Ci

zaimek pełniący w zdaniu różne funkcje


zaimek osobowy, forma fleksyjna

 (1.1) C. lp. od: ty (nieakcentowane)

zaimek wskazujący, forma fleksyjna

 (2.1) M. lm. mos. od: ten

partykuła wzmacniająca

 (3.1) pot. lub gwara. …służąca do wyrażania emocjonalnego stosunku do treści zdania

rzeczownik

 (4.1) liter. gatunek poezji chińskiej

 (4.2) filoz. termin w filozofii chińskiej



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cia

[czytaj: s-i-aj-ej] Central Intelligence Agency, Centralna Agencja Wywiadowcza


Źródła:

SJP.pl

Ciabatka

włoski chlebek pszenny; ciabatta


Źródła:

SJP.pl

Ciabatta

[czytaj: ciabata lub cziabatta] włoski chleb pszenny; ciabatka


Ciabatta ([t͡ʃaˈbat.ta], pol. wym. cziabatta) – włoski miękki lekki i porowaty biały chleb o chrupiącej skórce, robiony z mąki pszennej i drożdży. Bochenek ciabatty jest wydłużony, szeroki i płaski. Po włosku słowo „ciabatta” oznacza „kapeć”. Od drugiej połowy lat 90. jest szeroko znana w Europie i Stanach Zjednoczonych, najczęściej używana jako pieczywo do kanapek. Za twórcę wypieku uznaje się Arnaldo Cavallariego, włoskiego piekarza, który wypiekł pierwszą ciabattę w 1982 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciąć

1. uderzyć (uderzać) czymś ostrym, raniącym ciało; smagnąć (smagać), rąbnąć (rąbać);
2. o niektórych owadach: ukłuć (kłuć), ukąsić (kąsać)


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) dzielić na części ostrym narzędziem

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) pot. żądlić

czasownik zwrotny niedokonany ciąć się

 (3.1) slang. kaleczyć się umyślnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciaccona

[czytaj: czakkona] taniec hiszpański z XVI w. w metrum trójdzielnym; chaconne


Źródła:

SJP.pl

Ciach

wykrzyknik oznaczający cięcie, uderzenie, szybkie wykonywanie czegoś bądź zachętę do szybkiego działania


Ukośnik – znak pisarski mający postać ukośnej kreski. W zależności od tego, w którą stronę pochylony jest ukośnik, ma on różne nazwy:

/ – ukośnik, prawy ukośnik (z ang.: slash lub forward slash),
\ – ukośnik wsteczny, lewy ukośnik (z ang.: backslash),
– ukośnik ułamkowy (z ang.: fraction slash).

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciach-Mach

potocznie: szybko, błyskawicznie, natychmiast; rachu-ciachu, rach-ciach, mach-mach, szach-mach


Źródła:

SJP.pl

Ciachać

potocznie: ciąć, krajać, rąbać


Źródła:

SJP.pl

Ciachanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. energiczne krojenie lub cięcie nożem

 (1.2) pot. eliminowanie pewnej części czegoś

 (1.3) pot. robienie


Źródła:

Wiktionary

Ciachnąć

potocznie: uciąć, ukrajać, rąbnąć


Źródła:

SJP.pl

Ciachnięcie

potocznie: uciąć, ukrajać, rąbnąć


Źródła:

SJP.pl

Ciacho

1. potocznie: atrakcyjny fizycznie mężczyzna; słodziak;
2. zgrubienie od: ciastko


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgrub. ciasto, ciastko

 (1.2) pot. przystojny i wysportowany, atrakcyjny mężczyzna


Ciacho – polska komedia w reżyserii Patryka Vegi, której premiera odbyła się na początku 2010. Zdjęcia trwały 27 dni i zakończyły się w sierpniu 2009.

W przeciągu 31 dni wyświetlania w polskich kinach wpływy ze sprzedaży biletów osiągnęły wielkość 15 539 950 zł.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciachrocz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. partacz


Źródła:

Wiktionary

Ciaćkać

1. rzadko, regionalnie: pieścić, bawić; cackać, ceckać;
2. ciaćkać się - regionalnie: cackać się (1. obchodzić się z czymś lub z kimś czule; 2. poświęcać zbyt wiele czasu na wykonywanie jakiejś czynności); ciećkać się (regionalnie), ceckać się (regionalnie)


Źródła:

SJP.pl

Ciaćkanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciaćkać.


Źródła:

Wiktionary

Ciąg

nieprzerwana ciągłość, tok czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) układ rzeczy położonych jedna za drugą

 (1.2) ciągłość zdarzeń następujących po sobie

 (1.3) techn. przepływ określonego czynnika (wody, gazu, spalin itp.) wywołany różnicą ciśnień

 (1.4) mat. ponumerowana lista, formalnie funkcja o dziedzinie w liczbach naturalnych;

 (1.5) pot. picie alkoholu przez wiele dni z rzędu;



matematyka
fizyka i technika

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciągać

1. przesuwać coś ciężkiego;
2. prowadzić kogoś, zmuszać do chodzenia w wiele miejsc;
3. szarpać, tarmosić


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) pot. ciągnąć, wlec, szarpać za coś

 (1.2) ciągnąć, przesuwać, zwłaszcza coś ciężkiego, w różne strony

 (1.3) zmuszać kogoś do udawania się w różne miejsca

czasownik zwrotny niedokonany ciągać się (dk. brak)

 (2.1) pot. ciągnąć za coś, szarpać siebie wzajemnie

 (2.2) pot. wielokrotnie udawać się w różne miejsca

 (2.3) zmuszać siebie nawzajem do chodzenia w różne miejsca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciągacz

robotnik obsługujący ciągarkę w hucie


Źródła:

SJP.pl

Ciągadło

narzędzie służące do obróbki drutów, prętów i rur na ciągarkach


Ciągadło – narzędzie, z jednym lub więcej otworami roboczymi, służące do ciągnienia drutów, prętów lub rur na ciągarkach.

Strefa zgniotu ciągadła monolitycznego może być stożkowa, wklęsła, łukowa lub sigmoidalna.

Do obróbki drutów i prętów kształtowych służą ciągadła profilowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciąganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciągać.


Źródła:

Wiktionary

Ciągarka

maszyna hutnicza do wytwarzania prętów


Ciągarka – maszyna do wyrobu drutów, prętów lub rur przez ciągnienie na zimno, składająca się z ciągadła lub ciągadeł oraz urządzenia ciągnącego.

Ciągarki dzielą się na jedno- i wielostopniowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciągarnia

oddział huty, w którym wyrabia się druty, pręty itp.


Źródła:

SJP.pl

Ciągarstwo

dział obróbki plastycznej metali polegający na ciągnieniu prętów, drutów i rur


Źródła:

SJP.pl

Ciągle

przysłówek sposobu

 (1.1) bez przerw, nieustannie

 (1.2) cyklicznie, co i rusz

 (1.3) w dalszym ciągu, wciąż


Źródła:

Wiktionary

Ciąglica

plastyczna skała ilasta przedzielająca pokłady żelaziaków ilastych


Źródła:

SJP.pl

Ciągliwiej

stopień wyższy od przysłówka: ciągliwie


Źródła:

SJP.pl

Ciągliwość

ciągliwy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ciągliwe


Ciągliwość – właściwość mechaniczna materiału, jakościowo określana podatność na odkształcenie trwałe bez naruszenia spójności materiału. Badana poprzez próbę udarności.


Patrz:ciągliwy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciągliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: ciągliwy


Źródła:

SJP.pl

Ciągliwy

1. mający zdolność do rozciągania się, np. ciągliwe ciasto;
2. mający zdolność do trwałych odkształceń, np. ciągliwy metal


Źródła:

SJP.pl

Ciągnąć

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) wlec, przesuwać za sobą

 (1.2) kontynuować

 (1.3) wędrować, zmierzać do określonego celu, na ogół grupowo

 (1.4) przen. zbliżać się, nadchodzić

 (1.5) powoli pić coś

 (1.6) wchłaniać, wciągać coś

 (1.7) o wietrze, zwłaszcza zimnym i nieprzyjemnym wiać

 (1.8) pot. pić

 (1.9) wulg. wykonywać fellatio

 (1.10) wytwarzać druty przy użyciu ciągarki

 (1.11) bezpodmiotowo mieć do czegoś pociąg

 (1.12) montować długą część sieci komunikacyjnej czegoś: budować drogi, rurociągi, zakładać kable itp.

 (1.13) grać lub śpiewać przeciągle

 (1.14) losować z puli

czasownik zwrotny niedokonany ciągnąć się

 (2.1) zajmować powierzchnię na określonym obszarze

 (2.2) długo trwać


Źródła:

Wiktionary

Ciągnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciągnąć.


Źródła:

Wiktionary

Ciągnienie

w loterii: losowanie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciągnik

1. pojazd mechaniczny o dużej sile pociągowej, napędzany silnikiem spalinowym; traktor;
2. część wrębiarki górniczej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mot. pojazd mechaniczny o dużej sile pociągowej, napędzany silnikiem spalinowym

 (1.2) roln. traktor

 (1.3) techn. część wrębiarki górniczej


Ciągnik (traktor) – pojazd mechaniczny przystosowany do holowania pojazdów bądź urządzeń nieposiadających własnego napędu (np. maszyn rolniczych, przyczep, naczep, dział) oraz do zawieszania na nim osprzętu do robót ziemnych (np. spycharkowego, zrywarkowego, ładowarkowego, koparkowego, chwytakowego, hakowego).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciągnikowy

przymiotnik od: ciągnik


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ciągnikiem, dotyczący ciągnika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciągniony

weksel ciągniony - weksel, w którym wskazany jest dłużnik, mający zapłacić sumę wekslową na rzecz wierzyciela; weksel trasowany


Źródła:

SJP.pl

Ciągomierz

miernik ciśnienia gazów w układach wentylacyjnych i kominowych


Źródła:

SJP.pl

Ciągota

(zwykle w liczbie mnogiej)
1. potocznie: pociąg płciowy;
2. przenośnie: skłonność, zamiłowanie do czegoś;
3. rzadko: dreszcz, łamanie w kościach


Źródła:

SJP.pl

Ciągotka

zdrobnienie od: ciągota


Priapizm, ciągotka (łac. priapismus, z gr. πριαπισμός = wzwód) – objaw chorobowy polegający na występowaniu długotrwałego, bolesnego wzwodu członka, który nie jest związany z podnieceniem lub pobudzeniem seksualnym. Nazwa priapizm wywodzi się od starożytnego boga Priapa, którego wizerunki przedstawiały mężczyznę z członkiem w stanie erekcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciągotki

zdrobniale o ciągotach


Źródła:

SJP.pl

Ciągoty

1. potocznie: pociąg płciowy
2. przenośnie: skłonność, zamiłowanie do czegoś


Źródła:

SJP.pl

Ciągowice

Źródła:

Wikipedia

Ciągówka

Ursus model 1921/1922 – pierwszy polski ciągnik rolniczy, produkowany w latach 1922–1927 w zakładach mechanicznych Ursus w Warszawie w dzielnicy Wola, potocznie nazywany „ciągówka”.


Źródła:

Wikipedia

Ciągownictwo

dział obróbki plastycznej metali polegającej na ciągnieniu na zimno prętów, drutów i rur z metalu; ciągarstwo


Źródła:

SJP.pl

Ciągownik

urządzenie do wytłaczania naczyń z blachy


Źródła:

SJP.pl

Ciągowy

związany z ciągiem


Źródła:

SJP.pl

Ciągutek

potocznie: cukierek o miękkiej, ciągliwej konsystencji; ciągutek, mordoklejka, mordoklejek


Źródła:

SJP.pl

Ciągutka

potocznie: cukierek o miękkiej, ciągliwej konsystencji; ciągutek, mordoklejka, mordoklejek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. pot. ciągliwy miękki cukierek, krówka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciągło

1. w rolnictwie: żelazna część pługa łącząca go z orczykiem;
2. dawniej, dziś gwarowo:
a) para koni albo wołów; sprzężaj;
b) pańszczyźniana rodzina chłopska mająca jeden sprzężaj


Źródła:

SJP.pl

Ciągłość

1. matematyczna cecha funkcji lub zbioru;
2. określenie oznaczające brak przerw, stałość, trwanie cały czas lub regularną powtarzalność; ustawiczność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ciągłe

 (1.2) mat. cecha funkcji, dla której mała zmiana argumentu powoduje zawsze jedynie małą zmianę wyniku;

 (1.3) mat. cecha porządku gęstego, dla którego między dowolnymi dwoma elementami znajduje się trzeci element;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciągły

1. dziejący się, trwający stale, nieustannie;
2. powtarzający się stale


przymiotnik

 (1.1) nieustanny, ciągle trwający

 (1.2) regularnie się powtarzający

 (1.3) (o kształcie) pozbawiony przerw

 (1.4) mat. (o funkcji) taka, której wartości dla „bliskich” sobie argumentów również będą sobie „bliskie”;

 (1.5) mat. topol. (o funkcji) taka, dla której przeciwobraz każdego zbioru otwartego jest zbiorem otwartym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cialis

handlowa nazwa leku stosowanego w leczeniu zaburzeń erekcji


Tadalafil – organiczny związek chemiczny, lek przeznaczony dla mężczyzn z zaburzeniem erekcji. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami fosfodiesterazy typu 5. Po stymulacji seksualnej, tadalafil pomaga w rozszerzeniu naczyń krwionośnych członka, co umożliwia napływ krwi do członka. W wyniku tego dochodzi do poprawy erekcji. Tadalafil nie pomaga pacjentom, u których nie występują zaburzenia erekcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciamajda

(r. męski) mężczyzna flegmatyczny, nieudolny; ciapa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) pot. człowiek niezdarny, ślamazarny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciamajdowatość

ciamajdowaty


Patrz:ciamajdowaty

Źródła:

SJP.pl

Ciamajdowaty

potocznie: ślamazarny, niezdarny, nieudolny; ciapowaty, ofermowaty, ciapciowaty


Źródła:

SJP.pl

Ciamcia

(rodzaj żeński) lekceważąco o kobiecie flegmatycznej, ślamazarze; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; niedorajda


Źródła:

SJP.pl

Ciamcialamcia

potocznie: kobieta niezdarna, powolna, niepotrafiąca radzić sobie w życiu; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; ciamciaramcia, ciamcia, siermięga, ciemięga, niedojda, niedorajda, oferma, ciamajda


Źródła:

SJP.pl

Ciamciaramcia

potocznie: mężczyzna niezdarny, powolny, niepotrafiący radzić sobie w życiu; ciamcialamcia, ciamcia, ciemięga, niedojda, niedorajda, oferma, ciamajda


Źródła:

SJP.pl

Ciamkać

mlaskać; potocznie:
1. jeść głośno; cmoktać, cmokać, smoktać, glamać;
2. o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać


Źródła:

SJP.pl

Ciamkanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciamkać.


Źródła:

Wiktionary

Ciangsi

prowincja w Chinach; Jiangxi, Kiangsi


Jiangxi (wymowa; chiń. upr. 江西; chiń. trad. 江西; pinyin Jiāngxī; Wade-Giles Chiang-hsi; dosł. „Na Zachód od rzeki Jangcy”) – prowincja ChRL położona w południowo-wschodniej części kraju, rozciągająca się między Jangcy na północy, a górami na południu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciangsu

prowincja w Chinach; Jiangsu, Kiangsu


Jiangsu (wymowa chiń. upr. 江苏; chiń. trad. 江蘇; pinyin Jiāngsū; Wade-Giles Chiang-su) – prowincja ChRL położona w środkowej części wschodniego wybrzeża Chin.Jej nazwa pochodzi od Jiangning (Nankin) i Suzhou.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cianoju

japońska ceremonia picia herbaty


Źródła:

SJP.pl

Ciao

pozdrowienie włoskie odpowiadające polskiemu: cześć!


wykrzyknik

 (1.1) pot. żart. cześć (na pożegnanie)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciap

wyraz, zwykle powtórzony, mający oddawać odgłos powstający podczas chodzenia po błocie, chlupotania wody itp.


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) reg. but używany w domu, kapeć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapa

(r. męski) mężczyzna flegmatyczny, nieudolny; ciamajda


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. coś półpłynnego, mieszanina płynu i składników stałych

 (1.2) pot. osoba niezdarna lub ślamazarna

 (1.3) pot. nieregularna, spora plama


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapać

potocznie:
1. uderzać nożem;
2. iść z trudem, w błotnistym terenie


czasownik

 (1.1) iść z trudem, zwłaszcza po błocie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapaczka

pogardliwie: kobieta o ciemniejszej karnacji (głównie Arabka i Hinduska); ciapata


Źródła:

SJP.pl

Ciapak

ciapaty; pogardliwie:
1. osoba o ciemniejszej karnacji (zwykle Arab lub Hindus);
2. emigrant z Bliskiego Wschodu, mieszkający w Europie


Źródła:

SJP.pl

Ciapanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) powolne chodzenie, zwłaszcza w błocie


Źródła:

Wiktionary

Ciapata

pogardliwie: dotyczący osoby o ciemniejszej karnacji (głównie Araba i Hindusa)


Źródła:

SJP.pl

Ciapaty

pogardliwie: dotyczący osoby o ciemniejszej karnacji (głównie Araba i Hindusa)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. obraź. osoba pochodząca z Indii, Pakistanu, Bangladeszu lub krajów arabskich

 (1.2) pogard. obraź. osoba ciemnoskóra

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp., M., B. i W. lm. od: kulin. ciapata


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapcia

(r. żeński) potocznie: kobieta niezdarna, ślamazarna; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; niezdara, ciamajda, ślamazara


Źródła:

SJP.pl

Ciapciać

potocznie:
1. rozdrabniać i rozgarniać jedzenie; ciapać;
2. pryskać drobnymi kroplami na wszystkie strony; ciapać;
3. niedbale malować pędzlem; ciapać;
4. chodzić w miękkich butach;
5. o deszczu: padać; paciać;
6. ciapciać się -
a) grzebać się lub pokrywać się czymś mokrym, mazistym; ciaprać się, paćkać się, paprać się, paciać się;
b) rozmazywać się; ciaprać się, paćkać się, paprać się, paciać się;
c) wykonywać długo jakąś czynność; babrać się, paćkać się, paprać się


Źródła:

SJP.pl

Ciapciak

potocznie: człowiek mało energiczny i nieporadny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś nieporadny lub niezdarny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapciowaty

potocznie: ślamazarny, niezdarny, nieudolny; ciamajdowaty, ofermowaty, ciapowaty


Źródła:

SJP.pl

Ciapeć

potocznie, rzadko: miękki but do chodzenia po domu; łapeć, kapeć, kapuć, papeć, papuć, laczek


Źródła:

SJP.pl

Ciapek

potocznie:
1. deseń na tkaninie, papierze itp. w postaci plamek, kropek, kresek;
2. tkanina o takim wzorze


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zoonim, popularne imię dla psa, zwłaszcza umaszczonego w plamaamy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapka

drobna plamka, kreska, punkt itp. często wchodzące w skład deseniu, wzoru na jakimś tle


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drobna plamka, często wchodząca w skład deseniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapkapusta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) reg. kulin. potrawa z kiszonej kapusty wymieszanej z purée ziemniaczanym;


Ciapkapusta – śląskie danie przygotowywane z purée ziemniaczanego i kapusty, zwykle kiszonej. Do ciapkapusty dodaje się podsmażony i pokrojony w kostkę boczek, kiełbasę lub zrumienioną cebulę. Potrawa ta zwykle podawana jest z mięsem (często z żeberkami).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ciapki

potocznie:
1. deseń na tkaninie, papierze itp. w postaci plamek, kropek, kresek;
2. tkanina o takim wzorze


Źródła:

SJP.pl

Ciapowatość

1. ślamazarność, nieporadność, guzdralstwo;
2. lepkość, galaretowatość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ciapowate; cecha tych, którzy są ciapowaci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciapowaty

potocznie: ślamazarny, niezdarny, nieudolny; ciamajdowaty, ofermowaty, ciapciowaty


Źródła:

SJP.pl

Ciaprać

potocznie:
1. brudzić; walać, babrać, kidać, fajdać, syfić;
2. pokrywać czymś mokrym, mazistym; paciać, paćkać


Źródła:

SJP.pl

Ciapryka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. błoto


Źródła:

Wiktionary

Ciara

Ciara Princess Wilson (z domu Harris, ur. 25 października 1985 w Austin w stanie Teksas) – amerykańska piosenkarka, producentka muzyczna, aktorka i modelka.


Źródła:

Wikipedia

Ciarach

zgrubienie od: ciarki (lekkie dreszcze)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pogard. szlachcic, szlachetka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciarka

owoc tarniny; tarka


Ciarka (dodatkowa nazwa w j. niem. Schiorke) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Lasowice Wielkie.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie opolskim.

Położona w widłach źródłowego biegu rzek Bogacicy i Stobrawy, na nizinnych terenach Równiny Opolskiej (stanowiącej część obszaru Niziny Śląskiej) i skraju ważnej, zwartej strefy leśnej Opolszczyzny – Stobrawskiego Parku Krajobrazowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciarki

lekkie dreszcze; mrowie


Źródła:

SJP.pl

Ciarkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciary

zgrubienie od: ciarki (lekkie dreszcze)


Źródła:

SJP.pl

Ciaseński

przymiotnik od: Ciasna


Źródła:

SJP.pl

Ciasna

1. niewygodny, zbyt mały lub wąski;
2. taki, w którym jest mało miejsca;
3. ograniczony, bez perspektyw


Ciasna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Ciasna. Historycznie leży na Górnym Śląsku.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ciasna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Ciasna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciasnawy

o niedostatecznych rozmiarach; niewygodnie mały


Źródła:

SJP.pl

Ciaśniej

stopień wyższy od przysłówka: ciasno


Źródła:

SJP.pl

Ciaśniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ciasny


Źródła:

SJP.pl

Ciaśniutki

zdrobnienie od: ciasny


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: ciasny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciasno

przysłówek sposobu

 (1.1) tak, że nie ma wiele wolnego miejsca


Źródła:

Wiktionary

Ciasnocha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. koszula


Źródła:

Wiktionary

Ciasnogłowy

taki, który jest ograniczony intelektualnie, ma wąskie horyzonty umysłowe; tępy, ograniczony


przymiotnik

 (1.1) człowiek ograniczony umysłowo, nieobejmujący ogółu problemów, z którymi się styka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciasność

przestarzale: ciasnota;
1. zbyt mała przestrzeń, brak miejsca;
2. zbyt mały rozmiar jakiejś części ubrania;
3. w przenośni: brak szerszych horyzontów myślowych; ubóstwo umysłowe, ograniczoność


Źródła:

SJP.pl

Ciasnota

1. zbyt mała przestrzeń, brak miejsca;
2. zbyt mały rozmiar jakiejś części ubrania;
3. w przenośni: brak szerszych horyzontów myślowych; ubóstwo umysłowe, ograniczoność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) brak przestrzeni, brak wolnego miejsca

 (1.2) przen. niski poziom umysłowy, ograniczoność, brak szerokich horyzontów umysłowych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciasny

1. niewygodny, zbyt mały lub wąski;
2. taki, w którym jest mało miejsca;
3. ograniczony, bez perspektyw


przymiotnik

 (1.1) taki, w którym jest mało miejsca

 (1.2) o ubraniu: zbyt mały lub wąski

 (1.3) przen. ograniczony, zaściankowy

 (1.4) stpol. biedny

 (1.5) stpol. przykry

 (1.6) stpol. surowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciasteczko

1. fragment tekstu wysyłany przez serwis internetowy do przeglądarki internauty, pozwalający m.in. na zapamiętanie danych i utrzymanie sesji; cookie, kuki;
2. zdrobnienie od: ciastko


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od ciastko

 (1.2) pot. atrakcyjna seksualnie dziewczyna

 (1.3) inform. zestaw informacji wysyłany przez serwer i przechowywany na komputerze użytkownika, zawierający informacje wykorzystywane później przez serwer;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciasteczkowy

ciasteczko


Patrz:ciasteczko

Źródła:

SJP.pl

Ciastek

wyrób cukierniczy m.in. z mąki, wody i jaj


Osoby noszące nazwisko Ciastek:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciastkarka

1. kobieta zajmująca się wyrobem ciast i ciastek;
2. właścicielka lub pracownica ciastkarni


Źródła:

SJP.pl

Ciastkarnia

1. zakład produkujący ciastka;
2. sklep z ciastkami


Źródła:

SJP.pl

Ciastkarski

dotyczący ciastkarza, ciastkarni, wytwarzania ciastek


Źródła:

SJP.pl

Ciastkarstwo

1. wypiek ciastek;
2. zawód ciastkarza


Ciastkarstwo – dział wytwórczości ściśle związany z piekarstwem i cukiernictwem, zajmujący się głównie produkcją tzw. pieczywa cukierniczego nietrwałego, np. drożdżowego (strucla, baba wielkanocna, placek) oraz innych nietrwałych produktów, takich jak ciastko, tort, keks itp.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciastkarz

1. osoba zajmująca się wyrobem ciast i ciastek;
2. właściciel lub pracownik ciastkarni


Źródła:

SJP.pl

Ciastko

wyrób cukierniczy m.in. z mąki, wody i jaj


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. mały, słodki wypiek, często zdobiony kremem, owocami, lukrem;


Ciastko – rodzaj zazwyczaj słodkiego wyrobu cukierniczego o różnorodnych kształtach, smakach, wielkości i sposobach przygotowywania. Ciastka są mniejsze od ciast i przeznaczone na jedną porcję.

W technologii ciastkarskiej stosuje się następujący podział ciastek ze względu na sposób ich formowania:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciastkować

potocznie:
1. jeść ciastka;
2. piec ciastka


Źródła:

SJP.pl

Ciastkowy

ciastko


Patrz:ciastko

Źródła:

SJP.pl

Ciasto

1. gęsta masa z mąki, wody, jaj i innych składników
2. wypiek z takiej masy


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. surowy półprodukt, gęsta masa powstała z połączenia mąki z wodą, mlekiem lub innymi spożywczymi produktami;

 (1.2) kulin. spoż. słodki, deserowy wypiek, zwykle w formie placekacka;


Ciasto – plastyczna i elastyczna masa powstała przez zagniecenie lub wymieszanie mąki, płynów (wody lub mleka) i innych składników, np. cukru, jajek, tłuszczów.

Niektóre ciasta, np. na bezy lub makaroniki nie zawierają w swoim składzie w ogóle mąki. Do wielu ciast dodaje się nie wodę, lecz mleko, maślankę, kefir, jogurt, roztopione masło, olej, sok owocowy, napój gazowany itp. Zdarza się też, że nie ma w nich żadnego płynu, tylko jajka, np. ciasta na biszkopty, lub też miód, np. ciasta na niektóre pierniki i miodowniki. W zależności od przeznaczenia może zostać poddane fermentacji przy pomocy drożdży lub zakwasu, co spulchnia lub czasami zakwasza ciasto. W celu spulchnienia ciasta używa się również np. sody oczyszczonej, proszku do pieczenia, lub piany z białek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciastoholiczka

kobieta uwielbiająca jeść ciasto


Źródła:

SJP.pl

Ciastoholik

osoba, która uwielbia jeść ciasto


Źródła:

SJP.pl

Ciastolina

masa plastyczna z mąki, wody i soli, przypominająca plastelinę


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciastolinowy

ciastolina


Patrz:ciastolina

Źródła:

SJP.pl

Ciastoń

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciastować

żartobliwie: przygotowywać lub jeść ciasto


Źródła:

SJP.pl

Ciastowatość

ciastowaty


Patrz:ciastowaty

Źródła:

SJP.pl

Ciastowaty

o konsystencji ciasta; elastyczny, miękki


Źródła:

SJP.pl

Ciastownia

dział w piekarni zajmujący się przygotowywaniem i przechowywaniem ciasta na pieczywo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dział piekarni, w którym przygotowuje się ciasto na pieczywo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciastowy

związany z ciastem


przymiotnik

 (1.1) przym. od ciasto

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pracownik piekarni, który zajmuje się przygotowywaniem ciasta na pieczywo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciaszczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciaszkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciąża

u samic ssaków oraz kobiet: okres a także wszystkie zmiany w organizmie od momentu zapłodnienia do porodu; stan kobiety, samicy w tym czasie; brzemienność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wet. u ssaków płci żeńskiej okres od zapłodnienia do porodu;

 (1.2) stpol. zastaw


Ciąża, brzemienność – proces fizjologiczny u większości samic ssaków, trwający od zapłodnienia bądź implantacji do porodu.

Występuje u samic ssaków łożyskowych oraz torbaczy. Trwa od zapłodnienia komórki jajowej do porodu. Obejmuje całokształt zmian zachodzących w tym okresie w organizmie zapłodnionej samicy. Niektórzy naukowcy okres ciąży liczą od momentu zagnieżdżenia zarodka w ściance macicy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciążek

1. ciężarek do ważenia; odważnik;
2. ciężarek do ćwiczeń gimnastycznych; hantel


Źródła:

SJP.pl

Ciążenie

wzajemne przyciąganie się ciał obdarzonych masą; grawitacja


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przytłaczanie ciężarem, przypieranie sporą masą

 (1.2) stanowienie ciężaru psychicznego; bycie uciążliwym

 (1.3) fiz. oddziaływanie na siebie siłą przyciągania ciał o pewnych masach, położonych w określonej odległości od siebie


Grawitacja, ciążenie powszechne – zjawisko fizyczne polegające na wzajemnym przyciąganiu się wszystkich ciał – wszelkich mas i innych postaci energii. Ciążenie to jedno z oddziaływań podstawowych obok tych elektrosłabych i jądrowych silnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciążeniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ciążeniem, dotyczący ciążenia


Źródła:

Wiktionary

Ciążoreksja

anoreksja dotykająca ciężarne kobiety; pregoreksja


Źródła:

SJP.pl

Ciążorektyczka

kobieta cierpiąca na odmianę anoreksji występującą w czasie ciąży; pregorektyczka


Źródła:

SJP.pl

Ciążówka

obszerna sukienka noszona przez kobiety w czasie ciąży


Źródła:

SJP.pl

Ciążowy

związany z ciążą


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący ciąży, związany z ciążą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciążyć

ciężyć;
1. przytłaczać kogoś swym ciężarem;
2. w przenośni: być dla kogoś uciążliwym, trudnym do zniesienia;
3. w przenośni: skłaniać się ku czemuś lub komuś


czasownik niedokonany

 (1.1) być odczuwanym jako ciężar, coś męczącego, przytłaczającego

 (1.2) powodować obarczenie, nieznośny ciężar

 (1.3) skłaniać się ku czemuś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciążyński

nazwisko


Tiażynskij – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie kemerowskim. Siedziba władz rejonu tiażyńskiego


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciałeczko

zdrobnienie od: ciałko


Źródła:

SJP.pl

Ciałko

1. zdrobniale o ciele (w znaczeniu organizmu człowieka lub zwierzęcia albo zespołu tkanek okrywających szkielet);
2. drobny twór pełniący określone funkcje w organizmie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciało

1. organizm ludzki lub zwierzęcy jako całość;
2. zwłoki;
3. tkanki obrastające szkielet człowieka lub zwierzęcia;
4. obiekt lub substancja o określonych właściwościach;
5. w matematyce: dowolny zbiór co najmniej dwóch elementów, w którym określone są i wykonalne działania dodawania i mnożenia, przy spełnieniu określonych warunków


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) organizm ludzki lub zwierzęcy

 (1.2) zwłoki człowieka lub zwierzęcia

 (1.3) fiz. chem. materia, substancja

 (1.4) mat. zbiór, którego każde dwa elementy mogą być dodane, odjęte, pomnożone i podzielone (z wyjątkiem dzielenia przez zero);



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciałokupiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. handlarz niewolników

 (1.2) stpol. sutener


Źródła:

Wiktionary

Ciałopalenie

palenie zwłok w ofierze; całopalenie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) etn. obrzędowe spalanie zwłok człowieka


Kremacja (łac. cremare „spalić”), ciałopalenie – forma pogrzebu zwłok zmarłego, polegająca na spaleniu ciała, znana i uznawana przez wiele religii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciałopalny

związany ze spaleniem, spopieleniem zwłok w ramach obrzędu pogrzebowego, np. pogrzeb ciałopalny, grób ciałopalny


Źródła:

SJP.pl

Ciałopodobny

przypominający z wyglądu ciało ludzkie


Źródła:

SJP.pl

Ciałopozytywność

akceptacja własnego ciała


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) psych. pozytywne, pozbawione kompleksów nastawienie do własnego ciała i jego mankamentów;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciałopozytywny

dotyczący akceptacji własnego ciała bez względu na jego wygląd


Źródła:

SJP.pl

Ciba

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cibalgin

preparat o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym; cibalgina; pabialgina


Źródła:

SJP.pl

Cibalgina

preparat o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym; cibalgin; pabialgina


Źródła:

SJP.pl

Cibazol

lek z grupy sulfonamidów


Sulfatiazol – organiczny związek chemiczny, lek z grupy sulfonamidów. Jest to krystaliczny, bezzapachowy proszek, trudno rozpuszczalny w wodzie.

Działanie: chemioterapeutyk o silnym działaniu bakteriostatycznym z grupy sulfonamidów.

Rozpuszczalność:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cibor

roślina bagienna z rodziny turzycowatych


Czścibor, Ścibor, Czcibor, Cibor, Czesbor – staropolskie imię męskie. Znaczenie imienia: „walczący o cześć”, „obrońca czci”, lub „czczący walkę”. Od członów „czci-” (daw. „czści-”), „czcij”, od czcić (daw. czścić, porównaj cześć) oraz „bor-” – od daw. „borzyć” „walczyć” (porównaj „borykać się”).

Czcibor imieniny obchodzi: 9 września i 14 listopada.

Żeńskie odpowiedniki: Czcibora, Ścibora, Cibora.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cibora

roślina bagienna z rodziny turzycowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Cyperus|L.|ref=tak., rodzaj roślin należący do rodziny ciborowatych, liczący 686 gatunków;

 (1.2) bot. roślina z rodzaju cibor (1.1)


Cibora (Cyperus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Obejmuje ok. 700–950 gatunków. Rośliny z tego rodzaju występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem stref okołobiegunowych. W zależności od ujęcia dwa lub trzy gatunki rosną dziko w Polsce jako rodzime (cibora brunatna C. fuscus i cibora żółta C. flavescens oraz C. micheliana, często opisywana jako dichostylis Michela Dichostylis micheliana), z gatunków obcych zadomowiona w Polsce jest cibora jadalna C. esculentus, a trzy gatunki dziczeją przejściowo (cibora zwarta C. congestus, cibora pochylona C. declinatus i cibora Houghtona C. houghtonii).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciborowate

rodzina bylin podobnych do traw, dawniej turzycowate


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Cyperaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu wiechlinowców;


Ciborowate, turzycowate (Cyperaceae Juss.) – rodzina roślin w rzędzie wiechlinowców. Obejmuje około 5500 gatunków zgrupowanych w 109 rodzajów. Rodzina jest kosmopolityczna – jej przedstawiciele spotykani są na całym świecie, szczególnie często w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego. Zajmują najczęściej siedliska mokradłowe. Są to rośliny zielne cechujące się znaczną redukcją kwiatów. Charakterystyczne są także trójkanciaste, pełne łodygi z trawiastymi liśćmi wyrastającymi w trzech rzędach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciborowaty

o cechach ciborowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Ciborowce

przedstawiciel rzędu roślin z klasy jednoliściennych; turzycowiec


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Cyperales|Hutch.|ref=tak., rząd roślin należący do klasy jednoliściennych;


Ciborowce, turzycowce (Cyperales) – rząd roślin wyróżniany w niektórych systemach klasyfikacyjnych w obrębie jednoliściennych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciborowiec

przedstawiciel rzędu roślin z klasy jednoliściennych; turzycowiec


Źródła:

SJP.pl

Ciborowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciborski

nazwisko


Ciborski – odmiana herbu Jastrzębiec


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cibujka

potocznie: pomyłka, nieścisłość, drobna wpadka, głównie w filmach i grach wideo


Źródła:

SJP.pl

Cic

Congregatio Sororum Immaculatae Conceptionis Beatae Mariae Virginis, zakon niepokalanek


Źródła:

SJP.pl

Cicciolina

[czytaj: cziczolina] pseudonim artystyczny Ilony Staller, włoskiej aktorki pornograficznej węgierskiego pochodzenia


Ilona Staller, właściwie Elena Anna Staller, znana pod pseudonimem artystycznym Cicciolina (ur. 26 listopada 1951 w Budapeszcie) – włoska aktorka pornograficzna węgierskiego pochodzenia. Była jedną z największych europejskich gwiazd porno i skandalistek lat 80. XX wieku. Także aktywistka polityczna, pierwsza w historii gwiazda porno wybrana do parlamentu demokratycznego państwa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cicero

[czytaj c-icero] cycero;
1. stopień pisma o wielkości 12 punktów typograficznych;
2. jednostka długości w układzie wielkości drukarskich wynosząca 12 punktów typograficznych


Osoby

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cicerone

[czytaj: cziczerone] osoba oprowadzająca po muzeach itp.; przewodnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. przewodnik oprowadzający po zabytkach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciceroniański

w retoryce: zdanie cyceroniańskie, okres cyceroniański - starannie zbudowany fragment wypowiedzi, o dużej złożoności i kunsztownej formie


Źródła:

SJP.pl

Ciceronować

[czytaj: cziczeronować] oprowadzać zwiedzających, pełnić funkcję cicerona


Źródła:

SJP.pl

Ciceronowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciceronować.


Źródła:

Wiktionary

Cichacz

potocznie: potajemne wypuszczenie gazów z organizmu; cichy bąk


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żart. ciche pierdnięcie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichaczem

potocznie: po cichu, milczkiem, potajemnie; cichcem


przysłówek sposobu

 (1.1) bez wywoływania hałasu, po cichu, niepostrzeżenie, ukradkiem

 (1.2) w tajemnicy przed innymi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cichawy

nieco cichy; mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy


Cichawy – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Sońsk.

Na terenie obecnie istniejącej wsi Cichawy prawdopodobnie już w czasach starożytnych istniały pierwsze formy osadnictwa. Na jednej z żwirowni w latach 60. XX wieku odkryto prymitywne piece hutnicze które nazywano dymarkami. Znaleziono także gliniane skorupy datowana na około 2000 – 3000 lat p.n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cichcem

potocznie: po cichu, milczkiem, potajemnie; cichaczem


przysłówek sposobu

 (1.1) bez wywoływania hałasu, po cichu, niepostrzeżenie, ukradkiem

 (1.2) w tajemnicy przed innymi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichecki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cicheńki

zdrobnienie od: cichy


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cichy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cichnąć

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. ścichnąć)

 (1.1) stawać się stopniowo coraz cichszym lub słabiej słyszalnym

 (1.2) przestawać rozmawiać, wydawać dźwięki lub czynić gwar

 (1.3) uspokajać się lub stawać się mniej intensywnym (np. o żywiołach)

 (1.4) przen. przestawać być obiektem zainteresowania społeczeństwa


Źródła:

Wiktionary

Cicho

1. wydający słabo słyszalne dźwięki lub nie wydający ich wcale;
2. spokojny, wycofany


przysłówek sposobu

 (1.1) bez wydawania dźwięku lub o niskim natężeniu dźwięku

 (1.2) przen. nie powodując rozgłosu

wykrzyknik

 (2.1) słowo nakazujące odbiorcy zaprzestanie mówienia i wydawania dźwięków


Cicho – czwarta studyjna (druga polskojęzyczna) płyta Ewy Farnej. Na płycie znajduje się 12 pop-rockowych utworów. Ostatnia piosenka to cover piosenki Urszuli pt. Dmuchawce, latawce, wiatr (muzyka Romuald Lipko, słowa Marek Dutkiewicz). Album został wydany 16 marca 2009 i jest polską wersją płyty Ticho. Płyta dotarła do 16. miejsca listy OLiS w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cichobiegi

buty na miękkiej podeszwie


Źródła:

SJP.pl

Cichobieżność

cecha mechanizmu lub pojazdu zdolnego do cichego poruszania się


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. odprzym. cecha tego, co cichobieżne – zdolne do cichej pracy, do cichego poruszania się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichobieżny

o urządzeniach, pojazdach: pracujący, poruszający się cicho


przymiotnik jakościowy

 (1.1) techn. o urządzeniach, maszynach, pojazdach itp.: taki, który pracuje lub porusza się cicho


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichociemni

związany z działalnością cichociemnych


Cichociemni Spadochroniarze Armii Krajowej (skróty: CC, cc.) – żołnierze konspiracyjnej Armii Krajowej (ZWZ/AK) w służbie specjalnej (patrz treść przysięgi CC), służący w strukturach wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego, którzy podczas służby w Polskich Siłach Zbrojnych, ochotniczo zgłosili się do służby w kraju. Dzięki współpracy Oddziału VI (Specjalnego) Sztabu Naczelnego Wodza z brytyjskim Special Operations Executive, zostali w latach 1941–1944 przeszkoleni w Wielkiej Brytanii i we Włoszech oraz przerzucani przez 138 dywizjon specjalnego przeznaczenia (138 Special Duty Squadron) RAF oraz polską 1586 eskadrę specjalnego przeznaczenia na teren Polski okupowanej przez Niemców oraz Sowietów. Dzięki współpracy z komórką Oddziału V (łączność) Komendy Głównej AK wykonywali skok ze spadochronem na zrzutowiska wyznaczone i chronione przez oddziały partyzanckie AK (i in.) lub lądowali na polowych lotniskach podczas operacji Most (Wildhorn).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cichociemny

związany z działalnością cichociemnych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. żołnierz polski zrzucany na tereny okupowane w czasie drugiej wojny światowej;


Cichociemni Spadochroniarze Armii Krajowej (skróty: CC, cc.) – żołnierze konspiracyjnej Armii Krajowej (ZWZ/AK) w służbie specjalnej (patrz treść przysięgi CC), służący w strukturach wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego, którzy podczas służby w Polskich Siłach Zbrojnych, ochotniczo zgłosili się do służby w kraju. Dzięki współpracy Oddziału VI (Specjalnego) Sztabu Naczelnego Wodza z brytyjskim Special Operations Executive, zostali w latach 1941–1944 przeszkoleni w Wielkiej Brytanii i we Włoszech oraz przerzucani przez 138 dywizjon specjalnego przeznaczenia (138 Special Duty Squadron) RAF oraz polską 1586 eskadrę specjalnego przeznaczenia na teren Polski okupowanej przez Niemców oraz Sowietów. Dzięki współpracy z komórką Oddziału V (łączność) Komendy Głównej AK wykonywali skok ze spadochronem na zrzutowiska wyznaczone i chronione przez oddziały partyzanckie AK (i in.) lub lądowali na polowych lotniskach podczas operacji Most (Wildhorn).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cichocki

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cichodajka

prostytutka, nierządnica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. wulg. kobieta, która uprawia prostytucję i ukrywa ten proceder przed otoczeniem

 (1.2) gwara. więz. skazana utrzymująca stosunki seksualne z wąską grupą skazanych kobiet

 (1.5) gwara. uczn. dziewczyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichomski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cichoń

nazwisko


Cichoń (929 m) – szczyt w Beskidzie Wyspowym, położony w tzw. paśmie Ostrej. Na mapie Geoportalu brak takiego szczytu, opisano natomiast w tym miejscu dwa wierzchołki: Tokań (922 m) i Księża Góra (924 m), a nazwa Cichoń oznacza część lasu na ich północno-zachodnich stokach. Przez miejscową ludność nazywany był Tokoniem, co mogłoby wskazywać, że kiedyś odbywały tu swoje toki głuszce. Obecnie miejscowa ludność używa nazwy Cichoń.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cichoński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cichopek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cichopłuk

urządzenie do spłukiwania wodą sedesu, zastępujące tradycyjną spłuczkę


Źródła:

SJP.pl

Cichość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. cisza, milczenie


Źródła:

Wiktionary

Cichostępy

buty; obowiązywały w subkulturze Teddy Boysów i rock'n'rollowców


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) przest. żart. miękkie pantofle domowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichostów

Cichostów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Milanów.

Wieś królewska w powiecie lubelskim województwa lubelskiego w 1786 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.


Źródła:

Wikipedia

Cichosz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cichosza

przysłówek

 (1.1) neol. liter. cicho i pusto


Źródła:

Wiktionary

Cichowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cichowo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Cichowski

nazwisko


Cichowski – polskie nazwisko utworzone sufiksem -(ow)ski od popularnych nazw miejscowych takich jak Cichowo, Cichów lub Ciche.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cichszy

stopień wyższy od przymiotnika: cichy


Źródła:

SJP.pl

Cichuchno

cichuchny


Patrz:cichuchny

Źródła:

SJP.pl

Cichuchny

zdrobnienie od: cichy; cichuteńki, cichuteczki, cichuśki, cichusieńki, cichusi, cichutki


przymiotnik

 (1.1) bardzo słabo słyszalny

 (1.2) bardzo niepozorny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichusi

zdrobnienie od: cichy; cichuteńki, cichuteczki, cichuśki, cichusieńki, cichutki, cichuchny


Źródła:

SJP.pl

Cichusieńki

zdrobnienie od: cichy; cichuteńki, cichuteczki, cichuśki, cichutki, cichusi, cichuchny


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cichy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichuśki

zdrobnienie od: cichy; cichuteńki, cichuteczki, cichutki, cichusieńki, cichusi, cichuchny


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cichy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichuteczki

zdrobnienie od: cichy; cichuteńki, cichutki, cichuśki, cichusieńki, cichusi, cichuchny


Źródła:

SJP.pl

Cichuteczko

cichuteczki


Patrz:cichuteczki

Źródła:

SJP.pl

Cichuteńki

zdrobnienie od: cichy; cichutki, cichuteczki, cichuśki, cichusieńki, cichusi, cichuchny


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cichy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichutki

zdrobnienie od: cichy; cichuteńki, cichuteczki, cichuśki, cichusieńki, cichusi, cichuchny


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: cichy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cichy

1. wydający słabo słyszalne dźwięki lub nie wydający ich wcale;
2. spokojny, wycofany


przymiotnik jakościowy

 (1.1) o małej głośności

 (1.2) spokojny


Nazwy geograficzne

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cicibór

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. zob. Cicibór Mały.

 (1.2) geogr. zob. Cicibór Duży.


Miejscowości w Polsce:

Inne:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ciciborski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ciciborem, dotyczący Cicibora


Źródła:

Wiktionary

Cicihar

miasto w Chinach; Qiqihar


Qiqihar (chiń. upr. 齐齐哈尔; chiń. trad. 齊齊哈爾; pinyin Qíqíhā’ěr) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Heilongjiang, port nad rzeką Nen Jiang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 924 737. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 5 537 279 mieszkańców. Ośrodek przemysłu hutniczego, maszynowego, elektrotechnicznego, chemicznego, drzewnego, spożywczego i mineralnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cicik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. frędzel, kłąb


Źródła:

Wiktionary

Cicisbeo

[czytaj: cziczisbeo] przyjaciel domu, mający dwuznaczne zamiary w stosunku do pani domu


Cicisbeo, także cicisbej (wł. cicisbeo, cavaliere servente; wym. cziczizbeo) – przyjaciel domu, który adoruje panią domu; gach, kochanek. W XVIII wieku we Włoszech tym mianem określano towarzysza zamężnej damy z wyższych sfer.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciczkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cie

nazwa fonetyczna litery Ć


Ћ, ћ – litera cyrylicy używana w alfabecie języka serbskiego, oznaczająca [ʨ]. Jej łacińskim odpowiednikiem według normy ISO 9 jest litera „Ć”. Często odpowiada macedońskiemu Ќ. Kształt małej litery (ћ) jest zbliżony do innej litery – ħ.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciec

cieknąć;
1. spływać powoli; sączyć się;
2. przepuszczać wodę; przeciekać;
3. o ptakach łownych, czasem innej zwierzynie: biec szybko i niepostrzeżenie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) posp. pogard. gospodarz domu

 (1.2) daw. gwara. więz. stróż


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciech

skrót od: Centrala Importowo-Eksportowa Chemikaliów; CIECh


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Ciechosław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechan

imię męskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechanostwo

Ciechan z małżonką; Ciechanowie


Źródła:

SJP.pl

Ciechanów

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie mazowieckim;


Ciechanów – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim. Miejscowość jest siedzibą powiatu ciechanowskiego. Leży nad rzeką Łydynią, ok. 100 km na północ od Warszawy.

Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Miejsce obrad sejmików ziemskich ziemi ciechanowskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku. Ciechanów należał do starostwa ciechanowskiego w 1617 roku. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie przasnyskim, obwodzie przasnyskim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miasto było stolicą województwa ciechanowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechanowczanin

mieszkaniec Ciechanowca


Źródła:

SJP.pl

Ciechanowczanka

mieszkanka Ciechanowca


Źródła:

SJP.pl

Ciechanowianin

mieszkaniec Ciechanowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Ciechanowa

 (1.2) osoba pochodząca z Ciechanowa, urodzona w Ciechanowie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciechanowianka

mieszkanka Ciechanowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Ciechanowa

 (1.2) kobieta pochodząca z Ciechanowa, urodzona w Ciechanowie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciechanowice

Ciechanowice (do 1945 r. niem. Rudelstadt) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Marciszów, w przełomie Bobru, na pograniczu Gór Kaczawskich i Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich.

W miejscowości jest przystanek kolejowy Ciechanowice.


Źródła:

Wikipedia

Ciechanowicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechanowie

Ciechan z małżonką; Ciechanostwo


Źródła:

SJP.pl

Ciechanowiec

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Ciechanowiec – miasto w Polsce na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ciechanowiec.

Miasto prywatne posiadało prawo magdeburskie przed 1429 rokiem, położone było w ziemi drohickiej województwa podlaskiego. Część polska Ciechanowca była miastem prywatnym Królestwa Kongresowego, położonym w 1827 roku w powiecie tykocińskim, obwodzie łomżyńskim województwa augustowskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa łomżyńskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechanowiecki

przymiotnik od: Ciechanowiec


Ciechanowiecki – w języku polskim przymiotnik od nazwy miejscowej Ciechanowiec


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechanówko

Ciechanówko – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Lidzbark. Leży 4 km od Lidzbarka na drodze wojewódzkiej nr 541 w kierunku Lubawy.


Źródła:

Wikipedia

Ciechanowski

przymiotnik od: Ciechanów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Ciechanowa, związany z Ciechanowem


Ciechanowski (forma żeńska: Ciechanowska; liczba mnoga: Ciechanowscy) – polskie nazwisko. Najprawdopodobniej pochodzi od Ciechanowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechanowskie

przymiotnik od: Ciechanów


Źródła:

SJP.pl

Ciechanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ciechana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ciechański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciechlin

Ciechlin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Pniewy.


Źródła:

Wikipedia

Ciechnowo

wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim


Ciechnowo (niem. Technow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Sławoborze.

Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 67 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechocin

nazwa kilku wsi w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechocinek

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie kujawsko-pomorskim;


Ciechocinek – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, na Kujawach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechocinianin

1. mieszkaniec Ciechocina;
2. mieszkaniec Ciechocinka


Źródła:

SJP.pl

Ciechocinianka

mieszkanka Ciechocinka lub Ciechocina


Źródła:

SJP.pl

Ciechociński

przymiotnik od: Ciechocin, Ciechocinek


Źródła:

SJP.pl

Ciecholewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciechomice

dzielnica Płocka



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechomin

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Ciechomir

dawne imię męskie


Ciechomir – imię męskie pochodzenia słowiańskiego, nienotowane w źródłach staropolskich.

Ciechomir imieniny obchodzi 7 czerwca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechomski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciechostowice

wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim


Ciechostowice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie szydłowieckim, w gminie Szydłowiec. Ma status sołectwa.

Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechosław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.;


Ciechosław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Ciecho- („uciecha, pociecha”) i -sław („sława”). Imię to mogło oznaczać „sławiący radość”. Zdrobnieniem jest Ciech, od którego bierze nazwę polskie miasto Cieszyn. Zob. też Ciesław, Cieszysław.

Ciechosław imieniny obchodzi 13 maja, 16 sierpnia i 4 grudnia.

Forma żeńska: Ciechosława.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechosława

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Ciechosław


Ciechosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Ciecho- ("uciecha, pociecha") i -sława ("sława"). Imię to mogło oznaczać "sławiąca radość". Zob. też Ciesława. W źródłach polskich poświadczone od XIII wieku (1265 rok).

Ciechosława imieniny obchodzi 30 czerwca, 4 grudnia.

Forma męska: Ciechosław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciechosławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ciechosławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ciechosławostwo

Ciechosław z małżonką; Ciechosławowie


Źródła:

SJP.pl

Ciechosławowie

Ciechosław z małżonką; Ciechosławostwo


Źródła:

SJP.pl

Ciechów

Ciechów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Śląska.


Źródła:

Wikipedia

Ciechowice

wieś w Polsce położona w województwie śląskim


Ciechowice (niem. Schichowitz, w latach 1936-1945 Oderbrück, pol. po wojnie przejściowo Szychowice) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Nędza, na prawym brzegu Odry.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie katowickim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechowicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciechowski

nazwisko, np. Grzegorz Ciechowski (1957-2001), polski muzyk


Źródła:

SJP.pl

Cięcia

stosowane w celach pielęgnacyjno-sanitarnych redukcje koron drzew; ogławianie


Źródła:

SJP.pl

Cięcie

1. uderzenie ostrym narzędziem;
2. miejsce przecięcia na czymś lub przecięte miejsce na ciele;
3. dzielenie czegoś na części przy użyciu różnych narzędzi tnących


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciąć.

 (1.2) cios zadany ostrym, tnącym narzędziem

 (1.3) miejsce przecięcia, nacięcia powierzchni przedmiotu

 (1.4) przecięte miejsce na ciele, rana cięta

 (1.5) leśn. wycinka chorych, zbędnych drzew

 (1.6) ogrod. przycinanie gałęzi roślin uprawnych, zwłaszcza owocowych, w celu ich wzmocnienia lub pozbycia się gałęzi chorych, wybrakowanych

 (1.7) zarz. ograniczenie środków przeznaczanych, planowaćanowanych na jakieś cele

 (1.8) techn. proces dzielenia materiałów na kilka części


Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciecier

samiec cietrzewia


Źródła:

SJP.pl

Ciecierówka

wieś w Polsce


Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciecierski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciecierzyca

roślina strączkowa uprawiana w gorącym i suchym klimacie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Cicer|L.|ref=tak., rodzaj roślin jednorocznych z rodziny bobowatych;

 (1.2) bot. roślina z gatunku ciecierzyca pospolita uprawiana ze względu na jadalne nasiona;

 (1.3) spoż. nasiona ciecierzycy (1.2)


Ciecierzyca (Cicer) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Do rodzaju należy 45 gatunków. Występują na obszarze od Wysp Kanaryjskich do centralnej Azji i północno-wschodniej Afryki, z największym zróżnicowaniem w rejonie Morza Śródziemnego. W Polsce brak przedstawicieli tego rodzaju z wyjątkiem przejściowo dziczejącej ciecierzycy pospolitej C. arietinum.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciecierzycki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ciecierzycami, dotyczący Ciecierzyc


Źródła:

Wiktionary

Ciecierzycowy

ciecierzyca


Patrz:ciecierzyca

Źródła:

SJP.pl

Ciecierzyn

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Cięcina

wieś w Polsce


Cięcina – wieś w Polsce położona w Małopolsce, w obecnym województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Węgierska Górka. Do 1954 roku istniała gmina Cięcina.

Miejscowość położona jest w Małopolsce (Żywiecczyzna), w Beskidzie Żywieckim niedaleko Beskidu Śląskiego i Żywca. Pod względem zabudowy dzieli się na dwie części: Cięcinę Górną, położoną w wąskiej dolinie potoku Cięcinka, i Cięcinę Dolną, położoną w szerokiej dolinie rzeki Soły. Od południowego zachodu miejscowość graniczy z Węgierską Górką. Od północy Cięcinę otaczają szczyty: Kiczora (838 m n.p.m.), Magura (891 m n.p.m.), Skała (946 m n.p.m.). Jej południowo-wschodnie granice wyznaczone są wzdłuż grzbietu Abrahamowa (857 m n.p.m.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieciora

samica cietrzewia; cieciorka


Źródła:

SJP.pl

Cieciorka

1. samica cietrzewia; cieciora;
2. bylina z rodziny motylkowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Coronilla|L.|ref=Coronilla (Fabaceae)., rodzaj roślin z rodziny bobowatych;

 (1.2) spoż. kulin. nasiona ciecierzycy pospolitej, nazwa systematyczna|Cicer arietinum|ref=tak.

 (1.3) ornit. samica cietrzewia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieciorkowy

cieciorka


Patrz:cieciorka

Źródła:

SJP.pl

Cieciornik

gatunek ptaka z rodziny kurowatych


Cieciornik, jarząbek cieciornik (Bonasa umbellus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Bonasa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieciowa

gwarowo: żona stróża, dozorcy


Źródła:

SJP.pl

Cieciszów

wieś w Polsce położona w województwie lubuskim


Cieciszów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Szprotawa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieciura

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cięciwa

1. linka lub rzemyk napięty na łuku albo kuszy;
2. odcinek łączący dwa dowolne punkty krzywej lub powierzchni;
3. w budownictwie: największa wewnętrzna szerokość sklepienia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) linka łącząca końce łuku albo kuszy;

 (1.2) geom. odcinek łączący dwa wybrane punkty krzywej lub powierzchni;

 (1.3) archit. największa szerokość wewnętrzna sklepienia


Cięciwa – odcinek łączący dwa dowolne punkty na okręgu, krzywej, bądź powierzchni. Najdłuższa możliwa cięciwa dla danego okręgu (lub ogólniej dla dowolnego zbioru punktów) nazywana jest średnicą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cięciwowy

cięciwa


Patrz:cięciwa

Źródła:

SJP.pl

Ciećkać

ciećkać się - regionalnie: cackać się (1. obchodzić się z czymś lub z kimś czule;
2. poświęcać zbyt wiele czasu na wykonywanie jakiejś czynności); ciaćkać się (regionalnie), ceckać się (regionalnie)


Źródła:

SJP.pl

Ciećkanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciećkać.


Źródła:

Wiktionary

Ciećkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciećwierz

młodzieżowo, obraźliwie: człowiek modnie, elegancko się ubierający; elegancik, strojniś, modniś



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciecz

ciało w ciekłym stanie skupienia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. substancja o ciekłym (pośrednim między gazowym a stałym) stanie skupienia, przyjmująca kształt zbiornika, do którego jest wprowadzona


Ciecz – stan skupienia materii pośredni między ciałem stałym a gazem, w którym ciało fizyczne trudno zmienia objętość, ale łatwo zmienia kształt. Wskutek tego ciecz przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje, ale w przeciwieństwie do gazu nie rozszerza się, aby wypełnić je całe. Powierzchnia styku cieczy z gazem lub próżnią nazywa się powierzchnią swobodną cieczy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieczenie

cieknąć;
1. spływać powoli; sączyć się;
2. przepuszczać wodę; przeciekać;
3. o ptakach łownych, czasem innej zwierzynie: biec szybko i niepostrzeżenie


Cieczenie to jeden z zachodzących na stokach grawitacyjnych ruchów masowych (procesów masowych), charakterystyczny dla wilgotnego klimatu równikowego Jest to powolne spełzywanie grubej warstwy zwietrzeliny mocno nasączonej wodą, które zachodzi często pod warstwą roślinności.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieczka

okres wzmożonego popędu płciowego u samic niektórych ssaków; ruja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. wet. kynol. ruja u suki psowatych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieczkowy

cieczka


Patrz:cieczka

Źródła:

SJP.pl

Cieczomierz

przyrząd odmierzający ilość cieczy, jaka przez niego przepływa


Źródła:

SJP.pl

Cieczowy

związany z cieczą


Źródła:

SJP.pl

Cięga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. pręga, szrama, znak od cięcia


Źródła:

Wiktionary

Cięgatura

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) śrpol. przepaska, przepasanie, pas; Gloger.


Źródła:

Wiktionary

Cięgi

1. potocznie: lanie, bicie;
2. niefortunne przeżycia, klęski, porażki


Źródła:

SJP.pl

Cięgiel

w wojskowości: linka spustowa działa


Źródła:

SJP.pl

Cięgiem

gwarowo: ciągle, bezustannie; bez przerwy


przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Poznań, Kresy. ciągle


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cięgnik

urządzenie do podnoszenia ciężarów


Cięgnik – urządzenie dźwigowe służące do przemieszczania przedmiotów stałych (nosiwa) za pomocą cięgien linowych lub łańcuchowych i przy zastosowaniu zaczepu, zwykle haka lub chwytaka (na przykład elektromagnetycznego). Cięgnik może być napędzany siłą mięśni (cięgnik ręczny) lub silnikiem (cięgnik silnikowy). Cięgnik może być samodzielnym urządzeniem lub częścią innego urządzenia dźwigowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cięgno

giętka część maszyny, np. pas napędowy, łańcuch, przenosząca siły rozciągające, używana np. w specjalnych przekładniach i kolejach linowych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odkształcalny element mechanizmu przenoszący wzdłużne siły rozciągające

 (1.2) człon konstrukcyjny sprężający


Cięgno – element pracujący na rozciąganie wzdłużne (zwykle wiotki, przenoszący tylko siły rozciągające).

Jako cięgna stosowane są liny, łańcuchy, pasy (na przykład w przekładni pasowej) i cienkie pręty.

Mogą one służyć także do sprężania konstrukcji. Cięgna sprężające mają postać drutów lub ich splotów (strun lub kabli).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cięgnowy

przymiotnik od: cięgno


Źródła:

SJP.pl

Cięgło

sztywny element przenoszący przede wszystkim siły rozciągające w różnych urządzeniach


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. sztywna część przenosząca przede wszystkim siły rozciągające w różnych urządzeniach

 (1.2) techn. przyrząd służący do sczepiania, spinania czegoś


Cięgło – sztywny element służący do przenoszenia głównie sił rozciągających.

W budownictwie cięgłami są elementy nośne w mostach i innych konstrukcjach wiszących, odciągi przy wysokich konstrukcjach (przede wszystkim masztach), wieszaki do podwieszenia rur instalacyjnych i drabinek do układania kabli i tym podobne.

Cięgła stosuje się także w sterowaniu hamulcami, sprzęgłami, gaźnikami, sterami wysokości i kierunku, klapami, zamkami i innymi urządzeniami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cięgłowy

przymiotnik od: cięgło


przymiotnik relacyjny

 (1.1) techn. związany z cięgłem, dotyczący cięgła, wykorzystujący cięgła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciek

1. bieg wody, np. strumienia, rzeki; płynięcie, prąd, nurt;
2. w łowiectwie (zazwyczaj w liczbie mnogiej): noga ptaka z rodziny kuraków; zgrzebło


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bieg cieczy, strumień płynącej cieczy

 (1.2) łow. noga ptaka z rodziny kuraków


Ciek – ogólne określenie wszelkiego rodzaju wód powierzchniowych liniowych, płynących pod wpływem siły ciężkości, płynące stale lub w ciągu dłuższych okresów w wyżłobionych przez siebie łożyskach otwartych. Pojęcie cieku należy łączyć z płynącą wodą i korytem przez nią wyżłobionym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciekać

ciekać się - o samicach niektórych ssaków (głównie psowatych i kotowatych): mieć cieczkę


czasownik

 (1.1) łódź. pogard. szybko chodzić

czasownik zwrotny ciekać się

 (2.1) daw. zob. dzikać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciekać.


Źródła:

Wiktionary

Ciekaw

przymiotnik

 (1.1) zob. ciekawy. (forma orzecznikowa)


Źródła:

Wiktionary

Ciekawa

kobieta dociekliwa, interesująca się kimś lub czymś, pragnąca się czegoś dowiedzieć


Źródła:

SJP.pl

Ciekawić

czasownik

 (1.1) interesować, wzbudzać czyjąś ciekawość


Źródła:

Wiktionary

Ciekawie

przysłówek

 (1.1) w sposób ciekawy


Źródła:

Wiktionary

Ciekawiej

stopień wyższy od przysłówków: ciekawie, ciekawo


Źródła:

SJP.pl

Ciekawienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciekawić.


Źródła:

Wiktionary

Ciekawość

dążenie do poznania czegoś, interesowanie się czymś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chęć poznania czegoś, doświadczenia czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciekawostka

drobny fakt lub zjawisko budzące zainteresowanie; osobliwość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szczegół lub informacja budząca zainteresowanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekawostkowy

przymiotnik od: ciekawostka


Źródła:

SJP.pl

Ciekawska

kobieta interesująca się cudzymi sprawami; wścibska


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kobieta zbyt ciekawa, wścibska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekawski

wścibski; potocznie:
1. zbyt dociekliwy, nadmiernie ciekawy, nazbyt interesujący się cudzymi sprawami;
2. wyrażający zbytnią ciekawość, np. ciekawskie spojrzenia


przymiotnik

 (1.1) pot. odznaczający się zbytnią ciekawością

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. człowiek zbyt ciekawy, wścibski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekawskość

ciekawski


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dociekliwość, pragnienie poszerzenia wiedzy


Patrz:ciekawski

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekawszy

stopień wyższy od przymiotnika: ciekawy


Źródła:

SJP.pl

Ciekawy

1. interesujący się, pragnący się czegoś dowiedzieć; dociekliwy;
2. wzbudzający ciekawość; interesujący; osobliwy


przymiotnik

 (1.1) taki, który się czymś interesuje, chce mieć informacje na dany temat

 (1.2) taki, który wzbudza zainteresowanie

 (1.3) łódź. taki, który szybko chodzi, cieka

 (1.4) stpol., łow. rączy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieki

w gwarze łowieckiej: nogi ptaków z rodziny kurakowatych (grzebiących); zgrzebła


Źródła:

SJP.pl

Cieklin

Cieklin – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Dębowiec. Liczy ok. 1200 mieszkańców.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Cieklin.
Od 2008 roku funkcjonuje w Cieklinie Muzeum Narciarstwa im. Stanisława Barabasza.
W miejscowości ma swoją siedzibę parafia Św. Michała Archanioła, należąca do dekanatu Dębowiec, diecezji rzeszowskiej.


Źródła:

Wikipedia

Cieknąć

ciec;
1. spływać powoli; sączyć się;
2. przepuszczać wodę; przeciekać;
3. o ptakach łownych, czasem innej zwierzynie: biec szybko i niepostrzeżenie


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pocieknąć)

 (1.1) płynąć powoli strużkami

 (1.2) być nieszczelnym dla cieczy

 (1.3) łow. biec szybko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekocinko

Ciekocinko (kaszb. Cékòcënko) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na obszarze Pobrzeża Kaszubskiego nad rzeką Chełst. Osada jest częścią składową sołectwa Ciekocino.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciekocino

Ciekocino (kaszb. Cékòcëno, niem. Zackenzin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na obszarze Pobrzeża Kaszubskiego nad rzeką Chełst. Wieś jest siedzibą sołectwa Ciekocino, w którego skład wchodzi również miejscowość Ciekocinko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciekłokrystaliczny

zawierający substancję mogącą zmieniać swój stan z ciekłego w krystaliczny i odwrotnie


przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. techn. zawierający substancję zmieniającą swój stan skupienia z ciekłego w krystaliczny i odwrotnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciekłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ciekłe


Źródła:

Wiktionary

Ciekły

mający właściwości cieczy; cieknący, płynny


przymiotnik

 (1.1) fiz. mający właściwości cieczy

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lm. nmos. przesz. od: ciec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielaczek

zdrobnienie od: cielak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: cielak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielądz

wieś w Polsce położona w województwie łódzkim


Cielądz – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Cielądz.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. Lokacja miejska w 1773 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cielądzki

przymiotnik od: Cielądz


Źródła:

SJP.pl

Cielak

młode krowy; cielę


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zootechn. młode bydła domowego, cielę

 (1.2) łow. młode jelenia


Cielę, cielak – młode bydła domowego (choć nazwą tą określa się też młode niektórych innych ssaków, m.in. jeleni, bizonów, wielbłądów, słoni, żyraf, hipopotamów, nosorożców, fok, łosi, wielorybów i niektórych płetwonogich). Narodziny cielaka nazywane są cieleniem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cielątko

pieszczotliwe zdrobnienie od: cielę


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od cielę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielę

1. małe, młode przeżuwaczy, np. krowy, łani;
2. potocznie: osoba głupawa, nieenergiczna itp.


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zootechn. młode bydła domowego;

 (1.2) zool. młody osobnik dużych ssaków roślinożernych, np. żubrów, hipopotamów, wielbłądów

 (1.3) zool. młody osobnik ssaków morskich, np. fok, delfinów

 (1.4) pot. przen. człowiek niezaradny, przesadnie potulny


Cielę, cielak – młode bydła domowego (choć nazwą tą określa się też młode niektórych innych ssaków, m.in. jeleni, bizonów, wielbłądów, słoni, żyraf, hipopotamów, nosorożców, fok, łosi, wielorybów i niektórych płetwonogich). Narodziny cielaka nazywane są cieleniem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cielec

młody byczek, cielak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) przest. młody byk, większe cielę


Cielec (niem. Czielitz) – osada leśna w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Boronów, obecnie niezamieszkana.

Osada położony jest w południowej części gminy Boronów, na jej terenie znajduje się pomnikowa lipa oraz budynek dawnej gajówki.

Nazwa miejscowa Cielec wywodzi się od nazwiska.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cielęcina

mięso cielęce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. mięso z młodej krowy (cielęcia)

 (1.2) kulin. potrawa z cielęciny (1.1)

 (1.3) pot. przen. o kimś gapowatym, nierozgarniętym, zwykle w młodym wieku


Cielęcina – mięso cieląt w wieku od 2 tygodni do 6 miesięcy. Większość zwierząt zabijanych na cielęcinę to buhajki ras mlecznych, zatem nieprzydatne w produkcji mleka. Najlepszej jakości mięso pochodzi ze zwierząt 4-8 tygodniowych, karmionych głównie mlekiem, jednakże większość cieląt w wielkoprzemysłowych hodowlach karmi się ubogą w żelazo karmą zastępczą (w Niemczech wymagana jest norma żelaza na kilogram karmy zastępczej, poniżej której nie można zejść). Wywołana w ten sposób anemia zapewnia atrakcyjny wizualnie, blady kolor mięsa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cielęcinka

zdrobnienie od: cielęcina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: cielęcina

 (1.2) pieszcz. cielęcina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielecki

nazwisko


Cielecki – polskie nazwisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cielęcy

1. przymiotnik od: cielę;
2. potocznie: niezdarny, naiwny;
3. cielęcy zachwyt - bezpodstawny, nadmierny zachwyt, bezkrytyczne uwielbienie


przymiotnik

 (1.1) związany z cielęciem

 (1.2) pot. niezbyt mądry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielesieństwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. stosunek płciowy


Źródła:

Wiktionary

Cieleśnica

wieś w Polsce położona w województwie lubelskim


Cieleśnica – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Rokitno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Rokitno. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 502 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cielesność

cielesny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest cielesne, co dotyczy ciała


Patrz:cielesny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielesny

1. dotyczący ciała człowieka;
2. posiadający ludzką postać, fizyczny;
3. związany z pociągiem płciowym; zmysłowy, seksualny


przymiotnik

 (1.1) dotyczący ciała i cielesności


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielesz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieleszyn

Cieleszyn – (niem. Friedrichsdank) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz. Jej obszar wynosi 444 ha. Według spisu powszechnego z 31 marca 2011 roku wieś liczyła 175 mieszkańców.

Wieś sąsiaduje ze Zbrachlinem, Konstantowem, Niewieścinem i Suponinem.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.


Źródła:

Wikipedia

Cielętnik

specjalna zagroda w oborze lub na pastwisku przeznaczona dla cieląt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osada w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Braniewo;


Cielętnik (niem. Kälberhaus) – osada w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo.

W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Osada znajduje się w historycznym regionie Warmia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cielętniki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w gminie Zawonia

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie śląskim, w gminie Dąbrowa Zielona

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|Cielętnik.


W Polsce
Na Białorusi

Cielętniki – dawny zaścianek w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Komaje.

Zobacz też

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cielić

cielić się (o krowie i niektórych innych zwierzętach): rodzić cielę


Źródła:

SJP.pl

Cielica

młoda jałówka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. młoda krowa, która nie miała jeszcze potomstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieliczanka

wieś w Polsce


Cieliczanka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Supraśl.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieliczka

cielę, samiczka w pierwszych trzech miesiącach życia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. zdrobn. od cielica


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielimowo

wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim


Cielimowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Niechanowo. Od północy sąsiaduje z Gnieznem. We wsi znajduje się dwór z przełomu XIX i XX wieku, oraz pomnik upamiętniający wizytę papieża Jana Pawła II w 1979 w Gnieźnie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cielistoczerwonawy

nieco czerwony o cielistym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Cielistoczerwony

czerwony o cielistym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Cielistość

cielisty


Patrz:cielisty

Źródła:

SJP.pl

Cielisty

jasnobeżowy (mający kolor mlecznej kawy) z delikatnym bladym różem


przymiotnik

 (1.1) w kolorze skóry białego człowieka

 (1.2) stpol. otyły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielmów

wieś w Polsce położona w województwie lubuskim


Cielmów (niem. Zilmsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Tuplice. Wieś jest położona nad drogą wojewódzką nr 294. Cielmów jest 2 km na wschód od Tuplic, i 26 km na zachód od Żar. Wieś liczy ok. 350 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cielność

cielny


Patrz:cielny

Źródła:

SJP.pl

Cielny

o zwierzęciu (krowie lub samicy niektórych innych zwierząt roślinożernych): ciężarny


przymiotnik

 (1.1) o krowie, w rodzaju żeńskim (cielna): spodziewająca się potomstwa

 (1.2) stpol. cielesny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cielok

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. cielę


Źródła:

Wiktionary

Cieloszka

wieś w Polsce


Cieloszka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Turośl.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 647

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Jana Chrzciciela w Turośli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cielsko

zgrubienie od: ciało


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgrub. ciało


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieluch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciembroniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciemek

dawniej: ciemność


Źródła:

SJP.pl

Ciemiączko

miękkie spojenie kości czaszki u niemowląt, z czasem zarastające


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. miękkie spojenie łączące kości czaszki płodu, noworodka i niemowlęcia, z czasem ulegające skostnieniu;


Ciemiączko (łac. fonticulus) – nieskostniałe spojenie łączące kości czaszki u noworodków i niemowląt, wypełnione błoną łącznotkankową leżące w miejscu styku trzech lub czterech kości.

U człowieka po urodzeniu wyróżnia się:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemianka

wieś w Polsce


Ciemianka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Grabowo.

Na przełomie 1783/1784 wieś leżała w parafii Grabowo, dekanat wąsoski diecezji płockiej i była własnością Choynowskiego, Makarowicza i Potockiego. W 1827 r. było tu 12 domów i 74 mieszkańców. Właścicielem folwarku był Gustaw Choynowski. Folwark zajmował obszar 38 włók. W 1929 r. majątek ziemski miał tu Ludwik Chojnowski (448 mórg). Była tu cegielnia Ad. Koniecznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemię

spojenie łączące kości czaszki u noworodków


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. anat. górna część czaszki, znajdująca się wokół jej szczytu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemięga

(r. męski) ktoś niezdarny; niedołęga


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) pot. obraź. osoba niezaradna, ślamazarna, niezdarna i niedołężna

 (1.2) pot. obraź. maruda, nudziarz, zrzęda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) daw. mozół, trud

 (2.2) zool. nazwa systematyczna|Hexatoma|ref=tak., rodzaj owada z rzędu muchówek


4 cieki w Polsce:

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemień

Ciemień – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Kawęczyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciemieńcowate

o cechach ciemieńcowatych (rodzina pająków)


Ciemieńcowate (Dictynidae) – rodzina pająków z podrzędu Opisthothelae i infrarzędu Araneomorphae. Kosmopolityczna, ale bardziej zróżnicowana gatunkowo w strefie umiarkowanej. Dotychczas opisano 496 gatunków współczesnych i 50 wymarłych. W zapisie kopalnym znana od paleogenu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemieńcowaty

o cechach ciemieńcowatych (rodzina pająków)


Źródła:

SJP.pl

Ciemieniec

ciemieniec kędzierzawnik - gatunek pająka z rodziny ciemieńcowatych


Źródła:

SJP.pl

Ciemieniowy

stanowiący jedną z partii górnej części czaszki, związany w jakiś sposób z tą partią; parietalny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z okolicą czaszki, otaczającej jej szczyt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemieniucha

łojotokowe zapalenie owłosionej skóry głowy u niemowląt, polegające na tworzeniu się tłustych łusek i strupów o żółtawym zabarwieniu, zanika samoistnie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. łagodne łojotokowe zapalenie skóry występujące u niemowląt, najczęściej na ciemieniu;


Ciemieniucha (łac. dermatitis seborrhoicum neonatorum) − częsta przypadłość występująca u niemowląt wkrótce po urodzeniu (ale także w okresie dziecięcym), w postaci nadmiernego złuszczania się owłosionej skóry głowy. Mogą też tworzyć się żółtawe łuski; miejsca te nie swędzą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemiernik

roślina rosnąca dziko albo sadzona jako roślina ozdobna, mająca zastosowanie w lecznictwie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Helleborus|ref=tak., rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych;


Ciemiernik (Helleborus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Obejmuje 15 gatunków. W Europie Zachodniej, od Wysp Brytyjskich po Hiszpanię, występują dwa gatunki. Obszarem o największym zróżnicowaniu rodzaju jest Półwysep Bałkański, gdzie rośnie 8 gatunków ciemierników, a spośród nich niektóre sięgają do Kaukazu. W zachodnich Chinach występuje ciemiernik tybetański o izolowanym zasięgu. W Polsce jako rodzimy rośnie ciemiernik czerwonawy H. purpurascens, a jako introdukowany i już zadomowiony – ciemiernik zielony H. viridis.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemiernikowy

związany z ciemiernikiem


Źródła:

SJP.pl

Ciemierów

Źródła:

Wikipedia

Ciemięrzowice

wieś w Polsce


Ciemięrzowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Orły.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemięrzowicki

Ciemięrzowice


Patrz:Ciemięrzowice

Źródła:

SJP.pl

Ciemierzyca

trująca roślina z rośliny liliowatych, niektóre gatunki stosowane w lecznictwie; ciemiężyca


Ciemiężyca, ciemierzyca (Veratrum) – rodzaj bylin z rodziny melantkowatych. Obejmuje ok. 25 do 50 gatunków. Duży rozrzut tej liczby wynika z włączania tu lub wyłączania w osobny rodzaj gatunków z rodzaju melantek Melanthium oraz różnego ujmowania taksonomicznego trzech euroazjatyckich kompleksów gatunków (V. album, V. nigrum i V. maackii) oraz jednego północnoamerykańskiego (V. viride). Rośliny te występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej, na południu sięgając północnego Meksyku oraz Tajlandii i Mjanmy. W Polsce rosną trzy gatunki: ciemiężyca biała V. album, czarna V. nigrum i zielona V. lobelianum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemięski

ciemięzca


Patrz:ciemięzca

Źródła:

SJP.pl

Ciemięstwo

podniośle: ucisk, prześladowanie; gnębienie, ciemiężenie


Źródła:

SJP.pl

Ciemiętniki

Ciemiętniki – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Kluczewsko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciemięzca

ten, kto ciemięży, gnębi; ciemiężca, ciemiężyciel


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto ciemięży


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemiężczyni

ciemiężca; ciemiężycielka, gnębicielka, krzywdzicielka


Źródła:

SJP.pl

Ciemiężony

człowiek gnębiony, prześladowany


Źródła:

SJP.pl

Ciemiężyć

wyzyskiwać, niewolić, dławić


Źródła:

SJP.pl

Ciemiężyca

trująca roślina z rośliny liliowatych, niektóre gatunki stosowane w lecznictwie; ciemierzyca


Ciemiężyca, ciemierzyca (Veratrum) – rodzaj bylin z rodziny melantkowatych. Obejmuje ok. 25 do 50 gatunków. Duży rozrzut tej liczby wynika z włączania tu lub wyłączania w osobny rodzaj gatunków z rodzaju melantek Melanthium oraz różnego ujmowania taksonomicznego trzech euroazjatyckich kompleksów gatunków (V. album, V. nigrum i V. maackii) oraz jednego północnoamerykańskiego (V. viride). Rośliny te występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej, na południu sięgając północnego Meksyku oraz Tajlandii i Mjanmy. W Polsce rosną trzy gatunki: ciemiężyca biała V. album, czarna V. nigrum i zielona V. lobelianum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemiężyciel

ten, kto pozbawia swobody, gnębi lub prześladuje, wykorzystując swoją władzę; ciemięzca, ciemiężca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. osoba, która środkami władzy, takimi jak pozbawianie swobód i nakładanie kar, ogranicza czyjąś wolność


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemiężycielka

ciemiężyciel; ciemiężczyni, gnębicielka, krzywdzicielka


Źródła:

SJP.pl

Ciemiężycowy

związany z ciemiężycą


Źródła:

SJP.pl

Ciemiężyk

trująca roślina o jajowatych liściach i niewielkich białych kwiatach, rosnąca na skalistym podłożu, suchych zboczach, w widnych zaroślach, mająca zastosowanie w lecznictwie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieminko

Cieminko (niem. Zemmin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Złocieniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. Do 31 grudnia 2018 znajdowała się w gminie Ostrowice. W roku 2007 wieś liczyła 63 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Ciemino

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Ciemiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciemń

dawniej: ciemność, mrok


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. przest. gęsty mrok


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnawy

1. trochę za ciemny, niedostatecznie oświetlony; przyciemny;
2. mający ciemny odcień;
3. mający kolor skóry zbliżony do brązowego; śniady


Źródła:

SJP.pl

Ciemnia

pomieszczenie umyślnie pozbawione światła, skrzynia światłoszczelna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fot. specjalne pomieszczenie do obróbki materiałów światłoczułych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemniaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od ciemniak


Źródła:

Wiktionary

Ciemniaczka

ciemniak


Patrz:ciemniak

Źródła:

SJP.pl

Ciemniak

potocznie: osoba o niskim poziomie inteligencji, odznaczająca się ciemnotą umysłową


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. szczyt w Tatrach Zachodnich, w masywie Czerwonych Wierchów;

 (1.2) geogr. wzniesienie w województwie dolnośląskim, w gminie Stara Kamienica;

 (1.3) geogr. osada w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Ostróda;

 (1.4) geogr. jezioro w pobliżu wsi Żabi Róg, w województwie warmińsko-mazurskim;


Ciemniak (słow. Temniak, 2096 m n.p.m.) – najdalej na zachód wysunięty szczyt należący do masywu Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Słowackie źródła podają wysokość 2090 m.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemnica

1. ciemne pomieszczenie, najczęściej umieszczone pod ziemią; loch;
2. zupełny brak światła; ciemność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) panowanie ciemności

 (1.2) pomieszczenie bez dostępu światła, zwłaszcza więzienne

 (1.3) rel. wielkoczwartkowa kaplica z Najświętszym Sakramentem;


Ciemnica – przysiółek wsi Gumieniec w Polsce, położony w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Trzebielino. Wchodzi w skład sołectwa Gumieniec.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa słupskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemnicowy

związany z ciemnicą


Źródła:

SJP.pl

Ciemnieć

zmieniać kolor na ciemniejszy


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) stawać się ciemnym

 (1.2) odróżniać się jako ciemniejszy element na jakimś jaśniejszym tle


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemniej

stopień wyższy od przysłówka: ciemno


Źródła:

SJP.pl

Ciemniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ciemny


Źródła:

SJP.pl

Ciemniewko

Ciemniewko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Sońsk.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ciemniewko, po jej zniesieniu w gromadzie Nasierowo-Dziurawieniec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Ciemniewko leży 18 km od Ciechanowa, liczy ok. 105 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Ciemniewo

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Ciemniewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciemniki

Ciemniki (niem. Czemnik / Ciemnik) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Jeżewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 180 mieszkańców. Jest siódmą co wielkości miejscowością gminy Jeżewo.


Źródła:

Wikipedia

Ciemniowy

związany z ciemnią


Źródła:

SJP.pl

Ciemniusieńki

zdrobnienie od: ciemny


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: ciemny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemniuteńki

zdrobnienie od: ciemny


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: ciemny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemniutki

zdrobnienie od: ciemny


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: ciemny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemno

stan mroku, braku światła; ciemności


przysłówek sposobu

 (1.1) …od przymiotnika: ciemny

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (2.1) ciemność



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemno-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na ciemny odcień lub intensywność określonej barwy

 (1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na ciemną barwę tego, co nazywa drugi człon złożenia


Źródła:

Wiktionary

Ciemnoamarantowy

amarantowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor amarantowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnobeżowy

beżowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) beżowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnobiałka

rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców


Melanoleuca Pat. (ciemnobiałka) – rodzaj grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemnoblond

o włosach: blond o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnobordowy

bordowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor bordowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnobrązowy

będący koloru brązowego o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor brązowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnobrewy

mający ciemne brwi


Źródła:

SJP.pl

Ciemnobrunatny

brunatny o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) brunatny o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnobursztynowy

bursztynowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) mający kolor bursztynowy o ciemnym odcieniu, taki jak kolor ciemnego bursztynu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnobułany

o maści konia: bułany o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnobłękitny

błękitny o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) mający kolor błękitny o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoczekoladowy

czekoladowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor czekoladowy o ciemnym odcieniu, taki jak kolor ciemnej, gorzkiej czekolady


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoczerwony

intensywnie czerwony, wiśniowy, szkarłatny, bordowy, bordo, karmazynowy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor czerwony o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnofioletowy

fioletowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor fioletowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnofiołkowy

fiołkowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogniady

o koniu: gniady o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogranatowy

granatowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) mający kolor granatowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnogród

przenośnie: środowisko zacofane, kołtuńskie; zacofanie, kołtuństwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. pogard. środowisko zacofane; Gloger|Ciemnogród.;


Ciemnogród – pejoratywny termin wymyślony przez Stanisława Kostkę Potockiego na określenie osób o konserwatywnym światopoglądzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemnogrodzianin

przenośnie: człowiek skrajnie konserwatywny, wyznający skrajnie tradycyjne wartości, przeciwny reformom, postępowi; konserwatysta, tradycjonalista, obskurant


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogrodzianka

przenośnie: kobieta skrajnie konserwatywna, wyznająca skrajnie tradycyjne wartości, przeciwna reformom, postępowi; konserwatystka, tradycjonalistka, obskurantka


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogrodzki

przenośnie: zacofany, kołtuński, obskurancki


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogrodztwo

przenośnie: bycie zacofanym, kołtuńskim; obskurantyzm


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogrzbiety

petrel ciemnogrzbiety, muszkatela ciemnogrzbieta - gatunki ptaków


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogłów

ciemnogłów wąskolistny - gatunek rośliny z rodziny storczykowatych


Źródła:

SJP.pl

Ciemnogłowy

1. mający ciemną głowę;
2. gilak ciemnogłowy, jaszczurkojad ciemnogłowy, albatros ciemnogłowy - gatunki ptaków;
3. wełniak brunatny - gatunek czepiaka


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma głowę w ciemnym kolorze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnokarminowy

karminowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnokasztanowaty

kasztanowaty o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnokasztanowy

kasztanowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) mający kolor kasztanowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnokawowy

mający kolor ciemnej kawy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor kawowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnokres

ciemnokres brzozowiec - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Ciemnokrwisty

krwisty o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnokwiatowy

mający ciemne kwiatostany


Źródła:

SJP.pl

Ciemnolicy

przestarzałe: mający ciemne lica, mający ciemną twarz; śniady


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma ciemną twarz (lico)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnomyszaty

o maści konia: myszaty o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnoniebieski

niebieski o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor niebieski o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnonogi

1. penelopa ciemnonoga - gatunek ptaka z rodziny czubaczów;
2. żagiew ciemnonoga - gatunek grzyba


Źródła:

SJP.pl

Ciemnooki

mający oczy koloru ciemnego


przymiotnik jakościowy

 (1.1) książk. mający ciemne oczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnooliwkowy

oliwkowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) oliwkowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnopasy

trzmiel ciemnopasy - gatunek trzmiela


Źródła:

SJP.pl

Ciemnopiwny

piwny o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) koloru piwnego o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnopomarańczowy

pomarańczowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor pomarańczowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnopopielaty

popielaty o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) popielaty o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnopurpurowy

purpurowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnopłowy

płowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnordzawo

ciemnordzawy


Patrz:ciemnordzawy

Źródła:

SJP.pl

Ciemnordzawy

rdzawy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor rdzawy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoróżowy

różowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor różowy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnorudy

rudy o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) rudy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnorzęsy

mający ciemne rzęsy


Źródła:

SJP.pl

Ciemnorzytny

brodziec ciemnorzytny - gatunek ptaka z rodziny bekasowatych


Źródła:

SJP.pl

Ciemność

brak światła; mrok


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stan, w którym jest brak światła, jasności;


Ciemność – w potocznym rozumieniu jest to brak dostępu światła widzialnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciemności

brak światła; mrok


Ciemności (wł. Tenebre) – włoski dreszczowiec typu giallo z 1982 roku, napisany i wyreżyserowany przez Daria Argenta. Krytyk filmowa Maitland McDonagh okrzyknęła Ciemności „najznakomitszym dziełem Argento”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciemnosiny

siny o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnosiwy

siwy o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) siwy o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoskóry

mający ciemną skórę


przymiotnik

 (1.1) o ciemnym kolorze skóry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoskrzydły

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma skrzydła w ciemnym kolorze


Źródła:

Wiktionary

Ciemnosmreczyński

Ciemnosmreczyńskie Stawy


Patrz:Ciemnosmreczyńskie Stawy

Źródła:

SJP.pl

Ciemnostalowoniebieski

niebieski o ciemnostalowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnostalowy

stalowy (szaroniebieski) o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ciemnoszafirowy

szafirowy o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) szafirowy o ciemnym odcieniu, w kolorze ciemnego szafiru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoszarozielony

szarozielony o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) szarozielony o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnoszary

szary o ciemnym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor szary o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnota

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zacofanie, niedouczenie

 (1.2) pot. ludzie zacofani, niedouczeni, ciemni


Źródła:

Wiktionary

Ciemnotek

ciemnotka okrągłolistna - gatunek uprawnej paproci


Źródła:

SJP.pl

Ciemnotka

ciemnotka okrągłolistna - gatunek uprawnej paproci


Źródła:

SJP.pl

Ciemnoturkusowy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) koloru ciemnego turkusu


Źródła:

Wiktionary

Ciemnowiśniowy

intensywnie wiśniowy


przymiotnik

 (1.1) wiśniowy o ciemnym odcieniu, w kolorze ciemnej wiśni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnowłosy

mający ciemne włosy


przymiotnik

 (1.1) mający ciemne włosy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnozielony

będący koloru zielonego o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) w kolorze ciemnego odcienia zieleni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnożółty

żółty o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) mający kolor żółty o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemnozłoty

złoty o ciemnym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) złoty o ciemnym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciemny

1. nieoświetlony, np. ciemny pokój;
2. niewykształcony, zacofany, np. ciemny człowiek


przymiotnik jakościowy

 (1.1) nieoświetlony lub słabo doświetlony

 (1.2) o kolorze: zbliżony do czarnego

 (1.3) o przedmiocie: mający kolor zbliżony do czarnego

 (1.4) o kolorze: intensywny, nasycony

 (1.5) o przedmiocie: mający intensywny, nasycony kolor

 (1.6) o cerze: mająca odcień między jasną a czarną; opalona, ogorzała, śniada

 (1.7) o głosie: mający niską barwę

 (1.8) pot. wątpliwy, nie wzbudzający zaufania

 (1.9) pot. zacofany, nieświadomy, pozbawiony wiedzy

 (1.10) nieodgadniony, niedocieczony, nieznany

 (1.11) trudny do zrozumienia

 (1.12) smutny, pesymistyczny

 (1.13) gw-pl|Kraków. niewidomy



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cień

1. obszar, do którego nie dociera światło;
2. przenośnie: śladowa ilość czegoś; resztka, pozostałość;
3. przenośnie: mrok, ciemność; mroczność, pomroka;
4. rozmyty kształt jakiejś postaci lub przedmiotu; zarys;
5. widmo, upiór, zjawa;
6. rodzaj kosmetyku służącego do barwienia powiek i okolic oczu;
7. dawniej: szpieg, donosiciel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zaciemniony obszar, który powstaje za rzeczą lub osobą, gdy jest ona oświetlana z drugiej strony;

 (1.2) obszar osłonięty całkowicie od promieni słonecznych i dzięki temu chłodniejszy oraz bardziej zaciemniony niż oświetlony teren

 (1.3) słabo widoczny zarys postaci lub przedmiotu

 (1.4) fot. szt. ciemna plama będąca w kontraście do jasnych plamaam barwnych

 (1.5) kosmet. makijaż na powiece; zob. cień do powiek.

 (1.6) kosmet. farba kosmetyczna do makijażu na powiece

 (1.7) przen. książk. zjawa, duch zmarłego

 (1.8) przen. mała oznaka czegoś


Cień – obszar, do którego nie dociera światło bezpośrednio ze źródła światła na skutek obecności przeszkody ustawionej na drodze promieni świetlnych, nieprzepuszczającej światła.W zależności od źródła światła mówi się o cieniu słonecznym, księżycowym i innych. W zależności od obiektu przesłaniającego światło mówi się o cieniu np. Księżyca (podczas zaćmienia Słońca cień ten pada na Ziemię), cieniu budynku, człowieka itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieniarski

w przenośni: marnej jakości, o niewielkiej wartości; słaby, byle jaki


Źródła:

SJP.pl

Cieniarstwo

potocznie, lekceważąco o czymś marnym, nieudanym, bezwartościowym; chała, tandeta


Źródła:

SJP.pl

Cieniarz

potocznie: osoba słaba, niedoświadczona w danej dziedzinie


Źródła:

SJP.pl

Cienias

potocznie: osoba kiepska, słaba (także fizycznie) w jakiejś dziedzinie


Źródła:

SJP.pl

Cieniaska

cienias


Patrz:cienias

Źródła:

SJP.pl

Cienić

rzucać cień, okrywać cieniem; ocieniać, zacieniać


Źródła:

SJP.pl

Cienie

1. ciemne odbicia oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła;
2. miejsca zacienione;
3. ciemności;
4. niewyraźne zarysy jakiejś postaci lub jakiegoś przedmiotu;
5. ciemne miejsca na obrazie, fotografii itp. kontrastujące z miejscami jasnymi;
6. resztki czegoś;
7. duchy zmarłych;
8. wypchane cietrzewie lub ich podobizny, używane do przywabiania cietrzewi na strzał



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieniej

stopień wyższy od przysłówka: cienko


Źródła:

SJP.pl

Cienik

zdrobnienie od: cień


Pseudephebe M. Choisy (cienik) – rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski. Ze względu na symbiozę z glonami zaliczany jest do grupy porostów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieniolubność

cieniolubny


Patrz:cieniolubny

Źródła:

SJP.pl

Cieniolubny

przymiotnik

 (1.1) biol. taki, który preferuje miejsca ocienione


Źródła:

Wiktionary

Cieniować

1. w plastyce: uwydatniać szczegóły za pomocą różnych odcieni barw lub różnej grubości linii;
2. modulować głos lub ton instrumentu;
3. strzyc włosy tworząc zachodzące na siebie partie różnej długości;
4. w przenośni: dobierać słowa wypowiedzi w sposób umożliwiający wyrażenie subtelności, uwydatnienie szczegółów;
5. dawniej: okrywać cieniem; zacieniać, ocieniać


Źródła:

SJP.pl

Cieniowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cieniować.

 (1.2) fryz. ścinanie włosów na różnej długości, by zwiększyć ich objętość lub nadać odpowiedni kształt fryzurze



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cieniówka

słomiana plecionka do zasłaniania roślin w inspektach i szklarniach przed zbyt silnymi promieniami słonecznymi


Źródła:

SJP.pl

Cieniowy

cień


Patrz:cień

Źródła:

SJP.pl

Cienioznośność

cienioznośny


Patrz:cienioznośny

Źródła:

SJP.pl

Cienioznośny

mogący rozwijać się w cieniu; cieniolubny


Źródła:

SJP.pl

Cieniścieć

indywidualizm: stawać się cienistym


Źródła:

SJP.pl

Cieniściej

stopień wyższy od przysłówków: cienisto, cieniście


Źródła:

SJP.pl

Cienistka

pospolita paproć cienistych lasów; zachyłka


Cienistka, zachyłka (Gymnocarpium Newman) – rodzaj paproci należących do rodziny paprotnicowatych. Obejmuje 9 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na półkuli północnej w strefie umiarkowanej, schodzący najdalej na południe w Azji Południowo-Wschodniej. W Polsce występują dwa gatunki: cienistka trójkątna G. dryopteris i cienistka Roberta G. robertianum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cienistość

cienisty


Patrz:cienisty

Źródła:

SJP.pl

Cienistszy

stopień wyższy od przymiotnika: cienisty


Źródła:

SJP.pl

Cienisty

1. osłonięty od słońca i światła; pogrążony w cieniu; zacieniony;
2. dający cień; osłaniający, ocieniający


przymiotnik

 (1.1) pogrążony w cieniu; osłonięty przed światłem

 (1.2) dający cień


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieniuchny

zdrobnienie od: cienki


Źródła:

SJP.pl

Cieniujący

w medycynie: środki cieniujące - substancje chemiczne stosowane w radiologii, wprowadzane do badanego narządu w organizmie w celu dokładnego uwidocznienia go na obrazie rentgenowskim; środki kontrastowe


Źródła:

SJP.pl

Cieniusi

przymiotnik

 (1.1) iron. bardzo cienki

 (1.2) pot. iron. bardzo lichy


Źródła:

Wiktionary

Cieniusieńki

zdrobnienie od: cieniuśki


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cienki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieniuśki

zdrobnienie od: cienki


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cienki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieniuteczki

zdrobnienie od: cieniutki


Źródła:

SJP.pl

Cieniuteńki

zdrobnienie od: cienki


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: cienki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieniutki

zdrobnienie od: cienki


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: cienki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cienizna

potocznie: coś bardzo marnego, słabego; słabizna, marnizna


Źródła:

SJP.pl

Cienki

1. płaski, wąski;
2. wysoki, piskliwy;
3. przewiewny, lekki, delikatny


przymiotnik

 (1.1) mający niewielki przekrój poprzeczny

 (1.2) o głosie: wysoki, piskliwy

 (1.3) o ubraniu: lekki, przewiewny

 (1.4) pot. o napojach, pokarmach: rzadki, rozwodniony, słaby

 (1.5) pot. o osobie: mało inteligentny lub słaby

przymiotnik w funkcji rzeczownika rodzaju męskiego

 (2.1) środ. mot. Fiat Cinquecento


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cienko

przysłówek

 (1.1) w sposób cienki

 (1.2) w sposób piskliwy

 (1.3) przen. słabo, źle


Źródła:

Wiktionary

Cienkodzioby

kulik cienkodzioby, mewa cienkodzioba, kakadu cienkodzioba - gatunki ptaków


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma cienki dziób


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cienkolistny

1. mający cienkie liście;
2. śniedek cienkolistny - gatunek rośliny z rodziny szparagowatych;
3. len cienkolistny - gatunek rośliny z rodziny lnowatych;
4. abobra cienkolistna - gatunek rośliny z rodziny dyniowatych


przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający cienkie liście


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cienkonogi

mający cienkie nogi


Źródła:

SJP.pl

Cienkoogonkowy

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający cienki ogonek


Źródła:

Wiktionary

Cienkopancerzowce

rząd morskich skorupiaków z gromady pancerzowców


Cienkopancerzowce (Leptostraca) – rząd morskich skorupiaków z gromady pancerzowców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cienkopis

rodzaj mazaka, długopisu z wkładem napełnionym tuszem żelowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. narzędzie do pisania z cienką końcówką z filcu lub tworzywa sztucznego


Pisak (cienkopis, flamaster, mazak, marker) – jest to rodzaj długopisu, wewnątrz którego znajduje się porowaty rdzeń nasączony tuszem. Końcówka pisząca jest również porowata, dzięki czemu tusz powoli przepływa na powierzchnię papieru czy innego materiału. Dostępna jest ich szeroka gama kolorów i rodzajów tuszu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cienkorunny

mający cienką warstwę runa


Źródła:

SJP.pl

Cienkość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest cienkie


Źródła:

Wiktionary

Cienkoskrzydły

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma cienkie skrzydła


Źródła:

Wiktionary

Cienkowice

Cienkowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ciepłowody.


Źródła:

Wikipedia

Cienkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cienkowłosy

mający cienkie włosy


Źródła:

SJP.pl

Cienkusz

potocznie, przestarzałe: lichy, słaby alkohol; lura, rzadzizna, deresz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lichy, słaby trunek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciennik

1. drzewo pozostawione w czasie wyrębu lasu, będące ochroną młodych drzewek rosnących pod jego osłoną
2. dawniej:
a) miejsce cieniste;
b) zasłona od światła


Źródła:

SJP.pl

Cieński

nazwisko


Cieński – nazwisko polskie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieńszy

stopień wyższy od przymiotnika: cienki


Źródła:

SJP.pl

Ciepać

gwarowo: rzucać, ciskać, uderzać; ćpać


czasownik przechodni niedokonany (dk. ciepnąć)

 (1.1) pot. rzucać

 (1.2) pot. uderzać

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. rzucać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciepać.


Źródła:

Wiktionary

Ciepełko

zdrobnienie od: ciepło


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od ciepło


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepiela

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciepielewo

Ciepielewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim, w gminie Szelków. Leży nad rzeką Orzyc.

Według administracji kościelnej miejscowość przynależy do rzymskokatolickiej parafii św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Szelkowie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciepielewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciepielin

Ciepielin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pokrzywnica. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciepielów

nazwa kilku miejscowości w Polsce


Ciepielów – miasto w Polsce, położone w województwie mazowieckim, w powiecie lipskim, w miejsko-wiejskiej gminie Ciepielów. Siedziba gminy oraz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego. Miasto położone jest w Małopolsce, na ziemi radomskiej, która stanowi część dawnej ziemi sandomierskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciepielowianin

mieszkaniec Ciepielowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Ciepielowianka

mieszkanka Ciepielowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Ciepielowski

przymiotnik od miejscowości: Ciepielów


Źródła:

SJP.pl

Ciepień

Ciepień – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Zbójno.


Źródła:

Wikipedia

Cieplaj

1. potocznie: człowiek, któremu często jest zimno i który lubi przebywać w cieple; zmarzlak;
2. środowiskowo: osoba przejawiająca pociąg płciowy do osobnika tej samej płci; pederasta


Źródła:

SJP.pl

Cieplak

środowiskowo: tymczasowe, ogrzewane pomieszczenie na placach budowy lub terenach sportowych


Postacie fikcyjne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieplarek

urządzenie laboratoryjne utrzymujące stałą temperaturę, używane do hodowli bakterii, nasycania preparatów parafiną itp.


Źródła:

SJP.pl

Cieplarka

urządzenie laboratoryjne utrzymujące stałą temperaturę, używane do hodowli bakterii, nasycania preparatów parafiną itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zootechn. budynek, w którym hoduje się drób pochodzący ze sztucznego wylęgu

 (1.2) techn. zob. termostat.

 (1.3) med. zob. inkubator.


Inkubator – urządzenie, za którego pomocą stwarza się kontrolowane warunki zewnętrzne w celu podtrzymania procesów życiowych oraz rozwoju i wzrostu. Zadaniem inkubatora jest wytworzenie mikroklimatu o odpowiedniej temperaturze, wilgotności i składzie atmosfery.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieplarkowy

przymiotnik od: cieplarka


Źródła:

SJP.pl

Cieplarnia

budynek oszklony częściowo lub całkowicie, przeznaczony do uprawy roślin w odpowiedniej temperaturze, niezależnie od pory roku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. ogrod. szklarnia, całkowicie lub częściowo przeszklony budynek, posiadający ogrzewanie, służący do uprawy roślin niezależnie od temperatury otoczenia


Ogrodnictwo
Literatura
Muzyka
Teatr
Inne

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieplarniany

1. właściwy cieplarni; szklarniowy;
2. wyhodowany w cieplarni, wymagający ciepła do rozwoju;
3. w przenośni, o warunkach: tworzący możliwości rozwoju przez ograniczenie kłopotów i stresów, ale nieprzystosowujący do świata zewnętrznego;
4. efekt cieplarniany - podnoszenie się temperatury atmosfery w wyniku zmiany jej składu chemicznego; efekt szklarniowy;
5. gaz cieplarniany - gaz obecny w atmosferze, wywołujący taki efekt; gaz szklarniowy


Źródła:

SJP.pl

Cieplej

stopień wyższy od przysłówka: ciepło


Źródła:

SJP.pl

Cieplejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ciepły


Źródła:

SJP.pl

Cieplewo

Cieplewo (niem. Zipplau) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański. Przez wieś przebiegają 2 linie kolejowe: nr 9 Warszawa Wschodnia – Gdańsk Gł.i nr 260 Zajączkowo Tczewskie – Pruszcz Gdański.


Źródła:

Wikipedia

Cieplica

źródło wód termalnych lub odwiert, z którego takie wody wypływają; terma, gorące źródło


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. terma

 (1.2) stpol. łaźnia

 (1.3) daw. ciepły kraj


Źródło termalne, źródło ciepłe, źródło gorące, cieplica – źródło, z którego wypływa woda termalna o temperaturze wyższej o co najmniej 5 °C od średniej rocznej temperatury powietrza na danym obszarze (według klasyfikacji hydrogeologicznej) lub wyższej niż 20 °C (według klasyfikacji balneologicznej).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieplice

miejscowość (najczęściej uzdrowisko), miejsce, w którym występują cieplice (gorące źródła)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Czechach, w kraju usteckim;


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieplicki

przymiotnik od: Cieplice Śląskie-Zdrój


Źródła:

SJP.pl

Cieplicowy

przymiotnik od: cieplica


Źródła:

SJP.pl

Ciepliczanin

mieszkaniec Cieplic Śląskich-Zdroju


Źródła:

SJP.pl

Ciepliczanka

mieszkanka Cieplic Śląskich-Zdroju


Źródła:

SJP.pl

Cieplik

w dawnej fizyce: nieważka i niewidzialna substancja, którą wg teorii materialnej panującej w nauce do początku XIX wieku miało być ciepło


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. fiz. domniemana nieważka i niewidzialna substancja uważana dawniej za przyczynę zjawisk związanych z ciepłem i spalaniem;


Cieplik (termin wprowadzony przez Jędrzeja Śniadeckiego jako tłumaczenie fr. calorique) – według przekonań uczonych przełomu XVIII i XIX w. niezniszczalna i nieważka substancja odpowiedzialna za istnienie ciepła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciepliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieplny

związany z ciepłem, działający wskutek wykorzystywania ciepła, wytwarzający ciepło; termiczny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. techn. związany z ciepłem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepluchny

zdrobnienie od: ciepły


Źródła:

SJP.pl

Cieplusieńki

zdrobnienie od: ciepluśki


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: ciepły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepluśki

zdrobnienie od: ciepły


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: ciepły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepluteńki

zdrobnienie od: ciepły


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: ciepły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieplutki

zdrobnienie od: ciepły


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: ciepły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepnąć

potocznie: rzucić, uderzyć czymś


czasownik

 (1.1) pot. uderzyć, rzucić

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. rzucić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciepnąć.


Źródła:

Wiktionary

Ciepła

1. temperatura między zimnem a gorącem;
2. atmosfera serdeczności


Ciepła – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie szydłowieckim, w gminie Orońsko. Ma status sołectwa.

Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Wysokiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciepławy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) trochę ciepły


Źródła:

Wiktionary

Ciepło

1. temperatura między zimnem a gorącem;
2. atmosfera serdeczności


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) fiz. sposób przekazywania energii chaotycznego ruchu cząsteczek;

 (1.2) fiz. ilość energii przekazywanej w ten sposób

 (1.3) uczucie wywołane przez dopływ do skóry ciepła (1.1) w umiarkowanej ilości

 (1.4) przen. uczucie serdeczności

 (1.5) daw. środ. polit. dynamit

przysłówek sposobu

 (2.1) przen. w sposób serdeczny, przyjazny, otwarty, uprzejmy

 (2.2) powodując wzrost lub przynajmniej utrzymanie temperatury


Ciepło w fizyce – jeden z dwóch, obok pracy, sposobów przekazywania energii wewnętrznej układowi termodynamicznemu. Jest to przekazywanie energii chaotycznego ruchu cząstek (atomów, cząsteczek, jonów).

Ciepło oznacza również ilość energii wewnętrznej przekazywanej w procesie cieplnym. Aby uniknąć nieporozumień, dla odróżnienia ciepła jako zjawiska fizycznego od ciepła jako wielkości fizycznej można używać określenia wymiana cieplna lub cieplny przepływ energii na określenie procesu, a ilość ciepła na wielkość fizyczną określającą zmianę energii wewnętrznej wywołaną tym zjawiskiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciepło-Zimno

zabawa polegająca na chowaniu jakiegoś przedmiotu i nakierowywaniu szukającego słowami: zimno, ciepło, cieplej, gorąco


Źródła:

SJP.pl

Ciepłochronność

ciepłochronny


Patrz:ciepłochronny

Źródła:

SJP.pl

Ciepłochłonny

pochłaniający ciepło


Źródła:

SJP.pl

Ciepłociąg

system rur sieci grzewczej, przewodzących ciepłą wodę lub parę z ciepłowni do budynków


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. rurociąg do transportu ciepłej wody lub pary wodnej


Sieć ciepłownicza, sieć cieplna – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje systemu ciepłowniczego, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do węzłów cieplnych.

Stanowi zespół urządzeń technicznych służących do transportu rurociągowego energii cieplnej od źródła ciepła (najczęściej ciepłownia lub elektrociepłownia) do odbiorców, za pośrednictwem czynnika termodynamicznego (nośnika ciepła).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciepłoczuły

reagujący na ciepło


Źródła:

SJP.pl

Ciepłokrwistość

cecha zwierzęcia zdolnego do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; stałocieplność, gorącokrwistość, endotermiczność, homojotermia, homeotermia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ciepłokrwiste


Zwierzę stałocieplne, inaczej: ciepłokrwiste, endotermiczne, homojotermiczne (gr. homoios ‘podobny’) – zwierzę, którego temperatura (zwana też ciepłotą ciała) jest względnie stała i w znacznym stopniu niezależna od temperatury otoczenia, a jej dobowe wahania nie są większe od kilku stopni, jeśli znajduje się w normalnym dla swojego gatunku środowisku. Zwierzęta te zwykle utrzymują wysoką temperaturę ciała (np. ssaki ok. 37 °C, ptaki ok. 40 °C) i wykazują aktywność zarówno przy niskich, jak i wysokich temperaturach otoczenia (w przeciwieństwie do zwierząt zmiennocieplnych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciepłokrwisty

gorącokrwisty;
1. o zwierzęciu: zdolny do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; stałocieplny, endotermiczny, homojotermiczny;
2. o koniach: o dużym temperamencie i sprawności fizycznej, zwykle rasy angloarabskiej


przymiotnik

 (1.1) pot. zool. o niezmieniającej się temperaturze ciała przy zmianch temperatury otoczenia

 (1.2) zootechn. o koniu: o żywym temperamencie i zgrabny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepłolecznictwo

leczenie za pomocą nagrzewania ciała; termoterapia


Ciepłolecznictwo - forma termoterapii polegająca na przekazywaniu do organizmu energii cieplnej na drodze przewodzenia, przenoszenia lub promieniowania. Rozróżnia się zabiegi ciepłolecznicze o działaniu miejscowym i ogólnym.

Podstawową reakcją organizmu na działanie jest, odbywający się zgodnie z prawem Dastre’a-Morata miejscowy odczyn naczyniowy polegający na rozszerzeniu naczyń skórnych ze zwiększeniem przepływu krwi. Ciepło powoduje także rozluźnienie napięcia mięśni gładkich i poprzecznie prążkowanych, oraz działa bezpośrednio przeciwbólowo.Zabiegi ciepłolecznicze działające na całe ciało, oprócz lokalnego wpływu na naczynia skóry, wywierają również działanie ogólnoustrojowe. Przegrzanie powoduje uruchomienie mechanizmów termoregulacji, związanych z nadmiernym oddawaniem potu, co doprowadza do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych. Podwyższenie temperatury ciała o 1 °C powoduje zwiększenie przemiany materii o 3,6%. Przegrzanie powoduje też stymulację części współczulnej układu autonomicznego, co skutkuje przyspieszeniem akcji serca oraz zwiększeniem pojemności minutowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciepłoleczniczy

ciepłolecznictwo


Patrz:ciepłolecznictwo

Źródła:

SJP.pl

Ciepłomierz

miernik poboru energii cieplnej, stosowany zazwyczaj w instalacjach wodociągowych


Licznik ciepła (ciepłomierz) – całkujący przyrząd pomiarowy przeznaczony do pomiaru ilości przepływającej energii cieplnej. Jego wskazanie jest podstawą do rozliczania się między dostawcą a odbiorcą tej energii. Jednostką miary energii cieplnej w układzie SI jest dżul (symbol J) równy 1wat · 1sekunda (watosekunda). Jest ona zbyt mała do użytku praktycznego, dlatego powszechnie używaną w rozliczeniach jednostką energii jest gigadżul [GJ].


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciepłoodporność

ciepłoodporny


Patrz:ciepłoodporny

Źródła:

SJP.pl

Ciepłoodporny

odporny na ciepło


Źródła:

SJP.pl

Ciepłorost

roślina żyjąca na terenach, gdzie przez cały rok występują wahania temperatury od 15 do 20°C


Źródła:

SJP.pl

Ciepłość

1. cecha tego, co jest ciepłe;
2. rzadko: ciepło


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ciepłe; cecha tych, którzy są ciepli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepłota

temperatura ciała


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. med. temperatura ciała


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepłownia

duża kotłownia centralnego ogrzewania obsługująca całe miasto, dzielnicę lub osiedle


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład, w którym wytwarza się ciepło w postaci najczęściej gorącej pary wodnej, w celu ogrzewania bądź wykorzystania w przemyśle;


Ciepłownia – zakład przemysłowy, którego głównym zadaniem jest produkcja czynnika (najczęściej wody) o wysokiej temperaturze dla miejskiej sieci ciepłowniczej. Konwencjonalne układy (to jest opalane paliwami kopalnymi instalacje z kotłem) są obecnie spotykane rzadko. Wynika to z faktu, iż dużo wyższą sprawność uzyskuje się, produkując w sposób skojarzony energie cieplną i elektryczną (zobacz: elektrociepłownia).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciepłownictwo

dział przemysłu zajmujący się wytwarzaniem i przesyłaniem energii elektrycznej


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dziedzina zajmujaca się wytwarzaniem i dostarczaniem ciepła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciepłowniczy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do ciepłowni lub ciepłownictwem, mający związek z ciepłownią lub ciepłownictwem


Źródła:

Wiktionary

Ciepłownik

specjalista w dziedzinie ciepłownictwa


Źródła:

SJP.pl

Ciepłowód

wieś w Polsce


Źródła:

SJP.pl

Ciepłowody

wieś w Polsce


Ciepłowody (niem. Tepliwoda, w latach 1939–1945: Lauenbrunn) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ciepłowody.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciepłowodzianin

mieszkaniec Ciepłowodów


Źródła:

SJP.pl

Ciepłowodzianka

mieszkanka Ciepłowodów


Źródła:

SJP.pl

Ciepłowodzki

przymiotnik od: Ciepłowody


Źródła:

SJP.pl

Ciepły

1. mający temperaturę pośrednią między zimnem a gorącem;
2. chroniący przed zimnem;
3. miły, serdeczny, życzliwy


przymiotnik

 (1.1) mający temperaturę równą temperaturze pokojowej lub niewiele od niej większą

 (1.2) przen. miły, przyjemny

 (1.3) pot. przen. żywy

 (1.4) o okryciu, ubraniu, dzięki któremu utrzymuje się ciepło

 (1.5) pot. środ. homoseksualny (zwykle o mężczyźnie, rzadziej o kobiecie)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cierkać

1. o niektórych owadach: wydawać dźwięk podobny do terkotania
2. o kuropatwach: wydawać głos


Źródła:

SJP.pl

Cierkanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cierkać.


Źródła:

Wiktionary

Cierlenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cierlić.


Źródła:

Wiktionary

Cierlić

czasownik niedokonany

 (1.1) cierlić pyskiem →– dużo mówić


Źródła:

Wiktionary

Cierlica

drewniany przyrząd z nożycowo skrzyżowanymi mieczami służący do łamania i zgniatania łodyg lnu lub konopi; tarlica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) włók. drewniany przyrząd służący do otłukiwania włókien lnu

 (1.2) wózek do młócenia zboża

 (1.3) makotra, moździerz

 (1.4) gadatliwa kobieta


Len – potoczna nazwa tkanin wytwarzanych z czystej przędzy lnianej lub z dodatkami włókien bawełnianych, wełnianych, poliestrowych itp. Dodatek włókien poliestrowych (elana) do lnu zmniejsza podatność na gniecenie przy zachowaniu podstawowych cech tkaniny lnianej. Charakteryzuje się dużą przewiewnością.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cierliczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od cierlica


Źródła:

Wiktionary

Cierlik

nieduży ptak z rodziny łuszczaków


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Emberiza cirlus|ref=tak., ptak z rodziny trznadlowatych;


Cierlik (Emberiza cirlus) – gatunek małego ptaka z rodziny trznadli (Emberizidae). Zamieszkuje Europę, głównie zachodnią i południową, Azję Mniejszą i północno-zachodnią Afrykę. Wyjątkowo zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciermęcice

Ciermięcice (do 2009 też Ciermęcice, cz. Trmantice, niem. Türmitz, dawniej Tirmanz, Termitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Nazwa wsi została formalnie ustalona w 2009 (wcześniej funkcjonowała też nazwa Ciermęcice).


Źródła:

Wikipedia

Cierń

1. twardy, ostro zakończony wyrostek roślinny, chroniący roślinę przed zjedzeniem; kolec;
2. coś sprawiającego przykrość


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. ostry wyrostek na pędzie rośliny;


Ciernie (ang. thorn, spine, łac. spina) – ostro zakończone wyrostki roślinne o szydłowatym kształcie będące przekształconymi liśćmi (ciernie pochodzenia liściowego na przykład u berberysu i kaktusów), pędami bocznymi (na przykład u tarniny i grochodrzewu) lub przylistkami (na przykład u niektórych wilczomleczowatych). U niektórych palm powstają również ciernie pochodzenia korzeniowego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cierniak

nazwisko


Cierniak (592 m n.p.m., dawna niem. nazwa Stachelberg) – góra w paśmie Gór Złotych wznosząca się nad wsią Radochów i Doliną Białej Lądeckiej (gmina Lądek-Zdrój) z XIX-wieczną kalwarią (stąd nazwa góry). Na szczyt prowadzi od wsi 214 stopni ustawianych tu kolejno przez 150 lat przez pątników. Na wypłaszczeniu pod szczytem znajduje się kaplica i stacje drogi krzyżowej. W pobliżu kaplicy mieszkał do czerwca 2023 roku Elizeusz Janikowski, pustelnik.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierniara

roślina z rodziny palm, występująca w ponad 35 gatunkach


Źródła:

SJP.pl

Ciernić

otaczać cierniem, obsadzać tarniną


Źródła:

SJP.pl

Cierniczek

mała ryba z rodziny ciernikowatych, podobna do ciernika


Cierniczek północny, cierniczek (Pungitius pungitius) – gatunek ryby z rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciernie

1. twardy, ostro zakończony wyrostek roślinny, chroniący roślinę przed zjedzeniem; kolec;
2. coś sprawiającego przykrość


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierniewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciernik

drobna ryba, pospolity szkodnik narybku; kat; kolka


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Gasterosteus aculeatus|ref=tak., mała ryba zamieszkująca słone i słodkie wody na półkuli północnej;


Ciernik, kat, kolka, czart (Gasterosteus aculeatus) – gatunek ryby z rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciernikokształtne

rząd ryb promieniopłetwych


Ciernikokształtne (Gasterosteiformes) – rząd ryb promieniopłetwych (Actinopterygii). W Polsce występują trzy gatunki z rodziny ciernikowatych – ciernik (Gasterosteus aculeatus), cierniczek (Pungitius pungitius) i pocierniec (Spinachia spinachia).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciernikowate

o cechach ciernikowatych (rodzina ryb)


Ciernikowate (Gasterosteidae) – rodzina ryb z rzędu ciernikokształtnych (Gasterosteiformes). Obejmuje 5 rodzajów z około 14 gatunkami. Liczba gatunków nie jest pewna z powodu dużej różnorodności form, zwłaszcza w grupach gatunków (species complex) (Gasterosteus aculeatus) i (Pungitius pungitius). Ciernikowate występują w słodkich, słonych i słonawych wodach półkuli północnej. Nie mają znaczenia gospodarczego, są natomiast często wykorzystywane w badaniach naukowych – ewolucyjnych, genetycznych, etologicznych i fizjologicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciernikowaty

o cechach ciernikowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Cierniogłów

bezkręgowiec pasożytujący w przewodzie pokarmowym kręgowców; kolcogłów


Źródła:

SJP.pl

Cierniogłowy

bezkręgowiec pasożytujący w przewodzie pokarmowym kręgowców; kolcogłów


Kolcogłowy, cierniogłowy (Acanthocephala) – typ pasożytniczych, robakokształtnych zwierząt bezkręgowych. Cechą charakterystyczną kolcogłowów, od której wywodzi się ich nazwa, jest obecność z przodu ciała ryjka opatrzonego wieńcem haczyków i kolców. Stadia larwalne są pasożytami bezkręgowców, a dorosłe – kręgowców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierniooczek

cierniooczek długonosy, cierniooczek Kuhla - gatunki słodkowodnych ryb z rodziny piskorzowatych


Źródła:

SJP.pl

Cierniopląt

1. rodzaj rośliny ziołowej z rodziny występującej na kontynencie amerykańskim;
2. roślina pnąca z rodziny mydleńcowatych o kwitnących na biało kwiatach, której owoce i nasiona zawierające kofeinę używane są do sporządzania pasty będącej esencją naturalnych napojów pobudzających; guarana, gwarana, paulinia


Paulinia guarana (Paullinia cupana), pot. guarana lub gwarana – gatunek pnącza z rodziny mydleńcowatych. Występuje w całym dorzeczu Amazonki i Pary (Brazylia). Bywa nazywany zwyczajowo guaraną od nazwy gorzko-kwaśnego napoju, sporządzanego z jej nasion. Nazwa napoju zaś pochodzi od plemienia Guarani.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierniopromienne

nadrząd najbardziej zaawansowanych w rozwoju ryb promieniopłetwych; kolcopłetwe, cierniopłetwe


Źródła:

SJP.pl

Cierniopromienny

o cechach cierniopromiennych (nadrząd ryb)


Źródła:

SJP.pl

Cierniopłetwe

nadrząd najbardziej zaawansowanych w rozwoju ryb promieniopłetwych; kolcopłetwe, cierniopromienne


Kolcopłetwe, cierniopłetwe (Acanthopterygii) – nadrząd najbardziej zaawansowanych w rozwoju i najmłodszych ewolucyjnie ryb promieniopłetwych z infragromady dokonałokostnych (Teleostei), obejmujący ponad 13 000 gatunków z blisko 270 rodzin. Charakteryzują się wysuwalną szczęką, bardziej ruchliwą niż u wcześniejszych Teleostei, ktenoidalnymi łuskami oraz ostrym promieniem kostnym (kolcem) w płetwach. Występują we wszystkich typach wód, najliczniej w morskich wodach przybrzeżnych. 24% gatunków zasiedla wody słodkie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierniopłetwy

o cechach cierniopłetwych (nadrząd ryb)


Źródła:

SJP.pl

Cierniosternik

cierniosternik białoczelny - gatunek ptaka z rodziny jerzykowatych


Źródła:

SJP.pl

Cierniowaty

przypominający wyglądem cierń


Źródła:

SJP.pl

Cierniowiak

mokosz cierniowiak - motyl z rodziny miernikowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Cierniówka

gatunek ptaka


Cierniówka, pokrzewka cierniówka (Curruca communis) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny pokrzewek (Sylviidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierniowy

przymiotnik od: cierń


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z cierniem, dotyczący ciernia

 (1.2) posiadający cierń lub ciernie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierniściej

stopień wyższy od przysłówka: cierniście


Źródła:

SJP.pl

Ciernisko

1. miejsce pokryte cierniami;
2. ogół roślin mających ciernie


Źródła:

SJP.pl

Ciernistość

ciernisty


Patrz:ciernisty

Źródła:

SJP.pl

Ciernisty

1. mający ciernie, kolce; kolczasty, kłujący;
2. zarosły cierniami, kolczastymi roślinami;
3. przenośnie: pełen cierpień, przykrości; trudny, ciężki, mozolny


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma wiele cierni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierny

1. o maszynach i urządzeniach: działający z wykorzystaniem siły tarcia;
2. wykonany z materiału odpornego na ścieranie


Źródła:

SJP.pl

Cierocki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cierp

odczuwać ból fizyczny bądź psychiczny


Źródła:

SJP.pl

Cierpiąca

kobieta cierpiąca, chora


Źródła:

SJP.pl

Cierpiący

człowiek cierpiący, chory


forma czasownika.

 (1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: cierpieć

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) ktoś, kto cierpi

przymiotnik

 (3.1) stpol. cierpliwy

 (3.2) gw-pl|Poznań. chory


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpiarz

pogardliwie: taksówkarz; cierp, złotówa, złotówkarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. gwara. taksówkarz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpice


Źródła:

Wikipedia

Cierpieć

odczuwać ból fizyczny bądź psychiczny


czasownik

 (1.1) odczuwać ból fizyczny lub psychiczny

 (1.2) ubolewać z powodu czegoś

 (1.3) znosić, tolerować kogoś lub coś

 (1.4) chorować na coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpienia

ból fizyczny lub psychiczny


Źródła:

SJP.pl

Cierpienie

ból fizyczny lub psychiczny


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cierpieć.

 (1.2) długotrwały lub silny ból

 (1.3) stpol. cierpliwość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cierpiętliwy

skłonny do cierpienia


Źródła:

SJP.pl

Cierpiętnica

kobieta cierpiąca biernie, lubująca się w przeżywaniu cierpień; męczennica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba płci żeńskiej lubująca się we własnym cierpieniu lub biernie się mu poddająca

 (1.2) rel. osoba płci żeńskiej, która zaznała cierpień ze względu na swoje wierzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpiętnictwo

bierne poddawanie się cierpieniu; lubowanie się w przeżywaniu cierpienia


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bierne poddawanie się cierpieniom, lubowanie się w ich przeżywaniu lub kreowanie się na ofiarę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpiętniczość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co cierpiętnicze; cecha tych, którzy są cierpiętniczy


Źródła:

Wiktionary

Cierpiętniczy

dotyczący cierpiętnika lub cierpiętnictwa; męczeński


przymiotnik

 (1.1) związany z cierpiętnictwem i/lub cierpiętnikiem/cierpiętnicą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpiętnik

człowiek biernie poddający się cierpieniom


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba lubująca się we własnym cierpieniu lub biernie poddająca się cierpieniu

 (1.2) tytuł przysługujący męczennikom, którzy cierpieli od swych współwyznawców


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpisz

odczuwać ból fizyczny bądź psychiczny


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 6, w tym 2 podstawowe

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierpisław

imię męskie


Cierpisław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego, nienotowane w zachowanych dokumentach staropolskich. Istnieje zapis wyłącznie podobnego imienia żeńskiego: Cirzpisława oraz męskiego: Cirzpibog.

Cierpisław imieniny obchodzi 29 lipca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cierpka

potocznie gorzki lub kwaśny


Źródła:

SJP.pl

Cierpkawy

nieco cierpki; kwaskowaty, drażniący


przymiotnik jakościowy

 (1.1) trochę cierpki, o lekko drażniącym smaku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpki

potocznie gorzki lub kwaśny


przymiotnik

 (1.1) o smaku: kwaskowaty, gorzkawo-kwaśny; sprawiający, że cierpnie język

 (1.2) o zapachu: ostry, drażniący

 (1.3) książk. przen. sprawiający przykrość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierpkość

cierpki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ma kwaskowaty smak


Patrz:cierpki

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierplewo

Cierplewo – (niem. Brahwede) wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, nad Zalewem Koronowskim w powiecie tucholskim, w gminie Lubiewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 85 mieszkańców. Jest najmniejszą miejscowością gminy Lubiewo.


Źródła:

Wikipedia

Cierpliwie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób cierpliwy


Źródła:

Wiktionary

Cierpliwiej

stopień wyższy od przysłówka: cierpliwie


Źródła:

SJP.pl

Cierpliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdolność spokojnego, długotrwałego znoszenia rzeczy przykrych

 (1.2) zdolność spokojnego wyczekiwania na coś lub dążenia do czegoś


Źródła:

Wiktionary

Cierpliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: cierpliwy


Źródła:

SJP.pl

Cierpliwy

znoszący ze spokojem przeciwności; umiejący czekać; wytrzymały; wykazujący się uporem i niezłomnością


przymiotnik

 (1.1) niezrażający się czekaniem

 (1.2) znoszący przeciwności w sposób opanowany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cierski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cierzo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) meteorol. północny, chłodny wiatr typu bora, występujący w Hiszpanii;


Cierzo - chłodny wiatr typu bora, występujący w Hiszpanii. Wieje z kierunku północnego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cierzpać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) warmia. czerpać


Źródła:

Wiktionary

Cierzpanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cierzpać.


Źródła:

Wiktionary

Cierzpice

Cierzpice – osada wsi Kursztyn w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Gniew, przy drodze wojewódzkiej nr 230. Wchodzą w skład sołectwa Kursztyn.

W latach 1975–1998 Cierzpice administracyjnie należały do województwa gdańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Cierzpięty

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Orzysz;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Piecki;

 (1.3) geogr. dawna osada, współcześnie część miasta Ostróda, w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ciesać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. ciosać


Źródła:

Wiktionary

Ciesaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od ciesak


Źródła:

Wiktionary

Ciesak

narzędzie ręczne do obróbki drewna, o jednym ostrzu osadzonym na trzonku, którego oś jest prostopadła do ostrza; używany w bednarstwie i ciesielstwie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) topór ciesielski, narzędzie z jednym ostrzem osadzonym prostopadle do trzonka, służące głównie do obrabiania pni drzew;


Ciesak, ciosła, cieślica, cioska – narzędzie służące głównie do obrabiania pni drzew dla otrzymania wydłużonych płaszczyzn. Umieszczenie ostrza prostopadle do drzewca umożliwia wygodne oddzielanie łupek gdy obrabiana powierzchnia jest równoległa np. do fundamentu budowli. Jest on używany w ciesielstwie, bednarstwie, kołodziejstwie, do naciosywania podkładów kolejowych itp.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieść

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. ojciec żony

 (1.2) daw. ojciec męża

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) daw. synowa


Źródła:

Wiktionary

Cieścia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. matka żony


Źródła:

Wiktionary

Ciesielczuk

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciesielczyk

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciesielka

potocznie: ciesielstwo - zawód cieśli; ciesiołka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. rzemiosło ciesielskie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciesielnia

warsztat ciesielski


Źródła:

SJP.pl

Ciesielski

dotyczący cieśli lub ciesielstwa


przymiotnik

 (1.1) rzem. dotyczący ciesielstwa lub cieśli



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciesielstwo

rzemiosło związane z obróbką drewna, robieniem z niego konstrukcji budowlanych oraz stawianiem drewnianych budynków


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzem. fach cieśli

 (1.2) rzem. produkcja ciesielska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciesiołka

potocznie: ciesielstwo - zawód cieśli; ciesielka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. rzem. ciesielstwo

 (1.2) rzem. rodzaj hebla


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciesiołkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieśla

rzemieślnik zajmujący się obróbką drewna, w szczególności elementów konstrukcyjnych: drzwi, okien, schodów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. osoba profesjonalnie zajmująca się wykonywaniem drewnianych konstrukcji budowlanych oraz drewnianych domów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieślak

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Cieślak:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieślar

nazwisko


Cieślar (918 m, 920 m) – pokryty polanami szczyt w Beskidzie Śląskim, w głównym grzbiecie Pasma Stożka i Czantorii, położony między Wielkim Soszowem (na pn.) a Małym Stożkiem (na pd.). Nazwa pochodzi od nazwiska Cieślar (w 1621 r., tuż po osadzeniu wsi Wisła notowano w niej już 4 Cieślarów, a i dziś jest to jedno z najpopularniejszych nazwisk w Wiśle).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieślarnia

warsztat ciesielski


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzem. warsztat ciesielski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieślewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieślica

siekiera o trójkątnym ostrzu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzem. siekiera ciesielska z trójkątnym ostrzem

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. siekiera


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieślicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieślictwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. fach cieśli


Źródła:

Wiktionary

Cieśliczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: cieślica

 (1.2) mała siekiera ciesielska z trójkątnym ostrzem


Źródła:

Wiktionary

Cieślik

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieślikiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieślikowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieślin

4 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Cieśliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieśluk

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieśń

1. miejsce w organizmie, w którym narządy lub ich części ciasno do siebie przylegają;
2. ciasnota, ciasne miejsce; ścisk, tłok


Źródła:

SJP.pl

Cieśn.

skrót od: cieśnina


skrót

 (1.1) = geogr. cieśnina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieśnina

wąski pas wody łączące dwa rozległe zbiorniki wodne, np. dwa morza, oceany, zatokę z morzem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. zwężenie obszaru wodnego pomiędzy dwoma akwenami (oceanami, morzami lub jeziorami)


Cieśnina – zwężenie obszaru wodnego, łączące dwa akweny (oceany, morza lub jeziora), a rozdzielające dwa obszary lądowe. Szeroką cieśninę morską, zwłaszcza oddzielającą wyspę od kontynentu określa się mianem kanału morskiego (np. La Manche), wąskie cieśniny są zaś czasem nazywane „przesmykami”. Obce statki mogą przekraczać wody cieśnin należące do państwa nadbrzeżnego na podstawie prawa niezakłóconego tranzytu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszanów

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Cieszanów – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Cieszanów. Położony na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, nad rzeką Brusienką. Leży w dawnej ziemi bełskiej.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 1815 mieszkańców, będąc 47. najludniejszym miastem w województwie.

Miejscowość jest siedzibą dekanatu Cieszanów i parafii św. Wojciecha.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszanowianin

mieszkaniec Cieszanowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Cieszanowianka

mieszkanka Cieszanowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Cieszanowice

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Cieszanowski

przymiotnik od: Cieszanów


Źródła:

SJP.pl

Cieszątki

Cieszątki – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Kobiele Wielkie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Cieszęcin

Cieszęcin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Wieruszów.


Źródła:

Wikipedia

Cieszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|cieszyć.


Cieszenie (kaszub. Ceszenié) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno, na Pojezierzu Kaszubskim, na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, przy drodze wojewódzkiej nr 211. Cieszenie leży na trasie linii kolejowej Kartuzy-Sierakowice-Lębork (obecnie zawieszonej). Na północ od Cieszenia zaczyna się kompleks Lasów Mirachowskich z rezerwatami przyrody Leśne Oczko i Staniszewskie Zdroje. Wieś jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzą również Cegliska.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszeniewo

Cieszeniewo (dawniej: niem. Ziezeneff) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Świdwin.

Miejscowość jest siedzibą sołectwa "Cieszeniewo" w którego skład wchodzi również osada Kluczkówko.


Źródła:

Wikipedia

Cieszewko

Cieszewko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Drobin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Cieszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cieszki

Cieszki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lubowidz. Ma status sołectwa.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Apostoła w Lubowidzu.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

W Cieszkach urodziła się Błogosławiona Klara Ludwika Szczęsna.


Źródła:

Wikipedia

Cieszków

wieś w Polsce


Cieszków (dawniej Frejno, niem. Freyhan) – wieś (do 1742 roku miasto) w Polsce położona w województwie dolnośląskim, powiecie milickim, gminie Cieszków.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Cieszków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego, obecnie jest siedzibą gminy Cieszków w województwie dolnośląskim.

W miejscowości jest przystanek kolejowy Cieszków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieszkowianin

mieszkaniec Cieszkowa


Źródła:

SJP.pl

Cieszkowianka

mieszkanka miasta Cieszków


Źródła:

SJP.pl

Cieszkowski

przymiotnik od: Cieszków


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieszów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

Wikipedia

Cieszyć

1. sprawiać radość, weselić;
2. cieszyć się - doznawać radości, zadowolenia


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) dawać radość, szczęście, weselić; nastrajać pozytywnie, radośnie

czasownik zwrotny niedokonany cieszyć się

 (2.1) być radosnym, mieć radość, zadowolenie z czegoś

 (2.2) weselić się, śmiać się

 (2.3) mieć coś (najczęściej coś, co daje satysfakcję)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieszygor

dawne imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.;


Cieszygor (lub Cieszygór) – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Cieszy- („cieszyć się”) i -gor („goreć, palić się"). Mogło oznaczać „tego, który cieszy się ogniem”.

Cieszygor imieniny obchodzi 3 kwietnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszyków

Cieszyków – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Szczytniki, ok. 10 km od Opatówka, ok. 20 km od Kalisza.


Źródła:

Wikipedia

Cieszymir

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.;


Cieszymir, Cieszymiar, Cieszymier, Cieszmir, Cieszmiar, Cieszmier, Cieszymierz – staropolskie imię męskie, złożone z członów Cieszy- („cieszyć”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Oznaczałoby więc „tego, którego cieszy pokój”.

Cieszymir imieniny obchodzi 13 maja i 24 sierpnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszymirostwo

Cieszymir z małżonką; Cieszymirowie


Źródła:

SJP.pl

Cieszymirowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Cieszymirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Cieszymira lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Cieszymysł

imię męskie


Cieszymysł – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Cieszy- („cieszyć”) i -mysł („myśleć”, „myśl”). Mogło oznaczać „ten, którego cieszy myślenie”.

Cieszymysł imieniny obchodzi 13 marca i 18 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieszymysłostwo

Cieszymysł z małżonką; Cieszymysłowie


Źródła:

SJP.pl

Cieszymysłowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Cieszymysłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Cieszymysła lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Cieszyn

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w południowej Polsce, w województwie śląskim;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w gminie Grabowiec

 (1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w gminie Sośnie

 (1.4) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w gminie Biesiekierz


Cieszyn (cz. Těšín, niem. Teschen) – miasto w południowej Polsce nad rzeką Olzą, na granicy z Czechami, w województwie śląskim, siedziba władz powiatu cieszyńskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszyniaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od cieszyniak


Źródła:

Wiktionary

Cieszyniaczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. mieszkanka Cieszyna


Źródła:

Wiktionary

Cieszyniak

potocznie o mieszkańcu Cieszyna, Czeskiego Cieszyna; cieszynianin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. mieszkaniec Cieszyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieszynianin

mieszkaniec Cieszyna, Czeskiego Cieszyna; cieszyniak (potocznie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Cieszyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieszynianka

1. mieszkanka Cieszyna, Czeskiego Cieszyna;
2. roślina z rodziny selerowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Cieszyna

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Hacquetia epipactis|DC.|ref=tak., drobna roślina z rodziny selerowatych;


Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis (Scop.) E. H. L. Krause) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). Tradycyjnie zaliczany był do monotypowego rodzaju cieszynianka Hacquetia, ale okazał się zagnieżdżony w obrębie rodzaju żankiel Sanicula i od początków XXI wieku jest już zaliczany do niego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszynit

magmowa skała żyłowa, w dużych ilościach występuje w okolicach Cieszyna


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. chem. miner. geol. rodzaj głębinowej skały magmowej występującej w okolicach Cieszyna;


Cieszynit (ang. teschenite) – skała magmowa, głębinowa, zasadowa, o charakterystycznej, pstrokatej, czarno-białej barwie, zaliczana do gabroidów. Według współczesnej klasyfikacji skał cieszynity odpowiadają teralitom analcymowym lub esseksytom analcymowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszynitowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący cieszynitu, wykonany z cieszynitu


Źródła:

Wiktionary

Cieszynka

1. w sporcie: okazywanie radości przez zawodnika po zdobyciu punktu lub wygraniu meczu;
2. strzelba myśliwska małego kalibru, produkowana dawniej w Cieszynie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. sport. okazywanie radości przez zawodnika po zdobyciu gola lub punktu;

 (1.2) łow. małokalibrowa strzelba myśliwska do polowań na ptactwo, produkowana w Cieszynie;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cieszyno

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Cieszyński

1. przymiotnik od: Cieszyn
2. choroba cieszyńska - wirusowa choroba świń; cieszyńska zaraza świń


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Cieszyna, związany z Cieszynem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cieszyńskie

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. region w południowej Polsce


Źródła:

Wiktionary

Cieszyńskość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co cieszyńskie, typowe dla Cieszyna lub jego mieszkańców


Źródła:

Wiktionary

Cieszyrad

dawne imię męskie


Cieszyrad – staropolskie imię męskie, którego ślad zachował się wyłącznie w zapisie Cieszyradowic. Składa się z członów: Cieszy- („cieszyć”) i -rad („być zadowolonym, chętnym, cieszyć się”). Mogło oznaczać „tego, który rad się cieszy”.

Cieszyrad imieniny obchodzi 19 kwietnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieszysław

imię męskie


Cieszysław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Cieszy- („cieszyć”) i -sław („sława”). Oznaczałoby więc „tego, którego cieszy sława”. Zob. też Ciesław i Ciechosław.

Cieszysław imieniny obchodzi 17 marca, 1 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieszysława

imię żeńskie


Cieszysława – żeńska forma imienia Cieszysław, nienotowana w czasach staropolskich.

Cieszysława imieniny obchodzi 24 maja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cieszysławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Cieszysławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Cieszysławostwo

Cieszysław z małżonką; Cieszysławowie


Źródła:

SJP.pl

Cieszysławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Cieszysławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Cieszysława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Cietrzew

duży ptak łowny z rzędu kuraków


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. duży, eurazjatycki ptak łowny;


Cietrzew (zwyczajny), regionalnie ciećwierz (Lyrurus tetrix) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), zamieszkujący Eurazję. W skali globalnej nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cietrzewi

przymiotnik od: cietrzew


Źródła:

SJP.pl

Cięty

1.
a) mający zdolność trafnego, dowcipnego, a zarazem ośmieszającego kogoś lub coś wypowiadania się;
b) np. o wypowiedzi: dowcipny, zjadliwy;
2. potocznie:
a) rozgniewany na kogoś lub coś;
b) zawzięty, oddający się czemuś z dużym zaangażowaniem;
3. przestarzale: zręczny w uderzaniu


przymiotnik

 (1.1) potrafiący atakować

 (1.2) pot. okazujący złość

 (1.3) pot. oddający się czemuś z pasją

 (1.4) o kwiatach o przerwanej łodydze, przeznaczony do bukietu, wazonu

 (1.5) med. o ranie zadany ostrym przedmiotem

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od ciąć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężar

1. waga ciała, siła z jaką Ziemia przyciąga ciało;
2. coś, co wiele waży;
3. coś, co jest trudne do zniesienia lub do spełnienia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. siła, z jaką Ziemia przyciąga ciało fizyczne;

 (1.2) obciążenie, utrudnienie, problem



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciężarek

1. zdrobnienie od: ciężar;
2. bryłka do warzenia; odważnik;
3. przedmiot do obciążania sieci rybackich; grzęza


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przedmiot pomiarowy, będący wzorcem określonej masy

 (1.2) przedmiot o danej wadze, służący do ćwiczeń wzmacniających mięśnie

 (1.3) element służący obciążaniu

 (1.4) zdrobn. mały ciężar


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężarkowy

przymiotnik od: ciężarek


Źródła:

SJP.pl

Ciężarna

kobieta w ciąży


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta w ciąży

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. od: ciężarny


Ciąża, brzemienność – proces fizjologiczny u większości samic ssaków, trwający od zapłodnienia bądź implantacji do porodu.

Występuje u samic ssaków łożyskowych oraz torbaczy. Trwa od zapłodnienia komórki jajowej do porodu. Obejmuje całokształt zmian zachodzących w tym okresie w organizmie zapłodnionej samicy. Niektórzy naukowcy okres ciąży liczą od momentu zagnieżdżenia zarodka w ściance macicy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciężarność

ciężarny


Patrz:ciężarny

Źródła:

SJP.pl

Ciężarny

1. o kobiecie lub samicy zwierząt żyworodnych: będąca w ciąży; brzemienna;
2. przestarzałe:
a) dużo ważący; ładowny, obciążony;
b) ciężki, brzemienny


przymiotnik

 (1.1) będący w ciąży


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężarówa

zgrubienie od: ciężarówka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. pot. od: ciężarówka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężarowiec

zawodnik sportowy uprawiający dźwiganie ciężarów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. sportowiec trenujący podnoszenie ciężarów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. ogromny statek do przewożenia ładunków wielkogabarytowych



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciężarówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mot. duży samochód do przewozu różnych towarów;

 (1.2) żart. ciężarna


Samochód ciężarowy, w skrócie ciężarówka – pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków towarowych. Definicja ta obejmuje także samochód ciężarowo-osobowy, skonstruowany do transportu ładunków i osób w liczbie od 4 do 9 (łącznie z kierowcą).

Według danych statystycznych, pod koniec roku 2018 w Polsce zarejestrowanych było 3 758 000 samochodów ciężarowych i ciągników siodłowych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ciężarówkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ciężarówką, dotyczący ciężarówki


Źródła:

Wiktionary

Ciężarownia

środowiskowo: siłownia lub część hali sportowej ze specjalnie wzmocnionym podłożem przystosowanym do opadania bardzo ciężkich sztang


Źródła:

SJP.pl

Ciężarowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący wagi

 (1.2) służący do przewożenia ciężarów

 (1.3) związany z ciężarami, z podnoszeniem ciężarów


Źródła:

Wiktionary

Ciężary

1. waga ciała, siła z jaką Ziemia przyciąga ciało;
2. coś, co wiele waży;
3. coś, co jest trudne do zniesienia lub do spełnienia


Źródła:

SJP.pl

Ciężeć

1. stawać się ciężkim, ociężałym; ciążyć;
2. być uciążliwym, niewygodnym; zawadzać, przeszkadzać


Źródła:

SJP.pl

Ciężej

stopień wyższy od przysłówka: ciężko


Źródła:

SJP.pl

Ciężka

1. mający duży ciężar;
2. sprawiający trudność, kłopot


Źródła:

SJP.pl

Ciężkawy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) trochę ciężki

 (1.2) ociężały, powolny

 (1.3) książk. przen. dość trudny, skomplikowany, zawiły

 (1.4) książk. przen. na niskim poziomie, mało błyskotliwy


Źródła:

Wiktionary

Ciężki

1. mający duży ciężar;
2. sprawiający trudność, kłopot


przymiotnik

 (1.1) taki, który dużo waży, ma dużą masę

 (1.2) nieprzyjemny, trudny

 (1.3) o dużej sile

 (1.4) o dużej gęstości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężko

przysłówek sposobu

 (1.1) w ciężki sposób, z obciążeniem; nie łatwo, nie lekko

 (1.2) bardzo, mocno, dużo (w negatywnym znaczeniu); dotkliwie, boleśnie


Źródła:

Wiktionary

Ciężkoatletyczny

w sporcie: metoda ciężkoatletyczna - metoda rozwijająca siłę mięśni w okresie przygotowania ogólnego


Źródła:

SJP.pl

Ciężkofigurowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) szach. dotyczący ciężkich figur, tj. wież i hetmanów


Źródła:

Wiktionary

Ciężkość

1. ciężar czegoś;
2. poczucie ciężaru, odrętwienia; ociężałość;
3. siła ciążenia, oddziaływanie ciał obdarzonych masą; grawitacja, ciążenie;
4. w mechanice: środek ciężkości, punkt ciężkości - punkt przyłożenia wektora wypadkowej sił ciążenia działających na różne elementy bryły


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ciężkie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężkostrawność

ciężkostrawny


Patrz:ciężkostrawny

Źródła:

SJP.pl

Ciężkostrawny

ciężki do strawienia


przymiotnik

 (1.1) trudny do strawienia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciężkowice

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce;
3. dzielnica Jaworzna


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Ciężkowice – miasto w Polsce położone w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ciężkowice.

Ciężkowice uzyskały lokację miejską w 1348 roku, zdegradowane w 1934 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1998 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciężkowicki

przymiotnik od: Ciężkowice


Źródła:

SJP.pl

Ciężkowiczanin

mieszkaniec Ciężkowic (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Ciężkowiczanka

mieszkanka Ciężkowic (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Ciężkowo

Ciężkowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Szubin.


Źródła:

Wikipedia

Ciężkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciężkozbrojni

zaopatrzony w ciężką broń, ciężko uzbrojony


Źródła:

SJP.pl

Ciężkozbrojny

zaopatrzony w ciężką broń, ciężko uzbrojony


przymiotnik

 (1.1) hist. zaopatrzony w ciężką broń i zbroję

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) hist. żołnierz wojsk ciężkozbrojnych (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cięższy

stopień wyższy od przymiotnika: ciężki


Źródła:

SJP.pl

Ciężyć

przytłaczać kogoś swym ciężarem, być dla kogoś uciążliwym; ciążyć


Źródła:

SJP.pl

Ciełuchowo

wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim


Ciełuchowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Kikół.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciełuszki

Ciełuszki (białorus. Цялушкі; w miejsc. gwarze Телушкі, wym.: Tełuškí, trb.: Tełuszki) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Zabłudów. Leży nad rzeką Narew.


Źródła:

Wikipedia

Cif

klauzula w umowie handlowej, która reguluje warunki przewozu towaru statkiem, opłaty i ubezpieczenia (cena towaru zawiera całość kosztów przewozowych wraz z ubezpieczeniem); CIF


Źródła:

SJP.pl

Ciga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. koza (zwierzę)


Źródła:

Wiktionary

Cigacice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubuskim, w gminie Sulechów;


Cigacice (do 1937 r. niem. Tschicherzig, w latach 1937–1945 Odereck,w 1945 r. Cygaczyce) – wieś w Polsce w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Sulechów.

Według danych na 31 marca 2024 miejscowość zamieszkuje 752 osób.

Na wschód od Cigacic przebiega droga ekspresowa S3 (most nad Odrą o długości 571,84 m). W miejscowości znajduje się port rzeczny oraz most na Odrze.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cii

wykrzyknik nakazujący zachowanie ciszy; ćśś, tss, ts


Źródła:

SJP.pl

Ciii

wykrzyknik

 (1.1) …używany, gdy ktoś upomina o zachowanie ciszy


Źródła:

Wiktionary

Cikcak

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zygzak


Źródła:

Wiktionary

Cikowice

Cikowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Bochnia.

Wieś królewska w tenucie niepołomickiej w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku.

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Cikowice, po jej zniesieniu w gromadzie Bochnia-Zachód. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Cila

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Cecylia


Źródła:

Wiktionary

Cilka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Cecylia


Źródła:

Wiktionary

Cimabue

Cimabue, właśc. Cenni di Pepo (ur. ok. 1240, zm. 1302 w Pizie) – włoski malarz i mozaicysta epoki gotyku.


Źródła:

Wikipedia

Cimelium

[czytaj: c-imelium] bardzo rzadki i cenny druk lub rękopis, w bibliotece przechowywany zwykle w specjalnych warunkach i nie udostępniany powszechnie; cymelium


Źródła:

SJP.pl

Cimochowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cimoszewicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cimoszki

Cimoszki – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

Wikipedia

Cinan

miasto w Chinach; Jinan


Jinan (chiń. upr. 济南; chiń. trad. 濟南; pinyin Jǐnán, wym. [t͡ɕi˧˩nan˧˥]) – miasto we wschodnich Chinach, nad rzeką Huang He, ośrodek administracyjny prowincji Szantung. W 2010 roku liczba mieszkańców strefy zurbanizowanej wynosiła 2 227 937. Zespół miejski w 1999 roku liczył 5 576 309 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cinch

[czytaj: s-incz] rodzaj złącza elektronicznego; czincz, chinch


Złącze RCA (złącze AV) (złącze cinch, wym. /sɪntʃ/) – złącze elektroniczne używane w urządzeniach elektrycznych elektroniki konsumenckiej np. amplituner, magnetowid, gramofon, magnetofon.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cincinnati

[czytaj: s-ins-inati] miasto w Stanach Zjednoczonych


Cincinnati – miasto w Stanach Zjednoczonych, na południowo-zachodnim skraju stanu Ohio, ośrodek administracyjny hrabstwa Hamilton, położone na północnym brzegu rzeki Ohio. W 2020 roku miasto liczyło 309 317 mieszkańców; obszar metropolitalny Cincinnati, obejmujący m.in. miejscowości: Norwood, St Bernard i Elmwood Place, w 2020 roku zamieszkany był przez 2 256 884 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cindy

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Cinemascope

[czytaj: s-inemaskołp] technika filmu panoramicznego; szeroki ekran


CinemaScope – sposób realizacji szerokoekranowej umożliwiający projekcję filmów o proporcjach obrazu 2.66:1, dwukrotnie szerszego od standardowego 1.33:1. Jego stworzenie w 1953 roku przez Spyrosa P. Skourasa, prezesa 20th Century Fox, oznaczało początek nowoczesnego anamorficznego formatu zarówno w fotografii, jak i projekcji filmowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cinerama

[czytaj: s-inerama]
1. technika szerokoekranowego wyświetlania obrazu polegająca na jednoczesnym wyświetlaniu obrazu z trzech kamer na półkolisty ekran, dająca efekt trójwymiarowości;
2. kino, w którym wykorzystywana jest ta technika


Cinerama – sposób szerokoekranowego wyświetlania obrazu. Polega na użyciu trzech zsynchronizowanych projektorów, które wyświetlają obraz na ogromnym, zakrzywionym ekranie o szerokości kątowej 146°.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cinerarium

urna do przechowywania prochów zmarłej osoby


Źródła:

SJP.pl

Cing

ostatnia dynastia w Chinach (1644-1911); Qing; dynastia mandżurska


Źródła:

SJP.pl

Cinghaj

prowincja w Chinach; Qinghai


Qinghai ([tɕʰíŋxàɪ̯]; chiń. 青海; chiń. trad. 青海; pinyin Qīnghǎi; Wade-Giles Ch’ing-hai; tyb.: མཚོ་སྔོན་ mtsho-sngon, mong.: Köke Naγur, mandż.: Huhu Noor) – zachodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej, której nazwa bierze się od rozległego, górskiego jeziora Qinghai. Jej stolicą jest Xining.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cinghajski

dotyczący Cinghaju, prowincji w zachodnich Chinach


Źródła:

SJP.pl

Cingtao

miasto w Chinach; Qingdao


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cingulum

sznur do przepasywania habitu lub alby


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wojsk. skórzany pas rzymski;

 (1.2) kośc. pas lub sznur, element stroju liturgicznego;


Cingulum – pas lub gruby sznur z frędzlami na obu końcach, używany przez duchownych i usługujących w kościołach chrześcijańskich, jako element stroju liturgicznego. Służy do przewiązania w pasie alby lub habitu. Użycie cingulum nie jest obowiązkowe, gdy alba jest tak uszyta, że przylega do ciała bez tego paska.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cinkciara

kobieta handlująca nielegalnie obcymi walutami


Źródła:

SJP.pl

Cinkciarka

cinkciarz


Patrz:cinkciarz

Źródła:

SJP.pl

Cinkciarski

cinkciarz


Patrz:cinkciarz

Źródła:

SJP.pl

Cinkciarstwo

potocznie: zajmowanie się nielegalnym handlem obcymi walutami


Źródła:

SJP.pl

Cinkciarz

potocznie: człowiek nielegalnie handlujący obcymi walutami; waluciarz, dewiziarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. posp. człowiek handlujący obcymi walutami poza oficjalnymi kanałami wymiany dewiz;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cinquecento

[czytaj: czinkłeczento]
1. we włoskiej periodyzacji sztuki, ujmującej stulecie jako całość, termin oznaczający kulturę XVI w., a więc dojrzałego renesansu i manieryzmu
2. samochód typu Fiat Cinquecento



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cinte

Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej


Źródła:

SJP.pl

Cinto

[czytaj: czinto] najwyższy szczyt Korsyki


Monte Cinto, Cinto (cos. Monte Cintu) – najwyższy szczyt francuskiej wyspy Korsyka o wysokości 2706 m n.p.m. (według innych źródeł 2710 m n.p.m.) i takiej samej wybitności, co czyni go jednym z najwybitniejszych szczytów w Europie.

Cinto położone w północno-zachodniej części wyspy zbudowane jest ze skał krystalicznych głównie granitów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cinzano

[czytaj: czinzano] rodzaj włoskiego wermutu, wzmacnianego wina doprawionego ziołami


Cinzano – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Piemont, w prowincji Turyn.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 331 osób, 55,2 os./km².


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cioch

cioch wzorzysty - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych


Źródła:

SJP.pl

Ciochowice

Ciochowice (niem. Ciochowitz, 1936-1945 Stillenort) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Toszek.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toszku.


Źródła:

Wikipedia

Ciocia

z sympatią o ciotce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) siostra matki

 (1.2) siostra ojca

 (1.3) w szerszym znaczeniu także żona wujka lub stryjka


Ciocia (ciotka) – współcześnie nazwa relacji rodzinnej zachodzącej w stosunku do krewnej, która jest siostrą matki lub ojca albo żoną brata matki lub ojca. Czasami ciocią nazywa się również każdą dalszą krewną lub powinowatą wyższego pokolenia. Mężem cioci jest wujek lub wuj.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciociny

należący do cioci, dotyczący cioci


Źródła:

SJP.pl

Ciociosan

wino marki Ciociosan


Ciociosan – marka wina bułgarskiego, wermut.

Produkowany jest w odmianach:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciociunia

zdrobnienie od: ciotka; ciotuleńka, ciotunia, cioteczka, ciotusieńka, ciotula


Źródła:

SJP.pl

Ciok

nazwisko


skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

 (1.1) = Centrum Informacji o Książce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciómp

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bot. ogrod. szarłat zwisły


Źródła:

Wiktionary

Ciómpa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niechlujnie ubrana kobieta


Źródła:

Wiktionary

Ciompi

[czytaj: czompi] robotnicy z Florencji, którzy w XIV wieku wzniecili powstanie


Źródła:

SJP.pl

Ciómpiasty

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niedopasowany, nierówny


Źródła:

Wiktionary

Ciongiym

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ciągle, cały czas


Źródła:

Wiktionary

Cióngnóć

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ciągnąć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wiać (o przeciągu)

 (2.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zmiatać


Źródła:

Wiktionary

Ciorać

1. potocznie: grać w gry komputerowe; gierczyć;
2. gwarowo:
a) sunąć po podłodze, poniewierać;
b) dźwigać, taszczyć;
c) ciężko pracować; harować


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. włóczyć po podłodze, poniewierać

 (1.2) góry. taszczyć, dźwigać, sunąć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cioranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciorać.


Źródła:

Wiktionary

Cios

1. silne uderzenie;
2. przykre, bolesne wydarzenie; nieszczęście;
3. kamienny blok używany jako materiał budowlany;
4. zbiór szczelin i pęknięć w skałach powstałych na skutek wietrzenia lub ruchów tektonicznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) uderzenie albo cięcie częścią ciała lub narzędziem

 (1.2) blok kamienny lub drewniany

 (1.3) negatywny skutek wywarty na uczuciach, oczekiwaniach itd.

 (1.4) wstrząs lub zły obrót spraw

 (1.5) zool. siekacz słonia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciosa

ryba z rodziny karpiowatych


Ciosa (Pelecus cultratus) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Pelecus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciosać

obrabiać drewno, kamień za pomocą siekiery, młota itp.


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) obrabiać kamień lub drewno różnego rodzaju narzędziami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciosak

narzędzie kamieniarskie służące do ciosania miękkich kamieni


Źródła:

SJP.pl

Ciosanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ciosać.


Źródła:

Wiktionary

Ciosaniec

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Ciosek

nazwisko


Ciosek – część wsi Obodowo w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Sośno.

W latach 1975–1998 Ciosek administracyjnie należał do województwa bydgoskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciosna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. nacięcie


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ciosowy

przymiotnik od: cios


Źródła:

SJP.pl

Ciosła

dawne słowiańskie narzędzie do obróbki drewna, używane jeszcze niekiedy do żłobienia niecek i koryt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. narzędzie służące do obróbki drewna


Ciesak, ciosła, cieślica, cioska – narzędzie służące głównie do obrabiania pni drzew dla otrzymania wydłużonych płaszczyzn. Umieszczenie ostrza prostopadle do drzewca umożliwia wygodne oddzielanie łupek gdy obrabiana powierzchnia jest równoległa np. do fundamentu budowli. Jest on używany w ciesielstwie, bednarstwie, kołodziejstwie, do naciosywania podkładów kolejowych itp.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciota

1. człowiek często narzekający, nieudacznik
2. pospolicie: homoseksualista
3. pospolicie: miesiączka
4. zgrubienie: ciotka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pogard. homoseksualista, zwłaszcza zachowujący się w sposób nadmiernie ekspresywny i sfeminizowany; także każdy zniewieściały mężczyzna

 (1.2) środ. eufem. miesiączka

 (1.3) daw. kobieta zajmująca się wróżbiarstwem i leczeniem ludności;

 (1.4) daw. siostra matki, ciotka

 (1.5) pot. obraź. kobieta zła, brzydka


Osoby o tym nazwisku:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciotczany

przymiotnik

 (1.1) stpol. cioteczny


Źródła:

Wiktionary

Ciotczony

przymiotnik

 (1.1) stpol. cioteczny


Źródła:

Wiktionary

Ciotczyny

przymiotnik

 (1.1) należący do ciotki, charakterystyczny dla ciotki


Źródła:

Wiktionary

Ciotczysko

zgrubienie od: ciotka; żartobliwie o ciotce


Źródła:

SJP.pl

Cioteczka

zdrobnienie od: ciotka; ciotuleńka, ciotunia, ciociunia, ciotusieńka, ciotula


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: ciotka


Cioteczka (cz. Tetička) – czeski czarno-biały film komediowy w reżyserii Martina Friča, zrealizowany w 1941 w Protektoracie Czech i Moraw.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cioteczny

spokrewniony w linii dalszej, przez ciotkę lub wujka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący cioci, związany z ciocią


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ciotka

siostra albo kuzynka matki lub ojca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) siostra matki

 (1.2) siostra ojca

 (1.3) pot. żona wuja

 (1.4) pot. żona stryja

 (1.5) pot. kuzynka matki lub ojca

 (1.6) pot. miesiączka



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciotkowaty

1. pedalski, gejowaty, ciotowski, gejowski, ciotowaty; pogardliwie:
a) przypominający wyglądem lub zachowaniem homoseksualistę;
b) charakterystyczny dla homoseksualisty;
2. potocznie:
a) przypominający dojrzałą kobietę;
b) przypominający styl charakterystyczny dla dojrzałej kobiety


Źródła:

SJP.pl

Ciotowaty

pedalski, gejowaty, ciotowski, gejowski; pogardliwie:
1. przypominający wyglądem lub zachowaniem homoseksualistę;
2. charakterystyczny dla homoseksualisty


Źródła:

SJP.pl

Ciotowski

ciota; ciotowaty


Źródła:

SJP.pl

Ciotuchna

zdrobnienie od: ciocia


Źródła:

SJP.pl

Ciotula

zdrobnienie od: ciotka; ciotuleńka, ciotunia, cioteczka, ciotusieńka, ciociunia


Źródła:

SJP.pl

Ciotuleńka

zdrobnienie od: ciotka; ciotula, ciotunia, cioteczka, ciotusieńka, ciociunia


Źródła:

SJP.pl

Ciotunia

zdrobnienie od: ciotka; ciotula, ciotuleńka, cioteczka, ciotusieńka, ciociunia


Ciotunia. Komedia w trzech aktach, wierszem – trzyaktowa komedia Aleksandra Fredry z lat 1833–1834.

Dokładna data powstania utworu nie jest znana, przyjmuje się jednak, że komedia prawdopodobnie powstała w latach 1833–1834. Prapremiera sztuki odbyła się 16 czerwca 1834 we Lwowie, w Warszawie wystawiono ją 9 maja 1858, zaś w Krakowie 6 października 1866. Utwór ukazał się drukiem w 1838 w piątym tomie wydania zbiorowego dzieł Fredry. Przekazy rękopiśmienne tekstu nie zachowały się. Sztuka miała przynajmniej 27 przedstawień, w tym spektakl telewizyjny z 1973 w reż. Witolda Zatorskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ciotusieńka

zdrobnienie od: ciotka; ciotula, ciotunia, cioteczka, ciotuleńka, ciociunia


Źródła:

SJP.pl

Ciołczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciołek

1. potocznie o kimś nierozgarniętym, ograniczonym, fajtłapie
2. roczny byczek


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) roczny byczek

 (1.2) pogard. niezbyt inteligentna osoba


  1. O człowieku głupim, nierozgarniętym (obraźliwie).
  2. Młody byczek.
  3. Roczny samiec żubra, łosia, jelenia, daniela (łowieckie).

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciołkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciołkosz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ciółkówko

Ciółkówko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Radzanowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Ciołkowo

Ciołkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia.

Wieś Cziołkowo położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej. Ciołkowo należało do okręgu krobskiego tego powiatu i stanowiło odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas (1846) Błociszewski. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 129 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 15 dymów (domostw).


Źródła:

Wikipedia

Ciołkowski

nazwisko


Konstantin Eduardowicz Ciołkowski herbu Jastrzębiec (Konstanty Ciołkowski, ros. Константин Эдуардович Циолковский; ur. 5 września?/17 września 1857 w Iżewskoje, blisko miejscowości Spassk-Riazanskij w obwodzie riazańskim, zm. 19 września 1935 w Kałudze) – rosyjski uczony polskiego pochodzenia, jeden z pionierów kosmonautyki, twórca modelu teorii ruchu i budowy rakiety kosmicznej, przedstawiciel naukowego nurtu kosmizmu rosyjskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cip

wyraz, powtarzany wielokrotnie, używany w celu przywołania kur


wykrzyknik

 (1.1) …służący do nawoływania kur, kurcząt

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od cipa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cip-Cip

potocznie: wykrzyknik używany w celu przywołania ptactwa domowego do miejsca, w którym znajduje się mówiący


Źródła:

SJP.pl

Cipa

wulgarnie o kobiecie, kimś nieporadnym lub żeńskim narządzie moczowo-płciowym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wulg. (dawniej gwara.) żeński narząd rozrodczy

 (1.2) wulg. pogardliwie o kobiecie

 (1.3) wulg. o osobie niezaradnej

 (1.4) gwara. kura


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cipci-Rypci

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) grub. heteroseksualny stosunek płciowy


Źródła:

Wiktionary

Cipcia

pieszczotliwie:
a) żeński organ płciowy; pipka, cipka;
b) dziewczyna, zwłaszcza drobna


Źródła:

SJP.pl

Cipeczka

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipulka, cipka, cipcia, cipeńka, cipuszka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: cipa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cipek

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipeczka, cipulka, cipcia


Źródła:

SJP.pl

Cipeńka

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipulka, cipka, cipcia, cipeczka, cipuszka


Źródła:

SJP.pl

Cipeusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zniewieściały mężczyzna


Źródła:

Wiktionary

Cipka

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipeczka, cipulka, cipcia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pieszcz. młoda kura

 (1.2) posp. żeński organ płciowy

 (1.3) posp. pieszcz. kobieta, szczególnie drobna i niska

 (1.4) posp. obraź. kobieta uznawana za niezbyt mądrą i traktowana głównie jako obiekt zainteresowań seksualnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cipki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. dawny przysiółek wsi Suche w Polsce, w województwie małopolskim, w gminie Poronin;


Cipki – dawna część wsi Suche w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Poronin.

Nazwę zniesiono z 2023 r.

Miejscowość leży w odległości 6 km od Zakopanego. Leżała na wysokości 769 m n.p.m., przy ujściu Porońca i Suchego Potoku do Białego Dunajca. W latach 1975–1998 Cipki należały administracyjnie do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cipkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z cipką, dotyczący cipki


Źródła:

Wiktionary

Cipoń

potocznie: niedołęga, łamaga, fajtłapa


Źródła:

SJP.pl

Cipowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wulg. waginalny stosunek płciowy


Źródła:

Wiktionary

Cipowatość

cipowaty


Patrz:cipowaty

Źródła:

SJP.pl

Cipowaty

wulgarnie: ślamazarny, niezdarny, nieudolny; ciapowaty, ofermowaty, ciapciowaty


Źródła:

SJP.pl

Cipowy

przymiotnik

 (1.1) wulg. związany z cipą, dotyczący cipy


Źródła:

Wiktionary

Ciprofloksacyna

Cyprofloksacyna, ciprofloksacyna – organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk z grupy chinolonów II generacji (fluorochinolonów), o działaniu bakteriobójczym, wykazujący swoje działanie poprzez hamowanie bakteryjnej topoizomerazy DNA i gyrazy DNA. Jest najsilniej działającym lekiem wśród fluorochinolonów. Wydalana głównie w postaci niezmienionej z moczem i częściowo z kałem, osiągając w nich duże stężenia.


Źródła:

Wikipedia

Cipsko

wulgarnie o kobiecym łonie, żeńskim narządzie moczowo-płciowym


Źródła:

SJP.pl

Cipulka

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipeczka, cipka, cipcia, cipeńka, cipuszka


Źródła:

SJP.pl

Cipunia

zdrobnienie od: cipa; cipulka, cipusia, cipeczka, cipka, cipcia, cipeńka, cipuszka


Źródła:

SJP.pl

Cipusia

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipulka, cipeczka, cipka, cipcia, cipeńka, cipuszka


Źródła:

SJP.pl

Cipuszek

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipulka, cipka, cipcia, cipeczka, cipeńka


Źródła:

SJP.pl

Cipuszka

zdrobnienie od: cipa; cipunia, cipusia, cipulka, cipka, cipcia, cipeczka, cipeńka


Źródła:

SJP.pl

Cir

Centralny Instytut Rolniczy


Źródła:

SJP.pl

Circa

[czytaj: c-irka] mniej więcej, około, w przybliżeniu


przyimek

 (1.1) około, w przybliżeniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Circarama

[czytaj: cirkarama] jedna z technik filmu panoramicznego oparta na jednoczesnej projekcji obrazu z jedenastu taśm filmowych na kolisty ekran otaczający widownię; cirkarama


Źródła:

SJP.pl

Circe

[czytaj: kirke] Kirke, Cyrce;
1. w mitologii greckiej: córka Heliosa, czarodziejka z wyspy Ajaja;
2. przenośnie: czarodziejka, uwodzicielka, femme fatale


Astronomia

Geografia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cirkarama

[czytaj: c-irkarama] jedna z technik filmu panoramicznego oparta na jednoczesnej projekcji obrazu z jedenastu taśm filmowych na kolisty ekran otaczający widownię; circarama


Źródła:

SJP.pl

Cirocki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Cirpieć

czasownik

 (1.1) stpol. tęsknić, wyczekiwać


Źródła:

Wiktionary

Cirrocumulus

[czytaj: c-irrokumulus] chmura kłębiasto-pierzasta złożona z kryształków lodu, nie powodująca opadów


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) meteorol. rodzaj chmury, kłębiasto-pierzasta chmura wysokiego piętra;


Cirrocumulus [łac.] (Cc) – chmury piętra wysokiego rodzaj kłębiasto-pierzaste. Małe, białe płatki lub kłębki często ułożone w szeregi – tzw. „baranki”, których poszczególne elementy mają rozmiar kątowy poniżej jednego stopnia. Chmury Cirrocumulus nie dają opadu docierającego do powierzchni ziemi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cirrostratus

[czytaj: c-irrostratus] chmura warstwowo-pierzasta składająca się głównie z kryształków lodu, nie powodująca opadów


Cirrostratus (Cs, chmura warstwowo-pierzasta) – chmura w postaci przejrzystej, mglistej i często prawie niewidocznej zasłony, nie daje opadów. Składa się głównie z kryształków lodu w kształcie blaszek. Często powoduje powstawanie zjawiska halo wokół Słońca oraz Księżyca, czasami jedynie halo jest jej wyraźnym objawem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cirrus

[czytaj: c-irrus] chmura złożona z kryształków lodu, nie powodująca opadów; chmura pierzasta


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) meteorol. rodzaj chmury pierzastej piętra wysokiego – biała, w postaci pasemek lub kłaczków, niepowodująca opadów;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ciruk

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Cis

mały krzew lub drzewo z rodziny cisowatych o łuszczącej się korze, iglaste, chronione, o czerwonawym, bardzo trwałym drewnie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dendr. rodzaj roślin z rodziny cisowatych;

 (1.2) warmia. dendr. modrzew

 (1.3) bardzo trwałe, czerwonawe drewno z cisa (1.1), cenione w stolarstwie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (2.1) muz. dźwięk c podwyższony o półton;

przymiotnik

 (3.1) chem. o izomerze: z podstawnikami po tej samej stronie płaszczyzny


Nauka

Miejsca

Miejscowości w Polsce: