Bu

wyraz mający naśladować płacz lub buczenie; buu


wykrzyknik

 (1.1) …naśladujący niski monotonny dźwięk, np. płacz lub buczenie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bub

zgrubienie od: bubek (potocznie o osobie zarozumiałej, niepoważnej; laluś; pyszałek)


Bub (ros. Буб) – wieś (sieło) w Rosji, w Kraju Permskim, w rejonie siwińskim. W 2010 liczyła 987 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bubak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bubek

potocznie o osobie zarozumiałej, niepoważnej; laluś, pyszałek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lekcew. pogard. niepoważny mężczyzna o wygórowanej opinii na swój temat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) karc. walet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bubel

towar wybrakowany, bez wartości, zepsuty


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. towar złej jakości, posiadający wady


Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buber

Buber:



Źródła:

Wikipedia

Bubka

potocznie o osobie zarozumiałej, niepoważnej; laluś, pyszałek


Źródła:

SJP.pl

Bubkowaty

mający cechy bubka


Źródła:

SJP.pl

Bublewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bubliczek

obwarzanek


Źródła:

SJP.pl

Bubloróbstwo

produkcja bubli


Źródła:

SJP.pl

Bublowacieć

stawać się bublowatym


Źródła:

SJP.pl

Bublowaty

mający cechy bubla


Źródła:

SJP.pl

Bublownia

potocznie:
1. sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpeks, lumpex, szmateks, szmatland;
2. sklep z tanimi towarami niskiej jakości; grajzlernia


Źródła:

SJP.pl

Bubnicki

nazwisko polskie, m.in. Zdzisław Bubnicki (1938-2006) - automatyk i informatyk


Źródła:

SJP.pl

Buc

pyszałek, zarozumialec; bufon, nadęciak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś zarozumiały, pyszałkowaty, tępy, głupi

 (1.2) wulg. niezwykle obraźliwe określenie mężczyzny



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bucchero

ceramika etruska


Źródła:

SJP.pl

Buccina

dęty instrument muzyczny w kształcie rogu



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bucefał

narowisty, rączy koń, rumak


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) hist. koń Aleksandra Wielkiego;


Bucefalos (Bucefał) (gr. Βουκέφαλος Bukefalos – „byczogłowy”; łac. Bucephalus) – ulubiony ogier tesalski Aleksandra Wielkiego. W potocznym słownictwie synonim narowistego wierzchowca, ognistego rumaka.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buceria

potocznie: pycha, zarozumiałość, wyniosłość; nadętość


Źródła:

SJP.pl

Buch

wyraz naśladujący odgłos uderzenia lub wybuchu


wykrzyknik onomatopeiczny

 (1.1) dźwięk. odgłos mocnego uderzenia obiektów o siebie

 (1.2) dźwięk. odgłos wydostającej się skądś gwałtownie pary lub dymu

wykrzyknik

 (2.1) pot. …opisujący czynność wymagającą szybkiego i gwałtownego wykonywania ruchów lub przemieszczenia się

 (2.2) pot. …opisujący zjawisko które stało się nagle, niespodziewanie i gwałtownie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (3.1) slang. głębokie zaciągnięcie do płuc dymu papierosowego lub oparów jakiejś substancji psychoaktywnej

 (3.2) slang. ilość dymu lub oparów jednorazowo wdychana buchem (3.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (4.1) żart. gruba książka


Geografia

Austria

Niemcy

Szwajcaria


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buchać

1. rozprzestrzeniać się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę, np. ogień bucha z pieca;
2. wydzielać coś z siebie w sposób gwałtowny;
3. rzadko: rzucać się gdzieś, uciekać


czasownik niedokonany

 (1.1) gwałtownie się rozprzestrzeniać

 (1.2) wykonać nagły odskok, uderzenie, ruch

 (1.3) pot. ukraść

 (1.4) daw. wystrzelić, eksplodować

 (1.5) gw-pl|Śląsk Cieszyński. uderzać, machać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buchacz

przestarzale: złodziej


Buchacz (niem. Buchatz) – dzielnica Radzionkowa, dawna osada młyńska na gruntach Radzionkowa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buchalik

nazwisko


Buchalikowie – nazwisko górnośląskiej rodziny o tradycjach pracy w hutnictwie. Zostali zamordowani przez hitlerowców.

Wilhelm (ur. 1897, zm. 1939) był uczestnikiem wszystkich trzech powstań śląskich, działaczem Związku Powstańców Śląskich, po wkroczeniu wojsk niemieckich do Polski został aresztowany i osadzony w więzieniu w którym zmarł.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buchalski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Buchalter

przestarzałe: księgowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. księgowy


Księgowy (buchalter) - pracownik działu księgowości, osoba zajmująca się wszelkimi czynnościami związanymi z prowadzeniem ksiąg rachunkowych podmiotów gospodarczych.

Do zadań księgowego należy m.in. ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych dla potrzeb wewnętrznych (informowanie kierownictwa jednostki o stanie firmy) oraz zewnętrznych (rozliczenia podatkowe i statystyczne) oraz obliczanie i rozliczanie zobowiązań podatkowych przedsiębiorstwa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buchalteria

1. przestarzałe: rachunkowość, księgowość;
2. pogardliwie: niepotrzebne, drobiazgowe obliczenia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. księgowość

 (1.2) pejor. nadmiernie drobiazgowe przeliczanie


Księgowość (przestarzale buchalteria) – podstawowy element składowy rachunkowości. Księgowość stanowi część rejestracyjną rachunkowości.

Księgowość polega na rejestracji w ujęciu pieniężnym, a niekiedy w ujęciu ilościowym, odpowiednio udokumentowanych zdarzeń gospodarczych, które powodują zmiany w majątku jednostki gospodarującej i źródłach jego pochodzenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buchalterka

pracownica prowadząca księgi rachunkowe; księgowa


Źródła:

SJP.pl

Buchalterski

buchalter


Patrz:buchalter

Źródła:

SJP.pl

Buchalteryjny

buchalteria


Patrz:buchalteria

Źródła:

SJP.pl

Buchanan

Osoby o nazwisku Buchanan:


Źródła:

Wikipedia

Buchanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|buchać.


Źródła:

Wiktionary

Buchanka

potocznie: wielozadaniowy i dostawczy pojazd UAZ-452


Źródła:

SJP.pl

Buchara

nazwa kobierców tkanych przez turkmeńskie plemiona regionu Buchary


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Uzbekistanie nad rzeką Zarafszan, stolica wilajetu bucharskiego;


Buchara (uzb. Buxoro) – miasto w Uzbekistanie, stolica wilajetu bucharskiego, w dolinie rzeki Zarafszan.

Buchara leży w rejonie eksploatacji bogatych złóż gazu ziemnego (Gazli); przemysł m.in. futrzarski (karakuły), jedwabniczy, spożywczy (w tym winiarski), oczyszczalnie bawełny; rzemiosło artystyczne (słynne bucharskie dywany). Ośrodek turystyczny o międzynarodowym znaczeniu i naukowy (szkoły wyższe). Węzeł komunikacyjny (port lotniczy).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Bucharczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Buchary; osoba z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Bucharin

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Bucharka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Buchary; kobieta z tego miasta


Źródła:

Wiktionary

Bucharski

przymiotnik od: Buchara (miasto w Uzbekistanie)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bucharą, dotyczący Buchary

 (1.2) dotyczący języka bucharskiego

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język bucharski;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buchcice

Buchcice (do 1965 Meszna Szlachecka) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Tuchów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.


Źródła:

Wikipedia

Buchenwald

Konzentrationslager Buchenwald, Konzentrationslager Buchenwald/Post Weimar (KL Buchenwald, KZ Buchenwald), z początku nazywany Konzentrationslager Ettersberg – niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny założony w Ettersberg w pobliżu Weimaru (Turyngia, Niemcy). Funkcjonował od lipca 1937 do końca wojny.


Źródła:

Wikipedia

Buchnąć

1. rozprzestrzenić się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę;
2. wydzielić coś z siebie w sposób gwałtowny;
3. potocznie: wykonać nagły ruch, rzucić się, uderzyć;
4. potocznie: ukraść


czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. buchać)

 (1.1) rozprzestrzenić się w sposób gwałtowny

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

 (2.1) rzucić się, uderzyć, wykonać nagły ruch

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

 (3.1) pot. ukraść


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buchnięcie

1. rozprzestrzenić się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę;
2. wydzielić coś z siebie w sposób gwałtowny;
3. potocznie: wykonać nagły ruch, rzucić się, uderzyć;
4. potocznie: ukraść


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|buchnąć.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bucholc

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Buchowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Buchowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Buchs

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. część instalacji wodnej


Szwajcaria:

Osoby:

Zobacz też:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Buchta

1. miejsce zryte przez dziki szukające żeru; buchtowisko
2. lina zwinięta w koło
3. gwarowo: rodzaj bułki drożdżowej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. zwinięta lina;

 (1.2) łow. miejsce rozgrzebane przez dziki poszukujące pożywienia;

 (1.3) przest. mała zatoka

 (1.4) kulin. reg-pl|Kraków. gw-pl|Górny Śląsk.

 (1.6) gw-pl|Poznań. przegroda dla świń

 (1.7) gw-pl|Łódź. środ. piekarskie duża, poczwórna bułka


Miejscowości
Sztuka kulinarna

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buchtować

o dzikach: ryć ściółkę leśną w poszukiwaniu żołędzi


Źródła:

SJP.pl

Buchtowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) żegl. zwijanie liny w równy, łatwy do rozwinięcia kłębek

 (1.2) łow. o dzikach: tworzenie buchtowisk, rycie ziemi



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Buchtowisko

miejsce zryte przez dziki szukające żeru; buchta


Buchtowisko (także: buchta) – miejsce w lesie lub poza lasem zryte przez dziki poszukujące pożywienia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buchwald

nazwisko


Osoby

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buchwel

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) piłka do metalu


Źródła:

Wiktionary

Buciak

ekspresywnie: but; bucior


Źródła:

SJP.pl

Buciar

dawniej: bucior - duży but


Źródła:

SJP.pl

Buciczek

zdrobnienie od: bucik


Źródła:

SJP.pl

Bucik

zdrobnienie od: but; mały but; butek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od but

 (1.2) mały but

 (1.3) but o krótkiej sznurowanej lub zapinanej cholewce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bucina

[czytaj: buc-ina] blaszany instrument muzyczny, prototyp puzonu


Źródła:

SJP.pl

Bucior

zgrubienie od: but (okrycie stopy); bucisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zgrub. od but

 (1.2) pot. duży, ciężki but


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Bucisko

zgrubienie od: but (okrycie stopy); bucior


Źródła:

SJP.pl

Bucki

1. przymiotnik od: Buk;
2. przymiotnik od: Buczek; buczecki, buczkowski


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buckingham

[czytaj: BAkinem]
1. miasto w Anglii;
2. pałac Buckingham - pałac królewski w Londynie


Buckingham – miasto i civil parish w Anglii, w hrabstwie Buckinghamshire, w dystrykcie (unitary authority) Buckinghamshire. Leży 81 km na północny zachód od centrum Londynu. W 2001 miasto liczyło 11 572 mieszkańców. W 2011 roku civil parish liczyła 12 043 mieszkańców. Buckingham zostało wspomniane w Domesday Book (1086) jako Bochingheham.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buckle

Antarktyda:

Osoby:

Zobacz też:


Źródła:

Wikipedia

Bućko

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Buckskin

[czytaj: bakskin]
1. umaszczenie konia o odcieniu płowym;
2. koń o takim umaszczeniu;
3. skóra wyprawiona w specjalny sposób, używana do wyrobu butów, kurtek itp.; skóra kozłowa, skóra koźla


Buckskin – dzielnica miasta Basingstoke w Anglii, w hrabstwie Hampshire, w dystrykcie Basingstoke and Deane. Leży 3 km od centrum miasta Basingstoke. W 2018 miejscowość liczyła 7203 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bucol

inaczej: buc


Źródła:

SJP.pl

Bucowaty

potocznie: mający cechy człowieka zarozumiałego, aroganckiego; pyszałkowaty


Źródła:

SJP.pl

Bucz

1. wydawać niski odgłos;
2. potocznie: głośno płakać; beczeć, ryczeć


Bucz – sołectwo, wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt.

Znajduje się tu zabytkowy kościół z XVII wieku i pałac magnacki.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bucza

bucz olszynowiec (bucz olchowiec), bucz wiązowiec, bucz dębowiec - gatunki błonkówki z rodziny trzpiennikowatych


Bucza (ukr. Буча) – miasto na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, siedziba rejonu buczańskiego. W 2020 roku liczyło ok. 36,3 tys. mieszkańców.

Bucza leży nad Buczą i Rokaczem, niewielkimi dopływami Irpienia. Przez miasto przebiega droga międzynarodowa M07 (Kijów-Jagodzin).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buczacki

przymiotnik od: Buczacz


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buczacz

miasto na Ukrainie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, nad rzeką Strypą, siedziba rejonu buczackiego;


Buczacz (ukr. Бучач) – miasto w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego na Ukrainie, nad rzeką Strypą. Siedziba rejonu buczackiego w latach 1940–1941 oraz 1944–2020. Ośrodek przemysłu metalowego, spożywczego i paszowego. Leży w pobliżu drogi krajowej N18. Przez miasto przebiega droga terytorialna T2001. W mieście znajduje się stacja kolejowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buczak

nazwisko


Buczak – wzgórze w południowo-zachodniej Polsce, we Wzgórzach Strzelińskich, na Przedgórzu Sudeckim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buczanin

mieszkaniec Buku (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Buczanka

mieszkanka Buku (miasta w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Buczański

1. Bucza (miasto na Ukrainie);
2. Buk (miasto w Polsce); bucki;
3. rejon buczański - jednostka administracyjna obwodu kijowskiego Ukrainy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Buczy, związany z Buczą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buczeć

1. wydawać niski odgłos;
2. potocznie: głośno płakać; beczeć, ryczeć


czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabuczeć)

 (1.1) wydawać niski, jednostajny dźwięk

 (1.2) pot. głośno płakać

czasownik przechodni niedokonany (dk. wybuczeć)

 (2.1) pot. okazywać komuś dezaprobatę poprzez wydawanie niskich, przeciągłych dźwięków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buczecki

przymiotnik od: Buczek; bucki, buczkowski


Źródła:

SJP.pl

Buczek

1. syrena, gwizdek fabryczny;
2. sygnał dźwiękowy;
3. młody buk


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dendr. zdrobn. mały buk

 (1.2) dendr. kij bukowy

 (1.4) techn. gwizdek fabryczny, syrena

 (1.5) telekom. silny sygnał dźwiękowy w urządzeniach telefonii automatycznej, alarmujący abonenta, który pomyłkowo nie odłożył słuchawki



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buczkowice

wieś w Polsce


Buczkowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Buczkowice, której jest siedzibą od 1991 r. Poprzednio cały obszar gminy Buczkowice, należał administracyjnie do gminy Szczyrk. Powierzchnia sołectwa wynosi 653 ha, a liczba ludności 4102, co daje gęstość zaludnienia równą 628,2 os./km².


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buczkowicki

Buczkowice (wieś w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Buczkowski

Buczek; bucki, buczecki



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buczliwy

dawniej: jękliwy, żałosny


Źródła:

SJP.pl

Buczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest buczne; cecha tych, którzy są buczni


Źródła:

Wiktionary

Buczyna

potocznie:
1. las lub zagajnik, w którym liczebnie przeważają drzewa bukowe;
2. drewno z drzewa bukowego; buk;
3. owoce drzewa bukowego; bukiew


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) las bukowy

 (1.2) owoce buku

 (1.3) drewno bukowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buczynka

zdrobnienie od: buczyna


Obiekty geograficzne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Buczynówka

potwora buczynówka - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych


Źródła:

SJP.pl

Buczynowy

związany z buczyną


Źródła:

SJP.pl

Buczyński

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Bud.

skrót od: budownictwo, budowniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)


skrót

 (1.1) = budynek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buda

1. niewielki, sklecony z byle czego budynek, pomieszczenie dla zwierząt lub sprzętów;
2. potocznie: zakład pracy lub szkoła;
3. ruchome nakrycie pojazdu;
4. w czasie okupacji hitlerowskiej: kryty policyjny samochód niemiecki


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. dawne miasto, dziś dzielnica Budapesztu;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Budański

Buda (część Budapesztu); budziański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Budą, dotyczący Budy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Budapeszt

stolica Węgier


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. urz. stolica Węgier;


Budapeszt (węg. Budapest) – stolica i największe miasto Węgier, położone w północnej części kraju, nad Dunajem. Formalnie stworzony został w latach 1872–1873 z trzech połączonych ze sobą miast: Budy i Óbudy na prawym brzegu Dunaju (geograficznie – Średniogórze Zadunajskie) oraz Pesztu – na lewym (geograficznie – Średniogórze Północnowęgierskie i Wielka Nizina Węgierska).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Budapesztańczyk

mieszkaniec Budapesztu; budapeszteńczyk


Źródła:

SJP.pl

Budapesztanka

mieszkanka Budapesztu; budapesztenka


Źródła:

SJP.pl

Budapesztański

dotyczący Budapesztu, związany z Budapesztem; budapeszteński


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Budapesztu (stolicy Węgier)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Budapeszteńczyk

mieszkaniec Budapesztu; budapesztańczyk


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Budapesztu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Budapesztenka

mieszkanka Budapesztu; budapesztanka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Budapesztu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Budapeszteński

dotyczący Budapesztu, związany z Budapesztem; budapesztański


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Budapesztu (stolicy Węgier)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Budda

w buddyzmie: osoba oświecona, człowiek posiadający najwyższą mądrość, wykraczający poza cierpienie ludzkiej egzystencji, osiągający po śmierci stan nirwany


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. hist. założyciel buddyzmu;


Budda (sanskr. Buddha „oświecony”, „przebudzony”, „nieuśpiony”), właśc. Siddhartha Gautama urodzony jako książę około 560 p.n.e. we wsi Lumbini na terenie współczesnego Nepalu. Pierwszą część swojego życia spędził na doświadczaniu przyjemności, otoczony zbytkiem i luksusem. Znudzony dotychczasowymi doświadczeniami wyszedł z pałacu i za jego murami zobaczył wiele cierpienia. To skłoniło go do tego, aby podjąć decyzję o porzuceniu dotychczasowego życia i staniu się wędrownym mnichem. Pewnego dnia pod drzewem Bodhi oddał się kilkudniowej medytacji, w trakcie której osiągnął oświecenie. Resztę życia poświęcił podróżom po Indiach i nauczaniu ludzi. Nadrzędnym celem nauk Buddy była pomoc ludzkości w uwolnieniu się z cierpienia. Budda określa oświeceniem uwolnienie się od permanentnego cyklu odradzania i śmierci (samsary) oraz od cierpienia, które jest immanentną cechą ludzkiej natury.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buddaistyczny

związany z buddyzmem, Buddą; buddyjski


Źródła:

SJP.pl

Buddaizm

buddyzm


Źródła:

SJP.pl

Buddenbrookowie

Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny (niem. Buddenbrooks: Verfall einer Familie) – powieść Thomasa Manna, opublikowana w 1901 roku. Autor miał wtedy 26 lat. W 1903 roku ukazało się drugie wydanie powieści, które potwierdziło jej literacki sukces w Niemczech.


Źródła:

Wikipedia

Buddyjka

wyznawczyni buddyzmu; buddystka


Źródła:

SJP.pl

Buddyjski

związany z buddyzmem, Buddą; buddaistyczny


przymiotnik

 (1.1) filoz. rel. związany z buddyzmem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buddyjskość

buddyjski


Patrz:buddyjski

Źródła:

SJP.pl

Buddysta

wyznawca buddyzmu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. wyznawca buddyzmu


Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcą jego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach. Buddyzm jest zaliczany do religii dharmicznych oraz do religii nieteistycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Buddystka

wyznawczyni buddyzmu; buddyjka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. kobieta, która wyznaje buddyzm


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Buddyzm

jedna z wielkich religii, która rozwinęła się z systemu etyczno-soteriologicznego, stworzonego przez Buddę w V w. p.n.e.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. system filozoficzno-etyczny, którego założycielem był Siddhārtha Gautama;


Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcą jego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach. Buddyzm jest zaliczany do religii dharmicznych oraz do religii nieteistycznych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Budek

1. mała buda;
2. nieduże pomieszczenie lub część większego, przeznaczone do specjalnych zadań;
3. damski kapelusz popularny w XIX w.;
4. kiosk uliczny;
5. przestarzałe: futrzany kołnierz kobiecy wysoko zachodzący na szyję


Źródła:

SJP.pl

Buderski

Budry (wieś w Polsce); budrski


przymiotnik

 (1.1) związany z Budrami, dotyczący Budr


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Budimex

Budimex SA – polskie przedsiębiorstwo budowlane, którego większość akcji od 2000 roku należy do hiszpańskiej firmy Ferrovial. Siedzibą Budimex SA jest Warszawa.


Źródła:

Wikipedia

Budionnówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. hist. wojsk. spiczasta czapka używana w Armii Czerwonej w okresie międzywojennym;


Budionnówka (budionówka, z ros. будёновка) – spiczasta czapka używana w Armii Czerwonej w okresie międzywojennym.

Regulaminowe nakrycie głowy przypominające wyglądem średniowieczne szyszaki ruskich wojów. Jako dostosowane również na okres zimowy wyposażone było w znane z innych rosyjskich czapek odwijane nauszniki. Czapka była wykonywana z bawełnianego drelichu w kolorze khaki, z płóciennymi podszewkami.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Budionnowski

dotyczący Siemiona Budionnego, marszałka ZSRR od 1935 roku


Źródła:

SJP.pl

Budionny

nazwisko, m. in.: Siemion Budionny (1883-1973), współtwórca kawalerii bolszewickiej, marszałek ZSRR


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Budka

1. mała buda;
2. nieduże pomieszczenie lub część większego, przeznaczone do specjalnych zadań;
3. damski kapelusz popularny w XIX w.;
4. kiosk uliczny;
5. przestarzałe: futrzany kołnierz kobiecy wysoko zachodzący na szyję


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: buda

 (1.2) mała, wolnostojąca budowla

 (1.3) skrzynka lęgowa dla ptaków;

 (1.4) kiosk handlowy

 (1.5) kraw. rodzaj damskiego kapelusza zdobionego pasmanterią, używanego w XVIII-XIX wieku;


Budka, kapotka – odmiana damskiego kapelusza używanego od XVIII wieku do lat 60. XX wieku.

W XVIII stuleciu był to rodzaj kapelusza noszonego podczas jazdy otwartym powozem konnym. Podczas podróży stwarzał pewne poczucie prywatności, osłaniał przed wiatrem, a także chronił przed środowiskowo niestosowną (kojarzoną ze wsią) opalenizną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Budkarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. kramarz, kupiec, handlarz miejski

 (1.2) ktoś, kto mieszka w budzie, np. stróż przy lesie lub kolei


Źródła:

Wiktionary

Budkiewicz

nazwisko


Budkiewicz


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Budkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Budkowy

przymiotnik od: budka


Źródła:

SJP.pl

Budleja

roślina zielna, krzew lub niskie drzewo o fioletowych kwiatach; omżyn


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Buddleja|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny trędownikowatych;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Budner

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Budniak

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Budnicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Budniczy

przymiotnik

 (1.1) związany z budnikiem


Źródła:

Wiktionary

Budnik

1. ptak z rzędu wróblowych;
2. dawniej: budzik


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. kramarz, właściciel „budy” kramarskiej

 (1.2) daw. strażnik kolejowy mieszkający w budce