B

1. trzecia litera polskiego alfabetu;
2. spółgłoska;
3. głoska;
4. symbol bitu (jednostka informacji);
5. symbol barnu (jednostka powierzchni);
6. symbol barii (jednostka ciśnienia);
7. dźwięk h obniżony o pół tonu; hes


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła trzeciej litery alfabetu polskiego


B (wymowa: be, minuskuła: b) – druga litera alfabetu łacińskiego, trzecia litera alfabetu polskiego. Oznacza w danym języku zwykle spółgłoskę zwartą dwuwargową dźwięczną, np. [b].



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ba

1. wykrzyknik, który wyraża głównie podziw, zdziwienie
2. w wierzeniach staroegipskich: dusza ludzka ginąca wraz z ciałem


symbol

 (1.1) chem. bar

skrót

 (2.1) = Księga Barucha


Mitologia
Geografia
Nauka i technika

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baader-Meinhof

Frakcja Czerwonej Armii (zwana też Grupą Baader-Meinhof, niem. Rote Armee Fraktion, w skrócie RAF) – lewicowa organizacja terrorystyczna działająca w Niemczech Zachodnich, a następnie zjednoczonych Niemczech.


Źródła:

Wikipedia

Baal

kananejski i fenicki bóg przyrody i płodności


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. mit. starożytne bóstwo semickie, które czczono głównie w regionie Kanaanu i Syropalestyny; bóg burzy, deszczu i urodzaju


Baal (ugar.: 𐎁𐎓𐎍; fenic.: 𐤁𐤏𐤋; hebr. ‏בַּעַל‎, trb.: Ba`al; akad.: Bēlu; arab. ‏بعل‎) – semickie bóstwo, którego ośrodkiem kultu było miasto Ugarit.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baalbecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Baalbekiem, dotyczący Baalbeku


Źródła:

Wiktionary

Baalbek

miasto w Libanie


Baalbek, Balabakk (arab. ‏بعلبك‎) – miasto w północno-wschodnim Libanie, położone w dolinie Bekaa pomiędzy górami Liban i Antyliban (86 km na północny wschód od Bejrutu).

Czwarte co do wielkości miasto kraju z liczbą mieszkańców przekraczającą 80 tysięcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baalizm

kult Baala, związany z dorocznym cyklem przemian w przyrodzie


Źródła:

SJP.pl

Baas

(skrót od: arab. Hizb al-Ba's al-Arabijj al-Isztirakijj) Socjalistyczna Partia Odrodzenia Arabskiego, panarabska partia polityczna; Baas


Partia Baas (arab. اﻟﺒﻌﺚ), czyli Odrodzenie (skrót od Hizb al-Baas al-Arabi al-IsztirakiPartia Socjalistycznego Odrodzenia Arabskiego) – narodowo-lewicowa arabska partia polityczna, której celem jest scalanie i zjednoczenie świata arabskiego. Jej oficjalną ideologię, opartą na hasłach jedności arabskiej, wolności i specyficznie rozumianego socjalizmu, określa się mianem baasizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baasista

zwolennik doktryny politycznej panarabskiej partii Baas


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. członek irackiej Partii Baas


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baasistka

baasista


Patrz:baasista

Źródła:

SJP.pl

Baasizm

doktryna polityczna panarabskiej partii BAAS


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baasskap

supremacja (gł. Europejczyków w Republice Południowej Afryki)


Źródła:

SJP.pl

Baba

1. żartobliwie albo z niechęcią o kobiecie;
2. przestarzałe: stara kobieta; staruszka;
3. żona, narzeczona, kochanka;
4. handlarka, przekupka, zwłaszcza przywożąca towar ze wsi;
5. o chłopcu, mężczyźnie tchórzliwym, nieśmiałym, zniewieściałym;
6. ciasto w kształcie ściętego stożka;
7. część kafara uderzająca wbijany pal;
8. posąg kamienny, zwykle kobiety z pucharem lub rogiem w ręku, wznoszony w stepowych krajach Europy i Azji w okresie od 2 tys. lat p.n.e. do XII w. n.e.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. rub. lub pogard. o kobiecie, żonie, partnerce życiowej

 (1.2) pot. przekupka, zwykle starsza, zwłaszcza przywożąca towar ze wsi

 (1.7) stpol. szach. królowa

 (1.14) sport. w krokiecie kołek, od którego rozpoczynana jest gra

 (1.15) czarownica, wiedźma

 (1.19) gw-pl|Bukowina. bochenek chleba

 (1.20) gw-pl|Górny Śląsk. kobieta (bez konotacji)

 (1.21) gw-pl|Górny Śląsk. środ. górn. duży drewniany młot górniczy

 (1.22) gw-pl|Kociewie. daszek nad piecem

 (1.23) gw-pl|Kociewie. odmiana gruszek

 (1.26) daw. szczotka na długim kiju (do omiatania sufitu)

 (1.28) ornit. pelikan różowy, pelikan baba

 (1.29) techn. bud. kanał łączący oddalony trzon z kominem, zwykle budowany na strychu pod kątem 30-45°



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baba-Chłop

potocznie: kobieta przypominająca wyglądem lub zachowaniem mężczyznę; babochłop, kobieton, chłopobaba


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. o kobiecie wyglądającej, zwykle też poruszającej się jak mężczyzna, często o zdecydowanym charakterze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baba-Grzmot

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. o kobiecie wyglądającej, zwykle też poruszającej się jak mężczyzna, często o zdecydowanym charakterze


Źródła:

Wiktionary

Baba-Jaga

postać z baśni ludowych, przedstawiana jako złośliwa starucha; Baba Jaga, Baba-Jędza, Baba Jędza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przen. niesympatyczna lub brzydka kobieta

 (1.2) pot. żart. o okrągłej miotle lub mopie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baba-Jędza

postać z baśni ludowych, przedstawiana jako złośliwa starucha; Baba-Jaga, Baba Jaga, Baba Jędza


Źródła:

SJP.pl

Babadag

rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Dobrudży, w południowo-wschodniej Rumunii, w okręgu Tulcza;

 (1.2) geogr. hydron. jezioro w Dobrudży, w południowo-wschodniej Rumunii, w okręgu Tulcza


Babadag – miasto w południowo-wschodniej Rumunii; w okręgu Tulcza.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Babadżanian

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babakoto

gatunek lemura


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zool. zob. indris.


Indris krótkoogonowy, indrys, babakoto (Indri indri) – gatunek owocożernego ssaka naczelnego z rodziny indrisowatych (Indridae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babaszka

rodzaj justunku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj justunku średniego, posiadający stopień jednego kwadratu i grubość 24, 36 i 48 punktów typograficznych;


Babaszka, babaszek, firet kwadratowy, firet kwadratu – rodzaj zecerskiego justunku średniego o stopniu jednego kwadratu i grubości 24, 36 oraz 48 punktów typograficznych; na początku XX wieku babaszką nazywano justunek wydrążony wzdłuż obu dłuższych boków szyny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babbit

stop łożyskowy cyny z antymonem i miedzią; babit


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babbitt

nazwisko obce


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babbityzm

styl życia charakteryzujący się oportunizmem, kultem dobrobytu i mieszczańską moralnością


Źródła:

SJP.pl

Babcia

1. pieszczotliwie o matce ojca lub matki;
2. starsza kobieta; staruszka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. babka (matka ojca lub matki)

 (1.2) pot. stara kobieta


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babcin

przymiotnik

 (1.1) związany z babcią, dotyczący babci, należący do babci


Źródła:

Wiktionary

Babcinka

1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babula, babulka, babuleńka, babulina, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. babcia

 (1.2) pot. rub. o starszej kobiecie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babciny

babcia; babciowy


przymiotnik

 (1.1) związany z babcią, dotyczący babci, należący do babci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babciowe

babcia; babciny


Źródła:

SJP.pl

Babciowy

babcia; babciny


Źródła:

SJP.pl

Babczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Babek Oleckich


Źródła:

Wiktionary

Babczur

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. icht. lud. nazwa systematyczna|Cottus gobio|ref=tak., głowacz białopłetwy


Źródła:

Wiktionary

Babczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. bot. czosnek niedźwiedzi, nazwa systematyczna|Allium ursinum|ref=tak.

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) daw. icht. głowacz pręgopłetwy, nazwa systematyczna|Cottus poecilopus|ref=tak.


Źródła:

Wiktionary

Babecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babeczka

1. zdrobnienie od: babka (ciastko)
2. pieszczotliwie o babce (młodej kobiecie)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: babka

 (1.2) cuk. niewielkich rozmiarów wypiek


Babeczka (babka) – określenie stosowane do ciastek wypiekanych w foremkach o kształtach zbliżonych do odwróconego stożka ściętego.

Przykłady:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babel

1. hebrajska nazwa miasta Babilon;
2. wieża Babel:
a) w biblijnej Księdze Rodzaju: konstrukcja budowana w Babilonie w celu sięgnięcia nieba;
b) przenośnie: wielojęzyczne zbiorowisko ludzi;
c) przenośnie: brak porozumienia między ludźmi;
d) przenośnie: miejsce, w którym panuje zamęt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) coś nabrzmiałego, wypełnionego płynem lub gazem

 (1.2) med. kliniczne określenie tworu powstałego na skórze zazwyczaj w wyniku skórnej reakcji alergicznej

 (1.3) techn. próżnia w odlewie

 (1.4) gw-pl|Mazowsze. sopel lodu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pieszcz. o małym dziecku


Kino:

Muzyka:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babelski

Babel


Patrz:Babel

Źródła:

SJP.pl

Babesioza

choroba zwierzęca wywoływana przez pierwotniaki niszczące czerwone krwinki, przenoszona przez kleszcze; babeszjoza


Źródła:

SJP.pl

Babeszjoza

przenoszona przez kleszcze śmiertelna choroba psów i kotów, powodująca rozpad krwinek czerwonych; babesioza, piroplazmoza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wet. przenoszona przez kleszcze choroba pasożytnicza zwierząt (w tym ludzi);


Babeszjoza, babezjoza, piroplazmoza (łac. babesiosis) – choroba pasożytnicza zwierząt (rzadko u ludzi) wywołana przez wewnątrzerytrocytarne pierwotniaki z rodzaju Babesia przenoszone na żywiciela poprzez kleszcze z rodzaju Ixodes.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babeuf

[czytaj: baBEF] Franciszek (albo François) Babeuf zw. Gracchus (1760-97), francuski polityk


Źródła:

SJP.pl

Babezjoza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wet. przenoszona przez kleszcze choroba pasożytnicza zwierząt (w tym ludzi)


Babeszjoza, babezjoza, piroplazmoza (łac. babesiosis) – choroba pasożytnicza zwierząt (rzadko u ludzi) wywołana przez wewnątrzerytrocytarne pierwotniaki z rodzaju Babesia przenoszone na żywiciela poprzez kleszcze z rodzaju Ixodes.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Babi

przestarzałe: babski


przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla baby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babiacki

przymiotnik od: Babiak; babiakowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Babiaka, związany z Babiakiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babiaczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Babiaka

 (1.2) kobieta pochodząca ze Babiaka, urodzona w Babiaku


Źródła:

Wiktionary

Babiak

nazwa kilku miejscowości w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babiakowski

przymiotnik od: Babiak; babiacki


Źródła:

SJP.pl

Babiana

południowoafrykańska roślina uprawna z rodziny kosaćcowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj wieloletnich roślin;


Babiana (Babiana Ker Gawl.) – rodzaj wieloletnich roślin należący do rodziny kosaćcowatych. Należy do niego ok. 80 gatunków roślin występujących w południowej Afryce. Nazwa łacińska pochodzi z niderlandzkiego słowa babianer, odnoszącego się do pawiana, którego przysmakiem są bulwy tej rośliny. Gatunkiem typowym jest Babiana plicata (Ker Gawl.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bab



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Babiański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babiarski

rzadko:
1. babski, plotkarski;
2. babiarz


Patrz:babiarz

Źródła:

SJP.pl

Babiarz

mężczyzna uganiający się za kobietami, kobieciarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. mężczyzna obsesyjnie zainteresowany kobietami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babiasól

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. bot. kowniatek nadmorski


Źródła:

Wiktionary

Babić

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. pomagać położnicy



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Babica

1. wieś w województwie małopolskim;
2. wieś w województwie podkarpackim


2 miejscowości w Polsce:

1 miejscowość w Serbii

1 stacja kolejowa


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babice

1. wieś w województwie śląskim;
2. wieś w województwie małopolskim


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babicki

przymiotnik od: Babice


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babiczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Babicy

 (1.2) mieszkanka Babic


Źródła:

Wiktionary

Babieć

1. lekceważąco o mężczyźnie: upodabniać się do baby (kobiety), nabierać cech uznawanych za kobiece; niewieścieć;
2. o kobiecie: starzeć się


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) pot. lekcew./pogard. nabierać cech typowo kobiecych; niewieścieć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babienica

wieś w województwie śląskim


Babienica (daw. Babienice oraz Babinica, niem. Babinitz) wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Woźniki. Liczy ponad 1000 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie częstochowskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. lekcew./pogard. nabieranie cech typowo kobiecych


Źródła:

Wiktionary

Babięta

wieś w województwie warmińsko-mazurskim


Babięta (niem. Babienten, 1938–1945 Babenten) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babij

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babik

nazwisko


Babik (ros. Бабик) – wieś w Rosji, w rejonie wołogodzkim obwodu wołogodzkiego. W 2010 r. liczyła 4 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babikrówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. bot. kokoryczka, nazwa systematyczna|Polygonatum|Mill.|ref=tak.


Źródła:

Wiktionary

Babilistek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bot. babka lancetowata


Źródła:

Wiktionary

Babilon

starożytne miasto w Mezopotamii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) staroż. geogr. starożytne miasto położone w Mezopotamii, dawna stolica Babilonii, obecnie teren Iraku;

 (1.2) geogr. osada śródleśna w Polsce położona w województwie pomorskim, w gminie Chojnice;


Babilon (sum. ká.dingir.raki „brama boga”; akad. Bāb-ilim „brama boga” lub Bāb-ilāni „brama bogów”; gr. Βαβυλών Babylōn; bibl. בָּבֶל Bābel; arab. بابل Bābil) – starożytne miasto położone w Mezopotamii, nad Eufratem, w pobliżu obecnego miasta Al-Hilla, dawna stolica Babilonii; obecnie stanowisko archeologiczne Atlal Babil w Iraku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babilończyk

mieszkaniec Babilonu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec państwa babilońskiego albo Babilonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babilonia

starożytne państwo semickie w Mezopotamii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku;


Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.

Osiągnięcia cywilizacyjne Babilonii wywodzone są z wcześniejszych cywilizacji Sumeru i Akadu, w których rozwijały się takie dziedziny kultury i nauki jak: religia, astronomia, astrologia, matematyka, medycyna, architektura i literatura.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babilonka

mieszkanka Babilonu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka państwa babilońskiego albo Babilonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babiloński

Babilon, Babilonia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Babilonią, Babilonem


Patrz:Babilon, Babilonia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babimojski

Babimost


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Babimostu, związany z Babimostem


Patrz:Babimost

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babimojszczyzna

region historyczny obejmujący tereny na pograniczu wielkopolsko-brandenbursko-śląskim


Babimojszczyzna – region historyczny i etnograficzny na pograniczu województw wielkopolskiego i lubuskiego. Głównym ośrodkiem jest Babimost, od którego region wziął nazwę. Pozostałe większe ośrodki: Kargowa, Nowe Kramsko, Podmokle Wielkie, Dąbrówka Wielkopolska


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babimór

widłak babimór - gatunek rośliny kosmopolitycznej z rodziny widłakowatych; widłak goździsty


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Lycopodium clavatum|ref=tak., gatunek widłaka rosnącego w lasach sosnowych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babimościanin

mieszkaniec Babimostu


Źródła:

SJP.pl

Babimościanka

mieszkanka Babimostu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Babimostu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babimost

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie lubuskim;


Babimost (niem. Bomst) – miasto w zachodniej Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Babimost.

Babimost leży w historycznej Wielkopolsce. Uzyskał lokację miejską w 1397 roku, Babimost Nowe Miasto lokowany był w 1652, zdegradowany w 1781 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babin

żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babinka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Bełżyce, położona nad rzeką Krężniczanką, rozsławiona przez towarzystwo nazywane Rzeczpospolitą Babińską;

 (1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie hoszczańskim obwodu rówieńskiego


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babina

żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babinka


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie samborskim obwodu lwowskiego;


Babina może dotyczyć:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babinianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Babina


Źródła:

Wiktionary

Babinicz

pseudonim Andrzeja Kmicica - bohatera "Potopu" Henryka Sienkiewicza


Andrzej Kmicic herbu Rawicz – postać fikcyjna, główny bohater powieści Potop Henryka Sienkiewicza. Pojawia się też przejściowo w następnej części Trylogii (Pan Wołodyjowski).

Jako chorąży orszański był charakterystycznym przedstawicielem ówczesnej szlachty litewskiej, znanym z wojennych wyczynów potomkiem dawniej możnego, lecz zrujnowanego przez wojny z Moskwą rodu szlacheckiego ze Smoleńszczyzny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babiniec

żartobliwe określenie zbiorowiska kobiet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żart. duża liczba kobiet zgromadzona w jednym miejscu

 (1.2) daw. także obecnie gw-pl|Kraków, Bukowina. archit. przedsionek kościoła lub wydzielona część synagogi, przeznaczone dla kobiet;


Babiniec – staropolska nazwa (kruchty) przedsionka kościelnego przeznaczonego dla kobiet żebrzących, w którym nauk katechetycznych mogły słuchać osoby uważane za heretyków lub Żydzi. Nazwa dotyczy także pomieszczeń (przeznaczonych dla kobiet lub żeńskiej służby) synagog, cerkwi i dużych dworów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babinka

1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. babina; stara kobieta, staruszka

 (1.2) daw. bot. babiana


Babinka – ciek w Wielkopolsce, przepływający przez gminy Kórnik i Mosina, a uchodzący do Kopla na terenie Poznania, w Głuszynie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babiński

przymiotnik od: Babin


osoby o nazwisku Babiński:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babiogórka

mieszkanka Babiej Góry (masywu górskiego w Beskidzie Żywieckim)


Źródła:

SJP.pl

Babiogórski

przymiotnik od: Babia Góra


przymiotnik

 (1.1) związany z Babią Górą, odnoszący się do Babiej Góry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babiogórzec

mieszkaniec Babiej Góry (masywu górskiego w Beskidzie Żywieckim)


Źródła:

SJP.pl

Babiok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kopka siana


Źródła:

Wiktionary

Babirusa

gatunek dzikiej świni żyjącej na wyspach Archipelagu Malajskiego; babirussa


Babirussa wąsata, babirussa srebrna, babirrussa (Babyrousa babyrussa) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny świniowatych (Suidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babirussa

gatunek dzikiej świni żyjącej na wyspach Archipelagu Malajskiego; babirusa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Babirussa., rodzaj ssaka z podrodziny świń;

 (1.2) zool. zwierzę z rodzaju babirussa (1.1)


Babirussa (Babyrousa) – rodzaj ssaków z podrodziny świń (Suinae) w obrębie rodziny świniowatych (Suidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babistyczny

babizm


Patrz:babizm

Źródła:

SJP.pl

Babiszon

potocznie: niesympatyczna kobieta


Źródła:

SJP.pl

Babit

stop łożyskowy cyny z antymonem i miedzią; babbit


Źródła:

SJP.pl

Babiuch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babizm

ruch społeczno-religijny w Persji w XIX w.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dziewiętnastowieczny perski ruch społeczny i religijny sprzeciwiający się muzułmańskiemu fanatyzmowi;


Babizm (pers. ‏بابی ها‎, Bâbihâ) – ruch religijny wywodzący się z islamu, powstały ok. 1844 roku w Persji. Babizm zakładał szereg reform społecznych i religijnych, reinterpretował dżihad, wprowadzał nowy kalendarz, monogamię (wyznawcy mogli brać za żonę tylko współwyznawczynie) i równość ludzi wobec prawa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babizna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. spadek po babce


Źródła:

Wiktionary

Babka

1. matka ojca lub matki;
2. młoda, atrakcyjna kobieta;
3. pieczone w specjalnej formie ciasto o kształcie stożkowatym i okrągłej podstawie;
4. stara, wiejska kobieta;
5. niewielka roślina wieloletnia o kilku sercowatych liściach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) matka ojca lub matki

 (1.2) starsza kobieta, zwykle zaniedbana, biedna

 (1.3) przest. wiejska kobieta pomagająca przy porodach, zajmująca się też ziołolecznictwem, znachorstwem i wróżbiarstwem

 (1.4) pot. młoda, atrakcyjna kobieta

 (1.5) cuk. kulin. słodkie ciasto pieczone w formie prostokątnej lub mającej kształt ściętego stożka

 (1.6) zob. babka z piasku.

 (1.7) bot. nazwa systematyczna|Plantago|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny babkowatych;

 (1.8) bot. nazwa systematyczna|Alisma plantago-aquatica|L.|ref=tak., roślina nadwodna z rodziny żabieńcowatych;

 (1.9) bot. lud. ślaz

 (1.10) mikol. zob. koźlarz babka.

 (1.11) icht. nazwa systematyczna|Gobiidae|ref=tak., ryba z rodziny babkowatych;

 (1.12) roln. kopka ze snopków ustawiana na polu

 (1.13) roln. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie, Bukowina. kowadełko do klepania sierpa lub kosy

 (1.14) reg-pl|Podkarpacie. drobna moneta zdawkowa

 (1.15) gw-pl|Górny Śląsk. roln. ostatni snopek podczas żniw

 (1.16) daw. icht. głowacz pręgopłetwy, nazwa systematyczna|Cottus poecilopus|ref=tak.

 (1.17) daw. icht. lud. głowacz białopłetwy, nazwa systematyczna|Cottus gobio|ref=tak.


Biologia

Geografia

Inne

Zobacz też


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babkarstwo

przestarzałe: niefachowe położnictwo uprawiane przez babki - akuszerki, przede wszystkim na wsi


Źródła:

SJP.pl

Babki

1. matka ojca lub matki;
2. młoda, atrakcyjna kobieta;
3. pieczone w specjalnej formie ciasto o kształcie stożkowatym i okrągłej podstawie;
4. stara, wiejska kobieta;
5. niewielka roślina wieloletnia o kilku sercowatych liściach


Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babkowate

1. rodzina roślin dwuliściennych zrosłopłatkowych;
2. kosmopolityczna rodzina ryb słodkowodnych i morskich z rzędu okoniokształtnych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babkowaty

o cechach babkowatych (1. rodzina roślin;
2. rodzina ryb)


przymiotnik

 (1.1) bot. o cechach roślin z rodziny babkowatych

 (1.2) icht. o cechach ryb z rodziny babkowatych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babkowiec

ryba z rzędu okoniokształtnych


Źródła:

SJP.pl

Babkówka

niedźwiedziówka babkówka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Babkowy

babka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) z babki (rośliny nazwa systematyczna|Plantago|L.|ref=tak.)


Patrz:babka

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babochłop

potocznie: kobieta przypominająca wyglądem lub zachowaniem mężczyznę; baba-chłop, kobieton, chłopobaba


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. pejor. pogard. kobieta, która wygląda i zachowuje się jak mężczyzna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baboholik

mężczyzna poświęcający bardzo dużo czasu na flirty i romanse z kobietami


Źródła:

SJP.pl

Babok

postać z polskich legend (m.in. śląskich), istota nadprzyrodzona, zjawa, straszydło związane z ciemnością; bebok, bobok


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) infant. gw-pl|Łódź, Górny Śląsk, Częstochowa., straszydło

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) gw-pl|Poznań. osoba ociężała fizycznie lub umysłowo

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (3.1) infant. pot. posp. wydzielina z nosa

 (3.2) infant. gw-pl|Poznań. zaschnięta wydzielina z nosa


Bobo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, prawdopodobnie demon z wierzeń słowiańskich. Innymi nazwami tej istoty są: bobok (Wielkopolska, Małopolska), babok (Kujawy), bebok (Śląsk), bobek, bobik (Kraj morawsko-śląski).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babokracja

rządy lub poglądy kobiet oparte na podstawowych założeniach feminizmu


Źródła:

SJP.pl

Babol

potocznie:
1. zaschła wydzielina w nosie;
2. błąd, pomyłka;
3. ocena niedostateczna;
4. kobieta niesympatyczna lub brzydka; babsztyl;
5. w piłce nożnej: słaby strzał, którego bramkarz nie obronił; szmata


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w północnym Iranie, w ostanie Mazandaran;


Babol (perski: بابل, daw. Barforusz) – miasto w północnym Iranie, w ostanie Mazandaran, nad rzeką Babol uchodzącą do Morza Kaspijskiego.

W 2011 miejscowość liczyła 219 467 mieszkańców. Dla porównania, w 2006 było ich 201 335, w 1996 – 158 346, a w 1966 – 44 tys. Nieopodal leży miejscowość Babolsar. Rozwinięty przemysł rybny.

W miejscowości znajduje się Babol Museum (موزه بابل).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babon

kobieta, zwłaszcza otyła, brzydka lub złośliwa


Źródła:

SJP.pl

Baborów

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Baborów (daw. Baworów, niem. Bauerwitz, cz. Bavorov) – miasto w południowej Polsce, województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Baborów. Geograficzne leży na Przedgórzu Sudeckim nad rzeką Psiną (śl. Cyna). Lokalny ośrodek usługowy, wytwórnia pasz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baborowianin

mieszkaniec Baborowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Baborowianka

mieszkanka Baborowa (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Baborowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baborówko

wieś w województwie wielkopolskim


Baborówko (pol. hist. Baworówko) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły. Położona jest 5 km na południowy wschód od Szamotuł, przy szlaku kolejowym Poznań – Szczecin z przystankiem Baborówko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baborowski

Baborów


Patrz:Baborów

Źródła:

SJP.pl

Baboszewianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Baboszewa


Źródła:

Wiktionary

Baboszewo

wieś w Polsce


Baboszewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Baboszewo.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Baboszewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baboszewski

przymiotnik od: Baboszewo


Źródła:

SJP.pl

Babowka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. cuk. babka (wypiek)

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. cuk. forma do pieczenia babki


Źródła:

Wiktionary

Babołk

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. babok. (straszydło)


Źródła:

Wiktionary

Babrać

1. brudzić;
2. grzebać w czymś;
3. psuć coś, robić coś źle


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) brudzić, paprać

 (1.2) pot. grzebać w czymś

 (1.3) gw-pl|Poznań. długo przesiadywać rozmawiając

czasownik zwrotny niedokonany babrać się

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. brudzić się

 (2.2) gw-pl|Górny Śląsk. guzdrać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|babrać.


Źródła:

Wiktionary

Babranina

1. poruszanie się w czymś lepkim, grząskim; babranie się, grzebanie się;
2. potocznie:
a) drobiazgowa, żmudna robota; papranina;
b) brudna praca; papranina;
c) zmaganie się z powracającymi problemami;
d) brudna, mokra substancja


Źródła:

SJP.pl

Babrok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. niedbalec, partacz

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński, Zaolzie. brudas


Źródła:

Wiktionary

Babrzysko

błotniste miejsce, w którym zwierzęta zażywają kąpieli błotnych


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) środ. łow. grząskie miejsce w lesie, gdzie dla ochrony przed insektami zwierzęta tarzają się w błocie, głównie jelenie i dziki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babski

przymiotnik od: baba


przymiotnik

 (1.1) dotyczący baby

 (1.2) zachowujący się jak kobieta

 (1.3) dotyczący Babska, babszczanina lub babszczanki

 (1.4) dotyczący Bab, babianina lub babianki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babsko

pogardliwie: kobieta, zwłaszcza otyła


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pogard. obraź. pejor. kobieta brzydka lub niesympatyczna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babskość

ogół cech i zachowań typowych dla baby; zniewieściałość


Źródła:

SJP.pl

Babstwo

1. ogół cech typowych dla baby;
2. ogół bab


Źródła:

SJP.pl

Babszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Babska


Źródła:

Wiktionary

Babsztyk

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) poznań. patrz: babsztyl


Źródła:

Wiktionary

Babsztyl

obraźliwie o kobiecie niesympatycznej lub brzydkiej


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pogard. o kobiecie brzydkiej lub niesympatycznej


Babsztyl – polski zespół muzyczny wykonujący muzykę folkową, a następnie country rockową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babu

1. indyjska forma grzecznościowa zwracania się do kogoś na piśmie, odpowiadająca polskiemu "pan", "szanowny pan";
2. indyjski urzędnik piszący po angielsku;
3. Hindus nieźle posługujący się angielszczyzną


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babuć

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zootechn. wieprzek, tucznik

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. prosiak, świnia


Źródła:

Wiktionary

Babuchów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie rohatyńskim obwodu iwanofrankowskiego;


Babuchów (ukr. Бабухів, Babuchiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie rohatyńskim, nad Gniłą Lipą.

W 2001 roku liczyła 1145 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Babuchowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Babuciek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. prosię


Źródła:

Wiktionary

Babuin

gatunek pawiana


Pawian masajski, pawian zielony, babuin (Papio cynocephalus) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), zamieszkujący tereny południowej, środkowej i wschodniej Afryki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Babula

1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babulka, babuleńka, babulina, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia


Źródła:

SJP.pl

Babuleńka

1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babulina, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babulina, babunia, babuńcia, babusia


Źródła:

SJP.pl

Babulina

1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babina, babinka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babunia, babuńcia, babusia


Źródła:

SJP.pl

Babulinka

zdrobnienie od: babulina


Źródła:

SJP.pl

Babulka

1. żartobliwie o starej wiejskiej kobiecie; babcinka, babula, babuleńka, babulina, babula, babulka;
2. żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia


Źródła:

SJP.pl

Babuńcia

żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babusia


Źródła:

SJP.pl

Babunia

żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babuńcia, babusia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. babka (matka ojca lub matki)

 (1.2) pot. stara kobieta


Babunia (cz. Babička) – powieść Boženy Němcovej, ukończona w roku 1853.

Autorka napisała powieść po śmierci syna Hynka. Opisuje w niej idealizowany obraz dzieciństwa w Dolinie Babuni koło Raciborzyc. Centralną postacią jest tytułowa Babunia, która na prośbę córki Teresy przenosi się z Olesznic w Górach Orlickich do raciborzyckiej doliny, aby pomagać w wychowaniu wnuków. Mieszka wraz z rodziną córki w domu zwanym Stary Bielnik (Staré Bělidlo). Poszczególne rozdziały opisują losy mieszkańców doliny, zwłaszcza rodzin młynarza, strzelca, Kuby i Kristli oraz szalonej Wikty. Spośród wnuków tytułowej bohaterki na pierwszy plan wysuwa się postać Barunki (Basi), która jest literackim portretem autorki. Książka zawiera także retrospekcje z życia samej Babuni, która wyszła za mąż w Kłodzku za tkacza z rodzinnej wsi, który został podstępem zwerbowany do pruskiej armii. Następnie mieszkała z nim w Nysie. Po śmierci męża powróciła wraz z dziećmi piechotą do rodzinnej wsi. Większość postaci w książce jest silnie idealizowana. Dotyczy to również właścicielki pałacu w Raciborzycach „pani księżnej” Wilhelminy żagańskiej, która dzięki radom Babuni może czynić dobro. Powieść kończy się śmiercią tytułowej bohaterki, a w jej pogrzebie biorą udział mieszkańcy całej doliny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Babuniny

należący do babuni, dotyczący babuni (np. babuniny sweterek, babunine serce)


Źródła:

SJP.pl

Babus

pogardliwie lub żartobliwie o kobiecie, zwłaszcza dużej i grubej, o męskich cechach


Źródła:

SJP.pl

Babusia

żartobliwie lub pieszczotliwie o babci, matce ojca albo matki; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia


Źródła:

SJP.pl

Babuśka

pieszczotliwie o babci; babcinka, babula, babulka, babuleńka, babulina, babunia, babuńcia, babusia


Źródła:

SJP.pl

Babuszka

zdrobnienie od: babka (kobieta)


Źródła:

SJP.pl

Babuwista

zwolennik babuwizmu


Źródła:

SJP.pl

Babuwizm

doktryna filozoficzna głoszona w XVIII w.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. doktryna komunizmu utopijnego głoszona w XVIII w.;


Babuwizm – doktryna polityczna, głosząca, że wspólnota dóbr powinna być podstawą ekonomii państwa, zawierająca postulaty całkowitej likwidacji własności prywatnej, uspołecznienia produkcji i organizacji życia w komunie.

Prekursorem socjalizmu radykalnego był François Noël Babeuf, dziennikarz i teoretyk komunizmu (Manifest Plebejuszy) doby rewolucji francuskiej, marzący o rewolucji "większej, wspanialszej i ostatecznej", takiej, która wyniesie lud do władzy i zaprowadzi komunizm. W doktrynie Babeufa na czoło wysuwają się trzy idee:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baby

[czytaj: bejbi]
1. potocznie: niemowlę, małe dziecko;
2. żartobliwie, poufale o ukochanej osobie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ang. rzad. niemowlę, małe dziecko

forma rzeczownika.

 (2.1) lp. D. baba

 (2.2) lm. M. baba

 (2.3) lm. B. baba

 (2.4) lm. W. baba


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baby-Look

[czytaj: bejbi luk] dziewczęcy wygląd twarzy kobiety uzyskany za pomocą odpowiedniego makijażu


Źródła:

SJP.pl

Baby-Showerowy

baby shower [czytaj: bejbi-szałerowy]


Źródła:

SJP.pl

Baby-Sitter

[czytaj: bejbi s-iter] mężczyzna odpłatnie opiekujący się dziećmi; babysitter


Źródła:

SJP.pl

Baby-Sitterka

[czytaj: bejbi s-iterka] kobieta odpłatnie opiekująca się dziećmi podczas krótkiej nieobecności rodziców; babysitterka, baby-sitter


Źródła:

SJP.pl

Baby-Sitting

[czytaj: bejbi s-iting] odpłatna opieka nad dziećmi w domu rodziców podczas ich krótkiej nieobecności; babysitting


Źródła:

SJP.pl

Babyfon

[czytaj: bejbifon] elektroniczny zestaw do nasłuchiwania


Źródła:

SJP.pl

Babyjogger

[czytaj: bejbidżoger] wózek dziecięcy o konstrukcji umożliwiającej bieganie z nim i używanie go w trudniejszym terenie


Źródła:

SJP.pl

Babysitter

[czytaj: bejbi s-iter] kobieta odpłatnie opiekująca się dziećmi podczas krótkiej nieobecności rodziców; babysitterka, baby-sitter


Źródła:

SJP.pl

Babysitterka

[czytaj: bejbis-iterka] kobieta odpłatnie opiekująca się dziećmi podczas krótkiej nieobecności rodziców; baby-sitter


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opiekunka do dzieci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Babysitting

[czytaj: bejbi s-iting] odpłatna opieka nad dziećmi w domu rodziców podczas ich krótkiej nieobecności; baby-sitting


Źródła:

SJP.pl

Bać

bać się:
a) odczuwać lęk, strach;
b) być niespokojnym o kogoś lub o coś;
c) nie śmieć, nie odważać się na coś


Bać (cyr. Баћ) – wieś w Czarnogórze, w gminie Rožaje. W 2011 roku liczyła 629 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baca

góral kierujący wypasem stada owiec na górskich pastwiskach; starszy wiekiem i doświadczeniem pasterz; w czasie wypasu, na hali zajmuje się głównie wyrobem sera


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) starszy, doświadczony pasterz kierujący pracą juhasów w polskich Karpatach


Baca (węg. bacs(a), bacsó, "pasterz", z rumuń. baciu) – kierownik zorganizowanej gospodarki szałaśniczo-pasterskiej (wypas owiec) w polskich Karpatach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bacalhau

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spoż. solone i suszone płaty dorsza


Źródła:

Wiktionary

Bacbijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bacbami, dotyczący Bacbów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język bacbijski;


Źródła:

Wiktionary

Bacciarelli

[czytaj: Baczjarelli] Marcello Bacciarelli (1731-1818), malarz włoski


Osoby noszące nazwisko Bacciarelli:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bacewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bach

wyraz używany na oznaczenie dźwięku spowodowanego uderzeniem, wystrzałem, a także na oznaczenie czynności, przy której powstaje taki dźwięk


wykrzyknik

 (1.1) odgłos uderzenia

wykrzyknik w użyciu czasownikowym

 (2.1) pot. gwałtownie upaść, uderzyć/walnąć (się/kogoś/o coś); ogólniej wykonać gwałtownie jakąś inną czynność


Geografia

Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachać

regionalnie:
1. uderzać, walić;
2. bachać się -
a) kąpać się;
b) przewracać się na podłogę


Źródła:

SJP.pl

Bachalski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bachanalia

bachanalie; bakchanalia; bakchanalie;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hulanki, pijaństwo, orgie

 (1.2) hist. obrzędy na cześć Bachusa


Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa.

Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachanalie

bachanalia; bakchanalia; bakchanalie;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki


Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa.

Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachancki

bachant


Patrz:bachant

Źródła:

SJP.pl

Bachanek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bachanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) poznań. zażywanie kąpieli


Źródła:

Wiktionary

Bachant

uczestnik bachanaliów


Bachant – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 2498 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 267 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Bachant plasuje się na 318. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 362.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachantka

1. w mitologii greckiej: uczestniczka bachanaliów; menada;
2. przenośnie: kobieta rozwiązła, prowadząca hulaszczy tryb życia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mit. towarzyszka Bachusa

 (1.2) hist. uczestniczka bachanaliów

 (1.3) przest. uczestniczka hulanek i orgii


Menady (także bakchantki, bachantki, gr. Μαινάδες Mainádes ‘szalejące’, gr. Bάκχαι Bákchai, łac. Maenades, Bacchae) – 1. w mitologii greckiej towarzyszki Dionizosa; 2. czcicielki Dionizosa (Bachusa).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bacharach

[czytaj: BAkarak] nazwisko


Bacharach – miasto w Niemczech, położone kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Mainz-Bingen, wchodzi w skład gminy związkowej Rhein-Nahe. Leży ok. 48 km na południe od Koblencji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachata

1. rodzaj muzyki z Dominikany traktującej o miłości i uczuciowości;
2. rodzaj tańca do tej muzyki


Bachata – rodzaj muzyki i tańca, który powstał i pierwotnie ewoluował w wiejskich i rolniczych terenach Dominikany. Tematyka piosenek jest przede wszystkim romantyczna i uczuciowa; najczęściej spotykane są utwory mówiące o smutku i złamanym sercu. Na początku dla określenia nowego gatunku używano terminu amargue, czyli „gorzka muzyka”, dopóki nie pojawiła się nazwa bachata, bez konotacji z nastrojem. Często jest porównywana do bluesa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachatowy

bachata


Patrz:bachata

Źródła:

SJP.pl

Bachczysaraj

miasto na Ukrainie; Bakczysaraj, Bachczyseraj (rzadko), Bakczyseraj (rzadko)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. war. zob. Bakczysaraj.


Bakczysaraj (ukr. Бахчисарай, Bachczysaraj; ros. Бахчисарай, Bachczisaraj; krymskotat. Bağçasaray) – miasto na Krymie, położone w Górach Krymskich. W 2018 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców.

Znajduje się tu stacja kolejowa Bakczysaraj.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachczyseraj

rzadko: miasto na Ukrainie; Bachczysaraj, Bakczysaraj, Bakczyseraj (rzadko)


Bakczysaraj (ukr. Бахчисарай, Bachczysaraj; ros. Бахчисарай, Bachczisaraj; krymskotat. Bağçasaray) – miasto na Krymie, położone w Górach Krymskich. W 2018 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców.

Znajduje się tu stacja kolejowa Bakczysaraj.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachelet

[czytaj: baczielet] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bachiczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bachiczne; cecha tych, którzy są bachiczni


Źródła:

Wiktionary

Bachiczny

bachusowy;
1. związany z kultem Bachusa;
2. pijacki, hulaszczy


przymiotnik

 (1.1) mający związek z Bachusem

 (1.2) żywiołowy, hulaszczy, swawolny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bachleda

nazwisko popularne na Podhalu



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachmann

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Bachmann


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachmat

nieduży, bardzo wytrzymały koń wierzchowy, używany dawniej przez jazdę tatarską i polską


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) stpol. koń wierzchowy

 (1.2) stpol. hipol. niewielki, wytrzymały koń tatarski;


Bachmat (tatar. bachmat) – koń tatarski niewielkich rozmiarów, ale charakteryzujących się dużą siłą fizyczną, szybkością, zwinnością i wytrzymałością na trudy oraz na zmienne warunki klimatyczne.

W mowie potocznej występowało dawniej jako określenie człowieka niewielkiego i krępego, lecz silnego fizycznie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachmistrz

w dawnej Polsce: urzędnik górniczy w żupach krakowskich; bergmistrz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. górn. kierownik żupy solnej


Bachmistrz – prywatny przedsiębiorca w żupach solnych zajmujący się budową szybów i eksploatacją złóż, bądź też urzędnik żupny nadzorujący prace techniczne górników w kopalni.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachmut

miasto na Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie donieckim;


Bachmut (ukr. Бахмут, w latach 1924–2016 Artiomowsk, ukr. Артемівськ, Artemiwśk) – miasto we wschodniej części Ukrainy (obwód doniecki), w Donieckim Zagłębiu Węglowym.

W trakcie wojny rosyjsko-ukraińskiej miasto było miejscem kilkumiesięcznych, krwawych walk, z powodu których uległo znacznym zniszczeniom.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachnąć

potocznie:
1. rzucić;
2. uderzyć;
3. bachnąć się - położyć się bezwładnie


Źródła:

SJP.pl

Bachnięcie

cios, walnięcie lub rzut


Źródła:

SJP.pl

Bachocki

Bachotek


Patrz:Bachotek

Źródła:

SJP.pl

Bachor

dosadnie o niegrzecznym, denerwującym dziecku


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pejor. dziecko, zwłaszcza niegrzeczne (daw. szczególnie żydowskie)

 (1.2) daw. sport. zwykły uczestnik gry w palanta

 (1.3) gwara. bękart

 (2.2) gwara. żwacz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachora

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. jelita zwierzęce

 (1.2) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. potrawa z pieczonego nadzienia z ziemniaków i słoniny w kiszce wieprzowej

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: bachor


Źródła:

Wiktionary

Bachorczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bachorc


Źródła:

Wiktionary

Bachorek

zdrobnienie od: bachor; bachorzę


Źródła:

SJP.pl

Bachoro

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. jelito

 (1.2) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. żołądek wieprzowy


Źródła:

Wiktionary

Bachorski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bachórz

1. wieś w Polsce;
2. dopływ Wisły


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. brzuch


Bachórz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bachorz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 884.

We wsi jest stacja kolei wąskotorowej Bachórz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachorza

dawniej: grzęzawiska, mokradła, błota; bachorze


4 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachorze

dawniej: grzęzawiska, mokradła, błota; bachorza



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachórzec

wieś w Polsce


Bachórzec – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 884.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachotek

1. wieś w Polsce;
2. jezioro w Polsce


Bachotek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Zbiczno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Miejscowość leży nad północno-wschodnim brzegiem jeziora Bachotek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachów

1. wieś w Polsce;
2. wieś na Ukrainie


Bachów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Krzywcza.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachować

czasownik

 (1.1) hulać, pić, bankietować, birbantować


Źródła:

Wiktionary

Bachowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bachować.


Źródła:

Wiktionary

Bachowice

Bachowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Spytkowice, na wysokości 260–310 m n.p.m., na Pogórzu Wielickim, nad Bachówką, dopływem Wisły.


Źródła:

Wikipedia

Bachowski

charakterystyczny dla twórczości Jana Sebastiana Bacha; taki, jak w muzyce Bacha


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do Jana Sebastiana Bacha


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bachrania

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Zaolzie. grubaska


Źródła:

Wiktionary

Bachraty

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. gruby

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. wybrzuszony


Źródła:

Wiktionary

Bachrocz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. brzuchacz, grubas

 (1.2) przen. gw-pl|Śląsk Cieszyński. bogacz

 (1.3) pieszcz. gw-pl|Śląsk Cieszyński. o dziecku


Źródła:

Wiktionary

Bachróń

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Zaolzie. ktoś brzuchaty


Źródła:

Wiktionary

Bachrula

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Zaolzie. grubaska


Źródła:

Wiktionary

Bachtaran

miasto w Iranie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bachtarański

Bachtaran


Patrz:Bachtaran

Źródła:

SJP.pl

Bachtiarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bachtiarami, dotyczący Bachtiarów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język bachtiarski;


Źródła:

Wiktionary

Bachtin

Michaił M. Bachtin (1895-1975), rosyjski teoretyk literatury, badacz kultury


Źródła:

SJP.pl

Bachtinowski

taki, jak w teoriach Bachtina, charakterystyczny dla jego koncepcji


Źródła:

SJP.pl

Bachus

łacińska forma imienia Dionizosa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitrzym. zob. Dionizos, Bakchos, Liber, Liber Pater.


Dionizos (także Bakchos, Bachus; gr. Διώνυσος Diṓnysos, Διόνυσος Diónysos, Βάκχος Bákchos, łac. Dionysus, Bacchus) – w mitologii greckiej bóg płodności, dzikiej natury, winnej latorośli, teatru i wina jako napoju upajającego i mającego dobroczynny wpływ na człowieka. Syn Zeusa i śmiertelniczki Semele.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bachusek

tutkarz bachusek - gatunek chrząszcza z rodziny tutkarzowatych


Źródła:

SJP.pl

Bachuski

rzeczownik

 (1.1) gwara. zwyczaj obchodzenia wsi w zapusty

 (1.2) gwara. dziwacznie przebrane osoby uczestniczące w bachuskach (1.1)


Źródła:

Wiktionary

Bachusowy

właściwy Bachusowi, przypominający jego lub obchody ku jego czci; hulaszczy, pijacki


Źródła:

SJP.pl

Bachusy

rzeczownik

 (1.1) daw. ostatnie trzy dni karnawału


Źródła:

Wiktionary

Baciar

w gwarze lwowskiej: ulicznik, łobuz, urwis; baciarz, batiar, andrus, antek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lwów. ulicznik, łobuz;

 (1.2) lwów. rzad. włóczęga


Batiar (baciar, baciarz) – potoczne i gwarowe określenie „człowieka ulicy” lwowskiej. Wbrew obiegowej opinii nie odnosiło się wyłącznie do młodzieży.

Najprawdopodobniej wyraz „batiar” pochodzi od węgierskiego „betyár” oznaczającego rozbójnika, awanturnika, ulicznika. Znany jest pogląd (propagowany przez Urszulę Jakubowską), że określenia „batiar” używano w czasie przynależności Lwowa do Austro-Węgier. Policjanci (którymi wówczas często byli Węgrzy) uganiali się za chuliganami z okrzykiem „betyár”. Lwowiakom ta nazwa bardzo miała się spodobać i weszła do codziennego słownictwa. Według Kazimierza Chłędowskiego autorem tego określenia jest Jan Lam. Cyt.: Po Lamie pozostało niemało wyrażeń w galicyjskim słowniku, pomiędzy innymi i nazwa „baciarz” określająca indywiduum, żyjące z dnia na dzień, zaniedbane, brudne, zapite, o którym się mówi tylko z pogardą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baciarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Lwów. pogard. kobieta


Źródła:

Wiktionary

Baciarski

baciar, baciarz; batiarski


Źródła:

SJP.pl

Baciarz

w gwarze lwowskiej: ulicznik, łobuz, urwis; baciar, batiar, andrus, antek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Kraków, Lwów. łobuz, ulicznik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bacik

zdrobnienie od: bat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bat


Osoby noszące nazwisko Bacik:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Back-Office

[czytaj: bek-ofis] zespół osób zarządzający organizacją lub przedsiębiorstwem, niemający bezpośredniego kontaktu z klientami; back office


Źródła:

SJP.pl

Back-Story

[czytaj: bek-story] pomniejsza opowiastka dziejąca się w tle głównej fabuły książki lub filmu; backstory


Źródła:

SJP.pl

Back-Up

[czytaj: bekap] kopia zapasowa pliku; backup, archiwizacja danych


Źródła:

SJP.pl

Backdoor

[czytaj: bekdor] w informatyce: luka w zabezpieczeniach systemu stworzona umyślnie dla późniejszego wykorzystania


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) inform. luka w zabezpieczeniach, swoista furtka utworzona umyślnie w celu późniejszego wykorzystania


Backdoor (pol. „tylne drzwi, furtka”) – luka w zabezpieczeniach systemu utworzona umyślnie w celu późniejszego wykorzystania. Backdoor w systemie może być np. pozostawiony przez crackera, który włamał się przez inną lukę w oprogramowaniu (której przydatność jest ograniczona czasowo do momentu jej usunięcia) bądź poprzez podrzucenie użytkownikowi konia trojańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Backdoors

[czytaj: bekdors] celowy błąd w warstwie ochronnej systemu komputerowego, umożliwiający wejście do niego bez konieczności logowania się; backdoor, furtka


Źródła:

SJP.pl

Backend

[czytaj: bekend] w informatyce: część aplikacji działająca na serwerze


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. część systemu informatycznego niewidoczna dla użytkownika, realizująca logikę biznesową i przechowująca dane


Front-end i back-end – początkowe oraz końcowe stadium procesu. Front-end jest odpowiedzialny za pobieranie danych od użytkownika oraz przekazanie ich do back-endu. Następnie back-end na podstawie tych danych wykonuje określone zadanie. Opcjonalnie front-end może pokazać użytkownikowi wyniki otrzymane od back-endu. Często stosowanym tłumaczeniem jest „fasada” i „wnętrze”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Backendowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) środ. inform. programista zajmujący się backendem


Źródła:

Wiktionary

Backendowo

backendowy


Patrz:backendowy

Źródła:

SJP.pl

Backendowy

backend [czytaj: bekendowy]


przymiotnik relacyjny

 (1.1) środ. inform. związany z backendem, dotyczący backendu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Background

[czytaj: bekgrałnd] zespół czynników mających wpływ na bieżącą sytuację człowieka, np. środowisko, wychowanie, otocznie, przeszłe doświadczenia itd.


Źródła:

SJP.pl

Backhand

[czytaj: bekhend] bekhend; w tenisie, ping-pongu itp.: uderzenie z lewej strony rakietą trzymaną w prawej ręce bądź ze strony prawej - trzymaną w lewej; w hokeju: przy uderzeniu z lewej strony kijem trzymanym niżej prawą ręką i na odwrót


Bekhend (od ang. backhand, grzbiet ręki) – termin sportowy oznaczający uderzenie rakietą lub kijem w taki sposób, że w kierunku uderzenia skierowany jest grzbiet ręki. Zagrania takie spotykane są m.in. w tenisie, tenisie stołowym, speed-ballu, badmintonie i hokeju. W tenisie jest to uderzenie z lewej strony zewnętrzną stroną rakiety przez zawodników praworęcznych; u osób leworęcznych uderzenie z prawej strony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Backhandowy

[czytaj: bekhendowy] związany z backhandem (bekhendem); bekhendowy


Źródła:

SJP.pl

Backline

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. wzmacniacze, ko­lumny i pozostały sprzęt nagłośnieniowy do gitar czy syntezatorów; niekiedy za­li­cza się do niego także ze­stawy per­ku­syjne oraz in­stru­menty kla­wi­szowe


Źródła:

Wiktionary

Baćkowice

wieś w Polsce


Baćkowice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Baćkowice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Baćkowice oraz parafii św. Mikołaja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baćkowicki

przymiotnik od: Baćkowice


Źródła:

SJP.pl

Backpacker

[czytak: bekpeker] osoba podróżująca po świecie wyłącznie z plecakiem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) określenie turysty podróżującego po świecie z plecakiem jako jedynym bagażem, sypiającego w schroniskach i najczęściej odwiedzającego kraje, w których jest taniej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Backpackerka

[czytak: bekpekerka] kobieta podróżująca po świecie wyłącznie z plecakiem


Źródła:

SJP.pl

Backpackerski

backpacker [czytaj: bekpekerski]


Źródła:

SJP.pl

Backpacking

[czytaj: bekpeking] podróżowanie po świecie wyłącznie z plecakiem, zwykle niewielkim kosztem dzięki korzystaniu z tanich noclegów, własnego pożywienia i transportu publicznego


Backpacking („podróżowanie z plecakiem” od ang. backpack – „plecak”) – forma indywidualnej turystyki, polegająca na odbywaniu podróży z niewielkim bagażem. Taki model turystyki czynnej charakteryzuje się organizowaniem podróży na własną rękę, korzystaniem z transportu publicznego, tanich noclegów (np. w schronisku, namiocie).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Backslash

[czytaj: bekslesz] znak graficzny (\) stosowany głównie w informatyce, dzielący nazwy katalogów, np. w systemie MS-DOS; lewy ukośnik, odwrotne łamanie, ukośnik odwrotny, ukośnik wsteczny


Ukośnik – znak pisarski mający postać ukośnej kreski. W zależności od tego, w którą stronę pochylony jest ukośnik, ma on różne nazwy:

/ – ukośnik, prawy ukośnik (z ang.: slash lub forward slash),
\ – ukośnik wsteczny, lewy ukośnik (z ang.: backslash),
– ukośnik ułamkowy (z ang.: fraction slash).

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Backspace

[czytaj: bekspejs] klawisz na klawiaturze komputera usuwający znak znajdujący się przed kursorem, cofający kursor o jedną pozycję; Backspace, cofacz


Backspace – klawisz na klawiaturze, który w maszynach do pisania przesuwał kartkę jedną pozycję wstecz. W klawiaturze komputerowej klawisz ← Backspace usuwa znak stojący przed kursorem tekstowym i przesuwa ten kursor o jedną pozycję do tyłu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Backstage

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. kulisy, zaplecze, zwykle pokazu mody


Backstage – drugi wspólny album polskiego rapera Dioxa i duetu producenckiego The Returners. Został wydany 14 maja 2012 roku nakładem wytwórni Prosto. Płyta zawiera 15 utworów, wśród których wystąpili Pelson, Hades, O.S.T.R. i Rak. Miksowanie i mastering nagrań wykonał znany z występów w zespole HiFi Banda – Czarny HIFI. W celu promocji albumu zrealizowane zostały teledyski do utworów „Telefon” i „Przestępcy”.

W maju 2012 dotarł do 3. miejsca OLiS.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Backstory

[czytaj: bek-story] pomniejsza opowiastka dziejąca się w tle głównej fabuły książki lub filmu; back-story


Źródła:

SJP.pl

Backup

[czytaj: bekap] kopia zapasowa pliku; back-up, archiwizacja danych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. kopia zapasowa danych sporządzona dla ich zabezpieczenia

 (1.2) inform. czynność wykonywania backupu (1.1)


Kopia bezpieczeństwa, kopia zapasowa (ang. backup copy) – dane, które mają służyć do odtworzenia oryginalnych danych w przypadku ich utraty lub uszkodzenia.

Kopia bezpieczeństwa to nie to samo co archiwizacja danych. Nie jest to też alternatywa, a uzupełnienie dla redundantnych systemów przechowywania danych w pamięci masowej, np. RAID. Systemy redundantne nie chronią przed awarią innych podzespołów komputera albo przed przypadkowym nadpisaniem danych, np. z powodu błędu osoby pracującej z takimi danymi. W takich sytuacjach użyć należy kopii bezpieczeństwa danych sprzed zmian (zamierzonych lub niezamierzonych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Backupowy

backup [czytaj: bekapowy]


Źródła:

SJP.pl

Bacnąć

dawniej: pacnąć;
1. uderzyć, zwłaszcza czymś o płaskiej, szerokiej powierzchni, np. packą;
2. upaść z charakterystycznym odgłosem; klapnąć


Źródła:

SJP.pl

Bacon

[czytaj: Bejkon albo Bekon] nazwisko pisarza angielskiego


Geografia

Gminy w USA:

Hrabstwa w USA:

Osoby o nazwisku Bacon

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bacowa

żona bacy


Źródła:

SJP.pl

Bacować

być bacą, pełnić funkcję bacy


Źródła:

SJP.pl

Bacowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bycie bacą


Źródła:

Wiktionary

Bacówka

pasterski budynek mieszkalny, drewniany (szałas, koleba) zajmowany przez bacę i juhasów podczas wypasu owiec na hali; niewielkie schronisko turystyczne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drewniany budynek stawiany na halach pasterskich, w którym przez kilka miesięcy w roku, na czas wypasu, przebywa baca wraz z juhasami;

 (1.2) schronisko dla turystów na górskim szlaku;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bacowski

przymiotnik od: baca


przymiotnik

 (1.1) związany z bacą albo bacowaniem, należący do bacy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bacytracyna

antybiotyk


Bacytracyna – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy antybiotyków polipeptydowych wytwarzanych przez pewne szczepy Bacillus subtilis lub Bacillus licheniformis. Głównymi składnikami są bacytracyny A, B1, B2 i B3. Wykazują działanie bakteriobójcze wobec bakterii Gram-dodatnich. Nie działają na Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bacza

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. baca


Źródła:

Wiktionary

Baczek

zdrobnienie od: bak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Ixobrychus|ref=tak., ptak brodzący z rodziny czaplowatych;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) żegl. niewielka łódź wiosłowa;

 (2.2) element broni strzeleckiej łączący lufę z łożem

 (2.3) metalowy pierścień służący do mocowania wyposażenia pomocniczego do dawnych dział

 (2.4) węzełek na cięciwie łuku służący do celowania

 (2.5) zabawka wirująca wokół własnej osi

 (2.6) pot. pierdnięcie

 (2.7) zdrobn. od zob. bąk.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baczenie

pilnowanie, zwracanie uwagi na coś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|baczyć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baczewski

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Baczewski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baczka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina w północnej Serbii i południowych Węgrzech, położona między Dunajem a Cisą;


Baczka (serb. Bačka, węg. Bácska, słow. Báčka, rus. Бачка) − kraina w północnej Serbii i południowych Węgrzech, część Wojwodiny położona między Dunajem i Cisą; region rolniczy.

Większe miasta: Nowy Sad (Novi Sad), Subotica.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Baczkowski

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Baczkowski:

Geografia:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baczliwy

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. uważny


Źródła:

Wiktionary

Baczmag

męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmeg


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. obuw. skórzany but turecki ze ściętą ukośnie z tyłu cholewą, trzewik na płaskiej podeszwie, w Polsce obuwie popularne w XVII wieku;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baczmagi

męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmeg


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baczmeg

męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmag


Źródła:

SJP.pl

Baczmegi

męski but z zadartymi noskami, noszony do polskiego stroju narodowego; baczmag


Źródła:

SJP.pl

Bacznie

przysłówek sposobu

 (1.1) uważnie, z uwagą

 (1.2) stpol. roztropnie


Źródła:

Wiktionary

Baczniej

stopień wyższy od przysłówka: bacznie


Źródła:

SJP.pl

Baczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: baczny


Źródła:

SJP.pl

Baczność

skupiona uwaga, szczególna ostrożność; czujność, uważność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. uwaga, czujność, ostrożność

 (1.2) daw. rozsądek, roztropność, przezorność

wykrzyknik

 (2.1) wojsk. harc. komenda nakazująca przyjęcie postawy stojącej, wyprostowanej, z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała i przylegającymi do boków, stopami złączonymi


Postawa zasadnicza – ustalona w regulaminach wojskowych (także policyjnych, strażackich, harcerskich, Związek Strzelecki) postawa pojedynczego żołnierza (funkcjonariusza, harcerza, strzelca) sygnalizująca jego gotowość do przyjmowania rozkazów od przełożonych. Przyjmowana jest na komendę „baczność!” lub po usłyszeniu od przełożonego zapowiedzi komendy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baczny

uważny, czujny, ostrożny


przymiotnik

 (1.1) czujny, uważny

 (1.2) stpol. rozsądny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baczyć

uważać na coś, strzec czegoś (częste z przeczeniem, np. nie bacząc na ...)


czasownik niedokonany

 (1.1) pot. puszczać bąki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baczyn

1. wieś w województwie małopolskim;
2. wieś w województwie małopolskim;
3. wieś w województwie zachodniopomorskim


Tekst indeksu dolnego


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baczyński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bacławski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bad

dawne uzdrowisko, miejscowość kąpielowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. uzdrowisko, miejscowość kąpielowa


Bad może dotyczyć:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badać

1. wykonywać czynności stosowane w nauce w celu ścisłego, dokładnego poznania rzeczywistości;
2. sprawdzać stan zdrowia człowieka lub zwierzęcia;
3. sprawdzać coś, ustalać coś za pomocą wzroku, dotyku, słuchu, powonienia


czasownik przechodni niedokonany (dk. zbadać)

 (1.1) przeprowadzać obserwację, analizę naukową czegoś (obiektu, pojęcia)

 (1.2) sprawdzać stan zdrowia pacjenta, poddawać pacjenta oględzinom lekarskim

 (1.3) przyglądać się czemuś lub komuś uważnie

 (1.4) prowadząc śledztwo, przesłuchiwać kogoś

 (1.5) daw. torturować w celu wydobycia zeznań

czasownik zwrotny niedokonany badać się (dk. zbadać się)

 (2.1) poznawać się nawzajem

 (2.2) poddawać się badaniu lekarskiemu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badachszan

kraina historyczna i prowincja Afganistanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. jednostka administracyjna i region w Afganistanie;


Badachszan (pers. بدخشان) – jedna z 34 prowincji (wilajet) w Afganistanie, w polskim piśmiennictwie także pod nazwą Badakszan. Zamieszkana jest głównie przez Tadżyków, oraz przez mniejszość kirgiską i uzbecką. Obszar ten był dawniej miejscem postoju na Jedwabnym Szlaku, a w latach 1657–1873 istniał tu chanat zamieszkany przez Uzbeków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badachszański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Badachszanem, dotyczący Badachszanu


Źródła:

Wiktionary

Badacki

ruch badacki - ruch restoracjonistyczny powstały w XIX wieku


Źródła:

SJP.pl

Badacz

człowiek zajmujący się badaniami naukowymi; naukowiec; uczony


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek zajmujący się badaniami naukowymi

 (1.2) odkrywca, podróżnik


Naukowiec, uczony – osoba pracująca naukowo, ekspert w pewnej dziedzinie nauki, stosujący w prowadzonych przez siebie badaniach odpowiednie metody naukowe, osoba „poszukująca odpowiedzi na pytania, na które dotychczas nikt nie odpowiedział, za pomocą metod umożliwiających udowodnienie odpowiedzi”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badaczka

kobieta zajmująca się badaniami naukowymi; uczona


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta naukowiec, zgłębiająca jakiś temat, problem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badający

1. wykonywać czynności stosowane w nauce w celu ścisłego, dokładnego poznania rzeczywistości;
2. sprawdzać stan zdrowia człowieka lub zwierzęcia;
3. sprawdzać coś, ustalać coś za pomocą wzroku, dotyku, słuchu, powonienia


Patrz:badać

Źródła:

SJP.pl

Badan

garbnik wyodrębniony z rośliny zielnej - bergenii


Źródła:

SJP.pl

Badana

badany


Źródła:

SJP.pl

Badanie

1. czynności mające na celu poznanie czegoś za pomocą analizy naukowej;
2. zespół czynności mających na celu skontrolowanie stanu zdrowia pacjenta;
3. wynik tej kontroli


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. sprawdzenie stanu zdrowia

 (1.2) poszukiwanie rozwiązania problemu naukowego

 (1.3) szczegółowa obserwacja i analiza


Medycyna

Ekonomia

Kryminalistyka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badany

osoba poddawana badaniu


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: badać

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) osoba poddawana badaniom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badawczo

przysłówek

 (1.1) w sposób badawczy, uważnie


Źródła:

Wiktionary

Badawczo-Rozwojowy

badawczy i rozwojowy


Źródła:

SJP.pl

Badawczość

badawczy


Patrz:badawczy

Źródła:

SJP.pl

Badawczy

1. przenikliwy, czujny (np. badawcze spojrzenie)
2. dotyczący badań naukowych (np. prace badawcze)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z badaniem, mający na celu badanie, dociekanie, poznawanie

 (1.2) o wzroku, spojrzeniu: mający na celu poznanie intencji rozmówcy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baddeleit

minerał, dwutlenek cyrkonu, odkryty przez Josepha Baddeleya; badeleit, brazylit


Źródła:

SJP.pl

Badejki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Poznań. kąpielówki


Źródła:

Wiktionary

Badeleit

minerał, dwutlenek cyrkonu, odkryty przez Josepha Baddeleya; baddeleit, brazylit


Źródła:

SJP.pl

Baden

1. miasto w Austrii;
2. miasto w Szwajcarii


Geografia

Austria

Francja


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baden-Baden

miasto w Niemczech


Baden-Baden (do 1931 Baden) – uzdrowiskowe miasto na prawach powiatu położone w południowych Niemczech, w zachodniej części kraju związkowego Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, w regionie Mittlerer Oberrhein. Najmniejsze ze wszystkich dziewięciu miast na prawach powiatu w kraju związkowym. Baden-Baden wykazuje silne powiązania z północną Alzacją we Francji, do której należało będąc pod zwierzchnictwem francuskim.

31 grudnia 2022 Baden-Baden liczyło 57 025 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baden-Powell

[czytaj: bejden połel, beden połel albo baden powel] nazwisko, np. Robert Stephenson Smyth Baden-Powell (1857-1941), baron, generał brytyjski, pisarz, twórca skautingu


Źródła:

SJP.pl

Badeńczyk

1. mieszkaniec Badenii;
2. mieszkaniec Badenii-Wirtembergii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Badenii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badeni

nazwisko


Badeni – polska rodzina szlachecka i hrabiowska, posługująca się herbem Bończa, którego apogeum rozkwitu nastąpiło w XIX w., gdy stanowiła jedną z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin arystokratycznych Galicji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badenia

niemiecka kraina historyczna


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowo-zachodniej części Niemiec, począwszy od średniowiecza margrabstwo, księstwo a wreszcie wielkie księstwo;


Badenia (niem. Baden) – kraina historyczna w południowo-zachodniej części Niemiec. Od 1951 roku wchodzi w skład kraju związkowego Badenia-Wirtembergia.

Od XI wieku posiadłość rodu Zähringen, od 1112 r. margrabstwo (Markgrafschaft Baden). Przez małżeństwa, kupno i wymiany, niewielkie początkowo margrabstwo poszerzyło swe terytorium, uległo jednak od XIV w. podziałom dynastycznym. W wyniku sankcji pragmatycznej w 1515 r. nastąpił podział na Dolną Badenię i Górną Badenię (Baden-Durlach i Baden-Baden). Podział utrzymał się do 1771 r.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badenia-Wirtembergia

niemiecki kraj związkowy graniczący z Francją i Szwajcarią


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraj związkowy w południowej części Niemiec;


Badenia-Wirtembergia (niem. Baden-Württemberg) – kraj związkowy w południowej części Niemiec.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badenka

1. mieszkanka Badenii;
2. mieszkanka Badenii-Wirtembergii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Badenii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badeński

Baden, Badenia, Badenia-Wirtembergia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Badenią lub Badeńczykami, dotyczący Badenii

 (1.2) związany z miastem Baden-Baden (dawniej Baden) położonym w Badenii

 (1.3) związany z miastem Baden w Austrii


Patrz:Baden, Badenia, Badenia-Wirtembergia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badeńsko-Wirtemberski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Badenią-Wirtembergią, dotyczący Badenii-Wirtembergii


Źródła:

Wiktionary

Badentuch

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ręcznik kąpielowy


Źródła:

Wiktionary

Badge

[czytaj: badż] badż; środowiskowo:
1. magnetyczna karta identyfikacyjna;
2. metalowy znaczek z grafiką; przypinka


Źródła:

SJP.pl

Badia

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. zob. mormi borneański.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Badian

1. wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny magnoliowatych;
2. owoc tej rośliny, zwany także: anyż gwiaździsty, badianek


Badian (Illicium L.) – rodzaj roślin z rodziny cytryńcowatych Schisandraceae, dawniej w niektórych systemach wyodrębniany do monotypowej rodziny badianowatych (Illiciaceae). Obejmuje według różnych ujęć 32, 37 do 42 gatunków. Rośliny te występują głównie w Azji wschodniej i południowo-wschodniej. Kilka gatunków rośnie także w południowo-zachodniej Ameryce Północnej, w Ameryce Środkowej oraz w północno-wschodniej części Ameryki Południowej. Występują zwykle w lasach liściastych, wzdłuż strumieni, czasem na terenach skalistych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badianek

owoc badianu; anyż gwiaździsty, badian


Źródła:

SJP.pl

Badianowate

o cechach badianowatych (rodzina roślin)


Badian (Illicium L.) – rodzaj roślin z rodziny cytryńcowatych Schisandraceae, dawniej w niektórych systemach wyodrębniany do monotypowej rodziny badianowatych (Illiciaceae). Obejmuje według różnych ujęć 32, 37 do 42 gatunków. Rośliny te występują głównie w Azji wschodniej i południowo-wschodniej. Kilka gatunków rośnie także w południowo-zachodniej Ameryce Północnej, w Ameryce Środkowej oraz w północno-wschodniej części Ameryki Południowej. Występują zwykle w lasach liściastych, wzdłuż strumieni, czasem na terenach skalistych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badianowaty

o cechach badianowatych (rodzina roślin)


przymiotnik

 (1.1) bot. o cechach roślin z rodziny badianowatych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badianowce

rząd roślin dwuliściennych z podklasy magnoliowych; Illiciales


Źródła:

SJP.pl

Badianowiec

przedstawiciel rzędu roślin dwuliściennych z podklasy magnoliowych


Źródła:

SJP.pl

Badis

rodzaj słodkowodnych ryb z rzędu okoniokształtnych


Badis - rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny badisowatych (Badidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majtki, slipki

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kąpielówki

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. krótkie spodenki


Badki (nep. बड्की) – gaun wikas samiti w zachodniej części Nepalu w strefie Karnali w dystrykcie Jumla. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2001 roku liczył on 636 gospodarstw domowych i 3579 mieszkańców (1735 kobiet i 1844 mężczyzn).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Badminton

gra przeznaczona dla dwóch lub czterech osób polegająca na przebijaniu nad siatką lotki (zazwyczaj zrobionej z piór i zakończonej gumowym końcem) za pomocą rakietki; kometka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. gra polegająca na odbijaniu rakietkami plastikowyastikowej lotki na boisku przedzielonym rozpiętą na pewnej wysokości siatką;


Badminton – 2- lub 4-osobowa dyscyplina sportowa, konkurencja olimpijska od 1992 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badmintonista

zawodnik grający w badmintona


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gracz w badmintona


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badmintonistka

badmintonista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba płci żeńskiej grająca w badmintona


Patrz:badmintonista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badmintonowy

związany z badmintonem


przymiotnik

 (1.1) sport. związany z badmintonem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badnonć

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zobaczyć, sprawdzić


Źródła:

Wiktionary

Badoglio

[czytaj: badoljo] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Badowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badura

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Badura:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badyhala

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. hala kąpielowa


Źródła:

Wiktionary

Badyl

1. uschła łodyga rośliny, pozbawiona liści;
2. potocznie roślina o długich łodygach;
3. w łowiectwie noga łosia lub jelenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) łodyga rośliny, uschła i pozbawiona liści, sterczący patyk

 (1.2) gw-pl|Lwów. chwast

 (1.3) łow. noga łosia, jelenia

 (1.4) uczn. przen. wysoka osoba

 (1.5) uczn. przen. lm. badyle – długie ręce

 (1.6)  gw-pl|Kraków. lm. badyle – sucha nać ziemniaków

 (1.7) daw. bot. poziewnik, nazwa systematyczna|Galeopsis|L.|ref=tak.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badylara

lekceważąco: ogrodniczka, zieleniarka


Źródła:

SJP.pl

Badylarka

1. niewielki, pospolity, rudobrązowy gryzoń z rodziny myszowatych;
2. lekceważąco o ogrodniczce, zieleniarce


Micromyini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Badylarski

badylarz


Patrz:badylarz

Źródła:

SJP.pl

Badylarstwo

potocznie o podmiejskim ogrodnictwie, uprawianiu działek


Źródła:

SJP.pl

Badylarz

1. lekceważąco o ogrodniku, zieleniarzu;
2. w łowiectwie: byk łosia lub daniela


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. lekceważąco o ogrodniku

 (1.2) łódź. zawodowy hodowca kwiatów

 (1.3) łódź. bogaty prywatny przedsiębiorca

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) łow. byk łosia lub daniela



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Badylarzówna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka badylarza


Źródła:

Wiktionary

Badyle

w gwarze myśliwskiej:
1. poroże łosia w formie rosoch, czyli prostych odnóg, a nie łopat;
2. kończyny jelenia, łosia


Źródła:

SJP.pl

Badylek

zdrobnienie od: badyl


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od badyl


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badylorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. badylarz, przedsiębiorca ogrodniczy


Źródła:

Wiktionary

Badż

badge; środowiskowo:
1. magnetyczna karta identyfikacyjna;
2. metalowy znaczek z grafiką; przypinka


spójnik

 (1.1) łączy zdania współrzędne (lub równorzędne części zdań), wskazując na występującą możliwość wyboru/wystąpienia jednego z wymienionych zdarzeń/przedmiotów

 (1.2) występuje w wyliczeniach w postaci bądź…, bądź… (poprzedza każdy element wyliczenia), wskazując na równorzędność elementów i możliwość wyboru/zaistnienia jednego z nich

partykuła

 (2.1) łączy się z wyrazami kto, co, jak, gdzie, kiedy, dokąd, skąd, wskazując na nieokreśloność osoby, przedmiotu, sposobu, miejsca

forma czasownika.

 (3.1) 2. os. lp. rozk. od: być


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badziak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Badziew

potocznie: coś beznadziejnego, bezwartościowego; badziewie


Źródła:

SJP.pl

Badziewiarski

potocznie: do niczego, tandetny; badziewny, badziewiasty, do kitu


Źródła:

SJP.pl

Badziewiasty

potocznie: do niczego, tandetny; badziewny, badziewiarski, do kitu


Źródła:

SJP.pl

Badziewie

potocznie: coś beznadziejnego, bezwartościowego; badziew


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. rzecz tandetna, źle wykonana, bezwartościowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Badziewiowaty

potocznie: do niczego, tandetny; badziewny, badziewiarski, badziewiasty


Źródła:

SJP.pl

Badziewniej

stopień wyższy od przysłówka: badziewnie


Źródła:

SJP.pl

Badziewność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest badziewne; cecha tych, którzy są badziewni


Źródła:

Wiktionary

Badziewny

potocznie: do niczego, tandetny; badziewiarski, badziewiasty, do kitu


Źródła:

SJP.pl

Badzik

środowiskowo: mały metalowy znaczek z grafiką, niewielka przypinka; mały badż


Źródła:

SJP.pl

Badziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bae

[czytaj: bej] pieszczotliwie o bliskiej osobie, zwykle dziewczynie (chłopaku) lub przyjaciółce (przyjacielu)


Źródła:

SJP.pl

Baedecker

[czytaj: BEdeker] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Baedeker

przewodnik dla turystów; bedeker


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) zob. bedeker.


Bedeker – popularny przewodnik turystyczny wydawany przez niemieckie wydawnictwo Karla Baedekera. Właściwie baedeker od nazwiska wydawcy, ale przyjęła się spolszczona nazwa bedeker.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baeyer

[czytaj: bajer] nazwisko, np. Adolf von Baeyer (1835-1917), niemiecki chemik


Źródła:

SJP.pl

Baez

Osoby o tym nazwisku:

Zobacz też:


Źródła:

Wikipedia

Baffin

[czytaj: BAfin] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bafta

skrót angielskiego: British Academy of Film and Television Arts - Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych, organizacja przyznająca corocznie nagrody w dziedzinie filmów, telewizji i mediów interaktywnych


Źródła:

SJP.pl

Bag-In-Box

[czytaj: beg in boks] kartonowy pojemnik z opakowaniem foliowym do przechowywania płynów, wyposażony w kranik; bag in box


Źródła:

SJP.pl

Bagańcze

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. rodzaj mocnego obuwia roboczego ze skóry wieprzowej


Źródła:

Wiktionary

Bagany

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rzad. gw-pl|Śląsk Cieszyński. rodzaj mocnego obuwia roboczego ze skóry wieprzowej


Źródła:

Wiktionary

Bagatela

1. coś nieistotnego lub łatwego do zrobienia; drobiazg, głupstwo, błahostka;
2. ogrodowy pałacyk lub pawilon, modny w osiemnasto- i dziewiętnastowiecznej Polsce;
3. krótki utwór, zwykle fortepianowy, o pogodnym nastroju


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. rzecz bez większego znaczenia

 (1.2) gw-pl|Bukowina. kłamstwo

 (1.3) archit. pawilon ogrodowy o funkcji wypoczynkowej i rozrywkowej, popularny w XVIII i XIX wieku; również cała posiadłość z ogrodem;

 (1.4) muz. krótki utwór, zazwyczaj fortepianowy, utrzymany w pogodnym nastroju;

wykrzyknik

 (2.1) używany dla podkreślenia znikomości liczby, ilości, kosztu, pracy, trudu itp.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagatelizacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) umniejszenie znaczenia jakiejś rzeczy, pojęcia, wydarzenia lub osoby


Źródła:

Wiktionary

Bagatelizować

uważać coś za drobnostkę, bagatelę; lekceważyć


czasownik przechodni niedokonany (dk. zbagatelizować)

 (1.1) uważać za niezbyt ważne

 (1.2) przedstawiać jako mało ważne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagatelizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) uznawanie czegoś za nieistotne


Źródła:

Wiktionary

Bagatelizujący

uważać coś za drobnostkę, bagatelę; lekceważyć


Patrz:bagatelizować

Źródła:

SJP.pl

Bagatelka

rzecz bez znaczenia


Miejscowości w Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagatelny

mało znaczący, nieważny


przymiotnik

 (1.1) mający znikomą wartość; niewarty szczególnej uwagi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagaż

rzeczy zapakowane do przewozu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zapakowane przedmioty zabierane w podróż

 (1.2) przen. doświadczenia, wspomnienia gromadzone w czasie życia


Bagaż (franc. bague "pakunek", z łac. bacca, baga, niem. Pack, Gepäckk) – rzeczy osobiste spakowane do walizek, kufrów, plecaków itp., przeznaczone do przewożenia środkami transportu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagazja

wzorzysta tkanina jedwabna lub bawełniana


Bagazja, bagaia – tkanina bawełniana lub jedwabna, o wątku i osnowie w innych kolorach.

W Polsce tkana rzadkim splotem płóciennym, a na Węgrzech tkana bardzo gęsto. Dość popularna i niedroga, używana na chusteczki, suknie oraz kamizelki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagażnik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miejsce na bagaż na rowerach, motocyklach, samochodach, autobusach itp.

 (1.2) mot. zamykane miejsce na bagaż w samochodach, autobusach itp.


Bagażnik – część ładunkowa auta umieszczona najczęściej z tyłu samochodu. Może mieć małą objętość (auta klas A i B) lub większą (kombi, sedan). Największą przestrzeń ładunkową mają z reguły samochody dostawcze. Bagażnik może być otwierany kluczem (np. Fiat Uno, Chevrolet Aveo) lub za pomocą przycisku (np. Toyota Avensis, Volkswagen Golf V). Bagażnik może posiadać różną pojemność załadunku. Niekiedy razem z bagażnikiem unosi się także część reflektorów (np. Daewoo Lanos) albo całe reflektory (np. Opel Insignia). W samochodach dostawczych i furgonach zazwyczaj otwierany jest skrzydłowo (np. Fiat Ducato). Dostępne są również wersje jednoczęściowe (np. Renault Kangoo).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bagażowe

opłata za przewóz bagażu


Źródła:

SJP.pl

Bagażówka

taksówka bagażowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) taksówka bagażowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagażownia

pomieszczenie do przechowywania bagażu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przechowalnia bagażu


Luk bagażowy (bagażownia) − pomieszczenie samolotu, w którym podczas lotu przechowywane są bagaże pasażerów. Luki bagażowe znajdują się zazwyczaj pod pokładem samolotu, a bagaże są do nich ładowane i rozładowywane przez obsługę lotniska, pasażerowie nie mają do nich dostępu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagażowy

przymiotnik od: bagaż


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bagażem, dotyczący bagażu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pomocnik wynajęty do przeniesienia bagażu, np. na dworcu lub w hotelu

 (2.2) kolej. pracownik zatrudniony w bagażowni

 (2.3) kolej. pracownik obsługujący wagon bagażowy (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagdad

stolica Iraku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Iraku;


Bagdad (arab. ‏بغداد‎ [bɐʁˈd̪ɑːd̪]) – stolica Iraku; liczba mieszkańców wynosi ponad 7 mln. Położony nad Tygrysem jest jednym z największych miast na Bliskim Wschodzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagdadczyk

mieszkaniec Bagdadu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bagdadu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagdadka

mieszkanka Bagdadu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bagdadu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagdady

skóry baranków; futro z tych skór


Źródła:

SJP.pl

Bagdadzki

Bagdad


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bagdadu (stolicy Iraku)


Patrz:Bagdad

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baggala

dwu- lub trzymasztowa łódź, spotykana u wybrzeży Oceanu Indyjskiego; baghala


Baggala (arab. bağla - muł) – tradycyjny arabski statek żaglowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baggio

[czytaj: badżjo] nazwisko


Osoby noszące nazwisko Baggio:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baghala

dwu- lub trzymasztowa łódź, spotykana u wybrzeży Oceanu Indyjskiego; baggala


Źródła:

SJP.pl

Baghlan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w północno-wschodnim Afganistanie;

 (1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;


Baghlan (dari, paszto: بغلان, Baghlān) – miasto w północno-wschodnim Afganistanie, w prowincji Baghlan, położone w pobliżu rzeki Kondoz, na terenie Hindukuszu, ok. 500 m n.p.m. W 2010 roku miasto liczyło 76 409 mieszkańców.

Ważną rolę w gospodarce miasta stanowią uprawy buraków cukrowych oraz bawełny oraz związany z nimi przemysł.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Baghlański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Baghlanem, dotyczący Baghlanu


Źródła:

Wiktionary

Bagienice

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Bagieniec

owad z rzędu chruścików


Bagieniec – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagienka

zdrobnienie od: bagno


Bagienka (Bagienko) – zespół trzech śródleśnych jezior wytopiskowych położonych w Borach Tucholskich, w gminie Lubichowo, w powiecie starogardzkim województwa pomorskiego na północ od Mermetu. Powierzchnia największego Jeziora Bagienko (środkowego) wynosi 6,8 ha. Po obu jego stronach, północno-zachodniej i południowo-wschodniej, znajdują się dwa mniejsze jeziora leśne – również o nazwie „Bagienko”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagienko

zdrobnienie od: bagno


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: bagno

 (1.2) przen. niezdrowe, nieciekawe, niemoralne środowisko lub sytuacja

 (1.3) daw. bot. modrzewnica, nazwa systematyczna|Andromeda|L.|ref=tak.

 (1.4) daw. bot. modrzewnica pospolita, nazwa systematyczna|Andromeda polifolia|L.|ref=tak.

 (1.5) daw. bot. różanecznik, nazwa systematyczna|Rhododendron|L.|ref=tak.

 (1.6) daw. bot. lud. bagno zwyczajne, nazwa systematyczna|Ledum palustre|L.|ref=tak. 1753



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagiennik

mech bagienny z rzędu rokietowców, w Polsce prawnie chroniony; mokradłosz żmijowaty, bagiennik żmijowaty


Źródła:

SJP.pl

Bagiennikowate

rodzina owadów wodnych z rzędu chruścików


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagienność

bagienny


Patrz:bagienny

Źródła:

SJP.pl

Bagienny

pokryty bagnami, rosnący na bagnach (np. tereny bagienne, roślinność bagienna)


przymiotnik

 (1.1) związany z bagnem, dotyczący bagna, właściwy bagnom, rosnący na bagnach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagieński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bagier

maszyna do pogłębiania rzeki, kanału itp. poprzez wydobywanie gruntu z dna wód; bagrownica, czerpaczka, czerparka, draga, pogłębiarka, szlamownik


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. statek wydobywający grunt z dna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagieta

1. drewniana listwa używana do wyrobu ram i gzymsów;
2. zgrubienie od: bagietka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od bagietka

 (1.2) techn. drewniana listwa o charakterze ozdobnym, używana do wyrobu ram i gzymsów

 (1.3) slang. policjant


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagietka

1. podłużna bułka z mąki pszennej;
2. szklany pręcik, spłaszczony na końcu, używany w laboratoriach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. długa, cienka bułka;

 (1.2) chem. szklany pręcik służący w laboratoriach głównie do mieszania;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagiewnik

rodzaj ptaków z rodziny chruścieli


Źródła:

SJP.pl

Bagiński

nazwisko


Bagiński (forma żeńska: Bagińska; liczba mnoga Bagińscy) – polskie nazwisko, które nosi ponad 11 tysięcy osób, najwięcej na północno-wschodnim Mazowszu (ziemia łomżyńska i wiska) oraz na Dolnym Śląsku. W rankingu najpopularniejszych nazwisk w kraju na miejscu 356.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baglama

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. bezprogowy instrument strunowy pochodzący z Bliskiego Wschodu;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bagnecik

zdrobnienie od: bagnet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bagnet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagnet

sztylet nasadzony na lufę karabinu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. rodzaj noża zakładany na lufę karabinu umożliwiający użycie go do walki wręcz;

 (1.2) mot. wskaźnik poziomu oleju w silniku samochodowym (lub innych urządzeniach) w postaci długiego, metalowego ostrza


Bagnet (franc. baïonette od miasta Bayonne) – rodzaj kolnej broni białej mocowanej u wylotu lufy broni strzeleckiej (np. karabinu). Po nałożeniu bagnet stanowi jej przedłużenie umożliwiając efektywniejsze wykorzystanie jej w walce wręcz.
W Polsce początkowo zwany bajonetem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagnetowy

przymiotnik od: bagnet


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bagnetem, dotyczący bagnetu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagnetsztanga

dawniej: żelazny pręt z obracającą się rączką do zamykania okna; zawrzyk, zawrotnica


Źródła:

SJP.pl

Bagniak

1. rodzaj mchu z rodziny szmotłochowatych;
2. potocznie: maślak pstry (jadalny grzyb z rodziny maślakowatych)


Źródła:

SJP.pl

Bagnica

bylina z rodziny bagnicowatych, rosnąca na torfowiskach; bagnica torfowa


Miejscowości w Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagnicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bagnicowate

rodzina roślin jednoliściennych, występujących w strefie umiarkowanej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagnicowaty

o cechach bagnicowatych (rodzina roślin)


przymiotnik

 (1.1) bot. o cechach roślin z rodziny bagnicowatych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagniczek

1. modraszek bagniczek - gatunek motyla z rodziny modraszkowatych;
2. piórolotek bagniczek - gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych


Źródła:

SJP.pl

Bagniczka

1. modraszek bagniczek - gatunek motyla z rodziny modraszkowatych;
2. piórolotek bagniczek - gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych


Źródła:

SJP.pl

Bagniewski

nazwisko


Bagniewski – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pomian.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagnik

1. pająk z rodziny darownikowatych, występujący w około 100 gatunkach;
2. mech z rodziny szmotłochowatych, w Polsce pod ochroną


Źródła:

SJP.pl

Bagnisko

zgrubienie od: bagno


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. bagno.

 (1.2) zgrub. od: bagno

 (1.3) daw. bot. bażyna (nazwa systematyczna|Empetrum|L.|ref=tak.)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagnistość

bagnisty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stopień zabagnienia danego obszaru;

 (1.2) odprzym. cecha tego, co jest bagniste


Bagnistość – stopień zabagnienia danego obszaru, określa stosunek powierzchni zajętej przez bagna (A_{b}) do powierzchni pola odniesienia (A), obliczany według wzoru:

k_{b}={\frac {\sum A_{b}}{A}} (%)

W Polsce bagnistość wynosi 8,3%.


Patrz:bagnisty

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagnisty

taki jak na bagnach; błotnisty (np. bagnisty grunt, bagnisty teren)


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty bagnami

 (1.2) podobny do bagna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagno

1. teren podmokły;
2. rodzaj rośliny należącej do rodziny wrzosowatych


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce


Bagno – obszar o utrzymującym się wysokim nawilgoceniu, porośnięty przez roślinność przystosowaną do specyficznych warunków związanych z dużą wilgotnością.

Pojęcie bagno w języku potocznym ma nieprecyzyjne znaczenie bliskie torfowisku. Pojęcia bliskoznaczne to trzęsawisko, grzęzawisko lub błoto. W literaturze specjalistycznej bagno może oznaczać teren stale podmokły i porośnięty roślinnością przystosowaną do bardzo wilgotnych warunków, której szczątki przekształcającą się w torf. W topografii bagnem określany jest obszar, na którym woda znajduje się na powierzchni – między kępami roślinności – przez znaczną część roku, a w najsuchszym okresie 80–90% objętości gruntu jest trwale nasycone wodą. Niektórzy definiują bagno jako praktycznie każde lądowe mokradło, zarówno torfowiskowe, jak i nie (namulisko, podmoklisko, mułowisko). W węższym ujęciu bagno może oznaczać jedynie obszary, gdzie zachodzą procesy bagienne, zwłaszcza odkładanie torfu, przy czym może to dotyczyć także torfowisk inicjalnych lub zdegradowanych, gdzie procesy bagienne są słabo zauważalne. Torfowisko, na którym zachodzą procesy torfotwórcze, w odróżnieniu od osuszonych i zdegradowanych torfowisk, bywa określane jako torfowisko żywe (aktywne) lub bagno torfowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagnoznawstwo

nauka o ewolucji i tworzeniu się bagien; paludologia


Paludologia (łac. palus, paludis „bagno” i gr. logos „nauka”), hydrologia bagien – nauka wchodząca w skład hydrologii. Interesuje się bagnem, jego związkami z otaczającym go środowiskiem, bada procesy wymiany wody pomiędzy nimi. Zajmuje się bilansem wodnym bagna, kształtowaniem się odpływu z tegoż bagna, jego ustrojem cieplnym, parowaniem zeń, określa reguły rządzące tworzeniem się bagiennej sieci hydrograficznej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bago

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. tabaka do żucia

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. śmierdzący osad w fajce


Pegu (birm. ပဲခူးမြို့ /bəɡó mjo̰/, mon ဗဂေါ /həkɜ̀/, ang. Bago, hist. Hanthawaddy) – miasto w środkowej Mjanmie (Birmie), w prowincji Pegu, 80 km na północny wschód od Rangunu.

Liczba mieszkańców: 284 tys. (2012) – czwarte co do wielkości miasto kraju.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bagram

miasto w Afganistanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Afganistanie;


Bagram – miasto w środkowym Afganistanie, w prowincji Parwan. Leży około 60 km na północ od Kabulu. Pochodzi jeszcze z czasów starożytnych. W mieście znajduje się Baza lotnicza Bagram. W 2021 roku liczyło ponad 119 tys. mieszkańców.

W roku 1938 belgijscy archeolodzy prowadzący wykopaliska w centrum miasta odkryli zamurowane pomieszczenie, w którym ukryte były skarby pochodzące ze wszystkich stron świata. W skład tzw. skarbu z Bagram wchodziły m.in.:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagrationowsk

miasto w Rosji; Iławka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w obwodzie królewieckim w Federacji Rosyjskiej;


Bagrationowsk, Iława Pruska, Iławka ros. Багратионовск, niem. Preußisch Eylau, lit. Prūsų Ylava, ros. hist. Прусская Илава, Pruskaja Iława – miasto w obwodzie królewieckim w Rosji (6,4 tys. mieszkańców w 2021), położone przy granicy z Polską. Centrum rejonu bagrationowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bagrationowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bagrationowskiem, dotyczący Bagrationowska


Źródła:

Wiktionary

Bagrować

wykonywać roboty ziemne za pomocą pogłębiarki (bagra, bagrownicy), zwłaszcza pogłębiać dno zbiornika wodnego


czasownik

 (1.1) pogłębiać dno bagrem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bagrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pogłębianie dna bagrem


Bagrowanie – mechaniczne usuwanie warstwy osadów dennych ze zbiorników wodnych lub cieków.

Usunięcie ze zbiornika części osadów dennych jest równoznaczne z usunięciem zdeponowanego w nich ładunku substancji biogennych, dlatego działanie to jest zaliczane do zabiegów rekultywacyjnych jezior.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bagrowisko

usypisko powstałe z piasku, gruzu itp. wybieranego przez pogłębiarki (bagry, bagrownice)


Źródła:

SJP.pl

Bagrownica

maszyna do pogłębiania rzeki, kanału itp. poprzez wydobywanie gruntu z dna wód; bagier, czerpaczka, czerparka, draga, pogłębiarka, szlamownik


Pogłębiarka (bagrownica, draga) – jednostka pływająca, której przeznaczeniem jest pogłębianie akwenów morskich i śródlądowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bagrowniczy

przymiotnik od: bagrownica


Źródła:

SJP.pl

Bagrowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bagrowy

związany z bagrem


Źródła:

SJP.pl

Bagrzysta

osoba obsługująca pogłębiarkę


Źródła:

SJP.pl

Bagulalski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bagulalami, dotyczący Bagulalów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język bagulalski;


Źródła:

Wiktionary

Bahaistyczny

bahaizm


Patrz:bahaizm

Źródła:

SJP.pl

Bahaita

wyznawca bahaizmu


Źródła:

SJP.pl

Bahaitka

bahaita


Źródła:

SJP.pl

Bahaizm

ruch religijny wyodrębniony z babizmu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. religia wywodząca się z babizmu, której celem jest utworzenie religii ogólnoświatowej, unifikującej religie monoteistyczne – babizm, judaizm, chrześcijaństwo i islam;


Bahaizm, bahá'í – religia monoteistyczna założona w Persji w XIX wieku przez Bahá'u'lláha, podkreślająca duchową jedność całej ludzkości. Szacuje się, że obecnie na świecie jest od pięciu do sześciu milionów bahaitów (bahaistów) w ponad 200 państwach i terytoriach. Bahaizm wyłonił się z islamu szyickiego, konkretniej babizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bahama

żółtopomarańczowy kolor


Bahamy (ang. Bahamas), Wspólnota Bahamów (ang. Commonwealth of The Bahamas) – państwo wyspiarskie, położone na archipelagu Bahamy należącym do Indii Zachodnich na Oceanie Atlantyckim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bahamczyk

obywatel Bahamów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Bahamów


Bahamy (ang. Bahamas), Wspólnota Bahamów (ang. Commonwealth of The Bahamas) – państwo wyspiarskie, położone na archipelagu Bahamy należącym do Indii Zachodnich na Oceanie Atlantyckim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bahamka

1. obywatelka Bahamów (państwa)
2. mieszkanka Bahamy (wyspy)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Bahamów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bahamski

Bahama, Bahamy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do państwa Bahamy

 (1.2) odnoszący się do archipelagu Bahamy


Patrz:Bahama, Bahamy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bahamy

1. archipelag około 700 wysp koralowych na Oceanie Atlantyckim, w Ameryce Środkowej, w Indiach Zachodnich;
2. państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Nassau; Wspólnota Bahamów


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. archipelag na Oceanie Atlantyckim;

 (1.2) geogr. polit. państwo wyspiarskie w Ameryce Północnej;


Bahamy (ang. Bahamas), Wspólnota Bahamów (ang. Commonwealth of The Bahamas) – państwo wyspiarskie, położone na archipelagu Bahamy należącym do Indii Zachodnich na Oceanie Atlantyckim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bahia

[czytaj: baIja]
1. stan w Brazylii;
2. dawna nazwa Salvadoru (miasta w Brazylii)


Bahía (wymowa [baˈi.ɐ]) – jeden z 26 stanów Brazylii, położony w Regionie Północno-Wschodnim. Od północy graniczy ze stanem Pernambuco, od zachodu ze stanami Piauí, Tocantins i Goiás, południa ze stanami Minas Gerais i Espírito Santo, a wschodnią granicę wyznacza Ocean Atlantycki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bahnarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej zamieszkującej Region Płaskowyżu Centralnego w Wietnamie


Źródła:

Wiktionary

Bahr

nazwisko


Baḥr (بحر) to arabskie słowo oznaczające morze.

Niderlandy:

Sudan Południowy:

Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bahrajn

państwo w Azji ze stolicą w Manamie; Królestwo Bahrajnu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Azji ze stolicą w Manamie;

 (1.2) geogr. wyspa na Zatoce Perskiej stanowiąca większą część terytorium Bahrajnu (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bahrajńczyk

obywatel Bahrajnu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Bahrajnu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bahrajnka

obywatelka Bahrajnu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Bahrajnu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bahrajński

Bahrajn; bahrański


przymiotnik

 (1.1) zob. bahrański.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bahrańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Bahrajnu


Źródła:

Wiktionary

Bahranka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Bahrajnu


Źródła:

Wiktionary

Bahrański

Bahrajn; bahrajński


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Bahrajn

 (1.2) odnoszący się do wyspy Bahrajn


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baht

jednostka monetarna Tajlandii (1 baht = 100 satangów)


Bat, bat tajski (język tajski: บาท trb. baat) – waluta Tajlandii.

Kurs dolara amerykańskiego: 1 USD = 29.91 THB (stan na 12 lutego 2021 roku).

Monety występują w nominałach:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baić

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gwara. mówić


Źródła:

Wiktionary

Baigneuse

Baigneuse (fr. – kąpiąca się) – rodzaj szezlongu popularnego w I połowie XIX wieku w kształcie owalu, wyściełanego, na niskich nóżkach.

Szeroki fotel – leżanka posiadał owalne głębokie siedzenie, kształtem przypominał ówczesne wanny.
Otoczony był z trzech stron nierównej wysokości oparciami: wklęsłym i lekko wywiniętym, wyższym od wezgłowia i niższym od nóg. Tylne oparcie lekko wygięte.


Źródła:

Wikipedia

Bailly

[czytaj: baJI] nazwisko


Osoby noszące nazwisko Bailly

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bainit

składnik strukturalny stali hartowanych i żeliw szarych; odmiana perlitu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baird

[czytaj: berd] nazwisko


Osoby noszące nazwisko Baird

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bairiki

1. wyspa w atolu Tarawa;
2. stolica Kiribati


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Kiribati;


Bairiki – miasto na wyspie Bairiki, na atolu Tarawa w grupie wysp Gilberta, w jednostce administracyjnej South Tarawa, faktyczna stolica Kiribati. Jest to główne centrum administracyjne republiki Kiribati (siedziba prezydenta i większości ministerstw), ale parlament został przeniesiony na wyspę Ambo. Bairiki jest też siedzibą katolickiej diecezji Tarawa i Nauru. W 2000 roku miasto liczyło 36,7 tys. mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baisse

[czytaj: bes] spadek cen towarów na giełdzie lub kursu papierów wartościowych; bessa


Źródła:

SJP.pl

Bait

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) slang. przen. prowokacyjny wpis na forum publicznym


Źródła:

Wiktionary

Baixi

Baixi (chin. trad.: 百戲; chin. upr.: 百戏; pinyin: bǎixì; dosł. sto sztuk) – rodzaj chińskich widowisk łączących tradycyjne formy przedstawień taneczno-wokalnych z akrobatyką, żonglerką lub symbolicznymi elementami walki, które pojawiły się w czasach dynastii Han (206 p.n.e.–220 n.e.), choć według niektórych źródeł były znane już w okresie dynastii Qin (221 p.n.e.–206 p.n.e.).


Źródła:

Wikipedia

Baiza

[czytaj: bajza] waluta zdawkowa Omanu (1/1000 riala)


Baiza (baisa) – drobna jednostka monetarna Omanu emitowana:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baj

w literaturze dziecięcej: baśniowa postać opowiadająca bajki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) liter. postać baśniowa opowiadająca bajki

wykrzyknik

 (2.1) …zachęcający kogoś do opowiadania bajki

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lp. od: baja (forma charakterystyczna)

forma czasownika.

 (4.1) 2. os. lp. rozk. od: bajać


Baj – polskie nazwisko. Pojawiło się po 1624 roku. Podczas jednej z bitew polscy chłopi wzięli do niewoli wielu Tatarów, którzy potem obrabiali chłopskie pola, gdy gospodarze musieli odrabiać pańszczyznę. Osiedlili się wtedy w okolicznych wsiach, dając początek rodzinom o nazwisku Baj.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baja

1. miękka tkanina bawełniana, grubsza odmiana flaneli
2. zgrubienie od: bajka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) włók. ciepła i miękka tkanina bawełniana, grubsza od flaneli; Gloger.

 (1.2) zgrub. bajka

 (1.3) gw-pl|Bukowina. łazienka

 (1.4) rel. islamska przysięga wierności składana kalifowi przez muzułmanów;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: baj

forma czasownika.

 (3.1) 3. os. lp. ter. od: bajać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baja-Bongo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eufem. seks. stosunek płciowy heteroseksualny

wykrzyknik

 (2.1) żart. wyraz zadowolenia; por. super, git, zajebiście


Źródła:

Wiktionary

Bajabongo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eufem. seks. stosunek płciowy heteroseksualny

wykrzyknik

 (2.1) żart. wyraz zadowolenia; por. super, git, zajebiście


Źródła:

Wiktionary

Bajać

przestarzałe:
1. opowiadać fantastyczne historie, baśnie;
2. opowiadać niestworzone rzeczy; ględzić, pleść bzdury


czasownik przechodni niedokonany (dk. nabajać)

 (1.1) książk. opowiadać baśnie, fantastyczne historie

 (1.2) książk. ględzić, pleść


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajadera

1. hinduska tancerka kultowa, pełniąca służbę przy świątyni Buddy; almeja
2. dawna tkanina indyjska w poprzeczne, kolorowe pasy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. kuliste (rzadziej prostokątne) ciastko wytwarzane na bazie odpadów cukierniczych;

 (1.2) hinduska tancerka pełniąca służbę przy świątyni

 (1.3) dawna tkanina indyjska w poprzeczne, kolorowe pasy



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajaderka

ciastko wyrabiane z okruchów cukierniczych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. zob. bajadera.


Bajadera (inaczej bajaderka, kartofelek, ziemniaczek, a także „kula rumowa”) – kuliste (rzadziej prostokątne) ciastko wytwarzane na bazie odpadów cukierniczych (np. okrawków ciastek deserowych), z dodatkiem kakao, rumu, czekolady, orzeszków ziemnych lub wiórków kokosowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bajan

instrument muzyczny, udoskonalona harmonia ręczna (rodzaj akordeonu) z klawiaturami guzikowymi dla obu rąk, spopularyzowana w Rosji pod koniec XIX wieku; guzikówka, harmoszka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. bajarz


Osoby noszące nazwisko Bajan

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajanchongorski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bajanchongorem, dotyczący Bajanchongoru


Źródła:

Wiktionary

Bajanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bajać.


Źródła:

Wiktionary

Bajarka

kobieta, która opowiada bajki albo baśnie, czyli utwory o treści fantastycznej, zmyślonej, osnutej na podaniach, legendach; gawędziarka, plotkarka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba płci żeńskiej opowiadająca baśnie, bajki itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajarski

bajarz


Patrz:bajarz

Źródła:

SJP.pl

Bajarstwo

opowiadanie bajek, baśni


Źródła:

SJP.pl

Bajarz

ten, kto opowiada bajki albo baśnie, czyli utwory o treści fantastycznej, zmyślonej, osnutej na podaniach, legendach; bajczarz, gawędziarz, plotkarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. osoba opowiadająca bajki lub baśnie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajbak

człowiek gnuśny, leniwy


Źródła:

SJP.pl

Bajbardzo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. żart. byle co, nic ważnego; także ktoś, kogo można lekceważyć


Źródła:

Wiktionary

Bajbot

mała łódź żaglowa lub wiosłowa; bąk; bączek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. niewielka łódź wiosłowa

 (1.2) żegl. mała żaglówka śródlądowa o nietypowej budowie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajca

rzadko: bejca;
1. farba do drewna;
2. zaprawa do nasion posiadająca właściwości grzybobójcze;
3. zaprawa farbiarska;
4. zaprawa z octu i korzeni do marynowania mięs


Źródła:

SJP.pl

Bajcik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bajt


Źródła:

Wiktionary

Bajcować

przesadzać w opowiadaniu, w relacjach, starając się kogoś zwieść; bujać, blagować, bajerować


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. peklować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajcowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mówienie nieprawdy, wprowadzanie w błąd

 (1.2) zob. bejcowanie.


Źródła:

Wiktionary

Bajczany

dawniej: bajeczny


Źródła:

SJP.pl

Bajczarski

bajczarz


Patrz:bajczarz

Źródła:

SJP.pl

Bajczarz

ten, kto opowiada bajki albo baśnie, czyli utwory o treści fantastycznej, zmyślonej, osnutej na podaniach, legendach; bajarz, gawędziarz, plotkarz


Źródła:

SJP.pl

Bajczyć

plotkować


Źródła:

SJP.pl

Bajda

wiadomość, relacja, opowiadanie zmyślone, nieprawdziwe, niemające sensu; brednia, bzdura


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. opowiadanie zmyślone, niemające sensu

 (1.2) lekcew. bajka, baśń


Dymitr Wiśniowiecki (ukr. Дмитро Іванович Вишневе́цький (Dmytro Iwanowycz Wyszneweckyj)) herbu Korybut (ur. przed 1535, zm. 1563 w Stambule) – kniaź, starosta czerkaski i kaniowski (od 1550 roku), sławny awanturnik.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajdak

duża bezpokładowa łódź rzeczna żaglowo-wiosłowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. żegl. duża bezpokładowa, jednomasztowa łódź żaglowo-wiosłowa, używana dawniej na rzekach Ukrainy i Białorusi oraz do wypraw na Morzu Czarnym;


Bajdak (bajdas), bajdarka (ukr., ros. байдак) – jednomasztowa, duża, szeroka, bezpokładowa łódź żaglowo-wiosłowa używana dawniej na rzekach Ukrainy, Białorusi i Rosji; rodzaj barki rzecznej.

Z kadłubem o nieco zwężonym przodzie, miała płaskie dno i proste burty. Wyposażona w dwie kotwice, poruszana była żaglem i wiosłami lub długimi żerdziami (tzw. szóstami). W jej tylnej części mieściła się niewielka kajuta. Z wiarygodnych XIX-wiecznych informacji wiadomo, iż długość bajdaków wynosiła od 15 do 25 sążni(od 26 do ok. 43 metrów), szerokość sięgała 4 sążni (ok. 7 m), a tonaż wahała się od zaledwie 2 do aż 6 tysięcy cetnarów (od ok. 80 kg do przeszło 24 ton). Obsadę takiej łodzi płynącej z prądem i z rozpiętym żaglem stanowiło zazwyczaj 8-20 ludzi, co zapewniało jej prędkość poruszania się rzędu 5-9 ówczesnych wiorst (5,3–ok. 9,5 km) na godzinę, natomiast łódź płynąca pod prąd przy rozpiętym żaglu wymagała obsady 20-50 ludzi, lecz mimo to jej prędkość ograniczała się do 3 wiorst (3,2 km) na godzinę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajdaracki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bajdaratą, dotyczący Bajdaraty


Źródła:

Wiktionary

Bajdarata

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, uchodząca do Zatoki Bajdarackiej Morza Karskiego;


Bajdarata – rzeka, po której biegnie umowna granica Europy i Azji, jednocześnie jej ujście do Morza Karskiego (68°15′) jest najdalej na wschód wysuniętym punktem Europy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajdarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. wiosłowo-żaglowa łódź towarowa używana na Wołdze w okolicach Astrachania, a w XIX w. również na Dnieprze i Prypeci


Źródła:

Wiktionary

Bajdała

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pot. osoba która lubi bajdurzyć, bajać


Źródła:

Wiktionary

Bajdewind

wiatr wiejący od dziobu pod kątem ostrym do linii symetrii statku; bejdewind


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. nazwa wiatru z kierunku pomiędzy wiatrem wiejącym prostopadle do burt statku (półwiatr), a wiatrem wiejącym od strony kąta martwego, czyli od strony dziobu;

 (1.2) żegl. kurs przy bajdewindzie (1.1)


Bajdewind, też bejdewind, ćwierćwiatr (z niem. bei dem Wind – dosł. przy wietrze) – nazwa jednego z wiatrów pozornych. Bajdewind wieje z kierunków: pomiędzy wiatrem wiejącym prostopadle do burt jednostki (półwiatr), a wiatrem wiejącym od strony kąta martwego, czyli od strony dziobu jednostki. W zależności od wielkości kąta martwego danej jednostki przedział ten wynosi od ok. 30° do ok. 80°.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajdura

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. brednia, głupstwo

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

 (2.1) pot. człowiek, który opowiada bajki, bajarz

 (2.2) pot. osoba mówiąca od rzeczy, nieprawdomówna


Bajdura – wieś w Syrii, w muhafazie Aleppo, w dystrykcie As-Safira. W 2004 roku liczyła 569 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajdurzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zmyślanie, opowiadanie bajd


Źródła:

Wiktionary

Bajdurzyć

opowiadać zmyślone rzeczy, mówić bez sensu


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) pot. mówić głupstwa

 (1.2) pot. zmyślać bajki, opowiadania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajduła

(r. żeński) dawniej: gawędziarka, gaduła, nudziara


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba lubiąca bajdurzyć, opowiadać bajdy

 (1.2) pot. osoba tworząca i opowiadająca plotkaotki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajdziara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Mazowsze. zgrub. osoba, która bajdziurzy, mówi głupstwa


Źródła:

Wiktionary

Bajdziarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Mazowsze. osoba która bajdziurzy, mówi głupstwa


Źródła:

Wiktionary

Bajdziarski

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się, zaliczany do bajdziarstwa, do bajd

 (1.2) zmyślony, mało prawdopodobny

 (1.3) pochodzący od bajdziarza, bajdziarki


Źródła:

Wiktionary

Bajdziarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) opowiadanie bajd, bajdurzenie

 (1.2) rozsiewanie plotkaotek, plotkarstwo

 (1.3) rozsiewanie kłamstw, kłamanie


Źródła:

Wiktionary

Bajdziarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba opowiadająca bajdy

 (1.2) człowiek tworzący i opowiadający plotkaotki

 (1.3) osoba zanudzająca innych


Źródła:

Wiktionary

Bajdziurzyć

czasownik niedokonany

 (1.1) reg. bajdurzyć, gadać


Źródła:

Wiktionary

Baje

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto nad Zatoką Neapolitańską w Kampanii, słynne uzdrowisko już w czasach starożytnych;


Baje (wł. Baia, łac. Baiae) – miasto nad Zatoką Neapolitańską w rzymskiej Kampanii, modne uzdrowisko ze wspaniałymi willami, m.in. Cezara i Nerona. Miejsce śmierci cesarza Hadriana. Większa część starożytnego miasta znalazła się w wyniku aktywności wulkanicznej pod wodami Zatoki Neapolitańskiej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajeczka

zdrobnienie od: bajka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. ekspr. o bajce dla dzieci

 (1.2) pot. ekspr. o zmyślonej sprawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajecznie

przysłówek

 (1.1) niezwykle i doskonale


Źródła:

Wiktionary

Bajeczniej

stopień wyższy od przysłówka: bajecznie


Źródła:

SJP.pl

Bajeczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: bajeczny


Źródła:

SJP.pl

Bajeczno-Historyczny

mający elementy bajkowe i historyczne


Źródła:

SJP.pl

Bajeczność

bajeczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co bajeczne


Patrz:bajeczny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajeczny

1. wspaniały, niezwykły;
2. dotyczący bajki; bajkowy


przymiotnik

 (1.1) przen. cechujący się niezwykłością

 (1.2) istniejący w bajce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajęda

potocznie: niepoważne opowiadanie, bzdura, bajanie, bajda


Źródła:

SJP.pl

Bajek

utwór pisany prozą lub wierszem, którego bohaterami są najczęściej zwierzęta, ludzie bądź przedmioty


Źródła:

SJP.pl

Bajer

potocznie:
1. błahe kłamstwo, zwykle w celu zaimponowania komuś;
2. luksusowy, efektowny dodatek do czegoś;
3. coś, co zachwyca, budzi duże zainteresowanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. luksusowy gadżet lub dodatek

 (1.2) pot. naginanie prawdy lub zakamuflowane kłamstwo

 (1.3) gw-pl|Lwów, Warszawa. kłamstwo

 (1.4) gw. więz. kłamstwo, przechwałka


Bajer (Bair, Bayer) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa, z nobilitacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajera

potocznie: umiejętność podrywania


Źródła:

SJP.pl

Bajerancki

potocznie: wspaniały, doskonały, efektowny; bombowy, bajerny


Źródła:

SJP.pl

Bajerant

potocznie: kłamca, oszust; kiciarz


Źródła:

SJP.pl

Bajerantka

kobieta lubiąca oszukiwać, fantazjować


Źródła:

SJP.pl

Bajerek

potocznie:
1. wypowiedź mająca na celu zaimponowanie komuś; bajer, bajerka;
2. luksusowy, efektowny dodatek do czegoś; bajer, bajerka


Źródła:

SJP.pl

Bajerka

potocznie:
1. wypowiedź mająca na celu zaimponowanie komuś; bajer, bajerek;
2. luksusowy, efektowny dodatek do czegoś; bajer, bajerek;
3. okłamywanie, nabieranie; bajerowanie, bujanie


Bajerka – struga, prawobrzeżny dopływ Wisły o długości 16,14 km i powierzchni zlewni 21,55 km².

Struga płynie na Pogórzu Śląskim. Jej źródła znajdują się w okolicy miejscowości Pogórze. W górnym biegu przebiega pośród rozproszonej zabudowy i pól uprawnych, natomiast w środkowym i dolnym dolina potoku jest zalesiona. Uchodzi w sposób naturalny do Jeziora Goczałkowickiego.

Do Bajerki doprowadzana jest część wód Wisły kanałem Młynówka, rozpoczynającym się poniżej ujścia Brennicy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajerny

potocznie: wspaniały, doskonały, efektowny; bombowy, bajerancki


Źródła:

SJP.pl

Bajerok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Bawarczyk


Źródła:

Wiktionary

Bajerować

pospolicie: opowiadać nieprawdę, przesadzać w opowiadaniu często w celu zaimponowania komuś


czasownik

 (1.1) pot. kłamać, przesadzać w opowiadaniu

 (1.2) gw. więzienna kłamać, oszukiwać

 (1.3) pot. mamić

 (1.4) pot. podrywać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mówienie nieprawdy w celu zrobienia na kimś wrażenia


Źródła:

Wiktionary

Bajerowski

należący do Bayera, związany z Bayerem, np. aspiryna bajerowska; bayerowski


Źródła:

SJP.pl

Bajerski

nazwisko


Bajerscy (niem. von Beyersee) herbu własnego – polski ród szlachecki o pruskich korzeniach, pochodzą z Bawarii. W swoich herbarzach, Bartłomiej Paprocki, Krzysztof Czarniecki (za Kasprem Niesieckim), a za nimi Seweryn Uruski i inni, błędnie przypisywali Bajerskich do herbu Fogelveder.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajery

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. adm. Bawaria


Źródła:

Wiktionary

Bajeryt

minerał, wodorotlenek glinu


Źródła:

SJP.pl

Bajgiel

żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku, często mylone z obwarzankiem; bajgieł, bajgiełek


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Lwów, Kraków, Warszawa. żydowskie pieczywo w kształcie bułki z dziurką; słodkawy precel;

 (1.2) sport. w tenisie ziemnym: pot. wygrana seta do zera


Bajgiel (jid. ‏בייגל‎, w wymowie dialektalnej bajgl, w wymowie standardowej bejgl; por. niem. Beugel „rogal”) – żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku. Często bywa mylony z obwarzankiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajgieł

żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku, często mylone z obwarzankiem; bajgiel, bajgiełek


Źródła:

SJP.pl

Bajgiełek

żydowskie pieczywo wypiekane od XVII wieku, często mylone z obwarzankiem; bajgiel, bajgieł


Źródła:

SJP.pl

Baji

[czytaj: badzi] baji chiński - gatunek walenia; delfin chiński


przysłówek

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. na przykład


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajka

utwór pisany prozą lub wierszem, którego bohaterami są najczęściej zwierzęta, ludzie bądź przedmioty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. krótki utwór literacki, zwykle wierszowany i żartobliwy, posługujący się alegorią i morałem;

 (1.2) liter. utwór o treści fantastycznej

 (1.3) pot. zmyślona informacja

 (1.4) pot. film lub serial animowany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajkalidy

grupa starych, fałdowych pasm górskich, usytuowanych głównie w okolicach Bajkału


Bajkalidy – grupa starych fałdowych pasm górskich znajdujących się głównie w okolicach jeziora Bajkał. Zostały one wypiętrzone na skutek ruchów górotwórczych z przełomu proterozoiku i paleozoiku (orogeneza bajkalska). Zalicza się do nich:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajkalit

minerał, diopsyd o dużej zawartości żelaza; salait


Źródła:

SJP.pl

Bajkalski

Bajkał (jezioro w Rosji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bajkałem, dotyczący Bajkału


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajkał

jezioro w Rosji, położone w Azji, 456 m n.p.m., w górach południowo-wschodniej Syberii, najgłębsze jezioro na świecie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. jezioro w Azji, najstarsze i najgłębsze na świecie;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Rosji


Bajkał (ros. Байкал) – jezioro tektoniczne w azjatyckiej części Rosji, w Buriacji i obwodzie irkuckim. Jest najstarszym i najgłębszym jeziorem na świecie, a pod względem powierzchni drugim jeziorem w Azji i siódmym na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajkałówka

wędrowna kaczka pochodząca z Syberii; cyraneczka bajkalska, cyranka bajkalska


Bajkałówka, cyraneczka bajkalska, cyranka bajkalska, kłochtun (Sibirionetta formosa) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajker

potocznie: rowerzysta; bajkers, bikers, biker


Źródła:

SJP.pl

Bajkers

potocznie: rowerzysta; bajker, biker, bikers


Źródła:

SJP.pl

Bajkonur

kosmodrom w Kazachstanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rosyjski kosmodrom na terenie Kazachstanu;


Bajkonur (kaz. Байқоңыр, ros. Байконур) – założony w 1955 r. kosmodrom ulokowany na terenie Kazachstanu. Miejsce startów statków kosmicznych. Kosmodrom Bajkonur jest najstarszym i największym tego typu obiektem na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajkonurski

przymiotnik od: Bajkonur (kosmodrom w Kazachstanie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bajkonurem, dotyczący Bajkonuru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajkopis

dawniej: osoba pisząca bajki, autor bajek; bajkopisarz


Źródła:

SJP.pl

Bajkopisarka

kobieta pisząca bajki, autorka bajek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pisarka zajmująca się tworzeniem bajek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajkopisarski

bajkopisarstwo, bajkopisarz


Patrz:bajkopisarstwo, bajkopisarz

Źródła:

SJP.pl

Bajkopisarstwo

sztuka pisania bajek; fabulistyka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sztuka pisania bajek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajkopisarz

osoba pisząca bajki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pisarz zajmujący się tworzeniem bajek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajkoterapeuta

terapeuta głośno czytający bajki dzieciom


Źródła:

SJP.pl

Bajkoterapeutka

terapeutka głośno czytająca bajki dzieciom


Źródła:

SJP.pl

Bajkoterapia

głośne czytanie bajek dzieciom, będące formą terapii


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajkowce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego;


Bajkowce (ukr. Байківці) – wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość znajdowała się w powiecie tarnopolskim województwa tarnopolskiego. Położona nad rzeką Hniezdeczna. Wieś liczy 1 296 mieszkańców.

Częścią Bajkowiec jest dawniej samodzielna wieś i gmina Rusianówka.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajkowo

przysłówek

 (1.1) jak w bajce



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajkowość

bajkowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co bajkowe


Patrz:bajkowy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bajkowy

1. wspaniały, niezwykły;
2. dotyczący bajki; bajeczny


przymiotnik

 (1.1) taki, który budzi skojarzenie z bajkami

 (1.2) związany z bajką, dotyczący bajki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajkpark

wydzielone miejsce przeznaczone do sportowej jazdy rowerem; bikepark, bike park


Źródła:

SJP.pl

Bajkparkowy

bajkpark; bikeparkowy


Źródła:

SJP.pl

Bajlaga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. wkładka w kanapce (np. plaster wędliny)


Źródła:

Wiktionary

Bajlando

potocznie:
1. dobra zabawa, impreza, czas
2. wyraz zadowolenia


Źródła:

SJP.pl

Bajm

polski zespół popowo-rockowy


Bajm – polski zespół muzyczny założony w 1978 w Lublinie. Początkowo grał ballady i piosenki turystyczne, później poszerzył repertuar o muzykę z pogranicza popu i pop-rocka. Skład zespołu zmieniał się kilkukrotnie, przy czym od samego początku występuje w nim Beata Kozidrak.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) kraków. umiarkowanie obraźliwe pleciuga, mitoman


Źródła:

Wiktionary

Bajon

Osoby noszące nazwisko Bajon

Źródła:

Wikipedia

Bajończyk

mieszkaniec Bajonny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bajonny, osoba z tego miasta

 (1.2) hist. członek polskiej formacji sformowanej podczas I wojny światowej w Bajonnie;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajonet

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. wojsk. bagnet


Źródła:

Wiktionary

Bajonka

mieszkanka Bajonny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bajonny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajonna

miasto we Francji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Francji;


Bajonna (fr. Bayonne, wymowa; gask. i bask. Baiona) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Pyrénées-Atlantiques.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajoński

przymiotnik od: Bajonna (miasto we Francji); układ bajoński, konwencja bajońska - umowa między Francją a Księstwem Warszawskim, księstwo przejęło wierzytelności Prus (43 mln za 21 mln franków), sumy te okazały się nieściągalne; bajońskie sumy - wielkie, nieściągalne kwoty


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Bajonny, związany z Bajonną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajor

dawniej: bajoro; bajura


Osoby noszące nazwisko Bajor:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajorek

małe bajoro


Bajorek (wł. bagliore – blask oślepiający) – złota, srebrna nić lub drucik do haftu ozdobnego, zwykle skręcona w spiralę.

W Polsce bajorka używa się m.in. do haftowania sztandarów i oznak stopni wojskowych, a także do oznaczania klasy orderu i stopnia odznaczenia na ich baretkach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajorko

małe bajoro


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od bajoro

 (1.2) niewielkie bajoro


2 jeziora w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajoro

pogardliwie o terenie podmokłym, błotnistym, np. zarośniętym stawie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zbiornik brudnej wody i błota


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajorski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bajos

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. piętro (wiek) jury środkowej;


Bajos (ang. Bajocian)


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajowy

zrobiony z bai (np. bajowa koszulka)


Źródła:

SJP.pl

Bajpas

bypass, by-pass;
1. operacja chirurgiczna polegająca na wszczepieniu rurki z tworzywa sztucznego i skierowaniu przez nią biegu krwi w celu ominięcia niedrożnej tętnicy;
2. element wszczepiony w czasie tej operacji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. obejście niedrożnej tętnicy wykonane z fragmentu naczynia krwionośnego lub z tworzywa sztucznego

 (1.2) med. operacja kardiochirurgiczna wszczepienia bajpasów (1.1)


Pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG – ang. coronary artery bypass grafting) – kardiochirurgiczna operacja wszczepienia pomostów naczyniowych (tzw. bajpasów) omijających miejsce zwężenia lub zamknięcia w tętnicy wieńcowej, które nie nadaje się do angioplastyki ze stentowaniem, stosowana w niektórych przypadkach zawału serca i zaawansowanej chorobie wieńcowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajpasowy

bajpas


Patrz:bajpas

Źródła:

SJP.pl

Bajraczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. zob. bajrak.


Źródła:

Wiktionary

Bajram

święto muzułmańskie przypadające na zakończenie ramadanu (Mały Bajram) i w siedemdziesiąt dni po nim (Duży Bajram)



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bajroniczność

bajroniczny


Patrz:bajroniczny

Źródła:

SJP.pl

Bajroniczny

tajemniczy, romantyczny, samotniczy; bajronowski (byronowski), bajroński (byroński), bajronistyczny, byroniczny


przymiotnik

 (1.1) liter. posiadający cechy bohaterów dzieł Byrona, tajemniczych i melancholijnych samotnych buntowników


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajronista

poeta wzorujący się na twórczości Georga Gordona Byrona, poety angielskiego romantyzmu, a także człowiek wzorujący się na bohaterach tego poety


Źródła:

SJP.pl

Bajronistka

bajronista


Patrz:bajronista

Źródła:

SJP.pl

Bajronistyczny

tajemniczy, romantyczny, samotniczy; bajronowski (byronowski), bajroński (byroński), bajroniczny (byroniczny)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący bajronizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajronizm

byronizm;
1. postawa życiowa wzorująca się na bohaterach Byrona (poety angielskiego) - samotnych buntownikach skłóconych ze światem;
2. prąd literacki powstały pod wpływem twórczości Byrona (poety angielskiego)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kierunek w literaturze oraz styl obyczajowości związany z George'em Byronem


Bajronizm – termin użyty po raz pierwszy przez XIX-wieczną krytykę literacką na określenie kilku charakterystycznych cech wczesnej twórczości angielskiego poety, George’a Gordona Byrona.

Pojęcie to odnosi się głównie do literatury i związane jest ze stworzonym przez G.G. Byrona modelem bohatera romantycznego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajronizować

nawiązywać do twórczości Bayrona lub stylu jego poezji


Źródła:

SJP.pl

Bajronizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. naśladowanie postaci z dzieł Byrona

 (1.2) książk. tworzenie dzieł pod wpływem inspiracji Byrona


Źródła:

Wiktionary

Bajronowski

taki jak u Byrona, charakterystyczny dla Byrona; bajroniczny, bajroński, bajronistyczny


Źródła:

SJP.pl

Bajronowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Byrona lub z nim związany; Bajronowski, Byronowy, Byronowski


Źródła:

SJP.pl

Bajroński

tajemniczy, romantyczny, samotniczy; bajroniczny, bajronowski, bajronistyczny


Źródła:

SJP.pl

Bajrysz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Lwów. lokfakt.


Źródła:

Wiktionary

Bajs

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kęs


Źródła:

Wiktionary

Bajscanga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. obcęgi


Źródła:

Wiktionary

Bajscangi

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. obcęgi


Źródła:

Wiktionary

Bajsnóńć

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ugryźć


Źródła:

Wiktionary

Bajsnyć

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ugryźć (także. skosztować)


Źródła:

Wiktionary

Bajstlować

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majsterkować


Źródła:

Wiktionary

Bajstlyrz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. majsterkowicz


Źródła:

Wiktionary

Bajstruk

regionalnie: nieślubne dziecko


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Białystok, Bukowina. nieślubne dziecko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajszpil

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. przykład


Źródła:

Wiktionary

Bajt

najmniejsza adresowalna jednostka informacji pamięci komputerowej, składająca się z 8 bitów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. jednostka pamięci komputerowej równa 8 bitom;

 (1.2) archit. jednostka mieszkalna w architekturze islamu;

 (1.3) liter. typ wersu popularnego w poezji arabskiej i perskiej;


Bajt (dop. bajtu lub bajta) – historycznie najmniejsza adresowalna jednostka informacji pamięci komputerowej, najczęściej składająca się z 8 bitów.

W związku z tym, że jeden bajt mógł zawierać dowolną liczbę bitów starsze normy zalecają używanie terminu oktet. Aby uniknąć niejednoznaczności IEC zaleca używanie terminu bajt tylko w znaczeniu oktetu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Łódź. środ. dzieża do wyrabiania ciasta


Bajta (arab. بيتا, w tłumaczeniu Dom) – miasto palestyńskie w muhafazie Nablus w północnym Zachodnim Brzegu, położone 13 kilometrów na północny wschód od Nablusu. Według Palestyńskiego Centralnego Biura Statystycznego w 2016 liczyło 11 017 mieszkańców. Składa się z pięciu klanów, które obejmują trzydzieści rodzin. Posiada wiele domów i więzień sięgających czasów rzymskich. Obecnym burmistrzem, który został wybrany w 2004 roku, jest Arab asz-Szurafa.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bajtel

potocznie: chłopiec, podrostek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie. dziecko; osoba w wieku dziecięcym, ale nie niemowlęcym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajtlik

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bojtlik.

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bajtel.


Osoby noszące nazwisko Bajtlik

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajtlować

potocznie:
1. gadać głupstwa, gadać dużo o byle czym; paplać, pleść, pytlować;
2. mówić rzeczy niepokrywające się z prawdą; blagować, fantazjować, zmyślać


czasownik niedokonany

 (1.1) pot. dużo i niepotrzebnie gadać

 (1.2) pot. oszukiwać potokiem słów

 (1.3) gw-pl|Warszawa. zawracać głowę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajtlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bajtlować.


Źródła:

Wiktionary

Bajtowy

bajt


Patrz:bajt

Źródła:

SJP.pl

Bajtoła

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lwów. leń


Źródła:

Wiktionary

Baju

w wyrażeniu "baj, baju (będziesz w raju)" albo "baju, baju (będziesz w raju)" - zmyślasz, nie mówisz prawdy


wykrzyknik

 (1.1) zob. baju, baju.

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (2.1) Ms. i W. od baj

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (3.1) odzież. etn. kobiecy wełniany kaftan, element portugalskiego stroju ludowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajukać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. raczkować


Źródła:

Wiktionary

Bajura

dawniej: bajoro; bajor


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Lwów. błoto

 (1.2) pot. benzyna lub inne paliwo do silnika

 (1.3) środ. przestępcze tanie wino owocowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajzel

potocznie:
1. bałagan, nieporządek;
2. zamieszanie, zamęt;
3. dom publiczny; burdel, burdelówka;
4. miejsce handlu narkotykami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. wielki nieporządek, bałagan

 (1.2) pot. zamieszanie, zamęt

 (1.3) przest. wulg. dom publiczny, burdel

 (1.4) środ. miejsce ulicznej sprzedaży i łatwego kupna narkotyków


Piotr Piasecki (ur. 19 kwietnia 1977 w Świnoujściu), znany również jako Bajzel – polski muzyk, kompozytor, wokalista oraz autor tekstów. Wydał cztery autorskie płyty. Pod koniec 2010 roku dołączył do grupy Pogodno, w której grał już do końca działalności zespołu na gitarze barytonowej i basowej oraz był wokalistą wspierającym. Od 2012 roku intensywnie zaczął działać w Babu Król, projekcie tworzonym w duecie z Jackiem Szymkiewiczem, w którym jest odpowiedzialny za warstwę muzyczną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bajzelek

zdrobnienie od: bajzel


Źródła:

SJP.pl

Bajzelmama

kobieta prowadząca dom publiczny; burdelmama


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta prowadząca dom publiczny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajzelówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grub. prostytutka


Źródła:

Wiktionary

Bajzeltata

burdeltata;
1. alfons, sutener, stręczyciel;
2. właściciel domu publicznego


Źródła:

SJP.pl

Bajzlować

potocznie: robić nieporządek, bajzel


czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bałaganić

 (1.2) przen. gw-pl|Śląsk Cieszyński. majsterkować, coś tam robić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bajzlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. posp. powodowanie bałaganu, nieporządku


Źródła:

Wiktionary

Bajzlowy

bajzel


Patrz:bajzel

Źródła:

SJP.pl

Bak

1. zbiornik na ciecze;
2. żegl. górny pokład dziobowej części statku albo pokład nadbudówki dziobowej


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. trzmiel lub inny buczący owad

 (1.2) ent. nazwa systematyczna|Tabanus|ref=tak., jedna z muchówek;

 (1.3) ornit. nazwa systematyczna|Botaurus|ref=tak., duży ptak wodny wydający buczenie;

 (1.4) rodzaj wirującej, mechanicznej zabawki;

 (1.5) fiz. bryła sztywna mająca możliwość obrotu;

 (1.6) pot. śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii

 (1.7) pot. szkrab

 (1.8) wiośl. mała łódź; bączek

 (1.9) daw. wiośl. rodzaj łódki, odmiana pacierzówki

 (1.10) daw. ogrod. łodyga cebuli z torebką nasienną, którą pozostawia się w ziemi jako nasiennik

 (1.17) pot. grubas



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baka

1. stojący znak nawigacyjny; stawa
2. pływająca beczka umocowana do kotwicy, służąca za drogowskaz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. znak nawigacyjny

 (1.2) pot. marihuana


Osoby noszące nazwisko Baka

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakać

w staropolszczyźnie:
1. wykrzykiwać coś z radości;
2. krzyczeć, wołać;
3. strofować, łajać


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) pot. palić marihuanę

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. palić (tytoń)

 (1.3) stpol. wołać

 (1.4) stpol. upominać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. pracować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakalarczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bakalariat

najniższy stopień naukowy przyznawany na uniwersytetach anglosaskich i szwajcarskich; bakalaureat


Źródła:

SJP.pl

Bakalarski

bakałarz; bakałarski


Źródła:

SJP.pl

Bakalarstwo

1. dawny najniższy stopień naukowy nadawany na uniwersytetach; bakałarstwo;
2. praca nauczyciela w dawnej szkole elementarnej; bakałarstwo;
3. żartobliwie: praca nauczyciela; belferka, belferstwo, nauczycielstwo;
4. pejoratywnie: bezmyślne korzystanie z ustalonych, wyuczonych schematów w pracy umysłowej lub artystycznej


Źródła:

SJP.pl

Bakalarz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bakalaureat

najniższy stopień naukowy przyznawany na uniwersytetach anglosaskich i szwajcarskich; bakalariat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) eduk. osoba posiadająca najniższy anglosaski stopień uniwersytecki

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) daw. eduk. dawny najniższy uniwersytecki stopień naukowy

 (2.2) eduk. anglosaski najniższy uniwersytecki stopień naukowy

 (2.3) eduk. międzynarodowa matura


Bakalaureat, A.B., AB (łac. artium baccalaureus, dosł. bakałarz sztuk, w domyśle „wyzwolonych”) – niższy tytuł lub stopień wprowadzający otrzymującego go bakałarza do kariery naukowej. Najwcześniej zaczęto go przyznawać na wydziale teologicznym uniwersytetu w Paryżu, na mocy dekretu papieża Grzegorza IX w roku 1234.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakalie

suszone owoce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) spoż. suszone lub kandyzowane owoce południowe stosowane jako dodatek cukierniczy;


Bakalie – suszone owoce, zwykle południowe, i orzechy, stosowane głównie w cukiernictwie. Stanowią dodatek do niektórych rodzajów ciast, m.in. keksów, mazurków czy pierników oraz są używane jako dekoracja wielu rodzajów ciastek. Bakalie stosowane są w całości, płatkach lub pokruszone na duże kawałki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakaliowy

przymiotnik od: bakalie


przymiotnik

 (1.1) kulin. odnoszący się do bakalii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakan

żeglugowy znak nawigacyjny; baken


Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mówienie cicho, niewyraźnie, często z jąkaniem się

 (1.2) pot. napomykanie o czymś


Źródła:

Wiktionary

Bakar

dawniej: bakarat - hazardowa gra w karty


Bakar (wł. Buccari) – miasto w zachodniej Chorwacji, w żupanii primorsko-gorskiej, siedziba miasta Bakar. W 2011 roku liczyło 1473 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakarat

1. gatunek cennego szkła z francuskiej huty w Baccarat;
2. przedmiot wykonany z takiego szkła


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) karc. hazardowa gra w karty;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) szt. rodzaj szkła kryształowego wyrabiany w hucie w Baccarat


Bakarat – karciana gra hazardowa szeroko rozpowszechniona w kasynach, rozgrywana między bankierem (stałym lub zmiennym – którego wybiera się spośród graczy) i kolejno z każdym z graczy. O wyniku rozgrywki decyduje liczba zdobytych punktów w 2 lub 3 kartach, zliczanych według precyzyjnie określonych reguł. Jedną z odmian tej gry jest chemin de fer.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakaratowy

przymiotnik od: bakarat


Źródła:

SJP.pl

Bakaraty

wyroby ze szkła kryształowego


Źródła:

SJP.pl

Bakasana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan; balans na rękach, w którym kolana wspierają się na ramionach, a pośladki i reszta ciała unoszą się nad podłogą


Źródła:

Wiktionary

Bakałarski

bakałarz; bakalarski


Źródła:

SJP.pl

Bakałarstwo

bakalarstwo;
1. dawny najniższy stopień naukowy nadawany na uniwersytetach;
2. praca nauczyciela w dawnej szkole elementarnej


Źródła:

SJP.pl

Bakałarz

1. osoba, której przyznano bakalaureat;
2. dawniej: nauczyciel


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. nauczyciel szkoły elementarnej

 (1.2) daw. osoba, która na średniowiecznym uniwersytecie uzyskała najniższy stopień akademicki bakalaureat

 (1.3) żart. belfer, nauczyciel

 (1.4) nauk. m.in. w krajach anglosaskich osoba posiadająca tytuł bakałarza (2.1);

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) nauk. m.in. w krajach anglosaskich tytuł lub stopień naukowy (zawodowy) uzyskiwany po ukończeniu studiów pierwszego stopnia


Bakalaureat, A.B., AB (łac. artium baccalaureus, dosł. bakałarz sztuk, w domyśle „wyzwolonych”) – niższy tytuł lub stopień wprowadzający otrzymującego go bakałarza do kariery naukowej. Najwcześniej zaczęto go przyznawać na wydziale teologicznym uniwersytetu w Paryżu, na mocy dekretu papieża Grzegorza IX w roku 1234.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakałarzewo

wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, położona nad Rospudą;


Bakałarzewo – wieś w Polsce położona w północnej części województwa podlaskiego, w powiecie suwalskim. Siedziba gminy Bakałarzewo. Dawniej miasto; uzyskało lokację miejską przed 1558 rokiem, zdegradowane w 1870 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakałarzewski

Bakałarzewo


Patrz:Bakałarzewo

Źródła:

SJP.pl

Bakałarzowa

dawniej: żona bakałarza


Źródła:

SJP.pl

Bakałarzować

być bakałarzem; bakałarzyć


Źródła:

SJP.pl

Bakałarzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bycie bakałarzem


Źródła:

Wiktionary

Bakałarzówna

dawniej: córka bakałarza


Źródła:

SJP.pl

Bakałarzowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub tytułem bakałarza, dotyczący bakałarza


Źródła:

Wiktionary

Bakbort

lewa burta statku; bakburta


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. bakburta.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakburta

lewa burta statku; bakbort


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. lewa burta statku patrząc z rufy na dziób


Burta – strona na statku wodnym, każda z połówek jednostki pływającej, rozdzielonych płaszczyzną symetrii kadłuba. Termin ten ma wiele pokrewnych znaczeń począwszy od całości jednej z połówek kadłuba, poprzez poszycie jednej z połówek (lub część poszycia nad obłem), aż do litej bariery na dużej jednostce, otaczającej odkryty pokład, będącej de facto nadburciem, a nie burtą. Jednak o tym, że coś znajduje się na jednej z burt, mówi się także wtedy, gdy to coś znajduje się nawet znacznie powyżej najwyższego pokładu (np. światła na masztach mogą być w osi jednostki, lub na jednej z burt).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakch

stopa wierszowa w poezji antycznej; bakchej


Źródła:

SJP.pl

Bakchanalia

bachanalia; bachanalie; bakchanalie;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki


Źródła:

SJP.pl

Bakchanalie

bachanalia; bachanalie; bakchanalia;
1. orgiastyczne obrzędy ku czci boga wina Bachusa, odprawiane w starożytnym Rzymie;
2. przestarzałe: orgie, hulanki


Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa.

Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakchej

stopa wierszowa w poezji antycznej; bakch


Źródła:

SJP.pl

Bakcyl

1. bakteria, zarazek, drobnoustrój;
2. przenośnie: złapać bakcyla - zainteresować się czymś, dać się wciągnąć w coś


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) przest. zarazek

 (1.2) przen. słabość do czegoś, pasja, zainteresowanie, tendencja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakczysaraj

miasto na Ukrainie; Bachczysaraj, Bachczyseraj (rzadko), Bakczyseraj (rzadko)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Krymie;


Bakczysaraj (ukr. Бахчисарай, Bachczysaraj; ros. Бахчисарай, Bachczisaraj; krymskotat. Bağçasaray) – miasto na Krymie, położone w Górach Krymskich. W 2018 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców.

Znajduje się tu stacja kolejowa Bakczysaraj.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakczysarajski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bakczysarajem, dotyczący Bakczysaraju


Źródła:

Wiktionary

Bakczyseraj

rzadko: miasto na Ukrainie; Bachczysaraj, Bakczysaraj, Bachczyseraj (rzadko)


Źródła:

SJP.pl

Bakczysz

napiwek, łapówka, głównie na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce; bakszysz


Źródła:

SJP.pl

Bakelit

tworzywo z żywic


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. jedno z tworzyw sztucznych, odmiana fenoplastu;


Bakelit (Bakelite) – tworzywo sztuczne oparte na żywicy fenolowo-formaldehydowej, prawdopodobnie jedno z pierwszych tworzyw sztucznych produkowanych na dużą skalę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakelitowy

zrobiony z bakelitu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który jest zrobiony z bakelitu, zawierający bakelit lub składający się z bakelitu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakelizować

nasączać żywicą


Źródła:

SJP.pl

Bakelizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. nasycanie żywicami fenolowo–formaldehydowymi

 (1.2) techn. pociąganie lakierem bakielitowym


Źródła:

Wiktionary

Bakembard

dawniej: bak, faworyt, zarost na policzkach; bakenbard, bakenbart


Źródła:

SJP.pl

Bakembardy

dawniej: baki, bokobrody; faworyty, bakenbardy, bakenbarty


Źródła:

SJP.pl

Baken

żeglugowy znak nawigacyjny; bakan


Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakenbard

dawniej: bak, faworyt, zarost na policzkach; bakembard, bakenbart


Źródła:

SJP.pl

Bakenbardy

dawniej: baki, bokobrody; faworyty, bakembardy, bakenbarty


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) przest. bokobrody


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakenbart

dawniej: bak, faworyt, zarost na policzkach; bakembard, bakenbard


Źródła:

SJP.pl

Bakenbordy

przestarzałe: baki, bokobrody; bakembardy, bakenbardy


Źródła:

SJP.pl

Baker

nazwisko


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakfisza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Warmia, Mazury. podlotek


Źródła:

Wiktionary

Bakhand

rzadko: w tenisie, ping-pongu itp.: uderzenie z lewej strony rakietą trzymaną w prawej ręce bądź ze strony prawej - trzymaną w lewej; w hokeju: przy uderzeniu z lewej strony kijem trzymanym niżej prawą ręką i na odwrót; backhand, bekhend


Źródła:

SJP.pl

Bakier

rzeczownik

 (1.1) wyłącznie w wyrażeniu na bakier; Gloger.


Źródła:

Wiktionary

Bakiera

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bakierować

dawniej: krzywić, zbaczać, skręcać, zwracać na bok, zsuwać na bakier


Źródła:

SJP.pl

Bakierowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zsuwanie na bakier

 (1.2) przen. zbaczanie


Źródła:

Wiktionary

Bakijczyk

mieszkaniec Baku


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Baku, osoba pochodząca z Baku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakijka

mieszkanka Baku, stolicy Azerbejdżanu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Baku, kobieta pochodząca z Baku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakijski

Baku; bakiński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Baku, dotyczący Baku, pochodzący z Baku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakiński

Baku; bakijski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Baku, dotyczący Baku, pochodzący z Baku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakista

skrzynia lub schowek pod koją marynarską


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. schowek na łodzi pod pokładem lub pod kojami;


Bakista – schowek w postaci skrzyni, stosowany na jachtach, kutrach i innych jednostkach pływających. Stanowi element zabudowy wnętrza kabiny lub wbudowany może być w zagłębienie pokładu zwane kokpitem. Jego wieko bywa koją lub siedziskiem. Bakista służy do przechowywania np. wyposażenia hotelowego lub rzeczy osobistych załogi. Jeżeli jest umieszczona w kokpicie zwykle chowane są w niej elementy wyposażenia pokładowego takie jak np. cumy, odbijacze itd.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baklava

turecki deser; baklawa


Baklawa (baklava) – słodki deser pochodzenia orientalnego, rozpowszechniony w Turcji i w krajach bałkańskich. Składa się z wielu (czasem z czterdziestu) cienkich płatów ciasta filo, przełożonych warstwą dowolnych orzechów i oblanych słodkim syropem. Najczęściej stosowane orzechy to pistacje.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baklawa

turecki deser; baklava


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cuk. rozpowszechniony w kuchni tureckiej, ormiańskiej, bułgarskiej i bałkańskiej deser z ciasta półfrancuskiego przełożonego warstwami pokrojonych orzechów (włoskich lub migdałów) z cukrem lub miodem, polewanego lukrem lub syropem i posypywanego tłuczonymi, niesolonymi orzeszkami pistacjowymi;


Baklawa (baklava) – słodki deser pochodzenia orientalnego, rozpowszechniony w Turcji i w krajach bałkańskich. Składa się z wielu (czasem z czterdziestu) cienkich płatów ciasta filo, przełożonych warstwą dowolnych orzechów i oblanych słodkim syropem. Najczęściej stosowane orzechy to pistacje.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakoma

polska firma produkująca nabiał


Bakoma Sp. z o.o. – polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działająca w sektorze spożywczym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakonista

zwolennik bakonizmu


Źródła:

SJP.pl

Bakonistka

zwolenniczka bakonizmu


Źródła:

SJP.pl

Bakonistyczny

dotyczący bakonizmu, bakonisty


Źródła:

SJP.pl

Bakonizm

system poglądów pochodzący od F. Bacona


Źródła:

SJP.pl

Bakoński

przymiotnik od: Bakony (góry zrębowe na Węgrzech; Las Bakoński)


Źródła:

SJP.pl

Bakopa

ozdobna roślina wodna lub bagienna


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakort

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ryb. lewy bok łodzi, bakburta


Źródła:

Wiktionary

Bakowski

nazwisko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Bakowem, dotyczący Bakowa (współcz. Bacău)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakpulwer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. cuk. proszek do pieczenia


Źródła:

Wiktionary

Baks

potocznie: dolar; dolec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. dolar USA


Baks – wieś i gmina położona w południowej części Węgier, w powiecie Kistelek, wchodzącego w skład komitatu Csongrád.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baksztag

1. część olinowania na statku;
2. wiatr wiejący ukośnie od rufy;
3. jeden z kursów statku względem wiatru


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. lina stabilizująca maszt, ciągnąca się od masztu ku tyłowi i burcie;

 (1.2) żegl. lina od bukszprytu do burty

 (1.3) żegl. ukośny wiatr, wiejący od baksztagu (1.1) do masztu

 (1.4) żegl. kurs przy baksztagu (1.3)


Baksztag (z niem. Backstag) – lina olinowania stałego stabilizująca maszt, biegnąca od jego topu do okucia na burcie umieszczonego na odcinku między masztem a rufą bądź nazwa kursu względem wiatru.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakszysz

napiwek, łapówka, głównie na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce; bakczysz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki północnej: podarunek pieniężny, napiwek, jałmużna

 (1.2) pot. łapówka


Bakszysz (od pers. بخشش, bachszesz) – rodzaj napiwku, a raczej coś w rodzaju zawoalowanej jałmużny, obyczaj związany z religią islamu nakazujący wiernym dzielenie się częścią swoich dochodów z biednymi, a żeby biednego nie urazić darowizną w postaci czystej jałmużny pretekstem może być nawet symboliczna pomoc, czy po prostu zwykła uprzejmość, którą się wynagradza właśnie bakszyszem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteria

organizm jednokomórkowy niewidoczny gołym okiem, mający ogromne znaczenie w przyrodzie oraz wywołujący szereg chorób


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikrobiol. rodzaj mikroskopijnego organizmu jednokomórkowego;


Bakterie (łac. bacteria, od gr. βακτήριον baktērion „pałeczka, laseczka”) – grupa mikroorganizmów, stanowiących osobną domenę. Są to najczęściej jednokomórkowce (choć istnieją też prymitywne formy wielokomórkowe), często tworzą kolonie i mają budowę prokariotyczną. Badaniem bakterii zajmuje się bakteriologia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriemia

obecność bakterii we krwi nie wywołująca objawów chorobowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zakażenie krwi bakteriami, stwierdzone ich wyizolowaniem;


Bakteriemia – obecność żywych bakterii we krwi. U zdrowych osób łagodne zakażenia mają charakter przejściowy i nie powodują żadnych następstw. W przypadku zaburzeń układu odpornościowego może przekształcić się w zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS), sepsę, wstrząs septyczny i niewydolność wielonarządową (MODS).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriobójczo

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób bakteriobójczy


Źródła:

Wiktionary

Bakteriobójczy

zabijający bakterie


przymiotnik

 (1.1) med. taki, który powstrzymuje rozwój bakterii, niszczy je


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakteriochlorofil

zielony barwik występujący u niektórych bakterii, biorący udział w procesie fotosyntezy; chlorofil bakteryjny


Bakteriochlorofile – grupa organicznych związków chemicznych, barwników fotosyntetycznych, uczestniczących w zamianie energii świetlnej na energię chemiczną u bakterii. Budowa bakteriochlorofili jest zbliżona do chlorofili roślinnych. U bakterii zielonych bakteriochlorofile występują głównie w kompleksach antenowych w obrębie struktur nazywanych chlorosomami. U bakterii purpurowych bakteriochlorofile zorganizowane są w strukturach nazywanych chromatoforami. Heliobakterie zaś nie mają specyficznych struktur organizujących barwniki, bakteriochlorofil występuje bezpośrednio w błonie cytoplazmatycznej. U mutantów zielonych bakterii siarkowych stwierdzono także występowanie bakteriochlorofilu f. Przenoszenie energii z bakteriochlorofilu f na bakteriochlorofil a jest jednak wolniejsze, co jest prawdopodobną przyczyną nie występowania Bchl f u typu dzikiego, czy też braku naturalnego występowania tego związku w ogóle.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakteriocyd

substancja niszcząca lub hamująca rozwój bakterii i innych drobnoustrojów chorobotwórczych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) substancja bakteriobójcza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakteriocydyna

substancja niszcząca inwazyjne bakterie Gram-dodatnie


Źródła:

SJP.pl

Bakteriocyna

białkowy metabolit wytwarzany przez bakterie o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, wykorzystywany jako biokonserwant do przechowywania żywności oraz do hamowania wzrostu bakterii patogennych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) metabolit wytwarzany przez bakterie wykazujące działanie przeciwdrobnoustrojowe


Bakteriocyny – substancje toksyczne o charakterze białkowym wytwarzane przez liczne bakterie Gram- oraz Gram+, zdolne do zahamowania wzrostu organizmów pokrewnych, lub nawet do ich zabicia, są one kodowane przez plazmidy bakteriocynogenne oraz DNA chromosomalne. Bakteriocyny syntetyzowane są w rybosomach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriofag

wirus mający zdolność niszczenia bakterii; fag


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mikrobiol. wirus atakujący bakterie;


Bakteriofag, fag – wirus atakujący bakterie. Przeważnie dany bakteriofag zdolny jest do infekcji tylko jednego gatunku (a czasem nawet tylko szczepu) bakterii. Bakteriofagi mogą przybierać kształty złożone (buławkowate), pałeczkowate lub wielościenne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriofagowy

bakteriofag


Patrz:bakteriofag

Źródła:

SJP.pl

Bakteriofobia

chorobliwy lęk przed bakteriami


Źródła:

SJP.pl

Bakterioid

odmienna od normalnej forma rozwojowa lub zamierająca bakterii, powstała w wyniku niekorzystnych warunków rozwojowych; bakteroid


Źródła:

SJP.pl

Bakteriolityczny

niszczący bakterie wskutek ich rozpuszczania


przymiotnik

 (1.1) biol. chem. niszczący bakterie na drodze bakteriolizy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakterioliza

zjawisko rozpadu bakterii pod wpływem działania przeciwciał


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. biologiczny proces zniszczenia bakterii, prowadzący do rozpadu ich ściany komórkowej i śmierci komórki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriolizyna

przeciwciało powodujące bakteriolizę


Źródła:

SJP.pl

Bakteriolog

specjalista w dziedzinie bakteriologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mikrobiol. mikrobiolog specjalizujący się w bakteriologii


Bakteriologia – dział mikrobiologii poświęcony badaniu, wykorzystywaniu i zwalczaniu bakterii, a także sprawdzaniu ich ogólnych właściwości.

Podstawy współczesnej bakteriologii stworzył Ludwik Pasteur w XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriologia

dziedzina mikrobiologii zajmująca się badaniem bakterii, ich budową, sposobem życia, właściwościami oraz ich znaczeniem dla człowieka, zwierząt i roślin


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikrobiol. dziedzina mikrobiologii zajmująca się badaniem bakterii, ich budową, sposobem życia, właściwościami oraz ich znaczeniem dla człowieka, zwierząt i roślin;


Bakteriologia – dział mikrobiologii poświęcony badaniu, wykorzystywaniu i zwalczaniu bakterii, a także sprawdzaniu ich ogólnych właściwości.

Podstawy współczesnej bakteriologii stworzył Ludwik Pasteur w XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteriologiczny

odnoszący się do bakteriologii


przymiotnik

 (1.1) związany z bakteriologią; dotyczący świata bakterii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakteriolożka

bakteriolog


Patrz:bakteriolog

Źródła:

SJP.pl

Bakteriomocz

obecność bakterii w moczu; bakteriuria


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. obecność bakterii w moczu;


Bakteriomocz, bakteriuria – stan, w którym stwierdza się obecność bakterii w moczu.

W warunkach prawidłowych mocz jest jałowy, czyli nie występują w nim bakterie, jedynie w dalszej części cewki moczowej, mogą występować bakterie saprofityczne. Drogą wstępującą, ale także drogą krwiopochodną i poprzez ciągłość z otoczenia, może dojść do kolonizacji dróg moczowych. Obecność bakterii w moczu nie jest jednak równoważna z rozpoznaniem zakażenia układu moczowego. Dla rozpoznania zakażenia dróg moczowych konieczne jest stwierdzenie w moczu bakterii uropatogennych (czyli chorobotwórczych w obrębie dróg moczowych), występujących w odpowiedniej liczbie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakterioplankton

Bakterioplankton, bakterie planktonowe – rodzaj planktonu składający się z drobnoustrojów zawieszonych w wodzie. Wiele z nich przemieszcza się aktywnie, lecz ich zdolności lokomocyjne nie wystarczają, by przeciwstawiać się prądom wodnym. Bakterioplankton ma zwykle wymiary mniejsze niż 1 μm, lecz niektóre bakterie autotroficzne są większe.


Źródła:

Wikipedia

Bakterioryza

współżycie bakterii z roślinami wyższymi


Bakterie brodawkowe, bakterie korzeniowe – glebowe bakterie azotowe z rodzaju Rhizobium, Bradyrhizobium, Azorhizobium, Sinorhizobium i Mesorhizobium żyjące w symbiozie z roślinami motylkowatymi, które tworzą na swych korzeniach narośla, tzw. brodawki korzeniowe. Poza wymiennymi grupami należącymi do α-proteobakterii w symbiozę z roślinami wchodzą także Gram-dodatnie bakterie Frankia indukujące brodawki u roślin należących do Betulaceae, Casuarinaceae, Myricaceae, Elaeagnaceae, Rhamnaceae, Rosaceae, Coriariaceae i Datisticaceae. Na początku XXI wieku odkryto, że brodawki korzeniowe u roślin bobowatych mogą być również indukowane przez bakterie nie należące do Rhizobiaceae. Są to bakterie z grupy Methylobacterium i Burkholderia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakterioskopia

badanie bakterii za pomocą mikroskopu


Bakterioskopia – jedno z podstawowych badań w diagnostyce mikrobiologicznej, stanowiące zwykle jej początkowy etap. Jest to obserwacja mikroskopowa (co najmniej kilkunastu pól widzenia) wybarwionego i utrwalonego preparatu (zwykle pod powiększeniem 1000× z zastosowaniem immersji). Techniką barwienia często jest metoda Grama, ze względu na swoją prostotę i uniwersalność. Jednakże wybór metody uwidaczniania bakterii zależy m.in. od rodzaju choroby zakaźnej. Np. przy podejrzeniu gruźlicy rutynowo barwi się bakterie metodą Ziehla-Neelsena, a w przypadku kiły metodą impregnacji srebrem (i obserwuje w mikroskopie z ciemnym polem widzenia). Poza standardowym i powszechnym mikroskopem świetlnym stosuje się również droższy mikroskop kontrastowo-fazowy czy fluorescencyjny. Bakterioskopia jest prostą, generalnie niekosztowną i szybką metodą diagnostyczną; jej wadą jest ograniczona swoistość i czułość.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakteriostatyczny

powstrzymujący rozmnażanie się bakterii (np. środek bakteriostatyczny)


przymiotnik

 (1.1) biol. związany z bakteriostazą; hamujący rozwój i namnażanie się bakterii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bakteriostatyk

środek bakteriostatyczny


Źródła:

SJP.pl

Bakterioterapia

metoda leczenia polegająca na uodpornieniu organizmu przez wprowadzenia do niego odpowiednio spreparowanych zawiesin osłabionych lub zabitych bakterii chorobotwórczych lub jadów bakteryjnych


Źródła:

SJP.pl

Bakterioza

choroba rośliny wywołana przez bakterie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakteriuria

obecność bakterii w moczu; bakteriomocz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zob. bakteriomocz.


Bakteriomocz, bakteriuria – stan, w którym stwierdza się obecność bakterii w moczu.

W warunkach prawidłowych mocz jest jałowy, czyli nie występują w nim bakterie, jedynie w dalszej części cewki moczowej, mogą występować bakterie saprofityczne. Drogą wstępującą, ale także drogą krwiopochodną i poprzez ciągłość z otoczenia, może dojść do kolonizacji dróg moczowych. Obecność bakterii w moczu nie jest jednak równoważna z rozpoznaniem zakażenia układu moczowego. Dla rozpoznania zakażenia dróg moczowych konieczne jest stwierdzenie w moczu bakterii uropatogennych (czyli chorobotwórczych w obrębie dróg moczowych), występujących w odpowiedniej liczbie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakteroid

odmienna od normalnej forma rozwojowa lub zamierająca bakterii, powstała w wyniku niekorzystnych warunków rozwojowych; bakterioid


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakterycyd

substancja niszcząca lub hamująca rozwój bakterii, środek bakteriobójczy; bakteriocyd


Źródła:

SJP.pl

Bakteryjny

przymiotnik od: bakteria


przymiotnik

 (1.1) med. biol. związany z bakteriami lub powodowany przez bakterie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baktria

starożytna kraina w Azji Środkowej


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. starożytna nazwa krainy położonej obecnie w północnym Afganistanie między Amu-Darią a Hindukuszem;


Baktria (gr. Baktriana, Βακτριανα; pers. Bākhtar; arab. i ind. Bhalika; chiń. 大夏, Dàxià) – starożytna, grecka nazwa krainy położonej obecnie w północnym Afganistanie. Jej stolica to Baktra (Balhika, Bokhdi, obecnie Balch).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baktrian

wielbłąd dwugarbny, żyjący w stanie dzikim na pustyni Gobi


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Camelus ferus|Przewalski|ref=tak., duży ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji;


Wielbłąd domowy lub baktrian (Camelus bactrianus) – gatunek ssaka z rodziny wielbłądowatych (Camelidae), należący wraz z wielbłądami dwugarbnymi i jednogarbnymi (dromaderami) do rodzaju wielbłąd (Camelus). Charakteryzuje się średnią wielkością i ciężarem większym od innych współczesnych wielbłądów (osiąga masę do 1 tony, przy długości ciała 3 m), różni się też od wielbłąda jednogarbnego obecnością dwóch garbów i znacznie grubszą sierścią. Gatunki wielbłądów są blisko spokrewnione, mogą się krzyżować, tworząc żywotne, płodne mieszańce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baktrozaur

roślinożerny dinozaur z rodziny hadrozaurów; jaszczur maczugowaty, paraiguanodon


Baktrozaur (Bactrosaurus johnsoni), maczugowaty jaszczur – roślinożerny dinozaur z rodziny hadrozaurów (Hadrosauridae). Spokrewniony z lambeozaurem. Był jednym z pierwszych kaczodziobów nieposiadających grzebienia na głowie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baktryjczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Baktrii


Źródła:

Wiktionary

Baktryjka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Baktrii


Źródła:

Wiktionary

Baktryjski

Baktria


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Baktrią, dotyczący Baktrii


Patrz:Baktria

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baku

1. zbiornik na ciecze;
2. żegl. górny pokład dziobowej części statku albo pokład nadbudówki dziobowej


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Azerbejdżanu;


Baku (azer. Bakı bɑˈcɯ) – stolica i największe miasto Azerbejdżanu, najstarszy i największy port nad Morzem Kaspijskim. Znajduje się we wschodniej części kraju, na Półwyspie Apszerońskim. Położone jest na wysokości 28 m poniżej poziomu morza, będąc tym samym najniżej położoną stolicą świata oraz największym miastem położonym poniżej poziomu morza. W 2009 roku Baku zamieszkane było przez ponad 2 miliony mieszkańców, co stanowiło niemal 1/4 populacji Azerbejdżanu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakufu

szogunat, siogunat;
1. japońska wojskowa administracja feudalna w latach 1992-1868, w której rządy sprawował szogun;
2. okres w historii Japonii, w którym rządy sprawował szogun


Siogunat (jap. 幕府 bakufu; dosł. „rządy spod namiotu”) – nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii. Słowo to tłumaczone jest również jako „urząd w namiocie” (ang. tent office) lub „sprawowanie rządów spod namiotu” (ang. tent government), odnosiło się bowiem do kwatery głównej dowódcy wojskowego na polu bitwy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakulit

1. wapień z okresu kredowego
2. głowonóg kopalny z grupy amonitów z okresu kredowego


Źródła:

SJP.pl

Bakulum

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. zool. kość prącia występująca u niektórych ssaków;

 (1.2) anat. zool. część pokładełka niektórych owadów



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bakun

1. lichy, tani tytoń fajkowy;
2. odmiana machorki uprawiana na dawnej Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) rodzaj machorki uprawianej kiedyś na Ukrainie i Wołyniu

 (1.2) daw. pośledni, tani tytoń fajkowy


Osoby o nazwisku Bakun:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakunin

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bakunowy

przymiotnik

 (1.1) związany z bakunem, dotyczący bakunu, zawierający bakun


Źródła:

Wiktionary

Bakutil

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. zakład przemysłowy przerabiający padłe zwierzęta i poubojowe resztki zwierzęce na paszę dla zwierząt, żelatynę spożywczą i mydło


Towarzystwo Przemysłowo–Handlowe „Bacutil” – utworzona w 1938 roku sieć zakładów przerabiających odpady pochodzenia zwierzęcego i produkujących dodatki do pasz dla zwierząt. Od daty założenia Towarzystwa uznaje się powstanie przemysłu paszowego w Polsce. Po uruchomieniu w 1948 pierwszych wytwórni pasz w Kutnie, Wrocławiu i Gdańsku, wchodzących w skład CRS Samopomoc Chłopska, w 1958 połączono przemysł paszowy z przetwórstwem odpadków zwierzęcych, tworząc Zjednoczenie Przemysłu Paszowego „Bacutil”. Do 1982 Bacutil wybudował szereg zakładów branżowych, m.in.: w Świeciu (1961) i Szamotułach (1962) oraz kilkanaście wytwórni tzw. „50” i „20” (roczna produkcja w tys. ton). W 1982 nastąpiła kolejna reorganizacja po której Zjednoczenie przybrało nazwę Zrzeszenia Przemysłu Paszowego i Utylizacyjnego „Bacutil” z 144 wytwórniami pasz i 66 zakładami utylizacyjnymi.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bakuła

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Bakuła:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bakłaszka

regionalnie: wojskowa manierka


Źródła:

SJP.pl

Bakłażan

roślina jednoroczna warzywna z rodziny psiankowatych, dorastająca do 1 m wysokości; oberżyna, psianka podłużna, gruszka miłosna, jajko krzewiaste


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roln. roślina jednoroczna z gatunku psianka podłużna nazwa systematyczna|Solanum melongena|L.|ref=tak., o jadalnych owocach;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (2.1) spoż. warzywo, będące podłużnym, zwykle fioletowoczarnym owocem bakłażana (1.1)


Psianka podłużna (Solanum melongena) – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych. Roślina ta znana jest głównie pod zwyczajowymi nazwami jako oberżyna lub bakłażan, ale ma także inne nazwy: gruszka miłosna, jajko krzewiste, bałtarzan i bakman. Pochodzi z tropikalnej Afryki, Egiptu, Arabii i Indii. W Polsce uprawiana wyłącznie w sprzyjających warunkach mikroklimatycznych. Jadalną częścią jest owoc.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bakłażanowy

bakłażan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący rośliny bakłażana, związany z rośliną bakłażana

 (1.2) kulin. spoż. dotyczący owocu bakłażana, związany z owocem bakłażana, zawierający owoc bakłażana, zrobiony z owocu bakłażana

przymiotnik jakościowy

 (2.1) mający kolor czarnofioletowy lub brunatnofioletowy, taki jak kolor owocu bakłażana


Patrz:bakłażan

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bal

gruby, budulcowy pień drzewa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) uroczyste przyjęcie, na którym głównym elementem zabawy są tańce;

 (1.2) duży, wstępnie obrobiony pień

 (1.3) bud. tarcica mająca grubość minimum 5 cm i szerokość nie mniejszą niż dwukrotna grubość

 (1.4) daw. duża paczka

 (1.5) gw-pl|Górny Śląsk. sport. piłka

 (1.6) gw-pl|Bukowina. przyjęcie z okazji chrzcin


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bala

gruby, budulcowy pień drzewa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sport. piłka (do gry)


Geografia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balaam

prorok z Mezopotamii


Balaam a. Bileam, syn Beora (hebr. ‏בִּלְעָם‎) – postać biblijna ze Starego Testamentu, prorok błogosławiący naród wybrany.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balafon

zachodnioafrykański instrument perkusyjny z grupy idiofonów, popularny m.in. w Senegalu i Burkina Faso


Balafon – tradycyjny zachodnioafrykański instrument perkusyjny z rodziny idiofonów, do dziś bardzo popularny m.in. w takich krajach jak Burkina Faso, Gambia, Gwinea, Mali i Senegal. Odmiana ksylofonu, w którym wysuszone owoce tykwy służą jako pudła rezonansowe. Często w tykwach można spotkać dziury zaklejone cienką folią, która pełni rolę membrany, co nadaje dźwiękowi specyficzne brzęczące brzmienie (tradycyjnie do robienia membran używane były do tego celu bardzo gęste sieci pająków).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balak


Źródła:

Wikipedia

Balaklawa

potocznie: kominiarka


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balanchine

[czytaj: BAlanczin] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balandrować

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. hulać


Źródła:

Wiktionary

Balanga

potocznie: impreza, zabawa z dużą ilością alkoholu


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Filipinach;

 (1.2) geogr. miejscowość w Nigerii

 (1.3) geogr. miejscowość w Indiach



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balangować

potocznie: bawić się, uczestniczyć w zabawach, przyjęciach itp.; baletować, imprezować


czasownik niedokonany

 (1.1) brać udział w imprezach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balangowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. uczestniczenie w balandze lub w balangach


Źródła:

Wiktionary

Balangowicz

1. osoba często uczestnicząca w balangach;
2. uczestnik balangi


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) częsty uczestnik balang, osoba lubiąca imprezować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balangowiczka

1. kobieta często uczestnicząca w balangach;
2. uczestniczka balangi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. częsta uczestniczka balang, kobieta lubiąca imprezować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balangowy

balanga


Patrz:balanga

Źródła:

SJP.pl

Balans

1. chwianie się w celu utrzymania równowagi;
2. załatwianie na przemian różnych spraw z zachowaniem równowagi między nimi;
3. przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń równoważnych, składający się z poziomej belki opartej na dwóch słupach; równoważnia, balansjer;
4. drąg używany w niektórych sportach w celu łatwiejszego utrzymania równowagi; balansjer;
5. regulator chodu zegarka, zastępujący wahadło; balansjer


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przechylanie się w celu utrzymania równowagi

 (1.2) element budowy zegarka mechanicznego regulujący jego chód;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balansista

artysta cyrkowy, wykonujący, w celu zabawienia publiczności, sztuczki cyrkowe na linie zawieszonej na pewnej wysokości nad ziemią


Źródła:

SJP.pl

Balansjer

1. część mechanizmu w postaci dźwigni przenoszącej siły w ruchu zmiennokierunkowym, dawniej stosowana np. w maszynach parowych;
2. przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń równoważnych, składający się z poziomej belki opartej na dwóch słupach; równoważnia, balans;
3. drąg używany w niektórych sportach w celu łatwiejszego utrzymania równowagi; balans;
4. regulator chodu zegarka, zastępujący wahadło; balans


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. kółko wahadłowe w zegarkach mechanicznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balansjera

mały, szybki statek z ożaglowaniem lugra


Źródła:

SJP.pl

Balansjerka

przyrząd do bicia monet wynaleziony w XVI wieku, używany do roku 1830


Źródła:

SJP.pl

Balansować

1. chwiać się, przechylać się w różne strony w celu utrzymania równowagi;
2. potocznie: zręcznie wymijać przeszkody, przechylając ciało w różne strony;
3. potocznie: skłaniać się na przemian ku czemuś; lawirować;
4. dawniej: bawić się, hulać, włóczyć się


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) utrzymywać równowagę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balansowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|balansować.


Źródła:

Wiktionary

Balansówka

ręczna prasa śrubowa


Źródła:

SJP.pl

Balansowy

przymiotnik od: balans


Źródła:

SJP.pl

Balantydiaza

choroba przewodu pokarmowego wywołana przez pasożytujące w jelitach orzęski


Balantidioza – choroba zakaźna wywoływana przez szparkosza okrężnicy (Balantidium coli), którego żywicielem mogą być: ludzie, świnie, dziki, szympansy i organgutany.

W jej leczeniu stosuje się tetracyklinę (500 mg co 6 godzin przez 7–10 dni) lub metronidazol (750 mg co 8 godzin przez 5 dni).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balas

1. mała ozdobna kolumienka, element balustrady; tralka; balaska;
2. potocznie: stolec o podłużnym kształcie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. pionowy element balustrady w formie słupka lub kolumienki;

 (1.2) pot. przen. stolec o podłużnym kształcie


Balas (także balasek, balaska, tralka) – pionowy element balustrady schodów, balkonu, tarasu lub ustawiane nad gzymsem głównym, złożony na ogół z jednej lub dwóch kolumienek o gruszkowato wybrzuszonym trzonie, zwanych też lalkami, wsparty na bazie, zwieńczony zazwyczaj plintą, podpierający poręcz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balasa

słupek balustrady rzeźbiony lub toczony; balas


Źródła:

SJP.pl

Balasana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan; siad, w którym kolana są połączone, pośladki spoczywają na piętach, a tułów leży na udach, głowa luźno zwisa, ramiona wzdłuż łydek


Balasana (zapis stylizowany: BALASANA) – trzeci singel polskiego piosenkarza Sobla z jego trzeciego albumu studyjnego, zatytułowanego Napisz jak będziesz. Singel został wydany 10 kwietnia 2025.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Balaścik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od balast


Źródła:

Wiktionary

Balasek

zdrobnienie od: balas


Źródła:

SJP.pl

Balaska

mała ozdobna kolumienka, element balustrady; tralka; balas


Balas (także balasek, balaska, tralka) – pionowy element balustrady schodów, balkonu, tarasu lub ustawiane nad gzymsem głównym, złożony na ogół z jednej lub dwóch kolumienek o gruszkowato wybrzuszonym trzonie, zwanych też lalkami, wsparty na bazie, zwieńczony zazwyczaj plintą, podpierający poręcz.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balast

1. specjalne obciążenie, stosowane głównie na statkach, łodziach podwodnych i balonach, służące do regulacji równowagi i głębokości zanurzenia lub wysokości lotu;
2. niepotrzebne, szkodliwe obciążenie czymś; coś zbytecznego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mors. obciążenie stosowane głównie do obniżenia środka ciężkości i poprawienia stateczności;

 (1.2) mors. na okrętach podwodnych zbiornik otaczający kadłub napełniany w chwili zanurzenia i opróżniany w chwili wynurzania

 (1.3) lotn. w balonach i sterowcach: dodatkowy ładunek służący do zrzucania w ramach regulowania tempa wznoszenia się i opadania

 (1.4) przen. zbędny ciężar psychiczny lub fizyczny


Balast – dodatkowy element lub ładunek, którego podstawową cechą jest znaczny ciężar, wykorzystywany na różnego rodzaju statkach wodnych (zarówno nawodnych, jak i podwodnych), pojazdach lądowych specjalnego przeznaczenia, oraz statkach powietrznych. Wykorzystywany także we wszystkich rodzajach modeli statków i pojazdów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balastować

1. obciążać coś balastem, np. statek, balon itp.;
2. w sporcie: wychylać się w celu zapewnienia równowagi, np. na wirażu z motocykla z przyczepą, z sanek sportowych, jachtu;
3. podsypywać żwir, tłuczeń pod podkłady torów kolejowych


Źródła:

SJP.pl

Balastowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mors. lotn. obciążanie balastem


Balastowanie – w terminologii żeglarskiej przeciwdziałanie momentowi przechylającemu jednostkę będącemu wynikiem oddziaływania wiatru z ożaglowaniem. Może być wykonywane przez załogę poprzez przejście na burtę nawietrzną oraz np. wykorzystanie trapezu lub zapewnione przez odpowiednio umieszczony ciężar zwany balastem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Balastowy

związany z balastem, dotyczący balastu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z balastem, dotyczący balastu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balata

1. drzewo z rodziny sączyńcowatych; zwięźla;
2. substancja otrzymywana z soku tego drzewa



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balaton

jezioro na Węgrzech


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. jezioro na Nizinie Panońskiej, największe jezioro Węgier;


Balaton, Jezioro Błotne – największe jezioro Węgier i zarazem Europy Środkowej, położone w południowo-zachodnich Węgrzech, w obrębie komitatów Somogy, Veszprém i Zala, na Nizinie Panońskiej, u południowych podnóży Lasu Bakońskiego, około 80 km od Budapesztu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balatoński

Balaton


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Balatonem, dotyczący Balatonu


Patrz:Balaton

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balayage

[czytaj: baleJAŻ] farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balejaż, baleyage


Balejaż, balayage (z fr. balayage – zamiatanie) – technika fryzjerska koloryzacji włosów, polegająca na nakładaniu pędzlem na niektóre, cienkie pasma włosów farby o różnych tonach. Rezultat powinien być zbliżony do naturalnych różnic kolorystycznych pasm włosów. Do balejażu używa się od trzech do sześciu odcieni farby. Farbowanie takie ma na celu uzyskanie optycznego efektu nadania fryzurze objętości.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balazs

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Balbecki

Baalbek (miasto w Libanie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Baalbekiem, dotyczący Baalbeku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balbierski

przymiotnik od: balbierz


Źródła:

SJP.pl

Balbierz

dawniej: fryzjer wykonujący także zabiegi felczerskie; cyrulik, balwierz, barbierz


Źródła:

SJP.pl

Balbina

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Balbina – żeński odpowiednik imienia Balbin (znaczącego „jąkała”) o pochodzeniu łacińskim.

W XXI wieku imię rzadkie. W styczniu 2025 roku w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 986 kobiet o imieniu Balbina nadanym jako imię pierwsze. Dla porównania, najczęściej nadane jako imię pierwsze – Anna, nosi 1068330 osób.

Balbina imieniny obchodzi: 11 marca, 31 marca i 2 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balbineczka

zdrobnienie od: Balbina (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Balbininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Balbiny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Balbinka

zdrobnienie od: Balbina (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Balboa

waluta Panamy równa 100 centesimom


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) monet. waluta Panamy;


Balboa – jednostka monetarna Republiki Panamy. Nazwa waluty pochodzi od nazwiska hiszpańskiego konkwistadora Vasco Núñeza de Balboa. Kod waluty to PAB. Balboa zastąpiła dolar amerykański, używany wcześniej. Obecnie Panama nie ma własnych banknotów, w obiegu jest dolar amerykański. Kurs balboa jest powiązany w stosunku 1:1 z dolarem amerykańskim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balbutologopedia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dział logopedii, dotyczy zaburzeń mowy związanych z jąkaniem


Źródła:

Wiktionary

Balcar

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balcer

1. imię męskie;
2. nazwisko


Geografia:

Osoby noszące nazwisko Balcer:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balcerak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balcerek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balcerowicz

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Balcerowicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balcerowiczowski

Balcerowicz


Patrz:Balcerowicz

Źródła:

SJP.pl

Balcerowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balcerski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balcerzak

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Balcerzak:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balcewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Baldach

1. rodzaj kwiatostanu, np. cebuli, marchwi;
2. dawniej: baldachim (osłona z tkaniny)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. rodzaj kwiatostanu i owocostanu;

 (1.2) włók. rodzaj wschodniej jedwabnej tkaniny, złotogłów bagdadzki

 (1.3) przest. zob. baldachim.


Baldach (łac. umbella) – u roślin rodzaj kwiatostanu, w którym pojedyncze kwiaty wyrastają na mniej więcej jednakowej długości szypułkach z jednego miejsca na szczycie pędu. Najwcześniej rozkwitają kwiaty zewnętrzne, czym bliżej środka, tym później.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baldachim

osłona z tkaniny w kształcie daszka na drążkach, przenośna albo umocowana nad tronem, amboną itp.; baldach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) osłona umocowana nad tronem, łożem lub rozpostarta na drążkach, wykonana z ozdobnej tkaniny

 (1.2) archit. dekoracyjny element w kształcie wieżyczki lub aediculi, umieszczony nad ołtarzem, amboną, posągiem, nagrobkiem itp.

 (1.3) lotn. środkowa część płata nośnego umieszczonego nad kadłubem samolotu dwupłatowego lub jednopłatowego w układzie parasol;


Baldachim (łac. baldakinus, z wł. baldacchino) – podstawowe znaczenia to:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baldachimowy

związany z baldachimem


przymiotnik

 (1.1) związany z baldachimem; wyposażony w baldachim; w kształcie baldachimu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baldachogrono

rodzaj kwiatostanu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baldachokształtny

przypominający kształtem baldach


Źródła:

SJP.pl

Baldachokwiatowe

rząd roślin z baldaszkowatymi kwiatostanami; Umbelliflorae


Źródła:

SJP.pl

Baldachokwiatowiec

przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych; araliowiec


Źródła:

SJP.pl

Baldachokwiatowy

o cechach baldachokwiatowych (rząd roślin)


Źródła:

SJP.pl

Baldachowaty

podobny do baldachu (kwiatostanu)


przymiotnik

 (1.1) bot. mający kształt baldachu, przypominający baldach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baldaszek

zdrobnienie od: baldach


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baldaszkowate

rodzina roślin zielnych z klasy dwuliściennych, o kwiatach zebranych w baldachy i pustych łodygach, występujących głównie w strefach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej; selerowate


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Apiaceae|Lindl.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu selerowców;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baldaszkowaty

1. o cechach baldaszkowatych (rodzina roślin);
2. mający kształt baldaszka


przymiotnik

 (1.1) bot. o cechach roślin z rodziny baldaszkowatych

 (1.2) mający kształt baldaszka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baldaszkowiec

srogoń baldaszkowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny tasznikowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baldaszkowy

związany z baldaszkiem, dotyczący baldaszka


Źródła:

SJP.pl

Baldasznik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. bot. agapant, nazwa systematyczna|Agapanthus|L’Hér.|ref=tak.


Źródła:

Wiktionary

Baldur

w mitologii nordyckiej: syn Odyna i Frigg, symbol dobra, piękna i mądrości


Baldur (również Baldr, Balder) – w mitologii nordyckiej syn Odyna i Frigg, małżonek bogini Nanny, ojciec Forsetiego; symbol dobra, piękna i mądrości.

Był ulubieńcem wszystkich bogów. W Asgardzie miał własny dwór zwany Breidablik.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baldurek

baldurek pręgowany, baldurek pstrokaty - gatunki chrząszczy z rodziny kózkowatych


Źródła:

SJP.pl

Baldwin

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. imię|polski|m.;


Geografia

Kanada

Nowa Zelandia

Stany Zjednoczone


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baldwina

imię żeńskie


Baldwina – żeński odpowiednik imienia Baldwin.

Baldwina imieniny obchodzi:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balearczyk

mieszkaniec Balearów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Balearów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balearka

mieszkanka Balearów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Balearów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balearski

Baleary


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Balearów

 (1.2) dotyczący Morza Balearskiego


Patrz:Baleary

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baleary

archipelag na Morzu Śródziemnym


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. archipelag w zachodniej części Morza Śródziemnego;

 (1.2) geogr. adm. wspólnota autonomiczna Królestwa Hiszpanii obejmująca wyspy Baleary (1.1)


Baleary (hiszp. Islas Baleares, kat. Illes Balears) – region Hiszpanii obejmujący archipelag w zachodniej części Morza Śródziemnego o powierzchni 5014 km². Baleary liczą ok. 1,07 mln mieszkańców. Znajduje się w pobliżu wschodniego hiszpańskiego wybrzeża. Archipelag składa się z kilku wysp, z czego trzy największe to Majorka, Minorka i Ibiza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balecik

zdrobnienie od: balet


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od balet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baleja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) białystok. balia


Źródła:

Wiktionary

Balejaż

farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balayage, baleyage


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kosmet. sposób farbowania włosów polegający na nakładaniu pędzelkiem na wybrane cieniutkie pasma farby o różnych odcieniach; także fryzura powstała w wyniku tego zabiegu


Balejaż, balayage (z fr. balayage – zamiatanie) – technika fryzjerska koloryzacji włosów, polegająca na nakładaniu pędzlem na niektóre, cienkie pasma włosów farby o różnych tonach. Rezultat powinien być zbliżony do naturalnych różnic kolorystycznych pasm włosów. Do balejażu używa się od trzech do sześciu odcieni farby. Farbowanie takie ma na celu uzyskanie optycznego efektu nadania fryzurze objętości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. belka


Źródła:

Wiktionary

Balena

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. wieloryb


Źródła:

Wiktionary

Balenit

1. ulepszone drewno warstwowe, stosowane w konstrukcjach lotniczych
2. dawniej: sztuczny fiszbin


Balenit – rodzaj uszlachetnionej sklejki, która charakteryzuje się bardzo dużą wytrzymałością na rozrywanie. Prasowanie balenitu odbywa się na gorąco, gdzie warstwy brzozowego forniru są nasiąknięte NaOH oraz nasączone żywicą fenoloformaldehydową. Materiał ten stosowany jest do wytwarzania foremników do tłoczenia części blaszanych w różnych konstrukcjach lotniczych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baleno

samochód typu Suzuki Baleno


„Baleno” – nazwa noszona na przestrzeni dziejów przez okręty Regia Marina i Marina Militare:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balerina

baleryna;
1. tancerka, solistka zespołu baletowego;
2. rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerinka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) tancerka, solistka zespołu baletowego

 (1.2) pot. damskie lekkie czółenko, wzorowane na baletkach, na płaskim obcasie lub bez obcasa, często obszyte elastyczną taśmą lub gumą


Balerina (baletnica) – osoba uprawiająca taniec baletowy. Zobacz także: primabalerina.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balerinka

rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. obuw. damskie lekkie czółenko, wzorowane na baletkach, na płaskim obcasie lub bez obcasa, często obszyte elastyczną taśmą lub gumą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balerinki

obuwie damskie, czółenka na płaskim obcasie; balerynki, baleriny


Źródła:

SJP.pl

Baleriny

baleryna;
1. tancerka, solistka zespołu baletowego;
2. rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerinka


Źródła:

SJP.pl

Baleron

rodzaj wędliny wyrabianej z karkówki wieprzowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. kulin. rodzaj wędzonej lub gotowanej wędliny z peklowanej karkówki bez kości, w osłonce naturalnej lub sztucznej;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. ktoś otyły


Baleron – wędlina (wędzonka) wyrabiana z peklowanego i wędzonego karczku wieprzowego. Jest obok szynki najwyżej cenioną polską wędliną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baleryna

balerina;
1. tancerka, solistka zespołu baletowego;
2. rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; balerynka, balerinka


Źródła:

SJP.pl

Balerynka

rodzaj czółenka damskiego na płaskim obcasie z wydłużonym noskiem, obszytego gumką; baleryna, balerina, balerinka


Źródła:

SJP.pl

Balerynki

obuwie damskie, czółenka na płaskim obcasie; balerinki


Źródła:

SJP.pl

Balet

1. rodzaj widowiska teatralnego będącego połączeniem tańca artystycznego, muzyki i fabuły; utwór muzyczny będący kanwą takiego widowiska;
2. grupa tancerzy, zespół tańczący w teatrze


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) choreogr. rodzaj tanecznego widowiska teatralnego;

 (1.2) muz. utwór muzyczny napisany specjalnie dla baletu (1.1)

 (1.3) pot. skład osobowy tancerzy, biorący udział w balecie (1.1) lub inny widowisku tanecznym


Termin balet (z fr. ballet, a to z wł. balletto zdrobnienie od ballo „taniec”) ma kilka powiązanych z sobą znaczeń:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baletka

(najczęściej w liczbie mnogiej - baletki) but przeznaczony do tańca w balecie albo przypominający taki but, ale noszony na co dzień


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) choreogr. środ. teatr. lekki pantofel przystosowany do tańca na palcach, stosowany w balecie

 (1.2) kulin. (bitka), ciasteczko biszkoptowe przełożone marmoladą lub powidłami i posypane makiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletki

pantofle o sztywnej podeszwie dla tancerek, pozwalające wykonywać kroki taneczne na czubkach palców


Baletki – buty do tańca klasycznego i treningu w balecie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baletmistrz

kierownik zespołu baletowego; osoba zajmująca się reżyserowaniem i choreografią przedstawień


Baletmistrz (zapis stylizowany: BALETMISTRZ) – jedenasty album studyjny polskiego rapera Bonsona. Wydawnictwo ukazało się 27 września 2024 nakładem wytwórni muzycznej Def Jam Recordings w dystrybucji Universal Music Polska.

Album jest utrzymany w stylu muzyki hip-hop. Składa się z wersji standardowej (1 CD).

Płyta dotarła do 8. miejsca polskiej listy sprzedaży – OLiS.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baletmistrzowski

dotyczący baletmistrza


przymiotnik

 (1.1) związany z osobą lub stanowiskiem baletmistrza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletmistrzyni

1. tancerka występująca w balecie;
2. kierowniczka zespołu baletowego


Źródła:

SJP.pl

Baletnica

1. tancerka występująca w balecie;
2. potocznie: kobieta, która dobrze tańczy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zaw. szt. kobieta, która tańczy w balecie

 (1.2) pot. kobieta, dziewczynka tańcząca perfekcyjnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletniczka

zdrobnienie od: baletnica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: baletnica

 (1.2) dziewczynka-baletnica


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletniczy

dawniej: baletowy


Źródła:

SJP.pl

Baletnik

tancerz w balecie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. szt. mężczyzna, który tańczy w balecie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletoman

miłośnik baletu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wielki miłośnik baletu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletomania

uwielbienie baletu, fascynacja sztuką baletową


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wielkie zainteresowanie baletem, zamiłowanie do baletu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baletomanka

baletoman


Patrz:baletoman

Źródła:

SJP.pl

Baletować

potocznie: bawić się, uczestniczyć w zabawach, przyjęciach itp.; balangować, imprezować


Źródła:

SJP.pl

Baletowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. uczestniczenie w potańcówkach, zabawach towarzyskich, zakrapianych spotkaniach


Źródła:

Wiktionary

Baletowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest baletowe; cecha tych, którzy są baletowi


Źródła:

Wiktionary

Baletowy

związany z baletem, dotyczący baletu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) choreogr. dotyczący baletu, zajmujący się baletem, skupiający się na balecie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balety

potocznie: zabawa taneczna; tańce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. spotkanie towarzyskie, podczas którego tańczy się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Baley

[czytaj: balej] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Baleyage

[czytaj: baleJAŻ] farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balejaż, balayage


Źródła:

SJP.pl

Bali

gatunek bydła występującego na wyspach indonezyjskich, dawniej dziki, obecnie udomowiony


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. indonezyjska wyspa w archipelagu Małych Wysp Sundajskich;

 (1.2) geogr. adm. prowincja w Indonezji obejmująca wyspę Bali (1.1) i kilka mniejszych;

 (1.3) geogr. cieśnina łącząca Morze Balijskie z Oceanem Indyjskim;

 (1.4) geogr. miasto w Kamerunie, w Regionie Północno-Zachodnim, na zachód od Bamenda;

 (1.5) geogr. niewielka miejscowość turystyczna w Grecji, na północnym wybrzeżu Krety;

 (1.6) astr. planetoida o numerze 770 z grupy pasa głównego asteroid;


Lokalizacje


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balia

duże, drewniane naczynie do prania bielizny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. hist. rodzaj płytkiej, dużej wanny do prania;

 (1.2) daw. gw-pl|Kraków. wanna (do kąpieli)


Balia (baleja, z niem. gwar. Balje) – duże i płytkie naczynie do ręcznego prania domowej bielizny.

Pierwotnie wykonywane z drewnianych klepek, krągłe lub wydłużone, szerokie i płytkie. Podobnie jak beczka, spajane obręczami drewnianym (z leszczyny) bądź z taśmy stalowej, zwanej bednarką. Rzemieślniczo sprzęt ten wytwarzali bednarze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balice

wieś w województwie małopolskim


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce;

 (1.2) pot. Międzynarodowy Port Lotniczy Kraków-Balice;


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balicki

Balice


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Balicami, dotyczący Balic


Osoby o nazwisku Balicki/Balicka:


Patrz:Balice

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baliczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. zdrobn. od: bal

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. piłeczka


Źródła:

Wiktionary

Baligród

wieś w Polsce


Baligród – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród.

Leży w dolinie rzeki Hoczewki. Jest siedzibą gminy Baligród. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1634, zdegradowany w 1919.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Baligród. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim. Od 1 stycznia 1999 do 1 stycznia 2002 w powiecie bieszczadzkim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baligrodzianin

mieszkaniec Baligrodu


Źródła:

SJP.pl

Baligrodzianka

mieszkanka Baligrodu


Źródła:

SJP.pl

Baligrodzki

Baligród


Patrz:Baligród

Źródła:

SJP.pl

Balijczyk

mieszkaniec Bali


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bali


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balijka

mała balia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bali


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balijski

Bali (wyspa indonezyjska)


przymiotnik

 (1.1) związany z wyspą Bali

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język balijski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balik

zabawa przy muzyce dla dzieci


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. zdrobn. od: bal

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. piłeczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balin

Literatura:

Miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Balinger

mały statek żaglowy używany w XIII–XV wieku; berlinger


Źródła:

SJP.pl

Baliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balisa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kolej. nadajnik lub transponder w torze, między szynami, umożliwiający lokalizowanie pociągów


Balisa – urządzenie montowane w pobliżu toru pojazdów szynowych, służące do transmisji danych między tym urządzeniem a pojazdem lub między pojazdem a tym urządzeniem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Balisong

niewielki, składany nóż do walki wręcz; motylek


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balista

starożytna i średniowieczna oblężnicza machina wojenna kształtem często zbliżona do kuszy, która służyła do miotania kul kamiennych i kłód okutych żelazem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. hist. starożytna i średniowieczna machina oblężnicza;


Balista (od gr. βαλλειν – „rzucać”) – starożytna neurobalistyczna machina miotająca, najczęściej używana przy oblężeniu miast i umocnień, wystrzeliwująca pociski (belki lub kamienie) po torze płaskim.

Wynalazek machiny wyrzucającej strzały lub kamienie stromotorowo przez sztywne ramiona, których końce zamocowane były na sprężystych powrozach z końskiego włosia, przypisuje się mieszkańcom Syrii, około 500 roku p.n.e. Podobną broń miotającą pociski płaskotorowo w tym samym czasie wynaleźli też Fenicjanie, ale dopiero po przejęciu tej technologii przez starożytnych Greków można mówić o jej rozwinięciu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balistokardiograf

aparat do badania układu krążenia


Źródła:

SJP.pl

Balistokardiografia

metoda badania układu krążenia za pomocą balistokardiografu


Balistokardiografia (bkg) – nieinwazyjna metoda diagnostyczna, stosowana do rejestrowania mechanicznej czynności serca. Metoda opiera się na rejestracji ruchów ciała wywołanych skurczami mięśnia sercowego – zgodnie z III zasadą dynamiki występuje odrzut ciała w kierunku przeciwnym do wyrzucanej krwi przez serce. Balistokardiogram pokazuje kierunek oraz przyspieszenie tego ruchu odrzutowego.

Początki balistokardiografii wiążą się z pracami Isaaca Starra.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balistokardiograficzny

przymiotnik

 (1.1) med. związany z balistokardiografią


Źródła:

Wiktionary

Balistokardiogram

zapis rytmicznych drgań ciała uzyskany w czasie badania układu krążenia metodą balistokardiografii


Źródła:

SJP.pl

Balistyczny

przymiotnik od: balistyka


przymiotnik

 (1.1) związany z balistyką, dotyczący balistyki

 (1.2) taki, który leci po krzywej balistycznej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balistydy

rodzina ryb morskich z rzędu najeżkokształtnych; rogatnicowate


Rogatnicowate, balistydy (Balistidae) – rodzina morskich ryb rozdymkokształtnych (Tetraodontiformes). Pomimo smacznego mięsa mają niewielkie znaczenie gospodarcze, ponieważ niektóre gatunki są uznawane za trujące dla człowieka. Popularne w akwarystyce, choć należą do ryb agresywnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balistyk

specjalista w zakresie balistyki


Źródła:

SJP.pl

Balistyka

nauka o ruchu pocisków, będąca podstawą przy projektowaniu broni, amunicji i pocisków


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka badająca ruch pocisków;


Balistyka (z gr. βάλλειν ballein „rzut”) – nauka o miotaniu i ruchu pocisków oraz rakiet. Została zapoczątkowana w średniowieczu. Jest podstawą projektowania amunicji i broni oraz sporządzania danych potrzebnych przy strzelaniu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balistyt

proch bezdymny, opracowany w roku 1888 przez Alfreda Nobla, stosowany jako paliwo rakietowe, proch artyleryjski itp.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baliszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Baliw

urzędnik biorący udział w postępowaniu sądowym i egzekucji wyroków sądowych w średniowiecznej Anglii i Francji


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. adm. w przedrewolucyjnej Francji: urzędnik stojący na czele baliwatu (seneszalii), początkowo wędrowny, pełnił role administracyjne, podatkowe, wojskowe a zwłaszcza sądownicze

 (1.2) hist. na Wyspach Brytyjskich: urzędnik zajmujący się utrzymaniem porządku w toku postępowania sądowego oraz egzekucją wyroków sądowych

 (1.3) w niektórych krajach anglosaskich: pomocnik szeryfa lub urzędnik sądowy zajmujący się utrzymaniem porządku na sali sądowej

 (1.4) hist. urzędnik zakonny zajmujący się zarządem baliwatu


Baliw (ang. bailiff, z łacińskiego baiulus – goniec, wychowawca, nauczyciel) – w średniowiecznej Anglii i Francji urzędnik, zajmujący się utrzymaniem porządku w toku postępowania sądowego oraz egzekucją wyroków sądowych. Współcześnie termin używany w krajach anglosaskich dla określenia pomocnika szeryfa lub urzędnika sądowego zajmującego się utrzymaniem porządku na sali sądowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baliwat

struktura organizacyjna w niektórych zakonach rycerskich, pośrednia między przeoratem a komandorią


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. w przedrewolucyjnej Francji: jednostka administracyjna na czele której stał baliw;

 (1.2) hist. rel. jednostka organizacyjna w niektórych zakonach, pośrednia między przeoratem a komandorią;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balizuar

rodzaj ssaka z rodziny łasicowatych


Balizuar (Arctonyx) – rodzaj ssaków z podrodziny Melinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balkon

płyta na zewnątrz budynku połączona z pomieszczeniem wewnętrznym otoczona balustradą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. wystająca z budynku płyta ograniczona balustradą

 (1.2) teatr. piętro widowni


Balkon – element architektoniczny budynku, nadwieszony, posiadający formę otwartą. Stanowi część składową lokalu (mieszkania) i zazwyczaj powiązany jest z pomieszczeniem reprezentacyjnym. Jest to przestrzeń użytkowa – umożliwiająca lepszy, wzrokowy kontakt z otoczeniem i rekreacyjna – stanowiąca połączenie wnętrza budynku z zewnętrzem, będąca namiastką „zielonej izby” lub tarasu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balkonetka

biustonosz o niskim, poziomym kroju, podnoszący dekolt poprzez wypchnięcie piersi w górę i skierowanie ich ku środkowi klatki piersiowej


Źródła:

SJP.pl

Balkonik

1. mały balkon;
2. urządzenie pomagające poruszać się osobie niepełnosprawnej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. mały balkon

 (1.2) urządzenie na kółkach pomagające przemieszczać się osobie niepełnosprawnej


Chodzik dla seniora, balkonik – urządzenie na kółkach pomagające przemieszczać się osobie starszej lub niepełnosprawnej.

Ze względu na konstrukcję wyróżnia się różnego typu chodziki/balkoniki:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balkoning

skakanie z balkonu do basenu hotelowego lub z jednego balkonu na drugi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) skakanie do basenu z balkonu hotelowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balkoningowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący balkoningu


Źródła:

Wiktionary

Balkonolodżia

rodzaj lodżii; balkonologgia


Źródła:

SJP.pl

Balkonologgia

rodzaj lodżii; balkonolodżia


Źródła:

SJP.pl

Balkonowy

przymiotnik od: balkon


przymiotnik

 (1.1) związany z balkonem, dotyczący balkonu; stanowiący część balkonu; dziejący się na balkonie

 (1.2) związany z balkonem (piętrem widowni w teatrach, kinach itp.)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balkuniorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) reg. osoba mieszkająca na wsi lecz nie zajmująca się rolnictwem


Źródła:

Wiktionary

Ballada

1. gatunek synkretyczny, łączący w sobie cechy różnych rodzajów literackich: epiki, liryki i dramatu,
2. utwór muzyczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. wierszowany utwór opisujący niezwykłe wydarzenia;

 (1.2) muz. nastrojowy utwór


Ballada – gatunek synkretyczny, łączący w sobie cechy liryki (nastrojowość, emocjonalność), epiki (fabuła, narrator) i dramatu (dialogi), którego tematem są niezwykłe wydarzenia. Jej nazwa pochodzi od włoskiego ballare (tańczyć), co wskazuje na włosko-prowansalskie początki (zobacz: balada). Romantyczna ballada nawiązuje do ludowych pieśni, które między XIII a XIV w. pojawiły się w Danii i Szkocji. Pod koniec XVIII w. odkryli je miłośnicy folkloru. Wkrótce ballada stała się ulubionym gatunkiem poetów. Jej romantyczna forma wyróżnia się śpiewnością wiersza, nastrojowością, tajemniczością niejasno zarysowanych zdarzeń z interwencją złowrogich sił nadzmysłowych. Uwydatnieniu sensacyjności sprzyja konstrukcja narratora – zdziwionego światem, który przedstawia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balladka

zdrobnienie od: ballada


Źródła:

SJP.pl

Balladowość

zespół cech charakterystycznych dla ballady; balladyczność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest balladowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balladowy

związany z balladą


Źródła:

SJP.pl

Balladyczność

zespół cech charakterystycznych dla ballady; balladowość


Źródła:

SJP.pl

Balladyczny

właściwy balladzie


Źródła:

SJP.pl

Balladyna

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Balladyna – dramat romantyczny w pięciu aktach, napisany przez Juliusza Słowackiego w Genewie w 1834 roku, a wydany w Paryżu w roku 1839.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balladysta

1. autor ballad;
2. piosenkarz śpiewający ballady


Źródła:

SJP.pl

Balladystka

balladzistka
1. autorka ballad;
2. piosenkarka śpiewająca ballady


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) autorka ballad


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balladzista

balladysta
1. autor ballad;
2. piosenkarz śpiewający ballady


Źródła:

SJP.pl

Balladzistka

balladzista


Patrz:balladzista

Źródła:

SJP.pl

Ballard

Geografia:


Źródła:

Wikipedia

Ballata

włoska pieśń 3-głosowa, w której głos solowy śpiewa na tle dwóch instrumentów


Ballata – włoski układ stroficzny, występujący w wielu odmianach, składający się z krótszej strofy (riprezy) i kilku dłuższych strof rozwijających podany w riprezie temat. W zależności od długości riprezy wyróżnia się formy:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balleyage

[czytaj: baleJAŻ] farbowanie włosów polegające na nałożeniu farb w różnych odcieniach na cieniutkie pasemka włosów, dające efekt rozświetlenia; balejaż, balayage


Źródła:

SJP.pl

Bally

[czytaj: baLI] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Balneoklimatyczny

związany z leczeniem balneologicznym i klimatycznym


Źródła:

SJP.pl

Balneolog

specjalista w zakresie balneologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. lekarz zajmujący się balneologią, leczeniem wodami i kąpielami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balneologia

nauka, dział medycyny obejmujący leczenie kąpielami w wodzie mineralnej i borowinie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. dziedzina medycyny uzdrowiskowej zajmująca się badaniem właściwości leczniczych wód podziemnych i borowin oraz ich zastosowaniem w lecznictwie;


Balneologia (z łac. balneum – „łaźnia”, z gr. lógos – „słowo, nauka”) – jedna z najstarszych dziedzin medycyny uzdrowiskowej zajmująca się badaniem właściwości leczniczych wód podziemnych i borowin oraz zastosowaniem ich w lecznictwie, zwłaszcza terapii chorób przewlekłych. W Polsce konsultantem krajowym balneologii i medycyny fizykalnej od 3 kwietnia 2023 jest Aleksandra Barbara Sędziak.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balneologiczny

przymiotnik od: balneologia (np. zakład balneologiczny)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z balneologią, dotyczący balneologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balneolożka

balneolog


Patrz:balneolog

Źródła:

SJP.pl

Balneotechniczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z balneotechniką, dotyczący balneotechniki


Źródła:

Wiktionary

Balneotechnik

specjalista w dziedzinie balneotechniki


Źródła:

SJP.pl

Balneotechnika

nauka o budowie i urządzaniu leczniczych zakładów kapielowych, łaźni, zdrojowisk


Źródła:

SJP.pl

Balneoterapeutyczny

przymiotnik od: balneoterapia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z balneoterapią, dotyczący balneoterapii; oparty na balneoterapii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balneoterapia

leczenie za pomocą kąpieli mineralnych, gazowych, borowinowych i mineralnych wód pitnych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. dział fizjoterapii zajmujący się metodami leczenia za pomocą kąpieli mineralnych;


Balneoterapia – dział fizjoterapii zajmujący się zabiegami rehabilitacyjnymi wykorzystującymi wody lecznicze w różnych temperaturach, peloidy i gazy, w celu leczenia schorzeń pacjenta. Stosowany między innymi przez Hipokratesa. Rozwinięty na szeroką skalę przez Rzymian.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od balot


Źródła:

Wiktionary

Balomania

nadmierne uczęszczanie na bale, zabawy


Źródła:

SJP.pl

Balon

1. statek powietrzny poruszający się razem z wiatrem, składający się z powłoki wypełnionej gazem oraz gondoli;
2. zabawka dla dzieci wykonana z gumy lub tworzywa sztucznego, napełniana najczęściej powietrzem lub helem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lotn. balon


Balon – statek powietrzny z grupy aerostatów (statków lżejszych od powietrza), bez napędu silnikowego. Składa się z powłoki wykonanej z nieprzepuszczalnej, lekkiej tkaniny nagumowanej lub z tworzywa sztucznego, o dużej wytrzymałości i zawieszonego pod nią kosza (gondoli).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balonek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. zdrobn. od: balon

 (1.2) daw. mały balon


Źródła:

Wiktionary

Balonet

zbiornik napełniany powietrzem atmosferycznym


Balonet – komora wypełniona powietrzem, znajdująca się wewnątrz powłoki balonu lub sterowca ciśnieniowego, służąca do utrzymywania odpowiedniego kształtu balonu na uwięzi lub sterowca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balonfok

duży, trójkątny żagiel, bardzo wypukły, podnoszony dodatkowo na statkach sportowych zamiast foka


Balonfok – duży żagiel używany przy słabych wiatrach zamiast foka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baloniarka

baloniarz


Patrz:baloniarz

Źródła:

SJP.pl

Baloniarski

przymiotnik od: baloniarz


przymiotnik

 (1.1) sport. związany z baloniarstwem albo baloniarzami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baloniarstwo

sport balonowy


Balon – statek powietrzny z grupy aerostatów (statków lżejszych od powietrza), bez napędu silnikowego. Składa się z powłoki wykonanej z nieprzepuszczalnej, lekkiej tkaniny nagumowanej lub z tworzywa sztucznego, o dużej wytrzymałości i zawieszonego pod nią kosza (gondoli).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baloniarz

1. pilot balonowy lub miłośnik sportów balonowych;
2. producent lub sprzedawca baloników


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pasjonat latania balonem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baloniasty

przypominający kształtem balon; balonowaty


Źródła:

SJP.pl

Balonik

1. mały balon (pojazd lub gumowa zabawka);
2. zdrobnienie od: balon (zwykle jako gumowa zabawka);
3. potocznie: alkomat, zwłaszcza ten używany przez policję


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od balon

 (1.2) mały balon, balon-zabawka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balonikowanie

zabieg leczniczy mający na celu udrożnienie i poszerzenie naczynia krwionośnego; angioplastyka


Źródła:

SJP.pl

Balonikowy

związany z balonikiem


Źródła:

SJP.pl

Baloniok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. fura na gumowych kołach


Źródła:

Wiktionary

Balonkliwer

trójkątny żagiel podnoszony na sztagu, silnie uwypuklający się pod wpływem wiatru, używany na statkach sportowych zamiast kliwra


Kliwer – żagiel zaliczanych do sztaksli przednich. Charakteryzuje się wysoko uniesionym rogiem halsowym. Występuje przed fokiem, a przy większej liczbie sztaksli przednich może być dodatkowo poprzedzony lataczem i (rzadziej)bomkliwrem. Dawniej nazywany był również yankee.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balonówa

potocznie: guma balonowa, guma do żucia; balonówka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. pot. guma balonowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balonowaty

przypominający kształtem balon; baloniasty


Źródła:

SJP.pl

Balonówka

potocznie: guma balonowa, guma do żucia; balonówa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. guma balonowa

 (1.2) mot. opona o szerokim przekroju


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balonowy

przymiotnik od: balon


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z balonem, dotyczący balonu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balony

1. statek powietrzny poruszający się razem z wiatrem, składający się z powłoki wypełnionej gazem oraz gondoli;
2. zabawka dla dzieci wykonana z gumy lub tworzywa sztucznego, napełniana najczęściej powietrzem lub helem


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) slang. kobiece piersi

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: balon


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balot

1. szczelnie zapakowana paczka towarów tego samego rodzaju, najczęściej przeznaczona do wysyłki;
2. środowiskowo: bela zwiniętej, sprasowanej słomy, siana lub torfu;
3. dawniej: głosowanie za pomocą gałek lub kartek; balotaż


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szczelnie zapakowana paczka z towarem jednego rodzaju

 (1.2) bela sprasowanej i zwiniętej słomy, siana lub ściółki


Balot – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Côte-d’Or.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 93 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 6 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Balot plasuje się na 817. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 623.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balotada

w jeździectwie: podskok konia na tylnych nogach, wykonany w miejscu


Źródła:

SJP.pl

Balotaż

1. dodatkowe głosowanie, wybór jednego z dwóch kandydatów, którzy wcześniej uzyskali tę samą liczbę głosów; dogrywka;
2. dawniej: głosowanie za pomocą gałek lub kartek; balot


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balotować

1. układać w baloty;
2. dawniej: głosować za pomocą gałek lub kartek


Źródła:

SJP.pl

Balotowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) głosowanie przy pomocy czarnych i białych kartek


Źródła:

Wiktionary

Balować

1. bawić się na balu;
2. potocznie: bawić się, uczestniczyć w zabawach, przyjęciach itp.; balangować, imprezować, baletować


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabalować)

 (1.1) pot. bawić się na balu

 (1.2) pot. beztrosko spędzać czas, chodząc na przyjęcia i zabawy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. uczestniczenie w potańcówkach, zabawach towarzyskich, zakrapianych spotkaniach


Źródła:

Wiktionary

Balowicz

1. uczestnik zabawy, imprezy;
2. hulaka, utracjusz


Źródła:

SJP.pl

Balowiczka

1. uczestniczka zabawy, imprezy;
2. utracjuszka


Źródła:

SJP.pl

Balownica

dawniej: kobieta lubiąca uczęszczać na bale, zabawy


Źródła:

SJP.pl

Balowy

przymiotnik od: bal (zabawa taneczna)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z balem, dotyczący balu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balsa

1. drzewo z rodziny serecznikowatych, którego drewna używano dawniej do budowy tratw, dziś jachtów; ogorzałka;
2. dawna tratwa inkaska, wykonywana z drewna drzewa o tej samej nazwie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Ochroma lagopus|ref=tak., drzewo rosnące w Ameryce Południowej i Środkowej;

 (1.2) drewno balsy (1.1)

 (1.3) tratwa bądź łódka z drewna balsy (1.1)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balsam

1. naturalny roztwór z żywicy drzew (np. w terpentynie);
2. kosmetyk lub lek otrzymany z takiego roztworu;
3. coś przynoszącego ulgę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. kosmet. techn. półpłynna mieszanina wydzielin roślinnych;

 (1.2) hist. starożytny preparat do balsamowania zwłok

 (1.3) przen. coś lub ktoś kto łagodzi, przynosi spokój

 (1.4) stpol. żywica

 (1.5) środ. przestępcze samogon, bimber

 (1.6) bot. pot. nazwa systematyczna|Ocimum basilicum|L.|ref=tak., bazylia pospolita


Balsam (łac. balsamum) – naturalny roztwór żywic w olejkach eterycznych, wydzielany przez drzewa w przewodach żywicznych. Używany w przemyśle kosmetycznym (do pielęgnacji ciała), farmaceutycznym, ma też zastosowanie techniczne (np. balsam z jodły balsamicznej używany jest w mikroskopii).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balsamacja

zabezpieczanie zwłok przed rozkładem; balsamizacja, tanatopraksja, tanatopraktyka


Źródła:

SJP.pl

Balsamiarski

związany z zabezpieczaniem zwłok przed rozkładem


Źródła:

SJP.pl

Balsamiczny

1. świeży i aromatyczny;
2. uspokajający, kojący


przymiotnik

 (1.1) o przyjemnym zapachu, aromatyczny, przesycony balsamem

 (1.2) przen. uspokajający, przynoszący ukojenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balsamik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od balsam


Źródła:

Wiktionary

Balsamina

roślina zielna lub półkrzew z rodziny niecierpkowatych; niecierpek ogrodowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Impatiens balsamina|ref=tak., roślina ozdobna o dużych różnobarwnych kwiatach;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balsaminka

1. naczynko na wonne zioła, używane przez Żydów w domu i bóżnicy, najczęściej w formie wieżyczki; besaminka;
2. roślina kwiatowa z rodziny niecierpkowatych, uprawiana w celach ozdobnych; balsamina, niecierpek balsamina


Balsaminka (spolszczona z Besaminka z hebr. הבשמים besamim – kadzidła, zioła) – liturgiczne naczynie żydowskie służące do przechowywania wonnych ziół, zwłaszcza goździków, imbiru, muszkatu, ziela angielskiego z mirtem, czy płatków róży.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balsamista

osoba balsamująca ciała zmarłych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która balsamuje zwłoki


Balsamista (jap. 死化粧師 Shigeshoushi) – manga autorstwa Mitsukazu Mihary. Przeznaczona dla osób dorosłych. W Polsce wydawana jest przez wydawnictwo Hanami. Do tej pory ukazało się sześć tomów. W 2007 roku na podstawie komiksu Balsamista powstał serial telewizyjny, który wyemitowała telewizja TV Tokyo. Balsamista wybrany został mangą roku 2008 w plebiscycie portali Poltergeist i Anime.com.pl.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balsamistka

balsamista


Patrz:balsamista

Źródła:

SJP.pl

Balsamizacja

zabezpieczanie zwłok przed rozkładem; balsamacja, tanatopraksja, tanatopraktyka


Źródła:

SJP.pl

Balsamka

balsamka ogórkowata - tropikalna i subtropikalna roślina z rodziny dyniowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balsamodrzew

dawniej: balsamowiec - rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych


Źródła:

SJP.pl

Balsamować

1. zabezpieczać zwłoki przed rozkładem za pomocą środków konserwujących;
2. rozprowadzać na skórze balsam - lek lub kosmetyk


czasownik niedokonany

 (1.1) dokonywać balsamowania zwłok, czyli zabezpieczenia ich przed rozkładem za pomocą specjalnych balsamów, żywic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balsamowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zabezpieczanie zwłok przed rozkładem


Źródła:

Wiktionary

Balsamowaty

taki, który przypomina balsam


przymiotnik

 (1.1) przypominający balsam


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balsamowiec

rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dendr. nazwa systematyczna|Commiphora|ref=tak., rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych, występujących głównie w Afryce i Bliskim Wschodzie;

 (1.2) dendr. drzewo z rodzaju balsamowiec (1.1)


Balsamowiec (Commiphora Jacq.) – rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny osoczynowatych (Burseraceae). Liczy ok. 180 gatunków występujących głównie w Afryce (na tym kontynencie rozprzestrzenionych jest 150 gatunków), poza tym w południowej Azji i w równikowej części Ameryce Południowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balsamowy

balsam


przymiotnik

 (1.1) związany z balsamem, dotyczący balsamu

 (1.2) zawierający balsam


Patrz:balsam

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balsowy

odnoszący się do balsy


Źródła:

SJP.pl

Baltazar

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balteus

w starożytnym Rzymie: część uprzęży lub pas do noszenia miecza


Źródła:

SJP.pl

Balthasar

[czytaj: BALtazar]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Baltimorczyk

[czytaj: boltimorczyk] mieszkaniec Baltimore (miasta w USA)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Baltimore


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baltimore

[czytaj: BOLtimor] miasto w Stanach Zjednoczonych


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. największe miasto stanu Maryland w Stanach Zjednoczonych;


Baltimore (wym. [ˈbɒltɪmɔr]) – miasto na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, największe w stanie Maryland.

Leży około 60 km od Waszyngtonu i tworzy z nim jeden obszar metropolitalny. Jest miastem niezależnym, a więc nie wchodzi w skład żadnego hrabstwa. Zgodnie z prawem stanu Maryland posiada status identyczny jak hrabstwo dla celów statystycznych – Państwowy Urząd Statystyczny (ang.: US Census Bureau) uznaje hrabstwo za podstawę obliczeń i dlatego traktuje Baltimore na zasadzie równości z hrabstwem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Baltimorka

[czytaj: boltimorka] mieszkanka Baltimore (miasta w USA)


Źródła:

SJP.pl

Baltimorski

Baltimore [czytaj: boltimorski]; boltimorski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Baltimore, dotyczący Baltimore


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baltolog

specjalista w dziedzinie baltologii; naukowiec badający kulturę i języki ludów nadbałtyckich; bałtolog, bałtysta


Źródła:

SJP.pl

Baltologia

nauka o kulturze, języku i historii ludów nadbałtyckich; bałtologia


Źródła:

SJP.pl

Baltona

przedsiębiorstwo handlowe


Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Baltona” Spółka Akcyjna – przedsiębiorstwo handlowe, funkcjonujące na rynku międzynarodowym w obszarze obsługi pasażerów na lotniskach i przejściach granicznych.

Sklepy wolnocłowe Baltona Duty Free można znaleźć na takich portach lotniczych, jak Lotnisko Chopina w Warszawie, Lotnisko Katowice – Pyrzowice, Lotnisko Wrocław, Lotnisko Kraków, Lotnisko Poznań-Ławica, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, Lotnisko Bydgoszcz, Lotnisko Warszawa-Radom, Lotnisko Montpellier, Lotnisko Lwów. Poza tym, sklep Baltona można znaleźć na przejściu granicznym w Świnoujściu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Baltonowski

chleb baltonowski - tradycyjny, polski chleb pszenno-żytni


przymiotnik

 (1.1) pochodzący z Baltony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Baluchiterium

wymarły bezrogi nosorożec


Paraceratherium – wymarły rodzaj bezrogiego nosorożca, a właściwie przedstawiciel rodziny Hyracodontidae z podrodziny Indricotheriinae; jeden z największych ssaków lądowych w historii. Żył od wczesnej do późnej epoki oligoceńskiej (34–23 miliony lat temu). Jego szczątki znaleziono w Eurazji od Chin do terenów byłej Jugosławii. Nazwa Paraceratherium oznacza „obok bezrogiej bestii”, odnosi się do Aceratherium, rodzaju uznawanego niegdyś za podobny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balustrada

poręcz oparta na słupkach, stanowiąca obramowanie balkonu, schodów itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zabezpieczenie, obramowanie balkonów, dachów, mostów, schodów, tarasów, wiaduktów, itp., montowane zazwyczaj na krawędzi zabezpieczanego elementu i często pełniące jednocześnie funkcję ozdobną;


Balustrada – ażurowe lub pełne zabezpieczenie (ogrodzenie) schodów, tarasów, balkonów, dachów, wiaduktów, mostów itp., montowane zazwyczaj na krawędzi zabezpieczanego elementu i pełniące jednocześnie funkcję ozdobną. Balustrada może być również ażurową przegrodą pomiędzy pomieszczeniami lub wydzielającą część większej przestrzeni (np. w kościołach oddziela prezbiterium od nawy, kaplice od nawy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balustradka

zdrobnienie od: balustrada


Źródła:

SJP.pl

Balustradowy

związany z balustradą, dotyczący balustrady


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z balustradą, dotyczący balustrady; mający formę balustrady


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balut

filipińska potrawa w postaci gotowanego ptasiego jaja, w którym znajduje się rozwinięty zarodek


Balut (tagalski balut, laot. Khai Luk, khmer. Pong tea khon, wiet. Trứng vịt lộn lub Hột vịt lộn) – tradycyjna potrawa wielu kuchni południowo-wschodnioazjatyckich, zwłaszcza kuchni wietnamskiej, laotańskiej, khmerskiej, filipińskiej oraz – w mniejszym stopniu – chińskiej (ściślej: południowochińskiej). Balut stanowi danie przejściowe: nabiałowo (jajeczno)-mięsne i ma postać gotowanego jajka kaczego (rzadziej kurzego), wewnątrz którego znajduje się w pełni uformowany zarodek ptaka, którego spożywa się w całości – wraz z kośćmi, dziobem itd. Okres inkubacji jaj zależy od upodobań konsumentów i jest różny w poszczególnych krajach. Najdłużej inkubują jaja Wietnamczycy, którzy preferują 21-dniowe zarodki kacze.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balwierka

balwierz


Patrz:balwierz

Źródła:

SJP.pl

Balwierski

balwierz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub zawodem balwierza, dotyczący balwierza


Patrz:balwierz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balwierz

1. dawniej: fryzjer wykonujący także zabiegi felczerskie; cyrulik, balbierz, barbierz;
2. regionalnie: fryzjer


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. fryzjer zajmujący się także m.in. rwaniem zębów i wykonujący zabiegi felczerskie; Gloger.

 (1.2) poznań. fryzjer


Zawód

Nazwisko

Postać literacka, zobacz:



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balzac

[czytaj: balZAK] nazwisko francuskie, m.in. Honoré de Balzac [czytaj: onoRE de balZAK] - pisarz francuski


Geografia:

Osoby noszące to nazwisko:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Balzak

nazwisko, np. Honoriusz Balzak (Honoré de Balzac, 1799-1850), pisarz francuski


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) liter. spolszczone nazwisko francuskiego powieściopisarza Balzaca;


Honoré de Balzac wym. [ɔnɔ'ʀe ‘də bal’zak], Honoriusz Balzak (ur. 20 maja 1799 w Tours, zm. 18 sierpnia 1850 w Paryżu) – francuski powieściopisarz, obok Dickensa i Tołstoja jeden z najważniejszych twórców współczesnej powieści europejskiej, autor monumentalnego cyklu powieściowego Komedia ludzka (La comédie humaine).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Balzakiana

wszystko, co dotyczy życia i twórczości Balzaka


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Balzaka

 (1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Balzakiem i jego twórczością


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balzakista

znawca, miłośnik dzieł Balzaka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) liter. znawca lub badacz twórczości Balzaka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balzakistka

balzakista


Patrz:balzakista

Źródła:

SJP.pl

Balzakowski

1. taki jak u Archimedesa, charakterystyczny dla Archimedesa; balzakowy;
2. o wieku kobiety: dojrzały, między 30. a 40. rokiem życia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z twórczością Honoriusza Balzaka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Balzakowy

taki jak u Archimedesa, charakterystyczny dla Archimedesa; balzakowski


Źródła:

SJP.pl

Bam

wykrzyknik naśladujący bicie zegara; bim, bom, bim-bam, bim-bom


Bam (pers. ‏بم‎) – miasto położone w pustynnym rejonie południowo-wschodniego Iranu, w prowincji Kerman. Znane na świecie dzięki ruinom starożytnego miasta Arg-e Bam. W 2004 krajobraz kulturowy miasta Bam został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bama

ołtarz pod gołym niebem wzniesiony ku czci kananejskich bogów płodności


Bama (hebr. "wyżyna") – typ kananejskiego sanktuarium. Zazwyczaj miała postać sztucznego lub naturalnego wzgórza, na szczycie którego ustawione były betyle albo kamienne stele poświęcone bóstwu. Wyżyny miewały także formę niskiego kamiennego podwyższenia, z kilkoma stopniami umożliwiającymi wejście.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bamakijczyk

mieszkaniec Bamako


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bamako


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bamakijka

mieszkanka Bamako (stolicy Mali)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bamako


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bamakijski

Bamako


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Bamako


Patrz:Bamako

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bamako

stolica Mali


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Mali;


Bamako – stolica i największe miasto Mali. Położone w południowo-zachodniej części kraju, nad rzeką Niger, w pobliżu granicy z Gwineą. Współrzędne geograficzne Bamako to 12°39′N i 8°0′W.

Bamako to jedno z najszybciej zaludniających się miast na świecie. Od 2000 r. jego populacja wzrosła ponad dwukrotnie i oczekuje się, że ten szybki wzrost będzie się utrzymywał w nadchodzących dziesięcioleciach. Według spisu w 2022 roku liczy 4,2 mln mieszkańców. Większość mieszkańców miasta żyje w nieformalnych osiedlach. Ten niekontrolowany rozwój w połączeniu z coraz częstszymi i dotkliwszymi deszczami sprawia, że ​​miasto jest narażone na powodzie: w 2019 r. w ciągu zaledwie jednej nocy zginęło 16 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bambara

język afrykański, używany głównie w Mali


Bambara albo Bamana – grupa etniczna w Afryce Zachodniej, której przedstawiciele zamieszkują obszary w środkowym biegu Nigru – głównie w południowo-wschodnim Mali, gdzie stanowią 31% ludności. Mniejsze społeczności Bambara znajdują się w Gwinei (1% ludności), Francji, Senegalu, Nigrze, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Mauretanii. Posługują się językiem bambara należącym do grupy mande rodziny nigero-kongijskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bambaryła

potocznie:
1. kobieta głupia, ociężała umysłowo; także o mężczyźnie (z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym);
2. kobieta gruba, otyła; także o mężczyźnie (z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) białystok. głupek, grubas, ciężki umysł


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bamber

1. mieszkaniec kilku wsi pod Poznaniem, potomek osadników niemieckich;
2. potocznie: bogaty mieszkaniec wsi


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Poznań., łódź.zamożny chłop, bogaty gospodarz

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bogaty rolnik

 (1.3) gw-pl|Poznań. niemiecki osadnik, wieśniak pochodzenia niemieckiego;

 (1.4) gw-pl|Poznań. człowiek nieokrzesany, prymitywny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bamberczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bambergu; osoba z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Bamberg

miasto w Niemczech


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Niemczech, w Bawarii;


Bamberg – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Frankonia, siedziba regionu Oberfranken-West oraz powiatu Bamberg (do którego nie należy). Leży nad rzeką Regnitz, która w odległości około 7 km od centrum miasta dwoma ramionami uchodzi do Menu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bamberga

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Bamberg, miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria;

 (1.2) astr. planetoida 324;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bamberka

regionalnie:
1. osadniczka niemiecka;
2. żona bogatego gospodarza;
3. kobieta prymitywna, nieokrzesana


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bambergu; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bamberski

Bamberg


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bambergiem, dotyczący Bambergu (hist. Bambergi)

 (1.2) poznań. dotyczący bambra, potomka niemieckich osadników w Poznańskiem

 (1.3) poznań. gw-pl|Górny Śląsk. łódź. dotyczący bogatego chłopa


Patrz:Bamberg

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bambersko

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wymierzony policzek


Źródła:

Wiktionary

Bamberstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. duże gospodarstwo


Źródła:

Wiktionary

Bambetle

potocznie: manatki, rzeczy osobiste


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rzeczy osobiste

 (1.2) starocie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bambik

ktoś słaby, początkujący; słabeusz, nieudacznik


Źródła:

SJP.pl

Bambinizm

wyidealizowane i naiwne postrzeganie świata przyrody; bambizm, bambizacja


Źródła:

SJP.pl

Bambino

1. potocznie: czułe, serdeczne zwrócenie się do jakiejś osoby, np. narzeczonej, dziecka itp.;
2. odmiana dyni melonowej; bania;
3. wizerunek dzieciątka Jezus;
4. środowiskowo: tabletka amfetaminy



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bambizacja

wyidealizowane i naiwne postrzeganie świata przyrody; bambizm, bambinizm


Źródła:

SJP.pl

Bambizm

wyidealizowane i naiwne postrzeganie świata przyrody; bambinizm, bambizacja


Źródła:

SJP.pl

Bambo

pogardliwie: Murzyn; czarnuch, morus, bambus, asfalt


Bambo – wiersz dla dzieci Juliana Tuwima opublikowany po raz pierwszy w 1935 na łamach „Wiadomości Literackich”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bambocjada

scenka rodzajowa, zwykle o charakterze groteskowym, w malarstwie europejskim


Źródła:

SJP.pl

Bambosz

ciepły, miękki pantofel domowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) obuw. miękki, ciepły kapeć noszony w domu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bamboszada

dawniej: rubaszny figiel, żart; bambocjada


Źródła:

SJP.pl

Bambosze

miękkie obuwie domowe


Kapcie (regionalnie: łapcie, chapcie, bambosze, pantofle, lacie, papucie, laczki, ciapy itp.) – rodzaj obuwia przeznaczony do noszenia w mieszkaniu. Czasem jako kapcie używane są inne rodzaje obuwia takie jak: klapki, japonki, drewniaki czy pantofle.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bamboszek

mały bambosz, zwykle dziecięcy


Źródła:

SJP.pl

Bamboszki

mały bambosz, zwykle dziecięcy


Źródła:

SJP.pl

Bambotle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. rzeczy osobiste


Źródła:

Wiktionary

Bambrzok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Poznań. placek ziemniaczany pieczony bezpośrednio na piecu


Źródła:

Wiktionary

Bambuko

w potocznym wyrażeniu: zrobić kogoś w bambuko - oszukać kogoś, ośmieszyć


Źródła:

SJP.pl

Bambus

drewniejąca bylina z rodziny wiechlinowatych (traw); źdźbła do 30 cm średnicy; rośnie bardzo szybko, do 1 m na dobę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Bambusa|Shreb.|ref=tak., rodzaj wieloletnich roślin trawiastych o drewniejących łodygach, z rodziny wiechlinowatych;

 (1.2) bot. pot. roślina z rodzaju bambus (1.1)

 (1.3) pot. roślina z podrodziny bambusowych, podobna do bambusa (1.2), jednak z innego rodzaju

 (1.4) pot. materiał, drewno uzyskane z bambusa (1.2) lub bambusa (1.3)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (2.1) pogard. obraź. osoba rasy żółtej bądź czarnej

 (2.2) stud. student rasy żółtej bądź czarnej

 (2.3) uczn. ktoś głupi


Bambus (Bambusa Shreb.) – rodzaj roślin wieloletnich o drewniejących łodygach, należący do rodziny wiechlinowatych. Stanowi jeden z kilkudziesięciu rodzajów zwyczajowo określanych mianem „bambusów”, wchodzących w skład podrodziny bambusowych (Bambusoideae). Rodzaj liczy ok. 130 gatunków występujących w tropikalnej i subtropikalnej części Azji, poza tym niektóre gatunki są szeroko rozpowszechnione w uprawie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bambuska

bambus


Patrz:bambus

Źródła:

SJP.pl

Bambusowate

o cechach bambusowatych (podrodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bambusowaty

o cechach bambusowatych (podrodzina roślin)


przymiotnik

 (1.1) bot. o cechach roślin z rodziny bambusowatych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bambusowe

przymiotnik od: bambus


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bambusowiec

rodzaj gryzoni z rodziny ślepcowatych


Nazwą bambusowiec określane są: