rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: żebro
(1.2) pojedyncza, grzewcza część kaloryfera
(1.3) spoż. porcja mięsa z żebrami
(1.4) środ. kolej. tor boczny do odstawiania pojazdów szynowych
(1.5) daw. gwara. więz. kamizelka
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) żeberka kulin. potrawa mięsna
Wiktionary
w botanice: pełen żeberek, podłużnych pręg; żebrowaty
SJP.pl
żebernica jeleniówka - gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych
SJP.pl
→ żebrak
przymiotnik
(1.1) przest. żebraczy
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) proszenie w miejscu publicznym o wsparcie materialne w sytuacji biedy
(1.2) przen. proszenie się
Żebranie – proszenie w miejscu publicznym o dobrowolne wsparcie materialne bez oferowania czegokolwiek w zamian (np. towaru lub usługi).
Może łączyć się z włóczęgostwem.
Wiktionary oraz Wikipedia
→ żebrak
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która żebrze
Żebraczka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Wodynie. Ma status sołectwa.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Seroczynie.
Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. Według stanu na 1952 rok, należała do gminy Iwowe. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący żebraka, właściwy żebrakowi
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z żebractwem, dotyczący żebractwa
SJP.pl
Wiktionary
gwarowo: biedować
SJP.pl
ekspresywnie: żebraczka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: żebrak
SJP.pl
Wiktionary
człowiek żebrzący, utrzymujący się z jałmużny; nędzarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto żebrze
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. proszenie o jałmużnę; żebranie;
2. jałmużna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. żebranie.
Żebranie – proszenie w miejscu publicznym o dobrowolne wsparcie materialne bez oferowania czegokolwiek w zamian (np. towaru lub usługi).
Może łączyć się z włóczęgostwem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kość tworząca szkielet klatki piersiowej u kręgowców;
2. w architekturze: łuk poprzeczny wzmacniający sklepienie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. kość szkieletu kręgowców wygięta w kształcie łuku, chroniąca klatkę piersiową;
(1.2) archit. łuk przy sklepieniu, wykonany z cegły lub kamienia, służący wzmocnieniu konstrukcji;
(1.3) techn. część urządzenia usprawniająca wymianę ciepła przez zwiększenie powierzchni;
(1.4) techn. element wzmocnienia konstrukcji, ułożony równolegle do innych
(1.5) geol. wąska i stroma wypukłość terenu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. pejor. treść w Internecie, zwłaszcza wpis na portalu społecznościowym, nakłaniający do pozostawienia pod nim lajka poprzez odwoływanie się do emocji odbiorcy
(1.2) pot. pejor. lajk pozostawiony pod żebrolajkiem (1.1)
Wiktionary
przedstawiciel drapieżnych bezkręgowców, występujących w wielu gatunkach w planktonie mórz i oceanów
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel drapieżnych bezkręgowców, występujących w wielu gatunkach w planktonie mórz i oceanów
SJP.pl
Wikipedia
1. inaczej: deleseria
2. podrzeń żebrowiec - roślina z rodziny paprotkowatych; rośnie w cienistych lasach iglastych w Sudetach i Karpatach
3. roślina z rodziny baldaszkowatych
Żebrowiec (Pleurospermum Hoffm.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje 13 gatunków. Występują one w strefie klimatu umiarkowanego w Europie i Azji. Do flory Polski należy jeden gatunek – żebrowiec górski P. austriacum.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Żebrówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Kałuszyn.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Świętej w Wiśniewie, a wierni Kościoła Starokatolickiego Mariawitów należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Wiśniewie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: żebro
przymiotnik
(1.1) anat. dotyczący żebra lub żeber
(1.2) archit. mający żebra; dotyczący żeber
(1.3) techn. mający żebra; dotyczący żeber
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żebrów-Peros
Wiktionary
żebranina; żebranie, proszenie o jałmużnę
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zob. żebranie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
próbować uzyskać coś od drugiej osoby, nie pracując, jedynie prosząc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żebrów-Peros
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żebrów-Peros
Wiktionary
rodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny astrowatych; Gonospermum
SJP.pl
1. spójnik łączący zdanie podrzędne ze zdaniem nadrzędnym, w zależności od rodzaju zdania równoważny spójnikom: aby, byle, gdyby, choćby;
2. partykuła nadająca zdaniu charakter życzenia (inaczej: oby), rozkazu bądź zabarwiająca emocjonalnie
spójnik
(1.1) …łączący zdanie nadrzędne ze zdaniem podrzędnym okolicznikowym celu
partykuła
(2.1) …wyrażająca życzenie
SJP.pl
Wiktionary
partykuła "żeby" (przede wszystkim wyrażająca życzenie) wzmocniona partykułą "-ż" (np. Żebyż się w końcu udało!)
SJP.pl
dawniej: palić, przypalać, piec
czasownik
(1.1) stpol. palić
SJP.pl
Wiktionary
przyrząd służący do koagulowania chorobowo zmienionej powierzchni śluzówki lub skóry; kauter
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) narzędzie do piętnowania
Przyżeganie, kauteryzacja (z gr. kautērion, żelazo do piętnowania) – zabieg leczniczy polegający na termicznym lub chemicznym koagulowaniu zmienionej patologicznie lub krwawiącej tkanki.
Najczęściej zabieg wykonuje się na powierzchni skóry lub błony śluzowej, a także dla przyspieszenia gojenia ziarninujących ran, w celu zamknięcia krwawiących naczyń krwionośnych w linii cięcia operacyjnego, zniszczenia zbędnej tkanki (brodawek, narośli, nadżerki szyjki macicy).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek pokrzywy, roślina lecznicza
SJP.pl
wieś w Polsce
Żegiestów (łem. Жеґестів, Żegestiw) – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna. Żegiestów jest wsią sołecką położoną nad Popradem i Żegiestowskim Potokiem. Przez Żegiestów przebiega droga wojewódzka nr 971 oraz linia kolejowa nr 96. W latach 1975–1998 miejscowość znajdowała się w województwie nowosądeckim.
SJP.pl
Wikipedia
uzdrowisko w Beskidzie Sądeckim
Żegiestów-Zdrój – osada wsi Żegiestów, uzdrowisko położone w Beskidzie Sądeckim, w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żegiestowa lub Żegiestowa-Zdroju
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żegiestowa lub Żegiestowa-Zdroju
Wiktionary
→ Żegiestów-Zdrój, → Żegiestów
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żegiestowa lub Żegiestowa-Zdroju
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
skrót od: żeglarstwo, żeglarski (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. drapieżny mięczak z rzędu ośmiornic;
2. duży motyl o żółtych skrzydłach w czarne poprzeczne pręgi
SJP.pl
Wikipedia
→ żeglarz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna trudniąca się żeglarstwem, uprawiająca żeglarstwo w celach rekreacyjnych
(1.2) sport. kobieta lub dziewczyna uprawiająca żeglarstwo sportowe
SJP.pl
Wiktionary
sport polegający na pływaniu na statkach o napędzie żaglowym
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) żegl. sport. dziedzina turystyki, sportu i rekreacji na statkach żaglowych;
(1.2) daw. żegl. odmiana transportu wodnego, która wykorzystuje statki żaglowe;
Żeglarstwo – dyscyplina sportów wodnych, rodzaj turystyki lub rekreacji, a także forma szkoleń – zarówno dla późniejszych marynarzy, oficerów i kapitanów jednostek, jak i jako tzw. szkoła charakterów dla młodzieży. Żeglarstwo uprawiane jest na jednostkach pływających napędzanych siłą wiatru za pośrednictwem żagli. W dawnym znaczeniu również odmiana transportu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. osoba uprawiająca sport żeglarski;
2. przestarzałe: członek załogi statku; marynarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek trudniący się żeglarstwem, uprawiający żeglarstwo dla celów rekreacyjnych lub sportowych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. zob. żeglarz portugalski.
(2.2) ent. zob. paź żeglarz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeglec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeglec
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeglec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. węgiel
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) przemieszczać się po wodzie środkiem transportu, szczególnie żaglowym
(1.2) książk. o statku/łodzi: płynąć
(1.3) książk. przen. przemieszczać się wolno i płynnie, sunąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|żeglować.
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: żeglowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mar. żegl. przydatność rzeki, jeziora itp. do ruchu statków
(1.2) mar. żegl. cechy składające się na zdolność statku do żeglugi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) żegl. zdatny do żeglugi; taki, przez który można przepłynąć statkiem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mar. transport wodny
Wiktionary oraz Wikipedia
pracownik przedsiębiorstwa żeglugowego
SJP.pl
przymiotnik od: żegluga
przymiotnik
(1.1) związany z żeglugą, dotyczący żeglugi
SJP.pl
Wiktionary
formuła pożegnalna, zazwyczaj wyrażająca rozstanie na zawsze
wykrzyknik
(1.1) forma pożegnania, wyrażająca zazwyczaj rozstanie na zawsze
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: żegnać
Żegnaj (oryg. fr. Adieu) – opowiadanie Honoriusza Balzaka z 1830 roku, wchodzące w skład Studiów filozoficznych cyklu Komedia ludzka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rozstawać się z kimś kto odchodzi, np. ściskając dłoń, mówiąc: "do widzenia", lub w inny sposób;
2. robić znak krzyża; błogosławić;
3. żegnać się - żegnać jeden drugiego; kreślić znak krzyża na sobie
wykrzyknik
(1.1) zwrot używany jako pożegnanie
forma czasownika.
(2.1) 1. os. lp. ter. od: żegnać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|żegnać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) reg-pl|Górny Śląsk. rel. naczynie z wodą święconą
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żegot
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żegot
Wiktionary
wieś w Polsce
Żegocina (dawn. Rzegocina) – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Żegocina. Siedziba gminy Żegocina.
W latach 1973–1976 wieś była siedzibą gminy Trzciana-Żegocina. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żegocina
(1.2) mieszkaniec Żegociny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żegocina
(1.2) mieszkanka Żegociny
Wiktionary
przymiotnik od: Żegocina, gmina w województwie małopolskim
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żegocina
(1.2) dotyczący Żegociny
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żegot
Wiktionary
roślina z rodziny pokoliczkowatych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.;
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) hist. kryptonim konspiracyjny Rady Pomocy Żydom, działającej w Polsce podczas II wojny światowej;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Żegotki – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Strzelno.
Wikipedia
Żegowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Buk.
Na południe od wsi przebiega droga wojewódzka nr 307.
Wieś szlachecka Dzegowo (Dziegowo) położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W 1580 majątek we wsi miał Hieronim Powodowski. W latach 1717–1793 Żegowo należało do kapituły poznańskiej. Wieś była znana również pod nazwami Dżegowo albo Dziegowo.
Wikipedia
Żegrówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Śmigiel.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. gęsta galaretowata substancja;
2. środek kosmetyczny lub leczniczy w postaci galaretowatej substancji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. galaretowata substancja, koloid mający postać sztywnej sieci, efekt zgęstnienia płynu;
(1.2) med. kosmet. środek leczniczy lub kosmetyczny w formie żelu (1.1)
(1.3) muz. czynel, talerz
(1.4) muz. noszony zwykle na czele orkiestr janczarskich instrument muzyczny składający się z dzwonków i blaszek osadzonych na długim drągu, zdobiony końskimi ogonami
Żel – szczególny rodzaj układu koloidalnego, będący efektem koagulacji zolu.
Zazwyczaj ma konsystencję galaretowatą, choć niektóre rodzaje żelu są sztywne. Żel powstaje w momencie, gdy w układzie koloidalnym znajduje się tak dużo cząstek koloidalnych, że stykają się one lub łączą się ze sobą w wielu punktach, tworząc strukturę sieci przestrzennej, która rozprzestrzenia się w całej objętości substancji, uniemożliwiając swobodne przemieszczanie się cząsteczek fazy rozpraszającej (cieczy lub gazu). Nazywa się to procesem koagulacji. W przypadku żeli tworzonych przez polimery proces koagulacji może też następować na skutek chemicznej reakcji sieciowania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
pogardliwie o dużym i ciężkim metalowym sprzęcie lub konstrukcji (np. pralce, samochodzie, maszynie do szycia)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kawałki żelaza, różne stare przedmioty z żelaza
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. spoż. kulin. bezbarwne ciało stałe, naturalna substancja, będąca mieszaniną białek i peptydów, pozyskiwana w drodze częściowej hydrolizy kolagenu, zawartego w skórze, chrząstkach i kościach zwierzęcych, stosowana m.in. w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i przy produkcji materiałów fotograficznych;
Żelatyna (ATC: B 05 AA 06) – naturalne rozpuszczalne białko, żelujące lub nieżelujące, uzyskane w wyniku częściowej hydrolizy kolagenu pochodzącego z kości, skóry i skórek oraz ścięgien zwierząt. Składa się z glicyny, proliny i hydroksyproliny. Rozpuszczona w wodzie tworzy zol liofilowy (układ koloidalny), łatwo przechodzący w żel, jeśli temperatura otoczenia nie jest zbyt wysoka.
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: żelatyna
SJP.pl
przypominający konsystencją żelatynę
przymiotnik
(1.1) podobny do żelatyny, przypominający żelatynę
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: żelatyna
przymiotnik
(1.1) przym. od żelatyna
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
ruda żelaza
Żelaziak – stara nazwa skały osadowej zawierającej związki żelaza, tworzącej rudy darniowe.
Rozróżnia się:
SJP.pl
Wikipedia
sól zawierająca żelazo
SJP.pl
sól zawierająca żelazo
SJP.pl
Pylica płuc – przewlekła choroba układu oddechowego, wywołana długotrwałym wdychaniem pyłów. Charakteryzuje się występowaniem przewlekłego zapalenia oskrzeli i postępowej rozedmy płuc, z czasem dochodzi do powstania serca płucnego i niewydolności krążenia.
Wikipedia
przymiotnik od: żelazica
SJP.pl
Cyjanożelaziany(III) (tradyc. żelazicyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(III) lub heksacyjanidożelaziany(3+), daw. heksacyjanożelaziany(III)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]3−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(III) (Fe3+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN−).
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelazna
(1.2) dotyczący Żelaznej
Wiktionary
czarny o odcieniu żelaza
SJP.pl
zawierający związki żelaza
przymiotnik
(1.1) zawierający żelazo
(1.2) mający żelazowy posmak
(1.3) biol. czerpiący energię z utleniania związków żelazawych
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) urządzenie służące do ręcznego prasowania;
(1.2) pot. bank. mechaniczne urządzenie służące do ręcznej akceptacji transakcji dokonywanych za pomocą wypukłych kart płatniczych
(1.3) górn. dawne narzędzie górnicze w kształcie klina
Żelazko – urządzenie służące do prasowania, czyli wygładzania tkaniny za pomocą wysokiej temperatury i nacisku. Prasowanie działa, gdyż pod wpływem temperatury rozluźniają się więzy w cząsteczkach polimerów tworzących włókna tkaniny. Kiedy włókna są gorące, rozprostowują się pod naciskiem żelazka i zachowują kształt po ochłodzeniu. Niektóre tkaniny jak np. bawełna wymagają też zastosowania wody.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelazkowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelazkowa
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Żelazkowo, Żelazków
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelazkowa
SJP.pl
Wiktionary
→ żelazko
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z żelazkiem, dotyczący żelazka
SJP.pl
Wiktionary
żeleźniak;
1. mały, prymitywny piecyk żelazny
2. roślina z rodziny wargowych
3. odmiana późnojesiennej jabłoni
4. gwarowo o żeliwnym garnku, saganie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelazna
(1.2) mieszkaniec Żelaznej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelazna
(1.2) mieszkanka Żelaznej
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelaznej
Wiktionary
owca żelaźnieńska - polska rasa owcy domowej wyhodowana w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Żelaznej
SJP.pl
tropikalne drzewo z rodziny sączyńcowatych, występujące w około 100 gatunkach w strefie międzyzwrotnikowej; złotorąb
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. drzewo z rodziny sączyńcowatych
SJP.pl
Wiktionary
5 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) mający boki z żelaza
(1.2) hist. jako przydomek władców → dzielny, odważny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) hist. XVII w. członek doborowej jazdy parlamentu uzbrojonej jak arkebuzeria, zorganizowanej przez Crommwella podczas angielskiej wojny domowej pomiędzy stronnikami króla a parlamentem
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelaznej Góry
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelaznej Góry
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelaznej Góry
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelaznego Mostu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelaznego Mostu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelaznego Mostu
Wiktionary
1. będący żelazem, zrobiony z żelaza;
2. zawierający żelazo;
3. przenośnie:
a) silny, mocny, odporny fizycznie i psychicznie;
b) bezwzględny, ściśle przestrzegany;
c) stały, niezmienny
przymiotnik
(1.1) wykonany z żelaza lub zawierający żelazo
(1.2) dotyczący żelaza
(1.3) przen. wytrzymały fizycznie, psychicznie, odporny, mocny, silny, twardy jak żelazo
(1.4) przen. ściśle przestrzegany
(1.5) przen. funkcjonujący w niezmienionej postaci
Osoby:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu Fe
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2)
(1.2) chem. fiz. metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26;
(1.3) przen. pot. przedmiot z żelaza (1.1) lub jego stopu
(1.4) przen. przest. zbroja
(1.5) przen. przest. broń biała
(1.6) sport. środ. w kulturystyce i dyscyplinach siłowych: ciężar, ciężarek
(1.7) sport. środ. w golfie: metalowy kij
(1.8) gw-pl|Górny Śląsk. techn. kilof
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
beton wzmacniany prętami stalowymi; żelbeton, żelbet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. beton wzmocniony elementami ze stali
Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w budownictwie: budowla z żelazobetonu
SJP.pl
SJP.pl
żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu stali nierdzewnych, kwasoodpornych, żaroodpornych i narzędziowych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. żelazostop z dużą zawartością chromu
SJP.pl
Wiktionary
żużel żelazochromowy - kruchy żużel otrzymywany jako produkt uboczny przy wytapianiu żelazochromu, stosowany w odlewnictwie do utwardzania mas formierskich ze szkłem wodnym; chromalit
SJP.pl
związek cyjanowy żelaza trójwartościowego stosowany w analizach chemicznych, do wyrobu pigmentów, w fotografii
Cyjanożelaziany(II) (tradyc. żelazocyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(II) lub heksacyjanidożelaziany(4+), daw. heksacyjanożelaziany(II)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]4−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(II) (Fe2+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN−).
SJP.pl
Wikipedia
związek cyjanowy żelaza trójwartościowego stosowany w analizach chemicznych, do wyrobu pigmentów, w fotografii
Cyjanożelaziany(II) (tradyc. żelazocyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(II) lub heksacyjanidożelaziany(4+), daw. heksacyjanożelaziany(II)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]4−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(II) (Fe2+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN−).
SJP.pl
Wikipedia
bogaty w rudy żelaza
SJP.pl
żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu żeliw i stali automatowych
SJP.pl
koks otrzymywany w wyniku koksowania mieszanki rudy żelaza i węgla
SJP.pl
żelazostop składający się z żelaza i krzemu (FeSi) stanowiący dodatek w różnych procesach przemysłu metalurgicznego; ferrokrzem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. żelazostop z dużą zawartością krzemu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stop przejściowy zawierający żelazo, krzem i aluminium, stosowany przy produkcji stali i do wyrobu stopów metali nieżelaznych jako modyfikator i odtleniacz; silical
SJP.pl
stop przejściowy zawierający żelazo, krzem i chrom, stosowany przy produkcji stali stopowej w celu nadania jej odpowiednich właściwości
SJP.pl
stop przejściowy zawierający żelazo, krzem i mangan, stosowany przy produkcji stali stopowej w celu nadania jej odpowiednich właściwości; silicomangan
SJP.pl
SJP.pl
żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu stopów metali nieżelaznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. żelazostop z dużą zawartością manganu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: żelazomangan
SJP.pl
żelazostop przejściowy stosowany do wyrobu stali stopowych konstrukcyjnych i narzędziowych
SJP.pl
SJP.pl
obfitujący w żelazo; dostarczający żelaza; zawierający żelazo
SJP.pl
mający niektóre właściwości żelaza; przypominający żelazo
SJP.pl
związek nadający krwi czerwony kolor, połączenie żelaza z protoporfiryną
SJP.pl
1. technika graficzna polegająca na odbijaniu na papierze rysunku wykonanego rylcem na płytce żelaznej;
2. rycina wykonana tą techniką
SJP.pl
sztuka wykonywania żelazorytów
SJP.pl
specjalista w dziedzinie żelazorytnictwa
SJP.pl
stop przejściowy zawierający żelazo i jeden lub więcej pierwiastków należący do metali nieżelaznych bądź półmetali (np. krzem, mangan, chrom) będący dodatkiem przy produkcji stali jako modyfikator lub odtleniacz; ferrostop
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. stop żelaza z innymi pierwiastkami chemicznymi;
SJP.pl
Wiktionary
stop żelaza o dużej zawartości tytanu, stosowany jako dodatek stopowy staliw
SJP.pl
powlekać warstwą żelaza lub związku żelaza
SJP.pl
stop żelaza o dużej zawartości wanadu, stosowany jako dodatek stopowy staliw
SJP.pl
SJP.pl
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca VIII grupę główną układu okresowego: żelazo, ruten, osm i has
Żelazowce – pierwiastki chemiczne znajdujące się w grupie 8 układu okresowego (dawniej zaliczane do VIII grupy pobocznej, której pierwszą triadę również nazywano żelazowcami) – są to żelazo (Fe), ruten (Ru), osm (Os) i has (Hs).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelazówki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelazówki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelazówki
Wiktionary
Żelazowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Białaczów.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie opoczyńskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelazowic
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelazowic
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelazowic
Wiktionary
1. każdy pierwiastek z ósmej grupy układu okresowego Mendelejewa: żelazo, ruten, osm i has;
2. rodzaj roślin z rodziny mirtowatych; żelazownik;
3. statek przystosowany do transportu żelaza
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny z grupy 8 układu okresowego;
(1.2) chem. pierwiastek chemiczny z pierwszej triady VIII grupy pobocznej układu okresowego
(1.3) bot. żelazownik
Żelazowiec – część wsi Dąbrowica w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Bochnia.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny mirtowatych; żelazowiec
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. wiecznie zielone drzewo występujące w Australii, Nowej Zelandii i Polinezji
SJP.pl
Wiktionary
stop żelaza z wolframem, stosowany do wyrobu stopowych stali narzędziowych, włókien żarowych i elektrod do żarówek, lamp elektronowych itp.
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik od: Żelazowa Wola
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Żelazowej Woli, związany z Żelazową Wolą
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: żelazo
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazny
SJP.pl
Wiktionary
beton wzmacniany prętami stalowymi; żelbeton, żelazobeton
skrótowiec grupowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = bud. żelazobeton;
Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dziedzina budownictwa traktująca o zastosowaniu żelbetu
SJP.pl
beton wzmacniany prętami stalowymi; żelazobeton, żelbet
Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.
SJP.pl
Wikipedia
budynek o żelbetonowej konstrukcji
SJP.pl
przymiotnik od: żelbet
przymiotnik
(1.1) wykonany z żelbetu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelechlinka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelechlinka
Wiktionary
przymiotnik od: Żelechlinek
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelechlinka
SJP.pl
Wiktionary
Żelechlinek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Żelechlinek.
Miejscowość jest siedzibą gminy Żelechlinek. Do 1953 roku miejscowość była siedzibą gminy Żelechlin.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Żelechów – miasto we wschodniej Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Żelechów. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa siedleckiego. Według danych z 2022 roku, Żelechów miał 3759 mieszkańców. Miejscowość położona jest w odległości 52 km od Siedlec, 85 km od Warszawy i 85 km od Lublina. Miasto stanowi lokalne centrum edukacji, mieszcząc kilka szkół średnich, jak i gospodarcze, stanowiąc miejsce handlu i pracy dla mieszkańców miasta i okolic.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Żelechowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelechowa
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Żelechowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelechowa
SJP.pl
Wiktionary
Żelechowo (niem. Selchow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Widuchowa.
31 grudnia 2008 r. wieś miała 446 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Żelechów
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelechowa
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko polskie, m.in. Władysław Żeleński, kompozytor polski żyjący w latach 1837-1921
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: metalowy szpic na włóczni
SJP.pl
Wikipedia
żelaźniak;
1. mały, prymitywny piecyk żelazny
2. roślina z rodziny wargowych
3. odmiana późnojesiennej jabłoni
4. gwarowo o żeliwnym garnku, saganie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeleźnicy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeleźnicy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeleźnicy
Wiktionary
żelaźnik; dawniej:
1. osoba handlująca żelaznymi przedmiotami;
2. górnik wydobywający sól przy pomocy żelaznych narzędzi;
3. kowal
Żeleźnik (niem. Eisenberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Strzelin.
SJP.pl
Wikipedia
żelaźnik; dawniej:
1. osoba handlująca żelaznymi przedmiotami;
2. górnik wydobywający sól przy pomocy żelaznych narzędzi;
3. kowal
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeleźnikowej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeleźnikowej
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeleźnikowej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mały żeliwny lub stalowy piecyk do ogrzewania pomieszczeń
Wiktionary
Żeleźno (niem. Silesen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 214 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdińskim;
Żeleznodorożnyj, Gierdawy (ros. Железнодорожный; dawn. niem. Gerdauen) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdinskim. W 2006 roku liczyło ok. 2,9 tys. mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto zamknięte w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, założone w celu produkcji plutonu;
(1.2) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie kurskim;
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: afera żelatynowa
SJP.pl
Żelgruda – żelazo metaliczne otrzymywane bezpośrednio z rud w piecach obrotowych; zastępuje złom wsadowy.
Wikipedia
przymiotnik od: żelgruda
SJP.pl
rodzaj roślin zielnych z rzędu sandałowców; Quinchamalium
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelichowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelichowa
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelichowa
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelic
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelic
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelic
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelistrzewa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelistrzewa
Wiktionary
wieś kaszubska
Żelistrzewo (kaszb. Żelëstrzewò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck.
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Żelistrzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelistrzewa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeliszewa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeliszewa
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeliszewa lub Żeliszewa Podkościelnego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeliszowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeliszowa
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeliszowa
Wiktionary
imię męskie
Miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
Żelisława – staropolskie imię żeńskie; żeński odpowiednik imienia Żelisław. Znaczenie imienia: "pragnąca sławy".
Żelisława imieniny obchodzi 29 stycznia, 23 lipca, 24 listopada.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelisławek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelisławek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelisławek
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelisławic
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelisławic
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelisławic
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Żelisławy lub z nią związany
SJP.pl
Żelisław z małżonką; Żelisławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Żelisława lub z nim związany
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od żeliwiak
Wiktionary
piec hutniczy do otrzymywania żeliwa poprzez przetapianie złomu i surówki; kopulak
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) piec hutniczy stosowany do wytopu żeliwa;
Żeliwiak – piec hutniczy stosowany do wytopu żeliwa. Służy do przetapiania w nim surówki, z dodatkiem złomu żeliwnego lub stalowego, gdzie paliwem jest zmieszany razem z nimi koks.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: żeliwiak
SJP.pl
wykonany z żeliwa (żelaza lanego)
przymiotnik
(1.1) taki, który wykonano z żeliwa
SJP.pl
Wiktionary
stop odlewniczy żelaza z węglem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hutn. chem. stop odlewniczy żelaza z węglem i innymi pierwiastkami;
Żeliwo – wysokowęglowy stop żelaza z węglem, zazwyczaj także z krzemem, manganem, fosforem, siarką i innymi składnikami. Zawiera od 2,11 do 6,67% węgla w postaci cementytu lub grafitu. Występowanie konkretnej fazy węgla zależy od szybkości chłodzenia i składu chemicznego stopu. Chłodzenie powolne sprzyja wydzielaniu się grafitu. Także i dodatki stopowe odgrywają tu pewną rolę. Według obowiązującej normy żeliwo definiuje się jako tworzywo, którego głównym składnikiem jest żelazo i w którym zawartość węgla przekracza 2% (obecność dużych zawartości składników węglikotwórczych może zmienić podaną zawartość węgla).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj cukierka o galaretowatej konsystencji; żelek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. żelatynowy cukierek;
Żelki (l.poj. żelek lub żelka) – rodzaj cukierków z galaretki. Na skalę przemysłową żelki wytwarzane są głównie z syropu glukozowego, cukru buraczanego, wody (soków) i żelatyny. Zamiast żelatyny do ich wytwarzania może służyć także agar i pektyny.
W 100 gramach żelek znajduje się przeciętnie 310 kilokalorii, 71 gramów węglowodanów oraz 6,2 grama białka.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środek do laminowania modeli
SJP.pl
→ żelkot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żelkowa-Kolonii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żelkowa-Kolonii
Wiktionary
Żelkówko (kaszb. Żelkówkò, niem. Klein Silkow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żelkowa-Kolonii
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z żelkami, dotyczący żelek
SJP.pl
Wiktionary
Żelmowo (niem. Sallmow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Radowo Małe. W latach 1818–1945 miejscowość administracyjnie należała do Landkreis Regenwalde (Powiat Resko) z siedzibą do roku 1860 w Resku, a następnie w Łobzie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
środek kosmetyczny lub leczniczy o cechach kremu i żelu; krem-żel
SJP.pl
długopis z wkładem żelowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazko
Wiktionary
proces powstawania żelu
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|żelować.
SJP.pl
Wiktionary
Żelowice (niem. Silbitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Kondratowice, w obrębie Wzgórz Niemczańskich, na północnym krańcu Wzgórz Dobrzenieckich. Wieś posiada układ przestrzenny zbliżony do wielodrożnicy.
Wikipedia
przymiotnik od: żel
przymiotnik
(1.1) taki, który jest w formie gęstego żelu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazko
Wiktionary
spójnik
(1.1) połączony z końcówką czasownikową 1 os. lp. zob. że.
Żem (kaz. Жем) – miasto w zachodnim Kazachstanie, w obwodzie aktobskim, w rejonie Mugałżar.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. żymlok.
Wiktionary
żeńszeń, ginseng, gin-seng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. azjatycka bylina zielna uprawiana ze względu na korzenie wykorzystywane w medycynie, kosmetyce oraz jako przyprawa;
(1.2) korzeń żeń-szenia (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: żeń-szeń; żeńszeniowy
SJP.pl
skrót od: żeński
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta, niewiasta
(1.2) daw. żenada
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) daw. poet. popędzać, gnać
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) daw. przen. biec
czasownik zwrotny niedokonany żenąć się (dk. brak)
(3.1) daw. przen. biec
Wiktionary
skrępowanie, zakłopotanie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie
SJP.pl
Wiktionary
żartobliwie: przyrząd do pomiaru poziomu żenady
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) młodz. coś żenującego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. stpol. (współcz. gw-pl|Śląsk Cieszyński.) żętyca
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kobieta
Wiktionary
zwierzę futerkowe z rodziny łasz; genetta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Viverridae|ref=tak., rodzaj ssaka z rodziny wiwerowatych, cętkowany lub pręgowany drapieżnik o długim ogonie;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju żeneta (1.1)
Żeneta (Genetta) – rodzaj ssaka z podrodziny Genettinae w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: zawarcie związku małżeńskiego przez mężczyznę; ożenek
SJP.pl
gwarowo:
1. żonaty;
2. żur żeniaty - zupa na zakwasie z chleba, mąki lub owsianek z dodatkiem boczku z kiełbasą, wędzonych żeberek, skwarków i ziemniaków ugotowanych w wywarze
SJP.pl
1. dawać komuś kobietę za żonę, powodować, że ktoś zawiera związek małżeński z kobietą;
2. żenić się - zawierać związek małżeński z kobietą
czasownik przechodni niedokonany (dk. ożenić)
(1.1) zob. ożenić.
czasownik zwrotny niedokonany żenić się (dk. ożenić się)
(2.1) zob. ożenić się.
SJP.pl
Wiktionary
Żenichów (niem. Schöneiche, łuż. Ženichow) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
żartobliwie: penis; banan, interes, ptaszek, wacek
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Poznań. członek męski, penis
SJP.pl
Wiktionary
żniwiarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|żenić.
(1.2) odczasownikowy od|żenąć.
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny motylkowatych (bobowatych); Pultenaea
SJP.pl
rodzaj rośliny zielnej lub krzewu z rodziny astrowatych, pochodzących z Meksyku, rosnących przeważnie w Ameryce zwrotnikowej; ageratum
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina z rodziny astrowatych;
Żeniszek (Ageratum L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do niego 38 gatunków. Rośliny te występują na obu kontynentach amerykańskich na obszarze od południowych Stanów Zjednoczonych, poprzez Amerykę Środkową do Boliwii i środkowej Brazylii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. powodować zażenowanie;
2. żenować się - być zawstydzonym lub zakłopotanym
czasownik przechodni niedokonany (dk. zażenować)
(1.1) sprawiać, że ktoś czuje się zakłopotany
czasownik zwrotny niedokonany żenować się (dk. zażenować się)
(2.1) czuć się zakłopotanym
SJP.pl
Wiktionary
kobiecy, damski, dla kobiet
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do kobiety, przeznaczony dla kobiety
(1.2) biol. mający narządy wytwarzające jaja, mający komórki ulegające zapłodnieniu, charakterystyczny dla samicy
(1.3) elektr. o złączu posiadającym otwory
SJP.pl
Wiktionary
kobiecy, damski, dla kobiet
2 miejscowości w Polsce:
Jezioro:
Zobacz też: Nowe Żeńsko
SJP.pl
Wikipedia
→ żeński
SJP.pl
żeń-szeń, ginseng, gin-seng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny
Wszechlek żeń-szeń, żeń-szeń właściwy (Panax ginseng C.A. Meyer) – gatunek byliny z rodziny araliowatych.
Kiedyś dziko występował na północy Półwyspu Koreańskiego, północno-wschodnich Chinach, Japonii i wschodniej części Rosji (Kraj Nadmorski i zlewnia rzeki Ussuri), jednak przez intensywny zbiór jego naturalny obszar występowania skurczył się do zaledwie trzech siedlisk znajdujących się na terenie Rosji i Chin. Od 1975 roku żeń-szeń znajduje się w Rosji w czerwonej księdze jako gatunek zagrożony.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: żeń-szeń; żeń-szeniowy
przymiotnik
(1.1) typowy dla żeń-szenia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. żętyca.
Żętyca, żentyca (gwarowo zyntyca, zintyca, zimbora) – serwatka z mleka owczego ściętego podpuszczką, otrzymywana przy wyrabianiu oscypków i bundzu z mleka owczego, popularna wśród górali karpackich. Ma barwę białą lub lekko kremową.
Jest to, podobnie jak serwatka z mleka krowiego, pozostałość po ścięciu mleka podpuszczką, która ścina większość białek – z nich właśnie powstaje bundz. Pita jest przede wszystkim na halach, mocno schłodzona i świeża (słodka) lub skwaszona po kilku dniach. W XIX wieku stosowana była jako środek leczący drogi oddechowe, szczególnie gruźlicę (brak potwierdzenia właściwości leczniczych). U nieprzyzwyczajonych do niej osób może wywołać działanie przeczyszczające (podobnie jak serwatka lub maślanka).
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: żenada;
1. uczucie dyskomfortu wywołane czymś niewłaściwym lub mającym bardzo niski poziom;
2. coś bardzo słabego, niewłaściwego, na tak niskim poziomie, że wywołuje dyskomfort
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. żenada
SJP.pl
Wiktionary
1. wprawiający w zakłopotanie, świadczący o zakłopotaniu;
2. w odniesieniu do poziomu czegoś: bardzo niski, bardzo zły
przymiotnik
(1.1) wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający
(1.2) o poziomie jakiegoś dzieła beznadziejnie niski, godny pożałowania, żałosny
SJP.pl
Wiktionary
1. czynność jedzenia u zwierząt; pożeranie;
2. pokarm zwierzęcia, zwłaszcza ten, który ono samo zdobywa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pokarm zdobyty przez zwierzę
SJP.pl
Wiktionary
1. o zwierzętach: żreć od czasu do czasu;
2. potocznie o człowieku: jeść niechlujnie lub łapczywie od czasu do czasu
SJP.pl
1. o zwierzętach: żreć od czasu do czasu;
2. potocznie o człowieku: jeść niechlujnie lub łapczywie od czasu do czasu
Żerań – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Białołęka w Warszawie.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Żerań
SJP.pl
słodkowodna ryba żyworodna z rodziny piękniczkowatych; żyrardynka, żyworódka metaliczna
SJP.pl
1. dawny kapłan pogański u Słowian; żerzec;
2. dawniej, przenośnie: pożeracz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. kapłan słowianowierczy zajmujący się żertwą, czyli składaniem bogom ofiar;
(1.2) daw. ktoś pożerający coś
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Żerczyce – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
1. dawna kapłanka pogańska u Słowian;
2. dawniej, przenośnie: pożeraczka
SJP.pl
wieś w Polsce
Żerdenka (dawniej Zardenka, w latach 1977–1981 Zawadówka) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Zardenka był Leon Borowski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: żerdź
SJP.pl
1. długa tyczka drewniana;
2. pień drzewa, od którego odrąbano gałęzie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) długa, prosta gałąź lub cienki pień
2 miejscowości w Polsce:
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żerdzianka sosnówka - chrząszcz, szkodnik żerujący na igłach i korze sosen (larwy)
Żerdzianka (Monochamus) – rodzaj chrząszczy z rodziny kózkowatych. Występują na całej półkuli północnej. Do tego rodzaju należą:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: żerdź
SJP.pl
nadwodna budowla wznoszona przez bobry
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. siedlisko bobra;
Żeremie – konstrukcja ochronno-lęgowa budowana przez bobry. Zależnie od właściwości terenu żeremia mogą być zlokalizowane w jamie wyrytej w stromym brzegu, lecz częściej bywają lokalizowane na podwyższeniach, w obszarze zabagnionym. Żeremia osiągają 1 do 3 metrów wysokości i średnicę do 12 metrów. Są budowane z gałęzi drzew, roślinności miękkiej i mułu. Do ich wnętrza bobry dostają się umieszczonym pod wodą wejściem (lub kilkoma). Na zewnątrz, nad wodę, mniej lub bardziej wystają dachy żeremi, przez które do wnętrza dociera powietrze. Zwykle zimą poziom wody jest najniższy i wtedy bobrowe domki są najbardziej widoczne. W lecie bobry mają większe możliwości regulowania poziomu wody i żeremia są mniej widoczne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Żerków – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, na Wale Żerkowskim, siedziba gminy Żerków.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 2127 mieszkańców.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1300 roku położone było w XVI wieku w województwie kaliskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Żerkowa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żerkowa
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Żerkowa (miasta w Polsce)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żerkowa
SJP.pl
Wiktionary
4 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
→ Żerków
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żerkowa
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Żernica (niem. Deutsch Zernitz, 1936–1945 Haselgrund) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Pilchowice.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żernik (w Bydgoskiem, Kaliskiem, Kieleckiem, Poznańskiem, Sieradzkiem, Tarnobrzeskiem, Zamojskiem)
(1.2) dotyczący Żerników (w Płockiem)
(1.3) dotyczący Żernik Wrocławskich
(1.4) dotyczący Żernicy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żernik (w Bydgoskiem, Kaliskiem, Kieleckiem, Poznańskiem, Sieradzkiem, Tarnobrzeskiem, Zamojskiem)
(1.2) mieszkaniec Żerników (w Płockiem)
(1.3) mieszkaniec Żernik Wrocławskich
(1.4) mieszkaniec Żernicy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żernik (w Bydgoskiem, Kaliskiem, Kieleckiem, Poznańskiem, Sieradzkiem, Tarnobrzeskiem, Zamojskiem)
(1.2) mieszkanka Żerników (w Płockiem)
(1.3) mieszkanka Żernik Wrocławskich
(1.4) mieszkanka Żernicy
Wiktionary
Wikipedia
1. cecha czegoś mogącego pochłaniać i rozpuszczać pochłonięte drobnoustroje, np. żerność ciałek białych;
2. dawniej: łapczywość, łakomstwo
SJP.pl
1. mogący pochłaniać i rozpuszczać pochłonięte drobnoustroje, np. komórka żerna;
2. dawniej:
a) dotyczący żeru, nadający się do zjedzenia;
b) łakomy, żarłoczny;
c) tuczny, tłusty;
d) tuczący
SJP.pl
Żerocin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Drelów.
Wieś jest sołectwem w gminie Drelów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 563 mieszkańców.
Do 1954 roku istniała gmina Żerocin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Drelowie.
Wikipedia
nazwisko, np. Stefan Żeromski (pseudonimy: Maurycy Zych, Józef Katerla) (1864-1925), pisarz i publicysta
Osoby o nazwisku Żeromski:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
to, co charakterystyczne w twórczości Stefana Żeromskiego, w jego stylu, postawie i ideach
Żeromszczyzna – termin używany dla określenia postawy ideowej i techniki pisarskiej Stefana Żeromskiego, który przedstawia szczególny stosunek do innych zagadnień z polskiego życia i literatury.
Termin ten wyraża wrażliwość na krzywdę społeczną oraz cierpienia narodu, który jest pozbawiony wolności i bezradny, ale zarazem żarliwy dla patriotyzmu i walki z zaborcą.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeroni
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeroni
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeroni
Wiktionary
obszar, na którym żerują zwierzęta
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. miejsce żerowania zwierząt;
(1.2) przen. miejsce, środowisko lub okoliczności, w których określona grupa ludzi odnosi korzyści ze szkodą dla innych
Żerowisko – określone miejsce w określonym czasie, w którym zwierzęta zdobywają składniki pokarmowe niezbędne do życia, do ich prawidłowego rozwoju czy rozmnażania. Żerowisko jest nieodłącznym składnikiem niszy ekologicznej organizmów żywych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ofiara składana bogom u dawnych Słowian; obiata, trzeba
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. ofiara całopalna składana na cześć bóstwa przez żercę;
Żertwa – u dawnych Słowian ofiara całopalna, ze zwierząt oraz ludzi, składana na cześć bóstwa przez żercę. Termin ten, funkcjonujący u Słowian południowych i wschodnich (zachodniosłowiańskim odpowiednikiem była obiata), pochodzi od prasłowiańskiego *žьrti („poświęcać”) + *-ьcь, z praindoeuropejskiego *gʷerH- („chwalić”), ze wspólnym źródłosłowem z łacińskim gratis, pokrewne z litewskim girti („sławić”) oraz sanskryckim gir („śpiew pochwalny”).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
stół ofiarny w świątyni prawosławnej, na którym przygotowuje się dary eucharystyczne
SJP.pl
Wikipedia
dawny kapłan pogański u Słowian; żerca
SJP.pl
potocznie:
1. spójnik "że" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Cieszę się, żeś zrozumiał ZDS.");
2. partykuła "że" połączona z końcówką czasownikową "-ś" (np. "W końcu żeś zrozumiał ZDS!")
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Żeszczynki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Żeszczynki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Żeszczynki
Wiktionary
mały żeton
SJP.pl
→ żeton
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Kazachstanie, administracyjne centrum obwodu ułytauskiego;
Żezkazgan (kazach. – Жезқазған; ros. – Жезказган; do 1992 Dżezkazgan, ros. Джезказган) – miasto leżące nad rzeką Karakenggyr, stolica obwodu ułytauskiego w środkowym Kazachstanie.
Uzyskało prawa miejskie 20 grudnia 1954, gdy miało ok. 30 000 mieszkańców. Było to po powstaniu więźniów w pobliskim gułagu – Kengirze. Na początku 2021 roku liczyło liczy 87 254 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. coś żenująco żałosnego
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
skamieniały żółw rzeczny z epoki liasu i trzeciorzędu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. siostra męża
SJP.pl
Wiktionary