It

skrót od: Information Technology


Źródła:

SJP.pl

It.

skrót od: item (z łaciny: również, także, tak samo)


Źródła:

SJP.pl

Ita

imię żeńskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itacki

związany z Itaką


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Itaką, dotyczący Itaki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Itacyzm

wymawianie samogłoski oznaczonej literą grecką "eta" jak "i"


Itacyzm (od gr. eta, „litera eta”) – proces fonetyczny polegający na zwężeniu długiego /E/ otwartego (oznaczanego w języku greckim literą eta) i ujednoliceniu się jej z samogłoską /I/. W nowogreckim „η”, „υ”, „ει”, „οι”, „ηι”, „υι" wymawiane są jako „i”. „Hoi polloi” wymawiane jest jako „i polli”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itajara

itajara goliat - gatunek ryby z rodziny strzępielowatych


Źródła:

SJP.pl

Itaka

ojczyzna Odyseusza, kraina w starożytnej Grecji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. grecka wyspa na Morzu Jońskim, u zachodnich wybrzeży Peloponezu;

 (1.2) geogr. miejscowość w Kenii


Itaka (gr. Ιθάκη, Ithákī) – grecka wyspa na Morzu Jońskim, w archipelagu Wysp Jońskich, na zachód od wybrzeży Peloponezu, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Wyspy Jońskie, w jednostce regionalnej Itaka, w gminie Itaka. W 2011 roku liczyła 3231 mieszkańców. Główną miejscowością i portem wyspy jest Itaka, zwana również Wati (1920 mieszkańców), położona w wąskiej, głębokiej zatoce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Itakanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec wyspy Itaki


Źródła:

Wiktionary

Itakolumit

piaskowiec bez spoiwa utworzony z luźnych ziarn piasku kwarcowego


Źródła:

SJP.pl

Italczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. mieszkaniec Italii – historycznej krainy na Półwyspie Apenińskim


Źródła:

Wiktionary

Italexit

potocznie: hipotetyczne wyjście Włoch z Unii Europejskiej


Źródła:

SJP.pl

Italia

1. nazwa określająca południowe (później także północne) tereny Półwyspu Apenińskiego w okresie starożytnym;
2. Włochy (określenie używane jako ozdobnik stylistyczny lub dla uniknięcia powtórzeń)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) książk. poet. geogr. Włochy

 (1.2) hist. geogr. kraina historyczna na obszarze Półwyspu Apenińskiego;

 (1.3) książk. apoteoza, personifikacja Włoch lub Włochów w patriotycznych utworach literackich, dziełach sztuki


Włochy, Republika Włoska (wł. Italia, Repubblica Italiana) – państwo unitarne położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Italianiec

lekceważąco o Włochu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lekcew. o Włochu


Italianiec (ros. Итальянец) – rosyjski dramat obyczajowy z 2005 roku w reżyserii Andrieja Krawczuka. Film został wyselekcjonowany jako rosyjski kandydat do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego, ale ostatecznie nie uzyskał nominacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Italianista

znawca języka, kultury i literatury włoskiej


Źródła:

SJP.pl

Italianistka

italianista


Patrz:italianista

Źródła:

SJP.pl

Italianistyczny

italianistyka


Patrz:italianistyka

Źródła:

SJP.pl

Italianistyka

1. nauka o języku, kulturze i literaturze włoskiej;
2. wydział lub kierunek na uniwersytecie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o kulturze, sztuce i języku ludów zamieszkujących Półwysep Apeniński


Filologia włoska, in. italianistyka (wł. italianistica) – filologia języka włoskiego; nauka o włoskiej kulturze, języku i literaturze; kierunek studiów uniwersyteckich.

Italianistyka może być działem filologii, jako filologia włoska. W jej ramach może dzielić się na specjalizacje językoznawczą, literaturoznawczą i kulturoznawczą. W ramach tych specjalizacji metody badań italianistycznych są zbieżne z metodami językoznawstwa, kulturoznawstwa lub literaturoznawstwa, a przedmiotem badań jest język lub kultura włoska. Językoznawstwo italianistyczne bada współczesne cechy języka włoskiego i jego ewolucję historyczną. Zajmuje się również funkcjami tego języka, sposobem jego odbioru i nauki jako języka obcego. Literaturoznawstwo włoskie metodami typowymi dla literaturoznawstwa ogólnego bada literaturę i szerzej – kulturę włoską – zarówno współczesną, jak i historyczną. Kulturoznawstwo włoskie bada kulturę i realia włoskie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Italianizacja

poddawanie lub uleganie wpływom włoskim


Źródła:

SJP.pl

Italianizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka włoskiego;


Italianizm – słowo zapożyczone z języka włoskiego.

Włoska moda językowa zapanowała w Polsce w XV wieku i trwała do XVIII. Zjawisko to było związane z pojawiającymi się w Polsce ideami włoskiego odrodzenia i włoskimi rzemieślnikami, kupcami i artystami, którzy działali na terenie Polski (m.in. Bartolommeo Berrecci, Giovanni Maria Padovano). Polacy coraz chętniej wyjeżdżali do Włoch, by tam studiować na uniwersytecie lub po prostu zwiedzić kraj. Włochy były odwiedzane także jako jeden z etapów pielgrzymki do Ziemi Świętej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Italianizować

poddawać wpływom włoskim, rozszerzać wpływy włoskie, nadawać czemuś cechy typowo włoskie; italizować


Źródła:

SJP.pl

Italiański

Italia: italski, italijski


Źródła:

SJP.pl

Italica

[czytaj: italika] dokumenty i rękopisy pisane w języku włoskim lub dotyczące Włoch; italika


Italica – miasto założone przez rzymskiego wodza Scypiona Afrykańskiego jako osada dla weteranów drugiej wojny punickiej. Aktualnie stanowisko archeologiczne na terenie gminy Santiponce, w pobliżu Sewilli. W Italice urodził się cesarz rzymski Trajan i wychowywał się usynowiony przez Trajana cesarz Hadrian.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Italijski

Italia: italiański, italski


Źródła:

SJP.pl

Italik

w poligrafii:
1. pochyłe pismo drukarskie; italika, kursywa;
2. czcionka takiego pisma; italika


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) staroż. członek indoeuropejskich plemięemion zamieszkujących w czasach starożytnych Półwysep Apeniński (do Italików nie zalicza się Greków, Galów i Etrusków);

 (1.2) staroż. mieszkaniec Italii (w przeciwieństwie do mieszkańców innych ziem albo do samego miasta Rzymu)


Italik, italika – w polszczyźnie potocznej synonim kursywy, czyli każdej pochyłej odmiany pisma w postaci czcionki lub fontu. W terminologii profesjonalnej słowo to jest stosowane dość rzadko, bo tylko w swoim podstawowym znaczeniu dotyczącym historii typografii lub estetyki typograficznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Italika

italik; w poligrafii:
1. pochyłe pismo drukarskie; kursywa;
2. czcionka takiego pisma


Źródła:

SJP.pl

Italiki

w poligrafii:
1. pochyłe pismo drukarskie; italika, kursywa;
2. czcionka takiego pisma; italika


Źródła:

SJP.pl

Italikowie

plemiona starożytne


Italikowie (łac. Italici) – plemiona indoeuropejskie, zasiedlające od połowy II tysiąclecia p.n.e. Półwysep Apeniński. Italikowie tworzyli grupy zróżnicowane pod względem językowym i kulturowym: równinę u ujścia Tybru zajęli Latynowie (stąd obszar nazywał się Lacjum), doliny na górnym biegu Tybru opanowali Umbrowie, południową Etrurię Faliskowie, na wschód i płd. wschód od Lacjum osiadły tzw. plemiona sabelskie (m.in. lud Samnitów), na południu Półwyspu Apenińskiego – Oskowie, a na Sycylii Sykulowie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Italizować

poddawać wpływom włoskim, rozszerzać wpływy włoskie, nadawać czemuś cechy typowo włoskie; italianizować


Źródła:

SJP.pl

Italo-Albański

Kościół italo-albański - biskupi kościół wschodni; Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-włoskiego


Źródła:

SJP.pl

Italofil

miłośnik wszystkiego co włoskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zwolennik, miłośnik tego, co włoskie, związane z Włochami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Italofilka

italofil


Patrz:italofil

Źródła:

SJP.pl

Italogrek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) unita grecki osiadły we Włoszech po zdobyciu Konstantynopola przez Imperium Osmańskie;


Źródła:

Wiktionary

Italok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Zaolzie. Włoch


Źródła:

Wiktionary

Italski

Italia: italiański, italijski


przymiotnik

 (1.1) związany ze starożytną Italią, wywodzący się ze starożytnej Italii

 (1.2) przest. lub poet. włoski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Itamar

Itamar – postać biblijna ze Starego Testamentu.

Najmłodszy syn Aarona. Itamar był kapłanem, który nadzorował wykonanie Przybytku. Przewodził dwóm grupom lewitów; był ojcem jednej z najważniejszych rodzin kapłańskich. Pojawia się w Księdze Wyjścia 6,23; 38,21 i w Księdze Liczb 3


Źródła:

Wikipedia

Itanium

Itanium – procesor architektury IA-64 opracowany przez firmy Hewlett-Packard i Intel.Pierwsza wersja Itanium (nazwa kodowa: Merced), ukazała się w czerwcu 2001 roku. Procesor wykonany był w technologii 180 nm, taktowany zegarem 733 lub 800 MHz. Dostępne były dwie wersje: z 2 MB i z 4 MB pamięci podręcznej L3. Ceny wahały się w granicach od 1200 do 4000 USD.


Źródła:

Wikipedia

Itd

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = adm. Inspekcja Transportu Drogowego


„itd” – pismo studenckie wydawane przez Zrzeszenie Studentów Polskich w latach 1961–1990, reaktywowane w 2005.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Itd.

skrót od: i tak dalej


skrót

 (1.1) = i tak dalej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Itede

potocznie: i tak dalej


Źródła:

SJP.pl

Itelmen

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) przedstawiciel paleoazjatyckiego ludu, mieszkającego w Kraju Kamczackim


Źródła:

Wiktionary

Itelmenka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) przedstawicielka Itelmenów, paleoazjatyckiego ludu, mieszkającego w Kraju Kamczackim


Źródła:

Wiktionary

Itelmeński

język itelmeński - język paleoazjatycki używany w środkowej części Kamczatki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Itelmenami, dotyczący Itelmenów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język itelmeński;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Item

z łaciny: również, także, tak samo


Źródła:

SJP.pl

Itepe

potocznie: i tym podobne


Źródła:

SJP.pl

Iteracja

1. mat. wielokrotne stosowanie określonej operacji matematycznej, występujące m.in. w metodzie kolejnych przybliżeń;
2. muz. powtarzanie identycznego motywu melodii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. inform. metoda obliczania polegająca na wielokrotnym powtarzaniu tego samego algorytmu;

 (1.2) mat. inform. jednokrotne powtórzenie algorytmu (etap liczenia)

 (1.3) jedno z powtórzeń działania, algorytmu lub procesu, jeden z etapów powtarzalnego cyklu

 (1.4) wysyłanie sygnału telegraficznego w sposób ciągły

 (1.5) muz. powtarzanie tego samego motywu


Iteracja (łac. iteratio – powtarzanie) – czynność powtarzania tej samej operacji w pętli z góry określoną liczbę razy lub aż do spełnienia określonego warunku.

Czynność iteracji przedstawia pętla, zapisana w poniższym pseudokodzie:

i=1dopóki i<10 wykonuj    i=i+1

W pierwszej iteracji otrzymuje się wartość i=1, w następnej i=2, potem i=3, itd., aż do i=9. Iteracją jest powtarzana tu czynność, czyli zwiększanie zmiennej i o jeden (inkrementacja).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Iteracyjny

iteracja


Patrz:iteracja

Źródła:

SJP.pl

Iterativum

czasownik wielokrotny, określający czynność często powtarzaną (np. mawiać, pisywać); iteratiwum; czasownik iteratywny


Źródła:

SJP.pl

Iteratiwum

czasownik wielokrotny, określający czynność często powtarzaną (np. mawiać, pisywać); iterativum; czasownik iteratywny


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. czasownik niedokonany oznaczający czynność lub stan, który powtarza się, np. „chadzać”, „bywać” lub „stwarzać”


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Iteratywność

częstotliwość


Źródła:

SJP.pl

Iteratywny

czasownik iteratywny - czasownik wielokrotny, określający czynność często powtarzaną (np. mawiać, pisywać); iteratiwum; iterativum


Źródła:

SJP.pl

Iterb

pierwiastek chemiczny o symbolu Yb


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Yb i liczbie atomowej 70;


Iterb (Yb, łac. ytterbium) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym.

Jest to jeden z czterech pierwiastków, których nazwy zostały utworzone od szwedzkiej miejscowości Ytterby, są to: erb, itr, iterb i terb. Został odkryty w 1907 r. niezależnie przez Georges'a Urbaina i Carla Auera von Welsbacha, którzy rozdzielili (różnymi metodami) iterbię, wyizolowaną w 1878 r. przez Jeana Charles'a Galissarda de Marignaca na iterb i lutet.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Iterbit

jeden z minerałów zawierających itr


Źródła:

SJP.pl

Iterbowy

iterb


przymiotnik

 (1.1) dotyczący iterbu


Patrz:iterb

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Iterować

w matematyce: dokonywać iteracji


Źródła:

SJP.pl

Iti

[czytaj: aj ti AJ] skrót od: International Trading and Investments Holdings SA. Luxembourg - holding medialno-rozrywkowy


Źródła:

SJP.pl

Itihasa

dwa wielkie eposy indyjskie: "Mahabharata" i "Ramajana"


Itihasy – eposy spisane na subkontynencie indyjskim. Itihasy tworzono zarówno w sanskrycie oraz w innych językach indyjskich. Dwa największe itihasy to: Mahabharata i Ramajana, uważane przez hinduistów za święte teksty.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itinerarium

w starożytnym piśmiennictwie: przewodnik dla podróżnych lub opis podróży z praktycznymi wskazówkami i zaleceniami; itinerariusz


Hodoeporikon (gr. hodoiporikón) lub iter, itinerarium (łac. podróż) – gatunek literacki wywodzący się ze starogreckich i starorzymskich poetyckich opisów podróży. W języku polskim nazywany jezda, poselstwo, legacja lub droga.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itinerariusz

w starożytnym piśmiennictwie: przewodnik dla podróżnych lub opis podróży z praktycznymi wskazówkami i zaleceniami; itinerarium


Źródła:

SJP.pl

Itinerer

uproszczona mapa zawierająca jedynie schematy skrzyżowań z zaznaczonym kierunkiem trasy


Itinerer – rodzaj mapy, który zawiera jedynie schematy skrzyżowań z zaznaczonym kierunkiem, w którym należy się udać. Wykorzystywany jest w rajdach samochodowych, a także w turystycznych marszach na orientację.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itopryd

związek chemiczny stosowany w leczeniu zaburzeń kinetyki przewodu pokarmowego


Źródła:

SJP.pl

Itp.

skrót od: i tym podobne, i tym podobnie


skrót

 (1.1) = i temu podobne, i tym podobne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Itr

pierwiastek chemiczny o symbolu Y


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Y i liczbie atomowej 39;


Itr (Y, łac. yttrium) – pierwiastek chemiczny, z grupy metali przejściowych w układzie okresowym.

Do roku 2013 scharakteryzowane zostały 33 izotopy itru o liczbach masowych 76–108. Spośród nich trwały jest tylko 89Y, który stanowi 100% naturalnego składu tego pierwiastka. Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 29 ppm, m.in. w postaci monacytu (ok. 3% itru) i bastnazytu (ok. 0,2%) (tworzy też minerał ksenotym, YPO
4
). Ze złóż tych pozyskiwany jest komercyjnie, przez przekształcenie we fluorek i redukcję wapniem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Itrowy

itr


przymiotnik

 (1.1) dotyczący itru


Patrz:itr

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Itt

International Telephone and Telegraph Corporation


Źródła:

SJP.pl

Ittaj

Ittaj – postać biblijna ze Starego Testamentu.

Gittyta, który był przywódcą grupy 600 żołnierzy filistyńskich. W nagrodę za lojalność król Dawid uczynił go dowódcą jednej trzeciej swojej armii. Występuje w 2 Księdze Samuela 15; 18

Źródło: Słownik Postaci Biblijnych. [dostęp 2015-12-26].


Źródła:

Wikipedia

Itu

International Telecommunication Union, Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itunes

[czytaj: ajtjuns] program do odtwarzania plików audio i wideo


iTunes – program odtwarzający pliki multimedialne, produkowany i dystrybuowany przez Apple Inc.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ituri


Źródła:

Wikipedia

Iturup

wyspa w Kurylach


Iturup (ros. Итуру́п; jap. 択捉島, Etorofu-tō; ainu: エツ゚ヲロㇷ゚シㇼ, Etuworop-sir, etu-or-o-p) – największa wyspa w archipelagu Kuryli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Itw

skrót od: in-the-wild, w informatyce: lista najgroźniejszych wirusów komputerowych


Źródła:

SJP.pl

Ityfalliczny

1. bezpośrednio odwołujący się do sfery seksualnej;
2. jawnie nawiązujący do męskiego organu płciowego


Źródła:

SJP.pl

Itzamna

w mitologii Majów: najwyższy bóg


Itzamná (w języku Majów dosłownie „niebiańska rosa, dom spadających kropli”) – jeden z najważniejszych bogów Majów, syn boga-stworzyciela świata Hunab Ku i twórca cywilizacji, uważany za boga nieba i słońca, nazywany także Panem Dnia lub Panem Nocy i Niebios. Jego małżonką jest bogini Ixchel.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia