Ps

[czytaj: pe-ES] skrót od:
a) postscriptum - dopisek na końcu listu; P.S.;
b) PlayStation - 32-bitowa konsola do gier wideo; PSX;
c) Przegląd Sportowy;
d) Przegląd Szachowy;
e) Politechnika Szczecińska


skrótowiec

 (1.1) = post scriptum;

 (1.2) = PostScript;

 (1.3) = przedsiębiorstwo społeczne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ps.

skrót od: pseudonim; pseud.


skrót

 (1.1) = pseudonim

 (1.2) = prasłowiański

 (1.3) = prąd stały

 (1.4) = przysłówek

 (1.5) = psalm



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psaligrafia

sztuka wycinania, rzemiosło artystyczne polegające na wykonywaniu ozdób z papierowych wycinek, najczęściej symetrycznych, tworzących ażurowe ornamenty


Źródła:

SJP.pl

Psalm

biblijna pieśń religijna lub utwór literacki oparty na takiej pieśni


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. biblijny utwór modlitewno-hymniczny;

 (1.2) liter. liryczny utwór modlitewny wzorowany na poezji starotestamentalnej


Psalm (stgr. ψαλμός – psalmós, pochodzi od psallein i oznacza śpiew przy akompaniamencie instrumentu strunowego zwanego psalterionem) – liryczny utwór modlitewny, rodzaj pieśni religijnej o podniosłym charakterze, którego adresatem jest zazwyczaj Bóg, rzadziej człowiek. Ze względu na treść wyróżnia się psalmy dziękczynne, błagalne, pokutne, prorocze, pochwalne, patriotyczne, żałobne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psalmiczny

psalm; psalmowy


Źródła:

SJP.pl

Psalmista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) bibl. autor psalmów biblijnych

 (1.2) rel. śpiewający psalmy podczas liturgii


Psałterzysta – w liturgii osoba, odpowiedzialna za wykonywanie śpiewów międzylekcyjnych. Zwana także psalmistą lub kantorem psalmu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psalmistka

psalmista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta śpiewająca psalmy podczas liturgii


Patrz:psalmista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psalmodia

zbiór religijnych, najczęściej moralizatorskich utworów poetyckich pisanych stylem wzorowanym na psalmach, a także: recytacja lub śpiew tego typu tekstów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) śpiewanie psalmów



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psalmodyczny

powiązany w jakiś sposób z psalmodią (zbiorem religijnych, najczęściej moralizatorskich utworów poetyckich pisanych stylem wzorowanym na psalmach)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z psalmodią, dotyczący psalmodii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psalmograf

autor psalmów; psalmista


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) autor psalmów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psalmowy

psalm; psalmiczny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z psalmem, dotyczący psalmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psalterion

Psalterium, psałterium, psalterion (dawniej szaltarz, zaltarz, zołtarz) – dawny instrument muzyczny z grupy chordofonów; rodzaj cytry. Popularny w średniowiecznej Europie, znany w kulturze perskiej i hebrajskiej od starożytności; zaczął zanikać w epoce renesansu. Odmianą psalterium jest cytra uderzana – cymbały.


Źródła:

Wikipedia

Psalterium

Psalterium, psałterium, psalterion (dawniej szaltarz, zaltarz, zołtarz) – dawny instrument muzyczny z grupy chordofonów; rodzaj cytry. Popularny w średniowiecznej Europie, znany w kulturze perskiej i hebrajskiej od starożytności; zaczął zanikać w epoce renesansu. Odmianą psalterium jest cytra uderzana – cymbały.


Źródła:

Wikipedia

Psametyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię niektórych starożytnych władców egipskich


Źródła:

Wiktionary

Psamit

osadowa skała okruchowa, do której zalicza się piasek i piaskowiec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. zwięzła skała okruchowa lub luźny osad składające się z cząstek wielkości ziaren piasku;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psammit

okruchowa skała osadowa o wielkości ziaren od 0,01 do 2 milimetrów, np. piasek, piaskowiec; psamit


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) miner. mniej więcej milimetrowe ziarna skał

 (1.2) bud. materiał budowlany z psammitów (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psammofit

roślina przystosowana do życia w środowisku piaszczystym, odgrywająca zasadniczą rolę w procesie zarastania wydm i utrwalania lotnych piasków


Psammofit, roślina psammofilna (gr. ψάμμος, psámmos – piasek; φυτόν phutón – roślina) – roślina występująca na podłożu piaszczystym, zwłaszcza na piaskach ruchomych, takich jakie kształtują wydmy.

Cechą charakterystyczną siedlisk piaszczystych jest ich tworzenie przez luźne, nie związane wzajemnie ziarna piasku, łatwo poruszane w efekcie przez wiatr. Na plażach dodatkowym czynnikiem ekologicznym jest zasolenie. Rozwój psammofitów powoduje przemiany siedlisk piaszczystych związane ze stabilizującym piaski działaniem pokrywy roślinnej, prowadząc m.in. do powstania próchnicy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psammofity

roślina przystosowana do życia w środowisku piaszczystym, odgrywająca zasadniczą rolę w procesie zarastania wydm i utrwalania lotnych piasków


Psammofit, roślina psammofilna (gr. ψάμμος, psámmos – piasek; φυτόν phutón – roślina) – roślina występująca na podłożu piaszczystym, zwłaszcza na piaskach ruchomych, takich jakie kształtują wydmy.

Cechą charakterystyczną siedlisk piaszczystych jest ich tworzenie przez luźne, nie związane wzajemnie ziarna piasku, łatwo poruszane w efekcie przez wiatr. Na plażach dodatkowym czynnikiem ekologicznym jest zasolenie. Rozwój psammofitów powoduje przemiany siedlisk piaszczystych związane ze stabilizującym piaski działaniem pokrywy roślinnej, prowadząc m.in. do powstania próchnicy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psammon

drobne rośliny i zwierzęta (np. wrotki, okrzemki, zielenice) zasiedlające przestrzenie pomiędzy ziarnami wilgotnego piasku strefy przybrzeżnej mórz, jezior i rzek


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) biol. organizmy żyjące w wilgotnym piasku;


Psammon, psammobentos – grupa organizmów zamieszkujących wilgotny piasek przybrzeżny. W jego skład wchodzą głównie bakterie, glony, pierwotniaki i wrotki, a także wirki, brzuchorzęski, nicienie, pierścienice, niesporczaki i widłonogi. Środowiskiem ich życia jest woda znajdująca się między ziarenkami piasku, zazwyczaj silnie nasycona solami mineralnymi oraz związkami organicznymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psar

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. sługa zajmujący się psiarnią


Psar – wieś położona w południowo-wschodniej części Albanii w gminie Qendër Ersekë. Wieś znajduje się 131 kilometrów od stolicy państwa, Tirany.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psarski

przymiotnik od: Psary


przymiotnik

 (1.1) przym. od Psary


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psary

nazwa wielu wsi w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce;


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psałterz

zbiór psalmów, czyli modlitw przeznaczonych do śpiewania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zbiór psalmów


Psałterz (w średniowiecznej łacinie psalterium od późnogr. psaltērion) – wydana oddzielnie księga zawierająca 150 biblijnych psalmów używana jako modlitewnik, śpiewnik, bądź też przeznaczona do celów liturgicznych w chrześcijaństwie lub judaizmie. Nazwa księgi pochodzi od strunowego szarpanego instrumentu muzycznego posiadającego płaskie pudło rezonansowe, nazywanego w języku greckim psalterium. Niektóre psałterze w wersji Septuaginty, jak np. Psałterz synajski, zawierają też dodatkowe kantyki znane jako Ody.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psałterzysta

1. w liturgii: osoba wykonująca psalm między czytaniami; psalmista;
2. duchowny odmawiający psałterz za beneficjum


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. duchowny zobowiązany do odmawiania psałterza za beneficjum

 (1.2) osoba śpiewająca psalmy


Psałterzysta – w liturgii osoba, odpowiedzialna za wykonywanie śpiewów międzylekcyjnych. Zwana także psalmistą lub kantorem psalmu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psb

skrótowiec

 (1.1) = sport. Polskie Stowarzyszenie Biegów

 (1.2) = Polskie Składy Budowlane;


Źródła:

Wiktionary

Psc

skrótowiec

 (1.1) = ang. Polish Society of Cinematographers → Stowarzyszenie Twórców Obrazu Filmu Fabularnego


Źródła:

Wiktionary

Psd

[czytaj: pe-es-DE]
1. skrót od: Polskie Stronnictwo Demokratyczne (a) stronnictwo liberalno-konserwatywne działające w latach 1848-1918 głównie w Galicji Zachodniej i we Lwowie;
b) organizacja konspiracyjna działająca w latach II wojny światowej);
2. skrót od: Polskie Stowarzyszenie Dekarzy;
3. skrót od: Prawosławne Seminarium Duchowne;
4. format pliku


Źródła:

SJP.pl

Pse

[czytaj: pe-es-E] skrót od: Polskie Sieci Elektroenergetyczne


Źródła:

SJP.pl

Psefit

skała okruchowa luźna bądź zwięzła


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. zwięzła skała okruchowa lub luźny osad składające się z okruchów wielkości żwiru;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psefologia

nauka o wyborach, systemach głosowania, prawie wyborczym czynnym i biernym itp.


Źródła:

SJP.pl

Psek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) stpol. piesek


Źródła:

Wiktionary

Pseud.

skrót od: pseudonim; ps. (częściej)


skrót

 (1.1) = pseudonim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pseudancjum

1. kwiatostan przypominający pojedynczy kwiat;
2. hipoteza wyjaśniająca pochodzenie kwiatu roślin okrytozalążkowych; hipoteza kwiatostanowa



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudo

potocznie: pseudonim


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. pseudonim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pseudo-

przedrostek

 (1.1) …pierwszy człon wyrazów złożonych będących nazwami i określeniami osób, rzeczy lub zjawisk, które nie są tym, co udają lub naśladują


Źródła:

Wiktionary

Pseudo-Polak

ktoś, kto tylko z pozoru jest Polakiem, osoba niesłusznie uważana za Polaka; niby-Polak


Źródła:

SJP.pl

Pseudo-Rosjanin

ktoś, kto tylko z pozoru jest Rosjaninem, osoba niesłusznie uważana za Rosjanina


Źródła:

SJP.pl

Pseudo-Szekspir

marny poeta uważający się za drugiego Szekspira; pseudo-Teokryt


Źródła:

SJP.pl

Pseudo-Teokryt

marny poeta uważający się za drugiego Teokryta


Źródła:

SJP.pl

Pseudoafera

rzekoma afera, wykreowana w celu odciągnięcia opinii publicznej od realnego problemu


Źródła:

SJP.pl

Pseudoakacja

robinia pseudoakacja - gatunek drzewa z rodziny bobowatych; robinia akacjowa, grochodrzew akacjowy, robinia biała


Źródła:

SJP.pl

Pseudoaktor

osoba stwarzająca pozory bycia aktorem, niesłusznie uważana za aktora


Źródła:

SJP.pl

Pseudoaktywista

lekceważąco: osoba pragnąca uchodzić za aktywistę, a niemająca do tego żadnych podstaw


Źródła:

SJP.pl

Pseudoaktywny

sprawiający wrażenie aktywnego, czynnego, zdolnego do działania


Źródła:

SJP.pl

Pseudoaldehyd

substancja zapachowa nazywana aldehydem, ale niemająca grupy aldehydowej


Źródła:

SJP.pl

Pseudoalkaloid

związek podobny do alkaloidu, który nie pochodzi od aminokwasów


Źródła:

SJP.pl

Pseudoanegdota

dykteryjka przypominająca anegdotę, jednak niemogąca pełnić funkcji anegdoty, np. z powodu braku puenty


Źródła:

SJP.pl

Pseudoanglicyzm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. słowo utworzone z słów lub zwrotów pochodzących z języka angielskiego, ale niemające swojego odpowiednika w języku angielskim

 (1.2) jęz. zapożyczenie, którego znaczenie znacznie się różni od słowa lub zwrotu z języka angielskiego


Pseudoanglicyzm – wyraz istniejący w języku innym niż angielski, utworzony ze słów i zwrotów języka angielskiego. W odróżnieniu od anglicyzmu nie ma jednak odpowiednika w języku angielskim. Są to również zapożyczenia, których znaczenie odbiega od słowa lub zwrotu angielskojęzycznego, różnią się formalnie lub semantycznie. Pseudoanglicyzmy występują w tych językach, w których istnieją zapożyczenia z języka angielskiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudoargument

fakt lub twierdzenie niesłusznie uważane za argument


Źródła:

SJP.pl

Pseudoartysta

lekceważąco: marny artysta, osoba niesłusznie uważana za artystę; niby-artysta


Źródła:

SJP.pl

Pseudoartystka

pseudoartysta; niby-artystka


Źródła:

SJP.pl

Pseudoartystyczny

niesłusznie uważany za artystyczny, nieprzedstawiający wartości artystycznej


Źródła:

SJP.pl

Pseudoarystokrata

osoba stwarzająca pozory bycia arystokratą, niesłusznie uważana za arystokratę; niby-arystokrata


Źródła:

SJP.pl

Pseudoarystokratka

kobieta stwarzająca pozory bycia arystokratką, niesłusznie uważana za arystokratkę


Źródła:

SJP.pl

Pseudoawangardowy

pozornie awangardowy, niesłusznie uważany za awangardowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudobank

instytucja finansowa założona w celu przeprowadzania nielegalnych transakcji finansowych


Źródła:

SJP.pl

Pseudobazylika

kościół, w którym nawa główna jest tylko nieznacznie wyższa od naw bocznych


Pseudobazylika – typ kościoła, w którym nawa główna jest wyższa od naw bocznych, ale w przeciwieństwie do bazyliki kościół taki nie posiada okien w ścianach nawy głównej ponad rzędami podpór (kolumn lub filarów). Nawa główna doświetlana jest pośrednio, oknami umieszczonymi w ścianach naw bocznych. Możliwe sposoby przekrycia kościoła pseudobazylikowego to jeden wspólny dach nad trzema nawami lub dach dwuspadowy nad nawą główną i dachy pulpitowe nad bocznymi (podobnie jak w bazylice).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudobiedermeierowski

nieudolnie naśladujący biedermeier (styl meblarstwa)


Źródła:

SJP.pl

Pseudobrookit

Pseudobrookit – minerał z grupy tlenków.


Źródła:

Wikipedia

Pseudobulwa

Pseudobulwa, nibybulwa – zgrubiały, nadziemny fragment łodygi obecny u wielu roślin storczykowatych (Orchidaceae) cechujących się wzrostem sympodialnym. W odróżnieniu od bulw nie jest skróconym pędem o ograniczonym wzroście. Pseudobulwy powstają z jednego międzywęźla (heteroblastyczne) lub z kilku międzywęźli (homoblastyczne). Na szczycie pseudobulw heteroblastycznych wyrastają pojedyncze liście, czasem kwiatostan. W przypadku pseudobulw homoblastycznych mogą być one ulistnione, przy czym zwykle albo liście na zgrubiałym odcinku szybko odpadają pozostawiając wyraźne blizny (zwłaszcza w dolnej części zgrubienia) lub liście dolne są suche, papierzaste.


Źródła:

Wikipedia

Pseudocel

wtórna jama ciała powstała na skutek rozsunięcia się komórek mezodermy; pseudoceloma


Pseudocel, pseudoceloma – nazwa kilku różnych typów pierwotnej jamy ciała wypełnionej płynem, charakteryzowanych brakiem mezodermy między jamą ciała a jelitem, tradycyjnie nazywanych także schizocelem lub schizocelomą. Pseudocel czasami jest definiowany jako wtórna jama ciała powstała na skutek rozsunięcia się komórek mezodermy. Ze względu na trudności interpretacyjne terminu pseudocel nie jest dobrą cechą taksonomiczną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudoceloma

wtórna jama ciała powstała na skutek rozsunięcia się komórek mezodermy; pseudocel


Pseudocel, pseudoceloma – nazwa kilku różnych typów pierwotnej jamy ciała wypełnionej płynem, charakteryzowanych brakiem mezodermy między jamą ciała a jelitem, tradycyjnie nazywanych także schizocelem lub schizocelomą. Pseudocel czasami jest definiowany jako wtórna jama ciała powstała na skutek rozsunięcia się komórek mezodermy. Ze względu na trudności interpretacyjne terminu pseudocel nie jest dobrą cechą taksonomiczną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudochoroba

coś, co tylko z pozoru jest chorobą, coś niesłusznie uważanego za chorobę; niby-choroba


Źródła:

SJP.pl

Pseudodebilizm

zespół objawów zbliżonych do debilizmu, wynikających z okresowego zahamowania emocjonalnego uniemożliwiającego ujawnienie swoich realnych zdolności intelektualnych


Źródła:

SJP.pl

Pseudodemokracja

forma rządów, w których tylko pozornie władzę sprawuje lud, a w rzeczywistości ostateczne rozstrzygnięcia podejmowane są przez władze centralne; quasi-demokracja


Źródła:

SJP.pl

Pseudodemokrata

polityk stwarzający pozory bycia demokratą, niesłusznie uważany za demokratę


Źródła:

SJP.pl

Pseudodemokratka

pseudodemokrata


Patrz:pseudodemokrata

Źródła:

SJP.pl

Pseudodemokratyczny

stwarzający pozory demokratycznego; niby-demokratyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudodipteros

typ świątyni w antycznej Grecji, odmiana dipterosu; pseudodypteros


Dipteros (dypteros, dwuskrzydłowy) – świątynia, którą otacza podwójna kolumnada.

Szczególnie popularna w architekturze jońskiej (greckiej). Najsłynniejszym przykładem dipterosu jest świątynia Artemidy w Efezie, tzw. Artemizjon.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudodowcip

rzadko: słaby, marny, nieudany dowcip


Źródła:

SJP.pl

Pseudodowcipny

stwarzający pozory dowcipnego


Źródła:

SJP.pl

Pseudodyplomata

lekceważąco o słabym, marnym dyplomacie


Źródła:

SJP.pl

Pseudodypteros

typ świątyni w antycznej Grecji, odmiana dypterosu; pseudodipteros


Źródła:

SJP.pl

Pseudodyskusja

coś niesłusznie uważanego za dyskusję; quasi-dyskusja


Źródła:

SJP.pl

Pseudodziennikarka

kobieta uważająca się za dziennikarkę, ale niezasługująca na to miano


Źródła:

SJP.pl

Pseudodziennikarski

niesłusznie uważany za dziennikarski, pozornie dziennikarski


Źródła:

SJP.pl

Pseudodziennikarz

osoba uważająca się za dziennikarza, ale niezasługująca na to miano


Źródła:

SJP.pl

Pseudoefedryna

organiczny związek chemiczny, prekursor do produkcji metamfetaminy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. farm. chemiczny związek organiczny, pochodna fenyloetyloaminy, syntetyczny analog efedryny, substancja stosowana w zapaleniach górnych dróg oddechowych;


Pseudoefedryna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenyloetyloaminy, syntetyczny analog występującej naturalnie efedryny. Jest substancją sympatykomimetyczną, powszechnie stosowaną w zapaleniach górnych dróg oddechowych w lekach bez recepty w postaci chlorowodorku lub siarczanu. Może być wyłącznym składnikiem terapeutycznym leku albo połączona z lekami przeciwhistaminowymi i przeciwbólowymi.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudoelegancja

pozorna elegancja, nieudolne naśladowanie eleganckiego ubioru i sposobu bycia


Źródła:

SJP.pl

Pseudoelegancki

pozornie elegancki, niesłusznie uważany za elegancki


Źródła:

SJP.pl

Pseudoempora

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. prześwit w ścianie markujący emporę


Źródła:

Wiktionary

Pseudoepigraf

1. utwór fałszywie podpisany, rozpowszechniony jako dzieło jakiejś znanej postaci;
2. dzieło o charakterze podobnym do pism Starego Testamentu, ale nienależące do pism kanonicznych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tekst, którego autorstwo jest nieprawdziwie przypisywane postaci historycznej;

 (1.2) pismo przypominające stylistycznie teksty Starego Testamentu, lecz nienależące do niego


Pseudoepigraf (z gr. „pismo z fałszywym tytułem”) – dzieło literackie przypisywane określonej osobie, choć napisane przez kogoś zupełnie innego. Przypisane zazwyczaj jakiejś postaci o wysokim autorytecie lub znanej postaci biblijnej, jak np. Adamowi, Henochowi, Mojżeszowi czy też innym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudoepigrafia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przypisanie autorstwa dzieła literackiego postaci historycznej, która dzieła tego nie stworzyła


Źródła:

Wiktionary

Pseudofan

potocznie: obsesyjny, natarczywy fanatyk, prześladujący swojego idola; psychofan


Źródła:

SJP.pl

Pseudofanka

potocznie: obsesyjna, natarczywa fanatyczka, prześladująca swojego idola; psychofanka


Źródła:

SJP.pl

Pseudofilozoficzny

pozornie filozoficzny, niesłusznie uważany za filozoficzny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pogard. pretendujący do miana teorii filozoficznej, ale na to niezasługujący


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pseudofilozofka

pseudofilozof


Patrz:pseudofilozof

Źródła:

SJP.pl

Pseudofrancuski

pozornie francuski, niesłusznie uważany za francuski; niby-francuski


Źródła:

SJP.pl

Pseudogamia

Ginogeneza, gynogeneza, pseudogamia – specyficzna odmiana partenogenezy spotykana u niektórych płazińców, nicieni, pierścienic, ryb i płazów polegająca na indukowaniu rozwoju jaja przez plemniki innego gatunku bez procesu kariogamii. Plemniki jednak nie wnikają do komórki jajowej.


Źródła:

Wikipedia

Pseudogen

Pseudogen – fragment kwasu deoksyrybonukleinowego, który – mimo podobieństwa do genów – nie jest funkcjonalny, tzn. nie koduje białek. Pseudogeny powstają w wyniku dezaktywacji genów danego gatunku w wyniku długotrwałej akumulacji mutacji.


Źródła:

Wikipedia

Pseudogotycki

naśladujący gotyk, będący imitacją gotyku


Źródła:

SJP.pl

Pseudogotyk

styl architektoniczny naśladujący gotyk, będący imitacją gotyku; niby-gotyk


Neogotyk – styl w architekturze, a także rzemiośle artystycznym, nawiązujący formalnie do gotyku, powstały około połowy XVIII wieku w Anglii i trwający do początku XX wieku, zaliczany do historyzmu.

Najczęściej spotyka się kościoły nawiązujące do kontynentalnych gotyckich lub rozbudowane gotyckie (katedra w Kolonii, katedra św. Wita w Pradze) oraz budowle wzorowane na gotyku angielskim (zamek w Kórniku, Świątynia Miłosierdzia i Miłości w Płocku).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudohalucynacja

zaburzenie spostrzegania powstające bez odpowiednich bodźców zewnętrznych; omam rzekomy, halucynacja rzekoma


Omamy rzekome, pseudohalucynacje, omamy psychiczne – objaw psychopatologiczny należący do zaburzeń spostrzegania, różniący się od halucynacji rzutowaniem w przestrzeń wewnętrzną.

Omamy rzekome zaliczają się do objawów psychopatologicznych klasyfikowanych do zaburzeń funkcji poznawczych grupy zaburzeń spostrzegania. Objawy zaburzeń spostrzegania klasyfikuje się dalej ze względu na sposób rzutowania oraz sądy: sąd realizujący i sąd klasyfikujący. W ich obrębie zalicza się je do zaburzeń spostrzegania bez adekwatnego bodźca, tak jak halucynacje i parahalucynacje.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudohodowca

hodowca zwierząt niemający uprawnień, niezapewniający zwierzętom należytych warunków


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba prowadząca pseudohodowlę; osoba rozmnażająca nierodowodowe psy lub koty w niewłaściwy sposób i bez należytej wiedzy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pseudohodowczyni

hodowczyni zwierząt niemająca uprawnień, niezapewniająca zwierzętom należytych warunków


Źródła:

SJP.pl

Pseudohodowla

niezarejestrowana hodowla zwierząt domowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewłaściwa hodowla (nierasowych, nierodowodowych psów, rzadziej kotów, nieposiadających uprawnień hodowlanych) prowadzona, najczęściej w celach zarobkowych, przez niekompetentną, nieuprawnioną do tego osobę;


Pseudohodowla – niezarejestrowana hodowla nierasowych, w typie rasy, nierodowodowych zwierząt domowych, nieposiadająca uprawnień hodowlanych lub hodowla psów rasowych w niezarejestrowanej działalności.

Hodowle tego typu prowadzone są zarówno przez osoby niezrzeszone w żadnym stowarzyszeniu kynologicznym (w przypadku hodowli psów) bądź felinologicznym (w przypadku hodowli kotów), jak i występują przypadki łamania etyki hodowcy przez członków zrzeszonych np. w ZKwP i prowadzących hodowlę rodowodowych zwierząt. Pseudohodowle funkcjonują dla zysku i zazwyczaj rozmnażane są w nich psy i koty w typie „modnych”, popularnych ras.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudohumanistyczny

pozornie humanistyczny, niesłusznie uważany za humanistyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudohumanitarny

pozornie humanitarny, niesłusznie uważany za humanitarny


Źródła:

SJP.pl

Pseudoidea

coś, co tylko z pozoru jest ideą, wzniosłą myślą


Źródła:

SJP.pl

Pseudoideologiczny

pozornie ideologiczny, niesłusznie uważany za ideologiczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudointelektualista

lekceważąco: osoba stwarzająca pozory intelektualisty, niesłusznie uważana za intelektualistę


Źródła:

SJP.pl

Pseudointelektualistka

lekceważąco: kobieta stwarzająca pozory intelektualistki, niesłusznie uważana za intelektualistkę


Źródła:

SJP.pl

Pseudointelektualizm

lekceważąco: ogół zachowań osób usiłujących uchodzić za intelektualistów, a niemających do tego podstaw


Źródła:

SJP.pl

Pseudointelektualny

pozornie intelektualny, niesłusznie uważany za intelektualny


Źródła:

SJP.pl

Pseudointeligencja

lekceważąco:
1. grupa ludzi niedouczonych, aspirujących do miana osób wykształconych;
2. stwarzanie pozorów inteligencji


Źródła:

SJP.pl

Pseudointeligent

osoba stwarzająca pozory bycia inteligentem, niesłusznie uważana za inteligenta


Źródła:

SJP.pl

Pseudointeligentka

kobieta stwarzająca pozory bycia inteligentką, niesłusznie uważana za inteligentkę


Źródła:

SJP.pl

Pseudoizochromatyczny

stwarzający pozory jednobarwności; pozornie jednobarwny


Źródła:

SJP.pl

Pseudojamowiec

zwierzę, którego jama ciała jest pseudocelem - przestrzenią między ścianą ciała a narządami, wypełnioną płynem


Źródła:

SJP.pl

Pseudokatalog

zbiór lub spis zbliżony budową do katalogu


Źródła:

SJP.pl

Pseudokibic

pogardliwie: osoba uczestnicząca w imprezach sportowych w celu wzniecania burd i bójek pośród widzów


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) publ. kibic (najczęściej piłki nożnej), którego głównym celem jest wszczynanie burd w czasie meczów i bezpośrednio po nich, zachowujący się agresywnie wobec kibiców innej drużyny, policji itp.; chuligan stadionowy


Pseudokibic (inaczej chuligan stadionowy, potocznie kibol, szalikowiec) – osoba związana z subkulturą stadionową, uczestnicząca w zbiorowym naruszaniu prawa na obiektach sportowych, najczęściej na stadionach piłki nożnej. Mianem pseudokibiców określa się również osoby prowokujące do naruszenia prawa (bójek) i uczestniczące w tzw. ustawkach. Naruszają one prawo w sposób zbiorowy, często także zorganizowany (tworzą tzw. bojówki). Za pseudokibiców uważa się najbardziej radykalnych kibiców danego klubu (najczęściej piłkarskiego). W Polsce do pseudokibiców należą najczęściej mężczyźni w wieku od 15 do 25 lat wywodzący się ze środowiska o niskim standardzie społecznym i kulturowym, bez wykształcenia lub z niskim poziomem wykształcenia, bez aspiracji i ambicji życiowych, często związani ze środowiskiem przestępczym. W warunkach polskich pseudokibice towarzyszą prawie każdej drużynie piłkarskiej, nawet w najniżej plasujących się klubach, czasem również w klubach innych niż piłkarskie (np. żużel). W celu uniknięcia odpowiedzialności za popełniane wykroczenia oraz przestępstwa pseudokibice zakładają na twarz kominiarki lub chusty.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudokibicka

pseudokibic; kibolka


Źródła:

SJP.pl

Pseudoklasycystyczny

charakterystyczny dla kierunku literackiego rozwijającego się na początku XIX wieku w Księstwie Warszawskim, odwołującego się do głównych założeń klasycyzmu francuskiego; pseudoklasyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudoklasycyzm

kierunek literacki rozwijający się na początku XIX wieku w Księstwie Warszawskim, odwołujący się do głównych założeń klasycyzmu francuskiego


Źródła:

SJP.pl

Pseudoklasyczność

cechy typowe dla kierunku literackiego rozwijającego się na początku XIX wieku w Księstwie Warszawskim, odwołującego się do głównych założeń klasycyzmu francuskiego


Źródła:

SJP.pl

Pseudoklasyczny

charakterystyczny dla kierunku literackiego rozwijającego się na początku XIX wieku w Księstwie Warszawskim, odwołującego się do głównych założeń klasycyzmu francuskiego; pseudoklasycystyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudoklasyk

przedstawiciel kierunku literackiego rozwijającego się na początku XIX wieku w Księstwie Warszawskim, odwołującego się do głównych założeń klasycyzmu francuskiego


Źródła:

SJP.pl

Pseudokod

sposób zapisu algorytmu, który rezygnuje ze ścisłych reguł składniowych na rzecz prostoty i zachowuje strukturę typową dla kodu zapisanego w języku programowania


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. sposób zapisu algorytmu w sposób czytelny dla człowieka, zwykle z zachowaniem struktury właściwej językom programowania;


Pseudokod – sposób zapisu algorytmu, w którym, zachowując strukturę charakterystyczną dla kodu zapisanego w języku programowania, rezygnuje się ze ścisłych reguł składniowych na rzecz prostoty i czytelności. Pseudokod nie zawiera szczegółów implementacyjnych (jak np. inicjalizacja zmiennych, alokacja pamięci itp.), często też opuszcza się w nim opis działania podprocedur (jeśli powinien być on oczywisty dla czytelnika), zaś nietrywialne kroki algorytmu opisywane są z pomocą formuł matematycznych lub zdań w języku naturalnym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudokomfort

pozorny komfort; niby-komfort


Źródła:

SJP.pl

Pseudokomunista

osoba stwarzająca pozory bycia komunistą, niesłusznie uważana za komunistę


Źródła:

SJP.pl

Pseudokomunistka

pseudokomunista


Patrz:pseudokomunista

Źródła:

SJP.pl

Pseudokomunistyczny

pozornie komunistyczny, niesłusznie uważany za komunistyczny; niby-komunistyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudokonstytucyjny

pozornie konstytucyjny, niesłusznie uważany za konstytucyjny


Źródła:

SJP.pl

Pseudokras

rzeźba powierzchni Ziemi zbliżona do rzeźby krasowej (krasu)


Źródła:

SJP.pl

Pseudokrasowy

o rzeźbie powierzchni Ziemi: zbliżona do rzeźby krasowej (krasu), ale różniąca się od niej sposobem powstania


Źródła:

SJP.pl

Pseudokrup

Podgłośniowe zapalenie krtani, krup to choroba układu oddechowego wywoływana przez infekcję wirusową górnych dróg oddechowych, prowadząca do utrudniającej oddychanie obrzęku krtani. Do objawów krupu należą: „szczekający” kaszel, świst krtaniowy (wysoki świszczący dźwięk) oraz chrypka. Objawy krupu mogą być łagodne, umiarkowane, ale też poważne, zagrażające życiu. Objawy często pogarszają się w czasie nocy. Pojedyncza dawka doustnych kortykosteroidów może pomóc w leczeniu choroby. W ciężkich przypadkach stosuje się adrenalinę (epinefryna). Czasem konieczna jest hospitalizacja.


Źródła:

Wikipedia

Pseudokultura

coś stwarzającego pozory kultury, niesłusznie uważanego za kulturę; niby-kultura


Źródła:

SJP.pl

Pseudoleczenie

pozorne leczenie, czynności niesłusznie uważane za lecznicze


Źródła:

SJP.pl

Pseudolekarz

osoba udająca lekarza, zajmująca się leczeniem bez odpowiednich kwalifikacji


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek podszywający się pod lekarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pseudolewicowy

pozornie lewicowy, niesłusznie uważany za lewicowy; niby-lewicowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudoliberalizm

kierunek polityczny niesłusznie uważany za liberalizm, stwarzanie pozorów liberalizmu


Źródła:

SJP.pl

Pseudologia

zaburzenie psychiczne polegające na bezwiednej skłonności do kłamania, opowiadania nieprawdziwych historii, bez intencji oszukania rozmówcy; kłamstwo patologiczne; zespół Delbrucka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. schorzenie objawiające się kompulsywnym opowiadaniem fałszywych historii

 (1.2) rzad. żart. błędne objaśnienie pochodzenia wyrazu


Pseudologia (inaczej pseudologia fantastica, mitomania, kłamstwo patologiczne, zespół Delbrücka, łac. mitomania, ang. pathological lying) – zaburzenie psychiczne objawiające się patologiczną skłonnością do opowiadania kłamstw najczęściej pod postacią zmyślonych opowiadań przedstawiających opowiadającego w korzystnym świetle.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudolosowość

pseudolosowy


Generator liczb pseudolosowych (ang. pseudo-random number generator lub PRNG) – program lub podprogram, który na podstawie niewielkiej ilości informacji (ziarno, zarodek, ang. seed) generuje deterministycznie ciąg bitów, który pod pewnymi względami jest nieodróżnialny od ciągu uzyskanego z prawdziwie losowego źródła.


Patrz:pseudolosowy

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudolosowy

w matematyce, informatyce: zbliżony charakterem do losowego, przypominający w pewnym stopniu losowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudoludowość

cecha czegoś mającego pewne cechy ludowe, naśladującego ludowość, ale niebędącego ludowym


Źródła:

SJP.pl

Pseudoludowy

mający pewne cechy ludowe, naśladujący ludowość, ale niebędący ludowym; niby-ludowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudoluksusowy

pozornie luksusowy, niesłusznie uważany za luksusowy; niby-luksusowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudomalachit

Pseudomalachit (znany także jako lunnit, ehlit, fosforokalcyt, trombolit, dyhydryt, prasyn, tagilit) – minerał bardzo rzadki, podobny do malachitu.

Minerał ten bywa nazywany także fosforokalcytem, lunnitem (od nazwiska chemika, Lunna) oraz ehlitem (od nazwy miejscowości Ehle w Niemczech, gdzie został odkryty).


Źródła:

Wikipedia

Pseudomedycyna

Medycyna niekonwencjonalna, paramedycyna, pseudomedycyna lub inaczej medycyna alternatywna, w skrócie alt-med – metody i praktyki, o których twierdzi się, że mają działanie lecznicze lub diagnostyczne, ale są obalone, niesprawdzone, niemożliwe do udowodnienia na podstawie badań naukowych lub ich działanie szkodliwe jest większe niż pozytywne działanie lecznicze. Te metody zazwyczaj nie są akceptowane, a niekiedy stoją w sprzeczności z medycyną opartą na badaniach naukowych (evidence-based medicine), oparte są na twierdzeniach niezgodnych z podstawową wiedzą przyrodniczą i medyczną i w opinii lekarzy i naukowców uchodzą za nieskuteczne albo o wiele gorsze od dostępnych metod oferowanych przez medycynę.


Źródła:

Wikipedia

Pseudomedyczny

stwarzający pozory medycznego, niesłusznie uważany za medyczny; paramedyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudometryka

Przestrzeń pseudometryczna – zbiór, w którym wprowadzono uogólnioną funkcję odległości (pseudometrykę), od przestrzeni metrycznej odróżnia ją to, że odległość między różnymi punktami może być równa zero.

Przestrzenie pseudometryczne znajdują zastosowanie w analizie funkcjonalnej. Są one szczególnym przypadkiem przestrzeni hemimetrycznych.


Źródła:

Wikipedia

Pseudomilioner

osoba pragnąca uchodzić za milionera, a niemająca do tego żadnych podstaw; niby-milioner


Źródła:

SJP.pl

Pseudomorfizm

zjawisko przybierania przez kryształy kształtu właściwego kryształom innego minerału


Pseudomorfoza (inaczej pseudomorfizm od gr. ψευδο fałszywy i μορφή kształt) - zjawisko dziedziczenia formy zewnętrznej przez minerał wtórny lub agregat mineralny, który utworzył się w miejscu innego, pierwotnego minerału. Postać nowo powstałego minerału nawiązuje do wcześniej istniejącego kryształu, natomiast skład chemiczny i budowa wewnętrzna odpowiadają nowo utworzonemu minerałowi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudomorfoza

twór krystaliczny, którego zewnętrzna postać nie odpowiada jego budowie wewnętrznej i składowi chemicznemu; kryształ fałszywy


Pseudomorfoza (inaczej pseudomorfizm od gr. ψευδο fałszywy i μορφή kształt) - zjawisko dziedziczenia formy zewnętrznej przez minerał wtórny lub agregat mineralny, który utworzył się w miejscu innego, pierwotnego minerału. Postać nowo powstałego minerału nawiązuje do wcześniej istniejącego kryształu, natomiast skład chemiczny i budowa wewnętrzna odpowiadają nowo utworzonemu minerałowi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudonarodowy

pozornie narodowy, niesłusznie uważany za narodowy; quasi-narodowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudonauka

system teorii i metod błędnie uważanych za naukowe; niby-nauka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zbiór twierdzeń nieakceptowanych powszechnie przez środowisko naukowe, które aspirują do miana nauki;


Pseudonauka – zbiór twierdzeń, które aspirują do miana nauki, lecz nie spełniają jej podstawowych reguł, a w szczególności nie są oparte na metodzie naukowej i nie są intersubiektywnie weryfikowalne (nie mają oparcia w sprawdzalnych i możliwych do powtórzenia doświadczeniach).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudonaukowiec

osoba uważająca się za naukowca, ale niezasługująca na to miano


Pseudonauka – zbiór twierdzeń, które aspirują do miana nauki, lecz nie spełniają jej podstawowych reguł, a w szczególności nie są oparte na metodzie naukowej i nie są intersubiektywnie weryfikowalne (nie mają oparcia w sprawdzalnych i możliwych do powtórzenia doświadczeniach).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudonaukowość

cecha czegoś stwarzającego pozory naukowego, niesłusznie uważanego za naukowego


Źródła:

SJP.pl

Pseudonaukowy

stwarzający pozory naukowego, niesłusznie uważany za naukowy; quasi-naukowy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który będąc brednią, podszywa się pod naukę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pseudonim

przybrana lub nadana nazwa (np. imię, nazwisko) bądź znak (np. piktogram, kryptogram), których ktoś używa, aby ukryć swoje prawdziwe imię lub nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. przybrane imię, nazwisko lub inna nazwa, używane najczęściej przez artystów lub konspiratorów zamiast lub oprócz prawdziwych;


Pseudonim (z stgr. ψευδώνυμος pseudonymos, dosł. „pod fałszywym imieniem; w skrócie: ps. lub pseud.) – indywidualna nazwa danej osoby, inna niż jej oficjalne imię i nazwisko.

Najczęściej pseudonim stosowany jest w celu ukrycia oficjalnych personaliów, czasami też jego nadanie ma ułatwić zapamiętanie jakiejś osoby lub ma podkreślać czyjeś cechy osobowe czy fizyczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pseudonimia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przypisanie autorstwa dzieła literackiego postaci historycznej, która dzieła tego nie stworzyła


Źródła:

Wiktionary

Pseudonimizacja

przetwarzanie danych osobowych w taki sposób, by nie można ich było przypisać konkretnej osobie bez użycia dodatkowych informacji, które są przechowywane i zabezpieczone w innym miejscu


Pseudonimizacja – pojęcie wprowadzone do prawa za pomocą Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych). Według art. 4 pkt 5 pojęcie pseudonimizacji oznacza przetworzenie danych osobowych w taki sposób, by nie można ich było już przypisać konkretnej osobie, której dane dotyczą, bez użycia dodatkowych informacji, pod warunkiem że takie dodatkowe informacje są przechowywane osobno i są objęte środkami technicznymi i organizacyjnymi uniemożliwiającymi ich przypisanie zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudonimizować

przetwarzać dane osobowe w taki sposób, by nie można ich było przypisać konkretnej osobie bez użycia dodatkowych informacji, które są przechowywane i zabezpieczone w innym miejscu


Źródła:

SJP.pl

Pseudonowatorski

stwarzający pozory nowatorskiego, niesłusznie uważany za nowatorski


Źródła:

SJP.pl

Pseudoodległość

Pseudoodległość – odległość pomierzona jednostronnie. W przypadku geodezyjnych pomiarów odległości, proces ten następuje na drodze wysłania fali z instrumentu, odbicia od obiektu (lustra) i powrocie do instrumentu. W rzeczywistości zmierzona jest odległość dwa razy większa (tam i z powrotem). W przypadku pomiaru pseudoodległości (w systemach nawigacji satelitarnej) pomiar ten następuje tylko na drodze od nadajnika (satelity) do odbiornika.


Źródła:

Wikipedia

Pseudoodwaga

zachowanie pozornie odważne, niesłusznie uważane za odważne


Źródła:

SJP.pl

Pseudoodwrotny

macierz pseudoodwrotna - uogólnienie pojęcia macierzy odwrotnej dla macierzy, które nie są kwadratowe lub które są osobliwe


Źródła:

SJP.pl

Pseudookno

coś, co tylko z pozoru pełni funkcję okna; niby-okno


Źródła:

SJP.pl

Pseudoorientalny

pozornie orientalny, niesłusznie uważany za orientalny; niby-orientalny


Źródła:

SJP.pl

Pseudopartyzancki

pozornie partyzancki, niesłusznie uważany za partyzancki


Źródła:

SJP.pl

Pseudopatriota

osoba stwarzająca pozory bycia patriotą, niesłusznie uważana za patriotę


Źródła:

SJP.pl

Pseudopatriotyczny

pozornie patriotyczny, niesłusznie uważany za patriotyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudopałanka

rodzaj torbaczy


Pseudopałanka (Pseudocheirus) – rodzaj ssaków z podrodziny pseudopałanek (Pseudocheirinae) w obrębie rodziny pseudopałankowatych (Pseudocheiridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudopałankowate

rodzina torbaczy


Pseudopałankowate (Pseudocheiridae) – rodzina ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia) wyłoniona z lotopałankowatych (Petauridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudoperipteros

w starożytnej Grecji: rodzaj świątyni, w której naos był otoczony jedną kolumnadą, usytuowaną w tej samej odległości, co zewnętrzna kolumnada dipterosu; fałszywy dipteros


Pseudoperipteros (pseudoperypteros, pseudoperypter) – świątynia (czasami inny budynek) w starożytnym Rzymie.

Pseudoperipteros posiadał układ, gdzie kolumnadę dookoła naosu zastąpiono półkolumnami wtopionymi w ścianę izby (celli).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudopierwszy

liczby pseudopierwsze - liczby naturalne spełniające niektóre własności charakteryzujące liczby pierwsze, ale niebędące liczbami pierwszymi


Źródła:

SJP.pl

Pseudopodium

kurczliwa wypustka plazmatyczna występująca u niektórych pierwotniaków oraz w niektórych komórkach zwierząt wielokomórkowych; nibynóżka



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudopoeta

osoba pragnąca uchodzić za poetę, a niemająca do tego żadnych podstaw; niby-poeta


Źródła:

SJP.pl

Pseudopojazd

coś, co tylko z pozoru jest pojazdem; niby-pojazd


Źródła:

SJP.pl

Pseudopolityk

lekceważąco: marny polityk


Źródła:

SJP.pl

Pseudopolski

pozornie polski, niesłusznie uważany za polski; niby-polski


Źródła:

SJP.pl

Pseudopolszczyzna

coś, co tylko z pozoru jest w języku polskim; niby-polszczyzna


Źródła:

SJP.pl

Pseudopoprawny

pozornie poprawny, niesłusznie uważany za poprawny


Źródła:

SJP.pl

Pseudoposeł

lekceważąco: marny poseł


Źródła:

SJP.pl

Pseudopostawa

rzadko: udawana, nieautentyczna postawa


Źródła:

SJP.pl

Pseudopostępowy

pozornie postępowy, niesłusznie uważany za postępowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudopraca

coś, co tylko z pozoru jest pracą; niby-praca


Źródła:

SJP.pl

Pseudoprawny

pozornie zgodny z prawem, niesłusznie uważany za zgodny z prawem


Źródła:

SJP.pl

Pseudoprofilaktyczny

pozornie profilaktyczny, niesłusznie uważany za profilaktyczny; niby-profilaktyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudoreligia

ruch lub ideologia mające cechy religii


Pseudoreligia – pojęcie bliskoznaczne terminowi "antyreligia". Przedrostek "pseudo-" (z gr. "nieprawdziwy") wskazuje brak cech, które pozwalałyby sklasyfikować określone zjawisko jako religię, przy jednoczesnym spełnianiu pewnych kryteriów religii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudoreligijny

pozornie religijny, niesłusznie uważany za religijny


Źródła:

SJP.pl

Pseudorewolucyjny

pozornie rewolucyjny, niesłusznie uważany za rewolucyjny


Źródła:

SJP.pl

Pseudorodzina

rodzina niespełniająca podstawowych warunków i funkcji definiujących normalną rodzinę; niby-rodzina


Źródła:

SJP.pl

Pseudoromantyczny

pozornie romantyczny, niesłusznie uważany za romantyczny; niby-romantyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudorynkowy

pozornie rynkowy, niesłusznie uważany za rynkowy


Źródła:

SJP.pl

Pseudosfera

powierzchnia obrotowa utworzona przez obrót traktrysy (krzywej, której odcinek stycznej od punktu styczności do określonej prostej ma stałą długość) wokół jej asymptoty


Pseudosfera – powierzchnia obrotowa utworzona przez obrót traktrysy wokół jej asymptoty. Była analizowana przez Eugenio Beltramiego w 1868 roku.

Oznaczając przez r maksymalną odległość punktów tej powierzchni od jej osi (tzw. promień pseudosfery), dostaniemy dla pseudosfery:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudoskalar

wielkość liczbowa zachowywana w przesunięciu równoległym i obrocie układu współrzędnych, ale zmieniająca znak przy zmianie zwrotu każdej osi na przeciwny


Pseudoskalar – wielkość liczbowa zachowywana w przesunięciu równoległym i obrocie układu współrzędnych, ale zmieniająca znak przy zmianie zwrotu każdej osi na przeciwny.W teorii algebr Clifforda nad n-wymiarową przestrzenią liniową z bazą \{\mathbf {e} _{1},\dots ,\mathbf {e} _{n}\} przestrzenią pseudoskalarów jest jednowymiarowa przestrzeń rozpięta na iloczynie \mathbf {e} _{1}\dots \mathbf {e} _{n}.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudoskalarny

pseudoskalar


Patrz:pseudoskalar

Źródła:

SJP.pl

Pseudosmuklik

pszczoła z rodziny smuklikowatych


Źródła:

SJP.pl

Pseudosocjalistyczny

pozornie socjalistyczny, niesłusznie uważany za socjalistyczny; niby-socjalistyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudosocjologiczny

pozornie socjologiczny, niesłusznie uważany za socjologiczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudosolaryzacja

technika ingerencji w obraz fotograficzny, polegająca na częściowym powtórnym odwróceniu tonów obrazu negatywowego na pozytywowy; zjawisko Sabattiera


Zjawisko Sabattiera, nazywane jest też pseudosolaryzacją, gdyż wizualnie podobne jest do solaryzacji. Zjawisko to charakteryzuje się częściowym odwróceniem obrazu negatywowego na pozytywowy pod działaniem dodatkowego, równomiernego naświetlenia materiału światłoczułego podczas wywołania. W wyniku pseudosolaryzacji powstaje obraz pozytywowy z nałożonym, słabszym obrazem negatywowym, oba obrazy oddziela jasna linia graniczna zwana ekwidensytą, powstająca w wyniku zjawiska Eberharda.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudośpiewak

osoba pragnąca uchodzić za śpiewaka, a niemająca do tego żadnych podstaw; niby-śpiewak


Źródła:

SJP.pl

Pseudosporochnus

kopalny gatunek roślin z gromady paprotników


Źródła:

SJP.pl

Pseudośredniowieczny

pozornie średniowieczny, niesłusznie uważany za średniowieczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudostereo

technika przetwarzania zapisu monofonicznego na zapis dający złudzenie stereofonicznego


Źródła:

SJP.pl

Pseudostop

mieszanina jednego lub kilku metali albo stopów z tworzywami niemetalicznymi, stosowana jako tworzywo łożyskowe


Źródła:

SJP.pl

Pseudosymetria

w mineralogii: występowanie kryształów minerałów w postaciach pozorujących wyższą symetrię niż symetria rzeczywista sieci przestrzennej tych kryształów; symetria fałszywa


Źródła:

SJP.pl

Pseudoteoretyk

osoba uważająca się za teoretyka, ale niezasługująca na to miano


Źródła:

SJP.pl

Pseudoteoria

rozumowanie mające wyłącznie pozory teorii naukowej


Źródła:

SJP.pl

Pseudotkanka

nazwa nitkowatych, splecionych i częściowo pozrastanych ze sobą grup komórek o dużych przestworzach międzykomórkowych, tworzących ciało roślin niższych; tkanka rzekoma, plektenchyma


Źródła:

SJP.pl

Pseudoturysta

osoba udająca, naśladująca turystę


Źródła:

SJP.pl

Pseudoturystyczny

mający wyłącznie z pozoru charaktery turystyczny


Źródła:

SJP.pl

Pseudoturystyka

działalność, która tylko z pozoru mogłaby być uznana za turystykę, mająca zwykle niewiele wspólnego z turystyką


Źródła:

SJP.pl

Pseudouczony

osoba uważająca się za uczonego, ale niezasługująca na to miano; niby-uczony


Źródła:

SJP.pl

Pseudousprawiedliwienie

pozorne usprawiedliwienie mające zastąpić usprawiedliwienie odwołujące się do rzeczywistych przesłanek


Źródła:

SJP.pl

Pseudousprawnienie

zmiana, która tylko z pozoru służy poprawie funkcjonowania czegoś


Źródła:

SJP.pl

Pseudowęgierski

pozornie węgierski, niesłusznie uważany za węgierski; niby-węgierski


Źródła:

SJP.pl

Pseudowektor

wielkość fizyczna, która przy ciągłych transformacjach układu odniesienia (takich jak translacja lub obrót) przekształca się jak wektor, natomiast przy odbiciu zwierciadlanym i symetrii środkowej transformuje się odmiennie


Pseudowektor (wektor osiowy) – wielkość fizyczna, która przy ciągłych transformacjach układu odniesienia (takich jak translacja lub obrót) przekształca się jak wektor, natomiast przy odbiciu zwierciadlanym i symetrii środkowej transformuje się odmiennie (np. zmienia zwrot wektora).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pseudowektorowy

pseudowektor


Patrz:pseudowektor

Źródła:

SJP.pl

Pseudowiedza

nierzetelna, nieprawdziwa wiedza o kimś lub czymś


Źródła:

SJP.pl

Pseudowybory

wybory, których wynik jest sfałszowany; farsa wyborcza


Źródła:

SJP.pl

Pseudowykwintny

pozornie wykwintny, niesłusznie uważany za wykwintny


Źródła:

SJP.pl

Pseudowyraz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. twór językowy pozbawiony treści, choć często poprawnie zbudowany, zgodnie z regułami danego języka


Źródła:

Wiktionary

Pseudowytwórca

lekceważąco: marny wytwórca


Źródła:

SJP.pl

Pseudowytworny

pozornie wytworny, niesłusznie uważany za wytworny


Źródła:

SJP.pl

Pseudozabytek

coś, co tylko z pozoru jest zabytkiem; niby-zabytek


Źródła:

SJP.pl

Pseudozboże

Zboża rzekome, pseudocerealia, pseudozboża – zbiorowa nazwa roślin, które nie są trawami (Poaceae) i nie muszą być bliżej spokrewnione pomiędzy sobą, a które łączy wytwarzanie owoców podobnych do ziaren zbóż pod względem zasobności skrobi.

Podobnie jak nasiona zbóż można je mleć na mąkę lub wykorzystywać w inny sposób. Pseudozboża nie zawierają glutenu i dlatego stanowią zamiennik zbóż dla osób chorych na celiakię lub z innych powodów stosujących dietę bezglutenową.


Źródła:

Wikipedia

Pseudoznawca

osoba uważająca się za znawcę, ale niezasługująca na to miano; niby-znawca


Źródła:

SJP.pl

Pseudoznawczyni

kobieta uważająca się za znawcę, ale niezasługująca na to miano


Źródła:

SJP.pl

Pseudożona

kobieta mająca uchodzić za czyjąś żonę


Źródła:

SJP.pl

Pseudozuch

przedstawiciel rodziny wczesnotriasowych archozaurów


Źródła:

SJP.pl

Pseudozuchy

rodzina wczesnotriasowych archozaurów


Źródła:

SJP.pl

Pseudożyczliwość

pseudożyczliwy


Patrz:pseudożyczliwy

Źródła:

SJP.pl

Pseudołaciński

pozornie łaciński, niesłusznie uważany za łaciński


Źródła:

SJP.pl

Psi

przymiotnik od: pies


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do psa

przymiotnik relacyjny

 (2.1) dotyczący psa, określający psa, używany przy psie

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla psa, mający cechy psa

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (4.1) dwudziesta trzecia litera alfabetu greckiego, ψ;

 (4.2) hist. litera wczesnej cyrylicy pochodząca od psi (4.1), ѱ;

forma rzeczownika.

 (5.1) daw. (dziś gwara.) M. i W. lm. od: pies



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiaczek

pieszczotliwie: pies; psiutek, psiunia, psiak, pieseniek, psina, psinka, piesio, psiuniek


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: psiak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiadusza

(r. żeński) wyzwisko kierowane do kobiet; psiajucha, psianoga, psiawiara


wykrzyknik

 (1.1) eufem. przekleństwo

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (2.1) eufem. wyzwisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiajucha

(r. męski) osoba, której postępowanie nie jest akceptowane przez mówiącego; osoba deprecjonowana przez mówiącego


wykrzyknik

 (1.1) eufem. przekleństwo

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (2.1) eufem. wyzwisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiak

1. mały pies; psię, szczenię, szczeniak;
2. potocznie: niejadalny grzyb


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) młody pies

 (1.2) pot. niejadalny grzyb kapeluszowy


Grzyby niejadalne (pot. psie grzyby, psiaki) – grzyby, których owocniki dla człowieka nie są trujące, jednak nie nadają się do spożycia ze względu na nieprzyjemny smak, zapach, twardy miąższ, wielkość owocnika, ciężkostrawność, miejsce występowania, lub inne czynniki powodujące nieprzydatność spożywczą danego gatunku grzyba.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiakość

łagodne przekleństwo; psiadusza, psiajucha, psiakostka, psianoga, psiakrew, psiamać, psiawiara


wykrzyknik

 (1.1) delikatne przekleństwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiakostka

łagodne przekleństwo; psiadusza, psiajucha, psiakość, psianoga, psiakrew, psiamać, psiawiara


Źródła:

SJP.pl

Psiakrew

łagodne przekleństwo; psiadusza, psiajucha, psiakostka, psiakość, psianoga, psiamać, psiawiara


wykrzyknik

 (1.1) …powtarzany jako przekleństwo, wyraz raczej bez wulgarnego, czy grubiańskiego wydźwięku, w mowie potocznej często jako przerywnik w zdaniu lub partykuła emfatyczna (bezpośrednio po wyrazie, który mówca chce podkreślić)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiamać

łagodne przekleństwo; psiadusza, psiajucha, psiakostka, psiakość, psianoga, psiakrew, psiawiara


wykrzyknik

 (1.1) eufem. przekleństwo wyrażające niezadowolenie, zaskoczenie, zdenerwowanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psianka

roślina zielna lub krzew z rodziny psiankowatych, występująca w wielu gatunkach, w Polsce najbardziej pospolita psianka słodkogórz


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) stpol. astr. Syriusz


Psianka (Solanum L.) – rodzaj z rodziny psiankowatych. Obejmuje ok. 1200–1400–1700 gatunków roślin (jeden z kilkunastu najbardziej zróżnicowanych gatunkowo rodzajów wśród okrytonasiennych). Są one szeroko rozprzestrzenione – rodzaj jest kosmopolityczny, przy czym najbardziej jest zróżnicowany w Ameryce Środkowej i Południowej. Liczne gatunki zostały szeroko rozprzestrzenione jako gatunki uprawne lub zawleczone.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiankowate

rodzina roślin z rzędu psiankowców, licząca ponad 2400 gatunków


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Solanaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin z rzędu psiankowców;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiankowaty

o cechach psiankowatych (rodzina roślin)


Źródła:

SJP.pl

Psiankowce

rząd roślin okrytonasiennych


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Solanales|Dumort.|ref=tak., rząd roślin okrytonasiennych należący do kladu astrowych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiankowianka

miniarka psiankowianka - gatunek muchówki z rodziny miniarkowatych


Źródła:

SJP.pl

Psianoga

(r. żeński) kobieta, której postępowanie nie jest akceptowane przez mówiącego; kobieta deprecjonowana przez mówiącego


wykrzyknik

 (1.1) eufem. używany jako przekleństwo


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiapara

osoba, której postępowanie nie jest akceptowane przez mówiącego; osoba deprecjonowana przez mówiącego


Źródła:

SJP.pl

Psiapsi

poufale, żartobliwie: przyjaciółka; psiapsiółka, psiapsióła, psiapsia


Źródła:

SJP.pl

Psiapsia

poufale, żartobliwie: przyjaciółka; psiapsiółka, psiapsióła, psiapsi


Źródła:

SJP.pl

Psiapsióła

poufale, żartobliwie: przyjaciółka; psiapsiółka, psiapsia, psiapsi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. przyjaciółka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiapsiółka

poufale, żartobliwie: przyjaciółka; psiapsióła, psiapsia, psiapsi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. przyjaciółka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiapsiółkować

psiapsiółkować się - żartobliwie: przyjaźnić się


Źródła:

SJP.pl

Psiapsiuś

żartobliwie: mały piesek


Źródła:

SJP.pl

Psiara

1. niska murawa z panującą gęstokępkową trawą - bliźniczką psią trawką, występująca na jałowych i zakwaszonych glebach, użytkowana głównie jako ubogie pastwisko dla owiec;
2. potocznie: wielbicielka psów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. miłośniczka psów


Murawy bliźniczkowe, psiary (Nardetalia) – syntakson w randze rzędu zespołów roślinnych budowanych przez roślinność murawową z dominacją kępowej trawy – bliźniczki psiej trawki (Nardus stricta). Należy do klasy Nardo-Callunetea.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiarczyk

pomocnik łowczego i dojeżdżacza, opiekujący się psami myśliwskimi


Źródła:

SJP.pl

Psiarka

1. gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych; bliźniczka psia trawka, psia trawka;
2. potocznie: miłośniczka psów;
3. regionalnie: mleczaj rudy - gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych


Źródła:

SJP.pl

Psiarnia

1. pomieszczenie dla psów myśliwskich lub hodowlanych;
2. gromada psów myśliwskich;
3. pogardliwie: policja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pomieszczenie dla psów myśliwskich lub hodowlanych

 (1.2) łow. zgraja psów myśliwskich

 (1.3) środ. obraź. policja



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiarski

psiarz


Patrz:psiarz

Źródła:

SJP.pl

Psiarstwo

1. potocznie:
a) pewna liczba psów domowych; psiarnia;
b) kynologia (nauka o psach);
2. pogardliwie:
a) ogół miłośników psów;
b) policja, policjanci; psiarnia


Źródła:

SJP.pl

Psiarz

1. miłośnik psów;
2. hodowca psów;
3. dawniej: łowczy zajmujący się hodowlą i tresurą psów myśliwskich na potrzeby dworu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. służebny zajmujący się hodowlą i tresurą psów na potrzeby monarchy w średniowieczu

 (1.2) pot. posp. miłośnik psów

 (1.3) pot. posp. właściciel psa

 (1.4) pot. policjant


Psiarze (psarze, psary, psiarczyki, łac canniductores, custodes canum, niem. Hundefuehrer lub Hundewarter) – w okresie wczesnego średniowiecza grupa książęcej ludności służebnej zajmująca się hodowlą, tresurą i prowadzeniem psów na potrzeby monarchów świeckich i książąt Kościoła. Służebnicy (ministeriales) zwani psiarzami na dworach królewskich, książęcych i biskupich podlegali urzędnikom dworskim zwanym łowczymi. Ich zadaniem była opieka nad psami szkolonymi do łowów i prawdopodobnie uczestniczenie w polowaniach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiątko

pieszczotliwe zdrobnienie od: psię


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: psię

 (1.2) pieszcz. mały piesek, szczeniak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiawiara

(r. męski) osoba, której postępowanie nie jest akceptowane przez mówiącego; osoba deprecjonowana przez mówiącego


Źródła:

SJP.pl

Psica

suka;
1. potocznie: samica psa;
2. obraźliwie o kobiecie; sucz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. samica psa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psidło

z politowaniem lub współczuciem o psie; psisko


Źródła:

SJP.pl

Psię

młode psa; szczenię, szczeniak, psiak


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. młody piesek, szczenię


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psieć

żartobliwie: tracić na znaczeniu, na wartości; marnieć, podupadać, schodzić na psy


Źródła:

SJP.pl

Psiecko

żartobliwie: pies, który jest traktowany jako dziecko, zwykle przez parę, która nie ma dzieci


Źródła:

SJP.pl

Psik

psiknięcie


wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. …służący do przeganiania kota

 (1.2) dźwięk. …nazywający kichnięcie

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) kichnięcie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psikać

1. rozpryskiwać płyn na kogoś lub coś;
2. kichać


Źródła:

SJP.pl

Psikacz

potocznie:
1. sprej, rozpylacz;
2. zabawka do polewania wodą; psikawka, sikawka


Źródła:

SJP.pl

Psikawka

potocznie: zabawka do polewania wodą; psikacz, sikawka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zabawka do psikania, używana zwykle w śmigus-dyngus lub podczas zabaw w wodzie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiknąć

1. opryskać kogoś lub coś płynem;
2. kichnąć


Źródła:

SJP.pl

Psikus

kawał, żart, figiel, psota


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. coś zrobione dla żartu


Psikus, figiel lub kawał – czynność wykonana w celu zrobienia komuś dowcipu lub dla zabawy i rozrywki, po to, aby zakpić z kogoś. Osoba robiąca innym tego rodzaju żarty nazywana jest kawalarzem.

W wielu kulturach zachodnich podczas prima aprilis, obyczaju obchodzonego corocznie 1 kwietnia, dokonywane są różnego rodzaju nieszkodliwe psikusy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psina

pieszczotliwie: pies; psiutek, psiunia, psiak, psiaczek, piesio, psinka, psiuniek, pieseniek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pieszcz. zdrobn. od: pies

 (1.2) pot. rzad. spoż. mięso z psa


Psina (Cyna, dawniej również Cynna; niem. Zinna, śl.: Cina lub Cyna, czes. Cina lub Pština) – rzeka, lewy dopływ Odry o długości 52,56 km.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiniec

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. pomieszczenie, w którym trzyma się psy, psiarnia


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psinka

pieszczotliwie: pies; psiutek, psiunia, psiak, psiaczek, psina, piesio, psiuniek, pieseniek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: psina


Psinka (zwana też Cyną, niem. Mühlgraben) – sztuczny kanał, który został wybudowany najprawdopodobniej przez Flamandów. Dawniej biegł spod Bieńkowic do Raciborza, zaopatrując miasto w wodę pozyskiwaną z koryta Psiny. Został zasypany w latach 1969-70. Do dziś przetrwał jedynie ślad suchego koryta między Bieńkowicami i Studzienną, południową dzielnicą Raciborza. Kanał uznawany jest za pierwszy potwierdzony źródłowo wodociąg na Górnym Śląsku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psio

przysłówek

 (1.1) na sposób psi


Źródła:

Wiktionary

Psiocha

1. potocznie: żeński organ płciowy; pipa, picza, brocha, kuciapa;
2. potrawa kuchni lubelskiej, z ziemniaków i zaparzonej mąki


Prażucha ziemniaczana lub fusier – potrawa z ugotowanych na miękko ziemniaków z dodatkiem zaparzonej mąki, utłuczonych i wymieszanych na homogenną masę, podawana na gorąco pod postacią klusek formowanych łyżką i okraszonych skwarkami ze słoniny lub wędzonego boczku, ewentualnie z dodatkiem usmażonej, drobno posiekanej cebuli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psioczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) głośne wyrażanie swojego niezadowolenia z kogoś lub z czegoś; narzekanie na kogoś lub na coś


Źródła:

Wiktionary

Psioczyć

kląć, przeklinać, obrażać kogoś


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) głośno wyrażać swoje niezadowolenie z kogoś lub z czegoś; narzekać na kogoś lub na coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiogłowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mit. fantastyczna istota mająca ciało człowieka i głowę psa, żyjąca według średniowiecznych legend w odległych krainach


Źródła:

Wiktionary

Psiogłowy

boa psiogłowy - wąż dusiciel z podrodziny boa


Źródła:

SJP.pl

Psiok

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. trujący grzyb


Źródła:

Wiktionary

Psioniczny

[czytaj: psjoniczny] związany z psioniką - ogółem zjawisk paranormalnych (telepatią, psychokinezą, prekognicją itd.)


Źródła:

SJP.pl

Psionika

[czytaj: psjonika] ogół zjawisk paranormalnych (telepatia, psychokineza, prekognicja itd.)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sf. psych. wspólne określenie dla zjawisk paranormalnych;


Psionika, w skrócie (Ψ, ψ) – w parapsychologii wspólne określenie wszystkich zjawisk paranormalnych. Zostało wprowadzone w 1943 roku przez Roberta Thoulessa i Bertolda Paula Wiesnera.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psiorka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zły owoc


Źródła:

Wiktionary

Psipsi

słowo o odcieniu dźwiękonaśladowczym, określające oddawanie moczu


Źródła:

SJP.pl

Psipsiać

potocznie: oddawać mocz; siusiać, robić siusiu


Źródła:

SJP.pl

Psisko

zgrubienie od: pies; z politowaniem lub współczuciem o wynędzniałym psie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgrub. od pies


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psitakozaur

rodzaj prymitywnego dinozaura z grupy ceratopsów


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psitakozaury

rodzina dinozaurów z grupy ceratopsów


Psitakozaury (Psittacosauridae) – rodzina dinozaurów z grupy ceratopsów (Ceratopsia)

Były to niewielkie (do 2 m długości), roślinożerne dinozaury. Żyły w Azji w okresie kredy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psiuk

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) białystok. mały pies


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psiukać

potocznie: wypuszczać strumień jakiegoś płynu z pojemnika z rozpylaczem; psikać


Źródła:

SJP.pl

Psiuknąć

potocznie: wypuścić strumień jakiegoś płynu z pojemnika z rozpylaczem; psiknąć


Źródła:

SJP.pl

Psiunia

pieszczotliwie: pies; psiutek, piesio, psiak, psiaczek, psina, psinka


Źródła:

SJP.pl

Psiuniek

pieszczotliwie: pies; psiutek, psiunia, psiak, psiaczek, psina, psinka, piesio, pieseniek


Źródła:

SJP.pl

Psiur

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zgrub. pies


Źródła:

Wiktionary

Psiutek

pieszczotliwie: pies; psiak, psiaczek, psina, psinka, piesio, psiunia, psiuniek, pieseniek


Źródła:

SJP.pl

Psiząb

bylina z rodziny liliowatych (kosmopolitycznych roślin jednoliściennych), kwitnie w maju i czerwcu


Psiząb (Erythronium L.) – rodzaj roślin z rodziny liliowatych obejmujący około 30 gatunków występujących w chłodniejszych i żyznych lasach Ameryki Północnej, północnych Chinach (Liaoning, Jilin), Korei, Japonii, Kazachstanie oraz w azjatyckiej części Rosji. Nazwa rodzajowa odnosi się do kształtu cebul, który faktycznie przypomina psie zęby. Gatunkiem typowym jest Erythronium dens-canis L.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psj

1. Polskie Stowarzyszenie Jazzowe, stowarzyszenie działające od roku 1969, zrzeszające polskich dżezmenów;
2. Posłaniec Serca Jezusowego, miesięcznik katolicki wydawany od roku 1872


Źródła:

SJP.pl

Psków

miasto w Rosji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, położone nad jeziorem Pejpus;


Psków (ros. Псков) – miasto w Rosji nad jeziorem Pejpus, stolica obwodu pskowskiego, w 2020 roku liczyło 210,3 tys. mieszkańców, liczne zabytki: kreml, cerkwie, pałace.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pskowianin

mieszkaniec Pskowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Pskowa; osoba z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pskowianka

mieszkanka Pskowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Pskowa; kobieta z tego miasta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pskowski

przymiotnik od: Psków (miasto w Rosji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Pskowem, dotyczący Pskowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psl

[czytaj: pe-es-EL] skrót od: Polskie Stronnictwo Ludowe


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy

 (1.1) = Polskie Stronnictwo Ludowe;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psl-Owiec

członek PSL (Polskiego Stronnictwa Ludowego); peeselowiec


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. członek Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psl-Owski

PSL (Polskie Stronnictwo Ludowe); peeselowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z PSL-em, dotyczący PSL-u

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla dla polityki, poglądów, programów, założeń itp. PSL-u


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psm

[czytaj: pe-es-EM] skrót od:
1. Państwowa Szkoła Morska;
2. Państwowa Szkoła Muzyczna;
3. Państwowa Szkoła Medyczna


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = Polskie Stowarzyszenie Montażystów

 (1.2) = eduk. Państwowa Szkoła Muzyczna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psocenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) robienie psot


Źródła:

Wiktionary

Psocić

płatać figle, wyrządzać psoty, robić psikusy


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) robić psoty

 (1.2) daw. uprawiać nierząd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psofometr

przyrząd służący do pomiaru zakłóceń w urządzeniach telekomunikacyjnych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psofometryczny

psofometr


Patrz:psofometr

Źródła:

SJP.pl

Psor

potocznie: profesor; psorek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. środ. uczn. nauczyciel, profesor


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psoralen

furanowa pochodna kumaryny występująca w wielu roślinach


Psoralen, furanokumaryna – heterocykliczny organiczny związek chemiczny z grupy laktonów, furanowa pochodna kumaryny.

Jest to naturalny związek występujący w wielu roślinach, np. w lubczyku ogrodowym (Levisticum officinale), rucie zwyczajnej (Ruta graveolens), dyptamie jesionolistnym (Dictamnus albus) i selerze. Środek stosowany w fotochemioterapii jako fotouczulacz w leczeniu łuszczycy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psorek

potocznie o profesorce


Źródła:

SJP.pl

Psoriasis

(r. żeński) przewlekłe, niezakaźne schorzenie skóry polegające na nieprawidłowym rogowaceniu naskórka, zwykle na kolanach, łokciach i okolicy krzyżowej; łuszczyca


Łuszczyca (łac. psoriasis) – przewlekła, nawracająca choroba układowa mediowana immunologicznie (należy do chorób autoimmunizacyjnych), w której procesy zapalne charakteryzują się obecnością objawów skórnych – łuszczących się wykwitów – i stawowo-ścięgnistych. Wedle niektórych źródeł dotyka 2–4% populacji, wedle innych ocenia się, że dotyczy 16 osób na 1000 populacji ogólnej. Nie stwierdza się predykatyw co do płci. Łuszczyca jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie o dziedziczeniu wielogenowym. Stwierdzone zachorowanie u jednego z bliźniąt jednojajowych daje 70–80% szans na wystąpienie tej przypadłości u drugiego. Wśród bliźniąt dwujajowych ryzyko spada do 15–25%. Łuszczyca u jednego rodzica obarcza potomstwo ryzykiem zachorowania w 25%. Gdy dotyczy obojga rodziców, zagrożenie sięga 60%.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psorka

potocznie o profesorce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. środ. uczn. lekcew. nauczycielka w szkole średniej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psota

żart, figiel, psikus


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) coś dla jednej strony potencjalnie dowcipnego, a dla drugiej przykre, uciążliwe

 (1.2) reg. brzydka pogoda

 (1.3) daw. to, co jest psie → pot. coś negatywnego → pot. rozpusta, szkoda, występek


Psota – osada w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psotka

zdrobnienie od: psota; żarcik, figielek


Źródła:

SJP.pl

Psotliwie

przysłówek

 (1.1) w sposób psotliwy


Źródła:

Wiktionary

Psotliwość

psotliwy


Patrz:psotliwy

Źródła:

SJP.pl

Psotliwy

psotny, figlarny, figlarski;
1. skłonny do robienia psot, figli, psikusów;
2. charakterystyczny dla psotnika, np. psotliwy uśmiech


Źródła:

SJP.pl

Psotnica

kobieta lub dziewczyna uwielbiająca psoty, psikusy, żarty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ta co psoci, lubi psocić, skłonna jest do psot


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psotnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób psotny, niegrzecznie


Źródła:

Wiktionary

Psotniej

stopień wyższy od przysłówka: psotnie


Źródła:

SJP.pl

Psotniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: psotny


Źródła:

SJP.pl

Psotnik

osoba lubiąca psoty, figle; figlarz, psotniś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten kto psoci, lubi psocić, skłonny jest do psot


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psotniś

osoba lubiąca psoty, figle; figlarz, psotnik


Źródła:

SJP.pl

Psotność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego kto jest psotny


Źródła:

Wiktionary

Psotny

psotliwy, figlarny, figlarski;
1. skłonny do robienia psot, figli, psikusów;
2. charakterystyczny dla psotnika, np. psotny uśmiech


przymiotnik

 (1.1) taki, który psoci

 (1.2) reg. deszczowy

 (1.3) daw. skory do rozpusty


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psotowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|psotować.


Źródła:

Wiktionary

Psować

czasownik niedokonany

 (1.1) daw. i gwara. psuć


Źródła:

Wiktionary

Psowacz

1. psowacz różany - gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych;
2. dawniej: osoba, która coś psuje; psuj


Źródła:

SJP.pl

Psowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|psować.


Źródła:

Wiktionary

Psowate

rodzina ssaków zaliczanych do rzędu drapieżnych, mająca takich przedstawicieli jak: pies domowy, lis, wilk, kojot; psy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Canidae|G. Fischer|ref=tak., rodzina lądowych ssaków drapieżnych obejmująca ponad trzydzieści współcześnie żyjących gatunków;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psowaty

należący do rodziny psów (psowatych)


Źródła:

SJP.pl

Psp

[czytaj: pe-es-PE]
1. skrót od: Polskie Siły Powietrzne;
2. skrót od: Państwowa Straż Pożarna;
3. skrót od: Paint Shop Pro;
4. skrót od: PlayStation Portable


skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = lotn. sport. Polskie Stowarzyszenie Paralotniowe

 (1.2) = adm. Państwowa Straż Pożarna;

 (1.3) = wojsk. hist. Polskie Siły Powietrzne;

 (1.4) = szt. Pracownie Sztuk Plastycznych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psr

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = adm. wędk. Państwowa Straż Rybacka

 (1.2) = poziom swobody ruchu


Źródła:

Wiktionary

Pss

wykrzyknik używany, gdy chcemy kogoś uciszyć lub zwrócić czyjąś uwagę; pst, psyt, psss, psst


Źródła:

SJP.pl

Psss

wykrzyknik używany, gdy chcemy kogoś uciszyć lub zwrócić czyjąś uwagę; pst, psyt, pss, psst


Źródła:

SJP.pl

Psst

wykrzyknik używany, gdy chcemy kogoś uciszyć lub zwrócić czyjąś uwagę; pst, psyt, psss, pss


Źródła:

SJP.pl

Pst

wykrzyknik używany, gdy chcemy kogoś uciszyć lub zwrócić czyjąś uwagę; pss, psyt, psss, psst


wykrzyknik

 (1.1) …nakazujący milczenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrąg

ceniona w wędkarstwie ryba słodkowodna z rodziny łososiowatych o smacznym mięsie; w Polsce występuje p. potokowy, p. źródlany i p. tęczowy


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. drapieżna ryba słodkowodna z charakterystycznymi plamkami na bokach;

 (1.2) kulin. spoż. mięso lub potrawa z pstrąga (1.1)


Pstrąg – zwyczajowa nazwa kilku gatunków drapieżnych ryb z rodziny łososiowatych (Salmonidae), zasiedlających słodkie wody o bystrym prądzie, zwłaszcza górne odcinki rzek. Grupa ta obejmuje blisko spokrewnione gatunki i podgatunki ryb katadromicznych i anadromicznych, mające oliwkowobrunatny grzbiet, boki złotawe z czarnymi plamkami i srebrzysty brzuch. W krajach anglosaskich określane są nazwą trout, a w niemieckojęzycznych – Die Forelle. W języku polskim formy wędrowne tych samych gatunków lub podgatunków określane są zazwyczaj jako trocie. Pstrągi są cenionymi rybami konsumpcyjnymi. Są hodowane w gospodarstwach rybackich, wprowadzane do rzek i jezior. Przez wędkarzy są uważane za atrakcyjne ryby sportowe. Od nazwy tej grupy ryb pochodzi nazwa jednej z tzw. krain rybnych rzek – kraina pstrąga.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pstrągarnia

gospodarstwo rybne hodujące pstrągi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gospodarstwo rybne z hodowlą pstrąga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrągiewka

sztuczna przynęta używana w wędkarstwie do łowienia pstrągów


Źródła:

SJP.pl

Pstrągowiec

magmowa skała głębinowa z rodziny gabro; troktolit


Troktolit (Pstrągowiec) – głębinowa zasadowa skała magmowa podobna do gabra z grupy gabroidów. Odmiana gabra oliwinowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pstrągówka

wieś w Polsce


Pstrągówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Wiśniowa.

W latach 1954-19 wieś była siedzibą gromady Pstrągówka, po jej zniesieniu w gromadzie Wiśniowa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii Św. Jana Chrzciciela, należącej do dekanatu Frysztak, diecezji rzeszowskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pstrągowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pstrągowy

pstrąg


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się pstrąga, mający związek z pstrągiem


Patrz:pstrąg

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrążek

mały pstrąg


Źródła:

SJP.pl

Pstrążenica

pstrążenica mała - gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pstrążeniowatych; topornica mała


Źródła:

SJP.pl

Pstro

niechętna, pogardliwa, wymijająca odpowiedź na pytanie "co?"


przysłówek

 (1.1) barwnie, wielokolorowo

partykuła

 (2.1) pot. żart. nic (jako odpowiedź na pytanie „co?”)

 (2.2) daw. mniej więcej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrocineczka

płatkówka pstrocineczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych


Źródła:

SJP.pl

Pstrodzioby

kaczka pstrodzioba, andotukan pstrodzioby - gatunki ptaków


Źródła:

SJP.pl

Pstrogłów

pstrogłów żółtogardły - gatunek ptaka z rodziny tukanowatych


Źródła:

SJP.pl

Pstrogłowy

1. sępnik pstrogłowy - gatunek dużego ptaka z rodziny kondorowatych;
2. oskomik pstrogłowy - gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny dzięciołowatych


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma pstrą głowę


Pstrogłowy (Megalaiminae) – podrodzina ptaków z rodziny tukanowatych (Ramphastidae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pstrok

1. koń lub wół maści pstrej; srokacz, pstrosz;
2. roślina zielna z rodziny złożonych, uprawiana na jarzynę lub jako roślina ozdobna; ostropest plamisty


Źródła:

SJP.pl

Pstrokacić

czynić coś pstrokatym, czyli zbyt jaskrawo i kolorowo ubarwionym


Źródła:

SJP.pl

Pstrokaciej

stopień wyższy od przysłówka: pstrokato


Źródła:

SJP.pl

Pstrokacizna

zestawienie wielu kolorów tworzące nieprzyjemną dla oka mieszaninę barw


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszanina wielu jaskrawych kolorów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrokaczek

owad z rodziny pasikonikowatych


Pstrokaczek (Poecilimon) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych.

Głowę tych owadów cechują dłuższe od ciała czułki i nieco szerszy od ich pierwszych członów, kulistawy wierzchołek ciemienia z bruzdą lub wgłębieniem. Czoło jest brodawkowato wypukłe. Przedplecze ma bruzdę poprzeczną przed środkiem długości oraz niewydłużony ku tyłowi dysk, a jego tył prawie całkiem nakrywa skrócone pokrywy i skrzydła. Śródpiersie i zapiersie mają wcięcia i pozbawione są trójkątnych płatów bocznych. Odnóża przedniej pary mają biodra bez kolców. Samca cechują zakrzywione przysadki odwłokowe tak długie jak płytka subgenitalna lub nieco od niej dłuższe. U samicy pokładełko jest na obu krawędziach ząbkowane.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pstrokatość

pstrokaty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co pstrokate


Patrz:pstrokaty

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrokaty

1. nazbyt barwny, kolorowy;
2. o zwierzęciu: niejednorodnie umaszczony


przymiotnik

 (1.1) odznaczający się rozmaitością barw, najczęściej jaskrawych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrokówka

pstrokówka nadobna - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Pstrolistka

pstrolistka sercowata - dekoracyjna bylina o trójkolorowych liściach w kształcie serca; hutujnia sercolistna


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pstrolistny

mający różnokolorowe liście, np. aktinidia pstrolistna


Źródła:

SJP.pl

Pstropiór

rodzaj ptaków z rodziny kurowatych


Źródła:

SJP.pl

Pstropióry

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma pióra, pierze w pstrych barwach


Pstropióry (Rollulinae) – podrodzina ptaków z rodziny kurowatych (Phasianidae).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pstrorudawy

pstry (różnokolorowy) z przewagą koloru rudawego


Źródła:

SJP.pl

Pstrość

pstrość tulipanów - wirusowa choroba tulipanów


Źródła:

SJP.pl

Pstroskrzydły

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma pstre skrzydła


Źródła:

Wiktionary

Pstrosz

koń maści pstrokatej; pstrok; srokacz


Źródła:

SJP.pl

Pstroszka

gatunek ptaka z rodziny lasówek


Pstroszka (Mniotilta varia) – gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny lasówek (Parulidae). Występuje w północnej i wschodniej Ameryce Północnej; zimuje na południe od zasięgu letniego aż po północno-zachodnią część Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pstroszyce

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Pstrowice

Pstrowice – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Pyrzyce. Wieś położona jest 11 km na południowy wschód od Pyrzyc.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.


Źródła:

Wikipedia

Pstrowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pstrozłocisty

pstry (różnokolorowy) z przewagą koloru złocistego


Źródła:

SJP.pl

Pstry

odznaczający się nazbyt barwnym, krzykliwym kolorytem


przymiotnik

 (1.1) o rozmaitych barwach, wielokolorowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstryczek

1. przycisk do włączenia jakiegoś urządzenia lub do włączenia prądu;
2. uderzenie palcem o kciuk; prztyk, prztyczek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. przełącznik elektryczny

 (1.2) gest strzelenia palcami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstryczkowy

pstryczek


Patrz:pstryczek

Źródła:

SJP.pl

Pstryk

wykrzyknik nazywający dźwięk wydawany przy przekręceniu włącznika lub uderzeniu palcem o kciuk; prztyk


wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. odgłos robienia zdjęcia

 (1.2) dźwięk. odgłos włączania, wyłączania lub przełączania

 (1.3) dźwięk. odgłos pstrykania palcami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pstrzący

pozostawiać na powierzchni czegoś drobne plamki w odmiennym kolorze


Źródła:

SJP.pl

Pstrzyć

pozostawiać na powierzchni czegoś drobne plamki w odmiennym kolorze


Źródła:

SJP.pl

Psubrat

niegodziwiec, nikczemnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pejor. przest. osoba uważana za podłą lub do której mówiący ma negatywny stosunek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psuć

1. powodować, że coś staje się bezużyteczne, przestaje pełnić swą funkcję; niszczyć, uszkadzać;
2. powodować zmianę czegoś na gorsze;
3. rozpieszczać, rozpuszczać; deprawować, demoralizować


czasownik przechodni niedokonany (dk. popsuć, zepsuć)

 (1.1) sprawiać, że coś przestaje spełniać swoją funkcję

 (1.2) pogarszać

 (1.3) sprawiać, że przestaje być właściwe

 (1.4) o dziecku: źle wychowywać

czasownik zwrotny niedokonany psuć się (dk. popsuć się, zepsuć się)

 (2.1) uszkadzać się, przestawać spełniać swoją funkcję

 (2.2) o żywności: stawać się niejadalną w wyniku gnicia, rozkładu, fermentacji

 (2.3) pogarszać się

 (2.4) o dziecku: nabierać złych cech, nawyków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psuj

potocznie, żartobliwie: człowiek, który wszystko psuje, szkodnik; psuja


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba lub zwierzę, które psuje

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) gwara. koń, który nie chce ciągnąć

forma czasownika.

 (3.1) 2. os. lp. rozk. od: psuć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psuja

potocznie, żartobliwie: osoba płci męskiej, która wszystko psuje, szkodnik; psuj


Psuja (biał. Псуя; ros. Псуя) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Psuja, nad Jeziorem Psuja.

Miejscowość jest siedzibą parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. Świętej Trójcy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psujon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) pot. infant. ktoś, kto coś psuje lub zepsuł


Źródła:

Wiktionary

Psurów

Psurów (dodatkowa nazwa w j. niem. Psurow) – osada w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Radłów, w sołectwie Ligota Oleska.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa częstochowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Pswr

skrótowiec

 (1.1) = Polskie Stowarzyszenie Walk Rycerskich


Źródła:

Wiktionary

Psych

pogardliwie: osoba chora psychicznie lub swoim zachowaniem sprawiająca takie wrażenie; wariant, świr, psychol


Źródła:

SJP.pl

Psych.

skrót od:
1. psychologia;
2. psychologiczny;
3. psychiczny; psychiatryczny


Źródła:

SJP.pl

Psycha

pogardliwie: osoba chora psychicznie lub swoim zachowaniem sprawiająca takie wrażenie; wariant, świr, psychol


Źródła:

SJP.pl

Psychagog

specjalista w zakresie psychagogii - ogółu metod wychowawczych (bardziej psychologicznych niż pedagogicznych), zmierzających głównie do wytworzenia korzystnych warunków do rozwoju osobowości bez narzucania jej określonego kształtu


Źródła:

SJP.pl

Psychagogia

ogół metod wychowawczych (bardziej psychologicznych niż pedagogicznych), zmierzających głównie do wytworzenia korzystnych warunków do rozwoju osobowości bez narzucania jej określonego kształtu


Źródła:

SJP.pl

Psychagogiczny

związany z psychagogią - ogółem metod wychowawczych (bardziej psychologicznych niż pedagogicznych), zmierzających głównie do wytworzenia korzystnych warunków do rozwoju osobowości bez narzucania jej określonego kształtu


Źródła:

SJP.pl

Psychastenia

w psychologii: rodzaj nerwicy objawiający się brakiem aktywności, poczuciem nieprzydatności, obsesyjnymi zachowaniami, nadmiernymi skrupułami, nieśmiałością i ogólnym osłabieniem woli


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. zaburzenie psychiczne objawiające się m.in. lękami, natręctami i niepokojem


Psychastenia – (z gr. ψυχή, psyche «dusza» i ἀσθένεια, asteneia «bezsilność, słabość») zaburzenie lękowe związane z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. Chorzy nie potrafią sprecyzować swoich uczuć (ambiwalencja) lub wypracować swojego zdania na pewien temat (ambitendencja). Nie są też pewni siebie i muszą przemyśleć każdą swoją akcję.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychasteniczka

psychastenik


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. kobieta cierpiąca na psychastenię


Patrz:psychastenik

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychastenicznie

przysłówek

 (1.1) psych. w sposób psychasteniczny; w sposób typowy dla psychastenii i psychastenika


Źródła:

Wiktionary

Psychasteniczny

związany z psychastenią - rodzajem nerwicy objawiającym się brakiem aktywności, poczuciem nieprzydatności, obsesyjnymi zachowaniami, nadmiernymi skrupułami, nieśmiałością i ogólnym osłabieniem woli


przymiotnik

 (1.1) psych. właściwy psychastenii i psychastenikom


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychastenik

osoba cierpiąca na psychastenię - rodzaj nerwicy objawiający się brakiem aktywności, poczuciem nieprzydatności, obsesyjnymi zachowaniami, nadmiernymi skrupułami, nieśmiałością i ogólnym osłabieniem woli


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. mężczyzna cierpiący na psychastenię


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychastenotymia

w psychologii: usposobienie charakteryzujące się brakiem pewności siebie i zdecydowania w działaniu, poczuciem niższości, doznawaniem lęków oraz natrętnych myśli


Źródła:

SJP.pl

Psychastenotymik

w psychologii: osoba o usposobieniu charakteryzującym się brakiem pewności siebie i zdecydowania w działaniu, poczuciem niższości, doznawaniem lęków oraz natrętnych myśli


Źródła:

SJP.pl

Psyche

książkowo: psychika człowieka, jego stan psychiczny, życie duchowe; dusza, duch


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. dusza, duch



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychedelic

[czytaj: sajkiDElik] styl w muzyce rockowej, popularny na przełomie last sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, charakteryzujący się długimi, improwizowanymi kompozycjami oraz tekstami o tematach seksualnych, religijnych lub duchowych; psychodelia, muzyka psychodeliczna, psychodelic


Źródła:

SJP.pl

Psychedryna

środek pobudzający aktywność psychomotoryczną, likwidujący m.in. objawy zmęczenia i zwiększający zdolność koncentracji, łatwo uzależniający; amfetamina, benzedryna, potocznie: amfa


Źródła:

SJP.pl

Psychiatra

lekarz specjalizujący się w dziedzinie psychiatrii - dziale medycyny, nauce zajmującej się badaniem warunków powstania, profilaktyką oraz leczeniem zaburzeń psychicznych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób psychicznych

 (1.2) środ. karc. długo namyślający się gracz


Psychiatria – jedna z podstawowych specjalizacji medycznych, zajmująca się badaniem, zapobieganiem i leczeniem zaburzeń i chorób psychicznych. Bada ich uwarunkowania biologiczne, psychologiczne, rodzinno-genetyczne, społeczne, konstytucjonalne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychiatria

1. dział medycyny, nauka zajmująca się badaniem warunków powstania, profilaktyką oraz leczeniem zaburzeń psychicznych; frenopatologia (dawniej);
2. oddział psychiatryczny w szpitalu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. dział medycyny zajmujący się pochodzeniem, rozpoznawaniem i leczeniem chorób psychicznych;

 (1.2) med. skrócenie od|oddział psychiatryczny. (kliniki, szpitala itp.)


Psychiatria – jedna z podstawowych specjalizacji medycznych, zajmująca się badaniem, zapobieganiem i leczeniem zaburzeń i chorób psychicznych. Bada ich uwarunkowania biologiczne, psychologiczne, rodzinno-genetyczne, społeczne, konstytucjonalne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychiatrka

psychiatra; psychiatryczka


Źródła:

SJP.pl

Psychiatryczka

psychiatra; psychiatrka


Źródła:

SJP.pl

Psychiatryczno-Psychologiczny

dotyczący psychiatrii i psychologii, np. ośrodek psychiatryczno-psychologiczny


Źródła:

SJP.pl

Psychiatryczny

taki, który związany jest z psychiatrią - działem medycyny, nauką zajmującą się badaniem warunków powstania, profilaktyką oraz leczeniem zaburzeń psychicznych


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z psychiatrią, dotyczący psychiatrii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychiatryk

potocznie: szpital psychiatryczny; psychuszka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. pejor. szpital psychiatryczny

 (1.2) pot. pejor. zakład psychiatryczny


Szpital psychiatryczny – miejsce leczenia chorych psychicznie.

W 2008 roku w Polsce było 57 szpitali psychiatrycznych (w tym dwa prywatne w województwie łódzkim i jeden prywatny w województwie mazowieckim), ponadto 228 poradni psychologicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychiczna

potocznie: kobieta chora psychicznie lub za taką uważana; świrnięta, nienormalna


Źródła:

SJP.pl

Psychiczniak

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gwara. narkomanów: złe samopoczucie spowodowane głodem narkotykowym


Źródła:

Wiktionary

Psychicznie

przysłówek

 (1.1) odnosząc się do spraw psychiki


Źródła:

Wiktionary

Psychiczno-Duchowy

dotyczący psychiki i ducha (duszy w rozumieniu religijnym), np. rozwój psychiczno-duchowy; psychoduchowy


Źródła:

SJP.pl

Psychiczno-Zmysłowy

w psychologii: charakterystyczny dla sfery psychicznej i zmysłowej, np. objawy psychiczno-zmysłowe; psychosensoryczny


Źródła:

SJP.pl

Psychiczność

rzadko: całokształt wrodzonych i nabytych dyspozycji duchowych i intelektualnych, uczuciowych, woli, stanowiących o życiu wewnętrznym człowieka i zarządzanych przez mózg; dusza, duch, psyche, psychizm, psychika


Źródła:

SJP.pl

Psychiczny

1. odnoszący się do psychiki, związany z procesami zachodzącymi w psychice; duchowy, wewnętrzny;
2. potocznie: chory psychicznie lub za takiego uważany; świrnięty, nienormalny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z psychiką i procesami w niej zachodzącymi

przymiotnik jakościowy

 (2.1) pot. o człowieku: chory psychicznie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) mężczyzna chory psychicznie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychika

całokształt wrodzonych i nabytych dyspozycji duchowych i intelektualnych, uczuciowych, woli, stanowiących o życiu wewnętrznym człowieka i zarządzanych przez mózg; dusza, duch, psyche, psychizm, psychiczność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) całokształt duchowych, intelektualnych i uczuciowych dyspozycji istoty żywej;


Psychika (gr. ψυχή, psyche – dusza) – «całokształt cech i procesów wewnętrznych człowieka, związanych z emocjami, intelektem, predyspozycjami i doświadczeniem życiowym» (źródło: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego). Zespół indywidualnych cech psychofizycznych tworzy osobowość.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychizm

w psychologii: całokształt wrodzonych i nabytych dyspozycji duchowych i intelektualnych, uczuciowych, woli, stanowiących o życiu wewnętrznym człowieka i zarządzanych przez mózg; dusza, duch, psyche, psychika, psychiczność


Źródła:

SJP.pl

Psycho-

przedrostek

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z psychiką


Źródła:

Wiktionary

Psychoaktywność

psychoaktywny


Patrz:psychoaktywny

Źródła:

SJP.pl

Psychoaktywny

w farmakologii: taki, który działa pobudzająco na psychikę i stany emocjonalne człowieka; psychoanaleptyczny, psychotoniczny, psychopobudzający


przymiotnik

 (1.1) farm. biochem. działający pobudzająco na psychikę i stany emocjonalne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychoakustyczny

związany z psychoakustyką - dziedziną nauki badającą i opisującą związki zachodzące między falą dźwiękową docierającą do uszu słuchacza a subiektywnie odczuwanym wrażeniem, wywołanym przez tę falę, np. model psychoakustyczny


Źródła:

SJP.pl

Psychoakustyka

dziedzina nauki badająca i opisująca związki zachodzące między falą dźwiękową docierającą do uszu słuchacza a subiektywnie odczuwanym wrażeniem, wywołanym przez tę falę


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychoanaleptyczny

w farmakologii: taki, który działa stymulująco i tonizująco na ośrodkowy układ nerwowy; psychoaktywny, psychotoniczny, psychopobudzający


Źródła:

SJP.pl

Psychoanaleptyk

w farmakologii: środek działający stymulująco i tonizująco na ośrodkowy układ nerwowy


Źródła:

SJP.pl

Psychoanalityczka

1. w psychologii: kobieta psycholog wykorzystująca analizę osobowości poprzez hipnozę, sugestię, technikę swobodnych skojarzeń w celu leczenia zaburzeń psychicznych i emocjonalnych;
2. zwolenniczka, przedstawicielka psychoanalizy - koncepcji psychologicznej Zygmunta Freuda


Źródła:

SJP.pl

Psychoanalityczny

1. dotyczący psychoanalizy - koncepcji psychologicznej stworzonej przez Zygmunta Freuda na początku XX wieku, wyjaśniającej strukturę, funkcjonowanie i rozwój osobowości człowieka, a także zjawisk społecznych i kulturowych działaniem podświadomych instynktów, popędów i dążeń pozostających we wzajemnym konflikcie;
2. w medycynie: dotyczący psychoanalizy - metody diagnostyki oraz terapii zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, wykorzystującej hipnozę, sugestię oraz technikę swobodnych skojarzeń


przymiotnik

 (1.1) dotyczący psychoanalizy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychoanalityk

1. w psychologii: psycholog wykorzystujący analizę osobowości poprzez hipnozę, sugestię, technikę swobodnych skojarzeń w celu leczenia zaburzeń psychicznych i emocjonalnych;
2. zwolennik, przedstawiciel psychoanalizy - koncepcji psychologicznej Zygmunta Freuda


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) psycholog, który stosuje psychoanalizę w leczeniu swoich pacjentów


Psychoanaliza (od gr. ψυχη = „psyche”, „dusza” i ανάλυσις = „analiza”) – metoda poznania i leczenia człowieka, teoria psychopatologii i teoria pozwalająca wyjaśnić różne zjawiska społeczne i kulturowe. Została zapoczątkowana na przełomie XIX i XX wieku przez wiedeńskiego lekarza Sigmunda Freuda.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychoanaliza

1. koncepcja psychologiczna stworzona przez Zygmunta Freuda na początku XX wieku, wyjaśniająca strukturę, funkcjonowanie i rozwój osobowości człowieka, a także zjawisk społecznych i kulturowych działaniem podświadomych instynktów, popędów i dążeń pozostających we wzajemnym konflikcie; psychologia głębi;
2. w medycynie: metoda diagnostyki oraz terapii zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, wykorzystująca hipnozę, sugestię oraz technikę swobodnych skojarzeń


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. kierunek w psychologii XX w. stworzony przez Zygmunta Freuda, tłumaczący strukturę, działanie i rozwój osobowości, a także zjawiska społeczno-historyczne oddziaływaniem nieświadomych mechanizmów motywacyjnych pozostających we wzajemnych konfliktach

 (1.2) psych. med. metoda leczenia zaburzeń psychicznych oparta na założeniach psychoanalizy (1.1)


Psychoanaliza (od gr. ψυχη = „psyche”, „dusza” i ανάλυσις = „analiza”) – metoda poznania i leczenia człowieka, teoria psychopatologii i teoria pozwalająca wyjaśnić różne zjawiska społeczne i kulturowe. Została zapoczątkowana na przełomie XIX i XX wieku przez wiedeńskiego lekarza Sigmunda Freuda.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychoanalizować

w psychologii, psychiatrii: wykorzystywać analizę osobowości w celu leczenia zaburzeń psychicznych i emocjonalnych


Źródła:

SJP.pl

Psychobilly

[czytaj: sajkoBIli] środowiskowo: styl muzyki rockowej lat osiemdziesiątych XX wieku, oparty na rock'n'rollu lat pięćdziesiątych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychobiograficzny

dotyczący przeżyć psychicznych, które można odczytać z czyjejś biografii


Źródła:

SJP.pl

Psychobiolog

specjalista w zakresie psychobiologii - dziedziny nauki badającej wzajemne powiązania zjawisk psychicznych i biologicznych


Źródła:

SJP.pl

Psychobiologia

dziedzina nauki badająca wzajemne powiązania zjawisk psychicznych i biologicznych


Psychobiologia to dział psychologii, który ma na celu wyjaśnienie zachowania i stanów świadomości w kategoriach procesów fizjologicznych, ewolucji gatunków, funkcji i konieczności ekologicznych oraz rozwoju osobniczego organizmu. Innym, trudniejszym zadaniem jest określanie relacji pomiędzy fizjologią mózgu a zjawiskami uznanymi za umysłowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychobiologiczny

dotyczący psychobiologii - dziedziny nauki badającej wzajemne powiązania zjawisk psychicznych i biologicznych


Źródła:

SJP.pl

Psychobiolożka

psychobiolog


Patrz:psychobiolog

Źródła:

SJP.pl

Psychoból

ból głowy o podłożu psychicznym, wynikający najczęściej z depresji


Źródła:

SJP.pl

Psychochirurgia

w medycynie: leczenie niektórych zaburzeń psychicznych, polegające na chirurgicznym usuwaniu niewielkich odcinków ośrodkowego układu nerwowego lub na przerywaniu połączeń między ośrodkami nerwowymi


Psychochirurgia – leczenie zaburzeń psychicznych metodami neurochirurgicznymi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychochirurgiczny

w medycynie: dotyczący psychochirurgii - leczenia niektórych zaburzeń psychicznych, polegającego na chirurgicznym usuwaniu niewielkich odcinków ośrodkowego układu nerwowego lub na przerywaniu połączeń między ośrodkami nerwowymi


Źródła:

SJP.pl

Psychodegeneracja

w psychologii: trwałe zaburzenia psychiki człowieka wskutek organicznych zmian w nerwowym układzie ośrodkowym, wywołane czynnikami zewnętrznymi; degeneracja psychiczna, degradacja psychiczna, psychodegradacja, charakteropatia


Źródła:

SJP.pl

Psychodegradacja

w psychologii: trwałe zaburzenia psychiki człowieka wskutek organicznych zmian w nerwowym układzie ośrodkowym, wywołane czynnikami zewnętrznymi; degeneracja psychiczna, degradacja psychiczna, psychodegeneracja, charakteropatia


Źródła:

SJP.pl

Psychodelia

styl w muzyce rockowej, popularny na przełomie last sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, charakteryzujący się długimi, improwizowanymi kompozycjami oraz tekstami o tematach seksualnych, religijnych lub duchowych; psychedelic, psychodelic, muzyka psychodeliczna


Psychodelia – termin określający styl muzyki, sztuki wizualnej, mody i kultury, oryginalnie przypisywany schyłkowi lat 60. XX wieku i hippisom. Został on stworzony w 1966, lecz największą popularność zdobył podczas Lata Miłości (ang. Summer of Love) w 1967. Jego początki zwykle lokalizuje się w San Francisco w stanie Kalifornia, jednak szybko rozprzestrzenił się w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychodelic

[czytaj: sajkoDElik] styl w muzyce rockowej, popularny na przełomie last sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, charakteryzujący się długimi, improwizowanymi kompozycjami oraz tekstami o tematach seksualnych, religijnych lub duchowych; psychodelia, muzyka psychodeliczna, psychedelic


Źródła:

SJP.pl

Psychodeliczka

kobieta, której stan psychiki odznacza się głębokim spokojem, wzmożonym odczuwaniem bodźców, występowaniem halucynacji i natchnienia twórczego


Źródła:

SJP.pl

Psychodeliczność

w psychologii: stan psychiczny wywołany silnym przeżyciem emocjonalnym lub środkami odurzającymi, przejawiający się m.in. w wizjach zbliżonych do halucynacji, w zwiększonej wrażliwości na bodźce i w pobudzeniu wyobraźni twórczej; psychodelizm


Psychodelia – termin określający styl muzyki, sztuki wizualnej, mody i kultury, oryginalnie przypisywany schyłkowi lat 60. XX wieku i hippisom. Został on stworzony w 1966, lecz największą popularność zdobył podczas Lata Miłości (ang. Summer of Love) w 1967. Jego początki zwykle lokalizuje się w San Francisco w stanie Kalifornia, jednak szybko rozprzestrzenił się w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychodeliczny

w psychologii:
1. o stanie umysłu, samopoczuciu: odznaczający się głębokim spokojem, wzmożonym odczuwaniem bodźców, występowaniem halucynacji i natchnienia twórczego;
2. nacechowany takim nastrojem, np. psychodeliczny wiersz;
3. o pewnych narkotykach: wywołujący taki stan


przymiotnik

 (1.1) taki, który przejawia wzmożoną wrażliwość na bodźce

 (1.2) skłonny do urojeń, w szczególności euforycznych

 (1.3) będący przejawem lub powodujący stan psychodeliczny (1.1-2)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychodelik

człowiek, którego stan psychiki odznacza się głębokim spokojem, wzmożonym odczuwaniem bodźców, występowaniem halucynacji i natchnienia twórczego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. med. substancja neuroaktywna o działaniu psychodelicznym, wywołująca zwykle odurzenie i wizje, mająca zdolność do wywoływania zmian percepcji, świadomości, sposobu myślenia oraz sposobu odczuwania emocji;


Psychodeliki, rzadziej halucynogeny serotoninergiczne, psychedeliki (gr. psyche ‘dusza’; delos ‘ujawnić’, ‘objawić’) – grupa substancji psychoaktywnych wywołujących zmiany percepcji, świadomości, sposobu myślenia oraz sposobu odczuwania emocji. Chociaż ich dokładny mechanizm nie jest zrozumiany, uważa się, że psychodeliki wytwarzają swoje charakterystyczne działanie przez wiązanie do serotoninowych receptorów (5-HT), a zwłaszcza podtypu 5-HT2a. Serotonina odgrywa wiele kluczowych ról w ludzkim ciele i jest kluczowym neuroprzekaźnikiem zaangażowanym w funkcjonowanie i regulację percepcji sensorycznej, zachowania, nastroju, poznania i pamięci.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychodelizm

w psychologii: stan psychiczny wywołany silnym przeżyciem emocjonalnym lub środkami odurzającymi, przejawiający się m.in. w wizjach zbliżonych do halucynacji, w zwiększonej wrażliwości na bodźce i w pobudzeniu wyobraźni twórczej; psychodeliczność


Źródła:

SJP.pl

Psychodepresyjny

o leku: przeciwdziałający depresji; antydepresyjny, przeciwdepresyjny


Źródła:

SJP.pl

Psychodermatolog

specjalista w zakresie dziedziny medycyny badającej wpływ psychiki człowieka na powstawanie i przebieg chorób dermatologicznych


Źródła:

SJP.pl

Psychodermatologia

dziedzina medycyny badająca wpływ psychiki człowieka na powstawanie i przebieg chorób dermatologicznych


Źródła:

SJP.pl

Psychodermatologiczny

psychodermatologia


Patrz:psychodermatologia

Źródła:

SJP.pl

Psychodiagnosta

rzadko w psychologii: specjalista w zakresie psychodiagnostyki - teorii i metod badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychognostyk, psychodiagnostyk


Źródła:

SJP.pl

Psychodiagnostyczny

w psychologii: związany z psychodiagnostyką - teorią i metodami badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychognostyczny


Źródła:

SJP.pl

Psychodiagnostyk

w psychologii: specjalista w zakresie psychodiagnostyki - teorii i metod badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychognostyk, psychodiagnosta


Źródła:

SJP.pl

Psychodiagnostyka

w psychologii: teoria i metody badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychognostyka, psychognozja, diagnostyka psychologiczna


Źródła:

SJP.pl

Psychodietetyczka

kobieta zajmująca się zasadami racjonalnego odżywiania stosując techniki psychologiczne


Źródła:

SJP.pl

Psychodietetyczny

związany z działem dietetyki stosującym techniki psychologiczne wobec osób z zaburzeniami jedzenia


Źródła:

SJP.pl

Psychodietetyk

dietetyk stosujący techniki psychologiczne wobec osób z zaburzeniami jedzenia


Źródła:

SJP.pl

Psychodietetyka

dział dietetyki stosujący techniki psychologiczne wobec osób z zaburzeniami jedzenia


Psychodietetyka – interdyscyplinarna dziedzina wiedzy, łącząca zagadnienia z obszaru psychologii (głównie psychologii zdrowia), dietetyki i zasad zdrowego stylu życia.

Według Obserwatorium Językowego Uniwersytetu Warszawskiego psychodietetyka to dział dietetyki zajmujący się stosowaniem różnego rodzaju technik psychologii u osób z zaburzeniami odżywiania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychodrama

metoda stosowana w psychoterapii grupowej, polegająca na odgrywaniu improwizowanych scen, obrazujących przeżycia uczestników grupy


Dramaterapia, psychodrama (ang. drama therapy, psychodrama) – metoda psychoterapii mająca na celu rozpoznanie i leczenie zaburzeń psychicznych, wykorzystująca elementy teatru i dramy, polegająca na przygotowywaniu przez członków grupy terapeutycznej (lub klienta indywidualnego w przypadku monodramy) bez założonego scenariusza scen dotyczących rzeczywistości zewnętrznej lub świata wewnętrznego. Celem jest osiągnięcie jak najlepszego i elastycznego przystosowania jednostki do zmieniających się okoliczności, a także twórczy wpływ na tę rzeczywistość. Twórcą psychodramy na płaszczyźnie psychologii był w latach 20. XX wieku dr Jakub Moreno.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychoduchowy

dotyczący psychiki i ducha (duszy w rozumieniu religijnym), np. rozwój psychoduchowy; psychiczno-duchowy


Źródła:

SJP.pl

Psychodydaktyczny

związany z psychodydaktyką - działem psychologii pedagogicznej, zajmującym się zagadnieniami związku psychologii z dydaktyką ogólną i metodyką przedmiotów szkolnych


Źródła:

SJP.pl

Psychodydaktyk

specjalista w zakresie psychodydaktyki - działu psychologii pedagogicznej, zajmującego się zagadnieniami związku psychologii z dydaktyką ogólną i metodyką przedmiotów szkolnych


Źródła:

SJP.pl

Psychodydaktyka

dział psychologii pedagogicznej, zajmujący się zagadnieniami związku psychologii z dydaktyką ogólną i metodyką przedmiotów szkolnych


Źródła:

SJP.pl

Psychodysleptyczny

w psychiatrii, farmakologii: mający właściwości halucynogenne i mogący wywołać psychozę doświadczalną; psychomimetyczny, psychozomimetyczny


Źródła:

SJP.pl

Psychoedukacja

edukacja w zakresie wiedzy psychologicznej; edukacja psychologiczna


Psychoedukacja – metoda edukacyjna adresowana do ludzi, którzy żyją z zaburzeniami psychicznymi stanu zdrowia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychoedukacyjny

związany z psychoedukacją - edukacją w zakresie wiedzy psychologicznej


Źródła:

SJP.pl

Psychoemocjonalny

w psychologii: dotyczący emocjonalnych zjawisk psychicznych, np. kontrola psychoemocjonalna


Źródła:

SJP.pl

Psychofan

obsesyjny, natarczywy fanatyk prześladujący swojego idola; pseudofan


Źródła:

SJP.pl

Psychofanka

obsesyjna, natarczywa fanatyczka prześladująca swojego idola; pseudofanka


Źródła:

SJP.pl

Psychofarmakolog

badacz skutków wywołanych przez lekarstwa i narkotyki w psychice człowieka


Źródła:

SJP.pl

Psychofarmakologia

dział farmakologii badający skutki wywołane przez lekarstwa i narkotyki w psychice człowieka


Psychofarmakologia – zajmuje się badaniem wpływu leków psychoaktywnych na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego na wszystkich poziomach analizy. W ramach tego badane jest poznanie, zachowanie, stan psychiczny, neurofizjologia, neurochemia, ekspresja genów i biologia molekularna. Farmakologiczne leczenie zaburzeń psychicznych jest krytykowane w ośrodkach psychiatrycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychofarmakologiczny

związany z psychofarmakologią - działem farmakologii badającym skutki wywołane przez lekarstwa i narkotyki w psychice człowieka


Źródła:

SJP.pl

Psychofarmakoterapia

w medycynie: farmakoterapia zaburzeń psychicznych


Psychofarmakoterapia – jest jedną z metod leczenia zaburzeń psychicznych polegającą na podawaniu leków o działaniu psychotropowym. Leki psychotropowe, za pośrednictwem oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy, mają wpływ na stan psychiczny i wywierają wpływ leczniczy. Celem stosowania psychofarmakoterapii może być redukcja objawów zaburzeń psychicznych, doprowadzenie do ustąpienia zaburzeń psychicznych lub zapobieżenie ich ponownemu wystąpieniu. Psychofarmakologia należy do metod leczniczych wykorzystywanych w psychiatrii. Etymologia terminu psychofarmakoterapia: gr. psyche ‘dusza’; phármakon ‘lekarstwo’; therapeía ‘leczenie’.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychofizjolog

specjalista w zakresie psychofizjologii - nauki zajmującej się związkami między procesami psychicznymi (np. wrażenia) i fizjologicznymi (np. oddech)


Źródła:

SJP.pl

Psychofizjologia

dział nauki zajmujący się związkami między procesami psychicznymi (np. wrażenia) i fizjologicznymi (np. oddech)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka z pogranicza psychologii i fizjologii, zajmująca się związkiem między procesami psychicznymi i fizjologicznymi;


Psychofizjologia — dział nauki z pogranicza psychologii i fizjologii, zajmujący się wzajemnym związkiem procesów psychicznych i fizjologicznych. Opisuje on wzajemną zależność emocji, zmian świadomości, sposobów zachowania z funkcjonowaniem mózgu, układu krążenia, oddychania, motoryki i układu hormonalnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychofizjologiczny

dotyczący psychofizjologii - działu nauki zajmującego się związkami między procesami psychicznymi (np. wrażenia) i fizjologicznymi (np. oddech)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) psych. związany z psychofizjologią, dotyczący psychofizjologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychofizjonomiczny

związany z psychofizjonomią - rzekomą dziedziną wiedzy pretendującą do miana nauki, badającą związek wyglądu zewnętrznego człowieka z jego charakterem i postawami uczuciowymi


Źródła:

SJP.pl

Psychofizjonomik

osoba rzekomo potrafiąca odczytać cechy charakteru i postawy uczuciowe danego człowieka z jego wyglądu


Źródła:

SJP.pl

Psychofizjonomika

rzekoma dziedzina wiedzy pretendująca do miana nauki, badająca związek wyglądu zewnętrznego człowieka z jego charakterem i postawami uczuciowymi


Źródła:

SJP.pl

Psychofizyczny

dotyczący zjawisk psychicznych i fizycznych


Źródła:

SJP.pl

Psychofizyk

specjalista w zakresie psychofizyki - badań i pomiarów wrażeń wywołanych przez odpowiednie bodźce


Źródła:

SJP.pl

Psychofizyka

dział psychologii zajmujący się badaniem i pomiarem wrażeń wywołanych przez odpowiednie bodźce


Psychofizyka – nauka interdyscyplinarna z pogranicza psychologii, fizjologii zmysłów oraz fizyki; bada głównie zależności między fizycznymi właściwościami bodźców działających na zmysły a wrażeniami psychicznymi, jakie się wtedy pojawiają.

W końcu XIX wieku, początkowym okresie naukowego rozwoju psychologii, wyniki eksperymentów psychofizycznych złożyły się na treść pierwszych praw psychofizycznych (np. prawo Webera-Fechnera). Współczesny kierunek badań podstawowych skupia się na odkrywaniu powiązań między rodzajami i natężeniem bodźców a charakterystyką ich reprezentacji poznawczej (np. potęgowe prawo Stevensa).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychoforma

rzadko: forma psychiczna


Źródła:

SJP.pl

Psychogalwanometr

aparat do pomiaru elektrycznej reakcji skóry na bodźce psychiczne


Źródła:

SJP.pl

Psychogenetycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób dotyczący psychogenezy


Źródła:

Wiktionary

Psychogenetyczny

psychogeneza


Patrz:psychogeneza

Źródła:

SJP.pl

Psychogeniczny

w psychologii: uwarunkowany czynnikami psychicznymi, mający swoje źródło w psychice, w świadomości człowieka; psychogenny


Źródła:

SJP.pl

Psychogenny

w psychologii: uwarunkowany czynnikami psychicznymi, mający swoje źródło w psychice, w świadomości człowieka; psychogeniczny


Źródła:

SJP.pl

Psychogeriatria

Psychogeriatria (psychiatria wieku podeszłego) – dziedzina psychiatrii zajmująca się leczeniem zaburzeń psychicznych występujących w wieku podeszłym, tj. po 65. roku życia. W polskim systemie kształcenie lekarzy psychogeriatria nie została wyodrębniona jako osobna dziedzina specjalizacyjna.


Źródła:

Wikipedia

Psychognostyczny

rzadko w psychologii: związany z psychodiagnostyką - teorią i metodami badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychodiagnostyczny


Źródła:

SJP.pl

Psychognostyk

rzadko w psychologii: specjalista w zakresie psychodiagnostyki - teorii i metod badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychodiagnostyk, psychodiagnosta


Źródła:

SJP.pl

Psychognostyka

rzadko w psychologii: teoria i metody badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychodiagnostyka, psychognozja, diagnostyka psychologiczna


Źródła:

SJP.pl

Psychognozja

rzadko w psychologii: teoria i metody badań zmierzających do stwierdzenia stopnia i rodzaju właściwości psychicznych jednostki; psychognostyka, psychodiagnostyka, diagnostyka psychologiczna


Źródła:

SJP.pl

Psychograf

psycholog sporządzający psychogramy


Źródła:

SJP.pl

Psychografia

Źródła:

Wikipedia

Psychografologia

rodzaj badania pisma ręcznego


Źródła:

SJP.pl

Psychohistoria

formuła badawcza polegająca na łączeniu badań historycznych z kategoriami psychoanalitycznymi


Psychohistoria – szczegółowa dziedzina z pogranicza historii i psychologii, odwołująca się do orientacji psychodynamicznej w psychologii, w szczególności do psychoanalizy. Termin ten może również oznaczać zainteresowanie przebiegiem osobniczego rozwoju jednostki historycznie zlokalizowanej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychokinetyczny

psychokineza


Patrz:psychokineza

Źródła:

SJP.pl

Psychokineza

opis ruchu na odległość, wywołanego za pomocą mocy psychicznej; inne określenie telekinezy


Anomalna perturbacja (ang. anomalous perturbation), psychokineza (ang. psychokinesis), telekineza (ang. telekinesis) – rzekomy wpływ na fizyczne otoczenie na odległość, mocą psychiczną, bez fizycznej ingerencji, która popularna jest w twórczości science-fiction i parapsychologii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychokrytyka

w psychologii: krytyka tematyczna, psychoanaliza


Źródła:

SJP.pl

Psychol

potocznie, pospolicie: osoba chora psychicznie lub swoim zachowaniem sprawiająca takie wrażenie; wariat, świr, psych


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. obraź. psychopata, osoba chora psychicznie, wariat


Psychol (ang. Psycho) – film fabularny wyprodukowany w 1998 roku, remake filmu Psychoza z lat '60, wyreżyserowanego przez Alfreda Hitchcocka, z gatunku horror. Otrzymał Złotą Malinę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychol.

skrót od: psychologia, psychologiczny


Źródła:

SJP.pl

Psycholamarkizm

odłam neolamarkizmu z końca XIX wieku, który przyjmuje wpływ wewnętrznych, "duchowych" czynników na powstawanie przystosowań ewolucyjnych


Psycholamarkizm – kierunek neolamarkistyczny o charakterze witalistycznym zapoczątkowany przez Copego. W swojej koncepcji ewolucji położył on szczególny nacisk na wewnętrzną dążność organizmów do świadomego samodoskonalenia się. Szczegóły swojej teorii ewolucji przedstawił w O pochodzeniu najlepiej przystosowanych (The origin of the fittest 1887) oraz w Główne czynniki ewolucji organicznej (The Primary Factors of Organic Evolution - 1896).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psycholekt

Psycholekt – termin z zakresu psycholingwistyki oraz socjolingwistyki, wprowadzony przez Aleksandra Wilkonia w 1987 r., oznaczający takie formy realizacji języka, które są uzależnione od czynników natury psychicznej. Psycholekty zaliczane są do odmian funkcjonalnych języka.


Źródła:

Wikipedia

Psycholeptyczny

psycholeptyk


Patrz:psycholeptyk

Źródła:

SJP.pl

Psycholingwistyczny

psycholingwistyka


Patrz:psycholingwistyka

Źródła:

SJP.pl

Psycholingwistyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. psych. dziedzina nauki na pograniczu psychologii i językoznawstwa zajmująca się psychologicznymi podstawami funkcjonowania języka;


Psycholingwistyka, psychologia języka – dziedzina nauki na pograniczu psychologii i językoznawstwa zajmująca się psychologicznymi podstawami funkcjonowania języka, tzn. tym, jak język jest przyswajany, przetwarzany oraz wykorzystywany przez ludzki umysł.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psycholka

psychol; świruska, wariatka


Źródła:

SJP.pl

Psycholog

specjalista w zakresie psychologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) psych. absolwent studiów w dziedzinie psychologii

 (1.2) środ. karc. długo namyślający się gracz

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) psych. absolwentka studiów w dziedzinie psychologii


Psycholog – zawód zaufania publicznego polegający na udzielaniu świadczeń psychologicznych, w szczególności na: diagnozie psychologicznej, opiniowaniu, orzekaniu, psychoterapii (po ukończeniu studiów podyplomowych w tym zakresie), na udzielaniu pomocy psychologicznej, nauczania, prowadzenia wykładów, kursów, szkoleń warsztatów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychologia

nauka zajmująca się badaniem mechanizmów i praw rządzących zjawiskami psychicznymi oraz zachowaniami człowieka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka badająca psychikę oraz zachowanie człowieka;


Psychologia (od stgr. ψυχή psyche „dusza”; λόγος logos „słowo, myśl, rozumowanie”) – nauka badająca mechanizmy i prawa rządzące psychiką oraz zachowaniami człowieka. Psychologia bada również wpływ zjawisk psychicznych na interakcje międzyludzkie oraz interakcję z otoczeniem. Według Specera A. Rathusa psychologia jest badaniem naukowym zarówno zachowania, jak i procesów umysłowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychologicznie

przysłówek sposobu

 (1.1) psych. odnosząc się do psychologii


Źródła:

Wiktionary

Psychologiczniej

stopień wyższy od przysłówka: psychologicznie


Źródła:

SJP.pl

Psychologiczny

przymiotnik

 (1.1) med. psych. dotyczący psychologii

 (1.2) stosujący zasady psychologii


Źródła:

Wiktionary

Psychologistka

psychologista


Patrz:psychologista

Źródła:

SJP.pl

Psychologistyczny

psychologizm


Patrz:psychologizm

Źródła:

SJP.pl

Psychologizacja

psychologiczna interpretacja zjawisk


Źródła:

SJP.pl

Psychologizm

Psychologizm (gr. psyche – dusza, życie) – pogląd w różnych dziedzinach wiedzy (pedagogika, teoria literatury – zob. religioznawstwo, filozofia) zakładający, że czynniki psychologiczne mają determinujący i najważniejszy charakter, albo wręcz stanowią osnowę zjawisk.


Źródła:

Wikipedia

Psychologizować

ujmować zagadnienia naukowe od strony psychologicznej


Źródła:

SJP.pl

Psycholożka

psycholog


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zaw. psych. kobieta, która specjalizuje się w dziedzinie psychologii


Psycholog – zawód zaufania publicznego polegający na udzielaniu świadczeń psychologicznych, w szczególności na: diagnozie psychologicznej, opiniowaniu, orzekaniu, psychoterapii (po ukończeniu studiów podyplomowych w tym zakresie), na udzielaniu pomocy psychologicznej, nauczania, prowadzenia wykładów, kursów, szkoleń warsztatów.


Patrz:psycholog

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psycholstwo

zachowywanie się jak osoba chora psychicznie; wariactwo


Źródła:

SJP.pl

Psychomachia

1. w literaturze: walka duchów dobrych i złych o duszę człowieka, motyw średniowiecznych moralitetów;
2. przenośnie: walka dobra ze złem


Psychomachia – alegoryczny poemat chrześcijańskiego poety rzymskiego Aureliusza Prudencjusza Klemensa, żyjącego na przełomie IV i V wieku n.e. Poemat opisuje walkę dobra ze złem w duszy człowieka. Utwór wprowadził topos nazywany od jego tytułu psychomachią, obecny w wielu późniejszych dziełach literackich, a także jako motyw w rzeźbie i ilustracji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychometr

urządzenie do wnioskowania o prawdomówności badanego na podstawie rejestracji nieświadomych reakcji osoby przesłuchiwanej na zadawane pytania; wariograf


Źródła:

SJP.pl

Psychometria

Psychometria (od stgr. ψυχή Psyche = dusza, oraz łac. -metria, od gr. μετρεῖν metrein, „mierzyć”) – dział psychologii, który zajmuje się teorią i praktyką stosowania testów psychologicznych. Ustala jakie warunki powinien spełniać dobry test psychologiczny, zajmuje się zarówno tworzeniem samych narzędzi testowych i pozycji, które zawierają, jak i kwestiami związanymi ze zliczaniem i interpretowaniem wyników.


Źródła:

Wikipedia

Psychomimetyczny

w psychiatrii, farmakologii: mający właściwości halucynogenne i mogący wywołać psychozę doświadczalną; psychodysleptyczny, psychozomimetyczny


Źródła:

SJP.pl

Psychomotoryka

Psychomotoryka − dziedzina zajmująca się teorią i metodami psychologii ruchu. Pojęcie „psychomotoryka” składa się z dwóch słów psychika i motoryka i w ten sposób opisuje zależność pomiędzy percepcją, ruchem, przeżywaniem, uczeniem się a działaniem. Procesy umysłowe, takie jak emocjonalność czy koncentracja, oraz indywidualne cechy osobowości wpływają na spontaniczność ruchów oraz sposób poruszania się. Ten związek przyczynowo-skutkowy jest nazywany psychomotoryką. W poniższym artykule termin ten oznacza całościową, ukierunkowaną na rozwój koncepcję, która wspiera zarówno rozwój percepcji, jak i ruchu.


Źródła:

Wikipedia

Psychonauta

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba doświadczająca doświadczeń psychodelicznych w celu poznania swojego umysłu;


Psychonauta (od stgr. ψυχή psychē „dusza/duch/umysł”) i ναύτης (naútēs „marynarz/nawigator”) – osoba doświadczająca celowo wywołanych zmian świadomości (doświadczeń psychodelicznych), w celu poznania swojego umysłu poprzez bezpośrednie doświadczenie. Zmiana stanu świadomości może zostać wywołana poprzez:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psychoneuroimmunologia

Psychoneuroimmunologia – nauka o interakcjach między psychiką a układami nerwowym i immunologicznym. W sferze jej głównych zainteresowań leży powiązanie stresu z chorobami (jego wpływ na ich wywoływanie czy zaostrzanie przebiegu).


Źródła:

Wikipedia

Psychoneurolog

specjalista w zakresie psychoneurologii


Źródła:

SJP.pl

Psychoneurotyczny

charakterystyczny dla psychonerwicy


Źródła:

SJP.pl

Psychoonkolog

specjalista w dziedzinie psychoonkologii, łączącej wiedzę z zakresu psychologii i onkologii


Źródła:

SJP.pl

Psychoonkologia

dziedzina medycyny łącząca wiedzę z zakresu psychologii i onkologii


Psychoonkologia to interdyscyplinarna dziedzina medycyny, której rozwój przypada w Europie na lata 80. XX wieku. Problematykę badawczą psychoonkologii można ująć w trzy grupy:

  1. działania nastawione na psychoprewencję i promocję zdrowia ze szczególnym uwzględnieniem zachowań ułatwiających zapobieganie oraz wczesne wykrywanie i leczenie choroby nowotworowej,
  2. usuwanie lub łagodzenie psychologicznych i psychopatologicznych następstw choroby i leczenia u pacjentów onkologicznych i ich rodzin,
  3. działania psychoprofilaktyczne, nastawione na personel medyczny zatrudniony na oddziałach onkologicznych.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychopata

1. osoba cierpiąca na psychopatię;
2. osoba budząca lęk swym zachowaniem, zachowująca się niezgodnie z przyjętymi normami


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) psych. med. człowiek cierpiący na psychopatię


Osobowość dyssocjalna, antyspołeczne zaburzenie osobowości (ang. antisocial personality disorder, ASPD) – zaburzenie osobowości dotykające 2–3% każdego społeczeństwa, występujące częściej wśród mężczyzn niż kobiet (3:1).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychopatia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. zaburzenie osobowości charakteryzujące się trwałym wzorcem lekceważenia i łamania norm społecznych oraz praw innych ludzi;


Osobowość dyssocjalna, antyspołeczne zaburzenie osobowości (ang. antisocial personality disorder, ASPD) – zaburzenie osobowości dotykające 2–3% każdego społeczeństwa, występujące częściej wśród mężczyzn niż kobiet (3:1).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psychopatka

psychopata


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. kobieta cierpiąca na psychopatię


Patrz:psychopata

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychopatolog

specjalista w zakresie psychopatologii


Źródła:

SJP.pl

Psychopatologia

dział psychiatrii zajmujący się zaburzeniami psychicznymi, ich badaniem i mechanizmami powstawania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. med. psych. dziedzina psychologii i psychiatrii, która bada zaburzenia i choroby psychiczne


Psychopatologia (patopsychologia, ang. psychopathology, z języka greckiego ψυχή psyche „dusza”, πάθος pathos „cierpienie” i λόγος logos „słowo, myśl, rozumowanie”) – gałąź psychiatrii i psychologii klinicznej, której domeną jest opisywanie, wyjaśnianie i porządkowanie nieprawidłowych, chorobowych zjawisk psychicznych, którym przypisuje się znaczenie kliniczne, czyli objawów psychopatologicznych lub zespołów objawowych, a których rozpoznanie, analiza i ocena są przydatne w postępowaniu terapeutycznym. W szerszym rozumieniu, za przedmiot psychopatologii przyjmuje się opisywanie zaburzeń psychicznych (ten sposób rozumienia pojęcia psychopatologii dominuje w piśmiennictwie anglosaskim). Mianem psychopatologii określa się również zaburzenia psychiczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychopatolożka

psychopatolog


Patrz:psychopatolog

Źródła:

SJP.pl

Psychopatycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób psychopatyczny


Źródła:

Wiktionary

Psychopatyczność

psychopatyczny


Patrz:psychopatyczny

Źródła:

SJP.pl

Psychopatyczny

psychopatia


przymiotnik

 (1.1) charakteryzujący psychopatę, o cechach psychopaty; świadczący o psychopatii


Patrz:psychopatia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychopedagogika

Psychopedagogika – dział pedagogiki zajmujący się problemami naukowymi i zagadnieniami psychologii rozwoju i wychowania człowieka. Psychopedagogika jako nauka jest połączeniem dwóch samodzielnych dziedzin nauki psychologii i pedagogiki w jeden wspólny nurt, będący nową dziedziną wiedzy, eksplorowaną i stosowaną we współczesnym życiu społecznym człowieka.


Źródła:

Wikipedia

Psychopedagożka

psychopedagog


Patrz:psychopedagog

Źródła:

SJP.pl

Psychoplegiczny

lek psychoplegiczny - lek stosowany w leczeniu psychoz i nerwic; lek neuroleptyczny, lek przeciwpsychotyczny, neuroleptyk


Źródła:

SJP.pl

Psychopobudzający

w farmakologii: taki, który działa pobudzająco na psychikę i stany emocjonalne człowieka; psychoanaleptyczny, psychotoniczny, psychoaktywny


Źródła:

SJP.pl

Psychopomp

osoba (duch, bóg, zwierzę itp.) odprowadzająca dusze zmarłych na tamten świat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) rel. istota (anioł, bóstwo, duch, zwierzę) odprowadzająca lub przenosząca dusze zmarłych do świata pozagrobowego;


Psychopomp (stgr. ψυχοπομπóς psychopompós, łac. psychopompus ‘przewodnik dusz’) – w religii istota (anioł, bóstwo, duch, zwierzę), której zadaniem jest odprowadzenie lub przeniesienie duszy zmarłego człowieka do świata pozagrobowego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychoprawica

pejoratywnie: prawica cechująca się irracjonalnymi poglądami i działaniami, kłamliwą i agresywną retoryką


Źródła:

SJP.pl

Psychoruchowo

psychoruchowy


Patrz:psychoruchowy

Źródła:

SJP.pl

Psychoruchowy

przymiotnik

 (1.1) związany ze zjawiskami i procesami psychicznymi zachodzącymi przy wykonywaniu czynności ruchowych


Źródła:

Wiktionary

Psychoseksualność

psychoseksualny


Patrz:psychoseksualny

Źródła:

SJP.pl

Psychoseksualny

związany z psychiką i seksualnością


Źródła:

SJP.pl

Psychosensoryczny

1. dotyczący zjawisk psychicznych związanych z odbiorem i percepcją wrażeń zmysłowych;
2. objawy psychosensoryczne - zaburzenia w odbiorze wrażeń zmysłowych, ich postrzegania i rozumienia


Źródła:

SJP.pl

Psychosocjolog

specjalista w zakresie psychosocjologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zawodowo zajmująca się procesami psychicznymi zachodzącymi w zbiorowościach ludzkich


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychosocjologia

dział psychologii zajmujący się procesami psychicznymi zachodzącymi w zbiorowościach ludzkich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dział psychologii, który zajmuje się procesami psychicznymi zachodzącymi w zbiorowościach ludzkich


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychosocjologiczny

przymiotnik

 (1.1) przym. od psychosocjologia


Źródła:

Wiktionary

Psychosomatyczny

dotyczący wzajemnych zależności między psychiką a ciałem


przymiotnik

 (1.1) med. psych. dotyczący relacji psychicznych i cielesnych w organizmie; wynikający z oddziaływań psychiki na ciało


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychosomatyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. dział medycyny, który bada związek pomiędzy zaburzeniami psychicznymi i somatycznymi


Psychosomatyka – całościowe ujmowanie problemów człowieka chorego. Termin wprowadził do medycyny w 1818 roku J.Ch. Heinroth.

Psychosomatyka zajmuje się rozpatrywaniem zależności psychosomatycznych, czyli dotyczących wpływu czynników psychicznych na organizm człowieka. Badania w modelu patogenetycznym poszukują czynników natury psychicznej w powstawaniu chorób somatycznych i wpływających na ich przebieg.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psychostazja

w wyobrażeniach religijnych: ważenie dusz zmarłych dla porównania wagi ich dobrych i złych uczynków


Psychostazja (gr. ważenie dusz) – symboliczne przedstawienie w sztuce sceny sądu podczas którego dokonywana jest ocena, czy dana dusza godna jest zbawienia. Wywodzi się z wyobrażeń religijnych starożytnych Egipcjan. Popularne w średniowieczu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychostymulant

środek pobudzający procesy psychiczne i wzmagający napęd ruchowy; środek stymulujący, środek psychotoniczny, środek psychostymulujący


Źródła:

SJP.pl

Psychostymulujący

środek psychostymulujący - środek pobudzający procesy psychiczne i wzmagający napęd ruchowy; środek stymulujący, środek psychotoniczny, psychostymulant


Źródła:

SJP.pl

Psychotechnik

specjalista w dziedzinie psychotechniki


Źródła:

SJP.pl

Psychotechnika

specjalista w dziedzinie psychotechniki


Psychotechnika jest definiowana jako:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychoterapeuta

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie psychoterapii


Psychoterapeuta – osoba posiadająca odpowiednie umiejętności, wykształcenie, a w niektórych krajach także uprawnienia do prowadzenia psychoterapii.

W Polsce obecnie zawód psychoterapeuty nie jest zawodem regulowanym. Ustawa o zawodzie psychologa nie jest równoznaczna z regulacją zawodu psychoterapeuty. Oznacza to, że nie ma uregulowanej sytuacji prawnej dotyczącej wymagań, które musi spełniać osoba nazywająca siebie psychoterapeutą. Podjęto próby uchwalenia ustawy o zawodzie psychoterapeuty, niemniej ostatecznie prace nad nią zarzucono. W przygotowaniu jest rozporządzenie mające uregulować specjalizację w zakresie psychoterapii. Proponowane rozwiązania są wzorowane na istniejących przepisach dotyczących specjalizacji w zakresie psychoterapii dzieci i młodzieży czy specjalizacji w zakresie psychoterapii uzależnień. Projekt rozporządzenia jest szeroko krytykowany przez środowisko psychoterapeutów w Polsce i reprezentujące ich organizacje, które postulują uchwalenie ustawy o zawodzie psychoterapeuty.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Psychoterapeutka

psychoterapeuta


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalistka w dziedzinie psychoterapii


Patrz:psychoterapeuta

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychoterapeutyczny

dotyczący psychoterapii, związany z psychoterapią (np. ośrodek psychoterapeutyczny, poradnia psychoterapeutyczna)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący psychoterapii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychoterapeutyka

jedna z dziedzin psychologii, zajmująca się teorią i praktyką leczenia zaburzeń psychicznych poprzez oddziaływanie na psychikę pacjenta sugestią, radą, perswazją i uspokajaniem


Źródła:

SJP.pl

Psychoterapia

leczenie zaburzeń psychicznych poprzez oddziaływanie na psychikę pacjenta sugestią, radą, perswazją i uspokajaniem oraz poprzez analizę i interpretację jego zachowania, dla uświadomienia mu i zmodyfikowania jego stosunku do siebie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. leczenie metodą bez użycia leków przy zastosowaniu np. perswazji czy sugestii;


Psychoterapia – stosowanie metod psychologicznych, zwłaszcza opartych na regularnym kontakcie międzyludzkim, w celu pomocy osobom zmagającym się z różnorodnymi problemami. Psychoterapia służy poprawie dobrostanu i zdrowia psychicznego, rozwojowi relacji i umiejętności społecznych, może dotyczyć zmiany lub radzenia sobie z dokuczliwymi zachowaniami, przekonaniami, obsesjami, myślami lub emocjami. Niektóre techniki psychoterapeutyczne są uznane za oparte na dowodach naukowych metody leczenia określonych zaburzeń psychicznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychotest

test mający zbadać cechy psychologiczne, drukowany jako forma rozrywki dla czytelników


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) psych. test psychologiczny, najczęściej taki drukowany w prasie dla rozrywki czytelników


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychothriller

[czytaj: psychotriler] odmiana thrillera, w którym osią konfliktu jest choroba lub dewiacja psychiczna głównego bohatera; thriller psychologiczny


Źródła:

SJP.pl

Psychotoniczny

w farmakologii: taki, który działa stymulująco i tonizująco na ośrodkowy układ nerwowy; psychoanaleptyczny, psychoaktywny, psychopobudzający


Źródła:

SJP.pl

Psychotroniczka

psychotronik


Patrz:psychotronik

Źródła:

SJP.pl

Psychotroniczny

związany z psychotroniką, dotyczący psychotroniki (np. sprzęt psychotroniczny, czasopismo psychotroniczne)


Źródła:

SJP.pl

Psychotronik

specjalista w dziedzinie psychotroniki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) badacz domniemanych zależności między świadomością ludzką a zjawiskami energetycznymi


Psychotronik (tyt. oryg. Psion) – pierwsza część cyklu o Kocie – powieść science fiction autorstwa amerykańskiej pisarki Joan D. Vinge. Powieść ta ukazała się w 1982 r., polskie wydanie, w tłumaczeniu Kingi Dobrowolskiej, wydało wydawnictwo Prószyński i S-ka w 1997 r. Pozostałe części trylogii: Kocia łapka oraz Deszcz snów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychotronika

dziedzina dociekań korzystająca z nauk psychologii i biofizyki, badająca zjawiska paranormalne, zwłaszcza oddziaływania biopól na żywe organizmy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziedzina badająca domniemane zależności między świadomością ludzką a zjawiskami energetycznymi;


Psychotronika – kontrowersyjna dyscyplina paranaukowa, popularna głównie we wczesnych latach 1970 w krajach Bloku Sowieckiego. Choć psychotronika nigdy nie zyskała powszechnej akceptacji społeczności naukowej, w kontekście zimnej wojny znalazła poparcie, w tym finansowe, niektórych agencji po obu stronach konfliktu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychotrop

potocznie o leku lub środku psychotropowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. pot. lek psychotropowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychotropowy

środek lub lek psychotropowy - substancja działająca na ośrodkowy układ nerwowy, mająca zdolność do korygowania zaburzeń psychicznych; psychotrop (potocznie)


Źródła:

SJP.pl

Psychotyczka

kobieta cierpiąca na psychozę


Źródła:

SJP.pl

Psychotycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób psychotyczny


Źródła:

Wiktionary

Psychotyczność

psychotyczny


Psychotyczność – w psychologii oznacza cechę osobowości związaną z niską wrażliwością na normy społeczne i wysoką impulsywnością. W założeniu autora, wysoka psychotyczność miała wiązać się z objawami psychiatrycznymi – psychotycznym, psychopatycznym lub schizofrenicznym funkcjonowaniem. Za wymiar przeciwny psychotyczności można uznać uspołecznienie, konwencjonalność, konformizm i altruizm.


Patrz:psychotyczny

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychotyczny

dotyczący psychotyka lub psychozy, występujący w chorobach psychicznych (np. epizod psychotyczny, depresja psychotyczna)


przymiotnik

 (1.1) psych. med. właściwy psychozie, charakteryzujący się psychozą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Psychotyk

osoba cierpiąca na psychozę


Psychoza (gr. psyche – dusza i osis – szaleństwo, stan psychotyczny, zaburzenie psychotyczne) – w psychiatrii określenie to oznacza stan umysłu, w którym na skutek zakłóceń w postrzeganiu (percepcji) rzeczywistości, a czasem także zaburzeń świadomości, osoba ma trudność z odróżnieniem tego, co jest rzeczywiste, a co nie. Sposób myślenia osób dotkniętych psychozą ulega zwykle całkowitej dezorganizacji. Objawami mogą być fałszywe przekonania (urojenia) bądź widzenie i słyszenie rzeczy, których nie widzą i nie słyszą inne osoby (halucynacje). Osoba znajdująca się w stanie psychozy ma przekonanie o realności swoich przeżyć i wydaje się jej, że funkcjonuje normalnie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychotyzm

skłonność do zaburzeń charakteru


Źródła:

SJP.pl

Psychowashing

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nieetyczna teoria lub praktyka, która używa terminów z zakresu psychologii w celu wpływania, oszukiwania albo manipulowania jednostkami lub grupami


Źródła:

Wiktionary

Psychoza

1. choroba psychiczna charakteryzująca się ograniczeniem lub utratą zdolności krytycznej oceny rzeczywistości, zmiennością nastroju i występowaniem urojeń, zaburzeniami w myśleniu i działaniu, np. paranoja;
2. stan szczególnej podatności na jakiś nastrój


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. choroba psychiczna objawiająca się halucynacjami, urojeniami, niezdolnością do współżycia społecznego;

 (1.2) książk. przen. skłonność do ulegania intensywnym emocjom, nastrojom, szczególnie szerzącym się w jakiejś zbiorowości


Psychoza (gr. psyche – dusza i osis – szaleństwo, stan psychotyczny, zaburzenie psychotyczne) – w psychiatrii określenie to oznacza stan umysłu, w którym na skutek zakłóceń w postrzeganiu (percepcji) rzeczywistości, a czasem także zaburzeń świadomości, osoba ma trudność z odróżnieniem tego, co jest rzeczywiste, a co nie. Sposób myślenia osób dotkniętych psychozą ulega zwykle całkowitej dezorganizacji. Objawami mogą być fałszywe przekonania (urojenia) bądź widzenie i słyszenie rzeczy, których nie widzą i nie słyszą inne osoby (halucynacje). Osoba znajdująca się w stanie psychozy ma przekonanie o realności swoich przeżyć i wydaje się jej, że funkcjonuje normalnie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psychozabawa

zabawa przygotowana w postaci testów, wskazująca jakieś cechy osoby testowanej, zgodnie z opracowanymi wcześniej zestawami odpowiedzi


Źródła:

SJP.pl

Psychoznawczy

rzadko: charakterystyczny dla zainteresowań ludzką psychiką


Źródła:

SJP.pl

Psychozomimetyczny

w psychiatrii, farmakologii: mający właściwości halucynogenne i mogący wywołać psychozę doświadczalną; psychodysleptyczny, psychomimetyczny


Źródła:

SJP.pl

Psychrofil

organizm żyjący w niskich temperaturach; kriofil, chionofil


Kriofile, psychrofile, chionofile – ekstremofilne organizmy żyjące w niskich temperaturach (poniżej 15 °C). Zasiedlają powierzchnię lodu, śniegu itp. Wchodzą w skład krioplanktonu, choć nazwa ta bywa krytykowana, a w zamian proponowane są inne, np. krion (ang. cryon).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychrofit

roślina wykazująca cechy kseromorficzne, występująca w północnych szerokościach geograficznych lub wysoko w górach


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychrometr

przyrząd do obserwacji względnej wilgotności powietrza


Wilgotnościomierz, higrometr (gr. hygros - wilgotny, mokry) – przyrząd służący do wyznaczania wilgotności. Specjalną grupą higrometrów są psychrometry (gr. psychros - zimny, chłodny), czyli przyrządy oparte na pomiarze termometrem suchym i wilgotnym. Współczesne higrometry są często przyrządami elektronicznymi mierzącymi także temperaturę, ciśnienie czy temperaturę punktu rosy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psychuszka

potoczna nazwa szpitala psychiatrycznego w ZSRR, zwłaszcza rozpatrywanego jako miejsce przetrzymywania dysydentów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład lub szpital psychiatryczny wykorzystywany przez władze jako forma represji;


Psychuszka – potoczna nazwa szpitala psychiatrycznego w ZSRR, stanowiącego miejsce przetrzymywania dysydentów.

Do roku 1989 psychuszki podlegały radzieckiemu ministerstwu spraw wewnętrznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Psydia

drzewo lub krzew z rodziny mirtowatych, uprawiane m.in. dla smacznych owoców w kształcie gruszki; guawa, gwajawa, guajawa, gujawa, gruszla


Źródła:

SJP.pl

Psyk

dźwięk wydawany przy uciszaniu kogoś; psykanie


Źródła:

SJP.pl

Psykać

wydawać syczące dźwięki w celu uciszenia kogoś lub wyrażenia dezaprobaty


Źródła:

SJP.pl

Psylle

nadrodzina owadów z rzędu pluskwiaków; miodówki, koliszki


Źródła:

SJP.pl

Psylocybina

alkaloid o właściwościach psychodelicznych, występujący w grzybkach halucynogennych


Psylocybina, 4-PO-DMT – organiczny związek chemiczny z grupy tryptamin, alkaloid o właściwościach psychodelicznych występujący naturalnie w setkach gatunków grzybów psylocybinowych, m.in. w Psilocybe cubensis i Psilocybe semilanceata. Psylocybina obok LSD jest najbardziej popularnym i najczęściej używanym psychodelikiem. Historia zażywania grzybów psylocybinowych sięga czterech tysięcy lat wstecz, obecnie popularnie znane są one jako halucynogenne lub magiczne grzyby. Psylocybina powoduje głębokie doznania psychodeliczne, transcendentne, mistyczne, medytacyjne, często także religijne. Nazwa wywodzi się od stgr. psilos „łysy" oraz kubê „głowa".


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psylocybinowy

grzyby psylocybinowe - grzyby o właściwościach halucynogenno-psychodelicznych


Źródła:

SJP.pl

Psylocyna

alkaloid, pochodna tryptaminy, substancja psychoaktywna


Psylocyna, 4-HO-DMT – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna, alkaloid grzybów Psilocybe spp. pochodna tryptaminy. W naturze zwykle występuje razem z psylocybiną i baeocystyną.

Strukturalnie psylocyna jest bardzo podobna do innej substancji psychodelicznej, również występującej w naturze, bufoteniny. Różnica polega tylko na umiejscowieniu grupy hydroksylowej na pierścieniu benzenowym. Psylocyna jest produktem metabolizmu psylocybiny i prawdopodobnie to właśnie ona odpowiada za ogół efektów wywołanych spożyciem grzybów psylocybinowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psylofit

niewielki paprotnik kopalny; prapaproć


Psylofity (Psilophyta Heintze) – gromada roślin kopalnych, najpierwotniejszych, pionierskich roślin lądowych. Pojawiły się w ludlowie a wymarły w dewonie. Najprawdopodobniej od psylofitów wywodzą się paprotniki.

Współczesne prace podają, że psylofity to takson polifiletyczny, obejmujący trzy niespokrewnione bliżej ze sobą gromady: ryniofity, trymerofity i zosterofilofity.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psylofity

niewielki paprotnik kopalny; prapaproć


Psylofity (Psilophyta Heintze) – gromada roślin kopalnych, najpierwotniejszych, pionierskich roślin lądowych. Pojawiły się w ludlowie a wymarły w dewonie. Najprawdopodobniej od psylofitów wywodzą się paprotniki.

Współczesne prace podają, że psylofity to takson polifiletyczny, obejmujący trzy niespokrewnione bliżej ze sobą gromady: ryniofity, trymerofity i zosterofilofity.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psylomelan

uwodniony tlenek manganu


Psylomelan (romanechit) – drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina tlenków baru i manganu. Dawniej uważana była za odrębny minerał.

Nazwa minerału wywodzi się od greckiego psilos = gładki (nagi) i melas = czarny, co jest związane z barwą i wyglądem skupień tej substancji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psylotowe

przedstawiciel typu roślin należącego do grupy paprotników


Nasięźrzałowe (Ophioglossidae) – podklasa roślin, jedna z czterech linii rozwojowych w obrębie klasy paproci Polypodiopsida, młodsza od skrzypowych Equisetidae, a starsza od strzelichowych Marattiidae. Odpowiada psylotowym Psilotopsida wyróżnianym w niektórych systemach z początków XXI wieku w takim samym ujęciu. Obejmuje dwa monotypowe rzędy współczesne nasięźrzałowce Ophioglossales i psylotowce Psilotales, z 12 rodzajami i ok. 129 gatunkami. Rośliny te mają niemal kosmopolityczny zasięg (przy czym nasięźrzałowce są najbardziej zróżnicowane w strefach umiarkowanych i borealnych, a psylotowce koncentrują się w strefie międzyzwrotnikowej). Ich gametofit rozwija się pod ziemią i jest bezzieleniowym myko-heterotrofem, a sporofit jest asymilującą rośliną naziemną (głównie u nasięźrzałowców) lub epifitem (głównie psylotowce).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Psylotowy

przedstawiciel typu roślin należącego do grupy paprotników


Źródła:

SJP.pl

Psyt

wykrzyknik nakazujący zachowanie ciszy, spokoju; psyk


Źródła:

SJP.pl

Psz

skrót od: Polskie Siły Zbrojne (na Zachodzie)


Źródła:

SJP.pl

Pszawetia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna w północno-wschodniej Gruzji


Źródła:

Wiktionary

Pszcz.

skrót od: pszczelarstwo, pszczelarski


Źródła:

SJP.pl

Pszczel

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Pszczel.

skrót od: pszczelarstwo, pszczelarski (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Pszczelarka

pszczelarz


Patrz:pszczelarz

Źródła:

SJP.pl

Pszczelarski

dotyczący pszczelarza, pszczelarstwa


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do pszczelarstwa lub pszczelarzy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszczelarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) roln. hodowla pszczół;


Pszczelarstwo – rzemiosło (pierwotnie rolnicze) zajmujące się hodowlą pszczół, wywodzące się od bartnictwa. Odmiennym pojęciem jest pszczelnictwo, czyli nauka o pszczelarstwie.

Pszczoły utrzymywane są w ulach. Zbiór uli nazywany jest pasieką. W zależności od stosowanej gospodarki pasiecznej rozróżnia się pasieki stacjonarne i pasieki wędrowne. Pasieki wędrowne są przewożone w okresie wiosennym i letnim w miejsca zbierania pożytku i są jednym z podstawowych sposobów zapylania dużych upraw takich roślin jak rzepak czy gryka. Produkują miódtakże ze spadzi (iglastej, liściastej).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczelarz

człowiek zajmujący się hodowlą pszczół


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pszcz. osoba hodująca pszczoły w celu uzyskania produktów pszczelich, takich jak miód, wosk, pyłek, pierzga, propolis lub zapewnienia dostatecznej ilości pszczół do zapylania użytków rolnych


Pszczelarz, bartnik – osoba zajmująca się pracą w pasiece lub barci, przy pszczołach. Jest to zawód sklasyfikowany w Polsce rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2018 r. poz. 227).

Pszczelarze zrzeszają się w Polskim Związku Pszczelarskim i wielu stowarzyszeniach.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczeli

związany z pszczołami, składający się z pszczół, produkowany przez pszczoły (np. miód pszczeli, rój pszczeli)


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do pszczoły

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z pszczołą, dotyczący pszczoły

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla pszczoły, mający cechy pszczoły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszczelnictwo

przestarzałe: pszczelarstwo


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eduk. nauka o pszczelarstwie

 (1.2) pszcz. ogół zagadnień związanych z hodowlą pszczół


Pszczelarstwo – rzemiosło (pierwotnie rolnicze) zajmujące się hodowlą pszczół, wywodzące się od bartnictwa. Odmiennym pojęciem jest pszczelnictwo, czyli nauka o pszczelarstwie.

Pszczoły utrzymywane są w ulach. Zbiór uli nazywany jest pasieką. W zależności od stosowanej gospodarki pasiecznej rozróżnia się pasieki stacjonarne i pasieki wędrowne. Pasieki wędrowne są przewożone w okresie wiosennym i letnim w miejsca zbierania pożytku i są jednym z podstawowych sposobów zapylania dużych upraw takich roślin jak rzepak czy gryka. Produkują miódtakże ze spadzi (iglastej, liściastej).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczelniczy

przestarzałe: dotyczący pszczelarstwa, pszczelarza; pszczelarski


Źródła:

SJP.pl

Pszczelnik

roślina spotykana na suchych, leśnych lub stepowych terenach Azji i obszarów śródziemnomorskich


Pszczelnik (do 1945 niem. Kuhdamm) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Myślibórz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

W pobliżu miejscowości znajduje się Jezioro Zielin.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|pszczyć.


Źródła:

Wiktionary

Pszczew

wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w zachodniej Polsce;


Pszczew (pol. hist. „Pczew”, niem. Betsche) – wieś o charakterze miejskim w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Pszczew. Siedziba gminy Pszczew. Dawniej miasto – lokacja w 1288 roku, zdegradowany w 1945 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczewski

przymiotnik od: Pszczew


Źródła:

SJP.pl

Pszczolinka

owad błonkoskrzydły z pszczołowatych


Pszczolinka (Andrena) – rodzaj błonkówek z rodziny pszczolinkowatych. Obejmuje ponad 1500 opisanych gatunków. Przedstawiciele zamieszkują Stary Świat i Amerykę Północną. Są samotnicami gniazdującymi w glebie lub szczelinach skał i murów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczolinkowate

o cechach pszczolinkowatych (rodzina pszczół)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczolinkowaty

o cechach pszczolinkowatych (rodzina pszczół)


Źródła:

SJP.pl

Pszczonlinkowate

rodzina pszczół


Źródła:

SJP.pl

Pszczonów

Pszczonów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Maków.

W roku 1579 należał do włości arcybiskupa gnieźnieńskiego.Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego w 1792 roku.


Źródła:

Wikipedia

Pszczoła

owad, żyjący w rojach, hodowany ze względu na miód i wosk


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ent. nazwa systematyczna|Apis mellifera|ref=tak., pszczoła miodna, latający owad wytwarzający miód, żyjący w zorganizowanych społecznościach;

 (1.2) ent. nazwa systematyczna|Apis|ref=tak., rodzaj owadów z rodziny pszczołowatych

 (1.3) ent. lm. nazwa systematyczna|Apoidea|ref=tak., owad z nadrodziny pszczół z rzędu błonkoskrzydłych;


Pszczoła (Apis) – rodzaj z rodziny pszczołowatych (Apidae). Jednym z przedstawicieli tego rodzaju jest najbardziej znany gatunek pszczoły, pszczoła miodna.

Pszczoły z rodzaju Apis mają długość ciała od 7–8 mm do 16–18 mm. Ubarwienie o różnej intensywności – od jednolicie czarnego i ciemnobrązowego do żółtego i czerwonopomarańczowego. Skrzydła specyficznie użyłkowane, wyróżnia je charakterystyczne pólko radialne na przednim skrzydle – ogranicza je zaokrąglona żyłka, która nieco odstaje od krawędzi skrzydła.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczółecki

przymiotnik od: Pszczółki


Źródła:

SJP.pl

Pszczółeczka

zdrobnienie od: pszczółka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: pszczoła


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszczółka

zdrobnienie od: pszczoła


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: pszczoła

 (1.2) pot. mot. ciężarówka Star 660

 (1.3) kulin. odmiana ciasta


Pszczółka – czasopismo o charakterze społeczno-politycznym, wydawane wespół z „Wieńcem” w Galicji na przełomie XIX i XX w.

Tytuł założono w Krakowie ok. 1860 jako tygodnik. W 1875 jego redaktorem został ks. Stanisław Stojałowski, który wydawał je we Lwowie a później w Cieszynie, Wiedniu, Bielsku (Bielsku-Białej). Od 1900 roku pod nazwą „Wieniec-Pszczółka”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczółki

zdrobnienie od: pszczoła


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczółkowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczoło-Jamnik

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. zool. zob. ratel.


Źródła:

Wiktionary

Pszczołojad

1. gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych; trzmielojad zwyczajny;
2. żołna pszczołojad - gatunek ptaka z rodziny żołn



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczołowate

o cechach pszczołowatych (rodzina owadów)


Pszczołowate (Apidae) – rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych i nadrodziny Apoidea. Obejmuje ponad 5800 opisanych gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczołowaty

o cechach pszczołowatych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Pszczołowiec

barciel pszczołowiec - gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych


Źródła:

SJP.pl

Pszczołówka

owad z rzędu błonkówek


Źródła:

SJP.pl

Pszczoły

owad, żyjący w rojach, hodowany ze względu na miód i wosk


Pszczoły (Anthophila, Apiformes) – monofiletyczna grupa owadów bez ustalonej rangi taksonomicznej w obrębie nadrodziny Apoidea z rzędu błonkoskrzydłych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszczyć

czasownik niedokonany

 (1.1) rzad. błyszczeć, lśnić


Źródła:

Wiktionary

Pszczyna

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowej części Polski;


Pszczyna (niem. Pless, również Pleß; cz. Pština) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, siedziba władz powiatu pszczyńskiego i gminy miejsko-wiejskiej Pszczyna. Często nazywane Perłą Górnego Śląska.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszczynianin

mieszkaniec Pszczyny (miasta w południowej Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Pszczyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszczynianka

mieszkanka Pszczyny (miasta w południowej Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Pszczyny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszczyński

związany z miastem Pszczyna, dotyczący miasta Pszczyna


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Pszczyny, związany z Pszczyną


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszenica

1. roślina roczna z rodziny traw, jedno z najpopularniejszych zbóż uprawiane na wszystkich kontynentach;
2. ziarno tej rośliny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa systematyczna|Triticum|L.|ref=tak., roślina zbożowa z rodziny wiechlinowatych;

 (1.2) roln. ziarno pszenicy (1.1)

 (1.3) gw-pl|Bukowina. kutia


Pszenica (Triticum L.) – rodzaj zbóż z rodziny wiechlinowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej i środkowej Azji. Wyróżnia się około 20 gatunków pszenicy i około 10 mieszańców międzygatunkowych. Oprócz jęczmienia jest najdawniej uprawianym zbożem. Zajmuje trzecie (po kukurydzy i ryżu) miejsce w światowej produkcji zbóż. W 2018 roku produkcja na świecie wyniosła 734 045 174 ton.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszenicki

nazwisko


Pszenicki:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszeniczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) słoma z pszenicy używana jako pasza dla zwierząt


Źródła:

Wiktionary

Pszeniczka

zdrobnienie od: pszenica


Źródła:

SJP.pl

Pszenicznik

ryba podobna do karpia; kaliniak, lin, oczeretniak


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszeniczny

przymiotnik od: pszenica; pszenny


przymiotnik

 (1.1) związany z pszenicą, dotyczący pszenicy

 (1.2) wykonany z pszenicy, zawierający pszenicę

 (1.3) o kolorze przypominającym dojrzałe kłosy pszenicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszeniczysko

pole po zebraniu rosnącej na nim pszenicy


Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszeniec

roślina o jasnożółtych kwiatach, występuje głównie w lasach i na torfowiskach


Pszeniec (Melampyrum L.) – rodzaj roślin z rodziny zarazowatych, dawniej zaliczany do tradycyjnie szeroko ujmowanej rodziny trędownikowatych. Należy tu 38 gatunków występujących w strefie umiarkowanej półkuli północnej. Są to półpasożyty, których gospodarzami są rośliny z różnych rodzin i siedlisk. Rodzaj wyróżnia się w rodzinie zarazowatych stosunkowo dużymi i nielicznymi nasionami, zaopatrzonymi w elajosomy, dzięki czemu są one rozprzestrzeniane przez mrówki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszenno

Pszenno (dawna niemiecka nazwa Weizenrodau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica.

Pszenno, notowane w dokumentach jako Weisinrod lub Wisyngerode, było lokowane na prawie niemieckim w 1243 roku.


Źródła:

Wikipedia

Pszenno-Buraczany

przymiotnik relacyjny

 (1.1) roln. o glebie: nadający się pod uprawę pszenicy i buraków

przymiotnik jakościowy

 (2.1) przen. iron. prostacki i nieokrzesany; także. świadczący o prostactwie i nieokrzesaniu


Źródła:

Wiktionary

Pszenny

1. odnoszący się do pszenicy; pszeniczny
2. zrobiony z ziarn pszenicy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do pszenicy; pszeniczny

 (1.2) zrobiony z ziarn pszenicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszenżytni

pszenżyto


Patrz:pszenżyto

Źródła:

SJP.pl

Pszenżyto

1. międzygatunkowa krzyżówka, hybryda żyta i pszenicy; triticale;
2. ziarno tej rośliny


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) roln. sztuczna hybryda żyta i pszenicy;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszociel

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. krewny


Źródła:

Wiktionary

Pszociołka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. krewna


Źródła:

Wiktionary

Pszok

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskiego

 (1.1) = Punkt Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych


Źródła:

Wiktionary

Pszonaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od pszonak


Źródła:

Wiktionary

Pszonacznik

roślina z rodziny krzyżowych, występująca głównie jako chwast na polach


Pszonacznik (Conringia Heist. ex Fabr.) – rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych. Obejmuje 6 gatunków. Występują one głównie w centralnej i południowo-zachodniej Azji, poza tym w regionie Kaukazu i w Europie. Do flory Polski należy jako zadomowiony antropofit pszonacznik wschodni (C. orientalis).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszonak

roślina zielna z rodziny krzyżowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. zwykle dwuletnia roślina o żółtych kwiatach zebranych w grona;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszoniak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Pszonka

niska bylina z rodziny jaskrowatych, kwitnąca wczesną wiosną, we florze Polski spotykana głównie w lasach, parkach, zaroślach; ziarnopłon wiosenny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. pot. zob. ziarnopłon wiosenny.


Pszonka – część wsi Łukówiec położona w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Parysów.

W drugiej połowie XVI wiek Pszonka, jako wieś szlachecka, położona była w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego.

W latach 1975–1998 Pszonka administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Dawniej istniała gmina Pszonka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszono

przestarzale: wymłócone proso


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. roln. otłuczone proso


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Pszów

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie śląskim;


Pszów (niem. Pschow) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim.

Pszów od XVIII w. jest jednym z głównych ośrodków pielgrzymkowych na Górnym Śląsku. W pobliżu miasta znajduje się zabytkowa Kalwaria, a w pszowskiej bazylice znajduje się Obraz Matki Bożej Uśmiechniętej.

Według danych z 31 grudnia 2023 r. miasto miało 13 007 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Pszowianin

mieszkaniec Pszowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pszowianka

mieszkanka Pszowa (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Pszowski

przymiotnik od: Pszów


przymiotnik

 (1.1) od Pszów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary