skrót od: błogosławiony
skrót
(1.1) = błogosławiony
(1.2) = błogosławiona
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Błach – nazwisko polskie.
Formy żeńskie: Błachowa, Błachówna. Liczba mnoga: Błachowie.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. niezgodność z obowiązującymi normami; pomyłka,
2. złe, niewłaściwe postępowanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niezgodność z zasadami, założeniami
(1.2) działanie, które przynosi złe skutki
(1.3) metrol. różnica między wynikiem pomiaru a wielkością mierzoną
(1.4) mat. w teorii estymacji różnica między wartością estymatora a wielkością estymowaną
(1.5) mat. we wnioskowaniu statystycznym odrzucenie hipotezy prawdziwej, bądź przyjęcie fałszywej
(1.6) stpol. złudzenie
(1.7) stpol. szaleństwo
wykrzyknik
(2.1) powiadomienie kogoś, że nie ma racji
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Błądkowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Dobra.
Przez wieś przepływa struga Dobra. Przysiółkiem wsi jest Kościelnik.
W latach 1945–1954 istniała gmina Błądkowo.
Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 164 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|błądzić.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) poruszać się szukając właściwej drogi
(1.2) poruszać się bez celu
(1.3) postępować, myśleć mylnie
Wiktionary
Błądzikowo (kaszb. Błądzëkòwò, niem. Blansekow) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck.
Wieś klasztoru kartuzów w Kartuzach w powiecie puckim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
usilnie prosić o coś
czasownik niedokonany
(1.1) żarliwie, usilnie prosić
SJP.pl
Wiktionary
w sposób wyrażający błaganie; błagalnie
SJP.pl
dawniej: kobieta, która o coś błaga, zanosi modły
SJP.pl
dawniej: ten, kto błaga, zanosi modły
SJP.pl
wyrażający błaganie
przymiotnik
(1.1) wyrażający pokorną prośbę
(1.2) daw. miłosierny, skłonny do przebaczenia lub ofiarowania czegoś
SJP.pl
Wiktionary
usilnie prosić o coś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|błagać.
(1.2) usilna prośba
Deprecatio (łac. deprecatio, deprekacja) – figura retoryczna stanowiąca pokorne błaganie o odwrócenie zła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i uzdrowisko w południowo-zachodniej Bułgarii;
Błagojewgrad (bułg. Благоевград – Błagoewgrad, do 1950 Gorna Dżumaja) – miasto i uzdrowisko w południowo-zachodniej Bułgarii, w regionie historyczno-geograficznym Macedonii. Ośrodek administracyjny obwodu Błagojewgrad i gminy Błagojewgrad, nad rzeką Strumą u podnóża gór Riła. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2023 roku miejscowość liczyła 72 677 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Błagojewgradem, dotyczący Błagojewgradu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, nad Amurem;
(1.2) geogr. miasto w Rosji, w Baszkirii;
Błagowieszczeńsk (ros. Благовещенск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, ośrodek administracyjny obwodu amurskiego, nad Amurem. Miasto leży naprzeciwko chińskiego miasta Heihe.
W mieście znajduje się port lotniczy i rzeczny. Ośrodek kulturalny (muzeum) i naukowy (cztery uczelnie).
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Błagowieszczeńskiem, dotyczący Błagowieszczeńska
Wiktionary
małe znaczenie, nieistotność; nieważność, nieważkość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest błahe
SJP.pl
Wiktionary
1. rzecz o małej wartości, drobnostka, drobiazg;
2. sprawa lub rzecz błaha
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzecz błaha, mało istotna
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: błahy
SJP.pl
bez większego znaczenia, niegodny uwagi; nieistotny
przymiotnik
(1.1) nieistotny, nieznaczący, niemający dużej wartości, niegodny większej uwagi
(1.2) stpol. lichy
SJP.pl
Wiktionary
chodzić po różnych miejscach, nie mogąc znaleźć drogi; chodzić bez celu, wałęsać się
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) daw. wprowadzać w błąd
czasownik zwrotny niedokonany błąkać się
(2.1) chodzić bez celu
(2.2) chodzić tu i tam, nie mogąc odnaleźć drogi
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|błąkać.
Wiktionary
błąkanie się; chodzenie bez celu; włóczęga
SJP.pl
brzegami zszyte kawałki skóry, służące do podszycia ubioru
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) materiał kuśnierski ze zszytych brzegami skór futerkowych, służący m.in. do podszycia płaszcza lub uszycia futra; również sztuka futra pewnej miary
(1.2) przen. płat, płachta czegoś
SJP.pl
Wiktionary
→ błam
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. guz
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Błaszak:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o nazwisku Błaszczyk:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby noszące nazwisko Błaszczykowski:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Błaszki (niem. Schwarzau) – miasto w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Błaszki. Przez miasto przepływa rzeka Trojanówka. Błaszki uzyskały lokację miejską przed 1722.
Według danych GUS z 31 grudnia 2023 r. miasto liczyło 1987 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Błaszkiewicz:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Błaszek (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Błaszek (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Błaszki
Błaszkowski (Błażkowski), Błaszkowska:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawna, kosztowna tkanina jedwabna, zwykle koloru błękitnego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. zob. chaber.
(1.2) rodzaj jedwabnej tkaniny
Bławat – kosztowna, błękitna tkanina jedwabna używana w średniowieczu.
Później nazywano tak każdą tkaninę jedwabną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
chaber bławatek - jednoroczna roślina z rodziny złożonych występująca w Europie jako pospolity chwast pól uprawnych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Centaurea cyanus|L.|ref=tak., gatunek rośliny zielnej z rodziny astrowatych;
(1.2) bot. roślina z gatunku bławatków (1.1)
Chaber bławatek, bławatek (Centaurea cyanus L., w niektórych ujęciach systematycznych Cyanus segetum Hill) – gatunek rośliny zielnej z rodziny astrowatych. Nazwy ludowe: białasy, głowacz, jasieniec, kardy, kwiatek wołoszek, macoszka, modrak, modrzeńczyk, samosiejka, wasilek, wawer. Występuje w Europie oraz na Syberii Zachodniej. W Polsce pospolity chwast polny, archeofit.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. → bławatek;
2. niebieskofioletowy; chabrowy
przymiotnik jakościowy
(1.1) odnoszący się do bławatka
(1.2) koloru niebieskiego, chabrowy
SJP.pl
Wiktionary
przedstawiciel podrodziny małych ptaków z rzędu wróblowych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. kupiec handlujący bławatami, właściciel sklepu, w którym sprzedaje się bławaty
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. niewielki ptak o barwnym upierzeniu;
SJP.pl
Wiktionary
właściciel sklepu bławatnego; kupiec handlujący bławatami
Bławatniki (Cotinginae) – podrodzina ptaków z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae).
SJP.pl
Wikipedia
rodzina ptaków z rzędu wróblowych
Bławatnikowate (Cotingidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad 60 gatunków. Występują w Ameryce Południowej i Centralnej oraz w Meksyku.
Długość ciała bławatników waha się od 8 do 50 cm, masa zaś wynosi 6–400 g. Upierzenie bardzo zróżnicowane, występuje wyraźny dymorfizm płciowy; u samców występują barwy czerwone, fioletowe i błękitne. W piórach pochodzących od 25 gatunków, ze wszystkich linii rozwojowych w rodzice, stwierdzono występowanie 16 różnych karotenoidów. Występują również ozdoby w postaci wyrostków skórnych, brodawek lub fragmentów nagiej skóry.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bławatnikowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
1. dawniej: wykonany z kosztownej, jedwabnej tkaniny, przeważnie koloru błękitnego;
2. koloru bławatka; modry, chabrowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bławatem, dotyczący bławatu
SJP.pl
Wiktionary
bladoniebieski, modrawy
przymiotnik relacyjny
(1.1) jasnoniebieski, bladoniebieski, modrawy
(1.2) blady, mdły
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Błażej – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa „blaesus” oznaczającego „seplenić”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Błażej
Błażeja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "seplenić". Żeński odpowiednik imienia Błażej.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Błażejewko (niem. Weißensee) – część wsi Błażejewo w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kórnik, nad Jeziorem Bnińskim, 6 km na południe od Kórnika.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Błażej z małżonką; Błażejowie
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Błażeja lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który odnosi się, należy do Błażeja; taki, którego właścicielem, autorem, twórcą jest Błażej
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: Błażej (imię męskie)
Błażek – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Batorz.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Błażek, po jej zniesieniu w gromadzie Batorz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 703 mieszkańców i była drugą co do wielkości miejscowością gminy Batorz. Wieś jest sołectwem.
SJP.pl
Wikipedia
1. artysta cyrkowy występujący w roli komicznej;
2. człowiek ośmieszający się;
3. na dworach królewskich i wielkopańskich: osoba mająca zabawiać, rozweselać
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) hist. zawodowy nadworny żartowniś i prześmiewca zabawiający króla;
(1.2) przen. ktoś, kto jest przesadnie wesoły lub nadmiernie dowcipkuje
Błazen – nazwa rodzaju klauna, zwykle kojarzona ze średniowieczem. W Polsce zwany też wesołkiem. Charakterystycznym elementem stroju błazna była czapka o trzech rogach zakończonych dzwoneczkami – trzy rogi symbolizowały ośle uszy i ogon, przyczepiane przez błaznów we wcześniejszym okresie. Oprócz tego błaźni charakteryzowali się kolorowym strojem i specjalnym berłem z wyrzeźbioną głową na końcu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zachowanie niepoważne; błazeństwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niedorzeczne zachowanie się
SJP.pl
Wiktionary
niewielka, egzotyczna ryba morska; amfiprion
Amfiprion, ryba ukwiałowa, błazenek (Amphiprion percula) – gatunek morskiej ryby z rodziny garbikowatych (Pomacentridae).
SJP.pl
Wikipedia
taki, który przypomina pajaca, błazna lub taki, który zachowuje się jak pajac; pajacowaty
przymiotnik
(1.1) podobny do błazna, charakterystyczny dla błazna
SJP.pl
Wiktionary
wygłupianie się, zachowywanie się jak błazen; błazenada; błaznowanie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niedorzeczne zachowanie się
Taktowny dowcip (gr. εὐτραπελία, eutrapelia) – w etyce Arystotelesa cnota stanowiąca złoty środek między błazeństwem a nieokrzesaniem. Wydaje się, że współcześnie taktowny dowcip, błazeństwo i nieokrzesanie uznaje się najczęściej za fakty pozaetyczne. Pojęcie taktownego dowcipu wywarło znaczny wpływ na średniowieczne i wczesnonowożytne pojęcie dworności, z którym było też w owych czasach utożsamiane.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Błażej (imię męskie)
Błażków – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Wola Mysłowska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Wola Mysłowska. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 57 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Wilczyskach.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Błażej (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Błażka lub z nim związany
SJP.pl
1. ośmieszać, kompromitować kogoś;
2. błaźnić się - ośmieszać się, kompromitować się
czasownik
(1.1) stpol. oszukiwać
(1.2) stpol. wygłupiać się
czasownik zwrotny niedokonany błaźnić się
(2.1) ośmieszać się, kompromitować się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|błaźnić.
Wiktionary
zgrubienie od: błazen
SJP.pl
zachowywać się niepoważnie, wygłupiać się; pajacować
czasownik
(1.1) książk. wygłupiać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wygłupianie się, zachowywanie się w sposób niepoważny, błazeński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w rejonie samborskim obwodu lwowskiego;
Błażów – wieś w rejonie samborskim obwodu lwowskiego, założona w 1441 W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Błażów. Miejscowość liczy 862 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Błażowa – miasto w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Błażowa, na Pogórzu Dynowskim, nad rzeką Ryjak (dopływ Strugu). Lokalny ośrodek handlowo-usługowy i drobnego przemysłu.
Błażowa położona jest w ziemi sanockiej. Uzyskała lokację miejską przed 1770.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Błażowej (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Błażowej (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Błażowa
Osoby o nazwisku Błażowski:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ent. pchła
Wiktionary
1. błędnica trzaska - gatunek motyla;
2. w wierzeniach ludowych zjawa mamiąca ludzi zwłaszcza uwodząca podróżnych
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób błędny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: błędnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: błędny; zwykle w wyrażeniu: nic błędniejszego - nic bardziej mylnego
SJP.pl
labirynt;
1. część ucha środkowego mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi;
2. w ogrodnictwie: układ krętych ścieżek okolonych żywopłotem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. część wewnętrzna ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina słodkowodnych ryb okoniokształtnych; labiryntowate, łaźcowate
Błędnikowate, łaźcowate, labiryntowate (Anabantidae) – rodzina słodkowodnych ryb okoniokształtnych zaliczana do błędnikowców. Ze względu na atrakcyjne ubarwienie i ciekawą biologię często spotykane w akwarystyce.
SJP.pl
Wikipedia
podrząd okoniokształtnych ryb słodkowodnych, mających narząd skrzelowy służący do oddychania powietrzem atmosferycznym; labiryntowce; łaźcowate
Błędnikowce (Anabantoidei) – podrząd słodkowodnych ryb okoniokształtnych wyposażonych w narząd błędnikowy zwany labiryntem.
Zaliczane są do nich m.in. łaźce, wielkopłetwy, skrzeczyki, gurami, bojowniki, prętniki, sandelie, buszowce i beloncje. Ze względu na ubarwienie, biologię rozrodu oraz zachowanie są często hodowane w akwariach.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel podrzędu ryb słodkowodnych z rzędu okoniokształtnych; labiryntowiec
SJP.pl
przymiotnik od: błędnik
SJP.pl
znaczek pocztowy z błędem drukarskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) znaczek pocztowy z błędem drukarskim;
Błędnodruk – nazwa znaczka lub całostki z błędem drukarskim, powstałym w wyniku nieprawidłowo wykonanej czynności w czasie produkcji, nie wykrytym przez kontrolę i wprowadzonego do sprzedaży. Najczęściej są to przesunięcia całości lub części nadruków i napisów. Zdarzają się też odwrócone rysunki lub napisy, a także błędy w: kolorystyce, rodzaju użytego papieru, perforacji i gumowaniu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ błędny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest błędne; cecha tych, którzy są błędni
SJP.pl
Wiktionary
1. niepoprawny, nieprawdziwy, zawierający błąd;
2. dawniej: błąkający się
przymiotnik
(1.1) zawierający błąd, niewłaściwy, niepoprawny
(1.2) nieprzytomny, zdezorientowany
(1.3) stpol. zmienny
(1.4) stpol. grzeszny
SJP.pl
Wiktionary
1. niezgodność z obowiązującymi normami; pomyłka,
2. złe, niewłaściwe postępowanie
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Błędowa
SJP.pl
mieszkanka Błędowa
SJP.pl
część Hawierzowa (miasta w Czechach)
Błędowice (czes. Bludovice, niem. Bludowitz) – część miasta Hawierzowa w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina w Czechach, nad rzeką Łucyną. Wraz z Podlesiem i Żywocicami współtworzy gminę katastralną Bludovice. W 2009 r. liczba mieszkańców wynosiła 2566, zaś w 2010 odnotowano 850 adresów.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Błędowice; błędowski
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Błędowice; błędowicki
2. przymiotnik od: Błędów
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od błękit
Wiktionary
1. niebieska barwa;
2. barwnik niebieskiego koloru;
3. przenośnie: niebo
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kolor błękitny
(1.2) chem. błękitny lub niebieski barwnik, pigment; błękitna lub niebieska farba
(1.3) przen. zob. niebo.
Błękit, lazur – kolor o odcieniu pomiędzy niebieskim a cyjanem, odpowiadający barwie czystego nieba w słoneczny dzień.
Błękit miał wiele znaczeń zmieniających się przez wieki. Symbolizował wierność, stałość uczuć, czystość i trwałość.
Słowo lazur jest pochodzenia francuskiego i często stosowane jest we Francji w odniesieniu do Morza Śródziemnego (także – Lazurowe Wybrzeże).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
atlantycka ryba podobna do śledzia i dorsza
SJP.pl
Wikipedia
zbliżony do błękitnego, nie do końca błękitny, prawie błękitny
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor podobny do błękitnego; niezupełnie błękitny, prawie błękitny
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny tanagrowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. kosmetyk, błękitny barwnik do oznaczania delikatnych żyłek na skroniach
Wiktionary
zmieniać kolor na błękitny
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) stawać się błękitnym
(1.2) wydawać się błękitnym
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: błękitnie, błękitno
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: błękitny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nabieranie barwy błękitnej
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny drozdowatych
SJP.pl
zdrobnienie od: błękitny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: błękitny i biały
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) jednocześnie błękitny i różowy
Wiktionary
błękitny i złoty
SJP.pl
biały o odcieniu błękitnym
przymiotnik jakościowy
(1.1) biały o błękitnym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który ma błękitną głowę
Wiktionary
mający błękitne oczy
przymiotnik
(1.1) taki, który ma błękitne oczy
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który ma błękitne pióra, pierze
Wiktionary
1. purpurowy o odcieniu błękitnym;
2. groch błękitnopurpurowy - jednoroczna roślina z rodziny bobowatych (motylkowatych), o czerwonofioletowych kwiatach i pierzastych liściach, uprawiana na paszę i zielony nawóz; groch polny, peluszka
przymiotnik
(1.1) purpurowy o błękitnym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
→ błękitny
SJP.pl
mający błękitne skrzydła
przymiotnik
(1.1) taki, który ma błękitne skrzydła
SJP.pl
Wiktionary
szary o odcieniu błękitnym
przymiotnik
(1.1) szary o błękitnym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
nieco zielony o błękitnym odcieniu
SJP.pl
zielony o odcieniu błękitnym
przymiotnik
(1.1) zielony o błękitnym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
złoty o błękitnym odcieniu
SJP.pl
mający kolor nieba; niebieski
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor intensywnie niebieski
Błękit, lazur – kolor o odcieniu pomiędzy niebieskim a cyjanem, odpowiadający barwie czystego nieba w słoneczny dzień.
Błękit miał wiele znaczeń zmieniających się przez wieki. Symbolizował wierność, stałość uczuć, czystość i trwałość.
Słowo lazur jest pochodzenia francuskiego i często stosowane jest we Francji w odniesieniu do Morza Śródziemnego (także – Lazurowe Wybrzeże).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niebieska barwa;
2. barwnik niebieskiego koloru;
3. przenośnie: niebo
SJP.pl
nazwisko
Błeszczyński – polski herb szlachecki znany z jedynego wizerunku pieczętnego, odmiana herbu Suchekomnaty.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. gw-pl|Śląsk Cieszyński. pchła
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
Błeszyński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Suchekomnaty.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zostawiać ślady błota na podłodze
SJP.pl
ekspresywnie: błoto; błotnisko
SJP.pl
Błociszewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wieś położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego.
Wikipedia
potocznie: błoto
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. od błoto
Błocko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Wolsztyn.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dający przyjemność; miły, rozkoszny
przymiotnik
(1.1) sprawiający zadowolenie lub przyjemność, świadczący o zadowoleniu lub przyjemności
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób błogi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica Cieszyna;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w gminie Radziemice;
(1.3) geogr. przysiółek wsi Ścinawka Górna, w gminie Radków, w województwie dolnośląskim;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Błogocic, związany z Błogocicami
Wiktionary
stan spokoju i zadowolenia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyjemny stan zadowolenia, spokoju
SJP.pl
Wiktionary
książkowo: stan błogości, szczęśliwości, zadowolenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stan błogości, szczęśliwości, zadowolenia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od błogostan
Wiktionary
gatunek banana uprawiany powszechnie w krajach tropikalnych; banan zwyczajny, banan właściwy, banan zaostrzony, figa rajska, pizang
SJP.pl
1. w religii: udzielać błogosławieństwa;
2. wyrażać zadowolenie z czegoś, wdzięczność za coś;
3. życzyć komuś w czymś szczęścia, aprobować coś; pochwalać
SJP.pl
1. w religii: udzielać błogosławieństwa;
2. wyrażać zadowolenie z czegoś, wdzięczność za coś;
3. życzyć komuś w czymś szczęścia, aprobować coś; pochwalać
czasownik przechodni niedokonany (dk. pobłogosławić)
(1.1) rel. udzielać błogosławieństwa
(1.2) książk. dziękować, wyrażać wdzięczność
(1.3) książk. dawać błogosławieństwo czemuś, akceptować coś
(1.4) przen. życzyć komuś szczęścia, pomyślności
(1.5) rel. sprzyjać komuś
SJP.pl
Wiktionary
błogosławieństwo;
1. obrzęd polegający na przeżegnaniu kogoś krzyżem lub znakiem krzyża;
2. życzenie przychylności losu;
3. pomyślność, przychylność
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) udzielanie błogosławieństwa
SJP.pl
Wiktionary
1. w chrześcijaństwie: obrzęd powierzenia kogoś, czegoś boskiej opiece
2. sprzyjanie, przychylność, pomyślność
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. obrzęd, gest powierzenia kogoś, czegoś boskiej opiece
(1.2) podn. życzenie pomyślności, przychylności losu
(1.3) sprzyjanie, przychylność, pomyślność
Błogosławieństwo w Biblii – termin religijny oznaczający formułę lub gest wyrażenia życzenia udzielenia łaski przez Boga.Słowo błogosławieństwo pochodzi od łacińskiego bene-dictio (gr. eu-logein) – mówić dobrze, życzyć czegoś dobrego. Swymi korzeniami sięga do hebrajskiego źródłosłowu brk. Ten jeden rdzeń służy do określenia różnych form błogosławieństwa: beraka – błogosławieństwo; barek – błogosławić; baruk – błogosławiony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta zmarła, beatyfikowana przez papieża w Kościele katolickim
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zmarła kobieta lub dziewczyna uznana przez kościół lub społeczność za godną kultu
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: błogosławiony
forma czasownika.
(3.1) forma żeńska ims. przymiotnikowego biernego od: błogosławić
Błogosławiony – w Kościele katolickim osoba zmarła, która za życia odznaczała się szczególnymi cnotami inspirowanymi doświadczeniem religijnym lub też która z powodu swojej religii poniosła śmierć męczeńską.
Kościół w akcie beatyfikacji zezwala na publiczny kult takiej osoby w skali lokalnej np. diecezji lub ograniczonej do pewnej grupy wiernych, np. zakonu czy zgromadzenia zakonnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w kościele katolickim: człowiek zmarły, będący przedmiotem oficjalnego kultu lokalnego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. ktoś zmarły uznany przez kościół lub społeczność za godnego kultu;
przymiotnik
(2.1) pot. przen. szczęśliwy
forma czasownika.
(3.1) ims. przymiotnikowy bierny od: błogosławić
Błogosławiony – w Kościele katolickim osoba zmarła, która za życia odznaczała się szczególnymi cnotami inspirowanymi doświadczeniem religijnym lub też która z powodu swojej religii poniosła śmierć męczeńską.
Kościół w akcie beatyfikacji zezwala na publiczny kult takiej osoby w skali lokalnej np. diecezji lub ograniczonej do pewnej grupy wiernych, np. zakonu czy zgromadzenia zakonnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe: błonie
Błoń (błr. i ros. Блонь) – agromiasteczko na Białorusi, w rejonie puchowickim obwodu mińskiego, około 58 km na południowy wschód od Mińska, nad rzeką Citewką (dopływem Świsłoczy).
SJP.pl
Wikipedia
1. cienka, zwykle elastyczna tkanka, spełniająca różne funkcje w organizmach żywych, np. okrywająca narządy;
2. cienka, elastyczna taśma z materiału sztucznego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cienka, elastyczna powłoka lub taśma
(1.2) biol. cienka, zwykle elastyczna tkanka, spełniająca różne funkcje w organizmach żywych
(1.3) hist. daw. półprzejrzysty materiał pochodzenia zwierzęcego do wypełniania ram okiennych do XVII wieku;
Biologia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bylina cebulowa z rodziny amarylkowatych; ismena
Błonczatka (Hymenocallis) – rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych. Obejmuje ok. 50 do co najmniej 64 gatunków w wąskim ujęciu taksonomicznym (w przypadku włączenia tu roślin z rodzaju ismena Ismene jest ich kilkanaście więcej). Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Ameryce Środkowej, zwłaszcza w Meksyku. Na północy jego zasięg obejmuje południowo-wschodnią i południowo-centralną część Stanów Zjednoczonych (do tamtejszej flory należy 15 gatunków błonczatek), Antyle i północną część Ameryki Południowej, po Peru i Brazylię na południu (w Ameryce Południowej rosną tylko trzy gatunki). Jako rośliny introdukowane przedstawiciele rodzaju występują także w Afryce równikowej, na Półwyspie Indyjskim, w Azji Południowo-Wschodniej, w Australii i na wyspach Oceanii.
SJP.pl
Wikipedia
bardzo cienka błonka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: błona
SJP.pl
Wiktionary
duża przestrzeń pokryta trawą, duże pastwisko, łąka
Błonia (niem. Bürgerwiesen) – osiedle w Gdańsku, w dzielnicy Rudniki.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Błonia
SJP.pl
mieszkanka Błonia
SJP.pl
błoniasty i szklisty
SJP.pl
mający cechy błony; zrobiony z błony
SJP.pl
1. ostra choroba zakaźna wywołana zarazkiem maczugowca; dyfteria; dyfteryt;
2. glon morski z gromady zielenic, o plesze dochodzącej niejednokrotnie do 1 m długości, przytwierdzony do podłoża; ulwa, watka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. ostra choroba zakaźna, której objawami są zapalenie błon śluzowych gardła i szarawe, włókniste naloty;
(1.2) bot. glon morski, o dużych, płaskich liściowatych plechach
Błonica – choroba zakaźna, najczęściej występująca u dzieci, wywoływana przez maczugowiec błonicy. Głównym czynnikiem chorobotwórczym jest wytwarzany przez niektóre szczepy tych bakterii jad: toksyna błonicza.
W Polsce wprowadzono obowiązkowe szczepienia ochronne (w postaci szczepionki Di-Per-Te, DPT/DTP).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z błonicą
SJP.pl
→ błonica; błonicowy
SJP.pl
duża przestrzeń pokryta trawą, duże pastwisko, łąka
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Błonie (jid. בלוינא Bloyna, hebr. בלוניה Blonye) – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim (dawniej powiat błoński), siedziba gminy miejsko-wiejskiej Błonie. Miasto położone jest na Równinie Łowicko-Błońskiej nad rzeką Rokitnicą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
delikatna przezroczysta skórka
SJP.pl
Wikipedia
rząd owadów, mających dwie pary błoniastych skrzydeł, występują w około dwustu osiemdziesięciu tysiącach gatunków; błonkówki
rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga
(1.1) ent. rząd owadów obejmujący ponad 110 tysięcy gatunków występujących na całym świecie, oprócz rejonów polarnych;
Błonkoskrzydłe, błonkówki (Hymenoptera) – rząd owadów obejmujący ponad 153 tys. opisanych gatunków występujących na całym świecie, z wyjątkiem rejonów polarnych. Najwięcej gatunków spotyka się w krajach tropikalnych. Do błonkówek należą m.in. pszczoły, osy, mrówki, pilarzowate, gąsieniczniki, bleskotki i trzpiennikowate.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przedstawiciel jednego z rzędów owadów
SJP.pl
mający zdolność tworzenia błonki
SJP.pl
przypominający wyglądem błonkę
SJP.pl
owad liczący na świecie około 280 tysięcy gatunków
SJP.pl
rząd owadów, mających dwie pary błoniastych skrzydeł, występują w około dwustu osiemdziesięciu tysiącach gatunków; błonkoskrzydłe
Błonkoskrzydłe, błonkówki (Hymenoptera) – rząd owadów obejmujący ponad 153 tys. opisanych gatunków występujących na całym świecie, z wyjątkiem rejonów polarnych. Najwięcej gatunków spotyka się w krajach tropikalnych. Do błonkówek należą m.in. pszczoły, osy, mrówki, pilarzowate, gąsieniczniki, bleskotki i trzpiennikowate.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: błonka
SJP.pl
chem. związek organiczny należący do wielocukrów, główny składnik błon komórkowych roślin; celuloza
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. biochem. odgrywający ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego kompleks substancji pochodzenia roślinnego nieulegający trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka i zwierząt monogastrycznych;
(1.2) chem. związek organiczny z grupy polisacharydów
Błonnik (błonnik pokarmowy, włókno pokarmowe) – różnorodne substancje, zazwyczaj pochodzenia roślinnego nieulegające trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka oraz zwierząt monogastrycznych. Jest to mieszanina substancji o charakterze polisacharydowym (celuloza, hemicelulozy, pektyny, gumy, śluzy) i niepolisacharydowym (ligniny, kutyny). Spożycie błonnika ma znaczenie dla funkcjonowania przewodu pokarmowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z błonnikiem
SJP.pl
mający zdolność tworzenia błony
SJP.pl
przymiotnik od: błona
SJP.pl
przymiotnik od: Błonie
ludzie:
SJP.pl
Wikipedia
chleb pszenny z dodatkami
SJP.pl
1. rozmokła ziemia tworząca gęstą, lepką masę; bagno;
2. grząski, zarośnięty trawą obszar; bagno, moczar, mokradło, trzęsawisko;
3. negatywnie oceniany stan rzeczy
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) obszar bagienny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. płotka
Błotka – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Zławieś Wielka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobniale o błocie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od błoto
Błotko – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Nowe Łozice.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 171.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie koszalińskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
drzewo z rodziny dereniowatych rosnące na bagnach Ameryki Północnej; nyssa
Miejscowości w Polsce:
Miejscowości w innych krajach:
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel błotniaków, rodzaju ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Circus|ref=tak.;
Błotniak – jednoosobowy pojazd podwodny, z mokrą kabiną, przeznaczony do zadań dywersyjnych. Przedprototypy i eksploatowane egzemplarze stacjonowały w torpedowni na Oksywiu, tzw. Formozie. Pozostałe jednostki przechowywano w magazynie. Nazwa pochodzi od kryptonimu projektu: „błotniak” – nazwa ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Wszystkie jednostki podwodne Marynarki Wojennej nazywane są nazwami ptaków drapieżnych, np. sęp, orzeł itp.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. gatunek słodkowodnego ślimaka;
2. rodzaj barki; szalanda;
3. prasa do filtrowania soków cukrowych pod ciśnieniem
SJP.pl
Wikipedia
rodzina słodkowodnych ślimaków płucodysznych; błotniarkowate
Błotniarkowate (Lymnaeidae) – rodzina słodkowodnych ślimaków płucodysznych (Pulmonata) z rzędu nasadoocznych (Basommatophora), obejmująca gatunki średnie i duże, charakteryzujące się dużą różnorodnością w budowie i ubarwieniu muszli – od stożkowatej, wieżyczkowatej, jajowatej do kulistej. Wykazują przy tym znaczną jednorodność w budowie anatomicznej.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina słodkowodnych ślimaków płucodysznych; błotniarki
Błotniarkowate (Lymnaeidae) – rodzina słodkowodnych ślimaków płucodysznych (Pulmonata) z rzędu nasadoocznych (Basommatophora), obejmująca gatunki średnie i duże, charakteryzujące się dużą różnorodnością w budowie i ubarwieniu muszli – od stożkowatej, wieżyczkowatej, jajowatej do kulistej. Wykazują przy tym znaczną jednorodność w budowie anatomicznej.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: błotniarka
SJP.pl
1. nazw wielu wsi w Polsce;
2. rzeka, dopływ Morza Bałtyckiego;
3. struga, dopływ Grabowej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. ornit. uszatka błotna
(1.2) stpol. geol. ruda błotna
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina malutkich owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, zasiedlających środowiska wodne
Błotnicowate (Hebridae) – rodzina pluskwiaków różnoskrzydłych z infrarzędu półwodnych. Jedyna rodzina monotypowej nadrodziny Hebroidea.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach błotnicowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
osłona przed błotem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część pojazdu osłaniająca koło i zabezpieczająca pojazd przed bryzgami wody/błota spod kół
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z błotnikem, dotyczący błotnika
Wiktionary
ekspresywnie: błoto; błocisko
SJP.pl
SJP.pl
pełen błota, rozmokły i grząski po deszczu
przymiotnik
(1.1) pokryty błotem, pełen błota
SJP.pl
Wiktionary
błotniszka czosnkówka - gatunek owada z rodziny błotniszkowatych
SJP.pl
błotniszka czosnkówka - gatunek owada z rodziny błotniszkowatych
SJP.pl
1. rodzina muchówek;
2. rodzina mchów
SJP.pl
Wikipedia
o cechach błotniszkowatych (rodzina mchów i muchówek)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: błoto
przymiotnik
(1.1) książk. pełen błota, pokryty błotem, utworzony z błota
(1.2) biol. żyjący lub rosnący na terenach bagnistych, pełnych
Błatnia (917 m n.p.m.) – szczyt górski w Paśmie Klimczoka i Szyndzielni w Beskidzie Śląskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rozmokła ziemia tworząca gęstą, lepką masę; bagno;
2. grząski, zarośnięty trawą obszar; bagno, moczar, mokradło, trzęsawisko;
3. negatywnie oceniany stan rzeczy
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mieszanina ziemi i wody;
(1.2) bagno, obszar bagnisty
(1.3) przen. sytuacja lub środowisko dwuznaczne moralnie
(1.4) chem. osady strącone w procesie produkcji cukru w błotniarkach
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek ptaka z rodziny bekasowatych
Błotowiec (Tringa semipalmata) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae), zamieszkujący Amerykę Północną, a zimą także Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Strwiąża
Błozewka (ukr. Болозівка Bołoziwka, hist. pol. Błożewka, a także pol. Błażewka) – rzeka na Ukrainie, płynąca przez rejon starosamborski i samborski obwodu lwowskiego. Lewy dopływ Strwiąża w dorzeczu Dniestru.
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: błogosławionej pamięci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim, położona nad rzeką Łomnicą;
Błudniki (ukr. Блюдники) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim, do 1945 w Polsce, w województwie stanisławowskim, w powiecie stanisławowskim, siedziba gminy Błudniki.
Błudniki leżą nad Łomnicą.
Urodził się tu Marian Sigmund – polski architekt wnętrz, scenograf.
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
1. nagłe, krótkie, silne światło, błyśnięcie; odblask światła;
2. przenośnie: nagły przejaw czegoś, przebłysk;
3. przynęta imitującą rybę do łowienia na wędkę ryb drapieżnych; błystka; błyszczka; błyszcz; błyszczyk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nagłe, krótkie światło
(1.2) książk. przen. nagły przejaw czegoś
(1.3) rodzaj sztucznej przynęty na ryby
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. świecić czymś krótko, z przerwami;
2. jaśnieć, lśnić, wydając błysk;
3. olśniewać, wyróżniać się czymś; błyszczeć, brylować;
4. o zjawiskach psychicznych: uzewnętrzniać się, zjawiać się nagle;
5. błyskać się - o błyskawicach: chwilowo rozświetlać niebo
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. błysnąć)
(1.1) świecić z częstymi, krótkimi przerwami
(1.2) wydawać odblask przez krótki czas
(1.3) przen. wykazywać się czymś szczególnym w danym momencie
(1.4) pot. pojawiać się nagle i na chwilę
czasownik zwrotny niedokonany błyskać się (dk. błysnąć się)
(2.1) meteorol. ukazywać się jako błyskawica na niebie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|błyskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) meteorol. zjawisko świetlne w postaci silnego błysku, towarzyszące piorunowi
Piorun – w meteorologii bardzo silne wyładowanie elektrostatyczne w atmosferze powstające naturalnie, zwykle towarzyszące burzom. Piorunowi często towarzyszy grom dźwiękowy (grzmot) oraz zjawisko świetlne zwane błyskawicą. Może ono przybierać rozmaite kształty i rozciągłości, tworzyć linie proste lub rozgałęziać się do góry lub w dół. Występują błyskawice, które widoczne są jedynie jako rozjaśnienie powierzchni chmury, inne znów w ciągu ułamka sekundy przypominają swym kształtem świecący sznur pereł.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: błyskawica
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bardzo szybko, prędko
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: błyskawicznie
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niezwykle szybki
Wiktionary
rodzaj grzybów z rodziny szczeciniakowatych; włóknouszek
Inonotus P. Karst. (błyskoporek) – rodzaj grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. światłość, jasność, blask
(1.2) zgrub. błyskotka
Wiktionary
rodzaj ptaków z podrodziny gołębi
SJP.pl
rodzaj ptaków z podrodziny gołębi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drobiazg, który się błyszczy
Fulgensia A. Massal. & De Not. (błyskotka) – rodzaj grzybów z rodziny złotorostowatych (Teloschistaceae). Ze względu na symbiozę z glonami zaliczany jest do porostów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: błyskotliwie
SJP.pl
1. pojętność, lotność, rezolutność;
2. iskrzenie; blask, migotliwość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest błyskotliwe; cecha tych, którzy są błyskotliwi
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: błyskotliwy
SJP.pl
1. inteligentnie dowcipny
2. dawniej: połyskujący, świecący, mieniący się
przymiotnik jakościowy
(1.1) wyróżniający się inteligentnym przemyśleniem, dowcipem
(1.2) daw. taki, który się mieni
SJP.pl
Wiktionary
związany z błyskiem
przymiotnik
(1.1) dotyczący błysku, generujący błyski
SJP.pl
Wiktionary
1. zaświecić czymś krótko, z przerwami;
2. zajaśnieć, zalśnić, wydając błysk;
3. przenośnie: olśnić, wyróżnić się czymś;
4. przenośnie: uzewnętrznić się, zjawić się nagle
SJP.pl
1. zaświecić czymś krótko, z przerwami;
2. zajaśnieć, zalśnić, wydając błysk;
3. przenośnie: olśnić, wyróżnić się czymś;
4. przenośnie: uzewnętrznić się, zjawić się nagle
SJP.pl
przynęta imitującą rybę do łowienia na wędkę ryb drapieżnych; błyszcz; błyszczka; błyszczyk; błysk
Błystka – sztuczna przynęta wędkarska na ryby drapieżne, potocznie nazywana blachą, od materiału, z jakiego jest zrobiona. Obecnie jednak wytwarza się je także z innych materiałów (np. muszli małży). Wyróżniamy kilka rodzajów błystek, w zależności od wykonania. Są to m.in.:
SJP.pl
Wikipedia
roztwór stosowany w garbarstwie do nadawania połysku skórom
Góry:
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) jaśniejąc blaskiem
(1.2) olśniewając to, co pozostaje
Wiktionary
mający mieniącą się powierzchnię
forma czasownika.
(1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: błyszczeć
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który się błyszczy
SJP.pl
Wiktionary
1. rodzaj ptaków z rodziny szpakowatych;
2. rodzaj ryb z rodziny żuwakowatych;
3. rodzaj grzybów z rodziny śluzowców
Lamproderma Rostaf. (błyszczak) – rodzaj śluzowców z rodziny Stemonitidaceae.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) jaśnieć blaskiem
(1.2) mieć zdolność odbijania światła
(1.3) przen. książk. wywoływać zachwyt, robić wrażenie, olśniewać
Wiktionary
1. bezbarwna szminka do warg; błyszczyk;
2. rodzaj pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|błyszczeć.
Wiktionary
przynęta imitującą rybę do łowienia na wędkę ryb drapieżnych; błyszczyk; błystka; błyszcz; błysk
SJP.pl
błyszczotka połyskliwa - gatunek ślimaka płucodysznego
SJP.pl
1. bezbarwna szminka do warg; błyszczek;
2. przynęta imitującą rybę do łowienia na wędkę ryb drapieżnych; błystka, błyszczka, błyszcz, błysk;
3. rodzaj ryb z rodziny kąsaczowatych;
4. rodzaj ryb z rodziny żuwakowatych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. bezbarwna lub kolorowa substancja nadająca ustom połysk;
(1.2) ryb. zob. błystka.
Błyszczyk (Peprilus triacanthus) – gatunek ryby z rodziny żuwakowatych (Stromateidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia