Oc

1. Ordo Fratrum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo; zakon karmelitów;
2. Moniales Ordinis Camadulensis; zakon kamedułek;
3. rodzaj ubezpieczenia: odpowiedzialność cywilna


skrótowiec

 (1.1) = ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocalać

ratować kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem, zachowywać kogoś lub coś w całości; chronić


Źródła:

SJP.pl

Ocalały

uniknąć śmierci, zagłady, zniszczenia; uratować się, ujść cało


Źródła:

SJP.pl

Ocaleć

uniknąć śmierci, zagłady, zniszczenia; uratować się, ujść cało


czasownik nieprzechodni dokonany (brak ndk.)

 (1.1) książk. uniknąć unicestwienia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocalenie

uratować kogoś lub coś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocalić.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ocalić

uratować kogoś lub coś


czasownik przechodni dokonany (ndk. ocalać)

 (1.1) dokonany od|ocalać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocalona

uratować kogoś lub coś



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ocalony

uratować kogoś lub coś


Źródła:

SJP.pl

Ocb

[czytaj: o-ce-be] internetowy skrót od: o co biega (potocznie: o co chodzi)


Źródła:

SJP.pl

Occidental

sztuczny język utworzony na bazie języków zachodnioeuropejskich przez Edgara de Wahla; interlingue (uwaga, interlingua to inny sztuczny język)


Interlingue, początkowo occidental – język sztuczny utworzony przez bałtycko-niemieckiego oficera marynarki i nauczyciela Edgara de Wahla (1867–1948) i opublikowany w 1922 roku.

Interlingue jest językiem z grupy naturalistycznych języków planowych, który został skonstruowany w taki sposób, aby wyrazy pochodne w jak największej mierze przypominały formy występujące w językach zachodnioeuropejskich. Zostało to osiągnięte za pomocą tzw. reguły de Wahla, niewielkiego zbioru zasad dotyczących przekształcania bezokoliczników czasowników w pochodne od nich rzeczowniki i przymiotniki. Po uzupełnieniu słownika uproszczoną gramatyką powstał język stosunkowo łatwy do zrozumienia bez uprzedniej nauki przez osoby mówiące językami zachodnioeuropejskimi. Interlingue zyskał pewną popularność w Europie w okresie kilkunastu lat przed II wojną światową. W czasie wojny nazwa języka została zmieniona na interlingue.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ocd

skrót od:
1. Ordo Fratrum Carmelitarum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo - zakon karmelitów bosych;
2. skrót od: obsessive-compulsive disorder - zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne


Źródła:

SJP.pl

Ocean

rozległy, nieprzerwany obszar słonych wód oblewający lądy ze wszystkich stron; każda z pięciu części tego obszaru


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. zob. Okeanos.


Ocean (łac. Oceanus, stgr. Ὠκεανός Okeanos – u starożytnych Greków i Rzymian mityczna rzeka oblewająca cały świat, także nazwa jej boga) – wielka część hydrosfery ziemskiej, stanowiąca rozległy obszar słonej wody. Wody słone pokrywają w sumie blisko 3/4 (70,8%) Ziemi. Powierzchnia oceanów wynosi ok. 361 mln km², a ich łączna objętość ok. 1,3×1018 m³.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceanarium

miejsce z akwariami i basenami, w których hoduje i obserwuje się okazy zwierząt i roślin oceanicznych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) instytucja badająca i prezentująca florę i faunę morską;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceania

grupy wysp na Oceanie Spokojnym wchodzące w skład Melanezji, Mikronezji, Polinezji i Nowej Zelandii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. grupa wysp na Pacyfiku, uznawanych czasem za osobny kontynent;


Oceania – nazwa zbiorowa wysp na Oceanie Spokojnym.

Sam termin Oceania jest pojęciem umownym, powstałym w I połowie XIX wieku. Jej obszar jest różnie interpretowany w wydawnictwach geograficznych, politycznych, historycznych i turystycznych. W najszerszym tego słowa znaczeniu obejmuje on obszar między Azją a Ameryką. Według innych definicji obszar ten jest ograniczony o Japonię (wraz z wyspami Riukiu), Wyspy Kurylskie i Aleuty, a także Indonezję, Tajwan i Filipiny, ponieważ zamieszkałe na tych wyspach ludy i kultury są historycznie powiązane z Azją. Internetowa Encyklopedia PWN opisuje Oceanię jako zbiór wysp w środkowej i południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego o powierzchni 1,2 mln km², obejmujący ok. 7,5 tys. wysp. Wraz z Australią tworzą one część świata. W innych źródłach Australia stanowi część Oceanii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceaniczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest oceaniczne


Źródła:

Wiktionary

Oceaniczny

ocean; oceanowy (rzadziej)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący oceanu, związany z oceanem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oceanida

w mitologii greckiej: nimfa morska; okeanida


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. nimfa morska, każda z córek Okeanosa i Tetydy;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oceanik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od ocean


Źródła:

Wiktionary

Oceanit

magmowa skała wylewna lub subwulkaniczna


Źródła:

SJP.pl

Oceannik

ptak oceaniczny z rzędu rurkonosych, np. oceannik białoskrzydły


Źródła:

SJP.pl

Oceanobiolog

specjalista badający życie mórz i oceanów oraz zjawiska i mechanizmy w nich zachodzące


Źródła:

SJP.pl

Oceanograf

specjalista w dziedzinie oceanografii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie oceanografii (oceanologii)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceanografia

nauka o poszczególnych oceanach i morzach, obejmująca swym zakresem badanie zjawisk i procesów zachodzących w środowisku morskim oraz związków pomiędzy oceanem, atmosferą i skorupą ziemską; oceanologia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o oceanach i morzach;


Oceanografia (od greckiego Ωκεανός 'ocean' + γράφειν 'pisać'), także oceanologia – dział hydrologii badający oceany ziemskie w sposób interdyscyplinarny, metodami fizyki, chemii, biologii oraz innych nauk o Ziemi jak meteorologia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceanograficzny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z oceanografią, dotyczący oceanografii


Źródła:

Wiktionary

Oceanografka

oceanograf


Patrz:oceanograf

Źródła:

SJP.pl

Oceanolog

specjalista w zakresie oceanologii


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) specjalista w dziedzinie oceanologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oceanologia

nauka o poszczególnych oceanach i morzach, obejmująca swym zakresem badanie zjawisk i procesów zachodzących w środowisku morskim oraz związków pomiędzy oceanem, atmosferą i skorupą ziemską; oceanografia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka o oceanach


Oceanografia (od greckiego Ωκεανός 'ocean' + γράφειν 'pisać'), także oceanologia – dział hydrologii badający oceany ziemskie w sposób interdyscyplinarny, metodami fizyki, chemii, biologii oraz innych nauk o Ziemi jak meteorologia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceanologiczny

dotyczący oceanologii


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z oceanologią, dotyczący oceanologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oceanolożka

oceanolog


Patrz:oceanolog

Źródła:

SJP.pl

Oceanotechnika

Oceanotechnika (ocean + technika, gr. okeanós – grecki mityczny bóg wód oraz technikós – wykonany zgodnie ze sztuką) – interdyscyplinarna dziedzina techniki i nauk ścisłych zajmująca się badaniem i opracowywaniem metod eksploatacji i eksploracji mórz i oceanów. Nauka ta obejmuje wiedzę o środkach technicznych, ich budowie i eksploatacji oraz umiejętności i środki techniczne służące do wykorzystania morza i jego zasobów


Źródła:

Wikipedia

Oceanowy

ocean; oceaniczny (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Oceański

Oceania


Patrz:Oceania

Źródła:

SJP.pl

Ocechowywać

oznaczać jakiś przedmiot cechą; cechować


Źródła:

SJP.pl

Ocel

hak, najczęściej stalowy, wkręcany na końcach podkowy w celu uniknięcia poślizgnięcia się przez konia; hacel


Hacel (też: ocel) – śruba o łbie zazwyczaj w formie stożka, graniastosłupa lub ostrosłupa, zwykle stalowa, wkręcana w zakończenia ramion podków, aby zapobiec ślizganiu się konia na miękkiej ziemi czy lodzie. Dawniej, hacele były integralnymi elementami podków koni roboczych, odgiętymi z ramion; obecnie takie podkowy stosuje się rzadziej, ze względu na ich szkodliwe działanie na kopyta i kończyny – występuje brak amortyzacji wstrząsów przez strzałkę kopyta na twardym podłożu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oceloci

ocelot; ocelotowy


Źródła:

SJP.pl

Ocelot

drapieżnik z rodziny kotowatych, występuje w Ameryce Środkowej i Południowej; był obiektem polowań dla cennego futra, obecnie chroniony


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Leopardus|Gray|ref=tak., rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny kotowatych;

 (1.2) zool. kot z rodzaju ocelotów (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) wyprawiona skóra ocelota (1.2)


Ocelot (Leopardus) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ocelotowy

ocelot; oceloci


Źródła:

SJP.pl

Oceloty

drapieżnik z rodziny kotowatych, występuje w Ameryce Środkowej i Południowej; był obiektem polowań dla cennego futra, obecnie chroniony


Ocelot (Leopardus) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ocelowy

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. stalowy


Źródła:

Wiktionary

Ocembrować

za pomocą cegieł lub betonu umocnić np. ściany studni, brzegi rzek itp.


Źródła:

SJP.pl

Ocembrowanie

za pomocą cegieł lub betonu umocnić np. ściany studni, brzegi rzek itp.


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocembrować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocembrowywać

wzmacniać ściany zbiorników wodnych lub brzegi rzek, morza itp.; cembrować


Źródła:

SJP.pl

Ocena

1. sąd o wartości czegoś; osąd, krytyka;
2. stopień szkolny;
3. określenie materialnej wartości czegoś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opinia kogoś o czymś lub kimś

 (1.2) eduk. nota dawana uczniowi lub studentowi

 (1.3) oszacowanie wartości czegoś



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oceniać

czasownik przechodni niedokonany (dk. ocenić)

 (1.1) wydawać sąd, opinię

 (1.2) eduk. stawiać ocenę, stopień


Źródła:

Wiktionary

Oceniaczka

oceniacz


Patrz:oceniacz

Źródła:

SJP.pl

Oceniający

zawierający ocenę, np. komentarz oceniający


Źródła:

SJP.pl

Ocenianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oceniać.


Ocenianie (ang. assessment) jest kryterialnym wyznaczaniem rezultatu określonych oddziaływań lub stanu obiektów poddanych ocenie poprzez różnorodne procedury, polegające głównie na: sprawdzaniu spełniania progów wymagań, porównywaniu osiąganych efektów względem oczekiwań, różnicowaniu jednostek, grup, wytworów, procesów bądź szacowaniu jakości projektów, programów, treści, celów i środków.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ocenić

1. wydać opinię;
2. określić wartość


czasownik przechodni dokonany (ndk. oceniać)

 (1.1) dokonany od|oceniać.

czasownik zwrotny dokonany ocenić się (ndk. oceniać się)

 (2.1) dokonany od|oceniać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocenienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocenić.


Źródła:

Wiktionary

Ocenka

zdrobniale: ocena


Źródła:

SJP.pl

Ocenność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ocenne; cecha tych, którzy są ocenni


Źródła:

Wiktionary

Ocenny

zawierający elementy oceny; oceniający, ewaluacyjny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) będący wyrazem opinii kogoś o kimś lub o czymś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocenowy

ocena


Patrz:ocena

Źródła:

SJP.pl

Ocenoza

zbyt częste poddawanie uczniów sprawdzaniu ich postępów w nauce


Źródła:

SJP.pl

Ocenzurować

1. dokonać urzędowej kontroli tekstu, widowiska itp. pod względem obyczajowym lub politycznym;
2. usunąć z tekstu, widowiska itp. treści uznane za niepożądane dla odbiorców


Źródła:

SJP.pl

Ocet

roztwór wodny kwasu octowego używany jako przyprawa do potraw


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. spożywczy kwas octowy o stężeniu 5-10%, czasem z domieszkami smakowymi lub aromatyzującymi;

 (1.2) pot. chem. kwas octowy


Ocet (od łac. acetum) – wodny roztwór kwasu octowego o charakterystycznym ostrym zapachu i kwaśnym smaku, zwykle 6-procentowy lub 10-procentowy. Powstaje w wyniku fermentacji octowej alkoholu. Stosowany jako przyprawa zakwaszająca. Spożywany w nadmiarze jest szkodliwy, w niewielkich ilościach pobudza apetyt i sprzyja lepszemu trawieniu ciężkostrawnych potraw.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Och

wyraz wyrażający zachwyt, radość, zdziwienie, przestrach; oh


wykrzyknik

 (1.1) …służący wyrażaniu stanów uczuciowych (zachwytu, zaskoczenia, przestrachu)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zwykle w wyrażeniach: och i ach, achy i ochy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochab

nazwisko, np. Edward Ochab (1906-1989), polski działacz komunistyczny, w 1956 roku I sekretarz KC PZPR


Osoby o nazwisku Ochab:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochajtać

ohajtać, ochajtnąć, ohajtnąć;
1. regionalnie: doprowadzić coś z grubsza do ładu; ogarnąć;
2. potocznie: ochajtać się - ożenić się, zawrzeć związek małżeński


Źródła:

SJP.pl

Ochajtanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochajtać.


Źródła:

Wiktionary

Ochajtany

ohajtać, ochajtnąć, ohajtnąć;
1. regionalnie: doprowadzić coś z grubsza do ładu; ogarnąć;
2. potocznie: ochajtać się - ożenić się, zawrzeć związek małżeński


Źródła:

SJP.pl

Ochajtnąć

ochajtać, ohajtać, ohajtnąć;
1. regionalnie: doprowadzić coś z grubsza do ładu; ogarnąć;
2. potocznie: ochajtnąć się - ożenić się, zawrzeć związek małżeński


Źródła:

SJP.pl

Ochajtnięty

ochajtać, ohajtać, ohajtnąć;
1. regionalnie: doprowadzić coś z grubsza do ładu; ogarnąć;
2. potocznie: ochajtnąć się - ożenić się, zawrzeć związek małżeński


Źródła:

SJP.pl

Ochapiać

ochapiać się - dawniej:
1. przypominać się, przychodzić na myśl, wydawać się;
2. być podobnym do czegoś, przypominać coś


Źródła:

SJP.pl

Ochapić

ochapić się - dawniej: przypomnieć się, przyjść na myśl, wydać się


Źródła:

SJP.pl

Ochędóstwo

dawniej:
1. czystość, schludność, porządek;
2. strój, ubranie


Źródła:

SJP.pl

Ochędowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochędożenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochędożyć.


Źródła:

Wiktionary

Ochędożniej

stopień wyższy od przysłówka: ochędożnie


Źródła:

SJP.pl

Ochędożniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ochędożny


Źródła:

SJP.pl

Ochędożny

przestarzale: porządny, czysty, schludny


Źródła:

SJP.pl

Ochędożyć

dawniej: ozdobić, oczyścić


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) przest. również gw-pl|Poznań. wyczyścić, oporządzić, dokonany od|chędożyć.

czasownik zwrotny ochędożyć się

 (2.1) gw-pl|Poznań. oporządzić się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochendowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochenkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochełznywać

dawniej: okiełznywać


Źródła:

SJP.pl

Ochlać

ochlać się - wypić za dużo, ponad miarę (zwłaszcza alkoholu); opić się


Źródła:

SJP.pl

Ochlaj

potocznie: popijawa, pijatyka


Źródła:

SJP.pl

Ochlajtus

człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus


Źródła:

SJP.pl

Ochlany

taki, który się ochlał (wypił czegoś bardzo dużo)


Źródła:

SJP.pl

Ochlapać

czasownik przechodni dokonany (ndk. ochlapywać)

 (1.1) obrzucić czymś płynnym lub półpłynnym

 (1.2) pot. niezdarnie pomalować

 (1.3) slang. umyć

czasownik zwrotny dokonany ochlapać się (ndk. ochlapywać się)

 (2.1) trafić czymś ciekłym w siebie

 (2.2) slang. umyć się (często na prędce, byle jak, pobieżnie)


Źródła:

Wiktionary

Ochlapanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochlapać.


Źródła:

Wiktionary

Ochlaptus

człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus


Źródła:

SJP.pl

Ochlapus

człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, bibosz, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus


Źródła:

SJP.pl

Ochlastanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochlastać.


Źródła:

Wiktionary

Ochlewać

potocznie: ochlewać się - wypijać za dużo, ponad miarę (zwłaszcza alkoholu); upijać się


Źródła:

SJP.pl

Ochlokracja

ustrój, w którym władza należy do tłumu, występował w czasach Platona; zwyrodniała forma demokracji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. rządy motłochu, zwyrodniała forma demokracji, w której władza jest sprawowana bez żadnych struktur i zasad prawnych, bezpośrednio przez niezorganizowany i ulegający emocjom tłum;


Ochlokracja (stgr. ὀχλοκρατία ochlokratia – rządy tłumu, od ὄχλος óchlos – tłum, motłoch i κρατέω kratéõ – władam) – rządy motłochu, tłumu ciemnego pospólstwa; panowanie gminu ulicznego, gminowładztwo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochlokratyczny

przymiotnik od: ochlokracja


przymiotnik

 (1.1) związany z ochlokracją, właściwy ochlokracji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochman

nazwisko


Ochmann, Ochman:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochmański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochmatów

wieś na Ukrainie


Ochmatów (ukr. Охматів, Ochmatiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, w rejonie humańskim. W 2001 roku liczyła 877 mieszkańców.

Prywatne miasto szlacheckie, położone w województwie bracławskim, w 1739 roku należało do klucza Tetyjów Lubomirskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochmatowski

dotyczący Ochmatowa


Źródła:

SJP.pl

Ochmistrz

dawniej: urzędnik sprawujący nadzór nad służbą na dworze królewskim lub magnackim, dbający o etykietę; marszałek dworu



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochmistrzowa

małżonka ochmistrza


Źródła:

SJP.pl

Ochmistrzowski

ochmistrz


Patrz:ochmistrz

Źródła:

SJP.pl

Ochmistrzyni

1. dawniej: kobieta zarządzająca gospodarstwem w dużym majątku; gospodyni; szafarka;
2. dawniej: nauczycielka domowa, kierująca wychowaniem i wykształceniem dzieci;
3. kobieta mająca nadzór nad żeńską służbą na dworze magnackim lub królewskim


Ochmistrz, łac. magister curiae – urzędnik dworski, zarządca dworu królowej.

W 1366 r. wspomniany w dokumentach jest ochmistrz nadworny. Ochmistrz zarządzał bezpośrednio służbą, był opiekunem i wychowawcą dzieci.

W późniejszym okresie szczególną rangę miał ochmistrz królowej, zwany marszałkiem dworu królowej. Był zarządcą jej dworu, pełniąc podobne funkcje jak marszałek nadworny i podkomorzy nadworny na dworze władcy. Podczas wystąpień publicznych królowej niósł przed nią laskę. Reprezentował królową przed urzędami oraz utrzymywał w jej imieniu kontakty z sejmem i dygnitarzami państwowymi. Zarządzał bezpośrednio męską służbą, a przez ochmistrzynię – żeńską.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochnik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochocice

Ochocice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Kamieńsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ochociński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochock

miasto w Federacji Rosyjskiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Chabarowskim, port nad Morzem Ochockim;


Ochock (ros. Охотск) – osiedle typu miejskiego w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Chabarowskim, w rejonie ochockim. Port nad Morzem Ochockim.

Pierwsze miasto założone na Dalekim Wschodzie Rosji w roku 1647. W Ochocku miał swoją bazę duński podróżnik i odkrywca w służbie rosyjskiej Vitus Bering, który w czasie tych wypraw odkrył Cieśninę Beringa i Alaskę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochocki

przymiotnik od: Ochock


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ochockiem, dotyczący Ochocka



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochoczo

przysłówek

 (1.1) w sposób ochoczy, chętnie


Źródła:

Wiktionary

Ochoczość

duża gorliwość, zapał w podejmowaniu decyzji, działania; gorliwość, gotowość, skwapliwość


Źródła:

SJP.pl

Ochoczy

1. pełen ochoty, zapału, gorliwości; skwapliwy, skory, chętny, skłonny;
2. pełen werwy, radości; pogodny, raźny, żwawy


Źródła:

SJP.pl

Ochódno

Ochódno (niem. Achodden, 1938–1945 Neuvölklingen (Ostpr.)) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Szczytno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ochojczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Ochojca


Źródła:

Wiktionary

Ochojczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Ochojca


Źródła:

Wiktionary

Ochojec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa dzielnicy Katowic i Rybnika


W Polsce

Zobacz też: Rezerwat przyrody Ochojec


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ochojnik

drobny owad z mszycowatych powodujący narośle na drzewach iglastych


Źródła:

SJP.pl

Ochojnikowate

rodzina mszyc


Ochojnikowate (Adelgidae) – rodzina niewielkich, jajorodnych owadów zaliczana do mszyc.

Ochojnikowate żerują wyłącznie na drzewach iglastych. W zależności od gatunku mają tylko jedną roślinę żywicielską, albo w trakcie rozwoju zmieniają żywiciela. Zimują larwy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochojnikowaty

o cechach ochojnikowatych (rodzina mszyc)


Źródła:

SJP.pl

Ochojno

Ochojno – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Świątniki Górne.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ochojski

nazwisko


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Ochojca, związany z Ochojcem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochoński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochota

chęć, pociąg do czegoś, pragnienie czegoś; zapał, gorliwość


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. część miasta Warszawa;

 (1.2) geogr. część wsi Budy Szynczyckie, w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Czarnocin


Ochota – dzielnica Warszawy położona w lewobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochotka

muchówka, której larwy żyją w wodzie, stanowiąc pokarm ryb


Ochotka – popularna nazwa larw muchówek z rodziny ochotkowatych. Larwy długości od 2 do 40 mm w kolorze czerwonym, brązowym lub czarnym. Żyją w miejscach z ograniczoną obecnością tlenu w wodzie o mulistym dnie w obszarach dennych o wysokim zanieczyszczeniu organicznym.

Larwy ochotki stosowane są w akwarystyce jako żywy, mrożony pokarm lub po liofilizacji dla ryb ozdobnych.

Ochotka większych rozmiarów bywa używana jako przynęta wędkarska.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochotki

muchówka, której larwy żyją w wodzie, stanowiąc pokarm ryb


Źródła:

SJP.pl

Ochotkowate

rodzina muchówek podobnych do komarów


Ochotkowate (Chironomidae) – rodzina muchówek. Są to małe i bardzo małe owady podobne do komarów, o wydłużonych przednich nogach i wydatnych czułkach.Są jedną z najliczniejszych w gatunki rodzin w świecie zwierząt – na świecie opisano ponad 10 000 gatunków, w Polsce około 500. Ich systematyka jest bardzo skomplikowana, wciąż opisuje się nowe gatunki i dokonuje rewizji systematycznych. Wykazano, że wiele blisko spokrewnionych ze sobą gatunków z tej rodziny krzyżuje się ze sobą dając płodne potomstwo – w ten sposób dochodzi do powstawania stref mieszańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochotkowaty

o cechach ochotkowatych (rodzina muchówek)


Źródła:

SJP.pl

Ochotnicki

przymiotnik od: Ochotnica Dolna


Źródła:

SJP.pl

Ochotniczka

kobieta dobrowolnie podejmująca się jakiejś pracy lub dobrowolnie pomagająca komuś


Ochotniczka – pierwszy żeński stopień harcerski we wszystkich organizacjach harcerskich w Polsce. Zdobywają go dziewczęta w wieku 10-13 lat. Oznaczeniem stopnia jest oksydowany krzyż harcerski (ZHR) bądź jedna belka na pagonie (ZHP). W zależności od tradycji środowiska jego zdobycie może być związane z dopuszczeniem do złożenia Przyrzeczenia harcerskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochotniczy

związany z ochotnikiem lub właściwy ochotnikowi; dobrowolny


przymiotnik

 (1.1) właściwy ochotnikowi, dotyczący ochotnika, składający się z ochotników


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochotnie

przysłówek sposobu

 (1.1) z ochotą, z chęcią


Źródła:

Wiktionary

Ochotniej

stopień wyższy od przysłówka: ochotnie


Źródła:

SJP.pl

Ochotniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ochotny


Źródła:

SJP.pl

Ochotnik

osoba dobrowolnie podejmująca się jakiejś pracy lub dobrowolnie pomagająca komuś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś dobrowolnie zgłaszający się do udziału w czymś



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochotny

dawniej: ochoczy


przymiotnik

 (1.1) wyrażający chęć, ochotę; ochoczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochowiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ochra

żółta lub brunatna farba otrzymywana z glinki, stosowana w malarstwie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) barwa żółtobrunatna

 (1.2) chem. farba o barwie żółtobrunatnej otrzymywana z ochry (1.3), używana w malarstwie, przemyśle kosmetycznym, włókienniczym itp;

 (1.3) miner. glinka o żółtym lub brunatnym zabarwieniu wykorzystywana do wyrobu farb


Ochra (stgr. ὤχρα ōchra, z ὠχρός ōchrós – „żółty, blady”) – rodzaj pelitycznej zwietrzeliny skał i iłów bogatych w związki żelaza, wykorzystywany jako naturalny, nieorganiczny pigment o barwie od żółtej do brązowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochrana

tajna policja polityczna w carskiej Rosji


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochraniać

czasownik przechodni niedokonany (dk. ochronić)

 (1.1) strzec lub zabezpieczać przed zagrożeniem


Źródła:

Wiktionary

Ochraniacz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. przedmiot chroniący coś przed uszkodzeniem


Źródła:

Wiktionary

Ochromiały

stać się kulawym - utykającym na nogę; okuleć, okulawieć


Źródła:

SJP.pl

Ochromieć

stać się kulawym - utykającym na nogę; okuleć, okulawieć


Źródła:

SJP.pl

Ochrona

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dbanie o to, aby coś się nie zniszczyło; pilnowanie, aby coś nie uległo szkodzie, skrzywdzeniu

 (1.2) służba odpowiedzialna za bezpieczeństwo

 (1.3) rzecz, która przed czymś chroni

 (1.4) daw. rodzaj przedszkola



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ochroniarka

ochroniarz


Patrz:ochroniarz

Źródła:

SJP.pl

Ochroniarski

przymiotnik od: ochroniarz


Źródła:

SJP.pl

Ochroniarz

osoba wynajęta do ochrony ważnych obiektów lub jakichś osób


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pracownik służb ochrony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochronić

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) dokonany od|ochraniać.

czasownik zwrotny dokonany ochronić się (ndk. ochraniać się)

 (2.1) ochronić siebie samego


Źródła:

Wiktionary

Ochronienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochronić.


Źródła:

Wiktionary

Ochronka

1. dawniej: rodzaj przedszkola dla biednych lub osieroconych dzieci;
2. zdrobnienie od: ochrona


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. zazwyczaj przyzakonny ośrodek opiekuńczy dla dzieci;

 (1.2) przest. przedszkole (najczęściej prowadzone przez zakonnice)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochronność

cecha tego, co przed czymś ochrania


Źródła:

SJP.pl

Ochronny

taki, który ochrania, zabezpiecza


przymiotnik

 (1.1) stanowiący ochronę przed czymś; chroniący, dający ochronę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochronoza

choroba genetyczna prowadząca do zapalenia stawów i ścięgien, której objawami są m.in. ciemnobrunatne zabarwienie moczu i niebieskawo-czarne przebarwienia tkanki łącznej; alkaptonuria


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochrowiak

krocznik ochrowiak - motyl z rodziny miernikowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Ochrowożółty

żółty o ochrowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Ochrowy

ochra


przymiotnik

 (1.1) koloru ochry, koloru żółtobrunatnego


Patrz:ochra

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochryda

miasto w Macedonii Północnej


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Macedonii

 (1.2) geogr. Jezioro Ochrydzkie


Ochryda (mac. ОхридOhrid, staroż. ilir. Diassarites, gr. Λύχνιδος – Lychnidos, alb. Ohër, Ohri) – miasto w południowo-zachodniej Macedonii Północnej, nad Jeziorem Ochrydzkim, u stóp gór Galiczica. Ośrodek administracyjny gminy Ochryda. Liczba mieszkańców wynosi 42 033 (80% Macedończyków, 7% Albańczyków, 5% Turków – dane z 2002 r.), co czyni miasto siódmym w kraju pod względem wielkości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ochrydzki

przymiotnik od: Ochryda


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ochrydą, dotyczący Ochrydy (miasta w Macedonii)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochrypiały

ochrypnąć, schrypieć, schrypnąć, zachrypnąć, zachrypieć; przestarzale:
1. nabawić się chrypki;
2. o głosie: stać się chrypliwym, zacząć brzmieć nisko i matowo


Źródła:

SJP.pl

Ochrypieć

ochrypnąć, schrypieć, schrypnąć, zachrypnąć, zachrypieć; przestarzale:
1. nabawić się chrypki;
2. o głosie: stać się chrypliwym, zacząć brzmieć nisko i matowo


Źródła:

SJP.pl

Ochryple

przysłówek

 (1.1) mając chrypliwe brzmienie


Źródła:

Wiktionary

Ochrypnąć

ochrypieć, schrypieć, schrypnąć, zachrypnąć, zachrypieć;
1. nabawić się chrypki;
2. o głosie: stać się chrypliwym, zacząć brzmieć nisko i matowo


czasownik dokonany (ndk. chrypnąć)

 (1.1) nabawić się chrypy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochrypnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nabawienie się chrypy


Źródła:

Wiktionary

Ochrypnięty

przymiotnik odczasownikowy

 (1.1) med. taki, który ochrypnął

forma czasownika.

 (2.1) quasi-imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: ochrypnąć


Źródła:

Wiktionary

Ochrypłość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego co ochrypłe


Źródła:

Wiktionary

Ochrypły

1. taki, który ochrypnął; ochrypnięty;
2. mający chrypliwe brzmienie


przymiotnik odczasownikowy

 (1.1) med. taki, który ochrypł


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochrzan

pospolicie: ostre upomnienie, reprymenda; opierdol, opiernicz, opeer, opieprz


Źródła:

SJP.pl

Ochrzanianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochrzaniać.


Źródła:

Wiktionary

Ochrzanić

potocznie: skarcić, zganić, zwymyślać kogoś; opierniczyć, opieprzyć, zbesztać, opierwiastkować


Źródła:

SJP.pl

Ochrzcić

1. udzielić sakramentu chrztu;
2. nadać komuś lub czemuś jakieś imię lub jakąś nazwę; nazwać;
3. potocznie: dodać wody do jakiejś cieczy, np. do alkoholu, mleka; rozcieńczyć wodą;
4. ochrzcić się - przyjąć sakrament chrztu


czasownik przechodni dokonany (ndk. chrzcić)

 (1.1) kośc. udzielić komuś sakramentu chrztu

 (1.2) rel. daw. uczynić nad kimś znak inicjujący nową jakość w życiu, zrywający z przeszłością

 (1.3) pot. nadać komuś lub czemuś imię lub nazwę

 (1.4) pot. zainicjować kogoś w czymś

 (1.5) rozcieńczyć coś wodą, pogarszając jakość

czasownik zwrotny dokonany ochrzcić się (ndk. chrzcić się)

 (2.1) kośc. przyjąć sakramentu chrztu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochrzczeni

1. udzielić sakramentu chrztu;
2. nadać komuś lub czemuś jakieś imię lub jakąś nazwę; nazwać;
3. potocznie: dodać wody do jakiejś cieczy, np. do alkoholu, mleka; rozcieńczyć wodą;
4. ochrzcić się - przyjąć sakrament chrztu


Źródła:

SJP.pl

Ochrzczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochrzcić.


Źródła:

Wiktionary

Ochrzczony

1. udzielić sakramentu chrztu;
2. nadać komuś lub czemuś jakieś imię lub jakąś nazwę; nazwać;
3. potocznie: dodać wody do jakiejś cieczy, np. do alkoholu, mleka; rozcieńczyć wodą;
4. ochrzcić się - przyjąć sakrament chrztu


Źródła:

SJP.pl

Ochrzęstna

cienka, włóknista błona utworzona z tkanki łącznej zbitej, pokrywająca większość chrząstek


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochuchiwać

chuchać wiele razy ze wszystkich stron


Źródła:

SJP.pl

Ochudno

Ochudno – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Rząśnik. Ma statussołectwa. Leży u źródeł rzeczki Prut na Międzyrzeczu Łomżyńskim, na terenie Puszczy Białej, w otoczeniu lasów. Najbliższym miastem jest Wyszków.


Źródła:

Wikipedia

Ochujały

wulgarnie: taki, który zwariował, ogłupiał; ocipiały


Źródła:

SJP.pl

Ochujeć

wulgarnie: zwariować, ogłupieć; ocipieć


czasownik

 (1.1) wulg. zagubić się w czymś, nie zrozumieć o co chodzi

 (1.2) wulg. zwariować, zgłupieć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochwacać

1. powodować u konia ochwat;
2. ochwacać się - o koniu: dostawać ochwatu


Źródła:

SJP.pl

Ochwacenie

1. spowodować wystąpienie u konia ochwatu (gośćcowego zapalenia miękkich części kopyta), przeważnie przez niewłaściwe żywienie lub nadmierne przemęczenie;
2. ochwacić się - o koniu: dostać ochwatu


Źródła:

SJP.pl

Ochwacić

1. spowodować wystąpienie u konia ochwatu (gośćcowego zapalenia miękkich części kopyta), przeważnie przez niewłaściwe żywienie lub nadmierne przemęczenie;
2. ochwacić się - o koniu: dostać ochwatu


Źródła:

SJP.pl

Ochwat

gośćcowe zapalenie miękkich części kopyta końskiego


Ochwat – u konia ostre, rozlane zapalenie tworzywa kopytowego, okrywającego kość kopytową. Ochwat może być ostry lub przewlekły. Zazwyczaj dotyka przednich nóg konia, choć może też pojawić się we wszystkich czterech kopytach. Schorzenie jest bardzo niebezpieczne, ponieważ róg kopyta może ulec trwałemu zniekształceniu w wyniku powikłań.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ochweśnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) handlarz dewocjonaliami produkowanymi w XIX wieku w okolicy Skulska


Źródła:

Wiktionary

Ochy

achy i ochy - westchnienia zachwytu, radości itp.


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zob. och.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochybny

dawniej: niepewny, wątpliwy, omylny


Źródła:

SJP.pl

Ochynąć

czasownik

 (1.1) stpol. zatonąć


Źródła:

Wiktionary

Ochynia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. zob. łochynia.


Źródła:

Wiktionary

Ochładzać

czasownik przechodni niedokonany (dk. ochłodzić)

 (1.1) obniżać temperaturę czegoś

 (1.2) czynić mniej intensywnym

czasownik zwrotny niedokonany ochładzać się

 (2.1) stawać się chłodniejszym

 (2.2) stawać się mniej intensywnym w serdeczności


Źródła:

Wiktionary

Ochładzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ochładzać.


Źródła:

Wiktionary

Ochłap

1. resztka jakiegoś jedzenia, zwykle mięsa;
2. coś o niskiej wartości, oferowane z konieczności lub z litości


Źródła:

SJP.pl

Ochłapowy

będący czymś o niskiej wartości, małowartościowy


Źródła:

SJP.pl

Ochłoda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) schłodzenie się, orzeźwienie


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ochłodzenie

1. obniżyć temperaturę czegoś lub kogoś; oziębić, schłodzić, ostudzić;
2. zmniejszyć intensywność jakichś relacji, uczuć;
3. ochłodzić się -
a) być ochłodzonym; oziębić się, ostudzić się;
b) ochłodzić samego siebie;
c) w odniesieniu do uczuć, relacji: stać się mniej intensywnym, serdecznym


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) meteorol. spadek temperatury powietrza

 (1.2) uczynienie mniej intensywnymi jakiś pozytywnych uczuć lub relacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ochłodzić

1. obniżyć temperaturę czegoś lub kogoś; oziębić, schłodzić, ostudzić;
2. zmniejszyć intensywność jakichś relacji, uczuć;
3. ochłodzić się -
a) być ochłodzonym; oziębić się, ostudzić się;
b) ochłodzić samego siebie;
c) w odniesieniu do uczuć, relacji: stać się mniej intensywnym, serdecznym


Źródła:

SJP.pl

Ochłodły

taki, który ochłódł


Źródła:

SJP.pl

Ochłonąć

1. odzyskać równowagę psychiczną po silnym przeżyciu, wstrząsie; uspokoić się, ochłodnąć, ochłodnieć;
2. pozbyć się uczucia gorąca po intensywnym wysiłku; odetchnąć, odsapnąć, odzipnąć, złapać oddech


Źródła:

SJP.pl

Ociąć

dawniej:
1. ociosać, obciąć coś;
2. obić kogoś; osmagać, oćwiczyć;
3. oszukać, okpić, odrwić


Źródła:

SJP.pl

Ociągać

ociągać się - zwlekać z czymś lub robić coś niechętnie, bez pośpiechu


czasownik przechodni niedokonany (dk. ociągnąć)

 (1.1) łow. zdejmować skórę ze zwierzęcia

czasownik zwrotny niedokonany ociągać się (dk. ociągnąć się)

 (2.1) robić coś zbyt powolnie, niechętnie, wahając się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ociągający

ociągać się - zwlekać z czymś lub robić coś niechętnie, bez pośpiechu


Patrz:ociągać

Źródła:

SJP.pl

Ociągliwy

dawniej: ociągający się, zwlekający


Źródła:

SJP.pl

Ociągnąć

czasownik przechodni dokonany (ndk. ociągać)

 (1.1) łow. zdjąć skórę ze zwierzęcia

czasownik zwrotny dokonany ociągnąć się (ndk. ociągać się)

 (2.1) zrobić coś zbyt powolnie, niechętnie, wahając się


Źródła:

Wiktionary

Ociążać

dawniej:
1. obciążać;
2. stawać się ciężarem


Źródła:

SJP.pl

Ocicat

[czytaj: os-ikat] gatunek kota będący krzyżówką kotów syjamskiego, abisyńskiego i amerykańskiego krótkowłosego


Ocicat – rasa kota.

Ocicat został wyhodowany po „połączeniu” kotów syjamskich, abisyńskich i amerykańskich krótkowłosych. Hodowcy chcieli uzyskać mocnego i eleganckiego kota o wspaniałym charakterze i umaszczeniu. Po swoich przodkach odziedziczył bardzo pozytywne cechy:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ocice


Źródła:

Wikipedia

Ociec

ocieknąć;
1. spłynąć, ścieknąć z czegoś
2. wyschnąć, pozwoliwszy ścieknąć wodzie
3. pokryć się cieknącym płynem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. ojciec

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. ociekać)

 (2.1) zob. ociekać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocieczony

taki, który ociekł (1. wyschnął, pozwalając ścieknąć wodzie;
2. pokrył się cieknącym płynem); ociekły, ocieknięty


Źródła:

SJP.pl

Ociek

1. górna, boczna część zlewu; ociekacz;
2. w technice: ociekanie, ocieknięcie


Źródła:

SJP.pl

Ociekacz

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) techn. przedmiot do samoczynnego osączania mokrych naczyń i/lub sztućców po ich umyciu


Źródła:

Wiktionary

Ociekarka

rodzaj suszarki do naczyń


Źródła:

SJP.pl

Ocieknąć

ociec;
1. spłynąć, ścieknąć z czegoś
2. wyschnąć, pozwoliwszy ścieknąć wodzie
3. pokryć się cieknącym płynem


Źródła:

SJP.pl

Ocieknięty

taki, który ocieknął (ociekł); ociekły, ocieczony


Źródła:

SJP.pl

Ociekowy

ociek


Patrz:ociek

Źródła:

SJP.pl

Ociekły

taki, który ociekł (1. wyschnął, pozwalając ścieknąć wodzie;
2. pokrył się cieknącym płynem); ocieczony, ocieknięty


Źródła:

SJP.pl

Ocielić

ocielić się (o krowie i niektórych innych zwierzętach): wydać na świat cielę; wycielić się


Źródła:

SJP.pl

Ocielonka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. krowa po ocieleniu


Źródła:

Wiktionary

Ocielony

o zwierzęciu, np. o krowie: taki, który się ocielił, wydał na świat cielę


Źródła:

SJP.pl

Ociemniać

1. ogłupiać, otumaniać;
2. dawniej: przyciemniać, zaciemniać


Źródła:

SJP.pl

Ociemniała

taki, który stracił wzrok, przestał widzieć; niewidomy, ślepy, oślepły


Źródła:

SJP.pl

Ociemniały

taki, który stracił wzrok, przestał widzieć; niewidomy, ślepy, oślepły


Ślepota – całkowite lub znaczne zaburzenie widzenia. Ślepota może byćspowodowana wadami oka lub chorobami i uszkodzeniami natury neurologicznej lub mechanicznej. Zaburzenie to może mieć charakter nabyty (np. w wyniku uszkodzenia oczu) lub wrodzony (jako niedorozwój oka będącego narządem wzroku). Na świecie żyje około 45 milionów ludzi niewidomych i 269 milionów z zaburzeniami widzenia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ociemnić

1. ogłupić, otumanić;
2. dawniej: przyciemnić, zaciemnić


Źródła:

SJP.pl

Ociemnieć

stracić wzrok, zdolność widzenia; oślepnąć, zaniewidzieć


Źródła:

SJP.pl

Ocienić

rzucić cień na coś


Źródła:

SJP.pl

Ocieniowywać

otaczać cieniem, czymś ciemnym; zacieniać


Źródła:

SJP.pl

Ociepa

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ociepka

nazwisko


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. gw-pl|Śląsk Cieszyński. wiązka



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ocieplać

1. powodować podnoszenie temperatury czegoś, ogrzewać coś;
2. zabezpieczać pomieszczenie przed utratą ciepła, izolować


czasownik przechodni niedokonany (dk. ocieplić)

 (1.1) stosować zabezpieczenie przed utratą ciepła

czasownik zwrotny niedokonany ocieplać się (dk. ocieplić się)

 (2.1) stawać się ciepłym

 (2.2) o temperaturze podnosić się

 (2.3) o relacjach ulegać poprawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocieplający

1. powodować podnoszenie temperatury czegoś, ogrzewać coś;
2. zabezpieczać pomieszczenie przed utratą ciepła, izolować


Źródła:

SJP.pl

Ocieplanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocieplać.


Źródła:

Wiktionary

Ocieplany

1. powodować podnoszenie temperatury czegoś, ogrzewać coś;
2. zabezpieczać pomieszczenie przed utratą ciepła, izolować


Źródła:

SJP.pl

Ocieplenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocieplić.


Źródła:

Wiktionary

Ociepleniowiec

specjalista w zakresie ociepleń budynków


Źródła:

SJP.pl

Ociepleniowy

ocieplenie


Patrz:ocieplenie

Źródła:

SJP.pl

Ocieplić

czasownik przechodni dokonany (ndk. ocieplać)

 (1.1) zabezpieczyć przed utratą ciepła

czasownik zwrotny dokonany ocieplić się (ndk. ocieplać się)

 (2.1) stać się ciepłym, mniej zimnym

 (2.2) o temperaturze podnieść się

 (2.3) o relacjach ulec poprawie


Źródła:

Wiktionary

Ocierać

czasownik niedokonany

 (1.1) przesuwać czymś po powierzchni czegoś

 (1.2) usuwając coś z powierzchni przesuwając czymś

czasownik zwrotny niedokonany ocierać się

 (2.1) przesunąć własnym ciałem po jakiejś powierzchni

 (2.2) przesunąć ciałem po sobie wzajemnie

 (2.3) przen. poznać coś ledwo powierzchownie


Źródła:

Wiktionary

Ocieranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocierać.


Źródła:

Wiktionary

Ocierniać

otaczać, ogradzać cierniami


Źródła:

SJP.pl

Ociernica

ociernica czarna - chrząszcz z rodziny tarczykowatych


Źródła:

SJP.pl

Ociętny

przymiotnik

 (1.1) stpol. ociągający się


Źródła:

Wiktionary

Ociężale

przysłówek

 (1.1) w sposób ociężały


Źródła:

Wiktionary

Ociężalej

stopień wyższy od przysłówka: ociężale


Źródła:

SJP.pl

Ociężalszy

stopień wyższy od przymiotnika: ociężały


Źródła:

SJP.pl

Ociężałość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ociężałe


Źródła:

Wiktionary

Ociężały

przymiotnik

 (1.1) wykonywany powolnie, bez energii

 (1.2) niemający energii do działania

 (1.3) pozbawiony bystrości, polotu


Źródła:

Wiktionary

Ocin

Ocin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Wróblew.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Była ona na granicy pomiędzy dwoma majątkami Kościerzynem i Kobierzyckiem. W 1902 r. wieś przecięła linia kolejowa. Później przecięła ją trasa Sieradz – Kalisz.

Przez miejscowość przebiega turystyczny szlak im. Władysława Reymonta (zielony).


Źródła:

Wikipedia

Ocio

zdrobnienie od: Otto, Otton (imiona męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ocios

powierzchnia boczna wyrobiska kopalnianego


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) górn. boczna ściana wyrobiska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ociosać

1. ciosając, obrobić lub wygładzić ze wszystkich stron drzewo lub kamień; obciosać;
2. spowodować, że ktoś nabiera ogłady


Źródła:

SJP.pl

Ociosywać

1. ciosając, obrabiać lub wygładzać ze wszystkich stron drzewo lub kamień; obciosywać;
2. powodować, że ktoś nabiera ogłady


Źródła:

SJP.pl

Ocipiały

wulgarnie: zwariować, ogłupieć; ochujeć


Źródła:

SJP.pl

Ocipieć

wulgarnie: zwariować, ogłupieć; ochujeć


czasownik nieprzechodni

 (1.1) pot. zwariować, zgłupieć, sfiksować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ociskać

dawniej:
1. ściskając, otrząsać;
2. przylegać szczelnie; obciskać, otulać


Źródła:

SJP.pl

Ociulać

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) wulg. oszukać

czasownik nieprzechodni dokonany

 (2.1) wulg. stracić zmysły, oszaleć


Źródła:

Wiktionary

Ociulanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ociulać.


Źródła:

Wiktionary

Ociupeńki

bardzo mały


Źródła:

SJP.pl

Ociupina

potocznie: niewielka ilość czegoś; ociupinka; krztyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewielka ilość czegoś, cząstka, kawałeczek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ociupinę

potocznie: niewielka ilość czegoś; ociupinka; krztyna


Źródła:

SJP.pl

Ociupinka

potocznie: niewielka ilość czegoś; ociupina


Źródła:

SJP.pl

Ociupinkę

potocznie: niewielka ilość czegoś; ociupina


Źródła:

SJP.pl

Ockham

Ockham – wieś w Anglii, w hrabstwie Surrey, w dystrykcie Guildford. Leży 33 km na południowy zachód od centrum Londynu. Miejscowość liczy 384 mieszkańców.

Wieś słynie z tego, iż jest domniemanym miejscem urodzin Williama Ockhama.


Źródła:

Wikipedia

Ockhamizm

[czytaj: okhamizm] kierunek filozoficzny w scholastyce XIV wieku, będący kontynuacją poglądów Wilhelma Ockhama; okhamizm


Ockhamiści – ruch w ramach filozofii średniowiecznej, obejmujący zwolenników i kontynuatorów myśli Williama Ockhama. Ruch rozpoczął Ockham i Uniwersytet Oksfordzki w XIV wieku. Ockhamiści zostali potępieni przez Kościół katolicki jako głoszący niebezpieczne dla jego nauk tezy. Wielu z ockhamistów było zmuszonych do wyrzeczenia się swych nauk, m.in. Mikołaj z Autrécourt i Jan z Mirecourt, choć część, jak Mikołaj z Oresme lub Albert Saksończyk doszło do wysokich godności kościelnych, zajmując się więcej naukami specjalnymi, niż kwestiami nauk Kościoła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ocki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Oką, dotyczący Oki


Źródła:

Wiktionary

Ocknąć

1. wyrwać kogoś z jakiegoś stanu (snu, zadumy), spowodować czyjeś nagłe odzyskanie poczucia rzeczywistości; zbudzić, obudzić, przebudzić;
2. ocknąć się -
a) obudzić się;
b) oprzytomnieć


Źródła:

SJP.pl

Oclenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oclić.


Źródła:

Wiktionary

Oclić

nałożyć cło


czasownik przechodni dokonany (ndk. clić)

 (1.1) nałożyć cło lub pobrać cło ze sprzedaży czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocr

skrót od: Optical Character Recognition, optyczne rozpoznawanie znaków przy wczytywaniu tekstu za pomocą skanera


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) inform. proces zamieniający tekst zawarty w obrazie w jego cyfrową reprezentację, optyczne rozpoznawanie pisma;

 (1.2) inform. oprogramowanie umożliwiające OCR (1.1)

 (1.3) inform. cyfrowy tekst będący wynikiem działania OCR (1.2)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocso

skrót od: Ordo Cisterciensium Strictionis Observantiae - zakon mniszy założony we francuskim klasztorze cysterskim La Trappe w 1664 roku; trapiści, Zakon Cystersów Ściślejszej Obserwancji


Źródła:

SJP.pl

Octan

sól lub ester kwasu octowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. ester albo sól kwasu octowego;


Octany – grupa chemicznych związków organicznych będących solami lub estrami kwasu octowego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Octanowy

octan


Patrz:octan

Źródła:

SJP.pl

Octavia

[czytaj: oktawja] samochód typu Škoda Octavia


Miasta

Starożytny Rzym


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Octavo

[czytaj: oktawo] bibliograficzny format książki otrzymywany poprzez trzykrotne złożenie arkusza papieru i uzyskanie w ten sposób 32 stron, czyli 16 kart; ósemka, in octavo


Format bibliograficzny – określenie formatu książki, pochodzące od liczby złożeń arkuszy papieru tworzących jej składkę, stosowane do opisu druków wydawanych od końca XV do końca XVIII wieku. Ze względu na nieustandaryzowane wymiary produkowanego wówczas papieru powstające z niego książki miały zróżnicowane wysokości, których nie używano do klasyfikacji formatu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Octomierz

miernik stężenia kwasu octowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. areometr z podziałką przystosowaną do oznaczania zawartości procentowej kwasu octowego w occie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Octować

zamieniać w ocet


Źródła:

SJP.pl

Octowiec

sumak octowiec - roślina ozdobna z rodziny nanerczowatych; sumak odurzający


Źródła:

SJP.pl

Octówka

muchówka występująca masowo na fermentujących produktach; muszka owocowa


Wywilżna karłowata, drozofila karłówka, muszka owocowa, wywilżnia, wywilżanka, drozofila, octówka (Drosophila melanogaster) – niewielki owad (wielkości 2–3 mm) z rzędu muchówek. Jest gatunkiem należącym do bezkręgowych organizmów modelowych. Został użyty przez Thomasa Morgana w badaniach nad chromosomową teorią dziedziczności. Owad ten jest też jednym z pierwszych zwierząt wykorzystywanych w bioastronautyce – od 1952 w lotach balonowych w górne warstwy atmosfery – i pierwszym zwierzęciem umieszczonym przez ludzi w przestrzeni kosmicznej (20 lutego 1947).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Octownia

zakład produkujący ocet


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład produkujący ocet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Octownictwo

gałąź przemysłu spożywczego zajmująca się produkcją octu


Źródła:

SJP.pl

Octowy

ocet, np. zalewa octowa


przymiotnik

 (1.1) przym. od: ocet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ocucać

wyrywać kogoś z omdlenia, zamroczenia, snu itp., przywracać kogoś do przytomności


Źródła:

SJP.pl

Ocucanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ocucać.


Źródła:

Wiktionary

Ocucić

przywrócić kogoś do przytomności


Źródła:

SJP.pl

Ocukrować

posłodzić


Źródła:

SJP.pl

Ocukrowywać

pokrywać coś warstwą cukru


Źródła:

SJP.pl

Oculus

[czytaj: Okulus] okrągły otwór przepuszczający powietrze i światło, umieszczany najczęściej w szczycie kopuły


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. okrągły lub owalny otwór w szczytowej ścianie budynku

 (1.2) archit. okrągły otwór w szczycie kopuły


Oculus (łac. oculus ‘oko’) – okrągły bądź owalny niezamykany otwór w ścianie lub szczytowej części sklepienia (jak np. w kopule rzymskiego Panteonu), który przepuszcza powietrze i światło do wnętrza budowli. Obramienie otworu w przeciwieństwie do wolego oka jest niezdobione.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ocyfrowywać

umieszczać cyfry na podziałce


Źródła:

SJP.pl

Ocyganić

potocznie: rozmyślnie wprowadzić w błąd; oszukać, nabrać


Źródła:

SJP.pl

Ocykać

1. przerywać sen, budzić ze snu;
2. wyrywać z zadumy, zamyślenia;
3. ocykać się - przytomnieć


Źródła:

SJP.pl

Ocynk

rodzaj powłoki stosowany na produktach z metali (np. do dachów, drzwi)


Cynkowanie – ogół operacji mający na celu pokrycie powierzchni przedmiotów stalowych cienką, silnie przylegającą powłoką cynku w celu ochrony przed korozją powodowaną działaniem powietrza i wody. Cynkowanie jest stosowane powszechnie w wielu gałęziach gospodarki, m.in. w przemyśle samochodowym, budowlanym, lotniczym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ocynkowywać

pokrywać przedmioty metalowe warstwą cynku; cynkować


Źródła:

SJP.pl

Ocynkowywacz

osoba zatrudniona przy cynkowaniu blachy; cynkowacz


Źródła:

SJP.pl

Ocynować

pokryć cyną metalową powierzchnię; pocynować


Źródła:

SJP.pl

Ocynowanie

pokryć cyną metalową powierzchnię; pocynować


Źródła:

SJP.pl

Ocynownia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. zakład lub dział zakładu, który zajmuje się cynowaniem elementów


Źródła:

Wiktionary

Ocyrklowywać

wyrównywać dół sukienki, płaszcza, spódnicy itp.


Źródła:

SJP.pl

Oczadziały

taki, który oczadział (otruł się czadem)


Źródła:

SJP.pl

Oczadzieć

1. zatruć się czadem; zaczadzić się;
2. w przenośni: stracić rozsądek i bystrość umysłu


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

 (1.1) pot. (także. przen.) nawdychać się czadu, zatruć się czadem

 (1.2) reg-pl|Kresy. zwariować, postradać zmysły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczajdusza

łobuz, oszust, łotr


rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

 (1.1) przest. urwis, hultaj, nicpoń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczamczyra

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto portowe nad Morzem Czarnym, położone na wybrzeżu Abchazji;


Oczamczyra (Oczamczire, Oczamczira, Oczamcziri; gruz.: ოჩამჩირე Oczamczire; abchaz.: Очамчыра, Oczamczyra; ros.: Очамчира Oczamczira) – miasto portowe na Morzu Czarnym, położone na wybrzeżu Abchazji, siedziba rejonu Oczamczyra.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oczamczyrski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Oczamczyrą, dotyczący Oczamczyry


Źródła:

Wiktionary

Oczar

roślina z oczarowatych; hamamelis


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hamamelis|ref=tak. rodzaj krzewu i drzewa z rodziny oczarowatych;


Oczar (Hamamelis L.) – rodzaj roślin z rodziny oczarowatych. W obrębie rodzaju wyróżniane są zwykle cztery gatunki, z których oczar japoński i omszony występują we wschodniej Azji (odpowiednio w Japonii i Chinach), a oczar wiosenny i wirginijski we wschodniej części Ameryki Północnej. W niektórych ujęciach wyróżniany jest także Hamamelis ovalis, także z Ameryki Północnej. Są to wolno rosnące krzewy i drzewa, występujące w naturze w wilgotnych lasach, często w dolinach cieków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczarować

wzbudzić czyjś podziw, zachwyt, wywołać pozytywne uczucia względem siebie


czasownik przechodni dokonany (ndk. oczarowywać)

 (1.1) dokonany od|oczarowywać.

czasownik zwrotny dokonany oczarować się (ndk. oczarowywać się)

 (2.1) dokonany od|oczarowywać się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczarowanie

wzbudzić czyjś podziw, zachwyt, wywołać pozytywne uczucia względem siebie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oczarować.


Oczarowanie (tyt. oryg. Enchantment) – powieść z gatunku fantasy autorstwa Orsona Scotta Carda. W Polsce ukazała się w 2001 roku, nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka w tłumaczeniu Maciejki Mazan. Utwór zainspirowany jest bajką o śpiącej królewnie, jak również rosyjskimi baśniami ludowymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczarowate

rodzina roślin z rzędu skalnicowców


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oczarowaty

o cechach oczarowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Oczarowy

oczar


Patrz:oczar

Źródła:

SJP.pl

Oczarowywać

wzbudzać czyjś podziw, zachwyt, wywoływać pozytywne uczucia względem siebie


czasownik przechodni niedokonany (dk. oczarować)

 (1.1) wywoływać u kogo uczucie fascynacji, urzeczenia

czasownik zwrotny niedokonany oczarowywać się (dk. oczarować się)

 (2.1) wzbudzać zafascynowanie sobą nawzajem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczarowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oczarowywać.


Źródła:

Wiktionary

Oczateczka

wydłubka oczateczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych


Źródła:

SJP.pl

Oczatka

rodzaj grzybów zaliczanych do typu workowców



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oczekiwać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) spodziewać się czegoś, liczyć na coś, chcieć czegoś

 (1.2) dłużej czekać


Źródła:

Wiktionary

Oczekiwaczka

oczekiwacz


Patrz:oczekiwacz

Źródła:

SJP.pl

Oczekiwanie

(zwykle w liczbie mnogiej) to, czego się pragnie i spodziewa; przypuszczenie, nadzieja, pragnienie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) czekanie na kogoś lub na coś z nadzieją lub niecierpliwością

 (1.2) pragnienie, żądanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczekująco

oczekiwać


Patrz:oczekiwać

Źródła:

SJP.pl

Oczekujący

osoba, która na coś czeka


Źródła:

SJP.pl

Oczennica

przedstawiciel podrodziny motyli z rodziny rusałkowatych


Źródła:

SJP.pl

Oczennice

podrodzina motyli z rodziny rusałkowatych; oczennicowate


Źródła:

SJP.pl

Oczennicowate

podrodzina motyli z rodziny rusałkowatych; oczennice


Oczennicowate, oczennice (Satyrinae) – podrodzina owadów z rzędu motyli i rodziny rusałkowatych.

Motyle te mają czułki zwykle krótsze od połowy długości skrzydła przedniego, spłaszczone i dość długie przyoczka, przednie odnóża o zredukowanych rozmiarach (pozostałe normalnie wykształcone), trójkątne przednie skrzydła z silnie łukowatymi brzegami przednimi oraz owalne lub prawie koliste skrzydła tylne. W użyłkowaniu przedniego skrzydła występuje pięć żyłek radialnych, a żyłka subkostalna, kostalne i aksylarna są u nasady nabrzmiałe. Gąsienice mają ciała zgrubiałe pośrodku, o okrągłej głowie i z dwoma wyrostkami w tylnym końcu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oczep

pozioma belka stanowiąca zwieńczenie słupów ściany szkieletowej i podporę stropu


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) bud. pozioma belka wiążąca górne końce ustawionych szeregowo pali fundamentowych:


Oczep (spinka)

  1. górna belka w drewnianych ścianach o konstrukcji wieńcowej lub szkieletowej, zamyka ścianę. Przejmuje obciążenia z belek stropowych lub krokwi.
  2. pozioma belka wiążąca górne końce ustawionych szeregowo pali fundamentowych.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczepić

włożyć pannie młodej czepiec (nakrycie głowy mężatki) podczas ludowego obrzędu weselnego


Źródła:

SJP.pl

Oczepinowy

oczepiny


Patrz:oczepiny

Źródła:

SJP.pl

Oczepiny

1. część wesela rozpoczynająca się o północy, podczas której mają miejsce różne zabawy towarzyskie z udziałem pary młodej i gości;
2. dawny obrzęd weselny u większości ludów słowiańskich, polegający na zdjęciu pannie młodej wianka i nałożeniu czepca na znak, że została mężatką


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) obrzęd weselny, symboliczne przejście ze stanu panieńskiego w zamężny;


Oczepiny (zwane też przedbabinami, czepieniem, czepinami) – dawny obrzęd weselny znany u większości ludów słowiańskich, podczas którego panna młoda symbolicznie przechodziła ze stanu panieńskiego w zamężny. Nazwa oczepiny pochodzi od czepca, nakrycia głowy, jakie nosiły mężatki w miejsce panieńskiego wianka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczepiona

włożyć pannie młodej czepiec (nakrycie głowy mężatki) podczas ludowego obrzędu weselnego


Źródła:

SJP.pl

Oczepowy

oczep


Patrz:oczep

Źródła:

SJP.pl

Oczeret

1. kłączowa roślina z rodziny turzycowatych (ciborowatych), spotykana przy brzegach rzek, jezior, na bagnach, głównie w umiarkowanej strefie półkuli północnej;
2. gęste zarośla, szuwary przybrzeżne


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Schoenoplectus|Rchb.|ref=tak., rodzaj roślin kłączowych z rodziny ciborowatych;

 (1.2) daw. szuwary


Oczeret (Schoenoplectus (Rchb.) Palla) – rodzaj roślin kłączowych z rodziny ciborowatych (Cyperaceae). W zależności od ujęcia systematycznego obejmuje ok. 18 gatunków lub ok. 77. Niezależnie od ujęcia rodzaj jest kosmopolityczny. W Polsce występują cztery gatunki (najpospolitszym jest oczeret jeziorny).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczeretniak

słodkowodna ryba z rodziny karpiowatych; lin, pszenicznik, kaliniak


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oczerk

1. artystyczno-literacki szkic nowelistyczny w literaturze rosyjskiej, swobodny w kompozycji, często z licznymi wtrętami odautorskimi;
2. dokumentalno-publicystyczny szkic literacki o konstrukcji mniej ścisłej i formalnej niż esej czy reportaż


Źródła:

SJP.pl

Oczerniać

Przedstawiać kogoś w niekorzystnym świetle.


czasownik niedokonany

 (1.1) rozgłaszać nieprawdziwe informacje o kimś, mając na celu przedstawienie go w niekorzystnym świetle


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczernianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oczerniać.


Źródła:

Wiktionary

Oczęta

pieszczotliwie o oczach


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) książk. pieszcz. oczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczkarka

ręczne urządzenie do montowania oczek w banerach, plandekach, namiotach itp.


Źródła:

SJP.pl

Oczko

zdrobnienie od: oko (narząd wzroku)


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: oko

 (1.2) kropka na kostce do gry

 (1.3) karc. hazardowa gra w karty;

 (1.4) hydrol. niewielki zbiornik wodny;

 (1.5) najmniejszy element w splocie dzianiny;

 (1.6) dziura w pończosze lub rajstopach

 (1.7) druk. wystająca część powierzchni czcionki;

 (1.8) ogrod. pączek w bulwie ziemniaka

 (1.9) jubil. kamień w pierścionku

 (1.10) otwór w splocie sieci lub siatki

 (1.11) pot. adm. punkt sanitarny, najczęściej pojedynczy ustęp

 (1.12) bot. ogrod. zawiązek pędu, w stanie spoczynku

 (1.13) pszcz. otwór w ulu umożliwiający pszczołom opuszczanie ula i powracanie do niego

 (1.14) karc. 21 punktów zebranych w grze w oczko (1.3)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczkoś

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Oczkować

1. dokonywać okulizacji; okulizować
2. robiąc korektę sprawdzać kolejność wierszy, zwracając uwagę tylko na początkowe litery w wierszach kolumny


Źródła:

SJP.pl

Oczkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oczkować.


Okulizacja, oczkowanie – metoda wegetatywnego rozmnażania drzew, krzewów owocowych i ozdobnych polegająca na przeszczepieniu tylko samego oczka (pąka liściowego) lub oczka z niewielkim fragmentem pędu z odmiany szlachetnej na pęd podkładki. W szkółkarstwie jest najczęściej stosowanym rodzajem szczepienia, gdyż jest szybka, wygodna, wymaga najmniejszego wkładu pracy i wykonywana jest w lecie, a więc w okresie mniejszego nasilenia prac szkółkarskich.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oczkowaty

czasznica oczkowata - gatunek grzybów z rodziny purchawkowatych; purchawka oczkowana


Źródła:

SJP.pl

Oczkowice

Oczkowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Miejska Górka.

Wieś Oczkowice powstała w drugiej połowie XIII wieku. Prawdopodobnie sołectwo Oczkowice istniało już w 1294 roku. Wioska należała do rodu Awdańców. Pod koniec XVIII w. wieś liczyła niewiele ponad stu mieszkańców. Hodowano wówczas krowy, bydło jałowe, świnie i drób. Źródła potwierdzają, że w 1741 roku istniała tam gorzelnia. Poddani niechętnie wykonywali pańszczyznę, dlatego dziedzic Oczkowic, Święcicki, poprosił o wykonanie egzekucji na poddanych za niewykonanie pańszczyzny.


Źródła:

Wikipedia

Oczkowicz

potocznie: kierowca, który w ciągu roku otrzymał 21 punktów za wykroczenia


Źródła:

SJP.pl

Oczkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Oczkowy

oczko


Patrz:oczko

Źródła:

SJP.pl

Oczlik

Cyclopoidea, drobny skorupiak z rzędu widłonogów; cyklop


Oczlik (Cyclops) – rodzaj skorupiaków z rodziny Cyclopidae.

Nazwa ich pochodzi od mitycznego Cyklopa, ponieważ posiadają one jedno duże oko. Ciało długości od 0,5 do 5 mm składa się z głowotułowia i segmentowanego odwłoka. Na głowie posiada oko naupliusowe i 2 pary czułków 8-17 członowe, które są narządem ruchu. Poruszają się skokowo poprzez uderzenia czułków, nie posiadają serca. Na tułowiu występuje 5 par dwu gałęziastych odnóży zakończonych szczecinkami. Odwłok kończy się widełkami. Samice noszą dwa pakiety jaj umieszczone w symetrycznie położonych workach. Oczliki występują w dużych ilościach w planktonie, są pokarmem dla ryb (głównie narybku).Preferują wody stojące, płycizny przy brzegach rzek, zarośnięte zbiorniki wodne, można je licznie spotkać nawet w długo niewysychających kałużach, mogą przetrwać suszę co sprzyja dużym możliwościom rozprzestrzeniania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Oczliki

rodzina skorupiaków z rzędu widłonogów; cyklopy


Źródła:

SJP.pl

Oczniak

w porożu jelenia i daniela: pierwsza odnoga nad okiem; ocznica, odnoga oczna


Źródła:

SJP.pl

Ocznica

w porożu jelenia i daniela: pierwsza odnoga nad okiem; oczniak, odnoga oczna


Źródła:

SJP.pl

Ocznice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) daw. okulary

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|ocznica.


Źródła:

Wiktionary

Oczny

oko (narząd)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący oka, związany z okiem, oczami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczobarwnica

oczobarwnica większa, oczobarwnica mniejsza - gatunki ważki z rodziny łątkowatych


Źródła:

SJP.pl

Oczodół

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. jama kostna pomiędzy mózgoczaszką a twarzoczaszką, w której umieszczona jest gałka oczna;


Oczodół (łac. orbita) – jama kostna pomiędzy mózgoczaszką a twarzoczaszką, w której umieszczona jest gałka oczna. Występuje parzyście. Oczodół ma kształt stożka, którego podstawę tworzy wejście do oczodołu. U góry wejście do oczodołu ogranicza brzeg nadoczodołowy kości czołowej, u dołu szczęka i kość jarzmowa, tworząc brzeg podoczodołowy, ponadto budują go kość łzowa, sitowa, klinowa oraz podniebienna.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oczodołowy

oczodół


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z oczodołem, dotyczący oczodołu


Patrz:oczodół

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczojebność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest oczojebne


Źródła:

Wiktionary

Oczojebny

wulgarnie: jaskrawy, rzucający się w oczy, wyróżniający się


przymiotnik jakościowy

 (1.1) wulg. taki, który rzuca się w oczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczomyjka

urządzenie ochronne i ratownicze do płukania oczu


Źródła:

SJP.pl

Oczopląs

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. mimowolne drganie gałek ocznych wywołane chorobą lub wadą wzroku;

 (1.2) pot. wrażenie migania przed oczami spowodowane nadmiarem lub zbytnią intensywnością bodźców wzrokowych


Oczopląs (łac. nystagmus) – mimowolne, rytmiczne oscylacje gałek ocznych, wynikające z braku równowagi w napięciu mięśni ocznych. Może być następstwem uszkodzenia obwodowej lub ośrodkowej części przedsionka lub być przejawem tzw. oczopląsu ocznego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oczymgnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gwara. okamgnienie


Źródła:

Wiktionary

Oczyścić

czasownik przechodni dokonany (ndk. oczyszczać)

 (1.1) dokonany od|oczyszczać.

czasownik zwrotny dokonany oczyścić się (ndk. oczyszczać się)

 (2.1) dokonany od|oczyszczać się.


Źródła:

Wiktionary

Oczysko

zgrubienie od: oko


Źródła:

SJP.pl

Oczyszczać

czasownik przechodni niedokonany (dk. oczyścić)

 (1.1) usuwać nieczystości, brudy; doprowadzać do stanu czystości

 (1.2) przen. odrzucać zarzuty względem kogoś; uniewinniać kogoś; uwalniać od podejrzeń, oskarżeń lub winy

czasownik zwrotny niedokonany oczyszczać się (dk. oczyścić się)

 (2.1) przen. usuwać nieczystości z siebie samego

 (2.2) przen. odrzucać zarzuty względem siebie; uniewinniać siebie; uwalniać się od podejrzeń, oskarżeń lub winy

 (2.3) przen. być pozbawianym niepożądanych elementów

 (2.4) być uwalnianym od brudów, zanieczyszczeń


Źródła:

Wiktionary

Oczyszczacz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, który oczyszcza

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) urządzenie do oczyszczania


  1. Oczyszczacz kanalizacyjny (kanalarz)- tytuł zawodowy
  2. Oczyszczacz konstrukcji stalowych – tytuł zawodowy
  3. Constantine – gra komputerowa

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oczyszczalnia

1. zakład lub urządzenie, w którym oczyszcza się ścieki; czyszczalnia;
2. pomieszczenie, gdzie wykonuje się oczyszczanie czegoś


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urządzenie lub zakład, które coś oczyszczają

 (1.2) pot. oczyszczalnia ścieków


Oczyszczalnia ścieków – zespół urządzeń i obiektów technologicznych oraz obiektów towarzyszących (niezbędnych dla dostarczenia energii, stworzenia odpowiednich warunków pracy obsługi, przebiegu, kierowania i kontroli procesów technologicznych) służących do usuwania zanieczyszczeń zawartych w ściekach. Do zadań oczyszczalni należą również przeróbka i unieszkodliwianie osadów ściekowych (lub innych zanieczyszczeń stałych) powstających w trakcie oczyszczania ścieków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczyszczalny

1. dający się oczyścić;
2. w czasie lustrum: mający na celu oczyszczenie


Źródła:

SJP.pl

Oczyszczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oczyszczać.


Źródła:

Wiktionary

Oczyszczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|oczyścić.

 (1.2) przywrócenie porządku, higieny

 (1.3) usunięcie zanieczyszczeń (skażenia, brudu, drobnoustrojów itd.)

 (1.4) otrzymanie czystej substancji z substratu

 (1.5) rel. rytualne przywrócenie równowagi lub czystości duchowej

 (1.6) zniesienie winy

 (1.7) usunięcie rzeczy, osób lub treści nieprzychylnych, niezgodnych z ideologią



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Oczytać

oczytać się - zapoznać się z kulturą literacką, zdobyć wiedzę dzięki przeczytaniu dużej liczby tekstów


Źródła:

SJP.pl

Oczytanie

oczytać się - zapoznać się z kulturą literacką, zdobyć wiedzę dzięki przeczytaniu dużej liczby tekstów


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. dysponowanie dużą wiedzą nabytą przez przeczytanie wielu książek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczytany

taki, który dużo czytał i dzięki temu dużo wie; erudycyjny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który przeczytał wiele książek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Oczytywać

oczytywać się - poznawać przez wielokrotne czytania, czytać coś często


Źródła:

SJP.pl

Oczywiście

niebudzący wątpliwości, łatwy do stwierdzenia; niewątpliwy, bezsporny, pewny


partykuła

 (1.1) partykuła wyrażająca brak wątpliwości

wykrzyknik

 (2.1) wykrzyknik wyrażający aprobatę, potwierdzenie


Oczywiście – tytuł drugiego studyjnego albumu polskiego zespołu szantowego EKT-Gdynia.

Nagrań dokonano w czerwcu 1994 roku w studiu S3 i S7 Polskiego Radia w Warszawie, gdzie wykonano także wstępny mix. Ostateczny mix powstał w BCF Studio w Bielsku-Białej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczywiściej

stopień wyższy od przysłówka: oczywiście (wyraźnie, widocznie)


Źródła:

SJP.pl

Oczywista

rzadko: oczywiście, naturalnie


Źródła:

SJP.pl

Oczywisto

dawniej: osobiście, naocznie


Źródła:

SJP.pl

Oczywistość

1. coś, co nie budzi żadnych wątpliwości, powszechnie uznawany pewnik;
2. charakter czegoś łatwo i bez wątpliwości dostrzegalnego, pewnego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest oczywiste; cecha tych, którzy są oczywiści


Oczywistość, ewidencja (gr. enárgeia, łac. evidentia) - taka cecha poznania danej treści poznawczej, że poznający podmiot przypisuje swojemu poznaniu tej treści pełnię dostępności, całkowitą jasność, wyraźność i nasycenie. Wyróżnić można trzy główne znaczenia tego terminu - epistemologiczny, metodologiczny (jedno z kryteriów prawdziwości zdań) i etyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Oczywistszy

stopień wyższy od przymiotnika: oczywisty


Źródła:

SJP.pl

Oczywisty

niebudzący wątpliwości, łatwy do stwierdzenia; niewątpliwy, bezsporny, pewny


przymiotnik

 (1.1) taki, który jest bezsporny, jasny, pewny, określony; taki, co do którego nie ma wątpliwości, którego nie trzeba objaśniać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary