Żeberko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: żebro

 (1.2) pojedyncza, grzewcza część kaloryfera

 (1.3) spoż. porcja mięsa z żebrami

 (1.4) środ. kolej. tor boczny do odstawiania pojazdów szynowych

 (1.5) daw. gwara. więz. kamizelka

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) żeberka kulin. potrawa mięsna


Źródła:

Wiktionary

Żeberkowaty

w botanice: pełen żeberek, podłużnych pręg; żebrowaty


Źródła:

SJP.pl

Żebernica

żebernica jeleniówka - gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych


Źródła:

SJP.pl

Żebracki

żebrak


przymiotnik

 (1.1) przest. żebraczy



Patrz:żebrak

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żebractwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) proszenie w miejscu publicznym o wsparcie materialne w sytuacji biedy

 (1.2) przen. proszenie się


Żebranie – proszenie w miejscu publicznym o dobrowolne wsparcie materialne bez oferowania czegokolwiek w zamian (np. towaru lub usługi).

Może łączyć się z włóczęgostwem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żebraczka

żebrak


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która żebrze


Żebraczka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Wodynie. Ma status sołectwa.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Seroczynie.

Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. Według stanu na 1952 rok, należała do gminy Iwowe. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.


Patrz:żebrak

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żebraczy

dotyczący żebraka, właściwy żebrakowi


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z żebractwem, dotyczący żebractwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żebraczyć

gwarowo: biedować


Źródła:

SJP.pl

Żebraczyna

ekspresywnie: żebraczka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od: żebrak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żebrak

człowiek żebrzący, utrzymujący się z jałmużny; nędzarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto żebrze



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żebranina

1. proszenie o jałmużnę; żebranie;
2. jałmużna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. żebranie.


Żebranie – proszenie w miejscu publicznym o dobrowolne wsparcie materialne bez oferowania czegokolwiek w zamian (np. towaru lub usługi).

Może łączyć się z włóczęgostwem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żebro

1. kość tworząca szkielet klatki piersiowej u kręgowców;
2. w architekturze: łuk poprzeczny wzmacniający sklepienie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. kość szkieletu kręgowców wygięta w kształcie łuku, chroniąca klatkę piersiową;

 (1.2) archit. łuk przy sklepieniu, wykonany z cegły lub kamienia, służący wzmocnieniu konstrukcji;

 (1.3) techn. część urządzenia usprawniająca wymianę ciepła przez zwiększenie powierzchni;

 (1.4) techn. element wzmocnienia konstrukcji, ułożony równolegle do innych

 (1.5) geol. wąska i stroma wypukłość terenu;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żebrolajk

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. pejor. treść w Internecie, zwłaszcza wpis na portalu społecznościowym, nakłaniający do pozostawienia pod nim lajka poprzez odwoływanie się do emocji odbiorcy

 (1.2) pot. pejor. lajk pozostawiony pod żebrolajkiem (1.1)


Źródła:

Wiktionary

Żebropław

przedstawiciel drapieżnych bezkręgowców, występujących w wielu gatunkach w planktonie mórz i oceanów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żebropławy

przedstawiciel drapieżnych bezkręgowców, występujących w wielu gatunkach w planktonie mórz i oceanów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żebrowiec

1. inaczej: deleseria
2. podrzeń żebrowiec - roślina z rodziny paprotkowatych; rośnie w cienistych lasach iglastych w Sudetach i Karpatach
3. roślina z rodziny baldaszkowatych


Żebrowiec (Pleurospermum Hoffm.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje 13 gatunków. Występują one w strefie klimatu umiarkowanego w Europie i Azji. Do flory Polski należy jeden gatunek – żebrowiec górski P. austriacum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żebrówka

wieś w Polsce


Żebrówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Kałuszyn.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Świętej w Wiśniewie, a wierni Kościoła Starokatolickiego Mariawitów należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Wiśniewie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żebrowy

przymiotnik od: żebro


przymiotnik

 (1.1) anat. dotyczący żebra lub żeber

 (1.2) archit. mający żebra; dotyczący żeber

 (1.3) techn. mający żebra; dotyczący żeber


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żebrski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żebrów-Peros


Źródła:

Wiktionary

Żebry

żebranina; żebranie, proszenie o jałmużnę


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zob. żebranie.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żebrzący

próbować uzyskać coś od drugiej osoby, nie pracując, jedynie prosząc


Patrz:żebrać

Źródła:

SJP.pl

Żebrzanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żebrów-Peros


Źródła:

Wiktionary

Żebrzanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żebrów-Peros


Źródła:

Wiktionary

Żebrzyszka

rodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny astrowatych; Gonospermum


Źródła:

SJP.pl

Żeby

1. spójnik łączący zdanie podrzędne ze zdaniem nadrzędnym, w zależności od rodzaju zdania równoważny spójnikom: aby, byle, gdyby, choćby;
2. partykuła nadająca zdaniu charakter życzenia (inaczej: oby), rozkazu bądź zabarwiająca emocjonalnie


spójnik

 (1.1) …łączący zdanie nadrzędne ze zdaniem podrzędnym okolicznikowym celu

partykuła

 (2.1) …wyrażająca życzenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żebyż

partykuła "żeby" (przede wszystkim wyrażająca życzenie) wzmocniona partykułą "-ż" (np. Żebyż się w końcu udało!)


Źródła:

SJP.pl

Żec

dawniej: palić, przypalać, piec


czasownik

 (1.1) stpol. palić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żegadło

przyrząd służący do koagulowania chorobowo zmienionej powierzchni śluzówki lub skóry; kauter


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) narzędzie do piętnowania


Przyżeganie, kauteryzacja (z gr. kautērion, żelazo do piętnowania) – zabieg leczniczy polegający na termicznym lub chemicznym koagulowaniu zmienionej patologicznie lub krwawiącej tkanki.

Najczęściej zabieg wykonuje się na powierzchni skóry lub błony śluzowej, a także dla przyspieszenia gojenia ziarninujących ran, w celu zamknięcia krwawiących naczyń krwionośnych w linii cięcia operacyjnego, zniszczenia zbędnej tkanki (brodawek, narośli, nadżerki szyjki macicy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żegawka

gatunek pokrzywy, roślina lecznicza


Źródła:

SJP.pl

Żegiestów

wieś w Polsce


Żegiestów (łem. Жеґестів, Żegestiw) – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna. Żegiestów jest wsią sołecką położoną nad Popradem i Żegiestowskim Potokiem. Przez Żegiestów przebiega droga wojewódzka nr 971 oraz linia kolejowa nr 96. W latach 1975–1998 miejscowość znajdowała się w województwie nowosądeckim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żegiestów-Zdrój

uzdrowisko w Beskidzie Sądeckim


Żegiestów-Zdrój – osada wsi Żegiestów, uzdrowisko położone w Beskidzie Sądeckim, w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żegiestowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żegiestowa lub Żegiestowa-Zdroju


Źródła:

Wiktionary

Żegiestowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żegiestowa lub Żegiestowa-Zdroju


Źródła:

Wiktionary

Żegiestowski

Żegiestów-Zdrój, Żegiestów


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żegiestowa lub Żegiestowa-Zdroju


Patrz:Żegiestów-Zdrój, Żegiestów

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żegilewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żegl.

skrót od: żeglarstwo, żeglarski (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Żeglarek

1. drapieżny mięczak z rzędu ośmiornic;
2. duży motyl o żółtych skrzydłach w czarne poprzeczne pręgi



Patrz:żeglarz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeglarka

żeglarz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna trudniąca się żeglarstwem, uprawiająca żeglarstwo w celach rekreacyjnych

 (1.2) sport. kobieta lub dziewczyna uprawiająca żeglarstwo sportowe


Patrz:żeglarz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeglarstwo

sport polegający na pływaniu na statkach o napędzie żaglowym


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) żegl. sport. dziedzina turystyki, sportu i rekreacji na statkach żaglowych;

 (1.2) daw. żegl. odmiana transportu wodnego, która wykorzystuje statki żaglowe;


Żeglarstwo – dyscyplina sportów wodnych, rodzaj turystyki lub rekreacji, a także forma szkoleń – zarówno dla późniejszych marynarzy, oficerów i kapitanów jednostek, jak i jako tzw. szkoła charakterów dla młodzieży. Żeglarstwo uprawiane jest na jednostkach pływających napędzanych siłą wiatru za pośrednictwem żagli. W dawnym znaczeniu również odmiana transportu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żeglarz

1. osoba uprawiająca sport żeglarski;
2. przestarzałe: członek załogi statku; marynarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek trudniący się żeglarstwem, uprawiający żeglarstwo dla celów rekreacyjnych lub sportowych

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. zob. żeglarz portugalski.

 (2.2) ent. zob. paź żeglarz.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żeglczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeglec


Źródła:

Wiktionary

Żeglczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeglec


Źródła:

Wiktionary

Żeglecki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeglec


Źródła:

Wiktionary

Żegleń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. węgiel


Źródła:

Wiktionary

Żeglować

czasownik niedokonany

 (1.1) przemieszczać się po wodzie środkiem transportu, szczególnie żaglowym

 (1.2) książk. o statku/łodzi: płynąć

 (1.3) książk. przen. przemieszczać się wolno i płynnie, sunąć


Źródła:

Wiktionary

Żeglowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|żeglować.


Źródła:

Wiktionary

Żeglowniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: żeglowny


Źródła:

SJP.pl

Żeglowność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mar. żegl. przydatność rzeki, jeziora itp. do ruchu statków

 (1.2) mar. żegl. cechy składające się na zdolność statku do żeglugi


Źródła:

Wiktionary

Żeglowny

przymiotnik

 (1.1) żegl. zdatny do żeglugi; taki, przez który można przepłynąć statkiem


Źródła:

Wiktionary

Żegluga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mar. transport wodny


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żeglugowiec

pracownik przedsiębiorstwa żeglugowego


Źródła:

SJP.pl

Żeglugowy

przymiotnik od: żegluga


przymiotnik

 (1.1) związany z żeglugą, dotyczący żeglugi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żegnaj

formuła pożegnalna, zazwyczaj wyrażająca rozstanie na zawsze


wykrzyknik

 (1.1) forma pożegnania, wyrażająca zazwyczaj rozstanie na zawsze

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: żegnać


Żegnaj (oryg. fr. Adieu) – opowiadanie Honoriusza Balzaka z 1830 roku, wchodzące w skład Studiów filozoficznych cyklu Komedia ludzka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żegnam

1. rozstawać się z kimś kto odchodzi, np. ściskając dłoń, mówiąc: "do widzenia", lub w inny sposób;
2. robić znak krzyża; błogosławić;
3. żegnać się - żegnać jeden drugiego; kreślić znak krzyża na sobie


wykrzyknik

 (1.1) zwrot używany jako pożegnanie

forma czasownika.

 (2.1) 1. os. lp. ter. od: żegnać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żegnanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|żegnać.


Źródła:

Wiktionary

Żegnoczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) reg-pl|Górny Śląsk. rel. naczynie z wodą święconą


Źródła:

Wiktionary

Żegocianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żegot


Źródła:

Wiktionary

Żegocianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żegot


Źródła:

Wiktionary

Żegocina

wieś w Polsce


Żegocina (dawn. Rzegocina) – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Żegocina. Siedziba gminy Żegocina.

W latach 1973–1976 wieś była siedzibą gminy Trzciana-Żegocina. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żegocinianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żegocina

 (1.2) mieszkaniec Żegociny


Źródła:

Wiktionary

Żegocinianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żegocina

 (1.2) mieszkanka Żegociny


Źródła:

Wiktionary

Żegociński

przymiotnik od: Żegocina, gmina w województwie małopolskim


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żegocina

 (1.2) dotyczący Żegociny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żegocki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żegot


Źródła:

Wiktionary

Żegota

roślina z rodziny pokoliczkowatych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) hist. kryptonim konspiracyjny Rady Pomocy Żydom, działającej w Polsce podczas II wojny światowej;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żegotki

Żegotki – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Strzelno.


Źródła:

Wikipedia

Żegowo

Żegowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Buk.

Na południe od wsi przebiega droga wojewódzka nr 307.

Wieś szlachecka Dzegowo (Dziegowo) położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W 1580 majątek we wsi miał Hieronim Powodowski. W latach 1717–1793 Żegowo należało do kapituły poznańskiej. Wieś była znana również pod nazwami Dżegowo albo Dziegowo.


Źródła:

Wikipedia

Żegrówko

Żegrówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Śmigiel.


Źródła:

Wikipedia

Żejmo

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żel

1. gęsta galaretowata substancja;
2. środek kosmetyczny lub leczniczy w postaci galaretowatej substancji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. galaretowata substancja, koloid mający postać sztywnej sieci, efekt zgęstnienia płynu;

 (1.2) med. kosmet. środek leczniczy lub kosmetyczny w formie żelu (1.1)

 (1.3) muz. czynel, talerz

 (1.4) muz. noszony zwykle na czele orkiestr janczarskich instrument muzyczny składający się z dzwonków i blaszek osadzonych na długim drągu, zdobiony końskimi ogonami


Żel – szczególny rodzaj układu koloidalnego, będący efektem koagulacji zolu.

Zazwyczaj ma konsystencję galaretowatą, choć niektóre rodzaje żelu są sztywne. Żel powstaje w momencie, gdy w układzie koloidalnym znajduje się tak dużo cząstek koloidalnych, że stykają się one lub łączą się ze sobą w wielu punktach, tworząc strukturę sieci przestrzennej, która rozprzestrzenia się w całej objętości substancji, uniemożliwiając swobodne przemieszczanie się cząsteczek fazy rozpraszającej (cieczy lub gazu). Nazywa się to procesem koagulacji. W przypadku żeli tworzonych przez polimery proces koagulacji może też następować na skutek chemicznej reakcji sieciowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelaśkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żelasko

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żelastwo

pogardliwie o dużym i ciężkim metalowym sprzęcie lub konstrukcji (np. pralce, samochodzie, maszynie do szycia)


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kawałki żelaza, różne stare przedmioty z żelaza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelatyna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. spoż. kulin. bezbarwne ciało stałe, naturalna substancja, będąca mieszaniną białek i peptydów, pozyskiwana w drodze częściowej hydrolizy kolagenu, zawartego w skórze, chrząstkach i kościach zwierzęcych, stosowana m.in. w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i przy produkcji materiałów fotograficznych;


Żelatyna (ATC: B 05 AA 06) – naturalne rozpuszczalne białko, żelujące lub nieżelujące, uzyskane w wyniku częściowej hydrolizy kolagenu pochodzącego z kości, skóry i skórek oraz ścięgien zwierząt. Składa się z glicyny, proliny i hydroksyproliny. Rozpuszczona w wodzie tworzy zol liofilowy (układ koloidalny), łatwo przechodzący w żel, jeśli temperatura otoczenia nie jest zbyt wysoka.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żelatynka

zdrobnienie od: żelatyna


Źródła:

SJP.pl

Żelatynowaty

przypominający konsystencją żelatynę


przymiotnik

 (1.1) podobny do żelatyny, przypominający żelatynę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelatynowy

przymiotnik od: żelatyna


przymiotnik

 (1.1) przym. od żelatyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żelaziak

ruda żelaza


Żelaziak – stara nazwa skały osadowej zawierającej związki żelaza, tworzącej rudy darniowe.

Rozróżnia się:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelazian

sól zawierająca żelazo


Źródła:

SJP.pl

Żelaziany

sól zawierająca żelazo


Źródła:

SJP.pl

Żelazica

Pylica płuc – przewlekła choroba układu oddechowego, wywołana długotrwałym wdychaniem pyłów. Charakteryzuje się występowaniem przewlekłego zapalenia oskrzeli i postępowej rozedmy płuc, z czasem dochodzi do powstania serca płucnego i niewydolności krążenia.


Źródła:

Wikipedia

Żelazicowy

przymiotnik od: żelazica


Źródła:

SJP.pl

Żelazicyjanek

Cyjanożelaziany(III) (tradyc. żelazicyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(III) lub heksacyjanidożelaziany(3+), daw. heksacyjanożelaziany(III)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]3−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(III) (Fe3+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN).


Źródła:

Wikipedia

Żelazieński

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelazna

 (1.2) dotyczący Żelaznej


Źródła:

Wiktionary

Żelazistoczarny

czarny o odcieniu żelaza


Źródła:

SJP.pl

Żelazisty

zawierający związki żelaza


przymiotnik

 (1.1) zawierający żelazo

 (1.2) mający żelazowy posmak

 (1.3) biol. czerpiący energię z utleniania związków żelazawych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazko

nazwisko


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) urządzenie służące do ręcznego prasowania;

 (1.2) pot. bank. mechaniczne urządzenie służące do ręcznej akceptacji transakcji dokonywanych za pomocą wypukłych kart płatniczych

 (1.3) górn. dawne narzędzie górnicze w kształcie klina


Żelazko – urządzenie służące do prasowania, czyli wygładzania tkaniny za pomocą wysokiej temperatury i nacisku. Prasowanie działa, gdyż pod wpływem temperatury rozluźniają się więzy w cząsteczkach polimerów tworzących włókna tkaniny. Kiedy włókna są gorące, rozprostowują się pod naciskiem żelazka i zachowują kształt po ochłodzeniu. Niektóre tkaniny jak np. bawełna wymagają też zastosowania wody.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelazków

nazwisko


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelazkowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelazkowa


Źródła:

Wiktionary

Żelazkowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelazkowa


Źródła:

Wiktionary

Żelazkowo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Żelazkowski

przymiotnik od: Żelazkowo, Żelazków


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelazkowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazkowy

żelazko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z żelazkiem, dotyczący żelazka


Patrz:żelazko

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelaźniak

żeleźniak;
1. mały, prymitywny piecyk żelazny
2. roślina z rodziny wargowych
3. odmiana późnojesiennej jabłoni
4. gwarowo o żeliwnym garnku, saganie


Źródła:

SJP.pl

Żelaźnianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelazna

 (1.2) mieszkaniec Żelaznej


Źródła:

Wiktionary

Żelaźnianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelazna

 (1.2) mieszkanka Żelaznej


Źródła:

Wiktionary

Żelaźniański

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelaznej


Źródła:

Wiktionary

Żelaźnieński

owca żelaźnieńska - polska rasa owcy domowej wyhodowana w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Żelaznej


Źródła:

SJP.pl

Żelaźnik

tropikalne drzewo z rodziny sączyńcowatych, występujące w około 100 gatunkach w strefie międzyzwrotnikowej; złotorąb


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. drzewo z rodziny sączyńcowatych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazno

5 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Żelaznoboki

przymiotnik

 (1.1) mający boki z żelaza

 (1.2) hist. jako przydomek władców → dzielny, odważny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) hist. XVII w. członek doborowej jazdy parlamentu uzbrojonej jak arkebuzeria, zorganizowanej przez Crommwella podczas angielskiej wojny domowej pomiędzy stronnikami króla a parlamentem


Źródła:

Wiktionary

Żelaznogórski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelaznej Góry


Źródła:

Wiktionary

Żelaznogórzanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelaznej Góry


Źródła:

Wiktionary

Żelaznogórzanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelaznej Góry


Źródła:

Wiktionary

Żelaznomościanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelaznego Mostu


Źródła:

Wiktionary

Żelaznomościanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelaznego Mostu


Źródła:

Wiktionary

Żelaznomostecki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelaznego Mostu


Źródła:

Wiktionary

Żelazny

1. będący żelazem, zrobiony z żelaza;
2. zawierający żelazo;
3. przenośnie:
a) silny, mocny, odporny fizycznie i psychicznie;
b) bezwzględny, ściśle przestrzegany;
c) stały, niezmienny


przymiotnik

 (1.1) wykonany z żelaza lub zawierający żelazo

 (1.2) dotyczący żelaza

 (1.3) przen. wytrzymały fizycznie, psychicznie, odporny, mocny, silny, twardy jak żelazo

 (1.4) przen. ściśle przestrzegany

 (1.5) przen. funkcjonujący w niezmienionej postaci


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelazo

pierwiastek chemiczny o symbolu Fe


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2)

 (1.2) chem. fiz. metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26;

 (1.3) przen. pot. przedmiot z żelaza (1.1) lub jego stopu

 (1.4) przen. przest. zbroja

 (1.5) przen. przest. broń biała

 (1.6) sport. środ. w kulturystyce i dyscyplinach siłowych: ciężar, ciężarek

 (1.7) sport. środ. w golfie: metalowy kij

 (1.8) gw-pl|Górny Śląsk. techn. kilof


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelazobeton

beton wzmacniany prętami stalowymi; żelbeton, żelbet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. beton wzmocniony elementami ze stali


Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelazobetonowiec

w budownictwie: budowla z żelazobetonu


Źródła:

SJP.pl

Żelazobetonowy

żelazobeton


Patrz:żelazobeton

Źródła:

SJP.pl

Żelazochrom

żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu stali nierdzewnych, kwasoodpornych, żaroodpornych i narzędziowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. żelazostop z dużą zawartością chromu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazochromowy

żużel żelazochromowy - kruchy żużel otrzymywany jako produkt uboczny przy wytapianiu żelazochromu, stosowany w odlewnictwie do utwardzania mas formierskich ze szkłem wodnym; chromalit


Źródła:

SJP.pl

Żelazocyjanek

związek cyjanowy żelaza trójwartościowego stosowany w analizach chemicznych, do wyrobu pigmentów, w fotografii


Cyjanożelaziany(II) (tradyc. żelazocyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(II) lub heksacyjanidożelaziany(4+), daw. heksacyjanożelaziany(II)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]4−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(II) (Fe2+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelazocyjanki

związek cyjanowy żelaza trójwartościowego stosowany w analizach chemicznych, do wyrobu pigmentów, w fotografii


Cyjanożelaziany(II) (tradyc. żelazocyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(II) lub heksacyjanidożelaziany(4+), daw. heksacyjanożelaziany(II)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]4−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(II) (Fe2+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelazodajny

bogaty w rudy żelaza


Źródła:

SJP.pl

Żelazofosfor

żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu żeliw i stali automatowych


Źródła:

SJP.pl

Żelazokoks

koks otrzymywany w wyniku koksowania mieszanki rudy żelaza i węgla


Źródła:

SJP.pl

Żelazokrzem

żelazostop składający się z żelaza i krzemu (FeSi) stanowiący dodatek w różnych procesach przemysłu metalurgicznego; ferrokrzem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. żelazostop z dużą zawartością krzemu;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelazokrzemoaluminium

stop przejściowy zawierający żelazo, krzem i aluminium, stosowany przy produkcji stali i do wyrobu stopów metali nieżelaznych jako modyfikator i odtleniacz; silical


Źródła:

SJP.pl

Żelazokrzemochrom

stop przejściowy zawierający żelazo, krzem i chrom, stosowany przy produkcji stali stopowej w celu nadania jej odpowiednich właściwości


Źródła:

SJP.pl

Żelazokrzemomangan

stop przejściowy zawierający żelazo, krzem i mangan, stosowany przy produkcji stali stopowej w celu nadania jej odpowiednich właściwości; silicomangan


Źródła:

SJP.pl

Żelazokrzemowy

żelazokrzem


Patrz:żelazokrzem

Źródła:

SJP.pl

Żelazomangan

żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu stopów metali nieżelaznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. żelazostop z dużą zawartością manganu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazomanganowy

przymiotnik od: żelazomangan


Źródła:

SJP.pl

Żelazomolibden

żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu stali stopowych konstrukcyjnych i narzędziowych


Źródła:

SJP.pl

Żelazomolibdenowy

żelazomolibden


Patrz:żelazomolibden

Źródła:

SJP.pl

Żelazonośny

obfitujący w żelazo; dostarczający żelaza; zawierający żelazo


Źródła:

SJP.pl

Żelazopodobny

mający niektóre właściwości żelaza; przypominający żelazo


Źródła:

SJP.pl

Żelazoporfiryna

związek nadający krwi czerwony kolor, połączenie żelaza z protoporfiryną


Źródła:

SJP.pl

Żelazoryt

1. technika graficzna polegająca na odbijaniu na papierze rysunku wykonanego rylcem na płytce żelaznej;
2. rycina wykonana tą techniką


Źródła:

SJP.pl

Żelazorytnictwo

sztuka wykonywania żelazorytów


Źródła:

SJP.pl

Żelazorytnik

specjalista w dziedzinie żelazorytnictwa


Źródła:

SJP.pl

Żelazostop

stop przejściowy zawierający żelazo i jeden lub więcej pierwiastków należący do metali nieżelaznych bądź półmetali (np. krzem, mangan, chrom) będący dodatkiem przy produkcji stali jako modyfikator lub odtleniacz; ferrostop


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. stop żelaza z innymi pierwiastkami chemicznymi;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazotytan

stop żelaza o dużej zawartości tytanu, stosowany jako dodatek stopowy staliw


Źródła:

SJP.pl

Żelazować

powlekać warstwą żelaza lub związku żelaza


Źródła:

SJP.pl

Żelazowanad

stop żelaza o dużej zawartości wanadu, stosowany jako dodatek stopowy staliw


Źródła:

SJP.pl

Żelazowanadowy

żelazowanad


Patrz:żelazowanad

Źródła:

SJP.pl

Żelazowce

grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca VIII grupę główną układu okresowego: żelazo, ruten, osm i has


Żelazowce – pierwiastki chemiczne znajdujące się w grupie 8 układu okresowego (dawniej zaliczane do VIII grupy pobocznej, której pierwszą triadę również nazywano żelazowcami) – są to żelazo (Fe), ruten (Ru), osm (Os) i has (Hs).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelazówczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelazówki


Źródła:

Wiktionary

Żelazówczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelazówki


Źródła:

Wiktionary

Żelazówecki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelazówki


Źródła:

Wiktionary

Żelazowice

Żelazowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Białaczów.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.

Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie opoczyńskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Żelazowicki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelazowic


Źródła:

Wiktionary

Żelazowiczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelazowic


Źródła:

Wiktionary

Żelazowiczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelazowic


Źródła:

Wiktionary

Żelazowiec

1. każdy pierwiastek z ósmej grupy układu okresowego Mendelejewa: żelazo, ruten, osm i has;
2. rodzaj roślin z rodziny mirtowatych; żelazownik;
3. statek przystosowany do transportu żelaza


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny z grupy 8 układu okresowego;

 (1.2) chem. pierwiastek chemiczny z pierwszej triady VIII grupy pobocznej układu okresowego

 (1.3) bot. żelazownik


Żelazowiec – część wsi Dąbrowica w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Bochnia.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelazownik

rodzaj roślin z rodziny mirtowatych; żelazowiec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. wiecznie zielone drzewo występujące w Australii, Nowej Zelandii i Polinezji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazowolfram

stop żelaza z wolframem, stosowany do wyrobu stopowych stali narzędziowych, włókien żarowych i elektrod do żarówek, lamp elektronowych itp.


Źródła:

SJP.pl

Żelazowolframowy

żelazowolfram


Patrz:żelazowolfram

Źródła:

SJP.pl

Żelazowowolski

przymiotnik od: Żelazowa Wola


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Żelazowej Woli, związany z Żelazową Wolą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelazowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żelazowy

przymiotnik od: żelazo


przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelbet

beton wzmacniany prętami stalowymi; żelbeton, żelazobeton


skrótowiec grupowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

 (1.1) = bud. żelazobeton;


Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelbetnictwo

dziedzina budownictwa traktująca o zastosowaniu żelbetu


Źródła:

SJP.pl

Żelbeton

beton wzmacniany prętami stalowymi; żelazobeton, żelbet


Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelbetonowiec

budynek o żelbetonowej konstrukcji


Źródła:

SJP.pl

Żelbetowy

przymiotnik od: żelbet


przymiotnik

 (1.1) wykonany z żelbetu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelechlinczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelechlinka


Źródła:

Wiktionary

Żelechlinczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelechlinka


Źródła:

Wiktionary

Żelechlinecki

przymiotnik od: Żelechlinek


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelechlinka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelechlinek

Żelechlinek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Żelechlinek.

Miejscowość jest siedzibą gminy Żelechlinek. Do 1953 roku miejscowość była siedzibą gminy Żelechlin.


Źródła:

Wikipedia

Żelechów

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Żelechów – miasto we wschodniej Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Żelechów. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa siedleckiego. Według danych z 2022 roku, Żelechów miał 3759 mieszkańców. Miejscowość położona jest w odległości 52 km od Siedlec, 85 km od Warszawy i 85 km od Lublina. Miasto stanowi lokalne centrum edukacji, mieszcząc kilka szkół średnich, jak i gospodarcze, stanowiąc miejsce handlu i pracy dla mieszkańców miasta i okolic.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelechowianin

mieszkaniec Żelechowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelechowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelechowianka

mieszkanka Żelechowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelechowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelechowo

Żelechowo (niem. Selchow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Widuchowa.

31 grudnia 2008 r. wieś miała 446 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Żelechowski

przymiotnik od: Żelechów


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelechowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeleński

nazwisko polskie, m.in. Władysław Żeleński, kompozytor polski żyjący w latach 1837-1921



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeleźce

dawniej: metalowy szpic na włóczni


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeleźniak

żelaźniak;
1. mały, prymitywny piecyk żelazny
2. roślina z rodziny wargowych
3. odmiana późnojesiennej jabłoni
4. gwarowo o żeliwnym garnku, saganie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeleźnicki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeleźnicy


Źródła:

Wiktionary

Żeleźniczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeleźnicy


Źródła:

Wiktionary

Żeleźniczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeleźnicy


Źródła:

Wiktionary

Żeleźnik

żelaźnik; dawniej:
1. osoba handlująca żelaznymi przedmiotami;
2. górnik wydobywający sól przy pomocy żelaznych narzędzi;
3. kowal


Żeleźnik (niem. Eisenberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Strzelin.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeleźniki

żelaźnik; dawniej:
1. osoba handlująca żelaznymi przedmiotami;
2. górnik wydobywający sól przy pomocy żelaznych narzędzi;
3. kowal


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 3, w tym 2 podstawowe

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeleźnikowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeleźnikowej


Źródła:

Wiktionary

Żeleźnikowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeleźnikowej


Źródła:

Wiktionary

Żeleźnikowski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeleźnikowej


Źródła:

Wiktionary

Żeleźniok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mały żeliwny lub stalowy piecyk do ogrzewania pomieszczeń


Źródła:

Wiktionary

Żeleźno

Żeleźno (niem. Silesen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 214 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Żeleznodorożnyj

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdińskim;


Żeleznodorożnyj, Gierdawy (ros. Железнодорожный; dawn. niem. Gerdauen) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdinskim. W 2006 roku liczyło ok. 2,9 tys. mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żeleznogorsk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto zamknięte w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, założone w celu produkcji plutonu;

 (1.2) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie kurskim;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żelgate

potocznie: afera żelatynowa


Źródła:

SJP.pl

Żelgruda

Żelgruda – żelazo metaliczne otrzymywane bezpośrednio z rud w piecach obrotowych; zastępuje złom wsadowy.


Źródła:

Wikipedia

Żelgrudowy

przymiotnik od: żelgruda


Źródła:

SJP.pl

Żelicha

rodzaj roślin zielnych z rzędu sandałowców; Quinchamalium


Źródła:

SJP.pl

Żelichów

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Żelichowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelichowa


Źródła:

Wiktionary

Żelichowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelichowa


Źródła:

Wiktionary

Żelichowo

Miejscowości w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Żelichowski

nazwisko


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelichowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelicki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelic


Źródła:

Wiktionary

Żeliczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelic


Źródła:

Wiktionary

Żeliczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelic


Źródła:

Wiktionary

Żeligowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żelistrzewianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelistrzewa


Źródła:

Wiktionary

Żelistrzewianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelistrzewa


Źródła:

Wiktionary

Żelistrzewo

wieś kaszubska


Żelistrzewo (kaszb. Żelëstrzewò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Żelistrzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelistrzewski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelistrzewa


Źródła:

Wiktionary

Żeliszewianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeliszewa


Źródła:

Wiktionary

Żeliszewianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeliszewa


Źródła:

Wiktionary

Żeliszewski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeliszewa lub Żeliszewa Podkościelnego


Źródła:

Wiktionary

Żeliszowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeliszowa


Źródła:

Wiktionary

Żeliszowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeliszowa


Źródła:

Wiktionary

Żeliszowski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeliszowa


Źródła:

Wiktionary

Żelisław

imię męskie


Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelisława

imię żeńskie


Żelisława – staropolskie imię żeńskie; żeński odpowiednik imienia Żelisław. Znaczenie imienia: "pragnąca sławy".

Żelisława imieniny obchodzi 29 stycznia, 23 lipca, 24 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żelisławczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelisławek


Źródła:

Wiktionary

Żelisławczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelisławek


Źródła:

Wiktionary

Żelisławecki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelisławek


Źródła:

Wiktionary

Żelisławice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Inne


Źródła:

Wikipedia

Żelisławicki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelisławic


Źródła:

Wiktionary

Żelisławiczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelisławic


Źródła:

Wiktionary

Żelisławiczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelisławic


Źródła:

Wiktionary

Żelisławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Żelisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Żelisławostwo

Żelisław z małżonką; Żelisławowie


Źródła:

SJP.pl

Żelisławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Żelisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Żelisława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Żeliu

obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Żeliwiaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od żeliwiak


Źródła:

Wiktionary

Żeliwiak

piec hutniczy do otrzymywania żeliwa poprzez przetapianie złomu i surówki; kopulak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) piec hutniczy stosowany do wytopu żeliwa;


Żeliwiak – piec hutniczy stosowany do wytopu żeliwa. Służy do przetapiania w nim surówki, z dodatkiem złomu żeliwnego lub stalowego, gdzie paliwem jest zmieszany razem z nimi koks.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żeliwiakowy

przymiotnik od: żeliwiak


Źródła:

SJP.pl

Żeliwny

wykonany z żeliwa (żelaza lanego)


przymiotnik

 (1.1) taki, który wykonano z żeliwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeliwo

stop odlewniczy żelaza z węglem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hutn. chem. stop odlewniczy żelaza z węglem i innymi pierwiastkami;


Żeliwo – wysokowęglowy stop żelaza z węglem, zazwyczaj także z krzemem, manganem, fosforem, siarką i innymi składnikami. Zawiera od 2,11 do 6,67% węgla w postaci cementytu lub grafitu. Występowanie konkretnej fazy węgla zależy od szybkości chłodzenia i składu chemicznego stopu. Chłodzenie powolne sprzyja wydzielaniu się grafitu. Także i dodatki stopowe odgrywają tu pewną rolę. Według obowiązującej normy żeliwo definiuje się jako tworzywo, którego głównym składnikiem jest żelazo i w którym zawartość węgla przekracza 2% (obecność dużych zawartości składników węglikotwórczych może zmienić podaną zawartość węgla).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelka

rodzaj cukierka o galaretowatej konsystencji; żelek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. żelatynowy cukierek;


Żelki (l.poj. żelek lub żelka) – rodzaj cukierków z galaretki. Na skalę przemysłową żelki wytwarzane są głównie z syropu glukozowego, cukru buraczanego, wody (soków) i żelatyny. Zamiast żelatyny do ich wytwarzania może służyć także agar i pektyny.

W 100 gramach żelek znajduje się przeciętnie 310 kilokalorii, 71 gramów węglowodanów oraz 6,2 grama białka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żelkot

środek do laminowania modeli


Źródła:

SJP.pl

Żelkotowy

żelkot


Patrz:żelkot

Źródła:

SJP.pl

Żelkowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żelkowa-Kolonii


Źródła:

Wiktionary

Żelkowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żelkowa-Kolonii


Źródła:

Wiktionary

Żelkówko

Żelkówko (kaszb. Żelkówkò, niem. Klein Silkow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Żelkowski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żelkowa-Kolonii


Źródła:

Wiktionary

Żelkowy

żelek, żelka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z żelkami, dotyczący żelek


Patrz:żelek, żelka

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelmowo

Żelmowo (niem. Sallmow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Radowo Małe. W latach 1818–1945 miejscowość administracyjnie należała do Landkreis Regenwalde (Powiat Resko) z siedzibą do roku 1860 w Resku, a następnie w Łobzie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Żelokrem

środek kosmetyczny lub leczniczy o cechach kremu i żelu; krem-żel


Źródła:

SJP.pl

Żelopis

długopis z wkładem żelowym


Źródła:

SJP.pl

Żelosko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazko


Źródła:

Wiktionary

Żelowanie

proces powstawania żelu


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|żelować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelowice

Żelowice (niem. Silbitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Kondratowice, w obrębie Wzgórz Niemczańskich, na północnym krańcu Wzgórz Dobrzenieckich. Wieś posiada układ przestrzenny zbliżony do wielodrożnicy.


Źródła:

Wikipedia

Żelowy

przymiotnik od: żel


przymiotnik

 (1.1) taki, który jest w formie gęstego żelu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żelozko

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazko


Źródła:

Wiktionary

Żem

spójnik

 (1.1) połączony z końcówką czasownikową 1 os. lp. zob. że.


Żem (kaz. Жем) – miasto w zachodnim Kazachstanie, w obwodzie aktobskim, w rejonie Mugałżar.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żemlok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. żymlok.


Źródła:

Wiktionary

Żeń-Szeń

żeńszeń, ginseng, gin-seng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. azjatycka bylina zielna uprawiana ze względu na korzenie wykorzystywane w medycynie, kosmetyce oraz jako przyprawa;

 (1.2) korzeń żeń-szenia (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeń-Szeniowy

przymiotnik od: żeń-szeń; żeńszeniowy


Źródła:

SJP.pl

Żeń.

skrót od: żeński


Źródła:

SJP.pl

Żena

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. kobieta, niewiasta

 (1.2) daw. żenada


Źródła:

Wiktionary

Żenąć

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) daw. poet. popędzać, gnać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (2.1) daw. przen. biec

czasownik zwrotny niedokonany żenąć się (dk. brak)

 (3.1) daw. przen. biec


Źródła:

Wiktionary

Żenada

skrępowanie, zakłopotanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żenadometr

żartobliwie: przyrząd do pomiaru poziomu żenady


Źródła:

SJP.pl

Żenadówa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) młodz. coś żenującego


Źródła:

Wiktionary

Żencica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. stpol. (współcz. gw-pl|Śląsk Cieszyński.) żętyca


Źródła:

Wiktionary

Żenczykowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żeńczyna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. kobieta


Źródła:

Wiktionary

Żeneta

zwierzę futerkowe z rodziny łasz; genetta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Viverridae|ref=tak., rodzaj ssaka z rodziny wiwerowatych, cętkowany lub pręgowany drapieżnik o długim ogonie;

 (1.2) zool. zwierzę z rodzaju żeneta (1.1)


Żeneta (Genetta) – rodzaj ssaka z podrodziny Genettinae w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żeniaczka

potocznie: zawarcie związku małżeńskiego przez mężczyznę; ożenek


Źródła:

SJP.pl

Żeniaty

gwarowo:
1. żonaty;
2. żur żeniaty - zupa na zakwasie z chleba, mąki lub owsianek z dodatkiem boczku z kiełbasą, wędzonych żeberek, skwarków i ziemniaków ugotowanych w wywarze


Źródła:

SJP.pl

Żenić

1. dawać komuś kobietę za żonę, powodować, że ktoś zawiera związek małżeński z kobietą;
2. żenić się - zawierać związek małżeński z kobietą


czasownik przechodni niedokonany (dk. ożenić)

 (1.1) zob. ożenić.

czasownik zwrotny niedokonany żenić się (dk. ożenić się)

 (2.1) zob. ożenić się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żenichów

Żenichów (niem. Schöneiche, łuż. Ženichow) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


Źródła:

Wikipedia

Żenidło

żartobliwie: penis; banan, interes, ptaszek, wacek


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Poznań. członek męski, penis


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeniec

żniwiarz


Źródła:

SJP.pl

Żenienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|żenić.

 (1.2) odczasownikowy od|żenąć.


Źródła:

Wiktionary

Żenilin

rodzaj roślin z rodziny motylkowatych (bobowatych); Pultenaea


Źródła:

SJP.pl

Żeniszek

rodzaj rośliny zielnej lub krzewu z rodziny astrowatych, pochodzących z Meksyku, rosnących przeważnie w Ameryce zwrotnikowej; ageratum


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina z rodziny astrowatych;


Żeniszek (Ageratum L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do niego 38 gatunków. Rośliny te występują na obu kontynentach amerykańskich na obszarze od południowych Stanów Zjednoczonych, poprzez Amerykę Środkową do Boliwii i środkowej Brazylii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żenkiewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żenować

1. powodować zażenowanie;
2. żenować się - być zawstydzonym lub zakłopotanym


czasownik przechodni niedokonany (dk. zażenować)

 (1.1) sprawiać, że ktoś czuje się zakłopotany

czasownik zwrotny niedokonany żenować się (dk. zażenować się)

 (2.1) czuć się zakłopotanym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeński

kobiecy, damski, dla kobiet


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do kobiety, przeznaczony dla kobiety

 (1.2) biol. mający narządy wytwarzające jaja, mający komórki ulegające zapłodnieniu, charakterystyczny dla samicy

 (1.3) elektr. o złączu posiadającym otwory


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żeńsko

kobiecy, damski, dla kobiet


2 miejscowości w Polsce:

Jezioro:

Zobacz też: Nowe Żeńsko


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeńskość

żeński


Patrz:żeński

Źródła:

SJP.pl

Żeńszeń

żeń-szeń, ginseng, gin-seng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny


Wszechlek żeń-szeń, żeń-szeń właściwy (Panax ginseng C.A. Meyer) – gatunek byliny z rodziny araliowatych.

Kiedyś dziko występował na północy Półwyspu Koreańskiego, północno-wschodnich Chinach, Japonii i wschodniej części Rosji (Kraj Nadmorski i zlewnia rzeki Ussuri), jednak przez intensywny zbiór jego naturalny obszar występowania skurczył się do zaledwie trzech siedlisk znajdujących się na terenie Rosji i Chin. Od 1975 roku żeń-szeń znajduje się w Rosji w czerwonej księdze jako gatunek zagrożony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeńszeniowy

przymiotnik od: żeń-szeń; żeń-szeniowy


przymiotnik

 (1.1) typowy dla żeń-szenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żentyca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. żętyca.


Żętyca, żentyca (gwarowo zyntyca, zintyca, zimbora) – serwatka z mleka owczego ściętego podpuszczką, otrzymywana przy wyrabianiu oscypków i bundzu z mleka owczego, popularna wśród górali karpackich. Ma barwę białą lub lekko kremową.

Jest to, podobnie jak serwatka z mleka krowiego, pozostałość po ścięciu mleka podpuszczką, która ścina większość białek – z nich właśnie powstaje bundz. Pita jest przede wszystkim na halach, mocno schłodzona i świeża (słodka) lub skwaszona po kilku dniach. W XIX wieku stosowana była jako środek leczący drogi oddechowe, szczególnie gruźlicę (brak potwierdzenia właściwości leczniczych). U nieprzyzwyczajonych do niej osób może wywołać działanie przeczyszczające (podobnie jak serwatka lub maślanka).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żenua

potocznie: żenada;
1. uczucie dyskomfortu wywołane czymś niewłaściwym lub mającym bardzo niski poziom;
2. coś bardzo słabego, niewłaściwego, na tak niskim poziomie, że wywołuje dyskomfort


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. żenada


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żenujący

1. wprawiający w zakłopotanie, świadczący o zakłopotaniu;
2. w odniesieniu do poziomu czegoś: bardzo niski, bardzo zły


przymiotnik

 (1.1) wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

 (1.2) o poziomie jakiegoś dzieła beznadziejnie niski, godny pożałowania, żałosny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żer

1. czynność jedzenia u zwierząt; pożeranie;
2. pokarm zwierzęcia, zwłaszcza ten, który ono samo zdobywa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pokarm zdobyty przez zwierzę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żerać

1. o zwierzętach: żreć od czasu do czasu;
2. potocznie o człowieku: jeść niechlujnie lub łapczywie od czasu do czasu


Źródła:

SJP.pl

Żerań

1. o zwierzętach: żreć od czasu do czasu;
2. potocznie o człowieku: jeść niechlujnie lub łapczywie od czasu do czasu


Żerań – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Białołęka w Warszawie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żerański

przymiotnik od: Żerań


Źródła:

SJP.pl

Żerardynka

słodkowodna ryba żyworodna z rodziny piękniczkowatych; żyrardynka, żyworódka metaliczna


Źródła:

SJP.pl

Żerca

1. dawny kapłan pogański u Słowian; żerzec;
2. dawniej, przenośnie: pożeracz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. kapłan słowianowierczy zajmujący się żertwą, czyli składaniem bogom ofiar;

 (1.2) daw. ktoś pożerający coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żerczyce

Żerczyce – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.


Źródła:

Wikipedia

Żerczyni

1. dawna kapłanka pogańska u Słowian;
2. dawniej, przenośnie: pożeraczka


Źródła:

SJP.pl

Żerdenka

wieś w Polsce


Żerdenka (dawniej Zardenka, w latach 1977–1981 Zawadówka) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród.

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Zardenka był Leon Borowski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żerdka

zdrobnienie od: żerdź


Źródła:

SJP.pl

Żerdź

1. długa tyczka drewniana;
2. pień drzewa, od którego odrąbano gałęzie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) długa, prosta gałąź lub cienki pień


2 miejscowości w Polsce:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żerdzianka

żerdzianka sosnówka - chrząszcz, szkodnik żerujący na igłach i korze sosen (larwy)


Żerdzianka (Monochamus) – rodzaj chrząszczy z rodziny kózkowatych. Występują na całej półkuli północnej. Do tego rodzaju należą:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żerdziowy

przymiotnik od: żerdź


Źródła:

SJP.pl

Żeremie

nadwodna budowla wznoszona przez bobry


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. siedlisko bobra;


Żeremie – konstrukcja ochronno-lęgowa budowana przez bobry. Zależnie od właściwości terenu żeremia mogą być zlokalizowane w jamie wyrytej w stromym brzegu, lecz częściej bywają lokalizowane na podwyższeniach, w obszarze zabagnionym. Żeremia osiągają 1 do 3 metrów wysokości i średnicę do 12 metrów. Są budowane z gałęzi drzew, roślinności miękkiej i mułu. Do ich wnętrza bobry dostają się umieszczonym pod wodą wejściem (lub kilkoma). Na zewnątrz, nad wodę, mniej lub bardziej wystają dachy żeremi, przez które do wnętrza dociera powietrze. Zwykle zimą poziom wody jest najniższy i wtedy bobrowe domki są najbardziej widoczne. W lecie bobry mają większe możliwości regulowania poziomu wody i żeremia są mniej widoczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żerków

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Żerków – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, na Wale Żerkowskim, siedziba gminy Żerków.

Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 2127 mieszkańców.

Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1300 roku położone było w XVI wieku w województwie kaliskim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żerkowianin

mieszkaniec Żerkowa (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żerkowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żerkowianka

mieszkanka Żerkowa (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żerkowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żerkowice

4 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Żerkowski

Żerków


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żerkowa


Patrz:Żerków

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żernica

wieś w Polsce


Żernica (niem. Deutsch Zernitz, 1936–1945 Haselgrund) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Pilchowice.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żernicki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żernik (w Bydgoskiem, Kaliskiem, Kieleckiem, Poznańskiem, Sieradzkiem, Tarnobrzeskiem, Zamojskiem)

 (1.2) dotyczący Żerników (w Płockiem)

 (1.3) dotyczący Żernik Wrocławskich

 (1.4) dotyczący Żernicy


Źródła:

Wiktionary

Żerniczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żernik (w Bydgoskiem, Kaliskiem, Kieleckiem, Poznańskiem, Sieradzkiem, Tarnobrzeskiem, Zamojskiem)

 (1.2) mieszkaniec Żerników (w Płockiem)

 (1.3) mieszkaniec Żernik Wrocławskich

 (1.4) mieszkaniec Żernicy


Źródła:

Wiktionary

Żerniczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żernik (w Bydgoskiem, Kaliskiem, Kieleckiem, Poznańskiem, Sieradzkiem, Tarnobrzeskiem, Zamojskiem)

 (1.2) mieszkanka Żerników (w Płockiem)

 (1.3) mieszkanka Żernik Wrocławskich

 (1.4) mieszkanka Żernicy


Źródła:

Wiktionary

Żerniki

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 14, w tym 12 podstawowych

Źródła:

Wikipedia

Żerność

1. cecha czegoś mogącego pochłaniać i rozpuszczać pochłonięte drobnoustroje, np. żerność ciałek białych;
2. dawniej: łapczywość, łakomstwo


Źródła:

SJP.pl

Żerny

1. mogący pochłaniać i rozpuszczać pochłonięte drobnoustroje, np. komórka żerna;
2. dawniej:
a) dotyczący żeru, nadający się do zjedzenia;
b) łakomy, żarłoczny;
c) tuczny, tłusty;
d) tuczący


Źródła:

SJP.pl

Żerocin

Żerocin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Drelów.

Wieś jest sołectwem w gminie Drelów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 563 mieszkańców.

Do 1954 roku istniała gmina Żerocin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Drelowie.


Źródła:

Wikipedia

Żeromski

nazwisko, np. Stefan Żeromski (pseudonimy: Maurycy Zych, Józef Katerla) (1864-1925), pisarz i publicysta


Osoby o nazwisku Żeromski:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeromszczyzna

to, co charakterystyczne w twórczości Stefana Żeromskiego, w jego stylu, postawie i ideach



Żeromszczyzna – termin używany dla określenia postawy ideowej i techniki pisarskiej Stefana Żeromskiego, który przedstawia szczególny stosunek do innych zagadnień z polskiego życia i literatury.

Termin ten wyraża wrażliwość na krzywdę społeczną oraz cierpienia narodu, który jest pozbawiony wolności i bezradny, ale zarazem żarliwy dla patriotyzmu i walki z zaborcą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żeronianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeroni


Źródła:

Wiktionary

Żeronianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeroni


Źródła:

Wiktionary

Żeronice

Miejscowości w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Żeroński

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeroni


Źródła:

Wiktionary

Żerowisko

obszar, na którym żerują zwierzęta


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. miejsce żerowania zwierząt;

 (1.2) przen. miejsce, środowisko lub okoliczności, w których określona grupa ludzi odnosi korzyści ze szkodą dla innych


Żerowisko – określone miejsce w określonym czasie, w którym zwierzęta zdobywają składniki pokarmowe niezbędne do życia, do ich prawidłowego rozwoju czy rozmnażania. Żerowisko jest nieodłącznym składnikiem niszy ekologicznej organizmów żywych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żertwa

ofiara składana bogom u dawnych Słowian; obiata, trzeba


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. ofiara całopalna składana na cześć bóstwa przez żercę;


Żertwa – u dawnych Słowian ofiara całopalna, ze zwierząt oraz ludzi, składana na cześć bóstwa przez żercę. Termin ten, funkcjonujący u Słowian południowych i wschodnich (zachodniosłowiańskim odpowiednikiem była obiata), pochodzi od prasłowiańskiego *žьrti („poświęcać”) + *-ьcь, z praindoeuropejskiego *gʷerH- („chwalić”), ze wspólnym źródłosłowem z łacińskim gratis, pokrewne z litewskim girti („sławić”) oraz sanskryckim gir („śpiew pochwalny”).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żertwiennik

stół ofiarny w świątyni prawosławnej, na którym przygotowuje się dary eucharystyczne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żerzec

dawny kapłan pogański u Słowian; żerca


Źródła:

SJP.pl

Żeś

potocznie:
1. spójnik "że" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Cieszę się, żeś zrozumiał ZDS.");
2. partykuła "że" połączona z końcówką czasownikową "-ś" (np. "W końcu żeś zrozumiał ZDS!")


Źródła:

SJP.pl

Żeszczynczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Żeszczynki


Źródła:

Wiktionary

Żeszczynczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Żeszczynki


Źródła:

Wiktionary

Żeszczynecki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Żeszczynki


Źródła:

Wiktionary

Żetonik

mały żeton


Źródła:

SJP.pl

Żetonowy

żeton


Patrz:żeton

Źródła:

SJP.pl

Żewłakow

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żezkazgan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Kazachstanie, administracyjne centrum obwodu ułytauskiego;


Żezkazgan (kazach. – Жезқазған; ros. – Жезказган; do 1992 Dżezkazgan, ros. Джезказган) – miasto leżące nad rzeką Karakenggyr, stolica obwodu ułytauskiego w środkowym Kazachstanie.

Uzyskało prawa miejskie 20 grudnia 1954, gdy miało ok. 30 000 mieszkańców. Było to po powstaniu więźniów w pobliskim gułagu – Kengirze. Na początku 2021 roku liczyło liczy 87 254 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Żeżuncja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. coś żenująco żałosnego


Źródła:

Wiktionary

Żełudkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Żełwa

skamieniały żółw rzeczny z epoki liasu i trzeciorzędu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. siostra męża


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary