Ty

zaimek osobowy


zaimek osobowy

 (1.1) forma grzecznościowa ty


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybel

przestarzale o klinie


Źródła:

SJP.pl

Tybelak

owad z rodziny błonkówek


Źródła:

SJP.pl

Tyber

rzeka we Włoszech; Tybr


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka we Włoszech przepływająca przez Rzym;


Tyber (wł. Tevere, łac. Tiberis, hist. Albula) – rzeka w środkowej części Włoch. Jej długość to 405 km (trzecia co do długości po Padzie i Adydze rzeka Włoch), powierzchnia zlewni wynosi 17,2 tys. km², a głównym dopływem jest Nera (lewy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyberiada

miasto w Izraelu


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Izraelu, w Dystrykcie Północnym, nad Jeziorem Tyberiadzkim;


Tyberiada (hebr. ‏טְבֶרְיָה‎, Tewerja; arab. ‏طبريا‎, Tabarijja) – miasto położone w Dystrykcie Północnym w Izraelu. Według danych z 2010 Tyberiada miała 41 300 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyberiadczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tyberiady


Źródła:

Wiktionary

Tyberiadka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tyberiady


Źródła:

Wiktionary

Tyberiadzki

przymiotnik od: Tyberiada


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Tyberiady, związany z Tyberiadą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyberiusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Tyberiusz, Tiberius Claudius Nero, po adopcji Tiberius Julius Caesar Augustus, oficjalna tytulatura cesarska Tiberius Caesar Augustus (ur. 16 listopada 42 p.n.e., zm. 16 marca 37 n.e.) – cesarz rzymski, syn Tyberiusza Klaudiusza i Liwii Druzylli, pasierb i następca Oktawiana Augusta.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybet

cienka, miękka tkanina sukniowa z wełny czesankowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. region historyczno-geograficzny położony na Wyżynie Tybetańskiej;

 (1.2) kraj na Wyżynie Tybetańskiej

 (1.3) jednostka administracyjna Chin, Tybetański Region Autonomiczny;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybet.

skrót od: tybetański


Źródła:

SJP.pl

Tybetańczyk

mieszkaniec Tybetu (regionu)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tybetu, Tybetańskiego Regionu Autonomicznego


Tybetańczyk (Urocynchramus pylzowi) – gatunek ptaka z rodziny tybetańczyków (Urocynchramidae), której jest jedynym przedstawicielem. Endemit Chin. Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybetanka

mieszkanka Tybetu (regionu)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tybetu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tybetański

przymiotnik od: Tybet


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Tybetu; związany lub wywodzący się z Tybetu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język Tybetańczyków;


Język tybetański (tyb. བོད་སྐད།, Wylie: bod-skad, ZWPY: Pögä) – język z gałęzi tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich. Jest językiem ojczystym Tybetańczyków. Używany jest w Tybecie, Syczuanie, Qinghai (regiony w granicach obecnej Chińskiej Republiki Ludowej) oraz w Bhutanie, Indiach, Nepalu, a także w diasporze Tybetańczyków rozproszonych, m.in. w Norwegii, Szwajcarii, Republice Chińskiej i Stanach Zjednoczonych. Posługuje się nim ok. 6,5 mln ludzi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybetańskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem tybetańskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem tybetańskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku tybetańskim


Źródła:

Wiktionary

Tybetolog

badacz języka i kultury Tybetu


Źródła:

SJP.pl

Tybetologia

nauka o języku i kulturze Tybetu


Tybetologia – nauka o językach, literaturze, kulturze, historii i dziejach Tybetu.

Tybetologia jest dziedziną młodą. Chociaż powstała w XIX w., rozwinęła się w pełni dopiero od lat 60. XX wieku, m.in. na skutek dużej fali emigrantów tybetańskich, która dotarła do Stanów Zjednoczonych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tybetolożka

tybetolog


Patrz:tybetolog

Źródła:

SJP.pl

Tybińczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tybinga, ktoś pochodzący z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Tybinga

miasto w Niemczech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. powiatowe miasto w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, siedziba rejencji Tybinga (1.2);

 (1.2) geogr. adm. rejencja w południowych Niemczech, w Badenii-Wirtembergii;


Tybinga (niem. Tübingen, MAF: /ˈtyːbɪŋən/, wymowa) – powiatowe miasto uniwersyteckie w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, siedziba rejencji Tybinga, w regionie Neckar-Alb, również siedziba powiatu Tybinga. Leży nad rzeką Neckar.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybinka

klapa z półtwardej skóry, będąca częścią siodła, dająca oparcie dla kolan jeźdźca; tebenka, tabenka, tebinka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tybingi


Tybinka – część siodła stanowiąca bok siodła z poduszką kolanową, o którą jeździec opiera kolano.
Istnieją dwa rodzaje tybinek:

Ustawienie tybinek (niezmienne dla konkretnego siodła), wraz z budową siedziska, wpływa na dosiad jeźdźca i reguluje działanie pomocy jeździeckich, szczególnie łydek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tybinki

dawniej: frędzle i ozdoby skórzane wiszące u siodła; tebinki, tebenki, tabenki


Źródła:

SJP.pl

Tybiński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Tybingą, dotyczący Tybingi


Źródła:

Wiktionary

Tyborów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

Wikipedia

Tyborowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tybr

rzeka we Włoszech; Tyber


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. geogr. rzeka we Włoszech przepływająca przez Rzym;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tybrzański

Tyber, Tybr


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Tybru


Patrz:Tyber, Tybr

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyburcjusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Tyburcjusz lub Tyburcy, łac. Tibutius – łacińskie imię męskie pochodzące ze starożytnego Rzymu. Wśród patronów św. Tyburcjusz (Tyburcy), żyjący w III wieku.

Tyburcjusz, Tyburcy imieniny obchodzi 14 kwietnia i 11 sierpnia.

Żeński odpowiednik: Tyburcja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyburski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyc

nazwisko, m.in. Teodor Tyc (1896-1927) - polski historyk i działacz narodowościowy


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przytyć)

 (1.1) zwiększać swoją masę za sprawą przyrostu tkanki tłuszczowej

partykuła

 (2.1) przest. przecież



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tycer

środowiskowo: pomocnik kieszonkowca wyspecjalizowany w przejmowaniu zrabowanej rzeczy


Źródła:

SJP.pl

Tyche

w mitologii greckiej: personifikacja losu, utożsamiana z rzymską Fortuną


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. bogini i uosobienie przypadku, ślepego losu, szczęścia (pomyślności, powodzenia) i nieszczęścia oraz opiekunka miast, utożsamiana z rzymską Fortuną;

 (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 258;

 (1.3) astr. jedna z hipotetycznych planetaanet w Układzie Słonecznym;


Tyche (także Przypadek; gr. Τύχη Týchē ‘ślepy przypadek’, ‘ślepy los’, łac. Tyche, Fortuna od fors, fortis ‘los’, ‘traf’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie przypadku, „ślepego” losu, szczęścia (pomyślności, powodzenia) i nieszczęścia; opiekunka miast; utożsamiana z rzymską Fortuną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tychizm

w metafizyce: pogląd Williama Jamesa głoszący, że składniki rzeczywistości są niezależne od całości


Źródła:

SJP.pl

Tychów

wieś w Polsce


Tychów (łac. Tychovia, niem. Tychau) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Czarnocin.

Wieś biskupstwa włocławskiego w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tychowianin

1. mieszkaniec Tychów; tyszanin;
2. mieszkaniec Tychowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tychowa

 (1.2) mieszkaniec Tychów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tychowianka

1. mieszkanka Tychów; tyszanka;
2. mieszkanka Tychowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tychowa

 (1.2) mieszkanka Tychów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tychówko

1 miejscowość w Polsce:

Miejscowość historyczna, nieistniejąca:

Zobacz też: Tychowo, Tychy


Źródła:

Wikipedia

Tychowo

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce


Tychowo (niem. Groß Tychow) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, siedziba gminy Tychowo. Położone na pograniczu Pojezierza Drawskiego i Równiny Białogardzkiej, w zlewni strugi Liśnicy.

Według danych z 31 grudnia 2016 r. miasto miało 2518 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tychowski

Tychów, Tychowo


Patrz:Tychów, Tychowo

Źródła:

SJP.pl

Tychy

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce;


Tychy (niem. Tichau) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim.

Według danych GUS z 30 czerwca 2024 r., miasto było zamieszkiwane przez 121 472 osoby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyci

bardzo mały


przymiotnik

 (1.1) pot. pieszcz. albo żart.: bardzo mały


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tycie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|tyć.

forma przymiotnika.

 (2.1) zob. tyci.


Źródła:

Wiktionary

Tycio

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. poufała forma imienia Tytus


Źródła:

Wiktionary

Tyciuchny

zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuśki, tyciutki, tyciuni


Źródła:

SJP.pl

Tyciuni

zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuchny, tyciuśki, tyciutki


Źródła:

SJP.pl

Tyciusieńki

zdrobnienie od: tyci; tyciuteński, tyciuśki, tyciutki, tyciuchny, tyciuni


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: tyci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyciuśki

zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuchny, tyciutki, tyciuni


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: tyci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyciuteńki

zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuśki, tyciutki, tyciuchny, tyciuni


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: tyci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyciutki

zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuchny, tyciuśki, tyciuni


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: tyci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tycjan

kolor zbliżony do miedzianego, rudopomarańczowego, często mylony z pomarańczowym; kolor tycjanowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Tycjan, właśc. Tiziano Vecelli lub Vecellio (ur. ok. 1488–1490 w Pieve di Cadore, zm. 27 sierpnia 1576 w Wenecji) – włoski malarz, czołowy przedstawiciel szkoły weneckiej włoskiego malarstwa renesansowego. Uczeń Giovanniego Belliniego oraz Giorgiona.

Od imienia artysty wywodzi się słowo tycjanowski używane na określenie koloru rudopomarańczowego, często wykorzystywanego w obrazach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tycjanowski

1. dotyczący Tycjana, związany z Tycjanem (włoskim malarzem);
2. o kolorze: rudopomarańczowy, złotorudy


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Tycjana, związany z Tycjanem – włoskim malarzem

 (1.2) złotorudy (zwykle o barwie włosów)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tycjanowy

kolor tycjanowy - kolor zbliżony do miedzianego, rudopomarańczowego, często mylony z pomarańczowym; tycjan


Źródła:

SJP.pl

Tycoon

[czytaj: tajKUN] wpływowy człowiek interesu, magnat przemysłowy; tajkun, taikun, taikum


Komputerowa gra ekonomiczna – gra strategiczna, w której czynnik ekonomiczny jest równie ważny lub ważniejszy od czynnika bitewnego; często nawet niezawierająca żadnych elementów militarnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tycz

tycz cieśla - owad, chrząszcz z rodziny kózkowatych


Źródła:

SJP.pl

Tyczewo

Tyczewo (do 1945 r. niem. Tietzow) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego. Według danych UM, na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 78 mieszkańców.

W skład sołectwa wchodzi także osada Wełdkówko.


Źródła:

Wikipedia

Tyczka

1. długi sztywny pręt drewniany; żerdź;
2. sprzęt sportowy używany w dyscyplinie lekkoatletycznej: skok o tyczce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: tyka

 (1.2) sport. elastyczny pręt do wykonywania skoków o tyczce



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyczkarka

kobieta uprawiająca skok o tyczce


Źródła:

SJP.pl

Tyczkarski

dotyczący skoków o tyczce


przymiotnik relacyjny

 (1.1) sport. związany z tyczkarzami lub skokami o tyczce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyczkarz

zawodnik uprawiający skok o tyczce


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik skoków o tyczce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyczkować

wyznaczać przestrzeń tyczkami


Źródła:

SJP.pl

Tyczkowaty

przypominający tyczkę, podobny do tyczki


Źródła:

SJP.pl

Tyczkowina

Tyczkowina – faza rozwoju drzewostanu pomiędzy młodnikiem a drągowiną. W tym okresie zwarty drzewostan przypomina tyczki. Duże zagęszczenie młodych drzew doprowadza do powstania cienkiego i długiego pnia o grubości w pierśnicy (1,3 m od gruntu) do 10 cm i krótkiej 3 do 5 m korony. Faza tyczkowiny obejmuje lata życia drzewostanu od 25 do 35 lat. W tym okresie następuje silne zwarcie oraz proces przygłuszania i obumierania słabszych drzew.


Źródła:

Wikipedia

Tyczkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z tyczką, dotyczący tyczki

 (1.2) roln. taki, który wymaga podpory w uprawie


Źródła:

Wiktionary

Tycznia

okres godowy wilków


Źródła:

SJP.pl

Tyczny

uprawiany przy pomocy specjalnych tyczek, drabinek (np. fasola tyczna); tyczkowy


Źródła:

SJP.pl

Tyczyć

1. przestarzale: wyznaczać drogę; wytyczać
2. tyczyć się - odnosić się do czegoś, kogoś, wiązać się z czymś, kimś


Źródła:

SJP.pl

Tyczyn

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie podkarpackim;


Tyczyn – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, graniczące bezpośrednio z Rzeszowem. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tyczyn.

Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1368 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim. W latach 1920–1945 miasto administracyjnie należało do woj. lwowskiego, a w okresie 1945–1975 i 1975–1998 do woj. rzeszowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyczynianin

mieszkaniec Tyczyna (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tyczynianka

mieszkanka Tyczyna (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tyczyński

przymiotnik od: Tyczyn


Osoby o tym nazwisku, których noty biograficzne znajdują się w Wikipedii

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tydówka

wieś w Polsce


Tydówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Kiernozia.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tydz.

skrót od: tydzień


skrót, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = tydzień


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tydzień

okres 7 dni, najczęściej od poniedziałku do niedzieli


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) okres siedmiu kolejnych dni, zwykle od poniedziałku do niedzieli, będący częścią miesiąca, związany prawdopodobnie ze zmianami Księżyca, powtarzający się cyklicznie;

 (1.2) każdy okres siedmiu dni


Tydzień – pozaukładowa jednostka czasu; część miesiąca licząca siedem dni, od poniedziałku do niedzieli; każdy okres liczący siedem dni. Ta miara czasu związana jest z fazami Księżyca i odpowiada w przybliżeniu 1/4 miesiąca.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tydziyń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. tydzień


Źródła:

Wiktionary

Tyflis

dawna nazwa Tbilisi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Tbilisi (nazwa oficjalna w latach 1845–1936);


Tbilisi (gruz. თბილისი, w latach 1845–1936 Tyflis) – stolica i największe miasto Gruzji położone nad rzeką Kurą, zamieszkane przez 1,15 mln osób (aglomeracja 1,5 mln mieszkańców, 2010). Jest głównym kulturalnym, naukowym (Tbiliski Uniwersytet Państwowy, Gruziński Państwowy Uniwersytet Teatru i Kina, Biblioteka Narodowa i liczne uczelnie) i przemysłowym (m.in. produkcja lokomotyw) ośrodkiem Gruzji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyfliski

przymiotnik od: Tyflis


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Tyflisem, dotyczący Tyflisu (współcz. Tbilisi)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyflo-

przedrostek

 (1.1) …tworzący pierwszy człon wyrazów związanych z niewidomymi i niedowidzącymi oraz ze ślepotą


Źródła:

Wiktionary

Tyflografia

wypukły druk dla niewidomych


Źródła:

SJP.pl

Tyflograficzny

tyflografia


Patrz:tyflografia

Źródła:

SJP.pl

Tyfloinformatyk

specjalista w dziedzinie tyfloinformatyki


Źródła:

SJP.pl

Tyfloinformatyka

specjalista w dziedzinie tyfloinformatyki


Źródła:

SJP.pl

Tyflolog

specjalista zajmujący się zagadnieniami związanymi z utratą wzroku


Źródła:

SJP.pl

Tyflologia

zbiór wiadomości z wielu dziedzin, które mogą być przydatne osobom niewidomym lub tym, które mają do czynienia z niewidomymi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. nauka zajmująca się utratą wzroku oraz badaniem jej przyczyn i skutków;


Tyflologia (z gr. typhlos - niewidomy) – nauka zajmująca się problemami utraty wzroku.

Tyflologia nie jest wyodrębnioną dyscypliną naukową. Stanowi raczej zbiór wiadomości z wielu dziedzin jak psychologia, medycyna, pedagogika, logopedia, socjologia, technika, które mogą być przydatne niewidomym lub osobom mającym do czynienia z niewidomymi w procesie ich wychowania, edukacji, terapii i rehabilitacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyflologiczny

dotyczący tyflologii


Źródła:

SJP.pl

Tyflopedagog

specjalista w zakresie tyflopedagogiki


Źródła:

SJP.pl

Tyflopedagogika

dział pedagogiki specjalnej zajmujący się wychowaniem, nauczaniem oraz terapią osób niewidzących i niedowidzących


Tyflopedagogika (z gr. typhlos – ślepy) – dział pedagogiki specjalnej zajmujący się wychowaniem, edukacją, terapią i rehabilitacją osób niewidomych i niedowidzących w placówkach oświatowych (w tym integracyjnych) oraz poradniach specjalistycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyflosolis

rynienkowate wgłębienie w grzbietowej części jelita środkowego skąposzczetów lądowych


Tyflosolis (łac. typhlosolis) – podłużny fałd jelita występujący u wielu gatunków glebowych skąposzczetów od strony grzbietowej jelita środkowego. Służy zwiększeniu powierzchni wchłaniania pokarmu.

W żołądkach mięczaków są to orzęsione fałdy sortujące pobrany pokarm.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyfon

urządzenie alarmowania akustycznego, zamontowane na stopniach i obudowie samochodów pożarniczych; używane do dawania sygnałów ostrzegawczych w czasie jazdy do pożaru


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. potwór z mitów greckich, pół człowiek, pół zwierzę o ogromnym wzroście i sile;


Tyfon (także Tyfeus, Tyfaon bądź Tyfos, gr. Τυφῶν Typhō̂n, Τυφωεύς Typhōeús, Τυφάων Typháōn bądź Τυφώς Typhṓs) – w mitologii greckiej najmłodszy syn Gai i Tartarosa.Według innej wersji miał być synem Hery, poczętym bez udziału mężczyzny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyftyk

dywdyk; dyftyk;
1. dawniej: tkanina wełniana, jedwabna lub bawełniana; ubiór z tej tkaniny;
2. dawniej: jedwabna kapa na konia


Źródła:

SJP.pl

Tyfus

ciężka choroba zakaźna przenoszona przez wszy i pchły; dur brzuszny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. grupa bakteryjnych chorób zakaźnych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyfusowa

potocznie: kobieta chora na tyfus


Źródła:

SJP.pl

Tyfusowy

potocznie: osoba chora na tyfus


Źródła:

SJP.pl

Tyg.

skrót od: tygodnik, tygodniowy


Źródła:

SJP.pl

Tygel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. patelnia


Źródła:

Wiktionary

Tygiel

1. naczynie laboratoryjne różnej pojemności, używane w przemyśle i w laboratoriach chemicznych do topienia metali oraz do spalania i prażenia różnych substancji;
2. miejsce lub stan, w którym zachodzą gwałtowne przemiany, zwykle społeczne, narodowościowe lub religijne;
3. przestarzałe:
a) naczynie kuchenne w kształcie miseczki z długą rączką; rynka;
b) zawartość tego naczynia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lab. techn. element wyposażenia laboratoryjnego, naczynie o kształcie podobnym do kubka, służące do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających wysokiej temperatury, np. suchej destylacji, stapiania metali itd.

 (1.2) kulin. naczynie kuchenne w kształcie miseczki z długą rączką

 (1.3) przen. miejsce, w którym zachodzi wiele zmian społecznych, w którym mieszają się narodowości, wyznania itd.


Tygiel laboratoryjny – sprzęt laboratoryjny o kształcie zbliżonym do kubka, zwykle sprzedawany razem z pokrywką, który służy do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających stosowania wysokiej temperatury, np. pirolizy, suchej destylacji, stapiania metali, wyprażania do suchej masy itp. Wykonywane są zwykle ze specjalnych gatunków porcelany, kwarcu, grafitu lub metali o wysokiej temperaturze topnienia i inertnych chemicznie, takich jak srebro lub platyna. Do przenoszenia tygli służą specjalnie wyprofilowane szczypce. Tygle wykorzystuje się m.in. w analizie ilościowej i mikroanalizie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tygielek

mały tygiel; zawartość tego naczynia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. mały tygiel

 (1.2) małe, metalowe naczynie z rączką, służące np. do zaparzania kawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygielski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyglak

środowiskowo: piec używany głównie do wytapiania metali nieżelaznych, przeznaczanych później na odlewy; piec tyglowy


Źródła:

SJP.pl

Tyglew

mieszaniec samca tygrysa i samicy lwa


Tyglew – mieszaniec samca tygrysa i samicy lwa (lwicy).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyglik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. patelka


Źródła:

Wiktionary

Tyglówka

dawniej: maszyna drukarska używana głównie do tworzenia druków akcydensowych niewielkiego formatu; pedałówka


Źródła:

SJP.pl

Tyglowy

tygiel, np. piec tyglowy, stal tyglowa


Źródła:

SJP.pl

Tygodniami

przysłówek

 (1.1) ileś tygodni, przez wiele tygodni

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lm. od: tydzień


Źródła:

Wiktionary

Tygodnik

publikacja wydawana raz w tygodniu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czasopismo ukazujące się co tydzień;


Tygodnik – czasopismo ukazujące się raz w tygodniu.

W polskim nazewnictwie gatunkowym periodyków nazwa ta, utworzona na wzór dziennika pojawiła się na początku XIX wieku (Tygodnik Wileński 1804), zastępując dawniejszą nazwę "pismo tygodniowe", powstałą pod wpływem niemieckim. Określenie to często stanowi część składową tytułu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tygodniówka

potocznie: zarobek za przepracowany tydzień pracy; wypłata tygodniowa


Źródła:

SJP.pl

Tygodniówkowy

tygodniówka


Patrz:tygodniówka

Źródła:

SJP.pl

Tygodniowo

przysłówek

 (1.1) w ciągu tygodnia; dotyczy ilości czegoś


Źródła:

Wiktionary

Tygodniowy

a) mający tydzień (siedem dni), trwający tydzień (siedem dni) itp.; jednotygodniowy; siedmiodniowy;
b) ukazujący się raz w tygodniu, przypadający co tydzień itp.; cotygodniowy


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do tygodnia; funkcjonujący, trwający, istniejący przez tydzień

 (1.2) zdarzający się, ukazujący się co tydzień; przypadający raz na tydzień


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygr

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) śrpol. zool. tygrys


Źródła:

Wiktionary

Tygrys

1. największy z żyjących obecnie wielkich kotów o długości ciała do 2 metrów, ogona do 1,1 metra i wadze do 360 kg, drapieżnik o zmiennym ubarwieniu, polujący głównie na zwierzęta kopytne, żyjący 15-17 lat w gęstych zaroślach i górskich lasach, zwykle w pobliżu rzek w krajach południowej, wschodniej i południowo-wschodniej Azji oraz Archipelagu Malajskiego;
2. w czasie drugiej wojny światowej: typ niemieckiego ciężkiego czołgu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na Bliskim Wschodzie, przepływa przez Turcję, Syrię i Irak;


Tygrys azjatycki, tygrys (Panthera tigris) – gatunek dużego, drapieżnego ssaka łożyskowego z podrodziny panter (Pantherinae) w rodzinie kotowatych (Felidae), największego ze współczesnych pięciu gatunków dzikich kotów z rodzaju Panthera, jeden z największych drapieżników lądowych (wielkością ustępuje jedynie niektórym niedźwiedziom). Dorosłe samce osiągają ponad 300 kg masy ciała przy ponad 3 m całkowitej długości. Rekordowa masa ciała samca, z podgatunku tygrysa syberyjskiego, wynosi 423 kg. Dobrze skacze, bardzo dobrze pływa, poluje zwykle samotnie. Dawniej liczny w całej Azji, zawsze budzący grozę, stał się obiektem polowań dla sportu, pieniędzy lub prewencyjnej obrony (ludzi i zwierząt hodowlanych). Wytępiony w wielu regionach, zagrożony wyginięciem, został objęty programami ochrony. Największa dzika populacja żyje w Indiach (gdzie w niektórych regionach tygrysy są uważane za zwierzęta święte).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tygrysek

mały tygrys


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: tygrys


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygrysi

dotyczący tygrysa (drapieżnik z rodziny kotów)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z tygrysem; dotyczący tygrysa

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do tygrysa, będący jego własnością

przymiotnik jakościowy

 (3.1) właściwy tygrysowi, podobny do tygrysa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygrysiarnia

pomieszczenie, zwłaszcza w ogrodzie zoologicznym, w którym żyją tygrysy


Źródła:

SJP.pl

Tygrysiątko

pieszczotliwe zdrobnienie od: tygrysię


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. młody, niewielki tygrys


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygrysica

samica tygrysa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. samica tygrysa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygrysię

małe tygrysa, mały tygrys


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) młody tygrys


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tygryska

mały tygrys



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tygrysówka

rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych; tygryska


Tygrysówka, tygryska (Tigridia Juss.) – rodzaj wieloletnich roślin należący do rodziny kosaćcowatych (Iridaceae). Należy do niego ok. 50 gatunków roślin występujących w Ameryce Środkowej od Meksyku do Salwadoru i w Ameryce Południowej od Peru do północnego Chile. Nazwa pochodzi z łacińskiego słowa tigris (tj. tygrys), ze względu na barwę kwiatów gatunku Tigridia pavonia, który jest gatunkiem typowym tego rodzaju.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tygrzyk

tygrzyk paskowany - pająk z rodziny krzyżakowatych


Źródła:

SJP.pl

Tyiyn

[czytaj: tijen] drobna waluta Kazachstanu i Kirgistanu


Źródła:

SJP.pl

Tyj

przybierać na wadze, stawać się grubym, otyłym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. herbata

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: tyć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyja

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w środkowej Etiopii, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO

 (1.2) mitgr. pierwsza kobieta, która złożyła ofiarę Dionizosowi


Tyja (amhar. ጢያ) – miasto w środkowej Etiopii, w regionie administracyjnym Jedebub Byhierocz, Byhiereseboczynna Hyzbocz. W pobliżu znajduje się stanowisko archeologiczne z 36 kamiennymi stelami, które najprawdopodobniej wyznaczają miejsce nekropoli.

W 1980 roku stanowisko w Tyji zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tyjater

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. teatr

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kult. przedstawienie teatralne


Źródła:

Wiktionary

Tyjuś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Teodor


Źródła:

Wiktionary

Tyk

czerwone, matowe płótno używane na wsypy


Źródła:

SJP.pl

Tyka

1. długa tyczka;
2. przenośnie: wysoki chudzielec


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od: tyczka

 (1.2) żerdź, np. ustawiana jako podpora dla roślin

 (1.3) przen. wysoka i szczupła osoba

 (1.4) łow. główna część poroża u jeleniowatych, z której wyrastają odnogi

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. ter. od: tykać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tykać

1. dotykać, powodując poruszanie się czegoś; tknąć, tknąć się, tykać się;
2. mówić komuś "na ty", zwracać się do kogoś po imieniu;
3. czynić komuś krzywdę;
4. wykorzystywać kogoś seksualnie;
5. zabierać się za coś, zaczynać coś robić;
6. napoczynać, naruszać coś, kosztować czegoś


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. tyknąć)

 (1.1) o zegarze: wydawać krótki odgłos przy przesunięciu wskazówki

 (1.2) pot. zwracać się do kogoś „ty” zamiast „pan”/„pani”

czasownik przechodni niedokonany (dk. tknąć)

 (2.1) dotykać

 (2.2) wchodzić w kontakt (np. fizyczny, seksualny) z inną osobą

 (2.3) powodować wrażenie, uczucie

 (2.4) zajmować się czymś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tykanie

1. dotykać, powodując poruszanie się czegoś; tknąć, tknąć się, tykać się;
2. mówić komuś "na ty", zwracać się do kogoś po imieniu;
3. czynić komuś krzywdę;
4. wykorzystywać kogoś seksualnie;
5. zabierać się za coś, zaczynać coś robić;
6. napoczynać, naruszać coś, kosztować czegoś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|tykać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tykicz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. krótka rzeka w centralnej części Ukrainy, na Wyżynie Naddnieprzańskiej. powstaje z połączenia rzek Tykicza Górnego i Tykicza Gniłego; po zlaniu się z rzeką Wełyka Wyś tworzy Siniuchę;


Tykicz (ukr. Тікич Tikycz), wcześniej Tykicz Gniły – rzeka w centralnej części Ukrainy, na Wyżynie Naddnieprzańskiej, będąca krótkim – około 4 km – ciekiem. Tykicz płynący z północy na południe powstaje z połączenia rzek Tykicza Górnego (prawy) i Tykicza Gniłego (lewy dopływ). Po zlaniu się z rzeką Wełyka Wyś tworzy Siniuchę.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tyknąć

rzadkie: np. o zegarze - wydać charakterystyczny odgłos, tyknięcie; cyknąć


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. tykać)

 (1.1) dokonany od|tykać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyknięcie

rzadkie: np. o zegarze - wydać charakterystyczny odgłos, tyknięcie; cyknąć


Źródła:

SJP.pl

Tykocin

miasto w województwie podlaskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Tykocin (łac. Tykocien, hebr. Tiktin, Tyktin, Tuktin, Tikoczin, Tykoczyn) – miasto w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tykocin, położone w Kotlinie Biebrzańskiej nad Narwią, na zachód od Białegostoku. W Tykocinie przebywali wielokrotnie królowie oraz książęta polscy. Duża liczba zabytków, a przede wszystkim zachowany oryginalny układ przestrzenny miasta, z widoczną do dzisiaj granicą części żydowskiej, z oryginalną synagogą (muzeum) powoduje, że miasto jest odwiedzane przez turystów z kraju i zagranicy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tykocinianin

mieszkaniec miasta: Tykocin


Źródła:

SJP.pl

Tykocinianka

mieszkanka Tykocina


Źródła:

SJP.pl

Tykociński

przymiotnik od: Tykocin


Źródła:

SJP.pl

Tykoczelny

barasinga tykoczelna - gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych; jeleń Elda


Źródła:

SJP.pl

Tykot

charakterystyczny, powtarzający się dźwięk wydawany przez zegary i niektóre mechanizmy; tykanie


Źródła:

SJP.pl

Tykotek

tykotek rudowłos - gatunek chrząszcza z rodziny kołatkowatych


Źródła:

SJP.pl

Tykowaty

patykowaty; potocznie:
1. chudy i wysoki;
2. długi jak tyka


Źródła:

SJP.pl

Tykwa

roślina warzywna z rodziny dyniowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. roślina o dyniowatych owocach, uprawiana w tropikach

 (1.2) bot. butelkowaty owoc używany do wytwarzania naczyń na obszarach tropikalnych


Tykwa (Lagenaria Ser.) – rodzaj jednorocznych, pnących roślin tropikalnych z rodziny dyniowatych. Obejmuje 6 gatunków. Występują one w Afryce środkowej i południowej, włącznie z Madagaskarem. Jako rośliny introdukowane obecne są na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tykwowy

tykwa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z tykwą, dotyczący tykwy


Patrz:tykwa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyl

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyla

zaimek liczebny wskazujący

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. tyle


Tyla Laura Seethal (ur. 30 stycznia 2002 w Edenvale) – południowoafrykańska piosenkarka, tancerka i autorka tekstów piosenek pochodzenia maurytyjskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tylakoid

struktura występująca w chloroplastach, łącząca stromy złożone z gran


Tylakoid – pęcherzykowata struktura, podstawowy element budowy wewnętrznej chloroplastu komórki roślinnej lub podobna struktura wchodząca w skład autotroficznej komórki prokariotycznej. U większości roślin w chloroplastach tylakoidy tworzą tzw. system lamellarny, w którego skład wchodzą grana, czyli zwarte stosy spłaszczonych tylakoidów (lamelle gran) oraz intergrana, czyli tylakoidy stromy (lamelle stromy) będące pojedynczymi pęcherzykami tylakoidów łączących grana.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylcowy

tylec


Patrz:tylec

Źródła:

SJP.pl

Tylczak

skórna postać nosacizny charakteryzująca się podskórnymi guzami lub wrzodami; nosacizna skóry


Tylczak łukowy – małe narzędzie krzemienne o ostrej krawędzi ustawionej przeciwlegle do krawędzi stępionej retuszem, zwanej tylcem. Co najmniej jeden koniec tylczaka łukowego jest zaostrzony. Narzędzia takie występowały w Europie Zachodniej w górnym paleolicie. Są typowe między innymi dla kultury azylskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylda

tilda (rzadko);
1. wężyk w kształcie poziomego S oznaczający miękkość lub nosowość spółgłoski;
2. znak w postaci wężyka oznaczający, że wyraz jest napisany w formie skrótowej lub że jakaś jego część jest celowo opuszczona


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) typogr. znak w tekście w postaci poziomego wężyka, którym zastępuje się opuszczony dla oszczędności miejsca wyraz lub jego część

 (1.2) typogr. znak diakrytyczny w postaci poziomego wężyka stawianego nad literą


Tylda (łac. titulus, hiszp. tilde) – znak pisarski w formie wężyka ( ~ ), zwany również falą lub wężykiem. W średniowieczu pierwotnie zapisywano znak w formie wężyka nad literą poprzedzającą skrócony fragment wyrazu w celu zaznaczania abrewiacji. Później znak ten zyskał status znaku diakrytycznego umieszczanego nad spółgłoskami lub samogłoskami, by w końcu przekształcić się w samodzielny znak pisarski w formie wężyka ( ~ ).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyle

1. zaimek liczebny;
2. liczebnik nieokreślony


zaimek liczebny wskazujący

 (1.1) określenie odnoszące się do liczebników głównych lub zastępujące je


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tylec

tylna część jakiegoś narzędzia (rzadziej innego przedmiotu); również: tępa strona noża


Tylec – tylna ściana komory zamkowej. Do tylca mogą być mocowane od wewnątrz zderzaki amortyzujące uderzenie zespołu ruchomego i części mechanizmu spustowego, a od zewnątrz kolba lub uchwyty służące do naprowadzania broni na cel.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylek

narzędzie cukiernicze do nadziewania wypieków kremem, dżemem itp.; końcówka do nadziewania


Źródła:

SJP.pl

Tylekrotny

przestarzale: tylokrotny


Źródła:

SJP.pl

Tylenol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. handlowa nazwa paracetamolu


Paracetamol, acetaminofen (łac. paracetamolum) – organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna acetanilidu, stosowany jako lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. W handlu znajduje się od 1955. W Polsce stał się popularny w latach 90. XX wieku, wypierając z rynku aminofenazon, powszechnie wówczas używany lek przeciwgorączkowy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tyler

Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

Wikipedia

Tyleż

'tyle' wzmocnione partykułą


zaimek liczebny wskazujący

 (1.1) wzmocnione „tyle”


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyleżkrotny

wzmocnione "tylekrotny"


Źródła:

SJP.pl

Tyli

gwarowo: tak wielki albo tak mały; taki


Źródła:

SJP.pl

Tylicki

Tylicz (wieś w Polsce)


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylicz

wieś w Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tylka

narzędzie cukiernicze do nadziewania wypieków kremem, dżemem itp.; końcówka do nadziewania


Tylka – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Krościenko nad Dunajcem.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylko

1. spójnik łączący zdania współrzędne
2. partykuła wyróżniająca jakiś wyraz, wyrazy w zdaniu


partykuła

 (1.1) oznacza ograniczenie, wyróżnienie, wyodrębnienie

spójnik

 (2.1) łączy frazy o przeciwstawnym znaczeniu lub wyodrębnia dany element


Tylko – debiutancki album solowy Pablopavo, wydany 25 października 2014 przez Karrot Kommando. Wcześniejsze płyty długogrające z jego udziałem powstawały przede wszystkim pod szyldem Pablopavo i Ludziki. Album zadebiutował na 46. pozycji zestawienia OLiS.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tylkowo

Źródła:

Wikipedia

Tylkowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylman

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tylnica

zakończenie rufy statku, stewa rufowa


Stewa – część szkieletu statku lub łodzi. Przedłużenie stępki w kierunku dziobu (stewa dziobowa, dziobnica) albo rufy (stewa rufowa, tylnica).

Stewa rufowa kończy rufową część kadłuba statku, łącząc poszycie burt. W przypadku statków wykonana jest zwykle jako staliwny odlew lub stalowa konstrukcja spawana, zawierająca wyjście okrętowego wału napędowego i zawieszenie steru.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylnik

1. deska zabezpieczająca tył wozu; zatylnik;
2. gwóźdź przechodzący przez tylną oś i koniec rozwory wozu


Tylnik – potok górski w południowej Polsce w woj. dolnośląskim w Sudetach Wschodnich, w Górach Bialskich.

Ciek V rzędu o długości ok. 1,75 km, prawy dopływ Kobylicy należący do dorzecza Odry, zlewiska Morza Bałtyckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tylnokołowiec

Napęd kołowy statku (napęd łopatkowy) polega na zastosowaniu w charakterze pędnika obracających się kół łopatkowych, częściowo zanurzonych w wodzie.


Źródła:

Wikipedia

Tylnonapędowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mot. o pojeździe: wyposażony w napęd na tylną oś


Źródła:

Wiktionary

Tylność

tylny


Patrz:tylny

Źródła:

SJP.pl

Tylny

umieszczony z tyłu


przymiotnik

 (1.1) znajdujący się z tyłu czegoś

 (1.2) jęz. o głosce: taka, której artykulacja odbywa się w głębi jamy ustnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tylodniowy

trwający tyle dni, ile poprzednio określono; tyludniowy


Źródła:

SJP.pl

Tylogodzinny

trwający tyle godzin; tylugodzinny


Źródła:

SJP.pl

Tylokrotny

występujący, powtarzający tyle razy, tak wiele razy


Źródła:

SJP.pl

Tyloletni

trwający tyle lat, ile poprzednio określono; tyluletni


Źródła:

SJP.pl

Tylomiesięczny

trwający tyle miesięcy, ile poprzednio określono; tylumiesięczny


Źródła:

SJP.pl

Tylor

[czytaj: tajler] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tylotygodniowy

trwający tyle tygodni, ile poprzednio określono; tylutygodniowy


Źródła:

SJP.pl

Tyloza

wytwór komórek roślinnych sąsiadujących z ksylemem zasiedlonym przez patogeny naczyniowe


Źródła:

SJP.pl

Tyludniowy

trwający tyle dni, ile poprzednio określono; tyledniowy


Źródła:

SJP.pl

Tylugodzinny

trwający tyle godzin; tylogodzinny


Źródła:

SJP.pl

Tyluletni

trwający tyle lat, ile poprzednio określono; tyloletni


Źródła:

SJP.pl

Tylumiesięczny

trwający tyle miesięcy, ile poprzednio określono; tylomiesięczny


Źródła:

SJP.pl

Tylutygodniowy

trwający tyle tygodni, ile poprzednio określono; tylotygodniowy


Źródła:

SJP.pl

Tylwica

Tylwica – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo.

Wieś jest siedzibą sołectwa Tylwica w skład którego wchodzą: Tylwica, Tylwica-Kolonia i Tylwica-Majątek.

Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Topolanach. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Zabłudowie.


Źródła:

Wikipedia

Tylża

dawna nazwa miasta Sowieck w Federacji Rosyjskiej


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto położone w obwodzie królewieckim, u ujścia Tylży (1.2) do Niemna (egzonim wariantowy wg KSNG);

 (1.2) geogr. rzeka w obwodzie królewieckim, dopływ Niemna


Sowieck, Tylża (ros. Советск, Sowietsk; niem. Tilsit; lit. Tilžė; ros. hist. Тылжа, Tilża; staropr. Tilzi) – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim, w miejskim okręgu Sowieck, położone u ujścia rzeki Tylży do Niemna, przy granicy z Litwą. W 2020 roku liczyło ok. 39 tys. mieszkańców.

Nazwa miejscowości pochodzi z języka pruskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tylżanin

mieszkaniec Tylży


Źródła:

SJP.pl

Tylżanka

mieszkanka Tylży


Źródła:

SJP.pl

Tylżycki

przymiotnik od: Tylża


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Tylżą, dotyczący Tylży


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tym

partykuła wzmacniająca (np. tym bardziej)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tymal

rodzaj ptaków z rodziny pekińczyków


Źródła:

SJP.pl

Tymalia

rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych


Źródła:

SJP.pl

Tymalie

rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych


Tymaliowate, tymalie, kurtodrozdy (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). We współcześnie stosowanych ujęciach systematycznych obejmuje około pięćdziesięciu gatunków, które zamieszkują tropikalne i subtropikalne obszary Azji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymaliowate

rodzina ptaków z rzędu wróblowych; tymalie, kurtodrozdy


Tymaliowate, tymalie, kurtodrozdy (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). We współcześnie stosowanych ujęciach systematycznych obejmuje około pięćdziesięciu gatunków, które zamieszkują tropikalne i subtropikalne obszary Azji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymaliowaty

o cechach tymaliowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Tymański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymbalik

potrawa z ryby lub mięsa w galarecie; auszpik


Źródła:

SJP.pl

Tymbarczanin

mieszkaniec Tymbarku (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tymbarczanka

mieszkanka Tymbarku (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tymbark

wieś w powiecie limanowskim


Tymbark – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, siedziba gminy Tymbark.

Tymbark uzyskał lokację miejską w 1353 roku, zdegradowany w 1896 roku. Tymbark był miastem królewskim położonym w końcu XVI wieku w tenucie tymbarskiej w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymbarski

Tymbark (miasto)


Źródła:

SJP.pl

Tymczas

tymczasowy dom lub schronisko dla zwierzęcia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. coś tymczasowego, na krótki czas

 (1.2) pot. środ. tymczasowy dom i opieka dla zwierzęcia przed adopcją


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tymczasem

1. w tym właśnie czasie, kiedy dzieje się coś innego, np.: Ty odrabiaj lekcje, ja tymczasem pójdę do sklepu.;
2. teraz, obecnie, na razie, do chwili aż coś nastąpi, np.: Tymczasem zastanów się, nic nie odpowiadaj.;
3. jednak, natomiast, wszakże, pomimo to, np.: Byłem innego zdania, tymczasem się okazało, że on miał rację.


partykuła

 (1.1) sygnalizuje treść przeciwstawną do tego, co było powiedziane przed chwilą

 (1.2) sygnalizuje treść niezgodną z oczekiwaniami wyrażonymi w pierwszej części zdania

przysłówek

 (2.1) w tym samym czasie, o którym była mowa

 (2.2) do tego czasu, o którym była mowa

wykrzyknik

 (3.1) forma pożegnania na krótki okres


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tymczasowo

przysłówek

 (1.1) nie na stałe; do czasu spodziewanej zmiany

 (1.2) daw. tymczasem; w tym czasie, o którym była mowa


Źródła:

Wiktionary

Tymczasowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co tymczasowe


Źródła:

Wiktionary

Tymczasowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który trwa tylko jakiś czas


Źródła:

Wiktionary

Tymek

1. zdrobnienie od: Tymoteusz (imię męskie);
2. nazwisko


Tymek lub Seven Phoenix, właśc. Tymoteusz Tadeusz Bucki (ur. jako Tymoteusz Polcar 28 października 1994 w Opolu) – polski artysta, piosenkarz, autor utworów muzycznych i tekstów, producent muzyczny oraz kompozytor.

Jego płyty oraz utwory wielokrotnie osiągały status platynowych i diamentowych płyt. Sprzedał w Polsce ponad 60 tys. egzemplarzy swoich albumów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymf

potoczna nazwa polskiej srebrnej złotówki (wartość nominalna - 1 zł (30 gr), wartość realna - ok. 12-18 gr) bitej przez Andrzeja Tymfa w latach 1663-67; tynf


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) hist. monet. dawna moneta polska ze srebra i miedzi bita masowo w latach 60. XVII w.;


Tymf (tynf) – początkowo potoczna, od uniwersału Przebendowskiego (1717) oficjalna, nazwa srebrnych monet podwartościowych (kredytowych) Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w których ilość srebra była niższa niż deklarowana przez emitenta wartość.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tymian

tymianek; gatunek macierzanki, lecznicza krzewinka uprawiana w Europie, północnej Afryce i w Kanadzie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymianek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Thymus vulgaris|ref=tak., gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych pochodzącej z rejonów Morza Śródziemnego i stosowanej jako przyprawa;

 (1.2) kulin. spoż. liście czasem wraz z łodygą tymianku (1.1) używane jako przyprawa



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tymianka

nazwa kilku wsi w Polsce


3 miejscowości w Polsce:

3 cieki w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymiankowy

przymiotnik

 (1.1) o zapachu tymianku


Źródła:

Wiktionary

Tymicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymidyna

jeden z czterech nukleozydów, z których zbudowane jest DNA


Tymidyna – organiczny związek chemiczny z grupy nukleozydów pirymidynowych, zbudowany z azotowej zasady pirymidynowej tyminy oraz pięciowęglowego cukru prostego (pentozy) – deoksyrybozy połączonych wiązaniem N-glikozydowym. Jest jednym z czterech nukleozydów, z których zbudowany jest DNA.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymidynowy

tymidyna


Patrz:tymidyna

Źródła:

SJP.pl

Tymień

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

Wikipedia

Tymienice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Tymieniec

Tymieniec – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Szczytniki.

Liczba mieszkańców na dzień 31 grudnia 2019 r. wynosiła 241 osób, w tym 133 mężczyzn i 108 kobiet.


Źródła:

Wikipedia

Tymina

zasada azotowa, pirymidyna


Tymina (skróty: Thy, T) – organiczny związek chemiczny z grupy pirymidyn, jedna z pięciu zasad azotowych, wchodzących w skład podstawowych nukleotydów kwasów nukleinowych (DNA i RNA). W dwuniciowych kwasach nukleinowych tymina tworzy parę komplementarną z adeniną za pomocą dwóch wiązań wodorowych.

Tymina po połączeniu wiązaniem N-glikozydowym z deoksyrybozą tworzy nukleozyd pirymidynowy – tymidynę. Odpowiednikiem tyminy w RNA jest uracyl, a tymidyny – urydyna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymiński

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymochowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymoczko

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymol

leczniczy wyciąg z tymianku


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, składnik olejków eterycznych występujących w macierzance (tymianku), lebiodce (oregano) i cząbrze;


Tymol (2-izopropylo-5-metylofenol) – organiczny związek chemiczny z grupy terpenoidów i fenoli. Jest obok swojego izomeru karwakrolu składnikiem olejków eterycznych występujących w macierzance (tymianku), lebiodce (oregano) i cząbrze. Tworzy bezbarwne kryształy o charakterystycznym silnym zapachu macierzanki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tymoleptyk

lek poprawiający nastrój, znoszący stan depresyjny; lek antydepresyjny


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymon

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od: Tymona


Tymon – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "ten, który czci", utworzone od imion złożonych typu Timótheos za pomocą sufiksu --n i odrzucenia drugiej części.

Tymon imieniny obchodzi: 19 kwietnia, jako wspomnienie św. Tymona, ucznia apostolskiego i 28 września.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tymonek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Tymon


Źródła:

Wiktionary

Tymonostwo

Tymon z małżonką; Tymonowie


Źródła:

SJP.pl

Tymonowie

Tymon z małżonką; Tymonostwo


Źródła:

SJP.pl

Tymonowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Tymona lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Tymoszenko

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymoszuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymotejka

trawa o prostych źdźbłach, długich, szorstkich liściach i gęstym, kłosokształtnym kwiatostanie; tymotka


Źródła:

SJP.pl

Tymoteusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Tymoteusz – imię męskie pochodzenia greckiego, które do polszczyzny trafiło przez łacinę. Wywodzi się od imienia Τιμόθεος (Timotheos), a to od słów τιμάω (timao) i θεός (theos) oznaczających „czczący boga”.

Tymoteusz imieniny obchodzi 24 stycznia, 26 stycznia, 28 lutego, 6 kwietnia, 3 maja, 21 maja, 10 czerwca, 19 sierpnia, 22 sierpnia, 19 grudnia. Do imienin 24 stycznia odnosi się przysłowie „na świętego Tymoteusza trzeba ci czapki, nie kapelusza”. Zdrobnienia to „Tymek”, „Tymuś”, „Tymoteuszek”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tymoteuszek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Tymoteusz


Źródła:

Wiktionary

Tymoteuszostwo

Tymoteusz z małżonką; Tymoteuszowie


Źródła:

SJP.pl

Tymoteuszowa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) przest. żona Tymoteusza


Źródła:

Wiktionary

Tymoteuszowie

Tymoteusz z małżonką; Tymoteuszostwo


Źródła:

SJP.pl

Tymoteuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Tymoteusza lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Tymoteusza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tymotka

jednoroczna lub wieloletnia roślina z rodziny traw; brzanka


Tymotka (Phleum L.) – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 15 gatunków występujących w strefie umiarkowanej półkuli północnej oraz w Ameryce Południowej. Kilka gatunków ma istotne znaczenie jako rośliny pastewne, zwłaszcza tymotka łąkowa Phleum pratense. Trawy te są częstym powodem kataru siennego. Wszystkie posiadają zbity, cylindryczny kwiatostan.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tymotnica

kłośnica tymotnica - gatunek muchówki z rodziny kłośnicowatych


Źródła:

SJP.pl

Tymowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tymozyna

hormon grasicy


Tymozyna – hormon wydzielany przez grasicę. Przyspiesza dojrzewanie limfocytów T, ma działanie przeciwnowotworowe poprzez pobudzanie limfopoezy. Pełni istotną rolę w zwalczaniu chorób autoimmunologicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tympan

tympanon;
1. bębenek ucha; błona bębenkowa
2. trójkątne pole frontonu
3. płyta półkolista nad nadprożem portalu
4. antyczny bębenek ręczny o dwóch membranach


Źródła:

SJP.pl

Tympanalny

tympanalny narząd - narząd służący do odbioru fal dźwiękowych np. u pasikoników


Źródła:

SJP.pl

Tympanometria

badanie słuchu polegające na analizie podatności błony bębenkowej na zmiany ciśnienia; audiometria impedancyjna


Tympanometria – forma nieinwazyjnej metody badania słuchu. Polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej podczas zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym.

Jej wynikiem jest powstanie krzywej, tympanogramu, za pomocą której można zdiagnozować m.in. pęknięcie błony bębenkowej, infekcje ucha środkowego, niedrożność trąbki Eustachiusza i nieprawidłowość zanikania odruchu strzemiączkowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tympanon

tympan;
1. bębenek ucha; błona bębenkowa;
2. trójkątne pole frontonu;
3. płyta półkolista nad nadprożem portalu;
4. antyczny bębenek ręczny o dwóch membranach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. gładkie lub wypełnione płaskorzeźbą pole wewnątrz frontonu;

 (1.2) archit. półkoliste lub ostrołukowe pole między nadprożem a łukiem portalu

 (1.3) daw. muz. bębenek używany przy ceremoniach w starożytnej Grecji i Rzymie;

 (1.4) daw. techn. starożytne bębnowe koło czerpakowe do wody;


Tympanon (lub tympan) (gr. τύμπανον, týmpanon – bęben, łac. tȳmpănŭm) – detal architektoniczny.

W architekturze klasycznej terminem tym określano wewnętrzne trójkątne pole pomiędzy gzymsami frontonu, gładkie lub wypełnione rzeźbą, stanowiące charakterystyczny element monumentalnych budowli Grecji i Rzymu. W reprezentacyjnej budowli antycznej trójkątny szczyt zwykle zamykał przestrzeń dachową od strony licowej (przedniej) i tylnej. Element ten występuje także w monumentalnych budynkach nowożytnych, kształtowanych pod wpływem architektury antycznej (klasycyzm i eklektyzm historyczny).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tympanoplastyka

operacyjne odtworzenie błony bębenkowej lub jej części


Tympanoplastyka, operacja tympanoplastyczna – rodzaj operacji laryngologicznej poprawiającej słuch poprzez odtworzenie drogi przewodzenia dźwięku w uchu środkowym.

Istotą zabiegu jest rekonstrukcja kosteczek słuchowych lub błony bębenkowej. Tympanoplastyka to operacja w obrębie jamy bębenkowej. Wykonuje się ją przy użyciu mikroskopu operacyjnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tympanosklerotyczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z tympanosklerozą, świadczący o tympanosklerozie


Źródła:

Wiktionary

Tympanoskleroza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. odkładanie się złogów soli wapnia w tkankach ucha środkowego, zwłaszcza w błonie śluzowej ścian jamy bębenkowej;


Tympanoskleroza (łac. tympanosclerosis), stwardnienie ucha środkowego – forma schorzenia ucha środkowego. Proces chorobotwórczy powodujący włóknienie i tworzenie się złogów soli wapnia w obrębie ucha środkowego i trąbki Eustachiusza. Czasami poprzez usztywnienie kosteczek słuchowych i przerost złogów dochodzi do utraty lub upośledzenia słuchu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tyn

dawniej: płot z gałęzi; także: ogrodzone takim płotem miejsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. mur

 (1.2) stpol. płot gw-pl|Poznań. ten


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyna

1. dawniej drewniana faska z przykrywką;
2. kubeł;
3. ogrodzenie z gałęzi; tyn


Źródła:

SJP.pl

Tyndalizacja

Tyndalizacja, pasteryzacja frakcjonowana – metoda konserwacji żywności w puszkach, która polega na dwu-trzykrotnej pasteryzacji przeprowadzanej w odstępach 1-3-dniowych. Termin wywodzi się od nazwiska irlandzkiego uczonego Johna Tyndalla. Ze względu na koszty nie znalazła powszechnego zastosowania.


Źródła:

Wikipedia

Tyndall

Tyndall – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Bon Homme.


Źródła:

Wikipedia

Tynf

potoczna nazwa polskiej srebrnej złotówki (wartość nominalna - 1 zł (30 gr), wartość realna - ok. 12-18 gr) bitej przez Andrzeja Tymfa w latach 1663-67; tymf


Tymf (tynf) – początkowo potoczna, od uniwersału Przebendowskiego (1717) oficjalna, nazwa srebrnych monet podwartościowych (kredytowych) Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w których ilość srebra była niższa niż deklarowana przez emitenta wartość.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tynica

Tynica – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Tczów. Ma status sołectwa.

Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku liczba ludności w Tynicy wynosi 283 osoby z czego 45,6% mieszkańców stanowią kobiety, a 54,4% ludności to mężczyźni.


Źródła:

Wikipedia

Tyniec

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim nazwa dzielnic polskich miast i wsi;


Dzielnice miast:

Wsie:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyniecki

związany z Tyńcem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Tyńcem, dotyczący Tyńca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyniowice

Tyniowice – wieś w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Roźwienica. Położona na Podgórzu Rzeszowskim, nad rzeczką Mleczką, 16 km na południowy zachód od Jarosławia.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.


Źródła:

Wikipedia

Tynk

1. warstwa zaprawy nakładana na ściany itp. dla ochrony przed wpływami atmosferycznymi (i dla poprawienia wyglądu); tynki (rzadziej);
2. ironicznie: zbyt mocny makijaż


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. powłoka odpowiednio przygotowanej zaprawy budowlanej nałożonej na surową powierzchnię ściany, filaru, sufitu, itp.

 (1.2) przen. iron. zbyt gruby, przesadny makijaż


Tynk – warstwa z zaprawy lub gipsu pokrywająca powierzchnie ścian, sufitów, kolumn, filarów itp. wewnątrz i na zewnątrz budynku. Zadaniem jej jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem czynników atmosferycznych (w przypadku tynków zewnętrznych), ochrona przed działaniem czynników wewnątrz pomieszczeń (np. para wodna), ogniem (elementy drewniane) oraz nadanie estetycznego wyglądu elementom budynku. Tynk stosuje się również jako warstwę podkładową pod elementy wymagające gładkiego podłoża (płyty styropianowe, płytki ceramiczne) - powszechnie stosuje się wówczas tynk cementowy, cementowo-wapienny lub gipsowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tynkal

minerał zbudowany głównie z uwodnionego boranu sodu; tinkal, boraks rodzimy


Źródła:

SJP.pl

Tynkarka

tynkarz


Obrostka murówka, tynkarka (Megachile parietina) – gatunek owada z rodziny miesierkowatych (Megachilidae). W Polsce prawdopodobnie wyginął.

Zasięg występowania:

Gatunek występuje na obszarze przyśródziemnomorskim oraz w południowo-zachodniej i centralnej Azji. W północnej części Europy gatunek znany z Węgier i Niemiec Środkowych (południowe doliny gór Harz i w Saksonii).

W Polsce

Patrz:tynkarz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tynkarski

dotyczący tynkarza, tynkowania


przymiotnik

 (1.1) związany z tynkiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tynkarz

robotnik pokrywający ściany tynkiem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. bud. murarz będący specjalistą w zakresie tynkowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tynki

1. warstwa zaprawy nakładana na ściany itp. dla ochrony przed wpływami atmosferycznymi (i dla poprawienia wyglądu); tynki (rzadziej);
2. ironicznie: zbyt mocny makijaż


Źródła:

SJP.pl

Tynkopodobny

mający niektóre właściwości tynku, przypominający tynk


Źródła:

SJP.pl

Tynkować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) nakładać tynk na wewnętrzną lub zewnętrzną ścianę budynku


Źródła:

Wiktionary

Tynkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|tynkować.


Źródła:

Wiktionary

Tynkownica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urządzenie przeznaczone do tynkowania ścian


Źródła:

Wiktionary

Tynkowy

1. tynk;
2. gładź tynkowa - zewnętrzna gładka warstwa tynku z zaprawy budowlanej


Źródła:

SJP.pl

Tynktura

tinktura;
1. lecznicza nalewka przyrządzana na substancjach roślinnych lub zwierzęcych;
2. alkoholowy roztwór preparatów lekarskich;
3. barwa używana przy pokrywaniu pól i godeł w herbach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) herald. barwa używana w heraldyce do wypełniania pól i godeł;

 (1.2) farm. lecznicza nalewka alkoholowa, eterowa, ewentualnie wodna, zrobiona na podstawie składników roślinnych lub zwierzęcych



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Typ

1. rodzaj, model, wzór czegoś;
2. zespół cech charakterystycznych człowieka związanych z jego przynależnością etniczną;
3. jednostka klasyfikacyjna w systematyce organizmów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rodzaj, klasa

 (1.2) osoba skupiająca cechy ludzi pewnej kategorii

 (1.3) ktoś lub coś przewidziane przez kogoś na zwycięzcę

 (1.4) syst. zool. kategoria w systematyce zwierząt;

 (1.5) charakterystyczny wygląd i budowa człowieka w zależności od jego rasy lub przynależności etnicznej

 (1.6) inform. opis rodzaju, struktury i zakresu wartości, jakie może przyjmować dany literał, zmienna, stała, argument, wynik funkcji lub wartość;

 (1.7) mat. obiekt przypisany do każdego elementu pewnej kolekcji, pozwalający na określenie jak zachowuje się każdy z nich i jakie operacje są na nim wykonalne

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. podejrzany mężczyzna



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Typariusz

dawniej: metalowy stempel


Źródła:

SJP.pl

Typas

w gwarze młodzieżowej: typ, typek


Źródła:

SJP.pl

Typek

ktoś podejrzany, niegodny zaufania


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pogard. zdrobn. od: typ, podejrzany facet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Typer

doradca w typowaniach bukmacherskich


Źródła:

SJP.pl

Typerka

typer


Patrz:typer

Źródła:

SJP.pl

Typerski

typer


Patrz:typer

Źródła:

SJP.pl

Typiara

potocznie: bliżej nieznana kobieta; kolesiówa, kolesiówka, gościówa, babka, facetka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. slang. młodz. kobieta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Typiarz

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) slang. facet, chłopak


Źródła:

Wiktionary

Typiczny

przymiotnik

 (1.1) daw. obrazowy


Źródła:

Wiktionary

Typin

Typin – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Lubelski.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Tomaszów Lubelski. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 414 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Typizacja

1. klasyfikacja według typów;
2. ujednolicenie urządzeń, konstrukcji itp. w celu uproszczenia i zmniejszenia kosztów produkcji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) klasyfikowanie według określonych typów

 (1.2) ujednolicanie według określonych cech charakterystycznych


Typizacja – w socjologii fenomenologicznej jest to proces szeregowania przez jednostkę elementów rzeczywistości w pewne typy, poprzez odwołanie się do posiadanych przez nią zasobów wiedzy. Pojęcie to wprowadzone zostało przez Alfreda Schütza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Typizacyjny

dotyczący typizacji


Źródła:

SJP.pl

Typizować

1. klasyfikować według cech charakterystycznych, ujmować w pewne typy;
2. uogólniać, ujednolicać coś, sprowadzać do jednego typu


Źródła:

SJP.pl

Typo

[czytaj: tajpo] czcionka komputerowa


Źródła:

SJP.pl

Typograf

1. drukarz lub właściciel drukarni;
2. grafik projektujący układ materiałów do druku


Źródła:

SJP.pl

Typografia

termin mający szereg znaczeń związanych z użyciem znaków pisarskich w druku i samym drukiem; projektowanie znaków pisarskich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) technika druku wypukłego, drukarstwo;

 (1.2) ogół zagadnień dotyczących projektowania drukowanych liter i innych znaków pisarskich oraz wzajemnych relacji pomiędzy grupami znaków

 (1.3) sztuka użytkowa zajmująca się estetyką szaty graficznej publikacji

 (1.4) układ graficzny stron (książki), strony (na witrynie WWW)


Typografia (z gr. týpos „odbicie, forma”, gráphō „piszę”) – termin funkcjonujący w kilku różnych znaczeniach. Pierwszym zastosowaniem terminu „typografia” jest historyczne określenie drukarni. Mianem tym określa się również technikę druku wypukłego, zwanego inaczej typograficznym. W trzecim, najszerszym ujęciu, typografia jest dziedziną koncentrującą się na kształtowaniu struktur i aranżacji języka w jego wizualnym wymiarze. Zajmuje się ona doborem pisma, jego użyciem i składem, a także ustalaniem optymalnych norm pisarskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Typograficzny

przymiotnik

 (1.1) związany z typografią, zgodny z zasadami typografii


Źródła:

Wiktionary

Typografka

typograf


Patrz:typograf

Źródła:

SJP.pl

Typogram

forma typograficzna ilustrująca znaczenie użytego słowa, np. wydrukowanie wyrazu "czerwony" na czerwono



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Typolog

specjalista w dziedzinie typologii


Źródła:

SJP.pl

Typologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o typach, porównująca typy w zakresie różnych dziedzin

 (1.2) podział według określonych zasad


Typologia (od gr. týpos „odbicie, obraz”; gr. lógos „słowo, nauka”) – zabieg metodologiczny (lub jego rezultat) polegający na grupowaniu przedmiotów według ich podobieństwa do przedmiotu wzorcowego (zwanego typem).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Typologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z typologią


Źródła:

Wiktionary

Typometr

przyrząd mierzący rozmiar czcionek


Źródła:

SJP.pl

Typooffset

technika drukowania wypukłego; letterset


Typooffset (tzw. pośredni druk wypukły, suchy offset, z ang. letterset) – technika druku wypukłego, stanowiąca połączenie techniki typograficznej i offsetowej. Odbitki są wynikiem druku pośredniego rotacyjnego, a sam proces przenoszenia farby na podłoże drukowe odbywa się podobnie jak w offsecie czyli przez obciąg gumowy, z tą różnicą, że nie jest on pociągany roztworem zwilżającym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Typostrofizm

koncepcja z zakresu ewolucjonizmu podkreślająca niezależność makroewolucji od procesów mikroewolucji


Źródła:

SJP.pl

Typoszereg

szereg wymiarowy wyrobów określonego rodzaju


Szereg wartości – wartości nominalne („znamionowe”) produkowanych seryjnie elementów pochodzą z ustalonej w tym celu tabeli szeregów. Tablice te ustanowione są według postępu geometrycznego, to znaczy tak, że sąsiadujące ze sobą elementy tabeli znajdują się wobec siebie (w przybliżeniu) w tej samej proporcji, tzn. każdy następny element tabeli jest tyle samo -krotnie większy od poprzedniego, innymi słowy każdy następny jest o tyle samo (w przybliżeniu) procent większy od poprzedniego. Ponieważ każdy układ elektroniczny wykorzystujący oporniki i kondensatory dopuszcza pewne odchyłki od wyliczonej przez projektanta wartości projektowej, to prawie zawsze udaje się dobrać takie elementy seryjnie produkowane, które zapewniają prawidłową pracę urządzeń.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Typowiej

rzadki stopień wyższy od przysłówka: typowo


Źródła:

SJP.pl

Typówka

środowiskowo: to, co jest często spotykane lub wykonane według określonego wzoru; typowość


Źródła:

SJP.pl

Typowo

przysłówek

 (1.1) od: typowy


Źródła:

Wiktionary

Typowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest typowe; cecha tych, którzy są typowi


Typowość – cecha oznaczająca realizację jakiegoś wzoru, normy, modelu utrwalonego w serii podobnych zachowań, postaw, zdarzeń.

Wiąże się ona z uogólnieniem, wskazaniem na to, co reprezentatywne, charakterystyczne dla danego czasu, miejsca, środowiska.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Typowszy

stopień wyższy od przymiotnika: typowy; bardziej typowy


Źródła:

SJP.pl

Typowy

1. odpowiadający jakiemuś typowi, charakterystyczny (np. Sceny grozy są typowe dla horrorów.);
2. często spotykany, powszechny (np. typowe zachowanie);
3. o kimś: posiadający cechy charakterystyczne dla jakiegoś wzoru (np. typowy bezrobotny);
4. wykonany w oparciu o określony wzór, standardowy (np. projekt typowy)


przymiotnik

 (1.1) często spotykany

 (1.2) będący charakterystyczną cechą określonego typu

 (1.3) będący reprezentantem jakiegoś typu, najlepiej oddającym jego specyfikę

 (1.4) banalny, prosty, mało wyrafinowany

 (1.5) wykonany według zwykłego schematu

 (1.6) rzad. przym. odrzecz. typ


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Typowymiar

jeden ze znormalizowanych wymiarów wyrobów danego typu


Źródła:

SJP.pl

Typranawir

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. lek do leczenia zakażeń retrowirusowych, hamujący powstawanie dojrzałych, zakaźnych cząstek HIV-1; inhibitor proteazy aspartylowej HIV


Typranawir – organiczny związek chemiczny, lek przeciwwirusowy, niepeptydowy inhibitor proteazy ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Typul

o osobniku, typie (z odcieniem ujemnym)


Źródła:

SJP.pl

Tyr

biblijne miasto położone w południowym Libanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto i port w południowym Libanie, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, w starożytności miasto fenickie;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) mitnord. nordycki bóg wojny, walki, siły i honoru;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyra

potocznie: ciężko pracować; harować, mordować się, zasuwać, zapracowywać się



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrać

potocznie: ciężko pracować; harować, mordować się, zasuwać, zapracowywać się


czasownik nieprzechodni

 (1.1) pot. ciężko pracować

 (1.2) gwara więzienna pracować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyrada

1. dłuższe przemówienie bohatera w ramach dialogu;
2. długa, nudna mowa na jakiś temat


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) długa wypowiedź na jakiś temat, utrzymana zwykle w podniosłym stylu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyrakowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyralier

członek oddziałów tyralierskich; woltyżer


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. wojsk. żołnierz oddziału piechoty walczący w szyku rozproszonym (tyralierze)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyraliera

tyralierka;
1. luźny szyk bojowy piechoty;
2. żołnierze ustawieni w tym szyku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. szyk bojowy piechoty, w którym żołnierze są rozproszeni, lecz formują pojedynczą linię wzdłuż linii frontu;

 (1.2) wojsk. żołnierze walczący w tyralierze (1.1)


Tyraliera (linia tyralierska) – rozproszony liniowy szyk bojowy piechoty.

Żołnierze pododdziału walczącego w tyralierze tworzą pojedynczy szereg wzdłuż frontu, przy zachowaniu odległości 6–8 metrów pomiędzy poszczególnymi żołnierzami. Porządek ten jest utrzymywany po opuszczeniu okopów, następnie, wskutek przeszkód terenowych, szyk tyraliery zwykle traci swą regularność.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyralierka

tyraliera;
1. luźny szyk bojowy piechoty;
2. żołnierze ustawieni w tym szyku


Źródła:

SJP.pl

Tyralik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyramina

amina występująca obficie w pokarmach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego


Tyramina, 4-hydroksyfenyloetyloamina – organiczny związek chemiczny, biogenna amina, będąca hydroksylową pochodną fenyloetyloaminy.

Występuje obficie w pokarmach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Najwięcej znajduje się w produktach zwierzęcych takich jak salami, pepperoni, sery (cheddar, ementaler, camembert, brie, blue, mozzarella, parmezan, romano, roquefort, stilton, gruyere), ryby (marynowane, solone, wędzone), wątroba wołowa, wątróbka z kurczaka, sos sojowy, kawior, kiełbasa bolońska, koncentrat mięsny (w sosach lub zupach), awokado, banany (szczególnie przejrzałe), czekolada, figi, bób, suplementy z drożdży, ekstrakt drożdżowy, wina typu wermut, wino chianti, likiery typu chartreuse. Tyramina jest metabolizowana przez enzym monoaminooksydazę (MAO).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyran

ciemiężca, osoba, która narzuca komuś swoją wolę


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. udzielny władca starożytnej polis greckiej, dochodzący do władzy zazwyczaj na drodze przewrotu albo otrzymując swoje władztwo z zewnątrz, z rzadka przez dziedziczenie;

 (1.2) przen. człowiek okrutny, nieliczący się ze zdaniem innych, narzucający swą wolę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Tyrannus|ref=tak.


Tyran (gr. τύραννος tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczoną władzę, często zdobytą niezgodnie z prawem. Rządy tyrana (lub tyranów) noszą nazwę tyranii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrańczyk

rodzaj ptaków z rodziny muchotyranikowatych


Źródła:

SJP.pl

Tyraneczek

rodzaj ptaków z rodziny muchotyranikowatych


Źródła:

SJP.pl

Tyrania

1. okrutne, bezwzględne obchodzenie się z kimś
2. samowolne rządy jednostki oparte na terrorze i przemocy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. rządy jednostki opierające się na przemocy i terrorze

 (1.2) narzucanie innym swojej woli, wywieranie presji


Tyran (gr. τύραννος tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczoną władzę, często zdobytą niezgodnie z prawem. Rządy tyrana (lub tyranów) noszą nazwę tyranii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyraniczek

tyraniczek Sztolcmana - niewielki ptak z rodziny gorzyków; Tyranneutes stolzmanni


Źródła:

SJP.pl

Tyranicznie

przysłówek

 (1.1) rzad. w sposób tyraniczny


Źródła:

Wiktionary

Tyraniczny

właściwy tyranom, tyranii; tyrański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. (także. przen.) związany z tyranią, odnoszący się do tyranii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|tyrać.


Źródła:

Wiktionary

Tyranik

rodzaj ptaków z rodziny tyrankowatych


Źródła:

SJP.pl

Tyranizować

czasownik przechodni niedokonany (dk. styranizować)

 (1.1) narzucać komuś własną wolę w sposób brutalny i bezwzględny, niepozwalając na sprzeciw lub tłumiąc go


Źródła:

Wiktionary

Tyranka

kobieta tyran; despotka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: tyran



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrankowate

o cechach tyrankowatych (rodzina ptaków)


Tyrankowate (Tyrannidae) – rodzina ptaków z podrzędu tyrankowców (Tyranni) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrankowaty

o cechach tyrankowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Tyrankowce

podrząd ptaków z rzędu wróblowych


Tyrankowce, pierwowróblowce (Tyranni) – podrząd ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). Obejmuje ponad 1300 gatunków, żyjących głównie w Ameryce Południowej. Od podrzędu ptaków śpiewających różnią się budową krtani. Są uważane za bardziej pierwotne ewolucyjnie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrankówka

tyrankówka klifowa - gatunek małego ptaka z rodziny tyrankowatych; murówka


Źródła:

SJP.pl

Tyranobójca

zabójca tyrana


Źródła:

SJP.pl

Tyranobójstwo

zabicie tyrana


Tyranobójstwo – zabójstwo władcy uchodzącego za tyrana.

Także nieformalna nazwa doktryny politycznej zakładającej prawo poddanych do dokonania zabójstwa na władcy, o ile jego rządy można uznać za tyranię.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyranowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyranozaur

kopalny dinozaur drapieżny z grupy karnozaurów, będący jednym z największych lądowych drapieżników w historii zwierząt


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) paleont. jeden z gatunków dinozaurów mięsożernych;


Tyranozaur (Tyrannosaurus) – rodzaj teropoda z rodziny tyranozaurów. Do 2024 roku jedynym gatunkiem z tego rodzaju, którego istnienie zostało potwierdzone i który jest zarazem jednym z najbardziej znanych dinozaurów, był Tyrannosaurus rex.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrański

dotyczący tyrana, tyranii


przymiotnik

 (1.1) właściwy tyranowi, bezwzględny, związany z narzucanie, swojej woli innym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyrańsko

przysłówek

 (1.1) w sposób tyrański


Źródła:

Wiktionary

Tyrańskość

tyrański


Patrz:tyrański

Źródła:

SJP.pl

Tyrany

ciemiężca, osoba, która narzuca komuś swoją wolę


Źródła:

SJP.pl

Tyraspol

stolica Naddniestrza, autonomicznej republiki w Mołdawii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto na terenie Mołdawii, na lewym brzegu Dniestru, stolica samozwańczej republiki Naddniestrza;


Tyraspol (rum. Tiraspol, ros. Тирасполь, ukr. Тирасполь) – miasto na terenie Mołdawii, położone na lewym brzegu Dniestru, od 1991 roku stolica samozwańczej republiki Naddniestrza, stanowi miasto wydzielone na prawach rejonu. Wraz z 128 807 mieszkańcami w 2023 było trzecim co do wielkości miastem Mołdawii (po Kiszyniowie i Bielcach).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyraspolanin

mieszkaniec Tyraspolu (stolicy Naddniestrza)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tyraspola


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyraspolanka

mieszkanka Tyraspolu (stolicy Naddniestrza)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tyraspolu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyraspolski

Tyraspol (miasto w Mołdawii, stolica republiki Naddniestrza)


przymiotnik

 (1.1) związany z Tyraspolem, dotyczący Tyraspola


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyratron

lampa elektronowa z trzema elektrodami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektron. lampa gazowana posiadająca trzy elektrody: anodę, katodę oraz siatkę;


Tyratron – lampa gazowana zbliżona konstrukcyjnie do gazotronu. Jest to pochodna gazotronu powstała przez umieszczenie pomiędzy anodą i katodą jednej lub kilku siatek. Siatki te służą do regulacji napięcia anodowego, przy którym lampa zacznie przewodzić prąd.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrawski

Tyrawa Wołoska (wieś w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tyrała

potocznie: ciężko pracować; harować, mordować się, zasuwać, zapracowywać się


Źródła:

SJP.pl

Tyrca

rzadkie imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Tyreofor

przedstawiciel podrzędu dinozaurów ptasiomiednicznych


Źródła:

SJP.pl

Tyreofory

przedstawiciel podrzędu dinozaurów ptasiomiednicznych


Tyreofory (Thyreophora) – podrząd dinozaurów z rzędu dinozaurów ptasiomiednicznych (Ornithischia).

Nazwa łacińska „Thyreophora” oznacza „nosicieli tarcz” i została wprowadzona w 1915 roku przez barona Franza Nopcsę.

Tyreofory są uważane za najbardziej pierwotne spośród dinozaurów ptasiomiednicznych. Większość tyreoforów poza formami najbardziej pierwotnymi była czworonożna. Ich kończyny tylne były masywniejsze i dłuższe od przednich. Ciało tyreoforów pokrywały rzędy ochronnych guzów, płyt i kolców, które układały się wzdłużnie, tworząc rodzaj kostnego pancerza, chroniącego je przed drapieżnikami. Wśród tyreoforów występowały zarówno formy małe mierzące, około 2 metrów długości, jak i dość duże, osiągające do 9 metrów. Od innych podrzędów dinozaurów odróżnia je obecność kości jarzmowej w czaszce. Tyreofory miały małe zęby policzkowe i dobrze rozwinięte kości podpierające policzki. Budowa szczęk i zębów charakteryzowała się jednak mniejszą złożonością niż u ornitopodów i marginocefali. Tyreofory odżywiały się roślinami o miękkich liściach takimi jak paprocie nasienne, krzewami oraz owocami, prowadząc dość powolny tryb życia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyreoglobulina

białko, którego stężenie używane jest w badaniach diagnostycznych nowotworów tarczycy


Tyreoglobulina, Tg – jest glikoproteiną produkowaną wyłącznie przez komórki pęcherzykowe tarczycy, zarówno prawidłowe, jak i nowotworowo zmienione. W surowicy zdrowych mężczyzn wykrywa się Tg w stężeniu 1,4-29,2 ng/ml, dla kobiet to stężenie wynosi 1,5-38,5 ng/ml. Tyreoglobulina jest prekursorem trijodotyroniny i tyroksyny (tetrajodotyroniny). Magazynuje również jod i nieaktywne formy hormonów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyreoidektomia

operacja usunięcia tarczycy; tyroidektomia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyreolog

specjalista w zakresie tyreologii


Źródła:

SJP.pl

Tyreologia

dział medycyny zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób tarczycy


Źródła:

SJP.pl

Tyreologiczny

tyreologia


Patrz:tyreologia

Źródła:

SJP.pl

Tyreostatyczny

zmniejszający lub stabilizujący produkcję hormonów tarczycy


Źródła:

SJP.pl

Tyreotropina

hormon wydzielany przez przedni płat przysadki mózgowej, działający aktywująco na tarczycę, pobudzając jej rozrost i czynność wydzielniczą; hormon tyreotropowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. hormon tyreotropowy, hormon regulujący czynności wydzielnicze tarczycy, wytwarzany przez przysadkę mózgową


Tyreotropina, hormon tyreotropowy, TSH (od ang. thyroid-stimulating hormone) – hormon glikoproteinowy, o masie cząsteczkowej 28 000 Da, wytwarzany przez przysadkę mózgową.

Cząsteczka tyreotropiny składa się z podjednostek alfa i beta. Podjednostka alfa zbudowana jest z 92-aminokwasowego polipeptydu związanego z oligosacharydami. Jest ona identyczna z podjednostką alfa ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG), a podjednostki beta tych dwóch hormonów są odmienne, choć wykazują trochę podobieństw. To sprawia, że gonadotropina kosmówkowa jest słabym agonistą tyreotropiny i wpływa na jej poziom – im wyższe stężenie hCG, tym niższe TSH.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyreotropowy

hormon tyreotropowy - hormon wydzielany przez przedni płat przysadki mózgowej, działający aktywizująco na tarczycę, pobudzając jej rozrost i czynność wydzielniczą; tyreotropina


Źródła:

SJP.pl

Tyrezjasz

Tejrezjasz (Teiresias,Tyrezjasz, Terezjasz) – w mitologii greckiej wielki wróżbita tebański, żyjący przez siedem do dziewięciu pokoleń, od czasów Kadmosa do Eteoklesa i Polinejkesa. Potrafił przepowiadać przyszłość, rozumieć przeszłość oraz rozumiał język ptaków.


Źródła:

Wikipedia

Tyrka

nazwisko


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. praca

 (1.2) gwara więzienna (złodziejska) robota


Tyrka (też: Tyra) – potok w Beskidzie Morawsko-Śląskim w Paśmie Ropicy, lewobrzeżny dopływ Olzy. Na całej długości (13 km) znajduje się na terenie Czech. Źródła na wysokości 835 m n.p.m. na północnych stokach Kałużnego. Powierzchnia dorzecza 31 km². Przepływa przez Tyrę, Oldrzychowice, w pobliżu huty w Trzyńcu wpływa do Olzy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrkawka

regionalnie: drewniana klekotka; kłapacz, kłapaczka, kołatanka, trzaskacz


Źródła:

SJP.pl

Tyrknąć

regionalnie: zadzwonić, zatelefonować; dryndnąć


Źródła:

SJP.pl

Tyrmand

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Tyrnawa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Rumunii, powstaje z połączenia Małej Tyrnawy i Wielkiej Tyrnawy, uchodzi do Maruszy



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrnowo

Małko Tyrnowo - miasto w południowo-wschodniej Bułgarii


Tyrnowo, bułg.Търново

Zobacz też:Trnowo, Trnovo


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrnowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wielkim Tyrnowem


Źródła:

Wiktionary

Tyrocydyna

antybiotyk polipeptydowy


Źródła:

SJP.pl

Tyroidektomia

operacja usunięcia tarczycy; tyreoidektomia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyroksyna

hormon tarczycy, aminokwas zawierający jod; tetrajodotyronina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, jeden z hormonów tarczycy;


Tyroksyna (tetrajodotyronina, T4) – organiczny związek chemiczny, który obok trójjodotyroniny jest podstawowym hormonem produkowanym przez tarczycę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrol

region historyczny i geograficzny w północnych Włoszech i w zachodniej Austrii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północnych Włoszech i w zachodniej Austrii, rozciąga się w Alpach Wschodnich, w dolinie górnego Innu, górnej Adygi i górnej Drawy;

 (1.2) geogr. adm. kraj związkowy w zachodniej Austrii;


Tyrol (łac. i niem. Tirol, wł. Tirolo) – region historyczny w północnych Włoszech i w zachodniej Austrii, graniczący z Niemcami i Szwajcarią. Rozciąga się w Alpach Wschodnich, w dolinie górnego Innu, górnej Adygi i górnej Drawy. Główny region turystyczny Austrii. Liczne uzdrowiska, ośrodki wypoczynkowe i sportów zimowych. Rozwinięte energetyka wodna i przemysł drzewny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrolczyk

mieszkaniec Tyrolu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tyrolu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyrolka

1. metoda pokonywania poziomych odcinków terenu pozbawionego wystarczającej rzeźby (przepaści, wąwozów, studni itp.);
2. rodzaj pantofla;
3. urządzenie w parkach linowych i na placach zabaw umożliwiające zjazd


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tyrolu


Tyrolka, kolejka tyrolska – szczególny przypadek trawersu linowego.

Metoda pokonywania odcinków terenu pozbawionego wystarczającej rzeźby, w szczególności przepaści, wąwozów i studni w jaskiniach za pomocą podpięcia wspinacza w uprzęży do wstępnie napiętej liny nośnej rozpiętej między dwoma stanowiskami położonymi w przybliżeniu na jednakowej bądź różnej wysokości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrolski

Tyrol


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Tyrolu, związany z Tyrolem, pochodzący z Tyrolu


Patrz:Tyrol

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyrotropina

hormon wytwarzany przez przysadkę mózgową; TSH, hormon tyreotropowy


Źródła:

SJP.pl

Tyrotrycyna

antybiotyk stosowany przy leczeniu wrzodów i ropni


Źródła:

SJP.pl

Tyrowicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrozyna

aminokwas aromatyczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, aminokwas wchodzący w skład wielu białek, przekształcany m.in. w hormony - tyroksynę i adrenalinę;


Tyrozyna (Tyr lub Y) – organiczny związek chemiczny. Stereoizomer L jest jednym z 20 podstawowych aminokwasów białkowych. Nazwa tyrozyna pochodzi od gr. tyros – ser. Łańcuch boczny tyrozyny stanowi niepolarny pierścień aromatyczny z przyłączoną w pozycji „para” grupę hydroksylową (–OH), połączony z atomem węgla α przez mostek metylenowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrozynaza

aminokwas aromatyczny wchodzący w skład wielu białek, także występujący w stanie wolnym, przekształcany w organizmach zwierzęcych w hormony: tyroksynę i adrenalinę


Tyrozynaza (EC Enzyme entry: EC 1.14.18.1, [w:] Enzyme nomenclature database [online], SIB Swiss Institute of Bioinformatics  (ang.).) – metaloenzym z klasy oksydoreduktaz, zawierający miedź, uczestniczący w melanogenezie, w wyniku której jest produkowana melanina. Ponadto bierze udział w syntezie betalain. Występuje u wielu bakterii, grzybów, roślin, owadów, skorupiaków i ssaków. Katalizuje dwie reakcje:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrozynowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biochem. związany z tyrozyną, dotyczący tyrozyny


Źródła:

Wiktionary

Tyrpać

szarpać kogoś w gniewie; tarmosić, napastować, niepokoić, zaczepiać


Źródła:

SJP.pl

Tyrpnąć

potocznie: trącić (potrącić), pchnąć (popchnąć)


Źródła:

SJP.pl

Tyrreński

związany z Morzem Tyrreńskim


przymiotnik

 (1.1) geogr. dotyczący Morza Tyrreńskiego

 (1.2) hist. związany z Tyrreńczykami (Etruskami)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyrs

1. ozdobna laska, atrybut Dionizosa
2. laska opleciona liśćmi jako motyw architektoniczny lub plastyczny; tyrsos


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mitgr. mitrzym. laska opleciona winoroślą i bluszczem oraz zakończona szyszką sosny pinii; atrybut Dionizosa (Bachusa), menad (bachantek) i satyrów; symbol płodności;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrsos

laska opleciona liśćmi jako motyw architektoniczny lub plastyczny; tyrs


Źródła:

SJP.pl

Tyrtajos

poeta grecki żyjący w VII w. p.n.e.; Tyrteusz


Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (stgr. Τυρταῖος Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrteizm

nurt w literaturze patriotycznej, wzywający do walki za ojczyznę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. nurt w literaturze o tematyce patriotycznej, który wzywa do walki za ojczyznę


Poezja tyrtejska – rodzaj poezji patriotycznej, nawołującej do walki w obronie niepodległości, budzącej pragnienie obrony ojczyzny i nienawiść do wroga. Jej nazwa wywodzi się od imienia spartańskiego poety Tyrtajosa, twórcy wielu poematów zagrzewających do walki. Wyrazem tej konwencji jest m.in. słynna maksyma dulce et decorum est pro patria mori („słodko i zaszczytnie umierać za ojczyznę”) z pieśni 2 księgi III Horacego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrtej

poeta wzywający do boju (od Tyrtajosa, poety spartańskiego z VII w. p.n.e.)


Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (stgr. Τυρταῖος Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyrtejski

o poezji: wzywająca do boju (od Tyrtajosa, poety spartańskiego z VII w. p.n.e.)


Źródła:

SJP.pl

Tyrteusz

poeta grecki z VII w.p.n.e.


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. starożytny poeta grecki, którego Ateńczycy wysłali w VII w. p.n.e. zamiast wojsk na pomoc Spartanom przeciw Meseńczykom, aby pieśniami natchnął Spartan do walki;

 (1.2) przen. śpiewak, poeta zagrzewający żołnierzy do walki


Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (stgr. Τυρταῖος Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrtula

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka


Źródła:

Wiktionary

Tyrtulino

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka


Źródła:

Wiktionary

Tyrtyna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. daw. plotkarka


Źródła:

Wiktionary

Tyryjczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. etn. obywatel miasta-państwa Tyru


Źródła:

Wiktionary

Tyryjka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. etn. obywatelka miasta-państwa Tyru


Źródła:

Wiktionary

Tyryjski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący miasta Tyr


Źródła:

Wiktionary

Tyrystor

przyrząd półprzewodnikowy stosowany w układach prostowniczych, przekaźnikowych i przełączających


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przyrząd półprzewodnikowy stosowany w układach prostowniczych, przekaźnikowych i przełączających;


Tyrystor – przyrząd półprzewodnikowy składający się z 4 warstw w układzie p-n-p-n, wyposażony w 3 elektrody, z których dwie są przyłączone do warstw skrajnych, a trzecia do jednej z warstw środkowych – warstwy typu p. Elektrody przyłączone do warstw skrajnych nazywa się katodą (K) i anodą (A), a elektrodę przyłączoną do warstwy środkowej typu p – bramką (G, od ang. gate – ‘bramka’).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyrystorowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z tyrystorem, dotyczący tyrystora


Źródła:

Wiktionary

Tyś

potocznie: tysiąc (złotych); tysiak, patol, patyk


zaimek

 (1.1) ty z końcówką czasownikową


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tys.

skrót od tysiąc


skrót, liczebnik

 (1.1) = tysiąc


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiąc

1. liczebnik oznaczający liczbę 1000
2. gra w karty


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liczba 1000

 (1.2) lm. tysiące: pot. bardzo dużo

 (1.3) karc. rodzaj gry;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tysiące

1. liczebnik oznaczający liczbę 1000
2. gra w karty


Źródła:

SJP.pl

Tysiącgłowy

mający tysiąc głów


Źródła:

SJP.pl

Tysiąchektarowy

[czytaj: tysiąc-hektarowy] mający powierzchnię tysiąca hektarów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) o powierzchni równej tysiącowi hektarów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiąckilogramowy

ważący 1000 kilogramów (tonę), np. tysiąckilogramowa bomba; tonowy, jednotonowy


Źródła:

SJP.pl

Tysiąckilometrowy

mający długość tysiąca kilometrów, wynoszący tysiąc kilometrów


przymiotnik

 (1.1) o długości równej tysiącowi kilometrów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiąckoronowy

przymiotnik

 (1.1) mający wartość, liczący, wynoszący 1000 koron


Źródła:

Wiktionary

Tysiąckroć

tysiąc razy; tysiąckrotnie


Źródła:

SJP.pl

Tysiąckrotnie

przysłówek

 (1.1) niezliczoną ilość razy


Źródła:

Wiktionary

Tysiąckrotność

tysiąckrotny


Patrz:tysiąckrotny

Źródła:

SJP.pl

Tysiąckrotny

powtarzający się tysiąc razy


Źródła:

SJP.pl

Tysiącl.

skrót od: tysiąclecie


Źródła:

SJP.pl

Tysiąclatka

1. kobieta albo samica zwierząt mająca tysiąc lat;
2. okres obejmujący tysiąc lat


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. każda ze szkół, które wybudowano ze składek społeczeństwa na tysiąclecie państwowości polskiej


Szkoła tysiąclecia, właśc. szkoła-pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego, pot. tysiąclatka – szkoła wzniesiona w ramach programu oświatowego, realizowanego w czasie jubileuszu Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966); budowę szkół sfinansowano ze środków pochodzących z budżetu państwa oraz funduszy społecznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tysiąclecie

1. okres tysiąca lat;
2. tysięczna rocznica czegoś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) tysiąc lat

 (1.2) rocznica założenia lub wydarzenia, od którego minęło tysiąc lat


Tysiąclecie, milenium, millennium (łac. mille annum – tysiąc lat) – pozaukładowa jednostka miary czasu obejmująca 1000 lat.

Tysiąclecia kalendarzowe (w kalendarzu gregoriańskim i większości innych) liczone są od roku kończącego się cyframi „001” do najbliższego roku kończącego się trzema zerami, a więc II tysiąclecie trwało od roku 1001 do 2000, a wraz z rokiem 2001 rozpoczęło się III tysiąclecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tysiącletni

mający tysiąc lat, trwający tysiąc lat itp.


przymiotnik

 (1.1) mający tysiąc lat

 (1.2) trwający tysiąc lat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiącpięciusetletni

mający tysiąc pięćset lat, trwający tysiąc pięćset lat itp.


Źródła:

SJP.pl

Tysiącraki

potocznie: występujący w wielu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.


Źródła:

SJP.pl

Tysiąctonowy

a) ważący tysiąc ton;
b) mieszczący tysiąc ton czegoś;
c) mogący unieść tysiąc ton


Źródła:

SJP.pl

Tysiąctrzystuletni

mający tysiąc trzysta lat, trwający tysiąc trzysta lat itp.


Źródła:

SJP.pl

Tysiącwatowy

mający moc tysiąca watów


Źródła:

SJP.pl

Tysiączek

zdrobnienie od: tysiąc


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od tysiąc

 (1.2) pot. tysiąc złotych, euro, dolarów, itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiączka

zdrobnienie od: tysiąc


Źródła:

SJP.pl

Tysiączki

zdrobnienie od: tysiąc


Źródła:

SJP.pl

Tysiączna

tysięczny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny


Tysiączna, tysięczna – jednostka miary kąta płaskiego spoza układu SI.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tysiącznik

lecznicza roślina zielna z rodziny goryczkowatych; centuria


Centuria pospolita, centuria zwyczajna, tysiącznik (Centaurium erythraea Rafn) – gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych. Występuje na terenie Europy, Afryki i Azji, na pozostałych kontynentach introdukowana. W Polsce dość rzadka, objęta ochroną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tysiączny

tysięczny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny


przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) od 1000


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiączłotówka

[czytaj: tysiąc-złotówka] banknot o nominale tysiąca złotych


Źródła:

SJP.pl

Tysiączłotowy

[czytaj: tysiąc-złotowy] mający wartość tysiąca złotych


przymiotnik

 (1.1) mający wartość tysiąca złotych

 (1.2) wynoszący tysiąc złotych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tysiak

potocznie: tysiąc (złotych); patol, patyk


Źródła:

SJP.pl

Tysięczna

tysiączny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny


Tysiączna, tysięczna – jednostka miary kąta płaskiego spoza układu SI.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tysięcznik

1. góra, której wysokość nad poziomem morza przekracza tysiąc metrów;
2. duży blok przeznaczony dla około tysiąca mieszkańców;
3. wydarzenie, w którym bierze udział tysiąc osób


Źródła:

SJP.pl

Tysięczny

tysiączny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny


przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) przymiotnik od tysiąc


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyski

przymiotnik od: Tychy


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Tychów, związany z Tychami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyskie

przymiotnik od: Tychy


Tyskie – marka piw produkowanych przez Kompanię Piwowarską, której właścicielem od 31 marca 2017 roku jest japońska Asahi Group. Historia marki sięga 1629 roku chociaż nie jest tożsame z początkiem browarnictwa na tych terenach. Do 1999 roku, czyli do czasu powstania Kompanii Piwowarskiej produkowane wyłącznie przez Tyskie Browary Książęce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyśmienica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na zachodniej Ukrainie, prawy dopływ Bystrzycy Tyśmienickiej;

 (1.2) geogr. miasto na Ukrainie;


Miejscowość w Polsce i na Ukrainie


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tyśnicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyson

[czytaj: tajson] nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyszanin

mieszkaniec Tychów; tychowianin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Tychów

 (1.2) osoba pochodząca z Tychów, urodzona w Tychach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyszanka

mieszkanka Tychów; tychowianka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Tychów

 (1.2) kobieta pochodząca z Tychów, urodzona w Tychach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyszerka

tyszerka płaskowiaczek - gatunek motyla, szkodnik dębów


Źródła:

SJP.pl

Tyszka

nazwisko


Tyszka (liczba mnoga: Tyszkowie) – polskie nazwisko; na początku lat 90. w Polsce nosiło je ok. 2800 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyszkiewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyszkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyszowce

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Tyszowce – miasto w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, położone nad rzeką Huczwą. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tyszowce.

Ośrodek usługowy dla rolnictwa. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 850 (Hrubieszów – Tomaszów Lubelski).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tyszowczanin

mieszkaniec Tyszowiec (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tyszowczanka

mieszkanka Tyszowiec (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Tyszowiecki

przymiotnik od: Tyszowce


Źródła:

SJP.pl

Tyt

skrót

 (1.1) = bibl. List do Tytusa


Źródła:

Wiktionary

Tyt.

skrót od: tytuł, tytułowy (czytany jako cały, odmienny wyraz)


skrót

 (1.1) = tytuł

 (1.2) = tytułowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. papierowa torebka

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. róg obfitości dla pierwszoklasisty;

 (1.3) reg-pl|Poznań. twarz, również głowa


Tyta (niem. Schultüte, Zuckertüte) – zwyczajowy prezent otrzymywany przez dzieci idące po raz pierwszy do szkoły.

Ma postać rogu obfitości wypełnionego słodyczami – odwróconego stożka lub ostrosłupa z kartonu, oklejonego ozdobnym papierem. Niekiedy owinięta jest celofanem i związana u góry wstążką. Zwyczaj obdarowywania pierwszaków podobnymi upominkami odnotowano w Niemczech na początku XIX wieku (potwierdzony w 1817 roku w Jenie).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tytan

1. człowiek o wielkiej sile i ogromnym wzroście
2. człowiek wielkiego ducha, umysłu itp.


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z księżyców Saturna;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tytania

satelita Urana


Media:

Postacie fikcyjne:

Obiekty astronomiczne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tytanian

sól kwasu tytanowego


Źródła:

SJP.pl

Tytanida

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. każda z bogiń, z pokolenia olbrzymek, córek Uranosa i Gai, sióstr tytanów;


Tytani i tytanidy (gr. Τιτᾶνες Titanes, Τιτανίδες Titanídes, l.poj. Τιτάν Titán, Τιτανίς Titanís, łac. Titani, Titanides, l.poj. Titan, Titanid, pol. tytan, tytanida, tytanka) – w mitologii greckiej bogowie z pokolenia olbrzymów, istniejący przed bogami olimpijskimi.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tytanit

minerał, krzemian wapnia i tytanu; sfen


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z grupy krzemianów;


Tytanit (sfen, sphen) – minerał z grupy krzemianów wyspowych.

Nazwa pochodzi od składu chemicznego, którego głównym składnikiem jest tytan. Nazwa sfen – od gr. sphen = klin i nawiązuje do kształtu kryształów minerału.

Minerał pospolity, rozpowszechniony w większości skał krystalicznych. Ładnie wykształcone kryształy należą do rzadkości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tytanizm

nadludzki wysiłek


Źródła:

SJP.pl

Tytanka

gigantka; potocznie:
1. kobieta o olbrzymim wzroście i wielkiej sile;
2. kobieta obdarzona niezwykłymi zdolnościami w jakiejś dziedzinie


Tytani i tytanidy (gr. Τιτᾶνες Titanes, Τιτανίδες Titanídes, l.poj. Τιτάν Titán, Τιτανίς Titanís, łac. Titani, Titanides, l.poj. Titan, Titanid, pol. tytan, tytanida, tytanka) – w mitologii greckiej bogowie z pokolenia olbrzymów, istniejący przed bogami olimpijskimi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tytanomachia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. walka tytanów z bogami olimpijskimi;


Tytanomachia (gr. Τιτανομαχία Titanomachía) – w mitologii greckiej walka bogów, pod wodzą Zeusa, z tytanami o władzę nad światem, zakończona zwycięstwem bogów olimpijskich i strąceniem tytanów do Tartaru.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Tytanowce

grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca IV grupę główną układu okresowego: tytan, cyrkon, hafn i rutherford


Tytanowce – pierwiastki 4 (daw. IVB lub IV pobocznej) grupy układu okresowego. Są to: tytan (Ti), cyrkon (Zr), hafn (Hf) i rutherford (Rf).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tytanowiec

każdy pierwiastek należący do czwartej grupy układu okresowego pierwiastków


Źródła:

SJP.pl

Tytanowy

przymiotnik od: tytan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) zawierający tytan, zbudowany lub powstały z tytanu albo jego stopów

 (1.2) dotyczący tytanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tytanozaur

rodzaj zauropoda


Tytanozaur – zauropod z rodziny tytanozaurów. Jego skamieliny są znane z formacji Lameta w Indiach, a skamieliny przypisanych do niego gatunków także z Europy i Ameryki Południowej. Osiągał 9–12 m długości i ok. 13 t wagi. Jego nazwa oznacza "tytaniczny jaszczur" i odnosi się do tytanów, którzy byli bogami w mitologii greckiej. Występował w mastrychcie (późna kreda). Rodzaj ten był długo traktowany jako "takson worek", do którego gatunków zaliczano fragmentaryczne skamieliny, znalezione w różnych miejscach świata. Opisany na podstawie kości kończyn i kręgów. W ciągu lat zaliczono do tego rodzaju bardzo wiele gatunków, na podstawie kilku cech wspólnych. Obecnie jest on uważany za nomen dubium - rodzaj niepewny. Najbardziej znany gatunek - T.colbert jest obecnie uważany za synonim rodzaju Isisaurus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tytanozaury

grupa dinozaurów gadziomiednicznych z infrarzędu zauropodów


Tytanozaury (Titanosauria) – grupa zauropodów żyjących od późnej jury do końca kredy, obejmująca jedne z największych lądowych zwierząt w dziejach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tytel

w rękopisach średniowiecznych: znak skrócenia wyrazu albo pominięcia litery


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) w typografii: znak skrócenia wyrazu w rękopisach średniowiecznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tytka

1. w gwarze poznańskiej: papierowe lub foliowe opakowanie na różne towary; torebka;
2. w gwarze śląskiej: opakowanie z papieru, zwinięte w kształcie stożka lub rurki; tutka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań., gw-pl|Łódź., gw-pl|Górny Śląsk. torebka papierowa, kawałek papieru spiralnie zwinięty – opakowanie na cukierki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tytlewo

Tytlewo – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Lisewo.

Tytlewo sąsiaduje z gminą Papowo Biskupie (z wsią Staw). Znajduje się tu m.in. świetlica.

W latach 1939 - 1942 dotychczasową nazwą wsi (i znajdującego się tam majatku) było Tittlewo, lecz po przeprowadzonej zamianie nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w latach 1942 - 1945 nazywała się Dietelsee.


Źródła:

Wikipedia

Tytoń

1. roślina z rodziny psiankowatych, występująca w wielu gatunkach, uprawiana dla liści będących używką do palenia lub żucia;
2. produkt z odpowiednio spreparowanych liści niektórych gatunków tytoniu, używany do palenia lub żucia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Nicotiana|ref=tak., roślina zawierająca nikotynę;

 (1.2) suszone liście tytoniu (1.1);


Osoby o nazwisku Tytoń:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tytoniak

plantacja tytoniu; pole z uprawą tytoniu


Źródła:

SJP.pl

Tytoniowiec

wciornastek tytoniowiec - owad z rzędu wciornastków


Źródła:

SJP.pl

Tytoniówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. przemysł tytoniowy


Źródła:

Wiktionary

Tytoniowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący tytoniu (rośliny)

 (1.2) dotyczący tytoniu (używki)


Źródła:

Wiktionary

Tytulacja

przestarzałe: tytułowanie kogoś


Źródła:

SJP.pl

Tytulantyzm

dążenie do uzyskiwania społecznie cenionych i poważanych tytułów tylko dla nich samych i związanych z nimi uprawnień


Źródła:

SJP.pl

Tytularność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest tytularne; cecha tych, którzy są tytularni


Źródła:

Wiktionary

Tytularny

przymiotnik

 (1.1) posiadający prawo do używania danego tytułu, ale bez pełnienia funkcji związanej z tym tytułem


Źródła:

Wiktionary

Tytularz

składacz zajmujący się składaniem tytułów do dziennika


Źródła:

SJP.pl

Tytulatura

1. tytuły przysługujące danej osobie;
2. informacje na karcie tytułowej i w metryce książki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dane umieszczone na karcie tytułowej i w metryce książki;

 (1.2) tytuł lub tytuły przysługujące komuś


Tytulatura – zespół danych umieszczonych na karcie tytułowej i w metryce książki, zawierający imię i nazwisko autora, tytuł, tom, miejsce i rok wydania oraz instytucję wydawniczą lub drukarnię.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tytulik

zdrobnienie od: tytuł


Źródła:

SJP.pl

Tytuń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. tytoń


Źródła:

Wiktionary

Tytus

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Tytus – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Lucjusz, Publiusz, Kwintus). Titus oznacza „dziki gołąb”; słowo to miało jednakże w starożytnym Rzymie znaczenie przenośne i było stosowane także dla oznaczenia męskości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tytusek

zdrobnienie od: Tytus (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Tytuskowie

zdrobnienie od: Tytus (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Tytuskowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Tytuska lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Tytusostwo

Tytus z małżonką; Tytusowie


Źródła:

SJP.pl

Tytusowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Tytusowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Tytusa lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Tytusa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tytuł

1. nazwa dzieła sztuki;
2. pozycja wydawnicza;
3. stopień naukowy, nazwa rodowa, godność lub określenie stanowiska;
4. powód, podstawa do zrobienia czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) napis, nagłówek, nazwa dzieła (filmu, sztuki teatralnej, utworu muzycznego, literackiego) lub jego rozdziałów;

 (1.2) zdobyta godność, stopień naukowy, służbowy, także zajmowane stanowisko, pełniona funkcja

 (1.3) podstawa czegoś, powód, racja


Nazewnictwo

Literaturoznawstwo

Inne znaczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Tytułem

1. nazwa dzieła sztuki;
2. pozycja wydawnicza;
3. stopień naukowy, nazwa rodowa, godność lub określenie stanowiska;
4. powód, podstawa do zrobienia czegoś


Źródła:

SJP.pl

Tytułomania

nadmierne używanie tytułów


Źródła:

SJP.pl

Tytułować

czasownik niedokonany

 (1.1) nadawać czemuś tytuł, nazwę

 (1.2) wypowiadać czyjś tytuł podczas mówienia o nim lub do niego


Źródła:

Wiktionary

Tytułowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|tytułować.


Źródła:

Wiktionary

Tytułowy

przymiotnik

 (1.1) związany z tytułem, dotyczący tytułu


Źródła:

Wiktionary

Tytyna

białko mięśni poprzecznie prążkowanych, zbudowane z kilkudziesięciu tysięcy reszt aminokwasowych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tytłać

potocznie:
1. brudzić, walać, plamić; babrać, mazać, paprać;
2. tytłać się - brudzić się czymś, babrać się


czasownik przechodni niedokonany (dk. utytłać, wytytłać)

 (1.1) pot. brudzić

czasownik zwrotny niedokonany tytłać się (dk. utytłać się, wytytłać się)

 (2.1) pot. brudzić siebie samego

 (2.2) pot. brudzić siebie wzajemnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tywoniuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Tyż

partykuła

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. też


Źródła:

Wiktionary

Tyzana

dawniej: napar z ziół leczniczych


Źródła:

SJP.pl

Tyzy

dawniej: rusztowanie w zduńskim warsztacie, na które wsuwa się deski lub łaty z kaflami


Źródła:

SJP.pl

Tył

strona przeciwległa w stosunku do przodu, część czegoś najdalej położona; przestrzeń poza kimś lub czymś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) część czegoś najdalej od przodu

 (1.2) cześć ciała przeciwległa do przodu głowy; u człowieka z tej strony co plecy, u zwierząt z tej strony co zad lub ogon

 (1.3) miejsce znajdujące się przeciwnie do kierunku patrzenia; po stronie przeciwnej do rzeczywistego lub oczekiwanego kierunku ruchu

 (1.4) eufem. tyłek

 (1.5) eufem. fragment ubrania zakrywający pośladki

 (1.6) gwara. studencka brak zaliczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyłeczek

zdrobnienie od: tyłek


Źródła:

SJP.pl

Tyłek

potocznie: pośladki, siedzenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. pośladki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Tyłem

przybierać na wadze, stawać się grubym, otyłym


Źródła:

SJP.pl

Tyłkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z tyłkiem, dotyczący tyłka


Źródła:

Wiktionary

Tyłomózgowie

tylna część mózgu dzielona na tyłomózgowie wtórne (móżdżek, most) i rdzeniomózgowie (rdzeń kręgowy)


Tyłomózgowie (łac. rhombencephalon) – ostatni z trzech (obok przodomózgowia i śródmózgowia) pierwotnych pęcherzyków mózgowych, rozwojowa część mózgowia kręgowców. Z tyłomózgowia powstaje móżdżek i rdzeń przedłużony.

U człowieka tyłomózgowie w okresie piątego tygodnia rozwoju zarodkowego ulega podziałowi na tyłomózgowie wtórne (zamózgowie), z którego powstają móżdżek i most oraz rdzeniomózgowie, z którego powstaje rdzeń przedłużony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyłoskrzelce

jedna z trzech podgromad ślimaków, obejmująca około 14 tysięcy gatunków; tyłoskrzelne


Źródła:

SJP.pl

Tyłoskrzelne

jedna z trzech podgromad ślimaków, obejmująca około 14 tysięcy gatunków; tyłoskrzelce


Tyłoskrzelne, tyłoskrzelce (Opisthobranchia) – wyróżniania dawniej podgromada ślimaków. Obejmowała gatunki morskie i nieliczne słodkowodne. Występują głównie w strefach przybrzeżnych, nieliczne są pelagiczne. Pasożyty zewnętrzne wieloszczetów i małży. Około 14 000 gatunków. Ciało okryte muszlą o niewielkich skrętach, przeważnie cienką, delikatną, w stosunku do rozmiarów ciała małą (ciało u większości form nie może się w całości ukryć w muszli). U wielu form muszla mniej lub bardziej okryta płaszczem, albo nie występuje u postaci dojrzałych (jest odrzucana w okresie larwalnym.) W podgromadzie dominują gatunki nagie. Na głowie u większości form dwie pary czułków. Różny stopień detorsji spoideł boczno-trzewiowych, aż do ułożenia symetrycznego. Skutkiem detorsji jama płaszczowa przesunięta nieco w prawą stronę, a skrzele, jeżeli występuje, leży za sercem. Wiele form bez skrzela i jamy płaszczowej. Jeden przedsionek, jedno metanefrydium. Hermafrodyty.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyłoskrzelny

o cechach tyłoskrzelnych (podgromada ślimaków)


Źródła:

SJP.pl

Tyłostopie

tylna część stopy


Źródła:

SJP.pl

Tyłówka

końcowa część filmu, książki, audiobooka itp. z informacjami o twórcach


Źródła:

SJP.pl

Tyłowo

Tyłowo (kaszb. Tëłowò, niem. Tillau, dawniej Tulowa) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. W skład sołectwa Tyłowo wchodzi również miejscowość Dąbrowa. Na wschód od Tyłowa położone jest jezioro Dobre, otoczone kompleksem leśnym Puszczy Darżlubskiej.


Źródła:

Wikipedia

Tyłowy

przymiotnik od: tyły (1. teren położony za frontem;
2. ogół sił i środków zaopatrujących wojska w to, co jest im niezbędne na polu walki), np. pozycje tyłowe, jednostki tyłowe


Źródła:

SJP.pl

Tyłozgryz

wada zgryzu, w której dolny łuk zębowy jest przesunięty do tyłu względem górnego


Tyłozgryz – wada zgryzu polegająca na dotylnym przesunięciu dolnego łuku zębowego względem górnego. Do tyłozgryzów zaliczane jest także tyłożuchwie.

Charakterystycznymi cechami tyłozgryzu są:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Tyłozmyk

patologia kręgosłupa w postaci przemieszczenia się w tył kręgu znajdującego się bezpośrednio powyżej; przeciwieństwo kręgozmyku


Źródła:

SJP.pl

Tyły

przybierać na wadze, stawać się grubym, otyłym


Źródła:

SJP.pl