Uk

skrót z angielskiego: United Kingdom (of Great Britain and Northern Ireland) - Zjednoczone Królestwo (Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej)


Ѹ, ѹ albo , (uk) – litera cyrylicy będąca ligaturą liter О i У. Jest zapożyczeniem greckiego dwuznaku ου. Odpowiadała w języku staro-cerkiewno-słowiańskim głosce [u]. Współcześnie w miejscu tej litery używana jest litera У


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Uk.

skrót od: ukończony


Źródła:

SJP.pl

Ukajali

rzeka w Peru


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Ameryce Południowej, w dorzeczu Amazonki;

 (1.2) geogr. adm. region w Peru ze stolicą w Pucallpa;


Ukajali (Ucayali, Río Ucayali) – rzeka w Peru, prawy dopływ Amazonki. Jej długość wynosi 1950 km (od źródeł Apurimac – ok. 2400 km), a powierzchnia dorzecza – ok. 375 tys. km².

Ukajali wypływa w Andach w postaci 2 rzek źródłowych: Urubamba i Apurímac. W górnym odcinku występują liczne progi i wodospady, a w środkowym i dolnym liczne meandry. Łączy się z Marañón na wysokości Iquitos.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ukalegon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. starzec trojański, przyjaciel Priama

 (1.2) astr. nazwa planetoidaanetoidy


Źródła:

Wiktionary

Ukambina

trucizna wytwarzana z roślin należących do rodziny toinowatych, podobna w działaniu do strofantyny i naparstnicy (digitalisu)


Źródła:

SJP.pl

Ukamieniować

zabić przez obrzucanie kamieniami; ukamienować, zakamienować


Źródła:

SJP.pl

Ukamienować

zabić przez obrzucanie kamieniami; ukamieniować, zakamienować


czasownik przechodni dokonany (ndk. kamienować)

 (1.1) zabić kogoś poprzez obrzucenie kamieniami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukamienowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukamienować.

 (1.2) forma kary śmierci polegająca na obrzucaniu skazanego kamieniami do momentu zabicia;


Ukamienowanie (lapidacja) – wraz z rozszarpaniem najstarsza forma kary śmierci. Polega na obrzucaniu skazanego kamieniami przez grupę ludzi uczestniczących w egzekucji.

Ukamienowanie wywodzi się z czasów przed wyodrębnieniem ze społeczeństwa instytucji władzy. Grupowy charakter egzekucji chronił biorące w niej udział osoby przed zemstą ze strony krewnych kamienowanego oraz prawdopodobnie przed niesławą wynikającą z udziału w krwawych obowiązkach scedowanych później na kata.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Ukapać

1. rzadko: nalać pewną ilość jakiejś cieczy, lejąc po kropli;
2. o płynach: spaść, ściec w postaci kropli; skapnąć


Źródła:

SJP.pl

Ukapywać

spływać, ściekać kroplami; skapywać


Źródła:

SJP.pl

Ukarać

nałożyć na kogoś karę, sprawić mu dolegliwość w celu odpłaty za zły uczynek i zniechęcenia do podobnego postępowania w przyszłości


czasownik przechodni dokonany (ndk. karać)

 (1.1) dokonany od|karać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukaranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukarać.


Źródła:

Wiktionary

Ukarmiać

przestarzale: karmiąc, utuczać


Źródła:

SJP.pl

Ukarmić

przestarzale:
1. karmiąc, utuczyć;
2. karmiąc, zaspokoić czyjś głód;
3. ukarmić się - utuczyć się, upaść się


Źródła:

SJP.pl

Ukartować

w tajemnicy zaplanować coś złego przeciw komuś; uknuć


Źródła:

SJP.pl

Ukartowywać

rzadko: w tajemnicy planować coś złego przeciw komuś; knuć, kartować


Źródła:

SJP.pl

Ukąsić

1. uchwycić zębami; ugryźć; użądlić;
2. urwać zębami; odgryźć


czasownik przechodni dokonany (ndk. kąsać, ukąsać)

 (1.1) biol. wbić ostry narząd lub jego część w czyjeś ciało


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukąszenie

1. uchwycić zębami; ugryźć; użądlić;
2. urwać zębami; odgryźć


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukąsić.

 (1.2) miejsce na ciele, gdzie ktoś lub coś kogoś ukąsiło


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukatować

dawniej: skatować


Źródła:

SJP.pl

Ukatowywać

dawniej: katując, poniewierać


Źródła:

SJP.pl

Ukatrupiać

czasownik przechodni niedokonany (dk. ukatrupić)

 (1.1) niedokonany od|ukatrupić.


Źródła:

Wiktionary

Ukatrupianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. zabijanie, mordowanie

 (1.2) pot. przen. niszczenie lub uszkadzanie czegoś


Źródła:

Wiktionary

Ukatrupić

zabić, uśmiercić, uczynić kogoś lub coś trupem


czasownik przechodni dokonany (ndk. ukatrupiać)

 (1.1) pot. pozbawić życia, uczynić trupem

 (1.2) pot. przen. zniszczyć lub uszkodzić coś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukatrupienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. zabicie, zamordowanie

 (1.2) pot. przen. zniszczenie lub uszkodzenie czegoś


Źródła:

Wiktionary

Ukaz

dawniej: rozkaz, dekret carski


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. w dawnej i obecnej Rosji dekret, edykt lub akt prawny wyższego rzędu wydawany przez cara lub prezydenta, a w czasach istnienia ZSRR przez najwyższe organy państwowe


Ukaz (ros. указ) – w dawnej i obecnej Rosji dekret, edykt lub akt prawny wyższego rzędu wydawany przez cara lub prezydenta, a w czasach istnienia ZSRR przez najwyższe organy państwowe. Ukaz jako nazwa aktu prawnego występuje obecnie również w państwach byłego ZSRR, np. Ukrainie lub Tatarstanie (najczęściej w formie dekretu głowy państwa).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ukazać

1. książkowe:
a) uczynić widocznym; pokazać;
b) zaprezentować kogoś, coś; opisać, scharakteryzować;
2. ukazać się:
a) książkowe: stać się widocznym; pokazać się;
b) o pismach, książkach itp.: zostać opublikowanym, trafić do sprzedaży


czasownik przechodni dokonany (ndk. ukazywać)

 (1.1) dokonany od|ukazywać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukazanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukazać.


Źródła:

Wiktionary

Ukazywać

czasownik niedokonany (dk. ukazać)

 (1.1) książk. pokazywać, sprawiać, że coś jest widoczne

czasownik zwrotny niedokonany ukazywać się (dk. ukazać się)

 (2.1) stawać się widocznym


Źródła:

Wiktionary

Ukazywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukazywać.


Źródła:

Wiktionary

Ukcianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Ukty


Źródła:

Wiktionary

Ukcianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Ukty


Źródła:

Wiktionary

Ukciański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Ukty


Źródła:

Wiktionary

Uke

Urząd Komunikacji Elektronicznej


Źródła:

SJP.pl

Ukelele

hawajski instrument muzyczny, zwykle czterostrunny, podobny do gitary; ukulele


Źródła:

SJP.pl

Ukęśla

roślina z rzędu ukęślowców


Ukęśla (Dillenia L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ukęślowatych (Dilleniaceae Salisb.). Obejmuje co najmniej 58 gatunków występujących naturalnie w Azji Południowo-Wschodniej, Australii oraz na wyspach Oceanu Indyjskiego. Nazwa rodzajowa została nadana, by upamiętnić niemieckiego botanika Johanna Jacoba Dilleniusa (1684–1747), który uzyskał tytuł profesora na Uniwersytecie w Oksfordzie w 1734 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ukęślowce

rząd roślin okrytonasiennych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ukęślowe

podklasa roślin okrytonasiennych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ukęślowiec

przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych


Źródła:

SJP.pl

Ukf

fale ultrakrótkie


skrótowiec

 (1.1) techn. = fale ultrakrótkie;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukfit

[czytaj: ukfit albo ukaFIT] skrót od: Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki


Źródła:

SJP.pl

Ukidany

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poplamiony


Źródła:

Wiktionary

Ukie

skrótowiec

 (1.1) = Urząd Komitetu Integracji Europejskiej


Źródła:

Wiktionary

Ukiernica

Ukiernica – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Przelewice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 122.


Źródła:

Wikipedia

Ukierunkować

czasownik przechodni dokonany (ndk. ukierunkowywać)

 (1.1) dokonany od|ukierunkowywać.


Źródła:

Wiktionary

Ukierunkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukierunkować.


Źródła:

Wiktionary

Ukierunkowywać

czasownik

 (1.1) nadawać kierunek czemuś, precyzować, określać zakres


Źródła:

Wiktionary

Ukierunkowywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukierunkowywać.


Źródła:

Wiktionary

Ukiołznonć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poślizgnąć się


Źródła:

Wiktionary

Ukisić

1. poddać kiszeniu, fermentacji mlekowej; zakisić, ukwasić, zakwasić;
2. ukisić się - poddać się ukiszeniu, stać się ukiszonym; zakisić się, ukwasić się, zakwasić się


Źródła:

SJP.pl

Ukisnąć

nabrać kwaśnego smaku w wyniku ukiszenia; zakisić się, ukwasić się, zakwasić się, ukisić się


Źródła:

SJP.pl

Ukiśnięty

taki, który ukisł (ukisnął); ukisły


Źródła:

SJP.pl

Ukisły

nabrać kwaśnego smaku w wyniku ukiszenia; zakisić się, ukwasić się, zakwasić się, ukisić się


Źródła:

SJP.pl

Ukiyo-E

[czytaj: ukijo e] japońska XVII-wieczna szkoła malarska i drzeworytnicza, podejmująca tematykę dotyczącą życia wielkomiejskiego i jego uciech


Źródła:

SJP.pl

Ukleić

1. uformować rękami z miękkiego, plastycznego materiału; ulepić;
2. ukleić się - ubrudzić się czymś lepkim


Źródła:

SJP.pl

Ukleja

ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. niewielka ryba z rodziny karpiowatych;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Uklejać

dawniej: sklejać, łączyć coś klejem


Źródła:

SJP.pl

Uklejka

mała ukleja


Źródła:

SJP.pl

Uklejnica

sieć o drobnych okach, używana głównie w jeziorach do połowu uklei i innych drobnych ryb; uklejnik


Uklejnica – część wsi Gawin w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Chodecz.

Jeszcze w połowie wieku XIX Uklejnica była jedynie młynem wodnym, ustawionym na strumieniu wpadającym do Jeziora Szczytnowskiego.

W latach 1975–1998 Uklejnica administracyjnie należała do województwa włocławskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Uklejnik

sieć o drobnych okach, używana głównie w jeziorach do połowu uklei i innych drobnych ryb; uklejnica


Źródła:

SJP.pl

Uklejowy

ukleja


Patrz:ukleja

Źródła:

SJP.pl

Uklęk

dawniej: uklęknięcie, pozycja klęcząca


Źródła:

SJP.pl

Uklęknąć

czasownik dokonany

 (1.1) zgiąć nogi w kolanach i oprzeć się na nich na ziemi


Źródła:

Wiktionary

Uklęknięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|uklęknąć.


Źródła:

Wiktionary

Uklepać

1. uderzając lekko, nadać czemuś jakiś kształt, wyrównać coś lub ubić;
2. uklepać się - potocznie: (o sytuacji) ułożyć się jakoś w miarę upływu czasu, stać się mniej dolegliwym lub wrócić do normy


czasownik przechodni dokonany (ndk. uklepywać)

 (1.1) dokonany od|uklepywać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Uklepywać

1. uderzając lekko, nadawać czemuś jakiś kształt, wyrównywać coś lub ubijać;
2. uklepywać się - potocznie: (o sytuacji) układać się jakoś w miarę upływu czasu, stawać się mniej dolegliwym lub wracać do normy


Źródła:

SJP.pl

Uknuć

zaplanować potajemnie coś złego


czasownik przechodni dokonany (ndk. knuć)

 (1.1) dokonany od|knuć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukochać

1. bardzo pokochać; umiłować;
2. mocno objąć, przytulić


czasownik przechodni dokonany (ndk. kochać)

 (1.1) bardzo pokochać

 (1.2) mocno przytulić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukochana

kobieta ukochana; kochanka, umiłowana


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziewczyna lub kobieta, którą łączy z kimś silna więź uczuciowa, miłość, przywiązanie


Ukochana (hindi Saathiya / साथिया) – bollywoodzki dramat filmowy, który miał premierę 20 grudnia 2002 roku. W rolach głównych występują Rani Mukerji, Vivek Oberoi i Tanuja. Film jest debiutem reżyserskim Shaada Alego, ścieżkę dźwiękową skomponował A.R. Rahman. Saathiya jest remakiem tamilskiego filmu Alaipayuthey, z 2000 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ukochanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukochać.


Źródła:

Wiktionary

Ukochańszy

stopień wyższy od przymiotnika: ukochany


Źródła:

SJP.pl

Ukochany

osoba ukochana; kochanek, umiłowany


forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: ukochać

przymiotnik

 (2.1) będący obiektem czyjejś miłości

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) osoba, którą ktoś kocha


Filmy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ukochiwać

mocno obejmować, przytulać


Źródła:

SJP.pl

Ukoić

wpłynąć na kogoś, na coś uspokajająco, złagodzić, uśmierzyć (np. ból, cierpienie, żal)


czasownik dokonany (ndk. koić, ndk. rzad. ukajać)

 (1.1) wpłynąć łagodząco, uspokoić, pocieszyć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukojenie

wpłynąć na kogoś, na coś uspokajająco, złagodzić, uśmierzyć (np. ból, cierpienie, żal)


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukoić.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukojnie

ukojny


Patrz:ukojny

Źródła:

SJP.pl

Ukojniej

stopień wyższy od przysłówka: ukojnie


Źródła:

SJP.pl

Ukojny

książkowo: wpływający łagodząco na kogoś lub na coś; kojący, uśmierzający


Źródła:

SJP.pl

Ukombinować

1. potocznie: sprytnie wzbogacić się, zaoszczędzić;
2. dawniej: sprytnie zaplanować; ukartować


Źródła:

SJP.pl

Ukompletowanie

inaczej: skompletowanie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukompletować.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ukończenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukończyć.


Źródła:

Wiktionary

Ukończeniowy

ukończenie


Patrz:ukończenie

Źródła:

SJP.pl

Ukończyć

czasownik

 (1.1) sprawić, że coś zostaje zrobione w całości

 (1.2) przerobić w całości materiał/program kursu/szkoły i zdać wymagane egzaminy


Źródła:

Wiktionary

Ukonkretnić

czasownik przechodni dokonany (ndk. ukonkretniać)

 (1.1) dokonany od|ukonkretniać.


Źródła:

Wiktionary

Ukonsekwentnić

uczynić konsekwentnym


Źródła:

SJP.pl

Ukonstytuowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukonstytuować.


Źródła:

Wiktionary

Ukontentować

1. dawniej: zadowolić kogoś;
2. ukontentować się - dawniej: odczuć zadowolenie


Źródła:

SJP.pl

Ukontentowany

1. dawniej: zadowolić kogoś;
2. ukontentować się - dawniej: odczuć zadowolenie


Źródła:

SJP.pl

Ukop

to, co zostało ukopane; urobek


Budowla ziemna – budowla, której podstawowym tworzywem jest grunt, wykonana w gruncie lub z gruntu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Ukopać

wydobyć, wykopać jakąś ilość czegoś, np. ziemniaków, z ziemi; nakopać


Źródła:

SJP.pl

Ukopywać

potocznie: kopiąc, wydobywać pewną ilość czegoś


Źródła:

SJP.pl

Ukoronować

czasownik przechodni dokonany (ndk. koronować)

 (1.1) dokonać aktu koronacji

 (1.2) dokonać czegoś najznakomitszego w swojej działalności; stać się najwybitniejszym osiągnięciem

czasownik zwrotny dokonany ukoronować się (ndk. koronować się)

 (2.1) zostać ukoronowanym


Źródła:

Wiktionary

Ukoronowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ukoronować.

 (1.2) dzieło lub osiągnięcie będące najważniejszym, najbardziej efektownym lub ostatecznym w czyjejś karierze zawodowej lub w czyimś życiu


Źródła:

Wiktionary

Ukorzeniacz

preparat ułatwiający ukorzenianie się sadzonek


Źródła:

SJP.pl

Ukorzyć

uniżyć, uznać wyższość


Źródła:

SJP.pl

Ukos

skos;
1. powierzchnia ukośna;
2. kawałek tkaniny odcięty ukośnie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ukośna powierzchnia


Faseta – pojęcie wieloznaczne, używane w budownictwie i jubilerstwie.Inaczej faza – ukos, ucios, skośne ścięcie narożnika lub graniastej krawędzi, w celu ochrony przed uszkodzeniem od przypadkowego uderzenia.