Wrąb

1. rowek, wgłębienie w czymś
2. brzeg naczynia
3. w górnictwie: wąska szczelina wykonana mechanicznie lub ręcznie w skale, ułatwiająca odstrzelenie kopaliny
4. w leśnictwie: podrąb


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wgłębienie lub wcięcie w przedmiocie

 (1.2) brzeg czegoś, zwłaszcza naczynia

 (1.5) bot. wcięcie w blaszce liścia

 (1.6) leśn. przestrzeń powstała po wyrąbaniu drzew z brzegu lasu

 (1.7) leśn. poziome, klinowate wycięcie zrobione siekierą lub piłą w odziomku ścinanego drzewa od strony, w którą ma ono padać

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: wrąbać


Wrąb, zacios – połączenie ciesielskie elementów drewnianych wykonane przez nacięcie albo wcięcie w jednym lub w obu łączonych elementach. Nacięcia są tak dopasowane, aby umożliwić nasunięcie jednego elementu na drugi i zapewnić ich współpracę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrąbać

1. pospolicie: zjeść ze smakiem; wszamać;
2. wrąbać się:
a) dostać się gdzieś przez rąbanie;
b) pospolicie: zaryć się w coś przez uderzenie;
c) pospolicie: dostać się gdzieś, wejść gdzieś


Źródła:

SJP.pl

Wrąbczynek

Wrąbczynek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Pyzdry. Niedaleko wsi znajduje się Nadwarciański Park Krajobrazowy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wrąbek

zdrobnienie od: wrąb


Źródła:

SJP.pl

Wrabiać

1. pot. wplątywać kogoś w jakąś nieprzyjemną dla niego sprawę;
2. wplatać w tworzoną tkaninę nitki innego typu bądź innej barwy;
3. pot. wrabiać się - (rzadkie) nieświadomie zgadzać się na udział w nieprzyjemnej dla siebie sytuacji


Źródła:

SJP.pl

Wrabianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wrabiać.


Źródła:

Wiktionary

Wracać

1. kierować się w przeciwnym kierunku;
2. zacząć coś robić ponownie;
3. kontynuować; nawiązać do czegoś ponownie


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wrócić)

 (1.1) przybywać do miejsca, z którego się wyszło lub było poprzednio

 (1.2) ponawiać myśl lub temat, o którym mówiło się lub myślało wcześniej

 (1.3) przen. odzyskiwać przytomność, władze umysłowe, uspokajać się

czasownik przechodni niedokonany (dk. wrócić)

 (2.1) przest. zwracać, przywracać

czasownik zwrotny wracać się

 (3.1) cofać się, robić kilka kroków wstecz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wracajżeż

czasownik "wracaj" wzmocniony partykułą "-żeż"


Źródła:

SJP.pl

Wracanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wracać.


Źródła:

Wiktionary

Wrachowywać

rzadko: włączać do rachunku; wliczać


Źródła:

SJP.pl

Wraczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od wrak


Źródła:

Wiktionary

Wradzać

1. rodząc przekazywać coś potomstwu;
2. wradzać się - wdawać się (w kogoś)


Źródła:

SJP.pl

Wrak

1. zatopiony lub zniszczony statek;
2. pojazd nie nadający się do użytku;
3. człowiek schorowany lub wyczerpany psychicznie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) resztki uszkodzonego statku lub samolotu;

 (1.2) pot. wyeksploatowany, zniszczony pojazd, maszyna

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (2.1) przen. o człowieku schorowanym, niedołężnym, wyczerpanym fizycznie lub psychicznie


Wrak – zatopiona lub poważnie uszkodzona jednostka pływająca opuszczona przez załogę. Określenie to używane jest często również w stosunku do zepsutych lub zniszczonych samochodów, samolotów i maszyn.

Wraki statków częściowo lub całkowicie zatopione na niewielkiej głębokości i utrzymujące się na wodzie lub tuż pod jej powierzchnią np. dzięki ładunkowi o dużym wyporze (drewno, puste beczki itp.), a nieogłoszone jeszcze w księgach locji jako stanowiące zagrożenie dla żeglugi, oznacza się znakiem odosobnione niebezpieczeństwo lub podwójnym znakiem kardynalnym według międzynarodowego systemu oznakowania nawigacyjnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrakoń

jadalna ryba z rzędu strzępielowatych


Źródła:

SJP.pl

Wrakowisko

miejsce, gdzie zgromadzono wraki, zniszczone pojazdy i maszyny


Źródła:

SJP.pl

Wrakowy

przymiotnik od: wrak


Źródła:

SJP.pl

Wrangel

nazwisko


Wrangel (ros. Врангель) – dawne osiedle typu miejskiego w Kraju Nadmorskim na Dalekim Wschodzie Rosji, obecnie część Nachodki. W 2002 roku zamieszkany przez 15 346 osób. Osiedle zostało zlikwidowane w 2004 roku.

We Wranglu znajduje się Port Wostocznyj, jeden z największych intermodalnych portów rosyjskich. Dociera do niego również odnoga Kolei Transsyberyjskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrangle

potocznie: spodnie marki Wrangler; wranglery


Wrangle – wieś w Anglii, w hrabstwie Lincolnshire, w dystrykcie Boston. Leży 50 km na południowy wschód od Lincoln i 171 km na północ od Londynu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrangler

1. produkt marki Wrangler;
2. samochód typu Jeep Wrangler


Wrangler – w ten sposób określani są najlepsi studenci na Uniwersytecie Cambridge. Najlepszy z najlepszych nazywany jest Senior Wrangler. Dla kontrastu najsłabszy ze studentów, któremu udało się zdać egzamin to wooden spoon (w tłumaczeniu drewniana łyżka).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wranglery

spodnie marki Wrangler


Źródła:

SJP.pl

Wrap

[czytaj: wrap lub rap] kanapka z okrągłego chlebka i zawiniętym w środku nadzieniem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. rodzaj kanapki wykonanej z okrągłego placekacka (np. tortilli czy pity) z zawiniętym w środku nadzieniem;


Wrap (z ang. „zawinąć”) – rodzaj kanapki wykonanej z okrągłego płaskiego chlebka (np. meksykańska tortilla, arabska pita lub ormiański lawasz) z zawiniętym w środku nadzieniem.

Wrap różni się od tradycyjnej kanapki tym, że całkowicie spowija nadzienie. Natomiast kanapka składa się z wyraźnie widocznych dwóch warstw – górnej i dolnej. We wrapie nadzienie z reguły składa się z pokrojonego w plastry mięsa, drobiu lub ryby na zimno wraz z rozdrobnioną sałatą, pomidorami pokrojonymi w kostkę, smażonymi pieczarkami, boczkiem, cebulą, serem i sosem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wratysław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wratysławek

zdrobnienie od: Wratysław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Wratysławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wratysławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wratysławostwo

Wratysław z małżonką; Wratysławowie


Źródła:

SJP.pl

Wratysławowie

Wratysław z małżonką; Wratysławostwo


Źródła:

SJP.pl

Wratysławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wratysława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wray


Źródła:

Wikipedia

Wraz

razem, wspólnie (z kimś, z czymś)


przyimek

 (1.1) książk. razem, wspólnie (z kimś)

 (1.2) książk. równocześnie (z jakimś wydarzeniem)

 (1.3) książk. razem, łącznie (z innymi zjawiskami, przedmiotami, faktami)

 (1.4) stpol. w sam raz, w odpowiednim momencie

 (1.5) daw. w tej chwili, natychmiast, nagle

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) stpol. idea, wyobrażenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrażać

przestarzale:
a) wbijać, wpychać, wtykać
b) wpajać, wszczepiać coś komuś


Źródła:

SJP.pl

Wrażenia

przestarzale:
a) wetknąć, wepchnąć, wbić
b) wpoić, wszczepić coś komuś


Wrażenie – pierwotny i najbardziej podstawowy proces poznawczy człowieka. Powstaje na skutek bezpośredniego działania bodźców ze świata zewnętrznego lub z wnętrza organizmu na zakończenia nerwowe (receptory), wywołując reakcję psychiczną. Jeden obiekt może jednocześnie działać na kilka rodzajów narządów zmysłowych, przez co jednocześnie można odczuwać kilka rodzajów wrażeń.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrażenie

przestarzale:
a) wetknąć, wepchnąć, wbić
b) wpoić, wszczepić coś komuś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) reakcja na bodziec zewnętrzny lub wewnętrzny;


Wrażenie – pierwotny i najbardziej podstawowy proces poznawczy człowieka. Powstaje na skutek bezpośredniego działania bodźców ze świata zewnętrznego lub z wnętrza organizmu na zakończenia nerwowe (receptory), wywołując reakcję psychiczną. Jeden obiekt może jednocześnie działać na kilka rodzajów narządów zmysłowych, przez co jednocześnie można odczuwać kilka rodzajów wrażeń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrażeniowiec

osoba łatwo ulegająca wrażeniom, kierująca się wrażeniami a nie rozsądnym mysleniem


Źródła:

SJP.pl

Wrażeniowy

przymiotnik od: wrażenie


Źródła:

SJP.pl

Wrazić

przestarzale:
a) wetknąć, wepchnąć, wbić
b) wpoić, wszczepić coś komuś


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) energicznie włożyć coś do czegoś innego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrażliwiec

potocznie: osoba bardzo wrażliwa, przeżywająca wszystko intensywnie; nadwrażliwiec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba nadmiernie wrażliwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrażliwiej

stopień wyższy od przysłówka: wrażliwie


Źródła:

SJP.pl

Wrażliwość

1. podatność na bodźce, przeżywanie emocji; czułość, uczuciowość, tkliwość;
2. skłonność do obrażania się; przeczulenie, drażliwość;
3. podatność, brak odporności na coś; skłonność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fizj. zdolność odbierania bodźców poprzez zmysły

 (1.2) zdolność przeżywania emocji i odczuwania wrażeń; bycie wyczulonym

 (1.3) słaba odporność, podatność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrażliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: wrażliwy


Źródła:

SJP.pl

Wrażliwy

1. łatwo, szybko, silnie reagujący na coś; czuły, uczuciowy, tkliwy;
2. skłonny do obrażania się; przeczulony, pobudliwy, drażliwy;
3. podatny na wpływy z zewnątrz, mało odporny; skłonny


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma wrażliwość, łatwo reaguje na bodźce zmysłowe

 (1.2) taki, który ma dużą zdolność do odczuwania i przeżywania emocji

 (1.3) taki, który ma słabą odporność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrażość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest wraże; cecha tych, którzy są wraży


Źródła:

Wiktionary

Wraży

dawniej, dziś książkowo: związany z wrogiem, nieprzyjacielem; wrogi, nieprzyjazny, nieprzychylnie nastawiony


przymiotnik

 (1.1) przest. wrogi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wre

skrótowiec, rodzaj żeński

 (1.1) = wojsk. walka radioelektroniczna


Źródła:

Wiktionary

Wrębiać

w górnictwie: wydrążać w kopalinie wąskie i długie szczeliny w celu uzyskania dodatkowej płaszczyzny odsłonięcia


Źródła:

SJP.pl

Wrębiarka

maszyna górnicza do wykonywania wrębów w caliźnie, poruszana za pomocą sprężonego powietrza lub elektryczności; wrębówka


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrębiarz

górnik obsługujący wrębiarkę


Źródła:

SJP.pl

Wrębiasty

krążkownica wrębiasta - gatunek grzybów z rodziny krążkownicowatych


Źródła:

SJP.pl

Wrębić

w górnictwie: wydrążyć w kopalinie wąskie i długie szczeliny w celu uzyskania dodatkowej płaszczyzny odsłonięcia


Źródła:

SJP.pl

Wrębina

w górnictwie: wąska szczelina w skale, ułatwiająca odstrzelenie kopaliny; wrąb, szczelina wrębowa


Źródła:

SJP.pl

Wrębnik

część wrębiarki złożona z noży wrębowych żłobiących wrąb w caliźnie


Źródła:

SJP.pl

Wrębny

przymiotnik od: wrąb, wręb; wrębowy


Źródła:

SJP.pl

Wręboprzenośnik

maszyna górnicza urabiająca wzdłuż całego przodku ścianowego i usuwająca urobek ze ściany


Źródła:

SJP.pl

Wrębowina

miał powstały przy wykonywaniu wrębów


Źródła:

SJP.pl

Wrębówka

maszyna górnicza do wykonywania wrębów w caliźnie, poruszana za pomocą sprężonego powietrza lub elektryczności; wrębiarka


Źródła:

SJP.pl

Wrębowy

przymiotnik od: wrąb, wręb; wrębny


Źródła:

SJP.pl

Wręboładowarka

maszyna górnicza wykonująca wrąb w caliźnie i ładująca urobek na znajdujący się obok przenośnik


Źródła:

SJP.pl

Wręcz

książkowo:
1. partykuła podkreślająca, że jakaś cecha lub zjawisko mają większe natężenie, niż można się spodziewać (np. Wyglądał wręcz odrażająco.);
2. partykuła podkreślająca, że ma miejsce stan inny od tego, jaki przewidywaliśmy, słowo używane w związkach "wręcz przeciwnie a. odwrotnie", "wręcz przeciwny a. odwrotny" (np. Dało to wręcz przeciwne efekty.);
3. otwarcie, bez ogródek, wprost (np. Powiedział jej wręcz, że jej nie lubi.);
4. walka wręcz, walczyć wręcz - walka bezpośrednia, walczyć bezpośrednio


partykuła

 (1.1) …podkreślająca znaczenie wyrazu lub natężenie cechy

przysłówek

 (2.1) bezpośrednio, otwarcie

forma czasownika.

 (3.1) rozk. zob. wręczać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wręczać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wręczyć)

 (1.1) dawać coś komuś, najczęściej do rąk własnych, zwykle w sposób uroczysty lub oficjalny


Źródła:

Wiktionary

Wręczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wręczać.


Źródła:

Wiktionary

Wręczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wręczyć.


Źródła:

Wiktionary

Wręczyć

oddać, podać komuś do rąk, najczęściej w sposób oficjalny, uroczysty


czasownik dokonany (ndk. wręczać)

 (1.1) oddać, podać komuś do rąk, najczęściej w sposób oficjalny, uroczysty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wręczycki

przymiotnik od: Wręczyca Wielka


Źródła:

SJP.pl

Wrednie

przysłówek

 (1.1) w sposób wredny, perfidnie


Źródła:

Wiktionary

Wredniej

stopień wyższy od przysłówka: wrednie


Źródła:

SJP.pl

Wredniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: wredny


Źródła:

SJP.pl

Wredność

fałszywość, podstępny charakter


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest wredne; cecha tych, którzy są wredni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wredny

1. świadomie złośliwy i robiący komuś przykrość; podły, nikczemny;
2. właściwy komuś podłemu, świadczący o podłości, np. wredny charakter; 4. trudny do zniesienia, nieprzyjemny, budzący niechęć


przymiotnik

 (1.1) pot. pełny podłości, fałszu

 (1.2) pot. budzący niechęć, trudny do zniesienia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wredota

(r. żeński) potocznie: kobieta podła, nikczemna, bardzo nieuprzejma; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obraź. kobieta nieuprzejma, kłótliwa, trudna w obyciu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wręg

wręga;
1. boczne wycięcie w desce stosowane przy połączeniach na zakładkę;
2. element usztywniający w kadłubie statku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wycięcie lub załamanie w elemencie konstrukcyjnym, najczęściej drewnianym, służące do spójnego połączenia z innym elementem

 (1.2) pszcz. element konstrukcyjny korpusów ula wzmacniający ich łączenie

 (1.3) szkut. lotn. jeden z elementów konstrukcyjnych tworzących szkielet łodzi lub samolotu;


Wręg albo wręga – podstawowy poprzeczny element szkieletu statku o tradycyjnej (drewnianej lub stalowej) konstrukcji. Obecnie spotykany głównie w klasycznych jachtach drewnianych o konwencjonalnym poszyciu (karawelowym, zakładkowym lub słomkowym). Wręg jest drewnianym (czasem wzmacnianym przez stalowe okucie) elementem o relatywnie niewielkim przekroju, o krzywiźnie dopasowanej do wewnętrznej powierzchni kadłuba. Wręg może być od dołu połączony z dennikiem, a od góry z pokładnikiem, tworząc ramę wręgową usztywniającą kadłub. Jeśli rama wręgowa jest poszyta, np. sklejką lub klepkami tworzącymi jednolitą tarczę, nazywamy ją grodzią konstrukcyjną. Pozostałe wręgi, łączące się tylko ze stępką i wzdłużnikiem pokładowym, spełniają głównie rolę ściągającą i formującą dla klepek poszycia (zapobiegając ich rozchodzeniu się pod wpływem sił poprzecznych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wręga

wręg;
1. boczne wycięcie w desce stosowane przy połączeniach na zakładkę;
2. element usztywniający w kadłubie statku


Wręg albo wręga – podstawowy poprzeczny element szkieletu statku o tradycyjnej (drewnianej lub stalowej) konstrukcji. Obecnie spotykany głównie w klasycznych jachtach drewnianych o konwencjonalnym poszyciu (karawelowym, zakładkowym lub słomkowym). Wręg jest drewnianym (czasem wzmacnianym przez stalowe okucie) elementem o relatywnie niewielkim przekroju, o krzywiźnie dopasowanej do wewnętrznej powierzchni kadłuba. Wręg może być od dołu połączony z dennikiem, a od góry z pokładnikiem, tworząc ramę wręgową usztywniającą kadłub. Jeśli rama wręgowa jest poszyta, np. sklejką lub klepkami tworzącymi jednolitą tarczę, nazywamy ją grodzią konstrukcyjną. Pozostałe wręgi, łączące się tylko ze stępką i wzdłużnikiem pokładowym, spełniają głównie rolę ściągającą i formującą dla klepek poszycia (zapobiegając ich rozchodzeniu się pod wpływem sił poprzecznych).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wręgaty

biegacz wręgaty - gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych


Źródła:

SJP.pl

Wręgować

robić wręgi za pomocą specjalnego struga, w różnego rodzaju deskach, płytach itp.


Źródła:

SJP.pl

Wręgowcowate

rodzina morskich ryb z rzędu belonokształtnych; makreloszowate


Makreloszowate, wręgowcowate (Scomberesocidae) – rodzina morskich ryb belonokształtnych (Beloniformes), bardzo blisko spokrewniona z belonowatymi. Makrelosz i sajra są cennymi gatunkami użytkowymi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wręgownia

hala fabryki, stoczni, w której wykonuje się wręgi do samolotów, łodzi itp.


Źródła:

SJP.pl

Wręgownik

rodzaj struga do robienia wręgów w płytach, deskach itp.


Źródła:

SJP.pl

Wręgowy

1. wręg; 2 strug wręgowy - strug do robienia wręgów w drewnie; wręgownik


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wręgi, dotyczący wręgą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrestler

[czytaj: restler] sportowiec uprawiający wrestling - widowiskowy sport rozgrywany na ringu


Wrestling (ang. professional wrestling, pro wrestling; pol. zapasy zawodowe, zapasy profesjonalne) – rodzaj rozrywki sportowej, posiadającej elementy sportu walki i spektaklu. Wywodzi się z brytyjskiego rodzaju walk zwanego wolnoamerykanką. Największy wpływ na ukształtowanie się wrestlingu miały Stany Zjednoczone. Jest również popularny w Meksyku, gdzie powstał styl lucha libre, i w Japonii, w której powstał styl puroresu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrestlerka

wrestler [czytaj: restlerka]


Źródła:

SJP.pl

Wrestlerski

wrestler [czytaj: restlerski]


Źródła:

SJP.pl

Wrestling

[czytaj: restling] widowiskowy sport rozgrywany na ringu, rodzaj reżyserowanych walk zapaśniczych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. amerykańska odmiana zapasów z elementami popisów;


Wrestling (ang. professional wrestling, pro wrestling; pol. zapasy zawodowe, zapasy profesjonalne) – rodzaj rozrywki sportowej, posiadającej elementy sportu walki i spektaklu. Wywodzi się z brytyjskiego rodzaju walk zwanego wolnoamerykanką. Największy wpływ na ukształtowanie się wrestlingu miały Stany Zjednoczone. Jest również popularny w Meksyku, gdzie powstał styl lucha libre, i w Japonii, w której powstał styl puroresu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrestlingowy

wrestling [czytaj: restlingowy]


Źródła:

SJP.pl

Wreszcie

nareszcie, w końcu


przysłówek

 (1.1) nareszcie, w końcu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrężnica

Źródła:

Wikipedia

Wrężnik

strug o budowie podobnej do wręgownika, lecz o większej szerokości noża, służący do wykonywania wrężyn; płytnik


Źródła:

SJP.pl

Wrężny

przymiotnik od: wręg (wręga)


Źródła:

SJP.pl

Wrężyna

boczne wycięcie w desce, podobne do wręgi, lecz płytsze i szersze


Źródła:

SJP.pl

Wright

[czytaj: rajt] nazwisko angielskie, m.in. Frank Lloyd Wright (1869-1959) - architekt amerykański


Osoby noszące nazwisko Wright
Geografia

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Writer

osoba malująca sprayem; graficiarz



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = hist. polit. Węgierska Republika Ludowa;


Źródła:

Wiktionary

Wrn

skrót od:
1. Wojewódzka Rada Narodowa - organ władzy państwowej w PRL;
2. Wolność, Równość, Niepodległość - konspiracyjna partia polityczna działająca w czasie II wojny światowej


Źródła:

SJP.pl

Wro

środowiskowo: Wrocław; wro


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = pot. Wrocław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróbel

mały ptak z rodziny wikłaczy, gnieżdżący się w pobliżu domostw, w osiedlach i miastach


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. ornit. nazwa systematyczna|Passer domesticus|ref=tak., mały, pospolity ptak występujący w pobliżu osiedli ludzkich;

 (1.2) ornit. nazwa niektórych gatunków ptaków z podrodziny wróbli (1.3), a w szczególności z rodzaju: nazwa systematyczna|Passer|ref=tak., nazwa systematyczna|Gymnoris|ref=tak., nazwa systematyczna|Carpospiza|ref=tak., nazwa systematyczna|Petronia|ref=tak.

 (1.3) wróble ornit. nazwa systematyczna|Passerinae|ref=tak., podrodzina ptaków z rodziny wróblowatych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróbelek

zdrobnienie od: wróbel


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. wróbel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrobić

1. pot. wplątać kogoś w jakąś nieprzyjemną dla niego sprawę;
2. wpleść w tworzoną tkaninę nitki innego typu bądź innej barwy;
3. pot. wrobić się - nieświadomie zgodzić się na udział w nieprzyjemnej dla siebie sytuacji


Źródła:

SJP.pl

Wróblak

1. rzadko: pisklę wróbla; wróblę;
2. dawniej: śnieżka (ptak z rodziny wikłaczy)


Źródła:

SJP.pl

Wróblątko

pisklę wróbla; wróblę


Źródła:

SJP.pl

Wróblę

pisklę wróbla; wróblątko


Źródła:

SJP.pl

Wróblew

nazwa kilku wsi w Polsce


Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wróblewo

Miejscowości i ich części w Polsce


Źródła:

Wikipedia

Wróblewski

przymiotnik od: Wróblew


Wróblewski (forma żeńska: Wróblewska; liczba mnoga: Wróblewscy) – polskie nazwisko. Nazwisko pochodzi od słowa wróbel (gatunek ptaka).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wróbli

wróbel; wróblowy


przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla wróbla; dotyczący, odnoszący się do wróbla

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: wróbel


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróblica

samica wróbla


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. samica wróbla

 (1.2) przen. spryciara


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróbliczka

samiczka wróbla


Źródła:

SJP.pl

Wróblik

nazwa kilku wsi w Polsce


Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wróblowate

o cechach wróblowatych (rodzina ptaków)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Passeridae|Rafinesque|ref=tak., rodzina ptaków do której zaliczane są dwie podrodziny;


Wróble, wróblowate (Passeridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), wcześniej klasyfikowana jako podrodzina wikłaczowatych (Ploceidae). Do wróbli zalicza się około czterdziestu gatunków. Większość z nich to małe ptaki o długości 10–20 cm. Oryginalnie zamieszkiwały Afrykę i Eurazję. Gatunki przystosowane do życia pośród ludzi, głównie wróbel zwyczajny, skolonizowały wiele osad ludzkich na całym świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróblowaty

o cechach wróblowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Wróblowe

1. wróbel;
2. o cechach wróblowych (rząd ptaków)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Passeriformes|Linnaeus|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróblowice

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 5, w tym 2 podstawowe

Źródła:

Wikipedia

Wróblowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wróblowicami, dotyczący Wróblowic


Źródła:

Wiktionary

Wróblowy

1. wróbel;
2. o cechach wróblowych (rząd ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Wróć

1. przyjść do miejsca, w którym już się było;
2. zacząć robić coś ponownie lub po przerwie; powtórzyć się;
3. odzyskać poprzedni stan


Źródła:

SJP.pl

Wroc.

skrót

 (1.1) = wrocławski


Źródła:

Wiktionary

Wrocanka

wieś w Polsce


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrocek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) pot. żart. Wrocław


Wrocek – kot domowy rasy kot brytyjski, porzucony na wrocławskim dworcu autobusowym, a następnie adoptowany przez prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka i mieszkający w Urzędzie Miejskim Wrocławia. Kot jest wykorzystywany w promocji miasta.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wrócenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wrócić.


Źródła:

Wiktionary

Wrochna

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrócić

1. przyjść do miejsca, w którym już się było;
2. zacząć robić coś ponownie lub po przerwie; powtórzyć się;
3. odzyskać poprzedni stan


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wracać)

 (1.1) dokonany od|wracać.

czasownik zwrotny dokonany wrócić się (ndk. wracać się)

 (2.1) dokonany od|wracać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrócimir

dawne imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Wrocisław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.


Wrocisław, Wrocsław, Wrosław – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Wroci- ("wrócić, wrócić się, przywrócić") i -sław ("sława"). Może zatem oznaczać "ten, który przywróci sławę". Polska nazwa miasta Wrocław pochodzi od jednej ze skróconych form tego imienia: Wrocisław → Wrocsław. Podobną etymologię ma nazwa stolicy Słowacji, Bratysława.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrocisława

imię żeńskie


Wrocsława, Wrocława – staropolskie imię żeńskie. Składa się z członu Wroci- ("wrócić, wrócić się, przywrócić") i -sława ("sława"). Może zatem oznaczać "ta, która przywróci sławę".

Wrocsława imieniny obchodzi 23 stycznia i 17 maja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrocisławczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławek

zdrobnienie od: Wrocisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławka

zdrobnienie od: Wrocisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławostwo

Wrocisław z małżonką; Wrocisławowie


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławowie

Wrocisław z małżonką; Wrocisławostwo


Źródła:

SJP.pl

Wrocisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wróciwoj

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Wrocki

nazwisko


Wrocki – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wroczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wrocław

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto wojewódzkie nad Odrą, w południowo-zachodniej Polsce;


Wrocław (niem. Breslau, śl.-niem. Brassel, Gruß-Brassel, łac. Vratislavia, cz. Vratislav) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, siedziba władz województwa dolnośląskiego i powiatu wrocławskiego. Położone w Europie Środkowej, na Nizinie Śląskiej, nad Odrą i czterema jej dopływami. Jest historyczną stolicą Dolnego Śląska, a także całego Śląska.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrocławiaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od wrocławiak


Źródła:

Wiktionary

Wrocławiak

potocznie o mieszkańcu Wrocławia; wrocławianin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. mieszkaniec Wrocławia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrocławianeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: wrocławianka


Źródła:

Wiktionary

Wrocławianin

mieszkaniec Wrocławia; wrocławiak (potocznie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Wrocławia

 (1.2) osoba pochodząca z Wrocławia, urodzona we Wrocławiu


Grupa wydawnicza Wrocławianin – wydaje trzy magazyny:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrocławianka

mieszkanka Wrocławia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Wrocławia

 (1.2) kobieta pochodząca z Wrocławia, urodzona we Wrocławiu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrocławice

Wrocławice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Milicz.


Źródła:

Wikipedia

Wrocławski

Wrocław (miasto), Wrocławskie (region)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) od: Wrocław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrocławskie

Wrocław (miasto), Wrocławskie (region)


Źródła:

SJP.pl

Wrocławskość

wrocławski


Patrz:wrocławski

Źródła:

SJP.pl

Wrodzić

czasownik dokonany (ndk. wradzać)

 (1.1) przekazać coś poprzez urodzenie

czasownik zwrotny dokonany wrodzić się (ndk. wradzać się)

 (2.1) urodzić się, mając cechę lub cechy obserwowalne w rodzinie


Źródła:

Wiktionary

Wrodzony

przymiotnik

 (1.1) właściwy istocie żywej od urodzenia


Źródła:

Wiktionary

Wróg

1. osoba lub grupa osób nieprzychylnie nastawiona do innej osoby lub grupy osób, np. wróg kobiet; nieprzyjaciel;
2. państwo, z którym prowadzi się wojnę; nieprzyjaciel;
3. wojsko nieprzyjaciela;
4. osoba zwalczająca coś, odnosząca się do czegoś z niechęcią, np. wróg palenia papierosów; przeciwnik;
5. coś, co szkodzi komuś lub czemuś, np.: Wrogiem pszczół jest wiatr.


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nieprzyjaciel, osoba lub obiekt darzony negatywnymi uczuciami

 (1.2) państwo, które jest w stanie wojny z innym państwem, oraz jego wojska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrogi

nieprzyjazny, nieprzychylnie nastawiony


przymiotnik

 (1.1) właściwy wrogowi/nieprzyjacielowi, wrogo nastawiony; nieprzyjazny, nieżyczliwy

 (1.2) o państwie: będący wrogiem, będący w stanie wojny z innym państwem

forma rzeczownika.

 (2.1) daw. plural|wróg.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrogo

przysłówek

 (1.1) w sposób wrogi


Źródła:

Wiktionary

Wrogocin

Wrogocin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Drobin.

Wieś duchowna Wrogocino, własność prebendalna płockiej kapituły katedralnej w 1542 roku położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Wrogość

nieprzyjazne uczucia wobec kogoś albo czegoś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nieprzyjazny stosunek do kogoś lub czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrolować

rolując, wprowadzić coś do wnętrza czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wrolowywać

rolując, wprowadzać coś do wnętrza czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wromak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wron

pospolity ptak z rodziny krukowatych


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub męskorzeczowy

 (1.1) = hist. Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrona

pospolity ptak z rodziny krukowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Corvus|Linnaeus|ref=tak., ptak z rodziny krukowatych;

 (1.2) pogard. godło III Rzeszy

 (1.3) daw. przen. kleks

forma przymiotnika.

 (2.1) lp. ż. zob. wrony.


Wrona siwa, wrona (Corvus corone) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae), zamieszkujący Eurazję oraz niewielkie obszary w północnej Afryce. Zasadniczo wędrowny, choć duża część osobników jest już osiadła (zwłaszcza populacje miejskie). Nie jest zagrożony.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wronczanin

mieszkaniec Wronek


Źródła:

SJP.pl

Wronczanka

mieszkanka Wronek


Źródła:

SJP.pl

Wrończyk

ptak należący do krukowatych, upierzenie czarne, czerwony dziób


Wrończyk (Pyrrhocorax pyrrhocorax) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje w zachodniej i południowej Europie, północno-zachodniej Afryce (izolowane populacje także w Etiopii) oraz zachodniej, środkowej i wschodniej Azji. Nie jest zagrożony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wronczyn

Miejscowości w Polsce i ich części

Źródła:

Wikipedia

Wronecki

Wronki; wroniecki, wronkowski


Źródła:

SJP.pl

Wroni

wrona


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący wrony, odnoszący się do wrony

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) taki, który należy do wrony

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla wrony, mający cechy wrony


Patrz:wrona

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wroniasty

1. podobny do wrony; wronowaty;
2. potocznie: związany z Wojskową Radą Ocalenia Narodowego


Źródła:

SJP.pl

Wroniątko

pisklę wrony; wronię


Źródła:

SJP.pl

Wronię

pisklę wrony; wroniątko


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ornit. młode wrony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wroniec

1. podgatunek wrony siwej; wrona czarna, czarnowron;
2. rodzaj roślin z gromady widłaków


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Corvus corone corone|Linnaeus|ref=tak., ptak z rodziny krukowatych, cały czarny z zielonkawym połyskiem;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) bot. nazwa systematyczna|Huperzia|Bernh.|ref=tak., trująca roślina należąca do rodziny widłakowatych, o pędach gęsto pokrytych drobnymi listkami;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wroniecki

Wronki; wronecki, wronkowski


Źródła:

SJP.pl

Wroników

Wroników – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Wieś Wroników jest to bardzo stara miejscowość, należąca do rodu Jelitczyków herbu Koźlerogi, potomków słynnego Floriana Szarego.


Źródła:

Wikipedia

Wronin


Źródła:

Wikipedia

Wronisko

zgrubienie od: wrona; wrońsko


Źródła:

SJP.pl

Wroniszewski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wronka

zdrobnienie od: wrona


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w gminie Lubowidz;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Giżycko;


Miejscowości w Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wronki

zdrobnienie od: wrona


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim;

 (1.2) geogr. adm. gmina w województwie wielkopolskim, z siedzibą we Wronkach (1.1);

 (1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Świętajno;

 (1.4) pot. środ. zakład karny we Wronkach (1.1);


Wronki (niem. Wronke, Fronich) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wronki. Położone nad rzeką Wartą, ok. 58 km na północny zachód od centrum Poznania.

Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1383 roku, położone było w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. pilskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wronkowski

Wronki; wroniecki, wronecki


Źródła:

SJP.pl

Wronowatość

ogół cech typowych dla wrony


Źródła:

SJP.pl

Wronowaty

podobny do wrony; wroniasty


Źródła:

SJP.pl

Wronowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wroński

nazwisko


Wroński – nazwisko występujące przede wszystkim w Polsce, a także m.in. na Białorusi.

Niektóre osoby noszące to nazwisko:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrońskian

wyznacznik macierzy Wrońskiego


Wrońskian – wyznacznik znajdujący zastosowanie w rachunku różniczkowym i równaniach różniczkowych, opracowany przez polskiego matematyka Józefa Hoene-Wrońskiego, nazwany tak na jego cześć.

Jednym z zastosowań jest użycie lematu Wrońskiego do znajdowania układów funkcji liniowo niezależnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrońsko

zgrubienie od: wrona; wronisko


Wrońsko – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

W pobliżu wsi, za leśniczówką, znajdował się pomnik poległym "O utrwalanie władzy ludowej".



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrony

przestarzale o koniu lub jego maści: barwy czarnej, kary


przymiotnik

 (1.1) (o maści konia i barwie innych zwierząt) czarny

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) koń o czarnym (wronym) umaszczeniu

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (3.1) D. lp. i M., B., W. lm. od: wrona



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróść

rzadko: wrosnąć;
1. rosnąc, zakorzenić się w coś;
2. stać się częścią czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wroślik

grzyb pasożytniczy z klasy glonowców


Peronospora Corda (wroślik) – rodzaj organizmów zaliczanych do lęgniowców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wroślikowate

o cechach wroślikowatych (rodzina organizmów)


Wroślikowate (Peronosporaceae de Bary – rodzina organizmów zaliczanych do królestwa chromistów (Chromista).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wroślikowaty

o cechach wroślikowatych (rodzina organizmów)


Źródła:

SJP.pl

Wroślikowiec

przedstawiciel rzędu organizmów z klasy grzybopodobnych lęgniowców


Źródła:

SJP.pl

Wroślowate

rodzina organizmów z królestwa chromistów, zaliczana do grzybopodobnych lęgniowców; wroślikowate


Źródła:

SJP.pl

Wroślowaty

o cechach wroślowatych (rodzina organizmów)


Źródła:

SJP.pl

Wroślowiec

przedstawiciel rodziny glonowców z klasy lęgniowców


Źródła:

SJP.pl

Wrosnąć

wróść;
1. rosnąc, zakorzenić się w coś;
2. stać się częścią czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wrośniaczek

rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców


Diplomitoporus Domański (wrośniaczek) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrośniak

grzyb z rodziny żagwiowatych


Trametes Fr. (wrośniak) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrośnięty

taki, który wrósł; wrosły


Źródła:

SJP.pl

Wrost

(zwykle w liczbie mnogiej);
1. obcy twór w minerałach, zwykle drobny kryształ innego minerału; wrostek;
2. potocznie: włosek wrośnięty w skórę po goleniu lub depilacji


Źródła:

SJP.pl

Wrostek

1. (zwykle w liczbie mnogiej) obcy twór w minerałach, zwykle drobny kryształ innego minerału; wrost;
2. element fonetyczny w rdzeniu wyrazu, będący wykładnikiem określonej formy gramatycznej; infiks


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. element słowotwórczy umieszczany wewnątrz leksemu, np. morfem wewnątrz rdzenia wyrazu;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrosły

rzadko: wrosnąć;
1. rosnąc, zakorzenić się w coś;
2. stać się częścią czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wrota

1. przestarzale: wielkie drzwi, najczęściej dwuskrzydłowe, dawniej np. w murach zamków, dziś w budynkach gospodarczych;
2. przenośnie:
a) punkt, w którym coś się rozpoczyna;
b) coś, co pozwala na osiągnięcie czegoś


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) wielkie drzwi frontowe

 (1.2) przen. sposób, szansa na osiągnięcie czegoś znaczącego



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrotek

przedstawiciel jednego z typów zwierząt tkankowych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrotka

1. urządzenie z kółkami przymocowane do obuwia;
2. but z przymocowanymi od spodu kółkami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. podeszwa przyczepiana do buta, wyposażona w kółka, umożliwiająca jazdę;

 (1.2) inform. slang. informacja w treści listu elektronicznego o autorze cytowanego fragmentu;

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) małe wrota


Wrotka (od ang. wrote – napisał) – zamieszczony na początku wiadomości internetowej krótki tekst informujący, zgodnie z prawem autorskim, o źródle cytowanej wypowiedzi.

Tekst taki może zawierać nazwę użytkownika (imię i nazwisko lub nick), jego adres poczty elektronicznej, datę i godzinę wysłania wiadomości i jej temat. Wrotka jest najczęściej wstawiana automatycznie przez newsreader lub program pocztowy. Niektóre z tych programów umożliwiają skonfigurowanie treści wrotki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrotkarka

kobieta jeżdżąca na wrotkach


Źródła:

SJP.pl

Wrotkarnia

tor do jazdy na wrotkach; wrotkowisko


Źródła:

SJP.pl

Wrotkarski

dotyczący wrotkarza, związany z jazdą na wrotkach


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wrotkarstwem, dotyczący wrotkarstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrotkarstwo

Wrotkarstwo – grupa dyscyplin sportowych uprawianych na wrotkach dwuśladowych (tradycyjnych) oraz jednośladowych (potocznie nazywanych rolkami). Uprawiane rekreacyjnie i wyczynowo.


Źródła:

Wikipedia

Wrotkarz

osoba jeżdżąca na wrotkach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. ktoś, kto jeździ na wrotkach, uprawia wrotkarstwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrotki

obuwie z przyczepionymi od spodu kółkami



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrotkować

potocznie: jeździć na wrotkach


Źródła:

SJP.pl

Wrotkowisko

tor do jazdy na wrotkach; wrotkarnia


Źródła:

SJP.pl

Wrotkowo

Źródła:

Wikipedia

Wrotkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wrotkowy

wrotka


Patrz:wrotka

Źródła:

SJP.pl

Wrotnisko

wydzielony teren służący do jazdy i wykonywania różnych ewolucji na łyżworolkach lub deskorolkach; wrotowisko


Źródła:

SJP.pl

Wrotnów

Wrotnów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Miedzna. Ma status sołectwa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Miedznie.


Źródła:

Wikipedia

Wrotny

1. używany dawniej przymiotnik od: wrota;
2. dawniej: wracający; powrotny


Źródła:

SJP.pl

Wrotowisko

wydzielony teren służący do jazdy i wykonywania różnych ewolucji na łyżworolkach lub deskorolkach; wrotnisko


Źródła:

SJP.pl

Wrotycz

pospolita roślina zielna o dużych, pierzastych liściach i żółtopomarańczowych kwiatach zebranych w koszyczki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Tanacetum|L.|ref=tak., roślina z rodziny astrowatych o dużych, pierzastych liściach i kwiatach zebranych w koszyczki;


Wrotycz (Tanacetum L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje ok. 140–160 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej – w Europie, północnej Afryce, Azji oraz w Ameryce Północnej. W Polsce jako gatunki rodzime rosną: wrotycz baldachogroniasty T. corymbosum i wrotycz pospolity T. vulgare, natomiast jako zdziczałe i zadomowione: wrotycz maruna T. parthenium i wrotycz marunolistny T. parthenifolium. Rośliny z tego rodzaju rosną jako introdukowane w południowej części Ameryki Północnej, w Ameryce Południowej, w południowej Azji, w Australii i Nowej Zelandii oraz we wschodniej Afryce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrotyczówka

rozdestnica wrotyczówka - gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych


Źródła:

SJP.pl

Wróż

poetycko: ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbita, wróżbiarz, kabalarz, kabalista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ezot. mężczyzna przepowiadający przyszłość

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: wróżyć (się)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróżba

1. przewidywanie przyszłości za pomocą kart, kryształowej kuli, wosku itd.; przepowiednia;
2. zjawisko uznane za zapowiedź czegoś; oznaka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przepowiadanie przyszłości wraz z obrzędami towarzyszącymi temu

 (1.2) zjawisko uznawane za zapowiedź czegoś


Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróżbiarka

kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżka, kabalarka, kabalistka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróżbiarski

dotyczący wróżbiarza, wróżbiarstwa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wróżbiarstwem, dotyczący wróżbiarstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróżbiarsko

przysłówek

 (1.1) na sposób wróżbiarski


Źródła:

Wiktionary

Wróżbiarskość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co wróżbiarskie


Źródła:

Wiktionary

Wróżbiarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) próby przepowiadania przyszłości za pomocą specjalnych przedmiotów i technik;


Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wróżbiarz

ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbita, wróż, kabalarz, kabalista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ezot. człowiek przepowiadający przyszłość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróżbita

podniośle: ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbiarz, wróż, kabalarz, kabalista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ezot. osoba zajmująca się wróżeniem

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: wróżbit


Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróżbitka

podniośle: kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbiarka, wróżka, kabalarka, kabalistka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróżda

zwyczaj wywierania krwawej zemsty na sprawcy zabójstwa krewnego (lub na kimś z jego rodu); wendeta, wendetta, vendetta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. prawo krwawej rodowej zemsty za zabójstwo (lub obrazę) w krajach dawnej Europy południowej i wschodniej

 (1.2) stpol. walka


Wendeta, vendetta, wróżda – zemsta jednej grupy na drugiej za zabójstwo krewnego. Rodzi to stosunek społeczny oparty na wzajemnej morderczej wrogości.

Słowo „wendeta” (wł. vendetta z łac. vindicta) to termin określający krwawą zemstę. Bardzo stary, archaiczny obyczaj ludowy, wywodzący się z Sycylii i znany także na Korsyce, został zaadaptowany przez środowisko włoskich mafii czy syndykatów. Oznaczał „polowanie” całej mafijnej organizacji na osobę wskazaną przez ojca chrzestnego. Jeżeli osoba zdradziła rodzinę lub zabiła jej członka, zaczyna się polowanie na nią celem jej zlikwidowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróżebność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. cecha tego, co wróżebne


Źródła:

Wiktionary

Wróżebny

1. będący wróżbą, oznaką czegoś;
2. dotyczący wróżb, służący do wróżenia, np. świeca używana do celów wróżebnych


przymiotnik relacyjny

 (1.1) ezot. związany z wróżbą, dotyczący wróżby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wróżenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wróżyć.; ezot. przepowiadanie przyszłości


Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wróżka

wieszczka;
1. kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżbiarka, kabalarka, kabalistka;
2. postać z baśni mająca moc czynienia czarów; czarodziejka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ezot. kobieta przepowiadająca przyszłość

 (1.2) liter. baśniowa postać czyniąca czary;

 (1.3) stpol. wróżba



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wróżkowy

wróżka


Patrz:wróżka

Źródła:

SJP.pl

Wrożnik

sklepienie w kształcie trójkąta sferycznego, stanowiące przejście od kwadratu podbudowy do podstawy kopuły; żagielek


Źródła:

SJP.pl

Wróżyć

1. przepowiadać przyszłość, analizując jakiś układ, np. kart, fusów, gwiazd;
2. przewidywać w oparciu o znane sobie fakty;
3. być oznaką czegoś, co się stanie


czasownik niedokonany

 (1.1) ezot. przepowiadać przyszłość, dawać wróżbę

 (1.2) przen. (o obiektach, zjawiskach) zapowiadać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrr

1. wykrzyknik wyrażający złość; grr;
2. wykrzyknik wyrażający warczenie


Źródła:

SJP.pl

Wrrr

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja naśladująca warczenie zwierzęcia, np. psa

 (1.2) onomatopeja naśladująca warkot urządzeń


Źródła:

Wiktionary

Wryć

1. rzadko: ryjąc, wkopać w coś;
2. potocznie: opanować pamięciowo (materiał przed egzaminem); wkuć;
3. wryć się - zagłębić się


czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) uderzając lub wciskając, zagłębić coś w miękkim podłożu

czasownik zwrotny dokonany wryć się (ndk. brak)

 (2.1) uderzywszy lub wcisnąwszy się w miękkie podłoże, zagłębić się w nim

 (2.2) utrwalić się w czyjejś świadomości na długi czas


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrychle

dawniej, dziś gwarowo: w niedługim czasie, rychło


Źródła:

SJP.pl

Wrycza

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) herald. kaszubski herb szlachecki;


Wrycza (Wrycz) – kaszubski herb szlachecki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wrypać

potocznie:
1. pobić kogoś; wklupać;
2. zjeść coś; wszamać


Źródła:

SJP.pl

Wrypywać

potocznie: wsadzać, wbijać w coś


Źródła:

SJP.pl

Wrysować

rysując, wkomponować coś w istniejący rysunek


Źródła:

SJP.pl

Wrysowywać

rysując, wkomponowywać coś w istniejący rysunek


Źródła:

SJP.pl

Wrzący

1. o cieczach: zmieniać swój stan skupienia w gazowy w odpowiedniej temperaturze; gotować się;
2. kłębić, burzyć się;
3. odczuwać gwałtowne uczucia, podniecać się, być wzburzonym;
4. być pełnym zgiełku, kipieć, tętnić życiem


Źródła:

SJP.pl

Wrzalik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wrzask

głośny, przeraźliwy krzyk, wołanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bardzo głośny krzyk


Wrzask – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Stryków.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa łódzkiego.

Przed 2023 r. miejscowość była częścią wsi Gozdów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzaskliwie

przysłówek

 (1.1) na sposób wrzaskliwy; z wrzaskiem; bardzo głośno


Źródła:

Wiktionary

Wrzaskliwiej

stopień wyższy od przysłówka: wrzaskliwie


Źródła:

SJP.pl

Wrzaskliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: wrzaskliwy


Źródła:

SJP.pl

Wrzaskliwy

1. skory do wrzasku;
2. zbyt głośno brzmiący;
3. pełen wrzasku, hałasu


przymiotnik

 (1.1) skłonny do wrzasku, wrzeszczenia

 (1.2) przen. bardzo intensywny, o silnych kolorach, mocno przyciągający uwagę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzasnąć

1. powiedzieć lub zawołać coś bardzo głośno; krzyknąć;
2. wydać krzykliwy, ostry głos


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wrzeszczeć)

 (1.1) dokonany od|wrzeszczeć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrząsowice

Wrząsowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Świątniki Górne, na terenie aglomeracji krakowskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krakowskim.


Źródła:

Wikipedia

Wrzątek

wrząca ciecz; war; ukrop


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ciecz (najczęściej woda) w stanie wrzenia (zamieniania się w parę)


Wrzenie – zjawisko przemiany cieczy w gaz (parę), podczas którego powstają i rosną pęcherzyki pary nasyconej w objętości cieczy. Wrzenie jest więc gwałtownym parowaniem nie tylko na powierzchni, ale także w całej objętości. Wrzenie wymaga dostarczania energii do wrzącego ciała, dlatego jest przejściem fazowym pierwszego rodzaju i jest procesem endotermicznym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzątnik

urządzenie do przygotowywania gorącej wody na potrzeby domowe i utrzymywania jej w temperaturze 85-90 stopni Celsjusza


Źródła:

SJP.pl

Wrzawa

hałas, gwar różnych zmieszanych głosów lub dźwięków


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hałas, gwar różnych zmieszanych głosów lub dźwięków

 (1.2) przen. wzburzenie, zamieszanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzałka

wrzałka płaskozębna, wrzałka powojowa - gatunki błonkówki z rodziny smuklikowatych


Źródła:

SJP.pl

Wrzeć

1. o cieczach: zmieniać swój stan skupienia w gazowy w odpowiedniej temperaturze; gotować się;
2. kłębić, burzyć się;
3. odczuwać gwałtowne uczucia, podniecać się, być wzburzonym;
4. być pełnym zgiełku, kipieć, tętnić życiem


czasownik nieprzechodni

 (1.1) fiz. gotować się, bulgotać od gorąca

 (1.2) książk. przen. burzyć się, niepokoić się

czasownik

 (2.1) przest. napierać, przeć, cisnąć

 (2.2) przest. rwać się do kogoś, dyszeć gniewem, ostrzyć zęby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzęcha

bezkręgowiec o ciele wydłużonym, spłaszczonym grzbieto-brzusznie, będący pasożytem dróg oddechowych ssaków, ptaków i gadów


Wrzęchy (Pentastomida, pięciouste, Linguatulida) – podgromada pasożytów wewnętrznych. Znanych jest ok. 95 gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzęchowate

podgromada pasożytów wewnętrznych; wrzęchy


Źródła:

SJP.pl

Wrzęchowaty

o cechach wrzęchowatych (podgromada pasożytów)


Źródła:

SJP.pl

Wrzęchowica

wywoływana przez wrzęchę z rodzaju Porocephalus; porocefaloza


Źródła:

SJP.pl

Wrzęchy

bezkręgowiec o ciele wydłużonym, spłaszczonym grzbieto-brzusznie, będący pasożytem dróg oddechowych ssaków, ptaków i gadów


Wrzęchy (Pentastomida, pięciouste, Linguatulida) – podgromada pasożytów wewnętrznych. Znanych jest ok. 95 gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzeciądz

dawne urządzenie przeznaczone do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; skobel


Wrzeciądz (dawniej także w formach: rzeciądz, rzecządz, rzecądz, rzejcuz, rzecoz) – okucie budowlane, zamknięcie drzwi lub bramy, element w formie sztaby (lub płaskownika) z otworem współpracujący ze skoblem służący wraz z nim do mocowania kłódki, czasem (szczególnie w przeszłości) w formie krótkiego łańcucha, służącego do zamykania drzwi od wewnątrz.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzeciążka

żółta biedronka o czarnych plamkach


Wrzeciążka, biedronka wrzeciążka (Propylea quatuordecimpunctata) – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzeciennica

dawniej: przędzarka przygotowawcza do przeróbki bawełny; wrzecienica, wrzecionarka, wrzecioniarka


Źródła:

SJP.pl

Wrzecionko

1. zdrobnienie od: wrzeciono;
2. część w zegarkach sprężynowych kieszonkowych lub morskich; kółko balansowe ze sprężyną (włosem)


Źródła:

SJP.pl

Wrzecionkowce

grupa bakterii mających kształt pałeczek o zaostrzonych biegunach


Źródła:

SJP.pl

Wrzecionkowiec

rodzaj bakterii mających kształt pałeczek o zaostrzonych biegunach; Fusobacterium


Źródła:

SJP.pl

Wrzeciono

1. drewniany przyrząd do ręcznego przędzenia wełny;
2. element maszyny przędzalniczej;
3. wrzeciono kariokinetyczne - wrzecionowata struktura komórki zbudowana z włókien białka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) włók. obrotowe narzędzie ręczne lub część kołowrotka do nawijania przędzy;

 (1.2) techn. element obrabiarki w kształcie wału, służący do zamocowania narzędzia lub obrabianego przedmiotu;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzecionowato

przysłówek

 (1.1) przypominając kształtem wrzeciono


Źródła:

Wiktionary

Wrzecionowatość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest wrzecionowate


Źródła:

Wiktionary

Wrzecionowaty

przypominający kształtem wrzeciono, podłużny i zwężający się ku końcom


przymiotnik

 (1.1) przypominający kształtem wrzeciono


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzecionowy

przymiotnik od: wrzeciono


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wrzecionem, dotyczący wrzeciona


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzęciołek

inaczej buzdyganek, roślina zielna rosnąca w Afryce, Azji i Europie południowej


Źródła:

SJP.pl

Wrzekomo

modulant, przysłówek

 (1.1) stpol. rzekomo, podobno


Źródła:

Wiktionary

Wrzelów

wieś w Polsce


Wrzelów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Łaziska.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Łaziska. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 212 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzelowiec

wieś w Polsce


Wrzelowiec – wieś (1543–1824 miasto) w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Wrzelowiec i Wrzelowiec-Kierzki w gminie Opole Lubelskie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 455 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzelowiecki

przymiotnik od: Wrzelowiec; wrzelowski


Źródła:

SJP.pl

Wrzelowski

przymiotnik od: Wrzelowiec; wrzelowiecki


Źródła:

SJP.pl

Wrzemię

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. czas


Źródła:

Wiktionary

Wrzemienny

przymiotnik

 (1.1) stpol. doczesny


Źródła:

Wiktionary

Wrzenie

1. o cieczach: zmieniać swój stan skupienia w gazowy w odpowiedniej temperaturze; gotować się;
2. kłębić, burzyć się;
3. odczuwać gwałtowne uczucia, podniecać się, być wzburzonym;
4. być pełnym zgiełku, kipieć, tętnić życiem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) fiz. przechodzenie ze stanu ciekłego w gazowy

 (1.2) oznaki niezadowolenia lub buntu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzepiać

potocznie:
1. wyznaczać coś komuś jako karę (np. mandat); wlepiać;
2. sprawiać komuś lanie, bić kogoś


Źródła:

SJP.pl

Wrzepić

rubasznie: sprawić komuś lanie, zbić kogoś


Źródła:

SJP.pl

Wrześcienko

Wrześcienko (dawniej Wrzeście Szlacheckie, kaszb. Szlachecczé Wrzesce, niem. Adlig Freest) – osada w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Wicko, przy trasie linii kolejowej Lębork – Łeba.

W latach 1975–1998 osada należała administracyjnie do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wrzesień

dziewiąty miesiąc roku kalendarzowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dziewiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);

 (1.2) stpol. listopad


Wrzesień – dziewiąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 30 dni.

Nazwa miesiąca (według Brücknera) pochodzi od kwitnących w tym miesiącu wrzosów (por. ukr. вересень / wereseń, błr. верасень / wierasień). Dawniej używano również nazwy pajęcznik od nici babiego lata. Łacińska nazwa September (‘siódmy miesiąc’; zobacz: kalendarz rzymski) została zapożyczona przez większość języków europejskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzesiński

przymiotnik od: Września


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Wrześni, związany z Wrześnią



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Września

krzew lub niewielkie drzewo z rodziny tamaryszkowatych


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim;


Września (niem. Wreschen) – miasto w województwie wielkopolskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Września i powiatu wrzesińskiego. Położone 50 km na wschód od Poznania, nad rzeką Wrześnicą.

Ważny węzeł komunikacji drogowej i kolejowej. Okolica równinna, rolnicza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrześniaczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: wrześniak


Źródła:

Wiktionary

Wrześniak

1. młody zając urodzony na jesieni;
2. koń urodzony we wrześniu


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) przest. zool. źrebak urodzony na jesieni

 (1.2) przest. łow. zając urodzony we wrześniu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) reg. miód z kwiatów wrzosu wyprodukowany we wrześniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrześnianin

mieszkaniec Wrześni


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Wrześni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrześnianka

mieszkanka Wrześni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Wrześni


Wrześnica Mała (Wrześnianka) – struga, lewy dopływ Wrześnicy o długości 13,07 km.

Wypływa na Pojezierzu Wielkopolskim na wysokości około 112 m n.p.m. Przepływa przez wsie: Czerniejewko, Gębarzewo, Goraniec, Golimowo. Uchodzi we wsi Noskowo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrześnica

2 miejscowości w Polsce:

2 cieki w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Wrześniewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wrześniówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) turyst. wycieczka za miasto we wrześniu

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Hudsonia|ref=tak., roślina z rodziny czystkowatych


Źródła:

Wiktionary

Wrześniowy

dotyczący września


przymiotnik

 (1.1) związany z wrześniem, charakterystyczny dla września


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzeszcz

dzielnica Gdańska


Wrzeszcz (niem. Langfuhr) – część Gdańska, znajdująca się na północ od Śródmieścia, nad strugą Strzyżą. W latach 1992–2010 dzielnica Gdańska, współcześnie jego terytorium jest podzielone pomiędzy dwie dzielnice: Wrzeszcz Dolny i Wrzeszcz Górny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzeszczański

przymiotnik od: Wrzeszcz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) adm. dotyczący gdańskiej dzielnicy Wrzeszcz lub w niej położony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzeszczeć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) krzyczeć bardzo głośno i intensywnie


Źródła:

Wiktionary

Wrzeszczewice

Wrzeszczewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Łask.


Źródła:

Wikipedia

Wrzeszczów

Wrzeszczów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Przytyk.Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 740.

Wrzeszczów jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Marii Magdaleny. We wsi znajduje się zabytkowy kościół św. Marii Magdaleny oraz dwór, należący niegdyś do Stanisława Morsztyna – wojewody sandomierskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wrzeszczyn

Wrzeszczyn (niem. Boberrullersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki.


Źródła:

Wikipedia

Wrzeszewo

Wrzeszewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Osiek.


Źródła:

Wikipedia

Wrzeźbiać

rzeźbiąc, umieszczać w czymś


Źródła:

SJP.pl

Wrzeźbić

rzeźbiąc, umieścić w czymś


Źródła:

SJP.pl

Wrzkomo

przysłówek

 (1.1) stpol. rzekomo


Źródła:

Wiktionary

Wrzód

1. nagromadzenie ropy wskutek zakażenia tkanki bakteriami; ropień, czyrak;
2. przenośnie: zjawisko szkodliwe społecznie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. głęboki ubytek skóry lub śluzówki, tzn. poniżej błony podstawnej naskórka / nabłonka;

 (1.2) pot. ropień

 (1.3) pot. czyrak

 (1.4) stpol. osłabienie wynikające z choroby, niemoc

 (1.5) stpol. choroba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzodak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wrzodny

dawniej: owrzodzony; wrzodowaty


Źródła:

SJP.pl

Wrzodotwórczy

sprzyjający powstawaniu wrzodów


Źródła:

SJP.pl

Wrzodowaty

dawniej: owrzodzony; wrzodny


Źródła:

SJP.pl

Wrzodowiec

osoba chora na chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy


Źródła:

SJP.pl

Wrzodowy

przymiotnik od: wrzód


przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z wrzodami, dotyczący wrzodów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzodzianka

ropne zapalenie skóry


Źródła:

SJP.pl

Wrzodzieć

pokrywać się wrzodami


Źródła:

SJP.pl

Wrzodzik

mały wrzód


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od wrzód


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzos

krzewinka o zimozielonych, bardzo drobnych listkach i drobnych fioletowych kwiatach, zakwitająca wczesną jesienią


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. wrzos zwyczajny - nazwa systematyczna|Calluna vulgaris|ref=tak., krzewinka o drobnych liściach i małych, różowofioletowych kwiatach rosnąca w dużych skupieniach, kwitnąca późnym latem i wczesną jesienią;

 (1.2) bot. pot. zob. wrzosiec.

 (1.3) kolor fioletoworóżowy, taki jak kolor kwiatów wrzosu (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzoścowy

wrzosiec


Patrz:wrzosiec

Źródła:

SJP.pl

Wrzosek

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzosiec

krzew lub krzewinka o zimotrwałych, drobnych, igiełkowatych liściach i kwiatach białych lub różowych zebranych w baldachogrona, rosnąca w Afryce i Europie


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Erica (Ericaceae)|L.|ref=tak., krzew z rodziny wrzosowatych o zimozielonych liściach;


Wrzosiec (Erica L.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Obejmuje ok. 840 gatunków. Ogromna większość występuje w Afryce – 760 gatunków rośnie w Afryce Południowej, 50 na Madagaskarze, 22 w górach wschodniej Afryki, pojedyncze na Wyżynie Abisyńskiej oraz innych wyżynach i górach Afryki zachodniej i równikowej. W basenie Morza Śródziemnego – w północnej Afryce, na Bliskim Wschodzie oraz w Europie rosną w sumie 23 gatunki. Najdalej na północ – do Półwyspu Skandynawskiego i Islandii sięga wrzosiec bagienny Erica tetralix – jedyny przedstawiciel rodzaju rodzimy w Polsce. Liczne gatunki rosną na glebach kwaśnych, w tym bagiennych, ale niektóre rozwijają się na glebach powstających ze skał wapiennych. Liczne gatunki przystosowały się do oddziaływania pożarów. Kwiaty zapylane są zwykle przez pszczoły, część gatunków afrykańskich o większych kwiatach zapylana jest przez nektarniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzosik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. bot. wrzos


Źródła:

Wiktionary

Wrzosiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wrzosk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw./gwara. wrzos


Źródła:

Wiktionary

Wrzosowate

o cechach wrzosowatych (rodzina roślin)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. rodzina roślin krzewinkowych, krzewiastych lub drzew z rzędu wrzosowców;


Wrzosowate (Ericaceae Juss.) – rodzina roślin krzewinkowych, krzewiastych lub drzew z rzędu wrzosowców (Ericales). Obejmuje ok. 4 tysiące gatunków skupionych w 126 rodzajach. Wrzosowate występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, sięgając głęboko w strefę arktyczną i subantarktyczną. Brak ich lub mają znikomy udział we florze wielkich pustyń, w strefie tropikalnej (poza górami) i na terenach zasolonych. Rośliny te preferują siedliska z kwaśnymi glebami. Do flory polskiej należy 13 rodzajów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzosowaty

o cechach wrzosowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Wrzosowce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. rząd roślin okrytonasiennych z kladu astrowych;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzosowiec

1. roślina z rodziny komosowatych;
2. przedstawiciel rośliny z rzędu wrzosowców


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wrzosowisko

obszar porosły wrzosem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bezleśna formacja zimozielonych krzewinek, w której dominują wrzosy;


Wrzosowisko – bezleśna, azonalna formacja zimozielonych krzewinek o charakterystycznym pokroju. Dominują w niej rośliny wrzosopodobne o kseromorficznych (erikoidalnych) liściach – niewielkich, zwykle wałeczkowatych. Wykształca się na siedliskach ubogich, zwykle wilgotnych, znajdujących się pod wpływem klimatu morskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzosówka

4 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Wrzosowo


Źródła:

Wikipedia

Wrzosowy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) koloru wrzosu, różowofioletowy


Źródła:

Wiktionary

Wrzost

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw./gwara. wrzos


Źródła:

Wiktionary

Wrzucać

czasownik

 (1.1) rzucając, umieszczać coś w czymś

 (1.2) pot. inform. umieszczać materiały w internecie


Źródła:

Wiktionary

Wrzucanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wrzucać.


Źródła:

Wiktionary

Wrzucenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wrzucić.


Źródła:

Wiktionary

Wrzucić

rzucając, umieścić coś w jakimś miejscu


czasownik przechodni dokonany (ndk. wrzucać)

 (1.1) zob. wrzucać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzut

wrzucenie czegoś do jakiegoś celu


Źródła:

SJP.pl

Wrzuta

w gwarze młodzieżowej:
1. upload pliku na serwis hostingowy;
2. obraza słowna; pojazd;
3. wsad w koszykówce


Źródła:

SJP.pl

Wrzutka

1. w piłce nożnej: wysokie podanie piłki w pole karne;
2. potocznie: folder reklamowy umieszczany w gazecie lub skrzynce pocztowej;
3. środowiskowo: upublicznienie jakiejś plotki odwracającej uwagę od rzeczywistego problemu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. w piłce nożnej wysokie podanie w pole karne

 (1.2) w go sposób zabicia grupy kamieni poprzez postawienie ich w atari kamieniem, który sam jest w atari


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wrzutkowy

wrzutka


Patrz:wrzutka

Źródła:

SJP.pl

Wrzutnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) udostępniany przez instytucję publiczną zasobnik umożliwiający ludności zdawanie określonych obiektów, bez możliwości ich samodzielnego wyjęcia


Trezor (wrzutnia) – zabezpieczona skrytka w banku umożliwiająca całodobowe deponowanie pieniędzy.

Pieniądze do trezora wrzucane są najczęściej w specjalnych kopertach, po czym trafiają do odpowiednio zabezpieczonego miejsca, zazwyczaj jakiegoś rodzaju szafy pancernej, do której dostęp mają wyłącznie uprawnieni pracownicy. Następnego dnia pieniądze są przeliczane. Ze względów bezpieczeństwa banki przeprowadzają odpowiednią weryfikację klientów zanim przyznają im dostęp do trezora. Trezor może mieć formę prostej wrzutni mechanicznej, ale może być także wyposażony w rozwiązania elektroniczne: klawiaturę, wyświetlacz, drukarkę fiskalną, głośnik, a także czujniki i kamery.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wrzynać

1. zagłębiać w czymś coś ostrego, wąskiego, cienkiego;
2. wrzynać się - o czymś wąskim lub ostrym: zagłębić się w czymś, tworząc ślad, bruzdę lub przecinając to


Źródła:

SJP.pl