Ud

część kończyny dolnej między biodrem a kolanem (w przypadku owadów - między krętarzem a golenią)


Ud, Oud, al-ud (arab. عود, ʿūd; pers. بربط, barbat; tur. ut) – instrument muzyczny strunowy z grupy chordofonów szarpanych, uważany za przodka lutni, nazywany również lutnią arabską bądź lutnią perską.

Wywodzi się z okolic Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu. W krajach arabskich ud jest bardzo popularny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Uda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, położona na wschodniej Syberii w Buriacji, dopływ Selengi;

 (1.2) geogr. hydron. górny bieg Czuny, rzeki tworzącej Tasiejewę;

 (1.3) geogr. hydron. rzeka w Kraju Chabarowskim Rosji, uchodzi do Zatoki Udzkiej Morza Ochockiego



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Udać

1. postąpić inaczej niż się myśli, czuje;
2. zaprezentować się innym, niż się jest w rzeczywistości;
3. udać się:
a) odbyć się pomyślnie;
b) o roślinach: dobrze wyrosnąć;
c) wyruszyć gdzieś, pójść, pojechać


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) dokonany od|udawać.

czasownik zwrotny dokonany udać się

 (2.1) dokonany od|udawać się.

 (2.2) gw-pl|Warmia. podobać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udanie

przysłówek

 (1.1) w sposób udany; zgodnie z oczekiwaniami

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (2.1) odniesienie dobrego, właściwego, pomyślnego, pozytywnego skutku

 (2.2) wybieranie się, pójście / pojechanie dokądś


Źródła:

Wiktionary

Udanin

wieś w Polsce


Udanin (niem. Gäbersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Udaninianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Udanina


Źródła:

Wiktionary

Udaninianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Udanina


Źródła:

Wiktionary

Udaniński

przymiotnik od: Udanin


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Udanina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udany

taki, który się udał; należyty, dobry; (dawniej) udały


przymiotnik

 (1.1) zakończony powodzeniem; niezakończony klęską, niepowodzeniem, fiaskiem

 (1.2) przen. spełniający oczekiwania; przynoszący satysfakcję, zadowolenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udar

1. porażenie;
2. uderzenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. uderzenie

 (1.2) med. porażenie

 (1.3) fiz. miara szybkości zrywu;


Udar – uderzenie

w technice
w fizyce
w medycynie
w muzyce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udaremniać

czasownik przechodni niedokonany (dk. udaremnić)

 (1.1) sprawiać, że coś staje się daremne; nie dopuszczać do czegoś


Źródła:

Wiktionary

Udaremnić

sprawić, że coś nie dojdzie do skutku


czasownik przechodni dokonany (ndk. udaremniać)

 (1.1) spowodować, że coś nie dochodzi do skutku; uczynić coś daremnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udarność

odporność materiału na uderzenia


Udarność – odporność materiału na pękanie przy obciążeniu dynamicznym. Udarność określa się jako stosunek pracy potrzebnej do złamania znormalizowanej próbki z karbem do pola powierzchni przekroju poprzecznego tej próbki w miejscu karbu:

U={\frac {L}{A}}
U – udarność,
L – praca potrzebna do złamania znormalizowanej próbki z karbem,
A – pole powierzchni przekroju poprzecznego próbki w miejscu karbu.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Udarny

odporny na uderzenia, np. metal udarny


przymiotnik

 (1.1) techn. odporny na uderzenia


Udarny (biał. Ударны; ros. Ударный) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Horodziej. Sąsiaduje z Horodziejem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udaroodporny

odporny na wstrząsy, uderzenia; wstrząsoodporny


Źródła:

SJP.pl

Udarowiec

osoba po przebytym udarze mózgu


Źródła:

SJP.pl

Udarowy

przymiotnik od: udar


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z udarem, dotyczący udaru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udatnie

przysłówek

 (1.1) przest. w sposób udatny, udany


Źródła:

Wiktionary

Udatniej

stopień wyższy od przysłówka: udatnie


Źródła:

SJP.pl

Udatniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: udatny


Źródła:

SJP.pl

Udatny

dawniej: udany, pomyślny


przymiotnik

 (1.1) przest. taki, który się udał, powiódł, dobrze zrobiony

 (1.2) daw. o istotach żywych: dobrze zbudowany, zgrabny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udawać

stwarzać pozór czegoś, postępować, zachowywać się nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje


czasownik przechodni niedokonany (dk. udać)

 (1.1) postępować nieszczerze, podawać się za kogoś innego, pozorować nieprawdziwe okoliczności

czasownik zwrotny niedokonany udawać się

 (2.1) odnosić dobry, właściwy, pomyślny, pozytywny skutek

 (2.2) wybierać się, iść / jechać dokądś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udawacz

potocznie: człowiek, który udaje, symuluje; symulant, pozorant, pozer


Źródła:

SJP.pl

Udawaczka

udawacz


Patrz:udawacz

Źródła:

SJP.pl

Udawalska

kobieta skłonna do udawania czegoś


Źródła:

SJP.pl

Udawalski

człowiek skłonny do udawania czegoś


Źródła:

SJP.pl

Udawanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udawać.


Źródła:

Wiktionary

Udawany

stwarzać pozór czegoś, postępować, zachowywać się nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje


przymiotnik

 (1.1) stwarzający pozór czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udały

dawniej: taki, który się udał; udany


Źródła:

SJP.pl

Udecja

pogardliwie: środowisko związane z partią Unii Demokratycznej (UD)


Źródła:

SJP.pl

Udecki

UD (Unia Demokratyczna)


Źródła:

SJP.pl

Udeczka

zdrobnienie od: udko


Źródła:

SJP.pl

Udeczko

zdrobnienie od: udko


Źródła:

SJP.pl

Udehejski

jeden z języków tungusko-mandżurskich


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Udehejczykami, dotyczący Udehejczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język udehejski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udek

potocznie o członku Unii Demokratycznej


Źródła:

SJP.pl

Udekorować

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|dekorować.


Źródła:

Wiktionary

Udekorowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udekorować.


Źródła:

Wiktionary

Udelektować

dawniej: udelektować się - ucieszyć się


Źródła:

SJP.pl

Udemonizowywać

rzadko: czynić demonicznym, przedstawiać jako demona


Źródła:

SJP.pl

Udepnąć

rzadziej: ucisnąć kogoś nogą, udeptać


Źródła:

SJP.pl

Udeptanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udeptać.


Źródła:

Wiktionary

Udeptowiny

zabawa taneczna na świeżo ubitym klepisku


Źródła:

SJP.pl

Udeptywać

czasownik

 (1.1) chodząc, naciskać na coś


Źródła:

Wiktionary

Udeptywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udeptywać.


Źródła:

Wiktionary

Uderzać

przytykać coś do czegoś szybko i z pewną siłą


czasownik przechodni niedokonany (dk. uderzyć)

 (1.1) niedokonany od|uderzyć.

czasownik zwrotny niedokonany uderzać się (dk. uderzyć się)

 (2.1) niedokonany od|uderzyć się.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Uderzająco

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób niezwykle wyraźny


Źródła:

Wiktionary

Uderzający

taki, który zwraca uwagę, rzuca się w oczy; zadziwiający, zdumiewający, niezwykły


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: uderzać

przymiotnik

 (2.1) książk. zwracający uwagę; zadziwiający; rzucający się w oczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Uderzanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|uderzać.


Źródła:

Wiktionary

Uderzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|uderzyć.

 (1.2) cios zadany ręką lub przedmiotem

 (1.3) wojsk. gwałtowny atak wojsk na armię nieprzyjaciela

 (1.4) zderzenie się jakichś przedmiotów lub zetknięcie czegoś upadającego z jakąś powierzchnią; także: odgłos takiego zderzenia

 (1.5) przen. gwałtowne nasilenie się jakiegoś zjawiska atmosferycznego (mrozu, wiatru itp.)



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Uderzeniowy

przymiotnik od: uderzenie


przymiotnik

 (1.1) dotyczący uderzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Uderzyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. uderzać)

 (1.1) zadać komuś cios

czasownik zwrotny dokonany uderzyć się (ndk. uderzać się)

 (2.1) zadać sobie cios ręką lub czymś trzymanym w ręku

 (2.2) zetknąć się gwałtownie jakąś częścią ciała z czymś

 (2.3) uderzyć (1.1) siebie wzajemnie; zderzyć się


Źródła:

Wiktionary

Udialogizować

wprowadzić dialog (rozmowę co najmniej dwu osób) do utworu literackiego; udialogować


Źródła:

SJP.pl

Udialogować

wprowadzić dialog (rozmowę co najmniej dwu osób) do utworu literackiego; udialogizować


Źródła:

SJP.pl

Udine

miejscowość we Włoszech


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto we Włoszech, w regionie autonomicznym Friuli-Wenecja Julijska;


Udine ([ˈudine], pol. uproszczona: udine; friulski Udin, słoweń. Videm) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie autonomicznym Friuli-Wenecja Julijska, na północno-wschodnim skraju Niziny Weneckiej. Jest znane z drużyny piłkarskiej Udinese Calcio. Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 96 678 osób, 1692,1 os./km². Zespół miejski Udine zajmuje powierzchnię ok. 350 km², a zamieszkuje go ok. 170 tys. osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udinese

Udinese Calcio – włoski klub piłkarski z siedzibą w mieście Udine w północnej części kraju. Obecnie występuje w rozgrywkach Serie A. Swoje mecze rozgrywa na Stadio Friuli liczącym 25 132 miejsc siedzących. Drużyna do tej pory nie odnosiła żadnych większych sukcesów, ich najważniejsze osiągnięcia to wygranie rozgrywek Serie B w 1925, 1956 i 1979 roku oraz zwycięstwo w Pucharze Intertoto w 2000 roku. Wcześniej klub wywalczył kilka krajowych trofeów, jednak żadne z nich nie było organizowane przez Włoski Związek Piłki Nożnej i nie jest uważane za oficjalne osiągnięcie.


Źródła:

Wikipedia

Udiński

Udine


Patrz:Udine

Źródła:

SJP.pl

Udko

małe udo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: udo

 (1.2) kulin. spoż. nóżka drobiu, ptactwa lub małych zwierząt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udmurci

mieszkaniec Umdurcji (Republiki Udmurckiej)


Udmurci (przest. Wotiacy) – naród ugrofiński, zamieszkujący Rosję.

W spisie powszechnym z 2010 roku 552 299 osób zdeklarowało narodowość udmurcką. Większość mieszka na terenie Republiki Udmurcji, a ponadto w Baszkortostanie, Tatarstanie, Mari El, obwodzie kirowskim i Kraju Permskim. Posługują się językiem udmurckim z grupy permskiej języków ugrofińskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Udmurcja

autonomiczna republika w Rosji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. adm. autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej, położona w Europie, we wschodniej części Niziny Wschodnioeuropejskiej, ze stolicą w Iżewsku;


Udmurcja (ros. i udm. Удмуртия), pełna nazwa Republika Udmurcka (ros. Удмуртская Республика, udmurcki Удмурт Республика lub Удмурт Элькун) – autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udmurcki

przymiotnik od: Udmurcja


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Udmurcji lub Udmurców

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język udmurcki;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udmurta

mieszkaniec Umdurcji (Republiki Udmurckiej)


Źródła:

SJP.pl

Udmurtka

mieszkanka Umdurcji (Republiki Udmurckiej); Udmurtyjka


Źródła:

SJP.pl

Udmurtyjka

mieszkanka Umdurcji (Republiki Udmurckiej); Udmurtka


Źródła:

SJP.pl

Udnica

udnica cebulanka, udnica cebulówka - muchówka z rodziny bzygowatych, występująca w Ameryce Północnej i w Europie


Źródła:

SJP.pl

Udo

część kończyny dolnej między biodrem a kolanem (w przypadku owadów - między krętarzem a golenią)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

 (1.2) skrócona forma obcojęzycznego imienia Otto

 (1.3) skrócona forma obcojęzycznego imienia Udalryk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udobruchać

1. sprawić, że ktoś się już nie gniewa;
2. udobruchać się - przestać się gniewać


Źródła:

SJP.pl

Udobruchiwać

1. sprawiać, że ktoś przestaje się gniewać;
2. udobruchiwać się - przestawać się gniewać


Źródła:

SJP.pl

Udogodnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udogodnić.

 (1.2) coś, co zostało wprowadzone w celu ułatwienia czegoś


Źródła:

Wiktionary

Udoić

uzyskać jakąś ilość mleka wskutek dojenia (np. "Udoiłem dwa litry mleka.")


Źródła:

SJP.pl

Udój

1. dojenie;
2. mleko uzyskane podczas dojenia


Źródła:

SJP.pl

Udojowy

przymiotnik od: udój


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z udojem, dotyczący udoju


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udokumentowywać

popierać coś dokumentami, stwierdzać coś na podstawie dokumentów


Źródła:

SJP.pl

Udolniej

stopień wyższy od przysłówka: udolnie


Źródła:

SJP.pl

Udolność

dawniej: umiejętność radzenia sobie z określonymi zadaniami; poradność, zaradność, udatność, obrotność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest udolne; cecha tych, którzy są udolni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udolny

dawniej: zdolny, zdatny; udany, udatny


Źródła:

SJP.pl

Udomowić

czasownik przechodni dokonany (ndk. udamawiać, udomawiać, udomowiać)

 (1.1) przystosować do życia w ludzkim środowisku


Źródła:

Wiktionary

Udon

rodzaj miękkiego japońskiego makaronu z mąki pszennej


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) spoż. gruby japoński makaron z mąki pszennej;


Udon (jap. うどん lub 饂飩 udon) – pszenne kluski, rodzaj grubego, miękkiego japońskiego makaronu zrobionego z mąki pszennej.

Udon jest przeważnie podawany na gorąco w bulionie. Do zupy dodaje się m.in.: tempurę, kaki-age (rodzaj tempury w postaci wiązki ryb, skorupiaków, krewetek), abura-age (rodzaj smażonego na głębokim oleju tofu) oraz warzywa, w daniu o nazwie kitsune-udon.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udorski

Udórz


Patrz:Udórz

Źródła:

SJP.pl

Udórz

wieś w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim


Udórz – wieś w Polsce w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Żarnowiec; położona nad Udorką.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Udoskonalać

czasownik niedokonany

 (1.1) czynić doskonalszym, ulepszać


Źródła:

Wiktionary

Udoskonalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udoskonalać.


Źródła:

Wiktionary

Udoskonalenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udoskonalić.


Źródła:

Wiktionary

Udoskonalić

czasownik przechodni dokonany (ndk. udoskonalać)

 (1.1) dokonany od|udoskonalać.


Źródła:

Wiktionary

Udoskonalony

ulepszony


Źródła:

SJP.pl

Udostępniać

czasownik niedokonany

 (1.1) dawać komuś dostęp do czegoś


Źródła:

Wiktionary

Udostępnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. udostępniać)

 (1.1) dokonany od|udostępniać.


Źródła:

Wiktionary

Udostępnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udostępnić.


Źródła:

Wiktionary

Udosłowniać

czynić dosłownym


czasownik przechodni niedokonany (dk. udosłownić)

 (1.1) sprawiać, że pewne słowo lub zwrot staje się rozumiane tak, jak wynika bezpośrednio z jego znaczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udosłownić

uczynić dosłownym


czasownik przechodni dokonany (ndk. udosłowniać)

 (1.1) sprawić, że pewne słowo lub zwrot staje się rozumiane tak, jak wynika bezpośrednio z jego znaczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udowadniać

wykazywać prawdziwość czegoś, przytaczając dowody; dowodzić, udowodniać (bardzo rzadko)


czasownik przechodni niedokonany (dk. udowodnić)

 (1.1) wykazywać prawdziwość czegoś, przedstawiając na nią dowody


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udowadnialny

dający się udowodnić


Źródła:

SJP.pl

Udowadnianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) czynność dowodzenia


Źródła:

Wiktionary

Udowodnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. udowadniać)

 (1.1) dokonany od|udowadniać.


Źródła:

Wiktionary

Udowodnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udowodnić.


Źródła:

Wiktionary

Udowy

związany z udem


przymiotnik

 (1.1) anat. dotyczący uda, związany z udem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udp

[czytaj: u-de-PE] skrót angielskiego: User Datagram Protocol - Datagramowy Protokół Użytkownika, jeden z podstawowych protokołów internetowych


Źródła:

SJP.pl

Udramatyzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udramatyzować.


Źródła:

Wiktionary

Udrapać

skaleczyć czymś ostrym (paznokciami, pazurami); zadrapać


Źródła:

SJP.pl

Udrapowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udrapować.


Źródła:

Wiktionary

Udrapywać

uszkadzać skórę, przesuwając po niej czymś ostrym


Źródła:

SJP.pl

Udrażniać

czynić drożnym; udrożniać


Źródła:

SJP.pl

Udrażniacz

środek do likwidowania zatorów w rurach instalacji kanalizacyjnej


Źródła:

SJP.pl

Udręczać

sprawiać komuś cierpienie, ból


czasownik przechodni niedokonany (dk. udręczyć)

 (1.1) książk. przysparzać cierpień fizycznych lub psychicznych, męczyć, dokuczać

czasownik zwrotny niedokonany udręczać się (dk. udręczyć się)

 (2.1) książk. przysparzać sobie samemu cierpień fizycznych lub psychicznych

 (2.2) książk. przysparzać sobie nawzajem cierpień fizycznych lub psychicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udręczanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. odczasownikowy od|udręczać.


Źródła:

Wiktionary

Udręczenie

sprawić komuś cierpienie, ból


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. odczasownikowy od|udręczyć.

 (1.2) książk. przyczyna cierpień i kłopotów, udręka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udręczyć

sprawić komuś cierpienie, ból


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) książk. przysporzyć cierpień fizycznych lub psychicznych, dokuczać

czasownik zwrotny dokonany udręczyć się

 (2.1) książk. przysporzyć sobie samemu cierpień fizycznych lub psychicznych

 (2.2) książk. przysporzyć sobie nawzajem cierpień fizycznych lub psychicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udręka

1. to, co kogoś dręczy;
2. stan kogoś dręczonego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) to, co kogoś dręczy i powoduje cierpienie

 (1.2) psychiczne cierpienie będące rezultatem czegoś, co dręczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udreptywać

potocznie: udreptywać się - męczyć się dreptaniem, długim chodzeniem


Źródła:

SJP.pl

Udrożniać

czynić drożnym; udrażniać


Źródła:

SJP.pl

Udrożnić

uczynić drożnym


Źródła:

SJP.pl

Udrożony

rzadko: pokryty gęstą siecią dróg


Źródła:

SJP.pl

Udry

tylko w wyrażeniu: iść, pójść z kimś na udry (udry na udry) - zrobić coś komuś na przekór, kłócić się, czynić złośliwości


Źródła:

SJP.pl

Udrycki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Udrycz


Źródła:

Wiktionary

Udryczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Udrycz


Źródła:

Wiktionary

Udryczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Udrycz


Źródła:

Wiktionary

Udrzeć

urwać, wyrwać kawałek czegoś, np.: tkaniny, papieru


Źródła:

SJP.pl

Udrzyn

Udrzyn – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Brańszczyk. Ma status sołectwa.

Udrzyn znajduje się na terenie Puszczy Białej, leży nad rzeką Bug.

Prywatna wieś duchowna Udrzyno położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.


Źródła:

Wikipedia

Udrzynek

Udrzynek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Brańszczyk. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Na dzień 31 grudnia 2013 roku sołectwo liczyło 371 mieszkańców zameldowanych na pobyt stały.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Barbary w Porębie-Kocębach.


Źródła:

Wikipedia

Udt

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = adm. Urząd Dozoru Technicznego;


Źródła:

Wiktionary

Udu

część kończyny dolnej między biodrem a kolanem (w przypadku owadów - między krętarzem a golenią)


Udu – afrykański instrument perkusyjny stworzony przez plemiona nigeryjskie. Należy do aerofonów oraz idiofonów.

Udu w języku plemion nigeryjskich oznacza pokój albo naczynie. Zazwyczaj wykonany z gliny lub kamienia, z jednym albo większą liczbą otworów, instrument był używany przez kobiety w celach rytualnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Uduchawianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|uduchawiać.


Źródła:

Wiktionary

Uduchowiony

przepojony wzniosłymi uczuciami i skupiony na sprawach duchowych; też: będący wyrazem takich uczuć


Źródła:

SJP.pl

Udumywać

rzadko: wymyślać, układać coś w myślach


Źródła:

SJP.pl

Udupiać

upupiać; wulgarnie:
1. doprowadzać do tego, że ktoś ma kłopoty; urządzać, załatwiać;
2. rozgramiać, miażdżyć, rozprawiać się z kimś;
3. nie dopuszczać do załatwienia czegoś


Źródła:

SJP.pl

Udupić

upupić; wulgarnie:
1. skutecznie zaszkodzić komuś; urządzić, załatwić;
2. rozgromić, zmiażdżyć, rozprawić się z kimś;
3. nie dopuścić do załatwienia czegoś


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) wulg. utrudnić komuś jakieś działanie, rozprawić się z kimś; odebrać komuś możliwość działania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udupienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udupić.


Źródła:

Wiktionary

Udusić

1. zabić przez ściskanie gardła odbierające oddech; zadusić;
2. ugotować na wolnym ogniu, np. mięso;
3. udusić się:
a) umrzeć z powodu niemożenia oddychania; zadusić się;
b) o czymś gotowanym: ulec uduszeniu


czasownik przechodni dokonany (ndk. dusić)

 (1.1) krym. doprowadzić do śmierci, uniemożliwiając oddychanie

 (1.2) kulin. ugotować na małym ogniu pod przykryciem, w niewielkiej ilości wody i tłuszczu

czasownik zwrotny dokonany udusić się (ndk. dusić się)

 (2.1) med. krym. stracić życie z powodu braku możliwości oddychania

 (2.2) kulin. zostać uduszonym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Uduszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udusić.


Uduszenie – kara śmierci za większe przestępstwa wykonywana za pomocą liny lub garoty.

Karę wykonuje się w sposób następujący: skazany siada na krześle, przypina go się pasami śr. grubości ok. 50mm. Wykonawca wyroku przykłada garotę do szyi i dusi się skazanego (w przypadku liny owija się wokół szyi i ciągnie za nią automat powoli lub szybko).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Udw

skrótowiec

 (1.1) = inform. ukryte do wiadomości (pole adresowe w poczcie elektronicznej)


Źródła:

Wiktionary

Udyjski

przymiotnik od: Uda (rzeka w Rosji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Udynami, dotyczący Udynów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język udyjski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udżamaa

tanzańska forma socjalizmu


Źródła:

SJP.pl

Udziabać

potocznie: ugryźć, ukąsić


Źródła:

SJP.pl

Udziać

dawniej:
1. utkać;
2. udziać się - stać się, zrobić się


Źródła:

SJP.pl

Udziąsłowiony

w językoznawstwie: taki, który zmienił artykulację z przedniojęzykowo-zębowej na przedniojęzykowo-dziąsłową


Źródła:

SJP.pl

Udział

1. uczestniczenie w czymś; uczestnictwo;
2. wkład wspólnika do kapitału przedsiębiorstwa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) uczestnictwo w jakimś wydarzeniu

 (1.2) finans. wkład kapitału do przedsięwzięcia finansowego, dokonany przez jego uczestnika

 (1.3) dokument potwierdzający udział (1.2)

 (1.4) finans. zysk z tytułu udziału (1.2)

 (1.5) przypadająca część własności po podziale


Miejscowość na Białorusi:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udziałać

czasownik

 (1.1) stpol. uczynić


Źródła:

Wiktionary

Udziałanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udziałać.


Źródła:

Wiktionary

Udziałowczyni

udziałowiec


Patrz:udziałowiec

Źródła:

SJP.pl

Udziałowiec

osoba mająca udziały w spółce; właściciel udziałów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) praw. ekon. osoba z udziałem w przedsięwzięciu finansowym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udziałowy

przymiotnik od: udział


Źródła:

SJP.pl

Udziec

przeznaczone do zjedzenia udo dużego zwierzęcia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. udo dużego zwierzęcia przeznaczone do spożycia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Udzielać

czasownik przechodni niedokonany (dk. udzielić)

 (1.1) pożyczać, dostarczać, użyczać czegoś

 (1.2) umożliwiać uzyskanie czegoś; zapewniać coś komuś

czasownik zwrotny niedokonany udzielać się (dk. udzielić się)

 (2.1) działać, robić coś na rzecz kogoś / czegoś

 (2.2) o nastroju, idei: roznosić się z osoby na osobę


Źródła:

Wiktionary

Udzielanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udzielać.


Źródła:

Wiktionary

Udzielenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udzielić.


Źródła:

Wiktionary

Udzielić

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|udzielać.


Źródła:

Wiktionary

Udzielny

1. nie podlegający nikomu ani niczemu; suwerenny
2. rządzony samowładnie


Źródła:

SJP.pl

Udziergać

zrobić coś na drutach, szydełkiem; wydziergać


Źródła:

SJP.pl

Udzierżać

dawniej: dawać radę utrzymać


Źródła:

SJP.pl

Udzierzgiwać

dawniej: pokrywać tkaninę drobnym ściegiem; wyszywać, haftować


Źródła:

SJP.pl

Udziesięciokrotniać

wzmagać coś dziesięciokrotnie, czynić coś dziesięć razy większym


Źródła:

SJP.pl

Udziełać

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zrobić


Źródła:

Wiktionary

Udziobywać

o ptakach: dziobiąc, oddzielać coś od całości


Źródła:

SJP.pl

Udzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Udą, dotyczący Udy (nazwa kilku rzek w Rosji)


Źródła:

Wiktionary

Udźwięcznianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|udźwięczniać.


Źródła:

Wiktionary

Udźwięcznienie

Udźwięcznienie (sonoryzacja) – upodobnienie fonetyczne polegające na tym, że spółgłoska bezdźwięczna zyskuje dźwięczność.

W języku polskim następuje to pod wpływem sąsiadującej spółgłoski dźwięcznej (ale nie półotwartej – nie mówimy pozła, tylko posła). Na przykład w słowie prośba pod wpływem sąsiadującej spółgłoski dźwięcznej b wymawia się spółgłoskę ź, chociaż w zapisie ortograficznym jest ś.


Źródła:

Wikipedia

Udźwig

1. największe dopuszczalne obciążenie pojazdu;
2. maksymalny ciężar podnoszonego ładunku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) maksymalne dopuszczalne obciążenie danego pojazdu

 (1.2) maksymalny ciężar możliwy do podniesienia lub przemieszczenia przez dane urządzenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Udźwigać

być w stanie unosić jakiś ciężar, utrzymywać coś ciężkiego


Źródła:

SJP.pl

Udźwignąć

1. poradzić sobie z czymś trudnym;
2. utrzymać coś ciężkiego


Źródła:

SJP.pl

Udźwigowy

udźwig


Patrz:udźwig

Źródła:

SJP.pl

Udławiony

taki, który się udławił


Źródła:

SJP.pl