Cn

symbol koperniku, pierwiastka chemicznego


Źródła:

SJP.pl

Cna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w obwodach riazańskim i tambowskim Rosji, prawy dopływ Mokszy

 (1.2) geogr. rzeka w obwodzie twerskim Rosji, uchodzi do jeziora Mstino


Na Białorusi

Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Cnc

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego

 (1.1) = masz. skomputeryzowane sterowanie numeryczne;

skrótowiec w funkcji przymiotnika

 (2.1) = masz. pracujący z wykorzystaniem skomputeryzowanego sterowania numerycznego


Źródła:

Wiktionary

Cnd.

skrót

 (1.1) = mat. co należało dowieść (skrót stawiany na końcu dowodu)


Źródła:

Wiktionary

Cng

paliwo, skrót z angielskiego "Compressed Natural Gas" - sprężony gaz ziemny do 200-250 bar - stosowany do napędzania pojazdów silnikowych


Źródła:

SJP.pl

Cnić

cnić się - przestarzałe: tęsknić do kogoś, czegoś albo za kimś, za czymś (np. Cniło mu się do żony i dzieci. Cni mi się za nią.); cknić się


Źródła:

SJP.pl

Cnn

[czytaj: s-i-en-en] ang. Cable News Network, amerykańska informacyjna stacja telewizyjna


Źródła:

SJP.pl

Cność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. zacność, cnotliwość


Źródła:

Wiktionary

Cnota

1. całość wysokich wartości moralnych; prawość, szlachetność, zacność;
2. przestrzeganie zasad obowiązującej etyki;
3. pozytywna cecha charakteru; walor, przymiot, zaleta;
4. dziewictwo, niewinność, czystość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dodatnia cecha moralna

 (1.2) przen. dziewictwo

 (1.3) przen. ktoś cnotliwy


Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (stgr. ἀρετήareté, łac. virtus) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym. Jej przeciwieństwem jest wada.

Obok cnót moralnych, w starożytności pojęcie to odnoszono również do doskonałości w realizowaniu przeznaczonych celów (np. cnotą noża jest jego ostrość). W nowożytności znaczenie moralne zaczęło być dominujące.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cnotka

1. potocznie o cnotliwej kobiecie;
2. pozorna, nieprawdziwa cnota


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) iron. o osobie ostentacyjnie cnotliwej lub udającej taką


Cnotka – dawny zaścianek. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Cnotliwie

przysłówek

 (1.1) na sposób zachowujący powściągliwość płciową


Źródła:

Wiktionary

Cnotliwiec

potocznie: mężczyzna cnotliwy lub udający cnotliwego


Źródła:

SJP.pl

Cnotliwiej

stopień wyższy od przysłówka: cnotliwie


Źródła:

SJP.pl

Cnotliwość

cnotliwy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bycie skromnym, czystym, cnotliwym w sprawach intymnych

 (1.2) przest. prawość, uczciwe postępowanie


Patrz:cnotliwy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cnotliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: cnotliwy


Źródła:

SJP.pl

Cnotliwy

1. przyzwoity w sprawach dotyczących seksu; niewinny
2. postępujący etycznie


przymiotnik

 (1.1) pełen cnoty, postępujący zgodnie z obowiązującymi zasadami moralnymi

 (1.2) zgodny z obowiązującymi zasadami moralnymi

 (1.3) który zachowuje powściągliwość seksualną; także. świadczący o takiej powściągliwości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Cnrs

skrót od: Centre National de la Recherche Scientifique (narodowy ośrodek badań naukowych we Francji)


Źródła:

SJP.pl

Cny

dawniej lub książkowe: cnotliwy, zacny, dobrotliwy itp.


przymiotnik jakościowy

 (1.1) przest. pełen cnót, godny szacunku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary