W

1. spółgłoska;
2. litera;
3. przyimek łączący się z rzeczownikiem lub wyrazem pełniącym jego funkcję, spełniający wiele funkcji w zdaniu


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła dwudziestej ósmej litery alfabetu;

skrót

 (2.1) = gram. wołacz

 (2.2) = meteorol. wyż

 (2.3) = karc. walet


W (wymowa: wu, minuskuła: w) – dwudziesta trzecia litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta ósma litera alfabetu polskiego. W języku polskim i niemieckim oznacza spółgłoskę [v], a w angielskim – [w].


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wa

1. (z japońskiego: harmonia, dobre współżycie) specyficzna, japońska forma współżycia społecznego
2. gwarowe, w wykrzyknieniu: o wa (używane na wyrażenie powątpiewania, niezadowolenia z czegoś itp.)


Ghana:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wa-Wa

[czytaj: ło-ło] ciągła zmiana barwy dźwięku na instrumentach dętych oraz w urządzeniach elektroakustycznych; wah-wah


Źródła:

SJP.pl

Wab

1. wabienie zwierzyny łownej podczas polowania,
2. część wyrażenia potocznego: na wabia


Wab – w łowiectwie, wabienie zwierzyny podczas polowania poprzez naśladowanie głosów zwierząt za pomocą wabików lub wystawienie żywego albo wypchanego ptaka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wabiący

atrakcyjny, kuszący


Źródła:

SJP.pl

Wabić

1. przynęcać zwierzęta, np. naśladując ich głosy
2. kusić, nęcić
3. o zwierzu: przywoływać inne zwierzę, wydając typowe głosy
4. nazywać zwierzę, przywoływać je
5. wabić się (o zwierzętach):
a) nazywać się
b) przywoływać się nawzajem


czasownik niedokonany

 (1.1) łow. wydawać głos nawołujący zwierzęta, udając ich głos (by je złapać)

 (1.2) działać przyciągająco

czasownik zwrotny niedokonany wabić się

 (2.1) o zwierzętach: nazywać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wabidło

dawniej: kukła ptaka wykorzystywana do zwabienia ptaka łowczego na rękawicę


Źródła:

SJP.pl

Wabienice

Wabienice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Bierutów.


Źródła:

Wikipedia

Wabienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wabić.


Wabienie – zespół czynności dokonywanych przez myśliwego, mających na celu sprowokowanie danego zwierzęcia do zbliżenia się lub odpowiedzi głosowej. Najczęściej polega na naśladowaniu odgłosów zwierzęcych (m.in. ptasich).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wabik

1. coś co wabi, pociąga;
2. gwizdek używany do wabienia zwierząt na polowaniu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przedmiot służący do wabienia zwierząt

 (1.2) przen. przedmiot lub działanie służące do budzenia zainteresowania u ludzi


Wabik – przyrząd do wabienia zwierzyny poprzez imitowanie głosów zwierząt i ptaków. Przy pomocy wabika myśliwy wydaje odgłosy godowe lub oznaczające znalezienie pokarmu.

Rodzaje wabików:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wabny

przymiotnik

 (1.1) stpol. powabny, piękny, przyciągający wzrok

 (1.2) stpol. (wabny na coś) spragniony (czegoś), oczekujący (na coś)


Źródła:

Wiktionary

Wacan

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. zob. waszmość pan.


Źródła:

Wiktionary

Wacanna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zob. waszmość panna.


Źródła:

Wiktionary

Waceczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. zdrobn. od: wacek – skórzana sakiewka na pieniądze


Źródła:

Wiktionary

Wacek

1. żartobliwie: męski członek; kuśka, pitol, ptaszek, pisior;
2. w środowisku brydżowym: walet;
3. dawniej: skórzany woreczek na pieniądze, zawieszany na szyi


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. poufała forma imienia Wacław


Osoby o tym nazwisku:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wach

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydrol. rzeka w azjatyckiej części Rosji, na Nizinie Zachodniosyberyjskiej, prawy dopływ Obu;


Osoby o nazwisku Wach

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wach.

skrót od: wachmistrz; wachm.


Źródła:

SJP.pl

Wacha

1. inaczej: wartownia, wartownicy;
2. ryba z rodziny makrelowatych;
3. potocznie: benzyna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Acanthocybium solandri|ref=tak., gatunek ryby morskiej, zaliczanej do rodziny makrelowatych

 (1.2) środ. mot. benzyna

 (1.3) gwara więzienna deszcz

 (1.4) stpol. lwów. warta

 (1.5) środ. żegl. morze, woda morska

 (1.6) skrzynia na zboże

 (1.7) daw. gwara. więz. woda


Niger:

Osoby:

Zwierzęta:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wachan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. pas terytorium Afganistanu oddzielający Tadżykistan od Pakistanu;

 (1.2) geogr. adm. powiat w afgańskiej prowincji Badachszan

 (1.3) geogr. hydrol. rzeka we wschodnim Afganistanie;


Wachan (t. Wachan-daria, Wach) – rzeka we wschodnim Afganistanie. Długość - 220 km.

Wachan powstaje na wysokości 3860 m n.p.m. z połączenia dwóch sporych górskich potoków spływających spod górskich lodowców Pamiru. Niedaleko na północ od tego miejsca znajdują się źródła Oksu, płynącego w odwrotną stronę. Wachan płynie wysokogórską doliną między skrajnym północnym pasmem Hindukuszu a pamirskim pasmem Gór Wachańskich. Na ich zachodnim krańcu łączy się z rzeką Pamir, tworząc rzekę Pandż.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wachański

1. związany z Wachanem (Korytarzem Wachańskim);
2. język wachański - język z grupy języków wschodnioirańskich, którym posługują się niektórzy mieszkańcy Tadżykistanu, Chin i Pakistanu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wachanem, dotyczący Wachanu (rzeki lub regionu)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język wachański;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wachel

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. wachlarz


Źródła:

Wiktionary

Wachholz

[czytaj: WAcholc] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wachlarek

rodzaj ryb z rodziny strumieniakowatych


Źródła:

SJP.pl

Wachlarz

1. płaski, lekki, zwykle rozkładany przedmiot używany do chłodzenia się ruchem powietrza;
2. w łowiectwie: ogon głuszca


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ręczny przyrząd do ochładzania za pomocą ruchów powietrza, rozkładany kolisto;

 (1.2) przen. skala, rozpiętość, różnorodność

 (1.3) środ. sport. w kolarstwie: jeden ze stylów jazdy w grupie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wachlarzorogi

o cechach wachlarzorogich (rodzina chrząszczy)


Źródła:

SJP.pl

Wachlarzorogie

rodzina chrząszczy


Źródła:

SJP.pl

Wachlarzoskrzydłe

rząd bardzo małych owadów pasożytujących w innych owadach, głównie w żądłówkach, których bezskrzydłe samice pozostają przez całe życie w ciele swych żywicieli, a samce, o słabo rozwiniętych skrzydłach przednich i wachlarzowatych tylnych, żyją krótko, nie pobierając pożywienia


Wachlarzoskrzydłe (Strepsiptera) – rząd owadów o niejasnej pozycji systematycznej. U wachlarzoskrzydłych występuje zaawansowany dymorfizm płciowy, samce są uskrzydlone, samice (u większości gatunków) są wtórnie bezskrzydłe i beznogie. Skomplikowany rozwój przebiega z przeobrażeniem zupełnym, często występuje poliembrionia i partenogeneza, niektóre gatunki są larworodne. Wachlarzoskrzydłe są parazytoidami owadów; ich gospodarzami są przedstawiciele siedmiu rzędów owadów (rybików, karaczanów, pluskwiaków, prostoskrzydłych, modliszek, błonkoskrzydłych i muchówek) i 33 rodzin. Są to owady niewielkich rozmiarów – imagines samców osiągają 1,5–6 mm. Na świecie opisano około 600 gatunków, są znane od okresu kredowego. Fauna Europaea wymienia około trzydziestu gatunków. W Polsce wykazano siedem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachlarzoskrzydły

o cechach wachlarzoskrzydłych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Wachlarzowaty

przypominający kształtem wachlarz, podobny do wachlarza


przymiotnik

 (1.1) przypominający wachlarz, mający kształt wachlarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wachlarzowiec


Źródła:

Wikipedia

Wachlarzówka

wachlarzówka posępna, wachlarzówka smolista - gatunki ptaków z rzędu wróblowych


Źródła:

SJP.pl

Wachlarzowy

wachlarz


Patrz:wachlarz

Źródła:

SJP.pl

Wachlarzyk

mały wachlarz


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachlarzykowaty

przypominający kształtem wachlarzyk, podobny do wachlarzyka


Źródła:

SJP.pl

Wachlica

Źródła:

Wikipedia

Wachlować

1. chłodzić wymuszając ruch powietrza przedmiotem o dużej powierzchni;
2. poruszać skrzydłami


Źródła:

SJP.pl

Wachlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wachlować.


Źródła:

Wiktionary

Wachm.

skrót od: wachmistrz; wach.


skrót

 (1.1) = wojsk. wachmistrz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wachmajster

strażnik, dozorca więzienny


Źródła:

SJP.pl

Wachmajsterka

wachmajster


Patrz:wachmajster

Źródła:

SJP.pl

Wachman

strażnik obozowy za okupacji hitlerowskiej


Źródła:

SJP.pl

Wachmanka

wachman


Źródła:

SJP.pl

Wachmistrz

stopień podoficerski w kawalerii


Wachmistrz (niem. Wachtmeister) – stopień wojskowy w kawalerii i żandarmerii odpowiadający sierżantowi innych wojsk.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachmistrzyni

wachmistrz


Patrz:wachmistrz

Źródła:

SJP.pl

Wachnia

gatunek oceanicznej ryby ławicowej z rodziny dorszowatych; nawaga pacyficzna


Wachnia, nawaga pacyficzna (Eleginus gracilis) – gatunek ławicowej ryby oceanicznej z rodziny dorszowatych (Gadidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachnicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wachnik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wachnowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wachów

nazwisko


Wachów (niem. Wachow) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Olesno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. W Wachowie znajduje się zabytkowy kościół z 1706 r.

W 1936 roku hitlerowska administracja III Rzeszy, chcąc zatrzeć słowiańskie pochodzenie nazwy wsi, przemianowały ją ze zgermanizowanej na nową, całkowicie niemiecką nazwę Wallhof


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachowiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wachowicz

nazwisko


Osoby o nazwisku Wachowicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachowski

nazwisko


Osoby o nazwisku Wachowski, Wachowska:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wachta

1. okres (zwykle 4 godziny), podczas którego pełni służbę jedna zmiana załogi statku
2. część załogi statku, pełniąca służbę w określonym czasie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. służba pełniona przez marynarza na statku

 (1.2) żegl. grupa marynarzy pełniących służbę


Wachta – część załogi jednostki pływającej (żaglowej lub motorowej), pełniąca służbę w określonym czasie (zazwyczaj 4 godziny). Jest to również czas pełnienia służby np. w godzinach 00:00-04:00, 04:00-08:00, 08:00-12:00, 12:00-16:00, 16:00-20:00, 20:00-00:00 itd. (przy 3 wachtowym systemie).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wachtarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pełniący wachtę


Źródła:

Wiktionary

Wachtmeister

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Wachtowy

przymiotnik od: wachta


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żegl. marynarz pełniący wachtę

przymiotnik relacyjny

 (2.1) żegl. związany z wachtą, dotyczący wachty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wacia

zdrobnienie od: Wacława (imię żeńskie); Wacka


Źródła:

SJP.pl

Waciak

potocznie: watowana kurtka robocza


Fufajka lub kufajka lub waciak (z ros. фуфайка, куфайка – nazwa ta ma jednak starszy rodowód i wywodzi się od mongolsko-tatarskiego słowa фофудья („fofudia”) oznaczającego ciepłą odzież, fufajkę, waciak) – ciepły ubiór wierzchni w formie grubej obustronnie pikowanej kurtki chroniący przed mrozem i chłodem. Szyty głównie na watolinie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waciany

zrobiony z waty


Źródła:

SJP.pl

Waciarz

1. potocznie: sprzedawca waty cukrowej;
2. dawniej: producent lub sprzedawca waty - luźnej masy włókien bawełny


Źródła:

SJP.pl

Wacik

kłębek waty używany m.in. do oczyszczania ran, podawania leku; tampon z waty


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. kulisty bądź spłaszczony kawałek waty służący m.in. do dezynfekcji lub demakijażu

 (1.2) rzad. kawałek waty nawinięty na patyczek służący do mycia uszu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wacikowy

1. dieta wacikowa - spożywanie wacików kosmetycznych nasączonych płynem w celach odchudzających;
2. wacik


Patrz:wacik

Źródła:

SJP.pl

Waciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waci lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Wacio

zdrobnienie od: Wacław (imię męskie); Wacuś, Wacek, Wacunio


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Wacław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wacka

1. żartobliwie: męski członek; kuśka, pitol, ptaszek, pisior;
2. w środowisku brydżowym: walet;
3. dawniej: skórzany woreczek na pieniądze, zawieszany na szyi


Źródła:

SJP.pl

Wackarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. ten który robi wacki


Źródła:

Wiktionary

Wackowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wackować.


Źródła:

Wiktionary

Wackowie

zdrobnienie od: Wacław (imię męskie); Wacuś, Wacławek


Źródła:

SJP.pl

Wackowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wacka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Waco

miasto w USA


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wacpan

dawniej: tytuł grzecznościowy, skrót od wyrażenia "waszmość pan", zwykle jako zwrot kierowany wprost do rozmówcy, odpowiadający dzisiejszemu "pan", "wy" (zwykle z odcieniem lekceważenia); aćpan, acpan, aspan, waćpan, waspan, asan, acan


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. zob. waszmość pan.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waćpani

staropolski tytuł grzecznościowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zob. waszmość pani.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waćpanna

dawny zwrot grzecznościowy do młodej niezamężnej kobiety


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zob. waszmość panna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waćpanowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z waćpanem, dotyczący waćpana

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do waćpana, będący jego własnością


Źródła:

Wiktionary

Waćpański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z waćpanem, dotyczący waćpana

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do waćpana, będący jego własnością


Źródła:

Wiktionary

Waćpaństwo

dawniej: waszmość państwo


Źródła:

SJP.pl

Wacunio

zdrobnienie od: Wacław (imię męskie); Wacuś, Wacek, Wacio


Źródła:

SJP.pl

Wacuś

zdrobnienie od: Wacław (imię męskie); Wacek, Wacławek


Wacuś – polski film komediowy z 1935 r. w reżyserii Michała Waszyńskiego. Film opowiada historię Tadeusza Rosołka (Adolf Dymsza), który pragnąc pomóc pięknej Kazi (Jadwiga Andrzejewska), wciela się w fikcyjną rolę brata Wacusia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wacusiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wacusia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wacyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waczków

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wacław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Wacław (czes. Václav, niem. Wenzel) – ten, który zdobędzie więcej sławy, por. Bolesław; imię męskie pochodzenia słowiańskiego. Obecna forma w języku polskim jest czechizmem – po staropolsku brzmiałoby ono Więcesław.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wacława

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: Wacław


Wacława – żeński odpowiednik imienia Wacław. Forma Wacława jest czechizmem. W źródłach polskich imię to poświadczone jest w staropolskiej formie Więcesława (1263 rok) i Więcsława (1314 rok).

Wacława imieniny obchodzi 13 października i 28 września.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wacławczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wacławek

1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Wacław (imię męskie); Wacuś, Wacek


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wacławiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wacławice

Wacławice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Orły.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wacławik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wacławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wacławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Wacławka

zdrobnienie od: Wacława (imię żeńskie)


Wacławka, także Działynia (nazwa lokalna – Kople oraz Skałki) – najwyższa góra Wzgórz Bielawskich, a także Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich o wysokości 473,8 m n.p.m.. Nie jest zagospodarowana turystycznie, w przeciwieństwie do pobliskiej Góry Parkowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wacławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wacławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wacławostwo

Wacław z małżonką; Wacławowie


Źródła:

SJP.pl

Wacławowie

Wacław z małżonką; Wacławostwo


Źródła:

SJP.pl

Wacławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wacława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wacławski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wad

uwodniony tlenek magnezu, minerał o czarnej lub brunatnej barwie


Rosja:

Sudan:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wada

1. przywara; ujemna cecha charakteru;
2. defekt czegoś, usterka, uszkodzenie;
3. niedorozwój, zniekształcenie, nieprawidłowa budowa, złe funkcjonowanie jakiegoś narządu organizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ujemna cecha charakteru

 (1.2) cecha obniżająca wartość przedmiotu

 (1.3) med. wet. nieprawidłowa budowa lub złe funkcjonowanie jakiegoś narządu w organizmie żywej istoty



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadąg

jezioro w Olsztyńskiem



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wadas

nazwisko, m.in. Jan Wadas - polski bokser



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wade

Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

Wikipedia

Wadecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wademekum

wydawnictwo o charakterze informacyjno-praktycznym; zawierające podstawowe, niezbędne wiadomości z zakresu jednej dziedziny; vademecum, vade mecum, przewodnik, informator


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. podręczna książka zawierająca podstawowe wiadomości, praktyczne wskazówki z jakiejś dziedziny


Vademecum, wademekum (łac. vade mecum – „pójdź ze mną”; wymowa: wademekum) – książka zawierająca zbiór podstawowych informacji z danej dziedziny, najczęściej o charakterze praktycznym, wydany w formie drukowanej.Kompendium, podręcznik, przewodnik.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadera

samica wilka; wilczyca, basiora


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łow. samica wilka;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadery

spodnie połączone z butami, używane przez wędkarzy i myśliwych; spodniobuty, wodery


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) łow. ryb. rodzaj ochronnego ubrania z nieprzemakalnego materiału mającego formę butów połączonych ze spodniami sięgającymi pod pachy i używanego przez myśliwych i rybaków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadi

bardzo długa, kręta, sucha dolina na pustyni, wypełniająca się wodą w czasie okresowych deszczów; wadis, ued, uedy, uadi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. geol. sucha dolina charakterystyczna dla obszarów pustynnych wyżłobiona przez strumień okresowy;


Wadi, wadis, ued (arab. وادي, wādī – dolina, łożysko rzeki) – suche formy dolinne występujące na obszarach pustynnych, w czasie pory deszczowej wypełniają się wodą, tworząc niekiedy wartkie, szerokie, długie i kręte rzeki.

Doliny wadi zostały najprawdopodobniej wyżłobione w plejstocenie w warunkach pluwialnych. Współcześnie są odmładzane i przekształcane przez wodę rzek epizodycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadialny

przymiotnik od: wadium


Źródła:

SJP.pl

Wadima

producent bielizny


Źródła:

SJP.pl

Wadis

bardzo długa, kręta, sucha dolina na pustyni, wypełniająca się wodą w czasie okresowych deszczów; ued, uedy, uadi, wadi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. geol. sucha dolina charakterystyczna dla obszarów pustynnych wyżłobiona przez strumień okresowy


Wadi, wadis, ued (arab. وادي, wādī – dolina, łożysko rzeki) – suche formy dolinne występujące na obszarach pustynnych, w czasie pory deszczowej wypełniają się wodą, tworząc niekiedy wartkie, szerokie, długie i kręte rzeki.

Doliny wadi zostały najprawdopodobniej wyżłobione w plejstocenie w warunkach pluwialnych. Współcześnie są odmładzane i przekształcane przez wodę rzek epizodycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadium

pewna suma pieniędzy składana przez jakąś osobę jako gwarancja, że nie wycofa się ona z transakcji i podpisze w odpowiednim czasie umowę; zastaw; rękojmia; kaucja


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) praw. kwota wpłacana przed przetargiem jako zabezpieczenie dotrzymania warunków umowy; gwarancja, że oferta nie zostanie zmieniona ani wycofana;


Wadium (z łac. vadium a. vadimonium, ang. bid deposit, bid bond, tender guarantee) – określona suma pieniędzy lub zabezpieczenie jej zapłaty (np. gwarancja, poręczenie) składane w celu zagwarantowania dotrzymania warunków postępowania prowadzącego do zawarcia umowy (w szczególności przetargu lub aukcji) oraz zapewnienia samego zawarcia tejże umowy. Stanowi wyraz zabezpieczenia organizatora przed niesolidnym oferentem czy ofertą złożoną w celu „rozbicia przetargu”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadliwie

przysłówek

 (1.1) w sposób wadliwy, nieprawidłowy


Źródła:

Wiktionary

Wadliwiej

stopień wyższy od przysłówka: wadliwie


Źródła:

SJP.pl

Wadliwość

posiadanie wad, usterek, błędów; niedoskonałość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co wadliwe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadliwy

mający usterki


przymiotnik

 (1.1) mający wady, usterki, defekty, braki lub błędy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadm.

skrót

 (1.1) = wojsk. mar. wiceadmirał


Źródła:

Wiktionary

Wadochowice

Wadochowice (niem. Wiesenthal) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ziębice, na Dolnym Śląsku.


Źródła:

Wikipedia

Wadów

uwodniony tlenek magnezu, minerał o czarnej lub brunatnej barwie


Wadów – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wadowianin

mieszkaniec Wadowa


Źródła:

SJP.pl

Wadowianka

mieszkanka Wadowa


Źródła:

SJP.pl

Wadowice

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie małopolskim;


Wadowice (średniowieczna nazwa niem. Frauenstadt) – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba władz powiatu wadowickiego i gminy miejsko-wiejskiej Wadowice. Położone jest w zachodniej części na Pogórzu Śląskim, południowej w Beskidzie Małym, nad rzeką Skawą. Przez miasto przebiegają: droga krajowa nr 28, droga krajowa nr 52 i linia kolejowa nr 117.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wadowicki

związany z Wadowicami, dotyczący Wadowic; wadowski (regionalnie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wadowicami, odnoszący się do Wadowic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadowiczanin

mieszkaniec Wadowic


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Wadowic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadowiczanka

mieszkanka Wadowic


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Wadowic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadowski

1. regionalnie: dotyczący Wadowic, Wadowic Górnych, związany z Wadowicami; wadowicki;
2. dotyczący Wadowa, związany z Wadowem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wadowem, dotyczący Wadowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waduski

Vaduz (stolica Liechtensteinu)


Źródła:

SJP.pl

Wadwicz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) herald. polski herb szlachecki;


Wadwicz – polski herb szlachecki, noszący zawołanie Wadwic. Wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480. Wadwicz jest jednym z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej z 1413 roku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wadżda

marokańskie miasto


Wadżda (arab. وجدة, Waǧda; marok. arab. Wežda; fr. Oujda) – miasto w północno-wschodnim Maroku, w pobliżu granicy z Algierią, na północnym stoku Atlasu Tellskiego, siedziba Regionu Wschodniego. W 2024 roku liczyło ok. 506 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego, chemicznego, metalurgicznego, cementowego i drzewnego. Węzeł drogowy, międzynarodowy port lotniczy. Muzeum etnograficzne, wielki meczet z XII wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wadżdyjski

Wadżda (miasto w Maroku)


Źródła:

SJP.pl

Wadzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wadzić.


Źródła:

Wiktionary

Wadzić

przestarzałe:
1. być przeszkodą, zawadzać, przeszkadzać;
2. przestarzałe: doprowadzać do sporów, nieporozumień; kłócić, różnić;
3. wadzić się - spierać się, kłócić się z kimś


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) książk. być przeszkodą, zawadą; przeszkadzać, zawadzać

 (1.2) przest. doprowadzać do nieporozumień; różnić kogoś z kimś

czasownik zwrotny

 (2.1) przest. (współcz. gw-pl|Śląsk Cieszyński.) kłócić się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wadźrajana

kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w II wieku n.e. z tradycji mahajany i pielęgnował ideał bodhisattwy; wadżrajana; mantrajana; tantrajana; buddyzm tantryczny


Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktyką tantr, który wyodrębnił się ok. II wieku n.e. w Indiach w ramach tradycji mahājāny. Praktycy uważają, że posiada metody bezpośredniego doświadczenia natury rzeczywistości, na temat której „wnioskuje się” według tzw. prawomocnego poznawania (sanskryt. pramana, ang. logic/valid cognition) w teoriach mahajany.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wafel

cienkie, kruche ciastko, zwykle płaskie (do tortów) lub w kształcie stożka (do lodów)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. rodzaj ciasta cienko sprasowanego, łamliwego, służącego do przekładania nadzieniem lub jako foremka na lody czy inną masę

 (1.2) kulin. kruche ciastko złożone z kilku warstw wafla (1.1), przełożonych określonym nadzieniem


Wafel – rodzaj pieczywa cukierniczego trwałego, wyrób ciastkarski w postaci cienkiego, łamliwego płata – zależnie od przeznaczenia, w formie blatu, rożka, rurki itp. Andruty są to cienkie wafle o kratkowanej fakturze, wypiekane w specjalnych formach. Oblaty to cienkie, okrągłe wafle z wody, mąki pszennej i oleju, wypiekane w specjalnych formach. W szerszym znaczeniu, definicja wafli obejmuje gofry.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wafelek

zdrobnienie od: wafel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: wafel

 (1.2) mały wafel

 (1.3) kulin. rodzaj słodyczy z wafli przekładanych słodką masą i pokrojonych na porcje, czasem z polewą


Wafel – rodzaj pieczywa cukierniczego trwałego, wyrób ciastkarski w postaci cienkiego, łamliwego płata – zależnie od przeznaczenia, w formie blatu, rożka, rurki itp. Andruty są to cienkie wafle o kratkowanej fakturze, wypiekane w specjalnych formach. Oblaty to cienkie, okrągłe wafle z wody, mąki pszennej i oleju, wypiekane w specjalnych formach. W szerszym znaczeniu, definicja wafli obejmuje gofry.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wafelkowy

wafelek


Patrz:wafelek

Źródła:

SJP.pl

Waflowy

przymiotnik od: wafel


przymiotnik

 (1.1) zrobiony z wafla


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wag

1. ciężar ciała;
2. przyrząd do wyznaczania masy ciał;
3. w różnych sportach walki i siłowych określenie kategorii zawodnika;
4. ważność, znaczenie czegoś;
5. ważenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w zachodniej Słowacji, dopływ Dunaju;


Wag (słow. Váh, węg. Vág, niem. Waag) – rzeka w zachodniej Słowacji, w dorzeczu Dunaju. Długość – 403 km, powierzchnia zlewni – 10 640 km², średni roczny przepływ u ujścia – 196 m³/s. Do dorzecza Wagu należy także polska część Orawy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waga

1. ciężar ciała;
2. przyrząd do wyznaczania masy ciał;
3. w różnych sportach walki i siłowych określenie kategorii zawodnika;
4. ważność, znaczenie czegoś;
5. ważenie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór nieba południowego, w Polsce widoczny wiosną i latem;

 (1.2) astr. astrol. siódmy znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 września do 22 października;

 (1.3) geogr. rzeka na północnym zachodzie europejskiej części Rosji, lewy dopływ Dwiny;

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Wagi (1.2)


Waga – przyrząd do wyznaczania masy ciał z użyciem siły ciążenia. Działa na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą – ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagabunda

człowiek lubiący się włóczyć; obieżyświat, tramp, włóczęga, włóczykij


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. człowiek lubiący się włóczyć



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagadugański

przymiotnik od: Wagadugu (stolica Burkina Faso); wagaduguański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wagadugu, dotyczący miasta Wagadugu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagadugu

stolica Burkina Faso


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Burkiny Faso;


Wagadugu (diula i fr. Ouagadougou, IPA: [waɡaduɡu]; mossi Waogdgo, IPA: [ˈwɔɣədəɣʊ]) – miasto w środkowej Burkinie Faso, stolica i największe miasto tego kraju, ośrodek administracyjny prowincji Kadiogo. W 2019 roku zamieszkiwane przez blisko 2,5 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagaduguańczyk

mieszkaniec Wagadugu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Wagadugu; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagaduguanka

mieszkanka Wagadugu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Wagadugu; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagaduguański

przymiotnik od: Wagadugu (stolica Burkina Faso); wagadugański


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Wagadugu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagancki

dotyczący waganta, związany z wagantem


Źródła:

SJP.pl

Waganiec

wieś w Polsce


Waganiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Waganiec, w bliskim sąsiedztwie Nieszawy oraz Ciechocinka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waganiecki

Waganiec


Patrz:Waganiec

Źródła:

SJP.pl

Waganka

wieś w Polsce


Waganka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Tłuszcz. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Postoliskach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waganowice

Waganowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Słomniki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wagant

średniowieczny, wędrowny aktor, śpiewak; truwer; goliard


Waganci (łac. vagantes), zwani także goliardami – w średniowieczu wędrowni żacy (studenci uniwersytetów angielskich, francuskich i niemieckich) oraz klerycy pełniący przygodnie funkcje kapłańskie. Pierwsza nazwa – waganci – oznaczała łazików włóczących się od miasta do miasta w poszukiwaniu łatwego zarobku, bywalców szynków i dworów. Nazwa druga – goliardzi – wywodzi się od imienia sławnego wówczas wędrownego poety pochodzenia niemieckiego, Goliasa, równie popularnego jak Primus, przypuszczalnie Francuz.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagarować

czasownik

 (1.1) opuszczać zajęcia szkolne samowolnie, bez uzasadnionej przyczyny


Źródła:

Wiktionary

Wagarowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) chodzenie na wagary


Źródła:

Wiktionary

Wagarowicz

uczeń chodzący na wagary


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) eduk. uczeń chodzący na wagary, opuszczający lekcje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagarowiczka

uczennica chodząca na wagary


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. uczennica chodząca na wagary, opuszczająca lekcje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagary

potocznie: dzień opuszczony w szkole, bez zgody rodziców


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) nieuzasadniona jedno- lub wielokrotna celowa nieobecność ucznia na obowiązkowych zajęciach w szkole;


Wagary, ucieczka z lekcji (łac. vagari „błąkać się, wałęsać się”) – samowolne uchylanie się od obowiązku szkolnego przez ucznia, nieuzasadniona (z punktu widzenia władz szkolnych; nieobejmująca np. choroby), jedno- lub wielokrotna, celowa oraz świadoma nieobecność ucznia na obowiązkowych zajęciach lekcyjnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagarz

specjalista zajmujący się naprawą i konstrukcją wag


Źródła:

SJP.pl

Wagina

końcowy odcinek dróg rodnych kobiety i samic ssaków, prowadzący do macicy; vagina, pochwa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. zob. pochwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waginalny

dotyczący waginy, związany z waginą


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pochwą (waginą), dotyczący pochwy (waginy)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waginektomia

operacyjne usunięcie pochwy; vaginectomia


Źródła:

SJP.pl

Waginizm

bolesny skurcz mięśni okolicy sromu i krocza przy próbie stosunku płciowego lub badania ginekologicznego; pochwica


Pochwica – dysfunkcja seksualna polegająca na niezależnym od woli skurczu mięśni wokół wejścia do pochwy, co może powodować zamknięcie wejścia i niemożność odbycia stosunku płciowego, gdyż powoduje silny ból przy wprowadzaniu prącia do pochwy. Podobny ból pojawia się przy próbie wprowadzenia tamponu czy palca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waginka

zdrobnienie od: wagina


Źródła:

SJP.pl

Waginoplastyka

chirurgiczna korekcja szerokości pochwy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg chirurgiczny mający na celu utworzenie lub odtworzenie pochwy;


Waginoplastyka – wszelkie zabiegi chirurgiczne, których rezultatem jest skonstruowanie lub odtworzenie pochwy. Wypadanie narządu rodnego jest często leczone za pomocą jednego lub więcej zabiegów chirurgicznych w celu naprawy pochwy. Czasami waginoplastyka jest potrzebna po zakończeniu leczenia lub usunięciu złośliwych nowotworów, lub ropni w celu przywrócenia prawidłowej struktury i funkcji pochwy. Zabiegi chirurgiczne pochwy wykonuje się w celu skorygowania wad wrodzonych pochwy, cewki moczowej i odbytnicy. Często waginoplastyka jest wykonywana w celu naprawy pochwy i jej struktur przylegających, uszkodzonych w wyniku urazu. Labioplastyka, czyli zabieg zmieniający wygląd warg sromowych, może być wykonywany samodzielnie lub jako zabieg towarzyszący waginoplastyce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waglewski

nazwisko


Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waglowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wagner

nazwisko


Wagner – nazwisko to pochodzi od germańskiego słowa „Waganari” określającego woźnicę lub budowniczego wozów (szczególnie wśród pensylwańskich Holendrów). Otrzymywały je osoby trudniące się zawodowo transportem szeroko pojętych dóbr, w zaprzęgniętych wozach lub furmankach z wysokimi burtami.

Inne występujące odmiany tego nazwiska to Waggoner lub Wagoner.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagneriana

wszystko to, co związane jest z życiem i twórczością Wagnera


Źródła:

SJP.pl

Wagnerowiec

najemnik Grupy Wagnera - prywatnej firmy wojskowej, powiązanej z rosyjskim wywiadem wojskowym


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. członek Grupy Wagnera, prywatnej firmy wojskowej powiązanej z Federacją Rosyjską


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagnerowski

właściwy Wagnerowi, charakterystyczny dla twórczości Wagnera


przymiotnik

 (1.1) dotyczący twórczości Wagnera, charakterystyczny dla twórczości Wagnera


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagnerowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wagnera lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Wagomiar

liczba pocisków kulistych dla danej lufy, które można odlać z funta ołowiu


Kaliber – średnica wewnętrzna lufy broni palnej lub średnica pocisku. Rzadziej jednostka wagomiaru pocisków lub długości lufy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagon

pojazd służący do przewozu osób, ładunków lub urządzeń w kolejowym transporcie lądowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kolej. pojazd szynowy, zazwyczaj bez własnego napędu, przeznaczony do przewozu pasażerów lub towarów;

 (1.2) techn. kryty pojazd kolejki linowej

 (1.3) slang. opakowanie zbiorcze czegoś, np. zgrzewka piwa, karton papierosów (200 sztuk = 10 paczek)


Wagon – pojazd szynowy służący do przewozu osób, zwierząt, ładunków lub urządzeń w kolejowym transporcie lądowym. Wagon porusza się po torze lub linie (kolej linowa).

Wagon jest zasadniczo przystosowany do napędzania przez pojazd trakcyjny (lokomotywa, wagon silnikowy, drezyna) lub napęd stacjonarny poprzez ciągnięcie lub pchanie. Podwozie ma wyposażone w urządzenia umożliwiające sprzęganie w składy pociągowe. W przypadku posiadania własnego napędu wagon jest pojazdem trakcyjnym określanym jako wagon silnikowy i może stanowić pociąg samodzielnie lub w połączeniu z innymi wagonami. Ważnym elementem wyposażenia wagonów są urządzenia hamulcowe, umożliwiające hamowanie pociągu - zmniejszenie prędkości jazdy lub zatrzymanie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagonetka

Źródła:

Wikipedia

Wagonik

zdrobnienie od: wagon


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: wagon

 (1.2) mały wagon, np. miniatura lub zabawka

 (1.3) gondola kolejki linowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagonówka

1. potocznie: fabryka wagonów;
2. tarcica produkowana z przeznaczeniem do budowy i naprawy wagonów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. fabryka wagonów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagonownia

warsztat, w którym remontuje się wagony


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kolej. pomieszczenie do postoju, remontów i konserwacji wagonów;


Wagonownia – nazwa jednostki organizacyjnej wraz z zespołem pomieszczeń i warsztatów przeznaczonych do przechowywania, konserwacji i naprawy wagonów kolejowych.

W Polsce wagonownie (WGW) były wydzielonymi jednostkami kolejowymi od 1953. Wcześniej gospodarka parkiem wagonowym pozostawała w gestii najpierw parowozowni przekształconych następnie w lokomotywownie. 1 lipca 1997 na ich bazie oraz lokomotywowni utworzono 33 Zakłady Taboru; obecnie w strukturze spółki PKP Cargo S.A. Z dniem 1 września 1999 liczbę zakładów taboru zmniejszono do 19. W 2001 wagonownie zajmujące się naprawami wagonów osobowych, lub ich wyspecjalizowane komórki organizacyjne (m.in. oddziały zajmujące się naprawami wagonów osobowych), przekazano najpierw do ówczesnej spółki PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o., następnie w 2008 szereg z nich, zlokalizowanych głównie w największych aglomeracjach, do PKP Intercity S.A. W strukturze PKP Cargo S.A. pozostawiono jedynie komórki organizacyjne zajmujące się naprawami lub eksploatacją wagonów towarowych. Postępujący proces restrukturyzacyjny (do 2010 r.) sprawił, iż na bazie części z nich utworzono spółki – córki:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagonowy

przymiotnik od: wagon


przymiotnik

 (1.1) dotyczący wagonu, znajdujący się w wagonie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagopakowarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. maszyna do odmierzania i pakowania towarów sypkich, płodów rolnych itp.


Źródła:

Wiktionary

Wagotomia

Wagotomia – zabieg operacyjny polegający na przecięciu włókien nerwu błędnego, odpowiedzialnego za fazę nerwową wydzielania soku żołądkowego. Stosowany zazwyczaj w leczeniu chirurgicznym choroby wrzodowej dwunastnicy.


Źródła:

Wikipedia

Wagotonia

wzmożona czynność przywspółczulnego układu nerwowego; parasympatykotonia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. stan wzmożonego napięcia nerwu błędnego lub układu przywspółczulnego


Wagotonia (vagus (łac.) błąkający się, chwiejny i tónos (gr.) naprężenie), parasympatykotonia – stan wzmożonego napięcia nerwu błędnego bądź szerzej układu przywspółczulnego, wyrażający się stałym zwiększeniem wpływu napięcia nerwu błędnego na unerwiane narządy człowieka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wagotoniczny

wagotonia


Patrz:wagotonia

Źródła:

SJP.pl

Wagotonina

hormon trzustki


Źródła:

SJP.pl

Wagowa

przymiotnik od: waga


Wagowa – część wsi Białogarda w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Wicko.

W latach 1975–1998 Wagowa położona była w województwie słupskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagowe

przymiotnik od: waga


Źródła:

SJP.pl

Wagowy

przymiotnik od: waga


przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. związany z wagą, dotyczący wagi

 (1.2) związany z wagą (urządzeniem); działający jak waga (szalkowa)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. urzędnik pilnujący wagi skarbowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wagram

miejscowość w Austrii


Geografia

USA

Austria


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagramski

Wagram


Patrz:Wagram

Źródła:

SJP.pl

Wagria

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północnych Niemczech, we wschodniej części Holsztynu, ograniczona od zachodu murem saskim (Limes saxonicus) od południa biegiem rzeki Trawny z pozostałych zaś stron Bałtykiem;


Wagria (niem. Wagrien) – kraina historyczna w północnych Niemczech, we wschodniej części Holsztynu. Granice Wagrii wyznaczały Bałtyk od północy i wschodu, od południa dolny bieg rzeki Trawny, zaś od zachodu Limes Saxoniae. We wczesnym średniowieczu stanowiła najdalej na zachód wysunięty ośrodek osadnictwa słowiańskiego, jej nazwa pochodzi od zamieszkującego ją połabskiego plemienia Wagrów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wagrowie

plemię słowiańskie z grupy Obodrzyców


Wagrowie – najdalej na zachód wysunięte nadmorskie plemię połabskie (Wagria nad Bałtykiem), odłam Obodrytów, graniczące od zachodu z plemionami germańskich Nordalbingów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagryjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wagrią, dotyczący Wagrii lub Wagrów


Źródła:

Wiktionary

Wags

[czytaj: wags lub łags] żony lub partnerki popularnych sportowców; WAGs, WAGsy


Wags lub WAGs (ang. Wives and Girlfriends) – akronim stworzony i używany przez brytyjską prasę bulwarową dla określenia żon i dziewczyn angielskich piłkarzy.

Obecnie jednak stosowany jest również w stosunku do sportowców o innych specjalizacjach, jak również piłkarzy niekoniecznie grających w lidze angielskiej. Termin obecnie jest używany na całym świecie (np. polskie WAGs). WAGs zostało spopularyzowane w 2006 roku podczas mistrzostw świata w piłce nożnej, które odbywały się w Niemczech. W Polsce przykładami Wags są: Anna Lewandowska, Marina Łuczenko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wagsy

[czytaj: wagsy lub łagsy] żony lub partnerki popularnych sportowców; WAGs, wags


Źródła:

SJP.pl

Wagyu

[czytaj: wagju] wagyū;
1. japońska rasa bydła;
2. wołowina z tego bydła


Źródła:

SJP.pl

Wah-Wah

[czytaj: ło-ło] ciągła zmiana barwy dźwięku na instrumentach dętych oraz w urządzeniach elektroakustycznych; wa-wa


Wah-wah (lub tzw. kaczka) – podłogowy efekt gitarowy z rodziny pedałów ekspresji do gitar elektrycznych i gitar basowych, charakteryzujący się możliwością zmiany parametrów jego działania w czasie grania, kiedy ręce gitarzysty są zajęte. Wah-wah to filtr obwiedni, w oryginalnej postaci było to urządzenie do regulacji szerokości pasma przenoszenia, dodatkowo jednak urządzenie potrafi wzbogacić brzmienie o charakterystyczny efekt „mówienia” gitary, stąd też nazwa samego efektu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahabicki

odnoszący się do wahabity, właściwy wahabitom


przymiotnik

 (1.1) rel. związany z wahhabizmem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wahabita

wyznawca muzułmańskiej doktryny religijnej, która głosi powrót do pierwotnej czystości islamu oraz surowości i prostoty obyczajów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zwolennik wahhabizmu


Wahhabizm (lub wahabizm) (arab. ‏ الوهابية‎, al-wahhābija) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego powstały w XVIII wieku na terenie Arabii. Jest określany terminami; „ultrakonserwatywny”, „surowy”, „fundamentalistyczny”, „purytański”. Jego głównymi inspiratorami są Ahmad Ibn Hanbal i Ibn Tajmijja, a także sam twórca ruchu, Muhammad Ibn Abd al-Wahhab.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wahabitka

wahabita; wahhabitka


Źródła:

SJP.pl

Wahabityzm

islamski kierunek teologiczny, głoszący powrót do pierwotnej czystości islamu; wahabizm, wahhabizm


Źródła:

SJP.pl

Wahabizm

islamski kierunek teologiczny, głoszący powrót do pierwotnej czystości islamu; wahhabizm, wahabityzm


Wahhabizm (lub wahabizm) (arab. ‏ الوهابية‎, al-wahhābija) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego powstały w XVIII wieku na terenie Arabii. Jest określany terminami; „ultrakonserwatywny”, „surowy”, „fundamentalistyczny”, „purytański”. Jego głównymi inspiratorami są Ahmad Ibn Hanbal i Ibn Tajmijja, a także sam twórca ruchu, Muhammad Ibn Abd al-Wahhab.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahać

1. rzadko: poruszać czymś lub poruszać się ruchem wahadłowym;
2. wahać się:
a) poruszać się ruchem wahadłowym; kołysać się;
b) nie móc podjąć jednoznacznej decyzji;
c) zmieniać się w jakichś granicach; oscylować


czasownik przechodni niedokonany (dk. wahnąć)

 (1.1) rzad. poruszać czymś lub poruszać się ruchem wahadłowym

czasownik zwrotny niedokonany wahać się (dk. wahnąć się)

 (2.1) poruszać się ruchem wahadłowym

 (2.2) nie móc podjąć jednoznacznej decyzji, zastanawiać się nad nią

 (2.3) (o liczbach, wartościach) zmieniać się w jakichś granicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wahacz

dźwignia wykonująca ruch wahadłowy, przenosząc siłę między elementami współpracującymi


Wahacz – sztywny człon mechanizmu wykonujący cykliczny ruch obrotowy wokół stałej osi obrotu o ograniczonym kącie obrotu.Po wykonaniu ruchu wahacz wraca do położenia wyjściowego kończąc cykl pracy. Bieg powrotny może być ruchem czynnym lub jałowym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahaczowy

wahacz


Patrz:wahacz

Źródła:

SJP.pl

Wahadełko

zdrobnienie od: wahadło


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od wahadło

 (1.2) małe wahadło

 (1.3) przyrząd radiestety do poszukiwania żył wodnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wahadło

1. część zegara do pomiaru czasu, kołysząca się miarowo;
2. ciało zawieszone na sznurku lub pręcie, wychylające się na boki;
3. ruch cykliczny wokół położenia równowagi;
4. środek transportu kursujący tam i z powrotem po tej samej trasie; wahadłowiec;
5. naprzemienne zamykanie i otwieranie ruchu w przeciwnych kierunkach na drodze;
6. zjawiska przeciwstawne następujące po sobie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ciało poruszające się wokół nieruchomego punktu lub poziomej osi nie przechodzącej przez środek ciężkości tego ciała

 (1.2) sport. ćwiczenie gimnastyczne polegające na wykonywaniu ciałem ruchów wahadłowych


Wahadło – ciało zawieszone w jednorodnym polu grawitacyjnym w taki sposób, że może wykonywać drgania wokół poziomej osi nieprzechodzącej przez środek ciężkości zawieszonego ciała.

W mechanice wyróżnia się dwa podstawowe modele fizyczne wahadeł:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wahadłowiec

1. statek kosmiczny przystosowany do wielokrotnych lotów na orbitę okołoziemską; prom kosmiczny, kosmoplan;
2. środek transportu kursujący tam i z powrotem po tej samej trasie;
3. dawniej: zegar wahadłowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) astronaut. statek kosmiczny zdolny do wielokrotnego startu i powrotu na Ziemię;


Wahadłowiec (ang. space shuttle, pot. prom kosmiczny) – załogowy statek kosmiczny, który może być wykorzystywany wielokrotnie i przystosowany jest do wynoszenia na orbitę okołoziemską i sprowadzania z orbity ludzi i sprzętu. Cechą charakterystyczną wahadłowców jest lądowanie na pasie startowym lotniska, podobnie jak samoloty, stąd używane są w stosunku do nich takie określenia jak samolot kosmiczny, rakietoplan i inne. Wahadłowce mogą natomiast startować wynoszone tradycyjną rakietą nośną lub na pokładzie większego samolotu-nosiciela.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wahadłówka

błystka wahadłowa; rodzaj sztucznej przynęty wędkarskiej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahadłowo

przysłówek

 (1.1) w sposób przypominający ruch wahadła


Źródła:

Wiktionary

Wahadłowy

1. dotyczący wahadła, zaopatrzony w wahadło;
2. kursujący tam i z powrotem po jakiejś trasie;
3. związany ze zjawiskami mającymi cechy przeciwstawne w stosunku do siebie


przymiotnik

 (1.1) fiz. techn. związany z wahadłem, działający w oparciu o wahadło

 (1.2) kursujący tam i z powrotem po określonej krótkiej trasie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wahan

obce imię męskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahania

1. rzadko: poruszać czymś lub poruszać się ruchem wahadłowym;
2. wahać się:
a) poruszać się ruchem wahadłowym; kołysać się;
b) nie móc podjąć jednoznacznej decyzji;
c) zmieniać się w jakichś granicach; oscylować


Źródła:

SJP.pl

Wahanie

1. rzadko: poruszać czymś lub poruszać się ruchem wahadłowym;
2. wahać się:
a) poruszać się ruchem wahadłowym; kołysać się;
b) nie móc podjąć jednoznacznej decyzji;
c) zmieniać się w jakichś granicach; oscylować


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) brak zdecydowania

 (1.2) ruch okresowy zbliżony do ruchu wahadła

 (1.3) zmienność określonej wielkości (cen, temperatur) w określonych granicach

 (1.4) odczasownikowy od|wahać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wahański

Wahan


Patrz:Wahan

Źródła:

SJP.pl

Wahhabita

wyznawca wahhabizmu; wahabita


Wahhabizm (lub wahabizm) (arab. ‏ الوهابية‎, al-wahhābija) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego powstały w XVIII wieku na terenie Arabii. Jest określany terminami; „ultrakonserwatywny”, „surowy”, „fundamentalistyczny”, „purytański”. Jego głównymi inspiratorami są Ahmad Ibn Hanbal i Ibn Tajmijja, a także sam twórca ruchu, Muhammad Ibn Abd al-Wahhab.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahhabitka

wahhabita; wahabitka


Źródła:

SJP.pl

Wahhabizm

islamski kierunek teologiczny, głoszący powrót do pierwotnej czystości islamu; wahabizm, wahabityzm


Wahhabizm (lub wahabizm) (arab. ‏ الوهابية‎, al-wahhābija) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego powstały w XVIII wieku na terenie Arabii. Jest określany terminami; „ultrakonserwatywny”, „surowy”, „fundamentalistyczny”, „purytański”. Jego głównymi inspiratorami są Ahmad Ibn Hanbal i Ibn Tajmijja, a także sam twórca ruchu, Muhammad Ibn Abd al-Wahhab.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahid

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Źródła:

Wiktionary

Wahl

Luksemburg:

Niemcy:

Osoby:


Źródła:

Wikipedia

Wahliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co wahliwe

 (1.2) cecha tych, którzy są wahliwi


Źródła:

Wiktionary

Wahliwy

1. odchylający się od prawidłowego położenia; chwiejny, niestabilny;
2. wykonujący ruchy wahadłowe;
3. mający zmienne nastroje, niestabilny psychicznie; chwiejny


Źródła:

SJP.pl

Wahnąć

rzadko:
1. poruszyć czymś lub poruszyć się ruchem wahadłowym;
2. wahnąć się - poruszyć się ruchem wahadłowym; zakołysać się


czasownik przechodni dokonany (ndk. wahać)

 (1.1) dokonany od|wahać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wahnięcie

rzadko:
1. poruszyć czymś lub poruszyć się ruchem wahadłowym;
2. wahnąć się - poruszyć się ruchem wahadłowym; zakołysać się


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wahnąć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wahnienie

rzadko:
1. poruszyć czymś lub poruszyć się ruchem wahadłowym;
2. wahnąć się - poruszyć się ruchem wahadłowym; zakołysać się


Źródła:

SJP.pl

Wahnik

element zespołu naciągu automatycznego zegarka


Wahnik (zamiennie rotor) – część mechanizmu najczęściej automatycznego zegarka, którego zadaniem jest dostarczenie energii, wynikającej z ruchów nadgarstka, niezbędnej do wykonania odpowiednich obrotów czasomierza. Element ten nazywany również z angielska „rotor” i jest częścią zespołu naciągu, służy do generowania momentu obrotowego, niezbędnego do naciągania sprężyny napędowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wahować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pilnować


Źródła:

Wiktionary

Wai

ang. Web Accessibility Initiative, inicjatywa na rzecz dostępności stron WWW


zaimek

 (1.1) slang. internetowy dlaczego, czemu

spójnik

 (2.1) slang. internetowy dlatego



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waif

skrót od: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe


Źródła:

SJP.pl

Wajandot

amerykańska rasa kur typu ogólnoużytkowego, wyhodowana około roku 1870 w Ameryce Południowej; wyandotte


Źródła:

SJP.pl

Wajandoty

rasa kur, wyhodowana w Ameryce Płd.


Źródła:

SJP.pl

Wajcha

potocznie: dźwignia, korba lub inny element służący do obsługi jakiegoś urządzenia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. dźwignia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wajchowy

wajcha


Patrz:wajcha

Źródła:

SJP.pl

Wajco

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie. jajko, jajco


Źródła:

Wiktionary

Wajda

nazwisko polskie, m.in. Andrzej Wajda (1926-2016) - reżyser filmowy i teatralny, w 2000 r. nagrodzony Oscarem za całokształt twórczości



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wajdelota

w czasach przedchrześcijańskich na Litwie:
1. wróżbita pełniący funkcję kapłana niższego rzędu;
2. śpiewak, bard


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. litewski, pogański wieszczek, śpiewak pełniący rolę kapłana;


Wajdelota – kapłan niższego rzędu w przedchrześcijańskich Prusach i Litwie, wieszcz oraz wróżbita.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wajdelotka

wajdelota


Patrz:wajdelota

Źródła:

SJP.pl

Wajdowski

właściwy Wajdzie, charakterystyczny dla kina Wajdy


Źródła:

SJP.pl

Wajdzik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wajecznica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. jajecznica


Źródła:

Wiktionary

Wajgela

krzew pochodzący z Azji i Ameryki Płn., hodowany jako roślina ozdobna; krzewuszka; zakrzewnia; wajgelia


Źródła:

SJP.pl

Wajgelia

roślina z rodziny przewiertniowatych; krzewuszka; zakrzewnia; wajgela


Krzewuszka (Weigela Thunb.) – rodzaj roślin wieloletnich z rodziny przewiertniowatych. Należy do niego 11 gatunków. Występują w stanie dzikim we wschodniej Azji: głównie w Japonii, Chinach i Mandżurii. Łacińska nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika i chemika Christiana Ehrenfrieda von Weigela (1746–1838). Gatunkiem typowym jest Weigela japonica Thunb.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wajków

Wajków – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Mielnik.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Przemienienia Pańskiego w Mielniku. We wsi znajduje się kaplica dojazdowa pw. Niepokalanego Serca NMP, wybudowana w 1998–1999.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.


Źródła:

Wikipedia

Wajmutka

sosna o gładkiej korze i długich, cienkich igłach zebranych w pęczki po pięć; wejmutka


Źródła:

SJP.pl

Wajrak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wajs

nazwisko


Wajs:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wajśja

członek dawnej kasty indyjskiej, utworzonej głównie z rolników, kupców i rzemieślników


Waiśja (dewanagari वैश्य, ang. vaishya) – trzecia w hierarchii, zaraz po kszatrijach, warna. Spośród czterech warn - statusów społecznych wyżej stoją kszatrijowie a najwyżej bramini. Waiśowie zajmują się produkcją, handlem, rolnictwem itp.Wywodzeni bywają z bioder Puruszy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wajszczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waju

Waju (dewanagari वायु, też: Wajudewa, śr per. Wej, Wat) – bóstwo nieskończonej przestrzeni i wiatru, czczone w wierzeniach Indii i Persji.


Źródła:

Wikipedia

Waka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. gatunek liryki, klasyczna poezja japońska



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wakacje

okres wolny od zajęć szkolnych; ferie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) eduk. letnia przerwa od zajęć szkolnych

 (1.2) przen. każdy okres wolny od zajęć szkolnych / pracy / obowiązków;


Wakacje (łac. vacatio, uwolnienie) – okres wolny od nauki szkolnej.

Terminy i długości wakacji są zróżnicowane w wielu krajach, a nawet w ich poszczególnych częściach. Istotnymi czynnikami mającymi wpływ na terminy wakacji były święta religijne oraz rytm pracy rolników i związana z tym konieczność udziału wszystkich członków rodziny, w tym dzieci, w pracach rolniczych, a także klimat.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wakacjować

potocznie: spędzać wakacje


Źródła:

SJP.pl

Wakacjowicz

osoba będąca na wakacjach


Źródła:

SJP.pl

Wakacjowiczka

kobieta będąca na wakacjach


Źródła:

SJP.pl

Wakacjusz

osoba będąca na wakacjach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) turyst. ktoś, kto przebywa na wakacjach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wakacjuszka

kobieta będąca na wakacjach


Źródła:

SJP.pl

Wakacyjny

dotyczący wakacji; odbywający się podczas wakacji


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wakacjami, dotyczący wakacji, odbywający się w wakacje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wakajki

potocznie: wakacje


rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga

 (1.1) pot. wakacje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wakame

gatunek brunatnicy, glon popularny w kuchni japońskiej; undaria pierzastodzielna, undaria pierzasta


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spoż. rodzaj jadalnych glonów morskich z gatunku nazwa systematyczna|undaria pierzastodzielna., składnik kuchni dalekowschodnich


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wakan

w wierzeniach Siuksów nadnaturalna potęga objawiająca się w zwierzętach i przedmiotach, udzielająca im niezwykłych właściwości; wakonda


Faktoria (łac. facere „robić, czynić”) – placówka handlowa położona w krajach kolonialnych, które stanowiły obszary eksploatacji przez europejskie potęgi kolonialne, głównie przez Brytyjczyków, Francuzów czy Holendrów, ale także przez np. Japończyków pn. wakan w Korei. Lokalizowane zazwyczaj na wybrzeżu, tak by wywóz surowców z nowych obszarów był jak najbardziej ułatwiony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakancja

defekt punktowy sieci krystalicznej w postaci nieobsadzonego węzła


Źródła:

SJP.pl

Wakandyjczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sf. mieszkaniec Wakandy (fikcyjnej krainy)


Źródła:

Wiktionary

Wakans

przestarzale o wolnej posadzie; wakat


Wakans, wakancja, wakansja (z łac. vacat ‘jest puste’, od vacare ‘być wolnym, pustym’) – rodzaj defektu punktowego sieci krystalicznej, węzeł sieci nieobsadzony atomem lub jonem.

Energię tworzenia wakansu (Ev) wyraża się jako pracę potrzebną do przeniesienia atomu lub jonu z węzła na powierzchnię kryształu. Od tej wartości zależy równowagowa koncentracja wakansów, wyrażana przez stosunek liczby węzłów (n) do liczby atomów (N); zależność n/N od temperatury (T) opisuje równanie (k – stała Boltzmanna):

{\frac {n}{N}}=\exp \left(-{\frac {E_{v}}{kT}}\right)

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakasa

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Wakat

1. wolna posada; wakans (przestarzałe);
2. niezadrukowana stronica książki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wolna posada, nieobsadzone stanowisko

 (1.2) niezadrukowana stronica książki



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wakatowy

wakat, np. wakatowe stanowisko


Źródła:

SJP.pl

Wakcyna

tyle co: szczepionka


Źródła:

SJP.pl

Wakcynacja

uodpornienie organizmu przed działaniem zakaźnych czynników chorobotwórczych poprzez szczepienie


Szczepienie ochronne – podanie szczepionki przeciw chorobie zakaźnej w celu sztucznego uodpornienia przeciwko tej chorobie. Istnieje przytłaczający konsensus naukowy, że szczepionki są ogólnie bezpieczne i skuteczne. Skuteczność szczepionek i sens szczepień podważają antyszczepionkowcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakcynolog

specjalista nauki o szczepionkach i szczepieniach


Źródła:

SJP.pl

Wakcynologia

nauka o szczepionkach i szczepieniach


Wakcynologia – to dziedzina medycyny zajmująca się szczepieniami ochronnymi, zarówno w fazie badań naukowych nad opracowaniem nowych szczepionek, jak i ich późniejszym stosowaniem. Jest nową gałęzią medycyny, która wyodrębniła się z chorób zakaźnych (Polskie Towarzystwo Wakcynologii zostało powołane w 2001).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakcynologiczny

wakcynologia


Patrz:wakcynologia

Źródła:

SJP.pl

Wakcynolożka

wakcynolog


Patrz:wakcynolog

Źródła:

SJP.pl

Wakcynoterapia

leczenie za pomocą szczepionek niektórych przewlekłych chorób bakteryjnych


Źródła:

SJP.pl

Wakcynować

przestarzale: uodporniać organizm przed działaniem zakaźnych czynników chorobotwórczych poprzez szczepienie


Źródła:

SJP.pl

Wake

[czytaj: łejk] terytorium zamorskie USA w Oceanii


Wake (ang. Wake Island) – atol na Oceanie Spokojnym, na obszarze Oceanii, położony w około dwóch trzecich odległości pomiędzy Hawajami a Marianami Północnymi stanowiący terytorium zależne Stanów Zjednoczonych. Atol obecnie nie posiada rdzennej ludności, wszyscy pierwotni mieszkańcy zostali zamordowani bądź uciekli podczas japońskich bombardowań 23 grudnia 1941.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakeboard

[czytaj: łejkbord] sport ekstremalny polegający na jeździe na desce ciągniętej przez motorówkę; wakeboarding


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. szeroka deska używana do płynięcia po wodzie w wakeboardingu

 (1.2) sport. dyscyplina sportu wodnego, polegający na jeździe lub wykonywaniu ewolucji na specjalnej desce;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wakeboarding

[czytaj: łejkbording] sport ekstremalny polegający na jeździe na desce ciągniętej przez motorówkę; wakeboard


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. dyscyplina sportu wodnego, polegająca na jeździe lub wykonywaniu ewolucji na specjalnej desce;


Wakeboarding – sport wodny polegający na płynięciu po powierzchni wody na desce, trzymając się liny ciągniętej przez łódź lub za pomocą wyciągu. Wakeboarding powstał z połączenia nart wodnych, snowboardingu i surfingu.

Łodzie do wakeboardingu mają specjalną konstrukcję, posiadają odpowiedni kształt kadłuba, napęd śruby Direct-Drive lub V-drive, pylon lub wieżę do mocowania linki, PerfectPass (tempomat) i pomost. Mogą także posiadać fabryczne lub dokładane zbiorniki balastowe w celu uzyskania większej fali.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wakeboardingowy

wakeboarding [czytaj: łejkbordingowy]; wakeboardowy


Źródła:

SJP.pl

Wakeboardowy

wakeboard [czytaj: łejkbordowy]; wakeboardingowy


Źródła:

SJP.pl

Wakeboardzista

[czytaj: łejkbordzista] sportowiec uprawiający wakeboarding


Źródła:

SJP.pl

Wakeboardzistka

wakeboardzista [czytaj: łejkbordzistka]


Źródła:

SJP.pl

Waki

w japońskim teatrze no: aktor pomocniczy, grający drugą obok shite postać przedstawienia


Waki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Kościelec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

We wsi znajduje się przeprawa promowa na rzece Warcie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakijów

Wakijów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tyszowce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Tyszowce. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 200 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Wakizashi

średniej długości miecz samurajski


Wakizashi (jap. 脇差) – japońska krótka sieczna broń biała, należąca do grupy tzw. mieczy japońskich (nihon-tō). Skrócona wersja katany, z głownią długości 30-60 cm, w większości przypadków z wzdłużną, wzmacniającą krawędzią zwaną shinogi. Przy pochwie wakizashi noszono krótki nożyk, szpikulec kōgai i pałeczki wari-kōgai. Rękojeść wakizashi nosi nazwę tsuka i jest opleciona ozdobnym sznurem uchi-himo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakonda

w wierzeniach Indian północnoamerykańskich: nadnaturalna, niematerialna moc posiadana przez każdego człowieka, przedmiot, zjawisko przyrody


Wakonda – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Clay.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakować

1. urzędowo o posadzie, stanowisku itp.: być wolnym, nieobsadzonym, niezajętym;
2. potocznie: zrzekać się tytułu mistrzowskiego w boksie


czasownik

 (1.1) o stanowisku, funkcji: być wolnym, nieobsadzonym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wakowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wakować.


Źródła:

Wiktionary

Waksman

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) herald. polski herb szlachecki;


Waksman (Waxman, Zbroyny Mąż) – polski herb szlachecki z nobilitacji.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Waksmund

wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


Waksmund – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waksmundzianka

mieszkanka Waksmundu (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Waksmundzki

przymiotnik od: Waksmund (wieś w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Waksy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) slang. uczn. wagary


Źródła:

Wiktionary

Wakuliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wakumetr

przyrząd do pomiaru podciśnienia; wakuometr; próżniomierz


Źródła:

SJP.pl

Wakuola

wypełniona płynem przestrzeń w obrębie cytoplazmy komórkowej; wodniczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikrobiol. owalna organella w strukturze komórki wypełniona sokiem komórkowym;


Wakuole, wodniczki – struktury komórkowe występujące u roślin i niektórych pierwotniaków oraz w komórkach grzybów. W komórkach grzybów występuje wiele małych wodniczek (wakuol), natomiast w roślinnych jedna lub kilka dużych. U pierwotniaków występują wodniczki tętniące, odpowiedniki wakuoli, ale są one od wakuoli o wiele mniejsze. Zajmują do 90% komórki. Ze starzeniem się komórki zachodzi proces rozrośnięcia się i zamienienia wakuoli w jedną wodniczkę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wakuom

zespół wakuoli jednej komórki roślinnej lub zwierzęcej


Wakuom (vacuome) - termin historyczny z zakresu cytologii oznaczający całość systemu wakuolarnego komórki, do którego w przeszłości zaliczano także aparat Golgiego. Termin ten został wprowadzony przez M. Parata w 1924 r. przy dyskusji o znaczeniu i funkcji aparatu Golgiego. Parat i niektórzy cytolodzy z lat dwudziestych XX w. uważali aparat Golgiego za artefakt powstały w miejscu wakuoli. Cechą wyróżniającą wakuole systemu wakuolarnego (wakuomu) była zdolność do przyżyciowego barwienia się czerwienią obojętną. Obecnie wiadomo, że wakuole sródplazmatyczne i aparat Golgiego są morfologicznie i czynnościowo odmiennymi organellami komórkowymi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wakuometr

przyrząd do pomiaru podciśnienia; wakumetr; próżniomierz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. przyrząd do pomiaru ciśnienia niższego od ciśnienia atmosferycznego


Próżniomierz, wakuometr – przyrząd do mierzenia ciśnień poniżej ciśnienia atmosferycznego.

Każdy typ próżniomierza działa w określonym zakresie ciśnień. Stosuje się podział próżniomierzy na dwie kategorie: próżniomierze do niskiej próżni oraz próżniomierze do wysokiej próżni, wśród których wydziela się próżniomierze do ultrawysokiej próżni.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wakuum

obszar wypełniony gazem o ciśnieniu mniejszym od ciśnienia atmosferycznego; próżnia; vacuum


Źródła:

SJP.pl

Wakuła

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wal

1. nazwa niektórych gatunków wielorybów;
2. dawniej: gramorównoważnik


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa niektórych gatunków wielorybów

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: walić


Luksemburg:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wala

potocznie:
1. brudzić;
2. walać się:
a) brudzić własną osobę;
b) o ubraniu: być brudzonym, stawać się brudnym;
c) o przedmiotach: być rozrzuconym; poniewierać się


Wala (pełna nazwa Wala Heilmittel GmbH) - to założona przez Rudolfa Hauschka w 1935 roku firma, produkująca kosmetyki (około 100 różnych produktów) oraz maści (około 1000 różnych produktów). Nazwa Wala jest skrótem od Wärme – Asche, Licht – Asche, co oznacza: Ciepło - popiół, światło - popiół. Leki są wytwarzane zgodnie z zasadami antropozofii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walabia

walabia bagienna - gatunek ssaka z rodziny kangurowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Wallabia|Trouessart|ref=tak., rodzaj torbacza z podrodziny kangurów;

 (1.2) zool. torbacz z rodzaju walabia (1.1)


Walabia (Wallabia) – rodzaj ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walać

potocznie:
1. brudzić;
2. walać się:
a) brudzić własną osobę;
b) o ubraniu: być brudzonym, stawać się brudnym;
c) o przedmiotach: być rozrzuconym; poniewierać się


Źródła:

SJP.pl

Walanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|walać.


Źródła:

Wiktionary

Walansjenka

dawna delikatna koronka z deseniem kwiatowym na tiulowym tle; walensjenka


Źródła:

SJP.pl

Walas

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walasek

nazwisko


osoby o nazwisku Walasek:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walasik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walaszczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walaszek

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. wielkanocny zwyczaj stukania się jajkami;


Walatka (zwana też na wybitki) – dawna zabawa wielkanocna. Polegała na takim toczeniu pisanek po stole, by się zderzyły. Właściciel „silniejszego” jajka zabierał rozbitą pisankę przeciwnika. W innym wariancie walatki jajka brano do ręki i stukano się ich czubkami.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Walbach

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) herald. polski herb szlachecki;


Francja:

Niemcy:

Pozostałe:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Walburga

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Walburga – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, powstałe jako złożenie członów waldan – „rządzić, panować” i burg – „gromadzić, strzec, pilnować, ochraniać”. Patronką tego imienia jest św. Walburga, zakonnica, zm. w 779 roku. Imię to zapisywano również w formie Walpurga, stąd noc Walpurgi.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Walc

taniec towarzyski w takcie 3/4, spopularyzowany w XIX w.; muzyka do tego tańca


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) choreogr. taniec wirowy wykonywany w parach do melodii w metrum 3/4;

 (1.2) muz. taneczny utwór muzyczny oparty na walcu (1.1);


Walc – taniec wirowy pochodzenia niemieckiego o umiarkowanym tempie, w metrum 3/4 oraz budowie okresowej. Za prototyp walca uchodzą tzw. taniec niemiecki (niem. Deutscher Tanz, Deutsche) w takcie 3/8 oraz pokrewne lendler, Steirischer (zwany w Polsce sztajerkiem), Dreher czyli obracany oraz Roller czyli toczony.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. wałek malarski


Źródła:

Wiktionary

Walcarka

1. maszyna do formowania metalu, wyposażona w obracające się wały;
2. maszyna do mieszania lub rozgniatania czegoś, wyposażona w obracające się wały


Walcarka – zespół urządzeń do wykonywania czynności walcowania mający jeden autonomiczny napęd główny, który służy do napędzania walców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walcarz

specjalista w zakresie walcowania metali i obsługi walcarek; walcownik


Źródła:

SJP.pl

Walce

1. zorganizowane działania militarne wrogich wojsk; bitwa, starcie, wojna
2. zmagania przeciwników, sportowców
3. działania w celu zlikwidowania czegoś negatywnego lub uzyskania czegoś pozytywnego
4. konfrontacja sprzecznych stanowisk, interesów


Walce (dodatkowa nazwa w niem. Walzen) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Walce, której jest siedzibą. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest w Kotlinie Raciborskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Stradunia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walcer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. muz. walczyk


Źródła:

Wiktionary

Walcerz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.


Źródła:

Wiktionary

Walchia

najstarsze kopalne drzewo iglaste


Źródła:

SJP.pl

Walconóg

drobny mięczak morski o ciele okrytym rurkowatą muszlą; łódkonóg


Źródła:

SJP.pl

Walconogi

drobny mięczak morski o ciele okrytym rurkowatą muszlą; łódkonóg


Łódkonogi, walconogi (Scaphopoda) – nieliczna w gatunki i mało zróżnicowana gromada morskich mięczaków zaliczanych do muszlowców, charakteryzujących się jednoczęściową, obustronnie otwartą, rurkowatą muszlą. Są spokrewnione z małżami. Przykładowym przedstawicielem gromady jest zębik pospolity (Antalis vulgaris).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walcott

Miejscowości w Anglii:

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Walcowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|walcować.


Walcowanie – rodzaj obróbki plastycznej metali wykonywany na walcarkach.

Walcowanie polega na kształtowaniu materiału między obracającymi się walcami, tarczami, rolkami lub przemieszczającymi się względem siebie narzędziami płaskimi.

Sposoby walcowania ze względu na ruch walców:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Walcowany

w hutnictwie: otrzymany w wyniku walcowania


Źródła:

SJP.pl

Walcowaty

przypominający kształtem walec; wałkowaty


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który przypomina kształtem walec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walcowina

zgorzelina powstająca przy walcowaniu metalu na gorąco


Źródła:

SJP.pl

Walcówka

1. pręt lub kształtownik do wyrobu drutów, śrub itp.;
2. maszyna cukiernicza do rozgniatania czegoś na masę


Walcówki – pręty lub kształtowniki o małym, w stosunku do długości, przekroju poprzecznym, otrzymywane metodą walcowania.

Walcówka stalowa jest popularnym wyrobem i ma szerokie zastosowania. Podstawowymi parametrami walcówki stalowej są: kształt przekroju (okrągłe, kwadratowe, prostokątne, sześciokątne), średnica lub wymiary przekroju, gatunek stali oraz jej klasa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walcownia

1. dział huty wyposażony w urządzenia do walcowania metali i otrzymywania z nich pewnych wyrobów; slabing;
2. urządzenie wyposażone w wały do formowania metalu


Źródła:

SJP.pl

Walcowniany

walcownia, np. wyroby walcowniane


Źródła:

SJP.pl

Walcownica

rodzaj muchówek z rodziny rączycowatych; Cylindromyia


Źródła:

SJP.pl

Walcownictwo

1. dział przemysłu zajmujący się produkcją walcowanych wyrobów i półwyrobów;
2. dziedzina wiedzy o wytwarzaniu walcowanych wyrobów i półwyrobów


Źródła:

SJP.pl

Walcowniczy

walcownictwo, np. urządzenia walcownicze


Źródła:

SJP.pl

Walcownik

1. specjalista w zakresie walcowania metali i obsługi walcarek; walcarz;
2. żartobliwie: osoba specjalizująca się w tańczeniu walca


Źródła:

SJP.pl

Walcowy

walec, walc


Patrz:walec, walc

Źródła:

SJP.pl

Walczący

walczyć


Patrz:walczyć

Źródła:

SJP.pl

Walczak

1. rodzaj zbiornika w kształcie walca, wykorzystywanego zwykle w kotłach parowych;
2. potocznie: osoba dająca się z siebie wszystko, by osiągnąć postawiony sobie cel


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zbiornik ciśnieniowy w kształcie walca, stanowiący część kotła parowego lub grzewczego;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. osoba nie poddająca się, walcząca do końca


Walczak – element obiegowego kotła parowego albo grzewczego, będący cylindrycznym zbiornikiem ciśnieniowym, albo inny zbiornik o podobnym kształcie i funkcji.

Jest to cylindryczny zbiornik zakończony dennicą lub ścianą sitową. Czasem przechodzi w inny element kotła np. stojak, dymnicę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walczakowa

przymiotnik od: walczak


Źródła:

SJP.pl

Walczakowy

przymiotnik od: walczak


Źródła:

SJP.pl

Walczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|walczyć.


Źródła:

Wiktionary

Walczerz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. bojownik


Źródła:

Wiktionary

Walczewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walczyć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) toczyć walkę, uczestniczyć w walce


Źródła:

Wiktionary

Walczyk

1. zdrobnienie od: walc;
2. zdrobnienie od: walec; mały walec


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od walc (tańca)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zdrobn. od walc (małego walcowatego przedmiotu)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waldeczek

zdrobnienie od: Waldemar (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Waldeczka

zdrobnienie od: Waldemar (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Waldeczkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waldeczka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Waldek

zdrobnienie od: Waldemar, Oswald, Ewald (imiona męskie); Walduś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Waldemar


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waldemar

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Waldemar – imię męskie, którego etymologia nie jest pewna. Uważa się, że pochodzi ono z języka germańskiego od słowa „wald” oznaczającego władcę oraz słowa „meri” – „sławnego”. Możliwe również, że jest zgermanizowaną formą słowiańskiego Vladimir-a utworzonego z członów „vladi” oraz „mir” oznaczających kolejno: władzę oraz pokój.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waldemara

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Waldemarek

zdrobnienie od: Waldemar (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Waldemarkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waldemarka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Waldemarostwo

Waldemar z małżonką; Waldemarowie


Źródła:

SJP.pl

Waldemarowie

Waldemar z małżonką; Waldemarostwo


Źródła:

SJP.pl

Waldemarowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waldemara lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Waldemarzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waldemary lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Waldens

członek francuskiego ruchu religijnego z XII w., ścigany przez inkwizycję


Źródła:

SJP.pl

Waldensi

członek francuskiego ruchu religijnego z XII w., ścigany przez inkwizycję


Waldensi – ugrupowanie chrześcijańskie, zainicjowane przez Piotra Waldo, zawiązane w południowej Francji około 1170 jako tzw. „ubodzy z Lyonu”, działające we Francji, Włoszech, Niemczech, Czechach i Polsce (Śląsk), występujące przeciw władzy i bogactwu Kościoła. Potępieni przez papiestwo, ekskomunikowani i prześladowani przez inkwizycję.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waldhar

rosnąca dziko roślina z rodziny turzycowatych używana dawniej do wyrobu materaców


Źródła:

SJP.pl

Waldheim

Waldheim − miasto w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w powiecie Mittelsachsen (do 31 lipca 2008 w powiecie Döbeln), do 31 grudnia 2012 siedziba wspólnoty administracyjnej Waldheim. Do 29 lutego 2012 miasto należało do okręgu administracyjnego Chemnitz.


Źródła:

Wikipedia

Waldka

zdrobnienie od: Waldemara (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Waldkorn

rodzaj ciemnego chleba z ziarnami


Źródła:

SJP.pl

Waldkowie

Waldek z małżonką


Źródła:

SJP.pl

Waldkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waldka lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Waldka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waldner

nazwisko


Waldner:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waldo

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Waldorf

nazwisko


Niemcy:

Stany Zjednoczone:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waldozaur

rodzaj dinozaura z rodziny driozaurów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waldryjan

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. kozłek, waleriana


Źródła:

Wiktionary

Walduś

zdrobnienie od: Waldemar, Oswald, Ewald (imiona męskie); Waldek


Źródła:

SJP.pl

Waldusiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waldusia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Waldzio

zdrobnienie od: Waldemar (imię męskie); Waldek, Walduś


Źródła:

SJP.pl

Walec

1. w matematyce: obrotowa bryła geometryczna powstała w wyniku obrotu prostokąta wokół prostej zawierającej jeden z jego boków;
2. maszyna samobieżna lub doczepna z ciężkimi stalowymi wałami lub ogumionymi kołami, służąca do ugniatania, ubijania, wygładzania i wyrównywania różnych rodzajów gruntów podłoża i nawierzchni przy budowie i remoncie dróg, lotnisk, itp.;
3. element występujący w wielu maszynach roboczych, np. walcarkach, młynach, osadzony obrotowo na osi, służący do prasowania, ugniatania, wygładzania czegoś swoją zewnętrzną boczną powierzchnią


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pojazd budowlany, z szerokim kołem na przedniej osi, służący do wyrównywania nawierzchni;

 (1.2) mat. bryła o przekroju pionowym prostokąta i o podstawie będącej kołem;

 (1.3) przedmiot w kształcie walca (1.2)

 (1.4) masz. maszyna lub część maszyny do obróbki niektórych typów materiałów, np. metalu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walecik

zdrobnienie od: walet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od walet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walecki

przymiotnik od: Walce


Źródła:

SJP.pl

Waleczek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waleczniej

stopień wyższy od przysłówka: walecznie


Źródła:

SJP.pl

Waleczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: waleczny


Źródła:

SJP.pl

Waleczność

dzielność w boju, męstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyjątkowe poświęcenie walce, odwaga; cecha tego, kto jest waleczny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waleczny

odznaczający się męstwem i odwagą w walce; świadczący o męstwie


przymiotnik jakościowy

 (1.1) odznaczający się męstwem, odwagą w walce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walek

zdrobnienie od: Walenty (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Walenty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waleń

zwierzę należące do rzędu ssaków morskich niezdolnych do życia na lądzie, np. delfin, kaszalot, wieloryb


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. zwierzę należące do rzędu waleni

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: walenie


Waleń (Eubalaena) – rodzaj ssaków z rodziny walowatych (Balaenidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walenciak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walencik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walencja

1. sposób łączenia zwłaszcza czasownika, z innymi wyrazami; łączliwość;
2. w chemii: wartościowość;
3. w socjologii: przyswojona za własną kultura i identyfikacja narodowa


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Hiszpanii;

 (1.2) geogr. region w Hiszpanii


Walencja (wal. i oficj. València, wym. [vaˈlen.si.a]; hiszp. Valencia, wym. [baˈlen.θja]) – miasto w środkowo-wschodniej Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym. Stolica prowincji i wspólnoty autonomicznej o tej samej nazwie. Trzecie co do wielkości miasto Hiszpanii z 801 545 mieszkańcami w granicach administracyjnych (municipio) oraz 1 582 387 mieszkańcami w granicach metropolii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walencjanin

mieszkaniec Walencji (miasta w Hiszpanii)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec regionu Walencja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walencjanka

mieszkanka Walencji (miasta w Hiszpanii)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka regionu Walencji; kobieta z tego obszaru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walencki

odnoszący się do Walencji


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Walencji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walencyjny

1. w językoznawstwie: łączący się w określony sposób z innymi wyrazami;
2. tworzący określoną liczbę wiązań chemicznych


Źródła:

SJP.pl

Waleńczów

Waleńczów (daw. Walenczów) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Opatów.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wieś zamieszkuje ponad 1100 mieszkańców. Jest położona przy drodze krajowej nr 43 łączącej Częstochowę z Wieluniem.


Źródła:

Wikipedia

Walendów

Walendów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Nadarzyn. Leży nad rzeką Utratą.

Wieś szlachecka Walentowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego. Na terenie wsi znajduje się kilkanaście zbiorników wodnych (m.in. Staw Oborowy, Staw Młyński).


Źródła:

Wikipedia

Walendowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walendziak

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walendzik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walenie

jeden z rzędów ssaków łożyskowych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|walić.

 (1.2) pot. odgłos walenia (1.1), uderzania, np. w drzwi

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) zool. nazwa systematyczna|Cetacea|ref=tak., rząd ssaków żyjących wyłącznie w wodzie, np. delfiny, wieloryby;

forma rzeczownika.

 (3.1) M., B. i W. lm. od: waleń


Walenie (Cetacea) – podrząd ssaków (w kladystyce to klad w obrębie parzystokopytnych) z rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla). Występują one głównie w oceanach. Wyjątkiem są delfiny słodkowodne, zamieszkujące rzeki, oraz nieliczne gatunki żyjące na styku tych dwóch środowisk (estuaria).

Rząd waleni skupia około 80 gatunków dużych zwierząt, takich jak delfin, morświn, kaszalot, płetwal błękitny. Ich podobieństwo do ryb ma charakter konwergencji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walenrodyzm

dywersja, wcielenie się w szeregi wroga w celu zniszczenia go od wewnątrz; wallenrodyzm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. zob. wallenrodyzm.


Wallenrodyzm – pojęcie wywodzące się z powieści poetyckiej Adama Mickiewicza zatytułowanej Konrad Wallenrod i oznaczające człowieka, który posługuje się podstępem i zdradą dla realizacji wzniosłego i szlachetnego celu.

Napisana w 1828 roku powieść Mickiewicza wprowadzała bohatera, który chociaż z natury honorowy, zdecydował się na posłużenie się podstępem w celu zbliżenia się do wroga i wywarcia na nim zemsty. Te nieetyczne środki powodowane były wzniosłą troską o dobro narodu. Tym samym w postawie wallenrodycznej dochodziło do rozdźwięku między szlachetnymi ideałami bohatera, a stosowanymi przez niego metodami; bohater znajdował się w sytuacji tragicznej, w której aby realizować wyznawane przez siebie wartości, musiał posługiwać się środkami sprzecznymi z własnym kodeksem moralnym. Akcja utworu Mickiewicza rozgrywała się w czasie wojen krzyżackich, jednak postawa bohatera odpowiadała sytuacji współczesnych autorowi Polaków, których patriotyzm, w sytuacji zaborów, musiał realizować się często w działaniach spiskowych, stojących w sprzeczności z rycerską postawą honorową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walenrodyzować

udawać współpracę z wrogiem w celu pokonania go; wallenrodyzować


Źródła:

SJP.pl

Walensjenka

dawna delikatna koronka z deseniem kwiatowym na tiulowym tle; walansjenka


Źródła:

SJP.pl

Walentny

mający wartość


Źródła:

SJP.pl

Walentostwo

Walenty z małżonką; Walentowie


Źródła:

SJP.pl

Walentów

Walenty z małżonką; Walentostwo


2 miejscowości w Polsce:

Zobacz też: Walentowo


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walentowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walentowie

Walenty z małżonką; Walentostwo


Źródła:

SJP.pl

Walentowo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Walentowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walentego lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walenty

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Walenty, Walentyn – imię męskie pochodzenia łacińskiego, które wywodzi się od przydomka Valentinus, utworzonego od łac. valens – „mocny, silny, zdrowy”. Imię to było notowane w Polsce od XIII w. w formie Valentinus, natomiast w formie Walenty i Walentyn – od XV w. (zapis formy Walentyn jest o niemal 30 lat późniejszy niż formy Walenty).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walentyna

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Walentyna – imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik imienia Walenty, Walentyn.

W XXI wieku imię stosunkowo rzadkie. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 5852 kobiet o imieniu Walentyna nadanym jako imię pierwsze. Imię straciło na popularności, w 2008 roku nosiły je 15433 kobiety w Polsce, spośród których 80 procent urodziło się w pierwszej połowie XX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walentynian

imię kilku cesarzy rzymskich



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walentyniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walentyny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Walentynka

kartka pocztowa wysyłana do ukochanej lub lubianej osoby na dzień św. Walentego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anonimowy drobny upominek lub kartka z życzeniami na walentynki, zwykle ozdobiona sercem, będąca wyrazem adoracji

 (1.2) liter. krótki wiersz o charakterze madrygału, zawierający wyznania miłosne lub komplement;

 (1.3) osoba obdarowana z okazji walentynek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walentynki

okolicznościowy dzień wręczania prezentów i wyznawania miłości przez zakochanych w dniu św. Walentego (14 lutego); święto zakochanych


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zwyczaj obdarowywania się walentynkami, kwiatami, drobnymi prezentami 14 lutego (w Dzień Świętego Walentego);

 (1.2) uroczystość, przyjęcie, zabawa, impreza z okazji walentynek (1.1)

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: walentynka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walentynkowy

przymiotnik od: walentynki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z walentynkami, dotyczący walentynek, odbywający się w walentynki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walentynowicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walentynowo

2 miejscowości w Polsce:

miejscowości na Białorusi

Zobacz też: Walentynów


Źródła:

Wikipedia

Waleologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. med. nauka o zdrowiu


Źródła:

Wiktionary

Walercia

zdrobnienie od: Waleria (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Walercin

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walerci lub z nią związany


Walercin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Dębe Wielkie.

Od 1 stycznia 1973 w gminie Dębe Wielkie. 5 października 1973 od sołectwa Walercin odłączono miejscowość Walercin-Kolonia i włączono ja do gminy Stanisławów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walerciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walerci lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Walerek

zdrobnienie od: Walerian, Walery (imiona męskie)


Źródła:

SJP.pl

Waleria

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Waleria – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego ‘Valeria’, utworzone od nazwy rodu Waleriuszy; jest żeńskim odpowiednikiem imion Walery i Walerian.

Imię nie występowało w średniowiecznych źródłach polskich. Imię Waleria traci na popularności: w 2008 nosiły je 25073 Polki, ale w drugiej połowie XX w. nadano to imię mniej niż 1000 dziewczynkom. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, wykazano 3961 kobiet o imieniu Waleria nadanym jako imię pierwsze oraz 4901 kobiet noszących imię Waleria jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane jako żeńskie imię pierwsze – Anna, nosi 1072616 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walerian

1. roślina lecznicza;
2. preparat przygotowany z tej rośliny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Walerian – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „mocny”, „silny”, „zdrowy”. Wśród patronów – św. Walerian, męczennik z III wieku (wspominany 14 kwietnia).

Walerian imieniny obchodzi: 29 stycznia, 14 kwietnia, 14 czerwca, 23 sierpnia i 15 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waleriana

1. roślina lecznicza;
2. preparat przygotowany z tej rośliny


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walerianek

zdrobnienie od: Walerian (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Waleriankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walerianka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walerianostwo

Walerian z małżonką; Walerianowie


Źródła:

SJP.pl

Walerianowie

Walerian z małżonką; Walerianostwo


Źródła:

SJP.pl

Walerianowo

Miejscowości w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Walerianowy

przymiotnik od: waleriana


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z walerianą; zawierający walerianę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walerij

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Waleriusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Waleriusz – imię męskie i oboczna forma imienia Walery.

Żeński odpowiednik: Waleria

Waleriusz imieniny obchodzi 16 stycznia, 28 stycznia, 29 stycznia i 19 lutego.

Znane osoby noszące to imię:



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walerka

zdrobnienie od: Walerian, Walery (imiona męskie)


Źródła:

SJP.pl

Walerostwo

Walery z małżonką; Walerowie


Źródła:

SJP.pl

Walerów

Walery z małżonką; Walerostwo


Walerów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sokołów Podlaski. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni kKościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Czerwonce Grochowskiej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walerowie

Walery z małżonką; Walerostwo


Źródła:

SJP.pl

Walerowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walerego lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walery

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Walery – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Powstało ono z przydomka Valerius, który pochodzi z nazwy rodu Waleriuszów i oznaczał pierwotnie „człowieka z rodu Waleriuszów”. Porównaj z: Waleriusz

Żeński odpowiednik: Waleria

Imieniny Walerego wypadają 28 stycznia, 19 lutego, 14 czerwca i 27 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wales

nazwisko


Osoby:

Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walesiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waleska

1. imię żeńskie;
2. legendarna założycielka miasta Kłodzka


Waleska (Walaska, Valeska, Valaska lub Valiska) – legendarna założycielka miasta Kłodzka, która miała panować na grodzie na Zamkowej Górze w czasach pogańskich. Postać funkcjonowała w tradycji ludowej ziemi kłodzkiej jeszcze do czasów wymiany narodowościowej na tym terenie po II wojnie światowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waleszczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walet

figura karciana mająca najniższą wartość


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) karc. najsłabsza figura w kartach, starsza od blotek, oznaczona literą W (J, V lub B w innych językach);

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (2.1) pot. osoba mieszkająca nielegalnie w akademiku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waleta

1. wiersz pożegnalny rozstających się kochanków, charakterystyczny dla epoki renesansu i baroku;
2. dawniej: rozstanie, pożegnanie


Źródła:

SJP.pl

Waletować

potocznie: nocować, mieszkać bez meldunku w domu akademickim


czasownik

 (1.1) mieszkać bez meldunku w akademiku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waletowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|waletować.


Źródła:

Wiktionary

Walewice

nazwa kilku miejscowości w Polsce


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 6, w tym 4 podstawowe

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walewicki

przymiotnik od: Walewice


Źródła:

SJP.pl

Walewski

nazwisko


Walewski (forma żeńska: Walewska; liczba mnoga: Walewscy) – polskie nazwisko. Pierwsza wzmianka w 1386, powstało poprzez dodanie formantu ski do nazw miejscowych Walew, Walewice, Walowice (kilka wsi). Nazwisko to nosiło w Polsce kilka rodów szlacheckich. Byli to Walewscy herbu Amadej, Bończa oraz herbu Kolumna (z tego rodu wywodziła się linia hrabiowska).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walezjusz

członek dynastii królów francuskich panującej w latach 1328-1589


Źródła:

SJP.pl

Walezjusze

dynastia francuska


Walezjusze (fr. Valois) – dynastia królów francuskich panująca w latach 1328–1589. Jej założycielem był Karol de Valois – ojciec Filipa VI i syn Filipa III Śmiałego. Dynastia była faktycznie boczną linią dynastii Kapetyngów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walezjuszostwo

Walezjusz z małżonką; Walezjuszowie


Źródła:

SJP.pl

Walezjuszowie

Walezjusz z małżonką; Walezjuszostwo


Źródła:

SJP.pl

Walezjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walezjusza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walezostwo

Walezy z małżonką; Walezowie


Źródła:

SJP.pl

Walezowie

Walezy z małżonką; Walezostwo


Źródła:

SJP.pl

Walezowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walezego lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walezy

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Walezyjczycy

narodowość w Szwajcarii


Źródła:

SJP.pl

Walezyjczyk

członek jednej z narodowości w Szwajcarii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek narodu zamieszkującego w Szwajcarii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walezyjka

członkini jednej z narodowości w Szwajcarii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. członkini narodu zamieszkującego w Szwajcarii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walezyjski

dotyczący Walezyjczyków


Źródła:

SJP.pl

Walgancyklowir

organiczny związek chemiczny stosowany w zapobieganiu i leczeniu cytomegalii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. farmaceutyk przeciwwirusowy używany do leczenia i zapobiegania cytomegalii; prolek gancyklowiru (jego ester L-walinowy)


Walgancyklowir (łac. valganciclovirum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, ester L-walinowy gancyklowiru, stosowany jako prolek w zapobieganiu i leczeniu infekcji wirusem cytomegalii (CMV) u pacjentów z niedoborem odporności.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walgina

walgina rdestniak - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Walhalla

mit. germ. miejsce przyjmowania przez boga Odyna dusz poległych w walce bohaterów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mit. w mitologii nordyckiej raj, który czeka wojowników poległych w boju


Walhalla, Valhalla (staronord. Valhöll – komnata, pałac poległych) – w mitologii nordyckiej miejsce przebywania poległych w chwale wojowników (tzw. Einherjerów), których z pola bitwy zabierały walkirie, a na progu Walhalli witał ich Bragi. Walhalla to kraina wiecznego szczęścia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wali

zarządca wilajetu w Turcji



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walia

1. kraj będący częścią składową Wielkiej Brytanii;
2. Nowa Południowa Walia - stan w Australii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. jeden z czterech historycznych krajów Wielkiej Brytanii;


Walia (wal. Cymru, wym. [ˈkəmrɨ]; ang. Wales, wym. [ˈweɪlz]) – część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Także celtycka kraina historyczna. Kraj jest położony w południowo-zachodniej części wyspy Wielka Brytania, na zachód od Anglii, nad morzami Irlandzkim i Celtyckim. Stolicą Walii jest Cardiff.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walić

1. burzyć, rozwalać, obalać;
2. potocznie:
a) uderzać, stukać, łomotać;
b) rzucać, strzelać, trafiać;
c) wybuchać;
d) iść gromadnie, w wielkiej masie; pędzić tłumnie;
e) wydobywać się, sypać, buchać itp.;
f) mówić bez ogródek, wprost;
3. walić się:
a) rozpadać się, grozić zawaleniem;
b) potocznie: bić się, rozbijać się; bić się nawzajem;
c) potocznie: spadać, osypywać się, osuwać się;
d) potocznie: kłaść się ciężko, upadać


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. walnąć)

 (1.1) pot. wydobywać nagły, głośny, donośny dźwięk z instrumentu

 (1.2) pot. strzelać z broni

 (1.3) pot. o uderzeniach pioruna uderzać

 (1.4) pot. rzucać coś gwałtownie, byle jak lub byle gdzie

 (1.5) pot. mówić coś wprost, dosadnie

 (1.6) pot. robić coś niedelikatnie, zdecydowanie

 (1.7) pot. zepsuć się (o przedmiocie)

 (1.8) pot. zabić

 (1.9) pot. ukraść

 (1.10) pot. przewracać coś

 (1.11) pot. wydobywać się skądś w dużych ilościach, gwałtownie

 (1.12) pot. przemieszczać się szybko i zdecydowanie, zwłaszcza tłumnie

 (1.13) pot. odbywać stosunek płciowy jako strona aktywna

 (1.14) pot. grub. wydzielać nieprzyjemny zapach

 (1.15) pot. pić alkohol

czasownik przechodni niedokonany (dk. walnąć)

 (2.1) pot. mocno coś lub kogoś uderzać

czasownik zwrotny niedokonany walić się (dk. walnąć się)

 (3.1) posp. bić siebie samego

 (3.2) bić się nawzajem

 (3.3) upadać

czasownik zwrotny niedokonany walić się (dk. brak)

 (4.1) popadać w ruinę

 (4.2) wulg. iść precz, zostawić kogoś w spokoju


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walichnowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walicki

nazwisko


Walicki (forma żeńska: Walicka; liczba mnoga: Waliccy) – polskie nazwisko. Pod koniec XX wieku w Polsce nosiło je 3333 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waliczek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walida

w dawnej Turcji: żyjąca matka panującego sułtana


Źródła:

SJP.pl

Walidacja

1. badanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś;
2. w psychologii:
a) sprawdzenie zgodności spostrzeżeń ze spostrzeżeniami innych ludzi;
b) oszacowanie trafności testu;
3. dawniej: potwierdzenie, uprawomocnienie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walidacyjny

walidacja


Patrz:walidacja

Źródła:

SJP.pl

Walidator

program komputerowy sprawdzający poprawność danych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. program sprawdzający poprawność dokumentu o określonej składni;


Walidator – program sprawdzający poprawność dokumentu o określonej składni. Walidatory stały się na tyle popularną usługą, że niektóre z nich ewoluowały w multiwalidatory przeprowadzające kilka wariantów walidacji jednocześnie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walidować

1. badać (zbadać) odpowiedniość, trafność lub dokładność czegoś;
2. nadawać (nadać) prawomocność dokumentowi urzędowemu


Źródła:

SJP.pl

Waligóra

1. baśniowy olbrzym, mogący unieść lub przewrócić górę; Waligóra;
2. potocznie, żartobliwie: mężczyzna o potężnej budowie ciała


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. siłacz unoszący lub przewracający góry


Waligóra (niem. Heidelberg) – najwyższy szczyt Gór Suchych i jednocześnie całych Gór Kamiennych (933,88 lub 936 m n.p.m.), leżący odpowiednio w ich północnej i środkowej części. Jest jedną z najwyższych gór Sudetów Środkowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waligórski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walijczyk

mieszkaniec Walii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Walii


Walijczycy (ang. Welsh people, wal. Cymry) – naród celtycki zamieszkujący głównie Walię (3 mln), Stany Zjednoczone (2 mln) i Anglię (0,6 mln). Tożsamość walijska jest przykładem tożsamości negatywnej, która ukształtowała się w opozycji do tożsamości angielskiej. Znaczną rolę poczucia przynależności narodowej mają: kultura, religia, sport (rugby), język walijski oraz symbole narodowe. W Walii istnieje ruch separatystyczny Yes Cymru.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walijka

mieszkanka Walii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Walii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walijski

związany z Walią


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Walią, dotyczący Walii

 (1.2) związany z Waliss, dotyczący Waliss

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język walijski (1.1); język z grupy języków celtyckich, którym posługuje się ponad 600 tys. mieszkańców Walii;


Język walijski (wal. Cymraeg) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich, którym według cenzusu z 2011 roku mówi 18% obywateli Walii (562 tys. osób), a 14% społeczeństwa potrafi w nim czytać, pisać oraz mówić. Szacuje się, że od 100 do 150 tysięcy Walijczyków mieszkających w Anglii posługuje się językiem walijskim. Z kolei w argentyńskiej prowincji Chubut, gdzie żyje emigracja walijska, językiem tym posługuje się 5 tysięcy osób. W regionie tym ma on status języka urzędowego. Obecnie niewiele osób posługuje się wyłącznie językiem walijskim, niemal wszyscy walijskojęzyczni Walijczycy są dwujęzyczni. Można wyodrębnić cztery główne dialekty: wenedocjański, powyski, domecki i gwencki. Najstarsze zabytki literackie pochodzą z VI wieku. Walijski jest językiem p-celtyckim, podobnie jak inne języki brytańskie, a także język galijski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walijskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem walijskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem walijskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku walijskim


Źródła:

Wiktionary

Walijskość

walijski


Patrz:walijski

Źródła:

SJP.pl

Walim

zarządca wilajetu w Turcji


Miejscowości w Polsce

Inne

Zobacz też


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walimianin

mieszkaniec Walimia (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Walimianka

mieszkanka Walimia (wsi w Polsce)


Walimka (Walimianka) – potok górski w Sudetach Środkowych, w Górach Sowich, w woj. dolnośląskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walimski

Walim


Patrz:Walim

Źródła:

SJP.pl

Walina

aminokwas egzogenny, składnik białek roślinnych i zwierzęcych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, kwas aminoizowalerianowy;

 (1.2) daw. zwalony gruz


Walina (nazwa skrótowa Val, V) – organiczny związek chemiczny, aminokwas egzogenny, kodowany przez kodony GUU, GUC, GUA oraz GUG.Jest aminokwasem niepolarnym o alifatycznym, rozgałęzionym łańcuchu bocznym -CH-(CH3)2.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waliska

nazwa dwóch wsi w Polsce


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walisneria

roślina wodna żyjąca w wodach słodkich; hodowana w akwariach; nurzaniec


Źródła:

SJP.pl

Waliszewice

Waliszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Goszczanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Źródła:

Wikipedia

Waliszewski

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Waliszewski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waliza

duża walizka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. walizka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walizeczka

zdrobnienie od: walizka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od walizka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walizka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj torby podróżnej w formie sztywnego prostopadłościanu z uchwytem;

 (1.2) gw-pl|Warszawa. brzuch


Walizka – przenośne opakowanie na bagaż, używane najczęściej w trakcie podróży. W kształcie zbliżona jest do płaskiego prostopadłościanu z zaokrąglonymi krawędziami. Składa się z dwóch ruchomych względem siebie części, połączonych zawiasami.

Walizki wykonywane są z różnych materiałów: tkaniny, tworzywa sztucznego, skóry. Zwykle poszczególne boki są dodatkowo usztywnione wewnętrznymi wkładkami, aby zapobiec deformacji kształtu. Na jednym z boków znajduje się uchwyt służący do przenoszenia. Często dodatkowo walizka jest wyposażona w kółka oraz wysuwany uchwyt, które umożliwiają przemieszczanie walizki bezpośrednio po podłodze, bez podnoszenia. Niektóre walizki posiadają zamki, chroniące ich zawartość.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Walizkowy

przymiotnik od: walizka


Źródła:

SJP.pl

Walka

1. zorganizowane działania militarne wrogich wojsk; bitwa, starcie, wojna
2. zmagania przeciwników, sportowców
3. działania w celu zlikwidowania czegoś negatywnego lub uzyskania czegoś pozytywnego
4. konfrontacja sprzecznych stanowisk, interesów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) siłowe lub zbrojne rozstrzyganie konfliktu

 (1.2) przen. zmaganie z czymś, zwalczanie czegoś

 (1.3) sport. mecz bokserski lub mecz innego sportu kontaktowego


Walka – pojęcie wieloznaczne, oznaczające konfrontację i zmagania jednostek, zbiorowości czy sił. Często zamiennie używa się takich pojęć jak konflikt, wojna, konkurencja, spór, rywalizacja, mają one jednak odmienny zakres znaczeniowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walker

Kinematografia

Filmy

Źródła:

Wikipedia

Walkie-Talkie

[czytaj: łoki-toki] mały radiotelefon służący do porozumiewania się na niewielką odległość


Walkie-talkie – radiotelefon służący do dwukierunkowej łączności (półdupleks) w technologii naciśnij i mów między użytkownikami, wyposażonymi w identyczne lub kompatybilne ze sobą urządzenia, bez pośrednictwa sieci radiotelefonicznej. Walkie-talkie używany obecnie jest urządzeniem osobistym, głównie w postaci wielokanałowego (8–25 kanałów) przenośnego kieszonkowego radiotelefonu. Ze względu na małą moc nadajnika (0,1–0,5 W) walkie-talkie ma mały zasięg wynoszący maksymalnie do kilku kilometrów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walkiewicz

nazwisko


Walkiewicz – polskie nazwisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walkiria

(mitologia nordycka) wysłanniczka boga Odyna, opiekunka wojowników przebywających w Walhalli


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgerm. każda z pomniejszych bogiń nordyckich, córek Odyna, przedstawianych jako piękne dziewice-wojowniczki dosiadające skrzydlatych koni lub wilkow;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walkman

[czytaj: łokmen] przenośny odtwarzacz kaset magnetofonowych


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) elektron. mały, przenośny magnetofon kasetowy lub radiomagnetofon wyposażony w słuchawki;


Walkman – przenośny, zminiaturyzowany odtwarzacz kaset magnetofonowych, odporny na wstrząsy. Większość modeli nie posiadała głośników, lecz istnieją również wyjątki z małym głośnikiem umożliwiającym słuchanie bez użycia słuchawek. Nazwa Walkman jest znakiem towarowym firmy Sony, lecz popularnie walkmanami nazywa się także odtwarzacze innych firm.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walków

zdrobnienie od: Walenty (imię męskie)


Walków – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Osjaków, nad rzeką Wartą.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Na terenie wsi Walków przez wiele lat prowadzone były prace wykopaliskowe przez Muzeum Ziemi Wieluńskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walkower

przyznanie zwycięstwa drużynie lub zawodnikowi z powodu niestawienia się przeciwnika (bądź drużyny przeciwnej)


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) sport. przyznanie zwycięstwa z powodu nieobecności przeciwnika, jego wycofania się lub dyskwalifikacji;


Walkower (ang. walk-over, potocznie: łatwa wygrana) – w sporcie to przyznanie zwycięstwa jednej z rywalizujących stron z powodu braku przeciwnika, jego wycofania się z zawodów, turnieju lub dyskwalifikacji (np. za występ w drużynie nieuprawnionego zawodnika, stosowanie dopingu lub inne naruszenia regulaminów zawodów jak np. nieodpowiednie zachowanie kibiców drużyny podczas zawodów sportowych). Stosowanym w Polsce skrótem oznaczającym walkower jest „wo”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walkowiak

nazwisko


Walkowiak:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walkowice

Walkowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Czarnków.


Źródła:

Wikipedia

Walkowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walkusz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wallace

[czytaj: łolis] nazwisko, m.in. William Wallace (1270-1305) - szkocki bohater narodowy



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wallacea

region zoogeograficzny, leżący pomiędzy krainami orientalną i australijską


Źródła:

SJP.pl

Wallek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wallek-Walewski

nazwisko, np. Bolesław Wallek-Walewski (1885-1944), dyrygent, kompozytor i pedagog muzyczny


Źródła:

SJP.pl

Wallenrod

bohater powieści poetyckiej "Konrad Wallenrod" Adama Mickiewicza


Źródła:

SJP.pl

Wallenrodyzm

dywersja, wcielenie się w szeregi wroga w celu zniszczenia go od wewnątrz; walenrodyzm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. postępowanie polegające na pozornym współdziałaniu z wrogiem w celu pokonania go;


Wallenrodyzm – pojęcie wywodzące się z powieści poetyckiej Adama Mickiewicza zatytułowanej Konrad Wallenrod i oznaczające człowieka, który posługuje się podstępem i zdradą dla realizacji wzniosłego i szlachetnego celu.

Napisana w 1828 roku powieść Mickiewicza wprowadzała bohatera, który chociaż z natury honorowy, zdecydował się na posłużenie się podstępem w celu zbliżenia się do wroga i wywarcia na nim zemsty. Te nieetyczne środki powodowane były wzniosłą troską o dobro narodu. Tym samym w postawie wallenrodycznej dochodziło do rozdźwięku między szlachetnymi ideałami bohatera, a stosowanymi przez niego metodami; bohater znajdował się w sytuacji tragicznej, w której aby realizować wyznawane przez siebie wartości, musiał posługiwać się środkami sprzecznymi z własnym kodeksem moralnym. Akcja utworu Mickiewicza rozgrywała się w czasie wojen krzyżackich, jednak postawa bohatera odpowiadała sytuacji współczesnych autorowi Polaków, których patriotyzm, w sytuacji zaborów, musiał realizować się często w działaniach spiskowych, stojących w sprzeczności z rycerską postawą honorową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wallenrodyzować

udawać współpracę z wrogiem w celu pokonania go; walenrodyzować


Źródła:

SJP.pl

Wallenstein

[czytaj: WAlensztajn] nazwisko


Osoby

Inne

Zobacz też


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wallhack

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) środ. grykomp. rodzaj cheata, umożliwiającego widzenie przeciwników przez ściany


Cheat – łamanie zasad gry komputerowej ustalonych przez jej autorów poprzez modyfikację elementów mechaniki gry. Celem używania cheatów jest zyskanie przewagi nad komputerem w rozgrywce, a także chęć jak najszybszego zdobycia nagrody. Stosowanie cheatów w grach wieloosobowych jest negatywnie traktowane przez społeczność i może skutkować banem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wallombrozjanie

męski zakon katolicki w ramach rodziny zakonów benedyktyńskich


Źródła:

SJP.pl

Wallombrozjanin

członek zakonnego zgromadzenia kontemplacyjnego jednej z kongregacji benedyktyńskich


Źródła:

SJP.pl

Wallota

pochodząca z Afryki roślina z rodziny amarylkowatych, uprawiana w doniczkach ze względu na duże lejkowate kwiaty


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walmowy

dach walmowy - dach powstający przez zastąpienie trójkątnych ścian szczytowych w dachu dwuspadowym trójkątnymi połaciami dachowymi; dach czterospadowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) bud. (o dachu) czterospadowy, czteropołaciowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walnąć

uderzyć z dużą siłą


czasownik przechodni dokonany (ndk. walić)

 (1.1) dokonany od|walić.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walnięcie

uderzyć z dużą siłą


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|walnąć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walniej

stopień wyższy od przysłówka: walnie


Źródła:

SJP.pl

Walniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: walny


Źródła:

SJP.pl

Walnięty

uderzyć z dużą siłą


przymiotnik

 (1.1) pot. zwariowany, niespełna rozumu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walny

1. dotyczący wszystkich członków jakiejś społeczności, organizacji, jakiegoś stowarzyszenia itp., np. walny zjazd;
2. rozstrzygający, decydujący, np. walna bitwa;
3. mający dużą wagę, np. walny udział; znaczny, istotny;
4. sejm walny - w dawnej Polsce: najwyższy organ ustawodawczy państwa złożony z króla, senatu i izby poselskiej;
5. dolina walna - dolina górska biegnąca od grani głównej aż do podnóża gór


przymiotnik

 (1.1) ogólny, powszechny

 (1.2) mający decydujące znaczenie

 (1.4) angażujący znaczne siły wojsk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waloch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walon

mieszkaniec Walonii (regionu w Belgii); Walończyk


Źródła:

SJP.pl

Walończyk

mieszkaniec Walonii (regionu w Belgii); Walon


Źródła:

SJP.pl

Walonek

wojłokowy but z cholewką; walonka, filcówka


Źródła:

SJP.pl

Walonia

region autonomiczny w południowej Belgii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina historyczna w południowej Belgii

 (1.2) geogr. adm. jeden z trzech regionów federalnych Belgii

 (1.3) geogr. jęz. obszar języka walońskiego w Belgii

 (1.4) geogr. jęz. region języka francuskiego, jeden z czterech regionów językowych Belgii


Belgia:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walonka

wojłokowy but z cholewką; walonek, filcówka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Walonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walonkarski

dotyczący produkcji walonków


Źródła:

SJP.pl

Walonki

wojłokowy but z cholewką; walonek, filcówka


Walonki (ros. ва́ленки) – ciepłe obuwie do połowy łydki (czasem do kolan), przepuszczające wodę, ale dobrze chroniące przed mrozem.

Tworzone są z grubego filcu, tzw. wojłoku, formowanego z wielu warstw przy użyciu pary i specjalnego klocka, służącego do nadawania kształtu. Spód jest powlekany gumą. W wersji niegumowej podeszwy mogą być używane jak skarpeta, nakłada się na nie wtedy "właściwe" obuwie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waloński

przymiotnik od: Walonia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Walonią lub Walonami, dotyczący Walonii lub Walonów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język waloński;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walor

1. zaleta, pozytywna cecha;
2. papier wartościowy;
3. w sztuce: różny stopień natężenia barwy i cienia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) cecha wyróżniająca, szczególnie pozytywna

 (1.2) papier wartościowy

 (1.3) szt. różny stopień natężenia barwy i cienia; barwa zależna od oświetlenia i sąsiedztwa przedstawianego obiektu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walorowy

walor


Patrz:walor

Źródła:

SJP.pl

Waloryzacja

zmiana wartości bezwzględnej wypłacanego zobowiązania pieniężnego na skutek zmiany siły nabywczej pieniądza


Waloryzacja – zasada prawna, która określa, że w razie zmiany siły nabywczej pieniądza po powstaniu zobowiązania, wierzyciel powinien otrzymać równowartość ekonomiczną (wyższą lub niższą) wierzytelności z chwili jej powstania.

Zasada waloryzacji świadczeń pieniężnych jest wyjątkiem od reguły nominalizmu ujętej w art. 358¹ Kodeksu cywilnego. Zgodnie z regułą prawną zobowiązanie pieniężne należy spełnić przez zapłatę tej samej sumy pieniężnej, na jaką opiewał dług w chwili powstania zobowiązania (art. 358¹ § 1). Jeśli spełnienie świadczenia pieniężnego nie następuje natychmiast, wówczas może pojawić się kwestia zmniejszenia siły nabywczej pieniądza (np. w warunkach wysokiej inflacji), co prowadzi do naruszenia interesu dłużnika lub wierzyciela. Stąd też art. 358¹ § 3 Kodeksu cywilnego daje możliwość waloryzacji świadczenia pieniężnego: „W razie istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza po powstaniu zobowiązania, sąd może po rozważeniu interesów stron, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, zmienić wysokość lub sposób spełnienia świadczenia pieniężnego, chociażby były ustalone w orzeczeniu lub umowie”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waloryzacyjny

dotyczący waloryzacji


przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekon. związany z waloryzacją, dotyczący waloryzacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waloryzator

środek używany w celu wywołania konkretnej oceny wartości czegoś u odbiorcy


Źródła:

SJP.pl

Waloryzować

zmieniać wartość bezwzględną wypłacanego zobowiązania pieniężnego na skutek zmiany siły nabywczej pieniądza


Źródła:

SJP.pl

Waloryzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|waloryzować.


Źródła:

Wiktionary

Waloszczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waloszek

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. muz. walczyk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Walowate

o cechach walowatych (rodzina waleni)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Balaenidae|Gray|ref=tak., rodzina ssaków morskich z infrarzędu waleni;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walowaty

o cechach walowatych (rodzina waleni)


Źródła:

SJP.pl

Walpole

Miasta o nazwie Walpole:

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Walpurga

w tradycji germańskiej: noc z 30 kwietnia na 1 maja, noc duchów, podczas której miał odbywać się sabat czarownic; Walpurgia, noc Walpurgii, noc Walpurgi



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walpurgia

w tradycji germańskiej: noc z 30 kwietnia na 1 maja, noc duchów, podczas której miał odbywać się sabat czarownic; Walpurga, noc Walpurgii, noc Walpurgi



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walsall

miasto w Anglii


Walsall – miasto w środkowej Anglii (Wielka Brytania), w hrabstwie metropolitalnym West Midlands, w dystrykcie metropolitalnym Walsall, w zespole miejskim Birmingham. W 2021 roku miasto liczyło 70 775 mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł skórzany, metalowy, lotniczy, maszynowy, chemiczny, elektrotechniczny oraz elektroniczny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walsartan

organiczny związek chemiczny, środek o działaniu przeciwnadciśnieniowym


Walsartan – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek kardiologiczny będący swoistym, wybiórczym antagonistą receptora angiotensyny II (sartanem) typu AT1.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Walt

[czytaj: łolt] obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Walter

1. imię męskie;
2. [czytaj: łolter] angielskie imię męskie;
3. nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Walter – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów waltan i heri oznaczających „panować” i „lud”. Imię to było znane w średniowiecznej Polsce w formie Walcerz.

Walter imieniny obchodzi: 8 kwietnia, 2 maja, 5 czerwca i 29 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walterek

zdrobnienie od: Walter (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Walterkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Walterka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walterostwo

Walter z małżonką; Walterowie


Źródła:

SJP.pl

Walterowie

Walter z małżonką; Walterostwo


Źródła:

SJP.pl

Walterowiec

[czytaj: łolterowiec] członek powstałej w 1954 roku organizacji młodzieżowej, która miała za zadanie stworzenie w Polsce drużyn młodzieżowych na wzór Wszechzwiązkowej Organizacji Pionierskiej imienia W.I. Lenina


Źródła:

SJP.pl

Walterowski

taki jak u Stefana Waltera, charakterystyczny dla Stefana Waltera


Źródła:

SJP.pl

Walterowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Waltera lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Walters

nazwisko


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walterscotyzm

[czytaj: walterskotyzm] walterskotyzm (częściej);
1. zespół cech charakterystycznych dla nowożytnej powieści historycznej mający źródło w twórczości Waltera Scotta;
2. naśladownictwo powieści Waltera Scotta; wzorowanie się na sposobie opisywania przeszłości historycznej w utworach Waltera Scotta


Walterscotyzm, Walterskotyzm – nurt rozwijający się w powieści historycznej w literaturze europejskiej XIX wieku pod wpływem twórczości szkockiego pisarza Waltera Scotta, autora takich powieści, jak: Waverley (1814), Rob Roy (1818), Ivanhoe (1820).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walterskotyzm

walterscotyzm (rzadko);
1. zespół cech charakterystycznych dla nowożytnej powieści historycznej mający źródło w twórczości Waltera Scotta;
2. naśladownictwo powieści Waltera Scotta; wzorowanie się na sposobie opisywania przeszłości historycznej w utworach Waltera Scotta


Źródła:

SJP.pl

Walther

[czytaj: wolter] niemiecki pistolet lub karabin wyborowy firmy Walther


Źródła:

SJP.pl

Walton

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Waltornia

1. instrument dęty blaszany w kształcie zwiniętej trzykrotnie rury, rozszerzającej się na końcu; róg;
2. przenośnie: człowiek otyły, ociężały


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. instrument muzyczny dęty blaszany;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waltorniowy

przymiotnik od: waltornia


Źródła:

SJP.pl

Waltornista

muzyk grający na waltorni


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muz. muzyk, który gra na waltorni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waltornistka

kobieta grająca na waltorni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. kobieta, która gra na waltorni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waltornistyka

sztuka gry na waltorni


Źródła:

SJP.pl

Waltoś

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waltz

[czytaj: walc] nazwisko


Osoby:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waluch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waluciara

kobieta zajmująca się nielegalnym handlem obcymi walutami


Źródła:

SJP.pl

Waluciarski

przymiotnik od: waluciarz


Źródła:

SJP.pl

Waluciarstwo

zajmowanie się nielegalnym handlem obcymi walutami


Źródła:

SJP.pl

Waluciarz

potocznie: człowiek nielegalnie handlujący obcymi walutami; cinkciarz, dewiziarz


Źródła:

SJP.pl

Waluk

nazwisko


Waluk (VII wiek) – jeden z pierwszych zanotowanych w źródłach władców słowiańskich, przywódca ludności zamieszkującej tereny późniejszej Karyntii, uznawany za pierwszego księcia państwa karantańskiego.

Waluk panował równolegle z Samonem i około 630 roku przyłączył się do jego związku plemiennego. Po upadku państwa Samona następcy Waluka zdołali zachować niezależność.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walukiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waluś

1. zdrobnienie od: Walenty (imię męskie);
2. nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Walusiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waluta

1. jednostka monetarna w danym kraju;
2. monety i banknoty zagraniczne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wymienialny środek płatniczy

 (1.2) bank. oficjalna jednostka monetarna danego państwa;

 (1.3) pot. łatwo wymienialny (w danym kraju) środek płatniczy (w Polsce np.: dolar, euro, daw. marka)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Walutowy

przymiotnik od: waluta


przymiotnik

 (1.1) dotyczący waluty, związany z walutą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wam

zaimek osobowy


skrótowiec

 (1.1) = Wojskowa Agencja Mieszkaniowa

 (1.2) = Wojskowa Akademia Medyczna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wambierzyce

wieś w Polsce


Wambierzyce (niem. Albendorf, czes. Vambeřice) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków. Ośrodek pielgrzymkowy i turystyczny, zwany śląskim Jeruzalem.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wambierzycki

przymiotnik od: Wambierzyce


Źródła:

SJP.pl

Wamp

kobieta atrakcyjna, wyzywająca i tajemnicza, uwodząca mężczyzn i doprowadzająca ich do zguby; wampirzyca


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) demoniczna, uwodzicielska kobieta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wampir

1. według dawnych wierzeń ludowych: trup wstający z grobu i wysysający krew ludzi śpiących;
2. potocznie: człowiek, który popełnił szereg morderstw na skutek zaburzeń psychicznych, zwykle o podłożu seksualnym;
3. przenośnie: ktoś czerpiący siłę i energię kosztem innych ludzi;
4. nietoperz z rodziny o tej samej nazwie, żywiący się wyłącznie krwią ssaków i ptaków, którą wysysa po przecięciu skóry ostrymi zębami przekształconymi w wąskie blaszki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mit. fant. upiór wysysający krew z żyjących;

 (1.2) przen. zabójca na tle seksualnym

 (1.3) przen. osoba żerująca na uczuciach, pieniądzach itd. innych osób

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. gatunek nietoperza żywiącego się krwią ssaków;


Wampir – istota demoniczna, zazwyczaj pijąca krew ludzi, obecna w wierzeniach ludowych w wielu kulturach oraz współcześnie w kulturze popularnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wampirek

zdrobnienie od: wampir



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wampirki

zdrobnienie od: wampir


Źródła:

SJP.pl

Wampirski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wampirem, dotyczący wampira


Źródła:

Wiktionary

Wampiry

1. według dawnych wierzeń ludowych: trup wstający z grobu i wysysający krew ludzi śpiących;
2. potocznie: człowiek, który popełnił szereg morderstw na skutek zaburzeń psychicznych, zwykle o podłożu seksualnym;
3. przenośnie: ktoś czerpiący siłę i energię kosztem innych ludzi;
4. nietoperz z rodziny o tej samej nazwie, żywiący się wyłącznie krwią ssaków i ptaków, którą wysysa po przecięciu skóry ostrymi zębami przekształconymi w wąskie blaszki


Wampiry (Desmodontinae) – podrodzina ssaków z rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae) odżywiających się krwią zwierząt. Nietoperze te polują głównie w nocy, atakując zwierzęta (wyłącznie stałocieplne) w sposób praktycznie niezauważalny. Jest to możliwe dlatego, że ich zęby są bardzo ostre, a ślina zawiera specjalne substancje znieczulające i zapobiegające krzepnięciu krwi (antykoagulanty). Wampiry przecinają skórę zaatakowanych zwierząt i spijają spływającą krew.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wampirzy

wampir


Patrz:wampir

Źródła:

SJP.pl

Wampirzyca

1. kobieta wampir;
2. kobieta atrakcyjna, wyzywająca i tajemnicza, uwodząca mężczyzn i doprowadzająca ich do zguby; wamp


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta-wampir

 (1.2) zool. głowonóg z rzędu wampirzyc, nazwa systematyczna|Vampyromorphida|ref=tak.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wampowaty

o kobiecie: uwodzicielska, ubrana lub zachowująca się wyzywająco; wydrowaty


Źródła:

SJP.pl

Wampuka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) parodia opery natrząsająca się ze sztuczności i konwencji klasycznych przedstawień operowych

 (1.2) niewiarygodny, niedorzeczny konwenans w operze

 (1.3) bezwartościowy, lichy i pretensjonalny spektakl teatralny


Źródła:

Wiktionary

Wampum

paciorki używane dawniej przez Indian Ameryki Północnej m. in. jako środek płatniczy lub do przekazywania wiadomości


Wampum – nazwa pochodzi z języka algonkiańskiego, od wyrazu wampompeag. Rodzaj pasa z koralików – wykonanych z zaokrąglonych i przewierconych muszli – splecionych w określony wzór lub czasem naszywanych na skórze zwierzęcej (później – po spotkaniu "białych" – na materiale, dziele rąk ludzkich); stosowany był przez Indian ze wschodniego wybrzeża USA i rejonu Wielkich Jezior, głównie przez plemiona irokeskie (ang. Iroquois) i Algonkinów (ang. Algonquin). W kulturach opartych na ustnej tradycji służył do utrwalania i potwierdzania ważnych wydarzeń politycznych, np. traktatów, takich jak ten, który doprowadził do powstania Ligi Irokezów, ale również jako środek płatniczy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wams

barokowe okrycie męskie, rodzaj peleryny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kraw. odzież. dawny męski krótki kaftan;


Wams (niem.) – rodzaj krótkiego obcisłego kaftana noszonego przez mężczyzn od połowy XVI do połowy XVII wieku, rozpowszechnionego przede wszystkim w Hiszpanii i Niemczech.

Jako przekształcenie włoskiego sajana był on bardziej dopasowany i z przodu cienko podwatowany, pozbawiony dekoltu i o usztywnionych ramionach, a w talii wcięty, spiczasto wydłużony i zakończony krótką baskiną. Jego nazwę wywodzi się od starofrancuskiego wambais, jak w średniowieczu określano kaftan zakładany pod zbroję.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wamże

zaimek osobowy "wam" wzmocniony partykułą "-że" (np. "Wamże winienem wolność?")


Źródła:

SJP.pl

Wan

typ samochodu przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów; van


Turcja:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanad

pierwiastek chemiczny o symbolu V


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu V i liczbie atomowej 23;


Wanad (V, łac. vanadium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych.

Ma 11 izotopów z przedziału mas 44–55 oraz izomery jądrowe 50m i 52m. Trwały jest tylko izotop 51. W skorupie ziemskiej jest go 160 ppm, w postaci minerałów: patronitu (VS
4
), karnotytu i wanadynitu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wanadonośny

obfitujący w wanad; dostarczający wanadu


Źródła:

SJP.pl

Wanadowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wanadować.


Źródła:

Wiktionary

Wanadowce

grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca V grupę główną układu okresowego: wanad, niob, tantal i dubn


Wanadowce – pierwiastki chemiczne tworzące piątą grupę układu okresowego pierwiastków. Są to ciężkie, trudno topliwe metale.

Do wanadowców należą wanad (V), niob (Nb), tantal (Ta) i dubn (Db).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanadowiec

każdy pierwiastek z piątej grupy układu okresowego Mendelejewa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. jeden z pierwiastków piątej grupy układu okresowego (wanad, niob, tantal lub dubn), z których większość jest trudnotopliwymi metalami;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wanadowy

wanad


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący lub zrobiony z wanadu


Patrz:wanad

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wanadynit

minerał występujący w strefie utlenienia niektórych złóż rud ołowiu, stanowiący źródło otrzymywania wanadu


Wanadynit (vanadynit) – minerał z gromady wanadanów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich, tylko lokalnie tworzy duże wystąpienia.

Nazwa pochodzi od pierwiastka wanadu, który jest składnikiem tego minerału.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanat

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wancerzów

Wancerzów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mstów. Bezpośrednio graniczy z gminnym Mstowem.

Do 1952 roku miejscowość była siedzibą gminy Wancerzów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wancioch

potocznie: brzuch; bandzioch, bańdzioch, bebech, brzucho, wancioł


Źródła:

SJP.pl

Wancioł

potocznie: brzuch; bandzioch, bańdzioch, bebech, brzucho, wancioch


Źródła:

SJP.pl

Wancka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ent. pchła

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. ent. pluskwa

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. ent. wesz


Źródła:

Wiktionary

Wańczos

1. drewno obrobione z 3 stron, a z czwartej pokryte korą
2. deska na klepkę, zwłaszcza do naczyń bednarskich


Źródła:

SJP.pl

Wańczowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wanda

gatunek storczyka


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

 (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 1057;

 (1.3) astr. krater na powierzchni Wenus;

 (1.4) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wandachowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wandal

osoba specjalnie niszcząca czyjąś własność


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. etn. przedstawiciel starożytnego ludu germańskiego;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wandalin

Miejscowości

w Polsce; wg TERYT jest ich 4

Źródła:

Wikipedia

Wandalistyczny

wandal; wandaliczny, wandalski


Źródła:

SJP.pl

Wandalizm

umyślne niszczenie jakichś dóbr i wartości kulturalnych; barbarzyństwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) akt bezmyślnego zniszczenia

 (1.2) rezultat wandalizmu (1.1)

 (1.3) barbarzyńskie postępowanie


Wandalizm – umyślne niszczenie cudzego mienia, zwłaszcza publicznego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wandalizować

umyślnie niszczyć jakieś dobra i wartości kulturalne


Źródła:

SJP.pl

Wandalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wandalizować.


Źródła:

Wiktionary

Wandalka

wandal


Patrz:wandal

Źródła:

SJP.pl

Wandaloodporny

zabezpieczony przed wandalami


Źródła:

SJP.pl

Wandalowie

członek ludu wschodniogermańskiego, znanego z podbicia w 455 r. Rzymu i zniszczenia wielkiej ilości tamtejszych dzieł sztuki


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wandalski

przymiotnik

 (1.1) hist. związany z Wandalami, dotyczący Wandalów

 (1.2) związany z wandalami albo wandalizmem, będący przejawem wandalizmu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język wandalski, wymarły język germański;


Źródła:

Wiktionary

Wandas

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wandea

bardzo rzadko: dążenie do zachowania dotychczasowego ustroju, porządku publicznego itp.; termin wywodzący się od Wandei, departamentu w zachodniej Francji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. kraina historyczna w zachodniej Francji

 (1.2) geogr. adm. francuski departament w regionie Kraj Loary;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wandeczka

zdrobnienie od: Wanda (imię żeńskie); Wandusia


Źródła:

SJP.pl

Wandejczyk

mieszkaniec Wandei (krainy historycznej i departamentu w zachodniej Francji)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Wandei


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wandejka

mieszkanka Wandei (krainy historycznej i departamentu w zachodniej Francji)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Wandei


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wandejski

Wandea (kraina historyczna we Francji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wandeą lub jej mieszkańcami, dotyczący Wandei


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wandelia

ryba z rodziny Trichomycteridae, z podrzędu sumowców


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Vandellia cirrhosa|ref=tak., pasożytnicza ryba z dorzecza Amazonki i Orinoko


Wandelia, kandyra, karnero (Vandellia cirrhosa) – gatunek słodkowodnej pasożytniczej ryby sumokształtnej z rodziny Trichomycteridae.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wander

Źródła:

Wikipedia

Wanderers

Wanderers Football Club – amatorski klub piłkarski z Londynu, występujący w Surrey South Eastern Combination Junior Division Four – 17. ligowym poziomie piłkarskim w Anglii. Powstał w 1859 roku pod nazwą Forest Football Club, pięć lat później zmienił nazwę na Wanderers Football Club. Początkowo składał się głównie z absolwentów renomowanych szkół prywatnych. Był jednym z czołowych zespołów drugiej połowy XIX wieku w Anglii sięgając pięciokrotnie po Puchar Anglii.


Źródła:

Wikipedia

Wandów

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Wandowo

wieś w Polsce


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 4, w tym 2 podstawowe

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wandusia

zdrobnienie od: Wanda (imię żeńskie); Wandeczka


Źródła:

SJP.pl

Wandycz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wandynów

Wandynów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Koło.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wandzia

zdrobnienie od: Wanda (imię żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. poufała forma imienia Wanda


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wandzinów

Wandzinów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Odrzywół.

Wieś wchodzi w skład sołectwa Dębowa Góra.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jadwigi w Odrzywole.


Źródła:

Wikipedia

Wandziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Wandy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Wandzka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ent. pchła

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. ent. pluskwa

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. ent. wesz


Źródła:

Wiktionary

Wanesa

imię żeńskie


Wanesa, Wanessa – żeńskie imię pochodzenia literackiego, stworzone przez irlandzkiego pisarza Jonathana Swifta od pierwszych sylab imienia i nazwiska jego przyjaciółki Esther Vanhomrigh. Nie ma męskiego odpowiednika. W Polsce imię zostało nadane po raz pierwszy w latach 60. XX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanessa

imię żeńskie


Wanesa, Wanessa – żeńskie imię pochodzenia literackiego, stworzone przez irlandzkiego pisarza Jonathana Swifta od pierwszych sylab imienia i nazwiska jego przyjaciółki Esther Vanhomrigh. Nie ma męskiego odpowiednika. W Polsce imię zostało nadane po raz pierwszy w latach 60. XX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanga

1. belka, na której opierają się schody, prostopadła do ich linii;
2. przedstawiciel madagaskarskiej rodziny ptaków z rzędu wróblowatych


Wanga, bułg. Wanga (Ванга), Baba Wanga (Баба Ванга), Lelja Wanga (Леля Ванга), Petriczkata wraczka (Петричката врачка), Byłgarska proroczica (Българска пророчица), Wanga gledaczkata (Ванга гледачката), właśc. Wangelija Pandewa Dimitrowa (Вангелия Пандева Димитрова); ur. 31 stycznia 1911 w Strumicy, zm. 11 sierpnia 1996 w Petriczu) – bułgarska niewidoma mistyczka, znachorka i jasnowidząca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wangal

torbacz z rodziny pałanek; kuskus


Źródła:

SJP.pl

Wangelis

grecki kompozytor i pianista; Vangelis


Vangelis (gr. Βαγγέλης), właśc. Ewangelos Odiseas Papatanasiu (gr. Ευάγγελος Οδυσσέας Παπαθανασίου; ur. 29 marca 1943 w Agrii koło Wolos, zm. 17 maja 2022 w Paryżu) – grecki kompozytor muzyki elektronicznej i filmowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wangiri

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) telekom. oszustwo telefoniczne polegające na wyciąganiu od abonentów wysokich opłat za oddzwanianie po uprzednim wysłaniu sygnału na telefon


Źródła:

Wiktionary

Wangowate

o cechach wangowatych (rodzina ptaków)


Wangowate (Vangidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wangowaty

o cechach wangowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Wania

potocznie: handlarz zza wschodniej granicy; wańka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. przybysz, często handlarz, z Ukrainy, Rosji lub Białorusi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waniek

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanielijo

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. ewangelia


Źródła:

Wiktionary

Wanielik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. ewangelik


Źródła:

Wiktionary

Wanieneczka

zdrobnienie od: wanienka


Źródła:

SJP.pl

Wanienka

1. mała wanna do kąpieli;
2. podłużne naczynie laboratoryjne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: wanna

 (1.2) nieduża wanna do kąpania niemowląt

 (1.3) niewielkie, płytkie naczynie służące do czynności laboratoryjnych, kuchennych itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waniewo

nazwa kilku wsi w Polsce


Miejscowości w Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wanigan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) skrzynka na ekwipunek podróżny


Źródła:

Wiktionary

Wanilia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny storczykowatych;


Wanilia (Vanilla Mill.) – rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny storczykowatych (Orchidaceae), liczący 109 gatunków występujących w strefie tropikalnej. Owoce wanilii płaskolistnej są źródłem przyprawy zwanej laskami wanilii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wanilina

organiczny związek chemiczny, stanowi jeden ze składników aromatycznych wanilii, sztucznie otrzymywana i powszechnie stosowana w przemyśle spożywczym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. spoż. aromatyczna substancja występująca w owocach wanilii, otrzymywana również syntetycznie;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wanilinowy

przymiotnik od: wanilina


przymiotnik

 (1.1) biochem. dotyczący waniliny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waniliówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. nalewka zaprawiana wanilią


Źródła:

Wiktionary

Waniliowy

1. mający smak wanilii;
2. wyrabiany z dodatkiem wanilii lub waniliny;
3. związany z wanilią (rośliną);
4. przenośnie: nieodbiegający od normy, bez urozmaiceń, np. waniliowy seks


przymiotnik

 (1.1) przym. od: wanilia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waniorek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wanitatywny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) szt. liter. nawiązujący do ulotności ludzkiego życia, próżności, daremności starań oraz nieuchronności przemijania


Źródła:

Wiktionary

Wańka

potocznie: handlarz zza wschodniej granicy; wania


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. przybysz, często handlarz, z Ukrainy, Rosji lub Białorusi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) reg-pl|Kresy. przedsionek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wańka-Wstańka

1. zabawka dziecięca, figurka, która po przechyleniu sama wraca do pozycji pionowej;
2. w przenośni: osoba łatwo otrząsająca się z kłopotów, wracająca do wcześniejszej aktywności po dotkliwej porażce


Źródła:

SJP.pl

Wankel

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wankiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wankomycyna

organiczny związek chemiczny, antybiotyk o działaniu bakteriobójczym


Wankomycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk glikopeptydowy o działaniu bakteriobójczym. Wprowadzona do lecznictwa w 1958 r. przez firmę farmaceutyczną Eli Lilly.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wańkowicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wańkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wanna

duże naczynie do kąpieli, ceramiczne lub metalowe


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duże naczynie do kąpieli

 (1.2) gw-pl|Bukowina. łazienka


Wanna – urządzenie sanitarne służące do kąpieli. Współcześnie wanny wykonuje się z włókna szklanego lub akrylu, jednak wciąż produkuje się także wanny porcelanowe i metalowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wannanozaur

rodzaj małego dinozaura z rodziny pachycefalozaurów


Wannanozaur (łac. Wannanosaurus yansiensis) – mały dinozaur z rodziny pachycefalozaurów (Pachycephalosauridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wannowy

przymiotnik od: wanna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wanną, dotyczący wanny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wanta

1. stalowa lina na statku, która wchodzi w skład jego olinowania stałego;
2. gwarowo: duży głaz, kamień


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. lina podtrzymująca i usztywniająca maszt w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny symetrii kadłuba jachtu;

 (1.2) techn. lina stalowa podtrzymująca przęsło w moście podwieszanym

 (1.3) góry. wielki głaz



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wantować

1. osadzać na statku wanty;
2. regionalnie: podważać


Źródła:

SJP.pl

Wantownik

Wantownik, podwięź wantowa lub podwięź burtowa – metalowe okucie służące do mocowania want lub innych lin olinowania stałego do kadłuba. Jego zadaniem jest rozłożenie naprężeń na jak największą liczbę elementów konstrukcyjnych kadłuba jednostki. Może mieć otwory służące do regulacji napięcia, gdy zachodzi potrzeba zbudowania tzw. drabinki wantowej. Konstrukcja podwięzi burtowej może być bardzo różna i zależy od rozmiarów kadłuba oraz techniki jego wykonania.


Źródła:

Wikipedia

Wantowy

lina wantowa: stalowa lina na statku, która wchodzi w skład jego olinowania stałego; wanta


Źródła:

SJP.pl

Wantuch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wanuacki

Vanuatu (wyspiarskie państwo w Oceanii)


Źródła:

SJP.pl

Wap

1. Wireless Application Protocol - technologia umożliwiająca wykorzystywanie telefonu komórkowego jako terminalu umożliwiającego dostęp do Internetu i serwisów informacyjnych;
2. Wojewódzkie Archiwum Państwowe;
3. Wojskowa Akademia Polityczna


Wireless Application Protocol (WAP) – zbiór otwartych, międzynarodowych standardów definiujących protokół aplikacji bezprzewodowych. Rozwijaniem protokołu zajmuje się organizacja WAP Forum, będąca obecnie częścią Open Mobile Alliance (OMA). Wersja 1.0 protokołu powstała w 1998, 1.1 w 1999, a 2.0 w 2001 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waper

palacz papierosów elektronicznych; e-palacz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. zob. e-palacz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waperka

palaczka papierosów elektronicznych; e-palaczka


Źródła:

SJP.pl

Waperski

waper


przymiotnik relacyjny

 (1.1) slang. charakterystyczny dla waperów (e-palaczy)


Patrz:waper

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wapień

skała osadowa (chemogeniczna lub organogeniczna) zbudowana głównie z węglanu wapnia, przede wszystkim w postaci kalcytu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. skała osadowa pochodzenia organicznego lub chemicznego zbudowana z węglanu wapnia;


Wapień – skała osadowa (chemogeniczna lub organogeniczna) zbudowana głównie z węglanu wapnia, przede wszystkim w postaci kalcytu. Występuje w pokładach skorupy ziemskiej, które mogą mieć nawet do 1000 m grubości. Wapień tworzy całe pasma górskie, takie jak Alpy, Tatry czy Pieniny. Jest istotnym materiałem budowlanym, ale nie wszystkie rodzaje wapienia nadają się do budowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapienica

dzielnica Bielska-Białej


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. dawniej wieś, a obecnie dzielnica Bielska-Białej;

 (1.2) geogr. rzeka, prawy dopływ Wisły;

 (1.3) geogr. szczyt w Beskidzie Andrychowskim;


Wapienica to:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapienicki

przymiotnik od: Wapienica (rzeka, szczyt lub dzielnica)


Źródła:

SJP.pl

Wapieniolubne

organizm wapieniolubny - organizm, dla którego najbardziej sprzyjającym środowiskiem do życia są wody lub gleby bogate w związki wapnia; kalcyfil


Źródła:

SJP.pl

Wapieniolubny

organizm wapieniolubny - organizm, dla którego najbardziej sprzyjającym środowiskiem do życia są wody lub gleby bogate w związki wapnia; kalcyfil


przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. taki, który rośnie intensywniej na glebach lub skałach obfitujących w wapienie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wapiennictwo

ogół spraw związanych z produkcją wapna


Źródła:

SJP.pl

Wapiennik

1. piec do prażenia wapienia;
2. kopalnia wapienia;
3. zakład przemysłowy do produkcji wapnia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. piec służący do wypalania wapienia w celu uzyskania wapna palonego;

 (1.2) zakład zajmujący się produkcją wapna

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) robotnik pracujący przy wypalaniu wapna



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapienno

Wapienno – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Barcin, na trasie linii kolejowej Inowrocław – Pakość – Barcin – Żnin. Osada jest częścią składową sołectwa Krotoszyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.


Źródła:

Wikipedia

Wapienny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący wapienia, wykonany z wapienia


Źródła:

Wiktionary

Wapieński

przymiotnik od: Wapno (miejscowość)


Źródła:

SJP.pl

Waping

palenie e-papierosów


Źródła:

SJP.pl

Wapiński

nazwisko


Ludzie

Heraldyka


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wapiti

gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych; jeleń kanadyjski


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Cervus canadensis|ref=tak., duży, północnoamerykański jeleń;


Jeleń kanadyjski, wapiti (Cervus canadensis) – gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych (Cervidae). Nazwa wapiti początkowo dotyczyła północnoamerykańskich podgatunków jelenia szlachetnego, później używana była dla podgatunków zamieszkujących lasy strefy umiarkowanej Ameryki Północnej, głównie Góry Skaliste oraz wschodnią część Azji. Na podstawie DNA stwierdzono wyraźne różnice pomiędzy wapiti a jeleniem szlachetnym, wystarczające, aby uznać wapiti za odrębny gatunek. Dalsze badania wykazały występowanie trzech grup populacji wapiti: północnoazjatycko-amerykańską, południowoazjatycką i wschodnioazjatycką. Został introdukowany w Nowej Zelandii i Argentynie. Jednak większość ujęć systematycznych wciąż traktuje wapiti jako podgatunek jelenia szlachetnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waplewo

W Polsce
Zobacz też

Źródła:

Wikipedia

Waplinek

roślina z goździkowatych; gipsówka; łyszczec wiechowaty


Źródła:

SJP.pl

Wapń

pierwiastek chemiczny o symbolu Ca; kalcjum


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ca i liczbie atomowej 20;


Wapń (Ca, łac. calcium; nazwa ta pochodzi od łacińskiego rzeczownika calx – wapno, co oznacza więc „metal z wapna”) – pierwiastek chemiczny z grupy berylowców (metali ziem alkalicznych) w układzie okresowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapnamon

sztuczny dwuskładnikowy nawóz azotowo-wapniowy, powstający przez zmieszanie chlorku amonowego ze zmielonym węglanem wapniowym


Źródła:

SJP.pl

Wapniacki

wapniak; wapniarski, wapniaczy


Źródła:

SJP.pl

Wapniaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od wapniak


Źródła:

Wiktionary

Wapniaczy

wapniak; wapniarski, wapniacki


Źródła:

SJP.pl

Wapniak

1. zmielony wapień używany jako nawóz sztuczny;
2. skała wapienna, wapień;
3. jajo przechowywane przez dłuższy czas w wodzie wapiennej dla zabezpieczenia przed zepsuciem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) slang. lekcew. rodzic lub inny człowiek dorosły


według słownika języka polskiego oznacza również:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapniaki

1. zmielony wapień używany jako nawóz sztuczny;
2. skała wapienna, wapień;
3. jajo przechowywane przez dłuższy czas w wodzie wapiennej dla zabezpieczenia przed zepsuciem


Źródła:

SJP.pl

Wapnianin

mieszkaniec Wapna (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Wapnianka

mieszkanka Wapna (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Wapniarka

Wapniarka albo Bielica – wzniesienie 532 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika – Krowiarkach.


Źródła:

Wikipedia

Wapniarnia

stacja przygotowania mleka wapiennego wraz z podręcznym magazynem wapna palonego


Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wapniarski

wapniarz, wapniarstwo; wapniaczy, wapniacki


Źródła:

SJP.pl

Wapniarstwo

1. produkcja wapna;
2. konserwatywny stosunek dorosłych do innych ludzi lub spraw, postrzegany jako nienowoczesny i zacofany


Źródła:

SJP.pl

Wapniarz

dawniej: osoba zajmująca się produkcją wapna


Źródła:

SJP.pl

Wapnica

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Wapniolubny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. taki, który do swojego prawidłowego rozwoju wymaga podłoża bogatego w związki wapnia


Źródła:

Wiktionary

Wapniowce

każdy pierwiastek z drugiej grupy układu okresowego Mendelejewa: beryl, magnez, wapń, stront, bar lub rad; berylowiec


Berylowce (metale ziem alkalicznych, wapniowce) – pierwiastki chemiczne 2 (daw. IIA lub II głównej) grupy układu okresowego pierwiastków: beryl (Be), magnez (Mg), wapń (Ca), stront (Sr), bar (Ba) i rad (Ra). Wszystkie są dwuwartościowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wapniowcowy

1. wapniowiec;
2. gleby wapniowcowe - rząd gleb litogenicznych


Źródła:

SJP.pl

Wapniowiec

każdy pierwiastek z drugiej grupy układu okresowego Mendelejewa: beryl, magnez, wapń, stront, bar lub rad; berylowiec


Źródła:

SJP.pl

Wapniowy

wapń


przymiotnik

 (1.1) dotyczący wapnia


Patrz:wapń

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wapnisty

przymiotnik

 (1.1) zawierający węglan wapnia


Źródła:

Wiktionary

Wapniuch

gatunek pająka z rodziny podkamieniakowatych; podkamieniak czteroplamkowy


Źródła:

SJP.pl

Wapno

1. tlenek wapnia otrzymywany w wyniku prażenia wapieni w postaci białego proszku;
2. potocznie: lekarstwo zawierające przyswajalny związek wapnia


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) chem. potoczna nazwa kilku związków wapnia i różnych surowców mających zastosowanie w budownictwie, przemyśle, rolnictwie i medycynie;

 (1.2) sport. slang. w piłce nożnej miejsce w polu karnym, z którego wykonuje się rzut karny

 (1.3) slang. przest. lekcew. rodzice lub inni dorośli


Materiały zawierające wapń

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapnować

nawozić pola wapnem


Źródła:

SJP.pl

Wapnowanie

nawozić pola wapnem


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|wapnować.


Wapnowanie gleby – stosowanie nawozów wapniowych w celu odkwaszenia gleby oraz poprawienia jej właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych.

W glebach kwaśnych fosfor pozostaje w postaciach trudno przyswajalnych dla roślin. Zabieg wapnowania gleb ułatwia roślinom pobieranie fosforu, będącego jednym z makroelementów wpływających na odpowiedni wzrost. W Polsce około połowy gleb użytkowanych rolniczo ma odczyn kwaśny lub bardzo kwaśny. W przypadku łąk wapnowanie nie wpływa znacząco na ilość plonu. Rośliny trawiaste dobrze rosną także na glebach kwaśnych. Jednak wapnowanie prowadzi do zwiększenia różnorodności gatunkowej łąk oraz obniżenia zawartości potasu, manganu i glinu w roślinach, co prowadzi do poprawy właściwości produkowanej paszy. Dodatkowym efektem wapnowania jest ograniczenie dostępności dla roślin jonów glinu, które są dla nich toksyczne. Dodatkowym efektem zmniejszenia ilości rozpuszczalnych związków glinu jest poprawa struktury gleby związana ze zmniejszeniem kleistości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapor

dawniej: wyziew, opar


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. wyziew, opar

 (1.2) zob. wapory.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waporacja

dawniej: wydzielanie pary wodnej, oparów; waporyzacja, parowanie


Źródła:

SJP.pl

Wapory

dawniej: atak histerii, płaczu; spazmy, fumy


forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (1.1) plural|wapor.

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) przest. psych. atak histerii, spazmów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waporyzacja

1. rodzaj inhalacji przeprowadzanej przez podgrzewanie strumieniem powietrza ziół, olejków eterycznych itp.;
2. dawniej: wydzielanie pary wodnej, oparów; waporacja, parowanie


Źródła:

SJP.pl

Waporyzator

urządzenie do podgrzewania i odparowywania jakiejś substancji w celu inhalacji; waporyzer


Źródła:

SJP.pl

Waporyzer

urządzenie do podgrzewania i odparowywania jakiejś substancji w celu inhalacji; waporyzator


Źródła:

SJP.pl

Waporyzować

powodować przemianę substancji z formy stałej lub ciekłej w gazową


Źródła:

SJP.pl

Wapotron

lampa, w której elementem chłodzącym jest parująca ciecz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektron. próżniowa lampa elektronowa dużej mocy o chłodzeniu wrzeniowym;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wapować

palić papierosy elektroniczne; e-palić, vapować


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) pot. trzymając elektroniczny papieros w ustach, na przemian wdychać i wydychać wytwarzany przez niego aerozol


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wapowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) slang. palenie e-papierosa


Źródła:

Wiktionary

Wapowski


Źródła:

Wikipedia

War

1. wrzący, gotujący się płyn; ukrop, wrzątek;
2. wielkie gorąco; żar;
3. przenośnie: wrażenie gorąca odczuwane w jakiejś części ciała z powodu wstydu, lęku, podniecenia itp.;
4. przenośnie: gwałtowność, wielkie nasilenie czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. wrzątek

 (1.2) daw. upał

 (1.3) elektr. jednostka mocy biernej;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: wara



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wara

okrzyk wyrażający zakaz zbliżania się do kogoś, zabraniający czegoś; precz


wykrzyknik

 (1.1) pot. …wyrażający kategoryczny zakaz zbliżania się do osoby, rzeczy lub wtrącania w sprawę, o której mowa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) slang. zgrub. od: warga


Wara – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Nozdrzec. Leży nad rzeką San oraz Magierką na pograniczu Pogórza Dynowskiego oraz Pogórza Przemyskiego. Sąsiaduje z Nozdrzcem na północy, na wschodzie z Siedliskami i Wołodzem na południu z Niewistką, a także z Obarzymem (granica przez las), na zachodzie z Izdebkami i Hłudnem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Waradyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Wielkim Waradynem, dotyczący Wielkiego Waradynu (współcz. Oradea)


Źródła:

Wiktionary

Warajski

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język austronezyjski używany w trzech filipińskich prowincjach;


Źródła:

Wiktionary

Warakomski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waraksa

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Waraktor

rodzaj diody


Dioda pojemnościowa – dioda półprzewodnikowa, w której wykorzystuje się zjawisko zmiany pojemności złącza p-n pod wpływem zmiany napięcia przyłożonego w kierunku zaporowym. Zmiana pojemności diody jest bardzo niewielka, zwykle od 6 pF do 20 pF, przy zmianach napięcia od 2 do 30 V.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waran

jaszczurka drapieżna


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) herp. rodzaj dużej jaszczurki


Waranowate, warany (Varanidae) – rodzina jaszczurek. Obejmuje w zależności od przyjmowanej definicji filogenetycznej (patrz niżej) 1 lub 2 współczesne rodzaje i ponad 80 gatunków – wśród nich największe ze współcześnie żyjących jaszczurek: waran z Komodo, waran papuaski, waran paskowany i waran wielki – oraz kilka rodzajów wymarłych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warana

każdy z czterech stanów społeczeństwa hinduistycznego w Indiach


Źródła:

SJP.pl

Waranasi

miasto w Indiach; Benares


Waranasi (hindi वाराणसी, Vārāṇasī; ang. Varanasi; hist. Benares, Kaśi) – miasto w północnych Indiach, w stanie Uttar Pradesh, na Nizinie Hindustańskiej, nad Gangesem. W 2011 roku liczyło ok. 1,2 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waranowate

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Varanidae|ref=tak., rodzina jaszczurek z rzędu łuskonośnych;


Waranowate, warany (Varanidae) – rodzina jaszczurek. Obejmuje w zależności od przyjmowanej definicji filogenetycznej (patrz niżej) 1 lub 2 współczesne rodzaje i ponad 80 gatunków – wśród nich największe ze współcześnie żyjących jaszczurek: waran z Komodo, waran papuaski, waran paskowany i waran wielki – oraz kilka rodzajów wymarłych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Waranozaur

rodzaj pelykozaura z rodziny ofiakodontów


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Varanosaurus., drapieżny pelykozaur przypominający współczesnego warana;


Varanosaurus jest nazwą rodzajową drapieżnego pelykozaura, żyjącego w permie (286-260 milionów lat temu). Nazwa zwierzęcia związana jest z jego wyglądem, do złudzenia przypominającym współczesne warany. Jego szczątki odkryto na terenie Teksasu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warany

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Varanidae|ref=tak., rodzina jaszczurek z rzędu łuskonośnych;


Waranowate, warany (Varanidae) – rodzina jaszczurek. Obejmuje w zależności od przyjmowanej definicji filogenetycznej (patrz niżej) 1 lub 2 współczesne rodzaje i ponad 80 gatunków – wśród nich największe ze współcześnie żyjących jaszczurek: waran z Komodo, waran papuaski, waran paskowany i waran wielki – oraz kilka rodzajów wymarłych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Warblewo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Warblino

Warblino (kaszb. Wôrblënò, niem. Warbelin) – stara wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Główczyce. Przedrostek w nazwie Warblina wskazuje na pochodzenie nazwy od imienia własnego Warbl (Wróbel).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Warcab

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pionek w grze w warcaby


Warcabowie (Varczab, Warczab, Warczaba) – rodzina mieszczan radomskich.

Pierwsze wzmianki o rodzinie Warcabów w Radomiu znajdują się w Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis Jana Długosza, który tworząc owo zestawienie w latach 1440–1480 wśród właścicieli ogrodów w podradomskim Dzierzkowie wymienia właśnie Warcabów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Warcaba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pionek warcabowy


Źródła:

Wiktionary

Warcabiarz

przestarzale: warcabista - osoba grająca w warcaby


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba grająca w warcaby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warcabista

gracz w warcaby; warcabiarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba grająca w warcaby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warcabistka

warcabista


Patrz:warcabista

Źródła:

SJP.pl

Warcabnica

przestarzałe: plansza do gry w warcaby


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) plansza do warcabów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warcabnik

gatunek ptaka z rodziny burzykowatych


Warcabnik (Daption capense) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Daption. Występuje na oceanach półkuli południowej aż po Antarktydę. Żeruje, osiadając na wodzie i zanurzając głowę lub płytko nurkując.

Wygląd
Głowa i szyja czarne. Spód ciała biały. Grzbiet czarno-biały. Ogon biały w czarne plamy z czarnym zakończeniem.
Rozmiary
Długość ciała 38–40 cm, rozpiętość skrzydeł 81–91 cm, masa ciała 340–528 g.
Zasięg, środowisko
Otwarty ocean, wyspy i wybrzeża kontynentów południowych; zimę spędza nad wodą.
Pożywienie
Ryby, kałamarnice oraz inne morskie organizmy.
Rozmnażanie
Rozmnaża się w niewielkich koloniach na wybrzeżach i wyspach; gniazduje w zagłębieniach skał; składa 1 jajo, które wysiadują oboje rodzice.
Podgatunki
Wyróżnia się dwa podgatunki D. capense:

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warcabnikowate

rodzina motyli dziennych; powszelatkowate, karłątkowate


Powszelatkowate, warcabnikowate, karłątkowate (Hesperiidae) – rodzina owadów z rzędu motyli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warcabnikowaty

o cechach warcabnikowatych (rodzina motyli dziennych)


Źródła:

SJP.pl

Warcabowy

przymiotnik od: warcaby


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z warcabami, dotyczący warcabów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warcaby

1. gra planszowa dla dwóch osób;
2. komplet pionków w kształcie krążków i planszy (szachownicy) do gry w warcaby


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gra dwuosobowa, w której gracze wykonują na przemian ruchy identycznymi bierkami na planszaanszy;

 (1.2) pot. plansza i pionki do warcabów (1.1)

forma rzeczownika.

 (2.1) M. i B. lm. od: warcaba (pionek)

 (2.2) M. i B. lm. od: warcab (pionek)


Warcaby – gra planszowa powstała w XII wieku, najprawdopodobniej na południu Francji lub w Hiszpanii.

Gra posiada wiele odmian, spośród których uważane za dyscyplinę sportową są jedynie warcaby polskie (stupolowe) nazywane też międzynarodowymi. W większości krajów gra odbywa się jednak przeważnie na warcabnicy posiadającej 64 pola (często zastępowanej szachownicą), z wykorzystaniem 24 pionków (po 12 dla każdego z graczy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warchalking

[czytaj: łorczoking] rysowanie symboli w miejscach publicznych z dostępną siecią bezprzewodową


Warchalking – oznaczanie miejsc, w których dostępne są sieci bezprzewodowe.

Słowo to pochodzi z języka angielskiego i powstało jako połączenie W.A.R. czyli Wireless Access Revolution (Rewolucja bezprzewodowego dostępu) oraz chalk (kreda). Oznaczanie odbywa się za pomocą specjalnych symboli, które rysowane są kredą na murach, ulicach czy słupach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warchały

wieś w Polsce


Warchały – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Jedwabno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś położona między jeziorami: Brajnickim i Warchałdzkim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warchlaczek

zdrobnienie od: warchlak


Źródła:

SJP.pl

Warchlak

1. młode dzika;
2. prosię świni domowej w wieku od 2 do 4 miesięcy


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) młode dzika w pierwszym roku życia;

 (1.2) młode świni domowej w pierwszym roku życia


Warchlak, warchlę, podświnek – gwarowe określenie prosięcia odłączonego od lochy, zwykle w wieku 2—6 miesięcy, o masie 26—85 kg. W łowiectwie to młody dzik, w wieku od narodzin do 31 marca roku następnego – zgodnie z definicją z rozporządzenia ministra środowiska w sprawie określenia okresów polowań na zwierzęta łowne, posiadający sierść o charakterystycznych podłużnych jasnych oraz ciemnych pasach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warchlakarnia

pomieszczenie przeznaczone do hodowli prosiąt


Źródła:

SJP.pl

Warchlarnia

pomieszczenie, gdzie trzymane są warchlaki


Źródła:

SJP.pl

Warchlę

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. młode dzika w pierwszym roku życia

 (1.2) rzad. młode świni domowej w pierwszym roku życia


Źródła:

Wiktionary

Warchlino

Warchlino (niem. Groß Wachlin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard.

We wsi znajdują się pozostałości po XVII w. cmentarzu ewangelickim.

Według danych z 2011 roku wieś liczyła 180 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Warcholić

wichrzyć;
1. zachowywać się jak warchoł, wywoływać zamęt, kłótnie; awanturować się;
2. być w opozycji, sprzeciwiać się, oponować; frondować


Źródła:

SJP.pl

Warcholski

przymiotnik od: warchoł, np. warcholska natura, warcholskie czyny


Źródła:

SJP.pl

Warcholstwo

awanturnictwo, wichrzycielstwo, sianie zamętu politycznego


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) awanturnictwo, wichrzycielstwo, kłótliwość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warchoł

ktoś, kto przez swoją samowolę wywołuje zamieszki, łamie prawo; wichrzyciel


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba łamiąca prawo, niepodporządkowująca się władzy, wywołująca kłótnie i zamęt swoją samowolą



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warchołka

warchoł; wichrzycielka


Źródła:

SJP.pl

Warcianin

mieszkaniec Warty (miasta)


Źródła:

SJP.pl

Warcianka

mieszkanka Warty (miasta)


Źródła:

SJP.pl

Warciański

1. przymiotnik od: Warta (miasto), Warta Bolesławiecka (wieś); warecki; warcki;
2. przymiotnik od: Warta (rzeka)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wartą, dotyczący Warty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warcimino

Warcimino (kaszb. Wôrcémino) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Potęgowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Warcin

Warcin (niem. Wallhof) – osada w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Skwierzyna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Warcino

Warcino (kaszb. Warcëno, niem. Varzin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kępice przy drodze wojewódzkiej nr 208. W kierunku północno-zachodnim, przy granicy z województwem zachodniopomorskim znajduje się jezioro Lewarowe.


Źródła:

Wikipedia

Warcisław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) stpol. imię|polski|m.


Warcisław, Warcsław, Warsław – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Wroci- („wrócić, wrócić się, przywrócić”) w formie Warci- i -sław („sława”). Może zatem oznaczać „ten, który przywróci sławę”. Od skróconej formy tego imienia, Warsz, w formie dzierżawczej, pochodzi nazwa miasta Warszawa, dawniej Warszewa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warcki

przymiotnik od: Warta (miasto), Warta Bolesławiecka (wieś); warciański; warecki


Źródła:

SJP.pl

Warczący

warczeć


Patrz:warczeć

Źródła:

SJP.pl

Warczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warczanin

mieszkaniec Warki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Warki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warczanka

mieszkanka Warki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Warki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warczeć

wydawać terkoczące dźwięki, głos wyrażający złość (najczęściej o psach)


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. warknąć)

 (1.1) o stworzeniach wydawać gardłowe, niskie dźwięki ostrzegawcze jako forma gniewu, chęci ataku

 (1.2) o urządzeniach wydawać niskie dźwięki przy pracy

 (1.3) pot. mówić opryskliwie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|warczeć.


Źródła:

Wiktionary

Ward

Nowa Zelandia:

Stany Zjednoczone:


Źródła:

Wikipedia

Warda

nazwisko


Osoby o nazwisku Warda


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wardak

nazwisko


Wardak (paszto: پښتو, perski: وردګ; transkrypcje: wardak, vardag, vardak) – jedna z 34 prowincji afgańskich położona w centrum kraju. Stolica w Mejdan Szar. W 2021 roku zamieszkiwało ją prawie 672 tys. mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wardar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Macedonii Północnej i regionie Macedonia północnej Grecji;


Wardar (mac. ВардарWardar, gr. Αξιός – Aksiós) – rzeka w Macedonii Północnej i regionie Macedonia północnej Grecji. Długość – 388 km (301 km w Macedonii Północnej, 87 km w Grecji), powierzchnia zlewni – 23 747 km² (20 535 km² w Macedonii Północnej, 3.212 km² w Grecji), średni przepływ – 135,96 m³/s (w Gewgeliji), głębokość rzeki sięga 4 metrów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Wardarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Wardarem, dotyczący Wardaru


Źródła:

Wiktionary

Wardawy

przymiotnik

 (1.1) stpol. leworęczny (mańkut)


Źródła:

Wiktionary

Wardęga

nazwisko


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. dobytek


Wardęga – struga w Polsce, uchodząca do Jeziora Tumiańskiego, dopływ rzeki Dadaj.

Przepływa przez wieś Bartołty Wielkie

Układ cieków schematycznie przedstawiono poniżej. Bieg rzeki jest od dołu do góry.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wardęgowo

Wardęgowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.




Źródła:

Wikipedia

Warden

nazwisko


Miasta w Wielkiej Brytanii:

Miasta w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wardriver

[czytaj: łordrajwer] osoba jeżdżąca autem i wyszukująca sieci bezprzewodowe za pomocą odpowiedniego sprzętu


Źródła:

SJP.pl

Wardriving

[czytaj: łordrajwing] jeżdżenie autem i wyszukiwanie sieci bezprzewodowych za pomocą odpowiedniego sprzętu


Wardriving – słowo to pochodzi od „wardialingu” – techniki używanej kiedyś do wyszukiwania modemów w sieci telekomunikacyjnej. Do wardrivingu używa się sprzętu potrzebnego do wykrywania sieci bezprzewodowych – notebooka lub palmtopa wyposażonego w antenę (najlepiej zewnętrzną) i kartę sieciową WLAN oraz odpowiednie oprogramowanie, ale i samochodu — -driving. Nieraz zestaw taki jest dozbrajany w odbiornik GPS w celu dokładnej lokalizacji miejsca znalezienia sieci.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wardyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wardzanka

wardzanka żądlica - gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych


Wardzanka (Bembix rostrata) – gatunek żądłówki z rodziny Otrętwiaczowatych (Crabronidae). Tworzy kolonie składające nawet z kilkuset osobników. Podobnie jak inne grzebaczowate, również wardzanka kopie norki w piasku gdzie kładzie złapaną ofiarę (są nimi głównie muchówki), a potem składa w nich jaja. Jest podobna do osy, lecz większa i masywniejsza. W przeciwieństwie do osy ma spore oczy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wardzała

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wardziak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wardziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wardzyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warecki

1. przymiotnik od: Warta (miasto), Warta Bolesławiecka (wieś); warciański;
2. przymiotnik od: Warka (miasto)


Źródła:

SJP.pl

Wareczka

zdrobnienie od: warka


Źródła:

SJP.pl

Wareg

staroruska nazwa wikinga


Źródła:

SJP.pl

Waregem

Waregem (vls. Woaregem) – miasto w Belgii, w Regionie Flamandzkim, w prowincji Flandria Zachodnia, w okręgu Kortrijk. Liczy 39 997 mieszkańców (1 stycznia 2024) na powierzchni 44,50 km².

Waregem jest znane z corocznych wyścigów konnych Waregem Koerse na miejscowym hipodromie, którym towarzyszy tydzień festiwali. Wydarzenie to ma miejsce zawsze we wtorek po ostatnim weekendzie sierpnia.


Źródła:

Wikipedia

Waregowie

zespół plemion szwedzkich wikingów, którzy od ok. 800 roku do połowy XI wieku organizowali wyprawy rabunkowe, handlowe i wojenne


Waregowie, Wariagowie – skandynawscy wikingowie głównie pochodzący z obecnej Szwecji, którzy w VIII i IX wieku działali w rejonach obecnej Ukrainy, Białorusi i Rosji, tworząc tam w późniejszym okresie Ruś Kijowską.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warenik

(zwykle w liczbie mnogiej) półksiężycowaty pierożek nadziewany zwykle twarogiem, mięsem lub kapustą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. gotowany pierożek, tradycyjnie przygotowywany w kuchni ukraińskiej i rosyjskiej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warenka

wieś w Polsce


Warenka – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Turek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wareski

dotyczący Waregów, charakterystyczny dla Waregów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Waregami, dotyczący Waregów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warez

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. serwer FTP lub WWW zawierający pirackie oprogramowanie, gry, muzykę, filmy itp.

 (1.2) inform. treści zawarte w takim serwerze


Warez (z przekształconego ang. software – oprogramowanie) – żargonowe określenie pirackiego oprogramowania.

Określenie to dotyczy głównie płatnego zamkniętego oprogramowania i zmodyfikowanych wersji oprogramowania (shareware, adware), rozpowszechnianego nielegalnie, szczególnie po usunięciu zabezpieczeń przed kopiowaniem. Czasem stosuje się je także do innych materiałów dystrybuowanych z naruszeniem praw autorskich, takich jak muzyka, filmy czy e-booki.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Warfaryna

lek zmniejszający krzepliwość krwi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. lek przeciwkrzepliwy, pochodna kumaryny, antagonista witaminy K


Warfaryna – organiczny związek chemiczny, pochodna kumaryny, będąca antagonistą witaminy K. Jest używana w medycynie jako doustny środek przeciwzakrzepowy. Warfaryna hamuje proces tworzenia aktywnej formy witaminy K. Jest związkiem chiralnym, produkt farmaceutyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warga

1. dolny bądź górny fałd skórny, tworzący wspólnie z drugim fałdem ograniczenie otworu jamy ustnej;
2. część korony niektórych typów kwiatów, występująca w parze;
3. część narządu gębowego owada


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. parzysty fałd skórny ograniczający usta;

 (1.2) bot. część korony niektórych kwiatów

 (1.3) zool. część narządu gębowego owadów

 (1.4) anat. zob. warga sromowa.

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: warg


Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wargacki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wargacz

Wargacz (Melursus) – rodzaj ssaka drapieżnego z podrodziny Ursinae w obrębie rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).


Źródła:

Wikipedia

Wargaczowate

o cechach wargaczowatych (rodzina ryb)


Wargaczowate (Labridae) – jedna z najbardziej licznych w gatunki – po babkowatych i pielęgnicowatych – rodzin ryb okoniokształtnych (Perciformes). Obejmuje ponad 500 współcześnie żyjących gatunków bardzo zróżnicowanych morfologicznie i ekologicznie, szeroko rozprzestrzenionych w wodach morskich. W zapisie kopalnym znane są od paleocenu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wargaczowaty

o cechach wargaczowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Wargatek

wargatek czyściciel - gatunek ryby z rodziny wargaczowatych


Źródła:

SJP.pl

Wargielt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. grzywna za zabicie


Źródła:

Wiktionary

Wargocki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Wargowate

rodzina roślin z rzędu jasnotowców; wargowe, jasnotowate


Źródła:

SJP.pl

Wargowce

rząd roślin okrytonasiennych z kladu astrowych; jasnotowce


Źródła:

SJP.pl

Wargowe

rodzina roślin z rzędu jasnotowców; jasnotowate, wargowate


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wargowiec

przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych z kladu astrowych; jasnotowiec


Źródła:

SJP.pl

Wargowy

przymiotnik od: warga


przymiotnik

 (1.1) anat. dotyczący warg, ust

 (1.2) fonet. związany z artykulacją ustami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warhol

[czytaj: łorhol] nazwisko, m.in. Andy Warhol (1928-1987) - artysta amerykański


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warholowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z twórczością Andy'ego Warhola


Źródła:

Wiktionary

Wari

1. małpiatka z rodziny lemurów żyjąca na Madagaskarze;
2. gra popularna w Afryce, Azji Płd i Ameryce Łacińskiej; mankala


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Varecia|J.E. Gray|ref=tak., zagrożony wyginięciem ssak z rzędu naczelnych, z rodziny lemurowatych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariabilistyczny

wariabilizm


Patrz:wariabilizm

Źródła:

SJP.pl

Wariabilizm

pogląd filozoficzny, według którego wszystko jest zmienne; teoria zmienności


Wariabilizm (od łac. variabilis zmienny) – pogląd filozoficzny, według którego rzeczywistość jest zmienna; dobrze oddaje to myśl Heraklita z Efezu wszystko płynie (gr. παντα ρει, panta rhei).

Wariabilizm jest poglądem przeciwstawnym do poglądu Parmenidesa z Elei o jedności i stałości bytu, nazywanego statyzmem (od gr. στάσις – stanie, trwanie).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wariacik

zdrobnienie od: wariat


Źródła:

SJP.pl

Wariacja

1. choroba umysłowa, obłęd, szaleństwo;
2. utwór instrumentalny składający się z kilku odmian podanego tematu muzycznego;
3. w kombinatoryce: dowolny ciąg utworzony z elementów danego zbioru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. utwór ze zmianami tematu, melodii, tempa itp.;

 (1.2) rodzaj obłędu

 (1.3) zmienność, zróżnicowanie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariacje

1. choroba umysłowa, obłęd, szaleństwo;
2. utwór instrumentalny składający się z kilku odmian podanego tematu muzycznego;
3. w kombinatoryce: dowolny ciąg utworzony z elementów danego zbioru


Wariacje, temat z wariacjami – samodzielna forma muzyczna lub część większego utworu instrumentalnego: sonaty, symfonii, koncertu o dość swobodnej budowie. Istotą tej formy są zmiany, jakim podlega temat lub jego motywy. Liczba i rodzaj wariacji zależy od inwencji kompozytora, waha się od kilku do kilkunastu. Temat może być własny, zaczerpnięty z dzieła innego kompozytora lub oparty na motywach z muzyki ludowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wariacki

właściwy wariatowi, odnoszący się do wariata


przymiotnik

 (1.1) właściwy wariactwu i/lub wariatowi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wariacko

przysłówek

 (1.1) w sposób wariacki, szalony


Źródła:

Wiktionary

Wariactwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. szalone zachowanie, czyn niedorzeczny, sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem

 (1.2) pot. cecha wariata, szaleństwo


Źródła:

Wiktionary

Wariacyjny

dotyczący wariacji


Źródła:

SJP.pl

Wariak

transformator lub autotransformator, w którym napięcie wyjściowe można regulować w sposób płynny


Źródła:

SJP.pl

Wariancik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od wariant


Źródła:

Wiktionary

Wariancja

miara zmienności, zróżnicowanie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stat. miara zmienności, odzwierciedlająca zróżnicowanie zbiorowości; jest kwadratem odchylenia standardowego;


Wariancja – miara zmienności zmiennej losowej będąca wartością oczekiwaną kwadratu różnicy wartości zmiennej losowej X i jej wartości oczekiwanej. W statystyce opisowej obliczana jest jako średnia arytmetyczna kwadratów odchyleń (różnic) poszczególnych wartości cechy od średniej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariancyjny

wariancja


Patrz:wariancja

Źródła:

SJP.pl

Wariant

odmiana; modyfikacja; możliwość; wersja


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inne rozwiązanie, opracowanie, inna wersja



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariantowość

wariantowy; wariantywność


Źródła:

SJP.pl

Wariantowy

występujący w różnych odmianach, w postaci wariantów; wariantywny


przymiotnik

 (1.1) stanowiący wariant, dotyczący wariantu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wariantywność

wariantywny; wariantowość


Źródła:

SJP.pl

Wariantywny

występujący w różnych odmianach, w postaci wariantów; wariantowy


przymiotnik

 (1.1) stanowiący jeden z możliwych wariantów tej samej rzeczy lub zjawiska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wariat

potocznie o człowieku chorym psychicznie; potocznie o osobie postępującej nieobliczalnie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. człowiek chory psychicznie, obłąkany

 (1.2) pot. ktoś zachowujący się nieodpowiedzialnie, nieobliczalnie, niekonwencjonalnie; nierozważny, zwariowany



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariatka

wariat


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kobieta chora psychicznie

 (1.2) pot. kobieta zachowująca się nieobliczalnie, niekonwencjonalnie



Patrz:wariat

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariatkowo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. pejor. placówka medyczna dla osób chorych umysłowo

 (1.2) pot. żart. miejsce lub sytuacja, w której wszyscy postępują dziwnie, niezrozumiale


Źródła:

Wiktionary

Wariator

Wariator – bezstopniowa skrzynia biegów, w której o aktualnym przełożeniu decydują stożkowe koła współpracujące z paskiem lub łańcuchem.

Pierwsze szkice bezstopniowych rozwiązań zmiany przełożenia tworzył Leonardo da Vinci w 1490 roku.

W roku 1958 firma DAF wyprodukowała pierwszy samochód DAF 600 z bezstopniową przekładnią.


Źródła:

Wikipedia

Wariatowaty

wariacki; potocznie:
1. właściwy osobie umysłowo lub psychicznie chorej;
2. zachowujący się szalenie, nieodpowiedzialnie; niepoważny, obłędny, obłąkańczy


Źródła:

SJP.pl

Wariatuńcio

żartobliwe zdrobnienie od: wariat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żart. zdrobn. od: wariat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Waribasi

para drewnianych pałeczek do jedzenia potraw


Źródła:

SJP.pl

Warikap

rodzaj diody


Dioda pojemnościowa – dioda półprzewodnikowa, w której wykorzystuje się zjawisko zmiany pojemności złącza p-n pod wpływem zmiany napięcia przyłożonego w kierunku zaporowym. Zmiana pojemności diody jest bardzo niewielka, zwykle od 6 pF do 20 pF, przy zmianach napięcia od 2 do 30 V.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wariofon

przyrząd do wmontowywania dźwięków na taśmę filmową


Źródła:

SJP.pl

Wariograf

wykrywacz kłamstw; poligraf


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie służące do rejestrowania nieświadomych reakcji przesłuchiwanego na zadawane pytania, pomagające wnioskować o jego prawdomówności;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wariogram

w matematyce: funkcja dwóch zmiennych opisująca zmienność pola losowego dla każdej pary punktów tego pola


Źródła:

SJP.pl

Wariolacja

zaniechane szczepienie chorego człowieka zakaźnym materiałem pochodzącym z krost ospowych; wariolizacja


Wariolizacja, wariolacja – pochodząca z Chin metoda prewencyjnego zakażania ospą prawdziwą zdrowych ludzi, udokumentowana od XVI w., która rozpowszechniła się głównie w Chinach, Indiach i Turcji. Polegała na przenoszeniu wydzieliny ropnej lekko chorych na zdrowych pacjentów, przede wszystkim dzieci. Była pierwowzorem współczesnych szczepionek ochronnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wariolizacja

zaniechane szczepienie chorego człowieka zakaźnym materiałem pochodzącym z krost ospowych; wariolacja


Wariolizacja, wariolacja – pochodząca z Chin metoda prewencyjnego zakażania ospą prawdziwą zdrowych ludzi, udokumentowana od XVI w., która rozpowszechniła się głównie w Chinach, Indiach i Turcji. Polegała na przenoszeniu wydzieliny ropnej lekko chorych na zdrowych pacjentów, przede wszystkim dzieci. Była pierwowzorem współczesnych szczepionek ochronnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wariometr

w samolocie: przyrząd wskazujący prędkość wznoszenia się lub opadania


Wariometr (VSI) (ang. Vertical Speed Indicator) – przyrząd wskazujący prędkość pionową statku powietrznego, czyli prędkości wznoszenia się lub opadania. Działa na zasadzie pomiaru zmian ciśnienia statycznego. Wariometr może być wyskalowany w m/s, m/min lub ft/min. Obok wysokościomierza i prędkościomierza jeden z podstawowych przyrządów pokładowych wykorzystywanych na wszystkich typach statków powietrznych od lotni i paralotni do samolotów komunikacyjnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Wariopleks

w telegrafii: system multipleksowy o zmiennej krotności, zależnej od natężenia ruchu w poszczególnych połączeniach


Źródła:

SJP.pl

Wariować

potocznie:
1. zachowywać się hałaśliwie, swobodnie albo nieobliczalnie;
2. zapadać na chorobę umysłową


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zwariować)

 (1.1) pot. zapadać na chorobę psychiczną

 (1.2) pot. zachowywać się nieobliczalnie, szalenie, nienormalnie; tracić zmysły

 (1.3) pot. przejawiać uczucia w sposób niepohamowany

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. powariować)

 (2.1) pot. być hałaśliwym w zachowaniu lub zabawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Wariowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. popadanie w obłęd, chorobę psychiczną

 (1.2) pot. zachowywanie się w sposób szalony, nieobliczalny

 (1.3) pot. przejawianie swoich uczuć, np. miłości, w sposób ekstremalny

 (1.4) pot. zachowywanie się w sposób niepoważny, swobodny, hałaśliwy


Źródła:

Wiktionary

Wark

warczenie, warkotanie, warkot



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warka

1. proces wytwarzania piwa;
2. ilość piwa, cukru itp., otrzymywana z jednorazowego warzenia; war;
3. piwo marki Warka


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, niedaleko Grójca;


Warka – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Warka. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa radomskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warkliwiej

stopień wyższy od przysłówka: warkliwie


Źródła:

SJP.pl

Warknięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|warknąć.

 (1.2) odgłos wydawany przez zezłoszczonego psa

 (1.3) pot. czyjaś krótka, niegrzeczna odpowiedź


Źródła:

Wiktionary

Warkocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od warkot


Źródła:

Wiktionary

Warkocki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warkocz

1. splot najczęściej z trzech pasm długich włosów;
2. coś, co przypomina taki splot;
3. poetycko: pasmo, smuga


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fryzj. splot zazwyczaj z trzech pasm włosów

 (1.2) coś zaplecionego tak jak warkocz (1.1)

 (1.3) poet. coś długiego i wąskiego, wiszącego, ciągnącego się lub płożącego się

 (1.4) astr. strumień gazów i pyłu wydobywający się z komety pod wpływem oddziaływania wiatru słonecznego;

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: warkotać


Warkocz – uczesanie z trzech (lub więcej) pasm długich, splecionych włosów, zabezpieczone przed rozplataniem (np. wstążką, czasem związaną w kokardę, frotką, itp.). W tradycji europejskiej włosy były splatane w jeden warkocz, noszony z tyłu głowy lub dwa, symetrycznie po bokach głowy – czasem dodatkowo upięte. W kulturach afrykańskich fryzura może składać się z bardzo wielu cienkich warkoczyków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warkocznica

rodzaj roślin z rodziny szparagowatych; eukomis


Warkocznica, eukomis (Eucomis L'Hér) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 12 gatunków. Rośliny te rosną w stanie dzikim w południowej Afryce. Niektóre gatunki, także w Europie Środkowej, uprawiane są jako rośliny ozdobne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warkoczowy

warkocz


Patrz:warkocz

Źródła:

SJP.pl

Warkoczyk

zdrobnienie od: warkocz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: warkocz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warkot

dźwięk podobny do warczenia, wydawany przez niektóre maszyny, silniki, przedmioty będące w ruchu; turkot, terkot


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dźwięk wydawany przez maszyny, silniki w ruchu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warkotliwiej

stopień wyższy od przysłówka: warkotliwie


Źródła:

SJP.pl

Warkotliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest warkotliwe; cecha tych, którzy są warkotliwi


Źródła:

Wiktionary

Warkotliwy

warczący, wydający warkot


Źródła:

SJP.pl

Warlikowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warlubie

1. wieś w Polsce;
2. osada leśna w Polsce


Warlubie (niem. Warlubien, Warlieb) – sołecka wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie.

Wieś ma charakter małomiasteczkowy. W Warlubiu droga krajowa nr 91 krzyżuje się z drogami wojewódzkimi nr 214, nr 217, 238 i 391. W pobliżu wsi znajduje się węzeł autostrady A1. Miejscowość jest siedzibą urzędu gminy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warlubski

przymiotnik od: Warlubie (wieś)


Źródła:

SJP.pl

Warm.

skrót

 (1.1) = warmiński


Źródła:

Wiktionary

Warmątowice

Warmątowice (niem. Warmuntowitz, 1936-1945 Niedersteine) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Strzelce Opolskie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.


Źródła:

Wikipedia

Warmia

kraina historyczna w województwie warmińsko-mazurskim


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. kraina historyczna w północno-wschodniej Polsce, na wschód od Pasłęki;


Warmia (łac. Warmia, Varmia, niem. Ermland, warm. Warńija, prus. *Wormyan, Wārmi), również Warmia biskupia – kraina historyczna w północno-wschodniej Polsce, stanowiąca część dawnych Prus.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warmiaczka

mieszkanka Warmii (krainy)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta pochodząca z Warmii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warmiak

mieszkaniec Warmii (krainy)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek pochodzący z Warmii


Zobacz też: Warmiaki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warmijski

Warmia; warmiński (częściej)


Źródła:

SJP.pl

Warmiński

Warmia; warmijski (rzadko)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Warmii, związany z Warmią, pochodzący z Warmii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warmińsko-Mazurski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. dotyczący regionu obejmującego Warmię i Mazury


Źródła:

Wiktionary

Warmińskość

warmiński


Patrz:warmiński

Źródła:

SJP.pl

Warna

jednostka podziału społeczeństwa hinduskiego; są 4 warny: bramini, kszatrijowie, wajśjowie, śudrowie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Bułgarii, port nad Morzem Czarnym, stolica obwodu Warna;


Warna (bułg. Варна) – miasto w Bułgarii. Stolica obwodu Warna i gminy Warna. Port nad Morzem Czarnym. Jest trzecim pod względem liczby ludności miastem Bułgarii (po Sofii i Płowdiwie). Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2023 roku miejscowość liczyła 349 298 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warneńczyk

mieszkaniec Warny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Warny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warnenka

mieszkanka Warny (miasta w Bułgarii)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Warny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warneński

dotyczący miasta: Warna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Warną, dotyczący Warny, pochodzący z Warny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warner

Przedsiębiorstwa mediowe:

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Warnice

nazwa dwóch wsi w Polsce


2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warnicki

przymiotnik od: Warnice


Źródła:

SJP.pl

Warnik

1. zbiornik, kocioł do podgrzewania wody, ogrzewania różnych cieczy; bojler
2. ogrzewany zbiornik do odparowywania roztworów, stosowany w cukrownictwie i solnictwie
3. ogrzewany zbiornik chłodziarki absorpcyjnej; desorber


Warnik (do 1945 niem. Warningshof) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warnikowy

przymiotnik od: warnik


Źródła:

SJP.pl

Warnino

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Warnstorfia

warnstorfia włoskolistna - gatunek mchu z rodziny krzywoszyjowatych


Źródła:

SJP.pl

Warogodzina

pozaukładowa jednostka energii elektrycznej biernej


Warogodzina (oznaczenie: varh lub var·h) – legalna, pozaukładowa jednostka biernej energii elektrycznej.

1 varh = 3600 J

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Waromierz

przyrząd do pomiaru mocy biernej prądu elektrycznego przemiennego


Waromierz – przyrząd przeznaczony do pomiaru mocy biernej w układach elektrycznych prądu przemiennego o budowie zbliżonej do watomierza, różnica polega na tym iż we wskazaniach uwzględnia on wartość sinusa kąta przesunięcia pomiędzy prądem i napięciem. Jego wskazania wzorcowane są w warach [var]. Wskazania waromierza mogą być zarówno dodatnie (moc bierna o charakterze indukcyjnym) jak i ujemne (moc bierna o charakterze pojemnościowym).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warować

uważać, strzec, wystrzegać się


Źródła:

SJP.pl

Warowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|warować.


Źródła:

Wiktionary

Warownia

dawna budowla wraz z umocnieniami ziemnymi służąca do celów obronnych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. wojsk. obwarowany gród, twierdza otoczona obwarowaniem

 (1.2) przen. miejsce nie do zdobycia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warowniejszy

przestarzały stopień wyższy od przymiotnika: warowny


Źródła:

SJP.pl

Warowny

związany z warownią (np. gród warowny, zamek warowny)


przymiotnik

 (1.1) umocniony w celu przetrwania oblężenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warpalice

Warpalice – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Osiek.


Źródła:

Wikipedia

Warpechowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warrant

część dowodu wydawanego przez przedsiębiorstwo składowe, służąca do ustanowienia zastawu na składowanym towarze


Warrant subskrypcyjny (gwarancja subskrypcyjna) – rodzaj bonu, który uprawnia posiadacza papierów wartościowych do zakupu akcji lub obligacji z nowej emisji z dyskontem.

Dokument ten nie jest akcją, ale na giełdach pojawia się jako papier wartościowy. Warrant jest sprzedawany razem z akcjami i obligacjami, dając posiadaczowi ograniczone w czasie lub nieustające prawo kupna papierów wartościowych lub innych aktywów po ustalonej cenie lub prawo do subskrypcji przyszłych emisji obligacji tego samego emitenta. Może być też sprzedawany jako walor o samoistnej wartości i wtedy jest odrębnie notowany na giełdzie. Wyróżnia się warranty subskrypcyjne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warren

warren, to w języku angielskim słowo oznaczające norę królika, królikarnię, mrowisko ludzkie.



Źródła:

Wikipedia

Warro

pisarz i uczony rzymski, 116-27 p.n.e.; Warron


Źródła:

SJP.pl

Warroatoza

pasożytnicza choroba pszczół i czerwia; warroza


Źródła:

SJP.pl

Warron

pisarz i uczony rzymski, 116-27 p.n.e.; Warro



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warroza

pasożytnicza choroba pszczół i czerwia; warroatoza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pszcz. wet. choroba pszczół wywoływana przez roztocz nazwa systematyczna|Varroa destructor|ref=tak. (dręcz pszczeli);


Warroza (Varroasis apium) – choroba wywoływana przez roztocze Varroa destructor (dręcz pszczeli), rozwijające się na czerwiu i dorosłych osobnikach pszczół miodnych.

Samice roztoczy żywią się hemolimfą (prawdopodobnie jednak preferują ciało tłuszczowe) zaatakowanych owadów. Cykl rozwojowy trwa 9-10 dni. Po tym czasie samica roztocza składa w zasklepionych komórkach z czerwiem od 3 do 6 jaj, z których wykluwa się około 2/3 samic i 1/3 samców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Wars

wagon restauracyjny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mit. legendarny założyciel Warszawy (wraz z Sawą);



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warsewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warsiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warsta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zob. warstwa. (tylko w znaczeniu: „każda z części materii wyraźnie wyodrębniających się w postaci równoległych płaszczyzn”)


Źródła:

Wiktionary

Warstat

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. (także gw-pl|Górny Śląsk.) zob. warsztat.


Źródła:

Wiktionary

Warstewka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: warstwa


Źródła:

Wiktionary

Warstewkować

rzadko: warstewkować się - o ławicy (warstwie skalnej): różnicować się na warstwy milimetrowej grubości


Źródła:

SJP.pl

Warstewkowanie

rzadko: warstewkować się - o ławicy (warstwie skalnej): różnicować się na warstwy milimetrowej grubości


Źródła:

SJP.pl

Warstwa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) każda z części materii wyraźnie wyodrębniających się w postaci równoległych płaszczyzn

 (1.2) grupa społeczna wyróżniona ze względu na pewną hierarchię;

 (1.3) geol. forma występowania skał osadowych;


matematyka


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Warstwiak

rodzaj grzybów z rodziny próchnilcowatych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warstwiakowce

rząd grzybów z typu workowców


Źródła:

SJP.pl

Warstwiakowiec

przedstawiciel rzędu grzybów z typu workowców


Źródła:

SJP.pl

Warstwica

linia łącząca na mapie punkty o jednakowej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia; poziomica; izohipsa


Warstwica (nazwa używana w geodezji) lub poziomica (nazwa używana w kartografii), izohipsa – izolinia krzywa na mapie łącząca punkty o takiej samej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia, najczęściej nad poziomem morza.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warstwicowy

przymiotnik od: warstwica


Źródła:

SJP.pl

Warstwomierz

przyrząd używany do mierzenia za pomocą sznura murarskiego poziomów poszczególnych warstw wykonywanego muru


Źródła:

SJP.pl

Warstwowanie

Warstwowanie – cecha skał osadowych polegająca na występowaniu w nich warstw.

Rozróżnia się skały warstwowane i nie warstwowane. W skałach warstwowanych wyróżnia się liczne rodzaje warstwowania, powstające w wyniku rozmaitych procesów sedymentacji i zależnych od składu mineralnego skały i warunków sedymentacji. Termin warstwowanie może być stosowane jako synonim pojęcia "struktura sedymentacyjna".


Źródła:

Wikipedia

Warstwownica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. element kotła rusztowego regulujący wysokość warstwy dostarczanego do kotła paliwa


Źródła:

Wiktionary

Warstwownik

przyrząd murarski do mierzenia poziomów poszczególnych warstw muru i wyznaczania pionowego kierunku krawędzi narożnej; warstwomierz


Źródła:

SJP.pl

Warstwowo

przysłówek

 (1.1) warstwami, jedna na drugiej


Źródła:

Wiktionary

Warstwowość

1. cecha czegoś, co składa się z warstw;
2. w geologii: cecha czegoś, co jest powiązane z budową skał


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest warstwowe; cecha tych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warstwowy

przymiotnik od: warstwa


przymiotnik

 (1.1) złożony z warstw


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warsz.

skrót od: warszawski


Źródła:

SJP.pl

Warszawa

samochód marki Warszawa


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Polski, największe polskie miasto;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi i osad w Polsce

 (1.3) geogr. góra na południowym Spitsbergenie, na zachodnim skraju Gór Piłsudskiego;

 (1.4) mot. marka polskiego samochodu produkowanego w latach 1951-1973;

 (1.5) przen. polit. rząd, władze Polski


Warszawa, miasto stołeczne Warszawa (m.st. Warszawa) – stolica Polski i województwa mazowieckiego, najludniejsze miasto w kraju i drugie (po Gdańsku) pod względem powierzchni, położone w jego centralnej części, na Nizinie Środkowomazowieckiej, na Mazowszu, nad Wisłą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warszawiaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od warszawiak


Źródła:

Wiktionary

Warszawiaczka

potocznie o warszawiance (mieszkance Warszawy)


Źródła:

SJP.pl

Warszawiak

potocznie o warszawianinie (mieszkańcu Warszawy)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. mieszkaniec Warszawy


Witold Stefan Modelski ps. „Warszawiak” (ur. 11 listopada 1932 w Warszawie, zm. 20 września 1944 tamże) – powstaniec warszawski, łącznik w batalionie „Gozdawa”, najmłodszy (niespełna 12-letni) uczestnik walk powstańczych odznaczony Krzyżem Walecznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warszawianin

mieszkaniec Warszawy; warszawiak (potocznie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Warszawy

 (1.2) osoba pochodząca z Warszawy, urodzona w Warszawie

 (1.3) przest. pot. mieszkaniec Warszawy nieurodzony i niewychowany w tym mieście, niemający rodziców z Warszawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warszawianka

mieszkanka Warszawy; warszawiaczka (potocznie)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Warszawy

 (1.2) kobieta pochodząca z Warszawy, urodzona w Warszawie

 (1.3) pot. nazwa systematyczna|Cosmos bipinnatus|Cav.|ref=tak., gatunek rośliny z rodziny astrowatych;

 (1.4) pot. roślina z gatunku warszawianka (1.3)

 (1.5) środ. przestępcze bimber



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warszawista

ironiczna nazwa nadana warszawiakom przez mieszkańców innych miast, w szczególności Krakowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) znawca Warszawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warszawistka

warszawista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) znawczyni Warszawy


Patrz:warszawista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warszawka

z niechęcią o mieszkańcach Warszawy; Warszawka


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zob. warszawka.


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 8, w tym 1 podstawowa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Warszawowski

dawniej: związany z samochodem marki Warszawa


Źródła:

SJP.pl

Warszawski

Warszawa (miasto), Warszawskie (region)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Warszawą, pochodzący z Warszawy

przymiotnik jakościowy

 (2.1) właściwy Warszawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warszawskie

Warszawa (miasto), Warszawskie (region)


Warszawskie (zwane również: Śródmieście Warszawskie, Warszawskie Przedmieście) – dawna XVIII dzielnica katastralna, część Prądnika Czerwonego w Krakowie, umiejscowiona wzdłuż Traktu Warszawskiego (obecnie: al. 29 Listopada). Wchodzi w skład Dzielnicy I Stare Miasto, Dzielnicy II Grzegórzki i Dzielnicy III Prądnik Czerwony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Warszawskość

1. zespół cech charakterystycznych dla Warszawy lub mieszkańców Warszawy;
2. pochodzenie z Warszawy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co warszawskie, typowe dla Warszawy lub jej mieszkańców


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warszewice

2 miejscowości w Polsce:

Zobacz też: Warszawice.


Źródła:

Wikipedia

Warszewo


Źródła:

Wikipedia

Warszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Warszkówko

Warszkówko (niem.: Neu Warschow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Sławno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Zobacz też: Warszkowo


Źródła:

Wikipedia

Warszkowo


Źródła:

Wikipedia

Warszówek

Warszówek – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Pawłów.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 756.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowie.


Źródła:

Wikipedia

Warszowice

Warszowice (niem. Warschowitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Pawłowice. Powierzchnia sołectwa wynosi 14,82 km², a liczba ludności w 2024 roku wynosiła 2079, co daje gęstość zaludnienia równą 140,2 os./km².


Źródła:

Wikipedia

Warsztacik

zdrobnienie od: warsztat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od warsztat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Warsztat

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzem. stół z kompletem narzędzi do wykonania określonej pracy, zwłaszcza rzemieślniczej, mechanicznej

 (1.2) rzem. pomieszczenie z kompletem narzędzi do wykonanie określonej pracy, zwłaszcza rzemieślniczej, mechanicznej

 (1.3) mot. rzem. firma zajmująca się usługami mechanicznymi, rzemieślniczymi, naprawczymi

 (1.4) książk. ogół metod stosowanych przez kogoś w pracy, zwłaszcza twórczej