1. nazwa litery B;
2. wyraz naśladujący zwierzęce beczenie, głównie owcy; bee;
3. w zwrotach (do) dzieci: brzydki, zły itp. lub coś brzydkiego, złego itp.
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. wyraz naśladujący dźwięk wydawany przez owcę lub barana
w funkcji przymiotnika
(2.1) w mowie skierowanej do dzieci: brzydki, zły, brudny
rzeczownik, rodzaj nijaki
(3.1) jęz. nazwa litery b
Belgia:
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., forma imienia Beata
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Beaty lub z nią związany
SJP.pl
[czytaj: bigl] rasa psa gończego
Beagle – rasa psa, należąca do grupy psów gończych, posokowców i psów ras pokrewnych, typu wyżłowatego. Zaklasyfikowana do sekcji psów gończych, w podsekcji psy gończe małe. Podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wikipedia
beanus; dawniej:
1. nowo przyjęty na uczelnię student; żak
2. głupiec, gamoń
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. nowicjusz na uczelni, rozpoczynający studia, żak, fryc
Bean – wieś w Anglii, w hrabstwie Kent, w dystrykcie Dartford. Leży 25 km na północny zachód od miasta Maidstone i 31 km na wschód od centrum Londynu. W 2001 miejscowość liczyła 1557 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej:
1. okres, w którym nowo przyjęty żak poddawany był próbom cierpliwości, wytrzymałości itp.;
2. przyjęcie żaka do grona studentów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) okres poddawania żaków (beanów) próbom cierpliwości, czy wytrzymałości
SJP.pl
Wiktionary
beanus; dawniej:
1. nowo przyjęty na uczelnię student; żak
2. głupiec, gamoń
SJP.pl
bean; dawniej:
1. nowo przyjęty na uczelnię student; żak
2. gamoń; głupiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. eduk. bean
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bit]
1. rockowa muzyka rozrywkowa popularna w latach 60. XX wieku, charakteryzująca się silnie zaznaczonym rytmem; bit, bigbit, big-beat, mocne uderzenie;
2. w muzyce: równomierne uderzenie odmierzające kolejne takty utworu; bit
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Beata – żeński odpowiednik imienia Beat, pochodzi od łac. beatus oznaczającego błogosławiona, przynosząca szczęście, szczęśliwa.
W Polsce imię jest popularne w XXI wieku. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 279226 kobiet o imieniu Beata nadanym jako imię pierwsze (21. miejsce wśród imion żeńskich).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bitboks] rytmiczne tworzenie rozmaitych dźwięków przy pomocy narządów mowy, powiązane z kulturą hiphopową; beatboxing
Beatbox – forma rytmicznego tworzenia dźwięków – np. perkusji, linii basowej, głosów zwierząt, scratchy za pomocą narządów mowy – ust, języka, krtani, gardła czy przepony. Technika, przez niektórych określana jako hip-hopowy odwrót od maszyn poprzez naśladowanie głosem rytmów i dźwięków, paradoksalnie inspirowana jest estetyką maszynistyczną.
Nazwę zjawiska można zapisać na kilka sposobów: "beatbox", "human beatbox", "beatboxing"; niekiedy funkcjonuje spolszczony "bitboks".
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk tworzący beatbox
Wiktionary
[czytaj: bitboksing] rytmiczne tworzenie rozmaitych dźwięków przy pomocy narządów mowy, powiązane z kulturą hiphopową; beatbox
SJP.pl
→ beatbox [czytaj: bitboksowy]
SJP.pl
zdrobnienie od: Beata (imię żeńskie)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Beata
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bitelmania] fanatyczne uwielbienie zespołu muzycznego The Beatles
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zjawisko ogromnej popularności w latach 60. XX w. zespołu The Beatles;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bitels] bitels, bitles (rzadziej);
1. członek zespołu The Beatles;
2. potocznie: chłopak o długich włosach
The Beatles – brytyjski rockowy zespół muzyczny z Liverpoolu, działający w latach 1960–1970. Przez większość tego okresu (w latach 1962–1969) w jego skład wchodzili John Lennon, Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr.
Beatlesi wywodzą się z zespołu The Quarrymen, w którym występowali Lennon, McCartney i Harrison. Do 1962 występowali głównie w Liverpoolu i Hamburgu, gdzie odbyli kilka serii koncertów i poznali swojego późniejszego menedżera, Briana Epsteina. W 1962 rozpoczęli współpracę z producentem George’em Martinem, z którym pracowali do końca działalności. W tym samym roku wydali debiutancki singiel „Love Me Do”, a w 1963 – pierwszy album pt. Please Please Me, który okazał się bestsellerem na terenie Wielkiej Brytanii. Na ten sam rok datuje się początki beatlemanii, czyli ogromnej popularności Beatlesów, charakteryzującej się histerycznymi reakcjami fanów. W 1964 zespół po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych, a zrealizowany tam odcinek programu The Ed Sullivan Show z ich udziałem zgromadził największą telewizyjną publiczność w historii kraju. Beatlesi stali się tym samym prekursorami brytyjskiej inwazji, polegającej na rosnącej popularności brytyjskich muzyków w Stanach i na całym świecie.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bitels] bitels, bitles (rzadziej);
1. członek zespołu The Beatles;
2. potocznie: chłopak o długich włosach
The Beatles – brytyjski rockowy zespół muzyczny z Liverpoolu, działający w latach 1960–1970. Przez większość tego okresu (w latach 1962–1969) w jego skład wchodzili John Lennon, Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr.
Beatlesi wywodzą się z zespołu The Quarrymen, w którym występowali Lennon, McCartney i Harrison. Do 1962 występowali głównie w Liverpoolu i Hamburgu, gdzie odbyli kilka serii koncertów i poznali swojego późniejszego menedżera, Briana Epsteina. W 1962 rozpoczęli współpracę z producentem George’em Martinem, z którym pracowali do końca działalności. W tym samym roku wydali debiutancki singiel „Love Me Do”, a w 1963 – pierwszy album pt. Please Please Me, który okazał się bestsellerem na terenie Wielkiej Brytanii. Na ten sam rok datuje się początki beatlemanii, czyli ogromnej popularności Beatlesów, charakteryzującej się histerycznymi reakcjami fanów. W 1964 zespół po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych, a zrealizowany tam odcinek programu The Ed Sullivan Show z ich udziałem zgromadził największą telewizyjną publiczność w historii kraju. Beatlesi stali się tym samym prekursorami brytyjskiej inwazji, polegającej na rosnącej popularności brytyjskich muzyków w Stanach i na całym świecie.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bitelsówka] bitelsówka, bitlesówka;
1. płaska, owalna czapka z daszkiem, popularna w latach 60. XX wieku; bitelsówa;
2. rodzaj gitary akustycznej używanej m.in. przez członków grupy The Beatles;
3. skórzany but z płaskim obcasem i cholewką ponad kostkę, używany w jeździectwie; rollingstonka, sztyblet
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież. owalna i płaska czapka z daszkiem z lat 60. XX wieku
(1.2) muz. gitara akustyczna typowa dla członków The Beatles
(1.3) skórzany but jeździecki z cholewką ponad kostkę i płaskim obcasem
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bitelsówka] bitelsówka, bitlesówka;
1. płaska, owalna czapka z daszkiem, popularna w latach 60. XX wieku; bitelsówa;
2. rodzaj gitary akustycznej używanej m.in. przez członków grupy The Beatles;
3. skórzany but z płaskim obcasem i cholewką ponad kostkę, używany w jeździectwie; rollingstonka, sztyblet
SJP.pl
[czytaj: bitlesowski lub bitelsowski] bitelsowski, bitlesowski;
1. nawiązujący do twórczości zespołu The Beatles, taki jak w muzyce tego zespołu;
2. związany z subkulturą młodzieżową lat sześćdziesiątych XX wieku, naśladującą styl lansowany przez ten zespół
SJP.pl
→ beatnik [czytaj: bitniczka]; bitniczka
SJP.pl
[czytaj: bitnik] przedstawiciel grupy młodzieży zbuntowanej przeciwko normom społecznym i wyrażający ten bunt w różnych ekscesach; bitnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. liter. członek amerykańskiego ruchu literacko-kulturowego lat pięćdziesiątych XX wieku
Beatnicy, bitnicy (ang. beat generation) – nieformalny awangardowy ruch literacko-kulturowy, propagujący idee anarchistycznego indywidualizmu, nonkonformizmu i swobody twórczej, który powstał w latach 50. XX w. w USA.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ beatnik; bitnikowski
SJP.pl
[czytaj: bitniks] grupa młodzieży zbuntowanej przeciwko normom społecznym i wyrażającej ten bunt w różnych ekscesach; bitnicy, beatnicy, the beat
SJP.pl
→ beat [czytaj: bitowy]
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. związany z beatem, dotyczący beatu
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: beatris]
1. obce imię żeńskie;
2. miasto w USA, w stanie Nebraska
Miejscowości w USA:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
obce imię żeńskie
Beatrycze – imię żeńskie pochodzenia włoskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „przynosząca szczęście”. Użyte w Boskiej komedii Dantego.
Beatrycze imieniny obchodzi 18 stycznia, 13 lutego, 10 maja, 29 lipca, 29 sierpnia, 1 września i 25 listopada.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Beatrycze – imię żeńskie pochodzenia włoskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „przynosząca szczęście”. Użyte w Boskiej komedii Dantego.
Beatrycze imieniny obchodzi 18 stycznia, 13 lutego, 10 maja, 29 lipca, 29 sierpnia, 1 września i 25 listopada.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
uznanie przez Kościół katolicki osoby zmarłej za błogosławioną
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. oficjalne uznanie przez Kościół katolicki lub Cerkiew zmarłej osoby za błogosławioną i zezwolenie na jej lokalny kult;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: beatyfikacja
przymiotnik
(1.1) dotyczący beatyfikacji, związany z beatyfikacją
SJP.pl
Wiktionary
w Kościele katolickim: zaliczyć, zaliczać w poczet błogosławionych
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) rel. oficjalnie ogłaszać kogoś błogosławionym
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. dokonywanie beatyfikacji
Wiktionary
[czytaj: bos]
1. region w północnej Francji;
2. region w Quebecu (prowincji Kanady)
Beauce może oznaczać:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: boseran] rasa psów pasterskich; owczarek z Beauce, owczarek francuski beauceron
Owczarek francuski Beauceron – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bofort]1. François Beaufort de Vendôme, książę (1616-69), jeden z gł. przywódców frondy, admirał francuski;
2. Francis Beaufort (1774-1856), irlandzki fizyk i matematyk
Antarktyda:
Australia:
Francja:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bożoLE] czerwone wino burgundzkie, charakteryzujące się krótkim okresem dojrzewania
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) enol. wino burgundzkie o lekkim, owocowym charakterze produkowane w okolicach francuskiego regionu Beaujolais;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bomarSZE] nazwisko, m.in. Pierre Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799) - pisarz francuski
Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais, wym. [pjɛʁ bomaʁˈʃɛ] (ur. 24 stycznia 1732 w Paryżu, zm. 18 maja 1799 tamże) – francuski dramaturg i pisarz, zegarmistrz, harfista, śpiewak, kompozytor, dyplomata, finansista, wolnomularz, podejrzewany także o bycie szpiegiem.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: bowuAR] nazwisko, m.in. Simone de Beauvoir (1908-1986) - pisarka francuska
SJP.pl
Wikipedia
mały kołnierzyk o zaokrąglonych rogach
Bebe, właśc. María Nieves Rebolledo Vila (ur. 9 maja 1978 w Valencia de Alcántara) – hiszpańska piosenkarka.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: brzuch; bandzioch, bańdzioch, brzucho, wancioch, wancioł
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) posp. brzuch
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. żołądek
(1.3) gwara. więz. brzuch, żołądek
SJP.pl
Wiktionary
przedstawiający rozterki duszy, ale w sposób zbyt powierzchowny
przymiotnik
(1.1) posp. przedstawiający rozterki duszy ze zbyt prymitywną ekspresją
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
pospolicie:
1. wnętrzności;
2. wewnętrzne części czegoś
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. wnętrzności, jelita, flaki
(1.2) pot. wewnętrzne części czegoś, np. samochodu lub urządzenia
(1.3) daw. pot. przezwisko osoby o wielkim brzuchu, w lp. wielki brzuch
Bebechy (ukr. Бебехи) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie szeptyckim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o nazwisku Bebel:
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. usuwać organy wewnętrzne z zabitego zwierzęcia; patroszyć;
2. nieporządnie wyjmować coś z jakiegoś wnętrza, rozrzucać wokół; rozgrzebywać
czasownik przechodni niedokonany (dk. wybebeszyć)
(1.1) pot. wyjmować wnętrzności z martwego zwierzęcia lub człowieka
(1.2) pot. bezładnie opróżniać coś, zwykle szukając czegoś
(1.3) pot. usiłować dokładnie poznać treść czegoś, np. dokumentu
SJP.pl
Wiktionary
osoba należąca do BBWR (Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem lub Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform); BBWR-owiec
SJP.pl
związany z BBWR (Bezpartyjnym Blokiem Współpracy z Rządem lub z Bezpartyjnym Blokiem Wspierania Reform); BBWR-owski
SJP.pl
solmizacja albo czytanie nut głosem z wymawianiem zgłosek: la, be, ce, de, me, fe, ge (dzisiaj: do, re, mi, fa, sol, la, si); bobizacja
SJP.pl
czasownik
(1.1) pot. łódź. gw-pl|Górny Śląsk. mówić niezrozumiale
(1.2) gw-pl|Poznań. mówić bzdury
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|beblać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. straszydło
Bobo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, prawdopodobnie demon z wierzeń słowiańskich. Innymi nazwami tej istoty są: bobok (Wielkopolska, Małopolska), babok (Kujawy), bebok (Śląsk), bobek, bobik (Kraj morawsko-śląski).
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bibop] bibop;
1. styl jazzowy charakteryzujący się krótkimi frazami melodycznymi, dużą improwizacją oraz ekspresją gry;
2. muzyka w tym stylu
Bebop (również rebop, lub po prostu bop) – styl jazzowy z początków lat 40. XX wieku. Powstał na wschodnim wybrzeżu USA. Główni twórcy: Charlie Parker (ps. Bird), Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Fats Navarro, Bud Powell. W porównaniu z wcześniejszymi stylami muzyki jazzowej, np. swingiem, charakteryzował się dużą swobodą interpretacyjną, improwizacją, bogatą rytmiką, skokowo rozwijaną melodią i przyspieszeniem frazy. Dał początek jazzowi nowoczesnemu.
SJP.pl
Wikipedia
→ bebop; bibopowy, bopowy
SJP.pl
potocznie: duży brzuch; beerceps, kałdun, bęben, bojler, maciek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. żart. brzuch, a zwłaszcza gruby czyli tzw. mięsień piwny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. białystok. kujawy. duży brzuch
Wiktionary
bebłek błotny - roślina roczna z rodziny krwawnicowatych, występująca na miejscach wilgotnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) poznań. pomyje
Wiktionary
wojskowa kurtka polowa noszona w zimie przez polskich żołnierzy
Bechatka (także Panterka) – potoczna nazwa kurtki polowej w zimie noszonej przez polskich żołnierzy oraz funkcjonariuszy służb mundurowych w składzie ubioru polowego zimowego. Obecnie zastępowane w Wojsku Polskim przez komplety goretexowe.
SJP.pl
Wikipedia
czeski likier ziołowy; becherowka
Becherovka – ziołowy likier z Czech. Zawiera wodę, wysokojakościowy alkohol, naturalny cukier i specyficzną gorzką mieszankę około 32 ziół i przypraw. Została wprowadzona do sprzedaży w 1807. Nazywana jest 13. źródłem karlowarskiego uzdrowiska. Właścicielem marki do końca II wojny światowej była rodzina Becher, a od 2023 jest nim koncern Maspex.
SJP.pl
Wikipedia
czeski likier ziołowy; becherovka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) czeski likier ziołowy;
Becherovka – ziołowy likier z Czech. Zawiera wodę, wysokojakościowy alkohol, naturalny cukier i specyficzną gorzką mieszankę około 32 ziół i przypraw. Została wprowadzona do sprzedaży w 1807. Nazywana jest 13. źródłem karlowarskiego uzdrowiska. Właścicielem marki do końca II wojny światowej była rodzina Becher, a od 2023 jest nim koncern Maspex.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik nieprzechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. uderzyć, runąć
Wiktionary
potocznie: członek BCh (Batalionów Chłopskich); BCh-owiec
Bechowiec – polski pistolet maszynowy opracowany i produkowany przez Henryka Strąpocia i grupę osób z Ostrowca. Produkowany w warunkach konspiracyjnych, od lata 1943 do lipca 1944. Wyprodukowano ok. 11 szt. Pistolety były używane przez żołnierzy Batalionów Chłopskich, od których pochodzi skrót nazwy umieszczonej na broni.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: BCh (Bataliony Chłopskie); BCh-owski
SJP.pl
[czytaj: bechsztajn] fortepian marki Bechstein
SJP.pl
przestarzale: wrogo usposabiać; jątrzyć, podpuszczać
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) podjudzać, jątrzyć, buntować, wrogo usposabiać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) namawianie do złego, wrogie usposabianie
Wiktionary
pancerz wschodni używany w Polsce w XVI i XVII wieku zamiast kolczugi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. wojsk. rodzaj pancerza pochodzącego ze wschodu, wykonanego z prostokątnych żelaznych płytek połączonych ze sobą kolczugą;
Bechter – rodzaj pancerza pochodzenia wschodniego, wykonanego z prostokątnych żelaznych płytek połączonych ze sobą żelaznymi kółkami (plecionką kolczą). Płytki w pionie były połączone zachodząc na siebie, tworząc zwarte, pionowe rzędy, natomiast w poziomie połączone były z odstępami. Pancerz ten mógł być wyposażony w elementy wykonane wyłącznie z plecionki kolczej, takie jak rękawy czy fartuch. Bechter zakładano dzięki rozcięciu umiejscowionemu pod szyją lub z boku, zapinanemu na sprzączki lub zawiązywanemu rzemykami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podłużna pierzynka dla niemowląt, zginana w połowie;
(1.2) zdrobn. od bet
Becik – rodzaj okrycia wypełnionego puchem, ociepliną lub cienką gąbką, którym przykrywa i otula się niemowlę. Klasyczny, używany niegdyś becik miał kształt długiego prostokąta. Dziecko kładło się na jednej połówce, druga służyła za przykrycie. Całość związywało się troczkami przyszytymi do boków. Część przy główce niemowlęcia często była obszyta falbanką.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jednorazowe świadczenie pieniężne wypłacane rodzicom za urodzenie dziecka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) świadczenie finansowe wypłacane rodzicom nowo narodzonego dziecka
Jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka (potocznie: becikowe) – świadczenie rodzinne, przysługujące rodzicom dziecka, opiekunowi prawnemu bądź faktycznemu, z tytułu urodzenia się dziecka.
Warunki nabywania prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka określa ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych. Świadczenie wypłacane jest od 9 lutego 2006, jednorazowo, w wysokości 1000 zł. Od 1 stycznia 2013 r. prawo do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka, jest uzależnione od kryterium dochodowego, które wynosi 1922 zł miesięcznie w przeliczeniu na osobę w rodzinie. Powyższe zmiany wynikają z ustawy z dnia 12 października 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych, która w dniu 15 listopada 2012 r. została opublikowana w Dzienniku Ustaw (poz. 1255). Obejmuje wszystkie narodziny żywych dzieci począwszy od 9 listopada 2005.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
[czytaj: bek] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Osoby:
Wikipedia
[czytaj: beker] nazwisko
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BEkerman] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bekers] nazwisko
Beckers – szwedzka firma założona w 1865 roku, będąca jednym z największych producentów środków chemicznych. W Polsce w roku 2002 firma Beckers wraz z Polifarbem i Tikkurilą weszła w skład spółki TBD SA (od 2007 „Tikkurila Polska SA”).
18 grudnia 2020 roku ogłoszono przejęcie nordyckiego koncernu Tikkurila, właściciela marki Beckers, przez PPG Industries.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: beket] nazwisko, np. Samuel Beckett (1906-89), pisarz irlandzki
Miejscowości:
Ludzie:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bekham] nazwisko
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bekMAnia] rodzaj wieloletniej rośliny z rodziny traw; bekmania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. pospolita trawa pastewna podmokłych łąk eurazjatyckich;
Bekmania (Beckmannia Host) – rodzaj roślin należących do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące w strefie umiarkowanej Europy (w zachodniej tylko jako introdukowane), Azji i Ameryki Północnej. W Polsce rośnie jako zadomowiony antropofit bekmania robaczkowata (B. eruciformis).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bekeREL] nazwisko, m.in. Antoine Henri Becquerel (1852-1908) - francuski fizyk i chemik; w 1896 r. odkrył promieniotwórczość uranu, za co w 1903 r. otrzymał Nagrodę Nobla
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. gw-pl|Kresy. komisariat
Wiktionary
potocznie, lekceważąco: brzydko, fałszywie śpiewać
czasownik
(1.1) stpol. brzęczeć, buczeć
SJP.pl
Wiktionary
1. duże naczynie w kształcie walca o wypukłych ściankach, wykonywane często z drewnianych klepek ujętych blaszanymi obręczami;
2. figura akrobatyczna w lotnictwie;
3. beczka prochu - miejsce, gdzie może dojść do wojny lub gwałtownego konfliktu;
4. beczka śmiechu - sytuacja wywołująca śmiech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|beczeć.
Wiktionary
1. duże naczynie w kształcie walca o wypukłych ściankach, wykonywane często z drewnianych klepek ujętych blaszanymi obręczami;
2. figura akrobatyczna w lotnictwie;
3. beczka prochu - miejsce, gdzie może dojść do wojny lub gwałtownego konfliktu;
4. beczka śmiechu - sytuacja wywołująca śmiech
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cylindryczne naczynie, tradycyjnie wykonywane z klepek drewnianych, spiętych metalowymi obręczami, współcześnie również z innych materiałów;
(1.2) lotn. rodzaj akrobacji powietrznej;
(1.3) środ. mot. samochód mercedes model W123
(1.4) mat. bryła obrotowa o kształcie przypominającym beczkę (1.1);
(1.5) gw-pl|Bukowina. kwiat wierzby
(1.6) daw. środ. polit. członkini bojówki
Beczka – cylindryczne, wyoblone pośrodku naczynie, tradycyjnie wykonywane z klepek drewnianych, najczęściej dębowych, spiętych metalowymi obręczami z taśmy zwanej bednarką.
Rzemieślnik wytwarzający beczki nazywany jest bednarzem. Przemysłowa wytwórnia beczek to beczkarnia. Kształt beczki pozwala stosunkowo łatwo przetaczać i manipulować nią przy przeładunku. Tradycyjne drewniane beczki powszechnie stosuje się przy fermentacji i dojrzewaniu piwa, wina, brandy, sherry czy whisky.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. warsztat, w którym produkuje się beczki;
2. pomieszczenie, w którym przechowuje się beczki
SJP.pl
umieszczać coś w beczkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pakowanie czegoś do beczki
Wiktionary
SJP.pl
przypominający kształtem beczkę
przymiotnik
(1.1) kształtem przypominający beczkę
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) samochód lub przyczepa z cysterną (beczką) do przewozu wody lub innych płynów
Beczkowóz – wóz konny z przymocowaną beczką na wodę. Pełnił rolę wozu strażackiego oraz zbiornika na wodę dla ludności.
Powszechność beczkowozów jeszcze po II wojnie światowej była spowodowana trudnościami w zaopatrzeniu w wodę ludności w małych miastach, które nie miały wodociągów, a studni niewystarczającą ilość. Poznań np. miał wodociąg dopiero od 1866 r., a Warszawa od 1886 r. i tylko w lewobrzeżnej części miasta. Mieszkańcy Pragi, Targówka, a także Czerniakowa i Powiśla, które otrzymały instalację wodociągową później, chodzili po wodę do studni lub beczkowozów z wiaderkami jak na wsi.
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z beczką
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do beczki, mający związek z beczką, pochodzący z beczki
SJP.pl
Wiktionary
brytyjski protektorat w południowej Afryce, w latach 1885-1966, obecnie niepodległe państwo Botswana
Beczuana (od głównego plemienia Tsuanów) – brytyjski protektorat w południowej Afryce, w latach 1885–1966. Obecnie jest to niepodległe państwo Botswana. W latach 1909–1966 protektorat zarządzany był przez Wysokiego Komisarza. W latach 1965–1966 stolicą protektoratu było Gaborone. W latach 1885–1965 stolicą protektoratu było Mahikeng; powodowało to, że stolica Beczuany była eksklawą na terytorium innego państwa (Związku Południowej Afryki, a później RPA).
SJP.pl
Wikipedia
zdrobniale: beka
SJP.pl
zdrobnienie od: beczka; beczułka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: beczułka
Wiktionary
zdrobnienie od: beczka; beczuszka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: beczka
(1.2) mała beczka
SJP.pl
Wiktionary
o kształcie przypominającym beczkę
SJP.pl
Wikipedia
o kształcie przypominającym beczkę
przymiotnik
(1.1) w kształcie beczułki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Morawach w Czechach, największy lewy dopływ Morawy;
Beczwa (cz. Bečva; niem. Betschwa, Betsch) – rzeka na Morawach w Czechach, największy lewy dopływ Morawy. Długość – 61,5 km, powierzchnia dorzecza – 1625,7 km². Należy do zlewiska Morza Czarnego.
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Beda – imię męskie łączone z germańskim beadu, beado — "wojna, walka". Istnieje trzech świętych o tym imieniu, wśród nich najbardziej znanym jest Beda Czcigodny, angielski historyk, uczony i doktor Kościoła z VIII wieku.
Beda imieniny obchodzi 25 maja.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przewodnik dla turystów; baedeker
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) drukowany przewodnik turystyczny
Bedeker – popularny przewodnik turystyczny wydawany przez niemieckie wydawnictwo Karla Baedekera. Właściwie baedeker od nazwiska wydawcy, ale przyjęła się spolszczona nazwa bedeker.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bedeker
SJP.pl
dawniej: woźny w zakładzie naukowym; pedel; tercjan
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. woźny (w szkole)
SJP.pl
Wiktionary
turecka hala handlowa, w której sprzedaje się kosztowne przedmioty; odpowiednik europejskich sukiennic
Bedestan – kryty targ specjalizujący się w sprzedaży towarów wartościowych; w Imperium Osmańskim rodzaj hali handlowej przeznaczonej na kosztowne artykuły, np. tkaniny. Odpowiednik europejskich sukiennic. W średniowiecznych krajach arabskich analogiczne budowle nazywano kajsarijjami.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Bedford – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii, ośrodek administracyjny hrabstwa Bedfordshire, w dystrykcie (unitary authority) Bedford, nad rzeką Great Ouse. W 2001 roku liczyło 82 448 mieszkańców, natomiast razem z miastem Kempston tworzy aglomerację liczącą 101 928 mieszkańców.
W pobliżu znajduje się fabryka cegieł, do której w latach 50. XX w. przyjechali pracownicy z Włoch, stanowiący dużą mniejszość w Bedford.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. poznań. grzyby
Wiktionary
przymiotnik od: Bedlno
SJP.pl
potocznie: pies rasy bedlington terrier
Bedlington – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii, w regionie North East England, w hrabstwie Northumberland. W 2001 r. miasto to zamieszkiwało 15400 osób.
W Bedlington został wyhodowany pies rasy Bedlington terrier.
W tym mieście ma swą siedzibę klub piłkarski - Bedlington Terriers F.C.
SJP.pl
Wikipedia
drobna muchówka z rodziny bedliszek; grzybolubka
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu muchówek; grzybiarkowate
SJP.pl
rodzina muchówek obejmująca ponad 1500 gatunków
Grzybiarkowate, bedliszkowate, bedliszki, grzybiarki (Mycetophilidae) – rodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i infrarzędu Bibionomorpha. Larwy są mykofagiczne, rzadko drapieżne, a wyjątkowo parazytoidalne.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bedliszkowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) uczeń (terminator) u bednarza; czeladnik bednarski
(1.2) syn bednarza
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie: zawód bednarza;
2. taśma stalowa walcowana na gorąco
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: zawód bednarza;
2. taśma stalowa walcowana na gorąco
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inaczej bednarstwo
(1.2) inaczej bednarzowa
(1.3) kobieta bednarz
(1.4) bud. taśma stalowa o przekroju spłaszczonego prostokąta, zwijana w kręgi; używana m.in. w instalacjach odgromowych lub jako zbrojenie w stropach Kleina
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce pracy bednarza, gdzie wytwarza się lub naprawia beczki ewentualnie inne naczynia z klepek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego;
Bednarów – wieś w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego, założona w 1442 r. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Bednarów w powiecie stanisławowskim województwa stanisławowskiego. Wieś liczy 2431 mieszkańców.
Znajduje tu się stacja kolejowa Bednarów, położona na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk (odcinek dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej).
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący bednarza lub bednarstwa
przymiotnik
(1.1) dotyczący bednarza lub bednarstwa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzemiosło bednarza
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gałąź rzemiosła bądź przemysłu drzewnego związana z wytwarzaniem i naprawą drewnianych naczyń z klepek (beczek, balii, maselnic)
Bednarstwo (staropol. Łagiewnik) – dział rzemiosła zajmujący się wytwarzaniem naczyń drewnianych techniką klepkową: beczek, kadzi, balii, fas, maselnic, dzieży i łopat do chleba, konewek, wiader, cebrzyków, wanienek, kufli. Bednarz wyrabia naczynia z drewna sosnowego, świerkowego, olchowego, lipowego, dębowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzemieślnik wyrabiający naczynia z klepek lub z drewna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący i naprawiający drewniane naczynia z klepek, trudniący się bednarstwem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona bednarza
Wiktionary
środowiskowo: wykonywać zawód bednarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zajmowanie się bednarstwem, wykonywanie zawodu bednarza
Wiktionary
→ bednarz (dawniej); bednarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kubeł
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
gatunek słodkowodnej ryby z rzędu aterynokształtnych; aterynka
Aterynka madagaskarska, bedocja, bedocja madagaskarska, bedocja czarnopręga (Bedotia geayi) – gatunek słodkowodnej ryby aterynokształtnej z rodziny Bedotiidae. Gatunek sprowadzony do Europy w roku 1953. Bywa hodowany w akwarium domowym.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie zaleszczyckim obwodu tarnopolskiego, położona nad rzeką Tupą;
Bedrykowce (ukr. Бедриківці) – wieś na Ukrainie w rejonie czortkowskim należącym do obwodu tarnopolskiego.
Zachodnią część wsi stanowi dawniej odrębna wieś Żerawka (lub Żyrawka).
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała strażnica KOP „Bedrykowce”.
Do 2020 w rejonie zaleszczyckim.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. koczownik arabski;
2. potocznie, żartobliwie: Żyd
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek koczowniczych lub półkoczowniczych plemięemion krajów arabskich;
Beduini (arab. بدو badū) – koczownicze lub półkoczownicze plemiona krajów arabskich, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Nazwa wywodzi się od arabskiego określenia pustyni i zamieszkujących ją koczowników.
Do XX wieku głównym zajęciem Beduinów była hodowla (wielbłądów, owiec i kóz). Niektóre klany Beduinów mieszkają w namiotach i odbywają dalekie wędrówki ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. Chów zwierząt jednak nie zapewnia im wystarczających środków do życia.Beduini byli odrębnym społeczeństwem podległym własnym przywódcom. Często rabowali karawany, w tym również te, które podróżowały do Mekki. Każdy władca musiał liczyć się z siłą Beduinów. Służyli również do tłumienia buntów chłopów. W Egipcie sprawowali kontrolę nad żeglugą w delcie Nilu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. damski płaszcz z kapturem
Wiktionary
1. koczownik arabski;
2. potocznie, żartobliwie: Żyd
Beduini (arab. بدو badū) – koczownicze lub półkoczownicze plemiona krajów arabskich, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Nazwa wywodzi się od arabskiego określenia pustyni i zamieszkujących ją koczowników.
Do XX wieku głównym zajęciem Beduinów była hodowla (wielbłądów, owiec i kóz). Niektóre klany Beduinów mieszkają w namiotach i odbywają dalekie wędrówki ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. Chów zwierząt jednak nie zapewnia im wystarczających środków do życia.Beduini byli odrębnym społeczeństwem podległym własnym przywódcom. Często rabowali karawany, w tym również te, które podróżowały do Mekki. Każdy władca musiał liczyć się z siłą Beduinów. Służyli również do tłumienia buntów chłopów. W Egipcie sprawowali kontrolę nad żeglugą w delcie Nilu.
SJP.pl
Wikipedia
koczowniczka arabska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. członkini koczowniczych lub półkoczowniczych plemięemion krajów arabskich;
SJP.pl
Wiktionary
→ Beduini
przymiotnik
(1.1) związany z Beduinem; dotyczący Beduinów
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób beduiński, po beduińsku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest beduińskie; cecha tych, którzy są beduińscy
Wiktionary
1. grzyb z rodziny bedłkowatych
2. w potocznym wyrażeniu: to dla mnie bedłka - bagatela, głupstwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. nazwa systematyczna|Agaricus|ref=tak., grzyb z rodziny bedłkowatych, z blaszkami na dolnej stronie kapelusza, występujący w gatunkach jadalnych (pieczarka, boczniak) i trujących (muchomor sromotnikowy)
(1.2) reg. grzyb w ogóle, w szczególności lichy, nieszlachetny
(1.3) reg. krosta na wargach dziecięcych
SJP.pl
Wiktionary
rodzina grzybów blaszkowatych; bedłki
Pieczarkowate (Agaricaceae Chevall.) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców. W dawnych źródłach określana jako bedłkowate.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bedłkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
dawna nazwa rzędu grzybów podstawkowych w klasie pieczarniaków; blaszkowce, pieczarkowce, bedłkowe
Grzyby blaszkowe, blaszkowce, grzyby agarikoidalne, grzyby pieczarkopodobne (łac. agaricoid fungi, agaricoic basidiomycetes) – grzyby kapeluszowe o blaszkowatym hymenoforze należące do typu podstawczaków (Basidiomycota). Nazwa pochodzi od blaszek lub rodzaju Agaricus (pieczarka). Są przeciwieństwem boletoid fungi (boletoid basidiomycetes) – grzybów kapeluszowych o rurkowatym hymenoforze (brak polskiej nazwy).
SJP.pl
Wikipedia
dawna nazwa rzędu grzybów podstawkowych w klasie pieczarniaków; blaszkowce, pieczarkowce, bedłkowce
SJP.pl
grzyb z rzędu podstawkowych, o blaszkowym lub blaszkopodobnym hymenoforze; blaszkowiec, pieczarkowiec
SJP.pl
wyraz naśladujący zwierzęce beczenie, głównie owcy; be
Bee – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Piemont, w prowincji Cusio Ossola.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 623 osoby, 207,7 os./km².
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BIczer] nazwisko
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bif] środowiskowo: konflikt słowny raperów polegający na wytykaniu negatywnych cech przeciwnika w piosenkach hiphopowych
Beef (ang. „kłótnia, sprzeczka”) – rodzaj konfliktu na tle artystycznym związany z szeroko pojętą kulturą hip-hop, dotyczy on zarówno DJ-ów, MC, jak i wytwórni płytowych. Beef składa się z co najmniej 2 dissów (wyzwisk). Swoimi korzeniami sięga wczesnych lat 70. XX w., zapoczątkowany przez nowojorskich DJ-ów, którzy występując w czasie swojego występu zachęcali uczestników do zabawy, jednocześnie podsycając entuzjazm zgromadzonych negatywnymi uwagami na temat innych wykonawców oraz zachwalaniem własnych umiejętności i osiągnięć.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bifmaster] amerykańska rasa bydła mięsnego
SJP.pl
potocznie: samochód lub motocykl marki BMW; bejca, beemka, beemwica
Beema (znany także jako: Bumer, Bummer, Bimmer, Bumier, ros. Бумер) – rosyjski dramat kryminalny z 2003 roku.
Film jest fabularnym debiutem reżyserskim Piotra Busłowa – absolwenta moskiewskiej szkoły filmowej. W 2006 roku reżyser nakręcił drugą część (Beema 2), której akcja rozgrywa kilka lat później.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. samochód lub motocykl marki BMW; bejca, beema, beemwica;
2. mała, lekka żaglówka klasy BM
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. mot. samochód marki BMW (1.1)
(1.2) środ. mot. motocykl marki BMW (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: samochód lub motocykl marki BMW; bejca, beema, beemka
SJP.pl
[czytaj: benhaker] nazwisko obce
Leo Beenhakker (ur. 2 sierpnia 1942 w Rotterdamie, zm. 10 kwietnia 2025 tamże) – holenderski piłkarz, trener i działacz piłkarski.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: BN (Biblioteka Narodowa); BN-owski
SJP.pl
[czytaj: biper] rodzaj urządzenia elektronicznego do przekazywania wiadomości; biper; pager
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektron. brzęczyk
(1.2) telekom. pager
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: birceps] potocznie: bardzo duży brzuch; mięsień piwny, bojler, maciek
SJP.pl
[czytaj: birpong] zabawa, w której gracze trafiają piłeczką pingpongową do kubków z piwem po drugiej stronie stołu; beer pong
SJP.pl
[czytaj: betowen] nazwisko, np. Ludwig van Beethoven (1770-1827), kompozytor niemiecki
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: betowenowski] dotyczący twórczości Beethovena, charakterystyczny dla Beethovena, mający cechy utworów Beethovena
przymiotnik
(1.1) muz. dotyczący życia i muzyki Ludwiga van Beethovena, charakterystyczny, typowy dla Beethovena lub jego muzyki, taki jak u Beethovena
SJP.pl
Wiktionary
wróżka o wyglądzie wiedźmy, zgodnie z włoską tradycją przynosząca dzieciom prezenty na święto Trzech Króli
Befana – wróżka o wyglądzie wiedźmy, dosyć złośliwa, która w tradycji włoskiej przynosi dzieciom prezenty w związku z Bożym Narodzeniem. Pełni tę samą rolę, co święty Mikołaj. Dzieci oczekują prezentów od Befany w noc z 5 na 6 stycznia w Święto Trzech Króli. Pochodzenie jej imienia ma przypuszczalnie związek z epifanią, czyli aktem objawienia.
SJP.pl
Wikipedia
krawat stanowiący część szaty liturgicznej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj krawata w formie dwóch luźno zwisających sukiennych pasków, zwykle białych; atrybut duchownych chrześcijańskich, współcześnie głównie luterańskich, kalwińskich, anglikańskich i metodystycznych;
Befka – krawat będący częścią szat liturgicznych używanych przez duchownych wielu Kościołów chrześcijańskich, współcześnie głównie luterańskich, kalwińskich, anglikańskich i metodystycznych. Dawniej używana także przez duchowieństwo katolickie. Nie należy jej mylić z koloratką, która jest elementem ubioru nieliturgicznego duchownych i często jest noszona pod strojem liturgicznym, a więc i pod befką. W okresie od XVII do XIX wieku befka stosowana była jednak także jako element pozaliturgicznego stroju duchownych protestanckich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: biforek] potocznie: spotkanie w gronie znajomych, poprzedzające główną imprezę towarzyską; beforka, biforek, biforka, bifor
SJP.pl
[czytaj: biforek] potocznie: spotkanie w gronie znajomych, poprzedzające główną imprezę towarzyską; beforka, biforek, biforka, bifor
SJP.pl
zdrobnienie od: befsztyk
SJP.pl
kawałek smażonego mięsa, najczęściej z polędwicy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) kulin. gruby plaster mięsa wołowego, zwykle z polędwicy lub rostbefu, smażony lub grillowany
Stek (ang. steak, ze staronordyjskiego steik, czyli „smażyć”) – potrawa z kawałka mięsa krojonego w poprzek włókien mięśniowych lub ryby krojonej w poprzek kręgosłupa. Mięso na steki zazwyczaj jest grillowane lub smażone z odrobiną oleju. Steki rybne można przyrządzić w piekarniku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: befsztyk
SJP.pl
tytuł urzędnika tureckiego; bej
Beg (zapis stylizowany wielkimi literami: BEG) – singel izraelskiego piosenkarza i piosenkarki – Omera Adama oraz Netty.
SJP.pl
Wikipedia
tytuł urzędnika tureckiego; bej
SJP.pl
Wikipedia
tytuł kobiet z książęcych rodów muzułmańskich w Indiach
SJP.pl
członek religijno-społecznego stowarzyszenia męskiego założonego około 1220 r. na wzór beginek, działającego w Niemczech, we Francji i we Włoszech, w Polsce od XVI w.; zlikwidowanego przez inkwizycję
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rel. członek średniowiecznego heretyckiego bractwa propagującego ideał prostego życia
Bégard (bret. Bear) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Côtes-d’Armor.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 4906 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 135 osób/km² (wśród 1269 gmin Bretanii Bégard plasuje się na 85. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 183.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
religijno-społeczne stowarzyszenie męskie założone około 1220 roku na wzór beginek
Beginki i begardzi (beginat) – ruch religijny i społeczny wywodzący się z franciszkanizmu, głoszący, że człowiek może osiągnąć doskonałość bez pośrednictwa Kościoła, propagujący życie proste i ubogie.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. ciasto przyrządzane na oleju
Wiktionary
antylski taniec podobny do rumby; biguine, beguine, béguine
SJP.pl
Wikipedia
antylski taniec podobny do rumby; biguine, beguine, béguine
Beguine – powolny taniec ludowy z Martyniki, w metrum 4/4, obecnie należący do kanonu tańca towarzyskiego.
W latach trzydziestych XX wieku był lansowany, lecz bez powodzenia, w Paryżu. Swą popularność zdobył dopiero dzięki Cole Porterowi i jego piosence Begin the Beguine zaśpiewanej w musicalu Jubilee (1935) a wystawionym na nowojorskim Broadwayu.
W żargonie polskich muzyków taniec ten zwany jest powszechnie beginką.
SJP.pl
Wikipedia
zespół budynków wraz z podwórzem i ogrodem, zamieszkiwany przez beginki (niezamężne kobiety tworzące laicką wspólnotę religijną)
Beginaż (niderl. begijnhof, fr. béguinage) – miejsce, gdzie mieszkały beginki. Beginaże powstawały głównie w średniowieczu. Najczęściej spotyka się beginaże na terenie północnej i północno-wschodniej Francji, Belgii, Holandii oraz zachodnich i północno-zachodnich Niemiec.Zwykle jest to zespół niewielkich domków z małym kościołem lub kaplicą i szpitalem, w pobliżu szpitala znajdował się dom matki przełożonej. Beginaż otoczony był murem, w którym znajdowała się jedna lub więcej bram, łączące beginaż z miastem. W beginażu znajdowały się zwykle także: izolatka dla zakaźnie chorych, stajnia, kurnik, browar, ogrody i łąka. Domy w beginażu mogły być jedno- lub wieloosobowe (te dla mniej zamożnych beginek i nowicjuszek). Kiedy kobieta została przyjęta do grona beginek i było ją na to stać mogła wynająć lub kupić jeden z domów należących do wspólnoty. Po jej śmierci dom ponownie stawał się własnością wspólnoty beginek.
SJP.pl
Wikipedia
członkini laickiego żeńskiego zgromadzenia religijnego
SJP.pl
członkini laickiego żeńskiego zgromadzenia religijnego
Beginki i begardzi (beginat) – ruch religijny i społeczny wywodzący się z franciszkanizmu, głoszący, że człowiek może osiągnąć doskonałość bez pośrednictwa Kościoła, propagujący życie proste i ubogie.
SJP.pl
Wikipedia
tytuł namiestnika zarządzającego prowincją w Turcji osmańskiej; bejlerbej; beglerbej
SJP.pl
tytuł namiestnika zarządzającego prowincją w Turcji osmańskiej; beglerbeg; bejlerbej
SJP.pl
roślina ozdobna, doniczkowa i kwietnikowa; ukośnica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Begonia|ref=tak., roślina pochodzenia tropikalnego, hodowana jako roślina doniczkowa lub kwietnikowa ze względu na ozdobne liście i różnobarwne kwiaty;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: begonia
SJP.pl
rodzina roślin z rzędu dyniowców; ukośnicowate
SJP.pl
Wikipedia
rząd roślin z klasy dwuliściennych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z begonią, dotyczący begonii
Wiktionary
[czytaj: beGIN] antylski taniec w takcie 2/4, w tempie umiarkowanym, podobny do rumby; biguine, béguine
Beguine – powolny taniec ludowy z Martyniki, w metrum 4/4, obecnie należący do kanonu tańca towarzyskiego.
W latach trzydziestych XX wieku był lansowany, lecz bez powodzenia, w Paryżu. Swą popularność zdobył dopiero dzięki Cole Porterowi i jego piosence Begin the Beguine zaśpiewanej w musicalu Jubilee (1935) a wystawionym na nowojorskim Broadwayu.
W żargonie polskich muzyków taniec ten zwany jest powszechnie beginką.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: pracownik odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy w danym zakładzie pracy
SJP.pl
przymiotnik od: BHP, bhp (bezpieczeństwo i higiena pracy)
przymiotnik
(1.1) pot. związany z BHP, albo z behapowcem
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: behawior albo bihewior] w biologii: zachowanie się;
1. ogół reakcji lub każda uzewnętrzniająca się reakcja zwierzęcia;
2. sposób odpowiadania człowieka na bodźce zewnętrzne
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) antrop. biol. zachowanie się, odpowiadanie na bodźce środowiska
Zachowanie (ang. behavior) – skoordynowane postępowanie organizmu w odniesieniu do określonego otoczenia w określonym czasie, różnego rodzaju reakcje na bodźce z otoczenia (układ bodziec – reakcja, ang. stimulus – reaction, S–R), np. wykonywane za pomocą grup mięśni reakcje ruchowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest behawioralne
Wiktionary
związany z zachowaniem
przymiotnik
(1.1) psych. związany z zachowaniem (behawiorem)
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: behawiorysta albo bihewiorysta] zwolennik behawioryzmu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przedstawiciel lub zwolennik behawioryzmu
(1.2) specjalista zajmujący się terapią zachowania zwierząt towarzyszących człowiekowi, głównie psów
SJP.pl
Wiktionary
kobieta zajmująca się behawiorystyką, czyli nauką o sposobach i motywach zachowania
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) psych. związany z behawiorystami, behawioryzmem
SJP.pl
Wiktionary
behawiorystyka zwierząt - psychologia zajmująca się badaniem i analizą zachowań zwierząt
SJP.pl
[czytaj: behawioryzm albo bihewioryzm] ukształtowany w Ameryce kierunek psychologiczny XX wieku, zakładający, że przedmiotem badań psychologicznych może być tylko zachowanie się ludzi lub zwierząt, a nie niemożliwe do poznania procesy psychiczne
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. podejście do psychologii skupiające się na obserwowalnym zachowaniu, negujące poznawalność umysłu i przeważnie zakładające, że zachowanie jest określane przez środowisko;
Behawioryzm (ang. behavior lub behaviour – zachowanie) – filozofia nauki o zachowaniu ludzi oraz zwierząt. W podejściu tym uznaje się istotną rolę:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Behem (Behem I, Behm, Bem) – polski herb szlachecki, z nobilitacji.
Wikipedia
biblijny potwór, niepokonana bestia
Behemot (hebr. בהמות Bəhēmôth, Behemot, B'hemot „bestie; zwierzęta”; arab, بهيموث albo بهموت Bahīmūth) – nieprzetłumaczone imię zwierzęcia wspomnianego w Księdze Hioba, 40,15. Wraz z Lewiatanem jest on przedstawiony jako stworzenie dowodzące wielkości i mocy stwórczej Jahwe w opozycji do Hioba. Przedstawiony jako postać podobna do hipopotama lub słonia.
SJP.pl
Wikipedia
kwas behenowy - organiczny związek chemiczny, występujący w orzeszkach ziemnych
SJP.pl
kraina historyczna w środkowej Portugalii
Mozambik:
Niemcy:
Portugalia:
SJP.pl
Wikipedia
gatunek ssaka z podrodziny antylopowców; oryks pręgoboki
SJP.pl
tytuł urzędnika tureckiego; beg
Bej (pierwotnie beg; tur. bey) – tureckie słowo oznaczające wodza (np. janczarów, Tatarów krymskich).
Tytuł używany na terytorium państw tureckich, w tym Imperium Osmańskiego i Uzbekistanu oraz Persji i państwa mogolskiego, dodawany do imion przedstawicieli możnowładztwa, szczególnie w odniesieniu do osób pochodzenia turkijskiego. Niekiedy skracany był do formy Be.
SJP.pl
Wikipedia
pieszczotliwie o ukochanej lub atrakcyjnej osobie; bejbi
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanej lub atrakcyjnej osobie; bejbe
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanym lub atrakcyjnym mężczyźnie; bejbe, bejbi
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanym lub atrakcyjnym mężczyźnie; bejbe, bejbi
SJP.pl
bardzo rzadko: farba do drewna; bajca, bejca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara więzienna pijak
SJP.pl
Wiktionary
1. farba do drewna; bajca;
2. zaprawa do nasion posiadająca właściwości grzybobójcze;
3. zaprawa farbiarska;
4. zaprawa z octu i korzeni do marynowania mięs;
5. potocznie: samochód lub motocykl marki BMW; beemka, beema, beemwica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. roztwór do barwienia drewna;
(1.2) chem. włók. substancja używana do barwienia w przemyśle włókienniczym i garbarskim
(1.3) chem. roln. środek grzybobójczy do dezynfekcji nasion i ziaren
(1.4) spoż. zaprawa do marynowania mięs
(1.5) slang. samochód marki BMW
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pokrywać powierzchnię, najczęściej drewnianą, bejcą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. pokrywanie powierzchni drewna bejcą
(1.2) rzem. w garbarstwie: oczyszczanie skóry przed jej garbowaniem
(1.3) roln. zaprawianie nasion środkami grzybobójczymi
Wiktionary oraz Wikipedia
pokryty bejcą
SJP.pl
wiatr wiejący od dziobu pod kątem ostrym do linii symetrii statku; bajdewind
Bajdewind, też bejdewind, ćwierćwiatr (z niem. bei dem Wind – dosł. przy wietrze) – nazwa jednego z wiatrów pozornych. Bajdewind wieje z kierunków: pomiędzy wiatrem wiejącym prostopadle do burt jednostki (półwiatr), a wiatrem wiejącym od strony kąta martwego, czyli od strony dziobu jednostki. W zależności od wielkości kąta martwego danej jednostki przedział ten wynosi od ok. 30° do ok. 80°.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) reg. głupiec
Wiktionary
choroba zakaźna skóry zaliczana do krętkowic niewenerycznych, wywołana przez treponemy
Bejel – jedna z krętkowic niewenerycznych. Przewlekła choroba okresu dziecięcego, charakteryzująca się występowaniem zmian skórnych i błon śluzowych wywołaną przez Treponema endemicum, czyli bakterię, która nie powoduje zmian dotyczących zębów, oka i układu nerwowego.
SJP.pl
Wikipedia
tytuł namiestnika zarządzającego prowincją w Turcji osmańskiej; beglerbeg; beglerbej
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. gw-pl|Warszawa. żyd
Wiktionary
w gwarze poznańskiej: pieniądz, zwykle polski
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) reg-pl|Poznań. pieniądz
Bejm – ludowa nazwa niemieckiej monety 10-fenigowej stosowana do 1939 r. przez ludność niemiecką i polską na terenie byłego zaboru pruskiego.Stąd pochodzi gwarowe określenie poznańskie na pieniądze - bejmy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ bej; bejowy
SJP.pl
→ bej; bejowski
SJP.pl
rodzaj ssaków z podrodziny antylop, występujący w Etiopii i Somalii
Bejra somalijska (Dorcatragus megalotis) – gatunek ssaka z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae), jedyny przedstawiciel rodzaju bejra (Dorcatragus).
SJP.pl
Wikipedia
→ Bejrut
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bejrutu (stolicy Libanu)
SJP.pl
Wiktionary
stolica Libanu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Azji, na Bliskim Wschodzie, stolica Libanu;
(1.2) geogr. adm. muhafaza w zachodnim Libanie;
Bejrut (arab. بيروت, Bayrūt, stgr. Βηρυτός) – stolica i największe miasto Libanu, leżące w środkowej części kraju. Liczy 2 060 363 mieszkańców (2012), większość pochodzenia arabskiego. Dawniej miasto było nazywane: Birutu, Berytos. Znajduje się w nim wiele zabytków i dobytku historycznego kraju.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bejrutu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bejrutu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bejrutu (stolicy Libanu)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bejrutu
SJP.pl
Wiktionary
baseball, bejzbol;
1. dyscyplina sportowa wywodząca się z Ameryki Północnej, podobna do palanta;
2. kij do tej dyscypliny sportowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. baseball (w spolszczonej pisowni)
(1.2) slang. kij bejsbolowy
Baseball (pol. bejsbol) – sportowa gra zespołowa szczególnie popularna w Ameryce Północnej, Południowej i we wschodniej Azji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zawodnik uprawiający bejsbol; baseballista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. ktoś, kto gra w bejsbol, zawodowo lub rekreacyjnie
SJP.pl
Wiktionary
→ bejsbolista; baseballistka
SJP.pl
baseballówka; potocznie:
1. czapka z zaokrąglonym daszkiem;
2. kurtka mająca przy pasie oraz na zakończeniach rękawów ściągacze o tym samym wzorze;
3. kij do gry w baseball
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. sportowe nakrycie głowy, wykonane z miękkiego materiału, z twardym daszkiem, zazwyczaj z tyłu posiada regulowalne zapięcie
(1.2) lekkie okrycie wierzchnie wzorowane na bluzach amerykańskich klubów sportowych
Bejsbolówka (także: baseballówka od ang. baseball cap) – sportowa czapka, wykonana z miękkiego materiału, z twardym daszkiem chroniącym oczy przed słońcem. Często posiada z tyłu pasek umożliwiający regulację rozmiaru. Pierwotnie noszona przez sportowców uprawiających baseball.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bejsbol; baseballowy, bejzbolowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z baseballem, dotyczący baseballu
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie świętokrzyskim
Bejsce – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, siedziba gminy Bejsce.
SJP.pl
Wikipedia
→ Bejsce (wieś w Polsce); bejski
SJP.pl
→ Bejsce (wieś w Polsce); bejsceński
SJP.pl
mieszkaniec Bejsca
SJP.pl
mieszkanka Bejsca
SJP.pl
popularna w gatunkach lirycznych Bliskiego Wschodu strofa dwuwersowa
Bajt, bejt (z arab.) – typ wersu popularnego w poezji arabskiej i perskiej na Bliskim i Środkowym Wschodzie (zwłaszcza w gazelu i kasydzie). Składa się z określonej (zwykle parzystej) liczby stóp i posiada cezurę, która dzieli go na dwie równe części (półwersy), zwykle rymujące się ze sobą.
SJP.pl
Wikipedia
baseball, bejsbol;
1. dyscyplina sportowa wywodząca się z Ameryki Północnej, podobna do palanta;
2. kij do tej dyscypliny sportowej
SJP.pl
→ bejzbol; baseballowy, bejsbolowy
SJP.pl
potocznie:
1. głos owcy lub kozy;
2. głos niektórych innych zwierząt, podobny do głosu owcy lub kozy;
3. brzydki, fałszywy śpiew;
4. głośny płacz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) odgłos beczenia zwierząt
(1.2) głośny płacz
(1.3) pot. odczasownikowy od|bekać.
(1.4) gw-pl|Bukowina. żarówka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. obrońca w drużynie sportowej
(2.2) daw. środ. polit. członek bojówki
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(3.1) D. lm. od: beka
Osoby:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zgrubienie od: beczka;
2. to, co znajduje się w dużej beczce;
3. przenośnie: otyły, gruby człowiek; tłuścioch, baryła, pulpet, spaślak;
4. potocznie: ubaw, coś śmiesznego; heca, brecha, polewka, zlewa, zlew, zwała
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. nieistniejąca kaszubska osada rybacka w Polsce, w województwie pomorskim, u ujścia Redy;
(1.2) geogr. rezerwat przyrody w pobliżu dawnej osady Beka (1.1);
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. żyzna dolina w Libanie, 30 km na wschód od Bejrutu;
(1.2) geogr. adm. muhafaza we wschodnim Libanie obejmująca dolinę Bekaa (1.1);
Dolina Bekaa (arab. البقاع = Al-Bika) - żyzna dolina w Libanie, położona w rowie (obniżeniu) tektonicznym pomiędzy górami Liban na zachodzie i pasmem górskim Antylibanu na wschodzie.
Ma 150 km długości, szerokość na dnie wynosi 8-14 km; wysokość dna 700–1100 m n.p.m. Odwadniana przez rzeki Orontes (Nahr al-Asi) i Litani (Nahr al-Litani). Często występują tu trzęsienia ziemi.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. czkać, odbijać się
2. bekać się - u jeleni i danieli: dokonywać aktu płciowego
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) odbijać się
SJP.pl
Wiktionary
dawna tuba strażacka do ogłaszania alarmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bekać.
(1.2) łow. akt płciowy u jeleni i danieli
Odbijanie, bekanie – uwolnienie gazu z układu trawiennego (głównie z przełyku i żołądka) przez usta. Czynności tej towarzyszy często charakterystyczny dźwięk i czasami odór.
Wiktionary oraz Wikipedia
ptak z rzędu wróblowych
SJP.pl
o cechach bekardowatych (rodzina ptaków)
Bekardowate (Tityridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), podrzędu tyrankowców (Tyranni). Zasiedlają Amerykę Południową i Północną. Są to małej lub średniej wielkości ptaki, większość ma stosunkowo krótki ogon i duże głowy.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bekardowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rodzaj ptaków z podrodziny bekardów
SJP.pl
ptak łowny z rodziny bekasowatych, o upierzeniu brunatnym z czarnymi, płowymi lub rdzawymi wzorami, zamieszkujący podmokłe okolice Eurazji, Afryki i Ameryki Północnej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak zamieszkujący tereny podmokłe;
Bekasowate, słonkowate (Scolopacidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tyczący się bekasa, np. bekasie pióro
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla bekasa; dotyczący, odnoszący się do bekasa
Bekasi (indonez. Kota Bekasi) – miasto w Indonezji na wyspie Jawa w prowincji Jawa Zachodnia w zespole miejskim Dżakarty.
Według danych szacunkowych z 2013 roku miasto liczyło 2 543 676 mieszkańców oraz zajmuje powierzchnie ponad 210 km². Przez miasto przepływają trzy główne rzeki: Cakung, Bekasi, Sunter.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
średniej wielkości ptak łowny należący do rodziny bekasowatych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Lymnocryptes minimus|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny bekasowatych;
Bekasik, bekas mały (Lymnocryptes minimus) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Lymnocryptes. Nie wyróżnia się podgatunków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek ptaka z rzędu żurawiowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Aramus guarauna|ref=tak., gatunek ptaka z rzędu żurawiowych;
Bekaśnica (Aramus guarauna) – gatunek dużego ptaka, będącego jedynym przedstawicielem rodziny bekaśnic (Aramidae) z rzędu żurawiowych (Gruiformes). Zamieszkuje strefę międzyzwrotnikową Ameryki – od Meksyku i Florydy (Stany Zjednoczone) przez Karaiby po Argentynę. Nie jest zagrożony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina obejmująca ponad 80 gatunków ptaków z rzędu siewkowych, o charakterystycznych prostych i długich dziobach, których miękki czubek ułatwia odnajdywanie pożywienia w miękkim gruncie; występują na wszystkich kontynentach (oprócz Antarktydy)
Bekasowate, słonkowate (Scolopacidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bekasowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
jednostka miary radioaktywności w układzie SI
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka miary aktywności promieniotwórczej w układzie SI;
Bekerel, Bq – jednostka miary aktywności promieniotwórczej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).
Próbka ma aktywność 1 Bq, gdy zachodzi w niej jeden rozpad promieniotwórczy na sekundę. Na przykład, jeśli jądra atomowe danego ciała emitują 1000 cząstek alfa na sekundę wskutek rozpadów alfa (i jednemu rozpadowi odpowiada emisja jednej cząstki alfa oraz nie zachodzą inne rodzaje rozpadów), to aktywność tego ciała jest równa 1000 Bq, czyli 1 kBq.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
backhand; w tenisie, ping-pongu itp.: uderzenie z lewej strony rakietą trzymaną w prawej ręce bądź ze strony prawej - trzymaną w lewej; w hokeju: przy uderzeniu z lewej strony kijem trzymanym niżej prawą ręką i na odwrót
Bekhend (od ang. backhand, grzbiet ręki) – termin sportowy oznaczający uderzenie rakietą lub kijem w taki sposób, że w kierunku uderzenia skierowany jest grzbiet ręki. Zagrania takie spotykane są m.in. w tenisie, tenisie stołowym, speed-ballu, badmintonie i hokeju. W tenisie jest to uderzenie z lewej strony zewnętrzną stroną rakiety przez zawodników praworęcznych; u osób leworęcznych uderzenie z prawej strony.
SJP.pl
Wikipedia
związany z bekhendem (backhandem); backhandowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) sport. podwórkowa gra w piłkę jeden na jednego polegająca na obronie swojego obszaru i przebijaniu piłki na obszar przeciwnika
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|beka.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawne męskie okrycie wierzchnie, podszyte futrem
Bekiesza – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Cyców.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Cyców. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 372 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: bekiesza
SJP.pl
potocznie:
1. podobny do beku, beczenia;
2. skłonny do płaczu; mazgajowaty, płaksiwy
SJP.pl
rodzaj wieloletniej rośliny z rodziny traw; beckmannia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. zob. beckmannia.
Bekmania (Beckmannia Host) – rodzaj roślin należących do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące w strefie umiarkowanej Europy (w zachodniej tylko jako introdukowane), Azji i Ameryki Północnej. W Polsce rośnie jako zadomowiony antropofit bekmania robaczkowata (B. eruciformis).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: brzydko, fałszywie zaśpiewać
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. bekać)
(1.1) dokonany od|bekać.
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)
(2.1) pot. ponieść karę
(2.2) gwara. więzienna ponieść karę
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: brzydko, fałszywie zaśpiewać
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|beknąć.
SJP.pl
Wiktionary
wyrób wędliniarski
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. odpowiednio przygotowana półtusza z młodego tucznika (lub jej część)
(1.2) kulin. wędzonka z bekonu (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zootechn. tucznik przeznaczony na półtusze i wędzonkę
Boczek – pojęcie z dziedziny technologii żywności, oznaczające jedną z zasadniczych części półtuszy wieprzowej oraz potrawy z niej wykonywane.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: tucznik przeznaczony na bekony
SJP.pl
zakład zajmujący się wyrobem bekonów
SJP.pl
produkcja bekonów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bekon
Wiktionary
→ bekon
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bekonem
przymiotnik
(2.1) zawierający bekon lub przypominający bekon smakiem, zapachem itp.
SJP.pl
Wiktionary
1. godowy okres u niektórych zwierząt leśnych (danieli i jeleni);
2. miejsce, gdzie zbierają się niektóre zwierzęta leśne (daniele i jelenie) w okresie godowym
Bekowisko – okres godowy i miejsce godów danieli (Dama dama). Bekowisko odbywa się zwykle od połowy października do połowy listopada. W tym czasie, podobnie jak byki jelenia, byk daniela wydaje charakterystyczne odgłosy i gromadzi wokół siebie kilka łań - „chmarę”. Bekowisko to okres polowań na daniele-byki.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: śmieszny, zabawny, komiczny
przymiotnik jakościowy
(1.1) slang. młodz. zabawny, śmieszny
SJP.pl
Wiktionary
potocznie o kobiecie (dziewczynce), ciągle płaczącej bez istotnego powodu; także o mężczyźnie (chłopcu) z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) pot. ktoś skłonny do płaczu
Beksa – amerykańska komedia muzyczna z 1990 roku, wyśmiewający tamtejsze stroje, zachowania, muzykę film satyryczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(r. żeński) potocznie o dziewczynce łatwo wpadającej w płacz; także o chłopcu, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
związek frazeologiczny
(1.1) pot. ktoś (najczęściej dziecko), kto często płacze
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
osoby o nazwisku Beksiński:
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: beksiwie
SJP.pl
dawniej: skłonny do beku (płaczu); płaczliwy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bektaszyzmem, dotyczący bektaszyzmu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. członek wspólnoty religijnej bektaszijja, powstałej w XIII w., będącej synkretyczną odmianą islamu łączącej w sobie elementy chrześcijańskie, zaratusztriańskie, szamańskie i ezoteryczne
Wiktionary
śpiewający ptak wędrowny z rodziny drozdów; słowik szary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ornit. słowik szary
Słowik szary, bekwarek (Luscinia luscinia) – gatunek małego ptaka śpiewającego z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae). Ptaki z tej grupy są najznakomitszymi śpiewakami. Śpiew ich jest donośny, niezwykle urozmaicony, o dużej skali tonów. Słowik przylatuje na tereny Polski w kwietniu-maju, a odlatuje do Afryki w sierpniu-wrześniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jednostka logarytmicznej miary stosunku energii lub mocy dwu sygnałów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. bezwymiarowa jednostka wyrażająca porównanie dwu wielkości równe logarytmowi dziesiętnemu ich stosunku, zwykle stosowana do określania głośności, mocy akustycznej źródła dźwięku, stopnia wzmocnienia sygnału itp.;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od bela
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: beleTAŻ] pierwsze piętro pałacu lub domu o charakterze reprezentacyjnym, wyróżniające się większą wysokością pomieszczeń i bogatszą dekoracją; piano nobile
SJP.pl
1. gruba belka
2. zwój czegoś, najczęściej banknotów, materiału lub papieru
3. ilość papieru równa 10 ryzom
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwój np. papieru, tkaniny
(1.2) opakowany prostopadłościan różnych sprasowanych materiałów np. wełny, liści tytoniu itp.
(1.3) włók. odmienna w różnych krajach jednostka masy
(1.4) druk. arkusze papieru w określonej liczbie
(1.5) duża belka
(1.6) gw-pl|Górny Śląsk. beczkowóz
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina o trujących nasionach wykorzystywana w lecznictwie, w Polsce chroniona; belladonna, beladonna, belladona, wilcza jagoda
SJP.pl
roślina o trujących nasionach wykorzystywana w lecznictwie, w Polsce chroniona; belladonna, belladona, beladona, wilcza jagoda
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1 gmina:
Palauska nazwa:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) lwów. grubas
Wiktionary
[czytaj: belkanto] styl muzyki wokalnej, a także technika wokalna w operze włoskiej XVII-XIX w.
Bel canto, także belcanto (wł. dosłownie: piękny śpiew) – termin muzyczny używany w dwóch pokrewnych znaczeniach:
SJP.pl
Wikipedia
→ belcanto [czytaj: belkantowy]
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w Republice Baszkortostanu, w azjatyckiej części Rosji;
Belebej (ros. Белебей, Bielebiej; baszk. Бәләбәй, Bäläbäj) – miasto w Republice Baszkirii, w Rosji, ośrodek administracyjny rejonu bielebiejewskiego. Miejscowość założono w 1715 roku, a prawa miejskie nadano w 1781.
W Belebeju urodzili się: Borys Nikołajewski, Władimir Bukowski, Inna Czurikowa.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Belebejem, dotyczący Belebeju
Wiktionary
Wikipedia
zdrobnienie od: belka; mały, krótki odcinek odpowiednio obrobionego pnia drzewa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: belka
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. belka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: belka
Belek – miejscowość turystyczna w dystrykcie Serik, prowincji Antalya, południowo-zachodniej Turcji nad Morzem Śródziemnym.
Miasto leży około 30 km od lotniska w Antalyi na równinie rzeki Kopru Cayi, u podnóża gór Taurus.
Atrakcją turystyczną okolicy jest park krajobrazowy z ponad 100 gatunkami zamieszkujących go ptaków oraz usytuowany w sosnowym lesie wodospad Kursunlu z ukrytą pod nim jaskinią, do której można się dostać tylko przez lustro wody.
Wiktionary oraz Wikipedia
wymarły mięczak kopalny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) paleont. nazwa systematyczna|Belemnitida|ref=tak. wymarły morski głowonóg;
Belemnity (Belemnitida, z gr. belemnon – pocisk, strzała) – wymarły rząd morskich głowonogów należący do Decabrachia (dziesięciornice). Według niektórych systemów klasyfikacyjnych belemnity wraz z pokrewnymi rzędami (np. Aulacocerida i Phragmoteuthida) mają status nadrzędu Belemnoidea.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w mitologii celtyckiej: bóg płodności i słońca
Beli, Belenus („lśniący”) – w mitologii brytańskiej, szczególnie w Galii (później od Italii po Brytanię), bóg płodności i słońca, mający w swej pieczy owce i bydło. Jego małżonką była Belisama. W Irlandii znany był jako Bile („święte drzewo”). Mógł być identyczny z Belatu-Cadrosem.
SJP.pl
Wikipedia
kopalny ślimak morski, mający symetryczną muszlę zwiniętą w jednej płaszczyźnie
SJP.pl
autor książek beletrystycznych
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik od: beletrystyka
przymiotnik relacyjny
(1.1) liter. związany z beletrystyką
SJP.pl
Wiktionary
1. ogół utworów zaliczanych do literatury pięknej;
2. utwory narracyjno-fabularne pisane prozą
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. twórczość prozatorska zaliczana do literatury pięknej, obejmująca powieść, opowiadanie, nowelę, reportaż literacki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nadawanie tekstowi charakteru powieści, noweli, opowiadania itp.
SJP.pl
przymiotnik od: beletryzacja
SJP.pl
osoba zajmująca się beletryzowaniem życiorysów, wspomnień itp., nadająca im formę beletrystyczną
SJP.pl
kobieta zajmująca się beletryzowaniem życiorysów, wspomnień itp., nadająca im formę beletrystyczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) liter. wplatanie elementów fikcji literackiej w narrację o zdarzeniach rzeczywistych
Wiktionary
największe miasto w Irlandii Północnej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Irlandii Północnej,
Belfast (angielska wymowa: [ˈbɛlfɑːst]; irl. Béal Feirste) – stolica i największe miasto Irlandii Północnej, zlokalizowane w dystrykcie Belfast (hrabstwo Antrim). Zajmuje powierzchnię 132,50 km², licząc 341 877 mieszkańców (2019 r.).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Belfastu
Wiktionary
1. potocznie: nauczyciel;
2. pomocnik nauczyciela w żydowskiej szkole elementarnej o charakterze religijnym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. lekcew. lub żart. nauczyciel
(1.2) gwara. więz. mądry, doświadczony więzień
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. nauczyciel w szkole średniej
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
grupa belfrów, nauczycieli
SJP.pl
1. pogardliwie: zawód, praca nauczyciela;
2. pogardliwie: nauczycielka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. nauczycielka
(1.2) pot. wykonywanie zawodu nauczyciela
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: belfer
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z belfrem, dotyczący belfra
SJP.pl
Wiktionary
zawód nauczyciela; belferka
SJP.pl
[czytaj: belfi] potocznie: selfie damskich pośladków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Belfortem, dotyczący Belfortu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto we wschodniej Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté;
Belfort (niem. Beffert, Beffort, Befort) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Territoire de Belfort, położone nad rzeką Savoureuse, w Bramie Burgundzkiej – obniżeniu pomiędzy dwoma pasmami górskimi – Wogezami na północy a Jurą na południu. W 2017 roku populacja gminy wynosiła 48 423 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
ironicznie: pracować jako belfer (nauczyciel) w szkole
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) lekcew. lub żart. wykonywanie zawodu nauczyciela (belfra)
Wiktionary
1. koń ciężkiej, zimnokrwistej rasy; brabanson
2. frank belgijski; belga
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Belgii
Belg – miejscowość i gmina w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Rhein-Hunsrück, wchodzi w skład gminy związkowej Kirchberg (Hunsrück).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: belgijski
skrót
(1.1) = belgijski
SJP.pl
Wiktionary
frank belgijski; belg
Belga – belgijska agencja prasowa, z siedzibą w Schaerbeek (Bruksela).Założona w sierpniu 1920 roku przez Pierre-Marie Oliviera i Maurice Travailleura.
SJP.pl
Wikipedia
państwo w Europie ze stolicą w Brukseli; Królestwo Belgii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie Zachodniej ze stolicą w Brukseli;
(1.2) hist. geogr. do początku XIX wieku: Niderlandy, ziemie położone nad Morzem Północnym między Francją a Niemcami
Belgia, Królestwo Belgii (niderl. Koninkrijk België, fr. Royaume de Belgique, niem. Königreich Belgien) – państwo federacyjne w zachodniej Europie, w południowych Niderlandach. Belgia jest członkiem Unii Europejskiej, ONZ oraz NATO.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: Belg (obywatel Belgii)
SJP.pl
1. inspekt o oknach dwuspadowych, zwróconych na wschód i zachód;
2. rodzaj porównawczej, sportowej gry scrabble
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Belgii
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Belgia
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Belgii lub Belgów
SJP.pl
Wiktionary
związany z Belgią i Holandią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest belgijskie; cecha tych, którzy są belgijscy
SJP.pl
Wiktionary
stolica Serbii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Serbii;
Belgrad (serb. Београд, Beograd [beǒɡrad], starożytne Singidunum, daw. Białogród, węg. Nándorfehérvár) – stolica i największe miasto Serbii położone na północy kraju przy ujściu Sawy do Dunaju; jugosłowiańskie miasto-bohater.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Belgradu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Belgradu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Belgradu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Belgradu
SJP.pl
Wiktionary
→ Belgrad (stolica i największe miasto Serbii)
przymiotnik
(1.1) związany z Belgradem (stolicą Serbii)
SJP.pl
Wiktionary
jeden z upadłych aniołów i czterech piekielnych książąt
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. jeden z upadłych aniołów w judaizmie i chrześcijaństwie;
Belial, także: Beliar, Berial, Mroczny Starzec, Albatros (od hebr. בְּלִיַּ֫עַל belijja'al, czyli połączenie 'blj' – negacja i 'ja'al' – użytek) – jeden z upadłych aniołów (w niebie należał do chórów Cnót i Aniołów) i czterech piekielnych książąt (pozostali to Szatan, Lucyfer i Lewiatan), symbolizuje płodność ziemi, niezależność oraz kierunek geograficzny północ. Często jest utożsamiany z Szatanem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: biliber] potocznie: fan Justina Biebera
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. neol. fan Justina Biebera
SJP.pl
Wiktionary
polski herb szlachecki
SJP.pl
Wikipedia
polski herb szlachecki
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
żołnierz Pierwszego Pułku Ułanów Legionów Polskich, utworzonego w czasie I wojny światowej przez Władysława Zygmunta Belinę-Prażmowskiego
SJP.pl
Belizariusz, łac. Flavius Belisarius, gr. Βελισάριος (ur. ok. 505, zm. w marcu 565) – wódz armii rzymskiej (bizantyjskiej), który prowadził zwycięskie kampanie wojenne w czasach panowania Justyniana I Wielkiego.
Wikipedia
[czytaj: beliz]
1. państwo w Ameryce Środkowej;
2. miasto w Belize
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Belmopanie;
(1.2) geogr. miasto w Angoli
Belize (w latach 1863–1981 Honduras Brytyjski) – państwo w Ameryce Środkowej leżące na półwyspie Jukatan, nad Morzem Karaibskim, od północy graniczące z Meksykiem (długość granicy 250 km), a na zachodzie z Gwatemalą (266 km). Jego stolicą jest Belmopan.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec miasta Belize
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Belize
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka miasta Belize
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Belize
SJP.pl
Wiktionary
→ Belize
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Belize, dotyczący Belize lub jego mieszkańców
SJP.pl
Wiktionary
1. odcinek odpowiednio obrobionego pnia drzewa;
2. element konstrukcyjny budowli lub maszyn;
3. naszywka na naramienniku lub na rękawie munduru, będąca oznaką rangi wojskowej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) długi, obrobiony pień drzewa
(1.2) techn. zwykle poziomy element konstrukcyjny przenoszący obciążenie
(1.3) wojsk. pot. naszywka oznaczająca rangę w służbach mundurowych
(1.4) techn. w wagach element łączący szalki i osadzony lub zawieszony punktowo
Belka – poziomy lub ukośny element konstrukcyjny stosowany w budownictwie, przyjmujący obciążenia pionowe najczęściej pochodzące od poziomych żeber i płyt stropowych i przenoszący je na podpory (ściany, słupy, filary, kolumny). Belka pracuje głównie na zginanie i ścinanie; dodatkowo może też występować jej ściskanie lub rozciąganie. Może być wykonana z drewna, stali, betonu, żelbetu, czasem również z kamienia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
układać belki pod wiązania stropu, mostu
SJP.pl
układ belek podtrzymujących strop
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|belkować.
(1.2) archit. hist. najwyższy, poziomy, trójdzielny człon starożytnych budowli spoczywający na kolumnach lub ścianach;
(1.3) archit. bud. zespół belek tworzących konstrukcję budowli;
Pojęcie belkowanie ma dwa znaczenia:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o suficie, moście: mający widoczne belki, stanowiące element konstrukcyjny
SJP.pl
przymiotnik od: belka
SJP.pl
przymiotnik od: belka
SJP.pl
śmigłowiec marki Bell
SJP.pl
Wikipedia
roślina o trujących nasionach wykorzystywana w lecznictwie, w Polsce chroniona; belladonna, beladonna, beladona, wilcza jagoda
SJP.pl
roślina o trujących nasionach wykorzystywana w lecznictwie, w Polsce chroniona; belladona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Atropa belladonna|L.|ref=tak., pokrzyk wilcza jagoda
(1.2) bot. rzad. nazwa systematyczna|Amaryllis belladonna|L.|ref=tak., amarylis
(1.3) trucizna z pokrzyku wilczej jagody
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Bellamy – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Alabama, w hrabstwie Sumter.
Wikipedia
w mitologii greckiej:heros, bohater "Iliady" Homera
Bellerofont (także Bellerofon, Bellerofontes, gr. Βελλεροφόντης Bellerophóntēs, łac. Bellerophon) – w mitologii greckiej heros, królewicz koryncki; bohater Iliady Homera.
Uchodził za syna Posejdona i Eurynome (Eurymeda). Jego „ludzkim” ojcem był król Glaukos, syn Syzyfa. Bawiąc się łukiem ojca zabił przypadkowo brata, za co został wygnany z dworu. Schronienie znalazł u króla Projtosa. Jego żona, Steneboja (Anateja), zakochała się w Bellerofoncie, ale ten nie odwzajemnił uczucia, za co oskarżyła go o zaloty do niej (motyw żony Putyfara). Król Projtos, nie chcąc naruszyć praw gościnności, wysłał Bellerofonta z listem do swego teścia, Jobatesa, króla Licji, by ten kazał zabić młodzieńca (stąd powiedzenie „list Bellerofonta”, łac. Bellerophontis litterae). Jobates wysłał Bellerofonta, aby zabił Chimerę, co ostatecznie mu się udało dzięki pomocy Pegaza, cudownego skrzydlatego rumaka, który wyskoczył z brzucha gorgony Meduzy, gdy Perseusz uciął jej głowę. Bellerofont zdołał okiełznać Pegaza. Wysłany na wojnę z Amazonkami powrócił z niej w triumfie, zabijając też po drodze atakujących z zasadzki zabójców. W nagrodę Jobates wydał za Bellerofonta swoją córkę Filonoe, z którą ten drugi miał troje dzieci: Isandrosa, Hippolochosa (ojca Glaukosa, który pod Troją zamienił zbroje z Diomedesem) i Laodamię (matkę Sarpendona). Z czasem utracił łaskę bogów z powodu pychy i został przez Zeusa strącony na ziemię, gdy próbował dostać się na Olimp na Pegazie; ślepy i chromy błąkał się później samotnie aż do śmierci.
SJP.pl
Wikipedia
Bellingshausen (ros. Беллинсгаузен) – rosyjska (dawniej radziecka) stacja antarktyczna znajdująca się w Zatoce Collins na Wyspie Króla Jerzego w archipelagu Szetlandów Południowych. Była to jedna z pierwszych założonych stacji podczas radzieckiej wyprawy w 1968 roku. Na terenie stacji znajduje się cerkiew Trójcy Świętej.
Wikipedia
Giovanni Bellini (1427 lub 1430-1516); wł. malarz epoki renesansu
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
1. w mitologii rzymskiej: bogini wojny;
2. miejscowość i gmina we Włoszech;
3. wyspa w archipelagu Wysp Salomona;
4. polskie wydawnictwo
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitrzym. bogini wojny, utożsamiana z grecką Enyo;
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 28;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Bellotto:
Wikipedia
[czytaj: beluczczi] nazwisko obce
SJP.pl
[czytaj: belmąDO] nazwisko; m.in. Jean-Paul Belmondo - francuski aktor
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Belmopanu; belmopańczyk
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Belize;
Belmopan – stolica Belize, położona w środkowej części kraju, około 80 km od wybrzeża Morza Karaibskiego, w dolinie rzeki Belize na wysokości 76 m n.p.m. Ludność miasta wynosi 16 435 mieszkańców (2007) – trzecie co do wielkości miasto w kraju.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Belmopanu; belmopanin
SJP.pl
mieszkaniec Belmopanu; belmopańczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Belmopanu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Belmopanu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Belmopanu
SJP.pl
Wiktionary
→ Belmopan (stolica Belize)
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Belmopan
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
ryba z rzędu aterynokształtnych o bardzo smacznym mięsie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Belone belone|ref=tak., gatunek ryby morskiej o długim ciele;
Belona, belona pospolita (Belone belone) – drapieżny gatunek morskiej ryby belonokształtnej z rodziny belonowatych (Belonidae). Poławiana dla smacznego mięsa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. chorobliwy lęk przed ostrymi rzeczami (np. nożami, żyletkami)
Wiktionary
rząd ryb promieniopłetwych
Belonokształtne (Beloniformes) – rząd ryb promieniopłetwych (Actinopterygii).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach belonokształtnych (rząd ryb)
SJP.pl
rodzina ryb (około 25 gatunków) z gromady promieniopłetwych, występujących zarówno w morzach, jak i wodach słodkich głównie w strefach klimatu równikowego i podzwrotnikowego
Belonowate (Belonidae) – rodzina drapieżnych ryb belonokształtnych (Beloniformes) charakteryzujących się silnie wydłużonym ciałem i długimi szczękami tworzącymi prosty dziób. Są poławiane gospodarczo.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach belonowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mieszać
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. majdać, dyndać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|belontać.
Wiktionary
karciana gra hazardowa
Belotka (Nemoossis belloci) – gatunek morskiej ryby z podrodziny belotkowatych (Pterothrissinae) w obrębie rodziny albulowatych (Albulidae).
SJP.pl
Wikipedia
zwijać, formować coś w bele
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wzdęcie
Wiktionary
→ bela
SJP.pl
→ Belsk Duży, → Belsk Mały
SJP.pl
1. bastion;
2. rodzaj machiny oblężniczej
Beluarda lub beluard (z wł. baluardo) – początkowo obszerna baszta w fortyfikacji, w postaci tarasu, podobna do bastei. Użyta pierwotnie we Włoszech w XV w. W Polsce używana od XVI wieku do obrony najbardziej narażonych części fortyfikacji zamkowych, np. w Ogrodzieńcu i Tenczynku. Przyjmowała czasem formę baszty o dwóch kondygnacjach, lub wyposażonej częściowo lub całościowo w kazamaty. To także fragment fortyfikacji stałej
Inne znaczenie to dawne określenia na hulajgorod.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Beludżystanu (krainy w południowo-wschodniej Azji)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. mieszkaniec Beludżystanu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. język Beludżów;
Wiktionary
mieszkanka Beludżystanu (krainy w południowo-wschodniej Azji)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. mieszkanka Beludżystanu
SJP.pl
Wiktionary
→ Beludża
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Beludżami, dotyczący Beludżów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język beludżyjski;
SJP.pl
Wiktionary
1. kraina historyczna na Bliskim Wschodzie;
2. zachodnia prowincja Pakistanu;
3. Sistan i Beludżystan - ostan (prowincja) w południowo-wschodnim Iranie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowo-zachodniej Azji;
(1.2) geogr. adm. prowincja w południowo-zachodnim Pakistanie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Beludżystan; beludżyjski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Beludżystanem, dotyczący Beludżystanu
SJP.pl
Wiktionary
sztuczna elegancja stylu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. beczkowóz (do wywozu nieczystości z szamba)
Wiktionary
1. budowla ogrodowa (np. pałacyk, pawilon, altana) na wzniesieniu, z tarasem, z którego roztacza się rozległy widok;
2. część budowli wysunięta ponad dach, zwykle z tarasem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. widokowy budynek ogrodowy położony na wzniesieniu;
(1.2) archit. pałac usytuowany jak belweder (1.1), zwykle z rozległym widokiem na ogród
(1.3) archit. nadbudówka lub dodatkowe piętro nad najwyższym poziomem budynku, często z tarasem
(1.4) gw. więzienna areszt śledczy w Warszawie
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uczestnik ataku na Belweder w Warszawie, rozpoczynającego powstanie listopadowe
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. uczestnik ataku na Belweder w Warszawie rozpoczynającego powstanie listopadowe;
SJP.pl
Wiktionary
1. związany z belwederem, pałacykiem ogrodowym;
2. związany z Belwederem, pałacem w Warszawie, w Parku Łazienkowskim;
3. związany z urzędem Prezydenta RP, np. profesor belwederski - profesor mianowany przez Prezydenta RP
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z belwederem, dotyczący belwederu
(1.2) związany z warszawskim pałacem Belweder
SJP.pl
Wiktionary
potocznie:
1. ktoś zły, rodzaj wyzwiska;
2. diabeł, szatan, czart, bies
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. w chrześcijaństwie: demon, władca piekieł i złych duchów;
(1.2) rel. diabeł
Belzebub (hebr. בעל זבוב *ba‘al zəvûv, arab. بعل الذباب, gr. Βεελζεβούλ – dosł.: pan much i komarów, popularnie: władca much) – semickie imię demona, wodza demonów. Pojawia się ono w Ewangelii Łukasza, w opisie sytuacji, gdy Żydzi (faryzeusze i uczeni) oskarżają Jezusa, że mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy (Łk 11, 15). Bywał także nazywany karmazynowym królem bądź antychrystem. W niektórych kodeksach Nowego Testamentu pojawiają się ponadto inne greckie wersje zapisu Βεελζεβούλ, takie jak Βεζεβούλ i Βεελζεβούβ. Z tymi różnicami leksykalnymi nie wiążą się żadne nowe odcienie znaczeniowe. W celu pogodzenia tych rozbieżności leksykalnych, niektórzy egzegeci stosują zapisΒεελζεβούλ(β), który jednak nie wydaje się ani praktyczny, ani konieczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: belzebub
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. podium, trybuna, w kościele – podwyższona przestrzeń wokół ołtarza
(1.2) hist. podwyższenie dla mówców na agorze
Wiktionary oraz Wikipedia
wanna podgrzewcza do przechowywania ciepłych potraw, stosowana głównie w zakładach gastronomicznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podgrzewany szeroki pojemnik na żywność służący do utrzymywania temperatury potraw;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z bemarem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nurt w renesansowej literaturze włoskiej określany jako arystokratyczny humanizm, opierający się na dziełach P. Bembo, propagatora czystości formy literackiej i kontynuowania tradycji Cycerona i Petrarki
SJP.pl
minerał, wodorotlenek glinu; boehmit
Bemit (także Boehmit) – minerał z gromady wodorotlenków. Główny składnik boksytów. Należy do minerałów rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.
Nazwa pochodzi od nazwiska niemiecko-czeskiego chemika Johanna Böhma (1895-1952), a nie od niemieckiego geologa i paleontologa Johannesa Böhma (1857-1938).
SJP.pl
Wikipedia
znak w notacji muzycznej obniżający dźwięki o pół tonu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. znak graficzny obniżający nutę o półton;
Bemol (♭) – znak chromatyczny, obniżający wysokość dźwięku o pół tonu.
Bemol może być użyty jako znak przykluczowy (umieszczony bezpośrednio po kluczu). Obniża wówczas wszystkie dźwięki, na wysokości których jest zapisany na pięciolinii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bemol
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bemowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bemowa
Wiktionary
dzielnica Warszawy
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica Warszawy;
(1.2) geogr. część wsi Ścinawka Górna, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków
Bemowo – dzielnica Warszawy, położona w lewobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Bemowo (dzielnica Warszawy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bemowa, związany z Bemowem
SJP.pl
Wiktionary
1. syn (w imionach arabskich); bin, ibn;
2. syn (w imionach hebrajskich)
przyimek
(1.1) syn (w imionach arabskich)
(1.2) syn (w imionach hebrajskich)
Belgia:
Holandia:
Iran:
Stany Zjednoczone:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj transakcji w Azji Wschodniej
SJP.pl
Waranasi; miasto w Indiach
Waranasi (hindi वाराणसी, Vārāṇasī; ang. Varanasi; hist. Benares, Kaśi) – miasto w północnych Indiach, w stanie Uttar Pradesh, na Nizinie Hindustańskiej, nad Gangesem. W 2011 roku liczyło ok. 1,2 mln mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: benczmark] test lub program komputerowy sprawdzający wydajność sprzętu lub oprogramowania
SJP.pl
Wikipedia
Benchmarking (badania porównawcze lub analiza porównawcza) – praktyka stosowana w zarządzaniu, polegająca na porównywaniu procesów i praktyk stosowanych przez własne przedsiębiorstwo, ze stosowanymi w przedsiębiorstwach uważanych za najlepsze w analizowanej dziedzinie. Wynik takiej analizy służy jako podstawa doskonalenia. Jest to praktyczna realizacja przysłowia: „trzeba się uczyć na błędach, ale lepiej uczyć się na błędach cudzych, niż na swoich”.
Wikipedia
dno zbiornika wodnego
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) pierwotne dno strefy przybrzeżnej zbiornika wodnego;
Bencz – pierwotne dno strefy przybrzeżnej zbiornika wodnego. Zazwyczaj zbudowane jest z części trudno rozpuszczalnych, trwałych na erozję. Bencz często jest zakrywany w wyniku sedymentacji materiałów pochodzących z abrazji brzegów zbiornika wodnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Benderami, dotyczący Bender
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Naddniestrzu, separatystycznej części Mołdawii, port nad Dniestrem;
Wiktionary oraz Wikipedia
instrument perkusyjny, bęben o głębokim brzmieniu pochodzący z Afryki Północnej
Bendir (arab. بندر) – instrument perkusyjny pochodzący z Afryki Północnej, najczęściej spotykany w Maroku. Jest to bęben obręczowy o głębokim brzmieniu charakteryzujący się połączeniem rezonującego brzęczenia (dzięki jelitowym sznurkom naciągniętym pod wewnętrzną płaszczyzną membrany) i możliwością zmian kolorytu powodowanym ruchami całością instrumentu. Bendir tradycyjnie grany palcami lub całą dłonią, trzymany jest jedną ręką, dla ułatwienia chwytu posiada w obręczy otwór na kciuk.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BEnidikt] nazwisko, m.in. Ruth Fulton Benedict (1887-1948) - amerykański antropolog kulturowy
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benedykty lub z nią związany
SJP.pl
dawniej: błogosławieństwo
Błogosławieństwo w Biblii – termin religijny oznaczający formułę lub gest wyrażenia życzenia udzielenia łaski przez Boga.Słowo błogosławieństwo pochodzi od łacińskiego bene-dictio (gr. eu-logein) – mówić dobrze, życzyć czegoś dobrego. Swymi korzeniami sięga do hebrajskiego źródłosłowu brk. Ten jeden rdzeń służy do określenia różnych form błogosławieństwa: beraka – błogosławieństwo; barek – błogosławić; baruk – błogosławiony.
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Benedykta
Benedykt – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa benedictus, oznaczającego „tego, o którym się dobrze mówi”; „tego, któremu się dobrze życzy”. Znanym imiennikiem był Benedykt z Nursji, założyciel opactwa benedyktyńskiego na Monte Cassino, i Spinoza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Benedykt
Benedykta – żeńska forma imienia Benedykt. Może też występować w formie Benita.
Benedykta imieniny obchodzi 4 stycznia, 21 marca, 6 maja, 29 czerwca i 2 lipca.
Znane osoby o imieniu Benedykta:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Benedykt z małżonką; Benedyktowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benedykta lub z nim związany
SJP.pl
mnich, członek Zakonu św. Benedykta
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. członek zakonu założonego przez świętego Benedykta z Nursji
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) spoż. likier korzenno-ziołowy
Benedyktyni, Zakon Świętego Benedykta (łac. Ordo Sancti Benedicti, używany skrót: OSB) − najstarszy katolicki zakon mniszy na Zachodzie, założony w 529 roku przez św. Benedykta z Nursji. Dzieli się na gałęzie:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
męski zakon katolicki
Benedyktyni, Zakon Świętego Benedykta (łac. Ordo Sancti Benedicti, używany skrót: OSB) − najstarszy katolicki zakon mniszy na Zachodzie, założony w 529 roku przez św. Benedykta z Nursji. Dzieli się na gałęzie:
SJP.pl
Wikipedia
1. likier korzenno-ziołowy wyrabiany dawniej przez benedyktynów; benedyktyn;
2. członkini katolickiego kontemplacyjnego zakonu żeńskiego: Mniszki Zakonu św. Benedykta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakonnica z zakonu św. Benedykta
(1.2) likier o smaku ziołowo-korzennym
Benedyktyn lub benedyktynka – likier złożony z ponad 40 rozmaitych ziół i korzeni, sporządzany od początku XVI w. do czasów rewolucji francuskiej przez benedyktynów z klasztoru Fécamp we Francji. Pierwotna receptura Benedictine D. O. (popularnie zwanej benedyktynką) opracowana została w 1510 r. przez włoskiego mnicha przebywającego w klasztorze Benedyktynów w Normandii. Początkowo trunek miał być lekiem na malarię.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. likier korzenno-ziołowy wyrabiany dawniej przez benedyktynów; benedyktyn;
2. członkini katolickiego kontemplacyjnego zakonu żeńskiego: Mniszki Zakonu św. Benedykta
Benedyktynki, Mniszki Zakonu św. Benedykta (łac. Moniales Ordinis Sancti Benedicti, O.S.B.) – żeński zakon klauzurowy.
SJP.pl
Wikipedia
1. odnoszący się do zakonu benedyktynów;
2. przenośnie: wymagający precyzji i cierpliwości, np. praca benedyktyńska, cierpliwość benedyktyńska; żmudny
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z benedyktynami, dotyczący benedyktynów
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który wymaga wyjątkowej dokładności i poświęcenia dużej ilości czasu
przymiotnik dzierżawczy
(3.1) należący do benedyktynów, będący ich własnością
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: osoba świadcząca innym dobro; dobroczyńca, filantrop, dobrodziej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. dobroczyńca, fundator
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
dawniej: dotyczący benefaktora, związany z benefaktorem - dobroczyńcą, filantropem, np. portret benefaktorski
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z benefaktorem, dotyczący benefaktora
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: udzielanie pomocy potrzebującym; dobroczynność, filantropia
SJP.pl
1. we wczesnym średniowieczu, zwłaszcza w zachodniej Europie: taki, który dotyczył beneficjum - warunkowego nadania ziemi, urzędu itp. wasalowi przez seniora jako wynagrodzenia za wykonywanie określonych z góry obowiązków;
2. w Kościele katolickim: taki, który dotyczył beneficjum - urzędu związanego z dochodami
SJP.pl
osoba czerpiąca zyski z beneficjum, czyli z nadanych dóbr, ziemi lub urzędu; beneficjent
SJP.pl
SJP.pl
1. osoba czerpiąca zyski z beneficjum, czyli z nadanych dóbr, ziemi lub urzędu; beneficjant;
2. w ekonomii: strona umowy franczyzy będąca dawcą, organizatorem sieci franczyzowej; franczyzodawca, franchisedawca, franchisodawca, franchisingodawca, franczyzer
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. osoba czerpiąca zyski, profity z czegoś
(1.2) hist. rel. osoba korzystająca z beneficjum
Beneficjent – osoba otrzymująca pieniądze lub inne korzyści. Na przykład osoba, której udzielono kredytu albo na rzecz której została otwarta akredytywa, udzielona gwarancja lub poręczenie. W przypadku przelewów pieniężnych (zarówno lokalnych, jak i zagranicznych) – osoba, na rzecz której zostaje dokonany przelew.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
1. we wczesnym średniowieczu, zwłaszcza w zachodniej Europie: warunkowe nadanie ziemi, urzędu itp. wasalowi przez seniora jako wynagrodzenie za wykonywanie określonych z góry obowiązków;
2. w Kościele katolickim: urząd, z którym związane są dochody;
3. przenośnie: dochód, korzyść z czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. akt nadania przez cesarza rzymskiego szczególnych przywilejów osobom zasłużonym
(1.2) hist. w średniowieczu: nadanie na określonych warunkach ziemi lub urzędu wasalowi przez seniora
(1.3) hist. dochodowy urząd w Kościele katolickim
(1.4) przen. korzyści płynące z czegoś
Beneficjum (łac. beneficium, „dobrodziejstwo, uposażenie”) – pierwotnie określenie dotyczyło dóbr ziemskich przydzielonych osobie za wykonywanie powierzonych obowiązków. W następstwie zaczęto tak nazywać nadanie gruntu wasalowi przez seniora, czasowe albo dożywotnie, jako honorowe wynagrodzenie albo w zamian za służbę wasalną, później dziedziczne. Z czasem termin zaczął metonimicznie oznaczać sprawowany urząd i dochody z nim związane.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przedstawienie teatralne lub koncert organizowane dla uczczenia długoletniej pracy jednego z artystów;
2. dawniej: impreza mająca na celu zdobycie dodatkowych dochodów dla artysty lub zespołu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) teatr. przedstawienie organizowane na cześć artysty obchodzącego znaczący jubileusz pracy artystycznej;
(1.2) daw. impreza, której celem jest dodatkowe wynagrodzenie aktorów
Benefis – spektakl, koncert lub podobne wydarzenie zorganizowane dla uczczenia konkretnej osoby lub zespołu osób. Uroczystość ma charakter retrospektywny i najczęściej odbywa się z okazji jubileuszu. W benefisie uczestniczy uhonorowywany, czyli benefisant (formy niepoprawne: beneficjant, beneficjent) oraz zaproszeni przez niego goście.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
artysta, na cześć którego odbywa się przedstawienie lub koncert
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) artysta, dla którego urządza się benefis
Benefis – spektakl, koncert lub podobne wydarzenie zorganizowane dla uczczenia konkretnej osoby lub zespołu osób. Uroczystość ma charakter retrospektywny i najczęściej odbywa się z okazji jubileuszu. W benefisie uczestniczy uhonorowywany, czyli benefisant (formy niepoprawne: beneficjant, beneficjent) oraz zaproszeni przez niego goście.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
artystka, na cześć której odbywa się przedstawienie lub koncert
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: benefisant
SJP.pl
Wiktionary
związany z benefisem - przedstawieniem teatralnym lub koncertem organizowanym dla uczczenia długoletniej pracy jednego z artystów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z benefisem, dotyczący benefisu
SJP.pl
Wiktionary
dodatkowa korzyść w pracy
Benefit – trzeci album grupy Jethro Tull, wydany w kwietniu 1970 roku. Po raz pierwszy w nagraniach wziął udział John Evan jako pianista i organista, chociaż nie był on jeszcze stałym członkiem grupy, jak również ostatnim, w którego nagraniu brał udział basista Glenn Cornick. Album osiągnął trzecie miejsce w rankingach sprzedaży w Wielkiej Brytanii.
SJP.pl
Wikipedia
→ benefit
SJP.pl
zdrobnienie od: Benedykt, Benon (imiona męskie); Benuś
Benek – polsko-austriacki komediodramat z 2007 roku w reżyserii Roberta Glińskiego.
Zdjęcia kręcono w Bytomiu, Rudzie Śląskiej, Katowicach, Chorzowie i Świętochłowicach. Trwały one od 4 października do 11 listopada 2006 roku.
SJP.pl
Wikipedia
unia gospodarcza obejmująca Belgię, Holandię i Luksemburg; Benelux, BENELUX
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. region w Europie Zachodniej, składający się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Belgii, Holandii i Luksemburga;
Beneluks, Benelux – region w Europie Zachodniej składający się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Belgii, Holandii i Luksemburga. Słowo Benelux to skrót powstały z połączenia pierwszych sylab nazw tych państw (francuska/niderlandzka, w nawiasach polska nazwa): Belgique/België (Belgia), Nederland (Holandia), Luxembourg/Luxemburg (Luksemburg).
Pierwotnie określenie Benelux oznaczało jedynie unię celną wspomnianych państw.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
unia gospodarcza obejmująca Belgię, Holandię i Luksemburg; Beneluks, BENELUX
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Beneluks.
Beneluks, Benelux – region w Europie Zachodniej składający się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Belgii, Holandii i Luksemburga. Słowo Benelux to skrót powstały z połączenia pierwszych sylab nazw tych państw (francuska/niderlandzka, w nawiasach polska nazwa): Belgique/België (Belgia), Nederland (Holandia), Luxembourg/Luxemburg (Luksemburg).
Pierwotnie określenie Benelux oznaczało jedynie unię celną wspomnianych państw.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Benesz – polskie nazwisko pochodzące od Beneš
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: benetn] nazwisko
osoby noszące nazwisko Benetton:
SJP.pl
Wikipedia
roślina nagonasienna z epoki jurajskiej; bennetyt
Benetyty (Bennettitopsida, Cycadeoidopsida) – klasa roślin kopalnych należących do typu (gromady) nagonasiennych. Żyły w erze paleozoicznej i mezozoicznej od późnego permu do połowy późnej kredy. Benetyty czasem uważane są za oddzielny typ (gromadę) – Bennettitophyta.
SJP.pl
Wikipedia
→ Benewent
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Benewentem, dotyczący Benewentu
SJP.pl
Wiktionary
miasto i gmina we Włoszech
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Benewent (1.2);
(1.2) geogr. prowincja we Włoszech, w regionie Kampania;
Benewent (wł. Benevento) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Benewent.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) zob. benewencki.
Wiktionary
dawniej: przychylność, łaskawość, życzliwość
SJP.pl
[czytaj: benfika] portugalski klub piłkarski z Lizbony
Benfica – miasto w Angoli, w prowincji Luanda.
SJP.pl
Wikipedia
lekka, cienka tkanina o luźnym splocie, najczęściej jedwabna; muślin, muszlin
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Azji Południowej, w Indiach i Bangladeszu, we wschodniej części Niziny Hindustańskiej, nad Zatoką Bengalską;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i gmin w USA
Bengal – kraina historyczna w Azji Południowej, we wschodniej części Niziny Hindustańskiej, nad Zatoką Bengalską. Zachodnia część Bengalu leży w Indiach (stan Bengal Zachodni), a wschodnią stanowi Bangladesz.
Powierzchnia wynosi około 215,5 tysiąca km², a zamieszkuje ją około 235 milionów ludzi (2003), głównie Bengalczycy. Największe miasto tego regionu to Kolkata w Indiach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członek ludności zamieszkującej Bengal, krainę w Azji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek azjatyckiego narodu posługującego się językiem bengalskim i zamieszkującego krainę historyczną Bengal
SJP.pl
Wiktionary
język bengalski będący językiem urzędowym w Indiach i Bangladeszu
Język bengalski (bengalski: বাংলা trl.: bāṃlā /baŋla/, ang. Bengali) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako językiem ojczystym ponad 180 mln osób, głównie w Bangladeszu (120 mln) i Indiach (60 mln). Jest on jednocześnie językiem urzędowym w tych dwóch państwach (w Indiach w stanach Bengal Zachodni i Tripura). Liczba osób używających bengalskiego jako drugiego języka wynosi około 70 mln.
SJP.pl
Wikipedia
kraina w Azji; Bengal
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny astryldowatych
SJP.pl
rodzaj tkaniny o płóciennym splocie, w której osnowa jest jedwabna, wątek zaś bawełniany (rzadziej z wełny czesankowej)
SJP.pl
członkini ludu zamieszkującego Bengal (krainę w Azji)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. członkini azjatyckiego narodu posługującego się językiem bengalskim i zamieszkującego krainę historyczną Bengal
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Bengal
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bengalem, dotyczący Bengalu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język bengalski (1.1);
Język bengalski (bengalski: বাংলা trl.: bāṃlā /baŋla/, ang. Bengali) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako językiem ojczystym ponad 180 mln osób, głównie w Bangladeszu (120 mln) i Indiach (60 mln). Jest on jednocześnie językiem urzędowym w tych dwóch państwach (w Indiach w stanach Bengal Zachodni i Tripura). Liczba osób używających bengalskiego jako drugiego języka wynosi około 70 mln.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem bengalskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bengalskim
(1.3) spisany, stworzony w języku bengalskim
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
ulubieniec, pupilek, beniaminek;
1. ulubione, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane dziecko;
2. osoba dorosła, najmłodsza w danym gronie, która jest faworyzowana;
3. przenośnie: osoba, którą otacza się szczególną opieką
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Beniamina
Beniamin – imię męskie pochodzenia biblijnego, oznaczające dosłownie „syn południa” lub „syn prawicy” (w języku hebrajskim północ jest utożsamiana z lewą, a południe z prawą stroną). Beniamin imieniny obchodzi 31 marca i 19 grudnia.
Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom w Polsce, Beniamin w 2017 roku zajmował 123. miejsce wśród imion męskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ulubieniec, pupilek, beniaminek;
1. ulubione, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane dziecko;
2. osoba dorosła, najmłodsza w danym gronie, która jest faworyzowana;
3. przenośnie: osoba, którą otacza się szczególną opieką
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: Beniamin
SJP.pl
Wiktionary
ulubieniec, pupil, beniamin;
1. ulubione, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane dziecko;
2. osoba dorosła, najmłodsza w danym gronie, która jest faworyzowana;
3. przenośnie: osoba, którą otacza się szczególną opieką
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobn. od: Beniamin
Beniaminek – zespół klubu sportowego, który awansował do danej ligi z niższego szczebla rozgrywek i gra w niej pierwszy sezon po takim awansie.
Do przywilejów beniaminka na ogół (choć nie zawsze) należy rozgrywanie pierwszego w sezonie meczu we własnym obiekcie.
Przeciwieństwem tego określenia jest spadkowicz – oznacza bowiem zespół, który spadł do danej ligi z wyższego szczebla rozgrywek i gra w niej pierwszy sezon po takim spadku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Beniaminy lub z nią związany
SJP.pl
Beniamin z małżonką; Beniaminowie
SJP.pl
ulubieniec, pupilek, beniaminek;
1. ulubione, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane dziecko;
2. osoba dorosła, najmłodsza w danym gronie, która jest faworyzowana;
3. przenośnie: osoba, którą otacza się szczególną opieką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Beniamina lub z nim związany
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benity lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Benicjusz – imię męskie pochodzące od włoskiego serwity, św. Filipa Benicjusza (wł. Benizi). Imieniny obchodzi 23 sierpnia.
W innych językach:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Benigna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, odpowiednik męskiego imienia Benignus, Benigny. Pochodzi od przymiotnika benigna, oznaczającego „dobroduszna, uprzejma, przyjazna, życzliwa”, który następnie stał się przydomkiem, a później imieniem. W Polsce po raz pierwszy zanotowane w XIV wieku, jednak w odniesieniu do osoby żyjącej w wieku XI. Patronką tego imienia jest bł. Benigna z Wrocławia (lub Trzebnicy).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benigny lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Benigny, Benignus – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa „uprzejmy”, „przyjazny”. Patronem imienia jest m.in. św. Benigny z Dijon, męczennik z II wieku.
Benigny imieniny obchodzi 13 lutego, 6 czerwca, 1 listopada i 9 listopada.
Żeński odpowiednik: Benigna
Wiktionary oraz Wikipedia
1. państwo w Afryce ze stolicą w Porto Novo; Republika Beninu;
2. miasto w Nigerii;
3. zatoka Oceanu Atlantyckiego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
Benin (do 1975 pod nazwą Dahomej), oficjalnie Republika Beninu – państwo w Afryce nad Zatoką Gwinejską. Graniczy z Burkina Faso, Nigrem, Nigerią i Togo, członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obywatel Beninu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Beninu
SJP.pl
Wiktionary
obywatelka Beninu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Beninu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Benin
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Beninu, państwa w Afryce
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: Benedykt, Benon (imiona męskie)
SJP.pl
nazwisko
Beniowski – poemat dygresyjny Juliusza Słowackiego, którego pięć pierwszych pieśni powstało w latach 1840–1841 i zostało opublikowanych w 1841 roku. Pozostałe części poematu nie ukazały się za życia poety – wydał je Antoni Małecki w zbiorze Pism pośmiertnych Słowackiego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Benisz (Behnisch, Boenisch) – polski herb szlachecki z nobilitacji.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Benedykta – żeńska forma imienia Benedykt. Może też występować w formie Benita.
Benedykta imieniny obchodzi 4 stycznia, 21 marca, 6 maja, 29 czerwca i 2 lipca.
Znane osoby o imieniu Benedykta:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
Benedykt – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa benedictus, oznaczającego „tego, o którym się dobrze mówi”; „tego, któremu się dobrze życzy”. Znanym imiennikiem był Benedykt z Nursji, założyciel opactwa benedyktyńskiego na Monte Cassino, i Spinoza.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów pierścieniowych;
Benitoit – minerał z grupy krzemianów pierścieniowych. Należy do grupy minerałów wyjątkowo rzadkich.
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bendżamin]
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Benn, właśc. Bencjon Rabinowicz (ur. 19 kwietnia 1905 w Białymstoku, zm. 1989 we Francji) – francuski artysta malarz pochodzenia żydowskiego, związany z École de Paris. Większa część jego twórczości jest inspirowana tematyką biblijną, a zwłaszcza Księgą Psalmów.
Wikipedia
[czytaj: benet] nazwisko, m.in. James Gordon Bennett (1841-1918) - amerykański dziennikarz i wydawca prasowy
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
roślina nagonasienna z epoki jurajskiej; benetyt
SJP.pl
[czytaj: BEni] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BEni] obce imię męskie
SJP.pl
Benoit – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missisipi, w hrabstwie Bolivar.
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członek zakonu benonitów, będącego częścią zakonu redemptorystów, która osiedliła się w XVIII w. przy kościele św. Benona w Warszawie
Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (łac. Congregatio Sanctissimi Redemptoris, siglum: CSsR, pot. redemptoryści) – katolickie zgromadzenie zakonne założone przez świętego Alfonsa Marię Liguoriego 9 listopada 1732 roku. Głównym charyzmatem redemptorystów jest podążanie za przykładem Jezusa Chrystusa w ramach życia apostolskiego, które łączy równocześnie głębokie oddanie się Bogu oraz głoszenie Ewangelii, szczególnie ubogim oraz najbardziej opuszczonym. Ewangelizacja odbywa się szczególnie poprzez prowadzenie rekolekcji, misji ludowych oraz zaangażowanie w misyjną działalność Kościoła na całym świecie. Według danych z 2021 roku redemptoryści posługują w 82 krajach na sześciu kontynentach (Europa, Afryka, Azja, Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Australia i Oceania).
SJP.pl
Wikipedia
członek zakonu benonitów, będącego częścią zakonu redemptorystów, która osiedliła się w XVIII w. przy kościele św. Benona w Warszawie
SJP.pl
Benon z małżonką; Benonowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benona lub z nim związany
SJP.pl
wieś w województwie pomorskim
Benowo (niem. Benhoff) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Ryjewo przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 602 z drogą wojewódzką nr 606 w odległości 8 kilometrów od Sztumu. Benowo znajduje się ok. 4–5 km na południowy wschód od rozgałęzienia Wisły na Nogat i Leniwkę.
SJP.pl
Wikipedia
w hydrobiologii: dno zbiornika wodnego jako swoiste środowisko życia
Bental, strefa bentoniczna (gr. bénthos 'głębina') – strefa denna zbiornika wodnego. Cechy charakterystyczne tej strefy to bardzo mała ilość światła lub jego brak, mała ilość tlenu, niska temperatura oraz większe ciśnienie. Organizmy zasiedlające strefę bentoniczną nazywane są bentosem.
SJP.pl
Wikipedia
nazwa zwyczajowa herbicydu z grupy pochodnych azyny
SJP.pl
bentewi wielki, bentewi ciemny - gatunki ptaków z rodziny tyrankowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bentlej] samochód marki Bentley
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) samochód marki Bentley
Bentley Motors Limited – brytyjski producent samochodów luksusowych, sportowych i SUV-ów z siedzibą w Crewe, działający od 1919 roku. Należy do niemieckiego koncernu Volkswagen Group.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ozdobione jedzenie na wynos zapakowane w charakterystyczne pudełko
Bentō (jap. 弁当) – rodzaj posiłku kuchni japońskiej, mający postać pojedynczej porcji na wynos, kupowanej w punktach gastronomicznych lub przygotowywanej w domu.
Tradycyjne bentō składa się z ryżu, ryby lub mięsa, a także z pikli i gotowanych warzyw. Posiłek pakowany jest w odpowiednie pudełko (jap. 弁当箱 bentō-bako) – może to być zwykłe plastikowe, produkowane masowo opakowanie, bądź specjalne, wykonane z drewna i pokryte laką. Gotowe bentō jest w Japonii powszechnie dostępne, w takich miejscach, jak: sklepy spożywcze, stacje kolejowe, stacje benzynowe, kioski, domy towarowe, specjalne sklepy z bentō (jap. 弁当屋 bentō-ya).
SJP.pl
Wikipedia
bytujący w dnie zbiorników wodnych lub przytwierdzający się do jego powierzchni (np. glony bentoniczne); bentosowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. związany z bentosem, dotyczący bentosu
SJP.pl
Wiktionary
skała osadowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. skała ilasta powstała w wyniku przeobrażenia szkliwa wulkanicznego lub utworów piroklastycznych;
Bentonit – osadowa skała ilasta składająca się głównie z montmorylonitu. Przybiera barwę białą, żółtą lub inną. Powstaje w wyniku przeobrażenia szkliwa wulkanicznego z popiołów i tufów wulkanicznych zachodzącego w wodzie morskiej.
Ma silne właściwości adsorpcyjne. Znajduje zastosowanie jako środek oczyszczający i odbarwiający.
Spotykany jest głównie w Rosji i Stanach Zjednoczonych. W Polsce występuje w okolicach Chmielnika (powiat kielecki) i w Karpatach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od bentonit, np. złoża bentonitowe
SJP.pl
proces przeobrażania szkliwa zawartego w tufach i popiołach wulkanicznych, w wyniku którego powstaje bentonit
SJP.pl
organizmy (rośliny, zwierzęta, bakterie) zamieszkujące dno zbiorników wodnych i cieków; środowisko denne
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. zespół organizmów zasiedlających dno zbiorników wodnych, penetrujących osady denne lub żyjących na ich powierzchni;
Bentos (gr. βένθος bénthos – „głębina”) – zespół organizmów zwierzęcych związanych z dnem środowisk wodnych (słonych i słodkich, stojących i płynących), w tym także związanych z rozmaitymi strukturami obecnymi na dnie, a więc roślinami (fauna naroślinna), glonami, kamieniami (fauna nakamienna), szczątkami antropogenicznymi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bytujący w dnie zbiorników wodnych lub przytwierdzający się do jego powierzchni (np. glony bentosowe); bentoniczny
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. związany z bentosem, dotyczący bentosu
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: Benedykt, Benon (imiona męskie); Benek
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benwenuty lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
Benwenut – imię męskie pochodzenia łacińskiego oznaczające "dobrze, że przyszedłeś".
Forma żeńska: Benwenuta
Benwenut imieniny obchodzi 22 marca, 5 maja i 27 czerwca.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Benwenuta – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego oznaczające "dobrze, że przyszłaś", forma żeńska imienia Benwenut.
Benwenuta imieniny obchodzi 30 października.
Osoby noszące to imię:
SJP.pl
Wikipedia
Benwenut z małżonką; Benwenutowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Benwenuta lub z nim związany
SJP.pl
miasto w Chinach; Pensi
Benxi (chiń. 本溪; pinyin Běnxī) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na południowy wschód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 083 983. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 566 855 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego i rud żelaza oraz hutnictwa żelaza i przemysłu koksowniczego.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: benc] nazwisko
Niemcy:
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
najprostszy aldehyd aromatyczny, ciecz o zapachu gorzkich migdałów
Aldehyd benzoesowy, benzaldehyd, C
6H
5CHO – organiczny związek chemiczny, najprostszy aldehyd aromatyczny.
SJP.pl
Wikipedia
keton karbocykliczny, półprodukt do wyrobu wielu cennych barwników kadziowych, otrzymywany zwykle przez kondensację antrachinonu i gliceryny w środowisku kwasu siarkowego i w obecności opiłków żelaza
SJP.pl
środek pobudzający aktywność psychomotoryczną, likwidujący m.in. objawy zmęczenia i zwiększający zdolność koncentracji, łatwo uzależniający; psychedryna, amfetamina, potocznie: amfa
Amfetamina, pot. speed lub feta – organiczny związek chemiczny, pochodna 2-fenyloetyloaminy, stymulant wykorzystywany w leczeniu ADHD, narkolepsji i otyłości. Odkryta w 1887, występuje w dwóch enancjomerach, którymi są lewoamfetamina i dekstroamfetamina. Nazwa amfetamina odnosi się zaś do racemicznej wolnej zasady, a więc składającej się z równomolowej mieszaniny czystych enancjomerów. Niemniej termin ten jest często używany nieformalnie do dowolnej mieszaniny enancjomerów, a nawet do czystych enancjomerów. Historycznie wykorzystywano ją do leczenia obrzęku nosa i zaburzeń depresyjnych. Stosuje się ją jako środek dopingujący oraz substancję nootropową, a także rekreacyjnie jako afrodyzjak i związek euforyzujący. Posiadanie i dystrybucja są ściśle kontrolowane w wielu krajach, z powodu znacznego ryzyka zdrowotnego, związanego z użyciem rekreacyjnym.
SJP.pl
Wikipedia
ciekły, najprostszy (6 atomów węgla) węglowodór aromatyczny; wykorzystywany m.in. w przemyśle chemicznym oraz farmaceutycznym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. organiczny związek chemiczny z grupy arenów, najprostszy obojętny węglowodór aromatyczny;
Benzen – organiczny związek chemiczny z grupy arenów. Jest to najprostszy karbocykliczny, obojętny węglowodór aromatyczny. Jego nieorganicznym analogiem jest borazyna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z benzenem
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z benzenem, dotyczący benzenu
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: benzodiazepiny
SJP.pl
organiczny związek chemiczny z grupy chinonów używany m. in. do produkcji barwników; chinon
SJP.pl
Wikipedia
organiczny związek chemiczny wchodzący w skład leków uspokajających i nasennych
SJP.pl
lek o działaniu uspokajającym, nasennym, przeciwlękowym i przeciwdrgawkowym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. lek mający działanie uspokajające, nasenne i zapobiegające drgawkom;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żywica balsamiczna
Żywica benzoesowa, styraks, benzoes, będźwin, benzoin (śrdw.-łac. benzoë – żywica balsamiczna, styrax, benzoinum), zwany niepoprawnie gumą Benjamina (w związku z jego ang. nazwą Benjamin gum) – żywica balsamiczna pozyskiwana z naciętych pni drzew z rodzaju styrak (Styrax), głównie styraka benzoesowego S. benzoin oraz S. tonkinensis, rosnących w Azji Wschodniej i Indiach. Żywica benzoesowa bardzo szybko weszła w poczet surowców leczniczych używanych także w Polsce, o czym świadczy m.in. obecność w spisie inwentarza krakowskiej apteki Wojciecha Rzęczycy z 1566 r., cytowanym przez Stanisława Pronia w „Musaeum Poloniae Pharmaceuticum”. Kolejnym ważnym śladem potwierdzającym farmaceutyczne wykorzystanie żywicy jest monografia w „Pharmacopoeia Regni Poloniae” z 1817 r. Widnieje tam pod nazwą „Benzoë” wraz z synonimami „Asa dulcis” i „Benzoes”. Jak podaje pierwsza polska farmakopea, żywica ta pozyskiwana była z gatunku Styrax benzoë z Sumatry. Najciekawszych informacji o tym surowcu dostarcza nam jednak wspomniany już „Komentarz do VII wydania farmakopei austryjackiej”.
SJP.pl
Wikipedia
sól albo ester kwasu benzoesowego, substancja stosowana m.in. jako środek konserwujący produkty żywnościowe
SJP.pl
kwas benzoesowy, występuje w przyrodzie w wielu żywicach
SJP.pl
najprostszy keton aromatyczny
Benzofenon (difenyloketon, keton difenylowy) – organiczny związek chemiczny, najprostszy keton aromatyczny. W małych ilościach powstaje w organizmie podczas metabolizmu niektórych benzodiazepin. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, dobrze rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych. Stosowany do wyrobu leków, kosmetyków i środków owadobójczych. Pochodne bywają stosowane w filtrach przeciwsłonecznych.
SJP.pl
Wikipedia
związek heterocykliczny, oleista, bezbarwna ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych; kumaron
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) chem. organiczny związek chemiczny; bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych;
Benzofuran (kumaron) – heterocykliczny organiczny związek chemiczny zbudowany ze skondensowanych pierścieni benzenu i furanu. Jest to bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych. Występuje w olejach lekkich otrzymywanych w procesie destylacji smoły węglowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
paliwo silnikowe, benzyna z domieszką bioetanolu
SJP.pl
rodnik organiczny, reszta kwasowa kwasu benzoesowego
SJP.pl
związek organiczny
Benzoina – organiczny związek chemiczny z grupy aromatycznych ketoalkoholi. Stosowany w środkach perfumeryjnych i zapachowych.
SJP.pl
Wikipedia
→ benzoina
SJP.pl
syntetyczny środek znieczulający o działaniu miejscowym, stosowany tylko zewnętrznie w formie maści, olejków; anestezyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środek miejscowo znieczulający, słabo rozpuszczalny w wodzie;
Benzokaina, anestezyna (łac. Benzocainum, Anaesthesinum) – organiczny związek chemiczny, ester kwasu p-aminobenzoesowego (PABA) i etanolu stosowany jako środek znieczulający o działaniu miejscowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ciecz będąca ubocznym produktem odgazowania węgla, zawierająca głównie benzen, toluen i ksylen
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) uboczny produkt odgazowania węgla kamiennego, mieszanina benzenu, toluenu i ksylenu, oraz małych ilości tiofenu, pirydyny i fenolu;
Benzol (benzol surowy) – mieszanina zawierająca głównie benzen, toluen i ksylen oraz – w mniejszych ilościach – tiofen, pirydynę i fenol.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
oddział koksowni, w którym z gazu koksowniczego uzyskuje się benzol
SJP.pl
związany z benzolem
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z benzolem, dotyczący benzolu
SJP.pl
Wiktionary
nitryl kwasu benzoesowego
Benzonitryl, nitryl kwasu benzoesowego, C
6H
5CN – organiczny związek chemiczny z grupy nitryli (najprostszy nitryl aromatyczny), pochodna benzenu. Jest bezbarwną cieczą o charakterystycznym zapachu.
Stosowany jest jako rozpuszczalnik. Jego temperatura topnienia wynosi ok. −13 °C, a wrzenia ok. 191 °C. Otrzymuje się z niego polibenzonitryl.
SJP.pl
Wikipedia
węglowodór aromatyczny, żółta, krystaliczna substancja
Benzopireny, C20H12 – dwa organiczne związki chemiczne z grupy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych.
Zbudowane są z pięciu skondensowanych pierścieni benzenowych. Zawierają czteropierścieniowy szkielet pirenu z dołączonym dodatkowym pierścieniem benzenowym. Możliwe są dwa izomery strukturalne, różniące się miejscem przyłączenia pierścienia benzenowego do pirenu.
SJP.pl
Wikipedia
dwupierścieniowy związek heterocykliczny; indol
SJP.pl
półprodukt w produkcji barwników
SJP.pl
Wikipedia
pochodna benzenu, rodnik benzylowy - metylenobenzen
Grupa benzylowa, potocznie benzyl, symbol Bn – grupa funkcyjna zbudowana z pierścienia benzenu z przyłączoną grupą metylenową (−CH2−). Półstrukturalnie zapisywana jest jako C6H5−CH2−.
Grupę benzylową często stosuje się jako grupę blokującą dla grup hydroksylowych oraz karboksylowych.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. pochodna piperazyny o wzorze sumarycznym C11H16N2, mająca działanie stymulujące;
Benzylopiperazyna (BZP) – organiczny związek chemiczny, substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym, pochodna piperazyny. Mechanizm działania benzylopiperazyny jest zbliżony do MDMA, a efekty działania porównywalne do amfetaminy.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: benzyl
SJP.pl
mieszanina ciekłych węglowodorów zawierających w cząsteczce od 5 do 10 atomów węgla używana jako paliwo do silników spalinowych i jako rozpuszczalnik
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) paliwo stosowane do napędu samochodów, samolotów i niektórych innych urządzeń posiadających silnik spalinowy;
Benzyna (od łac. benzoe → nazwa żywicy jednego z drzew egzotycznych) – mieszanina ciekłych węglowodorów, jeden z głównych rodzajów paliwa stosowanego do napędu samochodów, samolotów i niektórych innych urządzeń posiadających silnik spalinowy. Stosowana także jako rozpuszczalnik.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: samochód o napędzie benzynowym; benzynowiec
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. samochód o napędzie benzynowym
SJP.pl
Wiktionary
pracownik stacji benzynowej nalewający benzynę
SJP.pl
1. miernik poziomu benzyny w zbiorniku;
2. miernik prędkości przepływu benzyny;
3. miernik ilości przepływającej w układzie spalania benzyny
SJP.pl
potocznie: samochód o napędzie benzynowym; benzyniak
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. samochód o napędzie benzynowym
SJP.pl
Wiktionary
potocznie:
1. stacja benzynowa;
2. silnik wykorzystujący benzynę;
3. koralik mieniący się wieloma barwami jak benzyna
Kozia Górka, Staw Kozia Górka lub Jezioro Bałki, Benzynówka, Baustelle (spolszczone: Bałsztele) – staw w Warszawie, w dzielnicy Praga-Południe.
SJP.pl
Wikipedia
związany z benzyną
przymiotnik
(1.1) dotyczący benzyny, napędzany benzyną
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: zużywający duże ilości benzyny
SJP.pl
kraina historyczna w środkowej starożytnej Grecji, której głównym miastem były Teby
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w środkowej Grecji;
(1.2) geogr. nomos w środkowej Grecji
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Beocja
przymiotnik
(1.1) od Beocja
(1.2) przen. nierozgarnięty, ograniczony, pozbawiony fantazji twórczej
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Beocji (krainy historycznej)
SJP.pl
mieszkanka Beocji (krainy historycznej)
SJP.pl
jednoroczna roślina zbożowa i pastewna z rodziny wiechlinowatych uprawiana głównie na Dalekim Wschodzie; włośnica; czumiza
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. środ. polit. skr. Berlin
(1.2) bot. włośnica ber
Osoby o tym nazwisku:
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odmiana gruszy; również owoc tej gruszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. anegdota, dowcip
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. baśń, opowieść
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. bujda
Bera – gmina w Hiszpanii, w Nawarze, o powierzchni 35,33 km². W 2011 roku gmina liczyła 3798 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. opowiadać, gawędzić
Wiktionary
przestarzałe: nauczyciel jazdy konnej; berejter
SJP.pl
→ berajter
SJP.pl
potocznie: małe dziecko; brzdąc, bobas, maluch, bąk
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. małe dziecko
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. wódka
(1.2) środ. przestępcze bimber
Wiktionary
1. potocznie: napój alkoholowy złej jakości, tanie wino, wódka lub samogon;
2. w gwarze więziennej lub łódzkiej: cienka, marna zupa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tania, niesmaczna wódka, często z niepewnego źródła
(1.2) gw-pl|Poznań. bimber, spirytus, wódka, denaturat
(1.3) białystok. tanie wino
(1.4) łódź. rzadkie, niesmaczne jedzenie, zwłaszcza zupa
(1.5) gw. więzienna zupa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg. rodzaj naczynia, beczułka z drzewa świerkowego na bryndzę, mleko lub wódkę
Wiktionary
koń berberyjski
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. rdzenny mieszkaniec północnej Afryki i Sahary pochodzenia chamito-semickiego;
Barbar (również Berber, arab. بربر, Barbar) – miasto w północno-wschodnim Sudanie, w wilajecie Nahr an-Nil, położone nad Nilem. W 2010 roku miasto liczyło 27 254 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
od XVI do XIX wieku: środkowe i zachodnie regiony Afryki Północnej (dzisiejsze Maroko, Algieria, Tunezja i Libia)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraje Maghrebu, zamieszkiwane przez ludność berberyjską;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
etnicznie rdzenna ludność Afryki Północnej i Sahary; Berberzy
Berberowie (Berberzy, Amazygowie) – rdzenna ludność Berberii w północnej Afryce.
Stanowią w większości odrębny typ somatyczny w ramach rasy białej, nazywany w nauce berberyjskim. Wielu ma do dziś niebieskie oczy, rude bądź jasne włosy. Wyróżnić można kilka grup Berberów, m.in.:
SJP.pl
Wikipedia
→ Berber; berberyjski (częściej)
przymiotnik
(1.1) zob. berberyjski.
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Berberii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. członkini ludu Berberów
Berberyjka (Atlantoxerus) – rodzaj ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Berber; berberski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Berberami, dotyczący Berberów i terenów przez nich zasiedlonych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język z podrodziny języków afroazjatyckich, używanych głównie w Maroku, Algierii, Libii i Nigrze;
SJP.pl
Wiktionary
alkaloid występujący w korzeniu berberysu
Berberyna – organiczny związek chemiczny, izochinolinowy alkaloid pochodzenia roślinnego, należący do klasy protoberberyn. Występuje m.in. w berberysie, gorzkniku, Coptis chinensis, Arcangelisia flava, B. aquifolium czy B. aristata. Zawartość tego związku w korzeniach i łodygach berberysu wynosi ok. 1,24%, w kłączu gorzknika do 3%.
SJP.pl
Wikipedia
krzew z rodziny berberysowatych występujący w klimacie ciepłym i umiarkowanym; kwaśnica
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych
Berberys, kwaśnica (Berberis L.) – rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych (Berberidaceae Juss.). Należy do niego ok. 450–500 gatunków, przy czym ich klasyfikacja i relacja względem rodzaju mahonia Mahonia pozostaje od dawna przedmiotem debaty naukowej. Rośliny te występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej, a poza tym w Ameryce Południowej. W Polsce rośnie dziko tylko berberys zwyczajny. Rośliny te zasiedlają zróżnicowane siedliska – od lasów deszczowych po półpustynie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: berberys
SJP.pl
o cechach berberysowatych
SJP.pl
Wikipedia
o cechach berberysowatych
SJP.pl
związany z berberysem
przymiotnik
(1.1) związany z berberysem, dotyczący berberysu
(1.2) przyrządzony z owoców berberysu
SJP.pl
Wiktionary
etnicznie rdzenna ludność Afryki Północnej i Sahary; Berberowie
Berberowie (Berberzy, Amazygowie) – rdzenna ludność Berberii w północnej Afryce.
Stanowią w większości odrębny typ somatyczny w ramach rasy białej, nazywany w nauce berberyjskim. Wielu ma do dziś niebieskie oczy, rude bądź jasne włosy. Wyróżnić można kilka grup Berberów, m.in.:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|ż. Barbara
Wiktionary
[czytaj: berSEZ] kołysanka, utwór liryczny o płynnej melodyce i kołyszącym rytmie
Kołysanka – krótka piosenka, śpiewana w celu uśpienia dziecka. Jest to forma wywodząca się z tradycji pieśni ludowej. Posiada miarowy rytm i melodię imitującą kołysanie, przeważnie w metrum 3/4 lub 6/8. Odmiana poezji dziecięcej, również forma literacka. Łączy w sobie aspekt psychologiczno-kulturowy, słowo i muzykę.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od wielu imion męskich zakończonych na -bert (np. Norbert, Albert, Robert)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma męskiego imienia Robert
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma męskiego imienia Norbert
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma męskiego imienia Albert
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma męskiego imienia Hubert
(1.5) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma męskiego imienia Herbert
(1.6) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma męskiego imienia Engelbert
Lista postaci serialu Święta wojna – artykuł przedstawia bohaterów polskiego serialu telewizyjnego Święta wojna (1999–2009).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Berty lub z nią związany
SJP.pl
instrument muzyczny strunowy, szarpany, używany w orkiestrach mandolinowych do wykonywania partii basowych
Berda (ukr. Берда, dawne nazwy Hipakiris, Agara) – rzeka na południu obwodu zaporoskiego Ukrainy.
Źródła rzeki znajdują się na Wyżynie Azowskiej, długość rzeki wynosi 125 km, a powierzchnia dorzecza 1760 km². Uchodzi do Morza Azowskiego koło miasta Berdiańsk.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawny typ karabinu jednostrzałowego
SJP.pl
miasto i port na Ukrainie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i port nad Morzem Azowskim, położony na Ukrainie w obwodzie zaporoskim;
Berdiańsk (ukr. Бердянськ) – miasto i port nad Morzem Azowskim, położone na Ukrainie w obwodzie zaporoskim, od marca 2022 pod okupacją rosyjską.
Ośrodek przemysłowy; rafineria ropy naftowej. W mieście znajduje się państwowy uniwersytet pedagogiczny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miasto na Ukrainie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim;
Berdyczów (ukr. Бердичів, Berdycziw; jid. באַרדיטשעװ, Bardiczew) – miasto w obwodzie żytomierskim Ukrainy, siedziba władz rejonu berdyczowskiego, położone 44 km na południe od Żytomierza, nad rzeką Hnyłopiat, prawym dopływem Teterewu.
W Berdyczowie rozwinął się przemysł maszynowy, spożywczy, obuwniczy oraz meblarski. W mieście znajduje się stacja kolejowa Berdyczów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Berdyczowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Berdyczowa
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Berdyczowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Berdyczowa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Berdyczów
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Berdyczowem, dotyczący Berdyczowa
SJP.pl
Wiktionary
szeroki topór o silnie zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu, rodzaj halabardy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. wojsk. rodzaj broni drzewcowej, ciężki, szeroki topór o silnie zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu;
Berdysz, bardysz (łac. barducium – siekierka) – broń drzewcowa piechoty będąca ciężkim, szerokim toporem o zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu mierzącym około 1,8 metra.
Berdysz znany był już w starożytności, ale rozpowszechniać zaczął się w średniowieczu, także w XIV wieku w Europie Wschodniej, gdzie był używany przez piechotę do walki z jazdą. W XVI i XVII wieku, szczególnie typowy dla piechoty moskiewskiej, między innymi oddziałów strzelców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. mężczyzna uzbrojony w berdysz
Wiktionary
przymiotnik od: berdysz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z berdyszem, dotyczący berdysza, wyposażony w berdysz
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
biblijne miasto w Tracji
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: beret
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od beret
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto rejonowe w obwodzie zakarpackim Ukrainy;
Berehowo (pol. hist. Bereg Saski, ukr. Берегове – Berehowe, rus. Берегово – Berehowo, ros. Берегово – Bieriegowo, węg. Beregszász, niem. Bergsaß, cz. i słow. Berehovo) – miasto rejonowe w obwodzie zakarpackim Ukrainy (na Zakarpaciu). 26,1 tys. mieszkańców [2004], z czego 48% Węgrów, 38% Ukraińców, 6% Romów, 5% Rosjan.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Berehowem, dotyczący Berehowa
Wiktionary
zabawa dziecięca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Berek lub ganiany, goniany – dziecięca gra ruchowa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. jarząb brekinia
Bereka (ukr. Берека) – rzeka w obwodzie charkowskim Ukrainy, prawy dopływ Dońca.
Długość rzeki wynosi 102 km, a powierzchnia dorzecza 2680 km².
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. hist. dawniej Ejlat
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obce imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie kiwereckim obwodu wołyńskiego;
Bereściany (ukr. Берестяне, Berestiane) – wieś na Ukrainie w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w rejonie dąbrowickim obwodu rówieńskiego
Bereście (869 m) – całkowicie porośnięty lasem szczyt w północno-wschodniej części Gór Leluchowskich, które w polskiej regionalizacji fizycznogeograficznej według Jerzego Kondrackiego zaliczone zostały do Beskidu Sądeckiego, w nowszej regionalizacji z 2018 r. wraz z Górami Lubowelskimi do Pogórza Popradzkiego. Wraz z pobliskim szczytem Wysokie Bereście (894 m) tworzą samotny masyw nie łączący się z innymi wzniesieniami Gór Leluchowskich. Od południowej i zachodniej strony masyw ten oddzielony jest od nich doliną potoku Pusta, od północnej doliną jego dopływu (jest to tzw. Borsucza Dolina). Od wschodu z Wysokiego Bereścia opada kilka niskich i lesistych grzbietów tworzących wschodnie podnóże Gór Leluchowskich. Pomiędzy tymi grzbietami spływa Zimny Potok i potok Szczawnik.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Bereza (miasto na Białorusi, dawniej: Bereza Kartuska); bereskokartuski (dawniej)
SJP.pl
→ Bereza Kartuska (dawna nazwa Berezy, miasta na Białorusi); bereski (przymiotnik od obecnej nazwy)
SJP.pl
płaty kory brzozowej wykorzystywane w pszczelarstwie do wykładania dna barci
Berest (j. łemkowski Берест) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Krynica-Zdrój.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Beresteczko
SJP.pl
miasto na Ukrainie
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie horochowskim, nad Styrem;
Beresteczko (ukr. Берестечко) – miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie łuckim, nad Styrem.
W XVI wieku było prywatnym miastem szlacheckim w województwie wołyńskim.
Do 2020 w rejonie horochowskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj okrągłego i płaskiego nakrycia głowy;
2. potocznie: głowa; dyńka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. płaskie, okrągłe nakrycie głowy, bez daszka, wykonane zazwyczaj z pilśni lub wełny;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj nakrycia głowy zbliżony kształtem do beretu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Łódź, Poznań, Kraków. zdrobn. beret
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. beret
SJP.pl
Wiktionary
pistolet marki Beretta
Beretta Holding S.A. – międzynarodowy holding grupujący firmy produkujące broń strzelecką. Jeden z największych holdingów militarnych na świecie, największy we Włoszech.
Holding Beretta powstała w 1995 roku po zakupie przez przedsiębiorstwo Fabbrica d’Armi Pietro Beretta S.p.A. włoskiego przedsiębiorstwa Luigi Franchi S.p.A. W grudniu 1999 roku do holdingu dołączyło fińskie przedsiębiorstwo Sako i włoskie Benelli Arms, a w 2000 Uberti Replicas.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Bereza, Bereza Kartuska (biał. Бяроза, Biaroza; ros. Берёза, Bierioza) – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu bereskiego. Miejscowość leży nad rzeką Jasiołdą, przy linii kolejowej Brześć – Baranowicze. W 2010 roku liczyła ok. 29,4 tys. mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim;
(1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie lubomelskim obwodu wołyńskiego ;
Bereżce Wielkie (ukr. Великі Бережці, Wełyki Bereżci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim. W 2001 roku liczyła 1011 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
więzień polityczny sanacyjnego obozu w Berezie Kartuskiej
SJP.pl
wieś w województwie podkarpackim
Miejscowości w Polsce:
Potok w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie dąbrowskim obwodu rówieńskiego
Bereżki (dawniej Bereska, w latach 1977–1981 Brzeżki) – bieszczadzka wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 896, a dokładniej w miejscu, gdzie potok Bystry uchodzi do Wołosatego.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, siedziba rejonu berezieńskiego, położone nad rzeką Słuczą;
Bereźne (ukr. Березне, Berezne) – miasto na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, siedziba rejonu berezieńskiego.
Bereźne leży na Wołyniu nad Słuczą.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na zachodniej Ukrainie, przepływająca przez obwód iwanofrankiwski i lwowski, prawy dopływ Dniestru
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w rejonie rokitnowskim obwodu rówieńskiego na Wołyniu, na Ukrainie;
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w obwodzie odeskim Ukrainy, siedziba władz rejonu berezowskiego;
(1.2) geogr. wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Zalesie;
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Berezowski (forma żeńska: Berezowska; liczba mnoga: Berezowscy) – polskie, rosyjskie i ukraińskie (ukr. Березовський, Berezowśkyj) nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1802 osoby. Nazwisko pochodzi od ukraińskiego słowa береза (bereza) lub rosyjskiego słowa берёза (bjerioza) dla brzozy.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Białorusi, prawy dopływ Dzisny;
Bereźwica, Berezówka (biał. Бярэжвіца, Biareżwica; Бярозаўка, Biarozauka) – rzeka na Białorusi, prawy dopływ Dzisny. Ma długość 53 km.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. miasto na Białorusi;
2. rzeka na Białorusi
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Białorusi, prawy dopływ Dniepru;
(1.2) geogr. rzeka w środkowej Białorusi, prawy dopływ Niemna;
(1.3) geogr. miasto na Białorusi w obwodzie mińskim;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Berezyna
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Berezyną, dotyczący Berezyny
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kamień, bryła
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. hałda
Wiktionary oraz Wikipedia
dekoracyjny gobelin z prostym wzorem, produkowany od XVII w. we Włoszech
Bergama – miasto w zachodniej Turcji, w prowincji Izmir, historyczna nazwa: Pergamon. Według danych na rok 2000 miasto zamieszkiwało 52 173 osób.
W mieście rozwinął się przemysł bawełniany oraz skórzany.
Kompleks archeologiczny ruin starożytnego Pergamonu znajduje się na górującym nad współczesnym miastem akropolu. Na obrzeżach Bergamy znajduje się także inne stanowisko archeologiczne – ruiny dawnego Asklepiejonu.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bergamaska] dawny ludowy taniec włoski, o żywym tempie i parzystym metrum, wykorzystywany w muzyce klasycznej; bergamaska, pergameska
Bergamaska (wł. bergamasca, od miasta Bergamo) – dawny ludowy taniec włoski, o żywym tempie i parzystym metrum, rozpowszechniony w Europie w XVI – XVII wieku. Opracowania muzyczne tego tańca pozostawili Girolamo Frescobaldi, Giovanni Salvatore, Samuel Scheidt i inni kompozytorzy.
Bergamaska była znana również w Polsce – jest zawarta w „Tabulaturze ostromeczewskiej” pochodzącej z ok. 1640 (pod zniekształconą nazwą Pagamoszka).
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bergamaska] dawny ludowy taniec włoski, o żywym tempie i parzystym metrum, wykorzystywany w muzyce klasycznej; bergamaska, pergameska
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) kynol. rasa psa o długiej sierści;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawny taniec włoski o żywym tempie, rozpowszechniony w Europie w okresie odrodzenia; pergameska
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. choreogr. włoska pieśń do tańca lub taniec;
Bergamaska (wł. bergamasca, od miasta Bergamo) – dawny ludowy taniec włoski, o żywym tempie i parzystym metrum, rozpowszechniony w Europie w XVI – XVII wieku. Opracowania muzyczne tego tańca pozostawili Girolamo Frescobaldi, Giovanni Salvatore, Samuel Scheidt i inni kompozytorzy.
Bergamaska była znana również w Polsce – jest zawarta w „Tabulaturze ostromeczewskiej” pochodzącej z ok. 1640 (pod zniekształconą nazwą Pagamoszka).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bergamo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w Lombardii;
(1.2) geogr. adm. prowincja we Włoszech, w regionie Lombardia ze stolicą w Bergamo (1.1);
Bergamo – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Bergamo, położone u południowych podnóży Alp Bergamskich. Dawna nazwa miejscowości to Bergomum.
W Bergamo w 1826 urodził się Francesco Nullo, pułkownik, przyjaciel i powiernik Giuseppe Garibaldiego, dowódca ochotników włoskich, tzw. garibaldczyków, którzy wzięli udział w polskim powstaniu styczniowym 1863. Bergamo posiada również swój klub piłkarski – Atalanta BC, w której grał między innymi Christian Vieri.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bergamo
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bergamo, dotyczący Bergamo
Wiktionary
1. drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych, pokrewne pomarańczy, uprawiane głównie na europejskim wybrzeżu śródziemnomorskim i na Kaukazie; pomarańcza bergamota;
2. odmiana gruszy o owocach kulistych, używanych najczęściej na przetwory; też: owoc tej gruszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. pomarańcza bergamota.
(1.2) zob. pysznogłówka szkarłatna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. odmiana gruszy o spłaszczonych owocach, używanych do przetworów i deserów; bergamota;
2. owoc tej odmiany gruszy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. zob. bergamota.
(1.2) kosmet. spoż. olejek eteryczny z bergamotki (1.1); zapach bergamotki (1.1); stosowany m.in. do produkcji herbaty Earl Grey i w przemyśle kosmetycznym
(1.3) bot. zob. pysznogłówka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bergamota
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bergamo, dotyczący Bergamo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) utopijny, fantastyczny archipelag z dziecięcego wiersza Jana Brzechwy
Na wyspach Bergamutach – wiersz Jana Brzechwy, opublikowany w 1945, opisujący fikcyjny archipelag Bergamuty.
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Norwegii
Bergen – norweskie miasto i gmina leżąca w okręgu Vestland, na styku mórz Północnego i Norweskiego.
Bergen jest drugim co do wielkości miastem kraju, liczy 289 330 mieszkańców (2023). Nazywane jest bramą do fiordów i znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
SJP.pl
Wikipedia
niemiecki obóz koncentracyjny
Konzentrationslager Bergen-Belsen – niemiecki obóz koncentracyjny istniejący w latach 1940–1945 w III Rzeszy w pobliżu miasta Bergen.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bergen (miasta w Norwegii)
SJP.pl
rodzaj pochodzących z Azji bylin z rodziny skalnicowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. azjatycka roślina ozdobna;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkanka Bergen (miasta w Norwegii)
SJP.pl
→ Bergen (miasto w Norwegii)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Bergerac (wymowa, oksyt. Brageirac) – miasto i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Dordogne, wokół którego rozpościera się region winiarski Bergerac. W 2022 r. miasto zamieszkiwało 26 852 osób.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. muz. orkiestra górnicza
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. górn. kierownik żupy
Wiktionary
nazwisko
Miejscowości w USA:
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
pistolet albo karabin maszynowy używany przez armię niemiecką podczas drugiej wojny światowej
Tw 245 "Bergmann" – powojenne oznaczenie tramwaju elektrycznego serii 245, wytwarzanego w 1927 roku w Gdańskiej Fabryce Wagonów (niem. Danziger Waggon Fabrik) i eksploatowanego w Gdańsku. Przed wojną zwany był potocznie z niemieckiego Heubuder, ze względu na eksploatowanie tych pojazdów dla nowo otwartej linii nr 4 z Centrum na kąpielisko Stogi (Heubude).
SJP.pl
Wikipedia
w dawnej Polsce: urzędnik górniczy w żupach krakowskich; bachmistrz
SJP.pl
nazwisko
Franciszek (łac. Franciscus PP., wł. Francesco, hiszp. Francisco; właśc. Jorge Mario Bergoglio SJ; ur. 17 grudnia 1936 w Buenos Aires, zm. 21 kwietnia 2025 w Watykanie) – argentyński duchowny rzymskokatolicki, jezuita, 266. papież i 8. suweren Państwa Watykańskiego w latach 2013–2025.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kamień, bryła
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kamień, bryła
Wiktionary
nazwisko, np. Henri Bergson [czytaj: ąri bergSĄ] (1859 - 1941) - francuski pisarz i filozof, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1927, twórca intuicjonizmu
Bergson może odnosić się do:
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
SJP.pl
koncepcja filozoficzna krytykująca wartość poznania intelektualnego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. prąd filozoficzny i literacki krytykujący wartość poznania intelektualnego i podnoszący rangę intuicji;
Bergsonizm – prąd literacki, ukształtowany na przełomie XIX i XX wieku pod wpływem filozofii Henriego Bergsona (irracjonalizm, podniesienie rangi intuicji, wprowadzenie pojęcia pędu życiowego – élan vital, rozważania na temat schematyzmu języka, który hamuje poznanie zmieniającej się dynamicznie rzeczywistości).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nawiązujący do koncepcji Henri Bergsona, francuskiego filozofa i pisarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie wyżnickim obwodu czerniowieckiego;
Berhomet (ukr. Берегомет) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie wyżnickim obwodu czerniowieckiego.
Znajduje tu się stacja kolejowa Berhomet.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. awitaminoza, choroba wywoływana ostrym niedoborem witaminy B1;
Beri-beri – choroba układu nerwowego, której przyczyną jest niedobór witaminy B1.
Witamina B1 (tiamina) odgrywa istotną rolę w przemianie węglowodanów – umożliwia prawidłowe spalanie glukozy. Przy jej niedoborze w ustroju gromadzą się mleczany i kwas pirogronowy, co powoduje kwasicę mleczanową. Współcześnie najczęstszą przyczyną niedoboru witaminy B1 jest długotrwałe spożywanie alkoholu, co prowadzi do zmniejszenia jej wchłaniania. Inne przyczyny obejmują stosowanie furosemidu i operacje oraz choroby układu pokarmowego.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
brazylijski jednostrunny instrument muzyczny
Berimbau – jednostrunowy instrument muzyczny pochodzenia afrykańskiego charakterystyczny dla brazylijskiej sztuki walki – capoeira, rodzaj łuku muzycznego. Jest najważniejszym instrumentem w tzw. "bateria" i wyznacza rytm grających ("capoeiristas") w "roda" (wymowa "hoda").
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geol. pas lądu łączący Azję i Amerykę w okresie zlodowaceń;
Beringia – istniejący w okresie zlodowaceń pas lądu łączący dzisiejszą Syberię w Azji z terenami północnej Kanady i Alaski w Ameryce Północnej. Ludzie zamieszkujący w przeszłości Beringię najprawdopodobniej byli przodkami dzisiejszych Indian. Beringia pokryta była roślinnością.
Wiktionary oraz Wikipedia
okres terroru w Związku Radzieckim w latach 1938 - 1953, kiedy sowieckim aparatem represji kierował Ławrentij Beria
SJP.pl
francuska rasa owcy domowej; berrichon
SJP.pl
promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o symbolu Bk i liczbie atomowej 97, pierwiastek należący do aktynowców, niewystępujący w przyrodzie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Bk i liczbie atomowej 97;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
koncepcja filozoficzna głosząca, że przedmiotem poznania mogą być jedynie subiektywne idee pochodzące od wrażeń zmysłowych
SJP.pl
George Berkeley (1685-1753), irlandzki filozof, biskup anglikański
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący berkelu
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dawna rosyjska jednostka ciężaru równa dziesięciu pudom (ok. 164 kg); bierkowiec
Berkowiec – rosyjska jednostka masy.
1 berkowiec = 163,81 kg = 10 pudów = 400 funtów.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: baksze] brytyjska rasa świń; berkszyr
Berkshire – hrabstwo ceremonialne i historyczne w południowej Anglii, w regionie South East England, położone na zachód od Londynu, w dolinie Tamizy i rzeki Kennet, uznawane za jedno z tzw. Home Counties. Do 1998 roku Berkshire pełniło funkcję administracyjną jako hrabstwo niemetropolitalne.
SJP.pl
Wikipedia
świnia rasy należącej do typu tłuszczowo-mięsnego; berkshire
SJP.pl
świnia rasy należącej do typu tłuszczowo-mięsnego; berkshire
SJP.pl
duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, o upierzeniu ciemnobrązowym, na głowie i ogonie - białym; birkut; bielik
Berkut lub bierkut (transkrypcja z rosyjskiego: беркут)
SJP.pl
Wikipedia
funkcjonariusz Berkutu, wyspecjalizowanej jednostki ukraińskiej milicji
SJP.pl
dawniej:
1. futrzana lub wojłokowa nakładka na but, używana w czasie mrozów;
2. rodzaj zimowego buta
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. obuw. zimowy but z futra lub wojłoku nakładany na zwykłe obuwie
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: rodzaj zimowego obuwia z futrem na zewnątrz
SJP.pl
zdrobnienie od: berlacz
SJP.pl
pojazd marki Berliet
Berliet – były francuski producent samochodów osobowych, ciężarowych i innych pojazdów użytkowych z Vénissieux.
SJP.pl
Wikipedia
czterokołowy pojazd konny; berlinka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto, stolica Niemiec;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i gmin w Stanach Zjednoczonych
(1.3) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie brodzkim obwodu lwowskiego;
Berlin – stolica, największe miasto Niemiec i zarazem kraj związkowy. Zajmuje powierzchnię ok. 891,70 km² i zamieszkuje go 3 878 100 osób (31 grudnia 2023). Jest największym miastem w Unii Europejskiej pod względem liczby mieszkańców w granicach administracyjnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czterokołowy pojazd konny; berlinka
Berlina to rodzaj karety konstrukcji rozworowej, tzn. takiej, gdzie pudło zawieszone było pomiędzy dwoma drągami. W XIX wieku znana już jako kareta czteroosobowa, zawieszona.Określenie berlina stosowane było w odniesieniu do trójbryłowych nadwozi samochodów (sedan), np. Fiat 125, Opel Rekord, szczególnie produkowanych lub przeznaczonych na rynki: włoski, portugalski, hiszpański i rumuński.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Berlina
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Berlina
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko, m.in. Zygmunt Berling (1896-1980) - polski generał
SJP.pl
Wikipedia
mały statek żaglowy używany w XIII–XV wieku; balinger
SJP.pl
Wikipedia
samochód typu Citroën Berlingo
Berlingo – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Brescia.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 1864 osoby, 466 os./km².
SJP.pl
Wikipedia
żołnierz Armii Wojska Polskiego dowodzonej przez generała Zygmunta Berlinga
SJP.pl
[czytaj: berlingłer] nazwisko
SJP.pl
mieszkanka Berlina; berlinka (rzadziej)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Berlina
SJP.pl
Wiktionary
1. potocznie: odcinek drogi z Berlina do Królewca, przebiegający przez Polskę;
2. dawny płaskodenny statek rzeczny, rodzaj barki;
3. dawny kryty powóz konny dla czterech osób, z dużymi oknami;
4. dawna srebrna moneta pruska;
5. przestarzale: berlinianka (mieszkanka Berlina)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Berlina
(1.2) żegl. nieduży, kryty, żaglowy statek rzeczny, używany do przewożenia towarów; transportowa duża łódź żaglowa;
(1.3) hist. podróżny resorowany pojazd konny z krytym, oszklonym nadwoziem i czterema lub dwoma miejscami siedzącymi
(1.4) hist. rodzaj tramwaju z końca XIX wieku
(1.5) numizm. pruska moneta srebrna, wybijana także z polskim stemplem
(1.6) spoż. rodzaj wędliny w postaci cienkiej kiełbaski, odmiana parówki
Termin berlinka, odnoszący się do Berlina, może mieć wiele znaczeń:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Berlin (stolica Niemiec)
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Berlin
Berliński, Berlińska, Berlińscy:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Berlioz:
Wikipedia
[czytaj: berlusKOni] nazwisko
Silvio Berlusconi (wym. [ˈsilvjo berluˈsko:ni]; ur. 29 września 1936 w Mediolanie, zm. 12 czerwca 2023 tamże) – włoski polityk i przedsiębiorca. Trzykrotny premier Włoch (w latach 1994–1995, 2001–2006 i 2008–2011), stojący na czele czterech rządów. Założyciel partii Forza Italia, następnie twórca ugrupowań Lud Wolności i reaktywowanego FI, parlamentarzysta krajowy i europejski. Określany jako osoba dominująca przez kilkanaście lat we włoskiej polityce.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bermudów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mieszkaniec Bermudów
SJP.pl
Wiktionary
cienki skafander piankowy do nurkowania, z krótkimi nogawkami i rękawami
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bermudów
SJP.pl
Wiktionary
letnie spodenki sięgające niemal do kolan
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. terytorium zależne Wielkiej Brytanii na Bermudach (1.2);
(1.2) geogr. archipelag na Oceanie Atlantyckim, w Ameryce Środkowej
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Bermudami
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bermudów
SJP.pl
Wiktionary
wysoka czapka futrzana
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wysoka futrzana czapka;
Bermyca (od niem. Bärenmütze – niedźwiedzia czapka) – wojskowe nakrycie głowy w kształcie wysokiej czapki, najczęściej wykonane lub przynajmniej pokryte niedźwiedzią skórą w oryginalnym kolorze.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bernadety lub z nią związany
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) ofic. urz. imię|polski|ż.;
Bernadeta, Bernadetta – imię żeńskie, polski odpowiednik francuskiego imienia Bernadette, które jest zdrobnieniem imienia Bernadet utworzonego od imienia Bernard.
Zdrobnienia: Bernadka, Bernatka, Bernadzia, Bernadetka, Becia, Benia, Berni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. poufała forma żeńskiego imienia Bernadeta
Wiktionary
imię żeńskie
Bernadeta, Bernadetta – imię żeńskie, polski odpowiednik francuskiego imienia Bernadette, które jest zdrobnieniem imienia Bernadet utworzonego od imienia Bernard.
Zdrobnienia: Bernadka, Bernatka, Bernadzia, Bernadetka, Becia, Benia, Berni.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bernaDOT] dynastia panująca w Szwecji od 1818 roku i w Norwegii w latach 1818-1905
Bernadotte – dynastia panująca w Szwecji (od 5 lutego 1818) i Norwegii (od 5 lutego 1818 do 18 listopada 1905).
Jean Baptiste Bernadotte (marszałek napoleoński) został adoptowany przez króla Karola XIII i wyznaczony na następcę tronu 21 sierpnia 1810 roku. Po śmierci króla wstąpił na tron szwedzki jako Karol XIV Jan i norweski jako Karol III Jan (w obu królestwach była inna liczba władców o imieniu Karol, stąd różna numeracja). Po tym, jak Oskar II odmówił utworzenia norweskiej służby dyplomatycznej, parlament norweski usunął go z tronu i zerwał unię w 1905.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bernanki] nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
duży, silny pies o długiej sierści; bernardyn; rasa tych psów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Francja:
Stany Zjednoczone:
Osoby:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
duży, silny pies o długiej sierści; bernardyn; rasa tych psów
Bernarda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik imienia Bernard
Bernarda imieniny obchodzi 19 maja.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Bernard (imię męskie)
SJP.pl
imię żeńskie
Bernadeta, Bernadetta – imię żeńskie, polski odpowiednik francuskiego imienia Bernadette, które jest zdrobnieniem imienia Bernadet utworzonego od imienia Bernard.
Zdrobnienia: Bernadka, Bernatka, Bernadzia, Bernadetka, Becia, Benia, Berni.
SJP.pl
Wikipedia
Bernard z małżonką; Bernardowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bernarda lub z nim związany
SJP.pl
członek zakonu założonego przez św. Franciszka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. plural|Bernardyna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
duży, silny pies z rasy dogów; bernard
Bernardyna – żeński odpowiednik imienia Bernardyn. Patronką tego imienia jest św. Bernardyna z Foligno.
Bernardyna imieniny obchodzi 21 września i 23 września (druga data na pamiątkę bł. Bernardyny Marii Jabłońskiej).
SJP.pl
Wikipedia
roślina lecznicza; drapacz lekarski
SJP.pl
członek zakonu założonego przez św. Franciszka
Bernardyni – zwyczajowa nazwa Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. Źródłem tej nazwy zwyczajowej jest wezwanie pierwszego klasztoru: św. Bernardyna ze Sieny w Krakowie. W tym znaczeniu jest ona rozumiana na terenach Polski wchodzących w latach 1454–1795 w skład I Rzeczypospolitej, czyli w Polsce, na Litwie, Ukrainie, Łotwie i Białorusi.
SJP.pl
Wikipedia
1. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Mniszki Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu;
2. likier ziołowy
SJP.pl
1. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Mniszki Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu;
2. likier ziołowy
Bernardynki, Mniszki Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu – żeński zakon z rodziny zakonów franciszkańskich, istniejący wyłącznie w Polsce.
Bernardynki pielęgnują tradycję adoracji Najświętszego Sakramentu w swoich świątyniach. Zakon ma charakter kontemplacyjno-klauzurowy. W czasie wolnym od modlitwy bernardynki zajmują się szyciem szat liturgicznych, wypiekiem hostii i komunikantów.
SJP.pl
Wikipedia
1. związany z zakonem bernardynów;
2. pies bernardyński - duży, silny pies z rasy dogów; bernardyn, bernard
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z zakonem bernardynów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bernardy lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Bernatowicz – polski herb szlachecki, odmiana herbu Suchekomnaty, z nobilitacji.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Berna - miasta
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec kantonu Berno
Berneński pies pasterski – rasa psów, należąca do sekcji szwajcarskich psów pasterskich. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów pracujących. Typ dogowaty. Nie podlega próbom pracy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkanka Berna (miasta)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka kantonu Berno
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Berno
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Berno
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bernesko] w literaturze: gatunek utworów satyryczno-komediowych, charakteryzujący się kontrastem między wyszukanym stylem a błahą lub wulgarną tematyką, popularny we Włoszech w XVI wieku
SJP.pl
nazwisko
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Bernhardt:
SJP.pl
Wikipedia
gęś żyjąca na wybrzeżach mórz półkuli północnej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. zamieszkująca półkulę północną gęś o czarnym dziobie
Branta – rodzaj ptaków z podrodziny gęsi (Anserinae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
masyw górski w Alpach Retyckich
Szwajcaria:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, m.in.: Gian Lorenzo Bernini, rzeźbiarz, malarz oraz architekt włoskiego baroku
Osoby:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
1. stolica Szwajcarii
2. kanton w Szwajcarii
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Szwajcarii;
(1.2) geogr. kanton w Szwajcarii;
(1.3) geogr. daw. Brno
Berno (niem. Bern, fr. Berne, wł. Berna, retorom. Berna, gsw. Bärn) – de facto stolica oraz czwarte co do wielkości i ludności miasto oraz gmina (niem. Einwohnergemeinde) w Szwajcarii, siedziba rządu (niem. Bundesstadt) i stolica kantonu Berno. Znajduje się w regionie administracyjnym Bern-Mittelland, oraz okręgu Bern-Mittelland.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany ze słowackim językoznawcą Antonem Bernolákiem i opracowanym przez niego standardem języka słowackiego
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bernsztajn, bernstajn] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. miner. bursztyn
Wiktionary
[czytaj: beriSZĄ] francuska rasa owcy domowej; beriszon
SJP.pl
[czytaj: bery] nazwisko
Miejscowości w Australii:
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
1. w armii włoskiej: żołnierz oddziału piechoty zmotoryzowanej jednostek szybkich;
2. od połowy XIX wieku do II wojny światowej: żołnierz doborowych oddziałów piechoty włoskiej i sardyńskiej;
3. w XVIII wieku: strzelec w Tyrolu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. żołnierz włoskiej lekkiej piechoty zmechanizowanej;
Bersalierzy (wł. Bersaglieri) – włoska formacja piechoty. Pierwotnie rodzaj strzelców celnych, współcześnie piechota zmotoryzowana. Jednostki bersalierów cechowały się zawsze dużą mobilnością i uważane są za formację elitarną.
Tradycyjnie charakterystycznym nakryciem głowy bersalierów są kapelusze vaira z pióropuszem wykonanym z piór głuszca zachodniego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. wojsk. związany z bersalierem, bersalierami, dotyczący bersaliera
Wiktionary
w sagach nordyckich: wojownik mający opinię niezwyciężonego, walczący z siłą i dzikością niedźwiedzia
Berserk (berserker) – według podań historycznych był nieznającym strachu wojownikiem nordyckim. Wikinga będącego berserkiem ogarniał szał walki, który dodawał mu nadludzkiej siły.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
kryta aleja w ogrodach XVI-XVII wieku; bindaż, kolebka
Bindaż (niem. binden – wiązać), berceaux, chłodnik, kolebka – aleja obsadzona obustronnie drzewami lub pnączami, których pędy splatają się nad drogą tworząc sklepienie. Bindaże zakładane były w ogrodach począwszy od renesansu, jednak najbardziej popularne były w okresie baroku.
SJP.pl
Wikipedia
1. żartobliwie: niemieckie działo oblężnicze; gruba berta;
2. dawniej: przybranie sukni w postaci dużego kołnierza lub falbany spadającej od szyi na dekolt i ramiona
Francja:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
1. żartobliwie: niemieckie działo oblężnicze; gruba berta;
2. dawniej: przybranie sukni w postaci dużego kołnierza lub falbany spadającej od szyi na dekolt i ramiona
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Osoby noszące nazwisko Berta:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Bertelsmann SE & Co. KGaA – międzynarodowy koncern mediowy założony w 1835 z siedzibą w Gütersloh, w Niemczech. Spółka działa w 63 krajach i zatrudnia ponad 100 tys. pracowników (stan na 30 czerwca 2007). W 2006 roku koncern odnotował przychody w wysokości 19,3 miliarda euro, zysk operacyjny (EBIT) wyniósł 1,87 miliarda euro, a dochód netto 2,4 miliarda euro. Od 1 stycznia 2008 do końca 2011 dyrektorem generalnym Bertelsmann AG był Hartmut Ostrowski.
SJP.pl
Wikipedia
Osoby o nazwisku Berthier:
Wikipedia
imię męskie
Bertold – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od starogermańskich słów berath „światły” i wald – „władca” i oznaczającego „światły władca”.
Bertold imieniny obchodzi 29 marca, 27 lipca i 14 grudnia.
Znane osoby noszące imię Bertold:
SJP.pl
Wikipedia
Bertold z małżonką; Bertoldowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bertolda lub z nim związany
SJP.pl
gęsto ulistnione drzewo dziko rosnące, obecnie występuje w Brazylii, Boliwii, Peru, Kolumbii, Gujanie i Wenezueli; orzech brazylijski
Orzesznica wyniosła, orzesznica brazylijska, bertolecja (Bertholletia excelsa) – gatunek drzewa z rodziny czaszniowatych. W stanie dzikim występuje w tropikalnych lasach górnego dorzecza Amazonki, przede wszystkim w Boliwii (która jest największym eksporterem owoców orzesznicy), w zachodnich i północnych stanach Brazylii i w Peru. Nieliczne stanowiska można spotkać również w Kolumbii, Gujanie, Gujanie Francuskiej, Surinamie i Wenezueli.
SJP.pl
Wikipedia
krystaliczny związek chemiczny niespełniający prawa stałości składu; związek niestechiometryczny, adaltonid
Bertolidy, związki niestechiometryczne – związki chemiczne, które w przeciwieństwie do daltonidów nie spełniają prawa stałości składu. Nazwa pochodzi od nazwiska Claude'a Louisa Bertholleta.
Bertolidy można spotkać wśród stałych związków nieorganicznych oraz wielu polimerów syntetycznych. Przyczyną zmiennej zawartości różnych pierwiastków w związku mogą być defekty sieci krystalicznej lub występowanie nadmiaru atomów jednego ze składników, nietworzących wiązań chemicznych. Wprawdzie entropia sprawia, że każde ciało stałe jest do pewnego stopnia niestechiometryczne, jednak ze względów praktycznych termin ten stosuje się do związków, w których odstępstwa od stechiometrii są mierzalne i wynoszą co najmniej 1% wartości idealnej.
SJP.pl
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
Bernardo Bertolucci (ur. 16 marca 1941 w Parmie, zm. 26 listopada 2018 w Rzymie) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mot. samochód zaprojektowany i/lub produkowany przez włoskie przedsiębiorstwo Bertone
Bertone – byłe włoskie przedsiębiorstwo projektujące samochody seryjne jak i samochody koncepcyjne. Siedziba przedsiębiorstwa mieściła się w Turynie, we Włoszech. Styl Bertone jest bardzo charakterystyczny i rozpoznawalny nawet, jeśli są to samochody produkowane dla różnych koncernów. 18 grudnia 2014 roku firma ogłosiła bankructwo.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. mot. samochód zaprojektowany lub produkowany przez włoskie przedsiębiorstwo Bertone
Wiktionary
roślina zielna z rodziny astrowatych; maruna szarolistna, piretrum, złocień dalmatyński, zębownik
Gminy:
Miejscowości:
Osoby o nazwisku Bertram:
SJP.pl
Wikipedia
Bertram z małżonką; Bertramowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bertrama lub z nim związany
SJP.pl
obce imię męskie
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Białorusi, na Grodzieńszczyźnie, prawy dopływ Pyranki
Berwianka (biał. Бярвенка Biarwienka)— rzeka w rejonie grodzieńskim obwodu grodzieńskiego, lewy dopływ rzeki Pyranki w dorzeczu Niemna. Długość 25 km. Powierzchnia zlewni 110 km². Średni spadek 0,7‰. Wypływa z Jeziora Długiego, uchodzi do Pyranki ok. 700 m na południowy zachód od wsi Prudy. Skanalizowana na całym swoim biegu.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzaj morskich ryb promieniopłetwych, poławianych w celach spożywczych
Beryks wspaniały, beryks szkarłatny (Beryx splendens) – gatunek morskiej ryby z rodziny beryksowatych (Berycidae).
SJP.pl
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu Be i liczbie atomowej 4
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Be i liczbie atomowej 4;
(1.2) miner. minerał należący do grupy krzemianów pierścieniowych;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) wojsk. karabinek automatyczny wyprodukowany przez Fabrykę Broni „Łucznik”;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał;
Beryllonit – minerał, jego nazwa związana jest z obecnością berylu w minerale. Odkryty w 1888 roku przez Jamesa Dwighta.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadki minerał z rodziny krzemianów pierścieniowych, rodzaj sodalitu
SJP.pl
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca II grupę główną układu okresowego: beryl, magnez, wapń, stront, bar i rad; wapniowce
Berylowce (metale ziem alkalicznych, wapniowce) – pierwiastki chemiczne 2 (daw. IIA lub II głównej) grupy układu okresowego pierwiastków: beryl (Be), magnez (Mg), wapń (Ca), stront (Sr), bar (Ba) i rad (Ra). Wszystkie są dwuwartościowe.
SJP.pl
Wikipedia
każdy pierwiastek z drugiej grupy układu okresowego Mendelejewa: beryl, magnez, wapń, stront, bar lub rad; wapniowiec
SJP.pl
przymiotnik od beryl (pierwiastek, rzadziej minerał)
przymiotnik
(1.1) dotyczący berylu, związany z berylem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przewlekła choroba układu oddechowego powodowana kontaktem z pyłem berylowym;
Beryloza (przewlekła choroba berylowa, berylioza, ang. berylliosis, chronic beryllium disorder, CBD) – przewlekła choroba zawodowa wynikająca z zatrucia berylem, przede wszystkim spowodowana kontaktem z pyłem berylowym. Dotyczy uszkodzeń układu oddechowego, przede wszystkim płuc, ale mogą występować także obrażenia skóry. Klinicznie bardzo przypomina sarkoidozę.
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rzędu Bruniales
SJP.pl
minerał selenowy
Berzelianit – minerał zawierający selen, należy do gromady siarczków i pokrewnych kruszców. Występuje rzadko.
Minerał znany od 1832 r. Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego chemika Jönsa Jacoba Berzeliusa (1779–1848), który był jego odkrywcą.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: berSELjus] nazwisko
Jöns Jacob Berzelius (ur. 20 sierpnia 1779 w Väversunda, zm. 7 sierpnia 1848 w Sztokholmie) – szwedzki chemik, lekarz i mineralog. Laureat Medalu Copleya.
SJP.pl
Wikipedia
niski, szeroki fotel z nieco cofniętym oparciem pod plecy; berżerka
Berżera (od fr. bergère – pasterka) – rodzaj głębokiego fotela rokokowego, typowego dla meblarstwa w stylu Ludwika XV i Ludwika XVI.
Jego cechami charakterystycznymi było pełne, zaokrąglone, nieco cofnięte oparcie (zaplecek), również nieco cofnięte i lekko rozchylone ramiona oraz niskie siedzisko z narzuconą luźno poduszką.
SJP.pl
Wikipedia
1. utwór liryczny w poezji francuskiej XVIII w., o tematyce pastoralnej, miłosnej,
2. skoczny taniec w szybkim tempie, modny w XVI w.
SJP.pl
niski, szeroki fotel z nieco cofniętym oparciem pod plecy; berżera
SJP.pl
ozdobna laska będąca symbolem najwyższej władzy, głównie monarszej, także niektórych godności
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ozdobna pałka będąca insygnium królewskim;
(1.2) eduk. (w szkołach wyższych) insygnium rektorskie
(1.3) bot. nazwa systematyczna|Pedicularis sceptrum-carolinum|L.|ref=tak., gnidosz królewski, gatunek półpasożytniczych roślin zielnych z rodzaju gnidosz;
(1.4) rodzaj drążka z poprzeczką, na której umieszcza się sokoła
(1.5) gwara. więzienna szczotka do czyszczenia toalet
Berło (gr. sképtron, łac. sceptrum – kij) – ozdobna pałka będąca jednym z trzech najczęściej spotykanych symboli władzy królewskiej, obok korony i jabłka.
Berło to godło i symbol najwyższej władzy króla lub cesarza. Znane było w starożytności jako laski osób starszych i pasterzy. Motyw króla-pasterza obecny był już u Sumerów - przedstawia się tak choćby Gudea, władca Lagasz. W okresie nowoasyryjskim symbolem władzy była maczuga z okrągłą głowicą. Ten archetyp przejął judaizm, a następnie chrześcijaństwo. Dało to początek pastorałowi biskupiemu jako symbolowi obrony „owieczek” (wiernych), a w kontekście świeckim - poddanych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych
Tulostoma Pers. (berłóweczka) – rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
SJP.pl
Wikipedia
w starożytnym Egipcie: bóstwo przedstawiane jako brodaty karzeł, opiekujące się rodzącymi matkami
Francja:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
naczynko na wonne zioła, używane przez Żydów w domu i bóżnicy, najczęściej w formie wieżyczki; balsaminka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. mąka z ciecierzycy, częsty składnik regionalnych kuchni na subkontynencie indyjskim;
Besan, czasem mniej precyzyjnie ćana (hindi बेसन, besan, kannada ಕಡಲೆ ಹಿಟ್ಟು, kadale hittu) – rodzaj mąki otrzymywanej z jednej z indyjskich odmian ciecierzycy (Cicer arientinum). Używana jest w wielu krajach, a zwłaszcza w Indiach, gdzie stanowi istotny składnik wielu potraw lokalnej kuchni, m.in. pakory.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Besarabii; osoba z tej krainy
Wiktionary
kraina między Dniestrem a Prutem
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina położona między Dniestrem a Prutem, obecnie podzielona między Mołdawię i Ukrainę;
Besarabia (rum. Basarabia, tur. Besarabya, ukr. Бесарабія) – kraina historyczno-geograficzna położona we Wschodniej Europie między dolnymi biegami Dniestru i Prutu. Obecnie jest częścią Mołdawii i Ukrainy. Współcześnie nazwy Besarabia używa się w znaczeniu historycznym, geograficznym i kulturowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Besarabii; kobieta z tej krainy
Wiktionary
przymiotnik od: Besarabia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Besarabią, dotyczący Besarabii
SJP.pl
Wiktionary
1. otrzymywać stal w konwertorze Bessemera;
2. otrzymywać miedź z kamienia hutniczego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hutn. wytapianie stali o bardzo niskiej zawartości siarki i fosforu w konwertorze Bessemera
(1.2) hutn. odzyskiwanie miedzi z kamienia hutniczego
Wiktionary
dział stalowni z piecami systemu Bessemera; konwertorownia
SJP.pl
1. hutniczy piec konwertorowy systemu Bessemera;
2. stal besemerowska - stal otrzymywana z takiego pieca
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z procesem uzyskiwania stali wynalezionym przez Henry'ego Bessemera
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
→ Besko (wieś w Polsce)
SJP.pl
szczyt w Tatrach Zachodnich
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. szczyt w Tatrach Zachodnich
(1.2) geogr. szczyt w Beskidzie Niskim
(1.3) geogr. szczyt w Beskidzie Śląskim
(1.4) geogr. potok, dopływ Bielczy
(1.5) geogr. potok, dopływ Kseni
(1.6) geogr. potok, dopływ Wilszni
(1.7) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. góra w Polsce, w Beskidzie Śląskim, w paśmie Baraniej Góry;
(1.2) geogr. jeden z wierzchołków Czerniawy Suchej w Beskidzie Makowskim
(1.3) geogr. góra w Beskidzie Niskim;
(1.4) geogr. potok w Polsce, w Beskidzie Śląskim
(1.5) geogr. część miasta Szczyrk w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie bielskim
(1.6) geogr. część miasta Ustroń, w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim
(1.7) geogr. przysiółek wsi Koszarawa, w województwie śląskim, w powiecie żywieckim
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej, regionalnie: zbójnik beskidzki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) reg. zbójnik operujący w Beskidach
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pasmo górskie w Karpatach
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. pasmo górskie w Karpatach zewnętrznych;
Beskidy (cz., słow. Beskydy, ukr. Бескиди, ang. Beskids, niem. Beskiden) – grupa pasm górskich w łańcuchu Karpat, rozciągająca się od rzeki Beczwy na zachodzie (Czechy) po rzekę Czeremosz (Ukraina) na wschodzie. Szerokość Beskidów wynosi 50–70 km, a ich długość ok. 600 km.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Beskid, Beskidy
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Beskidów, związany z Beskidami, pochodzący z Beskidów
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób beskidzki, po beskidzku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest beskidzkie
Wiktionary
→ Besko (wieś w Polsce)
Besko (ukr. Босько) – wieś nad Wisłokiem położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Besko; siedziba gminy Besko.
W 2021 roku miejscowość zamieszkiwały 4050 osoby.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. hultaj, cwaniak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. hultaj, cwaniak
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Łowicz. liliowy, w kolorze bzu
Wiktionary
1. długotrwały spadek cen towarów lub kursu papierów wartościowych na giełdzie
2. przenośnie o złym okresie w czyimś życiu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. obniżenie kursu papierów wartościowych, cen towarów lub innych aktywów notowanych na giełdach;
Bessa (fr. baisse, pot. rynek niedźwiedzia, ang. bear market) – długotrwały trend spadkowy cen papierów wartościowych lub towarów notowanych na giełdzie papierów wartościowych.
Potoczna nazwa nawiązuje do metody ataku niedźwiedzia – uderza łapą z góry na dół. Przeciwieństwem bessy jest hossa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nazwisko, np. Henry Bessemer (1813 - 1898), angielski inżynier, wynalazca hutniczego pieca konwertorowego;
2. nazwa jednego z kilku miast w Stanach Zjednoczonych
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) zob. besemerowski.
Wiktionary
[czytaj: beserwiser] książkowo: ktoś, kto uważa się za najlepszego znawcę wszystkiego, za osobę wszechwiedzącą; przemądrzalec, ważniak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. ktoś bezkrytycznie przekonany o swojej wiedzy, o tym że zna się na czymś najlepiej
SJP.pl
Wiktionary
→ besserwisser [czytaj: beserwiserka]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki jak besserwisser, przemądrzały, zarozumiały
SJP.pl
Wiktionary
przemądrzałość, cecha typu: "ja wiem lepiej"
SJP.pl
1. nazwisko niemieckie, m.in. Benno Besson (1922-2006) - szwajcarski reżyser i aktor;
2. [czytaj: beSĄ albo beSON] nazwisko francuskie, m.in. Luc Besson (ur. 1959) - francuski reżyser, producent i scenarzysta
Besson – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Allier.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, m.in. Charles Herbert Best (1899-1978) - kanadyjski fizjolog i lekarz, współodkrywca insuliny
Niderlandy:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
1. dzikie, groźne zwierzę;
2. zły człowiek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dzikie, drapieżne zwierzę
(1.2) przen. zły człowiek, kanalia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zezwierzęcenie, dzikość;
2. uprawianie stosunków płciowych ze zwierzętami, mające charakter seksualny lub rytualny
SJP.pl
właściwy bestii; bezwzględny, okrutny, dziki
przymiotnik
(1.1) pejor. okrutny, niezwykle brutalny
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bestialski
Wiktionary
SJP.pl
1. okrutne postępowanie, krwiożerczość, zezwierzęcenie;
2. wyjątkowo okrutny czyn
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wyjątkowe okrucieństwo; brutalny, nieludzki czyn
Bestialstwo (gr. θηριότης, theriotes) – w etyce Arystotelesa, trwała dyspozycja upodabniająca człowieka do zwierzęcia stanowiąca przeciwieństwo niemożliwej do pełnego określenia „cnoty nadludzkej” upodabniającej człowieka do bóstwa.
W pierwszym rozdziale VII księgi Etyki nikomachejskiej (1145 b) Arystoteles określa ją jako obelżywe miano nadawane ludziom, którzy przekraczają miarę w nikczemności. Bestialstwo ma występować rzadko, najczęściej wśród barbarzyńców lub jako efekt choroby lub kalectwa. Arystoteles wprowadza tu na tle etyki złotego środka rozróżnienie pomiędzy trwałymi dyspozycjami etycznymi, których należy unikać (wadami etycznymi): nikczemnością, nieopanowaniem i właśnie bestialstwem. Przeciwieństwem nikczemności ma być dzielność etyczna, nieopanowania – opanowanie, bestialstwa – trudna do określenia „przechodząca nasze siły i poniekąd boska dzielność”. Bestialstwa nie można utożsamiać z nikczemnością, gdyż ani zwierzętom, którym ono przysługuje, ani bogom, którym przysługuje jego przeciwieństwo, nie przysługuje cnota we właściwym sensie. Bogom nie przysługuje cnota, gdyż doskonałość bogów jest czymś od niej wyższym – skoro więc cnota jest czymś innym niż „cnota nadludzka”, przeciwieństwo „cnoty nadludzkiej”, którym jest bestialstwo, nie może być tym samym, co przeciwieństwo cnoty ludzkiej, którym jest nikczemność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zbiór utworów średniowiecznych osnutych na motywach zwierzęcych
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gatunek literacki, utwór, w którym używa się motywów zwierzęcych w celu ukazania zasad religijnych i etycznych
Bestiariusz (średniow.-łac. bestiarium) – średniowieczny gatunek literacki, należący do tzw. literatury dydaktycznej, pisany wierszem lub prozą. Egzemplarze tekstu bestiariuszy były prawie zawsze iluminowane. Pierwowzorem gatunku był pochodzący z V w. łaciński przekład greckiego dzieła z II w. Physiologos. Zasadniczą częścią bestiariuszy był opis zwierząt – realnych i baśniowych – do których komentarz objaśniał podstawowe dogmaty wiary i zasady etyki chrześcijańskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj opowieści, popularnej w średniowieczu, tłumaczącej zasady etyki chrześcijańskiej na przykładzie życia zwierząt
Bestiariusz (średniow.-łac. bestiarium) – średniowieczny gatunek literacki, należący do tzw. literatury dydaktycznej, pisany wierszem lub prozą. Egzemplarze tekstu bestiariuszy były prawie zawsze iluminowane. Pierwowzorem gatunku był pochodzący z V w. łaciński przekład greckiego dzieła z II w. Physiologos. Zasadniczą częścią bestiariuszy był opis zwierząt – realnych i baśniowych – do których komentarz objaśniał podstawowe dogmaty wiary i zasady etyki chrześcijańskiej.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
przymiotnik jakościowy
(1.1) rzad. reg-pl|Poznań. pstry
SJP.pl
Wiktionary
produkt (przede wszystkim książka, ale także np. płyta, komiks), który w danym okresie odnosi sukces na rynku, jest masowo wykupywany, bardzo popularny; bestseller
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dobrze sprzedająca się książka, utwór muzyczny (płyta), filmowy czy inny
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: bestseler (bestseller), np. bestselerowa powieść; bestsellerowy
SJP.pl
produkt (przede wszystkim książka, ale także np. płyta, komiks), który w danym okresie odnosi sukces na rynku, jest masowo wykupywany, bardzo popularny; bestseler
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dobrze sprzedająca się książka, utwór muzyczny (płyta), filmowy czy inny;
Bestseller („best” i „sell”, z ang. „najlepiej sprzedający się”) – książka, film, gra komputerowa lub szerzej – każdy produkt, który uzyskał najwyższą sprzedaż w swojej klasie.
Pojęcie bestselleru i kryterium wzrostu sprzedaży jako miary oddziaływania dzieła wiąże się ze sporządzaniem rozmaitych rankingów, jak radiowe listy przebojów, listy publikowane w rozmaitych czasopismach branżowych, głównie muzycznych, listy sprzedaży publikatorów itp. Ich powstanie wiąże się z burzliwym rozwojem kultury amerykańskiej w latach 20. i 30. XX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pisarz często tworzący bestsellery
SJP.pl
przymiotnik od: bestseller (bestseler), np. bestsellerowa powieść; bestselerowy
SJP.pl
1. doprowadzać do wściekłości; podjudzać, szczuć;
2. bestwić się - znęcać się nad kimś; pastwić się;
3. o zwierzętach: odczuwać pociąg płciowy; grzać się
SJP.pl
wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim
Bestwin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Zduny.
Wieś położona jest 2 km na południe od Baszkowa, przy drodze do Rudy. W Bestwinie znajdują się 52 gospodarstwa, mieszkają tam 263 osoby. Charakterystycznym budynkiem jest Dom Strażaka, w którym znajduje się remiza, świetlica wiejska, przedszkole oraz bar. Do sołectwa należy przysiółek Rochy, leżący między Bestwinem a Zdunami.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce w pobliżu Bielska-Białej;
Bestwina – wieś w Polsce, położona na obszarze historycznej Małopolski, w obecnym województwie śląskim, w powiecie bielskim, siedziba gminy Bestwina. Powierzchnia sołectwa wynosi 1353,6 ha, a liczba ludności 4999, co daje gęstość zaludnienia równą 341,2 os./km².
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
zdrobnienie od: bestia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bestia
Wiktionary
delikatny, ciepły sos z masła, mąki i mleka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. gęsty sos przyrządzany z masła, mąki, jajek i mleka lub śmietany;
Beszamel (sos beszamelowy) – rodzaj sosu, przyrządzanego jako zasmażka z mąki na maśle, rozprowadzona mlekiem. Przyprawiany solą kuchenną, białym pieprzem, świeżo startą gałką muszkatołową i ewentualnie sokiem z cytryny. Należy do pięciu sosów bazowych w gastronomii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zrobiony z beszamelu i cebuli (np. sos beszamelowo-cebulowy)
SJP.pl
związany z beszamelem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kolej. nasyp kolejowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gałgaństwo, niewłaściwe postępowanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gałgaństwo, niewłaściwe postępowanie
Wiktionary
czasownik
(1.1) ostro strofować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|besztać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kolej. nasyp kolejowy
Wiktionary
kołderka dla niemowląt; becik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zgrub. od: becik
(1.2) pot. pościel
(1.3) druga litera alfabetów semickich: m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ب), hebrajskiego (ב), syryjskiego (ܒ);
Bet (ב , ب , ܒ) – druga litera alfabetów semickich, m.in. alfabetu fenickiego, hebrajskiego i syryjskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Bet-Choron (lub Betoron, Bejt-Choron, Bethora, Beith Horon) („dom Horona”) – starożytne miasto z czasów biblijnych, położone przy ważnej drodze z Jerozolimy w górę doliny Ajalon. Miasto miało dwie części, oddalone o około 2 km, zwane Bet-Choron Górne (obecnie Beit ‘Ur al-Fauqa) oraz Bet-Choron Dolne (obecnie Beit ‘Ur al-Tahta). Strategiczne znaczenie miała przełęcz między obiema częściami.
Wikipedia
starożytne miasto w Palestynie, na południe od Jerozolimy
SJP.pl
miasto w Izraelu
SJP.pl
miasto w Izraelu
SJP.pl
1. jedna z liter alfabetu greckiego;
2. środowiskowo o aucie marki BMW;
3. samochód typu Lancia Beta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. nazwa drugiej litery alfabetu greckiego, β;
Beta (wita, stgr. βῆτα, nw.gr. βήτα, pisana Ββ lub ϐ) – druga litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznaczała liczbę 2.Beta pochodzi od litery alfabetu fenickiego bet . Od bety pochodzą łacińskie B i cyrylickie Б i В.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lek blokujący receptory beta w organizmie, co powoduje osłabienie oddziaływania adrenaliny, uspokojenie i zwolnienie akcji serca; betabloker
SJP.pl
organiczny związek chemiczny stosowany w chorobach wzroku i skóry; betakaroten, prowitamina A
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. prowitamina witaminy A, barwnik roślinny nadający niektórym owocom i warzywom pomarańczowy kolor;
SJP.pl
Wiktionary
kwas beta-metyloguanidynooctowy - organiczny związek chemiczny występujący głównie w mięśniach i ścięgnach; kreatyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) neol. jeden z końcowych etapów tworzenia produktu, na ogół oprogramowania, gry komputerowej, polegający na udostępnieniu jego niedokończonej wersji wybranej grupie użytkowników celem znalezienia błędów
Wiktionary
osoba testująca jakość oprogramowania komputerowego przed jego wydaniem; betatester, beta tester
SJP.pl
emitujący promienie beta; betapromieniotwórczy
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. wytwarzający promieniowanie beta
SJP.pl
Wiktionary
preparat zawierający tiaminę
SJP.pl
lek blokujący receptory beta w organizmie, co powoduje osłabienie oddziaływania adrenaliny, uspokojenie i zwolnienie akcji serca; beta-bloker
SJP.pl
związek organiczny, metylowa pochodna aminokwasu, występująca w małych ilościach w tkankach zwierzęcych, w znacznie większych - w roślinnych, mająca zastosowanie w medycynie i metalurgii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. związek organiczny będący pochodną glicyny, występuje m.in. w burakach cukrowych, szpinaku czy pszenicy i stanowi produkt uboczny przemysłu cukrowniczego;
(1.2) chem. związek organiczny będący jonem obojnaczym, w którym ładunek dodatni nie sąsiaduje z ładunkiem ujemnym i zlokalizowany jest na atomie oniowym niepołączonym z żadnym atomem wodoru;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ betaina
SJP.pl
organiczny związek chemiczny stosowany w chorobach wzroku i skóry; beta-karoten, prowitamina A
β-Karoten – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów nienasyconych, prowitamina witaminy A i najbardziej aktywny jej izomer. Neutralizuje rodniki w organizmie, stosowany jest jako lek w chorobach wzroku i skóry.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Kolumbii
SJP.pl
Wikipedia
glikozyd, naturalny czerwony barwnik (E162); czerwień buraczana
Betanina, czerwień buraczana, E162 – organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów. Naturalny barwnik spożywczy koloru ciemnoczerwonego do fioletowego, otrzymywany z buraka ćwikłowego. W zastosowaniach spożywczych jest nieszkodliwa (zostaje całkowicie wydalona z organizmu wraz z moczem).
SJP.pl
Wikipedia
1. mieszkanka Betanii
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Rodziny Betańskiej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej;
(1.2) mieszkanka Betanii
SJP.pl
Wiktionary
1. mieszkanka Betanii
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Rodziny Betańskiej
Betanki, Zgromadzenie Sióstr Rodziny Betańskiej (łac. Congregatio Sororum Familae Betanensis, CSFB) – rzymskokatolickie żeńskie zgromadzenie zakonne zatwierdzone 25 stycznia 1992 roku przez papieża Jana Pawła II.
SJP.pl
Wikipedia
→ Betania
SJP.pl
emitujący promienie beta; betaaktywny
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. wytwarzający promieniowanie beta
SJP.pl
Wiktionary
radioterapia wykorzystująca promieniowanie beta
SJP.pl
osoba testująca jakość oprogramowania komputerowego przed jego wydaniem; beta-tester, beta tester
SJP.pl
rodzaj akceleratora cyklicznego do przyśpieszania elektronów
Betatron – akcelerator indukcyjny, rodzaj akceleratora cyklicznego, służący do przyspieszania elektronów.
SJP.pl
Wikipedia
związany z betatronem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z betatronem, dotyczący betatronu
SJP.pl
Wiktionary
1. krzew pnący krajów tropikalnych; pieprz żuwny;
2. podniecający środek do żucia wytwarzany m.in. z liści tej rośliny, popularny na Wschodzie
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. bibl. miasto wymienione w Biblii, utożsamiane z ruinami w pobliżu miejscowości Bajtin na Zachodnim Brzegu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. czerwony nadolbrzym w Orionie;
Betelgeza (Betelgeuse, Alfa Orionis) – czerwony nadolbrzym w gwiazdozbiorze Oriona, dziewiąta pod względem jasności gwiazda na nocnym niebie (+0,45m). Jest odległa od Słońca o około 640 lat świetlnych, jednak odległość jest wyznaczona z dużą niepewnością.
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z betelem
przymiotnik
(1.1) związany z betelem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) bibl. hist. nazwa antycznej sadzawki zlokalizowanej w północnej części starej Jerozolimy;
Sadzawka Owcza lub Betesda (hebr. בית חסדא, beth hesda – „Dom miłosierdzia” lub „Dom łaski”) – sadzawka, czyli basen wodny w muzułmańskiej dzielnicy Jerozolimy, w dolinie Bet Zeta, obok Bazyliki św. Anny.
Wiktionary oraz Wikipedia
Betfage – aram. Bēt Pāgē (dom zielonych fig); starożytna miejscowość biblijna, położona na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, niedaleko Betanii; sanktuarium franciszkanów Kustodii Ziemi Świętej, upamiętniające początek triumfalnego wjazdu Jezusa na osiołku do Jerozolimy.
Wikipedia
Bethesda – miejscowość spisowa (obszar niemunicypalny) w hrabstwie Montgomery w amerykańskim stanie Maryland. Należy do obszaru metropolitalnego Waszyngtonu. CNNMoney w 2012 roku uhonorowało je tytułem „najlepiej zarabiającego miasta” w Ameryce.
Wikipedia
Real Betis Balompié, hiszpański klub sportowy ze stolicy Andaluzji, założony w 1907 roku
SJP.pl
1. potocznie: coś mało ważnego; drobnostka, drobiazg, błahostka;
2. potocznie: coś łatwego; łatwizna, pryszcz, pestka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. gwara. lichy, drobny nieszlachetny grzyb jadalny
(1.2) pot. przen. coś mało istotnego
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. betlejemski
Wiktionary
nazwisko
Betlej – polskie nazwisko.
Osoby noszące nazwisko Betlej:
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Palestynie
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowej części Palestyny;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Betlejem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Betlejem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Betlejem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Betlejem
Wiktionary
mieszkanka Betlejem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Betlejem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Betlejem
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Betlejem, związany z Betlejem
(1.2) odnoszący się do Bożego Narodzenia, związany z Bożym Narodzeniem
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla Betlejem lub betlejemitów, mający cechy lub właściwości przypisywane Betlejem lub betlejemitom
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
regionalnie: szopka bożonarodzeniowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg. model stajenki betlejemskiej, zwykle ze żłobkiem i figurkami
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. szopka, jasełka
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wyłudzać, chodzić po prośbie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. stajenka, szopka
Wiktionary
twardy materiał budowlany z cementu, kruszywa i wody
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. materiał budowlany, powstały ze zmieszania piasku, żwiru lub innego kruszywa z roztworem materiałów wiążących;
(1.2) przen. iron. grupa konserwatystów lub nieusuwalnych notablów
(1.3) środ. przestępcze chleb
(1.4) drink zawierający jako główne składniki becherowkę i tonik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przen. iron. konserwatysta lub nieusuwalny notabl
(2.2) przen. iron. człowiek słabo przyswajający nowe wiadomości
Beton – niejednorodny i wielofazowy kompozyt, powstały głównie z cementu, kruszywa i wody, które po wymieszaniu stają się ciałem lepkoplastyczno-stałym. Mieszanka ta dzięki hydratacji cementu przechodzi w ciało stałe, które w czasie dojrzewania wciąż zmienia swoje właściwości. Jest jednym z najbardziej powszechnych materiałów budowlanych we współczesnym budownictwie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: dom zbudowany z płyt betonowych i gotowych elementów
SJP.pl
zgrubienie od: betoniarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: betoniarka
Wiktionary
1. maszyna wyrabiająca beton przez mieszanie cementu, żwiru, wody i piasku;
2. ciężarówka do przewożenia gotowego betonu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. maszyna do wyrobu betonu
(1.2) mot. bud. samochód ciężarowy przystosowany do transportu mieszanki betonowej
Betoniarka – urządzenie budowlane służące do mieszania cementu, wody oraz piasku i żwiru (jako kruszywa) w celu utworzenia jednorodnej masy (mieszanki betonowej).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wytwórnia wyrobów betonowych, stosowanych jako prefabrykaty budowlane
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. techn. wytwórnia wyrobów betonowych
Betonownia – zespół urządzeń przeznaczony do produkcji masy betonowej od etapu pobrania kruszywa, aż do wydania masy betonowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: betoniarz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub zawodem betoniarza
SJP.pl
Wiktionary
osoba zawodowo zajmująca się wytwarzaniem lub wylewaniem betonu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) robotnik wyrabiający beton i przedmioty z betonu lub zatrudniony przy betonowaniu czegoś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od beton
Wiktionary
urządzenie do mieszania betonu
SJP.pl
przyrząd określający jakość betonu przez pomiar prędkości rozchodzenia się fali ultradźwiękowej
Betonoskop – rodzaj urządzenia, które służy do określania właściwości betonu przez pomiar prędkości rozchodzenia się w nim fali ultradźwiękowej. Podczas badań wykorzystuje się ultradźwięki o częstotliwościach np. 24 kHz, 37 kHz, 54 kHz (jako typowych), oraz 82 kHz i 150 kHz.
SJP.pl
Wikipedia
1. zalewać betonem lub budować z betonu;
2. w przenośni: utrwalać coś, czyniąc twardym, mocnym, niewzruszonym, np. betonować poglądy, stanowisko
czasownik
(1.1) pokrywać coś betonem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zalewanie lub pokrywanie czegoś betonem
Wiktionary
1. wytwórnia wyrobów betonowych i żelbetonowych stosowanych jako prefabrykaty budowlane;
2. zespół urządzeń do produkcji masy betonowej
Betonownia – zespół urządzeń przeznaczony do produkcji masy betonowej od etapu pobrania kruszywa, aż do wydania masy betonowej.
SJP.pl
Wikipedia
zrobiony z betonu i kamienia (np. budowla betonowo-kamienna)
SJP.pl
ciężarowy samochód przystosowany do przewożenia betonu
Betonowóz lub betoniarka-samochód, potocznie gruszka do betonu – samochód ciężarowy przeznaczony do przewozu mieszanki betonowej. Mieszarka bębnowa zapobiega rozwarstwieniu znajdującej się w bębnie mieszanki betonowej.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: beton
przymiotnik
(1.1) wykonany z betonu
SJP.pl
Wiktionary
pogardliwie: nadmierne stosowanie betonu, zwykle powiązane z usuwaniem zieleni
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. nadmierne wykorzystanie betonu w architekturze przestrzeni publicznych, często w połączeniu z likwidacją terenów zielonych;
Betonoza – określenie stosowane wobec przestrzeni publicznych, w których zastosowano beton i/lub wyroby betonowe w ilościach nadmiarowych, co często wiąże się z likwidacją miejskiej zieleni i tym samym jej zalet dla miasta (np. zacienienie, obniżenie temperatury).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
postać biblijna
SJP.pl
Betsaida (hebr. בֵּית צַידָאּ, beth-tsaida; gr. Βηθσαϊδά, pol. Dom rybaka, Dom polowania lub Dom polowania/dziczyzny), Liwias, Julias (być może Bet-Ramta(?)) – biblijne miasto, obok Jerozolimy i Kafarnaum najczęściej wymieniana miejscowość w Ewangeliach. Położona była na terytorium Filipa Tetrarchy (jeden z synów Heroda Wielkiego), w pobliżu ujścia Jordanu do jeziora Genezaret. Betsaida wraz z Kafarnaum i Korozain zwane często są przez współczesnych uczonych „trójkątem ewangelicznym”, gdzie Jezus był najbardziej aktywny (Mt 11, 20–24; Łk 10, 13–15).
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
[czytaj: beti] obce imię żeńskie
Betty – angielskie imię. Jest to zdrobnienie od imienia Elizabeth (Elżbieta).
SJP.pl
Wikipedia
krzew lub drzewo z rodziny brzozowatych, o charakterystycznej białej lub szarej korze, występujące w wielu gatunkach głównie w strefie klimatu umiarkowanego i zimnego półkuli północnej; brzoza
SJP.pl
Wikipedia
biały barwnik zawarty w komórkach kory brzozowej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny z grupy trójterpenów, metabolit roślinny występujący m.in. w brzozie;
Betulina – organiczny związek chemiczny z grupy trójterpenów, pięciocykliczny diol (dwuhydroksylowa pochodna lupenu) występujący w znacznych ilościach (do 30% w suchej masie) w korze brzozy (łac. Betula), od której wziął swą nazwę.
Betulinie przypisuje się charakterystyczny biały kolor kory brzozy. Kora ta stanowi płaszcz ochronny brzozy, który zapewnia odporność zarówno na silne nasłonecznienie, jak i niekorzystne temperatury. Betulinę można wyizolować z białej kory brzozy z wydajnością ok. 20% poprzez ekstrakcję chloroformem (do ekstrakcji można też użyć proste alkohole). Po raz pierwszy została uzyskana w roku 1788 przez rosyjskiego naukowca Tobiasa Lowitza (ros. Товий Егорович Ловиц).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kwas betulinowy - kwas organiczny o działaniu bakteriobójczym
SJP.pl
wymięta pościel
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. pościel
(1.2) pot. rzeczy osobiste
(1.3) reg. bukowski pow. sanocki: piżama
SJP.pl
Wiktionary
→ Betyka (kraina w Hiszpanii)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Betyką, dotyczący Betyki
SJP.pl
Wiktionary
dawna kraina w południowej Hiszpanii
SJP.pl
Wikipedia
kamienny słup w świątyniach lub na otwartej przestrzeni, czczony przez ludy semickie jako siedziba bóstwa
Betyle – duże, pionowo ustawione kamienie, za pośrednictwem których oddawano cześć bóstwom w kulturze m.in. Sumerów, Babilończyków, Nabatejczyków i Fenicjan. Wyraz betyl ma pochodzenie semickie i oznacza dom boga.
SJP.pl
Wikipedia
Beveridge – miasto w Australii, w stanie Wiktoria.
Wikipedia
cykliczny akcelerator cząstek naładowanych; kosmotron; synchrotron protonowy
SJP.pl
[czytaj: bijonSI, bejonSE] obce imię żeńskie
Beyoncé (wym. [biˈjɒnseɪ]) Giselle Knowles-Carter (ur. 4 września 1981 w Houston) – amerykańska piosenkarka muzyki pop i R&B, aktorka, autorka piosenek, producentka muzyczna, tancerka, reżyserka i businesswoman.
SJP.pl
Wikipedia
krzew hodowany jako roślina ozdobna; lilak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kolor podobny do koloru kawy z mlekiem
(1.2) część odzieży w kolorze beżu (1.1)
przymiotnik
(2.1) mający kolor kawy z mlekiem
Bez, dziki bez, bzowina (Sambucus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny piżmaczkowatych. Dawniej włączany był do przewiertniowatych (Caprifoliaceae) lub bzowatych. Obejmuje ponad 20 gatunków, występujących głównie na półkuli północnej w klimacie od umiarkowanego do podzwrotnikowego, w strefie równikowej rośliny te rosną w górach, na półkuli południowej w Ameryce Południowej oraz wschodniej Australii. W Polsce rosną dziko trzy gatunki: bez czarny (S. nigra), bez hebd (S. ebulus) i bez koralowy (S. racemosa).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przedrostek
(1.1) …służący do tworzenia złożeń oznaczających brak czegoś
Wiktionary
ciastko z ubitej piany z białek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cuk. kulin. ciasto lub ciastko z białka ubitego z cukrem;
Beza – słodki wyrób cukierniczy wykonany z masy z białek jaj kurzych i cukru pudru (lub cukru kryształowego) upieczonej w niskiej temperaturze. Używane na ciastka oraz torty, wówczas przekładane bądź ozdabiane różnego rodzaju kremami. Bezy, jako ciastka, często podawane są bez dodatków, występują wówczas najczęściej w postaci małych, nieregularnych stożków. W zależności od temperatury pieczenia, ilości cukru oraz stopnia ostudzenia, bezy w środku są kruche (wysoka temp.) bądź lekko ciągliwe (niska).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pozbawiony abonamentu
SJP.pl
taki, który nie ma acetonu
przymiotnik
(1.1) chem. niezawierający acetonu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezadresowe; cecha tych, którzy są bezadresowi
Wiktionary
taki, który nie ma adresu
przymiotnik
(1.1) niemający odbiorcy, adresata
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma akcentu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, za który akcyza nie została zapłacona, choć być powinna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezalkoholowe; cecha tych, którzy są bezalkoholowi
Wiktionary
niezawierający alkoholu
przymiotnik relacyjny
(1.1) niezawierający, pozbawiony alkoholu
(1.2) taki, w którym nie sprzedaje się alkoholu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sytuacja, w której nie ma możliwości żadnego wyboru
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) jedyny możliwy, pozbawiony alternatywy
Wiktionary
rodzaj żagla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. żagiel na bezanmaszcie
Bezan – tylny żagiel na jednostce żaglowej, co najmniej dwumasztowej, pod warunkiem, że jest to ożaglowanie skośne (suche), np. na jolu, keczu, barkentynie, czy barku. Na brygantynie tylny maszt to zwykle grotmaszt, podobnie na brygu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
położony najbliżej rufy maszt żaglowca, ze skośnym żaglem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. tylny maszt co najmniej dwumasztowca o ożaglowaniu skośnym
(1.2) żegl. tylny maszt statku co najmniej dwumasztowego, niebędący grotmasztem
Bezan – tylny żagiel na jednostce żaglowej, co najmniej dwumasztowej, pod warunkiem, że jest to ożaglowanie skośne (suche), np. na jolu, keczu, barkentynie, czy barku. Na brygantynie tylny maszt to zwykle grotmaszt, podobnie na brygu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
trójkątny żagiel; apsel
Apsel, bezansztaksel – żagiel należący do grupy sztaksli o kształcie trójkątnym. Zawieszany jest między grotmasztem i bezanmasztem na (zwykle wypinanym) sztagu bezanmasztu. Zastosowanie go w zwykłym takielunku dwumasztowym wymaga na ogół zrzucenia grota i wypięcia bomu na stałe, lub tylko na czas zwrotu, tzn. apsel praktycznie uniemożliwia halsowanie przy pełnym ożaglowaniu. Pierwszy raz zastosowany na keczu sztakslowym Vamarie w 1933 roku.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób ostateczny, kategorycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezapelacyjne
SJP.pl
Wiktionary
niedopuszczający sprzeciwu; nieodwołalny; ostateczny
SJP.pl
niezawierający argumentów
SJP.pl
1. strefa bezatomowa - obszar wolny od broni jądrowej;
2. w matematyce: miara bezatomowa - rodzaj miary, przy której dowolny zbiór miary dodatniej można podzielić na dwa zbiory również miary dodatniej
przymiotnik relacyjny
(1.1) nieposiadający broni jądrowej
(1.2) nieposiadający elektrowni jądrowych
SJP.pl
Wiktionary
w kartach: bez uprzywilejowanego koloru
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób pozbawiony awarii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezawaryjne
SJP.pl
Wiktionary
odbywający się, przebiegający bez awarii
przymiotnik
(1.1) techn. działający bez problemów, awarii, usterek
SJP.pl
Wiktionary
pozbawiony bakterii, wolny od bakterii; jałowy
SJP.pl
taki, który nie ma balastu
przymiotnik
(1.1) żegl. niemający balastu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezbarwny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezbarwnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezbarwny; bardziej bezbarwny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezbarwne
SJP.pl
Wiktionary
1. przezroczysty;
2. niemający barwy, wyrazistego koloru;
3. mało interesujący, pozbawiony wyrazistości; nijaki, mdły
przymiotnik
(1.1) pozbawiony barwy, mający kolor nieokreślony
(1.2) przen. niczym się nie wyróżniający
SJP.pl
Wiktionary
działający bez baterii
przymiotnik
(1.1) mogący działać bez baterii
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma belki
SJP.pl
taki, który nie ma białka
przymiotnik
(1.1) niezawierający białka
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający biegunów
Wiktionary
1. nie wymagający posiadania biletu, np. odprawa bezbiletowa;
2. bez biletu, nieposiadający biletu
przymiotnik
(1.1) taki, który nie posiada biletu; wykonany bez posiadania biletu
(1.2) taki, w którym nie wykorzystuje się biletów
SJP.pl
Wiktionary
grzyb bez blaszek, z klasy podstawczaków (według dawnej taksonomii)
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezbolesny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest bezbolesne
SJP.pl
Wiktionary
1. niewywołujący bólu;
2. niesprawiający przykrości; łagodny
przymiotnik
(1.1) niepowodujący, niesprawiający bólu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. rel. bezbożnictwo
Wiktionary
kobieta bezbożna, niewierząca w istnienie Boga, sprzeciwiająca się dogmatom lub innym prawom religijnym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. dziś pot. lekcew. lub obraź. kobieta negująca istnienie boga lub bogów, występująca przeciw religii
SJP.pl
Wiktionary
występowanie przeciwko bogu i religii; niewiara w istnienie boga
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. postawa negująca istnienie Boga
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. w sposób bezbożny
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: bezbożny
SJP.pl
człowiek nie wierzący w żadnego Boga, bożka; ateista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. dziś pot. lekcew. albo obraź. osoba negująca istnienie Boga
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bezbożny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. rel. postawa negująca istnienie Boga
(1.2) pejor. rel. rzecz, czyn będący przejawem bezbożności (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale:
1. niewierzący w Boga lub bogów; niereligijny, ateistyczny;
2. występujący przeciw religii, antyreligijny
przymiotnik
(1.1) pejor. rel. negujący istnienie boga/Boga
(1.2) pejor. rel. niemiły Bogu, sprzeczny z przykazaniami Boga
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma braku
SJP.pl
w sporcie: charakteryzujący się brakiem strzelonych bramek
przymiotnik
(1.1) sport. o meczu piłkarskim, o wyniku meczu piłkarskiego: zakończony remisem 0:0, zakończony bez strzelenia żadnej bramki
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. pozbawiony brwi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. taki, który nie ma brwi
Wiktionary
1. niemający brody (zarostu);
2. czubatka polska bezbroda - rasa kury czubatej
przymiotnik
(1.1) nie mający brody (jako zarostu)
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) bez możliwości obrony; w sposób pozbawiony obrony
Wiktionary
dawny stopień wyższy od przymiotnika: bezbronny; bardziej bezbronny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezbronne; cecha tych, którzy są bezbronni
SJP.pl
Wiktionary
1. bez możliwości lub umiejętności obrony;
2. nieumiejący stawić czoła przeciwnościom; bezradny
przymiotnik
(1.1) nie mający broni i możliwości obrony, obronienia się
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. pozbawiony brwi
Wiktionary
przysłówek
(1.1) o obszarze bezgranicznie
(1.2) o uczuciu bezmiernie, ogromnie
Wiktionary
SJP.pl
ogromny, bezgraniczny; o bardzo dużym nasileniu
przymiotnik
(1.1) niemający brzegów, krańców, nieograniczony
(1.2) o wielkim natężeniu, nasileniu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezbłędny, bez pomyłki
(1.2) pot. w sposób bezbłędny, bez zarzutu, budząc podziw lub uznanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak błędów, cecha tego, co jest pozbawione błędów
SJP.pl
Wiktionary
1. niezawierający żadnych błędów, w pełni poprawny;
2. postępujący bez zarzutu, budzący podziw swą celnością; doskonały
przymiotnik
(1.1) wolny od błędu
(1.2) pot. postępujący w sposób budzący podziw
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma błysku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezcelowe
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający określonego celu, niezmierzający do jakiegokolwiek celu;
2. daremny, bezskuteczny, zbędny
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma konkretnego celu, sensu
SJP.pl
Wiktionary
przestarzały stopień wyższy od przysłówka: bezcennie
SJP.pl
wartość wyższa od wszelkiej możliwej do określenia ceny
SJP.pl
mający wielką wartość
przymiotnik
(1.1) mający ogromną wartość
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezceremonialny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezceremonialnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezceremonialne; cecha tych, którzy są bezceremonialni
SJP.pl
Wiktionary
niezwracający uwagi na ogólnie przyjęte zwyczaje, formy towarzyskie
przymiotnik
(1.1) nie robiący ceremonii, nie zwracający uwagi na ogólnie przyjęte zwyczaje lub formy towarzyskie
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. bez charakteru, o słabym charakterze
Wiktionary
przysłówek
(1.1) meteorol. ukazując się bez chmur
Wiktionary
SJP.pl
jasny, pogodny, bez chmur
przymiotnik relacyjny
(1.1) charakteryzujący się brakiem chmur
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezawierający cholesterolu
Wiktionary
SJP.pl
niemający ciała, nieistniejący fizycznie; niematerialny, asomatyczny
przymiotnik
(1.1) niemający ciała, nieistniejący fizycznie
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma cienia
SJP.pl
nieznajdujący się pod ciśnieniem
SJP.pl
niezawierający cukru
przymiotnik relacyjny
(1.1) niezawierający cukru
SJP.pl
Wiktionary
coś, co jest poza czasem; bezczasowość
Bezczas – druga płyta Szymona Wydry & Carpe Diem wydana 14 listopada 2005 roku nakładem wytwórni Universal Music Polska.
Album dotarł do 7. miejsca polskiej listy przebojów – OLiS i uzyskał status platynowej płyty.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak odczuwania upływu czasu lub stan niezależny od ograniczeń czasowych
SJP.pl
Wiktionary
1. niezwiązany z konkretnym czasem, terminem, epoką;
2. istniejący poza czasem
przymiotnik
(1.1) niezwiązany z czasem, nie podlegający upływowi czasu
(1.2) poet. pozbawiony oznak czasu
(1.3) gram. bez określonego czasu
SJP.pl
Wiktionary
grupa niewielkich zwierząt przybrzeżnej strefy ciepłych mórz, bez czaszki i mózgu, ze szkieletem ograniczonym do struny grzbietowej
Bezczaszkowce (Leptocardii) – gromada niewielkich zwierząt morskich zaliczanych do strunowców (Chordata). Obejmuje 30 gatunków. Są zwierzętami rozdzielnopłciowymi o rozwoju prostym. Najbardziej znanym bezczaszkowcem jest występujący w europejskich morzach lancetnik (Branchiostoma lanceolatum). Najstarsze bezczaszkowce (a zarazem strunowce) to Cathaymyrus oraz młodsza o 10 mln lat pikaia.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel grupy zwierząt należących do strunowców
SJP.pl
bez wykształconej mózgoczaszki
SJP.pl
potocznie: osoba bezczelna, impertynent; bezczelnik
Bezczel, właściwie Michał Andrzej Banaszek (ur. 18 stycznia 1984 w Białymstoku, zm. 21 września 2021 tamże) – polski raper. Członek białostockiego zespołu hip-hopowego Fabuła.
Raper współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: Peja, Kobra, Ten Typ Mes, Ero, Paluch, Lukasyno, Chada, Hukos, Cira, VNM, Zeus, Kaen, Szpaku, Z.B.U.K.U oraz Pyskaty.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezczelny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezczelnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezczelny
SJP.pl
przestarzale: osoba bezczelna, impertynent; bezczel
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. człowiek bezczelny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nieliczenie się z nikim i niczym, zbytnia pewność siebie
SJP.pl
Wiktionary
świadomie, obraźliwie łamiący przyjęte normy społeczne; arogancki, chamski
przymiotnik
(1.1) cechujący się bezczelnością, zbytnią pewnością siebie, zuchwałością
(1.2) świadczący o bezczelności, nadmiernej pewności siebie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. hańba, niesława
forma czasownika.
(2.1) 2. os. rozk. od: bezcześcić
Wiktionary
znieważać coś, profanować, zwłaszcza obiekt kultu
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) znieważać coś, pozbawiać czci
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. bezczasowy, bezterminowy
(1.2) daw. nie mający czci, bezecny, haniebny
Wiktionary
znieważać coś, profanować, zwłaszcza obiekt kultu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) znieważanie czegoś, pozbawianie czci
Wiktionary
niemający czopa
SJP.pl
taki, który nie ma czółenka
SJP.pl
taki, który nie ma czujnika
SJP.pl
poetycko: bezczynność, bierność
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bezczynny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak aktywności
SJP.pl
Wiktionary
1. nic nierobiący, niemający żadnego zajęcia;
2. niewypełniony jakimikolwiek zajęciami
przymiotnik
(1.1) książk. nic nierobiący
(1.2) książk. niewypełniony działaniem
SJP.pl
Wiktionary
niewymagający płacenia czynszu
SJP.pl
niemający członków
SJP.pl
potocznie:
1. sklep bezcłowy;
2. strefa bezcłowa
SJP.pl
niewymagający cła; niezawierający cła
przymiotnik
(1.1) nieobjęty cłem; o zerowej stawce celnej
SJP.pl
Wiktionary
o zagranicznych czasopismach i książkach - rozprowadzany bez debitu (np. pisma bezdebitowe)
przymiotnik
(1.1) o wydawnictwach: sprowadzany lub rozprowadzany bez zezwolenia
SJP.pl
Wiktionary
brak oddechu, zatrzymanie czynności oddechowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. chorobowy lub wywołany celowo zanik oddechu;
Bezdech (gr. απνοια, ang. apnea, łac. apnoe) – zanik przepływu powietrza przez drogi oddechowe (wentylacja płuc). Podczas bezdechu ustaje czynność mięśni oddechowych, a objętość płuc pozostaje niezmienna. Jednak wymiana gazowa ani oddychanie na poziomie tkankowym nie są zaburzone.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
1. niemogący podjąć jakiejkolwiek decyzji;
2. niedecydujący o czymkolwiek; nierozstrzygający
SJP.pl
coś, czego nie da się zmierzyć, ogarnąć; ogrom, bezmiar, bezdnia, bezdno
SJP.pl
lekki ul drewniany, nierozbieralny i niemający dna, używany (głównie we wschodniej Polsce) do połowy XIX wieku
SJP.pl
→ bezdenny
SJP.pl
1. niezwykle głęboki;
2. w przenośni: bezgraniczny; ogromny
przymiotnik
(1.1) taki, który wydaje się nie mieć dna
(1.2) przen. o bardzo dużym natężeniu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. niepowiązanych z żadnym wyznaniem
Wiktionary
niemający ozdobnego wzoru na tkaninie, tapecie, posadzce itp.
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) meteorol. bez opadów deszczu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się brakiem deszczu
Wiktionary
taki, który nie ma dętki
przymiotnik
(1.1) techn. niezawierający w swej konstrukcji dętki
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bez wymogu wypłacania dewiz, bez obrotu dewizami
Wiktionary
coś, czego nie da się zmierzyć, ogarnąć; ogrom, bezmiar, bezdeń, bezdno
SJP.pl
coś, czego nie da się zmierzyć, ogarnąć; ogrom, bezmiar, bezdnia, bezdeń
SJP.pl
człowiek niemający dogmatów, nieopierający się na dogmatach
SJP.pl
SJP.pl
potocznie: luźna czapka młodzieżowa malowniczo stercząca na głowie; beanie
SJP.pl
kobieta niemająca mieszkania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta nie mająca domu, bez stałego miejsca zamieszkania
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: bezdomny
SJP.pl
Wiktionary
bezdomny pies lub kot
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) slang. bezdomny, bezpański pies lub kot
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) nie posiadając domu
Wiktionary
→ bezdomny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) socjol. problem społeczny, charakteryzujący się brakiem miejsca zamieszkania;
Bezdomność – w ujęciu socjologicznym problem społeczny (zjawisko społeczne), charakteryzujący się brakiem miejsca zamieszkania (brakiem domu).
Bezdomność w ujęciu psychologicznym to kryzysowy stan egzystencji osoby nieposiadającej faktycznego miejsca zamieszkania, pozbawionej środków niezbędnych do zaspokojenia elementarnych potrzeb, trwale wykorzenionej ze środowiska w wyniku rozpadu więzi społecznych i akceptującej swoją rolę społeczną. Jako stan ewidentnej i trwałej deprywacji potrzeb mieszkaniowych w sytuacji, gdy dotknięta bezdomnością osoba nie jest w stanie jej zapobiec, wiąże się z poważnym upośledzeniem psychicznego i społecznego funkcjonowania człowieka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niemający domu, miejsca zamieszkania
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma domu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba bezdomna (1.1), nie mająca domu, bez stałego miejsca zamieszkania
Osoba bezdomna – osoba niezamieszkująca w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy oraz niezameldowana na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności, a także osoba niezamieszkująca w lokalu mieszkalnym i zameldowana na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. bezdomny
Wiktionary
potocznie: myjnia bezdotykowa
SJP.pl
1. niewymagający dotyku;
2. myjnia bezdotykowa - samoobsługowa myjnia samochodowa, w której używa się myjki ciśnieniowej
przymiotnik
(1.1) działający bez potrzeby dotyku
(1.1) odbywający się bez dotykania
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający dowodu, niepoparty dowodem
Wiktionary
działający, przebiegający bez drgań
SJP.pl
manowce;
1. teren bez dróg i drogowskazów, trudny do przejścia;
2. niepewna sytuacja lub niosące ryzyko działania w nieznanych dziedzinach
Bezdroża (Sideways) – amerykański film z 2004 roku w reżyserii Alexandra Payne’a na podstawie powieści Rexa Picketta.
SJP.pl
Wikipedia
manowce;
1. teren bez dróg i drogowskazów, trudny do przejścia;
2. niepewna sytuacja lub niosące ryzyko działania w nieznanych dziedzinach
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) teren pozbawiony dróg
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezdrożne
Wiktionary
pozbawiony dróg
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pozbawiony drzew, charakteryzujący się brakiem drzew
(1.2) techn. niezawierający drewna, części drzewnych
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezdurne; cecha tych, którzy są bezdurni
Wiktionary
przyziemny, przeciętny, prozaiczny
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: bezdusznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezduszny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezduszne
SJP.pl
Wiktionary
bezwzględny, nieczuły
przymiotnik
(1.1) mający nieczuły i bezwzględny stosunek do otoczenia lub wyrażający taki stosunek
SJP.pl
Wiktionary
niewydzielający dymu; niewydzielający dymu podczas spalania
przymiotnik
(1.1) niewydzielający dymu
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma dysku
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bezsprzecznie, zdecydowanie, niezaprzeczalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezdyskusyjne; cecha tych, którzy są bezdyskusyjni
SJP.pl
Wiktionary
niepodlegający dyskusji; bezsporny
przymiotnik
(1.1) niepodlegający dyskusji
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) praw. nieodziedziczony przez nikogo
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób właściwy bezdzietności, osobom bezdzietnym; bez potomstwa
Wiktionary
książkowo: nieposiadanie dzieci, potomstwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nieposiadanie potomstwa;
Bezdzietność, bezpotomność – brak potomstwa danego osobnika, będący rezultatem czynników biologicznych lub celowej rezygnacji z rodzicielstwa.
Powody braku dzieci (u ludzi) bywają różne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
książkowo: niemający dzieci, potomstwa
przymiotnik
(1.1) niemający dzieci, potomstwa
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) nie wydając dźwięku
Wiktionary
Dźwięczność (fonacja) – jedna z cech artykulacji głosek związana z pracą więzadeł głosowych. Głoski wymawiane z wymuszeniem drgań więzadeł przy produkcji dźwięku nazywane są głoskami dźwięcznymi, natomiast wymawiane bez ich drgania nazywane są głoskami bezdźwięcznymi.
SJP.pl
Wikipedia
1. o cichym, przytłumionym brzmieniu; głuchy;
2. niebędący źródłem żadnych dźwięków; niesłyszalny, bezdźwiękowy;
3. w językoznawstwie: powstający bez drgania strun głosowych, np. spółgłoska bezdźwięczna
przymiotnik
(1.1) nie wydający dźwięku (głosu)
(1.2) nie dający się usłyszeć
(1.3) jęz. o spółgłoskach: taka, przy wymawianiu której nie drżą więzadła głosowe
SJP.pl
Wiktionary
niewydający żadnych dźwięków; niesłyszalny, bezdźwięczny
SJP.pl
przyimek
(1.1) forma oboczna przyimka bez
Bèze – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Côte-d’Or.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 569 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 24 osoby/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Bèze plasuje się na 411. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 320.).
W miejscowości źródło ma rzeka Bèze.
Wiktionary oraz Wikipedia
niegodziwość, łajdactwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) cecha tego, co bezecne
(1.2) coś odrażającego i haniebnego
SJP.pl
Wiktionary
przemijający bez echa; odbywający się bez dźwięku
SJP.pl
→ bezecnik; łotrzyca, łajdaczka, nikczemnica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta bezwstydna
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w bezecny sposób
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezecnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezecny
SJP.pl
hultaj, łobuz, urwipołeć, ziółko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba bezwstydna
SJP.pl
Wiktionary
→ bezecny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. cecha tego, co bezecne; cecha tych, którzy są bezecni
SJP.pl
Wiktionary
nieczysty, nieprzyzwoity, lubieżny, niemoralny
przymiotnik
(1.1) nieprzyzwoity
(1.2) daw. pozbawiony czci i honoru
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: nieefektywnie
SJP.pl
SJP.pl
nie powodujący emisji czegoś, np. dwutlenku węgla
SJP.pl
w handlu:
1. część towaru pozostająca na opakowaniu na skutek przylgnięcia, wsiąknięcia itp.;
2. bonifikata udzielona kupcowi za stratę na skutek przylgnięcia części towaru do opakowania itp.
SJP.pl
bez niego
forma ściągnięta
(1.1) książk. bez niego
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
o tłuszczach, zwłaszcza oleju rzepakowym: niezawierający kwasu erukowego
SJP.pl
przestarzale: osoba pozbawiona majątku ziemskiego w wyniku reformy rolnej w 1944 r. w Polsce; były ziemianin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. niestosujący się do żadnych zasad etyki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma fabuły
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) jęz. o języku, który nie ma odmiany wyrazów, nie ma form fleksyjnych
Wiktionary
mający nieregularną, niewyraźną formę; bezkształtny
SJP.pl
pozbawiony garażu
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma garażu
SJP.pl
Wiktionary
o wielbłądach: niemający wypukłości na grzbiecie
SJP.pl
niezawierający gipsu
SJP.pl
taki, który nie ma gleby
SJP.pl
potocznie: dieta oparta na żywności bez glutenu; bezgluten
SJP.pl
potocznie:
1. żywność niezawierająca glutenu;
2. dieta oparta na żywności bez glutenu; bezglut
SJP.pl
bezglut; potocznie:
1. osoba nadwrażliwa na gluten;
2. osoba będąca na diecie bezglutenowej
SJP.pl
niezawierający glutenu
przymiotnik
(1.1) kulin. biochem. pozbawiony glutenu, niezawierający glutenu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) med. taki, który objawia się bez gorączki
Wiktionary
ogół transakcji finansowych przeprowadzanych bez użycia gotówki
SJP.pl
osoba, która woli płacić elektronicznie zamiast gotówką
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bank. bez użycia fizycznej gotówki; za pomocą instrumentów płatniczych elektronicznych lub bankowych
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) bank. księg. odbywający się bez udziału gotówki
Wiktionary
przysłówek
(1.1) książk. w sposób bezgraniczny, w najwyższym stopniu
Wiktionary
niezmierność, bezkresność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezgraniczne; cecha tych, którzy są bezgraniczni
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma granic; nie jest ograniczony czymś
(1.2) taki, który jest pełny, ma duże nasilenie
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: grząskie bagno, obszar trwale podmokły, miejsce, gdzie nie można dotrzeć do dna; bezgrunt
SJP.pl
dawniej: grząskie bagno, obszar trwale podmokły, miejsce, gdzie nie można dotrzeć do dna; bezgruncie
SJP.pl
ptak niezdolny do lotu, niemający na mostku grzebienia, który jest miejscem przyczepu mięśni poruszającymi skrzydłami
Bezgrzebieniowce (Ratitae) – termin odnoszący się do grupy ptaków cechujących się brakiem grzebienia na mostku, obejmujących przedstawicieli nadrzędu paleognatyczne poza kusaczami. Zaprzestano używania terminu bezgrzebieniowce w systematyce z uwagi na to, że wiele innych ptaków wtórnie niezdolnych do lotu, a będących bliskimi krewnymi ptaków latających, również nie posiada grzebienia.
SJP.pl
Wikipedia
ptak niezdolny do lotu, niemający na mostku grzebienia, który jest miejscem przyczepu mięśni poruszającymi skrzydłami
SJP.pl
bezgrzebieniowy ptak - ptak nieposiadający grzebienia kostnego na mostku
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) rel. nie poddając się grzechowi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezgrzeszne; cecha tych, którzy są bezgrzeszni
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) poet. bez grzechu, wolny od grzechu, niewinny
Wiktionary
bez grzmotu, bez pioruna
SJP.pl
niemający grzywy
SJP.pl
potocznie: osoba niemająca gustu, dobrego smaku
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odprzym. brak smaku, brak gustu
(1.2) odprzym. pot. o osobie niemającej smaku, gustu
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: pozbawiony gustu, wykonany bez gustu; nieelegancki, nieszykowny, niegustowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezgwiezdne
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający gwiazd
Wiktionary
charakteryzujący się brakiem gwiazd; bezgwiezdny
SJP.pl
wszoły bezgłaszczkowe - podrząd owadów z rzędu wszołów
SJP.pl
utrata dźwięczności głosu występująca najczęściej na skutek chorób krtani i strun głosowych; afonia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. brak głosu
Afonia (bezgłos) – utrata dźwięczności głosu. Przyczyną mogą być zaburzenia czynności krtani (porażenie nerwów krtaniowych lub zaburzenia nerwicowe), albo zniekształcenia fałdów głosowych spowodowane przez choroby zapalne lub nowotworowe krtani. Częściowa lub całkowita afonia jest częstym objawem nerwicy lękowej. Skrajny stopień histerycznej afonii z zupełną utratą mowy (nawet szeptanej) to apsityria.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) bez słyszalnego głosu; bez żadnego dźwięku lub na granicy słyszalności
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nie daje się usłyszeć
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bardzo cichy lub wręcz niesłyszalny
Wiktionary
niewydający głosu; niemy
SJP.pl
1. wada rozwojowa płodu, polegająca na niewykształceniu głowy lub wykształceniu jej w formie szczątkowej; acefalia;
2. dawniej rzadko: zamęt, bezład, brak organizacji
SJP.pl
Wikipedia
1. niemający głowy;
2. niemający zakończenia w postaci główki (np. bezgłowa śrubka)
przymiotnik
(1.1) książk. taki, który nie ma głowy; pozbawiony głowy
(1.2) przen. pozbawiony rozumu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rel. taki, który nie ma specjalnego stroju zakonnego
Wiktionary
niemający własnego herbu
SJP.pl
potocznie:
1. brak porządku, zamieszanie, bezład;
2. brak rządu, zarządu, kierownictwa
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. brak organizacji, dyscypliny, porządku, spowodowane brakiem kierownictwa (głowy) lub bezmyślnością
SJP.pl
Wiktionary
człowiek niemający ideologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. osoba niekierująca się żadną ideą, nie wyznająca żadnej idei
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezideowy
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. niemający ugruntowanych przekonań, nie wyznający żadnej ideologii
Wiktionary
taki, który nie ma igły
SJP.pl
1. mała beza;
2. mały bez (krzew);
3. gra w karty podobna do mariasza
Bezik – gra karciana pomiędzy dwiema, trzema lub czterema osobami, za pomocą połączonych kilku talii 32-kartowych (pikietowych, skatowych). Gracze otrzymują po 8 kart (lub więcej w zależności od wariantu), reszta stanowi tzw. talon i służy do uzupełniania kart w ręku w trakcie rozgrywki.
SJP.pl
Wikipedia
→ bezik (ciasteczko)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezimienne; cecha tych, którzy są bezimienni
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający imienia czy nazwy
Wiktionary oraz Wikipedia
niepowodujący powstania pola magnetycznego przy przepływie prądu
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bezinteresowny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezinteresownie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezinteresowny; bardziej bezinteresowny
SJP.pl
działanie ze szlachetnych pobudek, bez szukania dla siebie korzyści, zwłaszcza materialnych; dobroczynność, altruizm, filantropia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezinteresowne; cecha tych, którzy są bezinteresowni
Bezinteresowność (od łac. interesse „korzyść, interes, dochód”) – w etyce taka cecha działania podmiotu, przy której celem działania nie jest korzyść podmiotu, ale dobro innej osoby. Bezinteresowność jako cecha działania podmiotu łączy się z altruizmem jako postawą etyczną, przy której człowiek działa dla dobra innych, nawet za cenę poświęcenia dobra własnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
działający ze szlachetnych pobudek, bez szukania dla siebie korzyści, zwłaszcza materialnych; dobroczynny, altruistyczny, filantropijny
przymiotnik
(1.1) taki, który nie oczekuje korzyści ze swoich szlachetnych działań, czynów, dobrych uczynków
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
w medycynie: pozwalający na zbadanie narządów bez sond i interwencji chirurgicznej
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odbywający się bez inwestycji, nie wymagający podejmowania inwestycji
Wiktionary
organizmy zbudowane z komórek niezawierających jądra komórkowego; akariota
Prokarionty, prokarioty, organizmy prokariotyczne (Prokaryota, Procaryota) – mikroorganizmy, w większości jednokomórkowe, których komórka nie zawiera jądra komórkowego oraz organelli komórkowych charakterystycznych dla eukariontów. Nazwa pochodzi od greckich słów pros („przed”) i karyon („orzech”, „jądro”). Pozostałe synonimy to: akariobionty, akariota, organizmy akariotyczne, anukleobionty, bezjądrowce, bezjądrowe, prokariota, protokarionty, przedjądrowce.
SJP.pl
Wikipedia
organizm zbudowany z komórek niezawierających jądra komórkowego; protokariont, prokariont, przedjądrowiec, prajądrowiec, organizm prokariotyczny
SJP.pl
1. o jedzeniu: niezawierający jajek;
2. o mężczyźnie: pozbawiony charakteru; nijaki
przymiotnik
(1.1) kulin. niezawierający jaj
SJP.pl
Wiktionary
grupa zwierząt pozbawionych jam ciała w stadium dorosłym
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzad. taki, który nie ma języka
Wiktionary
rodzina płazów bezogonowych; grzbietorody, grzbietorodowate, żaby bezjęzyczne
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób unikający przykrych konsekwencji, bez kary
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezkarnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezkarny
SJP.pl
→ bezkarny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pozostawanie bez ukarania
(1.2) uchodzenie przewinień bez kary, brak obaw przed ukaraniem
SJP.pl
Wiktionary
1. pozostający bez kary;
2. taki, któremu winy uchodzą bez kary
przymiotnik
(1.1) taki, który uchodzi bez kary
SJP.pl
Wiktionary
niezawierający kasy, np. bezkasowy sklep
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezkastowe; cecha tych, którzy są bezkastowi
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie posiadający kast, nie podzielony na kasty
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) chem. odbywający się bez katalizatora
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) kulin. biochem. pozbawiony kazeiny, niezawierający kazeiny
Wiktionary
niemający kielicha, np. rura bezkielichowa - rura niemająca rozszerzonego końca
SJP.pl
SJP.pl
niemający kierunku
przymiotnik
(1.1) nie mający kierunku lub celu, nieukierunkowany
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezklasowe; cecha tych, którzy są bezklasowi
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) socjol. nie mający klas, nie podzielony na klasy, nie wyróżniający klas
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) niewyposażony w klozet
Wiktionary
niewymagający użycia kluczyka
SJP.pl
niezawierający kofeiny
przymiotnik
(1.1) niezawierający kofeiny
SJP.pl
Wiktionary
w botanice: niemający kolanek; bezczłonkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wojsk. (o broni strzeleckiej) niemający kolby
Wiktionary
niemający kolców
przymiotnik
(1.1) nie mający kolców
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezkolizyjne
SJP.pl
Wiktionary
odporny na kolizję, umożliwiający ruch pojazdów bez narażenia na kolizję
przymiotnik
(1.1) nienarażony na kolizję
(1.2) umożliwiający ruch pojazdów bez kolizji
SJP.pl
Wiktionary
niemający koloru; bezbarwny
SJP.pl
cechujący się brakiem komórek, niezbudowany z komórek
SJP.pl
potocznie: osoba nieuznająca kompromisów
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bezkompromisowy
Wiktionary
nieustępliwość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezkompromisowe
SJP.pl
Wiktionary
1. nieuznający sprzeciwu;
2. bezwzględny
przymiotnik
(1.1) nieidący na kompromisy, nieuznający kompromisów
SJP.pl
Wiktionary
niezawierający końcówek
przymiotnik
(1.1) jęz. nie mający końcówki fleksyjnej
SJP.pl
Wiktionary
niewymagający obecności konduktora, np. obsługa bezkonduktorska
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bezkonfliktowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak konfliktów, niewszczynanie konfliktów
SJP.pl
Wiktionary
nie zawierający konfliktów
przymiotnik
(1.1) nie wywołujący konfliktów, stroniący od agresji, przyjazny
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w taki sposób, któremu nikt nie może dorównać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezkonkurencyjne; cecha tego, kto jest bezkonkurencyjny
SJP.pl
Wiktionary
taki, któremu nie można dorównać; najlepszy; niezastąpiony
SJP.pl
niemający konia, pozbawiony konia
SJP.pl
niewymagający kontaktu
przymiotnik relacyjny
(1.1) niewymagający kontaktu
SJP.pl
Wiktionary
wolfia bezkorzeniowa - najmniejsza w Polsce roślina okrytonasienna z rodziny obrazkowatych; wolffia bezkorzeniowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezkorzystne; cecha tych, którzy są bezkorzystni
Wiktionary
rodzina roślin bezkwiatowych; Liceaceae
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mitsłow. istota półdemoniczna będąca rodzajem wampira
Wiktionary
cecha tego, co nie zawiera kosztów; bezpłatność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezkosztowe
SJP.pl
Wiktionary
pozbawiony kosztów; bezpłatny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma kół
Wiktionary
rzadko: niemający krańców; bezkresny, bezgraniczny, bezbrzeżny
SJP.pl
grupa zwierząt wielokomórkowych bez szkieletu wewnętrznego w postaci kręgosłupa i czaszki; bezkręgowe
Bezkręgowce (łac. Invertebrata) – zespół wszystkich grup zwierzęcych o rozmaitych planach budowy i różnym pochodzeniu, przeciwstawiany potocznie kręgowcom (Vertebrata). Jest to sztuczna jednostka systematyczna grupująca zwierzęta wielokomórkowe (Metazoa), wyodrębniane na podstawie negatywnej cechy diagnostycznej – braku szkieletu wewnętrznego (osiowego) w postaci kręgosłupa i czaszki. Pozostałe cechy, którymi określa się bezkręgowce nie są jednoznaczne. Do bezkręgowców należy 95–97% współcześnie występujących zwierząt. Liczba opisanych gatunków przekracza 1 milion.
SJP.pl
Wikipedia
grupa zwierząt wielokomórkowych bez szkieletu wewnętrznego w postaci kręgosłupa i czaszki; bezkręgowce
SJP.pl
zwierzę nie mające kręgosłupa; bezkręgowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. zwierzę nie mające szkieletu;
Bezkręgowce (łac. Invertebrata) – zespół wszystkich grup zwierzęcych o rozmaitych planach budowy i różnym pochodzeniu, przeciwstawiany potocznie kręgowcom (Vertebrata). Jest to sztuczna jednostka systematyczna grupująca zwierzęta wielokomórkowe (Metazoa), wyodrębniane na podstawie negatywnej cechy diagnostycznej – braku szkieletu wewnętrznego (osiowego) w postaci kręgosłupa i czaszki. Pozostałe cechy, którymi określa się bezkręgowce nie są jednoznaczne. Do bezkręgowców należy 95–97% współcześnie występujących zwierząt. Liczba opisanych gatunków przekracza 1 milion.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezkręgowe
Wiktionary
o zwierzętach: niemający kostnego lub chrząstkowego szkieletu
przymiotnik
(1.1) zool. nieposiadający szkieletu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. zwierzę nieposiadające szkieletu chrząstkowego lub kostnego
SJP.pl
Wiktionary
pusta, ogromna przestrzeń bez granic
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. rozległa przestrzeń sprawiająca wrażenie braku granic
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezkresne; cecha tych, którzy są bezkresni
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma końca; nieskończony; rozległy, ogromny, niezmierzony
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma kresu (końca)
(1.2) bardzo rozległy; wydający się pozbawionym granic
SJP.pl
Wiktionary
najszybsza technika poruszania się na biegówkach w biegach narciarskich
SJP.pl
czas między ustąpieniem jednego króla a objęciem władzy przez kolejnego; międzykrólewie, interregnum
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres pomiędzy śmiercią lub abdykacją króla a koronacją jego następcy
(1.2) chaos, anarchia spowodowana brakiem osoby kierującej, rządzącej
Bezkrólewie (łac. interregnum dosł. „międzykrólewie”) – okres między śmiercią lub abdykacją danego króla, a wstąpieniem na tron (koronacją) jego następcy.
Obu (polskiego i łacińskiego) terminów używa się też czasem, mając na myśli konkretne okresy historyczne, np. sytuację w Polsce po śmierci Władysława III Warneńczyka, portugalski kryzys w latach 1383–1385 lub lata 1332–1340 w historii Danii.
Głową państwa podczas bezkrólewia jest Interrex (→ regent).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
taki, który nie ma kropek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) w sposób bezkrwawy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezkrwawe
SJP.pl
Wiktionary
niewymagający rozlewu krwi; niekrwawy
przymiotnik
(1.1) taki, który obywa się bez rozlewu krwi
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
pozbawiony krwi; anemiczny, blady
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma w sobie wyrazistości
SJP.pl
Wiktionary
brak krytycyzmu; bezkrytyczność
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezkrytyczny, bez słowa krytyki
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezkrytycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezkrytyczny
SJP.pl
brak krytycyzmu; bezkrytycyzm
SJP.pl
nieumiejący ocenić krytycznie czegoś lub kogoś; łatwowierny, naiwny
przymiotnik
(1.1) pozbawiony krytyki, całkowicie coś akceptujący bez słowa sprzeciwu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony widoku księżyca, światła księżycowego
Wiktionary
coś bezkształtnego
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o niewyraźnym, nieregularnym kszatłcie
(1.2) niesprecyzowany, niemal nieuchwytny
Wiktionary
niemający kurka
SJP.pl
taki, który nie ma kwiatów
przymiotnik
(1.1) bot. nie mający kwiatów (części roślinnych)
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający kwiatów (roślin)
Wiktionary
niemający kłów
przymiotnik
(1.1) techn. nie mający kłów
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: osoba będąca na diecie niezawierającej laktozy
SJP.pl
niezawierający laktozy
przymiotnik
(1.1) kulin. biochem. pozbawiony laktozy, niezawierający laktozy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. niewielka rzeka w północnej Polsce i w Rosji (obwód królewiecki)
Wiktionary
charakteryzujący się brakiem lasów
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się brakiem lasów, niezalesiony
SJP.pl
Wiktionary
duża ilość czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wielka ilość, liczba czegoś
Bezlik – skała na Wyżynie Częstochowskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w lesie po północnej stronie zabudowanego obszaru Zastudnia (część wsi Suliszowice), administracyjnie w obrębie wsi Siedlec w powiecie częstochowskim, w gminie Janów. W rzadkim lesie na zboczu wzniesienia jest grupa kilku skał, na których uprawiana jest wspinaczka skalna. Bezlik wraz ze Skałą Pustelnika znajduje się na północnym stoku tego wzniesienia. Czasami obydwie te skały opisywane są pod jedną nazwą jako Skały Pustelnika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina mchów liściastych; bezlistowate
SJP.pl
mech z rodziny bezlistowatych, rosnący w miejscach ocienionych, nieco wilgotnych i kwaśnych
Bezlist (Buxbaumia) – rodzaj mchów (prątników) z monotypowej rodziny bezlistowate Buxbaumiaceace i rzędu bezlistowce Buxbaumiales. Obejmuje 12 gatunków. Rośliny te występują w Eurazji i Ameryce Północnej, w rozproszeniu w strefie tropikalnej oraz w Australii i na wyspach Pacyfiku, w tym Nowej Zelandii. W Polsce rosną dwa gatunki z tego rodzaju – dość częsty, naziemny bezlist zwyczajny B. aphylla i bardzo rzadki, rosnący na starych pniach drzew bezlist okrywowy B. viridis. Ze względu na bardzo silną redukcję gametofitu, rośliny te stają się widoczne po wytworzeniu sporofitu. W tej postaci wyróżniają się charakterystycznymi, skośnymi puszkami zarodni.
SJP.pl
Wikipedia
niemający liści; bezlisty
SJP.pl
niemający liści; bezlisty
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma liści
SJP.pl
Wiktionary
rodzina mchów liściastych; bezliściowate
Bezlist (Buxbaumia) – rodzaj mchów (prątników) z monotypowej rodziny bezlistowate Buxbaumiaceace i rzędu bezlistowce Buxbaumiales. Obejmuje 12 gatunków. Rośliny te występują w Eurazji i Ameryce Północnej, w rozproszeniu w strefie tropikalnej oraz w Australii i na wyspach Pacyfiku, w tym Nowej Zelandii. W Polsce rosną dwa gatunki z tego rodzaju – dość częsty, naziemny bezlist zwyczajny B. aphylla i bardzo rzadki, rosnący na starych pniach drzew bezlist okrywowy B. viridis. Ze względu na bardzo silną redukcję gametofitu, rośliny te stają się widoczne po wytworzeniu sporofitu. W tej postaci wyróżniają się charakterystycznymi, skośnymi puszkami zarodni.
SJP.pl
Wikipedia
niemający liści; bezlistny
SJP.pl
liczebnik nieokreślony
(1.1) stpol. bez liku
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezlitosny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezlitośnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezlitosny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest bezlitosny; cecha tego, co bezlitosne
Wiktionary
niemający litości
przymiotnik
(1.1) okrutny; taki, który nie ma litości
Bezlitosny (hangul: 불한당, MOCT: Bul-han-dang) – południowokoreański film kryminalny z 2017 roku w reżyserii Byun Sung-hyuna. W głównych rolach wystąpili Sol Kyung-gu i Yim Si-wan.
Film miał swoją premierę w Korei Południowej 17 maja 2017 roku, a międzynarodową - w ramach sekcji "Midnight Screenings" na 70. MFF w Cannes 24 maja 2017 roku. W Polsce film po raz pierwszy został wyświetlony 6 kwietnia 2018 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ptak o krótkich nogach i skrzydłach oraz czarno-białym upierzeniu, nielatający, lecz świetnie pływający, żyjący w wielkich koloniach, głównie na Antarktydzie; pingwin
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak nielotny, o czarno-białym upierzeniu, przystosowany do życia w zimnym klimacie, poruszający się głównie pieszo lub pływaniem
Pingwiny, bezlotki – rząd (Sphenisciformes) oraz rodzina (Spheniscidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ptak o krótkich nogach i skrzydłach oraz czarno-białym upierzeniu, nielatający, lecz świetnie pływający, żyjący w wielkich koloniach, głównie na Antarktydzie; pingwin
Pingwiny, bezlotki – rząd (Sphenisciformes) oraz rodzina (Spheniscidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
SJP.pl
Wikipedia
cecha czegoś niezamieszkanego przez ludzi
SJP.pl
charakteryzujący się brakiem ludzi; wyludniony, pusty
przymiotnik
(1.1) taki, gdzie nie ma ludzi; niezamieszkały przez ludzi, niebędący zaludnionym
SJP.pl
Wiktionary
aparat fotograficzny bez lusterka za obiektywem, odchylającego się w momencie robienia zdjęcia, w którym kadr obserwuje się na wbudowanym monitorze
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) fot. kompaktowy aparat fotograficzny z wymienną optyką
Aparat bezlusterkowy z wymiennymi obiektywami (MILC, ang. Mirrorless Interchangeable Lens Camera), potocznie bezlusterkowiec (ang. mirrorless camera), alternatywnie EVIL (ang. Electronic Viewfinder Interchangeable Lens) – nazwa typu cyfrowego aparatu fotograficznego, posiadającego możliwość wymiany obiektywów montowanych w korpusie, w którym wyeliminowano optyczny układ wizjera z lustrem (stąd nazwa), matówką i pryzmatem pentagonalnym, a podgląd kadru wykonuje się na wbudowanym monitorze bądź ekranie wizjera.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
partykuła oceniająca
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ponoć, prawdopodobnie
Wiktionary
modulant
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. podobno, ponoć
Wiktionary
potocznie: osoba nienosząca maseczki ochronnej podczas epidemii wirusa; bezmaskowiec
SJP.pl
potocznie: osoba nienosząca maseczki ochronnej podczas epidemii wirusa; bezmaseczkowiec
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pszcz. pozbawiony matki pszczelej, bez matki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pszcz. rodzina pszczela pozbawiona matki pszczelej
Wiktionary
SJP.pl
dawna prosta waga przesuwnikowa o stałym odważniku; waga rzymska, przezmian
Bezmian, inaczej przezmian, waga rzymska, waga przesuwnikowa – waga składająca się z ramienia (rodzaj dźwigni dwustronnej) posiadającego na jednym końcu haczyk do zawieszenia ważonego przedmiotu, a na drugim stały obciążnik. Ważenie polegało na takim umiejscowieniu punktu zawieszenia dźwigni, aby była ona w położeniu poziomym. Na ramieniu zaznaczone były punkty oznaczające masę ważonego przedmiotu.
SJP.pl
Wikipedia
ogromna przestrzeń lub ilość
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niezmierzona, nieograniczona przestrzeń
SJP.pl
Wiktionary
niezwiązany z żadnym konkretnym miejscem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezmierne
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) ogromny tak, że aż niemożliwy do zmierzenia
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) o jedzeniu, diecie: niezawierający mięsa, pozbawiony mięsa
(1.2) o dniu, tygodniu itp.: taki, w którym nie je się mięsa, nie prowadzi się sprzedaży mięsa
Wiktionary
osoba nie mająca własnego mieszkania
SJP.pl
dawniej: niemiłosierny - niemający litości
SJP.pl
niezawierający mleka
SJP.pl
niewytwarzanie się moczu na skutek schorzenia nerek lub niemożność wydalania go; anuria
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. brak wydalania lub wytwarzania moczu;
Bezmocz (łac. anuria) – dobowa ilość moczu mniejsza od 100 ml.
Bezmocz jest niebezpiecznym dla zdrowia i życia stanem patologicznym, spowodowanym np. przez uszkodzenie lub chorobę nerki, ucisk, zatkanie kanalików nerkowych czy zaburzenie krążenia nerkowego krwi. Bezmocz, zależnie od stanu, może być leczony farmakologicznie lub, w skrajnych przypadkach, może wymagać dializy zewnątrzustrojowej lub przeszczepu nerki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: osoba głupia, bezmyślna; bezmózgowiec
SJP.pl
1. niemający mózgu;
2. bezmyślny, głupi
przymiotnik
(1.1) niemający mózgu
(1.2) przen. pozbawiony rozumu
SJP.pl
Wiktionary
wada wrodzona, polegająca na niewykształceniu się mózgu u płodu; anencefalia
Bezmózgowie (łac. anencephalia) – letalna (śmiertelna) wada wrodzona o charakterze malformacji, polegająca na braku lub na szczątkowym rozwoju mózgowia, zwykle przebiegającym łącznie z bezczaszkowiem (acrania) czyli niewykształceniem struktur mózgoczaszki. Należy do tzw. dysrafii.
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: osoba głupia, bezmyślna; bezmózg;
2. w medycynie: płód dotknięty bezmózgowiem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. dziecko z bezmózgowiem
(1.2) pot. obraź. osoba, która zachowuje się nierozsądnie, głupio lub bezmyślnie
Bezmózgowie (łac. anencephalia) – letalna (śmiertelna) wada wrodzona o charakterze malformacji, polegająca na braku lub na szczątkowym rozwoju mózgowia, zwykle przebiegającym łącznie z bezczaszkowiem (acrania) czyli niewykształceniem struktur mózgoczaszki. Należy do tzw. dysrafii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pozbawiony mułu
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezmyślny, bez namysłu
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezmyślnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest bezmyślny
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nad niczym się nie zastanawia; także. świadczący o takiej cesze
(1.2) dokonany bez udziału świadomości
Wiktionary
niezawierający nabiału
SJP.pl
grupa roślin rozmnażających się za pomocą zarodników, niemających kwiatów i prawdziwych korzeni
SJP.pl
potocznie: beznadziejny, beznadziejnie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan desperacji, utraty nadziei, rozpacz
(1.2) pot. coś kiepskiego, beznadziejnego, bez wartości lub nie zapowiadającego się dobrze
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób niedający nadziei na poprawę ani sukces
(1.2) pot. bardzo źle, kiepsko
(1.3) bardzo mocno
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: beznadziejnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co beznadziejne; stan beznadziei
SJP.pl
Wiktionary
1. taki, który się nie podoba; okropny, straszny, potworny;
2. niedający szans na pomyślny wynik; rozpaczliwy
przymiotnik
(1.1) pozbawiony wszelkiej nadziei
(1.2) kiepski, bardzo słaby
(1.3) iron. o znacznym nasileniu jakiejś cechy
SJP.pl
Wiktionary
niewymagający nakładów pieniędzy, pracy lub energii
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób beznamiętny, pozbawiony namiętności
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto lub co jest beznamiętne; obojętność, apatia
SJP.pl
Wiktionary
bez emocji, nieokreślony, mdły
przymiotnik
(1.1) pozbawiony emocji, emocjonalnego zaangażowania; obojętny, chłodny
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. nie mający narodowości, oderwany od jakiegokolwiek narodu
Wiktionary
rodzina roślin z gromady wątrobowców
SJP.pl
niezawierający nikotyny
SJP.pl
niemający nóg lub jednej nogi; beznożny
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemający nóg
(1.2) niemający jednej nogi
SJP.pl
Wiktionary
niemający nosa
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemający nosa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma nóżek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest beznożne; cecha tych, którzy są beznożni
Wiktionary
niemający nóg lub jednej nogi; beznogi
przymiotnik
(1.1) nie posiadający wcale nóg
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma nut
SJP.pl
kulisty twór w żołądku przeżuwaczy (np. kóz, krów), powstający z niestrawnych cząstek pokarmu oraz połkniętej w czasie linienia sierści; w medycynie ludowej przypisywano mu właściwości magiczne i lecznicze; strut
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wet. kulisty twór powstający w żołądkach przeżuwaczy z niestrawionych resztek pokarmu, sierści oraz włókien roślinnych;
(1.2) daw. odtrutka
Bezoar (arab. bāzahr, pers. bād-zahr) – rzekomy kamień jelitowy, nagromadzenie niestrawionych substancji w żołądku zwierząt. Bezoary stwierdzane mogą być również u ludzi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bezoar
SJP.pl
osoba będąca nosicielem jakiejś choroby, ale niemająca jej objawów
SJP.pl
przysłówek
(1.1) med. bez objawów, symptomów
Wiktionary
SJP.pl
niedający objawów swojej obecności
przymiotnik
(1.1) med. taki, który nie daje objawów
SJP.pl
Wiktionary
niewymagający obsługi; automatyczny, samoczynny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie mający oczu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. niemający oczu
Wiktionary
w technice: niedający, niewytwarzający odpadów
przymiotnik
(1.1) nie wytwarzający odpadów, nie powodujący powstawania odpadów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma odpływu, nie uchodzi z niego żadna rzeka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezodrzutowe
Wiktionary
bez odsetek
SJP.pl
niemający ogona; bezogonowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. niemający ogonka, wyrastający bezpośrednio z gałązki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezogonowe
Wiktionary
niemający ogona; bezogoniasty
przymiotnik
(1.1) książk. biol. niemający ogona, czyli końcowej części tułowia
(1.2) techn. niemający ogona, czyli końcowej części konstrukcji
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: bezokolicznik, bezokolicznikowy
SJP.pl
niemający oczu lub jednego oka
przymiotnik
(1.1) niemający oczu
(1.2) niemający oka
SJP.pl
Wiktionary
niemający okien, np. bezokienny strych
przymiotnik
(1.1) nie mający wcale okien
SJP.pl
Wiktionary
w językoznawstwie: podstawowa forma czasownika (np. robić, piec, kochać), która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, bez określenia osoby, rodzaju, liczby, czasu i trybu; infinitivus, infinitiwus, infinityw
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. forma czasownika zazwyczaj (zależnie od języka) nieokreślająca czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony ani aspektu;
Bezokolicznik (łac. infinitivus) – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu. W niektórych językach może jednak wyrażać niektóre z tych kategorii, np. w łacinie istnieją bezokoliczniki wyrażające czas i stronę, a w grece klasycznej dodatkowo także aspekt. Istnieją też języki (np. arabski, nowogrecki lub bułgarski) pozbawione form bezokolicznika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bezokolicznik
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. związany z bezokolicznikem, dotyczący bezokolicznika
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezokoliczne
Wiktionary
niezawierający, niepotrzebujący oleju
SJP.pl
odbywający się bez operacji
przymiotnik
(1.1) med. taki, w którym nie wykonuje się operacji
SJP.pl
Wiktionary
niestawiający oporu; bezoporowy
SJP.pl
niestawiający oporu; bezoporny
SJP.pl
pozbawiony opresji, zagrożenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezościste
Wiktionary
pszenica bezoścista - odmiana pszenicy ozimej, której plewki nie są zakończone ością; gółka
SJP.pl
niedotyczący żadnej osoby
SJP.pl
czasownik w formie bezosobowej
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) od: bezosobowy
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest skierowany do żadnej osoby
Wiktionary
niemający ości (zwykle o roślinach, rybach)
przymiotnik
(1.1) bot. (o roślinie) nie pokryty ościami
SJP.pl
Wiktionary
przypominający kolor beżowy
SJP.pl
zdrobnienie od: beżowy
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) odprzym. → beżowy
Wiktionary
brązowy o odcieniu beżowym
przymiotnik jakościowy
(1.1) brązowy z odcieniem beżowym
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezowocny, jałowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezowocne
SJP.pl
Wiktionary
nieprzynoszący rezultatów
przymiotnik relacyjny
(1.1) książk. nieprzynoszący pomyślnych rezultatów
SJP.pl
Wiktionary
kręgowiec (krągłousty, ryba i płaz) niewytwarzający błon płodowych w rozwoju zarodkowym
Bezowodniowce (Anamnia) – grupa kręgowców, które nie wytwarzają błon płodowych w rozwoju embrionalnym (w przeciwieństwie do owodniowców), w związku z czym ich rozwój związany jest nierozerwalnie ze środowiskiem wodnym. W ich rozwoju często występuje stadium larwalne.
SJP.pl
Wikipedia
kręgowiec (krągłousty, ryba i płaz) niewytwarzający błon płodowych w rozwoju zarodkowym
SJP.pl
miodowy o odcieniu beżowym
przymiotnik
(1.1) miodowy z odcieniem beżowym
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest beżowe; cecha tych, którzy są beżowi
Wiktionary
szary o odcieniu beżowym
przymiotnik
(1.1) szary z odcieniem beżowym
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: beza
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor kawy z mlekiem lub piasku
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezołowiowe
Wiktionary
niezawierający ołowiu
przymiotnik
(1.1) niezawierający ołowiu
SJP.pl
Wiktionary
zwykle o przedmiotach: niemający palców
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma palców
SJP.pl
Wiktionary
niemający palca, dwóch i więcej palców lub w ogóle ich niemający
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma palców
SJP.pl
Wiktionary
taki, który nie ma paleniska
SJP.pl
niemający właściciela
przymiotnik
(1.1) książk. nienależący do nikogo, niemający właściciela
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezpańskie; cecha tych, którzy są bezpańsci
SJP.pl
Wiktionary
osoba nieposiadająca obywatelstwa żadnego państwa; apolita; apatryda
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba nieposiadająca obywatelstwa żadnego z państw
Apatryda (gr. άπατρις „pozbawiony ojczyzny”), bezpaństwowiec (ang. stateless person) – osoba, której żadne państwo nie uznaje za swojego obywatela, czyli osoba nieposiadająca żadnego obywatelstwa.
Konwencja o statusie bezpaństwowców z 1954 definiuje w art. 1 bezpaństwowca jako osobę, która nie jest uznawana za obywatela żadnego państwa w zakresie obowiązywania jego prawa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezpaństwowe; cecha tych, którzy są bezpaństwowi
Apatryda (gr. άπατρις „pozbawiony ojczyzny”), bezpaństwowiec (ang. stateless person) – osoba, której żadne państwo nie uznaje za swojego obywatela, czyli osoba nieposiadająca żadnego obywatelstwa.
Konwencja o statusie bezpaństwowców z 1954 definiuje w art. 1 bezpaństwowca jako osobę, która nie jest uznawana za obywatela żadnego państwa w zakresie obowiązywania jego prawa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niebędący obywatelem żadnego państwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) nie mający przynależności państwowej; nie należący do żadnego z państw
SJP.pl
Wiktionary
inform. niewymagający przekazania parametru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezpardonowe
SJP.pl
Wiktionary
nieliczący się z niczym, pozbawiony skrupułów
przymiotnik
(1.1) przen. ostry, brutalny, bezwzględny, pozbawiony skrupułów
(1.2) niedający albo niebiorący pardonu
SJP.pl
Wiktionary
kobieta nienależąca do żadnej partii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezpartyjne; cecha tego, kto bezpartyjny
Bezpartyjność – brak przynależności do jakiejkolwiek partii politycznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nienależący do żadnej partii politycznej; apartyjny
przymiotnik
(1.1) polit. nie należący do żadnego ze stronnictw albo partii politycznych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) polit. ktoś nie będący zrzeszony w partii (w kontekście historycznym ktoś spoza PZPR i jej satelitów)
Bezpartyjność – brak przynależności do jakiejkolwiek partii politycznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie posiada pasm
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie wymaga posiadania paszportu
(1.2) taki, który nie posiada paszportu
Wiktionary
niezawierający pauzy
SJP.pl
brak perspektyw
SJP.pl
brak pestek
SJP.pl
1. niezawierający pestek;
2. o kobiecie: dotknięta zespołem MRKH (wrodzony brak lub niedorozwój macicy i pochwy)
przymiotnik relacyjny
(1.1) nie zawierający pestek
SJP.pl
Wiktionary
1. stan braku zagrożeń;
2. potocznie: instytucja zajmująca się sprawami bezpieczeństwa publicznego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stan braku zagrożenia, obawy, powodów do strachu; bycie bezpiecznym
Bezpieczeństwo – stan dający poczucie pewności i gwarancję jego zachowania oraz szansę na doskonalenie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bezpieczniak
SJP.pl
pogardliwie: pracownik służb bezpieczeństwa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. pot. funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa w PRL, agent służby bezpieczeństwa
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezpieczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezpiecznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezpieczny
SJP.pl
urządzenie zabezpieczające, np. przed skutkami nadmiernego obciążenia instalacji elektrycznej albo nadmiernego obciążenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podzespół chroniący przed nieprawidłowym działaniem urządzenia lub sieci (np. elektrycznej, gazowej);
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. funkcjonariusz służby bezpieczeństwa
Bezpiecznik – podstawowy element zabezpieczający urządzenie, jego fragment lub użytkownika przed określonym czynnikiem zagrażającym. Należy on do grupy urządzeń zabezpieczających.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bezpiecznik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. beztroska
(1.2) stpol. śmiałość
SJP.pl
Wiktionary
1. taki, któremu nie grozi niebezpieczeństwo;
2. niezagrażający nikomu
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest zagrożony, któremu nic nie grozi
(1.2) taki, który nie stwarza zagrożenia
(1.3) stpol. odważny
(1.4) stpol. beztroski
SJP.pl
Wiktionary
potoczna nazwa organów bezpieczeństwa publicznego istniejących w czasach PRL, mających na celu przede wszystkim utrwalenie ustroju komunistycznego i zwalczanie opozycji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pejor. aparat bezpieczeństwa w PRL
(1.2) pot. pejor. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
sadzonka drzewa liściastego
Odnowienie odroślowe – przykład odnowienia wegetatywnego roślin drzewiastych. Jest odnowieniem wynikłym z obudzenia pączków śpiących bądź przybyszowych znajdujących się na pniaku (na tzw. bezpieńkę) lub korzeniach. Drzewa powstałe z tego odnowienia mają duże przyrosty, jednak są krótkowieczne i chorowite (przejmują choroby na które było porażone drzewo podstawowe – mateczne).
SJP.pl
Wikipedia
bezzałogowy statek powietrzny; drona, dron, bezzałogowiec
SJP.pl
taki, który nie wymaga pilota
SJP.pl
niemający piór; nieopierzony
przymiotnik
(1.1) nie mający piór
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezpodmiotowe; cecha tych, którzy są bezpodmiotowi
Wiktionary
niemający podmiotu
przymiotnik
(1.1) gram. taki, który nie zawiera podmiotu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezpodstawny
Wiktionary
SJP.pl
nieuzasadniony, bez podstaw
przymiotnik
(1.1) nieuzasadniony, niesłuszny, nie mający słusznych podstaw
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. nieodprawiający pokuty
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mors. nie mający pokładu
Wiktionary
członek odłamu staroobrzędowców w rosyjskiej cerkwi prawosławnej, która nie uznawała duchowieństwa (popów)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma pośredników ani ogniw pośrednich; taki, który trafia do kogoś lub czegoś wprost
(1.2) taki, który nie działa zgodnie z konwencjami lub konwenansami; jest szczery, naturalny
(1.3) taki, który nie jest oddzielony, jest tuż obok czegoś
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezpośrednio
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezpośredni
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezpośredni
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest bezpośredni
(1.2) cecha tego, co jest bezpośrednie
Bezpośredniość (nłac. immedietas) – w sensie ogólnym relacja bezpośrednia to taka relacja, pomiędzy wyróżnionymi argumentami której nie uwzględnia się członu trzeciego (pośredniego).
W teorii poznania występuje pojęcie bezpośredniości poznawczej. Bezpośredność poznawcza to takie poznawcze ujęcie danego przedmiotu, w którym poznawany jest on bez udziału czynników nieprzezroczystych, takich jak sądy, rozumowania czy namysł dyskursywny. Bezpośredniemu poznawczo ujęciu przedmiotu przypisuje się charakter całościowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
brak uporządkowanej budowy; amorfizm
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezpostaciowe
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
amorficzny;
1. nieposiadający określonych, ustalonych kształtów;
2. w fizyce: niemający uporządkowanej strukturalnie budowy wewnętrznej
przymiotnik
(1.1) nie mający, nie przyjmujący żadnej postaci
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. książk. nie mając potomstwa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nieposiadanie potomstwa
Bezdzietność, bezpotomność – brak potomstwa danego osobnika, będący rezultatem czynników biologicznych lub celowej rezygnacji z rodzicielstwa.
Powody braku dzieci (u ludzi) bywają różne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) niemający potomstwa, dzieci
Wiktionary
dawniej: niepotrzebny
SJP.pl
niemający przyczyny; bezprzyczynowy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) nieodwołalnie, nieodwracalnie
„Bezpowrotnie” – singel Kasi Kowalskiej z płyty Antidotum.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. taki, który przeminął i nie powróci;
2. niedający się zastąpić
przymiotnik
(1.1) taki, który jest bez możliwości powrotu do stanu wcześniejszego
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pszcz. ubogi w pożytek
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. taki, który nie uwzględnia nawiązania połączenia między urządzeniami
Wiktionary
1. stan, którego nie normują prawa;
2. czyn sprzeczny z prawem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. stan, w którym nie są ustanowione lub przestrzegane normy prawne
(1.2) praw. czyn bezprawny
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezprawny, niezgodnie z prawem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezprawne
(1.2) praw. przedmiotowa cecha czynu sprawcy, ujmowana jako sprzeczność z obowiązującymi zasadami porządku prawnego
Czyn bezprawny – zachowanie polegające na działaniu sprzecznym z prawem lub niedopełnieniu obowiązku wynikającego z normy prawnej, orzeczenia sądowego lub zobowiązania cywilnoprawnego.
W prawie cywilnym czyn bezprawny może być czynem niedozwolonym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niezgodny z prawem;
2. zabroniony przez prawo
przymiotnik
(1.1) praw. niezgodny z przepisami prawa
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezprecedensowe
SJP.pl
Wiktionary
będący bez precedensu
przymiotnik
(1.1) książk. bez precedensu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. zob. bezprzedrostkowy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezpretensjonalne; cecha tych, którzy są bezpretensjonalni
SJP.pl
Wiktionary
prosty, skromny, naturalny
przymiotnik
(1.1) prosty, swobodny i naturalny
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
w Rosji po rewolucji październikowej: pozbawione opieki, bezdomne dziecko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezproblematyczne; cecha tych, którzy są bezproblematyczni
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezproblemowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezproblemowe; cecha tych, którzy są bezproblemowi
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie przysparza dodatkowych problemów
(1.2) taki, który nie odnosi się do żadnego ważnego problemu
Wiktionary
niezawierający procentów
SJP.pl
SJP.pl
niemający żadnej wartości produkcyjnej; bezowocny
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) nieprzynoszący żadnych efektów, korzyści
Wiktionary
SJP.pl
niemający, nieroztaczający promieni (świetlnych smug)
SJP.pl
brak pruderii, czyli udawanej, fałszywej wstydliwości
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezpruderyjne; cecha tych, którzy są bezpruderyjni
SJP.pl
Wiktionary
bezwstydny, bez zahamowań moralnych, szczególnie w sferze seksualności
przymiotnik
(1.1) pozbawiony pruderii, bez oznak zawstydzenia
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
Bezprym (ur. 986 lub 987, zm. 1032) – książę Polski od 1031 do 1032. W 1031 roku przejął władzę po niemiecko-ruskim ataku na Polskę. Według źródeł władca odznaczający się niezwykłym okrucieństwem. Zmarł zamordowany wiosną 1032. Za jego czasów być może miała miejsce tzw. reakcja pogańska.
SJP.pl
Wikipedia
Bezprym z małżonką; Bezprymowie
SJP.pl
Bezprym z małżonką; Bezprymostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bezpryma lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezpryncypialne; cecha tych, którzy są bezpryncypialni
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezprzedmiotowe
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający podstawy, przyczyny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gram. nie mający przedrostka
Wiktionary
niemający przedziałów
SJP.pl
nieskładający się z przerw
SJP.pl
dawniej: związany z brakiem przeszkód
SJP.pl
odbywający się, przebiegający bez przetargu
SJP.pl
cecha czegoś niezawierającego przewodów
SJP.pl
niemający przewodu
przymiotnik
(1.1) techn. taki, który obywa się bez przewodów elektrycznych
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) jęz. taki, który nie ma akcentu lub na który nie pada akcent
(1.2) nie mający żadnych przycisków
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha to, tego co nie ma przyczyny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający przyczyny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezprzykładne
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. niedający się z niczym porównać
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gram. nie mający przyrostka
Wiktionary
SJP.pl
dawniej: pozbawiony przytomności, nieprzytomny
SJP.pl
niewytwarzający pyłu; bezpyłowy
przymiotnik
(1.1) zob. bezpyłowy.
SJP.pl
Wiktionary
niewytwarzający pyłu; bezpylny
przymiotnik
(1.1) techn. nie powodujący pylenia, powstawania pyłu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezpłatny, bez opłat(y)
Wiktionary
→ bezpłatny; darmowość
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, za który nie pobiera się opłaty
Wiktionary
osobnik pozbawiony płci, niemający cech fizycznych określonej płci
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezpłciowy; bez wyraźnych cech płciowych
(1.2) przen. bez wyrazu; bez charakterystycznych walorów
Wiktionary
brak określonej płci
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezpłciowe
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający płci;
2. potocznie, przenośnie: niemający cech charakterystycznych, wyróżniających; nijaki, bezbarwny, nieokreślony
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. niewykazujący cech płciowych; bez udziału płci
przymiotnik jakościowy
(2.1) pot. pogard. niemający charakteru
SJP.pl
Wiktionary
gatunek dużego ptaka z rzędu blaszkodziobych; gęś skąpopłetwa
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anseranas semipalmata|ref=tak., gatunek ptaka z rzędu blaszkodziobych;
Bezpłetwiec, gęś skąpopłetwa (Anseranas semipalmata) – gatunek dużego ptaka, jedynego przedstawiciela rodziny bezpłetwców (Anseranatidae). Zamieszkuje bagna północnej Australii i południowej Nowej Gwinei; reintrodukowany w stanie Wiktoria (południowo-wschodnia Australia), gdzie dawniej był szeroko rozpowszechniony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
morświnek bezpłetwy - gatunek morświna; morświn bezpłetwy
SJP.pl
1. brak zdolności dojrzałego osobnika do rozrodu;
2. bezowocność, bezskuteczność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. med. nieodwracalny brak zdolności do rozrodu; cecha tego, kto bezpłodny, cecha tego, co bezpłodne
Niepłodność – stan, w którym zachodzi niemożność zajścia w ciążę pomimo rocznego współżycia seksualnego z przeciętną częstotliwością 3–4 stosunków tygodniowo, bez stosowania jakichkolwiek środków antykoncepcyjnych.
Problem dotyczy 10–15% par w wieku reprodukcyjnym; w 35% przyczyna niepłodności leży po stronie kobiety i w tylu samo po stronie mężczyzny, a za 10% odpowiadają oboje. W 20% przypadków nie da się określić jednoznacznej przyczyny (niepłodność idiopatyczna).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) biol. taki, który nie może rozmnażać się
przymiotnik relacyjny
(2.1) przen. taki, który nie daje pożądanych wyników
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie wytwarza płomienia
Wiktionary
mały, morski mięczak pozbawiony muszli; beztarczowiec
Bezpłytkowce, beztarczowce, beztarczowe (Aplacophora) – gromada małych, morskich mięczaków (Mollusca), pozbawionych muszli. Na powierzchni ich ciała występują spikule. Długość ich ciała mieści się w przedziale od 0,8 mm do 30 cm, zwykle poniżej 5 cm. Bezpłytkowce początkowo nie były włączane do mięczaków. Obecność tarki uznano za cechę pozwalającą je do nich zaliczyć. Od 1987 roku klasyfikowane są w randze odrębnej gromady.
SJP.pl
Wikipedia
mały, morski mięczak pozbawiony muszli; beztarczowiec
SJP.pl
1. mech z rodziny skrętkowatych, którego jedynym przedstawicielem jest objęty ochroną w Polsce bezrąbek czterokanciasty;
2. bezrąbek sadowiec - pluskwiak z podrzędu piewików
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu pluskwiaków; skoczkowate
Skoczkowate, bezrąbkowate (Cicadellidae, dawniej Jassidae) – najliczniejsza rodzina małych pluskwiaków, obejmująca ponad 22 tysiące opisanych gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
niewymagający rachunku
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bezradny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezradnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezradny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niemożność poradzenia sobie, zwłaszcza w trudnej sytuacji;
Bezradność – stan psychiczny charakteryzujący się brakiem pomysłu na akceptowalne wyjście z trudnej sytuacji oraz zaniechaniem działania lub działaniem z góry skazanym na niepowodzenie. Występuje niezależnie od stanu rzeczywistej lub pozornej bezsilności. Najczęściej wynika z niemożności skupienia się nad problemem z powodu depresji, przerażającego strachu, załamania psychicznego, skrajnego pesymizmu, skrępowania fizycznego, upokarzającego wstydu, odurzenia, niepełnosprawności intelektualnej lub fizycznej.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nieumiejący poradzić sobie w życiu lub w trudnej sytuacji;
2. wyrażający bezradność, bezsilność
przymiotnik
(1.1) niemogący lub nieumiejący sobie poradzić w życiu lub w trudnej sytuacji
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) daw. smutno, w sposób pozbawiony radości
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. smutny, pozbawiony radości
Wiktionary
potocznie: smartfon lub tablet, którego ekran nie jest otoczony ramkami obudowy
SJP.pl
niemający ramki lub mający bardzo wąskie ramki, np. smartfon bezramkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. zwłaszcza odlewanie metali: nie mający rdzenia
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezrefleksyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezrefleksyjne; cecha tych, którzy są bezrefleksyjni
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony refleksji
Wiktionary
kamizelka bez rękawów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. element stroju (kamizelka lub sukienka) bez rękawów, noszony na bluzkę lub sweter
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający rękawów
Wiktionary
niemający rąk lub jednej ręki
przymiotnik
(1.1) niemający rąk
(1.2) niemający jednej ręki
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzymiotnikowy od|bezreligijny.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezawierający w sobie elementów żadnej religii, nieodwołujący się w żaden sposób do religii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekon. stan, w którym część osób zdolnych do pracy i chcących ją podjąć nie może jej znaleźć;
Bezrobocie – zjawisko społeczne polegające na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i pragnących ją podjąć nie znajduje zatrudnienia.
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta bez stałego płatnego zajęcia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta bez pracy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezrobotne
Wiktionary
osoba niezatrudniona
przymiotnik
(1.1) bez pracy, bez zajęcia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba bez pracy
Bezrobocie – zjawisko społeczne polegające na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i pragnących ją podjąć nie znajduje zatrudnienia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niemający rogów; nierogaty, bezrożny
przymiotnik
(1.1) zool. nie mający rogów
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezrogie; cecha tych, którzy są bezrodzy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) rzad. śrpol. (także. gwara.) przyszły rok
Wiktionary
→ bezrolny
SJP.pl
nieposiadający własnego gospodarstwa rolnego
przymiotnik relacyjny
(1.1) nie posiadający własnej ziemi, gospodarstwa rolnego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) bezrolny (1.1) chłop
SJP.pl
Wiktionary
niemający rowków
SJP.pl
rzadko: niemający rogów; nierogaty, bezrogi
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nieprzemyślany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezrozumne
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma zdolności rozumowania; pozbawiony rozumu
(1.2) taki, który świadczy o braku rozumowania; pozbawiony rozsądku
Wiktionary
niezawierający rtęci
przymiotnik
(1.1) niezawierający rtęci
SJP.pl
Wiktionary
1. brak ruchu, zmian; nieruchomość;
2. u zwierząt: znieruchomienie będące reakcją obronną; akineza, akinezja
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) brak ruchu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. wegański półprodukt lub potrawa będąca zamiennikiem ryby, przypominająca ją w smaku
Wiktionary
miejsce, w którym nie ma ryb
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) miejsce, gdzie nie ma ryb
SJP.pl
Wiktionary
charakteryzujący się brakiem występowania ryb
przymiotnik
(1.1) taki, w którym nie ma ryb
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezrymowe
SJP.pl
Wiktionary
niezawierający rymów
przymiotnik
(1.1) liter. nie zawierający rymów
SJP.pl
Wiktionary
anarchia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezrządne; cecha tych, którzy są bezrządni
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) brak rządu, anarchia
Wiktionary
niemający rzęs; bezrzęsy
SJP.pl
niemający rzęs; bezrzęsny
przymiotnik
(1.1) nie mający rzęs
SJP.pl
Wiktionary
niemający sęków; bezsękowy
SJP.pl
niemający sęków; bezsęczny
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bezsenny, bez zaśnięcia
Wiktionary
zaburzenie snu charakteryzujące się utrudnionym zasypianiem lub trwałym, przedwczesnym budzeniem się
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fizj. niemożność zaśnięcia;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
spędzony bez spania
przymiotnik
(1.1) spędzony bez spania
SJP.pl
Wiktionary
coś pozbawione sensu, logiki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) brak sensu, uzasadnienia w czymś
(1.2) pot. coś pozbawione sensu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób pozbawiony sensu
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezsensownie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezsensowny
SJP.pl
brak logiki, brak sensu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak sensu czegoś
SJP.pl
Wiktionary
niemający sensu
przymiotnik
(1.1) taki, który jest pozbawiony sensu, uzasadnienia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezsensowe; cecha tych, którzy są bezsensowi
Wiktionary
dawniej: bezsensowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezserdeczne; cecha tych, którzy są bezserdeczni
Wiktionary
niezawierający siarki
przymiotnik
(1.1) chem. niezawierający siarki
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezsilny
Wiktionary
stawać się bezsilnym, bezradnym; bezradnieć, bezwładnieć
SJP.pl
stawać się bezsilnym, bezradnym; bezradnieć, bezwładnieć
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezsilny
SJP.pl
niezawierający silnika
przymiotnik
(1.1) niemający silnika
SJP.pl
Wiktionary
brak możliwości poradzenia sobie; niemoc
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezsilne; cecha osoby bezsilnej
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający siły;
2. bezradny
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie potrafi z czymś się zmagać
(1.2) bez sił, niezdolny do walki
SJP.pl
Wiktionary
brak energii, poczucie zrezygnowania
SJP.pl
1. taki, dla którego nie ma skali;
2. sieć bezskalowa - sieć o własnościach fraktalnych, np. Internet, sieć społeczna
SJP.pl
niemający skorupy
SJP.pl
bezskrzydlak pieszy - owad z rodziny szarańczowatych
Bezskrzydlak (Podisma) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.
Przedplecze tych owadów charakteryzuje się prozoną do półtora raza dłuższą od metazony, obecnością trzech wyraźnych bruzd poprzecznych, brakiem listewek bocznych, wyraźną listewką środkową oraz brakiem wcięcia na tylnym brzegu. Zazwyczaj pokrywy są krótkie, a tylne skrzydła szczątkowe lub całkiem zanikłe, ale występują również formy długoskrzydłe. Odwłok samca ma dwupłatowy, wcięty ostatni tergit. Samicę wyróżnia pokładełko z zębem u nasady płatów dolnych i brakiem zębów na wierzchołkach płatów.
SJP.pl
Wikipedia
niemający skrzydeł
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma skrzydeł
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez osiągnięcia oczekiwanego skutku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezskuteczne
SJP.pl
Wiktionary
niedający wyników, nieprzynoszący rezultatów; daremny, nadaremny, próżny
przymiotnik
(1.1) nieprzynoszący żadnego z oczekiwanych skutków
(1.2) praw. o czynności prawnej taki, który pozostając co do zasady ważny, tymczasowo nie ma skutków prawnych do czasu uzyskania zgody osób trzecich albo będąc ważnym, ograniczony jest tak by nie łamać praw osób trzecich
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
niepozostawiający śladów
przymiotnik
(1.1) niezostawiający śladów
SJP.pl
Wiktionary
o pokarmie: nie mający smaku
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. nie wymagający smarowania, użycia smarów
Wiktionary
cechujący się brakiem śniegu
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się brakiem śniegu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający soczewek
Wiktionary
stan niewydzielania soku żołądkowego przez zanikłą lub uszkodzoną błonę śluzową żołądka; achylia
Bezsoczność (łac. achylia) – niewydzielanie soku żołądkowego z powodu zaburzeń w funkcjonowaniu błony śluzowej żołądka. Bezpośrednim powodem tego stanu może być
SJP.pl
Wikipedia
niezwierający soi
SJP.pl
→ bezsolny
SJP.pl
niezawierający soli
przymiotnik
(1.1) nie zawierający soli, pozbawiony soli
SJP.pl
Wiktionary
w językoznawstwie: połączony bez użycia spójnika; asyndetyczny
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. nie zawierający spójnika
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w taki sposób, który nie wzbudza kontrowersji, sporów
Wiktionary
SJP.pl
niebudzący wątpliwości
przymiotnik
(1.1) taki, który nie budzi wątpliwości
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) od: bezsprzeczny
Wiktionary
niedający się zaprzeczyć
przymiotnik
(1.1) taki, który nie budzi sprzeciwu
SJP.pl
Wiktionary
serwer bezstanowy - serwer nie przechowujący żadnych informacji o kliencie
SJP.pl
ssak, którego układ pokarmowy, wydalniczy i rozrodczy nie ma wspólnego ujścia w steku
SJP.pl
niemający steru
SJP.pl
SJP.pl
nietracenie czegoś, np. jakości, danych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezstratne
SJP.pl
Wiktionary
niepowodujący strat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) iron. rozrabiające dziecko „wychowywane bez stresowania”, zwłaszcza gdy rozrabia w obecności rodziców
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezstresowe; cecha tych, którzy są bezstresowi
Wiktionary
niewywołujący stresu
przymiotnik
(1.1) nie powodujący stresu, nie stresujący
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) muz. nie mający stroiku
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bezstronny, obiektywnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezstronnie
SJP.pl
brak stronniczości, brak uprzedzeń
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest bezstronne, kto jest bezstronny
Bezstronność - dyrektywa sprawiedliwości, w myśl której decyzja powinna być podejmowana na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie osobistych przekonań, uprzedzeń, preferencji lub w wyniku wpływu innych osób. Jest to brak dezaprobaty, pewne przyzwolenie, brak sprzeciwu.
Bezstronność jest też stanowiskiem osoby, która nie chce brać udziału w sporze lub konflikcie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obiektywny
przymiotnik
(1.1) taki, który nie opowiada się po żadnej ze stron (np. konfliktu)
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) techn. nie mający styków, punktów styku; odbywający się bez zetknięcia elementów, powierzchni
Wiktionary
SJP.pl
niemający stylu, nieutrzymany w żadnym stylu
przymiotnik
(1.1) książk. nie mający stylu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezsufiksalne
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gram. zob. bezprzyrostkowy.
Wiktionary
nieskładający się z świerków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezświetlne
Wiktionary
nadgromada najprymitywniejszych kręgowców wodnych; bezżuchwowce
Bezżuchwowce, bezszczękowce (Agnatha, czyt. agnata) – takson prymitywnych, pozbawionych szczęk kręgowców wodnych, do których należą minogokształtne i śluzicokształtne oraz wymarłe kostnopancerne, Heterostraci i Thelodonti. W zależności od przyjętej systematyki klasyfikowany jest w randze nadgromady, supergromady lub infratypu.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel nadgromady kręgowców wodnych, charakteryzujących się brakiem kości szczęki; bezżuchwowiec
SJP.pl
SJP.pl
silnik bezszczotkowy - rodzaj silnika elektrycznego z elektrycznie sterowanym komutatorem; silnik BLDC
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezszelestne; cecha tych, którzy są bezszelestni
Wiktionary
cichy
przymiotnik
(1.1) nie powodujący szeleszczenia, szelestów
(1.2) przen. bez słyszalnych uchem ludzkim dźwięków
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) typogr. o krojach pisma: nie mający szeryfów, czyli ozdobnych zakończeń znaków
Wiktionary
niemający szkieletu
SJP.pl
niepowodowanie szkód
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie powodujący szkód, strat materialnych
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający szkoły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezszmerowe; cecha tych, którzy są bezszmerowi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) telekom. techn. nie wymagający kabla do działania, bezprzewodowy
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny kurowatych; kuropatwa koroniasta
Bezszpon (Rollulus rouloul) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Rollulus. W naturze zamieszkuje lasy bambusowe i palmowe Półwyspu Malajskiego, Sumatry i Borneo. Nie wiadomo dlaczego jego nazwa polska to „bezszpon”, gdyż jak każdy kurowaty posiada ostrogi. Jest chętnie hodowanym ptakiem. Występuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy. Nie wyróżnia się żadnych podgatunków. W Polsce występuje też pod nazwami „puchoczub” oraz „kuropatwa koroniasta”.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
niepowodujący szumu
przymiotnik
(1.1) techn. niewywołujący szumów; działający bez wytwarzania niepożądanych dźwięków lub zakłóceń
(1.2) przen. pozbawiony niepotrzebnych kontekstów, zakłóceń, przeszkód
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) włók. bez użycia szwów
(1.2) biol. bez widocznych zrośli w strukturze
Wiktionary
niemający szwów
przymiotnik
(1.1) nie mający szwów, wykonany bez użycia szwów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. taki, który nie ma szyb
Wiktionary
o środku lokomocji: nieporuszający się po szynach, niewymagający infrastruktury szynowej do przemieszczania się
przymiotnik
(1.1) niewykorzystujący szyn do poruszania się
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. niemający szypułek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bez słońca; pozbawiony dostępu do słońca
Wiktionary
niewyrażony słowami
przymiotnik
(1.1) wyrażony lub odbywający się bez użycia słów
SJP.pl
Wiktionary
1. człowiek niemający talentu;
2. brak talentu;
3. rzecz wykonana bez talentu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pogard. człowiek bez talentu
(1.2) pogard. brak talentu
(1.3) pogard. rzecz zrobiona bez talentu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. pozbawiony talentu
Wiktionary
gromada małych mięczaków bez muszli; bezpłytkowce, beztarczowe
Bezpłytkowce, beztarczowce, beztarczowe (Aplacophora) – gromada małych, morskich mięczaków (Mollusca), pozbawionych muszli. Na powierzchni ich ciała występują spikule. Długość ich ciała mieści się w przedziale od 0,8 mm do 30 cm, zwykle poniżej 5 cm. Bezpłytkowce początkowo nie były włączane do mięczaków. Obecność tarki uznano za cechę pozwalającą je do nich zaliczyć. Od 1987 roku klasyfikowane są w randze odrębnej gromady.
SJP.pl
Wikipedia
gromada małych mięczaków bez muszli; bezpłytkowce, beztarczowce
Bezpłytkowce, beztarczowce, beztarczowe (Aplacophora) – gromada małych, morskich mięczaków (Mollusca), pozbawionych muszli. Na powierzchni ich ciała występują spikule. Długość ich ciała mieści się w przedziale od 0,8 mm do 30 cm, zwykle poniżej 5 cm. Bezpłytkowce początkowo nie były włączane do mięczaków. Obecność tarki uznano za cechę pozwalającą je do nich zaliczyć. Od 1987 roku klasyfikowane są w randze odrębnej gromady.
SJP.pl
Wikipedia
nietekstylny;
1. taki, w którym należy przebywać bez ubrania;
2. niemający na sobie ubrania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezterminowe; cecha tych, którzy są bezterminowi
SJP.pl
Wiktionary
niemający określonego terminu
przymiotnik
(1.1) niemający wyznaczonej daty zakończenia
SJP.pl
Wiktionary
nieopierający się na testamencie
SJP.pl
przedstawiciel podkrólestwa zwierząt, który nie wykształcił właściwych tkanek i organów; nietkankowiec, przedtkankowiec, nibytkankowiec
SJP.pl
grupa organizmów rozwijających się w warunkach beztlenowych lub w obecności znikomych ilości tlenu; anaeroby, anaerobionty, anoksybionty
Anaerob (gr. an – przedrostek oznaczający przeczenie; aer – powietrze; bio – żyję), beztlenowiec, anaerobiont, anoksybiont – organizm rozwijający się w warunkach beztlenowych.
Wyróżnia się:
SJP.pl
Wikipedia
organizm rozwijający się w środowisku czasowo lub trwale pozbawionym wolnego tlenu; anaerob, anaerobiont, anoksybiont
Anaerob (gr. an – przedrostek oznaczający przeczenie; aer – powietrze; bio – żyję), beztlenowiec, anaerobiont, anoksybiont – organizm rozwijający się w warunkach beztlenowych.
Wyróżnia się:
SJP.pl
Wikipedia
1. niezawierający tlenu (np. komora beztlenowa);
2. zachodzący bez udziału tlenu (np. fermentacja beztlenowa);
3. rozwijający się w środowisku czasowo lub trwale pozbawionym wolnego tlenu (np. bakterie beztlenowe)
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie zawiera tlenu
(1.2) taki, który obywa się bez tlenu
SJP.pl
Wiktionary
spójnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. z tego powodu, dlatego
Wiktionary
SJP.pl
1. niemający głębszej treści; błahy, beztreściowy;
2. o pokarmie, sposobie żywienia lub odżywiania się: niedostarczający wartościowych składników odżywczych
SJP.pl
1. pogodna atmosfera, wesołość;
2. nieprzejmowanie się niczym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak trosk, zmartwień
(1.2) nieprzejmowanie się niczym, brak dbałości o coś
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: beztroski
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający trosk, kłopotów; radosny, wesoły;
2. świadczący o braku trosk, kłopotów, np. beztroska zabawa;
3. nieskłonny do martwienia się, nieprzejmujący się niczym
przymiotnik
(1.1) nie mający trosk, zmartwień
(1.2) świadczący o braku problemów, zmartwień
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób beztroski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest beztroskie; cecha tych, którzy są beztroscy
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest beztrwożne; cecha tych, którzy są beztrwożni
Wiktionary
nieznający trwogi, lęku
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. w ciągu tygodnia
Wiktionary
niemający tytułu
przymiotnik
(1.1) rzad. taki, który nie ma tytułu
SJP.pl
Wiktionary
niezawierający tłuszczu
przymiotnik
(1.1) taki, który nie zawiera tłuszczu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. odwiedziny, wizyta
Wiktionary
niemający uszu, uch lub jednego ucha
przymiotnik
(1.1) niemający ucha lub uszu - narządu słuchu
(1.2) niemający ucha lub uch - uchwytów
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
niemający uczuć
SJP.pl
wiertarka bezudarowa - wiertarka niewyposażona w funkcję udaru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezumne; cecha tych, którzy są bezumni
Wiktionary
nie potwierdzony żadną umową
SJP.pl
przysłówek
(1.1) bez przerwy, ciągle, nieprzerwanie
Wiktionary
nieprzerwaność, ciągłość, ustawiczność; permanentność, trwałość
SJP.pl
trwający ciągle
przymiotnik
(1.1) taki, który trwa ciągle, bez przerwy
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: nieustanny
SJP.pl
SJP.pl
niemający usterek
SJP.pl
niemający ustnika
przymiotnik
(1.1) muz. niemający ustnika
SJP.pl
Wiktionary
w odniesieniu do przedmiotów: niemający ucha; bezuchy
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób pozbawiony użyteczności, bez praktycznego sensu lub efektu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezużyteczne
SJP.pl
Wiktionary
do niczego nieprzydatny
przymiotnik
(1.1) taki, z którego nie ma żadnego użytku
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwartościowe; cecha tych, którzy są bezwartościowi
SJP.pl
Wiktionary
1. nic nie wart, niemający wartości;
2. będący kiepskiej jakości;
3. o człowieku: wyróżniający się ujemnymi cechami charakteru
przymiotnik
(1.1) nieposiadający żadnej wartości
(1.2) złej jakości
(1.3) o osobie mający zły, słaby charakter, niemający żadnych zalet
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez względu na cokolwiek, bez stawiania warunków
(1.2) koniecznie, bezwzględnie, absolutnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwarunkowe; cecha tych, którzy są bezwarunkowi
SJP.pl
Wiktionary
nieograniczony żadnymi warunkami
przymiotnik
(1.1) nieograniczony warunkami, niezależny od żadnych warunków; całkowity, absolutny, zupełny
SJP.pl
Wiktionary
niemający wąsów
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma wąsów
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwątpliwe
Wiktionary
dawniej: niewątpliwy
SJP.pl
niemający wentyli
SJP.pl
niemający węzełków, wykonany bez węzełków, np. siatki bezwęzełkowowe
SJP.pl
niemający węzłów, np. sieć rybacka bezwęzłowa
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bez udziału świadomości
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwiedne
Wiktionary
wykonywany, odbywający się bez udziału świadomości
przymiotnik
(1.1) wykonany bez udziału świadomości
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez wiatru
Wiktionary
SJP.pl
bez wiatru
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się brakiem wiatru
SJP.pl
Wiktionary
niemający wież
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. niewinny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. niewinność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) techn. niepowodujący powstawania wiórów
Wiktionary
cecha płynu niemającego w żadnym punkcie wypadkowej prędkości kątowej
SJP.pl
o przepływie płynu: niemający w żadnym punkcie wypadkowej prędkości kątowej
SJP.pl
niezawierający witamin
SJP.pl
niewymagający wiz
przymiotnik
(1.1) niewymagający uzyskania wizy
(1.2) niemający wizy
SJP.pl
Wiktionary
1. bezwodnik kwasowy - tlenek, który łącząc się z wodą, tworzy kwas nieorganiczny;
2. bezwodnik kwasów organicznych - związek chemiczny otrzymywany przez odwodnienie kwasów karboksylowych;
3. bezwodnik zasadowy - tlenek, który łącząc się z wodą, tworzy zasadowe wodorotlenki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. tlenek niemetalu tworzący kwas lub zasadę w połączeniu z wodą
Bezwodniki kwasowe – grupa związków chemicznych, które w wyniku praktycznej lub teoretycznej reakcji z wodą tworzą kwasy zarówno organiczne jak i nieorganiczne. Formalnie bezwodnikiem kwasowym jest cząsteczka powstająca po usunięciu dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu z cząsteczki kwasu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwodne
Wiktionary
1. niemający rzek, jezior itp.;
2. o związku chemicznym: niezawierający wody;
3. o urządzeniu: działające bez użycia wody
przymiotnik
(1.1) pozbawiony wody, wilgoci
(1.2) chem. niezawierający wody w swej strukturze krystalicznej
(1.3) techn. niepotrzebujący wody do działania
SJP.pl
Wiktionary
brak płynu owodniowego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. patologiczny brak płynu owodniowego w przebiegu ciąży;
(1.2) przest. stan braku wody
Małowodzie (łac. oligohydramnion) i bezwodzie (łac. anhydramnion) – stany, w których ilość płynu owodniowego jest za mała. Małowodzie rozpoznaje się, gdy ilość płynu owodniowego w 32–36 tygodniu ciąży jest mniejsza niż 500 ml, albo gdy indeks płynu owodniowego (wskaźnik AFI) wynosi poniżej 5-6.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób bezwolny
Wiktionary
→ bezwolny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwolne; cecha tych, którzy są bezwolni
SJP.pl
Wiktionary
dający sobą kierować
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma własnej woli
(1.2) o słabej woli, niepotrafiący się sprzeciwić
SJP.pl
Wiktionary
→ bezwonny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwonne; cecha tych, którzy są bezwonni
SJP.pl
Wiktionary
niemający woni; bezzapachowy
przymiotnik
(1.1) niemający zapachu
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: odkurzacz bez worka mający specjalny pojemnik na kurz; odkurzacz bezworkowy
SJP.pl
niemający worka, np. odkurzacz bezworkowy
SJP.pl
nieskromność, nieprzyzwoitość
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nieskromność w postępowaniu
SJP.pl
Wiktionary
kobieta niemająca wstydu, skromności, pozbawiona skrupułów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zachowująca się nieskromnie lub wręcz rozpustnie
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezwstydny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezwstydnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezwstydny; bardziej bezwstydny
SJP.pl
człowiek niemający wstydu, skromności, pozbawiony skrupułów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zachowująca się nieskromnie lub wręcz rozpustnie
SJP.pl
Wiktionary
brak wstydu, skrupułów, skromności
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwstydne; cecha tych, którzy są bezwstydni
SJP.pl
Wiktionary
pozbawiony wstydu, nieprzyzwoity, bezczelny; zbereźny, sprośny, lubieżny
przymiotnik
(1.1) taki, który nie odczuwa wstydu; bez skrupułów
(1.2) taki, który świadczy o braku skromności
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezwyjątkowe
SJP.pl
Wiktionary
niedopuszczający wyjątków
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma wyjątków
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwymiarowe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający wymiarów
(1.2) fiz. nie posiadający jednostki miary
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezwypadkowe; cecha tych, którzy są bezwypadkowi
Wiktionary
taki, w którym nie doszło do wypadku
SJP.pl
brak wysiłku, niewymaganie wysiłku
SJP.pl
niewymagający wysiłku; lekki, łatwy
przymiotnik
(1.1) niewymagający wysiłku
SJP.pl
Wiktionary
osoba nienależąca do żadnego wyznania religijnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwyznaniowe; cecha tych, którzy są bezwyznaniowi
SJP.pl
Wiktionary
niezwiązany z żadnym wyznaniem religijnym
przymiotnik
(1.1) taki, który nie wyznaje lub nie uznaje żadnej religii
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób surowy, okrutny
(1.2) w sposób całkowity, zupełnie
(1.3) w sposób bezwarunkowy i bez względu na cokolwiek
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezwzględnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bezwzględny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzymiotnikowy od|bezwzględny.
SJP.pl
Wiktionary
1. bezwarunkowy, konieczny;
2. surowy, okrutny, bez skrupułów
przymiotnik
(1.1) okrutny, pozbawiony współczucia
(1.2) ściśle wymagany, niedopuszczający wyjątków
(1.3) niezależny od okoliczności, nieuwarunkowany
(1.4) mat. pozbawiony znaku, będący wynikiem wartości bezwzględnej
(1.5) metrol. wyrażony w tych samych jednostkach, co mierzona wielkość
SJP.pl
Wiktionary
odbywający się bez udziału wzroku
przymiotnik
(1.1) dziejący się, wykonywany bez udziału wzroku
SJP.pl
Wiktionary
1. niechęć lub niezdolność do czynu, poruszania się; inercja
2. niemożność wykonywania jakichkolwiek ruchów porażoną częścią ciała; porażenie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stan braku działania, pasywności, nieskuteczności
(1.2) med. brak możliwości poruszania częścią ciała na skutek uszkodzenia układu nerwowego
SJP.pl
Wiktionary
stawać się bezsilnym, bezradnym; bezsilnieć, bezradnieć
SJP.pl
stawać się bezsilnym, bezradnym; bezsilnieć, bezradnieć
SJP.pl
1. cecha ciała polegająca na dążeniu do zachowania stanu, w którym się to ciało znajduje;
2. niezdolność poruszania się
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezwładne
(1.2) cecha tych, którzy są bezwładni
(1.3) fiz. opór ciała materialnego przy przyspieszaniu
Bezwładność, inercja – właściwość wszystkich ciał materialnych o masie spoczynkowej większej od zera, polegająca na tym, że w inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa siła lub działające siły równoważą się, to porusza się ono ruchem jednostajnym lub pozostaje w spoczynku. Zmiana prędkości ciała wymaga działania siły. Bezwładność ciał postulowana jest przez zasadę bezwładności. Miarą bezwładności ciała jest jego masa, natomiast jej odpowiednikiem w ruchu obrotowym – moment bezwładności.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
oparty na bezwładzie; bezwładny
SJP.pl
1. niemający zdolności poruszania się;
2. w fizyce: dotyczący bezwładności ciał fizycznych
przymiotnik
(1.1) nieruchomy z powodu braku sił witalnych, ułomności lub uszkodzenia
(1.2) przen. nie podejmujący aktywności z powodu braku realnej władzy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwłasnościowe
Wiktionary
nie oparty na prawie własności; będący bez własności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezwłasnowolne; cecha tych, którzy są bezwłasnowolni
SJP.pl
Wiktionary
nieposiadający włosów
SJP.pl
niemający włosów; łysy
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemający włosów, będący bez włosów
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający żądła;
2. o cechach bezżądłowych (plemię pszczół)
SJP.pl
1. niemający żądła;
2. o cechach bezżądłowych (plemię pszczół)
SJP.pl
niemający żądła
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma żądła
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) rzad. w sposób bezzapachowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bezzapachowe
Wiktionary
niemający zapachu; bezwonny
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma zapachu
SJP.pl
Wiktionary
grupa roślin niewytwarzających kwiatów, rozmnażających się głównie przez zarodniki; kryptogamy, skrytopłciowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezzasadne
SJP.pl
Wiktionary
niemający podstawy; bezpodstawny, nieuzasadniony
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma racji bytu; nieuzasadniony, bezpodstawny, nieusprawiedliwiony
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: niezawodny
SJP.pl
bezzałogowy statek powietrzny; drona, dron, bezpilotowiec
SJP.pl
1. niemający załogi;
2. odbywający się bez udziału załogi
przymiotnik relacyjny
(1.1) lotn. astronaut. taki, który nie ma załogi
SJP.pl
Wiktionary
niemający lub niewymagający zbiornika
SJP.pl
dawniej: nieodbiegający od tematu
SJP.pl
całkowity brak zębów spowodowany nieleczoną próchnicą, chorobami przyzębia lub urazem
Bezzębie – stan całkowitego braku naturalnych zębów. Może prowadzić do wielu zaburzeń funkcjonowania organizmu, jak na przykład zwiększonego ryzyka sercowo-naczyniowego, cukrzycy typu II i przewlekłej choroby nerek.
SJP.pl
Wikipedia
rząd ssaków, których zęby nie mają korzeni i emalii; Edentata
SJP.pl
→ bezzębny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak zębów
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający zębów; bezzęby;
2. środowiskowo: słaby, bezradny
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma zębów; pozbawiony zębów
(1.2) przen. słaby, bezradny i niegroźny
SJP.pl
Wiktionary
nie mający zębów; bezzębny
przymiotnik
(1.1) przest. taki, który nie ma zębów
SJP.pl
Wiktionary
→ bezżenny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezżenne; cecha tych, którzy są bezżenni
SJP.pl
Wiktionary
1. niemający żony;
2. taki, którego charakterystyczną cechą jest brak żony
przymiotnik
(1.1) zwykle o mężczyźnie: nie mający żony, będący kawalerem; nie będący mężem, małżonkiem
SJP.pl
Wiktionary
niewchodzenie w związek małżeński; bezżenność, agamia
SJP.pl
niezawierający ziaren
SJP.pl
nie zawierający ciałek zieleni
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. taki, który nie ma zielonych, fotosyntetyzujących części
Wiktionary
nadgromada najprymitywniejszych kręgowców wodnych; bezszczękowce
Bezżuchwowce, bezszczękowce (Agnatha, czyt. agnata) – takson prymitywnych, pozbawionych szczęk kręgowców wodnych, do których należą minogokształtne i śluzicokształtne oraz wymarłe kostnopancerne, Heterostraci i Thelodonti. W zależności od przyjętej systematyki klasyfikowany jest w randze nadgromady, supergromady lub infratypu.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel nadgromady kręgowców wodnych, charakteryzujących się brakiem kości szczęki; bezszczękowiec
SJP.pl
pozbawiony żużlu
SJP.pl
SJP.pl
niepodlegający zwrotowi, niepodlegający spłacie
przymiotnik
(1.1) nieobjęty obowiązkiem zwrotu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bezzwłoczny, natychmiast
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezzwłoczne
SJP.pl
Wiktionary
natychmiastowy
przymiotnik
(1.1) mający nastąpić natychmiast, bez zwłoki
SJP.pl
Wiktionary
bezżyłka plamista - gatunek karaczana
SJP.pl
brak organizacji, nieporządek, bałagan
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stan braku ładu, porządku
SJP.pl
Wiktionary
przedstawiciel podklasy grzybów z klasy workowców właściwych
SJP.pl
podklasa grzybów z klasy workowców właściwych
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bez ładu; w bałaganie; bez organizacji
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bezładnie
SJP.pl
dawniej: osoba nieporządna, niezorganizowana
SJP.pl
stan bezładu; chaotyczność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezładne; cecha tych, którzy są bezładni
SJP.pl
Wiktionary
charakteryzujący się brakiem ładu; nieuporządkowany, chaotyczny
przymiotnik
(1.1) pozbawiony ładu, porządku
SJP.pl
Wiktionary
nieposiadający łodygi
przymiotnik
(1.1) bot. taki, który nie posiada łodygi
SJP.pl
Wiktionary
takson obejmujący ssaki z rzędu stekowców i nadrzędu torbaczy
SJP.pl
ssak cechujący się prymitywnym łożyskiem lub jego brakiem
SJP.pl
niepokryty łuskami, np. murena bezłuska
przymiotnik
(1.1) zool. nie mający łusek, nie pokryty łuskami
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wojsk. o pocisku, amunicji: nie mający łuski; o broni: wykorzystujący takie pociski
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Bełchatów – miasto powiatowe w województwie łódzkim, siedziba powiatu bełchatowskiego. Położone na Wzniesieniach Południowomazowieckich, w mezoregionie Wysoczyzna Bełchatowska nad rzeką Rakówką, ok. 50 km na południe od Łodzi i ok. 25 km na zachód od Piotrkowa Trybunalskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bełchatowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bełchatowa
(1.2) osoba pochodząca z Bełchatowa, urodzona w Bełchatowie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bełchatowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bełchatowa
(1.2) kobieta pochodząca z Bełchatowa, urodzona w Bełchatowie
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Bełchatów
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bełchatowa, związany z Bełchatowem
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie łódzkim
Bełchów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Nieborów.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bełt
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Bełczyna – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Wleń, na Pogórzu Kaczawskim w Sudetach.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bełdany (jezioro w Polsce)
SJP.pl
jezioro w Polsce
Bełdany – jezioro polodowcowe, rynnowe znajdujące się w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida, w całości na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego, otoczone sosnowo - świerkowymi lasami Puszczy Piskiej.
Zbiornik usytuowany jest na wysokości 116 m n.p.m., obecnie powierzchnia to 944 ha i z biegiem lat staje się coraz mniejsza. W 1955 powierzchnia jeziora wynosiła 1 241,6 ha. Zbiornik podlega eutrofizacji. Na jeziorze znajdują się 3 wyspy. Składa się z wyraźnie wyodrębnionych dwóch części – południowej, o mocno rozwiniętej linii brzegowej, i północnej, węższej i mniej urozmaiconej. Na północy łączy się z jeziorem Mikołajskim, a na południowym, poprzez wodną śluzę komorową Guzianka z jeziorem Guzianka Mała i dalej z jeziorem Guzianka Wielka i jeziorem Nidzkim. Brzegi jeziora wysokie, strome i zalesione. 14 lutego 1968 wyspa na Bełdanach otrzymała nazwę Siekierniak.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie łódzkim
Bełdów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Aleksandrów Łódzki.
Obecnie znajduje się tu siedziba sołectwa i szkoła podstawowa.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. ryb. zagłębienie w dnie morza, topiel wodna, głębia
(1.2) gw-pl|Mazowsze. brzuch
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj skorupiaków z rzędu obunogów
SJP.pl
zdrobnienie od: bełkot
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bełkot
SJP.pl
Wiktionary
1. niezrozumiała, niewyraźna mowa lub nieartykułowane dźwięki;
2. pozbawiona sensu wypowiedź
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niewyraźna mowa, bełkotanie
(1.2) pot. wypowiedź nie mająca sensu, z której nic konkretnego nie wynika; mowa trawa, pustosłowie
SJP.pl
Wiktionary
mówić bezładnie lub od rzeczy
czasownik przechodni niedokonany (dk. zabełkotać)
(1.1) wypowiadać słowa w sposób bardzo niewyraźny, trudny do zrozumienia
(1.2) formułować wnioski bardzo niejasno
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mówienie w sposób niewyraźny, niezrozumiały
(1.2) przen. wyrażanie się w sposób nielogiczny, niezborny i zawiły
Bełkotanie – ciężka postać dyslalii polegająca na niemożności prawidłowego wymawiania dźwięków. Do bełkotania zalicza się reranie (nieprawidłowe wymawianie głoski „r” np.: rower = lowel); seplenienie i szeplenienie (nieprawidłowe wymawianie głosek „s” i „sz” np.: stacja = sztacja, poszła = posła); zniekształceniom może ulegać wymowa innych głosek np.: „k”, „l”, „p” i in.
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie służące do wprowadzania gazu lub pary pod powierzchnię cieczy; barboter
Bełkotka − najstarsze i najsłynniejsze źródło w Iwoniczu-Zdroju, położone na stokach góry Przedziwnej. Nazwa pochodzi od wydobywającego się z dna źródła gazu ziemnego, wywołującego bulgotanie ("bełkot") wody. Ilość wydobywającego się gazu była wówczas na tyle duża, że do największych atrakcji, popularnych wśród gości uzdrowiska, należało jego zapalanie. Wyglądało to wtedy tak, jakby paliła się powierzchnia wody. Obecnie ilość wydobywającego się gazu jest niewielka i jego stężenie jest zbyt niskie, by można go było zapalić.
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: bełkotliwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bełkotliwe; cecha tych, którzy są bełkotliwi
SJP.pl
Wiktionary
podobny do bełkotu
SJP.pl
przymiotnik od: Bełz, miasto na Ukrainie
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bełzem, dotyczący Bełza
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie śląskim
Bełsznica (niem. Belschnitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Gorzyce. W latach 1945–1954 siedziba gminy Bełsznica.
SJP.pl
Wikipedia
1. bełtanie się wody; plusk;
2. nasada strzały z trzema odpowiednio wykrojonymi piórami;
3. strzała, pocisk do kuszy;
4. cieśnina morska
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pocisk kuszy;
(1.2) lotka, nasada strzały z piórami
(1.3) ryb. drąg służący rybakom do mącenia wody i naganiania ryb w sieci
(1.4) geogr. wąski przesmyk, cieśnina
(1.5) pot. wymiociny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. tanie wino lub mieszanka wódki z innym wyrobem alkoholowym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) mitsłow. demon polny wabiący podróżnych na bezdroża;
Bełt – pocisk przeznaczony do wystrzeliwania z kuszy. W porównaniu ze strzałą stosowaną w łukach, jest od niej krótszy, cięższy i grubszy.
Podobnie jak w strzale, całość bełtu tworzą: grot, promień i niekiedy lotka. Jego zasięg i prędkość lotu uzależniona jest zarówno od kuszy i jej siły naciągu, jak i od długości oraz masy samego bełtu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: mieszać, mącić ciecz
czasownik przechodni niedokonany (dk. zbełtać)
(1.1) pot. mącić ciecz
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bełtać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
bełtwa festonowa - gatunek krążkopława występujący w Oceanie Atlantyckim i Morzu Północnym
SJP.pl
potocznie: kiepskie, tanie wino; alpaga, mózgotrzep, jabol, pryta, siara, wińsko
Bełty (Bełcz, Bolc) – polski herb szlachecki.
SJP.pl
Wikipedia
Bełwin (ukr. Бовино) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl.
Wikipedia
miasto na Ukrainie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie sokalskim, nad Sołokiją i Rzeczycą, do 1951 roku znajdowało się w granicach Polski;
Bełz (ukr. Белз, jid. בעלז) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie czerwonogrodzkim, położone nad rzekami Sołokiją i Rzeczycą, 4 km w linii prostej od granicy z Polską. Siedziba hromady Bełz.
W mieście jest stacja kolejowa Bełz. W granicach miasta znajduje się dawna wieś Witków. Dawniej do Bełza należało Zabłocie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko, m.in. Józef Bełza (1805-1888) - polski chemik; Igor Bełza (1904-1994) - rosyjski muzykolog i kompozytor pochodzenia polskiego
Bełza – polski herb szlachecki, odmiana herbu Jastrzębiec, z nobilitacji.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bełżca
SJP.pl
mieszkanka Bełżca
SJP.pl
wieś w Polsce
Bełżec (do 29 maja 1953 Bełzec) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim. Siedziba gminy Bełżec. Leży przy drodze krajowej nr 17.
Bełżec uzyskał lokację miejską w 1607 r., zdegradowany przed 1676 r. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. W latach 1973–1991 w gminie Tomaszów Lubelski.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bełżec
SJP.pl
mieszkaniec Bełza
SJP.pl
mieszkanka Bełza
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Bełżyce (jid. בעלזשיצע) – miasto w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bełżyce. Położone na Równinie Bełżyckiej.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1417 roku, położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim w województwie lubelskim. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie lubelskim, obwodzie lubelskim województwa lubelskiego. Miasto zdegradowane w 1869 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1958 roku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do starego woj. lubelskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bełżyce
przymiotnik
(1.1) związany z Bełżycami, dotyczący Bełżyc
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Bełżyc
SJP.pl
mieszkanka Bełżyc
SJP.pl