nazwa litery L
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nazwa litery l/L
(1.2) skrót nazwy sztucznego włókna elastan
El – w mitologii ugaryckiej najwyższy bóg kananejski, który według tekstów z Ugaritu (XV–XIV wiek p.n.e.) był stwórcą świata, ojcem i przywódcą bogów i ludzi – królem i sędzią, strażnikiem porządku kosmicznego i politycznego, wspierającym królów w sprawowaniu władzy. Występuje również jako mędrzec wyjaśniający sny. Był wieczny, mądry, sprawiedliwy, dobry i miłosierny, życzliwy ludziom. Jeden z tekstów określa go mianem byka, co miało symbolizować siłę seksualną w akcie tworzenia bogów. Żoną Ela była bogini Aszirat.W sztuce przedstawiany jako starzec w ozdobionym rogami nakryciu głowy, siedzący na tronie. Miał wiele dzieci, do najważniejszych należeli: Asztar, Jam i Mot. W ugaryckich tekstach dzieckiem Ela nazywany bywa również Baal (syn Dagona) a także jego siostra Anat. Określenia te powiązane są z wiarą, iż El jest „stwórcą stworzeń” (bny bnwt).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Al-Alamajn (często spotykana jest również stara pisownia El Alamein) – miasto w północnym Egipcie nad Morzem Śródziemnym, w muhafazie Matruh, 106 km na zachód od Aleksandrii, 240 km na północny zachód od Kairu, port naftowy, centrum turystyczne. Około 7000 mieszkańców.
Wikipedia
zdrobnienie od: Elżbieta (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., forma zdrobniała imienia Elżbieta
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(2.1) bibl. imię|polski|m.;
(2.2) geogr. dolina na Szefeli w Judei;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie, ironicznie: niezbyt obszerne, niezwykle dokładne i zazwyczaj nudne pisemne opracowanie jakiegoś tematu, zagadnienia; wypracowanko, opracowanko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od elaborat
SJP.pl
Wiktionary
napełnianie nabojów materiałami wybuchowymi i łączenie ich poszczególnych elementów w całość
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
obszerne, pisemne opracowanie jakiegoś zagadnienia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) obszerne, pisemne opracowanie zagadnienia, merytorycznie poprawne, ale pozbawione twórczego zamysłu
SJP.pl
Wiktionary
opracowywać, opracować coś mozolnie; tworzyć, stworzyć elaborat
SJP.pl
kwas elaidynowy - kwas tłuszczowy typu omega-9
SJP.pl
naturalny związek azowy wykorzystywany w celach leczniczych
SJP.pl
ciałko komórki roślinnej pozbawione barwnika, wyspecjalizowane w wytwarzaniu i gromadzeniu tłuszczów zapasowych
SJP.pl
Wikipedia
zewnętrzna warstwa nasion roślin z rodziny fiołkowatych
SJP.pl
Wikipedia
starożytny kraj położony na terenach zajmowanych współcześnie przez dwa ostany Iranu - Chuzestan i Lurestan
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytne państwo i kraina położone na terenach obecnego południowo-zachodniego Iranu
Elam – starożytne państwo o strukturze federacyjnej, powstałe około 2400 roku p.n.e. na terenach obecnego południowo-zachodniego Iranu (ostan Chuzestan na granicy z Irakiem) oraz górskiej prowincji Lurestan, sięgającej aż do Buszehr nad Zatoką Perską. Najważniejszym ośrodkiem Elamu była Suza (odkryta w 1927), leżąca na wschodnim brzegu rzeki Karche (staroż. Choaspes).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lud z południowo-zachodniego Iranu
Elamici – lud z południowo-zachodniego Iranu, o nieustalonym pochodzeniu. Język elamicki, podobnie jak sumeryjski trudno powiązać z jakąkolwiek grupą językową (czasami wskazuje się pokrewieństwo z językami drawidyjskimi).
Pod koniec IV tys. p.n.e. wytworzyły się, jak w sąsiedniej Mezopotamii, miasta-państwa, które z czasem zostały zjednoczone w jednolite państwo – Elam ze stolicą w Suzie. W wyniku braku ciągłości kronik, napisanych pismem klinowym przejętym od Sumerów trudno odtworzyć dzieje Elamu, przez co pozostaje wiele niejasności i białych plam. Elamici utrzymywali ożywione kontakty handlowe i kulturalne z ludami Mezopotamii. Często też w chwilach słabości państw Międzyrzecza dokonywali wypraw wojennych. Szczególnie dwie były przełomowe, ponieważ przyczyniły się do upadku sumeryjskiej III dynastii z Ur (ok. 2005 r. p.n.e.) oraz państwa średniobabilońskiego dynastii kasyckiej (ok. 1157 r. p.n.e.). Sumerowie, Babilończycy i Asyryjczycy nie pozostawali im dłużni. Byli stałym czynnikiem niepokojów rolniczej południowej Mezopotamii.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) staroż. związany z Elamem lub Elamitami, dotyczący Elamu lub Elamitów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język elamicki;
Wiktionary
mieszkaniec Elam (starożytnego kraju)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) staroż. mieszkaniec Elamu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka starożytnego kraju Elam
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) staroż. mieszkanka Elamu
SJP.pl
Wiktionary
polskie włókno poliestrowe
Elana – nazwa handlowa włókien poliestrowych produkowanych z poli(tereftalanu etylenu) (PET), tkanina otrzymywana z tych włókien również nazywana jest elaną.
SJP.pl
Wikipedia
zwierzę z rodziny krętorogich, największa z antylop; kanna
Eland zwyczajny, eland, kanna (Tragelaphus oryx) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych (Bovidae). Zamieszkuje Afrykę na południe od Sahary, głównie wschodnią i południową część kontynentu. Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wikipedia
niemnąca się tkanina lniana z dodatkiem włókna poliestrowego
SJP.pl
wełna z domieszką sztucznego włókna
SJP.pl
uszyty z elany
SJP.pl
samochód typu Hyundai Elantra
SJP.pl
satelita Jowisza
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. księżyc Jowisza;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nosorożec olbrzymi, żyjący w plejstocenie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Elasmotherium|ref=tak., rodzaj prehistorycznego nosorożca;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju elasmoterium (1.1)
Elasmoterium (Elasmotherium) – wymarły rodzaj ssaków z rodziny nosorożcowatych (Rhinocerotidae), żył od 2,6 mln – 40 tys. lat temu.
Etymologia: gr. ελασμος elasmos ‘płyta’; θηριον thērion ‘dzike zwierzę’, od θηρ thēr, θηρος thēros ‘zwierzę’.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj gada z rzędu plezjozaurów
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Elasmosaurus|ref=tak., rodzaj plezjozaura żyjącego w późnej kredzie na terenie Ameryki Północnej;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju elasmozaur (1.1)
Elasmozaur (Elasmosaurus) – rodzaj plezjozaura żyjącego w Ameryce Północnej w kampanie (kreda późna), około 80,5 miliona lat temu. Pierwszy okaz odkryto w 1867 w Kansas blisko Fort Wallace, wysłano go do amerykańskiego paleontologa Cope’a, który na jego podstawie wyróżnił nowy rodzaj i gatunek, ten ostatni nazwał E. platyurus w 1868. Nazwa rodzajowa oznacza „cienkopłytowy jaszczur”, natomiast epitet gatunkowy znaczy „płaskoogonowy”. Cope pierwotnie zrekonstruował szkielet zwierzęcia, umieszczając głowę na ogonie, który to błąd nagłośnił paleontolog Marsh, rywal Cope’a w wojnie o kości. Odkryto tylko jeden niekompletny szkielet elasmozaura. Składa się on z niepełnej czaszki, kręgosłupa, obręczy kończyn piersiowej i miednicznej. Obecnie wyróżnia się pojedynczy gatunek, inne zaliczane dawniej do omawianego rodzaju uznaje się za niepewne bądź też przeniesiono je do innych rodzajów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
elastyczne włókno syntetyczne; spandex, lycra
Spandex (lycra, elastan i in.) – elastyczne włókno syntetyczne (elastomer poliuretanowy), wynalezione w 1958 r. przez Josepha Shiversa w laboratoriach DuPont i przez długi czas produkowane i rozprowadzane przez tego producenta.
Lycra jest zastrzeżonym znakiem towarowym przedsiębiorstwa Invista (dawniej część DuPont).
SJP.pl
Wikipedia
miara sprężystości objętościowej płuc; opór sprężysty
SJP.pl
→ elastan
SJP.pl
enzym proteolityczny powodujący łączenie pęcherzyków płucnych i ostatecznie rozedmę płuc
SJP.pl
Wikipedia
elastyk;
1. tkanina z elastycznego włókna sztucznego;
2. wyrób z tej tkaniny
Elastik, rzadziej elastyk – dzianina z elastycznych włókien sztucznych lub wyrób z tejże dzianiny.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: spodnie elastyczne; elastyki
SJP.pl
wykonany z elastiku
SJP.pl
przędza uzyskiwana w wyniku modyfikacji stilonu; tkanina, dzianina z tej przędzy; elastyl
SJP.pl
przymiotnik od: elastil
SJP.pl
metoda diagnostyczna polegająca na pomiarze elastyczności tkanki przy pomocy ultradźwięków, stosowana w diagnostyce nowotworów
SJP.pl
polimeryczne tworzywo (pochodzenia naturalnego lub otrzymywane syntetycznie) o właściwościach elastycznych w szerokim zakresie temperatury
Elastomery – to polimerowe tworzywa sztuczne lub naturalne, które cechuje zdolność do odwracalnej deformacji pod wpływem działania sił mechanicznych, z zachowaniem ciągłości ich struktury. Elastomery to szersza grupa materiałów niż gumy, które stanowią tylko jedną z klas elastomerów.
SJP.pl
Wikipedia
związany z elastomerem
SJP.pl
przyrząd optyczny do wyznaczania stopnia odkształcenia
SJP.pl
1. elastyczne włókno poliuretanowe;
2. tkanina z tego włókna
SJP.pl
przymiotnik od: elastooptyka
SJP.pl
doświadczalna metoda wyznaczania naprężeń w przezroczystych, bezpostaciowych ciałach takich, jak szkło, celuloid, żelatyna, żywice akrylowe itp. przez prześwietlanie ich lub ich modeli światłem spolaryzowanym; optyka naprężeń
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj elastycznego plastra opatrunkowego
SJP.pl
ciało elastoplastyczne: ciało stałe (metal lub tworzywo sztuczne), które w pewnych granicach obciążenia wykazuje właściwości plastyczne, a powyżej nich jest ciałem sprężystym
SJP.pl
1. elastyczny torlen, polska przędza uzyskiwana przez termiczną modyfikację (teksturowanie) torlenu, używana do wyrobów dziewiarskich;
2. tkanina, dzianina z przędzy o tej samej nazwie
SJP.pl
związany z elastorem
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób elastyczny, giętko
(1.2) przen. dostosowując się do warunków, do okoliczności
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: elastycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: elastyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co elastyczne
(1.2) książk. przen. łatwość przystosowania się do nowych warunków, do nowej sytuacji
Wiktionary oraz Wikipedia
giętki, sprężysty; rozciągliwy
przymiotnik
(1.1) fiz. giętki, sprężysty
(1.2) przen. łatwo się przystosowujący
SJP.pl
Wiktionary
elastik;
1. tkanina z elastycznego włókna sztucznego;
2. wyrób z tej tkaniny
Elastik, rzadziej elastyk – dzianina z elastycznych włókien sztucznych lub wyrób z tejże dzianiny.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. elastyczność;
2. cecha silnika pozwalająca na jazdę w szerokim zakresie obrotów
Sprężystość – właściwość fizyczna ciał makroskopowych odzyskiwania pierwotnego kształtu (postaci) i objętości po usunięciu sił zewnętrznych wywołujących odkształcenie.
Sprężystość objętościową wykazują wszystkie ciała (stałe, ciecze i gazy), sprężystość kształtu tylko ciała stałe.
Istotną cechą sprężystości ciała jest zachowanie energii tego procesu.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: spodnie elastyczne; elastiki
SJP.pl
przędza uzyskiwana w wyniku modyfikacji stilonu; tkanina, dzianina z tej przędzy; elastil
SJP.pl
przymiotnik od: elastyl
SJP.pl
białko włókienkowe wchodzące w skład tkanki łącznej, nadające elastyczność ścięgnom, wiązadłom i ścianie aorty
Elastyna – hydrofobowe białko strukturalne o budowie fibrylarnej (skleroproteina), które występuje w tkance łącznej. Jest głównym składnikiem ścięgien, więzadeł, tkanki płucnej oraz ścian większych naczyń krwionośnych. Ze względu na obecność elastyny tkanki w nią obfitujące po rozciągnięciu lub ściśnięciu odzyskują swój pierwotny kształt i wielkość (na przykład skóra). Występuje u wszystkich kręgowców z wyjątkiem bezżuchwowców (np. minogów), nie stwierdzono natomiast jego obecności u żadnych bezkręgowców.
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w południowym Izraelu, nad zatoką Akaba;
2. miejsce wspomniane po raz pierwszy przez Mojżesza w czasie wędrówki Izraelitów z Egiptu do Ziemi Obiecanej;
3. bogini wybrzeża morskiego, utożsamiana z planetą Wenus i jej aspektem jako Gwiazda Poranna, początkowo żona najwyższego boga Ela, później żona Baala
SJP.pl
Wikipedia
elastyczna, higroskopijna komórka nitkowana, ułatwiająca rozsiewanie przez wiatr zarodników wątrobowców; elatera, sprężyca
SJP.pl
elastyczna, higroskopijna komórka nitkowana, ułatwiająca rozsiewanie przez wiatr zarodników wątrobowców; elater, sprężyca
SJP.pl
elatiwus; w językoznawstwie:
1. stopień najwyższy przymiotnika lub przysłówka; superlatiwus, superlativus, superlatyw;
2. przymiotnik lub przysłówek w stopniu najwyższym; superlatiwus, superlativus, superlatyw;
3. przypadek zależny oznaczający kierunek ruchu z wnętrza przedmiotu, m.in. w językach ugrofińskich
Elativus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający opuszczenie przez desygnat pewnego określonego obiektu. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza języku węgierskim, języku estońskim i fińskim.
SJP.pl
Wikipedia
elativus; w językoznawstwie:
1. stopień najwyższy przymiotnika lub przysłówka; superlatiwus, superlativus, superlatyw;
2. przymiotnik lub przysłówek w stopniu najwyższym; superlatiwus, superlativus, superlatyw;
3. przypadek zależny oznaczający kierunek ruchu z wnętrza przedmiotu, m.in. w językach ugrofińskich
SJP.pl
1. wyspa włoska na Morzu Tyrreńskim;
2. dawniej: Łaba (rzeka w Czechach i Niemczech)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa na Morzu Tyrreńskim, położona między Półwyspem Apenińskim a Korsyką;
Elba (wł. Isola d'Elba) – trzecia co do wielkości włoska wyspa, położona na Morzu Tyrreńskim, między Półwyspem Apenińskim a Korsyką. Największa z Archipelagu Wysp Toskańskich. Jest zamieszkana przez 31 592 mieszkańców (dane z 2019).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadki minerał z grupy krzemianów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów;
Elbait – minerał z grupy krzemianów, zaliczany do grupy turmalinów. Minerał rzadki.
Nazwa pochodzi od wyspy Elby na Morzu Śródziemnym, gdzie minerał ten występuje.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Elby
SJP.pl
mieszkanka Elby
SJP.pl
→ Elba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. karc. wieloosobowa gra karciana, popularna w XVIII-XIX wieku
Wiktionary
skrót od: elbląski
SJP.pl
rzeka i miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce;
(1.2) geogr. hydron. rzeka w województwie warmińsko-mazurskim przepływająca przez Elbląg (1.1);
(1.3) geogr. adm. gmina w województwie warmińsko-mazurskim;
Elbląg (łac. Elbinga, Elbingum, Elbingus, niem. Elbing, prus. Elbings, kaszub. Jelbiąg, Elbiąg) – miasto na prawach powiatu w województwie warmińsko-mazurskim, w północnej Polsce. Siedziba władz powiatu elbląskiego i gminy wiejskiej Elbląg, ale miasto nie wchodzi w ich skład, stanowiąc odrębną jednostkę samorządu terytorialnego. Od 1992 stolica diecezji elbląskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Elblągiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Elbląga
SJP.pl
Wiktionary
związany z Elblągiem
SJP.pl
mieszkaniec Elbląga
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Elbląga
(1.2) osoba pochodząca z Elbląga, urodzona w Elblągu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Elbląga
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Elbląga
(1.2) kobieta pochodząca z Elbląga, urodzona w Elblągu
SJP.pl
Wiktionary
masyw wulkaniczny w Federacji Rosyjskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. najwyższy szczyt Kaukazu;
Elbrus (ros. Эльбрус Elbrus, karaczajsko-bałkarski Минги тау Mingi tau) – najwyższy szczyt Kaukazu o wysokości 5642 m n.p.m. Położony jest na terenie Kabardo-Bałkarii w Rosji niedaleko granicy z Gruzją. Jest najwyższym szczytem Rosji. W zależności od interpretacji przebiegu granicy Europa-Azja jest zaliczany do Korony Ziemi jako najwyższy szczyt Europy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Elbrusem, dotyczący Elbrusu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. pasmo górskie na Wyżynie Irańskiej w północnym Iranie;
Elburs (pers. البرز, Alborz) – pasmo górskie w północnym Iranie, w północno-zachodniej części Wyżyny Irańskiej. Od Morza Kaspijskiego oddzielone wąską Niziną Południowokaspijską. Najwyższym szczytem jest Demawend, który wznosi się na wysokość 5604 m n.p.m.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: monitor lub telewizor LCD
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Elżbieta
Wiktionary
Imiona:
Wikipedia
przenośnie:
1. kraina szczęśliwości, dobrobytu; raj; arkadia, eden;
2. korzystne warunki do powstania, rozwoju czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) raj na ziemi, mityczny kraj szczęścia i bogactwa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
przedstawiciel greckiej szkoły filozoficznej z VI-V w. p.n.e.
Szkoła eleacka (inaczej eleaci) – starożytna szkoła filozoficzna, biorąca swoją nazwę od greckiej kolonii w Elei. Powstała jako reakcja na antropomorfizm greckiej religii. Eleaci wierzyli w jednorodność materii, odrzucali istnienie czasu i ruchu, co wykazywał między innymi Zenon z Elei.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: eleata
SJP.pl
Eleanor – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wirginia Zachodnia, w hrabstwie Putnam.
Wikipedia
wojownik wyzywający przeciwników do walki w pojedynkę przed rozpoczęciem bitwy
Elearzy, także elierzy, halierzy (węg. elöharcos – przodujący harcownik od elöjáró – przodujący, wyborowy) – w XVI–XVII wieku w wojskach polskich oddziały nieregularnej lekkiej jazdy dokonujące wstępnego rozpoznania przeciwnika; także określenie doborowych harcowników.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel greckiej szkoły filozoficznej z VI-V w. p.n.e.
SJP.pl
koncepcja filozoficzna, według której prawdziwe byty są stałe, niezmienne i poznawalne tylko poprzez myślenie, a nie obserwację czy doświadczenie; szkoła elejska
Szkoła eleacka (inaczej eleaci) – starożytna szkoła filozoficzna, biorąca swoją nazwę od greckiej kolonii w Elei. Powstała jako reakcja na antropomorfizm greckiej religii. Eleaci wierzyli w jednorodność materii, odrzucali istnienie czasu i ruchu, co wykazywał między innymi Zenon z Elei.
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
Eleazar – postać biblijna występująca w Starym Testamencie, syn Aarona i jego żony Eliszeby, arcykapłan. Miał trzech braci: Nadaba, Itamara i Abihu. Jego synem był Pinchas. Eleazar zmarł w tym samym czasie co Jozue, a pochowano go w mieście Gabata
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: elektro] gatunek muzyki elektronicznej
Electro (również electro-funk) – gatunek muzyki elektronicznej i wczesnego hip-hopu powstały w latach 80., kształtowany przez producentów funkowych i hip-hopowych.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: elektrofank] gatunek muzyki elektronicznej
SJP.pl
→ electrofunk [czytaj: elektrofankowy]
SJP.pl
[czytaj: elektroluks] firma i marka sprzętu AGD
AB Electrolux – szwedzkie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją sprzętu AGD. Dostawca urządzeń do zastosowań domowych, jak i profesjonalnych, sprzedając ponad 40 milionów produktów każdego roku do odbiorców w ponad 150 krajach. Producent m.in. pralek, zmywarek, lodówek, odkurzaczy i kuchenek pod markami takimi, jak: Electrolux, AEG, Zanussi, Eureka, Faure oraz Frigidaire.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: elektropop] odmiana muzyki popularnej; synthpop, technopop
Synthpop (synth pop, synth-pop, synthesizer pop, electropop lub technopop) – odmiana muzyki popularnej będąca nurtem muzyki nowofalowej, charakteryzująca się szerokim wykorzystaniem syntezatorów, automatów perkusyjnych oraz rozmaitych efektów elektronicznych.Cechą charakterystyczną, tak samo jak w innych odmianach muzyki popularnej, jest melodyjność oraz często tematyka miłosna przejawiająca się w tekstach.
SJP.pl
Wikipedia
→ electropop [czytaj: elektropopowy]
SJP.pl
zdrobniale: elka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) śrpol. zool. słoń
(1.2) śrpol. zool. kość słoniowa
Elefant (wcześniej nazywany Ferdinand) – ciężkie działo pancerne – niszczyciel czołgów używane przez armię niemiecką w czasie II wojny światowej. Pełne oficjalne oznaczenie pojazdu to Panzerjäger Tiger(P) (Sd.Kfz. 184).
Wiktionary oraz Wikipedia
wyspa u wybrzeży Indii
Elefanta (hindi Gharapuri) – wyspa na Morzu Arabskim w pobliżu Bombaju (Maharasztra) w Indiach. Nazwa pochodzi od znajdującej się tam niegdyś rzeźby słonia.
Znajduje się na niej zespół siedmiu wykutych w skale świątyń poświęconych bogu Śiwie z bardzo bogatą dekoracją rzeźbiarską i płaskorzeźbiarską, wykonaną w tzw. stylu poguptyjskim. Pochodzą one z VIII–IX w., kiedy nad tym obszarem władała dynastia Silhara.
SJP.pl
Wikipedia
choroba objawiająca się rozrostem tkanki łącznej skóry przeważnie kończyn dolnych, wywołana przez pasożyty, bakterie lub wskutek przewlekłego zastoju krwi i obrzęku; słoniowacizna; słoniowatość
SJP.pl
1. wyspa na Nilu, w Egipcie;
2. świątynia bogini Satet i boga Chnuma
Elefantyna (od stgr. Ἐλεφαντίνη) – wyspa na rzece Nil, poniżej pierwszej katarakty. Współcześnie stanowi część miasta Asuan, w południowym Egipcie. Wyspa ma około 1200 m długości i 400 m szerokości w najszerszym miejscu.
Elefantyna znajduje się na granicy Egiptu i Nubii i w czasach starożytnych stanowiła punkt przeładunkowy dla statków, a także stanowisko obronne dla miasta.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., odpowiednik polskich Eleuteriusz, Eleutery
Wiktionary
zdrobnienie od: elegant
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) iron. mężczyzna, który ubiera się z przesadną elegancją
SJP.pl
Wiktionary
wyszukany smak w ubiorze; wytworność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dobry smak w ubiorze i zachowaniu
SJP.pl
Wiktionary
wytworny, pełen klasy i dobrego smaku
przymiotnik
(1.1) dotyczący elegancji; charakteryzujący się elegancją
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób elegancki
(1.2) pot. posp. super, świetnie, bez zarzutu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest eleganckie; cecha tych, którzy są eleganccy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna charakteryzujący się elegancją
Wiktionary
→ elegant
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: elegant
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: elegancki
SJP.pl
utwór o różnorodnej tematyce, wywodzący się z liryki żałobnej, pieśni lamentacyjnej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. utwór poetycki o treści poważnej, refleksyjny, w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi, poruszający tematykę przemijania, śmierci lub miłości;
Elegia (gr. ἐλεγεία elegeia – pieśń żałobna) – utwór liryczny o treści poważnej, refleksyjny, utrzymany w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi, dotyczący spraw osobistych lub problemów egzystencjalnych (przemijanie, śmierć, miłość); wyróżnia się elegie miłosne i patriotyczne. Należy do najbardziej charakterystycznych form liryki bezpośredniej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z elegią; elegijny
przymiotnik
(1.1) przest. elegijny
SJP.pl
Wiktionary
→ elegijny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzeczownik od przymiotnika: elegijny
SJP.pl
Wiktionary
związany z elegią; elegiacki
przymiotnik
(1.1) książk. właściwy elegii
(1.2) smutny, żałobny
SJP.pl
Wiktionary
osoba tworząca elegie (utwory liryczne lub instrumentalne)
SJP.pl
szkoła elejska - koncepcja filozoficzna, według której prawdziwe byty są stałe, niezmienne i poznawalne tylko poprzez myślenie, a nie obserwację czy doświadczenie; eleatyzm
SJP.pl
potocznie:
1. odzież o rozmiarze L;
2. pojazd do nauki jazdy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: Eligiusz
Elek (rum. Aletea, niem. Renndorf) – miasto na Węgrzech, w komitacie Békés. W styczniu 2011 r. populacja miasta wynosiła 4899 osób. Do 1946 r. była w nim wielka społeczność niemieckojęzyczna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. urzędowo: wybory, wybór na jakieś ważne stanowisko lub urząd;
2. w dawnej Polsce: obiór króla
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) proces wyboru na stanowisko lub urząd państwowy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
możliwość elekcji, podleganie elekcji, pochodzenie z elekcji; wybieralność, obieralność
SJP.pl
obieralny, wybieralny;
1. związany z elekcją, pochodzący z elekcji, podlegający elekcji - wyborami na wysokie stanowisko lub urząd;
2. związany z elekcją, pochodzący z elekcji, podlegający elekcji - obiorem króla w dawnej Polsce
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elekcją, dotyczący elekcji; wybrany przez głosowanie
SJP.pl
Wiktionary
osoba nowo obrana na wysokie stanowisko lub urząd
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która została wybrana na pewien urząd, ale która go jeszcze nie objęła
Elekt – osoba fizyczna, co do której po wyborach przewiduje się sprawowanie danego urzędu, jednak będąca jeszcze przed jego objęciem.
Określenia tego często używa się po wyborach prezydenckich, a jeszcze przed zaprzysiężeniem zwycięskiego kandydata, określanego wówczas właśnie mianem prezydenta elekta. W przypadku, gdy zwycięski kandydat uzyskał reelekcję, sytuacja ta nie zachodzi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ elekt
SJP.pl
1. w Świętym Cesarstwie Rzymskim Narodu Niemieckiego: możny świecki lub duchowny, uprawniony do udziału w wyborze cesarza;
2. w USA: osoba uprawniona do udziału w bezpośrednim wyborze prezydenta, wyłaniana w drodze głosowania obywateli
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wyborca
(1.2) ktoś powołany do wzięcia udziału w decydującym akcie wyborczym
(1.3) hist. książę uprawniony do wyboru cesarza w Rzeszy (Niemieckiej);
Elektor – wyborca. W wyborach pośrednich osoba uprawniona do dokonania wyboru organu władzy, np. prezydenta Stanów Zjednoczonych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od elektorat
Wiktionary
1. ogół osób uprawnionych do udziału w wyborach; wyborcy;
2. władza, godność, funkcja elektora - księcia niemieckiego uprawnionego do udziału w wyborze cesarza; elektorstwo;
3. kraj Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego rządzony przez księcia elektora
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ogół wyborców
(1.2) daw. hist. władza, godność elektora
(1.3) daw. hist. kraj pod rządami elektora
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ elektor
SJP.pl
dawniej: żona elektora (kurfirsta); kurfirstowa
SJP.pl
dawniej: córka elektora
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. hist. córka elektora
SJP.pl
Wiktionary
władza, godność, funkcja elektora - księcia niemieckiego uprawnionego do udziału w wyborze cesarza; elektorat
SJP.pl
skrót od: elektryka, elektryczność, elektryczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. minerał, roztwór stały złota i srebra z niewielką ilością miedzi i żelaza;
2. dawna nazwa bursztynu
SJP.pl
Wikipedia
polaryzowany na stałe dielektryk mający charakter dipola elektrycznego o trwałym ładunku powierzchniowym
Elektret – dielektryk, w którym w sposób trwały utrzymuje się polaryzacja dipolowa lub stan naładowania elektrycznego. Elektret wytwarza zewnętrzne pole elektryczne i w tym sensie jest elektrostatycznym odpowiednikiem magnesu trwałego.
SJP.pl
Wikipedia
Elektrim SA – spółka notowana od 1992 roku do 2008 roku na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, powstała w wyniku prywatyzacji dawnego PTHZ Elektrim. W pierwszym okresie po prywatyzacji, Elektrim SA prowadził bardzo rozległą i zróżnicowaną działalność za pośrednictwem ponad 140 spółek powiązanych (od produkcji turbin po produkcję rolną), jednakże działalność ta uległa gruntownej reorganizacji począwszy od 1999 roku.
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z elektrycznością
Wiktionary
SJP.pl
Elektroakustyka – dziedzina techniki i nauki łącząca w sobie elementy akustyki i elektroniki, zajmująca się przetwarzaniem fal akustycznych na prąd elektryczny i na odwrót, za pomocą przetworników elektroakustycznych.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie elektrobiologii
SJP.pl
1. system urządzeń w elektrowni, przetwarzających energię elektryczną;
2. rodzaj urządzenia zasilającego w samochodach i przyczepach kempingowych
SJP.pl
czynnik wywołujący różnicę potencjałów elektrycznych
SJP.pl
autobus napędzany energią elektryczną
Autobus elektryczny, elektrobus – autobus napędzany energią elektryczną z akumulatorów lub wytwarzaną przez ogniwa paliwowe. Autobusy elektryczne są ciche i całkowicie bezemisyjne w miejscu użytkowania. Dzięki innowacyjnym rozwiązaniom technicznym operacyjność autobusów elektrycznych jest niemal nieograniczona i wynosi nawet 24 godziny na dobę. Niski poziom emisji hałasu i drgań sprawia, że autobusy bateryjne są szczególnie pożądane w centrach miast.
SJP.pl
Wikipedia
Elektroceramika – rodzaj materiału, który jest stosowany w elektrotechnice jako dielektryki bądź półprzewodniki. Materiał ten wykazuje dużą wytrzymałość, rezystywność elektryczną, odporność na wysokie temperatury oraz małą stratność elektryczną. Do elektroceramiki zalicza się porcelany.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem zależności między zjawiskami elektrycznymi a reakcjami chemicznymi;
Elektrochemia – dział chemii fizycznej badający elektryczne aspekty reakcji chemicznych, a także w mniejszym stopniu własnościami elektrycznymi związków chemicznych.
Przedmiotem jej badań są m.in. procesy chemiczne towarzyszące przepływowi prądu elektrycznego przez elektrolit, którymi są stopy i roztwory związków chemicznych zdolnych do dysocjacji elektrolitycznej.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrochemią, dotyczący elektrochemii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. metoda chirurgiczna, w której do przecinania tkanek używany jest galwanokauter
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrochirurgią, dotyczący elektrochirurgii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. fiz. metoda rozdzielania mieszaniny, która polega na wykorzystaniu przemieszczania się składników roztworu poddanego działaniu napięcia elektrycznego
Wiktionary
zakład energetyczny wytwarzający energię elektryczną i ciepło
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakład wytwarzający równocześnie z energią elektryczną energię cieplną;
Elektrociepłownia – zakład przemysłowy wytwarzający w jednym procesie technologicznym w sposób skojarzony energię elektryczną oraz ciepło w postaci czynnika (najczęściej wody) o wysokiej temperaturze dla miejskiej sieci ciepłowniczej lub przemysłu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do elektrociepłowni, mający związek z elektrociepłownią
Wiktionary
1. pracownik elektrociepłowni;
2. specjalista w dziedzinie zaopatrywania budynków w energię elektryczną i ciepłą wodę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. końcówka przewodnika pozostającego w kontakcie ze środowiskiem, do którego doprowadza lub z którego odprowadza prąd elektryczny;
Elektroda – końcowy element niektórych układów lub urządzeń elektrycznych, przewodnik elektryczny wysyłający ładunek elektryczny lub przyjmujący go z otoczenia, albo kształtujący pole elektrostatyczne w swoim otoczeniu.
Istnieją trzy rodzaje elektrod. Pierwsze dwa rodzaje to anoda i katoda. W obwodach prądu stałego anoda to elektroda, która przyjmuje ładunek ujemny lub wysyła dodatni, zaś katoda to elektroda wysyłająca ładunek ujemny lub przyjmująca dodatni. W lampie rentgenowskiej elektroda w którą uderzają rozpędzone elektrony jest nazywana antykatodą, może ona być anodą lampy albo lampa zawiera dodatkową elektrodę będącą anodą. Ładunkami elektrycznymi przepływającymi między anodą i katodą mogą być swobodne elektrony lub jony.
Wiktionary oraz Wikipedia
Elektrodializa – proces odsalania/zatężania roztworów elektrolitów za pomocą modułuz ułożonymi naprzemiennie membranami kationo- i anionowymiennymi, zachodzący pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego.
Elektrodializa opiera się na zjawisku migracji jonów w polu elektrycznym i wykluczeniu współjonów przez naładowane grupy immobilizowane w polimerowej matrycy membrany jonowymiennej. Roztwór soli przepływa pomiędzy naprzemiennie umieszczonymi membranami kationo- i anionowymiennymi. Gdy pole elektryczne jest przyłożone w kierunku prostopadłym do przepływu roztworu, kationy migrują przez membrany kationowymienne i są zatrzymywane przez membrany anionowymienne, podczas gdy aniony migrują przez membrany anionowymienne i są zatrzymywane przez membrany kationowymienne. W ten sposób strumień roztworu soli jest dzielony na strumień odsolony (diluat) i strumień zatężony (koncentrat).
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) fiz. taki, który ma ładunek elektryczny dodatni
Wiktionary
Elektrododatniość – zdolność atomów danego pierwiastka do oddawania elektronów walencyjnych. Wraz ze wzrostem elektrododatniości pierwiastków maleje ich elektroujemność. W konwencji Ingolda pierwiastki o elektrododatniości większej od wodoru oznaczane są znakiem „+”, a mniejszej „−”.
SJP.pl
Wikipedia
związany z elektrodą
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrodą, dotyczący elektrody
SJP.pl
Wiktionary
drążarka elektryczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) masz. elektr. urządzenie do wycinania otworów metodą obróbki elektroerozyjnej
Drążarka - obrabiarka służąca do usuwania materiału wykorzystując zjawisko erozji. Metody erozyjne są wysoko energetyczne, przez co są wykorzystywane w miejscach, gdzie obróbka skrawaniem byłaby trudna lub wręcz niemożliwa np. wykonanie otworu o średnicy 0,05 mm, usuwanie materiału z wewnętrznych narożników przedmiotu, obróbka bardzo twardych materiałów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Elektrodyka – dział elektrochemii zajmujący się badaniem reakcji związków i jonów, przebiegających na elektrodach oraz kinetyką procesów elektrodowych. Została zapoczątkowana przez Juliusa Tafela w 1905 roku.
Wikipedia
dział fizyki zajmujący się oddziaływaniem pól elektromagnetycznych, zjawiskami związanymi z elektrycznością i magnetyzmem
Elektrodynamika – dział fizyki zajmujący się badaniem zachowania się ciał obdarzonych ładunkiem elektrycznym, w szczególności:
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd do mierzenia słabych prądów elektrycznych; galwanometr
SJP.pl
aparat do badania aktywności elektrycznej mózgu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. aparat elektroniczny do badania mózgu, rejestrujący odebrane za pomocą odpowiednich elektrod bioprądy;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
metoda diagnost. polegająca na umieszczeniu na skórze głowy kilkunastu elektrod, a następnie wzmacnianiu i rejestrowaniu przesyłanych przez nie potencjałów elektrycznych mózgu, pełniąca dużą rolę w diagnozie padaczki, uszkodzeń mózgu; EEG
Elektroencefalografia (EEG) − nieinwazyjna metoda diagnostyczna i badawcza służąca do badania bioelektrycznej czynności mózgu za pomocą elektroencefalografu. Badanie polega na odpowiednim rozmieszczeniu na powierzchni skóry czaszki elektrod, które rejestrują zmiany potencjału elektrycznego na powierzchni skóry, pochodzące od aktywności neuronów kory mózgowej i po odpowiednim ich wzmocnieniu tworzą z nich zapis – elektroencefalogram. Jeśli elektrody umieści się bezpośrednio na korze mózgu (np. podczas operacji) badanie nosi nazwę elektrokortykografii (ECoG).
SJP.pl
Wikipedia
Elektroencefalografia (EEG) − nieinwazyjna metoda diagnostyczna i badawcza służąca do badania bioelektrycznej czynności mózgu za pomocą elektroencefalografu. Badanie polega na odpowiednim rozmieszczeniu na powierzchni skóry czaszki elektrod, które rejestrują zmiany potencjału elektrycznego na powierzchni skóry, pochodzące od aktywności neuronów kory mózgowej i po odpowiednim ich wzmocnieniu tworzą z nich zapis – elektroencefalogram. Jeśli elektrody umieści się bezpośrednio na korze mózgu (np. podczas operacji) badanie nosi nazwę elektrokortykografii (ECoG).
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z elektroenergetyką; wytwarzający, przetwarzający, przesyłający energię elektryczną
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie elektroenergetyki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział energetyki i elektrotechniki zajmujący się wytwarzaniem, przesyłem i rozdziałem energii elektrycznej;
forma rzeczownika.
(2.1) B. i D. lp. od: elektroenergetyk
Elektroenergetyka – dział energetyki dotyczący wytwarzania, przesyłu, rozdziału i użytkowania energii elektrycznej. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie ciągłego (niezawodnego) dopływu energii elektrycznej o odpowiedniej (wysokiej) jakości do odbiorcy.
Wiktionary oraz Wikipedia
elektrofotograficzna metoda kopiowania tekstów i rysunków na pokryte warstwą półprzewodnika podłoże papierowe
SJP.pl
cząsteczka lub grupa cząsteczkowa, w której występuje niedobór elektronów
Elektrofil (czynnik elektrofilowy) – cząsteczka lub grupa, w której występuje niedomiar elektronów i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.
Elektrofilami są wszystkie kwasy, zarówno zgodne z definicją Brønsteda, jak i Lewisa. Oprócz tego mogą to być także cząsteczki, które nie wykazują żadnych właściwości kwasowych, lecz tylko mają "zwykły" deficyt elektronów – pojęcie elektrofila jest więc szersze od pojęcia kwasu.
SJP.pl
Wikipedia
1. wykazujący niedobór elektronów;
2. przyłączanie elektrofilowe - reakcja przyłączania cząsteczek z niedoborem elektronów
SJP.pl
aparat służący do usuwania pyłów z gazu, w którym na dodatnich elektrodach osadzają się naładowane ujemnie cząstki pyłu lub mgły; filtr elektrostatyczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do usuwania pyłu ze strumienia gazu przez wykorzystanie siły elektrostatycznej;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
specjalista w dziedzinie elektrofizjologii
SJP.pl
Elektrofizjologia (z stgr. ἥλεκτ, ēlektron, "elektron"; φύσις, physis, "natura"; λόγος, lόgos, "nauka") jest działem fizjologii, zajmującym się badaniem własności elektrycznych żywych komórek i tkanek. Obejmuje pomiary zmian napięcia lub natężenia prądu na wielu poziomach: od białek pojedynczego kanału jonowego do całych organów, np. serca.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) fizj. związany z elektrofizjologią, dotyczący elektrofizjologii
Wiktionary
najprostsza odmiana maszyny elektrostatycznej, w której ładunek elektryczny otrzymywany jest dzięki wykorzystaniu zjawiska indukcji elektrostatycznej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. fiz. prosty przyrząd do wytwarzania ładunków elektrycznych przez pocieranie, stosowany w dydaktyce;
Elektrofor – przyrząd, generator ładunku elektrycznego. W jego działaniu wykorzystuje się zjawisko indukcji elektrostatycznej. Skonstruowany został po raz pierwszy przez szwedzkiego fizyka Johana Wilckego, a udoskonalony i spopularyzowany w roku 1775 przez włoskiego fizyka Alessandra Voltę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
zjawisko wędrowania cząsteczek w polu elektrycznym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. chem. zjawisko zachodzące w płynach pod wpływem pola elektrycznego, polegające na ruchu naładowanych cząstek w kierunku jednej z elektrod;
Elektroforeza – zjawisko elektrokinetyczne polegające na ruchu cząstek fazy rozproszonej w nieruchomej fazie rozpraszającej, pod wpływem pola elektrycznego. Ruch w kierunku anody nazywany jest anaforezą, a w kierunku katody – kataforezą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
metoda reprodukcji obrazów oparta na zjawisku fotoprzewodnictwa; kserografia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrofotografią, dotyczący elektrofotografii
Wiktionary
aparat dla niewidomych, który przetwarza bodźce optyczne na czuciowe
Elektroftalm (gr. ēlektron – bursztyn, elektryczność + gr. ophthalmós – oko) – urządzenie mające pomagać niewidomym w poruszaniu się. Urządzenie opracowane przez polskiego okulistę Kazimierza Noiszewskiego około 1897–1899 roku (zależnie od źródła). Na świecie było prawdopodobnie pierwszym aparatem tego typu. Składało się z fotokomórki selenowej umieszczonej na czole niewidomej osoby. Sygnał elektryczny z fotokomórki (spowodowany zmianą przewodnictwa elektrycznego selenu pod wpływem światła) był przekształcany na sygnał dźwiękowy. W ten sposób, na podstawie natężenia dźwięku, można było określać, gdzie znajdują się źródła światła lub ciemne obszary. Wadą urządzenie były duże rozmiary i duża masa.
SJP.pl
Wikipedia
nowoczesne urządzenie elektroniczne niewielkich rozmiarów; technogadżet
SJP.pl
przyrząd do wypalania znaków na przedmiotach metalowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. zwykle w lm niepotrzebny, najczęściej uszkodzony sprzęt elektroniczny wymagający utylizacji
Wiktionary
wykorzystujący energię elektryczną do ogrzewania
SJP.pl
działający pod wpływem ciśnienia cieczy oraz dzięki prądowi elektrycznemu
SJP.pl
związany z elektroimpulsem
SJP.pl
Elektropetryfikacja (elektro- + petryfikacja – gr. pétra „skała” + łac. facere „czynić”), zeskalanie, cebertyzacja, elektroiniekcja, elektrosylikatyzacja – proces zeskalania podłoża (gruntu) przez działanie polem elektrycznym przy jednoczesnym wprowadzaniu do niego zawiesin cementowych i roztworów szkła wodnego oraz chlorku wapnia.
Wikipedia
związany z elektroinstalacją
SJP.pl
robotnik zakładający instalacje elektryczne
Elektroinstalator – miesięcznik o charakterze informacyjno-praktycznym skierowany do specjalistów branży elektrycznej, energetycznej, oświetleniowej i automatyki.
SJP.pl
Wikipedia
aparat rejestrujący prądy czynnościowe mięśnia sercowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. urządzenie rejestrujące pracę serca
SJP.pl
Wiktionary
metoda diagnost. polegająca na odbieraniu potencjałów elektrycz. serca z elektrod umieszczonych na kończynach i klatce piersiowej, pozwalająca ocenić miarowość pracy serca i wiele innych parametrów pomocnych w diagnostyce kardiologicz.; EKG
Elektrokardiografia (EKG) – zabieg diagnostyczny wykorzystywany w medycynie przede wszystkim w celu rozpoznawania chorób serca.
Pomijając EKG wykonywane w czasie operacji na sercu, jest to metoda pośrednia polegająca na rejestracji elektrycznej czynności mięśnia sercowego z powierzchni klatki piersiowej w postaci różnicy potencjałów (napięć) pomiędzy dwiema elektrodami, co graficznie odczytujemy w formie krzywej elektrokardiograficznej, na specjalnym papierze milimetrowym bądź na ekranie monitora.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z elektrokardiografią lub elektrokardiografem, dotyczący elektrokardiografii lub elektrokardiografu
Wiktionary
Elektrokardiografia (EKG) – zabieg diagnostyczny wykorzystywany w medycynie przede wszystkim w celu rozpoznawania chorób serca.
Pomijając EKG wykonywane w czasie operacji na sercu, jest to metoda pośrednia polegająca na rejestracji elektrycznej czynności mięśnia sercowego z powierzchni klatki piersiowej w postaci różnicy potencjałów (napięć) pomiędzy dwiema elektrodami, co graficznie odczytujemy w formie krzywej elektrokardiograficznej, na specjalnym papierze milimetrowym bądź na ekranie monitora.
Wikipedia
Elektrokauter, elektrokoagulator, aparat elektrochirurgiczny, nóż elektrochirurgiczny (z koagulatorem), galwanokauter, żegadło elektryczne, elektroskalpel – urządzenie medyczne stosowane w chirurgii, ściślej diatermii chirurgicznej, do cięcia lub kauteryzacji tkanek za pomocą prądu przemiennego o wysokiej częstotliwości (od 0,3 do 0,7 MHz).
Wikipedia
elektryczne koagulowanie żywej, chorobowo zmienionej tkanki stosowane np. w celu przyspieszenia gojenia się ran, niszczenia narośli
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrokinetyką, dotyczący elektrokinetyki
SJP.pl
Wiktionary
ścięcie białka pod wpływem prądu elektrycznego
SJP.pl
Wikipedia
Elektrokorund – syntetycznie wytwarzana postać korundu, uzyskiwana poprzez przetapanie boksytu w piecach łukowych.
Elektrokorund wykorzystywany jest głównie jako materiał ścierny, przede wszystkim ze względu na relatywnie niskie koszty jego uzyskiwania oraz fakt, iż kryształy elektrokorundu są znacznie regularniejsze i ostrzejsze niż kryształy korundu naturalnego. Dodatkowym czynnikiem przemawiającym za wykorzystywaniem elektrokorundu jest jego powtarzalna jakość oraz możliwość stosowania domieszek zmieniających jego właściwości szlifujące.
Wikipedia
metoda leczenia za pomocą prądu elektrycznego; elektroterapia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. elektr. zob. elektroterapia.
Elektroterapia, elektrolecznictwo – dziedzina fizykoterapii (lecznictwa fizykalnego) zajmująca się leczeniem objawowym schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
metoda likwidacji lokalnie nagromadzonej tkanki tłuszczowej za pomocą prądów powodujących skurcze izometryczne
SJP.pl
układ ciekły zdolny do przewodzenia prądu elektrycznego dzięki obecności swobodnie poruszających się jonów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. fiz. substancja zdolna do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego;
Elektrolit – termin o dwojakim znaczeniu:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z elektrolitem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fiz. chem. dotyczący elektrolizy lub elektrolitu, związany z elektrolizą lub z elektrolitem
SJP.pl
Wiktionary
ogół procesów, które zachodzą w elektrolicie w czasie przepływu przez niego prądu stałego wytworzonego przez źródło zewnętrzne
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. chem. zmiana struktury chemicznej substancji, zachodzące pod wpływem przyłożonego do niej zewnętrznego napięcia elektrycznego
(1.2) fiz. chem. proces rozkładu pod wpływem przyłożonego do niej zewnętrznego napięcia elektrycznego
Elektroliza – termin określający wszelkie zmiany struktury chemicznej substancji, zachodzące pod wpływem przyłożonego do niej zewnętrznego napięcia elektrycznego. W węższym zakresie pojęcie to obejmuje tylko procesy rozkładu. Elektrolizie towarzyszyć może (choć nie musi) szereg dodatkowych zjawisk, takich jak dysocjacja elektrolityczna, transport jonów do elektrod, wtórne przemiany jonów na elektrodach i inne. W sensie technologicznym przez elektrolizę rozumie się wszystkie te procesy łącznie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie przeznaczone do elektrolizy
Elektrolizer – urządzenie, w którym przeprowadzana jest elektroliza, czyli rozkład elektrolitu pod wpływem zewnętrznego źródła prądu elektrycznego.
SJP.pl
Wikipedia
dział fabryki, w którym rozkłada się elektrolity za pomocą prądu elektrycznego
SJP.pl
Elektrolokacja – wykorzystywanie informacji zdobytej z pomocą detekcji bodźców elektrycznych (elektrorecepcji) do orientowania się w otoczeniu. Elektrolokacja może być bierna lub czynna. W pierwszym przypadku wykrywane jest pole elektryczne wytwarzane przez zewnętrzne źródła. Elektrolokacja czynna polega na wytwarzaniu pola elektrycznego i potem wykrywaniu zmian powstałych w tym polu pod wpływem jego oddziaływania z otoczeniem. Pozwala na stworzenie elektrycznego „obrazu” otoczenia, w którym widoczne mogą być na przykład wielkość, kształt, odległość przedmiotu oraz jego właściwości elektryczne, takie jak pojemność elektryczna czy impedancja.
Wikipedia
przestarzale: helikopter o napędzie elektrycznym
SJP.pl
dawniej: odkurzacz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) reg. pot. odkurzacz
Odkurzacz – urządzenie służące do usuwania kurzu i innych zanieczyszczeń poprzez zasysanie powietrza razem z zanieczyszczeniami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. świecenie ciał, wywołane działaniem zmiennego pola elektrycznego;
Elektroluminescencja – zjawisko luminescencji w ciałach stałych i gazach pod wpływem przepływu prądu, wyładowania elektrycznego, pola elektrycznego, fali elektromagnetycznej.
Zjawisko elektroluminescencji w gazach wykorzystano przy budowie lamp jarzeniowych.
W półprzewodnikowych złączach p-n elektroluminescencja jest wynikiem rekombinacji elektronów i dziur, podczas której elektron oddaje energię w postaci fotonu (światła).
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z elektroluminescencją
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektroluminescencją, dotyczący elektroluminescencji; wykorzystujący zjawisko elektroluminescencji
SJP.pl
Wiktionary
urządzenie (sztaba z żelaza owinięta izolowanym drutem) wytwarzające pole magnetyczne w wyniku przepływu prądu elektrycznego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. elektr. cewka, która zachowuje się jak magnes podczas przepływu przez nią prądu elektrycznego;
Elektromagnes – urządzenie wytwarzające pole magnetyczne w wyniku przepływu przez nie prądu elektrycznego.
W 1820 r. André Ampère postawił hipotezę, wedle której za pomocą cewki z prądem elektrycznym można namagnesować igłę żelazną, co zweryfikował François Arago. Pierwszy elektromagnes zbudował William Sturgeon w 1825 roku, owinął on kawałka żelaza w kształcie podkowy żelaznej sztabki izolowanym drutem. W czasie przepływu prądu elektrycznego układ ten stawał się silnym magnesem. Magnes o wadze 7 uncji (ok. 200 gramów) był w stanie utrzymać 9 funtów (ok. 4 kilogramy) żelaza przy użyciu prądu z jednego ogniwa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: elektromagnetyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fiz. związany z elektromagnetyzmem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nauk. fiz. dział fizyki zajmujący się współzależnością zjawisk elektrycznych i magnetycznych
(1.2) fiz. magnetyzm o podłożu elektrycznym; ogół zjawisk magnetycznych powodowanych przez prąd elektryczny
Oddziaływanie elektromagnetyczne to jedno z czterech znanych fizyce oddziaływań elementarnych. Odpowiada za siły działające między cząstkami posiadającymi ładunek elektryczny.
Teoria oddziaływań elektromagnetycznych (elektrodynamika klasyczna, elektrodynamika kwantowa) powstała z unifikacji teorii magnetyzmu i elektryczności, dokonanej przez Jamesa Clerka Maxwella. Centralną rolę w tej teorii odgrywa pojęcie pola elektromagnetycznego. Zachowanie pola elektromagnetycznego opisane jest równaniami Maxwella, zgodnymi ze szczególną teorią względności.
Wiktionary oraz Wikipedia
wzmacniacz sygnału uzyskanego przez odkształcenie metalowej membrany
SJP.pl
market z towarami elektronicznymi i elektrycznymi
SJP.pl
masaż przy pomocy przyrządów elektronicznych lub prądu
SJP.pl
urządzenie do elektromasażu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) elektr. techn. związany z elektromechaniką, dotyczący elektromechaniki
Wiktionary
specjalista w dziedzinie elektromechaniki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) elektr. techn. specjalista w zakresie elektromechaniki; mechanik pracujący przy montażu i naprawach aparatów, maszyn i urządzeń elektrycznych
SJP.pl
Wiktionary
1. nauka zajmująca się budową, działaniem i zastosowaniem urządzeń elektrycznych;
2. naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. naprawa i konserwacja maszyn i urządzeń elektrycznych
(1.2) techn. nauka o budowie, działaniu i zastosowaniu maszyn i urządzeń elektrycznych
SJP.pl
Wiktionary
dział medycyny obejmujący metody leczenia opierające się na zastosowaniu prądów elektrycznych, pól elektrycznych i magnetycznych, promieniowania elektromagnetycznego i ultradźwięków
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziedzina medycyny wykorzystująca elektryczność w celach terapeutycznych
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. wydobywanie metali z rud lub oczyszczanie ich przy użyciu prądu elektrycznego;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. związany z elektrometalurgią, dotyczący elektrometalurgii
Wiktionary
przyrząd elektrostatyczny służący do pomiaru podstawowych wielkości elektrycznych
Elektrometr – przyrząd pomiarowy służący do pomiaru napięcia elektrycznego przy bardzo małym natężeniu prądu elektrycznego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący elektrometrii
Wiktionary
medyczny przyrząd rejestrujący potencjały elektryczne mięśni
Elektromiografia (EMG) – diagnostyka czynności elektrycznej mięśni i nerwów obwodowych (elektroneurografia) za pomocą urządzenia wzmacniającego potencjały bioelektryczne mięśni i nerwów – elektromiografu. Elektromiografia jest podstawowym badaniem dodatkowym służącym do rozpoznawania chorób obwodowego układu nerwowego oraz mięśni (pozwala ocenić m.in. ich zdolność do pracy).Aparat EMG czyli elektromiograf służy często również do badania potencjałów wywołanych.
SJP.pl
Wikipedia
dziedzina medycyny zajmująca się badaniem oraz wykorzystaniem w diagnostyce potencjałów elektrycznych mięśni
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) diagnostyka czynności elektrycznej mięśni i nerwów obwodowych za pomocą elektromiografu;
Elektromiografia (EMG) – diagnostyka czynności elektrycznej mięśni i nerwów obwodowych (elektroneurografia) za pomocą urządzenia wzmacniającego potencjały bioelektryczne mięśni i nerwów – elektromiografu. Elektromiografia jest podstawowym badaniem dodatkowym służącym do rozpoznawania chorób obwodowego układu nerwowego oraz mięśni (pozwala ocenić m.in. ich zdolność do pracy).Aparat EMG czyli elektromiograf służy często również do badania potencjałów wywołanych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektromiografią lub elektromiografem, dotyczący elektromiografii lub elektromiografu
Wiktionary
zapis wahań elektrycznych potencjałów włókien mięśniowych
SJP.pl
wykorzystywanie pojazdów napędzanych energią elektryczną; e-mobilność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. mot. stosowanie pojazdów z napędem elektrycznym;
Elektromobilność – całokształt zagadnień związanych ze stosowaniem pojazdów z napędem elektrycznym (ang. electric vehicles, w skrócie EV).
Pojęcie „elektromobilność” odnosi się zarówno do technicznych i eksploatacyjnych aspektów dotyczących EV, technologii oraz infrastruktury ładowania, jak również kwestii społeczno-gospodarczo-prawnych związanych z projektowaniem, produkcją, nabywaniem i używaniem pojazdów elektrycznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
e-mobilny;
1. o pojeździe: napędzany energią elektryczną;
2. związany z pojazdami napędzanymi energią elektryczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) techn. pracownik techniczny wykonujący wszelkie roboty związane z urządzeniami elektrycznymi
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta wykonująca prace związane z urządzeniami elektrycznymi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta elektromonter
SJP.pl
Wiktionary
1. trwała cząstka elementarna o ujemnym ładunku elektrycznym (e~ -1,602*10^-19 C);
2. stop magnezu z aluminium i cynkiem;
3. stop złota i srebra, używany w starożytności do bicia monet;
4. starożytna nazwa bursztynu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. cząstka elementarna o ujemnym ładunku elektrycznym, będąca leptonem i składnikiem atomu;
(1.2) techn. stop magnezu z glinem, manganem, krzemem i cynkiem;
Elektron, negaton, e−, β− – trwała cząstka elementarna (lepton), jeden z elementów atomu.
Elektron ma ładunek elektryczny równy e = −1,602 176 6208(98)×10−19 C (ujemny ładunek elektryczny elementarny – stąd też nazwa negaton) i masę spoczynkową me ≈ 9,109 382 91×10−31 kg.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: elektronika, elektroniczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. narzędzie elektryczne przeznaczone do prac remontowych i budowlanych
Wiktionary
aparat rejestrujący potencjały bioelektryczne nerwów
SJP.pl
Elektroneurografia (ang. nerve conduction study, NCS) – badanie dodatkowe stosowane często w neurologii w celu oceny nerwów obwodowych, a w szczególności ich właściwości elektrycznych: przewodnictwa impulsów wędrujących wzdłuż włókien czuciowych, ruchowych lub mieszanych.
Wikipedia
1. → elektronika;
2. kartka elektroniczna - wiadomość z życzeniami w postaci elektronicznej; e-kartka;
3. papieros elektroniczny - urządzenie do wdychania oparów płynu z małym stężeniem nikotyny, przypominające papierosa; e-papieros
przymiotnik
(1.1) związany z elektroniką, opierający się na elektronice
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w dziedzinie elektroniki
Elektronika – dziedzina techniki zajmująca się wytwarzaniem i przetwarzaniem sygnałów w postaci prądów i napięć elektrycznych lub pól elektromagnetycznych. Wykorzystywanie zjawisk oddziaływania pomiędzy ładunkami do przenoszenia informacji.
SJP.pl
Wikipedia
1. dziedzina nauki i techniki badająca zjawiska wywoływane ruchem elektronów;
2. kierunek studiów z zakresu tej dziedziny;
3. ogół urządzeń elektronicznych i ich części;
4. potocznie: muzyka elektroniczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziedzina zajmującą się wytwarzaniem i przetwarzaniem sygnałów w postaci prądów i napięć elektrycznych;
(1.2) pot. sprzęt elektroniczny, urządzenia elektroniczne
(1.3) muz. ogół muzyki elektronicznej
Elektronika – dziedzina techniki zajmująca się wytwarzaniem i przetwarzaniem sygnałów w postaci prądów i napięć elektrycznych lub pól elektromagnetycznych. Wykorzystywanie zjawisk oddziaływania pomiędzy ładunkami do przenoszenia informacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Elektronizacja to tytuł serii książek wydawanych w latach osiemdziesiątych przez Wydawnictwa Komunikacji i Łączności (WKŁ) w formie numerowanych zeszytów. Charakter tych wydawnictw najlepiej oddaje podtytuł serii, który brzmiał: poradnik zawodowy Były to publikacje z zakresu elektroniki i informatyki oraz innych pokrewnych dziedzin odnoszące się głównie do praktyki zastosowań omawianych w nich tematów.
Wikipedia
1. wyposażać w urządzenia elektroniczne;
2. elektronizować się - być wyposażonym w urządzenia elektroniczne
SJP.pl
Elektronografia – metoda badania budowy substancji oparta na dyfrakcji elektronów. Wykorzystywana do analizowania struktury kryształów, warstw powierzchniowych, cieczy, cząstek itp.
Wikipedia
Katodoluminescencja, elektronoluminescencja – zjawisko luminescencji występujące w izolatorach i półprzewodnikach.
Katodoluminescencja swoją genezę ma w rekombinacji pary elektron–dziura wytworzonej przez wybicie elektronu walencyjnego. Wielkość takiego przejścia zależy od szerokości przerwy energetycznej materiału. Szerokość przerwy zależy od temperatury, struktury krystalicznej, ilości wtrąceń oraz koncentracji defektów.
Wikipedia
środowiskowo: lampa elektronowa
SJP.pl
jednostka pracy i energii stosowana w fizyce jądrowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka energii;
Elektronowolt (eV) – jednostka energii stosowana w fizyce.
Jeden elektronowolt to energia, jaką uzyskuje bądź traci elektron, który przemieścił się w próżni w polu elektrycznym o różnicy potencjałów równej 1 woltowi. Jego wartość wyrażona w dżulach to 1 wolt pomnożony przez elektryczny ładunek elementarny e:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: elektron
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z elektronami
(1.2) hutn. związany z elektronem, stopem metalicznym
SJP.pl
Wiktionary
Elektronystagmografia – badanie diagnostyczne narządu równowagi, polegające na rejestracji ruchów gałek ocznych dzięki wykorzystaniu pomiaru potencjału rogówkowo-siatkówkowego.
Wikipedia
odpad będący zużytym sprzętem elektrycznym lub elektronicznym; elektrośmieć
SJP.pl
diatermia chirurgiczna stosowana w zabiegach oftalmologicznych
SJP.pl
Elektrookulogram (EOG) - metoda diagnostyczna polegająca na zapisie potencjału spoczynkowego w pobliżu gałek ocznych. Badanie to stosuje się w diagnostyce okulistycznej i detekcji ruchu oczu.
W celu wykrycia ruchu oczu do skóry około oka, przyklejane są elektrody mierzące potencjał. Oko, ze względu na swoją budowę, można uznać za dipol elektryczny, przy czym ładunek ujemny jest z "tyłu" oka, bliżej mózgu. Przy poruszaniu okiem, zmienia się rozłożenie ładunku, co można rejestrować przy pomocy wspomnianych elektrod.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrooptyką, dotyczący elektrooptyki
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
Wikipedia
nauka badająca zmiany chorobowe powstałe pod wpływem porażeń prądem elektrycznym
SJP.pl
metoda zeskalania (petryfikacji) gruntu za pomocą szkła wodnego i chlorku wapnia; cebertyzacja
Elektropetryfikacja (elektro- + petryfikacja – gr. pétra „skała” + łac. facere „czynić”), zeskalanie, cebertyzacja, elektroiniekcja, elektrosylikatyzacja – proces zeskalania podłoża (gruntu) przez działanie polem elektrycznym przy jednoczesnym wprowadzaniu do niego zawiesin cementowych i roztworów szkła wodnego oraz chlorku wapnia.
SJP.pl
Wikipedia
pojazd napędzany silnikiem elektrycznym; e-samochód, e-auto
SJP.pl
Wikipedia
pompa elektryczna
SJP.pl
połów ryb przy wykorzystaniu zjawiska elektrotaksji
SJP.pl
specjalista w dziedzinie elektroradiologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. specjalista w zakresie elektroradiologii;
Elektroradiolog (ang. Radiation Therapist (RTT) / Radiographer) – medyczny zawód regulowany, uprawniony do wykonywaniu czynności zawodowych w dziedzinie elektroradiologii należącej do nauk medycznych, nauk o zdrowiu, w tym czynności z zakresu radiologii i diagnostyki obrazowej, ultrasonograficznej, radiologii zabiegowej, elektrofizjologii, medycyny nuklearnej i radioterapii oraz realizowaniu zadań ochrony radiologicznej pacjenta i personelu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
metalurgiczny proces oczyszczania metali
Elektrorafinacja (rafinacja elektrolityczna) – proces oczyszczania metali otrzymanych drogą hutniczą w procesie elektrolizy.
Oczyszczany metal umieszczany jest jako anoda w roztworze własnej soli. Katodą jest ten sam, tyle że wcześniej oczyszczony metal. Anoda roztwarza się, a metal bez zanieczyszczeń osadza się na katodzie. Zanieczyszczenia rozpuszczają się w roztworze lub wytrącają się w postaci tzw. "szlamu anodowego".
SJP.pl
Wikipedia
badanie zmian potencjału czynnościowego powstającego w siatkówce oka pod wpływem błysku świetlnego, stosowana najczęściej w diagnostyce chorób siatkówki i nerwu wzrokowego
SJP.pl
przyrząd do wykrywania ładunku elektrostatycznego
Elektroskop – aparat do wykrywania ładunku elektrycznego, a właściwie napięcia elektrycznego. Prosty elektroskop listkowy składa się z pionowego, metalowego pręta, na którego końcu są przymocowane przegubowo dwa prostokątne listki z cienkiej i lekkiej folii przewodzącej prąd. Wykorzystuje zjawisko odpychania się jednoimiennych ładunków elektrycznych. Przy zetknięciu pręta z obiektem naładowanym elektrycznie część ładunku przepływa z tego obiektu do elektroskopu, listki folii odpychają się, wielkość odchylenia listków zależy od zgromadzonego na nich ładunku.
SJP.pl
Wikipedia
niepotrzebny, zwykle niesprawny sprzęt elektroniczny lub elektryczny; elektroodpad
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. niepotrzebny, najczęściej uszkodzony sprzęt elektroniczny wymagający utylizacji
SJP.pl
Wiktionary
1. potocznie: zanieczyszczenie powietrza spowodowane promieniowaniem elektromagnetycznym;
2. pola elektromagnetyczne wytwarzane przez urządzenia elektryczne
Elektrosmog (smog elektromagnetyczny) – potoczne określenie promieniowania elektromagnetycznego o różnej częstotliwości, należącego do zakresu promieniowania niejonizującego, najczęściej odnoszące się do fragmentu zakresu fal radiowych (300 kHz – 300 GHz). Pojęcie elektrosmogu jest potocznie przez niektórych uważane za synonim promieniowania elektromagnetycznego pochodzącego ze źródeł sztucznych, czyli wytworzonych przez człowieka w odróżnieniu od promieniowania elektromagnetycznego pochodzącego ze źródeł naturalnych.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
Elektrostal (ros. Электросталь) – miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim. Około 156 tys. mieszkańców (2020).
Miasto to powstało w 1916 r. w związku z budową huty stali szlachetnych, a w 1938 r. otrzymało prawa miejskie.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z elektrostatyką, dotyczący elektrostatyki
SJP.pl
Wiktionary
Elektrostatyka – dziedzina fizyki zajmująca się oddziaływaniami pomiędzy nieruchomymi ładunkami elektrycznymi. Oddziaływania te zwane są elektrostatycznymi. Elektrostatyka rozpatruje też ładunki poruszające się, o ile pomija się wszystkie efekty wynikające z ruchu ładunków z wyjątkiem zmiany ilości ładunku. Analogicznie, magnetostatyka zajmuje się polami magnetycznymi stałymi w czasie.
Wikipedia
zjawisko zmiany rozmiarów ciała pod wpływem przyłożonego zewnętrznego pola elektrycznego
Elektrostrykcja – zjawisko zmiany wymiarów materiału pod wpływem pola elektrycznego (napięcia). Charakteryzuje się tym, że zmiana wymiarów zachodzi w jednym kierunku, niezależnie od kierunku przyłożonego pola elektrycznego (zjawisko proste). Stopień odkształcenia jest proporcjonalny do kwadratu natężenia pola. Elektrostrykcji nie należy mylić z odwrotnym zjawiskiem piezoelektrycznym.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) metoda terapeutyczna wykorzystująca napięcie elektryczne o niskich wartościach
Elektrostymulacja pobudza nerwy lub mięśnie za pomocą impulsów elektrycznych wywołujących skurcz mięśnia, drażniąc prądem bezpośredni mięsień albo pośrednio nerw zaopatrujący mięsień. Elektrostymulację stosuje się przy dolegliwościach bólowych (różnego pochodzenia), jako przeciwdziałanie atrofii unieruchomionych mięśni, wspomagająco przy nietrzymaniu moczu oraz leczeniu zaburzeń krążenia.
Wiktionary oraz Wikipedia
niewielkie urządzenie wytwarzające prąd elektryczny, służące do paraliżowania i obezwładniania przeciwnika; paralizator
SJP.pl
reakcja ruchowa swobodnie poruszających się organizmów (np. pierwotniaków) lub komórek (np. plemników) na przepływ prądu w danym środowisku; galwanotaksja
SJP.pl
specjalista w dziedzinie elektrotechniki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie elektrotechniki
Elektrotechnika, inżynieria elektryczna, elektryka – dziedzina techniki i nauki, która zajmuje się zagadnieniami związanymi z wytwarzaniem, przetwarzaniem (przekształcaniem), przesyłaniem, rozdziałem, magazynowaniem oraz użytkowaniem energii elektrycznej.
SJP.pl
Wikipedia
metoda leczenia za pomocą prądu elektrycznego; elektrolecznictwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. leczenie prądem elektrycznym;
Elektroterapia, elektrolecznictwo – dziedzina fizykoterapii (lecznictwa fizykalnego) zajmująca się leczeniem objawowym schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Elektrotermia jest działem elektrotechniki (jedna z jej specjalizacji), nauki i techniki dotyczącym przemian energii elektrycznej w ciepło do celów użytkowych lub przemysłowych.
Do przemian elektrotermicznych powszechnych w przemyśle należą:
Wikipedia
specjalista w zakresie techniki zajmującej się bezpośrednimi przemianami energii elektrycznej w ciepło
SJP.pl
metoda leczenia za pomocą energii cieplnej wytwarzanej przez urządzenia elektryczne
SJP.pl
zmiana pobudliwości nerwu lub mięśnia występująca podczas przepływu przez nie prądu stałego
SJP.pl
Elektrotropizm, galwanotropizm – rodzaj tropizmu, w którym ruch warunkowany jest przez pole elektryczne. Reakcję ruchową tego typu wykazują: neurony, komórki mięśni, fibroblasty, komórki nabłonka, zielone glony, zarodniki, łagiewka pyłkowa.
Wikipedia
zdolność pierwiastka do przyciągania elektronów
Elektroujemność, skala elektroujemności – miara tendencji do przyciągania elektronów przez atomy danego pierwiastka, gdy tworzy on związek chemiczny z atomami innego pierwiastka. Bardziej elektroujemny pierwiastek „przyciąga” do siebie elektrony tworzące wiązanie z atomem mniej elektroujemnym, co prowadzi do polaryzacji wiązania. W skrajnym przypadku, gdy elektroujemności obu pierwiastków bardzo się różnią (np. sód i chlor), dochodzi do pełnego przeskoku elektronów na bardziej elektroujemny atom, co prowadzi do powstania wiązania jonowego.
SJP.pl
Wikipedia
Elektrowiert – urządzenie napędzające sprzężony z nim świder wiertniczy, stosowane w trakcie wierceń obrotowych. Zasadniczym elementem elektrowiertu jest zasilany z powierzchni silnik elektryczny, przekazujący wytworzony moment obrotowy na narzędzie wiercące.
Wikipedia
elektryczna maszyna do mielenia mięsa używana w zakładach masarskich
SJP.pl
zakład energetyczny wytwarzający i rozdzielający energię elektryczną
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) elektr. zakład przemysłowy, w którym wytwarza się energię elektryczną;
Elektrownia – zakład przemysłowy wytwarzający energię elektryczną przez przetwarzanie innych form energii pierwotnej.
Elektrownia jest to obiekt techniczny składający się z jednego lub kilku zespołów urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kolej. lokomotywa z napędem elektrycznym;
Lokomotywa elektryczna (elektrowóz) – lokomotywa napędzana silnikami elektrycznymi, która jest zasilana z sieci trakcyjnej, trzeciej szyny lub akumulatorów
Wiktionary oraz Wikipedia
zajezdnia lokomotyw elektrycznych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolej. zespół pomieszczeń i warsztatów wraz z wyposażeniem, przystosowanych do garażowania, konserwacji i napraw elektrowozów lub innych elektrycznych pojazdów szynowych;
Elektrowozownia – baza, zakład eksploatacji, zajezdnia; zespół pomieszczeń i warsztatów oraz torów przeznaczonych do przechowywania i obsługiwania technicznego lokomotyw elektrycznych.
W minionych latach funkcjonowała niewielka liczba jednostek kolejowych o tej nazwie, np. Elektrowozownia Gdynia Cisowa, obsługująca ruch pasażerski w aglomeracji trójmiejskiej. Jednak większość lokomotyw elektrycznych była na stanie lokomotywowni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zwykle w liczbie mnogiej: wstrząsy elektryczne spowodowane przepuszczaniem przez ciało pacjenta prądu elektrycznego o niskim natężeniu; stosowane jako metoda leczenia niektórych chorób psychicznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. elektr. zabieg polegający na przepuszczeniu prądu elektrycznego przez ciało pacjenta
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z elektrowstrząsami, dotyczący elektrowstrząsów
Wiktionary
urządzenie elektromagnetyczne do odryglowywania i zaryglowywania drzwi
Elektrozaczep – urządzenie elektromagnetyczne, w obudowie symetrycznej lub niesymetrycznej, służące do zdalnego, przewodowego odryglowywania drzwi, furtek, oraz drzwiczek szafek. Jest rozpowszechnionym elementem wykonawczym systemów kontroli dostępu.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. zob. zawór elektromagnetyczny.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. związany z wytwarzaniem ciepła przez opór stawiany przez roztopiony żużel prądowi wytwarzanemu przez elektrody
Wiktionary
1. minerał, roztwór stały złota i srebra z niewielką ilością miedzi i żelaza;
2. dawna nazwa bursztynu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) miner. naturalnie występujący stop złota i srebra, dawniej używany do wybijania monet;
Elektrum, elektron – minerał z grupy pierwiastków rodzimych będący stopem złota i srebra (ponad 20%), z niewielką ilością miedzi oraz żelaza.Także otrzymywany sztucznie stop złota i srebra.
Nazwa wywodzi się od bladożółtej barwy przypominającej bursztyn (łac. electrum, gr. ἤλεκτρον ēlektron ‘bursztyn’).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tylko w połączeniu: pstryczek-elektryczek - żartobliwie: wyłącznik lub przełącznik do światła elektrycznego
SJP.pl
tylko w połączeniu: pstryczek-elektryczek - żartobliwie: wyłącznik lub przełącznik do światła elektrycznego
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący elektryczności
Wiktionary
1. forma energii w postaci pól i ładunków elektrycznych;
2. zjawiska związane ze wzajemnym oddziaływaniem pól elektrycznych;
3. prąd elektryczny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. własność materii, pozwalająca jej oddziaływać z polem elektromagnetycznym;
(1.2) pot. prąd elektryczny
(1.3) pot. sztuczne światło otrzymywane z prądu elektrycznego
(1.4) odprzym. cecha tego, co jest elektryczne
Elektryczność (od gr. ήλεκτρον (elektron) – bursztyn) – zjawisko związane z oddziaływaniem ciał mających ładunek elektryczny (na przykład elektronów i protonów) oraz z przepływem tych ładunków (prądem elektrycznym). W fizyce elektryczność obejmuje elektrostatykę, elektrodynamikę i prąd elektryczny. Można wyróżnić elektryczność naturalną, np. atmosferyczną oraz elektryczność związaną z techniką.
Potocznie elektryczność jest kojarzona przede wszystkim z instalacją elektryczną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przymiotnik od: elektryczność; odnoszący się do elektryczności, oddziałujący elektrycznie;
2. zasilany elektrycznością
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z elektrycznością; działający przy wykorzystaniu elektryczności
(1.2) pot. elektrostatyczny
SJP.pl
Wiktionary
1. doprowadzenie energii elektrycznej do jakiegoś miejsca, obiektu, obszaru;
2. zastosowanie energii elektrycznej w jakiejś dziedzinie przemysłu lub usług
Elektryfikacja – proces mający na celu rozprzestrzenienie sieci elektroenergetycznej. Elektryfikowane są miejscowości lub obiekty przemysłowe, przez doprowadzanie linii elektrycznych ze stacji transformatorowych. Elektryfikacją nazywane jest również zakładanie sieci trakcyjnej nad torami kolejowymi lub stawianie słupów podtrzymujących linie energetyczne i odprowadzanie przewodów elektrycznych ze słupów do domów.
SJP.pl
Wikipedia
związany z elektryfikacją
SJP.pl
1. doprowadzać energię elektryczną do jakiegoś miejsca, obiektu, obszaru;
2. wprowadzać stosowanie energii elektrycznej w jakiejś dziedzinie przemysłu lub usług
czasownik
(1.1) doprowadzać energię elektryczną do danego miejsca
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zapewnianie możliwości korzystania z energii elektrycznej na jakimś terenie
Wiktionary
1. specjalista w dziedzinie elektryki;
2. pracownik firmy elektromontażowej lub innej związanej z elektrycznością; monter instalacji elektrycznych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się urządzeniami elektrycznymi
(1.2) specjalista z zakresu elektryki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) środ. muz. gitara elektryczna
(2.2) środ. elektroniczny papieros
(2.3) środ. mot. samochód elektryczny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział wiedzy, który obejmuje zagadnienia z dziedziny elektryczności i opisuje jej wykorzystanie
SJP.pl
Wikipedia
w górnictwie: wykwalifikowany robotnik zajmujący się zakładaniem i utrzymaniem sieci elektrycznej w kopalni
SJP.pl
Elektryzacja (elektryzowanie) – zjawisko fizyczne, proces polegający na wytworzeniu w ciele, elektrycznie obojętnym, nadmiaru ładunków elektrycznych jednego znaku. Zawsze towarzyszy mu powstanie w otoczeniu ładunku o przeciwnym znaku, takiego samego co do wartości bezwzględnej, gdyż proces ten polega na rozdzieleniu już istniejących ładunków o przeciwnych znakach.
Elektryzacja może zachodzić przez
Wikipedia
1. nadawać czemuś ładunek elektryczny;
2. poddawać działaniu prądu elektrycznego;
3. wzbudzać zainteresowanie, sprawiać silne wrażenie; ekscytować;
4. elektryzować się:
a) ładować się elektrycznie, przyjmować ładunek elektryczny;
b) być zdolnym do takiego ładowania;
c) ulegać działaniu prądu elektrycznego;
d) podniecać się czymś, ekscytować się
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) fiz. nadawać czemuś ładunek elektryczny (zwykle przez pocieranie)
(1.2) wzbudzać duże zainteresowanie, ekscytować
czasownik zwrotny niedokonany elektryzować się
(2.1) fiz. nadawać sobie ładunek elektryczny
(2.2) być zdolnym do bycia otrzymywania ładunku elektrycznego
(2.3) pot. generować iskry lub hałas z powodu bycia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|elektryzować.
Elektryzacja (elektryzowanie) – zjawisko fizyczne, proces polegający na wytworzeniu w ciele, elektrycznie obojętnym, nadmiaru ładunków elektrycznych jednego znaku. Zawsze towarzyszy mu powstanie w otoczeniu ładunku o przeciwnym znaku, takiego samego co do wartości bezwzględnej, gdyż proces ten polega na rozdzieleniu już istniejących ładunków o przeciwnych znakach.
Elektryzacja może zachodzić przez
Wiktionary oraz Wikipedia
wywierający silne wrażenie; wstrząsający, podniecający
SJP.pl
zdrobnienie od: element
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od element
SJP.pl
Wiktionary
1. część składowa jakiejś całości; składnik nadający czemuś odrębną cechę, właściwość; czynnik;
2. zbiorowe określenie osób z marginesu społecznego, zamieszkujących biedne dzielnice miast i zaangażowanych w działalność przestępczą
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część składowa
(1.2) pejor. obraź. niepochlebne określenie grupy społecznej lub jej przedstawiciela
(1.3) filoz. w filozofii starożytnej synonim słowa pierwiastek: (ziemia, woda, ogień lub powietrze)
(1.4) mat. obiekt należący do rozważanego zbioru lub klasy
Element – wyraz oznaczający pierwotnie podstawę, zasadniczą część, składową, rudyment (stąd polski odpowiednik „pierwiastek”); przez to nabrał znaczenia cząstki, fragmentu, czy komponentu w ogóle, a w dalszej kolejności uzyskał znaczenie detalu, szczegółu; pod wpływem filozofii greckiej wyrazem tym opisuje się także jeden z czterech żywiołów: powietrze, ogień, woda, ziemia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: elementarny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co elementarne
SJP.pl
Wiktionary
1. tkwiący u podstaw; najpierwszy, najprostszy;
2. w fizyce: cząstki elementarne - cząstki subatomowe, niepodzielne według dzisiejszej wiedzy;
3. w matematyce: funkcje elementarne - funkcji wymierne, logarytmiczne, wykładnicze i trygonometryczne;
4. komórka elementarna - najmniejszy fragment sieci krystalicznej;
5. dawniej: szkoła elementarna - szkoła ludowa, dająca minimum wykształcenia; szkoła podstawowa
przymiotnik
(1.1) podstawowy, najprostszy
SJP.pl
Wiktionary
kierunek w plastyce, architekturze i wzornictwie XX w. charakteryzujący się wykorzystaniem prostokątnych i prostopadłych form; neoplastycyzm
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. archit. nurt XX w. charakteryzujący się wykorzystaniem prostokątnych i prostopadłych form oraz dążący (w sztuce) do zwiększenia dynamizmu kompozycji
SJP.pl
Wiktionary
1. podręcznik używany do nauki pisania i czytania, zwłaszcza w pierwszym roku nauki szkolnej; pierwsza czytanka;
2. przenośnie: zbiór najbardziej podstawowych wiadomości, zasad itp.; podręcznik, poradnik, ABC
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) eduk. podręcznik do początkowej nauki czytania i pisania;
(1.2) przen. rzecz podstawowa; coś, co każdy powinien wiedzieć i umieć
Elementarz (łac. elementarius „początkowy”) – książka wprowadzająca w najbardziej podstawowe zagadnienia jakiejś dziedziny, zbiór elementarnej wiedzy w danym zagadnieniu, np.: elementarz języka polskiego, dla chcących się nauczyć czytać i pisać – elementarz pierwszoklasisty (pot. abecadło).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
taki, który odnosi się do elementarza - podręcznika stosowanego do nauki czytania i pisania lub poradnika zwierającego podstawowe informacje
przymiotnik
(1.1) związany z elementarzem
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: elementarz
SJP.pl
→ element
SJP.pl
1. część składowa jakiejś całości; składnik nadający czemuś odrębną cechę, właściwość; czynnik;
2. zbiorowe określenie osób z marginesu społecznego, zamieszkujących biedne dzielnice miast i zaangażowanych w działalność przestępczą
SJP.pl
Wikipedia
żywica naturalna otrzymywana z drzewa kanarecznika
SJP.pl
Wikipedia
produkt marki Elemis
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. ofiarowanie daru człowiekowi w potrzebie
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
spis, lista, katalog
SJP.pl
Eleni (Helena) Tzoka (gr. Ελένη Τζόκα) z domu Milopoulou (gr. Μυλοπούλου) (ur. 27 kwietnia 1956 w Bielawie) – polska piosenkarka pochodzenia greckiego, autorka tekstów i kompozytorka. Wykonuje utwory w języku: polskim, greckim i angielskim.
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny tyrankowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
lek psychotropowy działający kojąco i odprężająco
Chlorodiazepoksyd (łac. chlordiazepoxidum) – organiczny związek chemiczny, pochodna benzodiazepiny. Stosowany jako lek z grupy benzodiazepin. Związek ten został otrzymany przypadkowo w 1954 roku, jednak nie zwrócono na niego uwagi. Został zsyntetyzowany w roku 1957 przez absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego Leona Sternbacha (1908–2005). Opatentowany w roku 1958, natomiast wprowadzony do lecznictwa jako pierwszy lek z tej grupy w lutym 1960 roku pod nazwą handlową Librium przez koncern farmaceutyczny Hoffmann-La Roche. Nasila działania receptorów GABA. Wykazuje silne działanie zarówno przeciwlękowe, jak i uspokajające, oraz umiarkowanie miorelaksacyjnie, umiarkowanie nasennie – w dawkach małych (do 10 mg) i silnie nasenne – w dawkach dużych (30 mg). Ponadto odznacza się niewielkim działaniem rozkurczowym. Może wywoływać uzależnienie.
SJP.pl
Wikipedia
elenktyczna metoda - krytyczna część dialogu, polegająca na zbijaniu kolejnych argumentów przeciwnika, stosowana w sokratejskiej metodzie nauczania
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Eleonora – imię żeńskie nieustalonego pochodzenia; być może hebrajskiego (może od el – „Bóg” oraz or – „światło”; czyli „Bóg mi światłem”), arabskiego lub greckiego (od eleo – „lituję się”).
Jej postacią zdrobniałą (skróconą) jest Nora.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Eleonora
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Eleonory lub z nią związany
SJP.pl
[czytaj: elefantiaz-is] choroba objawiająca się rozrostem tkanki łącznej skóry przeważnie kończyn dolnych i krocza, wywołana przez pasożyty, bakterie lub wskutek przewlekłego zastoju krwi i obrzęku; słoniowatość, elefantiaza, słoniowacizna
Słoniowacizna (łac. elephantiasis) - nasilony obrzęk kończyn na skutek utrudnionego odpływu chłonki (limfy). Spowodowany zaczopowaniem pni chłonnych, masywną niedrożnością węzłów chłonnych lub mniejszych naczyń limfatycznych. Najczęściej występuje w rozległych przerzutach raka sutka do węzłów chłonnych pachowych lub po ich operacyjnym usunięciu. Może być również skutkiem bliznowacenia po urazie, napromieniowaniu, operacji oraz zakażenia nitkowcem bytującym w naczyniach chłonnych (tylko kraje tropikalne).
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
ikona przedstawiająca Matkę Boską
Eleusa (gr. Ελεούσα od έλεος czułość) – typ ikonograficzny przedstawień Matki Bożej z Dzieciątkiem, ukazujący Marię, która trzyma w ramionach młodzieńczego Chrystusa i pochyla głowę, aby przytulić swój policzek do policzka syna. Chrystus obejmuje ją jedną ręką (często niewidoczną) za szyję, a drugą trzyma w ręce Matki.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Grecji
Eleusis (także Elefsis, Elefsina; gr. Ελευσίνα Elefsína; staroż. Eleusis, spol. Eleuzis, Eleuzyna) – miasto przemysłowe w Grecji w Attyce.
Położone o 20 km od Aten nad zatoką noszącą grecką nazwę Kolpos Elefsinas, u zbiegu dwóch autostrad i trasy szybkiego ruchu. Przynależne do administracji zdecentralizowanej Attyka, w regionie Attyka, w jednostce regionalnej Attyka Zachodnia. Siedziba gminy Eleusis. W 2011 roku liczyło 24 910 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
uroczystość ku czci Zeusa, obchodzona w starożytnej Grecji na pamiątkę zwycięstwa nad Persami
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Eleuteria – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od gr. ἐλευθερία, oznaczającego „wolna, niezależna”.
Eleuteria imieniny obchodzi 20 lutego, 18 kwietnia, 26 maja, 16 sierpnia, 6 września, 2 października i 10 października.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uroczystość ku czci Zeusa, obchodzona w starożytnej Grecji na pamiątkę zwycięstwa nad Persami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Eleuteriusz, Eleutery – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od gr. Ελευθεριος, oznaczającego „wolny”, „niezależny”. Forma oboczna: Eleutery. Imię to nosił jeden z papieży oraz liczni święci. Od Eleuteriusza wywodzi się serbskie i macedońskie imię Slobodan, które początkowo stosowane było w serbskiej literaturze jako jego zamiennik (odpowiednik znaczeniowy).
Wiktionary oraz Wikipedia
mesjanistyczna koncepcja filozoficzna, wprowadzona przez Wincentego Lutosławskiego (1863-1954)
SJP.pl
uroczystości o charakterze misteriów, początkowo tajne, obchodzone ku czci bogiń Demeter i Persefony w mieście Eleusis koło Aten; eleuzynie, eleuzyńskie misteria
SJP.pl
uroczystości o charakterze misteriów, początkowo tajne, obchodzone ku czci bogiń Demeter i Persefony w mieście Eleusis koło Aten; eleuzynia, eleuzyńskie misteria
Misteria eleuzyjskie, Eleuzynie – misteria odprawiane w starożytnej Grecji, w Eleusis, nieopodal Aten, związane z kultem Demeter, jej córki Persefony oraz Dionizosa. Zgodnie z tradycją miał je zapoczątkować Eumolpos.
Misteria odprawiane były przez 2 tysiące lat, od około XV w. p.n.e. do 391 n.e. oficjalnie (zakazane zostały przez cesarza Teodozjusza), później potajemnie. Należały one do najważniejszych i najświętszych kultów religijnych świata greckiego. Aby uczestniczyć w obrzędach, wystarczyło mówić po grecku i być w stanie czystości rytualnej. Wtajemniczenia mógł dostąpić każdy: bez względu na status społeczny (wolni i niewolnicy), płeć czy pochodzenie. Możliwość uzyskania wtajemniczenia wiązała się z tzw. czystością serca. Dokładnej tajemnicy misteriów podobno nikt z wtajemniczonych nie wyjawił.
SJP.pl
Wikipedia
uczeń szkoły wojskowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. uczeń szkoły wojskowej
(1.2) wojsk. żołnierz służby przygotowawczej kształcący się na szeregowego;
(1.3) daw. uczeń, wychowanek
Elew (z fr. élève, uczeń) – tytuł żołnierza służby przygotowawczej kształcącego się na szeregowego, otrzymywany bez szczególnego nadania z dniem rozpoczęcia pełnienia służby przygotowawczej w Wojsku Polskim. Dawniej był to także tytuł żołnierzy zawodowych kształcących się w podoficerskich szkołach zawodowych. Tytuł ten przysługiwał również żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową, których skierowano na naukę w szkole podoficerskiej, szkole młodszych specjalistów lub wojskowym ośrodku szkolenia. Tytuł przysługiwał od dnia rozpoczęcia nauki przez okres jej trwania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zewnętrzna ściana budynku; lico budynku;
2. potocznie: zewnętrzna strona ściany budynku;
3. rodzaj rysunku architektonicznego;
4. wysokość gwiazdy nad horyzontem;
5. dawniej:
a) podniesienie hostii w czasie mszy;
b) podniesienie wylotu działa przy strzelaniu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. bud. zewnętrzna powierzchnia ściany budynku z wszystkimi znajdującymi się na niej elementami;
(1.2) astr. wysokość ciała niebieskiego podawana w stopniach; kąt zawarty między horyzontem a prostą skierowaną do ciała niebieskiego
(1.3) daw. stud. twarz
Elewacja – zewnętrzna powierzchnia ściany budynku ze wszystkimi znajdującymi się na niej elementami, lico budynku.
Elewacje, w zależności od położenia określa się:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z elewacją
SJP.pl
duży magazyn zbożowy; spichlerz
Zobacz też: Elevator
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: elewator
SJP.pl
przestarzale o uczennicy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. uczennica, wychowanka
SJP.pl
Wiktionary
element usterzenia umieszczony na krawędzi spływu skrzydła samolotu; sterolotka
SJP.pl
w mitologii oraz literaturze: istota pośrednia między bogami i ludźmi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) istota fantastyczna;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie hydrauliczne spłukujące buraki cukrowe z wagonu wprost do kanału odprowadzającego je do fabryki
SJP.pl
związany z elfem, charakterystyczny dla elfa
przymiotnik
(1.1) fant. związany z elfami, wykonany przez nie; taki jak u elfów
SJP.pl
Wiktionary
1. związany jest z elfami; elfi;
2. język elficki - sztuczny język utworzony przez Tolkiena
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żeński odpowiednik elfa
Wiktionary
1. mały elf;
2. rodzaj ptaków z rodziny kolibrowatych
SJP.pl
→ elf
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Elfryda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, oznaczające „moc elfa” (chroniona przez elfy), a złożone z staroangielskiego słowa ælf połączonego z þryð – „siła, moc”.
Imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1867 kobiet o imieniu Elfryda nadanym jako imię pierwsze.
Elfryda imieniny obchodzi 20 maja i 8 grudnia.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Jakucji; lewy dopływ Indygirki;
Elgi – rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Jakucji; lewy dopływ Indygirki. Długość 394 km; powierzchnia dorzecza 68 200 km².
Źródła w górach Suntar-Chajata; płynie przez Płaskowyż Elgiński najpierw w kierunku północno-zachodnim, potem północno-wschodnim i wschodnim; zamarza od października do maja; zasilanie deszczowo-śniegowe.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: osoba nieheteroseksualna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Elgi, dotyczący Elgi
Wiktionary
wieś w Polsce
Elgiszewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Ciechocin.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Eliab − postać biblijna ze Starego Testamentu.
Najstarszy syn Jessego, brat Dawida.Pojawia się w I Księdze Samuela 16,6 nn.; 17,13.28
Wikipedia
Mircea Eliade (ur. 9 marca 1907 w Bukareszcie, zm. 22 kwietnia 1986 w Chicago) – rumuński historyk religii, religioznawca, indolog, filozof kultury, a także eseista, pisarz i dyplomata.
Wikipedia
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Eliasz, również Eliasz z Tiszbe lub Eliasz Tiszbita (hebr. אֱלִיָּהוּ Eliyáhu, stgr. Ἠλίας Elias, cs. Илья-пророк) – jeden z proroków Starego Testamentu żyjący w IX w. przed Chrystusem w północnym państwie Izraela (imię tłumaczone jako: „Bogiem jest Jah”, „moim Bogiem jest Jahwe”). Święty Kościoła katolickiego, prawosławnego, koptyjskiego, ormiańskiego i syryjskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Eliaszib – postać biblijna ze Starego Testamentu.
Arcykapłan z czasów Nehemiasza, który pomógł odbudować mury Jerozolimy.Pojawia się w Księdze Nehemiasza 3,1, 13,4-9
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Eliasza lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Eliasza
SJP.pl
Wiktionary
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. górzysta kraina historyczna w zachodniej części Półwyspu Peloponeskiego, z głównymi ośrodkami w Elidzie (1.2) i Olimpii
(1.2) geogr. hist. starożytne miasto-państwo położone w Elidzie (1.1)
Elida, również Eleia, Elea, (nowogr. Ήλιδα a. Ηλεία, starogr. Ἤλις /dialekt attycki/ a. Ἄλις /dialekt dorycki/), inaczej Elis – dawny nomos i górzysta kraina historyczna w starożytnej Grecji położona w zachodniej części Półwyspu Peloponeskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
opuszczać, opuścić samogłoskę w sąsiedztwie innej samogłoski
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Elidy lub z nią związany
SJP.pl
postać biblijna ze Starego Testamentu
Eliezer – postać biblijna ze Starego Testamentu.
Jego imię znaczy „Bóg mego ojca był dla mnie pomocą”. Główny sługa Abrahama, który miał po nim dziedziczyć, gdy Abraham nie miał potomka. Najprawdopodobniej to Eliezerowi powierzono misję udania się do Mezopotamii po żonę dla Izaaka.
Pojawia się w Księdze Rodzaju 15,2; 24
SJP.pl
Wikipedia
Elifaz – postać biblijna ze Starego Testamentu. Pochodził z Temanu.
Jeden z trzech przyjaciół Hioba, którzy przyszli, gdy spadły na niego nieszczęścia.Pojawia się w Księdze Hioba 2,11 nn.
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Eligia – żeńska wersja imienia Eligiusz, pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "wybrany".
Eligia imieniny obchodzi 15 stycznia i 1 grudnia.
Znane osoby noszące imię Eligia:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Eligiusz – imię męskie pochodzące od łacińskiego czasownika eligo, elegi, electum oznaczające – „wybrany”.
W Polsce imię pojawiło się w XVIII wieku, Należy do imion rzadkich i zanikających. W XX wieku nadano je 2210 razy. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 1127 mężczyzn o imieniu Eligiusz nadanym jako imię pierwsze oraz.960 mężczyzn o imieniu Eligiusz nadanym jako imię drugie.
Eligiusz obchodzi imieniny 1 grudnia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Eligiusz (imię męskie)
SJP.pl
Eligiusz z małżonką; Eligiuszowie
SJP.pl
Eligiusz z małżonką; Eligiuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Eligiusza lub z nim związany
SJP.pl
Elihu – postać biblijna ze Starego Testamentu. Elihu był synem Barachela Buzyty, co wskazuje, że był dalekim krewnym Abrahama.
Młody człowiek z historii o Hiobie, który doradzał mu, aby uniżył się przed Bogiem, co spowoduje, że jego skarga zostanie wysłuchana, a on sam pocieszony. Potępił pogląd trzech przyjaciół Hioba (Elifaza, Bildada i Sofara), że cierpi on z powodu swoich grzechów.
Pojawia się w Księdze Hioba 32-37.
Wikipedia
przymiotnik od: Elida (kraina w Grecji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Elidą, dotyczący Elidy
SJP.pl
Wiktionary
1. aromatyczny, słodki wyciąg roślinny o działaniu leczniczym i orzeźwiającym;
2. w przenośni: eliksir życia, eliksir młodości - magiczny płyn zapewniający wieczną młodość i zdrowie
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Elimelek – postać biblijna ze Starego Testamentu.
Był mężem Noemi pochodzącym z Betlejem. Miał dwóch synów Machlona i Kiliona. Z powodu głodu przeniósł się z rodziną do Moabu. Tam ich synowie poślubili Moabitki: Orpę i Rut. Tam też zmarł Elimelek.
Pojawia się w Księdze Rut.
Wikipedia
1. wyłączenie pewnych elementów spośród innych; selekcja;
2. pierwszy etap konkursu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) usuwanie, często drogą selekcji
(1.2) wstępna faza konkursu, zawodów
(1.3) eufem. zabicie kogoś
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wyłączenie pewnych elementów spośród innych; selekcja;
2. pierwszy etap konkursu
SJP.pl
SJP.pl
związany z eliminacją
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z eliminacją, dotyczący eliminacji
SJP.pl
Wiktionary
1. coś usuwającego niepożądane, zbędne rzeczy lub zjawiska;
2. układ elektroniczny w odbiorniku radiowym lub telewizyjnym usuwający zakłócenia lub niepożądaną część odbieranego sygnału;
3. potocznie: początkowy etap walki bokserskich mający za zadanie wyłonić najlepszych zawodników
Eliminator – ósmy album studyjny ZZ Top, wydany w marcu 1983. Płyta odniosła największy sukces komercyjny w historii grupy. Album uzyskał również status diamentowej płyty.
W 2003 album został sklasyfikowany na 396. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.
W 2008 roku została wydana reedycja płyty, z okazji 25-lecia Eliminatora, wzbogacona o bonusowy materiał oraz dodatkową płytę DVD.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
czasownik
(1.1) dokonywać eliminacji, usuwać, wykluczać coś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|eliminować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. elemozyna.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
linowe urządzenie wykorzystywane do wyciągania statków
SJP.pl
Wikipedia
stal stopowa
Elinwar – stal stopowa niklowo chromowa o znikomej rozszerzalności cieplnej i dobrych właściwościach sprężystych (stały moduł sprężystości w szerokim zakresie temperatury), stosowany głównie na sprężyny do zegarków, do aparatów pomiarowych itp.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: elinwar
SJP.pl
nazwisko
Osoby:
Miasta w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
owalna figura geometryczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geom. zamknięta krzywa drugiego stopnia taka, że suma odległości każdego z punktów tej krzywej od dwóch innych, dowolnie obranych punktów (ognisk elipsy) jest stała;
(1.2) liter. figura retoryczna, polegająca na celowym pominięciu jednego lub kilku wyrazów w zdaniu lub wersie;
Elipsa (gr. ἔλλειψις, elleipsis – „brak, opuszczenie, pominięcie”, zob. geneza) – przypadek ograniczonej krzywej stożkowej, czyli krzywej będącej częścią wspólną powierzchni stożkowej oraz przecinającej ją płaszczyzny. Elipsę można zdefiniować także jako miejsce geometryczne tych wszystkich punktów płaszczyzny, dla których suma odległości od dwóch ustalonych punktów jest stałą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
narzędzie do wykreślania elips
SJP.pl
1. powierzchnia powstała przez obrót elipsy dookoła jej osi symetrii;
2. bryła, której wszystkie przekroje płaskie są elipsami
Elipsoida – powierzchnia, której wszystkie przekroje płaskie są elipsami. Czasem tym słowem oznacza się też bryłę ograniczoną tą powierzchnią.
Szczególnym przypadkiem elipsoidy jest elipsoida obrotowa, czyli powierzchnia ograniczona powstała przez obrót elipsy wokół jednej z jej osi symetrii; z kolei elipsoidy obrotowe są uogólnieniem sfery.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: elipsoida
przymiotnik
(1.1) mający kształt elipsoidy, odnoszący się do elipsoidy
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd do pomiaru właściwości dwójłomnych powierzchni w świetle odbitym
SJP.pl
mający kształt elipsy, przypominający elipsę; owalny
SJP.pl
podłużny, spiczasty i przypominający elipsę
SJP.pl
SJP.pl
1. o kształcie elipsy;
2. polegający na elipsie, zawierający elipsę
przymiotnik
(1.1) mający kształt elipsy
(1.2) liter. polegający na elipsie, zawierający elipsę
(1.3) mat. związany z elipsą
SJP.pl
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
elisma wodna - gatunek rośliny z rodziny żabieńcowatych
Elisma wodna, elisma pływająca (Luronium natans (L.) Raf.) – gatunek rośliny należący do rodziny żabieńcowatych (Alismataceae), jedyny (i tym samym typowy) przedstawiciel monotypowego rodzaju elisma (Luronium Raf. Aut. Bot. 63. 1840). Występuje w stanie dzikim w Europie. W Polsce występuje w części zachodniej oraz na Pojezierzu Pomorskim, szczególnie w Borach Tucholskich.
SJP.pl
Wikipedia
stolica Kałmucji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, położone na południu jej europejskiej części, stolica Republiki Kałmucji;
Elista (ros. Элиста, kałm. Элст, Elst) – miasto na terytorium Federacji Rosyjskiej, ośrodek administracyjny i stolica republiki Kałmucji, ok. 103,1 tys. mieszkańców (2020). Ważny regionalny węzeł transportowy i port lotniczy.
W mieście rozwinął się przemysł materiałów budowlanych, spożywczy oraz meblarski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Elisty, związany z Elistą
Wiktionary
1. grupa osób wyróżniających się spośród innych jakimiś cechami uznanymi za ważne w danej społeczności;
2. rolnictwo: rodzaj materiału nasiennego roślin uprawnych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grupa ludzi wyróżniająca się pozytywnie w pewnym środowisku
(1.2) wyodrębniona, niekoniecznie sformalizowana, grupa przywódcza, stanowiąca wzór dla reszty społeczeństwa, kierująca jego życiem i określająca lub przynajmniej wpływająca na kierunek jego rozwoju
Elita – kategoria osób znajdujących się najwyżej w hierarchii społecznej, pod jakimś względem wyróżnionych z ogółu społeczeństwa. Elity mają często zasadniczy wpływ na władzę oraz na kształtowanie się postaw i idei w społeczeństwie.
Wśród socjologów nie ma zgody co do tego, czy elita jest grupą społeczną. Współczesne podejścia skłaniają się raczej ku stanowisku, że elicie brak takich cech grupy jak wewnętrzna organizacja, odrębność czy więź. Elitą są więc różnorodne zbiory utworzone przez ludzi wyróżniających się w rozmaitych dziedzinach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób elitarny
(1.2) ekskluzywnie, wybiórczo
Wiktionary
→ elitarny
SJP.pl
1. uprzywilejowany, dostępny dla elit, ekskluzywny
2. najlepszy z najlepszych (np. oddział)
przymiotnik jakościowy
(1.1) dostępny tylko dla niektórych osób
SJP.pl
Wiktionary
zwolennik elitaryzmu
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
1. sprawianie, że coś staje się dostępne lub właściwe dla wyróżniającej się, uprzywilejowanej grupy ludzi;
2. stawanie się takim;
3. powstawanie, wyodrębnianie się elit
SJP.pl
1. odgradzanie się od ogółu, zamykanie się w grupie osób uprzywilejowanych lub uważających siebie za lepszych pod danym względem;
2. pogląd społeczno-polityczny głoszący potrzebę wyodrębienia w społeczeństwie elit rządzących
Elitaryzm (elityzm) − pogląd, zgodnie z którym niektóre jednostki czy grupy są bardziej wartościowe od innych (np. ze względu na swoje urodzenie, umiejętności, wiedzę, majątek) i z tego powodu powinny zajmować uprzywilejowaną pozycję w społeczeństwie (należeć do elit). Elitaryzm stoi w opozycji do egalitaryzmu i pluralizmu, często też przeciwstawia się koncepcjom demokratycznym.
SJP.pl
Wikipedia
elitaryzować się; stawać się elitarnym, właściwym lub dostępnym dla wyróżniającej się, uprzywilejowanej grupy ludzi; tracić cechy powszechności
SJP.pl
→ elityzm
SJP.pl
pogląd, według którego społeczeństwo jest zawsze rządzone przez elitę
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Eliza – skrócona forma angielskiego imienia Elisabeth, czyli po polsku Elżbiety. W Polsce jest znane od XVIII wieku jako imię literackie, a gwałtowną popularność zyskało w latach 70 XX wieku.
Eliza imieniny obchodzi: 14 czerwca, 17 sierpnia i 2 września.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: eLIzabet] obce imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
1. związany z Elizjum, w mitologii greckiej miejscem pośmiertnego pobytu dusz ludzi uczciwych;
2. związany z Pałacem Elizejskim, miejscem urzędowania prezydenta prezydenta Francji
SJP.pl
1. Elizeusz (druga połowa IX wieku p.n.e.), prorok izraelski;
2. imię męskie
Elizeusz (hebr. אֱלִישָׁע – Elišaʿ lub ʾĔlîšaʿ oznaczające „Bóg wybawił; Bóg jest wybawieniem”, cs. Елисей) – prorok biblijny, uczeń Eliasza, święty katolicki i prawosławny, wspominany w wielu innych Kościołach wschodnich.
SJP.pl
Wikipedia
Elizeusz z małżonką; Elizeuszowie
SJP.pl
Elizeusz z małżonką; Elizeuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Elizeusza lub z nim związany
SJP.pl
w językoznawstwie: opuszczenie w mowie lub piśmie wygłosowej samogłoski lub całej sylaby końcowej; wyrzutnia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. opuszczenie wygłoskowej głoski lub sylaby wyrazu przed pierwszą samogłoską następującego po niej wyrazu;
(1.2) med. brak wypowiadania odpowiednich głosek dźwięcznych w systemie fonetycznym chorego;
Elizja – regularne usunięcie samogłoski – a niekiedy sylaby – w sąsiedztwie innej samogłoski. Zjawisko to dotyczy najczęściej samogłoski (sylaby) wygłosowej przed nagłosem samogłoskowym, na przykład fr. l'affaire – sprawa, ale la maison – dom, wł. l'acqua – woda.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. w mitologii greckiej: świat pozagrobowy, miejsce pobytu dusz ludzi prawych; Pola Elizejskie;
2. w mitologii rzymskiej: podziemna kraina wiecznego szczęścia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) mitgr. raj, miejsce pośmiertnej egzystencji przeznaczone dla ludzi dobrych;
Elizjum, Pola Elizejskie – w mitologii greckiej część Hadesu przeznaczona dla dusz ludzi dobrych.
Częściej jednak przedstawiana jako kraina nad Oceanem, na zachodnich krańcach świata – miejsce wiecznej szczęśliwości i wiecznej wiosny. Panował tam Kronos, syn Gai (Matki Ziemi) i Uranosa (Pana Niebios), a jednocześnie ojciec Demeter, Hestii, Hery, Hadesa, Posejdona i Zeusa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Eliza (imię żeńskie)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
Eljakim (hebr. אליקים; ang. Elyaqim, lub także Eliakim) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Megiddo, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. odzież o rozmiarze L;
2. pojazd do nauki jazdy
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Elżbieta
(1.2) turyst. kolej linowa w Parku Śląskim w Chorzowie;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Elek
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lekki karabin maszynowy; lkm
SJP.pl
żołnierz obsługujący lekki karabin maszynowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. żołnierz obsługujący lekki karabin maszynowy
SJP.pl
Wiktionary
członek LKS-u (Ludowego Klubu Sportowego); LKS-owiec
SJP.pl
→ LKS (Ludowy Klub Sportowy); LKS-owski
SJP.pl
Elkana (hebr. אלקנה) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Judei i Samarii, w zachodniej części Samarii w Izraelu.
Leży w zachodniej części Samarii, w otoczeniu osiedli Sza’are Tikwa, Magen Dan i Ec Efrajim. Na północy, wschodzie i południu przebiega mur bezpieczeństwa oddzielający Izrael od Autonomii Palestyńskiej. Po stronie palestyńskiej znajdują się arabska wioska Masha i miasto Az-Zawija.
Wikipedia
[czytaj: elkhałnd] norweska rasa psów myśliwskich; elkhund
Elkhound to narzędzie do generowania parserów z opisu gramatyki przy użyciu algorytmu GLR (Generalized LR). Algorytm generowania parserów GLR działa z dowolną gramatyką bezkontekstową. Elkhound generuje parsery w języku C++ i Ocaml.
Narzędzie jest dostępne z kodem źródłowym w C++ na licencji BSD.
SJP.pl
Wikipedia
norweska rasa psów myśliwskich; elkhound
SJP.pl
futro z tchórza
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) skórki z tchórza, fretki lub tchórzofretki
SJP.pl
Wiktionary
zrobiony z elków, czyli skórek z tchórzofretki
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Ellen – imię żeńskie.
Występuje także jako nazwisko.
Inne znaczenia słowa Ellen:
Wikipedia
nazwisko
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. mała wieś w Grecji Środkowej
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o nazwisku Ellsworth
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
imię
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; joł, yo, siemka, siemasz, siemano, siema, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. nieustabilizowana rasa psów wyhodowana w 1987 roku w Niemczech;
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) szach. metoda obliczania siły gry szachistów
(2.2) szach. jednostka punktów w metodzie elo (2.1)
wykrzyknik
(3.1) slang. …na powitanie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mowa pochwalna, sławienie
Elogium (łac. z gr.) – w starożytnym Rzymie napis pochwalny, upamiętniający czyny zmarłych, umieszczany na nagrobkach, pomnikach lub wizerunkach zmarłych; również mowa pochwalna.
SJP.pl
Wikipedia
imię Boga występujące w Starym Testamencie, jedno z zastępczych imion dla szczególnie czczonego imienia Jahwe
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. rel. Bóg w judaizmie i chrześcijaństwie, starotestamentalne imię Boga;
Elohim (dosł. Bogowie; hebr. אֱלֹהִים) – występujący około 2700 razy w Biblii hebrajskiej jeden z tytułów Boga Jahwe. W odróżnieniu od tetragramu JHWH, który jest imieniem własnym Boga, określenie to pochodzi od rzeczownika pospolitego bóg. Elohim jest dłuższą formą rzeczownika El (אל) i jego rozszerzenia Eloah (אלוה), określających Boga w Biblii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zwolennik tradycji elohistycznej powstania księgi Starego Testamentu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bibl. autor elohistycznej warstwy tekstu Starego Testamentu
Tradycja elohistyczna – na gruncie hipotezy czterech źródeł przez tradycję elohistyczną rozumie się te passusy ksiąg Tory, które pochodzą z dokumentu elohistycznego (w skrócie E) - jednego z czterech tekstów, z których kompilacji miał powstać Pięcioksiąg. Nazwa dokumentu pochodzi od imienia boga, którym miał posługiwać się jego autor (Elohim).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) bibl. związany z elohistą, charakterystyczny dla tradycji związanej z elohistą
Wiktionary
elektrolityczne wytwarzanie na powierzchni przedmiotów aluminiowych cienkiej powłoki tlenku aluminium, głównie w celu ochrony przed korozją; anodyzacja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anodowanie wyrobów aluminowych;
Anodowanie aluminium (eloksalacja, od elektrolityczna oksydacja aluminium) – proces elektrochemiczny polegający na wytworzeniu na powierzchni aluminium warstwy tlenku (Al2O3) o większej twardości i odporności na korozję niż warstwa powstająca w sposób naturalny. Proces anodowania można podzielić na kolejne podprocesy:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dokonywać eloksalacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. anodowanie.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. anodyzacja
Wiktionary
1. dział retoryki zajmujący się stylem wypowiedzi; poprawne, jasne i ozdobne wysławianie się;
2. odległość kątowa satelity od planety
Elokucja (łac. elocutio – wysłowienie, styl, język) – właściwe, jasne i ozdobne wysłowienie, odpowiednie użycie słów do myśli, uporządkowane wypowiadanie myśli.
Teoria elokucji obejmuje trzy grupy zagadnień:
SJP.pl
Wikipedia
1. sztuka wymowy, wymowność, umiejętność łatwego i przekonywającego wysławiania się;
2. ironicznie lub żartobliwie o gadulstwie, gadatliwości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umiejętność pięknego wysławiania się
(1.2) iron. gadulstwo
SJP.pl
Wiktionary
→ elokwencja (rzadko); elokwentny
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób elokwentny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: elokwentnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: elokwentny
SJP.pl
wymowny;
1. posiadający umiejętność łatwego i przekonującego posługiwania się językiem; retoryczny, krasomówczy, oratorski;
2. ironicznie: mający skłonność do niepotrzebnego wysławiania się; wygadany, rozgadany, gadatliwy
przymiotnik
(1.1) mający dar umiejętnego, łatwego wysławiania się
SJP.pl
Wiktionary
1. różnica długości ekliptycznych planety i Słońca;
2. odległość kątowa satelity od planety
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rodzaj ryb promieniopłetwych żyjących w wodach zachodniego Atlantyku
Elops – rodzaj ryb promieniopłetwych z rodziny elopsowatych (Elopidae), w języku polskim określanych nazwą „elopsy” lub „oszczery”.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Wikipedia
Elsevier – firma zajmująca się analizą i udostępnianiem danych oraz informacji naukowej. Jednocześnie jedno z największych światowych wydawnictw naukowych. Publikuje głównie książki i czasopisma naukowe z dziedziny nauk przyrodniczych, medycznych i ścisłych. Jest ono częścią RELX Group i ma siedzibę w Amsterdamie oraz filie w USA, Wielkiej Brytanii i kilkunastu innych krajach.
Wikipedia
[czytaj: ELShajmer] nazwisko, np. Adam Elsheimer (1578-1610), niemiecki malarz i grafik
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. Biała Elstera - rzeka w Niemczech;
2. Czarna Elstera - rzeka w Niemczech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Biała Elstera.
Rzeki na terenie Niemiec i Czech:
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię nadawane koniom
SJP.pl
miasto w Danii, miejsce akcji "Hamleta", tragedii Szekspira; Helsingor
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Helsingør
Helsingør (d. pol. Elsynor) – duńskie miasto na północnym wschodzie Zelandii, położone 40 km na północ od Kopenhagi nad cieśniną Sund. W tym miejscu cieśnina ma 4 km szerokości. Na przeciwległym brzegu cieśniny znajduje się bliźniacze szwedzkie miasto Helsingborg. Podróż promem między miastami zajmuje 20 min.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
Miejscowości w Wielkiej Brytanii:
SJP.pl
Wikipedia
w chromatografii: rozpuszczanie i wymywanie substancji rozdzielanych w kolumnie lub na bibule; eluowanie
SJP.pl
roztwór zawierający substancje wymyte
Eluat – roztwór zawierający substancje wymyte. Podczas chromatografii kolumnowej stanowi go płyn wypływający z kolumny chromatograficznej. Proces wymywania nosi wówczas nazwę elucji, a faza wymywająca z fazy stałej to eluent. Odbierane frakcje eluatu zawierają składniki rozdzielanych mieszanin, kolejno wymywane z kolumny. W chromatografii bibułowej eluatem jest roztwór uzyskany po wymyciu substancji z bibuły.
SJP.pl
Wikipedia
wymywanie składników rozdzielonej mieszaniny
Elucja, eluowanie – proces wymywania za pomocą eluentu (fazy ruchomej) substancji zaadsorbowanej wcześniej na fazie stałej (stacjonarnej). Ciecz wypływająca z fazy stałej to eluat. W chromatografii gazowej elucję przeprowadza się za pomocą gazu nośnego, a w chromatografii cieczowej za pomocą rozpuszczalników ciekłych. Zastosowanie odpowiednich warunków elucji jest podstawą powodzenia procesu chromatografii.
SJP.pl
Wikipedia
→ elucja
SJP.pl
płyn powodujący wymywanie rozdzielanego składnika mieszaniny
Eluent – płyn wymywający substancje zaadsorbowane na fazie stałej podczas chromatografii. Proces wymywania nosi nazwę elucji, a faza wypływająca z fazy stałej to eluat.
Eluentami są zwykle związki chemiczne o niskiej masie cząsteczkowej, które nie reagują ze złożem i przechodzą przez to złoże przy jak najmniejszych oporach przepływu. Na wynik analiz chromatograficznych bardzo duży wpływ ma czystość eluentów. Niektóre z technik chromatograficznych (np. HPLC) wymagają też odgazowywania eluentów.
SJP.pl
Wikipedia
książkowo: małej wartości utwór literacki lub inny tekst pisany z wysiłkiem i bez talentu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) utwór literacki o niewielkiej wartości artystycznej, pisany mozolnie przez osobę pozbawioną talentu pisarskiego
SJP.pl
Wiktionary
żartobliwie: wypracowywać, wypracować coś z trudem, mozolnie
SJP.pl
zdrobnienie od: Elżbieta (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Elżbieta
SJP.pl
Wiktionary
w chromatografii: rozpuszczać i wymywać substancje rozdzielane w kolumnie lub na bibule
SJP.pl
zdrobnienie od: Eligiusz (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Elżbieta
Wiktionary
metoda separacji cząsteczek roztworu za pomocą specjalnego rodzaju wirowania
SJP.pl
w geologii: ługowanie substancji glebowych wskutek ruchów wody glebowej
SJP.pl
o gruncie: powstały w wyniku zwietrzenia i rozkładu podłoża
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. forma powitania
Eluwina – debiutancki singel polskiego influencera Kacpra Błońskiego, który został wydany 10 stycznia 2019.
Nagranie w Polsce otrzymało status platynowej płyty 23 grudnia 2024.
Wiktionary oraz Wikipedia
resztkowe nagromadzenie fragmentów skalnych odporniejszych na wietrzenie w miejscu, gdzie skała podlegała wietrzeniu fizycznemu lub chemicznemu, rezyduum, residuum
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
Elvis – imię męskie pochodzące od staroangielskiego Eall-wis, czyli mądrego. Staroangielskie akcentowane „a” często przechodzi w „e”, a więc Alvis → Elvis. Czasami w wyjaśnieniach etymologii imienia alternatywne podaje się, że pochodzi ono od nazwiska Elwes, a wiążąc ją z nazwą Alwyn.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bezrobotny
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. sport. rzut karny, jedenastka
Wiktionary
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Elwira – imię żeńskie o niepewnej etymologii. Na ogół przypisywane jest jej pochodzenie z gockiego i znaczenie „prawdziwie szlachetna”, ale mogłoby też oznaczać „opiekunka wszystkich”. Według najnowszych publikacji naukowych imię to wywodzi się jednak z języka arabskiego, a przedostało się do Polski za pośrednictwem języka hiszpańskiego, podobnie jak Eleonora.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Elwira (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) poufała forma żeńskiego imienia Elwira
(1.2) pejor. zgrub. od imienia Elwira
Elwirka – syntezator muzyczny (keyboard), produkowany przez Wrocławskie Zakłady Elektroniczne Mera-Elwro około 1982 roku, jedyny instrument muzyczny ich wyrobu. Obudowa została później zaadaptowana dla komputera Elwro 800 Junior, z zachowaniem podstawki na nuty. Miał klawiaturę na dwie i pół oktawy, przycisk, który włączał filtr dolnoprzepustowy i klawisz vibrato.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Elwiry lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Elymami (Elymianami), dotyczący Elymów (Elymian)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język elymijski;
Wiktionary
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Elżbieta
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Elżbiety lub z nią związany
Elżbieciny – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Rakoniewice.
Na południowy wschód od Elżbiecin przebiega droga krajowa nr 32 i linia kolejowa Poznań-Wolsztyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w gminie Opole Lubelskie;
Elżbieta – imię żeńskie pochodzenia biblijnego wywodzące się od hebrajskiego słowa אלשבת eliszewa („Bóg mą przysięgą”). Zdrobnienia to Ela, Elka, Elcia, Elunia, Elżbietka, Elżunia, a pochodne to Halszka, Halżbieta, Alżbieta, Izabela, Liza, Elza (germ.), Eliza.
Elżbieta imieniny obchodzi: 18 czerwca, 4 lipca (przeniesione z 8 lipca), 14 września, 23 września (przeniesione z 5 listopada), 21 października, 17 listopada, 19 listopada.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miłośnik lub twórca teatru elżbietańskiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. liter. artysta tworzący w epoce elżbietańskiej, szczególnie literat
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. liter. artysta tworzący w epoce elżbietańskiej, szczególnie literat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzad. liter. słowo, użycie lub cecha językowa charakterystyczna dla literatury angielskiej okresu elżbietańskiego
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety lub Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety III Zakonu Regularnego św. Franciszka
SJP.pl
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
Elżbietanki, Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety – żeńskie, rzymskokatolickie zgromadzenie zakonne powstałe 27 września 1842 z inicjatywy 4 młodych kobiet (Marii i Matyldy Merkert, Franciszki Werner i Klary Wolff – wszystkie należały do III Zakonu św. Franciszka), zdecydowanych służyć chorym i ubogim, o charakterze wspólnoty kontemplacyjno-czynnej, łączącej codzienną modlitwę z posługą człowiekowi, którego patronką jest od 1850 św. Elżbieta Węgierska.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z okresem panowania królowej Elżbiety I w Anglii, dotyczący okresu jej panowania
(1.2) związany z elżbietankami, dotyczący elżbietanek
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do elżbietanek, będący ich własnością
Wiktionary
zdrobnienie od: Elżbieta (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Elżbieta
Elżbietka – część wsi Drygulec w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Wojciechowice.
W latach 1975–1998 Elżbietka administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: polskie zrzeszenie grupujące kluby sportowe działające w małych miejscowościach, głównie na wsiach; LZS
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. sport. LZS
SJP.pl
Wiktionary
członek LZS-u (Ludowego Zespołu Sportowego); LZS-owiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. członek LZS-u
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: LZS (Ludowe Zespoły Sportowe, Ludowy Zespół Sportowy); LZS-owski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z LZS-em, dotyczący LZS-u
SJP.pl
Wiktionary
1. krój pisma stosowany w wydawnictwach Elzewirów; Elzewir;
2. wydawnictwo wydane w firmie Elzewirów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. druk. dawny holenderski krój pisma drukarskiego
(1.2) hist. poligr. małoformatowe wydawnictwo pochodzące z drukarni założonej przez Lodewijka Elzeviera
SJP.pl
Wiktionary
zbiór klasycznych dzieł wydany przez wydawnictwo rodziny Elzewirów (Elzevierów)
SJP.pl
spójnik
(1.1) gw-pl|Mazury. czy, jeśli
Wiktionary
zdrobnienie od: Elżbieta (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od Elżbieta
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Elżuni lub z nią związany
SJP.pl