St

skrót od: Stary Testament (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); S.T.


skrótowiec

 (1.1) rel. = Stary Testament

 (1.2) = Stowarzyszenie Techników


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

St-Ce

skrót

 (1.1) = geogr. Starachowice


Źródła:

Wiktionary

St.

skrót od:
1. stopień;
2. starszy;
3. stołeczny; stoł.;
4. stacja


skrót

 (1.1) = stopień (stanowisko)

 (1.2) = stopień (miara temperatury/kąta)

 (1.3) = stołeczny

 (1.4) = starszy

 (1.5) = stacja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

St.-Czes.

skrót od: staroczeski


Źródła:

SJP.pl

St.-Fr.

skrót od: starofrancuski


Źródła:

SJP.pl

St.-Hol.

skrót od: staroholenderski


Źródła:

SJP.pl

St.-Irań.

skrót od: staroirański


Źródła:

SJP.pl

St.-Mor.

skrót od: staromorawski


Źródła:

SJP.pl

St.-Pol.

skrót od: staropolski


Źródła:

SJP.pl

St.-Prus.

skrót od: staropruski


Źródła:

SJP.pl

St.-Rus.

skrót od: staroruski


Źródła:

SJP.pl

St.-Skand.

skrót od: staroskandynawski


Źródła:

SJP.pl

St.-W.-Niem.

skrót od: staro-wysoko-niemiecki


Źródła:

SJP.pl

St.-Wys.-Niem.

skrót od: staro-wysoko-niemiecki


Źródła:

SJP.pl

St.rus.

skrót w funkcji przymiotnika

 (1.1) = staroruski


Źródła:

Wiktionary

Staatsoper

[czytaj: sztats-oper] Wiedeńska Opera Państwowa, jej gmach jest jednym z największych zabytków Wiednia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stabelaryzować

zestawić w formie tabeli, ułożyć w tabelę


Źródła:

SJP.pl

Stabieńszczyzna

wieś w Polsce


Stabieńszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Krasnopol.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stabilidyna

układ amatorskiego odbiornika radiowego, przeznaczonego do odbioru krótkich fal


Źródła:

SJP.pl

Stabilistor

rodzaj diody stabilizacyjnej


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stabilitron

przyrząd elektroniczny do stabilizacji napięcia


Jarzeniówka stabilizacyjna (także: jarzeniowy stabilizator napięcia, stabiliwolt, stabilitron) to lampa gazowana z zimną katodą służąca do stabilizacji napięcia. Spełniała podobną rolę w układach lampowych jak dioda Zenera w półprzewodnikowych. Obecnie ma znaczenie wyłącznie historyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stabiliwolt

jeden z rodzajów lamp używanych do stabilizacji napięć elektrycznych


Jarzeniówka stabilizacyjna (także: jarzeniowy stabilizator napięcia, stabiliwolt, stabilitron) to lampa gazowana z zimną katodą służąca do stabilizacji napięcia. Spełniała podobną rolę w układach lampowych jak dioda Zenera w półprzewodnikowych. Obecnie ma znaczenie wyłącznie historyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stabilizacja

stan równowagi; utrwalenie jakiegoś stanu, położenia, zjawiska itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stan trwałości i równowagi w przebiegu określonych procesów, w określonej dziedzinie życia

 (1.2) przywrócenie równowagi w gospodarce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stabilizacyjny

stabilizacja


Patrz:stabilizacja

Źródła:

SJP.pl

Stabilizator

1. urządzenie do utrzymywania stałej wartości jakiejś wielkości fizycznej (napięcia elektrycznego, kierunku ruchu itp.) lub ograniczenia jej zmian;
2. substancja chemiczna dodawana w małych ilościach do żywności, kosmetyków, leków itp. w celu zapobieżenia niepożądanym zmianom;
3. urządzenie w pojazdach mechanicznych, zapobiegające zbyt dużemu przechylaniu się na boki;
4. urządzenie automatycznie utrzymujące samolot w ustalonym kursie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stabilizować

1. doprowadzać do stanu trwałości, równowagi; ustalać, normować;
2. utrzymywać stałą wartość, pozycję czegoś;
3. stabilizować się - stawać się trwałym, stałym; utrwalać się, statkować


czasownik

 (1.1) czynić stabilnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stabilniej

stopień wyższy od przysłówka: stabilnie


Źródła:

SJP.pl

Stabilniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: stabilny


Źródła:

SJP.pl

Stabilność

stabilny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co stabilne



Patrz:stabilny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stabilny

1. niezmieniający się przez dłuższy czas; stały, nieruchomy;
2. o konstrukcjach lub przedmiotach: utrzymujący stałą pozycję;
3. o układzie fizycznym, biologicznym, ekonomicznym itp.: łatwo powracający do równowagi po jej zaburzeniu


przymiotnik

 (1.1) niezmieniający się przez dłuższy czas

 (1.2) (o konstrukcjach lub przedmiotach) utrzymujący stałą pozycję

 (1.3) łatwo powracający do równowagi po wcześniejszym jej zakłóceniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stabilopod

rzeczownik

 (1.1) jeden z rodzajów bloków betonowych służących do budowy falochronów narzutowych i w ochronie brzegu morskiego


Źródła:

Wiktionary

Stabit

rzeczownik

 (1.1) jeden z rodzajów bloków betonowych służących do budowy falochronów narzutowych i w ochronie brzegu morskiego


Źródła:

Wiktionary

Stablecoin

[czytaj: stejblkojn] rodzaj kryptowaluty, której wartość jest związana ze stabilnym aktywem, takim jak oficjalna waluta (dolar) lub złoto


Stablecoin – token płatniczy, którego wartość jest trwale powiązana z wartością dobra pozostającego w obrocie, np. złota lub oficjalnej waluty (FIAT).

Może, przy zachowaniu dodatkowych wymogów przewidzianych w ustawie o usługach płatniczych, spełniać definicję pieniądza elektronicznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stablecoinowy

stablecoin


Patrz:stablecoin

Źródła:

SJP.pl

Stablewice

Stablewice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Unisław.

W latach 1939 - 1942 wieś była podzielona na Nowe Stablewice (Neu-Stablewitz) i Stare Stablewice (Alt-Stablewitz), lecz po przeprowadzonej zamianie nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w latach 1942 - 1945 nazywały się odpowiednio Neuschlägeldorf i Altschlägeldorf.


Źródła:

Wikipedia

Stablicować

czasownik

 (1.1) dokonany od|tablicować.


Źródła:

Wiktionary

Stablicowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stablicować.


Źródła:

Wiktionary

Stabloidyzować

1. nadać czemuś bardzo uproszczoną formę;
2. stabloidyzować się - upodobnić się stylem do tabloidów, popularnych gazet zajmujących się plotkami i nieistotnymi sensacjami


Źródła:

SJP.pl

Stabrów

Stabrów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Sitno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Sitno. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 661 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Jarosławcu lub do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Horyszowie Polskim.


Źródła:

Wikipedia

Stabryła

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stabuizować

nadać charakter tabu


Źródła:

SJP.pl

Stabulacja

w zootechnice: chów bydła oborze, również w ciągu całego lata, bez wypasu łąkowego; chów oborowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zootechn. dokarmianie w oborze bydła zielonką podczas całego lata

 (1.2) zootechn. całoroczne przebywanie bydła w oborze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stabulować

wyrównać tekst tabulatorem


Źródła:

SJP.pl

Stać

stać się:
a) wydarzyć się
b) zmienić się w kogoś, coś
c) spełnić się


czasownik nieprzechodni

 (1.1) o człowieku, zwierzęciu: być w pozycji wyprostowanej, podpartym tylko na nogach

 (1.2) o przedmiocie: być ustawionym w taki sposób, że pionowy wymiar jest większy od poziomych

 (1.3) pot. o penisie: być w stanie erekcji (często z podmiotem domyślnym)

 (1.4) o mechanizmie, silniku: nie pracować, nie działać

 (1.5) przest. pot. kosztować, mieć jakąś cenę

 (1.6) tylko w bezok. mieć na coś dość pieniędzy, móc kupić

 (1.7) znajdować się w jakimś miejscu

 (1.8) środ. inform. działać (o programie lub serwerze)

 (1.9) nie ruszać się z miejsca

 (1.10) zabiegać (o coś)

 (1.11) tylko w bezok. być w stanie coś zrobić

czasownik zwrotny dokonany stać się

 (2.1) dokonany od|stawać się.

 (2.2) gw-pl|Mazury. skończyć się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staccato

[czytaj: stakKAto] w muzyce: rodzaj artykulacji polegający na wyraźnym oddzielaniu dźwięków


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. technika śpiewu lub gry na instrumentach muzycznych polegająca na ostrym oddzielaniu od siebie kolejnych dźwięków przez skracanie czasu ich trwania;

przysłówek

 (2.1) w sposób charakterystyczny dla techniki staccato (1.1)


Staccato (wym. stakkato; wł. oderwany, oddzielony) – technika artykulacji w grze na instrumentach muzycznych, w której kolejne dźwięki są grane oddzielnie, ze skracaniem ich wartości.

W grze na gitarze, harfie czy innych instrumentach strunowych szarpanych staccato wykonuje się poprzez natychmiastowe uciszenie struny po jej szarpnięciu, lub poprzez szarpanie strun już lekko przytrzymanych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Staccatowy

staccato


Patrz:staccato

Źródła:

SJP.pl

Stacewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stacey

[czytaj: stejs-i] obce imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Stach

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie); Stasiek, Staszek, Stacho


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. poufała forma męskiego imienia Stanisław

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od Stacha


Osoby o tym nazwisku:

Osoby o tym imieniu:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stacha

potocznie: znieść coś z trudem; staskać, staszczyć


Źródła:

SJP.pl

Stachać

potocznie: znieść coś z trudem; staskać, staszczyć


Źródła:

SJP.pl

Stachańczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachanow

Aleksiej Grigorjewicz Stachanow właśc. Andriej, ros. Алексей Григорьевич Стаханов (ur. 21 grudnia 1905?/3 stycznia 1906 we wsi Ługowaja w guberni orłowskiej, zm. 5 listopada 1977 w Doniecku) – górnik dołowy kopalni „Centralnaja-Irmino”, Bohater Pracy Socjalistycznej po wykonaniu 1400 procent normy, prekursor ruchu stachanowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Stachanowiec

1. w ZSRR i innych krajach socjalistycznych - uczestnik ruchu przodownictwa pracy (od nazwiska oficjalnego inicjatora, górnika A. Stachanowa);
2. wykonawca robiący dużo, szybko i bez dbałości o jakość;
3. żartobliwie: pracoholik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik, który przekraczał normy produkcyjne


Przodownik pracy (potocznie: stachanowiec, ros. ударник – udarnik) – tytuł przyznawany w państwach bloku wschodniego pracownikom, którzy znacznie przekroczyli normy pracy przewidziane do wykonania. Konsekwencjami było podnoszenie norm pracy dla wszystkich pracowników bez podnoszenia wynagrodzeń za pracę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stachanówka

stachanowiec


Patrz:stachanowiec

Źródła:

SJP.pl

Stachanowski

1. związany z osobą Aleksieja Stachanowa;
2. pejoratywnie: związany ze stachanowcem - osobą pracującą szybko i niedbale


Źródła:

SJP.pl

Stachanowszczyzna

kampania propagandowa Związku Sowieckiego, mająca na celu podniesienie wydajności pracy przez współzawodnictwo


Źródła:

SJP.pl

Stachecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachelek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachera

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stacherski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachiewicz

nazwisko


osoby o nazwisku Stachiewicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stachiurkolistny

przymiotnik

 (1.1) bot. mający liście jak stachiurek


Źródła:

Wiktionary

Stachlewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachnik

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stachniuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stacho

zdrobnienie od: Stanisława


Źródła:

SJP.pl

Stachoń

nazwisko


Stachoń (808 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w Górach Kamiennych, w Masywie Dzikowca i Lesistej Wielkiej, około 2,5 km na zachód od miejscowości Unisław Śląski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stachowa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) przest. żona Stacha

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: Stachów

 (2.2) D. lp. od: Stachowo

forma przymiotnika.

 (3.1) ż. lp. od: Stachowy


Źródła:

Wiktionary

Stachowiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachowicz

nazwisko


osoby o nazwisku Stachowicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stachowie

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie); Stasiek, Staszek, Stacho


Źródła:

SJP.pl

Stachowski

nazwisko


osoby noszące nazwisko Stachowski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stachowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stacha lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Stachura

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. zdrobn. Stach, Stanisław


Stachura – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stachurski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stachyra

nazwisko


Stachyra – polskie nazwisko. Na początku lat 90. nosiło je ponad 2600 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stacja

1. miejsce, gdzie zatrzymują się pociągi lub inne środki lokomocji i transportu; dworzec;
2. zakład działający na danym obszarze (np. badawczy, naukowy); placówka;
3. w dawnej Polsce: obowiązek utrzymania przejeżdżającego władcy, jego świty, dostojników i niższych urzędników;
4. dawniej: miejsce zmiany koni pocztowych w czasie podróży dyliżansem;
5. w liturgii rzymskiej: miejsce zatrzymania się procesji w celu odprawienia modłów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kolej. zespół budynków i infrastruktury umożliwiający obsługę pasażerów lub towarów przewożonych koleją

 (1.2) zakład, placówka, instytucja obsługująca dany teren

 (1.3) mot. punkt sprzedaży paliwa samochodom

 (1.4) inform. urządzenie do odczytu wymiennych nośników danych

 (1.5) rel. każdy z czternastu tradycyjnych wizerunków drogi krzyżowej Chrystusa umieszczanych w miejscu kultu

 (1.6) nauk. wyspecjalizowany ośrodek badawczy i naukowy

 (1.7) daw. miejsce zatrzymywania na odpoczynek, nocleg lub okresowy pobyt

 (1.8) hist. książęca powinność utrzymania przejeżdżającego władcy i jego świty

 (1.9) telew. zob. stacja telewizyjna.


Stacja (pierwotnie) – miejsce zatrzymywania na odpoczynek, nocleg lub okresowy pobyt.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stacjonariusz

księgarz na średniowiecznym uniwersytecie


Stacjonariusz (stationarius) – średniowieczny handlarz uniwersytecki pełniący jednocześnie funkcje bibliotekarza, księgarza i wydawcy dla kopii ksiąg rękopiśmiennych.

Pod koniec średniowiecza, ale jeszcze przed erą druku, nastąpił znaczący rozwój rękopiśmiennictwa. Skryptoria wyszły wtedy także poza mury zakonów, a umiejętność czytania i pisania, oraz potrzeba gromadzenia książek zaczęły gwałtownie powszednieć, rozszerzając się na inne stany niż dotąd, jak np. na mieszczaństwo. Przypadło to na okres rozwoju miast (XIII–XIV wiek), a co za tym idzie także wyższych szkół świeckich - uniwersytetów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stacjonarka

potocznie:
1. komputer stacjonarny, pecet;
2. dawniej: mała placówka lecznicza z kilkoma łóżkami


Źródła:

SJP.pl

Stacjonarność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest stacjonarne


Proces stacjonarny – proces stochastyczny, w którym wszystkie momenty oraz momenty łączne są stałe.

Gdy wartość średnia, wariancja oraz funkcja autokorelacji zmieniają się wraz ze zmianą czasu, proces losowy x(t) nazywa się niestacjonarnym. W szczególnym przypadku, gdy wartość średnia oraz funkcja autokorelacji nie zależą od czasu t_{1}, proces losowy x(t) nazywa się słabo stacjonarnym, kowariancyjnie stacjonarnym lub stacjonarnym w szerszym zakresie. Średnia wartość słabo stacjonarnych procesów jest stała, a funkcja autokorelacji zależy tylko od przesunięcia \tau .


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Stacjonarny

pozostający na miejscu, stały; studia stacjonarne - studia, w których studenci uczestniczą bezpośrednio w zajęciach, wykładach, na których zajęcia odbywają się codziennie, studia niezaoczne


przymiotnik

 (1.1) pozostający, odbywający się w jednym miejscu, niezmieniający miejsca położenia

 (1.2) eduk. polegający na codziennym uczestnictwie słuchaczy lub studentów w zajęciach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stacjonata

w jeździectwie: pojedyncza przeszkoda, zbudowana z drągów bądź desek


Stacjonata – najpopularniejsza pojedyncza pionowa (skok na wysokość) przeszkoda do skoków konnych, wykorzystywana w zawodach lub w ćwiczeniach skoku. Zbudowana jest z dwóch stojaków i drągów lub desek, zawieszonych jedna nad drugą. Drągi umocowane są za pomocą tzw. łyżek lub kłódek, które umożliwiają przesuwanie ich w górę lub w dół, w celu zmiany wysokości przeszkody. Stacjonatę można postawić przy wąskim rowie. Rodzajem stacjonaty jest też szlaban.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stacjonować

przebywać w pewnym miejscu przez jakiś czas (zwykle o wojsku)


czasownik niedokonany

 (1.1) wojsk. mieć gdzieś bazę, mieć postój

 (1.2) żart. wystawać gdzieś, sterczeć gdzieś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stacjonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wojsk. przebywanie gdzieś przez jakiś czas, posiadanie gdzieś bazy


Źródła:

Wiktionary

Stacjonowany

dawniej: taki, któremu wyznaczono miejsce postoju, pobytu


Źródła:

SJP.pl

Stacjusz


Źródła:

Wikipedia

Stacki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stacyje

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. droga krzyżowa


Źródła:

Wiktionary

Stacyjka

zdrobnienie od: stacja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od stacja

 (1.2) mała stacja (kolejowa lub benzynowa)

 (1.3) mot. przełącznik z zamkiem do uruchamiania silnika pojazdu przy pomocy klucza


Stacyjka (Stacyjka. Ballada w 13 obrazach) – polski serial obyczajowo-komediowy w reżyserii Radosława Piwowarskiego, zdjęcia realizowano w latach 2003–2004, premierowy odcinek wyemitowano w TVP 12 września 2004 roku. Zdjęcia plenerowe zrealizowano w Jezioranach pod Olsztynem oraz w Pasłęku koło Elbląga. Okres zdjęciowy rozpoczął się 3 października 2003 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stacyjny

związany z stacją


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze stacją, dotyczący stacji, właściwy stacji, znajdujący się w obrębie stacji

 (1.2) stanowiący stację

 (1.3) odbywający się stacjami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stacz

potocznie: mężczyzna odpłatnie stojący w kolejce za kogoś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto stoi

 (1.2) zob. stacz kolejkowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staczać

1. rozgrywać walkę, potyczkę itp.;
2. niszczyć przez gryzienie, drążenie;
3. staczać się:
a) spadać skądś, tocząc się;
b) doświadczać upadku moralnego


Źródła:

SJP.pl

Staczanka

staczanie drewna do wody przed spławem


Źródła:

SJP.pl

Staczka

potocznie: kobieta odpłatnie stojąca w kolejce za kogoś


Źródła:

SJP.pl

Stąd

zaimek przysłówkowy zastępujący wyrazy lub wyrażenia oznaczające m.in. określenia miejsca, przyczynę, powód, źródło czegoś


zaimek

 (1.1) wyznaczenie miejsca, w którym znajduje się osoba mówiąca, z orientacją na zewnątrz

 (1.2) z tego powodu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stade

Stade (dolnoniem. Stood) – miasto powiatowe w Niemczech w kraju związkowym Dolna Saksonia, siedziba powiatu Stade. W 2001 liczyło 45 152 mieszkańców, w 2005 - 45 928, a w 2008 45 918 mieszkańców.

Miasto zostało założone w 994.

W mieście znajduje się huta aluminium, stocznia, port rzeczny oraz muzeum.


Źródła:

Wikipedia

Stadełko

zdrobnienie od: stadło


Źródła:

SJP.pl

Stadialny

1. dzielący się na poszczególne stadia;
2. odnoszący się do danego stadium procesu


Źródła:

SJP.pl

Stadiał

Stadiał (glacistadiał) – chłodniejszy okres w glacjale, podczas którego lodowce zwiększają swój zasięg. Stadiały oddzielone są od siebie interstadiałami, cieplejszymi okresami, podczas których lodowce „cofają się” na niewielkie odległości. Parę stadiał—interstadiał można uznać za rodzaj oscylacji klimatycznej.


Źródła:

Wikipedia

Stadion

1. odpowiednio wyposażony, otoczony trybunami dla widzów obiekt, na którym odbywają się zawody sportowe;
2. w starożytnej Grecji: jednostka długości równa 164 m (attycka) lub 192 m (olimpijska)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. duża budowla z miejscami dla widzów, miejsce rozgrywania zawodów sportowych;

 (1.2) hist. miara długości używana w starożytnych krajach o różnych długościach (zazwyczaj 185 m);


Stadion sportowy – obiekt budowlany przeznaczony do rozgrywania zawodów różnych dyscyplin sportowych.

Nazwa stadion pochodzi z języka starogreckiego. Termin στάδιον (stadion) był jednostką miary długości używaną w starożytnej Grecji i równej 600 stopom. Bieżnia greckich stadionów miała długość równą 1 stadionu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stadionowy

stadion


przymiotnik

 (1.1) związany ze stadionem, odbywający się na stadionie


Patrz:stadion

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stadium

faza, poziom, etap, stopień rozwoju


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) część procesu, część czasu rozwoju

 (1.2) hist. w starożytnym Rzymie miara odległości równa około 160 m


Stadium – stacja podziemna Mass Rapid Transit (MRT) na Circle Line w Singapurze. Znajduje się w dzielnicy Kallang, tuż obok Singapore Sports Hub.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stadko

zdrobnienie od: stado


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od stado

 (1.2) małe stado


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stadniak

rodzaj ptaków śpiewających


Źródła:

SJP.pl

Stadnicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stadniczka

stadniczka żółtoskrzydła - gatunek ptaka z rodziny papugowatych


Źródła:

SJP.pl

Stadnie

przysłówek

 (1.1) zool. stadem, w stadzie


Źródła:

Wiktionary

Stadnik

1. samiec rozpłodowy bydła domowego; buhaj;
2. stadnik długopłetwy - gatunek ryby z rodziny alestesowatych; bystrzyk długopłetwy, alestes długopłetwy


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stadnina

ośrodek hodowli koni


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zootechn. pogłowie koni w hodowli zarodowej

 (1.2) zootechn. ośrodek zajmujący się hodowlą lub reprodukcją koni;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stadninka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: stadnina

 (1.2) mała stadnina


Źródła:

Wiktionary

Stadninowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze stadniną, dotyczący stadniny


Źródła:

Wiktionary

Stadność

życie w stadzie, w grupie


Źródła:

SJP.pl

Stadny

żyjący w stadzie, związany ze stadem (np. zwierzę stadne, instynkt stadny)


przymiotnik

 (1.1) odbywający się stadem, dotyczący stada


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stado

1. gromada zwierząt jednego gatunku, trzoda, sfora, tabun
2. tłum, gromada, chmara


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej;

 (1.2) zootechn. hodowlana grupa zwierząt

 (1.3) przen. pejor. duża liczba ludzi (nawet nietworzących grupy)

 (1.4) przen. pot. gromada podobnych do siebie obiektów


Stado – grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej. Łączenie się osobników w stada jest najczęściej związane z rozrodem. Do zwierząt stadnych należy wiele gatunków kręgowców, głównie spośród ssaków, ptaków i ryb. U wilków i dzików stado nazywane jest watahą. Duże stado ryb to ławica.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stądże

wzmocniony zaimek przysłowny "stąd"


Źródła:

SJP.pl

Stadło

żartobliwie o parze małżeńskiej


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. para małżeńska


Stadła (do 1964 Stadło) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Podegrodzie. Jedna z najstarszych osad kolonistów niemieckich na Sądecczyźnie.

Wieś królewska starostwa sądeckiego w powiecie sądeckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Staf

potocznie: marihuana; gańdźa, gandzia, gandża, maryśka, marycha, stuff


Źródła:

SJP.pl

Staff


Źródła:

Wikipedia

Stafford

[czytaj: stafed]
1. nazwa kilku miejscowości, hrabstw i gmin w USA;
2. miasto w Anglii


Stafford – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii, w Staffordshire, w dystrykcie Stafford. Ośrodek administracyjny hrabstwa Staffordshire. Położone w samym sercu regionu West Midlands. Według Narodowego Spisu Ludności wydanego w 2001 roku, miasto ma 63 681 mieszkańców. W 2011 roku dystrykt liczył 113 869 mieszkańców. Jest miastem partnerskim Skarżyska-Kamiennej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staffordzki

przymiotnik od: Stafford


Źródła:

SJP.pl

Staffowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Staffa lub z nim związany


przymiotnik

 (1.1) liter. dotyczący życia i twórczości Leopolda Staffa, charakterystyczny, typowy dla Staffa lub jego twórczości, taki jak u Staffa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staffowy

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący/odnoszący się do Leopolda Staffa


Źródła:

Wiktionary

Stafilokok

drobnoustrój kulisty; gronkowiec


Źródła:

SJP.pl

Stafisz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stagflacja

szybki wzrost stopy inflacji w warunkach stagnacji gospodarczej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. występowanie wysokiej inflacji w warunkach stagnacji gospodarczej;


Stagflacja (ang. stagflation, stagnacja + inflacja) – zjawisko makroekonomiczne, polegające na jednoczesnym występowaniu w gospodarce danego państwa zarówno znaczącej inflacji, jak i stagnacji gospodarczej (inflacja zwykle wiąże się z fazą wzrostu w cyklu koniunkturalnym). Przyczyn tego zjawiska upatruje się w negatywnym szoku podażowym, który powoduje zarówno wzrost cen, jak też i ograniczenie produkcji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stagflacyjny

stagflacja


Patrz:stagflacja

Źródła:

SJP.pl

Stągiew

dawna jednostka objętości równa ok. 200 litrom


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wysoki dzban kamienny lub gliniany do przechowywania wody albo wina, zwykle węższy górą, z jednym uchem

 (1.2) metrol. dawna miara objętości równa ok. 200 litrom;


Stągiew – dawna jednostka objętości, stosowana w XIX wieku (po 1819 roku). Stągiew odpowiadała 50 garncom nowopolskim, czyli ok. 200 litrom.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stagiryta

przydomek Arystotelesa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. filoz. przydomek Arystotelesa ze Stagiry


Arystoteles (starogr. Ἀριστοτέλης, Aristotelēs, ur. 384 p.n.e. w Stagirze, zm. 322 p.n.e. w Chalkis) – filozof, jeden z trzech – obok Sokratesa i Platona – najsławniejszych filozofów starożytnej Grecji. Nazywany też Stagirytą (od miejsca urodzenia) lub po prostu Filozofem (w tekstach średniowiecznych i nowożytnych).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stagnacja

1. brak działania w jakiejś dziedzinie, brak zmian;
2. brak wzrostu gospodarczego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyhamowanie lub całkowite zatrzymanie postępu w jakiejś dziedzinie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stagnacyjny

przymiotnik od: stagnacja


Źródła:

SJP.pl

Stagnofilny

lubiący przebywać w środowisku wody stałej, np. ryby stagnofilne


Źródła:

SJP.pl

Stagnolepis

rodzaj dużych, opancerzonych gadów naczelnych z rzędu aetozaurów


Źródła:

SJP.pl

Staja

1. dawna miara długości o różnych wartościach w zależności od czasu i miejsca; także dawna miara powierzchni; staje; stajanie
2. górska polana z szałasem służącym pasterzom w okresie pobytu w górach


Staja (bardziej poprawnie staje, stajanie) – staropolska miara długości drogi.Istnieją dwie miary o tej samej nazwie:

  1. długość bruzdy, jaką wół orał bez zatrzymywania i zawracania, odpowiadająca anglosaskiej mierze furlong. Staja taka mogła mieć różną długość: staja statutowa równała się 84 łokciom; staropolska – ok. 134 m;
  2. odległość przebyta przez konia pomiędzy dwoma odpoczynkami, odpowiadająca anglosaskiej mierze o nazwie league. Taka staja, zwana milową to – ok. 893 m; a nowopolska to – ok. 1066,8 m.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stajać

o lodzie lub śniegu: stopnieć, roztopić się


Źródła:

SJP.pl

Stajanie

dawna miara długości o różnych wartościach w zależności od czasu i miejsca; także dawna miara powierzchni; staja; staje


Staja (bardziej poprawnie staje, stajanie) – staropolska miara długości drogi.Istnieją dwie miary o tej samej nazwie:

  1. długość bruzdy, jaką wół orał bez zatrzymywania i zawracania, odpowiadająca anglosaskiej mierze furlong. Staja taka mogła mieć różną długość: staja statutowa równała się 84 łokciom; staropolska – ok. 134 m;
  2. odległość przebyta przez konia pomiędzy dwoma odpoczynkami, odpowiadająca anglosaskiej mierze o nazwie league. Taka staja, zwana milową to – ok. 893 m; a nowopolska to – ok. 1066,8 m.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stajały

o lodzie lub śniegu: taki, który stajał (stopniał, roztopił się)


Źródła:

SJP.pl

Staje

dawna miara długości o różnych wartościach w zależności od czasu i miejsca; także dawna miara powierzchni; staja; stajanie


Staja (bardziej poprawnie staje, stajanie) – staropolska miara długości drogi.Istnieją dwie miary o tej samej nazwie:

  1. długość bruzdy, jaką wół orał bez zatrzymywania i zawracania, odpowiadająca anglosaskiej mierze furlong. Staja taka mogła mieć różną długość: staja statutowa równała się 84 łokciom; staropolska – ok. 134 m;
  2. odległość przebyta przez konia pomiędzy dwoma odpoczynkami, odpowiadająca anglosaskiej mierze o nazwie league. Taka staja, zwana milową to – ok. 893 m; a nowopolska to – ok. 1066,8 m.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stajeneczka

zdrobnienie od: stajnia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: stajnia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stajenka

zdrobnienie od: stajnia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: stajnia

 (1.2) mała stajnia

 (1.3) rel. model żłóbka betlejemskiego, zwykle z figurkami


Szopka bożonarodzeniowa – makieta lub diorama przedstawiająca wyobrażenie miejsca narodzin Jezusa Chrystusa (stajni, jaskini lub groty). Sceny obrazują moment przybycia pasterzy lub Trzech Mędrców. W każdej szopce znajduje się przedstawienie Świętej Rodziny (mały Jezus, Maria oraz Józef). Najczęściej elementem szopki polskiej są także postaci Trzech Mędrców, pasterzy, a także bydło (wół – zob. Iz 1,3), osioł i owce, Gwiazda Betlejemska, anioły.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stajenny

osoba specjalistycznie zajmująca się końmi; masztalerz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik zajmujący się końmi i stajnią

przymiotnik

 (2.1) dotyczący stajni


Stajenny – osoba pracująca przy koniach w stadninach. Zajmuje się ich karmieniem i pojeniem, czyszczeniem sierści, podawaniem leków i suplementów. Ich praca sprowadza się też do prostych prac gospodarczych na terenie stadniny. Nie należy mylić ich z masztalerzami, do obowiązków których dochodzi jeszcze: podjeżdżanie i zajeżdżanie młodych koni, sprawdzanie stanu ich zdrowia oraz ogólna opieka nad wszystkimi końmi w stadzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stajkowo

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Stajnia

1. budynek przeznaczony dla koni
2. grupa koni, motocyklów, bolidów itp. przygotowywana do wyścigów, reprezentująca barwy jednego właściciela, sponsora


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zootechn. budynek, pomieszczenie dla koni;

 (1.2) pot. jeźdz. klub jeździecki, szkoła jazdy konnej

 (1.3) sport. mot. zespół wyścigowy i konstrukcyjny Formuły 1

 (1.4) daw. zajezdnia parowozów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stajniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stakan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szklanka do picia wódki lub spirytusu, kojarzona z Rosjanami


Źródła:

Wiktionary

Stal

stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) met. stop żelaza z węglem;


Stal – stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami, plastycznie obrobiony i obrabialny cieplnie, o zawartości węgla nieprzekraczającej 2,11%, co odpowiada granicznej rozpuszczalności węgla w żelazie (dla stali stopowych zawartość węgla może być dużo wyższa). Węgiel w stali najczęściej występuje w postaci perlitu płytkowego. Niekiedy jednak, szczególnie przy większych zawartościach węgla, cementyt występuje w postaci kulkowej w otoczeniu ziaren ferrytu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stala

nazwisko


Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stalag

w okresie II wojny światowej niemiecki obóz dla jeńców wojennych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. niemiecki obóz dla jeńców wojennych (szeregowych i podoficerów) podczas II wojny światowej;


Stalag (niem. skrót od Stammlager für kriegsgefangene Mannschaften und Unteroffiziere) – w czasie II wojny światowej niemiecki obóz jeniecki podczas II wojny światowej przeznaczony dla szeregowców i podoficerów.

Oddzielną kategorię stanowiły obozy Stalag Luft (Stammlager für kriegsgefangene Luftwaffenangehörige) pod zarządem Luftwaffe, przeznaczone dla lotników wszelkich stopni oraz Marlag (Kriegsmarine-Kriegsgefangenen-Mannschaftsstammlager) przeznaczone dla podoficerów i szeregowych marynarki wojennej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalagmicik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od stalagmit


Źródła:

Wiktionary

Stalagmit

naciek krystaliczny w postaci słupa lub stożka, powstający na dnie jaskini wskutek osadzania się węglanu wapnia po wyparowaniu wody kapiącej ze stropu jaskini


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. naciek jaskiniowy narastający od dna jaskini ku górze;


Stalagmit (fr. stalagmite z gr. σταλαγμίτης) – naciek jaskiniowy, grawitacyjny osiągający duże rozmiary. Może występować w postaci słupa, stożka, guza itp. Narasta od dna jaskini krasowej ku górze wskutek wytrącania się węglanu wapnia z kapiącej ze stropu wody – w przypadku jaskini lodowej – jej zamarzania. Stalagmitowi odpowiada zazwyczaj stalaktyt w stropie jaskini, w wyniku ich połączenia powstaje kolumna zwana stalagnatem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalagmitowy

przymiotnik od: stalagmit


Źródła:

SJP.pl

Stalagmometr

przyrząd używany do mierzenia napięcia powierzchniowego cieczy


Stalagmometr – przyrząd do pomiaru napięcia powierzchniowego na granicy cieczy i gazu lub na granicy dwóch nierozpuszczalnych w sobie faz ciekłych. Składa się z pojemnika na ciecz podlegającą badaniu oraz kapilary z odpowiednio ukształtowanym (płasko oszlifowanym) zakończeniem zwanym stopką. Taka konstrukcja pozwala na powolny, swobodny wypływ zgromadzonej cieczy dyskretnymi porcjami – kroplami, tworzącymi się pod stopką kapilary i regularnie odrywającymi się od niej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stalagnacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od stalagnat


Źródła:

Wiktionary

Stalagnat

wapienna forma naciekowa powstała w wyniku połączenia się stalaktytu ze stalagmitem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. mający kształt kolumny naciek jaskiniowy powstały z połączenia stalagmitu ze stalaktytem;


Stalagnat (kolumna naciekowa) – naciek jaskiniowy w formie kolumny, słupa, lejka itp., łączący strop jaskini krasowej z jej dnem. Powstaje on w efekcie równoczesnego rozwoju stalaktytu idącego od stropu i stalagmitu na dnie jaskini, który tworzy się z wytrącania węglanu wapnia z wody kapiącej z tego stalaktytu. Odpowiednio długi rozrost obu form leżących na jednej osi prowadzi do ich połączenia i wykształcenia stalagnatu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalagnatowy

przymiotnik od: stalagnat


Źródła:

SJP.pl

Stalak

stalowy stojak służący jako podpora stropu w kopalni


Źródła:

SJP.pl

Stalaktycik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od stalaktyt


Źródła:

Wiktionary

Stalaktyt

naciek krystaliczny w postaci sopla zwisającego ze stropu jaskini; sopleniec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. naciek jaskiniowy w kształcie sopla, zwisający ze stropu jaskini;


Stalaktyt, sopleniec, nawis (gr. σταλακτίτης od σταλάσσω 'kapać') – grawitacyjny naciek jaskiniowy mający najczęściej kształt wydłużonego, odwróconego stożka (sopla), narastającego od stropu jaskini krasowej ku jej spągowi.

Powstawanie stalaktytów

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalaktytowy

przymiotnik od: stalaktyt


Źródła:

SJP.pl

Stale

przysłówek

 (1.1) pot. bez przerwy, cały czas


Stale – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, w gminie Grębów.

W latach 1973–1976 w gminie Tarnobrzeg.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W miejscowości funkcjonuje rzymskokatolicka parafia św. Teresy z Avili należąca do dekanatu Tarnobrzeg.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Stalej

dawny stopień wyższy od przysłówka: stale (trwale)


Źródła:

SJP.pl

Stalewo

Stalewo (niem. Stall) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Markusy, na obszarze Żuław Elbląskich.

Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.


Źródła:

Wikipedia

Stalewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stalexport

1. dwa wieżowce w Katowicach, zaprojektowane pod koniec lat 70. XX wieku;
2. polskie przedsiębiorstwo



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stalica

żelazne okucie skrzynki w sieczkarni


Źródła:

SJP.pl

Stalin

nazwisko, np. Józef Stalin (Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili), 1878-1953 - działacz komunistyczny i dyktator Związku Radzieckiego, osobiście odpowiedzialny za zbrodnie popełnione przez reżim, który stworzył


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. polit. pseudonim Iosifa Wissarionowicza Dżugaszwiliego, radzieckiego polityka i przywódcy;


Józef Stalin (ros. Иосиф Сталин), właśc. Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili (ros. Ио́сиф Виссарио́нович Джугашви́ли, wym. [ɪˈosʲɪf vʲɪsərʲɪˈonəvʲɪt͡ɕ d͡ʐʐʊɡɐˈʂvʲilʲɪ] ( odsłuchaj); Ioseb Besarionis Dze Dżughaszwili, gruz. იოსებ ბესარიონის ძე ჯუღაშვილი; ps. Stalin, Koba, Soso, Iwanow, Wasiljew, Czyżykow, Besoszwili; ur. 6 grudnia?/18 grudnia 1878 w Gori, zm. 5 marca 1953 w Kuncewie (obecnie dzielnica Moskwy) – rewolucjonista bolszewicki, dyktator, polityk i zbrodniarz komunistyczny pochodzenia gruzińskiego. Był jednym z organizatorów zbrojnego przewrotu bolszewickiego, który przeszedł do historii jako „rewolucja październikowa”. Do 1922 był członkiem Rady Komisarzy Ludowych, pełnił w niej m.in. funkcję komisarza do spraw narodowościowych. W latach 1919–1953 był członkiem Biura Politycznego KC RKP(b), następnie WKP(b) i KPZR. Odpowiedzialny za śmierć milionów ludzi, uznawany za jednego z największych zbrodniarzy w historii ludzkości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalingrad

funkcjonująca w latach 1925-1961 nazwa Wołgogradu (miasto w Rosji)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. nazwa Wołgogradu w latach 1925-1961



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalingradczyk

mieszkaniec Stalingradu (obecnie - Wołgograd)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Stalingradu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalingradka

mieszkanka Stalingradu (obecnie - Wołgograd)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Stalingradu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalingradzki

związany ze Stalingradem (dawna nazwa (1925-61) rosyjskiego miasta Wołgograd)


przymiotnik

 (1.1) związany ze Stalingradem, dotyczący Stalingradu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalinista

zwolennik Stalina, stalinizmu lub członek stalinowskiego aparatu władzy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. zwolennik Józefa Stalina, stalinizmu lub członek stalinowskiego aparatu władzy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalinistka

stalinista; stalinówka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. zwolenniczka Józefa Stalina, stalinizmu lub członkini stalinowskiego aparatu władzy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalinizacja

wprowadzanie lub upowszechnianie stalinizmu w Związku Radzieckim i państwach pozostających pod jego wpływem politycznym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. polit. wprowadzanie stalinizmu


Stalinizacja – proces zapoczątkowany w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (od 1948 roku do 1956 roku) charakteryzujący się wpływem stalinizmu na kształtowanie stosunków społeczno-gospodarczych. W gospodarce przejawiał się kolektywizacją przemysłu i obszarów wiejskich oraz likwidacją prywatnych przedsiębiorstw handlowych, w kulturze – rozwojem kierunku artystycznego nazywanego socrealizem. W życiu publicznym odejściem od systemu wielopartyjnego na rzecz kierowniczej roli partii komunistycznej – Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W stosunkach społecznych był to okres nasilonej cenzury oraz wzmożonej działalności Urzędu Bezpieczeństwa PRL skutkującej dużą liczbą pokazowych procesów sądowych i egzekucji działaczy takich organizacji patriotycznych jak Armia Krajowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalinizm

1. okres rządów J. Stalina;
2. system ideologiczny autorstwa J. Stalina, oparty o założenie, że rewolucja komunistyczna może odnieść sukces także w jednym tylko państwie (przeciwieństwo trockizmu) oraz że rewolucja światowa nie nastąpi samoistnie, lecz musi zostać starannie przygotowana, w tym poprzez wykorzystanie konfliktów między mocarstwami imperialistycznymi


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. polit. ustrój, praktyka rządzenia panująca w ZSRR za czasów Józefa Stalina;


Stalinizm – ukształtowany w latach 30. XX wieku w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich pod dyktatorskimi rządami Józefa Stalina system poglądów ideologicznych i sposób kierowania partią oraz państwem komunistycznym i jego gospodarką. Sprowadzał się do rządów jednej partii za pomocą przymusu (terroru) i propagandy oraz centralnie sterowanej gospodarki planowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalinizować

wprowadzać i rozpowszechniać zasady stalinizmu


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) hist. polit. wprowadzać lub upowszechniać stalinizm


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalinogród

funkcjonująca w latach 1953-1956 nazwa Katowic


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. nazwa Katowic w latach 1953–1956


Katowice (niem. Kattowitz) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone we wschodniej części Górnego Śląska, na Wyżynie Śląskiej. Jest siedzibą władz województwa śląskiego i Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, a jednocześnie stanowi największe pod względem liczby ludności miasto konurbacji katowickiej i jedenaste największe w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalinogrodzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Stalinogrodu, związany ze Stalinogrodem


Źródła:

Wiktionary

Stalinowiec

zwolennik Stalina, stalinizmu lub członek stalinowskiego aparatu władzy; stalinista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. zob. stalinista.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalinówka

stalinowiec; stalinistka


Źródła:

SJP.pl

Stalinowski

stalinizm


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) hist. polit. należący do Józefa Stalina


Patrz:stalinizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalińsk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Nowokuźnieck, nazwa noszona przez miasto w latach 1932–61


Źródła:

Wiktionary

Staliować

zwęzić ubranie w talii; wytaliować


Źródła:

SJP.pl

Staliwo

stal gorszego gatunku


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stal w stanie ciekłym lub w postaci gotowych odlewów


Staliwo – wieloskładnikowy stop żelaza z węglem, niepoddany obróbce plastycznej.

W odmianach użytkowych zawartość węgla nie przekracza 1,5%, suma typowych domieszek również nie przekracza 1%. Właściwości mechaniczne staliwa są nieco niższe niż własności stali o takim samym składzie po obróbce plastycznej. Wynika to z charakterystycznych dla odlewów: gruboziarnistości i pustek międzykrystalicznych. Staliwo ma natomiast znacznie lepsze właściwości mechaniczne od żeliwa, w szczególności – jest plastycznie obrabialne, a odmiany o zawartości węgla poniżej 0,25% są również dobrze spawalne.Ze względu na skład chemiczny rozróżnia się staliwa:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalka

dawniej:
1. stalowy pręt do krzesania ognia;
2. przyrząd do ostrzenia noży, tasaków itp.;
3. zakończenie pióra, stalówka;
4. stalowa listewka do usztywniania spódnic, gorsetów itp.; brykla


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stalowy pręt do ostrzenia noży

 (1.2) przest. pot. stalówka

 (1.3) wędk. pot. stalowy przypon

 (1.4) daw. stalowa sprężyna w staniku, gorsecie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalker

[czytaj: stoker lub stalker] osoba uporczywie nagabująca, prześladująca kogoś, naruszająca prywatność innej osoby


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) krym. osoba prześladująca swoją ofiarę poprzez śledzenie jej i utrudnianie życia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalkerka

[czytaj: stokerka lub stalkerka] kobieta uporczywie nagabująca, prześladująca kogoś, naruszająca prywatność innej osoby


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) krym. kobieta dopuszczająca się stalkingu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalkerski

stalker [czytaj: stokerski lub stalkerski]


Źródła:

SJP.pl

Stalking

[czytaj: stoking lub stalking] uporczywe nagabywanie, naprzykrzanie się, prześladowanie innej osoby i naruszanie jej prywatności


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) socjol. krym. złośliwe i powtarzające się nagabywanie, naprzykrzanie się czy prześladowanie, zagrażające czyjemuś bezpieczeństwu;


Stalking – termin pochodzący z języka angielskiego, który oznacza „podchody” lub „skradanie się”. Pod koniec lat 80. XX wieku stalking zyskał dodatkowe negatywne znaczenie na skutek nowego zjawiska społecznego, jakim było obsesyjne podążanie fanów za gwiazdami filmowymi Hollywood. Obecnie stalking jest definiowany jako „złośliwe i powtarzające się nagabywanie, naprzykrzanie się czy prześladowanie zagrażające czyjemuś bezpieczeństwu”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalkingowy

[czytaj: stokingowy lub stalkingowy] związany z uporczywym nagabywaniem, prześladowaniem kogoś, naruszaniem prywatności innej osoby


Źródła:

SJP.pl

Stalkować

[czytaj: stokować lub stalkować] uporczywie nagabywać, naprzykrzać się, prześladować inną osobę i naruszać jej prywatność; nękać


Źródła:

SJP.pl

Stalla

drewniana lub kamienna ławka dla duchownych, bogato zdobiona, ustawiona w prezbiterium


Szwajcaria:

Osoby:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stalle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ławy usytuowane przy bocznych ścianach prezbiterium, często bogato dekorowane;


Stalle – drewniane lub kamienne ławki ustawione w prezbiterium przy bocznych ścianach. Często bardzo bogato zdobione rzeźbiarsko, malarsko lub intarsją, poprzedzielane na pojedyncze siedziska.

Miały zazwyczaj wysokie oparcia (zaplecki), często z baldachimem. Z przodu dostawione były obudowane klęczniki. Siedzenia w stallach mogły być podnoszone lub umocowane na stałe. W podnoszonych siedzeniach od spodu umieszczane były tzw. mizerykordie – wsporniki ułatwiające stanie podczas nabożeństw. Wejścia do stalli zamykane były dekoracyjnymi bramkami. W czasie szczególnie uroczystych nabożeństw zdobione były dekoracyjnymi tkaninami.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Stallone

[czytaj: staLON] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stalmach

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stalnica

porembica stalnica - gatunek pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych, występujący w Europie Środkowej


Źródła:

SJP.pl

Stalny

przymiotnik

 (1.1) daw. stalowy, wykonany ze stali


Źródła:

Wiktionary

Stalochłonny

zużywający dużo stali


Źródła:

SJP.pl

Staloryt

1. rodzaj techniki graficznej
2. rycina uzyskiwana tą techniką


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. technika graficzna należąca do druku wklęsłego polegająca na wykonaniu ryciny rylcem na płycie stalowej, pomalowaniu go farbą i odbiciu na papierze;

 (1.2) odbitka, rycina, która została wykonana techniką stalorytu (1.1)


Staloryt — technika graficzna należąca do druku wklęsłego — również nazwa ryciny wykonanej tej techniką. Polega na wykonaniu ryciny rylcem na płycie stalowej. Wymaga dużej precyzji od rytownika, ponieważ retusze i poprawki są prawie niemożliwe ze względu na twardość materiału. Po zakończeniu rytowania płyta jest dodatkowo hartowana.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalorytnictwo

sztuka wykonywania stalorytów


Źródła:

SJP.pl

Stalorytnik

specjalista w dziedzinie wykonywania stalorytów


Źródła:

SJP.pl

Staloskop

przyrząd do szybkiego badania składu chemicznego stali metodą analizy widmowej; stilometr


Źródła:

SJP.pl

Stalować

przestarzale: zlecać rzemieślnikowi wykonanie czegoś


Źródła:

SJP.pl

Stalóweczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: stalówka


Źródła:

Wiktionary

Stalowiec

zawodnik lub fan klubu Stal (np. Stal Mielec, Stal Gorzów)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. kibic klubu sportowego Stal Gorzów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalówka

1. cienka blaszka uformowana w kształcie ostrza, rozdwojonego na końcu, służąca do pisania;
2. potocznie: stalowa linka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) końcowa, robocza część pióra;

 (1.2) stalowa linka


Stalówka – ukształtowana w formie cienkiego ostrza, rozdwojonego na końcu, stalowa, bądź wykonana z innego materiału (np. złoto, tytan) cienka blacha, służąca do pisania piórem przy użyciu ciekłego atramentu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalówkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze stalówką, dotyczący stalówki


Źródła:

Wiktionary

Stalownia

zakład produkcyjny (fabryka) wytwarzający stal


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. hutn. dział huty zajmujący się wytapianiem stali


Stalownia – dział huty zajmujący się wytapianiem stali.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stalownictwo

dział hutnictwa obejmujący wytapianie stali


Źródła:

SJP.pl

Stalownik

osoba wytwarzająca stal


Stalownik – opuszczony szpital znajdujący się na obrzeżach Bielska-Białej w dzielnicy Mikuszowice. Nazwa Stalownik wywodzi się od dawnego resortu hutnictwa, który był pierwszym właścicielem obiektu.

Został wybudowany w latach 60 XX wieku na zboczu Łysej Góry. Został otwarty w listopadzie 1967 jako sanatorium specjalizujące się w leczeniu płuc u osób dorosłych między innymi gruźlicę. Obiekt dysponował m.in. 320 miejscami głównie w 3 osobowych pokojach, 2 salami operacyjnymi, kawiarnią, salą kinowo-widowiskową. W 1982 został przekształcony w Specjalistyczny Szpital Miejski. Sprawował on swoją funkcję do 2001, w którym jego role przejął nowo wybudowany szpital wojewódzki „Pod Szyndzielnią”. Budynek Stalownika był już przestarzały i położony na pograniczach miasta na stosunkowo trudno dostępnym zboczu góry, co utrudniało dojazd karetkom i innym służbom.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stalowobłękitny

błękitny o stalowym (szaroniebieskim) odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Stalowoczarny

czarny o stalowym (szaroniebieskim) odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Stalowogranatowy

granatowy o stalowym (szaroniebieskim) odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Stalowoniebieski

niebieski o stalowym (szaroniebieskim) odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor niebieski o odcieniu stalowym, szarym i połyskliwym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalowosrebrny

srebrny o stalowym (szaroniebieskim) odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Stalowoszary

szary o stalowym (szaroniebieskim) odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Stalowowolanin

mieszkaniec Stalowej Woli (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Stalowej Woli

 (1.2) osoba pochodząca ze Stalowej Woli, urodzona w Stalowej Woli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalowowolanka

mieszkanka Stalowej Woli (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Stalowej Woli

 (1.2) kobieta pochodząca ze Stalowej Woli, urodzona w Stalowej Woli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalowowolski

przymiotnik od: Stalowa Wola


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Stalowej Woli, związany ze Stalową Wolą, pochodzący ze Stalowej Woli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalowy

1. wykonany ze stali;
2. mający kolor stali, szaroniebieski;
3. przenośnie:
a) bardzo silny, twardy;
b) silny psychicznie, nieugięty, niezłomny; świadczący o takich cechach


przymiotnik

 (1.1) związany ze stalą, dotyczący stali

 (1.2) wykonany ze stali

 (1.3) książk. mający kolor stali

 (1.4) przen. twardy, mocny, silny fizycznie

 (1.5) przen. silny, odporny psychicznie; także. będący wyrazem mocnego charakteru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalszy

stopień wyższy od przymiotnika: stały


Źródła:

SJP.pl

Staluga

dawniej: sztaluga; stojak z ruchomymi uchwytami, służącymi malarzowi do umieszczania malowanego obrazu na odpowiedniej wysokości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. sztaluga, sztalugi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stalugwa

gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; brodziec samotny, samotnik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. samotnik, brodziec samotny


Samotnik, brodziec samotny, stalugwa (Tringa ochropus) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie wyróżnia się podgatunków. Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stambulczyk

mieszkaniec Stambułu; stambułczyk


Źródła:

SJP.pl

Stambulski

Stambuł (miasto w Turcji); istambulski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Stambułu, związany ze Stambułem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stambuł

(w starożytności Bizancjum, 324-1453 Konstantynopol, 1453-1930 nazwy Konstantynopol i Stambuł używane zamiennie) największe miasto w Turcji; rzadziej: Istambuł


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. największe miasto Turcji, leżące nad Bosforem, na dwóch kontynentach;


Stambuł (tur. İstanbul, dawniej Konstantynopol, Carogród) – największe i najludniejsze miasto w Turcji oraz jej centrum kulturalne, handlowe i finansowe. Rozciąga się po obu stronach cieśniny morskiej Bosfor, od północnego wybrzeża Morza Marmara do południowego wybrzeża Morza Czarnego. Położenie miejscowości zarówno w europejskiej Tracji, jak i azjatyckiej Bitynii sprawia, że jest ona jedyną metropolią świata znajdującą się na dwóch kontynentach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stambułczyk

mieszkaniec Stambułu; stambulczyk


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Stambułu; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stambułka

1. fajka turecka;
2. mieszkanka Stambułu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Stambułu; kobieta z tego miasta

 (1.2) daw. fajka turecka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stamina

środowiskowo: wytrzymałość jakiegoś urządzenia


Stamina – szósty album studyjny polskiego rapera Gedza. Wydawnictwo ukazało się 19 listopada 2020 za pośrednictwem wytwórni muzycznej NNJL w dystrybucji Universal Music Polska.

Album jest utrzymany w stylu muzyki hip-hop. Składa się z wersji standardowej (1 CD).

Płyta dotarła do 5. miejsca polskiej listy sprzedaży – OLiS. Wydawnictwo uzyskało status złotej płyty, przekraczając liczbę 15 tysięcy sprzedanych kopii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stamirowice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Stampila

pieczątka (stempel) imienna, firmowa


Źródła:

SJP.pl

Stamppot

[czytaj: stampot] ziemniaki utłuczone wraz z warzywami


Stamppot (niderl. stampen „tłuc, ubijać” i pot „garnek”) – ziemniaki utłuczone razem z warzywami.

Prosta i pożywna potrawa charakterystyczna dla tradycyjnej kuchni holenderskiej, łatwa do przygotowania w dużej ilości. Podstawowym składnikiem są ugotowane i utłuczone ziemniaki. Do jej przygotowania nadają się ziemniaki, które rozpadają się podczas gotowania, tzw. kruimig. Tym niemniej stamppot nie jest odpowiednikiem ziemniaczanego purée – ugotowane ziemniaki i warzywa rozgniata się za pomocą metalowego tłuczka na niejednorodną masę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stamtąd

z tamtego miejsca


zaimek

 (1.1) z tamtego miejsca, z tamtej lokalizacji, z miejsca oddalonego od nas


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stan

1. całokształt okoliczności, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje; sytuacja, pozycja, położenie;
2. poziom, ilość czegoś; liczba;
3. czyjeś usposobienie, czyjś nastrój;
4. jednostka administracyjna i terytorialna w niektórych państwach federalnych;
5. wcięcie w pasie; talia, pas, kibić;
6. część tułowia od ramion do talii;
7. część sukni lub innego okrycia wierzchniego od ramion do pasa lub w okolicach talii;
8. jedna z warstw społecznych, na jakie dzieliło się społeczeństwo w państwach europejskich od XIII do XVIII wieku;
9. przynależność do takiej warstwy wynikająca z pochodzenia lub zawodu;
10. przestarzałe: zajęcie wykonywane przez kogoś; zawód, stanowisko;
11. archaicznie: państwo, kraj wraz z rządem;
12. archaicznie: rząd, rządzenie, polityka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sytuacja, stopień czegoś, poziom sprawności w danej chwili; nastrój

 (1.2) ilość, wielkość czegoś

 (1.3) adm. odrębna jednostka administracyjna niektórych państw federacyjnych;

 (1.4) hist. socjol. grupa społeczna w okresie od średniowiecza do XVIII w.;

 (1.5) część ubrania kobiety na wysokości talii

 (1.6) daw. państwo

 (1.7) stpol. zapewnienie utrzymania wojsku

 (1.8) daw. namiot


Stany naukowe:

Nauki ścisłe

Nauki humanistyczne

Stany prawne:

Stany polityczno-społeczne:

Stan w muzyce:

Stan w języku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanąć

1. przybrać pozycję wyprostowaną, pionową;
2. zatrzymać się w ruchu; przestać funkcjonować;
3. znaleźć się w określonym stanie, sytuacji;
4. stawić się osobiście; zgłosić się;
5. dawniej: zatrzymać się na pobyt w danym miejscu; zamieszkać


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. stawać)

 (1.1) o człowieku, zwierzętach: powstać, dźwignąć się na nogi

 (1.2) o przedmiotach, samochodach: zostać postawionym, umieszczonym gdzieś

 (1.3) o budowlach: zostać zbudowanym gdzieś

 (1.4) o przedmiotach: zostać ustawionym w pozycji pionowej

 (1.5) zatrzymać się, przestać się poruszać, przestać działać

 (1.6) stężeć, zakrzepnąć

 (1.7) zgłosić się gdzieś na polecenie, rozkaz

 (1.8) pojawić się, znaleźć się gdzieś

 (1.9) trafić na wyzwanie

 (1.10) pot. o członku męskim: być w erekcji

 (1.11) pot. o włosach, wąsach, brwiach: nastroszyć się, najeżyć

 (1.12) pot. zostać ogłoszonym, uchwalonym, podjętym; dojść do skutku, wejść w życie

 (1.13) daw. nieos. wystarczyć

 (1.14) daw. zatrzymać się, zamieszkać w jakimś miejscu na jakiś czas

 (1.15) daw. przybyć dokądś po długiej podróży, wędrówce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanaszek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanca

w poezji prowansalskiej nazwa utworu poetyckiego o wyrazistej i zamkniętej budowie, złożonego z kilku lub kilkunastu wersów; stanza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. strofa ośmiowierszowa

 (1.2) liter. utwór poetycki składający się ze strof ośmiowierszowych


Stanca – wieś w Rumunii, w okręgu Braiła, w gminie Stăncuța. W 2011 roku liczyła 327 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stancelewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stancja

1. mieszkanie, często wraz z utrzymaniem, odnajmowane uczniom lub studentom;
2. dawniej: pokój, sypialnia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanie wynajmowane uczniom lub studentom

 (1.2) daw. pokój oferowany gościom


Stancja (wł. stanza, czyt. stanca – pokój, izba) – określenie mieszkania, pokoju lub izb wynajmowanych poza miejscem stałego zamieszkania, głównie na czas nauki (głównie szkoły średniej i studiów). Ceny najmu mieszkania na ten cel, podobnie jak ceny innych mieszkań, uzależnione są od miejscowości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanclik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stańco

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stańcować

stańczyć; potocznie:
1. zużyć długim lub intensywnym tańcem;
2. stańcować się - zaspokoić chęć tańczenia poprzez długie, intensywne tańce; wytańcować się, wytańczyć się, natańczyć się, natańcować się, otańczyć się, otańcować się


Źródła:

SJP.pl

Stancyjka

zdrobnienie od: stancja


Źródła:

SJP.pl

Stańczak

nazwisko


Stańczak – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 7 115 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stańczony

taki, który się stańczył (natańczył)


Źródła:

SJP.pl

Stańczyć

stańcować;
1. zużyć długim lub intensywnym tańcem;
2. stańczyć się - zaspokoić chęć tańczenia poprzez długie, intensywne tańce; wytańcować się, wytańczyć się, natańczyć się, natańcować się, otańczyć się, otańcować się


Źródła:

SJP.pl

Stańczyk

członek stronnictwa konserwatywnego działającego w Galicji po upadku powstania styczniowego


Stańczyk (właściwie Stanisław Wysota z Sułkowa, błazen; ur. ok. 1480, zm. między 1556 a 1562) – błazen nadworny Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta, znany z ostrego dowcipu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stańczykowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stańczyka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Stańczykowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stańczyka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Stand

[czytaj: stend]
1. stanowisko dla zawodników w zawodach strzeleckich;
2. trybuna dla widzów wyścigów konnych;
3. stoisko, na którym są rozłożone eksponaty wystawowe;
4. stojak na ulotki reklamowe


Stand – wieś w Anglii, w hrabstwie Wielki Manchester. Leży 11 km na północny zachód od centrum miasta Manchester.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stand-By

[czytaj: stand baj] standby;
1. tryb czuwania niektórych urządzeń po wyłączeniu;
2. akredytywa stand-by - zobowiązanie banku otwierającego do zapłacenia na pierwsze żądanie beneficjenta kwoty akredytywy w przypadku niewywiązania się zleceniodawcy ze swoich zobowiązań


Źródła:

SJP.pl

Stand-Up

[czytaj: stend ap]
1. komediowy występ w postaci monologu przed publicznością;
2. komentarz reportera telewizyjnego wygłaszany na stojąco przed kamerą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) teatr. komediowy występ sceniczny w formie monologu;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stand-Uper

[czytaj: stendAper] komik wygłaszający monolog przed publicznością; standuper, stand uper, stendaper, stand-upowiec, standupowiec, stand upowiec, stendapowiec


Źródła:

SJP.pl

Stand-Uperka

[czytaj: stendaPERka] komiczka wygłaszająca monolog przed publicznością; standuperka, stand uperka, stendaperka


Źródła:

SJP.pl

Stand-Upowiec

[czytaj: stendaPOwiec] komik wygłaszający monolog przed publicznością; stand-uper, standuper, stendaper, stand uper, standupowiec, stand upowiec, stendapowiec


Źródła:

SJP.pl

Stand-Upowy

przymiotnik

 (1.1) związany ze stand-upem, dotyczący stand-upu


Źródła:

Wiktionary

Standard

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) powszechne kryterium określające poziom usług lub towarów spełniających podstawowe wymagania;

 (1.2) podstawowa wersja produktu

 (1.3) muz. w jazzie popularny temat muzyczny będący podstawą improwizacji;

 (1.4) jęz. standard literacki, język standardowy;

 (1.5) środ. tańce standardowe


Standard – wspólnie ustalone kryterium, które określa powszechne, zwykle najbardziej pożądane cechy czegoś, np. wytwarzanego przedmiotu (np. standardem jest, że każdy współcześnie wytwarzany telewizor wyświetla kolory) czy ludzkiego zachowania (norma kulturowa). Standard to czasem także podstawowa, najprostsza wersja produktu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Standardowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest standardowe; cecha tych, którzy są standardowi


Źródła:

Wiktionary

Standardowy

typowy, zgodny z normą


przymiotnik

 (1.1) typowy, przeciętny, mało oryginalny

 (1.2) zgodny z określonym standardem, normą itp.

 (1.3) jęz. mieszczący się w normach mowy ogólnonarodowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Standardzik

zdrobnienie od: standard


Źródła:

SJP.pl

Standartowy

dawniej, dziś niepoprawnie: standardowy


Źródła:

SJP.pl

Standaryzacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) proces wprowadzania jednakowych norm w danej dziedzinie (najczęściej w przemyśle)



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Standaryzacyjny

przymiotnik od: standaryzacja


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z standaryzacją, dotyczący standaryzacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Standby

[czytaj: standbaj] stand-by;
1. tryb czuwania niektórych urządzeń po wyłączeniu;
2. akredytywa standby - zobowiązanie banku otwierającego do zapłacenia na pierwsze żądanie beneficjenta kwoty akredytywy w przypadku niewywiązania się zleceniodawcy ze swoich zobowiązań


Źródła:

SJP.pl

Standuper

[czytaj: stendAper] komik wygłaszający monolog przed publicznością; stand-uper, stand uper, stendaper, stand-upowiec, standupowiec, stand upowiec, stendapowiec


Źródła:

SJP.pl

Standuperka

[czytaj: stendaPERka] komiczka wygłaszająca monolog przed publicznością; stand-uperka, stand uperka, stendaperka


Źródła:

SJP.pl

Standupowiec

[czytaj: stendaPOwiec] komik wygłaszający monolog przed publicznością; stand-uper, standuper, stendaper, stand uper, stand-upowiec, stand upowiec, stendapowiec


Źródła:

SJP.pl

Standupowy

przymiotnik

 (1.1) zob. stand-upowy.


Źródła:

Wiktionary

Stanecki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanek

nazwisko


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowa

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanford

miasto w USA


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stangrecki

stangret


Patrz:stangret

Źródła:

SJP.pl

Stangret

woźnica, furman, foryś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) prywatny woźnica powożący końmi


Stangret (z niem. Stangenreiter) – zwany również Forszpan – dawniej powożący końmi w bryczce lub karecie, będący w służbie u właściciela pojazdu, którym był np. dziedzic.

Do prawidłowego powożenia zaprzęgiem wielokonnym stangret potrzebował pomocnika zwanego forysiem. W przeciwieństwie do furmana czy woźnicy, często powoził ubrany w liberię.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stangretka

stangret


Patrz:stangret

Źródła:

SJP.pl

Stanhopea

nadrzewna roślina z rodziny storczykowatych


Stanhopea – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje 77 gatunków. Rośliny występują w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej w takich krajach jak: Belize, Boliwia, Brazylia, Kolumbia, Kostaryka, Ekwador, Salwador, Gujana Francuska, Gwatemala, Gujana, Honduras, Meksyk, Nikaragua, Panama, Peru, Surinam, Trynidad i Tobago, Wenezuela.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staniaszek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staniątki

Staniątki – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Niepołomice, 22 km od Krakowa i 5 km na południowy zachód od Niepołomic, w sąsiedztwie Puszczy Niepołomickiej.

Wieś duchowna, własność Opactwa Benedyktynek w Staniątkach położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego.
Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa w powiecie bocheńskim. 1 października 1931 do Staniątek włączono zniesione gminy Chrość i Podborze.


Źródła:

Wikipedia

Staniały

stać się tańszym


Źródła:

SJP.pl

Stanibor

imię męskie


Stanibor – staropolskie imię męskie, złożone z członu Stani- ("stać, stać się, stanąć") oraz członu -bor ("walczyć, zmagać się"). Mogło oznaczać "ten, który zostanie sławnym wojownikiem".

Stanibor imieniny obchodzi 15 maja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staniborostwo

Stanibor z żoną; Staniborowie


Źródła:

SJP.pl

Staniborowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Staniborowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stanibora lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Stanica

1. schronisko przy szlaku wodnym;
2. kaukaskie osiedle wiejskie;
3. rosyjska jednostka administracyjna;
4. dawniej: pograniczna strażnica wojskowa;
5. dawniej: obronna osada kozacka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. wojskowa strażnica graniczna

 (1.2) wiejska osada kozacka

 (1.3) schronisko turystyczne przy szlaku wodnym

 (1.4) harc. letnie obozowisko harcerskie


Miejscowości w Polsce
Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanicowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z stanicą, dotyczący stanicy


Źródła:

Wiktionary

Staniczek

zdrobnienie od: stanik


Źródła:

SJP.pl

Stanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stać.

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. przysz. czasownika stanąć


Suplement


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Staniec

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stanąć.


Źródła:

Wiktionary

Stanięcino

Stanięcino (kaszb. Staniãcëno lub Staniszëno, niem. Stantin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Staniek

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staniewicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staniewski

nazwisko


Staniewski (forma żeńska: Staniewska, liczba mnoga: Staniewscy) – nazwisko używane m.in. w Polsce.

Na początku lat 90. XX wieku nosiło je w Polsce 1797 pełnoletnich osób. Najwięcej w dawnym woj. poznańskim (213 osób), kieleckim (204 osoby), radomskim (196 osób) i łódzkim (193 osoby).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanik

1. część damskiej bielizny;
2. część stroju ludowego kobiet; kaftan bez rękawów;
3. górna część sukni; gorset


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Stanisław



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanikowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanikowy

stanik


Patrz:stanik

Źródła:

SJP.pl

Stanimir

imię męskie


Stanimir – staropolskie imię męskie, złożone z członu Stani- ("stać, stać się, stanąć") oraz członu -mir ("pokój, spokój, dobro"). Mogło oznaczać "niech się stanie pokój" albo "ten, który ustanawia pokój".

Stanimir imieniny obchodzi 7 maja i 2 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanimira

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Stanimirostwo

Stanimir z żoną; Stanimirowie


Źródła:

SJP.pl

Stanimirowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Stanimirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stanimira lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Stanin

jednostka miary stosowana do porównywania wyników w różnych kategoriach danego egzaminu



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staninowy

stanin


Patrz:stanin

Źródła:

SJP.pl

Staniński

przymiotnik od: Stanin


Źródła:

SJP.pl

Staniol

cienka, miękka blaszka imitująca złoto, używana głównie do pakowania artykułów spożywczych; cynfolia; pozłotka; pozłotko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) cienki, cynowy arkusz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staniolowy

staniol; cynfoliowy


Źródła:

SJP.pl

Stanislador

złota moneta bita za czasów Stanisława Augusta; suweren


Stanislasdor (stanislador, stanislaus d'or) – złota moneta trzydukatowa okresu panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego o masie 12,3449 grama, próby 833, średnicy 29 mm, bita tylko w 1794 r. w nakładzie 5256 szt. Istnieją też półstanislasdory – złote monety 1½-dukatowe tej samej próby, o masie 6,1724 grama i średnicy 22,3 mm, wybite w nakładzie 8114 szt. również tylko w 1794 r.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanisz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staniszewice

Staniszewice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Chynów.

W skład sołectwa Staniszewice wchodzą także wsie Grabina i Kozłów.

Wieś szlachecka Stanisewice Thobiae położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego.


Źródła:

Wikipedia

Staniszewo

nazwa kilku wsi w Polsce


Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staniszewski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staniszkis

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanisław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Stanisława


Stanisław – męskie imię pochodzenia słowiańskiego, złożone z członów stani- („stać, stać się, stanąć”) oraz -sław („sława”). Oznacza tego, który „stanie się sławnym”. Do końca XV wieku imię to zanotowano u około 1500 osób, a więc należało ono do najpopularniejszych w Polsce obok Więcesława i Sędziwuja.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanisława

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: Stanisław


Stanisława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Stani- („stać, stać się, stanąć”) oraz członu -sława („sława”). Wywodzi się od słów oznaczających „stań się sławną”. Męskie odpowiedniki: Stanisław, Stasław, Tasław. W źródłach polskich poświadczone od XIII wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanisławczyk

nazwisko


Stanisławczyk – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl. Leży nad rzeką Wiar.

Stanisławczyk uzyskał lokację miejską przed 1717 rokiem, zdegradowany w 1785 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanisławek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanisławice

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 7, w tym 5 podstawowych

Źródła:

Wikipedia

Stanisławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stanisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Stanisławostwo

Stanisław z żoną; Stanisławowie


Źródła:

SJP.pl

Stanisławów

1. nazwa wielu miejscowości i ich części w Polsce;
2. dawniej: Iwano-Frankiwsk (miasto na Ukrainie); Iwano-Frankowsk


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu dzielnic, wsi, osad i przysiółków w Polsce;

 (1.2) hist. geogr. Iwano-Frankiwsk na Ukrainie;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lm. od: Stanisław


Iwano-Frankiwsk (ukr. Івано-Франківськ, Iwano-Frankiwśk), Stanisławów – miasto w zachodniej części Ukrainy, na przedgórzu Karpat, stolica obwodu iwanofrankiwskiego i siedziba rejonu iwanofrankiwskiego. 1 stycznia 2022 roku liczyło 238 196 mieszkańców, dla porównania spis powszechny w 2024 zanotował ich 227 827.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanisławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Stanisławówka

wieś w Polsce


Miejscowości i ich części w Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanisławowo

Miejscowości w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Stanisławowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stanisława lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do Stanisława


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stanisława lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Stanisława


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanisławski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stankiewicz

nazwisko


Nazwisko polsko-litewsko-białoruskie, ros. i ukr. Станкевич, lit. Stankevičius, biał. Станкевіч.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanko

1. słowiańskie imię męskie;
2. nazwisko, m.in. Jan Stanko (1430-1493) - polski lekarz (nadworny lekarz króla Kazimierza Jagiellończyka), przyrodnik, autor wielojęzycznego słownika lekarskiego


Źródła:

SJP.pl

Stankowice

Stankowice (do 1945 niem. Rengersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Leśna.


Źródła:

Wikipedia

Stankowo

5 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Stankowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stankuny

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim;


Stankuny – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Wiżajny.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Stanlejczyk

[czytaj: stenlejczyk] mieszkaniec Stanley (stolicy Falklandów)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Stanley


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanlejka

[czytaj: stenlejka] mieszkanka Stanley (stolicy Falklandów)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Stanley


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanlejski

[czytaj: stenlejski] przymiotnik od: Stanley (stolica Falklandów)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Stanley, dotyczący Stanley (stolicy Falklandów)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanley

[czytaj: stanli] stolica Falklandów


rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Falklandów;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stannin

kruchy, stalowoszary minerał, siarczek miedzi, żelaza i cyny


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanny

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanol

związek chemiczny obniżający poziom lipoprotein we krwi, a w konsekwencji redukujący poziom cholesterolu


Stanole – grupa różnorodnych związków chemicznych, mających właściwość redukcji poziomu lipoprotein o niskiej gęstości LDL we krwi. Są syntetyzowane ze steroli roślinnych. Występują także w stanie naturalnym w owocach, orzechach, zbożach i olejach roślinnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanomin

Stanomin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Dąbrowa Biskupia.


Źródła:

Wikipedia

Stanomino

Stanomino (do 1945 r. niem. Standemin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 701 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Laski, jest największą w gminie.


Źródła:

Wikipedia

Stanosz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stanowczo

przysłówek

 (1.1) w sposób stanowczy, zdecydowanie


Źródła:

Wiktionary

Stanowczość

cecha osób niewahających się, działających zdecydowanie; imperatywność, kategoryczność, bezwzględność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co stanowcze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanowczy

1. taki, który potrafi podjąć nieodwołalną decyzję, który się nie waha; zdecydowany, kategoryczny;
2. taki, który nie znosi sprzeciwu; bezwzględny, zdecydowany, kategoryczny;
3. taki, który ostatecznie o czymś decyduje, rozstrzyga coś, np. stanowcza walka, bitwa; rozstrzygający, decydujący


przymiotnik

 (1.1) taki, który potrafi podjąć kategoryczną decyzję, pozbawiony wahań i wątpliwości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanowić

1. być czymś, składać się na coś; opiewać, równać się, wynosić;
2. być czymś, co rozstrzyga o czymś, od czego coś zależy, np.: Coś stanowi o powodzeniu jakiejś misji.; rozstrzygać, decydować, przesądzać;
3. decydować o czymś, ustanawiać coś; postanawiać, ustalać, rozstrzygać;
4. w zootechnice: dopuszczać samca zwierząt gospodarczych do samicy w celu kopulacji;
5. w gwarze łowieckiej, o psach myśliwskich: zatrzymywać uciekające zwierzę szczekaniem, by umożliwić myśliwemu oddanie strzału


czasownik

 (1.1) składać się na coś, tworzyć coś

 (1.2) być zasadniczym powodem, czynnikiem decydującym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stanowice

5 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Stanowienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stanowić.


Legislacja (fr. législation z łac. legis latio, legis lationis wniosek do prawa od łac. lex, legis prawo + latio przyniesienie) – ustawodawstwo, forma stanowienia prawa, w którym organy państwowe i samorządowe tworzą akty prawne powszechnie obowiązujące na danym terenie. Legislacja utożsamiana jest z kompetencjami parlamentu związanymi z uchwalaniem ustaw.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Stanowisko

1. miejsce wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju; miejsce występowania zwierząt lub roślin;
2. punkt widzenia; pogląd;
3. stałe zajęcie; posada; etat;
4. czyjaś pozycja w środowisku;
5. pozycja usytuowania oddziału podczas walki;
6. umocnione, ufortyfikowane miejsce, zajmowane przez wojsko


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pozycja w hierarchii zawodowej

 (1.2) punkt widzenia, sposób rozumienia czegoś

 (1.3) miejsce wykonywania czynności, miejsce postoju, pobytu

 (1.4) gw-pl|Mazury, Warmia. regulator pługa


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 3, w tym 1 podstawowa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanowiskowy

stanowisko


Patrz:stanowisko

Źródła:

SJP.pl

Stanówka

1. zapładnianie klaczy przez ogiera;
2. urządzenie ułatwiające zapładnianie klaczy przez ogiera;
3. okres, w trakcie którego zapładniane są samice owiec


Stanówka – struga, lewy dopływ Bystrzycy o długości 15,89 km.

Źródła strugi znajdują się na podmokłych łąkach we wsi Jeziory. Z Jezior kieruje się w stronę Gołąbek oraz Dminina, którą to miejscowość oddziela od wsi Rzymy-Rzymki. Następnie rozgranicza Skrzyszew od wsi Kępki i Żyłki, wpływa na teren Skrzyszewa i przez Stok dociera do Ulana, po czym wpada Bystrzycy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanowski

nazwisko


Stanowski (żeński: Stanowska, l. mn. Stanowscy) – polskie nazwisko.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stanowy

przymiotnik od: stan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) adm. związany ze stanem

 (1.2) związany ze stanem w sensie społecznym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stańsk

Stańsk (niem. Stenzig) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Górzyca.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

W miejscowości działało państwowe gospodarstwo rolne – Folwark w Stańsku należący do Zakładu Rolnego w Żabicach wchodzącego w skład Lubuskiego Kombinatu Rolnego w Rzepinie.

Stańsk położony jest na drodze lokalnej Czarnów – Ośno Lubuskie.


Źródła:

Wikipedia

Stansted

Zobacz też


Źródła:

Wikipedia

Stanulewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stany

1. całokształt okoliczności, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje; sytuacja, pozycja, położenie;
2. poziom, ilość czegoś; liczba;
3. czyjeś usposobienie, czyjś nastrój;
4. jednostka administracyjna i terytorialna w niektórych państwach federalnych;
5. wcięcie w pasie; talia, pas, kibić;
6. część tułowia od ramion do talii;
7. część sukni lub innego okrycia wierzchniego od ramion do pasa lub w okolicach talii;
8. jedna z warstw społecznych, na jakie dzieliło się społeczeństwo w państwach europejskich od XIII do XVIII wieku;
9. przynależność do takiej warstwy wynikająca z pochodzenia lub zawodu;
10. przestarzałe: zajęcie wykonywane przez kogoś; zawód, stanowisko;
11. archaicznie: państwo, kraj wraz z rządem;
12. archaicznie: rząd, rządzenie, polityka


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) pot. geogr. Stany Zjednoczone Ameryki



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stanza

[czytaj: stanca] w poezji prowansalskiej nazwa utworu poetyckiego o wyrazistej i zamkniętej budowie, złożonego z kilku lub kilkunastu wersów; stanca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. strofa ośmiowierszowa

 (1.2) liter. utwór poetycki składający się ze strof ośmiowierszowych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stąpać

stawiać kroki, kroczyć


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) stawiać kroki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stąpanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stąpać.


Źródła:

Wiktionary

Stapel

rampa betonowa, służąca do budowy i wodowania statków


Geografia

Francja

Niderlandzka nazwa miejscowości:

Niemcy


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stapelia

bylina z rodziny toinowatych, o pięcioramiennych kwiatach wydzielających zapach padliny; zamszyca, brudnota


Stapelia (Stapelia L.) – rodzaj roślin należący do rodziny toinowatych, liczący około 39 gatunków pochodzących z południowej Afryki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stapianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stapiać.


Źródła:

Wiktionary

Stąpić

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. stąpać)

 (1.1) przest. wejść, wstąpić gdzie, przybyć dokąd, zrobić gdzie pierwszy krok

 (1.2) przest. postawić nogę, stopę idąc; zrobić krok


Źródła:

Wiktionary

Stapler

chirurgiczny przyrząd do zszywania lub zamykania ran za pomocą zszywek


Szew mechaniczny (ang. stapling) – półautomatyczny sposób zespolenia tkanek w chirurgii za pomocą specjalnych zszywek (klamry), które zazwyczaj zamykają się w kształcie litery B.

Zszywki są zakładane za pomocą urządzeń nazywanych staplerami, które w szczękach aparatu chwytają dwie warstwy tkanek i zbliżają je do siebie. Zszywki po przejściu przez tkanki wyginają się na kowadełku o kształcie dostosowanym do typu staplera. Niektóre staplery posiadają odpowiednio ukształtowany nóż, który odcina niepotrzebne tkanki. Umożliwiają one szybkie zamknięcie światła „na głucho” operowanego narządu i usunięcie jego fragmentu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stąpnąć

postawić krok


Źródła:

SJP.pl

Stąpnięcie

postawić krok


Źródła:

SJP.pl

Stąpor

rzadko: podłużny tłuczek do kruszenia, miażdżenia różnych substancji lub materiałów albo do wbijania czegoś w podłoże; stępor


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. stępor.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stąporek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stąporków

miasto w Polsce


Stąporków – miasto w woj. świętokrzyskim, w powiecie koneckim, siedziba władz miejsko-wiejskiej gminy Stąporków. Miejscowość leży nad rzeką Czarną Konecką i jej dopływem Młynówką.

Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1967 roku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego. Według danych z 2021 roku Stąporków liczył 5274 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stąporkowianin

mieszkaniec Stąporkowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Stąporkowianka

mieszkanka Stąporkowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Stąporkowski

przymiotnik od: Stąporków


Źródła:

SJP.pl

Star

ciężarówka marki Star


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mot. samochód marki Star


Przedsiębiorstwa:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stara

potocznie:
1. żona;
2. matka;
3. szefowa;
4. stara kobieta;
5. dobra znajoma


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. stara kobieta

 (1.2) pot. matka

 (1.3) pot. przełożona, szefowa

 (1.4) pot. małżonka

wykrzyknik

 (2.1) pot. zwracając się do dobrej znajomej

forma przymiotnika.

 (3.1) ż. lp. od: stary

forma rzeczownika.

 (4.1) D. i B. lp. od: star


Stara – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Aleksandrów.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

W okolicy miejscowości znajduje się wzniesienie o nazwie Diabla Góra.

14 stycznia 1944 oddział żandarmerii niemieckiej pod dowództwem Alberta Schustera dokonał egzekucji na mieszkańcach wsi. Zamordowano 7 osób.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Rozalii w Dąbrówce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starać

starać się:
1. dążyć do uzyskania, załatwienia czegoś; ubiegać się;
2. próbować zrobić coś jak najlepiej


Źródła:

SJP.pl

Starachowice

miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Starachowice (w latach 1939–1949 Starachowice-Wierzbnik) – miasto w województwie świętokrzyskim, siedziba powiatu starachowickiego.

Miasto położone jest na pograniczu Gór Świętokrzyskich i Przedgórza Iłżeckiego. Leży w dolinie rzeki Kamiennej i jest otoczone rozległymi lasami – pozostałością Puszczy Świętokrzyskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starachowicki

przymiotnik od: Starachowice


przymiotnik

 (1.1) związany ze Starachowicami, dotyczący Starachowic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starachowiczanin

mieszkaniec Starachowic


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Starachowic

 (1.2) osoba pochodząca z Starachowic, urodzona w Starachowicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starachowiczanka

mieszkanka Starachowic


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Starachowic

 (1.2) kobieta pochodząca z Starachowic, urodzona w Starachowicach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starający

starać się:
1. dążyć do uzyskania, załatwienia czegoś; ubiegać się;
2. próbować zrobić coś jak najlepiej


Źródła:

SJP.pl

Starak

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starani

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zmartwienie


Źródła:

Wiktionary

Staranie

starać się:
1. dążyć do uzyskania, załatwienia czegoś; ubiegać się;
2. próbować zrobić coś jak najlepiej


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) działanie w kierunku realizacji pewnego zamiaru, pragnienia

 (1.2) przest. troskliwa opieka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starannie

przysłówek

 (1.1) w sposób staranny, dokładny, schludny; z dbałością o szczegóły


Źródła:

Wiktionary

Staranniej

stopień wyższy od przysłówka: starannie


Źródła:

SJP.pl

Staranniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: staranny


Źródła:

SJP.pl

Staranność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha bycia starannym


Źródła:

Wiktionary

Staranny

przymiotnik

 (1.1) taki, który wykonano ze starannością, pietyzmem, dokładnie

 (1.2) (o osobie) zajmujący się czymś sumiennie


Źródła:

Wiktionary

Stararchitekt

architekt nominowany do Nagrody Pritzkera lub jej laureat


Źródła:

SJP.pl

Starasować

utworzyć tarasy na stoku góry lub pagórka


Źródła:

SJP.pl

Starasowywać

tworzyć tarasy na stokach góry, pagórka


Źródła:

SJP.pl

Staraszek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziadek


Źródła:

Wiktionary

Starawy

potocznie:
1. niemłody, niezupełnie stary; podstarzały;
2. o jedzeniu: trochę nieświeży, czerstwy;
3. nieco stary, niezbyt nowy, np. starawy dom


Źródła:

SJP.pl

Starbaksik

potocznie: kawiarnia sieci Starbucks; Starbaksik, Starbunio (starbunio)


Źródła:

SJP.pl

Starbucks

międzynarodowa sieć kawiarni


Starbucks Corporation – największa na świecie sieć kawiarni. Została założona 30 marca 1971 w Seattle w stanie Waszyngton. W 1987 przejęta przez Howarda Schultza.

Według stanu z dnia 25 marca 2018, koncern posiada 27 984 kawiarni w 74 krajach i terytoriach zależnych, w tym 14 209 w Stanach Zjednoczonych, 3399 w Chinach, 1488 w Kanadzie, 1333 w Japonii, 1168 w Korei Południowej, 971 w Wielkiej Brytanii, 656 w Meksyku, 426 w Tajwanie, 415 w Turcji, 337 na Filipinach, 331 w Indonezji, 328 w Tajlandii, 252 w Malezji i 68 w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starbunio

potocznie: kawiarnia sieci Starbucks; Starbaksik (starbaksik), Starbunio


Źródła:

SJP.pl

Starcie

spotkanie się w walce dwóch przeciwników


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|zetrzeć.

 (1.2) usunięcie czegoś ścierając

 (1.3) epizod walki zbrojnej

 (1.4) ostra wymiana zdań

 (1.5) powierzchowna rana skóry

 (1.6) sport. część walki sportowej

forma rzeczownika.

 (2.1) Ms. i W. lp. od: start


Bitwa – zbrojne starcie sił zbrojnych stron prowadzących wojnę, mające zwykle duży lub decydujący wpływ na przebieg lub wynik operacji, kampanii i wojny. We współczesnej terminologii wojskowej bitwa to kilka jednoczesnych lub kolejnych operacji prowadzonych siłami kilku współdziałających ze sobą frontów lub grup armii przy udziale lotnictwa i ewentualnie marynarki wojennej. Potocznie bitwą określa się każde większe starcie zbrojne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starcik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od start


Źródła:

Wiktionary

Starcza

należący do starca, właściwy starcowi


Starcza – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Starcza.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starczać

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. starczyć)

 (1.1) być w wystarczającej ilości albo liczbie

 (1.2) być dostateczną pobudką do czegoś


Źródła:

Wiktionary

Starczański

Starcza


Patrz:Starcza

Źródła:

SJP.pl

Starczewice

Starczewice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Korczew. Ma status sołectwa.

Miejscowość znajduje się w Nadbużańskim Parku Krajobrazowym, nad rzeką Bug, 4 km od miejscowości Korczew.

W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika i św. Anny w Knychówku.


Źródła:

Wikipedia

Starczewski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starczość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co starcze; cecha tych, którzy są starczy


Źródła:

Wiktionary

Starczów

Starczów (niem. Alt Altmannsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Kamieniec Ząbkowicki.


Źródła:

Wikipedia

Starczówek

Starczówek – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ziębice.


Źródła:

Wikipedia

Starczowzroczna

w medycynie: taki, który dotyczy starczowzroczności, czyli niezdolności do dokładnego widzenia z bliska, występującej zazwyczaj po czterdziestym roku życia


Źródła:

SJP.pl

Starczowzroczność

niezdolność do dokładnego widzenia z bliska, występująca zazwyczaj po czterdziestym roku życia; prezbiopia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu na bliskie odległości spowodowanym zmniejszoną zdolnością akomodacji oka, zwykle wynikającą ze starzenia się;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starczowzroczny

w medycynie: taki, który dotyczy starczowzroczności, czyli niezdolności do dokładnego widzenia z bliska, występującej zazwyczaj po czterdziestym roku życia


Źródła:

SJP.pl

Starczy

należący do starca, właściwy starcowi


przymiotnik

 (1.1) właściwy starcowi

forma czasownika.

 (2.1) 3 os. lp. przysz. od: starczyć

wykrzyknik

 (3.1) używany do przerwania czyjegoś działania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starczyć

być w dostatecznej liczbie lub ilości, pozwalającej na zaspokojenie bieżących potrzeb; wystarczyć


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. starczać)

 (1.1) wystąpić w wystarczającej ilości albo liczbie

 (1.2) stać się dostateczną pobudką do czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stare

mający wiele lat


Miejscowości w Szwecji:

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stareczka

zdrobnienie od: starka


Źródła:

SJP.pl

Staręga

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starek

1. wódka ze spirytusu żytniego;
2. samica ptaków łownych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. (także. gw-pl|Górny Śląsk.) dziadek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stareńki

zdrobnienie od: stary


przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: stary


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starężynek

Starężynek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Damasławek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.


Źródła:

Wikipedia

Starganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|stargać.


Źródła:

Wiktionary

Stargard

miasto w województwie zachodniopomorskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północnej Polsce, w województwie zachodniopomorskim;


Stargard (w latach 1950–2015 Stargard Szczeciński, niem. Stargard in Pommern, Stargard an der Ihna) – miasto w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, siedziba powiatu stargardzkiego oraz gminy wiejskiej Stargard, położone na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej, nad Iną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stargardzianin

mieszkaniec Stargardu (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Stargardu

 (1.2) osoba pochodząca z Stargardu, urodzona w Stargardzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stargardzianka

mieszkanka Stargardu (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Stargardu

 (1.2) kobieta pochodząca z Stargardu, urodzona w Stargardzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stargardzki

przymiotnik od: Stargard Szczeciński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Stargardu, związany ze Stargardem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stargetować

marketingu: określić target (grupę docelową)


Źródła:

SJP.pl

Starka

1. wódka ze spirytusu żytniego;
2. samica ptaków łownych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. babcia

 (1.2) spoż. gatunek tradycyjnej żytniej wódki;


Starka – tradycyjna, wytrawna wódka żytnia, produkowana głównie w Polsce, Rosji, na Białorusi i Litwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starkiewicz

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starkować

dawniej: rozetrzeć na tarce


czasownik przechodni dokonany (ndk. tarkować)

 (1.1) zetrzeć na tarce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starkowo

Starkowo – nazwa m.in. toponimów w Polsce i w Rosji


Źródła:

Wikipedia

Starkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starlet

samochód typu Toyota Starlet


Źródła:

SJP.pl

Starletka

początkująca aktorka, która chce zostać gwiazdą filmową


Źródła:

SJP.pl

Starlit

minerał, niebieski cyrkon


Źródła:

SJP.pl

Starmach

nazwisko


Osoby:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starnawski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starnikować

obrobić tarnikiem


Źródła:

SJP.pl

Starnin

Starnin (niem. Sternin) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Rymań. Wieś jest siedzibą sołectwa Starnin w którego skład wchodzi również miejscowość Bębnikąt.

Według danych z 4 września 2013 r. Starnin miał 232 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Staro

przysłówek

 (1.1) tak jak osoba w słusznym wieku


Źródła:

Wiktionary

Staro-Cerkiewno-Słowiański

dotyczący języka staro-cerkiewno-słowiańskiego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wymarły język południowosłowiański, będący najstarszym literackim językiem słowiańskim;

przymiotnik relacyjny

 (2.1) odnoszący się do staro-cerkiewno-słowiańskiego (1.1), związany z tym językiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroalbański

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Albanii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Albanii


Źródła:

Wiktionary

Staroamerykański

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Ameryce; pochodzący, wywodzący się z dawnej Ameryki


Źródła:

Wiktionary

Staroangielski

związany z dawną Anglią, powstały, używany w dawnej Anglii itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Anglii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Anglii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroarabski

związany z dawną Arabią Saudyjską, powstały, używany w dawnej Arabii Saudyjskiej itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Arabii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Arabii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroaramejski

związany z dawnymi dziejami Aramejczyków


Źródła:

SJP.pl

Staroarmeński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Armenii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Armenii


Źródła:

Wiktionary

Staroaustriacki

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Austrii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Austrii


Źródła:

Wiktionary

Starobabicki

przymiotnik od: Stare Babice


Źródła:

SJP.pl

Starobabiczanin

mieszkaniec Starych Babic (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Starobabiczanka

mieszkanka Starych Babic (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Starobiałoruski

związany z dawną Białorusią, powstały, używany w dawnej Białorusi itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Białorusi; pochodzący, wywodzący się z dawnej Białorusi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starobielsk

miasto na Ukrainie


Starobielsk (ukr. Старобільськ, ros. Старобельск) – miasto na Ukrainie, w obwodzie ługańskim, siedziba rejonu starobielskiego, od marca 2022 pod okupacją rosyjską.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starobielski

przymiotnik od: Stara Biała, Starobielsk


Źródła:

SJP.pl

Starobogaczowicki

przymiotnik od: Stare Bogaczowice


Źródła:

SJP.pl

Starobruski

przymiotnik od: Stary Brus


Źródła:

SJP.pl

Starobrytyjski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Brytanii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Brytanii


Źródła:

Wiktionary

Starobułgarski

związany z dawną Bułgarią, powstały, używany w dawnej Bułgarii itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Bułgarii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Bułgarii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starobłotnicki

przymiotnik od: Stara Błotnica


Źródła:

SJP.pl

Staroć

starocie, staroć (r. męski); potocznie:
1. rzecz stara, niemodna, zwykle już nieużyteczna;
2. utwór muzyczny sprzed wielu lat


rzeczownik, rodzaj żeński lub męskorzeczowy

 (1.1) stara rzecz, dla niektórych jednak wartościowa

 (1.2) przen. utwór sprzed lat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroceltycki

odnoszący się do wczesnych Celtów, np. język staroceltycki


Źródła:

SJP.pl

Starochiński

związany z dawnymi Chinami, powstały, używany w dawnych Chinach itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Chinach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Chin


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starochorwacki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Chorwacji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Chorwacji


Źródła:

Wiktionary

Starochrześcijański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do czasów pierwszych chrześcijan, związany z pierwszymi chrześcijanami


Źródła:

Wiktionary

Starocie

staroć; potocznie:
1. rzecz stara, niemodna, zwykle już nieużyteczna;
2. utwór muzyczny sprzed wielu lat


Źródła:

SJP.pl

Staroczarnowski

przymiotnik od: Stare Czarnowo


Źródła:

SJP.pl

Staroczech

członek lub sympatyk konserwatywno-liberalnej frakcji politycznej w austro-węgierskim sejmie w drugiej połowie XIX wieku


Źródła:

SJP.pl

Staroczeski

związany z dawnymi Czechami, powstały, używany w dawnych Czechach itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Czechach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Czech

 (1.2) dotyczący języka staroczeskiego

 (1.3) hist. polit. związany ze stronnictwem staroczechów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język staroczeski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroczesny

przymiotnik

 (1.1) przest. charakterystyczny dla dawnych czasów


Źródła:

Wiktionary

Starodąbrowski

przymiotnik od: Stara Dąbrowa


Źródła:

SJP.pl

Starodawniejszy

rzadki stopień wyższy od przymiotnika: starodawny


Źródła:

SJP.pl

Starodawny

przymiotnik jakościowy

 (1.1) przynależny dalekiej przeszłości


Źródła:

Wiktionary

Starodroże

droga, która utraciła dotychczasową kategorię w związku z wybudowaniem nowego odcinka po innym śladzie


Źródła:

SJP.pl

Starodruk

druk wydany przed 1800 rokiem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bibliot. drukowane dzieło wydane między rokiem 1501 a 1800;


Starodruk (stary druk) – publikacje drukowane z okresu od wynalezienia druku do końca XVIII w. Do starodruków zaliczają się również inkunabuły. W różnych czasach i różnych krajach przyjmowano końcowa datę w zależności od przełomowych dat w historii lub w dziejach literatury danego kraju. Współcześnie zazwyczaj za datę końcową przyjmuje się rok 1800, wyjątkiem jest m.in. Anglia, gdzie granicą jest rok 1640. Starodruki cechuje ręczne wytwarzanie wszystkich ich składników: papieru, typografii, ewentualnych ilustracji lub oprawy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starodrzew

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) leśn. drzewostan o końcowej żywotności;

 (1.2) leśn. wieloletnie, stare drzewo


Starodrzew – jedna z ostatnich faz rozwoju drzewostanu (lub pojedynczego drzewa), obejmująca drzewa powyżej 100 lat, o średniej pierśnicy powyżej 50 cm. Drzewa w tej fazie stopniowo tracą zdolność przyrostu wysokości i grubości oraz przejawiają oznaki starzenia się. Następuje obumieranie drzew, a w lukach drzewostanu pojawia się obfity nalot.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Starodub

1. rodzaj roślin z rodziny selerowatych;
2. starodub łąkowy - gatunek rośliny z rodziny selerowatych, objęty w Polsce ścisłą ochroną


Starodub (ros. Стародуб) – miasto w Rosji, w obwodzie briańskim, siedziba administracyjna rejonu starodubskiego.

Siedziba powiatu starodubowskiego w województwie smoleńskim I Rzeczypospolitej. Miejsce obrad sejmików ziemskich powiatu starodubowskiego.

W 1865 w Starodubie urodziła się polska malarka i kolekcjonerka sztuki Alina Bondy-Glassowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staroduński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Danii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Danii


Źródła:

Wiktionary

Starodzierzgoński

przymiotnik od: Stary Dzierzgoń


Źródła:

SJP.pl

Starodzikowiecki

przymiotnik od: Stary Dzikowiec


Źródła:

SJP.pl

Starodzikowski

przymiotnik od: Stary Dzików


Źródła:

SJP.pl

Staroegipski

związany z dawnym Egiptem, powstały, używany w dawnym Egipcie itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) żyjący/mający miejsce w starożytnym Egipcie lub pochodzący/wywodzący się z niego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroestoński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Estonii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Estonii


Źródła:

Wiktionary

Starofiński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Finlandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Finlandii


Źródła:

Wiktionary

Starofrancuski

związany z dawną Francją, powstały, używany w dawnej Francji itp.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język z grupy romańskiej używany w średniowieczu w północnej części dzisiejszej Francji, a także części Szwajcarii i Belgii;

przymiotnik

 (2.1) żyjący/mający miejsce w dawnej Francji lub pochodzący/wywodzący się z niej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starogard

wieś w województwie zachodniopomorskim


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osada sołecka w północnej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko;

 (1.2) geogr. toponim stanowiący część nazwy miasta Starogard Gdański


Starogard (niem. Stargordt, Stargord) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko, przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 148 z drogą wojewódzką nr 152 i przy trasie linii kolejowej Resko-Łobez (obecnie zawieszonej).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starogardzianin

mieszkaniec Starogardu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Starogardu Gdańskiego lub wsi Starogard

 (1.2) osoba pochodząca z Starogardu Gdańskiego lub Starogardu, urodzona w Starogardzie Gdański lub Starogardzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starogardzianka

mieszkanka Starogardu


Źródła:

SJP.pl

Starogardzki

przymiotnik od: Starogard Gdański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) przym. od: Starogard Gdański


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroglacjalny

Obszar staroglacjalny (rzeźba, krajobraz staroglacjalny) - obszar niegdyś zlodowacony, na którym formy polodowcowe są silnie przekształcone przez denudację i dlatego już mało wyraziste. Z reguły obszar ten nie posiada już jezior, których misy zostały całkowicie wypełnione przez osady.

W Polsce nazwę tę stosuje się do obszarów objętych starszymi zlodowaceniami, ale poza zasięgiem ostatniego, zlodowacenia północnopolskiego (bałtyckiego).


Źródła:

Wikipedia

Starogrecki

związany ze starożytną Grecją, powstały, używany w starożytnej Grecji itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Grecji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Grecji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język starogrecki;


Język starogrecki, greka starożytna (stgr. dialekt attycki: ἡ Ἑλληνικὴ γλῶττα, he Hellenikè glõtta) – ogólna nazwa okresu w rozwoju języka greckiego, trwającego od okresu archaicznego przez okres klasyczny aż po okres hellenistyczny w dziejach starożytnej Grecji. W takim ujęciu nazwa „język starogrecki” odnosi się do następujących faz rozwojowych języka:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starogród

1. pierwsza powojenna nazwa Stargardu;
2. wieś w Polsce;
3. wieś na Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. nazwa Stargardu w latach 1945-1950


2 miejscowości w Polsce:

Białoruś:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starohelleński

związany z Helladą, powstały, używany w Helladzie itp.


Źródła:

SJP.pl

Starohiszpański

związany z dawną Hiszpanią, powstały, używany w dawnej Hiszpanii itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Hiszpanii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Hiszpanii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroholenderski

związany z dawną Holandią, powstały, używany w dawnej Holandii itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Holandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Holandii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroindyjski

związany z dawnymi Indiami, powstały, używany w dawnych Indiach itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Indiach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Indii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroirański

związany z dawnym Iranem, powstały, używany w dawnym Iranie itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnym Iranie; pochodzący, wywodzący się z dawnego Iranu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroirlandzki

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Irlandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Irlandii


Źródła:

Wiktionary

Staroislandzki

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Islandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Islandii


Język staronordyjski (staronordycki) – język z północnej grupy języków germańskich, używany przez mieszkańców Skandynawii i obszarów przez nich zasiedlonych między VIII i XIV wiekiem. Wywodzi się z języka pranordyjskiego, w późnym średniowieczu dał początek odrębnym językom skandynawskim – jego dialekty zachodnie stanowią podstawę dla islandzkiego, farerskiego, norweskiego oraz wymarłego języka norn, wschodnie zaś – szwedzkiego i duńskiego. Staronordyjski wywarł także znaczny wpływ na kształtowanie się języka angielskiego, szczególnie w warstwie leksykalnej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Staroizraelski

związany z dawnym Izraelem, powstały, używany w dawnym Izraelu itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnym Izraelu; pochodzący, wywodzący się z dawnego Izraela


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starojabłonecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Starych Jabłonek, związany ze Starymi Jabłonkami


Źródła:

Wiktionary

Starojapoński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Japonii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Japonii


Źródła:

Wiktionary

Starojudaistyczny

odnoszący się do wczesnego judaizmu


Źródła:

SJP.pl

Starojuski

przymiotnik od: Stare Juchy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) od: Stare Juchy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starojuszanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Starych Juch

 (1.2) osoba pochodząca ze Starych Juch, urodzona w Starych Juchach


Źródła:

Wiktionary

Starojuszanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Starych Juch


Źródła:

Wiktionary

Starokamienicki

przymiotnik od: Stara Kamienica


Źródła:

SJP.pl

Starokamieniczanin

mieszkaniec Starej Kamienicy (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Starokamieniczanka

mieszkanka Starej Kamienicy (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Starokatolicki

odnoszący się do starokatolika, właściwy starokatolikom


Źródła:

SJP.pl

Starokatolicyzm

Starokatolicyzm – nurt katolicyzmu, powstały w 1870 roku w wyniku sprzeciwu części Kościoła rzymskokatolickiego wobec ogłoszenia przez sobór watykański I dogmatu o nieomylności i prymacie papieża.


Źródła:

Wikipedia

Starokatoliczka

starokatolik


Patrz:starokatolik

Źródła:

SJP.pl

Starokatolik

członek odłamu Kościoła katolickiego, nieuznającego postanowień soboru watykańskiego z 1870 roku, głównie dogmatu nieomylności papieża


Źródła:

SJP.pl

Starokawalerstwo

bycie starym kawalerem


Źródła:

SJP.pl

Starokiszewski

przymiotnik od: Stara Kiszewa


Źródła:

SJP.pl

Starokoreański

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Korei; pochodzący, wywodzący się z dawnej Korei


Źródła:

Wiktionary

Starokornicki

przymiotnik od: Stara Kornica


Źródła:

SJP.pl

Starokrzepice

Starokrzepice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Krzepice, nad rzeką Liswartą.

Obecnie w Starokrzepicach jest około 10 ulic. Główną jest ulica Oleska, która ciągnie się przez całą miejscowość. Pozostałe ulice można zaliczyć jako osiedla.


Źródła:

Wikipedia

Starokurowski

przymiotnik od: Stare Kurowo


Źródła:

SJP.pl

Starolitewski

związany z dawną Litwą, powstały, używany na dawnej Litwie itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Litwie; pochodzący, wywodzący się z dawnej Litwy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starolubotyński

przymiotnik od: Stary Lubotyń


Źródła:

SJP.pl

Staroluteranin

członek protestanckiej organizacji separatystycznej, popierającej pierwotną doktrynę Kościoła ewangelicko-augsburskiego


Źródła:

SJP.pl

Staromacedoński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Macedonii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Macedonii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) język wymarły używany przez starożytnych mieszkańców Macedonii;


Źródła:

Wiktionary

Staromiejski

przymiotnik od: Stare Miasto


przymiotnik

 (1.1) dotyczący najstarszej części miasta, dzielnicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staromodnie

przysłówek

 (1.1) w sposób staromodny, według dawnej mody, niemodnie


Źródła:

Wiktionary

Staromodniej

stopień wyższy od przysłówka: staromodnie


Źródła:

SJP.pl

Staromodniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: staromodny; bardziej staromodny


Źródła:

SJP.pl

Staromodny

1. odpowiadający starej modzie; niemodny;
2. o ludziach: nieidący z postępem


przymiotnik

 (1.1) odpowiadający dawnej modzie, obecnie niemodny

 (1.2) o człowieku: który nie idzie z postępem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staromorawski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Starą Morawą, dotyczący Starej Morawy


Źródła:

Wiktionary

Staromowa

żartobliwie: język otwartej propagandy, pozbawionej podchwytliwości, przeciwieństwo nowomowy


Źródła:

SJP.pl

Staromołdawski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Mołdawii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Mołdawii


Źródła:

Wiktionary

Staroń

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staroniderlandzki

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Niderlandach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niderlandów


Źródła:

Wiktionary

Staroniemiecki

związany z dawnymi Niemcami, powstały, używany w dawnych Niemczech itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Niemczech; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niemiec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staronordycki

język staronordycki - język używany przez mieszkańców Skandynawii między VIII a XIV w.; język staronordyjski


Źródła:

SJP.pl

Staronordyjski

język staronordyjski - język używany przez mieszkańców Skandynawii między VIII a XIV w.; język staronordycki


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z językami, zwyczajami lub czasami staronordyjskimi, dotyczący języków, zwyczajów lub czasów staronordyjskich

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język staronordyjski;


Język staronordyjski (staronordycki) – język z północnej grupy języków germańskich, używany przez mieszkańców Skandynawii i obszarów przez nich zasiedlonych między VIII i XIV wiekiem. Wywodzi się z języka pranordyjskiego, w późnym średniowieczu dał początek odrębnym językom skandynawskim – jego dialekty zachodnie stanowią podstawę dla islandzkiego, farerskiego, norweskiego oraz wymarłego języka norn, wschodnie zaś – szwedzkiego i duńskiego. Staronordyjski wywarł także znaczny wpływ na kształtowanie się języka angielskiego, szczególnie w warstwie leksykalnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Staronorweski

związany z dawną Norwegią, powstały, używany w dawnej Norwegii itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Norwegii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Norwegii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroobrzędowiec

sekciarz rosyjski należący do odłamu nieuznającego reformy liturgicznej patriarchy moskiewskiego Nikona z 1667 roku; starowierca, starowier, raskolnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. członek odłamu cerkwi prawosławnej nieuznającego siedemnastowiecznej reformy liturgicznej patriarchy Nikona;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroormiański

dotyczący dawnych czasów ormiańskich, istniejący w tych czasach; właściwy dawnym Ormianom


Źródła:

SJP.pl

Starooskolski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Starym Oskołem, dotyczący Starego Oskołu


Źródła:

Wiktionary

Staropanewnicki

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Starych Panewnik, związany ze Starymi Panewnikami


Źródła:

Wiktionary

Staropanewniczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Starych Panewnik


Źródła:

Wiktionary

Staropanewniczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Starych Panewnik


Źródła:

Wiktionary

Staropanieński

dotyczący starej panny


przymiotnik

 (1.1) dotyczący starej panny i staropanieństwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staropanieństwo

bycie starą panną


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bycie starą panną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroperski

związany z dawną Persją, powstały, używany w dawnej Persji itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Persji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Persji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staropiastowski

związany z okresem rządów pierwszych Piastów, pochodzący z tego okresu, powstały w tym okresie; wczesnopiastowski


Źródła:

SJP.pl

Staropolanin

mieszkaniec Staropola (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Staropolanka

1. mieszkanka Staropola (wsi w Polsce);
2. woda mineralna produkowana w Polanicy-Zdroju


Staropolanka – ogólna nazwa wody mineralnej produkowanej w Polanicy-Zdroju przez Zespół Uzdrowisk Kłodzkich S.A. Nazwa ta stosowana jest od 1946. Staropolanka zawiera 805 mg/dm3 związków mineralnych.

Początkowo produkowana pod jedną nazwą jako Staropolanka, po wykonaniu kolejnych odwiertów o różnej głębokości i mineralizacji wprowadzono nazwy pokrewne dla wód różniących się składem i mineralizacją. W związku z tym dziś występuje w paru odmianach:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staropolski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Polsce; pochodzący, wywodzący się z dawnej Polski


Źródła:

Wiktionary

Staropolskość

staropolski


Patrz:staropolski

Źródła:

SJP.pl

Staropolszczyzna

język lub obyczaje staropolskie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. język polski od jego wyodrębnienia się z prasłowiańszczyzny (ok. X w.) do końca XVI wieku


Język staropolski – etap rozwoju języka polskiego w tzw. dobie staropolskiej, którą umownie wyznacza się między rokiem 1136 (lub X wiekiem) a przełomem XV i XVI wieku. W początkach doby staropolskiej pojawiły się pierwsze różnice między poszczególnymi językami zachodniosłowiańskimi, zwłaszcza między grupami: czesko-słowacką a lechicką (język polski, języki pomorskie (w tym kaszubski), język połabski).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Staroportugalski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Portugalii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Portugalii


Źródła:

Wiktionary

Staroprowansalski

przymiotnik

 (1.1) żyjący/mający miejsce w dawnej Prowansji lub pochodzący/wywodzący się z niej


Źródła:

Wiktionary

Staropruski

związany z dawnymi Prusami, powstały, używany w dawnych Prusach itp.


Źródła:

SJP.pl

Staroraki

Staroraki (Merostomata) – gromada szczękoczułkowców obejmująca 4 gatunki żyjące współcześnie i około 500 gatunków kopalnych. Zalicza się do nich stawonogi z 6–7 parami odnóży na głowotułowiu, blaszkowatymi odnóżami na odwłoku, na których znajdują się wyrostki skrzelowe, a wreszcie szpiczasto zakończonym telsonem. Głowotułów pokryty grubym jednolitym oskórkiem i zazwyczaj zrośnięty na dużym obszarze z odwłokiem.


Źródła:

Wikipedia

Staroródka

kobieta pierwszy raz rodząca w późnym wieku


Źródła:

SJP.pl

Starorosyjski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Rosji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Rosji


Źródła:

Wiktionary

Starorumuński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Rumunii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Rumunii


Źródła:

Wiktionary

Starorusini

Moskalofilstwo, także moskalofilizm, rusofilstwo galicyjskie (karpackie) lub moskwofilstwo – początkowo językowo-literacki, a później społeczno-polityczny prąd istniejący od początku XIX wieku do lat 40. XX wieku wśród Rusinów karpackich zamieszkujących Galicję, Bukowinę i Zakarpacie. Głosił wspólnotę narodowo-kulturową, następnie również państwową i polityczną z narodem rosyjskim. Ruch ten rywalizował z ukraińskim ruchem narodowym.


Źródła:

Wikipedia

Staroruski

dotyczący dawnej Rusi i ich mieszkańców


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z dawną Rusią, dotyczący dawnej Rusi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. obecnie wymarły wschodniosłowiański język używany na Rusi między X a XV wiekiem;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starorzecze

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. jezioro w dolinie rzecznej, stanowiące fragment jej dawnego koryta;


Starorzecze (jezioro przyrzeczne) – jezioro leżące na dnie doliny rzecznej, będące fragmentem jej byłego koryta i odcięte wałem przykorytowym od obecnego nurtu. Ma ono zwykle sierpowaty kształt.

Starorzecza powstają najczęściej w dolinach rzek meandrujących poprzez odcięcie szyi meandru. Ulegają one jednak szybkiemu zanikowi przez zamulanie i zasypywanie osadami z wezbrań rzeki oraz przez rozrost roślinności. Ostatecznie może pozostać błotniste zagłębienie zawierające torf.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Starorzymski

związany ze starożytnym Rzymem, powstały, używany w starożytnym Rzymie itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z starożytnym Rzymem, dotyczący starożytnego Rzymu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starosądecki

przymiotnik od: Stary Sącz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Starego Sącza, związany ze Starym Sączem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starosądeczanin

mieszkaniec Starego Sącza


Źródła:

SJP.pl

Starosądeczanka

mieszkanka Starego Sącza


Źródła:

SJP.pl

Starosaksoński

język starosaksoński - język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie na początku średniowiecza; język starosaski


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wymarły język zachodniogermański używany przez Anglów i Sasów we wczesnym średniowieczu, przodek języka średnio-dolno-niemieckiego;

przymiotnik relacyjny

 (2.1) jęz. dotyczący języka starosaksońskiego (1.1)

 (2.2) dotyczący dawnych Sasów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starosaski

język starosaski - język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie na początku średniowiecza; język starosaksoński


Źródła:

SJP.pl

Starość

1. okres życia następujący po wieku dojrzałym;
2. cecha rzeczy starych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stan będący efektem starzenia się, trzeci i ostatni okres życia istot żywych;

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kłopot, zmartwienie


Starość – stan będący efektem starzenia się, ostatni okres życia u ludzi. Starość ma przede wszystkim wymiar biologiczny (fizjologiczny), lecz także poznawczy, emocjonalny i społeczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starościak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starościanka

córka starosty


Starosta – przewodniczący organu wykonawczego powiatu, czyli zarządu powiatu. Jest kierownikiem starostwa powiatowego, zwierzchnikiem służbowym kierowników powiatowych jednostek organizacyjnych powiatu, a także zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starościc

dawniej: syn starosty


Starosta – przewodniczący organu wykonawczego powiatu, czyli zarządu powiatu. Jest kierownikiem starostwa powiatowego, zwierzchnikiem służbowym kierowników powiatowych jednostek organizacyjnych powiatu, a także zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starościna

1. kobieta kierująca jakąś grupą ludzi;
2. dawniej: żona starosty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żona starosty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starościński

starosta


Patrz:starosta

Źródła:

SJP.pl

Starościunio

ekspresywnie: starosta


Źródła:

SJP.pl

Starosek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziadek


Źródła:

Wiktionary

Staroserbski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Serbii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Serbii


Źródła:

Wiktionary

Starosiedlice

Starosiedlice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Iłża. Ma status sołectwa.

Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.


Źródła:

Wikipedia

Staroskandynawski

związany z dawną Skandynawią, powstały, używany w dawnej Skandynawii itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z dawną Skandynawią, dotyczący dawnej Skandynawii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starosta

1. urzędnik stojący na czele powiatu;
2. osoba kierująca jakąś grupą ludzi;
3. dawniej:
a) gospodarz wesela, zarządzający weselem;
b) urzędnik mianowany i odwoływany przez monarchę; sprawujący władzę policyjną, sądowniczą, skarbową;
c) naczelnik wspólnoty terytorialnej wśród dawnych plemion słowiańskich; naczelnik rodu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zwierzchnik administracji ogólnej na szczeblu powiatu – w Galicji oraz w Polsce w okresie międzywojennym, a także w latach 1944–1950 i od 1999 do dzisiaj

 (1.3) hist. naczelnik wspólnoty terytorialnej wśród plemięemion słowiańskich we wczesnym średniowieczu

 (1.4) hist. od połowy XIV w. urzędnik zarządzający zamkiem i przyległymi królewszczyznami (starosta grodowy), posiadający kompetencje sądownicze

 (1.5) hist. od XVI w. urząd ziemski

 (1.6) hist. w XVI–XVIII w. określenie dzierżawcy królewszczyzny (starosta niegrodowy)


Starosta – przewodniczący organu wykonawczego powiatu, czyli zarządu powiatu. Jest kierownikiem starostwa powiatowego, zwierzchnikiem służbowym kierowników powiatowych jednostek organizacyjnych powiatu, a także zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starostka

starosta


Starostka – polski herb szlachecki z nobilitacji.


Patrz:starosta

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starostwo

1. siedziba administracyjna powiatu, obszar podległy władzy starosty;
2. urząd starosty


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) adm. obszar podległy władzy starosty;

 (1.2) adm. urząd starosty

 (1.3) adm. władze powiatowe

 (1.4) siedziba władz powiatu

 (1.5) hist. adm. dobra królewskie w Królestwie Polskim nadawane dożywotnio szlachcicom;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) daw. starosta z małżonką


Starostwo – jednostka podziału administracyjnego funkcjonująca w Koronie Królestwa Polskiego i Wielkim Księstwie Litewskim. W Polsce starostwa funkcjonowały od XIV wieku. Starostwa ustanawiane były w dobrach ziemskich należących do króla (królewszczyzna) i nadawane były szlachcicom dożywotnio.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Staroświecki

1. pochodzący z dawnych czasów, niemodny;
2. nieidący z postępem; zacofany


przymiotnik jakościowy

 (1.1) wywodzący się ze starych czasów, obecnie niemodny, niepopularny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroświeckość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest staroświeckie; cecha tych, którzy są staroświeccy


Źródła:

Wiktionary

Staroszek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziadek

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. staruszek


Źródła:

Wiktionary

Staroszka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. babka, babcia


Źródła:

Wiktionary

Staroszlachecki

odnoszący się do dawnej szlachty, właściwy dawnej szlachcie, należący do dawnej szlachty


Źródła:

SJP.pl

Staroszwedzki

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) język używany w dawnej Szwecji w okresie między XIII a XVI wiekiem

przymiotnik

 (2.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Szwecji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Szwecji


Źródła:

Wiktionary

Starosłowacki

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Słowacji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Słowacji


Źródła:

Wiktionary

Starosłoweński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Słowenii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Słowenii


Źródła:

Wiktionary

Starosłowiański

związany z dawną Słowiańszczyzną, dawnymi Słowianami, powstały, używany w dawnej Słowiańszczyźnie itp.


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z dawnymi Słowianami, istniejący w dawnych słowiańskich czasach

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. staro-cerkiewno-słowiański


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starotarski

przymiotnik od: Stary Targ


Źródła:

SJP.pl

Starotestamentalny

dotyczący Starego Testamentu, zapisany w Starym Testamencie, właściwy Staremu Testamentowi; starotestamentowy


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Starego Testamentu, związany ze Starym Testamentem, zaczerpnięty ze Starego Testamentu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starotestamentowo

przysłówek

 (1.1) właściwie dla Starego Testamentu


Źródła:

Wiktionary

Starotestamentowy

dotyczący Starego Testamentu, zapisany w Starym Testamencie, właściwy Staremu Testamentowi; starotestamentalny


przymiotnik

 (1.1) rel. związany ze Starym Testamentem, dotyczący Starego Testamentu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) żyd (wyznawca)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroturecki

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Turcji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Turcji

 (1.2) odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) język staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;


Źródła:

Wiktionary

Staroturkijski

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;


Źródła:

Wiktionary

Staroukraiński

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Ukrainie; pochodzący, wywodzący się z dawnej Ukrainy


Źródła:

Wiktionary

Starować

wyregulować, zrównoważyć wagę


Źródła:

SJP.pl

Starowęgierski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Węgrzech; pochodzący, wywodzący się z dawnych Węgier


Źródła:

Wiktionary

Starowice

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 3, w tym 2 podstawowe

Źródła:

Wikipedia

Starowicz

nazwisko


Osoby o nazwisku Starowicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starowiecze

dawniej: dawne lata, wieki


Źródła:

SJP.pl

Starowiejski

przymiotnik od: Stara Wieś


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starowielkopolski

związany z dawną Wielkopolską, powstały, używany w dawnej Wielkopolsce itp.


Źródła:

SJP.pl

Starowier

sekciarz rosyjski należący do odłamu nieuznającego reformy liturgicznej patriarchy moskiewskiego Nikona z 1667 roku; starowierca, staroobrzędowiec, raskolnik


Źródła:

SJP.pl

Starowierca

sekciarz rosyjski należący do odłamu nieuznającego reformy liturgicznej patriarchy moskiewskiego Nikona z 1667 roku; starowier, staroobrzędowiec, raskolnik


Źródła:

SJP.pl

Starowierczyni

starowierca


Patrz:starowierca

Źródła:

SJP.pl

Starowierka

starowier; raskolniczka


Źródła:

SJP.pl

Starowierski

starowier


Patrz:starowier

Źródła:

SJP.pl

Starowieś

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Podlasiu;


Miejscowości i ich części w Polsce


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Starowieyski

[czytaj: starowiejski] nazwisko


Osoby o nazwisku Starowieyski:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starowin

wytrawna wódka gatunkowa, podobna do winiaku


Źródła:

SJP.pl

Starowina

(r. męski) ze współczuciem o starym mężczyznie


Źródła:

SJP.pl

Starowinka

ekspresywnie: stara kobieta; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. stary poczciwy człowiek

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) pot. poczciwa starsza kobieta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starowiślny

związany ze "starą Wisłą", starorzeczem Wisły


przymiotnik

 (1.1) związany ze „starą Wisłą”, starorzeczem Wisły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starówka

stara część miasta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) turyst. zwykle najstarsza, zabytkowa część miasta;


Stare miasto (także: starówka, zespół staromiejski) – historyczne centrum, najstarsza dzielnica miasta, często charakteryzująca się zwartą zabudową, a w przeszłości otoczona murami obronnymi. Typowymi budynkami w obrębie starego miasta są kamienice.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starowny

dawniej (dziś gwarowo): staranny, porządny, skrzętny, gospodarny


przymiotnik

 (1.1) daw. zaradny, sprytny, zapobiegliwy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starowolski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starowłoski

związany z dawnymi Włochami, powstały, używany w dawnych Włoszech itp.


przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Włoszech; pochodzący, wywodzący się z dawnych Włoch


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroż.

skrót od: starożytność, starożytny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Starozagorski

przymiotnik od: Stara Zagora


Źródła:

SJP.pl

Starozakonna

wyznawczyni judaizmu


Źródła:

SJP.pl

Starozakonny

1. wyznający judaizm;
2. dotyczący Starego Zakonu (Starego Testamentu)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Starego Testamentu

 (1.2) wyznający religię mojżeszową

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) wyznawca religii mojżeszowej, judaizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starozamojski

przymiotnik od: Stary Zamość


Źródła:

SJP.pl

Starozapustny

dawniej: starozapustna niedziela - pierwsza z dwóch ostatnich niedziel poprzedzających Popielec


Źródła:

SJP.pl

Staroźrebski

przymiotnik od: Staroźreby


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Staroźreb, związany ze Staroźrebami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staroźreby

wieś w Polsce


Staroźreby – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Staroźreby.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Staroźreby.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starożydowski

związany z dawnymi dziejami Żydów


Źródła:

SJP.pl

Starożytni

książkowo: dawne narody, zwłaszcza Grecy i Rzymianie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ludzie żyjący w starożytności, przeważnie w odniesieniu do Greków i Rzymian

forma przymiotnika.

 (2.1) zob. starożytny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starożytnictwo

badanie starożytności; znajomość starożytności


Źródła:

SJP.pl

Starożytnie

przysłówek

 (1.1) od: starożytny


Źródła:

Wiktionary

Starożytniejszy

przestarzały stopień wyższy od przymiotnika: starożytny (odwieczny)


Źródła:

SJP.pl

Starożytnik

historyk badający czasy starożytne; znawca historii starożytnej; miłośnik zabytków i ich kolekcjoner


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. historyk badający okres starożytności

 (1.2) daw. archeolog


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starożytność

1. okres historyczny od około 4000 r. p.n.e. do 476 r. n.e.; antyk;
2. rzeczy pochodzące z epoki starożytnej;
3. dawność istnienia; starodawność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. okres w dziejach ludzkości, który trwał od wynalezienia pisma do upadku imperium zachodniorzymskiego w 476 roku;

 (1.2) dawne, zamierzchłe czasy

 (1.3) artefakty z epoki starożytnej

 (1.4) dawność czegoś


Starożytność – pierwszy okres historii niektórych części świata, wyróżniany zwłaszcza w dziejopisarstwie europejskim. Dotyczy głównie Starego Świata, przede wszystkim Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej, choć termin ten bywa też używany w kontekście Indii i Chin. Starożytność zaczęła się po prehistorii, czyli razem z pierwszymi cywilizacjami w IV tysiącleciu p.n.e., a skończyła około V wieku n.e. Bywa też znana jako antyk, głównie w kontekście Grecji i Rzymu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starożytności

1. okres historyczny od około 4000 r. p.n.e. do 476 r. n.e.; antyk;
2. rzeczy pochodzące z epoki starożytnej;
3. dawność istnienia; starodawność


Źródła:

SJP.pl

Starożytny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze starożytnością, dotyczący starożytności

 (1.2) istniejący od bardzo dawna


Źródła:

Wiktionary

Staroładoski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Starą Ładogą, dotyczący Starej Ładogi


Źródła:

Wiktionary

Starołęcki

przymiotnik od: Starołęka


Źródła:

SJP.pl

Starołęka

dzielnica Poznania


Starołęka (Mała) – dzielnica Poznania, na osiedlu samorządowym Starołęka-Minikowo-Marlewo. Położona jest nad wschodnim brzegiem rzeki Warty.

Wieś duchowna Starołęka Mała, własność Klasztoru Karmelitów Trzewiczkowych w Poznaniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starołomżyński

1. przymiotnik od: Stara Łomża nad Rzeką;
2. przymiotnik od: Star Łomża przy Szosie


Źródła:

SJP.pl

Starołotewski

przymiotnik

 (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Łotwie; pochodzący, wywodzący się z dawnej Łotwy


Źródła:

Wiktionary

Starr

nazwisko obce


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starsza

kobieta dojrzała lub stara


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) młodz. slang. matka

forma przymiotnika.

 (2.1) stopień wyższy od stara


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starszaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od starszak


Źródła:

Wiktionary

Starszaczka

starszak


Patrz:starszak

Źródła:

SJP.pl

Starszak

dziecko z grupy starszych dzieci w przedszkolu, żłobku


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) dziecko z trzeciej, najstarszej grupy w przedszkolu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starszaki

dziecko z grupy starszych dzieci w przedszkolu, żłobku


Źródła:

SJP.pl

Starszeństwo

Starszeństwo (także zasada lub porządek starszeństwa) – reguła nakazująca ustalić kolejność elementów zbioru (np. osób lub odznaczeń) według ich wieku, stażu czy rangi (ważności). Jest to relacja asymetryczna.

Starszeństwo było stosowane w przeszłości bądź nadal stosuje się m.in.:


Źródła:

Wikipedia

Starszoharcerski

przymiotnik

 (1.1) harc. związany z harcerstwem starszym, dotyczący harcerstwa starszego


Źródła:

Wiktionary

Starszość

bycie starszym od kogoś lub czegoś innego; starszeństwo


Źródła:

SJP.pl

Starszy

stopień wyższy od przymiotnika: stary


przymiotnik

 (1.1) w wieku dojrzałym, niemłody

forma przymiotnika.

 (2.1) stopień wyższy od stary

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) młodz. slang. ojciec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starszyzna

1. ludzie zajmujący wysokie stanowiska w jakiejś zbiorowości;
2. u dawnych Słowian: najstarsi członkowie rodu decydujący o jego sprawach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ludzie stojący na czele społeczności

 (1.2) przest. ludzie starsi



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Start

1. rozpoczęcie wyścigu, biegu, pracy, jakiejś działalności;
2. miejsce rozpoczęcia biegu, wyścigu;
3. udział w jakichś zawodach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chwila, w której coś zaczyna się

 (1.2) miejsce, w którym coś zaczyna się

 (1.3) komenda wydawana do rozpoczęcia czegoś

 (1.4) czynność, początek ruchu czegoś

 (1.5) czyjś udział w zawodach, w wyborach itp.

 (1.6) początek czyjejś działalności, pracy zawodowej



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Start-Up

[czytaj: start ap] w ekonomii: młoda firma, zwykle z niepewnym pomysłem na biznes; startup


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. nowo założone przedsiębiorstwo z szansą na szybki i dochodowy rozwój;


Start-Up (kor. 스타트업 Seutateueop) – południowokoreański serial telewizyjny. Główne role odgrywają w nim Bae Suzy, Nam Joo-hyuk, Kim Seon-ho oraz Kang Han-na. Serial emitowany był na kanale tvN od 17 października do 6 grudnia 2020 roku, w sobotę i niedzielę o 21:15.

W Polsce licencja na emisję serialu wykupiona została przez Netflix; serial dostępny jest pod angielskim tytułem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Start-Uper

[czytaj: startaper] właściciel młodej firmy; startuper, startupowiec, start-upowiec


Źródła:

SJP.pl

Start-Upowiec

[czytaj: startapowiec] właściciel młodej firmy; startupowiec, start-uper, startuper


Źródła:

SJP.pl

Startboks

urządzenie ułatwiające jednoczesny start koni na wyścigach konnych; startmaszyna


Źródła:

SJP.pl

Startek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starter

1. sędzia dający sygnał do rozpoczęcia zawodów sportowych;
2. kierownik lotów



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starterka

sędzia dająca sygnał do rozpoczęcia zawodów sportowych


Źródła:

SJP.pl

Startmaszyna

urządzenie ułatwiające jednoczesny start koni na wyścigach konnych; startboks


Źródła:

SJP.pl

Startować

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wystartować)

 (1.1) rozpoczynać bieg, wyścig lub inną konkurencję sportową

 (1.2) stawać do zawodów, wyborów

 (1.3) o statku latającym lub pilocie: rozpoczynać lot

 (1.4) rozpoczynać jakąś działalność

 (1.5) o samolocie, helikopterze, statku kosmicznym, itp. wznosić się do lotu

 (1.6) pot. o jakiejś działalności: rozpoczynać się


Źródła:

Wiktionary

Startowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|startować.


Źródła:

Wiktionary

Startowe

środowiskowo: kwota pieniężna wypłacana zawodnikowi za udział w zawodach


Patrz:start

Źródła:

SJP.pl

Startowisko

miejsce nadające się do startu paralotni, samolotów itp.


Źródła:

SJP.pl

Startowy

start


przymiotnik

 (1.1) przym. od start

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) kierownik lotów


Patrz:start

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Startujący

osoba biorąca udział w zawodach; zawodnik


Źródła:

SJP.pl

Startup

[czytaj: start ap] w ekonomii: młoda firma, zwykle z niepewnym pomysłem na biznes; start-up


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) neol. ekon. nowo założone innowacyjne przedsiębiorstwo z szansą na szybki i dochodowy rozwój;


Startup lub start-up – tymczasowa organizacja lub młode innowacyjne przedsiębiorstwo poszukujące modelu biznesowego, który zapewniłby mu zyskowny wzrost.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Startuper

[czytaj: startaper] właściciel młodej firmy; start-uper, startupowiec, start-upowiec


Źródła:

SJP.pl

Startuperka

startuper [czytaj: startaperka]


Źródła:

SJP.pl

Startupowiec

[czytaj: startapowiec] właściciel młodej firmy; start-upowiec, start-uper, startuper


Źródła:

SJP.pl

Startupowy

startup [czytaj: startapowy]


Źródła:

SJP.pl

Starty

przymiotnik

 (1.1) rozdrobniony podczas tarcia lub przecierania

 (1.2) oczyszczony przez wycieranie

forma rzeczownika.

 (2.1) M. i W. lm. od: start

forma czasownika.

 (3.1) ims. przymiotnikowy bierny od: zetrzeć


Źródła:

Wiktionary

Staruch

pogardliwie: stary mężczyzna; stary


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. stary człowiek



Patrz:staruch

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starucha

staruch


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. stara kobieta

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: staruch


Patrz:staruch

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starusieńki

zdrobnienie od: stary; staruteńki, starutki


Źródła:

SJP.pl

Staruszeczek

zdrobnienie od: staruszek


Źródła:

SJP.pl

Staruszeczka

zdrobnienie od: staruszka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: staruszka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staruszek

1. stary mężczyzna; starzec;
2. potocznie: ojciec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pieszcz. z sympatią lub współczuciem o starym mężczyźnie

 (1.2) pieszcz. pot. ojciec

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pieszcz. pot. o starym przedmiocie, zwierzęciu darzonym szczególną sympatią

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: staruszka


Patrz:staruszek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staruszka

staruszek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) starsza kobieta

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: staruszek


Patrz:staruszek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staruszkowie

1. stary mężczyzna; starzec;
2. potocznie: ojciec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. para (kobieta i mężczyzna) w podeszłym wieku

 (1.2) pot. pieszcz. rodzice

rzeczownik, rodzaj męski

 (2.1) lm. zob. staruszek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staruteńki

zdrobnienie od: stary; starusieńki, starutki


Źródła:

SJP.pl

Starutki

zdrobnienie od: stary; stareńki


przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: stary


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starwit

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Źródła:

Wiktionary

Stary

mający wiele lat


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający wiele lat, niemłody

 (1.2) charakterystyczny dla starego (1.1) człowieka, świadczący o długim życiu

 (1.3) mający wieloletnie doświadczenie

 (1.4) długo istniejący, mający wieloletnią tradycję

 (1.5) pochodzący z odległej przeszłości

 (1.6) zniszczony w wyniku długiego używania

 (1.7) nieaktualny, nieważny

 (1.8) znany od dawna, a nadal aktualny

 (1.9) o żywności, pokarmie: nieświeży, nienadający się do spożycia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. stary (1.1) człowiek

 (2.2) pot. tylko w wołaczu, poufale: sposób zwracania się do dobrego znajomego

 (2.3) pot. przełożony, szef, wojsk. dowódca

 (2.4) pot. posp. ojciec, rodzic

 (2.5) pot. posp. mąż, partner

forma rzeczownika.

 (3.1) M., B. i W. od: star


Stary – polski stalowy jacht typu Bruceo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starynkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starża

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. czuwanie na zamku



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Starzać

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. martwić


Źródła:

Wiktionary

Starzak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starzec

człowiek stary; staruszek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stary mężczyzna

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) bot. rodzaj roślin z rodziny astrowatych;


Starzec (Senecio L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do rodzajów o największej liczbie gatunków – liczy ich od ok. 1 do 1,5 tysiąca. Liczba gatunków zależy przy tym od ujęcia taksonomicznego – liczne gatunki z tego rodzaju przeniesione zostały do odrębnych (np. Jacobaea i Tephroseris). Rośliny te występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Starzechowice

Starzechowice – wieś (sołectwo) w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Fałków.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

W 2011 roku miejscowość liczyła 326 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Fałkowie.


Źródła:

Wikipedia

Starzej

stopień wyższy od przysłówka: staro


Źródła:

SJP.pl

Starzenice

Starzenice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wieluń.

Wieś kapituły katedralnej gnieźnieńskiej w powiecie wieluńskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. Do 1953 roku istniała gmina Starzenice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Źródła:

Wikipedia

Starzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|starzeć.

 (1.2) chem. techn. zmiana właściwości materiału z upływem czasu;


Starzenie – proces polegający na zmianie właściwości użytkowych danego materiału wraz z czasem.

Dla wielu materiałów starzenie jest procesem negatywnym i skutkuje pogorszeniem ich właściwości. Jednym z przykładów starzenia się jest starzenie izolacji elektrycznej w podwyższonej temperaturze. Przykładowo, przyjmuje się, że podwyższenie temperatury pracy o 8 °C powoduje dwukrotne przyspieszenie procesu starzenia izolacji.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Starzeniowy

starzenie


Patrz:starzenie

Źródła:

SJP.pl

Starzęśla

rodzaj rośliny okrytozalążkowej z rodziny wrzosowatych; golteria, gaulteria


Źródła:

SJP.pl

Starzewski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starzik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziadek


Źródła:

Wiktionary

Starzinka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. babka, babcia


Źródła:

Wiktionary

Starziyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziadek


Źródła:

Wiktionary

Starzno

Starzno (niem. Starsen, kaszub. Starzno) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Koczała nad jeziorem Starzeńskim.

Wieś królewska starostwa człuchowskiego w województwie pomorskim w drugiej połowie XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Starzony

o alkoholu: poddawany procesowi leżakowania


Źródła:

SJP.pl

Starzy

mający wiele lat


Źródła:

SJP.pl

Starzyć

1. czynić starym; postarzać;
2. zwiększać wytrzymałość stopów poprzez nagrzewanie ich w wysokiej temperaturze


Źródła:

SJP.pl

Starzycki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Starzyk

1. regionalnie: mężczyzna w podeszłym wieku; staruszek, dziadek;
2. starzyk rudogłowy - ptak z rodziny kacykowatych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. dziadek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Starzykowiec

rodzaj ptaków z rodziny kacykowatych


Źródła:

SJP.pl

Starzykowo

Starzykowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.



Źródła:

Wikipedia

Starzyno

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2

Źródła:

Wikipedia

Starzyński

nazwisko


Starzyński (forma żeńska: Starzyńska; liczba mnoga: Starzyńscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4071 osoby. Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Starczewo i jest najbardziej rozpowszechnione we wschodniej środkowej Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Starzyzna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogół starych, używanych przedmiotów, ubrań przeznaczonych zwykle do handlu

 (1.2) wszystko to, co jest niewspółczesne, przestarzałe


Źródła:

Wiktionary

Staś

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie); Stasiek, Stasio


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) poufała forma imienia Stanisław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staśczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stasi

[czytaj: sztaz-i] służby specjalne NRD (1949-90)


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stasia

zdrobnienie od: Stanisława (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Stasiak

nazwisko


Stasiak (forma żeńska: Stasiak, Stasiakowa; liczba mnoga: Stasiakowie) – popularne nazwisko polskie. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka w Polsce centralnej.

Nazwisko należy do licznej grupy nazwisk pochodzących od imienia Stanisław.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stasiek

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie); Staś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Stanisław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Stasiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stasik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stasimon

Stasimon (gr. stásimon od stásimos – stojący, nieruchomy) – w starożytnym teatrze greckim pieśń wykonywana przez chór stojący na orchestrze, pod przewodnictwem koryfeusza. Stasima oddzielały partie dialogowo-monologowe odgrywane przez aktorów – epejsodia.


Źródła:

Wikipedia

Stasin

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stasi lub z nią związany


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa części miast, wsi i części wsi w Polsce;


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 19, w tym 9 podstawowych

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stasinek

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Stasinów

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Stasiński

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stasiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stasi lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Stasio

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie); Stasiek, Staś


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stasiowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Stasiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Stasia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Stasiu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gwara. imię|polski|m., zdrobnienie od Stanisław

forma rzeczownika.

 (2.1) Ms. W. lp. od: Staś

 (2.2) W. lp. od: Stasia


Źródła:

Wiktionary

Stasiuk

nazwisko


Stasiuk – nazwisko. Pod koniec XX wieku w Polsce nosiło je 1792 osoby.

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staskać

potocznie: znieść coś z trudem; stachać, staszczyć


Źródła:

SJP.pl

Staśkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staśko

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staśkowiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staśmienie

Staśmienie, czyli fascjacja – silne spłaszczenie niektórych części rośliny. Występuje u wielu gatunków. Obserwowano je na łodydze, szypułce kwiatostanu i na całym kwiatostanie. Jest to objaw chorobowy zaliczany do grupy dziwotworów.

Najczęściej występującym typem fascjacji jest fascjacja liniowa, czyli wstęgowata. Istnieje kilka teorii usiłujących wytłumaczyć zjawisko fascjacji:


Źródła:

Wikipedia

Stasować

pomieszać karty; potasować


Źródła:

SJP.pl

Stasz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszczyć

potocznie: znieść coś z trudem; staskać, stachać


Źródła:

SJP.pl

Staszczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszek

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od imienia Stanisław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staszel

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszelowie

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszewski

nazwisko


Staszewski (forma żeńska: Staszewska; liczba mnoga: Staszewscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku Polskę zamieszkiwało 8321 osób o tej nazwie osobowej.

Herbarz Polski Kaspra Niesieckiego wymienia Staszewskich herbu Ostoja ze Staszowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszic

nazwisko


Staszic – wieś w Polsce, ufundowana przez ks. Stanisława Staszica, położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Uchanie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Uchanie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 232 mieszkańców i była siódmą co do liczby ludności miejscowością gminy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszka

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Staszkiewicz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszkowie

zdrobnienie od: Stanisław (imię męskie)


Staszkowie – osada w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Bystra-Sidzina.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszkówka

wieś w Polsce


Staszkówka – wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Moszczenica. Miejscowość leżąca wśród wzniesień Pogórza Ciężkowickiego. W 1915 roku miejsce ciężkich walk w czasie ofensywy gorlickiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszkowo

Staszkowo (niem. Baarwiese) – dawna wieś, zlikwidowana w 1997 roku przez włączenie do wsi Stare Jabłonki położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Ostróda.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W pobliżu miejscowości swój koniec ma jedno z odgałęzień Kanału Elbląskiego.


Źródła:

Wikipedia

Staszkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Staszka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Staszlowie

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Staszów

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


Staszów – miasto w woj. świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Staszów. Przez miasto przepływają rzeki Czarna Staszowska i Desta. Według danych z 2023 Staszów liczył 13 680 mieszkańców.

Miasto stanowi centrum administracyjne powiatu staszowskiego – mieszczą się w nim m.in. starostwo, sąd rejonowy, prokuratura rejonowa, Komenda Powiatowa Policji i Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszowianin

mieszkaniec Staszowa


Źródła:

SJP.pl

Staszowianka

mieszkanka Staszowa


Źródła:

SJP.pl

Staszowice

Staszowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko.

Według danych z 2011 roku miejscowość zamieszkiwało 56 osób.


Źródła:

Wikipedia

Staszówka

szabla wyrabiana dawniej w Staszowie Sandomierskim


Źródła:

SJP.pl

Staszowski

przymiotnik od: Staszów


Źródła:

SJP.pl

Staszyc

1. dzielnica Piły;
2. kolonia w Polsce


Źródła:

SJP.pl

Staszyce

1. dzielnica Piły;
2. kolonia w Polsce


1 dzielnica miasta:

1 miejscowość w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Staszyński

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Stat.

skrót od: statystyka


Źródła:

SJP.pl

Stateczek

zdrobnienie od: statek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od statek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statecznieć

rzadko: stawać się poważnym, rozważnym, zrównoważonym


Źródła:

SJP.pl

Stateczniej

stopień wyższy od przysłówka: statecznie


Źródła:

SJP.pl

Stateczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: stateczny


Źródła:

SJP.pl

Statecznik

ruchoma część usterzenia samolotu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lotn. nieruchoma lub nastawna część usterzenia samolotu, rakiety bądź pocisku rakietowego, stabilizująca go;

 (1.2) elektr. urządzenie elektryczne mające za zadanie ograniczenie natężenia prądu płynącego przez lampę wyładowczą;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stateczność

stateczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co stateczne



Patrz:stateczny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stateczny

1. poważny, rozważny, zrównoważony;
2. zachowujący swoje położenie pomimo działających sił;
3. mający zdolność powrotu do równowagi po jej utracie


przymiotnik

 (1.1) zrównoważony, poważny i odpowiedzialny; także. świadczący o takich cechach

 (1.2) o łodzi, samolocie itp. mający zdolność samoczynnego odzyskiwania równowagi po jej utracie

 (1.3) zachowujący swoje położenie mimo działających nań sił


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statek

1. jednostka pływająca pasażerska lub handlowa
2. potocznie, zwykle w liczbie mnogiej: sprzęt potrzebny do wykonania jakiejś czynności, narzędzia, przybory, szczególnie naczynia kuchenne


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. duży obiekt do przewozu towarów lub ludzi drogą wodną

 (1.2) każde urządzenie do takiego przewozu dowolną drogą inną niż ląd;

 (1.3) stpol. daw. stateczność, powaga; cecha właściwa ludziom rozsądnym

 (1.4) przest. majątek, mienie, dostatek; nieruchomość wiejska

 (1.5) przest. (współcz. gw-pl|Śląsk Cieszyński.) zwierzęta domowe; bydło


Statek – każde urządzenie transportowe, które jest zdolne do pokonywania przestrzeni w sposób dla niego charakterystyczny, ale inny niż poruszanie się w kontakcie ze stałym lądem. W szczególności może pływać pod powierzchnią wody, na jej powierzchni, unosić się w atmosferze lub w przestrzeni kosmicznej. Może mieć własny napęd i urządzenia sterujące, lub być uzależniony od innej jednostki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Stater

starożytna jednostka masowo-pieniężna, równa 2 drachmom lub 2 minom



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statki

1. strategiczna gra planszowa dla dwóch osób; okręty;
2. dawniej: naczynia kuchenne


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) daw. oraz gw-pl|Poznań. naczynia kuchenne

 (1.2) popularna gra logiczna dla dwóch osób;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: statek



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statkiewicz

nazwisko


Statkiewicz, Statkewicz, Stadtkewitz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statkowski


Źródła:

Wikipedia

Statkowy

statek


Patrz:statek

Źródła:

SJP.pl

Statoblast

forma przetrwalnikowa występująca u słodkowodnych mszywiołów


Źródła:

SJP.pl

Statocysta

prosty narząd równowagi występujący m.in. u meduz


Statocysta – narząd równowagi niektórych bezkręgowców.Jest to wypełniony płynem pęcherzyk zbudowany z komórek czuciowych z wiciami lub wypustkami plazmatycznymi skierowanymi do wnętrza. Wewnątrz znajduje się kuliste ziarno węglanu wapnia lub fosforanu wapnia – otolit (statolit).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statoil

[czytaj: statojl] norweski koncern paliwowy


Equinor ASA (do 2018: Statoil ASA, do 2009: StatoilHydro ASA) – norweskie przedsiębiorstwo energetyczne, które prowadzi działalność w 38 krajach (2015) oraz do 2012 posiadało stacje paliw w 8 krajach na świecie (m.in. w Polsce – 356 stacji w roku 2013). Stacje paliw należące do koncernu zostały w roku 2010 wydzielone do oddzielnej spółki Statoil Fuel and Retail, która w roku 2012 została przejęta przez Alimentation Couche-Tard. Od roku 2015 stacje paliw przechodziły rebranding polegający na zmianie nazwy na Circle K.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statolatria

gloryfikacja scentralizowanej władzy państwowej; kult państwa


Statolatria (z wł. stato „państwo” i łac. latria od gr. λατρία „oddawanie czci boskiej”) – kult scentralizowanego państwa i wszechpotężnej władzy państwowej.

Jako pierwszy tym terminem posłużył się Giovanni Gentile w Doktrynie faszyzmu, opublikowanej w 1931 i podpisanej nazwiskiem Mussoliniego. Termin został spopularyzowany i wyjaśniony przez Ludwiga von Misesa w jego pracy z roku 1944 zatytułowanej Wszechmocny rząd (Omnipotent Government).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statolit

ziarenko soli wapnia stanowiące część składową narządu zmysłu równowagi; otolit


Otolit, statolit, kamyczek błędnikowy, statokonium (gr. ὠτο 'ucho', στατός 'trwały, stały, nieruchomy', λῐ́θος 'kamień') – występujący u niektórych kręgowców i bezkręgowców element receptorów grawitacyjnych, zwykle w postaci grudki fosforanu lub węglanu wapnia, wchodzący w skład narządu zmysłu słuchu i zmysłu równowagi (narząd otolitowy). U bezkręgowców (nazywany statolitem) znajduje się wewnątrz statocysty, na włoskach czuciowych. Najbardziej wykształcone otolity mają ryby promieniopłetwe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statolityczny

statolit


Patrz:statolit

Źródła:

SJP.pl

Stator

stojan; nieruchoma część maszyny elektrycznej


Stojan, stator – zespół nieruchomych elementów maszyny lub mechanizmu otaczających wirujący wokół stałej osi wirnik. Najczęściej stosowany jest w pompach, sprężarkach, wentylatorach, dmuchawach, turbinach, maszynach elektrycznych (silnikach, prądnicach).

Wyjątkowo w silniku z wirującym stojanem wiruje on wokół nieruchomego (lub ruchomego) wirnika.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Statory

rzeczownik, liczba mnoga

 (1.1) poznań. - naczynia kuchenne


Źródła:

Wiktionary

Statua

posąg przedstawiający ludzką postać


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) okazała rzeźba postaci ludzkiej


Posąg (także statua, figura) – pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca postać ludzką (czasem na koniu), rzadziej zwierzęcia.

Rzeźba ta może być wykonana z kamienia, drewna, ceramiki itp. Zwykle jest ustawiana na postumencie, czasem w niszy. W odniesieniu do figur ludzkich najczęściej stosuje się terminy posąg lub statua. Przy niewielkich rozmiarach rzeźb kultowych lub dekoracyjnych właściwszy jest termin figurka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statuetka

zdrobnienie od: statua; posążek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: statua

 (1.2) mała statua


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statuować

ustanawiać prawo lub przepis


Źródła:

SJP.pl

Statura

dawniej: postura


Źródła:

SJP.pl

Status

1. stan prawny osoby, instytucji lub organizacji;
2. pozycja społeczna i zawodowa;
3. funkcja lub znaczenie czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) położenie, pozycja (np. społeczna)

 (1.2) stan prawny



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statusiały

żartobliwie o mężczyźnie: taki, który stał się mało atrakcyjny, nabrał cech charakterystycznych dla dużo starszego człowieka


Źródła:

SJP.pl

Statusieć

żartobliwie o mężczyźnie: stać się mało atrakcyjnym, nabrać cech charakterystycznych dla dużo starszego człowieka


Źródła:

SJP.pl

Statusowy

status


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z statusem, dotyczący statusu


Patrz:status

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statut

zbiór przepisów określających sposób działania instytucji lub organizacji, jej strukturę i cele


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) adm. praw. akt prawny stanowiący zbiór przepisów dotyczących podmiotu prawa publicznego lub prywatnego;


Statut – akt prawny regulujący zadania, strukturę organizacyjną i sposób działania podmiotu prawa publicznego lub prywatnego.

Statut jest pojęciem języka prawnego, a nie jednolicie uregulowaną instytucją prawną. Identyczna dla wszystkich statutów jest tylko ich funkcja: statut określa wewnętrzną organizację, cele istnienia, tryb działania i podobne zagadnienia ustrojowe danego podmiotu prawa. Tu jednak już kończą się podobieństwa, ponieważ podmiot ten może należeć do sfery prawa publicznego albo prywatnego – w których statuty są zupełnie czym innym. Zresztą również w ramach prawa publicznego i prywatnego nie ma jednolitej regulacji pojęć statutu. Wymagania co do formy i treści poszczególnych rodzajów statutów określają każdorazowo inne przepisy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statutowy

przymiotnik od: statut


przymiotnik

 (1.1) związany ze statutem, wynikający ze statutu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statuty

zbiór przepisów określających sposób działania instytucji lub organizacji, jej strukturę i cele


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hist. zbiór przepisów i aktów prawnych w dawnej Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Staty

środowiskowo: statystyki, wyniki


Źródła:

SJP.pl

Statycznie

przysłówek

 (1.1) nieruchomo


Źródła:

Wiktionary

Statyczniej

stopień wyższy od przysłówka: statycznie


Źródła:

SJP.pl

Statyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest statyczne; cecha tych, którzy są statyczni


Źródła:

Wiktionary

Statyczny

nieulegający zmianom, będący w bezruchu, będący w stanie równowagi


przymiotnik

 (1.1) będący w bezruchu

 (1.2) niepodatny na zmiany

 (1.3) w stanie równowagi

 (1.4) fiz. dotyczący statyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statyk

specjalista w dziedzinie statyki


Źródła:

SJP.pl

Statyka

1. brak ruchu, stan równowagi;
2. nauka zajmująca się badaniem równowagi ciał poddanych działaniu sił


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. dział mechaniki fizycznej, zajmujacy sie równowagą sił i momentów sił działających na nieruchome ciała materialne


Statyka (z gr. στατός 'trwały, stały') – dział mechaniki fizycznej, zaliczany czasem do dynamiki (stan równowagi spoczynkowej uważany za szczególny przypadek ruchu) albo traktowany jako osobna dziedzina. Zajmuje się równowagą sił i momentów sił działających na nieruchome ciała materialne – czyli układami statycznie zrównoważonymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statyna

lek zmniejszający stężenie cholesterolu LDL we krwi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fizj. neurohormon podwzgórza hamujący uwalnianie hormonów przysadki

 (1.2) farm. inhibitory reduktazy HMG-CoA, lek obniżający poziomy lipidów i poprawiający stan układu krążenia


Statyny – inhibitory reduktazy HMG-CoA, grupa wielofunkcyjnych organicznych związków chemicznych, zarówno pochodzenia naturalnego, jak i syntetycznych, o różnej budowie chemicznej, mających w formie aktywnej wspólną grupę farmakoforową: łańcuch β-hydroksykwasu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statynowy

statyna


Patrz:statyna

Źródła:

SJP.pl

Statysta

osoba występująca w filmie lub sztuce teatralnej w podrzędnej roli lub w scenach zbiorowych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) odtwórca ról podrzędnych (zwykle niemych) w scenach zbiorowych;

 (1.2) przen. osoba nieuczestnicząca czynnie, postronna, bierny obserwator

 (1.3) daw. mąż stanu, polityk


Statysta – pełnoprawny pracownik planu zdjęciowego, odgrywający podrzędne role za ustalone wynagrodzenie.

Zwykle występuje w tle postaci głównych. Niekiedy jednak statyści odtwarzają bardziej rozbudowane role, przez co wchodząc ze sobą w interakcje, tworzą bardziej realistyczne tło (np. w filmach Miś, Rejs).

Wielu aktorów rozpoczęło swą praktykę zawodową od statystowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statystka

kobieta występująca w filmie lub sztuce teatralnej w podrzędnej roli lub w scenach zbiorowych


Źródła:

SJP.pl

Statystować

pełnić funkcję statysty na planie filmowym lub w spektaklu teatralnym


Źródła:

SJP.pl

Statystowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|statystować.


Źródła:

Wiktionary

Statystyczka

statystyk


Patrz:statystyk

Źródła:

SJP.pl

Statystycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób związany ze statystyką


Źródła:

Wiktionary

Statystyczny

1. oparty na analizie większej ilości danych;
2. wynikający ze statystyki, przeciętny, typowy


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do statystyki (nauki)

 (1.2) pot. przeciętny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statystyk

osoba zajmująca się statystyką


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w zakresie statystyki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Statystyka

1. nauka zajmująca się liczbowym opisem zjawisk masowych oraz ich analizowaniem;
2. zbiory informacji liczbowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka zajmująca się zbieraniem i analizą danych dotyczących zjawisk masowych;

 (1.2) wynik procesu zbierania i analizy danych dotyczących jakiegoś zjawiska masowego, prezentowany najczęściej w postaci tabel lub wykresów

 (1.3) mat. funkcja, która danemu rozkładowi z próby przypisuje liczbę rzeczywistą;

 (1.4) fiz. model opisujący zbiorowe zachowanie obiektów fizycznych, np. cząstek

 (1.5) fiz. pot. rozkład prawdopodobieństwa będący podstawą statystyki (1.4)

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: statystyk


Statystyka (niem. Statistik, „badanie faktów i osób publicznych”, z łac. [now.] statisticus, „polityczny, dot. polityki”, od status, „państwo, stan”) – nauka, której przedmiotem zainteresowania są metody pozyskiwania i prezentacji, a przede wszystkim analizy danych opisujących zjawiska, w tym masowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Statyw

stabilna podstawa dla aparatu lub kamery, najczęściej rozstawiana na trzech wysuwanych rurkach (np. statywy przenośne)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. podstawa, najczęściej w postaci trójnogu ze składanymi nogami, wykonana z metalu lub drewna, służąca do stabilizowania mocowanych na niej przyrządów, np. aparatu fotograficznego, kamery, urządzeń geodezyjnych


Statyw – podstawa zapewniająca stabilizację mocowanego na niej przedmiotu lub urządzenia. Statyw może być rozumiany w znaczeniu ogólniejszym lub węższym jako