1. rowek, wgłębienie w czymś
2. brzeg naczynia
3. w górnictwie: wąska szczelina wykonana mechanicznie lub ręcznie w skale, ułatwiająca odstrzelenie kopaliny
4. w leśnictwie: podrąb
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wgłębienie lub wcięcie w przedmiocie
(1.2) brzeg czegoś, zwłaszcza naczynia
(1.5) bot. wcięcie w blaszce liścia
(1.6) leśn. przestrzeń powstała po wyrąbaniu drzew z brzegu lasu
(1.7) leśn. poziome, klinowate wycięcie zrobione siekierą lub piłą w odziomku ścinanego drzewa od strony, w którą ma ono padać
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: wrąbać
Wrąb, zacios – połączenie ciesielskie elementów drewnianych wykonane przez nacięcie albo wcięcie w jednym lub w obu łączonych elementach. Nacięcia są tak dopasowane, aby umożliwić nasunięcie jednego elementu na drugi i zapewnić ich współpracę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. pospolicie: zjeść ze smakiem; wszamać;
2. wrąbać się:
a) dostać się gdzieś przez rąbanie;
b) pospolicie: zaryć się w coś przez uderzenie;
c) pospolicie: dostać się gdzieś, wejść gdzieś
SJP.pl
Wrąbczynek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Pyzdry. Niedaleko wsi znajduje się Nadwarciański Park Krajobrazowy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
zdrobnienie od: wrąb
SJP.pl
1. pot. wplątywać kogoś w jakąś nieprzyjemną dla niego sprawę;
2. wplatać w tworzoną tkaninę nitki innego typu bądź innej barwy;
3. pot. wrabiać się - (rzadkie) nieświadomie zgadzać się na udział w nieprzyjemnej dla siebie sytuacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wrabiać.
Wiktionary
1. kierować się w przeciwnym kierunku;
2. zacząć coś robić ponownie;
3. kontynuować; nawiązać do czegoś ponownie
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wrócić)
(1.1) przybywać do miejsca, z którego się wyszło lub było poprzednio
(1.2) ponawiać myśl lub temat, o którym mówiło się lub myślało wcześniej
(1.3) przen. odzyskiwać przytomność, władze umysłowe, uspokajać się
czasownik przechodni niedokonany (dk. wrócić)
(2.1) przest. zwracać, przywracać
czasownik zwrotny wracać się
(3.1) cofać się, robić kilka kroków wstecz
SJP.pl
Wiktionary
czasownik "wracaj" wzmocniony partykułą "-żeż"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wracać.
Wiktionary
rzadko: włączać do rachunku; wliczać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wrak
Wiktionary
1. rodząc przekazywać coś potomstwu;
2. wradzać się - wdawać się (w kogoś)
SJP.pl
1. zatopiony lub zniszczony statek;
2. pojazd nie nadający się do użytku;
3. człowiek schorowany lub wyczerpany psychicznie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) resztki uszkodzonego statku lub samolotu;
(1.2) pot. wyeksploatowany, zniszczony pojazd, maszyna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) przen. o człowieku schorowanym, niedołężnym, wyczerpanym fizycznie lub psychicznie
Wrak – zatopiona lub poważnie uszkodzona jednostka pływająca opuszczona przez załogę. Określenie to używane jest często również w stosunku do zepsutych lub zniszczonych samochodów, samolotów i maszyn.
Wraki statków częściowo lub całkowicie zatopione na niewielkiej głębokości i utrzymujące się na wodzie lub tuż pod jej powierzchnią np. dzięki ładunkowi o dużym wyporze (drewno, puste beczki itp.), a nieogłoszone jeszcze w księgach locji jako stanowiące zagrożenie dla żeglugi, oznacza się znakiem odosobnione niebezpieczeństwo lub podwójnym znakiem kardynalnym według międzynarodowego systemu oznakowania nawigacyjnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
jadalna ryba z rzędu strzępielowatych
SJP.pl
miejsce, gdzie zgromadzono wraki, zniszczone pojazdy i maszyny
SJP.pl
przymiotnik od: wrak
SJP.pl
nazwisko
Wrangel (ros. Врангель) – dawne osiedle typu miejskiego w Kraju Nadmorskim na Dalekim Wschodzie Rosji, obecnie część Nachodki. W 2002 roku zamieszkany przez 15 346 osób. Osiedle zostało zlikwidowane w 2004 roku.
We Wranglu znajduje się Port Wostocznyj, jeden z największych intermodalnych portów rosyjskich. Dociera do niego również odnoga Kolei Transsyberyjskiej.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: spodnie marki Wrangler; wranglery
Wrangle – wieś w Anglii, w hrabstwie Lincolnshire, w dystrykcie Boston. Leży 50 km na południowy wschód od Lincoln i 171 km na północ od Londynu.
SJP.pl
Wikipedia
1. produkt marki Wrangler;
2. samochód typu Jeep Wrangler
Wrangler – w ten sposób określani są najlepsi studenci na Uniwersytecie Cambridge. Najlepszy z najlepszych nazywany jest Senior Wrangler. Dla kontrastu najsłabszy ze studentów, któremu udało się zdać egzamin to wooden spoon (w tłumaczeniu drewniana łyżka).
SJP.pl
Wikipedia
spodnie marki Wrangler
SJP.pl
[czytaj: wrap lub rap] kanapka z okrągłego chlebka i zawiniętym w środku nadzieniem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. rodzaj kanapki wykonanej z okrągłego placekacka (np. tortilli czy pity) z zawiniętym w środku nadzieniem;
Wrap (z ang. „zawinąć”) – rodzaj kanapki wykonanej z okrągłego płaskiego chlebka (np. meksykańska tortilla, arabska pita lub ormiański lawasz) z zawiniętym w środku nadzieniem.
Wrap różni się od tradycyjnej kanapki tym, że całkowicie spowija nadzienie. Natomiast kanapka składa się z wyraźnie widocznych dwóch warstw – górnej i dolnej. We wrapie nadzienie z reguły składa się z pokrojonego w plastry mięsa, drobiu lub ryby na zimno wraz z rozdrobnioną sałatą, pomidorami pokrojonymi w kostkę, smażonymi pieczarkami, boczkiem, cebulą, serem i sosem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Wratysław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wratysławka lub z nim związany
SJP.pl
Wratysław z małżonką; Wratysławowie
SJP.pl
Wratysław z małżonką; Wratysławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wratysława lub z nim związany
SJP.pl
Wikipedia
razem, wspólnie (z kimś, z czymś)
przyimek
(1.1) książk. razem, wspólnie (z kimś)
(1.2) książk. równocześnie (z jakimś wydarzeniem)
(1.3) książk. razem, łącznie (z innymi zjawiskami, przedmiotami, faktami)
(1.4) stpol. w sam raz, w odpowiednim momencie
(1.5) daw. w tej chwili, natychmiast, nagle
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) stpol. idea, wyobrażenie
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale:
a) wbijać, wpychać, wtykać
b) wpajać, wszczepiać coś komuś
SJP.pl
przestarzale:
a) wetknąć, wepchnąć, wbić
b) wpoić, wszczepić coś komuś
Wrażenie – pierwotny i najbardziej podstawowy proces poznawczy człowieka. Powstaje na skutek bezpośredniego działania bodźców ze świata zewnętrznego lub z wnętrza organizmu na zakończenia nerwowe (receptory), wywołując reakcję psychiczną. Jeden obiekt może jednocześnie działać na kilka rodzajów narządów zmysłowych, przez co jednocześnie można odczuwać kilka rodzajów wrażeń.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzale:
a) wetknąć, wepchnąć, wbić
b) wpoić, wszczepić coś komuś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) reakcja na bodziec zewnętrzny lub wewnętrzny;
Wrażenie – pierwotny i najbardziej podstawowy proces poznawczy człowieka. Powstaje na skutek bezpośredniego działania bodźców ze świata zewnętrznego lub z wnętrza organizmu na zakończenia nerwowe (receptory), wywołując reakcję psychiczną. Jeden obiekt może jednocześnie działać na kilka rodzajów narządów zmysłowych, przez co jednocześnie można odczuwać kilka rodzajów wrażeń.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba łatwo ulegająca wrażeniom, kierująca się wrażeniami a nie rozsądnym mysleniem
SJP.pl
przymiotnik od: wrażenie
SJP.pl
przestarzale:
a) wetknąć, wepchnąć, wbić
b) wpoić, wszczepić coś komuś
czasownik przechodni dokonany
(1.1) energicznie włożyć coś do czegoś innego
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: osoba bardzo wrażliwa, przeżywająca wszystko intensywnie; nadwrażliwiec
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba nadmiernie wrażliwa
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wrażliwie
SJP.pl
1. podatność na bodźce, przeżywanie emocji; czułość, uczuciowość, tkliwość;
2. skłonność do obrażania się; przeczulenie, drażliwość;
3. podatność, brak odporności na coś; skłonność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fizj. zdolność odbierania bodźców poprzez zmysły
(1.2) zdolność przeżywania emocji i odczuwania wrażeń; bycie wyczulonym
(1.3) słaba odporność, podatność
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: wrażliwy
SJP.pl
1. łatwo, szybko, silnie reagujący na coś; czuły, uczuciowy, tkliwy;
2. skłonny do obrażania się; przeczulony, pobudliwy, drażliwy;
3. podatny na wpływy z zewnątrz, mało odporny; skłonny
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wrażliwość, łatwo reaguje na bodźce zmysłowe
(1.2) taki, który ma dużą zdolność do odczuwania i przeżywania emocji
(1.3) taki, który ma słabą odporność
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wraże; cecha tych, którzy są wraży
Wiktionary
dawniej, dziś książkowo: związany z wrogiem, nieprzyjacielem; wrogi, nieprzyjazny, nieprzychylnie nastawiony
przymiotnik
(1.1) przest. wrogi
SJP.pl
Wiktionary
skrótowiec, rodzaj żeński
(1.1) = wojsk. walka radioelektroniczna
Wiktionary
w górnictwie: wydrążać w kopalinie wąskie i długie szczeliny w celu uzyskania dodatkowej płaszczyzny odsłonięcia
SJP.pl
maszyna górnicza do wykonywania wrębów w caliźnie, poruszana za pomocą sprężonego powietrza lub elektryczności; wrębówka
SJP.pl
Wikipedia
górnik obsługujący wrębiarkę
SJP.pl
krążkownica wrębiasta - gatunek grzybów z rodziny krążkownicowatych
SJP.pl
w górnictwie: wydrążyć w kopalinie wąskie i długie szczeliny w celu uzyskania dodatkowej płaszczyzny odsłonięcia
SJP.pl
w górnictwie: wąska szczelina w skale, ułatwiająca odstrzelenie kopaliny; wrąb, szczelina wrębowa
SJP.pl
część wrębiarki złożona z noży wrębowych żłobiących wrąb w caliźnie
SJP.pl
przymiotnik od: wrąb, wręb; wrębowy
SJP.pl
maszyna górnicza urabiająca wzdłuż całego przodku ścianowego i usuwająca urobek ze ściany
SJP.pl
miał powstały przy wykonywaniu wrębów
SJP.pl
maszyna górnicza do wykonywania wrębów w caliźnie, poruszana za pomocą sprężonego powietrza lub elektryczności; wrębiarka
SJP.pl
przymiotnik od: wrąb, wręb; wrębny
SJP.pl
maszyna górnicza wykonująca wrąb w caliźnie i ładująca urobek na znajdujący się obok przenośnik
SJP.pl
książkowo:
1. partykuła podkreślająca, że jakaś cecha lub zjawisko mają większe natężenie, niż można się spodziewać (np. Wyglądał wręcz odrażająco.);
2. partykuła podkreślająca, że ma miejsce stan inny od tego, jaki przewidywaliśmy, słowo używane w związkach "wręcz przeciwnie a. odwrotnie", "wręcz przeciwny a. odwrotny" (np. Dało to wręcz przeciwne efekty.);
3. otwarcie, bez ogródek, wprost (np. Powiedział jej wręcz, że jej nie lubi.);
4. walka wręcz, walczyć wręcz - walka bezpośrednia, walczyć bezpośrednio
partykuła
(1.1) …podkreślająca znaczenie wyrazu lub natężenie cechy
przysłówek
(2.1) bezpośrednio, otwarcie
forma czasownika.
(3.1) rozk. zob. wręczać.
SJP.pl
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. wręczyć)
(1.1) dawać coś komuś, najczęściej do rąk własnych, zwykle w sposób uroczysty lub oficjalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wręczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wręczyć.
Wiktionary
oddać, podać komuś do rąk, najczęściej w sposób oficjalny, uroczysty
czasownik dokonany (ndk. wręczać)
(1.1) oddać, podać komuś do rąk, najczęściej w sposób oficjalny, uroczysty
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Wręczyca Wielka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób wredny, perfidnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wrednie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wredny
SJP.pl
fałszywość, podstępny charakter
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wredne; cecha tych, którzy są wredni
SJP.pl
Wiktionary
1. świadomie złośliwy i robiący komuś przykrość; podły, nikczemny;
2. właściwy komuś podłemu, świadczący o podłości, np. wredny charakter; 4. trudny do zniesienia, nieprzyjemny, budzący niechęć
przymiotnik
(1.1) pot. pełny podłości, fałszu
(1.2) pot. budzący niechęć, trudny do zniesienia
SJP.pl
Wiktionary
(r. żeński) potocznie: kobieta podła, nikczemna, bardzo nieuprzejma; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obraź. kobieta nieuprzejma, kłótliwa, trudna w obyciu
SJP.pl
Wiktionary
wręga;
1. boczne wycięcie w desce stosowane przy połączeniach na zakładkę;
2. element usztywniający w kadłubie statku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wycięcie lub załamanie w elemencie konstrukcyjnym, najczęściej drewnianym, służące do spójnego połączenia z innym elementem
(1.2) pszcz. element konstrukcyjny korpusów ula wzmacniający ich łączenie
(1.3) szkut. lotn. jeden z elementów konstrukcyjnych tworzących szkielet łodzi lub samolotu;
Wręg albo wręga – podstawowy poprzeczny element szkieletu statku o tradycyjnej (drewnianej lub stalowej) konstrukcji. Obecnie spotykany głównie w klasycznych jachtach drewnianych o konwencjonalnym poszyciu (karawelowym, zakładkowym lub słomkowym). Wręg jest drewnianym (czasem wzmacnianym przez stalowe okucie) elementem o relatywnie niewielkim przekroju, o krzywiźnie dopasowanej do wewnętrznej powierzchni kadłuba. Wręg może być od dołu połączony z dennikiem, a od góry z pokładnikiem, tworząc ramę wręgową usztywniającą kadłub. Jeśli rama wręgowa jest poszyta, np. sklejką lub klepkami tworzącymi jednolitą tarczę, nazywamy ją grodzią konstrukcyjną. Pozostałe wręgi, łączące się tylko ze stępką i wzdłużnikiem pokładowym, spełniają głównie rolę ściągającą i formującą dla klepek poszycia (zapobiegając ich rozchodzeniu się pod wpływem sił poprzecznych).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wręg;
1. boczne wycięcie w desce stosowane przy połączeniach na zakładkę;
2. element usztywniający w kadłubie statku
Wręg albo wręga – podstawowy poprzeczny element szkieletu statku o tradycyjnej (drewnianej lub stalowej) konstrukcji. Obecnie spotykany głównie w klasycznych jachtach drewnianych o konwencjonalnym poszyciu (karawelowym, zakładkowym lub słomkowym). Wręg jest drewnianym (czasem wzmacnianym przez stalowe okucie) elementem o relatywnie niewielkim przekroju, o krzywiźnie dopasowanej do wewnętrznej powierzchni kadłuba. Wręg może być od dołu połączony z dennikiem, a od góry z pokładnikiem, tworząc ramę wręgową usztywniającą kadłub. Jeśli rama wręgowa jest poszyta, np. sklejką lub klepkami tworzącymi jednolitą tarczę, nazywamy ją grodzią konstrukcyjną. Pozostałe wręgi, łączące się tylko ze stępką i wzdłużnikiem pokładowym, spełniają głównie rolę ściągającą i formującą dla klepek poszycia (zapobiegając ich rozchodzeniu się pod wpływem sił poprzecznych).
SJP.pl
Wikipedia
biegacz wręgaty - gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych
SJP.pl
robić wręgi za pomocą specjalnego struga, w różnego rodzaju deskach, płytach itp.
SJP.pl
rodzina morskich ryb z rzędu belonokształtnych; makreloszowate
Makreloszowate, wręgowcowate (Scomberesocidae) – rodzina morskich ryb belonokształtnych (Beloniformes), bardzo blisko spokrewniona z belonowatymi. Makrelosz i sajra są cennymi gatunkami użytkowymi.
SJP.pl
Wikipedia
hala fabryki, stoczni, w której wykonuje się wręgi do samolotów, łodzi itp.
SJP.pl
rodzaj struga do robienia wręgów w płytach, deskach itp.
SJP.pl
1. → wręg; 2 strug wręgowy - strug do robienia wręgów w drewnie; wręgownik
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wręgi, dotyczący wręgą
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: restler] sportowiec uprawiający wrestling - widowiskowy sport rozgrywany na ringu
Wrestling (ang. professional wrestling, pro wrestling; pol. zapasy zawodowe, zapasy profesjonalne) – rodzaj rozrywki sportowej, posiadającej elementy sportu walki i spektaklu. Wywodzi się z brytyjskiego rodzaju walk zwanego wolnoamerykanką. Największy wpływ na ukształtowanie się wrestlingu miały Stany Zjednoczone. Jest również popularny w Meksyku, gdzie powstał styl lucha libre, i w Japonii, w której powstał styl puroresu.
SJP.pl
Wikipedia
→ wrestler [czytaj: restlerka]
SJP.pl
→ wrestler [czytaj: restlerski]
SJP.pl
[czytaj: restling] widowiskowy sport rozgrywany na ringu, rodzaj reżyserowanych walk zapaśniczych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. amerykańska odmiana zapasów z elementami popisów;
Wrestling (ang. professional wrestling, pro wrestling; pol. zapasy zawodowe, zapasy profesjonalne) – rodzaj rozrywki sportowej, posiadającej elementy sportu walki i spektaklu. Wywodzi się z brytyjskiego rodzaju walk zwanego wolnoamerykanką. Największy wpływ na ukształtowanie się wrestlingu miały Stany Zjednoczone. Jest również popularny w Meksyku, gdzie powstał styl lucha libre, i w Japonii, w której powstał styl puroresu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ wrestling [czytaj: restlingowy]
SJP.pl
nareszcie, w końcu
przysłówek
(1.1) nareszcie, w końcu
SJP.pl
Wiktionary
Wikipedia
strug o budowie podobnej do wręgownika, lecz o większej szerokości noża, służący do wykonywania wrężyn; płytnik
SJP.pl
przymiotnik od: wręg (wręga)
SJP.pl
boczne wycięcie w desce, podobne do wręgi, lecz płytsze i szersze
SJP.pl
[czytaj: rajt] nazwisko angielskie, m.in. Frank Lloyd Wright (1869-1959) - architekt amerykański
SJP.pl
Wikipedia
osoba malująca sprayem; graficiarz
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = hist. polit. Węgierska Republika Ludowa;
Wiktionary
skrót od:
1. Wojewódzka Rada Narodowa - organ władzy państwowej w PRL;
2. Wolność, Równość, Niepodległość - konspiracyjna partia polityczna działająca w czasie II wojny światowej
SJP.pl
środowiskowo: Wrocław; wro
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = pot. Wrocław
SJP.pl
Wiktionary
mały ptak z rodziny wikłaczy, gnieżdżący się w pobliżu domostw, w osiedlach i miastach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. ornit. nazwa systematyczna|Passer domesticus|ref=tak., mały, pospolity ptak występujący w pobliżu osiedli ludzkich;
(1.2) ornit. nazwa niektórych gatunków ptaków z podrodziny wróbli (1.3), a w szczególności z rodzaju: nazwa systematyczna|Passer|ref=tak., nazwa systematyczna|Gymnoris|ref=tak., nazwa systematyczna|Carpospiza|ref=tak., nazwa systematyczna|Petronia|ref=tak.
(1.3) wróble ornit. nazwa systematyczna|Passerinae|ref=tak., podrodzina ptaków z rodziny wróblowatych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: wróbel
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. wróbel
SJP.pl
Wiktionary
1. pot. wplątać kogoś w jakąś nieprzyjemną dla niego sprawę;
2. wpleść w tworzoną tkaninę nitki innego typu bądź innej barwy;
3. pot. wrobić się - nieświadomie zgodzić się na udział w nieprzyjemnej dla siebie sytuacji
SJP.pl
1. rzadko: pisklę wróbla; wróblę;
2. dawniej: śnieżka (ptak z rodziny wikłaczy)
SJP.pl
pisklę wróbla; wróblę
SJP.pl
pisklę wróbla; wróblątko
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Wróblew
Wróblewski (forma żeńska: Wróblewska; liczba mnoga: Wróblewscy) – polskie nazwisko. Nazwisko pochodzi od słowa wróbel (gatunek ptaka).
SJP.pl
Wikipedia
→ wróbel; wróblowy
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla wróbla; dotyczący, odnoszący się do wróbla
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: wróbel
SJP.pl
Wiktionary
samica wróbla
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. samica wróbla
(1.2) przen. spryciara
SJP.pl
Wiktionary
samiczka wróbla
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
Miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
o cechach wróblowatych (rodzina ptaków)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Passeridae|Rafinesque|ref=tak., rodzina ptaków do której zaliczane są dwie podrodziny;
Wróble, wróblowate (Passeridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), wcześniej klasyfikowana jako podrodzina wikłaczowatych (Ploceidae). Do wróbli zalicza się około czterdziestu gatunków. Większość z nich to małe ptaki o długości 10–20 cm. Oryginalnie zamieszkiwały Afrykę i Eurazję. Gatunki przystosowane do życia pośród ludzi, głównie wróbel zwyczajny, skolonizowały wiele osad ludzkich na całym świecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach wróblowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
1. → wróbel;
2. o cechach wróblowych (rząd ptaków)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Passeriformes|Linnaeus|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wróblowicami, dotyczący Wróblowic
Wiktionary
1. → wróbel;
2. o cechach wróblowych (rząd ptaków)
SJP.pl
1. przyjść do miejsca, w którym już się było;
2. zacząć robić coś ponownie lub po przerwie; powtórzyć się;
3. odzyskać poprzedni stan
SJP.pl
skrót
(1.1) = wrocławski
Wiktionary
wieś w Polsce
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) pot. żart. Wrocław
Wrocek – kot domowy rasy kot brytyjski, porzucony na wrocławskim dworcu autobusowym, a następnie adoptowany przez prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka i mieszkający w Urzędzie Miejskim Wrocławia. Kot jest wykorzystywany w promocji miasta.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wrócić.
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. przyjść do miejsca, w którym już się było;
2. zacząć robić coś ponownie lub po przerwie; powtórzyć się;
3. odzyskać poprzedni stan
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wracać)
(1.1) dokonany od|wracać.
czasownik zwrotny dokonany wrócić się (ndk. wracać się)
(2.1) dokonany od|wracać się.
SJP.pl
Wiktionary
dawne imię męskie
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
Wrocisław, Wrocsław, Wrosław – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Wroci- ("wrócić, wrócić się, przywrócić") i -sław ("sława"). Może zatem oznaczać "ten, który przywróci sławę". Polska nazwa miasta Wrocław pochodzi od jednej ze skróconych form tego imienia: Wrocisław → Wrocsław. Podobną etymologię ma nazwa stolicy Słowacji, Bratysława.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
Wrocsława, Wrocława – staropolskie imię żeńskie. Składa się z członu Wroci- ("wrócić, wrócić się, przywrócić") i -sława ("sława"). Może zatem oznaczać "ta, która przywróci sławę".
Wrocsława imieniny obchodzi 23 stycznia i 17 maja.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Wrocisław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Wrocisław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisławka lub z nim związany
SJP.pl
Wrocisław z małżonką; Wrocisławowie
SJP.pl
Wrocisław z małżonką; Wrocisławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wrocisława lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
nazwisko
Wrocki – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto wojewódzkie nad Odrą, w południowo-zachodniej Polsce;
Wrocław (niem. Breslau, śl.-niem. Brassel, Gruß-Brassel, łac. Vratislavia, cz. Vratislav) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, siedziba władz województwa dolnośląskiego i powiatu wrocławskiego. Położone w Europie Środkowej, na Nizinie Śląskiej, nad Odrą i czterema jej dopływami. Jest historyczną stolicą Dolnego Śląska, a także całego Śląska.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od wrocławiak
Wiktionary
potocznie o mieszkańcu Wrocławia; wrocławianin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. mieszkaniec Wrocławia
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wrocławianka
Wiktionary
mieszkaniec Wrocławia; wrocławiak (potocznie)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wrocławia
(1.2) osoba pochodząca z Wrocławia, urodzona we Wrocławiu
Grupa wydawnicza Wrocławianin – wydaje trzy magazyny:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkanka Wrocławia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wrocławia
(1.2) kobieta pochodząca z Wrocławia, urodzona we Wrocławiu
SJP.pl
Wiktionary
Wrocławice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Milicz.
Wikipedia
→ Wrocław (miasto), → Wrocławskie (region)
przymiotnik relacyjny
(1.1) od: Wrocław
SJP.pl
Wiktionary
→ Wrocław (miasto), → Wrocławskie (region)
SJP.pl
SJP.pl
czasownik dokonany (ndk. wradzać)
(1.1) przekazać coś poprzez urodzenie
czasownik zwrotny dokonany wrodzić się (ndk. wradzać się)
(2.1) urodzić się, mając cechę lub cechy obserwowalne w rodzinie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) właściwy istocie żywej od urodzenia
Wiktionary
1. osoba lub grupa osób nieprzychylnie nastawiona do innej osoby lub grupy osób, np. wróg kobiet; nieprzyjaciel;
2. państwo, z którym prowadzi się wojnę; nieprzyjaciel;
3. wojsko nieprzyjaciela;
4. osoba zwalczająca coś, odnosząca się do czegoś z niechęcią, np. wróg palenia papierosów; przeciwnik;
5. coś, co szkodzi komuś lub czemuś, np.: Wrogiem pszczół jest wiatr.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nieprzyjaciel, osoba lub obiekt darzony negatywnymi uczuciami
(1.2) państwo, które jest w stanie wojny z innym państwem, oraz jego wojska
SJP.pl
Wiktionary
nieprzyjazny, nieprzychylnie nastawiony
przymiotnik
(1.1) właściwy wrogowi/nieprzyjacielowi, wrogo nastawiony; nieprzyjazny, nieżyczliwy
(1.2) o państwie: będący wrogiem, będący w stanie wojny z innym państwem
forma rzeczownika.
(2.1) daw. plural|wróg.
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wrogi
Wiktionary
Wrogocin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Drobin.
Wieś duchowna Wrogocino, własność prebendalna płockiej kapituły katedralnej w 1542 roku położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nieprzyjazne uczucia wobec kogoś albo czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nieprzyjazny stosunek do kogoś lub czegoś
SJP.pl
Wiktionary
rolując, wprowadzić coś do wnętrza czegoś
SJP.pl
rolując, wprowadzać coś do wnętrza czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
pospolity ptak z rodziny krukowatych
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub męskorzeczowy
(1.1) = hist. Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego
SJP.pl
Wiktionary
pospolity ptak z rodziny krukowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Corvus|Linnaeus|ref=tak., ptak z rodziny krukowatych;
(1.2) pogard. godło III Rzeszy
(1.3) daw. przen. kleks
forma przymiotnika.
(2.1) lp. ż. zob. wrony.
Wrona siwa, wrona (Corvus corone) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae), zamieszkujący Eurazję oraz niewielkie obszary w północnej Afryce. Zasadniczo wędrowny, choć duża część osobników jest już osiadła (zwłaszcza populacje miejskie). Nie jest zagrożony.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Wronek
SJP.pl
mieszkanka Wronek
SJP.pl
ptak należący do krukowatych, upierzenie czarne, czerwony dziób
Wrończyk (Pyrrhocorax pyrrhocorax) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje w zachodniej i południowej Europie, północno-zachodniej Afryce (izolowane populacje także w Etiopii) oraz zachodniej, środkowej i wschodniej Azji. Nie jest zagrożony.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
→ Wronki; wroniecki, wronkowski
SJP.pl
→ wrona
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący wrony, odnoszący się do wrony
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) taki, który należy do wrony
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla wrony, mający cechy wrony
SJP.pl
Wiktionary
1. podobny do wrony; wronowaty;
2. potocznie: związany z Wojskową Radą Ocalenia Narodowego
SJP.pl
pisklę wrony; wronię
SJP.pl
pisklę wrony; wroniątko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. młode wrony
SJP.pl
Wiktionary
1. podgatunek wrony siwej; wrona czarna, czarnowron;
2. rodzaj roślin z gromady widłaków
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Corvus corone corone|Linnaeus|ref=tak., ptak z rodziny krukowatych, cały czarny z zielonkawym połyskiem;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bot. nazwa systematyczna|Huperzia|Bernh.|ref=tak., trująca roślina należąca do rodziny widłakowatych, o pędach gęsto pokrytych drobnymi listkami;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Wronki; wronecki, wronkowski
SJP.pl
Wroników – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wieś Wroników jest to bardzo stara miejscowość, należąca do rodu Jelitczyków herbu Koźlerogi, potomków słynnego Floriana Szarego.
Wikipedia
Wikipedia
zgrubienie od: wrona; wrońsko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: wrona
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w gminie Lubowidz;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Giżycko;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: wrona
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim;
(1.2) geogr. adm. gmina w województwie wielkopolskim, z siedzibą we Wronkach (1.1);
(1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Świętajno;
(1.4) pot. środ. zakład karny we Wronkach (1.1);
Wronki (niem. Wronke, Fronich) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wronki. Położone nad rzeką Wartą, ok. 58 km na północny zachód od centrum Poznania.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1383 roku, położone było w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. pilskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Wronki; wroniecki, wronecki
SJP.pl
ogół cech typowych dla wrony
SJP.pl
podobny do wrony; wroniasty
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Wroński – nazwisko występujące przede wszystkim w Polsce, a także m.in. na Białorusi.
Niektóre osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
wyznacznik macierzy Wrońskiego
Wrońskian – wyznacznik znajdujący zastosowanie w rachunku różniczkowym i równaniach różniczkowych, opracowany przez polskiego matematyka Józefa Hoene-Wrońskiego, nazwany tak na jego cześć.
Jednym z zastosowań jest użycie lematu Wrońskiego do znajdowania układów funkcji liniowo niezależnych.
SJP.pl
Wikipedia
zgrubienie od: wrona; wronisko
Wrońsko – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
W pobliżu wsi, za leśniczówką, znajdował się pomnik poległym "O utrwalanie władzy ludowej".
SJP.pl
Wikipedia
przestarzale o koniu lub jego maści: barwy czarnej, kary
przymiotnik
(1.1) (o maści konia i barwie innych zwierząt) czarny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) koń o czarnym (wronym) umaszczeniu
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(3.1) D. lp. i M., B., W. lm. od: wrona
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: wrosnąć;
1. rosnąc, zakorzenić się w coś;
2. stać się częścią czegoś
SJP.pl
grzyb pasożytniczy z klasy glonowców
Peronospora Corda (wroślik) – rodzaj organizmów zaliczanych do lęgniowców.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach wroślikowatych (rodzina organizmów)
Wroślikowate (Peronosporaceae de Bary – rodzina organizmów zaliczanych do królestwa chromistów (Chromista).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach wroślikowatych (rodzina organizmów)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu organizmów z klasy grzybopodobnych lęgniowców
SJP.pl
rodzina organizmów z królestwa chromistów, zaliczana do grzybopodobnych lęgniowców; wroślikowate
SJP.pl
o cechach wroślowatych (rodzina organizmów)
SJP.pl
przedstawiciel rodziny glonowców z klasy lęgniowców
SJP.pl
wróść;
1. rosnąc, zakorzenić się w coś;
2. stać się częścią czegoś
SJP.pl
rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców
Diplomitoporus Domański (wrośniaczek) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).
SJP.pl
Wikipedia
grzyb z rodziny żagwiowatych
Trametes Fr. (wrośniak) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).
SJP.pl
Wikipedia
taki, który wrósł; wrosły
SJP.pl
(zwykle w liczbie mnogiej);
1. obcy twór w minerałach, zwykle drobny kryształ innego minerału; wrostek;
2. potocznie: włosek wrośnięty w skórę po goleniu lub depilacji
SJP.pl
1. (zwykle w liczbie mnogiej) obcy twór w minerałach, zwykle drobny kryształ innego minerału; wrost;
2. element fonetyczny w rdzeniu wyrazu, będący wykładnikiem określonej formy gramatycznej; infiks
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. element słowotwórczy umieszczany wewnątrz leksemu, np. morfem wewnątrz rdzenia wyrazu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadko: wrosnąć;
1. rosnąc, zakorzenić się w coś;
2. stać się częścią czegoś
SJP.pl
1. przestarzale: wielkie drzwi, najczęściej dwuskrzydłowe, dawniej np. w murach zamków, dziś w budynkach gospodarczych;
2. przenośnie:
a) punkt, w którym coś się rozpoczyna;
b) coś, co pozwala na osiągnięcie czegoś
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) wielkie drzwi frontowe
(1.2) przen. sposób, szansa na osiągnięcie czegoś znaczącego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przedstawiciel jednego z typów zwierząt tkankowych
SJP.pl
Wikipedia
1. urządzenie z kółkami przymocowane do obuwia;
2. but z przymocowanymi od spodu kółkami
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. podeszwa przyczepiana do buta, wyposażona w kółka, umożliwiająca jazdę;
(1.2) inform. slang. informacja w treści listu elektronicznego o autorze cytowanego fragmentu;
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) małe wrota
Wrotka (od ang. wrote – napisał) – zamieszczony na początku wiadomości internetowej krótki tekst informujący, zgodnie z prawem autorskim, o źródle cytowanej wypowiedzi.
Tekst taki może zawierać nazwę użytkownika (imię i nazwisko lub nick), jego adres poczty elektronicznej, datę i godzinę wysłania wiadomości i jej temat. Wrotka jest najczęściej wstawiana automatycznie przez newsreader lub program pocztowy. Niektóre z tych programów umożliwiają skonfigurowanie treści wrotki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta jeżdżąca na wrotkach
SJP.pl
tor do jazdy na wrotkach; wrotkowisko
SJP.pl
dotyczący wrotkarza, związany z jazdą na wrotkach
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wrotkarstwem, dotyczący wrotkarstwa
SJP.pl
Wiktionary
Wrotkarstwo – grupa dyscyplin sportowych uprawianych na wrotkach dwuśladowych (tradycyjnych) oraz jednośladowych (potocznie nazywanych rolkami). Uprawiane rekreacyjnie i wyczynowo.
Wikipedia
osoba jeżdżąca na wrotkach
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. ktoś, kto jeździ na wrotkach, uprawia wrotkarstwo
SJP.pl
Wiktionary
obuwie z przyczepionymi od spodu kółkami
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: jeździć na wrotkach
SJP.pl
tor do jazdy na wrotkach; wrotkarnia
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ wrotka
SJP.pl
wydzielony teren służący do jazdy i wykonywania różnych ewolucji na łyżworolkach lub deskorolkach; wrotowisko
SJP.pl
Wrotnów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Miedzna. Ma status sołectwa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Miedznie.
Wikipedia
1. używany dawniej przymiotnik od: wrota;
2. dawniej: wracający; powrotny
SJP.pl
wydzielony teren służący do jazdy i wykonywania różnych ewolucji na łyżworolkach lub deskorolkach; wrotnisko
SJP.pl
pospolita roślina zielna o dużych, pierzastych liściach i żółtopomarańczowych kwiatach zebranych w koszyczki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Tanacetum|L.|ref=tak., roślina z rodziny astrowatych o dużych, pierzastych liściach i kwiatach zebranych w koszyczki;
Wrotycz (Tanacetum L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje ok. 140–160 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej – w Europie, północnej Afryce, Azji oraz w Ameryce Północnej. W Polsce jako gatunki rodzime rosną: wrotycz baldachogroniasty T. corymbosum i wrotycz pospolity T. vulgare, natomiast jako zdziczałe i zadomowione: wrotycz maruna T. parthenium i wrotycz marunolistny T. parthenifolium. Rośliny z tego rodzaju rosną jako introdukowane w południowej części Ameryki Północnej, w Ameryce Południowej, w południowej Azji, w Australii i Nowej Zelandii oraz we wschodniej Afryce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rozdestnica wrotyczówka - gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych
SJP.pl
poetycko: ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbita, wróżbiarz, kabalarz, kabalista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ezot. mężczyzna przepowiadający przyszłość
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: wróżyć (się)
SJP.pl
Wiktionary
1. przewidywanie przyszłości za pomocą kart, kryształowej kuli, wosku itd.; przepowiednia;
2. zjawisko uznane za zapowiedź czegoś; oznaka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przepowiadanie przyszłości wraz z obrzędami towarzyszącymi temu
(1.2) zjawisko uznawane za zapowiedź czegoś
Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżka, kabalarka, kabalistka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący wróżbiarza, wróżbiarstwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wróżbiarstwem, dotyczący wróżbiarstwa
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób wróżbiarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wróżbiarskie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) próby przepowiadania przyszłości za pomocą specjalnych przedmiotów i technik;
Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.
Wiktionary oraz Wikipedia
ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbita, wróż, kabalarz, kabalista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ezot. człowiek przepowiadający przyszłość
SJP.pl
Wiktionary
podniośle: ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbiarz, wróż, kabalarz, kabalista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ezot. osoba zajmująca się wróżeniem
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: wróżbit
Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podniośle: kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbiarka, wróżka, kabalarka, kabalistka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości
SJP.pl
Wiktionary
zwyczaj wywierania krwawej zemsty na sprawcy zabójstwa krewnego (lub na kimś z jego rodu); wendeta, wendetta, vendetta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. prawo krwawej rodowej zemsty za zabójstwo (lub obrazę) w krajach dawnej Europy południowej i wschodniej
(1.2) stpol. walka
Wendeta, vendetta, wróżda – zemsta jednej grupy na drugiej za zabójstwo krewnego. Rodzi to stosunek społeczny oparty na wzajemnej morderczej wrogości.
Słowo „wendeta” (wł. vendetta z łac. vindicta) to termin określający krwawą zemstę. Bardzo stary, archaiczny obyczaj ludowy, wywodzący się z Sycylii i znany także na Korsyce, został zaadaptowany przez środowisko włoskich mafii czy syndykatów. Oznaczał „polowanie” całej mafijnej organizacji na osobę wskazaną przez ojca chrzestnego. Jeżeli osoba zdradziła rodzinę lub zabiła jej członka, zaczyna się polowanie na nią celem jej zlikwidowania.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. cecha tego, co wróżebne
Wiktionary
1. będący wróżbą, oznaką czegoś;
2. dotyczący wróżb, służący do wróżenia, np. świeca używana do celów wróżebnych
przymiotnik relacyjny
(1.1) ezot. związany z wróżbą, dotyczący wróżby
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wróżyć.; ezot. przepowiadanie przyszłości
Wróżenie (wróżbiarstwo, dywinacja) (łac. divinatio) – zespół czynności związanych z próbami przepowiadania przyszłości z pomocą specjalnych przedmiotów i technik, a według niektórych interpretacji, także sił nadnaturalnych (zob. siła wyższa). W środowisku naukowym wróżenie uznawane jest za pseudonaukę. Nie istnieje dowód potwierdzający skuteczność wróżenia.
Wiktionary oraz Wikipedia
wieszczka;
1. kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżbiarka, kabalarka, kabalistka;
2. postać z baśni mająca moc czynienia czarów; czarodziejka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. kobieta przepowiadająca przyszłość
(1.2) liter. baśniowa postać czyniąca czary;
(1.3) stpol. wróżba
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ wróżka
SJP.pl
sklepienie w kształcie trójkąta sferycznego, stanowiące przejście od kwadratu podbudowy do podstawy kopuły; żagielek
SJP.pl
1. przepowiadać przyszłość, analizując jakiś układ, np. kart, fusów, gwiazd;
2. przewidywać w oparciu o znane sobie fakty;
3. być oznaką czegoś, co się stanie
czasownik niedokonany
(1.1) ezot. przepowiadać przyszłość, dawać wróżbę
(1.2) przen. (o obiektach, zjawiskach) zapowiadać
SJP.pl
Wiktionary
1. wykrzyknik wyrażający złość; grr;
2. wykrzyknik wyrażający warczenie
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja naśladująca warczenie zwierzęcia, np. psa
(1.2) onomatopeja naśladująca warkot urządzeń
Wiktionary
1. rzadko: ryjąc, wkopać w coś;
2. potocznie: opanować pamięciowo (materiał przed egzaminem); wkuć;
3. wryć się - zagłębić się
czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)
(1.1) uderzając lub wciskając, zagłębić coś w miękkim podłożu
czasownik zwrotny dokonany wryć się (ndk. brak)
(2.1) uderzywszy lub wcisnąwszy się w miękkie podłoże, zagłębić się w nim
(2.2) utrwalić się w czyjejś świadomości na długi czas
SJP.pl
Wiktionary
dawniej, dziś gwarowo: w niedługim czasie, rychło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) herald. kaszubski herb szlachecki;
Wrycza (Wrycz) – kaszubski herb szlachecki.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. pobić kogoś; wklupać;
2. zjeść coś; wszamać
SJP.pl
potocznie: wsadzać, wbijać w coś
SJP.pl
rysując, wkomponować coś w istniejący rysunek
SJP.pl
rysując, wkomponowywać coś w istniejący rysunek
SJP.pl
1. o cieczach: zmieniać swój stan skupienia w gazowy w odpowiedniej temperaturze; gotować się;
2. kłębić, burzyć się;
3. odczuwać gwałtowne uczucia, podniecać się, być wzburzonym;
4. być pełnym zgiełku, kipieć, tętnić życiem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
głośny, przeraźliwy krzyk, wołanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bardzo głośny krzyk
Wrzask – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Stryków.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa łódzkiego.
Przed 2023 r. miejscowość była częścią wsi Gozdów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) na sposób wrzaskliwy; z wrzaskiem; bardzo głośno
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wrzaskliwie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wrzaskliwy
SJP.pl
1. skory do wrzasku;
2. zbyt głośno brzmiący;
3. pełen wrzasku, hałasu
przymiotnik
(1.1) skłonny do wrzasku, wrzeszczenia
(1.2) przen. bardzo intensywny, o silnych kolorach, mocno przyciągający uwagę
SJP.pl
Wiktionary
1. powiedzieć lub zawołać coś bardzo głośno; krzyknąć;
2. wydać krzykliwy, ostry głos
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wrzeszczeć)
(1.1) dokonany od|wrzeszczeć.
SJP.pl
Wiktionary
Wrząsowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Świątniki Górne, na terenie aglomeracji krakowskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krakowskim.
Wikipedia
wrząca ciecz; war; ukrop
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ciecz (najczęściej woda) w stanie wrzenia (zamieniania się w parę)
Wrzenie – zjawisko przemiany cieczy w gaz (parę), podczas którego powstają i rosną pęcherzyki pary nasyconej w objętości cieczy. Wrzenie jest więc gwałtownym parowaniem nie tylko na powierzchni, ale także w całej objętości. Wrzenie wymaga dostarczania energii do wrzącego ciała, dlatego jest przejściem fazowym pierwszego rodzaju i jest procesem endotermicznym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie do przygotowywania gorącej wody na potrzeby domowe i utrzymywania jej w temperaturze 85-90 stopni Celsjusza
SJP.pl
hałas, gwar różnych zmieszanych głosów lub dźwięków
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hałas, gwar różnych zmieszanych głosów lub dźwięków
(1.2) przen. wzburzenie, zamieszanie
SJP.pl
Wiktionary
wrzałka płaskozębna, wrzałka powojowa - gatunki błonkówki z rodziny smuklikowatych
SJP.pl
1. o cieczach: zmieniać swój stan skupienia w gazowy w odpowiedniej temperaturze; gotować się;
2. kłębić, burzyć się;
3. odczuwać gwałtowne uczucia, podniecać się, być wzburzonym;
4. być pełnym zgiełku, kipieć, tętnić życiem
czasownik nieprzechodni
(1.1) fiz. gotować się, bulgotać od gorąca
(1.2) książk. przen. burzyć się, niepokoić się
czasownik
(2.1) przest. napierać, przeć, cisnąć
(2.2) przest. rwać się do kogoś, dyszeć gniewem, ostrzyć zęby
SJP.pl
Wiktionary
bezkręgowiec o ciele wydłużonym, spłaszczonym grzbieto-brzusznie, będący pasożytem dróg oddechowych ssaków, ptaków i gadów
Wrzęchy (Pentastomida, pięciouste, Linguatulida) – podgromada pasożytów wewnętrznych. Znanych jest ok. 95 gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
podgromada pasożytów wewnętrznych; wrzęchy
SJP.pl
o cechach wrzęchowatych (podgromada pasożytów)
SJP.pl
wywoływana przez wrzęchę z rodzaju Porocephalus; porocefaloza
SJP.pl
bezkręgowiec o ciele wydłużonym, spłaszczonym grzbieto-brzusznie, będący pasożytem dróg oddechowych ssaków, ptaków i gadów
Wrzęchy (Pentastomida, pięciouste, Linguatulida) – podgromada pasożytów wewnętrznych. Znanych jest ok. 95 gatunków.
SJP.pl
Wikipedia
dawne urządzenie przeznaczone do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; skobel
Wrzeciądz (dawniej także w formach: rzeciądz, rzecządz, rzecądz, rzejcuz, rzecoz) – okucie budowlane, zamknięcie drzwi lub bramy, element w formie sztaby (lub płaskownika) z otworem współpracujący ze skoblem służący wraz z nim do mocowania kłódki, czasem (szczególnie w przeszłości) w formie krótkiego łańcucha, służącego do zamykania drzwi od wewnątrz.
SJP.pl
Wikipedia
żółta biedronka o czarnych plamkach
Wrzeciążka, biedronka wrzeciążka (Propylea quatuordecimpunctata) – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: przędzarka przygotowawcza do przeróbki bawełny; wrzecienica, wrzecionarka, wrzecioniarka
SJP.pl
1. zdrobnienie od: wrzeciono;
2. część w zegarkach sprężynowych kieszonkowych lub morskich; kółko balansowe ze sprężyną (włosem)
SJP.pl
grupa bakterii mających kształt pałeczek o zaostrzonych biegunach
SJP.pl
rodzaj bakterii mających kształt pałeczek o zaostrzonych biegunach; Fusobacterium
SJP.pl
1. drewniany przyrząd do ręcznego przędzenia wełny;
2. element maszyny przędzalniczej;
3. wrzeciono kariokinetyczne - wrzecionowata struktura komórki zbudowana z włókien białka
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) włók. obrotowe narzędzie ręczne lub część kołowrotka do nawijania przędzy;
(1.2) techn. element obrabiarki w kształcie wału, służący do zamocowania narzędzia lub obrabianego przedmiotu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) przypominając kształtem wrzeciono
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wrzecionowate
Wiktionary
przypominający kształtem wrzeciono, podłużny i zwężający się ku końcom
przymiotnik
(1.1) przypominający kształtem wrzeciono
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: wrzeciono
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wrzecionem, dotyczący wrzeciona
SJP.pl
Wiktionary
inaczej buzdyganek, roślina zielna rosnąca w Afryce, Azji i Europie południowej
SJP.pl
modulant, przysłówek
(1.1) stpol. rzekomo, podobno
Wiktionary
wieś w Polsce
Wrzelów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Łaziska.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Łaziska. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 212 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Wrzelowiec – wieś (1543–1824 miasto) w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie.
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa lubelskiego.
Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Wrzelowiec i Wrzelowiec-Kierzki w gminie Opole Lubelskie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 455 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wrzelowiec; wrzelowski
SJP.pl
przymiotnik od: Wrzelowiec; wrzelowiecki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. czas
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. doczesny
Wiktionary
1. o cieczach: zmieniać swój stan skupienia w gazowy w odpowiedniej temperaturze; gotować się;
2. kłębić, burzyć się;
3. odczuwać gwałtowne uczucia, podniecać się, być wzburzonym;
4. być pełnym zgiełku, kipieć, tętnić życiem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) fiz. przechodzenie ze stanu ciekłego w gazowy
(1.2) oznaki niezadowolenia lub buntu
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie:
1. wyznaczać coś komuś jako karę (np. mandat); wlepiać;
2. sprawiać komuś lanie, bić kogoś
SJP.pl
rubasznie: sprawić komuś lanie, zbić kogoś
SJP.pl
Wrześcienko (dawniej Wrzeście Szlacheckie, kaszb. Szlachecczé Wrzesce, niem. Adlig Freest) – osada w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Wicko, przy trasie linii kolejowej Lębork – Łeba.
W latach 1975–1998 osada należała administracyjnie do województwa słupskiego.
Wikipedia
dziewiąty miesiąc roku kalendarzowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dziewiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);
(1.2) stpol. listopad
Wrzesień – dziewiąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 30 dni.
Nazwa miesiąca (według Brücknera) pochodzi od kwitnących w tym miesiącu wrzosów (por. ukr. вересень / wereseń, błr. верасень / wierasień). Dawniej używano również nazwy pajęcznik od nici babiego lata. Łacińska nazwa September (‘siódmy miesiąc’; zobacz: kalendarz rzymski) została zapożyczona przez większość języków europejskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Września
przymiotnik
(1.1) dotyczący Wrześni, związany z Wrześnią
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
krzew lub niewielkie drzewo z rodziny tamaryszkowatych
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim;
Września (niem. Wreschen) – miasto w województwie wielkopolskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Września i powiatu wrzesińskiego. Położone 50 km na wschód od Poznania, nad rzeką Wrześnicą.
Ważny węzeł komunikacji drogowej i kolejowej. Okolica równinna, rolnicza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: wrześniak
Wiktionary
1. młody zając urodzony na jesieni;
2. koń urodzony we wrześniu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) przest. zool. źrebak urodzony na jesieni
(1.2) przest. łow. zając urodzony we wrześniu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) reg. miód z kwiatów wrzosu wyprodukowany we wrześniu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Wrześni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wrześni
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Wrześni
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wrześni
Wrześnica Mała (Wrześnianka) – struga, lewy dopływ Wrześnicy o długości 13,07 km.
Wypływa na Pojezierzu Wielkopolskim na wysokości około 112 m n.p.m. Przepływa przez wsie: Czerniejewko, Gębarzewo, Goraniec, Golimowo. Uchodzi we wsi Noskowo.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
2 cieki w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) turyst. wycieczka za miasto we wrześniu
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Hudsonia|ref=tak., roślina z rodziny czystkowatych
Wiktionary
dotyczący września
przymiotnik
(1.1) związany z wrześniem, charakterystyczny dla września
SJP.pl
Wiktionary
dzielnica Gdańska
Wrzeszcz (niem. Langfuhr) – część Gdańska, znajdująca się na północ od Śródmieścia, nad strugą Strzyżą. W latach 1992–2010 dzielnica Gdańska, współcześnie jego terytorium jest podzielone pomiędzy dwie dzielnice: Wrzeszcz Dolny i Wrzeszcz Górny.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wrzeszcz
przymiotnik relacyjny
(1.1) adm. dotyczący gdańskiej dzielnicy Wrzeszcz lub w niej położony
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) krzyczeć bardzo głośno i intensywnie
Wiktionary
Wrzeszczewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Łask.
Wikipedia
Wrzeszczów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Przytyk.Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 740.
Wrzeszczów jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Marii Magdaleny. We wsi znajduje się zabytkowy kościół św. Marii Magdaleny oraz dwór, należący niegdyś do Stanisława Morsztyna – wojewody sandomierskiego.
Wikipedia
Wrzeszczyn (niem. Boberrullersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki.
Wikipedia
Wrzeszewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Osiek.
Wikipedia
rzeźbiąc, umieszczać w czymś
SJP.pl
rzeźbiąc, umieścić w czymś
SJP.pl
przysłówek
(1.1) stpol. rzekomo
Wiktionary
1. nagromadzenie ropy wskutek zakażenia tkanki bakteriami; ropień, czyrak;
2. przenośnie: zjawisko szkodliwe społecznie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. głęboki ubytek skóry lub śluzówki, tzn. poniżej błony podstawnej naskórka / nabłonka;
(1.2) pot. ropień
(1.3) pot. czyrak
(1.4) stpol. osłabienie wynikające z choroby, niemoc
(1.5) stpol. choroba
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawniej: owrzodzony; wrzodowaty
SJP.pl
sprzyjający powstawaniu wrzodów
SJP.pl
dawniej: owrzodzony; wrzodny
SJP.pl
osoba chora na chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy
SJP.pl
przymiotnik od: wrzód
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z wrzodami, dotyczący wrzodów
SJP.pl
Wiktionary
ropne zapalenie skóry
SJP.pl
pokrywać się wrzodami
SJP.pl
mały wrzód
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wrzód
SJP.pl
Wiktionary
krzewinka o zimozielonych, bardzo drobnych listkach i drobnych fioletowych kwiatach, zakwitająca wczesną jesienią
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. wrzos zwyczajny - nazwa systematyczna|Calluna vulgaris|ref=tak., krzewinka o drobnych liściach i małych, różowofioletowych kwiatach rosnąca w dużych skupieniach, kwitnąca późnym latem i wczesną jesienią;
(1.2) bot. pot. zob. wrzosiec.
(1.3) kolor fioletoworóżowy, taki jak kolor kwiatów wrzosu (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ wrzosiec
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
krzew lub krzewinka o zimotrwałych, drobnych, igiełkowatych liściach i kwiatach białych lub różowych zebranych w baldachogrona, rosnąca w Afryce i Europie
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Erica (Ericaceae)|L.|ref=tak., krzew z rodziny wrzosowatych o zimozielonych liściach;
Wrzosiec (Erica L.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Obejmuje ok. 840 gatunków. Ogromna większość występuje w Afryce – 760 gatunków rośnie w Afryce Południowej, 50 na Madagaskarze, 22 w górach wschodniej Afryki, pojedyncze na Wyżynie Abisyńskiej oraz innych wyżynach i górach Afryki zachodniej i równikowej. W basenie Morza Śródziemnego – w północnej Afryce, na Bliskim Wschodzie oraz w Europie rosną w sumie 23 gatunki. Najdalej na północ – do Półwyspu Skandynawskiego i Islandii sięga wrzosiec bagienny Erica tetralix – jedyny przedstawiciel rodzaju rodzimy w Polsce. Liczne gatunki rosną na glebach kwaśnych, w tym bagiennych, ale niektóre rozwijają się na glebach powstających ze skał wapiennych. Liczne gatunki przystosowały się do oddziaływania pożarów. Kwiaty zapylane są zwykle przez pszczoły, część gatunków afrykańskich o większych kwiatach zapylana jest przez nektarniki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. bot. wrzos
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw./gwara. wrzos
Wiktionary
o cechach wrzosowatych (rodzina roślin)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. rodzina roślin krzewinkowych, krzewiastych lub drzew z rzędu wrzosowców;
Wrzosowate (Ericaceae Juss.) – rodzina roślin krzewinkowych, krzewiastych lub drzew z rzędu wrzosowców (Ericales). Obejmuje ok. 4 tysiące gatunków skupionych w 126 rodzajach. Wrzosowate występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, sięgając głęboko w strefę arktyczną i subantarktyczną. Brak ich lub mają znikomy udział we florze wielkich pustyń, w strefie tropikalnej (poza górami) i na terenach zasolonych. Rośliny te preferują siedliska z kwaśnymi glebami. Do flory polskiej należy 13 rodzajów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach wrzosowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. rząd roślin okrytonasiennych z kladu astrowych;
Wiktionary oraz Wikipedia
1. roślina z rodziny komosowatych;
2. przedstawiciel rośliny z rzędu wrzosowców
SJP.pl
Wikipedia
obszar porosły wrzosem
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bezleśna formacja zimozielonych krzewinek, w której dominują wrzosy;
Wrzosowisko – bezleśna, azonalna formacja zimozielonych krzewinek o charakterystycznym pokroju. Dominują w niej rośliny wrzosopodobne o kseromorficznych (erikoidalnych) liściach – niewielkich, zwykle wałeczkowatych. Wykształca się na siedliskach ubogich, zwykle wilgotnych, znajdujących się pod wpływem klimatu morskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
4 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) koloru wrzosu, różowofioletowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw./gwara. wrzos
Wiktionary
czasownik
(1.1) rzucając, umieszczać coś w czymś
(1.2) pot. inform. umieszczać materiały w internecie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wrzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wrzucić.
Wiktionary
rzucając, umieścić coś w jakimś miejscu
czasownik przechodni dokonany (ndk. wrzucać)
(1.1) zob. wrzucać.
SJP.pl
Wiktionary
wrzucenie czegoś do jakiegoś celu
SJP.pl
w gwarze młodzieżowej:
1. upload pliku na serwis hostingowy;
2. obraza słowna; pojazd;
3. wsad w koszykówce
SJP.pl
1. w piłce nożnej: wysokie podanie piłki w pole karne;
2. potocznie: folder reklamowy umieszczany w gazecie lub skrzynce pocztowej;
3. środowiskowo: upublicznienie jakiejś plotki odwracającej uwagę od rzeczywistego problemu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. w piłce nożnej wysokie podanie w pole karne
(1.2) w go sposób zabicia grupy kamieni poprzez postawienie ich w atari kamieniem, który sam jest w atari
SJP.pl
Wiktionary
→ wrzutka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) udostępniany przez instytucję publiczną zasobnik umożliwiający ludności zdawanie określonych obiektów, bez możliwości ich samodzielnego wyjęcia
Trezor (wrzutnia) – zabezpieczona skrytka w banku umożliwiająca całodobowe deponowanie pieniędzy.
Pieniądze do trezora wrzucane są najczęściej w specjalnych kopertach, po czym trafiają do odpowiednio zabezpieczonego miejsca, zazwyczaj jakiegoś rodzaju szafy pancernej, do której dostęp mają wyłącznie uprawnieni pracownicy. Następnego dnia pieniądze są przeliczane. Ze względów bezpieczeństwa banki przeprowadzają odpowiednią weryfikację klientów zanim przyznają im dostęp do trezora. Trezor może mieć formę prostej wrzutni mechanicznej, ale może być także wyposażony w rozwiązania elektroniczne: klawiaturę, wyświetlacz, drukarkę fiskalną, głośnik, a także czujniki i kamery.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zagłębiać w czymś coś ostrego, wąskiego, cienkiego;
2. wrzynać się - o czymś wąskim lub ostrym: zagłębić się w czymś, tworząc ślad, bruzdę lub przecinając to
SJP.pl