciowy


Źródła:

SJP.pl

Duszka

zdrobnienie od: dusza; duszyczka


Duszka (bułg. Душка) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Kyrdżali, w gminie Czernooczene. Miejscowość wyludniała.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duszkiem

o piciu: jednym tchem, jednym łykiem, haustem


przysłówek sposobu

 (1.1) o piciu: bez przerwy, pomiędzy jednym a drugim oddechem; jednym tchem

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lp. od: duszek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dusznawy

nieco duszny


Źródła:

SJP.pl

Dusznica

dusznica bolesna - choroba powstająca w wyniku zmian w naczyniach wieńcowych i niedokrwienia mięśnia serca; dławica piersiowa; stenokardia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lud. przerażająca istota, zmora (na Mazowszu)


Dusznica – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Sejny. Leży nad jeziorem Gaładuś przy granicy z Litwą.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dusznicki

przymiotnik od: Duszniki, Duszniki-Zdrój


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dusznikami, dotyczący Dusznik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dusznicowy

przymiotnik od: dusznica


Źródła:

SJP.pl

Duszniczanin

mieszkaniec Dusznik lub Dusznik-Zdroju


Źródła:

SJP.pl

Duszniczanka

mieszkanka Dusznik lub Dusznik-Zdroju


Źródła:

SJP.pl

Duszniej

stopień wyższy od przysłówka: duszno


Źródła:

SJP.pl

Duszniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: duszny


Źródła:

SJP.pl

Dusznik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. osoba, która została ofiarowana Kościołowi wraz z zajmowaną przez nią ziemią, w zamian za modlitwy w intencji duszy ofiarodawcy


Dusznik (Macroderma) – rodzaj ssaków z rodziny lironosowatych (Megadermatidae).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Duszniki

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa kilku miejscowości w Polsce;


W Polsce
Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszniki-Zdrój

miasto w Polsce


fraza rzeczownikowa, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. uzdrowiskowe miasto w Polsce, na ziemi kłodzkiej, w powiecie kłodzkim;


Duszniki-Zdrój (niem. Bad Reinerz, cz. Dušníky) – miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, graniczące z Czechami. Historycznie miejscowość znajdowała się w hrabstwie kłodzkim. Położone w dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej, oddzielającej Góry Orlickie od Gór Bystrzyckich.

Do 1951 r. miejscowość była siedzibą władz wiejskiej gminy Duszniki Zdrój.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszno

przysłówek

 (1.1) tak, że odczuwamy trudności w oddychaniu


Duszno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Trzemeszno. We wsi znajduje się neogotycki kościół pw. św. Doroty z 1865, a w pobliżu wzniesienie Wału Wydartowskiego z wieżą widokową.

Wieś duchowna, własność kapituły katedralnej gnieźnieńskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Duszność

1. wilgotność najczęściej połączona z wysoką temperaturą oraz brakiem ruchów mas powietrza; duchota, zaduch, parność;
2. utrudnione oddychanie, uczucie braku powietrza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest duszne

 (1.2) med. subiektywne poczucie ograniczenia oddechu;


Duszność (łac. dyspnoe) – subiektywne odczucie braku powietrza, bardzo często połączone ze wzmożonym wysiłkiem mięśni oddechowych.

Przyczyny duszności:

  1. schorzenia układu oddechowego,
  2. schorzenia układu krążenia,
  3. choroby klatki piersiowej i mięśni,
  4. choroby ośrodkowego układu nerwowego,
  5. zwiększone zapotrzebowanie na tlen,
  6. zmniejszony dowóz tlenu,
  7. psychogenne.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszny

1. charakteryzujący się wysoką temperaturą, dużą wilgotnością oraz bezwietrznością, typowy dla takiego stanu; parny;
2. dawniej: związany z duszą, duchowy


przymiotnik

 (1.1) wywołujący uczucie gorąca, w którym trudno oddychać

 (1.2) duszący (o zapachu)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszochwat

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. rel. ten, który „chwyta dusze”, łowca dusz


Źródła:

Wiktionary

Duszonka

potrawa z ziemniaków, wędliny, cebuli i kapusty, przygotowywana nad ogniskiem w dużym garze; pieczonka, prażonka


Źródła:

SJP.pl

Duszony

ugotowany pod przykryciem, na wolnym ogniu


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od dusić

przymiotnik relacyjny

 (2.1) kulin. przyrządzany lub przyrządzony w procesie duszenia, tzn. wolnego gotowania lub obsmażania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszoszczypatielny

przymiotnik

 (1.1) rzad. odwołujący się do emocji


Źródła:

Wiktionary

Duszoznawca

badacz, znawca duszy, psychiki ludzkiej


Źródła:

SJP.pl

Duszoznawczy

odznaczający się znawstwem duszy, psychiki ludzkiej


Źródła:

SJP.pl

Duszoznawstwo

znawstwo duszy, psychiki ludzkiej


Źródła:

SJP.pl

Duszp.

skrót od: duszpasterz, duszpasterski


Źródła:

SJP.pl

Duszpasterka

duszpasterz


Patrz:duszpasterz

Źródła:

SJP.pl

Duszpasterski

duszpasterz


przymiotnik

 (1.1) związany z duszpasterstwem


Patrz:duszpasterz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszpastersko

przysłówek sposobu

 (1.1) zgodnie z zasadami duszpasterskimi, jak duszpasterz


Źródła:

Wiktionary

Duszpasterstwo

działalność duszpasterza


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zorganizowana działalność Kościoła, polegająca na głoszeniu zasad wiary i celebrowaniu liturgii;


Duszpasterstwo – zorganizowana działalność społeczna kościołów polegająca na głoszeniu zasad wiary i celebrowaniu liturgii w różnych grupach, nad którymi opiekę ze strony kościołów sprawuje duszpasterz. Zazwyczaj dokonuje się ono w ramach parafii (duszpasterstwo parafialne) oraz w ramach duszpasterstw specjalnych, np.: Duszpasterstwo Akademickie, Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszpasterz

podniośle: ksiądz (odmiana "duszpasterzów" przestarzała)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. duchowny, któremu powierzono obowiązki względem grupy wiernych


Duszpasterstwo – zorganizowana działalność społeczna kościołów polegająca na głoszeniu zasad wiary i celebrowaniu liturgii w różnych grupach, nad którymi opiekę ze strony kościołów sprawuje duszpasterz. Zazwyczaj dokonuje się ono w ramach parafii (duszpasterstwo parafialne) oraz w ramach duszpasterstw specjalnych, np.: Duszpasterstwo Akademickie, Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duszpasterzować

pełnić obowiązki duszpasterza


czasownik niedokonany

 (1.1) środ. rel. pełnić obowiązki duszpasterskie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Duszpasterzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) działalność duszpasterza, upowszechnianie zasad wiary i sprawowanie liturgii


Źródła:

Wiktionary

Duszwłaścicielstwo

rzeczownik zbiorowy, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. hist. szlachta, ogół właścicieli chłopów ziemskich


Źródła:

Wiktionary

Duszyca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. dusza ludzka

 (1.2) przest. dusza zmarłego, duch


Źródła:

Wiktionary

Duszyczka

zdrobnienie od: dusza; duszka


Źródła:

SJP.pl

Duszyński

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dutek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) reg. góry. pieniądz


Źródła:

Wiktionary

Dutka

1. jeden z najstarszych instrumentów ludowych; fujarka; piszczałka;
2. dolna część stosiny pióra mająca postać przezroczystej rurki;
3. urządzenie do poskramiania zakładane na górną wargę konia, składające się z desek i sznura


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) instrument ludowy

 (1.2) drewniany przyrząd zakładany na wargę konia, służący jego poskromieniu

 (1.3) przezroczysta rurka w piórze ptaka, będąca dolną częścią stosiny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dutki

1. jeden z najstarszych instrumentów ludowych; fujarka; piszczałka;
2. dolna część stosiny pióra mająca postać przezroczystej rurki;
3. urządzenie do poskramiania zakładane na górną wargę konia, składające się z desek i sznura


Źródła:

SJP.pl

Dutkiewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dutkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Duto

nakładka zmiękczająca w postaci bezbarwnej szybki z wytrawionym rysunkiem koncentrycznych pierścieni, nakładana na obiektyw kamery lub aparatu fotograficznego, powodująca odchylenie promieni świetlnych


Obiektyw miękkorysujący – obiektyw fotograficzny tworzący obrazy o zmiękczonym rysunku, przypominające dzieła malarstwa impresjonistycznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Duumvirat

wspólne rządy dwóch osób; duumwirat


Źródła:

SJP.pl

Duumwir

w Cesarstwie Rzymskim:
1. urzędnik należący do duumwiratu
2. osoba stojąca na czele miasta


Źródła:

SJP.pl

Duumwirat

wspólne rządy dwóch osób; duumvirat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. w starożytnym Rzymie: rządy sprawowane przez dwuosobowe kolegium

 (1.2) dwie osoby sprzymierzone ze sobą w jakimś celu


Diarchia – system rządów, w którym funkcję głowy państwa sprawują dwie osoby. Jest to rzadka forma ustroju.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Duval

Gminy w USA:

Hrabstwa w USA:


Źródła:

Wikipedia

Duvall

nazwisko, m.in. Robert Duvall, amerykański aktor i reżyser


Miasta w USA:

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dux

przywódca, książę, wódz


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dużo

1. wielki, znacznych rozmiarów;
2. wyrośnięty, dorosły


liczebnik nieokreślony

 (1.1) w wielkiej ilości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dużutki

zdrobnienie od: duży


Źródła:

SJP.pl

Duży

1. wielki, znacznych rozmiarów;
2. wyrośnięty, dorosły


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, którego rozmiar jest ponadprzeciętny

 (1.2) taki, którego ilość, natężenie, skala lub inna domyślna cecha jest znaczna w porównaniu z obiektami tego samego rodzaju

 (1.3) taki, który osiągnął pewien stopień dojrzałości lub dorosłości


Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dużyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dułak

nazwisko


Dułak (Dullack) – kaszubski herb szlachecki, znany z jedynej pieczęci.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia