Br

symbol bromu, pierwiastka chemicznego


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Br.

skrót od: bieżącego roku


skrót

 (1.1) = bieżącego roku

 (1.2) = brat (zakonny)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brabancja

kraina historyczna w zachodniej Europie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina historyczna obejmująca część obecnej Belgii i Holandii, w średniowieczu tworzyła niezależne księstwo;


Belgia:

Niderlandy:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brabancki

przymiotnik od: Brabancja


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Brabancją, dotyczący Brabancji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brabanson

koń używany do prac w rolnictwie i do ciężkiego transportu; belg


Źródła:

SJP.pl

Brabansona

narodowy hymn belgijski


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brabant

1. belgijska rasa kur;
2. tuja brabant - gatunek drzewa z rodziny cyprysowatych; żywotnik zachodni


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) hipol. jeźdz. koń rasy belgijskiej;

 (1.2) zootechn. rasa kur;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) ogrod. bot. odmiana tui


Antarktyda:

Belgia:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brabantczyk

rasa małych psów belgijskich; gryfonik brabancki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brabancji


Brabantczyk – rasa psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów belgijskich. Znajduje się w podsekcji brabantczyków. Typ dogowaty. Według FCI nie podlega próbom pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brabantka

mieszkanka Brabancji (krainy historycznej)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brabancji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brać

1. ujmować, chwytać;
2. obejmować w posiadanie;
3. zabierać coś siłą


czasownik przechodni niedokonany (dk. wziąć)

 (1.1) chwytać coś ręką, unosić coś

 (1.2) pot. przekraczać, mijać coś

 (1.3) korzystać z czegoś

 (1.4) wykorzystywać kogoś do czegoś; zobowiązywać kogoś

 (1.5) zobowiązywać się do czegoś

 (1.6) chwytać, łapać, zniewalać

 (1.7) rozumieć, przyjmować coś

 (1.8) weź, weźmy, weźcie używane jako zachęta do wykonania czynności

 (1.9) pot. wziąć jako czasownik posiłkowy w trybie rozkazującym

 (1.10) kierować czymś/kimś, prowadzić coś, ustawiać coś

 (1.11) zażywać coś

 (1.12) kupić lub wynająć coś

 (1.13) posiąść kogoś w sensie seksualnym

 (1.14) uważać, postrzegać

 (1.15) pot. przyjmować korzyści majątkowe

 (1.16) daw. środ. polit. aresztować

czasownik zwrotny niedokonany brać się (dk. wziąć się)

 (2.1) rozpoczynać jakąś czynność

 (2.2) chwytać siebie wzajemnie

 (2.3) zmagać się z czymś

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) bractwo, grupa ludzi dobrze się znających


Brač (wł. Brazza) – chorwacka górzysta wyspa przybrzeżna na Adriatyku, należąca do środkowej Dalmacji. Powierzchnia 395,44 km²; długość wybrzeża 180,61 km; ludność 14 tys. Od lądu stałego oddziela wyspę cieśnina o szerokości 5–12 km. Najwyższy punkt wyspy to Vidova Gora (778 m n.p.m.). Największa miejscowość wyspy to Supetar. Inne miejscowości: Pučišća, Sumartin, Sutivan, Selca, Škrip, Bol, Blaca, Milna. Wyspa sąsiaduje z wyspą Šolta. Dopłynąć do wyspy można promami Jadrolinija oraz Split Tours. Promy pływają z: Supetaru do Splitu, oraz z Sumartinu do Makarskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bracero

[czytaj: braSEro] kontraktowy robotnik meksykański, pracujący zwykle w USA


Źródła:

SJP.pl

Brach

poufale: brat, kamrat (najczęściej w wołaczu: brachu!)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. poufale o koledze

forma rzeczownika.

 (2.1) Ms. lm. od: ber


Brach – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Żyronda.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 188 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 7 osób/km² (wśród 2290 gmin Akwitanii Brach plasuje się na 989. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 331.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brachaczek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brachiacja

nadrzewny sposób poruszania się niektórych gatunków małp


Brachiacja (gr. brachíōn ‘ramię’, ‘bark’) – sposób poruszania się w koronach drzew charakterystyczny dla niektórych gatunków małp. Polega na przemieszczaniu się z gałęzi na gałąź przy pomocy rąk i nóg w pozycji zwisu. Czynność tę ułatwia wahadłowe kołysanie ciałem. Do poruszania się tym sposobem przystosowane są jedynie te małpy, które mają silnie wykształcone kończyny górne i obręcz barkową, tj.: gibbony, orangutany, a także czepiaki i bonobo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brachiodontyzm

u większości ssaków: zęby o stosunkowo niskiej koronie


Brachiodontyzm – w klasyfikacji uzębienia ssaków oznacza zęby o stosunkowo ograniczonym procesie wzrostu, niskiej i szerokiej koronie. Występuje u większości ssaków. Przeciwieństwem jest uzębienie hypsodontyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brachiopod

drobny morski bezkręgowiec; ramieniopław, ramienionóg


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. morski bezkręgowiec, podobny z wyglądu do małży


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brachiopody

drobny morski bezkręgowiec; ramieniopław, ramienionóg


Źródła:

SJP.pl

Brachiozaur

dinozaur z grupy zauropodów, największe zwierzę żyjące kiedykolwiek na Ziemi (niemal 13 metrów wysokości i 80 ton wagi), roślinożerny gigant o ostrych zębach, długiej szyi, czworonożnym chodzie, potrzebujący ciągle jeść, aby zaopatrzyć ciało w energię (pochłaniał 300-400 kg roślin dziennie)


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Brachiosaurus|Riggs|ref=tak., rodzaj zauropoda z rodziny brachiozaurów;

 (1.2) zool. zwierzę z rodzaju brachiozaurów (1.1)


Brachiozaur (Brachiosaurus) – rodzaj zauropoda z rodziny brachiozaurów (Brachiosauridae), o „żyrafiej” szyi i sylwetce. Jeden z największych i najbardziej znanych roślinożernych dinozaurów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brachistochrona

krzywa, po której czas staczania się masy punktowej od punktu A do punktu B pod wpływem stałej siły ciężkości jest najkrótszy


Brachistochrona, krzywa najkrótszego spadku (gr. βραχιστoς brachistos – „najkrótszy” + χρovoς chronos – „czas”) – krzywa, po której masa punktowa pod wpływem stałej siły (siły ciężkości) stacza się w możliwie najkrótszym czasie. Brachistochrona jest fragmentem cykloidy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brachman

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) bramin


Źródła:

Wiktionary

Brachmański

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brąchnowo

Brąchnowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Łubianka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 551 mieszkańców. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Łubianka.


Źródła:

Wikipedia

Brachol

potocznie: brat; braciak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. brat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brachu

poufale: brat, kamrat (najczęściej w wołaczu: brachu!)


wykrzyknik

 (1.1) pot. forma bardzo bezpośredniego zwrócenia się do kompana, towarzysza

forma rzeczownika.

 (2.1) lp. W. od brach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brachycefal

człowiek odznaczający się krótkogłowością; krótkogłowiec


Źródła:

SJP.pl

Brachycefalia

kształt głowy ludzkiej, widzianej z góry, zbliżony do okrągłego; typowy dla ludności środkowo-wschodniej części Europy; krótkogłowość, krótkogłowie, brachykefalia


Brachycefalia (pochodzi od starogreckiego βραχύς, „krótki” i κεφαλή, „głowa”) – kształt czaszki krótszej niż przeciętna u danego gatunku. Jest postrzegana jako cecha pożądana pod względem estetycznym u niektórych udomowionych ras psów i kotów, zwłaszcza u mopsów i persów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brachycefaliczny

brachycefalia


Patrz:brachycefalia

Źródła:

SJP.pl

Brachycefalizacja

proces skracania się długości głowy ludzkiej i zmiany jej kształtu na zaokrąglony, ujawniająca się u schyłku paleolitu


Źródła:

SJP.pl

Brachygrafia

Brachygrafia (gr. brachýs „krótki”, grapho „pisać”) – jedna z nauk pomocniczych historii, będąca działem paleografii. Zajmuje się badaniem i rozszyfrowywaniem skrótów. Szczególnie istotna dla historyków mediewistów (w średniowiecznej łacinie i grece bardzo często używano skrótów w piśmie). W szerszym znaczeniu brachygrafię można rozumieć jako naukę o skrótach, bądź zdolność do posługiwania się skrótami w piśmie.


Źródła:

Wikipedia

Brachykefalia

kształt głowy ludzkiej, widzianej z góry, zbliżony do okrągłego; typowy dla ludności środkowo-wschodniej części Europy; krótkogłowość, krótkogłowie, brachycefalia


Źródła:

SJP.pl

Brachykolon

wiersz składający się wyłącznie z wyrazów jednosylabowych


Źródła:

SJP.pl

Brachylogia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. figura retoryczna polegająca na zwięzłym wypowiadaniu się, stosowaniu elips oraz krótkich zdań;


Brachylogia (gr. βραχυλογία brakhylogía), brewilokwencja (łac. breviloquentia) – figura retoryczna polegająca na zwięzłości wypowiedzi, krótkości, treściwości, lapidarności, zwartości wyrażenia.

Przykład brachylogii we fragmencie wiersza Jerzego Jurandota:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brachyrofus

rodzaj roślinożernego dinozaura ptasiomiednicznego z grupy iguanodonów; kamptozaur, kumnoria


Źródła:

SJP.pl

Brachysynklina

Brachysynklina (Brachyfałd) (geol.) – synklina, której szerokość w przybliżeniu odpowiada długości.

Krótki fałd wygięty w dwie strony w kierunkach prostopadłych do siebie, którego szerokość jest nieco mniejsza od długości. Warstwy skalne fałdu (brachysynkliny) nachylone są w kierunku środka niecki.


Źródła:

Wikipedia

Brachyterapia

metoda leczenia nowotworów złośliwych, polegająca na umieszczeniu źródła promieniotwórczego (lub układu źródeł) bezpośrednio w guzie lub w jamie ciała w jego okolicy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. technika leczenia w radioterapii;


Brachyterapia, terapia kontaktowa, curieterapia – radioterapeutyczna technika leczenia polegająca na bezpośrednim napromienianiu zmian chorobowych, przez umieszczenie źródła promieniowania w guzie lub jego sąsiedztwie. Podstawowym zastosowaniem brachyterapii jest leczenie zmian nowotworowych, ale jest ona wykorzystywana także w terapii innych schorzeń (tocznia, bliznowca).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bracia

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (1.1) M. i W. lm. od: brat

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

 (2.1) stpol. bracia (1.1)



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Braciak

potocznie: brat; brachol


Źródła:

SJP.pl

Bracianek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. brat stryjeczny


Źródła:

Wiktionary

Bracianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. bratanica


Źródła:

Wiktionary

Bracie

1. męski potomek w stosunku do innych dzieci tych samych rodziców;
2. przyjaciel, ktoś bliski ze względu na wspólne przeżycia, zainteresowania;
3. zakonnik;
4. członek bractwa, ugrupowania


wykrzyknik

 (1.1) forma bardzo bezpośredniego zwrócenia się do kompana, towarzysza

forma rzeczownika.

 (2.1) lp. Ms. i W. od brat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bracieniec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. brat

 (1.2) stpol. bratanek


Źródła:

Wiktionary

Braciszek

zdrobnienie od: brat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od: brat

 (1.2) mały, niedorosły brat

 (1.3) pot. poufale o bracie zakonnym



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braciszewo

Braciszewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Gniezno. We wsi dwór z przełomu XIX/XX w.

Wieś duchowna, własność kapituły katedralnej gnieźnieńskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Braciszku

zdrobnienie od: brat


Źródła:

SJP.pl

Braciszów

Braciszów (cz. Vratišovy, niem. Bratsch) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.

Miejscowość położona jest w Górach Opawskich na pograniczu z Płaskowyżem Głubczyckim.

Miejscowość znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu Rejon Mokre – Lewice. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik).


Źródła:

Wikipedia

Brack

miasto w Rosji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie irkuckim, nad rzeką Angarą;


Brack (ros. Братск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie irkuckim, nad rzeką Angarą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bracket

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fot. uchwyt do mocowania lampy błyskowej pozwalający na ustawienie lampy w innym położeniu i większej odległości w stosunku do osi obiektywu


Źródła:

Wiktionary

Bracketing

[czytaj: braketing] metoda fotograficzna polegająca na kilkukrotnym naświetlaniu tego samego obrazu ze zmianą parametrów ekspozycji, stosowana w celu uzyskania optymalnego naświetlenia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fot. technika polegająca na fotografowaniu tego samego kadru z lekko zmienionymi parametrami ekspozycji – od niedoświetlenia do prześwietlenia, czasem także z różną ostrością lub balansem bieli


Autobracketing (skr. AEB od ang. Auto Exposure Bracketing) często także nazywana tylko "Bracketing" – funkcja współczesnych aparatów fotograficznych polegająca na automatycznej ekspozycji kilku sąsiednich klatek filmu z lekko zmienionymi parametrami – od lekkiego niedoświetlenia do lekkiego prześwietlenia, przy czym za parametr średni można przyjąć wskazania światłomierza lub wyczucie fotografa. Funkcja ta jest możliwa w aparatach z automatycznym przesuwem filmu, ilość zdjęć może wynosić trzy lub więcej (nawet do dziewięciu), a typowa różnica kolejnych naświetleń wynosi 1/3 stopnia EV.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bracki

przestarzałe: dotyczący bractwa, związany z bractwem


przymiotnik dzierżawczy i relacyjny

 (1.1) przest. związany z bractwem, dotyczący bractwa, należący do bractwa

 (1.2) daw. związany z bratem, dotyczący brata, należący do brata

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z Brackiem, dotyczący Bracka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bractwo

1. krąg współtowarzyszy; kompania, towarzystwo, brać;
2. świecki związek wiernych, mający konkretne cele, np. bractwo pokutne;
3. dawniej: związek, organizacja, stowarzyszenie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) żart. grono znających się osób

 (1.2) rel. świeckie stowarzyszenie wiernych o konkretnych celach

 (1.3) daw. związek osób konkretnego zawodu lub zainteresowania



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braczarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. wymieniający pieniądze


Źródła:

Wiktionary

Braczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od brak


Źródła:

Wiktionary

Bracław

miasto na Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie niemirowskim, na prawym brzegu rzeki Boh;


Bracław (ukr. Брацлав, jid. בראָסלעוו, broslew) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie niemirowskim, na prawym brzegu rzeki Boh. Liczy ok. 5400 mieszkańców. Ośrodek przemysłu lniarskiego, spożywczego i materiałów budowlanych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bracławski

Bracław


Patrz:Bracław

Źródła:

SJP.pl

Brad

W Rumunii

Źródła:

Wikipedia

Bradbury

Osoby
Miejscowości w USA
Gminy w USA

Źródła:

Wikipedia

Bradecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brades

faktyczna stolica Montserratu (siedziba rządu)


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto, faktyczna stolica Montserratu, brytyjskiego terytorium zależnego położonego w archipelagu Małych Antyli;


Brades również Brades Estate – faktyczna stolica Montserratu (oficjalnie stolicą jest zniszczone przez wybuch wulkanu Soufrière Hills miasto Plymouth).

Położone jest w północno-zachodniej części wyspy.

Liczy obecnie około 1000 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bradford

[czytaj: bredford] miasto w Anglii


Bradford – miasto (city) w Wielkiej Brytanii, w Anglii, położone w hrabstwie ceremonialnym i metropolitalnym West Yorkshire, w dystrykcie metropolitalnym City of Bradford, około 26 km na zachód od Leeds. W 2021 roku miasto liczyło 546 976 mieszkańców.

W pobliżu funkcjonuje międzynarodowy port lotniczy Leeds/Bradford.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bradfordzki

Bradford


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bradfordem, dotyczący Bradfordu (miasta w Wielkiej Brytanii)


Patrz:Bradford

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bradgelina

[czytaj: braddżelina] potocznie: małżeństwo Brada Pitta i Angeliny Jolie, amerykańskich aktorów i celebrytów; Brangelina


Źródła:

SJP.pl

Bradiaga

(r. żeński) dawniej: kobieta lubiąca łazić, włóczyć się, wałęsać się; brodiaga, bradziaga; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


Źródła:

SJP.pl

Bradiażyć

dawniej: wieść hulaszczy tryb życia; bradziażyć (się)


Źródła:

SJP.pl

Bradley

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Bradykardia

spowolnienie skurczów serca poniżej 60 na minutę; rzadkoskurcz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. stan, kiedy częstość akcji serca wynosi poniżej pięćdziesięciu razy na minutę;


Bradykardia (łac. bradycardia) – stan, kiedy częstość akcji serca wynosi poniżej 60 razy na minutę (według Konturka). Leczenia wymaga tylko bradykardia objawowa, tzn. powodująca np. omdlenia, utraty przytomności itp. Bradykardia może prowadzić do asystolii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bradykinezja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. spowolnienie ruchowe często towarzyszące chorobom układu nerwowego, objawiające się niezdolnością do wykonywania szybkich ruchów oraz opóźnioną inicjacją ruchu;


Bradykinezja (gr. βραδυκινησία; z gr.: βραδυ = powolny + κίνηση = ruchy) to inaczej spowolnienie ruchowe, objawiające się niezdolnością do wykonywania szybkich ruchów oraz opóźnioną inicjacją ruchu. Często towarzyszy chorobom układu nerwowego, np. chorobie Parkinsona (w fazie wczesnej). Bradykinezja może pogłębiać się z czasem i stopniowo przekształcać w akinezję.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bradykinina

hormon tkankowy wydzielany przy dużym wysiłku oraz przy nadmiernym wydzielaniu innych substancji organicznych zawierających proteazę - receptor bólowy uszkodzonych tkanek, powodujący także miejscowe podwyższenie ciśnienia krwi przez rozszerzenie naczyń krwionośnych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bradytelia

powolne tempo ewolucji szczepów, np. małżów, ryb trzonopłetwych


Źródła:

SJP.pl

Bradziaga

(r. żeński) dawniej: kobieta lubiąca łazić, włóczyć się, wałęsać się; bradiaga, brodiaga; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


Pieśń „Na dzikich stepach za Bajkałem” (ros. „По диким степям Забайкалья”), znana także pod nazwą „Brodiaga” (ros. „Бродяга”, w wersji spolszczonej „Bradziaga” czyli „Włóczęga”) to tradycyjna rosyjska pieśń ludowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bradziażenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bradziażyć.


Źródła:

Wiktionary

Bradziażyć

dawniej: włóczyć się po lokalach, spelunkach, prowadzić hulaszcze życie; łajdaczyć się


czasownik

 (1.1) wiecznie włóczyć się po knajpach, spelunach, żyć hulaszczo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brafiterski

związany z profesjonalnym dobieraniem biustonoszy; brafitterski


Źródła:

SJP.pl

Brafitter

specjalista w zakresie doboru biustonoszy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w zakresie doboru właściwego biustonosza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brafitterka

[czytaj: brafiterka] specjalistka w zakresie doboru biustonoszy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalistka w zakresie doboru właściwego biustonosza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brafitterski

brafitter [czytaj: brafiterski]; brafiterski


Źródła:

SJP.pl

Brafitting

[czytaj: brafiting] profesjonalne dobieranie biustonoszy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sztuka indywidualnego dobierania biustonosza


Brafitting – metodologia i technika dobierania biustonoszy oraz artykułów bieliźnianych mających konstrukcję podobną do biustonosza, np. basque, uwzględniając warunki anatomiczne oraz osobiste preferencje i aktywność klientki lub klienta.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braford

rasa bydła pochodząca z krzyżowania ras brahman i hereford


Źródła:

SJP.pl

Braga

miasto w Portugalii


Braga – miasto i gmina, stolica północno-zachodniego dystryktu Braga i historycznej krainy Minho. Dystrykt Braga liczyła 201 583 mieszkańców (w 2023 r.), stanowi siódmą co do wielkości gminę w Portugalii pod względem liczby ludności.

Braga jest miastem centralnym Wielkiej Aglomeracji Minho (port. Grande Área Metropolitana do Minho), która liczy ponad 800 tys. mieszkańców. W mieście znajduje się stacja kolejowa Braga.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brągoszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Braha

ciekły produkt uboczny powstający przy produkcji spirytusu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wywar pozostały po pędzeniu wódki, służący za pokarm dla trzody i bydła


Braha (ukr. Брага) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie kamienieckim. W 2001 roku liczyła 175 mieszkańców.

Miejscowość leży na prawym brzegu Dniestru, naprzeciw twierdzy chocimskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brahe

[czytaj: BRA-e] nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brahma

rasa dużych kur pochodzących z Indii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rel. mit. w hinduizmie najwyżej wyniesiona pobożna żywa istota, która wraz z Wisznu i Śiwą tworzy Trójcę;


Brahma (dewanagari ब्रह्मा, tamil. பிரம்மா) – w hinduizmie wraz z Wisznu i Śiwą tworzy Trimurti. W każdym z niezliczonej ilości wszechświatów, stwarzanych przez Mahawisznu Brahma jest pierwszą, śmiertelną, żywą istotą, zrodzoną z formy virat – kwiatu lotosu wyrastającego z jeziora umiejscowionego w pępku Garbhodakaśaji Wisznu, stąd bierze się jego inne imię Aja.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brahman

przestarzale: członek najwyższej kasty kapłańskiej w tradycyjnym społeczeństwie hinduskim; braman, bramin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. filoz. (w filozofii indyjskiej i hinduizmie) transcendentny, wieczny aspekt Absolutu, bezosobowa najwyższa niedwoista istność, pierwotne źródło i ostateczny cel wszystkich istnień, nie będący obiektem kultu religijnego, lecz medytacji i wiedzy


Brahman (sanskryt ब्रह्मन्) – w hinduizmie to absolut, najwyższy, osobowy, posiadający cechę wieczności (sat). Upaniszady wyjaśniają szerzej pojęcie Brahmana. W Bhagawadgicie wspomniany jako najwyższa postać, zniszczalna. W wedancie określenie wskazujące na Absolutną Rzeczywistość.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brahmana

święte pismo indyjskie z IX-VI wieku p.n.e., poświęcone nauczaniu braminów wykonywania rytuałów wedyjskich


Brahmany (dewanagari ब्राह्मण, trl. brāhmana) – obszerne komentarze prozą do Wed, przynależące do literatury śruti. Zawierają egzegezę rytuałów śrauta (ofiary wedyjskiej) oraz tekstów sanhit niezbędnych do wykonania tego rytuału.Każda brahmana odnosi się do określonej sanhity (wedy) w konkretnej redakcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brahmanizm

przejściowy okres w Indiach pomiędzy wedyzmem a hinduizmem (ok. X-V wiek p.n.e.), charakteryzujący się politeizmem, wzmocnieniem obrzędowości religijnej, zwłaszcza rytuałów (ofiar) sprawowanych przez kapłanów (braminów) na podstawie ksiąg zwanych brahmanami, kastowością społeczeństwa i rozwojem nauki o wędrówce dusz; bramanizm, braminizm


Braminizm, brahmanizm – etap rozwoju religii indyjskiej między wedyzmem a właściwym hinduizmem. Obejmuje rozpowszechnione między X–VI w. p.n.e. formy życia religijnego, opierające się na Wedach (głównie Jadźurwedzie i Atharwawedzie), brahmanach, upaniszadach i przenikających do już późnego wedyzmu wierzeniach ludowych. Nazwa pochodzi od warstwy społecznej braminów (kapłanów), którzy odgrywali w ówczesnym społeczeństwie dominującą rolę. Termin wprowadzony w XIX wieku do religioznawstwa przez uczonych europejskich


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brahmany

teksty napisane prozą, pierwsza warstwa Wed z komentarzami do mantr i opisami ceremonii ofiarnych


Brahmany (dewanagari ब्राह्मण, trl. brāhmana) – obszerne komentarze prozą do Wed, przynależące do literatury śruti. Zawierają egzegezę rytuałów śrauta (ofiary wedyjskiej) oraz tekstów sanhit niezbędnych do wykonania tego rytuału.Każda brahmana odnosi się do określonej sanhity (wedy) w konkretnej redakcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brahmaputra

rzeka w Chinach, Indiach i Bangladeszu


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Chinach, Indiach i Bangladeszu;


Brahmaputra – rzeka w Chinach, Indiach i Bangladeszu. Jej długość wynosi 2840 km, a powierzchnia dorzecza 935 tys. km². Źródłowe potoki w lodowcach masywów górskich Himalajów i Transhimalajów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brahmsowski

[czytaj: bramsowski] taki jak u Brahmsa, charakterystyczny dla utworów Brahmsa


Źródła:

SJP.pl

Brahmsowy

[czytaj: bramsowy] przymiotnik dzierżawczy - należący do Brahmsa lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Braille

[czytaj: brejl, brajl] nazwisko, np. Louis Braille (1809-1852); Francuz, twórca alfabetu dla niewidomych


Alfabet Braille’a – alfabet umożliwiający zapisywanie i odczytywanie tekstów osobom niewidomym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brailski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Braiłą, dotyczący Braiły


Źródła:

Wiktionary

Braiła

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we wschodniej części Rumunii, w okręgu Braiła (1.2), nad brzegiem Dunaju;

 (1.2) geogr. okręg we wschodniej Rumunii (Wołoszczyzna);


Braiła (rum. Brăila) – miasto we wschodniej części Rumunii, w okręgu Braiła, nad brzegiem Dunaju. Według danych z 2002 r. liczy 216 292 mieszkańców.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brajan

pogardliwie: chłopiec, którego zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, gdyż uważa się je za przejaw błędów wychowawczych rodziców; Brajan, Brajanek, brajanek, Pioter, pioter


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Brajan (ang. Brian, Bryan) – imię męskie pochodzenia celtyckiego, wywodzące się najprawdopodobniej od słów bruaich „wzgórze”, brigh „wysoki”; „szlachetnie urodzony” lub bri „silny”. Do Polski trafiło z języka angielskiego i zaczęło być nadawane częściej dopiero w latach 90. XX wieku. Popularne jest w krajach anglosaskich, gdzie funkcjonuje zarówno jako samodzielne imię, jak i jako forma zdrobniała od Bernarda i Barnaby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brajanek

pogardliwie: chłopiec, którego zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, gdyż uważa się je za przejaw błędów wychowawczych rodziców; Brajan, brajan, Brajanek, Pioter, pioter


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Brajan


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brajdak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. brat


Źródła:

Wiktionary

Brajka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. dawna potrawa na bazie rozgotowanych ziaren, pierwotnie prosa, później pszenicy, jęczmienia, orkiszu lub żyta z różnymi dodatkami


Źródła:

Wiktionary

Brajl

alfabet dla niewidomych, odczytywany za pomocą dotyku


Alfabet Braille’a – alfabet umożliwiający zapisywanie i odczytywanie tekstów osobom niewidomym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brajlować

potocznie: używać alfabetu Braille'a


Źródła:

SJP.pl

Brajlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) posługiwanie się alfabetem Braille’a


Źródła:

Wiktionary

Brajlowski

brajl


Patrz:brajl

Źródła:

SJP.pl

Brajter

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brajtszwanc

skórka futerkowa z niedonoszonych lub przedwcześnie urodzonych jagniąt karakułów lub innych owiec tłustoogoniastych, używana do wyrobu cennych futer


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) skóra na futro z jagnięcia karakuła urodzonego przedwcześnie lub niedonoszonego

 (1.2) brajtszwance → futro z brajtszwanców (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brajtszwance

cenne futro ze skór niedonoszonych lub przedwcześnie urodzonych jagniąt karakułów lub innych owiec tłustoogoniastych


Źródła:

SJP.pl

Brajtszwancowy

dotyczący brajtszwanca


Źródła:

SJP.pl

Brajłów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, położone przy ujściu rzeki Rów do Bohu;


Brajłów (ukr. Браїлів, Brajiliw) – osiedle na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie żmeryńskim, w hromadzie Żmerynka, przy ujściu rzeki Riw do Bohu. W 2019 roku liczyło ok. 4,6 tys. mieszkańców.

Znajduje tu się stacja kolejowa Brajłów, położona na linii Odessa – Kijów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brak

produkt z usterkami, nieodpowiadający normie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fakt nieistnienia czegoś

 (1.2) defekt, wada, usterka

wyraz predykatywny

 (2.1) gw-pl|okolice Krasnojarska. trzeba



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brakarka

specjalistka zajmująca się oceną surowca lub wyrobów


Źródła:

SJP.pl

Brakarnia

pomieszczenie w fabryce, gdzie dokonuje się przeglądu surowca lub towaru; sortownia


Źródła:

SJP.pl

Brakarski

przymiotnik od: brakarz


Źródła:

SJP.pl

Brakarstwo

1. profesja brakarza
2. ocena stanu jakości surowców, towarów przed produkcją czy wysyłką, w celu wyeliminowania braków


Źródła:

SJP.pl

Brakarz

pracownik kontroli technicznej w fabryce oceniający jakość gotowych wyrobów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) techn. pracownik oceniający jakość wyrobu lub surowca

 (1.2) stpol. wymieniający pieniądze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braki

produkt z usterkami, nieodpowiadający normie


Braki – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Nowa Sucha.

W latach 1954–1959 wieś była siedzibą gromady Braki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Braknąć

być w zbyt małej ilości lub liczbie; brakować


czasownik niewłaściwy nieprzechodni niedokonany lub dokonany

 (1.1) niedokonany od|zabraknąć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braknięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|braknąć.


Źródła:

Wiktionary

Brakoniecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brakorób

potocznie: człowiek wykonujący niedbale swoją pracę; knociarz, patałach, fuszer, partacz


Źródła:

SJP.pl

Brakoróbczy

dotyczący brakoróbstwa, powodujący braki


Źródła:

SJP.pl

Brakoróbstwo

produkowanie braków


Źródła:

SJP.pl

Brakować

kontrolować jakość towarów lub wyrobów, odrzucając braki


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabraknąć, przest. zabrakować)

 (1.1) być w zbyt małej ilości lub liczbie, nie wystarczać

czasownik przechodni niedokonany (dk. zabrakować)

 (2.1) urz. kontrolować jakość towarów, wyrobów poprzez odrzucanie braków

 (2.2) stpol. wybierać, przebierać w czymś

 (2.3) stpol. pogardzać, odrzucać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brakowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brakować.


Brakowanie – w chowie zwierząt: planowe usuwanie ze stada osobników niepożądanych z punktu widzenia celów hodowlanych człowieka.

Brakowanie dzieli się na:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brakówka

gwarowo: owca przeznaczona na chów


Źródła:

SJP.pl

Brakownia

pomieszczenie, w którym ocenia się jakość surowca lub towarów; sortownia; brakarnia


Źródła:

SJP.pl

Brakowny

dawniej: mający braki, niewiele wart; brakowy, lichy, wybrakowany


Źródła:

SJP.pl

Brakowy

dawniej:
1. mający braki, niewiele wart; brakowny, lichy, wybrakowany;
2. doskonały, wyśmienity


Źródła:

SJP.pl

Brakteat

średniowieczna moneta wybita jednostronnie z cienkiej blaszki na miękkiej podkładce


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) hist. numizm. cienka, jednostronnie bita w średniowieczu srebrna moneta denarowa w Europie XII-XV wieku ;


Brakteat (nummus bracteatus, od łac. bractea, brattea – blaszka) – średniowieczna moneta srebrna wybijana jednostronnie z cienkiej blaszki kruszcowej na miękkim podkładzie.

W postaci brakteatów bito przede wszystkim w XII–XIV wieku w środkowej Europie niskowartościowe denary. Stempel odciśnięty wypukło na awersie pojawiał się jako wklęsły (negatyw) na rewersie. Tym sposobem przy ograniczonych możliwościach emisyjnych władcy (król, książę) spowodowanych brakiem kruszcu (srebra), wprowadzano do obiegu nawet duże ilości bezwartościowego pieniądza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brakujący

kontrolować jakość towarów lub wyrobów, odrzucając braki


Źródła:

SJP.pl

Bralczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bralęcin

Bralęcin (niem. Brallentin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Dolice, położona 6 km na północny wschód od Dolic (siedziby gminy) i 16 km na południowy wschód od Stargardu (siedziby powiatu).


Źródła:

Wikipedia

Braletka

miękki biustonosz bez fiszbin w postaci trójkątnego topu, wykonany zwykle z cienkich koronek


Źródła:

SJP.pl

Bralin

nazwa kilku miejscowości w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Braliński

przymiotnik od: Bralin, wieś gminna w województwie wielkopolskim


Źródła:

SJP.pl

Bram

część omasztowania, ożaglenia albo olinowania, znajdująca się bezpośrednio nad stengą masztu


Bram – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Aude. Przez miejscowość przepływa rzeka Fresquel.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 2899 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 164 osoby/km² (wśród 1545 gmin Langwedocji-Roussillon Bram plasuje się na 136. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 442.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brama

1. zamknięcie otworu wejściowego lub wjazdowego do budynku, posesji itp.; sam ten otwór
2. przejście prowadzące w obręb twierdzy wraz z murowanym obudowaniem obronnym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. ruchome zamknięcie wejścia bądź wjazdu;

 (1.2) hist. wojsk. ufortyfikowany wjazd lub wejście do twierdzy lub miasta

 (1.3) archit. budowla wznoszona na cześć zwycięskiego wodza dla triumfalnego wjazdu wojsk

 (1.4) symboliczna budowla zaznaczająca wjazd do czegoś

 (1.5) archit. rel. charakterystyczna japońska budowla o symbolicznym, mistycznym znaczeniu;

 (1.6) geogr. kraina stanowiąca przejście między pasmami górskimi

 (1.7) książk. coś, co daje w przyszłości możliwość osiągnięcia tego, co lepsze i bardziej pożądane

 (1.8) stpol. ozdoba noszona przez kobiety na ręce lub nodze

 (1.9) icht. nazwa systematyczna|Brama brama|ref=tak., gatunek ryby z rodziny bramowatych;

 (1.10) rzem. ozdobna futrzana obramówka sukna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braman

członek najwyższej kasty kapłańskiej w tradycyjnym społeczeństwie hinduskim; brahman, bramin


Braman – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Oklahoma, w hrabstwie Kay.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bramanizm

przejściowy okres w Indiach pomiędzy wedyzmem a hinduizmem (ok. X-V wiek p.n.e.), charakteryzujący się politeizmem, wzmocnieniem obrzędowości religijnej, zwłaszcza rytuałów (ofiar) sprawowanych przez kapłanów (braminów) na podstawie ksiąg zwanych brahmanami, kastowością społeczeństwa i rozwojem nauki o wędrówce dusz; brahmanizm, braminizm


Źródła:

SJP.pl

Bramante

Donato Bramante, właśc. Donato di Angelo di Pascuccio (ur. 1444 w Monte Asrualdo, zm. 11 kwietnia 1514 w Rzymie) – włoski architekt i malarz.


Źródła:

Wikipedia

Brambulec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. grub. grudka kału przylepiona do włosów przy odbycie


Źródła:

Wiktionary

Brameczka

zdrobnienie od: bramka


Źródła:

SJP.pl

Bramiasty

o przejściu, otworze: szeroki


Źródła:

SJP.pl

Bramin

członek najwyższej kasty kapłańskiej w tradycyjnym społeczeństwie hinduskim; braman, brahman


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. kapłan hinduski, który posiada świętą wiedzę; najwyższy stan społeczny dawnych Indii


Bramin (Dewanagari: ब्राह्मण trl. brāhmaṇa) – w hinduizmie członek najwyższej warny: klasy kapłańskiej. Przynależność do warny bramińskiej, jak i pozostałych jest dziedziczna.Według mitologii indyjskiej bramini powstali przy stworzeniu świata z ust Puruszy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braminizm

przejściowy okres w Indiach pomiędzy wedyzmem a hinduizmem (ok. X-V wiek p.n.e.), charakteryzujący się politeizmem, wzmocnieniem obrzędowości religijnej, zwłaszcza rytuałów (ofiar) sprawowanych przez kapłanów (braminów) na podstawie ksiąg zwanych brahmanami, kastowością społeczeństwa i rozwojem nauki o wędrówce dusz; brahmanizm, bramanizm


Braminizm, brahmanizm – etap rozwoju religii indyjskiej między wedyzmem a właściwym hinduizmem. Obejmuje rozpowszechnione między X–VI w. p.n.e. formy życia religijnego, opierające się na Wedach (głównie Jadźurwedzie i Atharwawedzie), brahmanach, upaniszadach i przenikających do już późnego wedyzmu wierzeniach ludowych. Nazwa pochodzi od warstwy społecznej braminów (kapłanów), którzy odgrywali w ówczesnym społeczeństwie dominującą rolę. Termin wprowadzony w XIX wieku do religioznawstwa przez uczonych europejskich


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Braminka

bramin


Patrz:bramin

Źródła:

SJP.pl

Bramiński

odnoszący się do bramina lub braminizmu


Źródła:

SJP.pl

Bramka

1. przejście w ogrodzeniu; furtka;
2. urządzenie składające się z dwóch pionowych słupków połączonych poprzeczką, od tyłu zwykle ograniczone siatką, używane w sportowych grach zespołowych;
3. punkt zdobyty w grach zespołowych, które polegają na wbiciu piłki do bramki;
4. dawna ozdoba kobiecej głowy; czółko


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: brama

 (1.2) sport. dwa słupki zakończone łączącą je poprzeczką;

 (1.3) sport. punkt zdobyty poprzez umieszczenie piłki lub krążka w bramce (1.2)

 (1.4) techn. element realizujący funkcję logiczną;

 (1.5) sport. w narciarstwie i kajakarstwie dwa słupki między którymi należy przejechać

 (1.6) pot. przejście strzeżone przed osobami niepożądanymi

 (1.7) sport. w krykiecie trzy słupki wraz z leżącymi na nich poprzeczkami;

 (1.8) daw. kobiece przybranie głowy w kształcie opaski diademowej



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bramkarka

1. zawodniczka broniąca bramki w wielu sportach drużynowych, czasem posiadająca pewne przywileje w stosunku do pozostałych zawodników; golkiperka;
2. potocznie: kobieta pełniąca funkcję ochroniarza przy wejściu do lokalu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: bramkarz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bramkarski

przymiotnik od: bramkarz


Źródła:

SJP.pl

Bramkarz

1. zawodnik broniący bramki w wielu sportach drużynowych, czasem posiadający pewne przywileje w stosunku do pozostałych zawodników; golkiper;
2. potocznie: ochroniarz w klubie, dyskotece, stojący przy wejściu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. sportowiec, którego głównym zadaniem podczas gry jest obrona bramki przed strzałem;

 (1.2) pot. ochroniarz stojący „na bramce” przy wejściu do lokalu


Bramkarz – w grach zespołowych – członek zespołu, którego zadaniem jest bezpośrednie uniemożliwienie zdobycia bramki (gola) zawodnikom drużyny przeciwnej.

W wielu grach sportowych istnieje pozycja bramkarza, który jest odpowiedzialny za bezpośrednie przeciwdziałanie zdobyciu gola przez drużynę przeciwną. Występuje m.in. w piłce nożnej, piłce ręcznej, hokeju na lodzie, hokeju na trawie, piłce wodnej i lacrosse. Bramkarz powinien występować w stroju, który odróżnia go od pozostałych zawodników i sędziego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bramki

1. przejście w ogrodzeniu; furtka;
2. urządzenie składające się z dwóch pionowych słupków połączonych poprzeczką, od tyłu zwykle ograniczone siatką, używane w sportowych grach zespołowych;
3. punkt zdobyty w grach zespołowych, które polegają na wbiciu piłki do bramki;
4. dawna ozdoba kobiecej głowy; czółko


Bramki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Błonie. Ma status sołectwa. Leży ok. 35 km na zachód od centrum Warszawy, nad rzeką Korytnicą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bramkostrzelność

bramkostrzelny


Patrz:bramkostrzelny

Źródła:

SJP.pl

Bramkostrzelny

(w sporcie, m.in. w piłce nożnej, w hokeju) zdobywający wiele bramek


Źródła:

SJP.pl

Bramkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bramkować.


Źródła:

Wiktionary

Bramkowy

bramka


przymiotnik

 (1.1) dotyczący bramki

 (1.2) sport. zakończony zdobyciem bramki (gola), związany ze zdobywaniem bramek


Patrz:bramka

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bramny

1. związany z bramą; bramowy;
2. dom bramny - typ budowli w niektórych zamkach


Źródła:

SJP.pl

Bramofon

Domofon (również bramofon) – aparat telefoniczny o uproszczonej budowie, służący do komunikacji głosowej na małe odległości bez pośrednictwa centrali, zazwyczaj w obrębie jednego budynku lub posesji.

Najczęściej wykorzystywane w domach, mieszkaniach i innych budynkach do identyfikacji interesantów i do zdalnego otwierania drzwi. Czasami połączony z kamerą i wyświetlaczem – nazywany wtedy wideodomofonem.


Źródła:

Wikipedia

Bramować

obszywać, lamować, stroić, ozdabiać


czasownik

 (1.1) otaczać brzegi lamówką

 (1.2) stpol. ozdabiać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bramowanie

1. ozdoba w kształcie pasa czegoś, przymocowanego na brzegach części ubrania;
2. dawniej: lamówka, obszywka


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bramować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bramówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prostytutka


Źródła:

Wiktionary

Bramownica

urządzenie dźwigowe używane zwykle poza zabudowaniami; suwnica bramowa


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bramowy

1. związany z bramą; bramny;
2. suwnica bramowa - urządzenie dźwigowe używane zwykle poza zabudowaniami; bramownica


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bramą, dotyczący bramy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bramreja

czwarta, licząc od pokładu, reja przymocowana do masztu, służąca do mocowania górnej części żagla rejowego


Bramreja - żegl. czwarta, licząc od pokładu, reja przymocowana do bramstengi masztu, służąca do mocowania górnej części żagla rejowego. W zależności od masztu bramreja otrzymuje dodatkową nazwę, np. fokbramreja, grotbramreja itd.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bramsel

w żeglarstwie: prostokątny lub trapezowy żagiel podnoszony na bramrei; bramżagiel


Bramsel lub bramżagiel – prostokątny żagiel rejowy podnoszony na bramrei. W zależności od tego, na którym maszcie jest podnoszony, otrzymuje dodatkową nazwę, np. fokbramsel, grotbramsel itd.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bramstenga

trzecia od pokładu część masztu żaglowca, umocowana do stengi, stanowiąca jej przedłużenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. drugie od pokładu przedłużenie masztu żaglowca;


Bramstenga – druga, licząc od pokładu, część masztu żaglowca, umocowana do stengi i stanowiąca jej przedłużenie. Bramstengę łączy ze stengą specjalne mocowanie zwane salingiem. W zależności od masztu otrzymuje dodatkową nazwę, np. fokbramstenga, grotbramstenga itd.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bramżagiel

w żeglarstwie: prostokątny lub trapezowy żagiel podnoszony na bramrei; bramsel


Źródła:

SJP.pl

Bramżaglowy

związany z bramżaglem


Źródła:

SJP.pl

Brana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. brama

 (1.2) fiz. (w teorii strun) punkty zamocowania strun;

forma czasownika.

 (2.1) ims. przym. bierny ż. od: brać


Brany – obiekty używane w teorii strun, M-teorii oraz jej pochodnej, kosmologii bran.

W teorii strun brany używane są jako punkty zamocowania strun. Odpowiednio 0-brana przytrzymuje jednowymiarową strunę, 1-brana – dwuwymiarową, itd.

W M-teorii p-brany (nazwa pochodząca od uogólnienia membrany) to obiekty istniejące w hiperprzestrzeni o p wymiarach. Na przykład przy p=0 są to obiekty punktowe, przy p=1 – struny, a przy p=2 – membrany. Nazywają się odpowiednio: 0-brana, 1-brana oraz 2-brana itd.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Branchiozaur

czworonożne zwierzę kopalne z wymarłej grupy płazów pancernych


Branchiosaurus (z gr. "skrzelowata jaszczurka") jest nazwą problematycznych skamieniałości płaza żyjącego w okresie od końca karbonu po początek permu (około 300 milionów lat temu). Najprawdopodobniej jest to nazwa rodzajowa zwierzęcia, które w rzeczywistości nigdy nie istniało.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brand

[czytaj: brend] produkt wyróżniający się wśród podobnych, łatwo rozpoznawany przez konsumentów dzięki zastosowaniu odpowiedniej reklamy


Lokalizacje

Austria


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brandenburczyk

mieszkaniec Brandenburga


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brandenburgii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brandenburg

1. miasto w Niemczech; Brandenburg an der Havel;
2. miasto w USA


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. skr. Brandenburg an der Havel, miasto w Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, położone nad rzeką Hawelą;


Luksemburg:

Niemcy:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brandenburgia

kraj związkowy Niemiec


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. kraj związkowy w północno-wschodniej części Republiki Federalnej Niemiec ze stolicą w Poczdamie;


Brandenburgia (niem. Brandenburg, dolnołuż. Bramborska) – jeden z 16 krajów związkowych Niemiec. Stolicą oraz największym miastem jest Poczdam. Obecny premier Brandenburgii to Dietmar Woidke (SPD).

Obszar Brandenburgii w latach 1949–1990 wchodził w skład Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Została odtworzona jako kraj związkowy po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brandenburka

mieszkanka Brandenburga (miasta w Niemczech)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brandenburgii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brandenburski

przymiotnik od: Brandenburg, Brandenburgia


przymiotnik

 (1.1) od Brandenburg

 (1.2) od Brandenburgia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brander

jednostka pływająca, załadowana materiałami wybuchowymi lub łatwopalnymi, używana do podpalania mostów i nieprzyjacielskich okrętów w czasie działań wojennych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mors. wojsk. jednostka pływająca wypełniona materiałami łatwopalnymi, którą po opuszczeniu przez załogę i podpaleniu puszczano w stronę okrętów nieprzyjaciela, aby wzniecić na nich pożar;


Brander (z niem. brand – pożar) – jednostka pływająca wypełniona materiałami łatwopalnymi (np. drewno, smoła, żywica, oliwa itp.), którą po opuszczeniu przez załogę i podpaleniu puszczano z wiatrem lub prądem w stronę okrętów nieprzyjaciela, aby wzniecić na nich pożar.

Branderami nazywano też statki przeznaczone do zatopienia na torach wodnych w celu blokowania ich podczas działań wojennych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Branding

1. w marketingu: technika kreowania marki i utrwalania u konsumentów jej pozytywnego odbioru;
2. środowiskowo: technika zdobienia ciała przez wypalanie wzorów na skórze



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brandingowy

branding


Patrz:branding

Źródła:

SJP.pl

Brandmur

dawniej: ściana budynku wystająca ponad dach, ograniczająca rozprzestrzenianie się pożaru; ogniomur, ściana ogniowa


Źródła:

SJP.pl

Brando

1. miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka;
2. nazwisko, np. Marlon Brando (1924-2004), sławny amerykański aktor


Brando (kors. Brandu) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Górna Korsyka.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 1334 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 60 osób/km².


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brandon

nazwisko


Miejscowości w Wielkiej Brytanii:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brandować

oznaczać określoną marką


Źródła:

SJP.pl

Brandowy

brand [czytaj: brendowy]


Źródła:

SJP.pl

Brandstaetter

Roman Brandstaetter (ur. 3 stycznia 1906 w Tarnowie, zm. 28 września 1987 w Poznaniu) – polski pisarz, poeta, dramaturg i tłumacz. Znawca Biblii.


Źródła:

Wikipedia

Brandt

nazwisko


Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brandwica

Brandwica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Pysznica.Położona na prawym brzegu Sanu.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.


Źródła:

Wikipedia

Brandy

[czytaj: brendy] napój alkoholowy otrzymywany przez destylację wina, zafermentowanej miazgi winogronowej lub przefermentowanego soku owocowego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. napój alkoholowy powstały poprzez destylację wina;


Brandy (pol. wypalanka, winiak) – napój alkoholowy (wytrawna wódka) destylowany z wina, głównie gronowego. Brandy może być destylowana również z wina owocowego, wówczas jednak powinna być odpowiednio oznaczona, np. Cherry Brandy – brandy wiśniowa itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brandys

Ludzie


Źródła:

Wikipedia

Brandzel

cienka, elastyczna skóra do okładania podeszwy wewnątrz obuwia i łącząca spód obuwia z jego wierzchem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) obuw. skórzane, wewnętrzne połączenie wierzchu buta z jego spodem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brandzlować

brandzlować się: (pospolite)
1. przedłużać poprzez niepotrzebną zabawę, cackać się;
2. onanizować się


Źródła:

SJP.pl

Brandzlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wulg. onanizowanie


Źródła:

Wiktionary

Brandzlówka

wyrób ze skóry brandzlowej


Źródła:

SJP.pl

Brandzlowy

przymiotnik od: brandzel


Źródła:

SJP.pl

Brangelina

[czytaj: brandżelina] potocznie: małżeństwo Brada Pitta i Angeliny Jolie, amerykańskich aktorów i celebrytów; Bradgelina


Źródła:

SJP.pl

Brangus

amerykańska rasa bydła mięsnego pochodząca z krzyżowania ras angus i brahman


Źródła:

SJP.pl

Braniborski

przymiotnik

 (1.1) hist. brandenburski


Źródła:

Wiktionary

Branica

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Branice

1. wieś w Polsce;
2. część Krakowa


Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Branicki

Branice


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Branicami, dotyczący Branic


Patrz:Branice

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Branie

jedzenie przynęty znajdującej się na haczyku przy wędce przez rybę


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brać.

 (1.2) wędk. chwytanie przynęty przez rybę

 (1.3) żart. powodzenie w miłości


Branie – w wędkarstwie: atak ryby na przynętę, dla wędkarza sygnał do zacięcia.

Ryba po wzięciu przynęty do paszczy albo akceptuje ją jako pokarm i usiłuje połknąć, albo usiłuje wypluć. Branie sygnalizowane jest wędkarzowi wzrokowo (drganie spławika) lub dotykowo (szarpnięcie). W przypadku spinningowania branie sygnalizuje zatrzymanie ruchu przynęty. Braniem pustym określa się atak ryby na przynętę nie zakończony zacięciem lub po nieudanej próbie zacięcia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braniec

mężczyzna wzięty do niewoli


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. osoba wzięta do niewoli w trakcie działań wojennych; jeniec

 (1.2) hist. osoba wzięta przymusowo do wojska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braniecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Braniewianin

mieszkaniec Braniewa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Braniewa

 (1.2) osoba pochodząca z Braniewa, urodzona w Braniewie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braniewianka

mieszkanka Braniewa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Braniewa

 (1.2) kobieta pochodząca z Braniewa, urodzona w Braniewie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braniewo

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;


Braniewo (niem. Braunsberg, łac. Braunsbergus) – miasto na Warmii w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu braniewskiego. Położone jest na Równinie Warmińskiej, nad rzeką Pasłęką w pobliżu ujścia do Zalewu Wiślanego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braniewski

Braniewo


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Braniewa, związany z Braniewem


Patrz:Braniewo

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Branka

dawniej:
1. kobieta wzięta do niewoli;
2. przymusowy pobór do wojska;
3. w czasie okupacji hitlerowskiej: zmuszanie do wyjazdu na roboty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. wywożenie na przymusowe roboty

 (1.2) hist. w okresie powstania styczniowego: przymusowy pobór do wojska rosyjskiego

 (1.3) hist. przymusowy pobór do wojska

 (1.4) kobieta wzięta do niewoli


Branka – potoczna nazwa poboru do Carskiej Armii Rosyjskiej, zarządzonego w Królestwie Polskim 6 października 1862 z inicjatywy naczelnika rządu cywilnego Aleksandra Wielopolskiego, który nie chciał dopuścić do wybuchu powstania. Pobór miał objąć około 8 tysięcy rekrutów spośród osób podejrzewanych o działalność konspiracyjną, zamieszkałych w miastach, a zwłaszcza w Warszawie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brankard

kryty wagon pociągu towarowego, przeznaczony dla kierownika i obsługi pociągu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kolej. kryty wagon przeznaczony dla obsługi pociągu;


Brankard (z fr. brancard, dosłownie: nosze) – wagon służbowy przystosowany do przewozu personelu kolejowego (kierownika pociągu, drużyny manewrowej i bagażowych) w pociągu towarowym. Służył do użytku wewnętrznego, przeważnie na liniach lokalnych (drugorzędnych). Przyczepiany był na końcu pociągów towarowych. W brankardzie podróżowali m.in. pracownicy kolei niezbędni do obsługi ruchu towarowego, w sytuacji, gdy na mniejszych stacjach mogło nie być personelu do tego celu. Czasem adaptowane były z wagonów bagażowych lub towarowych. W pierwszych latach po wojnie, w brakach taboru zastępowany bywał budką dobudowaną na tendrze. Wraz z rozwojem techniki kolejowej w II połowie XX wieku potrzeba stosowania brankardów zanikła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brankardier

sanitariusz w wojsku Księstwa Warszawskiego


Źródła:

SJP.pl

Brankardowy

przymiotnik od: brankard


Źródła:

SJP.pl

Branle

[czytaj: brąl]
1. starofrancuski taniec ludowy w tempie umiarkowanym;
2. utwór muzyczny stylizowany na ten taniec


Branle (fr. branler, kołysać się) – grupa dworskich tańców z XV i XVI w.

Wywodziły się z francuskiego branlera, chociaż mogły być znane od XIV w. i pochodzić od jeszcze starszej carole. Miały wiele lokalnych odmian, z których liczne należały do typu tańców „za przodkującymi”. Charakterystyczną cechą branle były ruchy kołyszące oraz towarzyszenie śpiewu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Branno

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Branny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. brunatny (o maści konia)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. koń maści brunatnej


Źródła:

Wiktionary

Brańsk

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Brańsk – miasto i gmina we wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie bielskim.

Brańsk jest siedziba władz wiejskiej gminy Brańsk, a także rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Brańsk uzyskał lokację miejską w 1440 roku. W latach 1969–1972 miasto było siedzibą władz gromady Brańsk. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa białostockiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brański

przymiotnik od: Brańsk


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Brańska, związany z Brańskiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bransoleta

duża, masywna bransoletka, ozdoba w kształcie małej obręczy noszona zwykle na nadgarstku


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ozdoba, biżuteria noszona na nadgarstku lub ramieniu

 (1.2) metalowy pasek od zegarka


Bransoletka (fr. bracelet), staropol. manela – kolista ozdoba noszona na nadgarstku, będąca jednym z elementów biżuterii osobistej.

Bransoletki robione są ze skóry, tkanin, metalu, silikonu, a nawet szkła. Bransoletki mogą być ozdabiane elementami z drewna, kamienia lub muszlami. Bransoletki są również używane w celach terapeutycznych, czy też dla identyfikacji, np. bransoletki antyalergiczne, bransoletki identyfikacyjne w szpitalach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bransoletka

1. ozdoba w kształcie małej obręczy;
2. potocznie: kajdanki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ozdoba w formie opaski, noszona na nadgarstku lub (rzadziej) na nodze;


Bransoletka (fr. bracelet), staropol. manela – kolista ozdoba noszona na nadgarstku, będąca jednym z elementów biżuterii osobistej.

Bransoletki robione są ze skóry, tkanin, metalu, silikonu, a nawet szkła. Bransoletki mogą być ozdabiane elementami z drewna, kamienia lub muszlami. Bransoletki są również używane w celach terapeutycznych, czy też dla identyfikacji, np. bransoletki antyalergiczne, bransoletki identyfikacyjne w szpitalach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bransoletki

1. ozdoba w kształcie małej obręczy;
2. potocznie: kajdanki


Źródła:

SJP.pl

Branson

nazwisko


Miejscowości w USA:

Gminy w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brańszczanin

mieszkaniec Brańska (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brańska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brańszczanka

mieszkanka Brańska (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brańska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brańszczycki

Brańszczyk


Źródła:

SJP.pl

Brańszczyk

wieś w Polsce


Brańszczyk – wieś w Polsce położona nad rzeką Bug w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Brańszczyk. Ma status sołectwa.

Miejscowość jest siedzibą gminy Brańszczyk.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brant

dawniej: wytop złota lub srebra


Osoby noszące to nazwisko:

Miejscowości:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Branża

gałąź produkcji, handlu lub usług obejmująca jeden typ towaru lub działalności


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gałąź produkcji, handlu lub usług obejmująca jeden typ towaru lub działalności


Branża (z fr. branche – gałąź, dziedzina) – najmniejsza jednostka klasyfikacji gospodarczej.

Według Słownika języka polskiego PWN jest to gałąź gospodarki (handlu lub produkcji), która obejmuje usługi lub produkowane towary jednego rodzaju.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Branzlować

slangowo: branzlować się - onanizować się; brandzlować się


czasownik niedokonany

 (1.1) zob. brandzlować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Branzlowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|branzlować.


Źródła:

Wiktionary

Branzola

wewnętrzna podeszwa obuwia; podpodeszwa


Źródła:

SJP.pl

Branżowiec

osoba pracująca w danej branży; specjalista w danej dziedzinie


Źródła:

SJP.pl

Branżówka

potocznie: szkoła branżowa


Źródła:

SJP.pl

Branżowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest branżowe; cecha tych, którzy są branżowi


Źródła:

Wiktionary

Branżowy

przymiotnik od: branża


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący (danej) branży


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Branżysta

specjalista z danej branży; branżowiec


Źródła:

SJP.pl

Branżystka

branżysta


Patrz:branżysta

Źródła:

SJP.pl

Braque

[czytaj: brak] nazwisko francuskie, m.in. Georges Braque (1882-1963) - malarz, grafik i rzeźbiarz


Źródła:

SJP.pl

Bras

w żeglarstwie: lina umocowana przy końcach rei, służąca do manewrowania żaglami w płaszczyźnie poziomej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej


Belgia:

Francja:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brasília

[czytaj: braZ-ILja] stolica Brazylii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Brazylii;


Brasília (wym. [bɾaˈziʎɐ]) – stolica Brazylii i siedziba rządu Dystryktu Federalnego. Miasto jest położone na Wyżynie Brazylijskiej, w środkowo-zachodniej części kraju. Szacuje się, że Brasilia jest trzecim najbardziej zaludnionym miastem w Brazylii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brasiliana

[czytaj: brazyliana] brazyliana;
1. system gry w piłce nożnej polegający na tym, że w linii obrony i w ataku gra po czterech zawodników, a w pomocy dwóch;
2. potocznie: popis szczególnych umiejętności podczas gry w piłkę nożną


Brasiliana – system gry w piłkę nożną, w którym w linii obrony gra czterech zawodników, pomocy – dwóch, a ataku – czterech, czyli 4-2-4. Mimo iż narodził się na początku lat 50. w Paragwaju, najpełniejsze zastosowanie znalazł w wykonaniu reprezentacji Brazylii podczas mundialu 1958, na którym „Canarinhos” zdobyli tytuł mistrza świata.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brasilianin

mieszkaniec Brasilii


Źródła:

SJP.pl

Brasilianka

mieszkanka Brasilii


Źródła:

SJP.pl

Brasiliański

przymiotnik od: Brasilia, stolica Brazylii


Źródła:

SJP.pl

Brasilijczyk

[czytaj: braz-ilijczyk] mieszkaniec Brasilii (stolicy Brazylii)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brasílii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brasilijka

[czytaj: braz-ilijka] mieszkanka Brasilii (stolicy Brazylii)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brasílii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brasilijski

Brasília [czytaj: braz-ilijski]


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Brasília


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brasować

w żeglarstwie obracać reje za pomocą brasów


Źródła:

SJP.pl

Brasowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) żegl. obracanie rej w płaszczyźnie poziomej za pomocą brasów


Źródła:

Wiktionary

Brasse

[czytaj: bras] sposób pływania na piersiach lub grzbiecie, bez wyrzucania rąk ponad powierzchnię wody


Źródła:

SJP.pl

Brasserie

[czytaj: braseRI]
1. browar; piwiarnia;
2. połączenie dużej restauracji z kawiarnią


Źródła:

SJP.pl

Brąswałd

Brąswałd (niem. Braunswalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dywity.

Wieś na Warmii położona około 8 km na północ od Olsztyna, w pobliżu jeziora Mosąg oraz rzeki Łyny. Usytuowana w pagórkowatym krajobrazie polodowcowym z licznymi małymi zbiornikami wodnymi. Od wschodu rozciągają się lasy, z pozostałych stron otoczona jest gruntami rolnymi z licznymi śródpolnymi kępami zieleni. W pobliżu (około 0,5 km na zachód) znajduje się elektrownia wodna na rzece Łyna. We wsi znajduje się kościół parafialny, szkoła podstawowa (filia szkoły w Dywitach), Ochotnicza Straż Pożarna z remizą, sklepy spożywcze.


Źródła:

Wikipedia

Brąszewice

wieś w Polsce


Brąszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Brąszewice.

Wieś królewska (tenuta) w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Brąszewice. Do 1953 roku miejscowość była siedzibą gminy Godynice.

Urodził się tutaj Jan Kurp, polski polityk, nauczyciel, były wojewoda podkarpacki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brąszewicki

Brąszewice (wieś w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Braszów

miasto w Rumunii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w środkowej Rumunii, w okręgu Braszów;

 (1.2) geogr. adm. okręg w środkowej Rumunii;


Braszów (rum. Brașov IPA: [braˈʃov], 1951–1961: (Orașul) Stalin, węg. Brassó, niem. Kronstadt, saski dialekt siedmiogrodzki Krunen) – miasto w środkowej Rumunii, na Wyżynie Transylwańskiej, w okręgu Braszów (Siedmiogród), ok. 166 km od Bukaresztu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braszowianin

mieszkaniec Braszowa (miasta w Rumunii)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Braszowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braszowianka

mieszkanka Braszowa (miasta w Rumunii)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Braszowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braszowice

Braszowice (niem. Baumgarten) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie, nad rzeką Braszówką.


Źródła:

Wikipedia

Braszowski

przymiotnik od: Braszów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Braszowem, dotyczący Braszowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braszpil

wciągarka do podnoszenia kotwic; bratszpil, winda kotwiczna


Źródła:

SJP.pl

Brasław

miasto na Białorusi


Brasław (biał. Браслаў, Brasłau; ros. Браслав, Brasław) – miasto na Białorusi, w obwodzie witebskim, siedziba rejonu brasławskiego. W 2010 roku liczyło ok. 9,5 tys. mieszkańców.

Brasław leży na Pojezierzu Brasławskim, nad jeziorem Drywiaty. Brasławska Grupa Jezior leży na obszarze Parku Narodowego „Jeziora Brasławskie”.

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz materiałów budowlanych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brasławski

Brasław


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Brasławia, związany z Brasławiem


Patrz:Brasław

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brat

1. męski potomek w stosunku do innych dzieci tych samych rodziców;
2. przyjaciel, ktoś bliski ze względu na wspólne przeżycia, zainteresowania;
3. zakonnik;
4. członek bractwa, ugrupowania


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) potomek płci męskiej (w stosunku do rodzeństwa); syn tego samego ojca; syn tej samej matki;

 (1.2) rel. zakonnik, mnich

 (1.3) towarzysz broni, przyjaciel, brat ślubny

 (1.4) członek braci szlacheckiej


Brat – nazwa relacji rodzinnej dla krewnego drugiego stopnia w linii bocznej o płci męskiej, należącego do rodzeństwa. Brat może mieć z probantem tych samych oboje rodziców (brat rodzony) bądź tylko jednego wspólnego (brat przyrodni). Sensu stricto tzw. brat przybrany (syn ojczyma lub macochy z ich poprzednich związków, będący pasierbem dla rodzonego ojca lub matki) nie jest krewnym ani powinowatym. Syn brata to bratanek, a córka brata to bratanica.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bratać

1. łączyć, jednoczyć, zespalać;
2. bratać się - zawierać przyjaźń z kimś, nawiązywać zażyłe stosunki


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) łączyć, jednoczyć, zespalać

czasownik zwrotny niedokonany bratać się (dk. brak)

 (2.1) nawiązywać z kimś zażyłe, przyjacielskie stosunki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratanek

syn brata; synowiec (dawniej)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) syn brata


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bratanica

córka brata; bratanka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka brata


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bratanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bratać.


Źródła:

Wiktionary

Brataniec

przestarzałe: bratanek


Źródła:

SJP.pl

Bratanka

córka brata; bratanica


Grusza 'Bratanka' – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich. Odmiana powstała w Sadowniczo-Szkółkarskim Zakładzie Doświadczalnym w Albigowej, w Polsce, w roku 1987 jako siewka z wolnego zapylenia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bratczyk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bratek

zdrobnienie od: brat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. ogrod. nazwa systematyczna|Viola wittrockiana|ref=tak., dwuletnia roślina ozdobna o aksamitnych, różnobarwnych kwiatach, będąca skrzyżowaniem dzikich gatunków fiołka;

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Viola tricolor|ref=tak., jednoroczna lub dwuletnia roślina polna o pięciopłatkowych, zwykle fioletowo-żółtych kwiatach

 (1.3) więz. krata w więziennym oknie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) przest. zdrobn. od: brat



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braterski

1. przyjacielski, serdeczny;
2. właściwy bratu


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do brata, braci

 (1.2) przyjacielski, przyjazny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratersko

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób braterski, solidarnie


Źródła:

Wiktionary

Braterskość

braterski


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest braterskie; cecha tych, którzy są braterscy


Patrz:braterski

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braterstwo

1. więzy pokrewieństwa łączące synów jednych rodziców
2. uczucia braterskie, oparte na zaufaniu, szczerości; przyjaźń, solidarność


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pokrewieństwo między synami jednych rodziców

 (1.2) braterskie uczucia, jak m.in. zaufanie, szczerość, solidarność, poświęcenie

rzeczownik, liczba mnoga

 (2.1) brat ze swoją żoną


Rodzina

Hasło

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brâtianu

[czytaj: breTIAnu] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bratkartofle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. smażone ziemniaki


Bratkartofle (z niem. braten – „piec”, „smażyć”) – prosta potrawa ziemniaczana, popularna w Niemczech, i na Górnym Śląsku oraz Warmii, Małopolsce (Galicji) i Mazurach. Przygotowana z ugotowanych wcześniej i pokrojonych na małe kawałki lub plasterki ziemniaków. Smażona na patelni z rozgrzanym tłuszczem (pierwotnie wyłącznie smalcem), spożywana najczęściej z kwaśnym mlekiem lub jajkiem sadzonym. Podawana była głównie na kolację przy wykorzystaniu ziemniaków pozostałych z obiadu lub też specjalnie ugotowanych od razu w większej ilości.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bratkasta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. piekarnik


Źródła:

Wiktionary

Bratkowice

W Polsce
Na Ukrainie

Źródła:

Wikipedia

Bratkowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bratkowy

bratek


Patrz:bratek

Źródła:

SJP.pl

Bratku

zdrobnienie od: brat


Źródła:

SJP.pl

Bratnal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. przest. zob. bretnal.


Źródła:

Wiktionary

Bratni

1. związany pokrewieństwem rodzinnym lub narodowym, np. bratnia dusza;
2. przyjacielski, serdeczny


przymiotnik

 (1.1) braterski

 (1.2) związany pokrewieństwem, np. rodzinnym, narodowym, ideologicznym , duchowym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratny

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bratobójca

zabójca własnego brata


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. zabójca brata


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratobójczy

zabijający brata lub kogoś związanego pokrewieństwem, przyjaźnią, związkami plemiennymi lub przekonaniami


przymiotnik

 (1.1) dotyczący bratobójcy lub bratobójstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratobójczyni

zabójczyni własnego brata


Źródła:

SJP.pl

Bratobójstwo

zabójstwo brata albo osoby związanej pokrewieństwem, przyjaźnią itp.


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. zabójstwo brata lub innego krewnego, także kogoś, z kim jest się związanym przyjaźnią, przynależnością do jednej grupy itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratostwo

brat z żoną


Źródła:

SJP.pl

Bratoszewice

Bratoszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Stryków.

Bratoszewice uzyskały lokację miejską przed 1458 rokiem, zdegradowane w 1661 roku. Do 1954 roku istniała gmina Bratoszewice. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą gminy Bratoszewice. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w ówczesnym województwie łódzkim.

Nazwę dawnej pobliskiej wsi Carska Miłość zmieniono 6 lutego 1920 na Bratoszewice Małe.


Źródła:

Wikipedia

Bratoszewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bratowa

żona brata


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żona brata


Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bratowicha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. gw-pl|Kraków. bratowa


Źródła:

Wiktionary

Bratowy

brat (dawniej); braterski


Źródła:

SJP.pl

Bratrura

w gwarze lwowskiej: piekarnik


Źródła:

SJP.pl

Bratruła

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. piekarnik


Źródła:

Wiktionary

Bratszpil

wciągarka do podnoszenia kotwic; braszpil, winda kotwiczna


Źródła:

SJP.pl

Bratucice

Bratucice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Rzezawa.

Wieś królewska w tenucie niepołomickiej w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą gromady Bratucice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego. Integralne części miejscowości: Bródek, Łazek, Mole, Podlesie, Radziejów.


Źródła:

Wikipedia

Bratul

poufały zwrot kierowany zwykle do bliskiego kolegi; brat; bratek


Źródła:

SJP.pl

Bratumiliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bratumiły lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Bratumił

imię męskie


Bratumił, Bratomił, Bratmił, (zniem.) Bretomił, Bretmił – staropolskie imię męskie, złożone z członów Bratu- ("bratu", "członkowi wspólnoty rodowej", "człowiekowi bliskiemu") i -mił ("miły"). Znaczenie imienia: "miły swoim bliskim".

Żeńskie formy: Bratumiła, Bratomiła, Bratmiła.

Bratumił imieniny obchodzi 8 września i 18 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bratumiła

imię żeńskie


Bratumiła, Bratomiła, Bratmiła – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Bratu- ("bratu", "członkowi wspólnoty rodowej", "człowiekowi bliskiemu") i -miła ("miła"). Znaczenie imienia: "miła swoim bliskim". W źródłach polskich poświadczone w XIII wieku (1265 rok).

Męskie formy: Bratumił, Bratomił, Bratmił, (zniem.) Bretomił, Bretmił.

Bratumiła imieniny obchodzi 3 czerwca i 4 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bratumiłostwo

Bratumił z małżonką; Bratumiłowie


Źródła:

SJP.pl

Bratumiłowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Bratumiłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bratumiła lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Bratunio

pieszczotliwie: brat


Źródła:

SJP.pl

Bratwa

bratwa barwierska: roślina użytkowa z rodziny motylkowatych, dostarczająca cennego barwnika


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. roślina z gatunku bratwa barwierska, nazwa systematyczna|Baptisia tinctoria|L.|ref=tak.


Baptysja, bratwa (Baptisia Vent.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje 18 gatunków. Rośliny te występują we wschodniej Kanadzie oraz wschodniej i środkowej części Stanów Zjednoczonych. Rosną na obszarach pod wpływem klimatu umiarkowanego kontynentalnego i ciepłego, w prerii i widnych lasach, w miejscach wilgotnych, nad strumieniami i suchych – na piaskach i terenach skalistych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bratysława

stolica Słowacji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica i największe miasto Słowacji;


Bratysława (słow. i cz. Bratislava, wym. [ˈbracislaʋa]; niem. Pressburg; węg. Pozsony; pol. dawniej Pożoń, także Preszburg) – stolica oraz największe miasto Słowacji pod względem liczby ludności (478 040 mieszkańców) i powierzchni (367,5 km²). Jest jedyną stolicą na świecie, która graniczy z dwoma państwami, tj. na południu z Węgrami, a na zachodzie z Austrią.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bratysławianin

mieszkaniec Bratysławy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bratysławy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratysławianka

mieszkanka Bratysławy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bratysławy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bratysławski

przymiotnik od: Bratysława (stolica Słowacji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bratysławy, związany z Bratysławą

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla Bratysławy lub bratysławian, mający cechy lub właściwości przypisywane Bratysławie lub bratysławianom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Braun

produkt marki Braun



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brauning

ręczny pistolet automatyczny; browning


Źródła:

SJP.pl

Braunista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. neol. zwolennik Grzegorza Brauna


Źródła:

Wiktionary

Braunistka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. neol. zwolenniczka Grzegorza Brauna


Źródła:

Wiktionary

Braunit

krzemian magnezu, czarny minerał o metalicznym połysku, stosowany jako najważniejsza ruda manganu, głównie do produkcji żelazomanganu; pirofanit


Braunit – rzadki minerał z gromady krzemianów, tlenokrzemian manganu o wzorze Mn2+Mn3+6SiO4O20 (tlenek manganu(III)). Jego nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego badacza K. Brauna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Braunmileryt

minerał odkryty przez Lorrina Thomasa Brownmillera (stąd nazwa), występujący głównie w Niemczech i w Izraelu


Źródła:

SJP.pl

Braunschweig

[czytaj: brałnszwajg] miasto w Niemczech; Brunszwik


Niemcy:

Republika Południowej Afryki:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Braunsztyn

minerał, dwutlenek manganu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. dwutlenek manganu występujący w przyrodzie w postaci piroluzytu


Braunsztyn – najważniejsza ruda manganu zawierająca głównie tlenek manganu(IV) (MnO2). Występuje razem z rudami żelaza (wytapia się je razem, otrzymując żelazomangan). Minerały: piroluzyt, polionit, psylomelan.

Główne złoża braunsztynu występują na Uralu, w Indiach i w południowej Afryce.

Jest stosowany w przemyśle elektrochemicznym, do wyrobu i barwienia szkła, farb, utleniania kwasu solnego oraz jako depolaryzator w ogniwach galwanicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brauza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. prysznic

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. oranżada


Źródła:

Wiktionary

Brava

samochód marki Fiat Brava


Brava – wyspa należąca do Wysp Zielonego Przylądka. Jest najmniejszą zamieszkaną wyspą w archipelagu Wysp Podwietrznych. Pierwsze siedliska powstały w latach 40. XVI wieku, a liczba ludności wzrosła po erupcji Mount Fogo w 1680 na sąsiedniej wyspie Fogo. Długo głównym przemysłem pozostawało wielorybnictwo, a obecnie jest nim rolnictwo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bravissimo

okrzyk będący wyrazem zachwytu, największego uznania; nadzwyczajnie! genialnie! wybornie! wspaniale! doskonale! bajecznie! świetnie! pięknie! cudownie! kapitalnie! bosko!


Źródła:

SJP.pl

Bravo

czasopismo zajmujące się popkulturą


Bravo – dwutygodnik dla młodzieży, pochodzący z Niemiec, ukazujący się też w wielu innych krajach Europy. W Polsce pojawił się po raz pierwszy w 1991 roku i wydawany był przez Wydawnictwo Bauer. Redaktorem naczelnym polskiej wersji czasopisma był Michał Wiśnicki. Ostatni numer polskiego wydania Bravo ukazał się w grudniu 2017.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brawada

dawniej:
1. brawura na pokaz;
2. zuchwałość, przechwałki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. brawura na pokaz, zadzierzyste przechwałki, efekciarskie zuchwalstwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brawędzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brawędzić.


Źródła:

Wiktionary

Brawędzić

czasownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. żart. lekcew. marudzić, gadać


Źródła:

Wiktionary

Brawko

zdrobnienie od: brawo (oklaski)


Źródła:

SJP.pl

Brawo

oklaski i okrzyki, wyrażające uznanie, podziw, zachwyt


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zwykle w lm. wyraz uznania; oklaski

wykrzyknik

 (2.1) … pokazujący entuzjastyczną aprobatę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brawować

popisywać się odwagą, wystawiać się niepotrzebnie na niebezpieczeństwo


czasownik

 (1.1) stpol. lekceważyć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brawowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brawować.


Źródła:

Wiktionary

Brawura

postawa lekceważąca niebezpieczeństwo, odwaga na pokaz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) popisywanie się odwagą


Brawura (ang. Test Pilot) – amerykański film z 1938 roku w reżyserii Victora Fleminga.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brawurowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) popisywanie się brawurą


Źródła:

Wiktionary

Brawurowo

przysłówek

 (1.1) w sposób brawurowy


Źródła:

Wiktionary

Brawurowość

brawurowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest brawurowe; cecha tych, którzy są brawurowi


Patrz:brawurowy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brawurowy

związany z brawurą


przymiotnik

 (1.1) popisujący się odwagą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brąz

1. stop miedzi z innymi metalami (z wyjątkiem cynku i niklu);
2. kolor brązowy;
3. przedmiot wykonany z brązu;
4. brązowy medal za trzecie miejsce w zawodach;
5. pigment metaliczny do wyrobu farb i emalii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hutn. stop miedzi z cyną; także stopy miedzi z innymi metalami;

 (1.2) przedmiot (medal, rzeźba itp.) wykonany z brązu (1.1)

 (1.3) kolor brązowy – kolor brązu (1.1)

 (1.4) epoka brązu;

 (1.5) sport. brązowy medal



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Braz.

skrót od: brazylijski


Źródła:

SJP.pl

Brązal

stop miedzi i aluminium; brąz aluminiowy


Brązal, brąz aluminiowy – stop brązu z kilkuprocentowym dodatkiem aluminium (4–11%) oraz niewielką domieszką niklu, manganu i żelaza. Jest odporny na działania wysokiej temperatury i wody morskiej. Stosowany do wyrobu śrub okrętowych, zaworów, aparatury chemicznej.

W polskich monetach obiegowych 2 zł (pierścień tej monety) i 5 zł (rdzeń tej monety) do ich wykonania użyto brązal CuAl6Ni2 tj. o zawartości 92% miedzi, 6% aluminium, 2% niklu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brazauskas

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brązer

kosmetyk do ściemniania skóry; bronzer


Źródła:

SJP.pl

Brązik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od brąz


Źródła:

Wiktionary

Brazos

rzeka w Stanach Zjednoczonych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brązosz

gatunek ryby z rodziny brązoszowatych


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Oxynotus centrina|Linnaeus|ref=tak., gatunek ryb z rodziny brązoszowatych;

 (1.2) icht. ryba z gatunku brązoszy (1.1)


Brązosz (Oxynotus centrina) – gatunek ryby z rodziny brązoszowatych (Oxynotidae), wcześniej zaliczany był do koleniowatych (Squalidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brązowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) met. pokrywanie powierzchni czegoś warstwą brązu

 (1.2) książk. przen. ocenianie kogoś lub czegoś w bezkrytyczny sposób, z nadmiernym uwypukleniem zasług lub zalet


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brązowawożółty

żółty o brązowawym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) żółty o brązowawym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowawy

zbliżony do brązowego, nie do końca brązowy, prawie brązowy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor podobny do brązowego; niezupełnie brązowy, prawie brązowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowianka

boczanka brązowianka - gatunek motyla z rodziny wachlarzykowatych


Źródła:

SJP.pl

Brązowieć

zmieniać kolor na brązowy


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zbrązowieć)

 (1.1) nabierać barwy brązowej

 (1.2) odróżniać się brązową barwą od tła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nabieranie barwy brązowej, stawanie się brązowym


Źródła:

Wiktionary

Brązowiutki

zdrobnienie od: brązowy


Źródła:

SJP.pl

Brązówka

gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych


Brązówka (Anas rubripes) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony wyginięciem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brązownia

zakład, w którym wykonuje się odlewy z brązu


Źródła:

SJP.pl

Brązownictwo

wykonywanie przedmiotów z brązu


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzem. dział rzemiosła zajmujący się wykonywaniem odlewów z brązu, zwłaszcza pomników oraz pokrywaniem przedmiotów brązem (brązowanie);

 (1.2) przedstawianie czegoś z bezkrytycznym uwielbieniem


Brązownictwo – dział rzemiosła zajmujący się wykonywaniem odlewów z brązu, zwłaszcza pomników oraz pokrywaniem przedmiotów brązem (brązowanie). W Polsce głównym ośrodkiem brązowniczym i siedzibą cechu brązowników była Warszawa.

Rozwój brązownictwa warszawskiego nastąpił w okresie Królestwa Kongresowego, gdy brązownictwo wyodrębnione z mosiężnictwa stało się w Warszawie odrębną profesją. Powstało szereg firm odlewniczych na czele z Zakładem Norblina i Łopieńskich. Źródłem wiedzy o zabytkach brązownictwa starożytnego, historii brązu w Polsce i na świecie oraz o brązownictwie warszawskim są wspomnienia Tadeusza Łopieńskiego, nestora rodu stołęcznych brązowników.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brązowniczka

1. rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych;
2. rzemieślniczka wykonująca przedmioty z brązu;
3. pejoratywnie: kobieta ukazująca kogoś lub coś w sposób wyłącznie pozytywny, pomijając wady


Tuckermanopsis Gyeln. (brązowniczka) – rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów. W Polsce występuje jeden gatunek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brązownik

1. rzemieślnik wykonujący przedmioty z brązu;
2. przenośnie: krytyk literacki idealizujący opisywaną postać


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący przedmioty z brązu lub zajmujący się brązowaniem

 (1.2) przen. krytyk literacki lub biograf idealizujący omawiane osoby


Brązownictwo – dział rzemiosła zajmujący się wykonywaniem odlewów z brązu, zwłaszcza pomników oraz pokrywaniem przedmiotów brązem (brązowanie). W Polsce głównym ośrodkiem brązowniczym i siedzibą cechu brązowników była Warszawa.

Rozwój brązownictwa warszawskiego nastąpił w okresie Królestwa Kongresowego, gdy brązownictwo wyodrębnione z mosiężnictwa stało się w Warszawie odrębną profesją. Powstało szereg firm odlewniczych na czele z Zakładem Norblina i Łopieńskich. Źródłem wiedzy o zabytkach brązownictwa starożytnego, historii brązu w Polsce i na świecie oraz o brązownictwie warszawskim są wspomnienia Tadeusza Łopieńskiego, nestora rodu stołęcznych brązowników.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brązowo

przysłówek sposobu

 (1.1) z użyciem brązowej barwy, z obecnością brązu


Źródła:

Wiktionary

Brązowo-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na brązowy odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia

 (1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na brązową barwę jednej lub wielu części wielobarwnej całości

 (1.3) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na brązową barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia

 (1.4) pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na brązowy kolor tego, co nazywa drugi człon złożenia


Źródła:

Wiktionary

Brązowo-Biały

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma dwa kolory: brązowy i biały


Źródła:

Wiktionary

Brązowo-Czarno-Żółty

złożony z trzech kolorów: brązowego, czarnego i żółtego


przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający trzy kolory: brązowy, czarny i żółty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowo-Czarny

w części brązowy, w części czarny; czarno-brązowy


przymiotnik

 (1.1) brązowy i czarny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowo-Rdzawy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma dwa kolory: brązowy i rdzawy


Źródła:

Wiktionary

Brązowo-Zielony

w części brązowy, w części zielony; zielono-brązowy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający dwa kolory: brązowy i zielony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowo-Żółty

brązowy i żółty


Źródła:

SJP.pl

Brązowobrzuchy

ziarnojadek brązowobrzuchy - gatunek ptaka z rodziny tanagrowatych


Źródła:

SJP.pl

Brązowoczarny

czarny o odcieniu brązowym


Źródła:

SJP.pl

Brązowoczekoladowy

ciemnobrązowy; czekoladowy


Źródła:

SJP.pl

Brązowoczerwony

czerwony o brązowym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor czerwony o odcieniu brązowym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowodzioby

tukan brązowodzioby, nogal brązowodzioby - gatunki ptaków


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma brązowy dziób


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowofioletowo

przysłówek sposobu

 (1.1) z użyciem brązowofioletowej barwy


Źródła:

Wiktionary

Brązowofioletowy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) fioletowy o brązowym odcieniu


Źródła:

Wiktionary

Brązowogrzbiety

1. gołąb brązowogrzbiety, wodnik brązowogrzbiety, kulik brązowogrzbiety - gatunki ptaków;
2. mikrusek brązowogrzbiety - gatunek ssaka naczelnego


Źródła:

SJP.pl

Brązowogłowy

łowiec brązowogłowy, wireonek brązowogłowy, leśniak brązowogłowy - gatunki ptaków


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma brązową głowę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowokasztanowaty

mający kolor brązowego kasztana; rudawobrązowy


Źródła:

SJP.pl

Brązowoogonowy

skalniak brązowoogonowy - gatunek kangura


Źródła:

SJP.pl

Brązowooki

mający oczy koloru brązowego


przymiotnik

 (1.1) książk. mający brązowe oczy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowooliwkowy

oliwkowy o odcieniu brązowym


Źródła:

SJP.pl

Brązowopióry

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma brązowe pióra, pierze


Źródła:

Wiktionary

Brązowopomarańczowy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor pomarańczowy o odcieniu brązowym


Źródła:

Wiktionary

Brązowopopielaty

popielaty o brązowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Brązowopłowy

płowy o odcieniu brązowym


przymiotnik

 (1.1) płowy o brązowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązoworudy

rudy o brązowym odcieniu


przymiotnik

 (1.1) rudy o brązowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowosiny

siny o brązowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl

Brązowoskrzydły

1. mający brązowe skrzydła;
2. piona brązowoskrzydła - gatunek ptaka z rodziny papugowatych


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma brązowe skrzydła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowoszary

szary o odcieniu brązowym; bury, brunatnoszary


przymiotnik

 (1.1) szary o brązowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowowłosy

mający brązowe włosy


Źródła:

SJP.pl

Brązowozielony

zielony o odcieniu brązowym


Źródła:

SJP.pl

Brązowożółto

przysłówek sposobu

 (1.1) z użyciem brązowożółtej barwy


Źródła:

Wiktionary

Brązowożółty

żółty o odcieniu brązowym


przymiotnik jakościowy

 (1.1) żółty o brązowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowozłocisty

złocisty o brązowym odcieniu; brązowozłoty


Źródła:

SJP.pl

Brązowozłoty

złoty o brązowym odcieniu; brązowozłocisty


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor złoty o odcieniu brązowym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brązowy

1. wykonany z brązu;
2. o kolorze brązu; brunatny


przymiotnik

 (1.1) wykonany z brązu, zrobiony z brązu

 (1.2) mający kolor brązu;

 (1.3) o sportowcach: ten, który zdobył brązowy (1.1) medal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brazylia

państwo w Ameryce Południowej; Federacyjna Republika Brazylii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Południowej;

 (1.2) rzad. geogr. Brasília, stolica Brazylii (1.1)


Brazylia (port. Brasil, wymowa [bɾaˈziw]), oficjalnie Federacyjna Republika Brazylii (port. República Federativa do Brasil, wymowa) – państwo w Ameryce Południowej, położone we wschodniej części kontynentu, nad Oceanem Atlantyckim. Największe i najludniejsze państwo tego kontynentu, a jednocześnie jedno z największych i najludniejszych państw świata. Zajmuje obszar 8 515 767 km² (5. pod względem powierzchni na świecie), a zamieszkane jest przez 217 240 060 ludzi (szac. 2022, 7. na świecie). Stolicą kraju jest Brasília.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brazyliana

1. system gry w piłce nożnej polegający na tym, że w linii obrony i w ataku gra po czterech zawodników, a w pomocy dwóch; brasiliana;
2. potocznie: popis szczególnych umiejętności podczas gry w piłkę nożną; brasiliana;
3. potocznie: depilacja okolic łonowych u kobiet;
4. potocznie: telenowela, której akcja koncentruje się wokół skomplikowanych wątków miłosnych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Warszawa. kawa

 (1.2) kosmet. eufem. stan okolic łonowych po ich całkowitej depilacji


Brasiliana – system gry w piłkę nożną, w którym w linii obrony gra czterech zawodników, pomocy – dwóch, a ataku – czterech, czyli 4-2-4. Mimo iż narodził się na początku lat 50. w Paragwaju, najpełniejsze zastosowanie znalazł w wykonaniu reprezentacji Brazylii podczas mundialu 1958, na którym „Canarinhos” zdobyli tytuł mistrza świata.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brazylianin

mieszkaniec Brazylii - miasta


Źródła:

SJP.pl

Brazylianit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał pegmatytowy;


Brazylianit – przezroczysty minerał pegmatytowy. Nazwa pochodzi od miejsca gdzie go odkryto w 1945 roku - w pobliżu miejscowości Conselheria Peua w Minas Gerais (Brazylia). Wyglądem przypomina chryzoberyl i żółte odmiany berylu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brazylianka

mieszkanka Brazylii (stolicy Brazylii)


Źródła:

SJP.pl

Brazyliany

mieszkaniec Brazylii - miasta


Źródła:

SJP.pl

Brazylijczyk

obywatel Brazylii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Brazylii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brazylijka

obywatelka Brazylii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Brazylii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brazylijski

związany z państwem Brazylia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Brazylią, dotyczący Brazylii lub Brazylijczyków, wywodzący się z Brazylii

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla Brazylii i Brazylijczyków, mający cechy lub właściwości przypisywane Brazylii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brazylijskość

brazylijski


Patrz:brazylijski

Źródła:

SJP.pl

Brazylit

minerał, dwutlenek cyrkonu, odkryty przez Josepha Baddeleya; badeleit, baddeleit


Źródła:

SJP.pl

Brązyt

kamień półszlachetny


Źródła:

SJP.pl

Brazzaville

[czytaj: brazaWIL] stolica Konga


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Konga;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brazzawilczyk

[czytaj: brazawilczyk] mieszkaniec Brazzaville


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brazzaville


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brazzawilka

[czytaj: brazawilka] mieszkanka Brazzaville (stolicy Konga)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brazzaville


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brazzawilski

[czytaj: brazawilski] przymiotnik od: Brazzaville


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Brazzaville


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brałza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. brauza.


Źródła:

Wiktionary

Brb

skrót od: Be Right Back - zaraz wracam; ZW (zw)


Źródła:

SJP.pl

Brczko

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina w północnej Bośni i Hercegowinie;


Brczko (bośn., chor. Brčko, serb. Брчко) – miasto w północnej Bośni i Hercegowinie, siedziba Dystryktu Brczko. Leży przy ujściu rzeki Brki do Sawy. W 2013 roku liczyło 39 893 mieszkańców, z czego większość stanowili Serbowie.

Stanowi ośrodek przemysłu (gorzelnie) i handlu w regionie sadowniczym (śliwy).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brda

rzeka w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w północnej Polsce, lewy dopływ Wisły;


Brda – rzeka w północnej Polsce, lewy dopływ Wisły, największy w jej dolnym biegu. Dolny fragment Brdy jest fragmentem drogi wodnej Wisła-Odra, międzynarodowej drogi wodnej E70 oraz Bydgoskiego Węzła Wodnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brdów

wieś w Polsce


Brdów – wieś w Polsce, administracyjnie w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Babiak. Kulturowo Brdów położony jest na pograniczu Kujaw i Wielkopolski; leży na Pojezierzu Kujawskim, na tzw. Kujawach Borowych, nad Jeziorem Brdowskim. Dawniej miasto: siedziba władz miejskich oraz wójtostwa brdowskiego. Prawa miejskie w latach 1436-1870; Miasto Królewskie Korony Królestwa Polskiego. W 1827 roku jako miasto rządowe Królestwa Kongresowego położone było w powiecie brzeskim, obwodzie kujawskim województwa mazowieckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brdulak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brdysać

rzadko: skakać, brykać, dokazywać, zachowywać się niesfornie


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) rzad. podskakiwać, zachowywać się niesfornie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brdysanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) reg. brykanie


Źródła:

Wiktionary

Brdyujście

dzielnica Bydgoszczy, w której Brda wpada do Wisły


Brdyujście – osiedle w Bydgoszczy w rejonie ujścia rzeki Brdy do Wisły. Znajduje się tam tor regatowy oraz śluzy, jaz i elektrownia wodna, będące elementem Bydgoskiego Węzła Wodnego. W 1939 w Brdyujściu znajdował się port Oddziału Wydzielonego Rzeki Wisły (tzw. flotylli wiślanej).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brdziański

przymiotnik od: Brda


Źródła:

SJP.pl

Bre

skrót od: Bank Rozwoju Eksportu SA


Źródła:

SJP.pl

Break

[czytaj: brejk] w boksie: komenda wypowiadana przez sędziego ringowego w sytuacji zbyt długiego przetrzymywania się przez zawodników w zwarciu, nakazująca im chwilowe zaprzestanie walki i odstąpienie o krok w tył


wykrzyknik

 (1.1) sport. komenda w boksie nakazująca przerwanie walki

rzeczownik

 (2.1) sport. w snookerze: liczba punktów zdobyta przy jednym podejściu do stołu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Breakbeat

gatunek elektronicznej muzyki tanecznej, o tempie pośrednim między hip-hopem a house'em


Breakbeat – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej, w której mocno akcentowane są instrumenty perkusyjne, często przez sample, jak również bębny i wszelkiego rodzaju instrumenty tworzące rytmiczne uderzenia (tzw. beaty).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breakbeatowy

breakbeat [czytaj: brejkbitowy]


Źródła:

SJP.pl

Breakdance

[czytaj: brejkdens, brejkdans] niezwykle dynamiczny taniec wykorzystujący wiele elementów z gimnastyki sportowej, akrobatyki itp., popularny głównie wśród młodzieży; break dance


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) choreogr. jeden ze stylów ulicznego tańca z elementami akrobacji na rękach i ewolucji w parterze; część subkultury hip hopu;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Breakdance'owy

breakdance [czytaj: brejkdensowy lub brejkdansowy]; breakdansowy


Źródła:

SJP.pl

Breakdancer

[czytaj: brejkdenser lub brejkdanser] osoba tańcząca breakdance; b-boy


Źródła:

SJP.pl

Breakdancerka

breakdancer [czytaj: brejkdenserka lub brejkdanserka]


Źródła:

SJP.pl

Breakdansowy

breakdance [czytaj: brejkdansowy]; breakdance'owy


Źródła:

SJP.pl

Breaking

[czytaj: brejking] niezwykle dynamiczny taniec wykorzystujący wiele elementów z gimnastyki sportowej, akrobatyki itp., popularny głównie wśród młodzieży; break dance, breakdance


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breakingowy

breaking [czytaj: brejkingowy]


Źródła:

SJP.pl

Breakpoint

[czytaj: brejkpojnt] break point; w tenisie: sytuacja, gdy stronie broniącej brakuje jednej piłki do wygrania gema; też ta piłka


Źródła:

SJP.pl

Bréal

[czytaj: breAL] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Breatharianizm

[czytaj: bretarianizm] rzekoma zdolność człowieka do życia bez pożywienia dzięki energii pobieranej z powietrza; bretarianizm, inedia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bręborowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brecha

potocznie:
1. ubaw, coś śmiesznego; heca, beka, polewka, zlewa, zlew, zwała;
2. łom


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Poznań. łom


Łom – narzędzie mające postać stalowego drąga zaostrzonego lub spłaszczonego na końcu służące do rozbijania, kruszenia, podważania ciężarów i tym podobnych prac. W klasycznym wykonaniu jeden z końców zostaje spłaszczony a drugi zaostrzony.

Regionalnie łom nazywany jest „brechą” lub „breszką” z niemieckiego „brechstange”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brechać

mówić dużo, a bez sensu; pleść


Źródła:

SJP.pl

Brechacz

kłamca, oszczerca; człowiek mówiący brednie


Źródła:

SJP.pl

Brechanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. posp. mówienie dużo i bez sensu


Źródła:

Wiktionary

Brechnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lwów. brednia


Źródła:

Wiktionary

Brechsztanga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. reg-pl|Poznań. łom


Źródła:

Wiktionary

Brecht

Bertolt Brecht (1898-1956), niemiecki dramatopisarz, poeta, teoretyk teatru oraz reżyser


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) slang. przest. śmiech


Belgia:

Niemcy:

Osoby:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brechta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. pot. głupstwo, niedorzeczność, brednia


Źródła:

Wiktionary

Brechtać

potocznie:
1. mówić dużo, a bez sensu; pleść, brechać;
2. brechtać się - śmiać się


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) slang. śmiać się

czasownik zwrotny niedokonany brechtać się (dk. brak)

 (2.1) slang. śmiać się

 (2.2) gw-pl|Poznań. taplać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brechtanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brechtać.


Źródła:

Wiktionary

Brechtowski

taki jak u Brechta, mający styl Brechta


Źródła:

SJP.pl

Bręczeć

czasownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. marudzić, zrzędzić


Źródła:

Wiktionary

Breda

miasto w Holandii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Holandii;


Breda – miasto w południowo-zachodniej Holandii, w prowincji Brabancja Północna, ok. 40 km na pd.-wsch. od Rotterdamu, w pobliżu granicy z Belgią.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brednia

coś, co nie ma sensu lub odzwierciedlenia w rzeczywistości; niedorzeczność, bzdura


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bezsens, bzdura


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bredzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bredzić.


Źródła:

Wiktionary

Bredzić

1. mówić o rzeczach nie mających sensu lub odzwierciedlenia w rzeczywistości;
2. wypowiadać podczas snu lub wysokiej gorączki słowa, które najczęściej nie mają ze sobą żadnego związku; majaczyć


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) mówić bez sensu we śnie lub w chorobie

 (1.2) mówić głupstwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bredzki

przymiotnik od: Breda (miasto w Holandii)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bredą, dotyczący Bredy, pochodzący z Bredy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brega

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina i królestwo w średniowiecznej Irlandii



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bregencja

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Austrii, nad Jeziorem Bodeńskim, stolica kraju związkowego Przedarulania, siedziba powiatu;


Bregencja (niem. Bregenz) – miasto w Austrii, stolica kraju związkowego Vorarlberg oraz siedziba powiatu Bregencja. Leży nad Jeziorem Bodeńskim, u ujścia Bregenzer Ach, u stóp góry Pfänder należącej do masywu Lasu Bregenckiego w Północnych Alpach Wapiennych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bregencki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bregencją, dotyczący Bregencji, pochodzący z Bregencji


Źródła:

Wiktionary

Bregeryt

minerał promieniotwórczy, tlenek uranu lub toru


Źródła:

SJP.pl

Breguła

nazwisko


Breguła – przysiółek wsi Grodzisko w Polsce położony w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Strzelce Opolskie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brehm

[czytaj: brem] nazwisko


Luksemburg:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breja

gęsta, półpłynna masa, często o nieprzyjemnym wyglądzie; bryja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. brudna, nieprzyjemnie wyglądająca ciecz

 (1.2) pot. nieapetyczne jedzenie w postaci papki

 (1.3) pot. błoto zmieszane z topiącym się śniegiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brejk

w snookerze: liczba punktów zdobytych przez zawodnika w danym podejściu; break


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brejnak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brejneryt

węglanowy minerał złożony z izomorficznych domieszek metali (manganu, żelaza lub magnezu)


Źródła:

SJP.pl

Brejowaty

przypominający z wyglądu breję, nieprzyjemny, maziowaty; bryjowaty


Źródła:

SJP.pl

Brejowie

nazwisko polskie


Źródła:

SJP.pl

Brek

1. odkryty, czterokołowy pojazd konny na resorach
2. budka przy wagonie towarowym przeznaczona dla hamującego pociąg


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odkryty czterokołowy pojazd wielokonny z resorami i bocznymi ławkami;

 (1.2) kolej. budka umiejscowiona na krótszej ścianie wagonu towarowego przeznaczona dla człowieka hamującego pociąg


Brek (również brake oraz break) – wóz popularny na przełomie XIX i XX wieku. Nie posiadał osłon z boku, miał za to stały, miękki dach, utrzymujący się na prętach jak baldachim.

Rozwiązanie konstrukcyjne naśladowało konny brek myśliwski (tzn. powóz, do którego pasażerowie wsiadali od tyłu).

Użycie nazwy brek została później rozszerzone na samochody z „twardym” dachem – typu kombi, szczególnie we Francji, gdzie jest w użyciu do dzisiaj.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brekcja

zlityfikowana skała złożona z ostrokrawędzistych ziaren, podobna do zlepieńca; druzgot; okruchowiec


Brekcja (wł. breccia ‘przełom, wyłom’), in. druzgot, okruchowiec – zlityfikowana skała okruchowa składająca się z ostrokrawędzistych fragmentów innych skał i minerałów (bloków i gruzu) scementowanych ze sobą przy pomocy spoiwa krzemionkowego, wapiennego, żelazistego, ilastego lub innego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brekinia

gatunek jarzębu, drzewo z rodziny różowatych; brzęk


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dendr. brzęk, jarząb


Jarząb brekinia, brzęk (Sorbus torminalis (L.) Crantz lub (w zależności od ujęcia) Torminalis glaberrima (Gand.) Sennikov & Kurtto) – gatunek drzewa należący do rodziny różowatych (Rosaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brekowy

związany z brekiem


Źródła:

SJP.pl

Brel

nazwisko, m.in. Jaques Brel (1929-1978) - belgijski piosenkarz, kompozytor i poeta, aktor i reżyser filmowy


Jacques Romain Georges Brel (ur. 8 kwietnia 1929 w Schaerbeek, zm. 9 października 1978 w Bobigny) – belgijski bard, kompozytor, piosenkarz i aktor.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brele

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. okulary


Źródła:

Wiktionary

Breloczek

mały brelok


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: brelok

 (1.2) mały wisiorek do spinania kluczy


Brelok – często używana ozdoba doczepiana spinaczem lub łańcuszkiem do kluczy spiętych kółkiem lub karabińczykiem. Najczęściej wykonana z metalu, tworzywa sztucznego lub skóry.

Funkcja estetyczna wykorzystywana jest m.in. przez firmy, które często używają breloków jako gadżetów reklamowych. W takim przypadku brelok ozdobiony jest nazwą firmy, jej logo lub nawiązuje kształtem i kolorem do łatwo rozpoznawalnego produktu (np. felgi markowego samochodu czy butelki napoju) albo maskotki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brelok

ozdobny wisiorek z metalu lub na metalowym zaczepie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wisiorek, ozdoba na łańcuszku lub bransolecie

 (1.2) ozdoba spinająca klucze w jeden pęk


Brelok – często używana ozdoba doczepiana spinaczem lub łańcuszkiem do kluczy spiętych kółkiem lub karabińczykiem. Najczęściej wykonana z metalu, tworzywa sztucznego lub skóry.

Funkcja estetyczna wykorzystywana jest m.in. przez firmy, które często używają breloków jako gadżetów reklamowych. W takim przypadku brelok ozdobiony jest nazwą firmy, jej logo lub nawiązuje kształtem i kolorem do łatwo rozpoznawalnego produktu (np. felgi markowego samochodu czy butelki napoju) albo maskotki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brema

1. kraj związkowy w Niemczech; Bremen;
2. miasto nad Wezerą, stolica kraju związkowego o tej samej nazwie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północnych Niemczech nad Wezerą;

 (1.2) geogr. adm. kraj związkowy Niemiec, złożony z dwóch miast: Bremy (1.1) i Bremerhaven;


Brema, Wolne Hanzeatyckie Miasto Brema (niem. Bremen, Freie Hansestadt Bremen) – miasto (niem. Stadtgemeinde) w północnych Niemczech, stolica najmniejszego kraju związkowego Brema, do którego należy również Bremerhaven. Leży nad rzeką Wezerą w odległości ok. 60 km od jej ujścia do Morza Północnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bremen

kraj związkowy w Niemczech; Brema


Lokalizacje

Niemcy

Stany Zjednoczone


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bremeńczyk

mieszkaniec Bremy (miasta)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bremy, kraju związkowego w Niemczech


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bremenka

mieszkanka Bremy (miasta)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bremy, kraju związkowego w Niemczech


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bremeński

przymiotnik od: Brema


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bremy, związany z Bremą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bremer

nazwisko


Bremer – polski herb szlachecki z indygenatu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bremerhaven

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Niemczech;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bremza

dawniej: hamulec w wagonie


Źródła:

SJP.pl

Breń

Miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Brenda

imię żeńskie


Brenda – żeńskie imię, które jest odpowiednikiem męskiego imienia Brendan. Imię popularne w kulturze amerykańskiej i angielskiej.

Brenda imieniny obchodzi: 16 maja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brendan

Brendan, Brandon – imię męskie pochodzenia celtyckiego wywodzące się z walijskiego breenhin, 'książę'.
Patronem tego imienia jest św. Brendan Żeglarz, VI-wieczny mnich i eremita irlandzki, który według legendy w poszukiwaniu odosobnienia wyruszył łodzią na ocean Atlantycki.

Brendan imieniny obchodzi 16 maja.

Żeńskim odpowiednikiem jest Brenda.

Zobacz też:


Źródła:

Wikipedia

Breneka

amunicja myśliwska


Breneka albo Brenneke – popularna nazwa ciężkich pocisków monolitycznych przystosowanych do wystrzeliwania z broni gładkolufowej zaprojektowanych w 1898. Nazwa wywodzi się od twórcy, niemieckiego konstruktora broni i amunicji Wilhelma Brenneke (1865–1951). Firma Brenneke, zarządzana przez rodzinę wynalazcy, istnieje do dziś.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breneński

przymiotnik od: Brenna (wieś w Polsce, miejscowość we Włoszech lub gród słowacki nad Hawelą); brenniański, brenneński


Źródła:

SJP.pl

Brenieński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Brennej, związany z Brenną


Źródła:

Wiktionary

Brenna

wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie śląskim, powiecie cieszyńskim;

 (1.2) geogr. miejscowość we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Como;

 (1.3) geogr. hist. prasłowiańska twierdza nad Hawelą w Brandenburgii;


Brenna (dawniej Brina, Brena) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Brenna. Siedziba gminy Brenna, obejmującej również Górki Wielkie i Górki Małe.

W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie bielskim.

Wieś w 2021 r. zamieszkiwało 6451 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brenneński

przymiotnik od: Brenna (wieś w Polsce, miejscowość we Włoszech lub gród słowacki nad Hawelą); breneński, brenniański


Źródła:

SJP.pl

Brenner

przełęcz na granicy Austrii i Włoch


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. jedna z najważniejszych alpejskich przełęczy na granicy Austrii i Włoch;


Brenner (wł. Passo del Brennero, niem. Brennerpass) – jedna z najważniejszych alpejskich przełęczy na granicy Austrii i Włoch, położona na wysokości 1374 m n.p.m. Oddziela Alpy Zillertalskie od Alp Sztubajskich w Alpach Centralnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brennerski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Brennerem, dotyczący Brenneru


Źródła:

Wiktionary

Brennianin

mieszkaniec wsi Brenna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brennej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brennianka

mieszkanka Brennej (wsi w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brennej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brenniański

przymiotnik od: Brenna (wieś w Polsce, miejscowość we Włoszech lub gród słowacki nad Hawelą); breneński, brenneński


Źródła:

SJP.pl

Brenno

Brenno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Wijewo.


Źródła:

Wikipedia

Brent

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Brentano


Źródła:

Wikipedia

Bresaola

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. tradycyjna włoska solona wołowina, która dojrzewa przez dwa, trzy miesiące suszona na powietrzu, aż stwardnieje i zmieni kolor na ciemnoczerwony, prawie fioletowy


Źródła:

Wiktionary

Brescia

[czytaj: BRESZja] miasto we Włoszech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina w północnych Włoszech, drugie pod względem wielkości miasto Lombardii; siedziba władz prowincji Brescia (1.2);

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w północnej części kraju, w Lombardii;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brescianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brescii, osoba z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Bresciański

Brescia [czytaj: breszJAŃski]


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Brescią, dotyczący Brescii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bresler

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bresson

[czytaj: breSĄ] nazwisko, m.in. Robert Bresson (1907-1999) - francuski reżyser i scenarzysta filmowy


Bresson – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Isère.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 753 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 271 osób/km² (wśród 2880 gmin regionu Rodan-Alpy Bresson plasuje się na 940. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1659.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brest

miasto we Francji, port wojenny z bazą okrętów atomowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto we Francji, w regionie Bretania;


Brest – miasto i gmina w północno-zachodniej Francji, w regionie Bretania, w departamencie Finistère, największe miasto Dolnej Bretanii, najdalej wysunięte na zachód duże miasto francuskie, usytuowane nad Oceanem Atlantyckim, liczące 140 993 mieszkańców (2022 r.). Największy port wojenny Francji (baza francuskich okrętów podwodnych o napędzie atomowym) oraz port handlowy. Występuje tutaj przemysł maszynowy, stoczniowy, elektroniczny, chemiczny, spożywczy oraz odzieżowy. Znajduje się tu cementownia i rafineria ropy naftowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bresteński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Brestem, dotyczący Brestu


Źródła:

Wiktionary

Bresza

wyłom w murze twierdzy wykonany przez oblegających


Źródła:

SJP.pl

Breszka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. łom


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Breszyć

regionalnie: mówić głupoty, pleść bzdury; bredzić


Źródła:

SJP.pl

Bretania

region we Francji nad Oceanem Atlantyckim


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna i region w północno-zachodniej Francji;


Bretania (fr. Bretagne, bret. Breizh, gal. Bertaèyn) – kraina historyczna w północno-zachodniej Francji, położona na Półwyspie Bretońskim, nad Oceanem Atlantyckim. Obejmuje faliste i pagórkowate tereny Półwyspu Bretońskiego, z kulminacjami na wznoszących się w centrum wzgórzach d’Arrée (Toussaines, 384 m n.p.m.) i Noires (326 m n.p.m.). Wśród regionów francuskich wyróżnia się dużą odrębnością kulturową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bretarianin

w indyjskiej sekcie tantrycznej: osoba nieprzyjmująca pokarmów, żyjąca dzięki energii pobieranej z powietrza


Źródła:

SJP.pl

Bretarianizm

rzekoma zdolność człowieka do życia bez pożywienia dzięki energii pobieranej z powietrza; inedia, breatharianizm


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bretnal

długi gwóźdź żelazny z dużym łebkiem; gontal (rzadko)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. gwóźdź o płaskim i dużym łebku do przybijania papy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bretnalówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. mocna wódka, do której wrzucano kawałek żelaza, często gwóźdź, rzekomo dla nadania większej mocy


Źródła:

Wiktionary

Breton

zwierzę należące do rasy koni zaprzęgowych, powstałej ze skrzyżowania kuców z Półwyspu Bretońskiego z końmi ras ciężkich i z norfolskimi kłusakami


Źródła:

SJP.pl

Bretończyk

mieszkaniec Bretanii (regionu we Francji)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bretanii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bretonka

mieszkanka Bretanii (regionu we Francji)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bretanii


Bretonka – obraz polskiej malarki Olgi Boznańskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bretoński

przymiotnik od: Bretania


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bretanią, dotyczący Bretanii lub Bretończyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język celtycki, którym posługują się Bretończycy;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bretońskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem bretońskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bretońskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku bretońskim


Źródła:

Wiktionary

Brętowo

dzielnica Gdańska


Brętowo (kaszub. Brentowò lub też Brãtowò, niem. Brentau) – dzielnica Gdańska położona w zachodniej części miasta, na skraju Lasów Oliwskich, nad potokiem Strzyża.

Dzielnica ma głównie charakter mieszkaniowy. Na jego terenie znajduje się również Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Gdańsku Matemblewie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breughel

[czytaj: bröchel, brechel albo brojgel] nazwisko, np. Piotr (albo Peter) Breughel (ok. 1528-69), malarz niderlandzki; Bruegel


Źródła:

SJP.pl

Breughlowski

[czytaj: brojglowski] taki jak u Breughla, charakterystyczny dla Breughla


Źródła:

SJP.pl

Breve

1. dekret papieski odnośnie mniej istotnych spraw; brewe;
2. w muzyce: utwór krótszy od standardu danej formy, np. symfonia breve, sonata breve


Brewe (także breve, z łac. breve – krótkie pismo) – urzędowe pismo (dekret) papieskie dotyczące spraw mniejszej wagi. W odróżnieniu od bulli ma mniej uroczysty charakter, jest pisane zwykłą łaciną na cienkim pergaminie i opatrzone czerwoną woskową pieczęcią papieską, którą jest odciśnięty Pierścień Rybaka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brevier

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający jedenastu punktom (4,1349 mm)


Źródła:

Wiktionary

Brevis

Brewis (znak krótkości; od łac. brevis: „krótki”) – znak diakrytyczny stosowany w alfabecie rumuńskim, tureckim, wietnamskim i innych. W cyrylicy występuje w rosyjskim Й, й oraz białoruskim Ў. W transkrypcji fonetycznej służy zwykle do oznaczania samogłosek słabych, tzw. krótkich (np. w łacinie).

W Unikodzie znak brewis występuje w wersjach:


Źródła:

Wikipedia

Breviter

z łaciny: krótko, w skrócie


Źródła:

SJP.pl

Brew

pasmo włosków nad oczodołem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. pasmo krótkich włosów nad oczodołem


Brew (łac. supercilium) – łukowata wypukłość na kości czołowej nad oczodołem porastająca krótkimi włosami. Podstawową jej funkcją jest ochrona oka przed dostaniem się do niego potu i wody deszczowej (również krwi przy urazach głowy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brewczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brewe

dekret papieski odnośnie mniej istotnych spraw


Brewe (także breve, z łac. breve – krótkie pismo) – urzędowe pismo (dekret) papieskie dotyczące spraw mniejszej wagi. W odróżnieniu od bulli ma mniej uroczysty charakter, jest pisane zwykłą łaciną na cienkim pergaminie i opatrzone czerwoną woskową pieczęcią papieską, którą jest odciśnięty Pierścień Rybaka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breweria

dawniej: zawadiactwo, junactwo, zadzierzystość; junakieria


Źródła:

SJP.pl

Breweriant

osoba wyprawiająca brewerie; awanturnik


Źródła:

SJP.pl

Brewerie

zachowanie zakłócające porządek, wywołujące zamieszanie; burda, kłótnia, awantura


Źródła:

SJP.pl

Brewiarz

zbiór modlitw ułożony na różne części dnia, roku lub święta


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. codzienna liturgiczna modlitwa Kościoła, modlitwa Liturgią godzin;

 (1.2) liter. rel. księga z tekstami do odmawiania Liturgii godzin;


Brewiarz (łac. breviarium = „skrót”) – w chrześcijaństwie księga liturgiczna do odprawiania liturgii godzin, czyli codziennej modlitwy Kościoła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brewiarzowy

przymiotnik od: brewiarz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z brewiarzem, odnoszący się do brewiarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brewier

czcionka o wysokości 11 punktów


Źródła:

SJP.pl

Brewilokwencja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) krótkość i zwięzłość wypowiedzi przy zachowaniu treściwości


Brachylogia (gr. βραχυλογία brakhylogía), brewilokwencja (łac. breviloquentia) – figura retoryczna polegająca na zwięzłości wypowiedzi, krótkości, treściwości, lapidarności, zwartości wyrażenia.

Przykład brachylogii we fragmencie wiersza Jerzego Jurandota:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brewiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brewka

1. zdrobnienie od: brew;
2. jedno z dwu ciemnych, ukośnych pasm zmarszczonej kory, kryjących pod sobą zrośnięty sęk


Brewka, brewki – wada drewna z grupy sęków zarośniętych. Są to symetryczne pasma ukośnych zmarszczeń kory, biegnące stycznie do okrągłej, owalnej lub trójkątnej blizny, zakrywającej zrośnięty sęk. Od kory pnia różnią się (najczęściej) ciemniejszym zabarwieniem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brexit

potocznie: wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej; brixit


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. ekon. polit. wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brexitowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. zwolennik opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię


Źródła:

Wiktionary

Brexitowy

brexit


przymiotnik

 (1.1) polit. związany z opuszczeniem Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię


Patrz:brexit

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Breza

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brezencik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od brezent


Źródła:

Wiktionary

Brezent

gruba tkanina nieprzemakalna


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gruba, nieprzemakalna tkanina, używana do wyrobu namiotów, plandekaandek, plecaków itp.;


Brezent – gruba, mocna, wykonana z włókien naturalnych (np. bawełnianych, lnianych) tkanina impregnowana, używana do wyrobu nieprzemakalnej odzieży, namiotów, plandek, pokrowców i plecaków. Charakteryzuje się nieprzemakalnością i dużą wytrzymałością. W celu polepszenia właściwości, przy jej produkcji stosuje się impregnacje wodoodporną, ognioodporną i przeciwgnilną oraz dodatki włókien syntetycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brezentowy

przymiotnik od: brezent


przymiotnik relacyjny

 (1.1) wykonany, zrobiony z brezentu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Breżniew

nazwisko, np. Leonid Breżniew (1906-1982), działacz komunistyczny, sekretarz Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Breżniewizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. hist. system polityczny panujący w ZSRR gdy u władzy był Leonid Breżniew


Źródła:

Wiktionary

Breżniewowski

taki jak u Breżniewa, charakterystyczny dla Breżniewa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z postacią radzieckiego przywódcy Leonida Breżniewa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brezylia

przestarzale:
1. drzewo lub pnący krzew z rodziny bobowatych; cezalpinia, brezylka;
2. drewno lub kora brezylki - drzewa


Źródła:

SJP.pl

Brezyliowate

podrodzina roślin obejmująca drzewa i pnące krzewy strefy tropikalnej i subtropikalnej; brezylkowate


Źródła:

SJP.pl

Brezyliowaty

o cechach brezyliowatych (podrodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Brezylka

drzewo lub pnący krzew z rodziny bobowatych; cezalpinia, brezylia


Brezylka, cezalpinia (Caesalpinia L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (podrodzina brezylkowych Caesalpinioideae). W szerokim (tradycyjnym) ujęciu zaliczano tu 140–162 gatunki, szeroko rozprzestrzenione w strefie międzyzwrotnikowej, z nielicznymi przedstawicielami sięgającymi także stref umiarkowanych. W wąskim monofiletycznym ujęciu, rodzaj zredukowany został do 10–25 gatunków występujących w Ameryce Środkowej i Południowej (w najwęższym ujęciu) lub także w Afryce i na południu Półwyspu Arabskiego. Rośliny te związane są z suchymi lasami tropikalnymi, sawannami, formacjami zaroślowymi i leśnymi związanymi z wybrzeżami, brzegami rzek oraz rozwijającymi się na suchych nizinach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brezylkowate

podrodzina roślin obejmująca drzewa i pnące krzewy strefy tropikalnej i subtropikalnej; brezyliowate


Brezylkowe (Caesalpinioideae) – podrodzina roślin (w dawniejszych systemach też jako rodzina brezylkowate) należąca do rodziny bobowatych (Fabaceae). W XX wieku zwykle jedna z trzech podrodzin w obrębie bobowatych. W miarę poznawania filogenezy bobowatych ujęcie brezylkowych ulega daleko idącym zmianom, bowiem takson okazał się być grupą polifiletyczną. W drugiej dekadzie XXI wieku włączono do tej podrodziny wyodrębniane dotąd mimozowe i w efekcie zalicza się tu 148 rodzajów z około 4,4 tysiąca gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brezylkowaty

o cechach brezylkowatych (podrodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Brian

[czytaj: brajan] obce imię męskie


rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Brajan (ang. Brian, Bryan) – imię męskie pochodzenia celtyckiego, wywodzące się najprawdopodobniej od słów bruaich „wzgórze”, brigh „wysoki”; „szlachetnie urodzony” lub bri „silny”. Do Polski trafiło z języka angielskiego i zaczęło być nadawane częściej dopiero w latach 90. XX wieku. Popularne jest w krajach anglosaskich, gdzie funkcjonuje zarówno jako samodzielne imię, jak i jako forma zdrobniała od Bernarda i Barnaby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Briand

[czytaj: briJĄ lub brian] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Briańsk

miasto w Federacji Rosyjskiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w zachodniej części Rosji, nad Desną, stolica obwodu briańskiego;


Briańsk (ros. Брянск) – miasto obwodowe w zachodniej części Rosji, nad Desną, w pobliżu granicy z Białorusią i Ukrainą. Leży na obszarze historycznej Siewierszczyzny.

Ważny węzeł kolejowy, ośrodek przemysłowy, naukowy (4 szkoły wyższe) i kulturalny (2 muzea). Według spisu powszechnego z 2010 roku miasto liczyło 415 721, a okręg miejski 435 245 mieszkańców. W 2015 roku było to odpowiednio 407 256 i 426 255 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Briański

Briańsk


przymiotnik

 (1.1) związany z Briańskiem, dotyczący Briańska


Patrz:Briańsk

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Briańszczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Briańska; osoba z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Briańszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Briańska; kobieta z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Briard

owczarek francuski briard – rasa psów pasterskich i zaganiających


Owczarek francuski briard – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bricolage

[czytaj: brikoLAŻ] majsterkowanie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brics

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. ekon. grupa współpracujących krajów rozwijających się: Brazylia, Rosja, Indie, Chiny i RPA;


Źródła:

Wiktionary

Brideoreksja

[czytaj: brajdoreksja] obsesyjne odchudzanie się panny młodej przed ślubem


Źródła:

SJP.pl

Brideorektyczka

[czytaj: brajdorektyczka] kobieta obsesyjnie odchudzająca się przed ślubem


Źródła:

SJP.pl

Bridge

[czytaj: bridż] muzyka: drugi temat chorusu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. środkowa część utworu jazzowego łącząca dwie skrajne części o podobnym charakterze

 (1.2) karc. brydż



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bridges


Źródła:

Wikipedia

Bridgestone

[czytaj: bridżstołn] marka opon i firma


Bridgestone Corporation (jap. 株式会社ブリヂストン Kabushiki-gaisha Burijisuton) – największy producent wyrobów gumowych i opon na świecie. Przedsiębiorstwo zostało założone w 1931 roku przez Shōjirō Ishibashiego w mieście Kurume w Japonii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bridgetown

[czytaj: bridżtałn] stolica Barbadosu


rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Barbadosu;


Bridgetown – stolica, główne miasto i największy port Barbadosu, nad Atlantykiem. Jedyny port wywozowy Barbadosu; leży na południowo-zachodnim krańcu wyspy, na wybrzeżu zatoki Charlisle.

Miasto zostało założone w 1628 r. przez Anglików i nosiło niegdyś nazwę Miasto Świętego Michała (Town of Saint Michael). W 1854 r. epidemia cholery pochłonęła około 20 tys. ofiar.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bridż

czteroosobowa gra w karty 52-kartową talią, gdzie gracze parami rozgrywają partie złożone z licytacji i rozgrywki; brydż


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) karc. gra rozgrywana jedną talią kart przez cztery osoby, tworzące dwie pary


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bridżista

osoba grająca w brydża; bridżysta, brydżysta


Źródła:

SJP.pl

Bridżistka

bridżista; bridżystka, brydżystka


Źródła:

SJP.pl

Bridżorama

urządzenie pokazujące kibicom mistrzostw brydżowych układ kart zawodników; brydżorama


Źródła:

SJP.pl

Bridżowiec

rzadko: amator brydża; brydżowiec, brydżysta, bridżysta


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) karc. osoba grająca w bridża


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bridżowy

związany z bridżem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) karc. dotyczący bridża, związany z bridżem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bridżyk

zdrobnienie od: bridż


Źródła:

SJP.pl

Bridżysta

osoba grająca w brydża; brydżysta


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) karc. osoba grająca w brydża


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bridżystka

kobieta grająca w brydża; brydżystka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) karc. kobieta grająca w bridża


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brie

[czytaj: bri] miękki ser otrzymywany z mleka krowiego


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) kulin. francuski ser pleśniowy wytwarzany z krowiego mleka, o delikatnej woni pleśńeśni oraz dymu;


Francja:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brief

[czytaj: brif] dokument zawierający założenia twórcze oraz najważniejsze dane dotyczące kampanii reklamowej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Briefing

[czytaj: brifing] krótka konferencja prasowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odprawa dla dziennikarzy, rodzaj konferencji prasowej, zwykle na jeden temat

 (1.2) lotn. odprawa dla pilotów przed odlotem


Briefing (wym. brifing, również briefing prasowy) – krótka konferencja prasowa, zwykle poświęcona jednemu problemowi lub sytuacji. Jest to narzędzie wykorzystywane w public relations. W szczególności korzystają z niej politycy. Może ono przybierać formę szybkiej prezentacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Briefować

[czytaj: brifować] przekazywać najistotniejsze informacje na dany temat


Źródła:

SJP.pl

Brifkastla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skrzynka pocztowa


Źródła:

Wiktionary

Briftasza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. portfel

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. teczka na akta


Źródła:

Wiktionary

Briftreger

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. listonosz


Źródła:

Wiktionary

Briggs

[czytaj: brigz] nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brighton

[czytaj: brajton] miasto w Anglii


Brighton – miasto w południowej Anglii, w hrabstwie ceremonialnym East Sussex, w dystrykcie (unitary authority) Brighton and Hove, położone nad kanałem La Manche. Tworzy zwarty organizm miejski z sąsiednim Hove; łączna liczba mieszkańców obu miast wynosi 229 700 (2011). Zespół miejski, obejmujący także sąsiednie miasta Shoreham-by-Sea, Worthing i Littlehampton, liczy 474 485 mieszkańców (2011).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brigida

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Brigitte

[czytaj: briżit] obce imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Briks

typ gaźnika w silniku spalinowym


Źródła:

SJP.pl

Brillante

[czytaj: briJĄT] określenie wykonawcze: błyskotliwie


Źródła:

SJP.pl

Brindisi

[czytaj: brindiz-i] toast, pieśń biesiadna śpiewana w operach


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto portowe i gmina we Włoszech, w Apulii, położone na Półwyspie Salentyńskim;

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Apulii;


Brindisi ([brˈindizɪ], łac. Brundisium, stgr. Βρεντέσιον, mesapijskie Brention) – miasto portowe i gmina we Włoszech, w regionie Apulia, w prowincji Brindisi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brinkmanship

[czytaj: BRInkmanszyp] z angielskiego: balansowanie na krawędzi (wojny); w okresie zimnej wojny: stan, w którym niewielki incydent mógł doprowadzić do wybuchu konfliktu zbrojnego


Źródła:

SJP.pl

Brio

określenie wykonawcze: żwawo, błyskotliwie, z werwą; brioso


Źródła:

SJP.pl

Brioche

[czytaj: brjosz] francuskie ciastko drożdżowe


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. zob. brioszka.


Brioche, brioszka – francuskie lekko słodkie pieczywo drożdżowe, pieczone z ciasta bogatego w masło i jaja, o cienkiej jak papier złocistobrązowej skórce i miękkiej, delikatnej ośródce. Maślany brioche ma cechy charakterystyczne dla ciast. Istnieją liczne odmiany brioche ze względu na formę czy dodane składniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Briofag

zwierzę żywiące się mchem


Źródła:

SJP.pl

Briofil

organizm żyjący w środowisku tworzonym przez skupiska mchów; organizm mcholubny


Źródła:

SJP.pl

Briofilum

roślina z rodziny gruboszowatych o kwiatach zebranych w baldachogrona; żyworódka; płodnolist


Kalanchoe, żyworódka, płodnolist (Kalanchoe Adans.) – rodzaj roślin z rodziny gruboszowatych. Obejmuje ok. 165 gatunków. Rośliny te występują naturalnie w południowej Azji oraz w Afryce (z wyjątkiem północnej części tego kontynentu). Rozprzestrzenione zostały jednak na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Briolog

botanik zajmujący się mszakami


Źródła:

SJP.pl

Briologia

dział botaniki zajmujący się mszakami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. dział botaniki, nauka o mszakach


Briologia (gr. bryon – mech, logos – nauka) – nauka o mszakach (czyli o glewikach, wątrobowcach i mchach), jeden z działów botaniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Briologiczny

briologia


Patrz:briologia

Źródła:

SJP.pl

Brioso

[czytaj: briozo] określenie wykonawcze: z werwą, z życiem; brio


Źródła:

SJP.pl

Brioszka

śniadaniowe ciasto drożdżowe z charakterystycznym czopem na wierzchu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cuk. francuskie lekko słodkie pieczywo drożdżowe, pieczone z ciasta bogatego w masło i jaja, o cienkiej jak papier, złocistobrązowej skórce i miękkiej, delikatnej ośródce;


Brioche, brioszka – francuskie lekko słodkie pieczywo drożdżowe, pieczone z ciasta bogatego w masło i jaja, o cienkiej jak papier złocistobrązowej skórce i miękkiej, delikatnej ośródce. Maślany brioche ma cechy charakterystyczne dla ciast. Istnieją liczne odmiany brioche ze względu na formę czy dodane składniki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brisbane

Brisbane (wym. [ˈbrɪzbən]) – miasto w Australii położone nad Pacyfikiem, stolica stanu Queensland. Jest trzecim co do wielkości miastem Australii i Oceanii z liczbą ludności na poziomie 2,8 mln mieszkańców, mieszka w nim ponad 10% populacji państwa. City of Brisbane jest najludniejszym miastem i jednostką administracyjną w Australii według granic administracyjnych. Wraz z miastami satelickimi Gold Coast, Sunshine Coast i Toowoomba tworzy aglomerację i region metropolitalny South East Queensland zamieszkiwany przez 4 mln osób. Miasto leży w strefie klimatu subtropikalnego, z całorocznym okresem z letnimi temperaturami, w centrum miasta temperatury w dzień wahają się od 22 °C w lipcu do około 30 °C w styczniu.


Źródła:

Wikipedia

Bristol

brystol;
1. biały wielowarstwowy karton wysokiej jakości, odporny na ścieranie;
2. potocznie: każdy karton do rysowania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w południowo-zachodniej Anglii;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bristolczyk

mieszkaniec Bristolu (miasta w Anglii)


Źródła:

SJP.pl

Bristolka

mieszkanka Bristolu (miasta w Anglii)


Źródła:

SJP.pl

Bristolski

przymiotnik od: Bristol


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bristolem, dotyczący Bristolu (miasta w Anglii)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Britannia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) srebrzysty stop metali zawierający 92% cyny, 6% antymonu i 2% miedzi;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Britannica

Encyklopedia Britannica (oryg. ang. Encyclopædia Britannica) – anglojęzyczna encyklopedia powszechna wydana po raz pierwszy w latach 1768–1771 w Edynburgu przez Colina Macfarquhara i Williama Smellie’a, a od 1901 wydawana w Stanach Zjednoczonych. Od 2012 wydawana tylko w wersji online.


Źródła:

Wikipedia

Britney

[czytaj Brytnej] obce imię żeńskie


Britney – trzeci studyjny album wokalistki Britney Spears. Okazał się dużym sukcesem komercyjnym. Sprzedał się w liczbie ok. 16 milionów egzemplarzy na całym świecie. Britney promowała płytę trasą koncertową Dream Within a Dream Tour.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Britpop

nurt muzyczny z Wielkiej Brytanii z lat 90.; brit pop


Brit pop – nurt muzyczny, który powstał i rozwinął się w latach 90. na Wyspach Brytyjskich.

Za czołowych przedstawicieli uznaje się takich artystów, jak: Blur, Oasis, Coldplay, Travis, Keane, Suede, Pulp, Supergrass, The Boo Radleys, Ian Brown, Placebo.

Grupy britpopowe czerpały wzorce głównie z brytyjskich zespołów lat 60./70. takich, jak The Beatles, The Who czy The Kinks, oraz grup punkowych i alternatywnych (The Jam, The Stone Roses, The Smiths).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Britpopowy

britpop


Patrz:britpop

Źródła:

SJP.pl

Britten

[czytaj: britn] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Briusow

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brixit

potocznie: wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej; brexit


Źródła:

SJP.pl

Brizol

smażona polędwica wołowa lub końska; bryzol


Źródła:

SJP.pl

Brnąć

posuwać się z trudem, często po grząskim, błotnistym terenie; wchodzić w coś coraz głębiej


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabrnąć)

 (1.1) z trudem pokonywać jakiś teren (wodny, grząski, piaszczysty)

 (1.2) być w niekorzystnej sytuacji, z której ciężko znaleźć wyjście


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brneńczyk

mieszkaniec Brna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brnenka

mieszkanka Brna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brneński

przymiotnik od: Brno


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Brna, związany z Brnem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brnąć.


Źródła:

Wiktionary

Brno

miasto w Czechach


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Czechach;

 (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 2889;


Brno (wymowa, niem. Brünn, łac. Bruna, dawna nazwa polska Berno) – miasto statutarne na Morawach w Czechach, położone w południowo-wschodniej części kraju u zbiegu rzek Svratki i Svitavy. Największe miasto Moraw, stolica kraju południowomorawskiego. Z populacją wynoszącą ponad 400 tys., Brno zajmowało w 2024 roku drugie miejsce pod względem liczby ludności wśród czeskich miast, ustępując jedynie stołecznej Pradze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bro

rzeczownik

 (1.1) slang. piwo


Szwajcaria:

Szwecja:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Broadway

[czytaj: brodłej] ulica w Nowym Jorku, na której znajduje się wiele prestiżowych teatrów



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Broadwayowski

[czytaj: brodłejowski] dotyczący Broadwayu, ulicy w Nowym Jorku, przy której mieszczą się główne teatry komercyjne


Źródła:

SJP.pl

Brobdingnag

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) liter. fantastyczna kraina olbrzymów, gdzie wszystko jest ogromne z Podróży Guliwera Jonathana Swifta


Źródła:

Wiktionary

Broca

[czytaj: broKA] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Broch

potocznie:
1. żeński organ płciowy; pipa, picza, kuciapa;
2. w wyrażeniu: nie twoja brocha - to cię nie dotyczy, nie twój interes


Broch (scots broch) – typ kamiennych budowli o kształcie masywnej wieży, wznoszonych w epoce żelaza i datowanych na pierwsze wieki n.e. Wszystkie budowle tego typu znajdują się na terenie Szkocji, w większości na Wyspach Szetlandzkich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brocha

potocznie:
1. żeński organ płciowy; pipa, picza, kuciapa;
2. w wyrażeniu: nie twoja brocha - to cię nie dotyczy, nie twój interes


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. sprawa, interes

 (1.2) pot. żeński narząd płciowy, pochwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brochantyt

minerał, zasadowy siarczan miedzi


Brochantyt – minerał z gromady siarczanów. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego geologa i mineraloga André Brochanta de Villiers (1772-1840).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brochaus

niemieckie wydawnictwo


Źródła:

SJP.pl

Brochocki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brochów

rodzaj obronnej wieży kamiennej, występującej na wybrzeżach zachodniej i północnej Szkocji, wznoszonej w epoce żelaza


Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brochowski

przymiotnik od: Brochów


Źródła:

SJP.pl

Brochwicz

nazwisko


Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brockhaus

[czytaj: brokhałs] nazwisko


Bibliographisches Institut & F.A. Brockhaus AG – grupa wydawnicza, która w niemieckim obszarze językowym jest powszechnie znana szczególnie z wydawnictw słowników i encyklopedii oraz leksykonów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brocki

Brok; broczański, brokowski


Źródła:

SJP.pl

Broczanin

mieszkaniec Broku (miasta w Polsce); brokowianin


Źródła:

SJP.pl

Broczanka

mieszkanka Broku (miasta w Polsce); brokowianka


Źródła:

SJP.pl

Broczański

Brok; brocki, brokowski


Źródła:

SJP.pl

Broczyć

1. o krwi: ciec, wypływać (np. krew broczy z rany);
2. wydzielać krew (np. rana broczy krwią); krwawić


czasownik niedokonany

 (1.1) tracić krew, krwawić

 (1.2) (o krwi) ciec


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Broczyno

Broczyno (niem. Brotzen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek.


Źródła:

Wikipedia

Bród

płytkie miejsce rzeki, jeziora lub stawu możliwe do przejścia lub przejechania na drugi brzeg


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) płytkie miejsce w wodzie, zwłaszcza w rzece, umożliwiające przeprawienie się na drugi brzeg

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: broda


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Broda

1. wystająca część twarzy poniżej ust;
2. zarost poniżej ust, na podbródku i na szczękach;
3. u zwierząt:
a) pęk długiej sierści pod pyskiem;
b) pęk wystających piór na podgardlu lub na piersi (u ptaków)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. przednia część żuchwy człowieka

 (1.2) zarost na brodzie (1.1)

 (1.3) pszcz. grono pszczół skupionych przed wlotem do ula, wyglądem przypominające brodę (1.2)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodacenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brodacieć.


Źródła:

Wiktionary

Brodacieć

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przest. porastać brodą, zarostem na twarzy


Źródła:

Wiktionary

Brodacki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brodacz

człowiek mający brodę, brodaty


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, który nosi brodę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) kynol. pies rasy sznaucer miniaturowy, dawniej nazywany brodaczem monachijskim

 (2.2) ornit. nazwa systematyczna|Capitonidae|ref=tak., ptak z rodziny brodaczy;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodaczka

krzaczkowaty porost występujący głównie na drzewach


Usnea Dill. ex Adans. (brodaczka) – rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany do grupy porostów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodaczkowaty

oplątwa brodaczkowata - roślina bezkorzeniowa, o zwisających łodygach i drobnych niepozornych kwiatach, używana w tapicerstwie lub hodowana jako roślina ozdobna


Źródła:

SJP.pl

Brodacznik

przylepek brodacznik - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Brodaczyk

ryba z rodziny wielocierniowatych, hodowana w akwariach


Brodaczyk (Monocirrhus polyacanthus) – gatunek tropikalnej, słodkowodnej ryby z rodziny Polycentridae. Jedyny przedstawiciel rodzaju Monocirrhus. Bywa hodowany w akwariach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodal

rodzaj ptaków z rodziny tukanowatych


Źródła:

SJP.pl

Brodatość

cecha osoby lub zwierzęcia mającego brodę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest brodate; cecha tych, którzy są brodaci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodaty

mający zarost na dolnej części twarzy, u zwierząt: posiadający pęk sierści lub piór pod pyskiem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający zarost na dolnej części twarzy

 (1.2) u zwierząt: mający pęk sierści lub piór pod pyskiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodawczaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od brodawczak


Źródła:

Wiktionary

Brodawczak

1. niezłośliwy nowotwór nabłonkowy;
2. rasa gołębia


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) med. nowotwór łagodny wywodzący się z nabłonka, tworzący brodawkowate i bulwiaste struktury



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodawka

1. narośl na skórze;
2. zgrubienie na roślinach lub owocach;
3. sutek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. prawidłowa, anatomiczna wypukłość na skórze

 (1.2) med. większa, chorobowa wypukłość na skórze


Brodawka (łac. verruca) – grudkowa zmiana skórna, potocznie nazywana także kurzajką, znajdująca się na szerokiej podstawie, często o nierównej, hiperkeratotycznej powierzchni wywołana zakażeniem wirusem HPV (ang. human papilloma virus). Są zwykle niebolesne, a otaczająca brodawki skóra nie ulega stanowi zapalnemu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodawkonos

rodzaj nietoperzy z rodziny brodawkonosowatych


Brodawkonos (Rhinopoma) – rodzaj ssaków z rodziny brodawkonosowatych (Rhinopomatidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodawkować

o roślinach: pokrywać się brodawkami na skutek infekcji


Źródła:

SJP.pl

Brodawkowany

brodawnica brodawkowana - gatunek owada z rodziny szarańczowatych


Źródła:

SJP.pl

Brodawkowaty

1. wyglądający jak brodawka; pokryty brodawkami;
2. brzoza brodawkowata - gatunek brzozy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) wyglądający jak brodawka, przypominający brodawkę, mający kształt brodawki

 (1.2) pokryty brodawkami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodawkowiec

1. brodawkowiec czysty - gatunek mchu;
2. rodzaj węży z rzędu łuskonośnych


Źródła:

SJP.pl

Brodawkowy

przymiotnik od: brodawka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z brodawką, dotyczący brodawki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodawnica

brodawnica brodawkowana - gatunek owada z rodziny szarańczowatych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodawnik

roślina zielna z rodziny astrowatych (złożonych), o liściach zebranych w przyziemną rozetę, żółtych kwiatach i owocach zaopatrzonych w puch, występująca w Eurazji; dmuchawiec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Leontodon|L.|ref=tak., roślina z rodziny astrowatych;


Brodawnik (Leontodon L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Do rodzaju należy 41 gatunków występujących w basenie Morza Śródziemnego i na pozostałym obszarze Europy. Na początku XXI wieku dowiedziono braku bliskiego pokrewieństwa między dwoma podrodzajami tu zaliczanymi i wyodrębniono jeden z nich jako rodzaj Scorzoneroides. W Polsce rośnie pięć gatunków z tego rodzaju w tradycyjnym, szerokim ujęciu lub trzy w wąskim ujęciu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodawski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brodecki

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodek

mech z rodziny płoniwowatych, którego dwa gatunki objęte są w Polsce ochroną


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Broderia

rzeczy zdobione haftami


Źródła:

SJP.pl

Broderie

rzeczy zdobione haftami


Źródła:

SJP.pl

Brodiaga

(r. żeński) dawniej: kobieta lubiąca łazić, włóczyć się, wałęsać się; bradiaga, bradziaga; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


Pieśń „Na dzikich stepach za Bajkałem” (ros. „По диким степям Забайкалья”), znana także pod nazwą „Brodiaga” (ros. „Бродяга”, w wersji spolszczonej „Bradziaga” czyli „Włóczęga”) to tradycyjna rosyjska pieśń ludowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodka

nazwisko


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: broda

 (1.2) mizerna lub krótka broda


Brodka, właśc. Monika Maria Brodka (ur. 7 lutego 1988 w Żywcu) – polska piosenkarka alternatywna, kompozytorka, autorka tekstów i gitarzystka. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV.

W 2004 zwyciężyła w finale trzeciej edycji programu telewizyjnego Idol, po czym wydała debiutancki album studyjny pt. Album, który uzyskał status złotej płyty w Polsce, sprzedając się w nakładzie 35 tys. egzemplarzy. Na koncie ma pięć albumów studyjnych oraz dziewięć Fryderyków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bródkowy

1. bródka;
2. kosaciec bródkowy - gatunek byliny z rodziny kosaćcowatych; kosaciec niemiecki;
3. guzowatość bródkowa - struktura kostna człowieka w miejscu połączenia trzonów żuchwy


Źródła:

SJP.pl

Brodnia

narzędzie do połowu ryb; brodnik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ryb. brodnik


Brodnia – wieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Pęczniew. Leży na wschodnim brzegu zbiornika Jeziorsko.

Wieś królewska w starostwie sieradzkim w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodnica

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. wieś na Białorusi


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim;


Brodnica (wymowa; niem. Strasburg in Westpreußen, Strasburg an der Drewenz) – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, siedziba powiatu brodnickiego i gminy wiejskiej Brodnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodnicki

przymiotnik od: Brodnica


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Brodnicy, związany z Brodnicą

 (1.2) dotyczący Brodna, związany z Brodnem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodniczanin

mieszkaniec Brodnicy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Brodnicy

 (1.2) osoba pochodząca z Brodnicy, urodzona w Brodnicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodniczanka

mieszkanka Brodnicy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Brodnicy

 (1.2) kobieta pochodząca z Brodnicy, urodzona w Brodnicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodnik

narzędzie do połowu ryb; brodnia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ryb. narzędzie połowowe do połowów w płytkiej wodzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodno

Brodno (niem. Breitenau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Śląska.


Źródła:

Wikipedia

Bródnowski

przymiotnik od: Bródno; bródzieński


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Bródna, związany z Bródnem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodofiasz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. żart. brodacz


Źródła:

Wiktionary

Brodowicz

nazwisko


Brodowicz - polskie nazwisko. Na początku lat 90. nosiło je ponad 900 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodowo

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 6, w tym 5 podstawowych

Źródła:

Wikipedia

Brodowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodwino

dzielnica mieszkaniowa Sopotu


Brodwino (kaszb. Brodwino) – północno-zachodnie osiedle Sopotu, otoczone z trzech stron Trójmiejskim Parkiem Krajobrazowym, od wschodu graniczy z Kamiennym Potokiem. Nazwa pochodzi od słowa „brodzić”, czyli przechodzić przez rzekę brodem w miejscu płycizny, i odwołuje się do płynącego tu Kamiennego Potoku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brody

1. wystająca część twarzy poniżej ust;
2. zarost poniżej ust, na podbródku i na szczękach;
3. u zwierząt:
a) pęk długiej sierści pod pyskiem;
b) pęk wystających piór na podgardlu lub na piersi (u ptaków)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce

 (1.2) geogr. toponim, nazwa dwóch miejscowości na Ukrainie


W Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodzące

rząd obejmujący ponad sto gatunków przeważnie dużych ptaków wodno-błotnych, o wysokich nogach, dostosowanych do swobodnego brodzenia po bagnach i płytkich wodach, oraz o długim dziobie ułatwiającym wyszukiwanie pożywienia (wyłącznie zwierzęcego) z podłoża; należą do niego między innymi: bociany, czaple, ibisy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiiformes|Bonaparte|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, obejmuje gatunki wodno-błotne, w większości wędrowne;

forma czasownika.

 (2.1) ims. przymiotnikowy czynny od brodzić


Bocianowe, bocianowce, brodzące (Ciconiiformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae). Obejmuje gatunki kosmopolityczne, wodno-błotne, w większości wędrowne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodzący

o cechach brodzących (rząd ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Brodźcowaty

biegus brodźcowaty - gatunek ptaka z rodziny bekasowatych


Źródła:

SJP.pl

Brodźczyk

rodzaj ptaków z rodziny bekasowatych


Źródła:

SJP.pl

Brodzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|brodzić.


Źródła:

Wiktionary

Brodziak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brodzianin

mieszkaniec Brodów (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Brodzianka

mieszkanka Brodów (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Brodzić

chodzić po czymś podmokłym, rzadziej sypkim


czasownik nieprzechodni

 (1.1) chodzić po czymś grząskim

 (1.2) chodzić w płytkiej wodzie

 (1.3) przen. książk. chodzić nurzając nogi w czymś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodziec

ptak wędrowny z rodziny bekasowatych


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptak z rodziny bekasowatych rodzaju nazwa systematyczna|Tringa|ref=tak.


cieki wodne w Polsce:

ptaki:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodziecki

Brójce; brójecki


Źródła:

SJP.pl

Bródzieński

przymiotnik od: Bródno; bródnowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. dotyczący Bródna, związany z Bródnem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brodzik

1. płytki basen dla dzieci;
2. płytki basenik pod prysznicem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) naczynie pod prysznicem (płytka wanna) zbierające wodę z natrysku

 (1.2) sport. płytki basen, przeznaczony dla dzieci


Brodzik – płytki basen dla dzieci. Brodziki mają najczęściej głębokość od 20 do 40 cm i są przeznaczone głównie dla dzieci od 6 miesięcy do 6 lat.

W Polsce zarządzający obszarem wodnym jest zobowiązany do wydzielenia brodzika dla dzieci jeśli niecki basenowe mają łączną powierzchnię przekraczającą 100 m² i głębokość ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokość powyżej 1,2 m.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brodzikowy

brodzik


Patrz:brodzik

Źródła:

SJP.pl

Brodziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brodziszów

Brodziszów (niem. Dittmannsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie.

W latach 1945–1946 wieś należała i była siedzibą gminy Brodziszów, po jej likwidacji w gminie Zwrócona, po reformie administracyjnej w latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Brodziszów, po jej zniesieniu w gromadzie Zwrócona. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.


Źródła:

Wikipedia

Brodzisław

imię męskie


Brodzisław, Brocsław, Barcsław, Barcław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Brodzi- ("brodzić") i -sław ("sława, chwała"). Być może znaczyło "ten, kto pławi się w chwale".

Brodzisław imieniny obchodzi: 25 stycznia, 30 maja i 1 sierpnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brodzisława

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Brodzisławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Brodzisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Brodzisławostwo

Brodzisław z małżonką; Brodzisławowie


Źródła:

SJP.pl

Brodzisławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Brodzisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Brodzisława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Brodziuszka

brodziuszka wiechowata - gatunek rośliny z rodziny akantowatych


Źródła:

SJP.pl

Brodzki

przymiotnik od: Brody (jedna z wielu wsi w Polsce)


Brodzki (Brodzka):


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bróg

ruchomy daszek na czterech słupach wbitych w ziemię, służący jako osłona dla przechowywanego siana, zboża; stóg siana, zboża ochraniany przez taki daszek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) roln. zootechn. zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach

 (1.2) roln. stóg nakryty dachem

 (1.3) daw. bezładne nagromadzenie czegoś


Bróg – ruchomy dach przesuwany na (najczęściej) czterech wkopanych w ziemię słupkach (zwanych brożynami), osłaniający składowane pod nim siano, słomę lub zboże przed opadami atmosferycznymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brogowy

przymiotnik od: bróg


Źródła:

SJP.pl

Brogsy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) buty z charakterystycznymi ażurowymi perforacjami i zwykle także rozetowym zdobieniem na nosku


Źródła:

Wiktionary

Broholmer

rasa psów z grupy molosów; mastif duński


Broholmer – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie mastifa, wyhodowana w średniowiecznej Danii jako psy do polowania i stróżowania, wymarła w pierwszej połowie XX wieku, następnie została zrekonstruowana przez odpowiednią hodowlę. Użytkowana jest jako pies do towarzystwa, pies stróżujący i obronny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Broić

psocić, płatać figle, bawić się, przeszkadzając; dawniej: czynić coś złego


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zbroić)

 (1.1) niedokonany od|zbroić.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brojce

wieś w Polsce


Brojce (niem. Broitz) – wieś gminna w Polsce położona w północnej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie gryfickim, w gminie Brojce.

Miejscowość jest siedzibą gminy Brojce. 2 września 2013 r. wieś miała 1287 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brójczanin

mieszkaniec Brójc (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Brójczanka

mieszkanka Brójc (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Brojecki

Brojce


Patrz:Brojce

Źródła:

SJP.pl

Brojek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brojenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|broić.


Źródła:

Wiktionary

Brojler

intensywnie tuczona kura, kaczka, gęś (także indyk lub królik), przeznaczona na ubój


Brojlery – młody, bardzo intensywnie tuczony (w zamknięciu) drób, przeznaczony na ubój.

Określenie to stosuje się dla drobiu (kurczęta, kaczki, indyki, gęsi) oraz królików. Brojlery osiągają szybki przyrost masy w krótkim czasie, dzięki czemu są stosunkowo tanie w produkcji i hodowane na skalę przemysłową.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brojlernia

zakład zajmujący się hodowlą brojlerów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brojlerowy

brojler


Patrz:brojler

Źródła:

SJP.pl

Brok

drobny śrut myśliwski


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Brok – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Brok.

Uzyskał lokację miejską w 1501 roku, zdegradowany w 1870 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1922 roku. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie ostrołęckim, obwodzie ostrołęckim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa ostrołęckiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brokacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od brokat


Źródła:

Wiktionary

Brokat

1. świecące, drobne płatki służące do ozdoby;
2. jedwabna tkanina przetykana złotą nitką


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) połyskliwe drobinki używane m.in. do zdobienia przedmiotów oraz do produkcji kosmetyków upiększających;

 (1.2) włók. kraw. jedwabna tkanina z wypukłym, wzorem, przetykana złotą lub srebrną nicią;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brokatela

gruba tkanina jedwabna lub przetykana jedwabiem, z wypukłym wzorem z nici srebrnych lub złotych; brokat


Brokatela, brukatela (fr. brocatelle, wł. brocatello) – gruba, półjedwabna, wzorzysta tkanina dekoracyjna, wielowątkowa i dwuosnowowa.

Tło brokatelli tkano zazwyczaj splotem rządkowym, a wzór atłasowym. Wzór posiadał charakterystyczny lekki relief, który otrzymywano przez zastosowanie grubego lnianego wątku podstawowego oraz przez odpowiednie naciągnięcie osnów i wątków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brokatowy

związany z brokatem


przymiotnik

 (1.1) włók. kraw. zrobiony z brokatu (tkaniny)

 (1.2) zawierający brokat, pokryty brokatem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Broker

osoba zajmująca się pośrednictwem w transakcjach handlowych lub finansowych; pośrednik, agent, makler


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) finans. osoba zajmująca się pośrednictwem w transakcjach towarowych, pieniężnych, frachtowych lub ubezpieczeniowych


Broker – wieloznaczne pojęcie używane na rynku finansowym i kapitałowym w kilku kontekstach znaczeniowych. W najbardziej generalnym ujęciu brokerem jest podmiot (osoba prawna, osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) świadczący określone usługi (z reguły pośrednictwa) działający na cudzy rachunek (w przeciwieństwie do np. dealera, czyli podmiotu działającego na własny rachunek).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brokerka

1. kobieta zajmująca się pośrednictwem w transakcjach handlowych lub finansowych; pośredniczka, agentka;
2. pośrednictwo handlowe lub finansowe, zajęcie brokera


Źródła:

SJP.pl

Brokerski

broker


Patrz:broker

Źródła:

SJP.pl

Brokerstwo

zajęcie brokera


Źródła:

SJP.pl

Brokowianin

mieszkaniec Broku (miasta w Polsce); broczanin


Źródła:

SJP.pl

Brokowianka

mieszkanka Broku (miasta w Polsce); broczanka


Źródła:

SJP.pl

Brokowski

Brok; broczański, brocki


Źródła:

SJP.pl

Brokuł

jednoroczna roślina warzywna z rodziny krzyżowych (kapustowatych), mająca liczne zielone kwiatostany (tzw. róże), spożywane wraz z pędem i liśćmi; brokuł włoski, kapusta szparagowa


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub pot. męskozwierzęcy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Brassica oleracea|var=italica|L.|ref=tak., odmiana kapusty warzywnej o charakterystyczny zielonym kwiatostanie;

 (1.2) spoż. kulin. jarzyna z kwiatostanów brokułu (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brokułowy

brokuł


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do brokułu

 (1.2) kulin. zrobiony z brokułu, zawierający brokuły


Patrz:brokuł

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Brokuły

potrawa z jadalnych kwiatostanów i łodyg brokułu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brol

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brolly

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) turyst. namiot lub osłona przeciwdeszczowa o konstrukcji parasola


Lista postaci występujących w Dragon Ball


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Brom

pierwiastek chemiczny o symbolu Br


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Br i liczbie atomowej 35;

 (1.2) farm. pot. bromek potasu, środek uspokajający hamujący libido


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bromal

oleista, bezbarwna ciecz; związek organiczny uzyskiwany w reakcji bromu z alkoholem


Źródła:

SJP.pl

Bromance

[czytaj: bromans] bardzo bliska, nieseksualna relacja między mężczyznami; bromans


Bromance – bliska, emocjonalna, nieseksualna relacja pomiędzy dwoma lub więcej mężczyznami, głębsza i bardziej intymna niż friendship (przyjaźń). Rosnąca popularność tego konceptu na początku XXI wieku postrzegana jest jako odzwierciedlenie zachodzących w społeczeństwie zmian, przede wszystkim zwiększonej otwartości na kwestie tożsamości płciowej i seksualności.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bromans

bardzo bliska, nieseksualna relacja między mężczyznami; bromance


Źródła:

SJP.pl

Bromansowy

bromans


Patrz:bromans

Źródła:

SJP.pl

Bromargiryt

minerał, bromek srebra


Źródła:

SJP.pl

Bromatolog

specjalista zajmujący się żywnością (jej produkcją, przechowywaniem, przetwórstwem i obrotem)


Źródła:

SJP.pl

Bromatologia

dziedzina nauki zajmująca się żywnością: produkcją, przechowywaniem, przetwórstwem i obrotem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka zajmująca się badaniem żywności;


Bromatologia (gr. brὂma ‘pożywienie’, lógos ‘nauka’) – nauka zajmująca się badaniem żywności: wartością odżywczą, składem chemicznym, zawartością składników odżywczych i antyodżywczych (np. fityniany, inhibitory trypsyny), strawnością i przyswajalnością przez organizm, zanieczyszczeniami (np. zawartość pestycydów lub metali ciężkich), obecności mikroorganizmów (bakterie, wirusy, grzyby). Ponadto bromatologia zajmuje się również higieną żywności w procesach produkcyjnych, przechowywaniu, przetwórstwie i obrocie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bromatologiczny

bromatologia


Patrz:bromatologia

Źródła:

SJP.pl

Bromawy

kwas bromawy - jeden z tlenowych kwasów bromu; kwas bromowy(III), hydroksydooksydobrom


Źródła:

SJP.pl

Bromber

regionalnie: jeżyna


Źródła:

SJP.pl

Bromboszcz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Brombrać

potocznie: odbywać stosunek płciowy; bzykać, dmuchać, rżnąć, ciupciać


Źródła:

SJP.pl

Bromek

sól kwasu bromowodorowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek bromu jednowartościowego, sól kwasu bromowodorowego;


Bromki – grupa nieorganicznych związków chemicznych, soli kwasu bromowodorowego (HBr). Brom w bromkach jest zawsze jednowartościowy (występuje w postaci anionu bromkowego Br
), np. bromek sodu, bromek potasu, bromek magnezu, bromek żelaza(III) czy bromek srebra.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bromelia

rodzaj roślin z rodziny ananasowatych, do którego zalicza się około pięćdziesięciu gatunków, występuje w Ameryce Południowej i Środkowej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) Bromelia - rodzaj roślin z bromeliowatych o długich sztywnych liściach ustawionych w rozety


Bromelia (Bromelia L.) – rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae), występujących w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej. Do tego rodzaju zaliczanych jest około 60 gatunków roślin.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bromeliowate

rodzina roślin jednoliściennych licząca około 2000 gatunków, głównie z wilgotnych lasów Ameryki Południowej i Północnej; ananasowate, zapylcowate


Bromeliowate, ananasowate, zapylcowate (Bromeliaceae Juss.) – rodzina roślin jednoliściennych. Należy tu około 1,7 tys. gatunków skupionych w 55–57 rodzajów. Niemal wszystkie, z jednym tylko wyjątkiem (Pitcairnia feliciana – endemit wyżyny Futa Dżalon w Gwinei w zachodniej Afryce), występują w Ameryce Południowej i Północnej, głównie w strefie tropikalnej. Najdalej na północy bromeliowate sięgają do Wirginii i Teksasu, najdalej na południu rosną w środkowej Argentynie i Chile.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bromeliowaty

o cechach bromeliowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Bromeliowiec

przedstawiciel rzędu roślin jednoliściennych; ananasowiec, zapylcowiec


Źródła:

SJP.pl

Bromiak

ciało kopalne, w skład którego wchodzi brom


Źródła:

SJP.pl

Bromian

sól kwasu bromowego


Źródła:

SJP.pl

Bromiany

sól kwasu bromowego


Źródła:

SJP.pl

Bromin

sól kwasu bromowego, w której brom ma wartościowość III


Źródła:

SJP.pl

Bromirski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bromki

sól kwasu bromowodorowego


Bromki – grupa nieorganicznych związków chemicznych, soli kwasu bromowodorowego (HBr). Brom w bromkach jest zawsze jednowartościowy (występuje w postaci anionu bromkowego Br
), np. bromek sodu, bromek potasu, bromek magnezu, bromek żelaza(III) czy bromek srebra.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bromkowy

bromek


Patrz:bromek

Źródła:

SJP.pl

Bromlit

minerał będący izomorficzną mieszaniną węglanu baru i węglanu wapnia, krystalizujący w układzie trójskośnym; alstonit


Źródła:

SJP.pl

Bromoaceton

ciekły związek organiczny, stosowany jako bojowy środek trujący podczas I wojny światowej; martonit


Bromoaceton – organiczny związek chemiczny, stosowany jako drażniący bojowy środek trujący z grupy lakrymatorów.

Jest cieczą o temperaturze wrzenia (z rozkładem) 409 K (136 °C). Jest mało trwały chemicznie. Polimeryzuje podczas przechowywania. Otrzymywany jest przez bromowanie acetonu.

CH3COCH3 + Br2 → CH3COCH2Br + HBr↑

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bromobenzen

bromek fenylu, bezbarwna ciecz o charakterystycznym zapachu


Bromobenzen (bromek fenylu) – organiczny związek chemiczny, bromowa pochodna benzenu. Ciecz o dużej gęstości, prawie nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w etanolu, eterze i większości rozpuszczalników organicznych. Bromobenzen stosowany jest jako rozpuszczalnik oraz w syntezach organicznych. Otrzymywany przez bromowanie benzenu w obecności żelaza. Posiada przyjemny charakterystyczny zapach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bromocyjan

Bromocyjan – nieorganiczny związek chemiczny z grupy pseudohalogenów. Stosowany w czasie I wojny światowej jako bojowy środek trujący. Współcześnie używa się go jako odczynnik do sekwencjonowania peptydów poprzez selektywne zrywanie wiązań peptydowych powstałych z udziałem grup karboksylowych (C-koniec) metioniny.


Źródła:

Wikipedia

Bromoetan

związek chemiczny, pochodna etanu zawierająca w cząsteczce atom bromu


Źródła:

SJP.pl

Bromoform

bezbarwna ciecz o zapachu podobnym do chloroformu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. organiczny związek chemiczny, bromowa pochodna metanu, bezbarwna ciecz o nieprzyjemnym zapachu;


Bromoform (tribromometan), CHBr3 – organiczny związek chemiczny z grupy halogenków alkilu, bromowa pochodna metanu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bromolej

technika fotograficzna


Źródła:

SJP.pl

Bromolejowy

bromolej


Patrz:bromolej

Źródła:

SJP.pl

Bromosrebrowy

papier bromosrebrowy - papier fotograficzny o dużej czułości, pokryty emulsją zawierającą bromek srebra, przeznaczony do wykonywania odbitek powiększonych; papier bromowy


Źródła:

SJP.pl

Bromowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) chem. reakcja chemiczna, w której brom przyłącza się do cząsteczki związku chemicznego;


Halogenowanie – reakcja chemiczna polegająca na addycji (dodaniu), substytucji (podstawieniu) lub przegrupowaniu atomów pierwiastków z grupy fluorowców (halogenów) do cząsteczek dowolnych związków chemicznych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Bromowodór

1. nieorganiczny związek chemiczny, toksyczny gaz dobrze rozpuszczalny w wodzie;
2. zwyczajowa nazwa kwasu bromowodorowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. bezbarwny gaz, silnie dymiący na powietrzu,


Bromowodór – nieorganiczny związek chemiczny, połączenie bromu i wodoru, bezbarwny gaz, mocno dymiący w powietrzu. Jest analogiem chlorowodoru. Ma właściwości redukujące.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bromowodorek

związek bromu i wodoru, np. bromowodorek dekstrometorfanu - związek chemiczny używany jako środek hamujący kaszel


Źródła:

SJP.pl

Bromowodorowy

związany z bromowodorem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bromowodorem, dotyczący bromowodoru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bromowy

przymiotnik od: brom


przymiotnik

 (1.1) chem. dotyczący bromu, zawierający brom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bromski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bromural

związek chemiczny z grupy ureidów, stosowany jako środek uspokajający i łagodnie nasenny


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Broń

1. narzędzie walki; oręż;
2. formacja wojskowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. narzędzie walki, służące do obrony lub ataku na wroga;

 (1.2) środek lub sposób walki

 (1.3) formacja wojskowa

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp., rozk. od bronić


Broń – zbiór rzeczy materialnych, stanowiących przedmioty do walki zbrojnej zaczepnej lub obronnej (broń wojskowa), polowania na zwierzynę (broń myśliwska), a także rywalizacji sportowej (broń sportowa). Nie jest możliwe ustalenie precyzyjnej definicji broni w tym znaczeniu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Brona

1. narzędzie do spulchniania gleby;
2. drewniana krata zamykająca wejście przez bramę w murze obronnym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. narzędzie w postaci żelaznej kraty z kolcami, używane do spulchniania i wyrównywania zaoranej ziemi oraz przykrywania ziarna po siewie;

 (1.2) hist. archit. żelazna krata spuszczana z góry w bramach zamkowych;

 (1.3) stpol. brama



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bronchit

zapalenie błony śluzowej oskrzeli; nieżyt oskrzeli


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. zapalenie błony śluzowej oskrzeli



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bronchitowy

dotyczący bronchitu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. odnoszący się do bronchitu, związany z bronchitem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bronchofiberoskopia

Źródła:

Wikipedia

Bronchografia

rentgenologiczna metoda badania oskrzeli po wprowadzeniu środka kontrastującego


Źródła:

SJP.pl

Bronchopneumonia

odoskrzelowe zapalenie płuc


Źródła:

SJP.pl

Bronchoskop

wziernik służący do wewnętrznego badania ścian tchawicy i oskrzeli


Źródła:

SJP.pl

Bronchoskopia

metoda badania wewnętrznych ścian tchawicy i oskrzeli za pomocą bronchoskopu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bronchoskopowy

dotyczący bronchoskopii


Źródła:

SJP.pl

Bronchotomia

zabieg polegający na przecięciu tchawicy w jej części szyjnej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg operacyjny polegający na przecięciu tchawicy w jej części szyjnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bronco

[czytaj: bronko] w zachodnich stanach USA: nie całkiem lub w ogóle nieujeżdżony koń



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Brończyn

Brończyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki.

W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Brończyn, po jej zniesieniu w gromadzie Borysławice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego; wcześniej, od 1938 r. do 31 maja 1975, z przerwą na okupację niemiecką, do województwa poznańskiego i powiatu kaliskiego.

Historyczna ziemia kaliska.


Źródła:

Wikipedia

Broneczek

zdrobnienie od: Bronisław (imię męskie); Bronek


Źródła:

SJP.pl

Broneczka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. poufała forma imienia Bronisława


Źródła:

Wiktionary

Bronek

zdrobnienie od: Bronisław (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Bronisław

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Bronka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bronia

zdrobnienie od: Bronisława (imię żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. poufała forma imienia Bronisława


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Broniarek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Broniarz

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bronić

1. odpierać napaść;
2. osłaniać, chronić coś;
3. wstawiać się za kimś, być czyimś obrońcą;
4. zabraniać, nie pozwalać;
5. bronić się:
a) odpierać atak na własną osobę;
b) być własnym obrońcą;
c) chronić się, zapobiegać czemuś


czasownik niedokonany

 (1.1) odpierać atak

 (1.2) stawać w obronie kogoś lub czegoś; wstawiać się za kimś; czymś, być czyimś obrońcą

czasownik zwrotny niedokonany bronić się

 (2.1) chronić siebie przed atakiem, odpierać atak na siebie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bronica

zgrubienie od: brona


Na Ukrainie

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bronicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Broniek

1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Bronisław, Bronisz (imiona męskie)


Źródła:

SJP.pl

Bronienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) prowadzenie obrony, odpieranie ataku

 (1.2) osłanianie lub chronienie kogoś lub czegoś

 (1.3) wypełnianie roli obrońcy przed sądem lub innym podobnym organem

 (1.4) niepozwalanie na coś

 (1.5) zdawanie egzaminu lub występowanie przed komisją w celu uzyskania jakiegoś tytułu np. magistra, doktora


Źródła:

Wiktionary

Broniewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Broniewski

nazwisko


Osoby: