rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w północno-zachodnim Kazachstanie i wschodniej Rosji przeduralskiej, lewy dopływ Uralu w zlewisku Morza Kaspijskiego;
Wiktionary oraz Wikipedia
pseudonim Artura Oppmana
Artur Franciszek Michał Oppman, ps. Or-Ot (ur. 14 sierpnia 1867 w Warszawie, zm. 4 listopada 1931 tamże) – polski poeta okresu Młodej Polski, publicysta, varsavianista, w latach 1901–1905 redaktor tygodnika „Wędrowiec”, w latach 1918–1920 redaktor „Tygodnika Ilustrowanego”.
SJP.pl
Wikipedia
1. przygotowywać ziemię pod zasiew poprzez tworzenie w niej bruzd i jednoczesne odkładanie skib za pomocą stosownych narzędzi, maszyn;
2. potocznie: ciężko pracować, harować
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) roln. przygotowywać ziemię pod zasiew poprzez przerzucenie górnej jej warstwy pługiem
(1.2) pot. przen. ciężko pracować
SJP.pl
Wiktionary
1. uroczysta mowa; długie przemówienie wygłaszane z powagą
2. w liturgii rzymskiej: uroczysta modlitwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. kwieciste przemówienie;
(1.2) liter. żart. perora moralizatorska, mówka
(1.3) typ modlitwy wieńczącej część liturgii lub nabożeństwa;
Oracja (łac. oratio od orare: mówić, rozprawiać) to:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jeden z najpopularniejszych systemów zarządzania relacyjnymi bazami danych
SJP.pl
Wikipedia
→ oracyjny
SJP.pl
człowiek orzący ziemię
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto orze pole
Oracz (bułg. Орач) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Tyrgowiszte, w gminie Antonowo. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 100 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Oraczewice (niem. Helmersruh) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Choszczno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 78 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Sulino.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ oracz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. reg. czynność orania ziemi
(1.2) żona oracza
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zaorane pole
Wiktionary
[czytaj: oRADja] miasto w Rumunii
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północno-zachodniej części Rumunii;
Oradea (węg. Nagyvárad) – miasto w Rumunii w okręgu Bihor, stolica krainy historycznej Kriszana. Miasto liczy, zgodnie ze spisem ludności z 2002 roku, 206 614 mieszkańców. Natomiast liczba mieszkańców całego zespołu miejskiego wynosi ok. 241 tys. Oradea należy do najlepiej rozwiniętych miast w Rumunii. Merem miasta jest Florin Birta.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oradeą, dotyczący Oradei
Wiktionary
potocznie: seks oralny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) seks. pot. seksualny stosunek oralny
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pedag. zwolennik doktryny oralizmu, zakazującej głuchym używania języka migowego w imię lepszego opanowania przez nich mowy
Wiktionary
1. erotyczne pieszczoty ustami; seks oralny;
2. doktryna pedagogiczna, według której głusi powinni uczyć się mówić i czytać z ust, a język migowy przeszkadza w nauce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) seks. dysfunkcja polegająca na uwarunkowaniu na osiąganie orgazmu jedynie przez pobudzanie genitaliów ustami
(1.2) seks. pieszczoty ustami, seks oralny;
(1.3) pedag. doktryna, zgodnie z którą osoba głucha powinna uczyć się mówić, czytać z ust, a posługiwanie się językiem migowym przeszkadza w tym
Seks oralny, miłość francuska – zachowanie seksualne polegające na pieszczeniu ciała partnerki lub partnera, a w szczególności narządów płciowych oraz innych stref erogennych, z użyciem języka i ust. Seks oralny występuje we wszystkich orientacjach seksualnych. Rozróżniane jest fellatio (oralne pieszczenie męskich narządów płciowych) oraz cunnilingus (oralne pieszczenie żeńskich narządów płciowych).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
cecha tego, co ma związek z ustnym przekazywaniem informacji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co oralne
SJP.pl
Wiktionary
1. związany z ustnym przekazywaniem informacji;
2. sex oralny - zachowanie seksualne polegające na pieszczeniu ciała partnerki lub partnera, a w szczególności narządów płciowych oraz innych stref erogennych, z użyciem języka i ust
przymiotnik
(1.1) ustny, przekazywany za pomocą mowy
(1.2) o zachowaniu seksualnym z użyciem języka i ust
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: obramować
SJP.pl
miasto w Algierii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Algierii;
Oran (arab. وهران, Wahrān) – miasto w północno-zachodniej Algierii, nad Morzem Śródziemnym, ośrodek administracyjny wilajetu Oran. W 2008 roku liczyło ok. 610 tys. mieszkańców. Ważny port handlowy i pasażerski, ośrodek przemysłu rybnego, włókienniczego, chemicznego, cementowego i metalowego. Ośrodek kulturalno-naukowy z muzeami, bibliotekami, uniwersytetem i politechniką. Siedziba rzymskokatolickiej diecezji orańskiej. Miejsce akcji powieści Dżuma Alberta Camusa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Oranu (miasta w Algierii)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Oranu
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: orendż]
1. jedno z wielu miast w USA;
2. jedna z wielu gmin w USA;
3. międzynarodowa marka telefonii komórkowej;
4. [czytaj: oRANŻ] miasto na południu Francji;
5. rzeka w Lesotho, RPA i Namibii; Oranje
Australia:
Francja:
Stany Zjednoczone:
SJP.pl
Wikipedia
podrodzina małp człekokształtnych
Orangowate (Ponginae) – podrodzina ssaków naczelnych z rodziny człowiekowatych (Hominidae) do której zalicza się orangutany oraz wymarłe ankarapiteki, gigantopiteki i siwapiteki.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach orangowatych (podrodzina małp)
SJP.pl
małpa człekokształtna prowadząca nadrzewny tryb życia, objęta ochroną z powodu ryzyka wyginięcia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. rodzaj nadrzewnej małpy człekokształtnej;
(1.2) pot. osoba nieobyta
Orangutan (Pongo) – rodzaj dużych ssaków naczelnych z podrodziny orangowatych (Ponginae) w obrębie rodziny człowiekowatych (Hominidae). IUCN wszystkie orangutany klasyfikuje jako krytycznie zagrożone.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z orangutanem, dotyczący orangutana
Wiktionary
1. przygotowywać ziemię pod zasiew poprzez tworzenie w niej bruzd i jednoczesne odkładanie skib za pomocą stosownych narzędzi, maszyn;
2. potocznie: ciężko pracować, harować
Księstwo Oranii (pot. Orania; nazwa od miasta Orange) – lenno króla Francji, początkowo hrabstwo, a od 1171 księstwo. Rządzone było przez przedstawicieli różnych rodów, nazywanych od nazwy księstwa orańskimi. Przedstawiciele ostatniego z tych rodów (dynastia Orańska-Nassau) byli w XVI i XVII wieku m.in. namiestnikami różnych prowincji niderlandzkich. W 1702 wygasła starsza linia orańska owego rodu na Wilhelmie III. W 1712 król Ludwik XIV uznał Oranię za lenno francuskie i mianował jego władcą Ludwika Armanda II, księcia Conti. Księstwo w pokoju utrechckim utrzymało się przy Francji, a tytuł przypadł królowi Prus Fryderykowi Wilhelmowi I. Tytuł zatrzymali też przedstawiciele rodu orańskiego. Od 1702 roku, począwszy od Jana Wilhelma Friso zachowali tytularną godność księcia Oranii.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orać.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Łomonosow (nazwa oficjalna do 1948 r.);
Niemcy:
Rosja:
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Oranienbaumem, dotyczący Oranienbaumu (współcz. Łomonosow)
Wiktionary
miasto w Niemczech
Oranienburg – miasto w Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, siedziba powiatu Oberhavel. Leży ok. 35 km na północ od centrum Berlina, dziś część berlińskiej aglomeracji. Według danych z 31 grudnia 2008 r. miasto zamieszkiwało 41 577 osób.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Oranienburg (miasto w Niemczech)
SJP.pl
rzeka w Lesotho, RPA i Namibii; Orange
Oranje (Orange, ang. Orange River, afr. Oranjerivier) – rzeka w Afryce, płynąca przez terytorium Lesotho, Południowej Afryki i Namibii.
Źródła rzeki Oranje znajdują się w Górach Smoczych w Lesotho, we wschodniej części Afryki południowej, uchodzi natomiast do Oceanu Atlantyckiego na wybrzeżu zachodnim. Na rzece znajdują się progi i wodospady (np. Augrabiesval). Występują duże wahania stanów wód i częste są powodzie letnie. Rzeka wykorzystywana jest do nawadniania.
SJP.pl
Wikipedia
stolica Aruby
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Aruby;
(1.2) geogr. stolica wyspy Sint Eustatius;
Oranjestad – stolica i największe miasto kraju autonomicznego Aruba, należącego do Holandii, w Ameryce Południowej. 1 stycznia 2020 r. liczyło 28 658 mieszkańców, należy do dwóch regionów Oranjestad-Oost i Oranjestad-West. Leży na zachodnim brzegu wyspy,
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Oranjestadu (stolicy Aruby)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Oranjestadu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Oranjestadu (stolicy Aruby)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Oranjestadu
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący Oranjestadu, stolicy Aruby
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oranjestadem, stolicą Aruby
(1.2) związany z Oranjestadem, stolicą wyspy Sint Eustatius
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Oranu (miasta w Algierii)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Oranu
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Oran
przymiotnik
(1.1) dotyczący Oranu, związany z Oranem (miastem w Algierii)
(1.2) dotyczący Oranii, związany z Oranią
(1.3) dotyczący Oran, związany z Oranami (miastem na Litwie)
Siestrzeńcewicz (Siestrzeniec) – polski herb szlachecki, według K. Niesieckiego i J. Ostrowskiego odmiana herbu Strzała.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w sztuce: postać stojąca w pozie modlitewnej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) szt. rel. kanoniczne przedstawienie modlącej się postaci męskiej ze wzniesionymi, rozłożonymi rękami;
Orant, orantka (łac. orans, orantis od orare – modlić się) – w sztukach plastycznych przedstawienie postaci (zazwyczaj kobiecej) modlącej się, na stojąco, ustawionej frontalnie, ze wzniesionymi ku górze rękami i rozwartymi dłońmi, ubranej w długą szatę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w sztuce: postać kobieca stojąca w pozie modlitewnej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. rel. kanoniczne przedstawienie modlącej się postaci żeńskiej ze wzniesionymi, rozłożonymi rękami
Orant, orantka (łac. orans, orantis od orare – modlić się) – w sztukach plastycznych przedstawienie postaci (zazwyczaj kobiecej) modlącej się, na stojąco, ustawionej frontalnie, ze wzniesionymi ku górze rękami i rozwartymi dłońmi, ubranej w długą szatę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. barwa pomarańczowa; pomarańcz;
2. oranż metylowy - barwnik syntetyczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kolor pomarańczowy
Barwa pomarańczowa (pomarańcz, oranż) – kolor zaliczany do rodziny kolorów jaskrawych z palety barw podrzędnych. Powstaje po zmieszaniu dwóch podstawowych barw: czerwonej i żółtej. Nazwa koloru pomarańczowego wzięła się od nazwy owocu pomarańczy (franc. pomme orange – pomme – owoc, a orange – z arab. narandj).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
napój musujący
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) napój o smaku pomarańczowym, również jego surogat
(1.2) butelka oranżady (1.1)
Oranżada – chłodzący gazowany napój bezalkoholowy, tradycyjnie o intensywnie słodkim, pomarańczowym smaku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
budynek ogrodowy z dużymi oknami, służący do hodowania roślin tropikalnych lub zabaw towarzyskich; pomarańczarnia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. ogrod. szklarnia służąca do hodowli egzotycznych roślin, np. pomarańcz, cytryn, pełniąca rolę wypoczynkową;
Oranżeria (również pomarańczarnia) – budowla ogrodowa, parterowa, wolno stojąca lub połączona z tarasem, ogrzewana.
Oranżerie służyły do uprawy roślin egzotycznych (pomarańcze, cytryny, granaty itp.), a także do przechowywania roślin, które nie mogą w strefie umiarkowanej zimować w gruncie. Pełniły też funkcję ogrodów zimowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawna nazwa oranżerii
SJP.pl
związany z oranżerią; hodowany w oranżeriach; cieplarniany
SJP.pl
1. pomarańczowy lub żółtoczerwony;
2. związany z pomarańczą, np. konfitura oranżowa, drzewo oranżowe
przymiotnik
(1.1) koloru pomarańczowego
Barwa pomarańczowa (pomarańcz, oranż) – kolor zaliczany do rodziny kolorów jaskrawych z palety barw podrzędnych. Powstaje po zmieszaniu dwóch podstawowych barw: czerwonej i żółtej. Nazwa koloru pomarańczowego wzięła się od nazwy owocu pomarańczy (franc. pomme orange – pomme – owoc, a orange – z arab. narandj).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członek protestanckiego bractwa w Irlandii Północnej
SJP.pl
Wikipedia
członek protestanckiego bractwa w Irlandii Północnej
SJP.pl
człowiek, który potrafi wygłaszać przemówienia, chętnie głosi oracje, zabiera głos publicznie; krasomówca, retor, mówca
Orator, inaczej retor (z gr. rhetor, łac. orator) – mówca, który opanował sztukę retoryki, potrafi przemawiać publicznie i przekonywać słuchaczy do swoich racji.
W kulturze starożytnej Grecji i Rzymu nazwy rhetor, orator odnosiły się m.in. do mówcy na zgromadzeniu, polityka, nauczyciela wymowy. Od mówcy wymagano nie tylko doskonałej wymowy, lecz także intelektu, wiedzy filozoficznej i właściwej postawy moralnej. Upowszechniła się formuła Katona Starszego: Orator est vir bonus, dicendi peritus (Mówca to człowiek prawy, biegły w mówieniu). Liczne podręczniki retoryki proponowały wskazówki i ćwiczenia, dzięki którym mówca mógł doskonalić umiejętność przemawiania. Wysokie wymagania wiązały się z faktem, że kultura grecko-rzymska była kulturą żywego słowa, a wygłoszona mowa mogła zadecydować o sukcesie politycznym lub sądowym.
SJP.pl
Wikipedia
członek stowarzyszenia religijnego skupiającego osoby duchowne i świeckie bez obowiązku składania ślubów zakonnych
Filipini, inaczej oratorianie, łac. Congregatio Oratorii Sancti Philippi Neri (COr) – stowarzyszenie życia apostolskiego założone w 1551 przez św. Filipa Neri w Rzymie i zatwierdzone przez papieża Grzegorza XIII w 1575 r. bullą Copiosus in misericordia Deus.
SJP.pl
Wikipedia
członek stowarzyszenia religijnego skupiającego osoby duchowne i świeckie bez obowiązku składania ślubów zakonnych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego przez św. Filipa Nereusza
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z oratorianami, dotyczący oratorianów
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do oratorianów, będący ich własnością
Wiktionary
1. miejsce przeznaczone na modlitwę, najczęściej kaplica
2. forma wokalno-instrumentalna o tematyce biblijnej lub religijnej, śpiewana przez solistę, chór lub wykonywana przez orkiestrę
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. wielka forma muzyczna wokalno-instrumentalna, pozbawiona akcji scenicznej, o tematyce głównie religijnej;
(1.2) archit. rel. część klasztoru przeznaczona na modlitwę;
(1.3) pedag. rel. miejsce spotkań wychowawczych z dziećmi i młodzieżą w placówkach salezjańskich;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta mająca zdolność krasomówstwa; mówczyni
SJP.pl
taki, który dotyczy oratora, ma zdolności krasomówcze; retoryczny, krasomówczy, elokwentny, wymowny
przymiotnik
(1.1) potrafiący wypowiedzieć się w sposób właściwy dla oratora, krasomówczo, także: świadczący o takiej umiejętności
SJP.pl
Wiktionary
umiejętność sprawnego, jasnego wyrażania swoich myśli, sztuka pięknego mówienia; retoryka, krasomówstwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) umiejętność jasnego wyrażania myśli
Orator, inaczej retor (z gr. rhetor, łac. orator) – mówca, który opanował sztukę retoryki, potrafi przemawiać publicznie i przekonywać słuchaczy do swoich racji.
W kulturze starożytnej Grecji i Rzymu nazwy rhetor, orator odnosiły się m.in. do mówcy na zgromadzeniu, polityka, nauczyciela wymowy. Od mówcy wymagano nie tylko doskonałej wymowy, lecz także intelektu, wiedzy filozoficznej i właściwej postawy moralnej. Upowszechniła się formuła Katona Starszego: Orator est vir bonus, dicendi peritus (Mówca to człowiek prawy, biegły w mówieniu). Liczne podręczniki retoryki proponowały wskazówki i ćwiczenia, dzięki którym mówca mógł doskonalić umiejętność przemawiania. Wysokie wymagania wiązały się z faktem, że kultura grecko-rzymska była kulturą żywego słowa, a wygłoszona mowa mogła zadecydować o sukcesie politycznym lub sądowym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący oratorium (utworu muzycznego), np. koncert oratoryjny, muzyka oratoryjna
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z oratorium, dotyczący oratorium
(1.2) posiadający cechy oratorium
SJP.pl
Wiktionary
kraina historyczno-geograficzna w Polsce i na Słowacji
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w północnej Słowacji;
(1.2) etn. hist. geogr. region etnograficzny w Słowacji i częściowo w Polsce, w dorzeczu Orawy (1.1);
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Orawy (krainy)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Orawy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Orawy (krainy)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Orawy
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. osada w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Orawa (kraina historyczna i rzeka na Słowacji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Orawy
SJP.pl
Wiktionary
spójnik łączący współrzędne części zdania; i; a także
spójnik
(1.1) …łączący słowa i zdania równorzędne, wskazując je jako występujące równocześnie
przysłówek
(2.1) śrpol. jednocześnie; zarazem, w tym samym czasie
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Orban – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Tarn.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 246 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 28 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Orban plasuje się na 817. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1183.).
SJP.pl
Wikipedia
przejmowanie sposobu sprawowania rządów na wzór Viktora Orbána, węgierskiego premiera
SJP.pl
1. polskie przedsiębiorstwo branży hotelarskiej;
2. miejscowość i gmina w Niemczech
Essendi (do 2025 Orbis) – przedsiębiorstwo z branży nieruchomości, inwestujące w infrastrukturę hotelową. Założone w Polsce w 1920, obecnie należy do francuskiej grupy Accor. Do 2019 prowadziło działalność hotelarską i turystyczną.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Orbis (biuro podróży)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orbisem, dotyczący Orbisu
SJP.pl
Wiktionary
1. tor, po którym porusza się, pod wpływem przyciągania, jedno ciało wokół innego (np. elektron wokół jądra atomowego, Mars wokół Słońca)
2. krąg czyichś wpływów, zainteresowań
3. w anatomii: oczodół
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) astr. tor ciała krążącego lub przelatującego obok innego ciała, zakrzywiony w wyniku ich wzajemnego przyciągania;
(1.2) anat. oczodół
(1.3) krąg, sfera, zasięg
Orbita – tor ciała poruszającego się pod wpływem ciążenia, np. ciała niebieskiego lub sztucznego satelity. W Układzie Słonecznym Ziemia, inne planety, planetoidy, komety i mniejsze ciała poruszają się po swoich orbitach wokół Słońca. Z kolei księżyce krążą po orbitach wokół planet macierzystych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
funkcja falowa charakteryzująca stan energetyczny elektronu znajdującego się w atomie, cząsteczce lub ciele stałym obliczona jakąkolwiek metodą w przybliżeniu jednoelektronowym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. chem. rozwiązanie równania Schrödingera opisujące zachowanie elektronu w atomie bądź cząsteczce
(1.2) fiz. chem. pot. obszar pokazujący na najbardziej prawdopodobne położenie elektronu w atomie bądź cząsteczce
Orbital – funkcja falowa będącą rozwiązaniem równania Schrödingera dla szczególnego przypadku układu jednego elektronu znajdującego się na jednej z powłok atomowych lub tworzących wiązanie chemiczne. Orbital jest funkcją falową jednego elektronu, a jej kwadrat modułu (zgodnie z postulatem Maxa Borna) określa gęstość prawdopodobieństwa napotkania elektronu w danym punkcie przestrzeni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przymiotnik od: orbita (w znaczeniu toru lotu), np. ruch orbitalny, lot orbitalny
2. orbitalna liczba kwantowa - wielkość określająca kształt orbitalu
przymiotnik
(1.1) astr. dotyczący orbity, powiązany z orbitą, znajdujący się na orbicie
SJP.pl
Wiktionary
statek kosmiczny lub jego część krążąca wokół ciała niebieskiego; sztuczny satelita
Orbiter – część sondy kosmicznej, która pozostaje na orbicie wokółplanetarnej po oddzieleniu lądownika i służy jako satelita komunikacyjny, przekazujący sygnał z lądownika na Ziemię. Orbiter spełnia również rolę satelity zwiadowczego fotografującego powierzchnię planety, dokonuje także analizy widma i analizy termicznej.
SJP.pl
Wikipedia
pierwotniak kopalny z górnych warstw pokładów kredowych
SJP.pl
kopalny pierwotniak ze średnich i najgłębszych warstw złóż kredowych
SJP.pl
1. poruszać się w kosmosie po orbicie;
2. o kimś, kto nadużył alkoholu: zataczać się, poruszać się bardzo chwiejnym krokiem
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) krążyć po orbicie
SJP.pl
Wiktionary
1. znajdowanie się kosmonauty poza statkiem kosmicznym, w jego pobliżu
2. ruch ciała niebieskiego lub pojazdu kosmicznego po orbicie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orbitować.
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
urządzenie do treningu aerobowego, wyposażone w funkcje roweru stacjonarnego, steppera i bieżni elektrycznej; trenażer eliptyczny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) sport. urządzenie do treningu, na którym nogi imitują chód, jazdę na nartach lub jazdę na rowerze, a ręce poruszają naprzemiennie uchwytami
Orbitrek eliptyczny, trenażer eliptyczny, crosstrainer – stacjonarne urządzenie treningowe do ćwiczeń kardio.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. praw. czynsz płacony z hut i kopalni do skarbu królewskiego
Wiktionary oraz Wikipedia
karminowy barwnik otrzymywany z niektórych porostów; orseina, orselia
SJP.pl
w starożytnym teatrze greckim i rzymskim: okrągły (wcześniej w kształcie trapezu) placyk przeznaczony dla chóru
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. teatr. centralna, najczęściej okrągła część starożytnego teatru;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mechaniczny instrument muzyczny; orkiestrion
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. muz. rodzaj mechanicznej szafy grającej;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rodziny storczykowatych, hodowana jako ozdobna, o pięknych kwiatach; storczyk
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. pot. egzotyczny storczyk;
Orchidea – potoczna nazwa roślin z rodziny storczykowatych, w szczególności stosowana w odniesieniu do roślin o efektownych kwiatach, uprawianych w warunkach szklarniowych. Odnoszona jest do wielu gatunków i mieszańców np. z rodzaju katleja, falenopsis, cymbidium.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
chirurgiczne usunięcie jądra lub jąder
SJP.pl
Wikipedia
→ orchidea
SJP.pl
starożytnie miasto
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. greckie miasto w zachodniej Beocji;
(1.2) geogr. hist. dawne greckie miasto, współcześnie wieś w Arkadii
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orchonem, dotyczący Orchonu
Wiktionary
Wikipedia
Orchowiec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Gorzków.
Za Królestwa Polskiego istniała gmina Orchowiec. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Orchowiec, po jej zniesieniu w gromadzie Gorzków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. wieś na Białorusi
Orchowo – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Orchowo.
Orchowo uzyskało lokację miejską w 1506 roku, zdegradowane około 1620 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Orchowo.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Orchowo, Orchów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. rzad. zdrobn. Jerzy
Wiktionary
1. krystaliczna substancja rozpuszczalna w wodzie, alkoholu i eterze, otrzymywana z porostów, toluenu oraz aloesu; fenol diwodorotlenowy;
2. gwarowo: grunt orny
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) rzad. środ. należący do orka, będący jego własnością
Wiktionary
w dwukonnym wozie: nieruchoma belka z hakami na orczyki; stelwaga, sztelwaga
Orczyca (waga, sztelwaga) – poprzeczna belka w pojeździe zaprzęgowym, do której montuje się orczyki. Zawieszona luźno na haku u nasady dyszla zwana wagą lub przytwierdzona nieruchomo nazywana sztelwagą.
SJP.pl
Wikipedia
1. drążek zawieszony na dwóch linach, służący do ćwiczeń gimnastycznych
2. pozioma dźwignia dwuramienna służąca do wychylania steru kierunku płatowca
3. drążek drewniany przyczepiony do orczycy, narzędzia rolniczego lub wozu konnego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. drążek, zwykle stalowy, będący częścią maszyny
(1.2) środ. sport. zob. wyciąg orczykowy.
(1.3) sport. sprzęt do ćwiczeń gimnastycznych w postaci drążka zawieszonego na dwóch linach
(1.4) lotn. urządzenie sterujące służące do wychylania steru kierunku statku powietrznego, mające kształt poziomej dźwigni dwuramiennej, uruchamiane nogami;
(1.5) roln. drewniany drążek przy maszynie rolniczej albo wozie, przyczepiony do orczycy lub bezpośrednio do wozu, służący do zaczepienia uprzęży (pasów, postronków lub łańcuchów)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
horda;
1. obóz armii tatarskiej; dawniej o całym wojsku Tatarów;
2. siedziba władcy tureckiego lub mongolskiego;
3. feudalne państwo mongolskie lub tureckie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. wojsko tatarskie
(1.2) hist. państwo mongolskie lub tureckie o ustroju feudalnym
Orda – pierwotnie wśród ludów ałtajskich określenie namiotu lub bardziej ogólnie kwatery władcy, w językach europejskich rozciągnięte na całe państwo (np. Złota Orda), w Polsce stosowane również jako nazwa ogółu wojsk koczowniczych, zwłaszcza Tatarów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: środek dowodowy w postępowaniu sądowym polegający na poddaniu oskarżonego próbie mającej wykazać winę lub niewinność; inaczej: sąd boży
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. Sąd Boży;
Ordalia (sąd boży) – środek dowodowy w średniowiecznym procesie, szczególnie karnym, ale czasami również cywilnym. „Dowody” takie stosowane były już w czasach starożytnych . Najstarszym zapewne przykładem jest Kodeks Ur-Nammu, który w artykule 10 mówi o „próbie rzeki” w razie oskarżenia o czary. Zabytek zachowany jest fragmentarycznie, brak danych na czym ta próba polegała. Późniejszy Kodeks Hammurabiego w artykule 2 precyzuje, że oskarżony o czary w Rzece się zanurzy, jeśli Rzeka dosięgnie go, oskarżyciel jego domostwo jego zabierze. W tej próbie winy „dowodziło” tonięcie, na odwrót niż w czasach późniejszych. W Europie źródłem sądów bożych były głównie wierzenia ludów przedchrześcijańskich, ale także Biblia. Jedynym sądem bożym, o którym wspomina Biblia, jest próba czystości. Żonę podejrzaną o cudzołóstwo należało przyprowadzić do kapłana, który po odpowiednich ceremoniach podawał jej do wypicia wodę zmieszaną z odrobiną pyłu znajdującego się na podłodze przybytku, posądzona bezzasadnie miała wyjść bez szkody (Księga Liczb 5, 11 – 31).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. strop sufitu betonowego na podkładzie z desek
Wiktionary
1. odznaka orderowa, forma uznania zasług danej osoby lub organizacji; medal, odznaczenie;
2. dawniej: organizacja honorowa, przyznająca odznaki orderowe
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wysokiej rangi odznaczenie, wywodzące się z dawnych zakonów rycerskich (religijnych i świeckich);
Order (z łac. dosł. „zakon”) – forma uznania zasług danej osoby lub organizacji. Tradycja orderowa opiera się na dziejach struktur rycerskich lub arystokratycznych, a więc obrzędowość z nią związana wskazuje na realną lub pozorowaną organizację orderu, na czele której stoi Kapituła pod przewodnictwem Wielkiego Mistrza (w Polsce jest nim w przypadku wszystkich orderów Prezydent RP). Potocznie używa się określenia order dla samej odznaki orderowej. Nauka, badająca ordery jako znaki zaszczytne, nazywa się falerystyką.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nadmierna chęć posiadania wielu orderów
SJP.pl
dawniej: odznaczać orderem, ozdabiać orderami; uorderzać
SJP.pl
przymiotnik od: order
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. porządek
Wiktionary
Ordoliberalizm (od łac. ordo „porządek”) – nurt zbliżony do liberalizmu, wykształcony w Niemczech w latach 30. i 40. XX wieku. Głównymi teoretykami ordoliberalizmu byli Franz Böhm, Alexander Rüstow, Wilhelm Röpke, Walter Eucken. Związani z tym nurtem byli także: Ludwig Erhard i Alfred Müller-Armack.
Wikipedia
nazwisko
Osoby:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
rozporządzenie władz, rozkaz służbowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. praw. akt prawotwórczy we Francji, którego wydawanie przysługiwało wyłącznie królowi;
Ordonans – akt normatywny znany przede wszystkim z dawnej Francji, wydawanie którego przysługiwało wyłącznie królowi. Ordonanse wydawane były od czasów rządów dynastii Kapetyngów do końca monarchii. Odróżniano je od edyktów, listów patentowych, postanowień wydanych na Radzie Królewskiej, przywilejów i innych aktów monarszych. Zawierały bowiem normy generalne i abstrakcyjne, oraz obowiązywały na obszarze całego Królestwa. Nie wymagały ponownego zatwierdzenia przez kolejnego monarchę. Wraz z prawem zwyczajowym kształtowały system prawny ówczesnej Francji. Co bardzo ważne: ordonans, aby mógł wejść w życie musiał zostać zarejestrowany przez sąd w Paryżu - parlament paryski. Parlamentowi przysługiwało w tej mierze prawo remonstracji, czyli odmowy zarejestrowania aktu królewskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ ordonans
SJP.pl
Hanka Ordonówna, właściwie Maria Anna Tyszkiewicz, (1902 - 1950), polska artystka estradowa
Ordonka (Ordon) – struga w powiecie myszkowskim, prawy dopływ Warty o długości 6,83 km. Źródło znajduje się niedaleko Przybynowa, ujście w Masłońskim.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. przedstawicielka mongolskiej grupy etnicznej zamieszkującej Mongolię Wewnętrzną
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ordosami, dotyczący Ordosów
Wiktionary
→ ordowik
przymiotnik relacyjny
(1.1) geol. dotyczący ordowiku, występujący, powstały w ordowiku
SJP.pl
Wiktionary
okres ery paleozoicznej (między kambrem a sylurem) trwający od około 500 do 435 milionów lat temu, w którym pojawiły się pierwsze kręgowce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. drugi okres geologiczny paleozoiku;
Ordowik (ang. Ordovician)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
usystematyzowanie prawa górniczego
SJP.pl
1. całokształt przepisów i zarządzeń prawnych w jakiejś dziedzinie; ustawa, regulamin (np. ordynacja wyborcza);
2. w Kościele katolickim: święcenia uprawniające do wykonywania określonych czynności liturgicznych;
3. w dawnym prawie: majątek rodowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. zbiór przepisów dotyczących określonej dziedziny
(1.2) hist. wielka, niepodzielna posiadłość ziemska, przechodząca w całości na jednego spadkobiercę, najczęściej najstarszego syna;
(1.3) hist. ustawa spadkowa, która reguluje sposób dziedziczenia ordynacji (1.2)
Ordynacja rodowa, powiernictwo rodowe, fideikomis familijny (łac. fidei commissum „w wiarygodne ręce oddaje”) – majątek ziemski rządzący się swoimi własnymi prawami dotyczącymi dziedziczenia, posiadający swój własny statut (akt fundacyjny), zapobiegający rozdrobnieniu dóbr.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z ordynacją (w znaczeniu majątku rodowego) lub ordynatem, np. dobra ordynackie, majątek ordynacki
SJP.pl
przymiotnik od: ordynacja (np. komisja ordynacyjna, msza ordynacyjna)
SJP.pl
żołnierz pełniący służbę przy oficerze; foryś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. żołnierz posługujący oficerowi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) przest. wojsk. rozkaz lub zarządzenie
(2.2) daw. służba, dyżurowanie
Ordynans – żołnierz, zazwyczaj szeregowy lub podoficer, pozostający w dyspozycji oficera, do wszelkiego rodzaju posług pomocniczych (na przykład utrzymanie w czystości munduru i butów, przenoszenie przedmiotów, sprzątanie kwatery i tym podobne).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: ordynans (w znaczeniu osoby), np. oficer ordynansowy, służba ordynansowa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ordynansem, dotyczący ordynansa
(1.2) związany z ordynansem (rozkazu, służby), dotyczący ordynansa
SJP.pl
Wiktionary
wypłacana w naturze część zarobków robotników rolnych w folwarku albo oficjalistów dworskich
SJP.pl
urząd lub zakres władzy ordynariusza
SJP.pl
1. w Kościele katolickim: zwierzchnik kościelny mający jurysdykcję kościelną na danym obszarze, np. diecezji
2. robotnik rolny pracujący w folwarku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. w Kościele katolickim wyższy przełożony mający władzę kościelną nad jakimś obszarem lub grupą wiernych;
(1.2) pot. biskup diecezjalny
(1.3) daw. robotnik rolny w folwarku otrzymujący ordynarię
Ordynariusz – w Kościele rzymskokatolickim każdy wyższy przełożony – oprócz biskupa rzymskiego, także biskup diecezjalny oraz inni, którzy – choćby tylko czasowo – są przełożonymi Kościoła partykularnego lub wspólnoty do niego przyrównanej, jak również ci, którzy w nich posiadają ogólną wykonawczą władzę zwyczajną, mianowicie wikariusze generalni i wikariusz biskupi, a także – dla własnych członków – wyżsi przełożeni kleryckich instytutów zakonnych na prawie papieskim i kleryckich stowarzyszeń życia apostolskiego na prawie papieskim, którzy posiadają przynajmniej zwyczajną władzę wykonawczą. Jego odpowiednikiem w katolickich Kościołach wschodnich jest hierarcha.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób ordynarny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: ordynarnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ordynarny
SJP.pl
bycie wulgarnym i prostackim, a także pospolitym, w złym guście
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co ordynarne
SJP.pl
Wiktionary
wulgarny, chamski
przymiotnik jakościowy
(1.1) wulgarny, prostacki, budzący zgorszenie
(1.2) pospolity, marny, tandetny, w złym guście
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: ordynaryjnie
SJP.pl
1. przymiotnik od: ordynaria;
2. przestarzałe: ordynarny
a) wulgarny, trywialny, prostacki;
b) zwyczajny, pospolity, tandetny;
3. dawniej: przypadający w przypisanym terminie; normalny; zwyczajny; aktualny
SJP.pl
właściciel ordynacji (w znaczeniu otrzymywanego w spadku majątku rodowego)
Ordynacja rodowa, powiernictwo rodowe, fideikomis familijny (łac. fidei commissum „w wiarygodne ręce oddaje”) – majątek ziemski rządzący się swoimi własnymi prawami dotyczącymi dziedziczenia, posiadający swój własny statut (akt fundacyjny), zapobiegający rozdrobnieniu dóbr.
SJP.pl
Wikipedia
→ ordynat
SJP.pl
lekarz będący kierownikiem oddziału szpitalnego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz, który kieruje oddziałem szpitala
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka, która kieruje oddziałem szpitala
Ordynator – lekarz, lekarz dentysta lub psycholog z ukończoną specjalizacją kliniczną i/lub szkołą terapeutyczną kierujący pracą oddziału szpitalnego.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 2000 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać osoby na stanowiskach kierowniczych w zakładach opieki zdrowotnej określonego rodzaju, ordynatorem oddziału szpitala i jego zastępcą może być lekarz, lekarz dentysta posiadający prawo wykonywania zawodu w Rzeczypospolitej Polskiej i mający tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny lub specjalizację II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny oraz co najmniej ośmioletni staż pracy w zawodzie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący ordynatora, związany z ordynatorem
Wiktionary
żona ordynata
SJP.pl
stanowisko ordynatora
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stanowisko ordynatora
(1.2) pełnienie funkcji ordynatora
SJP.pl
Wiktionary
szyk wojskowy
SJP.pl
członek ordy
SJP.pl
rodzaj zakrzywionej szabli tatarskiej z XVII wieku; ormianka
SJP.pl
Wikipedia
szyk wojskowy
SJP.pl
1. przepisywać, aplikować komuś leki, kurację;
2. wykonywać obowiązki ordynatora;
3. udzielać porad lekarskich pacjentom, leczyć
czasownik niedokonany (dk. zaordynować)
(1.1) med. przepisywać leki, kurację itp.
(1.2) dyktować sposób postępowania
(1.3) pełnić obowiązki ordynatora
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący ordy (np. wachmistrz ordyński)
SJP.pl
cham, gbur, człowiek wulgarny, nieokrzesany
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zachowująca się ordynarnie
SJP.pl
Wiktionary
Ordzin – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Obrzycko.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Władykaukaz, nazwa oficjalna w latach 1931–1944 oraz 1954–1990;
Wiktionary oraz Wikipedia
w mitologii greckiej: nimfa gór
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. nimfa zamieszkująca góry i jaskinie, którymi opiekuje się i które ochrania;
SJP.pl
Wiktionary
oreas wielki - gatunek afrykańskiej antylopy; antylopa Derbiego
Oreas wielki, oreas, antylopa Derbiego (Tragelaphus derbianus) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych (Bovidae). Waży do 900 kg, a długość jej ciała bez ogona sięga przeważnie 2,2–2,9 m. Wraz z elandem są uważane za największe wśród antylop.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj waleni z rodziny delfinowatych
Oreczka (Orcaella) – rodzaj wodnych ssaków z podrodziny Globicephalinae w obrębie rodziny delfinowatych (Delphinidae).
SJP.pl
Wikipedia
wstawiać się w czyjejś sprawie, udzielać poparcia
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) wstawiać się za kimś lub za czymś u kogoś; przyczyniać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orędować.
Wiktionary
dawniej: orędowniczka
SJP.pl
wstawianie się za kimś lub za czymś
SJP.pl
1. kobieta wstawiająca się za kimś lub za czymś, popierająca jakąś osobę lub ideę;
2. dawniej: kobieta, której powierzono wykonanie określonego zadania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: orędownik
SJP.pl
Wiktionary
1. osoba wstawiająca się za kimś lub za czymś, popierająca jakąś osobę lub ideę;
2. dawniej: osoba, której powierzono wykonanie określonego zadania
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba orędująca, popierająca bądź wstawiająca się za kimś lub czymś
(1.2) daw. poseł, wysłannik
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uroczysta odezwa głowy państwa do narodu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uroczyste przemówienie osobistości
(1.2) daw. powiadomienie, przekazanie rozporządzenia
Orędzie (inaczej apel, odezwa, posłanie) – uroczyste przemówienie ważnej osoby w państwie skierowane do ogółu. Zwykle dotyczy bieżącej sytuacji politycznej w kraju, może dotyczyć także kwestii społecznych oraz gospodarczych. Często orędzia pojawiają się przed i po wyborach, a także w trakcie uroczystych wizyt polityków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wieloletnia roślina zielna z rodziny wargowych (jasnotowatych), o drobnych liściach i różowych lub białych kwiatach zebranych w podbaldachy, rosnąca w Europie i Azji, używana jako ziele lecznicze i przyprawa; origanum, lebiodka pospolita, dziki majeranek;
2. ziele lecznicze lub przyprawa z wysuszonych liści i łodyg tej rośliny
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. lebiodka pospolita, gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych, nazwa systematyczna|Origanum vulgare|L.|ref=tak.
(1.2) kulin. liście lebiodki stosowane jako przyprawa
Lebiodka pospolita (Origanum vulgare L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. Rośnie w Afryce Północnej, Europie i Azji. W Polsce występuje na całym terytorium i jest pospolity. Inna nazwa: dziki majeranek. Roślina jest silnie aromatyczna i wykorzystywana jako przyprawa pod nazwą oregano.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stan w USA
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan na zachodzie Stanów Zjednoczonych;
Oregon (wymowa:/ˈɔrɪɡən/ OR-ə-gən) – stan w północno-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, na wybrzeżu Pacyfiku. Jest jednym ze słabiej zaludnionych stanów w kraju, a około połowy obszaru porastają lasy. Na słabe zaludnienie wpływają także rozległe obszary górzyste. Znaczna część populacji koncentruje się w Willamette Valley.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Oregonu (stanu w USA)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Oregonu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Oregonu (stanu w USA)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Oregonu
SJP.pl
Wiktionary
→ Oregon
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oregonem, dotyczący Oregonu
SJP.pl
Wiktionary
stop miedzi (90%) i cynku (10%)
SJP.pl
neuropeptyd wytwarzany przez komórki nerwowe podwzgórza i pnia mózgu
Hipokretyna, oreksyna – neuropeptyd wytwarzany przez grupę neuronów znajdujących się w podwzgórzu i pniu mózgu a jej receptory znajdują się w różnych regionach mózgu. Jej zadaniem jest regulacja, kiedy stan snu oraz czuwania jest stosowny dla organizmu w interakcji z systemem regulującym emocje (unikanie zagrożenia), nagrodę i równowagę energetyczną organizmu. Utrata neuronów produkujących ten neuroprzekaźnik prowadzi do zaburzeń koncentracji uwagi oraz narkolepsji.
SJP.pl
Wikipedia
→ oreksyna
SJP.pl
Orelec (w latach 1977–1981 Orle) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Olszanica.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Orenburga; osoba z tego miasta
Wiktionary
miasto w Rosji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto obwodowe w zachodniej Rosji, nad rzeką Ural, na granicy dwóch kontynentów: Europy i Azji;
Orenburg (ros. Оренбург, w latach 1938–1957 Czkałow) – miasto obwodowe w zachodniej Rosji. Położone nad rzeką Ural, w jej środkowym biegu przy ujściu Sakmary, na granicy dwóch kontynentów: Europy oraz Azji.
Miasto zostało założone w 1743 jako twierdza. W latach 1938–1957 na cześć Walerego Czkałowa nosiło nazwę Czkałow.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Orenburg (miasto w Rosji)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orenburgiem, dotyczący Orenburga
SJP.pl
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
imię męskie
Orencjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające "modlący się". Istnieje trzech świętych patronów tego imienia.
Orencjusz imieniny obchodzi 1 maja.
SJP.pl
Wikipedia
wg wierzeń Indian Irokezów: nadzwyczajna, niewidzialna potęga, która przepaja z różną intensywnością całą ożywioną i nieożywioną przyrodę w postaci energii duchowej, mogącej wywierać wpływ zgodnie z wolą jej posiadacza
SJP.pl
Orenice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Piątek.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
pejoratywne określenie Murzyna, który wrósł w środowisko białych
Oreo – ciastko typu markiza, złożone z dwóch okrągłych czekoladowych herbatników przełożonych słodkim kremem. Ciastka Oreo zostały po raz pierwszy wyprodukowane przez National Biscuit Company w 1912 roku w Nowym Jorku.
Oreo są najlepiej sprzedającymi się ciasteczkami w Stanach Zjednoczonych. Od 1912 do 2015 roku sprzedano ich 362 miliardy sztuk.
SJP.pl
Wikipedia
roślina wysokogórska
Oreofit, orofit (gr. óros ‘góra’, phytón ‘roślina’) – roślina wysokogórska, mająca centrum swojego występowania w górach powyżej górnej granicy lasu. Rośliny te posiadają szereg przystosowań, umożliwiających im przetrwanie w trudnych warunkach wysokogórskich.
SJP.pl
Wikipedia
małpa wąskonosa z okresu wczesnego pliocenu
Oreopithecus bambolii, też Oreopitek – wymarły ssak naczelny, którego skamieniałości odkryto we Włoszech (Sardynia i Toskania) oraz w Afryce Wschodniej.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Oresty lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie mińskim i homelskim Białorusi, prawy dopływ Ptyczy;
Oressa (biał. Арэса, Раса, ros. Ореса, Оресса) – rzeka w obwodzie mińskim i homelskim Białorusi, prawy dopływ Ptycza w zlewisku Morza Czarnego. Długość – 128 km, powierzchnia zlewni – 3620 km², średni przepływ u ujścia – 16,7 m³/s, spadek – 32,7 m, nachylenie – 0,26‰.
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
w mitologii greckiej: syn Agamemnona i Klitajmestry; Orest
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Oresta lub z nim związany
SJP.pl
narzędzie walki; broń
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) narzędzie lub środek walki
Oręż, oręże – to według słownika języka polskiego PWN
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. oręż
Oręż, oręże – to według słownika języka polskiego PWN
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zbrojny, zaopatrzony w broń
SJP.pl
miniarka ogrodówka - gatunek muchówki z rodziny miniarkowatych
SJP.pl
ryba, ozdobna odmiana jazia; jaź złoty
Złota orfa, złoty jaź, orfa, jaź złoty (Leuciscus idus v. orpha) – barwna odmiana jazia (Leuciscus idus) o złocisto-czerwonym lub pomarańczowym ubarwieniu. Hodowana jest jako ryba ozdobna w oczkach wodnych i stawach parkowych. Osiąga długość około 40 cm. Odżywia się drobnymi zwierzętami wodnymi i owadami.
SJP.pl
Wikipedia
stowarzyszenie śpiewacze
SJP.pl
mit. gr. syn muzy Kaliope, mąż Eurydyki
Orfeusz (gr. Ὀρφεύς Orpheús, łac. Orpheus) – w mitologii greckiej tracki śpiewak i poeta, twórca orfizmu.
Uchodził za syna boga Apollina albo trackiego boga Ojagrosa i muzy Kalliope. Wymienia się go niekiedy jako władcę jednego z ludów tej górzystej krainy. Uważany za największego śpiewaka, muzyka i poetę greckiego. Wtórował on swej pieśni grą na lirze lub kitarze, którą ulepszył, powiększając liczbę jej strun z siedmiu do dziewięciu.
SJP.pl
Wikipedia
orficzny;
1. dotyczący orfizmu (kierunku w malarstwie);
2. związany z misteriami na cześć Orfeusza
przymiotnik relacyjny
(1.1) mitgr. związany z Orfeuszem, dotyczący Orfeusza lub misteriów na jego cześć
(1.2) rel. filoz. związany z orfizmem, dotyczący orfizmu (doktryny filozoficzno-religijnej)
(1.3) szt. związany z orfizmem, dotyczący orfizmu (stylu w malarstwie)
SJP.pl
Wiktionary
orficki;
1. dotyczący orfizmu (kierunku w malarstwie);
2. związany z misteriami na cześć Orfeusza
SJP.pl
zwolennik (wyznawca) orfizmu
Orfizm (Orficyzm) – nurt religijny w starożytnej Grecji powstały w VII wieku p.n.e. Jest on związany z kultem Dionizosa, cechuje się wiarą w wędrówkę dusz i ich wyższości nad ciałem.
Najszerszy rozwój orfizmu datuje się na VI w. p.n.e.
SJP.pl
Wikipedia
instrument klawiszowy popularny w XIX wieku
SJP.pl
nurt religijny w starożytnej Grecji, związany z kultem Dionizosa-Zagreusa
Orfizm (Orficyzm) – nurt religijny w starożytnej Grecji powstały w VII wieku p.n.e. Jest on związany z kultem Dionizosa, cechuje się wiarą w wędrówkę dusz i ich wyższości nad ciałem.
Najszerszy rozwój orfizmu datuje się na VI w. p.n.e.
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: organiczny, organizacja, organizacyjny
SJP.pl
1. część organizmu człowieka o określonej budowie i funkcji; narząd;
2. część układu automatycznego sterowania i regulacji, spełniająca określoną funkcję;
3. dziennik lub czasopismo reprezentujące poglądy organizacji politycznej, naukowej itp.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego
(1.2) praw. instytucja powoływana w celu sprawowania władzy lub nadzoru czegoś;
(1.3) zob. organy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
cienka, sztywna, bawełniana tkanina; organtyna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. cienka, sztywna, prześwitująca tkanina bawełniana;
Organdyna, organtyna (z fr. organdi za pośrednictwem niem. Organdin) – rodzaj rzadkiej, lekkiej i cienkiej, ale sztywnej tkaniny bawełnianej, niekiedy przewiewnej lub wręcz przezroczystej, określanej również jako odmiana połyskliwego batystu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
przedstawiciel rodziny ośmiopromiennych koralowców; organkowiec
SJP.pl
przyrząd do formowania i przenoszenia na nim szpalt zecerskich
Ørganek, zapisywane również jako Organek – polski zespół muzyczny wykonujący rock alternatywny. Został założony przez Tomasza Organka w 2013 roku. Skład formacji tworzą ponadto basista Adam Staszewski, perkusista Robert Markiewicz oraz klawiszowiec Tomasz Lewandowski.
SJP.pl
Wikipedia
organoid;
1. struktura cytoplazmatyczna komórek roślinnych i zwierzęcych;
2. element strukturalny ciała pierwotniaków, np. nibynóżka, rzęska, wić, wykonujący niezbędne dla życia komórki funkcje
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikrobiol. struktura występująca w cytoplazmie komórki, wyspecjalizowana do pełnienia określonej funkcji;
Organellum – każda oddzielona od cytozolu błoną plazmatyczną struktura występująca w cytoplazmie komórki, wyspecjalizowana do pełnienia określonej funkcji. Komórka prokariotyczna nie zawiera organellów komórkowych, co odróżnia ją od komórki eukariotycznej. Genofory (nukleoidy) i rybosomy nie są organellami, gdyż nie są oddzielone od otoczenia błoną komórkową. Komórki eukariotyczne zawierają podstawowy zestaw organellów błonowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do organelli, związany z organellą
Wiktionary
wewnątrzkomórkowa struktura oddzielona błoną komórkową od cytoplazmy; organella
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. organella.
Organellum – każda oddzielona od cytozolu błoną plazmatyczną struktura występująca w cytoplazmie komórki, wyspecjalizowana do pełnienia określonej funkcji. Komórka prokariotyczna nie zawiera organellów komórkowych, co odróżnia ją od komórki eukariotycznej. Genofory (nukleoidy) i rybosomy nie są organellami, gdyż nie są oddzielone od otoczenia błoną komórkową. Komórki eukariotyczne zawierają podstawowy zestaw organellów błonowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
robotnik wyspecjalizowany w budowaniu organów
SJP.pl
SJP.pl
1. pogląd filozoficzny zakładający rozwój i funkcjonowanie całej natury oraz jej różnych dziedzin w strukturach rozwijających się na wzór żywego organizmu;
2. kierunek w socjologii XIX i początku XX wieku
Organicyzm – pogląd filozoficzny i nurt w socjologii zakładający, że społeczeństwo funkcjonuje i rozwija się jak żywy organizm, a instytucje społeczne są ze sobą powiązane tak, jak części organizmu (od ich współpracy zależy sprawne funkcjonowanie społeczeństwa).
SJP.pl
Wikipedia
zwolennik pozytywizmu, pracy organicznej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) społ. zwolennik pozytywistycznej idei pracy organicznej
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: postawa właściwa organicznikom, czyli zwolennikom hasła pracy organicznej
SJP.pl
rzadko: związany z hasłami organiczników (zwolennikami hasła pracy organicznej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest organiczne
Zaburzenia psychoorganiczne – zaburzenia funkcji psychicznych, wywołane uszkodzeniem mózgu.
Wyrażenie „zaburzenia psychoorganiczne” jest terminem psychiatrycznym, znajdującym zastosowanie także w neurologii. Termin „zespół psychoorganiczny” (syndroma psychoorganicum) określa różne zaburzenia psychiczne, których przyczyną są zmiany organiczne.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przynależny do organizmów żywych, związany ze światem roślinnym lub zwierzęcym;
2. w chemii: związek, w którego skład wchodzi węgiel;
3. ściśle, nierozerwalnie związany;
4. o negatywnych uczuciach: bardzo silny, nieuzasadniony i nieusuwalny
przymiotnik
(1.1) biol. chem. będący częścią świata zwierzęcego lub roślinnego, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący
(1.2) ściśle ze sobą lub z czymś związany
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: specjalista w dziedzinie chemii organicznej
Organik – trzeci album studyjny włoskiego producenta muzycznego Roberta Milesa.Album został wydany 11 czerwca 2001 roku. Składa się z dwunastu utworów.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przestarzałe określenie na żonę organisty kościelnego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona organisty
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. pracownik kościelny odpowiedzialny za prowadzenie śpiewu i zwykle przygrywający na organach
(1.2) muz. muzyk grający na organach;
Organista – muzyk grający na organach. Najczęściej organista jest zarazem akompaniatorem liturgicznym w kościele katolickim lub akompaniatorem pieśni w kościołach protestanckich. Dobry organista powinien mieć opanowaną sztukę improwizacji, kompozycji i czytania nut a vista. Bardzo często w codziennej pracy organisty te umiejętności okazują się niezbędne.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na organach
SJP.pl
Wiktionary
dom, w którym mieszka organista
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dom lub mieszkanie kościelnego organisty
Organistówka – budynek mieszkalny będący własnością parafii, zazwyczaj ulokowany w pobliżu kościoła, przeznaczony najczęściej na mieszkanie dla pracowników świeckich parafii, np. organisty lub rektoratu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lira korbowa, rodzaj katarynki
SJP.pl
1. odnoszący się do żywego organizmu; organiczny;
2. związany z organicyzmem, poglądem, według którego cała natura i jej poszczególne części działają na podobieństwo organizmu żywego
SJP.pl
1. sposób zorganizowania czegoś;
2. grupa osób działająca razem dla osiągnięcia wspólnych celów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grupa społeczna funkcjonująca według określonych reguł, współpracująca ze sobą w celu osiągnięcia określonych celów
(1.2) sposób przygotowywania czegoś, planowaćanowania
(1.3) świadomy, przemyślany i celowy typ współpracy między ludźmi, a zwłaszcza system świadomie koordynowanej działalności dwóch lub więcej osób
Organizacja (od gr. organon, łac. organum – wyspecjalizowana część pełniąca jakąś funkcję w całości) – wieloznaczne i interdyscyplinarne pojęcie z zakresu nauk społecznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący organizacji
Wiktionary
osoba, która planuje, organizuje jakieś przedsięwzięcie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) instytucja lub osoba, do której należy zorganizowanie czegoś (np. wydarzenia)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta, która planuje, organizuje jakieś przedsięwzięcie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: organizator
SJP.pl
Wiktionary
osoba, która planuje, organizuje jakieś przedsięwzięcie
SJP.pl
1. kalendarz z notatnikiem; organizator;
2. notes elektroniczny; organizator;
3. twarda okładka z klamerkami do wpinania kartek; segregator;
4. rzecz z szufladkami lub przegródkami do przechowywania posegregowanych elementów; segregator
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podręczny notes z kalendarzem i skorowidzem kontaktów, który pomaga w zarządzaniu własnym czasem
(1.2) plastikowy pojemnik z przegródkami do uporządkowanego przechowywania drobiazgów
SJP.pl
Wiktionary
1. istota żywa;
2. ciało człowieka lub zwierzęcia rozumiane jako funkcjonalna całość;
3. zespół współpracujących elementów stanowiących jedną całość
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. istota żywa charakteryzująca się procesami życiowymi;
(1.2) med. cielesny ustrój człowieka
(1.3) przen. pewna całość złożona ze współpracujących ze sobą elementów
Organizm – istota żywa charakteryzująca się procesami życiowymi (przede wszystkim przemianą materii), której części składowe tworzą funkcjonalną całość (indywiduum) zdolną do samodzielnego życia. Badaniem różnorodności organizmów i ich klasyfikowaniem zajmuje się systematyka organizmów. Szczątki organizmów wymarłych w odpowiednich warunkach tworzą skamieniałości. Zespół cech organizmu, na które wpływają czynniki środowiskowe i genotyp, nazywa się fenotypem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. zorganizować)
(1.1) porządkować coś w określony sposób, nadawać strukturę
(1.2) podejmować szereg działań, aby określone zdarzenie mogło mieć miejsce
czasownik zwrotny niedokonany organizować się (dk. zorganizować się)
(2.1) tworzyć organizację lub zespół, jednoczyć ludzi wokół celu; zrzeszać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|organizować.
Organizowanie – jeden z procesów, czyli ciąg następujących po sobie celowo uzależnionych faz (etapów). Funkcja organizowania, jako jedna z czterech charakterystycznych funkcji procesu zarządzania (inne to: planowanie, motywowanie i kontrolowanie) obejmuje, m.in.:
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny łuszczakowatych
SJP.pl
1. mały, ustny instrument muzyczny; harmonijka ustna, harmonika
2. broń palna wielolufowa, używana w XVI i XVII wieku; śmignica
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj koralowca ośmiopromiennego; Tubipora
SJP.pl
osoba wytwarzająca organy (instrument) lub zajmująca się nimi - konserwująca je, strojąca; organomistrz (rzadsze)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. rzem. rzemieślnik budujący lub naprawiający organy
Organmistrz (niem. Orgelbauer) − budowniczy, a także często projektant, konstruktor i konserwator organów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
tworzenie się narządów w zarodkach ludzkich i zwierzęcych
Organogeneza – proces tworzenia się i rozwoju narządów, zachodzący w wyniku różnicowania się poszczególnych komórek i tkanek.
U zwierząt proces ten może zachodzić zarówno w trakcie rozwoju zarodkowego, jak i larwalnego.
U roślin narządy (organy) powstają z merystematycznych zawiązków.
SJP.pl
Wikipedia
dziedzina morfologii roślin zajmująca się budową, rozmieszczeniem, czynnościami i rozwojem organów roślin
Organografia – dział botaniki łączący dwie dziedziny wiedzy: anatomię oraz morfologię roślin, zajmujący się badaniem budowy, ukształtowania, rozmieszczenia i rozwoju narządów (organów) roślinnych oraz ich funkcji.
Z morfologii roślin jako osobna nauka została wyodrębniona w 1930 roku przez K. Goebla.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: organografia
SJP.pl
organella;
1. struktura cytoplazmatyczna komórek roślinnych i zwierzęcych;
2. element strukturalny ciała pierwotniaków, np. nibynóżka, rzęska, wić, wykonujący niezbędne dla życia komórki funkcje
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mikrobiol. struktura występująca w cytoplazmie komórki, wyspecjalizowana do pełnienia określonej funkcji
(1.2) med. nowotwór na narządach wewnętrznych
Organoid – struktura komórkowa lub tkankowa skonstruowana w warunkach in vitro z różnych typów komórek macierzystych przypominająca fizjologiczny narząd badanego w ten sposób zwierzęcia (lub człowieka). Niewielka wymiarowo struktura powstaje wskutek sterowanego, przestrzennego różnicowania i samoorganizowania się komórek. Wytwarzanie i badanie organoidów jest jednym z obszarów zainteresowania inżynierii tkankowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zrozumiany, oceniony dzięki zmysłom
SJP.pl
Organoleptyka – metoda badawcza polegająca na sprawdzeniu właściwości badanego obiektu za pomocą zmysłów.
Metoda organoleptyczna jest metodą bazująca na zmysłach:
Wikipedia
1. specjalista zajmujący się typami, pochodzeniem, budową i rozwojem narządów;
2. specjalista zajmujący się historią, budową i własnościami instrumentów muzycznych; instrumentolog, instrumentoznawca
SJP.pl
1. dział biologii zajmujący się typami, pochodzeniem, budową i rozwojem narządów;
2. dział muzykologii zajmujący się historią, budową i własnościami instrumentów muzycznych; instrumentologia, instrumentarstwo, instrumentoznawstwo
SJP.pl
1. dotyczący dziedziny nauki zajmującej się instrumentami muzycznymi; instrumentoznawczy, instrumentologiczny;
2. dotyczący działu biologii zajmującego się typami, pochodzeniem, budową i rozwojem narządów
SJP.pl
osoba wytwarzająca organy (instrument) lub zajmująca się nimi - konserwująca je, strojąca; organmistrz
Organmistrz (niem. Orgelbauer) − budowniczy, a także często projektant, konstruktor i konserwator organów.
SJP.pl
Wikipedia
przeznaczony na organy, przygotowany do wykonania na organach (np. fuga organowa, utwór organowy) lub stanowiący część tego instrumentu (np. manuał organowy, piszczałki organowe)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z organami (instrumentem), dotyczący organów
SJP.pl
Wiktionary
żel, w którym fazą rozpraszającą jest ciecz organiczna
SJP.pl
układ koloidalny, w którym ośrodek rozpraszający stanowi rozpuszczalnik organiczny
SJP.pl
cienka, sztywna, bawełniana tkanina; organdyna
Organtyna – cienka, prześwitująca tkanina wykonana z poliestru lub mieszanki poliestru z poliamidami; o splocie włosowo-wątkowym; używana w branży dekoracyjnej, np. firanki lub odzieżowej, np. sukienki.
Jednym z nowszych rodzajów organtyny jest semiorgantyna, różniąca się głównie teksturą i rozstawem nitek.
SJP.pl
Wikipedia
1. jeden z najstarszych typów w muzyce średniowiecznej Europy, będący przykładem wykorzystania techniki wielogłosowej;
2. instrument muzyczny skonstruowany w III wielu p.n.e. przez Ktesibiosa z Aleksandrii; organy wodne, hydraulos
Organum (gr. ὄργανον – organon "instrument") – gatunek średniowiecznej heterofonii, a następnie polifonii. Początkowo znaczenie terminu organum związane było z instrumentem – organami, później jednak tylko z muzyką harmonijnie zestrojoną w konsonansach. Od XII wieku organum oznaczało zwłaszcza utwory z długonutowym głosem tenorowym (zwykle jako cantus prius factus zaczerpniętym z chorału) i znajdującymi się nad nim bardziej ruchliwymi głosami.
SJP.pl
Wikipedia
duży instrument muzyczny, klawiszowy, dęty, wydający dźwięk z szeregu piszczałek
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) muz. instrument muzyczny stosowany głównie w kościołach, posiadający wiele piszczałek, klawiaturę i pedały;
(1.2) pot. geol. forma skał bazaltowych przypominająca organy (1.1)
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) M., B. i W. lm. od: organ
Organy – klawiszowy, dęty instrument muzyczny z grupy aerofonów, umieszczany najczęściej w kościołach, salach koncertowych, synagogach reformowanych i aulach.
Dźwięk w organach wytwarzany jest w wielu podzielonych na grupy (tzw. głosy) piszczałkach, przez które przepływa sprężone powietrze wytwarzane w urządzeniach do tłoczenia powietrza: miechach lub dmuchawach elektrycznych. Muzyk grający na organach (organista) siedzi przy stole gry, którego głównymi elementami są jedna lub kilka klawiatur ręcznych (manuały), klawiatura nożna (pedał) oraz przyciski (włączniki rejestrowe). Stół gry, jeśli jest umieszczony poza głównym korpusem instrumentu, nazywany jest kontuarem; umiejscowiony jest zazwyczaj przed prospektem organowym – najbardziej widoczną, ozdobną, ale i funkcjonalną, frontową częścią obudowy instrumentu (szafy organowej).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj cienkiej, przejrzystej tkaniny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. cienka, przezroczysta, lekko sztywna tkanina z nitek jedwabnych lub bawełnianych, używana do produkcji sukni ślubnych i wieczorowych oraz firanek i zasłon;
Organza – cienka, przejrzysta tkanina tradycyjnie wykonywana z przędzy jedwabnej. Obecnie tkana również z bawełny i włókien syntetycznych, takich jak poliester lub nylon.
Jej nazwa pochodzi od miasta Urgencz w Turkiestanie.
Najbardziej luksusowe tkaniny typu organza są wciąż tkane z jedwabiu. Jedwabna organza produkowana jest w zakładach położonych na terenach wzdłuż rzeki Jangcy w prowincji Zhejiang w Chinach, a jej bardziej szorstka odmiana w okolicy Bengaluru w Indiach. Luksusowe odmiany tej tkaniny są produkowane we Francji i we Włoszech.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ organza
SJP.pl
przędza nitkowana otrzymywana z kilku nitek skręconej greży
SJP.pl
→ orgazm; orgazmiczny
SJP.pl
SJP.pl
ogół środków technicznych do automatyzacji zarządzania przedsiębiorstwem, zwłaszcza w zakresie przepływu informacji
SJP.pl
moment najsilniejszego podniecenia płciowego i towarzyszącego mu równie silnego uczucia rozkoszy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) seks. szczytowy moment podniecenia w stosunku płciowym, związany z odczuwaniem rozkoszy;
Orgazm, (od starogreckiego ὀργασμός orgasmós „gwałtowne podniecenie”, od ὀργάω orgáō „pękać, świecić, gwałtownie pragnąć”), także: klimaks (od starogreckiego κλῖμαξ klîmax „wzrost”), szczytowanie – moment najsilniejszego podniecenia seksualnego i towarzyszącego mu silnego uczucia rozkoszy podczas seksu lub masturbacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ orgazm; orgastyczny, orgazmowy
SJP.pl
→ orgazm; orgastyczny, orgazmiczny
przymiotnik
(1.1) dotyczący orgazmu
SJP.pl
Wiktionary
Wikipedia
arystokrata helwecki dążący w 61 r. p.n.e. do władzy królewskiej; Orgetorix
SJP.pl
Wikipedia
rozwiązła zabawa; spotkanie towarzyskie o wysokim stopniu swobody seksualnej; hulanka; pijatyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zabawa niemoralna, nieprzyzwoita, często alkoholowa, hałaśliwa, uciążliwa dla otoczenia
(1.2) hist. początkowo muzyczny, z czasem ekstatyczny obrzęd ku czci bóstw;
(1.3) przen. przesadzona, rozbuchana różnorodność
Orgia (gr. όργιον) – obrzędy ku czci starożytnych bogów, zwłaszcza Dionizosa (Bachusa), połączone z ekstatycznymi śpiewami i tańcami. Praktykowane m.in. w starożytnej Grecji, Egipcie i Rzymie, w kulturze masowej kojarzone także z wyuzdaniem seksualnym i libacją alkoholową.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ orgia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z orgią (grupową zabawą seksualną)
(1.2) książk. związany z orgią (głośną, pijacką, narkotykową zabawą)
(1.3) książk. związany z orgią (przesadzoną, rozbuchaną różnorodnością)
(1.4) przen. związany z orgią (przesadzonym zachowaniem)
(1.5) hist. związany z orgią (ekstatycznymi obrzędami ku czci bogów, w szczególności Dionizosa)
SJP.pl
Wiktionary
psychoza objawiająca się stanami ekstatycznego podniecenia
SJP.pl
rozwiązła zabawa; spotkanie towarzyskie o wysokim stopniu swobody seksualnej; hulanka; pijatyka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we wschodniej Mołdawii;
Orgiejów (rum. Orhei, rum. cyrylica Орхэи) – miasto we wschodniej Mołdawii, stolica rejonu Orgiejów; liczy 24,1 tys. mieszk. (2005), sobór z XVII wieku, pozostałości zamku (XIV-XV w.).
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orgiejowem, dotyczący Orgiejowa
Wiktionary
spotkanie towarzyskie o wysokim stopniu swobody seksualnej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od orgia
(1.2) przen. żart. pot. frywolna zabawa w małym gronie osób
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ezot. mistyczna energia stanowiąca uniwersalną siłę życiową wpływającą na organizmy i zjawiska kosmiczne;
Wiktionary oraz Wikipedia
Orchan, także Orhan lub Urchan (ur. 1281, zm. w 1362 – drugi władca Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów panujący w latach ok. 1324/1326 – 1362. Syn i następca Osmana I. Władzę po nim objął jego syn Murad I.
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj afrykańskich antylop
Oribi smukłonogi (Ourebia ourebi) – smukła, bardzo szybko biegająca afrykańska antylopa z rodziny wołowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju oribi (Ourebia) Laurillard, 1842.
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Federacji Rosyjskiej; Orenburg
Orenburg (ros. Оренбург, w latach 1938–1957 Czkałow) – miasto obwodowe w zachodniej Rosji. Położone nad rzeką Ural, w jej środkowym biegu przy ujściu Sakmary, na granicy dwóch kontynentów: Europy oraz Azji.
Miasto zostało założone w 1743 jako twierdza. W latach 1938–1957 na cześć Walerego Czkałowa nosiło nazwę Czkałow.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Orienburg (miasto w Rosji)
SJP.pl
kraje wschodnie; Wschód, Orient
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kult. kraje wschodnie, w odniesieniu do Azji i północno-wschodniej Afryki
Orient (łac. wschód) – określenie oznaczające tereny leżące na wschód od Europy. Pierwotnie oznaczał wschodnią część cesarstwa rzymskiego. Współcześnie może odnosić się do samego Bliskiego Wschodu, bądź Bliskiego Wschodu, Maghrebu i całego świata muzułmańskiego po Indonezję; bądź do całej Azji, niejednokrotnie wraz z Afryką. Przedmiot badań orientalistyki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umiejętność rozpoznawania określonych miejsc i kierunków w terenie
(1.2) ustawienie, pozycja względem jakiegoś punktu odniesienia
(1.3) rozeznanie w sytuacji, jakimś zagadnieniu oraz umiejętność ich oceny
(1.4) określone poglądy polityczne lub preferencje seksualne
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dotyczący orientacji - rozpoznawania terenu (np. znaki orientacyjne);
2. określający coś w przybliżeniu
przymiotnik
(1.1) dotyczący orientacji
SJP.pl
Wiktionary
znawca języków i kultur ludów Północnej Afryki, Bliskiego i Dalekiego Wschodu
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
związany z nauką o językach i kulturze ludów Orientu; wschodoznawstwo
przymiotnik
(1.1) dotyczący orientalistyki
SJP.pl
Wiktionary
1. nauka o językach i kulturze ludów Północnej Afryki, Bliskiego i Dalekiego Wschodu;
2. wydział na uniwersytecie zajmujący się tą nauką
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. nauka o kulturach Orientu;
(1.2) pot. wydział na uniwersytecie zajmujący się orientalistyką (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nadawanie cech orientalnych; uleganie wpływom orientalnym; orientalizowanie
SJP.pl
1. zapożyczenie przejęte z języków orientalnych;
2. cechy charakterystyczne dla kultury Wschodu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz lub zwrot zapożyczony z języków orientalnych
Orientalizm (z łac. orientalis – „wschodni”) – szczególnie utrwalona w kulturze Zachodu forma egzotyzmu polegająca na uzewnętrznieniu i akcentowaniu w tworach kultury fascynacji kulturami Wschodu, szczególnie hinduską, japońską, arabską, perską, chińską.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wschodni
przymiotnik
(1.1) związany z Orientem, dotyczący Orientu
SJP.pl
Wiktionary
rozległy teren hodowlano-wystawienniczy z elementami kultury strefy orientalnej
SJP.pl
bieg na orientację
Bieg na orientację (BnO, ang. foot orienteering) – nieolimpijska dyscyplina sportowa, w której zawodnik, posługując się mapą i kompasem, ma za zadanie w jak najkrótszym czasie przebiec określoną trasę wyznaczoną w terenie (zazwyczaj jest to las) przez punkty kontrolne. Przebieg pomiędzy punktami kontrolnymi jest dowolny i właśnie wybór wariantu przebiegu stanowi istotę biegu na orientację.
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. zorientować)
(1.1) pomagać w rozeznaniu w czymś
(1.2) nadawać określone położenie, kierunek
czasownik zwrotny niedokonany orientować się (dk. zorientować się)
(2.1) mieć rozeznanie w czymś
(2.2) potrafić określić własne położenie
(2.3) wybierać daną orientację
(2.4) podporządkowywać swoje działania pewnym celom
Wiktionary
chorągiew, sztandar, znaki będące symbolem oddania sprawie; oriflamme
Oriflamme (łac. aurea flamma – „złoty płomień”) – nazwa bojowego proporca królów Francji.
Pierwotnie był to kościelny proporzec opactwa Saint Denis. Ze względu na szczególną rolę św. Dionizego jako patrona Francji i znaczenie symboliczne samego opactwa od XII wieku przyjęty przez królów Francji jako bojowy proporzec. Pierwszy raz Oriflamme jako bojowego proporca użył Ludwik VI w 1121 roku w wojnie z cesarzem Henrykiem V. Niektórzy autorzy uważają jednak, że był to ten sam proporzec co gonfanon Karola Wielkiego, znany jako Montjoie.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: oriflejm]
1. firma kosmetyczna;
2. marka kosmetyków
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: oriflam] chorągiew, sztandar, znaki będące symbolem oddania sprawie; oriflama
Oriflamme (łac. aurea flamma – „złoty płomień”) – nazwa bojowego proporca królów Francji.
Pierwotnie był to kościelny proporzec opactwa Saint Denis. Ze względu na szczególną rolę św. Dionizego jako patrona Francji i znaczenie symboliczne samego opactwa od XII wieku przyjęty przez królów Francji jako bojowy proporzec. Pierwszy raz Oriflamme jako bojowego proporca użył Ludwik VI w 1121 roku w wojnie z cesarzem Henrykiem V. Niektórzy autorzy uważają jednak, że był to ten sam proporzec co gonfanon Karola Wielkiego, znany jako Montjoie.
SJP.pl
Wikipedia
japońska sztuka składania papieru w różnorodne kształty, bez używania kleju i cięcia papieru
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) szt. technika artystycznego składania papieru, pochodząca z Chin, rozwinięta w Japonii;
(1.2) pot. artefakt wykonany w technice origami (1.1)
przymiotnik
(2.1) taki, który jest zrobiony w technice origami (1.1)
Origami (jap. 折り紙 ori-gami; (1) składany papier, (2) kolorowy papier używany do składania figur) – sztuka składania papieru, pochodząca z Chin, rozwinięta w Japonii i dlatego uważa się ją za tradycyjną sztukę japońską. W XX w. ostatecznie ustalono, że w procesie robienia klasycznego origami nie należy ciąć, kleić i dodatkowo ozdabiać.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się origami
Wiktionary
zapachowa kompozycja kwiatowa z przewagą goździka i kwiatu pomarańczy
SJP.pl
wieloletnia roślina zielna z rodziny wargowych (jasnotowatych), o drobnych liściach i różowych lub białych kwiatach zebranych w podbaldachy, rosnąca w Europie i Azji, używana jako ziele lecznicze i przyprawa; oregano, lebiodka pospolita, dziki majeranek
SJP.pl
Wikipedia
język nowoindoaryjski używany we wschodnich Indiach; odri; utkali
rzeczownik
(1.1) jęz. język indoaryjski używany w indyjskim stanie Orisa;
Język orija (ଓଡ଼ିଆ, trl. oṛiā; ang. Odia, uprzednio Oriya; hindi ओड़िया, trb. orija, trl. oṛiyā, uprzednio उड़िया, trb. urija, trl. uṛiyā) – język z podgrupy wschodniej grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich. Posługuje się nim ok. 32 mln osób zamieszkujących indyjski stan Orisa, gdzie jest językiem urzędowym. Ma własny system pisma, tzw. alfabet sylabiczny orija.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
uszczelka w kształcie torusa
O-ring, pierścień uszczelniający o przekroju kołowym – rodzaj uszczelki w kształcie torusa. O-ringi wulkanizowane są w dowolnych wymiarach, określonych odpowiednią normą. Wymiary średnicy sznura zawierają się w przedziale od około 0,35 do 12 mm, natomiast średnicy wewnętrznej wynoszą do 5000 mm.
SJP.pl
Wikipedia
→ oring
SJP.pl
rzeka w Wenezueli
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Ameryce Południowej w Wenezueli i Kolumbii;
Orinoko (hiszp. Río Orinoco) – rzeka w Wenezueli, na krótkim odcinku wyznaczająca granicę tego kraju z Kolumbią.
Wypływa z gór południowej Wenezueli (pasmo Serranía de Parima w Parku Narodowym Parima-Tapirapecó) i zatacza wielkie półkole wokół Wyżyny Gujańskiej, uchodząc deltą do Atlantyku naprzeciw Trynidadu. Środkowa część wylewa w porze deszczowej tworząc jedne z największych bagien na świecie i zróżnicowanych ekoregionów na Ziemi – llanos. W porze deszczowej Orinoko przelewa się poprzez rzeki Casiquiare i Rio Negro do Amazonki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. samochód typu Ford Orion;
2. modraszek orion - motyl z rodziny modraszkowatych, chroniony w Polsce; modraszek rozchodnikowiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. olbrzym i myśliwy beocki; kochanek Eos, po śmierci przeniesiony na firmament jako gwiazdozbiór Oriona (2.1);
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(2.1) astr. gwiazdozbiór równikowy;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
„Orione” – nazwa noszona na przestrzeni dziejów przez kilka okrętów Regia Marina i Marina Militare:
Wikipedia
rój meteorów związanych z kometą Halleya
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) astr. rój meteorów związany z kometą Halleya, którego radiant znajduje się na pograniczu konstelacji Oriona i Bliźniąt, obserwowany rokrocznie około 21 października;
Orionidy (008 ORI) – rój meteorów związany z kometą Halleya (tak jak Eta Akwarydy). Radiant znajduje się na pograniczu konstelacji Oriona i Bliźniąt. Rój jest widoczny pomiędzy 2 października a 7 listopada. Maksimum ma miejsce 21 października. W jego trakcie możemy obserwować ok. 20-30 meteorów na godzinę. Prędkość roju wynosi 66 km/s.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia zakonnego Małe Dzieło Boskiej Opatrzności
Orioniści, Małe Dzieło Boskiej Opatrzności, Parvum Opus Divinae Providentiae (Filii Divinae Providentiae, FDP) – katolickie zgromadzenie zakonne założone przez ks. Alojzego Orione w 1893 r. w Tortonie we Włoszech, z siedzibą władz generalnych w Rzymie.
Wiktionary oraz Wikipedia
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica ze zgromadzenia zakonnego Siostry Małe Misjonarki Miłosierdzia
SJP.pl
Wiktionary
stan w Indiach
Orisa (hindi ओड़िशा, trb.: Oriśa, trl.: Oṛiśā; orija ଓଡ଼ିଶା, trb.: Oriśa, trl.: Oṛiśā; ang. Odisha; do 2011 hindi उड़ीसा, trb.: Urisa, trl.: Uṛīsā; ang. Orissa) – jeden ze stanów Indii położony we wschodniej części kraju, nad Zatoką Bengalską. Głównymi miastami poza stolicą są: Katak i Puri.
SJP.pl
Wikipedia
lek syntetyczny z grupy sulfonamidów, o przedłużonym i szerokim zakresie działania; stosowany głównie w stanach zapalnych płuc, oskrzeli, zatok przynosowych, ucha środkowego i migdałków
SJP.pl
nazwa zbiorcza bóstw w wierzeniach Jorubów
Orisza (w języku joruba òrìṣà) – siły natury wyznawane w tradycji Joruby, bezpośrednia manifestacja najwyższego boga, nazywanego Olóòrun (Olódumàrè). Orisza miały powstać z ciała Obatali.
SJP.pl
Wikipedia
wulkan w Meksyku
SJP.pl
Wikipedia
potworny olbrzym mityczny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) liter. fant. rosły człekokształtny potwór z zieloną skórą;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) przen. pogard. rosyjski żołnierz, okupant
Orkowie (ang. Orcs) – rodzaj humanoidalnych ras występujących w wielu utworach fantastycznych (głównie fantasy). Pierwotnie wykreowani przez J.R.R. Tolkiena w jego autorskim legendarium, pojawili się następnie w szeregu innych fikcyjnych uniwersów. Zazwyczaj orkowie przedstawiani są jako rasa agresywnych i brutalnych antagonistów, jednak nie jest to regułą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. oranie; przenośnie: harówka;
2. drapieżny ssak morski z rodziny delfinów; miecznik
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Orcinus orca|L.|ref=tak., drapieżny gatunek delfina, ubarwiony w czarno-białe plamaamy;
(1.2) roln. czynność rozdrabniania i odwracania wierzchniej warstwy gleby;
(1.3) pot. przen. ciężka bądź wyczerpująca praca
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: ork
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
archipelag na Oceanie Atlantyckim
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. archipelag na północ od wybrzeży Szkocji, na granicy Morza Północnego i otwartego Oceanu Atlantyckiego;
Orkady (ang. Orkney Islands, wym. [ˌɔːknɪˈaɪləndz]; gael. Àrcaibh) – archipelag na północ od wybrzeży Szkocji, na granicy Morza Północnego i otwartego Oceanu Atlantyckiego. W jego skład wchodzi 67 wysp o łącznej powierzchni 990 km². Około 20 z nich jest zamieszkanych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Orkadów; osoba z tego archipelagu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Orkadów; kobieta z tych wysp
Wiktionary
→ Orkady (grupy wysp)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orkadami, dotyczący Orkadów
SJP.pl
Wiktionary
gwałtowny, silny wicher, zwykle połączony z burzą; huragan, nawałnica
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. silny wiatr połączony z burzą
(1.2) geogr. cyklon tropikalny formujący się w pewnych rejonach Oceanu Indyjskiego
Osoby
Statki
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ orkan
SJP.pl
wieloosobowy zespół instrumentalny, który pod kierownictwem dyrygenta wykonuje różnorodne utwory muzyczne
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. wieloosobowy zespół instrumentalny, który pod kierownictwem dyrygenta wykonuje utwory muzyczne;
Orkiestra – duży zespół instrumentalny, liczący zazwyczaj od kilkunastu do kilkudziesięciu, a nawet ponad stu instrumentalistów. W celu synchronizacji gry takiej liczby wykonawców w orkiestrze potrzebny jest dyrygent.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
opis partyturowy użycia poszczególnych instrumentów w utworze orkiestrowym
Instrumentacja (też orkiestracja) – pojęcie używane w muzyce, zwłaszcza w kompozycji; ma wiele znaczeń:
SJP.pl
Wikipedia
→ orkiestra; orkiestrowy
SJP.pl
muzyk grający w orkiestrze
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. członek orkiestry
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta grająca w orkiestrze
SJP.pl
Wiktionary
kompozytor tworzący utwory dla orkiestry
SJP.pl
SJP.pl
mechaniczny instrument muzyczny; orchestrion
SJP.pl
wydzielone miejsce w teatrze, operze itp., przeznaczone dla orkiestry
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) teatr. wydzielone miejsce w teatrze, operze itp., przeznaczone dla orkiestry;
Orkiestron, podscenie – w operze i teatrze, zwłaszcza muzycznym, miejsce przeznaczone dla orkiestry. Inne nazwy to fosa orkiestrowa, kanał dla orkiestry.
Orkiestrony bywają różnej wielkości, zazwyczaj jednak są wystarczająco duże, by pomieścić orkiestrę lub zespół instrumentalistów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orkiestrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. muz. nuty utworu wykonywanego przez orkiestrę
Wiktionary
→ orkiestra; orkiestralny
przymiotnik
(1.1) związany z orkiestrą, wchodzący w jej skład; przeznaczony na orkiestrę
SJP.pl
Wiktionary
1. gatunek jęczmienia nagoziarnistego
2. gatunek pszenicy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) astr. nieokresowa, jednopojawieniowa kometa o numerze C/1925 G1;
Pszenica orkisz, orkisz, szpelc (Triticum aestivum subsp. spelta) – gatunek zboża z rodziny wiechlinowatych). Roślina popularna w średniowieczu, współcześnie rzadko uprawiana.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący orkiszu (Triticum spelta L.)
(1.2) wykonany z ziarna orkiszu
Wiktionary
Orkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wieś położona 11 km na północ od Śremu, przy drodze powiatowej nr 2464 z Świątnik do Zbrudzewa, nad rozlewiskami i starorzeczami Warty.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
odnoszący się do orka (potwornego, mitycznego olbrzyma), np. orkowe spojrzenie
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z orkiem, dotyczący orka
(1.2) związany z orką / oraniem, dotyczący orki / orania
(1.3) związany z orką (delfinem), dotyczący orki (delfina)
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do orka, będący jego własnością
(2.2) należący do orki (delfina), będący jej własnością
SJP.pl
Wiktionary
w mitologii rzymskiej: bóstwo śmierci
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mitrzym. demon śmierci z mitologii Starożytnego Rzymu;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) astr. duża planetoida transneptunowa obiegająca Słońce w pasie Kuipera;
Orkus – w mitologii rzymskiej demon śmierci. Utożsamiany z Tanatosem, Plutonem, Dis Paterem i w mniejszym stopniu, z Hadesem. Imię to dotyczy karzącego aspektu bóstwa, w szczególności karania śmiercią i dręczenia po śmierci grzeszników łamiących dane słowo, kłamców, zdrajców. Jego imieniem określano także świat podziemny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
charakterystyczny dla orła, pochodzący od orła
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. urlop
Wiktionary
[czytaj: orlend] nazwa kilku miejscowości i gmin w USA
Miejscowości w USA:
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w stanie Floryda, w hrabstwie Orange;
2. miejscowość w stanie Oklahoma, w hrabstwie Logan;
3. Orlando Bloom - brytyjski aktor filmowy;
4. piłkarz brazylijski, mistrz świata z 1958 roku;
5. melodramat z 1992 r. w reż. Sally Potter
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(2.1) geogr. toponim, nazwa kilku miast w USA
Orlando – miasto leżące w regionie usianym jeziorami, w południowej części Stanów Zjednoczonych, w stanie Floryda, siedziba hrabstwa Orange. Według spisu z 2020 roku liczy 307,6 tys. mieszkańców i jest czwartym co do wielkości miastem Florydy. Obszar metropolitalny Orlando–Kissimmee–Sanford obejmuje 2,7 mln mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Orla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. urlop
Wiktionary
1. pisklę orła; orlę;
2. potocznie:
a) nowoczesne boisko ze sztuczną nawierzchnią, przeznaczone dla dzieci w wieku przedszkolnym;
b) osoba należąca do Orląt Lwowskich - młodych obrońców polskiego Lwowa z lat 1918-1920
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pisklak orła
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pisklę orła
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. pisklak orła
(1.2) przen. hist. młody obrońca polskiego Lwowa z lat 1918–1920;
Orlę – polski film niemy z 1927 roku. Film nie zachował się do naszych czasów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. gatunek niewielkiego, okrytozalążkowego drzewa z rodziny arnotowatych, rosnącego w Ameryce Środkowej i na Hawajach; drzewko orleańskie, arnota właściwa;
2. pomarańczowy barwnik wydobywany z miąższu owoców tej rośliny;
3. lekka tkanina półwełniana
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowej Francji, nad Loarą;
(1.2) geogr. zob. Nowy Orlean.
Orlean (fr. Orléans, wymowa) – miasto i gmina w środkowej Francji, położone nad Loarą. Stolica Regionu Centralnego-Doliny Loary i departamentu Loiret. Ważny ośrodek przemysłowy i usługowy. Według danych na rok 2008 gminę zamieszkiwało 116 515 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 4239 osób/km².
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Orleanu (miasta)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Orleanii
SJP.pl
Wiktionary
kraina historyczna we Francji; Orlean
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Regionie Centralnym we Francji, położona w dolinie Loary, jej głównym ośrodkiem jest Orlean;
Orleania (Orlean lub z fr. Orléanais) – kraina historyczna w Regionie Centralnym we Francji, położona w dolinie Loary, w granicach departamentów Loiret, Loir-et-Cher i Eure-et-Loir. Jest częścią płaskowyżu Beauce. Głównym jej miastem i stolicą jest Orlean. Zabytkami są liczne zamki gotycko-renesansowe (m.in. zamek w Blois).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
mieszkanka Orleanu (miasta)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Orleanii
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Orlean
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orleanem, dotyczący Orleanu
(1.2) związany z Orleanią, dotyczący Orleanii
SJP.pl
Wiktionary
→ orlę
SJP.pl
Polski Koncern Naftowy Orlen SA - polska firma paliwowa, jeden z największych europejskich dystrybutorów produktów ropopochodnych
Orlen Spółka Akcyjna (dawniej Polski Koncern Naftowy Orlen Spółka Akcyjna, PKN Orlen) – polski koncern wielobranżowy, operujący na rynkach biopaliw, gazownictwa (poszukiwania i wydobycie, logistyka i dystrybucja oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna gazu ziemnego), energii elektrycznej i cieplnej, petrochemii, prasowym, produkcji nawozów sztucznych, poszukiwań, wydobycia i przerobu ropy naftowej oraz sprzedaży detalicznej. W grupie kapitałowej w 2022 roku zatrudnionych było około 65 tysięcy pracowników. W roku 2022 w zakresie przychodów koncern sytuował się na 155. pozycji na świecie. W 2022 roku nastąpiło znaczące zwiększenie skali działalności koncernu w wyniku przejęcia przez połączenie ze spółkami Grupa Lotos oraz Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo. Zrealizowane przejęcia wpisują się w strategiczną politykę koncernu, dążącego do budowy dużej, zdywersyfikowanej w zakresie źródeł przychodów organizacji, rozwijającej w szczególności niskoemisyjne i zeroemisyjne źródła energii elektrycznej, podobnie jak inne duże podmioty europejskie i globalne, operujące pierwotnie głównie na rynku oil&gas. Spółka deklaruje osiągnięcie neutralności emisyjnej do 2050 roku.
SJP.pl
Wikipedia
rząd ryb chrzęstnoszkieletowych zaliczany do płaszczek
Orleniokształtne (Myliobatiformes) – rząd płaszczek z gromady ryb chrzęstnoszkieletowych (Elasmobranchii), obejmujący między innymi manty, ogończe, orlenie i płaszczki słodkowodne.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina morskich ryb z rzędu orleniokształtnych
Orleniowate (Myliobatidae) – rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowych zaliczana do rzędu orleniokształtnych (Myliobatiformes).
SJP.pl
Wikipedia
→ Orlen
SJP.pl
charakterystyczny dla orła, pochodzący od orła
przymiotnik
(1.1) związany z orłem, dotyczący orła
(1.2) charakterystyczny dla orła, podobny do orła
SJP.pl
Wiktionary
1. samica orła;
2. wysoka paproć z rodziny paprotkowatych;
3. potocznie: odważna kobieta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. samica orła
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Ichthyaetus ichthyaetus|Pallas|ref=tak., duży ptak wodny z rodziny mewowatych;
(1.3) bot. paproć z rodzaju nazwa systematyczna|Pteridium||ref=nie.;
(1.4) przen. odważna kobieta
(1.5) peryfr. kobieta kierująca samolotem
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek żółwia z rodziny batagurowatych; żółw malajski olbrzymi
Orlicja, żółw malajski olbrzymi (Orlitia borneensis) – gatunek żółwia z rodziny batagurowatych (Geoemydidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Orlitia Gray, 1873. Krytycznie zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rzeką Orlicą, dotyczący rzeki Orlicy
(1.2) związany z górą Orlicą, dotyczący góry Orlicy
(1.3) związany z wsią Orlice, dotyczący wsi Orlice
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
kosmopolityczna paproć z rodziny paprotkowatych, rosnąca na obszarach zwrotnikowych i śródziemnomorskich; uprawiana często jako pokojowa roślina doniczkowa; zgasiewka
SJP.pl
Wikipedia
o cechach orliczkowatych (rodzina paproci)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach orliczkowatych (rodzina paproci)
SJP.pl
1. młody orzeł; orlę;
2. kwiat z rodziny jaskrowatych;
3. ptak drapieżny z rodziny orłów;
4. w sporcie: rodzaj sekcji młodzieżowej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) lotn. marka samolotu produkowanego przez Państwowe Zakłady Lotnicze;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w gminie Brusy;
(2.2) geogr. osada leśna w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta;
(2.3) geogr. szczyt w Sudetach;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
roślina z rodziny baldaszkowatych
SJP.pl
Orlikowo – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Jedwabne
Orlikowo położone jest ok. 6 km na północny zachód od Jedwabnego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jakuba Apostoła w Jedwabnem.
Wikipedia
nazwisko
Orlikowski (Raduń-Orlikowski, Nowina odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Nowina.
SJP.pl
Wikipedia
→ orlik
SJP.pl
Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
szwedzki, żaglowy okręt wojenny używany w wojnach polsko-szwedzkich w XVI i XVII wieku
SJP.pl
sztuczne włókno akrylowe do wyrobu dzianin i tkanin dekoracyjnych
Poliakrylonitryl (PAN) – polimer otrzymywany w wyniku polimeryzacji akrylonitrylu.
SJP.pl
Wikipedia
mający doskonały wzrok; obdarzony przenikliwym spojrzeniem
SJP.pl
w żeglarstwie: zbiorowe pomieszczenie mieszkalne załogi na statku; kubryk, lawiza
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
port lotniczy Paryża
Orly – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Dolina Marny. Przez miejscowość przepływa Sekwana.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 21 646 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 3236 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Orly plasuje się na 131. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 569.).
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: ormiański
SJP.pl
nazwisko
Orman (maced. Орман) – wieś w południowo-zachodniej Macedonii Północnej, w gminie Ochryda.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Ormesson – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Sekwana i Marna.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 203 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 53 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Ormesson plasuje się na 989. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 764.).
SJP.pl
Wikipedia
naród zamieszkujący na terenach Armenii
SJP.pl
Wikipedia
obywatel Armenii; Armeńczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) osoba narodowości ormiańskiej
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj zakrzywionej szabli tatarskiej z XVII wieku; ordynka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. kobieta narodowości ormiańskiej
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Ormianie
przymiotnik
(1.1) związany z Ormianami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Armenii;
Język ormiański, język armeński (orm. Հայերեն trb. hajeren) – język z rodziny języków indoeuropejskich z grupy satem, stanowiący w niej samodzielną gałąź (patrz: języki ormiańskie). Język narodu Ormian. Obecnie używany jest w Republice Armenii, gdzie jest językiem urzędowym, a także w Gruzji, Iranie, Syrii, Rosji, w Libanie i w 24 innych państwach przez 6 milionów ludzi. Był także, obok rosyjskiego, jednym z dwóch języków urzędowych nieistniejącej już Republiki Górskiego Karabachu – separatystycznego państwa, które przestało istnieć 1 stycznia 2024 r. w wyniku przegrania walk z Azerbejdżanem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący Armenii i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem ormiańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem ormiańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku ormiańskim
Wiktionary
SJP.pl
skrót od: Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej - paramilitarna organizacja w PRL-u
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = hist. Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej;
SJP.pl
Wiktionary
funkcjonariusz ORMO (Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej); ormowiec
SJP.pl
przymiotnik od: ORMO (Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej); ormowski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ORMO, charakterystyczny dla funkcjonariuszy ORMO
SJP.pl
Wiktionary
funkcjonariusz ORMO (Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej); ORMO-wiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. członek ORMO
Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej (ORMO) – paramilitarna organizacja społeczna wspierająca Milicję Obywatelską, powołana uchwałą Rady Ministrów z 21 lutego 1946 i, wydanego na podstawie tej uchwały – zarządzenia ministra bezpieczeństwa publicznego z 22 lutego 1946, zaś rozwiązana ustawą uchwaloną przez Sejm 23 listopada 1989.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: ORMO (Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej); ORMO-wski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ORMO, charakterystyczny dla funkcjonariuszy ORMO
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. lub rzad. związany z Ormuzem, dotyczący Ormuzu (miasta, cieśniny lub wyspy)
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. cieśnina Oceanu Indyjskiego pomiędzy Zatoką Perską od zachodu a Zatoką Omańską od wschodu, której północne wybrzeże należy do Iranu, a południowe do Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Omanu
(1.2) geogr. wyspa w Iranie, w ostanie Hormozgan, w cieśninie Ormuz (1.1)
(1.3) geogr. adm. miasto w południowym Iranie, w ostanie Hormozgan, na wyspie Ormuz (1.2);
Wiktionary oraz Wikipedia
w mazdaizmie i zaratusztrianizmie: bóg dobra, światła, mądrości i prawdy, walczący z Arymanem, bogiem zła; Ahura Mazda
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od ornat
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od ornament
Wiktionary
SJP.pl
motyw zdobniczy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. motyw zdobniczy stosowany w architekturze, sztuce, rzemiośle artystycznym;
(1.2) muz. dźwięk lub grupa dźwięków służących do urozmaicenia i ożywienia melodii
(1.3) typogr. rodzaj czcionki dającej w druku odbitkę elementu zdobniczego;
Ornament – ozdobnik
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. motywy zdobnicze w danym dziele sztuki lub stylu;
2. sposób zdobienia za pomocą ornamentów;
3. środki stylistyczne ożywiające utwór literacki
SJP.pl
SJP.pl
1. → ornament; ornamentowy;
2. odnoszący się do ornamentyki w muzyce
SJP.pl
→ ornament; ornamentalny
SJP.pl
motywy zdobnicze, stosowane w sztukach plastycznych; zdobnictwo
SJP.pl
w liturgii katolickiej: wierzchnia szata noszona przez księdza podczas mszy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kośc. wierzchnia szata liturgiczna prezbiterów;
(1.2) daw. środ. polit. worek na materiały agitacyjne (bibułę)
(1.3) daw. środ. polit. broń noszona pod wierzchnim ubraniem
Ornat (łac. „ornare” – ozdabiać; „ornatus” – ubiór ozdobiony, wspaniały, strojny, ozdoba) – w liturgii rzymskokatolickiej, starokatolickiej, luterańskiej i anglikańskiej główna szata liturgiczna, zakładana przez duchownego do mszy świętej i czynności, które łączą się z nią bezpośrednio. W obrządku bizantyjskim odpowiednikiem ornatu jest felonion (fiełoń).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj dinozaura z podrzędu cerapodów
Ornatotol (Ornatotholus) – rodzaj dinozaura należący do grupy pachycefalozaurów. Prawdopodobnie reprezentuje młodocianą formę Stegoceras.
SJP.pl
Wikipedia
Ornatowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Grabowiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Grabowiec. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 197 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ornatwm, dotyczący ornatu
Wiktionary
mieszkaniec Ornety
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ornety
(1.2) osoba pochodząca z Ornety, urodzona w Ornecie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Ornety
SJP.pl
→ Orneta
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ornetą, dotyczący Ornety
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
Orneta (niem. Wormditt, prus. Wurmedītin) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Orneta, położone na Równinie Orneckiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa elbląskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Orneta liczyła 8007 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z ptakami
Wiktionary
rozsiewanie diaspor (np. nasion, zarodników) za pośrednictwem ptaków
Ornitochoria (ptakosiewność) – rozsiewanie diaspor przez ptaki. Ornitochoria jest jednym z rodzajów zoochorii, czyli zwierzęcosiewności. Rozprzestrzenianie przez ptaki ma najczęściej formę endozoochorii, możliwe jest także ektozoochoria (epizoochoria) i synzoochoria.
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący ornitochorii
SJP.pl
rodzaj dinozaura z podrzędu teropodów
Ornitodesm (Ornithodesmus cluniculus) – niewielki teropod z rodziny ornitodesmów (Ornithodesmidae).
Żył w epoce wczesnej kredy (ok. 130 mln lat temu) na terenach współczesnej Europy. Jego szczątki znaleziono Wielkiej Brytanii.
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel kladu archozaurów obejmującego m.in. dinozaury
SJP.pl
przedstawiciel kladu archozaurów obejmującego m.in. dinozaury
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. awifauna.
Awifauna (ornitofauna) – ogół gatunków ptaków zamieszkujących określony obszar geograficzny, rodzaj środowiska (biotop) lub żyjących w określonym okresie geologicznym. Opisem awifauny zajmuje się działornitologii nazywany awifaunistyką.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lęk przed ptakami
Wiktionary
Ornitogamia – jest jednym z zoogamicznych sposobów zapylania i oznacza zapylanie kwiatów przez ptaki. Dotyczy około 2000 gatunków należących do 50 rodzin, żyjących w tropikach i subtropikach, które odżywiają się produktami kwiatów, a głównie nektarem np. kolibry, nektarniki, szlarniki, drepanisy, lory, miodojady, czerwonki.
Wikipedia
rodzaj dinozaura z rodziny troodonów
Zaurornitoid (Saurornithoides) – dinozaur z rodziny troodonów.
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w zakresie ornitologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) biol. specjalista w zakresie ornitologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) biol. specjalistka w dziedzinie ornitologii
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gałąź zoologii zajmująca się badaniem ptaków
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. dział zoologii, nauka o ptakach;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący ornitologii lub ornitologów (np. atlas ornitologiczny, rezerwat ornitologiczny)
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z ornitologią, dotyczący ornitologii
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
wróżenie z lotu ptaków
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. wróżenie z zachowań ptaków
Ornitomancja (z gr. ornis „ptak” i manteja „wieszczenie, wyrocznia”) – wróżenie z lotu ptaków. Ornitomancja była najbardziej znana na terenie Fenicji oraz w antycznym Rzymie. W Rzymie nadano jej niemal religijną rangę. W religii Hurytów i Hetytów odgrywała bardzo ważną rolę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj roślinożernego dinozaura z grupy iguanodonów; mochlodon, oligozaur, onychozaur, rabdodon
SJP.pl
dwunożny, podobny do strusia dinozaur z podrzędu teropodów, żyjący w późnej kredzie
SJP.pl
przedstawiciel grupy dinozaurów z rzędu ptasiomiednicznych
SJP.pl
Wikipedia
podrząd ptasiomiednicznych dinozaurów, żyjących w okresie kredowym i jurajskim; ptasionogie
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. statek powietrzny zdolny do latania poprzez trzepotanie skrzydłami;
Skrzydłowiec (ornitopter) – aerodyna napędzana ruchem powierzchni nośnych pracujących tak, jak skrzydła u ptaków. Poza modelami, jedna z nielicznych praktycznych realizacji została dokonana przez profesora Jamesa DeLauriera z Uniwersytetu Toronto Institute for Aerospace Studies w 2006.
Pierwszy polski skrzydłowiec, Ornitopter Boratiniego, powstał w 1648.
Wiktionary oraz Wikipedia
wirusowa choroba odzwierzęca objawiająca się zapaleniem płuc, przenoszona przez ptaki (głównie papugi); choroba papuzia; papuzica
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. odzwierzęca choroba zakaźna wywołana przez bakterie Chlamydia psittaci;
Ornitoza, zwana także papuzicą – odzwierzęca choroba zakaźna, wywołana przez drobnoustrój Chlamydia psittaci.Człowiek zaraża się najczęściej od ptactwa domowego i gospodarskiego (papugi, kanarki, indyki, kaczki, gołębie) wskutek wdychania (droga kropelkowa) pyłu, cząsteczek zawierających drobiny wysuszonego kału. Opisywane są również zakażenia od chorego człowieka, które charakteryzują się cięższym przebiegiem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ornitozą, dotyczący ornitozy
Wiktionary
rodzaj drapieżnego gada naczelnego
Ornitozuch (Ornithosuchus) – drapieżny wymarły archozaur z grupy Crurotarsi (obejmującej krokodyle i archozaury bliżej spokrewnione z nimi niż z ptakami). Żył w triasie około 220 mln lat temu na terenie dzisiejszej Szkocji. Długość ciała ok. 2,2 metrów.
SJP.pl
Wikipedia
aminokwas nie wchodzący w skład białek, produkt przemiany argininy oraz kwasu glutaminowego
Ornityna – organiczny związek chemiczny z grupy α-aminokwasów, nienależący do 20 podstawowych α-aminokwasów budujących białka, lecz pełniący ważną rolę w cyklu ornitynowym (mocznikowym cyklu Krebsa). Należy do aminokwasów zasadowych (posiada dwie grupy aminowe).Występuje w organizmach żywych, bierze udział w metabolizmie, tworzy się z argininy pod wpływem arginazy.
SJP.pl
Wikipedia
gmina wiejska w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś gminna w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim;
Ornontowice (niem. Ornontowitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim, w gminie Ornontowice.
Miejscowość wzmiankowana na początku XIV wieku (prawdopodobnie 1305) jako Renoltowitz, 30 lat później istniała tu parafia. W 1634 założono warzelnię soli wielickiej, a w 1680 szkołę. Pierwsza kopalnia węgla kamiennego w Ornontowicach powstała w 1798 pod nazwą Leopold. W lutym 1811 roku wybuchł tu bunt chłopski przeciwko utrzymywaniu pańszczyzny w wyniku którego splądrowano dwór. Wiek XIX, to dalsze uprzemysłowienie miejscowości. Powstaje wielki piec (1860) oraz filia gliwickiej Fabryki Drutów, Łańcuchów i Gwoździ Hegenscheidta (1884, w przysiółku Kolonia Graniczna). W 1888 doprowadzono linię kolejową na potrzeby miejscowego przemysłu, w miejscowości był przystanek kolejowy Ornontowice.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ornontowicami, dotyczący Ornontowic
SJP.pl
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nadający się pod uprawę; uprawny
przymiotnik
(1.1) roln. przeznaczony i wykorzystywany pod orkę
Francja:
Szwajcaria:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
południowosłowiański taniec ludowy o zmiennym tempie, w którym tancerze, trzymając się za ręce (w szeregu pojedynczym lub podwójnym, w tym drugim przypadku splatając ręce poza plecami) formują półokrąg otwarty; choro, kolo
SJP.pl
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z górami
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orokami, dotyczący Oroków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język orocki;
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. oracz
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oroczanami, dotyczący Oroczanów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język oroczański;
Wiktionary
rodzaj roślinożernego dinozaura z rodziny hipsylofodontów
SJP.pl
Wikipedia
górotwór
Górotwór (orogen) – obszar sfałdowany i wypiętrzony w wyniku ruchów górotwórczych (orogenez). Oznacza zespół warstw skalnych poddanych razem ruchom górotwórczym.
SJP.pl
Wikipedia
proces tworzenia się gór
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. proces powstawanie gór z przyczyn tektonicznych;
(1.2) geol. epoka, w której zachodziła orogeneza (1.1)
Orogeneza (gr. ὄρος – „góra” i γένεσις – „tworzenie, początek”) – ruchy orogeniczne, górotwórczość, ruchy górotwórcze, fałdowanie.
1. Powstanie gór wskutek ruchów tektonicznych.
2. Intensywne, krótkotrwałe i nieodwracalne ruchy skorupy ziemskiej obejmujące dość ograniczone obszary. Zwykle orogenezie towarzyszy plutonizm. Jest to definicja klasyczna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) geol. dotyczący orogenezy, górotwórczości
Wiktionary
nauka o górach; orologia
SJP.pl
urządzenie do pomiarów topograficznych
SJP.pl
mormografia, dział geografii zajmujący się opisywaniem form rzeźby powierzchni Ziemi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. nauk. nauka o górach
Orografia (gr. ὄρος „góra”, grafía „opis”) to:
W odniesieniu do rzek, strumieni, potoków, dolin, żlebów itp. używa się terminu orograficznie do określenia prawej lub lewej strony (patrząc w kierunku biegu rzeki, strumienia czy w kierunku spadku doliny, żlebu).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orokami, dotyczący Oroków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język orokański;
Wiktionary
nauka o górach; orognozja
SJP.pl
język kuszycki używany głównie w Etiopii; język oromski
Oromowie (Oromo) – grupa plemion kuszyckich, zamieszkujących głównie południową Etiopię i przyległe tereny północnej Kenii. Ich pierwotną siedzibą były tereny dzisiejszej Somalii, skąd wywędrowali w XV wieku. Podstawą gospodarki jest hodowla zwierząt, u wschodnich plemion także rolnictwo.
Oromowie posługują się językiem oromo należącym do języków kuszyckich. W 1983 roku ich liczebność wynosiła ok. 14,5 mln.
SJP.pl
Wikipedia
język oromski - język kuszycki używany głównie w Etiopii; oromo
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oromami, dotyczący Oromów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język oromski;
SJP.pl
Wiktionary
w językoznawstwie: nazwa góry lub innych rzeczy związanych z górami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. nazwa góry, łańcucha górskiego lub innego wzniesienia
SJP.pl
Wiktionary
dział toponomastyki zajmujący się nazwami gór
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. dział onomastyki obejmujący badanie nazw gór
Oronimia (gr. óros „góra”) – dział toponimii obejmujący przede wszystkim nazwy gór. Subdyscyplina ta jest szczególnie rozwinięta w górzystych krajach Europy Zachodniej (starsza kultura piśmiennicza), np. we Francji, we Włoszech. Polska onomastyka nie ma tak rozwiniętej oronimii, należy wziąć pod uwagę fakt, że kraj jest mało górzysty (pasma górskie występują na południu kraju), a kultura piśmiennicza dosyć młoda. W polskiej części Karpat osady ludzkie pojawiły się w okresie historycznym, stąd też oronimy nazywające ich szczytów i pasm są późnego pochodzenia. Z kolei nazwy tatrzańskie są późne, sztuczne (nieludowe), a ich pochodzenie nie jest jasne. Podobnie rzecz się ma z oronimami Beskid, Karpat – nazwy sztuczne, nieludowe, wprowadzone i rozpowszechnione przez geografów. Natomiast naukowcy są zgodni co do faktu, że nazwa „Tatry” na pewno jest stara (jednocześnie ma niejasną etymologię).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Orońsko
SJP.pl
→ Orońsko
Orońsko – wieś w Polsce położona na terenie Równiny Radomskiej (po jej południowej stronie) w województwie mazowieckim, w powiecie szydłowieckim, w gminie Orońsko. Ma status sołectwa. Leży w dolinie rzeki Oronki w jej dolnym biegu, przy drodze krajowej nr 7 – 15 km na południe od Radomia.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Orońska (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Orońska (wsi w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w zachodniej Azji, przepływająca przez Liban, Syrię i Turcję;
Orontes (arab. العاصي, tur. Asi, stgr. Ὀρόντης, Oróntēs) – rzeka przepływająca przez Liban, Syrię i Turcję. Długość – 540 km (niektóre źródła podają 400 km). Najważniejsze dopływy – Kara Su i Odi Meidani. Nad Orontesem leżą między innymi Hims, Hama i Antiochia Syryjska, a u ujścia – portowe miasto Samandağ. Rzeka nie jest żeglowna ani spławna.
Wiktionary oraz Wikipedia
pokryć się rosą
SJP.pl
potocznie: zmoczyć rosą, zrosić
SJP.pl
pokryć się rosą
SJP.pl
sól kwasu orotowego
SJP.pl
kwas orotowy - organiczny związek chemiczny, pochodna uracylu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. natychmiast
Wiktionary
skrót od: Okręt Rzeczypospolitej Polskiej; używane przed nazwą własną polskiego okrętu wojennego, np. ORP "Błyskawica"
skrótowiec
(1.1) = Okręt Rzeczypospolitej Polskiej;
Belgia:
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. srebrny naszyjnik w wałaskim ludowym stroju kobiecym
Wiktionary
Orpelów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Dobroń.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Liczba ludności wynosiła 855 osób w 2021 roku.
Wikipedia
Orpington – miasto Londynu, leżąca w gminie London Borough of Bromley. W 2011 miasto liczyło 15311 mieszkańców. Orpington jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Orpinton/Orpintun.
Wikipedia
angielska rasa kur i kaczek typu ogólnoużytkowego
SJP.pl
Orsay – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Essonne.Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 14 863 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 1860 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Orsay plasuje się na 191. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 489).
W Orsay znajduje się campus Université Paris-Saclay.
Wikipedia
karminowy barwnik otrzymywany z niektórych gatunków porostu orselki; orselia
SJP.pl
karminowy barwnik otrzymywany z niektórych gatunków porostu orselki; orseina
SJP.pl
porost rosnący u wybrzeży Morza Śródziemnego, Oceanu Atl. i Ind.
SJP.pl
1. miasto w Federacji Rosyjskiej;
2. wieś na Dolnym Śląsku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na wschodzie europejskiej części Rosji, w obwodzie orenburskim, w południowej części Uralu, nad rzeką Ural;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od miejscowości: Orsk
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orskiem, dotyczący Orska
Orski, Orska – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ok. 350 osób.
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żerdź ze szczeblami do suszenia siana
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zob. orstew.
Wiktionary
Orsza (biał. Орша (Orsza), lub Ворша (Vorsza)) – miasto w północno-wschodniej części Białorusi, nad Dnieprem, u ujścia Orszycy, w obwodzie witebskim, siedziba rejonu orszańskiego; około 114 tys. mieszkańców (2019).
Miasto należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz do I Rzeczypospolitej. Do I rozbioru było miastem królewskim i stolicą powiatu orszańskiego w województwie witebskim. Stanowiło ważną litewsko-polską twierdzę Bramy Smoleńskiej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od orszak
Wiktionary
napój chłodzący produkowany z cukru, wody lub mleka i utartych migdałów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. napój chłodzący z utartych migdałów, cukru i wody lub mleka;
Orszada, syrop orszadowy (z fr. orgeade od orge, jęczmień) – słodki napój chłodzący sporządzany zazwyczaj z migdałów, cukru i wody (różanej, pomarańczowej) lub mleka.
Wytwarzany był pierwotnie z mieszanki jęczmienia i migdałów. Ma wyraźny, migdałowy smak i jest składnikiem wielu koktajli, jednym z szerzej znanych jest Mai Tai.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: ORsak lub ORszak] nazwisko
SJP.pl
1. grono ludzi towarzyszących komuś lub czemuś; asysta; świta;
2. dawniej: tłum, oddział
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grupa ludzi uroczyście towarzyszących komuś
(1.2) daw. gromada, tłum, oddział
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Orsza (miasto na Białorusi)
SJP.pl
gatunek owada z rodziny żukowatych z rzędu chrząszczy
SJP.pl
rodzaj drzew i krzewów z rzędu wrzosowców
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Clethra|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny orszelinowatych o owłosionych liściach i kwiatach wyrastających w gronach;
Orszelina (Clethra) – rodzaj krzewów i niskich drzew z rodziny orszelinowatych. Należy do niego 81 gatunków. Rośliny te występują we wschodniej i południowej części Ameryki Północnej, w Ameryce Środkowej, w północnej części Ameryki Południowej, we wschodniej i południowo-wschodniej Azji oraz na Maderze (jeden gatunek – orszelina drzewiasta C. arborea). Rosną w lasach, na skalistych zboczach i na terenach bagnistych. C. arborea występuje w lasach wawrzynolistnych. Kwiaty są zwykle wonne i zapylane są przez owady.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Orszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Góra Świętej Małgorzaty.
Ojrzyszewice (Orszewice) były wsią dóbr prestymonialnych kapituły kolegiaty łęczyckiej w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rumunii nad Dunajem;
Orszowa (także: Orszawa, dawniej Orschawa; rum. Orșova, węg. Orsova, serb. Rušava) – miasto w Rumunii nad Dunajem, w okręgu Mehedinți.
Miasto wspomniane było pod łacińską nazwą Ursoua w roku 1150. W okresie panowania rzymskiego położone było w historycznej krainie zwanej Dacją, a następnie Banatem. Po wyparciu przez wojska węgierskie tatarskich Połowców weszło w skład Królestwa Węgier. W okresie wojen z Turcją w Orszowie w roku 1444 przebywał król Polski i Węgier Władysław III Warneńczyk. Od 1552 do 1718 należała do Turcji. W roku 1687 Orszowa na krótko weszła w skład Monarchii Habsburskiej. Do roku 1918 była w składzie Austro-Węgier.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orszową, dotyczący Orszowy
Wiktionary
orszoł paskowany, orszoł prążkowany - gatunki chrząszczy z rodziny poświętnikowatych
Orszoł (Trichius) – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych i podrodziny kruszczycowatych.
SJP.pl
Wikipedia
nieprzepuszczalna warstwa gleb podmokłych; rudawiec
Orsztyn - forma konkrecji występująca w silnie zbielicowanych glebach bielicowych, bielicach i glejobielicach. Jest to scementowana ciemnobrunatna forma poziomu iluwialnego, powstała przy szczególnie intensywnym i długotrwałym procesie bielicowania. Wytrącenia amorficznych form glinu, żelaza i próchnicy tworzą warstwę trudną do sforsowania dla wody i korzeni drzew.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Orszymowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Mała Wieś.
Wieś Orszumow należała do starostwa wyszogrodzkiego w 1617 roku.
W latach 1954–1958 wieś była siedzibą gromady Orszymowo, po jej zniesieniu w gromadzie Orszymowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wieś jest siedzibą parafii pw. św. Floriana.
Wikipedia
drobna moneta srebrna bita w wielu krajach europejskich (również w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. numizm. srebrny pieniądz europejski będący w obiegu w XVI-XVIII wieku;
(1.2) górn. typ poziomego chodnika w górnictwie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót
(1.1) = eduk. błąd ortograficzny, ortograf
Wiktionary
1. rodzaj cienkiej, nieprzemakalnej tkaniny;
2. płaszcz z takiej tkaniny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj sportowej, nieprzemakalnej tkaniny z syntetycznego włókna;
(1.2) pot. okrycie wierzchnie z ortalionu (1.1)
Ortalion – tkanina z włókna poliamid-6 (znanego jako nylon-6) wykorzystywana do szycia odzieży wierzchniej: kurtek i płaszczy, a także używana do celów dekoracyjnych. Jest nieprzepuszczalna oraz chroni przed wiatrem i zimnem. Nazwa jest znakiem towarowym używanym na terenie Włoch przez niemiecką firmę Bemberg.
Materiał został wspomniany w piosence zespołu Perfect Chcemy być sobą, a także piosenkach Taco Hemingwaya "35" i “Ortalion”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od ortalion
Wiktionary
→ ortalion
przymiotnik relacyjny
(1.1) uszyty z ortalionu
SJP.pl
Wiktionary
stop jakiegoś metalu z rtęcią; amalgamat, amalgam
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) met. zob. amalgamat.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. wyrok, dekret, sentencja
Miejscowości w Polsce:
Wiktionary oraz Wikipedia
aparat zastępujący lub kompensujący naturalną funkcję stawów
Orteza (od ortopedyczna proteza) – aparat ortopedyczny stabilizujący stawy lub odcinek ciała, zwykle zastępujący opatrunek gipsowy. Jego głównym zadaniem jest unieruchomienie stawów kończyn, które uległy urazom np. skręcenia, zwichnięcia lub zerwania więzadeł. Niektóre ortezy mogą być stosowane w leczeniu złamań, zwłaszcza kości płaskich i krótkich. Ze względu na konstrukcję ortezy podzielić można na sztywne, półsztywne (półelastyczne) i miękkie (elastyczne). Ze względu na pełnioną funkcję ortezy dzieli się na: kompresyjne, stabilizujące, kompensacyjne i korekcyjne.
SJP.pl
Wikipedia
Ortikon – jeden z rodzajów lampy analizującej.
Wybieranie wiązką elektronów w tego typu lampie odbywa się ortogonalnie (prostopadle) do płytki światłoczułej. Strumień elektronów był wolniejszy niż w ikonoskopie i superikonoskopie, lampa nie generowała zatem sygnałów fałszywych (ciemnych plam w obrazie).
Wikipedia
miejsce geometryczne, gdzie przecinają się wysokości trójkąta
Wysokość trójkąta – najkrótszy odcinek łączący jeden z wierzchołków trójkąta z prostą zawierającą przeciwległy bok trójkąta, zwany podstawą. Słowem wysokość określa się również długość tego odcinka.
Wysokość jest zawsze prostopadła do prostej zawierającej podstawę. Punkt przecięcia wysokości z podstawą nazywa się spodkiem wysokości. Powstaje on w wyniku rzutu prostokątnego wierzchołka na podstawę.
SJP.pl
Wikipedia
wykazujący niską czułość na barwę czerwoną
SJP.pl
ortochromatyzacja kliszy - uczynienie kliszy fotograficznej ortochromatyczną
SJP.pl
rysunek uwidaczniający organy wewnętrzne człowieka prześwietlonego promieniami Roentgena
SJP.pl
osoba ściśle przestrzegająca zasad wiary, ideologii; ortodoksa; prawowierny
SJP.pl
osoba, która jest gorliwym wyznawcą jakiejś doktryny, idei, zwykle religijnej; ortodoks
SJP.pl
1. zakładający ścisłe przestrzeganie jakiegoś kodeksu zasad;
2. rygorystycznie przestrzegający jakiejś doktryny, zwłaszcza religijnej; ortodoksyjny
SJP.pl
wierne przestrzeganie praw religii; prawowierność
SJP.pl
Wikipedia
ścisłe przestrzeganie określonego kredo; prawowierność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ortodoksyjne; cecha tych, którzy są ortodoksyjni
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zakładający ścisłe przestrzeganie jakiegoś kodeksu zasad;
2. rygorystycznie przestrzegający jakiejś doktryny, zwłaszcza religijnej
przymiotnik
(1.1) (o doktrynie, ideologii) ściśle wierny zasadom
(1.2) rygorystycznie przestrzegający zasad jakiejś doktryny
SJP.pl
Wiktionary
dział stomatologii, nauka zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem nieprawidłowości zębowo-zgryzowych (nabytych lub wrodzonych) oraz zapobieganiem im; ortopedia szczękowo-twarzowa
Ortodoncja – dziedzina stomatologii, która zajmuje się leczeniem wad zgryzu, wad szczękowo-twarzowych oraz korygowaniem nieprawidłowości zębowych. Leczenie ortodontyczne przeprowadza się u pacjentów w każdym wieku z powodów profilaktycznych i estetycznych. W Polsce leczenie ortodontyczne jest częściowo refundowane do 12 roku (nie są refundowane aparaty stałe), po 13 roku życia wszystkie usługi ortodontyczne są odpłatne. Ortodonta to lekarz specjalista, który zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem wszystkich wad zębowych i zgryzowych.
SJP.pl
Wikipedia
lekarz stomatolog specjalizujący się w dziedzinie ortodoncji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stomat. stomatolog, specjalista w zakresie ortodoncji (leczenia wad zgryzu)
Ortodoncja – dziedzina stomatologii, która zajmuje się leczeniem wad zgryzu, wad szczękowo-twarzowych oraz korygowaniem nieprawidłowości zębowych. Leczenie ortodontyczne przeprowadza się u pacjentów w każdym wieku z powodów profilaktycznych i estetycznych. W Polsce leczenie ortodontyczne jest częściowo refundowane do 12 roku (nie są refundowane aparaty stałe), po 13 roku życia wszystkie usługi ortodontyczne są odpłatne. Ortodonta to lekarz specjalista, który zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem wszystkich wad zębowych i zgryzowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dentystka specjalizująca się w zakresie ortodoncji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z ortodoncją
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: ortodoncja (dział stomatologii)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nawig. żegl. najkrótsza droga pomiędzy dwoma punktami na powierzchni kuli biegnąca po jej powierzchni; fragment koła wielkiego;
Ortodroma (st.gr. ὀρθόs, orthos – prosty, prawidłowy; δρόμος, dromos – droga, przebieg) – najkrótsza droga pomiędzy dwoma punktami na powierzchni kuli biegnąca po jej powierzchni. Stanowi ona zawsze fragment koła wielkiego. Linię ortodromy otrzymuje się przez przecięcie kuli płaszczyzną przechodzącą przez punkty A,B na powierzchni tej kuli oraz przez środek kuli.
Wiktionary oraz Wikipedia
dział językoznawstwa zajmujący się oceną poprawności tekstów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. nauka o normach wymowy
(1.2) poprawne wysłowienie, wysławianie się
Ortoepia (gr. ὀρθός, orthos „poprawny”; ἔπος, épos „słowo, mowa”) – unormowany system wymowy konkretnego języka, w szczególności odmiany literackiej (standardowej). Mianem ortoepii określa się również dyscyplinę, której przedmiotem zainteresowań są normy wymowy; jest to dział blisko związany z fonetyką i fonologią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ ortoepia
SJP.pl
środowiskowo: internetowy purysta językowy; grammar nazi
SJP.pl
zasady poprawnej wymowy wyrazów danego języka, nauka poprawnego wymawiania
Ortofonia (z gr. orthós ‘poprawny’ i phōné ‘dźwięk’) – proces uczenia oraz nauka o poprawnej wymowie i brzmieniu wyrazów oraz ich połączeń. Ustala ona zasady prawidłowej wymowy danego języka.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
sól lub ester kwasu fosforowego(V)
SJP.pl
kwas ortofosforowy - związek nieorganiczny, kwas tlenowy; kwas fosforowy
SJP.pl
mapa przedstawiona za pomocą zdjęć aerofotograficznych, np. Google Earth
Ortofotomapa, mapa fotograficzna – mapa, której treść przedstawiona jest obrazem aerofotograficznym (zwykle zdjęcia lotnicze lub satelitarne powierzchni ziemskiej) przetworzonym metodą różniczkową oraz przedstawiona w nawiązaniu do układu współrzędnych przyjętego odwzorowania kartograficznego. Inaczej zespół przetworzonych zdjęć lotniczych, dopasowanych do jednolitej skali i wpasowanych na punkty osnowy geodezyjnej (fotogrametrycznej).
SJP.pl
Wikipedia
pedagogika lecznicza zajmująca się korygowaniem psychicznych odchyleń od normy
SJP.pl
SJP.pl
teoria rozwoju kierunkowego, według której ewolucja dokonuje się według określonej linii, bez istotnego wpływu doboru naturalnego i czynników środowiska; ortoewolucja
SJP.pl
Wikipedia
pionowy zarys profilu twarzoczaszki charakterystyczny głównie dla współczesnego białego człowieka
Ortognatyzm – cecha budowy twarzoczaszki polegająca na tym, że kości twarzowe są nieco wysunięte ku przodowi w stosunku do powierzchni całej twarzy (tworzą pionowy zarys profilu). Cecha ta jest charakterystyczna dla białej odmiany człowieka.
Przeciwieństwem ortognatyzmu jest prognatyzm.
SJP.pl
Wikipedia
Ortognejs – gnejs o składzie granitoidu, powstały z jego przeobrażenia.
Nazwa orthogneiss została wprowadzona w 1891 przez Karla Heinricha Ferdinanda Rosenbuscha.
Wikipedia
cecha elementów ortogonalnych
SJP.pl
Wikipedia
prostopadły, tworzący kąt prosty
SJP.pl
językoznawca specjalizujący się w ortografii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. uczn. błąd ortograficzny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) specjalista w zakresie ortografii
SJP.pl
Wiktionary
1. zbiór zasad i przepisów obowiązujących w danym języku, dotyczących poprawnej pisowni;
2. sposób pisania wyrazów; grafia, pisownia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) system pisma, reprezentacji języka w formie piśmiennej
(1.2) zbiór umownych przepisów regulujących sposób posługiwania się systemem pisma, normalizowanych i przystosowywanych do danego języka
Ortografia (z gr. ορθο-, ortho- „poprawny”, γραφος, grafos „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocą liter alfabetu lub innych symboli.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) poprawnie pod względem ortograficznym
Wiktionary
związany z ortografią
przymiotnik
(1.1) dotyczący ortografii, odnoszący się do ortografii, zgodny z zasadami ortografii, traktujący o ortografii
SJP.pl
Wiktionary
ruch postępowy organizmów żywych, będący reakcją na zewnętrzny bodziec
SJP.pl
glinokrzemian potasu, minerał z grupy skaleni
Ortoklaz – minerał z gromady krzemianów, jedna z trzech (oprócz mikroklinu i sanidynu) odmian polimorficznych skalenia potasowego.
Nazwa pochodzi od gr. orthos = prosty oraz klao = łamię (klan = łamać; klasis = łupliwy) – nazwa nawiązuje do prostego kąta między płaszczyznami łupliwości w tym minerale.
SJP.pl
Wikipedia
produkt otrzymywany ze smoły koksowniczej lub węgla kamiennego, używany do wyrobu środków farmaceutycznych i dezynfekcyjnych
SJP.pl
kwas ortokrzemowy - nieorganiczny związek chemiczny powstały z połączenia krzemu, tlenu i wodoru; kwas krzemowy
SJP.pl
ptak śpiewający, gatunek trznadla
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Emberiza hortulana|Linnaeus|ref=tak., gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny trznadli;
(1.2) ornit. ptak z gatunku ortolan (1.1)
Ortolan, trznadel ortolan (Emberiza hortulana) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny trznadli (Emberizidae), zamieszkujący większość Europy oraz zachodnią i środkową Azję. Zimuje w Afryce Subsaharyjskiej. Jego liczebność spada, ale nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
cecha elementów ortonormalnych
Ortonormalność – ortogonalność wraz z dodanym warunkiem unormowania, tzn. wymagania, aby elementy ortogonalne miały długość jednostkową (były wersorami). Jest to podstawowa własność wektorów bazy ortonormalnej danej przestrzeni unitarnej.
SJP.pl
Wikipedia
ortogonalny o długości jednostkowej
SJP.pl
1. lekarz specjalizujący się w ortopedii;
2. specjalista zajmujący się wykonaniem obuwia lub aparatu ortopedycznego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista w dziedzinie ortopedii
Ortopedia – jedna z podstawowych specjalności lekarskich. Skupia się na diagnostyce i leczeniu operacyjnym i zachowawczym schorzeń, wad wrodzonych i nabytych, zapaleń, zakażeń, nowotworów oraz uszkodzeń i zmian pourazowych narządu ruchu: szkieletu (z wyjątkiem kości czaszki), układu więzadłowo-stawowego oraz mięśni, nerwów i naczyń.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dział medycyny, nauka zajmująca się rozpoznawaniem i leczeniem urazów i wad (wrodzonych lub nabytych) narządu ruchu;
2. oddział ortopedyczny w szpitalu
Ortopedia – jedna z podstawowych specjalności lekarskich. Skupia się na diagnostyce i leczeniu operacyjnym i zachowawczym schorzeń, wad wrodzonych i nabytych, zapaleń, zakażeń, nowotworów oraz uszkodzeń i zmian pourazowych narządu ruchu: szkieletu (z wyjątkiem kości czaszki), układu więzadłowo-stawowego oraz mięśni, nerwów i naczyń.
SJP.pl
Wikipedia
→ ortopeda; ortopedystka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ortopedią lub ortopedami
(1.2) związany z leczeniem urazów układu kostnego
Wiktionary
dawniej: ortopeda
SJP.pl
SJP.pl
piroksen o rombowej strukturze krystalicznej
Ortopirokseny – podgrupa minerałów zwanych piroksenami o wzorze ogólnym XY(Si,Al)2O6, gdzie X oznacza wapń, magnez, sód lub żelazo2+ (rzadziej cynk, lit lub mangan), natomiast Y – jony zwykle mniejszych rozmiarów: chromu, glinu, żelaza3+, magnezu, manganu, skandu, tytanu czy wanadu. Cechą wyróżniającą ortopirokseny jest rombowa struktura krystaliczna.
Przykładowe minerały należące do ortopiroksenów to hipersten, enstatyt, bronzyt i ferrosilit.
SJP.pl
Wikipedia
dział medycyny zajmujący się leczeniem lekkich zaburzeń psychicznych oraz zapobieganiem chorobom psychicznym
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
dział okulistyki zajmujący się diagnozą i leczeniem zaburzeń widzenia obuocznego oraz ruchomości gałki ocznej, w szczególności zezem oraz niedowidzeniem
SJP.pl
specjalista zajmujący się diagnozą i rehabilitacją wybranych funkcji wzrokowych, głównie zaburzeń widzenia obuocznego
SJP.pl
SJP.pl
obsesja na punkcie zdrowej żywności
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. obsesja na punkcie spożywania zdrowej żywności;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta z obsesją na punkcie zdrowej żywności
SJP.pl
związany z obsesją na punkcie zdrowej żywności
SJP.pl
osoba z obsesją na punkcie zdrowej żywności
SJP.pl
przyrząd do badania ciał krystalicznych w spolaryzowanym świetle równoległym
SJP.pl
Wikipedia
1. hipotensja ortostatyczna - szybki spadek ciśnienia tętniczego po przyjęciu pozycji stojącej; hipotonia ortostatyczna, niedociśnienie ortostatyczne;
2. białkomocz ortostatyczny - występowanie białka w moczu po przyjęciu pozycji stojącej
SJP.pl
zaniechanie dalszego sztucznego podtrzymywania życia pacjenta; eutanazja bierna
Ortotanazja (z gre. ὀρθός orthos – „słuszny” + θάνατος thanatos – „śmierć”) – zaniechanie dalszego sztucznego podtrzymywania życia pacjenta; zaniechanie dystanazji.
Pojęcie ortotanazji odnosi się do pewnych szczególnych sytuacji. Niekiedy pacjent znajduje się w tak ciężkim stanie zdrowia, że niezastosowanie leczenia doprowadzi niechybnie do jego śmierci. Jednakże wszystkie dostępne metody nie doprowadzą do żadnej poprawy stanu pacjenta, w szczególności zaś nie wyleczą go. Obecnie istnieją metody utrzymywania umierającego chorego przy życiu, których jedynym skutkiem jest przedłużanie jego życia. Jednakże zalicza się je do środków nadzwyczajnych. Wymienić tu można użycie respiratora. Postępowanie takie określa się mianem dystanazji. Zaprzestanie takiego postępowania nazywa się właśnie ortotanazją. Część autorów nie dostrzega różnicy pomiędzy ortotanazją a eutanazją, inni zaś utożsamiają ją z zaprzestaniem terapii uporczywej.
SJP.pl
Wikipedia
w językoznawstwie, o wyrazie: posiadający swój samodzielny akcent, akcentowaną zgłoskę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego dłuższa oś jest pionowa
(1.2) inform. w metodach komputerowych rozwiązywania problemów kontinuum posiadający symetryczną macierz wektorów własnych
(1.3) bot. o roślinach, których część naziemna jest prostopadła do podłoża
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. specjalność medyczna zajmująca się protezami dla osób ze schorzeniami i dysfunkcjami narządów ruchu
Wiktionary
Wodór (H, łac. hydrogenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 1, niemetal z bloku s układu okresowego. Wodór jest najczęściej występującym pierwiastkiem chemicznym we Wszechświecie i jednym z najczęściej spotykanych pierwiastków na Ziemi. Ma najmniejszą masę atomową, wynoszącą 1,00794 u. Najczęściej występującym izotopem wodoru jest prot (1
H), którego atom ma najprostszą możliwą budowę – składa się z jednego protonu i jednego elektronu.
Wikipedia
Ostap Ortwin - pseudonim polskiego dziennikarza i krytyka literackiego Oskara Katzenellenbogena
SJP.pl
dawniej: pouczenie prawne udzielane przez sądy większych miast sądom miast mniejszych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. wyrok
Ortyl z niemieckiego Urteil czyli wyrok. Każde orzeczenie (wyrok, sentencja) sądu prawa niemieckiego.
Sprawę zakładano w sądzie właściwym pozwanemu (wyjątkiem było złapanie na gorącym uczynku, ten wyjątek w stosunku do szlachty zlikwidowano na początku XVI w. ). Poza przypadkami gdy sąd odbywał się między osobami podległymi jednemu panu (na wsi, wobec swoich poddanych sądy sprawował wyłącznie sołtys i jako wyższa instancja pan) sprawy trafiały do miejscowych sądów właściwych, zależnie od stanu skarżonego był to sąd ziemski (dla szlachty) lub sąd grodzki (dla wolnych kmieci i mieszczan). Od wyroków można było składać apelację do sądu wyższej instancji, najprzedniejszego miasta danej prowincji, na przykład dla całej Rusi był to sąd miejski we Lwowie. Jeśli strony były w dalszym ciągu niezadowolone, apelację składano do miasta z którego brano wzór lokacji a od czasów Kazimierza Wielkiego do sądu prawa wyższego magdeburskiego na zamku w Krakowie a dalej do majestatu królewskiego w którego imieniu działali komisarze 6 miast. Znaczenie historyczne mają orzeczenia sądów najwyższych np. Sądu Sześciu Miast które potwierdzane przez króla jako edykty obowiązywały w całej Polsce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych; gruszynka, gruszyczka, ortylia
SJP.pl
minerał z grupy epidotów (minerałów krzemianowych); źródło metali ziem rzadkich i pierwiastków promieniotwórczych np. uranu; allanit
Allanit (ortyt) – minerał z grupy krzemianów, odmiana epidotu. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego bankiera i mineraloga Thomasa Allana (1777–1833), który go odkrył.
SJP.pl
Wikipedia
dzielnica Gdańska
Orunia (kaszub. Òruniô, niem. Ohra, inne warianty nazewnicze: Oruń, Orania, Orana, Ore) – osiedle mieszkaniowo-przemysłowe w Gdańsku, część dzielnicy Orunia-Św. Wojciech-Lipce.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Orunia
SJP.pl
zamontować rurki
SJP.pl
zamontować rurki
SJP.pl
obudować rurami
SJP.pl
obudować rurami
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) suma wszystkich rur w instalacji (np. chemicznej lub samochodowej)
(1.2) jedna z dyscyplin inżynierii chemicznej
SJP.pl
Wiktionary
miasto i gmina we Włoszech
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w regionie Umbria, w prowincji Terni;
Orvieto – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Umbria, w prowincji Terni.
W roku 2004 gminę zamieszkiwały 20 692 osoby (73,6 os./km²).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
George Orwell (właśc. Eric Arthur Blair) (1903-50), angielski powieściopisarz i publicysta
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: orłelizm] manipulowanie faktami, zniekształcanie prawdy dla celów propagandowych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) manipulowanie społeczeństwem w celu osiągnięcia nad nim kontroli
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: orłelowski] taki jak u Orwella, charakterystyczny dla dzieł Orwella
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do George'a Orwella
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orvieto, dotyczący Orvieto
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. doprowadzić do porządku
Wiktionary
skrót od:
1. oryginał;
2. oryginalny
SJP.pl
filozof i teolog wczesnochrześcijański, pisarz kościelny
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób oryginalny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: oryginalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: oryginalny; bardziej oryginalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest oryginalne
Wiktionary
jedyny w swoim rodzaju
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest naśladowaniem lub przeróbką czegoś innego
(1.2) o człowieku: tworzący we własnym stylu, samodzielnie
(1.3) niezwykły, ekscentryczny
(1.4) niebędący kopią
SJP.pl
Wiktionary
pierwotna forma, niebędąca kopią
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzecz powstała jako pierwsza
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. osoba o ekscentrycznym wyglądzie lub zachowaniu
SJP.pl
Wiktionary
→ oryginał
SJP.pl
w górnictwie: wzmacniać tamę przy pomocy rygli lub zastrzałów
SJP.pl
antylopa z rodziny krętorogich
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. afrykańska antylopa o krępej budowie i długich rogach;
Oryks (Oryx) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae). Oryksy znane były już starożytnym Egipcjanom, którzy często przedstawiali ich wizerunki na reliefach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
flisak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. człowiek zajmujący się spławianiem rzeką drewna, zboża i innych towarów; flisak
(1.2) daw. pot. prostak, grubianin, cham
Flisak (oryl, flis) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce flisem, czyli rzecznym spławem (transportem) towarów.
Jednym z tradycyjnych zajęć w górach było flisactwo. Flis, czyli rzeczny spław, był częstą formą transportu w górzystych regionach Słowacji i odbywał się przy pomocy tratw. Przewożono, czyli spławiano różnego rodzaju towary, np. drewno, piasek czy żywność. Najczęściej do spławu wykorzystywano takie rzeki jak Orawa, Wag, Poprad czy Dunajec.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wysunięta część dawnych budowli obronnych, chroniąca przed ogniem ukośnym; ucho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. obręcz z korzenia drzewa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kolczyki
Wiktionary
dotyczący okresu młodszego paleolitu
SJP.pl
system rynien do odprowadzania wody z dachu; system rynnowy
SJP.pl
roślina jednoroczna z rodziny bobowatych; orzech ziemny
Orzacha (Arachis L.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje 82 gatunki występujące w tropikalnej części Ameryki Południowej. Ważną rośliną użytkową jest orzacha podziemna Arachis hypogaea, uprawiana dla jadalnych nasion zwanych „orzeszkami ziemnymi”. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony na świecie. W Polsce zarejestrowany został jako przejściowo dziczejący efemerofit.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny obrostowatych, zaliczany do porostów
Phaeophyscia Moberg (orzast) – rodzaj grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. orka
Wiktionary
orzeknąć;
1. wyrazić rozstrzygającą opinię w jakiejś sprawie;
2. wydać wyrok, postanowienie, decyzję na podstawie obowiązujących przepisów prawnych
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|orzekać.
SJP.pl
Wiktionary
owoc o zdrewniałej łupinie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) suchy owoc o zdrewniałej łupinie;
(1.2) roślina, której owoce to orzechy (1.1);
(1.3) drewno drzewa z rodziny orzechowatych;
(1.4) kolor złocistobrązowy
(1.5) gatunek węgla;
(1.6) pot. owoc orzecha (1.2) włoskiego;
(1.7) element układu spustowego kuszy;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. taki, który daje orzechy
Wiktionary
o cechach orzechowatych (rodzina roślin)
Orzechowate (Juglandaceae) – rodzina roślin z rzędu bukowców (Fagales). Zalicza się do niej 9 rodzajów z 51–62 gatunkami. Są to drzewa i krzewy rosnące w Ameryce Północnej i Południowej (wzdłuż Andów), w Azji Wschodniej między Himalajami, Japonią i Nową Gwineą. Jeden gatunek – orzech włoski Juglans regia sięga od Azji poprzez Kaukaz do południowo-wschodniej Europy. Są to rośliny wiatropylne, z drobnymi jednopłciowymi kwiatami, zwykle jednopienne. Występują w strefie umiarkowanej w lasach zrzucających liście na zimę, a w strefie międzyzwrotnikowej w lasach górskich. Często rosną w lasach nadrzecznych.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach orzechowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. ciasto orzechowe;
2. przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych;
3. słonik orzechowiec - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
Orzechowce (Juglandales Dumort.) – monotypowy rząd roślin wyróżniany w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych, zawierający jedną tylko rodzinę – orzechowatych (Juglandaceae).
SJP.pl
Wikipedia
1. ciasto orzechowe;
2. przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych;
3. słonik orzechowiec - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto z orzechami
Orzechowiec – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Mokrsko.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ptak z rodziny krukowatych, o czekoladowo-brązowym ubarwieniu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. nalewka na niedojrzałych owocach orzecha włoskiego;
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Nucifraga caryocatactes|ref=tak., ptak o długim, mocnym dziobie, czekoladowobrązowym upierzeniu w białe plamkaamki i ogonie czarnym z zielonkawym lub niebieskawym połyskiem, żywiący się orzechami laskowymi, żołędziami, jarzębiną itp.;
* orzechówka – ptak z rodziny krukowatych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dotyczący orzecha (rośliny);
2. zrobiony z nasion orzechów (owoców), mający smak nasion orzechów, zapach nasion orzechów;
3. mający kolor orzecha, złocistobrązowy
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. dotyczący orzecha (rośliny);
2. zrobiony z nasion orzechów (owoców), mający smak nasion orzechów, zapach nasion orzechów;
3. mający kolor orzecha, złocistobrązowy
przymiotnik
(1.1) dotyczący orzecha (roślin i owocu)
(1.2) przyrządzony, zrobiony z orzechów, z dodatkiem orzechów
(1.3) zrobiony z drewna drzewa orzechowego (1.1)
(1.4) złocistobrązowy, taki jak kolor orzecha
(1.5) smakujący lub pachnący orzechami
SJP.pl
Wiktionary
→ Orzk
SJP.pl
1. część zdania orzekająca o czynności lub stanie podmiotu;
2. postanowienie lub wyrok wydany przez sąd lub inny organ na podstawie obowiązującego prawa;
3. osąd, ocena czegoś lub decyzja
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. część zdania informująca o czynności lub stanie podmiotu
(1.2) jakaś opinia, osąd, ekspertyza
(1.3) praw. rozstrzygnięcie danej sprawy przez organ państwa działający w ramach swej kompetencji
Prawo:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
działalność sądów i innych organów wydających orzeczenia w różnych sprawach
Orzecznictwo, judykatura (łac. iudex – sędzia, iudicare – osądzać) – ogół decyzji jednego bądź wielu sądów i innych organów państwa. Przy czym pod pojęciem orzeczenia rozumie się tu zarówno stan faktyczny i prawny rozstrzygniętej sprawy, jak i sentencję wyroku oraz samo jej uzasadnienie.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
związany z wydanymi wyrokami lub postanowieniami sądowymi
SJP.pl
część orzeczenia imiennego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) adm. med. lekarz, który orzeka o stanie zdrowia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. nieczasownikowa część orzeczenia imiennego;
Orzecznik – część orzeczenia imiennego stanowiąca dopełnienie zdaniowe łącznika i orzekająca o podmiocie.
Orzecznik najczęściej występuje jako:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) gram. na sposób orzecznikowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. związany z orzecznikiem, dotyczący orzecznika
Wiktionary
wypowiadać, wyrażać sąd, opinię, zdanie o czymś
czasownik przechodni niedokonany (dk. orzec, orzeknąć)
(1.1) wyrażać opinię w jakiejś sprawie
(1.2) praw. wydawać postanowienie lub wyrok
SJP.pl
Wiktionary
wypowiadać, wyrażać sąd, opinię, zdanie o czymś
SJP.pl
orzec;
1. wyrazić rozstrzygającą opinię w jakiejś sprawie;
2. wydać wyrok, postanowienie, decyzję na podstawie obowiązujących przepisów prawnych
SJP.pl
przymiotnik od: Orły
SJP.pl
typ pierwotniaka, żyjący w wodzie, w glebie lub pasożytujący w innych organizmach; wymoczek
Orzęski (Ciliata), dawniej wymoczki – typ organizmów z królestwa Protista, tradycyjnie zaliczany do protistów zwierzęcych. W nowszych systemach włączane wraz z niektórymi innymi pierwotniakami i glonami do supergrupy Chromalveolata.
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: orzęsić się - pokryć się włoskami, rzęskami; urzęsić się
SJP.pl
orzęsica długoroga - gatunek chruścika (owada wodnego)
SJP.pl
mający rzęski; orzęszony
SJP.pl
związany z miastem Orzesze, dotyczący miasta Orzesze
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orzeszem, dotyczący Orzesza
SJP.pl
Wiktionary
→ orzęsek
SJP.pl
mieszkaniec Orzesza (miasta w województwie śląskim)
SJP.pl
mieszkanka Orzesza (miasta w województwie śląskim)
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, na Górnym Śląsku;
Orzesze (niem. Orzesche, śl. Uorzesze) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim.
Według danych z 31 grudnia 2023 r. miasto miało 21 986 mieszkańców.
Według rankingu IQAir Orzesze jest 428. na świecie, co przekłada się na pierwsze miejsce w Polsce pod względem zanieczyszczeń.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: orzech
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. orzech
(1.2) spoż. mały orzech
(1.3) pot. kask motocyklowy osłaniający jedynie górną część głowy
(1.4) zob. orzeszki.
Orzech (nux) – rodzaj suchych owoców zamkniętych (niepękających), jednonasiennych (rzadko dwunasiennych), odpadających od rośliny matecznej w całości. Często dla owoców o niewielkich rozmiarach używa się równoważnej nazwy orzeszek. Mają one twardą, zdrewniałą owocnię, niezrośniętą z nasieniem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przen. żart. eufem. męskie jądra
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) M., B., i W. plural|orzeszek.
Orzeszki (dawniej Zielonygrund, w latach 1933–1945 Schützengrund) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi, znajdująca się między wsiami: Klon a Księży Lasek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Miejscowość powstała w 1739 r. w ramach osadnictwa szkatułowego jako mała osada na dwóch włókach. Szkołę zbudowano w 1912 r. W 1939 r. wieś liczyła 47 gospodarstw.
Wiktionary oraz Wikipedia
automat do karmienia wiewiórek orzeszkami
SJP.pl
Wikipedia
1. gryzoń z rodziny pilchowatych;
2. gatunek drzewa z rodziny czaszniowatych; orzesznica wyniosła, orzesznica brazylijska, bertolecja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Muscardinus|Kaup|ref=tak., rodzaj niedużego ssaka z rodziny popielicowatych;
(1.2) zool. gryzoń z rodzaju orzesznica (1.1)
(1.3) syst. bot. nazwa systematyczna|Bertholletia excelsa||ref=tak., gatunek drzewa z rodziny czaszniowatych, występującego w Ameryce Południowej;
(1.4) bot. roślina z gatunku orzesznica (1.3)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wysokie drzewo o jadalnych nasionach i twardym drewnie; przeorzech; hikora
Orzesznik zwany także przeorzechem, hikorą i karią (Carya Nutt.) – rodzaj roślin z rodziny orzechowatych (Juglandaceae). Obejmuje 18 gatunków, choć w niektórych ujęciach wykazywanych jest ich od 17 do 25.
Największe zróżnicowanie gatunkowe orzeszników jest w południowej części Stanów Zjednoczonych i w północnym Meksyku, cztery gatunki rosną także we wschodniej części Ameryki Północnej, kilka w Ameryce Środkowej, 6 gatunków rośnie w Azji Południowo-Wschodniej, z czego trzy są endemitami Chin. W Polsce uprawiane najczęściej są orzesznik gorzki C. cordiformis i pięciolistkowy C. ovata, rzadziej orzesznik siedmiolistkowy Carya laciniosa. Pierwsze dwa gatunki mają status już zadomowionych antropofitów.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin z rzędu ślazowców; zatwarowate
SJP.pl
o cechach orzesznikowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
mający rzęski; orzęsiony
SJP.pl
wieś w Polsce
Orzeszówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Miedzna. Ma status sołectwa. Leży nad rzeką Miedzanką.
Do połowy XIX wieku Orzeszówka była dużym folwarkiem, którym zarządzał administrator mieszkający w tamtejszym dworze. Folwark wchodził w skład dóbr miedzeńskich. Orzeszówka stała się faktyczną wsią dopiero po utworzeniu tam osad na mocy ukazu carskiego. W 1864 roku, na mocy ukazu carskiego o uwłaszczeniu z Dóbr Orzeszówka wydzielono 1319 mórg 17 prętów ziemi dla 48 osad chłopskich. W Orzeszówce utworzono 14 osad chłopskich na 56 morgach i 180 prętach ziemi. W 1868 roku Józef Wyszomierski rozparcelował pozostałą część majątku pomiędzy kilkudziesięciu włościan.
SJP.pl
Wikipedia
1. krzew orzecha laskowego, leszczyna
2. lasek leszczynowy
3. wierzchnia, zielona łupina orzechów
SJP.pl
1. czynić kogoś rzeźwym, rześkim - pełnym chęci do życia, wypoczętym, świeżym; regenerować, odświeżać;
2. orzeźwiać się - czynić siebie rzeźwym, rześkim - pełnym chęci do życia, wypoczętym, świeżym; regenerować się, odświeżać się
czasownik
(1.1) czynić rzeźwym, odświeżać, ochładzać
czasownik zwrotny orzeźwiać się
(2.1) sprawiać sobie uczucie rześkości
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób orzeźwiający
Wiktionary
dający orzeźwienie, ochłodę; ożywczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orzeźwiać.
Wiktionary
1. uczynić kogoś rzeźwym, rześkim - pełnym chęci do życia, wypoczętym, świeżym; zregenerować, odświeżyć;
2. orzeźwić się - uczynić siebie rzeźwym, rześkim - pełnym chęci do życia, wypoczętym, świeżym; zregenerować się, odświeżyć się
czasownik przechodni dokonany (ndk. orzeźwiać)
(1.1) dokonany od|orzeźwiać.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orzeźwić.
Wiktionary
1. ptak z rodziny sokołów, o masywnej budowie, długich skrzydłach i dużym zakrzywionym dziobie, występuje w wielu gatunkach w Europie, Azji, Ameryce i Afryce;
2. znak w kształcie tego ptaka, używany jako godło lub znak na sztandarach, mundurach, monetach itp.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. gwiazdozbiór nieba równikowego; zawiera jasną gwiazdę – Altaira; w Polsce widoczny latem i jesienią; góruje o północy w lipcu;
(1.2) geogr. miasto w zachodniej części Rosji, nad Oką;
orzeł – nazwa zwyczajowa kilkunastu gatunków ptaków drapieżnych z rodzaju Aquila, Hieraaetus i Harpagornis z rodziny jastrzębiowatych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rewers monety polskiej;
2. mały znak w kształcie orła, np. na nakryciach głowy polskich żołnierzy;
3. ptak drapieżny z rodziny orłów
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mały orzeł
(1.2) orle pisklę
(1.3) ornit. drapieżny ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Hieraaetus|Kaup|ref=tak.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) symbol orła na monecie, medalu lub guziku
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim
Orzk – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Dłutów.
Między wsią Orzk a wsią Świerczyna znajduje się linia zachowanych okopów przeciwczołgowych z czasów II wojny światowej.
W Orzku istniała filia szkoły podstawowej w Dłutowie – zlikwidowana w wyniku reformy szkolnictwa.
SJP.pl
Wikipedia
orżnąć; potocznie:
1. ograć kogoś w grze hazardowej; obębnić;
2. oszukać (na jakąś kwotę)
czasownik przechodni dokonany
(1.1) pot. oszukać kogoś (najczęściej w transakcjach finansowych, przy załatwianiu interesów)
(1.2) pot. pokonać kogoś w grze karcianej
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|orżnąć.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. okłamać
Wiktionary
[czytaj: or-zo] rodzaj makaronu do zup, wielkością i kształtem przypominający ryż
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Orzoł – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Baranowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętego Bartłomieja Apostoła w Baranowie.
SJP.pl
Wikipedia
rzeka w Polsce, dopływ Narwi
Orzyc (Orzycz, Orzyca) – rzeka, prawy dopływ Narwi o długości 142,52 km i powierzchni dorzecza 2 077 km².
SJP.pl
Wikipedia
obrzygać;
1. wulgarnie: pobrudzić wymiocinami; zarzygać;
2. potocznie: pobrudzić czymś bryzgającym; opryskać
SJP.pl
przymiotnik od: Orzysz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orzyszem, pochodzący z Orzysza
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. jezioro w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie warmińsko-mazurskim;
Orzysz (niem. Arys, prus. Aris) – miasto w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, nad rzeką Orzyszą, między jeziorami Sajno i Orzysz. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Orzysz. W latach 1975–1998 miasto należało administracyjnie do województwa suwalskiego. Orzysz leży na Mazurach, na obszarze historycznej Jaćwieży.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Orzysz liczył 5279 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Orzysza
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Orzysza
(1.2) osoba pochodząca z Orzysza, urodzona w Orzyszu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Orzysza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszanka Orzysza
(1.2) kobieta pochodząca z Orzysza, urodzona w Orzyszu
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
Wikipedia
drapieżna ryba z rodziny kulbinowatych; kulbin; scjena
Kulbin, orłoryb (Argyrosomus regius) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny kulbinowatych (Sciaenidae).
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
duży ptak z podrodziny sępów zamieszkujący wysokie góry Afryki i Eurazji
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Gypaetus|Storr|ref=tak., rodzaj ptaka z rodziny jastrzębiowatych, którego opisują cechy pośrednie między orłem a sępem: mocny dziób, sposób lotu jak u orła, ale padlinożerność jak u sępa
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Gypaetus barbatus|Linnaeus|ref=tak., gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych, żywiący się głównie kośćmi;
Orłosęp, orłosęp brodaty (Gypaetus barbatus) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Gypaetus.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina na Śląsku Cieszyńskim;
Orłowa (dawniej też Orłów, cz. Orlová, niem. Orlau) – miasto położone w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina w Czechach, na Śląsku Cieszyńskim, ok. 10 km od granicy z Polską. Orłowa leży pośrodku Zagłębia Ostrawsko-Karwińskiego, ok. 10 km na wschód od centrum Ostrawy i 8 km na zachód od centrum Karwiny.
Wiktionary oraz Wikipedia
Orłowice – wieś łańcuchowa w południowo-zachodniej Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Orłowiec (niem. Schönau bei Bad Landeck) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój.
Wikipedia
dzielnica mieszkaniowa i rekreacyjna w Gdyni
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Orzeł (miasto w Federacji Rosyjskiej);
2. przymiotnik od: Orłowo (dzielnica Gdyni)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Orłem, dotyczący Orła, miasta w Rosji
(1.2) związany z Orłem, dotyczący Orła, osady w Polsce
(1.3) związany z Orłowem, dotyczący Orłowa
(1.4) związany z Orłową, dotyczący Orłowej
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ptak z rodziny sokołów, o masywnej budowie, długich skrzydłach i dużym zakrzywionym dziobie, występuje w wielu gatunkach w Europie, Azji, Ameryce i Afryce;
2. znak w kształcie tego ptaka, używany jako godło lub znak na sztandarach, mundurach, monetach itp.
SJP.pl
Wikipedia