zaimek osobowy
zaimek osobowy
(1.1) forma grzecznościowa ty
Osoby:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzale o klinie
SJP.pl
owad z rodziny błonkówek
SJP.pl
rzeka we Włoszech; Tybr
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka we Włoszech przepływająca przez Rzym;
Tyber (wł. Tevere, łac. Tiberis, hist. Albula) – rzeka w środkowej części Włoch. Jej długość to 405 km (trzecia co do długości po Padzie i Adydze rzeka Włoch), powierzchnia zlewni wynosi 17,2 tys. km², a głównym dopływem jest Nera (lewy).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Izraelu
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Izraelu, w Dystrykcie Północnym, nad Jeziorem Tyberiadzkim;
Tyberiada (hebr. טְבֶרְיָה, Tewerja; arab. طبريا, Tabarijja) – miasto położone w Dystrykcie Północnym w Izraelu. Według danych z 2010 Tyberiada miała 41 300 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tyberiady
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tyberiady
Wiktionary
przymiotnik od: Tyberiada
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Tyberiady, związany z Tyberiadą
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Tyberiusz, Tiberius Claudius Nero, po adopcji Tiberius Julius Caesar Augustus, oficjalna tytulatura cesarska Tiberius Caesar Augustus (ur. 16 listopada 42 p.n.e., zm. 16 marca 37 n.e.) – cesarz rzymski, syn Tyberiusza Klaudiusza i Liwii Druzylli, pasierb i następca Oktawiana Augusta.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
cienka, miękka tkanina sukniowa z wełny czesankowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. region historyczno-geograficzny położony na Wyżynie Tybetańskiej;
(1.2) kraj na Wyżynie Tybetańskiej
(1.3) jednostka administracyjna Chin, Tybetański Region Autonomiczny;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: tybetański
SJP.pl
mieszkaniec Tybetu (regionu)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tybetu, Tybetańskiego Regionu Autonomicznego
Tybetańczyk (Urocynchramus pylzowi) – gatunek ptaka z rodziny tybetańczyków (Urocynchramidae), której jest jedynym przedstawicielem. Endemit Chin. Nie jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkanka Tybetu (regionu)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tybetu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Tybet
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Tybetu; związany lub wywodzący się z Tybetu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język Tybetańczyków;
Język tybetański (tyb. བོད་སྐད།, Wylie: bod-skad, ZWPY: Pögä) – język z gałęzi tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich. Jest językiem ojczystym Tybetańczyków. Używany jest w Tybecie, Syczuanie, Qinghai (regiony w granicach obecnej Chińskiej Republiki Ludowej) oraz w Bhutanie, Indiach, Nepalu, a także w diasporze Tybetańczyków rozproszonych, m.in. w Norwegii, Szwajcarii, Republice Chińskiej i Stanach Zjednoczonych. Posługuje się nim ok. 6,5 mln ludzi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem tybetańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem tybetańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku tybetańskim
Wiktionary
badacz języka i kultury Tybetu
SJP.pl
nauka o języku i kulturze Tybetu
Tybetologia – nauka o językach, literaturze, kulturze, historii i dziejach Tybetu.
Tybetologia jest dziedziną młodą. Chociaż powstała w XIX w., rozwinęła się w pełni dopiero od lat 60. XX wieku, m.in. na skutek dużej fali emigrantów tybetańskich, która dotarła do Stanów Zjednoczonych.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tybinga, ktoś pochodzący z tego miasta
Wiktionary
miasto w Niemczech
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. powiatowe miasto w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, siedziba rejencji Tybinga (1.2);
(1.2) geogr. adm. rejencja w południowych Niemczech, w Badenii-Wirtembergii;
Tybinga (niem. Tübingen, MAF: /ˈtyːbɪŋən/, wymowa) – powiatowe miasto uniwersyteckie w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, siedziba rejencji Tybinga, w regionie Neckar-Alb, również siedziba powiatu Tybinga. Leży nad rzeką Neckar.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
klapa z półtwardej skóry, będąca częścią siodła, dająca oparcie dla kolan jeźdźca; tebenka, tabenka, tebinka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tybingi
Tybinka – część siodła stanowiąca bok siodła z poduszką kolanową, o którą jeździec opiera kolano.
Istnieją dwa rodzaje tybinek:
Ustawienie tybinek (niezmienne dla konkretnego siodła), wraz z budową siedziska, wpływa na dosiad jeźdźca i reguluje działanie pomocy jeździeckich, szczególnie łydek.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: frędzle i ozdoby skórzane wiszące u siodła; tebinki, tebenki, tabenki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Tybingą, dotyczący Tybingi
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeka we Włoszech; Tyber
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) rzad. geogr. rzeka we Włoszech przepływająca przez Rzym;
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Tybru
SJP.pl
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Tyburcjusz lub Tyburcy, łac. Tibutius – łacińskie imię męskie pochodzące ze starożytnego Rzymu. Wśród patronów św. Tyburcjusz (Tyburcy), żyjący w III wieku.
Tyburcjusz, Tyburcy imieniny obchodzi 14 kwietnia i 11 sierpnia.
Żeński odpowiednik: Tyburcja
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, m.in. Teodor Tyc (1896-1927) - polski historyk i działacz narodowościowy
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przytyć)
(1.1) zwiększać swoją masę za sprawą przyrostu tkanki tłuszczowej
partykuła
(2.1) przest. przecież
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: pomocnik kieszonkowca wyspecjalizowany w przejmowaniu zrabowanej rzeczy
SJP.pl
w mitologii greckiej: personifikacja losu, utożsamiana z rzymską Fortuną
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. bogini i uosobienie przypadku, ślepego losu, szczęścia (pomyślności, powodzenia) i nieszczęścia oraz opiekunka miast, utożsamiana z rzymską Fortuną;
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 258;
(1.3) astr. jedna z hipotetycznych planetaanet w Układzie Słonecznym;
Tyche (także Przypadek; gr. Τύχη Týchē ‘ślepy przypadek’, ‘ślepy los’, łac. Tyche, Fortuna od fors, fortis ‘los’, ‘traf’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie przypadku, „ślepego” losu, szczęścia (pomyślności, powodzenia) i nieszczęścia; opiekunka miast; utożsamiana z rzymską Fortuną.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w metafizyce: pogląd Williama Jamesa głoszący, że składniki rzeczywistości są niezależne od całości
SJP.pl
wieś w Polsce
Tychów (łac. Tychovia, niem. Tychau) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Czarnocin.
Wieś biskupstwa włocławskiego w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
1. mieszkaniec Tychów; tyszanin;
2. mieszkaniec Tychowa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tychowa
(1.2) mieszkaniec Tychów
SJP.pl
Wiktionary
1. mieszkanka Tychów; tyszanka;
2. mieszkanka Tychowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tychowa
(1.2) mieszkanka Tychów
SJP.pl
Wiktionary
1 miejscowość w Polsce:
Miejscowość historyczna, nieistniejąca:
Zobacz też: Tychowo, Tychy
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
Tychowo (niem. Groß Tychow) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, siedziba gminy Tychowo. Położone na pograniczu Pojezierza Drawskiego i Równiny Białogardzkiej, w zlewni strugi Liśnicy.
Według danych z 31 grudnia 2016 r. miasto miało 2518 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce;
Tychy (niem. Tichau) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim.
Według danych GUS z 30 czerwca 2024 r., miasto było zamieszkiwane przez 121 472 osoby.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
bardzo mały
przymiotnik
(1.1) pot. pieszcz. albo żart.: bardzo mały
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|tyć.
forma przymiotnika.
(2.1) zob. tyci.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. poufała forma imienia Tytus
Wiktionary
zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuśki, tyciutki, tyciuni
SJP.pl
zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuchny, tyciuśki, tyciutki
SJP.pl
zdrobnienie od: tyci; tyciuteński, tyciuśki, tyciutki, tyciuchny, tyciuni
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: tyci
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuchny, tyciutki, tyciuni
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: tyci
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuśki, tyciutki, tyciuchny, tyciuni
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: tyci
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: tyci; tyciusieński, tyciuteńki, tyciuchny, tyciuśki, tyciuni
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: tyci
SJP.pl
Wiktionary
kolor zbliżony do miedzianego, rudopomarańczowego, często mylony z pomarańczowym; kolor tycjanowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Tycjan, właśc. Tiziano Vecelli lub Vecellio (ur. ok. 1488–1490 w Pieve di Cadore, zm. 27 sierpnia 1576 w Wenecji) – włoski malarz, czołowy przedstawiciel szkoły weneckiej włoskiego malarstwa renesansowego. Uczeń Giovanniego Belliniego oraz Giorgiona.
Od imienia artysty wywodzi się słowo tycjanowski używane na określenie koloru rudopomarańczowego, często wykorzystywanego w obrazach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. dotyczący Tycjana, związany z Tycjanem (włoskim malarzem);
2. o kolorze: rudopomarańczowy, złotorudy
przymiotnik
(1.1) dotyczący Tycjana, związany z Tycjanem – włoskim malarzem
(1.2) złotorudy (zwykle o barwie włosów)
SJP.pl
Wiktionary
kolor tycjanowy - kolor zbliżony do miedzianego, rudopomarańczowego, często mylony z pomarańczowym; tycjan
SJP.pl
[czytaj: tajKUN] wpływowy człowiek interesu, magnat przemysłowy; tajkun, taikun, taikum
Komputerowa gra ekonomiczna – gra strategiczna, w której czynnik ekonomiczny jest równie ważny lub ważniejszy od czynnika bitewnego; często nawet niezawierająca żadnych elementów militarnych.
SJP.pl
Wikipedia
tycz cieśla - owad, chrząszcz z rodziny kózkowatych
SJP.pl
Tyczewo (do 1945 r. niem. Tietzow) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego. Według danych UM, na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 78 mieszkańców.
W skład sołectwa wchodzi także osada Wełdkówko.
Wikipedia
1. długi sztywny pręt drewniany; żerdź;
2. sprzęt sportowy używany w dyscyplinie lekkoatletycznej: skok o tyczce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: tyka
(1.2) sport. elastyczny pręt do wykonywania skoków o tyczce
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta uprawiająca skok o tyczce
SJP.pl
dotyczący skoków o tyczce
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z tyczkarzami lub skokami o tyczce
SJP.pl
Wiktionary
zawodnik uprawiający skok o tyczce
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik skoków o tyczce
SJP.pl
Wiktionary
wyznaczać przestrzeń tyczkami
SJP.pl
przypominający tyczkę, podobny do tyczki
SJP.pl
Tyczkowina – faza rozwoju drzewostanu pomiędzy młodnikiem a drągowiną. W tym okresie zwarty drzewostan przypomina tyczki. Duże zagęszczenie młodych drzew doprowadza do powstania cienkiego i długiego pnia o grubości w pierśnicy (1,3 m od gruntu) do 10 cm i krótkiej 3 do 5 m korony. Faza tyczkowiny obejmuje lata życia drzewostanu od 25 do 35 lat. W tym okresie następuje silne zwarcie oraz proces przygłuszania i obumierania słabszych drzew.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z tyczką, dotyczący tyczki
(1.2) roln. taki, który wymaga podpory w uprawie
Wiktionary
okres godowy wilków
SJP.pl
uprawiany przy pomocy specjalnych tyczek, drabinek (np. fasola tyczna); tyczkowy
SJP.pl
1. przestarzale: wyznaczać drogę; wytyczać
2. tyczyć się - odnosić się do czegoś, kogoś, wiązać się z czymś, kimś
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie podkarpackim;
Tyczyn – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, graniczące bezpośrednio z Rzeszowem. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tyczyn.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1368 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim. W latach 1920–1945 miasto administracyjnie należało do woj. lwowskiego, a w okresie 1945–1975 i 1975–1998 do woj. rzeszowskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Tyczyna (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Tyczyna (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Tyczyn
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Tydówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Kiernozia.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: tydzień
skrót, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = tydzień
SJP.pl
Wiktionary
okres 7 dni, najczęściej od poniedziałku do niedzieli
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) okres siedmiu kolejnych dni, zwykle od poniedziałku do niedzieli, będący częścią miesiąca, związany prawdopodobnie ze zmianami Księżyca, powtarzający się cyklicznie;
(1.2) każdy okres siedmiu dni
Tydzień – pozaukładowa jednostka czasu; część miesiąca licząca siedem dni, od poniedziałku do niedzieli; każdy okres liczący siedem dni. Ta miara czasu związana jest z fazami Księżyca i odpowiada w przybliżeniu 1/4 miesiąca.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. tydzień
Wiktionary
dawna nazwa Tbilisi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Tbilisi (nazwa oficjalna w latach 1845–1936);
Tbilisi (gruz. თბილისი, w latach 1845–1936 Tyflis) – stolica i największe miasto Gruzji położone nad rzeką Kurą, zamieszkane przez 1,15 mln osób (aglomeracja 1,5 mln mieszkańców, 2010). Jest głównym kulturalnym, naukowym (Tbiliski Uniwersytet Państwowy, Gruziński Państwowy Uniwersytet Teatru i Kina, Biblioteka Narodowa i liczne uczelnie) i przemysłowym (m.in. produkcja lokomotyw) ośrodkiem Gruzji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Tyflis
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Tyflisem, dotyczący Tyflisu (współcz. Tbilisi)
SJP.pl
Wiktionary
przedrostek
(1.1) …tworzący pierwszy człon wyrazów związanych z niewidomymi i niedowidzącymi oraz ze ślepotą
Wiktionary
wypukły druk dla niewidomych
SJP.pl
SJP.pl
specjalista w dziedzinie tyfloinformatyki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie tyfloinformatyki
SJP.pl
specjalista zajmujący się zagadnieniami związanymi z utratą wzroku
SJP.pl
zbiór wiadomości z wielu dziedzin, które mogą być przydatne osobom niewidomym lub tym, które mają do czynienia z niewidomymi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nauka zajmująca się utratą wzroku oraz badaniem jej przyczyn i skutków;
Tyflologia (z gr. typhlos - niewidomy) – nauka zajmująca się problemami utraty wzroku.
Tyflologia nie jest wyodrębnioną dyscypliną naukową. Stanowi raczej zbiór wiadomości z wielu dziedzin jak psychologia, medycyna, pedagogika, logopedia, socjologia, technika, które mogą być przydatne niewidomym lub osobom mającym do czynienia z niewidomymi w procesie ich wychowania, edukacji, terapii i rehabilitacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący tyflologii
SJP.pl
specjalista w zakresie tyflopedagogiki
SJP.pl
dział pedagogiki specjalnej zajmujący się wychowaniem, nauczaniem oraz terapią osób niewidzących i niedowidzących
Tyflopedagogika (z gr. typhlos – ślepy) – dział pedagogiki specjalnej zajmujący się wychowaniem, edukacją, terapią i rehabilitacją osób niewidomych i niedowidzących w placówkach oświatowych (w tym integracyjnych) oraz poradniach specjalistycznych.
SJP.pl
Wikipedia
rynienkowate wgłębienie w grzbietowej części jelita środkowego skąposzczetów lądowych
Tyflosolis (łac. typhlosolis) – podłużny fałd jelita występujący u wielu gatunków glebowych skąposzczetów od strony grzbietowej jelita środkowego. Służy zwiększeniu powierzchni wchłaniania pokarmu.
W żołądkach mięczaków są to orzęsione fałdy sortujące pobrany pokarm.
SJP.pl
Wikipedia
urządzenie alarmowania akustycznego, zamontowane na stopniach i obudowie samochodów pożarniczych; używane do dawania sygnałów ostrzegawczych w czasie jazdy do pożaru
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mitgr. potwór z mitów greckich, pół człowiek, pół zwierzę o ogromnym wzroście i sile;
Tyfon (także Tyfeus, Tyfaon bądź Tyfos, gr. Τυφῶν Typhō̂n, Τυφωεύς Typhōeús, Τυφάων Typháōn bądź Τυφώς Typhṓs) – w mitologii greckiej najmłodszy syn Gai i Tartarosa.Według innej wersji miał być synem Hery, poczętym bez udziału mężczyzny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dywdyk; dyftyk;
1. dawniej: tkanina wełniana, jedwabna lub bawełniana; ubiór z tej tkaniny;
2. dawniej: jedwabna kapa na konia
SJP.pl
ciężka choroba zakaźna przenoszona przez wszy i pchły; dur brzuszny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. grupa bakteryjnych chorób zakaźnych;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: kobieta chora na tyfus
SJP.pl
potocznie: osoba chora na tyfus
SJP.pl
skrót od: tygodnik, tygodniowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. patelnia
Wiktionary
1. naczynie laboratoryjne różnej pojemności, używane w przemyśle i w laboratoriach chemicznych do topienia metali oraz do spalania i prażenia różnych substancji;
2. miejsce lub stan, w którym zachodzą gwałtowne przemiany, zwykle społeczne, narodowościowe lub religijne;
3. przestarzałe:
a) naczynie kuchenne w kształcie miseczki z długą rączką; rynka;
b) zawartość tego naczynia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lab. techn. element wyposażenia laboratoryjnego, naczynie o kształcie podobnym do kubka, służące do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających wysokiej temperatury, np. suchej destylacji, stapiania metali itd.
(1.2) kulin. naczynie kuchenne w kształcie miseczki z długą rączką
(1.3) przen. miejsce, w którym zachodzi wiele zmian społecznych, w którym mieszają się narodowości, wyznania itd.
Tygiel laboratoryjny – sprzęt laboratoryjny o kształcie zbliżonym do kubka, zwykle sprzedawany razem z pokrywką, który służy do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających stosowania wysokiej temperatury, np. pirolizy, suchej destylacji, stapiania metali, wyprażania do suchej masy itp. Wykonywane są zwykle ze specjalnych gatunków porcelany, kwarcu, grafitu lub metali o wysokiej temperaturze topnienia i inertnych chemicznie, takich jak srebro lub platyna. Do przenoszenia tygli służą specjalnie wyprofilowane szczypce. Tygle wykorzystuje się m.in. w analizie ilościowej i mikroanalizie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały tygiel; zawartość tego naczynia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. mały tygiel
(1.2) małe, metalowe naczynie z rączką, służące np. do zaparzania kawy
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
środowiskowo: piec używany głównie do wytapiania metali nieżelaznych, przeznaczanych później na odlewy; piec tyglowy
SJP.pl
mieszaniec samca tygrysa i samicy lwa
Tyglew – mieszaniec samca tygrysa i samicy lwa (lwicy).
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. patelka
Wiktionary
dawniej: maszyna drukarska używana głównie do tworzenia druków akcydensowych niewielkiego formatu; pedałówka
SJP.pl
→ tygiel, np. piec tyglowy, stal tyglowa
SJP.pl
przysłówek
(1.1) ileś tygodni, przez wiele tygodni
forma rzeczownika.
(2.1) N. lm. od: tydzień
Wiktionary
publikacja wydawana raz w tygodniu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) czasopismo ukazujące się co tydzień;
Tygodnik – czasopismo ukazujące się raz w tygodniu.
W polskim nazewnictwie gatunkowym periodyków nazwa ta, utworzona na wzór dziennika pojawiła się na początku XIX wieku (Tygodnik Wileński 1804), zastępując dawniejszą nazwę "pismo tygodniowe", powstałą pod wpływem niemieckim. Określenie to często stanowi część składową tytułu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: zarobek za przepracowany tydzień pracy; wypłata tygodniowa
SJP.pl
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w ciągu tygodnia; dotyczy ilości czegoś
Wiktionary
a) mający tydzień (siedem dni), trwający tydzień (siedem dni) itp.; jednotygodniowy; siedmiodniowy;
b) ukazujący się raz w tygodniu, przypadający co tydzień itp.; cotygodniowy
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do tygodnia; funkcjonujący, trwający, istniejący przez tydzień
(1.2) zdarzający się, ukazujący się co tydzień; przypadający raz na tydzień
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) śrpol. zool. tygrys
Wiktionary
1. największy z żyjących obecnie wielkich kotów o długości ciała do 2 metrów, ogona do 1,1 metra i wadze do 360 kg, drapieżnik o zmiennym ubarwieniu, polujący głównie na zwierzęta kopytne, żyjący 15-17 lat w gęstych zaroślach i górskich lasach, zwykle w pobliżu rzek w krajach południowej, wschodniej i południowo-wschodniej Azji oraz Archipelagu Malajskiego;
2. w czasie drugiej wojny światowej: typ niemieckiego ciężkiego czołgu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Bliskim Wschodzie, przepływa przez Turcję, Syrię i Irak;
Tygrys azjatycki, tygrys (Panthera tigris) – gatunek dużego, drapieżnego ssaka łożyskowego z podrodziny panter (Pantherinae) w rodzinie kotowatych (Felidae), największego ze współczesnych pięciu gatunków dzikich kotów z rodzaju Panthera, jeden z największych drapieżników lądowych (wielkością ustępuje jedynie niektórym niedźwiedziom). Dorosłe samce osiągają ponad 300 kg masy ciała przy ponad 3 m całkowitej długości. Rekordowa masa ciała samca, z podgatunku tygrysa syberyjskiego, wynosi 423 kg. Dobrze skacze, bardzo dobrze pływa, poluje zwykle samotnie. Dawniej liczny w całej Azji, zawsze budzący grozę, stał się obiektem polowań dla sportu, pieniędzy lub prewencyjnej obrony (ludzi i zwierząt hodowlanych). Wytępiony w wielu regionach, zagrożony wyginięciem, został objęty programami ochrony. Największa dzika populacja żyje w Indiach (gdzie w niektórych regionach tygrysy są uważane za zwierzęta święte).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mały tygrys
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: tygrys
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący tygrysa (drapieżnik z rodziny kotów)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z tygrysem; dotyczący tygrysa
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do tygrysa, będący jego własnością
przymiotnik jakościowy
(3.1) właściwy tygrysowi, podobny do tygrysa
SJP.pl
Wiktionary
pomieszczenie, zwłaszcza w ogrodzie zoologicznym, w którym żyją tygrysy
SJP.pl
pieszczotliwe zdrobnienie od: tygrysię
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. młody, niewielki tygrys
SJP.pl
Wiktionary
samica tygrysa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica tygrysa
SJP.pl
Wiktionary
małe tygrysa, mały tygrys
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) młody tygrys
SJP.pl
Wiktionary
mały tygrys
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych; tygryska
Tygrysówka, tygryska (Tigridia Juss.) – rodzaj wieloletnich roślin należący do rodziny kosaćcowatych (Iridaceae). Należy do niego ok. 50 gatunków roślin występujących w Ameryce Środkowej od Meksyku do Salwadoru i w Ameryce Południowej od Peru do północnego Chile. Nazwa pochodzi z łacińskiego słowa tigris (tj. tygrys), ze względu na barwę kwiatów gatunku Tigridia pavonia, który jest gatunkiem typowym tego rodzaju.
SJP.pl
Wikipedia
tygrzyk paskowany - pająk z rodziny krzyżakowatych
SJP.pl
[czytaj: tijen] drobna waluta Kazachstanu i Kirgistanu
SJP.pl
przybierać na wadze, stawać się grubym, otyłym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. herbata
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: tyć
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowej Etiopii, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO
(1.2) mitgr. pierwsza kobieta, która złożyła ofiarę Dionizosowi
Tyja (amhar. ጢያ) – miasto w środkowej Etiopii, w regionie administracyjnym Jedebub Byhierocz, Byhiereseboczynna Hyzbocz. W pobliżu znajduje się stanowisko archeologiczne z 36 kamiennymi stelami, które najprawdopodobniej wyznaczają miejsce nekropoli.
W 1980 roku stanowisko w Tyji zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. teatr
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kult. przedstawienie teatralne
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Teodor
Wiktionary
czerwone, matowe płótno używane na wsypy
SJP.pl
1. długa tyczka;
2. przenośnie: wysoki chudzielec
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od: tyczka
(1.2) żerdź, np. ustawiana jako podpora dla roślin
(1.3) przen. wysoka i szczupła osoba
(1.4) łow. główna część poroża u jeleniowatych, z której wyrastają odnogi
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. ter. od: tykać
SJP.pl
Wiktionary
1. dotykać, powodując poruszanie się czegoś; tknąć, tknąć się, tykać się;
2. mówić komuś "na ty", zwracać się do kogoś po imieniu;
3. czynić komuś krzywdę;
4. wykorzystywać kogoś seksualnie;
5. zabierać się za coś, zaczynać coś robić;
6. napoczynać, naruszać coś, kosztować czegoś
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. tyknąć)
(1.1) o zegarze: wydawać krótki odgłos przy przesunięciu wskazówki
(1.2) pot. zwracać się do kogoś „ty” zamiast „pan”/„pani”
czasownik przechodni niedokonany (dk. tknąć)
(2.1) dotykać
(2.2) wchodzić w kontakt (np. fizyczny, seksualny) z inną osobą
(2.3) powodować wrażenie, uczucie
(2.4) zajmować się czymś
SJP.pl
Wiktionary
1. dotykać, powodując poruszanie się czegoś; tknąć, tknąć się, tykać się;
2. mówić komuś "na ty", zwracać się do kogoś po imieniu;
3. czynić komuś krzywdę;
4. wykorzystywać kogoś seksualnie;
5. zabierać się za coś, zaczynać coś robić;
6. napoczynać, naruszać coś, kosztować czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|tykać.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. krótka rzeka w centralnej części Ukrainy, na Wyżynie Naddnieprzańskiej. powstaje z połączenia rzek Tykicza Górnego i Tykicza Gniłego; po zlaniu się z rzeką Wełyka Wyś tworzy Siniuchę;
Tykicz (ukr. Тікич Tikycz), wcześniej Tykicz Gniły – rzeka w centralnej części Ukrainy, na Wyżynie Naddnieprzańskiej, będąca krótkim – około 4 km – ciekiem. Tykicz płynący z północy na południe powstaje z połączenia rzek Tykicza Górnego (prawy) i Tykicza Gniłego (lewy dopływ). Po zlaniu się z rzeką Wełyka Wyś tworzy Siniuchę.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzadkie: np. o zegarze - wydać charakterystyczny odgłos, tyknięcie; cyknąć
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. tykać)
(1.1) dokonany od|tykać.
SJP.pl
Wiktionary
rzadkie: np. o zegarze - wydać charakterystyczny odgłos, tyknięcie; cyknąć
SJP.pl
miasto w województwie podlaskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Tykocin (łac. Tykocien, hebr. Tiktin, Tyktin, Tuktin, Tikoczin, Tykoczyn) – miasto w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tykocin, położone w Kotlinie Biebrzańskiej nad Narwią, na zachód od Białegostoku. W Tykocinie przebywali wielokrotnie królowie oraz książęta polscy. Duża liczba zabytków, a przede wszystkim zachowany oryginalny układ przestrzenny miasta, z widoczną do dzisiaj granicą części żydowskiej, z oryginalną synagogą (muzeum) powoduje, że miasto jest odwiedzane przez turystów z kraju i zagranicy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec miasta: Tykocin
SJP.pl
mieszkanka Tykocina
SJP.pl
przymiotnik od: Tykocin
SJP.pl
barasinga tykoczelna - gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych; jeleń Elda
SJP.pl
charakterystyczny, powtarzający się dźwięk wydawany przez zegary i niektóre mechanizmy; tykanie
SJP.pl
tykotek rudowłos - gatunek chrząszcza z rodziny kołatkowatych
SJP.pl
patykowaty; potocznie:
1. chudy i wysoki;
2. długi jak tyka
SJP.pl
roślina warzywna z rodziny dyniowatych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. roślina o dyniowatych owocach, uprawiana w tropikach
(1.2) bot. butelkowaty owoc używany do wytwarzania naczyń na obszarach tropikalnych
Tykwa (Lagenaria Ser.) – rodzaj jednorocznych, pnących roślin tropikalnych z rodziny dyniowatych. Obejmuje 6 gatunków. Występują one w Afryce środkowej i południowej, włącznie z Madagaskarem. Jako rośliny introdukowane obecne są na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ tykwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z tykwą, dotyczący tykwy
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zaimek liczebny wskazujący
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. tyle
Tyla Laura Seethal (ur. 30 stycznia 2002 w Edenvale) – południowoafrykańska piosenkarka, tancerka i autorka tekstów piosenek pochodzenia maurytyjskiego.
Wiktionary oraz Wikipedia
struktura występująca w chloroplastach, łącząca stromy złożone z gran
Tylakoid – pęcherzykowata struktura, podstawowy element budowy wewnętrznej chloroplastu komórki roślinnej lub podobna struktura wchodząca w skład autotroficznej komórki prokariotycznej. U większości roślin w chloroplastach tylakoidy tworzą tzw. system lamellarny, w którego skład wchodzą grana, czyli zwarte stosy spłaszczonych tylakoidów (lamelle gran) oraz intergrana, czyli tylakoidy stromy (lamelle stromy) będące pojedynczymi pęcherzykami tylakoidów łączących grana.
SJP.pl
Wikipedia
→ tylec
SJP.pl
skórna postać nosacizny charakteryzująca się podskórnymi guzami lub wrzodami; nosacizna skóry
Tylczak łukowy – małe narzędzie krzemienne o ostrej krawędzi ustawionej przeciwlegle do krawędzi stępionej retuszem, zwanej tylcem. Co najmniej jeden koniec tylczaka łukowego jest zaostrzony. Narzędzia takie występowały w Europie Zachodniej w górnym paleolicie. Są typowe między innymi dla kultury azylskiej.
SJP.pl
Wikipedia
tilda (rzadko);
1. wężyk w kształcie poziomego S oznaczający miękkość lub nosowość spółgłoski;
2. znak w postaci wężyka oznaczający, że wyraz jest napisany w formie skrótowej lub że jakaś jego część jest celowo opuszczona
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) typogr. znak w tekście w postaci poziomego wężyka, którym zastępuje się opuszczony dla oszczędności miejsca wyraz lub jego część
(1.2) typogr. znak diakrytyczny w postaci poziomego wężyka stawianego nad literą
Tylda (łac. titulus, hiszp. tilde) – znak pisarski w formie wężyka ( ~ ), zwany również falą lub wężykiem. W średniowieczu pierwotnie zapisywano znak w formie wężyka nad literą poprzedzającą skrócony fragment wyrazu w celu zaznaczania abrewiacji. Później znak ten zyskał status znaku diakrytycznego umieszczanego nad spółgłoskami lub samogłoskami, by w końcu przekształcić się w samodzielny znak pisarski w formie wężyka ( ~ ).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. zaimek liczebny;
2. liczebnik nieokreślony
zaimek liczebny wskazujący
(1.1) określenie odnoszące się do liczebników głównych lub zastępujące je
SJP.pl
Wiktionary
tylna część jakiegoś narzędzia (rzadziej innego przedmiotu); również: tępa strona noża
Tylec – tylna ściana komory zamkowej. Do tylca mogą być mocowane od wewnątrz zderzaki amortyzujące uderzenie zespołu ruchomego i części mechanizmu spustowego, a od zewnątrz kolba lub uchwyty służące do naprowadzania broni na cel.
SJP.pl
Wikipedia
narzędzie cukiernicze do nadziewania wypieków kremem, dżemem itp.; końcówka do nadziewania
SJP.pl
przestarzale: tylokrotny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. handlowa nazwa paracetamolu
Paracetamol, acetaminofen (łac. paracetamolum) – organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna acetanilidu, stosowany jako lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. W handlu znajduje się od 1955. W Polsce stał się popularny w latach 90. XX wieku, wypierając z rynku aminofenazon, powszechnie wówczas używany lek przeciwgorączkowy.
Wiktionary oraz Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
'tyle' wzmocnione partykułą
zaimek liczebny wskazujący
(1.1) wzmocnione „tyle”
SJP.pl
Wiktionary
wzmocnione "tylekrotny"
SJP.pl
gwarowo: tak wielki albo tak mały; taki
SJP.pl
→ Tylicz (wieś w Polsce)
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
narzędzie cukiernicze do nadziewania wypieków kremem, dżemem itp.; końcówka do nadziewania
Tylka – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Krościenko nad Dunajcem.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
SJP.pl
Wikipedia
1. spójnik łączący zdania współrzędne
2. partykuła wyróżniająca jakiś wyraz, wyrazy w zdaniu
partykuła
(1.1) oznacza ograniczenie, wyróżnienie, wyodrębnienie
spójnik
(2.1) łączy frazy o przeciwstawnym znaczeniu lub wyodrębnia dany element
Tylko – debiutancki album solowy Pablopavo, wydany 25 października 2014 przez Karrot Kommando. Wcześniejsze płyty długogrające z jego udziałem powstawały przede wszystkim pod szyldem Pablopavo i Ludziki. Album zadebiutował na 46. pozycji zestawienia OLiS.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zakończenie rufy statku, stewa rufowa
Stewa – część szkieletu statku lub łodzi. Przedłużenie stępki w kierunku dziobu (stewa dziobowa, dziobnica) albo rufy (stewa rufowa, tylnica).
Stewa rufowa kończy rufową część kadłuba statku, łącząc poszycie burt. W przypadku statków wykonana jest zwykle jako staliwny odlew lub stalowa konstrukcja spawana, zawierająca wyjście okrętowego wału napędowego i zawieszenie steru.
SJP.pl
Wikipedia
1. deska zabezpieczająca tył wozu; zatylnik;
2. gwóźdź przechodzący przez tylną oś i koniec rozwory wozu
Tylnik – potok górski w południowej Polsce w woj. dolnośląskim w Sudetach Wschodnich, w Górach Bialskich.
Ciek V rzędu o długości ok. 1,75 km, prawy dopływ Kobylicy należący do dorzecza Odry, zlewiska Morza Bałtyckiego.
SJP.pl
Wikipedia
Napęd kołowy statku (napęd łopatkowy) polega na zastosowaniu w charakterze pędnika obracających się kół łopatkowych, częściowo zanurzonych w wodzie.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) mot. o pojeździe: wyposażony w napęd na tylną oś
Wiktionary
→ tylny
SJP.pl
umieszczony z tyłu
przymiotnik
(1.1) znajdujący się z tyłu czegoś
(1.2) jęz. o głosce: taka, której artykulacja odbywa się w głębi jamy ustnej
SJP.pl
Wiktionary
trwający tyle dni, ile poprzednio określono; tyludniowy
SJP.pl
trwający tyle godzin; tylugodzinny
SJP.pl
występujący, powtarzający tyle razy, tak wiele razy
SJP.pl
trwający tyle lat, ile poprzednio określono; tyluletni
SJP.pl
trwający tyle miesięcy, ile poprzednio określono; tylumiesięczny
SJP.pl
[czytaj: tajler] nazwisko
SJP.pl
trwający tyle tygodni, ile poprzednio określono; tylutygodniowy
SJP.pl
wytwór komórek roślinnych sąsiadujących z ksylemem zasiedlonym przez patogeny naczyniowe
SJP.pl
trwający tyle dni, ile poprzednio określono; tyledniowy
SJP.pl
trwający tyle godzin; tylogodzinny
SJP.pl
trwający tyle lat, ile poprzednio określono; tyloletni
SJP.pl
trwający tyle miesięcy, ile poprzednio określono; tylomiesięczny
SJP.pl
trwający tyle tygodni, ile poprzednio określono; tylotygodniowy
SJP.pl
Tylwica – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo.
Wieś jest siedzibą sołectwa Tylwica w skład którego wchodzą: Tylwica, Tylwica-Kolonia i Tylwica-Majątek.
Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Topolanach. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Zabłudowie.
Wikipedia
dawna nazwa miasta Sowieck w Federacji Rosyjskiej
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto położone w obwodzie królewieckim, u ujścia Tylży (1.2) do Niemna (egzonim wariantowy wg KSNG);
(1.2) geogr. rzeka w obwodzie królewieckim, dopływ Niemna
Sowieck, Tylża (ros. Советск, Sowietsk; niem. Tilsit; lit. Tilžė; ros. hist. Тылжа, Tilża; staropr. Tilzi) – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim, w miejskim okręgu Sowieck, położone u ujścia rzeki Tylży do Niemna, przy granicy z Litwą. W 2020 roku liczyło ok. 39 tys. mieszkańców.
Nazwa miejscowości pochodzi z języka pruskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Tylży
SJP.pl
mieszkanka Tylży
SJP.pl
przymiotnik od: Tylża
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Tylżą, dotyczący Tylży
SJP.pl
Wiktionary
partykuła wzmacniająca (np. tym bardziej)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny pekińczyków
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych
Tymaliowate, tymalie, kurtodrozdy (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). We współcześnie stosowanych ujęciach systematycznych obejmuje około pięćdziesięciu gatunków, które zamieszkują tropikalne i subtropikalne obszary Azji.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina ptaków z rzędu wróblowych; tymalie, kurtodrozdy
Tymaliowate, tymalie, kurtodrozdy (Timaliidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). We współcześnie stosowanych ujęciach systematycznych obejmuje około pięćdziesięciu gatunków, które zamieszkują tropikalne i subtropikalne obszary Azji.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach tymaliowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potrawa z ryby lub mięsa w galarecie; auszpik
SJP.pl
mieszkaniec Tymbarku (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Tymbarku (wsi w Polsce)
SJP.pl
wieś w powiecie limanowskim
Tymbark – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, siedziba gminy Tymbark.
Tymbark uzyskał lokację miejską w 1353 roku, zdegradowany w 1896 roku. Tymbark był miastem królewskim położonym w końcu XVI wieku w tenucie tymbarskiej w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
SJP.pl
Wikipedia
→ Tymbark (miasto)
SJP.pl
tymczasowy dom lub schronisko dla zwierzęcia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. coś tymczasowego, na krótki czas
(1.2) pot. środ. tymczasowy dom i opieka dla zwierzęcia przed adopcją
SJP.pl
Wiktionary
1. w tym właśnie czasie, kiedy dzieje się coś innego, np.: Ty odrabiaj lekcje, ja tymczasem pójdę do sklepu.;
2. teraz, obecnie, na razie, do chwili aż coś nastąpi, np.: Tymczasem zastanów się, nic nie odpowiadaj.;
3. jednak, natomiast, wszakże, pomimo to, np.: Byłem innego zdania, tymczasem się okazało, że on miał rację.
partykuła
(1.1) sygnalizuje treść przeciwstawną do tego, co było powiedziane przed chwilą
(1.2) sygnalizuje treść niezgodną z oczekiwaniami wyrażonymi w pierwszej części zdania
przysłówek
(2.1) w tym samym czasie, o którym była mowa
(2.2) do tego czasu, o którym była mowa
wykrzyknik
(3.1) forma pożegnania na krótki okres
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) nie na stałe; do czasu spodziewanej zmiany
(1.2) daw. tymczasem; w tym czasie, o którym była mowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co tymczasowe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który trwa tylko jakiś czas
Wiktionary
1. zdrobnienie od: Tymoteusz (imię męskie);
2. nazwisko
Tymek lub Seven Phoenix, właśc. Tymoteusz Tadeusz Bucki (ur. jako Tymoteusz Polcar 28 października 1994 w Opolu) – polski artysta, piosenkarz, autor utworów muzycznych i tekstów, producent muzyczny oraz kompozytor.
Jego płyty oraz utwory wielokrotnie osiągały status platynowych i diamentowych płyt. Sprzedał w Polsce ponad 60 tys. egzemplarzy swoich albumów.
SJP.pl
Wikipedia
potoczna nazwa polskiej srebrnej złotówki (wartość nominalna - 1 zł (30 gr), wartość realna - ok. 12-18 gr) bitej przez Andrzeja Tymfa w latach 1663-67; tynf
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) hist. monet. dawna moneta polska ze srebra i miedzi bita masowo w latach 60. XVII w.;
Tymf (tynf) – początkowo potoczna, od uniwersału Przebendowskiego (1717) oficjalna, nazwa srebrnych monet podwartościowych (kredytowych) Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w których ilość srebra była niższa niż deklarowana przez emitenta wartość.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tymianek; gatunek macierzanki, lecznicza krzewinka uprawiana w Europie, północnej Afryce i w Kanadzie
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Thymus vulgaris|ref=tak., gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych pochodzącej z rejonów Morza Śródziemnego i stosowanej jako przyprawa;
(1.2) kulin. spoż. liście czasem wraz z łodygą tymianku (1.1) używane jako przyprawa
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
3 miejscowości w Polsce:
3 cieki w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) o zapachu tymianku
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
jeden z czterech nukleozydów, z których zbudowane jest DNA
Tymidyna – organiczny związek chemiczny z grupy nukleozydów pirymidynowych, zbudowany z azotowej zasady pirymidynowej tyminy oraz pięciowęglowego cukru prostego (pentozy) – deoksyrybozy połączonych wiązaniem N-glikozydowym. Jest jednym z czterech nukleozydów, z których zbudowany jest DNA.
SJP.pl
Wikipedia
→ tymidyna
SJP.pl
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Tymieniec – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Szczytniki.
Liczba mieszkańców na dzień 31 grudnia 2019 r. wynosiła 241 osób, w tym 133 mężczyzn i 108 kobiet.
Wikipedia
zasada azotowa, pirymidyna
Tymina (skróty: Thy, T) – organiczny związek chemiczny z grupy pirymidyn, jedna z pięciu zasad azotowych, wchodzących w skład podstawowych nukleotydów kwasów nukleinowych (DNA i RNA). W dwuniciowych kwasach nukleinowych tymina tworzy parę komplementarną z adeniną za pomocą dwóch wiązań wodorowych.
Tymina po połączeniu wiązaniem N-glikozydowym z deoksyrybozą tworzy nukleozyd pirymidynowy – tymidynę. Odpowiednikiem tyminy w RNA jest uracyl, a tymidyny – urydyna.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
leczniczy wyciąg z tymianku
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, składnik olejków eterycznych występujących w macierzance (tymianku), lebiodce (oregano) i cząbrze;
Tymol (2-izopropylo-5-metylofenol) – organiczny związek chemiczny z grupy terpenoidów i fenoli. Jest obok swojego izomeru karwakrolu składnikiem olejków eterycznych występujących w macierzance (tymianku), lebiodce (oregano) i cząbrze. Tworzy bezbarwne kryształy o charakterystycznym silnym zapachu macierzanki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lek poprawiający nastrój, znoszący stan depresyjny; lek antydepresyjny
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: Tymona
Tymon – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "ten, który czci", utworzone od imion złożonych typu Timótheos za pomocą sufiksu --n i odrzucenia drugiej części.
Tymon imieniny obchodzi: 19 kwietnia, jako wspomnienie św. Tymona, ucznia apostolskiego i 28 września.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Tymon
Wiktionary
Tymon z małżonką; Tymonowie
SJP.pl
Tymon z małżonką; Tymonostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Tymona lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
trawa o prostych źdźbłach, długich, szorstkich liściach i gęstym, kłosokształtnym kwiatostanie; tymotka
SJP.pl
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Tymoteusz – imię męskie pochodzenia greckiego, które do polszczyzny trafiło przez łacinę. Wywodzi się od imienia Τιμόθεος (Timotheos), a to od słów τιμάω (timao) i θεός (theos) oznaczających „czczący boga”.
Tymoteusz imieniny obchodzi 24 stycznia, 26 stycznia, 28 lutego, 6 kwietnia, 3 maja, 21 maja, 10 czerwca, 19 sierpnia, 22 sierpnia, 19 grudnia. Do imienin 24 stycznia odnosi się przysłowie „na świętego Tymoteusza trzeba ci czapki, nie kapelusza”. Zdrobnienia to „Tymek”, „Tymuś”, „Tymoteuszek”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Tymoteusz
Wiktionary
Tymoteusz z małżonką; Tymoteuszowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. żona Tymoteusza
Wiktionary
Tymoteusz z małżonką; Tymoteuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Tymoteusza lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Tymoteusza
SJP.pl
Wiktionary
jednoroczna lub wieloletnia roślina z rodziny traw; brzanka
Tymotka (Phleum L.) – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych. Obejmuje 15 gatunków występujących w strefie umiarkowanej półkuli północnej oraz w Ameryce Południowej. Kilka gatunków ma istotne znaczenie jako rośliny pastewne, zwłaszcza tymotka łąkowa Phleum pratense. Trawy te są częstym powodem kataru siennego. Wszystkie posiadają zbity, cylindryczny kwiatostan.
SJP.pl
Wikipedia
kłośnica tymotnica - gatunek muchówki z rodziny kłośnicowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
hormon grasicy
Tymozyna – hormon wydzielany przez grasicę. Przyspiesza dojrzewanie limfocytów T, ma działanie przeciwnowotworowe poprzez pobudzanie limfopoezy. Pełni istotną rolę w zwalczaniu chorób autoimmunologicznych.
SJP.pl
Wikipedia
tympanon;
1. bębenek ucha; błona bębenkowa
2. trójkątne pole frontonu
3. płyta półkolista nad nadprożem portalu
4. antyczny bębenek ręczny o dwóch membranach
SJP.pl
tympanalny narząd - narząd służący do odbioru fal dźwiękowych np. u pasikoników
SJP.pl
badanie słuchu polegające na analizie podatności błony bębenkowej na zmiany ciśnienia; audiometria impedancyjna
Tympanometria – forma nieinwazyjnej metody badania słuchu. Polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej podczas zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym.
Jej wynikiem jest powstanie krzywej, tympanogramu, za pomocą której można zdiagnozować m.in. pęknięcie błony bębenkowej, infekcje ucha środkowego, niedrożność trąbki Eustachiusza i nieprawidłowość zanikania odruchu strzemiączkowego.
SJP.pl
Wikipedia
tympan;
1. bębenek ucha; błona bębenkowa;
2. trójkątne pole frontonu;
3. płyta półkolista nad nadprożem portalu;
4. antyczny bębenek ręczny o dwóch membranach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. gładkie lub wypełnione płaskorzeźbą pole wewnątrz frontonu;
(1.2) archit. półkoliste lub ostrołukowe pole między nadprożem a łukiem portalu
(1.3) daw. muz. bębenek używany przy ceremoniach w starożytnej Grecji i Rzymie;
(1.4) daw. techn. starożytne bębnowe koło czerpakowe do wody;
Tympanon (lub tympan) (gr. τύμπανον, týmpanon – bęben, łac. tȳmpănŭm) – detal architektoniczny.
W architekturze klasycznej terminem tym określano wewnętrzne trójkątne pole pomiędzy gzymsami frontonu, gładkie lub wypełnione rzeźbą, stanowiące charakterystyczny element monumentalnych budowli Grecji i Rzymu. W reprezentacyjnej budowli antycznej trójkątny szczyt zwykle zamykał przestrzeń dachową od strony licowej (przedniej) i tylnej. Element ten występuje także w monumentalnych budynkach nowożytnych, kształtowanych pod wpływem architektury antycznej (klasycyzm i eklektyzm historyczny).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
operacyjne odtworzenie błony bębenkowej lub jej części
Tympanoplastyka, operacja tympanoplastyczna – rodzaj operacji laryngologicznej poprawiającej słuch poprzez odtworzenie drogi przewodzenia dźwięku w uchu środkowym.
Istotą zabiegu jest rekonstrukcja kosteczek słuchowych lub błony bębenkowej. Tympanoplastyka to operacja w obrębie jamy bębenkowej. Wykonuje się ją przy użyciu mikroskopu operacyjnego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z tympanosklerozą, świadczący o tympanosklerozie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. odkładanie się złogów soli wapnia w tkankach ucha środkowego, zwłaszcza w błonie śluzowej ścian jamy bębenkowej;
Tympanoskleroza (łac. tympanosclerosis), stwardnienie ucha środkowego – forma schorzenia ucha środkowego. Proces chorobotwórczy powodujący włóknienie i tworzenie się złogów soli wapnia w obrębie ucha środkowego i trąbki Eustachiusza. Czasami poprzez usztywnienie kosteczek słuchowych i przerost złogów dochodzi do utraty lub upośledzenia słuchu.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: płot z gałęzi; także: ogrodzone takim płotem miejsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. mur
(1.2) stpol. płot gw-pl|Poznań. ten
SJP.pl
Wiktionary
1. dawniej drewniana faska z przykrywką;
2. kubeł;
3. ogrodzenie z gałęzi; tyn
SJP.pl
Tyndalizacja, pasteryzacja frakcjonowana – metoda konserwacji żywności w puszkach, która polega na dwu-trzykrotnej pasteryzacji przeprowadzanej w odstępach 1-3-dniowych. Termin wywodzi się od nazwiska irlandzkiego uczonego Johna Tyndalla. Ze względu na koszty nie znalazła powszechnego zastosowania.
Wikipedia
Tyndall – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Bon Homme.
Wikipedia
potoczna nazwa polskiej srebrnej złotówki (wartość nominalna - 1 zł (30 gr), wartość realna - ok. 12-18 gr) bitej przez Andrzeja Tymfa w latach 1663-67; tymf
Tymf (tynf) – początkowo potoczna, od uniwersału Przebendowskiego (1717) oficjalna, nazwa srebrnych monet podwartościowych (kredytowych) Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w których ilość srebra była niższa niż deklarowana przez emitenta wartość.
SJP.pl
Wikipedia
Tynica – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Tczów. Ma status sołectwa.
Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku liczba ludności w Tynicy wynosi 283 osoby z czego 45,6% mieszkańców stanowią kobiety, a 54,4% ludności to mężczyźni.
Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim nazwa dzielnic polskich miast i wsi;
Dzielnice miast:
Wsie:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z Tyńcem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Tyńcem, dotyczący Tyńca
SJP.pl
Wiktionary
Tyniowice – wieś w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Roźwienica. Położona na Podgórzu Rzeszowskim, nad rzeczką Mleczką, 16 km na południowy zachód od Jarosławia.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.
Wikipedia
1. warstwa zaprawy nakładana na ściany itp. dla ochrony przed wpływami atmosferycznymi (i dla poprawienia wyglądu); tynki (rzadziej);
2. ironicznie: zbyt mocny makijaż
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. powłoka odpowiednio przygotowanej zaprawy budowlanej nałożonej na surową powierzchnię ściany, filaru, sufitu, itp.
(1.2) przen. iron. zbyt gruby, przesadny makijaż
Tynk – warstwa z zaprawy lub gipsu pokrywająca powierzchnie ścian, sufitów, kolumn, filarów itp. wewnątrz i na zewnątrz budynku. Zadaniem jej jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem czynników atmosferycznych (w przypadku tynków zewnętrznych), ochrona przed działaniem czynników wewnątrz pomieszczeń (np. para wodna), ogniem (elementy drewniane) oraz nadanie estetycznego wyglądu elementom budynku. Tynk stosuje się również jako warstwę podkładową pod elementy wymagające gładkiego podłoża (płyty styropianowe, płytki ceramiczne) - powszechnie stosuje się wówczas tynk cementowy, cementowo-wapienny lub gipsowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
minerał zbudowany głównie z uwodnionego boranu sodu; tinkal, boraks rodzimy
SJP.pl
→ tynkarz
Obrostka murówka, tynkarka (Megachile parietina) – gatunek owada z rodziny miesierkowatych (Megachilidae). W Polsce prawdopodobnie wyginął.
Gatunek występuje na obszarze przyśródziemnomorskim oraz w południowo-zachodniej i centralnej Azji. W północnej części Europy gatunek znany z Węgier i Niemiec Środkowych (południowe doliny gór Harz i w Saksonii).
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący tynkarza, tynkowania
przymiotnik
(1.1) związany z tynkiem
SJP.pl
Wiktionary
robotnik pokrywający ściany tynkiem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. bud. murarz będący specjalistą w zakresie tynkowania
SJP.pl
Wiktionary
1. warstwa zaprawy nakładana na ściany itp. dla ochrony przed wpływami atmosferycznymi (i dla poprawienia wyglądu); tynki (rzadziej);
2. ironicznie: zbyt mocny makijaż
SJP.pl
mający niektóre właściwości tynku, przypominający tynk
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) nakładać tynk na wewnętrzną lub zewnętrzną ścianę budynku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|tynkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urządzenie przeznaczone do tynkowania ścian
Wiktionary
1. → tynk;
2. gładź tynkowa - zewnętrzna gładka warstwa tynku z zaprawy budowlanej
SJP.pl
tinktura;
1. lecznicza nalewka przyrządzana na substancjach roślinnych lub zwierzęcych;
2. alkoholowy roztwór preparatów lekarskich;
3. barwa używana przy pokrywaniu pól i godeł w herbach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) herald. barwa używana w heraldyce do wypełniania pól i godeł;
(1.2) farm. lecznicza nalewka alkoholowa, eterowa, ewentualnie wodna, zrobiona na podstawie składników roślinnych lub zwierzęcych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. rodzaj, model, wzór czegoś;
2. zespół cech charakterystycznych człowieka związanych z jego przynależnością etniczną;
3. jednostka klasyfikacyjna w systematyce organizmów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj, klasa
(1.2) osoba skupiająca cechy ludzi pewnej kategorii
(1.3) ktoś lub coś przewidziane przez kogoś na zwycięzcę
(1.4) syst. zool. kategoria w systematyce zwierząt;
(1.5) charakterystyczny wygląd i budowa człowieka w zależności od jego rasy lub przynależności etnicznej
(1.6) inform. opis rodzaju, struktury i zakresu wartości, jakie może przyjmować dany literał, zmienna, stała, argument, wynik funkcji lub wartość;
(1.7) mat. obiekt przypisany do każdego elementu pewnej kolekcji, pozwalający na określenie jak zachowuje się każdy z nich i jakie operacje są na nim wykonalne
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. podejrzany mężczyzna
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: metalowy stempel
SJP.pl
w gwarze młodzieżowej: typ, typek
SJP.pl
ktoś podejrzany, niegodny zaufania
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. zdrobn. od: typ, podejrzany facet
SJP.pl
Wiktionary
doradca w typowaniach bukmacherskich
SJP.pl
→ typer
SJP.pl
→ typer
SJP.pl
potocznie: bliżej nieznana kobieta; kolesiówa, kolesiówka, gościówa, babka, facetka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. slang. młodz. kobieta
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) slang. facet, chłopak
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. obrazowy
Wiktionary
Typin – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Lubelski.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Tomaszów Lubelski. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 414 mieszkańców.
Wikipedia
1. klasyfikacja według typów;
2. ujednolicenie urządzeń, konstrukcji itp. w celu uproszczenia i zmniejszenia kosztów produkcji
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) klasyfikowanie według określonych typów
(1.2) ujednolicanie według określonych cech charakterystycznych
Typizacja – w socjologii fenomenologicznej jest to proces szeregowania przez jednostkę elementów rzeczywistości w pewne typy, poprzez odwołanie się do posiadanych przez nią zasobów wiedzy. Pojęcie to wprowadzone zostało przez Alfreda Schütza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący typizacji
SJP.pl
1. klasyfikować według cech charakterystycznych, ujmować w pewne typy;
2. uogólniać, ujednolicać coś, sprowadzać do jednego typu
SJP.pl
[czytaj: tajpo] czcionka komputerowa
SJP.pl
1. drukarz lub właściciel drukarni;
2. grafik projektujący układ materiałów do druku
SJP.pl
termin mający szereg znaczeń związanych z użyciem znaków pisarskich w druku i samym drukiem; projektowanie znaków pisarskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) technika druku wypukłego, drukarstwo;
(1.2) ogół zagadnień dotyczących projektowania drukowanych liter i innych znaków pisarskich oraz wzajemnych relacji pomiędzy grupami znaków
(1.3) sztuka użytkowa zajmująca się estetyką szaty graficznej publikacji
(1.4) układ graficzny stron (książki), strony (na witrynie WWW)
Typografia (z gr. týpos „odbicie, forma”, gráphō „piszę”) – termin funkcjonujący w kilku różnych znaczeniach. Pierwszym zastosowaniem terminu „typografia” jest historyczne określenie drukarni. Mianem tym określa się również technikę druku wypukłego, zwanego inaczej typograficznym. W trzecim, najszerszym ujęciu, typografia jest dziedziną koncentrującą się na kształtowaniu struktur i aranżacji języka w jego wizualnym wymiarze. Zajmuje się ona doborem pisma, jego użyciem i składem, a także ustalaniem optymalnych norm pisarskich.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z typografią, zgodny z zasadami typografii
Wiktionary
→ typograf
SJP.pl
forma typograficzna ilustrująca znaczenie użytego słowa, np. wydrukowanie wyrazu "czerwony" na czerwono
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie typologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o typach, porównująca typy w zakresie różnych dziedzin
(1.2) podział według określonych zasad
Typologia (od gr. týpos „odbicie, obraz”; gr. lógos „słowo, nauka”) – zabieg metodologiczny (lub jego rezultat) polegający na grupowaniu przedmiotów według ich podobieństwa do przedmiotu wzorcowego (zwanego typem).
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z typologią
Wiktionary
przyrząd mierzący rozmiar czcionek
SJP.pl
technika drukowania wypukłego; letterset
Typooffset (tzw. pośredni druk wypukły, suchy offset, z ang. letterset) – technika druku wypukłego, stanowiąca połączenie techniki typograficznej i offsetowej. Odbitki są wynikiem druku pośredniego rotacyjnego, a sam proces przenoszenia farby na podłoże drukowe odbywa się podobnie jak w offsecie czyli przez obciąg gumowy, z tą różnicą, że nie jest on pociągany roztworem zwilżającym.
SJP.pl
Wikipedia
koncepcja z zakresu ewolucjonizmu podkreślająca niezależność makroewolucji od procesów mikroewolucji
SJP.pl
szereg wymiarowy wyrobów określonego rodzaju
Szereg wartości – wartości nominalne („znamionowe”) produkowanych seryjnie elementów pochodzą z ustalonej w tym celu tabeli szeregów. Tablice te ustanowione są według postępu geometrycznego, to znaczy tak, że sąsiadujące ze sobą elementy tabeli znajdują się wobec siebie (w przybliżeniu) w tej samej proporcji, tzn. każdy następny element tabeli jest tyle samo -krotnie większy od poprzedniego, innymi słowy każdy następny jest o tyle samo (w przybliżeniu) procent większy od poprzedniego. Ponieważ każdy układ elektroniczny wykorzystujący oporniki i kondensatory dopuszcza pewne odchyłki od wyliczonej przez projektanta wartości projektowej, to prawie zawsze udaje się dobrać takie elementy seryjnie produkowane, które zapewniają prawidłową pracę urządzeń.
SJP.pl
Wikipedia
rzadki stopień wyższy od przysłówka: typowo
SJP.pl
środowiskowo: to, co jest często spotykane lub wykonane według określonego wzoru; typowość
SJP.pl
przysłówek
(1.1) od: typowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest typowe; cecha tych, którzy są typowi
Typowość – cecha oznaczająca realizację jakiegoś wzoru, normy, modelu utrwalonego w serii podobnych zachowań, postaw, zdarzeń.
Wiąże się ona z uogólnieniem, wskazaniem na to, co reprezentatywne, charakterystyczne dla danego czasu, miejsca, środowiska.
Wiktionary oraz Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: typowy; bardziej typowy
SJP.pl
1. odpowiadający jakiemuś typowi, charakterystyczny (np. Sceny grozy są typowe dla horrorów.);
2. często spotykany, powszechny (np. typowe zachowanie);
3. o kimś: posiadający cechy charakterystyczne dla jakiegoś wzoru (np. typowy bezrobotny);
4. wykonany w oparciu o określony wzór, standardowy (np. projekt typowy)
przymiotnik
(1.1) często spotykany
(1.2) będący charakterystyczną cechą określonego typu
(1.3) będący reprezentantem jakiegoś typu, najlepiej oddającym jego specyfikę
(1.4) banalny, prosty, mało wyrafinowany
(1.5) wykonany według zwykłego schematu
(1.6) rzad. przym. odrzecz. typ
SJP.pl
Wiktionary
jeden ze znormalizowanych wymiarów wyrobów danego typu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. lek do leczenia zakażeń retrowirusowych, hamujący powstawanie dojrzałych, zakaźnych cząstek HIV-1; inhibitor proteazy aspartylowej HIV
Typranawir – organiczny związek chemiczny, lek przeciwwirusowy, niepeptydowy inhibitor proteazy ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV).
Wiktionary oraz Wikipedia
o osobniku, typie (z odcieniem ujemnym)
SJP.pl
biblijne miasto położone w południowym Libanie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto i port w południowym Libanie, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, w starożytności miasto fenickie;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) mitnord. nordycki bóg wojny, walki, siły i honoru;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: ciężko pracować; harować, mordować się, zasuwać, zapracowywać się
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: ciężko pracować; harować, mordować się, zasuwać, zapracowywać się
czasownik nieprzechodni
(1.1) pot. ciężko pracować
(1.2) gwara więzienna pracować
SJP.pl
Wiktionary
1. dłuższe przemówienie bohatera w ramach dialogu;
2. długa, nudna mowa na jakiś temat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) długa wypowiedź na jakiś temat, utrzymana zwykle w podniosłym stylu
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
członek oddziałów tyralierskich; woltyżer
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. wojsk. żołnierz oddziału piechoty walczący w szyku rozproszonym (tyralierze)
SJP.pl
Wiktionary
tyralierka;
1. luźny szyk bojowy piechoty;
2. żołnierze ustawieni w tym szyku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. szyk bojowy piechoty, w którym żołnierze są rozproszeni, lecz formują pojedynczą linię wzdłuż linii frontu;
(1.2) wojsk. żołnierze walczący w tyralierze (1.1)
Tyraliera (linia tyralierska) – rozproszony liniowy szyk bojowy piechoty.
Żołnierze pododdziału walczącego w tyralierze tworzą pojedynczy szereg wzdłuż frontu, przy zachowaniu odległości 6–8 metrów pomiędzy poszczególnymi żołnierzami. Porządek ten jest utrzymywany po opuszczeniu okopów, następnie, wskutek przeszkód terenowych, szyk tyraliery zwykle traci swą regularność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tyraliera;
1. luźny szyk bojowy piechoty;
2. żołnierze ustawieni w tym szyku
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
amina występująca obficie w pokarmach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego
Tyramina, 4-hydroksyfenyloetyloamina – organiczny związek chemiczny, biogenna amina, będąca hydroksylową pochodną fenyloetyloaminy.
Występuje obficie w pokarmach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Najwięcej znajduje się w produktach zwierzęcych takich jak salami, pepperoni, sery (cheddar, ementaler, camembert, brie, blue, mozzarella, parmezan, romano, roquefort, stilton, gruyere), ryby (marynowane, solone, wędzone), wątroba wołowa, wątróbka z kurczaka, sos sojowy, kawior, kiełbasa bolońska, koncentrat mięsny (w sosach lub zupach), awokado, banany (szczególnie przejrzałe), czekolada, figi, bób, suplementy z drożdży, ekstrakt drożdżowy, wina typu wermut, wino chianti, likiery typu chartreuse. Tyramina jest metabolizowana przez enzym monoaminooksydazę (MAO).
SJP.pl
Wikipedia
ciemiężca, osoba, która narzuca komuś swoją wolę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. udzielny władca starożytnej polis greckiej, dochodzący do władzy zazwyczaj na drodze przewrotu albo otrzymując swoje władztwo z zewnątrz, z rzadka przez dziedziczenie;
(1.2) przen. człowiek okrutny, nieliczący się ze zdaniem innych, narzucający swą wolę
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Tyrannus|ref=tak.
Tyran (gr. τύραννος tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczoną władzę, często zdobytą niezgodnie z prawem. Rządy tyrana (lub tyranów) noszą nazwę tyranii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny muchotyranikowatych
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny muchotyranikowatych
SJP.pl
1. okrutne, bezwzględne obchodzenie się z kimś
2. samowolne rządy jednostki oparte na terrorze i przemocy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. rządy jednostki opierające się na przemocy i terrorze
(1.2) narzucanie innym swojej woli, wywieranie presji
Tyran (gr. τύραννος tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczoną władzę, często zdobytą niezgodnie z prawem. Rządy tyrana (lub tyranów) noszą nazwę tyranii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tyraniczek Sztolcmana - niewielki ptak z rodziny gorzyków; Tyranneutes stolzmanni
SJP.pl
przysłówek
(1.1) rzad. w sposób tyraniczny
Wiktionary
właściwy tyranom, tyranii; tyrański
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. (także. przen.) związany z tyranią, odnoszący się do tyranii
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|tyrać.
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny tyrankowatych
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. styranizować)
(1.1) narzucać komuś własną wolę w sposób brutalny i bezwzględny, niepozwalając na sprzeciw lub tłumiąc go
Wiktionary
kobieta tyran; despotka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: tyran
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach tyrankowatych (rodzina ptaków)
Tyrankowate (Tyrannidae) – rodzina ptaków z podrzędu tyrankowców (Tyranni) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).
SJP.pl
Wikipedia
o cechach tyrankowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
podrząd ptaków z rzędu wróblowych
Tyrankowce, pierwowróblowce (Tyranni) – podrząd ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes). Obejmuje ponad 1300 gatunków, żyjących głównie w Ameryce Południowej. Od podrzędu ptaków śpiewających różnią się budową krtani. Są uważane za bardziej pierwotne ewolucyjnie.
SJP.pl
Wikipedia
tyrankówka klifowa - gatunek małego ptaka z rodziny tyrankowatych; murówka
SJP.pl
zabójca tyrana
SJP.pl
zabicie tyrana
Tyranobójstwo – zabójstwo władcy uchodzącego za tyrana.
Także nieformalna nazwa doktryny politycznej zakładającej prawo poddanych do dokonania zabójstwa na władcy, o ile jego rządy można uznać za tyranię.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
kopalny dinozaur drapieżny z grupy karnozaurów, będący jednym z największych lądowych drapieżników w historii zwierząt
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) paleont. jeden z gatunków dinozaurów mięsożernych;
Tyranozaur (Tyrannosaurus) – rodzaj teropoda z rodziny tyranozaurów. Do 2024 roku jedynym gatunkiem z tego rodzaju, którego istnienie zostało potwierdzone i który jest zarazem jednym z najbardziej znanych dinozaurów, był Tyrannosaurus rex.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący tyrana, tyranii
przymiotnik
(1.1) właściwy tyranowi, bezwzględny, związany z narzucanie, swojej woli innym
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób tyrański
Wiktionary
→ tyrański
SJP.pl
ciemiężca, osoba, która narzuca komuś swoją wolę
SJP.pl
stolica Naddniestrza, autonomicznej republiki w Mołdawii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na terenie Mołdawii, na lewym brzegu Dniestru, stolica samozwańczej republiki Naddniestrza;
Tyraspol (rum. Tiraspol, ros. Тирасполь, ukr. Тирасполь) – miasto na terenie Mołdawii, położone na lewym brzegu Dniestru, od 1991 roku stolica samozwańczej republiki Naddniestrza, stanowi miasto wydzielone na prawach rejonu. Wraz z 128 807 mieszkańcami w 2023 było trzecim co do wielkości miastem Mołdawii (po Kiszyniowie i Bielcach).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Tyraspolu (stolicy Naddniestrza)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tyraspola
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Tyraspolu (stolicy Naddniestrza)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tyraspolu
SJP.pl
Wiktionary
→ Tyraspol (miasto w Mołdawii, stolica republiki Naddniestrza)
przymiotnik
(1.1) związany z Tyraspolem, dotyczący Tyraspola
SJP.pl
Wiktionary
lampa elektronowa z trzema elektrodami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektron. lampa gazowana posiadająca trzy elektrody: anodę, katodę oraz siatkę;
Tyratron – lampa gazowana zbliżona konstrukcyjnie do gazotronu. Jest to pochodna gazotronu powstała przez umieszczenie pomiędzy anodą i katodą jednej lub kilku siatek. Siatki te służą do regulacji napięcia anodowego, przy którym lampa zacznie przewodzić prąd.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Tyrawa Wołoska (wieś w Polsce)
SJP.pl
potocznie: ciężko pracować; harować, mordować się, zasuwać, zapracowywać się
SJP.pl
rzadkie imię żeńskie
SJP.pl
przedstawiciel podrzędu dinozaurów ptasiomiednicznych
SJP.pl
przedstawiciel podrzędu dinozaurów ptasiomiednicznych
Tyreofory (Thyreophora) – podrząd dinozaurów z rzędu dinozaurów ptasiomiednicznych (Ornithischia).
Nazwa łacińska „Thyreophora” oznacza „nosicieli tarcz” i została wprowadzona w 1915 roku przez barona Franza Nopcsę.
Tyreofory są uważane za najbardziej pierwotne spośród dinozaurów ptasiomiednicznych. Większość tyreoforów poza formami najbardziej pierwotnymi była czworonożna. Ich kończyny tylne były masywniejsze i dłuższe od przednich. Ciało tyreoforów pokrywały rzędy ochronnych guzów, płyt i kolców, które układały się wzdłużnie, tworząc rodzaj kostnego pancerza, chroniącego je przed drapieżnikami. Wśród tyreoforów występowały zarówno formy małe mierzące, około 2 metrów długości, jak i dość duże, osiągające do 9 metrów. Od innych podrzędów dinozaurów odróżnia je obecność kości jarzmowej w czaszce. Tyreofory miały małe zęby policzkowe i dobrze rozwinięte kości podpierające policzki. Budowa szczęk i zębów charakteryzowała się jednak mniejszą złożonością niż u ornitopodów i marginocefali. Tyreofory odżywiały się roślinami o miękkich liściach takimi jak paprocie nasienne, krzewami oraz owocami, prowadząc dość powolny tryb życia.
SJP.pl
Wikipedia
białko, którego stężenie używane jest w badaniach diagnostycznych nowotworów tarczycy
Tyreoglobulina, Tg – jest glikoproteiną produkowaną wyłącznie przez komórki pęcherzykowe tarczycy, zarówno prawidłowe, jak i nowotworowo zmienione. W surowicy zdrowych mężczyzn wykrywa się Tg w stężeniu 1,4-29,2 ng/ml, dla kobiet to stężenie wynosi 1,5-38,5 ng/ml. Tyreoglobulina jest prekursorem trijodotyroniny i tyroksyny (tetrajodotyroniny). Magazynuje również jod i nieaktywne formy hormonów.
SJP.pl
Wikipedia
operacja usunięcia tarczycy; tyroidektomia
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w zakresie tyreologii
SJP.pl
dział medycyny zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób tarczycy
SJP.pl
SJP.pl
zmniejszający lub stabilizujący produkcję hormonów tarczycy
SJP.pl
hormon wydzielany przez przedni płat przysadki mózgowej, działający aktywująco na tarczycę, pobudzając jej rozrost i czynność wydzielniczą; hormon tyreotropowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. hormon tyreotropowy, hormon regulujący czynności wydzielnicze tarczycy, wytwarzany przez przysadkę mózgową
Tyreotropina, hormon tyreotropowy, TSH (od ang. thyroid-stimulating hormone) – hormon glikoproteinowy, o masie cząsteczkowej 28 000 Da, wytwarzany przez przysadkę mózgową.
Cząsteczka tyreotropiny składa się z podjednostek alfa i beta. Podjednostka alfa zbudowana jest z 92-aminokwasowego polipeptydu związanego z oligosacharydami. Jest ona identyczna z podjednostką alfa ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG), a podjednostki beta tych dwóch hormonów są odmienne, choć wykazują trochę podobieństw. To sprawia, że gonadotropina kosmówkowa jest słabym agonistą tyreotropiny i wpływa na jej poziom – im wyższe stężenie hCG, tym niższe TSH.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
hormon tyreotropowy - hormon wydzielany przez przedni płat przysadki mózgowej, działający aktywizująco na tarczycę, pobudzając jej rozrost i czynność wydzielniczą; tyreotropina
SJP.pl
Tejrezjasz (Teiresias,Tyrezjasz, Terezjasz) – w mitologii greckiej wielki wróżbita tebański, żyjący przez siedem do dziewięciu pokoleń, od czasów Kadmosa do Eteoklesa i Polinejkesa. Potrafił przepowiadać przyszłość, rozumieć przeszłość oraz rozumiał język ptaków.
Wikipedia
nazwisko
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. praca
(1.2) gwara więzienna (złodziejska) robota
Tyrka (też: Tyra) – potok w Beskidzie Morawsko-Śląskim w Paśmie Ropicy, lewobrzeżny dopływ Olzy. Na całej długości (13 km) znajduje się na terenie Czech. Źródła na wysokości 835 m n.p.m. na północnych stokach Kałużnego. Powierzchnia dorzecza 31 km². Przepływa przez Tyrę, Oldrzychowice, w pobliżu huty w Trzyńcu wpływa do Olzy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie: drewniana klekotka; kłapacz, kłapaczka, kołatanka, trzaskacz
SJP.pl
regionalnie: zadzwonić, zatelefonować; dryndnąć
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rumunii, powstaje z połączenia Małej Tyrnawy i Wielkiej Tyrnawy, uchodzi do Maruszy
Wiktionary oraz Wikipedia
Małko Tyrnowo - miasto w południowo-wschodniej Bułgarii
Tyrnowo, bułg.Търново
Zobacz też:Trnowo, Trnovo
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wielkim Tyrnowem
Wiktionary
antybiotyk polipeptydowy
SJP.pl
operacja usunięcia tarczycy; tyreoidektomia
SJP.pl
Wikipedia
hormon tarczycy, aminokwas zawierający jod; tetrajodotyronina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, jeden z hormonów tarczycy;
Tyroksyna (tetrajodotyronina, T4) – organiczny związek chemiczny, który obok trójjodotyroniny jest podstawowym hormonem produkowanym przez tarczycę.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
region historyczny i geograficzny w północnych Włoszech i w zachodniej Austrii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północnych Włoszech i w zachodniej Austrii, rozciąga się w Alpach Wschodnich, w dolinie górnego Innu, górnej Adygi i górnej Drawy;
(1.2) geogr. adm. kraj związkowy w zachodniej Austrii;
Tyrol (łac. i niem. Tirol, wł. Tirolo) – region historyczny w północnych Włoszech i w zachodniej Austrii, graniczący z Niemcami i Szwajcarią. Rozciąga się w Alpach Wschodnich, w dolinie górnego Innu, górnej Adygi i górnej Drawy. Główny region turystyczny Austrii. Liczne uzdrowiska, ośrodki wypoczynkowe i sportów zimowych. Rozwinięte energetyka wodna i przemysł drzewny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Tyrolu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tyrolu
SJP.pl
Wiktionary
1. metoda pokonywania poziomych odcinków terenu pozbawionego wystarczającej rzeźby (przepaści, wąwozów, studni itp.);
2. rodzaj pantofla;
3. urządzenie w parkach linowych i na placach zabaw umożliwiające zjazd
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tyrolu
Tyrolka, kolejka tyrolska – szczególny przypadek trawersu linowego.
Metoda pokonywania odcinków terenu pozbawionego wystarczającej rzeźby, w szczególności przepaści, wąwozów i studni w jaskiniach za pomocą podpięcia wspinacza w uprzęży do wstępnie napiętej liny nośnej rozpiętej między dwoma stanowiskami położonymi w przybliżeniu na jednakowej bądź różnej wysokości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Tyrol
przymiotnik
(1.1) dotyczący Tyrolu, związany z Tyrolem, pochodzący z Tyrolu
SJP.pl
Wiktionary
hormon wytwarzany przez przysadkę mózgową; TSH, hormon tyreotropowy
SJP.pl
antybiotyk stosowany przy leczeniu wrzodów i ropni
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
aminokwas aromatyczny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, aminokwas wchodzący w skład wielu białek, przekształcany m.in. w hormony - tyroksynę i adrenalinę;
Tyrozyna (Tyr lub Y) – organiczny związek chemiczny. Stereoizomer L jest jednym z 20 podstawowych aminokwasów białkowych. Nazwa tyrozyna pochodzi od gr. tyros – ser. Łańcuch boczny tyrozyny stanowi niepolarny pierścień aromatyczny z przyłączoną w pozycji „para” grupę hydroksylową (–OH), połączony z atomem węgla α przez mostek metylenowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
aminokwas aromatyczny wchodzący w skład wielu białek, także występujący w stanie wolnym, przekształcany w organizmach zwierzęcych w hormony: tyroksynę i adrenalinę
Tyrozynaza (EC Enzyme entry: EC 1.14.18.1, [w:] Enzyme nomenclature database [online], SIB Swiss Institute of Bioinformatics (ang.).) – metaloenzym z klasy oksydoreduktaz, zawierający miedź, uczestniczący w melanogenezie, w wyniku której jest produkowana melanina. Ponadto bierze udział w syntezie betalain. Występuje u wielu bakterii, grzybów, roślin, owadów, skorupiaków i ssaków. Katalizuje dwie reakcje:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biochem. związany z tyrozyną, dotyczący tyrozyny
Wiktionary
szarpać kogoś w gniewie; tarmosić, napastować, niepokoić, zaczepiać
SJP.pl
potocznie: trącić (potrącić), pchnąć (popchnąć)
SJP.pl
związany z Morzem Tyrreńskim
przymiotnik
(1.1) geogr. dotyczący Morza Tyrreńskiego
(1.2) hist. związany z Tyrreńczykami (Etruskami)
SJP.pl
Wiktionary
1. ozdobna laska, atrybut Dionizosa
2. laska opleciona liśćmi jako motyw architektoniczny lub plastyczny; tyrsos
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mitgr. mitrzym. laska opleciona winoroślą i bluszczem oraz zakończona szyszką sosny pinii; atrybut Dionizosa (Bachusa), menad (bachantek) i satyrów; symbol płodności;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
laska opleciona liśćmi jako motyw architektoniczny lub plastyczny; tyrs
SJP.pl
poeta grecki żyjący w VII w. p.n.e.; Tyrteusz
Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (stgr. Τυρταῖος Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.
SJP.pl
Wikipedia
nurt w literaturze patriotycznej, wzywający do walki za ojczyznę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. nurt w literaturze o tematyce patriotycznej, który wzywa do walki za ojczyznę
Poezja tyrtejska – rodzaj poezji patriotycznej, nawołującej do walki w obronie niepodległości, budzącej pragnienie obrony ojczyzny i nienawiść do wroga. Jej nazwa wywodzi się od imienia spartańskiego poety Tyrtajosa, twórcy wielu poematów zagrzewających do walki. Wyrazem tej konwencji jest m.in. słynna maksyma dulce et decorum est pro patria mori („słodko i zaszczytnie umierać za ojczyznę”) z pieśni 2 księgi III Horacego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
poeta wzywający do boju (od Tyrtajosa, poety spartańskiego z VII w. p.n.e.)
Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (stgr. Τυρταῖος Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.
SJP.pl
Wikipedia
o poezji: wzywająca do boju (od Tyrtajosa, poety spartańskiego z VII w. p.n.e.)
SJP.pl
poeta grecki z VII w.p.n.e.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. starożytny poeta grecki, którego Ateńczycy wysłali w VII w. p.n.e. zamiast wojsk na pomoc Spartanom przeciw Meseńczykom, aby pieśniami natchnął Spartan do walki;
(1.2) przen. śpiewak, poeta zagrzewający żołnierzy do walki
Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (stgr. Τυρταῖος Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. daw. plotkarka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. etn. obywatel miasta-państwa Tyru
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. etn. obywatelka miasta-państwa Tyru
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący miasta Tyr
Wiktionary
przyrząd półprzewodnikowy stosowany w układach prostowniczych, przekaźnikowych i przełączających
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przyrząd półprzewodnikowy stosowany w układach prostowniczych, przekaźnikowych i przełączających;
Tyrystor – przyrząd półprzewodnikowy składający się z 4 warstw w układzie p-n-p-n, wyposażony w 3 elektrody, z których dwie są przyłączone do warstw skrajnych, a trzecia do jednej z warstw środkowych – warstwy typu p. Elektrody przyłączone do warstw skrajnych nazywa się katodą (K) i anodą (A), a elektrodę przyłączoną do warstwy środkowej typu p – bramką (G, od ang. gate – ‘bramka’).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z tyrystorem, dotyczący tyrystora
Wiktionary
potocznie: tysiąc (złotych); tysiak, patol, patyk
zaimek
(1.1) ty z końcówką czasownikową
SJP.pl
Wiktionary
skrót od tysiąc
skrót, liczebnik
(1.1) = tysiąc
SJP.pl
Wiktionary
1. liczebnik oznaczający liczbę 1000
2. gra w karty
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liczba 1000
(1.2) lm. tysiące: pot. bardzo dużo
(1.3) karc. rodzaj gry;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. liczebnik oznaczający liczbę 1000
2. gra w karty
SJP.pl
mający tysiąc głów
SJP.pl
[czytaj: tysiąc-hektarowy] mający powierzchnię tysiąca hektarów
przymiotnik relacyjny
(1.1) o powierzchni równej tysiącowi hektarów
SJP.pl
Wiktionary
ważący 1000 kilogramów (tonę), np. tysiąckilogramowa bomba; tonowy, jednotonowy
SJP.pl
mający długość tysiąca kilometrów, wynoszący tysiąc kilometrów
przymiotnik
(1.1) o długości równej tysiącowi kilometrów
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający wartość, liczący, wynoszący 1000 koron
Wiktionary
tysiąc razy; tysiąckrotnie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) niezliczoną ilość razy
Wiktionary
SJP.pl
powtarzający się tysiąc razy
SJP.pl
skrót od: tysiąclecie
SJP.pl
1. kobieta albo samica zwierząt mająca tysiąc lat;
2. okres obejmujący tysiąc lat
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. każda ze szkół, które wybudowano ze składek społeczeństwa na tysiąclecie państwowości polskiej
Szkoła tysiąclecia, właśc. szkoła-pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego, pot. tysiąclatka – szkoła wzniesiona w ramach programu oświatowego, realizowanego w czasie jubileuszu Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966); budowę szkół sfinansowano ze środków pochodzących z budżetu państwa oraz funduszy społecznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. okres tysiąca lat;
2. tysięczna rocznica czegoś
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tysiąc lat
(1.2) rocznica założenia lub wydarzenia, od którego minęło tysiąc lat
Tysiąclecie, milenium, millennium (łac. mille annum – tysiąc lat) – pozaukładowa jednostka miary czasu obejmująca 1000 lat.
Tysiąclecia kalendarzowe (w kalendarzu gregoriańskim i większości innych) liczone są od roku kończącego się cyframi „001” do najbliższego roku kończącego się trzema zerami, a więc II tysiąclecie trwało od roku 1001 do 2000, a wraz z rokiem 2001 rozpoczęło się III tysiąclecie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający tysiąc lat, trwający tysiąc lat itp.
przymiotnik
(1.1) mający tysiąc lat
(1.2) trwający tysiąc lat
SJP.pl
Wiktionary
mający tysiąc pięćset lat, trwający tysiąc pięćset lat itp.
SJP.pl
potocznie: występujący w wielu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.
SJP.pl
a) ważący tysiąc ton;
b) mieszczący tysiąc ton czegoś;
c) mogący unieść tysiąc ton
SJP.pl
mający tysiąc trzysta lat, trwający tysiąc trzysta lat itp.
SJP.pl
mający moc tysiąca watów
SJP.pl
zdrobnienie od: tysiąc
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od tysiąc
(1.2) pot. tysiąc złotych, euro, dolarów, itp.
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: tysiąc
SJP.pl
zdrobnienie od: tysiąc
SJP.pl
tysięczny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny
Tysiączna, tysięczna – jednostka miary kąta płaskiego spoza układu SI.
SJP.pl
Wikipedia
lecznicza roślina zielna z rodziny goryczkowatych; centuria
Centuria pospolita, centuria zwyczajna, tysiącznik (Centaurium erythraea Rafn) – gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych. Występuje na terenie Europy, Afryki i Azji, na pozostałych kontynentach introdukowana. W Polsce dość rzadka, objęta ochroną.
SJP.pl
Wikipedia
tysięczny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 1000
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: tysiąc-złotówka] banknot o nominale tysiąca złotych
SJP.pl
[czytaj: tysiąc-złotowy] mający wartość tysiąca złotych
przymiotnik
(1.1) mający wartość tysiąca złotych
(1.2) wynoszący tysiąc złotych
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: tysiąc (złotych); patol, patyk
SJP.pl
tysiączny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny
Tysiączna, tysięczna – jednostka miary kąta płaskiego spoza układu SI.
SJP.pl
Wikipedia
1. góra, której wysokość nad poziomem morza przekracza tysiąc metrów;
2. duży blok przeznaczony dla około tysiąca mieszkańców;
3. wydarzenie, w którym bierze udział tysiąc osób
SJP.pl
tysiączny;
1. liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000;
2. bardzo liczny
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) przymiotnik od tysiąc
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Tychy
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Tychów, związany z Tychami
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Tychy
Tyskie – marka piw produkowanych przez Kompanię Piwowarską, której właścicielem od 31 marca 2017 roku jest japońska Asahi Group. Historia marki sięga 1629 roku chociaż nie jest tożsame z początkiem browarnictwa na tych terenach. Do 1999 roku, czyli do czasu powstania Kompanii Piwowarskiej produkowane wyłącznie przez Tyskie Browary Książęce.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na zachodniej Ukrainie, prawy dopływ Bystrzycy Tyśmienickiej;
(1.2) geogr. miasto na Ukrainie;
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: tajson] nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Tychów; tychowianin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Tychów
(1.2) osoba pochodząca z Tychów, urodzona w Tychach
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Tychów; tychowianka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Tychów
(1.2) kobieta pochodząca z Tychów, urodzona w Tychach
SJP.pl
Wiktionary
tyszerka płaskowiaczek - gatunek motyla, szkodnik dębów
SJP.pl
nazwisko
Tyszka (liczba mnoga: Tyszkowie) – polskie nazwisko; na początku lat 90. w Polsce nosiło je ok. 2800 osób.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Tyszowce – miasto w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, położone nad rzeką Huczwą. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tyszowce.
Ośrodek usługowy dla rolnictwa. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 850 (Hrubieszów – Tomaszów Lubelski).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Tyszowiec (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Tyszowiec (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Tyszowce
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. List do Tytusa
Wiktionary
skrót od: tytuł, tytułowy (czytany jako cały, odmienny wyraz)
skrót
(1.1) = tytuł
(1.2) = tytułowy
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. papierowa torebka
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. róg obfitości dla pierwszoklasisty;
(1.3) reg-pl|Poznań. twarz, również głowa
Tyta (niem. Schultüte, Zuckertüte) – zwyczajowy prezent otrzymywany przez dzieci idące po raz pierwszy do szkoły.
Ma postać rogu obfitości wypełnionego słodyczami – odwróconego stożka lub ostrosłupa z kartonu, oklejonego ozdobnym papierem. Niekiedy owinięta jest celofanem i związana u góry wstążką. Zwyczaj obdarowywania pierwszaków podobnymi upominkami odnotowano w Niemczech na początku XIX wieku (potwierdzony w 1817 roku w Jenie).
Wiktionary oraz Wikipedia
1. człowiek o wielkiej sile i ogromnym wzroście
2. człowiek wielkiego ducha, umysłu itp.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z księżyców Saturna;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
satelita Urana
Media:
Postacie fikcyjne:
Obiekty astronomiczne:
SJP.pl
Wikipedia
sól kwasu tytanowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. każda z bogiń, z pokolenia olbrzymek, córek Uranosa i Gai, sióstr tytanów;
Tytani i tytanidy (gr. Τιτᾶνες Titanes, Τιτανίδες Titanídes, l.poj. Τιτάν Titán, Τιτανίς Titanís, łac. Titani, Titanides, l.poj. Titan, Titanid, pol. tytan, tytanida, tytanka) – w mitologii greckiej bogowie z pokolenia olbrzymów, istniejący przed bogami olimpijskimi.
Wiktionary oraz Wikipedia
minerał, krzemian wapnia i tytanu; sfen
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów;
Tytanit (sfen, sphen) – minerał z grupy krzemianów wyspowych.
Nazwa pochodzi od składu chemicznego, którego głównym składnikiem jest tytan. Nazwa sfen – od gr. sphen = klin i nawiązuje do kształtu kryształów minerału.
Minerał pospolity, rozpowszechniony w większości skał krystalicznych. Ładnie wykształcone kryształy należą do rzadkości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nadludzki wysiłek
SJP.pl
gigantka; potocznie:
1. kobieta o olbrzymim wzroście i wielkiej sile;
2. kobieta obdarzona niezwykłymi zdolnościami w jakiejś dziedzinie
Tytani i tytanidy (gr. Τιτᾶνες Titanes, Τιτανίδες Titanídes, l.poj. Τιτάν Titán, Τιτανίς Titanís, łac. Titani, Titanides, l.poj. Titan, Titanid, pol. tytan, tytanida, tytanka) – w mitologii greckiej bogowie z pokolenia olbrzymów, istniejący przed bogami olimpijskimi.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. walka tytanów z bogami olimpijskimi;
Tytanomachia (gr. Τιτανομαχία Titanomachía) – w mitologii greckiej walka bogów, pod wodzą Zeusa, z tytanami o władzę nad światem, zakończona zwycięstwem bogów olimpijskich i strąceniem tytanów do Tartaru.
Wiktionary oraz Wikipedia
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca IV grupę główną układu okresowego: tytan, cyrkon, hafn i rutherford
Tytanowce – pierwiastki 4 (daw. IVB lub IV pobocznej) grupy układu okresowego. Są to: tytan (Ti), cyrkon (Zr), hafn (Hf) i rutherford (Rf).
SJP.pl
Wikipedia
każdy pierwiastek należący do czwartej grupy układu okresowego pierwiastków
SJP.pl
przymiotnik od: tytan
przymiotnik relacyjny
(1.1) zawierający tytan, zbudowany lub powstały z tytanu albo jego stopów
(1.2) dotyczący tytanu
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj zauropoda
Tytanozaur – zauropod z rodziny tytanozaurów. Jego skamieliny są znane z formacji Lameta w Indiach, a skamieliny przypisanych do niego gatunków także z Europy i Ameryki Południowej. Osiągał 9–12 m długości i ok. 13 t wagi. Jego nazwa oznacza "tytaniczny jaszczur" i odnosi się do tytanów, którzy byli bogami w mitologii greckiej. Występował w mastrychcie (późna kreda). Rodzaj ten był długo traktowany jako "takson worek", do którego gatunków zaliczano fragmentaryczne skamieliny, znalezione w różnych miejscach świata. Opisany na podstawie kości kończyn i kręgów. W ciągu lat zaliczono do tego rodzaju bardzo wiele gatunków, na podstawie kilku cech wspólnych. Obecnie jest on uważany za nomen dubium - rodzaj niepewny. Najbardziej znany gatunek - T.colbert jest obecnie uważany za synonim rodzaju Isisaurus.
SJP.pl
Wikipedia
grupa dinozaurów gadziomiednicznych z infrarzędu zauropodów
Tytanozaury (Titanosauria) – grupa zauropodów żyjących od późnej jury do końca kredy, obejmująca jedne z największych lądowych zwierząt w dziejach.
SJP.pl
Wikipedia
w rękopisach średniowiecznych: znak skrócenia wyrazu albo pominięcia litery
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) w typografii: znak skrócenia wyrazu w rękopisach średniowiecznych
SJP.pl
Wiktionary
1. w gwarze poznańskiej: papierowe lub foliowe opakowanie na różne towary; torebka;
2. w gwarze śląskiej: opakowanie z papieru, zwinięte w kształcie stożka lub rurki; tutka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań., gw-pl|Łódź., gw-pl|Górny Śląsk. torebka papierowa, kawałek papieru spiralnie zwinięty – opakowanie na cukierki
SJP.pl
Wiktionary
Tytlewo – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Lisewo.
Tytlewo sąsiaduje z gminą Papowo Biskupie (z wsią Staw). Znajduje się tu m.in. świetlica.
W latach 1939 - 1942 dotychczasową nazwą wsi (i znajdującego się tam majatku) było Tittlewo, lecz po przeprowadzonej zamianie nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w latach 1942 - 1945 nazywała się Dietelsee.
Wikipedia
1. roślina z rodziny psiankowatych, występująca w wielu gatunkach, uprawiana dla liści będących używką do palenia lub żucia;
2. produkt z odpowiednio spreparowanych liści niektórych gatunków tytoniu, używany do palenia lub żucia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Nicotiana|ref=tak., roślina zawierająca nikotynę;
(1.2) suszone liście tytoniu (1.1);
Osoby o nazwisku Tytoń:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
plantacja tytoniu; pole z uprawą tytoniu
SJP.pl
wciornastek tytoniowiec - owad z rzędu wciornastków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. przemysł tytoniowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący tytoniu (rośliny)
(1.2) dotyczący tytoniu (używki)
Wiktionary
przestarzałe: tytułowanie kogoś
SJP.pl
dążenie do uzyskiwania społecznie cenionych i poważanych tytułów tylko dla nich samych i związanych z nimi uprawnień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest tytularne; cecha tych, którzy są tytularni
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) posiadający prawo do używania danego tytułu, ale bez pełnienia funkcji związanej z tym tytułem
Wiktionary
składacz zajmujący się składaniem tytułów do dziennika
SJP.pl
1. tytuły przysługujące danej osobie;
2. informacje na karcie tytułowej i w metryce książki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dane umieszczone na karcie tytułowej i w metryce książki;
(1.2) tytuł lub tytuły przysługujące komuś
Tytulatura – zespół danych umieszczonych na karcie tytułowej i w metryce książki, zawierający imię i nazwisko autora, tytuł, tom, miejsce i rok wydania oraz instytucję wydawniczą lub drukarnię.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. tytoń
Wiktionary
imię męskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Tytus – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Lucjusz, Publiusz, Kwintus). Titus oznacza „dziki gołąb”; słowo to miało jednakże w starożytnym Rzymie znaczenie przenośne i było stosowane także dla oznaczenia męskości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: Tytus (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Tytus (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Tytuska lub z nim związany
SJP.pl
Tytus z małżonką; Tytusowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Tytusa lub z nim związany
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Tytusa
SJP.pl
Wiktionary
1. nazwa dzieła sztuki;
2. pozycja wydawnicza;
3. stopień naukowy, nazwa rodowa, godność lub określenie stanowiska;
4. powód, podstawa do zrobienia czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) napis, nagłówek, nazwa dzieła (filmu, sztuki teatralnej, utworu muzycznego, literackiego) lub jego rozdziałów;
(1.2) zdobyta godność, stopień naukowy, służbowy, także zajmowane stanowisko, pełniona funkcja
(1.3) podstawa czegoś, powód, racja
Nazewnictwo
Literaturoznawstwo
Inne znaczenia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nazwa dzieła sztuki;
2. pozycja wydawnicza;
3. stopień naukowy, nazwa rodowa, godność lub określenie stanowiska;
4. powód, podstawa do zrobienia czegoś
SJP.pl
nadmierne używanie tytułów
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) nadawać czemuś tytuł, nazwę
(1.2) wypowiadać czyjś tytuł podczas mówienia o nim lub do niego
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|tytułować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z tytułem, dotyczący tytułu
Wiktionary
białko mięśni poprzecznie prążkowanych, zbudowane z kilkudziesięciu tysięcy reszt aminokwasowych
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. brudzić, walać, plamić; babrać, mazać, paprać;
2. tytłać się - brudzić się czymś, babrać się
czasownik przechodni niedokonany (dk. utytłać, wytytłać)
(1.1) pot. brudzić
czasownik zwrotny niedokonany tytłać się (dk. utytłać się, wytytłać się)
(2.1) pot. brudzić siebie samego
(2.2) pot. brudzić siebie wzajemnie
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
partykuła
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. też
Wiktionary
dawniej: napar z ziół leczniczych
SJP.pl
dawniej: rusztowanie w zduńskim warsztacie, na które wsuwa się deski lub łaty z kaflami
SJP.pl
strona przeciwległa w stosunku do przodu, część czegoś najdalej położona; przestrzeń poza kimś lub czymś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część czegoś najdalej od przodu
(1.2) cześć ciała przeciwległa do przodu głowy; u człowieka z tej strony co plecy, u zwierząt z tej strony co zad lub ogon
(1.3) miejsce znajdujące się przeciwnie do kierunku patrzenia; po stronie przeciwnej do rzeczywistego lub oczekiwanego kierunku ruchu
(1.4) eufem. tyłek
(1.5) eufem. fragment ubrania zakrywający pośladki
(1.6) gwara. studencka brak zaliczenia
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: tyłek
SJP.pl
potocznie: pośladki, siedzenie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. pośladki
SJP.pl
Wiktionary
przybierać na wadze, stawać się grubym, otyłym
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z tyłkiem, dotyczący tyłka
Wiktionary
tylna część mózgu dzielona na tyłomózgowie wtórne (móżdżek, most) i rdzeniomózgowie (rdzeń kręgowy)
Tyłomózgowie (łac. rhombencephalon) – ostatni z trzech (obok przodomózgowia i śródmózgowia) pierwotnych pęcherzyków mózgowych, rozwojowa część mózgowia kręgowców. Z tyłomózgowia powstaje móżdżek i rdzeń przedłużony.
U człowieka tyłomózgowie w okresie piątego tygodnia rozwoju zarodkowego ulega podziałowi na tyłomózgowie wtórne (zamózgowie), z którego powstają móżdżek i most oraz rdzeniomózgowie, z którego powstaje rdzeń przedłużony.
SJP.pl
Wikipedia
jedna z trzech podgromad ślimaków, obejmująca około 14 tysięcy gatunków; tyłoskrzelne
SJP.pl
jedna z trzech podgromad ślimaków, obejmująca około 14 tysięcy gatunków; tyłoskrzelce
Tyłoskrzelne, tyłoskrzelce (Opisthobranchia) – wyróżniania dawniej podgromada ślimaków. Obejmowała gatunki morskie i nieliczne słodkowodne. Występują głównie w strefach przybrzeżnych, nieliczne są pelagiczne. Pasożyty zewnętrzne wieloszczetów i małży. Około 14 000 gatunków. Ciało okryte muszlą o niewielkich skrętach, przeważnie cienką, delikatną, w stosunku do rozmiarów ciała małą (ciało u większości form nie może się w całości ukryć w muszli). U wielu form muszla mniej lub bardziej okryta płaszczem, albo nie występuje u postaci dojrzałych (jest odrzucana w okresie larwalnym.) W podgromadzie dominują gatunki nagie. Na głowie u większości form dwie pary czułków. Różny stopień detorsji spoideł boczno-trzewiowych, aż do ułożenia symetrycznego. Skutkiem detorsji jama płaszczowa przesunięta nieco w prawą stronę, a skrzele, jeżeli występuje, leży za sercem. Wiele form bez skrzela i jamy płaszczowej. Jeden przedsionek, jedno metanefrydium. Hermafrodyty.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach tyłoskrzelnych (podgromada ślimaków)
SJP.pl
tylna część stopy
SJP.pl
końcowa część filmu, książki, audiobooka itp. z informacjami o twórcach
SJP.pl
Tyłowo (kaszb. Tëłowò, niem. Tillau, dawniej Tulowa) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. W skład sołectwa Tyłowo wchodzi również miejscowość Dąbrowa. Na wschód od Tyłowa położone jest jezioro Dobre, otoczone kompleksem leśnym Puszczy Darżlubskiej.
Wikipedia
przymiotnik od: tyły (1. teren położony za frontem;
2. ogół sił i środków zaopatrujących wojska w to, co jest im niezbędne na polu walki), np. pozycje tyłowe, jednostki tyłowe
SJP.pl
wada zgryzu, w której dolny łuk zębowy jest przesunięty do tyłu względem górnego
Tyłozgryz – wada zgryzu polegająca na dotylnym przesunięciu dolnego łuku zębowego względem górnego. Do tyłozgryzów zaliczane jest także tyłożuchwie.
Charakterystycznymi cechami tyłozgryzu są:
SJP.pl
Wikipedia
patologia kręgosłupa w postaci przemieszczenia się w tył kręgu znajdującego się bezpośrednio powyżej; przeciwieństwo kręgozmyku
SJP.pl
przybierać na wadze, stawać się grubym, otyłym
SJP.pl