Lu

potocznie:
1. wykrzyknik naśladujący wylanie się wody, chlupnięcie wodą;
2. wykrzyknik wyrażający zachętę do wypicia czegoś, zwłaszcza alkoholu, stanowiący rodzaj prymitywnego toastu;
3. wykrzyknik zachęcający do wykonania jakiejś czynności;
4. wykrzyknik wyrażający mocne, niespodziewane uderzenie, najczęściej pięścią;
5. w użyciu czasownikowym:
a) o wylaniu się jakiegoś płynu, np.: Talerz przechylił się i zupa lu na podłogę.;
b) o silnym uderzeniu kogoś, czegoś, np.: Uniosłem kij i lu go przez łeb.


wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja naśladująca odgłos chluśnięcia wodą

 (1.2) pot. wykrzyknik oznaczający uderzenie

 (1.3) pot. wykrzyknik zachęcający do wypicia alkoholu


Chiny:

Włochy:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lu-Lu

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca nucenie kołysanki


Źródła:

Wiktionary

Luanda

stolica Angoli


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Angoli;


Luanda – stolica i największe miasto Angoli, położone w północno-zachodniej części kraju nad Oceanem Atlantyckim. W 2008 roku była uznana pod względem kosztów życia za najdroższe miasto świata.

Luanda została założona przez portugalskiego żeglarza Paulo Diasa de Novais 25 stycznia 1576 r. pod nazwą São Paulo da Assumpção de Loanda. Polskie źródła podają, że było to w roku 1573 pod nazwą São Paulo de Loanda. Na przełomie XVII i XVIII wieku Luanda była ważnym ośrodkiem handlu niewolnikami w tej części Afryki. W 1975 po uzyskaniu niepodległości przez Angolę Luanda stała się jej stolicą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luandczyk

mieszkaniec Luandy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Luandy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luandka

mieszkanka Luandy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Luandy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luandzki

przymiotnik od: Luanda


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Luanda


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luau

1. tradycyjna uroczystość, uczta hawajska;
2. tradycyjna potrawa hawajska przygotowywana z liści kolokazji, kremu kokosowego i kurczaka lub ośmiornicy


Luau – miasto w Angoli, w prowincji Moxico.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lub

spójnik łączący zdania równorzędne lub ich człony


spójnik

 (1.1) spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że przynajmniej jedna część jest prawdziwa;

 (1.2) pot. spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że jedna i tylko jedna z dwóch części jest prawdziwa

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp., rozk.zob. lubić.


Lub, Liub – książę Wieletów z początku IX wieku.

Współrządził wraz z braćmi, jako najstarszy z nich sprawował godność wielkoksiążęcą. Poniósł śmierć w trakcie walk z Obodrytami. Władzę po nim objęli jego synowie Miłogost i Całodróg.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lub.

skrót od: lubelski


skrót

 (1.1) = lubelski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luba

przestarzale o wybrance serca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. ukochana

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. lp. od: luby



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubachów

Lubachów (niem. Breitenhain) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica.

We wsi był przystanek kolejowy Lubachów.


Źródła:

Wikipedia

Lubacz

nazwisko


Lubacz (ros. Любач) – nazwa toponimów w Rosji i na Białorusi


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubaczewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubaczów

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Lubaczów (ukr. Любачів, czyt. Lubacziw, jid. ‏ליבעטשויוו‎) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, siedziba powiatu lubaczowskiego.

Miasto stanowi centrum życia społeczno-gospodarczego i kulturalnego regionu oraz siedzibę samodzielnej gminy miejskiej. Mieszczą się w nim również siedziby władz gminy wiejskiej, w której skład wchodzą 23 sołectwa, powiatu, a także rzymskokatolickiego dekanatu diecezji zamojsko-lubaczowskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubaczowianin

mieszkaniec Lubaczowa


Źródła:

SJP.pl

Lubaczowianka

mieszkanka Lubaczowa


Źródła:

SJP.pl

Lubaczówka

rzeka w Polsce, dopływ Sanu


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Polsce i na Ukrainie, prawy dopływ Sanu;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubaczowski

przymiotnik od: Lubaczów


Źródła:

SJP.pl

Lubak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubań

1. miasto w Polsce;
2. miasto w Rosji;
3. miasto na Białorusi;
4. wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


w Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubaniak

potocznie: lubanianin (mieszkaniec Lubania)


Źródła:

SJP.pl

Lubanianin

mieszkaniec Lubania


Źródła:

SJP.pl

Lubanianka

mieszkanka Lubania


Źródła:

SJP.pl

Lubanów

Miejscowości w Polsce i ich części
Zobacz też

Źródła:

Wikipedia

Lubanowo

Lubanowo (dawniej niem. Liebenow) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Banie, nad rzeką Tywą, przy drodze wojewódzkiej nr 121 łączącej Gryfino i Myślibórz przez Banie. Wieś jest położona 5 km na północny zachód od Bań.


Źródła:

Wikipedia

Lubański

Lubań


Osoby o tym nazwisku:


Patrz:Lubań

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubard

środowiskowo: młodociany przestępca we Francji, narkoman


Źródła:

SJP.pl

Lubartów

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie lubelskim;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce w województwie lubuskim, w gminie Wymiarki;


Lubartów – miasto i gmina miejska w województwie lubelskim, siedziba powiatu lubartowskiego oraz gminy wiejskiej Lubartów, położone 26 km na północ od Lublina. 31 grudnia 2023 r. miasto o powierzchni 13,91 km2 zamieszkiwały 19 734 osoby. Lubartów leży na lewym brzegu rzeki Wieprz, na Wysoczyźnie Lubartowskiej, zaliczanej do Niziny Południowopodlaskiej, która leży w pasie Nizin Środkowopolskich. Miejscowość jest położona w historycznej Małopolsce, w ziemi lubelskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubartowianin

mieszkaniec Lubartowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubartowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubartowianka

mieszkanka Lubartowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubartowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubartowski

przymiotnik od: Lubartów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubartowem, dotyczący Lubartowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubas

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubaski

przymiotnik od: Lubasz


Źródła:

SJP.pl

Lubasz

nazwa dwóch wsi w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubaszanin

mieszkaniec Lubasza


Źródła:

SJP.pl

Lubaszanka

mieszkanka Lubasza


Źródła:

SJP.pl

Lubaszenko


Źródła:

Wikipedia

Lubaszka

mirabela, mirabelka;
1. odmiana śliwy;
2. drobny owoc tej śliwy, fioletowy lub żółty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Prunus insititia|ref=tak., odmiana śliwy o małych, okrągłych owocach;

 (1.2) kulin. owoc lubaszki (1.1)


Śliwa domowa lubaszka (lubaszka, regionalnie – luboska) (Prunus domestica L. subsp. insititia (L.) Bonnier & Layens) – w zależności od systemu klasyfikacyjnego gatunek, podgatunek lub odmiana rośliny z rodziny różowatych. W „Krytycznej liście roślin naczyniowych Polski” lubaszka traktowana jest jako podgatunek. W Polsce roślina uprawna.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubawa

1. miasto w Polsce;
2. fikcyjna postać z komiksu Kajko i Kokosz, żona Mirmiła


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;


Lubawa (niem. Löbau in Westpreußen, prus. Lūbawa) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Prywatne miasto duchowne lokowane w latach 1245–1260 położone było w XVI wieku w województwie chełmińskim. Na przełomie XVI i XVII wieku należało do dóbr stołowych biskupów chełmińskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubawczanin

mieszkaniec Lubawki


Źródła:

SJP.pl

Lubawczanka

mieszkanka Lubawki


Źródła:

SJP.pl

Lubawecki

przymiotnik od: Lubawka


Źródła:

SJP.pl

Lubawianin

mieszkaniec Lubawy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubawy

 (1.2) osoba pochodząca z Lubawy, urodzona w Lubawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubawianka

mieszkanka Lubawy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubawy

 (1.2) kobieta pochodząca z Lubawy, urodzona w Lubawie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubawka

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Lubawka (niem. Liebau) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Lubawka, w Bramie Lubawskiej, u podnóża Gór Kruczych (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych. Największe pod względem powierzchni (22,44 km²) miasto powiatu kamiennogórskiego (255. miejsce w kraju). Miasto należy do aglomeracji wałbrzyskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubawski

przymiotnik od: Lubawa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) od Lubawa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubczyk

1. bylina z rodziny selerowatych;
2. liście lub korzeń lubczyku używane jako przyprawa;
3. napój z lubczyku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina z rodziny selerowatych o żółtych kwiatach, używana jako przyprawa kuchenna, według wierzeń ludowych uważana za środek wywołujący miłość, afrodyzjak;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubczykowy

przymiotnik od: lubczyk


Źródła:

SJP.pl

Lubczyński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubecki

przymiotnik od: Lubeka


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubeką, dotyczący Lubeki

 (1.2) związany z Lubeczem, dotyczący Lubecza


Lubecki – ostatni bocznokołowy holownik pływający po Wiśle. Eksploatowany był pod wieloma nazwami od 1911 do 1969.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubeczanin

mieszkaniec Lubeki (miasta w Niemczech)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubeki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubeczanka

mieszkanka Lubeki (miasta w Niemczech)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubeki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubeka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto hanzeatyckie, w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn;


Lubeka (niem. Lübeck wymowa; poł. Ljubice; dolnoniem. Lübeck, Lübeek) – miasto na prawach powiatu (niem. kreisfreie Stadt) w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lubelski

przymiotnik od: Lublin, Lubelskie


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Lublina, związany z Lublinem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubelskie

przymiotnik od: Lublin, Lubelskie


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. region lubelski


Województwo lubelskie – jednostka samorządu terytorialnego i podziału administracyjnego we wschodniej Polsce, o powierzchni 25 122,46 km². Obejmuje głównie południową połowę Niziny Południowopodlaskiej, Polesie Zachodnie i Wołyńskie (po Bug) oraz Wyżynę Lubelską, mały obszar Wyżyny Wołyńskiej, większość polskiego Roztocza i skraj Kotliny Sandomierskiej. Według danych GUS 30 czerwca 2020 roku zamieszkiwało je około 2,1 mln osób. Siedzibą władz wojewódzkich jest Lublin. Jest najdalej wysuniętym na wschód województwem w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubelskość

lubelski


Patrz:lubelski

Źródła:

SJP.pl

Lubelszczyzna

region w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region wokół Lublina, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnej ziemi lubelskiej lub dawnego bądź obecnego województwa lubelskiego;


Lubelszczyzna – kraina historyczna, położona na prawym brzegu Wisły, w dorzeczu rzeki Wieprz. Region stanowi północno-wschodnią część Małopolski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubencjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. imię|polski|m.


Źródła:

Wiktionary

Lubenia

Lubenia – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Lubenia.

Wieś leży nad strugą Lubenka prawobrzeżnym dopływem Wisłoka.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubenia oraz parafii św. Urszuli, należącej do dekanatu Tyczyn, diecezji rzeszowskiej.


Źródła:

Wikipedia

Lubeński

związany z Lubenią


Źródła:

SJP.pl

Lubera

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Luberda

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Luberski

przymiotnik od: Lubrza; lubrzański


przymiotnik

 (1.1) od Lubrza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubert

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubianka

Miejscowości w Polsce i ich części

Źródła:

Wikipedia

Lubiąski

dotyczący Lubiąża


Źródła:

SJP.pl

Lubiaszów

Lubiaszów – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz, w granicach Sulejowskiego Parku Krajobrazowego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiatów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 7

Źródła:

Wikipedia

Lubiatówko

Lubiatówko – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.

Wieś szlachecka Lubiatowo minor położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiatowo

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Lubiąż

1. wieś w Polsce;
2. jezioro w Polsce


Lubiąż (niem. Leubus) – wieś (w latach 1249–1844 miasto) w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów, przy przeprawie przez Odrę, w odległości 54 km od Wrocławia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubić

1. czuć sympatię do kogoś, być do kogoś albo do czegoś przywiązanym, znajdować w czymś przyjemność
2. pot. (lubi) ma zwyczaj, zwykł


czasownik przechodni niedokonany (dk. polubić)

 (1.1) darzyć kogoś lub coś pozytywnym uczuciem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubichowo

Lubichowo (kaszb. Lëbichòwò) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Lubichowo. Siedziba gminy Lubichowo.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wieś położona jest na północnym skraju Borów Tucholskich przy drodze wojewódzkiej nr 214. Przebiegała tędy trasa (zlikwidowanej obecnie) linii kolejowej nr 218 (Szlachta – Myślice).


Źródła:

Wikipedia

Lubichowski

przymiotnik od: Lubichowo


Źródła:

SJP.pl

Lubicki

przymiotnik od: Lubicz


Źródła:

SJP.pl

Lubicz

1. polski herb szlachecki;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. jezioro w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie kujawsko-pomorskim;


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubiczów

Lubiczów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Stare Babice. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Wieś znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 580 z Warszawy przez Leszno do Żelazowej Woli i Sochaczewa, która stanowi oś wsi. Wzdłuż drogi zabudowania związane z rolnictwem oraz handlem i usługami.


Źródła:

Wikipedia

Lubiczyn

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Lubie

imię żeńskie


3 jeziora w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubiec

Lubiec – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Szczerców.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubiec, po jej zniesieniu w gromadzie Szczerców. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiechów


Źródła:

Wikipedia

Lubięcin

Lubięcin (niem. Liebenzig) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowa Sól, 19 km na północny wschód od Nowej Soli.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubięcin. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Lubięcin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiejewski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubień

1. czuć sympatię do kogoś, być do kogoś albo do czegoś przywiązanym, znajdować w czymś przyjemność
2. pot. (lubi) ma zwyczaj, zwykł


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubienianin

mieszkaniec Lubienia Kujawskiego (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Lubienianka

mieszkanka Lubienia Kujawskiego (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Lubienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lubić.


Lubienie (ukr. Любині) – wieś na Ukrainie, w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 870 mieszkańców.

W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Szutowa w powiecie jaworowskim w woj. lwowskim. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lubieniec

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Lubieniecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubieniów

Lubieniów (niem. Liebenow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Recz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 454 mieszkańców.

Kolonie wchodzące w skład sołectwa: Lestnica, Witosław.

Gajówka wchodząca w skład sołectwa: Rybnica.


Źródła:

Wikipedia

Lubienka

wieś w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubieński

przymiotnik od: Lubień, Lubień Kujawski


Źródła:

SJP.pl

Lubiercy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie moskiewskim;


Lubiercy (ros. Люберцы) – miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie moskiewskim, ok. 20 km na południowy wschód od Moskwy; siedziba administracyjna rejonu lubiereckiego. W 2020 roku liczyło ok. 205 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu lotniczego (helikoptery), maszynowego (maszyny rolnicze), drzewnego i spożywczego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lubierecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubiercami, dotyczący Lubierców


Źródła:

Wiktionary

Lubierzyn

Lubierzyn – osada w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Tuchola.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Obecnie miejscowość jest częścią składową sołectwa Stobno. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 108 mieszkańców. Jest piętnastą co do wielkości miejscowością gminy Tuchola.


Źródła:

Wikipedia

Lubieszczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. lubczyk


Źródła:

Wiktionary

Lubieszewo


Źródła:

Wikipedia

Lubieszewski

przymiotnik od: Lubieszewo


Źródła:

SJP.pl

Lubieszów

W Polsce
Na Ukrainie

Źródła:

Wikipedia

Lubieszyn


Źródła:

Wikipedia

Lubiewice

2 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Lubiewko

Lubiewko – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Dobiegniew.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiewo

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Lubiewski

przymiotnik od: Lubiewo


Źródła:

SJP.pl

Lubieźliwy

przymiotnik

 (1.1) stpol. przyjazny, życzliwy


Źródła:

Wiktionary

Lubieżnica

kobieta rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnica, lubieżniczka


Źródła:

SJP.pl

Lubieżnictwo

rozpustne zachowanie, nieuznawanie zasad moralnych i obyczajowych, prowadzenie hulaszczego, swobodnego trybu życia


Źródła:

SJP.pl

Lubieżniczka

kobieta rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnica, lubieżnica


Źródła:

SJP.pl

Lubieżniej

stopień wyższy od przysłówka: lubieżnie


Źródła:

SJP.pl

Lubieżniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lubieżny


Źródła:

SJP.pl

Lubieżnik

osoba rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. człowiek lubieżny, rozpustny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubieżność

nieprzyzwoitość, niestosowne zachowanie z podtekstem seksualnym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co lubieżne, wyuzdane, rozerotyzowane, rozpustne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubieżny

zmysłowy, perwersyjny, pełen pożądania, sprośny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) rozpustny, sprośny

 (1.2) stpol. rozkoszny

 (1.3) stpol. zadowolony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubiki

Lubiki – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Czarna Woda, w kompleksie leśnym Borów Tucholskich. W latach 1975–1998 miejscowość znajdowała się w granicach województwa gdańskiego.

Do 30 grudnia 1994 w gminie Kaliska. Następnie do końca 2013 w granicach gminy miejskiej Czarna Woda. Od 2014 ponownie samodzielna wieś.


Źródła:

Wikipedia

Lubików

Lubików – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Sanniki.

Prywatna wieś szlachecka Lubikowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubikowo

Lubikowo (niem. Liebuch), dawniej Lubiekowo) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna. W 2011 roku w Lubikowie liczba ludności wynosiła 349 osób.


Źródła:

Wikipedia

Lubin

1. miasto w Polsce;
2. miasto w Niemczech;
3. nazwa kilku wsi w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce;


Lubin (niem. Lüben) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu lubińskiego i gminy wiejskiej Lubin. Leży na Wysoczyźnie Lubińskiej, nad rzeką Zimnicą.

Lubin leży w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym. W Lubinie swoją siedzibę ma założony w roku 1961 KGHM Polska Miedź, jeden z czołowych producentów miedzi i srebra na świecie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubinianin

mieszkaniec Lubina


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubina

 (1.2) osoba pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubinianka

mieszkanka Lubina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubina

 (1.2) kobieta pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubińsk

Lubińsk – kolonia w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Cekcyn.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiński

przymiotnik od: Lubin


przymiotnik

 (1.1) przym. od Lubin


Lubiński – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie omskim. W 2009 liczyło 10 977 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubiszewice

Lubiszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubiszyn

wieś w Polsce


Lubiszyn (do 1945 niem. Ludwigsruh) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn. Jest siedzibą gminy Lubiszyn. Według danych z 2013 r. liczyła 770 mieszkańców.

Miejscowość została założona w 1707 r. jako osada przyfabryczna przy hucie szkła na terenach należących do Tarnowa. W 1 połowie XIX w. kolonia wraz z hutą i folwarkiem zostały wykupione od mironickiego urzędu domeny. W czasie II wojny światowej funkcjonował tu obóz jeniecki, podległy Stalagowi III C w Drzewicach. Od 1945 r. leży w granicach Polski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubiszyński

przymiotnik od: Lubiszyn


Źródła:

SJP.pl

Lubkiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubków

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 3, w tym 1 podstawowa

Źródła:

Wikipedia

Lubkowice

Lubkowice (do 1945 niem. Johannisberg) – wieś, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno.

Według danych z 30 czerwca 2014 wieś miała 35 stałych mieszkańców.

Dawny XVIII wieczny folwark, należał do Rady Miejskiej w Kołobrzegu. Od lat 70. XIX w. należał do rodziny Hindenburg, pozostając w ich władaniu do końca II wojny światowej. Bezstylowy dwór wybudowano w 2. połowie XIX w., przebudowano w znacznym stopniu po roku 1945, przez co zatracił w znacznym stopniu swój pierwotny charakter.


Źródła:

Wikipedia

Lubkowo

W Polsce
Zobacz też
Lubków

Źródła:

Wikipedia

Lublana

stolica Słowenii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto, stolica Słowenii;


Lublana (słoweń. Ljubljana [ljuˈbljà:na], wł. Lubiana, niem. Laibach) – stolica i największe miasto Słowenii, położone nad rzeką Ljubljanicą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lublańczyk

mieszkaniec Lublany


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lublany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lublanka

mieszkanka Lublany


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lublany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lublański

przymiotnik od: Lublana (stolica Słowenii)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lublaną (stolicą Słowenii)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lublica

Lublica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii Matki Bożej Częstochowskiej, należącej do dekanatu Brzostek, diecezji rzeszowskiej.


Źródła:

Wikipedia

Lublin

1. miasto w Polsce
2. marka samochodów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, stolica Lubelszczyzny i województwa lubelskiego;


Lublin (łac. Lublinum, jid. לובלין) – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, stolica województwa i powiatu lubelskiego, centralny ośrodek aglomeracji lubelskiej i Lubelskiego Obszaru Metropolitalnego. Ósme co do wielkości populacji miasto w Polsce, drugie w Małopolsce, o populacji wynoszącej 328 305 mieszkańców (stan na 31 grudnia 2024).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lublińczanin

mieszkaniec Lublińca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lublińca

 (1.2) osoba pochodząca z Lublińca, urodzona w Lublińcu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lublińczanka

mieszkanka Lublińca


Źródła:

SJP.pl

Lublinek


Źródła:

Wikipedia

Lubliniak

potocznie o lublinianinie (mieszkańcu Lublina)


Źródła:

SJP.pl

Lubliniana

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) druk. księg. wydawnictwa związane z Lublinem


Źródła:

Wiktionary

Lublinianin

mieszkaniec Lublina; lubliniak (potocznie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lublina

 (1.2) osoba pochodząca z Lublina, urodzona w Lublinie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lublinianka

mieszkanka Lublina


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lublina

 (1.2) kobieta pochodząca z Lublina, urodzona w Lublinie


Zobacz też: Lubonianka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubliniec

miasto na Śląsku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie śląskim;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubliniecki

związany z Lublińcem


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Lublińca, związany z Lublińcem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lublinit

swoista odmiana kalcytu, występująca w epoce kredowej na Wyżynie Lubelskiej


Źródła:

SJP.pl

Lublino

Lublino (niem. Nöblin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Chociwel, na Pojezierzu Ińskim, położona 3 km na wschód od Chociwla (siedziby gminy) i 27 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Do terytorium wsi należy przysiółek Pieczonka.


Źródła:

Wikipedia

Lubnica

Miejscowości w Polsce
Miejscowości w Bułgarii
Miejscowość w Serbii

Źródła:

Wikipedia

Lubniewice

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Lubniewice (niem. Königswalde) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób, co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubniewicki

Lubniewice


przymiotnik

 (1.1) przym. od Lubniewice


Patrz:Lubniewice

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubniewiczanin

mieszkaniec Lubniewic (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubniewic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubniewiczanka

mieszkanka Lubniewic (miasta w Polsce)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubniewic


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubno

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Lubnów

W Polsce
Zobacz też
Lubnowo

Źródła:

Wikipedia

Lubnowo

Lubnowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Płoskinia.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.


Źródła:

Wikipedia

Lubo

przestarzale: spójnik znaczący tyle co: choć, chociaż


przysłówek sposobu

 (1.1) przest. miło, przyjemnie

spójnik

 (2.1) przest. choć, chociaż; acz, aczkolwiek

forma rzeczownika.

 (3.1) przest. W. lp. od luba


Intrall Lubo – prototyp samochodu dostawczego firmy Intrall, który miał zostać wprowadzony do produkcji seryjnej w 2007 roku, jednak z powodu bankructwa firmy nigdy do tego nie doszło.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luboć

spójnik

 (1.1) przest. choć, chociaż


Źródła:

Wiktionary

Lubocheński

przymiotnik od: Lubochnia


Źródła:

SJP.pl

Lubochnia

nazwa dwóch wsi w Polsce


W Polsce

Zobacz też: Lubochnia-Górki, Lubochnia Dworska


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubocień

Źródła:

Wikipedia

Lubocino

Lubocino (kaszb. Lëbòcëno, niem. Lubezin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa na północnowschodnich obrzeżach Puszczy Darżlubskiej.

Wieś szlachecka Luboczyno położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.


Źródła:

Wikipedia

Luboczański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luboczą, dotyczący Luboczy


Źródła:

Wiktionary

Lubogost

imię męskie


Lubgost — staropolskie imię męskie, złożone z członów Lub- („miły, przyjemny, kochany”) i -gost („gość”). Mogło oznaczać „ten, który lubi gości”.

Lubgost imieniny obchodzi 16 października i 29 października.

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubogostostwo

Lubogost z małżonką; Lubogostowie


Źródła:

SJP.pl

Lubogostowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lubogostowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubogosta lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lubojański

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubojemski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubojenka

wieś w Polsce


Lubojenka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

W Lubojence znajduje się staw rybny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomia

wieś w Polsce


Lubomia (niem. Lubom) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Lubomia.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubomia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubomia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomierski

przymiotnik od: Lubomierz


Źródła:

SJP.pl

Lubomierz

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubomierzanin

mieszkaniec Lubomierza


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubomierza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubomierzanka

mieszkanka Lubomierza


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubomierza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubomin

Niemcy
Polska

Źródła:

Wikipedia

Lubomino

wieś w Polsce


Lubomino (niem. Arnsdorf) – wieś gminna w Polsce, położona w północno-wschodniej Warmii, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubomino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubomino.

We wsi jest przystanek kolejowy Lubomino.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomiński

przymiotnik od: Lubomino


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubominem, dotyczący Lubomina


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubomir

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. szczyt w Polsce, w Beskidzie Wyspowym;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubomira

imię żeńskie


Lubomira – żeński odpowiednik imienia Lubomir/Lubomirz, nienotowany w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: „miłująca pokój”.

Lubomira imieniny obchodzi: 21 marca oraz 23 sierpnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomirek

zdrobnienie od: Lubomir (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Lubomirka

zdrobnienie od: Lubomir (imię męskie)


Lubomirka (do 2001 roku Lubomirska) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Wilków.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Wilków.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomirkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomirka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lubomirostwo

Lubomir z małżonką; Lubomirowie


Źródła:

SJP.pl

Lubomirowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lubomirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomira lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lubomirski

nazwisko


Lubomirscy herbu Drużyna – polski ród książęcy wywodzący się jakoby, wedle legend rodowych, ze Szreniawitów lub Drużynnitów, żyjących w zakolach rzeki Szreniawy koło Proszowic w czasach Mieszka I. Twórcą potęgi rodu trwającej od lat 80. XVI wieku był żupnik krakowski i senator Sebastian Lubomirski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomirzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomiry lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Lubomski

przymiotnik od: Lubomia


Źródła:

SJP.pl

Lubomysł

imię męskie


Lubomysł – staropolskie imię męskie, zrekonstruowane na podstawie nazwy wsi Lubomyśle, złożone z członów Lubo- ("miły, luby, kochany") i -mysł ("myśleć").

Lubomysł imieniny obchodzi 15 lipca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubomysłostwo

Lubomysł z małżonką; Lubomysłowie


Źródła:

SJP.pl

Lubomysłowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lubomysłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomysła lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Luboń

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Luboń (niem. Luban, od 1939 do 1943, Lobau) – miasto w Polsce, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, nad rzeką Wartą, w jej Poznańskim Przełomie. Stosunkowo duża liczba mieszkańców w porównaniu do niewielkiej powierzchni 13,51 km², na której rozciąga się miasto sprawia, że Luboń znajduje się na liście stu najgęściej zaludnionych miast w Polsce. Obecnie działa tu przemysł chemiczny – Luvena, budowlany oraz wiele innych podmiotów gospodarczych; dawniej występował również przemysł spożywczy i metalurgiczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubonianin

mieszkaniec Lubonia (miasta w województwie wielkopolskim)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubonia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubonianka

mieszkanka Lubonia (miasta w województwie wielkopolskim)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubonia


Zobacz też: Lublinianka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luboniec

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Luboński

przymiotnik od: Luboń


przymiotnik

 (1.1) przym. od Luboń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubor

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Luborad

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Luboradek

zdrobnienie od: Luborad (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Luboradkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luboradka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Luboradostwo

Luborad z małżonką; Luboradowie


Źródła:

SJP.pl

Luboradowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Luboradowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luborada lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Luborzyca

wieś w Polsce


Luborzyca – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca.

W końcu XVI wieku Luborzyca wchodziła w skład dóbr ziemskich posiadanych przez biskupstwo krakowskie, administracyjnie należała do powiatu proszowickiego w województwie krakowskim. Znajdował się tu dwór biskupów krakowskich. W czasie powstania kościuszkowskiego we wsi kwaterowały wojska polskie, a Tadeusz Kościuszko wraz ze sztabem gościł na miejscowej plebanii. Do sztabu 2 kwietnia 1794 dołączył gen. mjr Józef Zajączek. Po podziale wojsk na dwie dywizje, 3 kwietnia pomaszerowały one w kierunku Koniuszy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luborzycki

Luborzyca (wieś w Polsce)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luborzycami, dotyczący Luborzyc


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubość

upodobanie, miłość, rozkosz, uciecha


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. upodobanie, rozkosz, uciecha


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubosinek

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowea

Źródła:

Wikipedia

Lubosz

nazwisko


Lubosz – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Kwilcz, przy drodze krajowej nr 24. Drugie pod względem ludności sołectwo w gminie Kwilcz, czwarte w powiecie międzychodzkim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubosza

imię męskie


Lubomira – żeński odpowiednik imienia Lubomir/Lubomirz, nienotowany w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: „miłująca pokój”.

Lubomira imieniny obchodzi: 21 marca oraz 23 sierpnia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luboszyce

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Lubosław

imię męskie


Lubosław – imię męskie, nienotowane w średniowecznej Polsce i stanowiące najprawdopodobniej XIX-wieczny neologizm, złożony z członów Lubo- („miły, przyjemny, kochany”) oraz -sław („sława”). Może oznaczać „ten, który miłuje sławę”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubosławek

zdrobnienie od: Lubosław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Lubosławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubosławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lubosławostwo

Lubosław z małżonką; Lubosławowie


Źródła:

SJP.pl

Lubosławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lubosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubosława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lubotyń

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. wieś na Ukrainie;
3. jezioro w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim


W Polsce
Na Ukrainie

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubotyński

Lubotyń


Patrz:Lubotyń

Źródła:

SJP.pl

Lubów

w Polsce
na Litwie

Zobacz też: Lubowo


Źródła:

Wikipedia

Lubować

lubować się - być w czymś rozmiłowanym, bardzo coś lubić


czasownik

 (1.1) stpol. lubić, upodobać sobie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lubować.


Źródła:

Wiktionary

Lubowicki

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubowidz

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


Lubowidz – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lubowidz. Położony jest nad rzeką Wkrą, na drodze z Lidzbarka Welskiego do Żuromina, 10 km od Żuromina.

Lubowidz uzyskał lokację miejską w 1521 roku, zdegradowany w 1660 roku, po wojnach szwedzkich. Status miasta odzyskał z dniem 1 stycznia 2019.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubowidz oraz rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Apostoła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubowidzanin

mieszkaniec Lubowidza


Źródła:

SJP.pl

Lubowidzanka

mieszkanka Lubowidza (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Lubowidzki

przymiotnik od: Lubowidz



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubówiec

Lubówiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Skępe.


Źródła:

Wikipedia

Lubowiecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lubownik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. miłośnik, amator


Źródła:

Wiktionary

Lubowo

W Polsce

Źródła:

Wikipedia

Lubrańczanin

mieszkaniec Lubrańca


Źródła:

SJP.pl

Lubrańczanka

mieszkanka Lubrańca


Źródła:

SJP.pl

Lubraniec

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Lubraniec – miasto w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubraniec. Położone nad rzeką Zgłowiączką. Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Lubraniec liczył 2741 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubraniecki

przymiotnik od: Lubraniec


Źródła:

SJP.pl

Lubryfikator

płyn do ochrony zaworów silnika samochodowego i ich gniazd przed wypalaniem


Źródła:

SJP.pl

Lubryka

1. kredka woskowa wodoodporna, do opisywania m.in. drzew stojących i pozyskanego drewna, malowania na szkle;
2. rodzaj kredy do malowania na różnych powierzchniach


Lubryka – rodzaj ciemnoczerwonej glinki, zabarwionej tlenkami żelaza (hematytem), która służyła do wyrobu czerwonych kredek, stosowanych w ciesielstwie i stolarstwie. Nazwa pochodzi z łaciny rubrica (terra) – „czerwona” („ziemia, glina”).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubrykacja

fizjologiczne zwilżenie ścian pochwy w wyniku podniecenia seksualnego kobiety


Wydzielina pochwy – naturalnie produkowany płyn nawilżający, który redukuje tarcie w czasie stosunku płciowego. Suchość pochwy jest stanem, w którym wydzielina jest produkowana w niewystarczającej ilości.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubrykacyjny

związany z lubrykacją


Źródła:

SJP.pl

Lubrykancik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lubrykant


Źródła:

Wiktionary

Lubrykant

substancja (najczęściej na bazie wody) nawilżająca pochwę, działająca przeciwzapalnie, stymulująco


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) seks. środek nawilżający pochwę lub członek, ułatwiający penetrację podczas stosunku płciowego;


Lubrykant – ogólnie jest to substancja zmniejszająca tarcie pomiędzy dwiema dowolnymi, znajdującymi się w ruchu powierzchniami, inaczej smar.

W języku polskim lubrykantami najczęściej nazywane są substancje (najczęściej żele) nawilżające pochwę lub odbyt i odbytnicę w celu ułatwienia stosunków płciowych, szczególnie w przypadku występowania suchości tych miejsc. Oprócz nawilżania lubrykant może także działać przeciwzapalnie i stymulująco. Lubrykanty służą również do nawilżania akcesoriów erotycznych, takich jak wibrator i masturbator.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubrykator

urządzenie do smarowania olejem doprowadzonym do punktów smarowniczych konstrukcji


Źródła:

SJP.pl

Lubrza

1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. jezioro na Pojezierzu Łagowskim;
3. szczyt w Górach Kaczawskich


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa dwóch wsi w Polsce;

 (1.2) geogr. jezioro w województwie lubuskim;


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubrzanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubrzy


Źródła:

Wiktionary

Lubrzanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubrzy



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lubrzański

przymiotnik od: Lubrza; luberski


przymiotnik

 (1.1) od Lubrza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubsin

Lubsin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Piotrków Kujawski.


Źródła:

Wikipedia

Lubski

przymiotnik od: Lubsko


Źródła:

SJP.pl

Lubsko

przymiotnik od: Lubsko


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Lubsko (daw. Zemsz, niem. Sommerfeld, jęz. łużyckie: Žemŕ) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubsko.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego.

Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. Lubsko liczyło 13 548 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubstów

Lubstów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Sompolno, nad jeziorem Lubstowskim. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 266.

Wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w roku 1393, w XVI wieku należała do rodziny Lubstowskich. W XIX wieku wieś była siedzibą gminy Lubstów, do której w roku 1870 włączono Sompolno, które w tym roku przemianowano na osadę. Pod koniec XIX wieku znajdował się tu browar i gorzelnia. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubstów, po jej zniesieniu w gromadzie Sompolno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego. Według danych z roku 2009 Lubstów wraz z należącym do sołectwa Młynkiem liczył 624 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Lubstówek

2 miejscowości w Polsce:

Zobacz też: Lubstowo


Źródła:

Wikipedia

Lubstowo

Lubstowo – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Nowy Staw na obszarze Wielkich Żuław Malborskich. Lubstowo znajdowało się na szlaku Żuławskiej Kolei Dojazdowej.

Wieś komornictwa zewnętrznego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Zobacz też: Lubstów


Źródła:

Wikipedia

Lubstynek

Lubstynek (dawniej Łabsztynek, niem. Klein Lobenstein) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lubsza

1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi na Ukrainie;
3. rzeka w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubszanin

mieszkaniec Lubszy


Źródła:

SJP.pl

Lubszanka

mieszkanka Lubszy


Źródła:

SJP.pl

Lubszański

przymiotnik od: Lubsza


Źródła:

SJP.pl

Lubszczanin

mieszkaniec Lubska


Źródła:

SJP.pl

Lubszczanka

mieszkanka Lubska


Źródła:

SJP.pl

Lubuski

Lubusz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubuszem, dotyczący Lubusza (miasta w Niemczech)


Patrz:Lubusz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lubuskie

Lubusz


Województwo lubuskie – województwo w zachodniej Polsce, utworzone w 1999 roku – w wyniku reformy administracyjnej – z większości terytoriów dawnych województw: gorzowskiego i zielonogórskiego oraz niewielkiej części leszczyńskiego, a funkcjonujące od 1 stycznia 1999. Siedzibą wojewody jest Gorzów Wielkopolski, zaś władz samorządu województwa – Zielona Góra.


Patrz:Lubusz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lubuskość

lubuski


Patrz:lubuski

Źródła:

SJP.pl

Lubusz

miasto w Niemczech


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, historyczna stolica ziemi lubuskiej;


Lubusz (niem. Lebus) – miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, w powiecie Märkisch-Oderland, siedziba związku gmin Amt Lebus; historyczna stolica ziemi lubuskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubuszanin

mieszkaniec ziemi lubuskiej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec ziemi lubuskiej


Kluby piłkarskie:

Zobacz też: Góral, Kaszub, Krakowiak, Kujawiak, Mazur, Pomorzanin, Poznaniak, Ślązak, Wielkopolanin


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubuszanka

mieszkanka ziemi lubuskiej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka ziemi lubuskiej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luby

przestarzale: miły, ukochany, ulubiony


przymiotnik

 (1.1) książk. kochany, przyjemny, miły

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) książk. ukochany


Luby (niem. Schönbach bei Eger) – miasto w Czechach, w kraju karlowarskim. Według danych z 31 grudnia 2007 powierzchnia miasta wynosiła 3071 ha, a liczba jego mieszkańców 2460 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lubycki

Lubycza Królewska (miasto w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Lubyczanin

mieszkaniec Lubyczy Królewskiej (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Lubyczanka

mieszkanka Lubyczy Królewskiej (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Lubyczański

Lubycza Królewska


Patrz:Lubycza Królewska

Źródła:

SJP.pl

Lubzina

wieś w Polsce


Lubzina – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Ropczyce.

Miejscowość jest siedzibą parafii Św Mikołaja Biskupa, należącej do dekanatu Pustków - Osiedle, diecezji tarnowskiej.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubzina. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luc

[czytaj: lük] francuskie imię męskie


Francja:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luca

[czytaj: luka] włoskie imię męskie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) biol. hipotetyczny organizm, który mógłby być najstarszym wspólnym przodkiem wszystkich żyjących organizmów na Ziemi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lucas

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Lucek

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucuś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Lucjusz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luceński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. związany z Lukką, dotyczący Lukki


Źródła:

Wiktionary

Lucereński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z Lucerną, dotyczący Lucerny, pochodzący z Lucerny


Źródła:

Wiktionary

Lucerna

wieloletnia lub jednoroczna roślina z rodziny motylkowatych (Medicago), występująca w kilkudziesięciu gatunkach


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Szwajcarii nad Jeziorem Czterech Kantonów;

 (1.2) geogr. adm. kanton w Szwajcarii, którego stolicą jest Lucerna (1.1);


Lucerna (niem. Luzern, gsw. Lozärn, fr. Lucerne, wł. Lucerna, rm. Lucerna) – miasto i gmina w środkowej Szwajcarii, siedziba administracyjna kantonu Lucerna oraz okręgu Luzern-Stadt. Leży na zachodnim brzegu Jeziora Czterech Kantonów (Vierwaldstättersee), nad zatoką, po obu stronach rzeki Reuss, u stóp góry Pilatus. Ośrodek turystyczno-wypoczynkowy o międzynarodowej sławie, siedziba uniwersytetu Universität Luzern. 1 stycznia 2010 do miasta przyłączono gminę Littau.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lucerneńczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. mieszkaniec Lucerny (miasta)


Źródła:

Wiktionary

Lucerneński

Lucerna; lucerniański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lucerną, dotyczący Lucerny, pochodzący z Lucerny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lucernianin

mieszkaniec Lucerny (miasta i kantonu w Szwajcarii)


Źródła:

SJP.pl

Lucernianka

1. owełnica lucernianka - drobny owad z rodziny chrząszczy;
2. mieszkanka Lucerny (miasta i kantonu w Szwajcarii)


Źródła:

SJP.pl

Lucerniański

Lucerna; lucerneński


Źródła:

SJP.pl

Lucerniany

lucerna (roślina), np. susz lucerniany


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lucerną, dotyczący lucerny

 (1.2) zrobiony z lucerny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lucernik

pole przeznaczone pod uprawę lucerny


Źródła:

SJP.pl

Lucernisko

1. pole obsiane lucerną;
2. pole po zebraniu rosnącej na nim lucerny


Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucernowiec

wigorczyk lucernowiec - gatunek błonkówki


Źródła:

SJP.pl

Lucernowy

1. trutnica lucernowa - gatunek błonkówki z rodziny pszczonlinkowatych;
2. murarka lucernowa - gatunek błonkówki;
3. spójnica lucernowa - gatunek pszczoły


Źródła:

SJP.pl

Luchino

[czytaj: lukino] włoskie imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Luchowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lucia

zdrobnienie od: Lucjana, Lucyna (imiona żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Luciano

Luciano da Rocha Neves (ur. 18 maja 1993 w Anápolis) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika lub ofensywnego pomocnika w São Paulo FC.


Źródła:

Wikipedia

Lucicy

Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od co najmniej VIII wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych z czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.


Źródła:

Wikipedia

Luciejów

Luciejów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Buczek.

Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Źródła:

Wikipedia

Lucik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lut


Źródła:

Wiktionary

Lucin

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luci lub z nią związany


Miejscowości w Polsce
Inne

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luci lub z nią związany


Luciny – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Położona 8 km na północny wschód przy drodze powiatowej nr 2480 z Czmonia do Dąbrowy. Z Lucin jest 6 km do Śremu, 5 km do Zaniemyśla.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucio

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


Lúcio, właśc. Lucimar da Silva Ferreira (ur. 8 maja 1978 w Planaltina) – brazylijski piłkarz, który występował na pozycji środkowego obrońcy.

W latach 2000–2011 reprezentant Brazylii. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2002, Pucharu Konfederacji 2005 i 2009. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006 i 2010 oraz Copa América 2011.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luciowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lucius

Esox – rodzaj słodkowodnych ryb szczupakokształtnych z rodziny szczupakowatych (Esocidae).


Źródła:

Wikipedia

Lucja

imię żeńskie


Łucja, Lucja – żeński odpowiednik imienia Łucjusz lub Lucjusz. Oznacza dziewczynkę narodzoną o wschodzie słońca.

W dokumentach staropolskich figuruje jako Łucyja (1208), Łuc(z)a (1431). Literatura w XIX wieku sprawiła, że imię stało się nieco bardziej powszechne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucjan

rodzaj ryb z rodziny lucjanowatych; Lutjanus


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Lucjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Imię to jest polską wersją łacińskiego Lucianus, co oznacza „należący do Lucjusza, wywodzący się od Lucjusza”. Jego oboczną formą jest Łucjan. Patronem imienia jest m.in. św. Lucjan, męczennik z Nikomedii (zm. ok. 250). Bibliotheca Sanctorum zawiera informacje o trzynastu świętych o tym imieniu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lucjana

rodzaj ryb z rodziny lucjanowatych; Lutjanus


Lucjana – żeński odpowiednik imienia Lucjan, pochodzi z języka łacińskiego. Oboczna forma imienia Łucjana.

Imię rzadkie w Polsce. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 171 kobiet o imieniu Lucjana nadanym jako imię pierwsze.

Lucjana imieniny obchodzi 4 marca i 26 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucjanczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjany lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Lucjanek

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Lucjaniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjany lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Lucjanka

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Lucjankowie

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Lucjankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjanka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lucjanna

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Lucjanostwo

Lucjan z małżonką; Lucjanowie


Źródła:

SJP.pl

Lucjanowate

rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych


Lucjanowate (Lutjanidae) – rodzina ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane gospodarczo i w wędkarstwie dla smacznego mięsa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucjanowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lucjanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lucjusz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Lucjusz, Łucjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Kwintus, Publiusz, Tytus), oznaczające „urodzony o brzasku” (prima luce natus).

Żeńską formą tego imienia jest Łucja.

Lucjusz i Łucjusz imieniny obchodzą: 8 lutego, 11 lutego, 24 lutego, 4 marca i 3 grudnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lucjuszek

zdrobnienie od: Lucjusz (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., zdrobn. Lucjusz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lucjuszkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjuszka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lucjuszostwo

Lucjusz z małżonką; Lucjuszowie


Źródła:

SJP.pl

Lucjuszowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lucjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjusza lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Lucjusza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luckowie

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucuś


Źródła:

SJP.pl

Luckowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lucuma

południowoamerykańskie drzewo owocowe; także owoc tego drzewa, o miąższu przypominającym batat


Źródła:

SJP.pl

Lucuś

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucek


Źródła:

SJP.pl

Lucy

Francja:

Osoby:


Źródła:

Wikipedia

Lucyfer

potocznie: szatan, diabeł, czart; lucyper


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. imię nadane w Wulgacie jednemu z upadłych aniołów;

 (1.2) mitrzym. bóstwo, personifikacja Gwiazdy Porannej, odpowiednik greckiego Fosforosa

 (1.3) rzad. imię|polski|m.


Lucyfer [z łac. – niosący światło; lucem biernik od lux (światło) + ferre (nieść); heb. הֵילֵל – Gwiazda Poranna], także Lucyper [fer zamieniono na per – od łac. perdere (stracić)] – we współczesnej oraz późnośredniowiecznej myśli chrześcijańskiej jeden z upadłych aniołów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lucyferaza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. jeden z wielu enzymów odpowiedzialny za bioluminescencję w procesie utleniania lucyferyny


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lucyferek

zdrobnienie od: lucyfer (potocznie: szatan, diabeł); lucyperek


Źródła:

SJP.pl

Lucyferianie

wyznawca jednej z sekt czczących Lucyfera


Źródła:

SJP.pl

Lucyferianin

wyznawca jednej z sekt czczących Lucyfera


Źródła:

SJP.pl

Lucyferyna

barwnik odpowiadający za bioluminescencję np. u świetlika świętojańskiego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. pigment generujący światło na skutek reakcji chemicznych;


Lucyferyny – grupa pigmentów zdolnych do emitowania światła, obecnych w organizmach żywych zdolnych do bioluminescencji, takich jak: robaczki świętojańskie, ryby głębinowe i niektóre rodzaje drobnoustrojów.

Lucyferyna "świeci" na skutek reakcji utleniania katalizowanej enzymem o nazwie lucyferaza. Istnieje pięć zasadniczych typów lucyferyn:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lucyla

imię żeńskie


Lucyla, Lucylla – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, od słowa lux, czyli "światło", odpowiednik męskiego imienia Lucyliusz. Jego patronką jest św. Lucyla, męczennica.

Lucyla imieniny obchodzi 29 lipca i 31 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucyliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucyli lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Lucylla

pasyn lucylla - gatunek motyla z rodziny rusałkowatych


Lucyla, Lucylla – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, od słowa lux, czyli "światło", odpowiednik męskiego imienia Lucyliusz. Jego patronką jest św. Lucyla, męczennica.

Lucyla imieniny obchodzi 29 lipca i 31 października.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lucyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Łotwie, położone w historycznej Łatgalii;


Lucyn (łot. Ludza, niem. Ludsen, est. Lutsi, biał. Люцын, ros. Люцин /do 1920/, obecnie Лудза) – miasto na Łotwie w historycznej Łatgalii, nad Jeziorem Lucyńskim (dawniej zwanym też jez. Łuża). Stolica novadsu Lucyn. Znajdują się tu ruiny zamku krzyżackiego wzniesionego w XIV wieku.

W mieście jest stacja kolejowa Lucyn.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lucyna

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Lucyna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza z łac. lucina – niosąca światło, narodziny (lucinus, -a, -um 'świetlisty'). Patronką imienia jest św. Lucyna z I lub III wieku. Wywodzi się od imienia bogini światła i narodzin. Powiązanym imieniem może być germańska „Lucinda”, pochodząca od imienia „Lucia” (Łucja).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lucyniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucyny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Lucynka

zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Lucynów

W Polsce
Na Ukrainie
Zobacz też

Źródła:

Wikipedia

Lucyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lucynem, dotyczący Lucyna


Źródła:

Wiktionary

Lucyper

potocznie: szatan, diabeł, czart; lucyfer


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) rzad. przest. Lucyfer


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lucyperek

zdrobnienie od: lucyper (potocznie: szatan, diabeł); lucyferek


Źródła:

SJP.pl

Lucyś

zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Lucysia

zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Lucysiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucysi lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Lucysiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucysia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lud

1. warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy najemnej, głównie robotnicy i chłopi;
2. ludzie zamieszkujący wspólne terytorium, mający wspólną kulturę i język, lecz niemający świadomości narodowej; plemię, szczep;
3. dawniej:
a) ludność wiejska;
b) wojsko, żołnierze


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) warstwa społeczeństwa, której członkowie pracują fizycznie

 (1.2) daw. ludność wiejska

 (1.3) zbiorowość ludzi o wspólnym języku i kulturze, niebędąca narodem


Lud − jedno z kluczowych pojęć języka polityki, używane w dwóch podstawowych znaczeniach:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luddysta

zwolennik luddyzmu (ruchu politycznego angielskich robotników fabrycznych, przeciwnych mechanizacji produkcji, niszczących maszyny)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. zwolennik luddyzmu, czyli niszczenia maszyn postrzeganych przez robotników jako źródło zagrożenia u progu rewolucji przemysłowej

 (1.2) przen. przeciwnik postępu technicznego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luddystka

luddysta


Patrz:luddysta

Źródła:

SJP.pl

Luddyta

rzadko: zwolennik luddyzmu (ruchu politycznego angielskich robotników fabrycznych, przeciwnych mechanizacji produkcji, niszczących maszyny); luddysta


Źródła:

SJP.pl

Luddyzm

ruch robotników, chałupników i rzemieślników brytyjskich, związany z akcją niszczenia maszyn fabrycznych (zwłaszcza warsztatów tkackich), będący reakcją na przemiany zachodzące w wyniku rewolucji przemysłowej


Luddyzm (ang. Luddite) – angielski radykalny ruch społeczny z początkowego okresu rewolucji przemysłowej (1811–1813), którego przedstawiciele składali się głównie z wolnych chałupników, rzemieślników i tkaczy. Luddyści protestowali przeciwko zmianom sposobu ich życia i nowej etyce pracy, które zostały spowodowane przez wynalezienie maszyn tkackich. Ich działalność sprowadzała się do niszczenia krosen.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludeczek

zdrobnienie od: Ludmiła (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludeczka

zdrobnienie od: Ludmiła (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludek

ludzik;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) człowieczek, ludzik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zdrobn. od: lud


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludgarda

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Ludgarda – imię żeńskie pochodzenia starogermańskiego. Wywodzi się od słów liut i gard. Oznacza „ochronę ludu”.

Ludgarda imieniny obchodzi 16 czerwca.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludgierzowice

Ludgierzowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Zawonia.


Źródła:

Wikipedia

Ludi

w staroż. Rzymie święto połączone z igrzyskami


Źródła:

SJP.pl

Ludikowski

język ludikowski - język z rodziny języków uralskich z grupy fińskiej; język lüdyjski


Źródła:

SJP.pl

Ludium

(zwykle w liczbie mnogiej) dawniej: gra, zabawa, turniej, igrzyska


Źródła:

SJP.pl

Ludka

ludzik;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek


Lutka (ukr. Лютка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie kowelskim. Liczy 227 mieszkańców.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Lutka, położony na linii Kowel – Brześć.

Do 2020 w rejonie starowyżewskim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludlow

w poligrafii: maszyna do odlewania składu drukarskiego


Geologia:

Miejscowości w Wielkiej Brytanii:

Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludlum

potocznie: rodzaj powieści przeznaczonej dla mało wymagającego czytelnika


Źródła:

SJP.pl

Ludmierzyce

Ludmierzyce (cz. Lidměřice, Ludoměřice, niem. Leimerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Kietrz.


Źródła:

Wikipedia

Ludmiliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiły lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludmił

imię męskie


Ludomił, Ludmił – męski odpowiednik słowiańskiego imienia żeńskiego Ludomiła, nienotowany w źródłach staropolskich.

Ludomił imieniny obchodzi 20 lutego i 7 maja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludmiła

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Ludomiła, Ludmiła, Ludzimiła, Ludźmiła – staropolskie imię żeńskie, używane też na pozostałym obszarze słowiańskim, złożone z członów Ludo- ("ludzie, ludziom") i -miła ("miła"). Znaczenie: "miła ludziom". Męskie odpowiedniki: Ludomił, Ludmił. Stało się popularne w XIX wieku, dzięki romansowi "Żelisław i Ludmiła" Leona Potockiego ogłoszonego w Tygodniku Polskim w 1816 roku.

Imienniczki

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludmiłek

zdrobnienie od: Ludmił (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludmiłka

zdrobnienie od: Ludmił (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludmiłkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiłka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludmiłostwo

Ludmił z małżonką; Ludmiłowie


Źródła:

SJP.pl

Ludmiłowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludmiłówka

wieś w Polsce


Ludmiłówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Dzierzkowice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Dzierzkowice. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 590 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludmiłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiła lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludniej

stopień wyższy od przysłówków: ludno, ludnie


Źródła:

SJP.pl

Ludniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ludny


Źródła:

SJP.pl

Ludność

ludzie zamieszkujący dany obszar


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogół ludzi zamieszkujących dane terytorium



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludnościowy

ludność, np. polityka ludnościowa


przymiotnik

 (1.1) dotyczący ludności


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludny

pełen ludzi, zaludniony


przymiotnik

 (1.1) posiadający ludność, zaludniony


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludobójca

osoba popełniająca masowe morderstwa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludobójczy

związany z ludobójstwem


przymiotnik

 (1.1) związany z ludobójstwem, właściwy ludobójstwu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludobójczyni

kobieta popełniająca masowe morderstwa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludobójstwo

morderstwo dokonane na bardzo dużej grupie ludzi


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) praw. zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie;


Ludobójstwo – zbrodnia przeciwko ludzkości, obejmująca celowe wyniszczanie całych lub części narodów, grup etnicznych, religijnych lub rasowych poprzez:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludojad

1. zwierzę zjadające ludzi;
2. żarłacz ludojad - wielka, drapieżna ryba z rodziny żarłaczowatych; żarłacz biały, rekin ludojad, rekin biały;
3. przestarzale: człowiek jedzący ludzkie mięso; kanibal, ludożerca, antropofag, androfag


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zwierzę jadające ludzi

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. ludożerca


Ludojad – kolokwialny termin używany do opisu zwierząt, polujących na ludzi i odżywiających się ich mięsem. Nie jest stosowny w przypadku padlinożerców, mogących żerować na ludzkich zwłokach.

Zbliżone określenie ludożerca stosuje się w odniesieniu do człowieka zajmującego się kanibalizmem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludojadka

kobieta jedząca ludzkie mięso; kanibalka, ludożerczyni


Źródła:

SJP.pl

Ludokupstwo

dawniej: kupczenie ludźmi, handel niewolnikami


Źródła:

SJP.pl

Ludolf

imię męskie


Ludolf – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów hlud – sława i wulf – wilk. Oznacza „sławny wilk”. Jednym z jego patronów jest św. Ludolf, biskup z Ratzeburga.

Wystąpiło w języku polskim jako Lutolf w 1257 r. i jako Ludolf w 1265 r.. Współcześnie w Polsce nie występuje.

Ludolf imieniny obchodzi 29 marca i 13 sierpnia.

Żeński odpowiednik: Ludolfina


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludolfek

zdrobnienie od: Ludolf (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludolfina

liczba wyrażająca stosunek długości obwodu koła do długości jego średnicy; pi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. stała matematyczna, równa stosunkowi długości okręgu do jego średnicy;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludolfininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludolfiny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludolfinka

zdrobnienie od: Ludolfina (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludolfostwo

Ludolf z małżonką; Ludolfowie


Źródła:

SJP.pl

Ludolfowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludolfowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludolfa lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludolog

specjalista w dziedzinie nauki humanistycznej zajmującej się badaniem gier; groznawca


Źródła:

SJP.pl

Ludologia

dziedzina nauki humanistycznej zajmująca się badaniem gier; groznawstwo, game studies


Ludologia (ang. ludology) lub groznawstwo (ang. game studies) – interdyscyplinarna dziedzina naukowa zajmująca się systematycznym badaniem gier, przede wszystkim z perspektywy nauk humanistycznych i społecznych. Anglojęzyczna nazwa dziedziny wywodzi się od czasopisma „Game Studies”, wydawanego od 2001 roku. Polską wersję terminu, tj. „groznawstwo”, wprowadziła Maria Garda.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludoman

człowiek przesadnie idealizujący chłopów i ich życie; chłopoman


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. osoba idealizująca lud wiejski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludomania

przesadna fascynacja wsią i życiem chłopów; ludomaństwo, chłopomania, chłopomaństwo


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. przesadne zainteresowanie etosem ludu wiejskiego

 (1.2) książk. traktowanie ludu wiejskiego jako warstwy najistotniejszej w społeczeństwie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludomański

związany z przesadną fascynacją wsią i życiem chłopów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ludomanią, dotyczący ludomanii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludomaństwo

przesadna fascynacja wsią i życiem chłopów; ludomania, chłopomania, chłopomaństwo


Źródła:

SJP.pl

Ludomir

imię męskie


Ludomir, Ludomer, Ludmar – staropolskie imię męskie, złożone z członów Ludo- („ludzie”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Być może oznaczało „ten, który ma szacunek ludzi” lub „ten, który zapewnia ludziom pokój”.

Ludomir imieniny obchodzi: 20 lutego, 21 marca, 31 lipca, 10 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludomira

imię żeńskie


Ludomira – żeński odpowiednik imienia Ludomir, nienotowany w źródłach staropolskich.

Ludomira imieniny obchodzi: 21 marca, 7 maja i 31 lipca.

W 1994 roku imię to nosiło 1002 kobiet w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludomirczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomirki lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludomirek

zdrobnienie od: Ludomir (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludomirka

zdrobnienie od: Ludomir (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludomirkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomirka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludomirostwo

Ludomir z małżonką; Ludomirowie


Źródła:

SJP.pl

Ludomirowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludomirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomira lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludomirzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiry lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludomił

imię męskie


Ludomił, Ludmił – męski odpowiednik słowiańskiego imienia żeńskiego Ludomiła, nienotowany w źródłach staropolskich.

Ludomił imieniny obchodzi 20 lutego i 7 maja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludomiła

imię męskie


Ludomiła, Ludmiła, Ludzimiła, Ludźmiła – staropolskie imię żeńskie, używane też na pozostałym obszarze słowiańskim, złożone z członów Ludo- ("ludzie, ludziom") i -miła ("miła"). Znaczenie: "miła ludziom". Męskie odpowiedniki: Ludomił, Ludmił. Stało się popularne w XIX wieku, dzięki romansowi "Żelisław i Ludmiła" Leona Potockiego ogłoszonego w Tygodniku Polskim w 1816 roku.

Imienniczki

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludomiłek

zdrobnienie od: Ludomił (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludomiłkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiłka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludomiłostwo

Ludomił z małżonką; Ludomiłowie


Źródła:

SJP.pl

Ludomiłowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludomiłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiła lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludosław

imię męskie


Ludosław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.

Ludosław imieniny obchodzi 30 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludosława

imię żeńskie


Źródła:

SJP.pl

Ludosławczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludosławek

zdrobnienie od: Ludosław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludosławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludosławka

zdrobnienie od: Ludosław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludosławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludosławostwo

Ludosław z małżonką; Ludosławowie


Źródła:

SJP.pl

Ludosławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludowice

Ludowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Ryńsk. Siedziba sołectwa. Według podziału administracyjnego Polski obowiązującego w latach 1975–1998, miejscowość należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 225 mieszkańców. Jest piętnastą co do wolności miejscowością gminy Ryńsk

W Ludowicach znajduje się niewykorzystywany już cmentarz ewangelicki.


Źródła:

Wikipedia

Ludowiec

członek stronnictwa ludowego; działacz ludowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. działacz ruchu ludowego, członek lub zwolennik partii chłopskiej

 (1.2) polit. członek partii ludowej (na przykład austriackiej ÖVP, czeskiej KDU-ČSL, szwajcarskich SVP i CVP)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludowizna

potocznie: sztuka i kultura ludowa lub inspirowana ludowością


Źródła:

SJP.pl

Ludowodemokratyczny

dotyczący demokracji ludowej


Źródła:

SJP.pl

Ludowość

zespół cech charakterystycznych dla wsi i wieśniaków; rustykalność, chłopskość, wiejskość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest ludowe


Folklor (ang. folk-lore „wiedza ludu”) – symboliczno-artystyczna dziedzina kultury ludowej, mająca charakter wieloskładnikowy, niejednolity i synkretyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludowy

1. dotyczący wsi i jej mieszkańców, wywodzący się ze wsi, np. pieśń ludowa; wiejski, chłopski, wieśniaczy, rustykalny;
2. przeznaczony dla ogółu ludności, np. zabawa ludowa; powszechny, ogólny, masowy;
3. związany z ludem, pracującą grupą społeczną, zwłaszcza z robotnikami i chłopami, np. ruch ludowy; chłopski, robotniczy


przymiotnik

 (1.1) pochodzący od ludu

 (1.2) przeznaczony dla ludu, powszechny

 (1.3) dotyczący obszarów wiejskich i chłopów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludowładca

osoba mająca władzę nad ludem


Źródła:

SJP.pl

Ludowładczy

ludowładztwo; demokratyczny, ludowładny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ludowładztwem, dotyczący ludowładztwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludowładny

1. taki, w którym rządy sprawuje lud; ludowładczy, demokratyczny;
2. dawniej: mający władzę nad ludem


Źródła:

SJP.pl

Ludowładztwo

rządy sprawowane przez lud; demokracja


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. forma rządów sprawowanych przez wszystkich obywateli


Demokracja (gr. dḗmos „lud”, krátos „władza” – dosł. „rządy ludu, ludowładztwo”) – jeden z typów ustroju państwa, zakładający udział obywateli w sprawowaniu władzy.

Demokracja ma swój początek w starożytnej Grecji. Znaczący wkład w rozwój demokracji miał także starożytny Rzym oraz kultura Zachodu (Europa, Ameryka Północna i Południowa).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludożerca

człowiek, zwykle członek pierwotnego plemienia, jedzący ludzkie mięso; kanibal, ludojad, antropofag, androfag


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek zjadający mięso ludzkie


Ludojad – kolokwialny termin używany do opisu zwierząt, polujących na ludzi i odżywiających się ich mięsem. Nie jest stosowny w przypadku padlinożerców, mogących żerować na ludzkich zwłokach.

Zbliżone określenie ludożerca stosuje się w odniesieniu do człowieka zajmującego się kanibalizmem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludożerczy

przymiotnik

 (1.1) właściwy ludożercy

 (1.2) przen. nastawiony na wyniszczenie ludzi


Źródła:

Wiktionary

Ludożerczyni

kobieta jedząca ludzkie mięso; kanibalka, ludojadka


Źródła:

SJP.pl

Ludożerstwo

zwyczaj rytualnego zjadania mięsa ludzkiego przez innych ludzi, do niedawna spotykany u niektórych ludów Afryki, Indonezji, Oceanii i wysp Morza Karaibskiego; kanibalizm, antropofagia


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jedzenie mięsa ludzkiego przez innych ludzi


Kanibalizm – praktyka zjadania osobników własnego gatunku, dość rozpowszechniona w naturze. Występuje w wielu grupach zwierząt, m.in. u owadów, pajęczaków, ryb, płazów i ptaków, bardzo rzadko u ssaków. Może się nasilić ze względu na zbytnie zagęszczenie populacji lub w następstwie głodu. Do najbardziej znanych zwierząt praktykujących kanibalizm należą modliszki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludoznawca

specjalista w dziedzinie nauki o powstawaniu, rozwoju i zróżnicowaniu kultur różnych ludów; etnograf, kulturoznawca, kulturolog


Źródła:

SJP.pl

Ludoznawczy

1. dotyczący działu etnologii zajmującego się badaniem powstawania, rozwoju i zróżnicowania kultur różnych ludów; etnograficzny, kulturoznawczy, kulturologiczny;
2. dotyczący nauki badającej kulturę mieszkańców wsi


Źródła:

SJP.pl

Ludoznawczyni

specjalistka w dziedzinie nauki o powstawaniu, rozwoju i zróżnicowaniu kultur różnych ludów; etnografka, kulturoznawczyni, kobieta kulturolog


Źródła:

SJP.pl

Ludoznawstwo

1. dział etnologii zajmujący się badaniem powstawania, rozwoju i zróżnicowania kultur różnych ludów; etnografia, kulturoznawstwo, kulturologia;
2. nauka badająca kulturę mieszkańców wsi


Ludoznawstwo – amatorskie prace badawcze nad folklorem i kulturą ludową. Termin ten powstał w Niemczech pod koniec XVIII wieku i oznaczał „naukowe badanie ludu niemieckiego”. W polskiej nauce termin ten pojawił się w XIX wieku, a rozumiano go jako badanie kultury niższych warstw w społeczeństwach zróżnicowanych klasowo. Badania te, polegające na gromadzeniu, porządkowaniu i systematyzacji materiałów źródłowych, nie opierały się na świadomie przyjętych założeniach teoretycznych i metodologicznych, co odróżnia je od badań stricte etnograficznych (etnologicznych). Mimo to niekiedy termin „ludoznawstwo” stosowany był zamiennie z terminem „etnografia”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludus

zabawa jako jedna z podstawowych form aktywności ludzkiej, zwłaszcza poddana konwencjom i regułom



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludvig

obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludwichowo

4 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Ludwicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ludwiczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ludwiczek

zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od Ludwik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludwiczka

zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś


Źródła:

SJP.pl

Ludwiczkowie

zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś


Źródła:

SJP.pl

Ludwiczkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiczka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwiczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ludwiczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiki lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwig

nazwisko


Ludwik – imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słowa oznaczającego „głośny”, „sławny”. Jest wersją rozwojową frankońskiego imienia Chlodwig. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'.

Żeńskie formy: Ludwika, Luiza

Ludwik imieniny obchodzi: 12 lutego, 28 kwietnia, 30 kwietnia, 24 maja, 12 czerwca, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 25 sierpnia, 8 października i 9 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludwik

1. mebel wykonany we Francji w okresie panowania Ludwika XIV, XV i XVI;
2. złota moneta francuska bita od połowy XVII do początków XX wieku; luidor;
3. płyn do mycia naczyń


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Ludwik – imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słowa oznaczającego „głośny”, „sławny”. Jest wersją rozwojową frankońskiego imienia Chlodwig. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'.

Żeńskie formy: Ludwika, Luiza

Ludwik imieniny obchodzi: 12 lutego, 28 kwietnia, 30 kwietnia, 24 maja, 12 czerwca, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 25 sierpnia, 8 października i 9 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludwika

1. mebel wykonany we Francji w okresie panowania Ludwika XIV, XV i XVI;
2. złota moneta francuska bita od połowy XVII do początków XX wieku; luidor;
3. płyn do mycia naczyń


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż., odpowiednik męskiego imienia Ludwik;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Ludwik


Ludwika – żeński odpowiednik imienia Ludwik, pochodzenia germańskiego. Średniowieczne źródła potwierdzają wystąpienie w języku polskim w 1476.

Innym żeńskim odpowiednikiem imienia Ludwik jest Luiza. Zdrobnienia: Ludka, Ludwinia, Ludwisia, Lusia, Luśka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludwikostwo

Ludwik z małżonką; Ludwikowie


Źródła:

SJP.pl

Ludwikowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ludwikowicami, dotyczący Ludwikowic


Źródła:

Wiktionary

Ludwikowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludwikowo

Miejscowości i ich części

w Polsce

Źródła:

Wikipedia

Ludwikowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwika lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwikowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwika lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwin

wieś w Polsce


Ludwin, Lutwin, Lidwin – imię męskie pochodzenia germańskiego nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie Lutwin (w XIII wieku). Pierwszy człon wiąże się z germ. leudi — „lud, ludzie”, stwniem. liuti — „członkowie zgromadzenia ludowego”; liut — „lud”, śrwniem. liute, stsas. liud(i) — „ludzi”, zaś drugi, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza „przyjaciel”. Imię to można rozumieć jako „przyjaciel ludzi”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludwina

wieś w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludwinczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwinia

zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludwiniak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ludwiniec

Ludwiniec – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Pakość.


Źródła:

Wikipedia

Ludwininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwinka

zdrobnienie od: Ludwina (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludwinów

miasto na Litwie


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 36, w tym 26 podstawowych

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludwinowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ludwinowem, dotyczący Ludwinowa


Źródła:

Wiktionary

Ludwiński

związany z Ludwinem


Źródła:

SJP.pl

Ludwiś

zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludwisarka

ludwisarz


Patrz:ludwisarz

Źródła:

SJP.pl

Ludwisarnia

warsztat pracy ludwisarza (puszkarza, rzemieślnika trudniącego się odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); puszkarnia


Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.

Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludwisarski

związany w jakiś sposób z ludwisarstwem (puszkarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu) lub z ludwisarzem; puszkarski


Źródła:

SJP.pl

Ludwisarstwo

rzemiosło artystyczne, odlewanie i obróbka przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu; puszkarstwo


Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.

Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludwisarz

rzemieślnik trudniący się ludwisarstwem (puszkarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); puszkarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzemieślnik odlewający przedmioty z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu;


Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.

Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludwisia

zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludwisiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Ludwisiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwisi lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwisiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwisia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludwiżanka

nazwisko


Barbara Ludwiżanka (ur. 24 stycznia 1908 w Stanisławowie, zm. 26 października 1990 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludyczność

skłonność do zabaw, rozrywek itp.; ludyzm


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ludyczne; cecha tych, którzy są ludyczni


Ludyczność (łac. ludus – zabawa, gra) – cecha literatury pięknej polegająca na jej zdolności do zaspokajania potrzeby rozrywki. Jest główną cechą kultury masowej. Funkcję tę realizują różne dzieła i gatunki takie jak bajka, farsa, komedia, melodramat, satyra itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ludyczny

dotyczący zabawy, rozrywki; zabawowy, rozrywkowy, bawiący


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który dotyczy gier, zabaw


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludyzm

skłonność do zabaw, rozrywek itp.; ludyczność


Źródła:

SJP.pl

Ludzie

zbiorowisko ludzkie, tłum, ludzie (odmiana "luda" potoczna, np. "Nie pomieści się tu tyle luda.")


Człowiek (Homo) – rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny Homininae, będącego w obrębie rodziny człowiekowatych (Hominidae). Dzieli się on na współcześnie żyjącego człowieka rozumnego (Homo sapiens) oraz już wymarłe w gatunki człowieka zręcznego (Homo habilis), wyprostowanego (Homo erectus) i neandertalskiego (Homo neanderthalensis).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludzik

ludek;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) lekceważąco o człowieku

 (1.2) figurka człowieka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludzina

żartobliwie: ludzkie mięso


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. ludzkie mięso jako pożywienie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludziowstręt

żartobliwie: niechęć do obcowania z ludźmi


Źródła:

SJP.pl

Ludziska

1. poufale, życzliwie, pobłażliwie, ze współczuciem lub protekcjonalnie o ludziach
2. rzadziej: źli ludzie


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) poufale o ludziach

 (1.2) lekcew. o ludziach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludzisko

wieś w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim


Ludzisko – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Janikowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludzisław

imie męskie


Ludosław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.

Ludosław imieniny obchodzi 30 listopada.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ludzisławek

zdrobnienie od: Ludzisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Ludzisławice

Ludzisławice (niem. Louisenaue)) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Santok.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Ludzisławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludzisławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludzisławostwo

Ludzisław z małżonką; Ludzisławowie


Źródła:

SJP.pl

Ludzisławowie

imie męskie


Źródła:

SJP.pl

Ludzisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludzisława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Ludzki

1. dotyczący człowieka, należący do człowieka;
2. odpowiedni dla ludzi, godny ludzi, porządny;
3. zgodny z naturą człowieka


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do wytworów rąk lub umysłu człowieka

 (1.2) cecha charakterystyczna dla poczynań lub dążeń człowieka

 (1.3) przen. humanitarny, dobry


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ludzko

przysłówek

 (1.1) na sposób ludzki


Źródła:

Wiktionary

Ludzkość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie

 (1.2) natura człowieka, która jest utożsamiana z dobrymi cechami ludzi


Ludzkość – pojęcie oznaczające zarówno wszystkich przedstawicieli gatunku człowiek rozumny, zamieszkujących Ziemię, jak również naturę ludzką, której przypisywane są pozytywne wartości (jak dobroć, życzliwość, szlachetność).



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ludźmierski

przymiotnik od: Ludźmierz


Źródła:

SJP.pl

Ludźmierz

wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


Ludźmierz – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lues

przewlekła choroba weneryczna szerząca się głównie drogą kontaktu płciowego, atakująca wszystkie narządy; kiła; syfilis; przymiot (dawniej)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. kiła, syfilis


Kiła (łac. lues, syphilis, stgr. σύφλος syphlos, „brudny”) – infekcja przenoszona głównie drogą płciową, wywoływana przez krętka bladego (łac. Treponema pallidum ssp. pallidum). Do zakażenia może również dojść drogą przezłożyskową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luetyczka

kobieta chora na lues


Źródła:

SJP.pl

Luetyk

mężczyzna chory na lues


Źródła:

SJP.pl

Lufa

1. część broni palnej o kształcie rury;
2. potocznie: najniższy stopień szkolny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale;

 (1.2) uczn. ocena niedostateczna, jedynka

 (1.3) grub. piękna dziewczyna

 (1.4) pot. duży kieliszek wódki

 (1.5) środ. alpinistyczne ekspozycja, przepaść

 (1.6) pot. stan upicia się, upojenia alkoholowego

 (1.7) pot. męski narząd płciowy

 (1.8) pot. rurka do palenia narkotyków

 (1.9) pot. mocny cios pięścią


Lufa – zasadnicza część broni palnej, umożliwiająca nadanie pociskowi jednocześnie ruchu postępowego i obrotowego (lufy gwintowane i poligonalne) lub tylko postępowego (lufy gładkościenne) w odpowiednim kierunku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lufar

gatunek morskiej ryby okoniokształtnej; tasergal, skrzelołusk


Lufar, skrzelołusk, tasergal (Pomatomus saltatrix) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej, jedyny przedstawiciel rodzaju Pomatomus oraz rodziny lufarowatych (Pomatomidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lufcik

niewielka część okna, dająca się oddzielnie otwierać; wietrznik; wywietrznik


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) otwieralna część w skrzydle okna umożliwiająca wietrzenie pomieszczenia


Lufcik – niewielka część skrzydła okiennego, dająca się oddzielnie otwierać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lufengozaur

rodzaj roślinożernego dinozaura z rodziny masospondyli


Lufengozaur (Lufengosaurus) – roślinożerny dinozaur z grupy prozauropodów, spokrewniony z masospondylem.

Inne nazwy:
Lufengocephalus
Tawasaurus

Znaczenie jego nazwy - jaszczur z Lufeng


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luffa

roślina zielna jednoroczna z rodziny dyniowatych; gąbczak; trukwa


Trukwa, gąbczak (Luffa Mill.) – rodzaj jednorocznych pnączy z rodziny dyniowatych. Obejmuje 9 gatunków występujących na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej i subtropikalnej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lufka

1. zdrobnienie od: lufa;
2. potocznie: szklana cygarniczka; fifka


Lufka, fifka (rzadziej cygarniczka lub dulawka, niegdyś także munsztuczek) – w najprostszym wykonaniu rurka kilkumilimetrowej średnicy i kilku- lub kilkunastocentymetrowej długości; na jednym z końców mocowany jest papieros (zazwyczaj w tym miejscu rurka jest nieco rozszerzona, dzięki czemu można do niej włożyć koniec papierosa), a drugi służy palaczowi za ustnik (bywa w tym miejscu często nieco spłaszczona i zaopatrzona w niewielkie zgrubienie ułatwiające trzymanie lufki w zębach).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lufowy

przymiotnik od: lufa (część broni palnej)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lufą, dotyczący lufy (tylko w znaczeniu: „część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale”)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luft

1. przestarzale: przewód odprowadzający dym z pieca; potocznie: do luftu - do niczego, nic nie warte;
2. przestarzale: powietrze


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. okrągły dekiel do spuszczania pary z pieca piekarniczego w celu regulacji temperatury

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. reg-pl|Poznań. powietrze


Luft (polska forma żeńska: Luft/Luftowa; liczba mnoga: Luftowie) – niemieckie nazwisko. W polskim tłumaczeniu oznacza ono "Powietrze". Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 127 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luftbalón

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lotn. balon


Źródła:

Wiktionary

Lufthansa

niemieckie linie lotnicze


Lufthansa (Deutsche Lufthansa AG) – niemiecki narodowy przewoźnik lotniczy, z siedzibą w Kolonii. Główna baza Lufthansy znajduje się we Frankfurcie nad Menem przy międzynarodowym porcie lotniczym pełniącym jednocześnie funkcję głównego węzła komunikacyjnego Lufthansy, zaś drugim jest międzynarodowy port lotniczy w Monachium.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luftować

dawniej:
1. umożliwiać dostęp świeżego powietrza; przewietrzać;
2. luftować się - przewietrzać się, przebywać na świeżym powietrzu; spacerować


Źródła:

SJP.pl

Luftwaffe

niemieckie siły lotnicze


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lugano

1. jezioro w Szwajcarii i we Włoszech;
2. miasto w Szwajcarii


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowo-wschodniej Szwajcarii;


Lugano (lmo. Lügàn, niem. Lauis, rm. Ligiaun) – największe miasto oraz gmina w południowo-wschodniej Szwajcarii, we włoskojęzycznym i faktycznie w większości lombardzkojęzycznym kantonie Ticino, graniczącym z Włochami, siedziba administracyjna zarówno okręgu (distretto) Lugano, jak i powiatów (circolo) Lugano est, Lugano nord, oraz ovest. Leży nad jeziorem Lago di Lugano. 4 kwietnia 2004 do miasta przyłączono gminy Breganzona, Cureggia, Davesco-Soragno, Gandria, Pambio-Noranco, Pazzallo, Pregassona i Viganello, 20 kwietnia 2008 gminy Barbengo, Carabbia i Villa Luganese, a 14 kwietnia 2013 gminy Bogno, Cadro, Carona, Certara, Cimadera, Sonvico i Valcolla.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lugduński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. związany z Lugdunem, dotyczący Lugdune (współcz. Lyon)


Źródła:

Wiktionary

Luger

lugier;
1. statek rybacki do łowienia przy użyciu sieci dryfujących; dryfter;
2. statek posiadający ożaglowanie lugrowe


Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lugier

luger;
1. statek rybacki do łowienia przy użyciu sieci dryfujących; dryfter;
2. statek posiadający ożaglowanie lugrowe


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. niewielki żaglowiec o skośnych żaglach, z ostatnim żaglem wysuniętym za rufę

 (1.2) ryb. niewielki statek rybacki do połowów sieciami dryfującymi



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lugol

[czytaj: lugol lub liGOL] nazwisko, np. Jean Guillaume Auguste Lugol (1788 - 1851), lekarz francuski, wynalazca płynu nazwanego jego nazwiskiem, stosowanego w niektórych chorobach tarczycy


Jean Guillaume Auguste Lugol (ur. 18 sierpnia 1788 w Montauban, zm. 16 września 1851 w Neuilly-sur-Seine) (według niektórych źródeł urodzony w 1786) – lekarz francuski, który m.in. w latach 1823–1829 opracował i udoskonalił metodę leczenia wola (powiększenia tarczycy) przy pomocy roztworu jodku potasu i samego jodu, zwanego od jego nazwiska płynem Lugola. W latach 1829–1834 napisał także cztery opracowania na temat gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych (skrofułów).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lugrotrawler

statek rybacki przystosowany do połowu ryb pławnicami i włokiem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ryb. motorowy statek rybacki łowiący sieciami dryfującymi, mniejszy od trawlera;


Lugrotrawler – statek rybacki powstały z połączenia trawlera z lugrem. Przystosowany do połowów zarówno (za pomocą włoków i pławnic) ryb dennych, jak i pelagicznych (pływających w toni wodnej).

Lugrotrawler jest zazwyczaj mniejszy od trawlera, a od lugra różni się głównie większą mocą silnika potrzebną do trałowania. Możliwość połowu tymi dwiema metodami pozwala na użytkowanie i połowy z tego typu statków przez cały rok.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lugrowy

przymiotnik od: lugier, luger (żagiel lugrowy)


Źródła:

SJP.pl

Lugubre

określenie wykonawcze: ponuro, posępnie


Źródła:

SJP.pl

Luidor

złota moneta francuska bita od 1690 roku; ludwik


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. numizm. złota moneta bita we Francji;


Luidor (ludwik, fr. Louis d'or) – złota moneta francuska wprowadzona przez Ludwika XIII w 1640 r. Była wzorowana na hiszpańskim pistolu. Luidora bito we Francji do 1793 r.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luigi

Luigi (jap. ルイージ Ruīji; znany także jako Super Luigi) – fikcyjna postać z gier komputerowych, stworzona przez japońskiego twórcę gier Shigeru Miyamoto. Z pochodzenia jest Włochem.

Jest młodszym bratem Mario. Pierwszy raz pojawił się w grze Mario Bros. w roku 1983.


Źródła:

Wikipedia

Luis

Holandia:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

Wikipedia

Luiza

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;


Luiza – żeński odpowiednik imienia Ludwik.Zobacz też: Ludwika.

Luiza obchodzi imieniny: 25 sierpnia.

Znane osoby noszące imię Luiza:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luizczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luizy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Luiziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luizy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Luizjana

stan w USA


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stan Stanów Zjednoczonych Ameryki;

 (1.2) hist. kolonia francuska w Ameryce Północnej w XVII i XVIII w.;


Luizjana (ang. Louisiana; wym. /luːˌiːziˈænə/) – stan na południu Stanów Zjednoczonych, u ujścia rzeki Missisipi do Zatoki Meksykańskiej. Ma powierzchnię 135 382 km², z czego 21 455 km² to obszary wodne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luizjańczyk

mieszkaniec Luizjany (stanu w USA)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Luizjany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luizjanka

mieszkanka Luizjany (stanu w USA)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Luizjany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luizjański

Luizjana


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luizjaną, dotyczący Luizjany


Patrz:Luizjana

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luizka

zdrobnienie od: Luiza (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Luizyt

bojowy środek trujący, stosowany w pierwszej wojnie światowej, powodujący oparzenia skóry i atakujący drogi oddechowe; "rosa śmierci"


Luizyt (tzw. rosa śmierci) – parzący bojowy środek trujący. Zwykle nazwą luizyt określa się produkt techniczny stanowiący mieszaninę trzech związków chemicznych:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luj

1. opryszek, menel, zakapior, łobuz, chuligan;
2. slangowo: ocena niedostateczna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pogard. niechlujny, mocno zaniedbany mężczyzna budzący wstręt swoim wyglądem

 (1.2) pot. obraź. chuligan, drobny przestępca, żul

 (1.3) slang. pogard. heteroseksualny mężczyzna będący obiektem pożądania homoseksualisty, często również zgadzający się na współżycie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) slang. eduk. ocena niedostateczna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lujówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. poznań. kaszkiet


Źródła:

Wiktionary

Luk

zamykany otwór w pokładzie statku, służący do ładunku i wyładunku towarów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) otwór w pokładzie statku do ładowni, otwarty ku górze, zamykany pokrywą

 (1.2) otwór wejściowy w czołgu

 (1.3) specjalna komora na statku, w samolocie, autobusie itp., do przewozu towarów lub bagażu

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: luka


Luk (ang. hatch) – szczelnie zamykany otwór w pokładzie statku wodnego, nazywany także włazem. Przeznaczony jest głównie do transportu ładunku, może służyć również jako dodatkowy otwór komunikacyjny (zapasowy, awaryjny) oraz może być wykorzystywany jako otwór wentylacyjny. Luki zamykane są klapami lub pokrywami, a jeśli te są zaopatrzone w okna, to luki spełniają także funkcję doświetlającą wnętrze jednostki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luka

1. miejsce niezapełnione czymś, puste
2. brakujący fragment tekstu
3. przenośnie: brak, niedobór czegoś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., forma imienia Łukasz



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukać

potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać


Źródła:

SJP.pl

Lukács

[czytaj: LUkacz] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lukania

potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna na południu antycznej Italii, między Zatoką Tarencką a Morzem Tyrreńskim;


Lukania (łac. Lucania) – kraina historyczna na południu antycznej Italii, między Zatoką Tarencką a Morzem Tyrreńskim, graniczyła z Kampanią, Apulią, Samnium i Bruttium. Wybrzeża były silnie skolonizowane przez Greków, a terytorium wewnętrzne zamieszkiwali Lukanowie.

Lukania wraz z Bruttium, Kalabrią i Apulią stanowiła w starożytności część tzw. Wielkiej Grecji.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lukanią (krainą historyczną we Włoszech)


Źródła:

Wiktionary

Lukarna

małe okno w dachu budynku; lukarnia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. pionowe okienko na dachu, które doświetla poddasze;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukarnia

małe okno w dachu budynku; lukarna


Źródła:

SJP.pl

Lukarnowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do lukarny, mający związek z lukarną


Źródła:

Wiktionary

Lukas

1. obce imię męskie;
2. nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lukasiewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lukasówka

odmiana gruszy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. odmiana gruszy o dużych i soczystych owocach;

 (1.2) spoż. owoc lukasówki (1.1)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukasz

potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać


Źródła:

SJP.pl

Lukaszewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lukawski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lukian

grecki mówca i satyryk, ok. 120-180


Lukian z Samosat(-y) (właściwie: gr. Lukianós, łac. Lucianus, pol. Lukian, ok. 120 do ok. 190) – rzymski retor i satyryk, piszący po grecku, sofista. Zmarł prawdopodobnie w Atenach. Uważany jest za twórcę satyry społecznej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lukier

polewa z roztopionego cukru, niekiedy barwiona, używana do dekoracji ciast, tortów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. polewa używana do pokrywania wyrobów cukierniczych, sporządzana z roztopionego cukru pudru;


Lukier – polewa z cukru rozprowadzonego w wodzie, soku owocowym, białku jaja kurzego bądź mleku. Lukier służy do ozdabiania wyrobów cukierniczych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukka

miasto we Włoszech


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, stolica prowincji Lukka (1.2);

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Toskanii;


Lukka (łac. Luca, wł. Lucca) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Lukka. Siedziba archidiecezji. W mieście znajduje się parafia Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego pod wezwaniem św. Stanisława Kostki. Rodzinne miasto kompozytora Giacoma Pucciniego, urodził się tutaj także kolarz Mario Cipollini. Giacomo Puccini mieszkał i tworzył w Torre del Lago Puccini, miejscowości odległej od Lukki ok. 25 km i po śmierci tam został pochowany.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukkańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lukki; osoba rodem z Lukki


Źródła:

Wiktionary

Lukkanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lukki, kobieta rodem z Lukki


Źródła:

Wiktionary

Lukkański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lukką, dotyczący Lukki


Źródła:

Wiktionary

Luknąć

potocznie: popatrzeć, spojrzeć, zerknąć


Źródła:

SJP.pl

Lukowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Lukowy

przymiotnik od: luk, luka


Źródła:

SJP.pl

Lukratywnie

przysłówek

 (1.1) w sposób lukratywny


Źródła:

Wiktionary

Lukratywniej

stopień wyższy od przysłówka: lukratywnie


Źródła:

SJP.pl

Lukratywniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lukratywny


Źródła:

SJP.pl

Lukratywność

przynoszenie zysków, korzyści materialnych; dochodowość, zyskowność, intratność


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. cecha tego, co lukratywne, przynoszące duże zyski, korzyści


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lukratywny

przynoszący duże zyski finansowe; intratny, rentowny, opłacalny, zyskowny, popłatny, dochodowy


przymiotnik jakościowy

 (1.1) przynoszący spore zyski


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lukrecja

bylina z rodziny motylkowatych; wysuszone korzenie tej rośliny lub wyciąg z nich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Glycyrrhiza|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny bobowatych, rosnących w Eurazji;

 (1.2) farm. kulin. kosmet. wysuszone korzenie lukrecji (1.1) z odłogami lub ich przetwory

 (1.3) slang. ładna dziewczyna



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lukrecjowy

przymiotnik od: lukrecja


Źródła:

SJP.pl

Lukrecjusz

imię męskie


Lukrecjusz, Titus Lucretius Carus (ur. ok. 99 p.n.e., zm. ok. 55 p.n.e.) – rzymski poeta i filozof, jeden z nielicznej grupy (obok Katullusa oraz komediopisarzy Plauta i Terencjusza) poetów republikańskiego Rzymu, których utwory zachowały się do naszych czasów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lukrecjuszostwo

Lukrecjusz z małżonką; Lukrecjuszowie


Źródła:

SJP.pl

Lukrecjuszowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Lukrecjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lukrecjusza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Lukrować

1. pokrywać wyroby cukiernicze warstwą lukru;
2. wyrażać się o czymś w sposób zbyt pochlebny


czasownik

 (1.1) nakładać lukier na ciasto


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lukrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. polewanie wyrobów cukierniczych lukrem

 (1.2) przen. przedstawianie czegoś w sposób nadmiernie korzystny


Źródła:

Wiktionary

Lukrowaty

nadmiernie pozytywny, ckliwy


Źródła:

SJP.pl

Lukrowo

lukrowy


Patrz:lukrowy

Źródła:

SJP.pl

Lukrowy

zrobiony z lukru; ozdobiony lukrem


Źródła:

SJP.pl

Luks

w fizyce: jednostka natężenia oświetlenia w układzie SI, równa natężeniu oświetlenia powierzchni 1 m^2, na którą pada równomiernie rozłożony strumień świetlny 1 lumena (skrót: lx); lux


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jednostka natężenia światła, symbol lx;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luksemburczycy

mieszkaniec Luksemburga (miasta)


Luksemburczycy – europejska grupa etniczna zamieszkująca głównie Luksemburg (308 919 w 2017 roku). Luksemburczycy zamieszkują także Francję, Belgię, Niemcy, Stany Zjednoczone oraz Kanadę.

Według luksemburskiego prawa każda osoba, która posiada luksemburskie obywatelstwo jest Luksemburczykiem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luksemburczyk

mieszkaniec Luksemburga (miasta)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Luksemburga

 (1.2) hist. przedstawiciel dynastii Luksemburgów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luksemburg

państwo w Europie ze stolicą w Luksemburgu; Wielkie Księstwo Luksemburga


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Europie;

 (1.2) geogr. miasto, stolica Luksemburga (1.1);

 (1.3) geogr. adm. prowincja w Belgii, we Walonii;

 (1.4) pot. „Radio Luxemburg”, popularna w latach 50. rozgłośnia nadająca muzykę rozrywkową;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) spolszczona forma nazwiska władców Luksemburga (1.1), a także Czech i Świętego Cesarstwa Rzymskiego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luksemburgia

Luksemburgia (fr. Luxembourg, flam. Luxemburg) - kraina historyczna w południowo-wschodniej Belgii, w federalnym Regionie Walońskim oraz w Księstwie Luksemburga.

Powierzchnia krainy wynosi ok. 7000 km², z tego 60% w Belgii, jest zamieszkana przez 730 000 ludzi, w tym 35% zamieszkuje część belgijską. Główne miasta to Luksemburg, Esch-sur-Alzette, Dudelange, Arlon i Bastogne.


Źródła:

Wikipedia

Luksemburgizm

ogół koncepcji teoretycznych i politycznych Róży Luksemburg, które wywarły wpływ na program radykalnego odłamu ruchu socjalistycznego i były zwalczane między innymi przez Lenina


Luksemburgizm – specyficzna odmiana socjalizmu, bazująca na teoretycznych zagadnieniach przedstawionych przez Różę Luksemburg w swoich pracach.

Termin luksemburgizm został po raz pierwszy użyty przez bolszewików, którzy zarzucali zwolennikom Róży Luksemburg odejście od marksizmu rewolucyjnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luksemburgowie

dynastia; Luksemburczycy


Luksemburgowie (niem. Haus Luxemburg, fr. Maison de Luxembourg, cz. Lucemburkové) – dynastia panująca od 1070 w hrabstwie Limburgii, a od 1247 w hrabstwie Luksemburga.

W XIV wieku dzięki wyborowi Henryka VII na tron cesarski Luksemburgowie zrobili szybką karierę zasiadając kolejno na tronach w Rzeszy (z przerwami od 1308 do 1437), Czechach (1310), w Brandenburgii (1373–1415), na Węgrzech (1387). Byli też: hrabiami Luksemburga w latach 1281–1411, hrabiami Tyrolu – 1335–1341, margrabiami Moraw – 1355–1405, książętami na Zgorzelcu – 1377–1396, Panami Nowej Marchii – 1378–1396.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luksemburka

mieszkanka Luksemburga (miasta)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Luksemburga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luksemburski

przymiotnik od: Luksemburg, Luksemburgia


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Luksemburg

 (1.2) odnoszący się do miasta Luksemburg

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język urzędowy Luksemburga;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luksemburskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem luksemburskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem luksemburskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku luksemburskim


Źródła:

Wiktionary

Luksfer

szklany bloczek do wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych w celu naturalnego oświetlenia lub dla dekoracji


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. szklany element konstrukcyjny ścian;


Luksfer – materiał budowlany wykonany ze szkła, służący do wykonywania lub wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych. Może być wytworzony ze szkła przezroczystego lub barwionego, o powierzchni gładkiej lub wzorzystej. Ma znaczną przepuszczalność światła, sięgającą od 50% do 80%.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luksografia

metoda otrzymywania obrazów bez użycia aparatu poprzez położenie przedmiotów na materiał światłoczuły i bezpośrednie działanie światła na ten materiał


Luksografia (łc. lux ‘światło’ + gr. gráphein ‘pisać’) – metoda otrzymywania obrazów przez bezpośrednie naświetlenie materiałów światłoczułych, na które nałożone są przedmioty o różnym stopniu przeźroczystości. Uzyskany w ten sposób fotogram nazywany jest luksogramem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luksomierz

miernik natężenia oświetlenia; luxomierz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. miernik natężenia oświetlenia


Fotometr – przyrząd pomiarowy do pomiaru natężenia oświetlenia i innych parametrów światła. Stosowany m.in. w fotometrii, spektrofotometrii, technikach oświetleniowych i fotografii (światłomierz, eksponometr, luksomierz). W fotometrii płomieniowej służy do analizy spektralnej płomienia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luksor

1. miasto w Egipcie;
2. prowincja gubernatorska w Egipcie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu;


Luksor, Al-Uksur (arab. ‏الأقصر‎, Al-Uqṣur) – miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, w miejscu południowej części starożytnych Teb, oddzielone kanałem od ich części północnej, stanowiącej obecnie miasto Karnak. W starożytności zwane egip. Ipet-resejet – „Harem Południowy”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luksorczyk

mieszkaniec Luksoru (miasta w Egipcie)


Źródła:

SJP.pl

Luksorka

mieszkanka Luksoru (miasta w Egipcie)


Źródła:

SJP.pl

Luksorski

przymiotnik od: Luksor (miasto w Egipcie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Luksoru, związany z Luksorem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lukstorpeda

dawniej: pociąg ekspresowy


Luxtorpeda (również Lux-Torpeda) – popularne określenie wagonu spalinowego o aerodynamicznych kształtach, stosowanego w szybkich kolejowych połączeniach międzymiastowych w latach 30. XX wieku w Polsce. Popularnie mianem „luxtorpedy” pasażerowie określali również inne dalekobieżne wagony spalinowe eksploatowane przez PKP zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luksus

1. warunki zapewniające wygodne życie;
2. wysokiej jakości dobra materialne, służące ułatwieniu i uprzyjemniające życie, na które można sobie rzadko pozwolić


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) warunki zapewniające komfortowe życie i zbytek;

 (1.2) zbędny przedmiot zaspokajający wyszukany gust, wygórowane wymagania


Luksus (łac. luxus „zbytek, nadmiar, przepych”) – termin opisujący kategorię dóbr materialnych, bądź usług wyróżniających się wysoką ceną, wysoką jakością wykonania oraz trudną dostępnością dla odbiorcy. Produkty luksusowe adresowane są do wąskich grup społecznych, należą do produktów oraz usług ekskluzywnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luksusik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od luksus


Źródła:

Wiktionary

Luksusowo

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób, który zaspokaja czyjeś wymagania dotyczące luksusu


Źródła:

Wiktionary

Luksusowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest przejawem luksusu, bogatego życia


Źródła:

Wiktionary

Luksusy

1. warunki zapewniające wygodne życie;
2. wysokiej jakości dobra materialne, służące ułatwieniu i uprzyjemniające życie, na które można sobie rzadko pozwolić


Źródła:

SJP.pl

Lukullus

Lucius Licinius Lucullus (ur. 117 p.n.e., zm. 56 p.n.e.), wódz rzymski i polityk


Lukullus, Lucius Licinius Lucullus (ur. 117 p.n.e., zm. 56 p.n.e.) – wódz rzymski i polityk, stronnik Sulli, rozsławiony zwycięstwami w wojnie z władcą Pontu Mitrydatesem VI Eupatorem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lukullusowy

taki jak u Lukullusa, właściwy Lukullusowi


Źródła:

SJP.pl

Lula

potoczne:
1. kołysać dziecko, zwłaszcza podczas usypiania;
2. spać (zwykle w rozmowach z dziećmi)


Miejscowości we Europie:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lulać

potoczne:
1. kołysać dziecko, zwłaszcza podczas usypiania;
2. spać (zwykle w rozmowach z dziećmi)


czasownik przechodni niedokonany (dk. ululać)

 (1.1) pot. kołysać dziecko (najczęściej do snu)

 (1.2) żart. infant. spać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lulanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lulać.


Źródła:

Wiktionary

Lulaw

Lulaw – w judaizmie gałąź palmy daktylowej, a także cały świąteczny bukiet złożony oprócz takiej gałęzi z hadasim (trzy gałązki mirtu), arawot (dwie gałązki wierzby) i odmiany cytronu zwanej etrogiem, używany podczas obchodów święta Sukkot.

Poszczególne rodzaje gałązek drzew mają znaczenie symboliczne: etrog – doskonałość i sprawiedliwość Abrahama; palma – ofiarę Izaaka; mirt – Jakuba i jego liczne potomstwo, gdyż symbolizuje on płodność i miłość; wierzba – Józefa, który spośród 12 braci zmarł pierwszy. Wierzba bowiem najszybciej usycha. Jest ona także symbolem życiodajnej wody.


Źródła:

Wikipedia

Lulecznica

roślina z rodziny psiankowatych


Lulecznica (Scopolia Jacq.) – rodzaj roślin należących do rodziny psiankowatych. Należą do niego trzy gatunki. Dwa występują w Europie Środkowej i Południowo-Wschodniej oraz na Kaukazie, jeden w Japonii i na Półwyspie Koreańskim. W Polsce rośnie jeden gatunek – lulecznica kraińska Scopolia carniolica. Rośliny te zawierają alkaloidy, m.in. są wykorzystywane jako źródło atropiny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lulek

silnie trujące zioło z rodziny psiankowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lulemino

Lulemino (kaszb. Lëlemino, niem. Lüllemin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica. Wieś sołecka obejmująca miejscowości Luleminko i Maszkowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.


Źródła:

Wikipedia

Lulewice

Lulewice (niem. Alt Lülfitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 205 mieszkańców.


Źródła:

Wikipedia

Lulewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Luli

przyśpiew towarzyszący usypianiu dziecka; lulu


Źródła:

SJP.pl

Luliberyna

hormon peptydowy wydzielany przez podwzgórze


Źródła:

SJP.pl

Lulin

2 miejscowości w Polsce:

Miejscowość w Bułgarii

Góry w Bułgarii


Źródła:

Wikipedia

Lulka

dawniej fajka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. fajka

 (1.2) gw-pl|Mazury. jałówka

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: lulek


Lulka – dawny folwark. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Radziuki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lulkarz

glinik lulkarz - gatunek pluskwiaka


Źródła:

SJP.pl

Lulkowy

lulek


przymiotnik

 (1.1) związany z lulkiem, powstający z lulka

 (1.2) daw. związany z lulką


Patrz:lulek

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lullus

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Rajmund Lull OFS, właśc. kat. Ramon Llull IPA: [rəˈmon ˈʎuʎ], również z łac. Doctor Illuminatus (Doktor Oświecony), (ur. ok. 1232 w Palma na Majorce, zm. ok. 1315) – kataloński działacz katolicki, filozof średniowieczny, teolog i poeta; tercjarz franciszkański i misjonarz, uważany za pierwotnego wynalazcę kombinatoryki zastosowanej w konstrukcji maszyny logicznej i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lully

Francja:

Szwajcaria:

Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

Wikipedia

Lulo

psianka lulo - roślina pnąca z rodziny psiankowatych


Źródła:

SJP.pl

Lulok

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. eufem. męski członek


Źródła:

Wiktionary

Lulu

1. tyle co: spać (np. "Idziemy lulu." - "Idziemy spać."); zwrot kierowany do dzieci lub w tonie żartobliwym;
2. przyśpiew towarzyszący usypianiu dziecka; luli


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) pot. infant. spać

wykrzyknik

 (2.1) zaśpiew towarzyszący kołysaniu i usypianiu dziecka


Osoby

Muzyka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lum

zdawkowa moneta armeńska równa 1/100 drama


Źródła:

SJP.pl

Lumbago

silny ból w okolicy lędźwiowej; postrzał, heksenszus


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. ból okolicy lędźwiowej, mogący mieć różne przyczyny, m.in. zapalenie korzonków czy urazy i zmiany kręgosłupa;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lumbalizacja

wada wrodzona kręgosłupa polegająca na zniekształceniu dwunastego kręgu piersiowego


Źródła:

SJP.pl

Lumberseksualizm

potocznie: styl życia i wygląd mający podkreślać cechy typowo męskie, np. umięśnienie, siła fizyczna, umiejętność naprawy różnych rzeczy, długi zarost, ciężkie buty itd.


Źródła:

SJP.pl

Lumberseksualny

potocznie o mężczyznach: podkreślający swoją męskość siłą fizyczną, umiejętnością naprawy różnych rzeczy, długim zarostem, roboczym strojem itd.


przymiotnik

 (1.1) neol. o mężczyźnie bardzo męskim, podkreślającym swoją męskość gęstą brodą, roboczym strojem itp.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumen

jednostka strumienia świetlnego w międzynarodowym układzie jednostek miar SI


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jednostka miary strumienia świetlnego

 (1.2) daw. przen. wyświetlenie, wyjaśnienie


Lumen (lm) – jednostka miary strumienia świetlnego w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

1 lm = 1 cd·sr

Jest to strumień świetlny wysłany w jednostkowy kąt bryłowy (czyli mierzący jeden steradian) przez izotropowe punktowe źródło światła o światłości jednej kandeli umieszczone w wierzchołku tego kąta.

Aby przeliczyć lumeny na waty dla danego źródła można wykorzystać znajomość wartości jego skuteczności świetlnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lumenogodzina

pochodna jednostka ilości światła, równa energii strumienia światła o wartości 1 lumena świecącego przez 1 godzinę


Źródła:

SJP.pl

Lumenometr

przyrząd do pomiaru strumienia światła; lumenomierz


Źródła:

SJP.pl

Lumenomierz

miernik strumienia świetlnego


Źródła:

SJP.pl

Lumenosekunda

jednostka ilości światła, równa energii strumienia światła o wartości 1 lumena świecącego przez 1 sekundę


Źródła:

SJP.pl

Lumina

samochód typu Chevrolet Lumina



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luminacja

Luminancja – wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku. Opisuje ilość światła, które przechodzi lub jest emitowane przez określoną powierzchnię i mieści się w zadanym kącie bryłowym. Jest to miara wrażenia wzrokowego, które odbiera oko ze świecącej powierzchni. Jednostką luminancji w układzie SI jest kandela na metr kwadratowy (cd/m²), dawniej znana też jako nit (nt), a w układzie CGS – stilb.


Źródła:

Wikipedia

Luminal

pochodna kwasu barbiturowego; lek nasenny, uspokajający i przeciwepileptyczny; fenobarbital, gardenal


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luminancja

Luminancja – wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku. Opisuje ilość światła, które przechodzi lub jest emitowane przez określoną powierzchnię i mieści się w zadanym kącie bryłowym. Jest to miara wrażenia wzrokowego, które odbiera oko ze świecącej powierzchni. Jednostką luminancji w układzie SI jest kandela na metr kwadratowy (cd/m²), dawniej znana też jako nit (nt), a w układzie CGS – stilb.


Źródła:

Wikipedia

Luminarz

wybitny, sławny człowiek w dziedzinie kultury, nauki, sztuki


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek wybitnie wykształcony, znany w kręgach naukowych lub kulturalnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luminescencja

świecenie materiału pod wpływem czynnika wzbudzającego innego niż energia cieplna, np. promieniowania rentgenowskiego, strumienia elektronów itd.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. emisja światła przez materiał w wyniku procesów innych niż termiczne


Luminescencja, zimne świecenie, jarzenie – zjawisko emisji fal świetlnych przez niektóre ciała (luminofory) wywołane przyczyną inną niż rozgrzanie ich do wysokiej temperatury (co oznacza, że luminescencja nie jest promieniowaniem cieplnym).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luminescencyjny

związany z luminescencją


Źródła:

SJP.pl

Luministyczny

luminizm


Patrz:luminizm

Źródła:

SJP.pl

Luminizm

sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła, charakterystyczny dla baroku


Luminizm – sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luminofor

substancja posiadająca zdolność luminescencji, czyli świecenia pod wpływem np. naświetlenia promieniami nadfioletowymi lub wiązką elektronów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. fiz. substancja chemiczna emitująca fale świetlne;


Luminofor – substancja chemiczna wykazująca luminescencję.

W zależności od rodzaju aktywatora, dodawanego w niewielkiej ilości (nawet rzędu 0,0001%), można otrzymać luminofory o różnych barwach i czasach poświaty. Niektóre luminofory są bardzo wrażliwe na obecność zanieczyszczeń; nawet zbyt duży dodatek aktywatora może spowodować zanik świecenia luminoforu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luminoforowy

dotyczący substancji chemicznej wykazującej zdolność do emitowania światła; luminoforyczny


Źródła:

SJP.pl

Luminoforyczny

dotyczący substancji chemicznej wykazującej zdolność do emitowania światła; luminoforowy


Źródła:

SJP.pl

Luminol

związek organiczny wykazujący chemiluminescencję, stosowany w kryminalistyce


Luminol – organiczny związek chemiczny, hydrazyd kwasu ftalowego z grupą aminową w pierścieniu aromatycznym. Jest to substancja wykazująca chemiluminescencję związaną z utlenianiem luminolu w środowisku alkalicznym, w obecności określonych utleniaczy i aktywatorów jak np. heksacyjanożelazian(III) potasu K
3
[Fe(CN)
6
]
czy siarczan miedzi CuSO
4
. Barwa emitowanego światła widzialnego zależy od warunków utlenienia (głównie od użytych aktywatorów).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luminometr

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie służący do pomiaru ilości obecnego w każdej istocie żywej adenozynotrifosforanu (ATP); stosowane najczęściej do kontroli czystości i higieny w zakładach produkujących żywność


Źródła:

Wiktionary

Lumityp

maszyna drukarska składająca tekst fotograficznie


Źródła:

SJP.pl

Lumogen

grupa barwników fluorescencyjnych, oddających pochłoniętą wiązkę światła i świecących w ultrafiolecie


Źródła:

SJP.pl

Lump

1. pogardliwie: człowiek z marginesu społecznego, nadużywający alkoholu; menel, lumpiarz;
2. pogardliwie: człowiek mało wart moralnie; lumpiarz;
3. człowiek prowadzący hulaszczy tryb życia; hulaka, próżniak, lumpiarz;
4. potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia, dziadownia;
5. potocznie: stare, zniszczone ubranie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. zwykle bezrobotny, podejrzany, nieciekawy osobnik

 (1.2) daw. nierób, hulaka

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. łobuz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) reg-pl|Poznań. kujawy. odzież, część garderoby

 (2.2) reg-pl|Poznań. także pot. ogólnopolskie zniszczona odzież, szmata, łach


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpeks

potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpex, szmateks, szmatland, bublownia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. sklep z używaną odzieżą


Sklep z używaną odzieżą (także: bublownia, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, second-hand) – rodzaj sklepu, gdzie sprzedawana jest używana odzież w niskiej cenie, często sprowadzana z zagranicy. Nazwa „ciucholand” powstała z połączenia potocznego określenia ubrania (ciuch) i angielskiego słowa land (oznaczającego „kraj, teren“), czasem wchodzi w skład szyldu sklepowego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lumpeksiara

pogardliwie: kobieta często robiąca zakupy w lumpeksach; lumpiara


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta kupująca w lumpeksie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpeksiarz

pogardliwie: mężczyzna często robiący zakupy w lumpeksach


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna kupujący w lumpeksie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpeksowy

lumpeks, lumpex


Patrz:lumpeks, lumpex

Źródła:

SJP.pl

Lumpeninteligencja

ogół ludzi z wykształceniem, zawodem i stałą pracą, których rzeczywisty poziom intelektualny jest o wiele niższy


Źródła:

SJP.pl

Lumpenproletariacki

przymiotnik od: lumpenproletariat


przymiotnik

 (1.1) związany z lumpenproletariatem, odnoszący się do lumpenproletariatu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpenproletariat

warstwa społeczna bez wykształcenia, zawodu i stałej pracy; margines społeczny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) socjol. pogard. warstwa społeczna składająca się z miejskiej biedoty, ludzi trwale bezrobotnych żyjących na marginesie społeczeństwa;


Lumpenproletariat (z niem. Lumpenproletariat, „obszarpańczy proletariat”) – zdeklasowana warstwa osób znajdujących się na marginesie społecznym w społeczeństwie kapitalistycznym. Tworzą ją osoby żyjące w skrajnej biedzie, trwale bezrobotne, często nieposiadające zawodu, w odróżnieniu od proletariatu, czyli kategorii osób posiadających zatrudnienie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lumpenproletariusz

człowiek należący do lumpenproletariatu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) socjol. pogard. osoba przynależąca do lumpenproletariatu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpenproletariuszka

lumpenproletariusz


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) socjol. pogard. kobieta przynależąca do lumpenproletariatu


Patrz:lumpenproletariusz

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpex

potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia


Sklep z używaną odzieżą (także: bublownia, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, second-hand) – rodzaj sklepu, gdzie sprzedawana jest używana odzież w niskiej cenie, często sprowadzana z zagranicy. Nazwa „ciucholand” powstała z połączenia potocznego określenia ubrania (ciuch) i angielskiego słowa land (oznaczającego „kraj, teren“), czasem wchodzi w skład szyldu sklepowego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lumpiara

pogardliwie:
1. lumpiarz; menelka, żulerka, żulica;
2. kobieta często robiąca zakupy w lumpeksach; lumpeksiara


Źródła:

SJP.pl

Lumpiarski

lumpiarz; lumpowski


Źródła:

SJP.pl

Lumpiarstwo

pogardliwie: osoby z marginesu społecznego, bez stałego zatrudnienia, włóczący się po ulicach, nadużywający alkoholu i budzący odrazę swoim zachowaniem i niechlujnym wyglądem; żuleria, żulernia, żulia, żulerka, menelstwo


Źródła:

SJP.pl

Lumpiarz

lump;
1. pogardliwie: człowiek z marginesu społecznego, nadużywający alkoholu;
2. pogardliwie: człowiek mało wart moralnie;
3. człowiek prowadzący hulaszczy tryb życia; hulaka, próżniak


Źródła:

SJP.pl

Lumpić

potocznie: lumpić się - spędzać czas na pijatykach i hulankach; hulać, lumpować, deboszować


Źródła:

SJP.pl

Lumpka

przestarzałe: hulanka, pijatyka, bibka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. także gw-pl|Kresy. hulanka, pijatyka, libacja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumpować

chodzić po knajpach; hulać; bomblować


Źródła:

SJP.pl

Lumpowski

lump; lumpiarski


przymiotnik

 (1.1) dotyczący lumpów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lumumba


Źródła:

Wikipedia

Luna

przestarzale: księżyc


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitrzym. bogini księżyca, utożsamiana z grecką Selene;

 (1.2) rzad. imię|polski|ż.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunąć

1. o deszczu: spaść gwałtownie; o cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem
2. pot. chlusnąć czymś
3. pot. uderzyć kogoś, palnąć


Źródła:

SJP.pl

Lunacja

cykl zjawisk związanych z Księżycem, zachodzących w ciągu synodycznego obiegu Księżyca wokół Ziemi


Miesiąc synodyczny, lunacja – średni czas pomiędzy kolejnymi nowiami Księżyca. Przyjmuje się, że miesiąc synodyczny trwa 29 dni 12 godzin 44 minuty i 3 sekundy (co daje ok. 29,531 średniej doby słonecznej).

Miesiąc synodyczny jest o ponad 2 dni dłuższy od miesiąca syderycznego.Czas ten jest potrzebny, by Księżyc ponownie znalazł się w tym samym położeniu względem prostej Słońce-Ziemia. Wychodząc od Księżyca w nowiu, po upływie jednego miesiąca gwiazdowego zobaczymy, że Księżyc okrążył Ziemię o 360°, ale w tym czasie Ziemia przesunęła się po swojej orbicie. Prosta Słońce-Ziemia obróciła się w tym czasie o ok. 30°, czyli Księżyc dla obserwatora ziemskiego nie wrócił jeszcze do wyjściowego położenia względem Słońca. Potrzeba na to właśnie około 2 dodatkowych dni (Księżyc przesuwa się na tle gwiazd w ciągu doby o kąt ok. 13° w kierunku z zachodu na wschód, to jest w kierunku przeciwnym do ruchu dobowego wszystkich innych ciał niebieskich).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lunapark

miejsce przeznaczone do masowych zabaw, z urządzeniami rozrywkowymi, karuzelami, kolejkami górskimi itp.; wesołe miasteczko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) turyst. teren z zespołem urządzeń rozrywkowych;


Lunapark (wesołe miasteczko, park rozrywki) – typ małego bądź średniej wielkości parku rozrywki, teren, na którym zgromadzone są urządzenia rekreacyjne, takie jak karuzele, kolejki górskie, diabelski młyn, beczka śmiechu, zjeżdżalnie, huśtawki, strzelnice, trampolina, symulatory ruchu, dom strachów i inne obiekty służące rozrywce. Infrastruktura wesołego miasteczka jest często uzupełniona o punkty gastronomiczne, sklepy z zabawkami, upominkami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunaparkowy

lunapark; wesołomiasteczkowy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lunaparkiem, dotyczący lunaparku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lunaria

roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesięcznica, miesiącznica


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lunarny

dawniej: księżycowy; lunearny


przymiotnik

 (1.1) daw. książk. księżycowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lunatyczka

kobieta wykonująca we śnie różne czynności; somnambuliczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. kobieta cierpiąca na lunatyzm


Lunatyczka (La sonnambula) – dwuaktowa opera semiseria z muzyką Vincenzo Belliniego i librettem Felice Romaniego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunatyczny

mający związek z lunatyzmem


przymiotnik

 (1.1) związany z lunatykiem czy lunatyzmem

 (1.2) przen. taki, który wygląda jak ze snu; przypominający stan nieświadomości


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lunatyk

osoba wykonująca we śnie różne czynności; somnambulik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. osoba cierpiąca na lunatyzm


Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunatykować

wykonywać różne czynności we śnie


Źródła:

SJP.pl

Lunatyzm

wykonywanie we śnie różnych czynności; somnambulizm, sennowłóctwo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. choroba powodująca nieświadome wykonywanie różnych czynności (np. chodzenie) w głębokim śnie;


Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunch

[czytaj: lancz] lekki posiłek, najczęściej ciepły, spożywany około południa; lancz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) posiłek we wczesnej porze obiadowej, głównie podczas przerwy w pracy lub na uczelni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunchbox

[czytaj: lanczboks] pudełko lub pojemnik na jedzenie; śniadaniówka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pojemnik na kanapki, owoce itp.; śniadaniówka


Lunchbox – drugi singel grupy Marilyn Manson z albumu Portrait of an American Family. Wydany w 1995 roku.

Główną inspiracją do napisania tej piosenki był głośny zakaz noszenia do szkoły metalowych pudełek na śniadanie, rząd USA uznał je za zbyt niebezpieczne.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunchowy

lunch [czytaj: lanczowy]; lanczowy


Źródła:

SJP.pl

Lund

miasto w Szwecji


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lundehund

1. potocznie: pies rasy norsk lundehund;
2. norsk lundehund - norweska rasa psów myśliwskich


Norsk Lundehund – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych szpiców myśliwskich. Nie podlega próbom pracy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lundgren

Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

Wikipedia

Lunearny

dawniej: księżycowy; lunarny


Źródła:

SJP.pl

Luneta

1. przyrząd optyczny używany do oglądania odległych przedmiotów;
2. element sklepienia w postaci poprzecznej kolebki przenikającej się z kolebką sklepienia głównego, w którym zwykle umieszczone jest okno


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lunetka

mała luneta


Źródła:

SJP.pl

Lunetkowy

lunetka


Patrz:lunetka

Źródła:

SJP.pl

Lunetowy

luneta


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lunetą, dotyczący lunety


Patrz:luneta

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lungo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. tzw. wydłużone espresso; uzyskiwane przez przelanie przez ilość kawy właściwej dla espresso większej ilości wody


Źródła:

Wiktionary

Lunit

grunt księżycowy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) grunt Księżyca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lunochemia

nauka badająca skład chemiczny Księżyca


Lunochemia – jest to gałąź nauk geologicznych, która zajmuje się historią naturalną Księżyca z chemicznego punktu widzenia. Zadaniem lunochemii jest prześledzenie wszystkich zmian geochemicznych na Księżycu, poznanie jego składu chemicznego, a także zapoznanie się z jego poszczególnymi warstwami. Lunochemia jest odpowiednikiem ziemskiej geochemii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lunometr

dawniej: przyrząd do pomiaru gęstości włókien w tkaninach i dzianinach


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) (w dziewiarstwie) urządzenie do liczenia oczek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lunonauta

kosmonauta, członek załogi biorącej udział w lotach na Księżyc; selenonauta


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) astr. kosmonauta uczestniczący w lotach na Księżyc


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Luński

przymiotnik

 (1.1) daw. londyński, pochodzący z Londynu

 (1.2) zrobiony z lundyszu


Źródła:

Wiktionary

Luńt

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) poznań. kawałek czegoś

 (1.2) poznań. drań

 (1.3) poznań. pies (zwłaszcza niesforny, bezpański itp.)


Źródła:

Wiktionary

Lunula

1. ozdoba w kształcie półksiężyca, stanowiąca część naszyjnika, popularna w starożytności i w średniowieczu;
2. podstawka w monstrancji, zwykle w kształcie półksiężyca, podtrzymująca hostię; melchizedek, melchizedech


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kośc. zob. melchizedek.

 (1.2) hist. noszona na szyi szczególnie w starożytności i w średniowieczu ozdoba w kształcie półksiężyca, symbol płodności

 (1.3) anat. obłączek paznokcia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luo

język nilo-saharyjski używany głównie w Kenii i Tanzanii


Luo – grupa etniczna zamieszkująca zachodnią Kenię oraz północną Tanzanię. Ich populację szacuje się na ponad 5 milionów. Są częścią większej grupy ludów Luo. Posługują się językiem luo, z podgrupy języków nilotyckich. Są czwartą co do wielkości grupą etniczną w Kenii, gdzie stanowią około 10% populacji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luoyang

[czytaj: lojang] miasto w środkowych Chinach, w prowincji Henan; Lojang


Luoyang (chiń. upr. 洛阳; chiń. trad. 洛陽; pinyin Luòyáng wym. [lwɔ̂jɑ̌ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzeką Luo He (dopływ Huang He). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 391 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 156 510 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i rzemiosła artystycznego; rozwinięty przemysł środków transportu, maszynowy, bawełniany, spożywczy i gumowy; w mieście funkcjonują szkoły wyższe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lupa

pojedyncza soczewka (lub układ optyczny) o ujemnej ogniskowej, służący do obserwacji niewielkich przedmiotów z małej odległości, potocznie: szkło powiększające


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wypukła soczewka wyposażona w uchwyt, prosty przyrząd optyczny do powiększania obrazu;


Lupa – przyrząd optyczny służący do bezpośredniej obserwacji drobnych blisko położonych przedmiotów. W ścisłym znaczeniu tego słowa jest to soczewka skupiająca dająca co najmniej trzykrotne powiększenie. Soczewki dające mniejsze niż trzykrotne powiększenie nazywane są szkłami powiększającymi. Lupa zbudowana jest zazwyczaj z jednej soczewki skupiającej lub z zespołu blisko siebie położonych soczewek umieszczonych w oprawce. Tworzy obraz prosty, pozorny i powiększony.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lupanar

przestarzale: dom publiczny; zamtuz


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. dom publiczny, zamtuz


Dom publiczny, dom rozpusty, dom schadzek (wulg. burdel, daw. zamtuz, lupanar) – budynek służący jako miejsce świadczenia płatnych usług seksualnych. Eufemistyczne określenia to salon masażu, agencja towarzyska.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Lupanina

alkaloid występujący w nasionach łubinu


Źródła:

SJP.pl

Luperkal

jaskinia na zboczu Palatynu, w której według tradycji wilczyca wykarmiła własnym mlekiem dwójkę bliźniąt: Romulusa i Remusa


Luperkal (łac. Lupercal od lupus – wilk) – grota, w której według mitologicznej rzymskiej tradycji wilczyca miała wykarmić Romulusa i Remusa, synów Marsa i Rei Sylwii. Później w tamtym miejscu bracia mieli założyć miasto Rzym.

Corocznie podczas świąt Luperkaliów w lutym, w miejscu tym kapłani, zwani luperkami (lupercii) zabijali w ofierze psa i dwie kozy. Obrzęd ten kultywowano do 494 roku n.e.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Luperkalia

starożytne, rzymskie święta ku czci bóstwa pasterskiego Fauna; luperkalie


rzeczownik, liczba mnoga

 (1.1) święto ku czci Fauna


Luperkalia – dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Luperkalie

starożytne, rzymskie święta ku czci bóstwa pasterskiego Fauna; luperkalia


Luperkalia – dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lupin

[czytaj: lupę] Arsène Lupin (Arseniusz Lupin) - fikcyjna postać stworzona przez francuskiego pisarza Maurice'a Leblanca



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lupinina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. związek organiczny, alkaloid występujący w łubinie o bardzo gorzkim smaku;


Lupinina – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący w rodzaju Lupinus – łubin, dlatego nazywany jest alkaloidem „łubinowym”. Ma znaczenie wyłącznie toksykologiczne (dla zwierząt). Badania nad alkaloidami łubinowymi były szeroko prowadzone w Polsce.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Lupinoza

zatrucie zwierząt wywołane alkaloidami (trującymi związkami organicznymi) zawartymi w łubinie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wet. zatrucie zwierząt alkaloidami z łubinu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lupinus

roślina pastewna z rodziny motylkowatych; łubin


Łubin (Lupinus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 220–230 gatunków, ale według Plants of the World online nawet ponad 600.

Największe zróżnicowanie gatunkowe występuje w zachodniej części Ameryki Północnej (tylko w Kalifornii rosną 82 gatunki) oraz w Andach w Ameryce Południowej. Mniej liczne gatunki występują we wschodniej części Ameryki Południowej, w strefie śródziemnomorskiej sięgając po Azję południowo-zachodnią (głównie rośliny jednoroczne), z czego 6 rośnie w południowej Europie. Nieliczne gatunki rosną też na obszarach górskich w równikowej Afryce. W Polsce liczne gatunki są uprawiane, a łubin trwały jest zadomowionym antropofitem.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lupka

zdrobnienie od: lupa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mała lupa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lupo

pojedyncza soczewka (lub układ optyczny) o ujemnej ogniskowej, służący do obserwacji niewielkich przedmiotów z małej odległości, potocznie: szkło powiększające


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mot. jeden z modeli samochodu marki Volkswagen


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Lupowy

przymiotnik od: lupa


Źródła:

SJP.pl

Lupulina

chmiel zwyczajny


Lupulina (syn. Gruczoły chmielowe, farm. Lupulinum – FP IV, Glandulae Lupuli, Pilus glandulosus Lupuli – FP III) – proszek zielonawożółty lub pomarańczowożółty, lepki, o charakterystycznej, silnej woni oraz gorzkim smaku. Składa się z otartych z owocostanów chmielu zwyczajnego gruczołów włosków wydzielniczych (oderwanych główek włosków gruczołowych). Lupulina powinna zawierać od 1% do 3% (według FP IV nie mniej niż 1%) olejku eterycznego, zawierającego charakterystyczne składniki: humulen, β-mircen, fernazen, β-kariofilen i in., garbniki, alkohole, m.in. mircenol i jego estry z kwasami izowalerianowym, pelargonowym, masłowym oraz octowym, związki żywicowe (~80%): humulon (czyli kwas α-goryczochmielowy), kohumulon, adhumulon, lupulon (czyli kwas β-goryczochmielowy), kolupulon, adlupulon, ksantohumol, hopanon, chalkony, flawonoidy i inne związki w tym fenoloketonowe i pochodne fluoroglucyny. Ponadto w surowcu występują woski, związki białkowe, tłuszcze oraz wiele innych związków w mniejszych ilościach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Lupulon

kwas żywicowy zawarty w żeńskich kwiatach chmielu


Źródła:

SJP.pl

Lupus

jedna z postaci gruźlicy skóry; toczeń


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Lupus z łac. – wilk