potocznie: bliżej nieokreślony, jakiś; siaki
SJP.pl
Śmiadowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo, przy drodze krajowej nr 20 Stargard - Szczecinek - Gdynia. Osada sąsiaduje z jeziorem o tej samej nazwie.
W pobliżu wsi wznoszą się ruiny fortyfikacji Wału Pomorskiego – Góra Śmiadowska.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śmiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. pokora
Wiktionary
potocznie: zaczynać wydawać brzydki zapach, stawać się cuchnącym; śmierdnąć
SJP.pl
Śmiardowo (niem. Schmirdtkeim) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś jest siedzibą sołectwa Śmiardowo, w którego skład wchodzą również miejscowości Pasławki i Chełmiec.
Wikipedia
nazwisko
Śmiarowski – polskie nazwisko.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zmiotka
Wiktionary
człowiek odważny, umiejący pokonać strach, zdecydowany; zuch, odważniak, chojrak, junak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś odważny, kto się niczego nie boi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bot. nazwa systematyczna|Deschampsia|P. Beauv.|ref=tak. rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych (nazwa systematyczna|Poaceae|ref=tak.)
(2.2) bot. roślina z rodzaju śmiałków (2.1)
Śmiałek (Deschampsia P. Beauv.) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 62 gatunki. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach (włącznie z Antarktydą – śmiałek antarktyczny D. antarctica jest najdalej na południe rosnącą rośliną kwiatową), przy czym najbardziej zróżnicowane są w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej. Do flory Polski należą dwa gatunki: śmiałek darniowy D. caespitosa i śmiałek szczeciniasty D. setacea. Zaliczany tu śmiałek pogięty (jako D. flexuosa) współcześnie klasyfikowany jest w osobnym rodzaju Avenella jako Avenella flexuosa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Śmiałkowski (forma żeńska: Śmiałkowska; liczba mnoga: Śmiałkowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 985 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1153 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa śmiały i jest najbardziej rozpowszechnione w centralnej, południowej i północno-zachodniej Polsce.
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób pewny, bez obawy, bez wątpliwości
(1.2) podejmując ryzyko
Wiktionary
odwaga
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odwaga, pewność siebie
(1.2) cecha śmiałego czynu
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Śmiałowski (forma żeńska: Śmiałowska; liczba mnoga: Śmiałowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 403 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 465 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa śmiały i jest najbardziej rozpowszechnione w centralnej i południowej Polsce.
SJP.pl
Wikipedia
1. odważny, nietracący pewności siebie, nielękający się niebezpieczeństw;
2. świadczący o czyjejś odwadze, pewności siebie;
3. wykonany z rozmachem, przekraczający to, co jest powszechnie znane
przymiotnik
(1.1) książk. odważny, lubiący podejmować ryzyko
(1.2) książk. pewny siebie, czujący się swobodnie w kontaktach z ludźmi
(1.3) książk. charakterystyczny dla człowieka pewnego siebie
(1.4) książk. świadczący o czyjejś odwadze, skłonności do ryzyka
(1.5) książk. nowatorski, przekraczający to, co przyjęte, akceptowane
(1.6) książk. o zachowaniu, obyczajach: prowokujący, ocierający się o zgorszenie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) człowiek cechujący się śmiałością
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lm. nmos. przesz. od: śmiać
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gwarowo śmiech
SJP.pl
potocznie: robienie sobie żartów z kogoś lub czegoś; wykpiwanie
związek frazeologiczny
(1.1) pot. kpiny, żarty, śmianie się z dowolnego powodu
SJP.pl
Wiktionary
ważyć się, mieć czelność
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) coś do wyrzucenia, odpadek
(1.2) pot. przen. rzecz bezwartościowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. pejor. grub. człowiek bez zasad, godny pogardy
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(3.1) mieć odwagę, śmiałość
forma czasownika.
(4.1) 2. os. lp. rozk. od: śmiecić
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śmiecić.
Wiktionary
1. dźwięki wydawane przez człowieka, który śmieje się, jest rozbawiony;
2. wyśmiewanie się
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) charakterystyczny dźwięk i grymas twarzy wydawany przez człowieka, gdy jest mu wesoło
(1.2) szydzenie z czegoś lub kogoś
(1.3) odgłos zwierząt przypominający śmiech (1.1)
Śmiech – w fizjologii wyraz twarzy, w psychiatrii i psychologii afekt, który jest ekspresją emocji i nastrojów; powstaje przez napięcie mięśni przede wszystkim w okolicach kącików ust, lecz również wokół oczu i opróżnianiu powietrza z płuc. Śmiech jest u ludzi jednym z przejawów radości lub szczęścia, może być jednak również niekontrolowanym przejawem strachu, albo służyć do wykluczania innych przez wyśmiewanie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: śmiać się głośno z kogoś lub czegoś
SJP.pl
Śmiecheń – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Biała.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
potocznie: zaśmiać się głośno z kogoś lub czegoś
SJP.pl
terapia przy zastosowaniu śmiechu; leczenie śmiechem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mięsień śmiechowy - jeden z mięśni twarzy
Śmiechowo (kaszb. Smiechòwò, niem. Schmechau) – od 1961 dzielnica Wejherowa. Duże osiedle domków jednorodzinnych, obecnie budowane są budynki wielorodzinne. Dzieli się na dwa osiedla: Śmiechowo – Północ i Śmiechowo – Południe, oddzielone od siebie drogą krajową nr 6 oraz torami kolejowymi. W latach 1956–1961 w granicach Redy.
W Śmiechowie znajduje się przystanek trójmiejskiej SKM – Wejherowo Śmiechowo
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mięsień śmiechowy - jeden z mięśni twarzy
SJP.pl
1. dźwięki wydawane przez człowieka, który śmieje się, jest rozbawiony;
2. wyśmiewanie się
SJP.pl
zaśmiecać, brudzić, zanieczyszczać
Odpady, śmieci – substancje i przedmioty, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest zobowiązany. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w wyroku z dnia 18.12.2019 r. (znak IV SA/Po 630/19) zwrócił uwagę, że definicja odpadów opiera się na znanej od dawna w prawie unijnym i polskim „triadzie”: odpadem jest każda substancja lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do pozbycia się jest obowiązany. Pojęcie odpadu nie wyłącza substancji i przedmiotów, które nadają się do dalszego gospodarczego wykorzystania, odpadami są także materiały podlegające ponownemu gospodarczemu wykorzystaniu przez nabywcę, posiadają dla niego określoną wartość gospodarczą, rynkową. Dla zakwalifikowania danej substancji lub przedmiotu jako odpadu, nie ma znaczenia wola, świadomość nabywcy.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: samochód do wywozu śmieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mot. pojazd służący do wywożenia śmieci, odpadów;
Śmieciarka – należący do grupy pojazdów komunalnych samochód specjalny zbudowany zazwyczaj na podwoziu samochodu ciężarowego. Przystosowany jest do zbiórki odpadów komunalnych i wywozu ich na miejsce składowania (wysypisko śmieci) lub utylizacji. Cechą charakterystyczną śmieciarki jest urządzenie załadunkowe umożliwiające wysypywanie odpadów do skrzyni ładunkowej bezpośrednio z pojemników dostosowanych do tego urządzenia oraz zgniatarka, pozwalająca pomieścić więcej odpadów przy tej samej pojemności pojazdu.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z śmieciarką, dotyczący śmieciarki
Wiktionary
przymiotnik od: śmieciarz
SJP.pl
osoba utrzymująca się ze zbierania śmieci na śmietnikach
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pracownik zajmujący się bezpośrednio wywozem śmieci
(1.2) pot. człowiek niechlujny
(1.3) pot. ktoś gromadzący rzeczy niepotrzebne
(1.4) pogard. osoba przeszukująca śmieci
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zaśmiecać, brudzić, zanieczyszczać
czasownik
(1.1) wyrzucać śmieci w miejscu nieprzeznaczonym do tego
(1.2) rozrzucać rzeczy, robić bałagan
SJP.pl
Wiktionary
przestarzałe: śmieć (rzecz zużyta lub bez wartości)
rzeczownik zbiorowy, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. śmieci, odpadki
forma rzeczownika.
(2.1) M. i W. lm. od: śmieć
forma czasownika.
(3.1) 2. os. lm. ter. oznajm. od: śmieć
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: śmieciarka
SJP.pl
automat do odbioru pustych puszek i plastikowych butelek w zamian za kupony do wykorzystania w sklepie; ekomat
SJP.pl
dawniej: śmietnisko
SJP.pl
potocznie: umowa śmieciowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. krótkookresowa umowa cywilnoprawna o zatrudnienie za najniższą możliwą stawkę
(1.2) kulin. pot. improwizowana zupa ze wszystkiego, co ma się pod ręką w kuchni
SJP.pl
Wiktionary
1. → śmieć;
2. umowa śmieciowa - umowa cywilnoprawna zawierana pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, głównie w celu ominięcia przepisów prawa pracy
przymiotnik
(1.1) przym. od śmieć
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: bałaganiarz, niechluj, flejtuch
SJP.pl
wieś w Polsce
Śmieciuchówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Przerośl.
Wieś królewska starostwa niegrodowego przeroskiego położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
SJP.pl
Wikipedia
niewielki ptak osiadły z rodziny skowronków, o szaroziemistym upierzeniu, z charakterystycznym, szczeciniastym czubkiem na głowie, występujący w Eurazji oraz w północnej Afryce (w Polsce objęty ochroną); dzierlatka; pośmieciuszka
SJP.pl
niewielki ptak osiadły z rodziny skowronków, o szaroziemistym upierzeniu, z charakterystycznym, szczeciniastym czubkiem na głowie, występujący w Eurazji oraz w północnej Afryce (w Polsce objęty ochroną); dzierlatka; pośmieciuszka
Dzierlatka (zwyczajna), śmieciuszka, pośmieciuszka (Galerida cristata) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae).
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: śmiało
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: śmiały; bardziej śmiały
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śmieć.
Wiktionary
zakończenie funkcji życiowych organizmu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. fizj. trwałe ustanie procesów życiowych lub aktywności;
(1.2) mit. etn. szt. personifikacja śmierci (1.1), często przedstawiana jako szkielet z kosą
Śmierć (łac. mors, exitus letalis) – stan charakteryzujący się ustaniem oznak życia, spowodowany nieodwracalnym zachwianiem równowagi funkcjonalnej i załamaniem wewnętrznej organizacji ustroju. Do zjawisk, które doprowadzają do stanu śmierci, zalicza się m.in. starzenie się, drapieżnictwo, niedożywienie, choroba, samobójstwo, zabójstwo lub odwodnienie. Ciała martwych organizmów zaczynają rozkładać się po krótkim czasie od momentu śmierci.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
niosący śmierć; zabójczy; śmiertelny
przymiotnik jakościowy
(1.1) powodujący lub mogący spowodować czyjąś śmierć
SJP.pl
Wiktionary
zwolennik Voldemorta w uniwersum Harry'ego Pottera, stworzonym przez pisarkę J.K. Rowling w 1997 roku
Ten artykuł dotyczy fikcyjnych postaci, czyli pierwszoplanowych, drugoplanowych i epizodycznych bohaterów cyklu Joanne K. Rowling Harry Potter.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: zaczynać wydawać brzydki zapach, stawać się cuchnącym; śmiardnąć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śmierdolić.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni
(1.1) żart. brzydko pachnieć, śmierdzieć
Wiktionary
wydzielać, wydawać bardzo nieprzyjemną, przykrą, odrażającą woń; cuchnąć
forma czasownika.
(1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: śmierdzieć
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który śmierdzi, cuchnie
(2.2) przen. nieuczciwy, nielegalny
(2.3) przen. odpychający, wzbudzający czyjąś pogardę
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śmierdzieć.
Wiktionary
dawniej: śmierdzieć
SJP.pl
wydzielać, wydawać bardzo nieprzyjemną, przykrą, odrażającą woń; cuchnąć
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) wydzielać nieprzyjemny zapach
(1.2) o sprawach: wydawać się podejrzanymi
SJP.pl
Wiktionary
1. ssak drapieżny z rodziny łasicowatych, zwierzę znane ze swojego mechanizmu obronnego, polegającego na wystrzykiwaniu cuchnącej cieczy; skunks;
2. wyzwisko kierowane zwłaszcza do osób o nieprzyjemnym zapachu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. zob. skunks.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. posp. człowiek, który cuchnie i odrażająco wygląda
(2.2) pot. pogard. ktoś, do kogo odczuwa się pogardę
SJP.pl
Wiktionary
→ śmierdziel (wyzwisko)
SJP.pl
człowiek, od którego cuchnie; śmierdziel
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. człowiek budzący odrazę swoim wyglądem i zapachem
(1.2) lwów. smarkacz
SJP.pl
Wiktionary
człowiek, od którego cuchnie; śmierdziel
SJP.pl
wyzwisko kierowane zwłaszcza do osób o nieprzyjemnym zapachu; śmierdziel, śmierdziuch
SJP.pl
zdrobniale i żartobliwie o nieładnie pachnącej osobie
SJP.pl
zdrobniale i żartobliwie o nieładnie pachnącej osobie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. uczestnik śmiergustów, ludowych psot w lany poniedziałek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) etn. ludowy zwyczaj psocenia w lany poniedziałek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. pokorny i łagodny
Wiktionary
śmiertek mrówczyn - gatunek pająka z rodziny ślizgunowatych
Śmiertek (Thanatus) – rodzaj pająków z rodziny ślizgunowatych. Kosmopolityczny. Obejmuje 94 opisane gatunki.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta śmiertelna, musząca kiedyś umrzeć
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób powodujący śmierć lub prowadzący do niej
(1.2) stanowiąc oznakę śmierci
(1.3) do granic wytrzymałości
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przysłówka: śmiertelnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: śmiertelny
SJP.pl
człowiek jako istota śmiertelna; śmiertelny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. istota śmiertelna, jaką jest człowiek
SJP.pl
Wiktionary
stosunek liczby zgonów do liczby ludności bądź do liczby zachorowań na daną chorobę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) demogr. stosunek liczby zgonów do liczby ludności bądź do liczby zachorowań na daną chorobę
(1.2) podleganie śmierci; cecha tego, co zawsze kiedyś umiera
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
człowiek jako istota śmiertelna; śmiertelnik
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który zabija, przynoszący śmierć (realnie lub potencjalnie)
(1.2) taki, który może umrzeć, który kiedyś umrze
(1.3) odnoszący się do śmierci, zapowiadający śmierć, związany z momentem umierania
przymiotnik jakościowy
(2.1) trudny do zniesienia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) człowiek jako istota podlegająca śmierci
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. personifikacja śmierci
Marzanna, Marzana, Marena, Morana, Morena, Mora, Śmierć, Śmiercicha, Śmiertka, Śmierztecka, Marzaniok, Zmora – słowiańska bogini zimy i śmierci, a także odrodzenia.
Imię bogini wywodzone jest z praindoeuropejskiego rdzenia *mar-, *mor-, oznaczającego śmierć. Słowacka forma teonimu Ma(r)muriena sugeruje ewentualne związki z Marsem (Marmorem, Mamersem, Mamuriusem Veturiusem). Śmierć Marzanny wraz z końcem zimy przeciwstawia ją symbolizującemu wiosnę Jaryle, który rodził się wraz z nadejściem wiosny.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: uśmierzać;
1. łagodzić, uspokajać, koić;
2. poskramiać, tłumić
SJP.pl
1. zdrobnienie od: śmiech;
2. żart, kpina
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba rozweselająca innych
(1.2) psotnik
Śmieszek – część miasta Żory, położona nad Rudą w rejonie ulicy 11 Listopada, na wschód od centrum Żor, w pobliżu jeziora Śmieszek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. potocznie: kobieta lubiąca się śmiać, mająca skłonność do żartów; chichotka;
2. mewa śmieszka - gatunek ptaka wodnego z rodziny mewowatych, wydający głos podobny do chichotu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Larus ridibundus|ref=tak., pospolity gatunek mewy;
(1.2) herp. nazwa systematyczna|Rana ridibunda|ref=tak., żaba występująca w Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: naśmiewać się z kogoś lub czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest śmieszkowate; cecha tych, którzy są śmieszkowaci
Wiktionary
Wikipedia
→ śmieszek
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) wywołując śmiech, wesołość
(1.2) w sposób tak odległy od normy, by zwracać uwagę
(1.3) pogard. nie tak, jak należy oczekiwać
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: śmiesznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: śmieszny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest śmieszne; cecha tych, którzy są śmieszni
Śmieszność − francuski film kostiumowy z 1996.
Wiktionary oraz Wikipedia
śmieszna rzecz lub sytuacja
SJP.pl
1. wywołujący śmiech; zabawny;
2. wywołujący drwiny;
3. niepoważny
przymiotnik
(1.1) wywołujący śmiech
(1.2) oryginalny, dziwny
(1.3) pejor. zupełnie rozmijający się z oczekiwaniami
(1.4) pot. niewielki, mało znaczący
(1.5) pejor. nie dający się potraktować poważnie
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wywoływać śmiech, wzbudzać czyjąś wesołość
Wiktionary
ukwaszony tłuszcz mleczny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. ukwaszony tłuszcz mleczny; gęsty biały płyn otrzymywany z mleka
(1.2) pot. porcja, np. butelka śmietany (1.1)
Śmietana (śmietana kwaśna, śmietana ukwaszona) – spożywczy produkt nabiałowy, otrzymywany ze śmietanki (śmietany słodkiej), która pochodzi z warstwy górnej odwirowanego mleka pełnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zakład produkujący śmietanę;
2. miejsce sprzedaży śmietany
SJP.pl
1. słodka śmietana;
2. towarzyska elita;
3. rodzaj kosmetyku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: śmietana
(1.2) spoż. nieukwaszony tłuszcz mleczny; gęsty biały płyn otrzymywany z mleka
(1.3) kosmet. kosmetyk w formie białej emulsji
(1.4) przen. zob. śmietanka towarzyska.
Śmietanka – produkt mleczny otrzymywany w procesie odwirowywania mleka. Stanowi półprodukt przy wytwarzaniu wielu produktów mlecznych np. śmietany, masła śmietankowego, lodów śmietankowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biochem. proces starzenia się emulsji poprzez rozdzielanie się jej składników
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, męski
(1.1) kulin. likier na bazie śmietanki
Wiktionary
1. zrobiony ze śmietanki, przyprawiony śmietanką;
2. podobny kolorem do śmietanki; jasnokremowy
przymiotnik
(1.1) przygotowany ze śmietanki
(1.2) w kolorze śmietanki
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: ciasto z bitą śmietaną
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto z bitą śmietaną
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: śmietana
przymiotnik
(1.1) zawierający śmietanę, przyrządzony na bazie śmietany
(1.2) podobny do śmietany, taki jak śmietana
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
owad z rzędu muchówek, którego larwy żyją w gnijących lub żywych roślinach
SJP.pl
owad z rzędu muchówek, którego larwy żyją w gnijących lub żywych roślinach
Śmietki (dawniej niem. Schnittken, Małe Faszcze) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Nazwa miejscowości pochodzi od "leśnych śmieci", dzikich zarośli na których powstała.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach śmietkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
o cechach śmietkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
zbiornik na śmieci; miejsce, gdzie wyrzuca się śmieci
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kubeł, pojemnik na śmieci
(1.2) kontener lub pawilon, w którym stoją kubły na śmieci przygotowane do opróżnienia
(1.3) pot. bałagan, nieporządek
Śmietnik (ok. 465 m) – niewielkie, skaliste wzniesienie w miejscowości Smoleń w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Pilica. Znajduje się wśród pól uprawnych, w lewych zboczach Doliny Wodącej, w odległości około 280 m na zachód od drogi wojewódzkiej nr 794. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: śmietnik
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z śmietnikiem, dotyczący śmietnika
SJP.pl
Wiktionary
miejsce, gdzie wyrzuca się śmieci; wysypisko śmieci, śmieciowisko (dawniej)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pozostawione przez kogoś śmieci, dzikie wysypisko
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: śmietnisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. śmietana
Wiktionary
1. skrzydło wiatraka
2. gwarowo:
a) ruchome ramię żurawia przy studni
b) w wyrażeniu: na śmigę - na ukos, ukośnie
3. przestarzale: węgielnica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) góry. pot. narzędzie dekarskie umożliwiające odwzorowanie kąta, na jaki należy dociąć blachę niblerem
forma czasownika.
(2.1) 3 os. lp. od: śmigać
SJP.pl
Wiktionary
1. szybko przemieszczać się; przelatywać, pędzić;
2. przenośnie: sięgać wysoko w górę; wznosić się;
3. przenośnie: szybko rosnąć;
4. potocznie: wykonywać czymś szybkie ruchy; machać;
5. potocznie: iść gdzieś prędko lub wychodzić skądś szybko
czasownik nieprzechodni
(1.1) pot. szybko poruszać się
(1.2) pot. dobrze działać, sprawnie funkcjonować
(1.3) gwara więzienna biec
SJP.pl
Wiktionary
1. mały ptak z rodziny kolibrowatych;
2. w fantastyce: szybki pojazd poruszający się nad powierzchnią
Śmigacz (Eupetomena macroura) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Zręczny lotnik, często przemieszcza się lotem ślizgowym.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|śmigać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
Śmigiel (niem. Schmiegel) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Śmigiel. Nazywane jest miastem wiatraków ze względu na dawne tradycje młynarskie oraz sprzyjające warunki, dzięki którym, zgodnie z legendą, niegdyś w Śmiglu stało niemal 100 wiatraków.
SJP.pl
Wikipedia
→ Śmigiel
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: śmigło
SJP.pl
mieszkaniec Śmigla (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Śmigla (miasta w Polsce)
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: śmigło, śmigle
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: śmigły
SJP.pl
1. szybko przemieszczać się; przelecieć;
2. przenośnie: sięgnąć wysoko w górę; wznieść się;
3. przenośnie: szybko urosnąć;
4. potocznie: wykonać czymś szybki ruch; machnąć;
5. potocznie: pójść gdzieś prędko lub wyjść skądś szybko
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. śmigać)
(1.1) dokonany od|śmigać.
SJP.pl
Wiktionary
broń palna wielolufowa, używana w XVI i XVII wieku; organki
SJP.pl
Falkonet (półfalkon, sokolik) – niewielkie bezkomorowe działo o długiej lufie, rodzaj artyleryjskiej broni odprzodowej używanej w XVI i XVII wieku.
Wikipedia
zwyczaj polewania wodą w poniedziałek wielkanocny; dyngus; śmigus-dyngus
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Kraków. gw-pl|Warszawa. śmigus-dyngus
Śmigus – dawny zwyczaj pogański, który w średniowieczu zaczął być bardzo zbieżny z dyngusem (innym podobnym zwyczajem). Jego współczesną kontynuacją jest oblewanie się wodą, smaganie gałązkami, gaik i zwyczaje związane z palmami wielkanocnym. Współcześnie wyraz „śmigus” może oznaczać:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zwyczaj polewania wodą w poniedziałek wielkanocny; dyngus; śmigus
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) etn. zwyczaj oblewania innych wodą w poniedziałek wielkanocny;
(1.2) zob. lany poniedziałek.
SJP.pl
Wiktionary
1. potocznie: psikawka w kształcie wielkanocnego jajka, używana w lany poniedziałek; dyngusówka;
2. dawniej: pachnąca woda przyrządzona na śmigus
SJP.pl
przymiotnik od: śmigus
SJP.pl
1. element służący do napędu samolotu lub helikoptera;
2. rodzaj mieszadła wirnikowego;
3. urządzenie wykorzystywane jako napęd w elektrowniach wiatrowych lub wiatrakach
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. skręcony element konstrukcyjny zamontowany na obrotowej osi, wprawiający w ruch powietrze;
(1.2) techn. podobny do śmigła (1.1) element wiatraków i elektrowni wiatrowych wprawiany w ruch obrotowy przez wiatr
(1.3) techn. mieszadło wirnikowe napędzane mechanicznie
Śmigło – urządzenie napędowe, przetwarzające energię w postaci momentu obrotowego na pracę ciągu. Zamiana ta jest efektem oddziaływania śmigła na ośrodek go opływający (w zastosowaniach lotniczych – powietrze). Po raz pierwszy zostało użyte jako śruba okrętowa do napędzania statków, a począwszy od 1903 roku służy do napędu statków powietrznych (do napędu sterowców szkieletowych od 1900 roku).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co śmigłe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. wojsk. klasa okrętów, których podstawową cechą jest przystosowanie do bazowania na nich śmigłowców; określenie to nie obejmuje okrętów przenoszących 1-2 śmigłowce, jako uzupełnienie innego uzbrojenia;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z śmigłowcem, dotyczący śmigłowca
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) przynależny śmigłowcowi, będący jego częścią
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. statek powietrzny z wirnikiem umieszczonym nad kadłubem, poruszającym się w płaszczyźnie równoległej do ziemi
Śmigłowiec (również helikopter; od gr. héliks, D. hélikos – skręcony; pterón – skrzydło) – statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna), rodzaj wiropłatu, wytwarzający siłę nośną w wyniku oddziaływania powietrza na jeden lub więcej wirników nośnych, napędzanych silnikiem.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: śmigło
przymiotnik relacyjny
(1.1) wyposażony w śmigło
SJP.pl
Wiktionary
1. poruszający się szybko i zwinnie; rychły, prędki;
2. odbywający się w szybkim tempie;
3. wysoki, smukły
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. etn. śmigus-dyngus
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. etn. śmigus-dyngus
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
słowo używane w języku potocznym, zwykle ze słowem "to", oznaczające coś, czego nie chcemy lub nie potrafimy opisać (np. Bo to, bo śmo, bo tamto, ty to zawsze masz jakiś problem!)
SJP.pl