F

1. litera oznaczająca spółgłoskę f;
2. spółgłoska twarda, bezdźwięczna;
3. czwarty dźwięk podstawowej skali muzycznej


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła dziewiątej litery polskiego alfabetu;


F (wymowa: ef, minuskuła: f) – szósta litera alfabetu łacińskiego, dziewiąta litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę szczelinową wargowo-zębową bezdźwięczną, np. [f].


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fa

solmizacyjna nazwa dźwięku f


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. nazwa solmizacyjna jednego z dźwięków;


Belgia:

Francja:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fab.

skrót od: fabularny


Źródła:

SJP.pl

Faber

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabia

model samochodu marki Škoda


Fabia – żeński odpowiednik łacińskiego imienia Fabiusz. Patronem tego imienia jest bł. Fabiusz (zm. w 303 roku).

Fabia imieniny obchodzi 27 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabian

angielska organizacja reformistyczna założona w 1884 r. w Londynie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Fabiana


Fabian – imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające „należący do Fabiusza” (mężczyzny z rodu Fabiuszów). Nazwa rodowa Fabiuszy wywodzi się zaś od łac. faba (bób) i pierwotnie oznaczała osobę zajmującą się uprawą bobu. Chrześcijańskim patronem tego imienia jest św. Fabian, papież.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabiana

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Fabian


Fabiana (również Pabiana) – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy rzymskiego rodu Fabiuszów. Żeński odpowiednik męskiego imienia Fabian.

Imię rzadkie w Polsce. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 140 kobiet o imieniu Fabiana nadanym jako imię pierwsze oraz 62 kobiety noszące imię Fabiana jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane jako imię pierwsze – Anna, nosi 1 072 616 osób


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabianczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fabianek


Źródła:

Wiktionary

Fabianczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fabianek


Źródła:

Wiktionary

Fabiańczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabianczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabianki lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Fabianecki

Fabianki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fabianek


Patrz:Fabianki

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabianek

zdrobnienie od: Fabian (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Fabian


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabianie

angielska organizacja reformistyczna założona w 1884 r. w Londynie


Fabianie lub Towarzystwo Fabiańskie (ang. The Fabian Society) – angielskie stowarzyszenie reformistyczne, mające na celu przekształcenie ustroju kapitalistycznego w socjalistyczny. Obecni członkowie w poglądach są zgodni z Partią Pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabianin

członek angielskiej organizacji reformistycznej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. polit. zwolennik fabianizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabianizm

doktryna stworzona przez fabian, negująca konieczność rewolucji i głosząca możliwość przejścia od kapitalizmu do socjalizmu drogą ewolucyjną


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) doktryna głosząca pokojową, ewolucyjną transformację kapitalizmu w socjalizm;


Fabianie lub Towarzystwo Fabiańskie (ang. The Fabian Society) – angielskie stowarzyszenie reformistyczne, mające na celu przekształcenie ustroju kapitalistycznego w socjalistyczny. Obecni członkowie w poglądach są zgodni z Partią Pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabianka

zdrobnienie od imienia żeńskiego: Fabiana


Źródła:

SJP.pl

Fabianki

zdrobnienie od imienia żeńskiego: Fabiana


W Polsce
Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabiankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabianka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fabianostwo

Fabian z małżonką; Fabianowie


Źródła:

SJP.pl

Fabianowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fabianowa


Źródła:

Wiktionary

Fabianowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fabianowa


Źródła:

Wiktionary

Fabianowie

Fabian z małżonką; Fabianostwo


Źródła:

SJP.pl

Fabianowski

nazwisko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fabianowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabianowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabiana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fabiański

dotyczący fabian - zwolenników ewolucyjnych reform społecznych


miejscowość


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabijańczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabijański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabiniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabiola

imię żeńskie


Fabiola – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, pierwotnie zdrobniała forma imienia Fabia.

Patronką tego imienia jest św. Fabiola, matrona rzymska, wdowa (IV wiek).

W styczniu 2024 w rejestrze PESEL wśród publicznie dostępnych danych wykazano 253 kobiety o imieniu Fabiola nadanym jako imię pierwsze oraz 122 kobiety noszące imię Fabiola jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane imię żeńskie – Anna – nosi 1072616 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabioliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabioli lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Fabiś

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabisiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabiszak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabiszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fabiusz

imię męskie


Fabiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się nazwy rzymskiego rodu Fabiuszów, która z kolei pochodzi od łacińskiego faba - "bób". Wśród patronów tego imienia — św. Fabiusz, wspominany razem ze swoimi towarzyszami, św. Bassusem, Maksymem i Antymem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabiusze

lud rzymski


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabiuszostwo

Fabiusz z małżonką; Fabiuszowie


Źródła:

SJP.pl

Fabiuszowie

Fabiusz z małżonką; Fabiuszostwo


Źródła:

SJP.pl

Fabiuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabiusza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fabjański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fablet

urządzenie elektroniczne o przekątnej pomiędzy pięcioma i siedmioma calami, łączące funkcje smartfona i tabletu; phablet, mikrotablet


Fablet (ang. phablet, połączenie słów: phone i tablet) – grupa urządzeń mobilnych wyposażonych w ekran dotykowy o przekątnej do 7 cali. Fablet jest urządzeniem łączącym cechy smartfona i małego tabletu. Jest większy niż smartfon, ale nie na tyle duży, by być uznawany za tablet lub minitablet. Rozmiary przekątnej ekranu takich urządzeń zaczynają się na pięciu calach, ale są mniejsze niż siedem cali.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabliaux

[czytaj: fabliO] popularny w XII-XIV w. gatunek lekkiej poezji francuskiej


Fabliaux (sing. fabliau) – gatunek literacki w średniowiecznej literaturze francuskiej, obejmujący przeważnie utwory wierszowane. Powstawały głównie w XIII w. we Francji północno-wschodniej.

Fabliaux należą do literatury plebejskiej, mają przy tym charakter satyryczny. Styl jest dosadny, a humor rubaszny. Intencja utworów jest przy tym często moralizatorska. Rzadki jest natomiast typowy dla wielu gatunków literackich średniowiecza – w tym zbliżonych, jak bajka – alegoryzm, który zastępuje bezpośrednia obserwacja życia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fablok

Fablok – polskie przedsiębiorstwo założone w 1919 roku w Chrzanowie, produkujące tabor kolejowy i maszyny.


Źródła:

Wikipedia

Fabr.

skrót od: fabryka; f-ka


Źródła:

SJP.pl

Fabre

[czytaj: fabr] nazwisko francuskie, m.in. Fabre d'Eglantine (właściwie Philippe François Nazaire Fabre) (1750-94), dramatopisarz francuski; Jean Henri Fabre (1823-1915), francuski entomolog, pisarz; Jean Marcel Fabre (1904-75), francuski historyk literatury, polonista


Fabre – stacja metra w Montrealu, na linii niebieskiej. Obsługiwana przez Société de transport de Montréal (STM). Znajduje się w Villeray, w dzielnicy Villeray–Saint-Michel–Parc-Extension.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fabrycek

zdrobnienie od: Fabrycjusz (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Fabrycja

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Fabrycjusz

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Fabrycjuszostwo

Fabrycjusz z małżonką; Fabrycjuszowie


Źródła:

SJP.pl

Fabrycjuszowie

Fabrycjusz z małżonką; Fabrycjuszostwo


Źródła:

SJP.pl

Fabrycjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabrycjusza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fabryckowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabrycka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fabrycostwo

Fabrycy z małżonką; Fabrycowie


Źródła:

SJP.pl

Fabrycowie

Fabrycy z małżonką; Fabrycostwo


Źródła:

SJP.pl

Fabrycowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fabrycego lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Fabrycy

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Fabrycy – imię męskie.

Fabrycy imieniny obchodzi 14 marca, 22 sierpnia.

Osoby o imieniu Fabrycy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabryczka

mała fabryka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pieszcz. zdrobn. od: fabryka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabrycznie

przysłówek

 (1.1) przez pracowników fabryki


Źródła:

Wiktionary

Fabryczny

należący do fabryki; produkowany, wykonany w fabryce


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fabryką


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabryka

zakład przemysłowy wytwarzający maszynowo na wielką skalę środki spożycia i produkcji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) produkcyjny zakład przemysłowy

 (1.2) pot. załoga fabryki (1.1)

 (1.3) daw. budowa, wznoszenie budowli

 (1.4) daw. produkcja, wyrób


Fabryka (łac. fabrica ‘warsztat rzemieślniczy’) – zakład przemysłowy, w którym produkcja odbywa się przy użyciu maszyn.

W ujęciu historycznym, przejście od wytwarzania produktów w manufakturach do ich produkcji w fabrykach oznaczało początek kapitalizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabrykacja

wyrób, produkowanie, produkcja


Źródła:

SJP.pl

Fabrykacyjny

fabrykacja


Patrz:fabrykacja

Źródła:

SJP.pl

Fabrykancik

zdrobnienie od: fabrykant


Źródła:

SJP.pl

Fabrykancki

odnoszący się do fabrykanta, będący własnością fabrykanta


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fabrykantem, dotyczący fabrykanta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabrykant

1. osoba podrabiająca coś; fałszerz;
2. dawniej: właściciel fabryki; przemysłowiec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. właściciel fabryki


Fabrykant (łac. fabricans, -ntis ‘tworzący’, od fabricare ‘tworzyć’), przemysłowiec – prywatny właściciel fabryki lub zakładu przemysłowego.

W XIX w. mianem tym określano także rzemieślnika, którego warsztat miał większą moc produkcyjną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabrykantka

dawniej: właścicielka fabryki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. właścicielka fabryki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabrykat

produkt fabryczny, gotowy towar, wyrób


Źródła:

SJP.pl

Fabrykować

produkować, wyrabiać


czasownik przechodni niedokonany (dk. sfabrykować)

 (1.1) wykonywać podróbki

 (1.2) przest. produkować w dużej liczbie, w masowej ilości

 (1.3) iron. żart. robić byle jak lub coś niezbyt wartościowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabrykowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. produkowanie czegoś na masową skalę

 (1.2) pot. sporządzanie imitacji czegoś w przestępczym celu


Źródła:

Wiktionary

Fabula

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. drobiazg

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bajka


Fabula – niemieckie czasopismo bajkoznawcze ukazujące się w Berlinie od 1957 roku. Przez długi czas redaktorem naczelnym był Kurt Ranke – profesor uniwersytetu w Getyndze. W skład pierwszego komitetu redakcyjnego wchodzili Walter Anderson, L. Bødker (Dania), R. Th. Christiansen (Norwegia), G. Ortutay (Węgry), A. Taylor (USA) i S. Thompsorn (USA). Pismo, oprócz materiałów w języku angielskim, niemieckim i francuskim, zamieszcza rozprawy, przyczynki, recenzje i komunikaty o pracach w toku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fabulać

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. igrać z niebezpieczeństwem


Źródła:

Wiktionary

Fabulacja

fantazjowanie na temat rzekomych wydarzeń w przeszłości i własnego w nich udziału


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. wprowadzanie do opisu albo opowiadania elementów nierealistycznych

 (1.2) psych. przedstawianie wydarzeń z podawaniem zmyślonych wątków


Pseudologia (inaczej pseudologia fantastica, mitomania, kłamstwo patologiczne, zespół Delbrücka, łac. mitomania, ang. pathological lying) – zaburzenie psychiczne objawiające się patologiczną skłonnością do opowiadania kłamstw najczęściej pod postacią zmyślonych opowiadań przedstawiających opowiadającego w korzystnym świetle.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabularność

opieranie się utworu literackiego lub filmowego na fabule (układzie zdarzeń, wątków i motywów); fikcyjność, literackość, fabularyzm


Źródła:

SJP.pl

Fabularny

oparty na wątku fikcyjnym, a nie na dokumentacji; mający fabułę


przymiotnik

 (1.1) mający fabułę; oparty na fikcyjnej opowieści


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabularyzacja

książkowo: nadanie formy utworu fabularnego takim utworom, jak kronika, pamiętnik, film dokumentalny itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) film. liter. nadawanie formy fabularnej utworom dokumentalnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabularyzm

książkowo: występowanie fabuły (układu zdarzeń, wątków i motywów) w dziele literackim lub filmowym; fabularność, literackość, fikcyjność


Źródła:

SJP.pl

Fabularyzować

książkowo: nadawać formy utworu fabularnego takim utworom, jak kronika, pamiętnik, film dokumentalny itp.


Źródła:

SJP.pl

Fabularzysta

1. reżyser filmów fabularnych;
2. autor scenariuszy filmowych


Źródła:

SJP.pl

Fabularzystka

fabularzysta


Patrz:fabularzysta

Źródła:

SJP.pl

Fabulator

osoba opowiadając zmyślone lub zniekształcone wydarzenia z przeszłości i własny w nich udział; mitoman


Źródła:

SJP.pl

Fabulistyczny

fabulistyka


Patrz:fabulistyka

Źródła:

SJP.pl

Fabulistyka

pisanie bajek; bajkopisarstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. dział literatury obejmujący pisanie bajek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fabulny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. łatwo się psujący (o przedmiotach)


Źródła:

Wiktionary

Fabuła

układ zdarzeń przedstawionych w utworze literackim lub w filmie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. film. szereg wątków i motywów powiązanych czasowo i przyczynowo, przedstawionych w utworze literackim lub filmowym

 (1.2) pot. treść utworu

 (1.3) daw. treść stanowiąca coś ciekawego, niekoniecznie prawdziwego


Fabuła (łac. fabula „bajka, opowiadanie”) – układ zdarzeń w świecie przedstawionym utworów epickich i dramaturgicznych, a także filmów i gier komputerowych.

Zdarzenia składające się na fabułę składają się zarazem na zdarzenia w przedstawionych w danym utworze losach postaci. Każde z nich pozostaje w określonych związkach z pozostałymi zdarzeniami oraz z całością nadrzędną, którą zdarzenia te współtworzą. Istnieją trzy podstawowe rodzaje relacji między zdarzeniami: czas fabuły – relacje czasowe między zdarzeniami, relacje przyczynowo-skutkowe między zdarzeniami oraz związki teleologiczne między zdarzeniami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fabułka

zdrobnienie od: fabuła


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. fabuła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facebook

[czytaj: fejsbuk] amerykański serwis społecznościowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) inform. socjol. internetowy serwis społecznościowy;


Facebook (skr. fb) – serwis społecznościowy, w ramach którego zarejestrowani użytkownicy mogą tworzyć sieci i grupy, dzielić się wiadomościami i zdjęciami oraz korzystać z aplikacji, będący własnością Meta Platforms z siedzibą w Menlo Park. Został uruchomiony 4 lutego 2004 na Uniwersytecie Harvarda i był początkowo przeznaczony przede wszystkim dla osób studiujących na tej uczelni. Od 2006 roku Facebook jest dostępny dla wszystkich użytkowników mających 13 lat lub więcej (z wyjątkiem niektórych krajów, gdzie dolny limit wynosi 14 lat). Jego głównym autorem jest Mark Zuckerberg, obecnie pełniący funkcję dyrektora generalnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Facebookoholiczka

[czytaj: fejsbukoholiczka] kobieta poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z Facebooka (serwisu społecznościowego); fejsbukoholiczka, fejsoholiczka


Źródła:

SJP.pl

Facebookoholik

[czytaj: fejsbukoholik] osoba poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z Facebooka (serwisu społecznościowego); fejsbukoholik, fejsoholik


Źródła:

SJP.pl

Facebookoholizm

[czytaj: fejsbukoholizm] poświęcanie chorobliwie dużo czasu na korzystanie z internetowego serwisu społecznościowego Facebook; fejsbukoholizm, fejsoholizm


Źródła:

SJP.pl

Facebookować

[czytaj: fejsbukować] środowiskowo: korzystać z Facebooka - serwisu społecznościowego; fejsbuczyć, fejsbukować, fejsować


Źródła:

SJP.pl

Facebookowicz

[czytaj: fejsbukowicz] użytkownik portalu Facebook; fejsbukowicz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) inform. socjol. użytkownik Facebooka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facebookowiczka

[czytaj: fejsbukowiczka] użytkowniczka portalu Facebook; fejsbukowiczka


Źródła:

SJP.pl

Facebookowy

Facebook [czytaj: fejsbukowy]


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Facebookiem, dotyczący Facebooka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facecik

zdrobnienie od: facet


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. zdrobn. od: facet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facecja

1. krótki utwór satyryczny;
2. przestarzale: dowcip, żart lub krótkie, zabawne opowiadanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. krótkie opowiadanie z dowcipną puentą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Facecjonista

osoba lubiąca opowiadać żarty, dowcipy, zabawne historyjki; żartowniś, dowcipniś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która lubi opowiadać żarty, anegdoty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facecjonistka

facecjonista


Patrz:facecjonista

Źródła:

SJP.pl

Facecjonistyczny

dotyczący facecji


Źródła:

SJP.pl

Facelet

dawniej: chustka do nosa


Źródła:

SJP.pl

Facelia

roślina z rodziny faceliowatych, sadzona jako miododajna roślina ozdobna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Phacelia|ref=tak., rodzaj roślin jednorocznych lub bylin z rodziny faceliowatych;


Facelia (Phacelia Juss.) – rodzaj roślin z rodziny faceliowatych (Hydrophyllaceae). Obejmuje około 200 gatunków, rosnących dziko w Ameryce Północnej i Południowej. Obszarem, gdzie rodzaj jest najbardziej zróżnicowany, jest zachodnia część kontynentu północnoamerykańskiego – tylko w Kalifornii rośnie 90 gatunków. Zasiedlają one suche tereny pustynne i wilgotne siedliska wśród zarośli i w widnych lasach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faceliowate

rodzina roślin okrytozalążkowych, występujących na wszystkich kontynentach


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faceliowaty

o cechach faceliowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Faceliowy

facelia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z facelią, dotyczący facelii


Patrz:facelia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facenda

fazenda;
1. plantacja kawy w Brazylii; dom na takiej plantacji
2. gospodarstwo rolne w dawnych koloniach hiszpańskich


Źródła:

SJP.pl

Facepalm

[czytaj: fejspalm] uderzenie dłonią w twarz lub przyłożenie jej do twarzy, wyrażające niedowierzanie, frustrację lub zażenowanie


Facepalm [feɪs'pɑːm] (czasami zapisywany jako face-palm lub face palm) – gest, który polega na przyłożeniu dłoni do twarzy. Gest jest w wielu kulturach przejawem frustracji, zażenowania, rozczarowania, wstydu lub sarkazmu. Wykorzystuje się go także w memach internetowych.

Słowo to pojawiło się prawdopodobnie w latach 90. XX wieku; jego najwcześniejsze znane użycia pochodzą z 1996 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Facepalmować

[czytaj: fejspalmować] uderzać dłonią w twarz lub przykładać ją do twarzy, wyrażając tym niedowierzanie, frustrację lub zażenowanie; fejspalmować


Źródła:

SJP.pl

Facet

potoczne określenie mężczyzny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. mężczyzna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Facetka

potocznie: bliżej nieznana kobieta; gościówa, babka, typiara


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. kobieta

 (1.2) slang. nauczycielka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fach

zawód, specjalność


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. zawód, profesja

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zawód wyuczony

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. podłużny drewniany pojemnik (na mąkę, zboże)

wykrzyknik

 (2.1) onomatopeja naśladująca odgłos czegoś, co przelatuje szybko w powietrzu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fachcić

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pracować


Źródła:

Wiktionary

Fachla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pochodnia


Źródła:

Wiktionary

Fachman

potocznie: fachowiec; fachura, magik, spec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. fachowiec

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. fachowiec


Fachman (ang. The Fixer) – powieść amerykańskiego pisarza Bernarda Malamuda wydana w 1966 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fachmanka

potocznie: kobieta będąca fachowcem w jakiejś dziedzinie; fachura, specjalistka


Źródła:

SJP.pl

Fachowiec

specjalista w jakiejś dziedzinie; fachman, fachura, spec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w jakiejś dziedzinie


Fachowiec – polski telewizyjny film obyczajowy z 1983 roku w reżyserii Krzysztofa Grubera, na podstawie powieści Wacława Berenta pod tym samym tytułem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fachowo

przysłówek

 (1.1) zgodnie ze specjalizacją

 (1.2) z fachową wiedzą


Źródła:

Wiktionary

Fachowość

znajomość fachu; wykształcenie zawodowe


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) znajomość jakiejś dziedziny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fachowy

związany z fachem


przymiotnik

 (1.1) związany z określonym zawodem, specjalnością

 (1.2) obeznany z zawodem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fachtla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pochodnia


Źródła:

Wiktionary

Fachula

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pochodnia


Źródła:

Wiktionary

Fachura

potocznie: fachowiec; fachman, magik, spec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. fachowiec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faciebat

[czytaj: facjebat] fecit; zrobił, wykonał (napis na dziełach sztuki obok podpisu artysty)


Źródła:

SJP.pl

Facies

[czytaj: facjes] oblicze; facies hippocratica - hipokratesowe oblicze, na którym widać oznaki zbliżającej się śmierci


Źródła:

SJP.pl

Facile

[czytaj: FAczile] łatwo - określenie stopnia trudności technicznej utworu


Źródła:

SJP.pl

Facilitating

[czytaj: fas-iliTEJting] środowiskowo: doradztwo w zakresie prowadzenia udanego spotkania biznesowego; facylitating


Źródła:

SJP.pl

Facilmente

[czytaj: faczilmente] określenie wykonawcze: łatwo, bez napięcia


Źródła:

SJP.pl

Facio

potocznie: jakiś mężczyzna; facet, koleś, kolo, gość


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. żart. facet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faciu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. żart. facet


Źródła:

Wiktionary

Facja

1. zespół cech osadów i skał wynikających z warunków powstawania;
2. jednostka w systematyce roślin


Facja (łac. facies 'twarz, oblicze') – zespół wspólnych cech charakterystycznych dla skał utworzonych w różnych warunkach.
Skały (lub środowiska) tej samej facji mogą różnić się czasem powstania i miejscem, muszą jednak posiadać łączące je istotne cechy szczególne, najczęściej litologiczne lub paleontologiczne. Niemniej niekiedy pod nazwą konkretnej facji bywają też łączone zespoły skał bardzo różniące się petrograficznie, a powstałe w jednym (lub pokrewnym) regionie w określonym czasie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Facjata

1. pomieszczenie na poddaszu; facjatka, mansarda;
2. wysunięte poddasze z oknem i osobnym daszkiem; facjatka, mansarda;
3. potocznie: twarz; dziób, buzia, gęba;
4. przestarzale: frontowa ściana budynku; fasada;
5. dawniej: część ściany zasłaniająca dach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkalne pomieszczenie na poddaszu, zwykle nadbudowane i posiadające odrębne zadaszenie

 (1.2) pot. twarz

 (1.3) daw. fasada budynku


Mansarda (facjata, facjatka) – pomieszczenie mieszkalne znajdujące się w kondygnacji strychowej, wydzielone z niej ścianami, które przenikając przez połać dachu formują nadbudowę nad koronującym gzymsem budynku.

Facjata jest przykryta odrębnym dachem. Jest powszechnie stosowana od czasu średniowiecza, występując w kamienicach mieszczańskich, pałacach, zamkach, dworach i domach. W XIX wieku i na początku XX wieku występowała bardzo często w domach podmiejskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Facjatka

1. wysunięte poddasze z oknem i osobnym daszkiem; facjata, mansarda;
2. pomieszczenie na poddaszu; facjata, mansarda;
3. ekspresywnie: twarz; buzia



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Facjatkowy

facjatka (mieszkanie na poddaszu), np. okno facjatkowe


Źródła:

SJP.pl

Facjenda

dawniej: interes, transakcja handlowa; spekulacja, szachrajstwo


Źródła:

SJP.pl

Facjendarski

facjendarz


Patrz:facjendarz

Źródła:

SJP.pl

Facjendarz

dawniej osoba zajmująca się handlem


Źródła:

SJP.pl

Facka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. policzek

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. policzek (także uderzenie)


Źródła:

Wiktionary

Fackać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. policzkować


Źródła:

Wiktionary

Fackelzug

[czytaj: fakelcug] dawniej: uroczysty pochód z pochodniami; fakelcug


Źródła:

SJP.pl

Facla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pochodnia


Źródła:

Wiktionary

Facnóć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. spoliczkować


Źródła:

Wiktionary

Facsimile

[czytaj: faks-imile] faksymile;
1. reprodukcja dokumentu wykonana ręcznie, mechanicznie lub chemicznie;
2. pieczątka lub klisza odtwarzająca własnoręczny podpis


Faksymile, rzadziej facsimile (fr. fac-similé, a to z łac. fac simile, dosł. „czyń podobnie”), lm. faksymilia – dokładna kopia (reprodukcja) dokumentu, rysunku lub podpisu, wykonana sposobem mechanicznym, chemicznym bądź ręcznie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fact-Checking

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) społ. publ. proces weryfikowania informacji przez dokładne sprawdzanie faktów;


Źródła:

Wiktionary

Factitivum

[czytaj: faktitiwum] kategoria słowotwórcza czasownika; causativum


Źródła:

SJP.pl

Factoring

[czytaj: faktoring] rodzaj umowy nienazwanej, polegającej na wykupowaniu przez wyspecjalizowanego pośrednika (factora), należności z tytułu sprzedaży od factoranta (osoby dokonującej sprzedaży należności); faktoring


Faktoring – wykup przez podmiot świadczący usługę faktoringu (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw (faktorantów) należnych im od kontrahentów (odbiorców) z tytułu dostaw i usług oraz na świadczeniu na ich rzecz dodatkowych usług (np. inkaso należności, monitoring płatności, prowadzenie rozliczeń, pomoc w ściąganiu przeterminowanych należności).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Factoringowy

[czytaj: faktoringowy] związany z factoringiem (faktoringiem); faktoringowy


Źródła:

SJP.pl

Faculik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. grubszy kij do bicia


Źródła:

Wiktionary

Facydiowce

przedstawiciel rzędu grzybów z klasy workowców właściwych


Źródła:

SJP.pl

Facydiowiec

przedstawiciel rzędu grzybów z klasy workowców właściwych


Źródła:

SJP.pl

Facylitacja

1. w psychologii:
a) wpływ obecności innych ludzi na skuteczność wykonywania jakiegoś zadania;
b) niewyuczone, chwilowe zwiększenie siły reakcji;
2. w fizjologii: ułatwienie wystąpienia reakcji na bodziec; torowanie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Facylitacyjny

facylitacja


Patrz:facylitacja

Źródła:

SJP.pl

Facylitating

[czytaj: facylitating] środowiskowo: doradztwo w zakresie prowadzenia udanego spotkania biznesowego; facilitating


Źródła:

SJP.pl

Facylitator

osoba pośrednicząca w spotkaniu biznesowym, ułatwiająca przepływ informacji i rozwiązująca problemy


Facylitator – osoba, której zadaniem jest czynny udział w udrożnianiu procesu komunikacji między osobami bądź grupami, w celu osiągnięcia wspólnego rozwiązania, czyli facylitacją (ułatwianiem) procesów. Rolą facylitatora nie jest mediacja (wsparcie przy rozwiązywaniu konfliktów) między stronami, gdyż służy on wsparciem w zakresie m.in. doprecyzowania kodu językowego, demaskowania faktycznych (nie jedynie deklaratywnych) intencji stron interakcji, motywowania do pracy nad osiągnięciem celu, zapobiegania ewentualnym konfliktom.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Facyt

suma, wynik obliczenia


Źródła:

SJP.pl

Facz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. med. opatrunek

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. powijak dla niemowlaka

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. etn. pas zdobiący becik niemowlęcy


Źródła:

Wiktionary

Faczować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. obwiązywać ranę

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. obwijać niemowlę po kąpieli


Źródła:

Wiktionary

Fading

[czytaj: fejding albo fading] zanik sygnału radiowego na skutek zmian warunków rozchodzenia się fal radiowych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fado

1. portugalska melancholijna pieśń ludowa;
2. związany z fado - pieśnią


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. gatunek muzyczny wywodzący się z Portugalii, melancholijna pieśń


Fado (tłum. los, przeznaczenie) – gatunek muzyczny powstały w XIX wieku w biednych dzielnicach portowych miast Portugalii, głównie w lizbońskich kwartałach Alfama i Mouraria. Fado to melancholijna pieśń, wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar. Nazywane jest czasami portugalskim bluesem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fadom

skrót od: Fabryka Domów


Źródła:

SJP.pl

Fadżr

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. pierwsza (spośród pięciu) modlitwa muzułmańska w ciągu dnia, odmawiana świtem;


Fadżr (arab. ‏فجر‎) – modlitwa muzułmańska (salat), pierwsza w ciągu dnia, odmawiana między świtem i wschodem słońca, najlepiej ok. 45 minut przed wschodem słońca. Obejmuje dwa obowiązkowe rakaty.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Faena

końcowa seria ataków matadora, prowadząca do zabicia byka


Źródła:

SJP.pl

Faencki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z Faenzą, dotyczący Faenzy


Źródła:

Wiktionary

Faenza

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania;


Faenza – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Rawenna.

W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Faenza.

Według danych na rok 2023 gminę zamieszkiwało 58 737 osób, 272,2 os./km².

Od średniowiecza miasto słynne jest z wyrobów fajansowych, które od nazwy miasta wywodzą swoją nazwę.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Faeton

ptak z rzędu pełnopłetwych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faetony

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Phaethontiformes|Sharpe|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;

forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: faeton


Faetony – monotypowy rząd Phaethontiformes i rodzina Phaethontidae z infragromady ptaków neognatycznych (Neornithes).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fafel

obwisła warga u psa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żart. lub pogard. małe dziecko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faferfloki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) przest. poznań. płatki owsiane


Źródła:

Wiktionary

Fafernuch

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. tradycyjne kurpiowskie ciastko – twarde, wytrawne i pikantne, cięte nożem z wałka ciasta na kształt kopytek lub orzechów, podawane jako przekąska, np. do piwa, stanowiące zwyczajowy noworoczny podarunek


Źródła:

Wiktionary

Faflać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. paplać


Źródła:

Wiktionary

Fafle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) kynol. zwisające wargi u psów myśliwskich


Fafle – używane w kynologii określenie górnych warg psa.

Kształt i wielkość fafli wyraźnie rozróżnia się w zależności od rasy psa.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Faflunić

potocznie: mówić niewyraźnie, bełkotać


Źródła:

SJP.pl

Fafrać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gryzmolić, mazać

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mówić bez sensu


Źródła:

Wiktionary

Fafuła

niedołęga, niezdara, safanduła


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Warszawa. niezdara

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. jedzenie dla trzody chlewnej, składające się głównie z kaszy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fag

wirus mający zdolność do niszczenia bakterii; bakteriofag


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zob. bakteriofag.


Bakteriofag, fag – wirus atakujący bakterie. Przeważnie dany bakteriofag zdolny jest do infekcji tylko jednego gatunku (a czasem nawet tylko szczepu) bakterii. Bakteriofagi mogą przybierać kształty złożone (buławkowate), pałeczkowate lub wielościenne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fagas

pogardliwie:
1. służący, lokaj; sługus;
2. przenośnie: lizus, pochlebca;
3. kochanek; gach, frajer


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. lekcew. mężczyzna posługujący jako lokaj lub kelner

 (1.2) pot. obraź. osoba całkowicie uległa

 (1.6) gw-pl|Warszawa. mężczyzna

 (2.2) ornit. dzierlatka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fagasostwo

służalczość, lizusostwo


Źródła:

SJP.pl

Fagasować

potocznie: być fagasem, wysługiwać się, schlebiać komuś


Źródła:

SJP.pl

Fagasowski

przypominający fagasa


Źródła:

SJP.pl

Fagin

trujący związek w nasionach buku


Źródła:

SJP.pl

Fagina

trujący związek w nasionach buku


Źródła:

SJP.pl

Fagocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fagot


Źródła:

Wiktionary

Fagocista

muzyk grający na fagocie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muz. muzyk, który gra na fagocie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fagocistka

fagocista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. kobieta, która gra na fagocie


Patrz:fagocista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fagocyt

komórka organizmu pochłaniająca bakterie oraz inne cząstki nieorganiczne i organiczne; komórka żerna


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) biol. rodzaj komórki zdolnej do pochłaniania i trawienia obcych cząstek;


Fagocyt (gr. phágos ‘pożeracz’, kýtos ‘komórka’), komórka żerna – każda komórka zdolna do fagocytozy. Zazwyczaj fagocytami są wyspecjalizowane komórki organizmów wielokomórkowych (u człowieka są nimi m.in.: osteoklasty, makrofagi, granulocyty oraz mikroglej), rzadziej organizmy jednokomórkowe (np. ameby).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fagocytella

praorganizm złożony z fagocytoblastu i kinoblastu


Źródła:

SJP.pl

Fagocytować

o komórkach: wchłaniać drobne cząsteczki organiczne


Źródła:

SJP.pl

Fagocytowy

związany z fagocytem


Źródła:

SJP.pl

Fagocytoza

umiejętność pochłaniania mikroskopijnych ciał obcych przez komórkę organizmu żywego


Fagocytoza (gr. phagein – jeść, kytos – komórka) – rodzaj endocytozy, spotykany u komórek i organizmów jednokomórkowych. Polega na pobieraniu ze środowiska pokarmów stałych, odizolowaniu od cytozolu, poprzez utworzenie wodniczki pokarmowej (lub innego tworu o podobnym przeznaczeniu, np. heterofagocyty), i trawieniu z udziałem lizosomów. W tym procesie nie następuje utrata błony komórkowej. Ewentualne niestrawione resztki są usuwane przez włączenie się wodniczki z powrotem w błonę komórkową (jest to egzocytoza). Fagocytoza jest powszechnym zjawiskiem u pierwotniaków, ale występuje też u organizmów wielokomórkowych: makrofagi człowieka niszczą codziennie miliardy starych erytrocytów. Fagocytoza jest skuteczną metodą obrony przed organizmami chorobotwórczymi, stanowiąc ważny element odporności nieswoistej. Zjawisko fagocytozy odkrył w 1882 roku Ilja Miecznikow.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fagolizosom

Fagolizosom – organellum komórkowe powstające na skutek zlania się fagosomu z lizosomem. W fagosomie znajdują się pochłonięte przez komórkę substancje, które są rozkładane za pomocą znajdujących się w lizosomie enzymów (głównie proteolitycznych). W obrębie fagozlizosomu panuje odczyn kwaśny, co jest niezbędnym warunkiem działania enzymów lizosomalnych.


Źródła:

Wikipedia

Fagosom

wakuola powstająca okresowo w komórce w przebiegu fagocytozy lub pinocytozy, przyczyniająca się do trawienia i zużytkowania substancji wchłoniętych do komórki


Fagosom (syn. fagolizosom) – wakuola otaczająca podczas fagocytozy patogenną komórkę (bakterię), ograniczona błoną pochodzącą z komórki fagocyta. W dalszej fazie fagocytozy do błony fagosomu przywiera jeden lub dwa lizosomy, wydzielające enzymy trawienne. Połączony z lizosomem fagosom nosi nazwę lizosomu wtórnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fagot

dęty instrument drewniany


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. stroikowy, drewniany instrument dęty o niskiej skali;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fagotowy

związany z fagotem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) muz. związany z fagotem, dotyczący fagotu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fagowy

fag


Patrz:fag

Źródła:

SJP.pl

Fahrenheit

[czytaj: FArenhajt]
1. nazwisko, np. Gabriel Daniel Fahrenheit (1686-1736), polski fizyk niemieckiego pochodzenia;
2. skala Fahrenheita - skala temperatury używana dotychczas przez kraje anglosaskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faille

[czytaj: faj] gęsta, prążkowana tkanina jedwabna


Źródła:

SJP.pl

Fair

[czytaj: fer]
1. uczciwy, zgodny z zasadami (np. Zawsze byłam fair wobec ciebie.);
2. uczciwie, zgodnie z zasadami (np. Zachował się fair i za to go cenię.)


przymiotnik

 (1.1) uczciwy, lojalny

przysłówek

 (2.1) uczciwie


Gminy w USA:

Wyspy:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fair-Trade

[czytaj: fer-trejd] handel z nastawieniem na uczciwe wynagradzanie drobnych wytwórców, nie na zysk i najniższą cenę; sprawiedliwy handel, fair trade, fairtrade


Źródła:

SJP.pl

Fairbanks

Fairbanks – miasto w Stanach Zjednoczonych, w środkowej Alasce, nad rzeką Chena, u jej ujścia do rzeki Tanana. Zostało założone w 1902 roku przez poszukiwaczy złota, prawa miejskie uzyskało w 1903 roku. Według danych z 2022 roku liczy 32,1 tys. mieszkańców, oraz 95,4 tys. w obszarze metropolitalnym. Drugie co do wielkości miasto Alaski (po Anchorage). Przemysł petrochemiczny, tartaki, handel futrami, ośrodek turystyczny, port lotniczy, uniwersytet (założony w 1917). Miasto zostało nazwane na cześć Charlesa W. Fairbanksa, 26. wiceprezydenta USA.


Źródła:

Wikipedia

Fairtrade

[czytaj: fertrejd] handel z nastawieniem na uczciwe wynagradzanie drobnych wytwórców, nie na zysk i najniższą cenę; sprawiedliwy handel, fair trade, fairtrade


Fairtrade – nazwa systemu certyfikacji i oznaczania produktów Sprawiedliwego Handlu organizacji Fairtrade International, dawniej Fairtrade Labelling Organisations International (FLO International).

Aby uzyskać certyfikat Fairtrade, produkt musi być wyprodukowany przez organizacje (producenta: najczęściej spółdzielnię produkcyjną bądź przedsiębiorstwo głównie w krajach rozwijających się oraz nabywcę: partnerów producentów w krajach rozwiniętych: głównie przedsiębiorstwa bądź stowarzyszenia), które w produkcji i handlu spełniają następujące kryteria:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fairtrade'owy

fairtrade [czytaj: fertrejdowy] ; fairtradowy


Źródła:

SJP.pl

Fairtradowy

fairtrade [czytaj: fertrejdowy] ; fairtrade'owy (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Fairway

[czytaj: ferłej] droga wodna wytyczona wśród mielizn lub innych przeszkód nawigacyjnych, służąca do przeprowadzania statków o określonym zanurzeniu; farwater


Fairway – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kansas, w hrabstwie Johnson.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faisalabad

[czytaj: fajsalabad] miasto w Pakistanie; Fajsalabad


Fajsalabad (ang. Faisalabad, urdu ‏فیصل آباد‎) – miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, na Nizinie Pendżabu. Ośrodek przemysłu bawełnianego, odzieżowego i handlu zbożem. Założony w 1890 r., prawa miejskie posiada od 1898. Trzecie co do wielkości miasto kraju.

Jednym z najstarszych zabytków i symboli miasta jest wieża zegarowa z 1903 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faja

1. duża fajka
2. pogardliwie człowiek mało zaradny, ciemięga


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. grub. członek męski, penis

 (1.2) duża fajka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajalit

minerał, krzemian żelaza


Fajalit – bardzo rzadki minerał z gromady krzemianów, z grupy oliwinów. Nazwa związana jest z miejscem występowania minerału – wulkaniczną wyspą Faial na Azorach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fajans

1. biała glinka używana po wypaleniu najczęściej do wytwarzania naczyń kuchennych, sprzętu sanitarnego i elektrotechnicznego;
2. produkt wykonany z wypalonej białej glinki, pokrytej szkliwem;
3. potocznie: coś bez wartości


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. rzem. materiał ceramiczny wytwarzany z zanieczyszczonego kaolinu, podobny nieco do porcelany;

 (1.2) pot. coś bezwartościowego

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. pejor. głupek, ciemniak


Fajans – wyrób ceramiczny o czerepie porowatym, pokryty szkliwem bogatym w dwutlenek cyny.

W historii ceramiki artystycznej termin fajans stosuje się do dwóch różnych typów ceramiki: fajansu właściwego oraz fajansu delikatnego. Fajans właściwy, o nieprzezroczystym (matowym), kryjącym szliwie ołowiowo–cynowym po raz pierwszy pojawił się w IX-wiecznym Iraku, gdzie arabscy ceramicy próbowali uzyskać białe tło dla dekoracji barwnej podobne do chińskiej porcelany. Ten rodzaj ceramiki rozprzestrzenił się po całym świecie islamu, zaś do Europy dotarł za pośrednictwem tzw. ceramiki hiszpańsko–mauretańskiej, tworzonej przez Arabów zamieszkujących Półwysep Iberyjski (zobacz Al-Andalus). Do Włoch naczynia z Hiszpanii docierały przez wyspę Majorkę i prawdopodobnie to od jej nazwy Włosi nazwali je majoliką, przy czym począwszy od XIV wieku zaczęli oni rozwijać produkcję własnej ceramiki tego typu. Jednym z największych ośrodków jej produkcji była Faenza, stąd w importującej włoską majolikę Francji zaczęto nazywać ją fajansem. Pod koniec XVI wieku wytwórnie fajansu zaczęły powstawać we Francji i Niderlandach, zaś w XVII wieku najważniejszym ośrodkiem jego produkcji stało się Delft w Holandii (zob. Fajanse z Delftu). W Polsce fajans zaczęto produkować w XVII wieku w Gdańsku, co wynikało z jego bliskich kontaktów z Holandią. W następnym stuleciu w Rzeczypospolitej zaczęły powstawać kolejne manufaktury (farfurnie) fajansu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fajansiara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prostytutka


Źródła:

Wiktionary

Fajansiarski

fajansiarz


Patrz:fajansiarz

Źródła:

SJP.pl

Fajansiarz

fajans; potocznie:
1. osoba niemodnie ubrana, zaniedbana;
2. brudas, niechluj;
3. frajer, głupek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. frajer, głupek

 (1.2) slang. ktoś niemodnie ubrany

 (1.3) slang. ktoś brudny, zaniedbany, niechluj, brudas

 (1.4) środ. ekon. broker bez licencji KNF


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajansowy

związany z fajansem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) zrobiony z fajansu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajczany

fajka


Patrz:fajka

Źródła:

SJP.pl

Fajczarski

przymiotnik od: fajka


Źródła:

SJP.pl

Fajczarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. palenie fajki


Źródła:

Wiktionary

Fajczarz

osoba paląca fajkę


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) palacz fajki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajczora

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nałogowa palaczka


Źródła:

Wiktionary

Fajczorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nałogowy palacz


Źródła:

Wiktionary

Fajczyć

potoczne:
1. niszczyć ogniem; palić, spalać;
2. palić tytoń; jarać, kopcić, kurzyć;
3. fajczyć się - płonąć


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) pot. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) palić fajkę lub tytoń

czasownik zwrotny niedokonany fajczyć się (dk. brak)

 (2.1) pot. palić się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajczysko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. długa fajka


Źródła:

Wiktionary

Fajdać

potocznie:
1. brudzić, plamić; walać, babrać, kidać;
2. wypróżniać się; załatwiać się, kakać, kupkać


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wulg. posp. fizj. wypróżniać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajeczka

zdrobnienie od: fajka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: fajka

 (1.2) mała, drobna fajka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) slang. papieros


Źródła:

Wiktionary

Fajer

w gwarze miejskiej: wigor, zapał, energia, werwa, animusz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. święto


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajera

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. święto


Źródła:

Wiktionary

Fajerant

potocznie: przerwa w pracy lub koniec dnia pracy; fajrant


Źródła:

SJP.pl

Fajerka

1. w piecykach lub kuchennych piecach węglowych: jedna z wzajemnie opierających się na sobie obręczy żeliwnych przykrywających lub zmniejszających otwór w płycie kuchennej;
2. termofor do ogrzewania pościeli; szkandela;
3. małe naczyniem utrzymujące żar lub ogień;
4. gwarowo: zapałka;
5. gwarowo: doniczka do kwiatów;
6. gwarowo: kierownica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żeliwne kółko zakrywające otwór w płycie pieca

 (1.2) daw. przenośny piecyk


Fajerka – częściej fajerki, kilka wzajemnie opierających się na sobie obręczy żeliwnych, przykrywających otwór w żeliwnej płycie kuchennej. Można je zakładać i zdejmować przy pomocy pogrzebacza w kształcie haczyka, czyli hakowato zagiętego drutu z rączką. Zastosowanie fajerek umożliwiło stawianie bezpośrednio na ogniu garnków różnej wielkości i regulację ilości docierającego do nich ciepła. Prawdopodobnie to wynalazek angielski z drugiej połowy XVIII w.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fajerkasa

dawniej:
1. towarzystwo ubezpieczeniowe ubezpieczające od skutków pożaru;
2. składka ubezpieczenia od skutków pożaru


Źródła:

SJP.pl

Fajerman

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. strażak


Źródła:

Wiktionary

Fajers

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gwara. papieros lepszego gatunku


Źródła:

Wiktionary

Fajerwer

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gwara. papieros


Źródła:

Wiktionary

Fajerwerk

1. (zwykle w liczbie mnogiej) sztuczne ognie dające różnorodne efekty świetlne; raca;
2. potocznie: błyskotliwa sekwencja słów, żartów itp.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ładunek pirotechniczny, który wybuchając daje przyciągające wzrok efekty świetlne

 (1.2) wybuch fajerwerku (1.1) rozświetlający niebo

 (1.3) przen. efektowne działanie lub jego wyniki


Sztuczne ognie (fajerwerki, od niem. Feuerwerk) – wyroby pirotechniczne wykorzystywane do celów widowiskowych i sygnalizacyjnych, po zapaleniu dające efekty świetlne i akustyczne. Obecnie największym producentem fajerwerków są Chiny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fajerwerkowy

fajerwerk


Patrz:fajerwerk

Źródła:

SJP.pl

Fajf

przyjęcie popołudniowe, odbywające się zwykle o godzinie piątej; fajfoklok; five o'clock


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zabawa taneczna o godzinie piątej po południu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajfer

muzyk w dawnym wojsku polskim, przygrywający doboszowi na piszczałce


Ludzie noszący nazwisko Fajfer


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fajfka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. fajka

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. zootechn. przyrząd kowalski do zaciskania koniowi warg podczas podkuwania


Źródła:

Wiktionary

Fajfoklok

[czytaj: fajf o klok] przyjęcie popołudniowe, odbywające się zwykle o godzinie piątej; fajf; five o'clock


Źródła:

SJP.pl

Fajfus

1. pospolicie: członek męski;
2. pospolite wyzwisko używane w stosunku do mężczyzn;
3. potocznie: oferma, człowiek niezdarny


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) posp. penis

 (1.2) posp. wyzwisko w stosunku do mężczyzn

 (1.3) posp. oferma, ktoś niezdarny, leniwy, głupi

 (1.4) gwara. żołnierska z okresu II wojny światowej oraz lwów.

 (1.6) żart. o koledze, kumpel

 (1.7) gwara. więz. więzień porządkowy sprzątający korytarze

 (1.8) gwara. złodziejska pomocnik kieszonkowca

 (1.9) gwara. złodziejska złodziej, który kradnie mało wartościowe rzeczy

 (1.10) gwara. złodziejska donosiciel, oskarżyciel

 (1.11) gwara. złodziejska dozorca nocny

 (1.12) gwara. szoferska nieuważny przechodzień


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajita

[czytaj: fahita] meksykańska potrawa w postaci grillowanego mięsa na pszenicznej lub kukurydzianej tortilli


Fajita (wym. fahita) jest określeniem rodzaju potrawy kuchni meksykańskiej, w skład której wchodzi grillowane mięso podawane na pszenicznej lub kukurydzianej tortilli. Początkowo fajita przyrządzana była wyłącznie z mięsa wołowego, jednak w chwili obecnej popularne są również wersje z mięsem kurczaka, wieprzowiną lub krewetkami. W restauracjach mięso pieczone i podawane jest często z cebulą i papryką. Popularnymi dodatkami są: kwaśna śmietana, guacamole, salsa, pico de gallo, ser i pomidory.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fajka

1. przyrząd składający się z cybucha i główki, służący do palenia tytoniu;
2. pot.: papieros


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przedmiot do palenia tytoniu;

 (1.2) pot. papieros

 (1.3) łódź. daw. kilkudniowa zabawa dla robotników na Wodnym Rynku w Łodzi, rozpoczynająca się w Zielone Świątki

 (1.4) mot. element doprowadzający prąd do świecy zapłonowej

 (1.5) sport. rurka używana do nurkowania, pozwalająca na oddychanie bez unoszenia głowy nad powierzchnię wody;

 (1.6) graficzny symbol ✓, służący do zaznaczania wyboru

 (1.7) środ. sport. strzelectwo żart. rodzaj imbusa

 (1.8) łow. kieł szczęki dzika


Fajka – przedmiot służący do palenia tytoniu lub innych substancji, składający się zwykle z ustnika (rurki, trzymanej w ustach) i główki z kominem (komorą spalania), połączonej z ustnikiem przez szyjkę. Dawniej pomiędzy szyjką a ustnikiem występował jeszcze cybuch, rzadko spotykany już w fajkach współczesnych.

Wytwórca fajek to fajkarz, a ich użytkownik to fajczarz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fajkarz

1. osoba zajmująca się produkcją lub sprzedażą fajek;
2. palacz fajki; fajczarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wytwórca fajek


Fajkarstwo – rodzaj rzemiosła artystycznego zajmującego się produkcją fajek. Osoba wykonująca ten zawód to fajkarz. Obecnie w Polsce działa sześć warsztatów fajkarskich, wszystkie w Przemyślu. W mieście tym znajduje się też Muzeum Dzwonów i Fajek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fajkować

zaznaczać; ptaszkować


Źródła:

SJP.pl

Fajkowato

przypominający kształtem fajkę


Źródła:

SJP.pl

Fajkowaty

przypominający kształtem fajkę


Źródła:

SJP.pl

Fajkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fajkowy

związany z fajką


przymiotnik

 (1.1) przym. od fajka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. pilnik


Źródła:

Wiktionary

Fajlować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. szlifować


Źródła:

Wiktionary

Fajnie

przysłówek

 (1.1) pot. w sposób fajny; dobrze, ładnie


Źródła:

Wiktionary

Fajniej

stopień wyższy od przysłówków: fajnie, fajno


Źródła:

SJP.pl

Fajniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: fajny


Źródła:

SJP.pl

Fajnisty

środowiskowo: świetny, udany, wspaniały; fajny, fajowy


Źródła:

SJP.pl

Fajniuchny

zdrobnienie od: fajny; fajniutki, fajniuśki, fajniusi


Źródła:

SJP.pl

Fajniusi

zdrobnienie od: fajny; fajniutki, fajniuśki, fajniuchny


przymiotnik

 (1.1) rzad. zdrobn. od fajny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajniuśki

zdrobnienie od: fajny; fajniutki, fajniuchny, fajniusi


Źródła:

SJP.pl

Fajniutki

zdrobnienie od: fajny; fajniuchny, fajniuśki, fajniusi


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: fajny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajnlendysz

dawniej: cienka tkanina wełniana pochodzenia holenderskiego lub angielskiego; falendysz


Źródła:

SJP.pl

Fajno

przysłówek

 (1.1) zob. fajnie


Źródła:

Wiktionary

Fajnopolak

lekceważąco: Polak próbujący wyróżnić się na tle innych Polaków postrzeganych przez niego jako zaściankowi, konserwatywni, prowincjonalni


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) publ. pogard. Polak, zwykle wrogo odnoszący się do polskiego tradycjonalizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajność

fajny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co fajne; cecha tych, którzy są fajni


Patrz:fajny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajnula

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. elegantka


Źródła:

Wiktionary

Fajny

potocznie: oceniany pozytywnie; fajowy, dobry, porządny


przymiotnik

 (1.1) potoczny wyraz o bardzo szerokim pozytywnym znaczeniu dla mówiącego: ciekawy, interesujący, świetny

 (1.2) poznań. gw-pl|Górny Śląsk. ładny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajowiej

stopień wyższy od przysłówka: fajowo


Źródła:

SJP.pl

Fajowo

przysłówek sposobu

 (1.1) pot. świetnie, doskonale


Źródła:

Wiktionary

Fajowość

fajowy


Patrz:fajowy

Źródła:

SJP.pl

Fajowski

w gwarze młodzieżowej: mający cechy pozytywne; fajny, fajowy


Źródła:

SJP.pl

Fajowszy

stopień wyższy od przymiotnika: fajowy


Źródła:

SJP.pl

Fajowy

w gwarze młodzieżowej: mający cechy pozytywne; fajny, fajowski


Źródła:

SJP.pl

Fajrancik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fajrant


Źródła:

Wiktionary

Fajrant

potocznie: przerwa w pracy lub koniec dnia pracy; fajerant


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. (także. gw-pl|Górny Śląsk.) koniec dnia pracy lub przerwa w pracy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajsalabad

(dawniej Lajalpur) miasto w Pakistanie; Faisalabad


Fajsalabad (ang. Faisalabad, urdu ‏فیصل آباد‎) – miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, na Nizinie Pendżabu. Ośrodek przemysłu bawełnianego, odzieżowego i handlu zbożem. Założony w 1890 r., prawa miejskie posiada od 1898. Trzecie co do wielkości miasto kraju.

Jednym z najstarszych zabytków i symboli miasta jest wieża zegarowa z 1903 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fajsalabadzki

Fajsalabad


Patrz:Fajsalabad

Źródła:

SJP.pl

Fajstos

Fajstos (stgr. Φαιστός Phaistos, łac. Phaestus) – starożytne miasto na Krecie, położone w południowej części wyspy, na wzgórzu.

Było zamieszkane od III tysiąclecia p.n.e. Pierwszy pałac, wzniesiony w Fajstos między 2000 a 1900 p.n.e., został zniszczony około 1700 p.n.e. Następny, zawierający pewne elementy poprzedniego, był znacznie większy. Budowla ta została zburzona około 1450 p.n.e. podczas trzęsienia ziemi. Na terenie Fajstos zachowały się ślady późniejszego osadnictwa datowane na koniec epoki brązu. Dorowie założyli w Fajstos miasto-państwo (prawdopodobnie w VIII w. p.n.e.), które rywalizowało z Gortyną i w II w. p.n.e. zostało pobite przez sąsiada.


Źródła:

Wikipedia

Fajsławice

wieś w Polsce


Fajsławice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Fajsławice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa lubelskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Fajsławice. Leży przy drodze krajowej nr 17 i drodze wojewódzkiej nr 838.

Wieś stanowi także sołectwo gminy Fajsławice. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 1415 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fajsławicki

Fajsławice


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fajsławic


Patrz:Fajsławice

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajsławiczanin

mieszkaniec wsi: Fajsławice


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fajsławic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajsławiczanka

mieszkanka wsi: Fajsławice


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fajsławic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajt

wykrzyknik oznaczający nagły upadek albo nagły skręt w biegu


wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca dźwięk przewrócenia się lub zmiany kierunku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajtać

potocznie:
1. machać, wywijać, kiwać czymś; majtać, majdać;
2. fajtać (fikać, machać, przewijać, wywijać) kozła (kozły), koziołka (koziołki):
a) przewracać się, upadać;
b) robić przewrót, obracać się wokół własnej osi


Źródła:

SJP.pl

Fajter

fighter;
1. sportowiec uprawiający sport walki, np. boks;
2. sportowiec bardzo waleczny, poświęcający się całkowicie dla osiągnięcia zwycięstwa


Źródła:

SJP.pl

Fajterka

fajter; fighterka


Źródła:

SJP.pl

Fajtnąć

potocznie:
1. kiwnąć, machnąć czymś; majtnąć, majdnąć;
2. umrzeć;
3. fajtnąć (fiknąć, machnąć, przewinąć, wywinąć) kozła (kozły), koziołka (koziołki):
a) przewrócić się, upaść;
b) zrobić przewrót, obrócić się wokół własnej osi


Źródła:

SJP.pl

Fajtłapa

(r. męski) potocznie o niezdarnym mężczyźnie; gamoń


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) pejor. osoba niezdarna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fajtłapowatość

potocznie: powolność, niezdarność, życiowa niezaradność


Źródła:

SJP.pl

Fajtłapowaty

1. ślamazarny, mało energiczny;
2. podobny do fajtłapy


Źródła:

SJP.pl

Fajum

1. oaza w Egipcie;
2. miasto w Egipcie


Fajum (arab. ‏الفيوم‎, w transkrypcji ISO: Al-Fayyūm) – oaza w północnym Egipcie, na Pustyni Libijskiej, w muhafazie Fajum.

Stolicą regionu jest miasto Fajum, a w oazie są jeszcze 4 mniejsze miasta oraz liczne osiedla i wioski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fak

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. grub. obraźliwy gest wyciągniętego środkowego palca;


Źródła:

Wiktionary

Fakaofo

Fakaofo, dawniej Bowditch Island – koralowy atol w archipelagu Tokelau, należący administracyjnie do terytorium zależnego Nowej Zelandii – Tokelau. Atol stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.

Atol ma powierzchnię 2,63 km² i otacza wewnętrzną lagunę o powierzchni około 45 km². W skład atolu wchodzi 26 większych wysp i kilkadziesiąt drobnych wysepek, z których najważniejsze to: Te Lafu, Te Loto, Fenua Loa, Fale i Fenua Fala. Liczba ludności w poszczególnych latach:


Źródła:

Wikipedia

Fakap

młodzieżowo: wpadka, niepowodzenie, spartaczenie czegoś; wtopa, fuckup


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) slang. zawalenie jakiejś sprawy, wpadka przy realizacji zadania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fakcik

zdrobnienie od: fakt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fakt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fakcja

dawniej:
1. stronnictwo, koteria;
2. spisek


Fakcja, fakcja klasowa (z łaciny: factio – « zgrupowanie », pochodzi od facere – « robić ») – w socjologii wyróżniona kategoria w obrębie klasy społecznej.

W koncepcji Pierre’a Bourdieu wyróżniona jest ze względu na kompozycje kapitału (społecznego, ekonomicznego, kulturowego i symbolicznego) oraz ilość czasu, w którym jednostki w rodzinach posiadają odpowiednie konfiguracje kapitału. Społeczeństwo podzielone jest u niego na trzy klasy (przy czym klasy są traktowane jako konstrukt teoretycznym, a nie wyraźne, wyodrębnione części społeczeństwa – dominującą, średnią i niższą, a każda z nich dzieli się na trzy fakcje:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fakcyjny

fakcja


Patrz:fakcja

Źródła:

SJP.pl

Fake

[czytaj: fejk] fejk; potocznie:
1. coś nieprawdziwego, fałszywego; ściema, fałszywka;
2. podrobiony produkt jakiejś marki; fałszywka;
3. osoba podająca się za kogoś innego, oszust


FAKE – manga shōnen-ai napisana i ilustrowana przez Sanami Matō. Historia skupia się na romansie między Randym „Ryo” Macleanem i Dee Laytnerem, dwóch nowojorskich detektywach z fikcyjnego 27 posterunku. Na podstawie piątego rozdziału (II tom) mangi powstał jeden odcinek OVA. 12 maja 2007 roku miała miejsce premiera sequela FAKE Second Season w nowym japońskim magazynie Comique Hug.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fakel

dawniej: pochodnia składająca się z kija i owiniętych wokół jednego z jego końców pakuł nasączonych palną substancją; fakla


Źródła:

SJP.pl

Fakelcug

dawniej: uroczysty pochód z pochodniami; fackelzug


Źródła:

SJP.pl

Fakemail

[czytaj: fejkmejl] e-mail od fikcyjnego nadawcy; oszukańcza poczta


Źródła:

SJP.pl

Fakenewsowy

fake news [czytaj: fejk ńjusowy]; fejknewsowy


Źródła:

SJP.pl

Fakiel

pionowa rura o wysokości kilkudziesięciu metrów, służąca do spalania zbędnych gazów węglowodorowych, które pochodzą z różnych instalacji rafineryjnych i petrochemicznych


Źródła:

SJP.pl

Fakijny

soczewka fakijna - typ soczewki kontaktowej


Źródła:

SJP.pl

Fakir

1. muzułmański lub indyjski asceta;
2. wędrowny sztukmistrz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żebrzący ascetyczny mnich muzułmański;


Fakir (arab. ‏فقیر‎, w piśmie dewanagari फ़क़ीर, biedak) – żebrzący, ascetyczny mnich muzułmański. Termin ten obecnie odnosi się także do części ascetów wyznających hinduizm. Większość fakirów uważa ubóstwo i ascetyzm za drogę do zbawienia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fakirek

klapek z wypustkami stymulującymi stopę


Źródła:

SJP.pl

Fakirki

klapek z wypustkami stymulującymi stopę


Źródła:

SJP.pl

Fakirowski

fakir (sztukmistrz); fakirowy, fakirski


Źródła:

SJP.pl

Fakirowy

1. fakir (sztukmistrz); fakirski, fakirowski;
2. fakir (asceta); fakirzy


Źródła:

SJP.pl

Fakirski

fakir (sztukmistrz); fakirowy, fakirowski


Źródła:

SJP.pl

Fakirzy

1. muzułmański lub indyjski asceta;
2. wędrowny sztukmistrz


Źródła:

SJP.pl

Fakjuszek

żartobliwie: środkowy palec dłoni


Źródła:

SJP.pl

Fakla

dawniej: pochodnia składająca się z kija i owiniętych wokół jednego z jego końców pakuł nasączonych palną substancją; fakel


Źródła:

SJP.pl

Fakle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) etn. reg. zwyczaj palenia dużych ognisk w Wielki Czwartek


Źródła:

Wiktionary

Fakoemulsyfikacja

operacyjna metoda leczenia zaćmy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. chirurgiczna metoda usuwania zaćmy;


Fakoemulsyfikacja (łac. phacoemulsificatio cataractae) – powszechnie stosowana metoda chirurgicznego usuwania zaćmy (zmętniałej, zamglonej soczewki w oku) przy pomocy wibracji ultradźwiękowych.

Operacja wykonywana jest często w ramach tzw. chirurgii jednego dnia (pacjent przychodzi i wraca do domu tego samego dnia). Zabieg wykonuje się najczęściej w znieczuleniu kroplowym z zachowaniem świadomości pacjenta (stosowane są także znieczulenie okołogałkowe oraz ogólne, gdy nie ma możliwości współpracy z pacjentem). Przez czas trwania zabiegu wykonujący go lekarz daje pacjentowi polecenia, gdzie ma kierować wzrok. Na początku zabiegu mikrochirurg wykonuje małe, ok. 3 mm cięcie, przez które wprowadza urządzenie zwane fakoemulsyfikatorem, które rozdrabnia zmętniałą soczewkę oka wibracjami ultradźwiękowymi. Końcówka rozdrabniająca jednocześnie odsysa kawałki zmętniałej soczewki dotkniętej zaćmą. Podczas zabiegu chirurg cały czas kontroluje ciśnienie w komorze przedniej oka. Stan po usunięciu naturalnej soczewki oka nazywa się afakią. Na miejsce usuniętej soczewki naturalnej pacjenta, mikrochirurg wprowadza (implantuje) dotorebkowo miękką i zwiniętą soczewkę wewnątrzgałkową. Stan po wszczepieniu sztucznej soczewki nosi nazwę pseudophakia. Pseudophakia nie daje możliwości akomodacji, dlatego powoduje konieczność dodatkowej korekcji do bliskich odległości (okularami lub soczewką kontaktową). Metoda jest stosowana w każdym stadium rozwoju zaćmy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fakolit

forma drobnej intruzji magmowej, występująca najczęściej na przegubach antyklin


Fakolit – niewielka forma intruzji magmowej ze skał plutonicznych i subwulkanicznych w kształcie soczewki, występująca zgodnie z ułożeniem sfałdowanych warstw skalnych. Występuje najczęściej na przegubach antyklin rozdzielając sfałdowane warstwy skał starszych. Należy do intruzji zgodnych dostosowując się swoim przebiegiem do ułożenia warstw, w których występuje. Cechą charakterystyczną jest brak widocznego powiązania z ogniskiem magmowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fakomatoza

schorzenie dziedziczne charakteryzujące się powstawaniem naczyniaków i guzów m.in. na skórze, gałce ocznej oraz współistnieniem wad narządów wewnętrznych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fakon

duży, ciężki nóż używany do wycinania drogi, zwłaszcza w dziewiczych lasach Ameryki Południowej


Źródła:

SJP.pl

Fakoszer

afrykański, łowny gatunek z rodziny świń; guziec


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Phacochoerus aethiopicus|Pallas|ref=tak., przypominający świnię masywny ssak afrykański o długich kłach;


Guziec pustynny, fakoszer (Phacochoerus aethiopicus) – gatunek afrykańskiej świni, zwierzę łowne. Zamieszkuje stepy Afryki. Jeden z dwóch gatunków rodzaju Phacochoerus.

W polskiej literaturze zoologicznej dla oznaczenia gatunku używana była nazwa zwyczajowa „guziec”. Jednak w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi przypisano oznaczenie guziec pustynny, rezerwując nazwę guziec dla rodzaju Phacochoerus.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fakro

FAKRO – polskie przedsiębiorstwo działające w branży budowlanej, zlokalizowane w Nowym Sączu w Małopolsce. Założone w 1991 roku przez Ryszarda Florka, Krystynę Florek i Krzysztofa Kronenbergera. Przedsiębiorstwo jest znaczącym producentem okien dachowych, produktów do zabudowy poddasza oraz stolarki pionowej.


Źródła:

Wikipedia

Faks

fax, telefaks, telefax;
1. urządzenie przeznaczone do przekazywania i odbierania obrazów (głównie tekstów) za pomocą sieci telefonicznej;
2. obraz wysłany lub otrzymany za pośrednictwem urządzenia o tej samej nazwie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. biur. daw. poczt. urządzenie przesyłające wiadomość za pomocą łącza telefonicznego;

 (1.2) biur. daw. poczt. wiadomość przesłana faksem (1.1)

 (1.3) pot. numer telefonu, na który można wysłać faks (1.2)

 (1.4) gwara. kociewska żart


Telefaks, faks, fax – usługa symilograficzna dla abonentów, polegająca na przesyłaniu wiadomości w postaci obrazów nieruchomych pomiędzy aparatami symilograficznymi, nazywanymi telekopiarkami, telefaksami lub faksami, realizowana za pośrednictwem łączy telefonicznych z komutacją automatyczną. Początki rozwoju telefaksu przypadają na koniec lat 70. Istnieje kilka norm komunikacji pomiędzy telefaksami; najczęściej jest używana norma analogowa G3 (14400 bit/s), jest też norma cyfrowa G4 (64000 bit/s) dla łączy ISDN.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faksmodem

modem posiadający funkcję wysyłania i odbierania faksów przesyłanych linią telefoniczną


Źródła:

SJP.pl

Faksować

przesyłać dokument papierowy za pomocą faksu


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) przesyłać coś za pomocą faksu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faksowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|faksować.


Źródła:

Wiktionary

Faksowy

związany z faksem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z faksem, dotyczący faksu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faksymile

facsimile;
1. reprodukcja dokumentu wykonana ręcznie, mechanicznie lub chemicznie;
2. pieczątka lub klisza odtwarzająca własnoręczny podpis


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kopia podpisu odbita na dokumencie sposobem mechanicznym;

 (1.2) dokładna reprodukcja rękopisu, dokumentu lub rysunku

 (1.3) telekomunikacyjny system do przesyłania i odbioru nieruchomych obrazów

 (1.4) obraz uzyskany drogą faksymile (1.3)


Faksymile, rzadziej facsimile (fr. fac-similé, a to z łac. fac simile, dosł. „czyń podobnie”), lm. faksymilia – dokładna kopia (reprodukcja) dokumentu, rysunku lub podpisu, wykonana sposobem mechanicznym, chemicznym bądź ręcznie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faksymilografia

Symilografia (inaczej: telegrafia kopiowa, telekopia, faksymilografia) – dział telekomunikacji obejmujący przekazywanie wiadomości (telefaks) w postaci obrazów nieruchomych (np. rysunków, nut, pisma, fotogramów).

Do nadawania i odbioru obrazów służą aparaty symilograficzne, innymi słowy symilografy (zwane potocznie faksami). W nadajniku symilografu powierzchnia obrazu jest analizowana kolejno punkt po punkcie, np. za pomocą skupionej wiązki światła padającego na obraz. Światło odbite ma natężenie zmodulowane luminancją poszczególnych punktów obrazu, co jest przetwarzane na odpowiedni sygnał elektroniczny przesyłany torem telekomunikacyjnym do odbiornika, gdzie zachodzi proces odwrotny (tzw. synteza obrazu), w wyniku którego jest realizowany zapis i powstaje kopia obrazu nadanego. Obecnie najczęściej są używane symilografy dołączane do tradycyjnej linii telefonicznej, które realizują transmisję dokumentów formatu A4 w czasie ok. 1 minuty. Istnieją także symilografy stosujące transmisję cyfrową. Niektóre nowoczesne symilografy posiadają wydzielone, duże obszary pamięci do przechowywania archiwalnych dokumentów, odebranych, a nie wydrukowanych (np. ze względu na brak papieru, danych).


Źródła:

Wikipedia

Faksymilowany

będący dokładną reprodukcją, kopią


Źródła:

SJP.pl

Faksymilowy

faksymile


przymiotnik

 (1.1) związany z faksymile, dotyczący faksymile


Patrz:faksymile

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fakt

to, co zaszło w rzeczywistości; zdarzenie; stan rzeczy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) to, co miało lub ma miejsce w rzeczywistości;

wykrzyknik

 (2.1) sygnalizuje, iż zgadzamy się z informacjami wypowiadanymi przez drugą stronę lub odpowiadamy twierdząco na zadawane przez drugą stronę pytania


Fakt – zaistniały stan rzeczy, a w rozumieniu potocznym wydarzenie, które miało miejsce w określonym miejscu i czasie. W tym sensie faktem nie może być zdarzenie, które nie miało jeszcze miejsca, można jednak mówić o przewidywaniu przyszłych faktów – czyli zdarzeń, które najprawdopodobniej wydarzą się. Zdarzenia te jednak stają się faktami dopiero wówczas, kiedy już wydarzą się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktis

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. kosmet. replika flakonu perfum wzorowana na buteleczce oryginalnego zapachu wystawiana w witrynach sklepowych;


Faktis (fr. facticesztuczny) – w branży perfumiarskiej, atrapa perfum będąca wiernym odwzorowaniem oryginalnego produktu. Taka atrapa może być wykorzystana jako dekoracja w sklepowej witrynie lub w materiałach reklamowych.

Faktis ma taki sam kolor i kształt jak oryginalne perfumy, może mieć również taką samą wielkość, choć często zdarza się, że jest większych rozmiarów, by lepiej się prezentować i przyciągać wzrok klienta. Ze względów praktycznych w środku takiego flakonika zamiast prawdziwych perfum znajduje się zwykle zabarwiona woda.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Faktograf

człowiek zajmujący się gromadzeniem i opisywaniem faktów


Źródła:

SJP.pl

Faktografia

gromadzenie i opisywanie faktów; zbiór faktów


Faktografia – inaczej zbiór faktów lub działania polegające na gromadzeniu, selekcjonowaniu oraz ocenie stanu zachowanych zapisów wykorzystywanych do tworzenia wizerunku przeszłości.

Faktografia jest jedną z nauk pomocniczych historii, często poddaną krytyce związanej z subiektywizmem jej oceny – o ile fakty zgromadzone są w pełni prawdziwe, to sposób ich wykorzystania może być różny. Jednym ze znanych historyków poddanych właśnie takiej krytyce był Arnold Joseph Toynbee, któremu zarzucano manipulacje historią poprzez posługiwanie się mitami i przenośniami na równi z faktografią, a także za przypisywanie religii zbyt dużej roli w rozwoju cywilizacyjnym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faktograficzny

faktografia


Patrz:faktografia

Źródła:

SJP.pl

Faktoid

opublikowana wiadomość przyjmowana jako prawda przez sam fakt jej ukazania się w druku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) socjol. publ. karykaturalny fakt, informacja traktowana jako prawdziwa tylko przez to, że ukazała się w mediach;


Faktoid (ze zrostu słowa 'fakt' i przyrostka -oid od gr. eidos ‘widzę’, ‘spostrzegam’ lub 'postać') – informacja postrzegana jako prawdziwa tylko dlatego, że została opublikowana – najczęściej za pośrednictwem nowych mediów. Przyrostek „-oid” można tłumaczyć jako „postrzegany” lub „przybierający postać”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktologia

1. w ontologii: nauka oparta na aktach, zajmująca się pewnikami;
2. środowiskowo: zbiór faktów na jakiś temat


Źródła:

SJP.pl

Faktologiczny

odnoszący się do faktów, podający fakty


Źródła:

SJP.pl

Faktomontaż

szereg faktów, wydarzeń powiązanych w formę dramatyczną; zestawienie faktów


Źródła:

SJP.pl

Faktor

pośrednik w różnych sprawach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ekon. podmiot zajmujący się przejmowaniem za prowizję nieprzeterminowanych wierzytelności innego podmiotu (faktoranta), a następnie po nadejściu terminu płatności, wyegzekwowaniu ich; faktor musi również świadczyć wobec faktoranta dodatkowe usługi

 (1.2) daw. pełnomocnik

 (1.3) gw-pl|Bukowina. listonosz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) czynnik



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktorant

strona umowy faktoringu, która odsprzedała faktorowi roszczenia do należnych kwot z tytuły wykonanych usług


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ekon. podmiot w transakcji faktoringowej, który sprzedaje swoje nieprzeterminowane wierzytelności innemu podmiotowi (faktorowi) i otrzymujący od niego także inne usługi


Faktoring – wykup przez podmiot świadczący usługę faktoringu (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw (faktorantów) należnych im od kontrahentów (odbiorców) z tytułu dostaw i usług oraz na świadczeniu na ich rzecz dodatkowych usług (np. inkaso należności, monitoring płatności, prowadzenie rozliczeń, pomoc w ściąganiu przeterminowanych należności).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktoria

placówka handlowa zakładana dawniej w miejscu odległym od stolicy lub głównego ośrodka handlowego; kantor handlowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. hand. placówka handlowa w odległej prowincji albo kolonii, w krajach kolonialnych umiejscawiana zwykle na wybrzeżu i ufortyfikowana;

 (1.2) daw. placówka handlowa położona w słabo zaludnionym terenie


Faktoria (łac. facere „robić, czynić”) – placówka handlowa położona w krajach kolonialnych, które stanowiły obszary eksploatacji przez europejskie potęgi kolonialne, głównie przez Brytyjczyków, Francuzów czy Holendrów, ale także przez np. Japończyków pn. wakan w Korei. Lokalizowane zazwyczaj na wybrzeżu, tak by wywóz surowców z nowych obszarów był jak najbardziej ułatwiony.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktoring

specjalistyczne pośrednictwo handlowe, w którym instytucja finansowa (faktor) nabywa wierzytelności bieżące przedsiębiorstwa (faktoranta), dzięki czemu otrzymuje ono należną zapłatę (pomniejszoną o prowizję) jeszcze przed terminem płatności faktury


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. forma pośrednictwa handlowo-finansowego, polegająca na wykupie przez jeden podmiot (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności drugiego podmiotu (faktoranta) i przekazaniu przed czasem pierwotnemu wierzycielowi jego należności z potrąceniem określonej prowizji, a następnie po nadejściu terminu płatności, wyegzekwowaniu jej; faktor musi również świadczyć wobec faktoranta dodatkowe usługi;


Faktoring – wykup przez podmiot świadczący usługę faktoringu (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw (faktorantów) należnych im od kontrahentów (odbiorców) z tytułu dostaw i usług oraz na świadczeniu na ich rzecz dodatkowych usług (np. inkaso należności, monitoring płatności, prowadzenie rozliczeń, pomoc w ściąganiu przeterminowanych należności).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktoringowy

związany z faktoringiem (factoringiem); factoringowy


przymiotnik

 (1.1) przym. od faktoring


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faktorka

pośredniczka w różnych sprawach


Źródła:

SJP.pl

Faktorne

prowizja za pośrednictwo


Źródła:

SJP.pl

Faktorski

faktor


Patrz:faktor

Źródła:

SJP.pl

Faktoryjny

faktoria


Patrz:faktoria

Źródła:

SJP.pl

Faktoryzacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. rozkład na czynniki


Rozkład na czynniki, faktoryzacja – proces w kategorii obiektów wyposażonej w produkt, tj. iloczyn (rozumiany być może w szerokim sensie), który dla danego obiektu matematycznego x prowadzi do wskazania takich (pod)obiektów, których iloczyn jest równy x. Obiekty wynikowe nazywa się czynnikami lub dzielnikami (faktorami) obiektu x.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Faktoryzować

czasownik

 (1.1) mat. rozkładać na czynniki


Źródła:

Wiktionary

Faktotum

osoba zaufana; totumfacki, fac totum


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zaufana osoba, która posłusznie wypełnia wszystkie polecenia


Faktotum (ang. Factotum) – powieść amerykańskiego pisarza Charlesa Bukowskiego, po raz pierwszy opublikowana w 1975 roku pod tym samym tytułem.

Książka jest drugą powieścią Bukowskiego. Jej bohaterem jest Henry Chinaski, alter ego autora, występujący także w innych utworach Amerykanina. Akcja książki zaczyna się w 1944, kiedy to Chinaski jest młodym człowiekiem, szukającym stałej pracy w Los Angeles. Naprawdę interesują go jednak kobiety, alkohol i pisanie – właśnie wtedy podejmuje pierwsze próby literackie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faktura

1. budowa, struktura powierzchni czegoś, np. tkaniny;
2. pisemny dowód transakcji handlowej; rachunek;
3. sposób konstrukcji dzieła literackiego, filmu, obrazu;
4. sposób kompozycji utworu muzycznego w zakresie brzmienia, prowadzenia melodii, zastosowanej harmonii itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szt. techn. charakterystyczne ukształtowanie powierzchni przedmiotu;

 (1.2) ekon. hand. rodzaj dokumentu będącego dowodem transakcji kupna i sprzedaży;

 (1.3) muz. sposób łączenia równocześnie brzmiących melodii;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fakturalny

faktura; fakturowy


Źródła:

SJP.pl

Fakturka

zdrobnienie od: faktura


Źródła:

SJP.pl

Fakturomat

sklepowy automat do wystawiania faktur na podstawie paragonów


Źródła:

SJP.pl

Fakturować

wystawiać fakturę, rachunek


czasownik

 (1.1) wystawiać komuś fakturę

 (1.2) nadawać fakturę powierzchni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fakturowy

faktura; fakturalny


Źródła:

SJP.pl

Fakturujący

wystawiać fakturę, rachunek


Źródła:

SJP.pl

Fakturzysta

pracownik wystawiający faktury


Źródła:

SJP.pl

Fakturzystka

kobieta zajmująca się wystawianiem faktur


Źródła:

SJP.pl

Faktycznie

przysłówek

 (1.1) zgodnie z faktami, z rzeczywistością

wykrzyknik

 (2.1) wyraz potwierdzający zgodność lub prawdziwość czego


Źródła:

Wiktionary

Faktyczność

faktyczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest faktyczne; cecha tych, którzy są faktyczni


Patrz:faktyczny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faktyczny

zgodny z faktami, oparty na faktach; rzeczywisty, realny


przymiotnik

 (1.1) oparty na faktach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faktysa

produkt reakcji olejów roślinnych z siarką


Faktysa – zmiękczacz pochodzenia roślinnego, stosowany w produkcji gumy. Powstaje w wyniku reakcji nienasyconych kwasów tłuszczowych z chlorkiem siarki na zimno (faktysa jasna) lub z siarką w temp. do 160 stopni Celsjusza przy przedmuchiwaniu powietrza {faktysa brunatna}. Stosuje się ją m.in. do wyrobu gumek ściernych.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faktywny

w językoznawstwie: czasownik faktywny - czasownik wymuszający prawdziwość zdania podrzędnego


Źródła:

SJP.pl

Fakultatywność

alternatywność, dowolność, pozostawienie do wyboru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co fakultatywne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fakultatywny

książkowo: pozostawiony do wyboru, do czyjejś decyzji; opcjonalny, nieobowiązkowy, dowolny, możliwy


przymiotnik

 (1.1) książk. dobrowolny, pozostawiony do wyboru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fakultecik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fakultet


Źródła:

Wiktionary

Fakultet

1. nieobowiązkowe zajęcia w szkole lub na uczelni, wybierane zgodnie z zainteresowaniami;
2. kierunek studiów;
3. wydział wyższej uczelni;
4. władze wydziału wyższej uczelni


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wydział szkoły wyższej

 (1.2) zajęcia fakultatywne

 (1.3) grono profesorskie w ramach wydziału


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fala

1. wzniesienie wody powstałe głównie wskutek działania wiatru
2. rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie, przenoszące energię
3. potocznie o zjawisku regularnie powtarzającym się


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. rozprzestrzeniające się zaburzenie powierzchni wody

 (1.2) fiz. każde rozprzestrzeniające się zaburzenie w dowolnym środowisku;

 (1.3) przen. duża grupa przedmiotów, zwierząt, ludzi poruszająca się w jedną stronę; duże, powtarzające się nasycenie czegoś w krótkim okresie

 (1.4) wojsk. socjol. zjawisko tworzenia się nielegalnej hierarchii wśród żołnierzy, gdzie żołnierze o krótszym stażu służby są podporządkowani i niejednokrotnie poniżani przez żołnierzy o dłuższym stażu służby;

 (1.5) deseń w kształcie fal (1.1)


Fala – zaburzenie rozprzestrzeniające się w ośrodku materialnym lub w przestrzeni. W przypadku fal mechanicznych cząstki ośrodka, w którym rozchodzi się fala, oscylują wokół położenia równowagi, przy czym przenoszą energię z jednego miejsca do drugiego bez transportu jakiejkolwiek materii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falabella

argentyńska rasa kuców, najmniejsza rasa koni miniaturowych na świecie


Falabella (pot. pampa) – rasa koni wyhodowana w XIX wieku w Argentynie. Wzięła nazwę od rodziny o tym nazwisku, która przez lata prowadziła jej hodowlę na ranczu Recreode Roca w okolicy Buenos Aires. Nazwa potoczna "pampa" wzięła się z pampy argentyńskiej, gdzie rasa ta powszechnie występuje. Jest to najmniejsza rasa koni miniaturowych na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falafel

smażony kotlecik z jednego z warzyw strączkowych, popularny w krajach arabskich


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) kulin. arabski kotlecik z ciecierzycy lub bobu z sezamem;


Falafel (arab. ‏فلافل‎ falāfil, znany w Egipcie jako ‏طعمية‎ ṭaʿmiyya) – potrawa kuchni bliskowschodniej, przygotowywana z ciecierzycy bądź bobu.

Falafel to smażone kulki lub kotleciki z ciecierzycy bądź bobu z przyprawami. Jest bardzo popularną potrawą w krajach arabskich. W krajach Bliskiego Wschodu przygotowuje się go w wersji z ciecierzycy, w Egipcie w wersji mieszanej. Kulki falafelowe zwykle serwowane są w picie, z warzywami oraz sosem, często na bazie tahini.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falafelownia

punkt gastronomiczny, w którym sprzedaje się falafele i inne potrawy kuchni bliskowschodniej


Źródła:

SJP.pl

Falaise

[czytaj: falEZ] miasto we Francji


Zobacz też: Bitwa pod Falaise


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falandysz

nazwisko, np. Lech Falandysz (1942-2003), polski prawnik


Źródła:

SJP.pl

Falandyzacja

naginanie prawa przez jego zręczną manipulację


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. publ. interpretowanie (w domyśle: prawa) zależnie od interesu interpretatora


Falandyzacja prawa – stosowane w polskiej publicystyce pejoratywne określenie niektórych prób interpretacji (wykładni) prawa lub usprawiedliwiania organów władzy, których postępowanie balansuje na granicy prawa. Określa się tak „naginanie” prawa, próby jego interpretacji w doraźnym interesie interpretatora.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falandyzować

naginać prawo do własnych celów, manipulować prawem


Źródła:

SJP.pl

Falanga

1. w starożytnej Grecji i Macedonii: zwarty szyk bojowy piechoty ciężkozbrojnej;
2. zwarty tłum, szereg, gromada;
3. w socjalizmie utopijnym Charlesa Fouriera: spółdzielcza grupa licząca 1600 osób


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. wojsk. w starożytnej Grecji szyk bojowy ciężkozbrojnej piechoty;

 (1.2) pot. zwarty rząd, szereg lub tłum poruszający się ławą


Falanga (stgr. φάλαγξ phalanks, dopełniacz φάλαγγος phalangos) – zwarty liniowy szyk bojowy piechoty greckiej, a potem macedońskiej i hellenistycznej.

Znany już na Wschodzie w III tysiącleciu p.n.e. (Sumerowie), w państwach Grecji przyjął się w VII wieku p.n.e. dla formacji hoplitów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falangista

członek partii nacjonalistycznej lub faszystowskiej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. polit. członek działającej przed II. wojną światową partii ONR-Falanga;

 (1.2) hist. polit. członek hiszpańskiego stronnictwa politycznego: Falanga Hiszpańska;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falangistka

falangista


Patrz:falangista

Źródła:

SJP.pl

Falangistowski

falangista


Patrz:falangista

Źródła:

SJP.pl

Falangita

żołnierz walczący w falandze


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. staroż. żołnierz walczący w szyku falangi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falangowy

falanga


Patrz:falanga

Źródła:

SJP.pl

Falanruk

owadożerny ssak żyjący tylko na Madagaskarze


Falanruk malgaski, falanruk (Eupleres goudotii) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny falanruków (Euplerinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae). Wcześniej zaliczany był do rzędu owadożernych ze względu na kształt uzębienia, a następnie do wiwerowatych. Do Eupleridae wyłoniony w wyniku przeprowadzonych badań molekularnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falanrukowate

o cechach falanrukowatych (rodzina ssaków)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falanrukowaty

o cechach falanrukowatych (rodzina ssaków)


Źródła:

SJP.pl

Falanster

w systemie socjalizmu utopijnego Fouriera: osiedle, w którym miała się mieścić falanga, czyli zrzeszenie spółdzielcze


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. utopijne osiedle dla spółdzielczej wspólnoty socjalistycznej francuskiego ideologa Charlesa Fouriera;


Falanster (fr. phalanstère) – projekt wspólnoty równych i wolnych ludzi zarządzającej własnym miastem, stworzony w pierwszej połowie XIX wieku przez utopijnego socjalistę Charles’a Fouriera.

Falanster miał mieć kształt pałacu, w ramach którego znajdowałyby się sale poświęcone nauce i konsumpcji oraz lokale użytkowane jako miejsca pracy i mieszkania. Przy nim znajdować miały się też obszary rolnicze, opera i kościół. W skład falansteru wchodzić miało 1620 członków – po jednym mężczyźnie i kobiecie z każdego z 810 typów ludzkich charakterów, które wyróżnił Charles Fourier. Budynek wzorowany był na pałacu wersalskim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falansteryzm

system socjalizmu utopijnego Fouriera


Źródła:

SJP.pl

Falansterzysta

zwolennik falansteryzmu


Źródła:

SJP.pl

Falansterzystka

falansterzysta


Patrz:falansterzysta

Źródła:

SJP.pl

Falaryzm

skrajnie okrutna tyrania


Źródła:

SJP.pl

Falaski

przymiotnik od: Falasz


Źródła:

SJP.pl

Falasz

członek ludu kuszyckiego wywodzącego się z Etiopii; Felasz, Falasza


Źródła:

SJP.pl

Falasza

członek ludu kuszyckiego wywodzącego się z Etiopii; Felasz, Falasza


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falaszowie

lud afrykański; Felaszowie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falba

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Falbana

marszczone obszycie u spódnicy, fartucha, portiery itd.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ozdobna fałda z materiału, najczęściej marszczona lub plisowaćisowana, doszywana do brzegu ubrania, tekstyliów domowych czy dekoracji


Falbana (fr. falbala, wł. falpalà) – rodzaj ozdoby stosowanej w bieliźniarstwie, krawiectwie, galanterii i modniarstwie.

Jest to plisa materiału dowolnej szerokości, którą się marszczy, ozdabia w fałdki lub karbuje.

Wyróżnia się jej specyficzne rodzaje:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falbaneczka

zdrobnienie od: falbanka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: falbanka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falbaniasty

mający kształt falbany; obszyty falbanami


Źródła:

SJP.pl

Falbanka

ozdobnie zmarszczony pas materiału przyszywany do odzieży lub zasłon itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: falbana


Falbanka – część miasta i niewielki obszar przemysłowy Włocławka, położone w jego południowej części, blisko lasu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falbankowy

falbanka


Patrz:falbanka

Źródła:

SJP.pl

Falbanowy

falbana


Patrz:falbana

Źródła:

SJP.pl

Falc

felc;
1. pasek papierowy lub płócienny łączący okładkę z książką;
2. połączenie dwóch blach przez zwinięcie ich brzegów;
3. nacięcie w kamieniu lub drewnie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. pasek płótna łączący okładkę książki z wyklejką

 (1.2) zob. felc.

 (1.3) poligr. miejsce złamania papieru


Falc (z niem. Falz) – w introligatorstwie termin oznaczający:

1. złam, zagięcie (załamanie) arkusza papieru powstałe wskutek złamywania (falcowania):


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falcerka

maszyna do załamywania papieru w celu nadania mu właściwego formatu; falcówka, złamywarka


Złamywarka, falcerka, falcówka – maszyna introligatorska do falcowania, czyli jedno- lub wielokrotnego złamywania arkuszy niezadrukowanego papieru, czy też wydruków, w celu uzyskania określonego formatu oraz kolejności składki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falcerz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik drukarni lub introligatorni, który zajmuje się falcowaniem


Źródła:

Wiktionary

Falcgraf

dawny tytuł władcy palatynatu reńskiego lub bawarskiego; falcgrabia


Źródła:

SJP.pl

Falcone

Falcone – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Mesyna.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 2855 osób, 317,2 os./km².


Źródła:

Wikipedia

Falcować

składać arkusz drukarski; złamywać


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) druk. składać arkusz drukarski w strony przyszłej publikacji;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falcowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|falcować.


Falcowanie, złamywanie – jedno- lub wielokrotne składanie arkusza papieru, czystego lub zadrukowanego, na pół (najczęściej) lub w dowolnych innych proporcjach, na różne sposoby (w różnych kierunkach), w celu osiągnięcia docelowego formatu i liczby stron składki, np. trzykrotne złożenie na pół arkusza daje składkę szesnastostronicową. Każde miejsce zaginania arkusza to falc (złam) i po złożeniu tworzy nową krawędź. Złamywania można dokonywać ręcznie, za pomocą kości introligatoskiej, lub maszynowo. Maszyna do falcowania to: falcerka czyli złamywarka. Złamywanie powinno się wykonywać wzdłuż włókien papieru, zmniejsza to ryzyko ich pękania oraz uszkodzenia farby w miejscach zagięcia. Uprzednie przegniecenie arkusza (bigowanie), pozwala na zmniejszenie możliwość uszkodzenia włókien papieru, tyczy się to w szczególności papierów gramaturze n > 150g.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Falcówka

maszyna do załamywania papieru w celu nadania mu właściwego formatu; falcerka, złamywarka


Złamywarka, falcerka, falcówka – maszyna introligatorska do falcowania, czyli jedno- lub wielokrotnego złamywania arkuszy niezadrukowanego papieru, czy też wydruków, w celu uzyskania określonego formatu oraz kolejności składki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falcownik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) element rolowej maszyny drukarskiej składający wstęgę papieru w grzbiety


Źródła:

Wiktionary

Falcowy

związany z falcem


Źródła:

SJP.pl

Falda

biała, jedwabna szata noszona przez papieża w trakcie uroczystych celebracji


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faldistorium

stołek lub krzesło o skrzyżowanych nożycowo nogach, używane w średniowiecznych kościołach i na dworach królewskich


Faldistorium – stołek lub krzesło z charakterystycznie nożycowo skrzyżowanymi nogami, pochodzące od krzesła kurulnego.

Używane było od wczesnego średniowiecza w kościołach i na dworach. Wykonywano je z żelaza lub brązu i wyściełano siedzenie. Nogi faldistorium często zakończone były łapami lwa, a poręcze głowami zwierząt (często ptaków).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Falejówczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Falejówki


Źródła:

Wiktionary

Falejówczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Falejówki


Źródła:

Wiktionary

Falejówecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Falejówki


Źródła:

Wiktionary

Faleń

cienka linka służąca do cumowania lub holowania łodzi


Faleń – cienka linka służąca do holowania oraz cumowania bączka - małej łódki będącej na wyposażeniu jachtu lub innej małej jednostki pływającej. Przywiązuje się ją faleniem do jednostki w okolicy jej linii wodnej.

Również lina do przytrzymywania opuszczonej na wodę szalupy przy burcie statku (okrętu). Ze względu na sposób mocowania do łodzi, liny te nazywane są: faleniem rufowym lub dziobowym.

Etym. - niderl. vanglijn - lina cumownicza (za Kopalińskim).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falencki

przymiotnik od: Falenty


Źródła:

SJP.pl

Falendysz

dawniej: cienka tkanina wełniana pochodzenia holenderskiego lub angielskiego; fajnlendysz


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falenica

dzielnica na skraju Warszawy


Falenica – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Wawer w Warszawie.

W latach 1924–1951 samodzielne miasto i siedziba gminy Falenica Letnisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falenicki

Falenica


Patrz:Falenica

Źródła:

SJP.pl

Falenopsis

gatunek storczyka; ćmówka


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faleński

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Falenty

osada w Polsce


Falenty – osada sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Raszyn.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faleria

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. gmina włoska w regionie Lacjum


Faleria – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Viterbo.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 1745 osób, 69,8 os./km².


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Falern

gatunek wina z owoców pól w Kampanii, wychwalany w starożytności; falernum


Źródła:

SJP.pl

Falerneński

dotyczący ziemi w Kampanii u stóp góry Massicus


przymiotnik

 (1.1) dotyczący ziemi falerneńskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falerno

mocne, włoskie wino o cierpkawym smaku i złocistej barwie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. mocne, lekko cierpkie, złociste wino włoskie, cenione przez starożytnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falernum

gatunek wina z owoców pól w Kampanii, wychwalany w starożytności; falern


Źródła:

SJP.pl

Falerysta

kolekcjoner odznaczeń i orderów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) historyk badający ordery i odznaczenia

 (1.2) kolekcjoner orderów i odznaczeń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falerystka

kolekcjonerka odznaczeń i orderów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) historyczka badająca ordery i odznaczenia

 (1.2) kolekcjonerka orderów i odznaczeń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falerystyczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z falerystyką lub falerystą, dotyczący falerystyki lub falerysty


Źródła:

Wiktionary

Falerystyka

1. pomocnicza nauka historyczna, która bada historię orderów, medali, honorowych odznak wojskowych itp.
2. kolekcjonowanie wszelkiego rodzaju odznak wojskowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziedzina historii badająca ordery i odznaczenia;

 (1.2) kolekcjonowanie orderów i odznaczeń


Falerystyka (z łac. i gr. phalerae, ozdoba piersi lub czoła) – nauka pomocnicza historii zajmująca się orderami, odznaczeniami i innymi odznakami i znakami honorowymi, nadawanymi osobom zasłużonym dla monarchy, państwa lub innej organizacji posiadającej prawo nadawania odznaczeń. Falerystyka, podobnie jak i weksylologia, wyodrębniła się z heraldyki, zachowując wspólne z nią metody badawcze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faleza

urwisty brzeg morza i jeziora; klif


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. pionowa lub stromo nachylona ściana brzegu morza (jeziora), powstała wskutek podmywania przez wodę;


Klif (faleza, urwisko brzegowe) – stroma, często pionowa ściana brzegu morskiego lub jeziornego, utworzona wskutek procesu abrazji (ścierania brzegu przez okruchy skalne poruszane przez fale) zachodzącego u jej podstawy na styku z platformą abrazyjną.

Według Księgi rekordów Guinnessa największy klif na Ziemi znajduje się na Hawajach, na północnym wybrzeżu wyspy Molokaʻi niedaleko Umilehi Point i wznosi się 1010 m nad poziomem wody.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falfka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. fajka


Źródła:

Wiktionary

Falica

ćma z rodziny wycinkowatych


Źródła:

SJP.pl

Falimirz

Chwalimir, Chalimir, Falimir, Kwalimir – staropolskie imię męskie, złożone z członu Chwali- („chwalić, sławić, dziękować”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Prawdopodobnie oznaczało „tego, który sławi pokój”.


Źródła:

Wikipedia

Faliński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faliście

przysłówek

 (1.1) w sposób falisty


Źródła:

Wiktionary

Faliściej

stopień wyższy od przysłówków: falisto, faliście


Źródła:

SJP.pl

Faliskijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Faliskami, dotyczący Falisków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język faliskijski;


Źródła:

Wiktionary

Falistolistny

1. widłoząb falistolistny - gatunek mchu z rodziny widłozębowatych;
2. kalatea falistolistna - gatunek rośliny z rodziny marantowatych;
3. przywrotnik falistolistny - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych;
4. sznurnik falistolistny - gatunek mchu z rzędu porostnicowców


Źródła:

SJP.pl

Falistość

falisty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co faliste


Patrz:falisty

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falisty

1. przypominający falę, wygięty w kształcie fal;
2. charakteryzujący się lekkimi wzniesieniami; pagórkowaty


przymiotnik

 (1.1) powyginany w kształcie fal, układający się w fale, przypominający pod jakimkolwiek względem falę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faliszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Faliszówczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Faliszówki


Źródła:

Wiktionary

Faliszówczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Faliszówki


Źródła:

Wiktionary

Faliszówecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Faliszówki


Źródła:

Wiktionary

Falk

Falk – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Górzno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.


Źródła:

Wikipedia

Falka

1. zdrobnienie od: fala;
2. rodzina funkcji, z których każda jest wyprowadzana z funkcji macierzystej za pomocą przesunięcia i skalowania, zastosowanie w analizie i przetwarzaniu sygnałów cyfrowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: fala

 (1.2) mała fala

 (1.3) mat. oscylacja, której amplituda dla minus i plus nieskończoności jest zerowa;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falkenstein

[czytaj: FALkensztajn] nazwisko


Geografia

Austria

Niemcy


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Falkland

1. Falkland Wschodni - wyspa stanowiąca terytorium Falklandów;
2. Falkland Zachodni - wyspa stanowiąca terytorium Falklandów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości – w Szkocji, USA i Kanadzie

 (1.2) geogr. toponim, składnik nazwy dwóch wysp Falkland Wschodni i Falkland Zachodni

 (1.3) geogr. lm. zob. Falklandy.


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falklandczyk

mieszkaniec Falklandu, Falklandów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Falklandów albo Falklandu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falklandka

mieszkanka Falklandu, Falklandów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Falklandów albo Falklandu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falklandy

terytorium na archipelagu Falklandów (Ocean Atlantycki) zależne od Wielkiej Brytanii; Malwiny


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. archipelag na południowym krańcu Ameryki Południowej

 (1.2) geogr. polit. brytyjskie terytorium zależne w Ameryce Południowej obejmujący archipelag Falklandów (1.1);

forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (2.1) plural|Falkland.


Falklandy (inaczej: Malwiny; ang. Falkland Islands; hiszp. Islas Malvinas) – brytyjskie terytorium zamorskie na południowym Atlantyku, około 480 km od wybrzeży Argentyny obejmujące wyspy o tej samej nazwie. Wyspy znajdują się pod administracją brytyjską, ale prawa do nich rości sobie także Argentyna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falklandzki

przymiotnik od: Falkland, Falklandy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Falklandami, dotyczący Falklandów

 (1.2) związany z Falklandem, dotyczący Falklandu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falkon

dawne, małokalibrowe działo o długiej lufie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falkona

dawne, małokalibrowe działo o długiej lufie; falkon


Źródła:

SJP.pl

Falkonecik

zdrobnienie od: falkonet


Źródła:

SJP.pl

Falkonet

dawne, lekkie działo o długiej lufie i kalibrze mniejszym od falkonu; półfalkon


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. wojsk. niewielkie, lekkie działo, używane na lądzie i na morzu w XVI-XVII wieku ;


Falkonet (półfalkon, sokolik) – niewielkie bezkomorowe działo o długiej lufie, rodzaj artyleryjskiej broni odprzodowej używanej w XVI i XVII wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falkowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falkowy

falka


Patrz:falka

Źródła:

SJP.pl

Falla

[czytaj: faja] nazwisko hiszpańskie, np. Manuel de Falla (1876 - 1946), kompozytor hiszpański


Falla – miejscowość (tätort) w Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Östergötland, w gminie Finspång.

Według danych Szwedzkiego Urzędu Statystycznego liczba ludności wyniosła: 464 (31 grudnia 2015), 455 (31 grudnia 2018) i 459 (31 grudnia 2019).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fallaci

[czytaj: fallaczi] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fallada

Hans Fallada (właściwie Rudolf Ditzen) (1893-1947), pisarz niemiecki


Źródła:

SJP.pl

Fallibilizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. doktryna, mówiąca, że wiedza nigdy nie jest pewna, ale zawsze hipotetyczna i podatna na korektę;


Fallibilizm – koncepcja obecna w metodologii nauki, według której wiedza naukowa (metodologia nauki) nie ma charakteru linearnego i kumulatywnego. Obowiązuje w danym okresie historycznym, w danym obszarze nauki oraz podlega falsyfikacji, poprzez którą zostaje unieważniona na rzecz adekwatniejszej teorii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Falliczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest falliczne


Źródła:

Wiktionary

Falliczny

dotyczący fallusa, związany z fallusem


przymiotnik

 (1.1) mający kształt prącia, zwłaszcza w czasie wzwodu

 (1.2) dotyczący prącia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fallocentryzm

kultura umieszczająca fallusa jako główny obiekt czci


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) pogląd charakteryzujący się postrzeganiem fallusa jako głównego elementu organizacji życia społecznego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falloidyna

jedna z fallotoksyn, trucizna zawarta w muchomorze sromotnikowym


Falloidyna – organiczny związek chemiczny, silnie toksyczny jad z grupy fallotoksyn, występujący w niektórych grzybach trujących, m.in. w muchomorze sromotnikowym (Amanita phalloides).

Zaburza strukturę cytoszkieletu i funkcjonalność komórki. Całkowity mechanizm działania falloidyny jest zbliżony do reszty fallotoksyn, LD50 – 2 mg/kg ciała.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fallokracja

pojęcie z feminizmu oznaczające władzę mężczyzn we wszystkich dziedzinach życia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) termin powstały w środowisku feministycznym oznaczający społeczność zdominowaną przez mężczyzn z kultem fallicznym, władza mężczyzn we wszystkich dziedzinach życia społecznego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fallologokracja

jedna z form fallokracji, zdominowanie kultury przez mężczyzn (w słownictwie, nazewnictwie, literaturze)


Źródła:

SJP.pl

Fallus

członek męski, penis


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) anat. penis, męski organ płciowy, symbol płodności


Fallus (łac. phallus) – środkowy narząd kopulacyjny samców niektórych stawonogów, głównie owadów, obejmujący fallobazę, edeagus, endofallus i inne wyrostki, występujące na fallobazie lub edeagusie. Fallus jest narządem nieparzystym z wyjątkiem pierwogonków (u których określany jest jako phalli), jętek i skorków (penes). Termin „fallus” czasami używany jest przez entomologów jako pojęcie zastępcze dla edeagusa lub penisa. Zastępcze używanie pojęcia fallus na określenie edeagusa jest niepoprawne. Penis u owadów jest rozmaicie definiowany i przypisywany różnym częściom genitaliów, np.:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falmirowice

Falmirowice (dodatkowa nazwa w j. niem. Fallmirowitz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Chrząstowice.


Źródła:

Wikipedia

Falochron

umocnienie brzegowe chroniące przed falami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) konstrukcja hydrotechniczna, która służy do ochrony wybrzeża lub portu przed działaniem fal;


Falochron – konstrukcja służąca do ochrony przed działaniem fal. Zwykle jest to konstrukcja hydrotechniczna służąca osłonie (np. portu, promenady) przed działaniem fal. Rozbija ona fale, nie dopuszczając do uszkodzeń lub utrudnień w wykorzystaniu nabrzeża.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faloidyna

substancja wytwarzana przez trującego grzyba - muchomora sromotnikowego


Źródła:

SJP.pl

Falomierz

przyrząd do pomiaru długości lub częstotliwości fali elektromagnetycznej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falować

poruszać się wznosząc fale; powodować fale


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) poruszać się jak fala


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|falować.


Falowanie, fale wodne – fale powierzchniowe na styku wody i powietrza (powierzchni swobodnej cieczy) lub fale wewnętrzne na styku dwóch warstw wody o różnej gęstości. Oznacza to wszystkie odchylenia poziomu wody z okresami trwającymi od dziesiątek sekundy do godzin (fala przypływu).

Najczęstszą przyczyną falowania jest oddziaływanie poruszającego powietrza (wiatr) z powierzchnią wody.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Falowarka

maszyna wyrabiająca dzianinę za pomocą falowania przędzy


Źródła:

SJP.pl

Falowato

falowaty


Patrz:falowaty

Źródła:

SJP.pl

Falowaty

przypominający kształtem falę (wzniesienie wody)


Źródła:

SJP.pl

Falowiec

typ budynku mieszkalnego, który kształtem przypomina falę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. rodzaj budynku mieszkalnego, który bryłą i układem balkonów przypomina falę;


Falowiec – typ budynku mieszkalnego, którego bryła i układ balkonów przypominają falę, a wejścia do mieszkań usytuowane są na galeriach (z wyjątkiem falowców łódzkich i poznańskich, gdzie wejścia do mieszkań znajdują się na klatkach schodowych), połączonych ze sobą klatkami schodowymi. Ten typ występuje w Polsce i we Włoszech.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falownica

urządzenie do wytwarzania fal w pływalniach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urządzenie mechaniczne do wytwarzania fal

 (1.2) zob. falownica do włosów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falownik

urządzenie przetwarzające prąd stały na przemienny


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falownikowy

falownik


Patrz:falownik

Źródła:

SJP.pl

Falowód

rura z materiału przewodzącego służąca do przenoszenia fal elektromagnetycznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. kanał do prowadzenia w przestrzeni fal mechanicznych lub elektromagnetycznych wzdłuż określonej drogi;


Falowód – kanał do prowadzenia w przestrzeni fal mechanicznych lub elektromagnetycznych wzdłuż określonej drogi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falowodowy

związany z falowodem


Źródła:

SJP.pl

Falowy

związany z falą


Źródła:

SJP.pl

Falrep

lina zastępująca poręcz drabiny lub schodów na statku


Falrep, linka poręczowa – linka biegnąca wzdłuż trapu zaburtowego jednostki pływającej, podtrzymywana słupkami. Pełni funkcję barierki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fals

falsyfikat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. środ. falsyfikat


Fals – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Lot i Garonna.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 273 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 29 osób/km² (wśród 2290 gmin Akwitanii Fals plasuje się na 906. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1105.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fals.

skrót od: falsyfikat


Źródła:

SJP.pl

Falsecik

zdrobnienie od: falset


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od falset


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falsecista

mężczyzna śpiewający falsetem; falsetysta


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna śpiewający falsetem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falset

1. głos męski stosowany przy jodłowaniu; fistuła
2. nienaturalnie wysoki, piskliwy głos


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wysoki rejestr głosu ludzkiego


Falset (z wł. falsetto) fistuła – zwyczajowo mianem falsetu określa się rodzaj wysokiego głosu męskiego o groteskowym brzmieniu. Faktycznie oznacza jednak śpiew na niedomkniętych strunach głosowych zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Realizowany jest poprzez silne, nienaturalne napięcie strun głosowych, przez co drgają w krótszej niż odpowiednia dla danego dźwięku długości, powodując wydobycie dźwięku o niewielkiej dynamice oraz charakterystycznej nosowej barwie. Nazwa pochodzi od włoskiego falso – „fałszywe”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falsetować

śpiewać falsetem


Źródła:

SJP.pl

Falsetowy

przymiotnik od: falset


Źródła:

SJP.pl

Falsetysta

mężczyzna śpiewający falsetem; falsecista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna śpiewający falsetem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Falstaf

zwyczajowo: Falstaff (bohater komedii Szekspira)


Źródła:

SJP.pl

Falstaff

bohater komedii Szekspira


Falstaff (właściwie Sir John Falstaff) – fikcyjna postać pojawiająca się w trzech sztukach Williama Shakespeare’a, jako kompan przyszłego króla Henryka V, syna Henryka IV. Otyły, niesławny i tchórzliwy rycerz często sprawia przyszłemu królowi kłopoty, a po tym, jak ten wstępuje na tron, zostaje niespodziewanie odtrącony. Postać często występująca w literaturze europejskiej jako Miles Gloriosus lub Żołnierz Samochwał.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falstart

1. rozpoczęcie biegu lub wyścigu przed komendą;
2. przedwczesne rozpoczęcie jakiegoś działania, skutkujące najczęściej niepowodzeniem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. przewinienie polegające na przedwczesnym rozpoczęciu konkurencji

 (1.2) podjęcie pochopnego działania bez należytego przygotowania


Falstart – w sporcie przewinienie polegające na przedwczesnym (najczęściej przed sygnałem do startu, lub po sygnale, lecz w czasie zbyt krótkim by ludzki umysł zdążył odebrać i przetworzyć sygnał dźwiękowy) rozpoczęciu konkurencji przez zawodnika.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falstartować

1. rozpoczynać bieg przed sygnałem;
2. rozpoczynać przedsięwzięcie w złym czasie


Źródła:

SJP.pl

Falsyfikacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od falsyfikat


Źródła:

Wiktionary

Falsyfikacja

1. oszustwo polegające na podrobieniu jakiegoś przedmiotu;
2. stwierdzenie fałszywości jakiegoś twierdzenia, negatywna weryfikacja hipotezy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fałszerstwo, podrobienie czegoś

 (1.2) wykazanie fałszywości jakiegoś twierdzenia, błędności hipotezy w trakcie ich weryfikacji


Falsyfikacja (łac. falsum – fałsz) – odmiana jednego z rozumowań zwanego sprawdzaniem. Termin ten rozpowszechniony został za sprawą krytycznego racjonalizmu Karla Poppera i stał się jedną z podstaw metody naukowej.

Wnioskowanie falsyfikujące przebiega według schematu modus tollendo tollens:

Przesłanki:
  1. Teoria T implikuje jednostkowe zdarzenie obserwacyjne o.
  2. Zdarzenie obserwacyjne o nie zachodzi.
Wniosek: Teoria T jest fałszywa (nieadekwatna).

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falsyfikacjonizm

stanowisko filozoficzne, według którego uzasadnienie hipotezy polega na nieudanej próbie jej obalenia


Popperyzm – filozofia Karla Poppera, a także stworzony przez niego prąd filozofii nauki rozwijany początkowo w opozycji do pozytywizmu logicznego, a później jako niezależny pogląd na kryteria naukowości wypowiedzi i metodologię nauki. Popperyzm określany jest również jako „krytyczny racjonalizm”, a także – w odniesieniu wyłącznie do filozofii nauki – jako „falsyfikacjonizm”. Tak rozumiany popperyzm występuje w co najmniej trzech znaczeniach:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falsyfikat

dokument, dzieło sztuki sfałszowane, podrobione


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) podrobiony przedmiot albo dokument łudząco przypominający oryginał


Falsyfikat (ze śrdw. łac. falsificatio – podrabianie) – antonim autentyku, fałszerstwo rzeczy oryginalnej w celu mistyfikacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Falsyfikator

osoba, która fałszuje, podrabia; oszust


Źródła:

SJP.pl

Falsyfikatorka

kobieta, która fałszuje, podrabia; oszustka


Źródła:

SJP.pl

Falsyfikatorski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z falsyfikatorem, dotyczący falsyfikatora


Źródła:

Wiktionary

Falsyfikować

1. fałszować, podrabiać coś;
2. stwierdzać nieprawdziwość twierdzenia lub hipotezy


czasownik przechodni niedokonany (dk. sfalsyfikować)

 (1.1) poddawać falsyfikacji; tworzyć falsyfikat

czasownik zwrotny niedokonany falsyfikować się (dk. sfalsyfikować się)

 (2.1) być poddawanym falsyfikacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Falsyfikowalność

cecha twierdzenia lub hipotezy, która może zostać negatywnie zweryfikowana, której fałszywość można wykazać


Metoda naukowa – sposoby intersubiektywnego poznawania i komunikowania wiedzy, oparte na prawach logiki i prawdopodobieństwa, posługujące się dedukcją i systematyczną indukcją w procesie formułowania, uzasadniania, testowania i korygowania teorii i hipotez.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falsyfikowalny

dający się falsyfikować


Źródła:

SJP.pl

Falszburta

część burty wystająca ponad pokład; nadburcie


Nadburcie, falszburta - bariera ochronna znajdująca się na jednostkach pływających, na krawędzi odkrytego pokładu, zabezpieczająca przed wypadnięciem za burtę przedmiotów i ludzi. Na dużych statkach wodnych sięga zdecydowanie powyżej pasa dorosłego człowieka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falszkil

pionowa płetwa wystająca z dna jachtu, obciążona balastem, zwiększająca stateczność i sterowność jachtu; płetwa balastowa


Falszkil – stała płetwa wystająca w dół z dna jachtu żaglowego, będąca przedłużeniem stępki na całej lub znacznej jej długości. Spełnia rolę stałego miecza i jednocześnie balastu. Balast w falszkilu jest tak usytuowany, że stanowi razem z samym falszkilem jednolitą powierzchnię i kształt, stąd nazywany jest balastem integralnym. Z tego samego powodu również całość, czyli falszkil oraz balast nazywana jest potocznie falszkilem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faludża

miasto w Iraku


Al-Falludża (arab. لفلوجة) – miasto w środkowym Iraku. Przed rokiem 2003 miasto liczyło 435 tys. mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Falująco

w sposób falujący


Źródła:

SJP.pl

Falun

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w środkowej Szwecji,


Falun – miasto w środkowej Szwecji w regionie Dalarna, siedziba gminy Falun. Liczy 36 447 mieszkańców.

Strefa górnicza Wielkiej Góry Rudy Miedzianej w Falun znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. W centrum miasta znajduje się stacja kolejowa. W mieście rozwinął się przemysł maszynowy oraz chemiczny.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fama

wieść, pogłoska, rozgłos


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. niepewna, niesprawdzona wiadomość


Fama (Ossa) – w mitologii rzymskiej uosobienie wieści, szybko rozchodzącej się plotki, pogłoski.

Przedstawiana jako skrzydlate bóstwo o niezliczonych ustach, oczach i uszach bądź jako uskrzydlona postać kobieca z trąbą przy ustach.

Jej greckim odpowiednikiem była Feme.

W potocznym znaczeniu – wieść, pogłoska, także rozgłos.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Famagusta

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Cyprze w tureckiej części wyspy;

 (1.2) geogr. adm. dystrykt turecki na Cyprze z ośrodkiem administracyjnym w Famaguście (1.1)


Famagusta (gr. Αμμόχωστος, tur. Gazimağusa lub Mağusa) – miasto w Tureckiej Republice Cypru Północnego oraz Republice Cypryjskiej. Stolica północnocypryjskiego dystryktu Famagusta oraz formalna stolica cypryjskiego dystryktu Famagusta. Położona jest we wschodniej części Cypru, na nizinie Mesaria, nad zatoką Famagusta (Morze Śródziemne). Zamieszkuje ją 40 920 osób (2011).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Famagustiański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Famagustą, dotyczący Famagusty


Źródła:

Wiktionary

Familia

przestarzale: rodzina, ród


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. żart. rodzina, ród

 (1.2) hist. stronnictwo polityczne Czartoryskich w XVIII wieku



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Familiant

dawniej:
1. członek rodziny;
2. członek możnego rodu


Źródła:

SJP.pl

Familiantka

familiant


Patrz:familiant

Źródła:

SJP.pl

Familiarnie

przysłówek

 (1.1) w sposób familiarny


Źródła:

Wiktionary

Familiarniej

stopień wyższy od przysłówka: familiarnie


Źródła:

SJP.pl

Familiarność

poufałość, bezceremonialność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest familiarne; cecha tych, którzy są familiarni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Familiarny

poufały, zażyły, bezceremonialny


przymiotnik

 (1.1) będący w bliskich stosunkach, nie zachowujący dystansu ani oficjalnych form w kontaktach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Familiaryzować

dawniej: familiaryzować się - traktować kogoś bez żadnego skrępowania, z przesadną swobodą; spoufalać się, fraternizować się


Źródła:

SJP.pl

Familijka

zdrobnienie od: familia


Źródła:

SJP.pl

Familijność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest familijne; cecha tych, którzy są familijni


Źródła:

Wiktionary

Familijny

1. rodzinny, rodowy;
2. taki jak w rodzinie; poufały, zażyły, swobodny


przymiotnik

 (1.1) przest. dotyczący rodziny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Familio

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rodzina


Źródła:

Wiktionary

Familiolekt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. zbiór cech mowy właściwych dla danego gospodarstwa domowego;


Familiolekt, także: styl familiarny, język familiarny – odmiana języka właściwa dla danej rodziny. Wiąże się z doświadczeniem niemal każdego człowieka.

Familiolekt wykazuje pewne odrębności od języka standardowego; cechują go np. specyficzne formy wyrazowe. Można go określić jako „idiolekt używany w rodzinie”.

Stanowi jeden z przejawów wariacji językowej, obok dialektów geograficznych, socjolektów, idiolektów (kodów jednostkowych) itp.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Familister

kompleks budynków mieszkalnych z rozbudowanym zapleczem socjalnym, wzniesiony w 1859 r. przez Jeana-Baptiste Godina dla pracowników jego fabryki


Jean-Baptiste André Godin (ur. 26 stycznia 1817 w Esquéhéries, zm. 29 stycznia 1888 w Guise) – francuski przemysłowiec i pisarz, twórca teorii politycznych i eksperymentów społecznych.

Jean-Baptiste Godin wzbogacił się dzięki patentowi, który otrzymał na konstrukcję pieców kuchennych, na które w wieku XIX było spore zapotrzebowanie. Rosnąca produkcja jego początkowo niewielkiej firmy zmusiła go do przeniesienia fabryki do Guise, dzięki czemu mógł efektywnie korzystać z transportu kolejowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Familok

gwarowe określenie kamienic, zamieszkiwanych przez pracowników przemysłu ciężkiego (zwłaszcza górników)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. śląsk. niewysoki blok mieszkalny, wielorodzinny dom;


Familok (niem. Familien-Block „rodzinny blok”) – budynek wielorodzinny, przeznaczony dla pracowników przemysłu ciężkiego i ich rodzin, przede wszystkim górników, hutników oraz średniego personelu urzędniczego. Familoki wchodziły w skład osiedli robotniczych i w klasycznej postaci były budowane na przełomie XIX i XX wieku w miejscowościach, gdzie powstawały odpowiednio duże zakłady przemysłowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Famotydyna

organiczny związek chemiczny używany jako lek hamujący wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. lek z grupy antagonistów receptorów histaminowych H2;


Famotydyna (łac. Famotidinum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy blokerów H2, hamujący wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka. Jest stosowany głównie w terapii choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Famulski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Famulus

1. dawniej: służalec, sługa;
2. przenośnie: pochlebca, lizus


Famulus, także Amulius lub Fabullus – rzymski malarz działający w czasach Nerona, autor fresków zdobiących Domus Aurea.

Tworzył obrazy w czwartym stylu pompejańskim. Pliniusz Starszy opisuje go w Historii naturalnej jako ekscentryka, który malował ubrany w togę, nawet podczas prac na rusztowaniu. Tworzył zaledwie po kilka godzin dziennie, pracując w świetle dziennym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Famuła

żartobliwie: rodzina, bliższa i dalsza; familia, rodzinka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań, Lwów. rodzina

 (1.2) gw-pl|Łódź. dom familijny;

 (1.3) gw-pl|Żywiec. zupa chlebowa


Famuły – łódzkie domy familijne.

Cechą charakterystyczną budynków są dwie lub trzy kondygnacje. Ponadto ceglane budynki mają wspólne klatki schodowe i toalety. Przeciętne mieszkanie ma około 35 m² powierzchni i składa się z pokoju, kuchni i spiżarni. Łódzkie domy familijne zostały ufundowane przez największych łódzkich fabrykantów, Scheiblera i Grohmanna oraz Poznańskiego. Wybudowali oni famuły dla robotników pracujących w ich zakładach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fan

zagorzały zwolennik czegoś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. zagorzały wielbiciel czegoś lub kogoś;


Fan – osoba podziwiająca człowieka, grupę ludzi, dzieło sztuki bądź ideę.

Nazwa wywodzi się od zapisu skróconej formy słowa fanatyk. Nie posiada jednak pejoratywnego znaczenia, a nawet ma pozytywny wydźwięk.

Fani określonego zjawiska często organizują się, tworząc tzw. fankluby lub organizują imprezy z tym związane.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fan-Zin

środowiskowo: niskonakładowa, nieprofesjonalna gazetka tworzona przez miłośników jakiegoś tematu; zin, fanzin


Źródła:

SJP.pl

Fana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lwów. chorągiew

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. flaga, chorągiew, sztandar, szturmówka


Fana – miasto w Mali, w Regionie Koulikoro. Według danych na rok 2009 liczyło 36 854 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fanaberia

rzecz wyszukana, bez której można by się obejść


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kaprys, zachcianka

 (1.2) dziwactwo

 (1.3) rzecz wyszukana, wymyślna, taka, która nie jest niezbędna


Fanaberia – pierwszy album studyjny polskiego zespołu popowego Blue Café, który został wydany w 2002 nakładem EMI. Autorami tekstów wszystkich piosenek z płyty są Paweł Rurak-Sokal i Kamila Sowińska.

Album promowany był przez cztery single: „Español”, „Łap mnie bejbe”, „I’ll Be Waiting” i „Kochamy siebie”. Na wersji rozszerzonej albumu z marca 2003 roku znalazła się również piosenka „You May Be in Love”, która znalazła się w ścieżce dźwiękowej do komedii romantycznej Nigdy w życiu! z 2004.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanaberie

rzecz wyszukana, bez której można by się obejść


Źródła:

SJP.pl

Fanaberyjny

fanaberia, fanaberie


Patrz:fanaberia, fanaberie

Źródła:

SJP.pl

Fanaloka

gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny falanruków


Fanaloka madagaskarska, fanaloka (Fossa fossana) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny falanruków (Euplerinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae). Zwierzę to prowadzi nocny tryb życia. Z powodu nazwy systematycznej jest mylona z fossą madagaskarską (Cryptoprocta ferox).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fanar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. historyczna dzielnica Stambułu zamieszkana tradycyjnie przez diasporę grecką;

 (1.2) przen. wpływowa politycznie arystokratyczna grecka diaspora prawosławna w Turcji wraz z patriarchatem


Fanarion, Fener, lub Fanar (gr.: Φανάρι [fa'nari] – źródło światła) – dzielnica dawnego Konstantynopola (obecnie Stambułu) położona nad zatoką Złotego Rogu. Pierwotnie zamieszkiwała tu arystokracja bizantyjska, a po upadku miasta w 1453 roku jej potomkowie. Nazywani Fanariotami, często wstępowali na służbę osmańską, pełniąc istotne funkcje w dyplomacji lub zarządzając krajami lennymi Wysokiej Porty (Mołdawia, Wołoszczyzna).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fanariota

członek jednego z możnych rodów greckich


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. potomek greckiej arystokracji, członek zamożnej i wpływowej grupy Greków w czasach Imperium Osmańskiego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanariotka

fanariota


Patrz:fanariota

Źródła:

SJP.pl

Fanart

wizualne dzieło inspirowane dziełem innego autora; fan art


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. działalność artystyczna w środowisku fanów;

 (1.2) szt. dzieło, które jest przejawem fanartu (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanatyczka

kobieta ślepo oddana jakiejś idei, ideologii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żarliwa zwolenniczka idei lub religii

 (1.2) przen. pasjonatka, wielbicielka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanatycznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób fanatyczny, w sposób właściwy fanatykowi


Źródła:

Wiktionary

Fanatyczniej

stopień wyższy od przysłówka: fanatycznie


Źródła:

SJP.pl

Fanatyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest fanatyczne; cecha tych, którzy są fanatyczni


Źródła:

Wiktionary

Fanatyczny

ślepo oddany komuś, czemuś; zaślepiony, zagorzały, zaciekły


przymiotnik

 (1.1) charakteryzujący się fanatyzmem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanatyk

osoba ślepo oddana jakiejś idei, ideologii, zagorzalec, zapaleniec, maniak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żarliwy zwolennik idei lub religii

 (1.2) przen. pasjonat, wielbiciel



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanatyzm

nieustępliwa, bezkrytyczna wiara w słuszność jakiejś sprawy, połączona z nietolerancją i ostrym zwalczaniem odmiennych poglądów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) postawa charakteryzująca się ślepą i bezkrytyczną wiarą w słuszność jakichś poglądów politycznych, religijnych lub społecznych


Fanatyzm (od łac. fanaticus „zagorzały, szalony”) – postawa przejawiająca się w pozbawionym krytycznego dystansu i umiaru przywiązaniu do wyznawanych idei i zasad, bezgranicznej i bezwarunkowej identyfikacji, nietolerancji dla jakichkolwiek przekonań lub rozwiązań alternatywnych, braku gotowości do dyskusji i dialogu, odmowie przyznania nawet częściowej słuszności zwolennikom poglądów odmiennych i rzecznikom dążeń przeciwstawnych;przeciwieństwo tolerancji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanatyzować

czynić fanatycznym


Źródła:

SJP.pl

Fanbaza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. lekcew. grupa fanów jakiejś osoby lub rzeczy


Źródła:

Wiktionary

Fancik

zdrobnienie od: fant


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fant


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fandango

hiszpański taniec ludowy w takcie 3/4


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) choreogr. hiszpański taniec ludowy w rytmie 3/4 lub 6/8, ostro wybijanym kastanietami, tańczony z akompaniamentem gitary;


Fandango – hiszpański taniec ludowy na 3/8 w rytmie właściwym (1/8 4/32 1/8 | 4/32 2/8 |) ostro wybijanym kastanietami i z towarzyszeniem gitary. Para tańcząca oddala się od siebie i przybliża w ruchach bardzo swobodnych, nie obejmując się jednak wcale. Fandango znaczy: błahostka.

Znany również w odmianach lokalnych: granadina (okolice Grenady), malagueña (okolice Málagi), tańczony podczas obchodów święta św. Patryka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fandla

gwarowo: naczynie do nabierania zaprawy murarskiej


Źródła:

SJP.pl

Fandom

środowiskowo: stowarzyszenie ludzi o wspólnych zainteresowaniach, zwłaszcza w serwisach społecznościowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) socjol. subkultura, społeczność aktywnych fanów, zwykle fanów fantastyki, rzadziej mangi, anime czy RPG;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fandomowiec

środowiskowo: członek stowarzyszenia skupiającego ludzi o wspólnych zainteresowaniach, zwłaszcza w serwisach społecznościowych


Źródła:

SJP.pl

Fandomowy

fandom


Patrz:fandom

Źródła:

SJP.pl

Fandzolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fandzolić.


Źródła:

Wiktionary

Fandzolić

czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mówić bez sensu

 (1.2) slang. kłamać


Źródła:

Wiktionary

Faneowies

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. rodzaj owsa (tzw. owies chorągiewkowy)


Źródła:

Wiktionary

Fanerofit

roślina, której pączki odnowieniowe znajdują się wysoko nad powierzchnią ziemi; roślina jawnopączkowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. forma życiowa roślin o pędach wzniesionych, odnawiających się z pąków znajdujących się co najmniej 0,5 m nad ziemią;


Fanerofity (gr. phaneros = jawny, phyton = roślina), rośliny jawnopączkowe – jedna z form życiowych roślin z klasyfikacji opracowanej przez Christena Raunkiæra. Obejmuje rośliny o pędach wzniesionych, odnawiające się z pąków znajdujących się co najmniej 0,5 m nad ziemią. Do grupy tej należą wszystkie drzewa, większe krzewy i liany, zarówno te zrzucające liście na zimę, jak i te o zimozielonych liściach. W klimacie tropikalnym do fanerofitów należą także wieloletnie, wysokie rośliny zielne. W niektórych ujęciach do fanerofitów zaliczane są także epifity, które w nowszych źródłach są wyodrębniane w osobną grupę. Fanerofity odgrywają istotną rolę w formacjach leśnych, przy czym dominują w składzie gatunkowym wilgotnych lasów równikowych, podczas gdy w lasach strefy umiarkowanej ustępują hemikryptofitom.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanerogam

roślina nasienna, jawnopłciowa


Źródła:

SJP.pl

Fanerotym

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzad. książk. substancja wywołująca halucynacje i wizje, uczucie szczęścia i euforii


Źródła:

Wiktionary

Fanerozoiczny

przymiotnik od: fanerozoik


Źródła:

SJP.pl

Fanerozoik

długi okres w dziejach Ziemi, obejmujący ery paleozoiczną, mezozoiczną i kenozoiczną, charakteryzujący się intensywnym rozwojem świata organicznego; fanerozoiczny eon


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. najmłodszy eon, który trwa od około 540 milionów lat temu do dziś


Fanerozoik (ang. Phanerozoic z gr. φανερός widoczny i ζωή życie)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanfani

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Fanfara

1. trąbka bezwentylowa służąca do odgrywania uroczystego sygnału; sygnałówka;
2. krótki utwór muzyczny odgrywany na czyjąś cześć lub jako hasło wojskowe;
3. typ orkiestry składającej się z instrumentów dętych i perkusji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. krótki utwór grany najczęściej na trąbce rozpoczynający uroczystości;

 (1.2) muz. trąbka fanfarowa

 (1.3) mot. trąbka przy pojeździe używana jako klakson

 (1.4) przen. duże natężenie


Fanfara – krótki motyw, grany na trąbce sygnałowej, rogu lub jakimkolwiek innym blaszanym instrumencie dętym bezwentylowym.

Fanfara zwykle używana jest jako sygnał wojskowy, harcerski, kolejowy itp. Są one także komponowane również do odsłonięć i zasłonięć cudownych obrazów w sanktuariach.

Fanfara to też utwór pisany na czyjąś cześć, o podniosłym i dostojnym charakterze, grany na instrumentach blaszanych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanfaron

osoba zarozumiała; zarozumialec, bufon, pyszałek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. człowiek zarozumiały, pyszny, butny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanfaronada

pyszałkowatość, samochwalstwo, zuchowatość, bufonada


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przechwalanie się, chełpienie się, udawana zuchowatość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanfarowy

przymiotnik od: fanfara


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fanfarami, dotyczący fanfar


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanfary

1. trąbka bezwentylowa służąca do odgrywania uroczystego sygnału; sygnałówka;
2. krótki utwór muzyczny odgrywany na czyjąś cześć lub jako hasło wojskowe;
3. typ orkiestry składającej się z instrumentów dętych i perkusji


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) głośne wyrazy podziwu i uznania

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|fanfara.


Fanfara – krótki motyw, grany na trąbce sygnałowej, rogu lub jakimkolwiek innym blaszanym instrumencie dętym bezwentylowym.

Fanfara zwykle używana jest jako sygnał wojskowy, harcerski, kolejowy itp. Są one także komponowane również do odsłonięć i zasłonięć cudownych obrazów w sanktuariach.

Fanfara to też utwór pisany na czyjąś cześć, o podniosłym i dostojnym charakterze, grany na instrumentach blaszanych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanfarzysta

osoba grająca fanfary


Źródła:

SJP.pl

Fanfarzystka

fanfarzysta


Patrz:fanfarzysta

Źródła:

SJP.pl

Fanfic

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) twórczość fana (zwykle opowiadanie), osadzona w realiach podziwianego utworu


Fan fiction (skrótowo: fanfic, fanfik) – dzieła literackie tworzone nieoficjalnie przez fanów danego utworu (filmu, książki, serialu itp.), wykorzystujące postacie i świat z tego utworu. Fan fiction może stanowić dopisanie dalszego ciągu do oryginalnego dzieła, opisywać alternatywny przebieg zdarzeń („co by było, gdyby...”), ukazywać zdarzenia z perspektywy innych postaci, bądź rozwijać wątki nieopisane szczegółowo w oryginale. Częstym motywem jest tzw. pairing, czyli łączenie bohaterów w pary romantyczne (także homoseksualne – jest to tzw. slash). Wiele jest też opowiadań o tematyce erotycznej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fanfik

środowiskowo: opowiadanie tworzone przez fanów, nawiązujące do istniejących filmów, seriali, książek itp.; fan fiction


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. napisany przez fana utwór literacki osadzony w świecie jego ulubionej książki lub filmu


Fan fiction (skrótowo: fanfic, fanfik) – dzieła literackie tworzone nieoficjalnie przez fanów danego utworu (filmu, książki, serialu itp.), wykorzystujące postacie i świat z tego utworu. Fan fiction może stanowić dopisanie dalszego ciągu do oryginalnego dzieła, opisywać alternatywny przebieg zdarzeń („co by było, gdyby...”), ukazywać zdarzenia z perspektywy innych postaci, bądź rozwijać wątki nieopisane szczegółowo w oryginale. Częstym motywem jest tzw. pairing, czyli łączenie bohaterów w pary romantyczne (także homoseksualne – jest to tzw. slash). Wiele jest też opowiadań o tematyce erotycznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanfikowiec

środowiskowo: autor opowiadań nawiązujących do już wydanych filmów, seriali, książek itp.


Źródła:

SJP.pl

Fanfikowy

fanfik


Patrz:fanfik

Źródła:

SJP.pl

Fanfuła

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) ktoś niewydarzony, nieudolny


Źródła:

Wiktionary

Fang

iły lub muł pochodzenia wulkanicznego, występujące również w pobliżu gorących źródeł mineralnych, mające właściwości radioaktywne, stosowane w lecznictwie do kąpieli błotnych, okładów itp.


Osoby

Osoby noszące chińskie nazwisko Fang:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fanga

1. w grze w palanta: lot piłki wysokim łukiem;
2. pospolicie: cios, uderzenie;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; gała, lufa, pała


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński, Warszawa.) uderzenie w twarz

 (1.2) sport. w grze w palanta: lot piłki wysokim łukiem

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. hutn. łyżka hutnicza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fangirlować

[czytaj: fangerlować] środowiskowo: mieć obsesję na czyimś punkcie; adorować, admirować


Źródła:

SJP.pl

Fanglomerat

skała osadowa składająca się ze słabo obtoczonego, gruboziarnistego materiału, który został zdeponowany w sposób nagły, najczęściej na przedpolu gór lub lądolodów


Źródła:

SJP.pl

Fango

iły lub muł pochodzenia wulkanicznego, występujące również w pobliżu gorących źródeł mineralnych, mające właściwości radioaktywne, stosowane w lecznictwie do kąpieli błotnych, okładów itp.


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muły pochodzenia wulkanicznego;


Fango – błoto zawierające składniki mineralne. Wydobywane jest z naturalnych źródeł termalnych. Fangiem może być też tuf bazaltowy.

Fango topnieje w temperaturze 60–70 °C, a tężeje w temperaturze 50 °C. Fango wykorzystuje się przy pobudzaniu krążenia krwi i stymulacji układu odpornościowego, rozluźnia napięte mięśnie, łagodzi ból. Zabieg ten poprawia ogólne samopoczucie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fangor

nazwisko, m.in.: Wojciech Fangor, malarz, grafik, plakacista oraz rzeźbiarz


Źródła:

SJP.pl

Fangowie

grupa plemion afrykańskich; Fang


Fangowie (także: Fang, Fan, Pahuin, Pangwe) – grupa etniczna z grupy językowej Bantu rozpowszechniona w trzech krajach Afryki Centralnej: Gwinei Równikowej (80% ludności), Gabonie (32%) i w Kamerunie (15% mieszkańców). Fangowie porozumiewają się w językach okak, ntoumou, mvai, nzaman, betsi, zaliczanych do grupy języków bantu. Grupą pokrewną do Fangów są Beti, porozumiewający się w językach ewondo, eton, bulu, manguissa, bene, fong.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fanianowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fanianowa


Źródła:

Wiktionary

Fanianowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fanianowa


Źródła:

Wiktionary

Fanianowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fanianowa


Źródła:

Wiktionary

Fanka

zwolenniczka, sympatyczka, zwłaszcza znanych piosenkarzy, aktorów czy sportowców


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zagorzała wielbicielka czegoś lub kogoś

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. zob. fana.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fanklub

klub sympatyków, entuzjastów jakiegoś piosenkarza, sportowca itp.; fan club


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nieformalne zrzeszenie fanów;


Fanklub – grupa założona przez ludzi (fanów) interesujących się jakąś sławną osobą, grupą osób, rzeczą lub konkretną dziedziną wiedzy.

Członkowie fanklubów zazwyczaj regularnie spotykają się lub korespondują w sprawach związanych z tematem klubu, wymieniają się informacjami oraz opiniami. Najczęściej zainteresowania fanklubów skupiają się wokół muzyków i zespołów muzycznych.

Niektóre fankluby wydają nieregularnie pisma, określane jako fanziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanklubowy

fanklub


Patrz:fanklub

Źródła:

SJP.pl

Fankuł

dwuletnia lub wieloletnia roślina zielna z rodziny selerowatych; koper włoski, fenkuł


Źródła:

SJP.pl

Fanodorm

handlowa nazwa leku nasennego, cyklobarbitalu


Źródła:

SJP.pl

Fanon

strój papieski noszony podczas mszy pontyfikalnej


Fanon (łac. fano) – jedwabna szata liturgiczna papieża, oraz na mocy szczególnego przywileju patriarchy Lizbony.

Nazwa fanonu wywodzi się od pannusa (penos), ręcznie tkanej tkaniny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fanowski

fan


Patrz:fan

Źródła:

SJP.pl

Fanpage

[czytaj: fanpejdż] internetowa strona fanowska; fanpejdż


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) profil, strona w serwisie Facebook będące oficjalną wizytówką firmy, marki produktu lub osoby publicznej


Strona fanowska, inaczej fanpage – strona internetowa przeznaczona dla osób lubiących danego aktora, grę komputerową, lub program telewizyjny. Oficjalne strony fanowskie zwykle stosują model biznesowy oparty na treściach premium. Niektóre strony fanowskie współpracują z twórcami dzieł, których dotyczą. Strony fanowskie mają wpływ na społeczności zebrane wokół danego dzieła. Część twórców stron fanowskich, używając infrastruktury serwisu społecznościowego takiego jak Facebook, ogranicza koszty związane z działalnością.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanpejdż

internetowa strona fanowska; fanpage


Źródła:

SJP.pl

Fanpejdżowy

fanpejdż


Patrz:fanpejdż

Źródła:

SJP.pl

Fanserwis

elementy danego utworu (zwykle mangi lub anime) o charakterze erotycznym, mające na celu przyciągnięcie uwagi odbiorców


Fanserwis lub fan serwis (jap. ファンサービス fansābisu; wasei-eigo utworzone od słów fan oraz service) – elementy pojawiające się danym utworze mające jedynie na celu spełnianie życzeń fanów lub (nadrzędnie, ale niekoniecznie jedynie) przyciągnięcie widzów. Niekoniecznie muszą obejmować na przykład daną scenę w anime; sam fanserwis bywa realizowany także poza samym utworem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fanszon

dawniej: trójkątna jedwabna chustka wiązana pod brodą


Źródła:

SJP.pl

Fant

1. w niektórych grach towarzyskich: przedmiot, który trzeba oddać po popełnieniu błędu lub przegraniu partii, a następnie go wykupić; zastaw;
2. nagroda rzeczowa w niektórych loteriach


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) wygrana w loterii fantowej

 (1.2) przedmiot oddawany w zastaw za złamanie zasad gry towarzyskiej

 (1.3) daw. przedmiot stanowiący zastaw

 (1.4) gwara więzienna rzecz


Fant – dzielnica miasta Maidstone, w Anglii, w Kent, w dystrykcie Maidstone. W 2011 roku dzielnica liczyła 9570 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanta

1. w niektórych grach towarzyskich: przedmiot, który trzeba oddać po popełnieniu błędu lub przegraniu partii, a następnie go wykupić; zastaw;
2. nagroda rzeczowa w niektórych loteriach


Fanta – napój gazowany o smaku owocowym produkowany przez The Coca-Cola Company.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fantasia

utwór instrumentalny na organy i lutnię, komponowany w XVI-XVIII wieku; tiento, capriccio, canzona, ricercar


Fantazja (ang. Fantasia) – amerykańska animowana muzyczna antologia filmowa z 1940 roku produkcji Walta Disneya i Bena Sharpsteena. Trzeci pełnometrażowy film animowany wytwórni Walt Disney Productions, a zarazem trzeci film z oficjalnego kanonu animacji Disneya.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fantasmagoria

1. przywidzenie, urojenie, złudzenie optyczne;
2. utrwalony malarsko lub literacko obraz fantastycznej wizji stworzonej przez nadwrażliwą wyobraźnię


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. omamy wzrokowe, przywidzenia


Fantasmagoria – urojenie, złudzenie, iluzja (np. fantastyczne obrazy, wizje); czasem też wymieszanie jawy i snu, czy też rzeczywistego świata z fantastycznym (co może skutkować interesującym efektem artystycznym).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fantasmagoryczny

fantasmagoria; fantasmagoryjny


Źródła:

SJP.pl

Fantasmagoryjny

fantasmagoria; fantasmagoryczny


Źródła:

SJP.pl

Fantasta

osoba, która żyje w świecie fantazji, iluzji; marzyciel, idealista, utopista, romantyk


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. ktoś, kto wierzy w fantazje, nierealne przedsięwzięcia

 (1.2) liter. twórca literatury, filmu z rodzaju fantastyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantastka

kobieta żyjąca świecie fantazji, iluzji; marzycielka, idealistka, utopistka, romantyczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która żyje w świecie fantazji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantastyczka

dawniej: kobieta żyjąca świecie fantazji, iluzji; marzycielka, idealistka, utopistka, romantyczka, fantastka


Źródła:

SJP.pl

Fantastycznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób fantastyczny; nierealnie, przedziwnie

 (1.2) pot. wspaniale, wyjątkowo, bardzo dobrze


Źródła:

Wiktionary

Fantastycznieć

poetycko: stawać się fantastycznym, baśniowym, nabierać cech typowych dla świata wyobraźni


Źródła:

SJP.pl

Fantastyczniej

stopień wyższy od przysłówka: fantastycznie


Źródła:

SJP.pl

Fantastyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: fantastyczny; bardziej fantastyczny


Źródła:

SJP.pl

Fantastycznonaukowy

należący do gatunku science fiction; science fiction (w użyciu przymiotnika)


przymiotnik

 (1.1) związany z fantastyką naukową, dotyczący fantastyki naukowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantastyczność

1. właściwość tego, co należy do świata fantazji, wyobraźni, nie ma oparcia w rzeczywistości; baśniowość, bajeczność, fikcyjność, nierealność;
2. potocznie: cecha tego, co jest oceniane dodatnio; wyjątkowość, nadzwyczajność, wspaniałość, niezwykłość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest fantastyczne; cecha tych, którzy są fantastyczni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantastyczny

1. należący do świata wyobraźni, fantazji, niemający oparcia w rzeczywistości; bajeczny, urojony, fikcyjny, nierealny;
2. potocznie: nadzwyczajny, doskonały pod każdym względem; wspaniały, znakomity, kapitalny, rewelacyjny


przymiotnik

 (1.1) fikcyjny, zmyślony

 (1.2) liter. szt. przedstawiający świat nierealny

 (1.3) pot. wspaniały, cudowny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantastyk

1. niesamowite, często nadprzyrodzone zjawiska, będące wytworem fantazji, odzwierciedlane w mitach, folklorze, utworach literackich, filmowych, plastycznych i muzycznych; nierealność, irrealizm, baśniowość, fantastyczność;
2. gatunek powieści, filmu itp., w którym przedstawia się świat baśniowy, mityczny wypełniony zdarzeniami zaczerpniętymi ze świata snów, magii; fantasy


Źródła:

SJP.pl

Fantastyka

1. niesamowite, często nadprzyrodzone zjawiska, będące wytworem fantazji, odzwierciedlane w mitach, folklorze, utworach literackich, filmowych, plastycznych i muzycznych; nierealność, irrealizm, baśniowość, fantastyczność;
2. gatunek powieści, filmu itp., w którym przedstawia się świat baśniowy, mityczny wypełniony zdarzeniami zaczerpniętymi ze świata snów, magii; fantasy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wytwory wyobraźni obecne w mitach, folklorze, literaturze itp.

 (1.2) film. liter. rodzaj twórczości literackiej, filmowej, plastycznyastycznej, który przedstawia świat i wydarzenia nierealne;


Fantastyka – gatunek literacki, a także filmowy, komiksowy, gier a niekiedy i malarstwa. Polega ona na kreowaniu świata przedstawionego, który w całości, lub w części różni się od rzeczywistości, np. przez dodanie elementów nadnaturalnych, lub stworzonej przez autora technologii. Można ją też uznać za właściwość elementu fikcji literackiej, lub innej, sprawiająca, że choć czytelnik uznaje go za niezgodny z przyjętymi przez niego kryteriami empirycznej rzeczywistości i wedle jego najlepszej wiedzy nieposiadający odpowiednika w świecie pozaliterackim oraz nieobecny w tekstach, które uznaje za realistyczne, godzi się w ramach literackiej gry uznać go za prawdopodobny (choć niewiarygodny) w obrębie konstruowanej fikcji i decyduje, że nie narusza on spójności narracji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fantasy

[czytaj: FANtazy]
1. utwór filmowy, literacki lub gra komputerowa, w których świat przedstawiony ma nierealny, mityczny charakter;
2. współczesny nurt fantastyki, do którego zaliczają się takie utwory lub gry;
3. zawierający elementy magii, baśni i fantastyki


Fantasy (także: fantastyka baśniowa, fantazja, baśń nowoczesna/współczesna) – gatunek literacki lub filmowy używający magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej, czasu, miejsca akcji, postaci i okoliczności zdarzeń. Fantasy jest na ogół odróżniane od science fiction oraz od horroru, przy założeniu, że względnie nie wchodzi w tematykę naukową (w sensie SF) lub tematykę grozy (ang. macabre). Jednak gatunki te w znacznym stopniu przenikają się. Wszystkie trzy mieszczą się w pojęciu fantastyki (ang. speculative fiction).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fantazja

1. umiejętność wyobrażania sobie czegoś, co w realnym świecie jest mało prawdopodobne lub nierealne; wyobraźnia;
2. wytwór wyobraźni;
3. śmiałość i pewność siebie w podejmowanych ryzykownych działaniach; brawura, animusz;
4. dziwne życzenie, zachcianka, którą trudno spełnić; kaprys, fanaberia;
5. utwór muzyczny o swobodnej budowie, łączący przeciwstawne lub kontrastujące motywy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyobraźnia

 (1.2) trudne do spełnienia życzenie

 (1.3) muz. utwór muzyczny o swobodnej budowie, nawiązujący do innych form muzycznych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fantazje

1. umiejętność wyobrażania sobie czegoś, co w realnym świecie jest mało prawdopodobne lub nierealne; wyobraźnia;
2. wytwór wyobraźni;
3. śmiałość i pewność siebie w podejmowanych ryzykownych działaniach; brawura, animusz;
4. dziwne życzenie, zachcianka, którą trudno spełnić; kaprys, fanaberia;
5. utwór muzyczny o swobodnej budowie, łączący przeciwstawne lub kontrastujące motywy


Źródła:

SJP.pl

Fantazjotwórca

rzadko: twórca fantastyki


Źródła:

SJP.pl

Fantazjotwórstwo

rzadko: tworzenie fantastyki


Źródła:

SJP.pl

Fantazjować

1. kierować się fantazją; marzyć, zmyślać;
2. w muzyce: komponować utwór muzyczny, jednocześnie go wykonując, np. fantazjować melodię do tekstu wiersza; improwizować


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) wyobrażać sobie wiele rzeczy

 (1.2) tworzyć niezgodny z rzeczywistością obraz czegoś

 (1.3) muz. tworzyć improwizacje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantazjowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fantazjować.


W psychologii fantazjowaniem nazywa się mechanizm obronny, który może być rozumiany jako:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fantazmat

urojenie, wytwór wyobraźni


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wytwór wyobraźni


Fantazmat, fantazja (stgr. φαντασία phántasia – „uczynić widocznym”) – wyobrażony scenariusz, w którym w sposób jawny lub ukryty osoba spełnia swoje życzenia. W najwęższym znaczeniu tego terminu, pod pojęciem fantazji rozumieć można marzenie dzienne, w którym prezentuje sobie pożądany lub niepożądany przebieg pewnych przyszłych lub przeszłych wydarzeń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fantazmatyczność

fantazmatyczny; iluzoryczność


Źródła:

SJP.pl

Fantazmatyczny

fantazmat; iluzoryczny


przymiotnik

 (1.1) przym. od fantazmat; będący wytworem wyobraźni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantazy

imię męskie


Fantazy – dramat wierszem (często zaliczany do tragikomedii) składający się z pięciu aktów, napisany przez Juliusza Słowackiego w Paryżu, prawdopodobnie na przełomie lat 1844/1845. Nieukończony przez poetę i niewydany za jego życia. Pierwodruk dzieła ukazał się w trzecim tomie Pism pośmiertnych wydanych we Lwowie w roku 1866. Opublikowany także pod tytułem Nowa Dejanira w roku 1898. Dramat wystawiony 5 maja 1867 w Stanisławowie pod tytułem Niepoprawni nadanym przez Antoniego Małeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fantazyjnie

przysłówek

 (1.1) w sposób fantazyjny


Źródła:

Wiktionary

Fantazyjniej

stopień wyższy od przysłówka: fantazyjnie


Źródła:

SJP.pl

Fantazyjniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: fantazyjny; bardziej fantazyjny


Źródła:

SJP.pl

Fantazyjność

fantazyjny


Patrz:fantazyjny

Źródła:

SJP.pl

Fantazyjny

niezwykły


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pełen fantazji, pomysłowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fantoccini

[czytaj: fantoczini] włoskie kukiełki, fantosze, marionetki; również: włoski teatr marionetek


Źródła:

SJP.pl

Fantom

1. coś niezgodnego z rzeczywistością, będącego wytworem wyobraźni lub umysłu;
2. widmo, zjawa, mara, upiór;
3. model anatomiczny przedstawiający sylwetkę człowieka, jej część lub jakiś narząd;
4. amputowana kończyna lub jej część, postrzegana przez amputanta, jakby nadal była częścią ciała


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zjawa, przywidzenie

 (1.2) med. model anatomiczny, na którym odbywa się nauka anatomii, ćwiczenia udzielania pierwszej pomocy itp.

 (1.3) med. odczuwanie napięcia, bólu, swędzenia itp. w miejscu po amputowanej kończynie lub jej części



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fantomas

postać literacka i filmowa


Fantomas (fr. Fantômas) – fikcyjny przestępca, bohater cyklu kilkudziesięciu książek sensacyjnych (przeważnie z początku XX wieku) autorstwa francuskich pisarzy Pierre'a Souvestre'a (1874-1914) i Marcela Allaina (1885-1969), później postać w wielu filmach, wreszcie patron grupy muzycznej. Imienia użył także Zbigniew Nienacki w powieści młodzieżowej Pan Samochodzik i Fantomas.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fantomatyczny

fantomatyka


Patrz:fantomatyka

Źródła:

SJP.pl

Fantomatyka

1. technika wytwarzania sztucznej rzeczywistości w umyśle ludzkim przy wykorzystaniu technologii informatycznej; fantomologia;
2. sztuczna rzeczywistość wytwarzana w umyśle ludzkim przy wykorzystaniu technologii informatycznej


Rzeczywistość wirtualna (ang. virtual reality) – obraz sztucznej rzeczywistości stworzony przy wykorzystaniu technologii informatycznej. Polega na multimedialnym kreowaniu komputerowej wizji przedmiotów, przestrzeni i zdarzeń. Może on reprezentować zarówno elementy świata realnego (symulacje komputerowe), jak i zupełnie fikcyjnego (gry komputerowe science-fiction).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fantomologia

technika wytwarzania sztucznej rzeczywistości w umyśle ludzkim przy wykorzystaniu technologii informatycznej; fantomatyka


Źródła:

SJP.pl

Fantosz

marionetka poruszana za pomocą nitek


Źródła:

SJP.pl

Fantować

dawniej:
1. brać w zastaw, zajmować;
2. fantować się - oddawać w zastaw, zastawiać


Źródła:

SJP.pl

Fantowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. reg-pl|Kresy. licytacja


Źródła:

Wiktionary

Fantowy

przymiotnik od: fant


Źródła:

SJP.pl

Fantyna

Fantyna – bohaterka powieści Nędznicy Wiktora Hugo.


Źródła:

Wikipedia

Fanza

chiński drewniany dom mieszkalny, o dachu dwuspadowym, krytym słomą albo trzciną, z oknami najczęściej na jednej ścianie i z ogrzewanymi ławami do spoczynku


Fanza (jap. ファンザ, zapis stylizowany FANZA) – japońska witryna e-commerce obsługiwana przez Digital Commerce Inc. będąca także znakiem towarowym tej firmy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fanzin

[czytaj: fanz-in] środowiskowo: niskonakładowa, nieprofesjonalna gazetka tworzona przez miłośników jakiegoś tematu; zin, fan-zin


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. czasopismo wydawane przez członków subkultury lub kontrkultury;


Zin, fanzin (skrót od ang. fan magazine) – rodzaj nieprofesjonalnego pisma tworzonego przez osobę bądź grupę osób – miłośników jakiegoś tematu (np. muzyki, informatyki, literatury, fantastyki, gier fabularnych, ekologii, polityki), skierowane do osób podzielających owe zainteresowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fanzinowy

fanzin [czytaj: fanz-inowy]; zinowy


Źródła:

SJP.pl

Fanzolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fanzolić.


Źródła:

Wiktionary

Fanzolić

czasownik niedokonany

 (1.1) pot. mówić bzdury, mówić nie na temat; bredzić, bełkotać


Źródła:

Wiktionary

Fao

ang. Food and Agriculture Organization of the United Nations, Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa


Źródła:

SJP.pl

Faon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. heros i przewoźnik z wyspy Lesbos


Faon (gr. Φάων), w mitologii greckiej przewoźnik z Mityleny na wyspie Lesbos. Był stary i niezbyt urodziwy, gdy spotkał Afrodytę. W zamian za przewiezienie do Azji Mniejszej (za które nie chciał zapłaty), bogini ofiarowała mu maść, dzięki której stał się młody i piękny.

Zgodnie z tym, co mówi mitologia, zakochała się w nim sama Safona. Przez jakiś czas byli kochankami, ale w końcu Faon zostawił poetkę. Zrozpaczona i wciąż zakochana w przewoźniku Safona rzuciła się do morza.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Fapować

potocznie: onanizować, masturbować


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) slang. masturbować się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faq

[czytaj: fak lub ef-ej-kju] skrót od: frequently asked questions (najczęściej zadawane pytania) - zbiór najczęstszych pytań i odpowiedzi na nie


Źródła:

SJP.pl

Fara

dawniej:
1. parafia, kościół parafialny;
2. potocznie: chuda fara - bieda, niedostatek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. kośc. adm. główny kościół parafialny w mieście;

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. parafia

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. plebania, probostwo


Kościół farny, także fara (niem. Pfarre, Pfarrei, Pfarrkirche, czyli probostwo, parafia) – dawne określenie nadawane kościołowi parafialnemu, które nawiązuje do tradycji średniowiecza. Fary budowano najczęściej w bezpośrednim sąsiedztwie rynku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farad

jednostka pojemności elektrycznej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. fiz. jednostka miary pojemności elektrycznej w układzie SI;


Farad (F) – jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

Przewodnik elektryczny ma pojemność elektryczną jednego farada, gdy zwiększa potencjał o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba. W uproszczeniu pojemność jednego farada oznacza, że w przewodniku o potencjale jednego wolta można „umieścić” ładunek o wartości jednego kulomba.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faradaj

ładunek elektryczny gramojonu jednowartościowego; stała Faradaya


Stała Faradaya – stała fizyczna wynosząca F = 9,64853321233×104 C/mol, która oznacza ładunek elektryczny przypadający na jeden mol elektronów. Jej wielkość wynika ze wzoru F = NA·e

Wielkość stałej Faradaya wyrażona w kulombach na mol wynosi dokładnie:.

{\text{F}}=N_{A}\cdot e=6{,}022\ 140\ 76\cdot 10^{23}\;\mathrm {mol} ^{-1}\cdot 1,602\ 176\ 634\times 10^{-19}{\text{C}}=9{,}648\ 533\ 212\ 331\ 001\ 84\cdot 10^{4}\;{\text{C}}\cdot \mathrm {mol} ^{-1}

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faraday

[czytaj: FEradaj] nazwisko angielskie, np. Michael Faraday (1791 - 1867), angielski fizyk i wynalazca


Osoby:

Astronomia:

Miejsca:

Technika:

Motoryzacja:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faradomierz

przyrząd do pomiaru pojemności elektrycznej; pojemnościomierz


Źródła:

SJP.pl

Faradyczny

prąd faradyczny - słaby prąd elektryczny stosowany w fizykoterapii


Źródła:

SJP.pl

Faradyzacja

stosowanie słabego prądu zmiennego w fizykoterapii; diadynamik


Faradyzacja – zastosowanie prądu faradycznego – małej częstotliwości <1000 Hz do zabiegów terapeutycznych – celem wzmocnienia mięśni lub do diagnostyki.

Najczęściej używanym rodzajem prądu jest neofaradyczny prąd modulowany.

Działanie: pobudzenie mięśni poprzecznie prażkowanych do skurczu tężyczkowego.

Wskazania:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faramuszka

1. błahostka, drobnostka, bagatela;
2. dawniej: polewka piwna


Gramatka (faramuszka, biermuszka) — polewka z piwa, danie kuchni staropolskiej, zaliczane do postnych, chętnie również podawane na śniadanie, wyparte w tej roli przez kawę.

Wspólnym mianownikiem wielu receptur przygotowania gramatki było jedynie piwo. W zależności od potrzeb i upodobań, dodawano doń np. masło, żółtka jaj, śmietanę, twaróg, kminek, chleb, cynamon, cukier. Samuel Linde podał za Syreniuszem przepis następujący:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farandola

ludowy taniec prowansalski


Farandola (fr. farandole) – taniec w metrum 6/8, pochodzący z Prowansji. Muzyka do niego grana jest na specjalnym, jednoręcznym flecie i tamburynie.

Znana już pod koniec średniowiecza, tańczona grupowo, w formie korowodu. Taniec ten jest zbliżony do gawotu, gigue i taranteli. Karmaniola z okresu Wielkiej Rewolucji Francuskiej jest pochodną farandoli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faraon

władca staroegipski


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. władca starożytnego Egiptu;

 (1.2) daw. karc. popularna hazardowa gra w karty

 (1.3) daw. gwara. więz. rewirowy, naczelnik rewiru policyjnego


Faraon (stgr. φαραώ) – jedno z określeń władcy starożytnego Egiptu, będące zniekształconą wersją staroegipskiego Per-āa – „wielki dom”. Od XVIII dynastii termin ten zaczęto odnosić również do zarządcy tego „wielkiego domu” (pałacu), czyli władcy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faraonik

zdrobnienie od: faraon (gra w karty)


Źródła:

SJP.pl

Faraonka

gatunek mrówki; mrówka faraona


Mrówka faraona (faraonka) (Monomorium pharaonis) – gatunek mrówek z podrodziny Myrmicinae. Gatunek kosmopolityczny, synantropijny, pochodzący prawdopodobnie z Afryki Zachodniej lub Indonezji. Mrówka faraona mylona jest niekiedy z mrówką złodziejką (Solenopsis fugax). Widoczną różnicą jest budowa ich czułków – czułki mrówki złodziejki mają 10 segmentów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faraonowy

przymiotnik od: faraon


Źródła:

SJP.pl

Faraoński

dotyczący faraona


przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający związek z faraonem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fararz

gwarowo: pleban, proboszcz, pastor


Źródła:

SJP.pl

Faras

(staroż. Pachoras) miejscowość w Sudanie, obecnie zalana wodami Jeziora Nasera na Nilu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faraski

przymiotnik od: Faras (miejscowość w Sudanie)


Źródła:

SJP.pl

Farba

1. mieszanina barwników używana do malowania;
2. krew rannej, grubej zwierzyny; jucha; posoka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bud. szt. mieszanina barwników służąca do malowania

 (1.2) stpol. kosmet. puder

 (1.3) stpol. kosmet. róż

 (1.4) łow. krew zwierzyny


Farba – substancja powłokotwórcza służąca do ochronnego lub dekoracyjnego pokrywania powierzchni dowolnych przedmiotów. Może zalegać na ich powierzchni lub nieznacznie wnikać w głąb. Składa się z substancji barwiących – najczęściej w postaci pigmentów oraz substancji dodatkowych: spoiw, wypełniaczy, rozcieńczalników, rozpuszczalników, a także substancji błonotwórczych, dyspergujących, konserwujących, opóźniających wysychanie, reagujących z podłożem itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farbiarka

kobieta pracująca w farbiarni, zajmująca się farbowaniem


Źródła:

SJP.pl

Farbiarnia

zakład, w którym farbuje się odzież lub tkaniny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład lub dział, w którym farbuje się tkaniny lub przędzę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farbiarski

dotyczący farb lub farbiarza; związany z barwieniem tkanin


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z farbiarstwem, dotyczący farbiarstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farbiarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gałąź przemysłu zajmująca się barwieniem surowców roztworem lub zawiesiną barwnika


Źródła:

Wiktionary

Farbiarz

człowiek trudniący się farbowaniem tkanin, nici, odzieży itp.


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. zaw. rzemieślnik farbujący tkaniny

 (1.2) właściciel farbiarni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farbierski

przymiotnik

 (1.1) daw. farbiarski


Źródła:

Wiktionary

Farbisty

przymiotnik jakościowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kolorowy


Źródła:

Wiktionary

Farbka

niebieski barwnik używany do płukania bielizny; ultramaryna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. farba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farbkować

płukać bieliznę, tkaninę w wodzie zaprawionej farbką


Źródła:

SJP.pl

Farbować

nasycać farbą, zabarwiać


czasownik

 (1.1) nasycać farbą, zabarwiać

 (1.2) fryzj. nakładać farbę na włosy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farbowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|farbować.


Źródła:

Wiktionary

Farbowik

w łowiectwie: młody kogut cietrzewia lub głuszca obrośnięty piórami o stałym kolorze


Źródła:

SJP.pl

Farbownik

roślina z rodziny szorstkolistnych (ogórecznikowatych)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych;


Farbownik (Anchusa L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych. Należy do niego ok. 35 gatunków roślin. Występują one w Europie, zachodniej Azji (jeden gatunek sięga Chin), w północnej Afryce, największe zróżnicowanie osiągając w basenie Morza Śródziemnego. Jeden gatunek (A. capensis) rośnie w Afryce Południowej. W Polsce naturalnie występują dwa gatunki – farbownik polny A. arvensis i lekarski A. officinalis. Kilka gatunków jest uprawianych i niektóre przejściowo dziczeją.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farbowy

1. farba;
2. związany z barwieniem tkanin; farbiarski


Źródła:

SJP.pl

Farcenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|farcić się.


Źródła:

Wiktionary

Farciara

farciarz; farciarka, szczęściara, szczęściarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kobieta, której wiedzie się w życiu, mająca szczęście, której coś się udało, powiodło się, którą ominęła nieprzyjemna sytuacja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farciarka

farciarz; farciara, szczęściara, szczęściarka


Źródła:

SJP.pl

Farciarski

potocznie: szczęśliwy, fartowny


Źródła:

SJP.pl

Farciarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. człowiek, który ma szczęście, któremu coś się udało


Źródła:

Wiktionary

Farcić

potocznie: mieć wiele szczęścia


Źródła:

SJP.pl

Farcik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fart


Źródła:

Wiktionary

Farel

skrót od: Fabryka Aparatów Rentgenowskich i Elektromedycznych


Philips Lighting-Farel Mazury, Farel – przedsiębiorstwo przemysłowe, z siedzibą w Kętrzynie, w województwie warmińsko-mazurskim. Zajmuje się produkcją sprzętu oświetleniowego, głównie opraw oświetleniowych i urządzeń sterujących oświetleniem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farelka

potocznie: typ ogrzewacza elektrycznego o dużej mocy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. termowentylator, pokojowy ogrzewacz powietrza


Philips Lighting-Farel Mazury, Farel – przedsiębiorstwo przemysłowe, z siedzibą w Kętrzynie, w województwie warmińsko-mazurskim. Zajmuje się produkcją sprzętu oświetleniowego, głównie opraw oświetleniowych i urządzeń sterujących oświetleniem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farerczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec, obywatel Wysp Owczych


Źródła:

Wiktionary

Farerski

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Wysp Owczych

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język z grupy skandynawskiej języków germańskich, urzędowy na Wyspach Owczych;


Język farerski (far. føroyskt mál) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich. Posługuje się nim około 48 tys. mieszkańców Wysp Owczych (Farerów) i 25 tys. mieszkańców Danii; łącznie ok. 80 tys. osób. Mowa ta jest najbliższa językowi norweskiemu (odmianie norw. – nynorsk) i językowi islandzkiemu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Farerskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem farerskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem farerskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku farerskim


Źródła:

Wiktionary

Farfalle

rodzaj makaronu w kształcie kokardek


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) kulin. włoski makaron w kształcie kokardek;


Farfalle (z wł., także farfalline lub farfalloni) – rodzaj makaronu w kształcie kokardek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farfał

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Farfelki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) kulin. drobne zacierki podawane w kuchni żydowskiej jako dodatek do zup i dań głównych


Źródła:

Wiktionary

Farfocel

potocznie: strzępek, kawałek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. strzęp


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farfura

dawniej: fajans, naczynie lub wyrób fajansowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fajans

 (1.2) wyrób z fajansu


  • farfura – fajans
  • farfury, farfurki – wyroby fajansowe

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farfurka

naczynie wykonane z farfury, fajansu


Źródła:

SJP.pl

Farfurnia

manufaktura ceramiczna produkująca fajanse


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzem. daw. manufaktura produkująca wyroby fajansowe lub porcelanowe;


Farfurnia – nazwa polskich wytwórni fajansu, pojawiła się w Polsce w momencie powstania manufaktur pod koniec XVII wieku i była używana do początku XIX wieku. Z czasem została zastąpiona przez określenie fajansarnia lub fabryka fajansu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faridabad

miasto w Indiach


Faridabad (hindi फरीदाबाद) – miasto w Indiach, na Nizinie Hindustańskiej, w stanie Hariana. W 2011 roku miasto zamieszkiwało 1,4 miliona mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł bawełniany, odzieżowy oraz cukierniczy.

Miasto to założono w 1607 r. Prawa miejskie uzyskało w 1867 r.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faridabadzki

Faridabad


Patrz:Faridabad

Źródła:

SJP.pl

Farinelli

Farinelli, wł. Carlo Maria Michelangelo Nicola Broschi (ur. 24 stycznia 1705 w Andrii k. Bari, zm. 16 września 1782 w Bolonii) – włoski śpiewak operowy, kastrat (sopran). Jego bratem był kompozytor Riccardo Broschi.

Jeden z ostatnich wielkich kastratów w historii opery.Śpiewał zawodowo od piętnastego roku życia, zdobywając stopniowo wielką sławę i uwielbienie tłumów. Miał 3-oktawową skalę głosu i był mistrzem w wykonywaniu ozdobników. Okazjonalnie grywał też na klawesynie i skrzypcach oraz komponował. Występował w Rzymie, Wiedniu i Londynie, do którego sprowadzony został przez konkurentów G.F. Händla (Nicola Porpora), przyczyniając się do bankructwa jego teatru w 1737.


Źródła:

Wikipedia

Farinograf

przyrząd wykorzystywany do badania własności wypiekowych mąki pszennej


Źródła:

SJP.pl

Farinotom

Źródła:

Wikipedia

Farm.

skrót od: farmacja, farmaceutyczny, farmakologia, farmakologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Farma

1. gospodarstwo rolne nastawione na określony rodzaj produkcji, np. na hodowlę drobiu;
2. w krajach anglosaskich: gospodarstwo rolne;
3. farma wiatrowa - turbiny wiatrowe wraz z infrastrukturą; park wiatrowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. gospodarstwo rolne w krajach anglosaskich;

 (1.2) roln. zob. ferma.


Farma – zazwyczaj duże gospodarstwo rolne, zmechanizowane i specjalizujące się w uprawie wybranych roślin lub hodowli wybranych zwierząt. Nastawione na wysoką towarowość i specjalizację produkcji. Z reguły zatrudnia najemną siłę roboczą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmaceuta

specjalista w dziedzinie nauki o lekach; lekoznawca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista, znawca farmacji


Farmaceuta – osoba specjalizująca się w farmacji. W szczególności jest to tytuł zawodowy przysługujący w Polsce osobie, która ukończyła studia w szkole wyższej na kierunku farmacja.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmaceutka

farmaceuta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalistka w dziedzinie farmacji


Patrz:farmaceuta

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farmaceutyczny

odnoszący się do farmacji - nauki o lekach


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z farmacją


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farmaceutyk

produkt przemysłu farmaceutycznego; lek, lekarstwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) substancja wyprodukowana przez przemysł farmaceutyczny


Lek, lekarstwo, produkt leczniczy (nazwa ustawowa w Polsce) – każda substancja, niezależnie od pochodzenia (naturalnego lub syntetycznego), nadająca się do bezpośredniego wprowadzania do organizmu w odpowiedniej postaci farmaceutycznej w celu osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego, lub w celu zapobiegania chorobie, często podawana w ściśle określonej dawce. Lekiem jest substancja modyfikująca procesy fizjologiczne w taki sposób, że hamuje przyczyny lub objawy choroby lub zapobiega jej rozwojowi. Określenie lek stosuje się też w stosunku do substancji stosowanych w celach diagnostycznych (np. metoklopramid w diagnostyce hiperprolaktynemii) oraz środków modyfikujących nie zmienione chorobowo funkcje organizmu (np. środki antykoncepcyjne).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmaceutyka

farmacja;
1. przemysł zajmujący się produkcją i dystrybucją leków;
2. nauka o lekach; lekoznawstwo;
3. kierunek studiów w szkole wyższej poświęcony tej nauce


Farmaceutyka – dział gospodarki zajmujący się lekami począwszy od ich projektowania poprzez produkcję aż do dystrybucji.

Farmaceutyka zajmuje się m.in. takimi zagadnieniami, jak: badania nad nowymi lekami i dopuszczanie ich do produkcji, produkcja przemysłowa leków, ochrona patentowa leków, dopuszczanie leków do sprzedaży, sporządzanie recepturowe leków bezpośrednio w aptekach, przechowywanie leków, kontrola jakości leków, typowanie leków zamiennych, sposoby wydawania leków, urzędowe spisy leków, hurtownie farmaceutyczne oraz aptekarstwo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farmacja

farmaceutyka;
1. przemysł zajmujący się produkcją i dystrybucją leków;
2. nauka o lekach; lekoznawstwo;
3. kierunek studiów w szkole wyższej poświęcony tej nauce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o lekach;


Farmacja, nauki farmaceutyczne – zespół nauk o lekach, a także nazwa kierunku studiów w szkołach wyższych.

Farmacja zajmuje się zarówno lekami syntetycznymi, lekami biologicznymi, jak i pochodzenia naturalnego, oraz składnikami kosmetyków oraz żywności. Farmacja wykładana jest na wydziałach farmaceutycznych wyższych uczelni medycznych w ramach studiów jednolitych magisterskich trwających w Polsce 5,5 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmakochemia

nauka zajmująca się badaniem związków chemicznych stosowanych jako środki lecznicze; chemia farmaceutyczna


Źródła:

SJP.pl

Farmakodynamiczny

farmakodynamika


Patrz:farmakodynamika

Źródła:

SJP.pl

Farmakodynamika

dziedzina farmakologii zajmująca się efektami działania leków na organizm, mechanizmami tego działania oraz strukturami wrażliwymi na działanie tych leków


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. dział farmakologii badający mechanizmy działania leków oraz reakcje organizmu na nie;


Farmakodynamika (ang. pharmacodynamics) – dział farmakologii zajmujący się wpływem leków na organizm, w tym odpowiedzią farmakologiczną oraz czasem trwania i wielkością obserwowanej odpowiedzi na dane stężenie leku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmakofilia

chorobliwa potrzeba przyjmowania leków


Źródła:

SJP.pl

Farmakofobia

chorobliwa obawa przed przyjmowaniem leków


Źródła:

SJP.pl

Farmakogenetyczny

związany z dziedziną genetyki i farmakologii zajmującą się badaniem wpływu czynników genetycznych na efekty działania leków


Źródła:

SJP.pl

Farmakogenetyka

dziedzina genetyki i farmakologii zajmująca się badaniem wpływu czynników genetycznych na efekty działania leków


Farmakogenetyka – dział nauki (z pogranicza farmakologii i genetyki) zajmujący się badaniem wpływu pojedynczych genów na reakcję organizmu na podanie określonych leków. Badania farmakogenetyczne mają istotne znaczenie dla prowadzenia prawidłowej i bezpiecznej farmakoterapii. W tych badaniach ocenia się: skuteczność, bezpieczeństwo leków (działania niepożądane), a także interakcje lekowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farmakognosta

ten, kto zajmuje się farmakognozją


Źródła:

SJP.pl

Farmakognostka

farmakognosta


Patrz:farmakognosta

Źródła:

SJP.pl

Farmakognostyczny

dotyczący farmakognozji


Źródła:

SJP.pl

Farmakognozja

dział farmacji, nauka o surowcach leczniczych pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego


Farmakognozja (gr. φάρμακον (pharmakon) – lek i γνῶσις (gnosis) – wiedza) – dział farmacji, nauka o substancjach pochodzenia naturalnego, które są wykorzystywane jako leki.

W szczególności farmakognozja zajmuje się surowcami roślinnymi, ich anatomią, pochodzącymi z nich składnikami czynnymi, budową chemiczną tych składników, kierunkiem i mechanizmem ich działania na organizm człowieka oraz sposobem ich uzyskiwania, a także produkcją leków z tych surowców oraz praktycznym ich stosowaniem (leki ziołowe).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farmakokinetyczny

związany z dziedziną farmakologii zajmującą się badaniem szybkości procesów wchłaniania, dystrybucji i wydalania leków z organizmu


Źródła:

SJP.pl

Farmakokinetyka

dziedzina farmakologii zajmująca się badaniem szybkości procesów wchłaniania, dystrybucji i wydalania leków z organizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. dział farmakologii badający zmiany stężenia substancji w ustroju, zwłaszcza leków i ich metabolitów, w miarę upływu czasu;


Farmakokinetyka – dziedzina farmakologii opisująca zmiany stężenia leku lub jego metabolitów w ustroju w czasie. Procesy, którymi zajmuje się farmakokinetyka, dotyczą losów leku w ustroju i są opisywane w systemie LADME. Farmakokinetyka rozpatruje te procesy względem czasu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmakolog

specjalista w dziedzinie farmakologii


Farmakologia (gr. φάρμακον (phármakon) – lekarstwo, lógos – słowo, nauka) – dziedzina medycyny i farmacji; nauka o działaniu leków, czyli mechanizmach ich działania na organizm oraz skutkach tego działania. Jako nauka zajmującą się najważniejszym aspektem leków, bywa czasami mylona z samą farmacją – czyli dziedziną wiedzy nadrzędną w stosunku do wszystkich zagadnień dotyczących leków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farmakologia

nauka zajmująca się wpływem substancji na organizm, ich mechanizmem działania oraz możliwością ich zastosowania w celu leczenia chorób


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziedzina medycyny i farmacji; nauka o działaniu leków


Farmakologia (gr. φάρμακον (phármakon) – lekarstwo, lógos – słowo, nauka) – dziedzina medycyny i farmacji; nauka o działaniu leków, czyli mechanizmach ich działania na organizm oraz skutkach tego działania. Jako nauka zajmującą się najważniejszym aspektem leków, bywa czasami mylona z samą farmacją – czyli dziedziną wiedzy nadrzędną w stosunku do wszystkich zagadnień dotyczących leków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmakologicznie

przysłówek

 (1.1) w sposób farmakologiczny, za pomocą leków


Źródła:

Wiktionary

Farmakologiczny

odnoszący się do farmakologii, dotyczący substancji leczniczych


przymiotnik

 (1.1) związany z farmakologią, dotyczący farmakologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farmakolożka

farmakolog


Patrz:farmakolog

Źródła:

SJP.pl

Farmakomania

uzależnienie się od leków; lekomania


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farmakopea

urzędowy spis leków, ułożony alfabetycznie, podający obowiązujące normy ich składu, przyrządzania, dawkowania i przechowywania, aktualizowany co roku; lekospis


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. urzędowy spis leków zatwierdzonych do użycia w danym państwie, zawierający m.in. opis ich składu, właściwości oraz zalecenia dotyczące zastosowania;


Farmakopea, kodeks apteczny – urzędowy spis leków dopuszczonych w danym kraju lub na danym terenie do obrotu, oraz obwarowany tymi samymi zastrzeżeniami spis surowców służących do ręcznego sporządzania niektórych z tych leków w aptece (leków recepturowych). Zawiera opis wszystkich tych substancji, sposoby ich przechowywania oraz dostępu do nich osób powołanych, rodzaje opakowań, dozwolone metody dystrybucji, dawkowanie, sposoby kontroli jakości, a w przypadku leków robionych w aptece, także metody ich przygotowywania. Opisuje też metody identyfikacji leków, ich standaryzację, sposoby nazewnictwa i możliwe zamienniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmakopealny

związany z farmakopeą, urzędowym spisem leków


Źródła:

SJP.pl

Farmakoterapeutyczny

farmakoterapia


Patrz:farmakoterapia

Źródła:

SJP.pl

Farmakoterapia

1. dział farmakologii zajmujący się praktycznymi wskazaniami do stosowania leków i ich dawkowania
2. leczenie chorób za pomocą leków


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. farm. dział farmakologii zawierający wskazania co do stosowania leków i ich dawkowania

 (1.2) zastosowanie leków do zwalczenia choroby, leczenie chorób lekami farmaceutycznymi


Farmakoterapia – leczenie chorób przy użyciu leków, stosowanie leków w celu zwalczania chorób lub ich objawów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmazon

dawniej:
1. oszust, krętacz; szachraj, szalbierz;
2. liberał, wolnomyśliciel;
3. członek stowarzyszenia wolnomularskiego; mason


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. określenie liberała, niedowiarka, wolnomyśliciela, jakobina

 (1.2) przest. oszust, krętacz, szalbierz

 (1.3) daw. określenie masona, wolnomularza

 (1.4) daw. gw-pl|Kresy. głupiec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. coś bzdurnego, głupiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farmazonek

kobieta będąca członkinią masonerii; masonka, wolnomularka


Źródła:

SJP.pl

Farmazonia

rzadko: wolnomularstwo, masoneria


Źródła:

SJP.pl

Farmazonik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od farmazon


Źródła:

Wiktionary

Farmazonka

kobieta będąca członkinią masonerii; masonka, wolnomularka


Źródła:

SJP.pl

Farmazony

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) głupstwa, niedorzeczności, brednie

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: farmazon


Źródła:

Wiktionary

Farmer

osoba uprawiająca ziemię


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) roln. właściciel lub dzierżawca farmy w krajach anglosaskich


Rolnik (forma żeńska – rolniczka), farmer (forma żeńska – farmerka) – osoba pracująca na roli, uprawiająca swoje lub cudze pole (rolnictwo). Często specjalista w zakresie rolnictwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farmerka

1. kobieta posiadająca lub pracująca na farmie w krajach anglosaskich;
2. potocznie: farmerstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. właścicielka lub dzierżawczyni farmy w krajach anglosaskich


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Farmerki

1. kobieta posiadająca lub pracująca na farmie w krajach anglosaskich;
2. potocznie: farmerstwo


Źródła:

SJP.pl

Farmerski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) roln. związany z farmerem, dotyczący farmera


Źródła:

Wiktionary

Farmerstwo

działalność polegająca na prowadzeniu farmy


Źródła:

SJP.pl

Farmeryzacja

przekształcanie rolnictwa na wzór zachodniego, nastawionego głównie na masową produkcję towarową


Źródła:

SJP.pl

Farmus

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Farnese

Farnese – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Viterbo.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 1729 osób, 33,2 os./km².

Urodził tu się dyplomata papieski abp Antonio Taffi.


Źródła:

Wikipedia

Farnezen

naturalny pestycyd stosowany do zwalczania mszyc


Farnezen – organiczny związek chemiczny z grupy seskwiterpenów. Występuje w postaci 2 izomerów konstytucyjnych, α i β, różniących się położeniem jednego z wiązań podwójnych węgiel-węgiel. α-Farnezen to 3,7,11-trimetyl-1,3,6,10-dodekatetraen, a β-farnezen to 7,11-dimetyl-3-metylen-1,6,10-dodekatrien. Izomer alfa ma cztery, a izomer beta dwa stereoizomery różniące się geometrią wiązań podwójnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farnezol

alkohol z grupy terpenów, mający zapach konwalii


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farniente

próżnowanie, leniuchowanie, nieróbstwo; far niente


Źródła:

SJP.pl

Farnochinon

witamina K2, rozpuszczalna w tłuszczach; menachinon


Źródła:

SJP.pl

Farny

należący, odnoszący się do fary; parafialny


przymiotnik

 (1.1) przest. przym. od fara


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faron

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

  • Barbara Faron (ur. 1977) – polska historyk, pisarka i nauczycielka
  • Bolesław Faron (ur. 1937) – polski historyk literatury polskiej
  • Katarzyna Celestyna Faron (1913-1944) – polska zakonnica, błogosławiona
  • Ryszard Faron (1952-2017) – polski aktor
  • Stanisław Faron (ur. 1943) – polski polityk, przedsiębiorca
  • Władysław Faron (1891-1965) – polski duchowny katolicki, biskup

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. proboszcz

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. ksiądz


Źródła:

Wiktionary

Faros

1. wyspa na Morzu Śródziemnym;
2. latarnia na wyspie Faros


Latarnia morska na Faros – starożytna latarnia morska zbudowana około 280–279 p.n.e. na wysepce Faros, u wejścia do portu w Aleksandrii (Egipt). Ze względu na wielkość i wspaniałość architektonicznego ukształtowania uważana za jeden z siedmiu cudów świata starożytnego. Zniszczona w XIII–XV wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farosz

w gwarze śląskiej: proboszcz


Źródła:

SJP.pl

Faroszek

zdrobnienie od: farosz (w gwarze śląskiej: proboszcz)


Źródła:

SJP.pl

Farrell

Farrell – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missisipi, w hrabstwie Coahoma.


Źródła:

Wikipedia

Farsa

1. przenośnie: coś niepoważnego, niedorzecznego, karykaturalnego; kabaret, komedia, kpina;
2. utwór komediowy z szybką akcją i elementami karykatury oraz groteski; krotochwila


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) teatr. lekka komedia o żywej akcji;

 (1.2) pot. sytuacja absurdalna


Farsa (fr. farce – „żart”, „figiel”) – odmiana komedii, w której łatwowierni bohaterowie zostają wciągnięci w serię coraz bardziej nieprawdopodobnych, niewygodnych lub kompromitujących wydarzeń. Sytuacje te najczęściej są spowodowane wadami bohaterów, takimi jak np. próżność, sprzedajność lub chciwość. Wysiłki podejmowane w celu wybrnięcia z sytuacji prowadzą do dalszego zapętlenia i jeszcze większej kompromitacji, aż do momentu, w którym w komicznych punktach kulminacyjnych wady zostają odpowiednio upokarzająco i przykładnie ukarane, po czym następuje względnie szczęśliwe zakończenie. Farsy są poświęcone obnażaniu ludzkich słabości. Akcja farsy musi od samego początku rozwijać się błyskawicznie i być budowana precyzyjnie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farsi

[czytaj: fars-i] język należący do grupy języków irańskich, urzędowy w Iranie i w Afganistanie; język perski


Język perski, nowoperski (pers. ‏فارسی‎ fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farsidło

potocznie: licha farsa


Źródła:

SJP.pl

Farski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Farsopisarstwo

1. sztuka pisania fars;
2. twórczość obejmująca farsy


Źródła:

SJP.pl

Farsowość

farsowy


Patrz:farsowy

Źródła:

SJP.pl

Farsowy

przymiotnik od: farsa


Źródła:

SJP.pl

Farsz

nadzienie z różnych produktów odpowiednio przyprawione


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. masa umieszczana wewnątrz niektórych potraw (ciast, wydrążonych mięs, ryb, warzyw czy owoców) powstała ze zmieszania siekanych lub zmielonych produktów spożywczych;


Farsz – masa mielona lub drobno siekana, używana do nadziewania mięs (w tym ryb), warzyw lub ciasta. Farsz przyrządzany jest zwykle z mielonego mięsa, kaszy lub moczonej bułki, jaj, grzybów, tłuszczu i przypraw.

Nakładanie farszu (nadziewanie potrawy farszem) to faszerowanie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Farszynka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. kotlet ziemniaczany faszerowany mięsem i jajkiem; tradycyjne danie z kuchni mazurskiej


Źródła:

Wiktionary

Fart

szczęście, powodzenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. szczęście


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fartem

szczęście, powodzenie


Źródła:

SJP.pl

Farthing

[czytaj: farding] dawna moneta brytyjska o wartości ćwierć pensa


Farthing – moneta brytyjska o równowartości 1/4 pensa, czyli 1/960 funta szterlinga, będąca w obiegu przed wprowadzeniem systemu dziesiętnego.

Pierwsze farthingi zostały wybite w srebrze za panowania Henryka III w pierwszej połowie XIII wieku. Zawartość srebra w monetach z czasem malała. W pierwszej połowie XVI wieku, srebrne farthingi miały 8-10 milimetrów średnicy i ważyły 0,15-0,20 grama. Ostatnie monety tego typu zostały wybite za panowania Edwarda VI w latach 1551-1553. W tym samym czasie, monety półpensowe wybite ze srebra słabej próby pełniły funkcję farthingów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fartnąć

młodzieżowo: fartnąć się - poszczęścić się; pofarcić się


Źródła:

SJP.pl

Fartować

1. dawniej: tresować, ujeżdżać konia;
2. w gwarze uczniowskiej: wypuszczać gazy trawienne; pierdzieć


Źródła:

SJP.pl

Fartowniej

stopień wyższy od przysłówka: fartownie


Źródła:

SJP.pl

Fartowniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: fartowny


Źródła:

SJP.pl

Fartowność

fartowny


Patrz:fartowny

Źródła:

SJP.pl

Fartowny

1. taki, któremu się udaje, mający szczęście;
2. pomyślny, szczęśliwy


Źródła:

SJP.pl

Fartowy

fart


Patrz:fart

Źródła:

SJP.pl

Fartuch

1. okrycie ochronne;
2. potocznie: szczęściarz; farciarz;
3. osłona maszyn i urządzeń technicznych;
4. blaszane nakrycie gzymsów, uskoków itp.;
5. dawniej: nakrycie na nogi w saniach, powozie itp.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ubranie ochronne zakładane na wierzch codziennego stroju mające kształt płaszcza, kurtki lub kawałka materiału zawiązywanego w pasie;


Fartuch – ubranie ochronne w postaci płata materiału osłaniającego front noszącej go osoby (zazwyczaj tułów i nogi). Najczęściej posiada wiązanie na plecach oraz dodatkowy podtrzymujący pasek (lub paski) w okolicach szyi lub barków. Fartuch jest także tradycyjnym elementem niektórych strojów ludowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fartuchowy

przymiotnik od: fartuch


Źródła:

SJP.pl

Fartuszek

zdrobnienie od: fartuch


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: fartuch

 (1.2) krótki fartuch zawiązywany w pasie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fartuszkowy

przymiotnik od: fartuszek


Źródła:

SJP.pl

Fartuszyna

nędzny fartuch


Źródła:

SJP.pl

Faruk

Faruk I, arab. ‏فاروق الأول‎ (ur. 11 lutego 1920 w Kairze, zm. 18 marca 1965 w Rzymie) – król Egiptu i Sudanu w 1936–1952.

Jego pełny tytuł: „Jego Wysokość Faruk I z łaski Boga Król Egiptu i Sudanu, Suweren Nubii, Kordofanu i Darfuru”.


Źródła:

Wikipedia

Farulewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Farwater

droga wodna wytyczona wśród mielizn lub innych przeszkód nawigacyjnych, służąca do przeprowadzania statków o określonym zanurzeniu


Tor wodny (z niderl. farwater) – droga dla statków, bezpieczna o odpowiedniej głębokości, wyznaczona na akwenie trudnym lub niebezpiecznym, oznaczona stałymi (np. brama torowa) lub pływającymi znakami nawigacyjnymi, na której może odbywać się bezpiecznie i swobodnie ruch żeglugowy. Kierunek (prawa i lewa strona) toru wodnego, prowadzi zawsze z morza do portu, ujścia rzeki lub do innej drogi wodnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farwaterowy

przymiotnik od: farwater


Źródła:

SJP.pl

Faryna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kujawy. cukier


Źródła:

Wiktionary

Faryngalizacja

artykulacja głoski wymagająca dodatkowego cofnięcia języka


Faryngalizacja (od grec. pharynx – ‘gardło’) – proces koartykulacyjny, polegający na utworzeniu podczas artykulacji dźwięku dodatkowego przewężania pomiędzy korzeniem języka a tylną ścianą gardła. Artykulacji tej można nauczyć się, przesuwając nasadę języka do tyłu aż do momentu, gdy poczujemy napięcie mięśni, i nie rozluźniając ich, starając się wypowiedzieć odpowiednią spółgłoskę zwykłą. Faryngalizacja nadaje spółgłosce dodatkowej barwy samogłoski [ɑ]. W transkrypcji IPA dźwięki faryngalizowane oznaczane są symbolem [ˁ] np. [].


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Farynianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Faryn


Źródła:

Wiktionary

Farynianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Faryn


Źródła:

Wiktionary

Faryński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Faryn


Źródła:

Wiktionary

Farys

1. jeździec, rycerz arabski
2. przenośnie: zapaleniec, śmiałek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) beduiński wojownik, rycerz konny;

 (1.2) przen. ktoś bardzo śmiały i nieliczący się z przeciwnościami, niebezpieczeństwem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faryzeizm

1. nieszczerość, obłudność, fałszywość; faryzejstwo, faryzeuszostwo;
2. poglądy i idee faryzeuszy - członków żydowskiego stronnictwa religijno-politycznego w starożytnej Judei


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. rel. zbiór nauk i poglądów wyznawanych przez faryzeuszy

 (1.2) książk. postawa fałszywej pobożności, obłudy i hipokryzji, połączona z zadufaniem w sobie


Faryzeusze (gr. Φαρισαῖοι; aram. „perišaja”; hebr. פְּרוּשִׁים „perušim”, łac. pharisaei – pochodzi od greckiego φαρισαῖοι pharisaioi) – jedno z żydowskich bractw religijnych (hebr. חֲבוּרָה „ḥaburah”) w czasach Drugiej Świątyni, czyli od ok. II wieku p.n.e. do ok. 70 r. n.e. Nazywali siebie חֲבֵרִים ḥawerim (bracia) i byli w opozycji do kapłańskiego bractwa saduceuszy. Inne bractwa w tym czasie to m.in. esseńczycy, zeloci i w konsekwencji także chrześcijanie. Nazwa ich pochodzi od hebrajskiego słowa peruša – oznaczające w hebrajskim „tego, kto się oddziela”, żyjącego w separacji od osób rytualnie nieczystych, aby móc zbliżyć się do Boga. Faryzeusze byli stronnictwem ludzi świeckich, w odróżnieniu od kapłańskiej arystokracji saduceuszów, starali się jednak w swoim postępowaniu przestrzegać świątynnych reguł czystości. Zyskali sobie reputację ekspertów w dziedzinie interpretacji Pisma. Stąd wzięło się nowotestamentowe określenie na faryzeuszy „Uczeni w Piśmie”, jest to jednak pojęcie mogące określać grupy zarówno w ramach tego stronnictwa, jak i poza nim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faryzejski

obłudny, fałszywy, świętoszkowaty, faryzeuszowski


przymiotnik

 (1.1) staroż. dotyczący faryzeuszy

 (1.2) przen. obłudny, fałszywy, dwulicowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faryzejskość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest faryzejskie; cecha tych, którzy są faryzejscy


Źródła:

Wiktionary

Faryzejstwo

faryzeuszostwo;
1. nieszczerość, obłudność, fałszywość; faryzeizm;
2. ogół członków żydowskiego stronnictwa religijno-politycznego w starożytnej Judei


Źródła:

SJP.pl

Faryzeusz

1. przenośnie: człowiek fałszywy, obłudny; hipokryta, bigot;
2. członek stronnictwa polityczno-religijnego w starożytnej Judei, przeciwnik saduceuszy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. polit. rel. członek stronnictwa polityczno-religijnego w starożytnej Judei uznający jedynie prawo pisane (Torę);

 (1.2) przen. pejor. człowiek obłudny


Faryzeusze (gr. Φαρισαῖοι; aram. „perišaja”; hebr. פְּרוּשִׁים „perušim”, łac. pharisaei – pochodzi od greckiego φαρισαῖοι pharisaioi) – jedno z żydowskich bractw religijnych (hebr. חֲבוּרָה „ḥaburah”) w czasach Drugiej Świątyni, czyli od ok. II wieku p.n.e. do ok. 70 r. n.e. Nazywali siebie חֲבֵרִים ḥawerim (bracia) i byli w opozycji do kapłańskiego bractwa saduceuszy. Inne bractwa w tym czasie to m.in. esseńczycy, zeloci i w konsekwencji także chrześcijanie. Nazwa ich pochodzi od hebrajskiego słowa peruša – oznaczające w hebrajskim „tego, kto się oddziela”, żyjącego w separacji od osób rytualnie nieczystych, aby móc zbliżyć się do Boga. Faryzeusze byli stronnictwem ludzi świeckich, w odróżnieniu od kapłańskiej arystokracji saduceuszów, starali się jednak w swoim postępowaniu przestrzegać świątynnych reguł czystości. Zyskali sobie reputację ekspertów w dziedzinie interpretacji Pisma. Stąd wzięło się nowotestamentowe określenie na faryzeuszy „Uczeni w Piśmie”, jest to jednak pojęcie mogące określać grupy zarówno w ramach tego stronnictwa, jak i poza nim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Faryzeuszka

faryzeusz


Patrz:faryzeusz

Źródła:

SJP.pl

Faryzeuszostwo

faryzejstwo;
1. nieszczerość, obłudność, fałszywość; faryzeizm;
2. ogół członków żydowskiego stronnictwa religijno-politycznego w starożytnej Judei


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) postawa charakteryzująca się brakiem szczerości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faryzeuszowski

obłudny, fałszywy, świętoszkowaty, faryzejski


Źródła:

SJP.pl

Faryzeuszowy

faryzeusz (dawniej); faryzeuszowski


Źródła:

SJP.pl

Fas

klauzula umowy w handlu morskim (z angielskiego: free alongside ship; sprzedawca zobowiązany jest dostarczyć towar do burty statku); FAS


  • FAS (ang. Fetal Alcohol Syndrome) – alkoholowy zespół płodowy
  • FAS (ang. Ferrous ammonium sulfate) – sól Mohra (kod CAS: 10045-89-3)
  • FAS (ang. Free Alongside Ship) – kod Incoterms oznaczający "franco wzdłuż burty statku"
  • Federation of American Scientists
  • receptor FAS – jeden z receptorów śmierci
  • fas (prawo boskie)
  • Fes albo Fez – miasto w Maroku
  • Club Deportivo FAS (hiszp. Futbolistas Asociados Santanecos) – salwadorski klub piłkarski z miasta Santa Ana

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fasa

pojemne naczynie drewniane służące do przechowywania produktów spożywczych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duże naczynie z drewnianych klepek do przechowywania produktów;

 (1.2) pot. zawartość fasy (1.1), umowna miara pojemności

 (1.3) rzem. naczynie wkopane w ziemię, używane do garbowania skór

 (1.4) daw. przen. lekceważące określenie człowieka otyłego


Fasa (od niem. Fass – beczka) – duże drewniane naczynie dawniej używane do przechowywania produktów spożywczych.

Najczęściej wykonane z klepek dębowych, bukowych bądź sosnowych, spiętych obręczami z bednarki stalowej, a wcześniej z leszczyny. Nazywane też kłodą, kształtem przypominało beczkę, miało jednak tylko jedno dno w szerszym końcu (podstawie), jak kadź. Od góry fasa zamykana była dopasowaną pokrywą. Dwie wystające klepki tworzyły uchwyty z kwadratowymi otworami, przez które przekładano drewnianą zasuwę posiadającą na jednym końcu łeb, a na drugim otwór do zamknięcia kłódką.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fasada

1. frontowa ściana lub elewacja budynku;
2. przenośnie o pozorach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. ozdobna, efektowna elewacja budynku;

 (1.2) przen. coś pozornego, tylko na pokaz

 (1.3) inform. wzorzec projektowy, który służy do ujednolicenia dostępu do złożonego systemu poprzez wystawienie uproszczonego, uporządkowanego interfejsu programistycznego;

 (1.4) socjol. sposób kreowania własnego wizerunku przez jednostkę w trakcie interakcji społecznej, mający na celu manipulacje wrażeniami jakie odnosi partner interakcji;

 (1.5) więz. twarz


Fasada – główna, efektowna elewacja budynku, o szczególnie dużej dekoracyjności, często monumentalna, spełniająca funkcje reprezentacyjne wobec całego gmachu, a przez to wyróżniająca się spośród pozostałych elewacji. Zazwyczaj jest to elewacja przednia, jednak w budynkach narożnych mogą istnieć dwie fasady, a w wolnostojących nawet trzy lub wszystkie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fasadowość

pozorność


Źródła:

SJP.pl

Fasadowy

1. dotyczący fasady - głównej elewacji budynku, zewnętrznej ściany, różniącej się od pozostałych odmienną kompozycją architektoniczną;
2. przenośnie: stwarzający pozytywne wrażenia, nieodpowiadające rzeczywistości; pozorny, złudny, pokazowy, efekciarski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) archit. związany z fasadą, dotyczący fasady

 (1.2) przen. pozorny, sprawiający tylko wrażenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fasadoza

wyburzanie zabytkowego budynku, tak aby zostawić tylko jego zewnętrzne ściany, pomiędzy którymi można wybudować inny obiekt


Źródła:

SJP.pl

Fasadyzm

wyburzanie zabytkowego budynku, tak aby zostawić tylko jego zewnętrzne ściany, pomiędzy którymi można wybudować inny obiekt


Źródła:

SJP.pl

Fasces

oznaka najwyższej władzy u Rzymian, noszona na lewym ramieniu przez liktorów


Fasces (w tym znaczeniu plurale tantum, od łac. fascis „wiązka”) lub rózgi liktorskie – obwiązany rzemieniem pęk rózg, czasem z zatkniętym weń toporem (wojennym) o podwójnym żelaznym ostrzu.

Fasces pierwotnie stanowiły symbol władzy każdego etruskiego króla – lukumona (lucumo), niesiony przez jego liktorów (lictores), stanowiących osobistą ochronę władcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Faścianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fastów


Źródła:

Wiktionary

Faścianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fastów


Źródła:

Wiktionary

Faściański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fastów


Źródła:

Wiktionary

Fascjacja

zaburzenie wzrostu łodygi prowadzące do jej deformacji; staśmienie łodygi


Staśmienie, czyli fascjacja – silne spłaszczenie niektórych części rośliny. Występuje u wielu gatunków. Obserwowano je na łodydze, szypułce kwiatostanu i na całym kwiatostanie. Jest to objaw chorobowy zaliczany do grupy dziwotworów.

Najczęściej występującym typem fascjacji jest fascjacja liniowa, czyli wstęgowata. Istnieje kilka teorii usiłujących wytłumaczyć zjawisko fascjacji:

  • w wyniku równoległego wzrostu kilku znajdujących się obok siebie merystemów wierzchołkowych lub pąków następuje nienaturalne zrastanie się kilku narządów rośliny, np. pędów, kwiatostanów czy kwiatów
  • fascjacje powstają wskutek nieprawidłowego rozrastania się pojedynczego stożka wzrostu; spowodowane to jest intensywnym i nierównomiernym podziałem komórek merystemu

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fascjoloza

choroba pasożytnicza owiec, kóz i bydła, niekiedy człowieka, wywoływana przez motylicę wątrobową, objawiająca się m.in. marskością wątroby; motylica, choroba motylicza


Fascjoloza (łac. fasciolosis, ang. fascioliasis) – choroba pasożytnicza, wywoływana przez motylicę wątrobową (Fasciola hepatica). Bywa również nazywana chorobą motyliczą. Chorują na nią ludzie i zwierzęta.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Fascykuł

przestarzale: zwój, plik papierów, dokumentów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. zwój papierów, dokumentów


Fascykuł (od łac. fasciculus – wiązka).

  1. Część dzieła wydanego w formie zeszytowej lub zeszyt wydawnictwa periodycznego.
  2. W archiwistyce mianem fascykułu określa się zbiór luźnych akt powiązanych treściowo. Często ujmuje się je w dwie twardsze tektury i wiąże razem. Zazwyczaj dokumenty zawarte w fascykule tworzą jednostkę archiwalną.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Fascynacja

bardzo silne zainteresowanie kimś lub czymś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bardzo silne zainteresowanie się czymś lub kimś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fascynat

osoba czymś zafascynowana


Źródła:

SJP.pl

Fascynatka

kobieta czymś zafascynowana


Źródła:

SJP.pl

Fascynator

stroik do włosów zakładany najczęściej z okazji ślubu lub karnawału


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kobieca ozdoba do włosów z woalką i kokardą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fascynować

czarować, urzekać, olśniewać; przyciągać czyjąś uwagę w sposób zniewalający


czasownik niedokonany

 (1.1) czarować, olśniewać, interesować; być przedmiotem czyjejś uwagi

czasownik zwrotny niedokonany fascynować się

 (2.1) przeżywać fascynację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Fascynowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fascynować.


Źródła:

Wiktionary

Fascynujący

interesujący, atrakcyjny, intrygujący


przymiotnik

 (1.1) wzbudzający fascynację; dający nieodpartą chęć poznania; bardzo przyciągający uwagę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faseczka

zdrobnienie od: faska


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: faska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Faseta

1. skośnie zeszlifowana krawędź drogich kamieni
2. ukośnie ścięta krawędź naroża
3. ukośnie ścięty brzeg kliszy siatkowej służący do jej umocowania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. płaska powierzchnia kości lub zęba

 (1.2) bud. wklęsły narożnik między prostopadłymi ścianami

 (1.3) jubil. ukośnie oszlifowana powierzchnia kamienia szlachetnego

 (1.4) inform. jeden z aspektów danych, według których można je filtrować


Faseta – pojęcie wieloznaczne, używane w budownictwie i jubilerstwie.Inaczej faza – ukos, ucios, skośne ścięcie narożnika lub graniastej krawędzi, w celu ochrony przed uszkodzeniem od przypadkowego uderzenia.

  • W budownictwie faseta (faska):
    • wklęsły narożnik między prostopadłymi ścianami,
    • wyokrąglone albo skośnie ścięte naroże lub też ozdobny gzyms na połączeniu ściany i sufitu lub ściany i posadzki.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fasetka

    1. podstawowy element budowy oka złożonego; omatidium;
    2. zdrobnienie od: faseta


    Omatidium (łac. ommatidium), fasetka – podstawowy element budowy oka złożonego. Ma kształt wydłużonego stożka. Zbudowane jest z przejrzystej rogówki pochodzenia oskórkowego, aparatu dioptrycznego, aparatu receptorycznego i izolacji pigmentowej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasetkowy

    fasetka


    Patrz:fasetka

    Źródła:

    SJP.pl

    Fasetować

    szlifować drogie kamienie lub metale w taki sposób, aby utworzyły się fasety


    czasownik przechodni niedokonany

     (1.1) rzem. szlifować kamienie szlachetne lub metal, tworząc ukośnie ścięte krawędzie (fasety)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fasetowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|fasetować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Fasetowy

    przymiotnik od: faseta


    Źródła:

    SJP.pl

    Fashionable

    [czytaj: faszynabyl] z angielskiego: wykwintny, elegancki, gustowny


    Źródła:

    SJP.pl

    Fashionista

    [czytaj: faszynista]
    1. miłośnik mody;
    2. osoba prowadząca bloga o modzie; szafiarz


    Źródła:

    SJP.pl

    Fashionistka

    [czytaj: faszynistka]
    1. miłośniczka mody;
    2. kobieta prowadząca bloga o modzie; szafiarka


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasiąg

    czterokołowy pojazd konny głównie do przewożenia turystów


    Fasiąg – czterokołowy pojazd konny używany głównie na Podhalu do przewożenia turystów. Nazwa pochodzi z gwary góralskiej, w której tym mianem określa się wóz góralski. „Fasiąg” jest gwarową, góralską odmianą wyrazu „Wasąg”.

    Komercyjne zastosowanie pojazdu jako środka transportu zbiorowego w górskie okolice rozpoczęło się już w połowie XIX wieku, kiedy to górale zaczęli przewozić nimi "ponów" z Krakowa pod Giewont. Taka podróż zajmowała wówczas dwa, trzy dni. Po otwarciu linii kolejowej do Chabówki, w 1884 r., podróż konnym zaprzęgiem skróciła się do jednego dnia, gdyż od tego momentu letnicy zwykle przesiadali się na fasiąg dopiero w Chabówce. Kres podróżom konnymi zaprzęgami pod Tatry przyniosło przedłużenie linii kolejowej z Chabówki do Zakopanego w 1899 r. Od tej pory pojazdy służą głównie do wożenia turystów na miejscowych trasach.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasja

    dawniej: zeznanie o wysokości dochodów i rozchodów majątku; deklaracja podatkowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Faska

    mała beczka do przechowywania produktów spożywczych


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) naczynie bednarskie o klepkach prostych, szersze ku górze


    Fasa (od niem. Fass – beczka) – duże drewniane naczynie dawniej używane do przechowywania produktów spożywczych.

    Najczęściej wykonane z klepek dębowych, bukowych bądź sosnowych, spiętych obręczami z bednarki stalowej, a wcześniej z leszczyny. Nazywane też kłodą, kształtem przypominało beczkę, miało jednak tylko jedno dno w szerszym końcu (podstawie), jak kadź. Od góry fasa zamykana była dopasowaną pokrywą. Dwie wystające klepki tworzyły uchwyty z kwadratowymi otworami, przez które przekładano drewnianą zasuwę posiadającą na jednym końcu łeb, a na drugim otwór do zamknięcia kłódką.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faskula

    dawniej: kula o takiej samej wielkości, co przekrój lufy działa


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasmid

    narząd parzysty występujący na ogonie nicieni


    Fagmid (fasmid) – rodzaj sztucznie wytworzonego, dwufunkcyjnego DNA, zbudowanego z faga i plazmidu. Fagmidy mogą ulegać replikacji albo jako fagi, albo jako plazmidy. W przeciwieństwie do plazmidów genomy fagmidowe mogą być pakowane do kapsydów wirusowych. Wykorzystywane są w biologii molekularnej, np. w technice prezentacji fagowej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasola

    jadalna roślina strąkowa


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) bot. nazwa systematyczna|Phaseolus|L.|ref=tak., roślina uprawna z rodziny bobowatych;

     (1.2) spoż. kulin. nasiona lub całe strąki fasoli (1.1); także. potrawa z nich przyrządzona

     (1.3) środ. uczn. i przestępcze człowiek nieporadny


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fasolada

    grecka potrawa z fasoli


    Fasolada (ngr. φασολάδα – transkrybowane również jako fassolada lub fassoulada; arab. فاصوليا fasoulia, wł. pasta fazool lub poprawniej pasta e fagioli; znana także pod nazwą greckej zupy fasolowej, ang. Greek bean soup) – jedna z najpopularniejszych zup w kuchni greckiej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasolisko

    pole, na którym rośnie fasola


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasolka

    zdrobnienie od: fasola


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) bot. zdrobn. od: fasola (roślina)

     (1.2) kulin. zdrobn. od: fasola (nasiona, potrawa)

     (1.3) bud. pot. podłużny otwór na śrubę, oczko podłużne


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fasolkowy

    fasolka


    Patrz:fasolka

    Źródła:

    SJP.pl

    Fasolnik

    1. fasolnik egipski - roślina z rodziny motylkowatych (bobowatych), o jadalnych nasionach, uprawiana w strefie podzwrotnikowej; wspięga, chropawiec pospolity;
    2. fasolnik chiński - roślina przypominająca fasolę, występująca na obszarach tropikalnych; wigna chińska


    Nazwa zwyczajowa roślin z rodzajów:

    • Dolichos – fasolnik
    • Vigna – garbipłat, wspięga, fasolnik

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasolowa

    potocznie: zupa fasolowa; fasolówka


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasolowaty

    podobny kształtem do ziarna fasoli


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasolówka

    potocznie: zupa fasolowa; fasolowa


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kulin. zupa z fasoli


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fasolowy

    przymiotnik od: fasola


    przymiotnik

     (1.1) dotyczący fasoli

     (1.2) przyrządzony z fasoli, z dodatkiem fasoli


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fason

    1. model, wzór, krój ubioru;
    2. fantazja, brawura


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kraw. kształt obuwia lub ubioru

     (1.2) przen. sposób bycia jakiejś osoby


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fasóng

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. gwint

     (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. techn. oprawka gwintowana


    Źródła:

    Wiktionary

    Fasoniarski

    potocznie: brawurowy, pewny siebie


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasonik

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od fason


    Źródła:

    Wiktionary

    Fasonować

    nadawać fason, kształtować, formować


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasonowy

    przymiotnik od: fason


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasować

    1. odmierzać, odważać oznaczone porcje środków lekarskich
    2. przecierać przez sito lub cedzak
    3. w gwarze środowiskowej: wydawać lub pobierać z magazynu żywność, odzież, broń itp.


    czasownik

     (1.1) gw-pl|Kresy. odbierać wypłatę


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fasowacz

    pracownik apteki odmierzający lub odważający porcje leków


    Fasowacz (częściej jako osoba płci żeńskiej – fasowaczka) – pracownik apteki, nieposiadający specjalistycznego wykształcenia farmaceutycznego, zajmujący się odważaniem (lub odliczaniem) i pakowaniem odpowiednich porcji leków (np. tabletek) zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta albo przepisanymi przez lekarza w recepcie zaleceniami.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasowaczka

    pracownica apteki odmierzająca lub odważająca porcje leków


    Fasowacz (częściej jako osoba płci żeńskiej – fasowaczka) – pracownik apteki, nieposiadający specjalistycznego wykształcenia farmaceutycznego, zajmujący się odważaniem (lub odliczaniem) i pakowaniem odpowiednich porcji leków (np. tabletek) zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta albo przepisanymi przez lekarza w recepcie zaleceniami.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fasownia

    pomieszczenie apteczne, w którym odbywa się fasowanie leków


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasoł

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) stpol. burda


    Źródła:

    Wiktionary

    Fassait

    minerał, glinokrzemian wapnia, magnezu i żelaza


    Fassait (ang. fassaite) – minerał z gromady krzemianów, glinokrzemian wapnia, magnezu, żelaza i glinu o wzorze chemicznym Ca(Mg,Fe,Al)(Si,Al)2O6 zaliczany do grupy piroksenów. Fassait jest odmianą augitu. Nazwa pochodzi od doliny Fassa (Valle di Fassa) koło Trydentu we Włoszech.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fastback

    [czytaj: fastbek] rodzaj nadwozia samochodowego


    Fastback – typ zamkniętego nadwozia samochodu osobowego. Jest to nadwozie dwubryłowe, charakteryzujące się początkowo nieruchomym tylnym oknem, pod którym znajduje się pokrywa bagażnika lub silnika. Pokrywa, wraz z tylną szybą, opada pod kątem w stronę tylnych świateł. Prawdopodobnie pierwszym pojazdem o takim nadwoziu był amerykański minivan, Stout Scarab z 1933 roku. Nadwozie fastback osiągnęło szczyt popularności w latach 60. XX wieku, od tego czasu stopniowo wychodzi z mody.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fastfoodowy

    fast food


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) dotyczący fast foodu, związany z fast foodem


    Patrz:fast food

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fastfoodztwo

    [czytaj: fastfudztwo] niezdrowe jedzenie gotowych, przetworzonych półproduktów (fast foodów)


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasti

    w starożytnym Rzymie:
    1. spis najwyższych urzędników;
    2. spis dni świątecznych


    Źródła:

    SJP.pl

    Fastigiatyna

    peptyd kwasu glutaminowego otrzymywany z wodorostów morskich


    Źródła:

    SJP.pl

    Fastnachtsspiel

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński

     (1.1) hist. liter. rodzaj farsy lub krotochwili wystawianej w Niemczech w czasie zapustów w XV-XVI wieku;


    Fastnachtsspiel – rodzaj farsy lub krotochwili zapustnej rozpowszechniony w Niemczech pod koniec średniowiecza i w XVI wieku.

    W części niemieckich miast (m.in. w Norymberdze) istniał zwyczaj, że w zapusty grupy chłopców, zwykle poprzebieranych, podążały ulicami i zaglądały do domów, tańcząc i zapraszając do zabawy. Odgrywali oni przy tym krótkie historyjki. Z czasem satyryczne scenki rozwinęły się, zaś element taneczny zanikł. Częstymi tematami scenek, zwykle rubasznych czy nawet sprośnych, były spory małżeńskie i badanie pacjenta przez lekarza. W późniejszym okresie wykorzystywano także motywy zaczerpnięte z literatury. Utwory fastnachtsspiel były zwykle krótkimi formami (do trzystu kilkudziesięciu wersów), z szybką akcją i niewielką liczbą wątków.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fastoso

    [czytaj: fastozo] określenie wykonawcze: okazale, pompatycznie


    Źródła:

    SJP.pl

    Fastów

    miasto na Ukrainie


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

     (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie kijowskim;


    Fastów (ukr. Фастів, Fastiw) – miasto na Ukrainie, stolica rejonu w obwodzie kijowskim. Około 44 tys. mieszkańców (2024).

    Do XIX wieku oficjalna nazwa miasta to „Chwastów”.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fastowski

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z Fastowem, dotyczący Fastowa


    Źródła:

    Wiktionary

    Fastryga

    1. nić używana do prowizorycznego zszywania materiału;
    2. duży, rzadki ścieg, którym się fastryguje


    Fastryga to szybki, tymczasowy ścieg prosty o dużej długości przeznaczony do usunięcia. Fastrygę stosuje się na wiele sposobów:

    • Aby móc łatwo później przyszyć właściwy szew lub wykończenie, przed zrobieniem tego zszywa się tkaninę za pomocą ściegu o dużej długości wykonanego ręcznie lub maszynowo, zwanego ściegiem fastrygującym.
    • Ścieg w kształcie litery X jest również bardzo powszechny na szlicach (rozcięciach) z tyłu marynarek lub na dole plisów na spódnicach. Takie fastrygi mają utrzymywać klapy w miejscu podczas wysyłki i podczas wystawiania w sklepie. Należy je usunąć przed założeniem; wielu kupujących nie zdaje sobie z tego sprawy. Po zakupie należy również usunąć metki luźno przyfastrygowane na zewnętrznych krawędziach rękawów marynarek, a także damskich płaszczy zimowych. Są one przyszywane, żeby pomóc klientom w łatwej identyfikacji marek w sklepie bez sięgania do kołnierza.
    • Aby tymczasowo przymocować koronkowy kołnierz, falbany lub inne wykończenia do odzieży tak, żeby można je potem było łatwo usunąć w celu wyczyszczenia lub założenia z innym ubraniem. W tym celu fastrygi są ręcznie szyte w taki sposób, aby były prawie niewidoczne z zewnątrz odzieży.
    • Aby przenieść oznaczenia wzoru na tkaninę lub w inny sposób zaznaczyć punkt, w którym należy połączyć dwa kawałki tkaniny. Odbywa się to często przez dwie przeciwległe warstwy tej samej tkaniny, tak że gdy nici są przecinane między warstwami, ściegi będą w dokładnie tych samych miejscach dla obu warstw, oszczędzając w ten sposób czas na kredowanie i sczepianie drugiej warstwy.
    • Ścieg fastrygowy jest często stosowany w pikowaniu lub hafcie.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fastrygarka

    maszyna szwalnicza do prowizorycznego łączenia materiałów dużym, rzadkim ściegiem


    Źródła:

    SJP.pl

    Fastrygować

    zszywać, z reguły niedbale, przed właściwym szyciem


    czasownik przechodni niedokonany

     (1.1) kraw. przyszywać prowizorycznie tak, by przyszywany element nie odpadł, lecz na tyle słabo, aby łatwo było odciąć nitkę i odczepić element


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fasty

    Fasty – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Dobrzyniewo Duże. Leży na północny zachód od Białegostoku, nad rzeką Białą i Supraślą.

    W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Fasty, po jej zniesieniu w gromadzie Dobrzyniewo Kościelne. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.


    Źródła:

    Wikipedia

    Fasulec

    1. narzędzie do ubijania masy formierskiej przy wykonywaniu form odlewniczych;
    2. drąg służący do zatykania otworu spustowego wielkiego pieca


    Źródła:

    SJP.pl

    Fasunek

    w gwarze środowiskowej:
    1. wydawanie i pobieranie żywności i ekwipunku z magazynu wojskowego; fasowanie;
    2. żywność i ekwipunek wchodzące w skład zaopatrzenia wojskowego


    Fasunek – zespół połączonych ze sobą taśm tekstylnych lub skórzanych mających na celu prawidłowe mocowanie hełmu lub kasku na głowie noszącej go osoby. Fasunek zapewnia optymalny dystans pomiędzy dzwonem hełmu a głową noszącego, co ma istotny wpływ na amortyzację wstrząsów, uderzeń, trafień odłamkami itp.

    Współcześnie nazywany więźbą, potocznie koszyczkiem.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faszczewski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Faszerować

    1. napełniać potrawę farszem; nadziewać;
    2. skłaniać do jedzenia czegoś lub przyjmowania lekarstw w nadmiarze; wmuszać, przekarmiać;
    3. wkładać, wrzucać czegoś dużo w jedno miejsce; przepełniać; nabijać, napychać;
    4. faszerować się:
    a) jeść w nadmiernych ilościach; obżerać się, przekarmiać się;
    b) przyjmować dużo leków, zażywać narkotyki lub środki dopingujące; szprycować się, pakować;
    c) w przenośni: przyjmować nadmierną ilość wiedzy, informacji


    czasownik niedokonany

     (1.1) kulin. nadziewać farszem

     (1.2) wkładać dużo czegoś w jedno miejsce, nabijać, napychać

     (1.3) sprawiać, że ktoś przyjmuje dużą dawkę substancji, zwłaszcza leków lub narkotyków

     (1.4) pot. wystrzeliwać w kierunku kogoś wiele kul, pocisków

    czasownik zwrotny niedokonany faszerować się

     (2.1) jeść coś lub przyjmować substancje w wielkich ilościach


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszerowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|faszerować.


    Farsz – masa mielona lub drobno siekana, używana do nadziewania mięs (w tym ryb), warzyw lub ciasta. Farsz przyrządzany jest zwykle z mielonego mięsa, kaszy lub moczonej bułki, jaj, grzybów, tłuszczu i przypraw.

    Nakładanie farszu (nadziewanie potrawy farszem) to faszerowanie.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faszerowany

    forma czasownika.

     (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: faszerować

    przymiotnik

     (2.1) kulin. gastr. przekładany, wypełniony nadzieniem


    Źródła:

    Wiktionary

    Faszoda

    Kodok (do 1904 roku Faszoda, Paloich, arab. ‏كودوك‎) – miasto w Sudanie Południowym, nad Białym Nilem, stolica stanu Faszoda.

    W 1898 roku wybuchł spór między Francją a Wielką Brytanią o Faszodę. Francja, chcąc połączyć swoje kolonie w Afryce, chciała zająć Sudan, który planowali przejąć także Anglicy. W 1898 francuski kapitan Jean-Baptiste Marchand zajął dla Francji Faszodę, ale już we wrześniu angielski dowódca Horatio Kitchener po dotarciu do Faszody zażądał, by Francuzi opuścili miasto. Marchand powiedział, że to zrobi, ale tylko na rozkaz Paryża. Francuzi zmuszeni byli opuścić Faszodę, gdyż nie byli przygotowani do wojny z Anglią.


    Źródła:

    Wikipedia

    Faszołek

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) pogardliwie i lekceważąco o faszyście lub neofaszyście


    Źródła:

    Wiktionary

    Faszyna

    wiązki wikliny lub cienkich gałęzi drzew i krzewów leśnych, wykorzystywane przy regulacji rzek, budowy tam, umacniania skarp, kanałów itp.


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mocno związane pęki chrustu, wikliny lub gałęzi, używane przy robotach budowlanych, wodnych, fortyfikacyjnych oraz drogowych do uszczelniania, wypełniania luk, umacniania rowów, brzegów rzek, nasypów itp.;


    Faszyna – element budowlany składający się z pędów wikliny (w tym z wierzby rokity, wierzby purpurowej), gałęzi drzew liściastych (np.: dębu, grabu, leszczyny, olszy, brzozy, buku), gałęzi drzew iglastych (np.: sosny, świerku), ewentualnie z pęków chrustu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faszynada

    konstrukcja umacniająca wykonana z gałęzi i chrustu (z faszyny)


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) konstrukcja z faszyny


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszyniarz

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) robotnik przygotowujący faszynę, układający tamy z faszyny, uszczelniający coś faszyną


    Źródła:

    Wiktionary

    Faszynować

    umacniać, uszczelniać


    czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

     (1.1) bud. okładać, umacniać, uszczelniać, zatykać faszyną


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszynowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) bud. okładanie, umacnianie, uszczelnianie, zatykanie faszyną


    Źródła:

    Wiktionary

    Faszynowy

    związany z faszyną


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) zbudowany z faszyny; umocniony faszyną


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszyst.

    skrót od: faszystowski


    Źródła:

    SJP.pl

    Faszysta

    człowiek wyznający skrajnie narodową ideologię


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) polit. zwolennik faszyzmu


    Faszyzm (wł. fascismo, od łac. fasces „wiązki, rózgi liktorskie” i wł. fascio „wiązka, związek”) – skrajnie prawicowa doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym w Królestwie Włoch, sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa (statolatrię, totalitarne silne przywództwo, terror państwowy i solidaryzm społeczny). Faszyzm podkreślał wrogość wobec zarówno liberalizmu, jak i komunizmu. Początkowo nazwa odnosiła się tylko do włoskiego pierwowzoru, później była stosowana wobec pokrewnych ruchów w latach 20. i 30. XX wieku, zwłaszcza narodowego socjalizmu w Niemczech oraz współczesnych ruchów wywodzących się z partii faszystowskich (neofaszyzm i postfaszyzm).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faszystka

    członkini organizacji faszystowskiej; zwolenniczka faszyzmu


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) polit. zwolenniczka faszyzmu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszystowski

    nazistowski, hitlerowski


    przymiotnik

     (1.1) związany z faszyzmem, właściwy faszyzmowi lub faszystom


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszystowskość

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) cecha tego, co faszystowskie; cecha tych, którzy są faszystowscy


    Źródła:

    Wiktionary

    Faszyzacja

    wprowadzanie faszyzmu


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) polit. wprowadzanie faszyzmu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszyzacyjny

    związany z faszyzacją


    Źródła:

    SJP.pl

    Faszyzm

    kierunek i ruch polityczny o charakterze totalitarnym i nacjonalistycznym


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) polit. hist. doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym we Włoszech, m.in. sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa;


    Faszyzm (wł. fascismo, od łac. fasces „wiązki, rózgi liktorskie” i wł. fascio „wiązka, związek”) – skrajnie prawicowa doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym w Królestwie Włoch, sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa (statolatrię, totalitarne silne przywództwo, terror państwowy i solidaryzm społeczny). Faszyzm podkreślał wrogość wobec zarówno liberalizmu, jak i komunizmu. Początkowo nazwa odnosiła się tylko do włoskiego pierwowzoru, później była stosowana wobec pokrewnych ruchów w latach 20. i 30. XX wieku, zwłaszcza narodowego socjalizmu w Niemczech oraz współczesnych ruchów wywodzących się z partii faszystowskich (neofaszyzm i postfaszyzm).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faszyzować

    1. poddawać coś wpływom faszyzmu;
    2. być zwolennikiem faszyzmu, popierać faszyzm


    czasownik przechodni niedokonany (dk. sfaszyzować)

     (1.1) polit. wprowadzać lub upowszechniać faszyzm

     (1.2) sympatyzować z faszyzmem

    czasownik zwrotny niedokonany faszyzować się (dk. sfaszyzować się)

     (2.1) ulegać faszyzacji


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faszyzowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) polit. sympatyzowanie z faszyzmem

     (1.2) polit. zaprowadzanie faszyzmu


    Źródła:

    Wiktionary

    Fat

    skrót od: File Allocation Table, system plików powstały pod koniec lat 70.


    skrótowiec w funkcji rzeczownika, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) = masz. Fabryka Automatów Tokarskich;

     (1.2) = inform. z ang. File Allocation Table – system plików;


    • Fabryka Automatów Tokarskich S.A.
    • File Allocation Table (system plików)
    • Efektywność aktywów trwałych (wskaźniki ekonomiczne)
    • Torpeda FAT – niemiecka torpeda manewrująca z okresu II wojny światowej

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fat-Shaming

    [czytaj: fatszejming] poniżanie, ośmieszanie kogoś z powodu jego otyłości; fat shaming, fatshaming


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatah

    FATAH; Ruch Wyzwolenia Narodowego Palestyny


    Al-Fatah (arab. ‏فتح‎; odwrotny akronim od arab. ‏حركة التحرير الوطني الفلسطيني‎, trb. Harakat at-Taḥrīr al-Waṭanī al-Filasṭīnī, Palestyński Ruch Wyzwolenia Narodowego) – palestyńska organizacja polityczno-wojskowa.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fatalista

    człowiek poddający się biernie losowi, wierzący w przeznaczenie


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) osoba, która wierzy w fatalizm, przeznaczenie; ma świadomość nieuchronności losu


    Fatalista – polski film telewizyjny z 1967 roku w reżyserii Stanisława Lenartowicza. Adaptacja opowiadania Michaiła Lermontowa pod tym samym tytułem.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fatalistka

    kobieta wierząca w zły i nieunikniony los


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatalistyczny

    dotyczący fatalizmu, wiary w przeznaczenie


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatalizm

    wiara w przeznaczenie


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) wiara w przeznaczenie

     (1.2) nieuchronność procesów i wydarzeń, zazwyczaj negatywnych


    Fatalizm – wiara w przeznaczenie, tzn. w nieuchronność przyszłości. Pogląd ten mówi, że przyszłość i wydarzenia, które dopiero się mają wydarzyć, są już ustalone (lub można uważać za ustalone) przez siły wyższe i nie mogą być zmienione przez żadne działania pojedynczego człowieka lub całej ludzkości (które w najlepszym razie się w "przyszłe" przeznaczenie wpisują jako jego przyczyna). Ludzkie decyzje i zamierzenia są w tym poglądzie także częścią przeznaczenia i są nieuniknione.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fatalnie

    przysłówek sposobu

     (1.1) bardzo źle

     (1.2) nieuchronnie, pechowo


    Źródła:

    Wiktionary

    Fatalniej

    stopień wyższy od przysłówka: fatalnie


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatalniejszy

    stopień wyższy od przymiotnika: fatalny


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatalność

    splot nieszczęść, niepowodzeń; pech


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) cecha tego, co fatalne; cecha tych, którzy są fatalni


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatalny

    przynoszący niepowodzenie; zgubny, pechowy


    przymiotnik

     (1.1) niosący nieszczęście, pecha

     (1.2) pot. bardzo zły

     (1.3) z góry przeznaczony przez los


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatamorgana

    1. złudzenie będące projekcją odległego przedmiotu, lokalizacji, występujące zazwyczaj na pustyniach; miraż;
    2. złudzenie, przywidzenie, urojenie


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zjawisko świetlne polegające na powstawaniu pozornych obrazów odległych przedmiotów spowodowane różnicami współczynników załamania światła w warstwach powietrza o różnej temperaturze;


    Miraż, fatamorgana – zjawisko powstania pozornego obrazu odległego przedmiotu w wyniku różnych współczynników załamania światła w warstwach powietrza o różnej temperaturze, a co za tym idzie, gęstości. Początkowo fatamorganą nazywano miraże pojawiające się w Cieśninie Mesyńskiej, gdzie są one najefektowniejsze. W Polsce pojawiają się na Pustyni Błędowskiej oraz na Wyżynie Śląskiej. Miraże dzielą się na 2 rodzaje – miraż dolny i górny.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fatamorganiczny

    fatamorgana, np. fatamorganiczne zjawisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatałach

    potocznie: coś do ubrania albo dodatek do stroju; ciuch


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatałaszek

    1. lekki damski strój, ozdoba stroju, dodatek do stroju; szmatka;
    2. drobiazg, drobnostka, błahostka


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatbajk

    rower do poruszania się po sypkich nawierzchniach, śniegu i błocie; fatbike


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatbike

    [czytaj: fatbajk] rower do poruszania się po sypkich nawierzchniach, śniegu i błocie; fatbajk


    Źródła:

    SJP.pl

    Fater

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ojciec

     (1.2) daw. gw-pl|Warszawa. ojciec


    Issachar Fater (ur. w 1912 w Drobinie, zm. w lutym 2004 w Tel Awiwie) – polski dyrygent, pedagog, muzykolog żydowskiego pochodzenia.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faterek

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. od: fater


    Źródła:

    Wiktionary

    Fatermerder

    wysoki kołnierzyk przy męskiej koszuli, mający sztywne, sterczące do góry rogi, charakterystyczny dla mody XIX wieku; vatermörder


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatersztul

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. fotel bujany


    Źródła:

    Wiktionary

    Fatfobia

    niechęć, dyskryminacja wobec osób grubszych, otyłych


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) niechęć czy wrogość wobec osób otyłych


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatfobiczny

    fatfobia


    Patrz:fatfobia

    Źródła:

    SJP.pl

    Fatima

    1. (ok. 606-632), córka Mahometa i jego pierwszej żony Chadidży;
    2. miejscowość w Portugalii


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|ż.

     (1.2) geogr. miasto w Portugalii;


    • Fatima – miasto w Portugalii, w którym znajduje się sanktuarium − ośrodek kultu maryjnego
    • Fatima – japoński zespół
    • Fatima – film z 1997 roku w reżyserii Fabrizio Costa
    • Fatima – film z 2015 roku w reżyserii Philippe Faucona
    • Fatima – film z 2020 roku w reżyserii Marca Pontecorvo

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fatimczyk

    mieszkaniec Fatimy


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatimka

    mieszkanka Fatimy


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatimski

    Fatima (miejscowość w Portugalii)


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z Fatimą, dotyczący Fatimy, pochodzący z Fatimy (miasta w Portugalii)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatjanów

    miejscowość koło Jarosławia (Rosja), miejsce stanowiska archeologicznego odkrytego w 1985 r.; Fatianowo


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatra

    1. Mała Fatra, pasmo górskie w Karpatach Zachodnich;
    2. Wielka Fatra, pasmo górskie w Karpatach Zachodnich


    • Wielka Fatra – pasmo górskie na Słowacji
    • Mała Fatra – pasmo górskie na Słowacji
    • Szypska Fatra

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fatras

    literacka zabawa towarzyska w średniowiecznej Francji


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatshaming

    [czytaj: fatszejming] poniżanie, ośmieszanie kogoś z powodu jego otyłości; fat shaming, fat-shaming


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zachowanie które poniża, ośmiesza kogoś z powodu jego otyłości


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatsja

    roślina z rodziny araliowatych


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fatsjobluszcz

    cieniolubna, ozdobna roślina pokojowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatum

    1. przeznaczenie, los, nieunikniona konieczność;
    2. przekleństwo, nieszczęście


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) nieuchronny los, zwłaszcza zły


    Fatum – w mitologii greckiej fatum było utożsamiane z Mojrami, które przędły i nieubłaganie przecinały nić ludzkiego losu. W mitologii rzymskiej jest personifikacją nieuchronnego, nieodwracalnego losu, nieodwołalnej woli bogów, na którą nikt nie ma wpływu. Fatum, które ciąży nad człowiekiem ogranicza ramy jego wolnej woli i prowadzi jego działania do ostatecznej klęski.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fatwa

    oficjalne pouczenie dotyczące stosowania prawa islamskiego; fetwa


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) w islamie: opinia teologa muzułmańskiego wyjaśniająca kontrowersję teologiczną, czasem zawierająca konkretne wskazania w indywidualnej sprawie, np. wydająca wyrok śmierci lub zakazująca jakiś praktyk;


    Fatwa (tur. fetva, arab. فتوى) – opinia wysokiego uczonego-teologa muzułmańskiego (muftiego w sunnizmie lub mudżtahida w szyizmie), wyjaśniająca kontrowersję teologiczną, teologiczno-prawną lub czysto prawną, jest wydawana wyłącznie na piśmie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fatware

    [czytaj: fatłer] potocznie: program komputerowy zajmujący dużo miejsca na dysku lub dużo pamięci podręcznej z powodu nadmiaru funkcji lub nieefektywnego projektu


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatyczny

    o mowie, porozumiewaniu się: wyjawiający uczucia, poświęcony wymianie wrażeń, tworzeniu atmosfery towarzyskiej, a nie wymianie idei czy informacji


    przymiotnik jakościowy

     (1.1) jęz. służący samemu nawiązaniu lub podtrzymaniu kontaktu między rozmówcami, bez istotnej wymiany informacji


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatyga

    wysiłek poniesiony dla kogoś, w czyjejś sprawie


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) męczący wysiłek fizyczny lub umysłowy


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fatygant

    mężczyzna asystujący i nadskakujący kobiecie


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatygować

    1. narażać kogoś na trud; trudzić;
    2. fatygować się - męczyć się, trudzić się


    Źródła:

    SJP.pl

    Fatymidzi

    dynastia muzułmańska


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fatyzm

    podtrzymywanie kontaktów społecznych poprzez rozmowę


    Źródła:

    SJP.pl

    Fau

    nazwa litery "v"; we, fał


    Źródła:

    SJP.pl

    Faukaria

    roślina o grubych, mięsistych liściach i żółtych kwiatach, rosnąca w pustynnych terenach południowej Afryki


    Źródła:

    SJP.pl

    Faul

    naruszenie przepisów gry, np. przez niedozwolony chwyt przeszkadzający przeciwnikowi w grze; foul (rzadko)


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) sport. umyślne lub przypadkowe zagranie niezgodne z przepisami gry;


    Faul (ang. foul) – umyślne lub przypadkowe zagranie niezgodne z przepisami gry, karane zgodnie z przepisami obowiązującymi w danej dziedzinie sportu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faulik

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od faul


    Źródła:

    Wiktionary

    Faulkner

    [czytaj: fokner albo folkner] nazwisko angielskie, m.in. William Faulkner (1897-1962), pisarz amerykański


    Gminy w USA:

    • Faulkner (ang. Faulkner Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Polk

    Hrabstwa w USA:

    • hrabstwo Faulkner (ang. Faulkner County) – w stanie Arkansas

    Osoby:

    • William Faulkner – amerykański pisarz, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1949
    • Newton Faulkner – brytyjski muzyk

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faulować

    1. w sporcie: przekroczyć, przekraczać przepisy gry, stosując niedozwolone chwyty, uderzenia;
    2. książkowo, przenośnie: zwyciężyć, zwyciężać kogoś, postępując w sposób niezgodny z przyjętymi normami postępowania


    Źródła:

    SJP.pl

    Faulowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|faulować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Faun

    1. lubieżny bożek leśny, utożsamiany z greckim satyrem;
    2. lubieżny człowiek; satyr


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

     (1.1) mit. staroitalski bóg płodności o pół koziej posturze, bóstwo lasów górskich, opiekun pasterzy, który darzy płodnością ich stada i uczy uprawy roli;


    Faun (łac. Faunus) – staroitalski bóg płodności, bóg lasów górskich, opiekun pasterzy, darzący płodnością ich stada, nauczyciel uprawy roli. Często występujący w otoczeniu innych bóstw leśnych, utożsamiany z greckim Panem. Początkowo nie charakteryzował się żadnymi specjalnymi cechami, pod wpływami greckimi przyjął cechy Pana – kozie różki i kopytka.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fauna

    ogół zwierząt na danym obszarze lub w danym okresie


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) biol. ogół zwierząt na danym obszarze, w danym środowisku lub okresie geologicznym;


    Fauna (od łac. Faunus – bóg trzód i pasterzy) – ogólne określenie na wszystkie gatunki zwierząt na danym obszarze (np. fauna Polski) lub w danym środowisku (fauna sawannowa), a także okresie geologicznym (np. fauna kambryjska). Badanie fauny pozostaje w gestii faunistyki, ale korzystają z niego również inne dziedziny biologii, np. ekologia i etologia, natomiast odkrycia faunistyki są systematyzowane przez systematykę.

    Fauna kopalna – skamieniałości zwierząt


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fauni

    faun


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z faunem, dotyczący fauna; taki jak u fauna


    Patrz:faun

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fauniczny

    przymiotnik od: faun


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z faunem, dotyczący fauna; właściwy faunowi, taki jak u fauna


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faunista

    specjalista w zakresie faunistyki


    Źródła:

    SJP.pl

    Faunistka

    faunista


    Patrz:faunista

    Źródła:

    SJP.pl

    Faunistyczny

    dotyczący faunistyki


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) zool. związany z faunistyką, dotyczący faunistyki


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faunistyka

    dział zoologii zajmujący się badaniem fauny określonych terenów i okresów geologicznych


    Faunistyka – dyscyplina zoologii zajmująca się opisem faun określonych terenów i okresów geologii; rozwinęła się bujnie od czasu Karola Linneusza, wraz z rozwojem systematyki organizmów; w zakres faunistyki wchodzi badanie rozmieszczenia zwierząt i wyróżnianie tzw. elementów faunistycznych, czemu służą obserwacje terenowe i kolekcje okazów zwierząt danej grupy; faunistyka jest podstawą innych działów zoologii, gł. zoogeografii.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faure

    [czytaj: for] nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Beate Faure – niemiecka siatkarka, olimpijka
    • Edgar Faure – francuski polityk, prawnik, pisarz i samorządowiec
    • Félix Faure – francuski polityk, prezydent Francji
    • Théo Faure – francuski siatkarz

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faust

    Johannes Faust (Georg Faust) (ok. 1480-ok. 1538), niem. astrolog, uważany za czarnoksiężnika; osoba będąca pierwowzorem dla specyficznej postaci literackiej (Doktora) Fausta, bohatera wielu utworów literackich


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|m.;


    • Faust – imię męskie
    • Faust – motyw w sztuce
    Literatura
    • Faust – dramat Johanna Wolfganga von Goethego
    • Tragiczne dzieje doktora Fausta – dramat Christophera Marlowe’a
    Opera
    • Faust – opera Charles’a Gounoda wystawiona w 1859
    • Faust – opera Antoniego Henryka Radziwiłła tworzona w latach 1808–1832
    • La Damnation de Faust – opera Hectora Berlioza wystawiona w 1846

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faustowski

    [czytaj: fałstowski] o człowieku: przypominający bohatera dramatu J.W. Goethego, taki, który poświęca wartości duchowe dla dóbr doczesnych, powodowany chęcią zdobycia wiedzy, dręczony nieustannym borykaniem się ze swymi dążeniami duchowymi; faustyczny


    przymiotnik dzierżawczy

     (1.1) należący do Fausta


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faustowy

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Fausta lub z nim związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Faustyczny

    [czytaj: fałstyczny] o człowieku: przypominający bohatera dramatu J.W. Goethego, taki, który poświęca wartości duchowe dla dóbr doczesnych, powodowany chęcią zdobycia wiedzy, dręczony nieustannym borykaniem się ze swymi dążeniami duchowymi; faustowski


    przymiotnik

     (1.1) zob. faustowski.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faustyn

    imię męskie


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|m.,

    forma rzeczownika.

     (2.1) D. lm. od: Faustyna


    Faustyn – imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzące się od rzymskiego nazwiska Faustinus, które pierwotnie oznaczało „pochodzący od Fausta, należący do Fausta”. Imię to nosiło wielu świętych, a jednym ze znanych jest św. Faustyn, wspominany 15 lutego ze swoim bratem, św. Jowitą. Łacińska grupa, od której imię to pochodzi (faustus — „błogi, pomyślny”, ale także faveo, favi, fautum — „sprzyjać, być przychylnym”) nie ma pochodzenia indoeuropejskiego oraz pewnych odpowiedników w żadnym języku indoeuropejskim.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faustyna

    imię żeńskie


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|ż.;

    forma rzeczownika.

     (2.1) D., B. lp. od: Faustyn


    • Faustyna – imię żeńskie
    Osoby
    • Faustyna z Como – włoska siostra zakonna, święta Kościoła katolickiego
    • Faustyna Kowalska – polska siostra zakonna, święta Kościoła katolickiego
    • Faustyna Starsza – żona cesarza rzymskiego Antoninusa Piusa
    • Faustyna Młodsza – córka cesarza rzymskiego Antoninusa Piusa

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faustynek

    zdrobnienie od: Faustyn (imię męskie)


    Źródła:

    SJP.pl

    Faustyniny

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Faustyny lub z nią związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Faustynka

    zdrobnienie od: Faustyna (imię żeńskie)


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) zdrobn. od: Faustyna


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faustynostwo

    Faustyn z małżonką; Faustynowie


    Źródła:

    SJP.pl

    Faustynowie

    Faustyn z małżonką; Faustynostwo


    Źródła:

    SJP.pl

    Faustynowy

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Faustyna (Faustyny) lub z nim (z nią) związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Faustyzm

    postawa życiowa, sposób postępowania właściwy Faustowi, bohaterowi wielu utworów literackich; dążenie do poznania tajemnicy i sensu świata, życia, dobra i zła, nieśmiertelności i zapanowania nad czasem, choćby za cenę pertraktowania z diabłem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faux-Pas

    [czytaj: fo PA] z francuskiego: fałszywy krok; uchybienie normom towarzyskim; nietakt, niezręczność, gafa, faux pas


    Źródła:

    SJP.pl

    Fauxbourdon

    [czytaj: foburDĄ] rodzaj techniki trzygłosowej polegającej na stosowaniu równoległych akordów sekstowych


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) muz. technika kompozytorska, powstała w szkole burgundzkiej, oparta na równoległym prowadzeniu trzech głosów, w której do najniższego (cantus firmus) dopisywano dwa wyższe: środkowy o tercję wyżej i najwyższego o sekstę wyżej;


    Fauxbourdon – (wł. falso bordone, fałszywy burdon) – rodzaj techniki trzygłosowej, polegającej na stosowaniu równoległych akordów tercjowo-kwartowych (odpowiadających akordom w pierwszym przewrocie), przy czym w kadencjach kończących frazy lub zdania muzyczne pojawiają się akordy kwintowo-kwartowe. Technika ta rozwinęła się w pierwszej połowie XV w. w kręgu szkoły burgundzkiej, a za jej prototyp uważany jest angielska technika gymelu. Za twórcę tej techniki uważany jest John Dunstable.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Favela

    dzielnica nędzy na peryferiach miast brazylijskich; slumsy, slamsy, fawela, barriadas


    Źródła:

    SJP.pl

    Favicon

    [czytaj: fawikon] ikonka w pasku adresu przeglądarki internetowej; favicona


    Favicon (ang. favorites icon, ikona ulubionych, ikona witryny) – ikona, która pojawia się przed adresem w polu adresowym przeglądarki internetowej lub na karcie z otwartą stroną www. Ikona ta ma postać obrazka, według pierwotnych propozycji bitmapy ICO lub PNG w wymiarach 16×16 lub 32×32 pikseli, w późniejszym czasie przy braku zgodnej standaryzacji autorzy części przeglądarek samorzutnie wprowadzili obsługę innych wymiarów (np. bitmap 180×180 dla iOS) i formatów (np. SVG).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Favicona

    [czytaj: fawikona] ikonka w pasku adresu przeglądarki internetowej; favicon


    Źródła:

    SJP.pl

    Favorit

    samochód typu Škoda Favorit


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mot. samochód osobowy marki Škoda Favorit


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Favoritka

    potocznie: samochód typu Škoda Favorit


    Źródła:

    SJP.pl

    Favre

    [czytaj: fawr] nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Fawela

    dzielnica nędzy na peryferiach miast brazylijskich; slumsy, slamsy, favela, barriadas


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) socjol. rozległa dzielnica nędzy powstała wokół miast Brazylii, brazylijski slums;


    Fawela (port. favela) – ogólna nazwa dzielnic nędzy w Brazylii.

    Fawele tworzą się wokół centrów miast. Domy zbudowane są z najtańszych materiałów (często odzyskanych z innych domów i ze śmietnisk: tektury, dykty, blachy, desek itp.). Szacuje się, że żyje w nich około 6% ludności Brazylii.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fawerola

    francuska rasa kur


    Źródła:

    SJP.pl

    Fawoniusz

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) mitrzym. bóg i uosobienie wiatru zachodniego, utożsamiany z greckim Zefirem;


    Fawoniusz (łac. Favonius, Zephyrus, gr. Ζέφυρος Zéphyros) – w mitologii rzymskiej bóg i uosobienie wiatru zachodniego i zachodniej strony świata.

    Uosabiał łagodny wiatr, zwiastujący wiosnę. Był utożsamiany z greckim Zefirem.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fawor

    dawniej: łaska, przychylność, życzliwość; względy, fawory


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) przest. przychylność, poparcie, łaskawość


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faworek

    cienkie, kruche ciastko w kształcie wstążki


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kruche ciastko w kształcie zawiniętej wstążki;

     (1.2) hist. wstążka noszona przez rycerza jako znak jego damy

     (1.3) kraków. wstążka będąca elementem krakowskiego stroju ludowego


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faworki

    cienkie, kruche ciastko w kształcie wstążki


    Faworki, chrust, chrustek, chruścik, chruściki; dawniej także kreple (choć wyraz ten oznacza przede wszystkim pączki) – polskie i litewskie oraz niemieckie (niem. Raderkuchen, Liebesschleifen) tradycyjne, chrupkie ciastka o słodkim smaku, w kształcie złożonej kokardki, wytwarzane z ciasta zbijanego, usmażone w głębokim tłuszczu. Najczęściej spożywane w czasie karnawału i tłustego czwartku lub na ostatki, czyli we wtorek przed Środą Popielcową.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faworkowy

    przymiotnik od: faworek


    Źródła:

    SJP.pl

    Faworować

    dawniej: faworyzować


    Źródła:

    SJP.pl

    Fawory

    dawniej: łaska, przychylność, życzliwość; względy, fawory


    Żoliborz – dzielnica Warszawy położona w lewobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy.

    Jest najmniejszą pod względem powierzchni warszawską dzielnicą.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faworyt

    1. człowiek wyróżniany i obdarzany względami;
    2. zawodnik (także drużyna) przewidywany jako zwycięzca


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) ktoś lubiany, faworyzowany

     (1.2) sport. osoba lub drużyna typowana na zwycięzcę w zawodach

     (1.3) daw. kochanek

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (2.1) sport. zwierzę typowane na zwycięzcę w wyścigach

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (3.1) daw. pasemko zarostu pozostawione na policzku

    forma rzeczownika.

     (4.1) D. lm. od: faworyta


    Faworyt – mniej lub bardziej oficjalny kochanek królowej bądź króla. Również określenie osoby zaufanej, obdarzonej szczególną łaską królewską i zazwyczaj pełniącej funkcję pierwszego ministra lub pierwszej damy dworu.

    Do historii przeszli liczni faworyci Katarzyny II, między innymi Grigorij Potiomkin i Grigorij Orłow oraz Grigorij Rasputin – faworyt carskiej rodziny Mikołaja II. Jednym z bardziej znanych faworytów królewskich był markiz Cinq Mars, faworyt Ludwika XIII.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faworyta

    przestarzałe: kochanka, utrzymanka, zwłaszcza osoby wysoko postawionej; miłośnica, metresa, kochanica


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) daw. kochanka, utrzymanka

    forma rzeczownika.

     (2.1) D., B. lp. od: faworyt


    • Faworyta – kochanka osoby wysoko postawionej, metresa.
    • Faworyta – opera Gaetano Donizettiego.
    • Faworyta – film z roku 2018 w reżyserii Jorgosa Lantimosa.

    Nie mylić z

    • Faworytka

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faworytka

    faworyt


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kobieta typowana na zwyciężcę


    Patrz:faworyt

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Faworyty

    1. przestarzale: pasmo zarostu pozostawione na policzku; bak;
    2. w wyścigach: koń, pies typowany na zwycięzcę


    Bokobrody, baki, baczki – rodzaj zarostu u mężczyzn, który wyrasta przed uszami po obu bokach twarzy i rozciąga się od linii owłosienia głowy w kierunku linii brody. Bokobrody mogą mieć różne kształty; mogą być krótkie i długie; proste, zwężające się lub rozszerzające się u dołu: mogą łączyć się z wąsami lub brodą; wymagają zapuszczenia i pielęgnacji.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Faworytyzm

    dawanie pierwszeństwa ulubieńcom przy obsadzaniu stanowisk; nepotyzm, kumoterstwo


    Źródła:

    SJP.pl

    Faworyzacja

    wyróżnianie, popieranie, faworyzowanie


    Źródła:

    SJP.pl

    Faworyzować

    obdarzać względami, wyróżniać


    czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

     (1.1) wyróżniać kogoś, darzyć szczególnymi względami


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Faworyzowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|faworyzować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Fax

    faks, telefaks, telefax;
    1. urządzenie przeznaczone do przekazywania i odbierania obrazów (głównie tekstów) za pomocą sieci telefonicznej;
    2. obraz wysłany lub otrzymany za pośrednictwem urządzenia o tej samej nazwie


    Telefaks, faks, fax – usługa symilograficzna dla abonentów, polegająca na przesyłaniu wiadomości w postaci obrazów nieruchomych pomiędzy aparatami symilograficznymi, nazywanymi telekopiarkami, telefaksami lub faksami, realizowana za pośrednictwem łączy telefonicznych z komutacją automatyczną. Początki rozwoju telefaksu przypadają na koniec lat 70. Istnieje kilka norm komunikacji pomiędzy telefaksami; najczęściej jest używana norma analogowa G3 (14400 bit/s), jest też norma cyfrowa G4 (64000 bit/s) dla łączy ISDN.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fayolizm

    teoria administracji i organizacji przedsiębiorstw


    Źródła:

    SJP.pl

    Faza

    1. stan zjawiska w danej chwili
    2. pojęcie z fizyki o różnych znaczeniach


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) miejsce, etap

     (1.2) techn. skośne ścięcie krawędzi

     (1.3) przesunięcie fazowe

     (1.4) pot. jedno z kilku źródeł zasilania przy zasilaniu wielofazowym

     (1.5) pot. środ. stan dobrego humoru z napadami śmiechu


    • faza termodynamiczna (jako rozszerzenie pojęcia „stan skupienia materii”)
      • faza międzymetaliczna
      • faza ciekłokrystaliczna
        • faza nematyczna
        • faza smektyczna
        • faza kolumnowa
        • faza cholesterolowa

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fazan

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. bażant


    Źródła:

    Wiktionary

    Fazant

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. zob. fazan.


    Źródła:

    Wiktionary

    Fazenda

    facenda;
    1. plantacja kawy w Brazylii; dom na takiej plantacji
    2. gospodarstwo rolne w dawnych koloniach hiszpańskich


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) brazylijska plantacja, zwłaszcza kawy

     (1.2) dom na takiej plantacjaantacji


    Fazenda – parafia (freguesia) gminy Lajes das Flores. W 2011 miejscowość była zamieszkiwana przez 257 mieszkańców.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fazender

    właściciel fazendy; plantator


    Źródła:

    SJP.pl

    Fazka

    zdrobnienie od: faza


    Źródła:

    SJP.pl

    Fazogram

    zestaw kilku obrazów, rysunków lub wykresów, obrazujących kolejne etapy jakiegoś procesu, zjawiska


    Źródła:

    SJP.pl

    Fazomierz

    przyrząd do mierzenia przesunięcia fazowego między dwiema wielkościami elektrycznymi przemiennymi, o jednakowej częstotliwości


    Źródła:

    SJP.pl

    Fazotron

    odmiana cyklotronu; synchrocyklotron; synchrofazotron


    Synchrocyklotron, fazotron – akcelerator cząstek rodzaj cyklotronu o zmiennej częstotliwości pola elektrycznego, tak dobranej, aby kompensowało ono relatywistyczny wzrost masy, który wywołuje wzrost czasu obiegu cząstek przy zbliżaniu się ich prędkości do prędkości światła w próżni.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fazować

    ścinać krawędzie przedmiotów ukośnie lub półokrągło


    Źródła:

    SJP.pl

    Fazowość

    fazowy


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) odprzym. cecha tego, co jest fazowe


    Patrz:fazowy

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fazowy

    przymiotnik od: faza


    Źródła:

    SJP.pl

    Fał

    lina służąca do podnoszenia m.in. żagli


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) żegl. lina służąca do podnoszenia czegoś (np. żagla, drzewca);

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (2.1) jęz. nazwa litery v / V


    Fał – element olinowania ruchomego. Służy do podnoszenia ruchomych elementów ożaglowania, omasztowania i innych. Nazwę tę noszą nie tylko wszystkie liny służące do stawiania żagli, ale także niektóre z lin podnoszących ruchome części omasztowania oraz liny do podnoszenia płetwy sterowej oraz miecza. Jeśli poluzowanie fału nie powoduje opuszczenia danego elementu pod wpływem siły ciężkości to stosuje się linę o działaniu przeciwnym - kontrafał. Każdy fał służy konkretnemu celowi, a jego pełna nazwa powstaje poprzez połączenie z nazwą elementu, który jest podnoszony, np. fał foka (inaczej fokfał), fał grota (grotfał), fał miecza, fał piku (pikfał) itp.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fała

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) stpol. chwała


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałat

    inaczej: kawał czegoś


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Warszawa. banknot tysiączłotowy

     (1.2) środ. banknot


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałd

    1. zagięcie na ubraniu, powstałe przez założenie materiału i zaprasowanie go lub częściowe zaszycie; zapraska, plisa, zakładka, fałda;
    2. podłużne zgrubienie skóry; zmarszczka, fałda;
    3. w geologii: deformacja tektoniczna, wygięcie warstw skalnych, składające się z części wypukłej - siodła i wklęsłej - łęku


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zagięcie, załamanie materiału, skóry lub innej powierzchni

     (1.2) geol. wygięcie warstw skalnych bez przerwania ich ciągłości; .


    Fałd – struktura tektoniczna, deformacja ciągła, powstała na skutek wygięcia warstw bez przerwania ciągłości ośrodka skalnego. Wyróżnia się dwa rodzaje fałdów: antykliny i synkliny. Antyklina posiada w swoim jądrze utwory starsze, natomiast synklina – młodsze.

    Dawniej te dwa rodzaje fałdów klasyfikowano jako elementy pojedynczego fałdu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fałda

    1. zagięcie na ubraniu, powstałe przez założenie materiału i zaprasowanie go lub częściowe zaszycie; zapraska, plisa, zakładka, fałd;
    2. podłużne zgrubienie skóry; zmarszczka, fałd;
    3. w technice: wada powierzchni surowej odlewu


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) załamanie tkaniny, skóry itp.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałdeczka

    zdrobnienie od: fałdka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. zdrobn. od: fałdka


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałdek

    zdrobnienie od: fałd; fałdzik


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdka

    mała fałda


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdopłetwe

    gromada najstarszych wymarłych szczękowców, zasiedlających wody morskie i śródlądowe przez około 150 milionów lat, blisko spokrewnionych z rybami kostnymi; akantody


    Fałdopłetwe, akantody (Acanthodii) – gromada wymarłych ryb słodkowodnych i morskich łączących cechy późniejszych ryb chrzęstnych i kostnych. Z powodu licznych kolców w płetwach i spodniej części ciała nazywane są czasem kolczastymi rekinami (gr. ákantha oznacza kolec).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fałdopłetwy

    o cechach fałdopłetwych (gromada ryb)


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdować

    układać w fałdy


    czasownik przechodni niedokonany (dk. pofałdować, sfałdować)

     (1.1) robić fałdy

     (1.2) układać w fałdy

    czasownik zwrotny niedokonany fałdować się (dk. pofałdować się)

     (2.1) układać się w fałdy


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałdowanie

    układać w fałdy


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) geol. proces powstawania fałdów

     (1.2) biol. (w enzymologii, o białkach) struktura przestrzenna łańcucha polipeptydowego zapewniająca zdolność do pełnienia funkcji biologicznej;

     (1.3) biol. (w enzymologii, o białkach) nadawanie fałdowania (1.2) łańcuchowi polipeptydowemu;


    • orogeneza, np.
      • fałdowanie alpejskie
      • fałdowanie hercyńskie
      • fałdowanie kaledońskie
    • fałdowanie białka
    • inne znaczenia

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fałdowce

    rodzina fiszbinowców z rzędu waleni; płetwalowate


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Balaenopteridae|Gray|ref=tak., rodzina ssaków z podrzędu fiszbinowców;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fałdowiec

    przedstawiciel rodziny fiszbinowców z rzędu waleni


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdówka

    fałdówka siostrzyczka - motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych


    Plicatura Peck (fałdówka) – rodzaj grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes). Należą do niego 4 gatunki. W Polsce występują dwa gatunki, trzeci, dawniej tu zaliczany (fałdówka kędzierzawa) według Index Fungorum należy do rodzaju Plicaturopsis.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fałdownik

    rodzaj mchu z rodziny Hylocomiaceae


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdowy

    przymiotnik od: fałd (deformacja tektoniczna)


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdzik

    zdrobnienie od: fałd; fałdek


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdziściej

    stopień wyższy od przysłówków: fałdziście, fałdzisto


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdzistka

    jednoroczna roślina oleista pochodząca z Iranu; lalemancja


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdzistość

    fałdzisty


    Patrz:fałdzisty

    Źródła:

    SJP.pl

    Fałdzisty

    mający fałdy; układający się w fałdy


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałek

    nazwisko


    Fałek – osada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza.

    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fałesznik

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. człowiek fałszywy


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałków

    wieś w Polsce


    Fałków – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Fałków.

    Fałków uzyskał lokację miejską w 1340, zdegradowany w 1869. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

    Miejscowość jest siedzibą gminy Fałków, a także rzymskokatolickiej parafii Świętej Trójcy.

    W miejscowości działa klub piłki nożnej, GLKS Fałków.

    W 2021 wieś liczyła 1003 mieszkańców.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Fałkowianin

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) mieszkaniec Fałkowa


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałkowianka

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mieszkanka Fałkowa


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałkowicki

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) dotyczący Fałkowic


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałkowiczanin

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) mieszkaniec Fałkowic


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałkowiczanka

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mieszkanka Fałkowic


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałkowski

    przymiotnik od: Fałkowo, Fałków


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) dotyczący Fałkowa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałowski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałowy

    przymiotnik od: fał


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałsz

    1. niezgodność z prawdą; nieprawda; obłuda; kłamstwo;
    2. podrobienie, fałszerstwo;
    3. niewłaściwy dźwięk, zbyt niskie lub za wysokie brzmienie tonu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) nieprawda

     (1.2) mat. log. jedna z dwóch wartości logicznych, obok prawdy;

     (1.3) muz. niepoprawnie wykonany (zagrany/zaśpiewany) dźwięk

     (1.4) udawanie, nieszczerość, dwulicowość

     (1.5) kłamstwo, wprowadzanie w błąd


    Fałsz – jedna z dwóch podstawowych wartości logicznych (drugą jest prawda). Fałsz jest niezgodnością treści sądu (zdania) z tym, do czego się odnosi.

    W logice matematycznej fałsz jest jedynie symbolem, nie ma żadnego głębszego znaczenia.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fałszerka

    1. potocznie: fałszowanie, podrabianie;
    2. potocznie: nielegalna kopia jakiejś rzeczy, zwłaszcza podrobiony dokument; falsyfikat, fałszywka;
    3. kobieta podrabiająca coś;
    4. kobieta podająca informacje niezgodne z prawdą


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałszerstwo

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) wykonanie podróbki

     (1.2) przest. przedstawianie czegoś niezgodnie z prawdą


    Fałszerstwo – proces podrabiania (imitowania) lub przerabiania (adaptowania) przedmiotów jak np. dokumentów, znaków pieniężnych, papierów wartościowych, dzieł sztuki, znalezisk archeologicznych itp., celem użycia ich jako autentycznych, wprowadzenia w błąd, oszustwa, dezinformacji, przedstawienia czegoś niezgodnie z prawdą.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fałszerz

    1. osoba podrabiająca coś;
    2. osoba podająca informacje niezgodne z prawdą


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) osoba, która coś fałszuje


    Fałszerstwo – proces podrabiania (imitowania) lub przerabiania (adaptowania) przedmiotów jak np. dokumentów, znaków pieniężnych, papierów wartościowych, dzieł sztuki, znalezisk archeologicznych itp., celem użycia ich jako autentycznych, wprowadzenia w błąd, oszustwa, dezinformacji, przedstawienia czegoś niezgodnie z prawdą.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Fałszować

    1. przedstawiać coś niezgodnie z prawdą;
    2. grać lub śpiewać nieczysto


    czasownik przechodni niedokonany

     (1.1) przedstawiać coś niezgodnie z prawdą

     (1.2) preparować imitacje przedmiotów

     (1.3) obniżać jakość

    czasownik nieprzechodni niedokonany

     (2.1) muz. grać lub śpiewać nieczysto


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałszowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|fałszować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałszywie

    przysłówek sposobu

     (1.1) w sposób fałszywy


    Źródła:

    Wiktionary

    Fałszywiec

    hipokryta, obłudnik


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałszywiej

    stopień wyższy od przysłówka: fałszywie


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałszywka

    potocznie: nielegalna kopia jakiejś rzeczy, zwłaszcza podrobiony dokument; falsyfikat, fałszerka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. nielegalna kopia danej rzeczy, mająca wprowadzić kogoś w błąd przez naśladowanie oryginału


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałszywość

    nieszczerość, obłuda


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) cecha tego, co jest fałszywe, niezgodne z prawdą

     (1.2) cecha tego, co jest podrobione, sfałszowane

     (1.3) cecha kogoś, kto postępuje fałszywie, dwulicowo, obłudnie

     (1.4) zachowanie kogoś, kto podszywa się pod inną osobę

     (1.5) cecha tego, co jest pozbawione harmonii


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałszywszy

    stopień wyższy od przymiotnika: fałszywy


    Źródła:

    SJP.pl

    Fałszywy

    1. nieprawdziwy, oszukańczy, podrobiony;
    2. nieszczery, obłudny, zwodniczy;
    3. świadczący o czyjejś obłudzie;
    4. podszywający się pod kogoś, udający kogoś;
    5. w odniesieniu do dźwięku: brzmiący nieczysto, nieharmoniczny


    przymiotnik

     (1.1) sztuczny, podrobiony

     (1.2) o dźwięku: nieharmoniczny

     (1.3) o człowieku: obłudny, zakłamany, przewrotny; kierujący się negatywnymi uczuciami

     (1.4) niezgodny z rzeczywistością, z prawdą; błędny, mylny

     (1.5) pozorny, udający coś, symulowany, udawany


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Fałtynowicz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl