rzemyk do przytrzymywania ptaka łowczego
SJP.pl
rzemyk do przytrzymywania ptaka łowczego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pęcak
Wiktionary
kasza pszenna lub jęczmienna, otrzymywana z nierozdrobnionych, ale obłuskiwanych i polerowanych ziarn tych zbóż; pęczak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Kraków. spoż. pęczak (kasza)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pęchcić.
Wiktionary
czasownik
(1.1) poznań. - szperać, szukać
Wiktionary
Pęchcin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ciechanów.
Przez miejscowość przebiega droga krajowa DK60.
W latach 1954–1957 wieś była siedzibą gromady Pęchcin, po jej zniesieniu w gromadzie Ciechanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
1. wypełniony powietrzem lub płynem twór powstający na ciele, najczęściej w wyniku poparzeń lub odciśnięć skóry;
2. jeden z narządów pełniących rolę magazynów w ciele niektórych zwierząt;
3. niedoskonałość odlewu w postaci wypukłości lub próżni; pęcherzyk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wypełniony płynem (ropą) podskórny bąbel, który powstał na skutek oparzenia lub otarcia
(1.2) anat. zbiornik moczu u kręgowców
(1.3) zool. zob. pęcherz pławny.
(1.4) zool. zob. pęcherz powietrzny.
(1.5) techn. bańka gazu w odlewie
(1.6) daw. dętka piłki nadmuchiwana powietrzem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny bobowatych; desmodium
SJP.pl
średniej wielkości krzew o złocistych lub czerwonawych liściach przypominających klonowe, stosowany jako żywopłot lub roślina umacniająca glebę
Pęcherznica (Physocarpus) – rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Obejmuje 7 gatunków, z których jeden (P. amurensis) występuje w północno-wschodniej Azji, a pozostałe w Ameryce Północnej (od północnego Meksyku po Alaskę i Quebec). Pęcherznica kalinolistna P. opulifolius jest popularnie uprawiana jako krzew ozdobny w Europie i Ameryce Północnej.
SJP.pl
Wikipedia
morski gatunek brunatnic; wielkomorszczyn
SJP.pl
kopalny szkarłupień; cystoid
SJP.pl
Wikipedia
kopalny szkarłupień; cystoid
SJP.pl
dotyczący pęcherza moczowego
SJP.pl
związany z pęcherzem, najczęściej w odniesieniu do tworu powstającego na ciele (np. wykwit pęcherzowy) lub jednego z narządów pełniących rolę magazynów w ciele niektórych zwierząt (np. wziernik pęcherzowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pęcherzem, dotyczący pęcherza
SJP.pl
Wiktionary
choroba autoimmunologiczna charakteryzująca się powstawaniem na skórze pęcherzy w wyniku utraty łączności między komórkami naskórka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba autoimmunologiczna powodująca powstawanie pęcherzy na skórze i błonach śluzowych;
Pęcherzyca – grupa chorób autoimmunologicznych, których wiodącymi objawami jest akantoliza i tworzenie się pęcherzy, co jest spowodowane utratą połączeń między komórkami nabłonków skóry i błon śluzowych wskutek działania autoprzeciwciał skierowanych przeciwko keratynocytom.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niewielki pęcherz (twór na ciele powstały w wyniku poparzeń lub odciśnięć skóry);
2. niewielki pęcherz (narząd pełniący funkcję magazynu w ciele niektórych zwierząt); 2. niewielka bańka gazowa, najczęściej tworząca się w cieczach i stopniowo unosząca się do warstw o niższej gęstości;
3. niedoskonałość odlewu w postaci wypukłości lub próżni; pęcherz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: pęcherz
(1.2) mała bańka gazu w cieczy
(1.3) anat. mały narząd błoniasty w organizmach żywych;
(1.4) techn. mała wypukłość lub próżnia w odlewie
W biologii komórki, pęcherzyki to niewielkie, zamknięte kompartmenty, ograniczone od otoczenia co najmniej jedną dwuwarstwą lipidową. Te otoczone pojedynczą błoną, nazywa się pęcherzykami jednowarstwowymi (ang. unilamellar vesicles), a otoczone większą ilością błon wielowarstwowymi (ang. multilamellar vesicles). Błona pęcherzyków w komórce zapewnia oddzielenie wnętrza pęcherzyka od otoczenia, za czym może iść stworzenie zupełnie odrębnych warunków biochemicznych.
W pęcherzykach są przechowywane, transportowane, trawione lub modyfikowane, wydzielane i wchłaniane przeróżne substancje uczestniczące w funkcjonowaniu komórek żywych. Odpowiednie zespoły pęcherzyków są podstawą organizacji transportu komórkowego, zarówno substancji rozpuszczalnych w cytozolu, jak i tych związanych bezpośrednio z samą błoną (w tym transport składników błony). Transport pęcherzykowy zapewnia też możliwość sortowania transportowanych substancji zależnie od ich przeznaczenia, a zatem jest jednym z mechanizmów wpływających na asymetrię, czy też polaryzację komórek żywych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
z wyglądu przypominający pęcherzyk (np. twór pęcherzykowaty) lub występujący w postaci pęcherzyków, składający się z pęcherzyków
SJP.pl
związany z pęcherzykami, pęcherzami, najczęściej w odniesieniu do tych powstających na ciele (np. grzybica pęcherzykowa) lub niewielkich baniek gazu (np. komora pęcherzykowa)
SJP.pl
Pęchów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów.
Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu klimontowsko-ossolińskiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego. Za Królestwa Polskiego istniała gmina Pęchów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
Pęcice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Michałowice. Leży nad rzeką Utratą. Wśród zabytków znajdujących się w miejscowości wymienić należy kościół parafialny, pałac z parkiem, folwark i dwa cmentarze.
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego.
Wikipedia
1. część kończyny konia nad kopytem;
2. potocznie: dolna część nogi nad kostką
Pęcina – część nogi konia, która razem ze znajdującym się nad nią stawem pęcinowym łączy kopyto końskie z dalszą częścią nogi. Kąt nachylenia pęciny do podłoża powinien być zgodny z kątem nachylenia ściany kopyta. Pęcina umożliwia poruszanie się koniowi poprzez amortyzowanie ciężaru konia i wstrząsów podczas ruchu.
SJP.pl
Wikipedia
niewielka pęcina (cześć nogi konia znajdująca się między kopytem a położonym poniżej kolana nadpęciem, ustawiona pochyło do pionu)
SJP.pl
związany z pęciną (częścią nogi konia znajdującą się między kopytem a położonym poniżej kolana nadpęciem, ustawioną pochyło do pionu), odnoszący się do niej (np. kość pęcinowa)
SJP.pl
Pęciszewo (niem. Waltersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
Pęciszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Zawonia.
Wikipedia
imię męskie
Pęcisław, Pęcsław, Pęcław, Pęsław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Pęci- ("droga, wędrówka") i -sław ("sława"). Oznacza "ten, który podąża drogą sławy".
Pęcisław imieniny obchodzi 4 sierpnia i 24 listopada.
Żeńskie odpowiedniki: Pęcisława, Pęcsława, Pęcława, Pęsława.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Pęcisława, Pęcsława, Pęcława, Pęsława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Pęci- ("droga, wędrówka") i -sława ("sława"). Oznacza "ta, która podąża drogą sławy". Poświadczone w źródłach jako Pęcisława (1265), Pęćsława (1265), Pęsława (1310).
Pęcisława imieniny obchodzi 25 stycznia, 4 sierpnia i 5 grudnia.
Męskie odpowiedniki: Pęcisław, Pęcsław, Pęcław, Pęsław.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Pęcisław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pęcisławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Pęcisław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pęcisławka lub z nim związany
SJP.pl
Pęcisław z żoną; Pęcisławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pęcisława lub z nim związany
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od pęczak
Wiktionary
1. kasza pszenna lub jęczmienna, otrzymywana z nierozdrobnionych, ale obłuskiwanych i polerowanych ziarn tych zbóż; pęcak;
2. niewielki pęczek krótkich włókien, po oczyszczeniu stosowany do wyrobu włóknin, filców i papieru
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. gruba, niełamana kasza jęczmienna;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki pęk, wiązka, większa liczba czegoś, zwykle przedmiotów podobnych do siebie lub o podobnym zastosowaniu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zdrobn. od: pęk
(1.2) porcja towaru (zwykle jarzyn) związana sznurkiem lub spięta gumką
Pęczek – mały pęk, pewna liczba złożonych równo i połączonych ze sobą przedmiotów. Pojęcie stosowane jest w różnych dziedzinach, m.in. w towaroznawstwie, biologii i anatomii, a także w języku potocznym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pęczelice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez wieś przechodzi czerwony szlak turystyczny z Buska-Zdroju do miejscowości Solec-Zdrój.
Wikipedia
Pęczerzyno (dawniej Pęcerzyno, niem. Panzerin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Brzeżno.
We wsi znajduje się zabytkowy późnogotycki kościół św. Antoniego Padewskiego z XVI wieku.
Wikipedia
wiązanie w pęczki, tworzenie pęczków z czegoś, najczęściej w odniesieniu do tworzenia bukietów z kwiatów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zawiązany w pęczek (np. marchew pęczkowa), przypominający pęczek czegoś lub w jakiś inny sposób związany z pęczkiem
SJP.pl
powiększać swoją objętość o objętość cieczy, która nasiąka, wsiąka; nabrzmiewać, grubieć
czasownik
(1.1) zwiększać objętość nasiąkając jakimś płynem
(1.2) stawać się większym, wypchanym wskutek przybywania czegoś
SJP.pl
Wiktionary
proces nabierania objętości, najczęściej połączony z nabieraniem masy wskutek pochłaniania jakichś cieczy z zewnątrz
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pęcznieć.
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim
Pęczniew – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Pęczniew. Położona nad rzeczką Pichną, prawym dopływem Warty, i nad brzegiem zbiornika Jeziorsko.
Do 1937 roku siedziba gminy Niemysłów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
W miejscowości istnieje straż pożarna która została założona w 1910 roku.
Miejscowość jest siedzibą gminy Pęczniew.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Pęczniew
SJP.pl
potrawa z pęczaku podobna do risotto
SJP.pl
pęczyna wodna - gatunek rośliny z rodziny selerowatych; seler wodny
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Pęcław, wieś gminna w województwie dolnośląskim
SJP.pl
1. część rośliny składająca się z łodygi, liści, pąków i kwiatów;
2. szybkie posuwanie się do przodu, szybki lot, szybki bieg;
3. zamiłowanie do czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szybkie posuwanie się naprzód, szybki ruch, szybki bieg
(1.2) wewnętrzna potrzeba, zamiłowanie do czegoś, wzmożona chęć dążenia do czegoś
(1.3) bot. nadziemna część rośliny składająca się z łodygi, liści, pączków, kwiatów i owoców;
(1.4) fiz. prędkość pomnożona przez masę;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wykrzyknik nawołujący do bardzo szybkiego wykonania czegoś, pośpieszenia się, przyspieszenia; galopem
SJP.pl
zespół przekładni pasowych do napędzania grupy maszyn roboczych jednym silnikiem
SJP.pl
Wikipedia
urządzenie wytwarzające siłę poruszającą statek (np. żagiel, wiosło, śruba okrętowa)
Pędnik – urządzenie zamieniające energię dostarczoną z zewnątrz lub z silnika napędowego na siłę poruszającą jednostkę pływającą.
Pod względem zasady działania wyróżnia się:
SJP.pl
Wikipedia
używany do napędzania, wprowadzania części jakichś urządzeń lub całego urządzenia w ruch (np. koło pędne, wał pędny)
SJP.pl
drążel pędowiaczek - motyl z rodziny molowców wąskoskrzydłych, którego gąsienice żerują na pąkach i pędach jabłoni
SJP.pl
bruzdownica pędówka - niewielka błonkówka z rodziny pilarzowatych, szkodnik róż
SJP.pl
→ pęd
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z pędem, dotyczący pędu
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: pędrak
SJP.pl
zgrubienie od: pędrak
SJP.pl
1. larwa chrząszcza z rodziny żukowatych i jelonkowatych, będąca szkodnikiem roślin;
2. żartobliwie o małym chłopcu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. typ oligopodialnej larwy owada w przeobrażeniu zupełnym, żyjącej w glebie, w kale zwierząt roślinożernych lub w próchnie;
(1.2) pot. przen. małe dziecko
Pędrak (dawniej gwarowe pandrak) – typ larwy oligopodialnej, typ morfologiczny postaci larwalnej owadów, z przeobrażeniem zupełnym, głównie chrząszczy (np. z rodziny żukowatych, jelonkowatych), żyjący w glebie, w kale zwierząt roślinożernych lub w próchniejącym drewnie. Charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi odnóżami tułowiowymi i brakiem odnóży odwłokowych (larwa oligopodialna), jest gruba, wygięta, zwykle jasno ubarwiona i mało ruchliwa. Niektóre pędraki żyjące w glebie żerują na korzeniach wielu roślin, przez co często są traktowane jako szkodniki. Wiele z nich żywi się jednak martwymi częściami roślin, nie powodując szkód, a wręcz przyczyniając się do rozkładu materii organicznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o larwie: mający miękkie, białe ciało i uwstecznione nogi tułowiowe
SJP.pl
chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych
Pędruś – polska nazwa zwyczajowa różnych chrząszczy z rodziny pędrusiowatych, które dawniej zaliczane były do rodzaju Apion, np.:
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pędrusiowatych (rodzina chrząszczy)
Pędrusiowate (Apionidae) – rodzina chrząszczy z nadrodziny ryjkowców (Curculionoidea) lub podrodzina chrząszczy z rodziny Brentidae. Dawniej klasyfikowana jako podrodzina ryjkowcowatych z grupy Curculiones phanerognathi. Rozprzestrzenione są kosmopolitycznie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach pędrusiowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
1. biec, poruszać się z dużą szybkością lub nakłaniać kogoś do pośpiechu, pośpieszać; pędzić (częściej);
2. dawniej: besztać kogoś, karcić, używać siły, przemocy względem kogoś lub czegoś, zadawać ból
SJP.pl
zakład, pomieszczenie, w którym domowym sposobem wyrabia się alkohol, często nielegalnie
SJP.pl
1. ręczny przyrząd składający się z trzonka i osadzonym na jego końcu pęczka włosia, niegdyś zwierzęcego, dzisiaj najczęściej sztucznego;
2. w przenośni o malarzu lub jego rzemiośle
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. techn. narzędzie składające się z pęczka włosia osadzonego na trzonku, służące m.in. do malowania;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niewielki pędzel;
2. niewielka kępka, pęczek włosów na końcach uszu niektórych zwierząt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: pędzel
(1.2) mały pędzel
(1.3) zool. zakończenie uszu niektórych zwierząt w formie kępki włosów
SJP.pl
Wiktionary
papugi pędzelkojęzyczne - podrodzina papug charakteryzujących się smukłym ciałem i barwnym upierzeniem; lory
SJP.pl
z wyglądu przypominający pędzelek, najczęściej ten na czubku ucha niektórych zwierząt
SJP.pl
taki, przy którym używa się pędzelków (np. masaż pędzelkowy) lub w jakiś inny sposób związany z pędzelkiem (np. pióro pędzelkowe, pisak pędzelkowy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pędzić.
Pędzenie – jedna z metod stosowanych w ogrodnictwie mająca na celu przyspieszenie kwitnienia roślin ozdobnych. Stosowana jest w celu wydłużenia czasu trwania sprzedaży kwitnących roślin doniczkowych lub kwiatów ciętych. W przypadku niektórych roślin możliwe jest uzyskiwanie dzięki tej metodzie roślin kwitnących przez cały rok. Do pędzenia nadają się rośliny, które zimują w postaci organów spichrzowych (kłączy, bulw, cebuli) z ukształtowanymi pąkami kwiatowymi, ew. także krzewy i byliny. Podczas pędzenia sztucznie przerywany jest okres spoczynku tych roślin i doprowadzane są one do kwitnienia kosztem nagromadzonych w poprzednim sezonie wegetacyjnym materiałów zapasowych.
Wiktionary oraz Wikipedia
Pędzewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Zławieś Wielka.
Wikipedia
1. poruszać się (np. biec) b. szybko
2. zmuszać do szybkiego posuwania się naprzód; gonić
3. nakłaniać do pośpiechu, popędzać
4. wprawiać w ruch, napędzać
5. produkować np. bimber
6. pobudzać rośliny hodowane w szklarni do szybszego wzrostu
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) poruszać się bardzo szybko w pewnym kierunku
czasownik przechodni niedokonany
(2.1) wytwarzać bimber
(2.2) poganiać stado zwierząt
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
Pędziszewo – przysiółek wsi Rozwory w Polsce, położony w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Debrzno.
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa słupskiego.
Wikipedia
potocznie o osobie ruchliwej, będącej ciągle w ruchu lub o lekkoduchu, człowieku lekkomyślnym, nieodpowiedzialnym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) ktoś będący ciągle w ruchu i często podejmujący szybkie decyzje bez zastanowienia
Osoby o tym nazwisku:
Postaci fikcyjne o tej nazwie:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pędźka rudonoga - gatunek muchówki z rodziny łowikowatych
SJP.pl
bardzo pospolity grzyb z klasy workowców
Penicillium Link (pędzlak) – rodzaj grzybów z rodziny kropidlakowatych (Aspergillaceae).
SJP.pl
Wikipedia
związany z malarstwem, głównie w odniesieniu do akcesoriów malarskich i procesu tworzenia obrazów (np. zakład pędzlarski)
SJP.pl
rodzaj mchów z rodziny płoniwowatych
Pędzliczek (Syntrichia Brid.) – rodzaj mchów należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.).
SJP.pl
Wikipedia
zgrubienie od: pędzel
SJP.pl
rodzaj gryzoni z rodziny popielicowatych
Pędzlogon (Graphiurus) – rodzaj ssaków z podrodziny pędzlogonów (Graphiurinae) w obrębie rodziny popielicowatych (Gliridae).
SJP.pl
Wikipedia
myszowór pędzloogonowy - zwierzę drapieżne z rodziny niełazów, torbacz żyjący w lasach Australii; myszowór, mysz workowata, tafa
SJP.pl
leczyć stan zapalny gardła, smarując migdałki i błonę śluzową gardła środkami dezynfekującymi
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pot. robić coś przy pomocy pędzla
(1.2) przen. szybko jeść
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pędzlować.
Wiktionary
→ pędzel
SJP.pl
Wikipedia
pewna ilość przedmiotów związanych razem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zbiór jednorodnych przedmiotów związanych razem lub występujących razem w naturze
(1.2) skłębiona lub splątana rzecz
(1.4) daw. miejsce największej średnicy naczynia
(1.5) mat. zob. pęk prostych.
(1.6) mat. zob. pęk płaszczyzn.
SJP.pl
Wiktionary
1. np. o lodzie: przestawać być całością na skutek powstawania rys, szczelin; łamać się, rozpadać się;
2. rozrywać się, rozpadać się na dwie (np. struna) lub wiele (np. balon) części;
3. np. o pociskach: wybuchać;
4. pot. bać się
czasownik
(1.1) przestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu
(1.2) o czymś naciągniętym, napiętym: rozrywać się, najczęściej na dwie części
(1.3) pot. bać się, odczuwać strach
SJP.pl
Wiktionary
stawać się pękatym
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Pękacz (310 m) – wzniesienie pomiędzy miejscowościami Aleksandrowice, Kleszczów i Burów w województwie małopolskim. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim (część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej) w obrębie Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Pękala:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pękać.
Wiktionary
Wikipedia
zaokrąglenie, grubość, najczęściej znaczna i widoczna w jednym miejscu lub pełność, nadmiar czegoś
SJP.pl
zaokrąglony, gruby, rozszerzający się znacznie w jednym miejscu (np. pękata dynia) lub napełniony czymś po brzegi, wypchany (np. pękaty portfel)
przymiotnik
(1.1) rozszerzający się znacznie w jednym miejscu, zwykle pośrodku
(1.2) napełniony lub wypchany mocno czymś
SJP.pl
Wiktionary
1. np. o lodzie: przestawać być całością na skutek powstawania rys, szczelin; łamać się, rozpadać się;
2. rozrywać się, rozpadać się na dwie (np. struna) lub wiele (np. balon) części;
3. np. o pociskach: wybuchać;
4. pot. bać się
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. np. o lodzie: przestać być całością na skutek powstania rys, szczelin; złamać się, rozpaść się
2. rozerwać się, rozpaść się na dwie (np. struna) lub wiele (np. balon) części
3. np. o pociskach: wybuchnąć
4. pot. (o kimś) zostać złamanym
czasownik przechodni dokonany (ndk. pękać)
(1.1) dokonany od|pękać.
SJP.pl
Wiktionary
widoczne miejsce, najczęściej w postaci rysy, szczeliny na płaskiej powierzchni, spowodowane uszkodzeniem mechanicznym
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pęknąć.
(1.2) przerwanie ciągłości jakiejś powierzchni
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
Pękosław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Pęko- ("pęk, wiązka", ale pękać się – "rozpadać się, przestawać być całym") i -sław ("sława"). Mogło oznaczać "ten, którego sława jest silna i oparta na wielu czynach", albo też "ten, którego sława się rozpada".
Pękosław imieniny obchodzi 19 maja i 4 sierpnia.
Żeński odpowiednik: Pękosława.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Pękosław (imię męskie)
SJP.pl
Pękosławice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Waśniów.
Były wsią klasztoru cystersów wąchockich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pękosławka lub z nim związany
SJP.pl
Pękosław z żoną; Pękosławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Pękosława lub z nim związany
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gwara. pąsowy
Wiktionary
Pększyn – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Prusice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
ozdobna roślina jednoroczna lub dwuletnia
Pępawa (Crepis L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje ponad 200 gatunków. Występują one głównie w Eurazji, poza tym w Ameryce Północnej i Afryce, a jako rośliny introdukowane też na innych kontynentach. W Polsce rośnie kilkanaście gatunków, z czego 10 ma status rodzimych. Liczne gatunki są chwastami w uprawach lub uciążliwymi gatunkami inwazyjnymi, niektóre bywają uprawiane jako ozdobne (zwłaszcza pępawa czerwonokwiatowa C. rubra).
SJP.pl
Wikipedia
blizna w centralnym miejscu brzucha pozostająca po pępowinie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. blizna w środkowej części brzucha, która stanowi pozostałość po odpadniętej lub usuniętej pępowinie;
(1.2) zgrubienie w środku gomółki, ślad po przylepiaku
Pępek (łac. umbilicus) – blizna w środkowym punkcie brzucha będąca pozostałością po odpadniętej pępowinie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Pęperzyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Więcbork. Wieś położona jest nad jeziorem Pęperzyńskim.
W latach 1954–1968 wieś była siedzibą gromady Pęperzyn, po jej zniesieniu w gromadzie Więcbork. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
charakterystyczny dla pępka lub jego okolic (np. sznur pępkowy), związany w jakiś sposób z pępkiem (np. przepuklina pępkowa, pierścień pępkowy)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) j świętowanie narodzin potomka
SJP.pl
Wiktionary
alkohol pity podczas spotkania towarzyskiego zorganizowanego przez ojca nowo narodzonego dziecka; pępówka, pępkowe
SJP.pl
charakterystyczny dla pępka lub jego okolic (np. sznur pępkowy), związany w jakiś sposób z pępkiem (np. przepuklina pępkowa, pierścień pępkowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pępkiem, dotyczący pępka
SJP.pl
Wiktionary
Pęplino (kaszb. Pãplënò, niem. Horst) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Ustka.
Wieś jest siedzibą sołectwa Pęplino. Nieoficjalnymi częściami miejscowości są Kolonia Pęplino Pierwsze i Kolonia Pęplino Trzecie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
mieszkaniec Pępowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Pępowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
unaczyniony przewód u ssaków, gadów i ptaków, łączący płód z błonami płodowymi, będący miejscem transportu krwi, tlenu i substancji odżywczych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. przewód łączący płód z błonami płodowymi (u człowieka z łożyskiem), doprowadzający do niego treść bogatą w tlen i substancje odżywcze
(1.2) przen. związek psychiczny ze środowiskiem, z którego się pochodzi
(1.3) techn. pot. przewody we wspólnej osłonie łączące urządzenie z miejscem sterowania lub zasilania
Pępowina – przewód łączący płód z łożyskiem występujący u ssaków łożyskowych. Znajdujące się w pępowinie naczynia krwionośne (dwie tętnice i żyła pępowinowa) zespalają krążenie zarodka z krążeniem błon śluzowych matki. W pępowinie znajduje się tak zwana galareta Whartona, która nadaje sprężystość i nie pozwala na zawiązanie się pępowiny na szyi bądź kończynie płodu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
charakterystyczny dla pępowiny (np. cewnik pępowinowy), związany z pępowiną (np. sznur pępowinowy, kikut pępowinowy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pępowiną, dotyczący pępowiny
SJP.pl
Wiktionary
alkohol pity podczas spotkania towarzyskiego zorganizowanego przez ojca nowo narodzonego dziecka; pępkówka, pępkowe
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny grzybówkowatych
Xeromphalina Kühner & Maire (pępowniczka) – rodzaj grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae).
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Pępowo
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Pępowa, związany z Pępowem
Pępowski (Pempowski, Pepowsky, Junosza odmienny) – pomorski herb szlachecki, odmiana herbu Junosza, herb własny rodziny Pępowskich. Herb ten jest nieznany klasycznym herbarzom, ani polskim, ani niemieckim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielki pępek, głównie u niemowlaków i małych dzieci lub nowo narodzonych zwierząt
SJP.pl
pincetka, niewielka pęseta
SJP.pl
→ pęsetka
SJP.pl
→ pęseta; pincetowy
SJP.pl
1. sznur, rzemień krępujący ręce, czasem nogi więźnia, skazańca;
2. to, co krępuje, ogranicza działanie, postępowanie, myślenie
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. sznur, łańcuch lub coś innego, czym krępuje się ręce lub nogi więźnia
(1.2) książk. coś, co ogranicza czyjeś działanie lub myślenie
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od pęto
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lp. czasu ter. trybu oznajm. od pętać
Pęta – stosowane w stosunku do koni, lub bydła. Konstrukcja ta ma na celu zmniejszenie możliwości ruchu, lub zupełne unieruchomienie zwierzęcia. Większość z nich zakładana jest na nogi. Wyróżniamy między innymi pęta australijskie, które zakładane są koniom powyżej nadgarstków, pozwalając na swobodny ruch w stępie, ale utrudniają przejście do innych chodów. Obecnie wykorzystywane są głównie na wsiach oraz w trakcie leczenia zwierzęcia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. krępować pętami przednie nogi zwierzęcia, np. konia;
2. ograniczać swobodę ruchów, krępować;
3. pętać się:
a) wiązać własną osobę;
b) wiązać się nawzajem;
c) potocznie: włóczyć się, wałęsać się
SJP.pl
→ pętak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od pętak
Wiktionary
potocznie o małej dziewczynce lub lekceważąco o kobiecie niepoważnej, niesolidnej albo irytującej innych swoim zachowaniem
SJP.pl
lekceważąco: mężczyzna niepoważny, niesolidny
SJP.pl
osoba irytująca innych nie mogąc znaleźć sobie miejsca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. o dziecku, zwłaszcza o dorastającym chłopcu
(1.2) lekcew. o kimś niepoważnym, niesolidnym lub o kimś, z kim nie trzeba się liczyć
(1.4) daw. gwara. więz. nowicjusz w rzemiośle złodziejskim
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|pętać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. rzemień przytrzymujący ptaka łownego
Wiktionary
dawniej, dziś tylko regionalnie: pęto (wiązadło nakładane na przednie nogi zwierzęcia dla ograniczenia swobody ruchu)
SJP.pl
1. niewielkie uszko z nitki, sznurka, tasiemki tworzone do różnych celów, najczęściej do zapinania odzieży na guzik lub mocowania, zawieszania czegoś;
2. element ściegu tkackiego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od pętla
(1.2) mała pętla – z nitki lub sznurka
SJP.pl
Wiktionary
składający się z pętelek, najczęściej w odniesieniu do elementów ściegu tkackiego (np. slot pętelkowy, tkanina pętelkowa), związany z pętelkami
SJP.pl
niewielkie pęto (kawałek, wianek, krążek kiełbasy, rzadziej: wiązadło nakładane na przednie nogi zwierzęcia dla ograniczenia swobody ruchu)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: pęto
(1.2) małe pęto
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Pętkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Wielkopolska.
Wieś duchowna, własność biskupstwa poznańskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
1. kawałek sznura lub innego podobnego materiału, związany w pierścień, używany do różnych celów, najczęściej jako pułapka zastawiana przez kłusowników lub żeglarski węzeł ratowniczy;
2. fragment toru ruchu czegoś, o kształcie zbliżonym do okręgu;
3. figura akrobacji samolotu lub szybowca
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) związany na powrót sznur lub drut
(1.2) inform. blok kodu wykonywany wielokrotnie
(1.3) mot. końcowa stacja komunikacji autobusowej lub tramwajowej, na której pojazd zawraca
(1.4) droga, którą wykonano po zamkniętej trasie;
(1.5) mat. zamknięta figura geometryczna
(1.6) mat. w teorii grafów: krawędź łącząca wierzchołek z nim samym;
(1.7) mat. w topologii: droga, której początek i koniec pokrywają się
(1.8) lotn. figura akrobacji lotniczej, wykonywana w płaszczyźnie pionowej w postaci zamkniętej krzywej;
(1.9) techn. element kolejki górskiej w kształcie pionowo postawionego okręgu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pętlak czteropaskowy - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
kłusownik zastawiający pętle w celu ułowienia zwierzyny
SJP.pl
1. dawniej o pętli, najczęściej tej zrobionej ze sznura lub innego podobnego materiału, używanej przez kłusowników;
2. zapięcie lub rodzaj naszycia w postaci pętelki, ozdabiający dawne stroje polskie; szamerowanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zob. pętla.
(1.2) daw. kraw. element dawnego stroju polskiego w formie pętli
(1.3) sport. figura łyżwiarska
Pętla (pętlica) – element infrastruktury służący do zmiany kierunku ruchu pojazdu, w postaci odcinka trasy (toru, jezdni), zakrzywionego w planie o 180°.
Pętle występują przede wszystkim w sieciach tramwajowych, w przypadku jeśli stosowane są wagony jednokierunkowe, a na trasie stosowane są dwa tory jazdy. Pojazdy dwustronne dwukierunkowe na szlakach jednotorowych w celu zmiany kierunku ruchu nie wymagają dodatkowych elementów infrastruktury. Przystanek końcowy znajduje się przy samej pętli lub na odcinku szlaku bezpośrednio przed pętlą. Analogicznych urządzeń w postaci placów lub zawracającej jezdni używa się dla autobusów i trolejbusów. Rzadziej spotyka się pętle na liniach metra, np. niektóre linie w Oslo, w Paryżu i w Nowym Jorku, a wyjątkowo na szlakach pełnej kolei, np. S-Bahn w Stuttgarcie czy pętla nawrotna na dużej obwodnicy kolejowej Krakowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podobny do pętlicy (pętli lub rodzaju ozdoby na dawnych strojach polskich), mający elementy pętlicy
SJP.pl
charakterystyczny dla pętlicy, pętli (np. pętlicowy typ linii papilarnych), związany z pętlicą (np. uchwyt pętlicowy, reaktor pętlicowy)
SJP.pl
niewielka pętlica (szamerowanie, zapięcie lub rodzaj naszycia w postaci pętelki, ozdabiający dawne stroje polskie)
SJP.pl
zgrubienie od: pętla
SJP.pl
w kształcie pętli, okręgu, przypominający okrąg (np. hak pętlowy) lub w jakiś inny sposób związany z pętlą (np. węzeł pętlowy, przekaźnik pętlowy)
SJP.pl
1. wiązadło nakładane na przednie nogi zwierzęcia dla ograniczenia swobody ruchu;
2. pęto kiełbasy - krążek kiełbasy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wiązadło z powroza, łańcucha, rzemienia nakładane na przednie nogi zwierząt w celu ograniczenia swobody ich ruchów;
(1.2) kawałek kiełbasy zakończony sznurkiem lub metalowym klipsem
SJP.pl
Wiktionary
chroniony w Polsce gatunek płaza z rodziny ropuszek, którego samiec owija nitki skrzeku na swych tylnych nogach
SJP.pl
wąż morski z rodziny zdradnicowatych
SJP.pl
Pęzino (niem. Pansin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard.
Wieś położona jest nad Krąpielą i Pęzinką.
W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Pęzino.
Wikipedia