Wt.

skrót od: wtorek


skrót

 (1.1) = wtorek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtachiwać

potocznie: wnosić z trudem; wtaszczać, wtaskiwać, wtargiwać


Źródła:

SJP.pl

Wtajemniczać

czasownik niedokonany

 (1.1) sprawiać, że ktoś się o czymś dowiaduje


Źródła:

Wiktionary

Wtajemniczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wtajemniczać.


Źródła:

Wiktionary

Wtajemniczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wtajemniczyć.


Źródła:

Wiktionary

Wtajemniczona

kobieta mająca wiedzę nieznaną ogółowi


Źródła:

SJP.pl

Wtajemniczony

ktoś mający wiedzę nieznaną ogółowi


Źródła:

SJP.pl

Wtajemniczyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. wtajemniczać)

 (1.1) dokonany od|wtajemniczać.


Źródła:

Wiktionary

Wtapiać

1. umieszczać coś w jakiejś stopionej substancji, zanim stwardnieje;
2. potocznie: przegrywać, robić coś źle;
3. wtapiać się:
a) być wtapianym;
b) przenośnie: stawać się częścią czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wtargać

potocznie: wnieść coś z trudem; wtaskać, wtaszczyć, wtachać


Źródła:

SJP.pl

Wtarganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wtargać.


Źródła:

Wiktionary

Wtargiwać

potocznie:
1. wnosić z trudem; wtaszczać, wtachiwać, wtaskiwać;
2. pojawiać się gdzieś nagle i gwałtownie;
3. wchodzić dokądś przy użyciu siły


Źródła:

SJP.pl

Wtargnąć

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) nagle przedostać się gdzieś niezgodnie z oczekiwaniami


Źródła:

Wiktionary

Wtargnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gwałtowne pojawienie się, wejście gdzieś


Źródła:

Wiktionary

Wtaskiwać

potocznie: wnosić z trudem; wtaszczać, wtachiwać, wtargiwać


Źródła:

SJP.pl

Wtasować

wtasować kartę - umieścić kartę w talii przez tasowanie


Źródła:

SJP.pl

Wtasowywać

wtasowywać karty - umieszczać karty w talii przez tasowanie


Źródła:

SJP.pl

Wtaszczać

potocznie:
1. wnosić z trudem; wtaskiwać, wtachiwać, wtargiwać;
2. wtaszczać się - wejść gdzieś z trudem


Źródła:

SJP.pl

Wtc

skrót od: World Trade Center (Światowe Centrum Handlu) - kompleks budynków na Manhattanie w Nowym Jorku


Źródła:

SJP.pl

Wtedy

zaimek przysłowny wskazujący, odsyłający do pewnego czasu w przeszłości lub przyszłości; w tym czasie, wtenczas, wtenczas


zaimek przysłowny

 (1.1) w tym (określonym wcześniej w zdaniu) czasie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtelno

Wtelno – (niem. Wittelskirch) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo, 16 km na północny zachód od centrum Bydgoszczy.


Źródła:

Wikipedia

Wtem

nagle, nieoczekiwanie


przysłówek

 (1.1) w sposób nieoczekiwany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtenczas

książkowo: zaimek przysłowny wskazujący, odsyłający do pewnego czasu w przeszłości lub przyszłości; w tym czasie, wtedy, wówczas


zaimek przysłowny

 (1.1) przest. wówczas


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtentegować

żartobliwie: wykonać jakąś czynność wyrażaną czasownikiem z prefiksem w-, np. wkruszyć, wgnieść


Źródła:

SJP.pl

Wtf

skrót od: What The Fuck - co do cholery; wtf


skrótowiec w funkcji rzeczownika

 (1.1) = mat. wielkie twierdzenie Fermata;

 (1.2) = z ang. wulg. what the fuck? → co jest, do kurwy?


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wto

skrót od: World Trade Organization - Światowa Organizacja Handlu


skrótowiec

 (1.1) = etymn|ang. World Trade Organization → ŚOH, Światowa Organizacja Handlu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtok

1. część koszuli; podpasze
2. wgłębienie w łusce naboju kulowego


Źródła:

SJP.pl

Wtopa

potocznie: wpadka, nieudane przedsięwzięcie, porażka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kompromitacja w następstwie niepowodzenia lub błędu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtopić

1. umieścić coś w jakiejś stopionej substancji, zanim stwardnieje;
2. potocznie: przegrać, zrobić coś źle;
3. wtopić się:
a) zostać wtopionym;
b) przenośnie: stać się częścią czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wtór

akompaniament towarzyszący głównej melodii


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. akompaniament towarzyszący głównej melodii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtorek

drugi dzień tygodnia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) drugi dzień tygodnia


Wtorek (wtorek, (skrót wt.) – dzień tygodnia między poniedziałkiem a środą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wtorkowy

związany z wtorkiem


przymiotnik

 (1.1) właściwy wtorkowi; dziejący się we wtorek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtórnik

drugi egzemplarz dokumentu, pisma; kopia, odpis, duplikat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fot. metoda artystycznej obróbki zdjęć retuszem i metodami fotograficznymi

 (1.2) fiz. elektron. regenerator sygnału;

 (1.3) drugi egzemplarz dokumentu

 (1.4) urz. kopia dokumentu posiadająca taką samą moc urzędową jak oryginał

 (1.5) pot. przedmiot mający na celu dokładne odtworzenie jakiegoś przedmiotu


Regenerator sygnału, wzmacniak, wtórnik, powtarzacz, repeater – urządzenie stosowane w telekomunikacji do regeneracji sygnału.

Zasięg transmisji sygnałów jest ograniczony na skutek zniekształceń, zakłóceń i pochłaniania energii w mediach transmisyjnych. Regeneracja przesyłanych sygnałów w torze transmisyjnym pozwala ten zasięg zwiększyć. Regeneratory działają w warstwie fizycznej sygnałów (pierwsza warstwa modelu OSI) i nie próbują interpretować transmitowanych przezeń danych pod kątem ich poprawności (spójności).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wtórnogębowce

zwierzę wielokomórkowe, u którego pierwotny otwór gębowy (pragęba) powstający w czasie rozwoju zarodkowego przekształca się w odbyt, natomiast właściwy otwór gębowy tworzy się na nowo po przeciwnej stronie ciała


Wtórouste, wtórnogębowce (Deuterostomia) – klad zwierząt dwubocznie symetrycznych, u których w rozwoju embrionalnym z pragęby powstaje otwór odbytowy. Wtórouste są przeciwstawiane pierwoustym (Protostomia). Podział zwierząt zaliczanych do Bilateria na pierwouste i wtórouste wprowadził Karl Grobben w 1908 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wtórnogębowiec

zwierzę wielokomórkowe, u którego pierwotny otwór gębowy (pragęba) powstający w czasie rozwoju zarodkowego przekształca się w odbyt, natomiast właściwy otwór gębowy tworzy się na nowo po przeciwnej stronie ciała


Źródła:

SJP.pl

Wtórność

wtórny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest wtórne; cecha tych, którzy są wtórni


Patrz:wtórny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtórnouste

nadtyp zwierząt dwubocznie symetrycznych; wtórouste, wtórnogębowce


Źródła:

SJP.pl

Wtórnousty

o cechach wtórnoustych (nadtyp zwierząt)


Źródła:

SJP.pl

Wtórny

1. powstały po raz drugi; ponowny;
2. mniej ważny; drugorzędny;
3. powstały w późniejszym okresie; pochodny; niepierwotny


przymiotnik

 (1.1) taki, który powstał w wyniku przekształcenia, przetworzenia albo jako następstwo czegoś

 (1.2) powstały, otrzymany po raz drugi

 (1.3) mniej ważny od czegoś

 (1.4) naśladowczy, nieoryginalny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtórokanoniczny

księgi wtórokanoniczne - księgi Starego Testamentu, które chrześcijaństwo włączyło do kanonu Biblii później niż pozostałe; odrzucone wcześniej przez protestantyzm i judaizm; księgi deuterokanoniczne


Źródła:

SJP.pl

Wtórouste

o cechach wtóroustych (nadtyp zwierząt)


Wtórouste, wtórnogębowce (Deuterostomia) – klad zwierząt dwubocznie symetrycznych, u których w rozwoju embrionalnym z pragęby powstaje otwór odbytowy. Wtórouste są przeciwstawiane pierwoustym (Protostomia). Podział zwierząt zaliczanych do Bilateria na pierwouste i wtórouste wprowadził Karl Grobben w 1908 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wtórousty

o cechach wtóroustych (nadtyp zwierząt)


Źródła:

SJP.pl

Wtórować

grać na instrumencie akompaniując komuś; śpiewać lub grać razem z kimś


Źródła:

SJP.pl

Wtóry

dawniej drugi


przymiotnik

 (1.1) przest. drugi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtp

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) Warszawski Transport Publiczny


Źródła:

Wiktionary

Wtrąbiać

potocznie: szybko, łapczywie jeść lub pić


Źródła:

SJP.pl

Wtrąbić

potocznie:
1. szybko, łapczywie zjeść lub wypić;
2. wtrąbić się -
a) wypić zbyt dużo alkoholu; nachlać się, naprać się, narąbać się, strąbić się;
b) mocno w coś uderzyć; wrąbać (się)


Źródła:

SJP.pl

Wtrąbiony

potocznie: odurzony alkoholem; naprany, nachlany, narąbany, upity


Źródła:

SJP.pl

Wtrącać

czasownik

 (1.1) dodawać słowo, uzupełniać wypowiedź, przerywając jednocześnie jej tok

 (1.2) pozbawić kogoś wolności

 (1.3) przen. sprawiać, że coś znajduje się w trudnym położeniu

czasownik zwrotny wtrącać się

 (2.1) nadmiernie ingerować w cudze sprawy; zajmować się czymś, nie będąc o to proszonym

 (2.2) włączać się do czyjejś rozmowy mimo niechęci rozmówców


Źródła:

Wiktionary

Wtrącanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wtrącać.


Źródła:

Wiktionary

Wtrącenie

książkowo:
1. uwaga wtrącona do wypowiedzi, do tekstu;
2. w geologii: obcy twór odmienny od otaczającego go minerału lub skały


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wtrącić.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtrącić

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|wtrącać.


Źródła:

Wiktionary

Wtrajać

potocznie: jeść dużo i łapczywie; wsuwać, wtranżalać, pałaszować, opędzlowywać, szamać


czasownik

 (1.1) warsz., lwow. jeść


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtranżalać

potocznie:
1. potocznie: jeść dużo i łapczywie; wsuwać, wtrajać, pałaszować, opędzlowywać, szamać;
2. wtranżalać się - wchodzić gdzieś bez pozwolenia; wpychać się


czasownik przechodni niedokonany (dk. wtranżolić)

 (1.1) niedokonany od|wtranżolić.

czasownik zwrotny niedokonany wtranżalać się (dk. wtranżolić się)

 (2.1) niedokonany od|wtranżolić się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtranżalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. jedzenie czegoś dużo w sposób łapczywy

 (1.2) pot. wchodzenie gdzieś bez pozwolenia, bez zaproszenia


Źródła:

Wiktionary

Wtranżolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. zjedzenie czegoś dużo w sposób łapczywy

 (1.2) pot. wejście gdzieś bez pozwolenia, bez zaproszenia


Źródła:

Wiktionary

Wtranżolić

potocznie:
1. zjeść, zwłaszcza zjeść łapczywie, z apetytem; wsunąć, wszamać, spałaszować, wpałaszować, opędzlować;
2. wtranżolić się - wejść gdzieś bez pozwolenia; wepchnąć się


czasownik przechodni dokonany (ndk. wtranżalać)

 (1.1) pot. zjeść czegoś dużo w sposób łapczywy

czasownik zwrotny dokonany wtranżolić się (ndk. wtranżalać się)

 (2.1) pot. wchodzić gdzieś bez pozwolenia, bez zaproszenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtręt

książkowo:
1. dodany, wstawiony fragment niezharmonizowany z całością, wyodrębniający się z jednolitej całości; dygresja, wtrącenie;
2. wyraz, tekst, scena filmowa itp. włączone w daną całość; wstawka


Źródła:

SJP.pl

Wtrętowy

wtręt


Patrz:wtręt

Źródła:

SJP.pl

Wtroić

potocznie: zjeść dużo i łapczywie; wsunąć, wtranżolić, spałaszować, wszamać, opędzlować


Źródła:

SJP.pl

Wtryniać

potocznie:
1. wtykać coś nie wiadomo gdzie; zapodziewać;
2. dawać lub sprzedawać coś komuś siłą;
3. wtryniać się - wchodzić, wciskać się gdzieś, zwłaszcza siłą, bezczelnie; wpakowywać się


Źródła:

SJP.pl

Wtrynić

potocznie:
1. wetknąć coś nie wiadomo gdzie; zapodziać;
2. dać lub sprzedać coś komuś siłą;
3. wtrynić się - wejść, wcisnąć się gdzieś, zwłaszcza siłą, bezczelnie; wpakować się


Źródła:

SJP.pl

Wtrysk

wtłoczenie pewnej ilości tryskającej lub płynnej substancji; wtryśnięcie


Źródła:

SJP.pl

Wtryskać

wlać (rzadziej: wlewać) pod określonym ciśnieniem ciecz albo płynną masę do czegoś, np. do zbiornika; wtrysnąć (rzadziej: wtryskiwać), wtłoczyć (rzadziej: wtłaczać)


Źródła:

SJP.pl

Wtryskarka

urządzenie do wtryskiwania masy plastycznej do odpowiedniej formy


Wtryskarka – obrabiarka do formowania wtryskowego tworzyw sztucznych. Składa się z zasobnika na surowiec w postaci granulatu oraz ogrzewanego cylindra, w którym tworzywo ulega uplastycznieniu. Tłok lub ślimak przetłacza stopione tworzywo do formy, w której zastyga ono (zestala się) w kształtkę zwaną również wypraską.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wtryskiwacz

robotnik obsługujący wtryskarkę


Wtryskiwacz – integralna część starszych rozwiązań hydraulicznego systemu wtrysku paliwa, którego zadaniem jest:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wtryskowy

przymiotnik od: wtrysk


Źródła:

SJP.pl

Wtrząchiwać

potocznie: zjadać coś szybko, z apetytem; wtrząchać


Źródła:

SJP.pl

Wtrząchnąć

potocznie: zjeść dużo i łapczywie; wsunąć, wtranżolić, spałaszować, wszamać, opędzlować


Źródła:

SJP.pl

Wtulać

1. przyciskać, chować;
2. wtulać się - przyciskać się, przytulać się


Źródła:

SJP.pl

Wtulić

1. przycisnąć, schować;
2. wtulić się - przycisnąć się, przytulić się


Źródła:

SJP.pl

Wtulony

przymiotnik

 (1.1) taki, który się w kogoś lub coś wtulił, przylgnął do kogoś lub czegoś

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wtulić


Źródła:

Wiktionary

Wturliwać

1. wtaczać, wprawiając w ruch obrotowy;
2. wturliwać się - wtaczać się, obracając się wokół własnej osi


Źródła:

SJP.pl

Wtyczka

1. przyrząd na końcu przewodu, który wraz z gniazdkiem umożliwia zamknięcie obwodu elektrycznego;
2. osoba skierowana do jakiejś organizacji w celu szpiegowania;
3. w informatyce: dodatek rozszerzający funkcjonalność aplikacji; plug-in, plugin


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) elektr. element umożliwiający podłączenie urządzeń elektrycznych, zasilanych z sieci elektrycznej do gniazda elektrycznego;

 (1.2) przen. pot. osoba, która dzięki infiltracji w określonym środowisku zdobywa niedostępne dla ogółu informacje

 (1.3) inform. dodatek do programu komputerowego zwiększający jego funkcjonalność


Wtyczka (ang. plug-in, add-on), rozszerzenie (ang. extension) – dodatkowy moduł do programu komputerowego, który rozszerza możliwości produktu wyjściowego.

Stosowanie wtyczek jest coraz częstszym zabiegiem wśród twórców programów, a zwłaszcza tych tworzących otwarte oprogramowanie. Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość wyboru funkcjonalności, które użytkownik chce wykorzystywać w programie, a których nie potrzebuje. Poza tym odciąża to autora programu od pisania kodu nawet dla funkcji niszowych, a przerzuca to zadanie na zewnętrznych programistów. Jednak, aby możliwe było tworzenie wtyczek, programista musi od razu dla swojej aplikacji udostępnić i udokumentować API, czyli interfejs programistyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wtyczkowy

przymiotnik od: wtyczka


Źródła:

SJP.pl

Wtyk

część elektrycznej płytki grzejnej doprowadzająca napięcie do uzwojenia grzejnego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wtyczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtyka

potocznie: kapuś, donosiciel


Źródła:

SJP.pl

Wtykać

wkładać, wstawiać, wciskać coś między inne rzeczy


czasownik przechodni niedokonany (dk. wetknąć)

 (1.1) wkładać, wstawiać, wciskać coś między inne rzeczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wtykanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wtykać.


Źródła:

Wiktionary

Wtykowate

rodzina owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych


Wtykowate (Coreidae) – rodzina owadów z rzędu pluskwiaków i podrzędu różnoskrzydłych. Kosmopolityczna, ale najliczniej reprezentowana w strefie tropikalnej i subtropikalnej. Obejmuje ponad 2570 opisanych gatunków, sklasyfikowanych w ponad 500 rodzajach. Wszystkie są fitofagami ssącymi. W zapisie kopalnym znana od karniku w triasie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wtykowaty

o cechach wtykowatych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Wtykowy

wtyk, np. gniazdo wtykowe


Źródła:

SJP.pl

Wtynczos

zaimek przysłowny

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wtenczas


Źródła:

Wiktionary

Wtz

skrótowiec

 (1.1) = Warsztaty Terapii Zajęciowej


Źródła:

Wiktionary

Wtłuc

potocznie: zbić kogoś mocno; wlać, wkropić, wpierniczyć


Źródła:

SJP.pl

Wtłukiwać

1. tłuc jajko i wlewać jego zawartość do naczynia;
2. zagłębiać jakiś przedmiot;
3. potocznie: pisać coś, posługując się klawiaturą; wstukiwać, wklepywać;
4. potocznie: zdobywać gola;
5. potocznie: bić; lać, tłuc


Źródła:

SJP.pl