Ściąć

1. oddzielić górną część od podstawy, korzeni, posłużywszy się ostrym narzędziem
2. pozbyć się warstwy, zwykle za pomocą narzędzi skrawaj.
3. zabić przez odcięcie głowy
4. spowodować zamarznięcie czegoś
5. sport. odbić silnie piłkę w dół


czasownik przechodni dokonany (ndk. ścinać)

 (1.1) dokonany od|ścinać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściąg

element konstrukcyjny w budownictwie


Ściąg – element konstrukcyjny ściągający, w postaci metalowego (dzisiaj najczęściej stalowego, w starożytności brązowego) pręta, czasem drewnianej belki.

Ściąg przenosi obciążenia rozciągające, chroni elementy konstrukcji (np. ściany, filary), przed rozsunięciem. Ściąg przed wysunięciem z pionowych elementów konstrukcji zabezpiecza się za pomocą kotew.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ściąga

1. kawałek papieru z zapisanymi skrótowo inform., służący jako pomoc (mimo zakazu) na sprawdzianach, egzaminach; ściągawka; ściągaczka
2. notatki zawieraj. dane, których jeszcze się nie pamięta lub które nie są przeznacz. do zapamiętania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) notatka nielegalnie posiadana na egzaminie, sprawdzianie itp., zawierająca odpowiedź na wymagane pytanie bądź pewien zakres materiału;

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. ter. od: ściągać


Ściąga, ściągawka (także bryk albo zgapa) – nieformalny dokument, często podający w sposób skrócony podstawowe dane na jakiś temat, tworzony przez osobę uczącą się (uczeń, student, nowy pracownik).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściągać

1. zdejmować coś z czegoś, opuszczać na dół
2. gromadzić coś w jednym miejscu
3. skupiać na sobie uwagę, uczucia
4. zwijać, kurczyć coś
5. mocno związywać
6. powodować tężenie, wysuszanie się czegoś
7. potocznie: odpisywać zadanie


czasownik przechodni niedokonany (dk. ściągnąć)

 (1.1) zdejmować niżej coś, co znajduje się wysoko

 (1.2) pot. pobierać pliki z internetu

 (1.3) odpisywać podczas testu, sprawdzianu, klasówki itp.

 (1.4) zdejmować ubranie lub buty

 (1.5) zdejmować część ubioru przez opuszczenie, zsunięcie w dół, np. spodnie / majtki / spódnicę

 (1.6) egzekwować podatki lub inne należności

 (1.7) powodować gromadzenie się ludzi

 (1.8) zdejmować płachtę materiału umieszczoną w jakimś miejscu

 (1.9) rzad. pot. kraść

 (1.10) importować coś zza granicy

 (1.11) pociągnąć oba końce sznurka/linki/paska w celu związania

 (1.12) odprowadzać ciecz poprzez zassanie jej przez rurkę, wężyk lub słomkę

 (1.13) powodować zmniejszenie (skurczenie) się jakiejś rzeczy

 (1.14) zgromadzić dużą ilość czegoś

 (1.15) o filmie, sztuce kończyć okres wyświetlania w kinie/wystawiać w teatrze

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. ściągnąć)

 (2.1) schodzić się, przybywać w jedno miejsce

 (2.2) rzad. nadchodzić, nadjeżdżać, przybywać

 (2.3) o pojeździe zjeżdżać w bok podczas poruszania się do przodu, pomimo że kierownica / stery są ustawione na jazdę prosto

czasownik zwrotny niedokonany ściągać się (dk. ściągnąć się)

 (3.1) kurczyć się

 (3.2) jęz. ulegać kontrakcji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściągacz

1. część ubrania robiona specjalnym, elastycznym ściegiem, stanowiąca zwykle jego wykończenie;
2. ścieg zapewniający dzianinie elastyczność;
3. w gwarze uczniowskiej: osoba odpisująca od kogoś rozwiązane zadanie szkolne; zrzynacz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wykończenie brzegu ubrania elastycznym materiałem lub specjalnym ściegiem, który powoduje lepsze przyleganie do ciała – szyi, bioder lub nadgarstków;

 (1.2) techn. narzędzie do ściągania, zdejmowania czegoś z miejsca jego zamocowania



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściągaczka

1. kawałek papieru z zapisanymi skrótowo informacjami, służący jako pomoc (mimo zakazu) na sprawdzianach, egzaminach; ściągawka; ściąga;
2. przedmiot do ściągania wody z płaskich powierzchni (rączka z gumową listwą);
3. w gwarze uczniowskiej: uczennica wciąż ściągająca na sprawdzianach


Źródła:

SJP.pl

Ściągający

1. zdejmować coś z czegoś, opuszczać na dół
2. gromadzić coś w jednym miejscu
3. skupiać na sobie uwagę, uczucia
4. zwijać, kurczyć coś
5. mocno związywać
6. powodować tężenie, wysuszanie się czegoś
7. potocznie: odpisywać zadanie


Źródła:

SJP.pl

Ściągalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ściągalne; cecha tych, którzy są ściągalni


Źródła:

Wiktionary

Ściągalny

o zobowiązaniach finansowych: dający się ściągnąć, wyegzekwować


Źródła:

SJP.pl

Ściąganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ściągać.


Ściąganie – przypadek oszustwa dokonany podczas egzaminów lub testów (klasówki, kolokwia) przez osobę egzaminowaną (student, uczeń), polegający na zastosowaniu w ich trakcie niedozwolonej pomocy.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ściągarka

urządzenie do ściągania końcówki liny holowniczej przy starcie szybowca


Źródła:

SJP.pl

Ściągawka

kawałek papieru z zapisanymi skrótowo informacjami, służący jako pomoc (mimo zakazu) na sprawdzianach, egzaminach; ściąga; ściągaczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) karteczka z informacjami używana nielegalnie przez uczniów podczas klasówek, egzaminów itp.


Ściąga, ściągawka (także bryk albo zgapa) – nieformalny dokument, często podający w sposób skrócony podstawowe dane na jakiś temat, tworzony przez osobę uczącą się (uczeń, student, nowy pracownik).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściągnąć

1. zdjąć coś z czegoś, opuścić na dół
2. zgromadzić coś w jednym miejscu
3. skupić na sobie uwagę, uczucia
4. zwinąć, skurczyć coś
5. mocno związać
6. spowodować stężenie, wysuszenie się czegoś
7. potocznie:
a) ukraść
b) odpisać zadanie


czasownik przechodni dokonany (ndk. ściągać)

 (1.1) pociągnąć (coś lub kogoś) z miejsca wysoko w dół

 (1.2) ścisnąć coś np. gumką lub sznurkiem

 (1.3) pot. odpisać na klasówce lub egzaminie coś od innego ucznia lub ze ściągi

 (1.4) pot. inform. pobrać paczkę danych przez internet na komputer lub inne urządzenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściągnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ściągnąć.


Źródła:

Wiktionary

Ściana

1. pionowa płaszczyzna oddzielająca dwie powierzchnie, przestrzenie, ograniczająca jakieś wnętrze;
2. bok skalnej groty lub niemal pionowe zbocze;
3. przenośnie: duża ilość czegoś zagradzającego dostęp;
4. coś, co dzieli lub izoluje ludzi;
5. w kopalni: wyrobisko eksploatacyjne kopalni węgla kamiennego;
6. środowiskowo: bankomat


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bud. pionowy element konstrukcyjny oddzielający dwa pomieszczenia lub miejsca;

 (1.2) mat. wielokąt ograniczający wielościan;

 (1.3) przen. duża ilość czegoś, co wyglądająca jak pionowa płaszczyzna, utrudniająca dostęp do czegoś lub ograniczająca widoczność

 (1.4) pionowe lub niemal pionowe górskie zbocze, zwłaszcza dla wspinacza

 (1.5) górn. miejsce, gdzie wydobywa się węgiel

 (1.6) wojsk. prosta linia obronna


Ściana – przegroda (najczęściej pionowa) oddzielająca środowisko zewnętrzne od wewnętrznego lub dzieląca przestrzeń wewnątrz budynku. Może być elementem konstrukcyjnym.

Ściany na ogół nie stanowią jednej gładkiej płaszczyzny, gdyż często występują w nich różne elementy dodatkowe wpływające na ich wygląd i cechy użytkowe. Do elementów tych zaliczyć można:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścianeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: ścianka


Źródła:

Wiktionary

Ścianka

zdrobnienie od: ściana


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cienka, prowizoryczna ściana; przepierzenie

 (1.2) płaszczyzna ograniczająca jakiś przedmiot; bok niewielkiego przedmiotu

 (1.3) bardzo strome, ale niewysokie zbocze skalne

 (1.4) sport. zob. ścianka wspinaczkowa.

 (1.5) środ. powierzchnia zawierająca logo sponsorów, na tle której fotografują się gwiazdy i celebryci podczas pokazów mody


Ścianka – polski zespół rockowy założony w roku 1994 w Sopocie przez Macieja Cieślaka.

Debiutancki album zespołu, Statek kosmiczny Ścianka, ukazał się w 1998 roku nakładem Biodro Records. Zespół nagrał cztery albumy długogrające, ostatnim był Pan Planeta z 2006 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściankowy

ścianka


Patrz:ścianka

Źródła:

SJP.pl

Ścianowiec

górnik ścianowy


Źródła:

SJP.pl

Ścianowy

przymiotnik od: ściana


Źródła:

SJP.pl

Ściążka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. anat. goleń, podudzie


Źródła:

Wiktionary

Ścibać

ścibić;
1. potocznie: szyć coś długo, pracowicie, często niezręcznie; wykonywać jakąkolwiek ręczną pracę w taki sposób; ścibolić
2. rzadziej: nawlekać paciorki na nitkę, nizać


Źródła:

SJP.pl

Ścibić

ścibać;
1. potocznie: szyć coś długo, pracowicie, często niezręcznie; wykonywać jakąkolwiek ręczną pracę w taki sposób; ścibolić
2. rzadziej: nawlekać paciorki na nitkę, nizać


Źródła:

SJP.pl

Ścibior

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścibisz

ścibać;
1. potocznie: szyć coś długo, pracowicie, często niezręcznie; wykonywać jakąkolwiek ręczną pracę w taki sposób; ścibolić
2. rzadziej: nawlekać paciorki na nitkę, nizać


Źródła:

SJP.pl

Ścibolić

potocznie: wykonywać niezręcznie jakąś pracę; ścibać; ścibić


Źródła:

SJP.pl

Ścibor

1. imię męskie;
2. nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Czścibor, Ścibor, Czcibor, Cibor, Czesbor – staropolskie imię męskie. Znaczenie imienia: „walczący o cześć”, „obrońca czci”, lub „czczący walkę”. Od członów „czci-” (daw. „czści-”), „czcij”, od czcić (daw. czścić, porównaj cześć) oraz „bor-” – od daw. „borzyć” „walczyć” (porównaj „borykać się”).

Czcibor imieniny obchodzi: 9 września i 14 listopada.

Żeńskie odpowiedniki: Czcibora, Ścibora, Cibora.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścibora

imię żeńskie


Czcibora, Ścibora, Cibora – staropolskie imię żeńskie. Męskie odpowiedniki: Czścibor, Ścibor, Czcibor, Cibor, Czesbor. Znaczenie imienia: „walcząca o cześć”, „obrończyni czci”.

Czcibora imieniny obchodzi 9 września i 14 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ściborzyce

Ściborzyce – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Trzyciąż.


Źródła:

Wikipedia

Ścichapęk

ktoś, kto wydaje się spokojny, ale jest zdolny do niespodziewanego wybryku; cicha woda


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) żart. osoba pozornie cicha, ale zdolna do niespodziewanych działań

przymiotnik

 (2.1) żart. niespodziewany, zadziwiający

przysłówek

 (3.1) żart. niespodziewanie, zadziwiająco


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścichocki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścichły

taki, który ścichł; ucichły


Źródła:

SJP.pl

Ściebło

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. źdźbło


Źródła:

Wiktionary

Ściec

ścieknąć, spłynąć


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. ściekać)

 (1.1) dokonany od|ściekać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściechów

wieś położona w województwie lubuskim


Ściechów (niem. Fahlenwerder względnie Gross-Fahlenwerder) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ściechówek

Ściechówek (niem. Klein Fahlenwerder) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ścięcie

1. oddzielić górną część od podstawy, korzeni, posłużywszy się ostrym narzędziem
2. pozbyć się warstwy, zwykle za pomocą narzędzi skrawaj.
3. zabić przez odcięcie głowy
4. spowodować zamarznięcie czegoś
5. sport. odbić silnie piłkę w dół


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ściąć.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścieg

sposób przewlekania nitki przy szyciu lub haftowaniu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sposób przewlekania nitki przy szyciu lub haftowaniu


1. Odcinek nici przewleczonej przy szyciu między jednym a drugim nakłuciem igły.

2. Sposób układania nici, która łączy materiały włókiennicze, kawałki skóry czy innych podobnych materiałów podczas szycia. Może być wykonywany ręcznie lub maszynowo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścięga

ścięga łąkowa - gatunek pluskwiaka z rodziny tasznikowatych


Źródła:

SJP.pl

Ściegienny

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ściegieński

Ściegny


Patrz:Ściegny

Źródła:

SJP.pl

Ścięgno

część mięśnia przytwierdzająca go do kości


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. włóknista tkanka odpowiedzialna za przeniesienie skurczu mięśni na układ kostny;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściegny

wieś w Polsce


Ściegny – część miasta Kamieńsk w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Kamieńsk.

Rozpościerają się w okolicy ulicy Kościuszki na zachód od centrum miasta.

W latach 1975–1998 należały administracyjnie do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ściegowy

ścieg


Patrz:ścieg

Źródła:

SJP.pl

Ściejowice

Ściejowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki. Położona jest na lewym brzegu Wisły w mezoregionie zwanym Obniżeniem Cholerzyńskim w obrębie makroregionu Brama Krakowska.

Dawna wieś opactwa benedyktynów tynieckich w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ściek

1. rów, rynsztok, kanał odprowadzający płynne nieczystości;
2. ściekanie, spływanie, odpływ


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zanieczyszczona woda



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściekać

spływać powoli


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. ściec, ścieknąć)

 (1.1) ciec strużkami pionowo w dół


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścieki

1. rów, rynsztok, kanał odprowadzający płynne nieczystości;
2. ściekanie, spływanie, odpływ


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) płynne odpady

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: ściek


Ścieki – zużyte ciecze, roztwory, koloidy lub zawiesiny, a także odpadowe ciała stałe odprowadzane za pomocą rurociągów do odbiorników naturalnych, jakimi mogą być zbiorniki lub cieki, doły gnilne itp. W postaci ścieków odprowadza się odpadowe substancje przemysłowe oraz odpady żywnościowe i fekalia z miejskich i osiedlowych gospodarstw domowych. Ze względu na dużą szkodliwość biologiczną ścieków, zarówno komunalnych jak i przemysłowych, przed odprowadzeniem do odbiornika powinno się poddawać je oczyszczeniu w oczyszczalniach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścieknąć

spłynąć powoli


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. ściekać)

 (1.1) spłynąć strużkami pionowo w dół


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścieknięty

taki, który ścieknął (ściekł); ściekły


Źródła:

SJP.pl

Ściekowisko

miejsce, gdzie ścieka woda i inne nieczystości; rynsztok


Źródła:

SJP.pl

Ściekowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze ściekami


Źródła:

Wiktionary

Ściekły

ścieknąć, spłynąć


Źródła:

SJP.pl

Ścielenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścielić.


Źródła:

Wiktionary

Ścielić

1. przygotowywać łóżko do spania;
2. składać pościel po spaniu;
3. rozkładać podściółkę dla zwierząt


czasownik przechodni niedokonany (dk. pościelić)

 (1.1) reg. pot. kłaść coś na podłożu

 (1.2) reg. pot. układać pościel na łóżku

czasownik zwrotny niedokonany ścielić się

 (2.1) reg. pot. rozpościerać się na powierzchni czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścieliwo

dawniej: ściółka; ściel


Źródła:

SJP.pl

Ściema

potocznie: fałsz, kłamstwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. slang. kłamstwo, nieprawda, bzdura


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściemniać

1. czynić coś ciemnym, słabiej świecącym; przyciemniać, przygaszać;
2. w gwarze młodzieżowej: mówić coś niezgodnego z prawdą, nie mówić całej prawdy, kłamać, zmyślać; kręcić;
3. ściemniać się - stawać się ciemniejszym, świecić coraz słabiej


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) sprawiać, że coś staje się ciemniejsze; dawać mniej światła

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) przen. pot. kłamać, mówić nieprawdę

czasownik zwrotny

 (3.1) ściemniać się → na dworze robi się ciemniej, zapada zmierzch


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściemniacz

1. urządzenie do zmniejszenia ilości światła w pomieszczeniu poprzez zmianę napięcia;
2. potocznie: osoba mówiąca nieprawdę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) regulator np. światła

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. kłamca (o człowieku)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściemniaczka

ściemniacz


Patrz:ściemniacz

Źródła:

SJP.pl

Ściemnialny

umożliwiający zmniejszenie ilości światła w pomieszczeniu poprzez zmianę napięcia


Źródła:

SJP.pl

Ściemnianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ściemniać.


Źródła:

Wiktionary

Ściemniara

potocznie: kobieta mówiąca nieprawdę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. kłamczucha


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściemniały

1. czynić coś ciemnym, słabiej świecącym; przyciemniać, przygaszać;
2. w gwarze młodzieżowej: mówić coś niezgodnego z prawdą, nie mówić całej prawdy, kłamać, zmyślać; kręcić;
3. ściemniać się - stawać się ciemniejszym, świecić coraz słabiej


Źródła:

SJP.pl

Ściemnić

1. uczynić coś ciemniejszym lub słabiej świecącym;
2. ściemnić się - stać się ciemniejszym lub słabiej świecącym


Źródła:

SJP.pl

Ścieniać

1. czynić coś cienkim, cieńszym przez obróbkę mechaniczną
2. okrywać cieniem, ocieniać


Źródła:

SJP.pl

Ścieniały

1. czynić coś cienkim, cieńszym przez obróbkę mechaniczną
2. okrywać cieniem, ocieniać


Źródła:

SJP.pl

Ścienić

1. uczynić coś cienkim, cieńszym przez obróbkę mechaniczną
2. okryć cieniem, ocienić


Źródła:

SJP.pl

Ścieniować

podstrzyc włosy, tworząc zachodzące na siebie partie różnej długości


Źródła:

SJP.pl

Ścieniowywać

przystrzygać włosy w taki sposób, by krótkie przechodziły w nieco dłuższe


Źródła:

SJP.pl

Ścienny

1. przeznaczony do wieszania na ścianie;
2. przylegający do ściany;
3. przeznaczony do budowy lub wykładania ścian, np. materiał ścienny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) znajdujący się w ścianie lub na ścianie budynku, pokoju, sali; przeznaczony do wieszania na ścianie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściepa

potocznie: zrzutka, składka, zbiórka; ściepka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. środ. zrzutka, zbiórka (zwłaszcza pieniędzy)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściepać

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. zrzucić


Źródła:

Wiktionary

Ściepka

potocznie: zrzutka, składka, zbiórka; ściepa


Źródła:

SJP.pl

Ściepninć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. zrzucić


Źródła:

Wiktionary

Ścier

1. surowiec do wyrobu tektury i papieru gorszej jakości, uzyskiwany przez mechaniczne ścieranie drewna;
2. cecha czegoś nadającego się do ścierania; ścieralność, ścierność


Ścier drzewny (miazga drzewna) – masa włóknista otrzymywana poprzez rozwłóknianie drewna, półprodukt do produkcji papieru. Otrzymywany jest z tzw. papierówki, drewna uzyskiwanego specjalnie na użytek przemysłu papierniczego. Włókno drzewne uzyskuje się poprzez proces rozwłókniania mechanicznego lub chemicznego. Do produkcji ścieru wykorzystuje się rozmaite gatunki drzew, w strefie klimatu umiarkowanego np. sosny, świerki i jodły; w klimacie cieplejszym - eukaliptusy. W Polsce wykorzystywane jest głównie drewno sosnowe i świerkowe. Drewno świerkowe i jodłowe jest mniej korzystne jako surowiec dla masy włóknistej ze względu na zawartość specyficznych komórek żywicznych, wyższe koszty upraw i obróbki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ściera

ekspresywnie: ścierka


Źródła:

SJP.pl

Ścierać

1. oczyszczać powierzchnię lub usuwać z niej coś;
2. rozdrabniać za pomocą tarki;
3. kaleczyć czymś skórę


czasownik przechodni niedokonany (dk. zetrzeć)

 (1.1) oczyszczać powierzchnię poprzez tarcie

 (1.2) rozdrabniać poprzez tarcie

 (1.3) usuwać wierzchnią warstwę z czegoś poprzez pocieranie szorstkim przedmiotem

 (1.4) kaleczyć skórę poprzez kontakt z czymś szorstkim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścieraczka

gwarowo: gumka do ścierania; ścierałka


Źródła:

SJP.pl

Ścierak

1. narzędzie do ścierania lub wygładzania powierzchni;
2. narzędzie do zmazywania tablicy na sucho;
3. potocznie: kosmetyk do wykonywania zabiegu peelingu; peeling;
4. maszyna do rozwłókniania drewna na ścier;
5. stalowa listwa z ostrym brzegiem do zgarniania farby w procesie drukowania; przecierak, rakiel, rakla


Ścier drzewny (miazga drzewna) – masa włóknista otrzymywana poprzez rozwłóknianie drewna, półprodukt do produkcji papieru. Otrzymywany jest z tzw. papierówki, drewna uzyskiwanego specjalnie na użytek przemysłu papierniczego. Włókno drzewne uzyskuje się poprzez proces rozwłókniania mechanicznego lub chemicznego. Do produkcji ścieru wykorzystuje się rozmaite gatunki drzew, w strefie klimatu umiarkowanego np. sosny, świerki i jodły; w klimacie cieplejszym - eukaliptusy. W Polsce wykorzystywane jest głównie drewno sosnowe i świerkowe. Drewno świerkowe i jodłowe jest mniej korzystne jako surowiec dla masy włóknistej ze względu na zawartość specyficznych komórek żywicznych, wyższe koszty upraw i obróbki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścieraki

1. narzędzie do ścierania lub wygładzania powierzchni;
2. narzędzie do zmazywania tablicy na sucho;
3. potocznie: kosmetyk do wykonywania zabiegu peelingu; peeling;
4. maszyna do rozwłókniania drewna na ścier;
5. stalowa listwa z ostrym brzegiem do zgarniania farby w procesie drukowania; przecierak, rakiel, rakla


Źródła:

SJP.pl

Ścieralnia

dział produkcyjny w fabryce papieru, w którym rozdrabnia się drewno na masę wykorzystywaną w produkcji papieru


Źródła:

SJP.pl

Ścieralność

1. podatność na ścieranie;
2. cecha czegoś służącego do wygładzania lub ścierania powierzchni; ścierność, ścier


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) podatność na ścieranie


Ścieranie (zużycie ścierne) – niszczenie wierzchniej warstwy współpracujących, poruszających się względem siebie części. Ubytek masy, objętości lub grubości materiału jest spowodowany oddzielaniem cząstek materiału na skutek rysowania, mikroskrawania lub bruzdowania. Mikroskrawanie to odrywanie nierówności, ubytek; rysowanie to powstawanie nieciągłości, pękanie wgłębne; bruzdowanie to przemieszczenia materiału.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścieralny

1. podatny na zniszczenie w wyniku tarcia;
2. usuwający górną warstwę przez pocieranie, np. pasta ścieralna;
3. dający się zmazać, np. długopis ścieralny; zmazywalny;
4. taki, z którego powierzchni można coś zmazać, np. tablica ścieralna; zmazywalny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który można zetrzeć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścieranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścierać.


Ścieranie (zużycie ścierne) – niszczenie wierzchniej warstwy współpracujących, poruszających się względem siebie części. Ubytek masy, objętości lub grubości materiału jest spowodowany oddzielaniem cząstek materiału na skutek rysowania, mikroskrawania lub bruzdowania. Mikroskrawanie to odrywanie nierówności, ubytek; rysowanie to powstawanie nieciągłości, pękanie wgłębne; bruzdowanie to przemieszczenia materiału.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ścierański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścierałka

gwarowo: gumka do ścierania; ścieraczka


Źródła:

SJP.pl

Ścierciałka

w średniowieczu: rycerz niższego stanu, nieosiadły


Źródła:

SJP.pl

Ściereczka

1. zdrobnienie od: ścierka;
2. ekspresywnie: prostytutka;
3. ekspresywnie: osoba pozbawiona godności, o słabym charakterze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: ścierka

 (1.2) niewielka ścierka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścierka

1. kawałek tkaniny do wycierania, ścierania lub mycia czegoś;
2. potocznie: kobieta prowadząca niemoralny tryb życia; prostytutka, szmata;
3. potocznie: osoba pozbawiona godności, o słabym charakterze;
4. potocznie: ubranie z niskiej jakości materiału;
5. potocznie: tabloid; szmatławiec, brukowiec;
6. pejoratywnie: flaga państwa lub organizacji;
7. w gwarze śląskiej: zupa z drobnymi, twardymi kluskami; zacierka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kawałek materiału do wycierania naczyń

 (1.2) szmata służąca do mycia, ścierania czegoś

 (1.3) wulg. o kobiecie o złej reputacji

 (1.4) gw-pl|Górny Śląsk. zupa z drobnymi kluseczkami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścierń

ściernisko, ściernia, ściernie;
1. pole po zebraniu rosnącego na nim zboża;
2. ostro zakończone łodygi pozostałe na polu po ścięciu zbóż


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) roln. ostro zakończone łodygi pozostałe na polu po ścięciu zbóż


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściernia

ściernisko, ścierń, ściernie;
1. pole po zebraniu rosnącego na nim zboża;
2. ostro zakończone łodygi pozostałe na polu po ścięciu zbóż


Źródła:

SJP.pl

Ściernianka

rośliny wsiane w zboże, dające poplon po jego ścięciu


Źródła:

SJP.pl

Ściernica

narzędzie ścierne do wygładzania, czyszczenia i cięcia metali; tarcza ścierna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) narzędzie ścierne, składające się z ziaren ściernych i nośnika materiału ściernego;


Ściernica – narzędzie ścierne, składające się z ziaren ściernych i nośnika materiału ściernego – spoiwa. Ziarna ścierne (korund, węglik krzemu, azotek boru lub diament) nie mają określonego kształtu, a ich wielkość wpływa na uzyskanie określonej chropowatości powierzchni.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściernie

ściernisko, ściernia, ściernie;
1. pole po zebraniu rosnącego na nim zboża;
2. ostro zakończone łodygi pozostałe na polu po ścięciu zbóż


Ściernie – część Bierunia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścierniówka

pole ze ściernią pozostałe po zżęciu zboża; ściernisko


Źródła:

SJP.pl

Ścierniowy

ścierń


Patrz:ścierń

Źródła:

SJP.pl

Ściernisko

ścierń, ściernia, ściernie;
1. pole po zebraniu rosnącego na nim zboża;
2. ostro zakończone łodygi pozostałe na polu po ścięciu zbóż


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) roln. pole po skoszeniu rosnącego na nim zboża


Ściernisko – pole (rolnictwo) po skoszeniu rosnących na nim roślin, głównie zbóż, z pozostawionymi dolnymi częściami roślin (ścierni). Ścierń stanowi nadziemną część resztek pożniwnych, które pozostawione w polu są źródłem substancji organicznej w glebie. Zaleca się pozostawianie niskiej ścierni, nawet gdy słoma nie jest wykorzystywana i zostaje rozdrobniona przez kombajn. W przypadku pozostawienia wysokiej ścierni, szczególnie po rzepaku i kukurydzy, zaleca się niszczenie ścierni przez mulczowanie lub wałowanie wałem nożowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścierniskowy

ściernisko


Patrz:ściernisko

Źródła:

SJP.pl

Ścierniwo

materiał ścierny do usuwania brudu lub wierzchniej warstwy przedmiotów


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. materiał ścierny, naturalny lub sztuczny, o dużej twardości i małej ścieralności;


Ścierniwo – ziarna materiału ściernego o określonej wielkości. Stosowane jest do wyrobu części roboczych narzędzi ściernych, papierów ściernych oraz past i płynów do obróbki ściernej i polerowania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścierność

1. cecha czegoś niszczącego się pod wpływem tarcia;
2. cecha czegoś służącego do wygładzania lub ścierania powierzchni; ścieralność, ścier


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ścierne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścierny

1. służący do wygładzania lub ścierania powierzchni;
2. spowodowany tarciem, np. zużycie ścierne;
3. chroniący niższe warstwy przed zniszczeniem spowodowanym tarciem, np. warstwa ścierna


przymiotnik

 (1.1) taki, który służy do wygładzania lub ścierania powierzchni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścierpieć

zdzierżyć, zmóc, przeżyć


Źródła:

SJP.pl

Ścierski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścierw

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. ciało zwierzęcia w stanie rozkładu

 (1.2) stpol. martwe ciało


Źródła:

Wiktionary

Ścierwica

rodzaj muchówki z rodziny ścierwicowatych


Źródła:

SJP.pl

Ścierwicowate

o cechach ścierwicowatych (rodzina muchówek)


Źródła:

SJP.pl

Ścierwicowaty

o cechach ścierwicowatych (rodzina muchówek)


Źródła:

SJP.pl

Ścierwiec

gatunek chrząszcza z rodziny omarlicowatych


Ścierwiec, liszkojad czerwonotarcz, omarlica tarczowata (Oiceoptoma thoracicum) – gatunek chrząszcza z rodziny omarlicowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścierwisko

1. w łowiectwie: miejsce, gdzie wykłada się padlinę dla zwabienia zwierzyny;
2. dawniej: miejsce zakopywania padliny


Źródła:

SJP.pl

Ścierwnik

ptak z podrodziny sępów, występuje w Afryce i Eurazji


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. gatunek dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych;


Ścierwnik, ścierwnik biały, białosęp (Neophron percnopterus) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Neophron. Występuje w Afryce oraz od południowej Europy po środkową i południową Azję. Jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścierwniki

ptak z podrodziny sępów, występuje w Afryce i Eurazji


Źródła:

SJP.pl

Ścierwo

wulgarnie: rodzaj wyzwiska; drań, kanalia


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) martwe, rozkładające się ciało zwierzęcia

 (1.2) pogard. zwłoki ludzkie

 (1.3) pogard. człowiek zły, podły

 (1.4) slang. amfetamina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścierwojad

1. potocznie: zwierzę żywiące się martwymi szczątkami innego osobnika; padlinożerca, saprofit;
2. środowiskowo: narkoman zażywający amfetaminę


Źródła:

SJP.pl

Ściesiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścieska

pasożytnicza pszczoła


Źródła:

SJP.pl

Ścieśniać

czasownik niedokonany

 (1.1) stłaczać coś, próbując to zmieścić na mniejszej przestrzeni, ściskać

 (1.2) jęz. zbliżać narządy artykulacyjne podczas gwarowego wymawiania części samogłosek

czasownik zwrotny ścieśniać się

 (2.1) grupować się na mniejszej przestrzeni, stłaczać się, zagęszczać się, skupiać się

 (2.2) stawać się węższym, mniejszym

 (2.3) jęz. o samogłoskach: ulegać zwężeniu artykulacyjnemu


Źródła:

Wiktionary

Ścieśniający

ścieśniać


Patrz:ścieśniać

Źródła:

SJP.pl

Ścieśnianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścieśniać.


Źródła:

Wiktionary

Ścieśnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. ścieśniać)

 (1.1) dokonany od|ścieśniać.

czasownik zwrotny dokonany ścieśnić się (ndk. ścieśniać się)

 (2.1) dokonany od|ścieśniać się.


Źródła:

Wiktionary

Ścieśnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścieśnić.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ścieszka

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścięty

1. oddzielić górną część od podstawy, korzeni, posłużywszy się ostrym narzędziem
2. pozbyć się warstwy, zwykle za pomocą narzędzi skrawaj.
3. zabić przez odcięcie głowy
4. spowodować zamarznięcie czegoś
5. sport. odbić silnie piłkę w dół


Źródła:

SJP.pl

Ścieżeczka

zdrobnienie od: ścieżka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: ścieżka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścieżek

drobny ścieg


Źródła:

SJP.pl

Ścieżka

drobny ścieg


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wąski wydeptany pasek ziemi albo też specjalnie wytyczony i ubity dla pieszych

 (1.2) inform. opis lokalizacji pliku na dysku komputera;

 (1.3) inform. w grafice komputerowej – krzywa wyznaczona przez ciąg punktów

 (1.4) fonogr. wydzielony fragment zapisu obrazu lub dźwięku, np. nagranie jednego z instrumentów

 (1.5) elektron. linia przewodząca wytyczona na płytce obwodu drukowanego

 (1.6) środ. linia utworzona z narkotyku


Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścieżkowy

ścieżka


Patrz:ścieżka

Źródła:

SJP.pl

Ścieżyna

dróżka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. wąska ścieżka


Ścieżyna – nieistniejąca osada w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Bytom Odrzański.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ścieżynka

wąska ścieżka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pieszcz. zdrobn. od: ścieżyna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściga

chrząszcz z rodziny kózek, szkodnik żerujący na świerkach, sosnach i modrzewiach


Chrząszcze z rodziny kózkowatych:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścigać

1. gonić kogoś, biec za kimś aby go dogonić;
2. poszukiwać z udziałem organów prawa, poddawać sankcjom karnym


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gonić kogoś, biec za kimś, aby go dogonić

 (1.2) poszukiwać z udziałem organów prawa, poddawać sankcjom karnym

czasownik zwrotny niedokonany ścigać się

 (2.1) rywalizować ze sobą w wyścigu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścigacz

1. mały, szybki okręt wojenny przeznaczony do wykrywania i zwalczania okrętów podwodnych;
2. potocznie: motocykl sportowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szybki motocykl do poruszania się po utwardzonych drogach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścigaje

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gwara. więz. spodnie


Źródła:

Wiktionary

Ściganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścigać.


Źródła:

Wiktionary

Ścigała

1. gonić kogoś, biec za kimś aby go dogonić;
2. poszukiwać z udziałem organów prawa, poddawać sankcjom karnym


Źródła:

SJP.pl

Ścigałka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. grykomp. gra, w której gracz bierze udział w wyścigach ze sterowanymi przez innego człowieka i/lub sztuczną inteligencję pojazdami


Źródła:

Wiktionary

Ścignąć

1. potocznie: dorwać, dopaść kogoś;
2. dawniej: doścignąć, dogonić


Źródła:

SJP.pl

Ścigów

Ścigów (dodatkowa nazwa w j. niem. Schiegau, śl. Śigōw) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Strzeleczki. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej.

W latach 1945–1954 miejscowość należała do gminy Strzeleczki w powiecie prudnickim. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ścigłówka

rodzaj roślin z rodziny wawrzynkowatych; Gnidia


Ścigłówka (Gnidia) L. – rodzaj roślin z rodziny wawrzynkowatych. Obejmuje ok. 100 gatunków. Występują one w środkowej i południowej Afryce oraz na Madagaskarze, a introdukowane także na Wyspach Kanaryjskich i Maderze (rośnie tam Gnidia polystachya).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścin

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. załamanie powierzchni natarcia lub przyłożenia narzędzia skrawającego;


Ścin – w narzędziu skrawającym załamanie powierzchni natarcia lub przyłożenia narzędzia skrawającego w postaci paska sąsiadującego bezpośrednio z krawędzią skrawającą.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ścina

potocznie: mocne uderzenie w piłkę, tak aby opadła szybko i stromo w dół na pole przeciwnika, np. w grze w ping-ponga, w tenisie, w siatkówce


Ścina – wzniesienie o wysokości 94,2 m n.p.m. na Równinie Słupskiej, położone w woj. zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, na obszarze gminy Malechowo.

Wzniesienie znajduje się między wsiami Pękanino a Niemica. Na północ od Ściny przebiega droga krajowa nr 6.

Nazwę Ścina wprowadzono urzędowo w 1953 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Heid-Berg.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścinać

1. oddzielać górną część od podstawy, korzeni, posługując się ostrym narzędziem
2. pozbywać się warstwy, zwykle za pomocą narzędzi skrawaj.
3. zabijać przez odcięcie głowy
4. powodować zamarzanie czegoś
5. sport. odbijać silnie piłkę w dół


czasownik przechodni niedokonany (dk. ściąć)

 (1.1) oddzielać coś od całości lub od podstawy za pomocą ostrego narzędzia

 (1.2) doprowadzić do krzepnięcia

 (1.3) doprowadzić do koagulacji

 (1.4) dokonywać egzekucji poprzez dekapitację

 (1.5) sport. w tenisie i siatkówce posyłać piłkę nad siatką szybko i stromo w dół

 (1.6) mot. o zakręcie: pokonywać skracając sobie drogę przez wewnętrzny pas

czasownik zwrotny niedokonany ścinać się (dk. ściąć się)

 (2.1) o cieczy: przechodzić ze stanu ciekłego do stałego, krzepnąć

 (2.2) sprzeczać się, kłócić się, konfrontować się

 (2.3) dostawać na egzaminie ocenę niedostateczną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścinacz

1. narzędzie rolnicze do ścinania trawy, niskich krzewów i kęp innych roślin; zrzynacz;
2. potocznie: osoba ścinająca drzewa, trawy, krzewy itp.;
3. dawniej: osoba, która ucina głowy


Źródła:

SJP.pl

Ścinak

narzędzie służące do usuwania nadlewków w odlewie


Źródła:

SJP.pl

Ścinanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścinać.


Ścinanie – odkształcenie postaciowe ciała spowodowane naprężeniami stycznymi. Skutkiem ścinania jest zmiana kształtu ciała bez żadnej zmiany jego objętości.

Ścinaniu zazwyczaj towarzyszą inne odkształcenia, przy innych typach stanów obciążenia, na przykład docisku. Dzieje się tak, między innymi, w połączeniach nitowych, klinowych i wpustowych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ścinawa

miasto w województwie dolnośląskim


Ścinawa (niem. Steinau an der Oder) – miasto leżące w woj. dolnośląskim, w powiecie lubińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ścinawa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ścinawianin

mieszkaniec Ścinawy


Źródła:

SJP.pl

Ścinawianka

mieszkanka Ścinawy


Źródła:

SJP.pl

Ścinawski

Ścinawa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ścinawką, dotyczący Ścinawki


Patrz:Ścinawa

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścinek

odpad powstały w procesie krojenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mały kawałek, skrawek czegoś

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: ścinka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścinka

1. ścinanie, wyrąb drzew;
2. prace w kopalni polegające na połączeniu dwóch przodków prowadzonych z przeciwnych stron


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) leśn. wyrąb drzew

forma rzeczownika.

 (2.1) D. od: ścinek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścinkowy

ścinka


Patrz:ścinka

Źródła:

SJP.pl

Ściorany

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zbrudzony

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. sponiewierany


Źródła:

Wiktionary

Ściółeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: ściółka


Źródła:

Wiktionary

Ściółka

1. warstwa liści, szczątków zwierzęcych i roślinnych, igliwia itp. pokrywająca ziemię w lesie;
2. miękki materiał, słoma, siano lub trociny przeznaczone na legowiska zwierząt hodowlanych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) materiał na posłanie dla zwierząt

 (1.2) w lesie: martwe szczątki roślin



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ściółkować

okrywać ściółką (trocinami, słomą, torfem itp.)


Źródła:

SJP.pl

Ściółkowy

ściółka


Patrz:ściółka

Źródła:

SJP.pl

Ścisk

1. brak miejsca, tłok spowodowany zbyt dużą ilością ludzi w danym miejscu
2. narzędzie stolarskie służące do tymczasowego łączenia klejonych elementów do czasu sklejenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nagromadzenie dużej liczby osób na małej przestrzeni

 (1.2) mech. narzędzie podobne do imadła posiadające dwie szczęki służące do przytrzymywania i łączenia elementów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściskać

czasownik przechodni niedokonany (dk. ścisnąć)

 (1.1) wywierać ucisk, ścisk na jakimś obiekcie z kilku stron

czasownik zwrotny niedokonany ściskać się (dk. ścisnąć się)

 (2.1) obejmować się wzajemnie w uścisku

 (2.2) być ciasno jeden obok drugiego

 (2.3) mocno się opasywać


Źródła:

Wiktionary

Ściskacz

1. przyrząd do ćwiczenia mięśni, który ściska się w dłoni;
2. narzędzie chirurgiczne do zaciskania tętnic w celu tamowania krwi; turnikiet, turniket, krępulec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. przyrząd służący do zaciskania rurek gumowych i igielitowych

 (1.2) sprzęt sportowy służący do treningu siły chwytu oraz kształtowanie mięśni przedramienia;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściskanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ściskać.


Ściskanie – pojęcie z wytrzymałości materiałowej dotyczące sposobu działania ujemnych obciążeń zewnętrznych na materiał.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ściskarka

maszyna używana przy wyrobie płyt pilśniowych


Źródła:

SJP.pl

Ściskowy

ścisk


Patrz:ścisk

Źródła:

SJP.pl

Ściślak

potocznie: człowiek mający zdolności do nauk ścisłych; ścisłowiec


Źródła:

SJP.pl

Ściśle

przysłówek

 (1.1) w sposób ścisły, dokładny, precyzyjny

 (1.2) ciasno

 (1.3) skrupulatnie, dokładnie, bezwzględnie


Źródła:

Wiktionary

Ściślej

stopień wyższy od przysłówków: ścisło, ściśle


Źródła:

SJP.pl

Ściślejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ścisły


Źródła:

SJP.pl

Ściśliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. cecha tego, co jest ściśliwe;


Ściśliwość — miara względnej zmiany objętości cieczy lub ciała stałego w odpowiedzi na zmianę ciśnienia (lub naprężenia) w termodynamice i mechanice płynów.

\beta =-{\frac {1}{V}}{\frac {\partial V}{\partial p}}

gdzie V to objętość właściwa, p to ciśnienie.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ścisnąć

1. wywrzeć nacisk z wielu stron; zgnieść;
2. ciasno opasać; ściągnąć, przewiązać;
3. przycisnąć mocno do ciała;
4. ustawić w sposób zwarty, ciasny;
5. objąć, przytulić kogoś


czasownik przechodni dokonany

 (1.1) dokonany od|ściskać.

czasownik zwrotny dokonany ścisnąć się

 (2.1) mocno się opasać

 (2.2) umieścić się ciasno jeden obok drugiego

 (2.3) objąć się w uścisku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściśnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ścisnąć.


Źródła:

Wiktionary

Ściszać

czynić coś cichszym


czasownik przechodni niedokonany (dk. ściszyć)

 (1.1) czynić cichym, mniej głośnym

 (1.2) zmniejszać natężenie

czasownik zwrotny niedokonany ściszać się (dk. ściszyć się)

 (2.1) stawać się cichym, mniej głośnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ściszyć

obniżyć głośność


czasownik przechodni dokonany (ndk. ściszać)

 (1.1) uczynić cichym, mniej głośnym

 (1.2) zmniejszyć natężenie

czasownik zwrotny dokonany ściszyć się (ndk. ściszać się)

 (2.1) stać się cichym, mniej głośnym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścisłość

1. dosłowność, precyzja;
2. zwartość, spoistość, zawiesistość;
3. czerstwość, twardość, jędrność;
4. bliskość, bezpośredniość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ścisłe; cecha tych, którzy są ściśli


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ścisłowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ścisłowiec

człowiek mający zdolności do nauk ścisłych; ściślak


Nauki ścisłe – nauki oparte na ścisłych, jednoznacznych rozumowaniach jak dedukcja i metody ilościowe. Naukami ścisłymi nazywa się: