Żwacz

1. największa część żołądka przeżuwaczy;
2. mięsień utrzymujący żuchwę


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zool. jeden z przedżołądków u przeżuwaczy;

 (1.2) anat. mięsień żuchwy;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwaczowy

przymiotnik od: żwacz


przymiotnik

 (1.1) przym. od żwacz


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żwakać

gwarowo: żuć głośno


Źródła:

SJP.pl

Żwandlać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gderać


Źródła:

Wiktionary

Żwaniec

wieś na Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, nad Dniestrem, miejsce zawarcia ugody między Janem Kazimierzem i Bohdanem Chmielnickim w 1653 roku;


Żwaniec (ukr. Жванець) – wieś na Ukrainie, nad Dniestrem, u ujścia Żwańczyka, w obwodzie chmielnickim, w rejonie kamienieckim. We wsi znajdują się ruiny zamku.

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwaniecki

przymiotnik od: Żwaniec


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Żwańca, związany ze Żwańcem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żwawiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek żwawy, obrotny, żywego temperamentu


Źródła:

Wiktionary

Żwawiej

stopień wyższy od przysłówka: żwawo


Źródła:

SJP.pl

Żwawik

rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny kąsaczowatych


Źródła:

SJP.pl

Żwawo

przysłówek

 (1.1) w energiczny sposób


Źródła:

Wiktionary

Żwawość

żwawy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co żwawe; cecha tych, którzy są żwawi


Żwawość (ŻW) — jedna z czasowych charakterystyk zachowania (obok perseweratywności), tendencja do szybkiego reagowania, utrzymywania wysokiego tempa wykonywanych czynności oraz łatwej zmiany reakcji (zachowania) w odpowiedzi na zmianę warunków zewnętrznych. Wprowadzona przez Jana Strelaua w regulacyjnej teorii temperamentu.


Patrz:żwawy

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwawszy

stopień wyższy od przymiotnika: żwawy; bardziej żwawy


Źródła:

SJP.pl

Żwawy

ktoś szybki, bardzo ruchliwy, pełen temperamentu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pełen werwy i temperamentu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żwir

1. krucha lub pokruszona luźna skała osadowa;
2. drobne kamienie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) okruchowa skała osadowa o luźnej postaci;


Żwir – okruchowa skała osadowa o luźnej postaci, złożona z fragmentów różnych skał i minerałów o średnicy od 2 mm do:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwirek

zdrobnienie od: żwir



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żwirko

nazwisko polskie, m.in. Franciszek Źwirko (1895-1932), słynny pilot


Źródła:

SJP.pl

Żwirkowaty

pełen drobnego żwiru


Źródła:

SJP.pl

Żwirkowy

żwirek


Patrz:żwirek

Źródła:

SJP.pl

Żwirować

czasownik

 (1.1) pokrywać żwirem, posypywać żwirem


Źródła:

Wiktionary

Żwirowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|żwirować.


Źródła:

Wiktionary

Żwirowaty

zawierający żwir


przymiotnik

 (1.1) pokryty żwirem, zawierający żwir, podobny do żwiru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żwirowcowate

rodzina ptaków z rzędu siewkowych


Żwirowcowate (Glareolidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Żwirowcowaty

o cechach żwirowcowatych (rodzina ptaków)


Źródła:

SJP.pl

Żwirowiec

1. skała składająca się z odłamków różnych skał, złączonych różnorodnym lepiszczem; zlepieniec;
2. ptak z rodziny żwirowców zamieszkujący ubogie w roślinność równiny w Europie Południowej, Azji Południowo-Zachodniej, Afryce i Australii; w Polsce: żwirowiec obrożny


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptaki z podrodziny żwirowcowatych;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) geol. skała okruchowa powstała w wyniku lityfikacji żwiru;


Żwirowcowate (Glareolidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwirowisko

teren pokryty żwirem, usypisko żwiru


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) miejsce pokryte żwirem, składowisko żwiru, złoże żwiru


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Żwirówka

potocznie: droga z ubitego żwiru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. droga pokryta warstwą ubitego żwiru


Żwirówka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Halinów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Odkupiciela w Wielgolesie Brzezińskim.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwirownia

miejsce wydobycia żwiru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odkrywkowa kopalnia żwiru


Żwirownia – miejsce odkrywkowego wydobywania żwiru i piasku. Żwir i piasek uznane są w Polsce jako kopaliny pospolite.

Żwirownie eksploatują kruszywo ze złoża. Ze względu na sposób eksploatacji, złoża można podzielić na tak zwane suche i mokre. W żwirowniach eksploatujących suche złoża eksploatacja zasobów złoża odbywa się za pomocą koparek podsiębiernych, ładowarek i taśmociągów. W przypadku żwirowni wydobywającej kruszywo spod wody eksploatacja złoża jest prowadzona za pomocą koparek linowych i refulerów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Żwirownica

przyczepnica żwirownica - maszyna używana przy robotach drogowych do wysypywania szosy żwirem i do ubijania żwiru na szosie


Źródła:

SJP.pl

Żwirowy

przymiotnik od: żwir


przymiotnik

 (1.1) dotyczący żwiru, związany ze żwirem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary