P

litera polskiego alfabetu oznaczająca spółgłoskę "p"


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła dwudziestej drugiej litery polskiego alfabetu;

skrót

 (2.1) = bibl. List świętego Piotra


P (pe, minuskuła: p) – szesnasta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta druga litera alfabetu polskiego i oznacza głoskę [p].


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pa

poufałe pożegnanie


wykrzyknik

 (1.1) pot. wyraz używany przy pożegnaniu z bliską osobą bądź dzieckiem, a także przez dzieci


Geografia
Jednostki

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pa'Anga

Paʻanga – jednostka monetarna Tonga od 1967 r. 1 paʻanga = 100 seniti.


Źródła:

Wikipedia

Pa'anga

jednostka pieniężna Tonga, państwa w Oceanii (1 pa'anga = 100 seniti)


Źródła:

SJP.pl

Pa-Pa

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca instrument dęty


Źródła:

Wiktionary

Paa

Państwowa Agencja Atomistyki


skrótowiec

 (1.1) = Państwowa Agencja Atomistyki


Paa (Tata) to bollywoodzki dramat rodzinny wyreżyserowany w 2009 roku przez R. Balakrishnana (R. Balki). W rolach głównych ojciec i syn Amitabh Bachchan i Abhishek Bachchan oraz Vidya Balan. To film o mężczyźnie, który skupiony na własnych marzeniach przemiany świata zaparł się ojcostwa. Spotkawszy po latach swego 12-letniego syna powoli dorasta do odpowiedzialności za relacje wobec kobiety i dziecka, którymi nie umiał się zaopiekować przed laty. Film pokazuje też problem dziecka chorego na progerię (przedwczesne starzenie się), manipulacje prasą podczas walki politycznej, jednak w centrum pozostaje dojrzewanie relacji ojcowsko-synowskiej. Kontynuacją dramatu ma być Maa, film podejmujący temat matki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paam

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca głośny dźwięk instrumentu lub wystrzał


Źródła:

Wiktionary

Paarski

Paary


Patrz:Paary

Źródła:

SJP.pl

Paary

wieś w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim;


Paary – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Susiec. Kilka gospodarstw wsi leży w woj. podkarpackim.

Wieś jest sołectwem w gminie Susiec. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 550 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pab

rzadko: bar, w którym podaje się głównie piwo i zakąski; pub


Źródła:

SJP.pl

Pabialgina

preparat o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym; cibalgin; cibalgina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. farm. polski preparat przeciwbólowy, przeciwgorączkowy i uspokajający, produkowany jako jasnożółty proszek, tabletki i czopki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pabiamid

biały, krystaliczny proszek bez zapachu, najprostszy lek z grupy sulfamidów; sulfanilamid


Sulfanilamid (łac. sulfanilamidum) – organiczny związek chemiczny, amid kwasu p-aminobenzenosulfonowego, najprostszy sulfonamid stosowany jako lek bakteriostatyczny.

Po podaniu doustnym łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, przenikając do tkanek i płynu mózgowo-rdzeniowego. Dawniej stosowany doustnie; jednak od połowy lat 70. XX w. jego stosowanie wewnętrzne w lecznictwie zostało zarzucone całkowicie. Związek wykazuje działanie bakteriostatyczne w stosunku do różnych bakterii, głównie gronkowców i paciorkowców. Mechanizm działania bakteriostatycznego uwarunkowany jest położeniem grupy aminowej w stosunku do grupy sulfamoilowej w pozycji para. Wynika z tego podobieństwo strukturalne kwasu p-aminobenzoesowego. Dochodzi do wypierania tego kwasu ze związków wewnątrzkomórkowych. Powstają obce dla komórki substancje, uniemożliwiające tworzenie się, niezbędnego do życia komórki bakteryjnej kwasu foliowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pabian

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|m.

forma rzeczownika.

 (2.1) lm. D. od Pabiana


Fabian – imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające „należący do Fabiusza” (mężczyzny z rodu Fabiuszów). Nazwa rodowa Fabiuszy wywodzi się zaś od łac. faba (bób) i pierwotnie oznaczała osobę zajmującą się uprawą bobu. Chrześcijańskim patronem tego imienia jest św. Fabian, papież.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pabiana

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|ż.

forma rzeczownika.

 (2.1) lp. D. od Pabian

 (2.2) lp. B. od Pabian


Fabiana (również Pabiana) – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy rzymskiego rodu Fabiuszów. Żeński odpowiednik męskiego imienia Fabian.

Imię rzadkie w Polsce. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 140 kobiet o imieniu Fabiana nadanym jako imię pierwsze oraz 62 kobiety noszące imię Fabiana jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane jako imię pierwsze – Anna, nosi 1 072 616 osób


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pabianek

zdrobnienie od: Pabiana (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Pabianice

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie łódzkim;


Pabianice – miasto w województwie łódzkim, siedziba powiatu pabianickiego. Drugie co do liczby mieszkańców miasto aglomeracji łódzkiej. Pabianice należą do Związku Miast Polskich. Pod względem powierzchni miasto znajduje się na 10. pozycji w województwie łódzkim, a 150. w Polsce. Były miastem duchownym kapituły katedralnej krakowskiej w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. Patronem miasta jest św. Maksymilian Maria Kolbe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pabianicki

przymiotnik od: Pabianice


przymiotnik relacyjny

 (1.1) od Pabianice


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pabianiczanin

mieszkaniec Pabianic


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Pabianic

 (1.2) osoba pochodząca z Pabianic, urodzona w Pabianicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pabianiczanka

mieszkanka Pabianic


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Pabianic

 (1.2) kobieta pochodząca z Pabianic, urodzona w Pabianicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pabianiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pabiany lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Pabianka

zdrobnienie od: Pabiana (imię żeńskie)


Pabianka – struga lewy dopływ Dobrzynki o długości 9,21 km i szerokości do 2 m.

Płynie na Wyżynie Łódzkiej, przepływa przez Pabianice. Bierze swój początek jako rów melioracyjny. Duży dopływ wody jest w okolicach ul. Potokowej, gdzie woda wypływa z rury odprowadzającej zanieczyszczoną wodę z dużą ilością żelaza – woda ta powstaje w procesie odżelaziania wody pitnej w pobliskim zakładzie ujęcia wody. Do lat osiemdziesiątych XX wieku źródło Pabianki znajdowało się między Pawlikowicami a Dąbrową, od lat dziewięćdziesiątych XX wieku jest wyschnięte. W centrum miasta uchodzi do Dobrzynki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pabiankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pabianka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Pabianostwo

Pabian z żoną; Pabianowie


Źródła:

SJP.pl

Pabianowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Pabianowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pabiana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Pabich

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pabisiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pabjańczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pablo

obce imię męskie


Pablo – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Montana, w hrabstwie Lake.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pabst


Źródła:

Wikipedia

Pac

1. regionalnie: wielki szczur
2. w Polsce międzywojennej: pułk artylerii ciężkiej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. gwara. droga

 (1.2) daw. gwara. pielgrzymka, wędrówka do miejsc świętych


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paca

w budownictwie: ręczne narzędzie murarskie w kształcie gładkiej deseczki z uchwytem, służące do nakładania i rozprowadzania zaprawy; packa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzem. bud. narzędzie murarskie w formie krótkiej deski z rękojeścią do wyrównywania zaprawy na murze

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: pac

forma czasownika.

 (3.1) 3. os. lp. ter. od: pacać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacać

potocznie, rzadko: uderzać, zwłaszcza czymś o płaskiej, szerokiej powierzchni, np. packą


czasownik niedokonany (dk. pacnąć)

 (1.1) niedokonany od|pacnąć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacan

pogardliwie o osobie głupiej, nieinteligentnej, naiwnej lub niemającej szerszych horyzontów myślowych, zainteresowań; dureń


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. głupiec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacanek

zdrobnienie od: pacan, mające jednocześnie charakter pobłażania


Źródła:

SJP.pl

Pacanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) uderzanie packą

forma rzeczownika.

 (2.1) Ms. lp.; W. lp. od: pacan


Źródła:

Wiktionary

Pacanów

pogardliwie o osobie głupiej, nieinteligentnej, naiwnej lub niemającej szerszych horyzontów myślowych, zainteresowań; dureń


Pacanów – miasto w południowej Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Pacanów

Siedziba tejże gminy. Stanowi ważny ośrodek usługowy dla rolnictwa. Leży przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 73 (Wiśniówka – Jasło) i drogi krajowej nr 79 (Warszawa – Bytom).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacanowianin

mieszkaniec Pacanowa (miasta lub wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pacanowianka

mieszkanka Pacanowa (miasta lub wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pacanowski

przymiotnik od: Pacanów


Źródła:

SJP.pl

Pacato

określenie wykonawcze: łagodnie, spokojnie


przysłówek

 (1.1) muz. spokojnie, łagodnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pace

za pozwoleniem, z całym szacunkiem (dla opinii dopiero co wygłoszonej) - zapowiedź wyrażenia zastrzeżeń lub opinii negatywnej


Osoby o nazwisku Pace:

Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacek

1. przyrząd do zabijania much
2. w budownictwie: ręczne narzędzie murarskie służące do nakładania i rozprowadzania zaprawy; paca


Osoby noszące to nazwisko:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacemaker

[czytaj: pejsmejker] zawodnik dyktujący szybkie tempo w pierwszej części biegu na dystans


Źródła:

SJP.pl

Pacemakerka

pacemaker [czytaj: pejsmejkerka]


Źródła:

SJP.pl

Pacewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pach

wykrzyknik, często powtarzany, naśladujący odgłos wybuchu lub stukotu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. woń zwierzęcia, którą wyczuł pies myśliwski

 (1.2) gwara. węch u psów


Pach – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim, w gminie Krasnosielc.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Amelinie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacha

1. wgłębienie między górną, wewnętrzną częścią ręki a bokiem klatki piersiowej, występujące u ludzi i niektórych ssaków;
2.
a) otwór na ramię w ubraniu;
b) część ubrania znajdująca się w miejscu pachy anatomicznej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. wgłębienie pod stawem ramiennym;

 (1.2) kraw. wcięcie w górnej części garderoby na wszycie rękawa


Dół pachowy (łac. fossa axillaris) – przestrzeń, która oddziela klatkę piersiową od ramienia. Powiększa się podczas unoszenia kończyny górnej, największa jest zaś przy odwiedzonym ramieniu pod kątem 45 stopni.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pachamama

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rel. andyjska i inkaska bogini utożsamiana z ziemią i przyrodą;


Pachamama lub Mama Pacha (kecz. Matka Ziemia) – inkaska bogini ziemi, zapewniająca żyzność pól i płodność, wyobrażana pod postacią smoczycy, opiekunka siewu i żniw, odpowiedzialna za trzęsienia ziemi. Pachamama uznawana jest za małżonkę boga stwórcy Pacha Kamaqa, a w innej wersji mitu – boga słońca Inti. Za święte zwierzę bogini Pachamamy uznaje się lamę. Podczas chrystianizacji Peru przez Hiszpanów, Pachamama identyfikowana była z Maryją. W ramach kultu Pachamamy składano ofiary z dzieci.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pacharzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pęcherz


Źródła:

Wiktionary

Pachciarka

dawne określenie na kobietę dzierżawiącą od kogoś całe gospodarstwo rolne lub jego część


Źródła:

SJP.pl

Pachciarski

przymiotnik od: pachciarz; dotyczący pachciarza lub powiązany w jakiś sposób z pachciarzem


przymiotnik

 (1.1) daw. odnoszący się do pachciarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachciarstwo

dawniej: proces dzierżawienia od kogoś całego gospodarstwa rolnego lub jego części


Źródła:

SJP.pl

Pachciarz

dawniej: osoba dzierżawiąca od kogoś gospodę, trzodę itp.; arendarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. osoba trzymająca coś w pachcie, dzierżawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachelbel

nazwisko


Pachelbel:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachinko

Pachinko (jap. パチンコ) – japońska gra automatowa, przypominająca połączenie bilardu i pinballa, ale pozbawiona „łapek” (ang. flippers).


Źródła:

Wikipedia

Pachira

tropikalne drzewo afrykańskie z rodziny ślazowatych, np. baobab, durian


Źródła:

SJP.pl

Pachla

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pachnąć

wydzielać woń, zapach, który jest zwykle przyjemny, być pełnym przyjemnego zapachu; pachnieć


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) książk. wydzielać jakiś zapach, zwykle przyjemny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachnący

pełen aromatu, wydzielający przyjemny zapach; aromatyczny, wonny


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: pachnąć, pachnieć

przymiotnik

 (2.1) taki, który wydziela łatwo wyczuwalny zapach, najczęściej przyjemny

 (2.2) bot. człon nazwy roślin charakteryzujących się intensywnym zapachem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pachniarz

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) lwów. nos


Źródła:

Wiktionary

Pachnica

pachnica dębowa - gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych; pachnica próchniczka


Źródła:

SJP.pl

Pachnidło

perfumy, pachnący kosmetyk


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. olejek lub perfumy


Pachnidło: Historia pewnego mordercy (niem. Das Parfum. Die Geschichte eines Mörders) – powieść niemieckiego pisarza Patricka Süskinda, wydana w 1985 roku. Jej bohater, Jan Baptysta Grenouille, nieślubny syn paryskiej handlarki rybami, obdarzony jest nieprawdopodobnym węchem – postrzega świat wyłącznie przez pryzmat tego zmysłu. Początkowo pomocnik garbarza, potem czeladnik perfumiarski, na skutek obsesyjnej pogoni za idealnym zapachem popełnia szereg morderstw.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pachnieć

wydzielać woń, zapach, który jest zwykle przyjemny, być pełnym przyjemnego zapachu; pachnąć


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wydzielać jakiś zapach, zwykle przyjemny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|pachnąć.


Źródła:

Wiktionary

Pachnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|pachnieć.


Źródła:

Wiktionary

Pachnik

północnoeuropejski leśny owad z rodziny żukowatych z podrzędu chrząszczy wielożernych, zamieszkujący gnijące pnie drzew, głównie dębów i wierzb; pachnica


Źródła:

SJP.pl

Pachnolit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady halogenków, jednowodny heksafluoroglinian sodowo-wapniowy;


Pachnolit – minerał z gromady halogenków, jednowodny heksafluoroglinian sodowo-wapniowy.

Jest produktem rozpadu kryolitu.

Kruche, cienkie kryształy niemal zawsze w formie pseudorombowych zbliźniaczeń, również w formie skupień drobnoziarnistych i gruboziarnistych, zbite masy, nacieki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pachnotka

gatunek jednorocznej rośliny oleistej z rodziny jasnotowatych, hodowany w krajach azjatyckich dla owoców, z których następnie otrzymuje się olej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. gatunek jednorocznej rośliny oleistej z rodziny jasnotowatych


Pachnotka bazyliowata, p. krzewiasta, p. zwyczajna (Perilla frutescens (L.) Britton) – gatunek roślin z rodziny jasnotowatych, reprezentant monotypowego rodzaju pachnotka Perilla. Współcześnie gatunek rozpowszechniony jest w Azji na obszarze od Himalajów po Japonię, ale pochodzi prawdopodobnie z cienistych siedlisk leśnych u podnóża Himalajów rozciągających się od Pakistanu na wschód. Roślina rozprzestrzeniana jest jako uprawna, popularna zwłaszcza w Azji Wschodniej, Europie południowo-wschodniej i na południu USA. Jako dziczejący gatunek introdukowany występuje m.in. na Ukrainie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pachocki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacholak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacholątko

mały chłopiec nieumiejący jeszcze mówić, niemowlę; pacholęctwo


Źródła:

SJP.pl

Pacholczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacholczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacholę

1. dawne określenie na chłopca, wyrostka;
2. dawne określenie na chłopca do posług służącego we dworze szlacheckim lub w mniejszych, zamożnych gospodarstwach; giermek


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. chłopiec

 (1.2) giermek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacholec

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacholęctwo

mały chłopiec nieumiejący jeszcze mówić, niemowlę; pacholątko


Źródła:

SJP.pl

Pacholęcy

taki, który jest właściwy pacholęciu, należy do pacholęcia lub taki, do którego należą pacholęta; chłopięcy


przymiotnik

 (1.1) właściwy pacholęciu, należący do pacholęcia

 (1.2) złożony z pacholąt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacholica

dawniej: dziewczyna do posług; sługa, służąca, dziewka, gosposia


Źródła:

SJP.pl

Pacholik

zdrobnienie od: pachoł - słupek pełniący rolę ostrzegawczą i ochronną, stawiany na jezdniach lub torowiskach w konkretnym celu


Źródła:

SJP.pl

Pacholski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pachomiusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pachomiuszowy

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Pachomiusza


Źródła:

Wiktionary

Pachowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pachówka

szarobrunatny gatunek owada zaliczany do rodziny zwójkowatych, zamieszkujący tereny krajów euroazjatyckich i północnoamerykańskich


Źródła:

SJP.pl

Pachowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pachowy

przymiotnik od: pacha; powiązany, należący do pachy anatomicznej lub jej okolic


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pachą, dotyczący pachy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachoł

słupek na pokładzie statku lub nabrzeżu, na który zakłada się cumy; poler


Pachoł, Pachola (słow. Pachoľa) – znajdujący się w grani głównej Tatr Zachodnich szczyt o wysokości 2166 m n.p.m. Położony jest w tej grani pomiędzy Banówką (2178 m), od której oddziela go Banikowska Przełęcz (2043 m), a Spaloną Kopą (2087 m), od której oddziela go niewielka Spalona Przełęcz (2046 m). Wznosi się ponad dziką, wypełnioną rumowiskiem skalnym Doliną Spaloną, doliną Parzychwost i polodowcowym kotłem Głęboki Worek w Dolinie Głębokiej. Na Pachole następuje załamanie grani głównej, zmienia ona tu kierunek z południowego wschodu na północny wschód. Pachoł jest też zwornikiem. W zachodnim kierunku odchodzi od niego krótka grańka, zakończona kulminacją Płaczliwego rozgałęziającą się na dwie odnogi: południowo-zachodnią Zawraty i zachodnią z lekkim odchyleniem na południe. Pomiędzy nimi znajduje się Głęboki Żleb.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachołek

człowiek pełniący jakieś posługi u kogoś lub pomocnik, który służy w magistracie, sądzie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek pełniący służbę

 (1.2) pogard. człowiek zachowujący się jak sługa

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) słupek służący do obkładania cum i szpringów

 (2.2) słupek ostrzegawczy stojący przy drodze



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacht

dawniej:
1. najem, dzierżawa; arenda;
2. opłata za dzierżawę; arenda;
3. to, co dzierżawca osiąga z najmu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. dzierżawa, arenda

 (1.2) dzierżawne, czynsz


Pacht – kolonia w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Kawęczyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Podczas II wojny światowej, w latach 1941–1942 kolonia była częścią getta wiejskiego Czachulec.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pachta

1. w gwarze młodzieżowej: kradzież owoców lub warzyw z działek i ogrodów;
2. dawniej:
a) najem, dzierżawa; arenda, pacht;
b) opłata za dzierżawę; arenda, pacht


Źródła:

SJP.pl

Pachtować

dawniej: mieć coś w pachcie, dzierżawie; dzierżawić


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. mieć w pachcie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachtowy

przymiotnik od: pacht; taki, który dotyczy, odnosi się do pachtu, dzierżawy; dzierżawny


przymiotnik

 (1.1) daw. związany z pachtem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachucki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachulski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pachuta

nazwisko


Pachuta – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missisipi, w hrabstwie Clarke.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachwina

1. miejsce znajdujące się między dolną, boczną częścią brzucha a wewnętrzną powierzchnią górnej części uda;
2. część liścia znajdująca się między górną stroną nasady tego liścia a jego łodygą


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. zagłębienie między dolną (u człowieka) lub tylną (u zwierząt) boczną częścią podbrzusza a wewnętrzną powierzchnią górnej części uda

 (1.2) bot. miejsce między górną stroną nasady liścia a łodygą

 (1.3) spoż. mięso wieprzowe z pachwiny (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachwinowy

przymiotnik od: pachwina; związany z pachwiną, umiejscowiony w pachwinie lub w okolicach pachwiny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pachwiną, dotyczący pachwiny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pachycefalozaur

rodzaj dinozaura żyjącego w późnej kredzie


Pachycefalozaur (Pachycephalosaurus, ze starożytnej greki "grubogłowy jaszczur", od pachy – "gruby", cephale – "głowa" i sauros – "jaszczur") – rodzaj grubogłowego dinozaura żyjącego w późnej kredzie (dokładniej mastrycht) w dzisiejszej Ameryce Północnej. Jego pozostałości znaleziono w Montanie, Dakocie Południowej i Wyoming. Rodzaj obejmuje jeden gatunek, P. wyomingensis. Należał on do ostatnich nieptasich dinozaurów sprzed wymierania kredowego. Zsynonimizowano z nim inny rodzaj z zachodniej Ameryki Północnej zwany wcześniej Tylosteus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachycefalozaury

infrarząd roślinożernych dinozaurów ptasiomiednicznych z podrzędu marginocefali


Pachycefalozaury (Pachycephalosauria) – infrarząd dwunożnych, roślinożernych dinozaurów ptasiomiednicznych z podrzędu marginocefali. Pachycefalozaury miały szeroki zakres występowania geograficznego i były mocno zróżnicowane.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachydermia

zgrubienie skóry wynikające z przyrostu tkanki łącznej oraz z brodawkowatego rozrostu naskórka, uznawane za stan przedrakowy


Pachydermia, inaczej skórzastość (łac. pachydermia laryngis) – termin opisujący odpowiednik rogowacenia białego błon śluzowych (leukoplakia) z lokalizacją w krtani.

Pachydermia uznawana jest za stan przedrakowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pachyzaur

rodzaj dinozaura z grupy prozauropodów; plateozaur


Źródła:

SJP.pl

Pacia

gęsta substancja powstała wskutek rozrobienia ciała stałego w płynie; paćka, papka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. paćka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paciać

potocznie: grzebać w czymś miękkim lub mokrym


Źródła:

SJP.pl

Paciaja

substancja o gęstej konsystencji powstała po rozrobieniu jakiegoś ciała stałego w cieczy; paćka, pacia, papka


Źródła:

SJP.pl

Pacianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|paciać.


Źródła:

Wiktionary

Paciepnica

paciepnica ziemniaczana - gatunek motyla z rodziny sówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Pacierz

1. modlitwa poranna lub wieczorna
2. dawniej: kręgosłup, krzyż
3. dawna ludowa miara czasu, oznaczająca czas potrzebny na odmówienie modlitwy "ojcze nasz" (ok. 25 sekund)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. zbiór modlitw chrześcijańskich;

 (1.2) rel. Modlitwa Pańska (Ojcze nasz)

 (1.3) pot. modlitwa (chrześcijańska)

 (1.4) daw. kręgosłup

 (1.5) pot. miara czasu równa około 25 sekundom


Pacierz – zbiór modlitw obejmujący zwykle:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacierzów

wieś położona w województwie śląskim


Pacierzów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kłomnice.

W latach 1954-1957 wieś była siedzibą władz gromady Pacierzów, po jej zniesieniu w gromadzie Kłomnice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacierzówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wiośl. przest. łódź mająca za osnowę jeden pacierz (deskę)


Źródła:

Wiktionary

Pacierzowy

pacierz


Patrz:pacierz

Źródła:

SJP.pl

Pacifica

[czytaj: paSYfika lub paS-Ifika]
1. samochód typu Chrysler Pacifica;
2. rzadko: gitara elektryczna typu Yamaha Pacifica



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od pat


Źródła:

Wiktionary

Paciorecznik

bylina z rodziny paciorecznikowatych; kanna


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paciorecznikowate

o cechach paciorecznikowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paciorecznikowaty

o cechach paciorecznikowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Paciorek

1. zdrobnienie od: pacierz;
2. kuleczka lub kostka z otworem na nić; koral, koralik


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: pacierz, wieczorna modlitwa dziecięca

 (1.2) pojedynczy mały koralik nanizany na nitkę lub sznurek, np. w różańcu

 (1.3) daw. w liczbie mnogiej jako synonim różańca czy koronki


Osoby noszące nazwisko Paciorek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paciorki

sznurek z nanizanymi kuleczkami; korale


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) stpol. różaniec

 (1.2) nitka z nawleczonymi koralikami

forma rzeczownika.

 (2.1) M., D. i W. lm. od: paciorek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paciorkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paciorkowaty

podobny do paciorka, niewielkiej kulki wykonanej z drewna lub z innego materiału, posiadającej otwory na nić lub taki, który przypomina sznur tych kulek; paciorkowy


Źródła:

SJP.pl

Paciorkowcowy

wywołany, spowodowany przez działanie paciorkowców lub w jakiś inny sposób powiązany z paciorkowcami


przymiotnik

 (1.1) med. związany z paciorkowcem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paciorkowiec

1. bakteria chorobotwórcza; streptokok;
2. paciorkowiec zapalenia płuc - bakteria wywołująca m.in. zapalenie płuc, opon mózgowych i opłucnej; pneumokok;
3. rodzaj krzaczkowatego glona; Cystoseira


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) biol. bakteria, która układa się w pary lub łańcuszki


Paciorkowce, streptokoki (łac. Streptococcus – nazwa pochodząca od greckiego "streptos" oznaczającego coś łatwo wyginającego się) – rodzaj kulistych bakterii Gram dodatnich, tlenowych lub względnie beztlenowych. Ich podziały zachodzą wzdłuż jednej osi i dlatego rosną one w łańcuchu lub parach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paciorkowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paciorkowy

podobny do paciorka, niewielkiej kulki wykonanej z drewna lub z innego materiału, posiadającej otwory na nić lub taki, który przypomina sznur tych kulek; paciorkowaty


Źródła:

SJP.pl

Paciornica

szarobeżowy owad z rzędu muchówek zaliczany do rodziny pryszczarkowatych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paciuk

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. kresy. reg. wileński szczur

 (1.2) roln. kresy. lwów. świnia

 (1.3) roln. reg. warchlak


Źródła:

Wiktionary

Paciuszkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paciyrz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kręgosłup


Źródła:

Wiktionary

Pacjencja

dawniej: cierpliwość


Źródła:

SJP.pl

Pacjencki

pacjent


Patrz:pacjent

Źródła:

SJP.pl

Pacjent

1. chora osoba zwracająca się o poradę do lekarza, będąca pod opieką lekarza;
2. środowiskowo: pacjent zero - pierwszy nosiciel choroby zakaźnej zidentyfikowany na początku epidemii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej;


Pacjent – osoba korzystająca ze świadczeń opieki zdrowotnej, niezależnie od tego, czy jest zdrowa, czy chora (definicja Światowej Organizacji Zdrowia).Inna definicja za pacjenta uznaje:

niezależnie, czy jest zdrowy, czy chory.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacjentka

chora kobieta zwracająca się o poradę do lekarza, będąca pod opieką lekarza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta pozostająca pod opieką lekarską lub zwracająca się do lekarza o poradę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacjentorok

środowiskowo: jednostka obliczeniowa równa jednemu rokowi leczenia pacjenta, używana w badaniach klinicznych


Źródła:

SJP.pl

Packa

1. przyrząd do zabijania much
2. w budownictwie: ręczne narzędzie murarskie służące do nakładania i rozprowadzania zaprawy; paca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przyrząd do zabijania much

 (1.2) rzem. bud. narzędzie do nakładania zaprawy na ścianę

 (1.3) sport. prymitywna drewniana rakieta do nauki gry w tenisa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paćkać

brudzić, rozmazywać, rozcierać na czymś substancję o gęstej konsystencji


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) pot. brudzić, maczać w lepkiej i gęstej substancji

 (1.2) pot. źle, niechlujnie malować

czasownik zwrotny niedokonany paćkać się

 (2.1) pot. brudzić, maczać siebie w lepkiej i gęstej substancji

 (2.2) pot. brudzić, maczać siebie nawzajem w lepkiej i gęstej substancji

 (2.3) pot. bawić się w lepkiej i gęstej substancji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paćkanina

potocznie o rysunku, obrazie, który został wykonany nieumiejętnie albo niestarannie


Źródła:

SJP.pl

Paćkowaty

taki, który przypomina paćkę, substancję o gęstej konsystencji lub taki, który jest skomplikowany, niejasny, niezrozumiały


Źródła:

SJP.pl

Paćkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Packraft

mała, przenośna łódź pontonowa


Źródła:

SJP.pl

Packshot

[czytaj: pakszot] fotografia lub zbiór fotografii umieszczany w ogłoszeniu lub filmie reklamowym


Packshot – używany w branży reklamowej termin określający przedstawienie produktu za pomocą statycznego lub ruchomego obrazu.

Interaktywne packshoty, tzw. obrotowe, uzyskuje się wykonując sekwencję zdjęć, pokazującą produkt pod różnymi kątami, którą następnie składa się w prezentację. Tego typu packshoty najczęściej używane są w e-commerce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacnąć

potocznie:
1. uderzyć, zwłaszcza czymś o płaskiej, szerokiej powierzchni, np. packą;
2. upaść z charakterystycznym odgłosem; klapnąć


czasownik dokonany (ndk. pacać)

 (1.1) pot. uderzyć w coś, zwykle szeroką, płaską powierzchnią

 (1.2) pot. upaść miękko z charakterystycznym odgłosem, klapnąć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacnięcie

potocznie:
1. uderzyć, zwłaszcza czymś o płaskiej, szerokiej powierzchni, np. packą;
2. upaść z charakterystycznym odgłosem; klapnąć


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|pacnąć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paco

w budownictwie: ręczne narzędzie murarskie w kształcie gładkiej deseczki z uchwytem, służące do nakładania i rozprowadzania zaprawy; packa


Paco, właśc. Francisco Jémez Martín (ur. 18 kwietnia 1970 w Las Palmas de Gran Canaria) – hiszpański trener i piłkarz, grający na pozycji środkowego obrońcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacółtowo

1. wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim;
2. wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacółtowski

Pacółtowo


Patrz:Pacółtowo

Źródła:

SJP.pl

Pacta

[czytaj: pakta] zbiór umów lub zobowiązań wobec kogoś


Źródła:

SJP.pl

Pacuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacura

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacuła

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pacyent

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pacjent


Źródła:

Wiktionary

Pacyfa

symbol pokoju; pacyfka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) znak, symbol pacyfizmu i pokoju;


Pacyfa – symbol pacyfizmu, znak pokoju. Jego twórcą jest brytyjski projektant Gerald Holtom, który do opracowania symbolu wykorzystał alfabet semaforowy, używany dawniej przez marynarzy: na kole umieścił litery N i D tego alfabetu (ang. Nuclear Disarmament – nuklearne rozbrojenie). Czasami spotyka się błędny pogląd, jakoby pierwotnym pomysłodawcą symbolu był lord Bertrand Russell. W latach 60. i 70. XX wieku był zwykle używany przez ruch hippisowski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyficzka

rodzaj ptaków z rodziny monarek


Źródła:

SJP.pl

Pacyficzny

charakterystyczny dla Pacyfiku (Oceanu Spokojnego), żyjący w Pacyfiku; typ pacyficzny - odmiana rasy żółtej człowieka (charakterystyczny dla mieszkańców azjatyckiego wybrzeża Oceanu Spokojnego)


przymiotnik

 (1.1) zamieszkujący Pacyfik, związany z Pacyfikiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacyfik

największy i najgłębszy naturalny zbiornik wodny na Ziemi; Ocean Spokojny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. zob. Ocean Spokojny.

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) imię|polski|m.;


Ocean Spokojny, Pacyfik, Ocean Wielki – największy, najgłębszy i najstarszy, obok Atlantyku, zbiornik wodny na Ziemi. Z powierzchnią równą 155,6 mln km² zajmuje 30% całej powierzchni Ziemi. Oficjalnymi równoważnymi nazwami polskimi, są Ocean Spokojny oraz Pacyfik.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyfikacja

brutalne tłumienie wszelkich buntów, powstań narodowych siłą zbrojną oraz prowadzenie polityki terroru wobec ludności okupowanego terytorium


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) tłumienie buntu, powstania, strajku itp., zwykle przy użyciu siły zbrojnej;


Pacyfikacja (od łac. pax „pokój”) – uspokojenie, wprowadzenie pokoju.

Termin ma kilka znaczeń:

  1. Tłumienie – przemocą bądź innymi środkami przymusu bezpośredniego – manifestacji, powstania, buntu itp.
  2. Użycie sił zbrojnych (wojska, żandarmerii, policji) w celu stłumienia niepokojów i przejawów niezadowolenia bądź oporu wobec władzy (np. Akcja „Wisła” w 1947 roku na terenie południowo-wschodniej Polski).
  3. Ekspedycja karna okupanta na określonym terytorium, której celem jest masakra ludności cywilnej; stosowana na szeroką skalę na ziemiach polskich przez okupanta niemieckiego w latach 1939–1945. Pacyfikacje przeprowadzały najczęściej oddziały żandarmerii wojskowej, policji i SS, czasami również Wehrmachtu. Najbardziej znane pacyfikacje na ziemiach polskich to te w miejscowościach: Borów, Cyców, Huta Pieniacka, Jamy, Kajetanowice, Kaszyce, Kitów, Krasowo-Częstki, Krusze, Kulno, Lipniak-Majorat, Łążek, Michniów, Milejów, Mrozy, Ochotnica Dolna, Olszanka, Rajsk, Różaniec, Skłoby, Smoligów, Sochy, Sumin, Szczecyn, Wanaty, Stróżki, Torzeniec i wiele innych. Według szacunkowych obliczeń pacyfikacje na ziemiach polskich w latach 1939–1945 pochłonęły ok. 20 tysięcy istnień ludzkich.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyfikacyjny

związany z pacyfikacją


Źródła:

SJP.pl

Pacyfikator

osoba, która bierze udział w pacyfikacji, używa siły zbrojnej do stłumienia buntów, powstań narodowych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacyfikatorka

pacyfikator


Patrz:pacyfikator

Źródła:

SJP.pl

Pacyfikatorski

tyczący się zwolenników pacyfizmu, działający tak, jak zwolennicy pacyfizmu


Źródła:

SJP.pl

Pacyfikał

bogato zdobiony, zazwyczaj srebrny relikwiarz w kształcie krzyża lub monstrancji w kościele katolickim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. rel. rodzaj relikwiarza lub świętego wizerunku podawany wiernym do uczczenia pocałunkiem w dawnej liturgii łacińskiej;


Pacyfikał (z łac. pacificale, od pacificus – pokój czyniący) – dawny sprzęt liturgiczny w Kościele katolickim.

Pacyfikał wprowadzono jako namiastkę pocałunku pokoju - przekazywanego wśród duchowieństwa podczas odprawiania mszy - początkowo w formie prostokątnej lub owalnej tabliczki ze stopką, bez relikwii, którą podawano wiernym do ucałowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyfikować

brutalnie tłumić bunty, powstania narodowe przy użyciu siły zbrojnej oraz prowadzić politykę terroru wobec ludności okupowanego terytorium


Źródła:

SJP.pl

Pacyfista

zwolennik pacyfizmu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zwolennik pacyfizmu


Pacyfizm (łac. pac- od pax dpn. pacis „pokój” oraz -ficus od facere „czynić”) – ruch społeczno-polityczny dążący do pokoju, potępiający wojny, a także przygotowania do nich. Pacyfiści domagają się ustanowienia trwałego pokoju między narodami oraz chcą, aby wszelkie konflikty rozwiązywane były zgodnie z literą prawa międzynarodowego bez uciekania się do użycia sił zbrojnych. Pacyfizm można podzielić na różne nurty: część z nich wyraża aprobatę wobec niektórych wojen (np. wojny obronnej), inne natomiast charakteryzują się jednolitym stosunkiem do każdej wojny, niezależnie od jej przyczyny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyfistka

zwolenniczka pacyfizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od: pacyfista


Pacyfizm (łac. pac- od pax dpn. pacis „pokój” oraz -ficus od facere „czynić”) – ruch społeczno-polityczny dążący do pokoju, potępiający wojny, a także przygotowania do nich. Pacyfiści domagają się ustanowienia trwałego pokoju między narodami oraz chcą, aby wszelkie konflikty rozwiązywane były zgodnie z literą prawa międzynarodowego bez uciekania się do użycia sił zbrojnych. Pacyfizm można podzielić na różne nurty: część z nich wyraża aprobatę wobec niektórych wojen (np. wojny obronnej), inne natomiast charakteryzują się jednolitym stosunkiem do każdej wojny, niezależnie od jej przyczyny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyfistycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób pacyfistyczny


Źródła:

Wiktionary

Pacyfistyczny

przymiotnik od: pacyfizm; powiązany z pacyfizmem i z jego zwolennikami lub propagujący, głoszący hasła pacyfizmu


przymiotnik

 (1.1) dotyczący pacyfizmu lub związany z pacyfistami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacyfizm

ruch społeczny i polityczny, którego głównym celem jest propagowanie pokoju i potępianie wszelkich działań wojennych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pogląd głoszący pokój i konieczność zaprzestania wojen


Pacyfizm (łac. pac- od pax dpn. pacis „pokój” oraz -ficus od facere „czynić”) – ruch społeczno-polityczny dążący do pokoju, potępiający wojny, a także przygotowania do nich. Pacyfiści domagają się ustanowienia trwałego pokoju między narodami oraz chcą, aby wszelkie konflikty rozwiązywane były zgodnie z literą prawa międzynarodowego bez uciekania się do użycia sił zbrojnych. Pacyfizm można podzielić na różne nurty: część z nich wyraża aprobatę wobec niektórych wojen (np. wojny obronnej), inne natomiast charakteryzują się jednolitym stosunkiem do każdej wojny, niezależnie od jej przyczyny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyfka

symbol pokoju; pacyfa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od pacyfa


Pacyfa – symbol pacyfizmu, znak pokoju. Jego twórcą jest brytyjski projektant Gerald Holtom, który do opracowania symbolu wykorzystał alfabet semaforowy, używany dawniej przez marynarzy: na kole umieścił litery N i D tego alfabetu (ang. Nuclear Disarmament – nuklearne rozbrojenie). Czasami spotyka się błędny pogląd, jakoby pierwotnym pomysłodawcą symbolu był lord Bertrand Russell. W latach 60. i 70. XX wieku był zwykle używany przez ruch hippisowski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacyka

dawniej:
1. deszczułka z rączką do wygładzania wapna;
2. przenośnie: zaprawa murarska, tynk


Źródła:

SJP.pl

Pacykarski

dotyczący pacykarza, pacykowania


Źródła:

SJP.pl

Pacykarz

pogardliwe określenie na kiepskiego malarza


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. murarz-tynkarz

 (1.2) pogard. kiepski malarz-artysta

 (1.3) środ. teatr. aktor, który niedbale nakłada sobie charakteryzację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacykować

nieumiejętnie lub niedbale malować


czasownik niedokonany (dk. wypacykować)

 (1.1) pot. pejor. malować w nieudolny sposób (artystycznie, dla konserwacji lub dla nadania określonego koloru)

 (1.2) przest. nakładać zaprawę na mur, wygładzać zaprawę

czasownik zwrotny niedokonany pacykować się (dk. wypacykować się)

 (2.1) pot. pejor. malować się w nieudolny bądź przesadny sposób


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacyna

gwarowo: gruda błota, gliny, gruzu itp.; pecyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. gruda ziemi, błota, gliny, gruzu

 (1.2) pot. głowa


Pacyna – wieś sołecka (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Pacyna.

Pacyna uzyskała lokację miejską około 1519 roku, zdegradowana przed 1579 rokiem. Prywatne miasto szlacheckie położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Pacyna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacynka

niewielka lalka teatralna nakładana na dłoń i poruszana palcami aktora


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) teatr. lalka nakładana na dłoń i poruszana palcami;


Pacynka – rodzaj lalki teatralnej nakładanej na dłoń jak rękawiczka i poruszanej palcami aktora-animatora.

Aktor zwykle trzyma rękę w górze nad parawanem. Palce poruszają głowę i ręce lalki. Pacynkę można nałożyć na palce w różny sposób np. głowa na palec wskazujący, kciuk i palec serdeczny obsługują ręce lalki; głowa na dwóch stykających się kciukach, pozostałe palce obu rąk stanowią dłonie pacynki.W przypadku lalek o większych rozmiarach animator umieszcza dłoń w głowie pacynki, kontrolując jej mimikę. Ciało pacynki jest wtedy zawieszone na jego przedramieniu.
Najprostsza pacynka to skarpetka naciągnięta na rękę. Taką formę miał Pan Cerowany – pacynka występująca w dobranockach telewizyjnych w Polsce pod koniec lat 60. XX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pacynkowy

przymiotnik od: pacynka; związany, dotyczący pacynek lub wprawiany w ruch tak, jak pacynki


przymiotnik

 (1.1) dotyczący pacynki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pacyński

przymiotnik od: Pacyna


Źródła:

SJP.pl

Paczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|paczyć.


Źródła:

Wiktionary

Pacześny

gwarowo: zrobiony z grubego płótna utkanego z paczesi; zgrzebny


Źródła:

SJP.pl

Paczka

1. pewna ilość czegoś zapakowana i przewiązana sznurkiem lub czymś podobnym; pakunek;
2. niewielka grupka ludzi zaprzyjaźnionych ze sobą, połączona wspólnymi sprawami, zainteresowaniami;
3. potocznie o prędkości równej stu kilometrom na godzinę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poczt. przesyłka pocztowa nie mieszcząca się lub nie nadająca się do wysłania listem;

 (1.2) pot. grupa przyjaciół

 (1.3) hand. zawartość małego opakowania

 (1.4) spódniczka baletowa;

 (1.5) prezent na choinkę



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paczkarka

urządzenie służące do pakowania czegoś lub dzielenia czegoś na odpowiedniej wielkości części


Źródła:

SJP.pl

Paczkarnia

pomieszczenie w jakimś przedsiębiorstwie, w którym pakuje oraz składuje się zapakowane towary; paczkownia, pakownia, pakowalnia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sklep z pączkami

 (1.2) miejsce wypieku pączków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczkomacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od paczkomat


Źródła:

Wiktionary

Paczkomat

automatyczna skrytka pocztowa do odbierania i nadawania przesyłek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. automat do nadawania i odbioru paczek;


Automat paczkowy (pot. paczkomat) – system automatycznych skrytek pocztowych (lub terminali pocztowych) służący do nadawania i odbierania przesyłek. Urządzenia rozlokowane są w miejscach publicznych, często w najbliższej okolicy supermarketów, stacji benzynowych lub kampusów uniwersyteckich. Większość automatów jest dostępna 24 godziny na dobę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paczkomatowy

paczkomat


Patrz:paczkomat

Źródła:

SJP.pl

Paczkomatoza

potocznie: zbyt liczne występowanie w przestrzeni publicznej paczkomatów


Źródła:

SJP.pl

Paczkorok

jednostka oznaczająca rok palenia po jednej paczce (20 sztuk papierosów) dziennie


Źródła:

SJP.pl

Paczków

miasto w Polsce


Paczków (niem. Patschkau) – miasto w województwie opolskim, w powiecie nyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Paczków. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do starego województwa opolskiego.

Miasto leży historycznie na Dolnym Śląsku, na Przedgórzu Sudeckim, na Obniżeniu Otmuchowskim na południowo-zachodnim krańcu województwa opolskiego nad Nysą Kłodzką, położone między sztucznymi zbiornikami wodnymi Jeziorem Otmuchowskim i nowymi zbiornikami, zwanymi Topola i Kozielno, razem tworzącymi Zalew Paczkowski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paczkować

umieszczać odpowiednią ilość jakiegoś towaru w pudełku lub w czymś podobnym, przygotowując go do sprzedaży; pakować w paczki


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) bot. wypuszczać z pędów pączki

 (1.2) biol. rozmnażać się przez pączkowanie

 (1.3) pot. mnożyć się, powstawać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|pączkować.


Źródła:

Wiktionary

Paczkowianin

mieszkaniec Paczkowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Paczkowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczkowianka

mieszkanka Paczkowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Paczkowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczkownia

pomieszczenie w jakimś przedsiębiorstwie, w którym pakuje oraz składuje się zapakowane towary; paczkarnia, pakownia, pakowalnia


Źródła:

SJP.pl

Paczkowo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Paczkowski

przymiotnik od: Paczków


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Paczkowem, dotyczący Paczkowa


Osoby noszące nazwisko Paczkowski:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paczkowy

taki, który przekazywany jest komuś w paczce lub taki, który zajmuje się paczkami


przymiotnik

 (1.1) kulin. związany z pączkami, przeznaczony na pączki

 (1.2) zdrobn. pąkowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczółtowice

Paczółtowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Krzeszowice.


Źródła:

Wikipedia

Paczucha

zgrubienie od: paczka


Źródła:

SJP.pl

Paczula

1. roślina z rodziny wargowych występująca w Afryce i w Azji, uprawiana dla wielobarwnych liści; koleus; pokrzywa amerykańska;
2. olejek otrzymywany z tej rośliny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. potoczna nazwa koleusa Blumego

 (1.2) olejek eteryczny z liści paczulki wonnej, a także perfumy wytwarzane z tego olejku



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paczulka

1. pochodząca z Azji południowej roślina o silnym zapachu;
2. perfumy zawierające olejek eteryczny wydzielany przez paczulkę


Źródła:

SJP.pl

Paczulowy

przymiotnik do: paczula; dotyczący paczuli lub taki, który jest zrobiony, wyprodukowany z paczuli


przymiotnik

 (1.1) dotyczący paczuli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczusia

zdrobnienie od: paczka; paczuszka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. paczuszka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczuski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paczuszka

zdrobnienie od: paczka; paczusia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: paczka

 (1.2) mała paczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paczuszkowy

przymiotnik od: paczuszka


Źródła:

SJP.pl

Paczyć

1. zwykle o wilgoci lub wodzie: wykrzywiać, wyginać coś łukowato;
2. paczyć się - zwykle o przedmiotach drewnianych: zmieniać właściwy kształt, wykrzywiać się, wyginać pod wpływem wilgoci


Źródła:

SJP.pl

Paczyna

długie wiosło bez okucia, pomocne przy pływaniu po głębokiej wodzie


Paczyna (niem. Gross Patschin) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Toszek.

W latach 1954–1972 wieś była siedzibą władz gromady Paczyna. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Do sołectwa Paczyna należą Wrzosy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paczyński

nazwisko


Paczyński (Paczyńska):


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pacławski

nazwisko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Pacławia, związany z Pacławiem



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pad

szybkie przypadnięcie ciałem do powierzchni ziemi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w północnych Włoszech;


Włochy:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padać

1. szybko zmieniać pozycję ze stojącej na leżącą
2. ginąć nagłą śmiercią
3. być zdobywanym przez wroga
4. spadać, zlatywać
5. być wyczerpanym
6. np. o spojrzeniu: trafiać na coś
7. np. o deszczu: spadać na ziemię


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. paść)

 (1.1) w sposób gwałtowny zmieniać pozycję z pionowej na poziomą

 (1.2) zlatywać, lecieć w dół

 (1.3) o terytorium: ulegać przed siłami nieprzyjaciela

 (1.4) z podmiotem nieżywotnym nastąpić, wybrać cel, zostać wylosowanym

 (1.5) ginąć gwałtowną śmiercią

 (1.6) o zwierzętach: zdychać

 (1.7) meteorol. o opadach atmosferycznych: opadać na powierzchnię (z podmiotem domyślnym w 3 os. lp rodzaju nijakiego)

 (1.8) pot. o bateriach: wyczerpywać się

 (1.9) pot. o urządzeniach: psuć się

czasownik przechodni niedokonany (dk. pedzieć)

 (2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. powiadać, opowiadać, mówić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padaczka

1. choroba układu nerwowego charakteryzująca się nagłymi napadami drgawek i utratą przytomności; epilepsja;
2. potocznie:
a) awaria, zawieszenie się urządzenia;
b) coś lichego, nietrwałego, bezwartościowego; padaka, tandeta, syf, szajs


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. choroba cechująca się napadami padaczkowymi będącymi efektem przejściowych zaburzeń czynności mózgu, polegających na nadmiernych i gwałtownych, samorzutnych wyładowaniach bioelektrycznych w komórkach nerwowych;


Padaczka, epilepsja – grupa przewlekłych chorób neurologicznych charakteryzujących się napadami padaczkowymi. Napad padaczkowy jest wyrazem przejściowych zaburzeń czynności mózgu, polegających na nadmiernych i gwałtownych, samorzutnych wyładowaniach bioelektrycznych w komórkach nerwowych. Napady są epizodami o różnym nasileniu, od krótkich i prawie niezauważalnych, po długie, silne wstrząsy. Napady powtarzają się i nie mają bezpośredniej przyczyny, natomiast napady pojawiające się na skutek konkretnej przyczyny nie muszą wiązać się z tą chorobą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padaczkowaty

taki, który przypomina padaczkę lub taki, który jest zbliżony do objawów padaczki


przymiotnik

 (1.1) przypominający padaczkę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padaczkowiec

potocznie o osobie dotkniętej padaczką (epilepsją, chorobą neurologiczną objawiającą się występowaniem napadów drgawkowych)


Źródła:

SJP.pl

Padaczkowy

będący czymś typowym dla padaczki, charakteryzujący, występujący podczas padaczki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z padaczką (epilepsją)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padahastasana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan; skłon do przodu z dłońmi włożonymi pod stopy


Źródła:

Wiktionary

Padaka

beznadzieja, padaczka; potocznie:
1. beznadziejna sytuacja;
2. coś złego, nieudanego; syf, tandeta, szajs, badziewie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. chłam, coś beznadziejnego, coś uważane w powszechnej opinii za beznadziejne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padalcowate

1. o człowieku: złośliwy, nikczemny, podły;
2. o cechach padalcowatych (rodzina jaszczurek)


Padalcowate (Anguidae) – rodzina jaszczurek z infrarzędu Diploglossa w rzędzie łuskonośnych (Squamata). Obejmuje formy zarówno wtórnie beznogie, jak i czworonożne, zamieszkujące najrozmaitsze biotopy i strefy klimatyczne. W Europie występuje padalec zwyczajny, żółtopuzik bałkański i padalec peloponeski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padalcowaty

1. o człowieku: złośliwy, nikczemny, podły;
2. o cechach padalcowatych (rodzina jaszczurek)


Źródła:

SJP.pl

Padalec

beznoga jaszczurka z rodziny padalcowatych o wąskim, wydłużonym ciele pokrytym lśniącymi, zazwyczaj brunatnymi łuskami


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Anguis|ref=tak., rodzaj beznogiej jaszczurki;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (2.1) przen. pot. pogard. osoba podła, której postępowanie wzbudza odrazę


Anguis – rodzaj jaszczurek z podrodziny w Anguinae w rodzinie padalcowatych (Anguidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padang

miasto w Indonezji


Padang – miasto w Indonezji na Sumatrze nad Oceanem Indyjskim; ośrodek administracyjny prowincji Sumatra Zachodnia. W 2022 roku miasto zamieszkiwało ok. 919 tys. mieszkańców.

Ważny ośrodek handlowy regionu rolniczego (uprawa m.in. kauczukowca, kopry, kawy, przypraw, tytoniu, herbaty, rattanu); w pobliskim zagłębiu Umbilin wydobycie węgla kamiennego. W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, włókienniczy, cementowy oraz drzewny. Ważny port morski Telukbayur, dwa porty lotnicze (Tabing i Minangkabau), uniwersytet (Universitas Andalas zał. 1955).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|padać.


Źródła:

Wiktionary

Padański

przymiotnik od: Pad (rzeka)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Padem (rzeką we Włoszech)

 (1.2) związany z Padanią (krainą we Włoszech)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padawan

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) film. uczeń Jedi w uniwersum „Gwiezdnych wojen”


Jedi (wym. ['ʤɛdaɪ]) – w świecie Gwiezdnych wojen starożytny zakon złożony z wojowników obdarzonych nadnaturalnymi zdolnościami opartymi na Mocy. Rolą zakonu jest utrzymanie pokoju w Republice Galaktycznej oraz zwalczanie antagonistycznych względem nich Sithów. Ich charakterystyczną bronią są miecze świetlne.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Padawański

przymiotnik

 (1.1) dotyczący padawana


Źródła:

Wiktionary

Padałka

rzadko: owoc, który spadł na ziemię; spad


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. owoc, który spadł z drzewa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paddington

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) jedna z dzielnic Londynu;

 (1.2) jedna z podmiejskich dzielnic Sydney;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (2.1) fikcyjny miś z dziecięcej bajki;


Paddington – dzielnica w środkowym Londynie, położona na terenie gminy City of Westminster, uprzednio posiadająca status dystryktu metropolitalnego (metropolitan borough; 1900-1965).

Do XIX wieku obszar ten miał charakter wiejski. Na terenie dzielnicy znajduje się dworzec Paddington, obsługujący połączenia kolejowe w kierunku zachodnim, oraz szpital St Mary's Hospital.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paddock

[czytaj: padok] ogrodzony teren przy torze wyścigowym, po którym oprowadza się konie przed kolejną gonitwą; padok


Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padel

sport zawierający elementy tenisa i squasha


Padel – sport rakietowy. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie sport jest znany jako paddle. Padel zawiera w sobie zarówno elementy tenisa jak i squasha.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pademelon

rodzaj ssaka z podrodziny kangurów


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Thylogale|Gray|ref=tak., rodzaj ssaka z podrodziny kangurów występującego w Australii, Tasmanii i Nowej Gwinei;

 (1.2) zool. ssak z rodzaju pademelon (1.1)


Pademelon (Thylogale) – rodzaj ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paderborn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. uniwersyteckie miasto powiatowe w Niemczech, położone we wschodniej części kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia;


Paderborn – uniwersyteckie miasto powiatowe w Niemczech, położone we wschodniej części kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Detmold, siedziba powiatu Paderborn oraz rzymskokatolickiej archidiecezji. Leży przy źródłach rzeki Pader.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paderborneński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Paderbornem, dotyczący Paderbornu (miasta w Niemczech)


Źródła:

Wiktionary

Paderewski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padewczyk

mieszkaniec Padwy (miasta we Włoszech)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec regionu Padwy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padewka

mieszkanka Padwy (miasta we Włoszech)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Padwy; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padewski

przymiotnik od: Padwa, Padew Narodowa


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Padwy, związany z Padwą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padlewski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padlina

rozkładające się ciało zdechłego zwierzęcia, będące pożywieniem dla zwierząt padlinożernych i wszystkożernych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zwierzęce zwłoki


Padlina – określenie zwierzęcych zwłok, które przeszły w stan rozpadu gnilnego. Określenia tego nie używa się w stosunku do zwłok ludzkich.

Padlina jest podstawowym pokarmem wielu drapieżników i zwierząt wszystkożernych, takich jak diabły tasmańskie, hieny, kondory i sępy. Padlina to także siedlisko występowania bezkręgowców zaliczanych do nekrofauny.

Niektóre rośliny potrafią wytwarzać zapach rozkładającej się padliny, by zwabić zapylające je owady, takie jak muchy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padliniec

padliniec pospolity - gatunek chrząszcza z rodziny omarlicowatych


Źródła:

SJP.pl

Padlinówka

1. trupnica padlinówka - gatunek muchówki z rodziny plujkowatych;
2. padlinówka cesarska - gatunek muchówki z rodziny plujkowatych


Źródła:

SJP.pl

Padlinowy

związany w jakiś sposób z padliną (np. mączka padlinowa), odnoszący się do padliny, rzadziej zwierząt padlinożernych


Źródła:

SJP.pl

Padlinożerca

zwierzę, którego głównym pożywieniem jest padlina


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zool. zwierzę żywiące się padliną


Padlinożercy, nekrofagi, trupojady – organizmy cudzożywne wyspecjalizowane w odżywianiu się padliną. Do padlinożerców zaliczają się np. grabarze, hieny czy sępy.

Nekrofagi (necrophaga), trupojady – organizmy (np. owady) odżywiające się martwymi zwierzętami, np. larwy chrząszczy z rodziny Silphidae (zoonecrophaga) lub roślinami, np. larwy Anobiidae (phytonecrophaga).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padlinożerność

padlinożerny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest padlinożerne


Padlinożercy, nekrofagi, trupojady – organizmy cudzożywne wyspecjalizowane w odżywianiu się padliną. Do padlinożerców zaliczają się np. grabarze, hieny czy sępy.

Nekrofagi (necrophaga), trupojady – organizmy (np. owady) odżywiające się martwymi zwierzętami, np. larwy chrząszczy z rodziny Silphidae (zoonecrophaga) lub roślinami, np. larwy Anobiidae (phytonecrophaga).


Patrz:padlinożerny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padlinożerny

taki, którego głównym pożywieniem jest padlina


przymiotnik

 (1.1) zool. żywiący się padliną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padlista

osoba grająca w padla


Źródła:

SJP.pl

Padlistka

kobieta grająca w padla


Źródła:

SJP.pl

Padlowy

padel


Patrz:padel

Źródła:

SJP.pl

Padma

lek ziołowy o działaniu przeciwzapalnym i antyoksydacyjnym


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. główna rzeka Bangladeszu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padmasana

pozycja medytacyjna w jodze; pozycja kwiatu lotosu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan, rodzaj siadu skrzyżnego, w którym lewa stopa znajduje się na prawym udzie, a prawa stopa na lewym udzie;


Padmasana, pozycja lotosu (dewanagari: पद्मासन, trl. padmāsana) – pozycja stosowana przy medytacji, znana już w starożytnych Indiach. Pozycja lotosu to specyficzny rodzaj siadu skrzyżnego, w którym lewa stopa znajduje się na prawym udzie oraz prawa stopa na lewym udzie. Podeszwy stóp powinny być skierowane do góry, a kręgosłup i plecy – wyprostowane.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|paść.


Źródła:

Wiktionary

Padnięty

potocznie: skrajnie zmęczony, wyczerpany; zmordowany, skonany, wypruty, wycięty


Źródła:

SJP.pl

Padniewko

Padniewko – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno granicząca od wschodu bezpośrednio z Mogilnem. Wieś jest siedzibą sołectwa Padniewko, w którego skład wchodzą również miejscowości Baba, Kopczyn i Szerzawy. W podziale na regiony fizycznogeograficzne Padniewko, leży w prowincji Niż Środkowoeuropejski, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckie, makroregionie Pojezierze Wielkopolskie i mezoregionie Pojezierze Gnieźnieńskie.


Źródła:

Wikipedia

Padniewo

Padniewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno.


Źródła:

Wikipedia

Padnij

1. rzucić się na ziemię; przewrócić się;
2. zginąć gwałtowną śmiercią;
3. o kraju, mieście: dostać się w ręce nieprzyjaciela;
4. spaść, zlecieć


wykrzyknik

 (1.1) wojsk. komenda wojskowa nakazująca szybkie położenie się na ziemi

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: paść


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padok

ogrodzony teren przy torze wyścigowym, po którym oprowadza się konie przed kolejną gonitwą; paddock


Padok (ang. Paddock) – ogrodzony, piaszczysty albo trawiasty plac przeznaczony do wychowu młodych koni oraz do ich rekonwalescencji po przebytych chorobach i urazach. Padoki przy hipodromach i torach wyścigów konnych służą dżokejom do ostatecznego przygotowania się do zawodów przed wyjściem na tor, dosiadania konia i autoprezentacji publiczności, graczom i bukmacherom.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padolino

środowiskowo: próba wymuszenia faulu w piłce nożnej


Źródła:

SJP.pl

Padovana

padwana, padwan, pawana;
1. pieśń lub piosenka miłosna wywodząca się z renesansowej poezji włoskiej, pojawiająca się w poezji mieszczańskiej w XVI i XVII wieku;
2. taniec dworski pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII wieku; muzyka do tego tańca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. padwan.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padovano

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Padół

miejsce położone nisko, niżej od otaczającego je terenu; nizina; wąwóz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) podn. lub żart. ziemia jako przeciwieństwo nieba, miejsce życia doczesnego

 (1.2) daw. dziś książk. teren lub miejsce położone nisko, niżej od otaczającego je terenu


Padół – podłużna, wklęsła forma terenu o osi, która nie ma spadku zwróconego w jedną stronę, co różni padół od doliny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padre

ojciec, najczęściej w odniesieniu do opata, abata, ojca przełożonego w zakonach włoskich


Źródła:

SJP.pl

Padrone

główny przywódca jednej z włoskich mafii lub ogólniej o fiszy (ważnej osobistości, najczęściej bogatej i wpływowej)


Źródła:

SJP.pl

Paduan

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. padwan


Źródła:

Wiktionary

Paduch

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. łotr



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paduk

trwałe i twarde drewno sandalinu


Paduk lub padouk (padauk) – gatunek drewna pozyskiwany z afrykańskiego drzewa gatunku pterokarpus sandałowy (Pterocarpus sandalinus). Jest to drewno twarde, trwałe, o rysunku zbliżonym do mahoniu i o charakterystycznym głębokim czerwonawym odcieniu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paduna

lina biegnąca od szczytu stengi lub bramstengi do burt statku z tyłu za wantami; parduna


Źródła:

SJP.pl

Padwa

miasto i prowincja we Włoszech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północno-wschodnich Włoszech;

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w regionie Wenecja Euganejska;


Padwa (wł. Padova, łac. Patavium, wen. Pàdova/Pàdoa) – miasto i gmina na północy Włoch w regionie Wenecji Euganejskiej, położone na Nizinie Padańskiej w jej północno-wschodniej części nad rzeką Bacchiglione. Jest trzecim co do wielkości miastem pod względem liczby ludności w regionie po Wenecji i Weronie. Liczba mieszkańców Padwy (w granicach miasta) wynosi ok. 208 tysięcy na obszarze 93,03 km², co czyni je pierwszym miastem w Wenecji Euganejskiej pod względem gęstości zaludnienia. Miasto jest stolicą prowincji Padwa (wł. Provincia di Padova), w której mieszka 930 848 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padwan

padwana, padovana, pawana;
1. pieśń lub piosenka miłosna wywodząca się z renesansowej poezji włoskiej, pojawiająca się w poezji mieszczańskiej w XVI i XVII wieku;
2. taniec dworski pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII wieku; muzyka do tego tańca


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) muz. renesansowa pieśń miłosna;

 (1.2) choreogr. powolny taniec włoski


Padwan, padwana (od miasta Padwa), gatunek pieśni lub piosenki miłosnej pojawiający się w poezji mieszczańskiej w XVI i XVII wieku. Zbliżony pod wieloma względami do renesansowej poezji włoskiej. Charakteryzuje się rozmaitością rytmiczną i stroficzną oraz specyficznymi formami wypowiedzi i nastroju. Padwanami nazywano również utwory pokrewne madrygałom.

Obecny był również w polskiej poezji.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Padwana

padwan, padovana, pawana;
1. pieśń lub piosenka miłosna wywodząca się z renesansowej poezji włoskiej, pojawiająca się w poezji mieszczańskiej w XVI i XVII wieku;
2. taniec dworski pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII wieku; muzyka do tego tańca


Źródła:

SJP.pl

Padyszach

tytuł dawnych władców tureckich, szachów perskich oraz od okresu międzywojennego najważniejszych osób rządzących Afganistanem; osoba nosząca ten tytuł


Padyszach (pers. پادشاه, pâd(e)šâh; tur. پادشاه, padişah) – tytuł władcy odpowiadający tytułowi króla lub cesarza, którego nazwa pochodzi od perskiego słowa pâd(e)šâh (dosł. „opiekun-król”), opartego na tytule szach (czyli król). Był on używany przez kilku monarchów państw islamskich, m.in.:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Padło

ciało martwego zwierzęcia, będące w trakcie rozkładu lub pozostałości po tym ciele w postaci kości; padlina


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. zob. padlina.

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. n. lp. przesz. od paść

 (2.2) 3. os. n. lp. przesz. od padnąć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Padły

taki, który padł


Źródła:

SJP.pl

Paella

tradycyjna potrawa hiszpańska z ryżu z szafranem i różnymi dodatkami, np. kawałkami kurczaka, pomidorami, krewetkami itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. jednogarnkowa potrawa z ryżu z szafranem i z dodatkami np. mięsa królika, kurczaka, owoców morza, ślimaków, grzybów, fasoli, pomidorów i innych warzyw, przygotowywana na specjalnej patelni z dwoma uchwytami, specjalność kuchni hiszpańskiej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paenula

okrycie wierzchnie z kapturem, używane w starożytnym Rzymie


Paenula (z gr. φαίνολη phaínolē – płaszcz) – rzymskie wierzchnie okrycie bez rękawów, rodzaj peleryny z grubej tkaniny, odzież niższych warstw społecznych.

Był to wełniany lub skórzany (paenula scortea), obszerny płaszcz, często z kapturem, spinany na ramieniu lub pod brodą, w kształcie półkloszowej peleryny sięgającej do połowy łydek. Noszony zwłaszcza przez mieszkańców wsi i podczas niepogody, używany był jako strój podróżny, przez żołnierzy i niewolników, rozpowszechniony także wśród pierwszych chrześcijan. Najpewniej był pierwowzorem ornatu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paetz

[czytaj: pec] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paf

wykrzyknienie naśladujące odgłos wystrzału lub odgłos przypominający wystrzał; często w wyrażeniu: pif, paf


Źródła:

SJP.pl

Pafawag

Państwowa Fabryka Wagonów


skrótowiec grupowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

 (1.1) = kolej. hist. Państwowa Fabryka Wagonów;


Alstom Polska S.A. – oddział we Wrocławiu – zakład produkcji taboru oraz wyposażenia kolejowego, istniejący we Wrocławiu od 1832 roku, znane na przestrzeni lat pod wieloma nazwami (zobacz: podsumowanie nazewnictwa). W ofercie przedsiębiorstwa znajdują się lokomotywy elektryczne, nadwozia lokomotyw, ramy wózków, czy kolejowe systemy sygnalizacyjne i aparatura elektryczna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pafawagowiec

pracownik Państwowej Fabryki Wagonów oraz osoba związana w jakiś inny sposób z tą fabryką


Źródła:

SJP.pl

Pafijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Pafos


Źródła:

Wiktionary

Paflagonia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytna kraina w północnej części Azji Mniejszej nad południowym brzegiem Morza Czarnego między Bitynią na zachodzie a Pontem na wschodzie;


Paflagonia (gr. Παφλαγονία, Paphlagonίa) – starożytna kraina w północnej części Azji Mniejszej (ob. Turcja) nad południowym brzegiem Morza Czarnego między Bitynią na zachodzie a Pontem na wschodzie. Na południu graniczyła z Frygią (późniejsza Galacja). Według Strabona, geografa greckiego, zachodnią granicą regionu była rzeka Parthenius (ob. Bartın), a wschodnią Halys (ob. Kızılırmak).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paflagoński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Paflagonią, dotyczący Paflagonii


Źródła:

Wiktionary

Pafnucek

zdrobnienie od: Pafnucy (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Pafnuckowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pafnucka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Pafnucostwo

Pafnucy z żoną; Pafnucowie


Źródła:

SJP.pl

Pafnucowie

Pafnucy z żoną; Pafnucostwo


Źródła:

SJP.pl

Pafnucowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pafnucego lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Pafnucy

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Pafnucy – imię męskie pochodzenia egipskiego, pierwotnie wywodzące się jednak od koptyjskiego papnute, paphnuti – „człowiek Boży, sługa Boży”. Według innego źródła imię ma pochodzenie greckie.

W Polsce imię pozostaje rzadkie. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, wykazano 2 mężczyzn o imieniu Pafnucy nadanym jako imię pierwsze oraz 5 mężczyzn noszących imię Pafnucy jako imię drugie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pafos

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto na południowo-zachodnim wybrzeżu Cypru;


Pafos (gr. Πάφος) – miasto i gmina (gmina miejska) w Republice Cypryjskiej, w dystrykcie Pafos, na południowo-zachodnim wybrzeżu Cypru. Zajmuje obszar o powierzchni 18,09 km², a w 2021 r. było zamieszkiwane przez 37 297 osób, co czyniło je czwartym pod względem liczby ludności miastem kraju. Jeden z dwóch największych i najważniejszych ośrodków turystycznych wyspy (obok Ajia Napy).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pafp

skrótowiec

 (1.1) = Polsko-Amerykański Fundusz Przedsiębiorczości


Źródła:

Wiktionary

Pagacz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pagaczewski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pagaj

1. krótkie wiosło z charakterystycznym, owalnym piórem;
2. pogardliwe określenie na osobę nieuczynną, niepomocną, także nielubianą w jakimś otoczeniu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. żegl. krótkie wiosło z jednym piórem, służące do wiosłowania bez użycia dulki, np. w kanadyjce


Wiosło – ręczny pędnik łodzi wykonany z drewna, tworzyw sztucznych, lekkich stopów metali lub kombinacji tych materiałów. Ze względu na budowę wiosła dzieli się na:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagajować

wiosłować pagajami, krótkimi wiosłami z charakterystycznymi, owalnymi piórami


Źródła:

SJP.pl

Pagajowaty

1. taki, którego kształt jest podobny do pióra pagaja; owalny, jajowaty;
2. taki, który jest nieuczynny, niepomocny, nielubiany w jakimś środowisku lub taki, który przypomina taką osobę


Źródła:

SJP.pl

Paganini

Niccolò Paganini (ur. 27 października 1782 w Genui, zm. 27 maja 1840 w Nicei) – włoski skrzypek, altowiolista, gitarzysta, wirtuoz i kompozytor. Uznawany za jednego z najwybitniejszych wirtuozów skrzypiec.


Źródła:

Wikipedia

Pagart

Polska Agencja Artystyczna; Pagart


Pagart, właściwie Przedsiębiorstwo Państwowe Polska Agencja Artystyczna „Pagart” – agencja artystyczna powstała w Warszawie 31 grudnia 1956, mająca na celu m.in. promowanie polskich artystów. Początkowo siedziba agencji mieściła się w Warszawie przy ulicy Senatorskiej 13/15, natomiast od 6 lutego 1970 przy warszawskim pl. Zwycięstwa 9.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pagart-Owski

PAGART (Polska Agencja Artystyczna); pagartowski


Źródła:

SJP.pl

Pagartowski

związany z Polską Agencją Artystyczną; PAGART-owski


Źródła:

SJP.pl

Pageant

[czytaj: pedżent] przedstawienie dawnego teatru angielskiego


Źródła:

SJP.pl

Paged

skrót od: Polska Agencja Eksportu Drewna; PAGED


Paged Spółka Akcyjna (akronim od słów Polska Agencja Eksportu Drewna) – polskie przedsiębiorstwo przemysłu drzewnego z siedzibą w Warszawie, od 10 października 1996 notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pagemaker

[czytaj: pejdżmejker] program typu DTP (desktop publishing)


Źródła:

SJP.pl

Pager

[czytaj: pejdżer] rodzaj urządzenia elektronicznego do przekazywania wiadomości; beeper; biper


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. elektroniczne urządzenie używane do komunikowania się poprzez krótkie informacje odczytywane z wyświetlacza;


Pager – aparat abonencki pracujący w sieci przywoławczej, używany do przesyłania drogą radiową krótkich informacji osobie znajdującej się w zasięgu jednego z nadajników połączonych z centralą przywoławczą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagerowy

[czytaj: pejdżerowy] przymiotnik od: pager; działający, obsługiwany tak, jak pager lub wysłany za pomocą pagera


Źródła:

SJP.pl

Pagina

liczba wskazująca numer strony


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) druk. miejsce zawierające liczbę wskazującą numer strony lub inne informacje o wydawnictwie (książki, czasopisma itp.);


Pagina (bieżąca, zwykła) (łac. stronica) – liczba oznaczająca numer stronicy; może być umieszczana u góry (pagina górna) lub u dołu (pagina dolna), pośrodku oraz w układzie lewa – prawa (zazwyczaj po lewej stronie znajduje się na kolumnie parzystej – verso, a po prawej stronie – na kolumnie nieparzystej – recto). Pagina ma za zadanie ułatwić czytelnikowi poruszanie się po tekście publikacji. Wyróżnia się dwa rodzaje paginy:

  1. Paginę zwykłą (paginację), która zawiera tylko numery kolejnych stron publikacji.
  2. Paginę żywą, która zawiera – oprócz numeracji stronic – tekst informujący o zawartości merytorycznej danej części książki, rozdziału, podrozdziału itp.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paginacja

numeracja stron książki, czasopisma itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) numeracja kolejnych stron (czasopisma, książki itp.)


Paginacja – przypisywanie kolejnych liczb (lub wyrażeń liczbowych) do kolejnych stron rękopisu, druku lub strony internetowej. Jedna z dwóch metod numeracji obok foliacji polegającej na numerowaniu kolejnych kart.

Paginacja jest sposobem liczenia i porządkowania wszystkich zapisanych stron znajdujących się w publikacji, niezależnie od tego, czy są one opatrzone liczbą (strony liczbowane), czy też są jej pozbawione (strony nieliczbowane, w bibliografiach oznaczane skrótem nlb.). W archiwistyce liczbowania dokonuje się za pomocą umieszczenia na danej stronie paginy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paginatka

wiersz nad kolumną druku, który zawiera prócz numeru stronicy powtórzenie tytułu dzieła, jego części lub rozdziału, a w encyklopediach i słownikach pierwsze i ostatnie hasło strony; żywa pagina


Źródła:

SJP.pl

Paginator

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. osoba numerująca strony publikacji i rękopisów


Źródła:

Wiktionary

Paginować

numerować, nadawać kolejne numery dokumentowi


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) druk. numerować kolejno strony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paginowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|paginować.


Źródła:

Wiktionary

Pagoda

buddyjska budowla sakralna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bud. azjatycka budowla o wielu kondygnacjach zaznaczonych z zewnątrz wystającymi daszkami

 (1.2) rel. świątynia buddyjska o architekturze pagody (1.1)


Pagoda – w buddyjskiej architekturze sakralnej na Dalekim Wschodzie (Chiny, Korea, Nepal i Japonia) rodzaj wielokondygnacyjnej wieży, służącej do przechowywania relikwii. Stanowi jeden z budynków znajdujących się w zespole klasztoru buddyjskiego, oprócz innych budowli, takich jak sala zebrań, biblioteka itd. Wywodzi się pod względem funkcji od indyjskiej stupy, lecz architektonicznie bardziej od starożytnych chińskich wież obserwacyjnych. Na ostateczną formę pagód chińskich wpłynęła tradycja wznoszenia wielokondygnacyjnych budowli typu lou, znanych już w starożytności, choć na przestrzeni wieków pagody występowały w wielu typach i o zróżnicowanych formach architektonicznych. Poszczególne kondygnacje pagody są kryte odrębnymi dachami najczęściej z narożnikami podgiętymi ku górze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagodowy

odnoszący się do pagody


Źródła:

SJP.pl

Pagodyt

minerał, zbita odmiana pirofyllitu; agalmatolit


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. agalmatolit.


Agalmatolit (stgr. ἄγαλμα, ἄγαλματος ágalma, agálmatos „ozdoba” + λίθος líthos „kamień”), inaczej pagodyt – surowiec mineralny. Jest to zwięzła odmiana pirofyllitu.

Minerału tego używa się już od czasów prehistorycznych (głównie w Chinach). W szczególności służy do wytwarzania przedmiotów ozdobnych o niewielkich rozmiarach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagon

patka przyszywana do ubiorów wojskowych, ubiorów cywilnych o kroju sportowym oraz do mundurów harcerskich; naramiennik, szlifa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. pasek materiału naszyty na ramieniu munduru


Naramiennik (także: pagon, dawniej: epolet, galon) – element odzieży (zwłaszcza mundurów), w postaci paska materiału umieszczonego na wysokości barku. Często wykorzystywany jako miejsce umieszczania oznaki stopnia wojskowego lub przynależności organizacyjnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagony

patka przyszywana do ubiorów wojskowych, ubiorów cywilnych o kroju sportowym oraz do mundurów harcerskich; naramiennik, szlifa


Naramiennik (także: pagon, dawniej: epolet, galon) – element odzieży (zwłaszcza mundurów), w postaci paska materiału umieszczonego na wysokości barku. Często wykorzystywany jako miejsce umieszczania oznaki stopnia wojskowego lub przynależności organizacyjnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pagór

zgrubienie od: pagórek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zgrub. od: pagórek

 (1.2) geogr. wyniosłość typu pagórkowatego o wysokości względnej do 100 m;

 (1.3) przen. stos lub wybrzuszenie


Pagór – wyniosłość typu pagórkowatego większych rozmiarów, o wysokości względnej do 100 m.

Pagóry wyróżniają się w otoczeniu zdecydowanie silniejszym nachyleniem stoku. Wierzchołki pagórów są zazwyczaj okrągłe.

Mniejszą wyniosłością jest pagórek, większą zaś wzgórze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagórczysty

pofałdowany, pokryty licznymi pagórkami (np. teren pagórczysty) lub garbaty, wyglądem podobny do pagórka; pagórkowaty, pagórzysty


Źródła:

SJP.pl

Pagóreczek

niewielki pagórek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: pagórek

 (1.2) mały pagórek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pagórek

niewysokie wzniesienie terenu o łagodnym stoku; wzgórze, wzgórek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) niewielkie wzniesienie, zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu metrów

 (1.2) przen. sterta czegoś


Pagórek – niewielka wyniosłość o wysokości względnej od paru do parudziesięciu metrów, która wyraźnie zarysowuje się w terenie. Pagórki różnią się od otoczenia zdecydowanie silniejszym nachyleniem stoku i każdy z nich wyodrębnia się od pozostałych. Średnica pagórków sięga do kilkuset metrów, a jego wierzchołki są mniej lub bardziej okrągłe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pagórkowato

przysłówek sposobu

 (1.1) będąc pokrytym pagórkami


Źródła:

Wiktionary

Pagórkowatość

cecha terenu pagórkowatego, pofałdowanego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) posiadanie pagórkowatej powierzchni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pagórkowaty

pokryty licznymi pagórkami, wzniesieniami; pagórzysty, pagórzasty, wzgórkowaty, wzgórzysty


przymiotnik

 (1.1) nierówny; taki, który jest pokryty pagórkami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pagórkowy

pagórek


przymiotnik

 (1.1) związany z pagórkiem, dotyczący pagórka


Patrz:pagórek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pagórzasty

pokryty licznymi pagórkami, wzniesieniami; pagórkowaty, pagórzysty, wzgórkowaty, wzgórzysty


Źródła:

SJP.pl

Pagórze

zgrubienie od: pagórek


Źródła:

SJP.pl

Pagórzysty

pokryty licznymi pagórkami, wzniesieniami; pagórkowaty, pagórzasty, wzgórkowaty, wzgórzysty


Źródła:

SJP.pl

Pagrus

ryba z rodziny prażmowatych


Pagrus – rodzaj morskich ryb z rodziny prażmowatych (Sparidae). Nazwą zwyczajową pagrus określany jest też Pagrus pagrus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paguma

paguma chińska - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych; łaskun chiński


Paguma chińska, łaskun chiński (Paguma larvata) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny łaskunów (Paradoxurinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pagus

dawna jednostka podziału terytorialnego w plemiennych państwach germańskich z głównym ośrodkiem w postaci grodu; gau


Źródła:

SJP.pl

Pah

[czytaj: pah] skrót od: Polska Akcja Humanitarna


skrótowiec

 (1.1) = Polska Akcja Humanitarna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pahlavi


Źródła:

Wikipedia

Pahlawi

dawny język z grupy języków irańskich zachowany w literaturze i napisach na monetach; pehlewi



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pai

artykuł spożywczy z ciasta oraz owoców albo warzyw, mięsa albo przetworów, spożywany po upieczeniu


Źródła:

SJP.pl

Paignion

krótki, żartobliwy wiersz w poezji starogreckiej lub grupa, tomik takich wierszy


Źródła:

SJP.pl

Paine

Paine – miasto w Chile, położone w południowej części regionu metropolitalnego Santiago. W mieście znajduje się węzeł drogowy-G-46, G-531 i G-548 i stacja węzłowa. Przez miasto przebiega droga panamerykańska Ruta 5.


Źródła:

Wikipedia

Paintball

[czytaj: pejntbol] gra polegająca na strzelaniu do siebie kulkami z farbą za pomocą specjalnych karabinków


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) gra zespołowa, w której zawodnicy pozorują walkę, strzelając do siebie nawzajem z broni pneumatycznej nabojami wypełnionymi farbą;


Paintball – rodzaj gry zespołowej, polegającej na prowadzeniu pozorowanej walki przy użyciu markerów, urządzeń zbliżonych kształtem i zasadą działania do broni pneumatycznej, które za pomocą sprężonego powietrza lub dwutlenku węgla wyrzucają kulki wypełnione farbą na bazie żelatyny spożywczej. Trafienie przeciwnika, podczas którego kulka rozbija się, pozostawiając kolorowy ślad (nazywany przez graczy splatem) na ciele, masce bądź markerze zawodnika, powoduje jego eliminację z gry.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paintballowiec

[czytaj: pejntbolowiec] zawodnik grający w paintball


Źródła:

SJP.pl

Paintballowy

paintball [czytaj: pejntbolowy]


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z baintballem, dotyczący paintballa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paintbox

[czytaj: pejntboks] urządzenie dające możliwość wykonywania zdjęć trikowych poprzez wymazywanie lub dorysowywanie poszczególnych elementów na tym zdjęciu


Źródła:

SJP.pl

Paisley

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Szkocji, w zespole miejskim Glasgow;

 (1.2) geogr. miasto w USA, w stanie Ontario

 (1.3) geogr. miasto w USA, w stanie Oregon


Miejscowości w Wielkiej Brytanii:

Miejscowości w USA:

Inne:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paiż

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. mała tarcza używana przez rycerzy konnych


Paiż, paiża – mała tarcza kawaleryjska, u dołu prostokątna lub zaokrąglona, u góry skośnie ścięta, czasem z wykrojem na oparcie kopii. Używana przez jazdę polską w XVI wieku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paiża

metalowa tarcza do opierania kopii, używana przez polską jazdę w XVI wieku


Paiż, paiża – mała tarcza kawaleryjska, u dołu prostokątna lub zaokrąglona, u góry skośnie ścięta, czasem z wykrojem na oparcie kopii. Używana przez jazdę polską w XVI wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paj

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. okrągły placek z nadzieniem


Źródła:

Wiktionary

Paja

artykuł spożywczy z ciasta oraz owoców albo warzyw, mięsa albo przetworów, spożywany po upieczeniu


Źródła:

SJP.pl

Pajac

1. potocznie: osoba zachowująca się lub ubrana niepoważnie, dziwacznie; błazen;
2. zabawka o komicznym wyglądzie, zazwyczaj z ruchomymi kończynami zawieszonymi na sznurkach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) komiczna postać w dawnej krotochwili

 (1.2) przen. pogard. ktoś zachowujący się niepoważnie, bez godności

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) figurka z drewna lub tektury, o komicznym wyglądzie, zwykle z ruchomymi kończynami poruszanymi za pomocą sznurka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajacerka

potocznie: niepoważne zachowanie, wygłupianie się; pajacowanie


Źródła:

SJP.pl

Pajacować

wygłupiać się, zachowywać się niepoważnie, zgrywać się; błaznować


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) pot. pejor. zachowywać się w sposób nieadekwatny, głupi i ostentacyjny zarazem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajacowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wygłupianie się, zachowywanie się w sposób niepoważny, błazeński


Źródła:

Wiktionary

Pajacowaty

taki, który przypomina pajaca, błazna lub taki, który zachowuje się jak pajac; błazeński


Źródła:

SJP.pl

Pajacyk

1. niewielki pajac;
2. rodzaj lekkiego ubranka dla dziecka, będący połączeniem majteczek i bluzeczki


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zdrobn. od: pajac

 (1.2) ćwiczenie gimnastyczne wykonywane w podskoku, z wykonaniem rozkroku i klaśnięciem nad głową

 (1.3) dziecięce ubranie z połączonych rajtuz i koszulki, rozpinane z przodu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pajacyki

1. niewielki pajac;
2. rodzaj lekkiego ubranka dla dziecka, będący połączeniem majteczek i bluzeczki


Źródła:

SJP.pl

Pajączek

1. niewielki pająk;
2. ażurowy, promienisty motyw w hafcie i koronkarstwie, kształtem przypominający pająka


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: pająk


Pajączek – najstarszy polski edytor HTML, rozwijany w latach 1996-2013, zdobywca wielu nagród. W 2021 został zaktualizowany, a jego nazwa zmieniona na Pająk V6.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pajączkowaty

wielkością lub wyglądem zbliżony do pająka, głównie niewielkiego bądź przypominający sieć pajęczą (np. pajączkowaty labirynt)


Źródła:

SJP.pl

Pajączkowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pająk

1. drapieżny stawonóg z gromady pajęczaków, mający osiem nóg, gruczoł jadowy i żywiący się głównie owadami; np. tarantula, ptasznik;
2. stroik ludowy wykonany ze słomy i bibuły, wieszany pod sufitem;
3. rodzaj żyrandola;
4. powóz o wysokich kołach


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) arachn. ośmionożny pajęczak budujący pajęczyny;

 (1.2) folk. rodzaj ludowej ozdoby zawieszanej pod sufitem izby;

 (1.3) daw. duży, ozdobny, mocno rozgałęziony żyrandol

 (1.4) pot. przen. elektron. układ zmontowany bez użycia płytki drukowanej, poprzez zlutowanie ze sobą wyprowadzeń elementów

 (1.5) sport. jeden z przyrządów używanych podczas gry w snookera

 (1.6) karc. odmiana pasjansa


Przedmioty
Geografia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pająki

1. drapieżny stawonóg z gromady pajęczaków, mający osiem nóg, gruczoł jadowy i żywiący się głównie owadami; np. tarantula, ptasznik;
2. stroik ludowy wykonany ze słomy i bibuły, wieszany pod sufitem;
3. rodzaj żyrandola;
4. powóz o wysokich kołach


Pająki (Araneae) – najliczniejszy rząd pajęczaków, należy do niego 50 tys. opisanych gatunków. Są to zwierzęta głównie lądowe, o rozmiarach od 0,5 mm do 12 cm ciała i do ok. 32 cm rozstawu odnóży.

Często samice są większe od samców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pająkokształtny

spawęki pająkokształtne - rząd stawonogów z gromady pajęczaków; tępoodwłokowce


Źródła:

SJP.pl

Pająkowaty

taki, który kształtem przypomina pająka lub taki, który ma cechy charakterystyczne dla pająków


przymiotnik

 (1.1) przypominający pająka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pająkowy

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do pająka

przymiotnik relacyjny

 (2.1) dotyczący pająka, określający pająka

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla pająka, mający cechy pająka


Źródła:

Wiktionary

Pajda

większy kawałek, większa kromka chleba


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. duża kromka chleba


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajdak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pajdeja

ideał wykształcenia i wychowania greckiego w okresie hellenistycznym


Źródła:

SJP.pl

Pajdka

kromka chleba


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. pajda


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajdocentryczny

przymiotnik od: pajdocentryzm; związany z pajdocentryzmem, dotyczący pajdocentryzmu lub mający charakter pajdocentryzmu


Źródła:

SJP.pl

Pajdocentryzm

kierunek w pedagogice polegający na ujmowaniu konkretnych zagadnień związanych ze szkołą i nauczaniem wyłącznie z punktu widzenia dziecka


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajdokracja

pedokracja;
1. rządy ludzi młodych, niedojrzałych i niedoświadczonych;
2. sprawująca władzę grupa ludzi młodych, niedojrzałych i niedoświadczonych;
3. nadmierne skupianie się na realizacji wszystkich potrzeb dziecka z jednoczesnym zmniejszeniem stawianych im wymagań


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. pejor. rządy ludzi bardzo młodych i niedoświadczonych;

 (1.2) polit. pejor. grupa ludzi sprawująca pajdokrację (1.1)

 (1.3) przen. pedag. uprzywilejowanie potrzeb dzieci z jednoczesnym zmniejszeniem stawianych im wymagań


Pajdokracja, pedokracja, infantokracja – dosłownie: władza dzieci, z gr. país („dziecko”) oraz kratós („siła, władza”).

Powyższe terminy mają pozytywne i negatywne znaczenia:

  1. W polityce: forma rządów, w której władzę sprawują osoby nieletnie, niedojrzałe, niedoświadczone, w oryginalnym znaczeniu – dzieci, szczególnie w myśli Janusza Korczaka czy metafizyce i zarządzaniu.
  2. W mediach: nadmierne skupianie się na młodej kohorcie, co wpływa na infantylizację programów telewizyjnych i sztuk teatralnych.
  3. W pedagogice: przecenianie potrzeb wychowanków, wynikające z dążenia do rozwoju ich indywidualności z uszczerbkiem dla wychowania społecznego, z jednoczesnym zmniejszeniem stawianych im wymagań.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pajdokrata

bardzo młoda, zazwyczaj niedoświadczona osoba, która sprawuje rządy


Źródła:

SJP.pl

Pajdokratka

bardzo młoda, zazwyczaj niedoświadczona kobieta, która sprawuje rządy


Źródła:

SJP.pl

Pajdokratyczny

pajdokracja


Patrz:pajdokracja

Źródła:

SJP.pl

Pajdologia

dział nauki zajmujący się badaniem rozwoju dziecka i opisywaniem zachowań towarzyszących temu rozwojowi


Źródła:

SJP.pl

Pajęczak

małe drapieżne zwierzę bezkręgowe, należące do pajęczaków (gromady stawonogów), np. pająk, skorpion


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. zwierzę bezkręgowe z sześcioma nogami i odwłokiem


Pajęczaki (Arachnida) – gromada stawonogów z podtypu szczękoczułkopodobnych i nadgromady szczękoczułkowców. Obejmuje około 112 tysięcy opisanych gatunków współczesnych, ale ich faktyczna liczba przekraczać może milion. Ponadto znanych jest około 2 tysięcy gatunków wymarłych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pajęczaki

gromada drapieżnych stawonogów z podtypu szczękoczułkowców (licząca kilkadziesiąt tysięcy gatunków), żyjących głównie na lądzie jako pasożyty lub saprofagi, oddychających płucotchawkami


Pajęczaki (Arachnida) – gromada stawonogów z podtypu szczękoczułkopodobnych i nadgromady szczękoczułkowców. Obejmuje około 112 tysięcy opisanych gatunków współczesnych, ale ich faktyczna liczba przekraczać może milion. Ponadto znanych jest około 2 tysięcy gatunków wymarłych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajęczański

przymiotnik od: Pajęczno


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Pajęcznem, dotyczący Pajęczna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczarka

1. kobieta korzystająca nielegalnie z aparatu radiowego lub telewizyjnego;
2. potocznie o kobiecie okradającej strychy


Źródła:

SJP.pl

Pajęczarski

dotyczący, tyczący się pajęczarstwa lub właściwy pajęczarzowi, pajęczarce


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pajęczarstwem, dotyczący pajęczarstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczarstwo

potocznie o nielegalnym korzystaniu z aparatów telewizyjnych lub radiowych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. używanie odbiorników radiowych lub telewizyjnych bez płacenia abonamentu

 (1.2) pot. nadawanie transmisji radiowych bez posiadania ustalonych prawem zezwoleń


Phreaking (lub phreak) – łamanie zabezpieczeń sieci telefonicznych, najczęściej celem uzyskania połączenia darmowego lub tańszego niż tradycyjne. Osoba trudniąca się tą działalnością to phreak lub phreaker (od phone freak – z ang. dosłownie telefoniczny maniak).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pajęczarz

1. człowiek korzystający z radio lub telewizji bez uiszczania opłat
2. potocznie o złodzieju okradającym strychy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba korzystająca z odbiorników bez płacenia abonamentu

 (1.2) pot. osoba kradnąca (nielegalnie pobierająca) energię elektryczną

 (1.3) środ. podkradacz prania na strychu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęcznianin

mieszkaniec Pajęczna (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pajęcznianka

mieszkanka Pajęczna (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pajęcznica

rodzaj roślin z rodziny szparagowatych


Pajęcznica (Anthericum L.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Tradycyjnie zaliczano tu 65 gatunków, w większości afrykańskich, ale większość z nich przeklasyfikowana została do rodzaju zielistka (Chlorophytum). Obejmuje 8 gatunków, przy czym przynależność tu czterech gatunków wschodnioafrykańskich podawana jest w wątpliwość. Wątpliwości nie budzi przynależność do rodzaju czterech gatunków występujących w Europie, z zasięgami obejmującymi także Azję Mniejszą i północno-zachodnią Afrykę. Do flory Polski należą dwa gatunki: pajęcznica liliowata A. liliago i pajęcznica gałęzista A. ramosum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajęcznik

dawniej, dziś tylko regionalnie: wrzesień, głównie w odniesieniu do dwóch ostatnich tygodni tego miesiąca


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. wrzesień

 (1.2) stpol. październik

 (1.3) stpol. listopad


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczno

miasto w Polsce


Pajęczno – miasto w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, położone na północnym skraju Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, w zakolu Warty.

Miasto królewskie w tenucie brzeźnickiej w powiecie radomszczańskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku.

Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pajęczno, a w latach 1956–1975 i od roku 1999 siedziba powiatu pajęczańskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. częstochowskiego. Było miastem królewskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajęczy

przymiotnik od: pająk; zrobiony, wykonany przez pająka lub w jakiś inny sposób związany z pająkami


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do pająka

przymiotnik relacyjny

 (2.1) dotyczący pająka, określający pająka

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla pająka, mający cechy pająka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczyca

samica pająka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. samica pająka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczyna

pojedyncza nić lub siatka takich nici, które zostały wykonane z krzepnącej na powietrzu wydzieliny gruczołów przędnych pająków i niektórych owadów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sieć tkana przez pająka

 (1.2) nici z pajęczyny (1.1)

 (1.3) pot. przen. rzecz przypominająca pajęczynę (1.1)

 (1.4) skryte działanie wielu osób

 (1.5) łow. sieć z cienkich nici do łowienia ptaków

 (1.6) środ. kradzież bielizny ze strychu


Pajęczyna (sieć pajęcza, sieć łowna) – struktura przestrzenna wytwarzana przez pająki z nici przędnej, głównie przeznaczona do zdobywania pokarmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pajęczynka

zdrobnienie od: pajęczyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: pajęczyna

 (1.2) drobna, cienka pajęczyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczynowato

pajęczynowaty


Patrz:pajęczynowaty

Źródła:

SJP.pl

Pajęczynowaty

przypominający pajęczynę


przymiotnik

 (1.1) przypominający pajęczynę, mający cechy pajęczyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pajęczynowcowate

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. mikol. nazwa systematyczna|Botryobasidiaceae|Jülich|ref=tak., rodzina grzybów w rzędzie pieprznikowców;


Pajęczynowcowate (Botryobasidiaceae Jülich) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieprznikowców (Cantharellales).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pajęczynówka

opona mózgowo-rdzeniowa otaczająca mózg


Pajęczynówka, opona pajęcza (łac. arachnoidea) – jedna z trzech opon mózgowo-rdzeniowych, znajdująca się pomiędzy oponą twardą i miękką. Od strony zewnętrznej zrasta się z oponą twardą. Od wewnątrz oddzielona jest od opony miękkiej wąską przestrzenią (przestrzeń podpajęczynówkowa), wypełnioną płynem mózgowo-rdzeniowym, składającym się głównie z wody. Jest bardzo cienka i delikatna. Z oponą miękką łączy się za pomocą pasm przypominających pajęczynę (beleczek pajęczynówki). Jest nieunaczyniona i nieunerwiona.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajęczynowy

przymiotnik od: pajęczyna; taki, który wygląda jak pajęczyna lub pod jakimiś innymi względami jest jak pajęczyna


Źródła:

SJP.pl

Pajek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pajero

[czytaj: padżero] samochód typu Mitsubishi Pajero


Źródła:

SJP.pl

Pajeta

zwykle w liczbie mnogiej: złociste frędzle u cekinów używane w hafciarstwie; pajetka


Cekin, pajeta, pajetka – ozdoba, będąca cienką błyszczącą blaszką z dziurką umożliwiającą przymocowanie do materiału.

Cekiny mogą mieć różne kolory i kształty, choć najczęściej są okrągłe. Powszechnie używa się ich do ozdabiania ubrań, torebek, biżuterii i innych akcesoriów, najczęściej damskich i o charakterze wieczorowym. Często wykorzystywane są również jako element zdobniczy w regionalnych strojach ludowych, np. w Polsce i w Hiszpanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajetka

zwykle w liczbie mnogiej: złociste frędzle u cekinów używane w hafciarstwie; pajeta


Cekin, pajeta, pajetka – ozdoba, będąca cienką błyszczącą blaszką z dziurką umożliwiającą przymocowanie do materiału.

Cekiny mogą mieć różne kolory i kształty, choć najczęściej są okrągłe. Powszechnie używa się ich do ozdabiania ubrań, torebek, biżuterii i innych akcesoriów, najczęściej damskich i o charakterze wieczorowym. Często wykorzystywane są również jako element zdobniczy w regionalnych strojach ludowych, np. w Polsce i w Hiszpanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajewo

Pajewo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Tykocin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Królowej Męczenników w Radulach lub do parafii Parafia Trójcy Przenajświętszej w Tykocinie.


Źródła:

Wikipedia

Pajewski

nazwisko


  • Aleksander Pajewski − generał brygady Wojska Polskiego
  • Janusz Pajewski – polski historyk
  • Krzysztof Pajewski – ujednoznacznienie
  • Lew Pajewski – rosyjski duchowny prawosławny, badacz historii regionalnej ziemi brzeskiej
  • Melchizedek (Pajewski) – białoruski biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajok

racja żywnościowa, najczęściej wojskowa, wydawana w ściśle określonych ilościach i o określonej porze


Źródła:

SJP.pl

Pajor

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pajsa

1. zdawkowa moneta indyjska (100 pajs = 1 rupia indyjska);
2. zdawkowa moneta nepalska (100 pajs = 1 rupia nepalska);
3. zdawkowa moneta pakistańska (100 pajs = 1 rupia pakistańska);
4. zdawkowa moneta bangladeska (100 pajs = 1 taka)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajśle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zob. pajszle.


Źródła:

Wiktionary

Pajszle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. potrawa z podrobów przyrządzanych na kwaśno

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żyd. pejsy


Źródła:

Wiktionary

Pajuci

plemię indiańskie, odgałęzienie Szoszonów


Pajutowie, Pajuci (nazwa własna ‘Pī ūt, ang. Paiute – „Prawdziwi Ute” lub „Wodni Ute”) – plemię Indian północnoamerykańskich z szoszońskiej grupy języków uto-azteckich, zamieszkujące w przeszłości stany Arizona i Kalifornia (Pajutowie Południowi nazywani przez białych Kopaczami) oraz Idaho, Nevada, Oregon i Utah (Pajutowie Północni zwani Wężami, od nazwy rzeki Snake, nad którą zamieszkiwali) w Stanach Zjednoczonych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pajucina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) białystok. pajęczyna


Źródła:

Wiktionary

Pajuk

w krajach bałkańskich członek straży magnata


Źródła:

SJP.pl

Pajut

członek plemienia indiańskiego; Pajuta


Źródła:

SJP.pl

Pajuta

członek plemienia indiańskiego; Pajuta


Źródła:

SJP.pl

Pajutka

członkini plemienia indiańskiego


Źródła:

SJP.pl

Pajza

roczna roślina zbożowa z rodziny wiechlinowatych, uprawiana głównie na kaszę; proso japońskie, chwastnica zbożowa


Chwastnica zbożowa, proso japońskie, pajza (Echinochloa frumentacea Link) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Pochodzi z tropikalnej, środkowej i wschodniej Afryki oraz Indii. Rośnie szeroko rozprzestrzeniony w Afryce, południowej i wschodniej Azji, Australii, Brazylii, w Ameryce Północnej i środkowej Europie. W Polsce był odnotowany w Szczecinie w latach 30. XX wieku, ale informacja nie jest uznawana za w pełni wiarygodną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pak

1. ostatni produkt frakcjonowanej destylacji smoły węglowej
2. wieloletni, dryfujący lód morski


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zawiązek liścia, pędu lub kwiatu na roślinie;


Geografia

Tajlandia

  • Pak Kret – miasto

Osoby

  • Alperen Pak – turecki piłkarz
  • Law Hon Pak – hongkoński bokser
  • Ludwik Pak – polski aktor

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paka

1. skrzynia do pakowania przedmiotów;
2. duża paczka, duży pakunek;
3. potocznie: areszt, więzienie; ciupa;
4. potocznie: duże, zgrane towarzystwo;
5. potocznie: bagażowa część samochodu ciężarowego;
6. duży gryzoń z tropikalnych lasów Ameryki Południowej i Środkowej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od: paczka

 (1.2) duża paczka, duże pudełko

 (1.3) pot. więzienie

 (1.4) pot. mot. naczepa samochodu ciężarowego

 (1.5) środ. pot. stówa

 (1.6) zool. nazwa systematyczna|Cuniculus paca|ref=tak., gatunek dużego gryzonia;

 (1.7) zool. zwierzę z gatunku paka (1.6)

 (1.8) jęz. język z grupy sepik-rami, z rodziny języków indopacyficznych


  • paka – zgrubienie od paczka
  • PaKA – Przegląd Kabaretów Amatorskich
  • pakowate – rodzina ssaków, obejmująca m.in. pakę nizinną i pakę górską
W Chorwacji
  • Paka – wieś w żupanii pożedzko-slawońskiej, w gminie Čaglin.
  • Paka – wieś w żupanii varażdińskiej, w mieście Novi Marof

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakajs

powstająca na chłodnych morzach pokrywa lodowa tworząca pola spiętrzonego lodu rozdzielone szczelinami wodnymi; pak lodowy


Źródła:

SJP.pl

Pakamera

skład, magazyn na towary


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pomieszczenie, w którym przechowywane i pakowane są towary

 (1.2) pot. schowek, magazynek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakamerka

zdrobnienie od: pakamera; niewielkie pomieszczenie służące do przechowywania towarów


Źródła:

SJP.pl

Pakarana

jedyny przedstawiciel gryzoni z rodziny o tej samej nazwie, zasiedlający wilgotne lasy tropikalne na wschodnich terenach południowoamerykańskich wyżyn


Pakarana Branickiego (Dinomys branickii) – gryzoń żyjący w Ameryce Południowej (w zachodniej części dorzecza Amazonki i u podnóży Andów) – od Kolumbii do Boliwii. Nazwa zwierzęcia w języku Indian Tupi oznacza „fałszywa paka” ze względu na znaczne podobieństwo do gryzonia paka należącego do rodziny Cuniculidae. Pakarana Branickiego jest jedynym znanym żyjącym przedstawicielem rodziny pakaranowatych (Dynomyidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakaranowate

o cechach pakaranowatych (rodzina gryzoni)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakaranowaty

o cechach pakaranowatych (rodzina gryzoni)


Źródła:

SJP.pl

Pakarz

osoba zatrudniona przy pakowaniu towarów; pakowacz


Źródła:

SJP.pl

Pakcik

żartobliwe zdrobnienie od: pakt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od pakt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakebot

dawny rosyjski okręt łącznikowy


Źródła:

SJP.pl

Paker

program komputerowy do zmniejszania wielkości plików poprzez kompresję danych; archiwizator, archiwizer, kompresor


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. silnie umięśniony mężczyzna

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. inform. program do kompresji danych


  • Program do kompresji plików
  • kulturysta
  • paker (wentyl iniekcyjny) – urządzenie pozwalające na wprowadzenie kompozycji iniekcyjnej pod ciśnieniem do rysy lub pęknięcia w betonie

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakerka

paker


Patrz:paker

Źródła:

SJP.pl

Pakernia

potocznie: siłownia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. posp. siłownia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakhaus

zespół portowych magazynów lub pojedynczy budynek w dokach wykorzystywany jako taki magazyn


Źródła:

SJP.pl

Pakiecik

zdrobnienie od: pakiet


Źródła:

SJP.pl

Pakier

potocznie: silny, dobrze zbudowany mężczyzna; paker


Źródła:

SJP.pl

Pakiet

1. rzeczy zapakowane oraz zawinięte w papier lub związane czymś;
2. pewna ilość czegoś tworząca zazwyczaj jakiś przedział tematyczny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kilka rzeczy spakowanych razem

 (1.2) inform. jednostka danych przekazywana z komputera źródłowego do docelowego z wykorzystaniem sieci komputerowej, np. internetu;


  • pakiet akcji
    • pakiet kontrolny
  • pakiet instalacyjny
  • pakiet programów
    • pakiet biurowy
      • pakiet zintegrowany
    • pakiet graficzny
    • pakiet internetowy
  • pakiet (statut autonomiczny) – ustawa autonomiczna dla Południowego Tyrolu
  • pakiet telekomunikacyjny
  • pakiet – rodzaj suportu rowerowego

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakietować

1. tworzyć pakiety z całości jakiegoś ładunku, w celu ułatwienia transportu tego ładunku;
2. prasować złom metalowy w specjalnych prasach, formując pakiety


Źródła:

SJP.pl

Pakietowiec

kulista lub owalna bakteria tworząca kolonie podobne do sześcianów; sześcianek


Źródła:

SJP.pl

Pakietowo

pakietowy


Patrz:pakietowy

Źródła:

SJP.pl

Pakietowy

taki, który został podzielony na pakiety


Źródła:

SJP.pl

Pakietyzacja

segregacja jakichś informacji polegająca na umieszczaniu ich w zbiorach tematycznych lub zawierających te same bądź podobne treści


Źródła:

SJP.pl

Pakietyzować

łączyć w pakiety; pakietować


Źródła:

SJP.pl

Pakistan

państwo w Azji ze stolicą w Islamabadzie; Islamska Republika Pakistanu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Azji;


Pakistan, Islamska Republika Pakistanu (urdu ‏اسلامی جمہوریۂ پاکستان‎ trl. Islāmī Jamhūriyat Pākistān, trb. Islami Dźamhurijat Pakistan; ang. Islamic Republic of Pakistan) – państwo w południowej części Azji, położone wzdłuż Indusu i liczące ponad 200 milionów mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakistańczyk

obywatel Pakistanu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Pakistanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakistanka

obywatelka Pakistanu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Pakistanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakistański

związany z Pakistanem


przymiotnik

 (1.1) związany z Pakistanem, dotyczący Pakistanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paklak

gruby, najczęściej lniany lub bawełniany materiał wykorzystywany niegdyś jako worek na mąkę lub zboże; pakłak


Źródła:

SJP.pl

Pakli

spójnik

 (1.1) stpol. jeśli, jeżeli


Źródła:

Wiktionary

Paklitaksel

alkaloid terpenowy stosowany w terapiach nowotworowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) syntetyczny lek przeciwnowotworowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paklon

gatunek klonu


Klon polny, paklon (Acer campestre L.) – gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Występuje w południowej i środkowej Europie, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. W Polsce rozpowszechniony na Pogórzu Karpackim, w dolinie Wisły, na Śląsku Górnym i Dolnym, w Wielkopolsce i Kujawach. Status gatunku na Pomorzu niepewny – prawdopodobnie jest tu tylko zawleczony, podobnie jak na pojedynczych stanowiskach w Polsce północno-wschodniej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakora

kawałki warzyw lub grzybów panierowane w mące z soczewicy, słynna potrawa kuchni indyjskiej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. indyjska przekąska z kawałków warzyw zanurzonych w cieście z besanu i smażonych w głębokim oleju;


Pakora – popularna przekąska kuchni indyjskiej, zwłaszcza na południu Indii. Kawałki warzyw zanurza się w cieście z besanu i smaży w głębokim oleju. Tradycyjnie pakory są spożywane z herbatą jako przekąska, ale niektóre restauracje podają je również jako przystawkę przed głównym daniem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakość

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w powiecie inowrocławskim;


Pakość (łac. Pacossum, niem. Pakosch) – miasto w Polsce położone nad Notecią w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pakość. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa bydgoskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakościanin

mieszkaniec Pakości


Źródła:

SJP.pl

Pakościanka

mieszkanka Pakości


Źródła:

SJP.pl

Pakoski

przymiotnik od: Pakość


przymiotnik

 (1.1) odprzymiotnikowy od|Pakość.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakosz

nazwisko


  • Pakosz – część miasta Kielce

Osoby o nazwisku Pakosz:

  • Czesław Pakosz (1776 – po 1812) – generał brygady Wojska Polskiego
  • Irena Pakosz (Irena Czuta; ur. 1966) – polska lekkoatletka,
  • Jan Pakosz (1738–?) – sędzia grodzki smoleński, pisarz grodzki smoleński, starosta petelski
  • Kazimierz Krzysztof Pakosz (ok. 1675–1728) – starosta rzeczycki, chorąży, poseł
  • Konstanty Pakosz (ok. 1732–1789) – major 4. Regimentu Pieszego Buławy Polnej Litewskiej
  • Marcin Pakosz (1874-1930) – działacz SDKPiL, rewolucjonista
  • Michał Pakosz (1888-1938) – generał brygady Wojska Polskiego
  • Trojan Józef Feliks Pakosz (zm. 1696) – sędzia ziemski połocki, pisarz ziemski połocki, poseł sejmiku połockiego na sejm zwyczajny

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakosław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce


  • Pakosław – imię
W Polsce
  • Pakosław – wieś w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Iłża
  • Pakosław – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. nowotomyskim, w gminie Lwówek
  • Pakosław – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. rawickim, w gminie Pakosław
  • Pakosław – osada wsi Popowo w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Będzino

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakosława

imię żeńskie


Pakosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Pako- ("znów, więcej") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "ta, która chce (ma) więcej sławy". W źródłach polskich poświadczone w XIV wieku (1382 rok).

Pakosława imieniny obchodzi 15 lutego.

Męski odpowiednik: Pakosław.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakosławek

zdrobnienie od: Pakosław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Pakosławice

wieś w Polsce


Pakosławice (niem. Bösdorf, Beuthmannsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Pakosławice. Siedziba gminy Pakosławice.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakosławicki

przymiotnik od: Pakosławice


Źródła:

SJP.pl

Pakosławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pakosławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Pakosławka

zdrobnienie od: Pakosław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Pakosławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pakosławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Pakosławostwo

Pakosław z żoną; Pakosławowie


Źródła:

SJP.pl

Pakosławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Pakosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Pakosława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Pakosławski

Pakosław (wieś w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pakować

1. układać coś w paczce, walizce albo w innym podobnym przedmiocie lub owijać coś w papier, folię;
2. narażać siebie lub kogoś na kłopotliwą lub nieprzyjemną sytuację;
3. ćwiczyć na siłowni


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) umieszczać rzeczy razem w paczce, bagażu, plecaku

 (1.2) pot. slang. wysiłkowo ćwiczyć na siłowni, podnosić ciężary w celu wzmocnienia mięśni

 (1.3) pot. (często przenośnie) umieszczać, wsadzać coś gdzieś (najczęściej w dużych ilościach) w sposób szybki, niechlujny

czasownik zwrotny niedokonany pakować się (dk. brak)

 (2.1) umieszczać przed podróżą swoje rzeczy w torbach, walizkach itp.

 (2.2) pot. włazić, wciskać się, pchać się gdzieś; za wszelką cenę chcieć się dostać / wejść gdzieś; także wtrącać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakowacz

1. osoba zatrudniona przy pakowaniu towarów; pakarz;
2. potocznie: mężczyzna dobrze zbudowany, często chodzący na siłownię, stosujący zwykle substancje przyspieszające przyrost tkanki mięśniowej; koks, paker


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, który trudni się pakowaniem;


Pakowacz – pracownik wykonujący pakowanie lub opakowywanie wyrobu, zabezpieczanie go i przygotowanie do transportu.

Praca ta może być całkowicie ręczna, z użyciem urządzeń lub wspomagana maszynami. Może dotyczyć opakowań jednostkowych, zbiorczych lub transportowych (wysyłkowych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakowaczka

1. kobieta zatrudniona przy pakowaniu towarów;
2. maszyna służąca do pakowania towarów; pakowarka


Źródła:

SJP.pl

Pakowalnia

pomieszczenie w jakimś przedsiębiorstwie, w którym pakuje oraz składuje się zapakowane towary; paczkarnia, paczkownia, pakownia


Źródła:

SJP.pl

Pakowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) umieszczanie rzeczy razem w paczce, bagażu, plecaku

 (1.2) pot. inform. kompresowanie danych


Źródła:

Wiktionary

Pakowarka

maszyna służąca do pakowania towarów; pakowaczka


Źródła:

SJP.pl

Pakownia

pomieszczenie w jakimś przedsiębiorstwie, w którym pakuje oraz składuje się zapakowane towary; paczkarnia, paczkownia, pakowalnia


Źródła:

SJP.pl

Pakowniej

stopień wyższy od przysłówka: pakownie


Źródła:

SJP.pl

Pakowniejszy

rzadki stopień wyższy od przymiotnika: pakowny; bardziej pakowny


Źródła:

SJP.pl

Pakowność

cecha przedmiotu mogącego pomieścić bardzo wiele czegoś


Źródła:

SJP.pl

Pakowny

taki, do którego dużo się zmieści


przymiotnik

 (1.1) pojemny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pakowy

1. przeznaczony do pakowania czegoś, np. pakier pakowy;
2. pak


Patrz:pak

Źródła:

SJP.pl

Pakożer

rodzaj ssaka z rodziny psowatych, podobnego do łasicy


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Speothos venaticus|Lund|ref=tak., niewielki drapieżny ssak z rodziny psowatych, występujący w środkowej i południowej Ameryce

 (1.2) zool. nazwa systematyczna|Speothos|Lund|ref=tak., rodzaj ssaka z rodziny psowatych;


Pakożer (Speothos) – rodzaj ssaków z rodziny psowatych (Canidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paksowiec

członek Stowarzyszenia "PAX", świeckiej organizacji katolickiej; PAX-owiec


Źródła:

SJP.pl

Paksowski

związany ze Stowarzyszeniem "PAX", świecką organizacją katolicką; PAX-owski


Źródła:

SJP.pl

Pakt

umowa, ugoda, zwłaszcza układ międzynarodowy o charakterze politycznym; * forma mianownika "pakta" przestarzała


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. umowa międzynarodowa o charakterze politycznym lub wojskowym


  • Pakt – polski zespół muzyczny istniejący w latach 1969–1974
  • Pakt – polski serial telewizyjny z 2015 roku, adaptacja norweskiego serialu Układ
  • Pakt – powieść Hilary Norman

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paktofonika

Paktofonika (w skrócie PFK) – polski zespół hip-hopowy. Grupę założyli w 1998 r. Piotr „Magik” Łuszcz (znany wcześniej z występów w zespole Kaliber 44) oraz Sebastian „Rahim” Salbert, wkrótce do składu dołączył Wojciech „Fokus” Alszer. Z grupą współpracowali Sebastian „DJ Bambus” Michalski i Marcin „Sot” Zięba. Wszyscy ci muzycy współtworzyli kolektyw PFK Kompany z Piotrem „DJ-em Haemem” Jończykiem, Rafałem „Śliwką Tuitam” Śliwiakiem, Tomaszem „Sivem” Łykiem, Dariusz „Kipperem” Łamaczem, Ewą „Meą” Rapacz i Wojciechem „Minixem” Kotowiczem. Grupa została rozwiązana w 2003 roku, w niespełna trzy lata po śmierci Magika. Działalność koncertową kontynuowało PFK Kompany, a Rahim, Fokus i DJ Bambus utworzyli grupę Pokahontaz.


Źródła:

Wikipedia

Paktować

prowadzić rokowania, negocjacje w sprawie zawarcia pokoju, rozejmu lub w sprawie jakiegoś układu, ugody


Źródła:

SJP.pl

Paktowy

związany z umową, ugodą lub podobnym, zwłaszcza międzynarodowym układem o charakterze politycznym


Źródła:

SJP.pl

Paku

1. ostatni produkt frakcjonowanej destylacji smoły węglowej
2. wieloletni, dryfujący lód morski


Pirapitinga (Piaractus brachypomus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny piraniowatych (Serrasalmidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakulanka

twarde, wytrzymałe tworzywo z lnu łączonego z nylonem, służące głównie do wyrobu lin, nici


Pakulanka – kolonia w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Klwów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakulany

zrobiony z pakuł; pakułowy


Źródła:

SJP.pl

Pakularka

maszyna służąca do przerabiania słomy na pakuły oraz do oczyszczania pakuł ze zdrewniałych części słomy


Źródła:

SJP.pl

Pakulenie

tworzenie się zbitych kłębków włosia na sierści niektórych zwierząt, głównie psów, kotów i innych zwierząt domowych


Źródła:

SJP.pl

Pakulić

rzadko: tworzyć zbite kłębki włosia


Źródła:

SJP.pl

Pakulski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

  • Dawid Pakulski – polski piłkarz
  • Jerzy Pakulski – polski pianista jazzowy, kompozytor, pedagog muzyczny, redaktor muzyczny
  • Krzysztof Pakulski – polski operator filmowy
  • Marcin Pakulski – polski lekarz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakuneczek

zdrobnienie od: pakunek


Źródła:

SJP.pl

Pakunek

1. jakieś rzeczy spakowane w coś i zawinięte razem; paczka;
2. materiał o odpowiednich własnościach wytrzymałościowych, dobrej odporności chemicznej i cieplnej, używany do uszczelniania; szczeliwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzeczy opakowane razem w papier, folię itp.

 (1.2) techn. włókno konopne do uszczelniania połączeń hydraulicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pakunki

1. jakieś rzeczy spakowane w coś i zawinięte razem; paczka;
2. materiał o odpowiednich własnościach wytrzymałościowych, dobrej odporności chemicznej i cieplnej, używany do uszczelniania; szczeliwo


Źródła:

SJP.pl

Pakunkowy

nadający się do pakowania, służący do pakowania


Źródła:

SJP.pl

Pakuła

nazwisko


Pakuła – nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pakułowy

przymiotnik od: pakuły; zrobiony z pakuł lub w jakiś inny sposób związany z pakułami


Źródła:

SJP.pl

Pakuły

krótkie, splątane, zazwyczaj lniane lub konopiane włókna, z których potem zostanie wyrobiona gruba przędza


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) techn. włókno konopne lub lniane do uszczelniania połączeń hydraulicznych i jako wyściółka tapicerska;


  • pakuły – rodzaj włókna z konopi, lnu lub juty używany m.in. jako szczeliwo hydrauliczne.

Dwie miejscowości w Polsce:

  • Pakuły – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Radoszyce
  • Pakuły – wieś w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Woźniki, będąca częścią sołectwa Kamieńskie Młyny.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pakłak

gruby, najczęściej lniany lub bawełniany materiał wykorzystywany niegdyś jako worek na mąkę lub zboże; paklak


Źródła:

SJP.pl

Pal

1. element konstrukcyjny budowli w kształcie słupa wbijany lub formowany w gruncie;
2. słup do przywiązywania czegoś lub ogradzania terenu;
3. zaostrzony drewniany kół, na który wbijano dawniej skazańców


skrótowiec w funkcji rzeczownika

 (1.1) = elektron. liniowa zmiana faz (jeden ze standardów nadawania koloru w analogowym sygnale telewizyjnym);

 (1.2) = elektron. programowalna tablica logiczna (układ elektroniczny na matrycy PLD);

 (1.3) = hist. adm. Polska Akademia Literatury;

 (1.4) = hist. wojsk. Polska Armia Ludowa;


Andora:

  • Pal – wieś w parafii La Massana

Osoby:

  • Armit Pal – indyjski lekkoatleta
  • George Pal – węgiersko-amerykański reżyser
  • Josef Pal – amerykański piłkarz
  • Oksana Pal – rosyjska piłkarka ręczna
  • Subrata Pal – indyjski piłkarz
  • Jakob Pál – węgiersko-austriacki lekarz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pal-Owiec

palowiec;
1. członek lub żołnierz PAL-u (Polskiej Armii Ludowej);
2. członek PAL-u (Polskiej Akademii Literatury)


Źródła:

SJP.pl

Pal-Owski

PAL (Polska Armia Ludowa); palowski


Źródła:

SJP.pl

Pala

1. element konstrukcyjny budowli w kształcie słupa wbijany lub formowany w gruncie;
2. słup do przywiązywania czegoś lub ogradzania terenu;
3. zaostrzony drewniany kół, na który wbijano dawniej skazańców


  • Pala – miasto w Czadzie
  • Pala – parafia (freguesia) w gminie Mortágua, w Portugalii
W Estonii
  • Pala – wieś w gminie Pala
  • Pala – wieś w prowincji Harjumaa, w gminie Kuusalu
  • Pala – wieś w prowincji Harjumaa, w gminie Kõue
  • Pala – wieś w prowincji Järvamaa, w gminie Türi
  • Pala – miasto
  • Gmina Pala – gmina wiejska

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paląca

1. niecierpliwa, pilna np. sprawa
2. kobieta cierpiąca na nikotynizm
3. np. przyprawa wywołująca ostrość w ustach


Źródła:

SJP.pl

Palach

1. element konstrukcyjny budowli w kształcie słupa wbijany lub formowany w gruncie;
2. słup do przywiązywania czegoś lub ogradzania terenu;
3. zaostrzony drewniany kół, na który wbijano dawniej skazańców


  • Palach (właśc. (1834) Palach) – planetoida

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palacjum

starożytny lub wczesnośredniowieczny pałac albo twierdza, zamek, szczególnie z rozbudowanym systemem fortyfikacji; palatium (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Palacki

palacz (rzadko)


Źródła:

SJP.pl

Palący

osoba nałogowo paląca tytoń; palacz


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od czasownika palić

przymiotnik

 (2.1) książk. przen. pilny

 (2.2) książk. przen. dojmujący, dotkliwy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) osoba paląca papierosy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palacz

1. osoba nałogowo paląca tytoń lub podobne używki;
2. pracownik podtrzymujący ogień w piecach hutniczych, kotłach parowych lub systemach ogrzewających


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która pali tytoń, zwykle nałogowo

 (1.2) ktoś, kto zawodowo pali w piecu;

 (1.3) ogólnie – ten, kto coś spala

 (1.4) daw. podpalacz

 (1.5) daw. przen. ten, kto jeździ samochodem


Palacz – pracownik obsługujący palenisko pieca lub kotła. Tradycyjne określenie pracownika obsługującego parowóz na kolei oraz palacza w kotłowniach miejskich i na statkach lub okrętach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palaczka

1. kobieta nałogowo paląca tytoń lub podobne używki;
2. pracowniczka podtrzymująca ogień w piecach hutniczych, kotłach parowych lub systemach ogrzewających


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która pali (np. papierosy, tytoń, opium itp.)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palade

Palade − wieś w Estonii, w prowincji Hiuma, w gminie Pühalepa.


Źródła:

Wikipedia

Paladyn

sławny, znakomity rycerz będący zazwyczaj także ulubieńcem panującego


Paladyn (łac. palatinus, wł. paladino) – wybitny rycerz, wzór cnót rycerskich.

Określeniem tym w literaturze średniowiecznej nazywano niektórych, archetypicznych wojowników, najczęściej 12 parów Karola Wielkiego (stanowiących zarazem jego drużynę przyboczną). Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa comes palatinus (hrabia pałacowy), oznaczającego zarządcę dworu królewskiego, który zastępował monarchę przy wydawaniu sądów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paladynka

paladyn


Patrz:paladyn

Źródła:

SJP.pl

Paladyński

paladyn


Patrz:paladyn

Źródła:

SJP.pl

Palafit

rodzaj obronnego osiedla na palach, budowanego na przybrzeżnych wodach jezior i rzek


Palafit – budynek lub osada wzniesiona na platformach opartych na palach.

Palafity stanowią popularny sposób konstrukcji domostw na terenach okresowo narażonych na zalanie podczas obfitych opadów w porze deszczowej, np. w Azji Południowo-Wschodniej. Taki sposób budowy chroni również mieszkańców i spiżarnie przed gadami i gryzoniami. Palafity wykazują ogromną różnorodność, jeżeli chodzi o konstrukcję, od prostych chatek krytych strzechą z liści palmowych, po okazałe, masywne domostwa o skomplikowanej strukturze i wymyślnych zdobieniach. Odrębne style takiego budownictwa wykształciły między innymi indonezyjskie plemiona Bataków, Toradżów czy Minangkabau


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palajski

język palajski: martwy język z terenów starożytnej Anatolii i terenów graniczących z Azją Mniejszą, zaliczany wraz z językiem luwijskim do grupy języków hetyckich


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dosł. staroż. związany z krainą Pala w Anatolii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język palajski, należący do języków anatolijskich;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palankin

rodzaj krytej lektyki z Dalekiego Wschodu


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) ozdobna lektyka z dachem i firankami


Palankin (ben. পালকি) – dawny środek transportu w formie krytej lektyki zaopatrzonej w dach i firanki, używany na Dalekim i Środkowym Wschodzie, w szczególności w Indiach i Chinach. Noszony był przez tragarzy za pomocą drążków. W przypadku długich podróży do obsługi palankinu najmowano trzy zmiany tragarzy – do 12 osób – oraz jednego tragarza do niesienia bagażu.

Średnia prędkość podczas podróżowania palankinem wynosiła około 6–6,5 km na godzinę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palant

1. gra polegająca na podbijaniu piłeczki kijem;
2. kij do tej gry; piłatyk, podbijak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) sport. zespołowa gra na punkty z użyciem drewnianego kija i gumowej piłeczki;

 (1.2) sport. reg. zespołowa gra na punkty z użyciem drewnianego kija i tzw. kluchy

 (1.3) sport. kij służący do grania w palanta (1.1-2)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. obraźliwy zwrot do mężczyzny, który wzbudza lekceważenie lub pogardę


Palant – zespołowa gra na punkty z użyciem drewnianego kija i piłeczki. Podobne gry to niemiecki Schlagball, rosyjska łapta, fińskie pesäpallo oraz rumuńska oina.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palantka

palant; idiotka, kretynka


Źródła:

SJP.pl

Palantowy

przymiotnik od: palant


Źródła:

SJP.pl

Palarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urządzenie do palenia ziaren kawy


Źródła:

Wiktionary

Palarnia

1. pomieszczenie lub miejsce przeznaczone do palenia tytoniu;
2. zakład, w którym następuje proces przetwarzania produktów roślinnych przez palenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wydzielone pomieszczenie przeznaczone do palenia papierosów, tytoniu (obok miejsc, w których nie wolno palić)

 (1.2) miejsce, w którym robi się/wytwarza coś dzięki procesowi palenia


Palarnia – według definicji Komisji Zdrowia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej: „wyodrębnione konstrukcyjnie od innych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych pomieszczenie, odpowiednio oznaczone, służące wyłącznie do palenia tytoniu zaopatrzone w wywiewną wentylację mechaniczną lub system filtracyjny w taki sposób, aby dym tytoniowy nie przenikał na zewnątrz”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palatalizacja

zmiękczanie spółgłoski na skutek wzniesienia środkowej części języka ku podniebieniu twardemu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fonet. zjawisko wymowy polegające na zmiękczaniu spółgłoski, czyli na dodawaniu artykulacji środkowopodniebiennej, pod wpływem sąsiadującej z nią samogłoski;


Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkową artykulacją środkowopodniebienną (obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np. w języku polskim spółgłoska /p/ wymawiana jest różnie w zależności od otoczenia – w formie psa /p/ jest twarde, niepalatalne, lecz w pies przechodzi w spalatalizowane, miękkie /p’/, pisane jako: pi. Palatalizacja oznaczana jest w IPA znakiem [ʲ] w indeksie górnym, np. [, , ]. Dźwięki spalatalizowane oznacza się również znakiem /’/, np. /g’/, /d’/, /f’/ (zwłaszcza w slawistyce).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palatalizować

o spółgłosce: ulegać zmiękczaniu na skutek wzniesienia środkowej części języka ku podniebieniu twardemu


Źródła:

SJP.pl

Palatalność

miękkość spółgłosek uzyskana poprzez wzniesienie środkowej części języka ku podniebieniu twardemu


Źródła:

SJP.pl

Palatalny

o spółgłosce: miękki poprzez wzniesienie środkowej części języka ku podniebieniu twardemu


Źródła:

SJP.pl

Palatium

starożytny lub wczesnośredniowieczny pałac albo twierdza, zamek, szczególnie z rozbudowanym systemem fortyfikacji; palacjum (rzadziej)


Palatium (wzgórze rzymskie Palatyn) – nazwa używana dla określenia starożytnego lub średniowiecznego głównego budynku zamku (niem. Palas), pałacu cesarza, króla lub biskupa. W budynku znajdowały się: sala reprezentacyjna, komnaty władcy i na ogół kaplica zamkowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palatografia

metoda badań fonetycznych oparta na analizie śladów kontaktów języka z podniebieniem twardym przy wymawianiu głosek; umiejętność robienia i odczytywania palatogramów


Palatografia (łac. palatum „podniebienie” + stgr. γράφω gráphō „piszę”) – metoda badawcza w fonetyce polegająca na badaniu artykulacji dźwięków przez obserwowanie kontaktu podniebienia górnego z językiem podczas artykulacji. Badania przeprowadza się albo metodą tradycyjną, albo elektroniczną – ten dział nosi nazwę elektropalatografii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palatograficzny

dotyczący palatografii


Źródła:

SJP.pl

Palatogram

wykres przedstawiający zasięg i rodzaj kontaktów górnej powierzchni języka z podniebieniem twardym w czasie wymawiania poszczególnych głosek


Źródła:

SJP.pl

Palatum

z łaciny: podniebienie (górna część jamy gębowej kręgowców)


Źródła:

SJP.pl

Palatyn

w historii zastępca władcy zarządzający wojskiem; wojewoda


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. jedno z siedmiu rzymskich wzgórz;


  • Palatyn (wzgórze)
  • palatyn (tytuł)

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palatynacki

Palatynat; palatyński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palatynatem, dotyczący Palatynatu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palatynat

1. urząd, godność palatyna;
2. ziemia, prowincja na dawnych terenach niemieckich podlegająca władzy palatyna


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w zachodnich Niemczech, położona na zachód od Renu;


Palatynat (niem. Pfalz), historycznie także Palatynat Reński (Rheinpfalz) – kraina historyczna w zachodnich Niemczech na zachód od Renu. Obecnie wchodzi w skład kraju związkowego Nadrenia-Palatynat i części Badenii-Wirtembergii (Heidelberg).

Główne miasta: Ludwigshafen am Rhein, Kaiserslautern, Frankenthal (Pfalz), Neustadt an der Weinstraße, Landau in der Pfalz, Heidelberg, Spira, Mannheim, Pirmasens, Zweibrücken.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palatyńczyk

mieszkaniec Palatynu (wzgórza w starożytnym Rzymie)


Źródła:

SJP.pl

Palatynka

szeroki szal (bądź pelerynka), używany przez panie w XVII-XVIII w.


Źródła:

SJP.pl

Palatyński

1. Palatyn;
2. Palatynat; palatynacki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z osobą lub tytułem palatyna, dotyczący palatyna

 (1.2) związany z Palatynatem, dotyczący Palatynatu

 (1.3) hist. związany z Palatynem, dotyczący Palatynu (wzgórza w Rzymie)

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do palatyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palatyństwo

urząd, funkcja palatyna (władcy)


Źródła:

SJP.pl

Palau

język urzędowy Palau


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. jedno z wyspiarskich państw położonych w Oceanii;

 (1.2) geogr. miejscowość we Włoszech;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (2.1) geogr. rdzenny mieszkaniec Palau (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palauańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Palau


Źródła:

Wiktionary

Palauanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Palau


Źródła:

Wiktionary

Palauski

Palau (państwo na Oceanie Spokojnym)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palau, dotyczący Palau


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palawan

wyspa archipelagu filipińskiego


Palawan – wyspa na Filipinach o powierzchni 12 188,6 km². Mieszka na wyspie 994 101 mieszkańców (2015). Wchodzi w skład prowincji Palawan.

Wyspa o bardzo wydłużonym (425 km), wąskim (do 40 km) kształcie, długość linii brzegowej 1354,1 km; powierzchnia górzysta (najwyższe wzniesienie – Mount Mantalingajan, 2086 m n.p.m.), zalesiona; uprawa palmy kokosowej, kauczukowca, ryżu, trzciny cukrowej, batatów; rybołówstwo, pozyskiwanie drewna; rudy niklu, manganu, miedzi, chromu, w pobliżu eksploatacja ropy naftowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palawański

Palawan (wyspa archipelagu filipińskiego)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palawanem, dotyczący Palawanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palawer

rzadko o nonsensie, bzdurze, głównie w odniesieniu do czyjejś niefortunnej, absurdalnej wypowiedzi


Źródła:

SJP.pl

Palba

strzelanina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. strzelanina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palcacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od palcat


Źródła:

Wiktionary

Palcat

1. dawniej: kij używany do ćwiczeń w szermierce
2. gruby kij
3. krótki, sztywny bacik do poganiania konia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jeźdz. krótki pejcz do dyscyplinowania konia wierzchowego


  • Palcat – szpicruta, krótki bat skokowy
  • Palcat – broń drzewcowa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palcatka

drewniana, lekko zakrzywiona pałeczka używana do gry na cymbałach lub podobnych instrumentach


Źródła:

SJP.pl

Palcatować

dawniej: bić palcatem (kijem)


Źródła:

SJP.pl

Palcaty

1. dawniej: kij używany do ćwiczeń w szermierce
2. gruby kij
3. krótki, sztywny bacik do poganiania konia


Źródła:

SJP.pl

Palce

część buta


  • Palec (anatomia)
    • palec ręki
    • palec stopy
  • palec – element maszyny służący do przenoszenia ruchu
  • palec cynkowy – pojęcie z zakresu biologii molekularnej
  • Palec – ostaniec w grupie Ostańców Jerzmanowickich na Wyżynie Olkuskiej
  • Palec – skała w szczytowych partiach Kasprowego Wierchu
  • Palec – skała w Dolinie Bolechowickiej na Wyżynie Częstochowskiej
  • Palec – skała w grupie skał Kroczyckich na Wyżynie Częstochowskiej
  • Palec – turnia w Pośrednim Wierszyku w słowackich Tatrach Wysokich

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palcochód

zwierzę, które podczas przemieszczania się przenosi ciężar ciała tylko na palce


Źródła:

SJP.pl

Palcochodne

o cechach palcochodnych (ssaków, które stojąc, chodząc lub biegając, nie podpierają się całą powierzchnią stóp lecz używają jedynie pewnych odcinków palców)


Palcochody (łac. digitigrada) – zwierzęta, których kończyny podczas stania bądź chodzenia kontaktują się z podłożem jedynie za pomocą członów palcowych.

Do palcochodów zaliczane są ptaki, psowate, kotowate oraz wiele innych ssaków wyłączając stopochody (łac. plantigrada) np. naczelne, niedźwiedziowate oraz kopytochody (łac. unguligrada) np. koniowate, bydło.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palcochodność

przystosowanie jakiegoś zwierzęcia polegające na przenoszeniu ciężaru ciała podczas chodzenia lub biegania tylko na palcach


Palcochody (łac. digitigrada) – zwierzęta, których kończyny podczas stania bądź chodzenia kontaktują się z podłożem jedynie za pomocą członów palcowych.

Do palcochodów zaliczane są ptaki, psowate, kotowate oraz wiele innych ssaków wyłączając stopochody (łac. plantigrada) np. naczelne, niedźwiedziowate oraz kopytochody (łac. unguligrada) np. koniowate, bydło.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palcochodny

o cechach palcochodnych (ssaków, które stojąc, chodząc lub biegając, nie podpierają się całą powierzchnią stóp lecz używają jedynie pewnych odcinków palców)


Źródła:

SJP.pl

Palcoskrzydłowce

takson obejmujący ogół gadów latających z okresu jurajskiego i kredowego


Źródła:

SJP.pl

Palcoskrzydłowiec

gad latający z okresu jurajskiego i kredowego


Źródła:

SJP.pl

Palcoskrzydły

mający błony rozpięte między palcami, służące do latania


Źródła:

SJP.pl

Palcówa

zgrubienie od: palcówka


Źródła:

SJP.pl

Palcować

1. przebierać, uderzać palcami podczas gry na jakimś instrumencie klawiszowym;
2. brudzić jakąś powierzchnię pozostawiając na niej odciski palców


Źródła:

SJP.pl

Palcowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|palcować.


  • palcowanie – we fryzjerstwie, jedna z dwóch podstawowych technik strzyżenia włosów z wykorzystaniem nożyczek zwykłych lub maszynki do strzyżenia i wąskiego grzebienia.
  • palcowanie (aplikatura) – w muzykologii, sposób układania palców oraz zapis kolejności użycia palców podczas gry na instrumencie muzycznym.

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Palcowaty

przypominający kształtem ludzki palec


Źródła:

SJP.pl

Palcóweczka

pieszczotliwie: palcówka (zaspokajanie potrzeb seksualnych poprzez penetrację, pieszczoty przy użyciu palców)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: palcówka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palcówka

1. krótkie ćwiczenie muzyczne dla wyrobienia technicznej biegłości palców;
2. w grach karcianych: wybór jednego z alternatywnych wariantów rozgrywki, podjęty bez żadnych logicznych przesłanek;
3. zaspokajanie potrzeb seksualnych poprzez penetrację, pieszczoty przy użyciu palców;
4. w żargonie wędkarskim: sztuczna muszka wykonana domowym sposobem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. ćwiczenie palców w celu nabrania biegłości w operowaniu nimi podczas gry

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. dokument osobisty z odciskiem palca

 (1.3) pot. pobudzanie narządów płciowych palcami

 (1.4) jęz. daktylologia

 (1.5) spoż. cienka, twarda, podsuszana kiełbasa z mięsa wieprzowego;


  • Palcówka – polska nazwa niemieckiego dowodu osobistego, wprowadzonego na terenach okupowanej Polski w 1939
  • Palcówka – rodzaj cegły
  • Palcówka – sposób gry na gitarze
  • Palcówka – forma zachowań seksualnych
  • Palcówka – kiełbasa wieprzowa
  • palcówka – potoczne określenie błędu podczas pisania tekstu na maszynie do pisania lub klawiaturze komputera, polegające na przypadkowym użyciu błędnego klawisza

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palcownik

rodzaj ssaka z rodziny lotopałankowatych


Palcownik (Dactylopsila) – rodzaj ssaków z rodziny lotopałankowatych (Petauridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palcowy

przymiotnik od: palec


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z palcem, dotyczący palca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palczak

1. rybka o długości 8-12 cm;
2. ssak będący jedynym przedstawicielem rodziny o tej samej nazwie, zwierzę wielkości kota, o dużych oczach i głowie, długich palcach, pazurach i ogonie; palczak madagaskarski; aj-aj


Biologia:

  • Palczak madagaskarski – gatunek ssaka naczelnego

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Palczak – polski ekonomista i polityk, poseł na Sejm
  • Edward Palczak – polski inżynier mechanik

Zobacz też:

  • Palczakowate – monotypowa rodzina ssaków naczelnych

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palczakowate

o cechach palczakowatych (rodzina ssaków)


Palczakowate (Daubentoniidae) – monotypowa rodzina ssaków naczelnych z infrarzędu palczakokształtnych (Chiromyiformes) w podrzędzie lemurowych (Strepsirrhini).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palczakowaty

o cechach palczakowatych (rodzina ssaków)


Źródła:

SJP.pl

Palczasto

przysłówek

 (1.1) w kształcie rozstawionych palców


Źródła:

Wiktionary

Palczasty

1. taki, który ma palce;
2. taki, który ma kontur dłoni z rozstawionymi palcami


przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający palce

 (1.2) będący w kształcie zbliżonym do dłoni z rozstawionymi palcami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palczatka

roślina z rodziny traw, uprawiana głównie w Afryce i na terenach krajów euroazjatyckich ze względu na zawartość olejków eterycznych; cytronela


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. roślina z rodziny trawy o liściach wąskich, szarozielonych i okrytych włoskami, mająca wiechę złożoną palczasto


Palczatka (Cymbopogon K. P. J. Spreng.) – rodzaj traw z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Należą do niego 52 gatunki. Występują na obszarach o klimacie ciepłym w Azji Południowej, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej, południowej części Ameryki Północnej, Australii, na wyspach Oceanu Indyjskiego i Spokojnego, w Europie tylko w Czarnogórze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palczewice

Palczewice (do 1945 niem. Palzwitz) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Darłowo nad jeziorem Kopań.

Według danych z 28 września 2009 roku wieś miała 94 stałych mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie koszalińskim.W pobliżu tej miejscowości planowana była budowa elektrowni atomowej, lecz po protestach mieszkańców okolicznych wsi projekt porzucono.


Źródła:

Wikipedia

Palczewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palczowice

Palczowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Zator.

Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie śląskim województwa krakowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Palczywość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zgaga


Źródła:

Wiktionary

Palearktyczny

związany z Palearktyką, odnoszący się do Palearktyki, występujący na terenach Palearktyki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. zool. związany z Palearktyką, dotyczący Palearktyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palearktyka

obszar zoogeograficzny obejmujący Europę, północną Afrykę i Azję po Himalaje oraz dział wodny rzek Jangcy i Huang He


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. zool. najrozleglejszy lądowy rejon zoogeograficzny, leżący w obrębie Holarktyki, a obejmujący całą Europę, północną i środkową Azję oraz północną Afrykę


Kraina palearktyczna, in. Palearktyka – kraina zoogeograficzna obejmująca całą Europę, Wyspy Kanaryjskie, Azory, Maderę, Wyspy Zielonego Przylądka, Afrykę powyżej zwrotnika Raka, Półwysep Arabski poza pasem przybrzeżnym zaliczanym do krainy etiopskiej, Wyspy Japońskie, Azję Mniejszą i te regiony Azji, które leżą na północ od Himalajów. Jest największą powierzchniowo krainą zoogeograficzną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palec

1. jeden z najczęściej pięciu członków zakańczających dłoń, stopy człowieka lub kończyny u zwierząt;
2. część rękawicy okrywająca palec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) u człowieka i zwierzęcia: jedno z pięciu cienkich zakończeń dłoni lub stopy

 (1.2) techn. element maszyny w kształcie sztyftu, który służy do przekazywania ruchu

 (1.3) część rękawiczki przykrywająca palce (1.1)

 (1.4) daw. kciuk

 (1.5) stpol. tyczka


  • Palec (anatomia)
    • palec ręki
    • palec stopy
  • palec – element maszyny służący do przenoszenia ruchu
  • palec cynkowy – pojęcie z zakresu biologii molekularnej
  • Palec – ostaniec w grupie Ostańców Jerzmanowickich na Wyżynie Olkuskiej
  • Palec – skała w szczytowych partiach Kasprowego Wierchu
  • Palec – skała w Dolinie Bolechowickiej na Wyżynie Częstochowskiej
  • Palec – skała w grupie skał Kroczyckich na Wyżynie Częstochowskiej
  • Palec – turnia w Pośrednim Wierszyku w słowackich Tatrach Wysokich

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleciak

potocznie: ręczny wózek widłowy do transportu bliskiego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. ręczny wózek do przewożenia palet wyposażony w podnośnik hydrauliczny;


Wózek ręczny paletowy unoszący (potocznie paleciak) – potoczna nazwa ręcznego wózka widłowego służącego głównie do przemieszczania na krótkich dystansach ładunków umieszczonych na paletach oraz podnoszenia ich na wysokość do 20 centymetrów. Z uwagi na wysokość unoszenia wózki tego typu określane są w Polskich Normach jako wózki paletowe unoszące – a nie jak często błędnie się określa jako wózki podnośnikowe. Wózki podnośnikowe służą do podnoszenia palet z ładunkiem na większe wysokości, na przykład w celu ułożenia palety na regale.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palecznik

rodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny krępieniowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleczny

nazwisko


Paleczny – nazwisko.

Osoby o nazwisko Paleczny:

  • Bogusław Paleczny (ur. 9 maja 1959 w Szczecinie, zm. 2 czerwca 2009 w Tarnowskich Górach) – polski duchowny katolicki, kamilianin, działacz społeczny na rzecz pomocy bezdomnym, autor muzyki religijnej.
  • Piotr Paleczny (ur. 10 maja 1946 w Rybniku) – polski pianista i pedagog muzyczny.
  • Tadeusz Paleczny (ur. 18 sierpnia 1955 w Wadowicach) – socjolog kultury, narodu i stosunków etnicznych.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palej

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palembang

miasto w Indonezji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Indonezji w południowej części Sumatry;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palembański

dotyczący Palembangu, miasta w Indonezji


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palembangiem, dotyczący Palembangu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palemka

niewielka palma


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: palma

 (1.2) mała palma


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palemon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) historyczne imię męskie;


Palemon – imię męskie pochodzenia greckiego, którego patronem jest pustelnik z czasów cesarza Dioklecjana, przyjaciel i mistrz św. Pachomiusza.

Palemon imieniny obchodzi 11 stycznia.

Według wczesnonowożytnych przekazów Palemon był uciekinierem z Rzymu, który wraz ze swoimi kompanami osiedlili tereny dzisiaj nazywane Litwą. Była to legenda mająca na celu legitymizacje władzy wielkich rodów litewskich. W zależności od przekazu różni się powód ucieczki księcia Palemona. Nigdy nie udowodniono jego istnienia, lecz wśród Litwinów uważany jest za ich protoplastę. Mit palemoński zyskał popularność podobną do polskiego mitu sarmackiego


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Palencia

Palencia – miasto w północnej Hiszpanii, w regionie Kastylia i León, nad rzeką Carrión (dorzecze Duero), ośrodek administracyjny prowincji Palencia. Około 82 tys. mieszkańców (2007).

Ośrodek przemysłowo-handlowy regionu rolniczego głównie za sprawą uprawy zbóż. W mieście istnieje dość rozwinięty przemysł szczególnie: maszynowy, metalowy, włókienniczy i spożywczy. Węzeł kolejowy i drogowy, także ośrodek turystyczny.


Źródła:

Wikipedia

Palenica

  • palenica – rodzaj pieczywa
  • Palanycia – ukraiński dron rakietowy

Źródła:

Wikipedia

Palenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) proces spalania, palenia się

 (1.2) zwyczaj palenia papierosów, tytoniu


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Palenisko

główna część pieca, przeznaczona do spalania paliwa


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. część pieca lub urządzenia, w którym pali się ogień


Palenisko – część pieca lub kotła, w którym odbywa się spalanie paliwa, przystosowana do wielokrotnego użytkowania.

Palenisko zazwyczaj składa się z komory spalania, którą wykłada się najczęściej materiałem odpornym na działanie wysokiej temperatury, np. ceramicznym oraz z rusztu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleniskowy

przymiotnik od: palenisko; będący częścią paleniska lub w jakikolwiek inny sposób odnoszący się do paleniska


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do paleniska, mający związek z paleniskiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palenque

Ekwador:

  • Palenque – miasto w Ekwadorze, w prowincji Los Ríos
  • Palenque – kanton w Ekwadorze, w prowincji Los Ríos

Meksyk:

  • Palenque – miasto w Meksyku, w stanie Chiapas
  • Park Narodowy Palenque – stanowisko archeologiczne położone w stanie Chiapas w Meksyku.

Źródła:

Wikipedia

Paleo-

przedrostek

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z dawnymi czasami, prehistorią


Źródła:

Wiktionary

Paleoamerykański

odnoszący się do Metysów zamieszkujących obecnie terytorium obu Ameryk, głównie Ameryki Południowej


Źródła:

SJP.pl

Paleoantropolog

specjalista, naukowiec zajmujący się badaniem budowy i rozwoju człowieka żyjącego w okresie prehistorycznym oraz badaniem przyczyn ewolucji tego człowieka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) antrop. biol. badacz zajmujący się opisaniem ewolucji człowieka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleoantropologia

nauka zajmująca się badaniem budowy i rozwoju człowieka żyjącego w okresie prehistorycznym oraz badaniem przyczyn ewolucji tego człowieka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) antrop. biol. nauka o ewolucji człowieka;


Paleoantropologia (gr. palaiós „stary, dawny”; ánthrōpos „człowiek”; lógos „słowo, nauka”) – dział antropologii zajmujący się zróżnicowaniem kopalnych form przedludzkich i ludzkich oraz ich filogenezą. Wyróżnia się dwie podstawowe gałęzie tej nauki:

  • paleontropologia fizyczna – jej badania obejmują analizę morfologiczno-porównawczą kopalnych szczątków, ich datowanie oraz rekonstrukcję. Paleoantropologia próbuje ustalić drogę ewolucji człowieka, czyli antropogenezę i pokrewieństwa pomiędzy zróżnicowanymi ludzkimi populacjami.
  • paleontropologia kulturowa – zajmuje się znalezieniem początków kultury ludzkiej (której najstarsze przejawy są utożsamiane z produkcją narzędzi) oraz jej ewolucją w czasie. Opisuje m.in. powstawianie różnych zachowań i wytworów kulturowych (np. obrządek pogrzebowy, instrumenty muzyczne, dzieła plastyczne).

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleoantropologiczny

związany z paleoantropologią, dotyczący, odnoszący się do paleoantropologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) antrop. biol. związany z paleoantropologią, dotyczący paleoantropologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleoarchaik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. jeden z okresów geologicznych;


Paleoarchaik (ang. Paleoarchean)

  • w sensie geochronologicznym: druga era archaiku, trwająca 400 milionów lat (od 3600 do 3200 milionów lat temu). Paleoarchaik jest młodszy od eoarchaiku, a starszy od mezoarchaiku.
  • w sensie chronostratygraficznym: drugi eratem eonotemu archaicznego, wyższy od eoarchaiku a niższy od mezoarchaiku.

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paleoastronauta

osoba zajmująca się teoriami zakładającymi lądowanie na Ziemi w minionych epokach przedstawicieli cywilizacji pozaziemskich; paleoastronautyk


Źródła:

SJP.pl

Paleoastronautyczny

związany z nauką formułującą hipotezy zakładające lądowanie na Ziemi w minionych epokach przedstawicieli cywilizacji pozaziemskich, odnoszący się do tej nauki


Źródła:

SJP.pl

Paleoastronautyk

nauka formułująca hipotezy zakładające lądowanie na Ziemi w minionych epokach przedstawicieli cywilizacji pozaziemskich


Źródła:

SJP.pl

Paleoastronautyka

nauka formułująca hipotezy zakładające lądowanie na Ziemi w minionych epokach przedstawicieli cywilizacji pozaziemskich


Paleoastronautyka, starożytni astronauci – pseudonaukowa idea, mówiąca, że inteligentne istoty pozaziemskie odwiedzały Ziemię i kontaktowały się z ludźmi w czasach starożytnych i prehistorycznych. Zwolennicy tej hipotezy sugerują, że kontakt ten wpłynął znacząco na rozwój współczesnej kultury, technologii, religii i biologii człowieka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleoaustralijczyk

przedstawiciel prymitywnej grupy istot człowiekowatych, żyjący w okresie plejstocenu na terenach Australii i Nowej Zelandii


Źródła:

SJP.pl

Paleoaustralijski

należący do paleoaustralijczyka lub charakterystyczny dla paleoaustralijczyka, właściwy paleoaustralijczykowi


Źródła:

SJP.pl

Paleoazjata

przedstawiciel ciemnoskórej rasy antropologicznej występującej na terenach północnej Azji


Źródła:

SJP.pl

Paleoazjatycki

odnoszący się do przedstawicieli ciemnoskórej rasy antropologicznej występującej na terenach północnej Azji; paleosyberyjski


Źródła:

SJP.pl

Paleobiogeograf

specjalista badający rozmieszczenie zwierząt i roślin w różnych okresach geologicznych


Źródła:

SJP.pl

Paleobiogeografia

nauka zajmująca się badaniem występowania różnych organizmów na Ziemi w różnych okresach geologicznych oraz omawianiem czynników wpływających na rozmieszczenie tych organizmów


Paleobiogeografia – nauka zajmująca się rozmieszczeniem organizmów roślinnych i zwierzęcych na Ziemi w minionych epokach geologicznych.

Istnienie zróżnicowania paleobiogeograficznego na Ziemi jest cechą fanerozoiku. W prekambrze właściwie wszystkie taksony miały rozmieszczenie globalne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleobiogeograficzny

związany z paleobiogeografią, dotyczący, odnoszący się do paleobiogeografii


Źródła:

SJP.pl

Paleobiolog

specjalista, naukowiec badający zależności między budową organizmów kopalnych, a ich funkcjami, przystosowaniem do środowiska i związkami z innymi organizmami tego okresu geologicznego


Paleobiologia – nurt w paleontologii zajmujący się biologiczną interpretacją danych paleontologicznych.

Mianem paleobiologii określana też bywa sama paleontologia, gdy zajmuje się zagadnieniami biologicznymi, a nie systematyką.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleobiologia

kierunek w paleontologii badający zależności między budową organizmów kopalnych a ich funkcjami, przystosowaniem do środowiska i powiązaniami z innymi organizmami tego okresu geologicznego


Paleobiologia – nurt w paleontologii zajmujący się biologiczną interpretacją danych paleontologicznych.

Mianem paleobiologii określana też bywa sama paleontologia, gdy zajmuje się zagadnieniami biologicznymi, a nie systematyką.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleobiologiczny

związany z paleobiologią, dotyczący, odnoszący się do paleobiologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. związany z paleobiologią, dotyczący paleobiologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleobiolożka

paleobiolog


Patrz:paleobiolog

Źródła:

SJP.pl

Paleobotaniczka

paleobotanik


Patrz:paleobotanik

Źródła:

SJP.pl

Paleobotaniczny

związany z paleobotaniką, dotyczący, odnoszący się do paleobotaniki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z paleobotaniką, dotyczący paleobotaniki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleobotanik

specjalista, naukowiec badający skamieniałości roślin występujących niegdyś na Ziemi oraz zajmujący się wyjaśnianiem sposobów przystosowania się tych roślin do środowiska i ich rozwoju


Źródła:

SJP.pl

Paleobotanika

nauka badająca skamieniałości roślin występujących niegdyś na Ziemi oraz wyjaśniająca sposoby przystosowania się tych roślin do środowiska i ich rozwój; paleofitologia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nauka o roślinach kopalnych;


Paleobotanika – dział paleontologii zajmujący się morfologią porównawczą, anatomią i rozmieszczeniem roślin kopalnych żyjących w minionych epokach geologicznych, których szczątki dotrwały do naszych czasów w postaci skamieniałości nasion, owoców, pyłku, zarodników, liści i fragmentów organów wegetatywnych, np.: pni, korzeni, kory oraz odcisków i ośródek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleocen

najstarsza epoka paleogenu i jednocześnie pierwsza epoka starszego trzeciorzędu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. najstarsza epoka paleogenu

 (1.2) geol. najniższy oddział paleogenu


Paleocen (ang. Paleocene)

  • w sensie geochronologicznym: najstarsza epoka paleogenu, trwająca około 10 milionów lat (od 66,0 do 56,0 mln lat temu). Paleocen jest młodszy od późnej kredy a starszy od eocenu. Dzieli się na trzy wieki: dan, zeland i tanet.
  • w sensie chronostratygraficznym: najniższy oddział paleogenu, wyższy od górnej kredy a niższy od eocenu. Dzieli się na trzy piętra: dan, zeland i tanet.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleoceński

przymiotnik od: paleocen


przymiotnik

 (1.1) geol. dotyczący paleocenu, związany z paleocenem, występujący lub powstały w paleocenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleochrześcijański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do pierwszych chrześcijan, związany z pierwszymi chrześcijanami


Źródła:

Wiktionary

Paleodemograf

badacz rozwoju i struktury ludności w różnych epokach


Źródła:

SJP.pl

Paleodemografia

nauka badająca rozwój ludzkości w różnych epokach i wpływ tej ludzkości na środowisko


Źródła:

SJP.pl

Paleodemograficzny

związany z paleodemografią, dotyczący, odnoszący się do paleodemografii


Źródła:

SJP.pl

Paleoekolog

specjalista w dziedzinie paleoekologii


Źródła:

SJP.pl

Paleoekologia

kierunek w paleontologii badający zależności między budową oraz funkcjami organizmów kopalnych a przystosowaniem do środowiska i warunkami ekologicznymi ich życia


Paleoekologia – dziedzina nauki, będąca kierunkiem paleontologii oraz dziedziną ekologii ewolucyjnej, badająca ekologię kopalnych gatunków roślin i zwierząt czy ekosystemów.

Zajmuje się m.in. rekonstruowaniem budowy i funkcjonowania zbiorowisk roślin, warunków środowiska (zwłaszcza klimatu) w minionych epokach geologicznych, badaniem zależności między budową oraz funkcjami organizmów kopalnych a ich przystosowaniem się do środowiska oraz warunkami ekologicznymi ich życia. Badania paleoekologiczne wykonywane są na podstawie:

  • szczątków roślin i zwierząt,
  • analizy pyłkowej (palinologia),
  • datowania w stosunku do organizmów kopalnych i warstw sedymentacyjnych,
  • fizycznych pomiarów prób skał, minerałów i powietrza (uwięzionego np. w bursztynie lub lodzie),
  • metod izotopowych, analizy chemicznej,
  • metod mineralogicznych i geologicznych.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleoekologiczny

przymiotnik od: paleoekologia; typowy dla paleoekologii - kierunku w paleontologii badającego zależności między budową oraz funkcjami organizmów kopalnych a przystosowaniem do środowiska i warunkami ekologicznymi ich życia (np. badania paleoekologiczne)


Źródła:

SJP.pl

Paleoendemit

endemit (roślina lub zwierzę zamieszkujące ograniczony obszar geograficzny, specyficzny dla tego gatunku) z okresu prehistorycznego


Paleoendemity – gatunki występujące na jednym tylko, ograniczonym w naturalny sposób i zwykle małym obszarze (jak wyspa, góry), które dawniej miały znacznie większy areał występowania. Są zwykle gatunkami wymierającymi.

Przykładami typowych paleoendemitów są lasy wawrzynolistne oraz dracena właściwa – tzw. „drzewo smocze” (Dracaena draco), występujące jedynie na Wyspach Kanaryjskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleoetnolog

specjalista w dziedzinie paleoetnologii


Źródła:

SJP.pl

Paleoetnologia

nauka badająca i opisująca stopniową ewolucję człowieka na podstawie jego kopalnych szczątków


Źródła:

SJP.pl

Paleoetnologiczny

związany z paleoetnologią, dotyczący, odnoszący się do paleoetnologii


Źródła:

SJP.pl

Paleofitologia

nauka badająca skamieniałości roślin występujących niegdyś na Ziemi oraz wyjaśniająca sposoby przystosowania się tych roślin do środowiska i ich rozwój; paleobotanika


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. zob. paleobotanika.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleofitologiczny

związany z paleofitologią, dotyczący, odnoszący się do paleofitologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z paleofitologią, dotyczący paleofitologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleofityczny

związany z paleozoicznym okresem rozwoju świata roślinnego, w którym zaczęły pojawiać się paprocie i paprotniki


Źródła:

SJP.pl

Paleofizyczny

związany z paleofizyką, dotyczący, odnoszący się do paleofizyki


Źródła:

SJP.pl

Paleofizyk

nauka badająca właściwości materii w minionych epokach geologicznych i opisująca zjawiska, które zachodziły niegdyś w tej materii


Źródła:

SJP.pl

Paleofizyka

nauka badająca właściwości materii w minionych epokach geologicznych i opisująca zjawiska, które zachodziły niegdyś w tej materii


Źródła:

SJP.pl

Paleogen

starszy okres trzeciorzędu, obejmujący paleocen, eocen oraz oligocen


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. jeden z okresów geologicznych w kenozoiku;


Paleogen (z gr. παλαιός 'stary' i γένος 'ród') – najstarszy okres ery kenozoicznej, trwający od 66,0 mln do 23,03 mln lat temu. Dzieli się na następujące epoki/oddziały:

  • paleocen od 66,0 do 56,0 mln lat temu,
  • eocen od 56,0 do 33,9 mln lat temu,
  • oligocen od 33,9 do 23,03 mln lat temu.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleogeniczny

dotyczący, odnoszący się do paleogenu, występujący w okresie paleogenu


Źródła:

SJP.pl

Paleogeński

przymiotnik

 (1.1) geol. dotyczący paleogenu, występujący, powstały w paleogenie


Źródła:

Wiktionary

Paleogeograf

specjalista z zakresu paleogeografii (działu nauki zajmującego się badaniem wcześniejszych okresów geologicznych Ziemi)


Źródła:

SJP.pl

Paleogeografia

dział nauki zajmujący się badaniem wcześniejszych okresów geologicznych Ziemi


Paleogeografia – jeden z działów geologii historycznej, zajmujący się rekonstrukcją położenia dawnych lądów, mórz i oceanów na kuli ziemskiej w przeszłości geologicznej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleogeograficzny

związany z paleogeografią, dotyczący, odnoszący się do paleogeografii


Źródła:

SJP.pl

Paleogeomorfolog

specjalista w dziedzinie paleogeomorfologii


Źródła:

SJP.pl

Paleogeomorfologia

dział geomorfologii zajmujący się badaniem i rekonstruowaniem rzeźby powierzchni Ziemi w ubiegłych okresach geologicznych


Źródła:

SJP.pl

Paleogeomorfologiczny

związany z paleogeomorfologią, dotyczący, odnoszący się do paleogeomorfologii


Źródła:

SJP.pl

Paleognatyczne

o cechach paleognatycznych (infragromada ptaków)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleognatyczny

o cechach paleognatycznych (infragromada ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Paleograf

naukowiec, specjalista badający dzieje i rozwój pisma, narzędzi i materiałów piśmiennych


Źródła:

SJP.pl

Paleografia

nauka pomocnicza historii badająca dzieje i rozwój pisma, narzędzi i materiałów piśmiennych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) badanie dziejów pisma i rozwoju narzędzi piśmienniczych;


Paleografia (gr. παλαιός palaiós „stary”, γράφω graphō „piszę”) – jedna z nauk pomocniczych historii, zajmująca się badaniem rozwoju pisma w procesie historycznym. Paleografia zajmuje się także badaniem środowiska, w jakim żył i tworzył dany pisarz, jak również rozpoznawaniem skrótów (brachygrafia) i „rozszyfrowywaniem” (odczytywaniem) dawnego pisma np. minuskuła karolińska, tekstura, bastarda, antykwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleograficzny

związany z paleografią, dotyczący, odnoszący się do paleografii


Źródła:

SJP.pl

Paleografka

paleograf


Patrz:paleograf

Źródła:

SJP.pl

Paleohebrajski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. jęz. związany z odmianą alfabetu fenickiego używaną w starożytności do zapisywania języka hebrajskiego biblijnego;


Źródła:

Wiktionary

Paleoklimat

klimat, który panował w dawnych epokach geologicznych


Źródła:

SJP.pl

Paleoklimatolog

naukowiec, specjalista badający klimat, jaki panował w minionych epokach geologicznych i historycznych


Źródła:

SJP.pl

Paleoklimatologia

nauka badająca klimat, jaki panował w minionych epokach geologicznych i historycznych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleoklimatologiczny

związany z paleoklimatologią, dotyczący, odnoszący się do paleoklimatologii


Źródła:

SJP.pl

Paleoklimatyczny

dotyczący, odnoszący się do paleoklimatu


Źródła:

SJP.pl

Paleolit

epoka kamienia łupanego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archeol. epoka w dziejach ludzkości, trwająca od ok. 5-3 mln r. p.n.e. do ok. 10000 r. p.n.e.;


Paleolit (gr. παλαιός, palaiós 'stary', λίθος, líthos 'kamień'), starsza epoka kamienia, epoka kamienia łupanego – pierwszy okres epoki kamienia, jedna z epok prehistorii, najstarszy i najdłuższy etap w dziejach rozwoju społeczności ludzkiej. Rozpoczyna się z chwilą pojawienia się form przedludzkich zdolnych do wytwarzania prymitywnych narzędzi (otoczaki, pięściaki i rozłupce). W historii geologicznej odpowiada epoce plejstocenu (2,58 mln – 11,7 tys. lat temu) i początkowi holocenu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleolityczny

dotyczący, odnoszący się do paleolitu, występujący w okresie paleolitu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) żyjący / mający miejsce w paleolicie lub pochodzący/wywodzący się z niego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleolog

specjalista w dziedzinie paleologii


Źródła:

SJP.pl

Paleologia

nauka zajmująca się badaniem dziejów ludzkości w minionych epokach geologicznych na podstawie wykopalisk; archeologia


Źródła:

SJP.pl

Paleologiczny

związany z paleologią, dotyczący, odnoszący się do paleologii


Źródła:

SJP.pl

Paleologowie

specjalista w dziedzinie paleologii


Dynastia Paleologów (gr. Παλαιολόγος, l.mn. Παλαιολόγοι) – ostatnia dynastia władająca Cesarstwem Bizantyjskim, najdłużej ze wszystkich dynastii, przez niemal dwa wieki, od 1259 do 1453 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleomagnetyczny

związany z paleomagnetyzmem, odnoszący się do paleomagnetyzmu


Źródła:

SJP.pl

Paleomagnetyka

nauka o szczątkowym magnetyzmie ziemskim, mająca na celu określanie wieku skał


Źródła:

SJP.pl

Paleomagnetyzm

nauka zajmująca się badaniem oddziaływań grawitacyjnych w minionych epokach geologicznych i wpływem tych oddziaływań na pozostałe elementy Układu Słonecznego


Paleomagnetyzm – magnetyczne właściwości każdej skały ziemskiej zawierającej minerały ferromagnetyczne. Także: dział geofizyki badający przeszłość pola geomagnetycznego w skali geologicznej.

W trakcie powstawania skał (wylewnych lub osadowych) utrwala się ziemskie pole magnetyczne istniejące w danym momencie – azymut (deklinacja) i inklinacja bieguna magnetycznego. Magnetyzacja szczątkowa zależy też od natężenia pola magnetycznego w momencie powstawania skały.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleomongolski

odnoszący się do ludów zamieszkujących niegdyś tereny środkowej i południowej Azji, charakterystyczny dla tych ludów


Źródła:

SJP.pl

Paleont.

skrót od: paleontologia, paleontologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Paleontol.

skrót od: paleontologia, paleontologiczny


Źródła:

SJP.pl

Paleontolog

naukowiec badający historię życia na Ziemi na podstawie szczątków organizmów roślinnych i zwierzęcych zachowanych w warstwach skorupy ziemskiej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) biol. naukowiec zajmujący się badaniem organizmów kopalnych

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) specjalistka z zakresu paleontologii


Paleontologia (gr. παλαιός palaiós „stary”, ṓn „istniejący”, λόγος lógos „nauka”) – nauka z pogranicza biologii i geologii, zajmująca się organizmami kopalnymi, wyprowadzająca na podstawie skamieniałości i śladów działalności życiowej organizmów wnioski ogólne o życiu w przeszłości. Za pioniera paleontologii uważa się francuskiego uczonego, Gorgesa-Louisa Leclerca, który w XVIII w. wykazał, że skamieniałości to w rzeczywistości szczątki wymarłych organizmów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleontologia

nauka zajmująca się badaniem historii życia na Ziemi w minionych epokach geologicznych na podstawie szczątków organizmów żyjących niegdyś na jej powierzchni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. nauka o organizmach kopalnych;


Paleontologia (gr. παλαιός palaiós „stary”, ṓn „istniejący”, λόγος lógos „nauka”) – nauka z pogranicza biologii i geologii, zajmująca się organizmami kopalnymi, wyprowadzająca na podstawie skamieniałości i śladów działalności życiowej organizmów wnioski ogólne o życiu w przeszłości. Za pioniera paleontologii uważa się francuskiego uczonego, Gorgesa-Louisa Leclerca, który w XVIII w. wykazał, że skamieniałości to w rzeczywistości szczątki wymarłych organizmów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleontologiczny

związany z paleontologią, odnoszący się do paleontologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. związany z paleontologią, dotyczący paleontologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleontolożka

paleontolog


Patrz:paleontolog

Źródła:

SJP.pl

Paleopatolog

specjalista z zakresu paleopatologii (działu antropologii powiązanego z patologią, badającego zmiany chorobowe u ludzi żyjących w minionych epokach geologicznych)


Źródła:

SJP.pl

Paleopatologia

dział antropologii powiązany z patologią, badający zmiany chorobowe u ludzi żyjących w minionych epokach geologicznych


Paleopatologia – dział nauki, powiązany z ar­cheologią, antropologią i medycyną, zajmujący się zmianami chorobowymi dającymi się stwierdzić w badaniach szczątków ludzi, a także innych zwierząt i roślin, pochodzących z populacji pradziejowych i historycznych. Oprócz określenia jednostki chorobowej dostarcza informacji też o jej przyczynie, zmienności i drogach rozprzestrzeniania się. Badania paleopatologiczne wymagają ścisłej współpracy badacza z lekarzami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleopatologiczny

związany z paleopatologią, odnoszący się do paleopatologii


Źródła:

SJP.pl

Paleoproterozoik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. jeden z okresów geologicznych;


Paleoproterozoik – pierwsza z trzech er proterozoiku, trwała od 2,5 mld do 1,6 mld lat temu. W paleoproterozoiku doszło do stabilizacji kontynentów. Uformował się pierwszy prawdziwy superkontynent, łączący ponad 75% mas lądowych planety: Kolumbia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paleopsychologia

system twierdzeń, poglądów zajmujący się omawianiem powstawania i przebiegu procesów psychicznych oraz motywów zachowań ludzi w prehistorii


Źródła:

SJP.pl

Paleopsychologiczny

związany z paleopsychologią, odnoszący się do paleopsychologii


Źródła:

SJP.pl

Paleoslawista

specjalista zajmujący się badaniem powstania narodów słowiańskich i ich rozwoju w okresie prehistorycznym


Źródła:

SJP.pl

Paleoslawistyczny

związany z paleoslawistyką, odnoszący się paleoslawistyki


Źródła:

SJP.pl

Paleoslawistyka

nauka zajmująca się badaniem czynników, które w minionych epokach geologicznych przyczyniły się w do ukształtowania języka narodów słowiańskich


Źródła:

SJP.pl

Paleostomatologia

dział paleopatologii zajmujący się badaniem schorzeń uzębienia u ludzi żyjących w minionych epokach geologicznych


Źródła:

SJP.pl

Paleostomatologiczny

związany z paleostomatologią, odnoszący się do paleostomatologii


Źródła:

SJP.pl

Paleosyberyjski

odnoszący się do przedstawicieli ciemnoskórej rasy antropologicznej występującej na terenach północnej Azji; paleoazjatycki


Źródła:

SJP.pl

Paleotelewizja

model telewizji, w którym największy nacisk kładzie się na edukację


Źródła:

SJP.pl

Paleotelewizyjny

paleotelewizja


Patrz:paleotelewizja

Źródła:

SJP.pl

Paleotemperatura

temperatura charakteryzująca minione epoki geologiczne oraz ogół skutków wywołanych przez nią


Źródła:

SJP.pl

Paleotyp

zabytek dawnej sztuki drukarskiej; inkunabuł


Źródła:

SJP.pl

Paleozoiczny

przymiotnik od: paleozoik; występujący w okresie paleozoiku lub w jakiś inny sposób związany z paleozoikiem


przymiotnik

 (1.1) geol. dotyczący paleozoiku, występujący, powstały w paleozoiku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleozoik

trzecia era w dziejach Ziemi, dzieląca się na sześć okresów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. era w dziejach Ziemi;


Paleozoik (z gr. πᾰλαιός – dawny i ζωή – życie) – termin ma dwa znaczenia:

  • w sensie geochronologicznym – najstarsza era fanerozoiku, trwająca około 291 milionów lat (od 541,0 ± 1,0 do 251,902 ± 0,024 mln lat temu). Paleozoik dzieli się na sześć okresów: kambr, ordowik, sylur, dewon, karbon i perm. Nieformalnie paleozoik czasami jest dzielony na starszy paleozoik (obejmujący kambr, ordowik i sylur) oraz młodszy paleozoik (obejmujący dewon, karbon i perm).
  • w sensie chronostratygraficznym – najniższy eratem fanerozoiku, wyższy od neoproterozoiku, niższy od mezozoiku. Dzieli się na sześć systemów: kambr, ordowik, sylur, dewon, karbon, perm.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleozoolog

naukowiec, specjalista zajmujący się badaniem świata fauny w minionych epokach geologicznych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista zajmujący się badaniem zwierząt, które żyły w minionych epokach geologicznych

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) specjalistka z zakresu paleozoologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleozoologia

nauka zajmująca się badaniem świata fauny w minionych epokach geologicznych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nauka o zwierzętach kopalnych;


Paleozoologia (od gr. palaios – dawny, stary + zoon – zwierzę) – dział paleontologii badający zachowane w skałach osadowych szczątki lub ślady aktywności życiowej zwierząt z minionych okresów geologicznych.

Takie znaleziska określa się mianem skamielin lub skamieniałości. Zadaniem paleozoologii jest znalezienie, rozpoznanie i zaklasyfikowanie skamieniałości. Czasami jest to możliwe dopiero po rekonstrukcji wyglądu zwierzęcia, którego dokonuje się na podstawie sfosylizowanych szczątków, poprzez porównanie z formami współczesnymi lub już wcześniej opisanymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paleozoologiczny

związany z paleozoologią, odnoszący się do paleozoologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) zool. związany z paleozoologią, dotyczący paleozoologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palermianin

mieszkaniec Palermo (miasta we Włoszech)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Palermo; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palermianka

mieszkanka Palermo (miasta we Włoszech)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Palermo; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palermiański

Palermo; palermski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palermo, dotyczący Palermo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palermitanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) palermianin, mieszkaniec Palermo


Źródła:

Wiktionary

Palermitański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palermo, dotyczący Palermo


Źródła:

Wiktionary

Palermo

miasto we Włoszech


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we Włoszech, na Sycylii;


Palermo (wł. Palermo, sycyl. Palermu lub Paliemmu w dialekcie palermiańskim, gr. Πάνορμος) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Palermo. Panormos powstało już w starożytności, jako kolonia fenicka. Według danych na rok 2009 gminę zamieszkiwało 657 936 osób, 4140,6 os./km².


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palermski

Palermo; palermiański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palermo, dotyczący Palermo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paleski

nazwisko


Paleski (biał. Палескі; ros. Полесский; hist. Krystynów, biał. Крысьці́нава) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, w sielsowiecie Łunin, przy drodze republikańskiej .

Znajduje tu się przystanek kolejowy Chwajeckaje, położony linii Homel – Łuniniec – Żabinka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paleśnica

Paleśnica – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Zakliczyn.


Źródła:

Wikipedia

Palester

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palestra

1. ogół adwokatów; adwokatura;
2. kij do podbijania piłki w niektórych grach;
3. miejsce w starogreckich gimnazjonach, w którym szkolono się w zapasach i w walce na pięści


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. ogół adwokatów

 (1.2) hist. początkowo: część gimnazjonu, gdzie ćwiczono zapasy walkę na pięści; później: budynek z otwartym dziedzińcem, łaźniami, szatniami itp.

 (1.3) hist. rejenci, notariusze i aplikanci sądowi w dawnej Polsce

 (1.4) przest. kancelaria adwokacka

 (1.5) przest. zawód adwokata, rejenta, notariusza, aplikanta sądowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palestrancki

palestrant


Patrz:palestrant

Źródła:

SJP.pl

Palestrant

dawniej: prawnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. członek palestry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palestrina

Palestrina – miasto i gmina w środkowych Włoszech, dawne Praeneste, leżące na zboczu Apeninów, w regionie Lacjum (obecnie Lazio), w prowincji Rzym, 37 km na wschód od Rzymu, z którym w starożytności łączyła je Via Praenestina. Według danych z roku 2004 gminę zamieszkiwało 16 469 osób, 358 os./km².


Źródła:

Wikipedia

Palestyna

kraina historyczna na Bliskim Wschodzie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. azjatycka kraina na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego;

 (1.2) polit. pot. Autonomia Palestyńska

 (1.3) geogr. pot. osiedle biedoty w wałbrzyskiej dzielnicy Sobięcin

 (1.4) geogr. toponim, nazwa kilkunastu przysiółków i kolonii wiejskich w Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palestyńczyk

mieszkaniec Palestyny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Palestyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palestynka

mieszkanka Palestyny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Palestyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palestynolog

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nauk. specjalista w dziedzinie palestynologii

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) nauk. specjalistka w dziedzinie palestynologii


Źródła:

Wiktionary

Palestynologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka o Palestynie i ludach ją zamieszkujących


Źródła:

Wiktionary

Palestynologiczny

przymiotnik

 (1.1) związany z palestynologią


Źródła:

Wiktionary

Palestyński

związany z Palestyną


przymiotnik

 (1.1) związany z Palestyną, dotyczący Palestyny lub jej mieszkańców


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palestyńsko-Izraelski

dotyczący zarówno Palestyny jak i Izraela


Źródła:

SJP.pl

Paleta

1. płaska, zazwyczaj owalna płytka służąca do rozrabiania farb;
2. duży, bogaty wybór czegoś;
3. platforma służąca do przenoszenia dużych towarów za pomocą specjalnych wózków


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) znormalizowana drewniana platforma ułatwiająca przeładunek towarów;

 (1.2) pot. towar mieszczący się na palecie (1.1)

 (1.3) specjalna owalna deseczka służąca artyście-malarzowi do mieszania farb;

 (1.4) hist. kamienna lub drewniana płyta do mieszania kosmetyków

 (1.5) szt. zakres kolorów charakterystyczny dla danego artysty-malarza, stylu lub szkoły malarskiej

 (1.6) uporządkowany zestaw wybranych kolorów;

 (1.7) pot. dostępny duży wybór rodzajów czegoś, np. towarów


  • paleta barw – uporządkowany zestaw kolorów
  • paleta (platforma) – drewniana konstrukcja do transportu towarów
  • paleta (przyrząd) – przyrząd malarski, służący do mieszania farb

Osoby:

  • Dominika Paleta – polska aktorka
  • Ludwika Paleta – polska aktorka

Zabytki sztuki egipskiej:

  • paleta Narmera
  • paleta z Munsza’at Izzat

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paletka

1. rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny pielęgnicowatych; dyskowiec;
2. potocznie: rakietka do tenisa stołowego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: paleta

 (1.2) pot. sport. rakietka do gry w tenisa stołowego

 (1.3) pot. sport. rakieta do gry w tenisa ziemnego lub badmintona

 (1.4) icht. ryba słodkowodna z rodziny pielęgnicowatych;


Paletka zielona, paletka brązowa, paletka, (Symphysodon aequifasciatus) – gatunek ryby z rodziny pielęgnicowatych, występującej w dorzeczu Amazonki. Dawniej nazwą paletka określano wszystkie ryby z rodzaju Symphysodon.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paletko

1. liche, lekkie palto;
2. niewielkie palto przeznaczone zazwyczaj dla dzieci; paltko, palteczko, płaszczyk


Źródła:

SJP.pl

Paletowy

przymiotnik od: paleta; związany z paletą, odnoszący się do palety


Źródła:

SJP.pl

Paletyzacja

proces transportu dużych towarów za pomocą platform unoszonych przez specjalne wózki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hand. układanie towaru na paletach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paletyzator

urządzenie do automatycznego pakowania pudełek i zgrzewek butelkowych na paletach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie do układania towaru na paletach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paletyzer

urządzenie używane do przenoszenia dużych towarów z jakiegoś miejsca na specjalne platformy transportowe


Źródła:

SJP.pl

Paletyzować

segregować, układać coś w grupki (palety), z których każda zawiera rzeczy o podobnych właściwościach, cechach


czasownik

 (1.1) układać towar na paletach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paletyzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) układanie towaru na paletach


Źródła:

Wiktionary

Palget

część windy okrętowej w kształcie bębna, na którą nawijane są liny lub łańcuchy kotwiczne


Źródła:

SJP.pl

Pali

jeden z języków średnioindyjskich, spokrewniony z sanskrytem; język palijski


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) jęz. martwy język średnioindyjski z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, mający duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego, jeden z prakrytów używany w tekstach buddyjskich

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. ter. od: palić

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: pal


  • Język pali – wymarły język średnioindyjski
  • Pali – wieś w Czarnogórze, w gminie Bijelo Polje
  • Pali – miasto w środkowych Indiach w stanie Madhya Pradesh
  • Pali – miasto w zachodnich Indiach w stanie Maharashtra nad Oceanem Indyjskim
  • Pali – miasto w północnych Indiach w stanie Radżastan
  • Pali – miasto w północnych Indiach w środkowej części stanu Uttar Pradesh (dystrykt Hardoi)
  • Pali – miasto w północnych Indiach w południowo-zachodniej części stanu Uttar Pradesh (dystrykt Lalitpur)
  • Pali – gaun wikas samiti w zachodniej części Nepalu w strefie Lumbini w dystrykcie Arghakhanchi
  • Pali – dystrykt w północnych Indiach w stanie Radżastan
  • Pali Gap – wzgórze na Hawajach
  • Pali Gap – utwór Jimiego Hendriksa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palia

ryba z rodziny łososiowatych


Źródła:

SJP.pl

Paliatyw

1. środek lub zabieg przynoszący ulgę, łagodzący objawy choroby, ale nie leczący jej
2. przenośnie: środek mało skuteczny; półśrodek


Medycyna paliatywna (łac. pallium „płaszcz”) – priorytetowa dziedzina medycyny, a także specjalizacja lekarska, która obejmuje opiekę nad pacjentami znajdującymi się w terminalnym (paliatywnym) stadium nieuleczalnej choroby. Celem medycyny paliatywnej nie jest wyleczenie chorego ani też zatrzymanie procesu chorobowego, ale przede wszystkim poprawienie jakości życia osób w tym stadium choroby, łagodzenie cierpień fizycznych, psychicznych i socjalnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paliatywny

1. przynoszący chwilową ulgę, ale nie leczący; uśmierzający, łagodzący
2. przenośnie: mający charakter półśrodka; mało skuteczny


przymiotnik

 (1.1) uśmierzający ból lub łagodzący objawy choroby, lecz nieusuwający jej przyczyn


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palić

1. podtrzymywać ogień
2. oświetlać
3. niszczyć ogniem
4. wypalać, prażyć
5. wdychać dym np. cygara
6. piec, parzyć
7. wywoływać pieczenie
8. palić się:
a) płonąć
b) świecić


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) niszczyć coś za pomocą ognia

 (1.2) wdychać dym tytoniowy z papierosa, fajki itp.; czynić to nałogowo

 (1.3) o silniku spalinowym, pojeździe z takim silnikiem: zużywać jakąś ilość paliwa

 (1.4) utrzymywać coś świecącym

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (2.1) dorzucać drewno, węgiel i inne materiały łatwopalne do ognia, aby podtrzymać płomień

 (2.2) pot. parzyć, piec (wywoływać ból na ciele)

czasownik zwrotny niedokonany palić się (dk. brak)

 (3.1) ulegać działaniu ognia, niszczeć pod wpływem ognia

 (3.2) dawać światło, ciepło, dym, płonąc lub żarząc się

 (3.3) być opanowanym przez jakieś silne, gwałtowne uczucie

 (3.4) odczuwać do kogoś silny pociąg seksualny

 (3.5) mieć na coś wielką ochotę


Palić (cyr. Палић, węg. Palics) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu północnobackim, w mieście Subotica. Leży w regionie Baczka, przy granicy z Węgrami, nad jeziorem Palić. W 2011 roku liczyło 7771 mieszkańców.

Miasto stanowi ośrodek ruchu turystycznego ze względu na swoje położenie nad jeziorem. Centralnym punktem miasta jest secesyjny "Wielki Park", w którym mieści się m.in. ogród zoologiczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palica

regionalnie: duża pałka, laska


  • Palica – broń biała
  • Palica – szata liturgiczna w obrządku bizantyjskim

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paliczek

jedna z kości palców kończyny górnej lub dolnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. mała kość palców stopy i dłoni;

 (1.2) zdrobn. pal, palik


Kości palców, paliczki, człony palców (łac. ossa digitorum, phalanges digitorum) – kości należące do dystalnych części kończyn kręgowców lądowych, tworzące palce stóp i palce rąk. Ich liczba jest zmienna gatunkowo, określana za pomocą formuły palcowej, podającej liczby członów w kolejnych palcach. Formuła palcowa u ssaków wynosi 2-3-3-3-3, u pozostałych owodniowców 2-3-4-5-4, u płazów ogoniastych 2-2-3-2-0 w kończynie przedniej (czteropalczastej) i 2-2-3-3-2 w kończynie tylnej, u płazów bezogonowych 2-2-3-3-0 w czteropalczastej kończynie przedniej i 2-2-3-4-3 w kończynie tylnej. W wyniku zmian przystosowawczych w budowie kończyn, u wielu niższych taksonów liczba członów palców jest jednak odmienna od podstawowej formuły palcowej, często mniejsza w wyniku redukcji palców, albo pozornie większa, gdy zwapniałe chrząstki stawowe imitują dodatkowe człony.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paliczkowy

przymiotnik od: paliczek; odnoszący się paliczka lub układu paliczków - kości palców kończyny górnej lub dolnej


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z paliczkiem, dotyczący paliczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palijski

język palijski - jeden z języków średnioindyjskich, spokrewniony z sanskrytem; pali


Źródła:

SJP.pl

Palik

mały, cienki pal; mikropal, minipal, kołek, tyczka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mały, cienki pal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palikir

stolica Mikronezji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Mikronezji;


Palikir – stolica Sfederowanych Stanów Mikronezji od 1989, położona na wyspie Pohnpei. Ludność: 6674 mieszkańców (2010). Ośrodek usługowy i turystyczny; na północny wschód od miasta – port lotniczy, na południe – College of Micronesia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palikirczyk

mieszkaniec Palikiru


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Palikiru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palikirka

mieszkanka Palikiru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Palikiru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palikirski

dotyczący Palikiru, stolicy Mikronezji


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Palikir


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palikot

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palikować

1. osadzać w gruncie paliki w celu ogrodzenia jakiegoś terenu lub przygotowania jakiegoś obszaru do uprawy roślin tyczkowych;
2. przywiązywać coś do palika


czasownik przechodni

 (1.1) podwiązywać rośliny uprawne (np. pomidory) do palika

 (1.2) uwiązywać zwierzę na pastwisku do palika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|palikować.


Źródła:

Wiktionary

Palikówka

wieś w Polsce


Palikówka – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Krasne.

Wieś Palikówka położona jest pomiędzy Rzeszowem a Łańcutem. Administracyjnie należy do gminy Krasne i powiatu rzeszowskiego. Palikówka obejmuje obszar 707 ha i leży na wysokości 193 m n.p.m. Pierwsza udokumentowana data powstania wsi Palikówka to rok 1409. Nazwa wsi wywodzi się od pala czyli portu, przystani rzecznej. Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie ruskim, w 1739 roku należała do klucza Łąka Lubomirskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palikowy

taki, który został zbudowany z palików lub przy pomocy palików


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z palikiem, dotyczący palika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palilalia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. med. objaw chorobowy polegający na mimowolnym powtarzaniu własnych słów, lub sylab;


Palilalia – objaw chorobowy polegający na mimowolnym powtarzaniu własnych słów lub sylab. Jest to tik, występujący m.in. u osób z zespołem Tourette’a, zespołem Aspergera i autyzmem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Palimbakch

antyczna trzysylabowa stopa wierszowa; antybakchej, antybakch, palimbakchej


Źródła:

SJP.pl

Palimpsest

rękopis na pergaminie, z którego usunięto tekst pierwotny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. rękopis spisany na używanym już wcześniej materiale piśmienniczym, z którego usunięto poprzedni tekst;

 (1.2) med. częściowy lub całkowity zanik pamięci w wyniku upojenia alkoholowego;

 (1.3) przen. wieloznaczna wypowiedź, o wielowarstwowej semantyce


  • Palimpsest – rękopis spisany na używanym już wcześniej materiale piśmiennym, z którego usunięto poprzedni tekst
  • Palimpsest alkoholowy – częściowy lub całkowity zanik pamięci w wyniku upojenia alkoholowego
  • Palimpsest (planetologia) – struktura geologiczna powstała w wyniku przekształcenia dawnego krateru na księżycach lodowych
  • Palimpsest – polski film z 2006 roku w reżyserii Konrada Niewolskiego
  • Palimpsest – powieść Catherynne M. Valente

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palindrom

wyraz, wyrażenie lub zdanie brzmiące tak samo przy czytaniu od lewej strony do prawej, jak i odwrotnie, np. kajak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz lub zdanie brzmiące tak samo przy czytaniu od lewej strony do prawej, jak i odwrotnie (np. kajak, zaraz);


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palindromiczny

palindrom


Patrz:palindrom

Źródła:

SJP.pl

Palindromowy

palindrom


Patrz:palindrom

Źródła:

SJP.pl

Palingenetyczny

przymiotnik od: palingeneza (np. magma palingenetyczna, cechy palingenetyczne)


Źródła:

SJP.pl

Palingeneza

1. według teorii Haeckla: występowanie u zarodka cech odpowiadających kolejnym etapom rozwoju rodowego;
2. w filozofii: teoria wiecznych powrotów, reinkarnacja;
3. proces zachodzący w głębi skorupy ziemskiej prowadzący do nagromadzenia wtórnej magmy; anateksis


Palingeneza może oznaczać:

  • palingeneza światów – koncepcja filozoficzna,
  • inaczej reinkarnacja,
  • w teorii Ernsta Haeckla – występowanie u zarodka cech zanikłych u dorosłych osobników, odpowiadających kolejnym etapom filogenezy danego taksonu,
  • palingeneza – proces geologiczny,
  • Palingeneza – poemat historiozoficzny Antoniego Langego.
  • Palingeneza anno domini 2011 – utwór muzyczny oparty na tekście i partyturze Jarosława Pijarowskiego
  • Palingeneza – tytuł książki Romana Bugaja

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palinka

węgierska wytrawna wódka owocowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. rodzaj węgierskiej wódki z owoców;


Pálinka – rodzaj owocowej brandy bądź wódki produkowanej tradycyjnie w krajach Kotliny Panońskiej. Produkowana jest z owoców lub ich wytłoczyn: śliwy, gruszy, jabłoni, moreli, czereśni lub morwy. Zawartość alkoholu waha się od ok. 35% do nawet 70%, w zależności od tego, czy była destylowana raz lub dwa razy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palinodia

utwór literacki, w którym autor odwołuje swoje stanowisko wyrażone uprzednio w innym utworze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. liter. utwór literacki, którego autor, w formie satyrycznej, odwołuje swoje uprzednio wyrażone poglądy;


Palinodia (gr. παλινωδία = odwołanie) – znana od starożytności forma artystyczna, w której autor odwołuje swój pogląd przedstawiony we wcześniejszym utworze. Oba utwory łączy formalne podobieństwo.

Nazwa pochodzi od utworu żyjącego na przełomie VII i VI wieku p.n.e. greckiego poety Stezychora. Poemat ten jest odwołaniem wcześniejszych słów poety piętnujących cudzołóstwo Heleny Trojańskiej. Trzy wersy Palinodii umieszczone zostały w dialogu Platona Fajdros:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palinolog

naukowiec, specjalista zajmujący się badaniem ziaren pyłku i zarodników roślin


Źródła:

SJP.pl

Palinologia

dział botaniki zajmujący się badaniem ziaren pyłku i zarodników roślin; palynologia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nauka o pyłkach oraz zarodnikach roślin


Palinologia (gr.  palýnein ‘przyprószyć’, ‘sypać’, λόγος logos ‘nauka’) – dział botaniki, której przedmiotem badań jest pyłek roślin nasiennych, zarodniki mszaków, paprotników i grzybów oraz niektóre inne obiekty, określane łączną nazwą palinomorf. Głównymi celami palinologii są:

  • ustalenie taksonomii palinomorf oraz, o ile to możliwe, ich powiązań z roślinami macierzystymi;
  • ustalenie wieku osadów na podstawie zawartych w nich palinomorf (palinostratygrafia);
  • odtwarzanie historii szaty roślinnej w minionych okresach geologicznych (m.in. analiza pyłkowa).

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palinologiczny

związany z palinologią, odnoszący się do palinologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) bot. związany z palinologią, dotyczący palinologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palio

1. tradycyjny wyścig konny w strojach historycznych, odbywający się w niektórych miastach włoskich;
2. samochód typu Fiat Palio Weekend


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) rel. społ. tradycyjny festyn na cześć Matki Boskiej z procesją i wyścigiem konnym odbywający się w Sienie i innych miastach Toskanii;


Palio (wł. Palio di Siena, Il Palio, a w Sienie Palio delle contrade) — odbywający się we włoskim mieście Siena słynny toskański festyn na cześć Matki Boskiej, który sięga swoją tradycją czasów średniowiecza.

Kulminacyjnym punktem tego święta, którym żyje całe miasto i przyciąga tysiące turystów z całego świata, jest otwarta dla widzów, niezwykle emocjonująca, choć trwająca jedynie trzy okrążenia wokół placu, gonitwa konna. Wyścig rozgrywany jest dwa razy do roku 2 lipca i 16 sierpnia o godzinie 19 na głównym placu Sieny Piazza del Campo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paliowy

dawniej: w kolorze słomy; jasnożółty


przymiotnik

 (1.1) przest. mający kolor słomy; jasnożółty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palisada

1. ogrodzenie z grubych, ostro zakończonych pali; ostrokół, częstokół
2. rząd pali wbitych dla podtrzymania mostu lub umocnienia zbocza, skarpy itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. wojsk. obronne ogrodzenie z pali, często zaostrzonych


Palisada, częstokół – element dawnego budownictwa obronnego w postaci ogrodzenia składającego się z drewnianych, zazwyczaj ostro zakończonych pali, wbitych jeden przy drugim, prosto lub ukośnie w ziemię spełniający rolę struktury zaporowej, defensywnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palisadować

tworzyć, budować palisady w celu umocnienia elementów dużych konstrukcji lub zabezpieczenia stromych zboczy gór


Źródła:

SJP.pl

Palisadowaty

zbliżony do palisady, zbudowany tak, jak palisada (np. palisadowaty układ komórek) lub pełniący rolę podobną do roli palisady


Źródła:

SJP.pl

Palisadowy

przymiotnik od: palisada; taki, który pod względem ułożenia własnych elementów przypomina układ palików w palisadzie lub taki, który jest w jakiś inny sposób związany z palisadą


Źródła:

SJP.pl

Palisander

drewno wielu gatunków drzew tropikalnych z rodzaju dalbergia; mebel wykonany z tego drewna


Palisander – drewno drzew tropikalnych z rodzaju dalbergia (kostrączyna) Dalbergia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palisandrowy

wykonany z palisandru (np. meble palisandrowe)


Źródła:

SJP.pl

Palit

Palit Microsystems, (HK) Ltd – dostawca, producent i dystrybutor akceleratorów graficznych opartych na układach firmy NVIDIA dla komputerów PC, założony w roku 1988, z siedzibą główną w Hongkongu, swoje fabryki posiada w Chinach, ma także swój oddział na Tajwanie i europejski oddział na terenie Niemiec.


Źródła:

Wikipedia

Palium

w starożytnym Rzymie rodzaj wierzchniego okrycia męskiego, prostokątny płat tkaniny wełnianej, dowolnie drapowany i upinany na ramieniu fibulą; pallium


Źródła:

SJP.pl

Paliusz

element stroju liturgicznego w postaci białej, wełnianej taśmy z sześcioma krzyżykami wyszytymi czarnym jedwabiem, będący oznaką władzy arcybiskupiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. element liturgicznego stroju metropolity;


Paliusz (łac. pallium, płaszcz) – element stroju liturgicznego katolickich metropolitów, noszony na ramionach pas z białej wełny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paliwko

zdrobnienie od: paliwo


Źródła:

SJP.pl

Paliwo

najczęściej płynna substancja używana do napędzania silników i maszyn lub używana do rozpalania i podtrzymywania ognia w piecach


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) substancja palna używana do napędzania silników i maszyn lub do palenia w piecach;


Paliwo – substancja wydzielająca przy intensywnym utlenianiu (spalaniu) duże ilości ciepła. Energia uzyskana ze spalania paliwa wykorzystywana jest przez:

  • maszynę (silnik cieplny) lub zespół maszyn i urządzeń (siłownia cieplna) do produkcji energii mechanicznej
  • kocioł do celów grzewczych lub procesów technologicznych.

Najważniejszą cechą paliw jest ich ciepło spalania i wartość opałowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paliwochłonność

stopień pochłaniania paliwa podczas pracy silników lub maszyn


Źródła:

SJP.pl

Paliwochłonny

zużywający dużo paliwa; paliwożerny, paliwożerczy


Źródła:

SJP.pl

Paliwoda

dawniej:
1. człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny;
2. człowiek nerwowy, porywczy;
3. oszust, kłamca; łgarz, blagier


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny

 (1.2) daw. człowiek nerwowy, skłonny do gniewu

 (1.3) daw. człowiek mający skłonność do opowiadania kłamstw


Integralna część wsi w Polsce

Wg TERYT jesy 1
  • Paliwoda – przysiółek wsi Biestrzynnik w woj. opolskim, w pow. opolskim, w gminie Ozimek.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paliwoenergetyczny

związany z przetwarzaniem paliwa na energię elektryczną (np. przemysł paliwoenergetyczny); paliwowo-energetyczny (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Paliwomierz

licznik wskazujący ilość paliwa w jakimś zbiorniku; paliwowskaz


Źródła:

SJP.pl

Paliwooszczędny

taki, który podczas swojej pracy zużywa niewielkie ilości paliwa


przymiotnik

 (1.1) zużywający relatywnie mało paliwa do pracy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paliwowo-Energetyczny

związany z przetwarzaniem paliwa na energię elektryczną (np. przemysł paliwowo-energetyczny); paliwoenergetyczny (rzadziej)


Źródła:

SJP.pl

Paliwowskaz

licznik wskazujący ilość paliwa w jakimś zbiorniku; paliwomierz


Źródła:

SJP.pl

Paliwowy

przymiotnik od: paliwo; związany z paliwem, odnoszący się do paliwa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z paliwem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paliwożerczy

rzadko: zużywający dużo paliwa; paliwożerny, paliwochłonny


Źródła:

SJP.pl

Paliwożerność

potocznie: cecha tego, co zużywa wiele paliwa


Źródła:

SJP.pl

Paliwożerny

zużywający dużo paliwa; paliwochłonny, paliwożerczy


przymiotnik

 (1.1) zużywający relatywnie dużo paliwa do pracy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palka

podwójny, prasowany, zwykle czworokątny kawałek lnianego płótna, którym przykrywa się hostię i patenę na kielichu w czasie mszy; palla


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palla

1. wierzchnie okrycie kobiece w starożytnym Rzymie;
2. podwójny, prasowany, zwykle czworokątny kawałek lnianego płótna, którym przykrywa się hostię i patenę na kielichu w czasie mszy; palka


Źródła:

SJP.pl

Pallad

pierwiastek chemiczny, niklowiec, srebrzystobiały metal szlachetny (symbol Pd)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Pd i liczbie atomowej 46;


Pallad (Pd, łac. palladium) – pierwiastek chemiczny z grupy niklowców w układzie okresowym, należący do triady platynowców lekkich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pallada

mit. gr. prastara bogini władców i ich pałaców mieszczących się na akropolach miast; Pallas; Atena; Pallas Atena


  • Pallada (Atena) – w mitologii greckiej przydomek bogini Ateny
  • Pallada (Pallas) – w mitologii greckiej nimfa, córka Trytona, towarzyszka zabaw bogini Ateny

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palladianista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) architekt, przedstawiciel palladianizmu


Źródła:

Wiktionary

Palladianizm

osiemnastowieczny nurt w architekturze europejskiej nawiązujący do wzorców architektury z okresu klasycyzmu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. klasycyzujący styl w architekturze zapoczątkowany przez włoskiego artystę Andrea Palladio i oparty na jego koncepcjach;


Palladianizm – styl w architekturze inspirowany twórczością Andrei Palladia. Budowle wzniesione przez tego architekta i jego naśladowców cechują: konsekwencja układów konstrukcyjnych, umiarkowanie w dekoracji, stosowanie wielkiego porządku obejmującego całą wysokość budynku. Palladio był zwolennikiem funkcjonalności, klasycznego monumentalizmu. Jego dzieła nawiązują do porządków antycznych. W latach późniejszych palladianizm rozwinął się w krajach protestanckich, zwłaszcza w Holandii i Anglii, gdzie był postrzegany jako styl przeciwstawny barokowi, uznawanemu za styl papiestwa. Palladianizm był swoistą interpretacją architektury klasycznej (grecko-rzymskiej) i wyróżniał się ograniczoną dekoracją w porównaniu z bogatymi formami architektury barokowej. Jednocześnie zwracano uwagę przy projektowaniu na harmonię proporcji i symetrię planu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palladiański

1. przymiotnik od: Palladio;
2. przymiotnik od: palladianizm; związany z palladianizmem, charakterystyczny dla palladianizmu


Źródła:

SJP.pl

Palladion

dawniej: talizman, amulet o magicznej mocy, chroniący przed złem; palladium


Palladion (stgr. παλλάδιον palládion, łac. palladium) – w mitologii greckiej i rzymskiej magiczny posążek Ateny o przydomku Pallas.

Według mitu palladion miał być przez Zeusa zrzucony z Olimpu Dardanosowi lub jego potomkowi Ilosowi – założycielowi Troi. Ponieważ według wierzeń Troi nie można było zdobyć, dopóki palladion będzie się znajdował w tamtejszej świątyni Ateny, Diomedes z Odyseuszem (w innej wersji Demofont) nocą wykradli święty posążek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palladium

dawniej: talizman, amulet o magicznej mocy, chroniący przed złem; palladion


  • Pallad, (łac. palladium) – metal z X grupy pobocznej
  • Forum Palladium – forum wybudowane w 97 r. w Rzymie
  • Palladium – grecki posąg Ateny Pallas
  • Palladium – warszawskie byłe kino, obecnie klub muzyczny związany z Uniwersytetem Warszawskim
  • Hollywood Palladium – teatr na Sunset Strip otwarty w 1940
  • London Palladium – londyński teatr
  • Palladium – system operacyjny opracowany przez Microsoft
  • Palladium – pismo wydawane przez Edwarda Whelana
  • Palladium – centrum handlowe w Pradze

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palladowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|palladować.


Źródła:

Wiktionary

Palladowy

pallad


przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. jubil. met. dotyczący palladu, związany z palladem, wykonany z palladu, zawierający pallad


Patrz:pallad

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pallas

1. w mitologii greckiej: prastara bogini władców i ich pałaców mieszczących się na akropolach miast; Pallada; Atena; Pallas Atena;
2. jedna z asteroid


Astronomia

  • Pallas – duża planetoida klasy B w Układzie Słonecznym
  • Pallas – krater uderzeniowy na Księżycu

Ludzie

O imieniu Pallas

  • Pallas (Marek Antoniusz Pallas) – wpływowy wyzwoleniec na dworze cesarza Klaudiusza, brat rzymskiego zarządcy Judei Antoniusza Feliksa
  • Pallas – jedna z żon Heroda Wielkiego

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pallasyt

meteoryt, rodzaj syderolitu


Pallasyty to obok mezosyderytów jedna z dwóch głównych grup meteorytów żelazno-kamiennych.

Grupa została nazwana na cześć Piotra Pallasa, który w 1772 roku odkrył w okolicach Krasnojarska dużą bryłę żelaza meteorytowego. Nazwano ją Żelazem Pallasa, która później dała nazwę całej grupie meteorytów. Pallasyty należą do rzadkich typów meteorytów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pallawicinia

rodzaj mszaków z rzędu plechowatych


Źródła:

SJP.pl

Pallawiciniowate

rodzina mszaków z rzędu plechowatych


Źródła:

SJP.pl

Pallium

w starożytnym Rzymie rodzaj wierzchniego okrycia męskiego, prostokątny płat tkaniny wełnianej, dowolnie drapowany i upinany na ramieniu fibulą; palium


Źródła:

SJP.pl

Pallotyn

członek zakonu pallotynów, zakonu męskiego prowadzącego działalność misyjną i duszpasterską; palotyn


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik ze Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego;


Pallotyni, właściwie Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (łac. Societas Apostolatus CatholiciSAC) – katolicka wspólnota księży i braci, założona przez św. Wincentego Pallottiego w 1. połowie XIX wieku. Pallotyni charakteryzują się licznymi dziełami duszpasterskimi i misyjnymi na wszystkich kontynentach oraz promowaniem współpracy z ludźmi świeckimi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pallotyni

zakon męski założony w XIX wieku we Włoszech, prowadzący działalność misyjną i duszpasterską, kształcący zaangażowany w życie Kościoła laikat; palotyni


Pallotyni, właściwie Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (łac. Societas Apostolatus CatholiciSAC) – katolicka wspólnota księży i braci, założona przez św. Wincentego Pallottiego w 1. połowie XIX wieku. Pallotyni charakteryzują się licznymi dziełami duszpasterskimi i misyjnymi na wszystkich kontynentach oraz promowaniem współpracy z ludźmi świeckimi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pallotynka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego, zajmującego się działalnością misyjną i duszpasterską, odpowiednika zakonu pallotynów; palotynka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pallotynki

zakon żeński założony w XIX wieku we Włoszech, prowadzący działalność misyjną i duszpasterską, kształcący zaangażowany w życie Kościoła laikat, odpowiednik zakonu pallotynów; palotynki


Siostry Pallotynki (właściwie Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego, skrót: SAC) – żeńskie katolickie zgromadzenie zakonne założone przez św. Wincentego Pallottiego, a sprowadzone do Polski przez ks. Alojzego Majewskiego w 1934. Dewiza zgromadzenia brzmi: Dla nieskończonej Chwały Bożej.

W 2009 prowincja polska sióstr obchodziła 75–lecie istnienia na ziemiach polskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pallotyński

odnoszący się do członka zakonu pallotynów lub pallotynek, charakterystyczny dla tych zakonów; palotyński


Źródła:

SJP.pl

Palm

jednostka długości w amerykańskim i angielskim systemie miar


Palm – określenie palmtopa pracującego pod kontrolą systemu operacyjnego Palm OS.

Pierwotnie określenie Palm stosowano tylko do urządzeń wyprodukowanych przez firmę Palm lub 3com. Jednymi z większych producentów urządzeń z Palm OS były także firmy Handspring, Sony i Tapwave, których produkty również określało się mianem Palmów. Handspring w 2004 roku został wykupiony przez Palm (wówczas „palmOne”). Sony w 2004 roku, a Tapwave w 2005 roku zaprzestało produkcji urządzeń z Palm OS.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palma

1. drzewo tropikalne;
2. gałązka przystrojona kwiatami, święcona w kościele katolickim w Palmową Niedzielę;
3. zwycięstwo, pierwszeństwo; pierwsze miejsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. zob. Palma de Mallorca.

 (1.2) geogr. zob. Palma Soriano.


  • palmy – rodzina roślin rosnących w klimatach ciepłych i tropikalnych
    • palma betelowa (palma kateszowa)
    • palma brazylijska
    • palma cukrowa
    • palma daktylowa
    • palma dum
    • palma kokosowa
    • palma chilijska (palma miodowa)
    • palma olejowa
  • palma wielkanocna
  • Palma – marka margaryny produkowana od 1972 roku przez Bielmar

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmacyt

skamieniały pień palmowy


Źródła:

SJP.pl

Palmariański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z miejscowością El Palmar de Troya, dotyczący tej miejscowości

 (1.2) związany z palmarianizmem, dotyczący palmarianizmu


Źródła:

Wiktionary

Palmatka

gruby, szeroki rzemień, który służył w dawnych szkołach do bicia uczniów po dłoni


Źródła:

SJP.pl

Palmbook

[czytaj: palmbuk] rzadko: minikomputer wielkości dłoni z ciekłokrystalicznym ekranem dotykowym; palmtop


Źródła:

SJP.pl

Palmeta

ornament z rozchodzących się promieniście płatków, przypominający kielich kwiatu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. szt. dekoracyjny motyw w kształcie ułożonego wachlarzowo liścia palmy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmetka

niewielki ornament z rozchodzących się promieniście płatków, przypominający kielich kwiatu


Źródła:

SJP.pl

Palmetkowy

dotyczący, odnoszący się do palmetki, mający formę palmetki


Źródła:

SJP.pl

Palmetowy

dotyczący palmety, mający formę palmety (np. ornament palmetowy)


Źródła:

SJP.pl

Palmiarnia

oszklone, utrzymujące wilgoć i odpowiednią temperaturę pomieszczenie, w którym hoduje się palmy lub inne rośliny egzotyczne; palmiera


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogrod. szklarnia, w której uprawia się tropikalne rośliny osiągające duże rozmiary, przede wszystkim palmy;


Palmiarnia – rodzaj wysokiej szklarni przystosowanej do uprawy i eksponowania w strefie klimatu umiarkowanego palm. W szerszym znaczeniu określa się tym mianem wszelkie duże szklarnie, w których uprawiane są i eksponowane rośliny osiągające duże rozmiary i pochodzące z krajów tropikalnych. Palmiarnie budowane są w ogrodach botanicznych, w parkach, dawniej także w parkach przypałacowych, a mogą być także samodzielnymi jednostkami budowanymi i zarządzanymi przez miasta.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmiczka

niewielka palma bez pnia, o charakterystycznych, wachlarzowatych liściach; karłatka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Chamaerops humilis|L.|ref=tak., wiecznie zielona roślina z rodziny arekowatych;


Karłatka niska, chamerops niski, palmiczka (Chamaerops humilis L.) – gatunek wiecznie zielonej rośliny z rodziny arekowatych (Arecaceae). Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju karłatka (Chamaerops). Jako łatwy gatunek do uprawy, sadzony jest także poza swym pierwotnym zasięgiem (np. w południowej Francji), w tym uprawiany jest jako roślina doniczkowa. Owoce są niejadalne i nie mają wartości użytkowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmiera

oszklone, utrzymujące wilgoć i odpowiednią temperaturę pomieszczenie, w którym hoduje się palmy lub inne rośliny egzotyczne; palmiarnia


Źródła:

SJP.pl

Palmira

1. starożytne miasto w Syrii; Palmyra;
2. miasto w Kolumbii;
3. miasto w Wenezueli;
4. miasto na Kubie


  • Palmira – starożytne miasto w Syrii
  • Palmira – miasto w Kolumbii
  • Palmira – miasto w Wenezueli
  • Palmira – imię żeńskie
  • Palmira – miasto na Kubie
  • Palmira – gmina na Kubie

Zobacz też:

  • Palmyra
  • Palmiry

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmireński

przymiotnik od: Palmira (miasto w Syrii; Palmyra); palmyreński, palmyrski


Źródła:

SJP.pl

Palmiro

1. starożytne miasto w Syrii; Palmyra;
2. miasto w Kolumbii;
3. miasto w Wenezueli;
4. miasto na Kubie


Źródła:

SJP.pl

Palmirski

przymiotnik od: Palmiry


Źródła:

SJP.pl

Palmiry

podwarszawska wieś


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś położona w województwie mazowieckim, której okolice były miejscem kaźni Polaków podczas okupacji niemieckiej;


Palmiry – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, w gminie Czosnów. Leży w Kotlinie Warszawskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmitowy

kwas palmitowy: biała nieprzezroczysta lub półprzezroczysta substancja występująca w olejach i tłuszczach roślinnych oraz zwierzęcych, używana do produkcji mydła; kwas palmitynowy, palmityna (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Palmityna

biała nieprzezroczysta lub półprzezroczysta substancja występująca w olejach i tłuszczach roślinnych oraz zwierzęcych, używana do produkcji mydła; kwas palmitowy (rzadziej), kwas palmitynowy


Palmityna, olej palmitynowy, (C
15
H
31
COO)
3
C
3
H
5
– organiczny związek chemiczny z grupy trójglicerydów, triester glicerolu i kwasu palmitynowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmitynowy

kwas palmitynowy: biała nieprzezroczysta lub półprzezroczysta substancja występująca w olejach i tłuszczach roślinnych oraz zwierzęcych, używana do produkcji mydła; kwas palmitowy (rzadziej), palmityna


Źródła:

SJP.pl

Palmofon

palmtop z funkcją telefonu komórkowego


Smartfon (ang. smartphone) – przenośne, multimedialne urządzenie, łączące w sobie funkcje telefonu komórkowego i komputera przenośnego (PDA – Personal Digital Assistant).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmojad

gatunek padlinożernego ptaka z rodziny jastrzębiowatych; rakama


Palmojad, rakama (Gypohierax angolensis) – gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Gypohierax. Występuje na terenie Afryki Subsaharyjskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmolive

[czytaj: palmoliw] wyrób marki Palmolive


Palmolive – marka mydła oraz innych produktów kosmetycznych i środków czystości należąca do amerykańskiego koncernu Colgate-Palmolive Company. Produkty tej marki sprzedawane są w 88 krajach świata.

Marka stworzona została w czerwcu 1899 roku przez B. J. Johnson Soap Company (zał. 1864) z siedzibą w Milwaukee, w stanie Wisconsin. Pierwotnie pod marką sprzedawane były kostki mydła toaletowego, głównymi składnikami którego były olej palmowy i oliwa z oliwek (do nich nawiązuje nazwa marki); pomocniczym składnikiem było masło kakaowe. Mydło wyróżniało się od wielu konkurencyjnych produktów niższą zasadowością, przez co było łagodniejsze dla skóry. Charakterystyczną cechą mydła był jego oliwkowozielony kolor.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmowate

rodzina roślin drzewiastych występująca głównie w strefie międzyzwrotnikowej i podzwrotnikowej; palmy, arekowate


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmowaty

o cechach palmowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Palmowce

1. rząd roślin z klasy jednoliściennych;
2. rodzina ptaków, do której należy kilkanaście gatunków z rzędu wróblowatych


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Arecales|Bromhead|ref=tak., rząd roślin zaliczanych do jednoliściennych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmowe

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Arecidae|Takht.|ref=tak., podklasa roślin należących do klasy jednoliściennych


Źródła:

Wiktionary

Palmowiec

1. gatunek niewielkiego ptaka z rzędu wróblowych;
2. przedstawiciel rzędu roślin jednoliściennych


Palmowiec (Dulus dominicus) – gatunek małego ptaka, będący jedynym przedstawicielem rodziny palmowców (Dulidae) w rzędzie wróblowych (Passeriformes). Przez niektórych autorów bywa włączany do rodziny jemiołuszek (Bombycillidae). Występuje endemicznie na wyspie Haiti i pobliskich małych wysepkach. Nie wyróżnia się podgatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Palmowski – polski działacz na Warmii, gawędziarz i pieśniarz ludowy, rolnik
  • Janusz Palmowski – polski samorządowiec
  • Sawa Palmowski – polski duchowny prawosławny
  • Tadeusz Palmowski – polski geograf
  • Władysław Palmowski – katolicki duchowny, społecznik, opiekun potrzebujących, kapelan „Solidarności”

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palmowy

przymiotnik od: palma, przypominający palmę, charakterystyczny dla palmy lub w jakiś inny sposób związany z palmą


przymiotnik

 (1.1) składający się z palmy

 (1.2) wykonany z drewna lub innej części palmy

 (1.3) będący częścią palmy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palmożer

rodzaj ptaków z rodziny bławatnikowatych


Źródła:

SJP.pl

Palmtop

minikomputer wielkości dłoni z ciekłokrystalicznym ekranem dotykowym; palmbook


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. komputer kieszonkowy, który mieści się w dłoni;


Palmtop (komputer podręczny, ang. personal digital assistant, PDA) – zminiaturyzowany komputer mieszczący się w dłoni lub kieszeni. Wyposażony w miniaturową klawiaturę fizyczną, albo wyświetlaną na ekranie lub w oprogramowanie do rozpoznawania pisma ręcznego.

We wczesnych latach XXI wieku palmtopy stopniowo zostały prawie całkowicie wyparte przez smartfony, które oferowały podobne funkcje (iPhone od 2007 roku, Android od 2008 roku).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Arecaceae|ref=tak., rodzina roślin zaliczana do jednoliściennych;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: palma


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Palmyra

1. starożytne miasto w Syrii; Palmira;
2. atol na Pacyfiku;
3. nazwa wielu miejscowości i gmin w USA


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Syrii, w północnej części Pustyni Syryjskiej;

 (1.2) geogr. niewielki atol w północnej części Oceanu Spokojnego, położony na południe od Hawajów;


  • Palmyra – miasto w Syrii
  • Palmyra – atol na Pacyfiku
  • Palmyra – dawna nazwa wsi Palmiry

Miejscowości w USA:

  • Palmyra – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Macoupin
  • Palmyra – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Harrison
  • Palmyra – miasto w stanie Maine, w hrabstwie Somerset
  • Palmyra – miasto w stanie Missouri, w hrabstwie Marion
  • Palmyra – wieś w stanie Nebraska, w hrabstwie Otoe
  • Palmyra – miasto w stanie New Jersey, w hrabstwie Burlington
  • Palmyra – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Wayne
  • Palmyra – wieś w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Wayne
  • Palmyra – miasto w stanie Pensylwania, w hrabstwie Lebanon
  • Palmyra – jednostka osadnicza w stanie Utah, w hrabstwie Utah
  • Palmyra – jednostka osadnicza i stolica hrabstwa w stanie Wirginia, w hrabstwie Fluvanna
  • Palmyra – wieś w stanie Wisconsin, w hrabstwie Jefferson
  • Palmyra – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Jefferson

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palmyrański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palmyrą, dotyczący Palmyry (terytorium Stanów Zjednoczony)


Źródła:

Wiktionary

Palmyreński

przymiotnik od: Palmyra (miasto w Syrii; Palmira); palmireński, palmyrski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Palmyrą, dotyczący Palmyry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palmyrski

przymiotnik od: Palmyra (miasto w Syrii; Palmira); palmyreński, palmireński


Źródła:

SJP.pl

Palnąć

potocznie:
1. uderzyć, ugodzić, walnąć;
2. zrobić, powiedzieć coś lekkomyślnego, nierozważnego, bez namysłu; chlapnąć;
3. strzelić z broni palnej


czasownik nieprzechodni

 (1.1) pot. uderzyć

 (1.2) pot. powiedzieć coś bez sensu

 (1.3) pot. wystrzelić z broni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|palnąć.


Źródła:

Wiktionary

Palnik

urządzenie lub część jakiegoś większego urządzenia, służące do wytwarzania niewielkiego płomienia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie wytwarzające płomień, służące do spawania metali

 (1.2) część kuchenki gazowej, w której wytwarza się płomień, na której stawia się naczynia do gotowania

 (1.3) każda inna część urządzenia wytwarzająca płomień

 (1.4) pot. element grzewczy kuchenki elektrycznej

 (1.5) przen. pot. głowa


Palnik jest urządzeniem technicznym, przeznaczonym do wytwarzania wysokich temperatur poprzez spalanie gazu, względnie innego paliwa.

Paliwo jest mieszane przed lub wewnątrz dyszy, która służy do odpowiedniego ukierunkowania mieszanki zasilającej. Spalanie następuje w otaczającym powietrzu (np. palnik Bunsena) lub czystym tlenie (np. palnik acetylenowo-tlenowy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palnikowy

palnik


Patrz:palnik

Źródła:

SJP.pl

Palność

cecha jakiejś substancji będącej w stanie się zapalić, poddającej się procesowi palenia lub spalania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest palne; cecha tych, którzy są palni


Palność – zdolność materiału do podtrzymywania ognia.

Wartość palności jest oznaczana jako współczynnik OI (ang. Oxygen Index), który wyraża procentową zawartość tlenu w mieszance z azotem niezbędną do podtrzymania palenia się materiału, którego temperatura w chwili zapłonu wynosiła 20 °C.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palny

taki, który jest w stanie się zapalić, poddać procesowi palenia lub spalania


przymiotnik

 (1.1) przeznaczony do palenia lub spalania

 (1.2) taki, który jest w stanie się zapalić

 (1.3) o broni: miotający pociskiem na skutek spalania ładunku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palolo

odrzucona tylna część ciała wieloszczeta, zawierająca jaja i plemniki


  • robaki palolo – rodzaj bezkręgowców poławianych w strefie subtropikalnej
  • Pālolo – obszar niemunicypalny w hrabstwie Honolulu na Hawajach

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palometa

gatunek jadalnej ryby z rodziny ostrobokowatych


  • nazwą palometa określane są dwa różne gatunki ryb z rodziny ostrobokowatych:
    • sierpik palometa (Trachinotus goodei)
    • parona (Parona signata)
  • Palometa Jordan & Evermann, 1896 – synonim rodzaju Peprilus

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palomino

o maści konia: jasnobrązowy o żółtawym odcieniu; izabelowaty


  • palomino – jedna z ras koni
  • palomino – jedna z maści konia
  • palomino (palomino fino) – odmiana winorośli właściwej, używana do produkcji sherry

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palonek

1. granulowana substancja, która po połączeniu z cyrkonem tworzy bardzo trwały materiał wykorzystywany w budownictwie;
2. sposób specyficznego przyprawiania nalewek spirytusowych, polegający na zapaleniu trunku i późniejszym jego zgaszeniu cukrem


Źródła:

SJP.pl

Palonka

1. granulowana substancja, która po połączeniu z cyrkonem tworzy bardzo trwały materiał wykorzystywany w budownictwie;
2. sposób specyficznego przyprawiania nalewek spirytusowych, polegający na zapaleniu trunku i późniejszym jego zgaszeniu cukrem


Źródła:

SJP.pl

Paloność

cecha czegoś, co jest palone (wyprażone w wysokiej temperaturze)


Źródła:

SJP.pl

Palony

wyprażony w wysokiej temperaturze


Źródła:

SJP.pl

Palotyn

członek zakonu pallotynów, zakonu męskiego prowadzącego działalność misyjną i duszpasterską; pallotyn


Źródła:

SJP.pl

Palotyni

zakon męski założony w XIX wieku we Włoszech, prowadzący działalność misyjną i duszpasterską, kształcący zaangażowany w życie Kościoła laikat; pallotyni


Pallotyni, właściwie Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (łac. Societas Apostolatus CatholiciSAC) – katolicka wspólnota księży i braci, założona przez św. Wincentego Pallottiego w 1. połowie XIX wieku. Pallotyni charakteryzują się licznymi dziełami duszpasterskimi i misyjnymi na wszystkich kontynentach oraz promowaniem współpracy z ludźmi świeckimi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palotynka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego, zajmującego się działalnością misyjną i duszpasterską, odpowiednika zakonu pallotynów; pallotynka


Źródła:

SJP.pl

Palotynki

zakon żeński założony w XIX wieku we Włoszech, prowadzący działalność misyjną i duszpasterską, kształcący zaangażowany w życie Kościoła laikat, odpowiednik zakonu pallotynów; pallotynki


Źródła:

SJP.pl

Palotyński

odnoszący się do członka zakonu palotynów lub palotynek, charakterystyczny dla tych zakonów; pallotyński


Źródła:

SJP.pl

Palować

1. tworzyć system drewnianych pali na jakimś terenie w celu przygotowania tego terenu pod budowę;
2. przytwierdzać coś do pala utwierdzonego w gruncie


Źródła:

SJP.pl

Palowanie

system, układ pali wbitych w grunt, których celem jest umacnianie go i tworzenie obszaru pod budowę jakiegoś obiektu


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|palować.


Palowanie – jedna z grup robót fundamentowych polegająca na osadzaniu w gruncie przy użyciu odpowiednich technologii stałych pali.

W procesie palowania można wyróżnić fazy:

  • wciskanie, wbijanie lub wkręcanie pala lub rury obsadowej i wiercenie otworu
  • formowanie trzonu pala
  • prace pomocnicze

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palowe

dawna opłata uiszczana za miejsce przy brzegu przeznaczone do cumowania statku


Palowe (funtcoll) – cło od towarów i statków cumujących w portach, pobierane przez władze miast pruskich (Elbląg, Gdańsk). Ściągano je na potrzeby Hanzy od połowy XIV wieku, w XV wieku częściowo na rzecz państwa krzyżackiego, a po wojnie trzydziestoletniej - skarbów miejskich. Od końca XVI wieku część palowego zasilała skarb Rzeczypospolitej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palowice

Palowice (niem. Pallowitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Czerwionka-Leszczyny. Wieś leży historycznie na Górnym Śląsku.

W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Palowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Według danych z 30 czerwca 2011 roku wieś liczyła 1468 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Palowiec

PAL-owiec;
1. członek lub żołnierz PAL-u (Polskiej Armii Ludowej);
2. członek PAL-u (Polskiej Akademii Literatury)


Źródła:

SJP.pl

Palownica

maszyna budowlana używana do wiercenia w gruncie otworów o znacznej średnicy i osadzania w nich pali


Źródła:

SJP.pl

Palowniczy

wytwórca pali


Źródła:

SJP.pl

Palowski

przymiotnik od: PAL (Polska Armia Ludowa); PAL-owski


Źródła:

SJP.pl

Palowy

przymiotnik od: pal; taki, którego elementami składowymi są pale, taki, który zbudowany jest z pali lub taki, który w jakiś inny sposób może wykorzystywać pale


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z palem, dotyczący pala


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palpacja

metoda diagnostyki medycznej polegająca na badaniu dotykiem; obmacywanie


Palpacja (łac. palpatio), inaczej omacywanie – metoda diagnostyki medycznej, która polega na takim macaniu palcami (badanie dotykiem), aby wyczuć rozmiar, kształt, twardość lub położenie określonej struktury anatomicznej. Palpacja jest używana przez lekarzy w badaniu narządów, głównie klatki piersiowej i brzucha, a także do oceny tętna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Palpacyjny

związany z palpacją


Źródła:

SJP.pl

Palpitacja

zbyt silne i szybkie bicie serca spowodowane stanami nerwicowymi, zaburzeniami rytmu serca lub innymi wadami serca; kołatanie serca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zbyt szybkie bicie serca;


Palpitacja, kołatanie serca – objaw podmiotowy polegający na nieprzyjemnym odczuciu silnej, przyspieszonej lub nieprawidłowej akcji serca. Chociaż jest objawem chorobowym, może występować także u osób zdrowych. Jest jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się pacjentów do kardiologa. Kołatanie serca rzadko jest objawem groźnej choroby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Palteczko

niewielkie palto przeznaczone zazwyczaj dla dzieci; paletko, paltko, płaszczyk


Źródła:

SJP.pl

Paltko

niewielkie palto przeznaczone zazwyczaj dla dzieci; paletko, palteczko, płaszczyk


Źródła:

SJP.pl

Palto

ciepłe, wierzchnie ubranie, zwykle używane jako płaszcz zimowy


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ciepłe okrycie wierzchnie do noszenia głównie zimą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paltocik

zdrobnienie od: paltot; stare, liche palto


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od paltot


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paltocina

stare, liche palto; paltocik


Źródła:

SJP.pl

Paltot

dawne określenie na palto, ciepłe, wierzchnie ubranie, zwykle używane jako płaszcz zimowy


rzeczownik

 (1.1) daw. palto


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Paltowy

palto


Patrz:palto

Źródła:

SJP.pl

Paltynosa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miejscowość w Rumunii, w okręgu Suczawa


Paltynosa (rum. Păltinoasa) – wieś w Rumunii, w okręgu Suczawa, w gminie Paltynosa. W 2011 roku liczyła 2509 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Paluch

1. duży palec u nogi;
2. zgrubienie od: palec;
3. potocznie: pendrive; pendrak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) anat. duży palec u nogi;

 (1.2) zgrub. od: palec


  • Paluch – pierwszy palec stopy
  • Paluch (raper) – polski raper, były członek zespołu Aifam
  • Paluch (Warszawa) – osiedle w granicach dzielnicy Włochy w Warszawie
  • Paluch koślawy – schorzenie
  • Paluch (broń) – metalowa obrączka obejmująca kciuk, zapożyczona z szabel zachodnioeuropejskich, ułatwiająca operowanie szablą i zabezpieczająca wewnętrzną stronę dłoni przed ześlizgującym się ostrzem przeciwnika
  • Kazimierz Paluch – podróżnik, harcerz, masażysta, specjalista w leczeniu chorób kręgosłupa
  • Paluchów – część wsi Dęba
  • Paluchy (strongman) (ang. Fingal’s Fingers) – konkurencja zawodów siłaczy
  • Paluchy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Sieniawa
  • „Na Paluchu” – Schronisko dla Bezdomnych Zwierząt w Warszawie
  • Tomcio Paluch – fikcyjna postać z angielskiego folkloru

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paluchowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paludament

1. rodzaj udrapowanych firanek nad sceną
2. w starożytnym Rzymie: płaszcz wojskowy noszony przez cesarza i naczelnego wodza; paludamentum


Źródła:

SJP.pl

Paludamentum

w starożytnym Rzymie: płaszcz wojskowy noszony przez cesarza i naczelnego wodza; paludament


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paludarium

akwaterrarium bądź terrarium do hodowli zwierząt bagiennych lub pochodzących z deszczowego lasu tropikalnego, takich jak płazy i żółwie błotne


Paludarium – rodzaj akwaterrarium bądź terrarium o wysokiej wilgotności powietrza, przeznaczonego do hodowli roślin i zwierząt bagiennych lub pochodzących z deszczowego lasu tropikalnego – głównie płazów lub żółwi błotnych. Nazwa paludarium pochodzi od łacińskich słów palus (bagno, moczary) i arium (zamknięty pojemnik).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paludolog

hydrolog badający bagna


Źródła:

SJP.pl

Paludologia

nauka o ewolucji i tworzeniu się bagien; bagnoznawstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka o bagnach;


Paludologia (łac. palus, paludis „bagno” i gr. logos „nauka”), hydrologia bagien – nauka wchodząca w skład hydrologii. Interesuje się bagnem, jego związkami z otaczającym go środowiskiem, bada procesy wymiany wody pomiędzy nimi. Zajmuje się bilansem wodnym bagna, kształtowaniem się odpływu z tegoż bagna, jego ustrojem cieplnym, parowaniem zeń, określa reguły rządzące tworzeniem się bagiennej sieci hydrograficznej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paludologiczny

dotyczący paludologii


Źródła:

SJP.pl

Palus

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palusiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paluszak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Paluszek

1. zdrobnienie od: palec; niewielki, zazwyczaj najmniejszy palec u rąk i u nóg lub ogólnie o jakimkolwiek palcu, który jest mały;
2. rodzaj ciastka w kształcie chudej, długiej pałeczki;
3. potocznie o standardowej baterii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: palec

 (1.2) pot. elektr. mała cylindryczna bateria typu AA lub AAA

 (1.3) kulin. przekąska z cienkiego wypieku, zwykle z solą;

 (1.4) kulin. panierowane rybne filety w małych, podłużnych porcjach;


  • Paluszek – część wsi Gadowskie Holendry

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Paluszki

1. zdrobnienie od: palec; niewielki, zazwyczaj najmniejszy palec u rąk i u nóg lub ogólnie o jakimkolwiek palcu, który jest mały;
2. rodzaj ciastka w kształcie chudej, długiej pałeczki;
3. potocznie o standardowej baterii


Paluszki – przysiółek wsi Kasina Wielka w Polsce, położony w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Mszana Dolna.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paluszkiewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

  • Felicjan Paluszkiewicz – katolicki zakonnik, pisarz i publicysta
  • Hanna Paluszkiewicz – polska prawnik, karnista, radca prawny,
  • Janusz Paluszkiewicz – polski aktor teatralny i filmowy
  • Marian Paluszkiewicz – polski pedagog, polonista

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paluszkowy

przymiotnik od: paluszek


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z paluszkiem, dotyczący paluszka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Palusznik

roślina z rodziny traw


Palusznik (Digitaria Haller) – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 263–270 gatunków. Rośliny te występują głównie w strefie międzyzwrotnikowej, ale też w obu strefach umiarkowanych. Na północy Europy i Ameryki Północnej oraz w Chile, Nowej Zelandii i wielu wyspach oceanicznych przedstawiciele rodzaju rosną jako rośliny introdukowane. Taki też status mają dwa gatunki występujące w Polsce – palusznik krwawy D. sanguinalis i palusznik nitkowaty D. ischaemum (aczkolwiek status tego drugiego jest niepewny).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Paluszyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Palynologia

dział botaniki zajmujący się badaniem ziaren pyłku i zarodników roślin; palinologia


Palinologia (gr.  palýnein ‘przyprószyć’, ‘sypać’, λόγος logos ‘nauka’) – dział botaniki, której przedmiotem badań jest pyłek roślin nasiennych, zarodniki mszaków, paprotników i grzybów oraz niektóre inne obiekty, określane łączną nazwą palinomorf. Głównymi celami palinologii są:

  • ustalenie taksonomii palinomorf oraz, o ile to możliwe, ich powiązań z roślinami macierzystymi;
  • ustalenie wieku osadów na podstawie zawartych w nich palinomorf (palinostratygrafia);
  • odtwarzanie historii szaty roślinnej w minionych okresach geologicznych (m.in. analiza pyłkowa).

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pam

1. wykrzyknik naśladujący głośny dźwięk instrumentu lub wystrzał;
2. wykrzyknik naśladujący nucenie; mmm


wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca głośny dźwięk instrumentu lub wystrzał


Cyklon Pam – cyklon tropikalny, który w marcu 2015 roku spustoszył archipelag Vanuatu i wyrządził szkody na kilku innych archipelagach Oceanu Spokojnego. Jest uważany za najgorszą katastrofę naturalną w historii Vanuatu.

Na obszarze Vanuatu cyklon spowodował śmierć 16 osób oraz zniszczył sporą część infrastruktury państwa, odcinając od świata blisko 60 wysp, w tym od dostaw wody pitnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamela

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Pamela – imię żeńskie pochodzenia literackiego, wymyślone przez XVI-wiecznego poetę Philipa Sidneya na użytek poematu Arkadia w 1590 roku. W 1740 roku Samuel Richardson uczynił osobę o tym imieniu tytułową bohaterką powieści Pamela, czyli Cnota nagrodzona. Powieść tę sparodiował szybko Henry Fielding, pisząc swój debiut literacki An Apology for the Life of Mrs. Shamela Andrews, przyczyniając się do upowszechnienia imienia Pamela.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamfil

a) dawniej: walet trefl
b) rodzaj gry w karty


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. karc. rodzaj karty do gry; walet treflowy;

 (1.2) daw. karc. dama atutowa w grze w mariasza

 (1.3) daw. karc. rodzaj gry w karty;


  • Pamfil (imię)
  • pamfil (karta)
  • pamfil (gra karciana)
  • Pamfil z Cezarei
  • Pamfilos z Amfipolis

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamfila

a) dawniej: walet trefl
b) rodzaj gry w karty


Źródła:

SJP.pl

Pamfilia

starożytna kraina


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. kraina w Azji Mniejszej i późniejsza prowincja rzymska;


Pamfilia, Pamfylia, Pamphylia (gr. Παμφυλία Pamphylía), dawniej Mopsopia – w starożytności kraina w południowej Azji Mniejszej, pomiędzy Licją i Cylicją, od północy granicząca z Pizydią. W kierunku południkowym rozciągająca się od Morza Śródziemnego do gór Taurus (obecnie obszar tureckiej prowincji Antalya).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamfilijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Pamfilią, dotyczący Pamfilii


Źródła:

Wiktionary

Pamfleciarz

1. osoba amatorsko pisząca pamflety, utwory publicystyczne lub literackie ośmieszające i krytykujące określone osoby, grupy społeczne lub instytucje polityczne;
2. osoba lubiąca czytać pamflety


Źródła:

SJP.pl

Pamflecik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od pamflet


Źródła:

Wiktionary

Pamflecista

autor piszący pamflety


Źródła:

SJP.pl

Pamflecistka

pamflecista


Patrz:pamflecista

Źródła:

SJP.pl

Pamflet

utwór publicystyczny lub literacki ośmieszający i krytykujący określone osoby, grupy społeczne, instytucje polityczne


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. satyryczny utwór publicystyczny lub literacki mający na celu zdemaskowanie, ośmieszenie i poniżenie osoby, grupy, środowiska społecznego lub instytucji


Pamflet – utwór publicystyczny lub literacki, nierzadko anonimowy, zmierzający do zdemaskowania, ośmieszenia i poniżenia osoby, środowiska społecznego, instytucji. Posługuje się ekspresywną retoryką, przejaskrawieniami w sformułowaniach, elementami satyrycznymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamfletowy

pamflet


Patrz:pamflet

Źródła:

SJP.pl

Pamiąteczka

zdrobnienie od: pamiątka


Źródła:

SJP.pl

Pamiątka

1. przedmiot mający przypominać jakąś osobę, miejsce lub zdarzenie;
2. zapamiętany obraz przeszłości, pamięć o kimś lub o czymś, wspomnienie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drobny przedmiot lub znak przypominający jakieś zdarzenie, miejsce albo osobę


Pamiątka – termin wieloznaczny, potocznie oznaczający drobny przedmiot przypominający jakąś osobę, jakieś miejsce lub zdarzenie. W dawnej polszczyźnie oznaczało wspomnienie, pamięć o kimś lub o czymś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamiątkarski

przymiotnik od: pamiątkarstwo; związany z pamiątkarstwem, dotyczący, podobny do pamiątkarstwa


Źródła:

SJP.pl

Pamiątkarstwo

produkcja przedmiotów sprzedawanych potem jako pamiątki


Źródła:

SJP.pl

Pamiątkarz

wytwórca lub sprzedawca pamiątek


Źródła:

SJP.pl

Pamiątkowo

Pamiątkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły.


Źródła:

Wikipedia

Pamiątkowy

1. przymiotnik od: pamiątka; podobny lub taki, jak pamiątka, charakterystyczny dla pamiątki;
2. przypominający coś, co się już wydarzyło, mający przywołać myśli o kimś lub o czymś


przymiotnik

 (1.1) taki, który jest pamiątką, pozostałością po czymś lub po kimś

 (1.2) taki, który został wykonany, aby upamiętniać coś lub kogoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamięć

1. zdolność umysłu do zachowywania wrażeń, przeżyć, utrwalania informacji
2. pamiętanie, wspominanie
3. urządzenie przechowujące informacje, stosowane głównie w komputerach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdolność umysłu do zapamiętywania – przechowywania wspomnień, informacji itp.;

 (1.2) fakt zachowania informacji, możliwość przypominania sobie – indywidualnie albo w umyśle i kulturze zbiorowości

 (1.3) techn. zdolność niektórych materiałów do powracania do utraconego, pierwotnego kształtu

 (1.4) inform. podzespół lub urządzenie przechowujące dane;


Pamięć – zdolność do rejestrowania i ponownego przywoływania wrażeń zmysłowych, skojarzeń, informacji, występująca u ludzi, niektórych zwierząt i w komputerach. W każdym z tych przypadków proces zapamiętywania ma całkowicie inne podłoże fizyczne oraz podlega badaniom naukowym na podstawie różnych zestawów pojęć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamięciologia

studia badające rolę pamięci w kulturze i społeczeństwie; memory studies


Źródła:

SJP.pl

Pamięciologiczny

pamięciologia


Patrz:pamięciologia

Źródła:

SJP.pl

Pamięciówa

zgrubienie od: pamięciówka


Źródła:

SJP.pl

Pamięciówka

potocznie: tekst, który należy opanować pamięciowo, wykuć, zawierający np. liczne definicje, nazwy własne, daty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. wiedza do opanowania na pamięć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamięciowość

umiejętność szybkiego zapamiętywania, kojarzenia pewnych faktów, łatwość w przywoływaniu w pamięci tego, co już było; pamiętliwość


Źródła:

SJP.pl

Pamięciowy

przymiotnik od: pamięć; doskonalący pamięć, łatwo zapamiętywany lub w jakiś inny sposób powiązany z pamięcią


przymiotnik

 (1.1) związany z pamięcią


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamięciożerny

o oprogramowaniu, programach komputerowych: wykorzystujący znaczne zasoby pamięci komputerowej


Źródła:

SJP.pl

Pamiętać

1. mieć zdolność do przyswajania, przechowywania w mózgu i odtwarzania w jakichś okolicznościach tego, co już było;
2. wykazywać się troską o coś lub o kogoś, myśleć o czymś, o kimś;
3. mieć żal do kogoś, żywić urazę do kogoś


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) przechowywać informacje w pamięci i potrafić je odtwarzać

 (1.2) (o przedmiotach) pochodzić z dawnych czasów

 (1.3) dbać, troszczyć się o kogoś lub o coś

 (1.4) mieć żal, odczuwać urazę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamiętanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|pamiętać.


Źródła:

Wiktionary

Pamiętliwość

umiejętność szybkiego zapamiętywania, kojarzenia pewnych faktów, łatwość w przywoływaniu w pamięci tego, co już było; pamięciowość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest pamiętliwe; cecha tych, którzy są pamiętliwi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamiętliwszy

rzadki stopień wyższy od przymiotnika: pamiętliwy; bardziej pamiętliwy


Źródła:

SJP.pl

Pamiętliwy

1. pamiętający długo doznane krzywdy, przykrości itp.;
2. dawniej:
a) dbający o kogoś, o coś; troskliwy, dbały, pieczołowity;
b) mający dobrą pamięć


przymiotnik

 (1.1) pamiętający długo urazy, doznane krzywdy, przykrości itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamiętniczek

zdrobnienie od: pamiętnik


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od pamiętnik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamiętniczkowy

przymiotnik od: pamiętniczek; mający postać niewielkiego pamiętnika, powiązany z pamiętniczkiem


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnie

przysłówek

 (1.1) od pamiętny


Źródła:

Wiktionary

Pamiętniej

przestarzały stopień wyższy od przysłówka: pamiętnie


Źródła:

SJP.pl

Pamiętniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: pamiętny


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnik

1. mały album, zeszyt do wpisywania komuś na pamiątkę rymowanek, wierszy;
2. notatki regularnie prowadzone przez kogoś, zawierające informacje o bieżących wydarzeniach;
3. utwór literacki, w którym autor przedstawia wydarzenia, w których sam brał udział, zazwyczaj interpretując je i opisując towarzyszące im uczucia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wspomnienia spisywane przez kogoś, zwykle na własne potrzeby

 (1.2) eduk. albumik do umieszczania wierszy, aforyzmów, pamiątkowych wpisów itp., zwykle używany przez dzieci w wieku szkolnym

 (1.3) liter. utwór literacki opisujący wydarzenia z życia bohatera, opierający się na jego wspomnieniach i przeżyciach


Pamiętnik – gatunek literatury stosowanej, relacja prozatorska o zdarzeniach, których autor był uczestnikiem bądź naocznym świadkiem. Pamiętnik (w przeciwieństwie do dziennika) opowiada o zdarzeniach z pewnego dystansu czasowego, w związku z czym kształtuje się dwupłaszczyznowość narracji: autor pamiętnika opowiadać może nie tylko o tym, jak zdarzenia przebiegały, lecz może ujawniać również swoje stanowisko wobec nich w chwili pisania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamiętnikarka

kobieta pisząca pamiętniki lub zajmująca się pamiętnikarstwem


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnikarski

przymiotnik od: pamiętnikarstwo; odnoszący się do pamiętnikarstwa, związany z pamiętnikarstwem, charakterystyczny dla pamiętnikarstwa


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnikarstwo

1. dział piśmiennictwa obejmujący pamiętniki, dzienniki i diariusze;
2. pisanie pamiętników


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnikarz

osoba pisząca pamiętniki lub zajmująca się pamiętnikarstwem


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnikować

pisać pamiętnik


Źródła:

SJP.pl

Pamiętnikowy

przymiotnik od: pamiętnik; mający charakter pamiętnika, odnoszący się do pamiętnika


Źródła:

SJP.pl

Pamiętność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest pamiętne; cecha tych, którzy są pamiętni


Źródła:

Wiktionary

Pamiętny

1. ważny, godny pamięci, taki, który się długo pamięta;
2. pamiętający o kimś lub o czymś, troszczący się o coś lub o kogoś


przymiotnik

 (1.1) taki, który długo się pamięta; godny zapamiętania; zapadający w pamięć

 (1.2) daw. taki, który przechowuje w pamięci

 (1.3) daw. taki, który troszczy się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamir

łańcuch górski w Azji Centralnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rozległy region górski w Azji Środkowej stanowiący węzeł orograficzny, od którego rozchodzą się pasma Hindukusz, Karakorum, Kunlun i inne;

 (1.2) geogr. hydron. rzeka we wschodnim Tadżykistanie i w północno-zachodnim Afganistanie;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pamirski

przymiotnik od: Pamir (góry w Azji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Pamirem, dotyczący Pamiru

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język pamirski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamiry

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) rzad. geogr. łańcuch górski w Azji Centralnej;


Źródła:

Wiktionary

Pamiyntać

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. pamiętać


Źródła:

Wiktionary

Pamm

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca głośny dźwięk instrumentu lub wystrzał


Źródła:

Wiktionary

Pampa

rozległa, trawiasta równina stepowa w Ameryce Południowej; pampas


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. południowoamerykański step


  • pampa – formacja roślinna
  • Pampa – rodzaj ptaków
  • Pampa – kraina geograficzna w Argentynie
  • Pampa – miasto w USA

Zobacz też:

  • La Pampa – prowincja w Argentynie

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pampas

rozległa, trawiasta równina stepowa w Ameryce Południowej; pampa


Źródła:

SJP.pl

Pampasowiec

gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych; wilk grzywiasty


Pampasowiec (Chrysocyon) – rodzaj ssaków z rodziny psowatych (Canidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pampasowy

1. pampas;
2. trawa pampasowa - rodzaj roślin z rodziny traw; gynerium, kortaderia, okolcz srebrzysty;
3. nibylis pampasowy - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych; lis pampasowy, lisoszakal, aguraszi, lis Azary;
4. ocelot pampasowy - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych; kot pampasowy, kolokolo;
5. sarniak pampasowy - gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych; jeleń pampasowy;
6. tukotuko pampasowy - gatunek gryzonia z rodziny tukotukowatych


przymiotnik jakościowy

 (1.1) charakterystyczny dla pampasów, mający cechy lub właściwości przypisywane pampasom

przymiotnik relacyjny

 (2.1) odnoszący się do pampasów, mający związek z pampasami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pampasy

stepy Ameryki Południowej; pampa; rzadziej: pampas


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) geogr. równinne stepy o klimacie umiarkowanym w Ameryce Południowej;


Pampa (z języka keczua) – formacja roślinna o charakterze stepowym tj. z dominacją traw, ale też udziałem zarośli. Stanowiła największy kompleks roślinności trawiastej na półkuli południowej zajmując około 700 tys. km² w Ameryce Południowej – we wschodniej Argentynie, w Urugwaju i południowo-wschodniej Brazylii. W środkowej części rozcina ją rozległe estuarium La Platy. Niemal w całości formacja ta została zamieniona w obszary rolnicze i zurbanizowane.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pampeluna

miasto w północnej Hiszpanii, stolica regionu Navarra; Pamplona


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północnej Hiszpanii, stolica prowincji Nawarra;


Pampeluna (hiszp. Pamplona, bask. Iruña lub Iruñea) – miasto w północnej Hiszpanii (193 tys. mieszkańców), stolica prowincji Nawarra. Miasto jest położone na wysokości 449 m n.p.m., nad rzekami Arga, Sadar i Elorz, w odległości 87 km od San Sebastián, 434 km od Barcelony oraz 411 km od Madrytu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pampeluńczyk

mieszkaniec Pampeluny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Pampeluny; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pampelunka

mieszkanka Pampeluny (miasta w Hiszpanii)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Pampeluny; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pampeluński

Pampeluna (miasto w Hiszpanii)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Pampeluną, dotyczący Pampeluny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pamper

regionalnie: pajac


Źródła:

SJP.pl

Pamperek

zdrobniale o pamperze (niegdyś, dziś tylko gwarowo lub żartobliwie o osobie zachowującej się niepoważnie, śmiesznie)


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Poznań. rysunek lub zabawka przedstawiająca małego ludzika


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pampero

chłodny i porywisty wiatr wiejący z południa w kierunku północnej części Argentyny i Urugwaju


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pampers

pot. ktoś młody, o niewielkim doświadczeniu zawodowym, ale pełen ambicji i przekonany o swej nieomylności


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lekcew. niedoświadczony pracownik

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. jednorazowa pielucha


Pieluszka, pielucha – kawałek chłonnego materiału, absorbujący mocz noworodka, niemowlęcia i małego dziecka, a także osób chorych, które samodzielnie nie kontrolują potrzeb fizjologicznych. Obecnie w Polsce najczęściej stosowane są pieluszki jednorazowe potocznie nazywane, od marki jednego z producentów, pampersami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pampersik

zdrobnienie od: pampers


Źródła:

SJP.pl

Pampersować

potocznie: zakładać pieluchę jednorazową


Źródła:

SJP.pl

Pampersowy

1. odnoszący się do pampersów, związany z pampersami, ich produkcją (np. materiał pampersowy, wata pampersowa);
2. żartobliwie: związany z niemowlakiem (np. urodziny pampersowe)


Źródła:

SJP.pl

Pampersy

pot. ktoś młody, o niewielkim doświadczeniu zawodowym, ale pełen ambicji i przekonany o swej nieomylności


Źródła:

SJP.pl

Pamplona

miasto w północnej Hiszpanii, stolica regionu Navarra; Pampeluna


  • Pamplona, czyli Pampeluna – miasto w Hiszpanii
    • Pamplona – stacja kolejowa
  • Pamplona – miasto w Kolumbii
  • Pamplona (Estanislau de Figueiredo Pamplona, 1904-1973) – brazylijski piłkarz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pampóń

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rolnik, chłop


Źródła:

Wiktionary

Pampuch

rodzaj pączka z mąki pszennej smażonego na tłuszczu; racuch, parowaniec


Pampuchy (pyzy, pyzy drożdżowe, pączki/bułki/kluski na parze, kluski parowe/parowane, parzaki, parowańce, parowce, paruchy, ruchańce, ruchane kluski, śl. buchty) – w kuchni polskiej, rodzaj dużych klusek (pączków, pyz) wyrabianych z ciasta drożdżowego i gotowanych na parze. Ugotowana kluska ma kształt kulisty, płaski od spodu, a konsystencję sprężystą, pulchną i miękką.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pampuszek

zdrobnienie od: pampuch


Źródła:

SJP.pl

Pamuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pamuła

nazwisko


Pamuła – regionalna słodko-kwaśna zupa owocowa, gotowana przede wszystkim z suszonych owoców, zagęszczana mąką i zabielana słodką śmietaną, podawana zwykle do picia.

Zupa z suszu wywodzi się z kuchni chłopskiej, z obszaru Galicji. Nazwa „pamuła” pochodzi od łacińskiego słowa „famulus” co oznaczało parobka, pomocnika, biedaka. Początkowo wytwarzana była tylko z dzikich gruszek, które zbierano i suszono jesienią. Zupy z owoców gotowanych (a więc i z suszonych) spożywa się głównie w okresie zimowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pan

1. mężczyzna;
2. władca czegoś;
3. nauczyciel szkolny


skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego lub żeńskiego, nazwa własna

 (1.1) = Polska Akademia Nauk;


pan

  • pan – gra karciana
  • pan – starożytne chińskie naczynie rytualne

Pan

  • Pan (Kyrios) – tytuł Jezusa Chrystusa
  • Pan – w mitologii greckiej bóg pasterzy, rogaty i koźlonogi
  • Pan – księżyc Saturna
  • Pan – planetoida o numerze katalogowym 4450
  • Pan – czytnik grup dyskusyjnych
  • Pan – nazwa systematyczna rodzaju szympans z rodziny człowiekowatych

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pan-Owski

PAN (Polska Akademia Nauk); panowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z PAN-em, dotyczący PAN-u


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk., gw-pl|Poznań., także środ. sport. przebita opona

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. od: pan

zaimek dzierżawczy

 (3.1) twój lub jego w formie grzecznościowej


  • PANA – Polska Agencja Nadzoru Audytowego

Miejscowości:

  • Pana – miasto w stanie Illinois, w hrabstwie Christian
  • Pana (ang. Pana Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Christian
  • Pana – miasto w Gabonie

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Panacea

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. bogini i uosobienie leczenia za pomocą panaceum; córka Asklepiosa i Epione oraz siostra Higiei, Iaso, Ajgle, Akeso, Podalejriosa i Machaona;

 (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 2878, z pasa głównego planetoid, odkryta w 1980 r.;

 (1.3) geogr. jednostka osadnicza w stanie Floryda w USA;


Panacea – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Floryda, w hrabstwie Wakulla.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Panaceum

środek leczniczy, który leczy wszystkie choroby


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. lek (środek) na wszystko; superlekarstwo

 (1.2) książk. przen. środek na wszystkie dolegliwości, kłopoty i trudności


Panaceum (łac. panacea, gr. πανάκεια panákeia, od pan „wszystko” i ákos „lekarstwo”) – domniemany środek leczniczy przeciw wszystkim chorobom, poszukiwany przez alchemików, spotykany w legendach i mitach. Rolę panaceum przypisywano m.in. teriakowi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pan


Źródła:

Wiktionary

Panadol

środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy


Paracetamol, acetaminofen (łac. paracetamolum) – organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna acetanilidu, stosowany jako lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. W handlu znajduje się od 1955. W Polsce stał się popularny w latach 90. XX wieku, wypierając z rynku aminofenazon, powszechnie wówczas używany lek przeciwgorączkowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panafrykanista

zwolennik, osoba należąca do ruchu politycznego zapoczątkowanego wśród Murzynów amerykańskich, podkreślającego głównie konieczność ich politycznego współdziałania


Źródła:

SJP.pl

Panafrykanistka

panafrykanista


Patrz:panafrykanista

Źródła:

SJP.pl

Panafrykanizm

ruch polityczny zapoczątkowany wśród Murzynów amerykańskich, podkreślający głównie konieczność ich politycznego współdziałania


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panafrykański

1. przymiotnik od: panafrykanizm; związany z ideami panafrykanizmu, odnoszący się do panafrykanizmu;
2. odnoszący się do całej Afryki


Źródła:

SJP.pl

Panagia

ozdoba noszona przez duchownych prawosławnych, wyglądem przypominająca kolczyk z owalną, bogato zdobioną ramką okalającą wizerunek jednego z męczenników


Pano Panaja (gr. Πάνω Παναγιά) – wieś w Republice Cypryjskiej, w dystrykcie Pafos. W 2011 roku liczyła 481 mieszkańców.

Leży u podnóża gór Trodos. W pobliżu miejscowości znajduje się zabytkowy monastyr Chrisorojatisa. W Pano Panaja urodził się Makarios III (1913–1977), pierwszy prezydent Cypru. W domu, gdzie się urodził obecnie znajduje się muzeum.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panagiar

ramka okalająca wizerunek jednego z męczenników, będąca częścią panagii (ozdoby noszonej przez duchownych prawosławnych, wyglądem przypominającej kolczyk)


Źródła:

SJP.pl

Panaks

gatunek reliktowej byliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce; ginseng, gin-seng, żeń-szeń


Źródła:

SJP.pl

Panalbański

obejmujący swym zasięgiem wszystkie tereny Albanii, odnoszący się do wszystkich terenów Albanii


Źródła:

SJP.pl

Panam

1. letni, jasny kapelusz wyplatany z włókien palmy rosnącej w Południowej Ameryce; także kapelusz słomkowy o tym kształcie
2. tkanina naśladująca plecionkę tych kapeluszy; rodzaj splotu stosowanego w tych kapeluszach


Źródła:

SJP.pl

Panama

1. letni, jasny kapelusz wyplatany z włókien palmy rosnącej w Południowej Ameryce; także kapelusz słomkowy o tym kształcie
2. tkanina naśladująca plecionkę tych kapeluszy; rodzaj splotu stosowanego w tych kapeluszach


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Środkowej;

 (1.2) geogr. stolica Panamy (1.1);


Panama, Republika Panamy (hiszp. Panamá, República de Panamá) – państwo w Ameryce Centralnej, położone na Przesmyku Panamskim, łączącym Amerykę Północną i Południową, pomiędzy Morzem Karaibskim na północy a Oceanem Spokojnym na południu. Graniczy z Kostaryką na zachodzie i Kolumbią na wschodzie. Powierzchnia kraju wynosi 75 420 km², a liczba ludności – 3 928 646 (2021). Stolicą i największym miastem jest miasto Panama.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panamaks

statek, którego wielkość wraz z ładunkiem pozwala na przepłynięcie przez system śluz Kanału Panamskiego


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) mors. największy statek jaki może przepłynąć przez Kanał Panamski;


Panamax – zbitka słów Panama i maksimum. Określa się tak statek o maksymalnych wymiarach gabarytowych, umożliwiających żeglugę przez Kanał Panamski.

Wielkość statku ograniczają wymiary śluz wodnych, wynoszące 305 m długości, 33,5 m szerokości oraz 26 m głębokości (śluza Pedro Miguel 12,55 m). Typowy Panamax to masowiec lub kontenerowiec o maksymalnych wymiarach:

  • 294,1 m długości
  • 32,3 m szerokości
  • 12,0 m zanurzenia
  • 57,9 m wysokości od linii wodnej do najwyżej położonego punktu statku

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panamczyk

mieszkaniec Panamy (miasta)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Panamy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panameryka

organizacja międzynarodowa zrzeszająca wszystkie (poza Kubą) państwa Ameryki Łacińskiej, USA i Kanadę; Unia Panamerykańska (w latach 1910-48), Organizacja Państw Amerykańskich (od 1948 r.)


Źródła:

SJP.pl

Panamerykanista

zwolennik doktryny politycznej głoszącej jedność, wspólnotę krajów kontynentu amerykańskiego pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych


Źródła:

SJP.pl

Panamerykanizm

doktryna polityczna głosząca jedność, wspólnotę krajów kontynentu amerykańskiego pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. doktryna polityczna wzywająca do zjednoczenia krajów obu Ameryk pod wodzą Stanów Zjednoczonych


Panamerykanizm (gr. πᾶν- pân- „wszech-” + Ameryka) – idea i ruch polityczny postulujące zbliżenie i współpracę państw Ameryki Północnej i Południowej, odmiana pannacjonalizmu.

Panamerykanizm został zainicjowany w pierwszej połowie XIX w. w Ameryce Łacińskiej, odrodził się w końcu XIX wieku w USA; w XX wieku modyfikował cele i formy działania (polityka dobrego sąsiedztwa, Sojusz dla Postępu); od 1948 jest realizowany m.in,przez OPA.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panamerykański

przymiotnik od: panamerykanizm; charakterystyczny dla panamerykanizmu, odnoszący się do panamerykanizmu


przymiotnik

 (1.1) polit. odnoszący się do całej Ameryki, zarówno Ameryki Północnej, jak i Ameryki Południowej

 (1.2) związany z ideą panamerykanizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panamka

1. mieszkanka Panamy (miasta)
2. mały kapelusz; panama


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Panamy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panamowy

wykonany z tkaniny naśladującej plecionkę charakterystyczną dla letnich kapeluszy wyplatanych z włókien palm rosnących w Południowej Ameryce lub podobny do tej tkaniny


przymiotnik

 (1.1) dotyczący panamy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panamski

związany z Panamą


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Panama

 (1.2) odnoszący się do miasta Panama


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panarabista

zwolennik ruchu politycznego głoszącego potrzebę pojednania się wszystkich krajów ludów arabskich


Źródła:

SJP.pl

Panarabistka

panarabista


Patrz:panarabista

Źródła:

SJP.pl

Panarabizm

ruch polityczny głoszący potrzebę pojednania się wszystkich krajów ludów arabskich


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. doktryna głosząca zjednoczenie wszystkich ludów arabskojęzycznych;


Panarabizm (z gr. pan = „wszystko” + „Arabowie”) – doktryna polityczna głosząca zjednoczenie wszystkich ludów arabskojęzycznych. Jego początki wiążą się z rozwojem arabskiego nacjonalizmu w XIX wieku. Ruch ten przyczynił się do powstania w 1945 roku Ligi Państw Arabskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panarabski

przymiotnik od: panarabizm; charakterystyczny dla panarabizmu, odnoszący się do panarabizmu


przymiotnik

 (1.1) związany z panarabizmem, głoszący zjednoczenie ludów arabskich


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panas

nazwisko


Janusz Panasewicz, właśc. Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia 1956 w Lipsku) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów utworów muzycznych. Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panasewicz

nazwisko


Panasewicz:

  • Janusz Panasewicz, właśc. Jan Panasewicz (ur. 1956) – polski wokalista rockowy
  • Panasewicz (album)

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panasiewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Panasiewicz – polski grafik, wykładowca
  • Alicja Panasiewicz – polska artystka wizualna, wykładowczyni
  • Katarzyna Panasiewicz – polska agronomka, wykładowczyni

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panasiuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Panasonic

[czytaj: panasonik] produkt marki Panasonic


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) techn. urządzenie (magnetowid, telewizor, itp.) marki Panasonic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panatenaje

w starożytnych Atenach: obchodzone co cztery lata, najstarsze i największe święto ku czci bogini Ateny


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) hist. święto ku czci Ateny;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panatenajski

1. igrzyska panatenajskie (Panatenaje)
2. amfora panatenajska - napełniona oliwą, służyła jako puchar dla zwycięzcy igrzysk


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Panatenajami, dotyczący Panatenajów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panathinaikos

[czytaj: panafinajKOS lub panafiNAJkos] klub sportowy z Aten (stolicy Grecji)


  • Panathinaikos AO – grecki klub piłkarski
  • Panathinaikos BC – grecki klub koszykarski
  • Panathinaikos VC – grecki klub siatkarski

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panazjatycki

związany z doktryną, ruchem politycznym głoszącym potrzebę pojednania się wszystkich krajów azjatyckich


Źródła:

SJP.pl

Panbiologizm

przekonanie bądź swoistego rodzaju wyobrażenie roślin jako ludzi i ludzi jako roślin, przekonanie o roślinności ciał i cielesności roślin


Źródła:

SJP.pl

Panbratowanie

tworzenie jedności, całości z elementów o podobnych cechach, szczególnie w odniesieniu do kultury, pochodzenia (np. panbratowanie społeczeństwa)


Źródła:

SJP.pl

Pańćatantra

zbiór sanskryckich bajek dydaktycznych z pierwszych wieków n.e., występujący w 5 księgach (o poróżnieniu przyjaciół, o ich zdobywaniu, o wojnie i pokoju, o utracie zdobytego mienia, o nierozważnym postępowaniu); Pańczatantra


Pańćatantra, Pańczatantra (sans. पञ्चतन्त्र - pięcioksiąg) – najsławniejszy zbiór bajek (ponad 200) powstały w Indiach między IV a III wiekiem p.n.e.

Według przedmowy do Pańcatantry jej twórcą był bramin Wisznu Śarman, który stworzył ją dla oddanych mu pod opiekę synów króla Amaratśaki.

Pańczatantrę na język polski przełożyły Wanda Markowska i Anna Milska (1956)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pancerfaust

ręczna broń przeciwpancerna, stosowana przez wojsko niemieckie w czasie drugiej wojny światowej; panzerfaust


Panzerfaust – niemiecki bezodrzutowy granatnik przeciwpancerny jednorazowego użytku z okresu II wojny światowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pancerka

pojazd pancerny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. wojsk. pojazd pancerny

 (1.2) środ. wojsk. pociąg pancerny

 (1.3) pot. rodzaj bransoletki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pancerniacki

pancerniak


Patrz:pancerniak

Źródła:

SJP.pl

Pancerniaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od pancerniak


Źródła:

Wiktionary

Pancerniaczka

pancerniak


Patrz:pancerniak

Źródła:

SJP.pl

Pancerniak

potocznie: żołnierz walczący w opancerzonym pojeździe bojowym; pancernik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. wojsk. żołnierz wojsk pancernych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pancerniczy

odnoszący się do zadań żołnierza wojsk pancernych, sprzętu używanego przez takiego żołnierza podczas zadań lub ogólnie powiązany z takim żołnierzem


Źródła:

SJP.pl

Pancernik

1. ssak z rodziny szczerbaków o grzbiecie pokrytym pancerzem rogowo-kostnym;
2. opancerzony okręt wojenny


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. niewielki ssak o pancerzu złożonym z ruchomych tarczek;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) mar. wojsk. silnie opancerzony okręt, wyposażony w działa bardzo dużego kalibru;


Pancernik – klasa dużych, silnie opancerzonych i uzbrojonych pełnomorskich okrętów artyleryjskich, stanowiących trzon największych flot wojennych od czasu powstania klasy pancerników w drugiej połowie XIX wieku do okresu II wojny światowej.

Przeznaczeniem pancerników było zapewnienie panowania na morzach poprzez wygrywanie bitew artyleryjskich i niszczenie wrogich jednostek nawodnych wszystkich klas. Pierwsze pancerniki pojawiły się w latach 60. XIX wieku i z miejsca zastąpiły drewniane okręty liniowe w roli najpotężniejszych jednostek floty, przejmując także ich nazwę w niektórych językach (zobacz niżej). Pod koniec XIX wieku, od generacji przeddrednotów, charakterystyki pancerników uległy ustaleniu jako okręty o wyporności pełnej ponad 9000 ton, z artylerią główną kalibru 254 mm i więcej, ze stalowym kadłubem i napędem parowym. Później parametry te jeszcze wzrastały. Szczyt znaczenia pancerniki miały podczas wojny rosyjsko-japońskiej (1904–1905) i I wojny światowej, istotną rolę odgrywały także podczas II wojny światowej, aczkolwiek utraciły wtedy swój prymat na rzecz lotniskowców. W latach 1870 do 1949 ukończono 390 pancerników. Po II wojnie światowej klasa ta stopniowo zanikła, jedynie nieliczne pozostające w służbie okręty używane były w bardzo ograniczonym zakresie do lat 90. XX wieku. Polska nie posiadała w swojej marynarce okrętów tej klasy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pancernikowate

o cechach pancernikowatych (rodzina ssaków)


Pancernikowate (Dasypodidae) – rodzina ssaków łożyskowych z rzędu pancernikowców (Cingulata). Wyróżnia się najczęściej 7 gatunków, aczkolwiek istnieją rozbieżności w pracach różnych autorów. Tułów okrywa pancerz złożony z płyty ramiennej, płyty miednicznej i kilku ruchomych pasów pomiędzy nimi. Raczej owadożerne bądź wszystkożerne, wiodą najczęściej samotny tryb życia. Występuje opóźniona implantacja oraz poliembrionia, z jednego zarodka powstaje od 2 do 8 identycznych zarodków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pancernikowaty

o cechach pancernikowatych (rodzina ssaków)


Źródła:

SJP.pl

Pancernikowce

przedstawiciel rzędu lądowych ssaków łożyskowych z podgromady żyworodnych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pancernikowiec

przedstawiciel rzędu lądowych ssaków łożyskowych z podgromady żyworodnych


Źródła:

SJP.pl

Pancerność

pancerny


Patrz:pancerny

Źródła:

SJP.pl

Pancerny

pokryty pancerzem, czymś twardym jak pancerz lub przeznaczony na pancerze; pancerzowy


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma pancerz

 (1.2) wojsk. związany z wojskami pancernymi

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) wojsk. żołnierz wojsk pancernych

 (2.2) hist. żołnierz noszący pancerz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pancerz

1. fragment zbroi rycerskiej pokryty żelaznymi płytami chroniącymi przed obrażeniami powodowanymi poprzez uderzenia podczas walk;
2. twarda płyta chroniąca jakąś część czegoś;
3. twarda okrywa ciał niektórych zwierząt;
4. postawa kogoś, kto bez względu na zaistniałą sytuację nie chce pokazywać swoich uczuć lub angażować się w jakieś sprawy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zool. u niektórych zwierząt: fragment twardej skóry lub innej powierzchni chroniący narządy wewnętrzne przed uszkodzeniem mechanicznym; ubranie o takiej cesze;

 (1.2) wojsk. metalowa powłoka wokół pojazdu, okrętu chroniąca jego załogę przed zagrożeniem; metalowa powłoka chroniąca dowolny przedmiot przed zniszczeniem mechanicznym


  • pancerz – twarda powłoka ciała zwierząt
  • pancerz – inaczej zbroja, rodzaj uzbrojenia ochronnego zakładanego na ciało użytkownika
  • pancerz – osłona chroniąca pojazdy wojskowe, stosowana także w fortyfikacjach
    • pancerz ceramiczny
    • pancerz reaktywny
  • pancerz wspomagany – urządzenie mocowane na zewnątrz ciała użytkownika, którego celem jest wzmocnienie siły jego mięśni

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pancerzowce

największa gromada skorupiaków


Pancerzowce, skorupiaki wyższe (Malacostraca) – gromada najwyżej uorganizowanych skorupiaków (Crustacea).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pancerzowiec

1. niewielki owad z rodziny prusakowatych, występujący w pobliżu siedlisk człowieka;
2. niewielki wóz opancerzony;
3. skorupiak wyższy; przedstawiciel podgromady skorupiaków obejmujacej m.in. raki i kraby


Źródła:

SJP.pl

Pancerzownica

lekka broń przeciwpancerna używana przez piechotę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. ręczna broń przeciwpancerna


Granatnik przeciwpancerny (dawniej: pancerzownica) – rodzaj granatnika przeznaczonego do niszczenia wozów bojowych i umocnień polowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pancerzowy

pokryty pancerzem, czymś twardym jak pancerz lub przeznaczony na pancerze; pancerny


Źródła:

SJP.pl

Pancerzyk

niewielki pancerz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: pancerz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pancerzykowaty

wiciowiec pancerzykowaty: jeden z kilku gatunków planktonu roślinnego wód stałych, którego rozwojowi towarzyszy wydzielanie chlorofilu


Źródła:

SJP.pl

Pancetta

dojrzewający boczek wieprzowy


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pancewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Panchreston

[czytaj: panKREston] wyjaśnienie uniwersalne, zwykle zbyt uproszczone, mające pasować do każdej sytuacji


Źródła:

SJP.pl

Panchromatyczność

możliwość reakcji jakichś substancji, przedmiotów lub części ciała istoty żywej na różne odcienie, barwy; barwoczułość


Źródła:

SJP.pl

Panchromatyczny

reagujący na różne odcienie, barwy; barwoczuły


Źródła:

SJP.pl

Panchromazja

zmiana degeneracyjna komórek, występująca u kobiet po menopauzie, charakteryzująca się wytworzeniem nietypowych, zazwyczaj walcowatych kształtów tych komórek


Źródła:

SJP.pl

Panchroniczny

odnoszący się do długotrwałości jakiegoś zjawiska dotyczącego ogółu, większej liczby ludzi, zwierząt lub roślin (np. zjawisko panchroniczne)


Źródła:

SJP.pl

Pańcia

1. pieszczotliwie: właścicielka jakiegoś zwierzęcia domowego (zwłaszcza psa), jego pani;
2. potocznie: kobieta głupia i pretensjonalna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. iron. a. pogard. o kobiecie przesadnie wystrojonej, niezbyt błyskotliwej

 (1.2) pot. iron. o właścicielce zwierzęcia domowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pańcio

zdrobnienie od: pan (właściciel psa)


Źródła:

SJP.pl

Pancur

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. punk, mężczyzna należący do subkultury punk


Źródła:

Wiktionary

Pancura

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. punkówa, kobieta należąca do subkultury punk


Źródła:

Wiktionary

Pańczatantra

zbiór sanskryckich bajek dydaktycznych z pierwszych wieków n.e., występujący w 5 księgach (o poróżnieniu przyjaciół, o ich zdobywaniu, o wojnie i pokoju, o utracie zdobytego mienia, o nierozważnym postępowaniu); Pańćatantra


Pańćatantra, Pańczatantra (sans. पञ्चतन्त्र - pięcioksiąg) – najsławniejszy zbiór bajek (ponad 200) powstały w Indiach między IV a III wiekiem p.n.e.

Według przedmowy do Pańcatantry jej twórcą był bramin Wisznu Śarman, który stworzył ją dla oddanych mu pod opiekę synów króla Amaratśaki.

Pańczatantrę na język polski przełożyły Wanda Markowska i Anna Milska (1956)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panczen

łyżwy wyścigowe o długich i cienkich ostrzach, używane przez sportowców uprawiających łyżwiarstwo szybkie


Źródła:

SJP.pl

Panczena

łyżwa wyścigowa o długim i cienkim ostrzu; panczen


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. łyżwa o długim, cienkim ostrzu, przeznaczona do jazdy szybkiej na lodzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panczenista

sportsmen uprawiający łyżwiarstwo szybkie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. łyżwiarz jeżdżący na panczenach, uprawiający łyżwiarstwo szybkie


Łyżwiarstwo szybkie – dyscyplina zimowa, w której celem zawodnika jest jak najszybsze przejechanie na łyżwach określonego dystansu po torze lodowym. Sportowca uprawiającego łyżwiarstwo szybkie nazywa się panczenistą.

Łyżwiarze startują w parach i każdy z nich jedzie na zmianę po torach wewnętrznym i zewnętrznym. Zawodnicy jadący w danej parze nie eliminują się wzajemnie, ważny jest jedynie czas, jaki osiągnął każdy z nich (przy ustalaniu klasyfikacji bierze się pod uwagę czasy wszystkich zawodników).Światową czołówkę w łyżwiarstwie szybkim stanowią obecnie zawodnicy pochodzący z Holandii, gdzie dyscyplina ta cieszy się dużą popularnością. Coraz większą rolę odgrywa nowoczesny sprzęt, przede wszystkim kostiumy zawodników, które muszą cechować się dobrą aerodynamiką.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panczenistka

sportsmenka uprawiająca łyżwiarstwo szybkie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. forma żeńska od: panczenista


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panczenlama

najwyższy, lamaicki dostojnik duchowny w Tybecie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. duchowny tybetański, najwyższy obok dalajlamy;


Panczenlama (tyb.: པན་ཆེན་བླ་མ, Wylie: pan-chen bla-ma, ZWPY: Bainqên Lama) – duchowny buddyjski, uważany za drugiego w hierarchii przywódcę duchowego buddyjskiej szkoły Gelugpa.

Obecny XI Panczenlama (Gendun Czokji Nima) (ur. 1989) został porwany i uwięziony przez władze Chin. Zgodnie z tradycją jest on odpowiedzialny za odnalezienie i intronizację kolejnego dalajlamy – duchowego i politycznego przywódcy Tybetu. Rząd chiński oficjalnie wyznaczył swojego kandydata na panczenlamę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panczenowy

odnoszący się do łyżwiarstwa szybkiego, związany z łyżwiarstwem szybkim lub łyżwami przeznaczonymi do uprawiania tego łyżwiarstwa


Źródła:

SJP.pl

Panczeny

łyżwy wyścigowe o długich i cienkich ostrzach, używane przez sportowców uprawiających łyżwiarstwo szybkie


Źródła:

SJP.pl

Panda

1. ssak z rodziny niedźwiedziowatych występujący w 2 gatunkach:
a) panda wielka - zwierzę wielkości niedźwiedzia żyjące w lasach bambusowych, mające gęstą, czarno-białą sierść; niedźwiedź bambusowy;
b) panda mała - zwierzę prowadzące nocny, nadrzewny tryb życia, o rdzawym lub rdzawobrązowym ubarwieniu;
2. samochód typu Fiat Panda


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. panda mała

 (1.2) zool. panda wielka


  • pandy (Ailuridae) − rodzina ssaków z rzędu drapieżnych
  • panda – rodzaj drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych
  • panda wielka (Ailuropoda melanoleuca) − duży ssak o czarno-białym ubarwieniu występujący na terenie Chin, zaliczany do rodziny niedźwiedziowatych
  • pandka ruda, panda mała, panda mniejsza, panda czerwona (Ailurus fulgens) − niewielki ssak o rdzawym ubarwieniu zaliczany do rodziny pandkowatych
  • Panda – nazwa naukowa rodzaju roślin z rodziny Pandaceae
  • Panda – dwumiejscowy samolot ultralekki produkowanym przez Aero-service Jacek Skopiński
  • Fiat Panda − samochód osobowy, którego producentem jest FIAT
  • Kung Fu Panda – amerykański film animowany z 2008 roku
  • Panda Security – przedsiębiorstwo zajmujące się bezpieczeństwem komputerowym
  • „Panda” – singel Desiignera
  • Panda – skała w województwie śląskim

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pandan

drzewo, krzew lub pnącze z rodziny pandanowatych, z klasy jednoliściennych; pandanowiec, pochutnik


Pandan, pochutnik – rodzaj roślin z rodziny pandanowatych obejmujący ok. 700 gatunków, występujących w tropikach Afryki, Azji, Australii i Polinezji. Rosną często w lasach namorzynowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandanowate

o cechach pandanowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandanowaty

o cechach pandanowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Pandanowiec

drzewo, krzew lub pnącze z rodziny pandanowatych, z klasy jednoliściennych; pandan, pochutnik


Źródła:

SJP.pl

Pandanowy

pandan


Patrz:pandan

Źródła:

SJP.pl

Pandawowie

pięciu synów Pandu opisanych w Mahabharacie


Pandawowie (dewanagari पाण्डव) – pięciu opisanych w Mahabharacie synów Pandu (dewanagari पांडु) i jego dwóch żon (Kunti i Madri):

  • Ardźuna – pochodzący od Indry
  • Bhima – pochodzący od Waju
  • Judisztira – pochodzący od Jamy
  • Nakula i
  • Sahadewa – bliźniacy pochodzący od Aświnów

Trzech pierwszych było synami Kunti, dwóch pozostałych było bliźniakami zrodzonymi z Madri.

Poślubili wspólnie Draupadi.




Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandeizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. filoz. poglądy teologiczne i filozoficzne lub przekonania religijne utożsamiające Boga ze światem;


Pandeizm (gr. pan i łac. deus) – kombinacja panteizmu i deizmu. Są to poglądy teologiczne i filozoficzne lub przekonania religijne utożsamiające Boga ze światem, pogląd religijny zakładający istnienie jakiejś nieokreślonej dokładnie duchowej siły sprawczej, która stworzyła świat materialny i prawa nim rządzące, jednak nie ingeruje ona obecnie bezpośrednio w jego działanie. Według deistów istnienie tej siły sprawczej wyjaśnia racjonalną strukturę świata i stałość praw fizyki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pandekta

część kodeksu napisanego przez Justyniana na podstawie pism prawników rzymskich; pandekty, digesta


Źródła:

SJP.pl

Pandekty

część kodeksu napisanego przez Justyniana na podstawie pism prawników rzymskich; pandekta, digesta


Źródła:

SJP.pl

Pandemia

1. rodzaj epidemii obejmującej swym zasięgiem bardzo duże obszary;
2. pokój, wzajemny sojusz i zgoda wszystkich narodów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. globalna epidemia, obejmująca duże obszary (kraj, kontynent lub cały świat)

 (1.2) książk. idealny sojusz wszystkich narodów egzystujących w pokoju i zgodzie


Pandemia (gr. pan „wszyscy”, demos „lud”) – nazwa epidemii o szczególnie dużych rozmiarach, na dużym obszarze, obejmującej kraje, a nawet kontynenty.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pandemiczny

1. związany z pandemią - epidemią obejmująca swym zasięgiem bardzo duże obszary; pandemijny;
2. związany z bardzo częstym występowaniem i bardzo szybkim rozpowszechnianiem się jakiegoś negatywnego zjawiska, np. rozmiary pandemiczne


przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z pandemią; mający charakter pandemii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pandemijny

związany z pandemią - epidemią obejmująca swym zasięgiem bardzo duże obszary; pandemiczny


Źródła:

SJP.pl

Pandemioza

sytuacja wywołana pandemią COVID-19 oraz zbyt intensywnymi, uciążliwymi działaniami mającymi na celu jej ograniczenie; covidoza, kowidoza


Źródła:

SJP.pl

Pandemoniczny

pandemonium


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pandemonium, dotyczący pandemonium


Patrz:pandemonium

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pandemonium

1. królestwo władcy piekieł i demonów
2. pot. o miejscu, gdzie panuje straszny chaos, zgiełk; piekło


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. przerażająca sytuacja, wydarzenie, miejsce

 (1.2) książk. królestwo władcy piekieł i demonów


  • Pandemonium (Pandæmonium) – stolica piekła, pałac w poemacie Raj utracony Johna Miltona
  • Pandemonium – polska grupa muzyczna, grająca muzykę metalową
  • Pandemonium – album kompilacyjny tajwańskiej grupy Chthonic
  • Pandemonium (Pandæmonium) – album studyjny brytyjskiej grupy Killing Joke
  • Pandemonium – album studyjny amerykańskiej grupy The Time
  • Pandemonium – album studyjny amerykańskiej grupy Cavalera Conspiracy
  • Pandemonium! – gra video wydana w 1996 roku przez Crystal Dynamics

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pandeterministyczny

przymiotnik: pandeterminizm; typowy, charakterystyczny dla pandeterminizmu, koncepcji filozoficznej zakładającej uwarunkowanie wszystkich zjawisk od przyczyn stworzonych przez ogół społeczności, większą liczbę ludzi lub zjawisk powiązanych ze sobą w określony sposób (np. pogląd pandeterministyczny), związany z taką koncepcją


Źródła:

SJP.pl

Pandeterminizm

koncepcja filozoficzna zakładająca uwarunkowanie wszystkich zjawisk od przyczyn stworzonych przez ogół społeczności, większą liczbę ludzi lub zjawisk powiązanych ze sobą w określony sposób


Źródła:

SJP.pl

Pandialekt

zespół cech kilku dialektów (regionalnych odmian języka) spotykanych na większym obszarze


Regiolekt, interdialekt – postdialektalna odmiana językowa, zajmująca pozycję pośrednią między mową miejscową (gwarą) a językiem standardowym. Od standardu odróżnia się naleciałościami gwarowymi, zwykle nieuświadamianymi lub trudno usuwalnymi. Regiolektem posługuje się duża grupa przedstawicieli grupy etnicznej, ponieważ jego terytorium obejmuje obszar szeregu sąsiednich dialektów, w tym nie tylko wsie, ale także miasta i osady typu miejskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandiatonizm

styl w muzyce wykorzystujący swobodny dobór dźwięków szeregu diatonicznego i odrzucający tradycyjny podział na konsonanse i dysonanse


Źródła:

SJP.pl

Pandit

tytuł nadawany w Indiach uczonym braminom oraz założycielom sekt religijnych; osoba nosząca ten tytuł


  • Pandit – sanskrycki tytuł nadawany erudytom hinduistycznym
  • Panditdźi – Szanowny Pan Pandit
  • Pandit Nehru – określenie używane wobec Jawaharlal Nehru
  • Pandit – Pudźari (przewodzący ceremoniom wedyjskim), bramin z dźati Pande
  • Pandit (imię męskie)
  • Pandit (imię żeńskie) – np. siostra J.Nehru : Pandit Widźaja Lakszmi
  • Pandici kaszmirscy

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandka

pandka ruda - niewielki ssak południowoazjatycki; panda mała


Ailurini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny Ailurinae w obrębie rodziny pandkowatych (Ailuridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandkowate

o cechach pandkowatych (rodzina ssaków)


Pandkowate, pandowate, pandy (Ailuridae) – rodzina ssaków z podrzędu psokształtnych (Caniformia) w obrębie rzędu drapieżnych (Carnivora), klasyfikowana do niedawna jako podrodzina pandowatych (Ailurinae) w obrębie rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae), a wcześniej do szopowatych. Do rodziny zaliczana jest obecnie tylko pandka ruda oraz spokrewnione z nią gatunki wymarłe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandkowaty

o cechach pandkowatych (rodzina ssaków)


Źródła:

SJP.pl

Pandora

starogrecki, trójstrunowy instrument muzyczny o wąskiej szyjce należący do grupy chordofonów szarpanych; pandura (rzadziej)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. pierwsza kobieta na Ziemi, zesłana przez Zeusa jako kara dla ludzi, otworzywszy swój prezent ślubny otrzymany od bogów, uwolnić miała wszelkie nieszczęścia nękające odtąd ludzkość;

 (1.2) astr. jeden z księżyców Saturna;

 (1.3) astr. planetoida o numerze 53 z głównego pasa asteroid;


Pandora – w mitologii greckiej to pierwsza kobieta na Ziemi, którą Zeus zesłał jako karę dla ludzi za to, że Prometeusz złożył fałszywą ofiarę Zeusowi. Na rozkaz Zeusa Hefajstos ulepił z gliny i wody pierwszą kobietę, którą charyty i hory pięknie przyodziały. Atena nauczyła ją prac domowych, Afrodyta obdarowała urodą, a Hermes podzielił się z nią swoimi cechami charakteru: kłamstwem, fałszem i pochlebstwem i zaprowadził do Epimeteusza, który pojął ją za żonę wbrew ostrzeżeniom swojego brata, Prometeusza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pandowaty

1. o cechach pandowatych (rodzina ssaków);
2. kirysek pandowaty - gatunek ryby akwariowej


Źródła:

SJP.pl

Pandur

zbrojny sługa dawnych magnatów węgierskich i chorwackich, a w okresie wczesnego oświecenia także żołnierz nieregularnych formacji piechoty węgierskiej, chorwackiej lub tureckiej


  • Pandurzy – rodzaj wojsk pieszych na terenie Austro-Węgier
  • Pandur – współczesny austriacki transporter opancerzony
  • SMS Pandúr – austro-węgierski niszczyciel

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pandura

starogrecki, trójstrunowy instrument muzyczny o wąskiej szyjce należący do grupy chordofonów szarpanych; pandora (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Pandurina

instrument muzyczny, chordofon szarpany, odmiana mandoli


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. zob. mandora.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pandurski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. wojsk. związany z pandurami, dotyczący pandurów


Źródła:

Wiktionary

Pandż

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w północno-wschodnim Afganistanie i w południowym Tadżykistanie;


Pandż (dawniej: Piandż, tadż. Панҷ) – rzeka w północno-wschodnim Afganistanie i w południowym Tadżykistanie. Długość – 1125 km, powierzchnia zlewni – 114 tys. km².

Pandż powstaje w wysokich górach pogranicza Pamiru i Hindukuszu z połączenia rzek Pamir i Wachan. Na całej swej długości stanowi granicę afgańsko-tadżycką. Początkowo płynie na zachód, u stóp gór Hindukuszu zatacza łuk na północ, a potem z powrotem na południe i dalej płynie na zachód. Przyjmuje prawy dopływ Murgab, a następnie łączy się z Wachszem, tworząc Amu-darię.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pańdżabi

język z grupy indyjskich


Źródła:

SJP.pl

Pandższir

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;


  • Pandższer – prowincja w Afganistanie
  • Pandższer – rzeka w Afganistanie

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pandższirski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Pandższirem, dotyczący Pandższiru


Źródła:

Wiktionary

Panecki

Panki (wieś w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Paneczek

ironiczne określenie na mężczyznę mającego zbyt wysokie mniemanie o sobie, pochlebiającego sobie, wywyższającego się, zarozumiałego; panek


Źródła:

SJP.pl

Panegiryczny

przymiotnik od: panegiryk; mający charakter panegiryku, odnoszący się do panegiryku, jego cech charakterystycznych


przymiotnik

 (1.1) dotyczący panegiryku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panegiryk

uroczysty tekst pochwalny, sławiący konkretną osobę, czyn; utwór często pełen przesadzonego zachwytu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. uroczysty tekst pochwalny, sławiący konkretną osobę, czyn;


Panegiryk – gatunek literatury stosowanej, uroczysty tekst pochwalny (mowa, wiersz, list, toast, itp.) sławiący jakąś osobę, czyn, wydarzenie; pełen przesadnego zachwytu, często o charakterze pochlebczym. W starożytnej Grecji nazwą tą określano również mowy wygłaszane na pogrzebach wybitnych osobistości, wodzów i polityków, sławiące ich zasługi obywatelskie i patriotyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Panegirysta

1. osoba przesadnie wychwalająca coś lub kogoś
2. autor panegiryków; panegirzysta


Źródła:

SJP.pl

Panegirystka

panegirysta; panegirzystka


Źródła:

SJP.pl

Panegiryzm

przesadne schlebianie komuś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przesadne wychwalanie kogoś lub czegoś, bezkrytyczna wypowiedź o charakterze pochlebstwa

 (1.2) liter. zespół cech charakterystycznych dla literackich panegiryków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Panegiryzować

przesadnie schlebiać komuś, wychwalać jakiś czyn, zdarzenie lub ideę


Źródła:

SJP.pl

Panegirzysta

1. osoba przesadnie wychwalająca coś lub kogoś
2. autor panegiryków; panegirysta


Źródła:

SJP.pl

Panegirzystka

panegirzysta; panegirystka


Źródła:

SJP.pl

Panek

ironiczne określenie na mężczyznę mającego zbyt wysokie mniemanie o sobie, pochlebiającego sobie, wywyższającego się, zarozumiałego


  • Panek – część miasta Chęciny położona w województwie świętokrzyskim w powiecie kieleckim
  • Panek – wzniesienie, piąty najwyższy szczyt Wzgórz Bielawskich
  • Panek – przedsiębiorstwo z siedzibą w Warszawie, utworzone przez Macieja Panka

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panekla

rodzaj aksamitu


Panekla (panécla) – rodzaj aksamitu, który posiada włókienną okrywę i jest przeplatany dodatkami z barwnej przędzy, bądź złotymi lub srebrnymi nitkami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Panel

1. płaski kawałek drewna, z którego tworzy się większą powierzchnię;
2. przednia część urządzenia, na której znajduje się system przyrządów sterowniczych;
3. publiczna dyskusja, podczas której następuje wymiana poglądów;
4. ankieta polegająca na zadawaniu identycznych pytań tej samej grupie ludzi co pewien czas;
5. rodzaj wymiennego pakietu czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. płaski, modułowy element konstrukcyjny

 (1.2) bud. ozdobna płyta z tworzywa lub kompozytu pokrywająca powierzchnię

 (1.3) techn. tablica z elementami sterowniczymi, gniazdami

 (1.4) publiczna dyskusja z udziałem wielu dyskutantów, przedstawicieli z różnych środowisk


Automatyka

  • panel sterowniczy

Energetyka

  • panel słoneczny
    • kolektor słoneczny
    • ogniwo słoneczne

Materiałoznawstwo

  • w budownictwie prostokąt dowolnego materiału (drewno, kompozyt, metal itp) jako materiał wykończeniowy, izolacyjny
    • panel próżniowy
    • panel SIP

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panelik

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od panel


    Źródła:

    Wiktionary

    Panelista

    osoba biorąca udział w panelu - publicznej dyskusji


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) osoba biorąca udział w panelu dyskusyjnym jako członek zespołu ekspertów lub specjalistów


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panelistka

    panelista


    Patrz:panelista

    Źródła:

    SJP.pl

    Panelówka

    potocznie: piła panelowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Panelowy

    przymiotnik od: panel; taki, którego część stanowią panele, odnoszący się do paneli


    Źródła:

    SJP.pl

    Panendoskop

    rodzaj endoskopu używanego do diagnostyki dwunastnicy, żołądka i przełyku


    Źródła:

    SJP.pl

    Panendoskopia

    badanie endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) med. wziernikowanie górnego odcinka przewodu pokarmowego;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panenteistyczny

    dotyczący panenteizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panenteizm

    pogląd religijny i filozoficzny, łączący panteizm z teizmem poprzez uznanie istnienia przyrody w bóstwie


    Panenteizm (gr. pán en theós – wszystko w Bogu) – pogląd religijno-filozoficzny, który wyznaje połączenie teizmu z panteizmem.

    W teizmie Bóg zachowuje osobową odrębność od świata, w panteizmie zaś immanentnie istnieje w świecie. Aby połączyć ze sobą te dwa poglądy, panenteiści wskazują na element łączący obie tezy: Bóg zawiera w sobie cały świat, ale świat go nie wyczerpuje.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panerotyczny

    przymiotnik od: panerotyzm; odnoszący się do panerotyzmu, jego cech charakterystycznych


    Źródła:

    SJP.pl

    Panerotyzm

    miłość o silnym podłożu zmysłowym, odnosząca się do większej liczby ludzi, dotycząca jakiejś grupy społecznej


    Źródła:

    SJP.pl

    Paneuropa

    czcionka drukarska charakteryzująca się identyczną grubością linii pionowych i poziomych


    Międzynarodowa Unia Paneuropejska – organizacja promująca paneuropeizm, ideę zjednoczenia Europy.

    Poprzednikami idei byli m.in. Immanuel Kant, Jeremy Bentham, Victor Hugo, Giuseppe Mazzini, czy Teodor Korwin Szymanowski. Jej autorstwo jest przypisywane austriackiemu dyplomacie i hrabiemu Richardowi Coudenhove-Kalergiemu, który jako pierwszy ją gruntownie opracował i określił plan jej realizacji.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paneuropeista

    zwolennik koncepcji dążącej do zjednoczenia krajów kontynentu europejskiego pod względem politycznym oraz ekonomicznym


    Źródła:

    SJP.pl

    Paneuropeistka

    paneuropeista


    Patrz:paneuropeista

    Źródła:

    SJP.pl

    Paneuropeizm

    koncepcja dążąca do zjednoczenia krajów kontynentu europejskiego pod względem politycznym oraz ekonomicznym


    Międzynarodowa Unia Paneuropejska – organizacja promująca paneuropeizm, ideę zjednoczenia Europy.

    Poprzednikami idei byli m.in. Immanuel Kant, Jeremy Bentham, Victor Hugo, Giuseppe Mazzini, czy Teodor Korwin Szymanowski. Jej autorstwo jest przypisywane austriackiemu dyplomacie i hrabiemu Richardowi Coudenhove-Kalergiemu, który jako pierwszy ją gruntownie opracował i określił plan jej realizacji.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paneuropejski

    przymiotnik od: paneuropeizm; związany z paneuropeizmem, odnoszący się do głównych założeń paneuropeizmu, charakterystyczny dla paneuropeizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Paneuropejskość

    paneuropejski


    Patrz:paneuropejski

    Źródła:

    SJP.pl

    Panew

    część łożyska ślizgowego; panewka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kulin. spore, płytkie naczynie służące do gotowania, smażenia, warzenia itp.

     (1.2) techn. zob. panewka.


    Panew – rodzaj patelni; płytkie metalowe naczynie o dość dużej powierzchni, mające zastosowanie w sztuce kulinarnej do pieczenia, smażenia lub gotowania; także w warzelniach soli (np. Ciechocinek, Læsø) do stężania solanki przez odparowywanie w stanie wrzenia w celu otrzymania soli warzonej.

    Nazwa pochodzi z niem. Pfanne i cz. pánev < swn. pfanna < p.łac. panna < łac. patina → płaska miska, patelnia


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panewka

    1. część łożyska ślizgowego; panew;
    2. owalne lub okrągłe zagłębienie w kości, tworzące część stawu, w której znajduje się główka innej kości; acetabulum;
    3. w dawnej broni palnej: zagłębienie na proch w górnej części lufy


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) techn. wojsk. hist. zagłębienie na proch strzelniczy potrzebny do wystrzelenia pocisku z lufy dawnej broni palnej;


    • panewka – element dawnej broni palnej
    • panewka – część łożyska ślizgowego
    • panewka – część stawu
      • panewka stawu biodrowego

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panewkowy

    przymiotnik od: panewka


    Źródła:

    SJP.pl

    Panewnicki

    przymiotnik

     (1.1) odnoszący się do Panewnik, związany z Panewnikami


    Źródła:

    Wiktionary

    Panewniczanin

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) mieszkaniec Panewnik


    Źródła:

    Wiktionary

    Panewniczanka

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mieszkanka Panewnik


    Źródła:

    Wiktionary

    Panewniki

    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

     (1.1) geogr. część dzielnicy Katowic;


    Panewniki (d. Panewnik) – część Katowic, położona w zachodnim rejonie miasta, w dzielnicy Ligota-Panewniki, nad Kłodnicą.

    Powstały one w XVI wieku w sąsiedztwie Kuźnicy Pszczyńskiej prawdopodobnie jako osada służebna, dla której wytwarzała panwie. W XVII wieku w jednym z przysiółków wsi – Kokocińcu, została wybudowana kuźnica, która działała do XVIII wieku. W 1902 roku do Panewnik przybyli franciszkanie, którzy postawili klasztor oraz neoromańską bazylikę św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP konsekrowaną w 1908 roku. Wokół niej wytworzyła się nowa część gminy – Nowe Panewniki. Gminę Panewniki włączono 1 kwietnia 1951 roku do Katowic, a w 1992 roku Panewniki stały się częścią dzielnicy Ligota-Panewniki.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panfil

    najwyższa karta w mariaszu (dawnej grze rosyjskiej, podobnej do eukera, w Polsce popularnej w okresie wczesnego romantyzmu)


    Nazwisko

    • Grzegorz Panfil – tenisista polski
    • Jan Panfil – polski specjalista ochrony przyrody
    • Józef Panfil – polski artysta malarz
    • Łukasz Panfil – polski lekkoatleta
    • Marcin Panfil – polski lekkoatleta
    • Tomasz Panfil – polski historyk, nauczyciel akademicki
    • Wanda Panfil-González – polska lekkoatletka

    Inne

    • Panfil lub Pamfil (gra karciana)
    • Panfil lub Pamfil (karta)

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panfobia

    chorobliwy lęk, którego źródłem jest wszystko; pantafobia


    Źródła:

    SJP.pl

    Panga

    1. gatunek słodkowodnej ryby z rzędu sumokształtnych, poławiany gospodarczo i hodowany w celach konsumpcyjnych, sprowadzany do Europy w dużych ilościach z wietnamskich hodowli, w Polsce sprzedawany w postaci mrożonych filetów;
    2. ryba z rodziny ostrobokowatych, występująca na Oceanie Indyjskim, Pacyfiku oraz Atlantyku, rzadziej spotykana w wodach słonawych


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) icht. ryba z gatunku nazwa systematyczna|Megalaspis cordyla|ref=tak.;

     (1.2) icht. sum rekini;

     (1.3) icht. ryba z rodzaju nazwa systematyczna|Pangasius|ref=tak., określana jako sum panga;


    • Panga (ryba)
    • miejscowości w Estonii:
      • Panga – w gminie Ridala
      • Panga – w gminie Mustjala
    • miejscowości w Dolinie Katmandu

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pangea

    według teorii Wegenera: wielki kontynent, który w mezozoiku rozpadł się na mniejsze


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) geol. superkontynent, który powstał w permie i rozpadł się w jurze;


    Pangea (gr. Pangea – Wszechziemia) – superkontynent istniejący na Ziemi w okresie pomiędzy 300 a 180 milionów lat temu. Pangea nie była pierwszym superkontynentem w dziejach Ziemi, ale jest z nich niewątpliwie najbardziej znanym.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pangen

    materialna cząsteczka powstająca w każdej komórce organizmu, reprezentująca jej właściwości i przenoszona z obiegiem krwi do komórek rozrodczych, którą opisuje koncepcja dziedziczności Hugona de Vriesa


    Źródła:

    SJP.pl

    Pangeneza

    teoria dziedziczności zakładająca istnienie specyficznych ciałek pośredniczących w procesie dziedziczenia, którymi są gemule według Karola Darwina lub pangeny według Hugona de Viresa


    Pangeneza (gr. pan 'wszech' i génesis 'narodzenie, pochodzenie') – hipoteza w biologii rozwoju zaproponowana przez Hipokratesa, a wykorzystywana przez Karola Darwina do wytłumaczenia uznawanej przez siebie zasady dziedziczenia cech nabytych. Zakładała ona, że komórki wszystkich narządów i tkanek wytwarzają drobniutkie kopie lub zaczątki (gemmule), następnie wydzielane do krwiobiegu i transportowane do gruczołów płciowych, gdzie następowało na ich bazie formowanie gamet.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pangermanista

    zwolennik systemu poglądów głoszącego potrzebę zjednania wszystkich narodów germańskich


    Źródła:

    SJP.pl

    Pangermanistka

    zwolenniczka systemu poglądów głoszącego potrzebę zjednania wszystkich narodów germańskich


    Źródła:

    SJP.pl

    Pangermanizm

    niemiecki system poglądów głoszący potrzebę pojednania wszystkich ludów germańskich


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) polit. nacjonalistyczna doktryna polityczna postulująca zjednoczenie wszystkich ludów germańskich


    Pangermanizm (niem. Pangermanismus, Alldeutschtum) – nacjonalistyczna idea i ruch polityczny, powstałe na przełomie XIX i XX wieku, stawiający sobie za cel zjednoczenie w jednym państwie wszystkich ludów pochodzenia germańskiego. Pod koniec XIX w. stała się częścią niemieckiego ekspansjonizmu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pangermański

    dotyczący pangermanizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Pangloss

    obłędny optymista, którego optymizm przynosi niekończące się nieszczęścia, będący częstą postacią w utworach antycznych i nowożytnych


    Źródła:

    SJP.pl

    Pangolin

    ssak należący do rodziny łuskowców, żyjący w wilgotnych lasach Azji i Afryki


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) zool. pot. łuskowiec


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pangram

    zdanie w zadaniu logicznym, łamigłówce zawierające wszystkie litery alfabetu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) jęz. zdanie, w którym zostały użyte wszystkie litery alfabetu;


    Pangram (gr. pan gramma – każda litera) – krótkie zdanie zawierające wszystkie litery danego języka. Może stanowić zabawę słowną, często jest jednak również wykorzystywane do sprawdzania poprawności danych tekstowych, poprawności wyświetlania lub drukowania znaków itp. Szczególnie dopracowane pangramy zawierają każdą literę tylko w jednym wystąpieniu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panharmonicon

    instrument muzyczny z grupy instrumentów mechanicznych składający się z większości instrumentów orkiestrowych, mogący imitować koncerty grane przez orkiestrę


    Źródła:

    SJP.pl

    Panhellenista

    osoba popierająca nowogrecki ruch polityczny i społeczny dążący do zjednoczenia wszystkich Greków rozproszonych w granicach dawnego cesarstwa bizantyjskiego


    Źródła:

    SJP.pl

    Panhellenistka

    panhellenista


    Patrz:panhellenista

    Źródła:

    SJP.pl

    Panhellenizm

    nowogrecki ruch polityczny i społeczny dążący do zjednoczenia wszystkich Greków rozproszonych w granicach dawnego cesarstwa bizantyjskiego


    Panhellenizm – idea zjednoczenia Greków w granicach cesarstwa bizantyjskiego.

    W XIX/XX wieku nacjonalistyczny ruch nowogrecki dążący do zjednoczenia Greków na ziemiach dawnego Cesarstwa Bizantyjskiego. Niepodległa Wielka Grecja miała objąć Tesalię, Epir, Macedonię, Wyspy Egejskie (z Kretą i Cyprem) oraz wybrzeże Azji Mniejszej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panhelleński

    przymiotnik od: panhellenizm; związany z panhellenizmem, odnoszący się do głównych założeń panhellenizimu, charakterystyczny dla panhellenizmu


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) dotyczący wszystkich Greków, obejmujący wszystkich Greków

     (1.2) dotyczący panhellenizmu, związany z panhellenizmem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pani

    1. kobieta;
    2. forma grzecznościowa (pani Kowalska, proszę pani itd.);
    3. kobieta sprawująca władzę; władczyni;
    4. kobieta stojąca na czele domu, rodziny; gospodyni;
    5. środowiskowo: nauczycielka, zwłaszcza wychowawczyni młodszych dzieci;
    6. bogaczka;
    7. dawniej: właścicielka dóbr ziemskich, magnatka, arystokratka;
    8. dawniej, dziś żartobliwie: żona, małżonka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) oficjalna pisana forma grzecznościowa pani

    zaimek osobowy

     (2.1) druga osoba liczby pojedynczej, rodzaj żeński, oficjalna pisana forma grzecznościowa pani jako odpowiednik Ty


    Pani – miesięcznik dla kobiet wydawany w Polsce przez Wydawnictwo Bauer.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paniąteczko

    przestarzałe zdrobnienie od: paniątko


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) zdrobn. od pan, paniątko


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paniątko

    1. ironicznie określenie na małą, niegrzeczną dziewczynę;
    2. niemowlę lub małe dziecko o bardzo delikatnej urodzie, a także dziecko pełniące szczególną rolę w rodzinie lub w jakimś innym otoczeniu


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniberyjski

    przymiotnik od: paniberyzm; związany z paniberyzmem, odnoszący się do głównych założeń paniberyzmu, charakterystyczny dla paniberyzmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniberysta

    osoba popierająca koncepcję dążącą do zjednoczenia wszystkich ludów wywodzących się z terenów Półwyspu Iberyjskiego


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniberystka

    kobieta popierająca koncepcję dążącą do zjednoczenia wszystkich ludów wywodzących się z terenów Półwyspu Iberyjskiego


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniberyzm

    koncepcja wspólnego rozwoju całego Półwyspu Iberyjskiego bez podziału na regiony i państwa; iberyzm


    Źródła:

    SJP.pl

    Panichida

    prawosławne nabożeństwo żałobne


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) rel. prawosławne nabożeństwo żałobne;


    Panichida lub panachida (z grec.: παννυχίς, πανυχίς, παννυχίδης – „całonocna”) – w Kościołach chrześcijańskich obrządku wschodniego nabożeństwo żałobne, śpiewany odpowiednik łacińskiego requiem, przy obchodach szczególnych rocznic i wydarzeń, dnia urodzenia, na dzień imienin, oraz na okazję modlitwy za zmarłego w dniu jego pogrzebu, w trzeci, dziewiąty i czterdziesty dzień po śmierci i w kolejne rocznice. Jest odprawiane w cerkwi lub nad grobem.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panicz

    1. ironiczne określenie na młodego eleganckiego mężczyznę przyzwyczajonego do wygodnego życia;
    2. niedorosły syn w zamożnej rodzinie


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) daw. niepełnoletni syn w szlacheckiej, zamożnej rodzinie

     (1.2) iron. mężczyzna młody, elegancki, żyjący wygodnie


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paniczny

    taki, któremu towarzyszy panika, wywołujący panikę, popłoch


    przymiotnik jakościowy

     (1.1) taki, który cechuje się paniką


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paniczowski

    panicz


    przymiotnik

     (1.1) dotyczący panicza


    Patrz:panicz

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paniczyk

    zdrobnienie o odcieniu pejoratywnym od: panicz


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniczykowaty

    przystosowany, przyzwyczajony do wygody, wygodnego życia, bogactwa lub taki, który uważa się za lepszego, ważniejszego od innych


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniczykowski

    paniczyk


    Patrz:paniczyk

    Źródła:

    SJP.pl

    Panię

    1. dawniej: młody syn wielkiego, możnego pana; młody panicz;
    2. (tylko w liczbie mnogiej) w dawnej Polsce szlacheckiej: możni panowie, magnaci


    Źródła:

    SJP.pl

    Panieć

    nabierać cech właściwych panom (arystokratom, bogaczom)


    Źródła:

    SJP.pl

    Panieneczka

    zdrobnienie od: panienka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. zdrobn. od: panienka


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panienka

    1. bardzo młoda zazwyczaj sympatyczna dziewczyna, lubiana przez otoczenie, szanowana;
    2. eufemistyczne określenie na prostytutkę;
    3. potoczna nazwa grzyba o nazwie muchomor rdzawobrązowy


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) młoda dziewczyna

     (1.2) eufem. o prostytutce

     (1.3) daw. córka chlebodawców


    Panienka – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jaraczewo, na zachodnim krańcu Ozu Mieszkowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panienkowaty

    z wyglądu lub z zachowania przypominający panienkę, mający cechy podobne do panienki


    Źródła:

    SJP.pl

    Panieński

    należący do panny, charakterystyczny dla panny, jej zachowań, postępowań


    przymiotnik dzierżawczy

     (1.1) należący do panny, będący jej własnością

    przymiotnik relacyjny

     (2.1) związany z panną, dotyczący panny

    przymiotnik jakościowy

     (3.1) taki, jak u panny

     (3.2) przest. dziewiczy


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panieńskość

    ogół cech charakterystycznych dla panny, zachowanie, postępowanie charakterystyczne dla panny, kobiety


    Źródła:

    SJP.pl

    Panieństwo

    1. stan cywilny kobiety niezamężnej; nieposiadanie męża, niezamężność;
    2. dziewictwo


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) bycie panną

     (1.2) daw. dziewictwo


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panieńszczyzna

    wieś w Polsce


    Panieńszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków.

    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

    Wieś stanowi sołectwo gminy Jastków. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1630 mieszkańców.

    Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Jastkowie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panier

    jajko z mąką i bułką tartą, stosowane do obtaczania przed smażeniem mięs, ryb i jarzyn; panierka


    Panier (IPA: /paˈnje/), rogówka – rodzaj stelaża noszonego w XVIII wieku w celu zwiększenia szerokości sukni, a składającego się z 3-8 obręczy najczęściej wykonanych z fiszbinu, rzadziej z wikliny, cienkiej stali czy pikowanego włosia; również suknia opierająca się na takim stelażu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panierka

    jajko z mąką i bułką tartą, stosowane do obtaczania przed smażeniem mięs, ryb i jarzyn; panier


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kulin. mieszanina produktów do obtaczania smażonego mięsa, ryb, warzyw lub grzybów

     (1.2) kulin. chrupiąca powłoka na panierowanej potrawie


    Panierowanie – w sztuce kulinarnej obtaczanie w panierce produktu przeznaczonego do smażenia.

    Tradycyjna panierka składa się z substancji wiążącej (rozmącone jajko albo mleko) i mąki lub bułki tartej. Najczęściej stosuje się następujące kompozycje:

    • jajko/mleko i bułka tarta (np. do kotletów schabowych),
    • jajko i mąka (do ryb).

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panierować

    przygotowywać mięso, ryby lub warzywa do smażenia poprzez obtaczanie ich w jajku z mąką i bułką tartą


    czasownik niedokonany

     (1.1) kulin. obtaczać mięso, rybę, grzyby lub warzywa w panierce


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panierowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) kulin. obtaczanie mięsa, ryb, grzybów lub warzyw w panierce;


    Panierowanie – w sztuce kulinarnej obtaczanie w panierce produktu przeznaczonego do smażenia.

    Tradycyjna panierka składa się z substancji wiążącej (rozmącone jajko albo mleko) i mąki lub bułki tartej. Najczęściej stosuje się następujące kompozycje:

    • jajko/mleko i bułka tarta (np. do kotletów schabowych),
    • jajko i mąka (do ryb).

    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panierowany

    przymiotnik

     (1.1) obtoczony panierką


    Źródła:

    Wiktionary

    Panierung

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) kulin. panierka


    Źródła:

    Wiktionary

    Paniewo

    W Polsce
    • Paniewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Topólka
    • Paniewo – część wsi Skulska Wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Skulsk
    • Paniewo – dawna gromada
    • Paniewo – jezioro w gminie Płaska, w pow. augustowskim, w woj. podlaskim
    • Paniewo – śluza na Kanale Augustowskim

    Źródła:

    Wikipedia

    Panika

    1. uczucie nagłego strachu, lęku przed kimś lub przed czymś, ogarniające zwykle większą grupę ludzi lub zwierząt;
    2. nerwowy pośpiech


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) nagły, nierzadko bezpodstawny strach, przerażenie (często dotyczy grup ludzi, tłumu)


    Panika – pojęcie psychologiczne określające uczucie nagłego lęku o skrajnie wysokim nasileniu.

    Uczucie paniki jest jednym z komponentów napadu paniki - objawu psychopatologicznego, który obserwuje się m.in. w przebiegu zaburzeń lękowych, zaburzeń afektywnych, niekiedy zaburzeń psychotycznych i innych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panikara

    kobieta łatwo wpadająca w panikę, często ogarniana przez nagłe uczucie lęku przed kimś lub przed czymś; panikarka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) forma żeńska od: panikarz


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panikarka

    kobieta łatwo wpadająca w panikę, często ogarniana przez nagłe uczucie lęku przed kimś lub przed czymś; panikara


    Źródła:

    SJP.pl

    Panikarski

    taki, który wywołuje panikę lub taki, któremu towarzyszy panika


    Źródła:

    SJP.pl

    Panikarstwo

    ogół skutków wywołanych przez panikę, uczucie lęku przed kimś lub przed czymś lub nerwowy pośpiech


    Źródła:

    SJP.pl

    Panikarz

    osoba łatwo wpadająca w panikę, często ogarniana przez nagłe uczucie lęku przed kimś lub przed czymś


    Źródła:

    SJP.pl

    Panikować

    wpadać w panikę, być ogarnianym przez uczucie nagłego strachu, lęku przed kimś lub przed czymś


    czasownik nieprzechodni niedokonany

     (1.1) wpadać w panikę


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panikowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|panikować.


    Źródła:

    Wiktionary

    Panin

    przymiotnik

     (1.1) rzad. przest. należący do pani


    Osoby o tym nazwisku:

    • Andriej Panin – rosyjski aktor filmowy i telewizyjny
    • Cristian Panin – rumuński piłkarz
    • Grigorij Panin – rosyjski hokeista
    • Kostiantyn Panin – ukraiński piłkarz
    • Nikita Panin (strona ujednoznaczniająca)
    • Nikołaj Panin – rosyjski łyżwiarz i trener

    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panindianizm

    rodzaj więzi ponadplemiennej jednoczący wszystkie ludy indiańskie


    Panindianizm – współczesne zjawisko społeczne polegające na osiąganiu lub dążeniu do ponadplemiennej jedności tubylczych ludów Ameryki Północnej, zwanych Indianami.

    Za prekursorów współczesnego panindianizmu uważa się takich twórców wojskowo-politycznych sojuszy północnoamerykańskich Indian z XVIII w., jak Pontiak, Joseph Brant i – przede wszystkim – Tecumseh. Po zakończeniu w 1871 roku okresu zawierania przez USA traktatów z indiańskimi narodami, osiedleniu Indian w rezerwatach i ustaniu z końcem XIX w. indiańskich wojen zaczęło dochodzić do częstszych spotkań tubylczych Amerykanów z różnych plemion i kręgów kulturowych Ameryki Północnej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panindiański

    panindianizm


    Patrz:panindianizm

    Źródła:

    SJP.pl

    Panindyjski

    obejmujący swym zasięgiem wszystkie tereny Indii, odnoszący się do wszystkich terenów Indii i ludzi zamieszkujących te tereny, wywodzących się z tych terenów


    Źródła:

    SJP.pl

    Panini

    przymiotnik (potoczny) od: pani


    • Giovanni Paolo Panini – włoski malarz i architekt
    • Panini Comics – wydawca komiksów i czasopism
    • Pāṇini – gramatyk indyjski
    • Panini – singel Lil Nas X
    • panini – w kuchni włoskiej, rodzaj kanapek
    • Panini – włoskie przedsiębiorstwo sprzedające naklejki, karty, komiksy i czasopisma

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paniny

    przymiotnik (potoczny) od: pani


    przymiotnik

     (1.1) należący do pani


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panipat

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) geogr. miasto w Indiach


    Panipat (hindi: पानीपत) – miasto w Indiach, w stanie Hariana. W 2001 miasto to zamieszkiwało 261 665 osób.

    W mieście rozwinęło się rzemiosło, a także przemysł włókienniczy oraz spożywczy.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panisko

    zgrubienie od: pan; poufale lub z politowaniem o panu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panislamista

    zwolennik poglądu religijnego i politycznego głoszącego potrzebę politycznego i kulturalnego zjednoczenia wszystkich wyznawców islamu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panislamistka

    panislamista


    Patrz:panislamista

    Źródła:

    SJP.pl

    Panislamistyczny

    przymiotnik od: panislamizm; związany z panislamizmem, odnoszący się do głównych założeń panislamizmu, charakterystyczny dla panislamizmu; panislamski


    Źródła:

    SJP.pl

    Panislamizm

    pogląd religijny i polityczny głoszący potrzebę politycznego i kulturalnego zjednoczenia wszystkich wyznawców islamu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) doktryna religijno-polityczna, która głosi potrzebę zjednoczenia wszystkich wyznawców islamu


    Panislamizm (z gr. pan = 'wszystko' + 'islam') – doktryna religijno-polityczna głosząca potrzebę zjednoczenia wszystkich wyznawców islamu i wyzwolenia się spod wpływów europejskich. Koncepcja ta powstała na Bliskim Wschodzie w XIX w. Za twórcę panislamizmu uważa się Dżamala ad-Din al-Afghaniego.

    Czasem na hasła panislamskie powołują się niektóre ugrupowania fundamentalistyczne.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panislamski

    przymiotnik od: panislamizm; związany z panislamizmem, odnoszący się do głównych założeń panislamizmu, charakterystyczny dla panislamizmu; panislamistyczny


    przymiotnik

     (1.1) dotyczący całego świata islamu

     (1.2) rel. polit. związany z panislamizmem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paniuchna

    potoczne określenie na kobietę, zazwyczaj ładną, podobającą się innym


    Źródła:

    SJP.pl

    Paniusia

    potoczne określenie na kobietę, zazwyczaj mało inteligentną i pretensjonalną


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) lekcew. kobieta, zwykle młoda


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paniynka

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. panienka


    Źródła:

    Wiktionary

    Pank

    1. przedstawiciel subkultury młodzieżowej; punk, punkowiec, pankowiec;
    2. wykonawca, twórca punk rocka; pankowiec, punk, punkowiec, pankrockowiec, punkrockowiec


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankejk

    potocznie: naleśnik


    Naleśnik amerykański lub amerykański placek, placuszek, pankejks, pankejk (ang. American pancake, flapjack, slapjack, griddle cake albo hotcake) – amerykańska wersja europejskiego naleśnika z ciasta naleśnikowego z dodatkiem środka spulchniającego (drożdży, sody lub proszku do pieczenia).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pankejkowy

    pankejk


    Patrz:pankejk

    Źródła:

    SJP.pl

    Panki

    ironiczne określenie na mężczyznę mającego zbyt wysokie mniemanie o sobie, pochlebiającego sobie, wywyższającego się, zarozumiałego


    Panki – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Panki. Miejscowość jest siedzibą gminy Panki.

    Miejsce jednej z potyczek powstania styczniowego 26 lutego 1863 roku.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pankiewicz

    nazwisko


    Pankiewicz – nazwisko polskie (ros. i ukr. Панкевич, wym. ros. Pankiewicz, ukr. Pankewycz) występujące w Polsce, na Białorusi i Ukrainie oraz w Rosji. W Polsce na początku lat 90. nosiło je 3157 osób.

    W 2016 w Niemczech w książkach telefonicznych nazwisko Pankiewicz występowało 28 razy, natomiast Pankevich 2 razy.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panklastyt

    płynny materiał wybuchowy i łatwopalny używany jako dodatek do mieszanek paliwowych rakiet


    Panklastyt – ciekły materiał wybuchowy złożony z ciekłego paliwa oraz ciekłego tetratlenku diazotu (N
    2
    O
    4
    ) jako utleniacza. Paliwem mogą być np. disiarczek węgla, nafta, benzyna, oleje roślinne itp. i ich mieszaniny. Wg opisów z XIX w. panklastyty są odporne na uderzenie i ogień (ulegają spaleniu, a nie wybuchowi), a do wybuchu konieczne jest zastosowanie detonatora. Ich niekorzystną cechą jest generowanie podczas wybuchu dużych ilości szkodliwych tlenków azotu, co stanowi zagrożenie dla środowiska i osób znajdujących się w pobliżu miejsc wykonywania wybuchów.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panko

    japońska grubo kruszona bułka tarta z białego chleba, używana jako panierka


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) spoż. rodzaj panierki ze zmielonego na proszek suchego pieczywa, niekiedy z przyprawami; półprodukt pochodzący z kuchni japońskiej


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pankooperatyzm

    utopijna, dziewiętnastowieczna, angielska doktryna społeczna, upatrująca w organizowaniu spółdzielni drogę do rozwiązania konfliktów społecznych i obalenia ustroju kapitalistycznego; kooperatyzm, integralizm spółdzielczy


    Źródła:

    SJP.pl

    Pańków

    nazwisko


    Pańków – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tarnawatka.

    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

    Wieś jest sołectwem w gminie Tarnawatka. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 270 mieszkańców.

    Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Krzyża Świętego w Szarowoli.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pankówa

    w gwarze młodzieżowej: dziewczyna będąca punkiem lub ubierająca się podobnie do punków; punkówa, punkówna


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) członkini subkultury punk


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pankowaty

    ironicznie: mający zbyt wysokie mniemanie o sobie, wywyższający się, zarozumiały


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankowiec

    1. przedstawiciel subkultury młodzieżowej; punkowiec, punk, pank;
    2. wykonawca, twórca punk rocka; pank, punk, punkowiec, pankrockowiec, punkrockowiec


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankowski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankowy

    1. przymiotnik od: pank; charakterystyczny dla panków, zachowujący, ubierający się tak, jak pank; punkowy;
    2. odnoszący się do punk rocku, typowy, charakterystyczny dla punk rocku; punkowy, pankrockowy, punkrockowy


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankracek

    zdrobnienie od: Pankracy (imię męskie)


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankracjon

    rodzaj starożytnej, olimpijskiej walki będącej połączeniem zapasów z boksem; pankration


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) sport. hist. staroż. połączenie boksu i zapasów


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pankracjum

    rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pankrackowy

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Pankracka lub z nim związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankracostwo

    Pankracy z żoną; Pankracowie


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankracowie

    Pankracy z żoną; Pankracostwo


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankracowy

    przymiotnik dzierżawczy - należący do Pankracego lub z nim związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankracy

    imię męskie


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|m.;

     (1.2) pot. nazwa programu telewizyjnego dla dzieci pt. „Piątek z Pankracym” lub „Okienko Pankracego”;


    Pankracy – imię męskie pochodzenia greckiego. Oznacza „wszechmocny”, a powstało przez złożenie gr. παν (pan – „wszystko, wszech-”) i κρατος (kratos – „moc, siła”). W chrześcijaństwie prawosławnym imię to używane jest jako przydomek Chrystusa; posiada ono również swojego świętego patrona. Pankracy imieniny obchodzi 3 kwietnia i 12 maja.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pankracyk

    zdrobnienie od: Pankracy (imię męskie)


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankration

    rodzaj starożytnej, olimpijskiej walki będącej połączeniem zapasów z boksem; pankracjon


    Pankration (gr. παγκράτιον od πᾶν − całkowita, wszech oraz κρατός − siła, moc, władza) − dyscyplina sportowa w starożytnej Grecji, będąca połączeniem boksu i zapasów, wprowadzona do programu starożytnych igrzysk olimpijskich w 648 roku p.n.e.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pankreatoblastoma

    rzeczownik

     (1.1) med. rzadki nowotwór trzustki występujący poniżej 14 roku życia, o małej złośliwości


    Źródła:

    Wiktionary

    Pankreaton

    jednostka anatomiczna i czynnościowa trzustki złożona z pęcherzyka wydzielniczego i przewodu wyprowadzającego


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankreatyna

    preparat otrzymywany ze świeżej trzustki wieprzowej lub wołowej, stosowany w lecznictwie


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) farm. leczniczy wyciąg ze zwierzęcej trzustki


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pankreozymina

    peptydowy hormon przewodu pokarmowego zbudowany z 33 reszt aminokwasowych, wydzielany przez błonę śluzową dwunastnicy; cholecystokinina


    Cholecystokinina (CCK, dawniej znana również jako pankreozymina; ATC: V04 CK02) – rodzina hormonów peptydowych, działających w obrębie układu pokarmowego oraz ośrodkowego układu nerwowego.

    Wydzielana jest m.in. przez śluzówkę dwunastnicy i jelita czczego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pankrockowiec

    [czytaj: pankrokowiec] wykonawca, twórca punk rocka; pank, pankowiec, punk, punkowiec, punkrockowiec


    Źródła:

    SJP.pl

    Pankrockowy

    [czytaj: pankrokowy] przymiotnik od: pank rock (punk rock, punkrock, punk); odnoszący się do pank rocka, charakterystyczny dla pank rocka; punkrockowy, punkowy, pankowy


    Źródła:

    SJP.pl

    Panleukopenia

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) wet. wysoce zaraźliwa, wirusowa choroba kotowatych przebiegająca z objawami zapalenia układu pokarmowego i leukopenią;


    Źródła:

    Wiktionary

    Panlogistyczny

    przymiotnik od: panlogizm; związany z panlogizmem, odnoszący się do głównych założeń panlogizmu, charakterystyczny dla panlogizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panlogizm

    koncepcja filozoficzna utożsamiająca prawa istnienia z prawami rozumu, głoszona przez G.W. Hegla


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panmiksja

    swobodne, zazwyczaj przypadkowe kojarzenie się roślin lub zwierząt zapładniających się krzyżowo


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) biol. przypadkowe, krzyżowe i swobodne kojarzenie się osobników jednej populacji


    Panmiksja – krzyżowanie losowe.

    Swobodne rozmnażanie się w obrębie danej zbiorowości.Oznacza to kojarzenie się z równym prawdopodobieństwem osobników z każdej części danej populacji.

    W populacjach ludzkich oznacza to brak tendencji do dobierania sobie partnera pod kątem cech dziedzicznych. Odchylenia od panmiksji wywoływane są przez krzyżowanie wybiórcze.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panmuzułmański

    głoszący potrzebę politycznego i kulturalnego zjednoczenia wszystkich wyznawców islamu, dążący do tego zjednoczenia


    Źródła:

    SJP.pl

    Panna

    1. niezamężna kobieta
    2. dziewczyna, narzeczona


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny wiosną;

     (1.2) astr. astrol. szósty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 (24) sierpnia do 22 września;

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (2.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Panny (1.2)


    • panna – kobieta, która nie pozostawała w związku małżeńskim; także stara panna (zobacz też: kawaler)
    Nazwy własne
    • Panna – gwiazdozbiór
    • Panna – znak zodiaku
    • Panna – rzeka, dopływ Noteci
    • Panna – rzeka górska w Polsce, w woj. dolnośląskim, w Sudetach Wschodnich
    • Panna – potok w Beskidzie Niskim, lewobrzeżny dopływ Jasiołki



    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panneau

    [czytaj: paNO] dekoracyjnie obramowana płaszczyzna ścienna, wypełniona malowidłem lub płaskorzeźbą


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) szt. wklęsłość lub wypukłość na ścianie pokryta ozdobnym reliefem lub malowidłem i ozdobnie obramowana


    Panneau (fr. płaszczyzna) – każda płaszczyzna dekoracyjna lub dekorowana o kształcie pola prostokątnego, utworzona w efekcie architektonicznego podziału płaszczyzny ściany.

    Element jest charakterystyczny dla okresu baroku i rokoka. Dekoracja może być wykonana dowolną techniką (płaskorzeźba, malowidło, tkanina itp.) na każdej powierzchni, np. ściany, sufitu, boazerii, płaszczyzny mebli itp.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pannica

    pannisko; ekspresywnie:
    1. dorastająca dziewczyna;
    2. niezamężna kobieta


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) wyrośnięta dziewczyna


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pannisko

    pannica; ekspresywnie:
    1. dorastająca dziewczyna;
    2. niezamężna kobieta


    Źródła:

    SJP.pl

    Pannoński

    1. ostrożeń pannoński - roślina z rodziny astrowatych;
    2. chaber pannoński - roślina z rodziny astrowatych;
    3. pszonak pannoński - roślina z rodziny ciborowatych;
    4. krwawnik pannoński - roślina z rodziny astrowatych;
    5. groszek pannoński - roślina z rodziny bobowatych;
    6. koniczyna pannońska - roślina z rodziny bobowatych


    Źródła:

    SJP.pl

    Pannus

    1. strzępy chmur poniżej chmury opadowej warstwowo-deszczowej;
    2. zapalenie rogówki, w wyniku którego tworzy się unaczyniona tkanka łączna; występuje zwykle w jagliczym zapaleniu spojówek


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panoczek

    z politowaniem o panu, chłopcu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panofiksy

    futro baranie z krótkim włosem


    Źródła:

    SJP.pl

    Panofsky

    [czytaj: panofski] nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Panoftalmia

    ropne zapalenie całej gałki ocznej


    Źródła:

    SJP.pl

    Panometr

    cyfrowa kamera panoramiczna wykorzystywana do tworzenia wirtualnych panoram i zdjęć przedstawianych potem jako trójwymiarowe


    Źródła:

    SJP.pl

    Panonia

    dawna prowincja rzymska


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) staroż. geogr. prowincja rzymska położona między Sawą a Dunajem;


    Panonia (łac. Pannonia) – w starożytności prowincja rzymska położona między Sawą a Dunajem (dzisiejsze tereny zachodnich Węgier, wschodniej Austrii, północnej Chorwacji, Słowenii oraz północno-zachodniej Serbii).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panoński

    przymiotnik od: Panonia (starożytna prowincja rzymska)


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) hist. związany z Panonią, dotyczący Panonii


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panoplia

    panoplium;
    1. pełne uzbrojenie greckich żołnierzy w czasach starożytnych oraz rycerzy w Średniowieczu;
    2. motyw zdobniczy, którego elementami są miecze, sztylety, części uzbrojenia i sztandary



    Panoplium (armatura, spolia hostium, z greckiego πανοπλíα) – motyw dekoracyjno-symboliczny złożony najczęściej z broni białej i uzbrojenia ochronnego (tarcz, mieczy, zbroi, hełmów, często stylizowanych na spartańskie) i ułożonych w płaszczyźnie pionowej, symetrycznie wokół tarczy z herbem właściciela.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panoplium

    panoplia;
    1. pełne uzbrojenie greckich żołnierzy w czasach starożytnych oraz rycerzy w Średniowieczu;
    2. motyw zdobniczy, którego elementami są miecze, sztylety, części uzbrojenia i sztandary


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) motyw dekoracyjno-symboliczny złożony najczęściej z elementów uzbrojenia, sztandarów i proporców



    Panoplium (armatura, spolia hostium, z greckiego πανοπλíα) – motyw dekoracyjno-symboliczny złożony najczęściej z broni białej i uzbrojenia ochronnego (tarcz, mieczy, zbroi, hełmów, często stylizowanych na spartańskie) i ułożonych w płaszczyźnie pionowej, symetrycznie wokół tarczy z herbem właściciela.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panoplozaur

    rodzaj dinozaura z rodziny nodozaurów


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panopticum

    [czytaj: panoptikum] panoptikum;
    1. zbiór osobliwości lub wystawa rzeczy osobliwych;
    2. muzeum, w którym eksponatami są woskowe figury przedstawiające zazwyczaj jakieś sławne osoby


    • Panoptikum – gabinet osobliwości
    • Panoptikum – gabinet figur woskowych

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panoptikalny

    osobliwy, niezwykły; panoptykalny


    Źródła:

    SJP.pl

    Panoptikum

    panopticum;
    1. zbiór osobliwości lub wystawa rzeczy osobliwych;
    2. muzeum, w którym eksponatami są woskowe figury przedstawiające zazwyczaj jakieś sławne osoby


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) książk. muzeum lub wystawa, która zawiera zbiór osobliwości

     (1.2) książk. muzeum, w którym eksponatami są woskowe figury przedstawiające sławne osoby; gabinet figur woskowych

     (1.3) książk. zbiór osobliwych rzeczy, osób, pojęć itp.


    • Panoptikum – gabinet osobliwości
    • Panoptikum – gabinet figur woskowych

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panoptykalny

    osobliwy, niezwykły; panoptikalny


    przymiotnik

     (1.1) niezwykły, dziwny


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panoptykon

    model więzienia i sposobu nadzoru, zaprojektowany przez angielskiego prawnika i filozofa Jeremy'ego Benthama oraz jego brata Samuela


    • Panoptikon – model więzienia zaprojektowany przez Jeremy’ego Benthama
    • Panoptikon – polski film z 2010 roku
    • Panopticon – album grupy Isis
    • The Panopticon – powieść Jenni Fagan z 2012 roku
    • Fundacja Panoptykon – polska fundacja działająca na rzecz prawa do prywatności

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panora

    tkanina jedwabna, półjedwabna lub bawełniana


    Źródła:

    SJP.pl

    Panorama

    1. rozległy widok jakiegoś krajobrazu, oglądany zwykle z miejsca położonego wyżej;
    2. rysunek przedstawiający taki widok, duże malowidło rozpięte na wewnętrznej ścianie okrągłego budynku;
    3. budynek, w którym znajduje się tego typu malowidło;
    4. obszerne przedstawienie jakiegoś zagadnienia w utworze literackim lub jakiegoś zdarzenia w filmie, animacji


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) rozległy, szeroki widok


    Geografia

    • panorama – rozległy widok
    • Panorama – miasto i gmina w Brazylii, w stanie São Paulo
    • Panorama – miasto w Grecji
    • Panorama – miejscowość w Kanadzie, ośrodek sportów zimowych
    • Panorama Park – miasto w Stanach Zjednoczonych
    • Grań Panorama (Panorama Ridge) – grzbiet górski

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panoramiczność

    wrażenie przestrzenności, rozległości wyświetlanego, pokazywanego obrazu, cecha charakterystyczna dla panoram


    Źródła:

    SJP.pl

    Panoramiczny

    1. przedstawiony za pomocą panoramy, stwarzający wrażenie panoramy; panoramowy;
    2. o filmie, animacji: wyświetlany na szerokim ekranie


    przymiotnik

     (1.1) taki, który ukazuje panoramę, pełen obraz czegoś


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panoramować

    tworzyć panoramę, uzyskiwać wrażenie przestrzenności, rozległości wyświetlanego albo pokazywanego obrazu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panoramowy

    przedstawiony za pomocą panoramy, stwarzający wrażenie panoramy; panoramiczny


    Źródła:

    SJP.pl

    Panorowy

    przymiotnik od: panora


    Źródła:

    SJP.pl

    Panosza

    dawny rycerz służebny, głównie z Małopolski


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panoszyć

    panoszyć się - rządzić się, wynosić się nad innych, nadużywać władzy; przenośnie: występować w dużej ilości, panować, szerzyć się


    Źródła:

    SJP.pl

    Panować

    1. królować, być władcą
    2. rządzić czymś
    3. kontrolować coś
    4. górować nad czymś (np. "Ruiny zamku panowały nad miastem.")
    5. występować w określonym czasie (np. "Panował straszny upał.")


    czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zapanować)

     (1.1) być panem, władcą kraju, królestwa

     (1.2) być panem, przywódcą czegoś

     (1.3) podporządkowywać coś sobie, mieć władzę nad czymś

     (1.4) występować, pojawiać się

     (1.5) pot. określać kogoś mianem pana, podczas gdy ta osoba nie widzi takiej potrzeby


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panowanie

    okres, w którym panujący sprawuje władzę


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|panować.

     (1.2) władza

     (1.3) okres władzy danego monarchy


    Panowanie – władza sprawowana przez osobę (monarchę) w państwie o ustroju monarchicznym; również okres sprawowania rządów przez panującego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panowice

    Panowice – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Trzciel.

    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

    Kościół filialny parafii w Brójcach pw. Najświętszej Maryi Panny Rokitniańskiej.

    9 lipca 2016 w wyniku pożaru spłonął XIX-wieczny pałac.


    Źródła:

    Wikipedia

    Panowicz

    nazwisko


    • Janina Panowicz-Lipska – polska profesor nauk prawnych
    • Ludwik Panowicz – szef 47 Eskadry Towarzyszącej

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panowski

    związany z Polską Akademią Nauk; PAN-owski


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z PAN-em, dotyczący PAN-u


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panpatriotyzm

    ogólny, powszechny patriotyzm pojęty jako cecha łącząca osoby, najczęściej tej samej narodowości lub o podobnych przekonaniach


    Źródła:

    SJP.pl

    Panpoetycki

    przymiotnik od: panpoetyzm; charakterystyczny, typowy dla panpoetyzmu, kierunku artystycznego nawiązującego do niektórych założeń futuryzmu i kubizmu, szukającego inspiracji wśród subkultur lub większych skupisk społeczności, nawiązujący do założeń tego kierunku (np. sztuka panpoetycka) lub jakoś inaczej z nim związany


    Źródła:

    SJP.pl

    Panpoetyzm

    kierunek artystyczny nawiązujący do niektórych założeń futuryzmu i kubizmu, szukający inspiracji wśród subkultur lub większych skupisk społeczności


    Źródła:

    SJP.pl

    Panpsychiczny

    dotyczący panpsychizmu


    przymiotnik

     (1.1) filoz. związany z panpsychizmem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panpsychizm

    pogląd charakterystyczny dla filozofii renesansowej, według którego wszystkie istniejące obiekty obdarzone są właściwościami psychicznymi


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) filoz. pogląd, który głosi, iż wszystkie obiekty materialne obdarzone są właściwościami psychicznymi


    Panpsychizm – doktryna filozoficzna głosząca, że każda rzecz ma swój umysłowy czy wewnętrzno-psychiczny aspekt. Niewielu z panpsychistów podpisałoby się pod tezą, iż wszystko obdarzone jest umysłem, łącznie z kijami i kamieniami, znacznie częściej powiadają oni, że rzeczom właściwe są różne stopnie wewnętrznych, subiektywnych, czy quasi-świadomościowych aspektów, w pewnych przypadkach podobnych do naszej świadomości. W pełni rozwiniętymi umysłami dysponowałyby jedynie obiekty o złożoności zbliżonej do złożoności człowieka. Jednak nie jest łatwo precyzyjnie określić, w jakim stopniu wszystkim rzeczom czasoprzestrzennym mają przysługiwać takie subiektywne, umysłowe aspekty. W większości przypadków stanowisko to jest głoszone przez tych, którzy kwestionują możliwość, aby to, co umysłowe, miałoby być powodowane czy budowane z czynników wyzbytych jakichkolwiek jakości umysłowych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panseksualista

    osoba odczuwająca seksualny lub emocjonalny pociąg do osób niezależnie od ich płci lub tożsamości płciowej


    Źródła:

    SJP.pl

    Panseksualistka

    kobieta odczuwająca seksualny lub emocjonalny pociąg do osób niezależnie od ich płci lub tożsamości płciowej


    Źródła:

    SJP.pl

    Panseksualizm

    1. seksualny lub emocjonalny pociąg do osób niezależnie od ich płci lub tożsamości płciowej; panseksualność, omniseksualizm, omniseksualność;
    2. postrzeganie wszelkich zjawisk życia w kategoriach seksualnych


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) filoz. seks. postrzeganie wszelkich zjawisk w świecie przez pryzmat seksualny;

     (1.2) seks. pociąg do osób niezależnie od ich płci, bądź tożsamości płciowej


    Panseksualizm – pogląd, według którego głównym motorem ludzkiego działania jest popęd seksualny, każde działanie można wytłumaczyć motywami seksualnymi. Obecnie teoria ta nie znajduje potwierdzenia. Zarzut panseksualizmu często stawiany jest psychoanalizie, ze względu na twierdzenie Freuda o fundamentalnym znaczeniu libido (choć Freud rozumiał libido szerzej niż jedynie popęd seksualny i się od takiego podejścia odżegnywał).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panseksualność

    seksualny lub emocjonalny pociąg do osób niezależnie od ich płci lub tożsamości płciowej; panseksualizm, omniseksualizm, omniseksualność


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) seks. pociąg do osób niezależnie od ich płci, bądź tożsamości płciowej;


    Panseksualność, omniseksualność — seksualny, romantyczny lub emocjonalny pociąg do osób niezależnie od ich płci lub tożsamości płciowej. Osoby panseksualne mogą określać siebie jako osoby „ślepe na płeć” (ang. gender-blind), zapewniając, że kwestie płci kulturowej i płci nie są czynnikami wpływającymi na ich romantyczny lub seksualny pociąg do innych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panseksualny

    dotyczący panseksualizmu


    przymiotnik

     (1.1) psych. dotyczący panseksualizmu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pański

    należący do pana


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) kult. rel. odnoszący się do Boga, związany z Bogiem, w szczególności Chrystusem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pańskie

    ziemie należące do pana


    Integralne części miejscowości w Polsce

    Wg TERYT jest ich 18
    • Pańskie – część miasta Mszana Dolna
    • Pańskie – część wsi Wygnanka w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Sosnówka
    • Pańskie – część wsi Łąkta Dolna w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Trzciana
    • Pańskie – część wsi Łoniowa w woj. małopolskim, w pow. brzeskim, w gminie Dębno
    • Pańskie – część wsi Adamierz w woj. małopolskim, w pow. dąbrowskim, w gminie Olesno
    • Pańskie – część wsi Kryg w woj. małopolskim, w pow. gorlickim, w gminie Lipinki
    • Pańskie – część wsi Kasina Wielka w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Mszana Dolna
    • Pańskie – część wsi Poręba Wielka w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Niedźwiedź
    • Pańskie – część wsi Skomielna Czarna w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Tokarnia
    • Pańskie – część wsi Siołkowa w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Grybów
    • Pańskie – część wsi Łabowa w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Łabowa
    • Pańskie – część wsi Skawa w woj. małopolskim, w pow. nowotarskim, w gminie Raba Wyżna
    • Pańskie – część wsi Spytkowice w woj. małopolskim, w pow. nowotarskim, w gminie Spytkowice
    • Pańskie – część wsi Zakrzów w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Stryszów
    • Pańskie – część wsi Żarówka w woj. podkarpackim, w pow. mieleckim, w gminie Radomyśl Wielki
    • Pańskie – część wsi Szkodna w woj. podkarpackim, w pow. ropczycko-sędziszowskim, w gminie Sędziszów Małopolski
    • Pańskie – część wsi Malawa w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, w gminie Krasne
    • Pańskie – część wsi Łodygowice w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Łodygowice

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pańskość

    poczucie własnej wartości połączone z klasą, wysoką kulturą osobistą przypisywaną dżentelmenom


    Źródła:

    SJP.pl

    Panslawista

    zwolennik ruchu politycznego opartego na idei zjednoczenia wszystkich ludów słowiańskich


    Źródła:

    SJP.pl

    Panslawistka

    zwolenniczka ruchu politycznego opartego na idei zjednoczenia wszystkich ludów słowiańskich


    Źródła:

    SJP.pl

    Panslawistyczny

    odnoszący się do panslawizmu lub panslawisty; pansłowiański


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) polit. związany z panslawizmem, dotyczący panslawizmu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panslawizm

    ruch polityczny oparty na idei zjednoczenia wszystkich ludów słowiańskich


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) polit. ruch ideowy dążący do zjednoczenia Słowian bazujący na jedności kulturowo-językowej narodów słowiańskich;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pansofia

    ruch filozoficzno-religijny zmierzający do osiągnięcia wiedzy uniwersalnej, zapoczątkowany w Niemczech w XVI w.


    Pansofia (gr. „wszechmądrość, wszechwiedza” od pan „wszystko” i sophia „mądrość, wiedza”) – ruch filozoficzno-religijny odnoszący się do osiągnięcia wiedzy uniwersalnej. W kontekście pedagogicznym powiązany z Janem Ámosem Komeńskim.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pansoficzny

    posiadający, prezentujący pełną wiedzę o świecie, wynikający z takiej wiedzy (np. pansoficzne pochodzenie) lub stwarzający możliwość jej nabycia


    Źródła:

    SJP.pl

    Pansomatyzm

    pogląd filozoficzny głoszący, że istnieją tylko rzeczy, konkrety, które można w jakiś sposób poczuć, zobaczyć oraz negujący samodzielne istnienie zdarzeń, stosunków; konkretyzm, reizm


    Źródła:

    SJP.pl

    Panspermia

    koncepcja powstania życia na ziemi, według której cząstki żywej materii przedostały się na ziemię wraz promieniowaniem świetlnym


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) filoz. koncepcja rozprzestrzeniania się "zarodników" życia we wszechświecie;


    Panspermia (ze starogr. πᾶν (pan) – wszystko i σπέρμα (sperma) – nasienie) – hipoteza, zgodnie z którą życie rozprzestrzenia się wśród ciał niebieskich dzięki naturalnym procesom, np. poprzez meteoryty. Przykładem panspermii jest hipoteza, że życie na Ziemi nie powstało na niej, ale dostało się na nią w postaci prostych jednokomórkowych organizmów lub ich przetrwalników z innych ciał niebieskich. Początków panspermii można doszukać się u greckiego filozofa Anaksagorasa. W XIX i XX wieku podobne hipotezy wysuwali m.in. J.J. Berzelius w 1834 r., W. Thomson (późniejszy lord Kelvin) w 1871 r. i Svante Arrhenius w 1908 r. W hipotezie Arrheniusa organizmy miały być przenoszone wskutek ciśnienia światła – tzw. radiopanspermia. Ten mechanizm jest jednak skuteczny jedynie w przypadku ciał o rozmiarach rzędu 0,001 mm. Tak małe ciało nie stanowiłoby ochrony przed promieniowaniem kosmicznym. Dlatego obecnie rozważa się hipotezę przenoszenia organizmów za pośrednictwem meteoroidu, planetoidy lub komety. W szerszym znaczeniu panspermia dotyczy możliwości rozprzestrzeniania się życia w Kosmosie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panspermizm

    teoria głosząca powstanie życia na Ziemi za sprawą mikroorganizmów pochodzących z meteorytów


    Panspermia (ze starogr. πᾶν (pan) – wszystko i σπέρμα (sperma) – nasienie) – hipoteza, zgodnie z którą życie rozprzestrzenia się wśród ciał niebieskich dzięki naturalnym procesom, np. poprzez meteoryty. Przykładem panspermii jest hipoteza, że życie na Ziemi nie powstało na niej, ale dostało się na nią w postaci prostych jednokomórkowych organizmów lub ich przetrwalników z innych ciał niebieskich. Początków panspermii można doszukać się u greckiego filozofa Anaksagorasa. W XIX i XX wieku podobne hipotezy wysuwali m.in. J.J. Berzelius w 1834 r., W. Thomson (późniejszy lord Kelvin) w 1871 r. i Svante Arrhenius w 1908 r. W hipotezie Arrheniusa organizmy miały być przenoszone wskutek ciśnienia światła – tzw. radiopanspermia. Ten mechanizm jest jednak skuteczny jedynie w przypadku ciał o rozmiarach rzędu 0,001 mm. Tak małe ciało nie stanowiłoby ochrony przed promieniowaniem kosmicznym. Dlatego obecnie rozważa się hipotezę przenoszenia organizmów za pośrednictwem meteoroidu, planetoidy lub komety. W szerszym znaczeniu panspermia dotyczy możliwości rozprzestrzeniania się życia w Kosmosie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Państewko

    państwo obejmujące niewielki obszar


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) zdrobn. od: państwo

     (1.2) niewielkie państwo


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Państwo

    wewnętrznie zorganizowana społeczność zamieszkująca określone terytorium, mająca swój rząd, suwerenność i określone prawa


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) oficjalna pisana forma grzecznościowa państwo


    Państwo – termin, który odnosi się do różnych aspektów organizacji życia zbiorowego. Może być rozumiany jako:

    • struktura administracyjna – organizacja społeczeństwa regulująca działania jednostek i grup za pomocą własnych norm prawnych,
    • organizacja polityczna – wspólnota terytorialna podporządkowana suwerennej władzy, pojmowanej jako prawomocne stosowanie przymusu lub jako korporacja terytorialna z samorodną władzą zwierzchnią i osobowością prawną,
    • gwarant praw jednostek – instytucja odrębna od społeczeństwa, powołana w celu ochrony uprawnień obywateli,
    • aktualizacja idei etycznej – realizacja określonego porządku moralnego w życiu zbiorowym,
    • porządek prawny – normatywna struktura, w której organami prawa są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Państwotwórczy

    taki, który przyczynia się do powstawania państw, ich wewnętrznego zespalania i organizowania ich polityki; państwowotwórczy


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowa

    1. odnoszący się do państwa, tworzący, stanowiący państwo, reprezentujący państwo, zarządzający, rządzący państwem;
    2. dostępny dla ogółu ludności; publiczny


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowiec

    osoba przedkładająca dobro państwa, któremu służy, nad interesy swoje i partyjne


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwówka

    potocznie:
    1. państwowy sektor gospodarczy;
    2. instytucja państwowa


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowoadministracyjny

    odnoszący się do administracji jakiegoś państwa, charakterystyczny dla tej administracji


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowoprawny

    odnoszący się do praw obowiązujących wszystkich obywateli jakiegoś państwa, charakterystyczny dla tych praw


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowość

    1. zespół cech charakterystycznych dla państwa;
    2. niezależność państwowa, odrębność, suwerenność


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zespół właściwości cechujących państwo; także. odrębność, niezależność państwowa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Państwowotwórczość

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) odprzym. cecha tego, co jest państwowotwórcze; cecha tych, którzy są państwowotwórczy


    Źródła:

    Wiktionary

    Państwowotwórczy

    taki, który przyczynia się do powstawania państw, ich wewnętrznego zespalania i organizowania ich polityki; państwotwórczy


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowowychowawczy

    związany z państwem, jego rządem i narodem oraz działalnością wychowawczą


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwowy

    1. odnoszący się do państwa, tworzący, stanowiący państwo, reprezentujący państwo, zarządzający, rządzący państwem;
    2. dostępny dla ogółu ludności; publiczny


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) będący w posiadaniu lub pod kontrolą państwa, ustanowiony lub sprawowany przez państwo; odnoszący się do państwa, związany z państwem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Państwoznawca

    specjalista w zakresie nauki, wiedzy o państwie


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwoznawczy

    związany z nauką, wiedzą o państwie


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwoznawczyni

    specjalistka w zakresie nauki, wiedzy o państwie


    Źródła:

    SJP.pl

    Państwoznawstwo

    nauka, wiedza o państwie


    Źródła:

    SJP.pl

    Pańszczyzna

    darmowa praca chłopów na pańskim polu


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) hist. bezpłatna i przymusowa praca chłopów na rzecz właściciela ziemskiego w zamian za nadział gruntu;

     (1.2) pot. przen. uciążliwy obowiązek


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pańszczyźniany

    przymiotnik od: pańszczyzna; odnoszący się do pańszczyzny, oparty na pańszczyźnie, stosujący lub wykonujący pańszczyznę


    przymiotnik

     (1.1) związany z pańszczyzną


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pansłowiański

    odnoszący się do panslawizmu lub panslawisty; panslawistyczny


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) obejmujący wszystkie kraje słowiańskie

     (1.2) związany z panslawizmem

     (1.3) jęz. związany z językiem międzysłowiańskim


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pantagruel

    Gargantua i Pantagruel, pełny tytuł Życie Gargantui i Pantagruela (oryg. fr. La vie de Gargantua et de Pantagruel) – pięciotomowa powieść François Rabelais opisująca losy dwóch olbrzymów: Gargantui i jego syna Pantagruela.


    Źródła:

    Wikipedia

    Pantagrueliczny

    nieznający miary w korzystaniu z uciech, rubaszny, bezceremonialny (od bohatera fantastyczno-satyrycznej epopei "Gargantua i Pantagruel" F. Rebelais'go)


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantagruelizm

    postawa charakteryzująca się używaniem życia, żywiołowym, spontanicznym zachowaniem i rubasznym humorem (od bohatera fantastyczno-satyrycznej epopei "Gargantua i Pantagruel" F. Rebelais'go)


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantaleon

    średniowieczny instrument muzyczny będący swoistego rodzaju połączeniem fortepianu z cymbałami; pantalon


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|m.;


    Pantaleon – imię męskie pochodzenia greckiego (gr. Πανταλέων). Wywodzi się ze złożenia słów παντα oznaczającego "wszystko" i λέων oznaczającego "lew". Według innej wersji gr. Παντελεήμων (Pantelejmon) - „najmiłościwszy”.

    Pantaleon imieniny obchodzi 27 lipca.

    Wezwanie św. Pantaleona nosi zabytkowy kościół św. Pantaleona w Kolonii.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantalion

    średniowieczny instrument muzyczny będący połączeniem fortepianu i ksylofonu


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantalon

    średniowieczny instrument muzyczny będący swoistego rodzaju połączeniem fortepianu z cymbałami; pantaleon


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantalonada

    groteskowa farsa, błaznowanie, bufonada, zazwyczaj kiepskie przedstawienie komiczne, rodzaj burleski


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantalone

    jedna z najstarszych postaci z commedia dell'arte, przedstawiana jako starzec, kochliwy i zrzędny kupiec weneckiego pochodzenia; pantalon


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantalonki

    rodzaj bardzo szerokich spodni


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantalony

    żartobliwe określenie na portki lub spodnie, najczęściej szerokie, poszerzane lub niezgrabne


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) bielizna z długimi nogawkami


    Pantalony (z fr. pantalon) – spodnie, także mundurowe w wojsku, m.in. polskim w pierwszej połowie XIX wieku. W innym znaczeniu to bielizna przykrywająca nogi, noszona przez kobiety, dziewczęta i bardzo młodych chłopców w końcu pierwszej połowy XIX wieku.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantalowice

    Pantalowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Kańczuga.


    Źródła:

    Wikipedia

    Pantarka

    udomowiony ptak z rzędu kuraków, o białym, szarym lub niebieskawym upierzeniu w jasne cętki; perliczka, perlica


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantałyk

    tylko w wyrażeniu: zbić (zbijać) kogoś z pantałyku - pozbawić (pozbawiać) kogoś pewności siebie, wprawić (wprawiać) w zakłopotanie; zbić (zbijać) kogoś z tropu


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) tylko w zwrocie zbić z pantałyku


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panteista

    osoba głosząca poglądy utożsamiające Boga z przyrodą i zachodzącymi w niej zjawiskami


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) osoba wyznająca panteizm


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panteistka

    kobieta głosząca poglądy utożsamiające Boga z przyrodą i zachodzącymi w niej zjawiskami


    Źródła:

    SJP.pl

    Panteistyczny

    przymiotnik od: panteizm; związany z panteizmem, odnoszący się do głównych założeń panteizmu, charakterystyczny dla panteizmu


    przymiotnik

     (1.1) właściwy panteizmowi


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Panteizm

    pogląd filozoficzny i religijny utożsamiający Boga z przyrodą i zachodzącymi w niej zjawiskami


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) filoz. rel. pogląd, że Bogiem jest wszechświat, ubóstwienie natury;


    Panteizm (z gr. pan „wszystko”, theos „Bóg”) – pogląd filozoficzno-religijny (niekiedy teologiczny) utożsamiający wszystko z Bogiem lub absolutem. Neguje istnienie boga osobowego, głosi zaś przenikanie absolutu we wszystkie substancje jakie istnieją. Panteizm często łączył się z ideami rozumnego rozwoju wszechświata, jedności, wieczności oraz żywości świata materialnego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panten

    rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

     (1.1) imię|polski|m.


    Niemcy

    1 gmina:

    • Panten – gmina w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Herzogtum Lauenburg

    Polska

    Dawna nazwa:

    • Pątnów Legnicki

    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantenol

    alkohol polihydroksylowy, składnik leków i kosmetyków


    Pantenol, dekspantenol – organiczny związek chemiczny z grupy alkoholi polihydroksylowych, analog kwasu pantotenowego, jedna z substancji stanowiących witaminę B5. Dekspantenol (izomer D) ulega w organizmie przemianie do kwasu pantotenowego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panteon

    1. grecka i rzymska świątynia, w której czczono wszystkie bóstwa;
    2. ogół bóstw powiązanych z sobą w system zależności


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) staroż. archit. w starożytnej Grecji i Rzymie świątynia poświęcona wszystkim bogom;

     (1.2) ogół bogów jakiejś religii;

     (1.3) archit. budynek lub budowla, w której spoczywają zwłoki lub pomniki wielkich ludzi

     (1.4) przen. ogół najwybitniejszych przedstawicieli narodu albo jakiejś dziedziny sztuki


    Panteon (gr. pantheon: pan – wszystek + theos – bóg) to:

    • w religiach politeistycznych – ogół bóstw,
    • w sztuce starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu – świątynia poświęcona wszystkim bogom.

    Panteony były popularne zwłaszcza w okresie cesarstwa rzymskiego. Najbardziej znanym zabytkiem tego okresu jest Panteon w Rzymie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantera

    ssak z rodziny kotowatych (Panthera pardus); lampart, leopard


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zool. lampart

     (1.2) pot. wojsk. czołg niemiecki;


    • Pantera (Panthera pardus), znana też jako leopard, lampart, czy lampart plamisty – gatunek ssaka z rodzaju lampart (Panthera), podrodziny panter (Pantherinae), rodziny kotowatych (Felidae)
    • Pantera (Neofelis) – rodzaj taksonomiczny
    • Pantera (Pantherinae) – podrodzina

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panterka

    1. młoda pantera;
    2. popularny w wojsku rodzaj wierzchniego okrycia w charakterystyczne brązowawe i zielonkawe plamy


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zdrobn. od: pantera

     (1.2) deseń w plamaamy, przypominający kolorem i układem wzór na skórze pantery

     (1.3) środ. wojsk. okrycie wierzchnie (wiatrówka, skafander lub bluza) w kolorze ciemnozielonym w żółtobrunatne plamaamy


    Panterka (Chromileptes altivelis) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny strzępielowatych (Serranidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Chromileptes. Bywa prezentowana w dużych akwariach morskich.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panterołak

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) fant. człowiek, którego jedną z form jest pantera


    Źródła:

    Wiktionary

    Panteutoński

    związany niegdyś z całą narodowością niemiecką, krzyżacką, łączący wszystkie osoby tej narodowości, dotyczący ich


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantizokracja

    sposób organizacji społeczeństwa, w którym wszyscy jednocześnie sprawują najważniejsze urzędy, obecnie uważany za utopię


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantocyd

    proszek dobrze rozpuszczający się w wodzie, którego roztwór używany jest do odkażania wody pitnej, a także do odkażania ran i skóry


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantodonty

    Pantodonty (Pantodonta) – podrząd lub rząd wymarłych ssaków łożyskowych.

    Znane były od paleocenu (zamieszkiwały wtedy Azję i Amerykę Północną. Jeden zaś wczesny rodzaj, Alcidedorbignya, odnaleziony został w Ameryce Południowej. O ile w paleocenie dorastały rozmiarów dzisiejszego kota, o tyle w eocenie rozwinęły się z nich roślinożercy wielkości krowy, największe lądowe stworzenia tamtych czasów. Wymarły nagle w środkowym eocenie.


    Źródła:

    Wikipedia

    Pantofag

    zwierzę wszystkożerne


    Wszystkożerność – sposób odżywiania się (pobierania pokarmu) polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pokarmem, zarówno mięsnym, jak i roślinnym – żywym lub martwym.

    Zwierzęta wszystkożerne – nazywane też pantofagami (łac. pantophaga), omniwora (omnivora) lub wszystkożercami – stanowią w ekosystemie drugi i trzeci (lub dalszy) poziom konsumentów.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantofel

    1. lekkie obuwie bez cholewek;
    2. ironicznie o mężu ulegającym we wszystkim żonie; pantoflarz


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

     (1.1) reg. rodzaj obuwia noszonego w domu

     (1.2) obuw. rodzaj lekkiego, płytkiego, wsuwanego buta

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (2.1) rzad. pot. zob. pantoflarz.


    Pantofle – słowo pochodzące z języka włoskiego (pantofola, l.mn. pantofole) lub z języka francuskiego (pantoufle), początkowo określało miękki, wygodny i komfortowy rodzaj obuwia przeznaczony do użycia w domu (komfortowe kapcie, bambosze). Współcześnie pojęcie utożsamiane zazwyczaj z eleganckimi wyjściowymi półbutami.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantofelek

    1. zdrobnienie od: pantofel;
    2. pierwotniak, mikroskopijne żyjątko o wydłużonym ciele pokrytym rzęskami, przypominające kształtem pantofelek (bucik)


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od: pantofel

     (1.2) mały pantofel

     (1.3) etui w kształcie małego pantofla

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (2.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Paramecium caudatum|Ehrenb.|ref=tak., gatunek pierwotniaka należący do typu orzęsków;

     (2.2) zool. jednokomórkowiec z gatunku pantofelek (2.1)


    Pantofelek (Paramecium caudatum), pantofelek ogoniasty – protist zwierzęcy (pierwotniak) należący do typu orzęsków (Ciliata) z podgromady równorzęsych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantofelki

    1. zdrobnienie od: pantofel;
    2. pierwotniak, mikroskopijne żyjątko o wydłużonym ciele pokrytym rzęskami, przypominające kształtem pantofelek (bucik)


    Pantofelki (Paramecium) – rodzaj „protistów zwierzęcych” (Pierwotniaki) należące do typu orzęsków (Ciliata) z podgromady równorzęsych.

    Protisty należące do tego rodzaju mają kształt wydłużony, cygarowaty, owalny lub pantofelkowaty. Osiągają rozmiar od 120 μm do 350 μm. Ciało z zewnątrz pokryte jest rzędami rzęsek oraz wyposażone w tzw. trichocysty. Rzęski pokrywające ciało służą do poruszania się i zdobywania pokarmu. Ciało otacza żywa osłona zwana pellikulą.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantofelkowy

    przymiotnik od: pantofelek; odnoszący się do pantofelka, typowy, charakterystyczny dla pantofelka


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantofelnik

    jednoroczna bylina lub niski krzew o charakterystycznych niewielkich i owalnych kwiatach, najczęściej w kolorze pomarańczowym; pantoflik, kalceolaria


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) bot. roślina ozdobna o dużych, barwnych, wargowych kwiatach


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantoflarski

    przymiotnik od: pantoflarstwo; związany z pantoflarstwem, odnoszący się do pantoflarstwa


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantoflarstwo

    1. zawód pantoflarza, proces wyrabiania miękkiego domowego obuwia bez cholewek;
    2. ironicznie o zachowaniu mężczyzny ulegającego we wszystkim żonie


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantoflarz

    1. osoba trudniąca się wyrabianiem miękkiego domowego obuwia bez cholewek;
    2. ironicznie o mężu ulegającym we wszystkim żonie; pantofel


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) mężczyzna potulny, ulegający kobiecie


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pantofle

    1. lekkie obuwie bez cholewek;
    2. ironicznie o mężu ulegającym we wszystkim żonie; pantoflarz


    Pantofle – słowo pochodzące z języka włoskiego (pantofola, l.mn. pantofole) lub z języka francuskiego (pantoufle), początkowo określało miękki, wygodny i komfortowy rodzaj obuwia przeznaczony do użycia w domu (komfortowe kapcie, bambosze). Współcześnie pojęcie utożsamiane zazwyczaj z eleganckimi wyjściowymi półbutami.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantoflik

    jednoroczna bylina lub niski krzew o charakterystycznych niewielkich i owalnych kwiatach, najczęściej w kolorze pomarańczowym; pantofelnik, kalceolaria


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantoflisko

    zgrubienie od: pantofel


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantoflowy

    1. przymiotnik od: pantofel; będący częścią pantofla (np. podeszwa pantoflowa), charakterystyczny dla tego typu obuwia, związany z nim;
    2. rozprzestrzeniany ustnie w sposób plotkarski (np. wiadomość pantoflowa) lub związany z plotkarstwem (np. poczta pantoflowa)


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantograf

    1. przyrząd kreślarski do powiększania lub zmniejszania rysunków
    2. nożycowy odbierak prądu na tramwajach i lokomotywach elektrycznych


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) przyrząd kreślarski do wykonywania powiększeń lub pomniejszeń;

     (1.2) przyrząd służący do pobierania prądu z napowietrznej sieci trakcyjnej przez pojazdy szynowe;

     (1.3) urządzenie służące do mocowania silnika przyczepnego na małych jachtach żaglowych;

     (1.4) rozbudowany przyrząd pełniący rolę wieszaka w nowoczesnych szafach.


    • pantograf (przyrząd kreślarski) – przyrząd służący do powiększania i pomniejszania rysunków
    • rodzaj odbieraka prądu w elektrycznych pojazdach szynowych
    • pantograf (żeglarstwo) – urządzenie ułatwiające montaż silnika na jachtach
    • „Pantograf” – czasopismo Klubu Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi
    • ruchome ramię przerzutki rowerowej

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantografia

    zmienianie skali rysunku, mapy lub podobnych obrazów przy pomocy pantografu


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantografowy

    dotyczący pantografu


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantokaina

    silny środek do znieczuleń miejscowych lub odkażania przyrządów lekarskich


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantokrator

    motyw zdobniczy ukazujący Chrystusa jako sędziego siedzącego na potrójnej tęczy z otwartą księgą w ręku; Pantokrator


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

     (1.1) rel. przydomek Chrystusa jako władcy wszechmogącego

     (1.2) rel. przydomek Boga Ojca jako władcy wszechmogącego

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

     (2.1) geogr. góra w Grecji, najwyższy szczyt na wyspie Korfu;

     (2.2) ikonogr. zob. pantokrator.


    Pantokrator (Wszechwładca, Pan wszystkiego, gr. Παντοκρατωρ) – w ikonografii przedstawienie Jezusa Chrystusa jako władcy i sędziego Wszechświata.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantometr

    prototyp teodolitu, rodzaj przyrządu pomiarowego używanego niegdyś do pomiarów kątów poziomych i pionowych na określonym obszarze


    Pantometr – rodzaj przyrządu pomiarowego, który służy do geodezyjnych pomiarów kątów na określonym obszarze Ziemi.

    Pantometr składa się z dwóch walców, na których znajduje się podziałka oraz przeziernik. Te walce są do siebie styczne oraz mogą one się obracać wokół wspólnej osi obrotu.

    Pantometr jest jednym ze starszych rozwiązań konstrukcyjnych teodolitu.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantomima

    widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest przez aktorów bez użycia słów, a jedynie za pomocą gestów i mimiki; pantomina, mimodram, mimodrama


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) teatr. widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest tylko za pomocą ruchu;


    Pantomima (mimodram) – rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, tylko odgrywa przedstawienie, używając ruchu, mowy ciała i gestów. Często, ale nie zawsze, ma pomalowaną twarz na biało. Teatr pantomimy ma dwie typowe postacie. Pierwsza z nich to komedia służąca łatwej rozrywce. Zwykle unika ona poważnych tematów i skomplikowanej fabuły, gdyż ma przede wszystkim doprowadzić widza do śmiechu. Druga postać pantomimy może rozśmieszać nie mniej niż pierwsza, ale ma inny cel – wzbudza refleksję nad sensem życiowych zaangażowań człowieka. Prócz komicznych, podejmuje też poważne tematy, a czasem wzrusza. Wymaga ona od widza większego wysiłku wyobraźni i intelektu, dlatego jest w pewnym sensie sztuką elitarną i światową. Pantomima nie jest tańcem.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantomimiczny

    pantomimowy;
    1. pantomima;
    2. przekazujący informacje za pomocą gestów i mimiki, bez użycia słów


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantomimik

    sztuka przedstawiania pantomim


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) teatr. aktor mimiczny


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pantomimika

    sztuka przedstawiania pantomim


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantomimista

    osoba wystawiająca pantomimy lub grająca w pantomimach; pantomimik


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) teatr. aktor występujący w pantomimie


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Pantomimistka

    kobieta wystawiająca pantomimy lub grająca w pantomimach


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantomimowy

    pantomimiczny;
    1. pantomima;
    2. przekazujący informacje za pomocą gestów i mimiki, bez użycia słów


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantomina

    widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest przez aktorów bez użycia słów, a jedynie za pomocą gestów i mimiki; pantomima, mimodram, mimodrama


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantomografia

    metoda badania radiologicznego, umożliwiającego ocenę stanu zdrowia całego uzębienia


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantomogram

    zdjęcie panoramiczne ukazujące całą szczękę i żuchwę jednocześnie


    Pantomogram, zdjęcie pantomograficzne (zbitka wyrazowa panorama + tomogram) – zdjęcie rentgenowskie struktur zakrzywionych szczęki i żuchwy, do wykonania którego używany jest pantomograf. Często nazywane potocznie zdjęciem panoramicznym.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantopizm

    założenie naukowe, według którego powstanie nowego gatunku organizmów może zachodzić jednocześnie w wielu miejscach o bardzo podobnych warunkach środowiska


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantopon

    lek zawierający zespół alkaloidów opium; środek narkotyczny o działaniu przeciwbólowym, przeciwskurczowym i uspokajającym; omnopon


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantoprazol

    organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów pompy protonowej


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) chem. farm. organiczny związek chemiczny, lek gastryczny z grupy inhibitorów pompy protonowej;


    Pantoprazol (łac. Pantoprazolum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów pompy protonowej, zmniejszający wydzielanie do światła żołądka jonów wodorowych. Jest stosowany głównie w terapii choroby wrzodowej, także w terapii choroby refluksowej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pantostat

    uniwersalny aparat elektryczny do zabiegów lekarskich i kosmetycznych


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantotenowy

    taki, który zawiera witaminę z grupy witamin B, taki, którego głównym składnikiem jest ta witamina


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantragizm

    ogół pojęć i zasad opisujących teatr, jego zadania, formę i rolę we współczesnym świecie


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantropa

    zadanie szaradziarskie polegające na wpisywaniu kolejnych liter odgadniętych słów w pola połączone ze sobą linią


    Pantropa (z greckiego pan=wszech + tropos=zwrot) – rodzaj diagramowego zadania szaradziarskiego.Diagram pantropy składa się z pól, do których wpisuje się odgadywane wyrazy odgadywane na podstawie definicji. Wyrazy te są wpisywane w wyznaczone pogrubionymi krawędziami lub wskazane odcinkami linii łamanej ciągi kratek. Rozwiązanie pantropy odczytuje się najczęściej rzędami w oznaczonych kratkach.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantum

    utwór liryczny wywodzący się z malajskiej poezji ludowej; pantun


    Pantum (pantun) – powstała w XV w. malajska forma wiersza, zbudowana ze strof czterowersowych, rymowanych (z układem rymów abab lub abba) bądź nierymowanych, w której każdy 2. i 4. wers jednej strofy powtarza się jako wers 1. i 3. strofy następnej. Wiersz kończy się wraz z kolejną zwrotką albo następuje powrót do wersów 1. i 3. pierwszej strofy (jedynych dotąd nieużytych) i umieszczenie ich jako 2. i 4. (lub 4. i 2.) w ostatniej strofie.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Pantun

    utwór liryczny wywodzący się z malajskiej poezji ludowej; pantum


    Pantun – utwór liryczny wywodzący się z poezji malajskiej. Ma postać czterowersu. Charakterystyczne dla pantunów jest to, że dwa pierwsze wersy ukazują pewien obraz (czasem sytuację), natomiast dwa kolejne stanowią refleksję luźno skojarzoną z tym obrazem. Treść refleksji może być sentencją filozoficzną, moralistyczną lub przybiera lżejszą formę aforyzmu miłosnego bądź sielankowego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panturecki

    przymiotnik od: panturkizm; związany z panturkizmem, odnoszący się do głównych założeń panturkizmu, charakterystyczny dla panturkizmu


    Źródła:

    SJP.pl

    Panturkista

    osoba popierająca ideologię głoszącą jedność etniczną wszystkich ludów tureckich i dążącą do ich integracji kulturalnej i politycznej


    Źródła:

    SJP.pl

    Panturkistka

    panturkista


    Patrz:panturkista

    Źródła:

    SJP.pl

    Panturkizm

    ideologia głosząca jedność etniczną wszystkich ludów tureckich i dążąca do ich integracji kulturalnej i politycznej


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) polit. nacjonalistyczna ideologia i doktryna polityczna głosząca jedność etniczną ludów tureckich i konieczność ich integracji kulturalnej i politycznej;


    Panturkizm – doktryna powstała na początku XX wieku w Turcji, głosząca jedność etniczną ludów tureckich i konieczność ich integracji kulturalnej i politycznej, od Cieśniny Bosfor do gór Ałtaju. Nadano jej miano Wielki Turan. Obowiązywała jako oficjalna doktryna państwa tureckiego za rządów młodoturków.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Panty

    poroże wschodnioazjatyckich jeleni


    Źródła:

    SJP.pl

    Pantyra

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zool. nazwa systematyczna|Panthera pardus|Linnaeus|ref=tak., pantera


    Źródła:

    Wiktionary

    Panufnik

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Panująca

    władczyni, kobieta sprawująca władzę nad kimś lub nad czymś


    Źródła:

    SJP.pl

    Panujący

    władca, osoba sprawująca władzę nad kimś lub nad czymś


    Źródła:

    SJP.pl

    Panuś

    nazwisko


    • Panuś − polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 841 osób.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panwia

    przestarzałe: panew


    Źródła:

    SJP.pl

    Panwiowy

    przymiotnik od: panew


    Źródła:

    SJP.pl

    Panzer

    potocznie:
    1. niemiecki czołg Panzerkampfwagen z okresu II wojny światowej;
    2. panzerfaust


    Źródła:

    SJP.pl

    Panzerfaust

    [czytaj: pancerfałst] ręczna broń przeciwpancerna, stosowana przez wojsko niemieckie w czasie drugiej wojny światowej; pancerfaust


    Panzerfaust – niemiecki bezodrzutowy granatnik przeciwpancerny jednorazowego użytku z okresu II wojny światowej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Panzerschreck

    Raketenpanzerbüchse Panzerschreck – niemiecki rakietowy granatnik przeciwpancerny z okresu II wojny światowej.

    Panzerschreck stanowił duży postęp w stosunku do Panzerfausta. Jego budowa była bardziej skomplikowana i droższa, jednak rekompensowane było to przez większy zasięg i lepszą celność, a także przez możliwość wielokrotnego użycia. Panzerschrecki skonstruowano na podstawie amerykańskiej wyrzutni Bazooka o bardzo podobnej budowie, zdobytej przez Niemców w Afryce Północnej; według innych źródeł pierwszą bazookę zdobyto na froncie wschodnim, gdzie do Armii Czerwonej trafiła w ramach programu „Lend-Lease”. Niemcy zachowując ideę, powiększyli jednak broń, stosując znacznie skuteczniejsze pociski większego kalibru.


    Źródła:

    Wikipedia

    Panzoocja

    masowe występowanie i szybkie rozprzestrzenianie się zakaźnej lub inwazyjnej choroby zwierząt; panzootia


    Źródła:

    SJP.pl

    Panzootia

    masowe występowanie i szybkie rozprzestrzenianie się zakaźnej lub inwazyjnej choroby zwierząt; panzoocja


    Źródła:

    SJP.pl

    Paolo

    Paolo – srebrna moneta o wartości grosza wprowadzona przez papieża Pawła III, przedstawiająca postać apostoła Pawła.

    W okresie późniejszym nazwa paolo została rozciągnięta na wszystkie grosze papieskie, zwane też giulio, o wartości ⅓ testona.

    Do 1859 r. paolo bito w Toskanii. Było wówczas warte: 40 quattrino, ⅔ liry lub {\tfrac {1}{10}} francescone.


    Źródła:

    Wikipedia

    Pap

    1. materiał nasączony najczęściej smołą i posypany piaskiem, używany do krycia dachów i izolacji;
    2. potocznie: gęba, morda


    skrótowiec

     (1.1) = Polska Agencja Prasowa;


    Osoby o tym nazwisku:

    • Csaba Pap – węgierski szermierz
    • Jenő Pap – węgierski szermierz

    Zobacz też:

    • Polska Agencja Prasowa (PAP)

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pap-Owski

    PAP (Polska Agencja Prasowa); papowski


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z PAP-em, dotyczący PAP-u


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papa

    przestarzale: tata, tatuś


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) przest. książk. tata

     (1.2) pot. papież

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (2.1) materiał budowlany stosowany do wykonywania izolacji fundamentów, posadzek, ścian piwnic i pokryć dachowych;

     (2.2) pot. obraź. twarz

     (2.3) pot. często obraź. usta


    Papa – materiał budowlany stosowany do wykonywania przeciwwilgociowych i przeciwwodnych izolacji elementów budowli (izolacje fundamentów, posadzek, ścian piwnicznych i pokryć dachowych). Wytwarza się go przez pokrycie i/lub nasączenie masą asfaltową lub smołową osnowy z włókna szklanego lub poliestrowego albo tektury (tak zwana papa tradycyjna).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papabile

    kardynał, który w wyniku konklawe może zostać wybrany na papieża


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) rel. publ. nieoficjalne określenie osób uważanych przez watykanistów za ewentualnych kandydatów na stanowisko papieża;


    Papabile (z wł. godny pozycji papieża; możliwy, prawdopodobny następca papieża; lm. papabili) – nieoficjalne określenie osób uważanych przez watykanistów za ewentualnych kandydatów na stanowisko papieża. Wyraz ten jest neologizmem i pochodzi od nieistniejącego czasownika papare oznaczającego czynić kogoś papieżem.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papacha

    męska futrzana czapka kaukaska z nausznikami; papaszka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) odzież. męska futrzana czapka używana przez Kozaków, mieszkańców Kaukazu i Azji Środkowej;


    Papacha (od tur. papak) – męskie nakrycie głowy popularne wśród narodów Kaukazu i Azji Środkowej oraz Kozaków.

    Tradycyjnie wykonana z owczej wełny lub niedźwiedziego futra. W zależności od regionu występuje w różnych rozmiarach i kształtach (m.in. z dnem półkolistym oraz płaskim).

    W Polsce moda na noszone zimą papachy (lub czapki „uszatki”) zapanowała, zwłaszcza wśród młodszego pokolenia, od lat 70. ubiegłego stulecia i w ograniczonym stopniu utrzymywała się później.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papafilia

    zbieractwo przedmiotów powiązanych z Janem Pawłem II


    Źródła:

    SJP.pl

    Papagaj

    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. papuga


    Źródła:

    Wiktionary

    Papagajo

    gwałtowny wiatr północny, wiejący wzdłuż wybrzeża Pacyfiku Ameryki Środkowej (w tym w zatoce Papagayo)


    Źródła:

    SJP.pl

    Papagallo

    żartobliwie o kokiecie, osobie starającej się spodobać i wzbudzić zainteresowanie kobiet, często przez natarczywe zaczepki


    Źródła:

    SJP.pl

    Papaina

    białko enzymatyczne otrzymywane z owoców papai, mogące rozdzielać przy udziale wody inne białka; papainaza


    Papaina (EC 3.4.22.2) – enzym z podklasy proteaz o niskiej specyficzności substratowej (proteoliza zachodzi niezależnie od tego jakie aminokwasy sąsiadują z wiązaniem peptydowym) otrzymywany z mleczka zielonych owoców i liści melonowca właściwego (od którego łacińskiej nazwy gatunkowej pochodzi nazwa papainy).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papainaza

    białko enzymatyczne otrzymywane z owoców papai, mogące rozdzielać przy udziale wody inne białka; papaina


    Źródła:

    SJP.pl

    Papainowy

    papaina


    Patrz:papaina

    Źródła:

    SJP.pl

    Papaj

    nazwisko


    Popeye – fikcyjny bohater komiksów i krótkometrażowych filmów animowanych, stworzony w 1929 roku przez Elziego Crislera Segara, przedstawiany z nieodłączną fajką w ustach.

    W latach 1933–1957 powstał seria kinowych filmów animowanych (pierwszy to: Marynarz Popeye), a w latach 1960–1962 serial animowany. W 1980 Robert Altman nakręcił film fabularny, z dekoracji stworzonych do niego na Malcie powstał park rozrywki Popeye Village.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papaja

    wysoka bylina o pokroju drzewiastym, uprawiana w krajach tropikalnych ze względu na jadalne, żółtopomarańczowe owoce przypominające melony; melonowiec, drzewo melonowe; także owoc tej rośliny


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) bot. zob. melonowiec właściwy.

     (1.2) uczn. gaduła, papla


    Melonowiec właściwy (Carica papaya L.), nazywany przeważnie papają, czasami nieściśle drzewem melonowym – gatunek rośliny z rodziny melonowcowatych (Caricaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej, Środkowej i południowych rejonów Ameryki Północnej (Meksyk, Floryda). Uprawiany w tropikach i subtropikach.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papajowate

    o cechach charakterystycznych dla papajowatych, typowy dla papajowatych


    Źródła:

    SJP.pl

    Papajowaty

    o cechach charakterystycznych dla papajowatych, typowy dla papajowatych


    Źródła:

    SJP.pl

    Papajowy

    papaja


    Patrz:papaja

    Źródła:

    SJP.pl

    Papalino

    żołnierz gwardii papieskiej


    rzeczownik, rodzaj męski

     (1.1) żołnierz gwardii papieskiej


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papamobil

    skonstruowany specjalnie dla papieża Jana Pawła II samochód o kuloodpornych szybach i wzmocnionym nadwoziu, służący do przejazdów ulicami wśród tłumów; papamobile


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zob. papamobile.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papamobile

    skonstruowany specjalnie dla papieża Jana Pawła II samochód o kuloodpornych szybach i wzmocnionym nadwoziu, służący do przejazdów ulicami wśród tłumów; papamobil


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) samochód z platformaatformą, przeszkloną lub odkrytą, służący do wożenia papieża podczas oficjalnych wizyt państwowych;


    Papamobile (wł. papa – papież, [auto]mobile – samochód) – nazwa pojazdu papieża, używanego do oficjalnych przejazdów, zazwyczaj na krótkich trasach.

    Obecnie forma papieskiego samochodu zbliżona jest do zwykłego samochodu typu pick-up z tylną przeszkloną częścią w kształcie sześcianu. Konstrukcję auta specjalnie wzmocniono (nadwozie, silnik), a część tylną, w której podczas przejazdu przebywa papież, dodatkowo opancerzono (od czasu zamachu na papieża Jana Pawła II z dnia 13 maja 1981). Jednak papież Franciszek zrezygnował z opancerzeń.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papandreu

    Papandreou, greck. Παπανδρέου, Papandreu – greckie nazwisko, nosi je np. rodzina polityków (dziadek-ojciec-wnuk):

    • Jeorios Papandreu (ojciec) – działacz polityczny, szef greckiego rządu na emigracji, premier Grecji
    • Andreas Papandreu – założyciel partii PASOK, premier Grecji
    • Jeorios Andreas Papandreu – przewodniczący partii PASOK, minister spraw zagranicznych Grecji od r. 1996 do 2004. Aktualny premier Republiki Grecji, od września 2009 r.

    Źródła:

    Wikipedia

    Papanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|papać.

     (1.2) żart. pokarm, jedzenie


    Źródła:

    Wiktionary

    Paparazzi

    [czytaj: paparac-c-i] zawodowy fotograf skandali; paparazzo


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) publ. pejor. fotoreporter szukający skandalicznych, sensacyjnych tematów, próbujący zrobić kompromitujące zdjęcia


    • paparazzi – określenie żądnych sensacji i natrętnych fotografów prasowych

    Filmy pod takim tytułem:

    • Paparazzi – film z 1964 roku
    • Paparazzi – film z 1998 roku
    • Paparazzi – polski tytuł amerykańsko-kanadyjskiego filmu pt. Who Is Cletis Tout? (USA) lub Cletis Tout (Kanada, Anglia)
    • Paparazzi – film z 2004 roku

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paparazzo

    zawodowy fotograf skandali; paparazzi


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) zob. paparazzi.


    Paparazzo (l.mn. paparazzi) – fotoreporter specjalizujący się w wykonywaniu zdjęć celebrytów, gwiazd, osób publicznych lub prominentów, z zastosowaniem uporczywej i natrętnej taktyki, jak też zwykle z naruszeniem ich prywatności.

    W kontekście, w jakim zwykle stosują ten termin znane publicznie osoby, jest to określenie negatywne, odnoszące się do tych dziennikarzy, którzy bez pozwolenia wkraczają w prywatność i starają się wykonywać zdjęcia w sytuacjach niezręcznych dla fotografowanych. Redakcje czasopism natomiast używają tego pojęcia w odniesieniu do wszystkich fotografów – wolnych strzelców, specjalizujących się w wykonywaniu zdjęć sławnych osób, również wtedy, gdy wykonują oni zdjęcia w sytuacjach oficjalnych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paparuch

    1. potocznie: osoba niestarannie wykonująca swoje obowiązki; partacz, niezguła;
    2. pejoratywnie: paparazzo


    Źródła:

    SJP.pl

    Papaszka

    męska futrzana czapka kaukaska z nausznikami; papacha


    Źródła:

    SJP.pl

    Papataci

    [czytaj: papataczi] tropikalna choroba, której typowe objawy to wysoka gorączka oraz częste wymioty; pappataci


    Źródła:

    SJP.pl

    Papatacz

    drożdżowe ciastko z cynamonem i rodzynkami


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kulin. słodki wypiek z ciasta półfrancuskiego, w kształcie okrągłej, spiralnie zwiniętej muszli, zazwyczaj z rodzynkami i cynamonem


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papatki

    żartobliwie: pożegnanie


    Źródła:

    SJP.pl

    Papaweryna

    alkaloid występujący w opium, stosowany w lecznictwie jako środek przeciwskurczowy


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) chem. med. alkaloidowy składnik opium;


    Papaweryna (od łac. Papaver – mak, ATC: A 03 AD 01) – alkaloid izochinolinowy występujący w opium. Jest trzecim alkaloidem opium pod względem działania i klasyfikuje się za kodeiną i morfiną.

    Nazwa międzynarodowa: papaverini hydrochloridum

    Nazwa handlowa (w Polsce): Papaverinum hydrochloricum
    Postać: ampułki zawierające 40 mg chlorowodorku papaweryny w 2 ml

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papała

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papcie

    1. miękki, wygodny but do chodzenia po domu; łapeć, papuć, kapeć, kapuć (rzadko);
    2. potocznie: stary, przechodzony but


    Źródła:

    SJP.pl

    Papcio

    przestarzale, zdrobniale o ojcu; papunio


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) zdrobn. od: papa

     (1.2) przest. pieszcz. tata


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papeć

    1. miękki, wygodny but do chodzenia po domu; łapeć, papuć, kapeć, kapuć (rzadko);
    2. potocznie: stary, przechodzony but


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) pot. również poznań. zwykle w lm. papcie pantofle domowe, kapcie

     (1.2) gw-pl|Poznań. stary but

     (1.3) gw-pl|Poznań. but


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papeczka

    zdrobnienie od: papka


    Źródła:

    SJP.pl

    Papeda

    gatunek rośliny z rodziny rutowatych; lima kaffir, limonka kaffir


    Papeda (Citrus hystrix DC.) – gatunek rośliny z rodziny rutowatych (Ruteceae). Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Owoce nazywane bywają potocznie „limonkami kaffir”, a liście – „liśćmi kaffiru” („liśćmi kaffir”, „liśćmi limonki kaffir”).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papée

    [czytaj: paPE] nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papeete

    stolica Polinezji Francuskiej


    rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

     (1.1) geogr. stolica Polinezji Francuskiej, położona na wyspie Tahiti wchodzącej w skład Wysp Towarzystwa;


    Papeete (wymowa: /papeʔete/) – stolica Polinezji Francuskiej, położona na wyspie Tahiti wchodzącej w skład Wysp Towarzystwa. Drugie co do wielkości miasto na wyspie.

    Miasto zostało założone w 1890 i zamieszkuje je ok. 26 tys. osób (stan na 2005 rok), a cała aglomeracja liczy ponad 120 tys. osób. Dominującą religią jest protestantyzm (55%) oraz katolicyzm. Klimat jest tropikalny. Intensywne deszcze występują od października do maja. Średnia temperatura w styczniu +27 °C, w lipcu +25 °C.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papendekel

    masa papierowa służąca do wyrabiania przedmiotów pustych wewnątrz, które mają być z założenia lekkie i tanie


    Źródła:

    SJP.pl

    Papendekiel

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) lwów. tektura

     (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. płyta pilśniowa


    Źródła:

    Wiktionary

    Paperback

    tania książka w estetycznej, miękkiej okładce


    Źródła:

    SJP.pl

    Paperblank

    [czytaj: pejperblank] notatnik lub terminarz z efektowną okładką i starannie wykonanym wnętrzem, inspirowany tradycyjną sztuką Bliskiego Wschodu; paperblanks


    Źródła:

    SJP.pl

    Paperblanks

    [czytaj: pejperblanks] notatnik lub terminarz z efektowną okładką i starannie wykonanym wnętrzem, inspirowany tradycyjną sztuką Bliskiego Wschodu; paperblank


    Źródła:

    SJP.pl

    Papeteria

    komplet kopert i papierów listowych używanych do korespondencji


    Źródła:

    SJP.pl

    Papeteryjny

    przymiotnik od: papeteria; odnoszący się do papeterii, związany z papeterią


    Źródła:

    SJP.pl

    Papiak

    gwóźdź o szerokiej płaskiej główce, używany do przybijania papy dachowej


    Źródła:

    SJP.pl

    Papiamento

    język kreolski, używany w regionie Karaibów, głównie na wyspach Aruba, Curacao i Bonaire, uznawany za mieszankę języków iberyjskich i angielskiego


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) jęz. język kreolski holenderskich wysp karaibskich, powstały na bazie portugalskiego i hiszpańskiego;


    Język papiamento, papiamentu, papiamen – język kreolski na bazie portugalskiego i hiszpańskiego, używany w regionie Karaibów, głównie na wyspach Aruba, Bonaire i Curaçao. Nazwa pochodzi od czasownika papiá („rozmawiać”), z portugalskiego papear.

    Słownictwo języka papiamento zawiera liczne zapożyczenia z różnych języków: przede wszystkim niderlandzkiego, ale także angielskiego, francuskiego, judeo-portugalskiego oraz języków afrykańskich.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papiarnia

    miejsce, zakład, w którym następuje proces produkcji i pakowania papy


    Źródła:

    SJP.pl

    Papiarz

    osoba, której zajęcie polega na obkładaniu dachów papą, naprawieniu papy oraz jej wyrabianiu i pakowaniu


    Źródła:

    SJP.pl

    Papieć

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Poznań. zob. papeć.


    Źródła:

    Wiktionary

    Papier

    1. materiał wytwarzany z włókien roślinnych służący różnym celom; także: arkusz takiego materiału
    2. potocznie (zwykle w liczbie mnogiej): różnego rodzaju pisma, dokumenty, świadectwa, podania itp.


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) wyrób z celulozy w postaci arkusza, zwykle przeznaczony do zapisywania informacji;

     (1.2) pot. biur. księg. urz. dokument


    Papier (z gr. πάπυρος (pápyros), łac. carta papirea) – spilśniona na sicie masa włóknista pochodzenia organicznego o gramaturze od 28 do 200 g/m². Wytwarzany poprzez ułożenie na sicie włókien. Papier jest wytwarzany w formie arkuszy lub wstęgi nawijanej w zwoje. Po uformowaniu masy na sicie jest odwadniany, prasowany, suszony i gładzony w podzielonych etapach ciągłego procesu wytwarzania.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papierek

    niewielki kawałek papieru, najczęściej kolorowego i odpowiednio umacnianego, pełniącego rolę opakowania cukierków i innych podobnych produktów


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od: papier

     (1.2) mały kawałek papieru

     (1.3) pogard. dokument, pismo urzędowe


    Papierek – niezamieszkana osada leśna w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Siemkowice.

    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papierkomania

    potoczne określenie oznaczające biurokratyczną manię sprzątania i gromadzenia dokumentów, pism


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierkowaty

    przypominający mały kawałek papieru


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierkowość

    potoczne określenie oznaczające ogół obowiązków oraz spraw związanych z wypełnianiem pism urzędniczych i innych dokumentów


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierkowy

    taki, który jest powiązany z czynnościami tyczącymi się pism urzędowych i innych dokumentów


    Źródła:

    SJP.pl

    Papiernia

    budynek lub zespół budynków, w których następuje proces produkcji i pakowania papieru


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zakład wytwarzający papier


    • papiernia – zakład przemysłowy produkujący papier

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papiernica

    zespół urządzeń mechanicznych produkujących wstęgi papieru z masy papierniczej


    Papiernica – rodzaj maszyny służący do wytwarzania wstęg papieru z masy papierniczej. Papiernica składa się z kilkunastu różnych zespołów urządzeń, które wykonują kolejne fazy procesu technologicznego wytwarzania papieru:

    • kadzi masowej i urządzenia do przelewania i oczyszczania masy;
    • części sitowej służącej do spilśniania włókien i odwadniania masy;
    • urządzeń do wyciskania wody;
    • części suszącej;
    • urządzenia do ostatniej obróbki papieru.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papiernictwo

    sektor przemysłu zajmujący się produkcją papieru, tektury i innych tworzyw wykonanych z masy papierniczej


    Przemysł celulozowo-papierniczy – gałąź przemysłu związana z produkcją masy włóknistej, papieru i tektury. Z uwagi na źródło pochodzenia surowca zaliczany do przemysłu drzewnego, a w praktyce gospodarczej do przemysłu drzewno-papierniczego.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papierniczy

    dotyczący papiernictwa (np. przemysł papierniczy, produkcja papiernicza)


    przymiotnik

     (1.1) dotyczący sprzedaży papieru

     (1.2) dotyczący produkcji papieru


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papiernik

    osoba zajmująca się produkcją papieru lub nadzorująca proces produkcji papieru


    Źródła:

    SJP.pl

    Papieroch

    zgrubienie od: papieros


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) zgrub. od zob. papieros.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papierochy

    zgrubienie od: papieros


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierochłonny

    taki, który pochłania olbrzymie ilości papieru


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierodajny

    przymiotnik

     (1.1) taki, który daje papier; taki, z którego pozyskuje się papier


    Źródła:

    Wiktionary

    Papierologia

    żartobliwie: sporządzanie wielkiej liczby dokumentów w urzędach lub przedsiębiorstwach


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) żart. opracowywanie i przechowywanie przesadnej ilości dokumentów w urzędach i instytucjach


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papieroplastyczny

    przymiotnik od: papieroplastyka; związany z papieroplastyką lub mający cechy papieroplastyki


    Źródła:

    SJP.pl

    Papieroplastyka

    technika plastycznego formowania przedmiotów z papieru, które potem mają służyć najczęściej celom dekoracyjnym lub użytkowym


    Papieroplastyka – technika wykonywania przedmiotów dekoracyjnych i użytkowych z papieru lub masy papierowej.

    W Polsce za jej prekursora uważa się wykładowcę Szkoły Sztuk Plastycznych prof. Jana Kurzątkowskiego, początkowo miała być sposobem na tanią, szybką i estetyczną dekorację balów tej uczelni. Polegała na budowie scenografii z giętego i łamanego kartonu, tektury, słomki, celofanu, drutu etc. Z założenia dekoracje te posiadały nietrwały charakter, w związku z czym traktowano je jako tanie naśladownictwo stałych dekoracji. Artystami, którzy uczynili z papieroplastyki sztukę dekoracyjną byli Antoni Wajwód i Edward Manteuffel-Szoege, pierwszy z nich współpracował z redakcją Wiadomości Literackich. Na należącej do redakcji witrynie stosując papieroplastykę tworzył z papieru, blachy, szkła i drutu podlegające częstej zmianie dekoracje sytuacyjne. Z czasem do stosowanych materiałów dołączył prasowaną tekturę, tiul, celofan i aluminium.

    Formy płaskie

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papieros

    1. drobno posiekany tytoń owinięty w bibułkę, służący do palenia poprzez wciąganie dymu;
    2. papieros elektroniczny - urządzenie do wdychania oparów płynu z małym stężeniem nikotyny, przypominające papierosa; e-papieros


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

     (1.1) wyrób tytoniowy w postaci cienkiej papierowej rurki długości kilku centymetrów wypełnionej zmielonym tytoniem;


    Papieros – wyrób tytoniowy składający się z rurki z cienkiej bibułki (gilzy) o średnicy do 1 cm i długości do 12 cm (zwykle 8,5 cm), wewnątrz której znajduje się mieszanka tytoniowa zawierająca spreparowane liście różnych odmian tytoniu.

    Podczas palenia papierosa zawarta w dymie papierosowym nikotyna dostaje się do krwi i wywiera swoje działanie na organizm palacza. Oprócz nikotyny dym tytoniowy zawiera tysiące innych szkodliwych, rakotwórczych substancji chemicznych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papierosek

    zdrobnienie od: papieros; papierosik


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

     (1.1) zdrobn. od: papieros


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papierosik

    zdrobnienie od: papieros; papierosek


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierosisko

    zgrubienie od: papieros


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) zgrub. od zob. papieros.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papieroski

    zdrobnienie od: papieros; papierosik


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierośnica

    płaskie, najczęściej prostokątne lub owalne etui, służące do przechowywania papierosów i podobnych wyrobów tytoniowych


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mały, elegancki pojemnik do trzymania papierosów.


    Papierośnica – niewielki sztywny pojemnik służący do przechowywania papierosów i zabezpieczający je przed uszkodzeniem.

    Rodzaj płaskiego czworobocznego etui, najczęściej wykonany z twardego, odpornego materiału (metalu) lub inaczej usztywniony, o grubości ok. 1–2 cm. Papierosy są w nim przytrzymywane elastyczną gumką lub dociskane blaszką na sprężynie. Dawniej nazywany portabakiem (Warszawa) albo (w Krakowie) portcygarem (portcygarnicą), bo służący też jako pojemnik na cygara. Używany w czasach własnego wyrobu papierosów (ręcznie bądź za pomocą specjalnej maszynki) oraz kupowania ich na sztuki lub w dużych opakowaniach sztywnych. Zaliczane do męskiej biżuterii papierośnice były niezbędne dla korzystania z niewielkiej ilości papierosów poza domem, by przy tym zabezpieczyć je przed zgnieceniem. Uważano je za elegancki prezent (zwłaszcza z osobistym monogramem albo okolicznościowym napisem wewnątrz) okazyjny (ślub, awans, pożegnanie) lub pamiątkowy (emerytura, uroczyste rozstanie).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papierośniczy

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z produkcją papierosów


    Źródła:

    Wiktionary

    Papierośnik

    1. potocznie: palacz papierosów;
    2. rzadko: osoba pracująca zawodowo przy wyrobie papierosów


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) rzad. osoba paląca papierosy

     (1.2) rzad. osoba zatrudniona w przemyśle papierośniczym


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papierosowy

    przymiotnik od: papieros


    przymiotnik

     (1.1) dotyczący papierosa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papierosy

    1. drobno posiekany tytoń owinięty w bibułkę, służący do palenia poprzez wciąganie dymu;
    2. papieros elektroniczny - urządzenie do wdychania oparów płynu z małym stężeniem nikotyny, przypominające papierosa; e-papieros


    Papieros – wyrób tytoniowy składający się z rurki z cienkiej bibułki (gilzy) o średnicy do 1 cm i długości do 12 cm (zwykle 8,5 cm), wewnątrz której znajduje się mieszanka tytoniowa zawierająca spreparowane liście różnych odmian tytoniu.

    Podczas palenia papierosa zawarta w dymie papierosowym nikotyna dostaje się do krwi i wywiera swoje działanie na organizm palacza. Oprócz nikotyny dym tytoniowy zawiera tysiące innych szkodliwych, rakotwórczych substancji chemicznych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papierówka

    1. odmiana jabłoni;
    2. owoc jabłoni;
    3. drewno niektórych drzew przeznaczone do wyrobu papieru


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) bot. ogrod. wczesna odmiana uprawna jabłoni domowej o białawych lub bladożółtych owocach;

     (1.2) ogrod. spoż. białawe lub bladożółte jabłko o cienkiej skórce, owoc papierówki (1.1)

     (1.3) techn. leśn. odpady z tartaku lub pocięte w drobniejsze kawałki drewno, surowiec do produkcji celulozy albo płyt wiórowych

     (1.4) syst. bot. nazwa systematyczna|Broussonetia|L’Hér. ex Vent.|ref=tak., rodzaj roślin drzewiastych z rodziny morwowatych rosnących w Azji; jeden z gatunków tych roślin (brusonecja chińska, nazwa systematyczna|Broussonetia papyrifera|ref=tak.) stanowi surowiec do wyrobu papieru

     (1.5) bot. roślina z rodzaju papierówka (1.4)


    • papierówka – rodzaj drewna przeznaczony do produkcji papieru
    • papierówka – wczesna odmiana jabłoni
    • papierówka – brusonecja, krzew z rodziny morwowatych

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papierówkowy

    przymiotnik od: papierówka; związany z papierówką, papierówkami


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierowość

    cecha przypisywana czemuś, co pozbawione jest realizmu, nieprawdziwość, nienaturalność


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierowski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierowy

    1. zrobiony z papieru
    2. przypominający papier, mający cechy papieru
    3. istniejący tylko na papierze, nierealny
    4. sztuczny, nieprawdziwy


    przymiotnik

     (1.1) wykonany z papieru

     (1.2) przen. cienki lub blady, jakby wykonany z papieru

     (1.3) istniejący tylko na papierze lub w piśmie


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papierski

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierz

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierzany

    przestarzale: papierowy


    Źródła:

    SJP.pl

    Papierzysko

    zgrubienie od: papier


    Źródła:

    SJP.pl

    Papieski

    przymiotnik od: papież; związany z papieżem, odnoszący się do papieża, jego zadań, funkcji i otoczenia


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z papieżem lub papiestwem, dotyczący papieża lub papiestwa

    przymiotnik jakościowy

     (2.1) charakterystyczny dla papieża lub papiestwa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papieskość

    papieski


    Patrz:papieski

    Źródła:

    SJP.pl

    Papiestwo

    urząd, kompetencje papieża


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) rel. urząd papieża, forma rządów papieża

     (1.2) rel. okres sprawowania władzy przez papieża

     (1.3) rel. polit. państwo kościelne


    Papiestwo – instytucja najwyższej władzy w Kościele katolickim, sprawowana przez papieża, skupiającego scentralizowaną i absolutną władzę typu monarchicznego, tzw. prymat, sprawowaną bezpośrednio lub przez aparat administracyjny w postaci Kurii Rzymskiej, zajmującej się sprawami państwowymi Watykanu i sprawami religijnymi Kościoła.

    Terytorium papiestwa do 1870 roku stanowiło Państwo Kościelne, a od 1929 roku – Watykan.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papież

    1. tytuł biskupa rzymskiego, najwyższego zwierzchnika kościoła rzymskokatolickiego używany od VI w.
    2. osoba nosząca ten tytuł


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) rel. biskup i patriarcha Rzymu, głowa Kościoła katolickiego oraz państwa Watykan;

     (1.2) rel. koptyjski patriarcha Aleksandrii, głowa Kościoła koptyjskiego

     (1.3) rel. prawosławny patriarcha Aleksandrii

     (1.4) jedna z kart tarota;


    Papież (ojciec święty, łac. summus pontifex, od starożytnego pontifex maximus; wł. papa, gr. πάπας (papas); forma funkcjonująca w języku polskim pochodzi od czeskiego papež) – biskup Rzymu, prymas Italii, zwierzchnik Kościoła katolickiego, głowa Stolicy Apostolskiej oraz suweren Państwa Miasta Watykan.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papieżomania

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) społ. przesadne uwielbienie osoby papieża, ocierająca się o dziwactwo lub obsesję


    Źródła:

    Wiktionary

    Papieżować

    czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

     (1.1) daw. sprawować władzę papieską


    Źródła:

    Wiktionary

    Papieżyca

    określenie na kobietę mogącą sprawować urząd papieża, w obecnych czasach niedopuszczalny dla niej ze względu na prawa Kościoła katolickiego


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) legendarna kobieta wyświęcona na papieża


    Papieżyca (Arcykapłanka) – karta tarota należąca do Wielkich Arkanów, oznaczana numerem 2 (II).

    Inne nazwy: Kapłanka, Hierofantka, Junona, Czarownica, Kapłanka Srebrnej Gwiazdy.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papilarny

    linie papilarne: linie na skórze dłoni i stóp mające trwały i u każdego odmienny układ, co wykorzystywane jest do identyfikacji przestępców


    Źródła:

    SJP.pl

    Papillon

    [czytaj: papijon] rasa psów będąca odmianą rasy spaniela kontynentalnego miniaturowego


    rzeczownik, rodzaj męski

     (1.1) kynol. rasa długowłosych psów;


    • Papillon (rasa psa)
    • Papillon – książka autobiograficzna Henriego Charrière’a z 1969 r.
    • Papillon (film 1973) – film fabularny w reżyserii Franklina J. Schaffnera
    • Papillon (film 2017) – film fabularny w reżyserii Michaela Noera
    • Papillon Records – wytwórnia płytowa.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papilocik

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od papilot


    Źródła:

    Wiktionary

    Papilot

    1. kawałek zwiniętego papieru lub szmatki, używany do zakręcania loków;
    2. pasma włosów zakręcone na te materiały


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kosmet. podłużny wałek, najczęściej wykonany z papieru, na którego środkową część zakręca się kosmyk włosów, a następnie zawiązuje wokół

     (1.2) kosmet. pasmo włosów zakręcone na taki papilot (1.1)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papilotek

    niewielki papilot


    Źródła:

    SJP.pl

    Papilotka

    niewielki papilot


    Źródła:

    SJP.pl

    Papiloty

    1. kawałek zwiniętego papieru lub szmatki, używany do zakręcania loków;
    2. pasma włosów zakręcone na te materiały


    Źródła:

    SJP.pl

    Papin

    [czytaj: papę] nazwisko


    Osoby:

    • Denis Papin (1647–1712) – francuski wynalazca
    • Jean-Louis Papin – francuski duchowny katolicki
    • Jean-Pierre Papin – francuski piłkarz

    Technika:

    • „Papin” – francuski okręt podwodny z okresu I wojny światowej

    Geografia:

    • Papín – wieś w powiecie Humenné (Słowacja)

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papiński

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papiok

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. gwóźdź do papy


    Źródła:

    Wiktionary

    Papiór

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. papier


    Źródła:

    Wiktionary

    Papiórek

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. papierek


    Źródła:

    Wiktionary

    Papirolog

    specjalista, naukowiec zajmujący się odczytywaniem, przetwarzaniem, interpretacją starożytnych tekstów zapisanych na papirusach; papirusolog


    Źródła:

    SJP.pl

    Papirologia

    nauka zajmująca się odczytywaniem, przetwarzaniem, interpretacją starożytnych tekstów zapisanych na papirusach, ale także na innych materiałach pisarskich, np. pergaminie, skorupach glinianych; papirusologia


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) nauka, która zajmuje się badaniem i odczytywaniem rękopisów;


    Papirologia (łac. papyrus „papirus”, gr. pápyros) – nauka zajmująca się badaniem i odczytywaniem rękopisów (zwłaszcza greckich, rzadziej łacińskich, zwykle sporządzonych na papirusie).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papirologiczny

    dotyczący papirologii; papirusologiczny


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z papirologią albo papirologiem, dotyczący papirologii albo papirologa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papirolożka

    papirolog


    Patrz:papirolog

    Źródła:

    SJP.pl

    Papirus

    1. roślina bagienna, w starożytności uprawiana dla włókna, z którego wyrabiano materiał pisarski; cibora papirusowa
    2. materiał pisarski wyrabiany ze sklejonych na krzyż włókien papirusu
    3. zapisany zwój takiego materiału


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) bot. nazwa systematyczna|Cyperus papyrus|L.|ref=tak., cibora papirusowa, gatunek roślin należący do rodziny ciborowatych, pochodzący z Afryki, głównie z Egiptu;

     (1.2) materiał pisarski, wyrabiany z włókien papirusu (1.1);

     (1.3) zwój lub dokument spisany na papirusie (1.2)


    Papirus (gr. pápyros → łac. papyrus) – materiał pisarski otrzymywany z tzw. trzciny papirusowej, czyli cibory papirusowej (Cyperus papyrus), rosnącej na bagnistych terenach strefy podzwrotnikowej. Długość jej łodyg dochodzi do 3 metrów. Roślina ta niegdyś powszechnie występowała m.in. w delcie Nilu, gdzie obecnie jest rzadko spotykana.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papirusolog

    specjalista, naukowiec zajmujący się odczytywaniem, przetwarzaniem, interpretacją starożytnych tekstów zapisanych na papirusach; papirolog


    Źródła:

    SJP.pl

    Papirusologia

    nauka zajmująca się odczytywaniem, przetwarzaniem, interpretacją starożytnych tekstów zapisanych na papirusach, ale także na innych materiałach pisarskich; papirologia


    Źródła:

    SJP.pl

    Papirusologiczny

    dotyczący papirusologii; papirologiczny


    Źródła:

    SJP.pl

    Papirusowy

    przymiotnik od: papirus; odnoszący się do papirusu, zrobiony, wykonany z papirusu


    przymiotnik

     (1.1) wykonany z papirusu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papis

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papista

    1. gorliwy zwolennik papieża;
    2. u protestantów: pogardliwe określenie katolika


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) osoba zagorzale popierająca papieża

     (1.2) pogard. w środowisku protestanckim katolik


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papistka

    zagorzała zwolenniczka papieża, jego poczynań


    Źródła:

    SJP.pl

    Papistowski

    papista


    Patrz:papista

    Źródła:

    SJP.pl

    Papizm

    system rządów papieża i jego najbliższych współpracowników


    Papizm (od fr. pape, papież, i łac. papa, ojciec, biskup) – określenie postawy zwolennika działań i postanowień (również pozareligijnych) papiestwa.

    Pojęcie to powstało w XVI wieku, w czasach rozłamu w europejskim Kościele na luteranizm i katolicyzm. Protestanci nazywali papistami (w pejoratywnym znaczeniu) wszystkich katolików, zarzucając im przedkładanie politycznych interesów papieża nad interesy własnego kraju.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papka

    gęsta substancja powstała wskutek rozrobienia ciała stałego w płynie; pacia, paćka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) półpłynna, miękka, gęsta masa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papke

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papkin

    nazwisko


    • Aleksandr Papkin – radziecki i rosyjski dyplomata
    • Józef Papkin – postać literacka, bohater komedii Zemsta

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papkowaty

    z wyglądu taki jak papka lub podobny do papki, mający konsystencję papki


    Źródła:

    SJP.pl

    Papla

    potocznie: osoba nadmiernie rozmowna, często wyjawiająca tajemnice; paplacz, pleciuga, pleciuch, plociuch, gaduła


    rzeczownik, rodzaj męski albo żeński

     (1.1) ktoś, kto mówi dużo i niepotrzebnie

     (1.2) ktoś, kto nie potrafi dochować tajemnicy


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paplać

    1. mówić dużo i bez potrzeby, gadać, pleść;
    2. powtarzać coś bez zastanowienia, przenosić niesprawdzone wieści; plotkować


    czasownik niedokonany

     (1.1) pot. mówić dużo i bez sensu lub o mało istotnych sprawach


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paplacz

    potocznie: osoba nadmiernie rozmowna, często wyjawiająca tajemnice; papla, pleciuga, pleciuch, plociuch, gaduła


    Źródła:

    SJP.pl

    Paplanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|paplać.


    Źródła:

    Wiktionary

    Paplanina

    beztreściowe mówienie, niepoważna rozmowa nieprowadząca nigdzie, niewyjaśniająca nic, podczas której rozmówcy niekiedy wymieniają się plotkami


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) pot. rozwlekłe mówienie o nieważnych rzeczach, często bez wewnętrznego ładu, często bez związku z reakcją otoczenia


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papliński

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Paploła

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarz

    rzeczownik, rodzaj żeński

     (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka


    Źródła:

    Wiktionary

    Papo

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) daw. tato, tatuś

    forma rzeczownika.

     (2.1) W. lp. od: papa


    Źródła:

    Wiktionary

    Papowiec

    potocznie o osobie pracującej w PAP-ie (Polskiej Agencji Prasowej)


    Źródła:

    SJP.pl

    Papowo

    1. wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim;
    2. Papowo Biskupie - wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim;
    3. Papowo Toruńskie - wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim


    rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

     (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w gminie Wałcz;

     (1.2) geogr. zob. Papowo Biskupie.

     (1.3) geogr. zob. Papowo Toruńskie.


    Integralna część wsi w Polsce

    Wg TERYT jest 1
    • Papowo – część wsi Ługi Wałeckie w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Wałcz

    Zobacz też

    • Papowo Biskupie
    • Papowo Toruńskie

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papowski

    przymiotnik od: PAP (Polska Agencja Prasowa); PAP-owski


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z PAP-em, dotyczący PAP-u

     (1.2) związany z Papowem, dotyczący Papowa


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papowy

    przymiotnik od: papa; odnoszący się do papy, procesu produkcji papy lub zrobiony z papy, obłożony papą


    Źródła:

    SJP.pl

    Pappardelle

    duży, bardzo szeroki, płaski makaron, pochodzący z regionu Toskanii


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) kulin. włoski makaron w kształcie długich, płaskich pasków, podobny do tagliatelle, lecz szerszy


    Pappardelle (z toskańskiego pappare lub z prowansalskiego papard) to rodzaj makaronu jajecznego podobnego do tagliatelle, ale o znacznie większej szerokości. Czasem uważany za rodzaj lasagne.

    Podczas gdy tagliatelle są formą makaronu pochodzącą z tradycji Emilii-Romanii to pappardelle należą do typowej tradycji toskańskiej.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Pappataci

    [czytaj: pappataczi] tropikalna choroba, której typowe objawy to wysoka gorączka oraz częste wymioty; papataci


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprać

    1. brudzić, zanieczyszczać coś czymś, babrać, walać coś;
    2. robić, wykonywać coś niedbale, niechlujnie, bez zastanowienia


    Źródła:

    SJP.pl

    Papranina

    nieprzyjemna, brudna robota nieprzynosząca zazwyczaj większych korzyści, papranie się, babranie się w czymś


    Źródła:

    SJP.pl

    Paproć

    roślina o charakterystycznych, pierzastych liściach z kupkami zarodni na spodniej stronie, rosnąca w lasach, a dziś także uprawiana w doniczkach


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) bot. nazwa systematyczna|Polypodiopsida|ref=tak., klasa roślin z kladu monilofitów;

     (1.2) bot. roślina z klasy paproci (1.1)


    • paproć – roślina należąca do klasy paproci
    • Paproć – góra w Beskidzie Wyspowym
    • Paproć – góra w Górach Słonnych
    • Paproć – wieś w województwie wielkopolskim
    • Paproć – przysiółek Rud
    • Paproć – dawna gromada
    • Paproć – stacja kolejowa w Rudach

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paproch

    niewielka część, cząsteczka czegoś najczęściej nieokreślonego


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) drobina jakiegoś materiału o nieokreślonej formie

     (1.2) wędk. sztuczna przynęta wędkarska, gumowy wabik


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paprocie

    roślina o charakterystycznych, pierzastych liściach z kupkami zarodni na spodniej stronie, rosnąca w lasach, a dziś także uprawiana w doniczkach


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Polypodiaceae|ref=tak., klasa roślin w kladzie monilofitów licząca około 10 000 gatunków;

    forma rzeczownika.

     (2.1) M., B. i W. lm. od: paproć


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprocieński

    przymiotnik od: Paprotnia; paprocki


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprociowate

    o cechach paprociowatych (rodzina paproci)


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprociowaty

    o cechach paprociowatych (rodzina paproci)


    przymiotnik

     (1.1) bot. przypominający paproć, mający cechy paproci


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paprociowe

    paproć


    Patrz:paproć

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprociowiec

    niegdyś imponujących rozmiarów, dziś niewielka roślina rozmnażająca się poprzez wytwarzanie zarodników; paprotnik


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprociowy

    paproć


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z paprocią, dotyczący paproci


    Patrz:paproć

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paprocki

    przymiotnik od: Paprotnia; paprocieński


    • Paprocki – polskie nazwisko

    Osoby o nazwisku Paprocki:

    • Antoni Paprocki – podpułkownik 10. Regimentu Pieszego Ordynacji Rydzyńskiej (1789), konsyliarz ziemi dobrzyńskiej w konfederacji targowickiej (1792) roku,
    • Bartłomiej (Bartosz) Paprocki – podczaszy dobrzyński, heraldyk polski i czeski, autor wielu herbarzy, pisarz, historyk, poeta i tłumacz,
    • Bogdan Paprocki – polski śpiewak operowy,
    • Bonawentura Paprocki – cześnik dobrzyński,
    • Brunon Paprocki – polski architekt,
    • Franciszek Paprocki – ujednoznacznienie
    • Gustaw Paprocki – sekretarz wydziału spraw wewnętrznych Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym,
    • Henryk Paprocki – teolog i duchowny prawosławny,
    • Józef Paprocki – ujednoznacznienie
    • Kazimierz Paprocki – kapitan, za zasługi w boju otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari
    • Michał Paprocki – ujednoznacznienie
    • Paweł Paprocki – łowczy dobrzyński w latach 1790-1793, łowczy rypiński w latach 1788-1790, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej,
    • Stanisław J. Paprocki – polski sowietolog
    • Thomas Paprocki – amerykański biskup katolicki polskiego pochodzenia,
    • Wincenty Paprocki – major w powstaniu kościuszkowskim (1794), porucznik 4. Brygady Kawalerii Narodowej (1788),

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprok

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) dial. ktoś, kto psuje wszystko, za co się weźmie


    Źródła:

    Wiktionary

    Paproszek

    niewielki paproch


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od: paproch


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paprota

    nazwisko


    Osoby o tym nazwisku:

    • Artur Paprota – polski samorządowiec i polityk
    • Krystyna Paprota-Żylińska – polska siatkarka i koszykarka

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprotka

    1. gatunek paproci występujący w lasach o wilgotnym, skalnym podłożu, dziś także uprawiany w doniczkach;
    2. potocznie o każdej roślinie z wyglądu przypominającej paproć


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zdrobn. od: paproć

     (1.2) mała paproć, zwłaszcza doniczkowa

     (1.3) przen. iron. kobieta, która pełni jakąś funkcję lub jest członkiem jakiegoś gremium z powodów pozamerytorycznych


    Paprotka (Polypodium) – rodzaj roślin należący do rodziny paprotkowatych. Liczba gatunków tu zaliczanych w różnych źródłach i ujęciach systematycznych waha się zazwyczaj od ok. 40 do 100–110. Taksonomiczne bazy danych zaliczają tu 58–59 gatunków zweryfikowanych. Rodzaj jest niemal kosmopolityczny – występuje na wszystkich kontynentach półkuli północnej, poza tym w południowej Afryce oraz w Ameryce Południowej. Największe zróżnicowanie osiąga w strefie międzyzwrotnikowej na kontynentach amerykańskich. We florze Polski występują dwa gatunki – pospolita paprotka zwyczajna P. vulgare i bardzo rzadka paprotka przejściowa P. interjectum oraz mieszaniec między nimi – paprotka mieszańcowa P. ×mantoniae.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprotkowate

    o cechach paprotkowatych (rodzina paproci)


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Polypodiaceae|ref=tak., rodzina roślin należąca do klasy paproci;


    Paprotkowate (Polypodiaceae Bercht. & J. Presl) – rodzina roślin należąca do klasy paproci. Zalicza się do niej ok. 1000 gatunków, zgrupowanych w 50 rodzajach.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprotkowaty

    o cechach paprotkowatych (rodzina paproci)


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprotkowce

    1. przedstawiciel rzędu paproci;
    2. tarcznik paprotkowiec - niewielki owad z rzędu pluskwiaków, będący szkodnikiem paproci, małych drzew i krzewów


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Polypodiales|Link|ref=tak., rząd roślin z klasy paproci szeroko rozprzestrzenionych na różnych kontynentach;


    Paprotkowce (Polypodiales Link) – rząd paproci szeroko rozprzestrzenionych na różnych kontynentach.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprotkowiec

    1. przedstawiciel rzędu paproci;
    2. tarcznik paprotkowiec - niewielki owad z rzędu pluskwiaków, będący szkodnikiem paproci, małych drzew i krzewów


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprotkowy

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z paprotką, dotyczący paprotki


    Źródła:

    Wiktionary

    Paprotnia

    1. nazwa wielu miejscowości w Polsce;
    2. szczyt w Beskidzie Małym


    W Polsce
    • Paprotnia – wieś w województwie lubelskim, w powiecie ryckim, w gminie Stężyca
    • Paprotnia – wieś w województwie łódzkim, w powiecie brzezińskim, w gminie Brzeziny
    • Paprotnia – wieś w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Sadkowice
    • Paprotnia – wieś w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zapolice
    • Paprotnia – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Grabów nad Pilicą
    • Paprotnia – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Paprotnia
    • Paprotnia – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin - tam Niepokalanów
    • Paprotnia – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Krzymów

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprotnica

    rodzaj paproci z rodziny paprotnicowatych


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprotnicowate

    rodzina paproci z rzędu paprotkowców


    Paprotnicowate (Cystopteridaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales). Obejmuje 3 rodzaje z ok. 37 gatunkami. Są to paprocie naziemne, szeroko rozpowszechnione na świecie. Do polskiej flory należą 4 gatunki z rodzaju paprotnica Cystopteris i dwa z rodzaju cienistka Gymnocarpium.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprotnik

    niegdyś imponujących rozmiarów, dziś niewielka roślina rozmnażająca się poprzez wytwarzanie zarodników; paprociowiec


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Polystichum|Roth|ref=tak., rodzaj roślin należący do rodziny nerecznicowatych;

     (1.2) bot. wieloletnia bylina z pierzastymi liśćmi, występująca w strefie umiarkowanej i subarktycznej półkuli północnej


    Paprotnik (Polystichum Roth) – rodzaj roślin należący do rodziny nerecznicowatych. Obejmuje ok. 400 (zweryfikowanych według Plants on the World online jest 394) albo nawet 500 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty (z wyjątkiem Antarktydy). Rośliny te występują głównie w strefach umiarkowanych i podzwrotnikowowych, zarówno na nizinach, jak i w górach. Centrum zróżnicowania jest w Azji wschodniej i południowo-wschodniej (w Chinach rośnie ponad 200 gatunków, w tym ok. 140 endemitów). Liczne gatunki obecne są także w Ameryce Środkowej i Południowej. Stosunkowo nieliczne występują w Afryce (16), w Ameryce Północnej na północ od Meksyku (15), w Australazji (12). W Europie rosną tylko 4 gatunki i wszystkie obecne są w Polsce: paprotnik Brauna P. braunii, kolczysty P. aculeatum, ostry P. lonchitis i szczecinkozębny P. setiferum (poza tym także mieszaniec – paprotnik Luerssena P. × luerssenii).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprotniki

    niegdyś imponujących rozmiarów, dziś niewielka roślina rozmnażająca się poprzez wytwarzanie zarodników; paprociowiec


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprotnikowate

    rodzina paprotników


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprotnikowy

    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z paprotnikiem, dotyczący paprotnika


    Źródła:

    Wiktionary

    Paprotniowce

    rząd paproci


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprotno

    W Polsce
    • Paprotno – część miasta Świnoujście
    • Paprotno – wieś w woj. mazowieckim, w pow. białobrzeskim, w gminie Wyśmierzyce
    • Paprotno – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfickim, w gminie Karnice
    • Paprotno – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Mielno

    Źródła:

    Wikipedia

    Papryczka

    niewielka papryka


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zdrobn. od: papryka

     (1.2) mała papryka


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papryczkowy

    papryczka


    Patrz:papryczka

    Źródła:

    SJP.pl

    Papryka

    1. roślina warzywna o nieregularnych okrągłych lub wydłużonych owocach barwy czerwonej, żółtej, zielonej lub pomarańczowej;
    2. owoc tej rośliny, z którego po ususzeniu i sproszkowaniu można otrzymać przyprawę


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) bot. roln. gatunek rośliny uprawnej o owocach spożywane jako warzywo lub przyprawa;

     (1.2) spoż. jarzyna z owocu papryki (1.1);

     (1.3) spoż. czerwona, sypka przyprawa sporządzona z owocu papryki (1.1)


    Papryka, pieprzowiec (Capsicum L.) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. Obejmuje 37 gatunków. Rośliny te pochodzą z Ameryki Środkowej i Południowej z terenów między północnym Meksykiem i północną Argentyną. Współcześnie są szeroko rozprzestrzenione w uprawie na całym świecie, a jako zdziczałe spotykane są w strefie międzyzwrotnikowej i w ciepłym klimacie umiarkowanym.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprykarz

    1. tradycyjna potrawa kuchni węgierskiej z mięsa przyprawionego dużą ilością papryki, niekiedy z dodatkiem śmietany;
    2. paprykarz szczeciński - zmielone mięso rybie z ryżem, cebulą, koncentratem pomidorowym i różnymi przyprawami, sprzedawane w puszkach konserwowych


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) kulin. tradycyjna potrawa kuchni węgierskiej z cielęciny, drobiu lub ryb, przyprawionych dużą ilością papryki;


    Paprykarz (węg. paprikás) – tradycyjna potrawa kuchni węgierskiej, przyrządzana z mięsa i papryki, niekiedy z dodatkiem śmietany (według części opinii jest to podstawowy wyróżnik paprykarza).

    Występuje w wielu wariantach, w zależności od rodzaju użytego mięsa:

    • marhapaprikás z wołowiny
    • borjúpaprikás z cielęciny
    • birkapaprikás z baraniny
    • csirkepaprikás z kurczaka
    • halpaprikás z ryby
    • krumplipaprikás z kiełbasy i ziemniaków

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paprykarzowy

    przymiotnik od: paprykarz; zrobiony z paprykarza lub z dodatkiem paprykarza, smakujący, pachnący tak, jak paprykarz


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprykować

    przyprawiać jakąś potrawę wysuszoną i sproszkowaną papryką, nadając jej przez to pikantny albo słodkawy posmak


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprykówka

    nalewka z papryczki chili ze skórką cytryny


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprykowy

    papryka


    przymiotnik

     (1.1) związany z papryką, dotyczący papryki, zawierający paprykę, mający smak papryki


    Patrz:papryka

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paprzyca

    dawniej:
    1. otwór w żarnach, gdzie wsypuje się ziarno;
    2. żelazo pod kamieniem młyńskim


    Kuszaba (Bychawa, Kuczaba, Kuczawa, Ruchaba, Ruczaba, Paprzyca, Rakwicz) – herb szlachecki, noszący zawołanie Iwiczna oraz Kuszaba.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paprzycki

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Paprzysko

    1. piaszczyste miejsce, w którym grzebią się i kąpią ptaki kurowate;
    2. gniazdo kuropatwy


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) łow. ornit. piaszczyste miejsce kąpieli kurowatych

     (1.2) łow. ornit. gniazdo kuropatw


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papt

    skrótowiec

     (1.1) = Polska Agencja Promocji Turystyki


    Źródła:

    Wiktionary

    Papu

    pieszczotliwie: jedzenie


    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) pot. żart. jedzenie, pożywienie (zwykle u małych dzieci nieumiejących mówić)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papua

    1. prowincja Indonezji na wyspie Nowa Gwinea;
    2. zatoka u południowych wybrzeży Papui-Nowej Gwinei;
    3. brytyjskie, a później australijskie terytorium zależne, obecnie część Papui-Nowej Gwinei


    • Papua – inne określenie wyspy Nowa Gwinea
    • Papua – brytyjskie (1884–1906), a później australijskie (1906–1975) terytorium zależne, obecnie część Papui-Nowej Gwinei
    • Zatoka Papua – zatoka u południowych wybrzeży Papui-Nowej Gwinei
    • Papua – prowincja Indonezji na wyspie Nowa Gwinea
    • Papua Zachodnia – prowincja Indonezji na wyspie Nowa Gwinea

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papuańczyk

    obywatel Papui-Nowej Gwinei


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) obywatel Papui-Nowej Gwinei


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papuanka

    obywatelka Papui-Nowej Gwinei


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) obywatelka Papui-Nowej Gwinei


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papuański

    przymiotnik od: Papua, Papua-Nowa Gwinea


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) odnoszący się do państwa Papua-Nowa Gwinea

     (1.2) odnoszący się do Papui (prowincji Indonezji)


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papuas

    rdzenny mieszkaniec Papui


    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (1.1) autochtoniczny mieszkaniec Nowej Gwinei;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papuaska

    dotyczący Papuasów, charakterystyczny dla Papuasów


    Źródła:

    SJP.pl

    Papuaski

    dotyczący Papuasów, charakterystyczny dla Papuasów


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z Papuasami, dotyczący Papuasów


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papuć

    1. miękki, wygodny but do chodzenia po domu; łapeć, papeć, kapeć, kapuć (rzadko);
    2. potocznie: stary, przechodzony but


    rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

     (1.1) pot. zob. kapeć.

     (1.2) gw-pl|Poznań. zob. but.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papucaki

    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) kulin. potrawa grecka z połówek bakłażana nadziewanych mielonym mięsem i zapiekanych z beszamelem


    Źródła:

    Wiktionary

    Papucik

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od papuć

     (1.2) mały papuć


    Źródła:

    Wiktionary

    Papuga

    1. egzotyczny ptak charakteryzujący się barwnym upierzeniem i specyficznym hakowato zakrzywionym dziobem;
    2. obraźliwe bądź żartobliwe określenie na osobę powtarzającą coś bezmyślnie


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Psittaciformes|Wagler|ref=tak., rząd ptaków tropikalnych;

     (1.2) ornit. ptak z podrodziny papug (1.1)

     (1.3) przen. ktoś, kto powtarza czyjeś słowa lub gesty

    rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

     (2.1) więz. adwokat

     (2.2) gw-pl|Warszawa. stróż nocny

     (2.3) środ. bileter w kinie


    Papugowe (Psittaciformes), potocznie papugi – rząd ptaków z podgromady Neornithes. Najliczniejsze w Ameryce Południowej i Australii.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papugarnia

    pomieszczenie dla papug


    Źródła:

    SJP.pl

    Papugi

    1. egzotyczny ptak charakteryzujący się barwnym upierzeniem i specyficznym hakowato zakrzywionym dziobem;
    2. obraźliwe bądź żartobliwe określenie na osobę powtarzającą coś bezmyślnie


    Papugowe (Psittaciformes), potocznie papugi – rząd ptaków z podgromady Neornithes. Najliczniejsze w Ameryce Południowej i Australii.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papugodzioby

    treron papugodzioby, kłowacz papugodzioby - gatunki ptaków


    Źródła:

    SJP.pl

    Papugoryba

    ryba z rzędu okoniokształtnych, u której zrośnięte zęby tworzą charakterystyczny dziób, występująca wśród raf koralowych


    Skarusowate, papugoryby (Scaridae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane lokalnie. W akwarystyce trudne do utrzymania z powodu specyficznych preferencji pokarmowych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papugoryby

    rodzina morskich ryb z rzędu okoniokształtnych; skarusowate


    Skarusowate, papugoryby (Scaridae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane lokalnie. W akwarystyce trudne do utrzymania z powodu specyficznych preferencji pokarmowych.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Papugować

    potocznie: bezkrytycznie, ślepo naśladować; małpować


    czasownik przechodni niedokonany (dk. spapugować)

     (1.1) pot. naśladować kogoś bezkrytycznie


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papugowanie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) pot. naśladowanie kogoś lub czegoś w sposób bezkrytyczny i bezmyślny


    Źródła:

    Wiktionary

    Papugowate

    rodzina ptaków z rzędu papugowych


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Psittacidae|Aplin|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu papugowych;


    Papugowate (Psittacidae) – rodzina ptaków z rzędu papugowych (Psittaciformes).


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papugowaty

    o cechach papugowatych (rodzina ptaków)


    Źródła:

    SJP.pl

    Papugowe

    rząd ptaków neognatycznych


    rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

     (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Psittaciformes|Wagler|ref=tak., rząd ptaków o masywnych i hakowato zakończonych dziobach;


    Papugowe (Psittaciformes), potocznie papugi – rząd ptaków z podgromady Neornithes. Najliczniejsze w Ameryce Południowej i Australii.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papugowy

    1. papuga;
    2. o cechach papugowych (rząd ptaków)


    Źródła:

    SJP.pl

    Papunio

    przestarzale, zdrobniale o ojcu; papcio


    Źródła:

    SJP.pl

    Papusiać

    1. w mowie dziecięcej: jeść lub pić, popijać;
    2. brudzić się, najczęściej przygotowując jakiś posiłek będący papką


    czasownik

     (1.1) pieszcz. jeść papu


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papusianie

    rzeczownik, rodzaj nijaki

     (1.1) odczasownikowy od|papusiać.


    Źródła:

    Wiktionary

    Papuśny

    potocznie: mający dużo tkanki tłuszczowej; pulchny, okrągły


    Źródła:

    SJP.pl

    Papusza

    (zwykle w liczbie mnogiej) wiązka wysuszonych liści tytoniowych


    Papusza, właśc. Bronisława Wajs (Wajss) z domu Zielińska (ur. 17 sierpnia 1908 w Sitańcu, zm. 8 lutego 1987 w Inowrocławiu) – polska poetka wywodząca się z romskiej grupy etnicznej Polska Roma, pisząca w języku romskim.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paputek

    niewielki papuć


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) zdrobn. od papuć

     (1.2) mały papuć


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Paputki

    niewielki papuć


    Źródła:

    SJP.pl

    Papużak

    papużak afrykański - gatunek ryby z rodziny strzępielowatych


    Źródła:

    SJP.pl

    Papuzi

    przymiotnik od: papuga; odnoszący się do papugi, typowy, charakterystyczny dla papugi


    przymiotnik

     (1.1) charakterystyczny dla papugi; dotyczący, odnoszący się do papugi


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papuzica

    wirusowa choroba odzwierzęca objawiająca się zapaleniem płuc, przenoszona przez ptaki (głównie papugi); choroba papuzia; ornitoza


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) med. odzwierzęca choroba zakaźna, wywoływana przez drobnoustrój Chlamydia psittaci;

     (1.2) ornit. zob. nazwa systematyczna|Coracopsis vasa|ref=tak., papuzica duża;


    Ornitoza, zwana także papuzicą – odzwierzęca choroba zakaźna, wywołana przez drobnoustrój Chlamydia psittaci.Człowiek zaraża się najczęściej od ptactwa domowego i gospodarskiego (papugi, kanarki, indyki, kaczki, gołębie) wskutek wdychania (droga kropelkowa) pyłu, cząsteczek zawierających drobiny wysuszonego kału. Opisywane są również zakażenia od chorego człowieka, które charakteryzują się cięższym przebiegiem.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Papuzik

    rodzaj ptaków z rodziny astryldowatych


    Źródła:

    SJP.pl

    Papuziński

    nazwisko


    Źródła:

    SJP.pl

    Papużka

    mała papuga


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zdrobn. od: papuga

     (1.2) mała papuga


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Papyngel

    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. gwóźdź do papy


    Źródła:

    Wiktionary

    Papyrus

    dawniej: papirus


    Papyrus – antykwy krój, opracowany w 1982 roku, przez grafika Chrisa Costello. Charakterystycznym elementem tego fonta są linie przypominające pociągnięcia pędzelka po papirusie. Pociągnięcia pędzla są symulowane przez różną grubość linii, a pisanie po papirusie wyszczerbienia na brzegach glifów.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Par

    1. członek brytyjskiej Izby Lordów,
    2. członek parlamentu we Francji 1814-1848,
    3. w średniowieczu: jeden z wasali podległych seniorowi


    Tytuły

    • par – tytuł przysługujący wasalom jednego seniora
    • par – brytyjski tytuł arystokratyczny, zwykle wiążący się z prawem zasiadania w Izbie Lordów
    • par Francji – francuski wyższy tytuł szlachecki
    • par – w latach 1814–48 członek wyższej izby parlamentu (Izby Parów) we Francji, a w latach 1826–1910 (z przerwami) w Portugalii

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Par.

    skrót od:
    1. paragraf; parag.;
    2. parafia; paraf.;
    3. parafialny; paraf.


    skrót

     (1.1) = praw. paragraf

     (1.2) = kośc. parafia


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Para

    1. substancja gazowa;
    2. drobna moneta jugosłowiańska;
    3. dawna moneta w Turcji;
    4. dwie sztuki czegoś stanowiące komplet;
    5. dwie osoby bliskie sobie;
    6. dwoje zwierząt (samiec i samica);
    7. przestarzałe: tchnienie, dech


    rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

     (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodach riazańskim i tambowskim Rosji, prawy dopływ Oki w dorzeczu Wołgi

     (1.2) geogr. adm. dystrykt w północnym Surinamie;


    Język, mowa

    Para – grupa złożona z dwóch dopełniających się elementów, np.

    • dwa osobniki, najczęściej płci odmiennej (np. para małżeńska, związek, diada)
    • dwa narządy spełniające jednakową funkcję (np. para rąk, para oczu)
    • dwa przedmioty stanowiące pewną całość, komplet (np. para butów, para pończoch)
    • jeden przedmiot składający się z dwóch części, mający nazwę w liczbie mnogiej (np. para spodni, para okularów).

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Para-

    temat słowotwórczy

     (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: niby, prawie, podobny do tego, co jest określane drugą częścią złożenia

     (1.2) chem. określenie wzajemnego położenia dwóch podstawników sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego w pozycjach 1 i 4;

     (1.3) chem. określenie stopnia polimeryzacji niektóry prostych aldehydów;


    Para – przedrostek stosowany w nazewnictwie chemicznym, który może oznaczać położenie podstawników pierścienia aromatycznego bądź wskazywać stopień polimeryzacji aldehydów.


    Źródła:

    Wiktionary oraz Wikipedia

    Parabank

    instytucja finansowa świadcząca usługi podobne do usług bankowych, np. SKOK, NFI


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) publ. ekon. instytucja finansowa, niebędąca bankiem, działająca jednak w sposób do niego podobny;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Parabankowy

    związany z parabankiem


    Źródła:

    SJP.pl

    Parabaza

    część utworu literackiego, w której autor zwraca się do widzów lub czytelników bezpośrednio lub poprzez wystąpienie chóru i jego przewodnika


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) liter. część utworu literackiego, zwykle sztuki, w której autor zwraca się do odbiorców z dygresją o treści niezwiązanej z akcją utworu, wykorzystując didaskalia bądź którąś z postaci scenicznych


    Parabaza (gr. παράβασις, parabasis, przejście obok) – element budowy komedii starogreckiej, w którym to następuje zawieszenie akcji, a chór zwraca się bezpośrednio do widzów, odnosząc się w satyryczny sposób do aktualnych wydarzeń politycznych i społecznych. W szerszym znaczeniu parabaza to każda forma apelu autora dzieła literackiego wystosowana bezpośrednio do jego odbiorców.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Parabelka

    potocznie: niemiecki pistolet samopowtarzalny opracowany przez Georga Lugera na przełomie XIX i XX w.; parabellum, luger


    Źródła:

    SJP.pl

    Parabellum

    1. niemiecki pistolet samopowtarzalny opracowany przez Georga Lugera na przełomie XIX i XX w.; parabelka, luger;
    2. niemiecki karabin maszynowy używany na sterowcach i samolotach w czasie I wojny światowej


    • Parabellum – pistolet
    • Parabellum MG 14 – karabin maszynowy
    • 7,65 × 22 mm Parabellum – nabój
    • 9 × 19 mm Parabellum – nabój

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paraben

    organiczny związek chemiczny używany jako środek konserwujący w kosmetykach, lekach i żywności


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) chem. związek organiczny z grupy estrów stosowany jako konserwant w kosmetykach i żywności;


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Parabenowy

    paraben


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z parabenem, dotyczący parabenu


    Patrz:paraben

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Parabenzochinon

    1,4-Benzochinon, pot. chinon – organiczny związek chemiczny z grupy chinonów, cykliczny, nienasycony diketon.

    Powstaje m.in. w wyniku utleniania hydrochinonu (C
    6
    H
    4
    (OH)
    2
    ), np. w trakcie wywoływania filmów fotograficznych:

    2AgBr + C
    6
    H
    4
    (OH)
    2
    → 2Ag + C
    6
    H
    4
    O
    2
    + 2HBr

    Źródła:

    Wikipedia

    Parabiotyczny

    przymiotnik od: parabioza; odnoszący się do parabiozy, typowy, charakterystyczny dla parabiozy


    przymiotnik

     (1.1) związany z parabiozą


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Parabioza

    zespolenie chirurgiczne dwóch zwierząt, u których dla celów doświadczalnych wytwarza się wspólny układ krążenia


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) zool. zespolenie układów krążenia dwóch zwierząt;


    Parabioza (gr. pará 'poza (czym); (tuż) obok; mimo' i bios 'życie') – u owadów społecznych korzystanie z tego samego gniazda, a czasami nawet z tych samych śladów zapachowych, przez kolonie różnych gatunków, które jednakże trzymają osobno swe potomstwo.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Parabola

    1. krzywa, której punkty są jednakowo oddalone od ustalonego punktu - ogniska i ustalonej prostej - kierownicy;
    2. przenośnie o czymś przypominającym swoim kształtem taką krzywą;
    3. krótkie opowiadanie moralno-dydaktyczne; przypowieść


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) mat. zbiór punktów równo odległych od pewnej prostej (kierownicy paraboli) i pewnego punktu (ogniska paraboli) nieleżącego na tej prostej;

     (1.2) liter. przypowieść, alegoria;


    • parabola (matematyka)
    • parabola (teoria literatury)
    • Parabola.cz – serwis internetowy
    • Parabola – singel grupy Tool

    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Paraboliczność

    1. cecha wykresu funkcji kwadratowej, charakterystyczne zakrzywienie prostej w układzie współrzędnych;
    2. alegoryczność


    Źródła:

    SJP.pl

    Paraboliczny

    1. charakterystyczny dla paraboli, przypowieści; alegoryczny;
    2. przypominający parabolę, łukowato zakrzywiony


    przymiotnik relacyjny

     (1.1) związany z parabolą, dotyczący paraboli

     (1.2) taki, który ma kształt paraboli

    przymiotnik jakościowy

     (2.1) liter. szt. mający charakter paraboli, przypowieści


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Parabolizacja

    nadawanie czemuś stałego umownego sensu przenośnego, charakterystycznego dla alegorii; alegoryzacja


    Źródła:

    SJP.pl

    Parabolizować

    nadawać utworowi literackiemu cechy paraboli - opowieści moralno-dydaktycznej; alegoryzować, metaforyzować


    Źródła:

    SJP.pl

    Paraboloid

    parabola przedstawiona za pomocą wykresu funkcji w układzie współrzędnych


    Źródła:

    SJP.pl

    Paraboloida

    powierzchnia powstająca poprzez obrót paraboli dookoła jej osi


    Paraboloida – nieograniczona powierzchnia drugiego stopnia, powstała przez przesuwanie paraboli po innej paraboli, leżącej w prostopadłej płaszczyźnie i mającej równoległą oś symetrii.

    Wyróżnia się dwa typy paraboloid, zależnie od wzajemnego skierowania tworzących parabol:

    • paraboloida eliptyczna, w której tworzące parabole są skierowane zgodnie;
    • paraboloida hiperboliczna, w której tworzące parabole są skierowane w przeciwne strony.

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paraboloidalny

    paraboloid


    Patrz:paraboloid

    Źródła:

    SJP.pl

    Parabulia

    sprawdzanie danego impulsu nerwowego i zastępowanie go innym, podobnie przebiegającym przez układ nerwowy


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) med. zastępowanie jednej aktywności inną bez kończenia poprzedniej


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary

    Parać

    1. dawniej: łączyć, kojarzyć coś z czymś;
    2. parać się - zajmować się czymś


    Źródła:

    SJP.pl

    Paracelsus

    Paracelsus, właśc. Phillippus Aureolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim (ur. 11 listopada lub 17 grudnia 1493 w Einsiedeln, Szwajcaria, zm. 24 września 1541 w Salzburgu, obecnie Austria) – lekarz i przyrodnik, zwany ojcem medycyny nowożytnej. Pionier jatrochemii.


    Źródła:

    Wikipedia

    Paracenteza

    zabieg rozcięcia błony bębenkowej w uchu, wykonywany w celu otwarcia drogi odpływu gromadzącej się ropy w ostrym ropnym zapaleniu ucha środkowego


    Paracenteza – nakłucie jamy otrzewnej u pacjenta z wodobrzuszem.

    Wyróżnia się:

    • paracentezę diagnostyczną – nakłucie jamy otrzewnej z pobraniem płynu puchlinowego do badania diagnostycznego (badanie cytologiczne, posiew)
    • paracentezę terapeutyczną – nakłucie jamy otrzewnej i upuszczenie większej ilości płynu puchlinowego jako metoda leczenia wodobrzusza

    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Paracetamol

    lek przeciwgorączkowy i przeciwbólowy; acenol


    rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

     (1.1) farm. lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym;


    Paracetamol, acetaminofen (łac. paracetamolum) – organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna acetanilidu, stosowany jako lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. W handlu znajduje się od 1955. W Polsce stał się popularny w latach 90. XX wieku, wypierając z rynku aminofenazon, powszechnie wówczas używany lek przeciwgorączkowy.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wiktionary oraz Wikipedia

    Parachora

    wielkość charakteryzująca ciecze, zależna od napięcia powierzchniowego, gęstości i masy cząsteczkowej cieczy oraz od wilgotności powietrza, w którym znajduje się ciecz


    Parachora – wielkość fizykochemiczna, określająca objętość cząsteczkową cieczy. Jest niezależna od temperatury w szerokim zakresie temperatur. Zależy natomiast od budowy cząsteczki.

    Parachora jest wielkością addytywną – może być otrzymana poprzez dodanie do siebie udziałów pochodzących od atomów, rodzajów i liczby wiązań chemicznych pomiędzy nimi. Np. dla etenu są to cztery udziały od atomów wodoru, dwa od atomów węgla, cztery od wiązania węgiel–wodór i jeden od wiązania podwójnego węgiel–węgiel.


    Źródła:

    SJP.pl
    Wikipedia

    Parachronizm

    anachronizm polegający na umieszczeniu jakiegoś faktu w epoce późniejszej niż ta, do której ten fakt należał


    Źródła:

    SJP.pl

    Parada

    1. uroczysta ceremonia
    2. w sporcie efektowna zasłona ciała, piłki, bramki etc.


    rzeczownik, rodzaj żeński

     (1.1) efektowny przemarsz z udziałem wielu osób;

     (1.2) wojsk. uroczysty przegląd wojsk połączony z defiladą;

     (1.3) sport. w szermierce, boksie: odparcie ciosu lub uderzenie w odpowiedzi na cios przeciwnika

     (1.4) sport. w piłce nożnej, ręcznej i hokeju: obrona bramki gdy bramkarz rzuca się całym ciałem w bok w celu złapania lub odbicia piłki

     (1.5) jeźdz. w ujeżdżeniu: zatrzymanie i zebranie konia;

     (1.6) hist. teatr. pierwotnie krótka scenka grana dawniej za darmo na zewnątrz jarmarcznej budy, aby przyciągnąć widzów;

     (1.7) karc. w brydżu: rodzaj manewru rozgrywkowego, polegający na wyimpasowaniu honoru atutowego, przy braku kart w kolorze impasu, przez podegranie kolorem bocznym;

     (1.8) choreogr. w tangu argentyńskim: zatrzymanie ruchu partnerki przez postawienie swojej stopy blisko stopy partnerki


    • parada (brydż)
    • parada (jeździectwo)
    • parada (tango)
    • parada (wojsko)
    • parada (wydarzenie)
    • Parada (forma sceniczna)
    • „Parada” – polskie czasopismo
    • „Parada” – dwutygodnik ilustrowany Armii Polskiej na Wschodzie
    • miejscowości w Portugalii:
      • Parada – miejscowość w gminie Alfândega da Fé
      • Parada – miejscowość w gminie Bragança
      • Parada – miejscowość w gminie Carregal do Sal
      • Parada – miejscowość w gminie Monção
      • Parada – miejscowość w gminie Paredes de Coura
      • Parada – miejscowość w gminie Vila do Conde

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paradentoza

      choroba przyzębia, prowadząca do stopniowego rozchwiania i wypadania zębów; paradontoza; przyzębica; parodontoza (uwaga: ta forma uważana często za niepoprawną)


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradier

      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) hipol. koń okazowy


      Źródła:

      Wiktionary

      Paradnica

      rzadko: kobieta lub dziewczyna wystrojona, odświętnie ubrana; strojnisia, elegantka


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradniej

      stopień wyższy od przysłówka: paradnie


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradniejszy

      stopień wyższy od przymiotnika: paradny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradność

      1. cecha czegoś, co wywołuje śmiech; śmieszność, wesołość;
      2. cecha charakteryzująca coś uroczystego, ważnego; odświętność


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradny

      1. wywołujący śmiech, wesołość; śmieszny, wesoły;
      2. stosowany podczas wielkiej uroczystości; odświętny, uroczysty


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradoks

      1. zaskakujące twierdzenie sprzeczne z przyjętą powszechnie opinią; sytuacja pozornie niemożliwa, w której współistnieją dwa wykluczające się fakty;
      2. rozumowanie logiczne, pozornie oczywiste, prowadzące z powodu pewnych nieścisłości logicznych do wyniku sprzecznego z założeniem lub udowadniające jednocześnie dwie sprzeczne tezy


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zaskakujące twierdzenie sprzeczne z przyjętą powszechnie opinią

       (1.2) rozumowanie logiczne, pozornie oczywiste, prowadzące z powodu pewnych nieścisłości logicznych do wyniku sprzecznego z założeniem lub udowadniające jednocześnie dwie sprzeczne tezy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paradoksalnie

      przysłówek

       (1.1) w sposób paradoksalny


      Źródła:

      Wiktionary

      Paradoksalniej

      stopień wyższy od przysłówka: paradoksalnie


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradoksalność

      cecha charakteryzująca niedorzeczność, coś, co jest pozornie prawdziwe lub zawiera elementy sprzeczne ze sobą; absurdalność


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) odprzym. cecha tego, co jest paradoksalne


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paradoksalny

      pozornie prawdziwy lub zawierający elementy sprzeczne ze sobą; niedorzeczny, absurdalny


      przymiotnik

       (1.1) sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem lub mający cechy paradoksu, osobliwy, absurdalny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paradoksograf

      autor antyczny zajmujący się opisywaniem zdarzeń, miejsc oraz rzeczy niezwykłych, niesamowitych i uznawanych za cuda


      Paradoksografia (gr. παράδοξος parádoxos – dziwny, osobliwy; γράφω grapho – piszę) – antyczny gatunek literacki.

      Piśmiennictwo zaliczane do tego gatunku podejmowało tematykę cudownych i niewytłumaczalnych zjawisk, niezwykłych zdarzeń i tajemniczych osobliwości przyrody.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paradoksografia

      opisywanie przez antycznych autorów zdarzeń, miejsc oraz rzeczy niezwykłych, niesamowitych i uznawanych za cuda


      Paradoksografia (gr. παράδοξος parádoxos – dziwny, osobliwy; γράφω grapho – piszę) – antyczny gatunek literacki.

      Piśmiennictwo zaliczane do tego gatunku podejmowało tematykę cudownych i niewytłumaczalnych zjawisk, niezwykłych zdarzeń i tajemniczych osobliwości przyrody.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paradoksomania

      potocznie: nadmierne posługiwanie się paradoksami


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradokument

      film mający cechy dokumentu, ale nie w pełni udokumentowany, dopuszczający interpretację własną reżysera; film paradokumentalny


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) film. telew. film fabularny zrealizowany w konwencji filmu dokumentalnego, zwykle oparty na faktach;


      Paradokument – gatunek filmu lub serialu znajdującego się na granicy filmu dokumentalnego i filmu fabularnego.

      Tradycja paradokumentu sięga czasów słuchowiska Wojna światów Orsona Wellesa z 1938 roku, zaś pierwsze przykłady zastosowania formy paradokumentu w kinie znalazły się w Obywatelu Kanie tegoż reżysera, jednakże formą stosowaną w kinie rozrywkowym, paradokument stał się na przełomie XX i XXI wieku. Zdecydowana większość najpopularniejszych produkcji paradokumentalnych powstała po 2000 roku.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paradokumentalizm

      nadawanie filmom, tekstom itp. charakteru dokumentalnego


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradokumentalność

      paradokumentalny; paradokumentarność


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradokumentalny

      mający charakter dokumentu, filmu dokumentalnego, ale mający jednocześnie nieznacznie zmieniony sens, przebieg lub formę; paradokumentarny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradokumentarność

      paradokumentarny; paradokumentalność


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradokumentarny

      mający charakter dokumentu, filmu dokumentalnego, ale mający jednocześnie nieznacznie zmieniony sens, przebieg lub formę; paradokumentalny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradontolog

      stomatolog zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób przyzębia


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradontologia

      dział stomatologii zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób przyzębia


      Periodontologia, dawniej: parodontologia, potocznie (ze względu na najczęstsze schorzenie przyzębia paradontozę): paradontologia – nauka o aparacie zawieszeniowym zęba, tj. przyzębiu. Jako dziedzina stomatologii zajmuje się profilaktyką i leczeniem chorób przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paradontologiczny

      przymiotnik od: paradontologia; związany z paradontologią, odnoszący się do paradontologii


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradontopatia

      choroba przyzębia; parodontopatia


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradontopatyczny

      paradontopatia; parodontopatyczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradontoza

      choroba przyzębia, prowadząca do stopniowego rozchwiania i wypadania zębów; paradentoza; przyzębica; parodontoza (uwaga: ta forma uważana często za niepoprawną)


      Zapalenie przyzębia (łac. periodontitis), potocznie nazywane parodontozą lub paradentozą – choroba infekcyjna tkanek przyzębia, prowadząca w skrajnych przypadkach do rozchwiania i utraty zębów. W polskiej systematyce jedna z chorób przyzębia (periodontopatii).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paradować

      1. uczestniczyć w paradzie, pochodzie;
      2. chodzić, poruszać się, popisując się swoim wyglądem, towarzystwem lub posiadaniem


      czasownik

       (1.1) uczestniczyć w paradzie nie jako widz, tylko maszerując

       (1.2) przesadnie obnosić się


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paradowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|paradować.


      Źródła:

      Wiktionary

      Paradowski

      nazwisko


      Paradowski (forma żeńska: Paradowska; liczba mnoga: Paradowscy) – polskie nazwisko. Pod koniec XX wieku w Polsce nosiło je 5239 osób.

      Mężczyźni o tym nazwisku:

      • Dariusz Paradowski (ur. w 1966) – polski śpiewak operowy, sopranista
      • Leszek Paradowski (ur. 1946) – profesor medycyny, rektor AM we Wrocławiu
      • Ryszard Paradowski (ur. 1946) – profesor UAM w Poznaniu oraz UW, filozof i politolog
      • Zbigniew Paradowski (ur. 4 lipca 1932) – polski wioślarz, olimpijczyk z Melbourne

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paradowy

      parada


      Patrz:parada

      Źródła:

      SJP.pl

      Paradur

      ostra, bakteryjna choroba zakaźna wywołana przez jedną z trzech rodzajów pałeczki salmonelli; paratyfus; dur rzekomy


      Dur rzekomy – choroba, która przebiega podobnie jak dur brzuszny, ale łagodniej, a powikłania występują bardzo rzadko. Wywoływana jest przez bakterie Salmonella Paratyphi. Rozpoznanie opiera się na badaniach serologicznych i bakteriologicznych. Leczenie i postępowanie jest takie samo jak w przypadku duru brzusznego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paradygmat

      1. przyjęty sposób widzenia rzeczywistości w danej dziedzinie, doktrynie itp.
      2. w językoznawstwie: zespół form deklinacyjnych lub koniugacyjnych właściwy danemu typowi wyrazów


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) filoz. zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki;

       (1.2) jęz. system form odmieniającego się wyrazu;


      Paradygmat (gr. παράδειγμα parádeigma „przykład, wzór”) – zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki; znaczenie to wprowadził filozof Thomas Kuhn w książce Struktura rewolucji naukowych (ang. The Structure of Scientific Revolutions) z 1962 roku.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paradygmatyczny

      wzorcowy, przykładowy


      przymiotnik

       (1.1) dotyczący paradygmatu, właściwy paradygmatowi


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paradygmatyka

      w językoznawstwie: dział fleksji obejmujący podział form wyrazowych między wyrazy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paradyski

      przymiotnik od miejscowości: Paradyż


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) odnoszący się do Paradyża, związany z Paradyżem

       (1.2) odnoszący się do Paradyza, związany z Paradyzem


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paradyz

      paradyż;
      1. przestarzale: najwyższa kondygnacja w teatrze, na której znajdują się najtańsze miejsca;
      2. dawniej: pióro rajskiego ptaka, które służyło jako ozdoba kapeluszy i fryzur


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim

       (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w gminie Wejherowo

       (1.3) geogr. część wsi Gościkowo, w województwie lubuskim, w gminie Świebodzin


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paradyżanin

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec Paradyża


      Źródła:

      Wiktionary

      Paradyżanka

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mieszkanka Paradyża


      Źródła:

      Wiktionary

      Paradyzowy

      przymiotnik od: paradyz; taki, którego część stanowi paradyz, mieszczący się na paradyzie, odnoszący się do paradyzu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parądzice

      Parądzice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice, około 17 km. na północny wschód od Poddębic.

      Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku.


      Źródła:

      Wikipedia

      Paraekumena

      obszar powierzchni ziemi zamieszkiwany przez ludzi jedynie przez jakiś czas; subekumena


      Subekumena – obszar na kuli ziemskiej zamieszkany przez człowieka jedynie okresowo (np. półpustynie przez koczowników czy też tereny polarne przez polarników) bądź niezamieszkany, ale wykorzystywany gospodarczo (np. kopalnie cyny w Boliwii na wysokości 5400 m n.p.m.).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraekumeniczny

      przymiotnik od: paraekumena; odnoszący się do paraekumeny, typowy, charakterystyczny dla paraekumeny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraf.

      par.; skrót od:
      1. parafia;
      2. parafialny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafa

      podpis w skróconej formie; parafka


      Parafa (z fr. paraphe, z gr. paragraphos „(znak) dopisany obok”) – znak graficzny w postaci inicjałów jego autora. Parafę odróżnia się od skrótu podpisu, tj. podpisu składanego z pominięciem niektórych liter. Parafa nie jest pojęciem zdefiniowanym w polskim prawie, choć istnieje w orzecznictwie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parafarmaceutyczny

      przymiotnik od: parafarmaceutyk; odnoszący się do parafarmaceutyku, wyprodukowany, zrobiony z parafarmaceutyku, taki, którego częścią jest parafarmaceutyk lub coś zrobione z parafarmaceutyku


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafarmaceutyk

      środek zbliżony w swych właściwościach do właściwego lekarstwa, działający zwykle łagodnie leczniczo lub profilaktycznie, wytworzony najczęściej z surowców naturalnych; paralek


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) farm. med. środek leczniczy lub zapobiegawczy o bardziej łagodnym działaniu od farmaceutyku, dostępny bez recepty lekarskiej


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafazja

      zaburzenie mowy, w którym chory używa słów o podobnym brzmieniu zamiast właściwych


      Parafazja – zaburzenie mowy polegające na zachowaniu zdolności płynnego mówienia przy równoczesnym przekręcaniu wyrazów lub używaniu niewłaściwych. Występuje przy uszkodzeniu (ognisko udaru niedokrwiennego, choroba Alzheimera) struktur kory mózgowej odpowiedzialnych za mowę: ośrodka Wernickego (dysfazja sensoryczna) i obszaru kory mózgowej położonego peryferycznie od niego (dysfazja sensoryczna transkorowa).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parafernalia

      1. rzeczy osobiste; akcesoria, wyposażenie;
      2. dawniej: majątek osobisty mężatki


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafia

      1. najmniejsza jednostka administracyjna w Kościele chrześcijańskim, w której najwyższe urzędy sprawuje proboszcz;
      2. ogół parafian, ludzi należących do parafii


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kośc. najmniejsza jednostka podziału administracyjnego w niektórych wspólnotach chrześcijańskich, wspólnota eucharystyczna kierowana przez proboszcza;

       (1.2) ogół mieszkańców parafii (1.1)


      Parafia (z łac. parochia, paroecia), probostwo – podstawowa jednostka organizacyjna Kościoła katolickiego i innych wyznań chrześcijańskich. Według koncepcji teologicznych to określona wspólnota wiernych. Zwierzchnikiem parafii jest proboszcz, któremu mogą pomagać inni księża wikariusze oraz kapelani czy rezydenci. Centralnym ośrodkiem życia parafii jest kościół parafialny (farny).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parafiada

      parafijna impreza kulturalna i sportowa


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kult. rel. środ. impreza publiczna, często o charakterze sportowym, kulturalnym, itp., organizowana przez parafię


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafialny

      przymiotnik od: parafia; odnoszący się do parafii, związany z parafią, należący do parafii, będący własnością parafii


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) kośc. związany z parafią, należący do parafii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafianin

      członek parafii


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) kośc. członek wspólnoty parafialnej

       (1.2) przest. pogard. mężczyzna ze wsi, bez ogłady, wykształcenia, zacofany


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafianka

      1. członkini parafii;
      2. przestarzałe określenie na kobietę bez ogłady, wykształcenia, zacofaną, ograniczoną


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kośc. członkini wspólnoty parafialnej

       (1.2) przest. pogard. kobieta zacofana, ograniczona, bez ogłady i wykształcenia


      Parafianka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Żyrzyn.

      W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.

      Wieś stanowi sołectwo gminy Żyrzyn. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 221 mieszkańców.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parafianowicz

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafiański

      przestarzale: nieumiejący się zachować lub niewykształcony, zacofany, ograniczony w jakiś sposób


      przymiotnik jakościowy

       (1.1) przest. wynikający z parafiaństwa, zacofania, braku wykształcenia i ogłady


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafiaństwo

      ogłada, nieumiejętność zachowania się w pewnych sytuacjach lub brak wykształcenia, zacofanie, ograniczenie, głupota


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) przest. ogół cech właściwych parafianom; zaściankowość

       (1.2) przest. ogół ludzi o takich cechach


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafiańszczyzna

      ogół negatywnych cech przypisywanych mieszkańcom obszarów opóźnionych w rozwoju cywilizacyjnym i kulturalnym; prowincjonalizm, zaściankowość


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafijka

      zdrobnienie od: parafia


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) żart. o małej parafii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafiletyczny

      takson parafiletyczny - takson obejmujący tylko część potomków ostatniego wspólnego przodka; grupa parafiletyczna


      przymiotnik

       (1.1) biol. obejmujący tylko część potomków wspólnego przodka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafilia

      zaburzenie lub zboczenie seksualne


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) seks. med. zboczenie lub zaburzenie seksualne


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parafilny

      parafilia


      Patrz:parafilia

      Źródła:

      SJP.pl

      Parafimoza

      uwięźnięcie żołędzia prącia w pierścieniu otworu napletka, prowadzące do upośledzenia krążenia i obrzęku tej części


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafina

      substancja o barwie od białej do żółtej otrzymywana z gazu parafinowego albo syntetycznie, stosowana do otrzymywania sztucznej wazeliny, do produkcji m.in. kremów, świec, smarów, do zabezpieczania serów i innych produktów spożywczych


      Parafina (z łac. parum affinis, niskie powinowactwo) – mieszanina stałych alkanów, zawierających od 16 do 48 atomów węgla w cząsteczce, wydzielana między innymi z ciężkich frakcji ropy naftowej o temperaturze wrzenia ponad 350 °C lub z frakcji smół wytlewnych z węgla brunatnego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parafiniuk

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafinoterapeutyczny

      przymiotnik od: parafinoterapia; odnoszący się do parafinoterapii, typowy, charakterystyczny dla parafinoterapii


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafinoterapia

      metoda leczenia reumatyzmu, stosująca specjalne okłady z odpowiednio rozgrzanej parafiny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafinować

      1. nakładać na coś parafinę, powlekać coś parafiną w celu zabezpieczenia przed zniszczeniem lub zepsuciem;
      2. stosować parafinoterapię, poddawać coś lub kogoś leczeniu rozgrzanymi warstwami parafiny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafinowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|parafinować.


      Źródła:

      Wiktionary

      Parafinowy

      przymiotnik od: parafina; typowy, charakterystyczny dla parafiny, wykonany z parafiny, wykorzystujący w czymś parafinę lub w jakiś inny sposób związany z parafiną


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parafiną, dotyczący parafiny

       (1.2) zrobiony z parafiny, zawierający parafinę


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parafka

      podpis w skróconej formie; parafa


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafonia

      nieprawidłowa modulacja głosu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafonista

      osoba występująca niegdyś w Parafonii lub innym satyrycznym kabarecie radiowym, którego główna idea była zaczerpnięta z Parafonii


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraformaldehyd

      biała, stała masa wykorzystywana głównie do produkcji tworzyw sztucznych; poliformaldehyd


      Polioksymetylen, poli(tlenek metylenu), POM – organiczny związek chemiczny, polimer z grupy polieterów wykorzystywany do wytwarzania termoplastycznych tworzyw sztucznych (termoplastów), z których następnie produkuje się m.in. armaturę wodną, podzespoły samochodowe, elementy urządzeń elektrotechnicznych, sprzętu AGD oraz kostki (piórka) gitarowe.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parafować

      1. podpisywać się (podpisać się) parafą (parafką);
      2. podpisywać (podpisać) uzgodniony tekst umowy (zwykle międzynarodowej);
      3. zabezpieczać (zabezpieczyć) dokumenty poprzez numerację ich kart i przeciągnięcie przez nie sznurka, przytwierdzanego na ostatniej stronie


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|parafować.


      Parafowanie – poświadczenie dokumentu skróconą postacią podpisu (czyli parafką). Parafowanie stosuje się np. do kopii dokumentów, dokumentów roboczych, dokumentów o mniejszym znaczeniu, oraz dokumentów wymagających zatwierdzenia. Stąd w znaczeniu prawniczym parafowanie to takie podpisanie umowy, które nie niesie za sobą żadnych skutków prawnych, a jedynie oznacza zgodność i dobrą wolę stron przed podpisaniem dokumentu końcowego. Parafa nie jest pojęciem zdefiniowanym w polskim prawie, choć istnieje w orzecznictwie.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parafraza

      swobodna przeróbka utworu literackiego, zachowująca jednak rozpoznawalne podobieństwo do pierwowzoru


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jęz. wyrażenie tej samej treści innymi środkami wyrazowymi

       (1.2) liter. przeróbka tekstu literackiego rozwijająca lub modyfikująca treść pierwowzoru;

       (1.3) muz. utwór stanowiący fantazję na tematy z innych utworów muzycznych


      Parafraza (gr. παράφρασις paráphrasis „omówienie; opowiadanie”) – swobodna przeróbka tekstu lub tłumaczenia, która rozwija lub modyfikuje treść oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens. Przeciwieństwo metafrazy – literalnego przekazu słowo w słowo. Parafraza jest czytelna tylko wtedy, gdy odwołuje się do dzieła powszechnie znanego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parafrazista

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) rzad. osoba tworząca parafrazy


      Źródła:

      Wiktionary

      Parafrazować

      1. dokonywać parafrazy utworu literackiego, tekstu, utworu muzycznego
      2. w językoznawstwie: wyrażać tę samą treść innymi środkami językowymi


      Źródła:

      SJP.pl

      Parafrazowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) wyrażanie tej samej treści w inny sposób


      Parafraza (gr. παράφρασις paráphrasis „omówienie; opowiadanie”) – swobodna przeróbka tekstu lub tłumaczenia, która rozwija lub modyfikuje treść oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens. Przeciwieństwo metafrazy – literalnego przekazu słowo w słowo. Parafraza jest czytelna tylko wtedy, gdy odwołuje się do dzieła powszechnie znanego.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parafrenia

      choroba psychiczna, odmiana schizofrenii paranoidalnej


      Parafrenia (ang. paraphrenia z gr. παρά „poza-, obok” i φρήν „umysł”) – termin wprowadzony do psychiatrii przez Karla Ludwiga Kahlbauma w 1863 roku na określenie chorób psychicznych, charakteryzujących się występowaniem w określonym wieku: w młodości (paraphrenia hebetica s. hebephrenia) lub wieku starczym (paraphrenia senilis). Obecnie zespół parafreniczny jest definiowany jako zespół urojeniowy z urojeniami o strukturze pośredniej między urojeniami paranoidalnymi a urojeniami paranoicznymi przy względnie zintegrowanej osobowości. Miejsce zespołu parafrenicznego i parafrenii w psychopatologii jest jednak nierozstrzygnięte.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parafreniczny

      dotyczący parafrenii


      Źródła:

      SJP.pl

      Parag.

      skrót od: paragraf; par.


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragenetyczny

      przymiotnik od: parageneza; odnoszący się do paragenezy, typowy, charakterystyczny dla paragenezy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parageneza

      1. zmieniony przebieg rozwoju zarodka przez doświadczalną zmianę warunków, w których ten rozwój zachodzi;
      2. współwystępowanie wielu różnych minerałów lub skał na określonym terenie


      Parageneza – genetyczny, wzajemny związek minerałów w jednym zespole.

      Minerały występują w skorupie ziemskiej w pewnych naturalnych zespołach. Taki zespół łączy w sobie minerały, które wydzielały się ze wspólnego środowiska (równocześnie lub po sobie), wobec tego charakteryzują się wspólnym pochodzeniem.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraglajciarz

      osoba latająca na paraglajcie (paralotni); paralotniarz


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraglajd

      potocznie: paralotnia; paraglajt, glajd, glajt, paraglide, parapent


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraglajding

      latanie na paralotni; paralotniarstwo, paragliding


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraglajt

      potocznie: paralotnia; paraglajd, glajd, glajt, paraglide, parapent


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraglide

      [czytaj: paRAglajd] rodzaj otwartego spadochronu, używanego w celach rekreacyjno-sportowych; paralotnia, paraglajd, paraglajt, glajd, glajt


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragliding

      [czytaj: paraglajding] latanie na paralotni; paralotniarstwo, paraglajding


      Paralotnia, zwana też glajtem (ang. paraglide) lub parapentem – rodzaj szybowca o miękkim płacie nośnym (miękkopłat). Wywodzi się w prostej linii od tzw. spadochronów szybujących, od których odróżnia się dużo większą doskonałością i sterownością. Używana jest głównie do celów rekreacyjnych i sportowych (paralotniarstwo).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paragnejs

      gnejs będący wynikiem przeobrażenia się skały osadowej na znacznej głębokości


      Paragnejs – skała metamorficzna (odmiana gnejsu) o składzie granitu, powstała z przeobrażenia facji amfibolitowej (relatywnie średnie ciśnienie i temperatury) skał osadowych – piaskowców, zlepieńców, szarogłazów, arkoz, rzadziej mułowców, a także kwaśnych skał wulkanicznych – porfirów oraz ich tufów.

      Posiada tzw. strukturę gnejsową.

      Nazwa paragneiss wprowadzona w 1891 przez Karla Heinricha Ferdinanda Rosenbuscha.



      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paragnejsowy

      przymiotnik od: paragnejs; odnoszący się do paragnejsu, typowy, charakterystyczny dla paragnejsu


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragogizm

      wyraz, którego końcówka jest połączona z głoską lub sylabą, zazwyczaj w celu określenia lub poprawy brzmienia formy obocznej, przyimkowej


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragon

      1. kwitek kasowy potwierdzający zakup towaru
      2. przestarzale: współzawodnictwo, rywalizacja


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) księg. dokument, najczęściej kwit z bloczka kasowego, świadczący o zapłacie za zakupiony towar

       (1.2) daw. współzawodnictwo, emulacja; porównanie z kimś


      Paragon – dokument potwierdzający dokonanie zakupu. Przez sprzedawców posiadających kasy fiskalne wydawany jest paragon fiskalny, zawierający m.in. dane sprzedawcy, informacje o cenie produktu oraz naliczonym podatku od towarów i usług (VAT). W Polsce powinien być wydawany przy każdej transakcji bez potrzeby dodatkowych starań ze strony klienta.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paragonik

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od paragon


      Źródła:

      Wiktionary

      Paragonit

      rzadki minerał z rodziny łyszczyków; glinokrzemian sodu i gliny


      Paragonit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy mik. Należy do grupy minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

      Nazwa pochodzi od gr. paragein = wprowadzać w błąd; przez długi czas był błędnie uważany za odmianę talku.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paragonowy

      przymiotnik od: paragon; uwieczniony na paragonie, potwierdzony wydrukiem na paragonie lub w jakiś inny sposób odnoszący się do paragonu, związany z paragonem


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z paragonem, dotyczący paragonu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paragraf

      1. przepis prawny stanowiący część jakiegoś kodeksu, ustawy, zarządzenia lub podobnego dokumentu;
      2. fragment tekstu stanowiący pewną całość, opatrzony zwykle odpowiednim numerem


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) podstawowa jednostka redakcyjna tekstu prawnego (z wyjątkiem ustaw nieokreślanych mianem kodeksów), oznaczana w tekście symbolem §;

       (1.2) pot. znak paragrafu (1.1) §


      Paragraf – podstawowa jednostka redakcyjna tekstu prawnego, oznaczana w tekście symbolem § (U+00A7). W systemie Linux można go wprowadzić za pomocą kombinacji klawiszy Ctrl+⇧ Shift+U oraz A7, w systemie Windows Alt+21 z klawiatury numerycznej, a w systemie macOS ⌥ Opt+6. Paragrafy można dzielić na ustępy, ustępy na punkty, punkty na litery, a litery na tiret. W ustawie określanej jako kodeks paragrafy występują zamiast ustępów i dzielą się tak jak ustępy (na punkty, litery i tirety). Jeśli w danym akcie prawnym paragrafy pełnią funkcję podstawowej jednostki redakcyjnej, są numerowane w sposób ciągły w całym akcie prawnym.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paragrafia

      specyficzne zaburzenie umiejętności pisania polegające na pisaniu słów o podobnym brzmieniu zamiast właściwych


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragrafowiec

      statek, którego nośność została zwiększona zgodnie dopuszczonym prawem konstrukcyjnym; statek paragrafowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragrafówka

      gra książkowa polegająca na czytaniu opisów i dokonywaniu wyborów, z których każdy odsyła do danego paragrafu w książce; gra paragrafowa, gamebook


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragrafowy

      1. paragraf;
      2. gra paragrafowa - gra książkowa polegająca na czytaniu opisów i dokonywaniu wyborów, z których każdy odsyła do danego paragrafu w książce; gamebook, paragrafówka


      Źródła:

      SJP.pl

      Paragram

      zmiana znaczenia wyrazu przez zmianę litery, dokonana dla efektu humorystycznego, np. dalszy pomyślny rozbój


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zmiana znaczenia wyrazu przez niewielką modyfikację jego postaci dla efektu humorystycznego


      Paragram – gra słów wykorzystująca podobieństwo brzmieniowe wyrazów, polegająca na zmianie znaczenia wyrazu za pomocą zmiany sposobu zapisu; zwykle o zabarwieniu humorystycznym, np. Nie rzucim ziemi, skąd nasz root (u administratorów sieci); półkownik (film, który ze względów cenzuralnych przeleżał się na półce), Raczek movie (tytuł audycji Tomasza Raczka poświęconemu kinu w Radiu Nowy Świat).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paragrypa

      Źródła:

      Wikipedia

      Paragwaj

      1. rzeka w Ameryce Południowej;
      2. państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Asunción; Republika Paragwaju


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Południowej;

       (1.2) geogr. hydron. rzeka w Ameryce Południowej, w środkowej części kontynentu; stanowi największy dopływ Parany

       (1.3) geogr. część wsi Tuczna w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim;


      Paragwaj, Republika Paragwaju (hiszp. Paraguay, República del Paraguay, guar. Paraguái, Paraguái Tavakuairetã) – państwo śródlądowe w Ameryce Południowej, sąsiadujące z Argentyną, Boliwią i Brazylią.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paragwajanin

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec miejscowości Paragwaj


      Źródła:

      Wiktionary

      Paragwajanka

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mieszkanka miejscowości Paragwaj


      Źródła:

      Wiktionary

      Paragwajczyk

      obywatel Paragwaju


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) obywatel Paragwaju


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paragwajka

      obywatelka Paragwaju


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) obywatelka Paragwaju


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paragwajski

      związany z Paragwajem


      przymiotnik

       (1.1) odnoszący się do państwa Paragwaj


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paraheliotropiczny

      przymiotnik od: paraheliotropizm; mający charakter paraheliotropizmu, odnoszący się do paraheliotropizmu, jego cech charakterystycznych lub podobny do paraheliotropizmu


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraheliotropizm

      zjawisko obracania się części roślin w kierunku miejsca, w którym promienie słoneczne docierają w najmniejszych ilościach


      Źródła:

      SJP.pl

      Parahormon

      hormon odpowiadający za regulację hormonalną gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie; parathormon, paratyreoidyna


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraíba

      rzeka i stan w Brazylii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraigrzyska

      igrzyska, w których udział biorą sportowcy niepełnosprawni; igrzyska paraolimpijskie, paraolimpiada


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraiguanodon

      roślinożerny dinozaur z rodziny hadrozaurów; jaszczur maczugowaty, baktrozaur


      Źródła:

      SJP.pl

      Parakeratoza

      patologiczne, niepełne rogowacenie naskórka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. patologiczne rogowacenie polegające na obecności jąder komórkowych w keratynocytach warstwy rogowej naskórka, gdzie fizjologicznie komórki są pozbawione jąder komórkowych;


      Parakeratoza (łac. parakeratosis) – patologiczne rogowacenie polegające na obecności jąder komórkowych w keratynocytach warstwy rogowej naskórka, gdzie fizjologicznie komórki są pozbawione jąder komórkowych. Jest to związane ze skróceniem czasu przejścia keratynocytu (ang. turnover time) z warstwy podstawnej naskórka do warstwy rogowej.

      Parakeratoza jest charakterystyczna dla chorób skóry przebiegających z nadmierną proliferacją naskórka, np. dla łuszczycy.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paraklet

      rzadko: osoba broniąca, pocieszająca kogoś; obrońca, pocieszyciel, rzecznik


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

       (1.1) rel. tytuł, przydomek Ducha Świętego;


      Paraklet (gr. παρακλητος 'obok wezwany') – termin techniczny, stosowany w sądownictwie wobec osoby wspomagającej, wezwanej do pomocy prawnej oskarżonego w procesie, obrońca, adwokat. Parakletos występował i przemawiał w imieniu oskarżonego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parakodyna

      jedna z wielu pochodnych morfiny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parakwat

      organiczny związek chemiczny, stosowany jako herbicyd


      Parakwat (nazwa systematyczna: dichlorek 1,1’-dimetylo-4,4’-bipirydyniowy) – organiczny związek chemiczny, stosowany na masową skalę jako herbicyd.

      Jest to czwartorzędowa sól amoniowa, najprostszy wiologen (N,N'-dialkilowa pochodna bipirydyny). Łatwo ulega redukcji do rodnikojonu, będącego prekursorem rodników nadtlenkowych, reagujących następnie z nienasyconymi lipidami błon komórkowych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paralaksa

      1. w astronomii: kątowa zmiana położenia ciała niebieskiego na sferze niebieskiej zaszła w wyniku zmiany położenia obserwatora, odwrotnie proporcjonalna do odległości danego ciała, używana jako miara odległości;
      2. w metrologii: pozorne przesunięcie wskazówki przyrządu mierniczego względem kreski podziałki, spowodowane patrzeniem nieprostopadłym do powierzchni podziałki;
      3. w fotografii: niepokrywanie się obrazu widocznego przez celownik aparatu fotograficznego z obrazem tworzonym przez obiektyw


      Paralaksa (z gr. παράλλαξις) – efekt niezgodności różnych obrazów tego samego obiektu obserwowanych z różnych kierunków. W szczególności paralaksa odnosi się do jednoczesnego obserwowania obiektów leżących w różnych odległościach od obserwatora lub urządzenia obserwującego, a objawia się tym, że obiekty te na obu obrazach są oddalone od siebie o odmienną odległość kątową lub też nachodzą na siebie na tych obrazach w odmiennym stopniu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paralaktyczny

      1. paralaksa;
      2. trójkąt paralaktyczny - sferyczny kąt na sklepieniu niebieskim, którego wierzchołkami są: biegun nieba, zenit i badane ciało niebieskie


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralalia

      specyficzne zaburzenie mowy polegające na myleniu wyrazów podobnie brzmiących


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. psych. objaw chorobowy polegający na mimowolnym myleniu wyrazów podobnie brzmiących


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paraldehyd

      ciekły polimer aldehydu octowego


      Paraldehyd – organiczny związek chemiczny, trimer aldehydu octowego, cykliczny eter. Po raz pierwszy został otrzymany przez Aleksandra Butlerowa w 1861 roku.

      Powstaje w wyniku polimeryzacji aldehydu octowego pod wpływem kwasu siarkowego. Miesza się z wodą i rozpuszczalnikami organicznymi. Dawniej używany był jako środek uspokajający. Obecnie jest stosowany m.in. do produkcji barwników oraz jako rozpuszczalnik.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paralek

      środek zbliżony w swych właściwościach do właściwego lekarstwa, działający zwykle łagodnie leczniczo lub profilaktycznie, wytworzony najczęściej z surowców naturalnych; parafarmaceutyk


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraleksja

      zaburzenie mowy polegające na błędnym odczytywaniu wyrazów lub na zastępowaniu ich podczas czytania innymi podobnie brzmiącymi wyrazami


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paralela

      zestawienie cech analogicznych w rzeczach porównywalnych


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) cechy podobne, analogiczne

       (1.2) zestawienie cech podobnych, analogicznych


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paraleliczny

      paralelizm


      Patrz:paralelizm

      Źródła:

      SJP.pl

      Paralelizm

      1. jednoczesne występowanie, odbywanie się czegoś; jednoczesność, równoległość;
      2. podobieństwo treści, kompozycji lub składni kilku części utworu, zdań lub wersów;
      3. paralelizm psychofizyczny - harmonijne współistnienie duszy i ciała


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) równoczesne pojawianie się, występowanie dwóch lub więcej elementów podobnych do siebie w jakichś aspektach

       (1.2) liter. tożsamość lub zbieżność określonych elementów utworu literackiego pod względem treściowym, kompozycyjnym, składniowym itd.


      • paralelizm (literatura)
      • paralelizm ewolucyjny – biologia
      • paralelizm kulturowy
      • paralelizm polityczny
      • paralelizm walutowy

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paralelka

      dawne zdrobnienie od: paralela (druga klasa w szkole o tym samym programie nauczania)


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralelność

      jednoczesne trwanie, występowanie czegoś z czymś innym, takim samym lub pod pewnym względem podobnym


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) odprzym. cecha tego, co jest paralelne


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paralelny

      jednocześnie zachodzący z czymś innym, takim samym lub pod pewnym względem podobnym


      przymiotnik

       (1.1) trwający, zachodzący jednocześnie z czymś innym


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paralimpiada

      potocznie: igrzyska paralimpijskie (paraigrzyska)


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralimpijczyk

      uczestnik igrzysk paralimpijskich


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralimpijka

      uczestniczka igrzysk paralimpijskich


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralimpijski

      igrzyska paralimpijskie - zawody sportowe dla osób z niepełnosprawnością fizyczną


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralipomena

      uzupełnienia, dodatki lub poprawki do jakiegoś tekstu


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) książk. liter. teksty stanowiące późniejsze dodatki do tekstu głownego;

       (1.2) bibl. starotestamentowe Księgi Kronik; ;


      Paralipomena (stgr. παραλειπόμενα paraleipómena, dosł. „rzeczy pominięte”) – teksty lub fragmenty tekstów, będące albo uzupełnieniami, albo dodatkami do innych tekstów (zwykle rozpraw bądź utworów literackich), które pierwotnie zostały opuszczone, a w danej publikacji są uwzględnione, np. w postaci suplementu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paralipsa

      chwyt polegający na napomknieniu o przedmiocie w sposób szczególnie zwracający na niego uwagę


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jęz. figura retoryczna polegająca na zwróceniu uwagi na przedmiot wypowiedzi poprzez zapowiedź pominięcia go lub stwierdzenie, że nie jest on warty uwagi;


      Opuszczenie, pominięcie, paralipsa (gr. παράλειψις paráleipsis), praeteritio – figura retoryczna polegająca na zwróceniu uwagi na obiekt poprzez pozorne pominięcie go.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paraliteracki

      podobny, zbliżony do literatury, ale pod pewnymi względami różny od literatury, jej funkcji, formy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralityczka

      1. kobieta dotknięta paraliżem;
      2. obraźliwe określenie na kobietę niezdarną, niezręczną, poruszającą się niezgrabnie


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. kobieta sparaliżowana

       (1.2) obraź. o kobiecie niezgrabnie się poruszającej


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paralityczny

      przymiotnik od: paraliż; odnoszący się do paraliżu, związany w jakiś sposób z paraliżem, podobny do paraliżu, będący wynikiem wystąpienia paraliżu


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralityk

      1. osoba dotknięta paraliżem;
      2. obraźliwe określenie na osobę niezdarną, niezręczną, poruszającą się niezgrabnie


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) med. ktoś sparaliżowany

       (1.2) obraź. o kimś niezgrabnie się poruszającym


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paraliż

      1. utrata zdolności ruchowej spowodowana uszkodzeniem ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego;
      2. niezdolność do działania lub funkcjonowania, zanik aktywności, niemoc


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) utrata możliwości ruchu spowodowana uszkodzeniem układu nerwowego

       (1.2) przen. niemożność działania


      Porażenie, paraliż (łac. plegia) – stan charakteryzujący się całkowitą niemożnością wykonywania ruchu, na skutek braku dopływu bodźców nerwowych do mięśni.

      Wyróżnia się:

      • porażenie wiotkie pochodzenia neurogennego – spowodowane uszkodzeniem obwodowym nerwów (np. pourazowe, poinfekcyjne, nowotworowe), przewodzących impulsację nerwową z ośrodków wyższych do efektora, którym jest mięsień. Neurologiczne objawy porażenia wiotkiego, to: duże obniżenie napięcia mięśniowego, zanik mięśni, drżenie pęczkowe mięśni, zniesienie odruchów w objętej paraliżem kończynie, neurogenny zapis w elektromiogramie.
      • porażenie wiotkie pochodzenia miogennego – związane z uszkodzeniem samego mięśnia lub grupy mięśniowej najczęściej na skutek urazu, niedorozwoju, miopatii.
      • porażenie spastyczne – porażenie kurczowe – spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Objawami paraliżu spastycznego są: wzmożone napięcie mięśniowe, brak zaniku mięśni, brak zmian w badaniu elektromiograficznym, odruchy kloniczne, odruchy patologiczne, zniesienie odruchów powierzchniowych.
      • porażenie przysenne – stan występujący podczas zasypiania lub rzadziej podczas przejścia ze snu do czuwania, objawiający się porażeniem mięśni (katapleksja) przy jednoczesnym zachowaniu pełnej świadomości. Osoba doświadczająca paraliżu przysennego ma wrażenie ogarniającej niemocy, nie jest w stanie wykonać żadnych ruchów, mówić ani otworzyć oczu. Zjawisku temu towarzyszą zazwyczaj bardzo nieprzyjemne doznania psychiczne, takie jak wrażenie ogłuszającego dudnienia lub dzwonienia w uszach, bezwładnego spadania, wykręcania ciała, przygniecenia klatki piersiowej lub kończyn. Prawie zawsze towarzyszy mu przyśpieszony rytm serca oraz uczucie strachu. Podczas paraliżu możliwe jest również występowanie różnego rodzaju halucynacji, zarówno wzrokowych jak i dotykowych.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paralizator

      niewielkie urządzenie wytwarzające prąd elektryczny, służące do paraliżowania i obezwładniania przeciwnika; elektroszoker


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) elektr. niewielkie urządzenie wytwarzające prąd elektryczny, służące do paraliżowania i obezwładniania przeciwnika


      Paralizator – broń elektryczna, która z założenia nie ma zabić przeciwnika. Wytwarza napięcie elektryczne rzędu 20 000 – 2 000 000 V, jednak o bardzo małym natężeniu, nie powodującym trwałego uszczerbku na zdrowiu. Poraża układ nerwowy napastnika, czyniąc go niezdolnym do dalszej walki. Wyróżniane są paralizatory tradycyjne (wymagające bezpośredniego kontaktu z ciałem przeciwnika), jak i te wystrzeliwujące elektrody (o zasięgu ok. 5 m) – np. taser. Skuteczność paralizatora uzależniona jest od warstw odzieży, które ma na sobie napastnik, oraz tkanki tłuszczowej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paraliżować

      1. powodować, wywoływać paraliż, porażać;
      2. hamować czyjąś działalność, powodować wewnętrzny chaos w czymś, krzyżować plany


      czasownik

       (1.1) utrudniać swobodne funkcjonowanie czegoś


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paraliżyk

      żartobliwie zdrobnienie od: paraliż


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralogiczny

      przymiotnik od: paralogizm; będący wynikiem paralogizmu, błędnego rozumowania prowadzącego do fałszywego wniosku, związany z paralogizmem, odnoszący się do paralogizmu lub jego skutków


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralogizm

      błędne rozumowanie prowadzące do fałszywego wniosku


      Paralogizm (z gr. paralogismós od parálogos 'niespodziewany, nierozsądny' od para- 'obok' i logos 'mowa, słowo, wypowiedź') – błędne rozumowanie prowadzące do fałszywego wniosku. Jest to wnioskowanie niepoprawne, w którym błąd popełniono nieświadomie albo bez zamiaru wprowadzenia kogoś w błąd. Termin ten odnosi się przede wszystkim do błędnych sylogizmów. Od paralogizmu odróżnia się sofizmat, błąd rozumowania popełniony świadomie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraloid

      rodzaj żywicy syntetycznej w postaci stałej, używanej jako spoiwo, utrwalacz lub impregnator


      Źródła:

      SJP.pl

      Paralotnia

      rodzaj otwartego spadochronu, używanego w celach rekreacyjno-sportowych; glajd, paraglide, paraglajd, paraglajt


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) sport. rodzaj lotni o miękkim płacie nośnym, w formie zbliżonej do spadochronu


      Paralotnia, zwana też glajtem (ang. paraglide) lub parapentem – rodzaj szybowca o miękkim płacie nośnym (miękkopłat). Wywodzi się w prostej linii od tzw. spadochronów szybujących, od których odróżnia się dużo większą doskonałością i sterownością. Używana jest głównie do celów rekreacyjnych i sportowych (paralotniarstwo).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paralotniarka

      paralotniarz


      Patrz:paralotniarz

      Źródła:

      SJP.pl

      Paralotniarski

      przymiotnik od: paralotniarstwo; odnoszący się do paralotniarstwa, związany z paralotniarstwem


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) przym. od paralotniarstwo


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paralotniarstwo

      latanie na paralotni; paraglajding, paragliding


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) sport.sport i forma rekreacji polegająca na lataniu przy użyciu paralotni:


      Paralotniarstwo – sport i forma rekreacji polegająca na lataniu przy użyciu paralotni. Jest jednym z najpopularniejszych (szczególnie w Europie i Ameryce Południowej) sportów lotniczych. Paralotniarstwo jest często mylone z lotniarstwem. Zasadniczą różnicą jest brak sztywnych elementów konstrukcyjnych w paralotni.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paralotniarz

      osoba uprawiająca paralotniarstwo, latająca na paralotni; paraglajciarz


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) człowiek uprawiający paralotniarstwo


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paralotniowy

      paralotnia


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z paralotnią, dotyczący paralotni


      Patrz:paralotnia

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paramagnetyczny

      przymiotnik od: paramagnetyzm; odnoszący się do paramagnetyzmu, ulegający paramagnetyzmowi, typowy, charakterystyczny dla paramagnetyzmu


      Źródła:

      SJP.pl

      Paramagnetyk

      ciało, wewnątrz którego powstaje słabe oddziaływanie magnetyczne, w wyniku którego ciało to magnesuje się w kierunku zgodnym z kierunkiem magnesowania pola oddziałującego na nie


      Paramagnetyzm – zjawisko magnesowania się makroskopowego ciała w zewnętrznym polu magnetycznym w kierunku zgodnym z kierunkiem pola zewnętrznego. Substancje wykazujące takie własności to paramagnetyki. Są one przyciągane przez magnes, jednak znacznie słabiej niż ferromagnetyki. W niezbyt niskich temperaturach oraz dla niezbyt silnych pól magnetycznych paramagnetyki wykazują liniową zależność namagnesowania od pola zewnętrznego, co wyraża wzór:

      M=\chi H,

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramagnetyzm

      zjawisko powstawania słabych oddziaływań magnetycznych wewnątrz jakiegoś ciała, w wyniku którego ciało magnesuje się w kierunku zgodnym z kierunkiem magnesowania pola oddziałującego na to ciało


      Paramagnetyzm – zjawisko magnesowania się makroskopowego ciała w zewnętrznym polu magnetycznym w kierunku zgodnym z kierunkiem pola zewnętrznego. Substancje wykazujące takie własności to paramagnetyki. Są one przyciągane przez magnes, jednak znacznie słabiej niż ferromagnetyki. W niezbyt niskich temperaturach oraz dla niezbyt silnych pól magnetycznych paramagnetyki wykazują liniową zależność namagnesowania od pola zewnętrznego, co wyraża wzór:

      M=\chi H,

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramaribczyk

      mieszkaniec Paramaribo (stolicy Surinamu)


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec Paramaribo


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paramaribka

      mieszkanka Paramaribo (stolicy Surinamu)


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mieszkanka Paramaribo


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paramaribo

      stolica Surinamu


      rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto, stolica Surinamu;

       (1.2) geogr. adm. dystrykt Surinamu, w północnej części kraju, obejmujący miasto Paramaribo (1.1);


      Paramaribo, nazywane także Parbo – stolica Surinamu, położona nad rzeką Surinam, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego.

      W 2002 roku zabytkowe centrum Paramaribo zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paramaribski

      przymiotnik od: Paramaribo (stolica Surinamu)


      przymiotnik

       (1.1) odnoszący się do miasta Paramaribo


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paramedycyna

      metody leczenia schorzeń sposobami nieuznawanymi przez oficjalną medycynę


      Medycyna niekonwencjonalna, paramedycyna, pseudomedycyna lub inaczej medycyna alternatywna, w skrócie alt-med – metody i praktyki, o których twierdzi się, że mają działanie lecznicze lub diagnostyczne, ale są obalone, niesprawdzone, niemożliwe do udowodnienia na podstawie badań naukowych lub ich działanie szkodliwe jest większe niż pozytywne działanie lecznicze. Te metody zazwyczaj nie są akceptowane, a niekiedy stoją w sprzeczności z medycyną opartą na badaniach naukowych (evidence-based medicine), oparte są na twierdzeniach niezgodnych z podstawową wiedzą przyrodniczą i medyczną i w opinii lekarzy i naukowców uchodzą za nieskuteczne albo o wiele gorsze od dostępnych metod oferowanych przez medycynę.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramedyczka

      paramedyk


      Patrz:paramedyk

      Źródła:

      SJP.pl

      Paramedyczny

      przymiotnik od: paramedycyna; odnoszący się do paramedycyny, typowy, charakterystyczny dla paramedycyny


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z paramedycyną, dotyczący paramedycyny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paramedyk

      1. osoba zajmująca się paramedycyną - leczeniem chorób metodami nieuznawanymi przez oficjalną medycynę; uzdrawiacz;
      2. osoba należąca do personelu medycznego, wykonująca czynności nie wymagające kwalifikacji wyższych niż podstawowe w opiece nad chorymi, np. sanitariusz


      • Ratownik medyczny
      • Osoba parająca się paramedycyną

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parament

      1. szata liturgiczna;
      2. dawne określenie na ogół sprzętów kościelnych


      Paramenty kościelne (łac. paramentum, 'ozdoba', od parare, 'przygotowac'; l.mn. paramenty) – przedmioty przeznaczone do sprawowania liturgii, używane w przestrzeni sakralnej (w kościołach, ale też np. w czasie procesji czy na cmentarzu). Współcześnie termin odnosi się do szat liturgicznych, pierwotnie były to również sprzęty kościelne.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parametr

      1. wielkość występująca we wzorach i wyrażeniach matematycznych, która w zależności od rozpatrywanego przypadku może być stałą lub zmienną;
      2. wielkość, osiągi dla danego procesu, urządzenia


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) techn. mat. fiz. wielkość charakteryzująca właściwości czegoś (np. równania, rozkładu, urządzenia, procesu technologicznego, materiału, itp.)

       (1.2) inform. wartość lub zmienna przekazywana do podprogramu podczas jego wywoływania, pozwalająca na sterowanie jego zachowaniem lub uzyskanie jego wyników;


      • parametr w matematyce
      • Parametr w automatyce
      • parametr w informatyce
        • parametr formalny
        • parametr aktualny
      • parametr w statystyce
        • parametr położenia
        • parametr skali
        • parametr kształtu
      • parametr w fizyce
        • parametr heterogeniczności
        • parametr Coriolisa
        • parametr spowolnienia

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parametryczny

      przymiotnik od: parametr; charakteryzujący parametr, związany z parametrem, odnoszący się do parametru


      Źródła:

      SJP.pl

      Parametryzacja

      zastępowanie wartości uproszczonymi parametrami w modelach komputerowych


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mat. fiz. techn. określenie czegoś za pomocą parametrów


      • parametryzacja – w matematyce.
      • parametryzacja – w robotyce.
      • parametryzacja – w programowaniu.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parametryzować

      zastępować wartości uproszczonymi parametrami w modelach komputerowych


      Źródła:

      SJP.pl

      Paramilitarność

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) odprzym. cecha tego, co jest paramilitarne


      Źródła:

      Wiktionary

      Paramilitarny

      funkcjonujący na sposób zbliżony do wojskowego


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) zorganizowany na wzór wojskowy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paramilitaryzacja

      tworzenie i funkcjonowanie oddziałów lub organizacji mających charakter wojskowy, ale formalnie nie wchodzących w skład sił wojskowych


      Źródła:

      SJP.pl

      Paramimia

      zaburzenie psychiczne polegające na braku związku między przeżyciami a ekspresją uczuć, np. nieadekwatne reakcje mimiczne


      Źródła:

      SJP.pl

      Paramistrzostwa

      mistrzostwa dla osób niepełnosprawnych


      Źródła:

      SJP.pl

      Paramita

      w buddyzmie: praktyka lub cnota pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany


      Paramita (skt. pāramitā पारमिता; chiń. boluomi(duo) 婆羅蜜(多); kor. paramil(t'a) 바라밀(타); jap. harami(ta); wiet. ba-la-mật(-đa)) czyli „przekroczenie", „wyjście poza", „osiągnięcie drugiego brzegu": w buddyzmie praktyka bądź cnota pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramnezja

      zaburzenia w odtwarzaniu pamięci polegające na przyjmowaniu nowych zjawisk i sytuacji jako znanych lub pojawianiu się fałszywych wspomnień, w których zdarzenia zmyślone mieszają się z prawdziwymi


      Déjà vu (wym. [deʒa ˈvy], fr. już widziane) – odczucie, że przeżywana sytuacja wydarzyła się już kiedyś, w nieokreślonej przeszłości, połączone z pewnością, że to niemożliwe. Przeciwieństwem déjà vu jest jamais vu (fr. nigdy nie widziane). Anomalia funkcjonowania mózgu, przedstawiającego sytuację aktualnie widzianą, jako wspomnienie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramo

      formacja roślinna na płaskowyżach północnych Andów


      Paramo – formacja roślinna o charakterze trawiastym i zaroślowym występująca w Andach powyżej górnej granicy lasu na obszarach o klimacie zimnym i wilgotnym. Występuje w Ameryce Centralnej i Południowej między 11° szerokości geograficznej północnej i 8° szerokości geograficznej południowej. Największy areał formacja zajmuje w Ekwadorze i Kolumbii, na mniejszych powierzchniach wykształca się w północnym Peru, Wenezueli, Panamie i Kostaryce. Nie ma charakteru ciągłego – występuje w różnych obszarach górskich, w tym wyodrębnianych jako osobne ekoregiony np. najdalej na północ wysunięty w Ameryce Południowej ekoregion górskich formacji trawiastych i zaroślowych północnej Kolumbii obejmujący góry Sierra Nevada de Santa Marta. Największy areał formacji znajduje się w ekoregionie rozciągającym się w Andach Północnych od Środkowego Ekwadoru po Kolumbię, przy czym występuje w jego obrębie także w odrębnych pasmach m.in. Kordyliery Środkowej i Cordillera de Mérida.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramorfoza

      proces, podczas którego w wyniku zmiany budowy wewnętrznej minerału bez zmiany jego postaci zewnętrznej i składu chemicznego powstaje nowy twór krystaliczny


      Paramorfoza – rodzaj pseudomorfozy utworzonej przez odmianę polimorficzną tej samej substancji chemicznej, bardziej trwałą w danych warunkach. Substancja zachowuje swój dotychczasowy kształt i skład chemiczny, lecz zmienia swoją budowę wewnętrzną.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parampampam

      wykrzyknik

       (1.1) onomatopeja imitująca głośną rytmiczną muzykę


      Źródła:

      Wiktionary

      Paramylon

      substancja zapasowa pierwotniaków zaliczanych do rzędu Euglenida, zbliżona budową do skrobi


      Paramylon – polisacharyd występujący jako substancja zapasowa w komórkach euglenin. Jest polimerem złożonym z reszt glukozy połączonych wiązaniem β 1-3 glikozydowym. Kształt ziaren jest silnie zróżnicowany u poszczególnych gatunków i może być wykorzystywany do określenia przynależności taksonomicznej euglenin. W syntezę polisacharydu zaangażowane są zarówno chloroplasty, jak i mitochondria, a ziarna powstają w systemie błon pomiędzy tymi organellami.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paramythia

      utwór pocieszający potencjalnych odbiorców w pewnych kwestiach lub zawierający wezwanie do odpowiedniego postępowania, zazwyczaj moralnie wartościowego, dobrego


      Paramythia (stgr. παραμυθία „zachęta, łagodne upomnienie; pocieszenie, ukojenie”) – gatunek literacki obejmujący utwory, które zawierają napomnienie oraz pouczenie moralne, a także słowa zachęty i otuchy. Utwór ten pozostaje w ścisłym związku z takimi gatunkami literatury dydaktycznej, jak przypowieść czy apolog, jako że on również opiera się na jakiejś przykładowej historii.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parana

      1. dawniej: łączyć, kojarzyć coś z czymś;
      2. parać się - zajmować się czymś


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. rzeka w Ameryce Południowej; płynie przez terytorium Brazylii, Paragwaju i Argentyny;

       (1.2) geogr. adm. stan położony na południu Brazylii;

       (1.3) geogr. miasto we wschodniej Argentynie, na lewym brzegu rzeki Parany (1.2);


      Miejsca:

      • Parana – rzeka w Ameryce Południowej
      • Parana – stan w Brazylii
      • Parana – miasto w Argentynie
      • Parana – miasto w Brazylii

      Technika:

      • „Paraná” – brazylijski niszczyciel typu Pará z początku XX wieku i okresu I wojny światowej

      Sport:

      • Paraná Clube – brazylijski klub piłkarski

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paranauka

      coś podobnego do nauki, zawierającego elementy charakterystyczne dla nauki, ale nie będące nauką w rozumowaniu naukowców, zazwyczaj ze względu na elementy, których nie można w doświadczalny sposób dowieść, potwierdzić; quasi-nauka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) część wiedzy przez naukowców nieuznawana za naukę


      Paranauka (gr. παρα – „przy”, „obok”, „poza czymś”) – część wiedzy, bardzo bliska wiedzy racjonalnej, czy nawet naukowej, która teoretycznie powinna poddawać się racjonalnej kontroli (weryfikacji), ale obejmuje pomysły i hipotezy niespełniające mocnej zasady racjonalności, tzn. nieposiadające odpowiedniego uzasadnienia. W efekcie paranauka obejmuje wiedzę stojącą poza oficjalnym nurtem naukowym, z których uczeni czerpią jednak pomysły i hipotezy robocze. Paranauka stanowi swego rodzaju „przedsionek” wiedzy naukowej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paranaukowy

      przymiotnik do: paranauka; odnoszący się do paranauki, typowy, charakterystyczny dla paranauki


      Źródła:

      SJP.pl

      Parandowski

      nazwisko


      • Jan Parandowski (1895-1978) – pisarz
      • Piotr Parandowski (1944-2012) – archeolog
      • Zbigniew Parandowski (1929-2017) – architekt

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parandża

      tradycyjny długi płaszcz noszony przez kobiety z ludu w Afganistanie, Tadżykistanie i Uzbekistanie


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) długi płaszcz zakrywający całe ciało, noszony przez kobiety w islamie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paraneuron

      jedna z komórek budujących gruczoły wewnętrzne


      Źródła:

      SJP.pl

      Parang

      maczeta malajska


      Parâng (531.22; rum. Munții Parâng, węg. Páreng) – drugie pod względem wysokości pasmo górskie Rumunii, położone w Karpatach Południowych. Odgraniczone jest na północy doliną Jiu de Vest od gór Șureanu, na wschodzie dolinami rzek Lotru i Olteț od pasm Lotru i Căpățânii, na zachodzie doliną Jiu od gór Retezat, od strony południowej opadają w stronę Niziny Wołoskiej.

      Najwyższym szczytem gór Parâng jest Parângul Mare (2518 m n.p.m.).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paranie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|parać.


      Źródła:

      Wiktionary

      Paranoiczka

      1. kobieta chora na paranoję, dotknięta paranoją;
      2. potoczne, czasem także żartobliwe określenie na kobietę szaloną, nieliczącą się z niebezpieczeństwami


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. kobieta cierpiąca na paranoję

       (1.2) przen. pot. kobieta zachowująca się niedorzecznie i obsesyjnie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paranoicznie

      przysłówek

       (1.1) w sposób paranoiczny


      Źródła:

      Wiktionary

      Paranoiczny

      przymiotnik od: paranoja; mający charakter paranoi, odnoszący się do paranoi, jej cech charakterystycznych; paranoidalny


      przymiotnik

       (1.1) med. psych. związany z paranoją, charakterystyczny dla paranoi

       (1.2) przen. niedorzeczny i obłędny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paranoidalnie

      przysłówek

       (1.1) w sposób paranoidalny, podobny jak w paranoi


      Źródła:

      Wiktionary

      Paranoidalność

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) cecha tego, co paranoidalne


      Źródła:

      Wiktionary

      Paranoidalny

      przymiotnik od: paranoja; mający charakter paranoi, odnoszący się do paranoi, jej cech charakterystycznych; paranoiczny


      przymiotnik

       (1.1) med. psych. mający pewne cechy paranoi, podobny do paranoi

       (1.2) przen. niedorzeczny, absurdalny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paranoik

      1. osoba chora na paranoję, dotknięta paranoją;
      2. potocznie: szaleniec


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) med. chory cierpiący na paranoję

       (1.2) przen. pot. człowiek zachowujący się niedorzecznie i obsesyjnie


      Zaburzenia urojeniowe (dawniej paranoja prawdziwa, obłęd, z grec. ἡ παράνοια „szaleństwo”, obłęd, παρά „obok, poza” i νοῦς „rozum, sens”) – rzadkie zaburzenie psychiczne z grupy psychoz, w przebiegu którego chory doświadcza urojeń, bez współwystępujących poważnych zaburzeń myślenia, nastroju, omamów bądź wyraźnego spłycenia afektu. Struktura osobowości osoby dotkniętej tym zaburzeniem pozostaje zachowana. Urojenia mogą być usystematyzowane, możliwe do zaistnienia (np. dotyczące bycia napadniętym, zdrady partnera) bądź irracjonalne. Pomimo występowania urojenia bądź urojeń, ludzie dotknięci zaburzeniem urojeniowym nadal mogą angażować się towarzysko i prawidłowo funkcjonować, a ich zachowanie wcale nie musi odbiegać od normy. Jednakże zmaganie się z pomysłami podsuwanymi przez urojenia może mieć także negatywny wpływ na każdy aspekt ich życia.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paranoja

      1. choroba psychiczna charakteryzująca się silnie rozbudowanymi i spójnymi urojeniami; obłęd;
      2. potocznie: coś niedorzecznego, pozbawionego sensu


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. psych. choroba psychiczna charakteryzująca się występowaniem urojeń o różnym podłożu;

       (1.2) przen. pot. sytuacja absurdalna, niedorzeczna


      Paranoja (gr. παράνοια od παρά „poza-, obok” i νόος „myśl, umysł”) – silnie nacechowane poczucie lęku lub strachu przed mniej lub bardziej realnym zagrożeniem, prześladowaniem bądź konspiracją. Z reguły oparta jest na fałszywych bądź niekompletnych informacjach, jednak w niektórych zaburzeniach psychicznych może być do tego stopnia irracjonalna, niepodatna na zdroworozsądkowe argumenty, że definiuje się ją jako urojenie. Paranoję od fobii (w której również występuje paniczny strach) na ogół odróżnia obecność oskarżycielskiej postawy wobec innych. Rzucanie fałszywych oskarżeń i ogólny brak zaufania bardzo często towarzyszą paranoi. To, co dla większości ludzi wydać się może przypadkowym incydentem, dla paranoika będzie zamierzonym działaniem, mającym na celu zaszkodzenie jemu, bądź otoczeniu. Paranoja jest jednym z głównych objawów psychozy.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paranormalium

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) zjawisko paranormalne lub przedmiot związany z parapsychologiąfakt.


      Źródła:

      Wiktionary

      Paranormalność

      paranormalny


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) cecha tego, co paranormalne


      Patrz:paranormalny

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paranormalny

      trudny lub niemożliwy do wytłumaczenia, sprzeczny z powszechnie przyjętymi prawami, zasadami


      Źródła:

      SJP.pl

      Parański

      Parana


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Paraną, dotyczący Parany (miasta, rzeki lub stanu)


      Patrz:Parana

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parantela

      1. książkowo: związek rodzinny oparty na pokrewieństwie lub powinowactwie; koligacja;
      2. krewni i powinowaci należący do jednego, tego samego rodu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parantetyczny

      paranteza; parentetyczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paranteza

      zdanie wtrącone wyjaśniające lub uzupełniające kontekst przez dodanie jakiegoś szczegółu; parenteza


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jęz. wtrącenie, wyjaśnienie, uzupełnienie ujęte w treści w nawiasie;


      Parenteza, paranteza, zdanie parantetyczne (gr. παρένθεσις parénthesis – wstawienie) – środek stylistyczny, zdanie wtrącone w nawias, uzupełniające wypowiedź, niekoniecznie powiązane kontekstowo z całością tekstu.

      Przykłady:


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parantodon

      rodzaj dinozaura z infrarzędu stegozaurów


      Parantodon (Paranthodon) – rodzaj wymarłego dinozaura z grupy stegozaurów, żyjącego na terenach Południowej Afryki w kredzie wczesnej, pomiędzy 145,5 a 136,4 milionami lat temu. Odkryty w 1845, należał do pierwszych znalezionych stegozaurów. Jego jedyne znane pozostałości obejmują niekompletną czaszkę i izolowane zęby, znalezione w formacji Kirkwood. Brytyjski paleontolog Richard Owen początkowo przypisał te szczątki parejazaurowi Anthodon. Po analizie niebadanych przez wiele lat szczątków z British Museum of Natural History południowoafrykański paleontolog Robert Broom zidentyfikował niekompletną czaszkę jako należącą do innego rodzaju i ukuł nazwę gatunku Palaeoscincus africanus. Kilka lat później węgierski paleontolog Franz Nopcsa, nieświadomy nowej nazwy autorstwa Brooma, również doszedł do wniosku, że czaszka reprezentuje odrębny takson, który nazwał Paranthodon owenii. Ponieważ gatunek Nopcsy opisany został po Broomie, a Broom nie stworzył nowego rodzaju, obie nazwy stały się synonimami obecnej nazwy binominalnej Paranthodon africanus. Nazwa rodzajowa składa się ze starogreckiego para („obok”) oraz z nazwy rodzajowej Anthodon, odnosząc się do początkowego przyporządkowania pozostałości zwierzęcia.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parantrop

      dwunożna, kopalna i najprawdopodobniej roślinożerna małpa człekokształtna zaliczana do australopiteków


      Parantrop (Paranthropus) – wymarły rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny Homininae w obrębie podrodziny człowiekowatych (Hominidae); były masywniejsze od australopiteków, sklasyfikowane jako archaiczny typ człowiekowatych. Prawdopodobnie stanowiły boczną gałąź, nie prowadzącą do linii Homo. Pomimo że miały większą twarz, szczęki i zęby, ich mózg i ciało były tylko nieznacznie większe od pozostałych australopiteków. Były przystosowane do spożywania twardej żywności roślinnej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraolimpiada

      olimpiada, w której udział biorą sportowcy niepełnosprawni; paraigrzyska


      Igrzyska paralimpijskie (wcześniej igrzyska paraolimpijskie oraz International Stoke Mandeville Games, początkowo Stoke Mandeville Games) – drugie pod względem wielkości zawody sportowe w wielu dyscyplinach dla zawodników z niepełnosprawnościami fizycznymi, w tym także niepełnosprawnych z problemami mobilności, po amputacjach kończyn, z utratą wzroku i porażeniem mózgowym.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraolimpijczyk

      osoba niepełnosprawna, biorąca udział w paraolimpiadzie


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) sport. zawodnik startujący na paraolimpiadzie


      Igrzyska paralimpijskie (wcześniej igrzyska paraolimpijskie oraz International Stoke Mandeville Games, początkowo Stoke Mandeville Games) – drugie pod względem wielkości zawody sportowe w wielu dyscyplinach dla zawodników z niepełnosprawnościami fizycznymi, w tym także niepełnosprawnych z problemami mobilności, po amputacjach kończyn, z utratą wzroku i porażeniem mózgowym.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paraolimpijka

      paraolimpijczyk


      Patrz:paraolimpijczyk

      Źródła:

      SJP.pl

      Paraolimpijski

      przymiotnik od: paraolimpiada; charakterystyczny dla paraolimpiady, sportów uprawianych w trakcie trwania paraolimpiady lub w jakiś inny sposób odnoszący się do paraolimpiady


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z paraolimpiadą, dotyczący paraolimpiady


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parapaństwo

      państwo nieuznawane; quasi-państwo


      Państwo nieuznawane (państwo powstańcze, państwo nieuznane, quasi-państwo, parapaństwo) – jednostka geopolityczna, która pomimo braku uznania na arenie międzynarodowej (lub z minimalnym uznaniem) kontroluje określone terytorium funkcjonując jako de facto państwo (niekiedy suwerenne i niepodległe).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parapareza

      częściowe porażenie mięśni ruchowych; niedowład


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. zob. niedowład poprzeczny.;


      Parapareza – niedowład (poprzeczny) obu kończyn dolnych o charakterze spastycznym lub wiotkim. Spowodowany jest najczęściej uszkodzeniem rdzenia kręgowego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parapecik

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od parapet


      Źródła:

      Wiktionary

      Parapent

      przestarzale: paralotnia; paraglajt, paraglajd, glajt, glajd, paraglide


      Źródła:

      SJP.pl

      Parapet

      1. odpowiednio obrobiony kawałek deski, blachy, kamienia itp., umieszczony poziomo poniżej okna wewnątrz lub na zewnątrz pomieszczenia; podokiennik;
      2. część okopu, nasyp ziemny chroniący przed pociskami nieprzyjaciela, stanowiący również podparcie obsługiwanej broni; przedpiersie


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) fragment deski lub innego tworzywa umieszczony poziomo tuż pod oknem na zewnątrz lub wewnątrz pomieszczenia

       (1.2) hist. archit. wojsk. w fortyfikacjach: mur lub nasyp, biegnący szczytem wałów od strony zewnętrznej, osłaniający chodnik straży


      Parapet – poziome wykończenie ściany pod oknem.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parapetówa

      potocznie: przyjęcie z alkoholem organizowane z okazji wprowadzenia się do nowego mieszkania; parapetówka, zasiedliny


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) zgrub. od parapetówka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parapetówka

      potocznie: przyjęcie z alkoholem organizowane z okazji wprowadzenia się do nowego mieszkania; parapetówa, zasiedliny


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. impreza z okazji wprowadzenia się do nowego domu/mieszkania


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parapetówkowy

      parapetówka


      Patrz:parapetówka

      Źródła:

      SJP.pl

      Parapetowy

      przymiotnik od: parapet; nadający się do zrobienia parapetu, trzymany lub hodowany na parapecie albo w jakiś inny sposób związany z parapetem


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parapetem, dotyczący parapetu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parapitek

      kopalna małpa wąskonosa


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraplegia

      symetryczne porażenie dwóch kończyn, najczęściej dolnych, spowodowane uszkodzeniem rdzenia kręgowego na różnych poziomach lub uszkodzeniem mózgu; porażenie dwukończynowe


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. porażenie dwóch kończyn spowodowane urazem rdzenia kręgowego na różnych poziomach lub mózgu;


      Paraplegia – upośledzenie funkcji motorycznych i/lub czuciowych kończyn dolnych w wyniku urazu rdzenia kręgowego na odcinku piersiowym, lędźwiowym lub też krzyżowym kręgosłupa człowieka.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paraplegiczka

      kobieta dotknięta porażeniem obu kończyn dolnych spowodowanym uszkodzeniem rdzenia kręgowego na różnych poziomach lub uszkodzeniem mózgu


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraplegiczny

      przymiotnik od: paraplegia; podobny do porażenia obu kończyn dolnych, charakteryzujący takie porażenie lub w jakiś inny sposób z nim związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraplegik

      osoba z porażeniem obu kończyn dolnych (dwukończynowym)


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) med. człowiek cierpiący na paraplegię


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parapodatek

      w ekonomii: obciążenie fiskalne w nieopodatkowanej postaci, zbliżone pod względem formy i celu poboru do podatku


      Źródła:

      SJP.pl

      Parapodatkowy

      parapodatek


      Patrz:parapodatek

      Źródła:

      SJP.pl

      Parapodium

      1. urządzenie rehabilitacyjne pomagające utrzymać stabilną pozycję stojącą;
      2. narząd ruchu większości przedstawicieli pierścienic prowadzących przydenny tryb życia w morzach lub oceanach; pranóże


      Parapodium, przynóże, pranóże – parzysty, boczny, umięśniony wyrostek występujący na każdym segmencie tułowiowym u wieloszczetów. Pełni funkcje lokomotoryczne, a u niektórych gatunków również zmysłowe lub oddechowe. Parapodia są zwykle dwugałęziste (wyróżnia się gałąź grzbietową oraz brzuszną) i dodatkowo zaopatrzone w pęczki chitynowych szczecinek (a niekiedy także w wąski czuciowe).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parapsychiczny

      taki, który jest powiązany ze zdolnościami psychicznymi i nie został w pełni wyjaśniony przez naukę


      Źródła:

      SJP.pl

      Parapsycholog

      specjalista z dziedziny psychologii, zajmujący się badaniem zjawisk psychicznych, których charakter nie został jeszcze w pełni wyjaśniony przez naukę


      Parapsychologia (gr. παρα- – „przy”, „obok”, „poza czymś”) – dziedzina pseudonauki lub paranauki badająca rzekome zjawiska psychiczne, wywołane przez siły, zdające się posiadać charakter inteligentny lub przez nieznane moce utajone w umyśle ludzkim, która zajmuje się zjawiskami paranormalnymi.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parapsychologia

      dziedzina psychologii zajmująca się badaniem zjawisk psychicznych, których charakter nie został jeszcze w pełni wyjaśniony przez naukę


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) dziedzina badań zajmująca się zjawiskami psychicznymi, których charakter nie został jeszcze w pełni wyjaśniony przez naukę;


      Parapsychologia (gr. παρα- – „przy”, „obok”, „poza czymś”) – dziedzina pseudonauki lub paranauki badająca rzekome zjawiska psychiczne, wywołane przez siły, zdające się posiadać charakter inteligentny lub przez nieznane moce utajone w umyśle ludzkim, która zajmuje się zjawiskami paranormalnymi.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parapsychologiczny

      przymiotnik od: parapsychologia; odnoszący się do badań nad zjawiskami psychicznymi, które nie zostały w pełni wyjaśnione przez naukę, związany z tymi badaniami lub nauką zajmującą się takimi badaniami


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) psych. związany z parapsychologią, dotyczący parapsychologii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parapsycholożka

      parapsycholog


      Patrz:parapsycholog

      Źródła:

      SJP.pl

      Pararędzina

      gleba uboga w składniki mineralne, które w wyniku nadmiernej eksploatacji zostały wypłukane


      Źródła:

      SJP.pl

      Parareligijny

      zbliżony charakterem do religijnego


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasang

      staroperska, a później także starogrecka miara wyrażająca odległość między poszczególnymi punktami w terenie; mila perska, parasanga


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) metrol. zob. parasanga.


      Parasanga lub parasang – starożytna perska miara odległości, która została także przejęta przez starożytnych Greków.

      1 parasanga = 30 stadionów = ok. 5,5 km


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parasanga

      staroperska, a później także starogrecka miara wyrażająca odległość między poszczególnymi punktami w terenie; mila perska, parasang


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) metrol. miar. starożytna perska miara odległości, przejęta także przez starożytnych Greków, u Herodota odpowiadała 30 stadionom (ok. 5,5 km);


      Parasanga lub parasang – starożytna perska miara odległości, która została także przejęta przez starożytnych Greków.

      1 parasanga = 30 stadionów = ok. 5,5 km


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parascenium

      1. garderoba aktorów;
      2. boczne skrzydła dobudowane do sceny, które służyły za przejścia na orchestrę w starożytnym teatrze greckim


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraselene

      ujęcie bądź fotografia słońca lub rzadziej księżyca z pierścieniowatymi rozbłyskami


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasol

      1. osłona z tkaniny rozpiętej na składanych drutach przymocowanych do pręta, chroniąca przed deszczem lub słońcem;
      2. w lotnictwie: jednopłat, którego płat nośny umieszczony jest nad kadłubem


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) przyrząd składający się z laski i czaszy, używany do ochrony przed deszczem

       (1.2) przyrząd jak parasol (1.1) do ochrony przed słońcem

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) środ. dla tarnobrzeżan i okolicznych mieszkańców: mieszkaniec lewego brzegu Wisły, szczególnie Sandomierza;


      Parasol (wł. parasole – dosłownie „słońcochron”) – przedmiot chroniący przed deszczem, słońcem lub śniegiem. Składa się z dwóch części: rączki oraz usztywnionego kawałka materiału, najczęściej o kształcie wielokąta foremnego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parasolarz

      osoba zajmująca się robieniem lub naprawianiem parasoli i parasolek; parasolnik


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasoleczka

      zdrobnienie od: parasolka


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasolka

      parasol damski, zwykle mniejszy od męskiego i ozdobny


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mały, rozkładany parasol dla kobiet


      • parasol – przedmiot chroniący przed deszczem, słońcem lub śniegiem
      • Parasolka – miejscowość w województwie łódzkim
      • Parasolka – obraz olejny Francisco Goi
      • parasolka – potoczne określenie lekkiego, łatwo składanego wózka dziecięcego

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parasolkowaty

      podobny do parasolki, przypominający parasolkę lub jej część, charakterystyczny dla parasolki lub jej przeznaczenia


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasolkowy

      przymiotnik od: parasolka; taki, który jest częścią parasolki, przeznaczony na parasolkę, charakterystyczny dla parasolki, jej części lub przeznaczenia


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parasolką, dotyczący parasolki


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parasolnictwo

      rzemiosło, którym trudnią się osoby robiące lub naprawiające parasole i parasolki


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasolniczka

      parasolnik


      Patrz:parasolnik

      Źródła:

      SJP.pl

      Parasolniczy

      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parasolnictwem, dotyczący parasolnictwa


      Źródła:

      Wiktionary

      Parasolnik

      osoba zajmująca się robieniem lub naprawianiem parasoli i parasolek; parasolarz


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) przedmiot służący do przechowywania parasoli

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) osoba zajmująca się wyrobem parasoli

      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (3.1) mikol. czubajka kania


      • parasolnik – przyrząd do przechowywania parasoli
      • parasolnik – osoba zajmująca się wyrobem parasoli
      • parasolnik (Diphylleia) – rodzaj roślin z rodziny berberysowatych
      • Parasolnik – pseudonim Czesława Bulczyńskiego, barwnej sopockiej osobowości

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parasolowaty

      podobny do parasola, przypominający parasol lub jego część, charakterystyczny dla parasola bądź jego przeznaczenia


      przymiotnik

       (1.1) przypominający parasol, mający kształt parasola


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parasolowy

      przymiotnik od: parasol; taki, który jest częścią parasola, przeznaczony na parasole, charakterystyczny dla parasola, jego części lub przeznaczenia


      przymiotnik

       (1.1) dotyczący parasola


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parasomnia

      zaburzenie snu


      Parasomnia – grupa zaburzeń, polegających na występowaniu w trakcie snu lub przy wybudzaniu się nieprawidłowych lub niepożądanych zachowań. Nazwa parasomnia wywodzi się ze zbitki grecko-łacińskiej: para (odbiegający od) i somnus (sen).

      Do parasomnii zalicza się somnambulizm, lęki nocne, koszmary senne, bruksizm.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parasomnie

      ogół zaburzeń snu o mniej (np. mówienie przez sen, koszmary nocne) lub bardziej (lunatyzm) zaawansowanym przebiegu wynikającym ze stopnia niedoczynności lub nadczynności części autonomicznego układu nerwowego


      Parasomnia – grupa zaburzeń, polegających na występowaniu w trakcie snu lub przy wybudzaniu się nieprawidłowych lub niepożądanych zachowań. Nazwa parasomnia wywodzi się ze zbitki grecko-łacińskiej: para (odbiegający od) i somnus (sen).

      Do parasomnii zalicza się somnambulizm, lęki nocne, koszmary senne, bruksizm.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parastezja

      przejściowy paraliż części ciała lub powierzchni skóry


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasympatyczny

      stanowiący część autonomicznego układu nerwowego działającego zazwyczaj przeciwstawnie w stosunku do układu współczulnego nazywanego na przemian sympatycznym


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasympatykolityczny

      przeznaczony na leczenie schorzeń układu nerwowego przywspółczulnego, używany w leczeniu tych schorzeń albo charakterystyczny dla tych schorzeń


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasympatykotonia

      wzmożona czynność przywspółczulnego układu nerwowego; wagotonia


      Wagotonia (vagus (łac.) błąkający się, chwiejny i tónos (gr.) naprężenie), parasympatykotonia – stan wzmożonego napięcia nerwu błędnego bądź szerzej układu przywspółczulnego, wyrażający się stałym zwiększeniem wpływu napięcia nerwu błędnego na unerwiane narządy człowieka.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parasympatykotoniczny

      odznaczający się przewagą układu nerwowego przywspółczulnego nad układem nerwowym współczulnym


      Źródła:

      SJP.pl

      Parasza

      fragment Pięcioksięgu odczytywany w synagodze podczas świąt, dni postu, początku nowego miesiąca księżycowego oraz w szabat


      Parasza, Parashat HaShavua z hebrajskiego: פָּרָשַׁת הַשָּׁבוּעַ, inaczej parsza – fragment Pięcioksięgu, czytany w synagodze z okazji świąt, postów i początków nowego miesiąca księżycowego – Rosz Chodesz, a także w każdy poniedziałek, czwartek oraz dwukrotnie w szabat. Rano, w ostatni dzień tygodnia, odczytuje się całą Paraszę przeznaczoną na dany tydzień, zaś po południu i w pozostałe dni czyta się jedynie jej fragmenty.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paraszybowiec

      szybowiec mający nienapędzany wirnik zamiast stałych płatów; wiroszybowiec


      Źródła:

      SJP.pl

      Paraszyt

      w starożytnym Egipcie: osoba zajmująca się przygotowywaniem zwłok do balsamowania


      Źródła:

      SJP.pl

      Parataksa

      w językoznawstwie: układ zdań współrzędnie złożonych


      Parataksa (z gr. parataxis „postawienie obok siebie”) – współrzędne połączenie kilku zdań w jedno złożone. Jest charakterystyczna dla języka mówionego, występuje również w języku osób o ubogiej edukacji. Zastosowanie parataksy bądź hipotaksy jest cechą stylistyczną, a nie gramatyczną; nie istnieją treści, które mogą wystąpić jedynie w konstrukcji parataktycznej bądź hipotaktycznej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parataktyczny

      przymiotnik od: parataksa; typowy, charakterystyczny dla układu zdań współrzędnie złożonych, odnoszący się do takiego układu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parateatralny

      mający charakter podobny do widowiska, przedstawienia teatralnego, bardzo zbliżony do takiego widowiska


      Źródła:

      SJP.pl

      Parateliczny

      stan parateliczny - jeden ze stanów będących źródłem wzorców motywacji w teorii odwracania kierunku Michaela Aptera


      Źródła:

      SJP.pl

      Parathormon

      hormon odpowiadający za regulację hormonalną gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie; parahormon, paratyreoidyna


      Parathormon, PTH (od ang. parathyroid hormone) – hormon polipeptydowy składający się z 84 aminokwasów, który odpowiada za regulację hormonalną gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie. Masa cząsteczkowa parathormonu wynosi 9,4 kDa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paratus

      niewielki walcowaty pojemnik, wykorzystywany niegdyś do przechowywania wysterylizowanych strzykawek i igieł lekarskich


      Źródła:

      SJP.pl

      Paratyfoidalny

      mogący wywołać paratyfus, stwarzający zagrożenie zachorowania na paratyfus


      Źródła:

      SJP.pl

      Paratyfus

      ostra, bakteryjna choroba zakaźna wywołana przez jedną z trzech rodzajów pałeczki salmonelli; paradur; dur rzekomy


      Dur rzekomy – choroba, która przebiega podobnie jak dur brzuszny, ale łagodniej, a powikłania występują bardzo rzadko. Wywoływana jest przez bakterie Salmonella Paratyphi. Rozpoznanie opiera się na badaniach serologicznych i bakteriologicznych. Leczenie i postępowanie jest takie samo jak w przypadku duru brzusznego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paratyfusowy

      przymiotnik od: paratyfus; odnoszący się do ostrej, bakteryjnej choroby zakaźnej wywołanej przez jedną z trzech rodzajów pałeczki salmonelli, typowy, charakterystyczny dla tej choroby


      Źródła:

      SJP.pl

      Paratymia

      brak związku między uczuciami a ich ekspresją


      Źródła:

      SJP.pl

      Paratyp

      okaz określonego gatunku roślin lub zwierząt, uznany przez badacza opisującego po raz pierwszy dany gatunek za okaz nietypowy


      Paratyp – typ nomenklatoryczny, okaz wykorzystywany przez autora przy opisie nowego gatunku, niebędący holotypem. Paratypy pozwalają lepiej wyrazić sposób pojmowania nowego gatunku przez jego autora.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paratyreoidyna

      hormon odpowiadający za regulację hormonalną gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie; parathormon, parahormon


      Parathormon, PTH (od ang. parathyroid hormone) – hormon polipeptydowy składający się z 84 aminokwasów, który odpowiada za regulację hormonalną gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie. Masa cząsteczkowa parathormonu wynosi 9,4 kDa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parawan

      1. przenośna, niewysoka, składana ścianka do zasłaniania czegoś lub oddzielania części pomieszczenia od reszty;
      2. rzecz lub ciąg rzeczy zasłaniających coś;
      3. osoba, rzecz lub zasada, którą ktoś posługuje się w celu ukrycia prawdy, rzeczywistych powodów działań;
      4. trał ochronny zabezpieczający płynący okręt przed minami kontaktowymi


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) rozstawialna segmentowa ścianka wydzielająca część pomieszczenia;

       (1.2) przen. osoba, rzecz lub zasada, którą się ktoś posługuje dla zachowania pozorów w celu ukrycia swoich rzeczywistych interesów, spraw


      • parawan – mebel, rodzaj przenośnej ścianki
        • parawan koromandelski
        • parawan plażowy
      • parawan – trał morski

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parawanik

      mały parawan


      Źródła:

      SJP.pl

      Parawaning

      ogradzanie się parawanem na plaży


      Parawan plażowy (dawniej także wiatrochron) – rodzaj parawanu używanego na plaży do ochrony przed wiatrem, ale także odgrodzenia się od innych plażowiczów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parawanowy

      przymiotnik od: parawan; taki, którego część stanowi parawan, związany z parawanem, jego częścią lub konkretnym przeznaczeniem


      Źródła:

      SJP.pl

      Parawanoza

      ustawianie licznych parawanów na plażach


      Źródła:

      SJP.pl

      Parawodór

      jedna z odmian wodoru cząsteczkowego, w którym kierunki obrotu dwóch protonów są do siebie przeciwne


      Wodór (H, łac. hydrogenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 1, niemetal z bloku s układu okresowego. Wodór jest najczęściej występującym pierwiastkiem chemicznym we Wszechświecie i jednym z najczęściej spotykanych pierwiastków na Ziemi. Ma najmniejszą masę atomową, wynoszącą 1,00794 u. Najczęściej występującym izotopem wodoru jest prot (1
      H
      ), którego atom ma najprostszą możliwą budowę – składa się z jednego protonu i jednego elektronu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parazaurolof

      rodzaj dinozaura kaczodziobego z rodziny hadrozaurów


      Parazaurolof (Parasaurolophus, co znaczy "prawie zaurolof") – rodzaj dinozaura kaczodziobego, żyjącego w Ameryce Północnej w epoce kredy późnej około 76,5–73 milionów lat temu. Żywił się roślinami, poruszał się na dwóch oraz czterech łapach. Wyróżnia się 3 gatunki: typowy P. walkeri, P. tubicen i krótkogrzebieniasty P. cyrtocristatus. Szczątki znajdywano w kanadyjskiej Albercie oraz amerykańskich Nowym Meksyku i Utah. Pierwszego opisu rodzaju dokonał w 1922 William Parks dzięki czaszce i niekompletnemu szkieletowi z Alberty. Parazaurolof należy do rzadszych hadrozaurów, znany jest jedynie z nielicznych okazów zachowanych w dobrym stanie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parazonium

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) hist. ozdobny sztylet z czasów starożytnego Rzymu noszony do celów reprezentacyjnych i ceremonialnych, reprezentujący status społeczny właściciela;


      Parazonium (z gr. παραζώνιον od παραζώνη – pas) – rodzaj ozdobnego sztyletu rzymskiego służącego głównie celom reprezentacyjnym i ceremonialnym.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parazuch

      przedstawiciel wymarłego podrzędu wczesnych gadów naczelnych o budowie przypominającej krokodyle; fitozaur


      Źródła:

      SJP.pl

      Parazuchy

      wymarły podrząd wczesnych gadów naczelnych o budowie przypominającej krokodyle; fitozaury


      Źródła:

      SJP.pl

      Parazwarty

      przestrzeń parazwarta - przestrzeń Hausdorffa o tej własności, że w każde jej pokrycie otwarte można wpisać pokrycie lokalnie skończone


      Źródła:

      SJP.pl

      Parazyt

      dawniej: pasożyt (organizm roślinny lub zwierzęcy żyjący wewnątrz lub na zewnątrz organizmu - jego kosztem)


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) daw. organizm żyjący cudzym kosztem

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) daw. człowiek żyjący z cudzej pracy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parazytofauna

      ogół zwierząt pasożytniczych występujących na danym obszarze, zazwyczaj będącym wnętrzem organizmu innych zwierząt


      Źródła:

      SJP.pl

      Parazytolog

      naukowiec, specjalista zajmujący się badaniem organizmów prowadzących pasożytniczy tryb życia oraz opisywaniem zjawisk pasożytnictwa w przyrodzie


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) specjalista w dziedzinie parazytologii


      Parazytologia (stgr. παράσιτος parásitos „współbiesiadnik, pieczeniarz” oraz λόγος lógos „nauka”) – nauka zajmująca się badaniem pasożytów i pasożytnictwa w przyrodzie.

      Biorąc pod uwagę umiejscowienie pasożyta w systematyce, dzieli się ją na poddziały, np.:

      • helmintologię (nauka o robakach);
      • trematodologię (nauka o przywrach);
      • inne.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parazytologia

      nauka zajmująca się organizmami prowadzącymi pasożytniczy tryb życia oraz zjawiskiem pasożytnictwa w przyrodzie


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) nauk. dział biologii zajmujący się pasożytami;


      Parazytologia (stgr. παράσιτος parásitos „współbiesiadnik, pieczeniarz” oraz λόγος lógos „nauka”) – nauka zajmująca się badaniem pasożytów i pasożytnictwa w przyrodzie.

      Biorąc pod uwagę umiejscowienie pasożyta w systematyce, dzieli się ją na poddziały, np.:

      • helmintologię (nauka o robakach);
      • trematodologię (nauka o przywrach);
      • inne.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parazytologiczny

      przymiotnik od: parazytologia; odnoszący się do nauki badającej organizmy prowadzące pasożytniczy tryb życia oraz zjawiska pasożytnictwa w przyrodzie, związany z tą nauką


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) dotyczący parazytologii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parazytolożka

      parazytolog


      Patrz:parazytolog

      Źródła:

      SJP.pl

      Parazytoza

      schorzenie ludzi i zwierząt wywołane przez pasożyty zwierzęce, głównie pierwotniaki, płazińce i nicienie; choroba pasożytnicza (inwazyjna)


      Źródła:

      SJP.pl

      Parazytozy

      schorzenie ludzi i zwierząt wywołane przez pasożyty zwierzęce, głównie pierwotniaki, płazińce i nicienie; choroba pasożytnicza (inwazyjna)


      Źródła:

      SJP.pl

      Parazytyzm

      bytowanie pasożyta w organizmie swego żywiciela, polegające na wykorzystywaniu organizmu żywicielskiego jako środowiska życia i źródło zdobywania pokarmu; pasożytnictwo


      Pasożytnictwo, parazytyzm – forma antagonistycznego współżycia dwóch organizmów, z których jeden czerpie korzyści ze współżycia, a drugi ponosi szkody. Termin ten stosowany jest w biologii – w odniesieniu do dwóch organizmów różnych gatunków – oraz w socjologii, gdzie pasożytnictwem nazywany jest próżniaczy tryb życia osoby zdolnej do pracy. Zbliżonymi do pasożytnictwa formami – spotykanymi w biologii rozwoju – są szczególne taktyki rozrodcze prowadzone przez parazytoidy, pasożyty lęgowe oraz niektóre gatunki tzw. pasożytów płciowych (np. matronicowate).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parałupek

      łupek krystaliczny powstały w wyniku procesu przeobrażania się skały osadowej


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcela

      wyodrębniony kawałek gruntu w celach rolniczych lub pod zabudowę


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) działka gruntu utworzona poprzez wydzielenie jej z większego obszaru


      • Parcela – działka ewidencyjna (działka gruntu), wydzielona z większego obszaru, przeznaczona pod zabudowę lub użytkowana w inny sposób

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parcelacja

      ustalony podział gruntu na mniejsze części, parcele


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) podział gruntu w celu jego sprzedaży lub nadania komuś;


      Parcelacja – dokonanie podziału większych posiadłości ziemskich (latyfundium, folwark, wspólnota gminna) na mniejsze działki (parcele) i oddanie ich w użytkowanie indywidualnym gospodarstwom w drodze sprzedaży; także unormowany ustawą podział większych gospodarstw rolnych poprzez sprzedaż bądź nadanie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parcelacyjny

      związany z parcelacją


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcelancki

      parcelant


      Patrz:parcelant

      Źródła:

      SJP.pl

      Parcelant

      1. nabywca parceli;
      2. osoba dzieląca grunt na parcele


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcelantka

      1. kobieta będąca nabywczynią parceli;
      2. kobieta dokonująca parcelacji, dzieląca grunt na parcele


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcelka

      parcela zajmująca niewielką powierzchnię


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcelować

      dzielić grunt na mniejsze części, parcele


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcelowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) dzielenie ziemi, lasu na mniejsze działki, tzw. parcele


      Źródła:

      Wiktionary

      Parcelowy

      przymiotnik od: parcela; podzielony na parcele, znajdujący się w obrębie jakiejś parceli, odnoszący się do jakiejś parceli


      Źródła:

      SJP.pl

      Parch

      1. grzybicza choroba skóry;
      2. żółtawy strup wywołany tą chorobą;
      3. grzybicza choroba roślin, objawiająca się plamami i naroślami;
      4. plama lub narośl wywołana tą chorobą;
      5. warstwa czegoś niechcianego na jakiejś powierzchni;
      6. potocznie: stary, zużyty samochód; grat;
      7. pogardliwie: Żyd; gudłaj, pejsowaty, Żydzisko, Mosiek (mosiek)


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) med. grzybicza choroba owłosionej skóry głowy;

       (1.2) biol. grzybicza choroba roślin

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) przest. obraź. Żyd, żyd


      • parch (grzybica woszczynowa) – grzybica głowy
      • parch – grupa chorób roślin

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parchaty

      parchowaty;
      1. taki, którego skóra jest pokryta żółtawymi strupami; parszywy;
      2. pokryty w części naroślami i plamami; parszywy;
      3. nieprzyjemny, oceniany negatywnie; parszywy;
      4. nędzny, podły, lichy; parszywy;
      5. pogardliwie: żydowski


      Źródła:

      SJP.pl

      Parchimowicz

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parchowaty

      parchaty;
      1. taki, którego skóra jest pokryta żółtawymi strupami; parszywy;
      2. pokryty w części naroślami i plamami; parszywy;
      3. nieprzyjemny, oceniany negatywnie; parszywy;
      4. nędzny, podły, lichy; parszywy;
      5. pogardliwie: żydowski


      Źródła:

      SJP.pl

      Parchowo

      1. wieś w Polsce;
      2. osada leśna w Polsce


      Parchowo, dodatkowa nazwa w języku kaszubskim Parchòwò (niem. Parchau) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Parchowo.

      Duża kaszubska wieś, na zachodnim skraju Pojezierza Kaszubskiego, o charakterze letniskowym, jest siedzibą sołectwa Parchowo w którego skład wchodzą również Frydrychowo, Karłowo, Parchowski Bór, Parchowski Młyn, Wiślany i Zielony Dwór.
      Miejscowość jest siedzibą gminy Parchowo i leży przy trasie drogi wojewódzkiej nr 228 (Kartuzy-Klukowa Huta-Sulęczyno-Bytów), znajdują się tu również placówka Ochotniczej Straży Pożarnej i liczne kwatery agroturystyczne.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parchowski

      przymiotnik od: Parchowo


      Źródła:

      SJP.pl

      Parciak

      1. płótno zgrzebne, siermięga;
      2. ubranie, zwłaszcza spódnica z takiego płótna;
      3. dawne określenie człowieka chodzącego w parciaku;
      4. rodzaj złotej monety z czasów średniowiecznych lub nowożytnych


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcianka

      ubiór noszony przez ludność białoruską i ukraińską, podobny do grubego żupana z lekkimi fałdami z tyłu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcianki

      ubiór noszony przez ludność białoruską i ukraińską, podobny do grubego żupana z lekkimi fałdami z tyłu


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) daw. odzież. spodnie z parcianego płótna


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parciany

      zrobiony z partu; zgrzebny


      przymiotnik

       (1.1) zrobiony z partu, z grubego płótna konopnego lub lnianego


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parcie

      nacisk, napór mający w różnych przypadkach różne przyczyny, które mogą być skurczem mięśni lub wynikiem działania na jakieś ciało siły


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|przeć.

       (1.2) med. fizj. uczucie wewnętrznego nacisku na organy, zwykle związane z oddawaniem moczu i stolca

       (1.3) fiz. siła oddziałująca na powierzchnię zanurzonego ciała;


      Parcie hydrostatyczne, napór hydrostatyczny – siła nacisku, jaką płyn wywiera na daną powierzchnię. Siła ta jest normalna do tej powierzchni.

      Parcie hydrostatyczne jest związane z ciśnieniem wzorem

      d{\vec {P}}=pd{\vec {S}}

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parcieć

      rozpadać, rozlatywać się, niszczeć ze starości


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcjalność

      wynik podzielenia czegoś na części, odłączenia czegoś od całości; cząstkowość


      Źródła:

      SJP.pl

      Parcjalny

      książkowo: nieobejmujący całości, związany tylko z częścią; cząstkowy, częściowy, niecałkowity, niezupełny


      przymiotnik

       (1.1) cząstkowy

       (1.2) daw. stronniczy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parcours

      [czytaj: parKUR] teren jeździeckiego konkursu skoków przez przeszkody; parkur


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) jeźdz. plac z przeszkodami, na którym trenuje się konie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parczek

      mały park


      Źródła:

      SJP.pl

      Parczelina

      drzewo lub krzew z rodziny rutowatych, występujące w Ameryce Północnej i Meksyku


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) bot. nazwa systematyczna|Ptelea|ref=tak., rodzaj drzew i krzewów z rodziny rutowatych;


      Parczelina (Ptelea L.) – rodzaj roślin z rodziny rutowatych. Obejmuje we współczesnych ujęciach trzy gatunki, ale w przeszłości wyróżniano ich w obrębie rodzaju 11 do ponad 60 (przyczyną była duża zmienność gatunku parczelina trójlistkowa P. trifoliata). Rośliny te występują we wschodniej Kanadzie, w Stanach Zjednoczonych (z wyjątkiem północno-zachodniej ich części) oraz w północnym i środkowym Meksyku. Rosną w lasach i kanionach.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parczew

      miasto w Polsce


      Parczew – miasto położone na obszarze Równiny Parczewskiej, w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Parczew. Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Parczew liczył 10 298 mieszkańców.

      Historycznie Parczew położony jest na skraju Małopolski, początkowo należał do ziemi sandomierskiej, a następnie do ziemi lubelskiej. Alternatywnie używano nazwy Parczów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parczewianin

      mieszkaniec Parczewa


      Źródła:

      SJP.pl

      Parczewianka

      mieszkanka Parczewa


      Źródła:

      SJP.pl

      Parczewski

      przymiotnik od: Parczew


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Parczewem, dotyczący Parczewa


      • Alfons Parczewski – prawnik i działacz polityczny
      • Erazm Parczewski – działacz społeczno-narodowy
      • Michał Janusz Parczewski – archeolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego
      • Konstanty Parczewski – powstaniec listopadowy
      • Władysław Parczewski – klimatolog i meteorolog
      • powiat parczewski – powiat w województwie lubelskim

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parczów

      Parczów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Białaczów.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

      Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Białaczowie.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parda

      osłanianie kobiet muzułmańskich przed oczami obcych


      Parda – (hindi, dosł. zasłona, welon) – praktyka, której celem jest zasłanianie kobiet przed obcymi. Funkcje zasłony mogą pełnić ubiory, ale też wysokie ogrodzenia, kotary wewnątrz domu. Praktyka ta, została zapoczątkowana w Indiach przez muzułmanów, później przyjęta przez różne grupy hinduskie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Pardela

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Pardon

      dawniej: przebaczenie, darowanie winy; na wojnie: darowanie życia


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) daw. przebaczenie, darowanie

      wykrzyknik

       (2.1) pot. przepraszam


      pardon – niemieckie czasopismo satyryczne. Ukazywało się po raz pierwszy w latach 1962–1982 (jako miesięcznik); ponownie na rynku od kwietnia 2004. Aktualnie ukazuje się jako dwumiesięcznik, publikowany przez wydawnictwo Rübe Verlag.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pardonować

      dawniej:
      1. przebaczać, darować winy, ułaskawiać;
      2. darować komuś życie, nie zabijać, oszczędzać;
      3. potocznie: przepraszać, żałować za coś, usprawiedliwiać, tłumaczyć się;
      4. pardonować się - prosić o pardon, poddawać się


      Źródła:

      SJP.pl

      Pardubice

      miasto w Czechach


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto w Czechach;


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pardubicki

      przymiotnik od: Pardubice


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z miastem Pardubice, dotyczący miasta Pardubice


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pardubiczanin

      mieszkaniec Pardubic


      Źródła:

      SJP.pl

      Pardubiczanka

      mieszkanka Pardubic


      Źródła:

      SJP.pl

      Parduna

      lina biegnąca od szczytu stengi lub bramstengi do burt statku z tyłu za wantami; paduna


      Źródła:

      SJP.pl

      Pardwa

      łowny ptak roślinożerny z rodziny głuszców, charakteryzujący się krótkimi skrzydłami i nogami oraz solidnym mocnym dziobem, zamieszkujący mszary i tundry północnej Europy, Azji i Ameryki, w Polsce chroniony


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) ornit. ptak z jednego z gatunków rodzaju nazwa systematyczna|Lagopus|ref=tak.;


      Pardwa mszarna, pardwa (Lagopus lagopus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pardwi

      przymiotnik

       (1.1) dotyczący, odnoszący się do pardwy (o ptaku)

       (1.2) charakterystyczny dla pardwy, mający cechy pardwy


      Źródła:

      Wiktionary

      Pardwię

      młode pardwy


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) ornit. pisklę pardwy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parę

      liczebnik nieokreślony odpowiadający liczbie od dwóch do dziewięciu; kilka


      liczebnik nieokreślony

       (1.1) kilka; niewielka liczba czegoś


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parechesis

      w literaturoznawstwie:
      1. figura stylistyczna, odmiana paronomazji polegająca na zestawieniu słów różniących się jedną głoską lub przestawionym porządkiem sylab, np. ani brzask, ani blask;
      2. zestawienie wyrazów, z których pierwszy kończy się tą samą sylabą, jaką zaczyna się wyraz następny, np. skrzywdzona natura raka


      Źródła:

      SJP.pl

      Pareczka

      zdrobnienie od: parka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. zdrobn. od: para, parka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parecznik

      przedstawiciel drapieżnych stawonogów z gromady wijów, występujący w ok. 2800 gatunkach, m.in. skolopendra, drewniak, przetarcznik


      Źródła:

      SJP.pl

      Parędziesiąt

      liczebnik oznaczający w sposób przybliżony liczbę w przedziale od 20 do 99; kilkadziesiąt, ileśdziesiąt


      Źródła:

      SJP.pl

      Pareidolia

      zjawisko postrzegania znanego obrazu, wizerunku (np. twarzy, oczu) w przypadkowym układzie kształtów i elementów graficznych


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) psych. błąd poznawczy polegający na dopatrywaniu się znanych kształtów w przypadkowych szczegółach;


      Pareidolia – zjawisko dopatrywania się znanych kształtów w przypadkowych szczegółach, czemu towarzyszy poczucie nierzeczywistego charakteru owych spostrzeżeń (co odróżnia je od iluzji), przeważnie pojawiające się przy pełnej świadomości.

      Znanymi przykładami pareidolii są: dopatrywanie się przez wiele osób wizerunku diabła we włosach królowej Elżbiety II na portrecie znajdującym się na kanadyjskich banknotach z 1954 roku oraz na kilku zdjęciach przedstawiających dym wydobywający się z płonącego budynku World Trade Center, a także dostrzeganie rzeźby twarzy w fotografii jednego z wypiętrzeń o rozmiarze 1,5 × 3 km na Marsie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pareidoliczny

      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z pareidolią, dotyczący pereidolii


      Źródła:

      Wiktionary

      Parejazaur

      niewielki gad kopalny, którego głównym pożywieniem były paprotniki i niskie krzewy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parękroć

      parę, kilka razy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paremia

      dawniej: przysłowie, sentencja, maksyma


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) książk. przysłowie, sentencja


      Paremia (stgr. παροιμία paroimía) – jednostka językowa o pochodzeniu ludowym, wyrażająca mądrość lub doświadczenie ludowe.

      Niekiedy paremie są utożsamiane z przysłowiami. W szerokim ujęciu do paremii zalicza się różne twory literacko-językowe (przysłowia, porzekadła, zagadki, przepowiednie pogodowe i skrzydlate słowa). W literaturze hiszpańskiej zaproponowano podział na paremie znanego pochodzenia, właściwe dla „wysokiej” sfery użycia języka (proverbium, aforyzm) oraz paremie anonimowe, o charakterze ludowym i „niskim” (w tym przysłowia, zwroty przysłowiowe i welleryzmy). Część badaczy zalicza paremie do frazeologizmów i włącza je w zakres badawczy frazeologii, inni natomiast podkreślają ich odrębny charakter jako gotowych tekstów, przybierających postać cytatów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paremiograf

      specjalista zajmujący się gromadzeniem i opracowywaniem paremii (przysłów, porzekadeł, maksym itp.); paremiolog


      Źródła:

      SJP.pl

      Paremiografia

      nauka zajmująca się gromadzeniem i opracowywaniem paremii (przysłów, porzekadeł, maksym itp.); paremiologia


      Paremiologia – dyscyplina zajmująca się badaniem paremii. Pod względem obszaru zainteresowań paremiologia pokrywa się częściowo z frazeologią, ale w odróżnieniu od niej bada również swoiste właściwości folklorowe i literackie paremii (np. ich specyfikę gatunkową).

      Paremiografia – dział leksykografii zajmujący się gromadzeniem i opracowywaniem paremii.

      Językiem polskim zajmuje się paremiologia polska, badająca przysłowia polskie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paremiograficzny

      przymiotnik od: paremiografia; odnoszący się do działu leksykografii zajmującego się zbieraniem przysłów, ich wyjaśnianiem, szukaniem genezy i głębszym opracowywaniem, związany z tym działem; paremiologiczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paremiolog

      specjalista zajmujący się gromadzeniem i opracowywaniem paremii (przysłów, porzekadeł, maksym itp.); paremiograf


      Źródła:

      SJP.pl

      Paremiologia

      nauka zajmująca się badaniem paremii (przysłów, porzekadeł, maksym itp.); paremiografia


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jęz. liter. nauka o przysłowiach zajmująca się ich pochodzeniem, znaczeniem oraz porównywaniem ich wersji w różnych językach;


      Paremiologia – dyscyplina zajmująca się badaniem paremii. Pod względem obszaru zainteresowań paremiologia pokrywa się częściowo z frazeologią, ale w odróżnieniu od niej bada również swoiste właściwości folklorowe i literackie paremii (np. ich specyfikę gatunkową).

      Paremiografia – dział leksykografii zajmujący się gromadzeniem i opracowywaniem paremii.

      Językiem polskim zajmuje się paremiologia polska, badająca przysłowia polskie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paremiologiczny

      przymiotnik od: paremiografia; odnoszący się do działu leksykografii zajmującego się zbieraniem przysłów, ich wyjaśnianiem, szukaniem genezy i głębszym opracowywaniem, związany z tym działem; paremiograficzny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paręnaście

      liczebnik określający liczbę większą od dziesięciu a mniejszą od dwudziestu; kilkanaście


      liczebnik nieokreślony

       (1.1) oznaczenie w sposób nieokreślony liczby od jedenastu do dziewiętnastu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parenchyma

      1. jeden z rodzajów tkanek stałych występujących u roślin, złożony z żywych komórek, w których dokonują się zasadnicze procesy biologiczne; tkanka parenchymatyczna, miękisz;
      2. komórki różnokształtne wypełniające przestrzeń między powłoką ciała a narządami u niektórych grup zwierząt


      Parenchyma może oznaczać:

      • w botanice: miękisz roślin,
      • w zoologii: Pierwotna tkanka łączna, zespół luźno połączonych komórek różnego pochodzenia i o różnych funkcjach, wypełniająca wnętrze ciała organizmów acelomatycznych. Do komórek parenchymy zaliczane są, m.in.: neoblasty, komórki żerne, komórki gruczołowe, cytony neodermy lub perykariony komórek nabłonkowych. Różnokształtne komórki połączone wypustkami, gromadzą i rozprowadzają u płazińców substancje odżywcze. Uczestniczą w wydalaniu protonefrydialnym.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parenchymatyczny

      przymiotnik od: parenchyma; odnoszący się do jednego z rodzajów tkanek stałych występujących u roślin lub związany z grupą komórek wypełniających przestrzeń między powłoką ciała a narządami u niektórych grup zwierząt


      Źródła:

      SJP.pl

      Parenchymula

      jedno ze stadiów rozwoju gąbki niewapiennej, w czasie którego gąbka ta w postaci larwalnej porusza się w wodzie dzięki ruchom wici aż opadnie na dno i przekształci się w formę dorosłą


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parenetyczny

      przymiotnik od parenetyka; pouczający, zachęcający , charakterystyczny dla literatury, której zadaniem jest pouczanie i prezentowanie jakichś postaw, wzorców


      przymiotnik jakościowy

       (1.1) mający charakter moralizatorski, rozpowszechniający wzorce osobowe


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parenetyka

      literatura pouczająca, przedstawiająca jakieś postawy i czasami zachęcająca do przyjmowania tych postaw; literatura parenetyczna


      Literatura parenetyczna (pareneza – pouczenie) – utwory piśmiennicze kształtujące i propagujące wzory postępowania związane z odgrywaniem określonych ról społecznych. Jedną z cech parenetyki jest właściwy jej normatywizm, który wyłonił określone wzory osobowe i sformułował modele idealnych postaci o ścisłym usytuowaniu społecznym, konkretne zaś zalecenia właściwego postępowania zawierały jednocześnie i utrwalały swoistą hierarchię wartości przypisywanych prezentowanym postaciom. Motywy te przewijają się stale w literaturze XVI i XVII wieku, ulegając jedynie nieznacznym modyfikacjom.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Pareneza

      1. opowiadanie o treści moralizatorskiej;
      2. oparty na antycznym pojęciu cnoty wzorzec postępowania


      Pareneza (gr. paraínesis – "zachęcanie") – inaczej porada, napominanie, pouczenie, przedstawienie wzorca osobowego w tekście. W poezji termin pareneza, czyli poezja parenetyczna, jest to twórczość o charakterze dydaktycznym (publicystycznym i moralizatorskim). W polskiej literaturze obecna była głównie w poezji staropolskiej, głównie w średniowieczu. Liczne przykłady parenezy można znaleźć w twórczości Wacława Potockiego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parentalia

      rzymskie święto ku czci przodków


      Parentalia – rzymskie święto ku czci zmarłych przodków, obchodzone 13-21 lutego.

      W tych dniach Rzymianie odwiedzali groby swoich przodków na cmentarzach znajdujących się za miastem. Zanosili im kwiaty, mleko i wino, karmiąc ich w ten sposób, aby nie szkodzili żyjącym.

      Obchody kończyły 21 lutego Feralia, w zespół z Caristia (22 lutego).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parentela

      przestarzałe: parantela


      Źródła:

      SJP.pl

      Parenteralny

      odbywający się z pominięciem jelit; pozajelitowy


      przymiotnik

       (1.1) med. zob. pozajelitowy.


      Parenteralny (od gr. ἔντερον – énteron „jelito”) czyli pozajelitowy sposób podawania środków chemicznych, głównie leków – metoda dostarczania do organizmu tych środków poza przewodem pokarmowym, na przykład poprzez iniekcje podskórne i wlewy dożylne.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parentetyczny

      parenteza; parantetyczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parenteza

      zdanie wtrącone wyjaśniające lub uzupełniające kontekst przez dodanie jakiegoś szczegółu; paranteza


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jęz. zdanie nawiasowe, stanowiące wtrącenie, mające za zadanie wyjaśnić lub uzupełnić kontekst jakiejś wypowiedzi poprzez dodanie pewnego szczegółu;


      Parenteza, paranteza, zdanie parantetyczne (gr. παρένθεσις parénthesis – wstawienie) – środek stylistyczny, zdanie wtrącone w nawias, uzupełniające wypowiedź, niekoniecznie powiązane kontekstowo z całością tekstu.

      Przykłady:


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parentingowy

      związany z byciem rodzicem; rodzicielski


      Źródła:

      SJP.pl

      Parentyfikacja

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) psych. socjol. zjawisko psychosocjologiczne polegające na odwróceniu ról w rodzinie, gdy dziecko pełni rolę opiekuna, partnera i powiernika wobec swojego rodzica lub rodzeństwa;


      Parentyfikacja (także: odwrócenie ról, inwersja ról, „niewidzialne dzieci”, „dorosłe dzieci”, „dzielne dzieci”, „dzieci rodzicielskie”, „karmienie się dziećmi”) – zjawisko psychosocjologiczne polegające na odwróceniu ról w rodzinie, w wyniku czego dziecko pełni rolę opiekuna, partnera i powiernika w stosunku do swych rodziców, bądź rodzeństwa, przy czym zadania oraz obciążenia przypadające na dziecko są z reguły nieadekwatne do jego poziomu rozwoju i możliwości emocjonalnych.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pareo

      1. kawałek materiału, z którego można upiąć sukienkę, spódnicę itp.;
      2. ubranie upięte z takiego kawałka materiału


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) etn. kawałek kolorowej tkaniny, rodzaj spódnicy noszonej przez kobiety lub mężczyzn na Tahiti;

       (1.2) prostokątna, kwadratowa lub trójkątna chusta z cienkiej tkaniny noszona jako część damskiego stroju plażowyażowego, zawiązywana zwykle na biodrach i noszona jako spódnica lub zawiązywana na szyi i noszona jako sukienka


      Pareo – tradycyjna spódnica noszona przez kobiety na Tahiti, zbliżona do malajskiego saronga. Obecnie oznacza prostokątną, kwadratową lub trójkątną chustę z cienkiej tkaniny, noszoną jako część damskiego stroju plażowego i zawiązywaną zwykle na biodrze. Pareo można także nosić owinięte wokół górnej części ciała tak, aby trzymało się na piersiach lub owinąć róg wokół ramienia lub szyi.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parerga

      pośledniej wartości utwory autora, twórczość uboczna


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) liter. ogół ubocznej, drobnej twórczości danego autora, niezaliczana do jego twórczości podstawowej;


      Parerga (liczba mnoga, jako taka częściej występująca, od słowa parergon grec. πάρεργον) – określenie dzieł ubocznych, mało znanych, pozostających poza głównym nurtem twórczej działalności artysty, pisarza, kartografa, itd. Często bywają to dzieła uzupełniające cudzą twórczość lub świadczące o własnych talentach w innej dziedzinie (dziś nazwalibyśmy to wielozawodowością).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parergon

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) drobne dzieło z twórczości danego autora, niezaliczana do jego twórczości podstawowej


      Źródła:

      Wiktionary

      Paręset

      liczebnik oznaczający w sposób przybliżony liczbę w przedziale od 200 do 999; paręset, kilkaset


      liczebnik nieokreślony

       (1.1) zob. kilkaset.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paręsetkilogramowy

      1. ważący paręset kilogramów;
      2. przeznaczony na paręset kilogramów czegoś


      Źródła:

      SJP.pl

      Paręsetkilometrowy

      mający długość paruset kilometrów, wynoszący paręset kilometrów


      Źródła:

      SJP.pl

      Parestezja

      przykre wrażenie w postaci drętwienia, mrowienia, bólu, charakterystyczne w uszkodzeniach nerwów obwodowych; czucie opaczne


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) med. przykre wrażenie czuciowe, zwykle odbierane jako mrowienie, drętwienie lub zmiany temperatury skóry, będące objawem uszkodzeniem układu nerwowego;


      Parestezja (paraesthesia), inaczej czucie opaczne – przykre wrażenie, najczęściej mrowienie, drętwienie lub zmiany temperatury skóry (uczucie silnego gorąca lub zimna) bądź też „przebiegnięcia prądu”.

      Parestezje występują najczęściej w przypadku uszkodzeń nerwów obwodowych, mogą jednak być objawem uszkodzenia centralnego układu nerwowego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pareto

      nazwisko, np. Vilfredo Pareto (1848 - 1923), włoski ekonomista i socjolog, twórca zasady 80/20, według której 20% przyczyn powoduje 80% skutków (istnieje wiele innych sformułowań)


      Pareto – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Piemont, w prowincji Alessandria.

      Według danych na styczeń 2010 gminę zamieszkiwało 629 osób przy gęstości zaludnienia 15,4 os./1 km².


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Pareza

      upośledzenie ruchowe, niedowład


      Niedowład (łac. paresis) – zmniejszenie siły lub ograniczenie zakresu ruchu powstałe najczęściej na skutek zmian organicznych ośrodkowych, obwodowych lub dotyczących samego mięśnia.

      Wyróżnia się:

      • niedowład spastyczny – wywołany uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego
      • niedowład wiotki – wywołany uszkodzeniem obwodowym

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parezja

      szczera, otwarta wypowiedź lub wyznanie; parrezja


      Parezja albo parrezja (grec. παρρησία [παν = wszystko + ρησις / ρημα = mówienie / mowa] znaczy dosłownie „mówić wszystko”) – wolna, otwarta, szczera i jasna wypowiedź. Dotyczy aktu mówienia: jest wyrażeniem siebie w jakimś konkretnym zakresie. Jest wyrazem przekonania o prawdzie lub wierze mówiącego. Chrześcijańskie wyznanie wiary w Boga Ojca to przykład parezji jako świadectwa wiary religijnej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parfait

      [czytaj: parFE]
      1. mrożony deser na bazie śmietany i żółtek;
      2. wysokie szklane naczynie, w którym zwykle podaje się ten deser


      Parfait (fr. krem mrożony, wym. paʁˈfɛ) – deser podawany zazwyczaj w wysokim kielichu.Sporządza się go z masy mleczno-jajecznej wymieszanej z bitą śmietaną oraz dodatkami aromatycznymi, takimi jak kawa, czekolada, przecier owocowy itp.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parfors

      polowanie na zwierzynę ze sforą psów, w czasie którego ściga się zwierzę konno tak długo, aż padnie ze zmęczenia


      Źródła:

      SJP.pl

      Parhelion

      zjawisko optyczne w postaci jednego lub kilku mniejszych jasnych, białawych pierścieni występujących z boku Słońca, powstających poprzez rozpraszanie się promieni świetlnych na znajdujących się w atmosferze kryształkach lodu; słońce poboczne, pozorne


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) meteorol. słońce poboczne;


      Słońce poboczne, parhelion (gr. παρήλιον od parà – „obok” i hēlios – „słońce”) – zjawisko optyczne w atmosferze. Jest ono jasną plamą światła, powstającą na przecięciu halo opisanego oraz kręgu parhelicznego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parias

      1. w Indiach: człowiek z najniższej grupy społecznej
      2. człowiek żyjący w nędzy


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) w Indiach: człowiek należący do jednej z najniższych kast lub będący poza systemem kastowym;

       (1.2) człowiek uważany w jakiejś grupie za gorszego, pogardzany


      • parias – człowiek wzgardzony, wykorzystywany, często żyjący w nędzy
        • parias (dalit) – w Indiach: człowiek z najniższej grupy społecznej, nienależący do żadnej kasty, pozbawiony wszelkich praw
      • Parias – w mitologii greckiej syn Filomelosa
      • Parias – polska grupa muzyczna
      • Parias – album grupy muzycznej Parias
      • Parias – rodzaj węży z podrodziny grzechotnikowatych

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pariaska

      parias


      Patrz:parias

      Źródła:

      SJP.pl

      Parietalny

      stanowiący jedną z partii górnej części czaszki, związany w jakiś sposób z tą partią; ciemieniowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parińas

      [czytaj: paRInias] przylądek w Ameryce Południowej


      Źródła:

      SJP.pl

      Paris

      Geografia

      Francja

      • Paris (fr.) – Paryż

      Kiribati

      • Paris – miejscowość

      Stany Zjednoczone

      • Paris – miasto w stanie Arkansas, w hrabstwie Logan
      • Paris – miasto w stanie Idaho, w hrabstwie Bear Lake
      • Paris – miasto w stanie Illinois, w hrabstwie Edgar
      • Paris – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Bourbon
      • Paris – miasto w stanie Maine, w hrabstwie Oxford
      • Paris – miasto w stanie Missouri, w hrabstwie Monroe
      • Paris – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Oneida
      • Paris – miasto w stanie Tennessee, w hrabstwie Henry
      • Paris – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Lamar
      • Paris – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Grant
      • Paris – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Kenosha
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Edgar
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Iowa, w hrabstwie Howard
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Linn
      • Paris (ang. Paris Town) – gmina w stanie Maine, w hrabstwie Oxford
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Huron
      • Paris (ang. Paris Town) – gmina w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Oneida
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Stutsman
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Ohio, w hrabstwie Portage
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Ohio, w hrabstwie Stark
      • Paris (ang. Paris Township) – gmina w stanie Ohio, w hrabstwie Union
      • Paris (ang. Paris Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie Grant
      • Paris (ang. Paris Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie Kenosha

      Źródła:

      Wikipedia

      Park

      1. rodzaj dużego ogrodu z alejkami spacerowymi;
      2. zespół sprzętu transportowego lub produkcyjnego danego przedsiębiorstwa;
      3. tabor wojskowo-techniczny;
      4. park wiatrowy - turbiny wiatrowe wraz z infrastrukturą; farma wiatrowa


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) turyst. ogrod. duży miejski, rekreacyjny zadrzewiony teren zielony z wytyczonymi alejkami;

       (1.2) ogół urządzeń, pojazdów w zakładzie


      Park – teren rekreacyjny, przeważnie z dużą ilością roślin, w tym często zadrzewiony. W miastach ma charakter dużego, swobodnie ukształtowanego ogrodu z alejami spacerowymi. W Polsce 9249 parków jest objętych ochroną prawną poprzez wpisanie ich do rejestru zabytków lub rejestru pomników przyrody. Łącznie zajmują obszar 50354,65 ha.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Park-Ogród

      miejsce będące jednocześnie parkiem i ogrodem


      Źródła:

      SJP.pl

      Parka

      1. zdrobniale o narzeczonych, sympatyzujących ze sobą itp.;
      2. potocznie o dwojgu dzieciach (synku i córce);
      3. zdrobniale o dwojgu ptakach, zwierzętach;
      4. mała para;
      5. puchowa kurtka z kapturem


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) zdrobn. od para (dwa obiekty)

       (1.2) rzad. zdrobn. od para (woda w stanie gazowym)

       (1.3) tradycyjna eskimoska długa puchowa kurtka z kapturem

       (1.4) mitrzym. każda z trzech bogiń, personifikacji przeznaczenia: Nona, Decima i Morta;


      Parka – dłuższa kurtka wypełniona naturalnym lub syntetycznym puchem, z wyściełanym futrem kapturem.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkać

      o niektórych zwierzętach: zaspokajać popęd płciowy; parzyć się


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkan

      1. ogrodzenie wykonywane z różnych materiałów, najczęściej z drewna;
      2. jeden z pary ochraniaczy na nogi zakładanych w czasie meczu przez bramkarzy hokejowych, zawodników krykieta lub osoby uprawiające inne tego typu sporty


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) ogrodzenie drewniane złożone z desek, sztachet, drągów (dylów);

       (1.2) sport. osłona na nogach bramkarza hokejowego

       (1.4) lwów. kołnierzyk

       (1.5) daw. gwara. więz. boczna kieszeń


      Płot, parkan, blanka – typ ogrodzenia, służący separacji danego areału od środowiska zewnętrznego, tudzież innego typu bytów żyjących.

      • nazwa płot, grodza pleciona z chrustu (XIV wiek), wywodzi się od słów pleść/(s)platać, gdyż pierwsze płoty, przynajmniej na obszarze Słowiańszczyzny i innych, tworzone były z gałęzi (chrustu) przewijanych poziomo między palikami. Płot najczęściej otaczał pastwisko, zrobiony był z pojedynczych drągów przybitych do kołków i nazywał się gródź, rzadziej ogrodzenie.
      • nazwa parkan, węg. párkány, śrgniem. parkan (XIV wiek) – ogrodzenie, zwykle z dylów lub desek (sztachet). Wysoki z balów drewna lub desek umocowanych pomiędzy słupami służył w dawnych czasach do fortyfikacji miast.
      • nazwa blanka (Warmia, Mazury).

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkanik

      parkan niewielkich rozmiarów


      Źródła:

      SJP.pl

      Parker

      wieczne pióro marki Parker


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) pot. wieczne pióro marki Parker


      • Parker – firma produkująca przybory do pisania
      • Parker – firma produkująca gitary elektryczne
      • Parker – seria komiksowa
      • Parker – film z 1986
      • Parker – film z 2013

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkeryzować

      wytwarzać powłokę ochronną w postaci warstwy fosforanów na powierzchni metali, zabezpieczając ją w ten sposób przed uszkodzeniami mechanicznymi lub tworząc powłokę zmniejszającą tarcie i będącą dobrym podkładem pod farby i lakiery; fosforanować, fosfatyzować, bonderyzować


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkesowanie

      reakcja prowadząca do otrzymania srebra ze stopu rudy srebronośnej z ołowiem


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkieciarka

      1. kobieta zawodowo zajmująca się pokrywaniem podłóg parkietem lub wykładzinami;
      2. potocznie: kobieta lubiąca tańczyć;
      3. obrabiarka do obróbki deszczułek posadzkowych; deszczułkarka


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkieciarnia

      zakład, w którym wykonywane są wykładziny i materiały do budowy parkietu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkieciarski

      parkieciarz


      Patrz:parkieciarz

      Źródła:

      SJP.pl

      Parkieciarstwo

      zajęcie parkieciarza


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkieciarz

      1. osoba zawodowo zajmująca się pokrywaniem podłóg parkietem lub wykładzinami;
      2. potoczne określenie na osobę lubiącą tańczyć


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) rzemieślnik budowlany, który zajmuje się układaniem parkietów i innych podłóg


      Parkieciarz – rzemieślnik wykonujący prace związane z montażem podłóg drewnianych, takie jak:

      • montaż parkietów z uwzględnieniem wszelkich możliwych wzorów przy wykorzystaniu wielkości elementów, barwy, gatunku drewna oraz położenie elementów,
      • wykonanie parkietów na płytach warstwowych, klejonych i wykończonych fabrycznie powłoką lakierniczą,
      • wykonanie parkietu artystycznego według własnego projektu, również rekonstrukcja płyt zabytkowych w remontowanej posadzce zabytkowej,
      • wykonanie podłogi z desek klejonych warstwowych, wykończonych fabrycznie,
      • wykonanie konstrukcji podłóg sportowych dla obiektów sportowych ze specjalnymi sprężystymi posadzkami,
      • wykonywanie konstrukcji podłóg z desek iglastych,
      • układanie paneli laminowanych jako podłóg,
      • przeprowadzanie remontów i naprawy strych podłóg zgodnie z wymaganiami ujętymi odpowiednimi przepisami (normy).

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkiecik

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od parkiet


      Źródła:

      Wiktionary

      Parkiet

      1. fragment podłogi pokryty kawałkami specjalnych deseczek, którego najczęstszą funkcją poza użytkową w mieszkaniach jest pełnienie roli miejsca do tańczenia lub uprawiania niektórych sportów;
      2. kratka z listewek używana jako zabezpieczenie dużych powierzchniowo przedmiotów przed wyginaniem się na skutek działania wilgoci;
      3. rodzaj impregnatu;
      4. giełda


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) drewniane klepki na podłogi

       (1.2) podłoga z drewnianych klepek

       (1.3) miejsce w restauracji lub kawiarni przeznaczone do tańca

       (1.4) sala, w której odbywa się sesja giełdy papierów wartościowych

       (1.5) część sali sportowej przeznaczona do gry w piłkę

       (1.6) kratka z listewek przytwierdzana do odwrocia obrazu malowanego na desce dla zabezpieczenia jej przed paczeniem się


      • parkiet (budownictwo) – rodzaj drewnianego pokrycia podłogi
      • parkiet – synonim giełdy papierów wartościowych
      • Parkiet (dziennik) – dziennik ekonomiczny (poświęcony gospodarce, giełdzie papierów wartościowych i rynkowi kapitałowemu)

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkietaż

      pokrycie płaszczyzny wielokątami przylegającymi i niezachodzącymi na siebie, np. parkietaż Penrose'a


      Parkietaż, kafelkowanie lub tesselacja – pokrycie płaszczyzny wielokątami przylegającymi i nie zachodzącymi na siebie. Można rozpatrywać parkietaże części płaszczyzny oraz powierzchni, które nie są płaskie (np. parkietaże sfery, np. kopuła geodezyjna). Można także badać parkietaże przestrzeni trójwymiarowej i przestrzeni wymiarów wyższych. Nie jest konieczne ograniczanie się do przestrzeni euklidesowych. W praktyce (parkietaż chodnika na zdjęciu) elementy parkietażu nie muszą być wielokątami.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parkietować

      zabezpieczać obraz drewniany przed zniszczeniem, pokrywając go warstwą parkietu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkietowanie

      zabieg zabezpieczania obrazu drewnianego parkietem


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkietowy

      przymiotnik od: parkiet; taki, którego część stanowi parkiet, pokryty parkietem lub taki, z którego można wykonać parkiet


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkiety

      1. fragment podłogi pokryty kawałkami specjalnych deseczek, którego najczęstszą funkcją poza użytkową w mieszkaniach jest pełnienie roli miejsca do tańczenia lub uprawiania niektórych sportów;
      2. kratka z listewek używana jako zabezpieczenie dużych powierzchniowo przedmiotów przed wyginaniem się na skutek działania wilgoci;
      3. rodzaj impregnatu;
      4. giełda


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkin

      placek angielski


      Parkin lub Perkin to miękkie ciasto tradycyjnie robione z płatków owsianych oraz podobnego do melasy czarnego syropu, który powstał w Północnej Anglii. Często kojarzony jest z Yorkshire, zwłaszcza z okolicami Leeds. Początki tego dania nie są dokładnie znane, ale cieszy się on popularnością w innych rejonach, np. Lancashire. Parkin jest zazwyczaj wilgotny lub nawet czasami lepki. W Hull i wschodnim Yorkshire jest bardziej suchy niż w innych rejonach i fakturą przypomina biszkopt. Parkin jest tradycyjnie spożywany 5 listopada, w dniu Guya Fawkesa, cieszy się uznaniem również przez resztę roku. W całym hrabstwie Yorkshire wypiekany jest komercyjnie, w innych rejonach jako produkt na użytek własny.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parking

      miejsce postoju pojazdów mechanicznych


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) plac lub budynek przeznaczony do odstawiania (parkowania) pojazdów mechanicznych;


      Parking – wyznaczone miejsce służące do odstawiania (parkowania) pojazdów mechanicznych lub innych środków komunikacji. W zależności od formy budowlanej można wyróżnić parkingi terenowe oraz mające formę budynków parkingi piętrowe – garaże wielokondygnacyjne natomiast ze względu na poziom posadowienia można je podzielić na podziemne i naziemne.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkingówka

      środowiskowo: przewrócenie się na stojącym motocyklu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkingowy

      przymiotnik od: parking, np. opłata parkingowa


      przymiotnik

       (1.1) związany z parkingiem, odnoszący się do parkingu

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) osoba, która pilnuje pojazdy na parkingu i pobiera za to opłaty


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parkingoza

      zbytnie nagromadzenie miejsc parkingowych na jakimś terenie


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkinson

      potocznie: choroba Parkinsona


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (1.1) pot. choroba Parkinsona


      Medycyna:

      • choroba Parkinsona

      Biografie:

      • Cecil Parkinson – brytyjski polityk
      • Cyril Northcote Parkinson – brytyjski historyk i pisarz
      • James Parkinson – angielski aptekarz, lekarz, geolog i paleontolog
      • John Parkinson – brytyjski kardiolog
      • Katherine Parkinson – brytyjska aktorka
      • Mark Parkinson – amerykański polityk
      • Michael Parkinson – brytyjski dziennikarz
      • Robin Parkinson – brytyjski aktor
      • Sydney Parkinson – brytyjski rysownik
      • Tessa Parkinson – australijska żeglarka

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkinsonik

      osoba dotknięta chorobą Parkinsona


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) med. osoba cierpiąca na chorobę Parkinsona


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parkinsonizm

      choroba układu nerwowego, objawiająca się drżeniem kończyn i częściowymi zaburzeniami mowy; choroba Parkinsona


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) med. zespół neurologiczny charakteryzujący się drżeniami, bradykinezją, sztywnością mięśni i trudnościami w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała, obecny w chorobie Parkinsona i innych chorobach neurodegeneracyjnych;


      Parkinsonizm – zespół neurologiczny znamienny dla uszkodzeń układu pozapiramidowego, zwłaszcza istoty czarnej i gałki bladej, charakteryzujący się objawami:

      • drżenia (o charakterze spoczynkowym)
      • spowolnienie ruchów (bradykinezja)
      • zubożenie ruchów (zmniejszona aktywność)
      • trudności w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała
      • hipomimia lub amimia
      • monotonna mowa
      • wzmożenie napięcia mięśni (sztywność mięśni).

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkobus

      autobus wożący pasażerów do parków miejskich


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkocić

      o zającach, królikach itp.: parkocić się - przejawiać, zaspokajać popęd płciowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkogrzybek

      rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych


      Hortiboletus Simonini, Vizzini & Gelardi (parkogrzybek) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parkomat

      urządzenie ustawiane w obszarach płatnego parkowania, do którego kierowca wrzuca pieniądze za czas postoju; parkometr


      Parkomat – urządzenie techniczne służące do wnoszenia opłat za parkowanie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parkomatowy

      przymiotnik od: parkomat; przeznaczony do użytkowania systemu urządzeń pobierających opłaty za parkowanie, związany z takim systemem lub pojedynczym urządzeniem tego systemu; parkometrowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkometr

      urządzenie ustawiane w obszarach płatnego parkowania, do którego kierowca wrzuca pieniądze za czas postoju; parkomat


      Parkometr (parkować + gr. metreín – mierzyć) – urządzenie, które po wrzuceniu odpowiednich monet odmierza czas postoju bezpośrednio obok tego urządzenia zaparkowanego pojazdu.

      Parkometr został wymyślony i opatentowany przez Carla C. Magee z Oklahoma City, Oklahoma. Pierwsza nazwa – „coin controlled parking meter” użyta 13 maja 1935.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parkometrowy

      przymiotnik od: parkometr; przeznaczony do użytkowania systemu urządzeń pobierających opłaty za parkowanie, związany z takim systemem lub pojedynczym urządzeniem tego systemu; parkomatowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkoszowic

      Źródła:

      Wikipedia

      Parkoszowice

      2 miejscowości w Polsce:

      • Parkoszowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. miechowskim, w gminie Miechów
      • Parkoszowice – wieś w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, w gminie Włodowice

      Źródła:

      Wikipedia

      Parkot

      okres godowy zajęcy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkotać

      1. wydawać bulgoczący odgłos charakterystyczny dla wrzącej wody lub innej cieczy; perkotać, pyrkotać;
      2. uczestniczyć w kopulacji, kopulować


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkoty

      okres godowy zajęcy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkour

      [czytaj: parkur] sport wyczynowy polegający na pokonywaniu przeszkód w biegu


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) sport. sztuka pokonywania przeszkód w możliwie efektywny sposób, w szczególności przez bieg, skoki, czy obroty;


      Parkour (wymowa: [paʁˈkuʁ]; często skracane do PK) bądź l'art du déplacement (fr. sztuka przemieszczania się) – pochodząca z Francji forma aktywności fizycznej. Za twórcę parkour uznaje się Davida Belle'a.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkourowiec

      [czytaj: parkurowiec] osoba uprawiająca parkour


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkourowy

      parkour [czytaj: parkurowy]


      Źródła:

      SJP.pl

      Parkować

      ustawiać pojazdy w miejscach przeznaczonych na postój tych pojazdów


      czasownik niedokonany (dk. brak)

       (1.1) zostawiać pojazd na parkingu, miejscu przeznaczonym do zatrzymania pojazdu lub innym wolnym miejscu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parkowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) mot. zatrzymywanie pojazdu na postoju, parkingu lub w innym przeznaczonym do tego miejscu


      Źródła:

      Wiktionary

      Parkowanko

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) zdrobn. pieszcz. żart. parkowanie


      Źródła:

      Wiktionary

      Parkowo

      W Polsce
      • Parkowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. obornickim, w gminie Rogoźno
      • Parkowo – osada w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Gołańcz
      • Parkowo – dawna gromada
      • Parkowo – przystanek kolejowy

      Źródła:

      Wikipedia

      Parkowy

      przymiotnik od: park


      przymiotnik

       (1.1) dotyczący parku, związany z parkiem, charakterystyczny dla parku


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parks

      Osoby o nazwisku Parks:

      • Rosa Parks – afroamerykańska działaczka na rzecz praw człowieka.
      • Alycia Parks  – amerykańska tenisistka.
      • Reynaldo Parks  – kostarykański piłkarz.

      Miejscowości w USA:

      • Parks – jednostka osadnicza w stanie Arizona, w hrabstwie Coconino
      • Parks – jednostka osadnicza w stanie Nebraska, w hrabstwie Dundy
      • Parks – wieś w stanie Luizjana, w parafii St. Martin

      Źródła:

      Wikipedia

      Parkur

      teren jeździeckiego konkursu skoków przez przeszkody; parcours


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) jeźdz. plac z porozstawianymi przeszkodami, na którym odbywają się jeździeckie zawody w skokach;


      Parkur – ogrodzony plac na świeżym powietrzu lub w hali, na którym ustawia się kilka lub kilkanaście przeszkód, które koń i jeździec muszą pokonać w określonej kolejności i czasie, z jak najmniejszą liczbą zrzutek i przypadków nieposłuszeństwa konia. Rozróżnia się parkur ćwiczebny i konkursowy.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parkway

      [czytaj: parkłej] szeroka szosa dla ruchu kołowego, biegnąca przez park, las, podgórze itp.


      • Parkway – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Somerset
      • Parkway – wieś w Anglii, w hrabstwie Herefordshire
      • Parkway – jednostka osadnicza w USA, w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sacramento
      • Parkway – wieś w USA, w stanie Missouri, w hrabstwie Franklin

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parlać

      czasownik niedokonany

       (1.1) żart. mówić po francusku


      Źródła:

      Wiktionary

      Parlament

      1. naczelny organ władzy państwowej sprawujący funkcję ustawodawczą oraz posiadający prawo do kontrolowania innych organów władzy w państwie;
      2. budynek będący główną siedzibą tego organu


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) polit. w systemach demokratycznych najwyższy organ ustawodawczy;

       (1.2) gmach, w którym obraduje parlament (1.1)

       (1.3) hist. w dawnej Francji sądy królewskie, ustanowione w XIII wieku przez Ludwika IX;


      Parlament – najwyższy organ przedstawicielski, a jednocześnie zasadniczy organ władzy ustawodawczej w państwach demokratycznych. W systemach opartych na oświeceniowym trójpodziale władzy jest jednym z trzech pionów władzy państwowej i w żaden sposób nie jest ważniejszy od dwóch pozostałych. W systemach parlamentarno-gabinetowych (np. współczesna Polska) parlament jest najwyższym organem władzy państwowej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parlamentariusz

      osoba wysłana do nieprzyjaciela w celu prowadzenia z nim rokowań dotyczących przerwania konfliktu; parlamentarz


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) wojsk. posłaniec wysyłany przez walczące strony w celu negocjacji;


      Parlamentariusz (fr. parlementaire od parler, pol. mówić) – posłaniec strony walczącej kierowany do przeciwnika w celu prowadzenia rokowań.

      Delegacja taka wyposażona jest zazwyczaj w białą flagę, co zgodnie z konwencjami wojennymi sygnalizuje żołnierzom przeciwnika, że niosący ją żołnierze nie podejmują działań bojowych. W związku z tym prawnie zabronione jest atakowanie ich. Po przekroczeniu linii frontu często nakazuje się założyć na oczy opaskę, uniemożliwiającą zapamiętanie topografii i rozmieszczenia wojsk przeciwnika. Zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, po wykonaniu zadania (na przykład po przekazaniu propozycji kapitulacji) delegacja parlamentariuszy odsyłana jest z powrotem w kierunku własnych linii.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parlamentariuszka

      kobieta wysłana do nieprzyjaciela w celu prowadzenia z nim rokowań dotyczących przerwania konfliktu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlamentarnie

      przysłówek

       (1.1) zgodnie z zasadami parlamentaryzmu i obyczajami panującymi w parlamencie

       (1.2) przen. zgodnie z dobrymi obyczajami, w sposób przyzwoity i cenzuralny


      Źródła:

      Wiktionary

      Parlamentarniej

      stopień wyższy od przysłówka: parlamentarnie


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlamentarny

      1. przymiotnik od: parlament; charakterystyczny dla parlamentu, właściwy parlamentowi, jego kompetencjom, odnoszący się do parlamentu;
      2. zgodny z dobrymi obyczajami, ogólnie przyjętymi normami


      przymiotnik

       (1.1) polit. dotyczący parlamentu, związany z parlamentem

       (1.2) zgodny z dobrymi obyczajami


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parlamentarski

      przymiotnik: parlamentaryzm; taki, którego część stanowi system rządów i kompetencje parlamentu, odnoszący się do tego systemu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlamentaryzm

      system rządów sprawowanych przez parlament wraz z kompetencjami tego organu władzy państwowej


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) polit. system rządów z parlamentem mającym władzę ustawodawczą i sprawującym ją nad rządem;


      Parlamentaryzm – system rządów parlamentarnych, tj. rządów, opierających się na parlamencie, jako na podstawowym czynniku władzy państwowej.

      Przedstawiciele większości w parlamencie obejmują władzę i tworzą rząd. Mniejszość parlamentarna pozostaje w opozycji aż do chwili, kiedy przez nowe wybory uda jej się uzyskać większość dla swego programu i przejąć władzę w swe ręce. Istnienie większości i mniejszości, obozu rządowego i opozycji, jest formalnym warunkiem parlamentaryzmu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parlamentarz

      osoba wysłana do nieprzyjaciela w celu prowadzenia z nim rokowań dotyczących przerwania konfliktu; parlamentariusz


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlamentarzysta

      osoba wchodząca w skład parlamentu


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) członek parlamentu


      Parlamentarzysta – członek wyższej lub niższej izby parlamentu.

      Poseł, senator, lub eurodeputowany, przedstawiciel wyborców swego okręgu, wybrany z reguły w wyborach powszechnych.

      Liczba członków parlamentu waha się w zależności od wielkości państwa i tradycji od kilkudziesięciu (25-osobowy Landtag w Liechtensteinie) do nawet kilku tysięcy (2984-osobowe Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych w ChRL). Liczba parlamentarzystów z reguły jest określona przez konstytucję, lecz zdarzają się wyjątki (np. amerykański Kongres). Izby niższe parlamentów są zazwyczaj liczniejsze od izb wyższych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parlamentarzystka

      kobieta wchodząca w skład parlamentu


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlamentować

      prowadzić rokowania, negocjacje, występować jako parlamentariusz, parlamentariuszka, reprezentować parlament w ważniejszych sprawach


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlando

      określenie wykonawcze: śpiewać w sposób zbliżony do mowy, deklamacji; parlante


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlandować

      potocznie: śpiewać w sposób zbliżony do mowy, deklamacji; stosować parlando


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlante

      określenie wykonawcze: śpiewać w sposób zbliżony do mowy, deklamacji; parlando


      Źródła:

      SJP.pl

      Parlatorium

      pokój w klasztorze do rozmów z osobami z zewnątrz, zwłaszcza świeckimi; rozmównica


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) archit. rel. pomieszczenie w klasztorze do prowadzenia rozmów z gośćmi;


      Parlatorium, rozmównica – pomieszczenie w klasztorze, przeznaczone do prowadzenia rozmów z gośćmi.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parle-Parle

      wykrzyknik

       (1.1) onomatopeja imitująca rozmowę, zwłaszcza błahą


      Źródła:

      Wiktionary

      Parler

      zastępca mistrza budowniczego w czasach średniowiecznych


      Parler – serwis społecznościowy udostępniający usługę mikroblogowania, uruchomiony w sierpniu 2018. Parler reklamuje się jako bezstronna i zapewniająca wolność słowa alternatywa dla głównych sieci społecznościowych, takich jak Twitter i Facebook. W listopadzie 2020 serwis miał około 4 mln aktywnych użytkowników i łącznie ponad 10 mln użytkowników.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parlicki

      nazwisko


      Osoby o tym nazwisku:

      • Mariusz Parlicki – polski poeta, prozaik, satyryk, krytyk literacki oraz eseista
      • Mateusz Parlicki – polski lekkoatleta

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parlin

      • Parlin – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Dąbrowa
      • Parlin – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz
      • Parlin – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Czerwińsk nad Wisłą
      • Parlin – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin
      • Parlin – stacja kolejowa w Parlinie, w województwie kujawsko-pomorskim

      Źródła:

      Wikipedia

      Parlino

      Parlino (niem. Parlin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stara Dąbrowa.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

      Wieś przy drodze wojewódzkiej nr 106 Rzewnowo – Stargard – Pyrzyce, 6,5 km na północny zachód od Starej Dąbrowy (siedziby gminy) i 12,5 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).


      Źródła:

      Wikipedia

      Parlofon

      ulepszony i zmodyfikowany fonograf


      Źródła:

      SJP.pl

      Parma

      1. miasto we Włoszech;
      2. miasto w USA


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto i gmina w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania; stolica prowincji Parma (1.2);

       (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w regionie Emilia-Romania;


      Parma – miasto i gmina w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Parma. 174 tys. mieszkańców (2004). Stolica prowincji. Została założona w 183 p.n.e., jako kolonia rzymska. W latach 1545–1860 Parma była stolicą Księstwa Parmy rządzonego przez dynastię Farnese, a następnie Burbonów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parmeńczyk

      mieszkaniec Parmy


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec Parmy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parmenides

      Parmenides z Elei (ok. 540 - 470 p.n.e.), filozof grecki


      Parmenides z Elei (gr. Παρμενίδης ὁ Ἐλεάτης Parmenides ho Eleates, ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 470 p.n.e.) – grecki filozof, twórca szkoły elejskiej w Elei, wedle tradycji – słuchacz Ksenofanesa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parmenka

      mieszkanka Parmy


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mieszkanka Parmy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parmeński

      przymiotnik od: Parma


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Parmą, dotyczący Parmy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parmezan

      rodzaj twardego sera używanego po utarciu jako przyprawa do potraw


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) kulin. włoski twardy ser podpuszczkowy, dojrzewający kilka lat, utarty dodawany do potraw jako przyprawa;


      Parmezan (wł. Parmigiano Reggiano) – ser twardy typu podpuszczkowego, wytwarzany z krowiego mleka, leżakujący w solance.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parmezanowy

      przymiotnik

       (1.1) związany z parmezanem, dotyczący parmezanu; zawierający parmezan; mający smak parmezanu


      Źródła:

      Wiktionary

      Parmezański

      przymiotnik od: parmezan


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) daw. parmeński, dotyczący Parmy, miasta we Włoszech (dziś tylko w wyrażeniu ser parmezański)


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parmigianino

      Parmigianino (właśc. Girolamo Francesco Maria Mazzola) (ur. 11 stycznia 1503, zm. 24 sierpnia 1540) – włoski malarz, rytownik manierystyczny. Jego przydomek artystyczny pochodzi od miejsca urodzenia (Parma). Charakterystyczne dla jego malarstwa wydłużenie postaci, wyszukany wdzięk i odrzucenie postulatów realizmu stały się cechami typowymi dla wielu malarzy doby manieryzmu.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parnas

      elita literacka, zwłaszcza w odniesieniu do poetów


      Parnas (gr. Παρνασσός Parnassós) – pasmo górskie w środkowej Grecji, z najwyższym szczytem wznoszącym się na wysokość 2457 m n.p.m., zbudowane głównie z wapieni. W pobliżu leżało miasto Delfy, siedziba najsławniejszej starożytnej wyroczni i poświęconej Apollinowi świątyni. Obecnie Parnas jest jednym z ważniejszych w kraju ośrodków sportów zimowych, z rozbudowaną i rozległą bazą turystyczną, której centrum znajduje się w miejscowości Arachowa. Większą część masywu Parnasu pokrywa stary, świerkowy drzewostan. Przy zbliżonej także budowie geologicznej, poza okresem suchego, greckiego lata, znaczna część masywu Parnasu przypomina krajobrazem słowackie Tatry, co nie dotyczy jednak ogołoconego z roślinności wierzchołka góry.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parnasista

      1. zwolennik lub przedstawiciel parnasizmu;
      2. członek Parnasu, francuskiej grupy poetyckiej


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnasistka

      1. zwolenniczka lub przedstawicielka parnasizmu;
      2. członkini Parnasu, francuskiej grupy poetyckiej


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnasistowski

      przymiotnik od: parnasizm; odnoszący się do dziewiętnastowiecznego kierunku w poezji francuskiej, przybliżającego obiektywizm i opisującego wszechstronną wiedzę, typowy, charakterystyczny dla tego kierunku; parnasistyczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnasistyczny

      przymiotnik od: parnasizm; odnoszący się do dziewiętnastowiecznego kierunku w poezji francuskiej, przybliżającego obiektywizm i opisującego wszechstronną wiedzę, typowy, charakterystyczny dla tego kierunku; parnasistowski


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnasizm

      dziewiętnastowieczny kierunek w poezji francuskiej przybliżający obiektywizm i opisujący wszechstronną wiedzę


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parnaski

      przymiotnik od: Parnas


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Parnasem, dotyczący Parnasu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parnassia

      Dziewięciornik (Parnassia L.) – rodzaj roślin zielnych należący do rodziny dławiszowatych. Należy tu około 70 gatunków. Dawniej włączany do rodziny skalnicowatych, jednak badania genetyczne wykazały, że z innymi zaliczanymi tam roślinami jest odlegle spokrewniony. Rośliny tu należące są wieloletnimi roślinami zielnymi występującymi w strefy umiarkowanej półkuli północnej. Najliczniej występują w południowej i południowo-wschodniej Azji (w Chinach rośnie 49 endemitów z tego rodzaju). Do polskiej flory należy dziewięciornik błotny (Parnassia palustris).


      Źródła:

      Wikipedia

      Parnawa

      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto w południowej Estonii, położone nad Morzem Bałtyckim;

       (1.2) geogr. rzeka w Estonii uchodząca do Zatoki Ryskiej;


      Parnawa (est. Pärnu, niem. Pernau, ros. Пярну – za czasów ZSRR i obecnie; za czasów Imperium Rosyjskiego Пернов, łot. Pērnava) – miasto w południowej Estonii, port morski nad Zatoką Parnawską (część Zatoki Ryskiej we wschodniej części Morza Bałtyckiego), stolica prowincji Pärnu. Liczba mieszkańców wynosi 44 tys. Przez Parnawę przepływa rzeka o tej samej nazwie.

      W mieście jest towarowa stacja kolejowa Parnawa.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parnawski

      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Parnawą, dotyczący Parnawy (rzeki lub miasta)


      Źródła:

      Wiktionary

      Parnia

      miejsce na kąpiele w parze


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnica

      urządzenie do parowania ziemniaków i pasz zwierzęcych; parnik


      • Parnica – kanał wodny na Międzyodrzu
      • Parnica – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Szczecinek
      • Parnica – wieś w woj. zachodniopomorskim, pow. gryfińskim, gminie Banie
      • Parnica – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie zenicko-dobojskim, w gminie Maglaj
      Zobacz też
      • Párnica – miejscowość na Słowacji
      • Stocznia Remontowa Parnica – stocznia remontowa w Szczecinie

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parnicki

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parniej

      stopień wyższy od przysłówka: parno


      Źródła:

      SJP.pl

      Parniejszy

      stopień wyższy od przymiotnika: parny; bardziej parny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnik

      urządzenie do parowania ziemniaków i pasz zwierzęcych; parnica


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) roln. kocioł z paleniskiem do gotowania na parze karmy dla zwierząt hodowlanych (ziemniaków, śruty, buraków itp.)

       (1.2) bot. nazwa systematyczna|Disporum|Salisb.|ref=tak., rodzaj roślin azjatyckich z rodziny zimowitowatych;


      • parnik – rodzaj roślin
      • parnik – urządzenie rolnicze

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parnikowy

      przymiotnik od: parnik; działający na zasadzie podobnej do parnika, urządzenia do parowania ziemniaków i pasz zwierzęcych, przeznaczony na obróbkę w takim urządzeniu, charakterystyczny dla takiego urządzenia lub w jakiś inny sposób z nim związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Parno

      przysłówek

       (1.1) wilgotno i gorąco


      Źródła:

      Wiktionary

      Parnorost

      roślina najlepiej i najszybciej rozwijająca się w środowisku wilgotnym, w którym stężenie pary wodnej jest wysokie


      Źródła:

      SJP.pl

      Parność

      wilgotność najczęściej połączona z wysoką temperaturą oraz brakiem ruchów mas powietrza; duszność


      Źródła:

      SJP.pl

      Parnowski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parny

      charakteryzujący się wysoką temperaturą, dużą wilgotnością oraz bezwietrznością, typowy dla takiego stanu; duszny


      przymiotnik

       (1.1) gorący i wilgotny, duszny

       (1.2) daw. parowy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parob

      zgrubienie od: parobek


      Źródła:

      SJP.pl

      Parobas

      obraźliwe określenie na osobę niewykształconą, nieumiejącą się zachować, prostaka


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) zgrub. parobek


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parobczaczek

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) zdrobn. od parobczak


      Źródła:

      Wiktionary

      Parobczak

      młody, zazwyczaj jeszcze niedoświadczony robotnik rolny lub sługa, pracujący niegdyś w gospodarstwach bogatych chłopów i w folwarkach; parobeczek


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) młody parobek pomagający w gospodarstwie wiejskim

       (1.2) młody, zdrowy chłopak wiejski


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parobczański

      odnoszący się do parobka


      przymiotnik

       (1.1) dotyczący parobka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parobeczek

      młody, zazwyczaj jeszcze niedoświadczony robotnik rolny lub sługa, pracujący niegdyś w gospodarstwach bogatych chłopów i w folwarkach; parobczak


      Źródła:

      SJP.pl

      Parobek

      robotnik rolny lub sługa, pracujący niegdyś w gospodarstwach bogatych chłopów i w folwarkach


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) hist. najemny pracownik rolny;

       (1.2) pogard. pachołek, sługus

       (1.3) daw. obecnie gwara. kawaler, młodzieniec


      Parobek – stały lub sezonowy robotnik najemny pracujący w folwarku lub gospodarstwie bogatego chłopa, też służący w karczmie lub majątku dworskim.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parobkowy

      przymiotnik od: parobek; należący do robotnika rolnego lub sługi, pracującego niegdyś w gospodarstwach bogatych chłopów i w folwarkach, odnoszący się do tej osoby, związany z nią


      Źródła:

      SJP.pl

      Parocentymetrowy

      mający długość paru centymetrów; kilkocentymetrowy, kilkucentymetrowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroch

      pleban


      Źródła:

      SJP.pl

      Parochia

      parafia, zwłaszcza greckokatolicka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) daw. kośc. parafia


      Parafia (z łac. parochia, paroecia), probostwo – podstawowa jednostka organizacyjna Kościoła katolickiego i innych wyznań chrześcijańskich. Według koncepcji teologicznych to określona wspólnota wiernych. Zwierzchnikiem parafii jest proboszcz, któremu mogą pomagać inni księża wikariusze oraz kapelani czy rezydenci. Centralnym ośrodkiem życia parafii jest kościół parafialny (farny).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parochialny

      przymiotnik od: parochia; należący do parafii greckokatolickiej, wchodzący w jej skład lub w jakiś inny sposób z nią związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Parochija

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) stpol. parafia


      Źródła:

      Wiktionary

      Parociąg

      pojedyncza rura wchodząca w skład sieci rurociągów, w którym przesyła się parę wodną pod wysokim ciśnieniem


      Źródła:

      SJP.pl

      Parocja

      parocja perska - gatunek drzewa z rodziny oczarowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodia

      1. wypowiedź, scena lub przedstawienie będące ośmieszającym naśladownictwem jakiegoś dzieła, osoby lub zachowań;
      2. coś, co jest nieudolnym naśladowaniem czegoś, coś, co daje niezamierzone efekty komiczne, ośmieszające autora


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) celowa przeróbka czyjegoś utworu (książki, filmu, muzyki itp., także stylu) lub zachowania, gestów, służąca ośmieszeniu oryginału lub będąca żartem z niego;


      Parodia (gr. παρῳδία parōidía od παρά pará „poza (czym); obok; mimo” i ᾠδή ōidḗ – „pieśń”) – odmiana parafrazy, która spełnia funkcję humorystyczną (rodzaj zabawy literackiej) bądź satyryczną (używana jako element polemiki).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parodiować

      1. tworzyć scenę lub przedstawienie będące ośmieszającym naśladownictwem jakiegoś dzieła, osoby lub czyichś zachowań;
      2. żartobliwie lub złośliwie naśladować kogoś


      czasownik

       (1.1) dokonywać parodii czegoś


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parodiowość

      cecha czegoś będącego parodią; parodystyczność


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodiowy

      przymiotnik od: parodia; stwarzający efekt parodii, przedstawiony za pomocą parodii, odnoszący się w jakiś sposób do parodii; parodyjny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodniowy

      mający parę dni, trwający parę dni itp.; parudniowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodontologia

      dziedzina stomatologii zajmująca się chorobami przyzębia; periodontologia


      Periodontologia, dawniej: parodontologia, potocznie (ze względu na najczęstsze schorzenie przyzębia paradontozę): paradontologia – nauka o aparacie zawieszeniowym zęba, tj. przyzębiu. Jako dziedzina stomatologii zajmuje się profilaktyką i leczeniem chorób przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parodontopatia

      choroba przyzębia; paradontopatia


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodontopatyczny

      parodontopatia; paradontopatyczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodontoza

      choroba przyzębia, prowadząca do stopniowego rozchwiania i wypadania zębów (forma nieakceptowana w polszczyźnie przez wiele osób, gdyż pierwszy człon słowa to greckie "para", znaczące "przy" (zębie)); paradontoza; paradentoza; przyzębica


      Zapalenie przyzębia (łac. periodontitis), potocznie nazywane parodontozą lub paradentozą – choroba infekcyjna tkanek przyzębia, prowadząca w skrajnych przypadkach do rozchwiania i utraty zębów. W polskiej systematyce jedna z chorób przyzębia (periodontopatii).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parodos

      1. pierwsza pieśń chóru następująca po prologu, pojawiająca się w sztukach starogreckich;
      2. przejście prowadzące na scenę w starożytnych budynkach teatrów greckich


      rzeczownik, rodzaj męski

       (1.1) teatr. początkowa pieśń chóralna w dramacie starogreckim

       (1.2) teatr. wejście na scenę w teatrze starogreckim


      Parodos – w teatrze greckim pieśń wejściowa chóru.

      Nazywano tak również boczne przejście dla chóru (i widzów pierwszych rzędów), znajdujące się pomiędzy frontową ścianą skene przylegającą do orchestry a theatronem.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parodyjny

      przymiotnik od: parodia; stwarzający efekt parodii, przedstawiony za pomocą parodii, odnoszący się w jakiś sposób do parodii; parodiowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodysta

      osoba pisząca parodie lub występująca w parodiach, które są jednocześnie przedstawieniami scenicznymi


      Parodia (gr. παρῳδία parōidía od παρά pará „poza (czym); obok; mimo” i ᾠδή ōidḗ – „pieśń”) – odmiana parafrazy, która spełnia funkcję humorystyczną (rodzaj zabawy literackiej) bądź satyryczną (używana jako element polemiki).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parodystka

      kobieta pisząca parodie lub występująca w parodiach, które są jednocześnie przedstawieniami scenicznymi


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodystyczność

      cecha czegoś będącego parodią; parodiowość


      Źródła:

      SJP.pl

      Parodystyczny

      przymiotnik od: parodystyka; odnoszący się do sztuki parodiowania i pisania parodii, związany z tą sztuką


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parodią, dotyczący parodii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parodystyka

      sztuka parodiowania


      Źródła:

      SJP.pl

      Parogodzinny

      trwający parę godzin


      Źródła:

      SJP.pl

      Parohektarowy

      a) będący wielkości paru hektarów;
      b) posiadający parę hektarów ziemi (np. rolnik parohektarowy)


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroizolacja

      warstwa w ścianie lub stropie przeciwdziałająca przenikaniu pary wodnej z pomieszczenia do zewnętrznych warstw przegrody


      Paroizolacja – warstwa w ścianie lub stropie, której zadaniem jest przeciwdziałanie przenikaniu pary wodnej z pomieszczenia do zewnętrznych warstw przegrody.

      W pomieszczeniach, gdzie przebywają ludzie wilgotność względna powinna wynosić 50-70%. W niektórych pomieszczeniach może wynosić więcej ze względu na czynności tam wykonywane (gotowanie, pranie, kąpiel) lub z innych powodów (Palmiarnie itp). Para wodna zawarta w powietrzu wnika do wnętrza ścian. Temperatura w ścianie zmienia się od pokojowej na jej wewnętrznej stronie do temperatury zewnętrznej-na zewnętrznej stronie. W zależności od różnicy temperatur, w pewnym miejscu przekroju ściany temperatura osiąga punkt rosy i para wodna skrapla się, powodując zawilgocenie materiału, z którego zbudowana jest ściana. Powoduje to szereg niekorzystnych zmian: wzrasta przewodnictwo cieplne ściany, możliwy jest rozwój pleśni, szkodliwych dla materiałów i dla zdrowia ludzi, możliwe jest zamarzanie ściany i jej niszczenie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paroizolacyjny

      paroizolacja


      Patrz:paroizolacja

      Źródła:

      SJP.pl

      Parokilogramowy

      1. ważący parę kilogramów;
      2. przeznaczony na parę kilogramów czegoś


      Źródła:

      SJP.pl

      Parokilometrowy

      mający długość paru kilometrów, wynoszący parę kilometrów


      Źródła:

      SJP.pl

      Parokonka

      dorożka zaprzężona w dwójkę koni


      Źródła:

      SJP.pl

      Parokonny

      taki, który został zaprzężony w parę koni, przeznaczony do zaprzężenia w parę tych zwierząt


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) o pojazdach: taki, który jest zaprzęgany do pary koni


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parokroć

      parę, kilka razy; kilkakroć


      przysłówek liczebnikowy

       (1.1) przest. parę razy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parokrotnie

      przysłówek

       (1.1) kilkakrotnie, kilkukrotnie


      Źródła:

      Wiktionary

      Parokrotność

      parokrotny


      Patrz:parokrotny

      Źródła:

      SJP.pl

      Parokrotny

      a) powtarzający się parę razy;
      b) parę razy większy od czegoś porównywanego


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroksyton

      wyraz mający akcent na przedostatniej sylabie; paroksytonon


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) fonet. akcent na przedostatniej sylabie wyrazu;

       (1.2) fonet. wyraz mający akcent na przedostatniej sylabie


      Paroksyton, paroksytonon (gr. paroksýtonon) – wyraz lub zestrój akcentowy akcentowany paroksytonicznie, czyli taki, którego akcent pada na przedostatnią sylabę. W języku polskim większość wyrazów jest zaliczana do paroksytonów.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paroksytoneza

      akcentowanie przedostatniej sylaby wyrazu; paroksytonizm (rzadko)


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroksytoniczność

      padanie akcentu na przedostatnią sylabę wyrazu; akcentowanie przedostatniej sylaby


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroksytoniczny

      dotyczący paroksytonu


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) fonet. charakteryzujący się akcentowaniem wyrazów na przedostatniej sylabie, mający akcent na przedostatniej sylabie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paroksytonizm

      rzadko: akcentowanie przedostatniej sylaby wyrazu; paroksytoneza (częściej)


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroksytonizować

      akcentować przedostatnią sylabę wyrazu; przesuwać (akcent) na przedostatnią sylabę


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroksytonon

      wyraz mający akcent na przedostatniej sylabie; paroksyton


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) fonet. zob. paroksyton.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paroksyzm

      1. atak, nagłe wystąpienie lub zaostrzenie się objawów chorobowych
      2. gwałtowny, bardzo silny przejaw jakichś przeżyć


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) med. nasilenie się choroby

       (1.2) przen. napad żalu, gniewu lub śmiechu

       (1.3) geol. stan aktywności wulkanu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paroksyzmowy

      przymiotnik od: paroksyzm; przypominający atak, nagłe wystąpienie lub zaostrzenie się objawów chorobowych, typowy dla tego ataku, odnoszący się do niego


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z paroksyzmem, dotyczący paroksyzmu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parol

      przestarzale:
      a) słowo honoru
      b) umówione, tajne hasło wojskowe
      c) podwojenie stawki w grze karcianej, oznaczane przez załamanie rogu karty


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) daw. wojsk. rozpoznawcze, tajne hasło

       (1.2) daw. słowo honoru

       (1.3) daw. podwojenie stawki po wygranej, oznaczane przez załamanie karty lub zgięcie jej rogu

       (1.4) daw. karta zaginana w parolu (1.3)


      • Adam Parol (ur. 1936) – polski inżynier mechanik i działacz partyjny, poseł na Sejm PRL VI kadencji
      • Aleksy Parol (1927–1994) – polski kontradmirał, oficer polityczny piechoty oraz oficer mechanik okrętowy
      • Antoni Parol (1902–1944) – polski działacz ruchu robotniczego, kierowca i monter samochodowy.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parolatek

      dziecko mające parę lat, liczące sobie parę lat; kilkulatek


      Źródła:

      SJP.pl

      Parolatka

      dziecko mające parę lat, liczące sobie parę lat; kilkulatek


      Źródła:

      SJP.pl

      Parolatki

      dziecko mające parę lat, liczące sobie parę lat; kilkulatek


      Źródła:

      SJP.pl

      Parolecie

      okres paru lat


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroletni

      kilkuletni, kilkoletni;
      1. trwający parę lat; przypadający za parę lat;
      2. będący w wieku paru lat, mający parę lat


      przymiotnik

       (1.1) mający kilka lat

       (1.2) trwający kilka lata


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parolist

      kilkuletnia roślina krzewiasta z rodziny bodziszkowatych, występująca we wszystkich strefach klimatycznych


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) bot. nazwa systematyczna|Zygophyllum|ref=tak., dzika roślina pustynna


      Parolist (Zygophyllum L.) – rodzaj roślin z rodziny parolistowatych. Obejmuje ok. 50 gatunków, w dawniejszym, szerszym ujęciu zaliczano tu ponad 100 gatunków. W szerokim ujęciu zaliczano tu rośliny rozprzestrzenione od Afryki i południowej Europy, poprzez rozległe obszary Azji po Australię. W węższym ujęciu zasięg rodzaju obejmuje tereny od basenu Morza Śródziemnego po wschodnią Azję, z centrum zróżnicowania w południowo-zachodniej i centralnej Azji. W Polsce na izolowanym stanowisku na murach w Sandomierzu rósł parolist wschodni, ale wyginął. Rośliny te rosną zwykle na terenach suchych, w tym także na pustyniach. Rodzaj należy do nielicznych, w obrębie którego występują zarówno rośliny przeprowadzające fotosyntezę C3 jak i C4.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parolistowate

      o cechach parolistowatych (rodzina roślin)


      Parolistowate (Zygophyllaceae R.Br.) – rodzina roślin okrytonasiennych z grupy różowych. Obejmuje 22–24 rodzaje z 255–325 gatunkami. Występują one głównie na obszarach tropikalnych i subtropikalnych, często na terenach pustynnych i półpustynnych. Liczne gatunki rosną na glebach słonych. W Polsce przejściowo zawlekani bywają przedstawiciele rodzajów parolist i buzdyganek.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parolistowaty

      o cechach parolistowatych (rodzina roślin)


      Źródła:

      SJP.pl

      Parolować

      zwalniać, zwolnić na parol


      Źródła:

      SJP.pl

      Parometrowy

      mający długość paru metrów, wynoszący parę metrów


      Źródła:

      SJP.pl

      Paromierz

      urządzenie pomiarowe montowane w różnych punktach rurociągów gazowych, używane do mierzenia natężenia przepływu gazu w tych rurociągach


      Źródła:

      SJP.pl

      Paromiesięczny

      mający parę miesięcy, trwający parę miesięcy itp.; parumiesięczny


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) trwający kilka miesięcy

       (1.2) będący w wieku kilku miesięcy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paromilionowy

      liczący parę milionów czegoś


      Źródła:

      SJP.pl

      Parominutowy

      trwający parę minut


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) trwający parę minut


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paromorgowy

      a) będący wielkości paru mórg (morgów);
      b) posiadający parę mórg (morgów) ziemi, np. rolnik paromorgowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paronim

      wyraz kojarzący się z innym wyrazem ze względu na wspólność rdzenia lub podobieństwo brzmienia


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) jęz. wyraz kojarzący się z innym ze względu na podobieństwo brzmienia, ale odmienny pod względem znaczeniowym;


      Paronim (fr. z gr. παρά, para „obok, mimo”; όνυμα, onoma „imię”) – wyraz kojarzący się z innym ze względu na podobieństwo brzmienia, ale odmienny pod względem znaczeniowym. Paronimy bywają mylone w szybkich, spontanicznych konwersacjach, choć zjawisko paronimii bywa też wykorzystywane w celach artystycznych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paronimia

      błędne kojarzenie, mylenie jakiegoś wyrazu z innym wyrazem ze względu na wspólność rdzenia lub podobieństwo brzmienia


      Paronim (fr. z gr. παρά, para „obok, mimo”; όνυμα, onoma „imię”) – wyraz kojarzący się z innym ze względu na podobieństwo brzmienia, ale odmienny pod względem znaczeniowym. Paronimy bywają mylone w szybkich, spontanicznych konwersacjach, choć zjawisko paronimii bywa też wykorzystywane w celach artystycznych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paronimiczny

      przymiotnik od: paronimia; wywołujący błędne kojarzenie, mylenie jakiegoś wyrazu z innym podobnym wyrazem, odnoszący się do takiej pomyłki, związany z nią


      Źródła:

      SJP.pl

      Paronomazja

      figura stylistyczna polegająca na zestawieniu podobnie brzmiących wyrazów o innym znaczeniu; annominacja


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jęz. liter. zestawienie wyrazów podobnie brzmiących o różnych znaczeniach;


      Paronomazja (gr. παρονομασία paronomasía – „lekko zmieniona nazwa”), adnominatio – figura retoryczna, fonetyczny środek stylistyczny, polegający na zestawieniu podobnie brzmiących słów (często homofonów i homonimów) celem osiągnięcia efektu stylistycznego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paronychia

      1. w medycynie: ropne zapalenie tkanki podskórnej palca ręki oraz stopy; zanokcica;
      2. rodzaj roślin z rodziny goździkowatych, występujący w około 110 gatunkach


      • Paronychia – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych
      • Paronychia, zanokcica – stan zapalny paznokci

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paroosobowy

      składający się z paru osób; kilkuosobowy, kilkoosobowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paropokojowy

      złożony z paru pokojów


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroprocentowy

      stanowiący parę procent czegoś; kilkuprocentowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paros

      Paros (gr. Πάρος) – wyspa na Morzu Egejskim, w archipelagu Cyklady, o powierzchni 165 km². Liczy około 9600 mieszkańców (2002). W jej centrum wznosi się wysoki na 771 m Profitis Ilias (Marpessa), na którego południowym zboczu, niedaleko klasztoru Hagios Minas, znajduje się kamieniołom słynnego marmuru paryjskiego. Na Paros urodził się poeta Archiloch. 1,5 km na południe od Paros leży mała wyspa Andiparos. Paros jest dziś lubianą wyspą turystyczną.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parosekundowy

      trwający parę sekund


      Źródła:

      SJP.pl

      Parosetletni

      trwający paręset lat, mający paręset lat; parusetletni


      Źródła:

      SJP.pl

      Parosmia

      zaburzenie węchu polegające na wyczuwaniu zapachów nieistniejących lub odmiennych od tych rzeczywistych


      Zaburzenia węchu (dysosmia) – upośledzenie lub zmiana odczuwania wrażeń węchowych.

      Za odczuwanie bodźców węchowych odpowiedzialne są następujące struktury (tworzące drogę węchową):

      • pole węchowe – obszar o wielkości około 2,5 cm znajdujący się w błonie śluzowej przedniej części przegrody nosa.
      • dwubiegunowe komórki węchowe, których jedne wypustki znajdują się w polu węchowym, natomiast drugie przechodzą przez blaszkę sitową do opuszki węchowej tworząc tzw. ‘nici węchowe’
      • nici węchowe wnikają do tzw. opuszki węchowej i oplatają komórki mitralne tworząc kłębuszki węchowe odpowiadające za proces integracji informacji węchowej.
      • pasmami węchowymi odchodzącymi od kłębuszków węchowych informacje kierują się do ośrodków CUN o różnym rozwoju filogenetycznym, między innymi do wzgórza, układu limbicznego oraz obszaru węchowego kory mózgowej, zlokalizowany od haka skroniowego po środkową część powierzchni płata czołowego.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parostateczek

      zdrobnienie od: parostatek


      Źródła:

      SJP.pl

      Parostatek

      statek, do którego napędzania wykorzystuje się silniki parowe; parowiec


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) przest. zob. parowiec.


      Parowiec – statek lub okręt o napędzie parowym, napędzany tłokową maszyną parową (SS) lub turbiną parową (TSS).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parostek

      zwykle w lm - parostki: poroże samca sarny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parostopniowy

      1. mający parę stopni (w jakiejś skali);
      2. mający parę stopni, etapów


      Źródła:

      SJP.pl

      Parostwo

      godność, kompetencje członka brytyjskiej Izby Lordów lub niegdyś parlamentarzysty francuskiego


      Źródła:

      SJP.pl

      Paroszczelność

      paroszczelny


      Patrz:paroszczelny

      Źródła:

      SJP.pl

      Paroszczelny

      nieprzepuszczający pary wodnej lub wilgotnego powietrza, niedostępny dla tych mieszanin, odizolowany od działania tych mieszanin


      Źródła:

      SJP.pl

      Parotomowy

      składający się z paru tomów, zawarty w paru tomach


      Źródła:

      SJP.pl

      Parotonowy

      a) ważący parę ton;
      b) mieszczący parę ton czegoś;
      c) mogący unieść parę ton


      Źródła:

      SJP.pl

      Parotygodniowy

      trwający parę tygodni, mający parę tygodni; parutygodniowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parotysięczny

      liczący parę tysięcy czegoś; parutysięczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parów

      dolina przekształcona z wąwozu, charakteryzująca się płaskim dnem i stromymi zboczami


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) geogr. rodzaj suchej doliny o niezbyt stromych zboczach;


      Parów – rodzaj małej, suchej doliny o płaskim dnie i nachylonych zboczach. Powstaje poprzez przeobrażenie wąwozu podczas erozji. Wypełnia się wodą po intensywnych deszczach. Od wąwozu różni się mniej stromymi zboczami pokrytymi roślinnością.

      Słowa arroyo, używanego również we współczesnym języku angielskim na określenie parowu, użyli po raz pierwszy Hiszpanie w roku 775, w odniesieniu do koryta rzecznego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parówa

      1. zgrubienie od: parówka (rodzaj wędliny);
      2. potocznie: upalna pogoda;
      3. młodzieżowo: brzydka osoba; paszczur, pasztet


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) zgrub. od parówka

       (1.2) pot. spoż. gruba, duża parówka

       (1.3) pot. duchota, upał, gorące, duszne powietrze

       (1.4) wulg. gwara. przestępcza: bierny homoseksualista

       (1.5) wulg. gwara. przestępcza: prostytutka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parować

      1. zmieniać stan skupienia ze stałego lub ciekłego w gazowy, przechodzić lub przemieniać coś w stan gazowy;
      2. odpierać, blokować cios zadany przez przeciwnika;
      3. dobierać do pary


      czasownik

       (1.1) wydzielać parę wodną

       (1.2) łączyć w pary

       (1.3) poddawać działaniu pary

      czasownik zwrotny parować się

       (2.1) łączyć się samemu w pary


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parowacz

      1. aparat do oziębiania środowiska; parownik;
      2. osoba zajmująca się zawodowo obsługiwaniem urządzeń parowych wykorzystywanych zazwyczaj do napędzania czegoś


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) urządzenie pełniące funkcję wymiennika ciepła


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parowaczka

      kobieta zajmująca się zawodowo obsługiwaniem urządzeń parowych wykorzystywanych zazwyczaj do napędzania czegoś; parowniczka


      Źródła:

      SJP.pl

      Parowanie

      1. zmieniać stan skupienia ze stałego lub ciekłego w gazowy, przechodzić lub przemieniać coś w stan gazowy;
      2. odpierać, blokować cios zadany przez przeciwnika;
      3. dobierać do pary


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|parować.

       (1.2) fiz. zmiana stanu skupienia substancji z fazy ciekłej na fazę gazową


      Parowanie (ewaporacja) – zmiana stanu skupienia z ciekłego na gazowy (parę), zachodzący z reguły na powierzchni cieczy. Może odbywać się w całym zakresie ciśnień i temperatur, w których mogą współistnieć z sobą obie fazy.

      Szybkość procesu parowania zależy od temperatury oraz ciśnienia parcjalnego pary nad cieczą. Gdy ciśnienie pary jest równe ciśnieniu pary nasyconej w danej temperaturze, to parowanie nie zachodzi. Stan też określa się jako równowagę między parowaniem a skraplaniem. Obniżenie ciśnienia oraz napływ gazu o mniejszym stężeniu pary, zwiększa szybkość parowania.Gdy ciśnienie pary nasyconej zrówna się z ciśnieniem otoczenia, wówczas proces parowania – zwany wówczas wrzeniem – zaczyna zachodzić również w całej objętości cieczy.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowaniec

      rodzaj dużej kluski (pączków, pyz) z ciasta drożdżowego; pampuch


      Pampuchy (pyzy, pyzy drożdżowe, pączki/bułki/kluski na parze, kluski parowe/parowane, parzaki, parowańce, parowce, paruchy, ruchańce, ruchane kluski, śl. buchty) – w kuchni polskiej, rodzaj dużych klusek (pączków, pyz) wyrabianych z ciasta drożdżowego i gotowanych na parze. Ugotowana kluska ma kształt kulisty, płaski od spodu, a konsystencję sprężystą, pulchną i miękką.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parowar

      maszyna do gotowania na parze


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) kulin. naczynie lub urządzenie służące do gotowania na parze;


      Parowar – rodzaj urządzenia kuchennego, wykonanego z tworzywa sztucznego, ceramiki lub metalu, gdzie metodą obróbki żywności jest zastosowanie pary powstałej w dolnym naczyniu dzięki gotującej się wodzie. Parowar składa się z kilku naczyń nałożonych na siebie, co umożliwia przygotowywanie w jednym czasie różnych rodzajów żywności. W parowarze można przyrządzić warzywa, mięso, owoce morza i ryż. Wyróżnia się kilka rodzajów parowarów:

      • elektryczny
      • stalowy lub ceramiczny, przeznaczony do użytku na kuchence gazowej
      • bambusowy
      • szklany lub silikonowy, przeznaczony do użytku w kuchence mikrofalowej

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowcowy

      parowiec


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parowcem, dotyczący parowca


      Patrz:parowiec

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paróweczka

      zdrobnienie od: parówka


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) pot. zdrobn. od: parówka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paróweczkowy

      paróweczka


      Patrz:paróweczka

      Źródła:

      SJP.pl

      Parowiec

      statek, do którego napędzania wykorzystuje się silniki parowe; parostatek


      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

       (1.1) przest. statek z napędem parowym;


      Parowiec – statek lub okręt o napędzie parowym, napędzany tłokową maszyną parową (SS) lub turbiną parową (TSS).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowiekowy

      trwający parę wieków, mający parę wieków; paruwiekowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parowiersz

      niewielki tomik wierszy, w skład którego wchodzą najczęściej krótkie fraszki, limeryki lub wierszowane opowiadania


      Źródła:

      SJP.pl

      Parowierszowy

      składający się z paru wierszy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parówka

      1. pomieszczenie do kąpieli w parze; łaźnia parowa
      2. kąpiel parowa
      3. cienka kiełbaska z mielonego mięsa


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) spoż. tania kiełbasa z przemielonej masy mięsno-kostno-tłuszczowej, spożywana zwykle na gorąco;

       (1.2) kosmet. zabieg kosmetyczny lub leczniczy z użyciem pary wodnej;

       (1.3) pot. gorąca i parna atmosfera w jakimś miejscu


      Parówka – wędlina drobno mielona, nietrwała. Często spożywana w postaci hot doga, zapiekana w cieście bądź gotowana i spożywana z dodatkami, takimi jak musztarda, majonez lub keczup.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parówkowa

      potocznie: kiełbasa parówkowa


      Patrz:parówka

      Źródła:

      SJP.pl

      Parówkowy

      parówka


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parówkami, dotyczący parówek


      Patrz:parówka

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parówkożerca

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) żart. ktoś, kto z upodobaniem jada parówki


      Źródła:

      Wiktionary

      Parownica

      niewielkie naczynie laboratoryjne używane do stężania roztworów lub ich odparowywania


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) chem. naczynie laboratoryjne w kształcie czaszy służące najczęściej do odparowywania i zatężania roztworów;

       (1.2) urządzenie do rozprostowywania odzieży wyposażone w generator strumienia pary


      Parownica – naczynie laboratoryjne w kształcie czaszy służące najczęściej do odparowywania i zatężania roztworów. Wykonywane są zazwyczaj z porcelany, szkła, kwarcu lub metali szlachetnych (np. z platyny). Często zaopatrzone są w dziobek ułatwiający przelewanie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowniczka

      kobieta zajmująca się zawodowo obsługiwaniem urządzeń parowych wykorzystywanych zazwyczaj do napędzania czegoś; parowaczka


      Parownica – naczynie laboratoryjne w kształcie czaszy służące najczęściej do odparowywania i zatężania roztworów. Wykonywane są zazwyczaj z porcelany, szkła, kwarcu lub metali szlachetnych (np. z platyny). Często zaopatrzone są w dziobek ułatwiający przelewanie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parownik

      aparat do oziębiania środowiska; parowacz


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) techn. rodzaj wymiennika ciepła, w którym jeden z czynników roboczych ulega odparowaniu;

       (1.2) zootechn. urządzenie do przygotowywania paszy dla zwierząt hodowlanych przez obróbkę gorącą parą wodną


      Parownik (lub parowacz) – rodzaj wymiennika ciepła, w którym jeden z czynników roboczych ulega odparowaniu.W parowniku chłodni dla stabilnej pracy układu zawsze jest wymagane nieduże przegrzanie czynnika chłodniczego. Wynosi ono najczęściej ok. 60 do 70% różnicy pomiędzy temperaturą w pomieszczeniu a temperaturą odparowania. A zatem przy temperaturze odparowania –8 °C i temperaturze w komorze 0 °C przegrzanie czynnika powinno wynosić ok. 5 K.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowóz

      lokomotywa z silnikiem parowym; także pociąg ciągnięty przez taką lokomotywę


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) kolej. lokomotywa, której napęd stanowi silnik parowy


      Lokomotywa parowa (parowóz) – lokomotywa napędzana silnikami parowymi. Para pochodzi z kotła opalanego najczęściej węglem kamiennym.

      Pierwszą lokomotywę parową zbudował w 1802 roku Richard Trevithick. Za wynalazcę współczesnej lokomotywy parowej uważa się George’a Stephensona. Jego parowóz Rakieta (Rocket) z 1829 r. stał się pierwowzorem wszystkich dalszych konstrukcji.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowozik

      niewielki parowóz


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. parowóz


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parowozokilometr

      w kolejnictwie: jednostka drogi (kilometr trasy przejechany przez jeden parowóz)


      Źródła:

      SJP.pl

      Parowozownia

      wydzielony teren lub pomieszczenie, będące miejscem napraw parowozów oraz miejscem ich dłuższych postojów, jeżeli nie są w trasie


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kolej. zespół pomieszczeń, warsztatów oraz torów przystosowanych do obsługi technicznej i napraw parowozów;


      Parowozownia (potocznie: szopa, depo) – baza, zakład eksploatacji, zajezdnia lokomotyw parowych; zespół pomieszczeń i warsztatów oraz torów przeznaczonych do przechowywania i obsługiwania technicznego parowozów.

      Charakterystycznymi instalacjami są:

      • obrotnice lub przesuwnice do zmiany kierunku jazdy na małym terenie,
      • żurawie (z wieżami ciśnień) do tankowania parowozów,
      • piaskownice,
      • składy węgla z wyciągami nawęglającymi,
      • kanały oczystkowe.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parowozowy

      przymiotnik od: parowóz; przeznaczony dla parowozów i czynności, jakie należy przy nich wykonywać, odnoszący się do parowozu, związany z parowozem


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) kolej. związany z parowozem, dotyczący parowozu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parowy

      1. poruszający się dzięki parze wodnej, napędzany przez parę wodną (np. maszyna parowa);
      2. przestarzale: stanowiący parę


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parą, dotyczący pary lub par

       (1.2) zasilany parą, wykorzystujący parę do działania

      forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

       (2.1) B. i W. lm. od: zob. parów.


      Parowy (dawniej: niem. Heinen) – kolonia w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Sztum przy drodze wojewódzkiej nr 607.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parp

      skrótowiec

       (1.1) = Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości;


      Źródła:

      Wiktionary

      Parposz

      gatunek ryby z rodziny śledziowatych; aloza parposz


      Parposz, aloza parposz (Alosa fallax) – gatunek anadromicznej ryby z rodziny śledziowatych (Clupeidae).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parr

      roczny narybek, głównie łososia


      • Parr (architekci)
      • Parr (ryby)
      • Parr – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Merseyside
      • Katarzyna Parr

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parrezja

      szczera, otwarta wypowiedź lub wyznanie; parezja


      Parezja albo parrezja (grec. παρρησία [παν = wszystko + ρησις / ρημα = mówienie / mowa] znaczy dosłownie „mówić wszystko”) – wolna, otwarta, szczera i jasna wypowiedź. Dotyczy aktu mówienia: jest wyrażeniem siebie w jakimś konkretnym zakresie. Jest wyrazem przekonania o prawdzie lub wierze mówiącego. Chrześcijańskie wyznanie wiary w Boga Ojca to przykład parezji jako świadectwa wiary religijnej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Pars

      wyznawca monoteistycznego odłamu staroirańskiej religii rozpowszechnionej przez indiańskich Persów i opartej na kulcie boga dobra i światła


      rzeczownik, rodzaj męski

       (1.1) członek tradycyjnej społeczności zaratustriańskiej zamieszkującej głównie Indie;


      Parsowie lub Indyjscy zaratusztrianie – grupa etniczna wywodząca się od starożytnych Persów, wyznająca zaratusztrianizm, zamieszkująca przede wszystkim Indie (Bombaj – około 69 tysięcy).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parsanka

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) członkini tradycyjnej społeczności zaratustriańskiej zamieszkującej głównie Indie;


      Źródła:

      Wiktionary

      Parsęcki

      dotyczący Parsęty, rzeki na Pobrzeżu Bałtyckim


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Parsętą, dotyczący Parsęty


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parsek

      astronomiczna jednostka długości równa ok. 3,262 roku świetlnego


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) astr. jednostka długości w astronomii, odległość, przy której paralaksa roczna jest równa 1 sekundzie łuku;


      Parsek – jednostka odległości używana w astronomii. Jest to odległość, dla której kąt paralaksy (równy połowie kąta całkowitej rocznej zmiany) położenia Ziemi widzianej prostopadle do płaszczyzny orbity wynosi 1 sekundę łuku. Parsek można równoważnie opisać jako odległość, z jakiej połowa wielkiej osi orbity ziemskiej (czyli 1 au) jest widoczna jako łuk (na firmamencie obserwującego) o długości 1 sekundy kątowej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parser

      program dokonujący analizy danych wejściowych


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) inform. program komputerowy wykonujący analizę składniową;


      Analizator składniowy, parser – program komputerowy dokonujący analizy składniowej danych wejściowych w celu określenia ich struktury gramatycznej w związku z określoną gramatyką formalną. Analizator składniowy umożliwia przetworzenie tekstu czytelnego dla człowieka w strukturę danych przydatną dla oprogramowania komputera. Wynikiem analizy składni, dokonywanej przez parser, najczęściej jest drzewo składniowe nazywane czasami drzewem wyprowadzenia.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parsęta

      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. rzeka w województwie zachodniopomorskim;


      Parsęta (dawniej Prośnica, niem. Persante) – rzeka Pobrzeży Południowobałtyckich, w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, o długości 139 km.

      Dorzecze Parsęty obejmuje obszar 3151 km².

      Głównym dopływem rzeki (prawym) jest Radew, która uchodzi do Parsęty w Karlinie.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parsifal

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

       (1.1) imię|polski|m.;


      Sir Parsifal, Percival – według legend arturiańskich, jeden z towarzyszy króla Artura i jego rycerzy Okrągłego Stołu. Podobnie jak oni, poszukiwał Świętego Graala. Parsifal zakochał się w żonie króla Artura. Postać ta jest wzorem odwagi; jej pierwowzorem jest prawdopodobnie wojownik Peredur występujący u boku Artura najwcześniej, bo już w podaniach walijskich.


      Źródła:

      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parsk

      regionalnie: dół w ziemi do przechowywania ziemniaków


      Źródła:

      SJP.pl

      Parskać

      1. gwałtownie wydmuchiwać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny odgłos; prychać;
      2. potocznie o pojeździe, silniku, urządzeniu: wydawać charakterystyczny dźwięk przypominający odgłos, który towarzyszy wydmuchiwaniu powietrza nozdrzami lub wargami; prychać;
      3. potocznie: mówić coś opryskliwie, ze złością; fuknąć, prychać;
      4. potocznie: sykać, trzaskać, skwierczeć


      czasownik niedokonany (dk. parsknąć)

       (1.1) prychać

       (1.2) kichać

       (1.4) pot. śmiać się


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parskania

      odgłos wydawany przez konie, powstały poprzez nagłe i silne wypuszczenie powietrza nozdrzami


      Źródła:

      SJP.pl

      Parskanie

      odgłos wydawany przez konie, powstały poprzez nagłe i silne wypuszczenie powietrza nozdrzami


      Źródła:

      SJP.pl

      Parsknąć

      1. gwałtownie wydmuchać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny odgłos; prychnąć;
      2. potocznie o pojeździe, silniku, urządzeniu: wydać charakterystyczny dźwięk przypominający odgłos, który towarzyszy wydmuchiwaniu powietrza nozdrzami lub wargami; prychnąć;
      3. potocznie: powiedzieć coś opryskliwie, ze złością; fuknąć, prychnąć;
      4. potocznie: syknąć, trzasnąć, zaskwierczeć


      czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. parskać)

       (1.1) dokonany od|parskać.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parsknięcie

      1. gwałtownie wydmuchać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny odgłos; prychnąć;
      2. potocznie o pojeździe, silniku, urządzeniu: wydać charakterystyczny dźwięk przypominający odgłos, który towarzyszy wydmuchiwaniu powietrza nozdrzami lub wargami; prychnąć;
      3. potocznie: powiedzieć coś opryskliwie, ze złością; fuknąć, prychnąć;
      4. potocznie: syknąć, trzasnąć, zaskwierczeć


      Źródła:

      SJP.pl

      Parsować

      w informatyce: analizować ciąg znaków w celu ustalenia jego struktury


      czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

       (1.1) inform. dokonywać analizy składniowej ciągu znaków w celu ustalenia jej struktury;


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parsowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) inform. dokonywanie analizy składniowej ciągu znaków w celu ustalenia jej struktury;


      Źródła:

      Wiktionary

      Parsowo

      Parsowo (do 1945 r. niem.: Parsow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Biesiekierz.

      Według danych z 31 grudnia 2005 r. wieś miała 304 mieszkańców.

      Parsowo to miejscowość o charakterze turystycznym. Pobliski zabytkowy kościół. W okolicach Parsowa rośnie również ok. 200-letni dąb szypułkowy o obwodzie 7 m. i wysokości 23 m.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parsuna

      portret typowy dla malarstwa ruskiego od końca XVI do początku XVIII w., początkowo malowany na drewnie, zbliżony techniką do ikon


      Parsuna (od łac. persona) – nazwa portretów świeckich malowanych w Rosji od końca XVI do początków XVIII wieku

      Parsuny wywodzą się z malarstwa ikonowego, korzystając z jego schematów przedstawieniowych i technik. W XVII w. pojawiły się bardziej realistyczne ujęcia postaci i tła, co wiązało się z oddziaływaniem z Rzeczypospolitej wzorców portretu sarmackiego. Terminem parsun określano także portrety ukraińskie oraz białoruskie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parsyzm

      monoteistyczny odłam zaratusztrianizmu, wyznawany głównie w Indiach


      Mazdaizm, Mazda – Jasna (od Mazda [Ahura Mazda] i aw. Mazdajasnô) – podstawa kolejnych religii perskich (zaratusztrianizmu, mazdaizmu achemenidzkiego, manicheizmu, zoroastryzmu średnioperskiego za panowania dynastii Sasanidów III–VIII w. i nowoperskiego, a także zurwanizmu).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parszeć

      pokrywać się parchem, brunatnymi strupami charakterystycznymi dla parchu; parszywieć


      Źródła:

      SJP.pl

      Parszewski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parszkowo

      wieś w Polsce


      Parszkowo (kaszb. Parszkòwò lub też Pôrszkòwò, Parzkòwò, niem. Parschkau, dawniej Parchowo, Parskowo) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa. W najbliższej okolicy (na północy) znajdują się rezerwaty przyrody Moroszka Bielawskiego Błota i Woskownica Bielawskiego Błota.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parszów

      Parszów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Wąchock.

      Był wsią biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku.

      W latach 1954–1972 wieś był siedzibą gromady Parszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

      Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Zesłania Ducha Świętego.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parszowice

      Parszowice (niem. Porschwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Ścinawa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.

      We wsi był przystanek kolejowy Parszowice.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parszywie

      przysłówek

       (1.1) od: parszywy


      Źródła:

      Wiktionary

      Parszywiec

      osoba parszywa, zła podła, czasami także dokuczliwa, złośliwa


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) obraź. człowiek podły


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parszywiej

      stopień wyższy od przysłówka: parszywie


      Źródła:

      SJP.pl

      Parszywość

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) odprzym. cecha tego, co jest parszywe; cecha tych, którzy są parszywi


      Źródła:

      Wiktionary

      Parszywszy

      stopień wyższy od przymiotnika: parszywy; bardziej parszywy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parszywy

      1. okryty parchami, mający parchy;
      2. nędzny; podły; lichy; zły


      przymiotnik

       (1.1) pot. podły, zły, nędzny


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Part

      1. grube płótno konopne lub lniane;
      2. taśma pleciona ze szpagatu


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) hist. mieszkaniec starożytnej Partii


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Part.

      skrót od: partykuła


      Źródła:

      SJP.pl

      Partacki

      partaczy; potocznie:
      1. wykonany nieumiejętnie, niedokładnie, niestarannie;
      2. wykonujący swoją pracę nieumiejętnie, niedokładnie, niestarannie


      Źródła:

      SJP.pl

      Partactwo

      coś, co zostało wykonane niestarannie, nieudolnie; partanina


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) coś źle zrobione


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partacz

      osoba robiąca coś źle, nieudolnie; fuszer, knociarz, patałach, brakorób


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) pot. zły pracownik lub rzemieślnik; osoba źle (niedbale, niechlujnie) wykonująca pracę

       (1.2) daw. w średniowieczu: rzemieślnik niezrzeszony w cechu


      Partacz (łac. a parte paternitatis = poza cechem), także przeszkodnik, szturarz – dawniej osoba wykonująca działalność rzemieślniczą w mieście lub w jego pobliżu, ale niebędąca rzemieślnikiem zrzeszonym w cechu pomimo jego istnienia, często osiedlająca się w nieobjętych prawem miejskim jurydykach. Partacze byli silnie zwalczani przez cechy, jako zagrażająca im konkurencja (łamiąca monopol produkcji). Bronili się przed konfiskatą wyrobów, a także narzędzi pracy.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partaczenie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|partaczyć.


      Źródła:

      Wiktionary

      Partaczka

      kobieta robiąca coś źle, nieudolnie


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kobieta partacząca coś


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partaczy

      robić coś źle, nieudolnie, wykonywać coś niezgodnie ze wcześniej przyjętym planem, czego skutkiem są późniejsze straty; partolić


      Źródła:

      SJP.pl

      Partaczyć

      robić coś źle, nieudolnie, wykonywać coś niezgodnie ze wcześniej przyjętym planem, czego skutkiem są późniejsze straty; partolić


      czasownik

       (1.1) robić coś byle jak, nieudolnie, źle


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partanina

      1. słabo płatne zajęcie, praca;
      2. coś, co zostało wykonane niestarannie, nieudolnie; partactwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Partaninka

      zdrobnienie od: partanina


      Źródła:

      SJP.pl

      Partenion

      pieśni pisane przeznaczone dla chórów dziewczęcych niegdyś istniejących w starożytnej Grecji


      Źródła:

      SJP.pl

      Partenogenetyczny

      przymiotnik od: partenogeneza; przypominający rozwój zarodka z jaja, które nie zostało zapłodnione, charakterystyczny dla tego procesu, odnoszący się do niego


      Źródła:

      SJP.pl

      Partenogeneza

      rozwój zarodka z jaja niezapłodnionego; dzieworództwo


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) biol. rozmnażanie z niezapłodnionej komórki jajowej;


      Partenogeneza (z greckiego παρθενος, „dziewica” oraz γενεσις „narodziny”), dzieworództwo – odmiana rozmnażania traktowana najczęściej jako płciowa (z powodu udziału gamety) pomimo braku zapłodnienia, polegająca na rozwoju osobników potomnych z komórki jajowej bez udziału plemnika. W botanice jest rodzajem apomiksji, utraty zdolności do rozmnażania płciowego – amfimiksji.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partenogeniczność

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) cecha tego, co partenogeniczne


      Źródła:

      Wiktionary

      Partenogeniczny

      przymiotnik

       (1.1) związany z partenogenezą, dotyczący partenogenezy


      Źródła:

      Wiktionary

      Partenokarpia

      wytwarzanie przez roślinę owoców pozbawionych nasion w sposób naturalny (np. u bananowca) bądź wywoływane sztucznie u roślin uprawnych


      Partenokarpia – wytwarzanie owoców bez żywotnych nasion. Zjawisko powszechne wśród roślin. Jako przyczyny wymieniane są brak zapylenia i zapłodnienia. Nie tłumaczy to jednak, dlaczego roślina wytwarza i podtrzymuje rozwój owoców. Do partenokarpii mogą doprowadzać czynniki endogenne, takie jak fitohormony czy czynniki genetyczne. U tytoniu, bakłażanu, truskawki, maliny i pomidora zidentyfikowano gen odpowiedzialny za wytwarzanie owoców pozbawionych nasion. Wpływ zidentyfikowanego genu potwierdzono doświadczalnie poprzez stworzenie transgenicznego pomidora i bakłażanu wykazującego partenokarpię.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partenokarpiczny

      przymiotnik od: partenokarpia; charakterystyczny dla pozbawionych nasion owoców wytwarzanych przez rośliny, odnoszący się do tych owoców lub procesu ich wytwarzania


      Źródła:

      SJP.pl

      Partenon

      Partenon (gr. Παρθενών, Parthenṓn) – świątynia poświęcona Atenie Partenos (pol. Atenie Dziewicy) na akropolu ateńskim, wzniesiona w połowie V w. p.n.e. według planów Iktinosa i Kallikratesa pod nadzorem Fidiasza, który wykonał również elementy rzeźbiarskie.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parter

      1. najniższa kondygnacja naziemna
      2. w sporcie: pozycja zapaśnicza


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) kondygnacja budynku położona tuż nad ziemią

       (1.2) niskie położenie ciała – w sporcie, tańcu itp.

       (1.3) najniższa i położona najbliżej pałacu reprezentacyjna część ogrodu francuskiego;


      • Kondygnacja budynku położona tuż nad ziemią (budownictwo)
      • Parter ogrodowy – francuski styl ogrodowy
      • Walka w parterze – sporty walki

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parterowiec

      potocznie: dom parterowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parterowy

      przymiotnik od: parter; znajdujący się na parterze, mający, składający się tylko z jednego poziomu lub w jakiś inny sposób związany z parterem


      przymiotnik

       (1.1) nie mający pięter

       (1.2) znajdujący się na parterze

       (1.3) znajdujący się na parterze widowni

       (1.4) ogrod. rosnący na parterze kwiatowym


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partes

      dawniej:
      1. nuty, partytura; partesy;
      2. grzeczność, łaskawość;
      3. księga z zapisanymi odrębnie partiami głosów kompozycji; księga głosowa


      Źródła:

      SJP.pl

      Partesy

      dawniej: nuty, partytura; partes


      Źródła:

      SJP.pl

      Parthenaise

      [czytaj: parteNEZ] francuska rasa bydła


      Źródła:

      SJP.pl

      Partia

      1. część stanowiąca kawałek jakiejś całości;
      2. część zawodów, gry sportowej lub towarzyskiej; runda;
      3. organizacja polityczna mająca własny program i dążąca do jego realizacji;
      4. odpowiedni kandydat lub kandydatka do małżeństwa


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. hist. starożytna kraina historyczna, położona w dzisiejszym północno-wschodnim Iranie i Turkmenistanie, na południowy wschód od Morza Kaspijskiego;


      • partia polityczna
      • partia powstańcza
      • Partia – starożytna kraina
      • partia (wojsko) – jednostka zbrojna jazdy w okresie I Rzeczypospolitej
      • partia (wsad)
      • partia (towar)
      • partia – fragment utworu muzycznego przeznaczony do wykonywania przez odpowiednią grupę instrumentów, wykonawców
      • Partia – polski zespół rockowy
      • Partia (album)
      • PZPR – Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, w okresie PRL synonim pojęcia partii rządzącej w Polsce

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Participium

      [czytaj: partic-ipium] w językoznawstwie: imiesłów


      Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika. W języku polskim istnieją również imiesłowy o funkcji zbliżonej do przysłówka (imiesłowy przysłówkowe). Imiesłów jest przykładem kategorii gramatycznej, która znajduje się na granicy fleksji i derywacji.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partita

      utwór muzyczny złożony z kilku kontrastujących ze sobą części o charakterze tanecznym, biesiadnym; suita


      • partita – utwór muzyczny (suita)
      • Partita – polska grupa wokalna

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partito

      przysłówek

       (1.1) muz. z podziałem na głosy


      Źródła:

      Wiktionary

      Partizan

      Źródła:

      Wikipedia

      Partner

      1. współuczestnik w jakimś przedsięwzięciu, współrozmówca albo pomocnik w grze, doradca;
      2. osoba, którą można traktować jak równą sobie


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) współuczestnik w grze, rozmowie, zabawie lub przedsięwzięciu

       (1.2) osoba, którą traktuje się jak równą sobie

       (1.3) osoba, z którą pozostaje się w związku (hetero- lub homoseksualnym)


      • partner – uczestnik gry
      • partner – strona związku partnerskiego
      • partner – wspólnik spółki partnerskiej
      • partner – wspólnik działalności gospodarczej
      • partner – inne określenie współmałżonka
      • partner – inne określenie kontrahenta
      • partner – inne określenie sponsora
      • Partner – sieć handlowa

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partnerka

      1. współuczestniczka w jakimś przedsięwzięciu, współrozmówczyni albo pomocniczka w grze, doradczyni;
      2. kobieta, którą można traktować jak równą sobie


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) forma żeńska od: partner

       (1.2) kobieta w związku


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partnerować

      być partnerem kogoś, być przy kimś pomagając mu, towarzyszyć komuś, dotrzymywać komuś towarzystwa


      Źródła:

      SJP.pl

      Partnerowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|partnerować.


      Źródła:

      Wiktionary

      Partnerski

      odnoszący się do bycia partnerem, przedsięwzięć podejmowanych przez partnerów lub czynności wykonywanych przy partnerze, charakterystyczny, typowy dla partnerów, partnerstwa


      przymiotnik jakościowy

       (1.1) oparty na partnerstwie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partnerskość

      partnerski


      Patrz:partnerski

      Źródła:

      SJP.pl

      Partnerstwo

      bycie partnerem kogoś, towarzyszenie komuś, dotrzymywanie komuś towarzystwa, współuczestnictwo w czymś


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) równe traktowanie siebie nawzajem, bycie partnerami


      • Partnerstwo publiczno-prywatne
      • Partnerstwo terytorialne
      • Partnerstwo pomiędzy miastami
      • Partnerstwo międzyszkolne (zwłaszcza między szkołami wyższymi czy ich wydziałami):
        • Studia interdyscyplinarne
        • Socrates-Erasmus (program KE)
        • Uniwersytet Viadrina
      • Partnerstwo dla Pokoju (program NATO)
      • Partnerstwo euroazjatyckie

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partolić

      robić coś źle, nieudolnie, wykonywać coś niezgodnie ze wcześniej przyjętym planem, czego skutkiem są późniejsze straty; partaczyć


      Źródła:

      SJP.pl

      Parton

      cząstka elementarna będąca składnikiem hadronów (mezonów i barionów)


      • Parton (Allerdale) – wieś w hrabstwie Kumbria (Anglia)
      • Parton (Copeland) – wieś w hrabstwie Kumbria (Anglia)
      • Parton – wspólna nazwa dla cząstek będących składnikami barionów i mezonów.
      • Parton – miejscowość w hrabstwie Herefordshire (Anglia)
      • Dolly Parton – amerykańska piosenkarka

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partorg

      rzeczownik

       (1.1) organizator partyjny, sekretarz grupy partyjnej


      Źródła:

      Wiktionary

      Partowie

      mieszkańcy starożytnej prowincji Partia


      Królestwo Partów (łac. Regnum Parthorum) – państwo na terenie starożytnego Iranu, rządzone przez dynastię Arsakidów, istniejące od 247/238 p.n.e. do 226 n.e.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partoła

      (r. męski) osoba robiąca coś źle, nieudolnie; partacz


      Źródła:

      SJP.pl

      Party

      impreza, zabawa, przyjęcie


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) książk. przyjęcie towarzyskie


      Party (ang. 'impreza') – piąty album solowy Iggy’ego Popa, wydany w 1981 roku. Album zajął 166. miejsce na liście albumów Billboard's Top 200.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Party-Line

      [czytaj: party lajn] linia telefoniczna do nawiązywania kontaktów towarzyskich; party line


      Źródła:

      SJP.pl

      Partycja

      1. pewna część, wyróżniony fragment komputerowego dysku twardego;
      2. dawniej: partytura


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) inform. wydzielona część dysku fizycznego umożliwiająca utworzenie dysku logicznego;


      Partycja – wydzielony logiczny obszar dysku twardego, który może być sformatowany przez system operacyjny w odpowiednim systemie plików. Niekiedy określenie partycja odnosi się do wydzielonego zasobu innego niż dysk na przykład partycja jako wydzielony logiczny komputer (PR/SM) lub partycjonowanie przełączników Fiber Channel lub ESCON Director.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partycjonować

      w informatyce: dzielić (dysk twardy) na partycje


      Źródła:

      SJP.pl

      Partycki

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Partycypacja

      branie w czymś udziału; udział, uczestnictwo


      Partycypacja (z łaciny particeps - biorący udział, z ang. participation – uczestniczenie) – uczestnictwo, udział jednostek w większej grupie, formacji, projekcie czy instytucji.

      Pojęcie związane z sektorem pracy (partycypacja pracownicza, udział w zarządzaniu przedsiębiorstwem, udział w procedurach decyzyjnych) oraz z teoriami demokracji (udział ludności w podejmowaniu decyzji politycznych i ekonomicznych, współpraca między instytucjami a społeczeństwem, podział władzy).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partycypacyjny

      partycypacja


      przymiotnik jakościowy

       (1.1) taki, który polega na udziale we wspólnym przedsięwzięciu zarówno ponosząc koszty, jak i czerpiąc zyski


      Patrz:partycypacja

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partycypant

      osoba ponosząca wspólnie z kimś koszty jakiegoś przedsięwzięcia lub mająca udział w zyskach płynących z jakiegoś przedsięwzięcia


      Źródła:

      SJP.pl

      Partycypantka

      partycypant


      Patrz:partycypant

      Źródła:

      SJP.pl

      Partycypować

      współdzielić koszty albo zyski; uczestniczyć


      Źródła:

      SJP.pl

      Partycypowanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) uczestniczenie we wspólnym przedsięwzięciu, najczęściej gospodarczym


      Źródła:

      Wiktionary

      Partyjeczka

      zdrobnienie od: partyjka


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjka

      1. krótka partia, część zawodów, gry sportowej lub towarzyskiej;
      2. niewielka partia, organizacja polityczna, w skład której wchodzi niewiele członków


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) zdrobn. od: partia

       (1.2) lekceważąco o partii politycznej

       (1.3) mała partia, rozgrywka w jakąś grę towarzyską


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partyjna

      członkini partii


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjniacki

      partyjniak


      Patrz:partyjniak

      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjniactwo

      pejoratywnie: kierowanie się wyłącznie interesem własnej partii; partyjnictwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjniaczka

      partyjniak


      Patrz:partyjniak

      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjniak

      osoba należąca do partii komunistycznej; partyjnik


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjnictwo

      pejoratywnie: kierowanie się wyłącznie interesem własnej partii; partyjniactwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjnik

      osoba należąca do partii komunistycznej; partyjniak


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyjność

      podzielność na partie, części lub powiązanie z organizacją polityczną, programem takiej organizacji i jej obowiązkami


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) przynależność do partii

       (1.2) cecha tego, co partyjne

       (1.3) zależność od partii


      Partyjność – zasada marksistowsko-leninowska, która wyraża klasowy charakter nauk społecznych, filozofii, literatury oraz sztuki. Marksizm-leninizm uczy, że w społeczeństwie klasowym wszelka ideologia, a więc i filozofia, wyraża interesy jakiejś klasy społecznej. Nie istnieje więc postawa neutralna, a każda filozofia stanowi jakąś uwarunkowaną klasowo ideologię Walka kierunków ideologicznych, filozoficznych jest przejawem walki klas. Marksizm-leninizm wychodzi z założenia, że historia filozofii jest polem walki partii w filozofii — materializmu i idealizmu. W walce tej znajdują wyraz interesy społeczne oraz ideologia różnych klas i grup społecznych. Partyjność filozofii, jak i całego marksizmu, polega na tym, aby prowadzić walkę przeciw ideologii burżuazyjnej i jej przeżytkom, broniąc i twórczo rozwijając jedynie naukową i rewolucyjną ideologię marksizmu-leninizmu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partyjny

      związany z partią, dotyczący partii, należący do partii (np. działacz partyjny, dyscyplina partyjna)


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z partią polityczną, dotyczący partii politycznej

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (2.1) przed 1989 r.: członek rządzącej partii komunistycznej


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partyjski

      przymiotnik od: Partia


      przymiotnik

       (1.1) związany z Partami lub Partią, dotyczący Partów lub Partii

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (2.1) jęz. język partyjski;


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partyka

      nazwisko


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gwara. duża pajda


      Partyka – nazwisko używane w Polsce.

      Na początku lat 90. XX wieku nosiło je w Polsce 6925 pełnoletnich osób. Najwięcej w dawnym woj. tarnobrzeskim (947 osób), katowickim (481 osób) i wrocławskim (353 osoby).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partykularność

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) cecha tego, co partykularne


      Źródła:

      Wiktionary

      Partykularny

      1. taki, który charakteryzuje się partykularyzmem - postawą cechującą się preferowaniem spraw dotyczących wybranej grupy społecznej lub regionu z pominięciem spraw ogółu; aspołeczny;
      2. ograniczony do pewnej części kraju, dążący do uniezależnienia od centrum kraju; prowincjonalny, miejscowy, regionalny


      przymiotnik

       (1.1) mający na względzie korzyść własnego środowiska, regionu itp., a nie ogółu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partykularysta

      osoba dbająca o własne interesy lub interesy swojego środowiska z pominięciem interesów ogółu


      Źródła:

      SJP.pl

      Partykularystyczny

      taki, który dotyczy partykularysty, uwzględnia tylko swój własny interes, dba o własne interesy z pominięciem interesów ogółu


      Źródła:

      SJP.pl

      Partykularyzacja

      rzadko: dbanie o interesy własne, swojego środowiska itp., z pominięciem interesów ogółu


      Źródła:

      SJP.pl

      Partykularyzm

      postawa cechująca się preferowaniem spraw własnych, dotyczących wybranej grupy społecznej lub regionu z pominięciem spraw ogółu


      Partykularyzm – stanowisko, zgodnie z którym ośrodki władzy i administracji nie uwzględniają całokształtu interesów określonego społeczeństwa czy państwa, ignorując potrzebę jego harmonijnego rozwoju gospodarczego lub kulturalnego, dbając jedynie o interesy własne, najczęściej własnej grupy interesu. Stronnicze decyzje podejmowane są wówczas na korzyść pewnych regionów kraju lub określonych grup społecznych, a pozostałe regiony są spychane na dalszy plan.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partykularyzować

      1. nadawać czemuś cechy partykularyzmu;
      2. rzadko: myśleć, działać w duchu partykularyzmu;
      3. rzadko: myśleć, działać w duchu zaściankowości, prowincjonalizmu


      Źródła:

      SJP.pl

      Partykularz

      lekceważąco: miejscowość bez od uczelni, szkół lub innych tego typu placówek, będąca także częściowo odcięta od spraw i problemów własnych mieszkańców


      Źródła:

      SJP.pl

      Partykuła

      w językoznawstwie:
      1. nieodmienna część mowy pełniąca pomocniczą rolę w zdaniu, polegającą na modyfikacji sensu wyrazu lub wypowiedzi, np. no, niech, bądź, by;
      2. partykuła wzmacniająca - partykuła, która wzmacnia znaczenie innego wyrazu, wyrażenia lub zdania, np. -że (po samogłoskach: -ż)


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gram. nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech;


      Partykuła – niesamodzielny (pozbawiony samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe. Partykuły są nieodmiennymi częściami mowy. Służą wyrażaniu rozmaitych treści modalnych (np. by tworzące tryb przypuszczający, imperatywne niech), emfazy, nacisku (np. no, -że, ż, por. Chodź no!, Chodźże, Chodźcież wreszcie), ograniczenia (np. jeszcze, już). Partykułami są również elementy negacji (nie) i potwierdzenia (tak).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partykułowy

      przymiotnik od: partykuła; związany z partykułą, mający partykułę, charakterystyczny, typowy dla tej nieodmiennej części mowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Partytura

      1. szczegółowy spis nut dla zespołowego utworu muzycznego
      2. teatr. egzemplarz sztuki teatralnej z naniesionymi uwagami reżysera


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) muz. szczegółowy zapis nutowy całości utworu muzycznego z założenia przeznaczony do wykonywania przez wiele instrumentów, uporządkowanych według powszechnie przyjętej kolejności jedna partia pod drugą;

       (1.2) teatr. egzemplarz sztuki teatralnej, opatrzony komentarzami reżysera lub inscenizatora odnośnie wystawienia dzieła

       (1.3) film. zapis filmu z użyciem obrazów i tekstu, uwzględniający długości całości i poszczególnych ujęć, ustawień kamery, postaci i scenografii, warstwę słowną, muzyczną, efektów akustycznych, specjalnych itp., sporządzany m.in. w celach naukowo-badawczych, dydaktycznych i szkoleniowych


      Partytura (wł. partitura) – notacyjne zestawienie nad sobą wszystkich partii wokalnych i instrumentalnych utworu zespołowego w celu przejrzystego utrwalenia całości dzieła, ułatwienia orientacji kompozytorowi, dyrygentowi oraz słuchaczom śledzącym z partyturą wykonania danej kompozycji. Partytura eksponuje wertykalne związki między poszczególnymi partiami, zestawionymi nad sobą w pewnym określonym porządku. Poszczególne rodziny instrumentów łączone są ze sobą oddzielną linią: akoladą. W ramach poszczególnych grup najwyżej umieszcza się instrumenty o najwyższej wysokości skali, najniżej – o najniższej.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partyturowy

      przymiotnik od: partytura; będący szczegółowy spisem nut dla zespołowego utworu muzycznego lub egzemplarzem sztuki teatralnej z naniesionymi uwagami reżysera


      przymiotnik

       (1.1) muz. przym. od partytura

       (1.2) teatr. przym. od partytura

       (1.3) film. przym. od partytura


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partytywny

      dopełniacz partytywny: dopełniacz wskazujący na część całości; dopełniacz cząstkowy, częściowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Partyzana

      broń biała mająca postać trzymetrowego drzewca, na którym osadzono szeroki i obosieczny grot


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) hist. wojsk. broń drzewcowa o długim, zwężonym, obosiecznym grocie z bocznymi rozgałęzieniami, używana jako broń piechoty w zachodniej Europie od XV wieku, później, od XVII w. jako broń straży i oznaka oficerów piechoty;


      Partyzana – broń drzewcowa o obosiecznym grocie, mającym u nasady dwa rozgałęzienia o kształcie skrzydeł lub półksiężyca. W XVII wieku przekształciła się w typ broni znany jako szponton.

      Używana na zachodzie Europy w XV wieku jako broń bojowa piechoty, w XVII wieku stała się bronią paradną: oznaką godności oficerskiej oraz bronią straży pałacowych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partyzanci

      osoba walcząca w partyzantce


      Partyzanci (z fr. partisans) – nieregularna formacja zbrojna działająca w ramach ruchu oporu, warunkowo zaliczana do sił zbrojnych danego państwa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Partyzancki

      1. związany z partyzantami lub partyzantką (np. oddział partyzancki);
      2. potocznie: działający samowolnie i nieprofesjonalnie


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z partyzantką i partyzantami

      przymiotnik jakościowy

       (2.1) działający samowolnie, nielegalnie lub nieprofesjonalnie


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Partyzant

      osoba walcząca w partyzantce


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) wojsk. uczestnik konspiracyjnej walki zbrojnej na tyłach nieprzyjaciela; żołnierz oddziału partyzanckiego

       (1.2) hist. żołnierz walczący w wojnie podjazdowej

       (1.3) hist. polit. członek nieformalnej frakcji wewnątrz PZPR, której liderem był Mieczysław Moczar;


      Partyzanci (z fr. partisans) – nieregularna formacja zbrojna działająca w ramach ruchu oporu, warunkowo zaliczana do sił zbrojnych danego państwa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Partyzantka

      1. zbrojna walka przeciwko okupantowi prowadzona nieregularnie, poprzez podjazdowe ataki, dywersję itp.
      2. oddziały partyzanckie
      3. pot. kobieta partyzant
      4. pot. działalność prowadzona na własną rękę


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) wojsk. forma walki zbrojnej z ukrycia

       (1.2) przen. niezorganizowana działalność prowadzona na własną rękę

       (1.3) oddziały partyzantów

       (1.4) kobieta partyzant

       (1.5) daw. kobieta opowiadająca się za czym


      Wojna partyzancka – jedna z najstarszych form walki zbrojnej, polegająca na działaniach nieregularnych prowadzonych przez partyzantów przy poparciu ludności i skierowana przeciwko okupantowi/zaborcy lub przeciw rodzimym rządom uważanym przez partyzantów za wrogie.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paruch

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parudniowy

      mający parę dni, trwający parę dni itp.; parodniowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parulski

      nazwisko


      • Krzysztof Parulski – polski prawnik i wojskowy
      • Ryszard Parulski – polski szermierz i działacz sportowy

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parumiesięczny

      mający parę miesięcy, trwający parę miesięcy itp.; paromiesięczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Parurarura

      wykrzyknik

       (1.1) muz. częsty wypełniacz w piosenkach


      Źródła:

      Wiktionary

      Parusetletni

      trwający paręset lat, mający paręset lat; parosetletni


      Źródła:

      SJP.pl

      Parusetmetrowy

      mający długość paruset metrów, wynoszący paręset metrów


      Źródła:

      SJP.pl

      Parusetstronicowy

      składający się z paruset stronic


      przymiotnik

       (1.1) liczący paręset stron, składający się z paruset stron


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paruszewo

      Paruszewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Strzałkowo.


      Źródła:

      Wikipedia

      Paruszewski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Paruszowice

      Paruszowice (niem. Baumgarten)– wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Byczyna.

      W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parutygodniowy

      trwający parę tygodni, mający parę tygodni; parotygodniowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parutysięczny

      liczący parę tysięcy czegoś; parotysięczny


      Źródła:

      SJP.pl

      Paruwiekowy

      trwający parę wieków, mający parę wieków; parowiekowy


      Źródła:

      SJP.pl

      Paruzel

      nazwisko


      Osoby o tym nazwisku:

      • Jan Paruzel – polski działacz konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej
      • Marian Paruzel – polski wędkarz, publicysta i dziennikarz
      • Olaf Paruzel – polski lekkoatleta, sprinter

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Paruzja

      według Nowego Testamentu: powtórne przyjście Chrystusa na świat przed Sądem Ostatecznym


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) rel. w chrześcijaństwie: ponowne przyjście Chrystusa na świat,

       (1.2) hist. oficjalna wizyta władcy w świecie hellenistycznym w okresie III w. p.n.e. - II w. n.e.


      Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata. Jej źródłami biblijnymi są wypowiedzi Jezusa w ewangeliach (głównie Mt 24, Mk 13 i Łk 21), komentarze św. Pawła z Tarsu i Apokalipsa św. Jana.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parwa

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) daw. pierwsza klasa w szkołach pijarskich


      Źródła:

      Wiktionary

      Parwe

      przymiotnik

       (1.1) rel. w tradycji żydowskiej – neutralny, nie będący pożywieniem ani mięsnym, ani mlecznym


      Źródła:

      Wiktionary

      Parweniusz

      człowiek, który dorobił się majątku niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, starający się naśladować zamożne warstwy społeczeństwa; dorobkiewicz; nuworysz; nowobogacki


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) książk. pejor. osoba, która dostała się do wyższych sfer i nieudolnie próbuje je naśladować


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parweniuszka

      kobieta, która dorobiła się majątku niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, starająca się naśladować zamożne warstwy społeczeństwa; nuworyszka; nowobogacka


      rzeczownik, rodzaj żeńsk

       (1.1) książk. pejor. kobieta, która dostała się do wyższych sfer i nieudolnie próbuje je naśladować


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parweniuszostwo

      zarabianie dużych sum pieniężnych niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, zyski i skutki będące efektem takich działań


      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) książk. pejor. cecha osób, które dostały się do wyższych sfer i nieudolnie próbują je naśladować


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parweniuszowski

      przymiotnik od: parweniusz (np. parweniuszowskie maniery, parweniuszowski charakter); nowobogacki; nuworyszowski


      przymiotnik

       (1.1) nowobogacki, nuworyszowski


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parwowiroza

      zakaźna choroba bakteryjna psów i kotów


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) wet. zakaźna choroba psów wywoływana przez parwowirusa psiego;


      Rumień zakaźny (choroba piąta, łac. erythema infectiosum, ang. fifth disease) – zakaźna choroba wirusowa, przebiegająca ostro, występuje najczęściej u niemowląt i dzieci. Spowodowana zakażeniem parwowirusem B19. Okres wylęgania choroby wynosi od 4 do 14 dni. Głównym objawem chorobowym jest wysypka, która początkowo ma charakter ostro odgraniczonego rumienia zlokalizowanego na policzkach (kształt motyla), często przybierającego kolor sinoczerwony („spoliczkowane dziecko”). Po 1–4 dniach wysypka rozszerza się na ramiona, tułów, pośladki przybierając postać plam, obrączek, girland. Wysypka ustępuje i nawraca przez 1 do 3 tygodni. Zanika bez pozostawiania blizn i bez złuszczania naskórka. Przebieg choroby jest zazwyczaj łagodny, ale niekiedy w trakcie choroby może wystąpić depresja układu czerwonokrwinkowego szpiku (aż do przemijającego przełomu aplastycznego), prowadząc w rzadkich przypadkach do ostrego zespołu hemolitycznego. U kobiet w ciąży może dojść do uogólnionego obrzęku płodu oraz do jego obumarcia.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paryjski

      przymiotnik od: Paros (grecka wyspa na Morzu Egejskim oraz największe miasto na tej wyspie)


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Paros, dotyczący Paros


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parys

      mit. gr. jeden z bohaterów Iliady, syn Hekuby i króla Troi, Priama; Aleksander


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

       (1.1) mitgr. królewicz trojański, syn Priama i Hekuby, sędzia w sporze o jabłko niezgody, ukochany Heleny;

       (1.2) rzad. imię|polski|m.;

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (2.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 3317;

       (2.2) geogr. wieś w województwie warmińsko-mazurskim;


      Parys (także Aleksander, gr. Πάρις Páris, łac. Paris) – w mitologii greckiej królewicz trojański.

      Uchodził za syna Priama i Hekabe. Był bratem Hektora, Deifobosa i Kasandry oraz ukochanym królowej Sparty – Heleny.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parysek

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Paryski

      przymiotnik od: Paryż (stolica Francji)


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Paryżem, dotyczący Paryża


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parysko

      przysłówek

       (1.1) na sposób paryski, po parysko


      Źródła:

      Wiktionary

      Paryskość

      paryski


      Patrz:paryski

      Źródła:

      SJP.pl

      Parysów

      1. wieś w Polsce;
      2. osiedle w Warszawie


      W Polsce
      • Parysów – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim
      • Parysów – gmina w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim
      • Parysów – osiedle w Warszawie
      • Fort P Twierdzy Warszawa (Parysów) – fort Twierdzy Warszawa
      • Parysów – przystanek kolejowy
      • Parysów – dawna gromada

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parysowski

      przymiotnik od: Parysów; charakterystyczny dla Parysowa, odnoszący się w jakiś sposób do tej miejscowości i gminy


      Źródła:

      SJP.pl

      Parysowy

      przymiotnik dzierżawczy - należący do Parysa lub z nim związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Parytecik

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zdrobn. od parytet


      Źródła:

      Wiktionary

      Parytet

      1. ekon. stosunek wymienny (np. walut)
      2. parytet złota - zawartość czystego złota w jednost. wymiennej stanowiąca podstawę kursu
      3. praw. zrównanie ze sobą różnych podmiotów
      4. społ. zrównanie warunków życia, dochodów pewnych grup ludności


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) zasada równości proporcji dwóch lub więcej wielkości, określana prawnie a priori;


      Parytet (łac. paritas – równość) – zasada równości proporcji dwóch lub więcej wielkości, określana prawnie a priori.

      Zasada parytetu definiowanego przez:

      • ekonomię – stosunek proporcji dwóch walut, powiązanie wartości tychże walut.
      • prawo – polega na ustalonej ustawowo lub umownie reprezentacji podmiotów prawnych (reprezentowanych przez osoby fizyczne) na zasadzie równości w składzie osobowym ustalonych umową lub ustawą instytucji wyłanianych wspólnie przy udziale tych dwóch podmiotów prawnych.
      • nauki społeczne (socjologia, politologia) – forma dyskryminacji pozytywnej polegająca na administracyjnym rezerwowaniu miejsc (kwot) dla reprezentantów określonych grup społecznych; dotyczy zwykle miejsc w instytucjach przedstawicielskich, w przedsiębiorstwach, uczelniach itp. Ma gwarantować zasadę równości uczestnictwa (partycypacji), przeciwdziałać marginalizacji (wykluczeniu) ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, przynależność partyjną czy inne kryterium.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parytetowo

      parytetowy


      Patrz:parytetowy

      Źródła:

      SJP.pl

      Parytetowy

      przymiotnik od: parytet; charakterystyczny dla parytetu, wyznaczający parytet lub w jakiś inny sposób związany z parytetem


      Źródła:

      SJP.pl

      Paryż

      stolica Francji


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

       (1.1) geogr. stolica i największe miasto Francji, położone nad Sekwaną, w północnej części kraju;

       (1.2) geogr. miejscowość w Polsce w województwie opolskim;

       (1.3) geogr. miejscowość w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim;

       (1.4) geogr. przysiółek w Polsce w województwie małopolskim;


      Paryż (fr. Paris, wymowa) – stolica i najludniejsze miasto Francji, a także departament (nr 75), w regionie Île-de-France. Położone jest w północnej części kraju, w centrum Basenu Paryskiego, nad Sekwaną. Stanowi centrum polityczne, ekonomiczne i kulturalne kraju.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paryżanin

      mieszkaniec Paryża


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec Paryża


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Paryżanka

      mieszkanka Paryża


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mieszkanka Paryża


      • Paryżanka – nazwa nadana jednemu z fresków z pałacu w Knossos
      • Paryżanka – amerykański film z 1923 roku w reżyserii Charliego Chaplina (A Women of Paris: A Drama of Fate)
      • Paryżanka – komedia Henry’ego Becque’a
      • Paryżanka − amerykański film z 1938 roku w reżyserii Henry’ego Kostera (The Rage of Paris)
      • Paryżanka − francuski film z 2017 roku w reżyserii Ludovica Bernarda (Mission Pays basque)
      • 'Paryżanka' – odmiana gruszy

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Paryżewo

      Źródła:

      Wikipedia

      Paryzol

      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. parasol


      Źródła:

      Wiktionary

      Parząco

      1. powodując pieczenie, ból;
      2. wywołując podrażnienie skóry;
      3. wywołując nieprzyjemne wspomnienia, odczucia


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzacz

      pracownik masarni zajmujący się parzeniem wędlin


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzęchlin

      rodzaj mchów z rodziny parzęchlinowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzęchlinowate

      rodzina mchów


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzęczew

      nazwa kilku miejscowości w Polsce


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzęczewianin

      mieszkaniec Parzęczewa (miasta w Polsce)


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzęczewianka

      mieszkanka Parzęczewa (miasta w Polsce)


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzęczewo

      Parzęczewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Kamieniec. Około 4 km na południe od wsi przepływa Północny Kanał Obry.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parzęczewski

      przymiotnik od: Parzęczew


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzelnia

      pomieszczenie do wstępnej obróbki drewnianych belek, w którym znajduje się system urządzeń wytwarzających gorącą parę, pod której działaniem uzyskuje się wymaganą barwę drewna


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzelniczy

      wytwarzający gorącą parę


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) służący do wytwarzania gorącej pary


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parzenica

      1. jednobarwny lub kolorowy ozdobny haft na sukiennych spodniach góralskich
      2. drewniana rzeźbiona forma w kształcie serca służąca do wyciskania serów


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) etn. charakterystyczne haftowane zdobienie ludowych góralskich spodni;


      Parzenica – struga wypływająca z Jeziora Wielewskiego i uchodząca do rzeki Niechwaszcz w południowym regionie Kaszub zwanym Zaborami. Struga przepływa przez następujące jeziora: Głuchówko, Swatki, Blewiec, Łazy oraz Skąpe.

      Parzenica stanowi szlak spływów kajakowych.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parzenie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|parzyć.


      Źródła:

      Wiktionary

      Parzeplin

      rodzaj roślin z rodziny parzeplinowatych; gunnera, gunera


      Parzeplinowate (Gunneraceae) – rodzina roślin z rzędu parzeplinowców (Gunnerales). Obejmuje jeden rodzaj – parzeplin, znany też jako gunnera, gunera (Gunnera). Należą do niego 63 gatunki. Są to byliny kłączowe występujące głównie na półkuli południowej w pasie zwrotnikowym (w klimacie umiarkowanie ciepłym) w Ameryce Południowej, Afryce, Nowej Zelandii, Tasmanii i Oceanii. Najdalej na północ spotykane są na Hawajach, w Ameryce Centralnej, w Malezji i Filipinach. Rosną one w wilgotnych lasach oraz nad brzegami wód i na mokradłach. Naukowa nazwa rodzajowa upamiętnia norweskiego botanika i biskupa Johanna Ernsta Gunnerusa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzeplinowate

      o cechach parzeplinowatych, charakterystyczny dla parzeplinowatych


      Parzeplinowate (Gunneraceae) – rodzina roślin z rzędu parzeplinowców (Gunnerales). Obejmuje jeden rodzaj – parzeplin, znany też jako gunnera, gunera (Gunnera). Należą do niego 63 gatunki. Są to byliny kłączowe występujące głównie na półkuli południowej w pasie zwrotnikowym (w klimacie umiarkowanie ciepłym) w Ameryce Południowej, Afryce, Nowej Zelandii, Tasmanii i Oceanii. Najdalej na północ spotykane są na Hawajach, w Ameryce Centralnej, w Malezji i Filipinach. Rosną one w wilgotnych lasach oraz nad brzegami wód i na mokradłach. Naukowa nazwa rodzajowa upamiętnia norweskiego botanika i biskupa Johanna Ernsta Gunnerusa.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzeplinowaty

      o cechach parzeplinowatych, charakterystyczny dla parzeplinowatych


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzno

      Parzno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Kluki, 8 km na północny zachód od Bełchatowa.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parzonka

      gotowana trawa z otrębami


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzony

      przymiotnik

       (1.1) taki, który się parzy na parze


      Źródła:

      Wiktionary

      Parzuchowski

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzybroda

      1. potrawa z duszonej słodkiej kapusty z dodatkiem kartofli
      2. kapusta faszerowana


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) gw-pl|Poznań. kapuśniak (zupa)

       (1.2) gw-pl|Poznań. włoska kapusta ugotowana na słodko


      Pazibroda lub parzybroda – regionalna wiejska potrawa polska charakterystyczna dla Kielecczyzny, powiatu skarżyskiego i terenów wokół Radomia. Przygotowywana jest z utłuczonych gotowanych ziemniaków zmieszanych z ugotowaną kapustą kiszoną, omaszczonych skwarkami świeżo wytopionymi ze słoniny. Czasem przyprawiana na ostro pieprzem. Podawana na gorąco, dawniej jako jednodaniowy, codzienny obiad. Istnieje też wariant ze słodką kapustą gotowaną razem z ziemniakami.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parzyć

      1. wywoływać ból swoim gorącem; piec, palić;
      2. wywoływać ból i podrażnienie skóry jak przy dotknięciu czymś gorącym;
      3. myć produkty spożywcze w gorącej wodzie;
      4. zalewać wrzątkiem, aby otrzymać napój;
      5. parzyć się - łączyć się w pary na czas godów


      czasownik przechodni niedokonany (dk. zaparzyć)

       (1.1) być odczuwanym jako gorące

       (1.2) kulin. poddawać coś działaniu wrzątku lub gorącej wody

       (1.3) kulin. otrzymywać napar po zalaniu wrzątkiem, zalewać coś wrzątkiem

      czasownik przechodni niedokonany (dk. poparzyć)

       (2.1) podrażniać skórę podobnie jak coś gorącego

      czasownik zwrotny niedokonany parzyć się

       (3.1) odczuwać ból po dotknięciu czegoś gorącego

       (3.2) o zwierzętach: łączyć się w pary w okresie godowym, kopulować

       (3.3) o ziołach, herbacie: podlegać parzeniu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parzych

      nazwisko


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzydełko

      u różnych zwierząt (np. jamochłonów) narząd wydzielający paraliżującą substancję


      Parzydełka – wieloznaczny termin z anatomii zwierząt, którym określane są różne struktury o różnej budowie i pochodzeniu:

      • organ ataku i obrony charakterystyczny dla jamochłonów,
      • organellum komórki parzydełkowej,
      • komórka parzydełkowa (inaczej knidocyt),
      • knidoblast parzydełkowców,
      • knidocysta (inaczej knida) parzydełkowców,
      • knidocyl,
      • nematocysta,
      • ptychocysta,
      • spirocysta,
      • trichocysta (inaczej trychocysta) orzęsków,
      • trychit wirków.

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzydełkowce

      typ wodnych, dwuwarstwowych zwierząt tkankowych o promienistej symetrii ciała


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzydełkowiec

      wodne zwierzę bezkręgowe, którego jednym ze sposobów obrony i zdobywania pożywienia jest paraliżowanie ofiary przy pomocy parzydełka


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzydełkowy

      przymiotnik od: parzydełko; spełniający funkcję parzydełka, wyglądający jak parzydełko, przypominający je lub w jakiś inny sposób z nim związany


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z parzydełkiem, dotyczący parzydełka, wyglądający jak parzydełko, przypominający je lub spełniający jego funkcję


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parzydło

      wieloletnia roślina zielna o pierzastych liściach i kremowych lub pomarańczowych kwiatach zebranych w pęki


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Parzygnat

      żartobliwie o kiepskim kucharzu


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) pogardliwie o kucharzu


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parzynów

      Parzynów (niem. Hedwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Kobyla Góra.

      W latach 1954–1958 wieś była siedzibą władz gromady Parzynów, po jej zniesieniu w gromadzie Kobylagóra.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.


      Źródła:

      Wikipedia

      Parzysta

      łyżwiarz startujący w konkursie jazdy parami


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzystoczłonowe

      o cechach charakterystycznych dla parzystoczłonowych, typowy dla parzystoczłonowych


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzystoczłonowość

      cecha charakteryzująca głównie skąposzczety z rzędu parzystoczłonowych, odznaczająca się budową z kilku członów, których liczba jest parzysta


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzystoczłonowy

      o cechach charakterystycznych dla parzystoczłonowych, typowy dla parzystoczłonowych


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzystokopytne

      rząd ssaków łożyskowych


      rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

       (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Artiodactyla|Owen|ref=tak., rząd ssaków łożyskowych, posiadających dwa wyraźnie większe palce – trzeci i czwarty – zakończone racicami;

      forma przymiotnika.

       (2.1) plural|parzystokopytny.


      Parzystokopytne (Artiodactyla) – rząd ssaków łożyskowych z nadrzędu Laurasiatheria w obrębie magnordo Boreoeutheria, posiadających (oprócz waleni) dwa wyraźnie większe palce – trzeci i czwarty – zakończone racicami.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parzystokopytny

      o cechach charakterystycznych dla parzystokopytnych, typowy dla parzystokopytnych


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) zool. mający parzystą liczbę palców zwieńczonych kopytami


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parzystopierzasty

      z wyglądu przypominający liście grochodrzewu pospolicie nazywanego akacją, charakterystyczny dla liści tego drzewa


      Źródła:

      SJP.pl

      Parzystość

      podzielność przez dwa, występowanie w liczbie parzystej, parami


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) mat. cecha liczb całkowitych, podzielnych przez dwa bez reszty;

       (1.2) mat. cecha funkcji zachowujących symetrię względem znaku argumentu;

       (1.3) mat. cecha permutacji, której liczba inwersji jest parzysta;

       (1.4) fiz. własność zmiany znaku funkcji falowej lub pola kwantowego przy zmianie znaku jednego z jej argumentów;


      • parzystość liczb
      • parzystość funkcji
      • parzystość permutacji
      • parzystość (mechanika kwantowa)
        • parzystość C
        • parzystość P
        • parzystość R
        • parzystość T
      • kontrola parzystości

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Parzysty

      1. podzielny przez dwa
      2. występujący parami


      przymiotnik

       (1.1) taki, który występuje w parze

       (1.2) mat. podzielny przez dwa;

       (1.3) mat. o funkcji: symetryczny względem zmiany znaku argumentu;

       (1.4) mat. o permutacji: mający parzystą (1.2) liczbę inwersji


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Parzyszek

      nazwisko


      • Adrian Parzyszek (ur. 1975) – polski hokeista, reprezentant Polski
      • Czesław Parzyszek (ur. 1943) – polski duchowny katolicki, prowincjał pallotyńskiej Prowincji Chrystusa Króla, prof. dr hab.
      • Kazimierz Parzyszek (1937–1983) – polski duchowny katolicki, pallotyn, filozof i popularyzator teologii
      • Piotr Parzyszek (ur. 1993) – polski piłkarz

      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Pas

      1. przenośnie: rezygnacja z dalszego udziału w czymś;
      2. lek przeciwgruźliczy; PAS


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) książk. intensywny jasnoczerwony kolor

       (1.2) książk. silny rumieniec na twarzy (zwykle w liczbie mnogiej)


      Pas – długi, wąski kawałek skóry, tkaniny lub innego materiału. Zazwyczaj służący do przytrzymywania spodni, koszuli itp. blisko ciała, ale niekiedy pełniący też funkcję czysto ozdobną. Zwykle zapinany jest na sprzączkę i przytrzymywany szlufkami.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasać

      pilnować pasących się kóz, owiec, bydła itp.


      czasownik przechodni niedokonany

       (1.1) paść zwierzęta co pewien czas, wiele razy

      czasownik zwrotny niedokonany pasać się

       (2.1) korzystać wielokrotnie z pastwiska, jeść tam trawę


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pasadena

      nazwa kilku miejscowości w USA


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto w Kalifornii;

       (1.2) geogr. miasto w Teksasie;


      • Pasadena – amerykański serial obyczajowy z 2001 r.

      Miejscowości w USA:

      • Pasadena – miasto w stanie Kalifornia, w hrabstwie Los Angeles
      • Pasadena – jednostka osadnicza w stanie Maryland, w hrabstwie Anne Arundel
      • Pasadena – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Harris

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasadeński

      Pasadena


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Pasadeną, dotyczący Pasadeny


      Patrz:Pasadena

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pasalicyl

      jedna z soli kwasu salicylowego, będąca bezbarwną lub białawą, krystaliczną substancją stosowaną jako zamiennik salicylu w lecznictwie


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasaman

      rzeczownik, rodzaj męski

       (1.1) daw. pasamon


      Źródła:

      Wiktionary

      Pasamon

      1. wyrób w formie taśmy służący do obszywania brzegów ubrań, obić, dekoracji;
      2. dawniej: liberia


      Pasmanteria, wyroby pasmanteryjne, wyroby szmuklerskie, dawniej pasamony, wyroby pasamoniczne (z wł. passamano) – wyroby włókiennicze używane, jako ozdoba, wzmocnienie lub ochrona brzegów, do obszywania brzegów ubiorów, tkanin dekoracyjnych, obić tapicerskich. Ich wytwarzaniem zajmowali się szmuklerze, zwani też pasamonikami.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wikipedia

      Pasamonictwo

      rzemiosło szmuklerza; szmuklerstwo, pasamonnictwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasamoniczka

      pasamonik


      Patrz:pasamonik

      Źródła:

      SJP.pl

      Pasamonik

      dawniej: rzemieślnik wyrabiający pasamon; szmuklerz, pasamonnik


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) rzem. rzemieślnik zajmujący się wyrabianiem pasów, galonów, frędzli, taśm itp.


      Szmuklerz, pasamonik (niem. Schmuck, wł. passamano) – rzemieślnik zajmujący się szmuklerstwem (pasamonictwem), czyli wyrabianiem pasów, galonów, frędzli, taśm (w tym przerabianych metalowymi nićmi) i innych wyrobów pasmanteryjnych.

      Do dzisiejszych czasów zachowała się w Krakowie Baszta Pasamoników.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasamonika

      dawniej: rzemieślnik wyrabiający pasamon; szmuklerz, pasamonnik


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasamonnictwo

      rzemiosło szmuklerza; szmuklerstwo, pasamonictwo


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasamonnik

      dawniej: rzemieślnik wyrabiający pasamon; szmuklerz, pasamonik


      rzeczownik, rodzaj męski

       (1.1) wytwórca pasamonów, galonów i lamówek


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pasamoński

      pasamon, pasamonik


      Patrz:pasamon, pasamonik

      Źródła:

      SJP.pl

      Pasanie

      rzeczownik, rodzaj nijaki

       (1.1) odczasownikowy od|pasać.


      Źródła:

      Wiktionary

      Pasasana

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) jedna z asan; skręt podczas kucania z dłońmi połączonymi na plecyecach


      Źródła:

      Wiktionary

      Pasat

      typ stałego wiatru strefy międzyzwrotnikowej


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) meteorol. geogr. stały, ciepły wiatr wiejący w strefie międzyzwrotnikowej w kierunku równika;

      rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

       (2.1) mot. pot. model samochodu osobowego niemieckiej marki Volkswagen;


      Pasat (hol. passaat) – stały, ciepły wiatr o umiarkowanej sile (3-4°B), wiejący w strefie międzyzwrotnikowej w kierunku równika między 35° szerokości północnej i 35° szerokości południowej. Miał duże znaczenie w epoce żaglowców.

      Na półkuli północnej pasat wieje z kierunku NE, a na południowej z SE, zgodnie z działaniem siły Coriolisa. Powoduje ona odchylenie kierunku poruszania się ciał na półkuli północnej w stronę bieguna północnego w prawo (z punktu widzenia poruszającego się obiektu), a na południowej w stronę bieguna południowego – w lewo. Wieją one ze strefy wyżów zwrotnikowych ku strefie niżów równikowych znajdujących się w tzw. komórce cyrkulacyjnej Hadleya.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasatowy

      przymiotnik od: pasat; charakterystyczny dla stałego wiatru strefy międzyzwrotnikowej, związany z tym wiatrem


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasawa

      miasto w Niemczech


      rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

       (1.1) geogr. miasto na prawach powiatu w południowo-wschodnich Niemczech, w Bawarii, bezpośrednio przy granicy z Austrią;


      Pasawa (niem. Passau, łac. Castra Batavia, czes. Pasov) – miasto na prawach powiatu w południowo-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Dolna Bawaria, w regionie Donau-Wald, siedziba powiatu Pasawa. Leży bezpośrednio przy granicy z Austrią. Liczy 49 454 mieszkańców (31.12.2013) i jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym, administracyjnym i turystycznym, węzłem komunikacyjnym oraz siedzibą uniwersytetu.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasawczyk

      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) mieszkaniec Pasawy, ktoś pochodzący z Pasawy


      Źródła:

      Wiktionary

      Pasawski

      przymiotnik od: Pasawa, miasto w Niemczech


      przymiotnik relacyjny

       (1.1) związany z Pasawą, dotyczący Pasawy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pasaż

      1. przejście między budynkami, ulicami, galeriami, często kryte szklanym dachem;
      2. w muzyce: szybko następujące po sobie dźwięki; biegnik


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) archit. przejście na poziomie chodnika, które łączy budynki lub ulice, przykryte dachem, często szklanym, często z wejściami do sklepów;

       (1.2) muz. szereg szybko następujących po sobie dźwięków granych lub śpiewanych w oparciu o rozłożony akord;

       (1.3) jeźdz. element ujeżdżenia, w którym koń jadąc miarowym kłusem, unosi wysoko nogi i na moment zatrzymuje je w powietrzu;


      • pasaż (architektura)
      • pasaż (handel)
      • pasaż (jeździectwo)
      • pasaż (muzyka)

      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasażer

      osoba korzystająca z jakiegoś środka lokomocji i niekierująca nim


      rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

       (1.1) osoba podróżująca, ale nie kierująca pojazdem


      Pasażer – osoba korzystająca ze środka transportu, która nie kieruje pojazdem. Pasażerem jest zarówno osoba, która jedzie publicznym środkiem transportu (np. metra), jak i np. samochodu.

      Pasażer kolejowy – osoba podróżująca pociągiem lub znajdująca się na terenie kolejowym przed rozpoczęciem podróży pociągiem lub po jej zakończeniu, z wyłączeniem członków obsługi pociągów.



      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasażerka

      kobieta korzystająca z jakiegoś środka lokomocji i niekierująca nim


      rzeczownik, rodzaj żeński

       (1.1) kobieta podróżująca, ale nie kierująca pojazdem


      Pasażerka – czarno-biały polski film fabularny z 1963 roku w reżyserii Andrzeja Munka, zmontowany przez Witolda Lesiewicza.

      Film jest adaptacją słuchowiska Zofii Posmysz Pasażerka z kabiny 45 z 1959 oraz późniejszego widowiska telewizyjnego z 1960 roku. Pasażerka podzielona jest na dwie części: współczesną, w której podczas rejsu transatlantyckiego była nadzorczyni SS Liza (Aleksandra Śląska) dostrzega swoją dawną więźniarkę Martę (Anna Ciepielewska), oraz rozgrywającą się w czasie II wojny światowej w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, w której odbywa się pojedynek psychologiczny między Lizą a Martą.


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasażerokilometr

      jednostka stosowana w przewoźnictwie, transporcie pasażerskim, będąca iloczynem liczby pasażerów na danej trasie i długości tej trasy


      rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

       (1.1) stosowana w transporcie pasażerskim jednostka miary pracy przewozowej będąca iloczynem ilości przewiezionych pasażerów i pokonanej przez nich odległości;


      Pasażerokilometr (paskm, pkm; ang.: pass·km=passenger·kilometre) – stosowana w transporcie pasażerskim (zazwyczaj publicznym i regularnym) jednostka miary pracy przewozowej wykonanej przez środki transportu pasażerskiego w określonym czasie (np. doby, miesiąca, roku, wybranego kursu itp.).


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary oraz Wikipedia

      Pasażerski

      związany z pasażerami, dotyczący pasażerów (np. ruch pasażerski, statek pasażerski)


      przymiotnik

       (1.1) taki, który służy do przewozu pasażerów


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pasażować

      przeszczepiać wielokrotnie bakterie z jednej pożywki na drugą lub z jakiegoś organizmu na inny w celu zmiany cech kolonii tych bakterii


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasażowy

      przymiotnik od: pasaż; znajdujący się w pasażu, będący w pasażu, charakterystyczny dla niego lub w jakiś inny sposób z nim związany


      Źródła:

      SJP.pl

      Pasażyk

      zdrobnienie od: pasaż


      Źródła:

      SJP.pl

      Paść

      1. nadzorować pasące się zwierzęta;
      2. karmić, tuczyć;
      3. przenośnie: sycić, nasycać


      czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

       (1.1) doglądać zwierząt pożywiających się na łące

      czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. padać)

       (2.1) zob. padać.

      czasownik zwrotny niedokonany paść się (dk. brak)

       (3.1) o zwierzętach: pożywiać się trawą na łące

       (3.2) przen. o ludziach: jeść w nadmiernych ilościach

      rzeczownik, rodzaj żeński

       (4.1) gw-pl|Bukowina. pułapka na myszy


      Źródła:

      SJP.pl
      Wiktionary

      Pascal

      [czytaj: paskal]
      1. imię francuskie;
      2. nazwisko francuskie, m.in. Blaise (a. Błażej) Pascal (1623-62), francuski filozof, matematyk, fizyk i pisarz


      • paskal (Pa) – jednostka ciśnienia nazwana na cześć Blaise'a Pascala
      • Pascal – francuskie imię męskie, którego polskim odpowiednikiem jest Paschalis
      • Pascal Brodnicki – francusko-polski kucharz
      • Pascal – język programowania nazwany na cześć Blaise'a Pascala
      • Wydawnictwo Pascal – wydawnictwo turystyczne (grupa ITI)
      • Université Blaise-Pascal – uniwersytet w Clermont-Ferrand
      • „Pascal” – francuski okręt podwodny z okresu międzywojennego i II wojny światowej
      • nazwisko Pascal:
        • Blaise Pascal – filozof i matematyk francuski
        • Jacqueline Pascal – zakonnica, siostra filozofa Pascala
        • Gisèle Pascal – francuska aktorka
        • Jean-Claude Pascal – francuski aktor, piosenkarz i pisarz

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pascalowski

        [czytaj: paskalowski] taki jak u Pascala, właściwy Pascalowi, charakterystyczny dla Pascala itp.


        Źródła:

        SJP.pl

        Pascha

        danie wielkanocne z sera, jaj, masła i rodzynków


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) rel. żydowskie święto obchodzone w pierwszą niedzielę po wiosennej pełni Księżyca na pamiątkę wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej; w Izraelu trwa 7 dni, a w diasporze – 8 dni;

         (1.2) rel. Wielkanoc we wschodnich Kościołach chrześcijańskich;


        • Pascha – święto ludowe obchodzone przez plemiona koczowników semickich w czasach przed Mojżeszem
        • Pascha (Pesach) – święto żydowskie
        • Wielkanoc – święto obchodzone przez chrześcijan zachodnich
        • Pascha – święto obchodzone przez prawosławnych i w innych Kościołach wschodnich
        • Pascha – potrawa wielkanocna
        • Pascha 2000 – album grupy 2Tm2,3

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paschalis

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Paschalis – imię męskie pochodzenia greckiego, następnie łacińskiego, oznaczającego Wielkanoc. Wywodzi się od aramejskiego, słowa „pascha” lub też hebrajskiego Pesach oznaczającego żydowskie święto wyjścia, upamiętniające opuszczenie Egiptu i początek drogi do Ziemi Obiecanej, także przypadającego w znaną już wcześniej Paschę. Paschalis jest polskim odpowiednikiem francuskiego imienia Pascal.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paschalny

        przymiotnik od: Pascha; typowy dla judaistycznego święta obchodzonego w pierwszą niedzielę po wiosennej pełni Księżyca, związany z tym świętem


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Paschą, dotyczący Paschy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paschalski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paschazjusz

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Źródła:

        Wiktionary

        Paschazy

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Paschazy, również Paschazjusz – zlatynizowane męskie imię (łac. Paschasius od wyrazu pascha), pochodzenia hebrajskiego od wyrazu Pesach (pascha).

        Hagiografia wymienia sześciu świętych o tym imieniu, m.in. Paschazjusza-Hibernusa (wspomnienie 22 marca) i Paschazego wspominanego 13 listopada w grupie męczenników afrykańskich.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paschał

        w Kościele rzymskokatolickim - duża świeca zapalana podczas nabożeństw wielkanocnych


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) rel. świeca poświęcona w Wigilię Paschalną z charakterystycznymi greckimi literami Α i Ω (alfa i omega);


        Paschał (łac. cereus paschalis, dosłownie „świeca wielkanocna”) – w katolicyzmie: duża świeca z wosku pszczelego (gdzieniegdzie bielonego) używana w liturgii, symbolizująca Chrystusa Zmartwychwstałego.

        Świeca paschalna zapalana jest podczas Eucharystii i Liturgii Godzin w czasie całego okresu wielkanocnego, a poza nim podczas sprawowania chrztu i odprawiania pogrzebu. W okresie wielkanocnym umieszczana jest w prezbiterium, w pozostałe dni roku winna znajdować się przy chrzcielnicy, a w czasie pogrzebu obok trumny z ciałem zmarłego. Co roku przygotowuje się nową świecę, która zostaje uroczyście poświęcona i wprowadzona do świątyni podczas Wigilii Paschalnej sprawowanej w nocy z Wielkiej Soboty na Niedzielę Wielkanocną.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paściak

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Jan Paściak – polski chemik
        • Józef Paściak – rzymskokatolicki duchowny

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasecki

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paseczek

        zdrobnienie od: pasek


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) mały, cienki pasek


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasecznik

        rodzaj gryzoni z rodziny wiewiórkowatych


        Funambulini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny wiewiórczaków (Callosciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paseista

        osoba dbająca o tradycje, przywiązana do tradycji, tradycyjnych obyczajów lub wzorców


        Źródła:

        SJP.pl

        Paseistka

        paseista


        Patrz:paseista

        Źródła:

        SJP.pl

        Paseistyczny

        przymiotnik od: paseizm; wynikający z dbałości o tradycje, przywiązania do tradycji, tradycyjnych obyczajów, wzorców


        Źródła:

        SJP.pl

        Paseizm

        dbałość o tradycje, przywiązanie do tradycji, tradycyjnych obyczajów lub wzorców, a także kierunek w sztuce będący wynikiem takiego przywiązania


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasek

        mały pas


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) lekki i wąski pas na biodrach lub w talii noszony w celach ozdobnych lub dla przytrzymania odzieży, także do noszenia zegarka, bagażu itp.

         (1.2) jedna z naszywek na elementach munduru służąca do określania rangi

         (1.3) taśma używana do mocowania, łączenia czegoś

         (1.4) pas będący wąskim wycinkiem powierzchni

         (1.5) wąska część czegoś

         (1.6) wąska linia w deseniu


        • pasek: element ubrania
        • pasek: paskarstwo
        • pasek komiksowy: krótka humorystyczna historyjka obrazkowa (komiks) najczęściej składająca się z trzech lub czterech obrazków wydrukowanych w gazecie w jednym rzędzie (z ang. comic strip)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasemko

        pewna liczba nici, włókien lub włosów przylegających do siebie równolegle, najczęściej także wyróżniających się od całości kolorem, połyskiem lub wielkością


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) zdrobn. od pasmo


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasemkowy

        pasemko


        Patrz:pasemko

        Źródła:

        SJP.pl

        Paseo

        1. w Hiszpanii:
        a) aleja, bulwar, promenada;
        b) spacer po takim miejscu;
        2. w korridzie: uroczyste wejście zapaśników


        Źródła:

        SJP.pl

        Paser

        osoba zajmująca się handlem skradzionymi towarami lub nabywaniem ich w celu odsprzedaży


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) osoba handlująca kradzionymi rzeczami

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) poligr. pomocniczy znak montażowy;


        • paser – osoba biorąca udział w handlu kradzionymi rzeczami lub je rozprowadzająca
        • paser – element graficzny
        • Paser – kabupaten w Indonezji
        • Paser – dostojnik w starożytnym Egipcie, syn Nebneczeru, arcykapłana boga Amona.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paserka

        1. kobieta zajmująca się paserstwem, nabywaniem albo przechowywaniem skradzionych wcześniej dóbr materialnych;
        2. potoczne określenie na paserstwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Paserski

        przymiotnik od: paserstwo; związany z obrotem rzeczami skradzionymi, ich skupem, sprzedażą oraz przechowywaniem, odnoszący się do osób tak działających


        Źródła:

        SJP.pl

        Paserstwo

        zajmowanie się obrotem rzeczami skradzionymi, ich skupem, sprzedażą oraz przechowywaniem


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) praw. przestępstwo polegające na skupie, przechowywaniu lub sprzedaży rzeczy kradzionych;


        Paserstwo – zachowanie polegające na nabyciu rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego (najczęściej kradzieży), lub udzieleniu innej osobie pomocy do jej zbycia, albo na przyjęciu tej rzeczy lub pomocy w jej ukryciu.

        Paserstwo można popełnić umyślnie jak i nieumyślnie, zależnie od tego, czy paser wie o przestępnym pochodzeniu przedmiotu (paserstwo umyślne), czy też w konkretnym przypadku powinien i mógł takie pochodzenie rzeczy stwierdzić na podstawie towarzyszących okoliczności, np. podejrzanie niskiej ceny, sprzedaży bez dokumentów lub w niekompletnym stanie itp.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasewicz

        nazwisko


        Edward Pasewicz (ur. 9 czerwca 1971 w Kostrzynie nad Odrą) – polski poeta, pisarz, dramaturg i kompozytor.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasiaczek

        zdrobnienie od: pasiak


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od pasiak


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasiak

        1. ludowa tkanina w pasy lub wyrób z tej tkaniny
        2. strój więźniów hitlerowskich obozów koncentracyjnych
        3. pasiak narudziak - rzadki motyl dzienny


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) odzież. strój w paski

         (1.2) chodnik lub bieżnik w paski

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (2.1) zool. warchlak dzika o pasiastym umaszczeniu


        Pasiak – ubiór więźnia, składający się ze spodni i kurtki uszytych z materiału w pionowe (najczęściej), szerokie pasy na przemian jasne i ciemne (np. biało-czarne), jak w typowej piżamie. Do tego zestawu czasami dołączana była czapka z identycznego materiału. Ten sposób ubierania więźniów utrudnia im ucieczkę i "wmieszanie się w tłum", ponieważ w kulturze europejskiej i amerykańskiej ubranie takie odróżnia się znacznie od powszechnie noszonego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasiastość

        cecha czegoś, co zostało pokryte równoległymi pasami, najczęściej o odmiennych kolorach występujących na przemian


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasiasty

        pokryty równoległymi pasami, najczęściej o odmiennych kolorach występujących na przemian


        przymiotnik

         (1.1) taki, który ma deseń w pasy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasiatka

        ubranie w paski, najczęściej kojarzone z ubiorem więźniów i skazańców przebywających w areszcie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasiaty

        przymiotnik

         (1.1) pasiasty


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasibrzuch

        osoba myśląca jedynie o jedzeniu, obżerająca się oraz z natury leniwa, nieskłonna do pracy; obżarciuch


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pot. leniwy obżarciuch


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasibrzuchowy

        charakterystyczny dla pasibrzucha, osoby ciągle obżerającej się i z natury leniwej, odnoszący się do takiej osoby


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasić

        młodzieżowo: pasić komuś - pasować, odpowiadać komuś


        Pasić – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie dziesiątym, w gminie Tomislavgrad. W 2013 roku liczyła 250 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasieczka

        zdrobnienie od: pasieka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. zdrobn. od: pasieka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasiecznictwo

        hodowla pszczół w pasiekach lub barciach oraz zyski przynoszone przed prowadzenie takiej hodowli; bartnictwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasieczniczka

        pasiecznik


        Patrz:pasiecznik

        Źródła:

        SJP.pl

        Pasiecznik

        pszczelarz zajmujący się hodowlą pszczół w barciach, a później także w pasiekach; bartnik


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pszcz. hodowca pszczół

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) przest. pasieka


        • Pasiecznik – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lubomierz
        • Pasiecznik – dawna gromada
        • Pasiecznik – szczyt w Krowiarkach (Sudety)
        • Olga Pasiecznik – śpiewaczka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasiecznikować

        czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

         (1.1) daw. pszcz. być pasiecznikiem, zajmować się pasieką


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasiecznikowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pasiecznikować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasieczny

        przymiotnik od: pasieka; związany z hodowlą pszczół w pasiekach, odnoszący się do sposobów tej hodowli, osób zajmujących się tą hodowlą i korzyści z niej płynących


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) przest. pszczelarz

        przymiotnik relacyjny

         (2.1) odnoszący się do pasieki, związany z pasieką


        • Pasieczny – polskie nazwisko

        Osoby noszące nazwisko Pasieczny:

        • Leszek Pasieczny (1930–2014) – polski ekonomista;
        • Tadeusz A.H. Pasieczny – brytyjski dermatolog polskiego pochodzenia.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasieczysko

        miejsce, gdzie znajduje się pasieka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasieka

        ule z pszczołami; pasiecznik


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pszcz. teren z ustawionymi ulami;

         (1.2) gwara. zagroda dla koni


        Pasieka – w pszczelarstwie teren z ustawionymi ulami. Jako pasiekę określa się też wszystkie ule danego właściciela – pszczelarza, wraz z jego budowlami i urządzeniami pasiecznymi, ułatwiającymi pracę w pasiece.

        O istnieniu na ziemiach polskich pasieki już w czasach piastowskich świadczą liczne nazwy miejscowe, pierwsza zaś wzmianka pisemna o pasiece pochodzi z 1238 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasienie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|paść.


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasierb

        syn męża lub żony z poprzedniego małżeństwa


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) syn męża lub żony pochodzący z wcześniejszego małżeństwa


        • pasierb – przybrany syn.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasierbek

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasierbica

        córka męża lub żony z poprzedniego małżeństwa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) córka małżonka z innego małżeństwa


        Przybrana rodzina – niespokrewniona rodzina powstająca w wyniku powtórnego małżeństwa przez owdowiałego lub rozwiedzionego rodzica. Składa się ona z jednego rodzica, jego rodzonych dzieci, nowego małżonka oraz ewentualnie dzieci własnych tego nowego małżonka.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasierbiec

        Pasierbiec – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Limanowa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pasierbiński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasierbowy

        przymiotnik od: pasierb; typowy, charakterystyczny dla pasierba, syna męża lub żony z poprzedniego małżeństwa, krótkiego słupka wzmacniającego lub bocznego pędu rośliny, wyrastającego przedwcześnie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasierski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasik

        regionalnie: pasek (do noszenia na ubraniu)


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

         (1.1) reg. zdrobn. od pas


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasikoń

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) zgrub. od pasikonik


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasikonik

        nocny zielony lub brunatny owad z długimi czułkami, silnie rozbudowanymi tylnymi odnóżami umożliwiającymi dalekie i wysokie skoki, wydający charakterystyczne dźwięki; konik polny


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) ent. zwykle zielony, skoczny owad;


        Tettigonia – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae). Obejmuje owady dość duże, o masywnym ciele, barwie zielonej lub brązowawej, z długimi skocznymi tylnymi odnóżami. Przechodzą przeobrażenie niezupełne.

        W Polsce występują 3 gatunki z tego rodzaju: pasikonik zielony, pasikonik długopokładełkowy i pasikonik śpiewający.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasikonikowate

        o cechach pasikonikowatych (rodzina owadów prostoskrzydłych)


        Pasikonikowate (Tettigoniidae) – rodzina owadów prostoskrzydłych, długoczułkowych (Ensifera).

        Rodzina jest reprezentowana przez ponad 6800 gatunków na całym świecie, grupowanych w około 20 podrodzinach, przy czym część systematyków niektóre z tych podrodzin, a nawet niższe taksony, traktuje jako odrębne rodziny (np. długoskrzydlakowate, miecznikowate, nadrzewkowate lub siodlarkowate). Wówczas do pasikonikowatych zalicza się około 900 gatunków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasikonikowaty

        o cechach pasikonikowatych (rodzina owadów prostoskrzydłych)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasikoniszka

        pasikoniszka białobrzucha - gatunek ssaka z podrodziny nowików


        Pasikoniszka (Onychomys) – rodzaj ssaków z podrodziny nowików (Neotominae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasikowski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasikurowice

        Pasikurowice (niem. Paschkerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.

        Przez Pasikurowice biegnie linia kolejowa nr 326 Wrocław Psie Pole – Wrocław Zakrzów – Trzebnica.

        Znajduje się tu rozdzielcza stacja elektroenergetyczna 400/110 kV Krajowego Systemu Elektroenergetycznego.

        We wsi działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pasiński

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Artur Pasiński – polski siatkarz
        • Jacek Pasiński – polski siatkarz, trener siatkarski
        • Jerzy Pasiński – polski działacz państwowy, w latach 1989–1990 prezydent Gdańska
        • Paweł Pasiński – polski lekkoatleta

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasionka

        potoczne określenie na czynność pilnowania pasącego się stada krów lub innych zwierząt stadnych


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) reg. pasanie bydła


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasirb

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) stpol. pasierb


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasirbica

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) stpol. pasierbica


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasirzb

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) stpol. pasierb


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasirzbica

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) stpol. pasierbica


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasirzyt

        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) stpol. darmozjad, pasożyt


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasisty

        mający wzór w pasy; tkany, malowany w pasy; porośnięty sierścią w pasy; pasiasty


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasiut

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasiwum

        strona bierna czasownika; passivum


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasja

        1. zamiłowanie do czegoś, namiętność; także przedmiot tej namiętności
        2. silne rozgniewanie się, furia
        3. wielkopostne nabożeństwo służące rozpamiętywaniu męki Jezusa
        4. dzieło artystyczne traktujące o męce Jezusa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) silne zainteresowania, zamiłowanie

         (1.2) rel. utwór artystyczny lub przedstawienie religijne opisujący mękę Jezusa Chrystusa

         (1.3) gniew


        Pasja (łac. passio – cierpienie, męka) – fragmenty Ewangelii opowiadające o męce Pańskiej – ostatnich 12 godzinach życia Jezusa Chrystusa, od pojmania w Ogrójcu do śmierci na krzyżu na wzgórzu zwanym Golgota.

        Jej rozpamiętywanie stanowi treść nabożeństw Drogi krzyżowej i Gorzkich żali oraz liturgia Wielkiego Tygodnia zapoczątkowana jeszcze liturgią Niedzieli Palmowej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasjami

        1. zamiłowanie do czegoś, namiętność; także przedmiot tej namiętności
        2. silne rozgniewanie się, furia
        3. wielkopostne nabożeństwo służące rozpamiętywaniu męki Jezusa
        4. dzieło artystyczne traktujące o męce Jezusa


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasjans

        rozłożenie kart w określonym układzie i staranie się odkrycia wszystkich kart wg ścisłych reguł


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

         (1.1) karc. rodzaj jednoosobowej gry karcianej polegająca na układaniu w odpowiedni sposób talii kart na stole;


        Pasjans (z fr. patience) – układanka karciana (gra karciana), zwana także samotnikiem (fr. solitaire) przy użyciu jednej, dwu lub rzadziej większej liczby talii kart, zazwyczaj dla jednej osoby, w celu ułożenia ich według ustalonych wcześniej reguł w określone sekwencje lub inne uporządkowane układy, bezpośrednio kartami lub za pomocą kart wirtualnych (programów komputerowych).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasjansik

        zdrobnienie od: pasjans


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od pasjans


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasjansowy

        przymiotnik od: pasjans; mogący utworzyć pasjans, odpowiedni do układania pasjansa (np. karty pasjansowe) lub w jakiś inny sposób związany z pasjansem


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z pasjansem, dotyczący pasjansu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasjonacki

        przeznaczony dla pasjonatów, hobbistów, łączący ludzi o podobnych zainteresowaniach (np. klub pasjonacki), mogący przejąć kogoś do głębi, pochłonąć, zainteresować; hobbistyczny, hobbystyczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasjonat

        1. człowiek mający wielkie zamiłowanie do czegoś, oddany czemuś, zainteresowany czymś; hobbysta, zapaleniec, miłośnik, entuzjasta;
        2. człowiek gwałtowny, skłonny do wpadania w pasję, łatwo wybuchający gniewem; furiat, złośnik


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) osoba, która się czymś pasjonuje

         (1.2) przest. człowiek, który łatwo wpada w gniew


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasjonatka

        1. kobieta mająca wielkie zamiłowanie do czegoś, oddana czemuś, zainteresowana czymś; hobbystka, hobbistka, miłośniczka, entuzjastka;
        2. kobieta gwałtowna, skłonna do wpadania w pasję, łatwo wybuchająca gniewem


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasjonał

        księga liturgiczna z opisem męki i śmierci Chrystusa


        Pasjonał (łac.) Passionales – w hagiografii zbiór (również nieuporządkowany) tekstów hagiograficznych (pasji, żywotów i innych); księga liturgiczna, zawierająca teksty ewangelicznych opisów Męki Pańskiej, które odczytuje się w miejsce ewangelii w Niedzielę Palmową Męki Pańskiej oraz w liturgii Wielkiego Piątku. Teksty te zawarte są także w lekcjonarzu i ewangeliarzu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasjoniści

        członek włoskiego zakonu istniejącego i działającego do dziś, założonego w celu prowadzenia misji oraz szerzenia kultu męki Chrystusa


        Zgromadzenie Męki Pańskiej (CP), popularnie zwane pasjonistami, zostało założone w 1720 we Włoszech przez św. Pawła od Krzyża (Paweł Danei, 1694–1775), a zatwierdzone w 1741 przez papieża Benedykta XIV. Zgromadzenie Męki Pańskiej dało Kościołowi dwóch biskupów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasjonista

        członek włoskiego zakonu istniejącego i działającego do dziś, założonego w celu prowadzenia misji oraz szerzenia kultu męki Chrystusa


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. zakonnik ze Zgromadzenia Męki Pańskiej założonego przez św. Pawła od Krzyża;


        Zgromadzenie Męki Pańskiej (CP), popularnie zwane pasjonistami, zostało założone w 1720 we Włoszech przez św. Pawła od Krzyża (Paweł Danei, 1694–1775), a zatwierdzone w 1741 przez papieża Benedykta XIV. Zgromadzenie Męki Pańskiej dało Kościołowi dwóch biskupów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasjonistka

        członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) rel. mniszka z żeńskiej gałęzi Zgromadzenia Męki Pańskiej założonego przez św. Pawła od Krzyża


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasjonować

        1. przejmować kogoś, pochłaniać, interesować;
        2. pasjonować się: oddawać się czemuś z pasją, mieć pasję do czegoś, interesować się czymś


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasjonowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pasjonować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasjonujący

        1. taki, który przejmuje kogoś, pochłania, interesuje;
        2. pasjonujący się: taki, który oddaje się czemuś z pasją, ma pasję do czegoś, interesuje się czymś


        forma czasownika.

         (1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: pasjonować

        przymiotnik

         (2.1) szczególnie ciekawy, wyjątkowo interesujący


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paskal

        jednostka ciśnienia


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) metrol. fiz. jednostka ciśnienia w układzie SI;


        Paskal (Pa) – jednostka ciśnienia (także naprężenia) w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

        \mathrm {1\,Pa={\frac {1\,N}{1\,m^{2}}}={\frac {1\,kg}{1\,m\cdot s^{2}}}}

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paskalizacja

        konserwacja produktów spożywczych za pomocą wysokiego ciśnienia


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) konserwacja wysokim ciśnieniem;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paskara

        zgrubienie od: paskarka


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskarka

        kobieta zajmująca się nieuczciwym i nielegalnym handlem przynoszącym zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskarski

        przymiotnik od: paskarstwo; charakterystyczny, typowy dla nieuczciwego i nielegalnego handlu przynoszącego zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku, odnoszący się do takiego handlu (np. cena paskarska) lub osób zajmujących się takim handlem (np. pośrednik, wspólnik paskarski)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskarstwo

        nieuczciwy i nielegalny handel przynoszący zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskarz

        osoba zajmująca się nieuczciwym i nielegalnym handlem przynoszącym zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku


        Paskarz – handlarz zajmujący się nieuczciwym i nielegalnym handlem przynoszącym zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paski

        deseń na materiale


        • Nowe Paski – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin
        • Stare Paski – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paśko

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskować

        zajmować się nieuczciwym i nielegalnym handlem przynoszącym zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|paskować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Paskowany

        zajmować się nieuczciwym i nielegalnym handlem przynoszącym zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, których brakuje na rynku


        przymiotnik

         (1.1) pokryty deseniem w paski


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paskowiec

        gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych; białostrząb ciemny


        Paskowiec, białostrząb ciemny (Morphnarchus princeps) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Średniej wielkości ptak drapieżny zamieszkujący Amerykę Centralną i północno-zachodnią część Ameryki Południowej. Gatunek niezagrożony wyginięciem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paskówka

        rzadki, europejski, w Polsce chroniony gatunek ropuchy, o szarym zabarwieniu i charakterystycznej brunatnej prędze przebiegającej wzdłuż grzbietu


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskownik

        rodzaj ptaków z rzędu wróblowych


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskowy

        przymiotnik od: pasek; mający paski, taki, którego zewnętrzna część jest pokryta paskami, najczęściej w kontrastujących kolorach, podobny do pasków lub w jakiś inny sposób z nimi związany


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z paskiem, dotyczący paska

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (2.1) telew. pot. pracownik telewizji przygotowujący paski z informacjami przewijające się u dołu ekranu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paskud

        pejoratywnie:
        1. brzydka, nieurodziwa kobieta; brzydula, pokraka, szkarada;
        2. kobieta budząca niechęć, zachowująca się źle, niestosownie do sytuacji;
        3. coś brzydkiego, niesmacznego, nieprzyjemnego; paskudztwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskuda

        pejoratywnie:
        1. brzydka, nieurodziwa kobieta; brzydula, pokraka, szkarada;
        2. kobieta budząca niechęć, zachowująca się źle, niestosownie do sytuacji;
        3. coś brzydkiego, niesmacznego, nieprzyjemnego; paskudztwo


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ktoś lub coś brzydkiego, budzącego odrazę i niechęć opowiadania o tym przy jedzeniu


        • Paskuda z Zalewu Zegrzyńskiego – mistyfikacja, wzorowana na Nessie
        • Katarzyna Paskuda – polska modelka i aktorka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paskudka

        pieszczotliwie o ukochanej


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudnica

        obraźliwe, pogardliwe określenie na kobietę paskudną, budzącą odrazę


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudnie

        przysłówek

         (1.1) w sposób paskudny; wstrętnie


        Źródła:

        Wiktionary

        Paskudniej

        stopień wyższy od przysłówka: paskudnie


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudniejszy

        stopień wyższy od przymiotnika: paskudny


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudnik

        paskuda, paskud; pejoratywnie:
        1. brzydki, nieurodziwy mężczyzna; brzydul, brzydal, pokraka, szkarada;
        2. mężczyzna budzący niechęć, zachowujący się źle, niestosownie do sytuacji


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudny

        bardzo brzydki, odrażający, swoim wyglądem budzący niechęć, obrzydzenie lub złośliwy, nieznośny


        przymiotnik

         (1.1) bardzo brzydki

         (1.2) zły, przykry, nieznośny


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paskudziarz

        osoba, która paskudzi, zanieczyszcza coś, brudzi lub robi coś źle, nieudolnie, ze szkodą dla czegoś


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudzić

        zanieczyszczać coś, brudzić lub robić coś źle, nieudolnie, ze szkodą dla czegoś, partaczyć


        Źródła:

        SJP.pl

        Paskudztwo

        coś, co budzi wstręt, obrzydzenie, odrazę z powodu brzydoty, złego smaku lub zapachu


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) coś paskudnego, bardzo brzydkiego, nieestetycznego

         (1.2) coś bardzo niesmacznego


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paskustwo

        dawniej: paskudztwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasmajtki

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) pot. majtki z pasem do pończoch


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasmanteria

        1. ogół wyrobów włókienniczych do wykańczania i obszywania odzieży;
        2. sklep z takimi wyrobami


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) sklep z odzieżowymi elementami wykończeniowymi

         (1.2) wyroby włókiennicze służące do obszywania i wykańczania odzieży (frędzle, wstążki, lamówki, tasiemki)


        Pasmanteria, wyroby pasmanteryjne, wyroby szmuklerskie, dawniej pasamony, wyroby pasamoniczne (z wł. passamano) – wyroby włókiennicze używane, jako ozdoba, wzmocnienie lub ochrona brzegów, do obszywania brzegów ubiorów, tkanin dekoracyjnych, obić tapicerskich. Ich wytwarzaniem zajmowali się szmuklerze, zwani też pasamonikami.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasmanteryjny

        pasmanteria


        przymiotnik

         (1.1) dotyczący pasmanterii


        Patrz:pasmanteria

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasmar

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. hydron. rzeka w północnej Polsce i w obwodzie królewieckim Rosji, dopływ Stradyka, który sam wpada do Świeżej


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasmo

        1. szereg nici, włosów itp. tworzących jakąś całość;
        2.
        a) fragment powierzchni w postaci długiego pasa;
        b) rzeczy znajdujące się w ułożeniu ciągłym;
        3. wiele następujących po sobie zdarzeń; ciąg


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) szereg nici, włosów itp. tworzących jakąś całość

         (1.2) fragment powierzchni w postaci długiego pasa

         (1.3) rzeczy ułożone w kształt pasa

         (1.4) przen. wiele następujących po sobie zdarzeń

         (1.5) fiz. przedział (częstotliwości, energii, czasu)

         (1.6) geogr. grupa gór, wzniesień o wydłużonym kształcie;


        W elektronice, akustyce, fizyce, optyce, telekomunikacji:

        • pasmo widzialne
        • pasmo przenoszenia
        • pasmo radiowe
        • pasmo Macha
        • pasmo pracy anteny

        W fizyce molekularnej:

        • pasmo wzbronione
        • pasmo przewodzenia
        • pasmo walencyjne

        Inne:

        • pasmo górskie
        • pasmo programowe
        • Pasmo – tygodnik

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasmować

        malując, rysując itp., pokrywać jakąś powierzchnię w taki sposób, że tworzą się na niej paski; paskować


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasmowaty

        przypominający budową pasmo


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasmowoprzepustowy

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) elektr. przepuszczający wszystkie składowe częstotliwości sygnału z określonego zakresu i tłumiący te spoza niego


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasmowozaporowy

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) elektr. tłumiący wszystkie składowe częstotliwości sygnału z określonego zakresu i przepuszczający te spoza niego


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasmowy

        mający kształt pasma; podłużny


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) taki, który ma pasma


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paśnica

        paśnica tarczówkowa - gatunek muchówki z rodziny rączycowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Paśnictwo

        dawniej: rzemiosło zajmujące się wytwarzaniem pasów


        Źródła:

        SJP.pl

        Paśniczy

        związany z rzemiosłem zajmującym się wytwarzaniem pasów


        Źródła:

        SJP.pl

        Paśnik

        1. rodzaj koryta nakrytego daszkiem, do którego wykłada się paszę dla zwierząt;
        2. przestarzale: pastwisko
        3. motyl dzienny z rodziny miernikowcowatych


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) niewielka konstrukcja z zadaszeniem do dokarmiania zwierzyny leśnej;


        • paśnik – konstrukcja do dokarmiania zwierząt
        • Paśnik – część wsi w gminie Wojcieszków, pow. łukowskim, woj, lubelskim
        • Paśnik – przysiółek wsi w gminie Nowy Kawęczyn, pow. skierniewickim, woj. łódzkim
        • Paśnik – skała w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej
        • Paśnik – skała w Dolinie Wodącej (koło Smolenia) na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej
        • Paśnik – staw w gminie Niemodlin, powiecie opolskim, województwie opolskim
        • Paśnik – wzgórze w gminie Nowogród Bobrzański, pow. zielonogórskim, woj, lubuskim
        • Paśnik – wzgórze w gminie Zgorzelec, pow. zgorzeleckim, woj, dolnośląskim
        • Paśnik – rodzaj chrząszcza z rodziny kózkowatych i podrodziny kózkowych

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paso

        peruwiańska rasa koni gorącokrwistych


        Geografia

        Argentyna

        • Paso de los Libres – miasto

        Urugwaj

        • Paso de Carrasco – miasto

        Stany Zjednoczone

        • Paso Robles – miasto

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasobrzuch

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) stpol. pasibrzuch


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasok

        Ogólnogrecki Ruch Socjalistyczny - partia polityczna


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasolini

        [czytaj: pazolińi albo pasolińi] nazwisko, np. Pier Paolo Pasolini (1922-1975) - włoski reżyser filmowy


        Pasolini – włosko-belgijsko-francuski dramat biograficzny z 2014 roku w reżyserii Abla Ferrary. Historia życia legendarnego włoskiego artysty i intelektualisty Piera Paola Pasoliniego. Zdjęcia kręcono w Rzymie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasoń

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasować

        1. odpowiadać czemuś, nadawać się do czegoś;
        2. rezygnować z gry, mówić "pas";
        3. potocznie: nie podejmować dalszego wysiłku; odpuszczać sobie;
        4. potocznie: zestawiać części tak, aby przystawały, dopasowywać;
        5. pasować się:
        a) zmagać się z trudnościami;
        b) robić coś z dużym wysiłkiem;
        c) ironicznie: nadawać sobie jakąś godność


        czasownik nieprzechodni niedokonany

         (1.1) być w sam raz wobec czegoś, zgadzać się z czymś pod określonymi względami; nie być ani za dużym, ani za małym, przylegać, mieścić się

         (1.2) książk. ustępować, rezygnować z zamierzonego celu

         (1.3) karc. wycofywać się z dalszej licytacji przez powiedzenie słowa „pas”

         (1.4) być odpowiednim do czyichś potrzeb

         (1.5) stanowić dobraną parę lub zespół

         (1.6) przypadać do gustu

         (1.7) dokonywać drobnych przeróbek ubrania u krawca

        czasownik przechodni niedokonany

         (2.1) podn. mianować, nadawać komuś jakąś funkcję

        czasownik zwrotny niedokonany pasować się

         (3.1) walczyć z czymś, zmagać się z przeciwnościami

         (3.2) robić coś z wielkim trudem

         (3.3) bić się z kimś, mierzyć się z kimś


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pasować.


        • pasowanie (maszynoznawstwo)
        • pasowanie na rycerza

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasowany

        1. odpowiadać czemuś, nadawać się do czegoś;
        2. rezygnować z gry, mówić "pas";
        3. potocznie: nie podejmować dalszego wysiłku; odpuszczać sobie;
        4. potocznie: zestawiać części tak, aby przystawały, dopasowywać;
        5. pasować się:
        a) zmagać się z trudnościami;
        b) robić coś z dużym wysiłkiem;
        c) ironicznie: nadawać sobie jakąś godność


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasówka

        1. klucz wyrobiony, dopasowany na podstawie odcisku;
        2. niewielki ptak z rzędu wróblowatych


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) środ. przestępcze klucz dopasowany na podstawie odcisku


        Pasówka malgaska, paskówka malgaska (Galidictis fasciata) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny galidii (Galidiinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasówki

        1. klucz wyrobiony, dopasowany na podstawie odcisku;
        2. niewielki ptak z rzędu wróblowatych


        Pasówki (Passerellidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasowość

        układ pasowy, układ kilku pasów, rzędów


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest pąsowe; cecha tych, którzy są pąsowi


        Pasowość – jeden z porządków przestrzennych środowiska geograficznego kuli ziemskiej, polega na występowaniu równoległych do siebie pasów krajobrazowych, z których każdy cechuje się odmiennym charakterem środowiska.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasowy

        zrobiony z pasów, tworzący pasy, ułożony w pasy (np. wzór pasowy), ustawiony w rzędach lub taki, którego częścią jest pas (np. koło pasowe, transporter pasowy)


        przymiotnik

         (1.1) książk. jasnoczerwony


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasożyt

        organizm roślinny lub zwierzęcy żyjący kosztem innego organizmu; parazyt (dawniej)


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) biol. organizm żerujący na innym organizmie, zazwyczaj ze szkodą dla swego żywiciela;

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (2.1) przen. pejor. osoba wykorzystująca innych dla osiągnięcia własnych korzyści


        Pasożytnictwo, parazytyzm – forma antagonistycznego współżycia dwóch organizmów, z których jeden czerpie korzyści ze współżycia, a drugi ponosi szkody. Termin ten stosowany jest w biologii – w odniesieniu do dwóch organizmów różnych gatunków – oraz w socjologii, gdzie pasożytnictwem nazywany jest próżniaczy tryb życia osoby zdolnej do pracy. Zbliżonymi do pasożytnictwa formami – spotykanymi w biologii rozwoju – są szczególne taktyki rozrodcze prowadzone przez parazytoidy, pasożyty lęgowe oraz niektóre gatunki tzw. pasożytów płciowych (np. matronicowate).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasożytka

        1. kobieta żerująca na pracy innych, żyjąca cudzym kosztem; darmozjadka;
        2. gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych, występujący w centralnej części Ameryki Południowej


        Pasożytka (Heteronetta atricapilla) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zasiedla południową połowę Ameryki Południowej. Szczegółowe informacje dotyczące jej życia nie są jeszcze znane.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasożytnictwo

        1. bytowanie pasożyta w organizmie swego żywiciela, polegające na wykorzystywaniu organizmu żywicielskiego jako środowiska życia i źródło zdobywania pokarmu; parazytyzm;
        2. życie cudzym kosztem, żerowanie na pracy innych ludzi


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) negatywny typ zależności między żywicielem a pasożytem, gdy pasożyt żyje kosztem gospodarza i działa na jego szkodę, równocześnie nie mogąc bez niego utrzymać się przy życiu


        Pasożytnictwo, parazytyzm – forma antagonistycznego współżycia dwóch organizmów, z których jeden czerpie korzyści ze współżycia, a drugi ponosi szkody. Termin ten stosowany jest w biologii – w odniesieniu do dwóch organizmów różnych gatunków – oraz w socjologii, gdzie pasożytnictwem nazywany jest próżniaczy tryb życia osoby zdolnej do pracy. Zbliżonymi do pasożytnictwa formami – spotykanymi w biologii rozwoju – są szczególne taktyki rozrodcze prowadzone przez parazytoidy, pasożyty lęgowe oraz niektóre gatunki tzw. pasożytów płciowych (np. matronicowate).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasożytniczy

        przymiotnik od: pasożyt; będący wynikiem działania pasożytów (np. choroba pasożytnicza), odnoszący się do pasożytujących zwierząt lub roślin (np. organizm pasożytniczy, rośliny pasożytnicze)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) biol. dotyczący pasożytów

        przymiotnik jakościowy

         (2.1) książk. przen. postępujący jak pasożyt, żyjący na cudzy koszt


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasożytny

        wydrzyk pasożytny - gatunek wędrownego ptaka z rodziny wydrzyków; wydrzyk ostrosterny


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasożytować

        1. o roślinach i zwierzętach: żyć kosztem innego organizmu, być pasożytem
        2. o człowieku: żyć cudzym kosztem, być darmozjadem


        czasownik nieprzechodni niedokonany

         (1.1) biol. żyć kosztem innego organizmu, nie uśmiercając go gwałtownie lub wcale

         (1.2) przen. żyć cudzym kosztem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasożytowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) biol. odżywianie się kosztem innego organizmu

         (1.2) przen. życie na cudzy koszt


        Źródła:

        Wiktionary

        Passa

        pomyślny lub niepomyślny okres w jakimś działaniu


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ciąg następujących po sobie zdarzeń, zwykle o charakterze pozytywnym lub negatywnym


        • Passa – okres
        • Passa – miejscowość we Francji

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Passacaglia

        [czytaj: passakalja]
        1. starowłoski powolny taniec ludowy;
        2. dawna hiszpańska pieśń uliczna z towarzyszeniem gitary


        Passacaglia (czyt. passakalja; wł., z hiszp. pasacalle „piosenka uliczna”, od pasar „przechodzić” i calle „ulica”; fr. passacaille) – hiszpańska pieśń z towarzyszeniem gitary wykonywana na ulicy, w XVII w. – taniec w metrum trójdzielnym.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Passamezzo

        [czytaj: passamecco] szesnastowieczny włoski taniec


        Passamezzo – włoski taniec dworski w dwudzielnym metrum i tempem umiarkowanym, popularny w II połowie XVI wieku. Tańczony był zazwyczaj razem z następującym po nim szybkim tańcem saltarello. Później para tych dwóch tańców została zastąpiona parą pawana i galiarda.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Passat

        przecier pomidorowy


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) mot. pot. model samochodu osobowego niemieckiej marki Volkswagen;


        • pasat – stały, ciepły wiatr o umiarkowanej sile
        • Volkswagen Passat – rodzina samochodów osobowych klasy średniej, produkowanych przez firmę Volkswagen od 1973 roku
        • Volkswagen Passat CC – samochód osobowy z 4-drzwiowym nadwoziem fastback, produkowany przez firmę Volkswagen od 2008 roku

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Passata

        przecier pomidorowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Passé

        [czytaj: pasSE] z francuskiego: przeszły, miniony; używane w znaczeniu: przebrzmiały, niemodny, demodé


        przymiotnik

         (1.1) przebrzmiały, już niemodny


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Passe-Partout

        [czytaj: pasparTU]
        1. stały bilet wolnego wstępu do kina, opery itp.;
        2. tekturowa ramka nakładana na grafikę, zdjęcie itp. w celu ochrony brzegów i lepszego wyeksponowania obrazu;
        3. arkusz kartonu, na który nakleja się ilustrację, większy od niej samej i tworzący dodatkowy margines


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) stały bilet wolnego wstępu

         (1.2) karton tworzący oprawę rysunku, drzeworytu, obrazka, fotografii

         (1.3) poligr. arkusz kartonu, na którym nakleja się odbitkę ilustracji, będącą częścią składu książki

         (1.4) klucz uniwersalny, służący do otwierania wielu zamków


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Passendorfer

        • Edward Passendorfer (1894–1984) – polski geolog, specjalizujący się w stratygrafii, tektonice i paleontologii
        • Jerzy Passendorfer (1923–2003) – polski reżyser filmowy
        • Władysław Passendorfer (ur. 1895) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego

        Źródła:

        Wikipedia

        Passent

        nazwisko


        Passent – polskie nazwisko

        • Daniel Passent (1938–2022) – polski dziennikarz, dyplomata, tłumacz, satyryk i autor książek
        • Agata Passent (ur. 1973) – polska felietonistka i dziennikarka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Passepartout

        Passe-partout (wym. paspartu, wyraz pochodzenia fr.) – kartonowa ramka umieszczana w oprawie obrazu lub innego płaskiego utworu plastycznego, zasłaniająca jego brzegi.

        Ramka pełni dwie role: dekoracyjną, która ma na celu poprawienie wyglądu oprawionego dzieła oraz ochronną, służącą do oddzielenia szkła od obrazu lub dokumentu.


        Źródła:

        Wikipedia

        Passepied

        [czytaj: paspjE] starofrancuski taniec ludowy, zbliżony do menueta, ale w szybszym tempie


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki

         (1.1) muz. choreogr. bretoński taniec wykonywany w szybkim tempie;


        Passepied – bretoński taniec ludowy, popularny w Bretanii od XVI wieku do dziś, będący rodzajem szybkiego menueta, zwykle w takcie 3/8 lub 6/8.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Passerati

        żartobliwie: samochód marki Volkswagen Passat


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) środ. mot. iron. o modelu samochodu osobowego niemieckiej marki Volkswagen;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Passiflora

        [czytaj: pass-iflora] roślina pnąca z rodziny męczennicowatych, mająca duże barwne kwiaty i przeważnie jadalne owoce, rosnąca głównie w strefie Ameryki międzyzwrotnikowej; męczennica


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) bot. tropikalna roślina z rodzaju nazwa systematyczna|Passiflora|L.|ref=tak. o charakterystycznych kwiatach, uprawiana jako ozdobne pnącze oraz dla owoców


        Męczennica (Passiflora L.) – rodzaj roślin z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Obejmuje co najmniej 513–567 gatunków. Występują one głównie w strefach międzyzwrotnikowej i podzwrotnikowej obu Ameryk, 24 gatunki rosną poza tym także w Azji Południowo-Wschodniej, w północnej Australii i na wyspach Oceanu Spokojnego. Centrum zróżnicowania rodzaju znajduje się w tropikach Ameryki Południowej – tylko w Kolumbii rośnie ponad 100 gatunków reprezentujących niemal wszystkie sekcje rodzaju. W USA rośnie 18 gatunków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Passim

        łac. prawie wszędzie


        przysłówek

         (1.1) książk. w wielu miejscach


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Passionato

        [czytaj: pas-ionato] muzyczne określenie wykonawcze: namiętnie, z pasją; appassionato


        przysłówek

         (1.1) muz. namiętnie


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Passivum

        strona bierna czasownika; pasiwum


        Źródła:

        SJP.pl

        Passport

        samochód typu Honda Passport


        Źródła:

        SJP.pl

        Passus

        1. ustęp tekstu pisanego;
        2. zdarzenie, wypadek


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) liter. fragment tekstu, wyjątek z jakiejś książki, zazwyczaj jakiś szczególny

         (1.2) przest. jakieś nieoczekiwane wydarzenie, które wydarzyło się w najmniej odpowiedniej chwili


        • passus (łac. krok) – rzymska miara długości tzw. podwójny krok
        • passus – pojęcie obecne w literaturze, oznaczające ustęp, fragment tekstu

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Password

        [czytaj: pasłerd] hasło użytkownika podawane przy logowaniu się do Internetu


        Źródła:

        SJP.pl

        Past

        skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

         (1.1) = hist. Polska Akcyjna Spółka Telefoniczna;


        Past (cyr. Паст) – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Rudo. W 2013 roku liczyła 16 mieszkańców.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasta

        1. masa, zwykle o półpłynnej konsystencji, będąca mieszaniną różnych składników, w zależności od jej zastosowania;
        2. włoska potrawa z makaronu


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) substancja o stałej, ale kleistej konsystencji; coś, czym można smarować

         (1.2) kulin. potrawa lub półprodukt o konsystencji pasty (1.1)

         (1.3) rzad. kulin. makaron włoski

         (1.4) środ. zmyślona historyjka wielokrotnie kopiowana i wklejana w Internecie


        • pasta do butów
        • pasta do zębów
        • pasta kanapkowa
        • Pasta (farmaceutyka)
        • PASTA (zespół budynków w Warszawie)
        • Polska Akcyjna Spółka Telefoniczna (spółka telekomunikacyjna, właściciel PAST-y)
        • pasta ścierna
        • pasta BHP
        • pasta termoprzewodząca
        • pasta (rodzaj opowiadania)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastafarianin

        wyznawca Latającego Potwora Spaghetti, kultu będącego formą parodii i krytyki religii


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) zwolennik pastafarianizmu, „wyznawca” pastafarianizmu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastafarianizm

        wiara w absurdalne bóstwo w postaci Latającego Potwora Spaghetti, będąca formą parodii i krytyki religii


        Latający Potwór Spaghetti (LPS) (ang. Flying Spaghetti Monster, FSM) – bóstwo opisane po raz pierwszy w 2005 przez fizyka Bobby’ego Hendersona, w którego istnienie deklarują wiarę wyznawcy pastafarianizmu (pastafarianie), skupieni w Kościele Latającego Potwora Spaghetti (KLPS) (ang. Church of the Flying Spaghetti Monster).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastafarianka

        wyznawczyni Latającego Potwora Spaghetti, kultu będącego formą parodii i krytyki religii


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) neol. zwolenniczka pastafarianizmu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastafariański

        związany z wiarą w absurdalne bóstwo w postaci Latającego Potwora Spaghetti, będącą formą parodii i krytyki religii


        przymiotnik

         (1.1) związany z pastafarianizmem, zgodny z pastafarianizmem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastasciutta

        włoska potrawa, makaron z sosem pomidorowym i parmezanem


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastel

        1. farba artystyczna w postaci miękkiej kredki, wykonanej z barwnika z dodatkiem kredy glinki lub gipsu;
        2. technika malowania taką farbą lub obraz, rysunek wykonany taką farbą;
        3. rodzaj norki w kolorze jasnobrązowym w różnych odcieniach


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) środek rysunkowy i malarski w postaci miękkiego sztyftu, kredki lub ołówka;

         (1.2) szt. technika malowania pastelem (1.1);

         (1.3) szt. obraz namalowany pastelami (1.1)

         (1.4) barwa pastelowa


        Pastel – technika malarska i rysunkowa oraz środek rysunkowy i malarski w formie kolorowego sztyftu, służący do nanoszenia kolorowych pigmentów na podłoże. Mianem pastelu określa się także kompozycję malarską wykonaną tą techniką.

        Nazwa pastel pochodzi z języka włoskiego (pastello, od pasta – ciasto).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastelista

        osoba zajmująca się rysowaniem za pomocą pasteli, tworząca obrazy wykonane przy użyciu pasteli


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) szt. artysta malarz wykonujący obrazy w technice pastelu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastelistka

        kobieta zajmująca się rysowaniem za pomocą pasteli, tworząca obrazy wykonane przy użyciu pasteli


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) szt. artystka malarka wykonująca obrazy w technice pastelu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastelowość

        delikatność, jasność kolorów, najczęściej także odpowiednio dobranych, tworzących razem bladą i niewyróżniającą się całość


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastelowy

        1. delikatny w kolorach, pokryty jasnymi lub bladymi kolorami;
        2. przymiotnik od: pastel; namalowany pastelami, wykonany przy użyciu pasteli lub odnoszący się do pasteli


        przymiotnik

         (1.1) taki, który jest wykonany pastelami

         (1.2) taki, który ma delikatne, jasne barwy, przypominający pastele


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasteloza

        nadmierne używanie kolorów pastelowych w celu upiększania otoczenia


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastereczka

        zdrobnienie od: pasterka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. zdrobn. od: pasterka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasterek

        1. msza odprawiana w dzień Bożego Narodzenia, najczęściej o północy, mająca na celu upamiętnić przybycie pasterzy do Betlejem;
        2. rodzaj damskiego kapelusza słomkowego;
        3. kobieta trudniąca się pasterstwem;
        4. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej


        Pasterek (Opilo) – rodzaj chrząszczy z rodziny przekraskowatych.

        Chrząszcze te mają wydłużone, często przypłaszczone grzbietobrzusznie ciało, w przypadku fauny środkowoeuropejskiej osiągające od 7 do 13 mm oraz ubarwione w odcieniach żółci i brązu. Głowę mają zaopatrzoną w duże oczy złożone o słabo wykrojonych przednich brzegach, głaszczki szczękowe z trójkątnymi członami szczytowymi oraz długie czułki zbudowane z jedenastu członów, z których te nasadowe są spłaszczone. Przedplecze jest węższe niż podstawa pokryw. Te zaś są płaskie i rozszerzone z tyłu. Wszystkie odnóża mają stopy złożone z czterech widocznych członów. Odwłok odznacza się redukcją szóstego sternitu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastereloza

        ostra choroba zakaźna zwierząt domowych, atakująca górne części dróg oddechowych i uaktywniająca się w stanie osłabionej odporności zwierzęcia


        Cholera drobiu, pastereloza – choroba zakaźna ptactwa wywoływana przez pałeczkę Pasteurella multocida.

        Choroba często powoduje śmiertelność ptactwa domowego oraz dzikiego. Ptaki zakażają się przez zainfekowaną karmę lub wodę. Zwykle objawami są: gorączka, utrata apetytu, zasinienie grzebienia oraz biegunka. Stosuje się szczepienia ochronne. Zwierzęta leczy się farmakologicznie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasterka

        1. msza odprawiana w dzień Bożego Narodzenia, najczęściej o północy, mająca na celu upamiętnić przybycie pasterzy do Betlejem;
        2. rodzaj damskiego kapelusza słomkowego;
        3. kobieta trudniąca się pasterstwem;
        4. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) rel. msza odprawiana w noc Bożego Narodzenia

         (1.2) dziewczyna pasąca bydło, gęsi, itp.

         (1.3) daw. rodzaj damskiego kapelusza słomkowego

         (1.4) techn. w wiertnictwie: łącznik do uchwycenia liny w celu połączenia jej z warsztatem przy wierceniu linowym

         (1.5) daw. pastorałka


        Pasterka, Msza Pasterska – uroczysta msza odprawiana w nocy (najczęściej o północy lub w godzinach wieczornych) z 24 na 25 grudnia, jako druga z liturgicznej uroczystości Bożego Narodzenia. Pasterka upamiętnia oczekiwanie i modlitwę pasterzy zmierzających do Betlejem. W Polsce jest jedną z najważniejszych świątecznych tradycji.Wedle zwyczajów ziemiańskich z XIX wieku po Pasterce kończył się post mięsny. Po mszy siadano za stołem, gdzie podawano swojskie wędliny i mięsa.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasternaczek

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od pasternak


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasternak

        gatunek rośliny warzywnej i pastewnej o jadalnym korzeniu


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) bot. nazwa systematyczna|Pastinaca|L.|ref=tak., roślina warzywna i pastewna o jadalnym korzeniu;

         (1.2) kulin. korzeń tej rośliny


        • pasternak – rodzaj roślin z rodziny selerowatych
        • Pasternak – miejscowość w województwie warmińsko-mazurskim
        • planetoida (3508) Pasternak

        Osoby noszące nazwisko Pasternak:

        • Agnieszka Pasternak – polityk
        • Bogumił Pasternak – kompozytor
        • Boris Pasternak – poeta i prozaik
        • Iwan Pasternak – ukraiński działacz społeczny
        • Joe Pasternak – amerykański producent filmowy
        • Katarzyna Pasternak – polska judoczka
        • Klaudia Pasternak – kompozytorka
        • Leon Pasternak – poeta i satyryk
        • Michał Pasternak – zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasternakowy

        pasternak


        Patrz:pasternak

        Źródła:

        SJP.pl

        Pasternik

        nazwa kilku wsi w Polsce



        W Polsce

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasterowski

        taki jak u Pasteura, charakterystyczny dla Pasteura; pasteurowski


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasterski

        przymiotnik od: pasterstwo; odnoszący się do pasterstwa lub osób zajmujących się pasterstwem (np. życie pasterskie, chata pasterska), charakterystyczny dla tych osób, należący do nich (np. fujarka pasterska);
        2. należący do kompetencji biskupa lub arcybiskupa (np. list pasterski)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący pasterstwa, związany z pasterstwem

         (1.2) kośc. przen. leżący w gestii biskupa lub episkopatu, odnoszący się do ich posługi


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasterstwo

        hodowla udomowionych zwierząt polegająca głównie na ich stadnym wypasaniu na halach górskich, łąkach lub stepach


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) roln. rodzaj hodowli zwierząt połączony z ich wypasem;

         (1.2) rzad. grupa pasterzy, ich zbiorowość

         (1.3) daw. teol. wypełnianie posługi biskupiej

         (1.4) daw. teol. stan kapłański i biskupi, zbiorowość duszpasterzy

         (1.5) daw. pot. obszar pod władzą konkretnego biskupa


        Pasterstwo – rodzaj hodowli stadnych zwierząt domowych, prowadzonej na obszarach nienadających się do uprawy roli, ale będących w stanie wyżywić stada zwierząt, np. góry, stepy, tundra.

        Gatunki pasterskie to głównie owce, kozy, lamy, renifery, bydło, trzoda chlewna, wielbłądy, konie i jaki.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasteryzacja

        niszczenie bakterii i innych drobnoustrojów w produktach spożywczych i farmaceutycznych, polegające na ogrzewaniu takiego produktu do określonej temperatury


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) spoż. metoda konserwacji żywności przez jej podgrzewanie;


        Pasteryzacja – technika konserwacji za pomocą odpowiednio dobranego podgrzewania produktów spożywczych, tak aby zniszczyć lub zahamować wzrost drobnoustrojów chorobotwórczych lub enzymów przy jednoczesnym zachowaniu smaku produktów i uniknięciu obniżenia ich wartości odżywczych. Głównym zadaniem pasteryzacji jest przedłużenie trwałości produktów poprzez unieszkodliwienie form wegetatywnych mikroorganizmów. Proces ten nie niszczy jednak form przetrwalnikowych ani większości wirusów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasteryzacyjny

        związany z pasteryzacją


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasteryzator

        aparat do pasteryzacji


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasteryzować

        prowadzić pasteryzację, niszczyć bakterie i inne drobnoustroje w produktach spożywczych i farmaceutycznych, podgrzewając taki produkt do określonej temperatury


        czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

         (1.1) spoż. eliminować zawarte w produkcie spożywczym drobnoustroje powodujące jego psucie poprzez ogrzewanie tego produktu przez pewien czas w wystarczająco wysokiej temperaturze


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasterz

        1. osoba hodująca udomowione zwierzęta, głównie pilnująca ich podczas wypasania na halach górskich, łąkach lub stepach; pastuch;
        2. podniośle o księdzu; ojciec, mistrz, kapłan;
        3. ptak z rodziny szpakowatych;
        4. polski taniec ludowy w metrum trójwymiarowym; owczarek, kujawiak, okrągły (odmiana "pasterzów" przestarzała)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) zootechn. osoba, opiekująca się zwierzętami podczas wypasu

         (1.2) rel. przen. duchowy lub religijny opiekun

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Sturnus roseus|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny szpakowatych;


        • pasterz – człowiek trudniący się pasterstwem
        • pasterz – ptak z rodziny szpakowatych
        • Pasterz – dokumentalny film biograficzny w reżyserii Ewy Świecińskiej (2000), poświęcony osobie Józefa Glempa

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasterzować

        czasownik nieprzechodni niedokonany

         (1.1) być pasterzem

         (1.2) rel. w chrześcijaństwie: pełnić posługę duchową, prowadzić duszpasterstwo


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasterzowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) bycie pasterzem

         (1.2) rel. w chrześcijaństwie posługa duchownych


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasterzowice

        Pasterzowice – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Szprotawa.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pasteur

        [czytaj: pasTÖ:R albo pasTER] nazwisko, m.in. Louis Pasteur (1822-1895) - francuski chemik i mikrobiolog, twórca podstaw mikrobiologii i immunologii


        • Louis Pasteur – francuski naukowiec
        • (4804) Pasteur – planetoida
        • Pasteur – obecnie Seriana, miasto w Algierii
        • Pasteur – stacja metra w Buenos Aires
        • Pasteur – stacja metra w Paryżu
        • Pasteur – stacja metra w Mediolanie
        • „Pasteur” – francuski okręt podwodny
        • Pasteur – francuski film z 1923, reżyseria: Jean Benoît-Lévy i Jean Epstein
        • Pasteur – francuski film z 1935, reżyseria: Sacha Guitry i Fernand Rivers
        • Pasteur – amerykański film z 1936, reżyseria: William Dieterle

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasteurowski

        [czytaj: pasterowski] taki jak u Pasteura, charakterystyczny dla Pasteura; pasterowski


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastewnik

        miejsce, ogrodzony plac przeznaczony do wypasania bydła lub innych zwierząt stadnych


        • Pastewnik – wieś w powiecie kamiennogórskim (województwo dolnośląskie)
        • Pastewnik – część miasta Łukowa
        • Pastewnik – zajazd, skansen w Przeworsku.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastewny

        przymiotnik od: pasza; nadający się na paszę (np. buraki pastewne), służący jako pasza dla zwierząt lub w jakiś inny sposób związany z paszą; paszowy


        przymiotnik

         (1.1) służący jako pasza dla zwierząt, nadający się na paszę, związany z paszą


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasticcio

        [czytaj: pasticzczio]
        1. utwór napisany wspólnie przez kilku kompozytorów
        2. typ muzyki scenicznej, polegającej na szeregowaniu popularnych fragmentów z oper wybitnych kompozytorów


        Pasticcio – utwór muzyczny, stworzony przez kilku kompozytorów lub złożony z utworów zaczerpniętych z różnych wcześniej istniejących dzieł.

        W XVII i XVIII wieku odmiana opery, polegająca na łączeniu odcinków muzycznych z różnych oper w jednym dziele o odrębnym libretto. Rozumiane może być jako dobieranie przez autora pasticcia, arii jednego bądź różnych autorów do nowej opery, ze względu na upodobania słuchaczy albo jako przemyślaną kompozycję, w której wykorzystuje się dzieła innych autorów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasticjo

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) kulin. włoska potrawa z długich makaronowych rurek układany warstwowo z podsmażony mięsem mielonym i zapiekanych w beszamelu


        Źródła:

        Wiktionary

        Pastis

        francuska wódka wytwarzana z anyżku


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) spoż. kulin. francuski likier anyżowy pity z wodą;


        Pastis – francuska wódka produkowana z anyżku i lukrecji wraz z innymi ziołowymi dodatkami. Z reguły zawiera 40–45% alkoholu.

        Do konsumpcji zwykle rozcieńczana wodą z dodatkiem lodu, co nadaje jej charakterystyczną mleczną barwę. Jest to napój typowy dla południa Francji (Prowansja).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastisz

        1. świadome naśladowanie stylu innego twórcy lub innej szkoły, epoki;
        2. dzieło będące świadomym naśladownictwem stylu innego twórcy lub innej szkoły, epoki


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) książk. dzieło sztuki, którego autor świadomie naśladuje styl innego autora, innej szkoły lub epoki;


        • pastisz w stylistyce
        • pastisz w muzyce

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastiszować

        tworzyć pastisz, dzieło stanowiące świadome naśladownictwo dzieła innego twórcy


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastiszowość

        cecha czegoś powstałego jako świadome naśladowanie stylu innego twórcy lub innej szkoły, epoki


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastiszowy

        przymiotnik od: pastisz; taki, jak dzieło stanowiące świadome naśladownictwo dzieła innego twórcy (np. pastiszowy portret, pastiszowa stylizacja)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastiszysta

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) autor pastiszy


        Źródła:

        Wiktionary

        Pastitsio

        [czytaj: pastisjo] makaron zapiekany z mięsem mielonym i sosem beszamelowym


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastoforium

        jedno z dwóch pomieszczeń tworzących zakrystię, przeznaczone na przygotowanie naczyń i szat liturgicznych


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastor

        w Kościele protestanckim - osoba duchowna odpowiedzialna za parafię


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. duchowny protestancki;


        Pastor (łac. pastorpasterz) – w Kościołach protestanckich duchowny, który pełni obowiązki duszpasterskie w zborze. Mianowany jest przez organy centralne danego Kościoła (np. synod, generalną konferencję), bądź jest powoływany przez kongregację wiernych (zbór) w drodze demokratycznego wyboru.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastorale

        1. muzyczne określenie wykonawcze: sielsko, spokojnie;
        2. utwór wokalny lub instrumentalny o tematyce związanej z życiem na wsi; pastorałka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastoralista

        osoba zajmująca się układaniem i wygłaszaniem kazań i naukową interpretacją tekstów biblijnych; homileta, homiletyk


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) teol. specjalista w zakresie teologii pastoralnej


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastoralistka

        pastoralista


        Patrz:pastoralista

        Źródła:

        SJP.pl

        Pastoralnoteologiczny

        teologiczny pod kątem pastoralnym


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastoralny

        o tematyce wiejskiej, pasterskiej; bukoliczny, sielankowy, idylliczny


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) kult. związany z życiem wiejskim

         (1.2) rel. związany z działalnością duszpasterską, dotyczący duszpasterstwa


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastorał

        laska zakończona u góry spiralą lub krzyżem, będąca atrybutem dostojników kościelnych i oznaką ich władzy w Kościele


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) rel. ozdobna zakrzywiona laska noszona podczas liturgii przez biskupów, opatów i infułatów uprzywilejowanych jako atrybut ich urzędu;


        Pastorał, także w kościołach wschodnich jako żezł (łac. baculus pastoralis, dosł. „kij pasterski”) to w Kościołach chrześcijańskich atrybut biskupów, opatów i infułatów uprzywilejowanych (we wschodnim chrześcijaństwie: archimandrytów); długa, zdobiona laska o ślimakowato zwiniętym zakończeniu, nazywanym krzywaśnią lub z łaciny – kurwaturą. Pierwotnie był to po prostu krótki, zakrzywiony kij służący do podpierania się.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastorałeczka

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od: pastorałka


        Źródła:

        Wiktionary

        Pastorałka

        1. ludowa, wesoła pieśń o lekkim charakterze i tematyce związanej z Bożym Narodzeniem lub przedstawienie sceniczne o takiej tematyce;
        2. utwór wokalny lub instrumentalny o tematyce związanej z życiem na wsi; pastorale;
        3. gatunek starofrancuskiej i staroprowansalskiej liryki; pastorella, pastourelle


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) muz. etn. lekki utwór o tematyce związanej z Bożym Narodzeniem; także: widowisko sceniczne o takiej tematyce;

         (1.2) liter. utwór poetycki lub dramatyczny przedstawiający tematykę pasterską w sposób sielankowy; idylla


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastorałkowy

        pastorałka


        przymiotnik

         (1.1) przym. od pastorałka


        Patrz:pastorałka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastorella

        gatunek starofrancuskiej i staroprowansalskiej liryki; pastourelle, pastorałka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastorka

        kobieta odpowiedzialna za parafię w niektórych odłamach protestantyzmu


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastorostwo

        pastor z żoną


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastorowa

        żona pastora


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastorówka

        potocznie: mieszkanie pastora


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanie pastora


        Pastorówka – potoczne określenie budynku będącego mieszkaniem pastora, czyli duchownego protestanckiego. Alternatywnie nazywana jest plebanią, określeniem stosowanym także w innych tradycjach chrześcijaństwa.

        Zwykle budynek taki położony jest w pobliżu kościoła przynależącego do zboru, zatrudniającego duchownego, względnie duchownych zamieszkałych w pastorówce. Nie istnieje wzorcowy model budowli tego typu, stąd pastorówki przybierały różne kształty, zależne od możliwości finansowych zboru oraz planu i położenia nieruchomości, na której były wznoszone.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastorowy

        pastor (dawniej); pastorski


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastorski

        przymiotnik od: pastor; typowy, charakterystyczny dla pastora (np. strój pastorski), odnoszący się do pastora lub jego zadań, funkcji


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z pastorem, dotyczący pastora


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastoso

        określenie wykonawcze: pompatycznie, z ostentacją


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastourelle

        gatunek starofrancuskiej i staroprowansalskiej liryki; pastorella, pastorałka


        Pastourelle (z łac. pastorella poprzez st. prow. pastorela) – starofrancuski gatunek poetycki uprawiany w północnej Francji, głównie w wiekach XII–XIII.

        Pastourelle było gatunkiem poezji dworskiej. Odnosiło się do życia wiejskiego, aczkolwiek typy wiejskie były przedstawianie w sposób stereotypowy, karykaturalny czy ośmieszający. Głównym tematem tego gatunku były zaloty oraz spory rycerzy i pasterek, aczkolwiek pasterki bywały często ukazywane niezbyt pochlebnie jako kokietki, osoby interesowne, naiwne czy głupie. Duża część utworów przybierała formę dialogu między bohaterami. W wieku XII i XIII gatunek cieszył się dużą popularnością. Z tamtego okresu zachowało się około 150 utworów pastourelle.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastować

        czyścić coś wcierając lub nakładając warstwę specjalnej pasty, nadawać czemuś błysk poprzez użycie takiej pasty


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pastować.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastownica

        mechaniczne urządzenie służące do czyszczenia podłóg przy użyciu specjalnej pasty


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastowy

        pasta


        Patrz:pasta

        Źródła:

        SJP.pl

        Pastrami

        rodzaj kiełbasy wołowej


        Pastrami – sposób przechowywania i konserwowania mięsa, a także mięso konserwowane w odpowiedni sposób, przez solenie, peklowanie, a następnie wędzenie. Jest charakterystyczne dla kuchni amerykańskiej. Tradycyjnie wytwarzane jest z wołowiny, choć w handlu spotkać można pastrami wykonane z baraniny, wieprzowiny bądź łososia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastuch

        osoba zajmująca się pasterstwem, osoba hodująca udomowione zwierzęta, głównie pilnująca ich podczas wypasania na halach górskich, łąkach lub stepach; pasterz


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) człowiek wypasający hodowlane zwierzęta domowe

         (1.2) przen. pogard. obraź. o człowieku niewykształconym, zacofanym, często z prowincji lub ze wsi

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) pot. roln. zob. elektryczny pastuch.

         (2.2) środ. med. defibrylator


        Pastuch (bułg. Пастух) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Kiustendił, w gminie Newestino, nad Strumą. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 54 mieszkańców.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasturma

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. rodzaj wędliny z suszonej wołowiny o wyrazistym smaku i aromacie; specjalność kuchni tureckiej;


        Pasturma (pastourma) – suszona wołowina o zdecydowanym smaku i wyrazistym aromacie. Polecana jest do wytrawnego, czerwonego wina. Można podawać ją pokrojoną w cienkie plastry, na platerowym półmisku w otoczeniu koktajlowych pomidorków i pikli. Można serwować też pasturmę na pieczonej fasoli z czerwonym pieprzem oraz sosem chaimen. Pasturma jest przysmakiem kuchni tureckiej.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastusi

        typowy, charakterystyczny dla pastucha, pasterza, odnoszący się do takiej osoby, jej zadań, funkcji; pastuszy


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastusiak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastuszak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastuszek

        młody pastuch


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) zdrobn. od: pastuch

         (1.2) chłopiec zajmujący się pasterstwem

         (1.3) daw. lub gwara. ornit. pliszka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastuszewski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastuszka

        młoda dziewczyna będąca pastuchem, zajmująca się pasterstwem


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) dziewczyna pasąca bydło, gęsi, itp.


        Pastuszka (niem. Viehhof) – kolonia w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Gryfino.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastuszkowy

        przymiotnik od: pastuszek, pastuszka; charakterystyczny dla pastuszka lub pastuszki, będący w ich posiadaniu, odnoszący się do nich, ich zadań, funkcji


        przymiotnik dzierżawczy

         (1.1) należący do pastuszka

        przymiotnik relacyjny

         (2.1) dotyczący pastuszka, związany z pastuszkiem


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastuszy

        typowy, charakterystyczny dla pastucha, pasterza, odnoszący się do takiej osoby, jej zadań, funkcji; pastusi


        przymiotnik

         (1.1) przest. lub poet. od pastuch


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastuła

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastwa

        pokarm, żer dla dzikich zwierząt, najczęściej zdobywany siłą lub coś, co stało się ofiarą czegoś nieożywionego


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) daw. pokarm

         (1.2) daw. łup, zdobycz

         (1.3) gw-pl|Mazury. pasza dla zwierząt


        Pastwa (niem. Gross Weide) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Kwidzyn.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastwić

        pastwić się: postępować z kimś lub z czymś okrutnie, znęcać się nad kimś lub nad czymś, dręczyć kogoś, coś


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastwiska

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

         (1.1) geogr. nazwa części Cieszyna i kilku polskich wsi;


        • pastwisko


        W Polsce
        Administracja
        • Pastwiska – dawna gromada
        • Pastwiska – dawna gmina

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastwisko

        teren do wypasania zwierząt domowych


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) roln. teren porośnięty trawą, przeznaczony do wypasania zwierząt

         (1.2) daw. pastwienie się nad kimś


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pastwiskowy

        przymiotnik od: pastwisko; będący pastwiskiem, stanowiący pastwisko lub jego część (np. teren pastwiskowy, trawa pastwiskowa) lub w jakiś inny sposób związany z pastwiskiem


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastyla

        zgrubienie od: pastylka;
        1. porcja leku lub środka chemicznego w postaci niewielkiego, płaskiego lub wypukłego krążka;
        2. cukierek o takim kształcie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastylka

        drażetka;
        1. porcja leku lub środka chemicznego w postaci niewielkiego, płaskiego lub wypukłego krążka; tabletka;
        2. cukierek o takim kształcie


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) lek w postaci małego krążka

         (1.2) cukierek w postaci małego krążka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pastylkarka

        maszyna, urządzenie wywierające nacisk na jakiś materiał, używane do wstępnej produkcji leków; tabletkarka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastylki

        drażetka;
        1. porcja leku lub środka chemicznego w postaci niewielkiego, płaskiego lub wypukłego krążka; tabletka;
        2. cukierek o takim kształcie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastylkowy

        przymiotnik od: pastylka; przypominający pastylkę, mający formę, postać pastylki (np. tabletka pastylkowa), związany z pastylkami oraz ich produkcją


        Źródła:

        SJP.pl

        Pastynak

        gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny ogończowatych; ogończa


        Ogończa pastynak, ogończa, pastynak (Dasyatis pastinaca) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny ogończowatych (Dasyatidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pastyła

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. rodzaj deseru z soku i miąższu owoców lub jagód


        Pastyła (ros. пастила) – rodzaj deseru, jeden z przysmaków kuchni rosyjskiej. Jest to miąższ z jagód lub innych owoców, ugotowany z miodem lub cukrem sok, zagęszczony po odparowaniu, wylany warstwami. Pastyła występuje także m.in. w wariancie jabłkowym, gruszkowym, malinowym i wiśniowym.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasy

        potocznie o przejściu dla pieszych


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) pot. przejście dla pieszych o wyglądzie białych pasów na jezdni

         (1.2) mot. lotn. urządzenie mocujące pasażera do fotela lub łóżka, np. w samochodzie lub samolocie

         (1.3) deseń z grubych linii o zmieniających się kolorach

         (1.4) pot. klub sportowy lub jego kibice, którzy posługują się pasiastymi barwami

         (1.5) pot. login, adres email, numer telefonu wraz z hasłem do jakiegoś konta (profilu) w internecie

        forma rzeczownika.

         (2.1) lm. od: pas


        Przejście dla pieszych – miejsce wyznaczone dla pieszych do przechodzenia przez drogę.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasyfae

        postać z mitologii greckiej; Pazyfae


        Pazyfae (także Pasifae, Pazifae, Pasyfae; gr. Πασιφάη Pasipháē, dosł. "wszystko opromieniająca" od gr. πᾶς pas "wszystek" i φάος/φῶς phaos/phos "światło, blask", łac. Pasiphae lub Pasiphaë) – w mitologii greckiej królowa Krety.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasygrafia

        system międzynarodowego zapisu pojęć w postaci znaków oraz symboli dotyczący danej dziedziny


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasyjka

        1. zdrobnienie od: pasja
        2. krzyżyk z wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od pasja

         (1.2) szt. rel. postać ukrzyżowanego Chrystusa do zamocowania na krzyżu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasyjność

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest pasyjne; cecha tych, którzy są pasyjni


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasyjny

        związany z męką Chrystusa lub nabożeństwem poświęconym jej rozpamiętywaniu (np. obraz pasyjny, scena pasyjna)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z męką Chrystusa lub męczenników, dotyczący męki Chrystusa lub męczenników


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasym

        miasto w Polsce


        Pasym (do 1945 niem. Passenheim) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, położone na Pojezierzu Olsztyńskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pasym. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. olsztyńskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasymianin

        mieszkaniec Pasymia (miasta w Polsce)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Pasymia

         (1.2) osoba pochodząca z Pasymia, urodzona w Pasymiu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasymianka

        mieszkanka Pasymia (miasta w Polsce)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Pasymia

         (1.2) kobieta pochodząca z Pasymia, urodzona w Pasymiu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasymski

        przymiotnik od: Pasym


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Pasymiem, dotyczący Pasymia


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasyn

        rodzaj motyli z rodziny rusałkowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasynek

        1. pęd boczny roślin wyrastający przedwcześnie;
        2. odnoga w porożu łosia


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasynkować

        usuwać boczne pędy rośliny w celu wzmocnienia pędu głównego i zabezpieczenia jej przed złamaniem


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasynkowanie

        zabieg polegający na usuwaniu bocznych pędów rośliny w celu wzmocnienia pędu głównego i zabezpieczenia jej przed złamaniem


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasyw

        w męskiej relacji homoseksualnej: osoba pasywna w seksie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywa

        źródła finansowania firmy, na które składają się zysk, pożyczki, kredyty oraz fundusze własne


        Pasywa (łac. passivum rodzaj nijaki od passivus ‘bierny’ od pati ‘cierpieć’) – termin księgowy oznaczający źródła pochodzenia majątku przedsiębiorstwa. Istnieją generalnie dwa źródła pozyskiwania majątku: kapitały (fundusze) własne, przekazane jednostce przez właścicieli, oraz wypracowane w trakcie działalności jednostki gospodarczej kapitały (fundusze) obce, czyli wszelkie zobowiązania.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasywacja

        proces uodparniający metal na działanie czynników chemicznych; pasywowanie


        Pasywacja – proces, w którym substancja aktywna chemicznie w danym środowisku wytwarza na swojej powierzchni powłokę pasywną, utworzoną w wyniku reakcji chemicznej tej substancji z otoczeniem. O pasywacji mowa jest wtedy, gdy powłoka ta jest całkowicie odporna na dalsze reakcje z tym środowiskiem i jednocześnie na tyle szczelna, że stanowi barierę ochronną dla substancji, którą otacza. Jeżeli warstwa pasywna ulegnie zniszczeniu w sposób mechaniczny lub chemiczny, obiekt w miejscu uszkodzonym traci swoją odporność (do momentu ponownej pasywacji).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasywacyjny

        pasywacja


        Patrz:pasywacja

        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywator

        środek powodujący pasywację


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywista

        1. osoba bierna lub obojętna wobec życia;
        2. polityk prorosyjski działający w czasie I wojny światowej i okresie międzywojennym w Polsce


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywistka

        1. kobieta bierna lub obojętna wobec życia;
        2. prorosyjska działaczka polityczna w czasie I wojny światowej i okresie międzywojennym w Polsce


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywistyczny

        przymiotnik od: pasywizm; bierny, obojętny wobec życia (np. postawa pasywistyczna) lub związany z prorosyjską działalnością polityczną w czasie I wojny światowej i okresie międzywojennym w Polsce


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywizacja

        wpajanie idei charakterystycznych dla pasywizmu, kierunku politycznego głoszącego poglądy prorosyjskie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywizm

        1. bierność lub obojętność wobec życia;
        2. kierunek polityczny w czasie I wojny światowej i okresie międzywojennym w Polsce, głoszący poglądy prorosyjskie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywnie

        przysłówek sposobu

         (1.1) książk. bez jakiejkolwiek inicjatywy

         (1.2) o metalach: w sposób odporny na działanie czynników chemicznych


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasywniej

        stopień wyższy od przysłówka: pasywnie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywniejszy

        stopień wyższy od przymiotnika: pasywny


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywność

        1. brak chęci działania, podejmowania jakichkolwiek inicjatyw;
        2. odporność na działanie czynników chemicznych, charakterystyczna najczęściej dla trwałych metali


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) książk. bierna postawa, brak aktywności

         (1.2) chem. techn. stan metalu, w którym następuje zahamowanie jego reakcji z agresywnym środowiskiem, co chroni go przed korozją elektrochemiczną


        Bierność, pasywność (nłac. passivitas) – w metafizyce cecha tego, co podlega lub może podlegać działaniu. Terminem "bierność" określa się alternatywnie doznawanie działania – jest ono jedną z kategorii Arystotelesowskich (πάσχειν, paschein).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasywny

        1. nieskory do działania, niepodejmujący jakichkolwiek inicjatyw;
        2. najczęściej o trwałych metalach: odporny na działanie czynników chemicznych (np. warstwa pasywna)


        przymiotnik

         (1.1) który nie wykazuje chęci działania

         (1.2) o metalach: odporny na działanie czynników chemicznych


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasywować

        uodparniać metal na działanie czynników chemicznych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasywowanie

        proces uodparniający metal na działanie czynników chemicznych; pasywacja


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasz

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) stpol. dawny rodzaj gry w karty

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) daw. geogr. przełęcz

         (2.2) daw. brak czegoś

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (3.1) D. lm. od rzeczownika pasza


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasza

        basza; tytuł dostojnika w imperium osmańskim; osoba nosząca ten tytuł


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie leningradzkim Rosji, lewy dopływ Świru


        • pasza – produkty będące pożywieniem dla zwierząt hodowlanych
        • pasza – wysoki rangą urzędnik w Turcji osmańskiej
        • Pasza – rzeka w Rosji
        • Pasza – wieś w Rosji, w obwodzie leningradzkim, w rejonie wołchowskim
        • Pasza – stacja kolejowa w Rosji, w obwodzie leningradzkim, w rejonie wołchowskim
        • Pasza – zdrobnienie od Paweł w języku rosyjskim

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszalik

        okręg administracyjny w Turcji osmańskiej; paszalikat, paszałyk, paszałykat


        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) okręg administracyjny pod zarządem paszy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszalikat

        okręg administracyjny w Turcji osmańskiej; paszalik, paszałyk, paszałykat


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszarnia

        pomieszczenie do przechowywania i przygotowywania pasz


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszałyk

        okręg administracyjny w Turcji osmańskiej; paszałykat, paszalik, paszalikat


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszałykat

        okręg administracyjny w Turcji osmańskiej; paszałyk, paszalik, paszalikat


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszcza

        1. szeroka jama gębowa, najczęściej groźnych zwierząt drapieżnych;
        2. żartobliwe, rubaszne określenie na usta człowieka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zwierzęcy otwór gębowy, zwłaszcza gdy pokaźnych rozmiarów lub u drapieżnika


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszczak

        drapieżny gatunek ryby występujący przy europejskich wybrzeżach Oceanu Atlantyckiego; piotrosz, zeus


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) ornit. owadożerny ptak z rodziny paszczaków prowadzący nocny tryb życia

         (1.2) syst. icht. nazwa systematyczna|Zeus faber|Linnaeus|ref=tak., gatunek ryb z rodziny piotroszowatych;

         (1.3) icht. ryba z gatunku paszczaków (1.2)


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszczakowe

        o cechach paszczakowych (rząd ptaków)


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Podargiformes|Sharpe|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;

        forma przymiotnika.

         (2.1) M., B. i W. n. lp.; M., B. i W. lm nm. od: paszczakowy


        Paszczakowe (Podargiformes) – rząd ptaków z infragromady neognatycznych (Neognathae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszczakowy

        o cechach paszczakowych (rząd ptaków)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszczęka

        żartobliwe określenie na paszczę, usta człowieka


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszczka

        niewielka paszcza


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszczowy

        paszcza


        Patrz:paszcza

        Źródła:

        SJP.pl

        Paszczur

        obraźliwie: osoba brzydka, nieatrakcyjna; pasztet, szkarada


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszczyk

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszęcin

        Paszęcin (do 1945 niem. Passentin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Rąbino.

        Historia wsi zaczyna się w 1862 r., gdy z części majątku Lipie Helmut Friedrich Müller wydzielił część ziem i sprzedał radcy dworu Nicolai. W tej rodzinie Paszęcin pozostawał do końca 1945 r. Po wojnie majątek należał do PGR Rąbino.


        Źródła:

        Wikipedia

        Paszek

        zdrobnienie od: pacha (w znaczeniu wgłębienia między górną, wewnętrzną częścią ręki a bokiem klatki piersiowej)


        • Daria Paszek, polska siatkarka
        • Franciszek Paszek – żołnierz ZWZ, AK, dowódca oddziału partyzanckiego „Żbik” Armii Krajowej
        • Izabela Fietkiewicz-Paszek, polska poetka
        • Kazimierz Paszek, polski polityk, poseł na Sejm
        • Rudolf Paszek, polski nauczyciel, działacz polskiej mniejszości w Czechosłowacji
        • Tamira Paszek, austriacka tenisistka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszel

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszenog

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) stpol. mąż siostry żony


        Źródła:

        Wiktionary

        Paszka

        zdrobnienie od: pacha (w znaczeniu wgłębienia między górną, wewnętrzną częścią ręki a bokiem klatki piersiowej)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkiewicz

        nazwisko


        • Paszkiewicz – nazwisko. Końcówka "kiewicz" wskazuje na białoruską genezę nazwiska.

        Osoby o nazwisku Paszkiewicz:

        • Ałaiza Paszkiewicz (błr. Пашкевіч, 1876–1916) – białoruska poetka
        • Aleksander Paszkiewicz (zm. 1915) – oficer C. K. Armii
        • Andrzej Paszkiewicz (ok. 1635–1685) – polski kompozytor, karmelita bosy
        • Anna Paszkiewicz – polska filolog
        • Borys Paszkiewicz (ur. 1959) – polski numizmatyk, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego specjalizujący się w numizmatyce średniowiecza i nowożytnej
        • Gustaw Paszkiewicz (1893–1955) – generał dywizji Wojska Polskiego
        • Helena Paszkiewicz (1908–2001) – major Polskich Sił Powietrznych, inspektorka Pomocniczej Lotniczej Służby Kobiet w czasie II wojny światowej
        • Henryk Paszkiewicz (1897–1979) – polski historyk, mediewista
        • Igor Paszkiewicz (ur. 1971) – rosyjski i azerski łyżwiarz figurowy
        • Izydor Paszkiewicz – polski działacz emigracyjny
        • Jacek Paszkiewicz (ur. 1962) – polski lekarz, urzędnik państwowy, b. prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
        • Jan Paszkiewicz (ujednoznacznienie)
        • Jarosław Paszkiewicz (1935–1980) – polski pięcioboista
        • Jekatierina Paszkiewicz (ur. 1972) – rosyjska hokeistka
        • Józef Paszkiewicz (1898–1940) – major artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Karol Paszkiewicz (1805–1885) – powstaniec listopadowy, belwederczyk, żołnierz, działacz emigracyjny
        • Leon Paszkiewicz (1891–1940) – ofiara zbrodni katyńskiej
        • Ludwik Paszkiewicz (ujednoznacznienie)
        • Marian Paszkiewicz (1900–1940) – prawnik, adwokat, porucznik Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Michał Paszkiewicz (1883–1940) – pułkownik Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Michał Paszkiewicz (1913–940) – podporucznik Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Mieczysław Paszkiewicz (1925–2004) – polski poeta, pisarz, historyk sztuki, pedagog
        • Piotr Paszkiewicz (1954–2002) – polski historyk sztuki
        • Romuald Paszkiewicz (1941–2003) – polski siatkarz, trener
        • Ryszard Paszkiewicz (1900–1940) – prawnik, podporucznik Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Sylwester Paszkiewicz (ur. 1928) – pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa PRL
        • Wasilij Paszkiewicz (ok. 1740–1797) – rosyjski kompozytor, dyrygent, pedagog, skrzypek, wokalista, jeden z twórców rosyjskiej opery narodowej
        • Wilhelm Paszkiewicz (1894–1940) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
        • Yach Paszkiewicz (1958–2017) – polski reżyser

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszko

        zdrobnienie od: pacha (w znaczeniu wgłębienia między górną, wewnętrzną częścią ręki a bokiem klatki piersiowej)


        Osoby o tym nazwisku:

        • Atena Paszko – ukraińska poetka
        • Roman Paszko – polski wojskowy
        • Ryszard Paszko – polski duchowny wojskowy

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszkosław

        imię męskie


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkosławek

        zdrobnienie od: Paszkosław (imię męskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkosławkowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Paszkosławka lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkosławostwo

        Paszkosław z żoną; Paszkosławowie


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkosławowie

        imię męskie


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkosławowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Paszkosława lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkot

        leśny ptak z rodziny drozdów, o brunatnym lub kremowym upierzeniu, którego białawy brzuch pokryty jest ciemnymi plamkami


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Turdus viscivorus|ref=tak., średniej wielkości ptak z rodziny drozdowatych;


        Paszkot (Turdus viscivorus) – gatunek średniej wielkości ptaka śpiewającego z rodziny drozdowatych (Turdidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszkowa

        Paszkowa – polana w Paśmie Radziejowej w Beskidzie Sądeckim. Na niektórych mapach opisana jest błędnie jako Mała Lachówka, na mapie Geoportalu jako część lasu. Znajduje się na północnym skłonie grzbietu odchodzącego na północny wschód od szczytu Wielkiej Prehyby (1193 m). Ma nieregularny kształt i wiele zaułków. Z dolnej części polany wypływają źródła Grabowskiego Potoku Administracyjnie należy do wsi Przysietnica w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Stary Sącz.


        Źródła:

        Wikipedia

        Paszkowiak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkowice

        Paszkowice – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

        Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Żarnowie.


        Źródła:

        Wikipedia

        Paszkówka

        rzeka w Polsce, w dorzeczu Odry


        Paszkówka – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Brzeźnica, 280 m n.p.m. na Pogórzu Wielickim.

        W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bielskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszkowski

        nazwisko


        • Paszkowski – polskie nazwisko

        Osoby o nazwisku Paszkowski:

        • Antoni Paszkowski (1920–1997) – polski rolnik, polityk
        • Bohdan Paszkowski – ujednoznacznienie
        • Cezary Paszkowski (ur. 1948) – polski malarz, grafik, profesor ASP w Gdańsku
        • Feliks Paszkowski (1904–1986) – polski malarz
        • Franciszek Paszkowski – ujednoznacznienie
        • Henryk Krok-Paszkowski (1887–1969) – polski generał
        • Jacek Paszkowski Lanckoroński (XVIII w.) – stolnik brzeskolitewski
        • Jan Krok-Paszkowski (1925–2007) – polski pisarz, publicysta, działacz polityczny na emigracji, wieloletni szef Polskiej Sekcji BBC
        • Jarosław Paszkowski (XX–XXI w.) – polski dziennikarz radiowy i menadżer mediów
        • Józef Paszkowski (1787–1858) – polski pułkownik, profesor, pisarz wojskowy
        • Józef Paszkowski (1817–1861) – polski tłumacz, poeta
        • Józef Paszkowski (1892–1944) – polski rzeźbiarz, pedagog
        • Konstanty Michał Paszkowski (XVII w.) – podczaszy starodubowski
        • Lech Paszkowski (1919–2013) – polski pisarz, publicysta, autor prac historycznych
        • Marcin Paszkowski (XVII w.) – polski wojskowy, dworzanin, poeta
        • Michał Paszkowski (1618–1670) – duchowny greckokatolicki
        • Mieczysław Paszkowski (1836–1873) – polski pisarz, dziennikarz
        • Piotr Paszkowski – ujednoznacznienie
        • Roch Paszkowski (1850–1937) – powstaniec styczniowy, socjalista, sukiennik
        • Roman Paszkowski (1914–1998) – polski generał, pilot
        • Roman Paszkowski (1920–2018) – polski dziennikarz sportowy
        • Stanisław Paszkowski (1928–2018) – polski żołnierz, wiceminister przemysłu maszynowego, profesor nauk technicznych
        • Stefan Paszkowski (XX–XXI w.) – polski matematyk i informatyk
        • Teofil (Paszkowski) (1874–1950) – duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
        • Wacław Paszkowski – ujednoznacznienie
        • Władysław Paszkowski – ujednoznacznienie
        • Włodzimierz Paszkowski (1911–1995) – polski nauczyciel, urzędnik, dyplomata
        • Wojciech Paszkowski (ur. 1960) – polski aktor
        • Zbigniew Paszkowski (1913–1975) – funkcjonariusz PRL-owskich organów bezpieczeństwa

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszkowszczyzna

        wieś w Polsce


        W Polsce
        • Paszkowszczyzna – wieś w woj. podlaskim, pow. bielskim, gm. Orla
        • Paszkowszczyzna – przysiółek wsi Waniewo w woj. podlaskim, pow. hajnowskim, gm. Narew
        • Paszkowszczyzna – dawna gromada
        Na Białorusi
        • Paszkowszczyzna – wieś w obwodzie grodzieńskim, w rejonie szczuczyńskim, w sielsowiecie Lack
        • Paszkowszczyzna – dawny zaścianek w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Przebrodzie.
        • Paszkowszczyzna – wieś w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Kniahinin.
        • Paszkowszczyzna – dawny folwark w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszkwil

        artykuł, utwór lub jakakolwiek inna publiczna wypowiedź szkalująca lub zniesławiająca kogoś, czasami także ubliżająca komuś


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) publikacja brukająca czyjąś reputację;


        Paszkwil (wł. pasquillo) – utwór literacki, często anonimowy, skierowany przeciw konkretnej osobie, ośmieszający ją w sposób oszczerczy i obelżywy.

        Nazwa pochodzi z początków XVI w., od znajdującej się na rzymskim placu Piazza di Pasquino (w pobliżu Piazza Navona) rzeźby, zwanej „Pasquino”, którą wykorzystywano jako tablicę do przytwierdzania złośliwych satyr. Włoskie „pasquillo” przekształciło się wraz z rozpowszechnianiem się pojęcia w łacińskie „pasquillus”, a spolszczone do „paskwiliusz” pojawiło się w piśmiennictwie w połowie XVI w., w gorącym okresie sporów o małżeństwo Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszkwilancki

        odnoszący się do paszkwilanctwa lub osoby zajmującej się paszkwilanctwem (np. charakter paszkwilancki, artykuł paszkwilancki)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkwilanctwo

        zniesławianie, kompromitowanie kogoś poprzez pisanie paszkwili, umyślne szkalowanie czyjejś osoby


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkwilant

        osoba zajmująca się pisaniem paszkwili, kompromitująca, zniesławiająca kogoś w ten sposób, najczęściej robiąca to anonimowo lub pod pseudonimem; paszkwilista


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkwilantka

        kobieta zajmująca się pisaniem paszkwili, kompromitująca, zniesławiająca kogoś w ten sposób, najczęściej robiąca to anonimowo lub pod pseudonimem


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkwilista

        osoba zajmująca się pisaniem paszkwili, kompromitująca, zniesławiająca kogoś w ten sposób, najczęściej robiąca to anonimowo lub pod pseudonimem; paszkwilant


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszkwilowy

        przymiotnik od: paszkwil; charakterystyczny dla paszkwilu, artykułu, utworu lub jakiejkolwiek innej publicznej wypowiedzi szkalującej lub zniesławiającej kogoś, związany z nim


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszmina

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) włók. cienka, delikatna tkanina wytwarzana z podszerstka kóz, tkana tradycyjnie w Nepalu

         (1.2) odzież. szal wykonany z paszminy (1.1)


        Źródła:

        Wiktionary

        Paszochłonny

        wymagający wykorzystania, zużycia dużych ilości pasz, pochłaniający duże ilości pasz (np. hodowla paszochłonna)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszociąg

        system urządzeń używany w zamkniętych pomieszczeniach hodowlanych, służący do rozdrabniania i rozprowadzania pasz


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszomat

        automat do karmienia zwierząt gospodarskich; autokarmnik


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszowice

        wieś w Polsce


        Paszowice (niem. Poischwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Paszowice.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszowicki

        przymiotnik od: Paszowice


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszowóz

        pojazd do przewozu paszy


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszowski

        przymiotnik od: pasza; charakterystyczny dla paszy, osoby noszącej tytuł dostojnika cywilnego i wojskowego w imperium osmańskim (np. kompetencje paszowskie), związany z taką osobą; baszowski


        przymiotnik

         (1.1) dotyczący paszy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszowy

        przymiotnik od: pasza; nadający się na paszę, służący jako pasza dla zwierząt (np. mieszanka paszowa) lub w jakiś inny sposób związany z paszą; pastewny


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z paszą, dotyczący paszy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszoznawca

        osoba zajmująca się sposobami pozyskiwania, przechowywania i konserwowania pasz oraz badaniem ich przydatności w żywieniu różnych gatunków zwierząt


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszoznawczyni

        kobieta zajmująca się sposobami pozyskiwania, przechowywania i konserwowania pasz oraz badaniem ich przydatności w żywieniu różnych gatunków zwierząt


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszoznawstwo

        nauka o metodach produkcji, zbioru i konserwowania pasz


        Paszoznawstwo - gałąź wiedzy z zakresu żywienia zwierząt zajmująca się poznawaniem pasz (składu chemicznego, strawności i przyswajalności, wartości pokarmowej), metodami ich produkcji, zbioru, konserwowania i przechowywania oraz oddziaływaniem na produkcyjność zwierząt.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszoł

        [czytaj: paSZOŁ] potocznie: wykrzyknik nakazujący komuś bezzwłoczne oddalenie się skądś; wynocha, precz, won, spadówa


        wykrzyknik

         (1.1) pot. precz


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszporcik

        zdrobnienie od: paszport


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. paszport


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszport

        1. urzędowy dokument potwierdzający tożsamość danej osoby oraz uprawniający do przekraczania granic państwowych i do legalnego pobytu za granicą;
        2. rodzaj certyfikatu towarowego


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) dokument tożsamości uprawniający do przekraczania granic państwowych;


        Paszport – dokument tożsamości wydany przez uprawniony organ państwa, uprawniający do przekraczania granic państwowych (niektóre państwa mogą wymagać dodatkowo wiz wjazdowych).

        W technice paszport to dokument wystawiany dla urządzeń wymagających szczególnego nadzoru podczas eksploatacji – np. zbiorników ciśnieniowych kontrolowanych przez uprawnione firmy i urzędy dozoru technicznego, aby zapobiec ich rozerwaniu. Firmy zapisują w paszporcie wykonane próby mające na celu jak najwcześniejsze wykrycie ewentualnych uszkodzeń, a urzędy dozoru technicznego – dopuszczenia do eksploatacji tak wypróbowanego urządzenia na kolejne okresy.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszportówka

        potocznie: torebka na paszport


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) niewielka, płaska torebka do zawieszenia na szyi, rodzaj portfela


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszportowy

        paszport


        przymiotnik

         (1.1) związany z paszportem


        Patrz:paszport

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszportyzacja

        opracowywanie, aktualizacja, delegalizacja lub ponowna legalizacja dokumentów paszportowych i ogół czynności związanych z tymi czynnościami


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) adm. wydawanie i aktualizowanie paszportów

         (1.2) środ. archiwizacja i opracowywanie dokumentów związanych z majątkiem zakładowym


        Paszportyzacja – masowe przydzielanie obywatelstwa ludności danego terenu poprzez wydawanie paszportów, zazwyczaj w krótkim czasie. Przymusowa paszportyzacja jest sprzeczna z prawem międzynarodowym i narusza konwencje genewskie.

        Na szeroką skalę była stosowana przez państwo rosyjskie poprzedzając konflikty z Gruzją i Ukrainą a później na ich okupowanych terenach. Historycznie była także stosowana przez władze ZSRR.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paszta

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasztaleniec

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszteciarnia

        rodzaj lokalu, baru z przekąskami, którego specjalnością są pasztety i inne podroby


        Źródła:

        SJP.pl

        Paszteciarz

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rzad. kucharz, który zajmuje się wyrobem pasztetów; właśc. pasztetnik


        Źródła:

        Wiktionary

        Pasztecik

        zdrobnienie od: pasztet


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) pot. zdrobn. od: pasztet

         (1.2) kulin. pieczony pierożek z ciasta francuskiego, drożdżowego lub kruchego, napełniony farszem;


        Pasztecik (pasztet porcjowy) – niewielki wypiek, rodzaj pasztetu w cieście, pierożek nadziany farszem, upieczony lub usmażony. Typowe nadzienie wykonuje się z mięsa, podrobów (mózgu), wędlin, grzybów lub kapust.

        Paszteciki przyrządzane z ciasta półfrancuskiego, francuskiego i ptysiowego nadziewa się po upieczeniu w piecu. Paszteciki z ciasta drożdżowego, kruchego (w tym półkruchego) i naleśnikowego nadziewa się przed upieczeniem lub usmażeniem. Do pasztecików z ciasta naleśnikowego zaliczane są krokiety w naleśnikach.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasztet

        1. produkt spożywczy sporządzany z kilku gatunków duszonego lub gotowanego mięsa i podrobów, które po zmieleniu i odpowiednim przyprawieniu zapieka się;
        2. niespodziewana przykrość, nieprzyjemność, kłopotliwa sytuacja


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) kulin. spoż. potrawa z kilku gatunków duszonego lub gotowanego mięsa i podrobów, które się mieli i zwykle zapieka

         (1.2) przen. pot. pejor. kłopotliwa sytuacja

         (1.3) przen. pot. pejor. brzydka dziewczyna

         (1.4) przen. pot. pejor. kłamliwy artykuł w prasie brukowej


        Pasztet – potrawa przyrządzana z jednolitej masy przygotowanej z surowego, gotowanego lub pieczonego mięsa, podrobów, drobiu, dziczyzny z warzywami, grzybami, rybą, soją lub serem. W celu połączenia rozdrobnionych składników dodaje się jajka, bułkę tartą lub mąkę. Pasztet doprawia się pieprzem, imbirem, gałką muszkatołową, solą, cukrem i aromatycznymi alkoholami. Masę piecze się, także w kąpieli wodnej, w cieście lub bez. Pasztet podaje się na ciepło lub zimno jako przystawkę lub danie obiadowe, wraz z sosami i marynatami, występuje też jako konserwa.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasztetnik

        wytwórca pasztecików czyli, ciasta drożdżowego z nadzieniem mięsnym


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasztetowa

        przymiotnik od: pasztet; przeznaczony na pasztet (np. masa pasztetowa), związany z pasztetem, dotyczący pasztetu i sposobu jego przyrządzania


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. wyrób wędliniarski, głównie do smarowania kanapek; pasztet z podrobów i resztek mięsnych w formie kiełbasy;

        forma przymiotnika.

         (2.1) ż. od: pasztetowy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasztetówka

        potoczne określenie na kiszkę pasztetową, rodzaj kiszki sporządzonej z różnych rodzajów mielonego mięsa z dodatkiem wątroby oraz mąki lub skrobi ziemniaczanej; pasztetowa


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasztetowy

        przymiotnik od: pasztet; przeznaczony na pasztet (np. masa pasztetowa), związany z pasztetem, dotyczący pasztetu i sposobu jego przyrządzania


        przymiotnik

         (1.1) zrobiony z pasztetu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszto

        język indoeuropejski z grupy języków irańskich, używany w Afganistanie i Pakistanie, zapisywany w alfabecie arabskim z dodatkowymi znakami; pasztu, pusztu, język afgański


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) jęz. język Pasztunów;


        Język paszto (pasztuński, znany także jako afgański; nazwa własna ‏پښتو‎ [pəʂ'to]) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich. Jest to język urzędowy (obok dari) w Afganistanie. Językiem tym posługują się Pasztuni na znacznym terenie rozciągającym się od Heratu w północno-zachodniej części Afganistanu, przez Farah (na zachodzie), Kandahar (na południu), po Dżalalabad (na wschodzie) i dalej aż po Peszawar w zachodnim Pakistanie. Ponieważ od rozpoczęcia radzieckiej interwencji w Afganistanie dochodziło do masowych migracji oraz exodusu do krajów ościennych, głównie do Pakistanu i Iranu, trudno oszacować dokładną liczbę osób mówiących w paszto. Uważa się, że około 50% mieszkańców Afganistanu posługuje się tym językiem jako pierwszym, a 10% jako drugim. Używa go na co dzień około 8 milionów Afgańczyków, 6 milionów osób w Pakistanie oraz pięćdziesiąt tysięcy w Iranie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasztu

        język indoeuropejski z grupy języków irańskich, używany w Afganistanie i Pakistanie, zapisywany w alfabecie arabskim z dodatkowymi znakami; paszto, pusztu, język afgański


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasztun

        członek ludu zamieszkującego Afganistan i Pakistan


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) etn. członek głównej grupy etnicznej Afganistanu i Pakistanu, mówiący językiem paszto


        Pasztuni a. Pasztunowie (dawniej także Afganowie, Pusztunowie, Patanie, nazwa własna ‏پشتون‎ [pəʂtun]) – główna grupa etniczna Afganistanu (uważająca się za jedyną ludność rdzennie afgańską) oraz jedna z głównych grup etnicznych Pakistanu, mniejsze skupiska zamieszkują także przygraniczne tereny Iranu i Indii. Pod względem antropologicznym zaliczają się do odmiany białej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasztunistan

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) etn. geogr. region w Azji Środkowej zamieszkiwany przez Pasztunów;


        Pasztunistan (paszto پشتونستان) – region zamieszkany przez Pasztunów, podzielony pomiędzy Afganistan i Pakistan. Także nazwa państwa, którego utworzenie postulują pasztuńscy nacjonaliści.

        Utworzone w 1747 roku państwo Afganistan objęło terytoria zamieszkane przez Pasztunów. W 1893 emir Abdur Rahman Chan, dążąc do normalizacji stosunków z Brytyjczykami, podpisał traktat, na mocy którego została ustalona nowa granica pomiędzy Afganistanem a Indiami Brytyjskimi (tzw. Linia Duranda). Nowa granica przecięła Pasztunistan w połowie.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pasztunka

        członkini ludu zamieszkującego Afganistan i Pakistan


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) etn. członkini głównej grupy etnicznej Afganistanu i Pakistanu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasztunowie

        lud zamieszkujący Afganistan i Pakistan


        Pasztuni a. Pasztunowie (dawniej także Afganowie, Pusztunowie, Patanie, nazwa własna ‏پشتون‎ [pəʂtun]) – główna grupa etniczna Afganistanu (uważająca się za jedyną ludność rdzennie afgańską) oraz jedna z głównych grup etnicznych Pakistanu, mniejsze skupiska zamieszkują także przygraniczne tereny Iranu i Indii. Pod względem antropologicznym zaliczają się do odmiany białej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasztuński

        dotyczący Pasztunów, charakterystyczny dla Pasztunów


        przymiotnik

         (1.1) związany z Pasztunami

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) jęz. język paszto


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paszyn

        wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Chełmiec


        Paszyn – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Chełmiec.

        Integralne części wsi Paszyn: Biała Droga, Bochenkówka, Damianówka, Dołki, Dział, Górówka, Góry, Granice, Jodłowa Góra, Kuklów, Miczołkówka, Oleksówka, Podedwór, Podgóry, Porębówka, Potoki, Półanki, Przylasek, Rzeki, Śradówka, Wolniki, Zagórze, Zagroda.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paszyński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasławski

        nazwisko


        • Stefan Pasławski (1885-1956) – generał, wojewoda stanisławowski
        • Stanisław Pasławski (?-1944) – ksiądz

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasłęcki

        przymiotnik od: Pasłęk (miasto), Pasłęka (rzeka)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący Pasłęka

         (1.2) dotyczący Pasłęki


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pasłęczanin

        mieszkaniec Pasłęka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasłęczanka

        mieszkanka Pasłęka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pasłęk

        miasto w województwie warmińsko-mazurskim


        Pasłęk (dawniej Holąd Pruski, niem. Preußisch Holland, prus. Pāistlauks) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do woj. elbląskiego.

        Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Pasłęk liczył 11 728 mieszkańców.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pasłęka

        rzeka w Polsce


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. hydron. rzeka w północno-wschodniej Polsce;


        Pasłęka (niem. Passarge) – rzeka w północno-wschodniej Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, płynąca przez Pojezierze Mazurskie oraz Pobrzeże Gdańskie. Ma długość – według różnych publikacji – od 169 km do 211 km. Pasłęka uchodzi do Zalewu Wiślanego. Powierzchnia dorzecza Pasłęki obejmuje obszar 2294,5 km². Pod względem długości jest trzecią co do wielkości (zaraz po Wiśle i Odrze) rzeką I rzędu, natomiast w klasyfikacji długości wszystkich polskich rzek jest na miejscu 23. Gdy za podstawę przyjąć powierzchnię dorzecza, wówczas Pasłęka uplasuje się na pozycji 30. w Polsce.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pat

        1. pozycja w szachach, w której strona mająca ruch nie może wykonać żadnego posunięcia, a jednocześnie jej król nie jest szachowany;
        2. brak postępu, zastój


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

         (1.1) szach. sytuacja remisowa, w której gracz, na którego przypada posunięcie, nie może wykonać ruchu, a jego król nie jest szachowany;

         (1.2) przen. trudna sytuacja, gdy żadna ze stron nie może wykonać ruchu


        Pat – sytuacja w szachach, w której jeden z graczy nie może wykonać posunięcia zgodnego z zasadami, ale jego król nie jest szachowany (to znaczy nie jest atakowany przez bierkę przeciwnika). Zgodnie z przepisami gry pat kończy partię remisem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pataca

        [czytaj: pataka] waluta Makau (terytorium zależnego Chin)


        Pataca (kod ISO 4217: MOP) – oficjalna waluta Makau, specjalnej strefy administracyjnej Chińskiej Republiki Ludowej. 1 pataca = 100 avo.

        W obiegu znajdują się: monety o nominałach 10, 20 i 50 avos oraz 1, 2, 5 i 10 pataca; banknoty o nominałach 10, 20, 50, 100, 500 i 1000 pataca.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patafian

        potocznie: osoba głupia lub niezaradna; niedołęga, pacan


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

         (1.1) pot. pogard. głupek, oferma


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patafizyka

        imaginacyjna nauka służąca wykpiwaniu naukowego sposobu myślenia i uczonych rozpraw


        ’Patafizyka (fr. la ’Pataphysique) – pseudonauka wymyślona przez francuskiego pisarza Alfreda Jarry’ego służąca wykpiwaniu naukowego sposobu myślenia i uczonych rozpraw.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patagończyk

        mieszkaniec Patagonii


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Patagonii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patagonia

        kraina w Ameryce Południowej


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. kraina geograficzna w południowej części Ameryki Południowej;


        Patagonia (dawna nazwa Patagonica) – kraina geograficzna w południowej części Ameryki Południowej, położona na terenie Argentyny i Chile. Znajduje się między Oceanami: Atlantyckim a Spokojnym, sięga na północ po rzekę Rio Negro. Obejmuje około 1 043 076 km², z czego 670 000 km² na wschodzie należy do Argentyny, a reszta na zachodzie do Chile. Zamieszkują ją ok. 2 miliony ludzi.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patagonka

        gatunek ptaka z rodziny papugowatych


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Patagonii


        Patagonka (Cyanoliseus patagonus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Cyanoliseus. Zasiedla Argentynę i centralne Chile, poza sezonem lęgowym także Urugwaj. Nie jest zagrożona wyginięciem; dość często spotykana w niewoli.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patagoński

        przymiotnik od: Patagonia


        przymiotnik

         (1.1) od Patagonia


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patańdźali

        Patandźali (dewanagari पतञ्जलि, transliteracja Patañjāli, ang. Patanjali) – indyjski filozof z ok. II w. p.n.e., jogin, gramatyk sanskrytu, autor jednego z najważniejszych traktatów na temat jogi, jakim są Jogasutry (Yogasūtra), a także prawdopodobnie Mahābhāṣyi, wielkiego komentarza do gramatyki Paniniego Aṣṭādhyāyī. Hinduska tradycja uważa go za inkarnację Śeszy i przypisuje mu dzieło zapoczątkowania systemu jogi.


        Źródła:

        Wikipedia

        Patarafka

        niewielka płytka używana jako ozdoba pod lampę, świeczkę lub lichtarz


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ręk. ozdobna haftowana serwetka służąca jako podkładka pod lampę, lichtarz, wazon lub bibeloty, także jako pokrowiec na podgłówki foteli i kanap, modna w XIX wieku


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pataren

        uczestnik patarii


        Źródła:

        SJP.pl

        Pataria

        ruch społeczno-religijny w Lombardii w XI wieku, walczący o odnowę życia Kościoła


        Pataria mediolańska – XI-wieczny ruch religijny zwolenników dobrowolnego ubóstwa, nawiązujący do tradycji wczesnego chrześcijaństwa, powstały w Lombardii, przeciwny symonii, nepotyzmowi oraz nikolaizmowi wśród kręgów duchownych. Zapoczątkowany przez średnie rycerstwo stał w opozycji wobec ówczesnego arcybiskupa Mediolanu Gwidona da Velate. Był ostoją programu reform gregoriańskich zmierzających do emancypacji Kościoła spod władzy cesarskiej w Italii.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patas

        rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny koczkodanów


        Patas (Erythrocebus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patat

        bylina z rodziny powojowatych; wilec ziemniaczany, słodki ziemniak, batat


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) bot. kulin. nazwa systematyczna|Ipomoea batatas|ref=tak., bylina z rodziny powojowatych o jadalnych bulwach, rosnąca w rejonie międzyzwrotnikowym


        Wilec ziemniaczany, batat, patat, kūmara lub słodki ziemniak (Ipomoea batatas (L.) Lam.) – gatunek byliny należący do rodziny powojowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej. Nie jest znany w dzikim stanie, jest natomiast popularny w uprawie w całej strefie tropikalnej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patataj

        okrzyk towarzyszący zabawom z dziećmi, mający naśladować jazdę na koniu


        wykrzyknik

         (1.1) wyraz dźwiękonaśladowczy przypominający tętent kopyt galopującego konia


        Patataj (papaj) – silnik spalinowy o prostej konstrukcji, stosowany do napędu maszyn w pierwszej połowie XX wieku. Nazwa pochodzi od charakterystycznego odgłosu pracy. Powstał przez unowocześnienie i uproszczenie lokomobili benzynowej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patatajka

        1. gwarowo: robota pospieszna i byle jaka; patałajka;
        2. potoczne określenie na fragment piosenki w szybkim tempie z rytmicznym uderzeniem, najczęściej kontrastujący z całością; zwykle w potocznym wyrażeniu: na patatajkę - byle jak, aby szybko; na łapu-capu, na patataj


        Źródła:

        SJP.pl

        Patatowy

        patat; batatowy


        Źródła:

        SJP.pl

        Patałach

        potocznie: człowiek robiący coś źle, niezdarnie; brakorób, fuszer, knociarz, partacz


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pot. lekcew. albo obraź. niezdara, osoba robiąca coś źle

         (1.2) białystok. osoba niezadbana


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patałachowato

        tak, jak patałach


        Źródła:

        SJP.pl

        Patałaszyć

        robić coś źle, nieudolnie, niezgodnie ze wcześniej przyjętymi planami, niedbale


        Źródła:

        SJP.pl

        Patch

        [czytaj: pacz] poprawka do programu przeznaczona do usunięcia pewnych problemów lub zwiększenia wydajności poprzedniej wersji programu; łata, łatka


        Łata, łatka (ang. patch) – poprawka lub uaktualnienie do programu (rzadziej do danych), przeznaczona do usunięcia pewnych problemów, błędów, rozszerzenia funkcjonalności programu albo zwiększenia wydajności wcześniejszej wersji programu.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patchcord

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) inform. krótki kabel łącznikowy, zwykle do LAN;


        Kabel krosowy, kabel krosowniczy (ang. patch cord, patch cable, cross cable) – krótki przewód służący do przesyłania sygnałów elektrycznych lub optycznych. Najczęściej jest on kojarzony z sieciami komputerowymi w topologii gwiazdy opartymi na okablowaniu typu skrętka, która posiada zakończenia przewodów we wtyczce 8P8C typu A lub B. Jednak coraz częściej używa się optycznych kabli krosowych (światłowodów) służących do łączenia sieciowego osprzętu optycznego, ale także do łączenia urządzeń audio/wideo.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patchować

        [czytaj: paczować] w informatyce: uaktualniać program komputerowy, stosując patch (łatkę, poprawkę)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patchwork

        [czytaj: paczłork] kawałki tkanin lub skóry zszyte razem i tworzące jeden materiał


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) rzem. technika zszywania kawałków różnych tkanin, dzianiny, skóry itp. tak, aby powstał z nich wzór; także: wyrób wykonany tą techniką;


        Patchwork – metoda szycia, w której zszywa się małe kawałki materiału (o podobnych geometrycznie kształtach, np. patchwork z kawałków trójkątnych) w większą całość, tworząc nowy wzór. Słowem tym określa się także pracę wykonaną tą techniką.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patchworkowy

        [czytaj: paczłorkowy]
        1. przymiotnik od: patchwork;
        2. charakterystyczny dla patchworku, związany z patchworkiem


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) wykonany techniką patchworku


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patecki

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pateczka

        zdrobnienie od: patka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. zdrobn. od: patka


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patefon

        dawniej: typ gramofonu


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) techn. wczesny typ gramofonu o napędzie mechanicznym;


        Patefon – przenośne urządzenie o napędzie mechanicznym do odtwarzania dźwięku z płyt, wynalezione przez braci Emila i Charlesa Pathé, produkowane w latach 1905–1920 przez firmę Pathé Frères.

        Odtwarzanie w patefonie odbywało się od środka płyty przy użyciu niewymiennej kulki (najczęściej szafirowej), osadzonej na ramieniu mającym możliwość poruszania się w płaszczyźnie pionowej (zapis wgłębny). Dzięki zastąpieniu igły przez kulkę wyeliminowano szumy powstające podczas tarcia igły o płytę. Na pierwszy rzut oka nie można odróżnić płyty patefonowej od gramofonowej (Pathé produkowała również płyty gramofonowe), dlatego do dzisiaj zachowało się niewiele nagrań – odtworzenie płyty patefonowej na gramofonie powodowało nieodwracalne uszkodzenia. Sam patefon odróżnić można po wertykalnym położeniu główki membrany na końcu ramienia. W gramofonie główka stoi pionowo, ale równolegle do rowków płyty.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patefonik

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od patefon


        Źródła:

        Wiktionary

        Patefonowy

        przymiotnik od: patefon; charakterystyczny, typowy dla patefonu, starszego typu gramofonu, przeznaczony na taki gramofon (np. płyta patefonowa), będący jego częścią (np. tuba patefonowa) lub w jakiś inny sposób z nim związany


        przymiotnik

         (1.1) techn. przym. od patefon


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patek

        pasek materiału przyszyty do ubrania


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) zegarek szwajcarskiej marki Patek Philippe


        Osoby:

        • Adolf Patek – austriacki piłkarz, zm. 1982
        • Antoni Patek – twórca firmy zegarmistrzowskiej (brat przyrodni Franciszka), zm. 1877
        • Artur Patek – polski historyk, ur. 1965
        • Franciszek Patek – podpułkownik Wojska Polskiego (brat przyrodni Antoniego), zm. 1844
        • Stanisław Patek – polski adwokat i dyplomata, zm. 1944
        • Wiesław Ksawery Patek – polski publicysta i historyk, zm. 1994

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patelenka

        niewielka patelnia; patelka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od patelnia


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patelka

        niewielka patelnia; patelenka


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od: patelnia

         (1.2) mała patelnia


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patelnia

        1. płaskie naczynie kuchenne z rączką, służące do smażenia potraw;
        2. środowiskowo: stuprocentowa okazja do strzelenia bramki


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) naczynie kuchenne służące do smażenia potraw;

         (1.2) przen. środ. mot. zębatka koła napędowego motocykla

         (1.3) pot. przen. bardzo gorące, nasłonecznione miejsce, zazwyczaj płaskie


        Patelnia – naczynie kuchenne służące do smażenia, pieczenia lub duszenia potraw. Typowa patelnia jest okrągła i płaska, jej średnica wynosi 12–32 cm. Średnicę patelni mierzy się po wewnętrznej stronie bocznych ścianek, w miejscu gdzie nakładana jest pokrywka.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patelnica

        patelnica niebieskoplama - gatunek jadowitej płaszczki


        Źródła:

        SJP.pl

        Patelniowy

        patelnia


        Patrz:patelnia

        Źródła:

        SJP.pl

        Patelski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patena

        metalowy talerzyk, pozłacany wewnątrz, na którym kładzie się hostię podczas mszy świętej


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kośc. okrągła, zwykle pozłacana tacka na hostię lub do nakrywania kielicha podczas liturgii


        Patena (łac. patere – miska) – w Kościołach chrześcijańskich naczynie liturgiczne zazwyczaj w kształcie talerzyka przeznaczone dla konsekrowanej hostii. Powinna być wykonana, przynajmniej w swym wnętrzu, ze szlachetnego, nie korodującego metalu (zwykle złota lub srebra). Zadaniem pateny jest zbieranie i chronienie cząstek Najświętszego Sakramentu przed profanacją.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patencik

        zdrobnienie od: patent


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od patent


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patent

        1. dokument gwarantujący wynalazcy wyłączne zyski z wynalazku;
        2. dokument nadający jakiejś osobie uprawnienia do zajmowania określonego stanowiska na statku;
        3. sposób na zysk lub osiągnięcie, zdobycie czegoś


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) dokument uznający czyjeś wyłączne prawa do wynalazku;

         (1.2) dokument stwierdzający nabycie uprawnień do działalności związanej z żeglugą;

         (1.3) pot. sposób na poprawienie czegoś


        Patent (łac. patens, dopełniacz patentis, otwarty, jawny, od patēre, być otwartym, widocznym, dostępnym) – ograniczone w czasie prawa właściciela rozwiązania technicznego do wyłącznego korzystania z wynalazku lub wynalazków będących przedmiotem patentu w celach zawodowych lub zarobkowych na terenie państwa, które decyzją administracyjną patentu udzieliło, pod warunkiem wniesienia opłat za co najmniej pierwszy okres ochrony (tzw. ochrony patentowej) od daty zgłoszenia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patentki

        1. dawniej: dziecięce bawełniane pończochy w prążki;
        2. potocznie o okularach bezramkowych, w których zauszniki mocowane są do szkieł za pomocą śrubek


        Źródła:

        SJP.pl

        Patentować

        wydawać lub uzyskiwać patent na coś


        Źródła:

        SJP.pl

        Patentowany

        wydawać lub uzyskiwać patent na coś


        Źródła:

        SJP.pl

        Patentowy

        przymiotnik od: patent; zajmujący się wydawaniem patentów (np. biuro patentowe), gromadzący patenty lub w jakiś inny sposób z nimi związany


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z patentem, dotyczący patentu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patentoznawstwo

        nauka o patentach


        Źródła:

        SJP.pl

        Pater

        zakonnik po święceniach kapłańskich; duchowny


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) daw. rel. ojciec, zakonnik mający święcenia kapłańskie;


        • Pater patriae
        • Dis Pater
        • Pater familias

        Osoby o tym nazwisku:

        • Grzegorz Pater (ur. 1974) – polski piłkarz
        • Józef Pater (ur. 1944) – polski duchowny katolicki, historyk Kościoła
        • Józef Pater (polityk) (1897-1942) – polski polityk i malarz
        • Jean-Baptiste Pater (1695-1736) – francuski malarz rokokowy
        • Krzysztof Pater (ur. 1961) – polski polityk
        • Paweł Pater (1656-1724) – polski matematyk, astronom i drukarz

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patera

        duży, ozdobny talerz, na którym podaje się ciasta, owoce itp.


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) naczynie stołowe służące do podawania ciast i tortów bądź owoców;

         (1.2) hist. staroż. naczynie obrzędowe służące w starożytności do składania ofiar;

         (1.3) poznań. małe, zaniedbane gospodarstwo


        • patera – naczynie obrzędowe używane przez starożytnych Greków i Rzymian podczas libacji
        • patera – naczynie stołowe mające formę talerza umieszczonego na nóżce lub podstawce, służące do podawania ciast bądź owoców

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paterak

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) poznań. partacz, niedbały gospodarz


        Źródła:

        Wiktionary

        Paterek

        zdrobnienie od: patera


        Paterek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Nakło nad Notecią.

        W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą gromady Paterek, po jej likwidacji w gromadzie Nakło nad Notecią. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Paterek liczy 2680 mieszkańców (stan na 31 grudnia 2012).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paterka

        zdrobnienie od: patera


        Źródła:

        SJP.pl

        Paternalistyczny

        przymiotnik od: paternalizm; oparty na zasadach paternalizmu, władzy ojca w rodzinie lub sposobu zarządzania przedsiębiorstwem, polegającego na całkowitym lub częściowym uzależnieniu pracowników od pracodawcy (np. hierarchia paternalistyczna)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paternalizm

        1. sposób zarządzania przedsiębiorstwem, polegający na całkowitym lub częściowym uzależnieniu pracowników od pracodawcy;
        2. czerpanie wzorców, przestrzeganie zasad obowiązujących w rodzinie z przykazań ojca


        Paternalizm (z łac. pater ‘ojciec’ i gr. ismos ‘wiedza’) – traktowanie innej osoby podobnie, jak ojciec traktuje dziecko, ingerencja w działanie lub ograniczenie wolności innej osoby lub grupy, motywowane ich dobrem lub koniecznością ochrony. Jednostki, które otacza się paternalistyczną opieką, uznawane są za niezdolne do samodzielnego kierowania swoim postępowaniem i w konsekwencji wymagające pomocy i kontroli.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paternoster

        rodzaj dawnej windy bez drzwi, znajdującej się w stałym, powolnym ruchu


        • Pater noster – modlitwa („Ojcze nasz”)
        • Paternoster – pot. upomnienie, reprymenda
        • Paternoster – sznur modlitewny
        • Paternoster – dramat
        • Paternoster – rodzaj windy
        • Paternoster – rodzaj pompy
        • Paternoster – regał
        • Paternoster – czasopismo
        • Paternoster (typ pieca, torby itp.)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paterologia

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) teol. dział teologii dogmatycznej, nauka o Bogu Ojcu;


        Paterologia, także patrylogia – dział teologii dogmatycznej, nauka o pierwszej Osobie Trójcy Świętej – Bogu Ojcu. Rozwój paterologii w Kościele rzymskokatolickim nastąpił po Soborze Watykańskim II.



        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paterson

        nazwisko


        Paterson – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie New Jersey (siedziba hrabstwa Passaic), nad rzeką Passaic, w regionie metropolitalnym Nowego Jorku. Według spisu ludności z 2010 roku Paterson zamieszkiwało 145 tys. mieszkańców.

        W filmie Jima Jarmuscha „Paterson” akcja dzieje się w tymże mieście.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pateryk

        cykl legend, opowiadań w literaturze staroruskiej, których tematem przewodnim jest życie pustelników i ascetów


        Pateryk (od gr. pater – ojciec) – gatunek literatury hagiograficznej pochodzenia bizantyjskiego.

        Pateryki były zwykle zbiorami opowiadań i legend z życia ascetycznych mnichów-eremitów, spędzających czas na umartwianiu się i modlitwie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patetico

        [czytaj: paTEtiko] muzyczne określenie wykonawcze nakazujące wykonanie utworu wzniośle, patetycznie


        Źródła:

        SJP.pl

        Patetyczniej

        stopień wyższy od przysłówka: patetycznie


        Źródła:

        SJP.pl

        Patetyczniejszy

        stopień wyższy od przymiotnika: patetyczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Patetyczność

        wzniosłość, uroczystość, poważność; patetyka, patetyzm


        Źródła:

        SJP.pl

        Patetyczny

        charakteryzujący się podniosłością; uroczysty, pełen patosu


        przymiotnik

         (1.1) poważny, doniosły, uroczysty

         (1.2) pejor. przesadnie nadęty, żałosny


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patetyka

        wzniosłość, uroczystość, poważność; patetyczność, patetyzm


        Źródła:

        SJP.pl

        Patetyzm

        wzniosłość, uroczystość, poważność; patetyka, patetyczność


        Źródła:

        SJP.pl

        Patetyzować

        czynić z czegoś sytuację patetyczną, uroczystą, pełną patosu, dodawać czemuś podniosłości


        Źródła:

        SJP.pl

        Pathfinder

        model samochodu marki Nissan


        • Pathfinder – amerykański lądownik badający Marsa.
        • Pathfinder – symulator amerykańskiego promu kosmicznego.
        • Pathfinder Roleplaying Game – gra fabularna oparta na Dungeons&Dragons.
        • Pathfinder – polski zespół powermetalowy.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pati

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. Patrycja


        Geografia
        • Pati – miasto w Indonezji
        Osoby
        • Pati Yang – polska piosenkarka
        • Pati Behrs – rosyjska aktorka
        Sztuka
        • Pati – polski serial telewizyjny z 2023, spin-off serialu Skazana.
        Inne
        • potocznie Patrycja
        Zobacz też
        • Patio
        • Patison

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patierik

        staroruska księga żywotów świętych ojców


        Źródła:

        SJP.pl

        Patijala

        rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w Indiach


        Źródła:

        Wiktionary

        Patinsonować

        czasownik

         (1.1) daw. oddzielać srebro od ołowiu


        Źródła:

        Wiktionary

        Patinsonowanie

        oddzielanie srebra od ołowiu, wykonywane podczas zabiegów hutniczych


        Źródła:

        SJP.pl

        Patio

        ozdobny, wewnętrzny dziedziniec domu


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) archit. niewielki dziedziniec wewnątrz domu, z wejściami do pomieszczeń, często z krużgankami, zwykle w architekturze hiszpańskiej i portugalskiej;


        Patio (hiszp.) – wewnętrzny dziedziniec lub mały ogródek.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patiseria

        lokal gastronomiczny i jednocześnie sklep, w którym wyrabia i sprzedaje się wyroby cukiernicze oraz pieczywo


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) hand. cukiernia, sklep cukierniczy połączony z wytwórnią wyrobów cukierniczych


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patison

        roślina warzywna rodząca białawe lub jasnozielone owoce w kształcie kulistego, najczęściej spłaszczonego dysku


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) bot. roślina warzywna o dużych liściach i obłych owocach;

         (1.2) kulin. jarzyna z owocu patisona (1.1)


        Patison (Cucurbita pepo var. patisoniana) – odmiana dyni zwyczajnej należąca do rodziny dyniowatych. Roślina jednoroczna, pochodzi z Ameryki Północnej, do Europy sprowadzona została przez Hiszpanów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patisonowy

        patison


        Patrz:patison

        Źródła:

        SJP.pl

        Patka

        pasek materiału przyszyty do ubrania


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pasek materiału przyszyty lub przypięty do ubrania, służący do ściągnięcia luźnej jego części lub stanowiący ozdobę


        Patka (inaczej „łapka”) – kolorowa oznaka rozpoznawcza umieszczona na kołnierzu polskiego munduru wojskowego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patków

        potocznie: zegarek marki Patek Philippe


        Miejscowości w Polsce
        • Patków – wieś w woj. mazowieckim, w pow. łosickim, w gminie Łosice
        • Patków (SIMC 0631083) – osada leśna w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Pionki
        • Patków (SIMC 0631090) – osada leśna w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Pionki
        • Patków – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Policzna
        Kolej
        • Patków – przystanek kolejowy

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patkowski

        nazwisko


        • Adam Patkowski – polski fizyk, profesor nauk fizycznych
        • Aleksander Patkowski (1890–1942) – polski społecznik, podróżnik i pedagog
        • Józef Patkowski (1887–1942) – polski fizyk, profesor zwyczajny
        • Józef Patkowski (1929–2005) – polski muzykolog, twórca muzyki filmowej
        • Piotr Patkowski (1991 –) – polski polityk, wiceminister
        • Stanisław Patkowski (1927–2019) – polski pułkownik, dowódca Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń
        • Zygmunt Patkowski (1907–1977) – polski baletmistrz i choreograf

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patmos

        Patmos (gr. Πάτμος) − mała grecka wyspa na Morzu Egejskim.


        Źródła:

        Wikipedia

        Patna

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w północno-wschodnich Indiach, położone na Nizinie Hindustańskiej, nad Gangesem; stolica stanu Bihar


        Patna, hindi पटना, trl. Paṭnā, trb. Patna; ang. Patna; nazwa historyczna: Pataliputra – miasto w północno-wschodnich Indiach, na Nizinie Hindustańskiej, nad Gangesem, przy ujściu rzeki Gandak, stolica stanu Bihar. Ponad 2 mln mieszkańców. Na przełomie er jedno z największych miast świata. Ważny ośrodek handlu, nauki i rzemiosła.



        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patnieński

        przymiotnik od: Patna (miasto w Indiach)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Patną, dotyczący Patny


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pato-

        temat słowotwórczy

         (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z patologią, sytuacją odbiegającą od normy


        Źródła:

        Wiktionary

        Patocelebryta

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pogard. osoba, która zyskała sławę i wzbudziła zainteresowanie mediów zachowaniem łamiącym normy społeczne


        Patocelebryta – ósmy album studyjny polskiego rapera Kizo. Wydawnictwo ukazało się 15 września 2023 roku nakładem wytwórni muzycznej Spacerange w dystrybucji Universal Music Polska.

        Album zadebiutował na 1. miejscu polskiej listy sprzedaży – OLiS. Płyta uzyskała certyfikat poczwórnej platynowej płyty, za sprzedaż ponad 120 tysięcy kopii.

        Pod względem muzycznym płyta łączy w sobie przede wszystkim hip-hop.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patocelebrytka

        patocelebryta


        Patrz:patocelebryta

        Źródła:

        SJP.pl

        Patodeweloper

        deweloper, w którego działaniach występują nieprawidłowości


        Źródła:

        SJP.pl

        Patodeweloperka

        nieprawidłowe zjawiska występujące w branży deweloperskiej


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) projektowanie budynków mieszkalnych i osiedli z założeniem maksymalizacji zysku kosztem jakości, naginając obowiązujące przepisy budowlane lub wykorzystując sytuacje, w których prawo dotyczące planowanieanowania przestrzennego nie jest wystarczająco dobrze uregulowane


        Patodeweloperka – ogół działań deweloperów budowlanych, który ze względu na działania względem klientów oraz sposób projektowania obiektów pozostaje w sprzeczności ze zwyczajami uznawanymi za dobre.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patofizjolog

        specjalista z dziedziny patologii i fizjologii, zajmujący się badaniem zaburzeń czynności organizmu zmienionego wskutek choroby


        Źródła:

        SJP.pl

        Patofizjologia

        dziedzina patologii i fizjologii zajmująca się badaniem zaburzeń czynności organizmu zmienionego wskutek choroby; fizjologia patologiczna; fizjopatologia


        Fizjologia patologiczna, patofizjologia – dział fizjologii i patologii, zajmujący się badaniem zmian i zaburzeń w pracy komórek, narządów i układów (pokarmowego, nerwowego, limfatycznego itd.) organizmu będących wynikiem choroby.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patofizjologiczny

        przymiotnik od: patofizjologia; związany w jakiś sposób z patofizjologią, dziedziną patologii i fizjologii zajmującą się badaniem zaburzeń czynności organizmu zmienionego wskutek choroby (np. badania patofizjologiczne); fizjopatologiczny


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) med. związany z patofizjologią, dotyczący patofizjologii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patogen

        czynnik chorobotwórczy lub ogół takich czynników, których powiązanie ze sobą wywołało chorobę


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) med. czynnik chorobotwórczy; czynnik (np. drobnoustrój) zdolny wywołać dane schorzenie


        Patogen, czynnik chorobotwórczy – ciało obce, twór biologiczny lub mikroorganizm wywołujący chorobę u danego organizmu. Wyróżnia się następujące typy patogenów:

        • ożywione (bakterie, grzyby, pasożyty, protisty),
        • nieożywione (wirusy, priony),
          • chemiczne (substancje żrące, toksyczne),
            • niedobory pokarmowe,
          • fizyczne (światło lasera, promieniowanie jonizujące, silne pole magnetyczne, mechaniczne).

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patogenetyczny

        1. przymiotnik od: patogeneza; związany z patogenezą, działem medycyny badającym powstawanie i szerzenie się chorób, odnoszący się do patogenezy (np. analiza patogenetyczna); patogeniczny;
        2. wywołujący chorobę; patogeniczny, patogenny


        Źródła:

        SJP.pl

        Patogeneza

        dział medycyny badający powstawanie i szerzenie się chorób oraz zajmujący się określeniem patogenów i częściowym ich zwalczaniem; patogenia


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) med. nauka, która bada powstawanie i rozprzestrzenianie się chorób


        Patogeneza (gr. páthos – choroba, cierpienie, génesis – pochodzenie), wywód chorobowy – nauka będąca dziedziną medycyny, zajmująca się badaniem mechanizmu powstawania i rozwoju choroby. W odróżnieniu od etiologii nie zajmuje się określeniem czynnika, który wywołuje chorobę, ale mechanizmów, za pomocą których ten czynnik ją wywołuje.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patogenia

        dział medycyny badający powstawanie i szerzenie się chorób oraz zajmujący się określeniem patogenów i częściowym ich zwalczaniem; patogeneza


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) nauk. zob. patogeneza.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patogeniczność

        zdolność chorób do szerzenia się, posiadanie warunków mogących doprowadzić do rozwinięcia się choroby


        Źródła:

        SJP.pl

        Patogeniczny

        1. przymiotnik od: patogenia; związany z patogenią, działem medycyny badającym powstawanie i szerzenie się chorób, odnoszący się do patogenii (np. analiza patogeniczna); patogenetyczny;
        2. wywołujący chorobę; patogenetyczny, patogenny


        Źródła:

        SJP.pl

        Patogenność

        patogenny


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) cecha tego, co jest patogenne, zdolność czynnika chorobotwórczego do wywoływania choroby po zakażeniu


        Chorobotwórczość (ang. pathogenicity) – zdolność danego czynnika (zwanego patogenem) do wywoływania zmian patologicznych lub choroby. Można ją określić dzieląc liczbę organizmów, u których rozwija się choroba, na liczbę organizmów narażonych na działanie danego patogenu. Patogenem może być czynnik biologiczny, chemiczny, fizyczny, społeczny czy genetyczny.


        Patrz:patogenny

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patogenny

        wywołujący chorobę; patogenetyczny, patogeniczny


        przymiotnik

         (1.1) med. wywołujący chorobę


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patognomoniczny

        charakterystyczny, typowy dla danej choroby


        Źródła:

        SJP.pl

        Patoinfluencer

        [czytaj: patoinfluenser] osoba, która zdobyła popularność, zamieszczając w Internecie patologiczne społecznie treści


        Źródła:

        SJP.pl

        Patoinfluencerka

        patoinfluencer [czytaj: patoinfluenserka]


        Źródła:

        SJP.pl

        Patointeligencja

        grupa ludzi uczęszczających do prestiżowych szkół i zachowujących się patologicznie


        Patointeligencja – singiel polskiego rapera Maty. Wydawnictwo, w formie digital download ukazało się 11 grudnia 2019 roku na kanale SBM Label. Tekst utworu został napisany przez Michała Matczaka.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patois

        [czytaj: paTŁA] dialekt jamajski, oparty m.in. na języku angielskim, francuskim, hiszpańskim


        Język jamajski (nazywany lokalnie Patois lub Patwa) – język kreolski na bazie języka angielskiego, używany na Jamajce oraz przez diasporę jamajską w różnych częściach świata (głównie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych). Wykazuje pewne wpływy leksykalne języka akan używanego w Ghanie oraz języków bantu. Używany jest głównie jako język mówiony, tworzy z angielskim tzw. kontinuum kreolskie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patoka

        płynny miód pszczeli


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) płynny miód otrzymany zaraz po wyciśnięciu go z plasterastrów

         (1.2) produkt uboczny przy fabrykacji cukru

         (1.3) przen. coś najsłodszego


        • patoka – płynny miód pszczeli, oczyszczony z wosku, ściekający ze zmiażdżonych plastrów lub z nich odwirowany

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patol

        1. pogardliwie: osoba charakteryzująca się dewiacjami społecznymi; patus;
        2. potocznie:
        a) tysiąc złotych (lub innych jednostek monetarnych); tysiak, kafel, patyk;
        b) duży patyk;
        c) mocny napój alkoholowy marnej jakości;


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pot. osoba o cechach patologiczny


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patola

        1. pogardliwie: osoba charakteryzująca się dewiacjami społecznymi; patus;
        2. potocznie:
        a) tysiąc złotych (lub innych jednostek monetarnych); tysiak, kafel, patyk;
        b) duży patyk;
        c) mocny napój alkoholowy marnej jakości;


        Źródła:

        SJP.pl

        Patolka

        pogardliwie: kobieta charakteryzująca się dewiacjami społecznymi, przejawiająca zachowania patologiczne; patuska, patusiara


        Źródła:

        SJP.pl

        Patolog

        1. naukowiec specjalizujący się w nauce o chorobach;
        2. lekarz badający osoby zmarłe i określający przyczynę ich śmierci


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) med. lekarz specjalista w zakresie patologii


        Patologia (z języka greckiego πάθος „pathos” – cierpienie i -λογία „-logia” – przyrostek tworzący rzeczowniki oznaczające gałęzie nauki) – nauka będąca dziedziną medycyny, zajmująca się badaniem przyczyn, mechanizmów powstawania i rozwoju, a także skutków chorób. W Europie Środkowej wyróżnia się wewnątrz niej patomorfologię (anatomię patologiczną), zajmującą się zmianami morfologicznymi komórek, narządów i tkanek oraz patofizjologię (fizjologię patologiczną), zajmującą się chorobowymi zmianami czynnościowymi; w krajach anglosaskich natomiast anatomię patologiczną (ang. pathology) i patologię kliniczną (ang. clinical pathology).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patologia

        1. nauka badająca ogół zagadnień dotyczących przyczyn, mechanizmów i skutków chorób
        2. dewiacja, odchylenie od reguł


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) biol. med. nauka badająca przyczyny, mechanizmy i skutki chorób

         (1.2) biol. med. zaburzenia w funkcjonowaniu żywego organizmu

         (1.3) socjol. nieprawidłowe zjawiska społeczne, prowadzące do złego funkcjonowania społeczeństwa

         (1.4) pot. pogard. zdemoralizowana osoba lub grupa społeczna, margines społeczny

         (1.5) pot. pogard. dom lub obszar, będący miejscem życia lub przebywania marginesu społecznego

         (1.6) pot. pejor. efekt końcowy pracy, procesu lub działania, odbiegający od przyjętych lub oczekiwanych norm


        Patologia (z języka greckiego πάθος „pathos” – cierpienie i -λογία „-logia” – przyrostek tworzący rzeczowniki oznaczające gałęzie nauki) – nauka będąca dziedziną medycyny, zajmująca się badaniem przyczyn, mechanizmów powstawania i rozwoju, a także skutków chorób. W Europie Środkowej wyróżnia się wewnątrz niej patomorfologię (anatomię patologiczną), zajmującą się zmianami morfologicznymi komórek, narządów i tkanek oraz patofizjologię (fizjologię patologiczną), zajmującą się chorobowymi zmianami czynnościowymi; w krajach anglosaskich natomiast anatomię patologiczną (ang. pathology) i patologię kliniczną (ang. clinical pathology).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patologicznie

        przysłówek

         (1.1) odbiegając od normy w sensie negatywnym


        Źródła:

        Wiktionary

        Patologiczność

        1. obecność stanu chorobowego w organizmie;
        2. występowanie nieprawidłowych zjawisk w życiu społecznym lub w podobnych strukturach


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) cecha tego, co patologiczne


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patologiczny

        1. mający związek z patologią, dotknięty patologią, odbiegający od normy; chorobowy, chorobliwy;
        2. taki, u którego występuje szereg nieprawidłowych zjawisk (np. rodzina patologiczna)


        przymiotnik

         (1.1) med. odbiegający od stanu fizjologicznego lub zmieniony pod wpływem choroby

         (1.2) socjol. odbiegający od społecznie przyjętej normy

         (1.3) przen. o uczuciach i reakcjach: cechujący się przesadą, skrajnością


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patologizacja

        nabieranie cech patologicznych, niewłaściwych, niezgodnych z przyjętymi normami lub zasadami


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pogarszanie się jakości


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patolożka

        patolog


        Patrz:patolog

        Źródła:

        SJP.pl

        Patolski

        patol (dewiant)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z patolstwem, dotyczący patolstwa


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patomechanizm

        proces powstawania zaburzenia lub choroby


        Źródła:

        SJP.pl

        Patomorfolog

        lekarz medycyny lub lekarz weterynarz wyspecjalizowany w zakresie patomorfologii; lekarz zajmujący się badaniem zmian w budowie tkanek i narządów wywołanych chorobą; potocznie: anatomopatolog


        Patomorfologia, dawniej: anatomia patologiczna – dział medycyny zajmujący się rozpoznawaniem, klasyfikacją oraz czynnikami prognostycznymi chorób na podstawie zmian morfologicznych w tkankach i narządach. Jako dyscyplina teoretyczna wywodzi się z anatomii patologicznej, zajmującej się badaniem odstępstw od prawidłowej budowy ciała.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patomorfologia

        dział anatomii zajmujący się badaniem zmian w budowie tkanek i narządów wywołanych chorobą; anatomia patologiczna, anatomopatologia


        Patomorfologia, dawniej: anatomia patologiczna – dział medycyny zajmujący się rozpoznawaniem, klasyfikacją oraz czynnikami prognostycznymi chorób na podstawie zmian morfologicznych w tkankach i narządach. Jako dyscyplina teoretyczna wywodzi się z anatomii patologicznej, zajmującej się badaniem odstępstw od prawidłowej budowy ciała.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patomorfologiczny

        przymiotnik od: patomorfologia; charakterystyczny dla patomorfologii, działu anatomii zajmującego się badaniem zmian w budowie tkanek i narządów wywołanych chorobą (np. badania patomorfologiczne), związany z tym działem; anatomopatologiczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Patomorfolożka

        patomorfolog


        Patrz:patomorfolog

        Źródła:

        SJP.pl

        Patomski

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Małym albo Wielkim Patomem (rzekami na Syberii w Rosji)


        Źródła:

        Wiktionary

        Patoprawica

        pejoratywnie: prawica cechująca się patologicznymi, szkodliwymi i ekstremistycznymi zachowaniami


        Źródła:

        SJP.pl

        Patopsychologia

        Psychopatologia (patopsychologia, ang. psychopathology, z języka greckiego ψυχή psyche „dusza”, πάθος pathos „cierpienie” i λόγος logos „słowo, myśl, rozumowanie”) – gałąź psychiatrii i psychologii klinicznej, której domeną jest opisywanie, wyjaśnianie i porządkowanie nieprawidłowych, chorobowych zjawisk psychicznych, którym przypisuje się znaczenie kliniczne, czyli objawów psychopatologicznych lub zespołów objawowych, a których rozpoznanie, analiza i ocena są przydatne w postępowaniu terapeutycznym. W szerszym rozumieniu, za przedmiot psychopatologii przyjmuje się opisywanie zaburzeń psychicznych (ten sposób rozumienia pojęcia psychopatologii dominuje w piśmiennictwie anglosaskim). Mianem psychopatologii określa się również zaburzenia psychiczne.


        Źródła:

        Wikipedia

        Patora

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patos

        1. nastrój powagi, którym są nacechowane sprawy mające wielkie, historyczne znaczenie; podniosłość, wzniosłość;
        2. wzniosły ton, styl, sposób mówienia lub pisania, pełen powagi, potęgujący intensywność stanów emocjonalnych;
        3. przemawianie ze sztucznością i przesadą, używanie górnolotnych, pełnych przesady wyrażeń


        • patos – kategoria estetyczna
        • Patos – miasto w Albanii
        • Patos – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Paraíba
        • Patos de Minas – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Minas Gerais
        • Patos do Piauí – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Piauí
        • Lagoa dos Patos – laguna w Brazylii

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patostream

        [czytaj: patostrim] streaming patologicznych treści (np. przemoc, dewiacje); patostreaming


        Patostream (patostreaming, pato od „patologia”, stream z ang. „strumień”) – transmisje na żywo udostępniane za pośrednictwem internetowych platform wideo, takich jak YouTube czy Twitch, podczas których prezentowane są zachowania uznawane za dewiacje społeczne, w tym libacje alkoholowe, przemoc domowa lub używanie wulgaryzmów. Kolejne czynności często są podejmowane w zamian za drobne wpłaty pieniężne dokonywane przez widzów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patostreamer

        [czytaj: patostrimer] internauta streamujący patologiczne treści (np. przemoc, dewiacje)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) osoba. która udostępnia w Internecie relacje wideo z patologiczną treścią, np. z przemocą, obscenami, wulgaryzmami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patostreamerka

        patostreamer [czytaj: patostrimerka]


        Źródła:

        SJP.pl

        Patostreaming

        [czytaj: patostriming] streaming patologicznych treści (np. przemoc, dewiacje); patostream


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) socjol. zjawisko publikowania transmisji i relacji wideo za pośrednictwem Internetu, podczas których prezentowane są zachowania uznawane za dewiacje społeczne


        Patostream (patostreaming, pato od „patologia”, stream z ang. „strumień”) – transmisje na żywo udostępniane za pośrednictwem internetowych platform wideo, takich jak YouTube czy Twitch, podczas których prezentowane są zachowania uznawane za dewiacje społeczne, w tym libacje alkoholowe, przemoc domowa lub używanie wulgaryzmów. Kolejne czynności często są podejmowane w zamian za drobne wpłaty pieniężne dokonywane przez widzów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patostreamingowy

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z patostreamingiem, dotyczący patostreamingu


        Źródła:

        Wiktionary

        Patotreść

        materiał internetowy promujący zjawiska patologiczne


        Źródła:

        SJP.pl

        Patowy

        bez wyjścia, np. sytuacja patowa - sytuacja bez wyjścia


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z patem, dotyczący patu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patoła

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patria

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny w Beskidzie Wyspowym;

         (1.2) geogr. szczyt w paśmie Branisko we wschodniej Słowacji;

         (1.3) geogr. szczyt w Górach Lubowelskich na Słowacji;


        • Patria – sanatorium w Krynicy-Zdroju, wybudowane przez Jana Kiepurę
        • Patria – fińskie przedsiębiorstwo branży zbrojeniowej i lotniczej
        • Patria – cykl kompozycji Raymonda Murraya Schafera
        • Pátria – hymn państwowy Demokratycznej Republiki Timoru Wschodniego
        • Patria – hiszpańska powieść autorstwa Fernando Aramburu
        • Patria – polska korporacja akademicka założona w Warszawie 2 maja 1921
        • „Patria” – nazwa okrętów:
          • „Patria” – argentyńska kanonierka torpedowa z 1894 roku
          • „Patria” – kubańska kanonierka z 1911 roku

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patriak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patriarcha

        1. najwyższy dostojnik duchowny w Kościołach prawosławnych;
        2. godność tytularna niektórych biskupów w Kościele katolickim;
        3. we wczesnym chrześcijaństwie: biskup jednego z ważniejszych ośrodków chrześcijaństwa - Rzymu, Aleksandrii, Konstantynopola, Antiochii i Jerozolimy;
        4. mężczyzna stojący na czele rodu; protoplasta rodu;
        5. w Biblii: jeden z pierwszych ludzi i przodków Izraela;
        6. najstarszy przedstawiciel jakiegoś środowiska


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. etn. mężczyzna stojący na czele rodu w społecznościach rodowych

         (1.2) przen. sędziwy, czcigodny starzec

         (1.3) bibl. tytuł legendarnych praojców ludzkości i Izraela

         (1.4) rel. godność najwyższego duchownego dostojnika w Kościołach wschodnich

         (1.5) rel. tytuł biskupów najważniejszych miast we wczesnym chrześcijaństwie

         (1.6) rel. godność tytularna niektórych biskupów w Kościele katolickim


        Patriarcha (gr. πατριάρχης „praojciec”) – w Starym Testamencie określenie protoplastów Izraelitów (Abraham, Izaak, Jakub oraz dwunastu synów Jakuba), ale także protoplastów ludzkości, oraz protoplastów rodów, np. Dawid.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patriarchalizm

        sposób życia oparty na poszanowaniu starszeństwa i tradycji rodziny, która najczęściej w takich wypadkach znajduje się pod opieką protoplasty rodu


        Patriarchalizm – pojęcie socjologiczne oznaczające dominację w stosunkach rodzinnych i społecznych mężczyzny, będącego głową rodziny.

        Najważniejszymi założeniami patriarchalizmu społecznego są:

        • rozróżnienie pozycji kobiet, dzieci i nieżonatych mężczyzn, od pozycji ojca rodziny, pod którego są oni opieką,
        • uprzywilejowanie społeczne dorosłego mężczyzny, który jest głową rodziny (nie musi to oznaczać niższego statusu kobiety, oznacza jednak, że to mężczyzna reprezentuje dom oraz może reprezentować lokalną społeczność),
        • obowiązek zapewnienia środków materialnych i bezpieczeństwa najbliższym krewnym, spoczywający na głowie rodziny.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patriarchalność

        1. powołanie się na zasady patriarchalizmu, poszanowania starszeństwa i tradycji w rodzinie;
        2. ważna rola ojca w rodzinie;
        3. sędziwość, powaga


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) odprzym. cecha tego, co jest patriarchalne


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patriarchalny

        1. odnoszący się do patriarchy, oparty na władzy najstarszego w rodzie, najczęściej ojca (np. ustrój patriarchalny);
        2. sędziwy, cechujący się powagą (np. zachowanie patriarchalne)


        przymiotnik

         (1.1) związany z patriarchatem, dotyczący patriarchatu

         (1.2) związany z patriarchą, dotyczący patriarchy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patriarchat

        1. godność, urząd i ogół kompetencji, obowiązków należących do najwyższego dostojnika kościelnego w Kościołach wschodnich;
        2. kościelna jednostka administracyjna kierowana przez patriarchę;
        3. struktura rodzinna, nad którą opiekę sprawuje ojciec


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) godność i władza patriarchy

         (1.2) dominująca rola mężczyzny, zwłaszcza ojca, w rodzinie

         (1.3) ostatni okres w ustroju wspólnoty pierwotnej następujący po matriarchacie, w którym dominujące stanowisko zajmuje mężczyzna stojący na czele rodu

         (1.4) hist. bibl. czasy patriarchów biblijnych


        • patriarchat jako zwierzchność kościelna metropolitów
        • patriarchat jako hierarchiczny ustrój wspólnoty pierwotnej

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patriarszy

        [czytaj: patrjarszy albo patryjarszy] dotyczący patriarchy, związany z patriarchą


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrick

        [czytaj: patrik] obce imię męskie


        W USA
        • Patrick – miejscowość w stanie Karolina Południowa, w hrabstwie Chesterfield
        • hrabstwo Patrick (ang. Patrick County) – hrabstwo w stanie Wirginia
        Inne
        • Patrick – film z 2004
        • Patrick – przedsiębiorstwo produkujące obuwie i odzież sportową, założone w 1892 roku.
        • Patrick (Patrick Bezerra do Nascimento (ur. 1992) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji lewego pomocnika
        • Patrick – miedziana moneta irlandzka o wartości ½ farthinga

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrimonium

        patrymonium;
        1. otrzymywany w spadku majątek, najczęściej ojca, przekazywany najstarszemu synowi lub całej jego rodzinie; ojcowizna;
        2. terytorialna jednostka feudalna, w której rolę właściciela i opiekuna sprawuje jedna osoba lub jej ród


        Patrimonium – projekt digitalizacji i udostępniania polskiego dziedzictwa narodowego ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz Biblioteki Jagiellońskiej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patriot

        1. amerykański pocisk rakietowy, zdalnie sterowany;
        2. samochód typu Jeep Patriot


        • MIM-104 Patriot – rakietowy system ziemia-powietrze produkcji Raytheon, znany m.in. z operacji Pustynna Burza
        • Patriot PAC-3 – rakietowy system antybalistyczny i przeciwlotniczy produkcji Lockheed Martin/Raytheon, następca systemu MIM-104 Patriot
        • Patriot Act – kontrowersyjna amerykańska ustawa z 2001 r.
        • Patriot – miasto w USA, w stanie Indiana, w hrabstwie Switzerland
        • Patriot – miasto w USA, w stanie Ohio, hrabstwie Gallia
        • Patriot Memory – amerykański producent sprzętu komputerowego
        • UAZ Patriot — rosyjski samochód

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patriota

        osoba przywiązana do swojej ojczyzny, kochająca ją i naród, jednocześnie łącząca te uczucia z szacunkiem dla innych narodów


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) człowiek kochający swoją ojczyznę, gotów do poświęceń dla niej


        • patriota – człowiek poświęcający się własnej ojczyźnie

        Artykuły związane z kinematografią:

        • Patriota (film 1916)
        • Patriota (film 1917)
        • Patriota (film 1928), biograficzny film o Pawle I
        • Patriota (film 1996)
        • Patriota (film 1998), film akcji z Stevenem Seagalem
        • Patriota (film 2000), film kostiumowy z Melem Gibsonem na tle wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych

        Zobacz też:

        • Patrioci

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patriotka

        kobieta przywiązania do swojej ojczyzny, kochająca ją i naród, jednocześnie łącząca te uczucia z szacunkiem dla innych narodów


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kobieta kochająca swoją ojczyznę, gotowa do poświęceń dla niej


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patriotycznie

        przysłówek sposobu

         (1.1) w sposób patriotyczny


        Źródła:

        Wiktionary

        Patriotyczniej

        stopień wyższy od przysłówka: patriotycznie


        Źródła:

        SJP.pl

        Patriotyczniejszy

        stopień wyższy od przymiotnika: patriotyczny; bardziej patriotyczny


        Źródła:

        SJP.pl

        Patriotyczność

        cecha kogoś, kto kocha swój naród i jest gotów do poświęceń dla jego dobra


        Źródła:

        SJP.pl

        Patriotyczny

        charakteryzujący się patriotyzmem, będący przejawem patriotyzmu


        przymiotnik

         (1.1) taki, którego cechuje patriotyzm

         (1.2) związany z patriotyzmem, dotyczący patriotyzmu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patriotyk

        biżuteria z symbolami patriotycznymi


        Źródła:

        SJP.pl

        Patriotyzm

        1. miłość do własnej ojczyzny i gotowość poświęcenia się dla własnego narodu;
        2. lokalny patriotyzm - silne przywiązanie do miejsca, w którym się mieszka


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) miłość ojczyzny i własnego narodu, często połączona z gorliwością ofiar dla ojczczyzny;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrochy

        wnętrzności zwierząt łownych


        Patrochy – niejadalne wnętrzności zwierząt łownych (upolowanej zwierzyny), tj. żołądek, jelita, układ moczowo-płciowy, wydobywane w procesie patroszenia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrocinium

        opieka możnego nad poddanymi; patronat


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrokles

        postać z mitologii greckiej


        • Patroklos – postać z mitologii greckiej
        • Patrokles – imię męskie

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrol

        1. niewielka grupka żołnierzy lub policjantów pełniąca określone zadania na wyznaczonym terenie, najczęściej polegające na kontrolowaniu tego terenu, pilnowaniu porządku na nim;
        2. obchód takiej grupki;
        3. zespół biorący udział w zespołowym biegu długodystansowym, połączonym z ćwiczeniami o charakterze wojskowym


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) wojsk. grupa rozpoznania, ubezpieczenia i kontroli;

         (1.2) wojsk. zadanie dokonywania rekonesansu

         (1.3) obchód pilnowanego terenu

         (1.4) harc. kilkuosobowa grupa harcerzy, nieformalny zastęp harcerski utworzony ad hoc


        • Patrol – szczyt w Paśmie Zgórskim w Górach Świętokrzyskich
        • Patrol (The Guardian) – amerykański film sensacyjny z 2006 roku
        • grupa harcerzy wykonująca wspólne zadanie, nieformalny zastęp harcerski utworzony ad hoc
        • patrol (wojsko)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrolog

        teolog lub literaturoznawca badający życie i twórczość autorów dzieł teologicznych pochodzących z pierwszych wieków chrześcijaństwa


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) teol. specjalista w dziedzinie patrologii

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (2.1) teol. specjalistka w dziedzinie patrologii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrologia

        dział historii literatury oraz teologii zajmujący się badaniem życia i twórczości autorów dzieł teologicznych z pierwszych wieków chrześcijaństwa, uznanych przez Kościół za autorytet w sprawach tradycji religijnej


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) liter. teol. nauka zajmująca się życiem i twórczością Ojców Kościoła oraz piśmiennictwem starochrześcijańskim;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrologiczny

        dotyczący patrologii


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z patrologią, dotyczący patrologii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrolować

        sprawować nadzór, utrzymywać bezpieczeństwo, porządek przy użyciu patroli


        czasownik przechodni niedokonany

         (1.1) wykonywać obchód kontrolowanego terenu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrolowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|patrolować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Patrolowicz

        osoba patrolująca dany teren


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrolowiec

        niewielki okręt wojenny przeznaczony do ochrony wód terytorialnych


        Okręt patrolowy (patrolowiec, kuter patrolowy, rzadziej dozorowiec pogranicza) to wojskowa jednostka pływająca, której podstawowym przeznaczeniem jest pełnienie służby patrolowej lub dozorowej na wyznaczonym akwenie, zabezpieczając interesy państwa na akwenach morskich. W czasie pokoju patrolowce służą zazwyczaj do ochrony granic morskich i strefy ekonomicznej państwa.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrolówka

        rodzaj czapki z daszkiem


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrolowy

        przymiotnik od: patrol; przeznaczony do użytku w trakcie obchodu, patrolu (np. okręt patrolowy), odnoszący się w jakiś sposób do patrolu, związany z patrolem (np. służba patrolowa, pies patrolowy)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patron

        1. obrońca, opiekun, protektor
        2. patrycjusz sprawujący opiekę nad wyzwolonymi niewolnikami lub grupą klientów


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. w starożytnym Rzymie: patrycjusz sprawujący opiekę nad wyzwolonymi niewolnikami;

         (1.2) opiekun, protektor

         (1.3) rel. święty opiekun kraju, miasta, profesji, osób;

         (1.4) osoba, której imię jest nadawane jakiejś instytucji lub miejscu

         (1.5) praw. daw. w dawnym prawie polskim: płatny zastępca procesowy, adwokat;

         (1.6) daw. wojsk. szef pułku w Armii Imperium Rosyjskiego

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) daw. wojsk. nabój w historycznej broni odprzodowej

         (2.2) techn. szt. szablon wykonany z tektury, metalu, drewna, skóry wykorzystywany do malowania powtarzalnych wzorów na stropie lub ścianach


        • patron – opiekun, protektor, osoba lub instytucja roztaczająca opiekę
        • patron – osoba (zwykle nieżyjąca) darzona wielkim szacunkiem, której imię jest nadawane jakiejś instytucji (szkole, jednostce wojskowej) lub jakiemuś miejscu
        • patron – symboliczny religijny opiekun kraju, miasta, profesji, obiektu budowlanego, ludzi itp.
        • patron – w starożytnym Rzymie: patrycjusz sprawujący opiekę nad klientami lub wyzwolonymi niewolnikami
        • patron – w dawnym polskim prawie termin oznaczający płatnego zastępcę procesowego (adwokata)
        • patron – szef pułku w Armii Imperium Rosyjskiego
        • patron (także: ładunek) – nabój w historycznej broni odprzodowej
        • patron – szablon wykonany z tektury, metalu, drewna
        • Patron – pies rasy Jack Russell terrier wykonujący zadania dla Państwowej Służby Ukrainy ds. Sytuacji Nadzwyczajnych

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patronacki

        sprawujący patronat nad czymś lub nad kimś, będący patronem (np. przedsiębiorstwo patronackie) lub będący pod opieką patrona, mający patrona; patronalny


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z patronatem, dotyczący patronatu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patronalny

        sprawujący patronat nad czymś lub nad kimś, będący patronem (np. przedsiębiorstwo patronalne) lub będący pod opieką patrona, mający patrona; patronacki


        Źródła:

        SJP.pl

        Patronat

        1. roztoczenie, sprawowanie opieki; protektorat;
        2. układ stosunków między patrycjuszem sprawującym opiekę (patronem) a osobą oddającą się pod tę opiekę (klientem), oparty na obustronnej wierności


        przymiotnik

         (1.1) sprawowanie opieki – nad kimś lub nad czymś

         (1.2) hist. układ stosunków w starożytnym Rzymie pomiędzy patronem a osobą oddającą się pod jego opiekę, oparty na obustronnej wierności


        • patronat (aplikacje prawnicze)
        • patronat artystyczny
        • patronat medialny
        • patronat naukowy
        • patronat strategiczny
        • Patronat roku ustanowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
        • Patronat roku ustanowiony przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patronatowy

        patronat


        Patrz:patronat

        Źródła:

        SJP.pl

        Patronaż

        opieka nad niemowlętami sprawowana przez lekarzy i pielęgniarki przychodni rejonowej lub poradni lekarskiej


        Patronaż – strategia wzmacniania politycznego wpływu na drodze nominacji politycznych. Podstawowy instrument polityki partyjnej, który umożliwia rewanż pracownikom aparatu partyjnego za ich oddaną pracę podczas kampanii wyborczej.

        Z jednej strony system pozwala na dobranie sobie lojalnych pracowników, z drugiej jednakże neguje zasadę profesjonalizmu i apolityczności służby publicznej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patronażowy

        przymiotnik od: patronaż; związany z patronażem, opieką nad niemowlętami sprawowaną przez lekarzy i pielęgniarki przychodni rejonowej lub poradni lekarskiej (np. rejestr patronażowy), odnoszący się do takiej opieki


        Źródła:

        SJP.pl

        Patronimicum

        [czytaj: patroNImikum] nazwisko, nazwa albo przydomek syna utworzone od imienia, nazwiska lub urzędu ojca; patronimik; patronimikum


        Źródła:

        SJP.pl

        Patronimiczność

        cecha nazw, nazwisk, które zostały utworzone od nazwiska, imienia lub przydomka ojca


        Źródła:

        SJP.pl

        Patronimiczny

        utworzony od nazwiska, imienia lub przydomka ojca; odojcowski


        przymiotnik

         (1.1) jęz. utworzony od imienia ojca


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patronimik

        nazwisko, nazwa albo przydomek syna utworzone od imienia, nazwiska lub urzędu ojca; patronimicum; patronimikum


        Nazwisko patronimiczne, patronimik (łac. patronymicum) – nazwisko utworzone na podstawie imienia ojca. Znacznie rzadszym zjawiskiem jest nazwisko matronimiczne, matronimik utworzony na podstawie imienia matki.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patronimikum

        nazwisko, nazwa albo przydomek syna utworzone od imienia, nazwiska lub urzędu ojca; patronimik; patronimicum


        Nazwisko patronimiczne, patronimik (łac. patronymicum) – nazwisko utworzone na podstawie imienia ojca. Znacznie rzadszym zjawiskiem jest nazwisko matronimiczne, matronimik utworzony na podstawie imienia matki.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patronka

        1. obrończyni, opiekunka, protektorka;
        2. patrycjuszka sprawującą opiekę nad wyzwolonymi niewolnikami lub grupą klientów


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) forma żeńska od: patron


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patronować

        pełnić funkcję patrona, opiekować się kimś, czymś


        czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

         (1.1) sprawować patronat

         (1.2) daw. adwokatować

         (1.3) o osobie być patronem instytucji noszącej czyjeś imię

         (1.4) rel. być świętym opiekunem lub orędownikiem czegoś lub kogoś


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patronowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|patronować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Patronowy

        patron


        Patrz:patron

        Źródła:

        SJP.pl

        Patrontasz

        skórzana torba na ładunki do broni palnej, używana przez piechotę polską w XVIII wieku


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) wojsk. hist. torba na ładunki do broni palnej, używana przez piechotę w XVIII - XIX wieku


        Ładownica (starop. patrontasz) – pojemnik służący do przenoszenia i dogodnego dobywania amunicji lub magazynków z amunicją, stanowiący element wyposażenia indywidualnego (np. żołnierza).Ładownica może mieć formę torby noszonej przez ramię, bądź szeregu pojemników (wykonanych ze skóry, tkaniny lub tworzywa sztucznego) troczonych do pasa, szelek bądź innych elementów wyposażenia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patroszalnia

        pomieszczenie w przetwórni rybnej, w którym patroszy się ryby i przygotowuje je do dalszej obróbki


        Źródła:

        SJP.pl

        Patroszarka

        urządzenie lub zespół urządzeń przeznaczonych do patroszenia ryb


        Źródła:

        SJP.pl

        Patroszenie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|patroszyć.


        Patroszenie, wytrzewianie – usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej zwierząt przed przygotowaniem mięsa do dalszej obróbki.

        Patroszenie wykonuje się niezwłocznie po dokonaniu uboju lub strzeleniu zwierzęcia przez myśliwego. Jest to konieczne ze względu na proces rozkładania się tuszy, który rozpoczyna się w obrębie jamy brzusznej (w przypadku polowania tym bardziej, gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek ofiary). Zaniechanie tej czynności może prowadzić do zakażenia wewnętrznego tuszy i w konsekwencji do jej rozpadu gnilnego.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patroszyć

        usuwać organy wewnętrzne z zabitego zwierzęcia; bebeszyć


        czasownik przechodni niedokonany (dk. wypatroszyć)

         (1.1) usuwać trzewia z martwego zwierzęcia


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrówek

        Patrówek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Baruchowo.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011) liczyła 131 mieszkańców. Jest trzynastą co do wielkości miejscowością gminy Baruchowo.


        Źródła:

        Wikipedia

        Patry

        w gwarze łowieckiej: oczy zająca i królika


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) łow. oczy królika lub zająca


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patryca

        stempel ze stali lub miedzi używany w drukarstwie jako narzędzie do wykonywania matryc


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrycek

        zdrobnienie od: Patrycy (imię męskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrycja

        imię żeńskie


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|ż.;


        Patrycja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskich imion Patrycjusz, Patrycy, Patryk. Oznacza „szlachetnie urodzona, patrycjuszowska”. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Patrycja w 2017 r. zajmowała 58. miejsce w grupie imion żeńskich. W całej populacji Polek Patrycja zajmowała w 2017 r. 41. miejsce (166 497 nadań).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrycjalny

        przymiotnik od: patrycjat; charakterystyczny dla patrycjatu, godności patrycjusza rzymskiego, jego rodu lub bogatej grupy mieszczan w średniowieczu (np. urząd patrycjalny, posiadłość patrycjalna), związany z patrycjatem


        przymiotnik dzierżawczy

         (1.1) należący do patrycjatu

        przymiotnik relacyjny

         (2.1) związany z patrycjatem, dotyczący patrycjatu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrycjat

        1. stowarzyszenie uprzywilejowanych rodów arystokratycznych sprawujących władzę w starożytnym Rzymie;
        2. jedna z bogatszych grup mieszczan w średniowieczu, uprawniona do zasiadania w ważnych urzędach miejskich i państwowych;
        3. godność patrycjusza w starożytnym Rzymie


        • rzymski patrycjusz
        • patrycjat miejski w średniowieczu i późnej nowożytności

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrycjusz

        1. wysoki urzędnik w starożytnym Rzymie, posiadający szereg przywilejów i blisko związany z panującym;
        2. przedstawiciel średniowiecznego patrycjatu (jednej z bogatszych grup mieszczan w średniowieczu, uprawnionej do zasiadania w ważnych urzędach miejskich i państwowych)


        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) staroż. Rzymianin z arystokratycznego rodu


        Historia

        • Patrycjusze – warstwa społeczna w starożytnym Rzymie
        • Patrycjusz – tytuł w cesarstwie rzymskim od IV w. i w cesarstwie bizantyjskim
        • Juliusz Patrycjusz – cezar mianowany w 470 przez Leona I

        Inne

        • Patrycjusz – imię
        • Patrycjusz – piwo produkowane przez Browar w Gdańsku-Wrzeszczu

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrycjuszka

        1. wysoka urzędniczka w starożytnym Rzymie, posiadająca szereg przywilejów i blisko związana z panującym;
        2. przedstawicielka średniowiecznego patrycjatu (jednej z bogatszych grup mieszczan w średniowieczu, uprawnionej do zasiadania w ważnych urzędach miejskich i państwowych)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrycjuszowski

        związany z patrycjuszem lub patrycjuszką (np. godność patrycjuszowska), należący do kompetencji takiej osoby, charakterystyczny dla niej


        przymiotnik dzierżawczy

         (1.1) należący do patrycjatu

        przymiotnik relacyjny

         (2.1) związany z patrycjatem, dotyczący patrycjatu


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patryckowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Patrycka lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrycostwo

        Patrycy z żoną; Patrycowie


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrycowie

        Patrycy z żoną; Patrycostwo


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrycowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Patrycego lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrycy

        stempel ze stali lub miedzi używany w drukarstwie jako narzędzie do wykonywania matryc


        Patrycy jest to oboczna forma imienia Patryk i Patrycjusz.

        Żeńskim odpowiednikiem jest Patrycja.

        Patrycy imieniny obchodzi 17 marca, 20 marca, 28 kwietnia, 9 lipca i 24 sierpnia.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patryczek

        zdrobnienie od: Patryk (imię męskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patryczkowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Patryczka lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Patryja

        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny w Beskidzie Wyspowym;


        • Patryja (438 m) – szczyt na Pogórzu Dynowskim
        • Patryja (763 m) – szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny w Beskidzie Makowskim
        • Patryja (893 m) – szczyt na Pogórzu Orawsko-Jordanowskim

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patryk

        imię męskie


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Patryk – oboczna, skrócona wersja imienia Patrycjusz, posiadającego też formę Patrycy. Pochodzenie i znaczenie: łacińskie: patricius – patrycjuszowski, szlachecki, szlachetnie urodzony, zasiadający w senacie. Forma żeńska to Patrycja.

        Patryk imieniny obchodzi 17 marca.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrykostwo

        Patryk z żoną; Patrykowie


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrykowie

        imię męskie


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrykowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Patryka lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrylinearność

        zasada przynależności dzieci do ojca, dziedziczenia majątku, nazwiska, pozycji społecznej itp. po męskich przodkach


        Patrylinearny system pokrewieństwa – w antropologii system pokrewieństwa faworyzujący ojca dziecka.

        Patrylinearność zakłada automatyczne włączanie dzieci po urodzeniu do grupy ojca i pozostawanie jej członkami przez całe życie (zasada patrylinearności). Przekłada się to np. na dziedziczenie nazwisk, przywilejów, majątku itp. – po krewnym ze strony ojca, a nie matki (tj. nie tylko od samego ojca).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrylinearny

        przymiotnik od: patrylineat; charakterystyczny dla patrylineatu, zasady pokrewieństwa nakazującej włączenie dziecka do rodu ojca, który zazwyczaj sprawuje rolę opiekuna całej rodziny (np. związek patrylinearny)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrylineat

        zasada pokrewieństwa nakazująca włączenie dziecka do rodu ojca, obowiązująca w społeczeństwach patriarchalnych (znajdujących się pod opieką protoplasty rodu, którym najczęściej zostaje najstarszy mężczyzna)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrylogia

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) teol. dział teologii dogmatycznej, nauka o Bogu Ojcu


        Źródła:

        Wiktionary

        Patrylokalność

        Źródła:

        Wikipedia

        Patrylokalny

        włączony do grupy osób bezpośrednio spokrewnionych z ojcem, jednocześnie niepowiązany wcześniej w żaden sposób z tą grupą


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrymonialny

        przymiotnik od: patrymonium; związany z patrymonium, dziedzicznym majątkiem (np. posiadłość patrymonialna) lub niewielką terytorialną jednostką feudalną pod opieką jednej osoby albo jej rodu (np. ziemie patrymonialne, ustrój patrymonialny)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrymonium

        patrimonium;
        1. otrzymywany w spadku majątek, najczęściej ojca, przekazywany najstarszemu synowi lub całej jego rodzinie; ojcowizna;
        2. terytorialna jednostka feudalna, w której rolę właściciela i opiekuna sprawuje jedna osoba lub jej ród


        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) majątek otrzymany przez najstarszego syna w spadku po ojcu

         (1.2) hist. feudalna jednostka terytorialna, której właścicielem i opiekunem jest jedna osoba albo jej ród


        Monarchia patrymonialna – najstarsza forma monarchii feudalnej, charakteryzująca się tym, że państwo stanowiło prywatną własność władcy, który był uważany za właściciela wszystkich ziem, zasobów naturalnych, pana swych poddanych oraz najwyższego sędziego. Charakterystyczna dla wczesnego średniowiecza.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patrys

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrysia

        zdrobnienie od: Patrycja (imię żeńskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrysiny

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Patrysi lub z nią związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrystyczny

        patrystyka


        przymiotnik

         (1.1) rel. związany z patrystyką


        Patrz:patrystyka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrystyka

        1. ogół idei, koncepcji teologiczno-filozoficznych utworzonych przez Ojców Kościoła (pisarzy uznanych przez Kościół za autorytet w sprawach tradycji chrześcijańskiej);
        2. dziedzina teologii zajmująca się analizami i interpretacjami pism Ojców Kościoła


        Patrystyka (łac. patristica, od (łac.) patres, gr. πατήρ, patēr) – termin dwuznaczny:

        • twórczość Ojców Kościoła i innych pisarzy starochrześcijańskich, tworzących na przełomie starożytności i średniowiecza; przejściowy etap w rozwoju filozofii zachodniej oraz teologii chrześcijańskiej;
        • nauka badająca tę twórczość, jej autorów oraz ich epokę; dział historii i teologii, ściśle powiązany z dogmatyką, a konkretnie z historią dogmatów.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patrzałek

        żartobliwie: okulary; pingle, cyngle, bryle


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrzałka

        potocznie: oko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patrzałki

        żartobliwie: okulary; pingle, cyngle, bryle


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) żart. okulary

         (1.2) gw-pl|Warszawa. okulary


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrzeć

        kierować na coś, na kogoś wzrok; patrzyć


        czasownik nieprzechodni niedokonany

         (1.1) kierować wzrok na coś lub na kogoś

         (1.2) pojmować lub oceniać coś w pewien sposób

         (1.3) traktować kogoś lub coś w jakiś sposób

         (1.4) obserwować, zauważać

         (1.5) pot. zważać na coś, mieć coś na uwadze

         (1.6) pot. szukać czegoś, kogoś wzrokiem

        czasownik zwrotny niedokonany patrzeć się

         (2.1) pot. patrzeć (1.1)


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrzenie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|patrzeć.


        Źródła:

        Wiktionary

        Patrzić

        czasownik nieprzechodni niedokonany

         (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. należeć


        Źródła:

        Wiktionary

        Patrzonek

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) gwara więzienna rekonesans


        Źródła:

        Wiktionary

        Patrzyć

        kierować na coś, na kogoś wzrok; patrzeć


        czasownik

         (1.1) zob. patrzeć.

        czasownik zwrotny patrzyć się

         (2.1) zob. patrzeć się.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patrzydła

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) poznań. okulary


        Źródła:

        Wiktionary

        Patrzyków

        W Polsce
        • Patrzyków – wieś w woj. łódzkim, w pow. pajęczańskim, w gminie Pajęczno
        • Patrzyków – osada leśna w woj. łódzkim, w pow. pajęczańskim, w gminie Pajęczno
        • Patrzyków – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Kramsk
        • Patrzyków – zlikwidowana stacja kolejowa w Patrzykowie, w województwie wielkopolskim

        Źródła:

        Wikipedia

        Pattala

        instrument, birmański ksylofon z ozdobnym rezonatorem kształtu czółna i płytkami bambusowymi


        Źródła:

        SJP.pl

        Patterson

        nazwisko


        Miejscowości w USA:

        • Patterson – miejscowość w stanie Arkansas, w hrabstwie Woodruff
        • Patterson – miasto w stanie Kalifornia, w hrabstwie Stanislaus
        • Patterson – miasto w stanie Georgia, w hrabstwie Pierce
        • Patterson – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Madison
        • Patterson – miasto w stanie Luizjana, w parafii St. Mary
        • Patterson – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Hardin
        • Patterson – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Putnam

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patton

        • Patton – miasto w stanie Pensylwania, w hrabstwie Cambria
        • Patton – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Shropshire
        • Patton Bridge – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Kumbria

        Gminy w USA:

        • Patton (ang. Patton Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Ford
        • Patton (ang. Patton Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Centre

        Źródła:

        Wikipedia

        Patty

        [czytaj: peti] obce imię żeńskie


        • Patty – zdrobnienie imienia Patrycja
        • Patty (ur. 1960) – japońska piosenkarka
        • Patty (ur. 1991) – polska piosenkarka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patucha

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patulina

        mykotoksyna rozwijająca się w owocach i warzywach


        Patulina – organiczny związek chemiczny, mykotoksyna będąca toksycznym metabolitem wtórnym niektórych gatunków pleśni, m.in. z rodzaju Penicillium, Aspergillus oraz Byssochlamys nivea, rozwijających się na wielu gatunkach owoców i warzyw.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patulski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patus

        pogardliwie: osoba charakteryzująca się dewiacjami społecznymi; patol


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) pot. pejor. osoba posądzana o społeczne cechach patologiczne


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patusiara

        pogardliwie: kobieta charakteryzująca się dewiacjami społecznymi, przejawiająca zachowania patologiczne; patuska, patolka


        Źródła:

        SJP.pl

        Patusiarnia

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) slang. pogard. ogół patusów


        Źródła:

        Wiktionary

        Patuska

        pogardliwie: kobieta charakteryzująca się dewiacjami społecznymi, przejawiająca zachowania patologiczne; patolka, patusiara


        Źródła:

        SJP.pl

        Patyczak

        bezskrzydły tropikalny owad o zielonkawym, brunatnym lub brązowym ciele przypominającym patyk lub gałązkę


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) pot. ent. owad z rzędu straszyków (nazwa systematyczna|Phasmatodea|ref=tak.)

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (2.1) pot. bot. sukulent z rodzaju nazwa systematyczna|Rhipsalis|ref=tak.


        • Grzegorz Kmita, ps. Patyczak – muzyk i wokalista punkrockowy
        • patyczaki – owady z rzędu straszyków

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patyczaki

        bezskrzydły tropikalny owad o zielonkawym, brunatnym lub brązowym ciele przypominającym patyk lub gałązkę


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patyczek

        niewielki patyk


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od: patyk

         (1.2) mały patyk

         (1.3) porcja czegoś w kształcie niewielkiego graniastosłupa

         (1.4) środ. przestępcze tanie wino owocowe


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patyczkować

        patyczkować się: przesadnie się z kimś lub z czymś obchodzić, liczyć, zbyt łagodnie kogoś traktować, pozwalać komuś na większą swobodę w działaniu


        Źródła:

        SJP.pl

        Patyczkowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|patyczkować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Patyczkowaty

        z zewnątrz przypominający patyk, charakterystyczny z wyglądu dla patyka (np. figura patyczkowata, wygląd patyczkowaty); patykowaty


        Źródła:

        SJP.pl

        Patyczkowy

        długi i wąski, w kształcie podobny do cienkiego kawałka drewna (np. emiter patyczkowy, łączenia patyczkowe)


        Źródła:

        SJP.pl

        Patyczniaki

        klasa workowców


        Patyczniaki (Leotiomycetes O.E. Erikss. & Winka) – klasa workowców (Ascomycota), której typem nomenklatorycznym jest Leotia (patyczka).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Patyk

        1. cienki kawałek drewna;
        2. potocznie:
        a) tysiąc złotych; patol, tysiak;
        b) niewielkie urządzenie podłączane do portu USB


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) cienkie drewienko

         (1.2) pot. tysiąc złotych

         (1.3) gw-pl|Poznań. zagroda w chlewie

         (1.4) środ. przestępcze tanie wino owocowe


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patykiewicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patykowaty

        z zewnątrz przypominający patyk, charakterystyczny z wyglądu dla patyka (np. figura patykowata, wygląd patykowaty); patyczkowaty


        Źródła:

        SJP.pl

        Patykowy

        patyk


        Patrz:patyk

        Źródła:

        SJP.pl

        Patyna

        zielonawy nalot wytwarzający się na miedzi pod wpływem wilgoci


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) rdza na miedzi i jej stopach (brąz, mosiądz) w postaci zielonego nalotu;

         (1.2) warstwa zasadowych węglanów wytwarzana sztucznie w celach zdobniczych

         (1.3) przen. książk. oznaka dawności, znamię czasu zwykle nadające wartości, szlachetności


        Patyna, śniedź, grynszpan szlachetny – produkt korozji atmosferycznej miedzi i jej stopów w wilgotnym powietrzu. Powierzchniowa warstwa patyny tworzy powłokę koloru od jasnozielonego do szarozielonego. Jej głównym składnikiem (przy powstawaniu w niezanieczyszczonej atmosferze) jest węglan hydroksomiedzi(II) – [Cu(OH)]2CO3. Patyna jest powłoką trwałą, jako ostatni etap procesu pasywacji. Cały proces pokrywania się powierzchni metalu nalotem patyny w normalnych warunkach atmosferycznych trwa kilkadziesiąt lat, choć pierwsze objawy mogą zacząć pojawiać się już po kilku miesiącach.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Patynka

        1. pantofel damski na wysokiej, drewnianej podstawce, najbardziej popularny w szesnastowiecznej Europie;
        2. specyficzny but o grubej gumowej podeszwie, nakładany dawniej na miękki pantofel przy wychodzeniu na ulicę, chroniący przed zabłoceniem


        Źródła:

        SJP.pl

        Patynki

        1. pantofel damski na wysokiej, drewnianej podstawce, najbardziej popularny w szesnastowiecznej Europie;
        2. specyficzny but o grubej gumowej podeszwie, nakładany dawniej na miękki pantofel przy wychodzeniu na ulicę, chroniący przed zabłoceniem


        Źródła:

        SJP.pl

        Patynować

        pokrywać coś warstwą patyny (zasadowego węglanu lub siarczanu miedziawego tworzącego się na powierzchni metali)


        czasownik

         (1.1) postarzać przedmiot, pokrywając go patyną


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Patynowski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Patynowy

        patyna


        Patrz:patyna

        Źródła:

        SJP.pl

        Patyś

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) neol. liter. zdrobn. od: patyk


        Źródła:

        Wiktionary

        Patłaty

        przymiotnik jakościowy

         (1.1) gwara. kudłaty


        Źródła:

        Wiktionary

        Patły

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) gwara. kędzierzawe włosy, kudły


        Źródła:

        Wiktionary

        Pau

        [czytaj: pa-U albo pał] skrót od: Polska Akademia Umiejętności


        skrótowiec

         (1.1) = Polska Akademia Umiejętności;


        • Pau – miejscowość i gmina we Francji, w departamencie Pireneje Atlantyckie
        • Pau – okręg w departamencie Pireneje Atlantyckie
        • Pau – gmina w Hiszpanii, w Katalonii, w comarce Alt Empordà
        • Pau – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Sardynia, w prowincji Oristano
        • PAU – Polska Akademia Umiejętności

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paul

        [czytaj: pol] anglosaskie i francuskie imię męskie


        Geografia

        Anglia

        • Paul – civil parish w hrabstwie Kornwalii
        • Paul – miejscowość w hrabstwie Kornwalii

        Indonezja

        • Paul – wieś w kecamatanie Bakarangan, w kabupatenie Tapin w prowincji Borneo Południowe

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paula

        1. imię żeńskie;
        2. zdrobnienie od: Paulina (imię żeńskie)


        Paula – żeński odpowiednik imienia Paweł. W staropolskich dokumentach zapisano je około 1265 roku. Imię zyskało większą popularność w latach 80. i 90. XX wieku (pod wpływem języka angielskiego), kiedy liczba bieżących nadań przekroczyła 11 tysięcy. Od niej powstało imię Paulina (obecnie bardziej popularne w Polsce – ma 224 173 nadania), dla której Paula może także służyć jako zdrobnienie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paulek

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. Paweł


        Źródła:

        Wiktionary

        Pauliański

        skarga pauliańska, roszczenie pauliańskie - rodzaj powództwa w prawie rzymskim


        Źródła:

        SJP.pl

        Paulicjanie

        chrześcijańskie ugrupowanie religijne powstałe w VII wieku w Armenii, wierzące w istnienie dwóch bogów


        Paulicjanie (ormiański: Պաւլիկեաններ) – średniowieczna grupa chrześcijańska powstała prawdopodobnie około VII wieku na terenach zamieszkiwanych przez Ormian, której początki i pochodzenie są niejasne. Wiadomo, że paulicjanie zamieszkiwali południowo-wschodnią część Azji Mniejszej, a w wyniku przesiedleń pojawili się także w Tracji. Największy rozkwit paulicjanizmu miał miejsce w IX wieku, ale w X wieku w Bizancjum grupa ta zaczęła zanikać. Jej ostatni wyznawcy w XVIII wieku przyjęli katolicyzm. Od początków swojego istnienia grupa ta była uważana za heretycką, najpierw przez Kościół ormiański, później przez ortodoksyjny Kościół bizantyjski.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paulicjanin

        członek chrześcijańskiego ugrupowania religijnego powstałego w VII wieku w Armenii, wierzącego w istnienie dwóch bogów


        Źródła:

        SJP.pl

        Paulik

        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. Paulek.


        Źródła:

        Wiktionary

        Paulin

        [czytaj: pałlin] członek zakonu pustelniczego założonego w XIII w. na Węgrzech


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        • Paulin – imię
        • Paulin (1879-1937) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, nowomęczennik
        • Paulin – członek Zakonu Paulinów

        Miejscowości:

        • Paulin – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Akwitania, w departamencie Dordogne.
        • Paulin – osada w Polsce, w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Warka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paulina

        [czytaj: pałlin] członek zakonu pustelniczego założonego w XIII w. na Węgrzech


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|ż.;

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. i B. lp. od: Paulin


        • Paulina – imię żeńskie
        Miejscowości
        • Paulina – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Kcynia
        • Paulina – wieś w Polsce, w woj. łódzkim, w pow. poddębickim, w gminie Poddębice
        • Paulina – część wsi Kolonia Warzymowska
        • Paulina – jednostka osadnicza w USA, w stanie Luizjana, w parafii St. James

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paulińcia

        zdrobnienie od: Paulina (imię żeńskie); Paula, Paulinka


        Źródła:

        SJP.pl

        Paulini

        [czytaj: pałlin] członek zakonu pustelniczego założonego w XIII w. na Węgrzech


        Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika (potocznie paulini, łac. Ordo Sancti Pauli Primi Eremitae, skrót zakonny: OSPPE) – zakon założony w roku 1215 (tak podaje Annuario Pontificio) lub 1225 na Węgrzech przez bł. Euzebiusza z Ostrzyhomia. Nazwa zakonu wywodzi się od św. Pawła z Teb, pierwszego uznanego przez Kościół katolicki pustelnika, a także przez wszystkie Kościoły apostolskie. 13 grudnia 1308 italski franciszkanin kardynał Gentilis de Monte Florido, legat papieża Klemensa V, nadał zakonowi w imieniu Stolicy Apostolskiej regułę św. Augustyna, a rok później zatwierdził pierwsze zakonne konstytucje.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paulinia

        roślina pnąca z rodziny mydleńcowatych o kwitnących na biało kwiatach, której owoce i nasiona zawierające kofeinę używane są do sporządzania pasty będącej esencją naturalnych napojów pobudzających; guarana, gwarana, cierniopląt


        • Paulinia (Paullinia) – rodzaj roślin z rodziny mydleńcowatych
        • Paulínia – miasto w Brazylii

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paulininy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Pauliny lub z nią związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Paulinka

        zdrobnienie od: Paulina (imię żeńskie)


        Paulinka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Iłów. Ma status sołectwa.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pauliński

        paulin


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z paulinami, dotyczący paulinów

        przymiotnik dzierżawczy

         (2.1) należący do paulinów, będący ich własnością


        Patrz:paulin

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pauliny

        [czytaj: pałlin] członek zakonu pustelniczego założonego w XIII w. na Węgrzech


        Pauliny – osada w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dobrcz, sołectwo Dobrcz


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paulista

        członek Towarzystwa św. Pawła


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego przez bł. Jakuba Alberione;


        Paulista − miasto w Brazylii, w stanie Pernambuco.

        Liczba mieszkańców 1 lipca 2008 roku wynosiła 314 302.

        W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, odzieżowy, spożywczy oraz metalurgiczny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paulistka

        członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Świętego Pawła


        Źródła:

        SJP.pl

        Paulo

        1. imię żeńskie;
        2. zdrobnienie od: Paulina (imię żeńskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paulownia

        azjatyckie drzewo ozdobne o sercowatych liściach i kwiatach kwitnących na charakterystyczny różowawy lub biały kolor


        Paulownia (pawłownia) (Paulownia Siebold & Zuccarini,1835) – rodzaj roślin z rodziny paulowniowatych (Paulowniaceae Nakai, 1949), dawniej zaliczany do trędownikowatych (Scrophulariaceae). Nazwę roślinie nadano na cześć Królowej Holandii Anny Pawłownej Romanow. Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się co najmniej 7 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy kolejnych 6 taksonów ma status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych). Występują naturalnie tylko w cieplejszych rejonach Azji Wschodniej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paulus

        • Paulus (pol. Paweł) – imię męskie pochodzenia łacińskiego
        osoby
        • Barbara Paulus (ur. 1970) – tenisistka austriacka
        • Ernst Hermann Paulus (ur. 1894) – zbrodniarz nazistowski
        • Friedrich Paulus (1890–1957) – niemiecki Generał marszałek polny
        • Lucjusz Emiliusz Paulus (zm. 14 n.e.) – polityk rzymski
        • Paweł „Paulus” Mazur (ur. 1968) – polski malarz, rysownik
        • Thomas Paulus (ur. 1982) – niemiecki piłkarz

        Źródła:

        Wikipedia

        Paunis

        członek indiańskiego plemienia


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) członek indiańskiego plemięemienia z Ameryki Północnej;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paunisi

        plemię indiańskie


        Paunisi (Paneassa, Pari, Pariki, ang. Pawnee) – plemię Indian Ameryki Północnej, zamieszkujących niegdyś tereny obecnego stanu Nebraska, a współcześnie – Oklahomę i inne stany USA.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pauniska

        członkini indiańskiego plemienia


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauper

        1. ubogi uczeń z okresu średniowiecza, utrzymujący się z jałmużny i posług u bogatszych;
        2. nędzarz, człowiek ubogi


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) biedak; ubogi; chłopiec, ulicznik

         (1.2) ubogi uczeń, utrzymujący się z posług albo jałmużny


        Pauperyzacja (od łac. pauper „biedny, ubogi”) – proces społeczny polegający na obniżaniu się stopy życiowej jednostek lub zbiorowości. Jest ona typowa dla degradacji społecznej, jednak termin ten zwykle stosuje się w przypadku przechodzenia osoby lub grupy z klasy średniej do proletariatu lub do podklasy.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pauperyzacja

        masowe zjawisko ubożenia obserwowane w większych kręgach społeczeństwa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ubożenie (człowieka, społeczeństwa)


        Pauperyzacja (od łac. pauper „biedny, ubogi”) – proces społeczny polegający na obniżaniu się stopy życiowej jednostek lub zbiorowości. Jest ona typowa dla degradacji społecznej, jednak termin ten zwykle stosuje się w przypadku przechodzenia osoby lub grupy z klasy średniej do proletariatu lub do podklasy.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pauperyzm

        główny skutek pauperyzacji (masowego zjawiska ubożenia obserwowanego w większych kręgach społeczeństwa), stan zubożenia


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauperyzować

        pauperyzować się: być dotkniętym pauperyzacją (masowym zjawiskiem ubożenia obserwowanym w większych kręgach społeczeństwa); ubożeć


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauperyzowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pauperyzować.


        Źródła:

        Wiktionary

        Paustowski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauszalny

        [czytaj: pałszalny] rzadko: objęty ryczałtem; ryczałtowy, zryczałtowany


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauszer

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauza

        [czytaj: pałza]
        1. przerwa, chwilowe wstrzymanie jakiejś czynności, procesu;
        2. przerwa między poszczególnymi dźwiękami utworu muzycznego oraz znak graficzny o określonej wartości, zapisywany w notacji muzycznej;
        3. myślnik


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) przerwa w jakiejś czynności

         (1.2) muz. przerwa między dźwiękami;

         (1.3) typogr. znak interpunkcyjny; pozioma kreska długości jednego firetu;

         (1.4) eduk. przerwa między lekcjami w szkole


        • pauza (notacja muzyczna)
        • pauza (znak typograficzny)
        • „PAUza Akademicka”, tygodnik

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pauzaniasz

        król Sparty w latach 409-395 p.n.e.


        • Pauzaniasz – wódz spartański VI/V wieku p.n.e.
        • Pauzaniasz – król Sparty z V wieku p.n.e.
        • Pauzaniasz - król Macedonii z IV wieku p.n.e.
        • Pauzaniasz – rzeźbiarz z IV wiek p.n.e.
        • Pauzaniasz z Orestis – morderca Filipa II Macedońskiego
        • Pauzaniasz – geograf z II wieku n.e.
        • Pauzaniasz – ateńczyk z demu Kerameis opisany w kilku dziełach starożytnych
        • Pauzaniasz – imię

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pauzologia

        rzadko: nauka badający przerwy w czasie mówienia


        Źródła:

        SJP.pl

        Pauzować

        przerywać chwilowo jakąś czynność, proces, nie wykonywać swojej pracy przez pewien czas


        Źródła:

        SJP.pl

        Pavarotti

        • Luciano Pavarotti – włoski śpiewak operowy (tenor liryczny)
        • (5203) Pavarotti – planetoida z pasa głównego asteroid

        Źródła:

        Wikipedia

        Pavel

        1. obce imię męskie;
        2. nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pavlova

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kulin. deser australijski;


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pavulon

        lek zwiotczający mięśnie prążkowane, stosowany w anestezjologii; pankuronium


        Pankuronium (ATC: M 03 AC 01) – organiczny związek chemiczny z grupy steroidów, pochodna androstanu. Stosowane jako lek zwiotczający mięśnie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paw

        egzotyczny ptak leśny z rzędu kuraków


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

         (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;


        Ptaki:

        • gatunek ptaka z rodzajów Pavo i Afropavo w rodzinie kurowatych (Phasianidae):
          • paw indyjski (Pavo cristatus)
          • paw złoty (Pavo muticus)
          • paw kongijski (Afropavo congensis)
          • paw szmaragdowy – krzyżówka pawia indyjskiego i pawia złotego

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paw.

        skrót

         (1.1) = pawilon


        Źródła:

        Wiktionary

        Pawana

        padwana, padwan, padovana;
        1. pieśń lub piosenka miłosna wywodząca się z renesansowej poezji włoskiej, pojawiająca się w poezji mieszczańskiej w XVI i XVII wieku;
        2. taniec dworski pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII wieku; muzyka do tego tańca


        Pawana – prawdopodobnie z łac. pavo (paw), taniec dworski w metrum 2/4 lub 4/4, pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII w., charakteryzujący się powolnymi, uroczystymi ruchami, przypominającymi zachowanie pawia. Zazwyczaj po nim następowała galiarda w metrum trójdzielnym. Pierwotnie pawanę, jako pierwszą część suity tanecznej, łączono z saltarello i jeszcze żywszą piwą.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawąz

        gruby drąg do przyciskania trawy, siana, zboża na wozie lub noszenia ciężarów; pawąż, pawęż (regionalnie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawcio

        zdrobnienie od: Paweł (imię męskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawciowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Pawcia lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawela

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawelczak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawelczyk

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawelec

        nazwisko


        Pawelec – część wsi Wda w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Lubichowo, na północnoiwschodnim skraju obszaru Borów Tucholskich.

        W latach 1975–1998 Pawelec należał administracyjnie do województwa gdańskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawelski

        nazwisko


        Pawelc (Pawels, Pawelsken, Pawelski, Pawelsz, Pawelsztorp, Paweltz, Povels, Povelsken, Powelsken, Powelski) – kaszubski herb szlachecki.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawęz

        przestarzałe: gruby drąg do przyciskania trawy, siana, zboża na wozie lub noszenia ciężarów; pawąz, pawąż, pawęż (regionalnie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawęża

        pawęż;
        1. prostokątna tarcza drewniana używana w dawnej piechocie
        2. płaskie, zwykle pionowe zakończenie rufy jachtu lub łodzi nad linią wodną


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) stpol. tarcza


        • pawęża (Coptosoma) – rodzaj pluskwiaków z rodziny pawężowatych
        • Pawęża – polski herb szlachecki

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawężnica

        gatunek porostu z rodziny pawężnicowatych


        Peltigera Willd. (pawężnica) – rodzaj grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae). Ze względu na symbiozę z glonami, należącymi do rodzaju trzęsidło (Nostoc), zaliczany jest do porostów. Obejmuje co najmniej 75 gatunków. W 2018 ogłoszono, że zastosowanie analiz molekularnych w odniesieniu do komponenta grzybowego i sinicy 500 przedstawicieli tego rodzaju z 5 kontynentów pozwoliło zidentyfikować 88 gatunków, w tym 50 nowych dla nauki.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawężnicowate

        o cechach pawężnicowatych


        Pawężnicowate (Peltigeraceae Dumort.) – rodzina grzybów z rzędu pawężnicowców (Peltigerales).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawężnicowaty

        o cechach pawężnicowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawężnik

        1. w dawnym wojsku polskim: żołnierz mający pawęż; również giermek noszący pawęż
        2. dawny rzemieślnik zajmujący się wyrobem pawęży dla wojska


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. wojsk. żołnierz wyposażony w pawęż, zazwyczaj stanowiący osłonę kuszników albo łuczników

         (1.2) hist. wojsk. giermek noszący pawęż za rycerzem

         (1.3) hist. rzemieślnik trudniący się wyrobem pawęży


        • pawężnik – rodzaj porostów
        • pawężnik – w średniowieczu żołnierz piechoty z pawężą

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paweł

        imię męskie


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) imię|polski|m.;


        Paweł – imię męskie pochodzenia łacińskiego (Paulus), należące do niedużej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Tytus). Już w epoce klasycznej zaczął on także występować w funkcji przydomka (cognomen). Paulus oznacza „mały”, „drobny”, lub pokorny. Imię to należało i należy do najpopularniejszych w całym świecie chrześcijańskim, nosiło je około sześćdziesięciu świętych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawełczak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawełczyk

        nazwisko


        • Arkadiusz Pawełczyk (ur. 1959) – nadinspektor Policji
        • Ewaryst Pawełczyk (1917-2008) – polski farmaceuta
        • Irena Pawełczyk (ur. 1934) – polska saneczkarka, mistrzyni Europy
        • Maciej Pawełczyk (ur. 1980) – reżyser i producent teledysków

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawełek

        zdrobnienie od: Paweł (imię męskie)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

         (1.1) zdrobn. Paweł


        Osoby o nazwisku Pawełek

        • Alojzy Pawełek (ur. 1893, zm. 1930) – polski lekarz, instruktor harcerski i skautowy
        • Kazimierz Pawełek (ur. 1936) – polski dziennikarz i polityk, senator V kadencji
        • Mariusz Pawełek (ur. 1981) – polski piłkarz
        • Arkadiusz Pawełek (ur. 1968) – polski podróżnik, żeglarz, nurek, alpinista

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawełki

        uroczystość odpustowa ku czci św. Pawła I Pustelnika, patriarchy Zakonu Paulinów


        Miejscowości w Polsce
        • Pawełki – wieś w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Jedwabne
        • Pawełki – wieś w woj. podlaskim, w pow. sokólskim, w gminie Sokółka
        • Pawełki – wieś w woj. śląskim, w pow. lublinieckim, w gminie Kochanowice
        • Pawełki – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Miłakowo
        • Pawełki – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Miłakowo
        • Pawełki – nieistniejąca osada w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawełkiewicz

        nazwisko


        • Agnieszka Pawełkiewicz (ur. 1990) – polska aktorka
        • Mieczysław Pawełkiewicz (1938–2007) – polski saneczkarz, olimpijczyk z Innsbrucku 1964

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawełkowie

        zdrobnienie od: Paweł (imię męskie)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawełkowy

        przymiotnik dzierżawczy - należący do Pawełka lub z nim związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawi

        1. związany z pawiem, pochodzący od pawia;
        2. zielononiebieski


        przymiotnik

         (1.1) charakterystyczny dla pawia, dotyczący do pawia

         (1.2) podobny do pawia

         (1.3) gw-pl|Łowicz. niebieskozielony

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. lm. od: paw


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pawia

        1. związany z pawiem, pochodzący od pawia;
        2. zielononiebieski


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w Lombardii, położone w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino;

         (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona na północy kraju, w Lombardii;

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. lp. zob. Paw.


        Pawia (wł. Pavia, łac. Ticinum) – miasto i gmina we Włoszech (Lombardia), położone w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino, ok. 30 km na południe od Mediolanu.

        Ośrodek administracyjny prowincji Pawia. Rozwinięty przemysł metalurgiczny (hutnictwo żelaza), maszynowy, elektrotechniczny (produkcja maszyn do szycia) i metalowy. Nadto zakłady przemysłu chemicznego (fabryka włókien sztucznych), włókienniczego i spożywczego (produkcja wina). Węzeł komunikacyjny. Uniwersytet (założony w 1361). Ośrodek turystyczny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawiacki

        przymiotnik od: Pawiak (więzienie w Warszawie, zniszczone przez Niemców w roku 1944)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawiak

        więzienie w Warszawie, zniszczone przez Niemców w 1944


        Pawiak – nieistniejące już więzienie przy ul. Dzielnej 24/26 w Warszawie, wzniesione w latach 1830–1835 według projektu Henryka Marconiego między ulicami Dzielną, Pawią i Więzienną.

        Kompleks więzienia składał się z oddziału męskiego oraz oddziału kobiecego, nazywanego Serbią.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawian

        duża małpa wąskonosa z makakowatych zamieszkująca Afrykę i Półwysep Arabski, występująca w 5 gatunkach, m.in. pawian płaszczowy


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) zool. nazwa systematyczna|Papio|ref=tak., małpa z charakterystycznie odsłoniętymi pośladkami i o wydłużonym pysku;


        Pawian (Papio) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawiani

        związany z pawianem, charakterystyczny dla pawiana


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawiątko

        pisklę pawia; pawię


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawica

        1. samica pawia;
        2. duży motyl nocny z rodziny pawicowatych, o pięknych barwach ochronnych, występujący głównie w strefie tropikalnej;
        3. roślina ozdobna pochodzenia afrykańskiego, należąca do rodziny astrowatych; gazania;
        4. ryba z gromady promieniopłetwych, żyjąca w wodach szelfów zachodniej Afryki; sola pawica


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) ornit. samica pawia


        Ptaki:

        • pawica – samica pawia.

        Ryby:

        • pawica (Dicologlossa hexophthalma syn. Solea hexophthalma)

        Owady:

        • pawica atlas;
        • pawica gruszówka;
        • pawica grabówka.

        Osoby:

        • Bolesław Pawica – polski reżyser, scenarzysta i producent.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawice

        1. samica pawia;
        2. duży motyl nocny z rodziny pawicowatych, o pięknych barwach ochronnych, występujący głównie w strefie tropikalnej;
        3. roślina ozdobna pochodzenia afrykańskiego, należąca do rodziny astrowatych; gazania;
        4. ryba z gromady promieniopłetwych, żyjąca w wodach szelfów zachodniej Afryki; sola pawica


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawicowate

        rodzina motyli obejmująca ponad 1300 gatunków


        Pawicowate (Saturniidae) – rodzina motyli obejmująca około 1300–1500 gatunków, głównie tropikalnych. Do fauny Polski zalicza się tylko cztery gatunki – lotnica zyska, pawica gruszówka (której obserwacje bywają podważane), pawica grabówka i Saturnia pavoniella.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawicowaty

        o cechach pawicowatych (rodzina motyli)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawię

        pisklę pawia; pawiątko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawijczyk

        mieszkaniec Pawii (miasta we Włoszech)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) mieszkaniec Pawii, osoba rodem z Pawii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pawijka

        mieszkanka Pawii (miasta we Włoszech)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) mieszkanka Pawii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pawijski

        przymiotnik od: Pawia (miasto we Włoszech)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Pawią, pochodzący z Pawii


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pawik

        1. gatunek motyla;
        2. zdrobniale o pawiu;
        3. ozdobny gołąb domowy


        • Rusałka pawik – motyl

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawilon

        1. niski, wolno stojący parterowy budynek stanowiący część większego zespołu architektonicznego, najczęściej będący sklepem lub miejscem punktów usługowych;
        2. część lub boczne skrzydło budowli, wyróżniające się odrębnym dachem;
        3. altana ogrodowa, oranżeria


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) parterowy budynek handlowy lub usługowy wykonany zwykle z lekkich materiałów

         (1.2) niewielki wolno stojący parterowy budynek wchodzący w skład większego ośrodka

         (1.3) część kompleksu pałacowego z osobnym dachem

         (1.4) przest. altana ogrodowa

         (1.5) daw. baldachim nad łóżkiem

         (1.6) daw. bandera


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawilonik

        niewielki pawilon


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawiment

        posadzka intarsjowana (wykonana techniką zdobniczą polegającą na wyłożeniu powierzchni różnymi gatunkami drewna) lub mozaikowa


        Pawiment (łac. pavimentum) – dawne określenie dekoracyjnej posadzki spotykanej we wnętrzach zamkowych, pałacowych lub kościelnych, wykonanej techniką intarsji albo jako mozaika.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawiński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawiooki

        mieniący się różnymi barwami, podobnie do ok pawich piór (np. kamień, minerał pawiooki)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawiować

        potocznie: wymiotować


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlacz

        schowek pod sufitem


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) schowek pod sufitem

         (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. rel. chór w kościele


        Pawlacz (cz. pavlač – „balkon, galeria”) – rodzaj schowka w postaci szafki montowanej pod sufitem. Szczególnie przydatny jest do przechowywania rzadziej używanych rzeczy w niewielkich mieszkaniach. Często umieszczany w przedpokoju, zwłaszcza nad drzwiami wejściowymi. Jest wciąż stosowanym rozwiązaniem.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawlaczek

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlaczyk

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Krystyna Pawlaczyk-Baśkiewicz – polska piosenkarka, wokalistka zespołu Filipinki
        • Marianna Pawlaczyk-Szpila – polska mikrobiolożka lekarska
        • Tadeusz Pawlaczyk – polski policjant, samorządowiec
        • Zygmunt Pawlaczyk – polski pilot wojskowy

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawlak

        nazwisko


        Pawlak (forma żeńska: Pawlak, Pawlakowa, Pawlakówna, liczba mnoga: Pawlakowie) – polskie nazwisko. Według bazy PESEL 22 stycznia 2025 nazwisko to nosiło 21 846 Polek i 21 824 Polaków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawlas

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlica

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlicki

        nazwisko


        Pawlicki – polskie nazwisko.

        Osoby noszące to nazwisko:

        • Antoni Pawlicki (ur. 1983) – aktor
        • Bronisław Pawlicki (ur. 1925) – hokeista na trawie
        • Jacek Pawlicki (ur. 1963) – polityk, samorządowiec, poseł
        • Jacek Pawlicki (ur. 1966) – dziennikarz
        • Maciej Pawlicki (ur. 1959) – publicysta, producent telewizyjny
        • Michał Pawlicki (1932 – 2000) – aktor, reżyser teatralny
        • Piotr Pawlicki (ur. 1963) – żużlowiec
        • Piotr Pawlicki (ur. 1994) – żużlowiec
        • Przemysław Pawlicki (ur. 1991) – żużlowiec
        • Roman Pawlicki (ur. 1935) – aktor i działacz polityczny
        • Stefan Pawlicki (1839 – 1916) – ksiądz
        • Zbigniew Pawlicki (ur. 1929) – muzykolog, publicysta

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawliczak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawliczek

        nazwisko


        • Pawliczek – nazwisko

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawlik

        1. zdrobnienie od: Paweł (imię męskie); Pawełek;
        2. nazwisko


        Osoby

        • Agata Wąsowska-Pawlik (ur. 1972) – polska historyczka sztuki, kuratorka wystaw i muzealniczka
        • Andrzej Pawlik (1942–1995) – dziennikarz, publicysta
        • Andrzej Pawlik (1952–2003) – polski gitarzysta basowy, muzyk sesyjny
        • Andrzej Eugeniusz Pawlik (ur. 1953) – polski inżynier, polityk
        • Bronisław Pawlik (1926–2002) – polski aktor
        • Helena Sułkowska-Pawlik (ur. 1940) – artystka plastyk
        • Ireneusz Pawlik (ur. 1958) – dziennikarz polski
        • Jan Pawlik (1930–2012) – lekarz, chirurg, działacz społeczny, samorządowiec, radny miasta Sanoka
        • Jan Pawlik (ur. 1953) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego
        • Jerzy Pawlik (1919–2009) – polski duchowny
        • Katarzyna Pawlik (ur. 1989) – polska pływaczka
        • Karol Pawlik (ur. 1994) – polski lekkoatleta
        • Konrad Pawlik (ur. 1976) – polski ekonomista i dyplomata
        • Michaela Pawlik (ur. 1938) − polska dominikanka, misjonarka w Indiach
        • Mieczysław Bronisław Pawlik (1926–1989) – wychowawca, nauczyciel akademicki specjalizujący się w dydaktyce techniki
        • Stefan Pawlik (ok. 1858–1926) – profesor Politechniki Lwowskiej
        • Stefan Pawlik (1921–1948) – oficer AK
        • Wanda Pawlik (1926-1983) – polska pisarka
        • Władysław Pawlik (ur. 1940) – artysta plastyk, rzeźbiarz, pedagog
        • Włodzimierz Pawlik (ur. 1958) – kompozytor, pianista jazzowy i pedagog
        • Zdzisław Pawlik (1928–2010) – duchowny Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawlikiewicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlikowice

        W Polsce
        • Pawlikowice – przysiółek wsi Pątnów w woj. dolnośląskim, w pow. legnickim, w gminie Chojnów
        • Pawlikowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie Krośniewice
        • Pawlikowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. pabianickim, w gminie Pabianice
        • Pawlikowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. wielickim, w gminie Wieliczka
        • Pawlikowice – dawna gromada

        Źródła:

        Wikipedia

        Pawlikowski

        nazwisko


        • Adam Pawlikowski (ur. 1925 w Warszawie, zm. 1976) – polski aktor, dziennikarz, krytyk filmowy, muzykolog, kompozytor
        • Andrzej Pawlikowski (ur. 1969) – pułkownik Biura Ochrony Rządu
        • Andrzej Pawlikowski
        • Ferdinand Stanislaus Pawlikowski – austriacki duchowny katolicki
        • Ferdynand Pawlikowski – urzędnik c. k., starosta sanocki, naczelnik miasta Jarosławia.
        • Gwalbert Pawlikowski (ur. 1792, zm. 1852) – ziemianin polski, polityk galicyjski.
        • Jan Gwalbert Pawlikowski (ur. 1860, zm. 1939) – polski ekonomista, publicysta, taternik.
        • Jan Pawlikowski – poseł województwa mińskiego na Sejm Czteroletni.
        • Józef Pawlikowski (ur. 1767, zm. 1829) – pisarz, publicysta, pamiętnikarz, adwokat
        • Ludwik Pawlikowski (ujednoznacznienie)
        • Maciej Pawlikowski — ujednoznacznienie)
        • Marek Pawlikowski — ujednoznacznienie
        • Michał Kryspin Pawlikowski (ur. 1893, zm. 1972) – polski pisarz emigracyjny.
        • Michał Gwalbert Pawlikowski (ur. 1887, zm. 1970) – polski pisarz, wydawca i kolekcjoner.
        • Mieczysław Pawlikowski (ur. 1920, zm. 1978) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy.
        • Mieczysław Gwalbert Pawlikowski (ur. 1834, zm. 1903) – pisarz, dziennikarz, działacz polityczny, taternik.
        • Paweł Pawlikowski (ur. 1957 w Warszawie) − reżyser i scenarzysta.
        • Stefan Pawlikowski (ur. 1896, zginął 1943) – pułkownik pilot Wojska Polskiego
        • Tadeusz Pawlikowski
        • Tadeusz Pawlikowski (ur. 1861, zm. 1915) – reżyser i dyrektor teatrów.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawlina

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlinowo

        Pawlinowo (dodatkowa nazwa w języku białoruskim Паўлінова) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Orla.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pawliński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlisz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawliszak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlonka

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawluczuk

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawluk

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlukiewicz

        nazwisko


        • Andrzej Pawlukiewicz (ur. 1953) – polski muzyk, pianista, kompozytor i aranżer
        • Kalina Hlimi-Pawlukiewicz (ur. 1982) – polska wokalistka, aktorka teatralna i filmowa, a także kompozytorka, improwizatorka, scenarzystka, autorka tekstów
        • Maria Pawlukiewicz – polska wokalistka, członkini zespołu Nasza Basia Kochana
        • Piotr Pawlukiewicz (1960–2020) – polski duchowny rzymskokatolicki, rekolekcjonista, kaznodzieja, prałat, autor książek o tematyce religijnej, lider zespołu Kontrast

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawlus

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawlusiński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawluśkiewicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawonia

        krzew o ciemnozielonych trwałych liściach, purpurowych kwiatach z ciemnoniebieskimi, długimi pylnikami, hodowany jako mieszkaniowa roślina ozdobna


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawonków

        wieś w Polsce


        Pawonków (niem. Pawonkau) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Pawonków, na Górnym Śląsku.

        Wieś jest siedzibą gminy Pawonków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawonkowski

        przymiotnik od: Pawonków


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawszak

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłocin

        Pawłocin (niem. Pawlozinnen, od 1938 r. Paulshagen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

        Wieś mazurska, położona przy dawnej granicy Prus Książęcych i Mazowsza.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pawłodar

        miasto w Kazachstanie


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto obwodowe w północno-wschodniej części Kazachstanu, port nad Irtyszem;


        Pawłodar (kaz. Павлодар; ros. Павлодар) – miasto obwodowe w północno-wschodniej części Kazachstanu, port nad Irtyszem, siedziba administracyjna obwodu pawłodarskiego. W 2022 liczyło 361,4 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu hutniczego (huta aluminium), petrochemicznego, maszynowego, metalurgicznego, chemicznego, spożywczego i lekkiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawłodarski

        dotyczący Pawłodaru


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Pawłodarem, dotyczący Pawłodaru


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pawłosiów

        wieś w Polsce


        Pawłosiów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Pawłosiów.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

        Miejscowość jest siedzibą gminy Pawłosiów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawłosiowski

        przymiotnik od: Pawłosiów


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłostwo

        Paweł z żoną; Pawłowie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłoszewo

        Pawłoszewo – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pawłow

        nazwisko, np. Iwan Pietrowicz Pawłow (1849-1936), rosyjski fizjolog, laureat Nagrody Nobla


        • Aleksandr Pawłow (1894-1963) – rosyjski wojskowy
        • Aleksandr Pawłow (ur. 1942) – radziecki żużlowiec
        • Dmitrij Pawłow (1897-1941) – radziecki generał
        • Eduard Pawłow (ur. 1965) – ukraiński piłkarz
        • Grigorij Pawłow (1913-1994) – radziecki polityk
        • Igor Pawłow (ur. 1979) – rosyjski skoczek o tyczce
        • Irena Pawłow-Niezgódka (ur. 1950) – polska matematyczka
        • Iwan Pawłow (1849-1936) – rosyjski fizjolog, laureat Nagrody Nobla
        • Jakow Pawłow (1917-1981) – radziecki żołnierz, dowódca obrony Domu Pawłowa
        • Jurij Pawłow (1950-2016) – rosyjski reżyser i scenarzysta
        • Mitko Pawłow (ur. 1962) – bułgarski lekkoatleta
        • Mykoła Pawłow (ur. 1954) – ukraiński piłkarz, reprezentant ZSRR
        • Paweł Pawłow (ur. 1953) – bułgarski zapaśnik walczący w stylu klasycznym
        • Płamen Pawłow (ur. 1958) – bułgarski historyk
        • Siergiej Pawłow (1896-1944) – kozacki wojskowy
        • Walentin Pawłow (1937-2003) – radziecki polityk
        • Witalij Pawłow (1914-2005) – funkcjonariusz KGB

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawłowa

        taki jak u Pawła, charakterystyczny dla Pawła


        3 miejscowości w Polsce
        • Pawłowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Zelów
        • Pawłowa – wieś w woj. podkarpackim, w pow. przeworskim, w gminie Adamówka
        • Pawłowa – osada leśna w woj. podkarpackim, w pow. przeworskim, w gminie Adamówka
        rzeka w Polsce
        • Pawłowa – struga, dopływ Wolicy
        Podobne nazwy
        • Pawłowice
        • Pawłow

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawłówek

        • Pawłówek – dzielnica Konina
        Miejscowości w Polsce
        • Pawłówek – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Sicienko
        • Pawłówek – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Strzyżewice
        • Pawłówek – wieś w woj. łódzkim, w pow. pabianickim, w gminie Dłutów
        • Pawłówek – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Pułtusk
        • Pawłówek – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Teresin
        • Pawłówek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Blizanów
        • Pawłówek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. nowotomyskim, w gminie Lwówek
        • Pawłówek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce

        Źródła:

        Wikipedia

        Pawłowice

        1. nazwa wielu wsi w Polsce;
        2. osiedle Wrocławia


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

         (1.1) geogr. adm. część miasta Wrocław;

         (1.2) geogr. topinim, nazwa kilkudziesięciu wsi i ich części w Polsce;


        Miejscowości i ich części w Polsce

        • Pawłowice – część miasta Wrocław, w delegaturze Wrocław-Psie Pole
        • Pawłowice – przysiółek wsi Stradomia Wierzchnia, w woj. dolnośląskim, w pow. oleśnickim, w gminie Syców
        • Pawłowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie
        • Pawłowice – wieś w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Stężyca
        • Pawłowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie Krzyżanów
        • Pawłowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Mogielnica
        • Pawłowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. lipskim, w gminie Solec nad Wisłą
        • Pawłowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Tarczyn
        • Pawłowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Teresin
        • Pawłowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. żyrardowskim, w gminie Mszczonów
        • Pawłowice – wieś w woj. opolskim, w pow. oleskim, w gminie Gorzów Śląski
        • Pawłowice – wieś w woj. śląskim, w pow. gliwickim, w gminie Toszek
        • Pawłowice – wieś w woj. śląskim, w pow. pszczyńskim, w gminie Pawłowice
        • Pawłowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Sędziszów
        • Pawłowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. pińczowskim, w gminie Michałów
        • Pawłowice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. jarocińskim, w gminie Żerków
        • Pawłowice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. leszczyńskim, w gminie Krzemieniewo
        • Pawłowice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Rokietnica

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawłowicki

        przymiotnik od: Pawłowice


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) odnoszący się do Pawłowic, związany z Pawłowicami


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pawłowicz

        nazwisko


        Osoby o tym nazwisku:

        • Edwin Pawłowicz – inżynier budowy dróg i mostów, dowódca dywersyjnego oddziału Armii Krajowej
        • Jacek Pawłowicz – działacz opozycji demokratycznej w czasach PRL,
        • Krystyna Pawłowicz – polska prawniczka, poseł na Sejm
        • Leon Pawłowicz – polski wojskowy
        • Otton Pawłowicz – major Wojska Polskiego, wywiadowca Armii Krajowej
        • Pawieł Pawłowicz – rosyjski zapaśnik
        • Siergiej Pawłowicz – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)
        • Zbigniew Pawłowicz – polski lekarz i polityk

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawłowiczecki

        przymiotnik od: Pawłowiczki


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłowiczki

        wieś w Polsce


        Pawłowiczki (Pawlowitz, Pawlowitze, Pawlowice, Pawlowitzke, od 1936 Gnadenfeld) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki. W 2011 roku liczba mieszkańców we wsi Pawłowiczki wynosiła 1213.

        Miejscowość jest siedzibą gminy Pawłowiczki. Historycznie leży na Górnym Śląsku.

        W 2013 we wsi zarejestrowane zostało prywatne lądowisko.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pawłowie

        nazwisko, np. Iwan Pietrowicz Pawłow (1849-1936), rosyjski fizjolog, laureat Nagrody Nobla


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłowiec

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłowizm

        teoria i metoda badania czynności wyższych ośrodków systemu nerwowego, oparta na koncepcji odruchów bezwarunkowych i warunkowych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłówko

        Miejscowości w Polsce i ich integralne części
        • Pawłówko – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Regimin
        • Pawłówko – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przasnyskim, w gminie Czernice Borowe
        • Pawłówko – wieś w woj. pomorskim, w pow. chojnickim, w gminie Chojnice
        • Pawłówko – wieś w woj. pomorskim, w pow. człuchowskim, w gminie Przechlewo
        • Pawłówko – zniesiona część wsi Wielichowo-Wieś, w woj. wielkopolskim, w pow. grodziskim, w gminie Wielichowo
        • Pawłówko – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Buk
        • Pawłówko – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Swarzędz
        • Pawłówko – część wsi Pawłowo Żońskie, w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Wągrowiec

        Źródła:

        Wikipedia

        Pawłowo

        W Polsce
        • Pawłowo – część wsi Brzyskorzystew w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. żnińskim, w gminie Żnin
        • Pawłowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Regimin
        • Pawłowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mławskim, w gminie Szydłowo
        • Pawłowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Baboszewo
        • Pawłowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Winnica
        • Pawłowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sierpeckim, w gminie Sierpc
        • Pawłowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. chojnickim, w gminie Chojnice
        • Pawłowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. gdańskim, w gminie Trąbki Wielkie
        • Pawłowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. kwidzyńskim, w gminie Gardeja
        • Pawłowo – przysiółek wsi Bruk w woj. pomorskim, w pow. sztumskim, w gminie Dzierzgoń
        • Pawłowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. olsztyńskim, w gminie Olsztynek
        • Pawłowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. węgorzewskim, w gminie Budry
        • Pawłowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Czerniejewo
        • Pawłowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. rawickim, w gminie Jutrosin

        Źródła:

        Wikipedia

        Pawłowowski

        dotyczący Iwana Pawłowa, fizjologa rosyjskiego


        Źródła:

        SJP.pl

        Pawłowsk

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (1.1) geogr. miasto w Rosji, obecnie administracyjnie wchodzące w skład Petersburga;

         (1.2) geogr. rosyjskie miasto położone w obwodzie woroneskim;


        Pawłowsk (ros. Павловск) – miasto w Rosji. Administracyjnie wchodzi w skład miasta Petersburg.Liczba mieszkańców w 2003 roku wynosiła ok. 15 tys.

        W mieście jest stacja kolejowa Pawłowsk.

        Urodził się tu Ludwik Jan Kos-Rabcewicz-Zubkowski – polski slawista i prawnik, specjalista w dziedzinie prawa arbitrażowego.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawłowski

        przymiotnik od: Pawłowa, Pawłowo, Pawłów, Pawły


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Pawłowskiem, dotyczący Pawłowska


        • Pawłowski – polskie nazwisko, pochodzące od imienia Paweł lub od nazw miejscowych: Pawłów, Pawłowice (kilka wsi).
        • Pawłowski – herb szlachecki

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pawłowy

        taki jak u Pawła, charakterystyczny dla Pawła


        przymiotnik dzierżawczy

         (1.1) przest. gwara. należący do Pawła


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pax

        organizacja zrzeszająca katolików współpracujących z władzami komunistycznymi, utworzona w 1947 roku; Pax


        • Pax – miasto w USA
        • Pax w mitologii rzymskiej
        • Instytut Wydawniczy „Pax”
        • Pax – polskie stowarzyszenie katolików świeckich
        • Pax Americana
        • Pax Romana
        • Pax Christi
        • Pax Britannica

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pax-Owiec

        członek Stowarzyszenia "PAX", świeckiej organizacji katolickiej; paksowiec


        Źródła:

        SJP.pl

        Pax-Owski

        PAX (świecka organizacja katolicka); paksowski


        Źródła:

        SJP.pl

        Paxton

        Miejscowości w Australii:

        • Paxton – miasto w stanie Nowa Południowa Walia

        Miejscowości w USA:

        • Paxton – jednostka osadnicza w stanie Kalifornia, w hrabstwie Plumas
        • Paxton – miejscowość w stanie Floryda, w hrabstwie Walton
        • Paxton – miasto w stanie Illinois, w hrabstwie Ford
        • Paxton – miasto w stanie Massachusetts, w hrabstwie Worcester
        • Paxton – wieś w stanie Nebraska, w hrabstwie Keith

        Źródła:

        Wikipedia

        Pay-Per-View

        [czytaj: pej per wju] płatna usługa umożliwiająca oglądanie treści multimedialnych


        Pay-per-view (inaczej near VOD) – określenie z języka angielskiego oznaczające płatną usługę oglądania treści multimedialnych dostarczanych najczęściej za pośrednictwem cyfrowej telewizji. W przeciwieństwie do najbardziej popularnych w Polsce płatności w formie abonamentu miesięcznego lub rocznego w usłudze pay-per-view płaci się za obejrzenie konkretnej treści. Największą popularnością cieszy się w przypadku transmisji na żywo z wydarzeń sportowych, np. gal boksu zawodowego, wrestlingu czy meczów piłki nożnej. Zastosowanie tego typu usług jest coraz popularniejsze w głównej mierze z powodu łatwych rozliczeń pomiędzy dysponentem praw transmisyjnych a stacją telewizyjną.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Payne

        Miejscowości w USA:

        • Payne – miasto w stanie Georgia, w hrabstwie Bibb
        • Payne – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Paulding

        Gminy w USA:

        • Payne (ang. Payne Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Clay
        • Payne (ang. Payne Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Gove
        • Payne (ang. Payne Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Sedgwick

        Źródła:

        Wikipedia

        Payola

        [czytaj: pejola] łapówka wytwórni płytowych w zamian za nadanie nagrań na antenie radia


        Payola (ang. ‘pay for play’ płacenie za nadawanie) – łapówka wręczana przez wytwórnie płytowe lub menadżerów muzycznych DJ-omlub dyrektorom programowym stacji radiowych w zamian za wzmiankę reklamową na temat określonego nagrania muzycznego lub za jego emisję w programie radiowym.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paypal

        PayPal Holdings, Inc. – amerykańskie przedsiębiorstwo oferujące usługi płatnicze umożliwiające przedsiębiorcom i konsumentom posiadającym adres e-mail wysyłanie oraz odbieranie płatności przez Internet. PayPal działa na zasadzie wirtualnej portmonetki/portfela/skarbonki (cyfrowy portfel). W systemie PayPal klienci mogą płacić przy użyciu karty kredytowej bądź salda konta PayPal, które można zasilać przelewami z konta bankowego lub innego konta PayPal.


        Źródła:

        Wikipedia

        Paywall

        [czytaj: pejłol] blokada w serwisie internetowym, wymagająca zapłacenia za dostęp do treści


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) inform. hand. mechanizm ograniczenia dostępności treści na WWW do osób, które wykupią dostęp;


        Paywall – metoda monetyzacji treści internetowych polegająca na pobieraniu opłat za dostęp. Opłata może być jednorazowa lub być czasową subskrypcją, a w przypadku action paywalli może przyjąć formę niematerialną.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paź

        młody chłopiec ze szlacheckiego rodu pełniący służbę przy osobie należącej do rodu magnackiego


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) hist. chłopiec ze szlacheckiej rodziny, który stanowi czyjąś osobistą służbę na dworze magnackim lub królewskim;

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (2.1) ent. motyl z rodziny paziowatych, nazwa systematyczna|Papilionidae|ref=tak.


        Paź – chłopiec będący zwykle członkiem rodu szlacheckiego, pełniący służbę przy określonej osobie na dworze panującego (króla, cesarza, księcia itp.), jak również magnata lub rycerza. W czasach średniowiecza każdy paź posiadał charakterystyczną fryzurę, skąd wzięło się powiedzenie „być ostrzyżonym 'na pazia'”.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paza

        nacięcie, rowek


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazderski

        nazwisko


        • Pazderski – polskie nazwisko
        Osoby noszące nazwisko Pazderski
        • Georg Pazderski (ur. 1951) – niemiecki polityk i pułkownik Bundeswehry pochodzenia polskiego;
        • Leszek Pazderski (ur. 1969) – polski chemik;
        • Mieczysław Pazderski (1908–1945) – lekarz i oficer Wojska Polskiego.

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pazdur

        1. pazur,
        2. w budownictwie ludowym ozdoba z drewna umieszczana na szczycie dachu


        Osoby o tym nazwisku:

        • Józef Pazdur – rzymskokatolicki biskup
        • Marek Pazdur – polski piłkarz ręczny
        • Wojciech Pazdur – polski poeta, dziennikarz, konferansjer, działacz opozycji demokratycznej

        Inne:

        • Pazdur (budownictwo) – ozdoba umieszczana na kalenicy dachu

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Październik

        dziesiąty miesiąc roku kalendarzowego


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) dziesiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego);

         (1.2) stpol. listopad

         (1.3) stpol. wrzesień


        Październik – dziesiąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 31 dni.

        Październik jest miesiącem jesiennym na półkuli północnej, a wiosennym na południowej. Jest najdłuższym miesiącem w roku kalendarzowym, ponieważ wypada wtedy zmiana z czasu letniego na zimowy (jest dłuższy o jedną godzinę od pozostałych 31-dniowych miesięcy).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Październikowy

        przymiotnik od: październik


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) dotyczący października, dziejący się w październiku


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paździerz

        zwykle w liczbie mnogiej: zdrewniałe części lnu lub konopi, oddzielane od włókien łykowych przez międlenie i trzepanie


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrewniałe części suchych łodyg lnu lub konopi, oddzielone od włókien;

         (1.2) slang. pejor. osoba lub rzecz o wątpliwym wyglądziefakt.

         (1.3) slang. niskiej jakości film lub spektaklfakt.


        Paździerze (paździerz) – zdrewniałe części łodyg roślin włóknistych (len, konopie), połamane i oddzielone od włókna w procesie przetwarzania słomy lnianej lub konopnej na włókno.

        Proces pozyskiwania włókna z lnu i konopi jest podobny i składa się z następujących faz:

        • odziarnianie – oddzielenie torebek nasiennych od łodyg słomy
        • roszenie – oddzielenie włókna (łyka) od zdrewniałej części łodyg polegający na rozkładzie pektyn
        • przerób mechaniczny – oczyszczenie włókna z paździerzy i rozdzielenie włókna długiego (czesankowego) od włókna krótkiego (pakulanego)

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paździerzeń

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) stpol. październik, dziesiąty miesiąc


        Źródła:

        Wiktionary

        Paździerzny

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) gwara. pełen paździerzy, szorstki


        Źródła:

        Wiktionary

        Paździerzowy

        przymiotnik od: paździerz; wykonany z paździerza, zbitki zdrewniałych części lnu lub konopi, oddzielanych od włókien łykowych przez międlenie i trzepanie (np. płyta paździerzowa), charakterystyczny dla takiej zbitki


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) wykonany z paździerzy


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paździerzysty

        przymiotnik relacyjny

         (1.1) gwara. pełen paździerzy, zadr


        Źródła:

        Wiktionary

        Paździoch

        nazwisko


        Marian Janusz Paździoch (właśc. Marian Janusz Heinrich Gottlieb Paździoch von Bibersztajn) – postać fikcyjna, bohater komediowego serialu telewizyjnego Świat według Kiepskich. W jego rolę wcielał się Ryszard Kotys.

        W latach 70. poznał i ożenił się z Heleną Meisner.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paździor

        dawniej: zdrewniała część łodygi lnu lub konopi; paździerz


        Źródła:

        SJP.pl

        Paździora

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Paździorek

        rodzaj śluzorośli z rodziny paździorkowatych


        Stemonitis Gled. (paździorek) – rodzaj śluzowców.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paździorno

        Paździorno (niem. Pohlsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Kostomłoty.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pazera

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazernie

        przysłówek

         (1.1) z pazernością


        Źródła:

        Wiktionary

        Pazerniej

        stopień wyższy od przysłówka: pazernie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazerniejszy

        stopień wyższy od przymiotnika: pazerny


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazerność

        chciwość, zachłanność


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) pot. chciwość, zachłanność


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazerny

        zachłanny


        przymiotnik jakościowy

         (1.1) pot. odznaczający się chciwością


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazi

        paź; paziowski


        Źródła:

        SJP.pl

        Paziak

        rodzaj ptaków z rodziny kolibrowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Paziewski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazik

        młody paź (chłopiec ze szlacheckiego rodu pełniący służbę przy osobie należącej do rodu magnackiego)


        Źródła:

        SJP.pl

        Paziński

        • Piotr Paziński (ur. 1973) – polski dziennikarz, pisarz, eseista, krytyk literacki i tłumacz
        • Piotr Paziński (ur. 1987) – polski taekwondzista
        • Roman Paziński (1906–1943) – polski działacz komunistyczny, oficer 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki

        Źródła:

        Wikipedia

        Pazio

        nazwisko


        Osoby o nazwisku Pazio posiadające biogram w polskiej Wikipedii:

        • Adam Pazio (ur. 1992) – polski piłkarz, występujący na pozycji lewego obrońcy lub środkowego pomocnika
        • Lidia Pazio (ur. 1933) – polska pilotka szybowcowa
        • Nemezjusz Mateusz Pazio (ur. 1947) – polski ekonomista, dydaktyk, pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej oraz Polskiej Akademii Nauk, Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Łazarskiego
        • Wanda Pazio (ur. 1948) – polska ekonomistka, dydaktyk, pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Paziolubstwo

        Homoseksualność, homoseksualizm (z greki ὁμόιος homoios „taki sam, równy” oraz z łac. sexualis „płciowy”) – pociąg romantyczny, seksualny lub zachowanie seksualne pomiędzy osobami tej samej płci. Obok heteroseksualności i biseksualności jest jedną z trzech głównych orientacji psychoseksualnych w ramach kontinuum seksualnego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Paziowate

        o cechach paziowatych


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Papilionidae|Latreille|ref=tak., rodzina motyli dziennych z infrarzędu wędziełkowców;


        Paziowate, pazie, witezie, motylowce (Papilionidae) – rodzina motyli dziennych z nadrodziny Papilionoidea i infrarzędu Heteroneura. Obejmuje około 570 opisanych gatunków. Takson kosmopolityczny, ale większość gatunków tropikalnych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paziowaty

        o cechach paziowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Paziowski

        należący do pazia, znajdujący się w posiadaniu pazia (np. strój paziowski), odnoszący się do pazia (np. służba paziowska) lub jego zadań


        Źródła:

        SJP.pl

        Paznogieć

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) daw. także. stpol. paznokieć


        Źródła:

        Wiktionary

        Paznokciowy

        paznokieć


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) anat. związany z paznokciem, dotyczący paznokcia


        Patrz:paznokieć

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Paznokieć

        1. lekko wypukła, zrogowaciała płytka na końcu każdego palca rąk i nóg u człowieka i innych naczelnych;
        2. wyróżniająca się, znacznie zwężona dolna część płatków korony niektórych kwiatów


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) anat. płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka;

         (1.2) bot. dolna, zwężona część płatka korony kwiatu


        Paznokieć (łac. unguis) – rogowa osłona ostatniego członu palca naczelnych. Paznokieć pełni funkcje ochronne (przed szkodliwym działaniem czynników mechanicznych) oraz obronne.

        Paznokieć jest jednym z wytworów naskórka, a jego głównym budulcem są keratyny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Paznokietek

        niewielki paznokieć


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazoła

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazucha

        miejsce pod wierzchnim ubraniem na piersi; zanadrze


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) przest. miejsce na piersi, schowek znajdujący się pod ubraniem

         (1.2) gwara. pacha


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazur

        1. u zwierząt: zgrubiały wytwór skórny na końcach palców
        2. potocznie: paznokieć
        3. najczęściej metalowa część maszyny o hakowatym wyglądzie wystająca poza nią
        4. przyrząd do wyciągania gwoździ


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zool. ostro zakończony, rogowy twór naskórka na końcach palców niektórych zwierząt, zwłaszcza drapieżnych;

         (1.2) pot. przen. długi paznokieć

         (1.3) archeol. przekłuwacz, paleolityczne narzędzie posiadające wyodrębniony wierzchołek służący do przekłuwania


        Pazur (łac. unguicula) – rogowy twór naskórka chroniący końce palców, wspomagający poruszanie się, służący do przytrzymywania i rozrywania pokarmu, a także do ataku i obrony. Otacza ostatni paliczek. Ma kształt haczyka. Składa się z dwóch blaszek o różnej twardości. Zewnętrzna (grzbietowa) jest twardsza, rynienkowato zagięta, blaszka spodnia (podeszwowa) jest stosunkowo miękka. Ostrość pazura zapewnia środkowa część blaszki grzbietowej, twardsza niż jej boczne części.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pazura

        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) gw-pl|Poznań. ręka


        • Choroba kociego pazura inaczej gorączka kociego pazura
        • Pazura (polskie nazwisko) – polskie nazwisko

        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pazurczatka

        mieszkaniowa roślina ozdobna o cienkich i długich łodygach, z których każda zakończona jest twardym czerwonym lub różowym płatem i pojedynczym grubym słupkiem


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazurecznik

        pazurecznik wielki - gatunek owada z rzędu sieciarek, z rodziny mrówkolwowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazurek

        niewielki pazur


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od: pazur

         (1.2) mały pazur

         (1.3) muz. nakładka z wyrostkiem na palec dla gitarzysty

         (1.4) zob. pazurki.


        Pazurek – kolonia w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 783.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pazurki

        1. narzędzie ogrodnicze, którego koniec ma postać kilku łukowato wygiętych zębów;
        2. pasemka włosów zaczesane na czoło lub policzki


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) ogrod. krótkie, ręczne narzędzie do pielenia i spulchniania ziemi zakończone haczykami

         (1.2) rodzaj fryzury z prostymi, postrzępionymi kosmykami zachodzącymi na owal twarzy

        forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

         (2.1) M., B. i W. lm. od: pazurek


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazurkiewicz

        nazwisko


        Jerzy Bokłażec, ps. „Pazurkiewicz”, (ur. 1918, zm. 2 lutego 1945 w Lidzie) – oficer Armii Krajowej.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pazurkować

        używać pazurków (małego narzędzia ogrodniczego, którego koniec ma postać kilku łukowato wygiętych zębów) w celu spulchnienia gruntu


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazurkowce

        rodzina niewielkich małp szerokonosych występujących w Ameryce Południowej i Środkowej


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Callitrichidae|J.E. Gray|ref=tak., rodzina ssaków naczelnych z infrarzędu małpokształtnych;


        Pazurkowcowate, pazurkowce (Callitrichidae) – rodzina ssaków naczelnych z infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) obejmująca między innymi marmozety i tamaryny.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pazurkowcowate

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Callitrichidae|J.E. Gray|ref=tak., rodzina ssaków naczelnych z infrarzędu małpokształtnych;


        Pazurkowcowate, pazurkowce (Callitrichidae) – rodzina ssaków naczelnych z infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) obejmująca między innymi marmozety i tamaryny.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pazurkowiec

        niewielka małpa z podrzędu szerokonosych zamieszkująca wyżynne tereny Ameryki Południowej i Środkowej; np.: marmozeta, tamaryna, marykina, pigmejka


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) zool. małpa należąca do rodziny pazurkowców


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazurkowy

        pazurek


        Patrz:pazurek

        Źródła:

        SJP.pl

        Pazurnica

        bezkręgowiec zamieszkujący wilgotne lasy tropikalne, łączący w sobie niektóre cechy stawonogów i pierścienic; pratchawiec


        Pazurnice (Onychophora), pratchawce (Protracheata) – typ lądowych zwierząt bezkręgowych o robakowatym kształcie ciała, homonomicznej metamerii, jednej parze czułków i licznych odnóżach. Pazurnice posiadają cechy zarówno pierścienic (Annelida), jak i stawonogów (Arthropoda). Tworzą reliktową grupę o budowie nieznacznie zaledwie zmienionej od paleozoiku. Dotychczas opisano około 200 gatunków, z których większość występuje w tropikalnej strefie półkuli południowej, a część w strefach umiarkowanych Australii i Nowej Zelandii. Zasiedlają miejsca wilgotne i kamieniste w pobliżu cieków. Żywią się materią organiczną i drobnymi bezkręgowcami.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pazurnice

        bezkręgowiec zamieszkujący wilgotne lasy tropikalne, łączący w sobie niektóre cechy stawonogów i pierścienic; pratchawiec


        Pazurnice (Onychophora), pratchawce (Protracheata) – typ lądowych zwierząt bezkręgowych o robakowatym kształcie ciała, homonomicznej metamerii, jednej parze czułków i licznych odnóżach. Pazurnice posiadają cechy zarówno pierścienic (Annelida), jak i stawonogów (Arthropoda). Tworzą reliktową grupę o budowie nieznacznie zaledwie zmienionej od paleozoiku. Dotychczas opisano około 200 gatunków, z których większość występuje w tropikalnej strefie półkuli południowej, a część w strefach umiarkowanych Australii i Nowej Zelandii. Zasiedlają miejsca wilgotne i kamieniste w pobliżu cieków. Żywią się materią organiczną i drobnymi bezkręgowcami.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pazurogon

        rodzaj ssaka z podrodziny kangurów


        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Onychogalea|Gray|ref=tak., rodzaj ssaka z podrodziny kangurów występujący w północno-wschodniej Australii;

         (1.2) zool. ssak z rodzaju pazurogon (1.1)


        Pazurogon (Onychogalea) – rodzaj ssaka z podrodziny kangurów (Macropodidae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pazurowaty

        przypominający wyglądem pazur


        przymiotnik jakościowy

         (1.1) mający kształt pazura, przypominający pazur


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazurowy

        pazur


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) techn. dotyczący pazura, wyposażony w pazur


        Patrz:pazur

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazurzasty

        mający pazury, odznaczający się pazurami, najczęściej twardymi i dużymi (np. łapa pazurzasta)


        przymiotnik jakościowy

         (1.1) taki, który posiada pazury


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pazuszka

        zdrobnienie od: pazucha


        Źródła:

        SJP.pl

        Pazyfae

        postać z mitologii greckiej; Pasyfae


        Pazyfae (także Pasifae, Pazifae, Pasyfae; gr. Πασιφάη Pasipháē, dosł. "wszystko opromieniająca" od gr. πᾶς pas "wszystek" i φάος/φῶς phaos/phos "światło, blask", łac. Pasiphae lub Pasiphaë) – w mitologii greckiej królowa Krety.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pazłotko

        cienka folia pokryta warstewką metalu w kolorze złota lub srebra, używana głównie do pakowania artykułów spożywczych; pozłotka, pozłotko, sreberko, cynfolia, staniol


        Źródła:

        SJP.pl

        Pała

        1. duża pałka;
        2. potocznie: ocena niedostateczna;
        3. potocznie: głowa


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zgrub. od: pałka, zwykle taka do bicia

         (1.2) pot. uczn. jedynka (ocena niedostateczna w szkole)

         (1.3) pot. stud. (niegdyś też uczn.) dwója, dwójka (ocena)

         (1.4) posp. głowa

         (1.5) wulg. penis

         (1.6) pogard. slang. policjant

        forma czasownika.

         (2.1) 3. os. lp. ter. od: pałać


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałac

        reprezentacyjna budowla mieszkalna niemająca charakteru obronnego, będąca siedzibą rodziny królewskiej, rodu magnackiego itp.; później także reprezentacyjny budynek - siedziba władz, urzędu, instytucji społecznej lub kulturalnej; * forma dopełniacza l.poj. "pałaca" możliwa tylko w powiedzeniu "wart Pac pałaca, (a pałac Paca)" - jeden wart drugiego


        czasownik nieprzechodni niedokonany

         (1.1) bardzo jasno świecić

         (1.2) daw. płonąć

         (1.3) żywić jakieś silne uczucia


        Pałac (st.czes. palác, z wł. palazzo, z łac. palātium, Palātium, Palatyn) – reprezentacyjna budowla mieszkalna pozbawiona cech obronnych, rezydencja władcy, wielkopańska lub patrycjuszowska; od XIX w. także okazały budynek użyteczności publicznej, zwłaszcza siedziba władz lub instytucji państwowych. Ze względu na funkcje i położenie wyróżnia się pałace: wiejskie, miejskie, myśliwskie i letnie.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałacowo-Ogrodowy

        przymiotnik

         (1.1) dotyczący pałacu z ogrodem


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałacowy

        przymiotnik od: pałac; taki, w skład którego wchodzi pałac lub taki, który w jakiś inny sposób odnosi się do pałacu


        przymiotnik

         (1.1) związany z pałacem, dotyczący pałacu


        Pałacowy – nazwa drugiego stałego kina w Poznaniu (nazywanego wówczas „teatrem kinematograficznym”), zlokalizowanego przy placu Wilhelmowskim 8 (obecnie plac Wolności), którego właścicielami byli Franciszek Dymarski i Herman Mittelstaedt. Seanse odbywały się od stycznia 1907 do 1927 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałacyk

        niewielki pałac


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) zdrobn. od: pałac

         (1.2) niewielki pałac


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałacz

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) daw. pałac


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałączasty

        1. mający kształt pałąka, zakrzywiony jak pałąk; pałąkowaty;
        2. paśnik pałączasty - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałączek

        niewielki pałąk


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałąg

        rzeczownik, rodzaj męski

         (1.1) daw. gwara. pałąk


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałająco

        w sposób wyrażający gwałtowne uczucie, namiętność, żarliwość; płomiennie


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałający

        przymiotnik

         (1.1) pełen zapału, namiętności

        forma czasownika.

         (2.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od pałać


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałąk

        1. uchwyt w postaci wygiętego pręta;
        2. część rękojeści broni siecznej służąca do osłony dłoni;
        3. pantograf w postaci wygiętego pręta, używany do napędzania pojazdów trakcji elektrycznej


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) wygięty pręt, czasem służący jako uchwyt

         (1.2) zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole

         (1.3) element broni białej służący do osłony dłoni

         (1.4) techn. odbierak prądu w pojazdach zasilanych z trakcji elektrycznej


        Pałąk – wzgórze (284,1 m n.p.m.) w południowo-zachodniej Polsce, we Wzgórzach Strzelińskich, na Przedgórzu Sudeckim.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałąkowatość

        cecha kształtu jakiegoś przedmiotu wygiętego, zakrzywionego tak, jak pałąk


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałąkowaty

        taki, który jest zakrzywiony jak pałąk lub taki, który pod innym względem jest podobny do pałąka


        przymiotnik

         (1.1) wygięty łukowato jak pałąk


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałąkowy

        przymiotnik od: pałąk; taki, który pełni rolę pałąka lub taki, który używa pałąków w jakimś celu


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałana

        miasto w Rosji, stolica Koriacji


        rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

         (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w Kraju Kamczackim w Rosji, położone w zachodniej części Półwyspu Kamczackiego, nad prawym brzegiem rzeki Pałany (1.2);

         (1.2) geogr. rzeka w Rosji, w Kraju Kamczackim, uchodzi do Zatoki Szelichowa Morza Ochockiego


        Pałana (ros. Пала́на) – osiedle typu miejskiego położone w Kraju Kamczackim w Rosji. Zlokalizowane jest w zachodniej części półwyspu Kamczackiego, nad prawym brzegiem rzeki Pałana, około 8 kilometrów od wybrzeża Morza Ochockiego (nad zatoką Szelichową). W 2021 roku Pałana była zamieszkiwana przez 2 871 osób, głównie przez Koriaków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałaneczka

        rodzaj ssaka z rodziny drzewnicowatych


        Pałaneczka (Cercartetus) – rodzaj ssaka z rodziny drzewnicowatych (Burramyidae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pałać.


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałanka

        1. zwierzę, przedstawiciel torbaczy o gęstym, brązowawym lub szarym futrze i długim, chwytnym ogonie, żyjący na terenach Australii;
        2. mała, średniowieczna warownia ziemna budowana głównie na terenach obecnej Turcji


        • Pałanka – fortyfikacja budowana w średniowiecznej Turcji i na Węgrzech
        • Pałanka – rodzaj ssaka z podrodziny pałanek (Phalangerinae) w obrębie rodziny pałankowatych
        • Pałanka – jednostka administracyjna (okręg) funkcjonująca w Siczy Zaporoskiej
        • Pałanka – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie tulczyńskim
        • Pałanka – wieś na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, w rejonie humańskim, siedziba hromady

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałanki

        1. zwierzę, przedstawiciel torbaczy o gęstym, brązowawym lub szarym futrze i długim, chwytnym ogonie, żyjący na terenach Australii;
        2. mała, średniowieczna warownia ziemna budowana głównie na terenach obecnej Turcji


        Pałanki (Phalangerinae) – podrodzina ssaków z rodziny pałankowatych (Phalangeridae).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałankowate

        o cechach pałankowatych (rodzina torbaczy)


        Pałankowate (Phalangeridae) – rodzina ssaków, torbaczy z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia). Obejmuje gatunki zamieszkujące środowiska leśne w Australii, Nowej Gwinei i kilku mniejszych wysp Indonezji.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałankowaty

        o cechach pałankowatych (rodzina torbaczy)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałański

        przymiotnik od: Pałana (stolica Koriacji)


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) związany z Pałaną, dotyczący Pałany


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałarz

        w gwarze młodzieżowej: policjant; pała, glina, gliniarz, smerf


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałasik

        1. mały pałasz;
        2. zabawka dziecięca w kształcie pałasza


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałasiński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałasz

        1. broń sieczna pośrednia między mieczem a szablą, używana dawniej przez ciężką jazdę i dragonów;
        2. tropikalna ryba z rzędu okoniokształtnych o wydłużonym, spłaszczonym ciele


        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

         (1.1) hist. wojsk. odmiana broni białej o prostej głowni;

        rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

         (2.1) icht. podłużna, spłaszczona ryba z rodziny pałaszowatych

        forma czasownika.

         (3.1) 2. os. ter. od: pałać


        Pałasz (od węg. pallos) – jednoręczna sieczno-kolna broń biała, z prostą jedno- lub obosieczną głownią. Pałasze posiadały najczęściej rękojeści w stylu szablowym (rzadziej mieczowym/rapierowym).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałaszewski

        nazwisko


        • Bartłomiej Pałaszewski (1983-), pochodzący z Polski amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (także jako Bart Palaszewski)
        • Roman Pałaszewski (1955-2010), polski franciszkanin konwentualny, doktor historii Kościoła, działacz społeczny
        • Władysław Pałaszewski (1936-), polski siatkarz, reprezentant kraju, trener i sędzia siatkarski

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałaszować

        potocznie: jeść dużo i łapczywie; wsuwać, wtranżalać, opędzlowywać, wtrajać, szamać


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałaszowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) jedzenie czegoś szybko i z wielkim apetytem


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałaszowate

        rodzina ryb drapieżnych z gromady promieniopłetwych, której przedstawiciele charakteryzują się wydłużonym, płaskim ciałem bez łusek i płetwą grzbietową na całej jego długości


        Pałaszowate, wstęgowce (Trichiuridae) – rodzina drapieżnych, morskich ryb okoniokształtnych.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałaszowaty

        o cechach pałaszowatych (ryb drapieżnych z gromady promieniopłetwych, charakteryzujących się wydłużonym, płaskim ciałem bez łusek i płetwą grzbietową na całej jego długości)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałatka

        1. płachta z grubej, mocnej tkaniny impregnowanej, służąca do budowy prowizorycznych namiotów;
        2. namiot zbudowany z płatów tej płachty


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) brezentowa płachta noszona jako peleryna przeciwdeszczowa, z której daje się ustawić prosty namiot;

         (1.2) gw-pl|Warszawa. namiot


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałątkowate

        rodzina ważek


        Pałątkowate (Lestidae) – rodzina owadów z rzędu ważek zaliczana do podrzędu ważek równoskrzydłych (Zygoptera). Charakteryzują się metalicznie zielonym lub miedzianym ubarwieniem ciała oraz wydłużoną pterostygmą.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałczak

        roślina z rodziny kaktusowatych rosnąca na pustynnych terenach Meksyku i Półwyspu Kalifornijskiego; cereus, otąg


        Pałczak, otąg (Cereus Mill.) – rodzaj obejmujący 48 gatunków sukulentów z rodziny kaktusowatych. Występują w Ameryce Południowej i Ameryce Północnej. Nazwa pochodzi o łacińskiego wyrazu cereus (świeca). W Polsce niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny doniczkowe. Gatunkiem typowym jest C. hexagonus (L.) Mill.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałczycha

        bylina z okrągłą, silnie spłaszczoną bulwą, z której wyrasta zielonkawa, charakterystyczna pochwa kwiatowa


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałczyn

        Pałczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Miłosław.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

        15 kwietnia 1890 w miejscowości urodził się Wincenty Harembski – lekarz, uczestnik powstania wielkopolskiego, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1930-1935), ofiara zbrodni katyńskiej.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pałczyński

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałeczka

        1. zdrobnienie od: pałka; niewielka pałka lub mały przedmiot przypominający pałkę;
        2. podłużna bakteria wywołująca zazwyczaj jakieś stany chorobowe


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) zdrobn. od: pałka

         (1.2) muz. drewniany pręt do gry na instrumentach perkusyjnych

         (1.3) mikrobiol. morfologiczna forma bakterii o wydłużonym kształcie;

         (1.4) biol. prawie dojrzałe, występujące już we krwi stadium rozwojowe granulocytów

         (1.5) bot. rodzaj grzyba naziemnego z rodziny berłóweczkowatych

         (1.6) sport. cylindryczny przedmiot przekazywany przez zawodników podczas sztafety lekkoatletycznej

         (1.7) kulin. zob. pałeczki.


        • pałeczka (mikrobiologia)
        • pałeczka (hematologia)
        • pałeczka (grzyb)
        • pałeczka (litera w cyrylicy)
        • pałeczki – sztućce

        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałeczki

        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

         (1.1) kulin. azjatycki przyrząd do nabierania jedzenia;

        forma rzeczownika.

         (2.1) D. lp., M., B. i W. lm. od: pałeczka


        Pałeczki – para pałeczek wykonanych zwykle z: drewna, bambusu, plastiku, metalu, czasem zdobione, używane w niektórych krajach Dalekiego Wschodu jako sztućce. Są to najpopularniejsze sztućce na świecie – używają ich ponad dwa miliardy ludzi.


        Źródła:

        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałeczkorogi

        o cechach pałeczkorogich (grupa motyli)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałeczkorogie

        sztuczna grupa motyli latająca od wschodu do zachodu słońca; motyle dzienne, buławkorożne


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałeczkowaty

        podobny do pałeczki


        przymiotnik jakościowy

         (1.1) taki, który ma kształt pałeczki


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałeczkowy

        1. przymiotnik od: pałeczka; taki, który wykorzystuje pałeczki, zawiera w sobie pałeczki lub przedmioty podobne do pałeczek;
        2. sztuczny, świadomie zmieniany przez kogoś na czyjąś niekorzyść


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałecznica

        1. wieś w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim;
        2. wieś w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim


        • pałecznica – rodzaj grzybów
        • Pałecznica – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Niedźwiada
        • Pałecznica – wieś w woj. małopolskim, w pow. proszowickim, w gminie Pałecznica
        • Pałecznica – przystanek kolejowy we wsi Pałecznica w województwie lubelskim
        • Pałecznica – gromada w powiecie lubartowskim
        • Pałecznica – gromada w powiecie proszowickim

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałecznicki

        Pałecznica


        Patrz:Pałecznica

        Źródła:

        SJP.pl

        Pałecznik

        1. rodzaj grzybów z rodziny pałecznikowatych;
        2. rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych; rozrożek


        Calicium Pers. (pałecznik) – rodzaj grzybów z rodziny pałecznikowatych (Caliciaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałecznikowate

        rodzina porostów


        Pałecznikowate (Caliciaceae Chevall.) – rodzina grzybów z rzędu pałecznikowców (Caliciales).


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałecznikowaty

        o cechach pałecznikowatych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałętać

        pałętać się - chodzić od miejsca do miejsca bez celu, najczęściej przeszkadzając w jakiś sposób komuś


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałętanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) odczasownikowy od|pałętać się.


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałka

        1. długi, najczęściej drewniany lub gumowy przedmiot służący do uderzania lub jedno uderzenie zadane takim przedmiotem;
        2. długa trawa z charakterystycznymi, brunatnymi kolbami, rosnąca przy brzegach zbiorników wodnych; pałkowiec;
        3. potoczne określenie na funkcjonariusza policji


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) kij służący do uderzania, najczęściej drewniany lub gumowy, tępo zakończony

         (1.2) pot. uderzenie pałką (1.1)

         (1.3) pot. zdrobn. ocena niedostateczna w szkole

         (1.4) pot. przen. zdrobn. głowa ludzka, szczególnie łysa

         (1.5) bot. nazwa systematyczna|Typha|L.|ref=tak., rodzaj roślin ziemnowodnych z rodziny pałkowatych (Typhaceae) o grubych, brunatnych kwiatostanach;

         (1.6) bot. roślina z rodzaju pałka (1.5)


        Pałka (Typha L.) – rodzaj roślin ziemno-wodnych należący do rodziny pałkowatych (Typhaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od 8 do ok. 40 gatunków bylin, spotykanych na całym niemal świecie na brzegach wód. Zastosowanie znajdują jako rośliny jadalne, plecionkarskie (liście), surowiec do produkcji papieru i bywają sadzone jako rośliny ozdobne.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałkarka

        sportsmenka, która podczas zmagań sportowych używa pałki


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkarski

        przymiotnik od: pałkarz; taki, który jest używany przez policjantów i pałkarzy lub taki, który jakoś inaczej jest z nimi związany


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkarstwo

        1. pogardliwie: zawód policjanta;
        2. używanie pałki podczas zmagań sportowych


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkarz

        1. pogardliwe określenie na funkcjonariusza policji;
        2. sportowiec, który podczas zmagań sportowych używa pałki


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) pot. pogard. członek bojówki używający pałki

         (1.2) sport. w baseballu zawodnik odbijający piłkę kijem bejsbolowym;


        Pałkarz (ang. batter lub hitter) – w baseballu i softballu zawodnik drużyny atakującej, który zajmuje miejsce przy bazie domowej w celu odbicia piłki narzuconej przez miotacza. Każdy zawodnik grający w defensywie ma obowiązek pojawić się na liście pałkarzy. W American League i Pacific League na liście pałkarzy wyznacza się designated hittera w miejsce miotacza, który w National League i Central League na niej figuruje.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałker

        potocznie: perkusista


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkerka

        pałker


        Patrz:pałker

        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkier

        dawniej: członek orkiestry wojskowej bijący w kotły; pałkierz


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkierz

        dawniej: członek orkiestry wojskowej bijący w kotły; pałkier


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) stpol. bijący w kotły


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałkiewicz

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkowate

        rodzina roślin jednoliściennych z rzędu wiechlinowców; ożypałkowate, rogożowate


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałkowaty

        o cechach pałkowatych (rodzina roślin)


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkowiak

        pałkowiak plamisty - gatunek owada z rodziny szarańczowatych


        Pałkowiak (Myrmeleotettix) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.

        Głowę tych szarańczaków cechują czułki u samca o buławkowato, a u samicy o buławkowato lub maczugowato zgrubiałych wierzchołkach. Przedplecze ma tylko jedną bruzdę na dysku wyraźnie zaznaczoną. U samca wierzch przedplecza jest cechują listewki boczne słabo zagięte ku środkowi tak, że odległość między nimi jest 1,5–2 razy większa z tyłu niż z przodu. Narząd bębenkowy nakryty jest fałdem oskórka. Zewnętrzne krawędzie płatów pokładełka pozbawione są ząbkowania.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałkowiec

        długa trawa z charakterystycznymi, brunatnymi kolbami, rosnąca przy brzegach zbiorników wodnych; pałka


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałkowski

        nazwisko


        Pałkowski, Palkowski Potok, Pałkowski Potok – potok, lewobrzeżny dopływ Grajcarka.

        Potok płynie w Pieninach. Wypływa z wysokości 700 m n.p.m. spod głównej grani Małych Pienin, płynie w ogólnym kierunku północno-wschodnim i uchodzi do Grajcarka na wysokości 500 m n.p.m. Ma długość ok. 1,1 km. Średni jego spadek wynosi więc aż 18%, jest to więc bardzo bystry potok. Zasilany przez kilka mniejszych potoków.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałkowy

        przymiotnik od: pałka; wyglądający tak, jak pałka, podobny do pałki lub w jakiś inny sposób powiązany z pałką


        Źródła:

        SJP.pl

        Pałować

        potocznie: bić pałką


        czasownik przechodni niedokonany (dk. spałować)

         (1.1) bić pałką


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałowanie

        rzeczownik, rodzaj nijaki

         (1.1) pot. bicie kogoś pałką (szczególnie przez policję)


        Źródła:

        Wiktionary

        Pałówko

        Pałówko (wymowa niem. Neu Paalow) – wieś ulicówka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino. Znajduje się tu również placówka Ochotniczej Straży Pożarnej Miejscowość położona jest średnio na wysokości 50 m n.p.m. na wysoczyźnie morenowej płaskiej. Najwyższe wzniesienie to 53,5 m n.p.m.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pałowo

        Pałowo (wymowaniem.: Alt Paalow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino. Graniczy na północy z Pieszczem, na południu z Pałówkiem, a na zachodzie z Nosalinem. Leży na średniowiecznym trakcie z Darłowa przez Staniewice do Słupska (dziś jest to polna droga). Na północy wsi płynie potok Moszczeniczka wpadający w okolicach Staniewic do Wieprzy. Wieś ma czytelny do dziś kształt owalnicy. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pałuba

        1. płachta stanowiąca przykrycie wozów lub ogólnie o wozie nakrytym tą płachtą;
        2. niezgrabna kukła, lalka, figurka lub osoba przypominająca taką kukłę


        Pałuba (właśc. Pałuba. Sny Marii Dunin) – książka Karola Irzykowskiego opublikowana po raz pierwszy we Lwowie w 1903 roku. W jej skład wchodziły: eksperymentalna powieść Pałuba (Studium biograficzne), opowiadanie Sny Marii Dunin, a także metaliterackie komentarze: Uwagi do Pałuby, Wyjaśnienie Snów Marii Dunin i ich związek z Pałubą, Szaniec Pałuby.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałubicki

        nazwisko


        Pałubicki (Palbicki, Palbitzki, Palubitzki, Biber-Palubitzki, Biber-Pałubicki, Bober-Pałubicki, Sokół) – kaszubski herb szlachecki.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałubin

        Pałubin (kaszb. Pałëbin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Stara Kiszewa

        Wieś pogranicza kaszubsko-kociewskiego położona nad Kaczynką,dopływem Wierzycy.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

        Wieś stanowi sołectwo gminy Stara Kiszewa.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pałubinek

        Pałubinek – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo.

        Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Elżbiety w Pinczynie.

        W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


        Źródła:

        Wikipedia

        Pałucki

        przymiotnik od: Pałuki


        przymiotnik relacyjny

         (1.1) odnoszący się do regionu Pałuk, związany z regionem Pałuk

         (1.2) odnoszący się do wsi Pałuki, związany z wsią Pałuki

        przymiotnik jakościowy

         (2.1) charakterystyczny dla regionu Pałuk lub Pałuczan, mający cechy lub właściwości przypisywane regionowi Pałuk lub Pałuczanom

         (2.2) charakterystyczny dla wsi Pałuki lub pałuczan, mający cechy lub właściwości przypisywane wsi Pałuki lub pałuczanom


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałuczanin

        mieszkaniec Pałuk (regionu w Wielkopolsce)


        rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

         (1.1) etn. członek grupy etnograficznej ludności polskiej zamieszkującej Pałuki;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałuczanka

        mieszkanka Pałuk (regionu w Wielkopolsce)


        rzeczownik, rodzaj żeński

         (1.1) etn. członkini grupy etnograficznej ludności polskiej zamieszkującej Pałuki;


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary

        Pałuki

        region w północno-wschodniej Wielkopolsce, na pograniczu Kujaw


        rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

         (1.1) geogr. etn. region historyczno-etnograficzny w Polsce, w północnej Wielkopolsce;

         (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Opinogóra Górna;

        rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

         (2.1) herald. polski herb szlachecki;


        Pałuki, ziemia pałucka (łac. Paluka, Terra Palukacensis) – region etnograficzny w Polsce, położony w północno-wschodniej części Wielkopolski, nad południowym i zachodnim brzegiem Noteci.

        Pałuki są utożsamiane z powiatem kcyńskim z czasów I Rzeczypospolitej, który wchodził w skład województwa kaliskiego.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wiktionary oraz Wikipedia

        Pałygorskit

        minerał; uwodniony glinokrzemian magnezu


        Pałygorskit (attapulgit) – minerał z gromady krzemianów. Nazwa pochodzi od miejscowości Pałygorskaja (Rosja), gdzie został opisany w 1862 roku.


        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałys

        nazwisko


        • Andrzej Pałys (ur. 1957) – polski polityk
        • Anna Pałys (ur. 1995) – polska lekkoatletka
        • Joanna Pałys (ur. 1981) – polska malarka
        • Marcin Pałys (ur. 1964) – polski chemik
        • Renata Pałys (ur. 1956) – polska aktorka

        Źródła:

        SJP.pl
        Wikipedia

        Pałyski

        nazwisko


        Źródła:

        SJP.pl