L

1. litera oznaczająca głoskę "l";
2. symbol litra


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła piętnastej litery polskiego alfabetu;

 (1.2) numizm. symbol stanu lustrzanego


L (el, minuskuła: l) – dwunasta litera alfabetu łacińskiego, piętnasta litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę płynną boczną, np. [l].

Nazwę tej litery w języku polskim wymawia się el.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

La

1. sylabowa nazwa dźwięku a;
2. wyraz zastępujący tekst przy śpiewaniu melodii


skrótowiec, rzeczownik

 (1.1) = biol. chem. kwas linolowy


Belgia:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

La-Pa

tybetański dęty instrument muzyczny; lapa


Źródła:

SJP.pl

Laari

1/100 rupii malediwskiej


Źródła:

SJP.pl

Lab

odpoczynek, relaks


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) pot. pies rasy labrador retriever


Geografia

Kosowo

Słowacja

Kinematografia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laba

odpoczynek, relaks


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. czas wolny od pracy, nauki, zajęć

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. gw-pl|Poznań. beztroski odpoczynek, próżnowanie, leniuchowanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Labado

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) infant. taniec, pląs z dziecięcej piosenki


Źródła:

Wiktionary

Labadziara

pogardliwie: kobieta wyzywająca, rozwiązła seksualnie; lambadziara


Źródła:

SJP.pl

Laban

Laban (hebr. לָבָן „Biały”) – postać biblijna ze Starego Testamentu. Syn Betuela i brat Rebeki, ojciec Lei oraz Racheli, wuj i teść Jakuba.

Mieszkał w Paddan-Aram (Rdz 28,5), Biblia określa go mianem Aramejczyka (Rdz 25,20). Po raz pierwszy pojawia się w scenie zaślubin Rebeki z Izaakiem (Rdz 24,29–60). Przywitał przybysza i ugościł go, a następnie zgodził się na zaaranżowanie małżeństwa swojej siostry.


Źródła:

Wikipedia

Labanotacja

system zapisu ruchów ludzkiego ciała; kinetografia


Kinetografia – opracowany przez Rudolfa Labana i Albrechta Knusta system notacji ruchu, wykorzystywany nie tylko do utrwalenia choreografii baletowej, ale tańca w każdej konwencji ruchowej. Symbole stosowane w notacji Labana (stylizowane strzałki) określają kierunek ruchu, jego poziom, czas trwania, a miejsce umieszczenia w pionowych kolumnach pokazuje, która część ciała jest w ruchu. Zapis oddaje ruch trójwymiarowo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labarum

sztandar państwa rzymskiego ze znakiem krzyża i monogramem Chrystusa


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. wojskowa, główna chorągiew rzymska, bogato zdobiona, wprowadzona przez cesarza Konstantyna Wielkiego


Labarum – główny sztandar wojsk rzymskich (w formie vexillum) w okresie późnego cesarstwa.

Czworokątna purpurowa chorągiew imperium ze złotymi frędzlami zawieszona na poprzecznej belce, na której pierwotnie osadzony był orzeł (symbol Jowisza), a później chrystogram Chi Rho. Wprowadzona za panowania Konstantyna Wielkiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labdakos

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mitgr. król Teb, który zabił jednego ze smoków Hery


Labdakos (gr. Λάβδακος Lábdakos, łac. Labdacus) – w mitologii greckiej król Teb, założyciel dynastii Labdakidów.

Uchodził za syna Polidora, ojca Lajosa, dziada Edypa i wnuka Kadmosa

Według mitu był „ułomny na ciele i duszy”. Objął na krótko tron w Tebach po śmierci Kadmosa, wkrótce jednak faktyczną władzę zaczęli sprawować jego młodzi bracia; na tronie zasiadł Likos, który oddał drugiemu z braci Nikteuszowi połowę państwa.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Labdanum

żywica roślinna wykorzystywana w kosmetyce i dawnym aptekarstwie; ladanum


Ladanum lub labdanum – żywica otrzymywana z niektórych gatunków roślin należących do rodzaju czystek (Cistus). Wykorzystuje się do tego celu gatunki Cistus ladanifer, Cistus laurifolius, Cistus creticus i Cistus × incanus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labe

[czytaj: laBE] francuski ksiądz katolicki przebywający w Polsce po rewolucji francuskiej, chroniący się przed prześladowaniami jakobinów; labuś (ironicznie, pogardliwie)


Geografia

Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Label

potocznie: wytwórnia muzyczna


Źródła:

SJP.pl

Labelista

kolekcjoner nalepek turystycznych


Źródła:

SJP.pl

Labelistka

kolekcjonerka nalepek turystycznych


Źródła:

SJP.pl

Labelistyczny

dotyczący labelistyki


Źródła:

SJP.pl

Labelistyka

kolekcjonowanie nalepek turystycznych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hobby przejawiające się kolekcjonowaniem nalepek i przywieszek turystycznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Labelling

Stygmatyzacja, naznaczanie – proces nadawania określeń dotyczących zachowania jednostkom, grupom społecznym lub kategoriom społecznym, w wyniku czego przyjmują one nadane im cechy i zaczynają działać zgodnie z przypisanymi im etykietami.


Źródła:

Wikipedia

Laber

(zwykle w liczbie mnogiej)
1. ozdobne obramowanie; girlanda;
2. ozdoba hełmu umieszczona nad tarczą herbową;
3. kolorowa tkanina ozdabiająca hełm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. zwykle w lm. ozdobne obramowanie; girlanda

 (1.2) daw. lp. od labry



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laberdan

patroszony i solony śledź lub dorsz


Źródła:

SJP.pl

Labet

dawna hazardowa gra w karty


Źródła:

SJP.pl

Labiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Labializacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. zaokrąglenie warg występujące przy artykulacji niektórych głosek;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Labializować

wymawiać samogłoskę tylną z wargami zaokrąglonymi


Źródła:

SJP.pl

Labialność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest labialne


Źródła:

Wiktionary

Labialny

wargowy


przymiotnik

 (1.1) jęz. wargowy, artykułowany zaokrąglonymi wargami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Labiawa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Polessk (historyczna nazwa miasta w Prusach Wschodnich, obecnie egzonim wariantowy);


Polessk, Labiawa (ros. Полесск; niem. Labiau) – miasto rejonowe w Rosji w obwodzie królewieckim nad Zalewem Kurońskim i rzeką Dejmą oraz kanałem łączącym Niemen z Dejmą i Pregołą. Jest siedzibą rejonu polesskiego. W 2021 roku liczyło 6921 mieszkańców.

Znajduje tu się stacja kolejowa Polessk, położona na linii Królewiec – Sowieck.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Labiawski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Labiawą, dotyczący Labiawy


Źródła:

Wiktionary

Labidzić

potocznie: narzekać, utyskiwać, biadać; labiedzić


Źródła:

SJP.pl

Labiedzenia

potocznie: narzekać, utyskiwać, biadać; labidzić


Źródła:

SJP.pl

Labiedzenie

potocznie: narzekać, utyskiwać, biadać; labidzić


Źródła:

SJP.pl

Labiedzić

potocznie: narzekać, utyskiwać, biadać; labidzić


czasownik

 (1.1) płaczliwie narzekać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Labierynt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. labirynt


Źródła:

Wiktionary

Labija

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. zabawa, impreza


Źródła:

Wiktionary

Labilność

1. zmienność, chwiejność;
2. labilność emocjonalna - chwiejność emocjonalna, częste i szybkie zmiany emocji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co labilne


Labilność emocjonalna w psychologii oznacza chwiejność emocjonalną, łatwe przechodzenie do stanów skrajnych emocjonalnie, szybkie i częste zmiany emocji. Osoba przejawiająca labilność emocjonalną reaguje nieadekwatnie na bodźce. Bardzo często u tego typu osoby występują stany lękowe, drażliwość, a także nagłe wybuchy gniewu lub płaczu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labilny

chwiejny, niestabilny


przymiotnik

 (1.1) zmienny, niestały, niestabilny, chwiejny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Labiodentales

w językoznawstwie: spółgłoski wymawiane bez czynnego udziału języka przy zbliżeniu dolnej wargi do górnych zębów; spółgłoski labiodentalne, spółgłoski wargowo-zębowe


Źródła:

SJP.pl

Labiodentalny

w językoznawstwie: spółgłoski labiodentalne - spółgłoski wymawiane bez czynnego udziału języka przy zbliżeniu dolnej wargi do górnych zębów; labiodentales, spółgłoski wargowo-zębowe


Źródła:

SJP.pl

Labiologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o ruchu warg podczas mowy i śpiewu


Źródła:

Wiktionary

Labioplastyka

chirurgiczna korekcja warg sromowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg korekty wyglądu lub wielkości warg sromowych;


Labioplastyka (ang. labioplasty) – zabieg z zakresu chirurgii estetycznej, którego celem jest zmiana wielkości lub kształtu warg sromowych. Zabieg obejmować może zarówno wargi sromowe większe jak i mniejsze. Zabieg wykonywany jest przede wszystkim u kobiet, które posiadają wady wrodzone (np. przerośnięte wargi sromowe) lub po prostu odczuwają dyskomfort fizyczny związany z wyglądem swoich narządów płciowych, uważając że wygląd ich miejsca intymnego nie mieści się w granicach normy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labiowelarny

w językoznawstwie: głoski labiowelarne - głoski wymawiane przy zaokrągleniu i wysunięciu warg oraz jednoczesnym uniesieniu tylnej części języka ku podniebieniu miękkiemu


Źródła:

SJP.pl

Labirować

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) daw. żegl. zob. lawirować.


Źródła:

Wiktionary

Labirowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|labirować.


Źródła:

Wiktionary

Labiryncik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od labirynt


Źródła:

Wiktionary

Labirynt

1. starożytna budowla o skomplikowanym układzie licznych sal i korytarzy;
2. w przenośni: zawiły splot wydarzeń, sytuacja bez wyjścia; zamęt;
3. motyw ogrodowy, o układzie krętych ścieżek okolonych żywopłotem;
4. nazwa błędnika w uchu wewnętrznym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. układ krzyżujących się korytarzy i pomieszczeń, w którym trudno znaleźć wyjście;

 (1.2) anat. narząd błędnikowy umożliwiający niektórym rybom oddychanie powietrzem;

 (1.3) archit. szt. figura geometryczna w kształcie spirali lub meandra układana w posadzce nawy głównej w kościołach średniowiecznych

 (1.4) ogrod. element ogrodu w kształcie spirali lub meandra zrobiony z żywopłotu, trejaży lub szpalerów


Labirynt (gr. λαβύρινθος labýrinthos) – budowla odznaczająca się bardzo zawiłym układem dużej liczby pomieszczeń i łączących je krętych ciągów korytarzy, co utrudniało niepowołanym osobom dostęp do usytuowanego zwykle centralnie, strzeżonego pomieszczenia (np. grobowca, skarbca).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labiryntalny

rzadko: przypominający labirynt; labiryntowy, chaotyczny, zagmatwany


Źródła:

SJP.pl

Labiryntnica

rodzaj korala morskiego z rzędu madreporowców; wądolnica, meandryna


Źródła:

SJP.pl

Labiryntodont

duży wymarły płaz tarczogłowy; stegocefal


Źródła:

SJP.pl

Labiryntodonty

duży wymarły płaz tarczogłowy; stegocefal


Labiryntodonty, płazy tarczogłowe, meandrowce (Labyrinthodontia) – podgromada wymarłych płazów, żyjących od późnego dewonu do końca wczesnej kredy. Pierwsze labiryntodonty znane są z franu. Płazy te były szczególnie liczne w karbonie i triasie. Na początku jury grupa ta mocno podupadła na skutek konkurencji ze strony krokodylomorfów i od tej pory istniała tylko w dość izolowanej Australii. Dobrze zbudowane, masywne, o długości ciała do 5,0 m i masie do 0,5 tony. Prowadziły ziemnowodny tryb życia, niektóre rodzaje były zwierzętami słodkowodnymi. Nie istniały gatunki w pełni morskie, choć niektóre mogły żyć w deltach. Wszystkie labiryntodonty były drapieżnikami. Były to pierwsze, jeszcze bardzo prymitywne płazy, wywodzące się od ryb trzonopłetwych; posiadały wiele cech rybich. Wywodzą się od nich współczesne płazy i gady (patrz: sejmuria).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labiryntowate

rodzina słodkowodnych ryb okoniokształtnych; błędnikowate, łaźcowate


Błędnikowate, łaźcowate, labiryntowate (Anabantidae) – rodzina słodkowodnych ryb okoniokształtnych zaliczana do błędnikowców. Ze względu na atrakcyjne ubarwienie i ciekawą biologię często spotykane w akwarystyce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labiryntowaty

o cechach labiryntowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Labiryntowce

podrząd okoniokształtnych ryb słodkowodnych, mających narząd skrzelowy służący do oddychania powietrzem atmosferycznym; błędnikowce; łaźcowate


Źródła:

SJP.pl

Labiryntowiec

przedstawiciel podrzędu ryb słodkowodnych z rzędu okoniokształtnych; błędnikowiec


Źródła:

SJP.pl

Labiryntowy

przymiotnik

 (1.1) mający formę labiryntu; związany z labiryntem


Źródła:

Wiktionary

Lablab

1. rodzaj roślin z rodziny bobowatych; wspięga;
2. gatunek rośliny z rodziny bobowatych; fasolnik egipski, lobia, wspięga pospolita, chropawiec pospolity


Wspięga (Lablab) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. W zależności od ujęcia takson jest traktowany jako monotypowy lub obejmujący dwa gatunki. Gatunek wspięga pospolita pochodzi z Afryki, ale rozprzestrzeniony został na całym świecie. Drugi gatunek – L. prostrata – rośnie w zachodniej Australii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lablabi

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. rodzaj tunezyjskiego ragoût lub gęstej zupy, której głównym składnikiem jest ciecierzyca


Harira – zupa charakterystyczna dla kuchni berberyjskiej obszaru Maroka. Obecnie popularna w całej kuchni Maghrebu. W Tunezji nazywana lablabi.

Zupa, dzięki składowi i doborowi przypraw, ma charakter rozgrzewający. Jej tradycyjnym zadaniem jest przywracanie muzułmanom sił po poście w okresie ramadanu. Podstawą tworzenia dania jest mięso baranie (może to być też wołowina lub drób) z dodatkiem mieszanki ciecierzycy, bobu, grochu i soczewicy (ewentualnie z pojedynczymi gatunkami tych roślin strączkowych). Dodaje się też pewną ilość warzyw, ziół i przypraw (cebula, seler, pietruszka, kolendra, szafran, imbir, pieprz), oliwę i kuskus, makaron lub ryż. Całość gotuje się w wielkich garnkach dla dużych rodzin i podaje (skropione sokiem cytrynowym lub limonkowym) z jajami gotowanymi na twardo, plackami lub suszonymi figami.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Laboga

wykrzyknik wyrażający rozpacz lub zdziwienie


wykrzyknik

 (1.1) gwara. pot. okrzyk zdziwienia, zaskoczenia, żalu, przestrachu, rozpaczy itp.


Laboga – polskie przedsiębiorstwo rodzinne wytwarzające wzmacniacze gitarowe, kable instrumentalne oraz kolumny głośnikowe.

Przedsiębiorstwo powstało z inicjatywy Adama Labogi, który początkowo wykonywał wzmacniacze elektroakustyczne na zamówienia jednostkowe. W 1973 roku na zamówienie Achima Rzychonia, gitarzysty grupy Niebiesko-Czarni, wykonał wzmacniacz lampowy 100 W pod nazwą Diamondsound.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laborancki

odnoszący się do laboranta, właściwy laborantom


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub pracą laboranta, dotyczący laboranta


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laborant

1. pomocniczy pracownik laboratorium; laborator;
2. pomocniczy pracownik apteki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik laboratorium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laborantka

Pracownica laboratorium


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pracownica laboratorium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laborator

pomocniczy pracownik laboratorium; laborant


Źródła:

SJP.pl

Laboratorium

pomieszczenie wyposażone w specjalistyczny sprzęt, przeznaczone do prowadzenia doświadczeń, analiz, kontroli procesów technologicznych itp.


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pomieszczenie przeznaczone do przeprowadzania eksperymentów naukowych, analiz medycznych lub nadzorowania procesów technologicznych;

 (1.2) pomieszczenie przeznaczone do zajęć dydaktycznych, wymagających specjalistycznego sprzętu

 (1.3) pot. zajęcia prowadzone w laboratorium (1.2)


Laboratorium (Pracownia) – pomieszczenie przeznaczone do prowadzenia badań naukowych lub analiz lekarskich, wyposażone w odpowiedni do tego celu sprzęt. Laboratorium w rozumieniu nie jako pomieszczenie, lecz jednostka organizacyjna, to zespół złożony z ludzi, pomieszczenia/pomieszczeń i sprzętu badawczego w tym komputerowego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laboratoryjnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w warunkach laboratoryjnych, metodami laboratoryjnymi


Źródła:

Wiktionary

Laboratoryjny

przymiotnik

 (1.1) związany z laboratorium, dotyczący laboratorium


Źródła:

Wiktionary

Laborka

w gwarze studenckiej: zajęcia na studiach prowadzone w laboratorium


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. stud. pot. ćwiczenia w laboratorium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laborować

czasownik

 (1.1) stpol. pracować


Źródła:

Wiktionary

Laborowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|laborować.


Źródła:

Wiktionary

Labourzysta

[czytaj: lejburzysta] członek lub zwolennik angielskiej Partii Pracy; laburzysta, lejburzysta


Źródła:

SJP.pl

Labourzystka

labourzysta [czytaj: lejburzystka]; laburzystka, lejburzystka


Źródła:

SJP.pl

Labourzystowski

przymiotnik

 (1.1) związany z brytyjską Partią Pracy


Źródła:

Wiktionary

Labować

wagarować, iść na labę


Źródła:

SJP.pl

Labrador

glinokrzemian sodu i wapnia, kamień ozdobny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. kanadyjski półwysep;

 (1.2) geogr. region obejmujący Labrador (1.1);



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labradorek

suczka rasy labrador


Źródła:

SJP.pl

Labradorka

suczka rasy labrador


Źródła:

SJP.pl

Labradorski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Labradorem, dotyczący Labradoru


Źródła:

Wiktionary

Labradoryt

magmowa skała głębinowa, odmiana anortozytu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. skała w większości utworzona z labradoru


Labradoryt – skała, odmiana anortozytu, cechująca się dominacją minerału labradoru. Spotykana jest też definicja, iż labradoryt jest odmianą anortozytu cechującą się labradoryzacją.

Złoża tej skały występują w Finlandii i na kanadyjskim półwyspie Labrador.

Labradoryt ze względu na walory dekoracyjne używany jest w postaci płyt okładzinowych w budownictwie. Ponadto wytwarza się z niego materiały ogniotrwałe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labradoryzacja

migotanie światła na powierzchni labradoru i labradorytu wywołane przez wrostki obcych kryształów


Labradoryzacja (labradorescencja) – intensywna gra barw (tzw. schillerescencja) w metalicznie lśniących odcieniach na powierzchniach niektórych minerałów, zwłaszcza u labradoru. Często są to niebieskie i zielone efekty, lecz również można zaobserwować wszystkie inne barwy widma.

Zjawisko to powodują drobne, blaszkowe lub igiełkowe inkluzje różnych minerałów np. magnetyt, hematyt, rutyl, tytanit, miedź.Przyczyną labradoryzacji jest interferencja światła na najcieńszych płytkach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labraks

ryba okoniokształtna; okoń morski


Labraks, okoń morski (Dicentrarchus labrax) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny moronowatych (Moronidae), wcześniej zaliczany do strzępielowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labret

ozdoba, ornament noszony w przekłutej wardze przez niektóre plemiona


Labret – rodzaj kolczyka używanego przy piercingu. Zwykle jest to pręt z jednej strony zakończony płaskim dyskiem uniemożliwiającym wypadnięcie kolczyka, z drugiej zaś gwintem, na który można nakręcić kulkę lub stożek. Kolczyk ten jest najpopularniejszym kształtem kolczyka i można stosować go do przekłuć ucha i wargi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labrusca

[czytaj: labruska] gatunek rośliny z rodziny winoroślowatych; winorośl lisia, labruska


Źródła:

SJP.pl

Labruscowaty

[czytaj: labruskowaty] przypominający winorośl lisią; labruskowaty


Źródła:

SJP.pl

Labruscowy

[czytaj: labruskowy] podobny do winorośli lisiej lub z nią związany; labruskowy


Źródła:

SJP.pl

Labruska

gatunek rośliny z rodziny winoroślowatych; winorośl lisia, labrusca


Źródła:

SJP.pl

Labruskowaty

przypominający winorośl lisią; labruscowaty


Źródła:

SJP.pl

Labruskowy

podobny do winorośli lisiej lub z nią związany; labruscowy


Źródła:

SJP.pl

Labry

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) herald. ornament na zewnątrz tarczy herbowej;

 (1.2) hist. barwna tkanina lub ozdoby liściaste, kwiecie, floresy będące wykończeniem hełmu


Zobacz też:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Labrys

podwójny topór na długim stylisku i podstawce, używany jako narzędzie pracy w starożytnej Krecie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. hist. topór obosieczny używany na Krecie w drugim tysiącleciu p.n.e. jako broń i symbol religijny;

 (1.2) symbol w kształcie labrysa (1.1) przyjęty współcześnie m.in. przez środowiska neonazistowskie


Labrys (gr. λάβρυς) – topór o podwójnym ostrzu, składający się z dwóch obuchów w kształcie zaostrzonego klina i styliska z twardego drewna, metalu lub innego materiału. W podwójnym obuchu wykonany jest otwór równoległy do ostrza (najczęściej o przekroju prostokątnym), w którym za pomocą klina mocowane jest stylisko.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Labuda

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Labudda

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laburzysta

[czytaj: lejburzysta] członek lub zwolennik angielskiej Partii Pracy; labourzysta, lejburzysta


Źródła:

SJP.pl

Laburzystka

laburzysta [czytaj: lejburzystka]; labourzystka, lejburzystka


Źródła:

SJP.pl

Laburzystowski

dotyczący brytyjskiej partii politycznej Labour Party i jej członków; labourzystowski, lejburzystowski


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z brytyjską Partią Pracy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Labuś

dawniej, pogardliwie o księdzu; abbuś


Źródła:

SJP.pl

Lać

1. napełniać płynem; wlewać, nalewać, sączyć;
2. sprawiać, że płyn wypływa z czegoś;
3. o deszczu: padać obficie;
4. przestarzałe: wykonywać odlew czegoś; odlewać, ulewać;
5. potocznie: bić, uderzać, tłuc; walić;
6. potocznie: oddawać mocz; sikać, siusiać, siurać, odlewać się


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) powodować, że ciecz wypływa z czegoś lub płynie

 (1.2) pot. bić

 (1.3) pot. o deszczu: intensywnie padać

 (1.4) wulg. oddawać mocz

 (1.5) wykonywać odlew (np. dzwonu, pomnika)

czasownik zwrotny niedokonany lać się (dk. brak)

 (2.1) o cieczy: wypływać, płynąć

 (2.2) pot. śmiać się

 (2.3) pot. bić się

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (3.1) gw-pl|Górny Śląsk. kapeć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lacaune

rasa owiec domowych pochodzących z płd. Francji


Lacaune – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Tarn.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 3117 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 34 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Lacaune plasuje się na 109. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 22.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lacedemon

starożytne państwo-miasto; Sparta


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytna Sparta



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lacedemończyk

obywatel Lacedemonu (starożytnego państwa-miasta); Spartanin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mieszkaniec Lacedemonu (Sparty)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lacedemonka

obywatelka Lacedemonu (starożytnego państwa-miasta); Spartanka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) Spartanka – mieszkanka Lacedemonu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lacedemoński

przymiotnik od: Lacedemon (starożytne państwo-miasto; Sparta); spartański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lacedemonem, dotyczący Lacedemonu lub Lacedemończyków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lacedemońskość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co lacedemońskie


Źródła:

Wiktionary

Lacerna

wierzchnie okrycie w postaci krótkiej peleryny z kapturem, noszone w starożytnym Rzymie


La


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lacet

wąska, pleciona tasiemka do haftowania


Źródła:

SJP.pl

Lacetti

[czytaj: laczetti] samochód typu Chevrolet Lacetti


Źródła:

SJP.pl

Lach

zgrubienie od: laska


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. daw. dziś poet. Polak

 (1.2) góry. mieszkaniec nizin

 (1.3) etn. członek różnych grup etnograficznych w południowej Polsce


Osoby


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lacha

zgrubienie od: laska


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od: laska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lachenalia

rodzaj roślin z rodziny hiacyntowatych, występujący w Eurazji i Afryce


Lachenalia (Lachenalia J.Jacq. ex Murray) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 135 gatunków występujących w Afryce Południowej i Namibii. Introdukowany do Australii i Hiszpanii.

Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Wernera de Lachenala, żyjącego w latach 1736–1800 szwajcarskiego botanika, profesora botaniki i rektora Uniwersytetu w Bazylei, założyciela ogrodu botanicznego przy tej uczelni.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lachesis

W mitologii greckiej: jedna z trzech Mojr, bogini przeznaczenia; Lachezis


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mit. bogini przeznaczenia z mitologii greckiej, przydzielająca los i strzegąca nici żywota, jedna z trzech Mojr;

 (1.2) astr. planetoida o numerze 120, okrążająca Słońce w głównym pasie asteroid;


Lachesis (gr. Λάχεσις Láchesis, łac. Lachesis, Decima – "Udzielająca") – jedna z trzech Mojr. W mitologii greckiej bogini przeznaczenia przydzielająca los i strzegąca nici żywota. Jej towarzyszki to Kloto i Atropos.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lachezis

W mitologii greckiej: jedna z trzech Mojr, bogini przeznaczenia; Lachesis


Źródła:

SJP.pl

Lachiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lachman

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lachmirowice

Lachmirowice – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Kruszwica.


Źródła:

Wikipedia

Lachmusowy

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Łowicz. niebieski


Źródła:

Wiktionary

Lachociąg

obelżywie:
1. osoba uprawiająca seks oralny (fellatio) z mężczyznami;
2. prostytutka;
3. homoseksualista;
4. brzydka dziewczyna;
5. chłopak mający powodzenie u dziewczyn;
6. zniewieściały chłopak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) wulg. osoba wykonująca na mężczyźnie seks oralny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lachon

młodzieżowo: zgrabna, atrakcyjna dziewczyna; laska, cizia, lasencja, dupencja, sunia


Źródła:

SJP.pl

Lachowice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) geogr. wieś w Polsce w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa


Lachowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lachowice. W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie bielskim.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lachowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lachówka

wieś w Polsce


Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lachowo

1. wieś w Polsce;
2. wieś w Bułgarii


Lachowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kolneńskim ziemi łomżyńskiej. W latach 1923–1954 i 1973-1976 miejscowość była siedzibą gminy Lachowo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lachowski

przymiotnik od: Lachowo


Źródła:

SJP.pl

Lacjum

kraina historyczna w środkowych Włoszech, obecnie przemysłowo-rolniczy region ze stolicą w Rzymie; Lazio


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. region administracyjny w środkowych Włoszech ze stolicą w Rzymie;

 (1.2) hist. kraina historyczna w antycznej Italii


Lacjum (wł. Lazio) – region administracyjny w centralnych Włoszech, o powierzchni 17 203 km²; 5,2 mln mieszkańców ze stolicą w Rzymie (2,5 mln mieszkańców). Gęstość zaludnienia 302 os./km². Graniczy z regionami: Toskania, Umbria, Marche, Abruzja, Molise i Kampania.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lacki

przymiotnik od: Lach; polski


przymiotnik

 (1.1) stpol. polski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lackowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Laclik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. śliniak


Źródła:

Wiktionary

Lacrimosa

[czytaj: lakriMOza] w muzyce: część hymnu żałobnego "Dies irae" do słów ostatniej jego strofy rozpoczynającej się słowami "Lacrimosa dies illa"



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lacrimoso

określenie wykonawcze: łzawo, boleśnie


Źródła:

SJP.pl

Lacroix

[czytaj: laKRŁA] nazwisko obce


Źródła:

SJP.pl

Lacrosse

[czytaj: laKROS] gra sportowa prowadzona na boisku trawiastym - bardzo podobna do hokeja na trawie


Lacrosse (fr. la crosse – zakrzywiony kij) – zespołowa gra sportowa pochodzenia indiańskiego, której zasady ostatecznie ustalono w pierwszej połowie XIX w. w Kanadzie (gdzie uznano ją za sport narodowy); rozgrywana na trawiastym boisku, polega na umieszczeniu za pomocą specjalnej, trójkątnej rakiety piłki w bramce przeciwnika; 1904 i 1908 konkurencja olimpijska; uznawana za pierwowzór hokeja na lodzie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lacrosse'Owy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lacrossem, dotyczący lacrosse'u


Źródła:

Wiktionary

Lacuna

ubytek fragmentu tekstu w wyniku jego transmisji (ręcznego powielania); lakuna


Źródła:

SJP.pl

Lacz

1. regionalnie: miękki but bez napiętka do chodzenia po domu; laczek, łapeć, papeć, kapeć, papuć, kapuć (rzadko);
2. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; laczek, gała, lufa, pała, kapa, lola;
3. dawniej: odlewacz, giser


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gwara młodzieżowa ocena niedostateczna, pot. pała


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laczek

1. regionalnie: miękki but bez napiętka do chodzenia po domu; lacz, łapeć, papeć, kapeć, papuć, kapuć (rzadko);
2. w gwarze poznańskiej: przebita opona;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; lacz, gała, lufa, pała, kapa, lola;
4. zdrobnienie od: lak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) poznań. obuw. kapeć damski i męski bez napiętka

 (1.2) poznań. przen. przebita opona

 (1.3) slang. uczn. ocena niedostateczna

 (1.4) zdrobn. od lak

 (1.5) pot. obuw. klapek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laczki

1. regionalnie: miękki but bez napiętka do chodzenia po domu; lacz, łapeć, papeć, kapeć, papuć, kapuć (rzadko);
2. w gwarze poznańskiej: przebita opona;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; lacz, gała, lufa, pała, kapa, lola;
4. zdrobnienie od: lak


Źródła:

SJP.pl

Laczynka

członkini ludu kaukaskiego


Źródła:

SJP.pl

Lada

stół oddzielający kupującego od sprzedawcy; kontuar


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hand. rodzaj stołu lub blat w sklepach, służący do obsługi klientów, wydawania oraz prezentacji towaru

 (1.2) stpol. skrzynia

 (1.3) kujawy. hand. sklep

partykuła

 (2.1) jakikolwiek, małowartościowy

przyimek

 (3.1) …służący do tworzenia związków wyrazowych w funkcji przysłówków czasu: za



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ladaco

[czytaj: laDAco] potocznie: człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny; nicpoń, gałgan, urwis


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub nijaki

 (1.1) przest. dziś żart. człowiek nic niewart, postępujący lekkomyślnie i nieodpowiedzialnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ladacy

przymiotnik

 (1.1) rzad. przest. (zwł. o ludziach) nic niewart, zły, nieuczciwy

 (1.2) rzad. przest. (o przedmiotach) zepsuty, nienadający się do użytku


Źródła:

Wiktionary

Ladacznica

przestarzałe: kobieta lekkich obyczajów, prowadząca życie rozpustne; nierządnica, rozpustnica, wszetecznica


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. prostytutka lub kobieta mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ladaczny

rozpustny, nierządny


Źródła:

SJP.pl

Ladaczyć

potocznie: ladaczyć się - prowadzić rozwiązłe życie seksualne; łajdaczyć się


Źródła:

SJP.pl

Ladakh

Ladakh (tyb.: ལ་དྭགས་; Wylie: la-dwags, hindi: लद्दाख़, urdu: لدّاخ; „kraj wysokich przełęczy”) – region administrowany przez Indie jako terytorium związkowe. Leży pomiędzy głównym pasmem Himalajów a górami Karakorum, położona w części górnego biegu rzeki Indus. Geograficznie najbardziej na zachód wysunięty fragment Wyżyny Tybetańskiej; historyczny Tybet Zachodni. Głównym ośrodkiem administracyjnym jest miasto Leh. Politycznie Ladakh należy do Indii, choć niewielka jego część znajduje się na terenie współczesnych Chin. Niegdyś niezależne królestwo, w XIX wieku zaanektowane przez władcę Kaszmiru. Mieszkańcy Ladakhu są etnicznie spokrewnieni z Tybetańczykami.


Źródła:

Wikipedia

Ladanum

1. roślina kwiatowa z rodziny jasnotowatych; poziewnik;
2. żywica roślinna wykorzystywana w kosmetyce i dawnym aptekarstwie


Ladanum lub labdanum – żywica otrzymywana z niektórych gatunków roślin należących do rodzaju czystek (Cistus). Wykorzystuje się do tego celu gatunki Cistus ladanifer, Cistus laurifolius, Cistus creticus i Cistus × incanus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laddu

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. słodkie indyjskie kulki z purée z ciecierzycą, maczane w syropie, oblepione kawałkami migdałów i orzechów;


Laddu – rodzaj indyjskich słodyczy. Niewielkie kulki z pureé z ciecierzycą, maczane w syropie, oraz oblepione kawałkami migdałów i orzechów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Laden

nazwisko, np. Osama bin Laden (Osama ben Laden, Usama ibn Ladin, 1957-2011), saudyjski terrorysta i milioner, przywódca Al-Kaidy, odpowiedzialny za przeprowadzenie wielu ataków terrorystycznych


Źródła:

SJP.pl

Ladino

język ladyński;
1. dialekt języka retoromańskiego;
2. romański język Żydów sefardyjskich


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. język żydowski powstały jako dialekt języka hiszpańskiego po wygnaniu Żydów sefardyjskich z Półwyspu Iberyjskiego w latach 1492–1497, obecnie zapisywany głównie alfabetem łacińskim;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ladro

bandyta, zbój


Źródła:

SJP.pl

Lady

[czytaj: lejdi]
1. angielski tytuł przysługujący żonie i córkom lorda
2. zwrot grzecznościowy (pani, dama)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. podlaska wieś w Polsce, w gminie Czyże;


w Polsce

na Białorusi

Inne znaczenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ladyboy

[czytaj: lejdiBOJ] w krajach południowo-wschodniej Azji: mężczyzna wyglądający i zachowujący się jak kobieta, będący po kuracji hormonalnej lub operacji zmiany płci; kathoey


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) określenie transgenderycznego mężczyzny funkcjonującego w społeczeństwie Tajlandii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ladyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. drugi, młodszy wiek środkowego triasu, trwający 237 – 228,7 milionów lat temu;


Ladyn – w stratygrafii piętro środkowego triasu w eratemie mezozoicznym trwające w zależności od przyjmowanego podziału triasu od około 5 do ok. 9 milionów lat. Do 2012 roku Międzynarodowa Komisja Stratygrafii przyjmowała, że ladyn rozpoczął się 237 ± 2,0 milionów lat temu a zakończył ok. 228,7 mln lat temu; w roku 2013 Komisja poprawiła datowanie na ok. 242–237 milionów lat temu. Młodsze piętro od anizyku a starsze od karniku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ladynka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka jednej z retoromańskich grup etnicznych zamieszkujących pogranicze szwajcarsko-włoskie i posługujących się językiem ladyńskim;


Źródła:

Wiktionary

Ladynowie

Ladynowie – jedna z grup etnicznych zaliczana do Retoromanów. Zamieszkują Tyrol Południowy: Górną Adygę i Dolomity, Dolinę Badii, Autonomiczną Prowincję Bolzano, emigranci też w USA. Liczbę Ladynów szacuje się na 30–35 tys. osób.

Ladynowie wywodzą się od starożytnych mieszkańców tego terenu – Retów.


Źródła:

Wikipedia

Ladyński

1. związany z Ladynami, rdzenną ludnością retoromańską zamieszkującą włoskie Dolomity;
2. język ladyński - język Ladynów, dialekt retoromański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ladynami, dotyczący Ladynów

 (1.2) związany z językiem ladyńskim, dotyczący języka ladyńskiego

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język ladyński;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ladyńskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem ladyńskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem ladyńskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku ladyńskim


Źródła:

Wiktionary

Ladziak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ladzin

Ladzin – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Rymanów. Leży przy DW887.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.


Źródła:

Wikipedia

Laelia

epifityczna bylina z rodziny storczykowatych, występująca w górzystych okolicach od Meksyku po Brazylię; niektóre gatunki laelii są uprawiane w szklarniach jako rośliny ozdobne


Laelia – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje 24 gatunki oraz 5 hybryd występujących w Ameryce Południowej i Środkowej w takich krajach i regionach jak: Belize, Boliwia, Brazylia, Kolumbia, Kostaryka, Kuba, Ekwador, Salwador, Gujana Francuska, Gwatemala, Gujana, Honduras, Jamajka, Meksyk, Nikaragua, Panama, Peru, Surinam, Trynidad i Tobago, Wenezuela.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laertes

postać z mitologii greckiej


Laertes (gr. Λαέρτης) – ojciec Odyseusza; syn Arkejsjosa; podczas nieobecności syna na Itace mieszkał samotnie z dala od dworu Penelopy; po powrocie syna spod Troi, odmłodzony przez Atenę, pomógł Odyseuszowi w walce z krewnymi pomordowanych zalotników.

Brał udział w wyprawie Argonautów i w polowaniu na dzika kalidońskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lafa

dawniej: płaca, żołd, pensja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. płaca, żołd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lafayette

[czytaj: lafaJET] nazwisko, np. Marie Joseph de Lafayette (1757-1834), francuski wojskowy i polityk; La Fayette


Miejscowości w USA o nazwie pochodzącej od markiza de La Fayette:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lafirynda

kobieta lekkich obyczajów, nie zasługująca na szacunek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. obraź. prostytutka lub kobieta mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami

 (1.2) przen. pot. obraź. kobieta, do której mówiący ma negatywny stosunek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lag

długa, gruba laska, potężny kij; lacha


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) środ. inform. opóźnienie, czas oczekiwania między działaniem podejmowanym przez użytkownika a odpowiednią reakcją programu


Opóźnienie, latencja, żargonowo lag – termin odnoszący się zwykle do szybkości działania sieciowych programów komputerowych. Oznacza on, że aplikacja nie reaguje w odpowiednio krótkim czasie na przesyłane w sieci sygnały sterujące, przetwarzane przez dużą liczbę hostów pośredniczących.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laga

długa, gruba laska, potężny kij; lacha


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kij

 (1.2) pot. ocena niedostateczna

 (1.3) pot. sport. długie podanie piłki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lagana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj tradycyjnego greckiego chleba pieczonego i spożywanego w Czysty Poniedziałek (Καθαρή Δευτέρα)


Źródła:

Wiktionary

Lagardère

[czytaj: lagarDER] nazwisko


Lagardère – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Gers.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 58 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 12 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pyrénées Lagardère plasuje się na 1005. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1500.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagena

ślepy uchyłek części błędnika u niższych kręgowców; odpowiednik ślimaka w uchu wewnętrznym ssaków


Lagena (łac. lăgoenă), także laguna, lagona – gliniane albo szklane naczynie o pękatym kształcie, z wąską szyjką, służące starożytnym Rzymianom do przechowywania wody lub wina; rodzaj dzbana (kruży).

Używana jako naczynie gospodarskie o prostym wykończeniu, z reguły niezdobione.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lager

rzadko: niemiecki obóz koncentracyjny z czasów II wojny światowej; lagier


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) jasne piwo dolnej fermentacji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zob. lagier.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lagerek

zdrobnienie od: lager


Źródła:

SJP.pl

Lagerfeld

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lagerlöf

Osoby o tym nazwisku:

Inne:


Źródła:

Wikipedia

Lagermarka

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. waluta używana przez więźniów nazistowskich obozów jenieckich


Źródła:

Wiktionary

Lagerowy

lager


Patrz:lager

Źródła:

SJP.pl

Lagerstremia

roślina ozdobna z rodziny krwawnicowatych


Lagerstremia (Lagerstroemia L.) – rodzaj roślin należących do rodziny krwawnicowatych. Obejmuje 48 gatunków. Występują one w Azji Południowej i Wschodniej (od Indii po Japonię) oraz w Australii. Centrum zróżnicowania stanowi Malezja (14 gatunków) i Chiny (15 gatunków).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagier

niemiecki obóz koncentracyjny z czasów II wojny światowej; lager


Lagier (niem. Lager – obóz) – obóz jeniecki, obóz pracy, obóz koncentracyjny, a także ośrodek zagłady (termin nie jest stosowany jednoznacznie) zorganizowany przez aparat państwowy III Rzeszy na terytorium Niemiec lub ziemiach okupowanych przez III Rzeszę w czasie II wojny światowej. Termin zaistniał w latach 80. XX wieku, w celu odróżnienia od obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej w RFSRR i ZSRR – łagrów (od 1928 zorganizowanych w systemie Gułagu).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagos

największe miasto i dawna stolica Nigerii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. największe miasto Nigerii i jej dawna stolica;

 (1.2) geogr. adm. stan w Nigerii;

 (1.3) geogr. miejscowość w Portugalii;

 (1.4) geogr. miejscowość we Francji;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) hist. ojciec Ptolemeusza I, protoplasta dynastii Lagidów


Lagos – miasto w południowo-zachodniej Nigerii, położone nad Zatoką Gwinejską. Jest to największe miasto w państwie. W 2022 roku Lagos zamieszkiwało 15,388 mln mieszkańców. Jedna z najszybciej rozwijających się metropolii na świecie.

W Lagos mieści się Makoko, największy slums na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lagoski

dotyczący Lagosu


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lagosem, dotyczący Lagosu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lagować

środowiskowo:
1. zacinać się, zawieszać się;
2. mieć opóźnienie w wymianie informacji z serwerem lub innymi jednostkami w sieci


Źródła:

SJP.pl

Lagozuch

rodzaj niewielkiego zauropsyda z podgromady diapsydów


Lagozuch (Lagosuchus) – rodzaj niewielkiego archozaura z kladu Ornithodira, jedyny przedstawiciel rodziny Lagosuchidae. Żył w środkowym triasie na terenie dzisiejszej Argentyny. Nazwa Lagosuchus oznacza „króliczy krokodyl”.

Lagozuch osiągał długość około 30 cm i był lekko zbudowany. Budową nóg oraz podziałem kręgosłupa na odcinki przypominał dinozaury i innych przedstawicieli Dinosauriformes. Mimo iż skamieniałości czaszek są rzadkie, można przypuszczać, że lagozuch miał wydłużony pysk z wieloma małymi zębami, a jego szyja była esowato wygięta. Tylne nogi lagozucha były bardzo długie i smukłe, co wskazuje, że gad ten był zdolny do szybkiego biegu. Prawdopodobnie był zwinnym drapieżnikiem polującym na owady i niewielkie kręgowce. Kości stóp i śródstopia są wydłużone, jednak nie ma dowodów na to, że były połączone.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagrange

Osoby

Miejscowości we Francji:


Źródła:

Wikipedia

Lagrangian

[czytaj: lagranżjan] funkcjonał opisujący energię pola klasycznego lub kwantowego; lagranżjan


Lagranżjan (inaczej funkcja Lagrange’a) – gęstość funkcjonału działania S charakteryzująca właściwości mechaniczne układu fizycznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagranżjan

funkcjonał opisujący energię pola klasycznego lub kwantowego; lagrangian


Lagranżjan (inaczej funkcja Lagrange’a) – gęstość funkcjonału działania S charakteryzująca właściwości mechaniczne układu fizycznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagrowiec

więzień przebywający w lagrze


Źródła:

SJP.pl

Lagrowy

lagier, lager


Patrz:lagier, lager

Źródła:

SJP.pl

Lagting

izba wyższa parlamentu norweskiego (Stortingu) do 2009 roku


Lagting – określenie parlamentów w niektórych krajach skandynawskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lagun

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) D. plural|laguna.


Holandia:

Osoby:

Inne:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Laguna

1. płytki obszar przybrzeżny, zwykle odseparowany od pełnego morza przez rafę koralową lub barierę piaszczystą;
2. samochód typu Renault Laguna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. zatoka, najczęściej płytka, odcięta od morza przez lido, mierzeję, rafę koralową lub atol;


Laguna (z włoskiego) – część morza odcięta od niego przez barierę (lido, rafę barierową lub atol), tworząca w ten sposób śródlądowy zbiornik wodny położony przeważnie wzdłuż wybrzeża. Laguna posiada jedno lub więcej, przynajmniej okresowe, połączenie z morzem, ale o bardzo ograniczonej przepustowości. Te dwie cechy (oddzielenie przez barierę i połączenie z morzem) odróżniają lagunę od estuarium. Laguny stanowią ok. 13% linii brzegowej na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lagunowy

1. laguna;
2. basen lagunowy - basen o nieregularnych kształtach, zwykle z dodatkowymi atrakcjami


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z laguną, dotyczący laguny; właściwy lagunie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lahar

gwałtowny spływ błota powstałego z popiołów i pyłów wulkanicznych; spływ popiołowy, lawina błotna


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) geol. spływ błotny, w którym biorą udział przesycone wodą produkty erupcji wulkanicznej, przede wszystkim popiół wulkaniczny;


Lahar, spływ popiołowy – rodzaj katastrofy naturalnej podobnej do powodzi, wywołanej przez aktywność wulkaniczną, polegający na gwałtownym spływie lawin błotnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lahaur

miasto w Pakistanie; Lahore


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we wschodnim Pakistanie, stolica prowincji Pendżab;


Lahaur (ang. Lahore; urdu ‏لاہور‎, Lāhaur; zachodniopendż. ‏لہور‎, Lahaur) – miasto we wschodnim Pakistanie, stolica prowincji Pendżab, na zachodnim przedgórzu Himalajów, nad rzeką Rawi (dopływ Ćanabu), w pobliżu granicy z Indiami. Drugie po Karaczi miasto kraju, główny ośrodek gospodarki Pendżabu. W 2017 roku liczyło ponad 11,1 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lahaurski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lahaurem, dotyczący Lahauru


Źródła:

Wiktionary

Lahmacun

[czytaj: lahmadżun] tradycyjna potrawa wschodnia, nazywana także pizzą arabską, ormiańską lub turecką


Lahmacun (wym. lahmadżun) – tradycyjna wschodnia potrawa, nazywana także pizzą arabską, ormiańską i turecką. Składa się z bardzo cienkiego ciasta oraz mięsnego nadzienia. Potrawę skrapia się przed podaniem sokiem z cytryny. Jest jednym z dań lokalnego fast foodu, konsumowanym przeważnie na ulicach. Lahmacun znane jest także w Armenii pod nazwą lahmajoun (orm. լահմաջուն). Lahmacun jest niekiedy jednym z elementów tureckich meze, czyli przystawek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lahnda

jeden z trzech odłamów języka pendżabskiego, obejmujący kilka grup dialektów z północno-zachodniego Pendżabu (Pakistan)


Język lahnda – makrojęzyk obejmujący szereg spokrewnionych języków i dialektów, używanych głównie w Pakistanie. Największym z nich jest język zachodniopendżabski, którym posługuje się ponad 60 mln osób. Niekiedy termin lahnda używany jest jako synonim języka zachodniopendżabskiego. Według „Ethnologue Languages of the World” jest na 12 miejscu w rankingu najpowszechniejszych języków świata.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lahore

angielska nazwa pakistańskiego miasta Lahaur


Lahaur (ang. Lahore; urdu ‏لاہور‎, Lāhaur; zachodniopendż. ‏لہور‎, Lahaur) – miasto we wschodnim Pakistanie, stolica prowincji Pendżab, na zachodnim przedgórzu Himalajów, nad rzeką Rawi (dopływ Ćanabu), w pobliżu granicy z Indiami. Drugie po Karaczi miasto kraju, główny ośrodek gospodarki Pendżabu. W 2017 roku liczyło ponad 11,1 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lahti

miasto w Finlandii


Lahti (szw. Lahtis) – miasto w południowej Finlandii, nad jeziorem Vesijärvi, na skraju Pojezierza Fińskiego. Jedno z większych w kraju. Słowo lahti znaczy po fińsku zatoka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lai

starofrancuski gatunek śpiewno-poetycki


Lai – starofrancuska forma pieśni lirycznej, najczęściej o tematyce miłosnej, wywodząca się z pieśni celtyckich. Uprawiano ją z zamiłowaniem w Bretanii, z typowym dla truwerów wykonywaniem z towarzystwem instrumentu.

Termin lai jest pochodzenia celtyckiego (laid w irlandzkim). W języku francuskim użył go po raz pierwszy normandzki kronikarz Wace (1155) w swym tłumaczeniu łacińskiej Historii królów Brytanii (1135) Galfreda z Monmouth. Początkowo były to pieśni o charakterze lirycznym, w których krótki element narracyjny był podawany na wstępie jako objaśnienie. Na francuskich dworach lais były śpiewane przez wędrownych rybałtów normandzkich przy akompaniamencie małej harfy, cytry, rzadziej fletu lub gęślików.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laibach

Laibach – słoweński zespół muzyczny, założony w 1980 roku w górniczo-przemysłowej miejscowości Trbovlje w byłej Jugosławii.

Skrzydło muzyczne interdyscyplinarnego kolektywu artystycznego Neue Slowenische Kunst (NSK), w którego skład wchodzą: grupa sztuki wizualnej IRWIN, grupa teatralna Noordung (dawniej Gledališče Sester Scipion Nasice), studio grafiki i designu Novi Kolektivizem i Departament Czystej i Stosowanej Filozofii. Laibach uczestniczył również w projektach artystycznych Germania, Strom und Klang, Kraftbach, Peter Paracelsus i 300.000 Verschiedene Krawalle. Zespół stworzył muzykę do wielu przedstawień teatralnych takich jak: Makbet, Krst pod Triglavom, No Fire Escape in Hell czy Molitevi stroj. Część utworów bazuje na przeróbkach piosenek najbardziej znanych zespołów światowych, takich jak The Beatles, Queen, Europe czy The Rolling Stones.


Źródła:

Wikipedia

Laicki

1. niezwiązany z religią i instytucjami kościelnymi; świecki;
2. młodzieżowo: świadczący o braku wiedzy lub umiejętności w jakiejś dziedzinie; laiczny


przymiotnik

 (1.1) rel. niezwiązany z religią

 (1.2) nacechowany brakiem kompetencji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laickość

laicyzm;
1. świeckość;
2. dyletanctwo, brak wiedzy w jakiejś dziedzinie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co laickie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laicyzacja

przejście określonego podmiotu spod władzy kościelnej do świeckiej; zeświecczenie, desakralizacja, sekularyzacja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zeświecczenie różnych poziomów życia społecznego

 (1.2) polit. wyeliminowanie wpływu religii na życie polityczne i społeczne za pomocą aktów prawnych

 (1.3) socjol. słabnięcie więzi religijnych wśród wyznawców

 (1.4) psych. zmiany w postawach światopoglądowych (odchodzenie od wiary w kierunku agnostycyzmu, ateizmu, deizmu lub indyferentyzmu religijnego)


Laicyzacja – proces polegający na zeświecczeniu instytucji i różnych przejawów życia społecznego, politycznego i kulturalnego oraz na uniezależnieniu ich od wpływów religii i kleru, często utożsamiana z wolnomyślicielstwem i ateizacją.

W najszerszym zakresie pojęcie oznacza procesy zmierzające do ukształtowania człowieka o osobowości postępowej, sceptycznej i samodzielnej intelektualnie z racjonalistyczną postawą umysłową. Laicyzacja dotyczy też procesów przeciwnych sakralizacji zjawisk przyrody, faktów i instytucji społecznych.W polityce laicyzacja to świadome (programowe) działania władz, zmierzające do wyeliminowania wpływu religii na życie polityczne i społeczne za pomocą aktów prawnych. Na mocy aktów prawnych przeprowadzono m.in. konfiskatę dóbr kościelnych, sekularyzację szkolnictwa, rozwiązanie konkordatu, odebranie przywilejów związkom wyznaniowym itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laicyzacyjny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący laicyzacji


Źródła:

Wiktionary

Laicyzator

człowiek propagujący odsuwanie duchowieństwa od władzy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek promujący laicyzację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laicyzm

laickość;
1. świeckość;
2. dyletanctwo, brak wiedzy w jakiejś dziedzinie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) koncepcja wykluczająca obecność religii w sferze publicznej, głosząca oddzielenie państwa od kościoła i propagująca świeckie podejście do obywateli oraz instytucji państwowych


Laicyzm (z fr. laïcisme) – koncepcja związana z zasadą rozdziału państwa od Kościoła i braku wpływów religijnych na sprawy państwowe.

Laickość (z fr. laïcité) gwarantuje prawo do swobodnego wyznawania religii i wszystkie wyznania traktuje jako równe. Nie zapewnia jednak specjalnego statusu dla religii – religie powinny podlegać takim samym prawom jak inne sfery życia i nie stać ponad prawem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laicyzować

nadawać czemuś cechy świeckie, usuwać wpływ duchowieństwa z różnych dziedzin życia społecznego; zeświecczać, sekularyzować, desakralizować


Źródła:

SJP.pl

Laicyzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|laicyzować.


Źródła:

Wiktionary

Laiczka

kobieta nieznająca się na danej rzeczy, niekompetentna w danej dziedzinie; dyletantka, profanka, amatorka


Źródła:

SJP.pl

Laiczny

młodzieżowo: świadczący o braku wiedzy lub umiejętności w jakiejś dziedzinie; laicki


Źródła:

SJP.pl

Laik

1. człowiek nieznający się na danej rzeczy, niekompetentny w danej dziedzinie; dyletant; profan, amator;
2. wierny Kościoła katolickiego, który nie otrzymał świeceń kapłańskich i nie stał się duchownym, posługujący w klasztorze


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś niekompetentny

 (1.2) rel. niewyświęcony zakonnik

 (1.3) rel. świecki uczestnik grupy religijnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laikat

ogół świeckich członków kościoła katolickiego, głównie aktywnie zaangażowanych w szerzenie wiary


rzeczownik zbiorowy, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. ogół świeckich członków Kościoła katolickiego


Wierni świeccy (laikat) – wszyscy wierni, którzy nie są kapłanami bądź zakonnikami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laikowy

laik; laicki, laiczny


Źródła:

SJP.pl

Lais

[czytaj: lajs] średniowieczna pieśń religijna, której wszystkie strofy kończyły się refrenem "Kyrie eleison"


Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lajbik

luźny kaftan męski lub żakiet damski; lejbik


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kraw. kamizelka bez rękawów

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. biustonosz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lajera

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. katarynka


Źródła:

Wiktionary

Lajerka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. katarynka


Źródła:

Wiktionary

Lajerman

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kataryniarz


Źródła:

Wiktionary

Lajfstajl

styl życia; lifestyle


Styl życia – zakres i formy codziennych zachowań jednostek lub grup, specyficzne dla ich usytuowania społecznego, tzn. manifestujące położenie społeczne oraz postrzegane jako charakterystyczne dla tego położenia, a dzięki temu umożliwiające szeroko rozumianą społeczną lokalizację innych ludzi. Pojęcie to obejmuje nie tylko zachowania ludzkie, ale i mechanizmy psychofizyczne leżące u podstaw tych zachowań: motywacje, potrzeby, akceptowane wartości.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lajfstajlowy

zgodny z wybranym stylem życia; lifestylowy


Źródła:

SJP.pl

Lajk

internetowe oznaczenie posta informujące, że przypadł nam do gustu lub że się z nim zgadzamy; like


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. wyraz aprobaty internetowej treści zamieszczonej na portalu społecznościowym poprzez kliknięcie przycisku pojawiającego się przy takich treściach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lajka

internetowe oznaczenie posta informujące, że przypadł nam do gustu lub że się z nim zgadzamy; like


Źródła:

SJP.pl

Lajker

środowiskowo: internauta, który oznaczył post internetowy w celu pokazania, że przypadł mu do gustu lub że się z nim zgodził; lajkers, polubownik


Źródła:

SJP.pl

Lajkers

środowiskowo: internauta, który oznaczył post internetowy w celu pokazania, że przypadł mu do gustu lub że się z nim zgodził; lajker, polubownik


Źródła:

SJP.pl

Lajknąć

oznaczyć post internetowy w celu pokazania, że przypadł nam do gustu lub że się z nim zgadzamy; zlajkować, zalajkować


Źródła:

SJP.pl

Lajkoniczka

żartobliwie: laiczka


Źródła:

SJP.pl

Lajkonik

człowiek z drewnianym koniem ubrany w ozdobny strój jeźdźca we wschodnim stylu, uczestniczący w lajkoniku (zabawie)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lajkonikowy

przymiotnik

 (1.1) związany z lajkonikiem

 (1.2) środ. łatwy do pokonania w pojedynku


Źródła:

Wiktionary

Lajkować

oznaczać post internetowy w celu pokazania, że przypadł nam do gustu lub że się z nim zgadzamy


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) w Internecie: oznaczać czyjeś posty lub zdjęcia jako pozytywne, aprobować je, zazwyczaj poprzez kliknięcie odpowiedniego linku na stronie WWW


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lajkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lajkować.


Źródła:

Wiktionary

Lajkowicz

osoba, która wyraża aprobatę na portalu społecznościowym, klikając przycisk „lubię to”


Źródła:

SJP.pl

Lajkowiczka

kobieta, która wyraża aprobatę na portalu społecznościowym, klikając przycisk „lubię to”


Źródła:

SJP.pl

Lajna

rasa owcy długowełnistej, wyhodowana w Niemczech


Źródła:

SJP.pl

Lajos

Lajos – w mitologii greckiej król Teb, syn Labdakosa, mąż Jokasty i ojciec Edypa.

Lajos ściągnął klątwę na ród. Był raz u króla Pelopsa i uwiódł jego syna. Kiedy go jednak porzucił, chłopak popełnił samobójstwo. Wyrocznia delficka przepowiedziała Lajosowi, że dziecko Jokasty zostanie jego zabójcą i ożeni się z własną matką. Gdy Jokasta powiła chłopca, któremu później nadano imię Edyp, Lajos kazał przebić gwoździem nogi syna i porzucić go w górach niedaleko Koryntu. Odnalezionego Edypa wychowała królewska para z Koryntu – Polibos i Meropa. Przepowiednia spełniła się, kiedy Edyp spotkał na drodze Lajosa i przez sprzeczkę zabił swego ojca.


Źródła:

Wikipedia

Lajsnąć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Poznań. zafundować, sprawić sobie lub komuś


Źródła:

Wiktionary

Lajśnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lajsnąć.


Źródła:

Wiktionary

Lajsta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. listwa


Źródła:

Wiktionary

Lajstrygon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. członek plemięemienia ludożerczych olbrzymich ludzi zamieszkujących mityczną Telepylę;


Źródła:

Wiktionary

Lajstrygonowie

Lajstrygonowie – legendarne plemię olbrzymów zamieszkujących Telepylę, utożsamianą przez starożytnych Greków z którymś z regionów Sycylii bądź z Formią w Lacjum w Italii. Opisany przez Homera w eposie Odyseja w rozdziale 10. Lajstrygonowie byli ludożercami – zatopili 11 okrętów Odyseusza, pożerając ich załogi. Odyseusz uciekł chroniąc się na ostatnim z okrętów. Telepyla była krainą białych nocy.



Źródła:

Wikipedia

Lajstrygoński

przymiotnik

 (1.1) mitgr. związany z Lajstrygonami, dotyczący Lajstrygonów


Źródła:

Wiktionary

Lajt

light; potocznie:
1. postawa charakteryzująca się luzem i powierzchownością przeżycia, stan beztroski, spokoju;
2. coś lekkiego, łatwego


Źródła:

SJP.pl

Lajtowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest lajtowe


Źródła:

Wiktionary

Lajtowy

potocznie:
1. luźny, przyjemny, spokojny;
2. dobry, fajny; spoko;
3. lekki, łatwy; lightowy


Źródła:

SJP.pl

Lajtrok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. wewnętrzne oświetlenie pieca w piekarni


Źródła:

Wiktionary

Lajw

live; rzadko:
1. odbywający się na żywo;
2. na żywo


Źródła:

SJP.pl

Lajzer

łajza, włóczęga


Źródła:

SJP.pl

Lak

1. łatwo topliwa mieszanina materiałów żywicznych służąca do pieczętowania dokumentów, listów, paczek, uszczelniania butelek itp.
2. bylina lub półkrzew z rodziny kapustowatych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) topliwa mieszanina kalafonii i innych substancji żywicznych, używana do odciskania pieczęci i do uszczelniania;

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Cheiranthus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny kapustowatych

 (1.6) gw-pl|Bukowina. jezioro


Węgry:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laka

1. żywica drzewna, po wyschnięciu twarda i trwała
2. dawna nazwa barwnika stosowanego w różnych przemysłach


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żywica sumaka lakowego, stosowany w japońskiej i chińskiej sztuce zdobniczej;

 (1.2) przedmiot pokryty laką (1.1)


Laka, laka orientalna – żywica sumaka lakowego zwanego też werniksowym (Toxicodendron vernicifluum, daw. Rhus vernicifera) rosnącego na południe od rzeki Jangcy, używana w japońskiej i chińskiej sztuce zdobniczej, często barwiona, także przedmioty zdobione tą techniką.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lakaza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. enzym roślinny, charakterystyczny przede wszystkim dla grzybów rosnących na rozkładającym się drewnie


Źródła:

Wiktionary

Lakcid

[czytaj: lakc-id] preparat pomagający w utrzymaniu prawidłowego składu flory bakteryjnej jelit


Źródła:

SJP.pl

Lakeland

[czytaj: lejklend] potocznie: pies rasy lakeland terrier


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakers


Źródła:

Wikipedia

Lakhnau

miasto w Indiach


Lucknow (hindi लखनऊ, trb. Lakhnau, trl. Lakhnaū, urdu لکھنؤ, ang. Lucknow) – miasto w północnych Indiach, stolica stanu Uttar Pradesh, na Nizinie Hindustańskiej, nad rzeką Gomati (dopływ Gangesu). Około 5 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakhon

odmiana tajskich widowisk khon, w których aktorzy występują bez masek i grają bardziej ekspresyjnie


Źródła:

SJP.pl

Lakier

roztwór lub zawiesina środków powłokotwórczych, służący do pokrywania powierzchni przedmiotów dla upiększenia lub ochrony


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. płynny i twardniejący środek do pokrywania powierzchni przedmiotów w celu jej upiększenia lub ochrony

 (1.2) kosmet. skrócenie od|lakier do paznokci.

 (1.3) fryzj. skrócenie od|lakier do włosów.


Lakier – roztwór lub zawiesina środków powłokotwórczych (np. olejów schnących, żywic naturalnych lub syntetycznych). Podstawową różnicą między lakierami a farbami jest znikome stężenie lub całkowity brak pigmentów i wypełniaczy oraz często mniejsza lepkość.

Lakiery mają nikłą zdolność do tzw. krycia, czyli pokrywania powierzchni nieprzezroczystą warstwą, lecz mają dobre właściwości błonotwórcze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lakierek

but z lakierowanej skóry


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) obuw. but z błyszczącej, lakierowanej skóry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakierka

potocznie:
1. pokrywanie lakierem, np. mebli, samochodu;
2. warstwa lakieru, zwłaszcza na samochodzie


Źródła:

SJP.pl

Lakierki

potocznie:
1. pokrywanie lakierem, np. mebli, samochodu;
2. warstwa lakieru, zwłaszcza na samochodzie


Źródła:

SJP.pl

Lakierkowy

lakierek, lakierka


Patrz:lakierek, lakierka

Źródła:

SJP.pl

Lakiernia

zakład, pomieszczenie, w którym coś się lakieruje; lakierownia


Lakiernia – pomieszczenie lub zakład, w którym lakieruje się (profesjonalnie pokrywa się lakierem) różne przedmioty (wyroby, części maszyn itp.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakiernictwo

1. produkowanie lakierów;
2. zajęcie lakiernika;
3. umiejętność nadawania produktom określonej kolorystyki poprzez szereg procesów polegających na nałożeniu farby na produkt;
4. przenośnie: nieszczere przedstawianie kogoś lub czegoś w zbyt dobrym świetle


Źródła:

SJP.pl

Lakierniczka

1. kobieta zajmująca się zawodowo lakierowaniem przedmiotów;
2. pracowniczka pracująca przy produkcji lakieru


Źródła:

SJP.pl

Lakiernik

1. pracownik pracujący przy produkcji lakieru;
2. osoba zajmująca się zawodowo lakierowaniem przedmiotów


Malarz (z niem. Maler, łac. pictor, pictorellus, iconista, imaginator) – rzemieślnik, artysta zajmujący się malarstwem. Jest to zawód polegający na pokrywaniu, malowaniu płaszczyzn, przedmiotów powłokami, liniami, punktami, kolorem, farbą, farbami, po to by je ochronić, zmienić ich własny kolor lub namalować, stworzyć obraz, wyobrażenie, iluzję tego co odbieramy zmysłem wzroku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakierobejca

ochronny lakier do drewna z dodatkiem barwników i pigmentów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. środek ochronny do drewna łączący cechy bejcy i lakieru, barwiący i nadający połysk


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakieroholiczka

kobieta nałogowo kupująca zbyt wiele lakierów do paznokci


Źródła:

SJP.pl

Lakieroholik

osoba nałogowo kupująca zbyt wiele lakierów do paznokci


Źródła:

SJP.pl

Lakieroholizm

gromadzenie zbyt wielu lakierów do paznokci


Źródła:

SJP.pl

Lakierować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) pokrywać, powlekać coś lakierem

 (1.2) rzad. pokrywać coś laką


Źródła:

Wiktionary

Lakierowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nakładanie na coś powłoki lakierowej

 (1.2) dodawanie do opowiadania nieprawdziwych, a zarazem pochlebnych dla kogoś lub czegoś, szczegółów



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lakierowany

pokryty warstwą lakieru


Źródła:

SJP.pl

Lakierówka

środowiskowo: maszyna do lakierowania okładek


Źródła:

SJP.pl

Lakierownia

zakład, pomieszczenie, w którym coś się lakieruje; lakiernia


Źródła:

SJP.pl

Lakierowy

przymiotnik od: lakier


Źródła:

SJP.pl

Lakijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lakami, dotyczący Laków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język lakijski;


Źródła:

Wiktionary

Lakista

pisarz należący do grupy poetów angielskich w pierwszej połowie XIX wieku, mieszkających nad jeziorami w Westmoreland, przeciwstawiających się klasycyzmowi przez wprowadzenie pierwiastka uczuciowego do opisów przyrody


Źródła:

SJP.pl

Lakkadiwski

przymiotnik od: Lakkadiwy (archipelag)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lakkadiwami, dotyczący Lakkadiwów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakkadiwy

terytorium związkowe w Indiach


Lakszadiwy (hindi लक्षद्वीप, trb.: Lakszadwip, trl.: Lakṣadvīp; malajalam ലക്ഷദ്വീപ്; ang. Lakshadweep) – archipelag i jedno z terytoriów związkowych Indii, położone na Morzu Lakkadiwskim u południowo-zachodnich wybrzeży Indii. Do niedawna było znane w Polsce pod nazwą Lakkadiwy, od niej przyjęła się obowiązująca obecnie nazwa morza. Stolicą terytorium, a zarazem jedynym miastem (miejscowością) jest Kavaratti. Powierzchnia terytorium wynosi zaledwie 32 km², a zamieszkane jest przez około 65 000 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakkolit

wielka masa skał wylewnych o nieregularnym lub kulistym kształcie, która została wciśnięta między inne skały


Lakkolit (także: lakolit) – zgodna intruzja o kształcie bochenkowatym z płaską podstawą i wypukłą górną powierzchnią. Wdziera się między już istniejące, starsze warstwy, nie przecinając ich, lecz leżąc zgodnie na warstwie podścielającej i wybrzuszając warstwę nadległą. Jest to jedna z form zjawisk plutonicznych, w przeciwieństwie do batolitu powstała na niewielkiej głębokości, przeważnie subwulkaniczna (na głębokości do 1 km), choć znane są też lakkolity hipabisalne (na głębokości 1–5 km).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakmus

mieszanina barwnych związków organicznych uzyskiwana z kilku gatunków porostów; w roztworach kwaśnych przybiera barwę czerwoną, w zasadowych - niebieską


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. wskaźnik pH, naturalnie występujący w wielu gatunkach porostów;


Lakmus (E121) – wskaźnik pH, produkt naturalny występujący w wielu gatunkach porostów, m.in. Roccella fuciformis, występujących u wybrzeży Morza Śródziemnego i Oceanu Atlantyckiego.

Mieszanina rozpuszczalnych w wodzie barwników (w tym azolitminy), w roztworach o odczynie kwasowym przyjmuje barwę czerwoną, zaś w roztworach o odczynie obojętnym i zasadowym – niebieską. Zakres zmiany barwy pH 5-8. Składniki odpowiedzialne za zmiany barwy lakmusu zawierają chromofor 7-hydroksyfenoksazonowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lakmusowy

1. zawierający lakmus, nasączony lakmusem;
2. papierek lakmusowy - bibułka nasączona lakmusem, zmieniająca kolor w zależności od odczynu cieczy, w której została zanurzona;
3. w przenośni: papierek lakmusowy - wyraźny wskaźnik czegoś; probierz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. związany z lakmusem; zawierający lakmus


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakolit

skamieniała masa minerałów pochodzenia wulkanicznego


Lakkolit (także: lakolit) – zgodna intruzja o kształcie bochenkowatym z płaską podstawą i wypukłą górną powierzchnią. Wdziera się między już istniejące, starsze warstwy, nie przecinając ich, lecz leżąc zgodnie na warstwie podścielającej i wybrzuszając warstwę nadległą. Jest to jedna z form zjawisk plutonicznych, w przeciwieństwie do batolitu powstała na niewielkiej głębokości, przeważnie subwulkaniczna (na głębokości do 1 km), choć znane są też lakkolity hipabisalne (na głębokości 1–5 km).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakończyk

mieszkaniec Lakonii (krainy w Grecji)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lakonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakonia

kraina historyczna w Grecji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna na południowym wschodzie Peloponezu, z największym ośrodkiem w Sparcie, graniczyła od zachodu z Mesenią, od północy zaś z Arkadią;


Lakonia (gr. Λακωνία) – kraina historyczna w południowej starożytnej Grecji, położona w południowo-wschodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Największym miastem była Sparta. Uczono tam mówić i odpowiadać na pytania możliwie jak najkrócej, dlatego ten styl nazywany jest lakonicznym sposobem mówienia.

Graniczy od północy z Arkadią, od zachodu z Mesenią. Powierzchnia Lakonii wynosi 3636 km², mieszka tu około 100,8 tys. ludzi (stan z roku 2005).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lakonicznie

przysłówek

 (1.1) w sposób lakoniczny


Źródła:

Wiktionary

Lakoniczniej

stopień wyższy od przysłówka: lakonicznie


Źródła:

SJP.pl

Lakoniczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lakoniczny


Źródła:

SJP.pl

Lakoniczność

zwięzłość w wyrażaniu myśli; lapidarność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyrażanie czegoś w sposób zwięzły, krótki; oszczędność w słowach, wypowiedzi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakoniczny

oszczędny w słowach; krótki, zwięzły, lapidarny


przymiotnik

 (1.1) zwięźle wyrażony, oszczędny w słowach


1. Lakonizm (gr. lakōnismós, fr. laconisme, niem. Lakonismus) - zwięzłość i precyzja w wyrażaniu myśli, lapidarny i oszczędny sposób wypowiadania się, wedle tradycji właściwy Spartanom, mieszkańcom starożytnej Lakonii.

2. Lakonizm (gr. lakōnismós - naśladowanie obyczajów spartańskich, sprzyjanie Sparcie) - w starożytności moda na naśladowanie obyczajów spartańskich przez Ateńczyków i mieszkańców in. miast greckich w V i IV w. p.n.e. Obejmowało ono m.in. ubiór, zwyczaje higieniczne, wychowanie fizyczne, surowy sposób życia oraz polityczne sprzyjanie Sparcie. Naśladownictwo dotyczyło również przypisywanej Spartanom umiejętności ciętej, błyskotliwej i krótkiej (lakonicznej) riposty w dyskusji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lakonizm

zwięzłość w wyrażaniu myśli; lakoniczność, lapidarność


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zwięzłość w wyrażaniu myśli; zwięzłość i treściwość


1. Lakonizm (gr. lakōnismós, fr. laconisme, niem. Lakonismus) - zwięzłość i precyzja w wyrażaniu myśli, lapidarny i oszczędny sposób wypowiadania się, wedle tradycji właściwy Spartanom, mieszkańcom starożytnej Lakonii.

2. Lakonizm (gr. lakōnismós - naśladowanie obyczajów spartańskich, sprzyjanie Sparcie) - w starożytności moda na naśladowanie obyczajów spartańskich przez Ateńczyków i mieszkańców in. miast greckich w V i IV w. p.n.e. Obejmowało ono m.in. ubiór, zwyczaje higieniczne, wychowanie fizyczne, surowy sposób życia oraz polityczne sprzyjanie Sparcie. Naśladownictwo dotyczyło również przypisywanej Spartanom umiejętności ciętej, błyskotliwej i krótkiej (lakonicznej) riposty w dyskusji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lakonka

mieszkanka Lakonii (krainy w Grecji)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lakonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakoński

przymiotnik od: Lakonia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lakonią, dotyczący Lakonii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakować

1. uszczelniać lakiem;
2. pieczętować lakiem;
3. pokrywać zęby lakierem


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lakierować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakowie

lud kaukaski zamieszkujący w większości tereny Dagestanu


Lakowie (lakijski лак, лакку халкь, гъази-гъумучи) – naród kaukaski, zamieszkujący w Rosji liczący około 156 500 osób, z których 140 000 żyje w Dagestanie, zwłaszcza w centralnych, górzystych częściach. W 1944 Lakowie osiedlili się na równinach opuszczonych przez Czeczenów deportowanych przez Rosjan. Posługują się językiem lakijskim i mają piśmiennictwo od XV wieku (alfabet arabski, od 1938 cyrylica).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakówka

rodzaj grzybów z rodziny piestróweczkowatych


Laccaria Berk. & Broome (lakówka) – rodzaj grzybów należący do rodziny piestróweczkowatych (Hydnangiaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakownica

rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych


Ganoderma P. Karst. (lakownica) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). Obejmuje ponad 250 gatunków, wiele z nich ze strefy tropikalnej. W Europie występuje 7 gatunków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakowy

1. przymiotnik od: lak;
2. przymiotnik od: laka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lakiem, dotyczący laku

 (1.2) związany z laką, dotyczący laki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lakrymator

trujący środek bojowy podrażniający oczy; gał łzawiący


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek chemiczny z podgrupy drażniących bojowych środków trujących, nazywanej lakrymatorami, działający drażniąco na oczy i drogi oddechowe powodując silne łzawienie;


Lakrymatory (łac. lacrima – łza; łzawiące bojowe środki trujące, potocznie gazy łzawiące) – podgrupa drażniących bojowych środków trujących przeznaczonych do skażania powietrza. Stosowane w postaci par i aerozoli przez policję i inne służby w czasie starć z demonstracjami, do celów ćwiczebno-treningowych oraz do nękania przeciwnika w czasie operacji militarnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laksa

1. potocznie: biegunka, rozwolnienie; sraczka, sraka;
2. azjatycka zupa na bazie czerwonej pasty curry oraz mleczka kokosowego


Laksa – zupa popularna w Azji Południowo-Wschodniej, głównie w Malezji, Singapurze, jak również w Australii. Przyrządzana jest z czerwonej pasty curry oraz mleczka kokosowego, podawana z makaronem (Yellow Mee lub grubym Vermicelli) i dodatkami takimi jak: krewetki, kurczak, kalmary, kawałki ryby, kiełki fasoli mung, pak-choy (kapusta chińska), plasterki tradycyjnego ciasta rybnego, mielony susz krewetkowy, tofu czy pasta chilli sambal.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laksacja

biegunka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. biegunka, rozwolnienie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laksacyjny

laksacja


Patrz:laksacja

Źródła:

SJP.pl

Laksować

dawniej: przeczyszczać, mieć rozwolnienie


Źródła:

SJP.pl

Laksyrka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. med. biegunka


Źródła:

Wiktionary

Laksystyczny

związany z laksyzmem, poglądem, według którego wątpliwości co do obowiązującego prawa pozwalają się do niego nie stosować


Źródła:

SJP.pl

Laksyzm

postawa i system moralny, wg których wszelka wątpliwość co do obowiązywalności prawa pozytywnego stanowi wystarczającą podstawę do usprawiedliwienia postępowania niezgodnego z tym prawem


Laksyzm (z łac. laxus –  luźny) –  w etyce i teologii moralnej postawa, według której wszelka wątpliwość co do obowiązywalności prawa stanowi wystarczającą podstawę do usprawiedliwienia postępowania niezgodnego z tym prawem. Termin bliskoznaczny pojęciom liberalizmu obyczajowego i libertynizmu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakszmi

Lakszmi – w hinduizmie bogini szczęścia, bogactwa i piękna; żona Wisznu, matka Kamy. Uosabia wszelkie powodzenie – także materialne.


Źródła:

Wikipedia

Laktacja

wytwarzanie mleka przez gruczoły mleczne kobiet i samic ssaków


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. wydzielanie mleka z sutków samicy ssaków w okresie karmienia;


Laktacja – proces wydzielania mleka przez gruczoły mleczne samic ssaków. Laktacja pojawia się po porodzie i trwa przez okres potrzebny do wykarmienia młodych. Wyjątek stanowi bydło mleczne, u którego laktacja jest stymulowana przez dłuższy czas, dla otrzymywania mleka do celów konsumpcyjnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktacyjny

związany z laktacją


Źródła:

SJP.pl

Laktam

amid otrzymywany głównie przez odwodnienie aminokwasów, stosowany w produkcji tworzyw sztucznych


Laktamy – tzw. „wewnątrzcząsteczkowe amidy” połączenia heterocykliczne zawierające heteroatom azotu w pierścieniu oraz grupę karbonylową w położeniu 2 w stosunku do atomu azotu. Można je otrzymać m.in. na drodze [2+2] cykloaddycji ketenów z nitrylami, albo też przegrupowania d-4-izoksazolin.Warunkiem aby powstawać mógł laktam jest aby grupa aminowa w pierwotnym związku znajdowała się przy węglu gamma (węgiel w pozycji czwartej licząc od grupy karboksylowej) lub dalej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktamowy

laktam


Patrz:laktam

Źródła:

SJP.pl

Laktamy

amid otrzymywany głównie przez odwodnienie aminokwasów, stosowany w produkcji tworzyw sztucznych


Laktamy – tzw. „wewnątrzcząsteczkowe amidy” połączenia heterocykliczne zawierające heteroatom azotu w pierścieniu oraz grupę karbonylową w położeniu 2 w stosunku do atomu azotu. Można je otrzymać m.in. na drodze [2+2] cykloaddycji ketenów z nitrylami, albo też przegrupowania d-4-izoksazolin.Warunkiem aby powstawać mógł laktam jest aby grupa aminowa w pierwotnym związku znajdowała się przy węglu gamma (węgiel w pozycji czwartej licząc od grupy karboksylowej) lub dalej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktarium

oddział przychodni lekarskiej zajmujący się skupem i magazynowaniem mleka kobiecego, służącego do dożywiania niemowląt


Laktarium – wyspecjalizowana komórka medyczna, który prowadzi zbiórkę oraz magazynuje mleko kobiece. Mleko to służy potem jako pokarm do żywienia bądź dożywiania niemowląt, zwłaszcza wcześniaków i noworodków o małej masie ciała bądź których matki są chore lub mają problemy z laktacją itp. Przeprowadza także testy jakości mleka i ma odpowiednie urządzenia (chłodnie) do jego przechowywania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktator

urządzenie do odciągania pokarmu używane przez karmiące matki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie pozwalające karmiącym kobietom na odciąganie mleka;


Laktator (odciągacz pokarmu) – urządzenie pozwalające karmiącym kobietom na odciąganie pokarmu. Urządzenie pozwala w łatwy sposób odciągać pokarm i podawać go w butelce dzieciom, które nie potrafią samodzielnie ssać (np. wcześniakom), lub gdy kobieta karmiąca ma w planie kilkugodzinną nieobecność i chce podać dziecku swój pokarm; pozwala też poradzić sobie z bolesnością piersi lub nawałem pokarmu. Na rynku dostępne są laktatory ręczne oraz elektryczne.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktaza

enzym w jelicie cienkim niemowląt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) enzym trawienny rozkładający laktozę do glukozy i galaktozy;


Laktaza – enzym katalizujący hydrolizę disacharydu laktozy na jej dwa komponenty – glukozę i galaktozę. Wytwarzana jest przez zwierzęta, rośliny, grzyby, bakterie i drożdże. W zależności od mechanizmu działania laktazy klasyfikowane są jako β-D-galaktozydazy (EC 3.2.1.23) lub β-D-glukozydazy (EC 3.2.1.21).

.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktazowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biochem. związany z laktazą, dotyczący laktazy


Źródła:

Wiktionary

Lakteina

wyciąg z mleka zawierający jego najbardziej odżywcze składniki


Źródła:

SJP.pl

Laktim

w chemii: forma tautomeryczna, w której wodór znajduje się w grupie hydroksylowej


Źródła:

SJP.pl

Laktimy

w chemii: forma tautomeryczna, w której wodór znajduje się w grupie hydroksylowej


Źródła:

SJP.pl

Laktoalbumina

białko o wysokiej wartości odżywczej występujące w mleku i serwatce


Źródła:

SJP.pl

Laktobakcylina

kultura bakterii kwasu mlekowego


Źródła:

SJP.pl

Laktobutyrometr

przyrząd do pomiaru zawartości tłuszczu w produktach mlecznych; laktoskop; tłuszczomierz


Źródła:

SJP.pl

Laktodensymetr

przyrząd służący do pomiaru gęstości mleka; laktometr; galaktometr; mlekomierz


Laktodensymetr (galaktometr) – areometr służący do pomiaru gęstości mleka. Na jego skali podane są stopnie umowne (°Ld), zwykle od 20 do 40, wskazujące tysięczne części gęstości mleka. Niekiedy laktodensymetry wyskalowane są na pomiar w temperaturze odniesienia (20 °C) przy działce 0,1 i zakresie od 1015 do 1045 g/cm. Z wykorzystaniem laktodensymetru można wykazać, czy badana próbka mleka była rozcieńczana wodą lub innym roztworem wodnym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktoferryna

białko zaangażowane w metabolizm żelaza; występujące w płynach wydzielniczych ssaków; LF


Laktoferyna (inna nazwa: laktoferryna, skrót: LF) – wielofunkcyjne białko z grupy transferryn, wykazujące duże powinowactwo do jonów żelaza. Jest to globularna glikoproteina o masie cząsteczkowej ok. 80 kDa i obecne w wielu płynach ustrojowych i wydzielinach gruczołów, takich jak: mleko, ślina, łzy, wydzielina gruczołów jamy nosowej. Poza tym stwierdzono występowanie laktoferyny w ziarnistościach granulocytów obojętnochłonnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktoferyna

białko występujące w mleku, zawierające związki żelaza, utrudniające rozwój bakterii w przewodzie pokarmowym


Laktoferyna (inna nazwa: laktoferryna, skrót: LF) – wielofunkcyjne białko z grupy transferryn, wykazujące duże powinowactwo do jonów żelaza. Jest to globularna glikoproteina o masie cząsteczkowej ok. 80 kDa i obecne w wielu płynach ustrojowych i wydzielinach gruczołów, takich jak: mleko, ślina, łzy, wydzielina gruczołów jamy nosowej. Poza tym stwierdzono występowanie laktoferyny w ziarnistościach granulocytów obojętnochłonnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktoflawina

należący do witamin grupy B żółty, rozpuszczalny w wodzie barwnik, wchodzący w skład wielu enzymów, niezbędny do prawidłowego wzrostu i rozwoju ludzi i zwierząt; witamina B2; ryboflawina


Witamina B2 (E101, ryboflawina, łac. riboflavinum) – organiczny związek chemiczny, połączenie rybitolu i flawiny. W organizmie człowieka pełni funkcję witaminy, której niedobór może powodować zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego oraz stany zapalne błon śluzowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktoglobulina

białko zawarte w mleku ssaków, zawierające m.in. substancje odpornościowe


Źródła:

SJP.pl

Laktometr

przyrząd służący do pomiaru gęstości mleka; laktodensymetr; galaktometr; mlekomierz


Laktodensymetr (galaktometr) – areometr służący do pomiaru gęstości mleka. Na jego skali podane są stopnie umowne (°Ld), zwykle od 20 do 40, wskazujące tysięczne części gęstości mleka. Niekiedy laktodensymetry wyskalowane są na pomiar w temperaturze odniesienia (20 °C) przy działce 0,1 i zakresie od 1015 do 1045 g/cm. Z wykorzystaniem laktodensymetru można wykazać, czy badana próbka mleka była rozcieńczana wodą lub innym roztworem wodnym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakton

organiczny związek chemiczny, wewnątrzcząsteczkowy ester hydroksykwasów, w których grupa estrowa występuje w ugrupowaniu cyklicznym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. jeden z cyklicznych estrów powstających na drodze wewnątrzcząsteczkowej estryfikacji hydroksykwasów;


Laktony – organiczne związki chemiczne, wewnątrzcząsteczkowe estry hydroksykwasów, w których grupa estrowa występuje w ugrupowaniu cyklicznym.

Niektóre laktony można otrzymać w wyniku katalizowanej kwasami wewnątrzcząsteczkowej estryfikacji hydroksykwasów. Alternatywnie można je otrzymać w wyniku cyklizacji niektórych nienasyconych kwasów karboksylowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktonowy

lakton


Patrz:lakton

Źródła:

SJP.pl

Laktoowowegetarianin

wegetarianin, którego dieta obejmuje także mleko, produkty mleczne oraz jaja; owolaktarianin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wegetarianin jedzący jajka i przetwory mleczne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Laktoowowegetarianizm

forma wegetarianizmu dopuszczająca spożywanie jaj i produktów mlecznych; owolaktarianizm


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odmiana wegetarianizmu przyzwalająca na spożycie jajek i przetworów mlecznych;


Laktoowowegetarianizm lub owolaktarianizm (łac. lactus ‘mleko’, ovo ‘jajo’) – odmiana wegetarianizmu przyzwalająca na spożycie jaj oraz mleka i jego przetworów, a także miodu. Laktoowowegetarianie nie spożywają mięsa, ryb oraz produktów pochodzących z uboju, takich jak: podpuszczka (składnik serów) czy żelatyna (składnik galaretek).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktoowowegetarianka

kobieta stosująca dietę wyłączającą mięso i ryby, ale dopuszczającą mleko, produkty mleczne i jaja; owolaktarianka


Źródła:

SJP.pl

Laktorol

napój z odtłuszczonego lub pasteryzowanego mleka, zakwaszonego maślanką lub zakwasem bakterii mlekowych


Laktorol — nazwa handlowa fermentowanego napoju mlecznego. Otrzymywanego z łagodnie ukwaszonego (maślanką lub zakwasem) chudego mleka pasteryzowanego. Jego kwasowość wynosiła 22-32° Soxhleta-Henkla. Sprzedawany był w butelkach szklanych. Dopuszczalny termin do spożycia wynosił 24 h w temperaturze 12°C.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktoskop

przyrząd do pomiaru zawartości tłuszczu w produktach mlecznych; laktobutyrometr; tłuszczomierz


Źródła:

SJP.pl

Laktotropina

hormon białkowy produkowany przez gruczołową część przysadki mózgowej, m.in. aktywujący wydzielanie progesteronu przez ciałko żółte oraz przygotowujący gruczoły mlekowe do laktacji; prolaktyna, luteotropina, hormon luteotropowy


Prolaktyna (PRL) – hormon peptydowy zbudowany ze 199 aminokwasów (u człowieka), o masie cząsteczkowej 23,4 kDa. Ma zbliżone efekty metaboliczne, budowę chemiczną i centrum aktywne do somatotropiny. Prolaktyna wiąże cynk, co prawdopodobnie zwiększa trwałość cząsteczki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktowegetarianin

wegetarianin niejadający mięsa, ryb ani jaj


Źródła:

SJP.pl

Laktowegetarianizm

odmiana wegetarianizmu polegajca na jedzenu jedynie produktów roślinnych i mlecznych (nie można jeść jajek i miodu)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odmiana wegetarianizmu wyłączająca z diety poza mięsem również jajka;


Laktowegetarianizm (lacto – łac. mleko) – odmiana wegetarianizmu wyłączająca z diety poza mięsem (w tym mięsem ryb) również jaja – oprócz produktów pochodzenia roślinnego spożywa się mleko i jego przetwory. W skali świata jest to najczęściej występująca odmiana wegetarianizmu, choć wśród Europejczyków częstszy jest owolaktowegetarianizm.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktowegetarianka

kobieta stosująca dietę wyłączającą mięso i ryby a także jaja, ale dopuszczającą mleko i produkty mleczne


Źródła:

SJP.pl

Laktowit

mleko w proszku dla niemowląt


Źródła:

SJP.pl

Laktoza

dwucukier występujący w mleku ssaków, wykorzystywany w przemyśle farmaceutycznym i spożywczym; cukier mlekowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. dwucukier występujący w mleku ssaków;


Laktoza, cukier mleczny (łac. lac ‘mleko’), C12H22O11 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodanów, dwucukier zbudowany z D-galaktozy i D-glukozy, połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym. Występuje w mleku wszystkich ssaków w ilości 2–8%. Jest mniej słodka niż glukoza i sacharoza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laktozowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. związany z laktozą, dotyczący laktozy


Źródła:

Wiktionary

Laktozuria

obecność laktozy w moczu


Cukromocz – obecność cukru w moczu.

W zależności od rodzaju cukru w moczu można rozróżnić:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laktuka

dawniej: sałata (roślina zielna z rodziny złożonych); Lactuca


Źródła:

SJP.pl

Laktyd

bezwodnik zewnętrzny alfa-oksykwasów, które przy ogrzewaniu wydzielają wodę w ten sposób, że z dwu ich cząsteczek tworzy się jedna cząsteczka bezwodnika zewnętrznego


Laktydy – heterocykliczne związki organiczne z grupy estrów. Są cyklicznymi diestrami hydroksykwasów karboksylowych, z których mogą powstawać pod wpływem ogrzewania w obecności katalizatorów kwasowych.

Są wykorzystywane w procesie polimeryzacji do produkcji polilaktydów. Najczęściej spotykanym związkiem z tej grupy jest laktyd kwasu mlekowego, który powstaje w wyniku kondensacji dwóch cząsteczek tego kwasu. Jest on zwykle nazywany po prostu laktydem – od niego swą nazwę wzięła cała grupa związków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakuna

ubytek fragmentu tekstu w wyniku jego transmisji (ręcznego powielania); lacuna


Lakuna (łac. lacuna, dziura, ubytek) – termin techniczny z zakresu krytyki tekstu oznaczający ubytek tekstu w wyniku defektu jego transmisji.

Przyczyną powstania lakuny może być fizyczne uszkodzenie manuskryptu, z którego wykonywana jest nowa kopia rękopiśmienna, np. brak strony lub całej zszywki. W starożytności używano zwojów papirusowych, w których najbardziej narażony na zniszczenie był koniec (znajdujący się na wierzchu po przeczytaniu książki), stąd często spotykana sytuacja, kiedy tekst starożytnego autora urywa się pod koniec w pół zdania. W średniowieczu, epoce zszywanych z wielu stron kodeksów pergaminowych, istniało za to ryzyko wypadnięcia kart, albo nawet całych zszywek, również ze środka księgi. Nadto istnieje cały repertuar wszelkiego rodzaju mniejszych uszkodzeń powstałych w wyniku działania ognia, wilgoci (pleśń), robactwa, myszy (wygryzione dziury) itp. W lakuny szczególnie obfitują palimpsesty.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakunarność

matematyczny opis tekstury fraktala


Lakunarność jest odpowiednikiem wymiaru fraktalnego, opisuje budowę fraktala. Związana jest z wielkością dystrybucji dziur. Ogólnie mówiąc opisuje, czy fraktal ma duże otwory lub dziury – ma on wtedy wysoką lakunarność.

Pojęcie lakunarności stosowane jest w technikach przetwarzania obrazu, w tym przy analizie obrazów medycznych. Pierwszy pojęcie lakunarności zaproponował Benoît Mandelbrot.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lakunarny

udar lakunarny - udar spowodowany niedrożnością małych naczyń lub tętnic przeszywających


Źródła:

SJP.pl

Lala

1. zabawka dziecięca; lalka
2. lekceważąco o wystrojonej lub ładnej kobiecie; lalka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. infantylna forma nazwy zabawki → lalka

 (1.2) przen. slang. ładna dziewczyna

 (1.3) przen. ładna, wystrojona kobieta, lecz ograniczona i próżna

wykrzyknik

 (2.1) przest. okrzyk przy spotkaniu na wojnie lub szczuciu psami na polowaniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lalak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lalczyny

lalka


Patrz:lalka

Źródła:

SJP.pl

Laleczka

lalusia, laleńka, lalunia;
1. lekceważąco: kobieta próżna, przesadnie dbająca o swój wygląd; gogusia, strojnisia, pięknisia;
2. zdrobnienie od: lalka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: lalka


Zobacz też


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Laleczkowaty

ładny, podobny do lalki; lalkowaty


Źródła:

SJP.pl

Lalemancja

jednoroczna roślina oleista pochodząca z Iranu; fałdzistka


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Laleńka

lalusia, lalunia, laleczka;
1. lekceważąco: kobieta próżna, przesadnie dbająca o swój wygląd; gogusia, strojnisia, pięknisia;
2. zdrobnienie od: lalka


Źródła:

SJP.pl

Lalewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lalik

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lalin

Lalin – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok. Leży nad Stobnicą dopływem Wisłoka. Wieś liczy obecnie 300 mieszkańców oraz 78 domów. Przebiega przez nią droga wojewódzka nr 886 do Rzeszowa i Sanoka.


Źródła:

Wikipedia

Lalinka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. laleczka


Źródła:

Wiktionary

Lalka

1. dziecięca zabawka w postaci miniaturowego człowieka, zwykle bobasa, dziewczyny, kobiety itp.; używana też jako przedmiot dekoracyjny;
2. figurka mająca zastąpić postać aktora w spektaklu; kukiełka; jawajka; marionetka; kukła


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziecięca zabawka mająca ludzką postać;

 (1.2) przen. określenie na ładną, wystrojoną kobietę

 (1.3) teatr. figurka człowieka lub zwierzęcia, poruszana przez aktora podczas spektaklu

 (1.4) drewniany model człowieka z ruchomymi częściami dla malarza lub rzeźbiarza

 (1.5) daw. model krawiecki do upinania na nim sukni

 (1.11) archit. wybrzuszenie tralki