Wy

zaimek osobowy

 (1.1) druga osoba liczby mnogiej, rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy

 (1.2) przest. lub dial. w stosunku do pojedynczej osoby używany jako forma grzecznościowa

 (1.3) zaimek używany dawniej w zwrotach do osoby podwładnej (np. w wojsku, marynarce) oraz do służących - dziś forma uznawana za apodyktyczną i pozbawioną szacunku

 (1.4) w PRL urzędowa forma zwrotu do obywatela (również z zaimkiem jako podmiotem domyślnym)


Grzecznościowe użycie liczby mnogiej – formuła stosowania do jednej osoby form liczby mnogiej. Poza zwracaniem się do kogoś w drugiej osobie liczby mnogiej (dwojenie, zwracanie się per wy), spotyka się stosowanie trzeciej osobie liczby mnogiej (trojenie).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wy-

przedrostek

 (1.1) …łączący się z niektórymi czasownikami, oznaczający…

:: (1.1.1) …kierunek na zewnątrz

:: (1.1.2) …osiągnięcie celu, ukończenie działania (aspekt dokonany czasownika)

:: (1.1.3) …wzmocnienie


Źródła:

Wiktionary

Wyabstrahować

uogólnić; wyodrębnić pojęcia ogólne, cechy lub relacje charakterystyczne


czasownik przechodni dokonany (ndk. wyabstrahowywać)

 (1.1) wyodrębnić w czymś cechy istotne od nieistotnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyabstrahowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wyodrębnienie w czymś cech istotnych od nieistotnych


Źródła:

Wiktionary

Wyabstrahowywać

wyodrębniać w jakimś przedmiocie lub zjawisku jego cechy istotne od nieistotnych


czasownik przechodni niedokonany (dk. wyabstrahować)

 (1.1) niedokonany od|wyabstrahować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyabstrahowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wyodrębnianie w czymś cech istotnych od nieistotnych


Źródła:

Wiktionary

Wyalienować

1. wyłączyć ze środowiska, zerwać więzi z otoczeniem; wyobcować;
2. wyalienować się - ulec alienacji, stać się obcym w danym środowisku, odizolować się


czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) wyłączyć ze środowiska, z otoczenia

czasownik zwrotny dokonany wyalienować się (ndk. brak)

 (2.1) stać się obcym w środowisku, stracić więź z tym, z czym się było związanym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyalienowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wyłączenie ze środowiska, z otoczenia


Źródła:

Wiktionary

Wyalienowany

1. wyłączyć ze środowiska, zerwać więzi z otoczeniem; wyobcować;
2. wyalienować się - ulec alienacji, stać się obcym w danym środowisku, odizolować się


Źródła:

SJP.pl

Wyandotte

[czytaj: łajendot] amerykańska rasa kur typu ogólnoużytkowego, wyhodowana około roku 1870 w Ameryce Południowej; wajandot




Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wyangobować

nałożyć angobę na powierzchnię wyrobów ceramicznych


Źródła:

SJP.pl

Wyaresztować

zaaresztować kolejno wielu lub wszystkich


czasownik przechodni dokonany (ndk. wyaresztowywać)

 (1.1) rzad. osadzić w areszcie wiele lub wszystkie osoby z pewnej grupy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyaresztowywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyaresztować)

 (1.1) rzad. osadzać w areszcie wiele lub wszystkie osoby z pewnej grupy


Źródła:

Wiktionary

Wyargumentować

przytoczyć argumenty dla poparcia lub obalenia jakiekś tezy, twiedzenia lub decyzji


Źródła:

SJP.pl

Wyartykułować

1. wymówić głoski za pomocą odpowiednich narządów mowy;
2. wyrazić myśl słowami;
3. wydobyć dźwięk z instrumentu


Źródła:

SJP.pl

Wyartykułowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wyartykułować.


Źródła:

Wiktionary

Wyasfaltowywać

wylewać asfaltem drogę, plac itp.


Źródła:

SJP.pl

Wyasygnować

1. przeznaczyć, przyznać pewną sumę na jakiś cel;
2. wystawić przekaz do wypłaty, wypłacić pewną kwotę lub zlecić wypłatę


Źródła:

SJP.pl

Wyatt

[czytaj: ŁAjet] nazwisko


Wyatt – imię męskie

Wyatt – nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wyautować

wyoutować;
1. potocznie: odsunąć kogoś na dalszy plan;
2. wysłać piłkę poza boisko;
3. potocznie: ujawnić czyjąś nieheteroseksualną orientację;
4. wyautować się - potocznie:
a) odizolować się;
b) opuścić jakieś miejsce;
c) wycofać się z czegoś;
d) ujawnić swoją nieheteroseksualną orientację


Źródła:

SJP.pl

Wyautowywać

wyoutowywać; potocznie:
1. ujawniać czyjąś orientację seksualną;
2. wyautowywać się - ujawniać swoją orientację seksualną


Źródła:

SJP.pl

Wyb.

skrót od: wybrzeże


skrót

 (1.1) = geogr. wybrzeże

 (1.2) = wybór


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybabrać

potocznie:
1. pokryć czymś gęstym lub lepkim; wypaćkać;
2. wybrudzić; wypaprać, wysmotruchać, wyświnić;
3. zużyć


Źródła:

SJP.pl

Wybacz

uprzejma forma wypowiadana przed czymś, co może wywołać u odbiorcy negatywne wrażenie; daruj, przepraszam


Źródła:

SJP.pl

Wybaczać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wybaczyć)

 (1.1) dawać przebaczenie, odpuszczać winę


Źródła:

Wiktionary

Wybaczający

wybaczać


Patrz:wybaczać

Źródła:

SJP.pl

Wybaczalny

taki, który można wybaczyć; przebaczalny


przymiotnik

 (1.1) który można wybaczyć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybaczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybaczać.


Źródła:

Wiktionary

Wybaczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybaczyć.


Źródła:

Wiktionary

Wybaczyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. wybaczać)

 (1.1) dokonany od|wybaczać.


Źródła:

Wiktionary

Wybajdurzać

rzadko: wymyślać, fantazjować


Źródła:

SJP.pl

Wybatożyć

wychłostać


czasownik przechodni dokonany (ndk. batożyć)

 (1.1) przest. obić, wysmagać przy użyciu batoga

 (1.2) książk. połajać słowem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybawca

osoba, która wybawia lub wybawiła kogoś; wybawiciel


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto wybawia od czegoś; broni, ratuje, chroni kogoś przed czymś


Wybawca – dramat wojenny z 1998 roku, w reżyserii Serba Piotra Antonijevica, produkcji amerykańskiej, zrealizowany w Czarnogórze i Kanadzie.

Film przedstawia fikcyjną historię umieszczoną w rzeczywistości wojny domowej w Bośni i Hercegowinie, gdzie walczyli ze sobą Serbowie, Bośniacy i Chorwaci, wyniszczając siebie nawzajem i popełniając zbrodnie na ludności cywilnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybawczyni

kobieta, która wybawia lub wybawiła kogoś; wybawicielka


Źródła:

SJP.pl

Wybawić

uwolnić kogoś od czegoś przykrego, pomóc komuś, wyratować


czasownik przechodni dokonany (ndk. wybawiać)

 (1.1) dokonany od|wybawiać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybawiciel

osoba, która wybawia lub wybawiła kogoś; wybawca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która wybawia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybawicielka

kobieta, która wybawia lub wybawiła kogoś; wybawczyni


Źródła:

SJP.pl

Wybawicielski

tyczący się, dotyczący wybawiciela lub wybawicielki


Źródła:

SJP.pl

Wybawienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybawić.


Uwolnienie (ang. Deliverance) – amerykański dreszczowiec z 1972 roku w reżyserii Johna Boormana i z scenariuszem Jamesa Dickeya na podst. jego powieści Wybawienie. W 2008 roku został wprowadzony do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako film „znaczący kulturowo, historycznie bądź estetycznie”. Debiut filmowy Neda Beatty’ego i Ronny’ego Coxa.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wybałuszać

potocznie: otwierać szeroko oczy; wytrzeszczać


Źródła:

SJP.pl

Wybałuszyć

potocznie: otworzyć szeroko oczy; wytrzeszczyć


Źródła:

SJP.pl

Wybebeszanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybebeszać.


Źródła:

Wiktionary

Wybebeszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybebeszyć.


Źródła:

Wiktionary

Wybebeszyć

czasownik

 (1.1) pot. wyjąć wnętrzności

 (1.2) pot. wyjąć z czegoś zawartość lub elementy tej rzeczy


Źródła:

Wiktionary

Wybeczeć

potocznie: wybeczeć się - płacząc, wylać wiele łez; wypłakać się


Źródła:

SJP.pl

Wybetonowywać

wylewać, wzmacniać coś betonem


Źródła:

SJP.pl

Wybełtać

potocznie: wymieszać coś płynnego


Źródła:

SJP.pl

Wybełtywać

rzadko: bełtając, mieszać, rozrabiać


Źródła:

SJP.pl

Wybić

czasownik przechodni dokonany (ndk. wybijać)

 (1.1) wymordować wszystkie osobniki jakiejś grupy

 (1.2) uderzywszy zwichnąć rękę lub nogę

 (1.9) spowodować wypadnięcie czegoś uderzeniem

 (1.10) o liczniku: pokazać jakąś wartość

 (1.11) o opadzie: połamać rośliny

 (1.12) pot. sprawić komuś lanie

 (1.13) uderzając, odtworzyć rytm

 (1.14) uformować wzór na metalowym obiekcie (lub cały obiekt) uderzeniem w niego

 (1.15) zniszczyć szybę w oknie

 (1.16) sport. o piłce: uderzając usunąć skądś (np. z boiska)

czasownik zwrotny

 (2.1) pot. wyjść skądś

 (2.2) sport. odbić się

 (2.3) awansować, wyróżnić się


Źródła:

Wiktionary

Wybicie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybić.


Źródła:

Wiktionary

Wybicki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wybicko

wieś w województwie pomorskim


Wybicko – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Stegna na obszarze Żuław Wiślanych.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wybiczować

wychłostać czymś cienkim i wiotkim; ubiczować, wysmagać, zesmagać


Źródła:

SJP.pl

Wybiczowywać

bić dotkliwie czymś cienkim i wiotkim, co przecina skórę; biczować


Źródła:

SJP.pl

Wybiec

wybiegnąć;
1. biegnąc, opuścić jakieś miejsce;
2. przenośnie: nie zmieścić się w zakresie czegoś


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wybiegać)

 (1.1) dokonany od|wybiegać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybiedzony

wyniszczony biedą; mizerny, chudy


Źródła:

SJP.pl

Wybieg

1. ogrodzony teren, na którym zwierzęta mogą swobodnie poruszać się na wolnym powietrzu;
2. sprytny, podstępny sposób osiągnięcia celu;
3. teren na końcu pasa startowego, pokryty warstwą piasku lub kamyków, na którym następuje zahamowanie samolotu w razie niezatrzymania się przed końcem;
4. podłużna scena, prowadząca w głąb widowni, która służy najczęściej do prezentacji kolekcji mody


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czyjeś sprytne działanie

 (1.2) miejsce, po którym poruszają się modelki podczas pokazu mody

 (1.3) ogrodzony teren na zewnątrz budynku przeznaczony dla zwierząt – w ogrodzie zoologicznym, na farmie

 (1.4) techn. ruch pojazdu lub ruchomych elementów maszyny po wyłączeniu napędu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybiegać

1. biegnąc, opuszczać jakieś miejsce;
2. przenośnie: nie mieścić się w zakresie czegoś


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wybiec, wybiegnąć)

 (1.1) biegnąc, wydostawać się skądś

 (1.2) wykraczać poza ustalone ramy

czasownik przechodni dokonany (ndk. wybiegiwać)

 (2.1) wyrobić na bieganiu

czasownik zwrotny dokonany wybiegać się

 (3.1) spędzić dużo czasu na bieganiu; nabiegać się do woli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybiegany

potocznie: taki, który się wybiegał


Źródła:

SJP.pl

Wybiegnąć

wybiec;
1. biegnąc, opuścić jakieś miejsce;
2. przenośnie: nie zmieścić się w zakresie czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wybiegowy

przymiotnik od: wybieg


Źródła:

SJP.pl

Wybielać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wybielić)

 (1.1) czynić bielszym


Źródła:

Wiktionary

Wybielacz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. środek chemiczny służący do wybielania m.in. tkanin, urządzeń sanitarnych lub zębów;


Wybielacz – środek chemiczny służący do wybielania. Wybielacze najprościej można podzielić na chlorowe i tlenowe, pierwsze mają w składzie związki chloru, najczęściej podchloryn sodu, drugie wodę utlenioną (H2O2). Używane w gospodarstwie domowym do odplamiania tkanin i czyszczenia urządzeń sanitarnych (mają silne właściwości bakteriobójcze).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wybielanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybielać.


Źródła:

Wiktionary

Wybielały

taki, który wybielał


Źródła:

SJP.pl

Wybielić

czasownik przechodni dokonany (ndk. wybielać)

 (1.1) dosł. sprawić, że coś jest białe lub bielsze

 (1.2) dosł. wymalować na biało, zwykle z użyciem wapna

 (1.3) przen. usprawiedliwić czyjeś zachowanie przed innymi osobami (niekoniecznie zaprzeczając dokonania czynu kontrowesyjnego)

 (1.4) przen. oddalić od kogoś przed innymi osobami podejrzenie popełnienia danego czynu


Źródła:

Wiktionary

Wybielinka

tani wybielacz do tkanin z PRL-u


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. chem. wybielacz do tkanin marki Wybielinka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybierać

czasownik niedokonany (dk. wybrać)

 (1.1) dokonywać wyboru

 (1.2) powoływać kogoś na jakieś stanowisko poprzez głosowanie

 (1.3) wyciągać, wygrzebywać coś z większej liczby rzeczy


Źródła:

Wiktionary

Wybieracz

1. przyrząd do wybierania, zbierania czegoś; wybieraczka;
2. rzadko: osoba wybierająca coś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przyrząd służący do wybierania, zbierania czegoś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) przest. ten, kto coś wybiera

 (2.2) daw. wyborca

 (2.3) daw. poborca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybieraczka

przyrząd do wybierania, zbierania czegoś; wybieracz


Źródła:

SJP.pl

Wybierak


Źródła:

Wikipedia

Wybierakowy

przymiotnik od: wybierak


Źródła:

SJP.pl

Wybieralność

w polityce: możliwość wyboru, podleganie wyborowi, pochodzenie z wyboru; obieralność, elekcyjność


Źródła:

SJP.pl

Wybieralny

w polityce: mogący być wybranym, pochodzący z wyboru, podlegający wyborowi; obieralny, elekcyjny


przymiotnik

 (1.1) mogący zostać wybranym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybieranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybierać.


Źródła:

Wiktionary

Wybierka

proces wybierania kopaliny ze złoża przygotowanego do odpowiedniej eksploatacji


Źródła:

SJP.pl

Wybierkowy

przymiotnik od: wybierka


Źródła:

SJP.pl

Wybierzmować

w Kościele katolickim: udzielić sakramentu bierzmowania


Źródła:

SJP.pl

Wybijać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wybić)

 (1.1) uderzając w coś, powodować wypadnięcie tego, co znajduje się w środku

 (1.2) techn. uderzając jakimś przedmiotem, robić otwór albo wnękę

 (1.3) sport. nadawać kierunek piłce, bili lub krążkowi celem umieszczenia w danym polu czy punkcie

 (1.4) sprawiać, że ktoś nie jest w stanie powrócić do przerwanej czynności lub stanu

 (1.5) techn. o przyrządach wskazywać czas, rytm, takt, tempo lub liczbę czego

 (1.6) med. powodować przemieszczenie narządu lub części ciała poza fizjologiczne miejsce

 (1.7) met. produkować monety, odznaki lub biżuterię przy pomocy uderzeń właściwym przedmiotem, modelując metal i / lub ozdabiając czym

 (1.8) zabijać jak najwięcej

 (1.9) wydobywać się skądś energicznie

czasownik zwrotny niedokonany wybijać się (dk. wybić się)

 (2.1) osiągać lepszą, bardziej prestiżową pozycję

 (2.2) wydostawać się skądś, podążać sprawnie na zewnątrz

 (2.3) sport. skacząc, odrywać się od podłoża

 (2.4) zabijać wszystkich siebie nawzajem


Źródła:

Wiktionary

Wybijak

w obróbce plastycznej: tłocznik do wybijania


Źródła:

SJP.pl

Wybijanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybijać.


Źródła:

Wiktionary

Wybijanka

1. odmiana gry w warcaby lub szachy, w której wygrywa ten, kto pierwszy straci wszystkie bierki; wybitka;
2. rosyjska gra polegająca na wybijaniu kręgli poza pole gry;
3. gwarowo: płótno wykonane ręcznie, ozdobione kolorowym nadrukiem


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wybiórczo

przysłówek

 (1.1) książk. w sposób wybiórczy


Źródła:

Wiktionary

Wybiorczość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest wybiórcze; cecha tych, którzy są wybiórczy


Źródła:

Wiktionary

Wybiorczy

wybiórczy (częściej);
1. reagujący wyłącznie na ściśle określone bodźce z pominięciem pozostałych, np. wybiorcze działanie leku;
2. wybierający coś z czegoś z pominięciem pozostałych; selektywny


przymiotnik

 (1.1) biol. techn. wybierający w sposób selektywny

 (1.2) obejmujący selektywne części całości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybiórka

1. rzecz licha, wybrakowana;
2. przymusowe zabranie kogoś skądś; branka; pobór


Źródła:

SJP.pl

Wybiornik

rodzaj struga do wykonywania wcięć


Źródła:

SJP.pl

Wybitka

1. dawniej: bójka, bijatyka;
2. wybicie piłki za boisko


Źródła:

SJP.pl

Wybitnie

przysłówek

 (1.1) bardzo, szczególnie, niezwykle

 (1.2) w sposób wybitny, wyborny, pierwszorzędny


Źródła:

Wiktionary

Wybitniej

stopień wyższy od przysłówka: wybitnie


Źródła:

SJP.pl

Wybitniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: wybitny; bardziej wybitny


Źródła:

SJP.pl

Wybitność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co wybitne


Minimalna deniwelacja względna (w skrócie MDW), inaczej wybitność szczytu – minimalna wysokość potrzebna do zejścia z danego szczytu przed wejściem na inny wyżej położony teren. Określa to w pewnym stopniu, na ile szczyt wyróżnia się ze swojego otoczenia. Wybitność definiuje się też jako różnicę wysokości między danym szczytem i warstwicą o najniższej wartości go okalającą, która nie obejmuje żadnego wyższego szczytu. Wartość tej warstwicy określa wysokość przełęczy zwanej kluczową, oddzielającej dany szczyt od wyższego, kolejnego szczytu na grzbiecie (wododziale). Spośród przełęczy oddzielających dany szczyt od wyższych sąsiadów przełęczą kluczową jest przełęcz najwyższa. Wybitność szczytu to inaczej jego wysokość względna nad przełęczą kluczową.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wybitny

1. ponadprzeciętny, znamienity, znakomity;
2. dość duży pod względem rozmiaru, natężenia; wyraźny


przymiotnik

 (1.1) wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, nieprzeciętny, niezwykle uzdolniony

 (1.2) o dużym nasileniu, znaczny, wyraźny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybladły

taki, który wybladł (stał się bardzo bladym)


Źródła:

SJP.pl

Wyblaknięty

pozbawiony kolorów; blady, nikły, wyblakły


Źródła:

SJP.pl

Wyblakły

pozbawiony kolorów; blady, nikły, wyblaknięty


przymiotnik

 (1.1) taki, który stracił intensywność światła lub barw

 (1.2) taki, który stracił wyrazistość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyblanszować

zblanszować;
1. obgotować lub poddać działaniu pary owoce i warzywa, by zapobiec ich ciemnieniu oraz zmniejszyć ilość drobnoustrojów i tlenu;
2. archaicznie: pokryć blanszem


Źródła:

SJP.pl

Wyblichować

wybielić na blichu


Źródła:

SJP.pl

Wyblin

roślina z rodziny storczykowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wyblinka

żegl. linka przywiązana do dwóch sąsiadujących ze sobą want


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. cieńsza lina wiązana na wantach służąca do wspinania się na maszt;

 (1.2) żegl. węzeł mocujący cieńszą linę do grubszej albo do drążka;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wyblok

w siatkówce: zagranie blokiem pozwalające na przeprowadzenie kontry


Źródła:

SJP.pl

Wyboczenie

wygiąć, odkształcić coś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. zjawisko polegające na niekontrolowanym zginaniu ściskanego elementu,


Wyboczenie w wytrzymałości materiałów – jest najprostszym przykładem zjawiska gwałtownego przejścia od jednej postaci deformacji – osiowego ściskania pręta, do jakościowo innej postaci deformacji – ściskania mimośrodowego, któremu towarzyszy zginanie pręta. Zjawisko to powoduje gwałtowną i szybko narastającą redystrybucję sił wewnętrznych, przez co jest niebezpieczne dla konstrukcji. Zjawisko wyboczenia jest szczególnym przypadkiem szerszej grupy zjawisk określanych jako utrata stateczności konstrukcji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wyboczyć

wygiąć, odkształcić coś


Źródła:

SJP.pl

Wyboisty

pełen wybojów


przymiotnik

 (1.1) pełny wybojów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybój

zagłębienie w nawierzchni drogi; wądół; wykrot


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zagłębienie w nawierzchni drogi wyjeżdżone kołami pojazdów lub wybite kopytami zwierząt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyboksowywać

potocznie: wybijać pięściami


Źródła:

SJP.pl

Wyboldować

środowiskowo: pogrubić czcionkę w komputerowym edytorze tekstu


Źródła:

SJP.pl

Wybór

1. zdecydowanie się na coś;
2. dwie lub więcej możliwości; alternatywa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wybranie jednej z wielu możliwości

 (1.2) coś, co zostało wybrane

 (1.3) szeroka możliwość wyboru (1.1)

 (1.4) wybieranie jakiejś osoby na stanowisko


Wybór – przyznanie pierwszeństwa elementowi wyselekcjonowanemu ze zbioru, który jest: niepusty, niejednostkowy, a także różnorodny. Taki dobór podyktowany jest określonymi przekonaniami osoby, która decyduje się na eliminację pozostałych elementów zbioru. Akt wyboru jest procesem podejmowania decyzji, któremu spośród wariantów pewnego ich zestawu ma być przyznane pierwszeństwo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wyborca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. osoba uprawniona do uczestnictwa w głosowaniu lub wyborach


Wyborca – osoba uprawniona do głosowania; prawo do głosowania (czynne prawo wyborcze) w wyborach organów przedstawicielskich jest na ogół uzależnione od posiadania obywatelstwa danego państwa. Prawo Unii Europejskiej dopuszcza głosowanie obywateli państw członkowskich w wyborach posłów (deputowanych) do Parlamentu Europejskiego oraz w wyborach municypalnych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wyborczy

przymiotnik

 (1.1) taki, który dotyczy wyborów i wyborców; związany z wyborami i wyborcami


Źródła:

Wiktionary

Wyborczyk

mieszkaniec Wyborga (miasta w Rosji)


Źródła:

SJP.pl

Wyborczyni

kobieta uprawniona do udziału w wyborach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. kobieta uprawniona do uczestnictwa w głosowaniu lub wyborach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyborg

miasto w Federacji Rosyjskiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie leningradzkim, leżące na Przesmyku Karelskim;


Wyborg (ros. Выборг, fiń. Viipuri, szw. Viborg) – miasto w Rosji, w obwodzie leningradzkim, leżące na Przesmyku Karelskim, nad Zatoką Wyborską. W Wyborgu występuje głównie przemysł stoczniowy, spożywczy, chemiczny, odzieżowy i elektrotechniczny. Miasto jest również ośrodkiem uzdrowiskowym i celem wypraw turystów. Według oficjalnych danych federalnych w 2021 roku zamieszkiwały je 74 054 osoby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybornie

przysłówek

 (1.1) od: wyborny


Źródła:

Wiktionary

Wyborniej

stopień wyższy od przysłówka: wybornie


Źródła:

SJP.pl

Wyborniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: wyborny; bardziej wyborny


Źródła:

SJP.pl

Wyborny

świetnej jakości; doskonały, wyśmienity, wspaniały, znakomity


przymiotnik

 (1.1) wyróżniający się z ogółu, bardzo dobry

 (1.2) spoż. smaczny, smakowity


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyborowa

wódka marki Wyborowa


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wyborowy

przymiotnik

 (1.1) najlepszy, przedni


Źródła:

Wiktionary

Wyborski

przymiotnik od: Wyborg (miasto w Rosji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wyborgiem, dotyczący Wyborga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybory

akcja polityczna, której celem jest wyłonienie w drodze głosowania odpowiednich osób do pełnienia określonych funkcji spośród kandydatów


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) polit. adm. proces, w którym obywatele wybierają spośród zgłoszonych kandydatów swoich przedstawicieli do organów władzy;

 (1.2) rodzaj konkursu, plebiscytu, w którym dokonuje się wyboru osób pretendujących do jakiegoś tytułu

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: wybór


Wybory – proces, w którym obywatele wybierają spośród zgłoszonych kandydatów swoich przedstawicieli do organów władzy. Jest to podstawowy mechanizm demokracji.

Wybory są też powszechnie przyjętym sposobem doboru organów władzy w mniejszych zbiorowościach – we wszelkiego rodzaju stowarzyszeniach, spółkach, komisjach, partiach itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybrać

1. dokonać selekcji, zdecydować się na coś;
2. wyjąć ze środka;
3. wyczerpać;
4. powołać na urząd przez głosowanie


czasownik przechodni dokonany (ndk. wybierać)

 (1.1) dokonany od|wybierać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybrak

potocznie: wybrakowany egzemplarz; brak


Źródła:

SJP.pl

Wybrakować

skontrolować jakość przedmiotów i odrzucić te, które mają jakieś usterki, braki


Źródła:

SJP.pl

Wybrakowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybrakować.


Źródła:

Wiktionary

Wybrakowany

skontrolować jakość przedmiotów i odrzucić te, które mają jakieś usterki, braki


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma usterki, braki, defekty; wadliwy, niepełnowartościowy

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wybrakować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybrana

1. dokonać selekcji, zdecydować się na coś;
2. wyjąć ze środka;
3. wyczerpać;
4. powołać na urząd przez głosowanie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wybranek

mężczyzna darzony przez kobietę uczuciem; ukochany


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. ukochany mężczyzna / chłopak

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: wybranka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybraniać

broniąc ratować kogoś od czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wybranianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybraniać.


Źródła:

Wiktionary

Wybranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybrać.


Źródła:

Wiktionary

Wybraniec

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wybraniecki

piechota wybraniecka - piechota utworzona przez Stefana Batorego z chłopów, powoływanych z dóbr królewskich po jednym z dwudziestu łanów


Źródła:

SJP.pl

Wybraniectwo

posiadłość królewska, z której powoływano chłopów (wybrańców) do piechoty wybranieckiej; wybraństwo


Źródła:

SJP.pl

Wybranka

kobieta darzona przez mężczyznę uczuciem; ukochana


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ukochana kobieta

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: wybranek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybranowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wybraństwo

posiadłość królewska, z której powoływano chłopów (wybrańców) do piechoty wybranieckiej; wybraniectwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) fakt bycia wybranym przez kogoś, zwykle do zrobienia czegoś lub stania się kimś; bycie wybrańcem

 (1.2) hist. zob. wybraniectwo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybrany

1. dokonać selekcji, zdecydować się na coś;
2. wyjąć ze środka;
3. wyczerpać;
4. powołać na urząd przez głosowanie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba ukochana przez kogoś

 (1.2) członek grupy uprzywilejowanej

przymiotnik

 (2.1) nie taki jak reszta, wyjątkowej klasy, o szczególnym walorze

forma czasownika.

 (3.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wybrać


Wybrany – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Rutki.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kołakach Kościelnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybrednie

przysłówek

 (1.1) rzad. w sposób wybredny


Źródła:

Wiktionary

Wybredniej

stopień wyższy od przysłówka: wybrednie


Źródła:

SJP.pl

Wybredniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: wybredny


Źródła:

SJP.pl

Wybredniś

osoba, która często grymasi, kaprysi, wybredza; grymaśnik, kapryśnik, wybrzydzacz


Źródła:

SJP.pl

Wybrednisia

osoba, która często grymasi, kaprysi, wybredza; grymaśnik, kapryśnik, wybrzydzacz


Źródła:

SJP.pl

Wybredność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest wybredne; cecha tych, którzy są wybredni


Źródła:

Wiktionary

Wybredny

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest kapryśny, trudny do zaspokojenia, zadowolenia; taki, któremu trudno zaspokoić, dogodzić


Źródła:

Wiktionary

Wybredzać

grymasić przy wyborze; przebierać w czymś


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) grymasić przy wybieraniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybroczyna

drobny krwotok pod naskórkiem lub nabłonkiem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. niewielki krwotok powstały wskutek uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych;


Wybroczyny (łac. petechiae, daw. petocie) – małe czerwone, brązowe lub fioletowe plamki nieprzekraczające 3 mm, spowodowane wynaczynieniem krwi z naczyń kapilarnych do skóry lub błony śluzowej. Zwykle pojawiają się w grupach i mogą przypominać wysypkę. Wybroczyny nie tracą koloru po ich uciśnięciu. Wybroczyny mogą być spowodowane szeregiem przyczyn, od drobnych urazów do zagrażających życiu schorzeń.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybronienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybronić.


Źródła:

Wiktionary

Wybrudzać

1. brudzić w wielu miejscach;
2. wybrudzać się - brudzić się w wielu miejscach


Źródła:

SJP.pl

Wybrukowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybrukować.


Źródła:

Wiktionary

Wybryczek

zdrobnienie od: wybryk


Źródła:

SJP.pl

Wybrydzić

dawniej: okazać niezadowolenie przy wyborze czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wybryk

postępowanie odbiegające od przyjętych norm zachowania się; eksces; wyskok


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zaskakujący postępek, odbiegający od przyjętych norm postępowania

 (1.2) daw. podskoczenie, wyskok


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybrylantować

pokryć, przyozdobić brylantami, błyszczącą biżuterią; ubrylantować, zbrylantować


Źródła:

SJP.pl

Wybrylantynować

nasmarować (włosy) brylantyną; ubrylantować


Źródła:

SJP.pl

Wybrzękać

niedbale wykonać utwór muzyczny lub jego część na jakimś instrumencie strunowym


Źródła:

SJP.pl

Wybrzeże

polskie wybrzeże nad Morzem Bałtyckim


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. wąski obszar znajdujący się po obu stronach linii brzegowej;


Wybrzeże – obszar na granicy lądu i zbiornika wodnego obejmujący część nadwodną i podwodną. Pas ten jest szerszy niż brzeg i strefa brzegowa, lecz jego zasięg nie jest precyzyjnie określony granicami. Zbiornik wodny i ląd wybrzeża są rozdzielone linią brzegową.

Wybrzeże odznacza się wpływem rzeźbotwórczego oddziaływania mórz i oceanów (m.in. fal morskich, pływów, prądów przybrzeżnych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybrzeżny

położony nad brzegiem oceanu lub morza; wybrzeżowy


Źródła:

SJP.pl

Wybrzeżowy

wybrzeże; wybrzeżny


Źródła:

SJP.pl

Wybrzmiały

1. zostać usłyszanym;
2. skończyć brzmieć; przebrzmieć;
3. wyrazić coś w szczególny sposób


Źródła:

SJP.pl

Wybrzmieć

1. zostać usłyszanym;
2. skończyć brzmieć; przebrzmieć;
3. wyrazić coś w szczególny sposób


Źródła:

SJP.pl

Wybrzmiewać

1. zostawać usłyszanym;
2. kończyć brzmieć; przebrzmiewać;
3. wyrażać coś w szczególny sposób


Źródła:

SJP.pl

Wybrzuszenie

zgrubienie powierzchni w formie wypukłości, mające charakter fałdy, górki itp.


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybrzuszyć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybrzuszyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. wybrzuszać)

 (1.1) nadać czemuś wypukły kształt

czasownik zwrotny dokonany wybrzuszyć się (ndk. wybrzuszać się)

 (2.1) samoczynnie przybrać wypukły kształt


Źródła:

Wiktionary

Wybrzydzać

wyrażać niezadowolenie z czegoś, niechęć; grymasić


czasownik

 (1.1) wyrażać niezadowolenie, kaprysić, być wybrednym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybrzydzacz

osoba, która często grymasi, kaprysi, wybredza; grymaśnik, wybredniś, kapryśnik


Źródła:

SJP.pl

Wybrzydzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybrzydzać.


Źródła:

Wiktionary

Wybuch

1. rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej; detonacja, eksplozja;
2. dźwięk, huk towarzyszący eksplozji;
3. nagłe wydostanie się czegoś na zewnątrz;
4. gwałtowny i szybki początek czegoś;
5. gwałtowny i szybki przejaw jakiegoś uczucia; poryw, wylew;
6. w językoznawstwie: nagłe rozwarcie narządów mowy w końcowym momencie artykulacji spółgłosek zwartych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej

 (1.2) huk towarzyszący detonacji

 (1.3) gwałtowne wydobycie się czegoś na zewnątrz

 (1.4) przen. nagły początek emocji lub jakiegoś zjawiska społecznego


Wybuch – gwałtowne wydzielenie dużych ilości energii, któremu towarzyszą zwykle nagły wzrost temperatury i ciśnienia oraz emisja promieniowania (np. błyskawica, impuls świetlny wybuchu jądrowego) i fal akustycznych (np. grom dźwiękowy, huk wystrzału). Wybuchy są spowodowane:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wybuchać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wybuchnąć)

 (1.1) chem. ulegać rozerwaniu pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej

 (1.2) fiz. ulegać rozszczepieniu pod wpływem gwałtownej reakcji jądrowej

 (1.3) wojsk. ulegać detonacji

 (1.4) przen. dawać wyraz gwałtownym emocjom


Źródła:

Wiktionary

Wybuchanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybuchać.


Źródła:

Wiktionary

Wybuchnąć

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wybuchać)

 (1.1) dokonany od|wybuchać.


Źródła:

Wiktionary

Wybuchnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybuchnąć.


Źródła:

Wiktionary

Wybuchowiec

człowiek o gwałtownym usposobieniu; skłonny do wybuchów


Źródła:

SJP.pl

Wybuchowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, kto jest wybuchowy


Źródła:

Wiktionary

Wybuchowy

1. mogący wybuchnąć, powodujący wybuch;
2. taki, który objawia swoje uczucia w sposób impulsywny, gwałtowny


przymiotnik

 (1.1) taki, który może wybuchnąć wskutek określonej reakcji chemicznej

 (1.2) o człowieku, charakterze: taki, którego zachowanie / reakcje są gwałtowne, impulsywne, żywiołowe, szybkie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wybuchły

taki, który wybuchł (wybuchnął)


Źródła:

SJP.pl

Wybuczeć

1. bucząc, wyrazić swoją negatywną ocenę kogoś lub czegoś;
2. bucząc, wypowiedzieć coś


Źródła:

SJP.pl

Wybudować

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|budować.


Źródła:

Wiktionary

Wybudowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybudować.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wybudzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wybudzać.


Źródła:

Wiktionary

Wybujać

1. zmęczyć bujaniem; wyhuśtać;
2. urosnąć w wyniku rozwoju organizmu;
3. wykroczyć poza normę;
4. wybujać się - bujać się wystarczająco długo; nabujać się, nahuśtać się, wyhuśtać się


Źródła:

SJP.pl

Wybujały

1. rozrośnięty ponad miarę, rozkrzewiony, dorodny;
2. zbyt duży, nadmierny, przerośnięty (zwłaszcza o ambicji, fantazji, ego itp.)


Źródła:

SJP.pl

Wybulać

potocznie: wydawać na coś dużo pieniędzy


Źródła:

SJP.pl

Wybulić

potocznie: wydać dużo pieniędzy


Źródła:

SJP.pl

Wyburzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wyburzać.


Źródła:

Wiktionary

Wyburzeniowy

związany z wyburzaniem, np. prace wyburzeniowe, młot wyburzeniowy


Źródła:

SJP.pl

Wybyć

odejść, oddalić się


Źródła:

SJP.pl

Wybyczony

potocznie: taki, który się wybyczył; wypoczęty


Źródła:

SJP.pl

Wybździć

potocznie: wytworzyć coś małowartościowego


Źródła:

SJP.pl

Wybzykać

potocznie: odbyć stosunek płciowy; wydymać


Źródła:

SJP.pl

Wybłękitniały

taki, który wybłękitniał


Źródła:

SJP.pl

Wybłyszczyć

nadać czemuś połysk i gładkość


Źródła:

SJP.pl

Wyć

wydawać przeciągły, donośny, ostry dźwięk


czasownik

 (1.1) o zwierzętach (zazw. wilkach, psach, hienach): wydawać długi zawodzący głos, przeciągle skowyczeć

 (1.2) o ludziach: przeciągle krzyczeć z bólu lub żałości

 (1.3) pot. o ludziach: fałszywie śpiewać

 (1.4) o obiektach nieożywionych: wydawać głuchy, przeciągły dźwięk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wycałowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wycałować.


Źródła:

Wiktionary

Wycech

nazwisko


Osoby
Miejscowości

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wycedzać

potocznie: mówić coś niechętnie, powoli; cedzić słowa


Źródła:

SJP.pl

Wycedzić

1. potocznie: powiedzieć coś niechętnie, powoli;
2. dawniej: oczyścić cedzeniem


Źródła:

SJP.pl

Wycelować

wymierzyć do celu


Źródła:

SJP.pl

Wycelowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wycelować.


Źródła:

Wiktionary

Wycelowywać

wymierzać broń w kogoś lub coś


Źródła:

SJP.pl

Wycementować

zalać lub umocnić coś cementem; zacementować


Źródła:

SJP.pl

Wycena

ocena wartości danego przedmiotu bądź usługi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hand. wyznaczanie ceny czegoś


Ekonomia

inne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wyceniać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wycenić)

 (1.1) ekon. ustalać wartość danego obiektu


Źródła:

Wiktionary

Wycenianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wyceniać.


Źródła:

Wiktionary

Wycenić

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyceniać)

 (1.1) zrobić wycenę; określić wartość materialną czegoś


Źródła:

Wiktionary

Wycenienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wycenić.


Źródła:

Wiktionary

Wycenowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wyceną, dotyczący wyceny


Źródła:

Wiktionary

Wycentrować

1. w informatyce: umieścić tekst pośrodku podczas edycji;
2. w piłce nożnej: skierować piłkę z boku boiska w pobliże bramki; dośrodkować, docentrować;
3. wyprostować koło poprzez luzowanie lub naciąganie szprych; docentrować;
4. w technice: ustalić oś obrotu lub oś środkową czegoś


Źródła:

SJP.pl

Wycentrowywać

środowiskowo: centrować - prostować koło poprzez naciąganie lub luzowanie szprych; docentrowywać


Źródła:

SJP.pl

Wycerowywać

cerując, naprawiać wiele razy lub w wielu miejscach


Źródła:

SJP.pl

Wycharchać

młodzieżowo:
1. wypluć, splunąć; wycharkać;
2. wysmarkać


Źródła:

SJP.pl

Wycharkiwać

potocznie: charkając, wypluwać coś; wycharkać


Źródła:

SJP.pl

Wycharterować

[czytaj: wyczarterować] wynająć statek lub samolot na określony kurs lub czas; wyczarterować


Źródła:

SJP.pl

Wychędożyć

1. wyczyścić, wysprzątać
2. potocznie: odbyć stosunek seksualny


Źródła:

SJP.pl

Wychełznać

czasownik

 (1.1) stpol. uwolnić z wędzidła


Źródła:

Wiktionary

Wychełznanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychełznać.


Źródła:

Wiktionary

Wychilloutować

[czytaj: wyczilautować] wychilloutować się - potocznie: zrelaksować się, odpocząć; wyczilautować się


Źródła:

SJP.pl

Wychillować

[czytaj: wyczilować] potocznie: wychillować się - zrelaksować się; wyczilować się, wyluzować się


Źródła:

SJP.pl

Wychillowany

[czytaj: wyczilowany] potocznie: taki, który się wychillował (zrelaksował się); wyczilowany


Źródła:

SJP.pl

Wychlać

potocznie wypić


Źródła:

SJP.pl

Wychlastanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychlastać.


Źródła:

Wiktionary

Wychód

1. gwarowo: wydatek;
2. dawniej: wyjście skądś; opuszczenie jakiegoś miejsca; miejsce, którym się wychodzi;
3. miejsce występowania skały lub złoża na powierzchni ziemi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wschód


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychodek

ubikacja bez urządzeń kanalizacyjnych, znajdująca się na zewnątrz budynku mieszkalnego; wygódka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ubikacja na wsi na zewnątrz domu


Wychodek (także: wygódka, sławojka, kloaka) – ogólna nazwa pomieszczenia sanitarnego (o różnej budowie i wymiarach) przeznaczonego dla ludzi do usuwania kału (defekacja) i wydalania moczu.

Zwykle jest to budowla umieszczona w pewnej odległości i poza obrębem pomieszczeń mieszkalnych. Typowy wychodek ma kształt prostopadłościanu postawionego na krótszym boku i ma ścięty daszek (zwykle z przodu jest on wyższy a z tyłu niższy). Drzwi wejściowe usytuowane są zwykle od strony frontowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wychodkowy

wychodek


Patrz:wychodek

Źródła:

SJP.pl

Wychodne

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) czas wolny dla domowej służby, w którym „może wyjść”


Wychodne – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Suwałki.

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Wychodne, po jej zniesieniu w gromadzie Poddubówek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wychodnia

1. miejsce występowania skały lub złoża na powierzchni ziemi
2. przestarzale: czas wolny od obowiązków; wychodne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. miejsce, w którym skała (ciało, warstwa geologiczna) wychodzi ponad powierzchnię ziemi;


Wychodnia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wychodnica

przerębel, przez który rybacy wyciągają niewód spod lodu


Źródła:

SJP.pl

Wychodzący

1. osoba, która skądś wychodzi;
2. osoba rozpoczynająca grę w karty


Źródła:

SJP.pl

Wychodźca

osoba, która pod przymusem okoliczności opuściła własny kraj; uchodźca, uciekinier, emigrant


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto na długo lub na zawsze opuszcza swoją ojczyznę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychodźczyni

wychodźca; uchodźczyni, uciekinierka, emigrantka


Źródła:

SJP.pl

Wychodzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychodzić.


Źródła:

Wiktionary

Wychodzić

potocznie: uzyskać coś trudnego do zdobycia, chodząc gdzieś często


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyjść)

 (1.1) zob. wyjść. dk.

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (2.1) być skierowanym na coś

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

 (3.1) pot. uzyskać coś chodząc gdzieś wielokrotnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychodźstwo

1. wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się tam;
2. stały lub okresowy pobyt w innym państwie;
3. ogół emigrantów mieszkających w jakimś kraju


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. emigracja


Emigracja (z łac. emigratio – wyprowadzenie się), również wychodźstwo – wyjazd za granicę na pobyt czasowy lub w celu zamieszkania na stałe. Emigracja może mieć charakter dobrowolny lub przymusowy.

Zależnie od przyczyn emigrację dzieli się na: polityczną, gospodarczą (zarobkową), religijną, z przyczyn rodzinnych i innych osobistych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wychodźtwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. wychodźstwo, emigracja


Źródła:

Wiktionary

Wychów

1. racjonalne żywienie i pielęgnowanie młodych zwierząt; wychówek;
2. dawniej: wychowanie, edukacja


Wychów – zespół zabiegów podejmowanych przez człowieka, mających na celu zapewnienie młodym zwierzętom hodowlanym prawidłowego wzrostu i rozwoju w drodze racjonalnego żywienia i odpowiedniej pielęgnacji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wychować

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) dokonany od|wychowywać.


Źródła:

Wiktionary

Wychowalnia

pomieszczenie, w którym hoduje się zwierzęta domowe


Źródła:

SJP.pl

Wychowalność

Wychowalność – podatność na wpływy i oddziaływania wychowawcze, szczególnie duża w początkowych fazach rozwoju człowieka, następnie stopniowo malejąca.


Źródła:

Wikipedia

Wychowalny

podatny na oddziaływanie wychowawcze


Źródła:

SJP.pl

Wychowanek

dawniej: wychowaniec;
1. osoba wzięta na wychowanie przez kogoś;
2. absolwent szkoły


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) eduk. absolwent jakiejś szkoły

 (1.2) osoba wzięta na wychowanie przez kogoś, będąca pod czyjąś opieką; ktoś, kto został wychowany przez osoby nie będące jego rodzicami

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: wychowanka


Patrz:wychowanek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychowanica

wychowanka;
1. osoba wzięta na wychowanie przez kogoś;
2. absolwentka szkoły


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. wychowanka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychowanie

1. wszystkie zabiegi mające na celu ukształtowanie człowieka; wyuczenie; wykształcenie; edukacja;
2. ogłada towarzyska; umiejętność poprawnego zachowania się


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) całokształt działań służących ukształtowaniu człowieka pod względem moralnym, umysłowym i fizycznym; przygotowywanie kogoś do życia w społeczeństwie

 (1.2) kultura, ogłada, zdolność do właściwego zachowania

 (1.3) daw. zapewnienie utrzymania (nie tylko dzieciom lub krewnym, ale także np. żołnierzom)


Wychowanie – całokształt wpływów wychowawcy na wychowanka, który ma na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym.

W szerokim znaczeniu – wychowanie to wszelkie zjawiska związane z oddziaływaniem środowiska społecznego i przyrodniczego na człowieka, kształtujące jego tożsamość, osobowość, postawy; w znaczeniu węższym – oddziaływania organizowane celowo, mające prowadzić do pożądanych zmian w funkcjonowaniu jednostek i grup.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wychowaniec

dawniej: wychowanek;
1. osoba wzięta na wychowanie przez kogoś;
2. absolwent szkoły


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. wychowanek


Wychowaniec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wychowanka

wychowanek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) absolwentka jakiejś szkoły

 (1.2) dziewczyna wzięta na wychowanie przez kogoś, będąca pod czyjąś opieką; dziewczyna, która została wychowana przez osoby nie będące jej rodzicami

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: wychowanek


Wychowanka. Sztuka w pięciu aktach, wierszem – pięcioaktowa komedia Aleksandra Fredry. Prapremiera odbyła się 29 września 1877.


Patrz:wychowanek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wychowawca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba kształtująca charakter i zachowanie innych

 (1.2) osoba opiekująca się dzieckiem lub grupą dzieci (w szkole, przedszkolu, domu dziecka itp.)

 (1.3) eduk. nauczyciel opiekujący się klasą w szkole (zarządzający dziennikiem, organizujący spotkania z rodzicami, prowadzący godzinę wychowawczą)


Wychowawca – osoba pełniąca rolę wychowawczą w stosunku do innych osób. Zwykle jest to ktoś bezpośrednio opiekujący się dziećmi lub małoletnią młodzieżą.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wychowawczy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący wychowania i nauczania


Źródła:

Wiktionary

Wychowawczyni

kobieta zajmująca się wychowaniem i nauczaniem dzieci, opieką nad nimi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba płci żeńskiej kształtująca charakter i zachowanie innych

 (1.2) osoba płci żeńskiej opiekująca się dzieckiem lub grupą dzieci (w szkole, przedszkolu, domu dziecka itp.)

 (1.3) eduk. nauczycielka opiekująca się klasą w szkole, (prowadząca godzinę wychowawczą)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychówek

dawniej, dziś gwarowo: racjonalne żywienie i pielęgnowanie młodych zwierząt; wychów


Źródła:

SJP.pl

Wychowywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wychować)

 (1.1) kształtować czyjś charakter i zachowanie, zapewniać komuś opiekę do momentu osiągnięcia przez niego samodzielności

 (1.2) nauczać kogoś pewnej czynności lub zawodu

 (1.3) (o zwierzętach) opiekować się młodymi, póki są niesamodzielne

 (1.4) daw. starać się (o coś), zabiegać

 (1.5) daw. opatrywać (zaspokajać potrzeby materialne), żywić

czasownik zwrotny niedokonany wychowywać się (dk. wychować się)

 (2.1) być wychowywanym (1)


Źródła:

Wiktionary

Wychowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychowywać.


Wychowanie – całokształt wpływów wychowawcy na wychowanka, który ma na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym.

W szerokim znaczeniu – wychowanie to wszelkie zjawiska związane z oddziaływaniem środowiska społecznego i przyrodniczego na człowieka, kształtujące jego tożsamość, osobowość, postawy; w znaczeniu węższym – oddziaływania organizowane celowo, mające prowadzić do pożądanych zmian w funkcjonowaniu jednostek i grup.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wychrypiać

mówić coś, chrypiąc


Źródła:

SJP.pl

Wychrypiały

mówić coś, chrypiąc


Źródła:

SJP.pl

Wychrzczony

taki, który się wychrzcił (przeszedł z innej religii na chrześcijaństwo)


Źródła:

SJP.pl

Wychuchol

ziemnowodny ssak z rodziny kretowatych; desman; chochoł


Wychuchol (Galemys) – rodzaj ssaków z podrodziny kretów (Talpinae) w obrębie rodziny kretowatych (Talpidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wychudzać

1. czynić chudym;
2. wychudzać się - stawać się chudym


Źródła:

SJP.pl

Wychudzony

przymiotnik

 (1.1) bardzo chudy, wątły, mizerny

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: wychudzić


Źródła:

Wiktionary

Wychujać

wulgarnie: oszukać, okłamać; okantować, ocyganić, wyrolować


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) wulg. oszukać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychujanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychujać.


Źródła:

Wiktionary

Wychwalać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) bardzo chwalić, nie szczędzić pochwał


Źródła:

Wiktionary

Wychwalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychwalać.


Źródła:

Wiktionary

Wychwalić

mocno pochwalić, obsypać pochwałami


Źródła:

SJP.pl

Wychwycić

czasownik przechodni dokonany (ndk. wychwytywać)

 (1.1) dokonany od|wychwytywać.


Źródła:

Wiktionary

Wychwyt

element mechanizmu zegarowego


Wychwyt – element mechanizmu zegarowego spełniający dwie podstawowe funkcje:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wychwytowy

przymiotnik od: wychwyt


Źródła:

SJP.pl

Wychwytywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wychwycić / wychwytać)

 (1.1) łapać, chwytać, wyłapywać

 (1.2) przen. odkrywać, zauważać, odnajdować

 (1.3) wydobywać, ujawniać

 (1.4) techn. o dźwięku i innych sygnałach: rejestrować


Źródła:

Wiktionary

Wychwytywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychwytywać.


Źródła:

Wiktionary

Wychylać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) zmieniając pozycję, wystawiać coś na zewnątrz czegoś

 (1.2) wypijać szybko porcję alkoholu

 (2.3) ukazywać się, wysuwać się zza czegoś

 (2.4) przen. postępować inaczej niż wszyscy, często narażając się


Źródła:

Wiktionary

Wychylanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychylać.


Źródła:

Wiktionary

Wychylenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychylić.

 (1.2) pozycja czegoś ukośna w stosunku do pionu


Źródła:

Wiktionary

Wychylić

czasownik przechodni dokonany (ndk. wychylać)

 (1.1) dokonany od|wychylać.


Źródła:

Wiktionary

Wychynąć

książkowo: wysunąć się zza czegoś, ukazać się na powierzchni czegoś; wyłonić się, wynurzyć się, wychylić się


czasownik

 (1.1) książk. wysunąć się zza czegoś, ukazać się na powierzchni czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychynięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wychynąć.


Źródła:

Wiktionary

Wychynywać

wysuwać się zza czegoś lub ukazywać się na powierzchni czegoś; wyłaniać się, wynurzać się, wychylać się


Źródła:

SJP.pl

Wychytrzyć

zdobyć, uzyskać coś dzięki chytrości


Źródła:

SJP.pl

Wychył

wychylenie się; przechył


Źródła:

SJP.pl

Wychyłowy

wychył


Patrz:wychył

Źródła:

SJP.pl

Wychładzalnia

pomieszczenie chłodnicze


Źródła:

SJP.pl

Wychłeptać

potocznie: wypić głośno małymi łykami; wychlipać, wysiorbać


Źródła:

SJP.pl

Wychłodnięty

taki, który wychłódł; wychłodły


Źródła:

SJP.pl

Wychłodzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. hipotermia, obniżenie temperatury wewnętrznej organizmu zwierząt stałocieplnych poniżej normalnego zakresu jej zmian


Hipotermia – obniżenie temperatury wewnętrznej organizmów stałocieplnych poniżej normalnego zakresu jej zmian.

Z energetycznego punktu widzenia, podczas obniżania temperatury ciała bilans cieplny jest ujemny, ilość ciepła wytwarzanego w wyniku przemian metabolicznych jest mniejsza niż ilość ciepła traconego przez organizm. Stan taki może wystąpić w wyniku działania:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wychłodły

taki, który wychłódł; wychłodnięty


Źródła:

SJP.pl

Wychłostać

poddać karze cielesnej w postaci chłosty


czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) wymierzyć karę chłosty

 (1.2) przen. surowo skrytykować, ośmieszyć, wyszydzić

 (1.3) o wietrze, opadach atmosferycznych: gwałtownie uderzyć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wychłostanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wymierzenie kary chłosty

 (1.2) o wietrze, opadach atmosferycznych: wielokrotne, gwałtowne uderzenie


Źródła:

Wiktionary

Wyciąć

odciąć kawałek z większej całości


czasownik przechodni dokonany (ndk. wycinać)

 (1.1) dokonany od|wycinać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wyciąg

1. przepisany fragment jakiegoś tekstu; wypis;
2. roztwór otrzymany w wyniku ekstrakcji; ekstrakt;
3. urządzenie do przenoszenia lub przeciągania czegoś w górę; wyciągarka;
4. urządzenie wentylacyjne umożliwiające odprowadzenie spalin, gazów itp. z różnych pomieszczeń;
5. sprzęt medyczny służący do stabilizacji części ciała w pozycji rozciągniętej lub uniesionej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie lub układ urządzeń do wyciągania czegoś lub kogoś na jakąś wysokość

 (1.2) księg. lista transakcji i stan konta z jakiegoś okresu

 (1.3) pot. streszczenie, krótka notatka przedstawiająca dany tekst

 (1.4) chem. roztwór otrzymywany z substancji roślinnej lub organu zwierzęcego poprzez ich gotowanie, zalewanie wrzątkiem lub alkoholem;

 (1.5) med. techn. urządzenie mechaniczne stosowane w ortopedii do nastawiania złamań i zwichnięć, korygowania zniekształceń i wad postawy (np. skrzywienia kręgosłupa);

 (1.6) zob. dygestorium.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wyciągać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyciągnąć)

 (1.1) wydobywać, wyjmować coś z czegoś

 (1.2) pytać, uzyskiwać informację

 (1.3) osiągać, uzyskiwać

 (1.4) czynić coś dłuższym

 (1.5) wysuwać coś przed siebie

czasownik zwrotny niedokonany wyciągać się (dk. wyciągnąć się)

 (2.1) pot. stawać się dłuższym

 (2.2) położyć się

 (2.3) przeciągnąć się, rozprostowywać kości


Źródła:

Wiktionary

Wyciągalny

1. dający się wyciągnąć, wysunąć;
2. dający się wydłużyć przez ciągnięcie; rozciągliwy


Źródła:

SJP.pl

Wyciąganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wyciągać.


Źródła:

Wiktionary

Wyciągarka