1. biec, pędzić
2. popędzać, naganiać
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pognać)
(1.1) pędzić, spieszyć się, jechać bardzo szybko
(2.2) pot. pospieszać do działania
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od gnat
Wiktionary
zgrubienie od: gnat (kość)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gnać.
Wiktionary
w łowiectwie: karmić zwierzynę na terenie ogrodzonym, np. w zwierzyńcu
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) stpol. utrzymywać się
czasownik zwrotny niedokonany gnarować się
(2.1) stpol. żywić się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gnarować.
Wiktionary
dawna wieś królewska
Gnaszyn-Kawodrza – dzielnica Częstochowy, w skład której wchodzą Gnaszyn Dolny, Gnaszyn Górny oraz Kawodrza Dolna.
Dzielnica położona jest nad Stradomką. Po północnej stronie rzeki znajduje się Gnaszyn Dolny z Bańborem oraz Kawodrza Dolna, natomiast po stronie południowej Gnaszyn Górny oraz Kawodrza Górna, która administracyjnie położona jest w granicach Stradomia.
Przez dzielnicę przebiega droga krajowa nr 46 oraz linia kolejowa nr 61 ze stacją Częstochowa Gnaszyn.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gnaszyn
SJP.pl
1. kość;
2. potocznie: pistolet
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) pot. kość
(1.2) slang. pistolet
(1.3) stpol. kość goleniowa, także kość w ogóle
„Gnat” – piosenka amerykańskiego rapera Eminema z luksusowej edycji jego jedenastego albumu studyjnego Music to Be Murdered By. Została wydana 18 grudnia 2020 roku.
Piosenka zadebiutowała na 65. miejscu na UK Singles Chart i na 11. miejscu na UK R&B Singles Chart.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gnatarz rzepakowiec - owad z rodziny pilarzowatych, którego larwy żerują na oleistych roślinach krzyżowych
SJP.pl
Gnatosoma – część ciała roztoczy, obejmująca ich narządy gębowe: parę chelicer i parę pedipalp. Składa się z trzech segmentów: precheliceralnego, cheliceralnego i pedipalpowego.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o nazwisku Gnatowski:
SJP.pl
Wikipedia
→ gnat
SJP.pl
wady gnatyczne - szczękowo-twarzowe wady zgryzu
SJP.pl
rodzaj afrykańskiej muzyki
Gnawa lub Gnaoua (arab. غناوة) – grupa etniczna oraz religijne bractwo Sufi w Maroku. Gnawa są po części potomkami niewolników z Afryki Subsaharyjskiej lub czarnych Afrykanów, którzy przybyli w karawanach handlowych przemierzających Saharę.
SJP.pl
Wikipedia
1. uciskać, prześladować;
2. powodować niepokój; trapić, nękać;
3. gnębić się - przejmować się, martwić się, trapić się, dręczyć się
czasownik przechodni niedokonany (dk. pognębić, zgnębić)
(1.1) znęcać się psychicznie lub fizycznie nad kim lub nad czym
(1.2) powodować zły stan psychiczny
czasownik zwrotny niedokonany gnębić się (dk. pognębić się, zgnębić się)
(2.1) trwać w złym stanie psychicznym
SJP.pl
Wiktionary
ktoś, kto gnębi kogoś, prześladuje; prześladowca; ciemiężca
SJP.pl
→ gnębiciel; ciemiężycielka, ciemiężczyni, krzywdzicielka
SJP.pl
przymiotnik od: gnębiciel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gnębić.
Wiktionary
skała metamorficzna o składzie granitu powstała z jego przeobrażenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. skała metamorficzna średnio- i gruboziarnista o teksturze kierunkowej;
Gnejs – skała metamorficzna powstająca w warunkach metamorfizmu regionalnego lub dyslokacyjnego. Przeważnie jest to metamorfizm średniego stopnia strefy mezo, rzadziej wysoki stopień kata. Nazwa pochodzi od starego słowiańskiego terminu górniczego oznaczającego zgnieciony kamień (G. Agricola, 1556; A.G. Werner, 1786), bądź od staronordyckiego gneista – „krzesać kamień”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: gnejs
SJP.pl
drzewo z rodziny gnetowatych
SJP.pl
rodzina roślin nagonasiennych obejmująca jeden tylko rodzaj: gnet wysokopnący, rosnący w strefie zwrotnikowej; gniotowate
SJP.pl
o cechach gnetowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
klasa roślin nagozalążkowych; gniotowe, gniotowce
SJP.pl
gniada klacz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. gniada klacz
forma przymiotnika.
(2.1) ż. zob. gniady.
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
o maści konia: dereszowaty o gniadym odcieniu
SJP.pl
koń o maści brązowej z czarną grzywą i czarnym ogonem; gniady
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) jeźdz. hipol. gniady koń
SJP.pl
Wiktionary
o koniu: mający maść brązową z czarną grzywą i ogonem
przymiotnik jakościowy
(1.1) hipol. o koniu: mający brązową (jasną bądź ciemną) sierść oraz czarną grzywę, ogon i dolne odcinki kończyn
(1.2) jasnobrunatny, kasztanowaty
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) hipol. pot. gniadosz
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: bardzo małych rozmiarów gniazdko ptaków lub zwierząt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: gniazdo
(1.2) pot. gniazdo do łączenia urządzeń sieci elektrycznej, telefonicznej itp.
(1.3) kulin. rodzaj wypieku z ciasta pączkowego
Wiktionary
przypominający wyglądem ptasie gniazdko
SJP.pl
przymiotnik od: gniazdko
SJP.pl
o cechach gniazdnicowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
o cechach gniazdnicowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu grzybów podstawkowych
SJP.pl
przedstawiciel rzędu grzybów podstawkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. konstrukcja lęgowa najczęściej ptaków i innych zwierząt;
(1.2) techn. element konstrukcyjnie przystosowany do łączenia urządzeń sieci elektrycznej, telefonicznej itp.;
(1.3) techn. miejsce, gdzie do komputera podłącza się procesor, kartę graficzną lub inne karty
(1.4) geol. naturalne skupienie minerałów;
(1.5) przen. dom rodzinny, miejsce pochodzenia
(1.6) przen. siedlisko, ośrodek czegoś pejoratywnego, np. spisku, herezji
(1.7) skupisko czegoś, np. pleśńeśni, borowików
(1.8) bud. wgłębienie w murze służące do umieszczania w nim końców belek; miejsce wycięte w belce dla osadzenia czopu drugiej belki
(1.9) jęz. rodzina wyrazów
(1.10) techn. dwukierunkowe łącza komunikacyjne umożliwiające przesyłanie danych pomiędzy procesami działającymi na jednej lub wielu maszynach;
(1.11) wojsk. skupisko, z którego prowadzony jest ogień z takiego samego typu broni
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dwuletnia lub wieloletnia roślina cudzożywna o łodydze, liściach i kwiatach barwy żółtobrązowej, mająca korzenie splątane na kształt ptasiego gniazda, rosnąca w cienistych lasach liściastych; gnieźnik leśny;
2. pisklę ptaka drapieżnego pozostające najdłużej w gnieździe
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. zob. gnieźnik.
SJP.pl
Wiktionary
Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) ornit. o ptakach: zakładać gniazda, odbywać lęgi
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) jęz. układać w słowniku wyrazy w grupy na podstawie ich motywacji słowotwórczej lub pokrewieństwa etymologicznego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gniazdować.
Wiktionary
przypominający wyglądem ptasie gniazdo
SJP.pl
miejsce zakładania przez ptaki gniazd
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. miejsce zakładania gniazd przez ptaki i zwierzęta
SJP.pl
Wiktionary
1. morski małż o białawej muszli, budujący z kamyków i kawałków muszli kuliste gniazdo w piasku, chroniące go przed drapieżnikami i uderzeniami fal;
2. gniazdówka czerwonawa - niejadalny grzyb saprofityczny, występujący gromadnie w dobrze oświetlonych lasach
SJP.pl
ptak wychowujacy niezdolne przez dłuższy czas do samodzielnego życia pisklęta w gnieździe
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. zwierzę niezdolne do samodzielnego życia i wymagające opieki rodziców w okresie po narodzinach lub wykluciu;
(1.2) łow. ptak zabrany z gniazda w celu wyćwiczenia do łowów
Gniazdowniki (ang. altricial species) – określenie gatunków zwierząt, których młode po narodzinach lub wykluciu nie są zdolne do samodzielnego życia i wymagają opieki rodziców, w związku z czym dłuższy czas spędzają w gnieździe. Gniazdowniki najczęściej rodzą się nagie (bez upierzenia lub sierści) i ślepe, czasami są pokryte rzadkim puchem lub włosem. Nie potrafią same zdobywać pożywienia i są całkowicie uzależnione od pomocy rodziców, którzy je ogrzewają i karmią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gniazdem, dotyczący gniazda
Wiktionary
ulegać zepsuciu, rozkładać się, butwieć
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) ulegać procesowi rozkładu pod wpływem działania drobnoustrojów: bakterii i grzybów
(1.2) przen. ulegać degeneracji
(1.3) pot. przen. przebywać gdzieś z lenistwa lub wygodnictwa
(1.4) pot. przen. przebywać gdzieś pod przymusem lub w złych warunkach
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. proces rozkładu materii ożywionej pod wpływem drobnoustrojów
(1.2) pot. przebywanie gdzieś w niekorzystnych warunkach lub pod przymusem
(1.3) pot. przebywanie gdzieś z lenistwa czy wygody
Rozpad gnilny (łac. putrefactio) – zachodzący w warunkach beztlenowych proces rozkładu związków białkowych odbywający się pod wpływem enzymów proteolitycznych wydzielanych głównie przez saprofityczne bakterie gnilne (obecne w dużych ilościach m.in. w przewodzie pokarmowym) oraz niektóre grzyby. Zmiany rozkładowe nakładają się na autolizę pośmiertną organizmów. Jest ważnym ogniwem krążenia materii w przyrodzie.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. jajo wszy (we włosach lub sierści żywiciela);
2. obelżywie: człowiek niepozorny, podstępnie coś knujący, działający na czyjąś szkodę; szuja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jajo wszy;
(1.2) przen. obraź. osoba podła, fałszywa, złośliwa
2 cieki wodne:
Osoby posiadające biogram w Wikipedii:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
półpasożytnicza roślina zielna z rodziny trędownikowatych
Gnidosz (Pedicularis L.) – rodzaj półpasożytniczych roślin zielnych z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Obejmuje ok. 680–750 gatunków. Rośliny te występują na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i okołobiegunowej, w południowej części zasięgu na obszarach górskich. W Polsce spotykanych jest 8–9 gatunków (w zależności od ujęcia systematycznego), wszystkie podlegają ochronie prawnej.
SJP.pl
Wikipedia
→ gnida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gnieść.
Wiktionary
Gniechowice (niem. Gnichwitz, Altenrode N.S.) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie.
Wikipedia
1. potocznie: źle wypieczone pieczywo lub ciasto; gniotek;
2. nowe ciasto zagniecione z resztek starego;
3. tkanina lub odzież łatwo się gniotąca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nieudane ciasto, kiepsko wypieczone
(1.2) wypiek z resztek ciasta
(1.3) ubranie z łatwo mnącej się tkaniny
Gnieciuch, gniot, gniotek, gnietek, gnocek, gnotek, wiek – demon słowiański, z kategorii demonów duszących ludzi, często równoznaczny zmorom.
W Małopolsce wyobrażany pod postacią małego, grubego chłopca, z wielkim brzuchem, który nosi czerwoną czapeczkę i posiada wiele pieniędzy. Dusi on ludzi pogrążonych we śnie, lecz przed tym wyjmuje ze swojego brzucha jelita, aby nie zgnieść na śmierć swoim ciężarem tego, co dusi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie: źle wypieczone pieczywo lub ciasto; gniotek;
2. nowe ciasto zagniecione z resztek starego;
3. tkanina lub odzież łatwo się gniotąca
SJP.pl
1. ściskać, miażdżyć, ugniatać;
2. uwierać, uciskać, dolegać
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) miażdżyć
(1.2) miąć
(1.3) uciskać, uwierać, dolegać
(1.4) kulin. wyrabiać (ciasto)
SJP.pl
Wiktionary
niezadowolenie; irytacja; złość; wściekłość
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wywoływać w kimś gniew, powodować czyjeś wzburzenie emocjonalne; złościć, drażnić, denerwować;
2. gniewać się:
a) wybuchać gniewem, złością; irytować się, złościć się;
b) żyć z kimś w niezgodzie, mieć do siebie wzajemną urazę; boczyć się, dąsać się
czasownik przechodni niedokonany (dk. pogniewać, zagniewać)
(1.1) wywoływać w kimś gniew
czasownik zwrotny niedokonany gniewać się (dk. pogniewać się, zagniewać się)
(2.1) czuć gniew
(2.2) żyć w niezgodzie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, zob. Gniewczyna Tryniecka.
(1.2) geogr. toponim, zob. Gniewczyna Łańcucka.
Miejscowości w Polsce:
Stacja kolejowa:
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Gniewa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gniewu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Gniewa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gniewu
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Gniewino (kaszb. Gniéwino, niem. Gnewin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Gniewino na trasie linii kolejowej Wejherowo–Choczewo–Lębork (obecnie zawieszonej). Wieś jest siedzibą sołectwa Gniewino w którego skład wchodzą również miejscowości Strzebielinek i Strzebielinko. W pobliżu miejscowości znajduje się największa w powiecie wejherowskim Farma Wiatrowa Lisewo.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gniewino
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
mieszkaniec Gniewkowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Gniewkowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Gniewkowo (niem. Argenau) – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Gniewkowo. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa bydgoskiego. Jest lokalnym ośrodkiem przemysłowym, a także handlowo-usługowym. Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Gniewkowo liczyło 6722 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Gniewkowo
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: gniewliwie
SJP.pl
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: gniewliwy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) daw. mający skłonność do okazywania gniewu
(1.2) daw. świadczący o skłonności do okazywania gniewu
(1.3) daw. powodowany gniewem, wyrażający gniew
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób gniewny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: gniewnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: gniewny; bardziej gniewny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. zagniewany człowiek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. azyl, do którego ktoś chowa się, gdy gniewa się
Wiktionary
dawniej: gniewnie
Gniewno – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Debrzno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Gniewno.
Inne miejscowości o z prefiksem Gniew: Gniewowo, Gniew, Gniewkowo, Gniewinko, Gniewino.
SJP.pl
Wikipedia
cecha kogoś gniewającego się, czującego do kogoś urazę
SJP.pl
1. będący wyrazem gniewu, irytacji;
2. odczuwający gniew; zagniewany, obrażony, poirytowany;
3. groźny, srogi, surowy
przymiotnik
(1.1) mający w sobie gniew lub podatny nań
(1.2) wyrażający gniew
SJP.pl
Wiktionary
osoba często popadająca w gniew
SJP.pl
częste popadanie w gniew
SJP.pl
imię męskie
Gniewomir, Gniewomiar, Gniewomier, Gniemir – staropolskie imię męskie, zanotowane w dokumentach od XII wieku.
Imię Gniewomir jest przykładem staropolskiego, złożonego, osobowego imienia dwuczłonowego, które jest reliktem pogańskich imion używanych we wczesnym średniowieczu przez Słowian. Składa się z członu Gniewo- (gniew) oraz -mir (pokój, spokój, dobro). Mogło zatem oznaczać ten, który uśmierza gniew. Witold Taszycki zaliczył je do grupy najstarszych polskich imion osobowych.
SJP.pl
Wikipedia
Gniewomir z małżonką; Gniewomirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gniewomira lub z nim związany
SJP.pl
gniewosz plamisty - niejadowity wąż z rzędu połozowatych; miedzianka
Miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
gniewosz plamisty - niejadowity wąż z rzędu połozowatych; miedzianka
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gniewoszów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gniewoszowem, dotyczący Gniewoszowa
SJP.pl
Wiktionary
→ Gniew (miasto)
przymiotnik
(1.1) dotyczący Gniewu, związany z Gniewem, pochodzący z Gniewu
SJP.pl
Wiktionary
1. w łowiectwie: wybrany z gniazda młody sokół; gnieźnik;
2. listwa z gniazdami na przełącznicy głównej umożliwiająca przełączanie strony stacyjnej i strony liniowej łącza telefonicznego międzycentralowego na stanowisko pomiarowe
SJP.pl
przedniak gniezdny: przedłużenie kolumny fokmasztu, służące do rozpinania górnych żagli skośnych; fokstenga
SJP.pl
wieś w Polsce
Gnieżdżewo (kaszub. Gniéżdżewò lub Gnieżdżewò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck przy drodze wojewódzkiej nr 216.
Wieś królewska w starostwie puckim w powiecie puckim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Seretu;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: Gniezno
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Gniezna; gnieźnieńczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gniezna
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Gniezna; gnieźnienka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gniezna
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Gniezna; gnieźnianin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gniezna
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Gniezna; gnieźnianka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gniezna
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Gniezno
przymiotnik
(1.1) przym. od Gniezno
SJP.pl
Wiktionary
1. gnieźnik leśny - dwuletnia lub wieloletnia roślina cudzożywna o łodydze, liściach i kwiatach barwy żółtobrązowej, mająca korzenie splątane na kształt ptasiego gniazda, rosnąca w cienistych lasach liściastych; gniazdosz;
2. w łowiectwie: wybrany z gniazda młody sokół; gniezdnik
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim;
Gniezno (łac. Gnesna, niem. Gnesen) – miasto w województwie wielkopolskim, pierwsza stolica Polski, pierwsza metropolia kościelna w Polsce, miasto św. Wojciecha. Siedziba władz powiatu gnieźnieńskiego i gminy Gniezno oraz archidiecezji (arcybiskupów gnieźnieńskich i prymasów Polski).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ulegać zepsuciu, rozkładać się, butwieć
SJP.pl
przymiotnik od: gnilec
SJP.pl
1. choroba wywołana niedoborem witaminy C, objawiająca się m.in. owrzodzeniem dziąseł i błony śluzowej oraz wypadaniem zębów; cynga, szkorbut;
2. zakaźna choroba jedwabników wywołana przez bakterie gnilne
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj grzyba z rodziny gnilicowatych
Coniophora DC. (gnilica) – rodzaj grzybów należący do rodziny gnilicowatych (Coniophoraceae).
SJP.pl
Wikipedia
gnilik czerwonoplamy, gnilik czarny, gnilik czteroplamy - gatunki chrząszczy z rodziny gnilikowatych
SJP.pl
rodzina chrząszczy licząca około 4000 gatunków
Gnilikowate (Histeridae) – rodzina owadów z rzędu chrząszczy licząca około 4000 gatunków. Większość gatunków gnilikowatych występuje w krajach tropikalnych. W Polsce stwierdzono ok. 80 gatunków.
Chrząszcze z tej rodziny osiągają zwykle rozmiary do około 10 mm, niektóre tropikalne gatunki dorastają do 22 mm. Ciało krępe, najczęściej czarne i lśniące. Pokrywy skrzydeł zwykle nie nakrywają dwóch ostatnich segmentów odwłoka. Na końcach czułków buławki. Krótkie nogi z rozszerzeniami ułatwiającymi grzebanie w ziemi.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach gnilikowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
powodujący gnicie, spowodowany gniciem; polegający na gniciu
przymiotnik
(1.1) dotyczący procesu gnicia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od gniot
Wiktionary
potocznie:
1. nieudany wypiek; zakalec;
2. utwór literacki, film, sztuka itp. bez żadnych wartości artystycznych, wywołujący znużenie odbiorcy; szmira
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub pot. męskozwierzęcy
(1.1) pot. nieudana praca, dzieło rąk
(1.2) pot. nieudane bądź źle upieczone pieczywo
Gniotowate (Gnetaceae) – monotypowa rodzina z rzędu gniotowców (Gnetales). Należy tu jeden rodzaj – gniot (Gnetum L.) z 43 gatunkami. Rośliny te występują w strefie międzyzwrotnikowej osiągając największe zróżnicowanie w Azji południowej i południowo-wschodniej (najbardziej rozpowszechniony tamtejszy gatunek – Gnetum gnemon sięga po północne krańce australijskiego stanu Queensland i Vanuatu). Cztery gatunki rosną w lasach równikowych środkowo-zachodniej Afryki i 10 w tropikach Ameryki Południowej (głównie w Amazonii). Większość przedstawicieli rodziny rośnie w niżowych wilgotnych lasach równikowych, czasem na skrajach lasów, na sawannie, w okresowo zalewanych zbiorowiskach nadrzecznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. ciasto nieudane, źle wypieczone lub zagniecione ze stwardniałych resztek; gnieciuch, wyskrobek;
2. przedmiot dający się łatwo gnieść w dłoniach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zabawka do ściskania
SJP.pl
Wiktionary
skłonność do gniecenia się
SJP.pl
skłonny do gniecenia się
SJP.pl
rodzina roślin nagonasiennych obejmująca jeden tylko rodzaj: gnet wysokopnący, rosnący w strefie zwrotnikowej; gnetowate
Gniotowate (Gnetaceae) – monotypowa rodzina z rzędu gniotowców (Gnetales). Należy tu jeden rodzaj – gniot (Gnetum L.) z 43 gatunkami. Rośliny te występują w strefie międzyzwrotnikowej osiągając największe zróżnicowanie w Azji południowej i południowo-wschodniej (najbardziej rozpowszechniony tamtejszy gatunek – Gnetum gnemon sięga po północne krańce australijskiego stanu Queensland i Vanuatu). Cztery gatunki rosną w lasach równikowych środkowo-zachodniej Afryki i 10 w tropikach Ameryki Południowej (głównie w Amazonii). Większość przedstawicieli rodziny rośnie w niżowych wilgotnych lasach równikowych, czasem na skrajach lasów, na sawannie, w okresowo zalewanych zbiorowiskach nadrzecznych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach gniotowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
roślina z klasy nagozalążkowych
Gniotowce (Gnetales Mart.) – grupa roślin o różnej randze systematycznej w zależności od klasyfikacji i ujęcia systematycznego. Dawniej zwykle klasa Gnetopsida, czasem podgromada Gnetophytina lub nawet gromada Gnetophyta. Współcześnie według różnych autorów grupa opisywana jest zwykle w randze rzędu, czasem podklasy lub klasy. Również pozycja systematyczna gniotowców jest dyskusyjna, umieszczane są w systemach jako jedna ze starszych linii rozwojowych nagonasiennych, dawniej zwłaszcza bywały uważane też za grupę siostrzaną okrytonasiennym. Problem z klasyfikacją tej grupy i w obrębie iglastych sprawiły analizy filogenetyczne, z których wynika, że gniotowce stanowić mogą grupę siostrzaną dla rodziny sosnowatych Pinaceae.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach gniotowych (klasa roślin)
Gniotowce (Gnetales Mart.) – grupa roślin o różnej randze systematycznej w zależności od klasyfikacji i ujęcia systematycznego. Dawniej zwykle klasa Gnetopsida, czasem podgromada Gnetophytina lub nawet gromada Gnetophyta. Współcześnie według różnych autorów grupa opisywana jest zwykle w randze rzędu, czasem podklasy lub klasy. Również pozycja systematyczna gniotowców jest dyskusyjna, umieszczane są w systemach jako jedna ze starszych linii rozwojowych nagonasiennych, dawniej zwłaszcza bywały uważane też za grupę siostrzaną okrytonasiennym. Problem z klasyfikacją tej grupy i w obrębie iglastych sprawiły analizy filogenetyczne, z których wynika, że gniotowce stanowić mogą grupę siostrzaną dla rodziny sosnowatych Pinaceae.
SJP.pl
Wikipedia
roślina z klasy nagozalążkowych
SJP.pl
urządzenie do rozdrabniania, mieszania i wyrabiania różnych surowców
Gniotownik to także zamienna nazwa dla:
SJP.pl
Wikipedia
o cechach gniotowych (klasa roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zool. gniazdo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. najmłodsze dziecko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Podolu na zachodniej Ukrainie, dopływ Zbrucza;
Wiktionary oraz Wikipedia
śluzowiec żółtej barwy; wykwit
SJP.pl
muchówka z rodziny bzygowatych
SJP.pl
[czytaj: niokki] kluski w sosie podawane z parmezanem
Gnocchi [ˈɲɔkki] – rodzaj włoskich klusek. Po włosku słowo gnocchi to liczba mnoga od gnocco, czyli dosłownie „gruda”. Istnieje wiele regionalnych wersji tej potrawy, m.in. z ziemniaków, warzywnego purée, sera, mąki gryczanej. Są podobne do polskich kopytek.
SJP.pl
Wikipedia
1. w rolnictwie: nawozić ziemię obornikiem;
2. potocznie: doprowadzać do gnicia czegoś;
3. pospolicie: niszczyć kogoś psychicznie lub fizycznie, poniżać, dręczyć;
4. gnoić się - potocznie, o ranach: jątrzyć się
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) roln. nawozić ziemię gnojem
(1.2) pot. dopuszczać do gnicia czegoś
(1.3) posp. niszczyć kogoś psychicznie lub fizycznie
czasownik zwrotny niedokonany gnoić się
(2.1) pot. o ranach: jątrzyć się, ropieć
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wulgarnie: brudas, prymityw, leń
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. nawóz zwierzęcy; stałe i płynne odchody zwierzęce, zmieszane ze ściółką, używane do nawożenia gleby;
(1.2) pot. nieporządek, bałagan, połączony z brudem
(1.3) gw-pl|Bukowina. ropna wydzielina
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pejor. obraź. lekcew. wulg. dzieciak
(2.2) pejor. obraź. wulg. podstępny, złośliwy lub wredny mężczyzna
forma czasownika.
(3.1) 2. os. lp. rozk. od: gnoić
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. duży, granatowy chrząszcz, żywiący się nawozem, pospolity w środkowej Europie; żuk gnojak, gnojowiec;
2. wóz używany do wożenia gnoju; gnojnica, gnojnik
Żuk gnojowy (Geotrupes (Geotrupes) stercorarius) – chrząszcz z rodziny gnojarzowatych i podrodziny Geotrupinae.
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj grzybów z rodziny gnojankowatych;
2. regionalnie: gnojówka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. roln. płynne odchody zwierząt gospodarskich
(1.2) daw. roln. miejsce gromadzenia się gnojanki (1.1)
(1.3) mikol. nazwa systematyczna|Bolbitius|Fr.|ref=tak., grzyb z rodziny gnojankowatych;
Bolbitius Fr. (gnojanka) – rodzaj grzybów należący do rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach gnojankowatych (rodzina grzybów)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. mikol. nazwa systematyczna|Bolbitiaceae|Singer|ref=tak., rodzina grzybów w rzędzie pieczarkowców;
Gnojankowate (Bolbitiaceae Singer) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach gnojankowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
żuk gnojarek - chrząszcz z rodziny gnojarzowatych żywiący się odchodami
SJP.pl
1. dół lub zbiornik przeznaczony do przechowywania gnoju; gnojówka, gnojnik, gnojowisko, gnojownik, gnojownia;
2. pogardliwie: ogół młodych ludzi; gówniarzeria
SJP.pl
obelżywe wyzwisko stosowane do ludzi ze wsi
SJP.pl
o cechach gnojarzowatych (rodzina chrząszczy)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Geotrupidae|Latreille|ref=tak., rodzina chrząszczy z nadrodziny żukokształtnych;
Gnojarzowate (Geotrupidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych i nadrodziny żuków. Obejmuje około 340 opisanych gatunków. Zamieszkują głównie Holarktykę i południe krainy neotropikalnej; zawleczone zostały do Australii. Większość jest koprofagiczna; rzadsza jest mykofagia czy fitofagia. Larwy rozwijają się w glebie, żerując na materiałach zgromadzonych przez rodziców. W zapisie kopalnym znane są od tytonu w jurze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach gnojarzowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
obraźliwie o młodszym od siebie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) posp. obraź. człowiek, najczęściej młody, wzbudzający niechęć
(1.2) daw. obraź. człowiek biedny
(1.3) daw. obraź. brudas, flejtuch
(1.4) daw. obraź. skąpiec, sknera
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gnoić.
Wiktionary
związany z Gnojnem, dotyczący Gnojna
SJP.pl
owad podobny do pszczoły; gnójka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Eristalis tenax|Linnaeus|ref=tak., owad z rodziny bzygowatych;
SJP.pl
Wiktionary
1. wóz używany do przewożenia gnoju; gnojnica, gnojak;
2. boczna deska nakładana na wóz do wożenia gnoju
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gnojnik
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Gnojnika, związany z Gnojnikiem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gnojnika
(1.2) osoba pochodząca z Gnojnika, urodzona w Gnojniku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gnojnika
(1.2) kobieta pochodząca z Gnojnika, urodzona w Gnojniku
Wiktionary
1. wóz używany do przewożenia gnoju; gnojnica, gnojak;
2. dół lub zbiornik przeznaczony do przechowywania gnoju; gnojówka, gnojownik, gnojowisko, gnojarnia, gnojownia;
3. grzybek rosnący w ogrodach i na polach nawożonych gnojem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim;
(1.2) geogr. wieś w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Frydek-Mistek;
(1.3) geogr. hydron. struga w Polsce, dopływ Łówczanki
(1.4) geogr. hydron. potok w Polsce, dopływ Straduni
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nazwa kilku miejscowości w Polsce;
2. wieś na Ukrainie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gnojem, dotyczący gnoju
przymiotnik jakościowy
(2.1) przest. wypełniony gnojem
Wiktionary
nawóz organiczny będący rozcieńczoną i przefermentowaną mieszaniną stałych i płynnych odchodów zwierząt hodowlanych; gnojownica, gnojówka, obornik płynny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. nawóz z przefermentowanych odchodów krów lub świń
Gnojowica – płynna, przefermentowana mieszanina odchodów (kału i moczu) zwierząt gospodarskich i wody, ewentualnie z domieszką niewykorzystanych pasz, pochodząca z obór bezściółkowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
duży, granatowy chrząszcz, żywiący się nawozem, pospolity w środkowej Europie; żuk gnojak
SJP.pl
miejsce składowania gnoju; gnojówka
SJP.pl
1. nawóz organiczny będący rozcieńczoną i przefermentowaną mieszaniną stałych i płynnych odchodów zwierząt hodowlanych; gnojownica, gnojowica, obornik płynny;
2. dół lub zbiornik przeznaczony do przechowywania gnoju; gnojownik, gnojnik, gnojowisko, gnojarnia, gnojownia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. przefermentowane płynne odchody zwierzęce stosowane jako nawóz organiczny;
Gnojówka – przefermentowany mocz gromadzony w zbiornikach. Jest nawozem jednostronnym, gdyż prawie całkowicie pozbawionym fosforu. Zawiera przeciętnie 1-3% suchej masy, 0,3-0,6% N, 0,68-0,83% K i poniżej 0,04% P.
Nawożenie gnojówką powinno być uzupełnione nawożeniem fosforowym np. przez zastosowanie superfosfatu, którego można dodać bezpośrednio do zbiornika z gromadzoną gnojówką. Ilość dodawanego superfosfatu powinna wynosić ok. 25-30 kg/1 m³ gnojówki. W gnojówce przefermentowanej organiczne związki azotu przekształcają się w formy mineralne. Stosowana jako naturalny nawóz azotowo-potasowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dół lub zbiornik przeznaczony do przechowywania gnoju; gnojówka, gnojnik, gnojowisko, gnojownik, gnojownia
SJP.pl
nawóz organiczny będący rozcieńczoną i przefermentowaną mieszaniną stałych i płynnych odchodów zwierząt hodowlanych; gnojowica, gnojówka, obornik płynny
SJP.pl
dół lub zbiornik przeznaczony do przechowywania gnoju; gnojówka, gnojnik, gnojowisko, gnojarnia, gnojownia
SJP.pl
przymiotnik od: gnój
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gnojem, dotyczący gnoju
(1.2) przen. wstrętny
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: gnol] stworzenia fantastyczne będące skrzyżowaniem gnoma z trollem
Gnolle – stworzenia fantastyczne, pierwotnie opisane jako skrzyżowanie gnoma z trollem (stąd nazwa). W wielu utworach fantasy gnolle przejęły cechy „hienołaka” (likantropa przemieniającego się w hienę) z afrykańskiego folkloru.
Po raz pierwszy pojawiają się w zbiorze opowiadań The Book of Wonder (1912) Lorda Dunsany’ego. Zostały zaadaptowane na potrzeby gry fabularnej Dungeons & Dragons. Występują też m.in. w Świecie Dysku i grach komputerowych (m.in. w Warcraft III oraz serii Heroes of Might and Magic). Według opisu z Dungeons & Dragons, gnolle są wysokimi kudłatymi humanoidami o pyskach hien i podobnych tym zwierzętom charakterach. Żyją zorganizowane w niewielkie plemiona, często sprzymierzając się z innymi złymi stworzeniami, takimi jak gobliny lub ogry, by wspólnie napadać na wioski i osiedla.
SJP.pl
Wikipedia
krótkie zdanie wyrażające jakąś ogólną myśl; inaczej: gnoma
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. baśniowy, karłowaty opiekun kopalni i skarbów
(1.2) przen. człowiek niskiego wzrostu, o pokracznym wyglądzie
Gnom – legendarna lub baśniowa istota o niewielkim wzroście, mieszkająca zazwyczaj pod ziemią. Słowo to bywa często używane jako synonim krasnoludka.
Według Paracelsusa gnomy były żywiołakami, najważniejszymi z duchów żywiołu ziemi i potrafiły poruszać się w ziemi z taką samą łatwością, jak ludzie po ziemi. Promienie słoneczne zmieniały je w kamień.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
forma greckiej poezji lirycznej: krótkie zdanie wyrażające jakąś ogólną myśl; gnom
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. sentencja, przysłowie w liryce greckiej
Gnoma, gnom (z gr. gnōmē – rozum, mniemanie) w retoryce lub w literaturze – zwięzłe zdanie wyrażające głębszą myśl, zwykle o charakterze moralnym. Pierwotną formą gnomy były przysłowia. Zaabsorbowana przez retorykę i literaturę zyskała bardziej wyrafinowaną formę. W literaturze często ma postać rymowanego dystychu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: GNU Network Object Model Environment, w informatyce: nazwa darmowego środowiska graficznego dla systemu Linux
GNOME (dawniej ang. GNU Network Object Model Environment) – graficzne środowisko użytkownika oparte na widżetach GTK+ i GDK. Działa na większości systemów typu Unix.
SJP.pl
Wikipedia
→ gnom
SJP.pl
przymiotnik od: gnoma
SJP.pl
→ gnom
SJP.pl
znawca zegarów słonecznych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) znawca zegarów słonecznych
SJP.pl
Wiktionary
zbiór gnomów - utworów poezji lirycznej
SJP.pl
SJP.pl
1. palik służący do wyznaczania południka miejscowego;
2. najprostszy zegar słoneczny; solarium
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) prosty zegar słoneczny
Gnomon (stgr. γνώμων – wskazówka zegara słonecznego) – jeden z najstarszych i najprostszych przyrządów astronomicznych. Najczęściej jest to odpowiednio osadzony pręt (kolumna, pionowy słup lub kijek wbity w ziemię), którego cień wskazuje położenie Słońca (deklinacja). Długość i kierunek cienia gnomonu wyznaczają wysokość i azymut słońca. Używany często też w zegarach słonecznych. Gnomon był używany przez astronomów starożytnych do oznaczania wysokości i zboczeń ciał niebieskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sztuka budowania zegarów słonecznych;
Gnomonika (gr. gnomoniké téchne od gnómon, γνόμον – ‘pręt wskazujący godzinę w zegarze słonecznym’) – nauka związana z astronomią dotycząca obliczania i kreślenia zegarów słonecznych. Był to jeden z przedmiotów wykładanych w kolegiach jezuickich popularnych w XVII - XVIII wieku. Autorem jednego z najlepszych w Polsce podręczników teoretycznej i praktycznej gnomoniki był kanonik dobromiejski Józef Tuławski. Jego dzieło pt.Gnomonica facilitata ukazało się w Królewcu w roku 1751. Pracę swą kanonik dobromiejski dedykował biskupowi warmińskiemu Adamowi Stanisławowi Grabowskiemu.
Wiktionary oraz Wikipedia
filozof badający źródła, możliwości i środki naukowego poznania; gnozeolog
SJP.pl
dział filozofii badający relacje pomiędzy poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością; gnozeologia, epistemologia, teoria poznania, filozofia poznania
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: gnoseologia (np. antropocentryzm gnoseologiczny; problematyka gnoseologiczna); gnozeologiczny; epistemologiczny
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gnoseologią, dotyczący gnoseologii
SJP.pl
Wiktionary
gnostyczny;
1. odnoszący się do gnostycyzmu - typu teozofii opierającego się na gnozie;
2. związany z wyznawcą gnostycyzmu
przymiotnik relacyjny
(1.1) filoz. rel. związany z gnostykami, dotyczący gnostyków
SJP.pl
Wiktionary
kierunek religijno-filozoficzny powstały w pierwszych wiekach chrześcijaństwa na wschodzie cesarstwa rzymskiego, łączący elementy chrześcijaństwa, filozofii hellenistycznej i religii wschodnich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. rel. synkretyczny nurt filozoficzno-religijny wczesnego chrześcijaństwa głoszący dualistyczą koncepcję świata, który łączył elementy religii chrześcijańskiej, filozofii hellenistycznej i z religii pogańskich Azji Mniejszej, Babilonu, Egiptu, Grecji i Syrii oraz motywy z astrologii i judaizmu;
Gnostycyzm (z stgr. γνωστικός gnostikos „dotyczący wiedzy, służący poznaniu wiedzy istnienia wszechrzeczy”) – doktryny i ruchy religijne powstające na wschodzie cesarstwa rzymskiego od I w. p.n.e. do II w., gł. w Syrii i Egipcie, dualistyczne, łączące chrześcijaństwo z pogańskimi (grecko-egipskimi) wierzeniami religijnymi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ gnostyk
SJP.pl
gnostycki;
1. odnoszący się do gnostycyzmu - typu teozofii opierającego się na gnozie;
2. związany z wyznawcą gnostycyzmu
przymiotnik relacyjny
(1.1) filoz. rel. związany z gnostycyzmem, dotyczący gnostycyzmu
SJP.pl
Wiktionary
wyznawca gnostycyzmu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. zwolennik gnostycyzmu
Gnostycyzm (z stgr. γνωστικός gnostikos „dotyczący wiedzy, służący poznaniu wiedzy istnienia wszechrzeczy”) – doktryny i ruchy religijne powstające na wschodzie cesarstwa rzymskiego od I w. p.n.e. do II w., gł. w Syrii i Egipcie, dualistyczne, łączące chrześcijaństwo z pogańskimi (grecko-egipskimi) wierzeniami religijnymi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) lwów. dziecko
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pień do rąbania drewna
Wiktionary
w filozofii hellenistycznej:
1. wiedza tajemna, dostępna tylko wybrańcom;
2. sposób myślenia polegający na łączeniu rozumu z wiarą;
3. synkretyczne nurty rel. w okresie hellenistycznym i wczesnochrześcijańskim
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. takie poznanie istoty Boga, które daje zbawienie
Gnoza (stgr. γνῶσις gnosis „poznanie, wiedza”) – forma świadomości religijnej podkreślająca wartość wiedzy jako narzędzia (samo)zbawienia. Mitologia gnostycka przedstawia człowieka jako pogrążonego we śnie – obudzenie z niego to poznanie prawdy o swoim duchowym powołaniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
filozof badający źródła, możliwości i środki naukowego poznania; gnoseolog
SJP.pl
dział filozofii badający relacje pomiędzy poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością; gnoseologia, epistemologia, teoria poznania, filozofia poznania
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: gnozeologia (np. immanentyzm gnozeologiczny; problematyka gnozeologiczna); gnoseologiczny; epistemologiczny
przymiotnik relacyjny
(1.1) filoz. związany z gnozeologią, dotyczący gnozeologii
SJP.pl
Wiktionary
zdolność do rozpoznawania (np. kształtów, wielkości, temperatury danych przedmiotów); u niewidomych: tzw. "widzenie ręczne"
Gnozja (z gr. gnosis – wiedza) – zdolność do rozpoznawania np. kształtów, wielkości, temperatury danych przedmiotów; tzw. "widzenie ręczne". Szczególnie dobrze rozwinięta jest u osób niewidomych.
Szczególnym przypadkiem gnozji jest gnozja palców.
SJP.pl
Wikipedia
(r. żeński lub nijaki) gatunek antylopy żyjącej na równinach południowej i wschodniej Afryki
rzeczownik, rodzaj nijaki lub żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Connochaetes|ref=tak., rodzaj dużych antylop z rodziny krętorogich;
(1.2) zool. antylopa z rodzaju gnu (1.1)
Gnu (Connochaetes) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
grupa krwiopijnych muchówek obejmująca rodziny komarowatych, kuczmanowatych, mustykowatych i bąkowatych
Gnus (wymawiamy /gnuz/) – czytnik wiadomości w edytorach GNU Emacs i XEmacs. Umożliwia czytanie i komponowanie listów elektronicznych i wiadomości grup dyskusyjnych. Dodatkowo, potrafi korzystać ze źródeł na stronach internetowych.
SJP.pl
Wikipedia
nic nie robić; poddawać się apatii i zniechęceniu
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: gnuśnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: gnuśny
SJP.pl
bezwład, bezczynność
SJP.pl
leniwy, bezwładny
przymiotnik
(1.1) (o osobach) charakteryzujący się lenistwem, ospałością
(1.2) (o rzeczach) charakteryzujący się brakiem działalności, aktywności
SJP.pl
Wiktionary
kość będąca miejscem przyczepu mięśni języka i krtani u człowieka, ssaków i ptaków; kość gnykowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. anat. kość gnykowa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: gnyk; kość gnykowa - kość będąca miejscem przyczepu mięśni języka i krtani u człowieka, ssaków i ptaków
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z gnykiem, dotyczący gnyka
SJP.pl
Wiktionary
krótki nóż szewski; knyp
SJP.pl
pogardliwie: smarkacz, wyrostek
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) lwów. tępy nóż
SJP.pl
Wiktionary