skrót z angielskiego: United Kingdom (of Great Britain and Northern Ireland) - Zjednoczone Królestwo (Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej)
Ѹ, ѹ albo Ꙋ, ꙋ (uk) – litera cyrylicy będąca ligaturą liter О i У. Jest zapożyczeniem greckiego dwuznaku ου. Odpowiadała w języku staro-cerkiewno-słowiańskim głosce [u]. Współcześnie w miejscu tej litery używana jest litera У
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: ukończony
SJP.pl
rzeka w Peru
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Ameryce Południowej, w dorzeczu Amazonki;
(1.2) geogr. adm. region w Peru ze stolicą w Pucallpa;
Ukajali (Ucayali, Río Ucayali) – rzeka w Peru, prawy dopływ Amazonki. Jej długość wynosi 1950 km (od źródeł Apurimac – ok. 2400 km), a powierzchnia dorzecza – ok. 375 tys. km².
Ukajali wypływa w Andach w postaci 2 rzek źródłowych: Urubamba i Apurímac. W górnym odcinku występują liczne progi i wodospady, a w środkowym i dolnym liczne meandry. Łączy się z Marañón na wysokości Iquitos.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. starzec trojański, przyjaciel Priama
(1.2) astr. nazwa planetoidaanetoidy
Wiktionary
trucizna wytwarzana z roślin należących do rodziny toinowatych, podobna w działaniu do strofantyny i naparstnicy (digitalisu)
SJP.pl
zabić przez obrzucanie kamieniami; ukamienować, zakamienować
SJP.pl
zabić przez obrzucanie kamieniami; ukamieniować, zakamienować
czasownik przechodni dokonany (ndk. kamienować)
(1.1) zabić kogoś poprzez obrzucenie kamieniami
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukamienować.
(1.2) forma kary śmierci polegająca na obrzucaniu skazanego kamieniami do momentu zabicia;
Ukamienowanie (lapidacja) – wraz z rozszarpaniem najstarsza forma kary śmierci. Polega na obrzucaniu skazanego kamieniami przez grupę ludzi uczestniczących w egzekucji.
Ukamienowanie wywodzi się z czasów przed wyodrębnieniem ze społeczeństwa instytucji władzy. Grupowy charakter egzekucji chronił biorące w niej udział osoby przed zemstą ze strony krewnych kamienowanego oraz prawdopodobnie przed niesławą wynikającą z udziału w krwawych obowiązkach scedowanych później na kata.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rzadko: nalać pewną ilość jakiejś cieczy, lejąc po kropli;
2. o płynach: spaść, ściec w postaci kropli; skapnąć
SJP.pl
spływać, ściekać kroplami; skapywać
SJP.pl
nałożyć na kogoś karę, sprawić mu dolegliwość w celu odpłaty za zły uczynek i zniechęcenia do podobnego postępowania w przyszłości
czasownik przechodni dokonany (ndk. karać)
(1.1) dokonany od|karać.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukarać.
Wiktionary
przestarzale: karmiąc, utuczać
SJP.pl
przestarzale:
1. karmiąc, utuczyć;
2. karmiąc, zaspokoić czyjś głód;
3. ukarmić się - utuczyć się, upaść się
SJP.pl
w tajemnicy zaplanować coś złego przeciw komuś; uknuć
SJP.pl
rzadko: w tajemnicy planować coś złego przeciw komuś; knuć, kartować
SJP.pl
1. uchwycić zębami; ugryźć; użądlić;
2. urwać zębami; odgryźć
czasownik przechodni dokonany (ndk. kąsać, ukąsać)
(1.1) biol. wbić ostry narząd lub jego część w czyjeś ciało
SJP.pl
Wiktionary
1. uchwycić zębami; ugryźć; użądlić;
2. urwać zębami; odgryźć
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukąsić.
(1.2) miejsce na ciele, gdzie ktoś lub coś kogoś ukąsiło
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: skatować
SJP.pl
dawniej: katując, poniewierać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. ukatrupić)
(1.1) niedokonany od|ukatrupić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. zabijanie, mordowanie
(1.2) pot. przen. niszczenie lub uszkadzanie czegoś
Wiktionary
zabić, uśmiercić, uczynić kogoś lub coś trupem
czasownik przechodni dokonany (ndk. ukatrupiać)
(1.1) pot. pozbawić życia, uczynić trupem
(1.2) pot. przen. zniszczyć lub uszkodzić coś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. zabicie, zamordowanie
(1.2) pot. przen. zniszczenie lub uszkodzenie czegoś
Wiktionary
dawniej: rozkaz, dekret carski
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. w dawnej i obecnej Rosji dekret, edykt lub akt prawny wyższego rzędu wydawany przez cara lub prezydenta, a w czasach istnienia ZSRR przez najwyższe organy państwowe
Ukaz (ros. указ) – w dawnej i obecnej Rosji dekret, edykt lub akt prawny wyższego rzędu wydawany przez cara lub prezydenta, a w czasach istnienia ZSRR przez najwyższe organy państwowe. Ukaz jako nazwa aktu prawnego występuje obecnie również w państwach byłego ZSRR, np. Ukrainie lub Tatarstanie (najczęściej w formie dekretu głowy państwa).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. książkowe:
a) uczynić widocznym; pokazać;
b) zaprezentować kogoś, coś; opisać, scharakteryzować;
2. ukazać się:
a) książkowe: stać się widocznym; pokazać się;
b) o pismach, książkach itp.: zostać opublikowanym, trafić do sprzedaży
czasownik przechodni dokonany (ndk. ukazywać)
(1.1) dokonany od|ukazywać.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukazać.
Wiktionary
czasownik niedokonany (dk. ukazać)
(1.1) książk. pokazywać, sprawiać, że coś jest widoczne
czasownik zwrotny niedokonany ukazywać się (dk. ukazać się)
(2.1) stawać się widocznym
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ukty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ukty
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Ukty
Wiktionary
Urząd Komunikacji Elektronicznej
SJP.pl
hawajski instrument muzyczny, zwykle czterostrunny, podobny do gitary; ukulele
SJP.pl
roślina z rzędu ukęślowców
Ukęśla (Dillenia L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ukęślowatych (Dilleniaceae Salisb.). Obejmuje co najmniej 58 gatunków występujących naturalnie w Azji Południowo-Wschodniej, Australii oraz na wyspach Oceanu Indyjskiego. Nazwa rodzajowa została nadana, by upamiętnić niemieckiego botanika Johanna Jacoba Dilleniusa (1684–1747), który uzyskał tytuł profesora na Uniwersytecie w Oksfordzie w 1734 roku.
SJP.pl
Wikipedia
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
Wikipedia
podklasa roślin okrytonasiennych
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
fale ultrakrótkie
skrótowiec
(1.1) techn. = fale ultrakrótkie;
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: ukfit albo ukaFIT] skrót od: Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poplamiony
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = Urząd Komitetu Integracji Europejskiej
Wiktionary
Ukiernica – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Przelewice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 122.
Wikipedia
czasownik przechodni dokonany (ndk. ukierunkowywać)
(1.1) dokonany od|ukierunkowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukierunkować.
Wiktionary
czasownik
(1.1) nadawać kierunek czemuś, precyzować, określać zakres
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukierunkowywać.
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poślizgnąć się
Wiktionary
1. poddać kiszeniu, fermentacji mlekowej; zakisić, ukwasić, zakwasić;
2. ukisić się - poddać się ukiszeniu, stać się ukiszonym; zakisić się, ukwasić się, zakwasić się
SJP.pl
nabrać kwaśnego smaku w wyniku ukiszenia; zakisić się, ukwasić się, zakwasić się, ukisić się
SJP.pl
taki, który ukisł (ukisnął); ukisły
SJP.pl
nabrać kwaśnego smaku w wyniku ukiszenia; zakisić się, ukwasić się, zakwasić się, ukisić się
SJP.pl
[czytaj: ukijo e] japońska XVII-wieczna szkoła malarska i drzeworytnicza, podejmująca tematykę dotyczącą życia wielkomiejskiego i jego uciech
SJP.pl
1. uformować rękami z miękkiego, plastycznego materiału; ulepić;
2. ukleić się - ubrudzić się czymś lepkim
SJP.pl
ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. niewielka ryba z rodziny karpiowatych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: sklejać, łączyć coś klejem
SJP.pl
mała ukleja
SJP.pl
sieć o drobnych okach, używana głównie w jeziorach do połowu uklei i innych drobnych ryb; uklejnik
Uklejnica – część wsi Gawin w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Chodecz.
Jeszcze w połowie wieku XIX Uklejnica była jedynie młynem wodnym, ustawionym na strumieniu wpadającym do Jeziora Szczytnowskiego.
W latach 1975–1998 Uklejnica administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
SJP.pl
Wikipedia
sieć o drobnych okach, używana głównie w jeziorach do połowu uklei i innych drobnych ryb; uklejnica
SJP.pl
→ ukleja
SJP.pl
dawniej: uklęknięcie, pozycja klęcząca
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) zgiąć nogi w kolanach i oprzeć się na nich na ziemi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|uklęknąć.
Wiktionary
1. uderzając lekko, nadać czemuś jakiś kształt, wyrównać coś lub ubić;
2. uklepać się - potocznie: (o sytuacji) ułożyć się jakoś w miarę upływu czasu, stać się mniej dolegliwym lub wrócić do normy
czasownik przechodni dokonany (ndk. uklepywać)
(1.1) dokonany od|uklepywać.
SJP.pl
Wiktionary
1. uderzając lekko, nadawać czemuś jakiś kształt, wyrównywać coś lub ubijać;
2. uklepywać się - potocznie: (o sytuacji) układać się jakoś w miarę upływu czasu, stawać się mniej dolegliwym lub wracać do normy
SJP.pl
zaplanować potajemnie coś złego
czasownik przechodni dokonany (ndk. knuć)
(1.1) dokonany od|knuć.
SJP.pl
Wiktionary
1. bardzo pokochać; umiłować;
2. mocno objąć, przytulić
czasownik przechodni dokonany (ndk. kochać)
(1.1) bardzo pokochać
(1.2) mocno przytulić
SJP.pl
Wiktionary
kobieta ukochana; kochanka, umiłowana
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczyna lub kobieta, którą łączy z kimś silna więź uczuciowa, miłość, przywiązanie
Ukochana (hindi Saathiya / साथिया) – bollywoodzki dramat filmowy, który miał premierę 20 grudnia 2002 roku. W rolach głównych występują Rani Mukerji, Vivek Oberoi i Tanuja. Film jest debiutem reżyserskim Shaada Alego, ścieżkę dźwiękową skomponował A.R. Rahman. Saathiya jest remakiem tamilskiego filmu Alaipayuthey, z 2000 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukochać.
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: ukochany
SJP.pl
osoba ukochana; kochanek, umiłowany
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: ukochać
przymiotnik
(2.1) będący obiektem czyjejś miłości
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) osoba, którą ktoś kocha
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mocno obejmować, przytulać
SJP.pl
wpłynąć na kogoś, na coś uspokajająco, złagodzić, uśmierzyć (np. ból, cierpienie, żal)
czasownik dokonany (ndk. koić, ndk. rzad. ukajać)
(1.1) wpłynąć łagodząco, uspokoić, pocieszyć
SJP.pl
Wiktionary
wpłynąć na kogoś, na coś uspokajająco, złagodzić, uśmierzyć (np. ból, cierpienie, żal)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukoić.
SJP.pl
Wiktionary
→ ukojny
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: ukojnie
SJP.pl
książkowo: wpływający łagodząco na kogoś lub na coś; kojący, uśmierzający
SJP.pl
1. potocznie: sprytnie wzbogacić się, zaoszczędzić;
2. dawniej: sprytnie zaplanować; ukartować
SJP.pl
inaczej: skompletowanie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukompletować.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukończyć.
Wiktionary
SJP.pl
czasownik
(1.1) sprawić, że coś zostaje zrobione w całości
(1.2) przerobić w całości materiał/program kursu/szkoły i zdać wymagane egzaminy
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. ukonkretniać)
(1.1) dokonany od|ukonkretniać.
Wiktionary
uczynić konsekwentnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukonstytuować.
Wiktionary
1. dawniej: zadowolić kogoś;
2. ukontentować się - dawniej: odczuć zadowolenie
SJP.pl
1. dawniej: zadowolić kogoś;
2. ukontentować się - dawniej: odczuć zadowolenie
SJP.pl
to, co zostało ukopane; urobek
Budowla ziemna – budowla, której podstawowym tworzywem jest grunt, wykonana w gruncie lub z gruntu.
SJP.pl
Wikipedia
wydobyć, wykopać jakąś ilość czegoś, np. ziemniaków, z ziemi; nakopać
SJP.pl
potocznie: kopiąc, wydobywać pewną ilość czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. koronować)
(1.1) dokonać aktu koronacji
(1.2) dokonać czegoś najznakomitszego w swojej działalności; stać się najwybitniejszym osiągnięciem
czasownik zwrotny dokonany ukoronować się (ndk. koronować się)
(2.1) zostać ukoronowanym
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukoronować.
(1.2) dzieło lub osiągnięcie będące najważniejszym, najbardziej efektownym lub ostatecznym w czyjejś karierze zawodowej lub w czyimś życiu
Wiktionary
preparat ułatwiający ukorzenianie się sadzonek
SJP.pl
uniżyć, uznać wyższość
SJP.pl
skos;
1. powierzchnia ukośna;
2. kawałek tkaniny odcięty ukośnie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ukośna powierzchnia
Faseta – pojęcie wieloznaczne, używane w budownictwie i jubilerstwie.Inaczej faza – ukos, ucios, skośne ścięcie narożnika lub graniastej krawędzi, w celu ochrony przed uszkodzeniem od przypadkowego uderzenia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przecinając jakąś powierzchnię pod kątem ostrym; ukośnie, na ukos, w skos, na skos, z ukosa, ze skosa
SJP.pl
skosić pewną ilość czegoś, np. trawy, zboża
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin z rzędu dyniowców; begoniowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ukośnicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób ukośny, na ukos
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ukośnie
SJP.pl
znak graficzny w postaci ukośnej linii, oddzielający słowa w tekście
Ukośnik – znak pisarski mający postać ukośnej kreski. W zależności od tego, w którą stronę pochylony jest ukośnik, ma on różne nazwy:
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ukośnikowatych (rodzina pająków)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach ukośnikowatych (rodzina pająków)
SJP.pl
→ ukośny
SJP.pl
nachylony pod kątem, pochyły
przymiotnik
(1.1) nachylony w stosunku do czegoś pod kątem ostrym
SJP.pl
Wiktionary
przycinać ukośnie krawędzi blachy przed zespawaniem
SJP.pl
pilarka ukosowa - pilarka do cięcia elementów drewnianych pod kątem; ukośnica
SJP.pl
1. ubrać w odpowiedni kostium dla celów scenicznych;
2. ukostiumować się - przebrać się w kostium sceniczny
SJP.pl
dawniej: ukuć, wykuć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukołysać.
Wiktionary
pejoratywnie: Ukrainka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pejor. pogardliwe określenie na Ukraińca
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: ukraiński
skrót
(1.1) = ukraiński
Język ukraiński (ukr. українська мова, ukrajins’ka mowa) – język z grupy wschodniosłowiańskiej. Szacunki dotyczące liczby osób mówiących po ukraińsku są różne, przez co trudno określić, czy jest bardziej rozpowszechniony od języka polskiego, choć niewątpliwie jest to drugi język wschodniosłowiański pod względem popularności. Używany jest głównie na terenie Ukrainy, gdzie ma status języka urzędowego, a ponad 3/4 mieszkańców zadeklarowało go jako język ojczysty. Występuje także w państwach sąsiednich – jak Rosja, Białoruś, Polska i Mołdawia – oraz dalszych jak Stany Zjednoczone i Kanada.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pejoratywnie: Ukrainka
SJP.pl
żartobliwie: kraść - zabierać czyjąś własność; skradać
SJP.pl
niepostrzeżenie, cichaczem, cichcem, potajemnie
przysłówek sposobu
(1.1) tak, żeby nie zwrócić niczyjej uwagi
SJP.pl
Wiktionary
cecha czegoś ukrywanego przed kimś, utrzymywanego w tajemnicy; potajemność
SJP.pl
ukrywany przed kimś, utrzymywany w tajemnicy; potajemny
SJP.pl
państwo w Europie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie ze stolicą w Kijowie;
Ukraina (ukr. Україна, Ukrajina, [ʊkrɐˈjinɐ] ( odsłuchaj)) – państwo unitarne, położone w Europie Wschodniej. Graniczy od północy z Białorusią, od zachodu z Polską, Słowacją i Węgrami, od południa oblewają ją wody morza Czarnego i morza Azowskiego oraz graniczy z Rumunią i Mołdawią, a od północnego wschodu i wschodu z Rosją. Stolicą Ukrainy jest Kijów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obywatel Ukrainy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. człowiek narodowości ukraińskiej, obywatel Ukrainy, mieszkaniec Ukrainy
Ukraińcy (ukr. українці, ukrajinci) – naród słowiański, historycznie zwany Rusinami, mieszkający w Europie Wschodniej, głównie w granicach Ukrainy (także w państwach sąsiednich: w Rosji, Białorusi, Polsce, Słowacji i Mołdawii), zaliczani do Słowian wschodnich (obok Białorusinów i Rosjan). Ukraińcy są potomkami plemion, zamieszkujących południe Rusi Kijowskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nauka o języku, kulturze i literaturze ukraińskiej
Ukrainistyka – dział slawistyki zajmujący się badaniem literatury, języka i kultury ukraińskiej. Jest to też potoczna nazwa kierunku studiów związanego z tymi badaniami.
SJP.pl
Wikipedia
1. w języku hebrajskim: mowa Ukraińców, nazwa języka ukraińskiego
2. minerał z gromady boranów, uwodniony boran sodu i wapnia krystalizujący w układzie trójskośnym; uleksyt, ulexyt, tiza, tinkalcyt, boronatrokalcyt
SJP.pl
wprowadzanie ukraińskiego języka, kultury, religii itp. w krajach podbitych przez Ukraińców; poddawanie się wpływom ukraińskim
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kult. socjol. przyswajanie lub narzucanie kultury ukraińskiej i języka ukraińskiego;
(1.2) nadawanie czemuś ukraińskiego charakteru lub właściwości
Ukrainizacja – proces przyswajania lub przymusowego narzucania języka lub kultury ukraińskiej.
Jednym z przejawów ukrainizacji była tzw. polityka ukrainizacji prowadzona w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej w latach 1923–1929, która była częścią polityki korienizacji. Celem ukrainizacji w tym okresie było wzmocnienie władzy radzieckiej na obszarze Ukraińskiej SRR przez koncesje w formie wprowadzenia języka ukraińskiego w szkołach, publikacji i innych dziedzinach życia kulturalnego i w administracji. Ukrainizacja ta trwała do lat 1932–1933 i ostatecznie zastąpiła ją polityka rusyfikacyjna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku ukraińskim albo z niego przejęte
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka ukraińskiego;
Ukrainizm – wyraz, zwrot lub konstrukcja zdaniowa przejęta z języka ukraińskiego przez inne kultury językowe lub na tym języku wzorowana, szczególna postać rutenizmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. poddawać wpływom ukraińskim;
2. ukrainizować się - przybierać cechy ukraińskie
SJP.pl
obywatelka Ukrainy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. kobieta lub dziewczyna narodowości ukraińskiej, obywatelka Ukrainy, mieszkanka Ukrainy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzale: ukraiński
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. ukraiński
(1.2) śrpol. pograniczny
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie politologicznej, filologicznej, historycznej i kulturowej wiedzy o Ukrainie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący ukrainoznawstwa, związany z ukrainoznawstwem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalistka w zakresie politologicznej, filologicznej, historycznej i kulturowej wiedzy o Ukrainie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dyscyplina naukowa obejmująca politologiczną, filologiczną, historyczną i kulturową wiedzę o Ukrainie
Wiktionary
związany z Ukrainą
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Ukrainy lub Ukraińców, charakterystyczny dla Ukrainy lub Ukraińców
(1.2) odnoszący się do języka ukraińskiego (2.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. wschodniosłowiański język używany na Ukrainie;
Język ukraiński (ukr. українська мова, ukrajins’ka mowa) – język z grupy wschodniosłowiańskiej. Szacunki dotyczące liczby osób mówiących po ukraińsku są różne, przez co trudno określić, czy jest bardziej rozpowszechniony od języka polskiego, choć niewątpliwie jest to drugi język wschodniosłowiański pod względem popularności. Używany jest głównie na terenie Ukrainy, gdzie ma status języka urzędowego, a ponad 3/4 mieszkańców zadeklarowało go jako język ojczysty. Występuje także w państwach sąsiednich – jak Rosja, Białoruś, Polska i Mołdawia – oraz dalszych jak Stany Zjednoczone i Kanada.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący Ukrainy i Polski
SJP.pl
1. posługujący się językiem ukraińskim;
2. napisany w języku ukraińskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem ukraińskim
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem ukraińskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem ukraińskim
(1.3) spisany, stworzony w języku ukraińskim
SJP.pl
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla Ukrainy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. język ukraiński
Wiktionary
przywłaszczyć sobie cudzą rzecz
czasownik przechodni dokonany
(1.1) zabrać coś komuś (bez jego wiedzy) i sobie to przywłaszczyć
(1.2) przedstawić jako własny cudzy utwór (literacki, muzyczny, filmowy, itp.)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukręcać.
Wiktionary
odsetek podmiotów, które zaciągnęły kredyt
SJP.pl
miejsce, do którego może dochodzić tabor kolejowy na jednym z torów rozgałęzionych, nie tamując przejazdu na drugim torze
Ukres – miejsce przy zbiegających się torach (rozjazd, skrzyżowanie torów), dokąd wolno zająć tor taborem bez uniemożliwiania przejazdu po drugim torze. Ukres jest wyznaczony przez miejsce, gdzie spotykają się skrajnie sąsiednich torów. W uproszczeniu, jest to miejsce dokąd można bezpiecznie zatrzymać skład, tak że jego obrys nie będzie zachodził na sąsiedni tor.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ukroić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukrócać.
Wiktionary
1. uczynić krótszym; zmniejszyć;
2. powstrzymać; uśmierzyć
SJP.pl
odciąć coś; oderwać
czasownik przechodni dokonany (ndk. ukrajać, ukrawać)
(1.1) odciąć kawałek czegoś
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukroić.
Wiktionary
1. wrząca ciecz; war, wrzątek;
2. upał, żar, spiekota; skwar;
3. jak (mucha) w ukropie - pospiesznie, bardzo szybko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wrzątek; ciecz (najczęściej woda) w stanie wrzenia (zamieniania się w parę)
(1.2) przen. upał
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale: napisać szybko, dużo lub bez wysiłku; kropnąć
SJP.pl
1. odłamywać, odłupywać kawałek czegoś; odkruszać, ukruszać;
2. ukruszać się - odłamywać się od czegoś, z czym tworzyło się większą całość; odkruszać się
SJP.pl
dawniej, przenośnie: zbroczyć, zaplamić krwią, zakrwawić
SJP.pl
ukrwiać się - o narządach, częściach ciała: wypełniać się krwią
SJP.pl
1. zwiększyć ilość krwi w danej części ciała;
2. ukrwić się - o narządach, częściach ciała: wypełnić się krwią
SJP.pl
dopływ krwi do narządu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. fizj. dopływ krwi
SJP.pl
Wiktionary
1. zwiększyć ilość krwi w danej części ciała;
2. ukrwić się - o narządach, częściach ciała: wypełnić się krwią
przymiotnik
(1.1) anat. taki, który ma wyraźny dopływ krwi
SJP.pl
Wiktionary
schować, zamaskować
czasownik przechodni dokonany (ndk. ukrywać)
(1.1) dokonany od|ukrywać.
SJP.pl
Wiktionary
czasownik
(1.1) poznań. uciąć, rozdrobnić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukrychać.
Wiktionary
schować, zamaskować
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukryć.
(1.2) miejsce niewidoczne, służące do schowania czegoś
Schron – rodzaj budowli obronnej lub ochronnej o przeznaczeniu wojskowym bądź cywilnym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ukrytek mauretański - drapieżny chrząszcz osiągający długość ciała od 6 do 11 milimetrów, zwierzę mieszkające między innymi pod korą dębów
SJP.pl
schować, zamaskować
przymiotnik
(1.1) taki, o którym nikt nie wie, którego ktoś nie chce ujawnić
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. ukryć)
(1.1) schować, umieścić w zasłoniętym, niewidocznym miejscu, umieścić w zamknięciu; skrywać przed wzrokiem ludzkim
(1.2) nie podawać wszystkich informacji, przemilczać coś o ważnego
czasownik zwrotny ukrywać się
(2.1) schować się w niewidocznym, bezpiecznym miejscu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. ktoś, kto coś ukrywa, chowa, gromadzi w sekretnym miejscu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukrywać.
Wiktionary
przybić kogoś do krzyża, zabić kogoś przez przybicie do krzyża
czasownik przechodni dokonany (ndk. krzyżować)
(1.1) hist. zabić kogoś poprzez przybicie do krzyża
(1.2) przen. zamęczyć, dotkliwie doświadczyć, np. naród
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zadanie śmierci poprzez przybicie do krzyża
Ukrzyżowanie – rodzaj kary śmierci stosowanej w starożytności m.in. przez Persów, Rzymian, Fenicjan i Kartagińczyków, jako forma hańbiącej egzekucji na niewolnikach, buntownikach i innych osobach niebędących pełnoprawnymi obywatelami.
Kara ta była stosowana nierzadko na masową skalę, jak w roku 71 p.n.e., gdy ukrzyżowano około 6000 uczestników powstania Spartakusa.
Wiktionary oraz Wikipedia
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: ukrzyżować
przymiotnik
(2.1) przybity do krzyża w celu uśmiercenia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) kult. rel. Chrystus wiszący na krzyżu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukrzyżowywać.
Wiktionary
skrót od: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego (w Warszawie);
SJP.pl
Wiktionary
czasownik
(1.1) złamać metal, w szczególności przez wielokrotne zginanie w tym samym miejscu (przez zmęczenie materiału)
Wiktionary
1. nadać kształt, formę; uformować;
2. rozwinąć, wykształcić, udoskonalić, wyrobić
czasownik przechodni dokonany (ndk. kształtować)
(1.1) nadać kształt
(1.2) wpłynąć na coś
SJP.pl
Wiktionary
1. nadać kształt, formę; uformować;
2. rozwinąć, wykształcić, udoskonalić, wyrobić
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukształtować.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukształtowywać.
Wiktionary
wieś w Polsce
Ukta (dawniej Stara Ukta, niem. Alt Ukta) – wieś mazurska w Polsce, w sołectwie Ukta, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida nad Krutynią i przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 609 z drogą wojewódzką nr 610. Do 1954 r. siedziba gminy Ukta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
SJP.pl
Wikipedia
1. wytworzyć coś za pomocą kucia;
2. ułożyć, wymyślić (nowe słowo, termin, powiedzenie)
SJP.pl
przysiadać na piętach, zginając kolana
SJP.pl
hawajski instrument muzyczny, zwykle czterostrunny, podobny do gitary; ukelele
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. czterostrunowy instrument muzyczny, odmiana gitary o małych rozmiarach;
Ukulele – instrument muzyczny z grupy instrumentów strunowych szarpanych. W najpopularniejszej formie podobny jest do niewielkiej gitary, chociaż istnieją ukulele o innych kształtach pudła rezonansowego. Zwykle ma cztery struny, rzadziej sześć lub osiem, ale maksymalnie w czterech parach strojonych unisono lub oktawami. Gra się palcami lub z użyciem kostki (piórka/plektronu). Najczęściej wykorzystywane jako instrument akompaniujący, ale używane również do gry solowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba grająca na ukulele
SJP.pl
kobieta grająca na ukulele
SJP.pl
1. wytwarzać coś za pomocą kucia;
2. układać, wymyślać (nowe słowo, termin, powiedzenie)
SJP.pl
[czytaj: u-ka-WU] skrót od: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego (w Bydgoszczy)
SJP.pl
roślina z rodziny złożonych
Ukwap (Antennaria Gaertn.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 45 gatunków. Występuje naturalnie na półkuli północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym lub podzwrotnikowym (lecz nie w Afryce). W Europie występuje 6 gatunków, z czego do flory Polski należą dwa gatunki – ukwap dwupienny (A. dioica) i ukwap karpacki (A. carpatica).
SJP.pl
Wikipedia
przewidywana ilość produktu ukwaszonego w przedsiębiorstwie zajmującym się poddawaniem fermentacji mlekowej np. kapusty, ogórków itp.
SJP.pl
dawniej: zasłaniać kwefem; woalować
SJP.pl
przedstawiciel rzędu z podgromady koralowców, obejmującego wiele gatunków charakteryzujących się jaskrawą barwą i pięknym kształtem, podobnym do kwiatów
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Actiniaria|ref=tak., bezszkieletowe zwierzę z rzędu ukwiałów, prowadzące osiadłych lub półosiadłych tryb życia;
Ukwiały (Actiniaria) – rząd bezszkieletowych, osiadłych lub półosiadłych koralowców sześciopromiennych (Hexacorallia) żyjących pojedynczo, często intensywnie ubarwionych, z wyraźnymi deseniami. Zwierzęta te często żyją w symbiozie z innymi organizmami. Do najbardziej znanych ukwiałów zalicza się: Aiptasia diaphana, Actinia equina (ukwiał koński) oraz ukwiały symbiotyczne Stoichactis, Radianthus. Niektóre gatunki są hodowane w akwariach morskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ ukwiał
SJP.pl
przedstawiciel rzędu z podgromady koralowców, obejmującego wiele gatunków charakteryzujących się jaskrawą barwą i pięknym kształtem, podobnym do kwiatów
Ukwiały (Actiniaria) – rząd bezszkieletowych, osiadłych lub półosiadłych koralowców sześciopromiennych (Hexacorallia) żyjących pojedynczo, często intensywnie ubarwionych, z wyraźnymi deseniami. Zwierzęta te często żyją w symbiozie z innymi organizmami. Do najbardziej znanych ukwiałów zalicza się: Aiptasia diaphana, Actinia equina (ukwiał koński) oraz ukwiały symbiotyczne Stoichactis, Radianthus. Niektóre gatunki są hodowane w akwariach morskich.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukwiecać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukwiecić.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. kwiecić, ukwiecać)
(1.1) przyozdobić w kwiaty
(1.2) obsadzić kwiatami
Wiktionary
złożony z kwiatów, pełen kwiatów; kwietny, kwiecisty
SJP.pl
ułożenie, organizacja czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zbiór elementów powiązanych ze sobą w jakiś sposób;
(1.2) ułożenie, uszeregowanie, zestawienie
(1.3) porozumienie
(1.4) pot. układ elektroniczny (jako większa całość);
(1.5) pot. układ scalony;
(1.6) chem. część materii o konkretnych właściwościach chemicznych i fizycznych, oddzielona od otoczenia
Układ (pakt, system)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik niedokonany (dk. ułożyć)
(1.1) doprowadzać coś do porządku
(1.2) tworzyć całość z określonych elementów
(1.3) komponować, tworzyć utwór
(1.4) tresować zwierzę do posłuszeństwa
czasownik zwrotny niedokonany układać się
(2.1) negocjować
(2.2) o ubraniu: przybierać na kimś określony kształt
(2.3) o wydarzeniach, sytuacji: rozwijać się
Wiktionary
ktoś, kto zajmuje się układaniem czegoś, zestawianiem jakichś części w całość
SJP.pl
cecha czegoś dającego się ułożyć
SJP.pl
dający się ułożyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: układanka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|układać.
Wiktionary
zabawka lub zadanie polegające na ułożeniu w całość zbioru pojedynczych elementów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zabawka z wielu fragmentów, z których składany jest obrazek
(1.2) przen. zespół faktów układających się dzięki dedukcji w logiczną całość
Układanka – łamigłówka manualna, do której rozwiązania potrzebne jest odpowiednie manipulowanie jej elementami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Układarka – maszyna budowlana służąca do układania różnych materiałów lub elementów np. mas bitumicznych lub rur. Może być pojazdem (maszyną) samojezdnym lub ciągnionym.
Rodzaje:
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: układnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: układny
SJP.pl
człowiek przesadnie grzeczny, układny
SJP.pl
kobieta przesadnie grzeczna, układna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co układne; cecha tych, którzy są układni
Wiktionary
1. dobrze wychowany, niekiedy przesadnie uprzejmy;
2. świadczący o takim zachowaniu, np. układna mina
przymiotnik
(1.1) zachowujący się w sposób bardzo uprzejmy, czasem z chęci przypodobania się ktoś
(1.2) będący wyrazem układnego (1.1) zachowania
SJP.pl
Wiktionary
pejoratywnie: osoba wchodząca z kimś w nieformalne układy, zwykle w nieuczciwej sprawie
SJP.pl
przymiotnik od: układ
przymiotnik
(1.1) związany z jakimś układem, dotyczący tego układu
SJP.pl
Wiktionary
ułożenie, organizacja czegoś
Układy (ang. Damages) – amerykański serial telewizyjny z Glenn Close i Rose Byrne w rolach głównych, emitowany od 24 lipca 2007 do 12 września 2012 roku przez stacje FX (serie 1–3) i Audience Network (serie 4–5).
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: nieformalny układ, kontrakt między osobami lub grupami, zwykle w nieuczciwej sprawie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. wsparty, oparty na kimś/czymś
Wiktionary
pochylenie głowy, tułowia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grzecznościowe pochylenie głowy bądź dygnięcie ciałem
(1.2) przen. zrobienie czegoś, jako wyraz życzliwości
Ukłon – wizualna część przywitania i oddania honorów drugiej osobie. Jest powszechnie zrozumiałym gestem, wykonanym, poprzez pochylenie głowy, oraz części tułowia, do przodu, w kierunku osoby witanej. Często ukłon, jest połączony z wyciągnięciem dłoni do osoby witanej, celem wzajemnego uściśnięcia.Istnieje bogata różnorodność ukłonów, w zależności od tradycji danego kraju i jego kultury.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: ukłon
SJP.pl
pochylenie głowy, tułowia
SJP.pl
1. zranić czymś ostro zakończonym; dźgnąć, źgnąć, żgnąć;
2. o owadach: użądlić, uciąć;
3. ukłuć się - zranić się czymś ostro zakończonym; dźgnąć się, źgnąć się, żgnąć się
czasownik
(1.1) zranić za pomocą spiczastego przedmiotu
SJP.pl
Wiktionary
1. ostry, przenikliwy ból;
2. ślad w miejscu, w którym skóra została ukłuta
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ukłuć.
(1.2) ślad w miejscu, w którym coś kogoś ukłuło
(1.3) krótkotrwały, silny ból
SJP.pl
Wiktionary