potocznie o biseksualiście; biseks
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. biseksualista
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pot. biseksualistka
(2.2) daw. środ. polit. skr. bibuła (materiały agitacyjne)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(3.1) archeol. rodzaj nefrytowych dysków wytwarzanych w starożytnych Chinach
przymiotnik
(4.1) pot. biseksualny
Szwajcaria:
Inne:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przedrostek
(1.1) dwu-
(1.2) obu-
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) środ. harc. Robert Baden-Powell, twórca skautingu
Robert Stephenson Smyth Baden-Powell, Lord Baden-Powell (wym. /ˈbeɪdən ˈpoʊ.əl/), znany również jako B-P (ur. 22 lutego 1857 w Londynie, zm. 8 stycznia 1941 w Nyeri w Kenii) – brytyjski wojskowy, generał porucznik, pisarz, twórca i założyciel skautingu.
Wiktionary oraz Wikipedia
żółta ciecz o maślanym smaku i zapachu, organiczny związek chemiczny z grupami karbonylowymi w pozycjach sąsiednich
SJP.pl
Wikipedia
wykrzyknik wyrażający grożące komuś niebezpieczeństwo, nieszczęście itp.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. nieszczęście
(1.2) daw. bieda
wykrzyknik
(2.1) wskazuje na to, że coś lub kogoś czeka wielkie nieszczęście
SJP.pl
Wiktionary
narzekać, lamentować; użalać się, skarżyć się, biadolić (potocznie)
SJP.pl
wieś w województwie opolskim
SJP.pl
Wikipedia
użalanie się, lament, biadolenie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) głośne wyrażanie żalu
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Biadaszka – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Cieszków.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: użalanie się, lament, biadanie
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biadolić.
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: narzekać, lamentować; użalać się, skarżyć się, biadać
SJP.pl
region w Nigerii (w okresie od maja roku 1967 do stycznia roku 1970 - państwo, Republika Biafry)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina w południowo-wschodniej Nigerii
(1.2) hist. geogr. państwo istniejące w latach 1967–1970 w Afryce, na wybrzeżu obecnej Nigerii;
(1.3) daw. geogr. zatoka Bonny;
Biafra (Republika Biafry) – państwo, które istniało w południowo-wschodniej Nigerii od 30 maja 1967 do 15 stycznia 1970 i obejmowało obszar w okolicy wybrzeży Nigerii i Kamerunu. Jego nazwa pochodzi od zatoki Biafra, części Zatoki Gwinejskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Biafry
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec (hist. obywatel) Biafry
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Biafry
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka (hist. obywatelka) Biafry
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Biafra, kraina w Nigerii
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Biafrą, odnoszący się do Biafry
SJP.pl
Wiktionary
1. narzędzie jubilerskie do wiercenia i szlifowania
2. rodzaj rdzenia ferrytowego
Biaks (ang. biaxial – dwuosiowy) – rdzeń z ferrytu o prostokątnej pętli histerezy w postaci prostopadłościanu o dwóch prostopadłych, nieprzecinających się otworach. Sporadycznie stosowany w niewielkich, szybkich pamięciach ferrytowych o organizacji 2D i magnetycznych elementach logicznych.
SJP.pl
Wikipedia
1. mieszkaniec miejscowości, której nazwa rozpoczyna się od "Biała", np. Biała Podlaska;
2. mieszkaniec Białego (wsi w polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka miejscowości, której nazwa rozpoczyna się od "Biała", np. Biała Podlaska;
2. mieszkanka Białego (wsi w polsce)
SJP.pl
mieszkaniec Białej Podlaskiej (miasta w Polsce); bialszczanin
SJP.pl
mieszkanka Białej Podlaskiej (miasta w Polsce); bialszczanka
SJP.pl
taki jak świeży śnieg; przeciwstawny do czarnego
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Biała, Biała Piska, Biała Rawska;
2. przymiotnik od: Biała Podlaska; bialskopodlaski, podlaskobialski (rzadziej)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Górami Bialskimi, dotyczący Gór Bialskich
(1.2) związany z Białą, dotyczący Białej
(1.3) związany z Białą Podlaską, dotyczący Białej Podlaskiej
(1.4) związany z Białą Piską, dotyczący Białej Piskiej
(1.5) związany z Białą Rawską, dotyczący Białej Rawskiej
SJP.pl
Wiktionary
→ Biała Podlaska; bialski, podlaskobialski (rzadziej)
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. dotyczący Białej Podlaskiej; związany z Białą Podlaską
SJP.pl
Wiktionary
→ Biała Podlaska; bialski, podlaskobialski (rzadziej)
SJP.pl
mieszkaniec Białej Podlaskiej (miasta w Polsce); bialczanin
SJP.pl
mieszkanka Białej Podlaskiej (miasta w Polsce); bialczanka
SJP.pl
zdrobnienie od: biały; bieluchny, bialutki (bielutki), bialuśki (bieluśki)
SJP.pl
zdrobnienie od: bialuśki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biały; bialuchny (bieluchny), bialutki (bielutki), bieluśki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: bialutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biały; bialuchny (bieluchny), bielutki, bialuśki (bieluśki)
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bianko] puste miejsce w pełnomocnictwie, rachunku lub innym dokumencie handlowym; blanco, blanko
Bianco – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kalabria, w prowincji Reggio Calabria.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 4019 osób, 129,6 os./km².
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bi-andria] zawarcie przez kobietę nowego związku małżeńskiego bez rozwiązania poprzedniego; dwumęstwo
SJP.pl
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) astr. jeden z księżyców Urana;
Bianca, Bianka
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bjaRIC] miasto we Francji
SJP.pl
Wikipedia
społeczne i ideowe przekonania nieuświadamiane przez badacza
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biatlon] dyscyplina sportu zimowego składająca się z biegu narciarskiego i strzelania; biatlon; diathlon; diatlon; dwubój zimowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. zob. biatlon.
Biathlon, biatlon, dwubój zimowy (łac. bi – dwu, gr. áthlon – zawody, nagroda) – zimowa dyscyplina sportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem. Polega na biegu na określonym dystansie (zwykle od 7,5 do 20 km), w czasie którego zawodnicy 2 lub 4 razy zajmują stanowiska na strzelnicy, przyjmując postawę stojącą lub leżącą, oddając za każdym razem po 5 strzałów. Rozgrywany jest również biathlon letni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mężczyzna, chłopak uprawiający biathlon (biatlon); biatlonista
Biathlon, biatlon, dwubój zimowy (łac. bi – dwu, gr. áthlon – zawody, nagroda) – zimowa dyscyplina sportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem. Polega na biegu na określonym dystansie (zwykle od 7,5 do 20 km), w czasie którego zawodnicy 2 lub 4 razy zajmują stanowiska na strzelnicy, przyjmując postawę stojącą lub leżącą, oddając za każdym razem po 5 strzałów. Rozgrywany jest również biathlon letni.
SJP.pl
Wikipedia
Biathlon, biatlon, dwubój zimowy (łac. bi – dwu, gr. áthlon – zawody, nagroda) – zimowa dyscyplina sportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem. Polega na biegu na określonym dystansie (zwykle od 7,5 do 20 km), w czasie którego zawodnicy 2 lub 4 razy zajmują stanowiska na strzelnicy, przyjmując postawę stojącą lub leżącą, oddając za każdym razem po 5 strzałów. Rozgrywany jest również biathlon letni.
SJP.pl
Wikipedia
związany z biathlonem (biatlonem, dwubojem zimowym); biatlonowy
przymiotnik
(1.1) sport. zob. biatlonowy.
SJP.pl
Wiktionary
dyscyplina sportu zimowego składająca się z biegu narciarskiego i strzelania; biathlon; diathlon; diatlon; dwubój zimowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. zimowa dyscyplina sportu składająca się z biegu narciarskiego i strzelania;
Biathlon, biatlon, dwubój zimowy (łac. bi – dwu, gr. áthlon – zawody, nagroda) – zimowa dyscyplina sportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem. Polega na biegu na określonym dystansie (zwykle od 7,5 do 20 km), w czasie którego zawodnicy 2 lub 4 razy zajmują stanowiska na strzelnicy, przyjmując postawę stojącą lub leżącą, oddając za każdym razem po 5 strzałów. Rozgrywany jest również biathlon letni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mężczyzna, chłopak uprawiający biatlon (biathlon); biathlonista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. sportowiec, który uprawia biatlon
Biathlon, biatlon, dwubój zimowy (łac. bi – dwu, gr. áthlon – zawody, nagroda) – zimowa dyscyplina sportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem. Polega na biegu na określonym dystansie (zwykle od 7,5 do 20 km), w czasie którego zawodnicy 2 lub 4 razy zajmują stanowiska na strzelnicy, przyjmując postawę stojącą lub leżącą, oddając za każdym razem po 5 strzałów. Rozgrywany jest również biathlon letni.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta, która uprawia biatlon
SJP.pl
Wiktionary
związany z biatlonem (biathlonem, dwubojem zimowym); biathlonowy
przymiotnik
(1.1) sport. związany z biatlonem (biathlonem)
SJP.pl
Wiktionary
taki jak świeży śnieg; przeciwstawny do czarnego
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
(1.2) geogr. rzeka, prawy dopływ Dunajca;
(1.3) geogr. rzeka, prawy dopływ Wisły;
(1.4) geogr. dawniej miasto, a obecnie część Bielska-Białej;
(1.5) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, położona nad rzeką Seret;
(1.6) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego, położona nad rzeką Seret;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
choroba układu krwiotwórczego o charakterze nowotworowym, polegająca na nadmiernym, niekontrolowanym tworzeniu się oraz nieprawidłowym dojrzewaniu krwinek białych (leukocytów); leukemia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nadmierne wytwarzanie białych krwinek;
Białaczka (łac. leucaemia) – grupa nowotworów złośliwych o różnym przebiegu i objawach, która jest spowodowana patologicznym klonalnym rozrostem komórek układu krwiotwórczego o różnym stopniu dojrzałości w szpiku kostnym, a także w węzłach chłonnych i narządach krwiotwórczych okresu płodowego (wątroba, śledziona), a w późniejszym etapie również w innych tkankach. W konsekwencji choroby dochodzi do zaburzeń ilościowych i jakościowych komórek krwi obwodowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
sprzyjający rozwojowi białaczki
SJP.pl
człowiek cierpiący na białaczkę
SJP.pl
przymiotnik od: białaczka
przymiotnik
(1.1) med. związany z białaczką
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
Białaczów – miasto w Polsce, położone w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Białaczów, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Białaczów oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela. W pobliżu miejscowości znajduje się rezerwat leśny Białaczów.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Białaczowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Białaczowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kobieta
(1.2) stpol. mężatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. młoda kobieta, niezbyt roztropna
Wiktionary
lekceważące określenie człowieka rasy białej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. slang. człowiek o bladej skórze
(1.2) pot. slang. pejor. człowiek o białej skórze, człowiek białej rasy
Osoby noszące nazwisko Białas:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pogardliwie: kobieta rasy białej
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie zdołbuszowskim obwodu rówieńskiego
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie berezieńskim obwodu rówieńskiego
Białaszówka (ukr. Балашівка, Bałasziwka) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie rówieńskim, w hromadzie Bereźne. W 2001 liczyła 2169 mieszkańców.
W okresie międzywojennym wieś znajdowała się w granicach II RP, wchodząc w skład gminy Bereźne w powiecie kostopolskim, w województwie wołyńskim.
Wiktionary oraz Wikipedia
różowy o białawym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) różowy o białawym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
→ białawy
SJP.pl
szary o odcieniu białawym
przymiotnik
(1.1) szary z odcieniem białawym
SJP.pl
Wiktionary
zielony o białawym odcieniu
SJP.pl
nieco żółty o białawym odcieniu
SJP.pl
żółty o białawym odcieniu
SJP.pl
zbliżony do białego, nie do końca biały, prawie biały
przymiotnik
(1.1) mający kolor podobny do białego; niezupełnie biały, prawie biały, jasny
Białawy – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko.
Do 2023 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Białawy Małe.
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wrocławskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Białczyk (niem. Neu Balz) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Witnica.
W obecnym kształcie powstała w 1945 r. i składa się z kilku dawnych, odrębnych miejscowości. Nazwę miejscowości ustaliła poznańska komisja powołana do spolszczenia nazw niemieckich w Dolinie Dolnej Odry, zatwierdzając ją 8 listopada i ogłaszając w Poznańskim Dzienniku Wojewódzkim z 1945 r. w numerze 12. Wówczas nazwa odnosiła się jedynie do Neu Balz.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pionki, bierki białego koloru
forma przymiotnika.
(2.1) lm. nmos. od: biały
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Biełecki, Białecka – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ponad 5000 osób.
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: kobieta zamężna, niewiasta, białogłowa
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie wielkopolskim
Białężyce – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Września.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 432.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: kobieta zamężna, niewiasta, białogłowa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta zamężna
(1.2) stpol. bułka pszenna
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp.; M., B. i W. lm. od: białko
Białka, proteiny – wielkocząsteczkowe biopolimery o masie cząsteczkowej od ok. 10 tys. do kilku mln Da, a właściwie biologiczne polikondensaty, zbudowane z aminokwasów połączonych ze sobą wiązaniami peptydowymi. Występują we wszystkich żywych organizmach oraz wirusach. Synteza białek w komórkach żywych odbywa się przy udziale specjalnych struktur komórkowych, zwanych rybosomami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przeźroczysta część ptasiego jaja;
2. potocznie: biała, nieprzejrzysta część gałki ocznej;
3. występujący we wszystkich żywych organizmach wielocząsteczkowy związek chemiczny zbudowany z co najmniej stu aminokwasów połączonych wiązaniami peptydowymi; proteina
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. anat. kulin. płynna i przezroczysta substancja otaczająca żółtko ptasich jaj
(1.2) anat. pot. biała część oka (gałki ocznej), znajdująca się dookoła tęczówki
(1.3) biochem. wielocząsteczkowy związek organiczny zbudowany z aminokwasów;
(1.4) środ. przestępcze dokument, papier
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp., zob. białka.
Białka, proteiny – wielkocząsteczkowe biopolimery o masie cząsteczkowej od ok. 10 tys. do kilku mln Da, a właściwie biologiczne polikondensaty, zbudowane z aminokwasów połączonych ze sobą wiązaniami peptydowymi. Występują we wszystkich żywych organizmach oraz wirusach. Synteza białek w komórkach żywych odbywa się przy udziale specjalnych struktur komórkowych, zwanych rybosomami.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. stosunek białka paszy do produkcji uzyskanej
SJP.pl
Wiktionary
obecność ciał białkowych w moczu; albuminuria; proteinuria
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. obecność białka w moczu;
Białkomocz (łac. proteinuria) – występowanie białka w moczu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
powodujący wydalanie się białka z organizmu, spędzający białko z moczem
SJP.pl
mający niektóre właściwości i budowę zbliżone do białka
SJP.pl
malować mlekiem wapiennym świeże tynki, płoty itp.; bielić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bud. ogrod. pokrywanie mlekiem wapiennym
Wiktionary
gruba, mocna, biaława błona łącznotkankowa otaczająca gałkę oczną w jej tylnej części; twardówka
Białkówka – przysiółek wsi Moderówka w Polsce położony w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Jedlicze.
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa krośnieńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: białko
2 miejscowości w Polsce:
miejscowości na Białorusi
Zobacz też: Białków
SJP.pl
Wikipedia
zbudowany z białek i lipidów (np. błony białkowo-lipidowe)
SJP.pl
→ białkowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest białkowe
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: białko
przymiotnik
(1.1) biochem. dotyczący białka
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem białej barwy, z obecnością białości
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na biały odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia
(1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na białą barwę jednej lub wielu części wielobarwnej całości
(1.3) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na białą barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia
(1.4) pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na biały kolor tego, co nazywa drugi człon złożenia
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i brązowy
Wiktionary
w części biały, w części czarny; czarno-biały
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i czarny
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający trzy kolory: biały, czerwony i niebieski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający cztery kolory: biały, czerwony, zielony i żółty
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma trzy kolory: biały, czerwony i zielony
Wiktionary
w części biały, w części czerwony; czerwono-biały
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i czerwony
(1.2) przen. polski, dotyczący Polski, związany z reprezentacją Polski
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. sport. reprezentant Polski
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i kasztanowy
Wiktionary
w części biały, w części niebieski; niebiesko-biały
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i niebieski
SJP.pl
Wiktionary
w części biały, w części różowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) jednocześnie biały i różowy
SJP.pl
Wiktionary
i biały, i szary, i czarny
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający trzy kolory: biały, szary i czarny
SJP.pl
Wiktionary
w części biały, w części szary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dwa kolory: biały i szary
SJP.pl
Wiktionary
biały i zielony
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dwa kolory: biały i zielony
SJP.pl
Wiktionary
w części biały, w części żółty; żółto-biały
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dwa kolory: biały i żółty
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w rejonie wierchowińskim, w obwodzie iwanofrankiwskim Ukrainy;
Białoberezka (ukr. Білоберізка) – wieś w rejonie wierchowińskim, w obwodzie iwanofrankiwskim Ukrainy.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Białoberezka”.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Biały Bór
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. dotyczący Białego Boru; związany z Białym Borem
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Białego Boru (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Białego Boru (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś, a dawniej miasteczko, na Ukrainie w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego;
Białobożnica (ukr. Білобожниця, Biłobożnycia) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, w hromadzie Białobożnica. Siedziba hromadzie Białobożnica. Liczy ponad 2000 mieszkańców. Droga terytorialna T 2001 przechodzi przez wieś.
Znajduje się tu stacja kolejowa Białobożnica, położona na linii dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej.
Wiktionary oraz Wikipedia
brązowy o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) brązowy z odcieniem białym
SJP.pl
Wiktionary
1. pingwin białobrewy - gatunek pingwina;
2. oceannik białobrewy - gatunek ptaka z rzędu rurkonosych;
3. lutung białobrewy - gatunek małpy z rodziny koczkodanowatych
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający białe brwi
SJP.pl
Wiktionary
mający białą brodę, np. gnu białobrode, pekari białobrody
przymiotnik relacyjny
(1.1) o białej brodzie
SJP.pl
Wiktionary
miasto powiatowe w Mazowieckiem; * forma dopełniacza liczby mnogiej "Białobrzeg" - regionalna
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Białobrzegi (czasem potocznie Białobrzegi Radomskie lub Białobrzegi nad Pilicą) – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim. Leży nad rzeką Pilicą.
Miasto jest siedzibą władz gminy miejsko-wiejskiej Białobrzegi oraz powiatu białobrzeskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Białobrzegi
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Białobrzegów, związany z Białobrzegami
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Białobrzegów
SJP.pl
mieszkanka Białobrzegów
SJP.pl
1. bocian białobrzuchy, cukrownik białobrzuchy, bielik białobrzuchy - gatunki ptaków;
2. afrojeż białobrzuchy - gatunek ssaka z rodziny jeżowatych;
3. łuskowiec białobrzuchy - gatunek ssaka z rodziny pangolinów
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający biały brzuch
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) rzad. osobnik o białym brzuszku
Leucogaster R. Hesse (białobrzuszek) – rodzaj grzybów z rodziny naziemkowatych (Albatrellaceae). W Polsce występuje jeden gatunek.
Wiktionary oraz Wikipedia
białobrzuszka złotogłowa, białobrzuszka czarnogłowa - gatunki ptaków z rodziny papugowatych
SJP.pl
→ Białe Błota, → Białobłoty
Białobłocki (Białynia odmiana Białobłocki, Białobłocki (a)) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Białynia.
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Kyzył, nazwa używana przed 1918
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Białą Cerkwią, dotyczący Białej Cerkwi
Wiktionary
nazwa dwóch wsi w Polsce
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
1. rzadko: mający białe czoło;
2. w zoologii: część nazwy systematycznej wielu gatunków ptaków, np. zimorodek białoczelny, albatros białoczelny, gęś białoczelna
przymiotnik
(1.1) o białym czole
SJP.pl
Wiktionary
duży, wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący północną Eurazję i Amerykę Północną; gęś białoczelna
SJP.pl
białoczub holenderski miniaturowy - rasa kur ozdobnych
SJP.pl
drzewo z rodziny wierzbowatych (Populus alba), gatunek topoli; topola biała
Topola biała, białodrzew (Populus alba L.) – gatunek drzew z rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Pochodzi z Europy, części Azji i Afryki Północnej. W Polsce gatunek rodzimy, częsty na niżu. Jest rośliną pionierską, wytwarzającą ogromne ilości pyłku i nasion.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Biały Dunajec
SJP.pl
1. mający biały dziób;
2. nur białodzioby - gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny nurów;
3. dzioborożec białodzioby - gatunek dużego ptaka z rodziny dzioborożców
przymiotnik
(1.1) taki, który ma biały dziób
SJP.pl
Wiktionary
fioletowy o białym odcieniu
SJP.pl
miasto w województwie zachodniopomorskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Białogard (niem. Belgard) – miasto w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, siedziba powiatu białogardzkiego oraz gminy wiejskiej Białogard. Dziewiąty ośrodek miejski województwa (pod względem liczby ludności).
Według danych GUS z 30 czerwca 2021 r., Białogard liczył 23 811 mieszkańców i był pod względem liczby ludności dziewiątym miastem w województwie zachodniopomorskim.
Białogard jest ośrodkiem handlowym i ma magazyn zbożowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Białogardu
SJP.pl
mieszkanka Białogardu
SJP.pl
przymiotnik od: Białogard
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Białogardu, związany z Białogardem
SJP.pl
Wiktionary
1. kuja białogardła, gołąb białogardły, drozd białogardły - gatunki ptaków;
2. nowik białogardły - gatunek gryzonia;
3. kaczka białogardła - gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; lustrzynka
przymiotnik
(1.1) taki, który ma białe gardło
SJP.pl
Wiktionary
1. białogon afrykański - niewielki gryzoń z rodziny myszowatych;
2. dawniej: duży ptak z rodziny jastrzębiowatych; bielik, orzeł bielik;
3. chroniony ptak z rodziny muchołówek; białorzytka, opocznik;
4. rasa gołębia
Białogon – część Kielc, jej początki sięgają pierwszej połowy XVII w., kiedy zaczęła istnieć jako osada przemysłowa. Położona jest na obrzeżach miasta, w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 762. Posiada własną stację kolejową, na której zatrzymują się jedynie pociągi osobowe. Przy ulicy Fabrycznej, naprzeciw Skweru Brzezinki oraz Arboretum im. Władysława Dzikowskiego, znajduje się zabytkowy drewniany, kryty gontem, kościółek Przemienienia Pańskiego. Nieopodal, przy ulicy Pańskiej 1A znajduje się Dom Harcerza im. Natalii Machałowej. Przy ulicy Kolonia 34 znajduje się nowy kościół. Przy alei Górników Staszicowskich 22a mieści się Szkoła Podstawowa nr 20 w Kielcach, od 2009 roku nosząca imię Natalii Machałowej.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie pomorskim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie zachodniopomorskim
Białogórzyno (niem. Bulgrin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard.
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Białogórzyno, po jej zniesieniu w gromadzie Pomianowo. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 314 mieszkańców.
Osady wchodzące w skład sołectwa: Białogórzynko, Stajkowo, Wronie Gniazdo.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie;
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie zasławskim obwodu chmielnickiego, położona nad rzeką Wydawą;
Białogródka (ukr. Білогородка) – wieś na Ukrainie w rejonie dubieńskim obwodu rówieńskiego.
Prywatna wieś szlachecka Biłohorodka, położona w województwie wołyńskim, w 1739 roku należała do klucza Ptycza Lubomirskich.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Białogród nad Dniestrem
SJP.pl
1. mający biały grzbiet, jasną sierść lub pióra;
2. bydło białogrzbiete - bydło o charakterystycznym umaszczeniu, białe na karku, grzbiecie i lędźwiach, a czarne lub czerwone na łbie i bokach;
3. część nazwy systematycznej wielu gatunków ptaków, np. dzięcioł białogrzbiety, ślepowron białogrzbiety, ostrolot białogrzbiety
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma biały grzbiet
SJP.pl
Wiktionary
1. mający białą grzywę;
2. serau białogrzywy - masywny ssak z rodziny krętorogich, występujący w Indonezji i Malezji
przymiotnik
(1.1) zool. mający białą grzywę, z białą grzywą
SJP.pl
Wiktionary
związany z Białą Gwardią (białymi), siłami antybolszewickimi działającymi w Rosji w latach 1917-22 w czasie wojny domowej i później na emigracji
przymiotnik
(1.1) hist. wojsk. związany z białą gwardią (stronnictwem białych podczas rosyjskiej wojny domowej)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest białogwardyjskie; cecha tych, którzy są białogwardyjscy
Wiktionary
w Rosji w okresie rewolucji bolszewickiej: żołnierz wojsk kontrrewolucyjnych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. żołnierz białej gwardii
Biali – zbiorcze określenie ruchów politycznych i sił zbrojnych działających podczas wojny domowej w Rosji w latach 1917–1923, walczących z komunistami (bolszewikami) i ruchami ich wspierającymi, mających na celu przywrócenie poprzedniego systemu ekonomicznego i politycznego. Biali określani są także jako Biała Armia (ros. Белая Армия), Biała Gwardia (Белая гвардия) lub Biały Ruch (Белое движение), lecz nie stanowili oni jednej organizacji, a poszczególne formacje działające w różnych częściach kraju nosiły różne nazwy. Nazwa „biali” powstała jako przeciwieństwo przyjętej przez komunistów symboliki związanej z kolorem czerwonym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzałe: kobieta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dziś książk. żart. kobieta, zwłaszcza zamężna;
forma przymiotnika.
(2.1) ż. zob. białogłowy.
Białogłowa – w języku staropolskim termin ten oznaczał kobietę zamężną. Pochodzi od białego nakrycia głowy, powszechnie stosowanego w dawnych wiekach przez kobiety. Wyraz ten znajdował się w użyciu do końca XVIII wieku, po czym wyszedł z obiegu. Jeszcze wcześniej, bo mniej więcej w połowie tego samego stulecia, z użycia wyszła jego skrócona forma białka (zachowana do dziś w języku kaszubskim).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. niewielki ptak z rodziny tyrankowatych, występujący w Peru i Ekwadorze;
2. rasa gołębia
SJP.pl
→ białogłowa (dawniej)
Białogłowski (Weiskopf) – polski herb szlachecki z indygenatu.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe: kobieta
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma białą głowę
(1.2) mający siwe lub bardzo jasne włosy
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|białogłowa.
Białogłowy (ukr. Білоголови) – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.
W II Rzeczypospolitej miejscowość należała do gminy wiejskiej Olejów w powiecie zborowskim województwa tarnopolskiego.
W latach 1943–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali w niej 24 Polaków.
Do 2020 w rejonie zborowskim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Białych Karpat, związany z Białymi Karpatami, pochodzący z Białych Karpat
Wiktionary
wieś w województwie wielkopolskim
Białokoszyce – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Chrzypsko Wielkie.
Białokoszyce są położone nad południową częścią jeziora Białokoskiego, w otoczeniu lasów i pól uprawnych.Na terenie wsi, do którego należy ok. 150 ha pól uprawnych, znajduje się 10 gospodarstw. Strukturę ludności stanowi 41 osób.
SJP.pl
Wikipedia
kremowy o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) kremowy o białym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
piętnówka białokropka - popularny w Polsce nocny motyl z rodziny sówkowatych, z charakterystycznymi białymi plamkami na skrzydłach
SJP.pl
dotyczący białych krwinek
SJP.pl
rodzina morskich ryb okoniokształtnych; bielankowate
Bielankowate, białokrwiste (Channichthyidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych. Są jedynymi kręgowcami, które nie mają we krwi hemoglobiny.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim, położona nad rzeką Dziadowską Krynicą;
(1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie podhajeckim;
Wiktionary oraz Wikipedia
gołąb białokryzy - gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie oleskim obwodu żytomierskiego, położona u źródeł rzeki Żerem
(1.2) geogr. zob. Białokurowicze Nowe.
Białokurowicze (ukr. Білокоровичі, Biłokorowyczi) – wieś na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, w rejonie korosteńskim, nad Żerewem. W 2001 roku liczyła 2520 mieszkańców.
Znajduje się tu przystanek kolejowy Białokurowicze Nowe, położony na linii Kijów – Sarny – Kowel.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. ciemiężyk białokwiatowy - gatunek rośliny z rodziny toinowatych; ciemiężyk lekarski;
2. krasnokwiat białokwiatowy - gatunek rośliny z rodziny amarylkowatych
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający białe kwiaty
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Białą Lądecką, dotyczący Białej Lądeckiej
Wiktionary
przestarzałe: mający białe lica, mający białą twarz
przymiotnik
(1.1) o białym licu
SJP.pl
Wiktionary
liliowy o odcieniu białym
przymiotnik
(1.1) liliowy z odcieniem białym
SJP.pl
Wiktionary
mający białe liście
SJP.pl
przymiotnik od: Morze Białe
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Morzem Białym lub położony nad nim
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
niebieski o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) niebieski o białym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
mający białe nogi
SJP.pl
1. mający biały nos;
2. delfinowiec białonosy - gatunek ssaka z rodziny delfinowatych; delfin białonosy;
3. ostronos białonosy - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny szopowatych; ostronos meksykański
SJP.pl
dawniej: koń lub klacz o białych nogach
SJP.pl
mulak białoogonowy - gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych; jeleń wirginijski
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma biały ogon
SJP.pl
Wiktionary
pingwin białooki, trogon białooki, bilbil białooki - gatunki ptaków
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający białe oczy
SJP.pl
Wiktionary
bagiewnik białopierśny - gatunek ptaka z rodziny chruścielowatych
SJP.pl
1. mający białe pióra;
2. cudowronka białopióra - gatunek ptaka z rzędu wróblowych, występujący na Nowej Gwinei i pobliskich wyspach;
3. aborygenek białopióry - gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych, występujący w Australii;
4. sześciopiór białopióry - gatunek ptaka z rzędu wróblowych, występujący na Nowej Gwinei
przymiotnik
(1.1) taki, który ma białe pióra lub pierze
SJP.pl
Wiktionary
kanczylek białoplamy - gatunek kanczyla występujący na Sri Lance; kanczyl indyjski
SJP.pl
1. miasto na Ukrainie;
2. nazwa kilku miejscowości w Polsce
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na wschodzie Ukrainy, w obwodzie sumskim, siedziba rejonu białopolskiego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w szachach: poruszający się po białych polach, np. goniec białopolowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) szach. poruszający się po białych polach
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny pniarkowatych; porek
Piptoporus P. Karst. (białoporek) – rodzaj grzybów z rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z Prądnikiem Białym
Wiktionary
modrogończyk białopręgi - gatunek motyla z rodziny modraszkowatych
SJP.pl
1. morświn białopłetwy - gatunek ssaka z rodziny morświnowatych;
2. głowacz białopłetwy - gatunek ryby z rodziny głowaczowatych;
3. kiełb białopłetwy - gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych;
4. żarłacz białopłetwy - gatunek drapieżnej ryby z rodziny żarłaczowatych
przymiotnik
(1.1) icht. posiadający białe płetwy
SJP.pl
Wiktionary
gibon białoręki - gatunek ssaka naczelnego z rodziny gibonowatych o brązowo-czarnym ubarwieniu ciała i kończynach jasnego koloru; lar
SJP.pl
różowy o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) różowy o białym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
rudy o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) rudy z odcieniem białym
SJP.pl
Wiktionary
mający białe runo
SJP.pl
przestarzale: Białorusin
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie;
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: białoruski
skrót
(1.1) = białoruski
Język białoruski (biał. беларуская мова, biełaruskaja mova) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi. Liczba osób posługujących się nim wynosi około 6,5 miliona.
Język białoruski wyodrębnił się z języka ruskiego w XIV wieku. Białoruski język literacki powstał w XIX wieku, zaś literatura piękna w tym języku rozwinęła się w XX wieku; literatura białoruska nie jest tożsama z literaturą w języku ruskim, z którego wyodrębnił się zarówno język białoruski, jak i język ukraiński.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obywatel Białorusi; Białorus (przestarzałe)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. osoba narodowości białoruskiej, obywatel Białorusi, mieszkaniec Białorusi
Białorusini (biał. беларусы, biełarusy, ros. белорусы, biełorusy) – naród wschodniosłowiański zamieszkujący głównie tereny dzisiejszej Białorusi oraz inne kraje byłego Związku Radzieckiego, przede wszystkim Rosję, Ukrainę, Kazachstan, Łotwę i Litwę. Znaczne diaspory znajdują się również w USA, Izraelu, Kanadzie, Brazylii i Polsce.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
obywatelka Białorusi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości białoruskiej, obywatelka Białorusi, mieszkanka Białorusi
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Białoruś
przymiotnik
(1.1) dotyczący Białorusi lub Białorusinów, charakterystyczny dla Białorusi lub Białorusinów
(1.2) dotyczący języka białoruskiego (2.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język wschodniosłowiański używany na Białorusi;
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący Białorusi i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem białoruskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem białoruskim
(1.3) spisany, stworzony w języku białoruskim
Wiktionary
SJP.pl
białorusyzm; w językoznawstwie: wyraz zapożyczony z języka białoruskiego; zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na zwrocie lub konstrukcji składniowej charakterystycznej dla języka białoruskiego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka białoruskiego
SJP.pl
Wiktionary
białorusycyzm; w językoznawstwie: wyraz zapożyczony z języka białoruskiego; zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na zwrocie lub konstrukcji składniowej charakterystycznej dla języka białoruskiego
SJP.pl
1. ogół cech białoruskich, kultura białoruska;
2. język białoruski;
3. w językoznawstwie, rzadko: wyraz zapożyczony z języka białoruskiego; zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na zwrocie lub konstrukcji składniowej charakterystycznej dla języka białoruskiego; białorusyzm, białorusycyzm
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. język białoruski
(1.2) to, co białoruskie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka zajmująca się badaniem języka, literatury i kultury białoruskiej
Białorutenistyka – dział slawistyki zajmujący się badaniem języka, literatury i kultury białoruskiej.
Wiktionary oraz Wikipedia
nadawanie charakteru białoruskiego
SJP.pl
Wikipedia
zapożyczenie z języka białoruskiego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zob. białorusycyzm.
SJP.pl
Wiktionary
ryba z rodziny siejowatych
Białorybica (Stenodus leucichthys) – gatunek anadromicznej ryby łososiokształtnej, zaliczany do siejowatych (Coregoninae), blisko spokrewniony z nelmą (Stenodus nelma). Obydwa taksony były wcześniej klasyfikowane jako podgatunki w obrębie Stenodus leucichthys. Białorybica wymarła w warunkach naturalnych. Przetrwały jedynie populacje hodowlane.
SJP.pl
Wikipedia
mający bardzo jasne rzęsy
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający bardzo jasne rzęsy
SJP.pl
Wiktionary
chroniony ptak z rodziny drozdów; opocznik
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Oenanthe oenanthe|ref=tak., niewielki ptak wędrowny półkuli północnej zamieszkujący tereny otwarte, często kamieniste;
Białorzytka – ptak z rodziny muchołówek (20 gatunków z rodzaju Oenanthe), w szczególności występujące w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. sroczek białorzytny - gatunek ptaka z rodziny muchołówkowatych;
2. sokół białorzytny - gatunek ptaka z rodziny sokołowatych; pustułka białorzytna;
3. nawałnik białorzytny - gatunek małego ptaka morskiego z rodziny nawałników; nawałnik maderski;
4. perukarz białorzytny - gatunek ptaka z rodziny szpakowatych;
5. srokacz białorzytny - gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny ostrolotów;
6. kormoran białorzytny - gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów;
7. sowica białorzytna - gatunek dużego ptaka z rodziny puszczykowatych;
8. śnieżka białorzytna - gatunek małego ptaka z rodziny wróbli;
9. mniszka białorzytna - gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych;
10. biegus białorzytny - gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych; biegus Bonapartego
Gatunki o tym epitecie gatunkowym:
SJP.pl
Wikipedia
kolor biały; biel
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) barwa biała
Albedo (łac. białość) – parametr fotometryczny określający zdolność odbijania światła przez daną powierzchnię. Pojęcie to do fizyki wprowadził Johann Heinrich Lambert. Liczbowo jest równe współczynnikowi odbicia fal z całego zakresu o długości 300–3000 nm lub całego zakresu widzialnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
padlinożerny ptak z rodziny jastrzębiowatych; ścierwnik biały
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Neophron percnopterus|Linnaeus|ref=tak., gatunek dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych;
Ścierwnik, ścierwnik biały, białosęp (Neophron percnopterus) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Neophron. Występuje w Afryce oraz od południowej Europy po środkową i południową Azję. Jest zagrożony wyginięciem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dział garbarstwa zajmujący się wyprawianiem skór miękkich na rękawiczki i na odzież
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzem. dział garbarstwa zajmujący się wyprawianiem skór miękkich na rękawiczki i odzież
Białoskórnictwo – rzemiosło garbarskie specjalizujące się w wytwarzaniu cienkich, delikatnych skór na rękawiczki i odzież.
W procesie natłuszczania używano ałunu glinowego i żółtek. Skóry przed garbowaniem były mocno zwapnione i starannie obrobione mechanicznie. Cechy białoskórnicze posiadały folusze, w których ugniatano skóry. Garbowano głównie skóry pochodzące z kozłów, baranów, cieląt, łosi, jeleni, saren.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący białoskórnictwa lub białoskórnika
SJP.pl
garbarz pracujący w białoskórnictwie, zajmujący się wyprawianiem skór miękkich na rękawiczki i na odzież
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. garbarz wytwarzający cienkie, delikatne skóry na rękawiczki i odzież;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) mikol. nazwa systematyczna|Cystostereum|Pouzar., rodzaj grzybów z rodziny białoskórnikowatych
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Białoskórski – polski herb szlachecki.
SJP.pl
Wikipedia
mający białą skórę
przymiotnik
(1.1) mający białą skórę
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mający białe skrzydła
przymiotnik
(1.1) taki, który ma białe skrzydła
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Białośliwie
SJP.pl
perkozek białosmugi - gatunek ptaka z rodziny perkozów
SJP.pl
srebrny z białym odcieniem
SJP.pl
srebrzysty o białym odcieniu
SJP.pl
skrót od: białostocki
skrót
(1.1) = białostocki
SJP.pl
Wiktionary
astrapia białosterna, faeton białosterny - gatunki ptaków
SJP.pl
mieszkaniec Białegostoku; białostoczanin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Białostocczyzny
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Białegostoku; białostoczanka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Białostocczyzny
SJP.pl
Wiktionary
region w Polsce, region białostocki; Białostockie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region wokół Białegostoku, na Podlasiu, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnego województwa białostockiego
Podlasie (albo Podlasze; biał. Падляшша, Padlaszsza, Padlašša, ukr. Підляшшя, Pidlaszszia, lit. Palenkė, łac. Podlachia) – historyczna kraina Polski leżąca na Nizinie Podlaskiej. Historyczne Podlasie obejmuje centralną i południową część województwa podlaskiego, północny wschód i północ województwa lubelskiego i wschodni skrawek województwa mazowieckiego (powiat łosicki). Zamieszkana jest głównie przez Podlasian, a także w niektórych rejonach przez Podlaszuków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Białystok (miasto), Białostockie (Białostocczyzna)
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Białegostoku, związany z Białymstokiem
osoby o nazwisku „Białostocki”:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Białystok (miasto), Białostockie (Białostocczyzna)
SJP.pl
mieszkaniec Białegostoku; białostocczanin
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Białegostoku
(1.2) osoba pochodząca z Białegostoku, urodzona w Białymstoku
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Białegostoku; białostocczanka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Białegostoku
(1.2) kobieta pochodząca z Białegostoku, urodzona w Białymstoku
SJP.pl
Wiktionary
1. lepilemur białostopy - gatunek lemura;
2. szczuroskoczek białostopy - gatunek gryzonia
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
szary o odcieniu białym
przymiotnik
(1.1) szary z odcieniem białym
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. mający białą szyję;
2. dzięcioł białoszyi - gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych; dzięcioł syryjski;
3. bocian białoszyi - gatunek dużego ptaka z rodziny bocianów;
4. koliber białoszyi - gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych; bielczyk
przymiotnik
(1.1) mający białą szyję
SJP.pl
Wiktionary
czubajka białotrzonowa - gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych
SJP.pl
1. uistiti białoucha - gatunek małpy z rodziny płaksowatych;
2. dydelf białouchy - gatunek ssaka z podrodziny dydelfów; dydelf południowy;
3. bilbil białouchy, turak białouchy - gatunki ptaków
Białouchy (Peltopsinae) – zdefiniowana w 2014 roku monotypowa podrodzina ptaków z rodziny ostrolotów (Artamidae).
SJP.pl
Wikipedia
jeleń białowargi - gatunek jelenia
SJP.pl
nazwisko
Białowąs – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Barwice.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie koszalińskim.
Pierwsze wzmianki w kronikach o tej miejscowości pojawiają się już w średniowieczu. Dawne lenno rodów von Vodig oraz von Glasenapp. Ostatnim właścicielem majątku rycerskiego Balfanz (dawna, germańska nazwa Białowąsu) był Friedrich Wilhelm Graf von Rittberg. Twórcą obecnego układu przestrzennego zespołu pałacowo-parkowego był R. Haase. Do niego też należał majątek w okresie budowy pałacu wraz z zabudowaniami gospodarczymi.
SJP.pl
Wikipedia
mający białe wąsy
SJP.pl
wieś w Polsce
Białowice (niem. Billendorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Nowogród Bobrzański.
Na południowy zachód od Białowic leżała dawna wieś Jasion (obecnie nie istnieje).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Białowieża
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Białowieży, związany z Białowieżą
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. białowieski
Wiktionary
nazwa kilku wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Równinie Bielskiej;
Białowieża (biał. Белавежа Biełavieža, w miejsc. gwarze białoruskiej Bałavež lub Biełavieš) – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Białowieża. Leży na rozległej polanie w Puszczy Białowieskiej, nad Narewką, na Równinie Bielskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Białowieży
SJP.pl
mieszkanka Białowieży
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie rokitnickim obwodu rówieńskiego, położona nad rzeką Studenicą, niedaleko na wschód przebiegała granica II RP
Białowiż (ukr. Біловіж) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie sarneńskim, w hromadzie Rokitno. W 2001 liczyła 1021 mieszkańców, spośród których 1018 wskazało jako ojczysty język ukraiński, a 3 rosyjski.
W okresie międzywojennym wieś znajdowała się w granicach II RP, wchodząc w skład gminy Kisorycze w powiecie sarneńskim, w województwie wołyńskim. Stacjonowała w niej Kompania graniczna KOP „Białowiż”.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Białej Wody
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Białej Wody
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Białej Wody, związany z Białą Wodą
Wiktionary
mający białe włosy; siwowłosy
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma białe włosy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba o białych włosach
SJP.pl
Wiktionary
białoząbka dwubarwica - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych
SJP.pl
1. mający białe zęby;
2. tukotuko białozębny - gatunek gryzonia
SJP.pl
rodzina mchów
SJP.pl
wieś w Polsce
Białożewin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Żnin.
Wieś duchowna Białowieżyno, własność arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 447 mieszkańców. Jest piątą co do wielkości miejscowością gminy Żnin.
SJP.pl
Wikipedia
zielonawy o białym odcieniu
SJP.pl
zielonkawy o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) zielonkawy o białym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem białozielonej barwy
Wiktionary
zielony o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) zielony o białym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
ptak drapieżny z rodziny sokołów; krzeczot
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Falco rusticolus|ref=tak., zagrożony wyginięciem duży ptak drapieżny półkuli północnej;
Białozór, sokół norweski (Falco rusticolus) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych (Falconidae), największy przedstawiciel rodzaju Falco.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś, a dawniej miasteczko, na Ukrainie, w rejonie łanowieckim obwodu tarnopolskiego;
Białozórka (ukr. Білозірка, Biłozirka) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim. W 2001 liczyła 1102 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem białożółtej barwy
Wiktionary
żółty o białym odcieniu
przymiotnik jakościowy
(1.1) żółty o białym odcieniu
SJP.pl
Wiktionary
→ Białołęka (dzielnica lub wieś)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Białołęką, dotyczący Białołęki
SJP.pl
Wiktionary
1. dzielnica w północnej części prawobrzeżnej Warszawy;
2. wieś w województwie dolnośląskim
Białołęka – dzielnica Warszawy, położona w prawobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy.
SJP.pl
Wikipedia
gatunek walenia z rodziny narwalowatych; wal biały, białucha arktyczna
Białucha (Delphinapterus) – rodzaj wodnych ssaków z rodziny narwalowatych (Monodontidae).
SJP.pl
Wikipedia
taki jak świeży śnieg; przeciwstawny do czarnego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. człowiek walczący z bolszewikami podczas rewolucji w Rosji i wojnie domowej;
(1.2) hist. członek lub zwolennik polskiego stronnictwa politycznego, działającego w okresie powstania styczniowego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Białynin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku.
Wikipedia
rodzaj drożdżówki z cebulą i makiem
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północno-wschodniej Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
libacja alkoholowa; bibka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. przyjęcie z alkoholem
Biba – osiemnasty album zespołu Boys wydany w sierpniu 2002 roku w firmie fonograficznej Green Star. Na płycie znajdują się remiksy znanych polskich DJ-ów, a także prezentacja multimedialna. Do piosenek "Biba" i "Figo-fago" nakręcono teledyski. Teledysk do piosenki "Figo-fago" został tylko raz wyemitowany w TV, gdyż dopatrzono się w nim elementów nieprzyzwoitych i zakazano jego emisji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bibelot
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bibelot
SJP.pl
Wiktionary
drobny przedmiot pełniący najczęściej funkcję dekoracyjną
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) drobny przedmiot o charakterze dekoracyjnym
Bibelot (fr. „gracik”) – niewielki przedmiot, najczęściej niemający istotnej wartości użytkowej, spełniający funkcję ozdobną; określenie używane zwykle w liczbie mnogiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) poznań. kapelusz
Geografia:
Osoby:
Wiktionary oraz Wikipedia
obce imię żeńskie
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Bibiampol – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Młodzieszyn. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. miejscowość we Włoszech, w regionie Piemont, w prowincji Turyn;
Bibiana, Bibianna, Wiwiana – imię żeńskie utworzone od łacińskiej nazwy rodu Vivius i oznaczające „należąca do rodu Vivii”. Z kolei owa łacińska nazwa rodowa wywodzi się od łac. przymiotnika vivus, oznaczającego „żywy, żwawy”. Wymiana W na B odzwierciedla ludową włoską i hiszpańską wymowę tego imienia. W Polsce nadawane co najmniej od 1755 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bibiany lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Bibiana (imię żeńskie)
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Bibice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zielonki.
Integralne części miejscowości: Czekaj, Łysa Góra. Skrajem wsi przebiega DK7.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bibicami, dotyczący Bibic
Wiktionary
nazwisko
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
ryż z warzywami, wołowiną i jajkiem przyprawiony pastą z papryczek chili, danie kuchni koreańskiej
rzeczownik
(1.1) kulin. ryż z warzywami, wołowiną, jajkiem i przyprawami;
Bibimbap (kor. 비빔밥, dosł. „mieszany ryż” lub „mieszane danie”) – popularne danie kuchni koreańskiej.
Bibimbap to ryż z warzywami, wołowiną i jajkiem, przyprawiony pastą z papryczek chili. Jedna z wariacji tej potrawy, dolsot-bibimbap (돌솥 비빔밥), podawana jest w gorącej kamiennej misie, do której dodawane jest surowe jajko.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) hist. pogardliwe określenie propagandy PRL na radio BBC
Wiktionary
libacja alkoholowa; biba
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: biba; przyjęcie z alkoholem
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: biblijny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z Biblią
Wiktionary
1. księga mająca dla kogoś duże znaczenie;
2. potocznie: książka dużych rozmiarów, gruba;
3. książka dająca komuś wzory do naśladowania
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zbiór ksiąg, spisanych pierwotnie po hebrajsku, aramejsku i grecku, uznawany przez żydów i chrześcijan za natchnione przez Boga;
(1.2) przepisany lub wydrukowany egzemplarz Biblii (1.1)
Biblia (stgr. βιβλίον, biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami. Łączy je znaczna część wspólna i to, że są otoczone kultem religijnym: judaizm, chrześcijaństwo i niektóre inne religie abrahamowe uznają swoje kanony za Słowo Boże – objawienie natchnione przez Boga.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. umiejętność odnawiania starych ksiąg
Wiktionary
[czytaj: biblikum] rzymska wyższa uczelnia kościelna kształcąca specjalistów w dziedzinie biblistyki; Pontificium Institutum Biblicum; Papieski Instytut Biblijny
Papieski Instytut Biblijny, Biblicum (Pontificio Istituto Biblico, Pontifical Biblical Institute) – katolicki instytut naukowy o prawach szkoły wyższej, prowadzony przez jezuitów, mający swą siedzibę w Rzymie i podległy kanonicznie bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. Od samego początku Instytut prowadzony jest przez jezuitów.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) teol. rygoryzm w interpretacji biblijnej, uznanie Biblii za jedyną bazę w przepowiadaniu
Wiktionary
przysłówek
(1.1) właściwie dla Biblii
Wiktionary
związany z nauką płynącą z Biblii oraz z duszpasterstwem (np. studium biblijno-pastoralne)
SJP.pl
dotyczący Biblii
przymiotnik relacyjny
(1.1) pochodzący z Biblii, związany z Biblią, charakterystyczny dla Biblii
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. Biblia
Wiktionary
[czytaj: bibling lub bajbling] wspólne odczytywanie i interpretowanie Biblii w miejscach publicznych
SJP.pl
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z książką
Wiktionary
autobus wyposażony w regały z książkami i czasopismami, biblioteka objazdowa; bibliowóz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) autobus z objazdową biblioteką
Bibliobus – obwoźna, ruchoma biblioteka. Najczęściej są to autobusy lub specjalizowane samochody ciężarowe, wyposażone w regały z książkami i czasopismami, dodatkowo posiadają miejsca i stoliki do czytania. Książki udostępnia się czytelnikom w ten sam sposób, jak w wypożyczalni. Przeważnie organizowany w małych miejscowościach, w których brak biblioteki. Ma za zadanie rozpowszechniać kulturę czytelniczą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
żartobliwie:
1. osoba czytająca mnóstwo książek; mól książkowy, książkoholik, książkojad;
2. szkodnik, np. mysz, mól
SJP.pl
kolekcjoner i miłośnik książek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) miłośnik książek
Bibliofilstwo (gr. biblos – książka, phileo – kocham) – miłośnictwo i znawstwo w zbieraniu książek, uwzględniające zarówno dobór tematyczny (np. kolekcjonowanie dzieł z zakresu hippiki) jak też rzadkość dzieła.
Terminu „bibliofilstwo” użył po raz pierwszy Richard de Bury, kanclerz Edwarda III, jeden z najwybitniejszych bibliofilów, w dziele O miłości do ksiąg (łac. Philobiblon) (1344, druk 1473).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zamiłowanie do książek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miłośniczka książek
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący zamiłowania do kolekcjonowania rzadkich i cennych książek
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bibliofilami, zbieraniem książek, przeznaczony dla bibliofili
SJP.pl
Wiktionary
zamiłowanie do zbierania książek, znawstwo i kolekcjonerstwo cennych dzieł
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) miłośnictwo książek polegające na ich znawstwie i kolekcjonowaniu
Bibliofilstwo (gr. biblos – książka, phileo – kocham) – miłośnictwo i znawstwo w zbieraniu książek, uwzględniające zarówno dobór tematyczny (np. kolekcjonowanie dzieł z zakresu hippiki) jak też rzadkość dzieła.
Terminu „bibliofilstwo” użył po raz pierwszy Richard de Bury, kanclerz Edwarda III, jeden z najwybitniejszych bibliofilów, w dziele O miłości do ksiąg (łac. Philobiblon) (1344, druk 1473).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: nauka o książkach; bibliologia, księgoznawstwo
Bibliologia historyczna (od gr. biblion – książka i logos – słowo, nauka; również bibliognozja) – nauka o powstawaniu książek od czasów najdawniejszych do chwili obecnej, utożsamiana z księgoznawstwem. Głównym zadaniem bibliologii historycznej jest ustalenie wartości źródłowej książki. Bibliologia zajmuje się książką na trzech etapach jej istnienia: produkcji, rozpowszechnienia i czytelnictwa.
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie bibliografii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. specjalista w dziedzinie bibliografii
Bibliografia (gr. βιβλιο „książka” + γραφία „pisanie”) – termin dwuznaczny:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
spis książek w danym zbiorze (np. w dorobku autora, w zasobach biblioteki, itp.)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wykaz odrębnych jednostek piśmienniczych, zestawiony z utworzonych według ustalonych zasad opisów bibliograficznych;
(1.2) nauk. nauka zajmująca się teoretycznym i praktycznym badaniem oraz opisywaniem dokumentów pisanych;
Bibliografia (gr. βιβλιο „książka” + γραφία „pisanie”) – termin dwuznaczny:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bibliograficzne
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z bibliografią
Wiktionary
specjalistka w zakresie bibliografii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto popada w bibliolatrię
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) oddawanie zbytniej czci Biblii, kult Biblii
Wiktionary
specjalista w dziedzinie nauki o książce; księgoznawca, biblioznawca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista od bibliologii; badacz książek
SJP.pl
Wiktionary
nauka o książce; księgoznawstwo, biblioznawstwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o książce
Bibliologia, księgoznawstwo – nauka humanistyczna, której przedmiotem badań jest książka we wszystkich jej aspektach, czyli jako obiekt materialny, nośnik treści, a także społeczne narzędzie kultury. Zajmuje się ona zarówno książką dawną, jak i współczesną, oraz instytucjami z nią związanymi, tj. wydawnictwa, drukarnie, księgarnie, biblioteki, ośrodki informacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z nauką o książce; biblioznawczy, księgoznawczy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bibliologią, dotyczący bibliologii
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
miłośnik zbierania książek; bibliomaniak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba gromadząca kolekcję książek
SJP.pl
Wiktionary
wróżenie na podstawie interpretacji przypadkowo wybranych fragmentów z ksiąg
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. wróżenie przez przypadkowe otwarcie księgi, zwykle Biblii
Bibliomancja – sztuka wróżenia przy użyciu świętych ksiąg (w kulturze europejskiej zwykle Biblii), uznawana za wariant stychomancji. Polega na otworzeniu księgi na losowej stronie (na przykład poprzez postawienie jej na grzbiecie) oraz wskazaniu wersu bądź fragmentu tekstu z zamkniętymi oczami. Odnaleziony fragment ma odpowiadać na nurtujące praktykującego bibliomancję pytania, zawierać porady lub przepowiadać przyszłość. Praktyka ta była również wykorzystywana podczas procesów o czary.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
namiętność zbierania, kolekcjonowania książek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zamiłowanie albo obsesja posiadania i gromadzenia książek, zwłaszcza rzadkich czy cennych
Bibliomania – jeden z możliwych objawów w zaburzeniu obsesyjno-kompulsyjnym polegający na obsesyjnej namiętności do kolekcjonowania książek rzadkich lub efektownych bez względu na ich wartość intelektualną czy użytkową. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne w DSM-IV nie uznaje bibliomanii za zaburzenie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: miłośnik kolekcjonowania książek; biblioman
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba z pasją gromadząca książki
SJP.pl
Wiktionary
kobieta mająca zamiłowanie do zbierania książek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: biblioman
SJP.pl
Wiktionary
ogół badań z wykorzystaniem analizy danych bibliograficznych
Bibliometria – nazwa stosowana od 1969 r., przez Alana Pritcharda i Roberta A. Faithorne’a zamiast wcześniejszej, nieścisłej nazwy bibliografia statystyczna. Ta nauka wywodzi się z badań naukometrycznych i jest zbiorem metod matematycznych oraz statystycznych używanych do badania komunikacji piśmienniczej.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rzadko: umiejętność tworzenia i komponowania książek
SJP.pl
dawniej: sprzedawca ksiąg, księgarz
SJP.pl
nauka badająca zjawiska psychiczne związane z wpływem książek na czytelników; psychologia książki i czytelnictwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka zajmująca się badaniem wpływu książki (czytelnictwa) na kształtowanie się postaw czytelników
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy
SJP.pl
żartobliwie: "grabarz książek", posiadacz biblioteki niepozwalający nikomu korzystać z książek, które zgromadził
SJP.pl
zdrobnienie od: biblioteka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: biblioteka
(1.2) niewielki księgozbiór
(1.3) przeszklony regał na książki
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący biblioteki i informacji (np. system biblioteczno-informacyjny)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biblioteką
Wiktionary
1. instytucja gromadząca i udostępniająca książki, wydawnictwa;
2. księgozbiór, zwł. uporządkowany;
3. biblioteczka; mebel na książki;
4. seria wydawnicza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) instytucja zajmująca się gromadzeniem i wypożyczaniem książek; budynek tej instytucji;
(1.2) zbiór książek należący do kogoś; pomieszczenie z takim zbiorem
(1.3) mebel do przechowywania książek
(1.4) inform. zbiór programów, procedur, elementów graficznych itp., które mogą być używane w innych programach;
Biblioteka (gr. βιβλιοθήκη bibliotheke; βιβλίον biblion – książka, θήκη thēkē – zbiornik) – instytucja kultury, która gromadzi, przechowuje i udostępnia materiały biblioteczne oraz informuje o materiałach bibliotecznych (swoich i obcych).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pracownica biblioteki, specjalistka w zakresie bibliotekarstwa
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która pracuje w bibliotece
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: bibliotekarz
przymiotnik
(1.1) związany z osobą lub zawodem bibliotekarza
SJP.pl
Wiktionary
1. zawód bibliotekarza;
2. wiedza z zakresu działalności biblioteki; bibliotekoznawstwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zaw. zawód, zajęcie bibliotekarza
(1.2) wiedza o prowadzeniu biblioteki
(1.3) pot. eduk. kierunek studiów dotyczących bibliotekarstwa (1.2)
(1.4) daw. stanowisko bibliotekarza
Bibliotekarstwo – ogół umiejętności teoretycznych i praktycznych potrzebnych do wykonywania czynności bibliotekarza: gromadzenia, opracowania i udostępniana zbiorów bibliotecznych; także: zawód pozwalający na wykonywanie czynności bibliotecznych. Bibliotekarstwo wchodzi w zakres bibliotekoznawstwa, jako dyscyplina teoretyczna zajmująca się systematyką i metodyką czynności bibliotecznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pracownik biblioteki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik biblioteki;
Bibliotekarz (w odniesieniu do kobiet stosuje się formę bibliotekarka) – pracownik biblioteki, pracownik zatrudniony zawodowo w bibliotekarstwie; tytuł i stanowisko w hierarchii służby bibliotecznej. Według przepisów unijnych (dyrektywa 89/48) osoba zatrudniona jako bibliotekarz musi mieć ukończone co najmniej studia licencjackie z zakresu informacji naukowej i bibliotekoznawstwa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. wypełniać obowiązki bibliotekarza
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wykonywanie zawodu bibliotekarzafakt.
Wiktionary
automat służący do odbierania i oddawania zbiorów bibliotecznych; książkomat
SJP.pl
specjalista w zakresie wiedzy o działalności i dziejach bibliotek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bibliot. specjalista w bibliotekoznawstwie
Bibliotekoznawstwo, nauka o bibliotekarstwie – dyscyplina zajmująca się teoretycznymi i praktycznymi problemami funkcjonowania bibliotek, m.in. problematyką katalogowania książek i czasopism, organizacji oraz zarządzania biblioteką w ujęciu historycznym i współczesnym. Bibliotekoznawstwo jest osobną dziedziną naukową w grupie nauk humanistycznych i wraz z bibliografią dało podstawy współczesnemu księgoznawstwu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z wiedzą o działalności biblioteki; bibliotekarski
przymiotnik relacyjny
(1.1) bibliot. odnoszący się do bibliotekoznawstwa, związany z bibliotekoznawstwem
SJP.pl
Wiktionary
specjalistka w zakresie wiedzy o działalności i dziejach bibliotek
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalistka w bibliotekarstwie
SJP.pl
Wiktionary
wiedza z zakresu działalności biblioteki; bibliotekarstwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bibliot. nauk. nauka zajmująca się formami i metodami pracy bibliotekarskiej
(1.2) nauk. eduk. kierunek studiów dotyczących bibliotekoznawstwa (1.1)
(1.3) nauk. eduk. wydział na którym studiuje się bibliotekoznawstwo (1.2)
Bibliotekoznawstwo, nauka o bibliotekarstwie – dyscyplina zajmująca się teoretycznymi i praktycznymi problemami funkcjonowania bibliotek, m.in. problematyką katalogowania książek i czasopism, organizacji oraz zarządzania biblioteką w ujęciu historycznym i współczesnym. Bibliotekoznawstwo jest osobną dziedziną naukową w grupie nauk humanistycznych i wraz z bibliografią dało podstawy współczesnemu księgoznawstwu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
psycholog lub psychiatra stosujący czytanie wybranych tekstów jako pomoc terapeutyczną w leczeniu pacjentów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) terapeuta prowadzący biblioterapię
Biblioterapeuta – osoba stosująca jedną z form terapii zajęciowej, jaką jest biblioterapia, jako metodę psychicznego wsparcia. Psycholog lub psychiatra stosujący czytanie wybranych tekstów jako pomoc terapeutyczną w leczeniu pacjentów.
W instytucjach wychowawczych biblioterapię prowadzą przeważnie nauczyciele, którzy służą pomocą uczniom pod względem rozwojowym i leczniczym. Nauczyciele, którzy nie są pedagogami specjalnymi, chcący posługiwać się biblioterapią, powinni przejść przeszkolenie, na którym poznają szczegóły procesu biblioterapeutycznego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta psycholog lub psychiatra stosująca czytanie wybranych tekstów jako pomoc terapeutyczną w leczeniu pacjentów
SJP.pl
stosowanie czytania wybranych tekstów jako pomocy terapeutycznej w psychiatrii i psychologii
Biblioterapia – dział arteterapii wykorzystującej użycie wyselekcjonowanych materiałów czytelniczych jako pomocy terapeutycznej w medycynie i psychiatrii, a także poradnictwo w rozwiązywaniu problemów osobistych przez ukierunkowane czytanie.
Biblioterapia zakłada wykorzystanie książek i czasopism dla regulacji systemu nerwowego i psychiki człowieka. Bada również możliwości profilaktycznego traktowania książki i czytelnictwa w szerszych zbiorowościach społecznych.
SJP.pl
Wikipedia
autobus wyposażony w regały z książkami i czasopismami, biblioteka objazdowa; bibliobus
SJP.pl
specjalista w dziedzinie nauki o książce; księgoznawca, bibliolog
SJP.pl
związany z nauką o książce; księgoznawczy, bibliologiczny
SJP.pl
nauka o książce; księgoznawstwo; bibliologia
Bibliologia, księgoznawstwo – nauka humanistyczna, której przedmiotem badań jest książka we wszystkich jej aspektach, czyli jako obiekt materialny, nośnik treści, a także społeczne narzędzie kultury. Zajmuje się ona zarówno książką dawną, jak i współczesną, oraz instytucjami z nią związanymi, tj. wydawnictwa, drukarnie, księgarnie, biblioteki, ośrodki informacji.
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: nauka o zasadach i celowości gromadzenia książek
SJP.pl
znawca i badacz Biblii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. nauk. eduk. znawca Biblii, badacz zajmujący się Biblią
Biblistyka – grupa dyscyplin naukowych zajmujących się badaniem Biblii. W ich skład wchodzi: introdukcja biblijna, egzegeza biblijna (Starego i Nowego Testamentu) oraz teologia biblijna.
Introdukcja biblijna dzieli się na trzy części:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ biblista
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. znawczyni Biblii, badaczka zajmująca się Biblią
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biblistyką
SJP.pl
Wiktionary
dział wiedzy na temat Biblii, dziedzina wiedzy religijnej równoległa do teologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. szereg dyscyplin naukowych zajmujących się badaniem Biblii;
Biblistyka – grupa dyscyplin naukowych zajmujących się badaniem Biblii. W ich skład wchodzi: introdukcja biblijna, egzegeza biblijna (Starego i Nowego Testamentu) oraz teologia biblijna.
Introdukcja biblijna dzieli się na trzy części:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyraz lub stałe wyrażenie wywodzące się z Biblii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. wyrażenie lub frazeologizm pochodzący z Biblii;
Biblizmy (frazeologizmy biblijne) – wyrazy i połączenia wyrazowe mające swe pochodzenie w tekstach Biblii.
W znaczeniu przenośnym funkcjonują w charakterze środka językowo-stylistycznego, m.in. w stylu artystycznym i potocznym. Jako melioratywa bądź pejoratywa wyrażają zróżnicowany stosunek osoby mówiącej do otoczenia. Zastosowanie biblizmów w tekście nadaje mu charakter bardziej podniosły, a samej wypowiedzi – charakter książkowy. Niekiedy biblizmy ulegają leksykalizacji bądź zyskują nacechowanie potoczne; wówczas ich związek z tekstami religijnymi przestaje być odczuwany w języku codziennym, por. pol. cham, herod, gehenna, matuzalem, moloch czy słow. bohužiaľ („niestety”).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. biblioteka
Wiktionary
bebop; styl jazzowy charakteryzujący się krótkimi frazami melodycznymi, dużą improwizacją oraz ekspresją gry; muzyka w tym stylu
Bebop (również rebop, lub po prostu bop) – styl jazzowy z początków lat 40. XX wieku. Powstał na wschodnim wybrzeżu USA. Główni twórcy: Charlie Parker (ps. Bird), Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Fats Navarro, Bud Powell. W porównaniu z wcześniejszymi stylami muzyki jazzowej, np. swingiem, charakteryzował się dużą swobodą interpretacyjną, improwizacją, bogatą rytmiką, skokowo rozwijaną melodią i przyspieszeniem frazy. Dał początek jazzowi nowoczesnemu.
SJP.pl
Wikipedia
→ bibop; bebopowy, bopowy
SJP.pl
przestarzałe:
1. człowiek lubiący bawić się w wesołym towarzystwie, koniecznie z udziałem alkoholu; birbant, hulaka, utracjusz, hulajdusza;
2. człowiek nadużywający alkoholu; alkoholik, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, ochlaptus, ochlapus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, pijus
SJP.pl
→ bibosz
SJP.pl
uszlachetnione skóry mniej cennych zwierząt futerkowych (najczęściej królików)
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) skóry popularnych zwierząt futerkowych upodobnione przez wyprawienie i farbowanie do futra bobra;
Bibrety (z niem. Biber - bóbr) – zabarwione na kolor brązowy, wyprawione skóry mniej cennych zwierząt futerkowych (np. królików) imitujące futro bobra; także okrycia wykonane z tego surowca.
Bibrety używane są zwykle do wyrobu płaszczy futrzanych (np. pelis) oraz kołnierzy.
Termin bibrety pojawił się w języku polskim w drugiej połowie XX wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
środowiskowo: zabawa, spotkanie towarzyskie; inba, impra, impreza, jubel, balanga, party
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) z bibuły
Wiktionary
przestarzale, ironicznie: człowiek ślęczący nad książkami, papierami; mól książkowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) iron. osoba dużo czytająca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) daw. przycisk z bibułą do osuszania atramentu na papierze
SJP.pl
Wiktionary
związany z bibułą, przypominający bibułę
przymiotnik
(1.1) jakby zrobiony z bibuły
SJP.pl
Wiktionary
1. miękki, gruby papier chłonący ciecze, stosowany do filtrowania, osuszania itp.;
2. cieniutki papier do dekoracji, higieny, izolacji i wyrobu papierosów; bibułka;
3. potocznie: tajne, nielegalne publikacje, zwłaszcza w okresie wojny, stanu wojennego;
4. lekceważąco: pisma, druki, książki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj porowatego papieru o właściwościach chłonnych;
(1.2) kolorowy papier do wyrobu ozdób
(1.3) pot. wydawnictwo konspiracyjne;
(1.4) lekcew. materiały drukowane
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. pijak
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. cieniutki papier do dekoracji, higieny, izolacji i wyrobu papierosów; bibuła;
2. zdrobnienie od: bibuła (gruby papier chłonący ciecze)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cienka bibuła
(1.2) kawałek bibuły
SJP.pl
Wiktionary
nauka wykonywania rzeczy (głównie ozdób) z bibuły
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzem. wytwarzanie ozdób z bibuły;
Bibułkarstwo – wymarłe rękodzieło polegające na robieniu ozdobnych kwiatów (głównie maków, stokrotek, chabrów i niezapominajek) z bibuły. Było to tradycyjne rzemiosło w Małopolsce. Bibułkarstwem zajmowały się głównie kobiety, które przystrajały potem swoimi wyrobami miejsca sakralne i domostwa. Po pewnym czasie wykształciły się rozmaite techniki bibułkarskie, takie jak wycinanie, skręcanie, zwijanie i rolowanie. Obecnie bibułkarstwem zajmują się jedynie twórcy ludowi świadomie kultywujący dawne tradycje. Aby chronić wyroby przed utratą koloru i kształtu, kwiaty były maczane w gorącym wosku, który po zaschnięciu zapobiegał zniekształcaniu i blaknięciu kwiatów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bibułka
przymiotnik
(1.1) zrobiony z bibułki
SJP.pl
Wiktionary
związany z bibułą
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący bibuły, wykonany z bibuły
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. byle co
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. blotka, słaba karta w grze
Wiktionary
1. zadawać razy; chłostać;
2. uderzać;
3. dzwonić;
4. napływać;
5. strzelać, trafiać strzałem;
6. wylewać się, tryskać;
7. zwyciężać, pokonywać;
8. lśnić;
9. zabijać;
10. tłoczyć, drukować;
11. ubijać, miesić;
12. bić się:
a) pojedynkować się;
b) bić samego siebie;
c) bić jeden drugiego
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) uderzać kogoś, zadawać komuś ból
(1.2) o dzwonie i zegarze wytwarzać głośne odgłosy pracy
(1.3) o skrzydłach i rękach machać nimi
(1.4) o sercu / pulsie normalna lub (częściej) wzmożona, czynność serca, odczuwalny puls
(1.5) w grach zabierać przeciwnikowi kartę, pionka, itp.
(1.6) o monetach, medalach produkować za pomocą stempla lub prasy
(1.7) uderzać w jakiś instrument perkusyjny
(1.8) ubijać zwierzęta
(1.9) wojsk. strzelać z dział, armaty; o armatach: wystrzeliwać pociski
(1.10) stpol. napadać
(1.11) stpol. wbijać, zakładać
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: biceps; buła
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. biceps
SJP.pl
Wiktionary
mięsień dwugłowy ramienia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. mięsień dwugłowy ramienia;
Mięsień dwugłowy ramienia (łac. musculus biceps brachii) – w anatomii człowieka podłużny, wrzecionowaty mięsień rozpięty między łopatką a kością promieniową, należący do grupy mięśni przednich ramienia. Zazwyczaj składa się z dwóch głów – głowy długiej (łac. caput longum) oraz głowy krótkiej (łac. caput breve). Przyczep ścięgnisty głowy długiej znajduje się na obrąbku stawowym i guzku nadpanewkowym łopatki. Głowa krótka rozpoczyna się przyczepem ścięgnistym położonym na wyrostku kruczym łopatki. Ku dołowi obie głowy mięśnia dwugłowego ramienia łączą się we wspólny brzusiec. W części dystalnej, powyżej stawu łokciowego mięsień wytwarza dwa łącznotkankowe ścięgna: powierzchowne, płaskie – rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia (łac. aponeurosis musculi bicipitis brachii) przechodzące w powięź przedramienia oraz właściwe ścięgno (łac. tendo musculi bicipitis brachii) przyczepione do guzowatości kości promieniowej. W części przypadków jednej z głów brakuje lub ich liczba jest zwiększona.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie świętokrzyskim
Bichniów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Secemin. Na terenie Bichniowa znajduje się remiza Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wieś w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego była w latach 70. XVI wieku własnością kasztelana sandomierskiego Stanisława Szafrańca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
pies rasy bichon frise
SJP.pl
w grach (np. planszowych): ruch powodujący zabranie, usunięcie z gry pionka, karty itp. przeciwnika
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bić.
(1.2) szach. wyeliminowanie z gry piona lub figury przeciwnika
(1.3) muz. uderzanie strun gitary dłonią, grając akordami
(1.4) odgłos miarowych uderzeń
(1.5) wytłaczanie monet lub medali
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bic-inium] dwugłosowy utwór wokalny
SJP.pl
potocznie: biceps; buła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. rower
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. rower
Wiktionary
1. dawny rodzaj roweru o charakterystycznych kołach - przednim większym i tylnym mniejszym;
2. żart. rower
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) transp. hist. dawny rower, zwykle o kołach różnej wielkości;
Bicykl – rower (welocyped) z wielkim przednim i małym tylnym kołem, będący jednym z symboli brytyjskiej epoki wiktoriańskiej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w chemii: zawierający dwa pierścienie o dwóch lub więcej wspólnych atomach
SJP.pl
rzemień lub skręcony sznur służący do chłostania; bat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kilka splecionych ze sobą rzemieni przymocowanych do drewnianej rękojeści
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: biczfejs] środowiskowo: wrogi wyraz twarzy, głównie u kobiety; bitch face, bitchface
SJP.pl
rodzaj jaszczurek z rodziny agamowatych
SJP.pl
1. bić czymś długim i cienkim;
2. publicznie i bardzo ostro kogoś krytykować;
3. biczować się:
a) bić samego siebie czymś długim i cienkim;
b) bić siebie nawzajem czymś długim i cienkim;
c) zadawać sobie cierpienie psychiczne
czasownik
(1.1) uderzać kogoś za pomocą bicza
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) uderzanie kogoś biczem, batem, pejczem lub podobnym narzędziem
Chłosta, biczowanie (łac. flagellatio) – rodzaj kary cielesnej (stosowanej też w charakterze tortury), polegającej na wielokrotnym uderzaniu osoby torturowanej w plecy (ewentualnie inne części ciała, np. niepokornego niewolnika, rzekomej czarownicy – w twarz, czy w stopy – falaka) przy pomocy bicza, bata, kańczuga, rzemienia lub rózgi. Chłostę wykonywał kat bądź inna osoba (np. na okrętach), ponieważ jej przeprowadzenie nie wymagało szczególnych umiejętności.
Wiktionary oraz Wikipedia
kształtem przypominający bicz
przymiotnik jakościowy
(1.1) kształtem przypominający bicz
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. napiwek, licha zapłata
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zapłata dla parobka
Wiktionary
roślina tropikalna z rodziny biczownicowatych
SJP.pl
rodzina roślin jednoliściennych z rzędu wiechlinowców; biczycowate
SJP.pl
roślina tropikalna z rodziny biczownicowatych
Flagelanci, flagellanci, biczownicy, kapnicy (łac. flagellum bat, bicz) – członkowie bractw religijnych, istniejących od XIII do XV wieku, głównie we Włoszech, Niemczech, później także w Hiszpanii i Polsce, które praktykowały publiczne biczowanie się jako formę pokuty. Początkowo byli pozytywnie oceniani przez Kościół katolicki i objęli znaczną część ludności różnych stanów. Zwłaszcza podczas wielkich epidemii charakterystyczne były procesje i wędrówki półnagich biczujących się do krwi kobiet i mężczyzn, często prowadzonych przez księży z krzyżami i flagami.
SJP.pl
Wikipedia
członkini bractwa religijnego, założonego we Włoszech w XIII wieku, która zgodnie wędrowała wraz z innymi w procesjach pokutniczych, biczując się i będąc biczowaną przez współbraci, nawołując do pokuty; flagelantka, flagellantka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biczownikiem lub biczowaniem, dotyczący biczownika lub biczowania
Wiktionary
1. członek bractwa religijnego, założonego we Włoszech w XIII wieku, który zgodnie wędrował wraz z innymi w procesjach pokutniczych, biczując się i będąc biczowanym przez współbraci, nawołując do pokuty; flagelant, flagellant;
2. ten, kto biczuje, zadaje ciosy biczem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rel. członek średniowiecznego ruchu religijnego, który praktykował publiczne biczowanie się jako formę pokuty; chłostający się pokutnik
(1.2) osoba, która biczuje
(1.3) narzędzie do biczowania
(1.4) leśn. słabe, smukłe drzewo, które rośnie zbyt gęsto w zwarciu i jego giętkie, mocno kołysane wiatrem gałęzie smagają i uszkadzają korony sąsiednich drzew
(1.5) daw. trzeci koń zaprzęgu obok dwóch dyszlowych
SJP.pl
Wiktionary
→ bicz
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biczem, dotyczący bicza
SJP.pl
Wiktionary
mszak z klasy wątrobowców, niektóre gatunki prawnie chronione
SJP.pl
o cechach biczycowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach biczycowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
zdrobnienie od: bicz
SJP.pl
Wikipedia
→ biczyk
SJP.pl
1. rękojeść bicza;
2. zgrubienie od: bicz
SJP.pl
oferowana cena, oferta na aukcji
SJP.pl
1. mały dwukołowy wózek jednokonny; bieda, biedka, biga, dwukółka;
2. potocznie: bieda
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. lub gwara. bieda
Bida – miasto w środkowej Nigerii, w stanie Niger, drugie pod względem wielkości miasto w stanie Niger, leży na skrzyżowaniu dróg z Jebba i Zungeru i Agaie.
W tym mieście rozwinął się przemysł materiałów budowlanych oraz spożywczy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
SJP.pl
potocznie, z politowaniem: biedak; bidaka, bidok
SJP.pl
(rodzaj żeński) potocznie: biedna kobieta; biedaczka
SJP.pl
zdrobnienie od: bidet; mały bidet
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
→ biedermeier; biedermeierowski
SJP.pl
urządzenie do podmywania się
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie sanitarne służące do higieny intymnej;
Bidet – urządzenie z ceramiki sanitarnej służące do podmywania się. Bidet umożliwia umycie okolic krocza oraz odbytu bez konieczności rozbierania się do naga, w wygodnej, siedzącej pozycji. Jest częścią wyposażenia łazienek. Wyglądem i wielkością przypomina z jednej strony muszlę klozetową, z drugiej zaś umywalkę umieszczoną nad podłogą. Może być stojący na podłodze lub wiszący na ścianie. Sposób podłączenia do instalacji wody i kanalizacji jest analogiczny jak podłączenie umywalki (jest też wyposażony w przelew chroniący pomieszczenie przed zalaniem). Bateria montowana na bidecie zazwyczaj wyposażana jest w odpływ lekko zadarty do góry lub z ruchomą końcówką umożliwiającą regulację kierunku wypływu wody. Bateria może być wyposażona także w elastyczny przewód wysuwany z wylewki.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bidet
SJP.pl
cienki, indyjski papieros
SJP.pl
potocznie, z politowaniem: biedny
SJP.pl
potocznie, z politowaniem: biedak; bidaka, bidak
SJP.pl
nieduże plastikowe lub metalowe, zamykane naczynie do przechowywania płynów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) butelka na płyny konsumpcyjne zakładana na ramę rowerową;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący bidonu, związany z bidonem
Wiktionary
gwarowo lub potocznie: biedota
SJP.pl
licytować zlecenie wystawione na przetarg na aukcji; kwotować
SJP.pl
potocznie: dom dziecka
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. dom dziecka
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) D. lm. od rzeczownika bidula
Dom dziecka (dawniej także sierociniec) – całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza typu socjalizacyjnego.
Do domów dziecka kierowane są dzieci i młodzież, których potrzeby stale lub okresowo nie mogą być zaspokajane w domu rodzinnym. Oznacza to, że domy dziecka są powołane do istnienia nie tylko dla sierot, ale także dla dzieci i młodzieży zaniedbanych środowiskowo, których rodzina nie wywiązuje się z powierzonych zadań. Takie dzieci i młodzież nazywane są wtedy sierotami społecznymi. Według badań GUS-u, w roku 1997 istniało w Polsce 351 domów dziecka, w których przebywało prawie 18 tysięcy dzieci i młodzieży. Tylko ok. 3% z tej liczby stanowiły sieroty naturalne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie, z politowaniem: mężczyzna biedny, pokrzywdzony przez los; biedula
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inaczej: biedula
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) D. lp. od rzeczownika bidul
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: bidula (ze współczuciem o człowieku biednym); biedulek, biedulka
SJP.pl
zdrobnienie od: bidula (ze współczuciem o kobiecie biednej); biedulka
SJP.pl
SJP.pl
potocznie: biedny, nieszczęśliwy
SJP.pl
potocznie, z politowaniem: osoba biedna, pokrzywdzona przez los; biedula, bidula
SJP.pl
Bidwell – osada w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Bedfordshire, w dystrykcie (unitary authority) Central Bedfordshire. Leży 26 km na południe od centrum miasta Bedford i 53 km na północny zachód od centrum Londynu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Dalekim Wschodzie Rosji, w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym, lewy dopływ Amuru
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
ruchoma część krosna służąca do prowadzenia czółenka
Bidło – potoczna, skrócona nazwa mechanizmu bidłowego. Bidło dobija każdy wprowadzony wątek do krawędzi tkaniny, tworząc kolejne jej elementy. Bidło spełnia też inne, dodatkowe funkcje. Stanowi bieżnię dla czółenka i jest elementem napędzającym inne mechanizmy.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie pomorskim
SJP.pl
Wikipedia
rzeka w północno-wschodniej Polsce
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Narwi;
Biebrza – rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Narwi.Długość: ok. 165 km, powierzchnia dorzecza: 7051 km².
Biebrza ma źródła na południe od Nowego Dworu w województwie podlaskim, uchodzi do Narwi ok. 3 km od Wizny. Poprzez Kanał Augustowski łączy się z Niemnem. Biebrzę charakteryzuje asymetria dorzecza: bardziej rozwinięte jest dorzecze prawobrzeżne – 75,5% (głównie rzeki spływające z Pojezierza Mazurskiego), lewobrzeżne stanowi 24,5%.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Biebrza
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Biebrzy, związany z Biebrzą
SJP.pl
Wiktionary
biegnąć;
1. przemieszczać się szybko dzięki dynamicznej pracy nóg;
2. śpieszyć, szybko udawać się gdzieś;
3. posuwać się naprzód (np. czas biegnie powoli);
4. prowadzić (np. droga biegnie przez las)
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) szybko poruszać się na nogach w krokach, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi
(1.2) o czasie mijać, przemijać
(1.3) prowadzić w jakimś kierunku
SJP.pl
Wiktionary
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie kujawsko-pomorskim;
2. wieś w województwie wielkopolskim
SJP.pl
Wikipedia
wieś województwie pomorskim
Bięcino (kaszb. Bicëno, niem. Benzin) – wieś-ulicówka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Biecz
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Biecza, związany z Bieczem, pochodzący z Biecza
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie małopolskim;
Biecz – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biecz. Leży nad rzeką Ropą, na jednym ze wzgórz Pogórza Karpackiego. Ze względu na bogatą historię często jest nazywane „perłą Podkarpacia” lub „małym Krakowem”. Bywa także określany jako „polskie Carcassonne”, dzięki zachowanym fragmentom średniowiecznych murów miejskich i zabudowy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Biecza
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Biecza
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Biecza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Biecza
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. z Biecza
Wiktionary
wieś w województwie zachodniopomorskim
Bieczyno – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Trzebiatów.
Według danych z 31 grudnia 2009 wieś miała 176 mieszkańców.
W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
SJP.pl
Wikipedia
1. brak środków do życia; ubóstwo, nędza;
2. sytuacja nieprzyjemna, trudna; kłopoty, nieszczęście
3. rodzaj powozu; bida; biedka; biga; dwukółka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan braku środków do życia
(1.2) trudna sytuacja
(1.3) daw. dwukołowy pojazd jednokonny
(1.4) mitsłow. nieśmiertelny wędrujący demon sprowadzający na ludzi niedostatek
Bieda, ubóstwo – pojęcie ekonomiczne i socjologiczne opisujące stały brak dostatecznych środków materialnych dla zaspokojenia potrzeb jednostki, w szczególności w zakresie jedzenia, schronienia, ubrania, transportu oraz podstawowych potrzeb kulturalnych i społecznych. Ubóstwo stanowi zagrożenie dla realizacji celów lub zadań życiowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik
(1.1) stpol. lamentować
Wiktionary
→ biedak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ze współczuciem: jednostka biedna lub nieszczęśliwa
Wiktionary
zdrobnienie od: biedak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ze współczuciem: osoba biedna lub nieszczęśliwa
Biedaczek – osada w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Kaliska w kompleksie Borów Tucholskich.
Do 2023 miejscowość była osadą wsi Piece.
Osada należy do sołectwa Piece.
W skład osady wchodzą zaledwie cztery oddzielne zabudowania gospodarskie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. kobieta niemający pieniędzy i dostatecznych środków do życia;
2. kobieta bardzo nieszczęśliwa, wzbudzająca współczucie;
3. rzadko: zwierzę płci żeńskiej, które się bardzo męczy z powodu jakiejś choroby, wzbudzające litość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ze współczuciem: kobieta biedna lub nieszczęśliwa
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie podkarpackim
Biedaczów – wieś położona w Polsce, w województwie podkarpackim, powiecie leżajskim, gminie Leżajsk. Leży przy drodze 877 Leżajsk - Łańcut.
Wieś królewska starostwa leżajskiego położona w powiecie przemyskim, jej posesorem był Andrzej Potocki, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie, z politowaniem: kobieta biedna, pokrzywdzona przez los; także o mężczyźnie (z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) pot. ze współczuciem: osoba biedna lub nieszczęśliwa
SJP.pl
Wiktionary
zgrubienie od: biedak
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ze współczuciem: osoba biedna lub nieszczęśliwa
SJP.pl
Wiktionary
bardzo niska emerytura niewystarczająca na przeżycie
SJP.pl
1. człowiek niemający pieniędzy i dostatecznych środków do życia;
2. człowiek bardzo nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie;
3. rzadko: zwierzę, które się bardzo męczy z powodu jakiejś choroby, wzbudzające litość
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, której brakuje środków do życia
(1.2) ze współczuciem o kimś
Bieda, ubóstwo – pojęcie ekonomiczne i socjologiczne opisujące stały brak dostatecznych środków materialnych dla zaspokojenia potrzeb jednostki, w szczególności w zakresie jedzenia, schronienia, ubrania, transportu oraz podstawowych potrzeb kulturalnych i społecznych. Ubóstwo stanowi zagrożenie dla realizacji celów lub zadań życiowych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
(r. męski) rzadziej: biedak
SJP.pl
dotyczący kraju aspirującego do statusu mocarstwa, mającego ograniczone i niewystarczające zasoby i wpływy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biedać.
Wiktionary
miejsce nielegalnego wydobycia surowców przez osoby ubogie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) samowolny, prymitywny wykop górniczy wykonany w celu pozyskania surowców kopalnych, powstający zwykle w warunkach skrajnego ubóstwa;
Biedaszyb (żarg., nazwa pochodzi z lat 30. XX wieku) – wyrobisko górnicze (szybik lub sztolnia) wykonane w pobliżu wychodni w sposób nielegalny, udostępniające węgiel, najczęściej węgiel kamienny. Osoba urabiająca węgiel z wykorzystaniem biedaszybu to biedaszybikarz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
prymitywna kopalnia, z której uboga ludność wydobywa węgiel na własny użytek
SJP.pl
potocznie: skromna zupa o wodnistej konsystencji, zwykle niskiej jakości; biedazupka
SJP.pl
potocznie: skromna zupa o wodnistej konsystencji, zwykle niskiej jakości; biedazupa
SJP.pl
[czytaj: bidermajer] mebel w stylu biedermeier
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) szt. prosty i funkcjonalny styl w architekturze i wyposażeniu wnętrz, a także w literaturze, malarstwie, modzie itp.;
(1.2) mebel lub inny przedmiot w tym stylu
Biedermeier [ˌbʲidɛrˈmajɛr] – styl w sztuce, literaturze, muzyce, a przede wszystkim w architekturze wnętrz rozwinięty w latach 1815–1848 w Europie Środkowej – głównie w Niemczech i Austrii oraz w krajach pozostających w kręgu kultury niemieckojęzycznej: skandynawskich (zwłaszcza w Danii), w północnych Włoszech i krajach słowiańskich (szczególnie Czechy, Polska). Był odpowiednikiem stylu regencji i wczesnowiktoriańskiego w Anglii, stylu federalnego w Stanach Zjednoczonych oraz stylu Restauracji i Ludwika Filipa we Francji. W szerszym znaczeniu pojęcie to określa ówczesną niemiecką kulturę mieszczańską.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ biedermeier [czytaj: bidermajerowski]
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biedermeierem (stylem meblarskim lub meblem w takim stylu)
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: wojskowy i gospodarczy pojazd dwukołowy; dwukółka; bida; bieda; biga
Biedka – dwukołowy środek przewozowy pod ręczne, lekkie i ciężkie karabiny maszynowe, lekkie moździerze piechoty, amunicję, sprzęt łączności, saperski, o jednokonnym zaprzęgu. Dzięki swej lekkości i małym rozmiarom była zdolna do posuwania się za piechotą w każdym terenie.
Biedki były powszechnie stosowane w Siłach Zbrojnych II RP.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Biedkowo (niem. Betkendorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Frombork.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia. Pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1304 r..
SJP.pl
Wikipedia
kobieta biedna; nędzarka; żebraczka
Sedlo Biedna – przełęcz w słowackich Skoruszyńskich Wierchach. W tłumaczeniu na język polski oznacza to przełęcz Bieda. Ostatnio na słowackich mapach wprowadza się nową jej nazwę – Nad Studienkami. Przełęcz znajduje się w głównym grzbiecie Skoruszyńskich Wierchów, pomiędzy szczytami Biedna (965 m) i Oslí vrch (1039 m). Południowe stoki spod przełęczy opadają do miejscowości Habówka (Habovka), północne do doliny potoku Zábiedovčik.
SJP.pl
Wikipedia
trochę biedny
SJP.pl
przymiotnik od: biedniak
SJP.pl
chłopka należąca do biedoty wiejskiej
SJP.pl
chłop należący do biedoty wiejskiej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest.; hist. polit. bezrolny lub małorolny chłop;
Biedniak - określenie najbiedniejszej grupy chłopów stosowane w Polsce od 1944 roku. Szczególnie często było używane w okresie kolektywizacji w latach 1948–1956.
Władze dążąc do kolektywizacji starały się rozbić wieś na trzy kategorie: kułaków, średniaków i biedniaków. Biedniakom, a początkowo i średniakom proponowano wiele przywilejów za przystąpienie do spółdzielni produkcyjnych. Grupa biedniaków uważana była za naturalnego sprzymierzeńca komunistów na wsi. Biedniacy w połączeniu z częścią średniaków mieli pomóc w rozprawie z kułakami, czyli w rozkułaczeniu wsi. Faktycznie zaliczenie do poszczególnych grup zależało przede wszystkim od stosunku do przeprowadzanej kolektywizacji i samej partii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób biedny, skromnie, ubogo
Biednie – dawny zaścianek. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Nowy Pohost.
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik
(1.1) stawać się biedniejszym
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: biednie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: biedny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biednieć.
Wiktionary
zdrobnienie od: biedny; biedniutki, biedniuchny, biedniuśki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. biedak, człowiek ubogi
Wiktionary
zdrobnienie od: biedny; biednieńki, biedniutki, biedniuśki
SJP.pl
zdrobnienie od: biedniuśki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biedny
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biedny; biednieńki, biedniuchny, biedniutki
SJP.pl
zdrobnienie od: biedniutki; biedniusieńki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biedny
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biedny; biednieńki, biedniuchny, biedniuśki
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: biedny
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: bieda, nędza, ubóstwo
SJP.pl
1. niemający środków do życia;
2. nieszczęśliwy, budzący współczucie;
3. zniszczony, lichy;
4. biedny jak mysz kościelna - bardzo ubogi
przymiotnik
(1.1) taki, któremu brakuje środków do życia
(1.2) ze współczuciem o kimś; poszkodowany
(1.3) świadczący o biedzie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba biedna (1.1), uboga
SJP.pl
Wiktionary
1. ludność biedna, pozbawiona pieniędzy;
2. potocznie:
a) kobieta biedna, pozbawiona pieniędzy; 2. kobieta budząca litość, współczucie; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogół ludzi biednych, bez środków do życia
(1.2) pot. osoba bez środków do życia, także. człowiek, który budzi współczucie
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) żyć w biedzie, niedostatku
(1.2) przest. cierpieć z powodu przewlekłej choroby
(1.3) daw. biedzić się, ślęczeć nad czymś
(1.4) daw. narzekać, utyskiwać na kogoś
(1.5) daw. męczyć się, mozolić się
czasownik zwrotny niedokonany biedować się
(2.1) przest. męczyć się, mozolić się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) życie w biedzie, niedostatku
Wiktionary
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Biedowo (niem. Neu Maraunen, 1928–1945 Maraunen) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: sklep dyskontowy sieci handlowej "Biedronka"; Biedra
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. lekcew. jeden z dyskontów sieci handlowej „Biedronka”
SJP.pl
Wiktionary
forma rzeczownika.
(1.1) W. lp. od: biedra
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) gw-pl|Mazowsze. biodro
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mała biedronka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pot. zdrobn. od: biedrónka
SJP.pl
Wiktionary
drobny chrząszcz, zwykle czerwony w czarne kropki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. biedronka
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina chrząszczy wielożernych
Biedronkowate (Coccinellidae) – rodzina owadów z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Obejmuje około 5 tysięcy gatunków o owalnym, wypukłym ciele, krótkich odnóżach i czerwonych bądź żółtych pokrywach z czarnymi plamkami. Owady te osiągają niewielkie rozmiary, zwykle 8–10 mm.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach biedronkowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
1. → Biedronka (sieć sklepów);
2. → biedronka (owad)
SJP.pl
Biedrusko (w czasie zaborów niem. Weißenburg) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Suchy Las, leżąca nad Wartą, ok. 5 km na północ od granic Poznania i ok. 15 km od centrum.
Według danych Ministerstwa Cyfryzacji z dnia 30 czerwca 2018 roku, wieś liczyła 2479 mieszkańców (1264 kobiet i 1215 mężczyzn) zameldowanych na pobyt stały.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
roślina zielna z rodziny baldaszkowatych (selerowatych), o drobnych, białych lub różowawych kwiatach zebranych w baldachy, występująca w Europie i zachodniej Azji
Biedrzeniec (Pimpinella L.) – rodzaj roślin dwuletnich lub bylin z rodziny selerowatych (Apiaceae). Należy tu ok. 150 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje niemal w całości wszystkie kontynenty Starego Świata: Europę, Afrykę i Azję, a gatunki introdukowane z tego rodzaju występują także na obu kontynentach amerykańskich. W Europie rośnie 16 gatunków, z czego dwa lub trzy (w zależności od ujęcia systematycznego) rosną jako rodzime w Polsce: biedrzeniec mniejszy P. saxifraga, biedrzeniec czarny P. nigra ≡ P. saxifraga subsp. nigra i biedrzeniec wielki P. major.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. bok
(1.2) stpol. biodro
Wiktionary
1. wieś w województwie dolnośląskim;
2. wieś w województwie świętokrzyskim
2 miejscowości w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
krzew z rodziny berberysowatych, rosnący w Azji Wschodniej i w Ameryce Północnej
SJP.pl
Biedrzykowice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce, przy DW768.
Do 1954 siedziba gminy Sancygniów. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Biedrzykowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
śródziemnomorska bylina o czerwonych kwiatach, należąca do rodziny kozłkowatych; ostrogowiec
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie, z politowaniem: mężczyzna biedny, pokrzywdzony przez los; bidula
SJP.pl
zdrobnienie od: biedula (ze współczuciem o człowieku biednym); bidulek, biedulka
SJP.pl
zdrobnienie od: biedula (ze współczuciem o kobiecie biednej); bidulka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w znaczeniu: biedzić się - męczyć się
SJP.pl
1. przemieszczanie się za pomocą szybkich ruchów nóg;
2. ruch, przemieszczanie się, funkcjonowanie;
3. dzianie się, przebieg wydarzeń;
4. konkurencja sportowa;
5. pozycja przekładni w mechanizmie napędowym
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) poruszanie się przez krótkie i szybkie podskoki
(1.2) postępowanie, rozwój zdarzenia lub procesu
(1.3) sport. konkurencja sportowa, w której chodzi o jak najszybsze dobiegnięcie do mety
(1.4) hydrol. prąd wody, nurt
(1.5) mot. przełożenie w skrzyni biegów
(1.6) bud. ciąg stopni połączonych ze sobą
(1.7) łow. noga zwierząt łownych, głównie jeleniowatych i dzika
(1.8) stpol. śrpol. ucieczka
(1.9) stpol. najazd
Bieganie (bieg, biegi)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: uczestniczyć w czymś, np. biegać maraton, sprinty
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przemieszczać się szybkimi krokami, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi, być w ruchu, uprawiać biegi
(1.2) pot. często gdzieś chodzić, żyć aktywnie
(1.3) pot. eufem. mieć kłopoty jelitowe
(1.4) stpol. napadać
(1.5) stpol. uciekać
SJP.pl
Wiktionary
pejoratywnie: bezkrytyczny stosunek do biegania, bliski fanatyzmowi religijnemu
SJP.pl
1. sportowiec uprawiający biegi;
2. dawniej: rodzaj służącego; goniec, laufer;
3. duży chrząszcz z rodziny o tej samej nazwie, o ciemnych, często metalicznie lśniących pokrywach i długich nogach, drapieżny, zwykle pożyteczny, prowadzący nocny tryb życia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba uprawiająca jedną z dyscyplin lekkoatletycznych – biegi
(1.2) sport. osoba uprawiająca biegi narciarskie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ent. chrząszcz z rodziny biegaczowatych (nazwa systematyczna|Carabidae|ref=tak.);
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(3.1) bot. mikol. roślina (rzadziej grzyb) oderwana od podłoża i niesiona przez wiatr
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rodzina dużych chrząszczy obejmująca ponad 30 tysięcy gatunków; biegaczowate, szczypawkowate, szczypawki
Biegacze (b. pustynne, b. stepowe), biegusy, chamaechory – rośliny, których pędy nadziemne lub ich części (kwiatostany, dęte owoce) stanowią diaspory przemieszczające się po powierzchni ziemi pod wpływem działania wiatru. Biegacze są roślinami typowymi dla biomów pustynnych i stepowych, gdzie otwarte przestrzenie pozwalają pokonywać duże odległości. Rośliny lub ich części zyskują zdolność do toczenia się przybierając kulisty kształt oraz ażurową i lekką konstrukcję, po czym w całości lub części odłamują się. Przemieszczane przez wiatr gubią owoce i nasiona, często w znacznej odległości od miejsca rozwoju rośliny macierzystej. Czasem biegacze zbijają się w większe skupienia, mogące osiągać znaczne rozmiary. Szczególną grupą biegaczy są tzw. zmartwychwstanki, skupiające się w kule podczas suszy i uwalniające diaspory poprzez rozpostarcie pędów lub okryw koszyczków w czasie deszczu lub po trafieniu na wilgotne siedlisko. Biegacze rosnące na pustyniach dzięki zdolności do poruszania się na powierzchni gruntu unikają pogrzebania pod piaskiem.
SJP.pl
Wikipedia
kobieta sportowiec uprawiająca biegi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. sportsmenka uprawiająca biegi
SJP.pl
Wiktionary
rodzina dużych chrząszczy obejmująca ponad 30 tysięcy gatunków; biegacze, szczypawkowate, szczypawki
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Carabidae|Latreille|ref=tak., rodzina owadów z rzędu chrząszczy;
Biegaczowate (Carabidae) – rodzina owadów z rzędu chrząszczy (Coleoptera) obejmująca ponad 30 tys. gatunków, z czego w Polsce występuje ponad 500. Nauką o chrząszczach biegaczowatych jest karabidologia.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach biegaczowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
środowiskowo: uczestniczyć w czymś, np. biegać maraton, sprinty
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biegać.
(1.2) sport. dyscyplina sportowa
(1.3) przen. załatwianie czegoś w różnych miejscach, jedno po drugim
Bieganie (bieg, biegi)
Wiktionary oraz Wikipedia
przemieszczanie się i wykonywanie różnych czynności w wielu miejscach, zwłaszcza przy załatwianiu czegoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. nieustanne bieganie
SJP.pl
Wiktionary
połączenie weganizmu z uprawianiem biegów
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
środowiskowo: uczestniczyć w czymś, np. biegać maraton, sprinty
SJP.pl
1. przemieszczanie się za pomocą szybkich ruchów nóg;
2. ruch, przemieszczanie się, funkcjonowanie;
3. dzianie się, przebieg wydarzeń;
4. konkurencja sportowa;
5. pozycja przekładni w mechanizmie napędowym
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) łow. nogi zwierzyny łownej
(1.2) sport. bieganie
forma rzeczownika.
(2.1) lm. od: bieg
Biegi w konkurencjach lekkoatletycznych dzielą się na:
Sprint to bieg na krótkich dystansach: 60 metrów (hala), 100 metrów, 200 metrów, 400 metrów, sztafety 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów. Zawodnicy startują na sygnał (strzał) startera z bloków startowych. Każdy zawodnik biegnie po swoim torze (przed zawodami odbywa się losowanie torów albo też numer toru przydzielonego zawodnikowi wynika z miejsca, które zajął on w biegu eliminacyjnym). O kolejności na mecie decyduje pierś zawodnika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: natychmiast, niezwłocznie, błyskawicznie; migiem, migusiem, biegusiem, w mig
przysłówek
(1.1) biegnąc
wykrzyknik
(2.1) nakazując natychmiastowe przystąpienie do działania
forma rzeczownika.
(3.1) N. lp. od: bieg
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z łatwością
(1.2) ze znajomością rzeczy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: biegle
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: biegły
SJP.pl
wieś w województwie świętokrzyskim
Bieglów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Czarnocin,
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
SJP.pl
Wikipedia
biec;
1. przemieszczać się szybko dzięki dynamicznej pracy nóg;
2. śpieszyć, szybko udawać się gdzieś;
3. posuwać się naprzód (np. czas biegnie powoli);
4. prowadzić (np. droga biegnie przez las)
czasownik
(1.1) zob. biec.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biec.
(1.2) odczasownikowy od|biegnąć.
Wiktionary
w muzyce: szybko po sobie następujące dźwięki przejściowe umieszczone pomiędzy głównymi dźwiękami melodii
SJP.pl
związany z biegnikiem
SJP.pl
kobieta uzależniona od uprawiania biegania
SJP.pl
osoba uzależniona od uprawiania biegania
SJP.pl
bardzo częste uprawianie biegania, traktowane jako objaw choroby
SJP.pl
wieś w województwie dolnośląskim
Biegoszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Świerzawa, na Pogórzu Kaczawskim (Pogórzu Złotoryjskim) w Sudetach.
SJP.pl
Wikipedia
biegowiec osowaty, biegowiec świerkowy - gatunki chrząszczy z rodziny kózkowatych
SJP.pl
Wikipedia
narta przeznaczona do biegów narciarskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. pot. narta do uprawiania narciarstwa biegowego
SJP.pl
Wiktionary
narta przeznaczona do biegów narciarskich
Biegi narciarskie (także: biegi płaskie, dla odróżnienia od całkowicie innej dyscypliny zimowej – biegów zjazdowych) – sport zimowy popularny w krajach z rozległymi zaśnieżonymi terenami, głównie w północnej Europie oraz Kanadzie. Popularność tego sportu szybko rośnie także w Stanach Zjednoczonych, Rosji, Polsce i krajach Europy Środkowej.
SJP.pl
Wikipedia
związany z biegiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z biegiem, bieganiem
(1.2) techn. związany z biegiem (przełożeniem)
SJP.pl
Wiktionary
wygięte półokrągło płozy przy kołyskach, bujających fotelach, zabawkach; szybki koń
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy;
(1.2) jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu
(1.3) element takich przedmiotów jak koń na biegunach, lub fotel bujany, wygięty pręt na którym buja się dany przedmiot
(1.4) fiz. zob. biegun magnetyczny.
(1.5) fiz. zob. biegun elektryczny.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) szybki koń wierzchowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) rel. wyznawca jednego z odłamów staroobrzędowców
Biegun – miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające ekstremalne cechy:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek drzewa pochodzącego z Ameryki Północnej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. drzewo rosnące w Ameryce Południowej
SJP.pl
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu terpentynowców; w Polsce znany hodowany w parkach bożodrzew
Biegunecznikowate (Simaroubaceae DC.) – rodzina roślin należąca do rzędu mydleńcowców Sapindales (lub rutowców Rutales w niektórych ujęciach systematycznych). Należy tu ok. 20 rodzajów ze 110 gatunkami występującymi głównie w obszarach tropikalnych. Strefy klimatu umiarkowanego sięgają nieliczne gatunki w południowo-wschodniej części Ameryki Północnej, na Bliskim i na Dalekim Wschodzie.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach biegunecznikowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. choroba bakteryjna wywoływana poprzez zjedzenie czegoś nieświeżego; zatrucie pokarmowe;
2. przenośnie: tworzenie czegoś w dużej ilości, bez wyraźnej potrzeby, np. biegunka słowna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji;
Biegunka, potocznie rozwolnienie (łac. diarrhoea) – objaw kliniczny polegający na zwiększonej częstotliwości wypróżnień (według WHO ≥3/24h) lub zwiększonej ilości stolca (powyżej 200 g w ciągu doby), wraz ze zmianą konsystencji na płynną lub półpłynną. Biegunce może towarzyszyć stan ogólnego osłabienia, gorączka, kurczowe bóle brzucha. Objaw ten trwający do 14 dni określany jest jako biegunka ostra, natomiast utrzymanie się objawów chorobowych ponad 4 tygodnie kwalifikuje do rozpoznania biegunki przewlekłej (niektórzy autorzy wyróżniają biegunkę uporczywą – trwającą od 2 do 4 tygodni).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: mieć biegunkę
SJP.pl
→ biegunka
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z biegunką, dotyczący biegunki
SJP.pl
Wiktionary
Biegunowość (inaczej: polarność, polaryzacja) – występowanie różnic morfologicznych lub fizjologicznych pomiędzy dwoma biegunami (często przeciwstawnymi) różnych struktur organizacji organizmów (np. komórki, narządu). Biegunowość całego organizmu wyznacza przeciwległe krańce połączone osią biegunową, wokół której w określonym porządku organizują się jego struktury.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: biegun
przymiotnik
(1.1) geogr. związany z biegunami Ziemi
(1.2) fiz. dotyczący biegunowości cząsteczek (ładunków elektrycznych)
(1.3) skrajnie przeciwny
SJP.pl
Wiktionary
1. średniej wielkości ptak wędrowny z rodziny bekasowatych, o upierzeniu brunatnym, szarym i rdzawym, zamieszkujący tundrę, wybrzeża morskie i łąki w północnej części Eurazji i Ameryki;
2. kaczka typu nieśnego, pochodzenia indyjskiego, o upierzeniu czarnym, białym lub białobrązowym
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ornit. ptak z rodzaju nazwa systematyczna|Calidris|ref=tak.
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: natychmiast, niezwłocznie, błyskawicznie; biegiem, migiem, migusiem, w mig
SJP.pl
znawczyni, ekspertka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. ekspertka powoływana przez sąd, mająca wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiająca zrozumienie związanych z tą dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: biegły
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lp., ż., przesz. od: biec
SJP.pl
Wiktionary
→ biegły
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) doświadczenie w robieniu czegoś; nabyta wiedza umożliwiająca posiadanie praktycznej zdolności
SJP.pl
Wiktionary
→ biegłość
SJP.pl
znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś
przymiotnik
(1.1) mający dużą wiedzę lub umiejętności w danej dziedzinie
(1.2) łódź. zaradny, obrotny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) praw. ekspert powoływany przez sąd, mający wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiający zrozumienie związanych z tą dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lm., nmos., przesz. od: biec
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie mazowieckim
Biejków dawniej też Bików – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, w gminie Promna. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 731.
Wieś szlachecka Biejkowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie grójeckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
SJP.pl
Wikipedia
biały kolor; białość
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biały kolor;
(1.2) biały ubiór
(1.3) biały pigment (barwnik) używany do wyrobu farb
(1.4) zewnętrzna część pni drzew, przewodząca wodę
(1.5) stpol. biała mąka
(1.6) stpol. żyto
(1.7) stpol. zboże
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) reg. częściowo bagienne, stojące rozlewisko wodne na terenach nizinnych
(2.2) daw. kosmet. bielący puder nakładany na twarz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński
(3.1) bot. zewnętrzna warstwa drewna w pniach i gałęziach, zawierająca żywe komórki i przewodząca wodę;
forma czasownika.
(4.1) 2. os. lp. rozk. od: bielić
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
brak lub niedobór barwników melaninowych u człowieka i zwierząt; albinizm; leukoderma
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. schorzenie powodujące odbarwienia w skórze, włosach i tęczówce na skutek zmniejszenia lub braku melaniny
Albinizm, bielactwo – uwarunkowany genetycznie brak lub niedobór pigmentu (melaniny) w organizmie. Osobnik posiadający tę cechę nazywany jest albinosem i charakteryzuje się białym lub bladoróżowym (związanym z prześwitywaniem naczyń krwionośnych) odcieniem skóry, białymi włosami, bladoróżowymi tęczówkami i czerwonymi źrenicami (z uwagi na prześwitywanie naczyń krwionośnych z dna oka). Nazwę tego wrodzonego błędu metabolizmu wprowadził w 1908 roku Archibald Garrod, który zauważył utrzymywanie się zaburzenia w obrębie wybranych rodzin. Oprócz albinizmu całkowitego (uogólnionego) występuje także bielactwo nabyte.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
tracz bielaczek - ptak płetwonogi z podrodziny traczy, w Polsce spotykany tylko w okresie przelotów
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Mergus albellus|ref=tak., tracz bielaczek, gatunek z rodziny kaczkowatych;
Bielaczek, tracz bielaczek (Mergellus albellus) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bielactwo
przymiotnik
(1.1) związany z bielactwem, dotknięty bielactwem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie odeskim, siedziba władz rejonu bielajewskiego;
Bielajewka (ukr. Біляївка, trb. Bilajiwka) – miasto na Ukrainie w obwodzie odeskim, rejonu odeskiego, liczy 14 tys. mieszkańców (2006). Ośrodek przemysłu spożywczego.
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek zająca
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. łow. zob. zając bielak.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
członek katolickiego zakonu kontemplacyjnego; kameduła
SJP.pl
mieszkaniec Bielan (dzielnicy Warszawy)
SJP.pl
mieszkanka Bielan (dzielnicy Warszawy)
SJP.pl
w Kościele katolickim: dziewczynka sypiąca kwiaty w czasie procesji, zwykle ubrana na biało
SJP.pl
Wikipedia
rodzina morskich ryb okoniokształtnych; białokrwiste
Bielankowate, białokrwiste (Channichthyidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych. Są jedynymi kręgowcami, które nie mają we krwi hemoglobiny.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bielankowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
przymiotnik od: Bielany
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bielanami, dotyczący Bielan
Bielański – polski herb szlachecki nadany w zaborze austriackim.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
członek katolickiego zakonu kontemplacyjnego; kameduła
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. nazwa dzielnicy Warszawy;
(1.2) geogr. adm. nazwa dzielnicy w kilku miastach Polski;
(1.3) geogr. adm. nazwa kilku wsi w Polsce;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie do bielenia przędzy lub gotowej tkaniny
SJP.pl
zakład, w którym odbywa się bielenie tkanin
SJP.pl
holender bielarski - typ aparatu, w którym zachodzi mieszanie i bielenie masy papierniczej; holender bielący
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
podmokła łąka torfowa w kotlinach lub dolinach rzecznych
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Bielawa (niem. Langenbielau) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim. Bielawa położona jest na Przedgórzu Sudeckim, u podnóża Gór Sowich. Rozciąga się na przestrzeni 9 km, wzdłuż potoku Bielawica (niem. Biele), na wysokości 275–450 m n.p.m. Historycznie leży na Dolnym Śląsku. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto zamieszkiwały 28 344 osoby (157. miejsce w kraju).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bielawy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bielawy
(1.2) osoba pochodząca z Bielawy
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bielawy
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bielawy
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
→ Bielawa
przymiotnik
(1.1) dotyczący Bielawy
Osoby o nazwisku Bielawski:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podmokła łąka torfowa w kotlinach lub dolinach rzecznych
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnej Mołdawii;
Bielce (rum. Bălți) – drugie co do wielkości miasto Mołdawii, nazywane często „północną stolicą”. W 2023 roku liczyło 146 950 mieszkańców.
Najliczniejsze skupisko Polaków w Mołdawii, siedziba polonijnych organizacji.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych; koliber białoszyi;
2. rodzaj grzybów z klasy miseczniaków
SJP.pl
Wikipedia
1. mały owad żywiący się drewnem; termit;
2. ryba drapieżna z rodziny karpiowatych; rap, rapa, boleń
2 cieki w Polsce:
3 oronimy w Polsce:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bielcami, dotyczący Bielec
Bielecki (forma żeńska: Bielecka; liczba mnoga: Bieleccy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 18230 osób.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: BIlefelt] miasto w Niemczech
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bilefelder] niemiecka rasa kur; kura bielefeldzka
SJP.pl
→ Bielefeld (miasto w Niemczech)
przymiotnik
(1.1) związany z Bielefeld
SJP.pl
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: biało
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bielić.
(1.2) odczasownikowy od|bieleć.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. duży, drewniany statek rzeczny, używany głównie na Wołdze do transportu towarów, szczególnie drewna;
Bieliana – rodzaj statku rzecznego (rzadziej morskiego), używanego w Rosji w drugiej połowie XIX w. i na początku XX w. do transportu surowego drewna budulcowego i z tegoż surowca zbudowanego. Statek taki był właściwie pływającym stosem drewna i odbywał tylko jeden rejs w dół rzeki. Drewno ułożone było w dość skomplikowany sposób, by zapewnić odpowiednią wentylację, możliwość gaszenia ewentualnego pożaru czy uszczelnianie burt. Po dotarciu do celu był rozbierany.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. malować mlekiem wapiennym świeże tynki, płoty itp.; białkować;
2. poddawać procesowi uszlachetniania różne produkty, przez podniesienie ich stopnia białości lub bezbarwności;
3. pokrywać przedmioty metalowe powłoką cyny
czasownik przechodni niedokonany (dk. pobielić)
(1.1) malować wapnem rozpuszczonym w wodzie
(1.2) pokrywać rzeczy metalowe cynową powłoką
czasownik przechodni niedokonany (dk. wybielić)
(2.1) zwiększać natężenie koloru białego przy użyciu jakiegoś czynnika chemicznego lub fizycznego
czasownik zwrotny niedokonany bielić się
(3.1) wyróżniać się od tła jasnym kolorem, bielą
SJP.pl
Wiktionary
1. odbarwiona, jasnoszara gleba, z której wody wyługowały związki żelaza i manganu, gromadzące się niżej jako orsztyn;
2. stosowana w zielarstwie bylina o rozgałęzionych pędach; bylica pospolita; bylnik
Bielica – typ gleby tworzącej się w warunkach klimatu umiarkowanego chłodnego (średnia temperatura 2-4 °C) i wilgotnego (roczny opad w granicach 400-1000 mm), na obszarach porośniętych lasami iglastymi. Występuje na Pojezierzu Kaszubskim, w Kotlinie Sandomierskiej, w województwie lubuskim, w USA, w Kanadzie. Bielica powstaje z utworów piaszczystych, zwykle pochodzenia lodowcowego i rzecznego, w procesie tzw. bielicowania. Słabo rozwinięty poziom próchniczny, a dobrze rozwinięty poziom wymywania.
SJP.pl
Wikipedia
1. odbarwiona, jasnoszara gleba, z której wody wyługowały związki żelaza i manganu, gromadzące się niżej jako orsztyn;
2. stosowana w zielarstwie bylina o rozgałęzionych pędach; bylica pospolita; bylnik
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bielice
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bielicami, dotyczący Bielic
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wpływać na powstawanie bielic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wpływanie na powstawanie bielic
Bielicowanie – proces glebotwórczy charakterystyczny dla mało aktywnych biologicznie, ubogich w składniki pokarmowe gleb piaskowych w borach sosnowych lub świerkowych (rzadziej mieszanych) klimatu wilgotnego, umiarkowanego i chłodnego. Bielicowanie polega na wypłukiwaniu z górnych części gleby (z poziom eluwialnego) niektórych produktów rozkładu minerałów glebowych, głównie tlenków i wodorotlenków glinu i żelaza, krzemionki, fosforu, manganu i in., przemieszczaniu ich w dół i wytrącaniu w środkowej części profilu (w poziomie iluwialnym). W rezultacie w górnych poziomach gleb bielicowych pozostaje biały kwarc (stąd polska nazwa procesu i typu gleby).
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bielica
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bielicami (rodzajem gleb)
SJP.pl
Wiktionary
charakteryzujący się występowaniem gleb bielicowych
SJP.pl
czasownik
(1.1) stpol. bielić twarz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bieliczkować.
Wiktionary
1. rodzaj pudru stosowany do nadania cerze białości; blansz;
2. substancja wybielająca
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. biała farba do twarzy
SJP.pl
Wiktionary
1. duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, o upierzeniu ciemnobrązowym, na głowie i ogonie - białym; birkut; berkut;
2. choroba roślin z rodziny krzyżowych, powodowana przez pasożytniczy grzyb; biała rdza
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Haliaeetus albicilla|ref=tak., duży drapieżnik zamieszkujący północną Eurazję;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) roln. zob. biała rdza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
o cechach bielikowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
o cechach bielikowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
wieś w województwie zachodniopomorskim
Bielikowo (niem. Behlkow) – wieś sołecka położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Brojce.
Według danych z 2 września 2013 r. wieś miała 252 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
kłączowa bylina ozdobna; popularna również pod nazwą kalii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie kowelskim obwodu wołyńskiego;
Wiktionary oraz Wikipedia
biały motyl dzienny z rodziny bielinkowatych
Bielinek – (niem. Bellinchen) wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Cedynia.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. W pobliżu wsi rezerwat Bielinek z roślinnością stepową (ciepłolubną) i dąbrowami z dębem omszonym.
W pobliżu wsi znajduje się „Kopalnia Bielinek” (pozyskiwanie kruszywa), należąca do spółki Szczecińskie Kopalnie Surowców Mineralnych S.A..
SJP.pl
Wikipedia
baryłkarz bieliniak - gatunek owada z rodziny męczelkowatych, pasożytujący na gąsienicach bielinka kapustnika
SJP.pl
wieś w województwie podkarpackim
Bieliniec – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie niżańskim, w gminie Ulanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Pierwsze wzmianki o Bielińcu pochodzą z XV wieku, kiedy to na terenie wsi powstały pierwsze zagrody chłopskie. W czasie drugiej wojny światowej działało we miejscowości kilkunastu partyzantów, którzy czynnie walczyli z okupantem. Ich pamięci został postawiony pomnik w centrum wsi. Obecnie Bieliniec zamieszkuje około 450 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
rodzina motyli różnoskrzydłych; bielinki
Bielinkowate, bielinki (Pieridae) – rodzina motyli z podrzędu Glossata i nadrodziny Papillonoidea. Liczy około 1100 opisanych gatunków. Kosmopolityczna. Jej przedstawiciele mają przednie skrzydła trójkątne, zaś tylne zaokrąglone i pozbawione ogonków. U gatunków palearktycznych barwa skrzydeł jest główne biała, żółta lub pomarańczowa.
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bielinkowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
wieś w województwie mazowieckim
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bieliny
Bieliński (forma żeńska: Bielińska; liczba mnoga: Bielińscy) – polskie nazwisko i nazwa herbu własnego. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 6112 osób.
SJP.pl
Wikipedia
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. część miasta Ostrowiec Świętokrzyski
Bieliny – polski herb szlachecki== Geografia Polski ==
SJP.pl
Wikipedia
1. (zwykle w liczbie mnogiej) futro z brzuszków popielic;
2. mech z rodziny bielistkowatych
SJP.pl
1. (zwykle w liczbie mnogiej) futro z brzuszków popielic;
2. mech z rodziny bielistkowatych
SJP.pl
rodzina mchów
SJP.pl
poetycko: biały
SJP.pl
wieś w województwie dolnośląskim
Bieliszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Jemielno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
We wsi był przystanek kolejowy Bieliszów.
SJP.pl
Wikipedia
1. odzież zakładana na gołe ciało pod inne ubranie;
2. wyroby z tkaniny, zwykle białej, używane głównie w gospodarstwie domowym;
3. bielizna pościelowa - wierzchnia część pościeli, np. prześcieradło
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. odzież spodnia, np. majtki, biustonosz, podkoszulka
(1.2) kraw. wyroby z tkaniny, używane w domu
Bielizna – wyroby, historycznie wykonywane z białej tkaniny (zwykle płótna), obecnie najczęściej kolorowe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bielizną, dotyczący bielizny
Wiktionary
1. szafa do przechowywania bielizny;
2. kobieta szyjąca bieliznę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szafa na bieliznę
(1.2) daw. kobieta szyjąca bieliznę
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący bieliźniarstwa
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bieliźniarstwem, dotyczący bieliźniarstwa
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób charakterystyczny dla bieliźniarstwa
Wiktionary
szycie, produkcja bielizny
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zaw. zawód szyjącego bieliznę
(1.2) kraw. szycie bielizny
SJP.pl
Wiktionary
przestarzale: osoba szyjąca bieliznę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. rzem. krawiec szyjący bieliznę
SJP.pl
Wiktionary
wieś w województwie pomorskim
Bielkówko (niem. Klein Bölkau, kaszb. Bélkòwkò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Kolbudy na trasie linii kolejowej Pruszcz Gdański-Żukowo (obecnie zawieszonej). Znajduje się tu nieczynna stacja kolejowa Bielkowo.
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
bielmica sinogłówka - gatunek motyla z rodziny sówkowatych
SJP.pl
gatunek ryby z rodziny dorszowatych
Bielmik (Trisopterus luscus) – gatunek ryby z rodziny dorszowatych.
SJP.pl
Wikipedia
1. zmętnienie rogówki, plama na rogówce oka; leukoma;
2. tkanka miękiszowa w nasionach roślin okrytonasiennych; endosperm; endosperma
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. wet. zmętnienie rogówki gałki ocznej;
(1.2) bot. rodzaj tkanki miękiszowej nasion roślin okrytonasiennych;
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bielmo
SJP.pl
zakażenie grzybicze wywołane przez drożdżaki; kandydoza
Kandydoza, drożdżyca, kandydiaza, kandydioza, dawniej bielnica lub moniliaza (łac. candidiasis, candidosis) – grzybicza, oportunistyczna infekcja skóry, błon śluzowych, paznokci lub rzadziej infekcja uogólniona. Choroba ta najczęściej jest wywoływana przez grzyby chorobotwórcze z rodzaju Candida (zwłaszcza Candida albicans), zwane potocznie drożdżakami. Rozpoznaje się ją głównie poprzez badania mikroskopowe i hodowlane.
SJP.pl
Wikipedia
1. drobnoustrój należący do drożdżaków, wywołujący bielnicę;
2. dział fabryki włókienniczej gdzie bieli się tkaniny; bielarnia
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bielnik
SJP.pl
chrząszcz z rodziny kornikowatych, którego larwy żerują pod korą zdrowych drzew, tocząc chodniki
SJP.pl
1. malować mlekiem wapiennym świeże tynki, płoty itp.; białkować;
2. poddawać procesowi uszlachetniania różne produkty, przez podniesienie ich stopnia białości lub bezbarwności;
3. pokrywać przedmioty metalowe powłoką cyny
SJP.pl
dotyczący bielu (zewnętrznych, jaśniejszych słojów rocznych drzewa)
przymiotnik
(1.1) dotyczący bielu w drewnie
Bielowy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Pilzno. Leży w dolinie Wisłoki nad potokiem Bielawka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
W miejscowości znajduje się kaplica pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia należąca do Parafii św. Jana Chrzciciela w Pilźnie, poświęcona 18 grudnia 1994 r..
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie kotelewskim obwodu połtawskiego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przymiotnik od: Bielsk;
2. przymiotnik od: Bielsk Podlaski; podlaskobielski;
3. przymiotnik od: Bielsko-Biała; bielsko-bialski
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bielska lub Bielska Podlaskiego, związany z Bielskiem lub z Bielskiem Podlaskim
(1.2) przym. od Bielsko-Biała
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. przymiotnik od: Bielsk;
2. przymiotnik od: Bielsk Podlaski; podlaskobielski;
3. przymiotnik od: Bielsko-Biała; bielsko-bialski
Bielskie (dawniej: niem. Bilsken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Miłki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
W 1938 r. Niemcy wprowadzili hitlerowską nazwę Billsee.
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Bielsk;
2. przymiotnik od: Bielsk Podlaski; podlaskobielski;
3. przymiotnik od: Bielsko-Biała; bielsko-bialski
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. dawniej miasto, a obecnie część Bielska-Białej;
(1.2) geogr. toponim odpowiadający czterem wsiom w Polsce;
(1.3) pot. geogr. Bielsko-Biała
Bielsko (śl. Biylsko, cz. Bílsko, niem. Bielitz) – dawne miasto na Śląsku Cieszyńskim, położone na lewym brzegu Białej, które 1 stycznia 1951 roku zostało połączone z małopolską Białą Krakowską w jeden organizm pod nazwą Bielsko-Biała.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bielsko-Biała; bielski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bielskiem-Białą
SJP.pl
Wiktionary
miasto w województwie śląskim
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim;
Bielsko-Biała (cz. Bílsko-Bělá, niem. Bielitz-Biala) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Pogórzu Śląskim, u stóp Beskidu Małego i Beskidu Śląskiego, nad rzeką Białą i jej dopływami. Jest siedzibą władz powiatu bielskiego, Euroregionu Beskidy, diecezji bielsko-żywieckiej Kościoła rzymskokatolickiego i diecezji cieszyńskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego, a także głównym miastem aglomeracji bielskiej i centralnym ośrodkiem Bielskiego Okręgu Przemysłowego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bielska-Białej, Bielska lub Bielska Podlaskiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bielska-Białej
(1.2) mieszkaniec Bielska Podlaskiego
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bielska-Białej, Bielska lub Bielska Podlaskiego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bielska-Białej
(1.2) mieszkanka Bielska Podlaskiego
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Bielszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Hajnówka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Według stanu z 31 grudnia 2012 mieszkało tu 43 stałych mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
jedna z dzielnic Rudy Śląskiej, z kopalnią węgla kamiennego
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. część miasta Ruda Śląska w Polsce, w województwie śląskim;
Bielszowice (niem. Bielschowitz) – dzielnica Rudy Śląskiej, którą według danych z 2006 roku zamieszkiwało 9505 osób. Godłem Bielszowic jest skrzyżowany topór z siekierą.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bielszowic, związany z Bielszowicami
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: biały
SJP.pl
zdrobnienie od: biały; bialuchny, bialutki (bielutki), bialuśki (bieluśki)
SJP.pl
bieluń dziędzierzawa - silnie trująca roślina jednoroczna z rodziny psiankowatych, stosowana w lecznictwie; datura
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Datura|L.|ref=tak., rodzaj trujących roślin z rodziny psiankowatych
Bieluń (Datura L.) – rodzaj z rodziny psiankowatych. Obejmuje około 10–13 gatunków. Rośliny te pochodzą z Ameryki Południowej i południowej części Ameryki Północnej, przy czym Datura ferox prawdopodobnie jest rodzima dla obszaru Chin. Nazwa datura pochodzi z języka hindi – dhatūrā (‘bieluń dziędzierzawa’). W naturze rosną na ogół w miejscach suchych i skalistych, na półpustyniach, ale szeroko rozprzestrzenione na świecie zasiedlają różne siedliska, w tym towarzyszące osiedlom ludzkim siedliska ruderalne i ogrody, w których rosną jako chwasty. W wielu miejscach są gatunkami inwazyjnymi (np. na wyspach Galapagos i w Afryce Południowej). W Polsce zadomowionym antropofitem jest bieluń dziędzierzawa (D. stramonium).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bielusi
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biały; bialuchny (bieluchny), bialutki (bielutki), bialuśki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: bielutki
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biały; bialuchny (bieluchny), bialutki, bialuśki (bieluśki)
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: biały
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Bień – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Stąporków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Krasna dopływ Czarnej.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Barbary w Krasnej.
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie zachodniopomorskim;
2. dzielnica Krakowa
W Krakowie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bieńczycami, dotyczący Bieńczyc
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
Bienduszka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Zbójna.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Anny w Dąbrówce k. Ostrołęki.
SJP.pl
Wikipedia
Bieniądzice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wieluń.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Bienias – polskie nazwisko odimienne, pochodzące od zdrobnień imion Benedykt (od łacińskiego wyrazu benedictus - błogosławiony (bene ‘dobrze’ i dico, -ere ‘mówić’) lub Beniamin.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Bieniasz − polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 1300 osób. Obecnie w Polsce nosi je 1661 osób. Późniejsza wersją nazwiska, wzmiankowaną po raz pierwszy w 1744 roku jest forma Bienias.
SJP.pl
Wikipedia
Bieniaszowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie dąbrowskim, w gminie Gręboszów na prawym brzegu Dunajca.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
wieś w województwie łódzkim
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Bieniędzice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Wolanów. Ma status sołectwa.
W skład sołectwa Bieniędzice wchodzi także wieś Michałów.
Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
Bieniewice – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Błonie. Leży w obrębie przystanku Witanów na linii kolejowej nr 3.
Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Bieniewice i Witanów.
Wikipedia
wieś w województwie mazowieckim
Bieniewiec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Żabia Wola.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
SJP.pl
Wikipedia
Bieniewo (niem. Benern) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie kujawsko-pomorskim;
2. wieś w województwie małopolskim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Bieńkowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Lelkowo.
W latach 1954-1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bieńkowo, po jej zniesieniu w gromadzie Lelkowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
wystawa artystyczna odbywająca się co dwa lata
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. wydarzenie artystyczne (wystawa, festiwal) odbywające się co dwa lata lub trwające dwa lata
Biennale (z wł. „dwuletni”) – wydarzenie, najczęściej impreza artystyczna, mająca miejsce co dwa lata. Biennale mają zazwyczaj charakter międzynarodowy. Wyraz ten wywodzi się z języka włoskiego, w którym kontynuuje łacińska formę biennalis pochodzącą od biennium o znaczeniu „okres dwuletni”. Biennium to kompozycja złożona z cząstki bi- w znaczeniu „dwa” oraz elementu -ennium od annus „rok”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bi-eńjum] okres dwuletni
SJP.pl
wieś w Polsce
Bierawa (dodatkowa nazwa w j. niem. Birawa) – wieś gminna w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Bierawa (której jest siedzibą). Leży na Górnym Śląsku.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bierawa.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bierawa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zootechn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. orczyk
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wieszak rzeźniczy
Wiktionary
Bierdiajew:
Wikipedia
wieś w województwie opolskim
Bierdzany (dodatkowa nazwa w j. niem. Bierdzan) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Turawa, przy drodze krajowej nr 45 z Wielunia do Opola.
W latach 1975–1998 wieś położona była w ówczesnym woj. opolskim.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Kraju Permskim, na lewym brzegu Kamy;
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bierieznikami, dotyczący Bierieznik
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. patyczek do bierek;
2. figura lub pionek w szachach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) patyczek do bierek
(1.2) szach. pion szachowy lub warcabowy
(1.3) daw. kostka, los
(1.4) ryb. patyczek pomagający zachować stałą wielkość oczka przy dzianiu sieci
(1.5) zootechn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. rasa owiec wałaskich
(1.6) zootechn. gw-pl|Żywiec. owca, która nie została zapłodniona
SJP.pl
Wiktionary
popularna gra polegająca na wyciąganiu pojedynczego patyczka (bierki) ze stosu, nie poruszając przy tym pozostałymi bierkami
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gra polegająca na podnoszeniu uprzednio rozsypanych patyczków (bierek) tak, aby nie poruszyć innych;
Bierki – gra towarzyska popularna od XVIII wieku polegająca na zbieraniu pojedynczych patyczków różniących się kształtem z bezładnie rozrzuconego stosu, bez poruszenia pozostałych. Ćwiczy silną wolę, koncentrację, zręczność. Wygrywa ten gracz, który uzyska największą liczbę punktów, naliczanych według rodzaju i liczby zebranych patyczków. Przy zdobywaniu patyczków można posłużyć się już zebranymi. Znana była jako gra wyrocznia plemionom germańskim już 2000 lat temu. Na zestaw bierek składają się:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Wikipedia
dawna rosyjska jednostka ciężaru równa dziesięciu pudom (ok. 164 kg); berkowiec
SJP.pl
wieś w województwie pomorskim
Bierkowo (kaszb. Biérkòwò, niem. Birkow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo.
Wieś jest siedzibą sołectwa Bierkowo w którego skład wchodzi również miejscowość Miednik. Zbudowana na planie ulicówki, z główną zabudową zogniskowaną o 700 m na południe od gminnej drogi Słupsk – Darłowo, będącej przedłużeniem słupskiej ul. 3 Maja, wzdłuż której do centrum miasta jest ze wsi ok. 6 km. Na zachód od Bierkowa, w bezpośrednim jego pobliżu bierze początek Moszczeniczka, niewielki dopływ Wieprzy.
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Biernacki, Biernacka – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ok. 13 tys. osób.
Osoby noszące nazwisko Biernacki:
SJP.pl
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. podatek, danina, opłata
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) bez żadnej inicjatywy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: biernie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bierny
SJP.pl
accusativus, akuzatiwus, akuzatyw; w językoznawstwie:
1. czwarty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? co?, który w zdaniu pełni funkcję dopełnienia bliższego;
2. forma wyrazowa tego przypadka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. czwarty przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? co?;
Biernik (łac. accusativus) – czwarty przypadek deklinacji.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ biernik
przymiotnik
(1.1) gram. dotyczący biernika
SJP.pl
Wiktionary
1. brak zaangażowania, inicjatywy; obojętność;
2. w chemii: brak zdolności pierwiastków lub związków chemicznych do wchodzenia w reakcje chemiczne; bierność chemiczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak inicjatywy
(1.2) chem. niewchodzenie w reakcje chemiczne
Bierność, pasywność (nłac. passivitas) – w metafizyce cecha tego, co podlega lub może podlegać działaniu. Terminem "bierność" określa się alternatywnie doznawanie działania – jest ono jedną z kategorii Arystotelesowskich (πάσχειν, paschein).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie zachodniopomorskim
Biernów (niem. Quisbernow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Rąbino.
Kilkaset metrów na wschód od Biernowa płynie struga Bukowa.
SJP.pl
Wikipedia
obojętny, nie przejawiający aktywności
przymiotnik
(1.1) niewykazujący inicjatywy
(1.2) chem. niebiorący udziału w reakcjach
(1.3) gram. związany ze stroną bierną
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Biertowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, powiecie myślenickim, gminie Sułkowice.
W latach 1959–68 w granicach osiedla Sułkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wieś położona jest na Pogórzu Wielickim, nad rzeką Harbutówką.
W miejscowości znajduje się kościół parafialny pw. Matki Bożej Różańcowej poświęcony 2 sierpnia 1992 przez kard. Franciszka Macharskiego.
Wikipedia
miasto i gmina w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Bieruń (niem. Berun) – miasto w południowej Polsce, na Górnym Śląsku, położone w województwie śląskim, siedziba władz powiatu bieruńsko-lędzińskiego.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 31 maja 2023 miasto miało 18 966 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bierunia (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bierunia (miasta w Polsce)
SJP.pl
→ Bieruń
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bierunia, związany z Bieruniem
SJP.pl
Wiktionary
dotyczący Bierunia i Lędzin (np. powiat bieruńsko-lędziński)
SJP.pl
nazwisko, np. Bolesław Bierut (właściwie Bolesław Biernacki, 1892-1956), polski działacz komunistyczny, w latach 1948-1956 I sekretarz KC PZPR
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie dolnośląskim;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bierutowa
SJP.pl
mieszkanka Bierutowa
SJP.pl
dawniej: Karpacz Górny - część miasta Karpacz
Karpacz Górny (1946–2017 Bierutowice, niem. Brückenberg) – część miasta Karpacz (województwo dolnośląskie), granicząca z Karkonoskim Parkiem Narodowym. Dawniej samodzielna wieś, sąsiadująca z Karpaczem. Główną oś jednostki osadniczej stanowi ulica Karkonoska (przed 1945 zwana Brückenberger Chaussee). Przystanek końcowy autobusów z Jeleniej Góry, Wrocławia i Gorzowa Wielkopolskiego do Karpacza; punkt wyjścia w najwyższe partie Karkonoszy.
SJP.pl
Wikipedia
→ Bierutów
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bierutowa, związany z Bierutowem
SJP.pl
Wiktionary
totalitarny system rządów w okresie panowania B. Bieruta
SJP.pl
kaktus nadrzewny z rodziny kaktusowatych; epifilum, filokaktus
SJP.pl
duży kawał drzewa przeznaczony na opał; polano, szczapa
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pień drzewa oczyszczony z gałęzi, czasem także z kory
(1.2) spory kawałek drewna przeznaczony na opał
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bjerJOga] joga w połączeniu z piciem piwa
SJP.pl
Bierzewice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Gostynin.
Wieś szlachecka Bieżejewice położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gostynińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
Bierzglin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Września.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
wieś w województwie wielkopolskim
Bierzglinek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Września, przy trasie drogi wojewódzkiej nr 442, oraz przy autostradzie A2, która stanowi fragment drogi międzynarodowej E30.
Wieś graniczy bezpośrednio z Wrześnią i przekształca się w jej południowe przedmieście.
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: znamię, piętno
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. belka
Bierzmo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Brudzew. Miejscowość położona jest na północny zachód od Brudzewa.
Staropolskie słowo bierzmo oznacza grubą belkę podtrzymującą strop.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w Kościele katolickim: udzielać (udzielić) sakramentu bierzmowania
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) rel. udzielać sakramentu bierzmowania
SJP.pl
Wiktionary
w niektórych wyznaniach chrześcijańskich: sakrament mający umocnić ochrzczonych w wierze
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. w Kościele katolickim i Cerkwi prawosławnej sakrament potwierdzenia dojrzałości chrześcijańskiej;
(1.2) odczasownikowy od|bierzmować.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bierzwnik
SJP.pl
1. jezioro na Pojezierzu Dobiegniewskim;
2. nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie dolnośląskim
Bierzyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.
SJP.pl
Wikipedia
diabeł; czart; czort
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zły duch, szatan, czart;
Bies – w przedchrześcijańskich wierzeniach Słowian uosobienie szkodliwego i złośliwego demona leśnego, nieprzyjaźnie nastawionego do ludzi. Nazwa bies wywodzi się z prasłowiańskiego *bĕsъ, od praindoeuropejskiego *bhoidh-, oznaczającego „powodujący strach, przerażenie”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: podwójny worek lub podwójna torba, przystosowane do przewieszania przez ramię lub przez siodło; sakwa, biesagi
SJP.pl
dawniej: podwójny worek lub podwójna torba, przystosowane do przewieszania przez ramię lub przez siodło; sakwa, biesaga
SJP.pl
biesek murzynek - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
wystawne przyjęcie; bankiet, uczta
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wystawne przyjęcie, któremu często towarzyszą śpiewy lub tańce
(1.2) przen. spotkanie poświęcone muzyce lub poezji
(1.3) stpol. rozmowa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: biesiada
SJP.pl
SJP.pl
uczestnik wystawnego przyjęcia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. uczestnik biesiady
SJP.pl
Wiktionary
→ biesiada; biesiadowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biesiadą, dotyczący biesiady
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: brać udział w biesiadzie; ucztować
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) uczestniczyć w biesiadzie
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biesiadować.
Wiktionary
→ biesiada; biesiadny
SJP.pl
szaleć, dąsać się, gniewać
SJP.pl
1. wieś w województwie łódzkim;
2. szczyt w górach Bystrzyckich
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rosji i na Białorusi, lewy dopływ Soży;
Biesiedź (biał. Бесядзь) – rzeka w Rosji i na Białorusi, lewy dopływ Soży (basen Dniepru). Długość wynosi 261 km, zlewnia – 5600 km². Średni przepływ w ujściu rzeki – 27,8 m³/s.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Biesiekierz
SJP.pl
wieś w Polsce
Biesiekierz (niem. Biziker) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim i gminie Biesiekierz, której jest siedzibą.
Według danych z 31 grudnia 2008 r. wieś miała 998 mieszkańców.
Przez wieś prowadzi droga wojewódzka nr 112.
SJP.pl
Wikipedia
Bieślin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Trzemeszno.
Wieś duchowna Bieślino, własność opata kanoników regularnych w Trzemesznie pod koniec XVI wieku leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
potocznie: mający w sobie demona, opętany
SJP.pl
Biesowice (kaszb. Biésojce, niem. Beßwitz) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kępice.
W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Biesowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie warmińsko-mazurskim
Biesowo (niem. Groß Bössau, 1927–1945 Groß Bößau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec.
W latach 1954–1957 wieś była siedzibą gromady Biesowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
SJP.pl
Wikipedia
→ bies; biesowy
SJP.pl
→ bies; biesowski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w województwie dolnośląskim
Biestrzyków (niem. Eckersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Siechnice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego, przed rokiem 1945 nosiła niem. nazwę Eckersdorf.
Biestrzyków ma sołectwo wspólne ze znajdującymi się pół kilometra na północ Radomierzycami. Obie wsie graniczą na wschodzie z Żernikami Wrocławskimi i Iwinami i leżą tuż za południową granicą Wrocławia.
SJP.pl
Wikipedia
Biestrzykowice (niem. Eckersdorf) – wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Świerczów.
W latach 1945–1954 siedziba gminy Biestrzykowice.
Wikipedia
osadniczka żyjąca w Bieszczadach
SJP.pl
osadnik żyjący w Bieszczadach
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek zakochany w Bieszczadach, który związał z Bieszczadami swoje życie
SJP.pl
Wiktionary
część Beskidów, pasmo górskie w Polsce i na Ukrainie
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. zachodnia część Beskidów Wschodnich;
Bieszczady (522.12 i 522.13; węg. Besszádok, słow. i cz. Bukovské vrchy, rus. Бещады, ukr. Бещади) – grupa dwóch pasm górskich w łańcuchu Karpat. Pasma Bieszczadów znajdują się między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Bieszczady
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bieszczadami, dotyczący Bieszczad, pochodzący z Bieszczad
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
wieś w województwie lubuskim
Bieszków – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Jasień.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś miała 140 mieszkańców.
SJP.pl
Wikipedia
Bieszkowice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Bieszkòwice, niem. Bieschkowitz) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo. Leży na obszarze leśnym Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego przy drodze wojewódzkiej nr 218.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, położone w Osetii Północnej nad rzeką Terek;
Biesłan (ros. Беслан, oset. Беслæн) − miasto w Rosji, w Osetii Północnej, w pobliżu granicy z Inguszetią. Jest to trzecie co do wielkości miasto w Osetii Północnej, po Władykaukazie i Mozdoku. Ważny węzeł kolejowy na linii Rostów nad Donem – Baku. W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, elektrotechniczny oraz odzieżowy.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Biesłanem, dotyczący Biesłanu
Wiktionary
skrót od: bieżący; b.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bieżące
Wiktionary
1. trwający obecnie; teraźniejszy;
2. przypadający według kolejności na dany czas; porządkowy, kolejny;
3. płynący, posuwający się naprzód
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od czasownika: bieżeć
przymiotnik
(2.1) taki, który właśnie, obecnie trwa
(2.2) płynący, posuwający się naprzód
(2.3) taki, który przypada w danym czasie
SJP.pl
Wiktionary
1. potocznie: sprawy bieżące;
2. dawniej: biegunka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żart. ogół bieżących, codziennych spraw, które wymagają ukończenia i które z tego powodu bywają najpilniejsze
(1.2) pot. żart. stan, zwykle niechcianego, bycia zaabsorbowanym bieżączką (1.1)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie pskowskim, siedziba administracyjna rejonu bieżanickiego;
Bieżanice, Bieżanicy (ros. Бежаницы) – osiedle typu miejskiego w zachodniej Rosji, centrum administracyjne rejonu bieżanickiego w obwodzie pskowskim. Jednocześnie miejscowość stanowi osiedle miejskie oraz jest centrum administracyjnym osiedla wiejskiego Bieżanickie, w którego skład jednak nie wchodzi.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bieżanicami, dotyczący Bieżanic
Wiktionary
obszar Krakowa
Bieżanów – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy XII Bieżanów-Prokocim.Dawna wieś w dolinie Serafy, przy trakcie (obecna ul. Wielicka) do Wieliczki, Bochni i dalej na Ruś, 10 km na południowy wschód od centrum Krakowa. Północna granica wsi biegła przez łąki i tereny przemysłowe po południowej stronie obecnej ulicy Botewa oraz korytem Drwiny Długiej, zachodnia obecną ulicą Jerzmanowskiego, Podmiłłów i w rejonie ulicy Kosiarzy, z południowym i wschodnim krańcem Bieżanowa pokrywa się obecna granica administracyjna miasta Krakowa.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bieżanów
SJP.pl
wieś w województwie wielkopolskim
Bieździadów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Żerków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Przy głównej drodze w centrum wsi znajduje się kaplica, obok której usytuowano symboliczną mogiłę ofiar I wojny światowej. Upamiętnia ona 22 poległych mieszkańców Bieździadowa.
SJP.pl
Wikipedia
przestarzałe:
1. biec, iść, śpieszyć, lecieć;
2. płynąć
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. dziś książk. biec, spieszyć
(1.2) przest. dziś książk. płynąć
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bieżeć.
Wiktionary
1. pas okalający płytę boiska sportowego, przygotowany do biegów;
2. w zootechnice: specjalnie przygotowany, ogrodzony teren, służący do przymusowego spaceru zwierząt, najczęściej reproduktorów hodowlanych;
3. element mechaniczny sprzętu filmowego, po którym przesuwa się taśma;
4. w technice: tor, po którym toczą się elementy toczne - kulki, wałki itp.;
5. rzadko: miejsca startowania i lądowania samolotów; pas startowy;
6. dawniej: zewnętrzna część opony; bieżnik
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. specjalny tor do uprawiania biegów lekkoatletycznych;
(1.2) techn. powierzchnia łożyska, po której toczą się kulki lub wałki
(1.3) sport. techn. urządzenie treningowe do biegania w miejscu
(1.4) zootechn. ogrodzony teren służący do przymusowego spaceru reproduktorów hodowlanych
Bieżnia – specjalnie wydzielona część stadionu sportowego, w postaci pasa okalającego boisko. Służy do rozgrywania konkurencji biegowych podczas zawodów lekkoatletycznych. Część bieżni może być też wydzielona dla sportowców innych konkurencji niż biegowe, np. skoku w dal czy rzutu oszczepem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. wąska, podłużna serwetka na stół;
2. warstwa opony stykająca się z drogą;
3. żeglarskie urządzenie do podnoszenia ciężarów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mot. zewnętrzna, ochronna warstwa opony z wgłębieniami na powierzchni, które poprawiają jej przyczepność;
(1.2) podłużna serweta na ławę lub stół
(1.3) żegl. urządzenie do podnoszenia ciężarów
(1.4) wzór na spodniej części podeszwy buta
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nakładać nowy bieżnik na oponę za pomocą wulkanizacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. regenerowanie używanych opon poprzez nakładanie nowego bieżnika
Wiktionary
zakład zajmujący się bieżnikowaniem opon samochodowych
SJP.pl
zdolny do biegu, przystosowany do biegu
SJP.pl
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Bieżuń – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bieżuń, nad rzeką Wkrą.
Prywatne miasto szlacheckie położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 w powiecie mławskim, obwodzie mławskim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. ciechanowskiego. Bieżuń uzyskał lokację miejską w 1406 roku, został zdegradowany przed 1700 rokiem. Ponownie odzyskał prawa miejskie w 1767 roku i stracił w 1869 roku. W grudniu 1993 roku Rada Ministrów nadała mu prawa miejskie, a rozporządzenie weszło w życie 1 stycznia 1994 roku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bieżunia (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bieżunia (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Bieżuń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rosji, w Baszkirii, lewy dopływ Kamy w dorzeczu Wołgi;
(1.2) geogr. rzeka w obwodzie irkuckim Rosji, lewy dopływ Angary;
(1.3) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Czukockim Okręgu Autonomicznym; lewy dopływ Anadyru;
Biełaja (ros. Белая) – nazwa miejscowości w Rosji, Białorusi i Ukrainie oraz kilkudziesięciu rzek w Rosji
Wiktionary oraz Wikipedia
miasto w Federacji Rosyjskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w europejskiej części Rosji, nad rzeką Doniec, stolica obwodu biełgorodzkiego;
Biełgorod (ros. Белгород) – miasto obwodowe w europejskiej części Rosji, położone nad rzeką Doniec, 40 km na północ od granicy z Ukrainą i 695 km na południe od Moskwy, w Centralnym Okręgu Federalnym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ Biełgorod (miasto w Rosji)
przymiotnik
(1.1) związany z Biełgorodem, dotyczący Biełgorodu
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie amurskim, nad Tomem;
Biełogorsk (ros. Белогорск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie amurskim, nad Tomem (dopływ Zei), 108 km od Błagowieszczeńska. Centrum administracyjne rejonu biełogorskiego Miasto założone w 1860 roku, a prawa miejskie nadano w 1926.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Biełogorsk.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Biełogorskiem, dotyczący Biełogorska
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w Republice Baszkirii, w Rosji;
Biełorieck (ros. Белоре́цк, baszk. Белорет / Beloret) – miasto w Republice Baszkirii, w Rosji, ośrodek administracyjny rejonu biełorieckiego. W 2020 roku miasto zamieszkiwało 64 921 osób. Prawa miejskie nadano w 1923 r.
W Biełoriecku urodziła się Lilija Szobuchowa, rosyjska lekkoatletka, biegaczka długodystansowa.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Biełorieckiem, dotyczący Biełoriecka
Wiktionary
(r. męski) pogardliwie: określenie mężczyzny nieprzywykłego do ciężkiej pracy fizycznej, używane przez bolszewików w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie kemerowskim;
Biełowo (ros. Белово) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie kemerowskim, położone nad rzeką Baczat.
Wiktionary oraz Wikipedia
zupa na bazie kwaśnego mleka, wędzonego boczku i ziemniaków, pochodząca z Beskidu Śląskiego
Biełucha (ros. Белуха) – najwyższy szczyt gór Ałtaj (4506 m n.p.m.), położony w Górach Katuńskich, na granicy Rosji z Kazachstanem. Góra ma dwa wierzchołki, wschodni – 4506 m n.p.m. oraz zachodni – 4400 m n.p.m. Najwyższe partie powyżej granicy wiecznego śniegu, na zboczach lodowce o powierzchni ok. 70 km².
Szczyt znajduje się w strefie ochronnej Katuńskiego Rezerwatu Biosfery.
SJP.pl
Wikipedia
ryba wędrowna z jesiotrowatych, jedna z największych ryb słodkowodnych (długość do 5 m, waga do 1500 kg), poławiana ze względu na smaczne mięso i ikrę (czarny kawior); wyz
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Huso huso|ref=tak., duża ryba drapieżna;
Bieługa, wyz (Huso huso) – gatunek wędrownej, anadromicznej ryby z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bifyj.
Wiktionary
organiczny związek chemiczny, dimer benzenu; difenyl, dwufenyl
SJP.pl
Wikipedia
średniowieczna machina miotająca
Biffa, blida – machina miotająca kamienne pociski, wykorzystywana głównie w starożytności i średniowieczu. Wymyślono ją prawdopodobnie w starożytnym Rzymie, jednak istnieje również hipoteza, że powstała na terenie Bizancjum. Do średniowiecznej Europy przywędrowała w czasie krucjat, a zapoznano się z jej działaniem w Bizancjum. W średniowiecznej Europie nazywana była blidą.
SJP.pl
Wikipedia
złożony z dwóch nitek lub drutów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. społ. dyskryminacja objawiająca się niechęcią lub agresją wobec osób biseksualnych;
Bifobia – różne formy negatywnego nastawienia względem osób biseksualnych jako jednostek oraz jako grupy społecznej. Może ono obejmować uprzedzenie, dyskryminację, stereotypy (na przykład przekonania, że osoby biseksualne są rozwiązłe i nieuczciwe) oraz nadużycia połączone z nastawieniami i uczuciami od pogardy do wrogości. Osoby o dowolnej orientacji seksualnej mogą doświadczać bifobii lub ją powielać.
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: spotkanie w gronie znajomych, poprzedzające główną imprezę towarzyską; beforek, beforka, biforek, biforka
SJP.pl
potocznie: spotkanie w gronie znajomych, poprzedzające główną imprezę towarzyską; beforka, biforka, beforek, bifor
SJP.pl
dwudzielne okno zakończone łukiem, charakterystyczne dla architektury romańskiej i gotyckiej
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. podwójne arkadowe okno, podzielone kolumienką, charakterystyczne dla architektury romańskiej;
Biforium, bifora (z łac. biforis – dwudrzwiowy) – arkadowe okno lub przeźrocze podzielone najczęściej kolumienką lub słupkiem na dwie części.
Biforia były charakterystyczne dla budownictwa romańskiego, gotyckiego i historyzmu w XIX wieku nawiązującego do romanizmu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: spotkanie w gronie znajomych, poprzedzające główną imprezę towarzyską; beforka, biforka, beforek, bifor
SJP.pl
potocznie: uczestniczyć w spotkaniu w gronie znajomych, poprzedzającym główną imprezę towarzyską
SJP.pl
→ biforium
SJP.pl
SJP.pl
mający dwie funkcje; dwufunkcyjny
SJP.pl
1. rozgałęzienie się rzeki na dwa ramiona płynące do różnych dorzeczy;
2. rozdzielenie, rozszczepienie czegoś na dwie części
Bifurkacja (od łac. bifurcare, „rozdwajać, rozwidlać [na dwa]”, z bifurcus, „dwuzębny, rozwidlony, rozdwojony”; od bi-, „dwu-, dwa-”, furca, „widły”) – wyraz mogący oznaczać jedno z następujących pojęć:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bifurkacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kredens
Wiktionary
rodzaj powozu; bieda; biedka; bida; dwukółka
SJP.pl
[czytaj: bigbend] duży zespół jazzowy; orkiestra jazzowa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zespół muzyczny, który wykonuje utwory jazzowe lub rozrywkowe
Big-band (z ang. dosł. „duży zespół”) – zespół muzyczny wykonujący muzykę jazzową lub rozrywkową.
Największą popularność ten typ zespołu osiągnął w latach 30. i 40. XX wieku w czasach epoki swingu.
Zwykle muzyka dla big-bandów jest w wysokim stopniu aranżowana, co pozostawia mniejsze pole manewru dla solistów jazzowych, w przeciwieństwie dla małych formacji jazzowych, gdzie dużą rolę odgrywa improwizacja. W epoce free jazzu istniały też big bandy, które nie używały zapisanych aranżacji (np. Sun Ra Orchestra, The Art Ansamble Of Chicago).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bigbit] rockowa muzyka rozrywkowa popularna w latach 60. XX wieku, charakteryzująca się silnie zaznaczonym rytmem; bigbit, bit, beat, mocne uderzenie
SJP.pl
rodzaj powozu; bieda; biedka; bida; dwukółka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. w starożytnym Rzymie wóz dwukołowy, zaprzężony w dwa konie;
(1.2) poligr. element wykrojnika służący do wytłaczania linii zgięcia papieru;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dwużeństwo
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pozostawanie w związku małżeńskim z dwiema osobami;
Bigamia – pozostawanie w związku małżeńskim z osobą, która znajduje się w innym ważnym związku małżeńskim.
Bigamia jest przestępstwem w większości krajów świata, które uznają wyłącznie małżeństwa monogamiczne. Najczęściej ani pierwszy, ani drugi małżonek nie wiedzą o drugim małżonku partnera. Zgoda poprzedniego małżonka nie ma wpływu na zgodność z prawem drugiego małżeństwa, uważanego za nieważne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bigamia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bigamią, dotyczący bigamii; będący bigamią
SJP.pl
Wiktionary
żonaty, który zawarł ponownie ślub
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto popełnia bigamię tzn. ma dwie żony
Bigamia – pozostawanie w związku małżeńskim z osobą, która znajduje się w innym ważnym związku małżeńskim.
Bigamia jest przestępstwem w większości krajów świata, które uznają wyłącznie małżeństwa monogamiczne. Najczęściej ani pierwszy, ani drugi małżonek nie wiedzą o drugim małżonku partnera. Zgoda poprzedniego małżonka nie ma wpływu na zgodność z prawem drugiego małżeństwa, uważanego za nieważne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mężatka, która zawarła ponownie ślub
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca dwóch mężów
Bigamistka (jid. Zajn wajbs man) – polski film fabularny z 1913 roku w języku jidysz, oparty na utworze Bigamistka Majzela.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bigbitowy] związany z rockową muzyką rozrywkową popularną w latach 60. XX wieku, charakteryzującą się silnie zaznaczonym rytmem; bigbitowy
SJP.pl
rockowa muzyka rozrywkowa popularna w latach 60. XX wieku, charakteryzująca się silnie zaznaczonym rytmem; big-beat, bit, beat, mocne uderzenie
Bigbit, big-beat, (ang. „mocne uderzenie”) – funkcjonujące w Polsce i sąsiednich krajach określenie rock and rolla i pokrewnych gatunków muzycznych. Nazwę big-beat (zastępującą nieakceptowaną przez antyzachodnie władze nazwę rock and roll) po raz pierwszy zastosowano w Polsce.
SJP.pl
Wikipedia
1. kobieta śpiewająca lub grająca w stylu bigbitu (muzyki rozrywkowej i tanecznej);
2. środowiskowo: przedstawicielka subkultury młodzieżowej wzorującej się na bitelsach, popularnej w latach 60.
SJP.pl
1. osoba śpiewająca lub grająca w stylu bigbitu (muzyki rozrywkowej i tanecznej);
2. miłośnik, sympatyk bigbitu;
3. środowiskowo: przedstawiciel subkultury młodzieżowej wzorującej się na bitelsach, popularnej w latach 60.
SJP.pl
związany z rockową muzyką rozrywkową popularną w latach 60. XX wieku, charakteryzującą się silnie zaznaczonym rytmem; bigbeatowy
SJP.pl
rzadko: fascynacja muzyką bigbitową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wieszak
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. przen. potańcówka, zabawa
Wiktionary
[czyta: bajdżender] psychiczne identyfikowanie się z dwoma płciami (binarnymi lub niebinarnymi)
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: werwa, zapał; dziś tylko w potocznym wyrażeniu: z biglem - z werwą, z zapałem
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zapał
(1.2) haczyk, kotwiczka, element biżuterii, na którym zawiesza się kolczyk
(1.3) gw-pl|Poznań, Górny Śląsk. wieszak na ubranie
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk. potańcówka, zabawa
(1.5) łódź. deptak
(1.6) bud. element zbrojenia w kształcie litery Ufakt.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. pasta z gotowanej fasoli i oliwy, zwykle z dodatkiem papryczki chilli, natki pietruszki i czosnku; tradycyjna potrawa kuchni maltańskiej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie. żelazko
Wiktionary
w gwarze śląskiej: prasować
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Opolski, ziemia lubliniecka, Śląsk Cieszyński, Zaolzie, Górny Śląsk. prasować
(1.2) sprzątać, robić porządki
(1.3) gw-pl|Zaolzie. bić
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biglować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żelazko
Wiktionary
o cechach bignoniowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bignoniowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
dysmorfia mięśniowa;
1. zaburzenie psychiczne objawiające się poczuciem posiadania niewystarczającej masy mięśniowej;
2. uzależnienie od treningu fizycznego wynikające z takiego zaburzenia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. med. męska odmiana anoreksji; zaburzenie polegające na obsesyjnej dbałości o masę mięśniową bazujące na przekonaniu, że nie jest się wystarczająco muskularnym/że nie ma się wystarczająco dużych mięśni; obsesja na punkcie umięśnionego ciała
Dysmorfia mięśniowa (bigoreksja) – zaburzenie psychiczne polegające na subiektywnym odczuwaniu niedostatku estetyki własnego ciała, wskutek posiadania rzekomo niewystarczającej masy mięśniowej. Jest odmianą dysmorfofobii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta cierpiąca na zaburzenie psychiczne objawiające się poczuciem posiadania niewystarczającej masy mięśniowej
SJP.pl
związany z zaburzeniem psychicznym objawiającym się poczuciem posiadania niewystarczającej masy mięśniowej
przymiotnik
(1.1) neol. rzad. związany z bigoreksją
SJP.pl
Wiktionary
osoba cierpiąca na zaburzenie psychiczne objawiające się poczuciem posiadania niewystarczającej masy mięśniowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) psych. mężczyzna cierpiący na bigoreksję
SJP.pl
Wiktionary
1. tradycyjna staropolska potrawa z kiszonej i słodkiej kapusty, różnych gatunków mięsa, kiełbasy, suszonych grzybów i rozmaitych przypraw;
2. przenośne: kłopot, zmartwienie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. potrawa z duszonej kapusty kiszonej z rozmaitymi dodatkami; ; Gloger.
(1.2) przen. pot. nieład, bałagan, zamieszanie
(1.3) przen. pot. kłopot
Bigos – tradycyjna dla kuchni polskiej, litewskiej i białoruskiej potrawa z kapusty i mięsa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bigos
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bigos
SJP.pl
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. pot. rąbać, siekać, robić z kogoś bigos, przen. wywoływać burdę, zamieszanie, robić publiczny zamęt
Wiktionary
→ bigos
SJP.pl
pobożniś, świętoszek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. pogard. ktoś przesadnie religijny lub gorliwie manifestujący swą religijność
SJP.pl
Wiktionary
dewocja
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. dewocja
Dewocja (łac. devotio – poświęcenie, ofiarowanie) lub bigoteria (fr. bigoterie – jw.) – pobożność, gorliwość w zachowaniach religijnych. Cechuje się zwykle rygoryzmem moralnym wobec zachowań własnych oraz innych ludzi. Termin „dewocja” może mieć znaczenie pozytywne i pejoratywne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bigoteryjne; cecha tych, którzy są bigoteryjni
Wiktionary
przymiotnik od: bigoteria
przymiotnik
(1.1) właściwy bigotowi i bigoterii
SJP.pl
Wiktionary
kobieta manifestacynie religijna; dewotka; świętoszka; nabożnisia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: bigot
SJP.pl
Wiktionary
wyciskać rowki w wytworach papierniczych, w miejscach zginania; rowkować
czasownik
(1.1) druk. rowkować;
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bigować.
Bigowanie (niem. – zginanie) – proces introligatorski polegający na ułatwieniu zginania materiału w określonym i zamierzonym miejscu. Bigowanie oznacza wykonywanie na papierze lub kartonie specjalnych wgnieceń. Wgniecenia te mają za zadanie ułatwienie, a właściwie umożliwienie, odpowiedniego zgięcia kartonu lub kartki.
Wiktionary oraz Wikipedia
maszyna introligatorska do bigowania
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biGIN] rzadko: antylski taniec w takcie 2/4, w tempie umiarkowanym, podobny do rumby; beguine
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec
(1.1) = geogr. Bośnia i Hercegowina
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Bośni;
Bihać – miasto w północno-zachodniej Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, stolica kantonu uńsko-sańskiego, siedziba miasta Bihać. Leży nad rzeką Uną, w Bosanskiej krajinie. W 2013 roku liczyło 39 690 mieszkańców, z czego większość stanowili Boszniacy.
Wiktionary oraz Wikipedia
1. trzeci pod względem liczby ludności stan indyjski;
2. miasto w Indiach, w stanie Bihar
Bihar (hindi बिहार, trb. Bihar, trl. Bihār; ang. Bihar) – stan w północno-wschodnich Indiach ze stolicą w Patnie.
Bihar graniczy na północy z Nepalem. Na zachodzie ze stanem Uttar Pradesh, Jharkhand na południu i z Bengalem Zachodnim na wschodzie. Stan jest położony na żyznej równinie Gangesu. Jest to trzeci pod względem liczby ludności stan indyjski (2011; utrzymał pozycję od 2001).
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec miasta Bihar
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Biharu
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Biharu (miasta w Indiach)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. rdzenna mieszkanka stanu Bihar w Indiach
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Bihar, miasto i stan w Indiach
przymiotnik
(1.1) związany z Biharem (regionem Indii)
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik od: Bihor (Góry Bihorskie w Rumunii)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji przepływająca przez Kraj Ałtajski i Republikę Ałtaju, wypływa z Jeziora Teleckiego; po połączeniu z Katunią tworzy rzekę Ob;
Bija (ros. Бия) – rzeka w azjatyckiej części Rosji. Przepływa przez Kraj Ałtajski i Republikę Ałtaju. Źródła w Jeziorze Teleckim. Długość – 301 km, powierzchnia dorzecza – 37 000 km². Po połączeniu z rzeką Katuń tworzą rzekę Ob.
Nad Biją leży miasto Bijsk.
Wiktionary oraz Wikipedia
bić kogoś lub coś co pewien czas
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) bić co pewien czas
czasownik zwrotny niedokonany bijać się (dk. brak)
(2.1) bić się co jakiś czas; brać udział w bijatykach
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bijak
Wiktionary
1. kij przytwierdzony do rękojeści cepa, służący do młócenia
2. kij używany do podbijania piłki w baseballu
3. część kafara, młota itp. bezpośrednio uderzająca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. roln. krótsza część cepa, kij przytwierdzony do trzonka (dzierżaka), służący do uderzania zboża
(1.2) sport. kij używany do podbijania piłki w niektórych grach, np. w baseballu
(1.3) techn. część młota lub niektórych mechanizmów służąca do uderzania
SJP.pl
Wiktionary
tyczący się bijaka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bójka z udziałem większej liczby osób
Wiktionary oraz Wikipedia
funkcja będąca jednocześnie iniekcją i suriekcją
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. funkcja wzajemnie jednoznaczna;
Funkcja wzajemnie jednoznaczna, bijekcja – wzajemnie jednoznaczna odpowiedniość między elementami dwóch zbiorów, czyli funkcja będąca jednocześnie iniekcją i suriekcją (funkcją różnowartościową i funkcją „na”). Równoważnie:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
część mechanizmu uderzeniowego broni palnej
Bijnik – element mechanizmu uderzeniowego uderzający ruchem prostoliniowym w iglicę i powodujący odpalenie naboju. Ruch bijnika jest powodowany przez sprężynę uderzeniową.
W wielu wzorach broni rolę bijnika spełnia zamek lub suwadło. W takich przypadkach rolę sprężyny uderzeniowej pełni sprężyna powrotna.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. roln. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. górna część cepa
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. awanturnik, ktoś skory do bójek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wodorowęglan sodowy, występujący w postaci białej substancji krystalicznej; soda oczyszczona
Wodorowęglan sodu, pot. soda oczyszczona, E500b, NaHCO
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorowęglanów, wodorosól kwasu węglowego i sodu.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. żart. pejor. zob. bikejka. (dziewczyna)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. żart. pejor. zob. bikejka. (biały kozaczek)
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żart. pejor. dziewczyna lub młoda kobieta ubierająca się w prowokujący i niezbyt gustowny sposób, której głównym celem jest eksponowanie swej urody, do której często podchodzi bezkrytycznie
(1.2) pot. żart. pejor. także: biały kozaczek noszony przez bikejkę (1.1)
Wiktionary
[czytaj: bajk dżoring] dyscyplina sportu zaprzęgowego, w której jeden lub dwa psy ciągną rower
Bikejoring jest dyscypliną sportu zaprzęgowego rozgrywaną na dystansach sprinterskich, w której jeden lub dwa psy ciągną rower połączone z nim liną z amortyzatorem. Trasa biegu liczy zazwyczaj od 4 do 10 km. Maszer chcący wystartować w bikejoringu musi mieć co najmniej 15 lat i zdrowego psa o wadze minimum 12 kg, którego w żaden fizyczny sposób nie można zmuszać do biegu. Zaprzęgi bikejoringowe bardzo często osiągają najwyższą średnią prędkość zawodów (ok. 40 km/h), a maksymalnie na zjazdach około 60 km/h. Stanowi to o widowiskowości bikejoringu i pozwala zakwalifikować go do sportów ekstremalnych. W Polsce bikejoring to już oficjalna dyscyplina sportu podlegająca pod Polski Związek Sportu Psich Zaprzęgów. Polska posiada kadrę i reprezentację w tej dyscyplinie i reprezentują ją zawodnicy z tytułami mistrzów świata i Europy.Najszybsze w bikejoringu psy to Greystery- specjalne mieszanki wyżłów i greyhoundów, wykorzystywane również w innych dyscyplinach zaprzęgowych.
SJP.pl
Wikipedia
→ bikejoring [czytaj: bajkdżoringowy]
SJP.pl
[czytaj: bajkpark] wydzielone miejsce przeznaczone do sportowej jazdy rowerem; bajkpark, bike park
SJP.pl
→ bikepark; bajkparkowy
SJP.pl
[czytaj: bajker] potocznie: rowerzysta; bajker, bajkers, bikers
SJP.pl
[czytaj: bajkerka] potocznie: rowerzystka
SJP.pl
[czytaj: bajkers lub bikers] potocznie: rowerzysta; biker, bajker, bajkers
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Dalekim Wschodzie Rosji, prawy dopływ Ussuri
Bikin (ros. Бикин) – miasto w Rosji, w Kraju Chabarowskim, centrum administracyjne rejonu bikińskiego. Położony jest na prawym brzegu rzeki Bikin, dopływu Ussuri, 223 km od Chabarowska, przy granicy z Chinami.
Miejscowość powstała w roku 1885 w związku z budową w latach 1884–1887 linii kolejowej Władywostok-Chabarowsk. Status miasta od 1938 roku.
Wiktionary oraz Wikipedia
damski dwuczęściowy kostium plażowy
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. atol na Pacyfiku;
Bikini – nazwa dwuczęściowego damskiego kostiumu kąpielowego/plażowego, składającego się z fig i biustonosza.
Bikini zostało pierwszy raz pokazane 5 lipca 1946 roku w pływalni Molitor w Paryżu przez projektanta Louisa Réarda, zaprezentowała je Micheline Bernardini. Kostium ten był jeszcze pomniejszoną wersją zaprezentowanego dwa miesiące wcześniej przez Jacques'a Heima kostiumu nazwanego „Atome”, reklamowanego jako najmniejszy kostium kąpielowy świata. Wcześniej najpopularniejszy był jednoczęściowy kostium kąpielowy, który oprócz intymnych części ciała zakrywał także brzuch, biodra i plecy, więc jego noszenie wymagało znacznie mniej odwagi. Bikini odkrywało zaś właściwie całe ciało, z wyjątkiem wzgórka łonowego, pośladków i piersi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
charakterystyczny dla bikiniarza
SJP.pl
styl bikiniarza
SJP.pl
młodzian ubierający się nazbyt modnie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) członek polskiej subkultury młodzieżowej w latach 50., strojem naśladujący styl amerykański – ubrania o jaskrawych kolorach i przydługa fryzura;
Bikiniarze – subkultura młodzieżowa funkcjonująca w Polsce do końca lat 50. XX w. Termin ten jest odpowiednikiem amerykańskiego bitnika, opisując człowieka niestosującego się do narzucanych norm, buntującego się wobec narzuconej rzeczywistości.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dwurożny kapelusz;
Bikorn (także: dwuróg, kapelusz stosowany) – rodzaj kapelusza, powszechnego w użyciu w XVIII i XIX wieku, szczególnie w Europie i Ameryce Północnej zarówno w wojsku jak i w marynarce, kojarzonego często z Napoleonem Bonaparte. Bikorny noszone były zarówno przez oficerów jak i generałów epoki napoleońskiej, przetrwały jako składnik munduru galowego w wielu armiach aż do lat dwudziestych XX wieku.
Wiktionary oraz Wikipedia
wieś w województwie mazowieckim
Bikówek – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Grójec.
W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bikówek, po jej zniesieniu w gromadzie Kobylin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Miejscowość leży przy drodze krajowej nr 50.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk., poznań. puszka, blaszane pudełko
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. pot. samochód marki Syrena
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. worek na obrok
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał, odmiana berylu;
Biksbit, czerwony beryl – minerał, agrestowoczerwona, przezroczysta odmiana berylu.
Wiktionary oraz Wikipedia
ekstrakt z nasion arnoty właściwej, pomarańczowoczerwony barwnik terpenowy; annato
Biksyna, E160b – organiczny związek chemiczny z grupy apokarotenoidów (podgrupa karotenoidów). Naturalny, pomarańczowoczerwony barwnik terpenowy. Jest to ekstrakt otrzymywany z nasion arnoty właściwej (Bixa orellana), nazywanej również annato. 5% tych nasion stanowią pigmenty, które zawierają 70–80% biksyny.
SJP.pl
Wikipedia
Od równania bikwadratowego, równanie algebraiczne.
SJP.pl
kij używany do gry w bilard
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraków. świeża nieosolona słonina lub snookera
SJP.pl
Wiktionary
1. kula do gry w bilarda;
2. w bilardzie: uderzenie kulą o kulę
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. mała, twarda kula do gry w bilard;
Bila – kula używana do gry w bilard.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
w językoznawstwie: spółgłoska bilabialna - spółgłoska, przy której wymawianiu powstaje zwarcie lub szczelina między wargami, np. polskie p, b, m; spółgłoska dwuwargowa
SJP.pl
1. podsumowanie, zestawienie;
2. sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa za dany okres
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) księg. sprawozdanie finansowe
(1.2) proporcje wpływów i wypływów
(1.3) zestawienie porównawcze
Bilans – zestawienie wielkości równoważących się.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bilans
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bilans
SJP.pl
Wiktionary
specjalista sporządzający bilans
SJP.pl
SJP.pl
1. w księgowości:
a) sporządzać bilans księgowy;
b) o pozycji, sumie w bilansie księgowym: wyrównywać wielkości;
2. podsumowywać, zestawiać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wyrównywanie działania czegoś wzajemnie do siebie przeciwstawnego, utrzymywanie czegoś w równowadze
Wiktionary
środowiskowo: wynagrodzenie wypłacane pracownikom księgowości w związku z ukończeniem prac nad bilansem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. premia wypłacana księgowym po zakończeniu prac nad bilansem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) górn. geol. w odniesieniu do kopalin: cecha złoża, które spełnia ustalone kryteria geologiczno-górnicze, techniczno-jakościowe i ekonomiczne; zwykle kryteria te dotyczą m.in. głębokości występowania, miąższości pokładu i zawartości różnych minerałów w złożu;
Wiktionary
przymiotnik od: bilans
SJP.pl
1. gra rozgrywana na specjalnym, pokrytym suknem stole, polegająca na uderzaniu kijem w bile w ten sposób, aby wpadły do otworów znajdujących się na bokach stołu;
2. stół do gry w bilarda; stół bilardowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. gra towarzyska i sportowa polegająca na odbijaniu drewnianych kul kijem na specjalnym stole;
(1.2) pokryty suknem stół z bandami przystosowanydo gry w bilard (1.1);
(1.3) pot. automat do gry z odbijającą się wewnątrz metalową kulą
Bilard (ang. billiards, pool) – rodzaj gier rozgrywanych na pokrytym suknem stole. Najczęściej gra polega na uderzaniu bil, czyli kul wykonanych z odpowiedniego materiału o określonych parametrach, za pomocą kija i wbijaniu ich do łuz (zwanych czasem kieszeniami), czyli otworów w stole, choć istnieją też odmiany bilardu rozgrywane na stole pozbawionym łuz. Istnieje wiele gier bilardowych, które różnią się zasadami, rozmiarami stołu, liczbą używanych bil, ich oznaczeniami (np. kolorami i numerami) itp. Zazwyczaj w grze uczestniczą dwie osoby, rozgrywające bile na przemian, wykonujące ruchy do popełnienia pierwszego błędu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bilard
przymiotnik
(1.1) związany z bilardem, służący do gry w bilard
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: bilard
SJP.pl
osoba grająca w bilard
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. ktoś, kto grywa w bilard – amatorsko lub sportowo
Bilardzista (oryg. The Hustler) – amerykański dramat filmowy z 1961 roku w reżyserii Roberta Rossena. Jest to adaptacja powieści Waltera Tevisa pod tym samym tytułem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. lek przeciwalergiczny; lek przeciwhistaminowy drugiej generacji, antagonista receptora H1
Bilastyna – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwhistaminowy II generacji, antagonista receptora histaminowego H1.
Bilastyna wprowadzona została do terapii w 2010 roku. Stosowana jest w leczeniu objawowym sezonowego oraz całorocznego nieżytu nosa i zapalenia spojówek, a także pokrzywki.
Wiktionary oraz Wikipedia
system rozliczeń między dwoma państwami
Bilateralizm – wzajemna, obustronna, a często jednoczesna realizacja zobowiązań dwóch państw lub organizacji międzynarodowych względem siebie. Zobowiązania te realizowane są w myśl wcześniej ustalonych umów dwustronnych pomiędzy zainteresowanymi krajami.
SJP.pl
Wikipedia
dwustronność
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bilateralne
SJP.pl
Wiktionary
1. dwustronny, obustronny;
2. dotyczący dwóch krajów
przymiotnik
(1.1) dwustronny
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Hiszpanii
Bilbao (bask. Bilbo) – miasto w północnej Hiszpanii, w regionie Kraj Basków, u ujścia rzeki Nervión do Zatoki Biskajskiej Oceanu Atlantyckiego, siedziba administracyjna prowincji Biskaja. W 2019 liczyło ok. 346 405 mieszkańców. Wraz z przyległymi miejscowościami tworzy obszar metropolitalny Gran Bilbao.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bilbao, dotyczący Bilbao
Wiktionary
roślina z rodziny bromeliowatych (ananasowatych)
Bilbergia, zwodnica (Billbergia) – rodzaj roślin należący do rodziny bromeliowatych. Należy do niego ponad 60 gatunków pochodzących z Ameryki Południowej i Środkowej. Są to epifity rosnące na drzewach w tropikalnych lasach deszczowych.
SJP.pl
Wikipedia
ptak śpiewający z rzędu wróblowych
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny bilbili (nazwa systematyczna|Pycnonotidae|ref=tak.);
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Pycnonotidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu wróblowych;
Bilbile (Pycnonotidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad 150 gatunków.
Wiktionary oraz Wikipedia
dawna gra polegająca na podrzucaniu przywiązanej do pałeczki kulki tak, aby wpadła ona do uchwytu w górnej części pałeczki
SJP.pl
bardzo duży plakat reklamowy; billboard
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) duża przydrożna tablica reklamowa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zbyt powszechne występowanie bilbordów w przestrzeni publicznej; billboardoza
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, m.in. Józef Bilczewski (1860-1923) - święty katolicki, arcybiskup lwowski obrządku łacińskiego
SJP.pl
wieś w województwie świętokrzyskim
Bilczów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
SJP.pl
Wikipedia
dziennik niemiecki
Bild (oficjalnie Bild-Zeitung) – niemiecka gazeta codzienna o charakterze sensacyjnym w formacie tabloidu. Jej wydawcą jest Axel Springer SE. Pierwsze wydanie gazety ukazało się 24 czerwca 1952 roku. Gazeta ukazuje się od poniedziałku do soboty, natomiast w niedzielę ukazuje się Bild am Sonntag – gazeta o własnym stylu i z własną redakcją. Bild jest bulwarówką, ukazuje się w formacie broadsheet. Jest najlepiej sprzedającą się gazetą w Europie i siedemnastą na świecie pod względem nakładu. Motto gazety, umieszczane pod logo, brzmi: unabhängig, überparteilich (niezależna, bezpartyjna). Bild jest pod względem dziennikarskiego stylu gazetą podobną do brytyjskiego The Sun – drugiej najlepiej sprzedającej się bulwarówki w Europie.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński. uczony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) liter. powieść opisująca rozwój młodzieńczy bohatera;
Bildungsroman (z niem., dosł. „powieść o formowaniu [się]”) – powieść o dojrzewaniu, gatunek powieściowy powstały w czasie oświecenia w Niemczech, w którym autor przedstawia psychologiczne, moralne i społeczne kształtowanie się osobowości głównego i na ogół młodego bohatera. Pojęcie bildungsromanu wywodzi się z wykładów Johanna Karla Simona Morgensterna.
Wiktionary oraz Wikipedia
urządzenie dziurkujące bilety kolejowe
SJP.pl
zdrobnienie od: bilet
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bilet; mały bilet
Bilecik – miasto i prowincja w Turcji.
Według danych na rok 2000 miasto zamieszkiwało 34 105 osób, a według danych na rok 2004 całą prowincję ok. 199 000 osób. Gęstość zaludnienia w prowincji wynosiła ok. 46 osób na km².
Miasto leży nad rzeką Karasu, dopływem Sakaryi. Stanowi ośrodek handlowy dla regionu rolniczego, ponadto drobny przemysł. Z uwagi na dobre połączenia zarówno drogowe jak i kolejowe z większymi ośrodkami: Adapazarı (ok. 100 km na północ) i Eskişehir (ok. 75 km. na południowy wschód), miasto zaczęło przyciągać turystów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. kartka z odpowiednim nadrukiem wydającej ją instytucji, będąca dowodem uiszczenia opłaty przez nabywcę, uprawniająca do określonej usługi;
2. kartka z krótką wiadomością; bilecik, liścik;
3. potocznie: przepustka do czegoś, np. bilet do raju;
4. urzędowo: pieniądz papierowy; banknot, asygnata;
5. wilczy bilet - negatywna opinia uniemożliwiająca podjęcie pracy, studiów lub wyjazd zagraniczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dokument zezwalający na przejazd pociągiem, autobusem, samolotem itp., albo na wstęp do kina lub teatru
(1.2) środ. wojsk. wezwanie do odbycia służby wojskowej
(1.3) kartonik z nadrukiem
Bilet (fr. billet) – dokument potwierdzający uprawnienie do skorzystania z określonej usługi (np. wejścia na mecz, przejazdu środkami komunikacji publicznej (pociąg, autobus)), za którą uiściło się opłatę przy jego nabyciu.
W publicznym transporcie zbiorowym bilet oznacza ważny dokument lub inny dowód zawarcia umowy transportowej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pracownik mający za zadanie kontrolę ważności biletów, np. w kinie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik teatru, kina itp. kontrolujący bilety przy wejściu
SJP.pl
Wiktionary
pracownica mająca za zadanie kontrolę ważności biletów, np. w kinie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pracowniczka teatru, kina itp. kontrolująca bilety przy wejściu
SJP.pl
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z osobą lub stanowiskiem biletera
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od biletomat
Wiktionary
potocznie: automat do sprzedaży biletów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) automat służący do zakupu biletu;
Automat biletowy, biletomat – automatyczne urządzenie (rodzaj automatu sprzedającego) służące do sprzedaży biletów, umieszczone na przystankach komunikacji miejskiej, stacjach metra i SKM, dworcach, przystankach kolejowych oraz mobilne biletomaty w niektórych tramwajach, autobusach i pociągach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: sprzedawać bilety pasażerom środków lokomocji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) środ. sprzedawanie biletów
Wiktionary
związany z biletem
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący biletów
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
Osoby o nazwisku Bilewski:
zobacz też:
SJP.pl
Wikipedia
tropikalna choroba pasożytnicza człowieka i niektórych gatunków zwierząt wywołana przywrą krwi; schistosomatoza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zob. schistosomatoza.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
liczba wynosząca 10^15
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. liczba o wartości 1 000 000 000 000 000 = 1015;
Biliard – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 = 1015. Termin biliard jest stosowany w nazewnictwie liczebników w skali długiej i nie ma swojego odpowiednika w skali krótkiej.
W krajach stosujących skalę krótką (głównie kraje anglojęzyczne) liczba 1015 nosi nazwę kwadrylion, tak jak 1024 w pozostałych krajach.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ biliard
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim, nad rzeką Jabłonką;
Bilicz (ukr. Біличі, Biłyczi) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim, nad rzeką Jabłonką, siedziba rady wiejskiej. W 2001 roku liczyła 1412 mieszkańców.
Wieś dzieli się na Bilicz Górny (nad potokiem Bilicz) i Bilicz Dolny (poniżej ujścia potoku Bilicz do Jabłonki).
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
złożony z dwóch linii; dwuliniowy
SJP.pl
wykaz rozmów telefonicznych przesyłany abonentowi przez firmę telekomunikacyjną; billing
SJP.pl
Wikipedia
→ biling; billingowy
SJP.pl
w językoznawstwie: dobra znajomość dwu języków; dwujęzyczność, bilingwizm
SJP.pl
posługujący się dwoma językami lub napisany w dwóch językach; dwujęzyczny
przymiotnik
(1.1) dwujęzyczny, dwujęzykowy
SJP.pl
Wiktionary
rzadko: posługujący się dwoma językami lub napisany w dwóch językach; dwujęzyczny, bilingwalny
SJP.pl
osoba, która posługuje się dwoma językami
SJP.pl
w językoznawstwie: dobra znajomość dwu języków; dwujęzyczność, bilingwalizm
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dwujęzyczność
Wielojęzyczność, multilingwizm, różnojęzyczność, plurilingwizm, polilingwizm – czynne lub bierne posługiwanie się dwoma lub większą liczbą języków przez jednostkę lub grupę społeczną. Liczba osób wielojęzycznych na świecie przewyższa liczbę osób posługujących się tylko jednym językiem. Wielojęzyczność jest zjawiskiem powszechnym na obszarach Ziemi silnie zróżnicowanych etnicznie, takich jak Afryka, Indie czy Nowa Gwinea, gdzie wielu ludzi jednego języka używa w rodzinie, innego na bazarze, jeszcze innym zaś posługuje się w szkole. W efekcie osoby te mają więcej niż jeden język ojczysty, z tym że zakres opanowanego słownictwa w każdym z tych języków może być różny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko
Osoby noszące to nazwisko:
SJP.pl
Wikipedia
1. milion milionów; w niektórych krajach tysiąc milionów
2. zwykle w liczbie mnogiej, o nieprzebranej ilości czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liczba o wartości: 1 000 000 000 000 = 1012;
Bilion (skrót: bln) – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 = 1012 (czyli 1000 miliardów), w krajach stosujących długą skalę.
W krajach stosujących krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) leksykalne bilion oznacza liczbę 109, czyli miliard na długiej skali.
W układzie SI mnożnikowi 1012 odpowiada przedrostek jednostki miary tera o symbolu T, a jego odwrotności (jedna bilionowa) 10-12 odpowiada piko o symbolu p.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
osoba mająca bilionowy majątek w jakiejś walucie
SJP.pl
kobieta mająca bilionowy majątek w jakiejś walucie
SJP.pl
przymiotnik od: bilion
liczebnik porządkowy lub przymiotnik
(1.1) ostatni ze zbioru liczącego bilion jednostek; liczący bilion czegoś
SJP.pl
Wiktionary
pomarańczowy barwnik żółci powstający z hemoglobiny uwolnionej ze zniszczonych w wątrobie krwinek czerwonych, wydalany z kałem i śladowo z moczem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. barwnik organiczny, końcowy produkt degradacji hemu;
Bilirubina (z łac. bilis – żółć, ruber – czerwony) – pomarańczowoczerwony barwnik żółciowy ssaków, produkt rozpadu hemu hemoglobiny i innych hemoprotein. Wzrost stężenia bilirubiny we krwi i tkankach może powodować zażółcenie skóry i białkówki oczu, czyli żółtaczkę. Barwnik ten wykryty został także u roślin z rodzaju strelicja.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biochem. związany z bilirubiną, dotyczący bilirubiny
Wiktionary
inaczej: dwuliterowy, biliterowy
SJP.pl
złożony z dwóch liter; dwuliterowy
SJP.pl
zielonkawy barwnik żółci powstający w wątrobie z rozpadu hemoglobiny, przekształcany następnie pod wpływem flory bakteryjnej w bilirubinę
Biliwerdyna – organiczny związek chemiczny, niebieskozielony barwnik żółciowy zbudowany z dwóch pierścieni pirolowych i dwóch pirolidonowych połączonych mostkami metinowymi =CH-. Produkt reakcji rozpadu pierścienia porfirynowego hemu.
Związek ten powstaje w wątrobie poprzez rozerwanie mostka α-metinowego w grupie hemowej, przy udziale tlenu, NADPH i katalizatora (oksygenazy hemowej). Gady i ptaki wydalają biliwerdynę wraz z kałem, u ssaków następuje jej dalsza redukcja do bilirubiny i dopiero w takiej postaci jest wydalana.
SJP.pl
Wikipedia
projekt ustawy wniesiony do parlamentu w Wielkiej Brytanii lub w USA
Luksemburg:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
1. austriackie przedsiębiorstwo handlowe;
2. supermarket firmy Billa
SJP.pl
Wikipedia
bilbord;
1. bardzo duży plakat reklamowy;
2. specjalna tablica, na której umieszczany jest plakat reklamowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) duża przydrożna tablica reklamowa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z billboardem
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do billboardu, związany z billboardem
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bilbordoza] zbyt powszechne występowanie billboardów w przestrzeni publicznej; bilbordoza
SJP.pl
nazwisko
Osoby
Postacie literackie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bili] obce imię żeńskie
SJP.pl
wykaz rozmów telefonicznych przesyłany abonentowi przez firmę telekomunikacyjną; biling
SJP.pl
Wikipedia
→ billing; bilingowy
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
rasa psów gończych wywodząca się z Francji
SJP.pl
Wikipedia
dwie wsie w województwie kujawsko-pomorskim
SJP.pl
Wikipedia
jednoczesne przebywanie w dwóch miejscach (zjawisko paranormalne)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. rel. jednoczesne przebywanie w dwóch odległych od siebie miejscach;
Bilokacja – wieloznaczne pojęcie dotyczące m.in. zjawisk paranormalnych polegających na możliwości znajdowania się w dwóch miejscach jednocześnie. W mistyce chrześcijańskiej bilokacja zaliczana jest do darów charyzmatycznych o charakterze nadprzyrodzonym.Osoby, które opisane są jako doświadczające bilokacji są w pełni świadome swojego przebywania w dwóch miejscach.
Występowanie bilokacji przypisywano hinduistycznym mistrzom duchowym i joginom, świętym katolickim oraz islamskim fakirom.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
metalowe pieniądze, monety
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) numizm. pieniądze o niskim nominale;
(1.2) numizm. met. stop miedzi i srebra używany do bicia monet;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bilon
Wiktionary
związany z bilonem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bilsztajn] producent amortyzatorów
Belgia:
Niemcy:
Osoby:
Inne:
SJP.pl
Wikipedia
Bilwinowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Szypliszki.
Wieś królewska ekonomii grodzieńskiej położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
wykrzyknik naśladujący bicie zegara; bam, bom, bim-bam, bim-bom
SJP.pl
wykrzyknik naśladujący bicie zegara; bim, bam, bom, bim-bom
SJP.pl
wykrzyknik naśladujący bicie zegara; bim-bam, bim-bom
SJP.pl
wykrzyknik naśladujący bicie zegara; bim, bam, bom, bim-bam
Bim-Bom (teatrzyk Bim-Bom) – gdański teatr studencki, działający w latach 1954-1960. Od 1957 r. rezydował w historycznym budynku przy ul. Wały Jagiellońskie 1, będącym w l. 1957-1995 siedzibą Klubu Studentów Wybrzeża „Żak” (od listopada 2000 r. mieści się w nim Nowy Ratusz - siedziba Rady Miasta Gdańska).
SJP.pl
Wikipedia
podwyższenie na środku bóżnicy (podium z pulpitem); almemor; almemar
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. rel. żyd. podwyższenie stawiane w centrum synagogi, z którego odczytywana jest Tora;
Bima, belmer (hebr. בימה dosł. „podwyższenie”, „wieża”; jid. בימה bime), almemar (jid. באַלעמער, balemer), w nazewnictwie aszkenazyjskim bałemer, almejmar, a w nazewnictwie sefardyjskim tewa (hebr. תבה dosł. „skrzynia, arka”) – podwyższone miejsce w synagodze, z którego odczytywana jest Tora oraz księgi prorockie i prowadzone są modlitwy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
szpital muzułmański; maristan; bimarchan
SJP.pl
potocznie:
1. próżnować, marnować czas; obijać się, próżniaczyć, wałkonić się;
2. lekceważyć kogoś lub coś
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. tramwaj
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. ter. od bimbać
SJP.pl
Wiktionary
potocznie:
1. próżnować, marnować czas; obijać się, próżniaczyć, wałkonić się;
2. lekceważyć kogoś lub coś
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. marnować czas, próżnować
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. chwiać się, kołysać się
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bimbać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Zaolzie. członek męski
Wiktionary
potocznie: kobiece piersi; bimbały, zderzaki, melony, donice
SJP.pl
potocznie:
1. próżnować, marnować czas; obijać się, próżniaczyć, wałkonić się;
2. lekceważyć kogoś lub coś
rzeczownik, niemęskoosobowy
(1.1) slang. duży biust
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: wódka lub spirytus wytwarzane nielegalnie prymitywnym, domowym sposobem; samogon, samizdat, księżycówka, krzakówka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. mocny alkohol domowej roboty, zazwyczaj wytwarzany nielegalnie;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
produkcja, pędzenie bimbru; bimbrownictwo
SJP.pl
rzadko: osoba pędząca bimber lub handlująca bimbrem; bimbrownik
SJP.pl
miejsce produkcji nielegalnego alkoholu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. miejsce, w którym produkuje się bimber
(1.2) techn. środ. niskociśnieniowe, fermentacyjne urządzenie do produkcji dwutlenku węgla dla akwariów;
SJP.pl
Wiktionary
produkcja, pędzenie bimbru; bimbrarstwo
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. produkcja bimbru
SJP.pl
Wiktionary
wytwórczyni bimbru
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. związany z bimbrownictwem lub bimbrownikiem
Wiktionary
osoba pędząca bimber lub handlująca bimbrem; bimbrarz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba produkująca bimber lub handlująca nim
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bimber
SJP.pl
układ warstwowy dwóch spojonych ze sobą metali lub stopów
Bimetal – trwale połączone na całej powierzchni styku elementy z dwóch różnych pod względem właściwości fizykochemicznych metali lub stopów.
Wyróżnia się bimetale stykowe, przewodowe, przeciwkorozyjne, termometryczne (termobimetale).
Przykładowe zastosowania:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bimetal; bimetalowy
SJP.pl
system pieniężny, w którym środkiem płatniczym są dwa metale (zwykle złoto i srebro)
Bimetalizm – kruszcowy system monetarny zbudowany w oparciu o dwa metale szlachetne: srebro i złoto. Opierał się na ustalonej relacji srebra do złota. Obydwa kruszce na równi uczestniczyły w obiegu pieniężnym. Jeśli jednak relacja rynkowa złota i srebra różniła się od ustawowej relacji monet złotych i srebrnych, wówczas pieniądz relatywnie droższy („lepszy”) był tezauryzowany (oszczędzany, odkładany), a w obiegu pozostawał pieniądz relatywnie tańszy („gorszy”).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bimetal; bimetaliczny
SJP.pl
1. posiadający dwie części, dwa tryby działania, złożony z dwóch składników lub etapów; dwuskładnikowy;
2. transport bimodalny - transport drogowo-kolejowy
przymiotnik relacyjny
(1.1) posiadający dwa tryby, stany lub formy działania
SJP.pl
Wiktionary
poprzeczna belka wiążąca boki statku, element usztywniający szkielet statku; pokładnik
Pokładnik (bims) – element pokładu jednostki pływającej, poprzeczne wiązanie pomiędzy burtami, dające oparcie poszyciu pokładu. Pokładnik wraz z dwoma wręgami i dennikiem tworzy ramę wręgową.
Półpokładnik – pokładnik pod półpokładem, a więc nie przechodzący całej szerokości pokładu, lecz kończący się na otworze w pokładzie (luk, kokpit, opętnik itp.).
SJP.pl
Wikipedia
maszyna używana przy produkcji obuwia do wygładzania brzegów podeszwy buta
SJP.pl
syn (w imionach arabskich); ben, ibn
Belgia:
Libia:
Tunezja:
Osoby:
SJP.pl
Wikipedia
staroindyjski instrument strunowy szarpany, przypominający lutnię, budowany w wielu odmianach; vina, wina
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg. spoż. długa bułka pszenna
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. duży podest
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. pszczoła
Bina (hebr. בינה) – określenie oznaczające zrozumienie, inteligencję.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odprawianie dwóch mszy przez jednego kapłana tego samego dnia
Binacja (binatio), binowanie – sprawowanie drugiej Mszy św. w tym samym dniu. Sprawowana jest z ważnych przyczyn, gdy zabraknie kapłana, biskup może zezwolić na nie kapłanowi, jeżeli tego domaga się konieczność duszpasterska. W tym przypadku binacja wymaga odpowiednich racji.
SJP.pl
Wikipedia
1. cecha czegoś składającego się wyłącznie z zer i jedynek; zero-jedynkowość;
2. cecha czegoś złożonego z dwóch części; podwójność, dwuczęściowość
SJP.pl
1. składający się wyłącznie z zer i jedynek; zero-jedynkowy;
2. składający się z dwóch przeciwstawionych sobie części
przymiotnik
(1.1) podwójny, złożony z dwóch części
(1.2) inform. mat. zapisany w dwójkowym systemie liczbowym
SJP.pl
Wiktionary
wieś w Polsce
Binarowa – wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Biecz.
W latach 1954–1972 wieś należała a była siedzibą władz do 1959 r. gromady Binarowa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.
W Binarowej znajduje się zabytkowy parafialny kościół św. Michała Archanioła wpisany w 2003 roku na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, włączony do Szlaku architektury drewnianej w Województwie Małopolskim.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Binarowa
SJP.pl
przedstawienie dowolnej informacji w postaci ciągu informacji, z których każda przybiera tylko dwie wartości
SJP.pl
metoda opisu systemu językowego
SJP.pl
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. dawna opaska do podwiązywania wąsów;
2. dawna kobieca opaska na głowę, rodzaj diademu do przystrojenia fryzury;
3. szpagat, służący do zszywania książek;
4. taśma służąca do oprawiania dokumentów
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) druk. szpagat do zszywania książki
(1.2) druk. dekoracyjne prążki na grzbiecie książki
(1.3) elastyczny grzbiet do bindowania dokumentów
(1.4) daw. opaska do podwiązywania wąsów;
(1.5) daw. rodzaj diademu, ozdobna kobieca opaska na głowę
Binda (z niem. Binde – opaska) – opaska do podwiązywania wąsów dla nadania im odpowiedniego kształtu.
Mocowaną z tyłu głowy lub do uszu przy pomocy tasiemek albo gumki, zakładano ją na noc na wąsy dla utrzymania ich kształtu po uprzednim nałożeniu na nie pomady (fiksatuaru). Wkładano ją też np. na kilka godzin przed przyjęciem, by utrwalić pożądany kształt wąsów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żart. przest. członek męski
Wiktionary
kryta aleja w ogrodach XVI-XVII wieku; berso, kolebka
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. ogrod. parkowa aleja kryta kratownicą stanowiącą stelaż dla gałęzi drzew lub pnączy;
Bindaż (niem. binden – wiązać), berceaux, chłodnik, kolebka – aleja obsadzona obustronnie drzewami lub pnączami, których pędy splatają się nad drogą tworząc sklepienie. Bindaże zakładane były w ogrodach począwszy od renesansu, jednak najbardziej popularne były w okresie baroku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. przepaska
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Zaolzie. węzeł
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. krawat
Binder albo spłaszczak – rodzaj bielizny wykonanej z obcisłych materiałów, służącej do spłaszczania (bindowania) piersi. Specjalnie skonstruowane bindery są często robione ze spandeksu lub innego włókna syntetycznego, ale do bindowania używane są czasem też pasy tkaniny, taśmy kinezjologiczne, bandaże i koszule założone warstwowo od ciasnych do luźnych. Bindowanie jest powszechne wśród transpłciowych mężczyzn, ale jest również stosowane przez androgynicznych i niebinarnych ludzi, a także crossdresserów i cosplayerów. Kobiety mogą również nosić bindery jako alternatywę dla staników.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. krawat
(1.2) stpol. bandaż
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. krawat, krawatka
Wiktionary
oprawiać dokumenty, np. zszywać bindą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) oprawianie dokumentów przy pomocy bindownicy;
Bindowanie – technologia introligatorska łączenia luźnych kartek za pomocą sczepiania ich jednego brzegu za pomocą różnych technik introligatorskich.
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd służący do łączenia kartek papieru przez wycięcie otworów na jednej z krawędzi, a następnie złączenie ich plastikowym, elastycznym i zaginanym do otworów elementem
Bindowanie – technologia introligatorska łączenia luźnych kartek za pomocą sczepiania ich jednego brzegu za pomocą różnych technik introligatorskich.
SJP.pl
Wikipedia
klepka z drewna dębowego, służąca do wyrobu beczek grubościennych
SJP.pl
teren nad rzeką lub jeziorem, gdzie składa się drewno do spławu i zbija tratwy; winduga
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce nad rzeką lub na wodzie, gdzie składuje się drewno i zbija tratwy przeznaczone do spławu;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
środowiskowo: kompulsywne oddawanie się jakiejś przyjemności
SJP.pl
wyrażenie zdaniowe utworzone z innych wyrażeń zdaniowych za pomocą wzoru: "ani ..., ani ..."
Bramka NOR – jeden z funktorów zdaniowych rachunku zdań; dwuargumentowa funkcja boolowska (funktor logiczny) realizująca zaprzeczoną sumę logiczną (NOT OR) – jest prawdziwa wtedy i tylko wtedy, gdy oba składniki są fałszywe. Odpowiada wyrażeniu „ani … ani…”. Jego znaczenie przedstawia poniższa tablica prawdy:
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bindż wjułer] środowiskowo: osoba oglądająca odcinki serialu jeden po drugim, bez przerwy; binge-watcher
SJP.pl
[czytaj: bindż wjułing] środowiskowo: oglądanie odcinków serialu jeden po drugim, bez przerwy; binge-watching
SJP.pl
[czytaj: bindż łoczer] środowiskowo: osoba oglądająca odcinki serialu jeden po drugim, bez przerwy; binge-viewer
SJP.pl
[czytaj: bindż łoczing] środowiskowo: oglądanie odcinków serialu jeden po drugim, bez przerwy; binge-viewing
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kopmpulsywne oglądanie seriali – po kilka, kilkanaście odcinków na raz;
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj hazardowej gry losowej
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj gry hazardowej
(1.2) najwyższy wynik w bingo (1.1)
wykrzyknik
(2.1) okrzyk gracza bingo (1.1) informujący o jego wygranej
(2.2) okrzyk zwycięstwa, wyrażający zadowolenie z czegoś
Bingo – gra, w której gracze na wydrukowanej papierowej planszy z liczbami zakreślają liczby wylosowane przez prowadzącego grę – callera. Gra jest znana w dwóch wersjach: z planszą o rozmiarach 5x5 - BINGO 75 lub 3x9 - BINGO 90. Pierwsza osoba, której wylosowane będą wszystkie liczby na planszy (BINGO 90) lub wszystkie liczby w linii (BINGO 75) wykrzykuje „Bingo!”, informując innych o wygranej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. dziewczyna
Wiktionary
Biniątki – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez wieś przechodzi niebieski szlak turystyczny z Pińczowa do Wiślicy.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Binino – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Ostroróg w odległości około 5 kilometrów od Ostroroga. Powierzchnia sołectwa wynosi około 700 hektarów, a liczba ludności wsi wynosi około 365 osób. Wieś położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 116, drogach lokalnych do Dobrojewa: brukowej i polnej drodze tzw. „wiśniówce” oraz nieczynnej linii kolejowej Szamotuły Międzychód.
Na południe od wsi rozciąga się kompleks leśny.
Wikipedia
tetroda półprzewodnikowa, bistabilny element czynny o ujemnej oporności
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) gw-pl|Poznań. żart. siniak
Wiktionary
gra karciana przeznaczona dla 4 osób podzielonych na dwie dwuosobowe drużyny, w której wykorzystuje się 4 talie kart od 10 do asa
SJP.pl
1. okulary osadzone na nosie za pomocą sprężynki, bez uchwytów za uszy; cwikier, pince-nez;
2. potocznie, żartobliwie: każde okulary korekcyjne
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rodzaj dawnych okularów zakładanych tylko na nos;
Binokle (fr. binocle, z łac. ; bi-, „dwu-, obu-”, oculus, „oko” – „obuoczny”; dawn. także „cwikier”, niem. Zwicker, od zwicken, „szczypać”; lub pince-nez, z fr. dosł. „szczypinos”) – odmiana okularów trzymających się na nosie dzięki specjalnie wygiętemu sprężynującemu elementowi łączącemu oba szkła.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd optyczny przystosowany do obserwacji obuocznych
Mikroskop stereoskopowy (binokular) – mikroskop optyczny z oddzielnymi okularami dla obojga oczu pozwalający na przestrzenne widzenie obrazu powiększanego. Widziany w nim obraz jest trójwymiarowy, dzięki czemu świetnie nadaje się do obserwowania poruszających się np. małych owadów. Zakres powiększeń mikroskopów stereoskopowych waha się w granicach od 3x do ponad 200x, większe powiększenia nie są stosowane ze względu na małą odległość roboczą obiektywów od próbki, oraz niedostatecznie dużą ilość światła odbitego wpadającego do obiektywów.Istnieją dwa rozwiązanie techniczne dotyczące obiektywów:
SJP.pl
Wikipedia
pozwalający na obserwację obydwoma oczami, przystosowany do takiej obserwacji; binokularowy, dwuoczny, stereoskopowy
SJP.pl
pozwalający na obserwację obydwoma oczami, przystosowany do takiej obserwacji; binokularny, dwuoczny, stereoskopowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Poznań. siniak
Wiktionary
1. mający dwa imiona, dwie nazwy lub nazwę dwuczłonową;
2. oparty na dwuczłonowym nazewnictwie
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dwa imiona albo dwie nazwy, złożony z dwóch imion lub nazw
SJP.pl
Wiktionary
Binowo (do 1945 (niem.) Binow) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
drapieżny ssak z podrodziny łaskunów, żyjący w Azji
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Arctictis binturong|ref=tak., ssak leśny południowo-wschodniej Azji;
Binturong orientalny, binturong, binturong palawański, kotoniedźwiedź (Arctictis binturong) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny łaskunów (Paradoxurinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyraz określający różnego rodzaju wyroby przemysłowe, oznaczający, że są one bezpieczne dla środowiska naturalnego (np. produkty bio); eko
Bio – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Lot.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 214 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 20 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Bio plasuje się na 849. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1036.).
SJP.pl
Wikipedia
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z życiem, procesami życiowymi
Wiktionary
kierunek w sztuce współczesnej polegający na wykorzystywaniu różnorodnych form życia do tworzenia dzieł artystycznych; bio art, bioart, sztuka transgeniczna, sztuka genetyczna
SJP.pl
SJP.pl
aktywny biologiczne (np. bioaktywny krem ujędrniający)
SJP.pl
związany z działem akustyki zajmującym się badaniem oddziaływań fal akustycznych na organizmy biologiczne
przymiotnik
(1.1) związany z bioakustyką
SJP.pl
Wiktionary
specjalista zajmujący się badaniem oddziaływań fal akustycznych na organizmy biologiczne
SJP.pl
dział akustyki zajmujący się badaniem oddziaływań fal akustycznych na organizmy biologiczne
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział zoologii dający i systematyzujący dźwięk wydawane przez zwierzęta
Bioakustyka – dział akustyki na pograniczu biologii i fizyki, zajmujący się rolą dźwięków w życiu zwierząt. Skupia się przede wszystkim na rozprzestrzenianiu dźwięku w elastycznych, często organicznych, ośrodkach, na jego interpretacji i postrzeganiu przez zwierzęta, z ludźmi włącznie. Wiąże się to z neurofizjologicznymi i anatomicznymi podstawami emisji i odbioru dźwięku. Ponadto bioakustyka zajmuje się badaniem zależności właściwości sygnału dźwiękowego, do rodzaju ośrodka, w jakim ten się porusza. Pozwala to uzyskać informacje o tym, jak przebiegała ewolucja mechanizmów akustycznych, a co za tym idzie ewolucja zwierząt, które ją wykształciły.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kierunek w sztuce współczesnej polegający na wykorzystywaniu różnorodnych form życia do tworzenia dzieł artystycznych; bio art, bio-art, sztuka transgeniczna, sztuka genetyczna
SJP.pl
→ bioart
SJP.pl
Bioasekuracja, biologiczna ochrona fermy – działania prowadzone na terenie gospodarstwa, jak i w jego najbliższym otoczeniu mające na celu ochronę biologiczną i zdrowotną gospodarstwa. Celem bioasekuracji jest ograniczenie rozprzestrzeniania się w obrębie gospodarstwa wirusów, bakterii, mykoplazm, pasożytów, wektorów biologicznych, poprzez stworzenie środowiska maksymalnie wolnego od drobnoustrojów chorobotwórczych.
Wikipedia
specjalista badający zachowanie się żywych organizmów ziemskich podczas lotów kosmicznych
SJP.pl
przymiotnik od: bioastronautyka
SJP.pl
Bioastronautyka – jeden z działów astronautyki. Bada wpływ warunków lotu rakietowego i kosmicznego, środowiska przestrzeni kosmicznej (nieważkości, przeciążenia, promieniowania kosmicznego, długotrwała izolacja) na organizmy. Dziedziną bioastronautyki jest medycyna kosmiczna, która bada wpływ powyższych czynników na organizm ludzki.
Wikipedia
atak przy użyciu broni biologicznej
SJP.pl
naturalna aura organizmów żywych
SJP.pl
rodzaj repozytorium przechowującego próbki biologiczne do wykorzystania w badaniach
SJP.pl
bawełna z upraw ekologicznych; bawełna organiczna
SJP.pl
bazar z żywnością ekologiczną
SJP.pl
mały biobazar
SJP.pl
1. mała, kontenerowa oczyszczalnia ścieków;
2. część oczyszczalni ścieków, w której zachodzi oczyszczanie biologiczne
SJP.pl
zabijający żywe organizmy
SJP.pl
specjalista w dziedzinie biocenologii
SJP.pl
nauka o biocenozach
Biocenologia (biocenotyka, synekologia) – dział ekologii zajmujący się badaniem struktury i dynamiki naturalnych, wielogatunkowych ugrupowań organizmów żywych. ; Jednym z pierwszych tematów hydrobiologii stały się badania nad zespołami organizmów wodnych, natomiast badania nad zbiorowiskami roślinnymi rozwinęły się odrębnie. Najmłodszy kierunek zajmuje się zgrupowaniami zwierząt lądowych.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: biocenologia
SJP.pl
przyrząd w postaci skrzynki bez dna, o bokach i wierzchu z siatki, do przykrywania powierzchni 1 m2 w celu wyłowienia, zbadania i przeliczenia żywych organizmów znajdujących się na tej powierzchni
SJP.pl
dotyczący biocenozy, zachodzący w biocenozie
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biocenozą, dotyczący biocenozy
SJP.pl
Wiktionary
specjalista badający strukturę, funkcjonowanie i dynamikę rozwoju zespołów organizmów roślinnych i zwierzęcych powiązanych wzajemnymi zależnościami
SJP.pl
specjalista badający strukturę, funkcjonowanie i dynamikę rozwoju zespołów organizmów roślinnych i zwierzęcych powiązanych wzajemnymi zależnościami
SJP.pl
wielogatunkowy zespół organizmów roślinnych i zwierzęcych wzajemnie powiązanych różnymi zależnościami biologicznymi, stanowiący żywą część ekosystemu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. zespół populacji różnych gatunków, żyjących w określonej przestrzeni środowiska lądowego lub wodnego;
Biocenoza (gr. bios ‘życie’, koinós ‘wspólny’), zespół biotyczny – zespół populacji organizmów roślinnych (fitocenoza), zwierzęcych (zoocenoza) oraz mikroorganizmów (mikrobiocenoza) danego środowiska abiotycznego (biotopu), należących do różnych gatunków, ale powiązanych ze sobą różnorodnymi czynnikami ekologicznymi i zależnościami pokarmowymi (sieci troficzne), tworzących całość, która pozostaje w stanie równowagi. Biocenoza oraz biotop tworzą ekosystem. Biocenozy sąsiadujące ze sobą zwykle nie są od siebie sztywno odseparowane, lecz przenikają się wzajemnie. Niektóre biocenozy mogą również składać się z kilku pomniejszych biocenoz.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: biochemia, biochemiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
nauka o składzie chemicznym organizmów żywych i o zachodzących w nich procesach chemicznych; chemia fizjologiczna, chemia biologiczna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. eduk. nauka na pograniczu chemii organicznej i biologii zajmująca się substancjami organicznymi o znaczeniu biologicznym;
Biochemia – nauka zajmująca się chemią w organizmach żywych, a w szczególności biosyntezą, strukturą, stężeniem, funkcjami (w tym skutkami niedoboru oraz nadmiaru) i przemianami substancji chemicznych w organizmach (z uwzględnieniem aspektów energetycznych).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. specjalistka w zakresie biochemii, kobieta zajmująca się biochemią
SJP.pl
Wiktionary
związany z biochemią
przymiotnik
(1.1) biochem. związany z biochemią, rozumiany w zakresie biochemii
SJP.pl
Wiktionary
naukowiec zajmujący się badaniem chemicznej budowy organizmów żywych i przebiegających w nich procesów chemicznych i energetycznych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nauk. specjalista w zakresie biochemii, osoba zajmująca się biochemią
Biochemia – nauka zajmująca się chemią w organizmach żywych, a w szczególności biosyntezą, strukturą, stężeniem, funkcjami (w tym skutkami niedoboru oraz nadmiaru) i przemianami substancji chemicznych w organizmach (z uwzględnieniem aspektów energetycznych).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. specjalistka w biochemii
Wiktionary
[czytaj: bioczip] chip umieszczany w żywych organizmach, mający głównie na celu ich identyfikację; bioczip
Biochip – element elektroniczny umieszczony w żywych organizmach ludzkich lub zwierzęcych, mający głównie na celu ich identyfikację (RFID), ewentualnie lokalizację drogą radiową (np. podczas migracji różnych gatunków zwierząt). Najnowsze nadajniki mają wielkość ziarna ryżu (11 mm długości / 2 mm szerokości).
W skład „implantu” RFID wchodzą 4 części: mikrochip, antena spiralna, kondensator i przezroczysta kapsuła zbudowana z polimeru polipropylenowego.
SJP.pl
Wikipedia
zespół jednorodnych biotopów
Biochora – przestrzeń, którą zajmuje jedna, konkretna fitocenoza (zbiorowość).
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do biocybernetyki, związany z biocybernetyką
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie biocybernetyki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział cybernetyki, badanie procesów sterowania w układach biologicznych;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: biocybernetyk
Biocybernetyka – dział cybernetyki zajmujący się badaniem procesów sterowania w układach biologicznych oraz sprzężeń pomiędzy tymi procesami a środowiskiem.
Wiktionary oraz Wikipedia
środek zabijający grzyby i bakterie
SJP.pl
Wikipedia
obszar będący zespołem biochor tego samego typu, np. wody słodkie, pustynie
SJP.pl
cząsteczka biologiczna, biomolekuła
Biomolekuła, biocząsteczka, cząsteczka biologiczna – każda cząsteczka chemiczna biorąca udział w procesach biologicznych.
Do biomolekuł należą między innymi:
Niektóre biocząsteczki występują w formie monomerów oraz wchodzą w skład oligomerów i polimerów:
SJP.pl
Wikipedia
chip umieszczany w żywych organizmach, mający głównie na celu ich identyfikację; biochip
SJP.pl
część urządzenia pomiarowego stosowanego w biotechnologii i medycynie
Bioczujnik (biosensor) – część urządzenia pomiarowego stosowanego w biotechnologii i medycynie.
Bioczujnik składa się z części biologicznej i części aparaturowej przetwarzającej sygnał odebrany przez część biologiczną. Dużą przewagą biosensorów nad klasycznymi czujnikami elektrycznymi jest ich wysoka zdolność wybiórcza konkretnych elementów w badanym środowisku, jak związków chemicznych, białek czy nawet mikroorganizmów. Oznacza to, że odpowiedź tego bioczujnika będzie zachodzić dla ściśle określonych warunków. Pozwala to tworzyć bardzo wyspecjalizowaną aparaturę pozwalającą wykrywać zmiany na poziomie molekularnym. Bioczujniki mogą być oparte na receptorach chemicznych, immunologicznych lub biokatalitycznych.Jako bioczujnik starego typu w części biologicznej używa się często żywą tkankę roślinną lub zwierzęcą. Są one nietrwałe – tkanka zazwyczaj powinna być żywa.W nowszych zastosowaniach dąży się do użycia jak najmniejszej części biologicznej, dążąc do nanometrowych rozmiarów organelli, enzymu lub pojedynczej biocząsteczki.
SJP.pl
Wikipedia
rozkład substancji w naturalny sposób pod wpływem enzymów, bakterii itp.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. proces rozpadu substancji na proste związki organiczne pod wpływem czynników naturalnych – bakterii, grzybów, pierwotniaków i żerowania organizmów wyższych;
Biodegradacja (gr. bios ‘życie’, łac. degradatio ‘obniżenie’) – biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie i grzyby, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki) na proste związki nieorganiczne. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
→ biodegradalny; biodegradowalność
SJP.pl
rzadko: łatwo ulegający naturalnemu procesowi rozkładu i nieskutkujący powstawaniem szkodliwych substancji; biodegradowalny
SJP.pl
rozkładać się w sposób naturalny pod wpływem mikroorganizmów lub enzymów
SJP.pl
→ biodegradowalny; biodegradalność
Biodegradacja (gr. bios ‘życie’, łac. degradatio ‘obniżenie’) – biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie i grzyby, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki) na proste związki nieorganiczne. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej.
SJP.pl
Wikipedia
łatwo ulegający naturalnemu procesowi rozkładu i nieskutkujący powstawaniem szkodliwych substancji; biodegradalny
przymiotnik
(1.1) ulegający rozpadowi biologicznemu
SJP.pl
Wiktionary
taki, który rozkłada się w sposób naturalny pod wpływem mikroorganizmów, enzymów
SJP.pl
małe biodro
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. pieszcz. od: biodro
SJP.pl
Wiktionary
paliwo z olejów roślinnych lub tłuszczów zwierzęcych, przeznaczone do silników dieslowych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mot. biopaliwo do silników wysokoprężnych;
Biodiesel — biopaliwo (przetworzony chemicznie olej roślinny, np. rzepakowy) do silników wysokoprężnych (Diesla).
Biodieslem nazywa się zarówno czyste estry kwasów tłuszczowych i alkoholi, np. estry metylowe (FAME, z ang. Fatty Acid Methyl Esters) lub etylowe (FAEE, z ang. Fatty Acid Ethyl Esters), jak i mieszanki paliwowe z olejem napędowym w celu otrzymania paliwa zapewniającego lepsze warunki pracy silnika:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
ekologiczny dodatek do paliwa
SJP.pl
Dostępność biologiczna, biodostępność – część substancji czynnej, która z podanej dawki dostaje się do krążenia ogólnego oraz szybkość wchłaniania tej substancji. Biodostępność leku w przypadku podania donaczyniowego (dożylnego) wynosi 100%. Przy podaniu w inny sposób, na przykład doustnie, jest zawsze niższa.
SJP.pl
Wikipedia
o substancji czynnej: dostający się do krwiobiegu
SJP.pl
część ciała, którą stanowią: staw biodrowy, boczna część miednicy i górna zewnętrzna część uda
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. część ciała, którą stanowią: staw biodrowy, boczna część miednicy i górna zewnętrzna część uda
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
spódnica nisko opinająca biodra
SJP.pl
potocznie: spodnie sięgające do bioder
SJP.pl
przymiotnik od: biodro
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biodrem, dotyczący biodra
SJP.pl
Wiktionary
tworzenie tkanek z żywych komórek przy pomocy drukarki 3D; bioprinting
SJP.pl
mający wydatne biodra
przymiotnik
(1.1) mający szerokie, wydatne biodra
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w dziedzinie bioekologii
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik od: bioelektronika
SJP.pl
specjalista w dziedzinie bioelektroniki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie bioelektroniki
Bioelektronika – nauka interdyscyplinarna, która posiada trzy niezależne znaczenia. Według jednego z nich jest to dziedzina wiedzy z pogranicza elektroniki oraz biologii. Nauka ta zajmuje się badaniem budowy i funkcjonowania żywych organizmów, a następnie wykorzystywaniem zdobytych w ten sposób informacji do konstruowania biopodobnych elementów elektronicznych.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) fizj. dotyczący zjawisk elektrycznych w żywych organizmach
Wiktionary
specjalista w zakresie procesów elektrycznych zachodzących w żywych organizmach
SJP.pl
pierwiastek chemiczny wchodzący w skład organizmów żywych, niezbędny do ich funkcjonowania; nutrient, biopierwiastek
SJP.pl
SJP.pl
Bioenergetyka – nauka biologiczna z pogranicza biochemii i biofizyki, obejmująca badania przemian energii zachodzących w żywych organizmach i ekosystemach.
Z punktu widzenia bioenergetyki, żywy organizm jest otwartym, nieodwracalnym układem termodynamicznym, który zachowuje swoją formę i reprodukuje się dzięki pobieraniu energii ze środowiska. Najważniejszym źródłem energii dla biosfery jest promieniowanie pochodzące ze Słońca, którego energia wiązana jest przez producentów podczas fotosyntezy, a następnie może zostać wykorzystana przez inne organizmy, umożliwiając im wykonywanie różnorodnych form pracy biologicznej, takich jak biosynteza materiałów budulcowych ich komórek, transport substancji w kierunku przeciwnym niż gradient stężeń, ruch, wreszcie reprodukcja. Użyteczna biologiczne energia zgromadzona jest w postaci węglowodanów, tłuszczów i białek, uwalnia się na drodze utleniania biologicznego w procesie oddychania komórkowego.
Wikipedia
1. energia biologiczna, wytwarzana w organizmach żywych;
2. naturalna energia organizmów żywych, mająca uzdrawiać
Bioenergia to energia wytwarzana z biomasy lub biopaliwa. Biomasa to każdy materiał organiczny, który pochłonął światło słoneczne i zmagazynował je w postaci energii chemicznej. Przykładami są drewno, uprawy energetyczne i odpady z lasów lub gospodarstw rolnych. Ponieważ technicznie biomasa może być bezpośrednio wykorzystywana jako paliwo (np. kłody drewna), niektórzy używają zamiennie terminów biomasa i biopaliwo. Najczęściej słowo biomasa oznacza po prostu biologiczny surowiec, z którego wykonane jest paliwo. Słowo biopaliwo jest zwykle zarezerwowane dla paliw płynnych lub gazowych, używanych do transportu. Amerykańska Agencja Informacji Energetycznej (EIA) stosuje tę praktykę nazewnictwa.
SJP.pl
Wikipedia
w medycynie alternatywnej: uzdrowiciel leczący za pomocą bioenergoterapii (bioterapii); bioterapeuta, energoterapeuta
Bioenergoterapia – grupa metod z zakresu medycyny niekonwencjonalnej, zakładających możliwość oddziaływania osoby wykonującej zabieg (bioenergoterapeuty) na osobę chorą, w sposób bezpośredni (poprzez zbliżenie lub dotyk) lub na odległość (poprzez przepływ nieokreślonego rodzaju energii). Do metod tych zalicza się też modlitwę i inne metody mentalne.
SJP.pl
Wikipedia
→ bioenergoterapeuta; bioterapeutka, healerka
SJP.pl
SJP.pl
kwestionowana przez medycynę metoda uzdrawiania poprzez oddziaływania na chorego energią biologiczną terapeuty; energoterapia
Bioenergoterapia – grupa metod z zakresu medycyny niekonwencjonalnej, zakładających możliwość oddziaływania osoby wykonującej zabieg (bioenergoterapeuty) na osobę chorą, w sposób bezpośredni (poprzez zbliżenie lub dotyk) lub na odległość (poprzez przepływ nieokreślonego rodzaju energii). Do metod tych zalicza się też modlitwę i inne metody mentalne.
SJP.pl
Wikipedia
odwodniony alkohol etylowy, otrzymywany z komponentów pochodzenia roślinnego, stosowany w przemyśle petrochemicznym jako komponent paliw silnikowych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. etanol produkowany z biomasy i/lub ulegającej biodegradacji części odpadów, do użycia jako biopaliwo;
Bioetanol (alkohol rolniczy) – odwodniony (< 1% wody) alkohol etylowy (etanol) otrzymywany z biomasy (jako odnawialnego źródła węgla) lub z biodegradowalnej części odpadów (papieru, płyt drewnianych, itp.). Bioetanol może być stosowany w czystej postaci (tzw. E100) lub mieszany z innymi alkoholami (np. z metanolem) jako biopaliwo; może też być mieszany z paliwami, pochodnymi olejów mineralnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący bioetanolu, związany z bioetanolem
SJP.pl
Wiktionary
badaczka problemów moralnych dotyczących praktyk biologicznych i medycznych
SJP.pl
→ bioetyka
przymiotnik
(1.1) związany z bioetyką lub bioetykami
SJP.pl
Wiktionary
dział etyki zajmujący się analizą dylematów moralnych pojawiających się w praktyce nauk medycznych i biologicznych
SJP.pl
dział etyki zajmujący się analizą dylematów moralnych pojawiających się w praktyce nauk medycznych i biologicznych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział etyki dotyczący analizy dylematów moralnych, które pojawiają się w naukach medycznych i biologicznych
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: bioetyk
Bioetyka (ang. bioethics, gr. bios „życie”, ethos „zachowanie”) – interdyscyplinarna dziedzina wiedzy teoretycznej i praktycznej wynikająca z refleksji nad etycznym wymiarem działań z zakresu biologii i medycyny.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kompleks skał osadowych zawierających ten sam charakterystyczny zespół skamieniałości
Biofacja – facja wyróżniona na podstawie zawartych w osadzie szczątków organicznych.Jest to zespół cech paleontologicznych odróżniających od siebie osady tego samego wieku.
SJP.pl
Wikipedia
organizm żywiący się tkankami innych organizmów, np. saprofit; biotrof
Biofag (łac. biophaga, z gr. bíos – życie, phageín – jeść) – organizm odżywiający się żywym pokarmem, zjadający inne organizmy lub ich części.
W zależności od rodzaju pobieranego pokarmu biofagi dzielone są na:
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biofidbek] metoda leczenia polegająca na stosowaniu aparatury umożliwiającej pacjentowi obserwacje własnego ciała, dzięki czemu uczy się on je kontrolować
Biofeedback, biologiczne sprzężenie zwrotne – dostarczanie człowiekowi informacji zwrotnej („feedback”) o zmianach jego stanu fizjologicznego. Zmiany fizjologiczne organizmu monitorowane są przez odpowiednie urządzenie, np. pomiarowy system komputerowy.
SJP.pl
Wikipedia
przywiązanie do życia; instynkt samozachowawczy
SJP.pl
→ biofilia
SJP.pl
błona biologiczna pochodzenia bakteryjnego tworząca się np. na skórze, błonie śluzowej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. wielokomórkowa struktura bakterii (i innych organizmów) otoczona warstwą substancji organicznych i nieorganicznych, produkowanych przez te drobnoustroje, wykazująca adhezję do powierzchni biologicznych i abiotycznych;
Biofilm (z ang. film – warstwa) zwany także błoną biologiczną (ang. biological membrane) – złożona wielokomórkowa struktura bakterii (i innych organizmów) otoczona warstwą substancji organicznych i nieorganicznych, produkowanych przez te drobnoustroje, wykazująca adhezję zarówno do powierzchni biologicznych, jak i abiotycznych. Błona biologiczna może odkładać się na granicy faz niezależnie od ich rodzaju. Drobnoustroje wolno żyjące nazywane są planktonem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
pierwiastek biofilny - pierwiastek, który wchodzi w skład organizmów żywych, jest niezbędny do budowy ich ciała oraz dla procesów przemiany materii, np. wodór, węgiel, azot, tlen; biopierwiastek
SJP.pl
Biofiltracja – biologiczna metoda oczyszczania gazów z zanieczyszczeń organicznych. Polega na przepuszczaniu gazów wraz z zanieczyszczeniami przez złoże stałe, organiczne, nawilżone, będące siedliskiem mikroorganizmów.
Mechanizm procesu:
Wikipedia
SJP.pl
specjalistka zajmująca się biofizyką
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący biofizyki
Wiktionary
specjalista zajmujący się biofizyką
SJP.pl
Wikipedia
dziedzina nauk biologicznych zajmująca się fizycznymi i fizykochemicznymi podstawami procesów życiowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. dziedzina biologii badająca fizyczne podstawy procesów życiowych;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: biofizyk
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
naturalna substancja o działaniu wspomagającym układ odpornościowy
SJP.pl
w genetyce klasycznej: najmniejsza cząstka materii zdolna do życia
SJP.pl
czynnik substancji piorących usuwających zabrudzenia poprzez biodegradację
SJP.pl
łatwopalny gaz powstający podczas beztlenowej fermentacji substancji organicznych, np. świeżego obornika; agrogaz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. roln. mieszanina gazów otrzymywana podczas beztlenowego rozkładu obornika lub innych pozostałości organicznych;
Biogaz – mieszanina gazów będąca produktem beztlenowego rozkładu materii organicznej (np. ścieki, organiczne odpady komunalne, odchody zwierzęce, odpady przemysłu rolno-spożywczego, materiał roślinny) a częściowo także ich rozpadu gnilnego.
Biogaz wytwarzany w procesie fermentacji metanowej przez mikroorganizmy anaerobowe, składa się głównie z metanu i dwutlenku węgla, może zawierać niewielkie ilości siarkowodoru, wodoru, wody, tlenku węgla oraz siloksanów. Metan, wodór oraz tlenek węgla mogą ulec spaleniu lub utlenieniu wydzielając energię, co pozwala na wykorzystanie biogazu jako paliwa. Może być wykorzystywany do ogrzewania, także do gotowania oraz w generatorach prądu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zakład zajmujący się produkcją biogazu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) instalacja służąca do celowej produkcji biogazu z biomasy roślinnej, odchodów zwierzęcych, odpadów organicznych, odpadów poubojowych lub biologicznego osadu ze ścieków;
Biogazownia – zakład produkujący biogaz z biomasy roślinnej, odchodów zwierzęcych, odpadów organicznych (na przykład z przemysłu spożywczego), odpadów poubojowych lub osadu biologicznego ze ścieków.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z biogazem
SJP.pl
związek organiczny niezbędny do życia i rozwoju roślin
Pierwiastki biofilne, pierwiastki biogenne, nutrienty, biopierwiastki, bioelementy – niezbędne do życia pierwiastki chemiczne występujące w każdym organizmie żywym, pełniące wyjściową rolę do przemiany materii, prawidłowego rozwoju i budowy tegoż organizmu. Zalicza się do nich m.in.:
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z biogenezą, dotyczący biogenezy
SJP.pl
Wiktionary
1. nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów żywych; genetyka;
2. inżynieria genetyczna
SJP.pl
proces powstawania życia na Ziemi; biopoeza
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. biol. proces powstawania życia; pochodzenie życia
Pochodzenie życia, biogeneza (gr. bíos ‘życie’, génesis ‘pochodzenie’), biopoeza – zagadnienie pochodzenia życia będące przedmiotem badań naukowych oraz rozważań religijnych i filozoficznych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
układ ekologiczny obejmujący związane ze sobą żywe organizmy i środowisko nieożywione; ekosystem, biogeosystem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. zob. ekosystem.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. geol. chem. ekol. dziedzina nauki zajmująca się badaniem wymiany albo przepływu materii między żywymi a nieożywionymi komponentami biosfery
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. geol. chem. ekol. związany z biogeochemią
Wiktionary
specjalista badający krążenie pierwiastków w przyrodzie pod wpływem procesów życiowych
SJP.pl
specjalista badający rozmieszczenie na Ziemi organizmów zwierzęcych i roślinnych oraz ich związek ze środowiskiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o rozmieszczeniu na Ziemi żywych organizmów;
Biogeografia (gr. bíos ‘życie’, gé ‘ziemia’, gráphein ‘pisać’) – nauka przyrodnicza z pogranicza biologii i geografii, badająca rozmieszczenie przestrzenne osobników oraz:
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. geogr. związany z biogeografią, dotyczący biogeografii
Wiktionary
układ ekologiczny obejmujący związane ze sobą żywe organizmy i środowisko nieożywione; biogeocenoza, ekosystem
SJP.pl
Wikipedia
autor biografii; osoba opisująca czyjeś życie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) autor biografii;
Biograf – autor biografii, czyli szczegółowego i kompletnego opisu życia jakiejś znaczącej postaci, który oprócz przedstawienia życiorysu wniósł także istotny wkład poznawczy w opisanie, udokumentowanie lub usystematyzowanie wiedzy o tej postaci.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
opowieść o życiu jakiejś postaci rzeczywistej, najczęściej wybitnej, często przedstawiona w postaci zbeletryzowanej; życiorys
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opis życia i działalności jakiejś osoby;
Biografia (gr. bíos – 'życie' i gráphō – 'piszę') – opis życia postaci autentycznej, który może mieć charakter naukowy, literacki lub popularyzatorski. Gatunek wykształcił się w starożytności.
Biografia może mieć postać opracowania naukowego lub popularnonaukowego, jednak może przyjąć również formę literacką w postaci powieści biograficznej – m.in. w przypadku braku dostępności wystarczającej ilości informacji bezpośrednio na temat danej osoby, w celu dokonania jej analizy psychologicznej lub przedstawienia jej wpływu na życie epoki. Wykorzystywane są wtedy wiadomości na temat osób podobnych oraz ogólne informacje z czasów i miejsc powiązanych z opisywaną osobą. Taką formą biografii może być wtedy również film – w zależności od stopnia wierności będący filmem dokumentalnym lub fabularyzowanym.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący biografii
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z biografią, dotyczący biografii
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z biografią, dotyczący biografii
Wiktionary
SJP.pl
Biografistyka (gr. bios „życie” + grapho „piszę”) – biografie artystów, postaci historycznych czy naukowców w formie powieści. Biografista wyraża zainteresowanie bohaterem, dobranymi faktami, czasem nie potwierdzonymi przez żadne źródło. Jest to typ twórczości, gdzie tzw. jedność tworzą „dzieło i życie”.
Wikipedia
interpretacja utworu literackiego jako dukomentu osobistych przeżyć autora
SJP.pl
nadawać czemuś charakter biografii
SJP.pl
kobieta opisująca czyjeś życie; autorka biografii
SJP.pl
encyklopedyczny lub słownikowy artykuł, dotyczący życia, działalności, twórczości, dokonań danej osoby
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) skrócony życiorys osoby
Biogram – zwięzły życiorys w encyklopedii (słowniku, leksykonie), zawierający podstawowe informacje o życiu, dokonaniach, twórczości przedstawianej osoby; inaczej nota biograficzna.
Wyróżniki biogramu:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
grupa drzew wyróżniająca się w lesie jako zwarta zespołowa jednostka biologiczna; grupa biologiczna
SJP.pl
rodzaj jogurtu z dodatkiem mleka acydofilnego; biojogurt
SJP.pl
[czytaj: biohaker] osoba wykonująca eksperymenty biologiczne, w tym genetyczne, zwykle poza oficjalnymi laboratoriami; biohaker
Biohaker – określenie osoby wykonującej eksperymenty biologiczne, w tym związane z DNA i innymi aspektami genetyki, zwykle poza laboratoriami akademickimi, rządowymi lub laboratoriami firm – np. farmaceutycznych.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biohakerka] kobieta wykonująca eksperymenty biologiczne, w tym genetyczne, zwykle poza oficjalnymi laboratoriami; biohakerka
SJP.pl
[czytaj: biohaking] biologiczne lub genetyczne usprawnianie działania organizmu; biohaking
Biohaker – określenie osoby wykonującej eksperymenty biologiczne, w tym związane z DNA i innymi aspektami genetyki, zwykle poza laboratoriami akademickimi, rządowymi lub laboratoriami firm – np. farmaceutycznych.
SJP.pl
Wikipedia
osoba wykonująca eksperymenty biologiczne, w tym genetyczne, zwykle poza oficjalnymi laboratoriami; biochaker
Biohaker – określenie osoby wykonującej eksperymenty biologiczne, w tym związane z DNA i innymi aspektami genetyki, zwykle poza laboratoriami akademickimi, rządowymi lub laboratoriami firm – np. farmaceutycznych.
SJP.pl
Wikipedia
kobieta wykonująca eksperymenty biologiczne, w tym genetyczne, zwykle poza oficjalnymi laboratoriami; biohackerka
SJP.pl
biologiczne lub genetyczne usprawnianie działania organizmu; biohacking
Biohaker – określenie osoby wykonującej eksperymenty biologiczne, w tym związane z DNA i innymi aspektami genetyki, zwykle poza laboratoriami akademickimi, rządowymi lub laboratoriami firm – np. farmaceutycznych.
SJP.pl
Wikipedia
nawóz z odchodów dżdżownic kompostowych; kompost koprolitowy, wermikompost
Biohumus, kompost koprolitowy, wermikompost - odchody dżdżownicy kompostowej (Eisenia fetida (Sav.)) uzyskiwane po przetworzeniu substancji organicznej (obornik, torf, odpady z rzeźni lub przetwórni owocowo-warzywnych, papier, wysłodki, wytłoki, trociny, osady ze ścieków) w specjalnych łożach.
SJP.pl
Wikipedia
rozpoznawanie stanu zanieczyszczenia środowiska na podstawie reakcji organizmów zwierzęcych i roślinnych na zmiany otoczenia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. ekol. ocena stanu środowiska naturalnego lub określenie właściwości jakiegoś czynnika środowiskowego (np. poziomu zanieczyszczeń) za pomocą wskaźników biologicznych, którymi są organizmy (bioindykatory);
Gatunek wskaźnikowy, bioindykator – gatunek o wąskim zakresie tolerancji (stenobiont) względem jednego lub kilku czynników ograniczających (głównie zanieczyszczenia). Wykorzystuje się je np. do oznaczania stopnia zanieczyszczenia powietrza (głównie porosty – skala porostowa), stopnia zanieczyszczenia wody (wybrane gatunki ryb, i larwy niektórych owadów), zawartości różnych substancji w glebie (rośliny wskaźnikowe) i innych. Większość z nich znajduje się pod ochroną prawną. Metoda oceny zanieczyszczenia na podstawie występowania bioindykatorów to bioindykacja.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bioindykacją, dotyczący bioindykacji
Wiktionary
w ekologii: organizm żywy występujący w ściśle określonych warunkach środowiska, służący jako wskaźnik, np. zanieczyszczenia powietrza, wody lub substancji zawartych w glebie; biowskaźnik, organizm wskaźnikowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. biologiczny wskaźnik jakości środowiska, którym jest zwierzę lub roślina o dużej wrażliwości na działanie określonych czynników
Gatunek wskaźnikowy, bioindykator – gatunek o wąskim zakresie tolerancji (stenobiont) względem jednego lub kilku czynników ograniczających (głównie zanieczyszczenia). Wykorzystuje się je np. do oznaczania stopnia zanieczyszczenia powietrza (głównie porosty – skala porostowa), stopnia zanieczyszczenia wody (wybrane gatunki ryb, i larwy niektórych owadów), zawartości różnych substancji w glebie (rośliny wskaźnikowe) i innych. Większość z nich znajduje się pod ochroną prawną. Metoda oceny zanieczyszczenia na podstawie występowania bioindykatorów to bioindykacja.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
nauka zajmująca się stosowaniem narzędzi matematycznych oraz informatycznych do rozwiązywania problemów biologicznych
SJP.pl
nauka zajmująca się stosowaniem narzędzi matematycznych oraz informatycznych do rozwiązywania problemów biologicznych
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie bioinżynierii
SJP.pl
Bioinżynieria (inżynieria bioprocesowa) – dział biotechnologii. Odpowiada na pytania z zakresu rozwiązywania technicznych i ekonomicznych problemów związanych z procesami biotechnologicznymi prowadzonymi w skali przemysłowej.
Główne obszary zainteresowań:
Wikipedia
SJP.pl
SJP.pl
rodzaj jogurtu z dodatkiem mleka acydofilnego; biogurt
SJP.pl
SJP.pl
Biokatalizatory – wytwarzane w komórkach organizmów żywych katalizatory przemian biochemicznych (witaminy, enzymy i hormony), wpływające na ich przyspieszenie bądź zwolnienie, a także decydujące o rodzaju przemian, jakim może ulec substancja wyjściowa. Mają podstawowe znaczenie dla procesów życiowych.
Wikipedia
klimat właściwy określonemu środowisku
Bioklimatologia – dział biologii zajmujący się bioklimatem, czyli badaniem wpływu związków i zależności pomiędzy warunkami klimatycznymi panującymi na danym obszarze a zamieszkującymi ów obszar organizmami, populacjami, biocenozami. Punktem wyjścia w bioklimatologii jest założenie dotyczące istnienia związku pomiędzy danym czynnikiem fizycznym środowiska (czasem zespołem takich czynników) a jednostką biologiczną bądź ekologiczną (organizmem, populacją, biocenozą). Zależność ta ujawnia się poprzez zmianę aktywności biologicznej wraz ze zmianą stopnia natężenia czynnika.
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie bioklimatologii
SJP.pl
dziedzina nauki zajmująca się badaniem powiązań pomiędzy procesami fizjologicznymi roślin, zwierząt i ludzi, ich rozmieszczeniem na kuli ziemskiej a klimatem
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. dziedzina nauki badająca wpływ klimatu i warunków pogodowych na organizmy żywe
Bioklimatologia – dział biologii zajmujący się bioklimatem, czyli badaniem wpływu związków i zależności pomiędzy warunkami klimatycznymi panującymi na danym obszarze a zamieszkującymi ów obszar organizmami, populacjami, biocenozami. Punktem wyjścia w bioklimatologii jest założenie dotyczące istnienia związku pomiędzy danym czynnikiem fizycznym środowiska (czasem zespołem takich czynników) a jednostką biologiczną bądź ekologiczną (organizmem, populacją, biocenozą). Zależność ta ujawnia się poprzez zmianę aktywności biologicznej wraz ze zmianą stopnia natężenia czynnika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z bioklimatologią, dotyczący bioklimatologii
Wiktionary
przymiotnik od: bioklimat, np. warunki bioklimatyczne; ekoklimatyczny
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z bioklimatem, dotyczący bioklimatu
SJP.pl
Wiktionary
ekologiczny kominek na biopaliwo
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
Biozgodność, biokompatybilność – cecha substancji lub biomateriału, warunkująca iż w organizmie, do którego został wprowadzony (np. na zasadzie wszczepienia implantu) nie wywołuje on działań niepożądanych. Ponieważ jednak odpowiedzi immunologiczne oraz różne funkcje naprawcze organizmu są bardzo złożonymi procesami, opisywanie biozgodności danego materiału w relacji do pojedynczego typu komórki lub tkanki jest uznawane za niepoprawne.
Wikipedia
składnik paliwa lub biopaliwa, uzyskiwany głównie z surowców rolniczych, np. rzepaku
SJP.pl
przeobrażenie się związku w inny przy pomocy żywych organizmów
SJP.pl
korozja spowodowana przez mikroorganizmy, głównie bakterie i grzyby; korozja mikrobiologiczna
SJP.pl
kosmetyk wyprodukowany z substancji naturalnych lub nieszkodliwych dla środowiska naturalnego; ekokosmetyk
SJP.pl
kosmetyka z zastosowaniem wyłącznie naturalnych produktów
SJP.pl
skrót od: biologia, biologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: biologia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczn. biologia (przedmiot szkolny)
(1.2) uczn. biologia (lekcja biologii)
Biola – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie Fresno.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: klasa o profilu biologiczno-chemicznym
SJP.pl
skała utworzona ze szczątków organizmów roślinnych i zwierzęcych
Kamień belgijski (inaczej biolit) – kamień stosowany do ostrzenia narzędzi, głównie brzytew i dłut rzeźbiarskich. Zawiera kwarcyty, spełniające funkcję ścierną, rozłożone w jednorodny sposób.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczn. zdrobn. biologia (przedmiot szkolny)
(1.2) uczn. zdrobn. biologia (lekcja biologii)
Wiktionary
1. specjalista w dziedzinie biologii;
2. nauczyciel biologii;
3. student lub absolwent wydziału biologii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie biologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) kobieta biolog (1.1)
Biologia (z gr. βίος, bios – życie; λόγος, logos – słowo, nauka) – nauka przyrodnicza badająca życie. Część jej obszarów należy do nauk ścisłych.
Wiedza o organizmach była gromadzona już w prehistorii, jednak wyodrębnienie się biologii jako samodzielnej nauki przyszło w XIX wieku. Wtedy też rozwinęła się myśl ewolucyjna; o ile hipotezy pokrewieństwa gatunków istniały już wcześniej, to właśnie w tym stuleciu pojawiły się pierwsze modele wyjaśniające zmienność biosfery. Lamarkizm poprawnie powiązał ten proces z przystosowaniem (adaptacją) organizmów do środowiska, jednak błędnie opisał mechanizm przemian, postulując dziedziczenie cech nabytych. Dopiero darwinizm podał główną przyczynę różnic międzypokoleniowych – dobór naturalny. XIX stulecie to też początki genetyki w pracach Gregora Mendla oraz obalenie samorództwa. Wiek XX przyniósł rewolucję przez rozwój biologii molekularnej – udało się ustalić budowę i funkcje kluczowych makromolekuł charakterystycznych dla organizmów żywych jak białka i kwasy nukleinowe; postępy badań w tej skali przyczyniły się do upadku witalizmu. W XXI wieku biologia bada życie na wszystkich poziomach organizacji, docieka jego pochodzenia i występowania poza Ziemią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nauka o wszystkich formach życia występujących na Ziemi obecnie oraz w przeszłości
2. sposób działania organizmu
3. kierunek na wyższej uczelni lub jej wydział, na którym studiuje się tę naukę
4. przedmiot szkolny obejmujący naukę o świecie żywym i prawach, które nim rządzą; lekcja tego przedmiotu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. biol. nauka przyrodnicza o życiu, rozwoju i ewolucji osobniczej;
(1.2) eduk. przedmiot szkolny obejmujący wiedzę o przyrodzie
Biologia (z gr. βίος, bios – życie; λόγος, logos – słowo, nauka) – nauka przyrodnicza badająca życie. Część jej obszarów należy do nauk ścisłych.
Wiedza o organizmach była gromadzona już w prehistorii, jednak wyodrębnienie się biologii jako samodzielnej nauki przyszło w XIX wieku. Wtedy też rozwinęła się myśl ewolucyjna; o ile hipotezy pokrewieństwa gatunków istniały już wcześniej, to właśnie w tym stuleciu pojawiły się pierwsze modele wyjaśniające zmienność biosfery. Lamarkizm poprawnie powiązał ten proces z przystosowaniem (adaptacją) organizmów do środowiska, jednak błędnie opisał mechanizm przemian, postulując dziedziczenie cech nabytych. Dopiero darwinizm podał główną przyczynę różnic międzypokoleniowych – dobór naturalny. XIX stulecie to też początki genetyki w pracach Gregora Mendla oraz obalenie samorództwa. Wiek XX przyniósł rewolucję przez rozwój biologii molekularnej – udało się ustalić budowę i funkcje kluczowych makromolekuł charakterystycznych dla organizmów żywych jak białka i kwasy nukleinowe; postępy badań w tej skali przyczyniły się do upadku witalizmu. W XXI wieku biologia bada życie na wszystkich poziomach organizacji, docieka jego pochodzenia i występowania poza Ziemią.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
określenie młodzieżowe nauczycielki biologii
SJP.pl
nauczycielka biologii
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący biologii, pod względem biologii
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest biologiczne
Wiktionary
związany z biologią, organizmami żywymi, ich życiem
przymiotnik
(1.1) związany z biologią, dotyczący biologii
(1.2) o rodzicu: taki, który spłodził dziecko
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
tłumaczenie zachowania człowieka czynnikami biologicznymi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sposób wyjaśniania indywidualnych oraz społecznych zachowań ludzkich czynnikami biologicznymi
Biologizm – stanowisko filozoficzne rozpatrujące ogół zagadnień filozoficznych, zwłaszcza dotyczących indywidualnych i społecznych zachowań ludzi, z punktu widzenia biologii. Głównymi reprezentantami biologizmu byli uczeni ewolucjoniści Charles Darwin oraz Herbert Spencer. Ponadto kierunek ten występuje u filozofów życia (np. Henri Bergson) i w etyce (Fryderyk Nietzsche).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tłumaczenie indywidualnych i społecznych zachowań ludzi czynnikami biologicznymi
Wiktionary
→ biolog
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. specjalistka w zakresie biologii
(1.2) pot. nauczycielka biologii w szkole
(1.3) pot. studentka albo absolwentka wydziału biologii
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. zdolność organizmów żywych do wytwarzania i emitowania światła na drodze reakcji chemicznych;
Bioluminescencja – świecenie żywych organizmów, jeden z rodzajów chemiluminescencji. Zachodzi ona wskutek bezpośredniej zamiany energii wiązań chemicznych w energię promienistą z minimalnym wydzieleniem ciepła (proces ten cechuje się bardzo wysoką wydajnością, sięgającą niekiedy nawet 100%). Zjawisko to nie jest powszechne, jednak obejmuje bardzo szeroki zakres taksonomiczny: niektóre bakterie, grzyby, glony, pierwotniaki (np. Noctilucales), morskie bezkręgowce, owady oraz ryby. U różnych zwierząt występują różne mechanizmy odpowiedzialne za świecenie. Najczęstszym z nich jest utlenianie lucyferyny z udziałem lucyferazy. Często jest przystosowaniem umożliwiającym komunikację pomiędzy osobnikami albo ułatwiającym wabienie ofiar (u drapieżników) lub ochronę przed drapieżnikami. Niektóre zwierzęta mają specjalne organy świetlne.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bioluminescencja
SJP.pl
zbiorowisko organizmów roślinnych i zwierzęcych zamieszkujące większy, zróżnicowany ekologicznie obszar
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. zespół ekosystemów, tworzący duże i łatwe do rozróżnienia regiony biologiczne na Ziemi
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wytwarzanie pola magnetycznego przez organizmy żywe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ingerencja w środowisko w celu rekultywacji wód;
Biomanipulacja (gr. bios – życie, łac. manipulare – robić coś rękami) – jedna z metod wykorzystywana w procesie rekultywacji wód. Polegająca na ingerencji w środowisko poprzez zmianę warunków życia organizmów lub zmianę stosunków ilościowych w danym ekosystemie, przy wykorzystaniu szeregu zależności łańcucha pokarmowego (np. zwiększenie ilości zooplanktonu i introdukcja wybranych gatunków ryb wpłynie na ograniczenie liczebności glonów).
Wiktionary oraz Wikipedia
wskaźnik biologiczny określający stan zdrowia lub choroby organizmu
SJP.pl
Wikipedia
waga wszystkich organizmów zamieszkujących w danej chwili określoną powierzchnię lub przestrzeń wodną
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) materia zawarta w organizmach żywych;
(1.2) masa materii zawartej w organizmach żywych (zwykle podawana na metr kwadratowy lub sześcienny)
Biomasa – oznacza ulegającą biodegradacji frakcję produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej (w tym substancje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego), leśnej i powiązanych gałęzi przemysłu, w tym rybołówstwa i akwakultury, a także biogazy i ulegającą biodegradacji frakcję odpadów przemysłowych i komunalnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
masaż połączony z zabiegami bioenergoterapeutycznymi; masaż energetyczny
SJP.pl
osoba zajmująca się wykonywaniem biomasażu
SJP.pl
SJP.pl
→ biomasa
SJP.pl
sztucznie zaprojektowany organizm biologiczny; biorobot
SJP.pl
dziedzina wiedzy zajmująca się wykrywaniem prawidłowości w układach biologicznych przy użyciu metod matematycznych
Biomatematyka, biologia matematyczna – nauka interdyscyplinarna z pogranicza biologii i matematyki, wchodząca w zakres matematyki stosowanej, zajmująca się rozwojem metod matematycznych na potrzeby biologii i nauk pokrewnych (np. bioinformatyka, informatyka medyczna, biofizyka, biochemia, biotechnologia, inżynieria środowiska.
SJP.pl
Wikipedia
Biomateriał (zwany też materiałem biomedycznym) – materiał, z którego można produkować urządzenia i elementy, mające bezpośredni kontakt z tkankami organizmu. Z biomateriałów produkuje się implanty (np. protezy ortopedyczne, naczyniowe), a także pokrywa się nimi powierzchnie urządzeń wszczepianych do wnętrza organizmu (np. rozrusznik serca, sztuczne zastawki serca, elektrody endokawitarne, stenty), lub przeznaczonych do długotrwałego kontaktu z organizmem (np. rurki intubacyjne, cewniki, dreny, nici chirurgiczne).
Wikipedia
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem ruchu człowieka i zwierząt pod kątem praw mechaniki
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem ruchu człowieka i zwierząt pod kątem praw mechaniki
Biomechanika – bada właściwości mechaniczne tkanek, narządów, układów oraz ruch mechaniczny żywych organizmów - jego przyczyny i skutki. Przyczynami ruchu są siły: zewnętrzne (zwłaszcza ciężkości) i wewnętrzne (zwłaszcza mięśniowe). Skutkiem jest zmiana położenia całego organizmu lub względnego położenia jego części lub ciał zewnętrznych. Skutkiem może być także naprężenia, czy odkształcenia ciała.
SJP.pl
Wikipedia
nauka o wpływie czynników biologicznych na życie i zdrowie człowieka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziedzina medycyny oparta na zasadach nauk biologicznych;
Biomedycyna – dziedzina medycyny wykorzystująca osiągnięcia nauk biologicznych, biochemicznych, biofizycznych i biotechnologicznych, mająca zastosowanie m.in. w prewencji, diagnostyce i leczeniu chorób. Biomedycyna jako nauka zajmuje się nie tylko fizjologicznym i patologicznym kontekstem zdrowia i choroby człowieka ale również regulacją prawną zagadnień etycznych, ujętych np. w Konwencji o Prawach Człowieka i Biomedycynie (Europejskiej Konwencji Bioetycznej), jak również regulacjach prawnych dotyczących zapłodnienia in vitro i klonowania człowieka. W zakresie klinicznym i diagnostycznym, podstawę naukową i technologiczną biomedycyny definiują dziedziny z zakresu nauk o życiu (ang. life sciences), które znajdują zastosowanie w ochronie zdrowia i diagnostyce laboratoryjnej w tym: biologia medyczna, chemia medyczna i fizyka medyczna, a w szczególności działy takie jak:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
specjalistka badająca wpływ czynników biologicznych na życie i zdrowie człowieka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z biomedycyną, dotyczący biomedycyny
Wiktionary
specjalista badający wpływ czynników biologicznych na życie i zdrowie człowieka
SJP.pl
Błona biologiczna, biomembrana – membrana otaczająca lub rozdzielająca odrębne przedziały, zwykle w komórkach. Zalicza się do nich zarówno błony komórkowe jak i błony organelli wewnętrznych, na przykład mitochondrialne, tylakoidów lub dysków w pręcikach i czopkach. Są one podstawowymi strukturami budującymi komórki wszystkich organizmów, zarówno prokariotycznych jak i eukariotycznych. Pomimo wielkiego zróżnicowania struktur otoczonych błonami, podstawy budowy błon biologicznych we wszystkich organizmach są w zasadzie te same. Zgodnie z modelem płynnej mozaiki, zaproponowanym w 1972 roku przez Jonathana Singera i Gartha Nicolsona, każdą błonę w komórce tworzy płynna dwuwarstwa cząsteczek fosfolipidowych, w której zanurzone są białka.
Wikipedia
wpływ aktualnych warunków pogodowych na organizm człowieka
SJP.pl
odnawialne, niekopalne źródło energii otrzymywanej z biomasy
SJP.pl
metanol produkowany z biomasy, używany jako biopaliwo
SJP.pl
biogazownia zajmująca się produkcją biometanu
SJP.pl
→ biometan
SJP.pl
skrótowo: biometeorologiczny
SJP.pl
specjalista w zakresie biometeorologii
SJP.pl
nauka badająca wpływ warunków atmosferycznych na organizm człowieka, roślin i zwierząt
Biometeorologia, bioklimatologia – interdyscyplinarna nauka na styku biologii, medycyny, geografii, klimatologii i in., zajmująca się generalnie wpływem warunków atmosferycznych na fizjologię organizmów żywych oraz ich rozmieszczenie na kuli ziemskiej.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. meteorol. związany z biometeorologią, dotyczący biometeorologii
Wiktionary
Biometria – nauka zajmująca się badaniem zmienności populacji organizmów. Wyniki pomiarów biometrycznych po opracowaniu metodami statystyki matematycznej wykorzystywane są, między innymi w antropologii, fizjologii, genetyce, hodowli, medycynie, paleontologii.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z biometrią, dotyczący lub służący do pomiarów istot żywych, także do rozpoznawania cech lub tożsamości
Wiktionary
nauka pomocnicza biologii zajmująca się badaniem zmienności populacji organizmów, posługująca się metodami statystyki matematycznej; biometria
SJP.pl
nauka pomocnicza biologii zajmująca się badaniem zmienności populacji organizmów, posługująca się metodami statystyki matematycznej; biometria
Biometria – nauka zajmująca się badaniem zmienności populacji organizmów. Wyniki pomiarów biometrycznych po opracowaniu metodami statystyki matematycznej wykorzystywane są, między innymi w antropologii, fizjologii, genetyce, hodowli, medycynie, paleontologii.
SJP.pl
Wikipedia
metoda leczenia niektórych chorób skóry polegająca na śródskórnym wstrzykiwaniu preparatów homeopatycznych
SJP.pl
Lampa szczelinowa – przyrząd medyczny składający się z silnego źródła światła połączonego z mikroskopem rogówkowym, pozwalający na badanie przede wszystkim struktur przedniego odcinka oka: powiek, twardówki, spojówek, tęczówki, soczewki i rogówki. Dwuokularowe badanie w lampie szczelinowej pozwala na szczegółową ocenę anatomii tych struktur oka i diagnozę wielu chorób narządu wzroku. Badanie w lampie szczelinowej w połączeniu ze specjalnymi soczewkami jak trójlustro Goldmanna, lustro gonioskopowe pojedyncze lub poczwórne (Zeiss), soczewki +90D, +78D, +66D i -56D (soczewka Hruby’ego) najdokładniej pozwala ocenić siatkówkę oka.
Wikipedia
nauka z pogranicza biologii, paleontologii i mineralogii, zajmująca się procesami mineralizacji w organizmach żywych
SJP.pl
Biomonitoring, monitoring biologiczny, monitoring przyrodniczy – działania polegające na obserwowaniu i ocenie stanu oraz zachodzących zmian w ekosystemach, składnikach różnorodności biologicznej i krajobrazowej, w tym typach siedlisk przyrodniczych, populacjach i gatunkach, a także służące ocenie skuteczności stosowanych metod ochrony przyrody. W szerszym znaczeniu biomonitoring określany jest jako działania służące ocenie stanu środowiska za pomocą bioidentyfikatorów. W takim ujęciu monitoring biologiczny ma na celu nie tylko ocenę stanu środowiska przyrodniczego (organizmów żywych i ekosystemów), ale też innych parametrów środowiska, w szczególności stopnia zanieczyszczenia powietrza i wód.
Wikipedia
postać wegetacyjna rośliny, wynikająca z warunków środowiska i sposobów wegetacji
SJP.pl
przypominający wyglądem lub zachowaniem organizmy żywe
SJP.pl
określający połączenie organizmy żywego (biologicznego) i techniki (elektroniki, mechatroniki, etc.)
przymiotnik
(1.1) związany z bioniką
SJP.pl
Wiktionary
specjalista w dziedzinie bioniki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie bioniki
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. techn. nauka badająca możliwości wykorzystania w technice (głównie w automatyce, elektronice i mechanice) wiedzy o budowie i funkcjonowaniu żywych organizmów;
Bionika (z ang. bionics - skrót od biologically inspired engineering; inne nazwy: biomimetyka od mimesis „naśladowanie”, biomimikra od mimikra, inżynieria bioniczna) – interdyscyplinarna nauka badająca budowę i zasady działania organizmów oraz ich adaptowanie w technice i budowie urządzeń technicznych na wzór organizmu. Stara się poznawać i wykorzystać procesy sterujące działaniem organizmów w różnych działach techniki, m.in. automatyce, informatyce, elektronice, mechanice i budownictwie. Patenty przygotowane przez naukowców wykorzystują rozwiązania występujące w naturze. Opracowanie nowych rozwiązań dzięki biomimetyce pozwoli na zmniejszenie przypadkowości w badaniach naukowych oraz umożliwi łatwiejsze generowanie nowych rozwiązań.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nauka o podstawowych prawach życia; fizjologia ogólna
2. dział biologii zajmujący się związkiem organizmów roślinnych i zwierzęcych z ich otoczeniem
SJP.pl
istota żyjąca, organizm żywy
SJP.pl
odpad ulegający biodegradacji
SJP.pl
chemia bioortogonalna - dziedzina nauki badająca procesy wewnątrzkomórkowe bez zakłócania reakcji biologicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) paliwo otrzymywane z biomasy;
Biopaliwo – paliwo powstałe z przetwórstwa biomasy — produktów organizmów żywych np. roślinnych, zwierzęcych czy mikroorganizmów.
Wiktionary oraz Wikipedia
SJP.pl
pierwiastek, który wchodzi w skład organizmów żywych, jest niezbędny do budowy ich ciała oraz dla procesów przemiany materii, np. wodór, węgiel, azot, tlen; pierwiastek biofilny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pierwiastek wchodzący w skład organizmów żywych, który jest niezbędny do budowy ich ciała oraz do przemiany materii
SJP.pl
Wiktionary
giętkie tworzywo sztuczne, z którego tworzy się kolczyki
SJP.pl
SJP.pl
Biopleograf – aparat kinematograficzny skonstruowany w 1898 roku przez polskiego wynalazcę Kazimierza Prószyńskiego. Urządzenie było projektorem – służyło jedynie emisji, w przeciwieństwie do wcześniejszego wynalazku konstruktora – pleografu, łączącego funkcje rejestracji oraz odtwarzania nagranego materiału.
Wikipedia
proces powstawania życia na Ziemi; biogeneza
Pochodzenie życia, biogeneza (gr. bíos ‘życie’, génesis ‘pochodzenie’), biopoeza – zagadnienie pochodzenia życia będące przedmiotem badań naukowych oraz rozważań religijnych i filozoficznych.
SJP.pl
Wikipedia
pole promieniowania biologicznego
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) energia życiowa, która otacza i przenika organizmy żywe
SJP.pl
Wiktionary
Biopolimery – polimery występujące naturalnie w organizmach żywych, które są przez nie produkowane. Znaczna część związków organicznych występujących w tych organizmach to właśnie biopolimery. Wchodzą w skład komórek, są też budulcem w obszarach międzykomórkowych. Szczególnie ważną rolę pełnią biopolimery mające wiele grup funkcyjnych.
Wikipedia
porównanie stałych rozbieżności między biorytmami dwóch osób, wynikających z ich daty urodzenia; powinowactwo biorytmiczne
SJP.pl
prąd czynnościowy w żywym organizmie
SJP.pl
prąd czynnościowy w żywym organizmie
SJP.pl
tworzenie tkanek z żywych komórek przy pomocy drukarki 3D; biodruk
SJP.pl
SJP.pl
proces biologiczny
SJP.pl
prognoza pogody, w której uwzględnia się wpływ warunków atmosferycznych na samopoczucie i zachowanie człowieka; prognoza biometeorologiczna
SJP.pl
pobranie fragmentu tkanki lub narządu żywego osobnika w celu przeprowadzenia badania mikroskopowego potwierdzającego lub odrzucającego hipotezę choroby nowotworowej
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. rodzaj specjalnego zabiegu diagnostycznego, będącego inwazyjną metodą pobrania materiału biologicznego z przypuszczalnie zmienionych chorobowo tkanek, który następnie jest oceniany morfologicznie z użyciem mikroskopu świetlnego;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do życia fizycznego, psychicznego i ducha (umysłu, myśli, uczuć)
SJP.pl
naukowiec łączący w badaniach elementy biologii z elementami psychologii organizmów żywych
SJP.pl
dział psychologii łączący elementy biologii (badanie czynności biologicznych) z elementami psychologii (badanie zachowania) organizmów żywych
SJP.pl
→ biopsja
przymiotnik
(1.1) med. dotyczący biopsji, związany z biopsją
SJP.pl
Wiktionary
fragment tkanki użytej do badań histopatologicznych
SJP.pl
Wikipedia
osoba, której przeszczepia się jakiś narząd lub przetacza krew
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. przyjmujący przeszczep lub przetaczaną krew
(1.2) otrzymujący coś
SJP.pl
Wiktionary
kobieta, której przetacza się krew lub przeszczepia narząd
SJP.pl
Bioreaktor, fermentator, fermentor – urządzenie umożliwiające prowadzenie procesów mikrobiologicznych, enzymatycznych, jak również hodowle komórek organizmów wielokomórkowych, skonstruowane w sposób umożliwiający, poprzez pomiar i regulację parametrów, kontrolę procesu produkcyjnego i jego optymalny przebieg, w warunkach maksymalnego ograniczenia lub całkowitego wyeliminowania możliwości zakażeń.
Wikipedia
1. metoda zagospodarowania wód opadowych z zastosowaniem roślinności, umożliwiająca zarazem usunięcie zanieczyszczeń wody;
2. zdolność do zatrzymania i wykorzystania magnezu przez organizm; retencja magnezu
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
niekonwencjonalna metoda leczenia, wykorzystująca oddziaływanie pól elektromagnetycznych; terapia biorezonansowa
Biorezonans, inaczej diagnostyka lub terapia metodą biorezonansu (ang. bioresonance therapy, BRT) – pseudonaukowa, niezgodna z medycyną opartą na faktach, niekonwencjonalna metoda mająca służyć wykrywaniu i leczeniu różnych problemów zdrowotnych, której wartość diagnostyczna jest niepotwierdzona, a skuteczność jest nie większa niż placebo. Starszą wersją tej techniki jest elektroakupunktura, czyli zmodyfikowana wersja akupunktury.
SJP.pl
Wikipedia
terapia biorezonansowa - niekonwencjonalna metoda leczenia, wykorzystująca oddziaływanie pól elektromagnetycznych; biorezonans
SJP.pl
rolnictwo przyjazne środowisku, niestosujące środków chemicznych; rolnictwo ekologiczne, ekorolnictwo
SJP.pl
rolnik uwzględniający zasady ekologii, niewyrządzający szkody środowisku naturalnemu; ekorolnik
SJP.pl
rozmaitość form życia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. zróżnicowanie życia na wszelkich poziomach jego organizacji w przyrodzie;
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest bioróżnorodne
Różnorodność biologiczna, bioróżnorodność (ang. biodiversity) – zróżnicowanie życia na wszelkich poziomach jego organizacji. Obejmuje zróżnicowanie genów, gatunków oraz ekosystemów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący różnorodności form życia
SJP.pl
układ biortogonalny - matematyczne pojęcie z zakresu algebry liniowej i analizy funkcjonalnej
SJP.pl
Rytm biologiczny, biorytm – powszechnie występujące periodyczne nasilanie się i zmniejszanie procesów życiowych zachodzących w organizmach pod wpływem zmian środowiska naturalnego, w tym temperatury i opadów oraz zjawisk astronomicznych, które powodują następstwo dnia i nocy (ruch obrotowy Ziemi), następstwo pór roku (ruch obiegowy Ziemi), a także wpływu Księżyca na Ziemię (pływy morskie).
Wikipedia
→ biorytm
SJP.pl
1. nauka o cyklicznym przebiegu procesów życiowych w ludzkim organizmie;
2. zespół zjawisk rytmicznych w biosystemach
SJP.pl
specjalista w zakresie biorytmologii
SJP.pl
Chronobiologia (gr. χρόvoς chrónos ‘czas’) – dział biologii, zajmujący się badaniem rytmów biologicznych, czyli periodycznych (cyklicznych) zjawisk zachodzących pod wpływem czynników wewnętrznych (związanych z fizjologią) oraz zewnętrznych (np. pory roku, sekwencja światła i ciemności), zarówno w pojedynczych komórkach, tkankach, narządach, jak również w całych organizmach.
Wikipedia
mieszanina substancji biologicznych powodująca wzrost drożdży
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. zestaw podstawowych procedur pośredniczących między systemem operacyjnym a sprzętem komputera zapisany w jego pamięci stałej;
BIOS (akronim ang. Basic Input/Output System – podstawowy system wejścia-wyjścia) – zapisany w pamięci stałej zestaw podstawowych procedur pośredniczących pomiędzy systemem operacyjnym a sprzętem. Jest wyposażony w pamięć konfiguracji, w której znajdują się informacje dotyczące daty, czasu oraz danych na temat wszystkich urządzeń zainstalowanych w komputerze. Jest to program zapisany w pamięci ROM płyty głównej oraz innych kart rozszerzeń takich, jak np. karta graficzna. Oryginalny BIOS firmy IBM wyróżnia zawarcie w nim języka programowania ROM Basic.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Satelita biologiczny – sztuczny satelita przeznaczony głównie do badań biologicznych nad organizmami w przestrzeni kosmicznej.
Wikipedia
Wikipedia
Bioczujnik (biosensor) – część urządzenia pomiarowego stosowanego w biotechnologii i medycynie.
Bioczujnik składa się z części biologicznej i części aparaturowej przetwarzającej sygnał odebrany przez część biologiczną. Dużą przewagą biosensorów nad klasycznymi czujnikami elektrycznymi jest ich wysoka zdolność wybiórcza konkretnych elementów w badanym środowisku, jak związków chemicznych, białek czy nawet mikroorganizmów. Oznacza to, że odpowiedź tego bioczujnika będzie zachodzić dla ściśle określonych warunków. Pozwala to tworzyć bardzo wyspecjalizowaną aparaturę pozwalającą wykrywać zmiany na poziomie molekularnym. Bioczujniki mogą być oparte na receptorach chemicznych, immunologicznych lub biokatalitycznych.Jako bioczujnik starego typu w części biologicznej używa się często żywą tkankę roślinną lub zwierzęcą. Są one nietrwałe – tkanka zazwyczaj powinna być żywa.W nowszych zastosowaniach dąży się do użycia jak najmniejszej części biologicznej, dążąc do nanometrowych rozmiarów organelli, enzymu lub pojedynczej biocząsteczki.
Wikipedia
świat organizmów żywych na Ziemi
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. zespół wszystkich istniejących na Ziemi ekosystemów, największy i najbliższy samowystarczalności układ biologiczny zamieszkiwany przez organizmy żywe
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z biosferą, dotyczący biosfery
Wiktionary
dawniej: projektor filmowy lub kino (nieme)
SJP.pl
socjolog badający znaczenie czynników biologicznych w życiu społecznym jednostki i grupy
SJP.pl
urządzenie do biochemicznej przeróbki odpadków na kompost; kompostownik
SJP.pl
Biostar (pełna nazwa: Biostar Microtech International Corp) – producent sprzętu komputerowego z siedzibą na Tajwanie. Specjalizuje się w projektowaniu i produkowaniu podzespołów takich jak płyty główne, karty graficzne, a także komputerów typu barebone i komputerów przemysłowych.
Wikipedia
naturalny preparat z wyspecjalizowanymi szczepami bakterii i drożdży, stosowany w akwarystyce
SJP.pl
przestarzale:
1. nauka o przeciętnej długości życia organizmu;
2. nauka o zależności budowy organizmu od jego funkcji
SJP.pl
specjalistka badająca prawidłowości kierujące zmiennością cech populacji organizmów żywych, posługująca się metodami statystyki matematycznej
SJP.pl
SJP.pl
nauka badająca prawidłowości kierujące zmiennością cech populacji organizmów żywych, posługująca się metodami statystyki matematycznej; biometria
SJP.pl
nauka badająca prawidłowości kierujące zmiennością cech populacji organizmów żywych, posługująca się metodami statystyki matematycznej; biometria
Biostatystyka (nazywana również biometrią) – nauka z pogranicza biologii i statystyki, adaptacja metod statystycznych na potrzeby prac badawczych w dziedzinie biologii, związanych przede wszystkim z medycyną, genetyką, fizjologią, antropologią, ekologią i rolnictwem.
SJP.pl
Wikipedia
kierować czynnościami organizmu za pomocą maszyn
SJP.pl
metoda określania wieku skał na podstawie skamieniałych szczątków roślin i zwierząt, znajdujących się w tych skałach
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. dziedzina stratygrafii oparta na badaniu skamieniałości;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
lek podnoszący odporność organizmu, oparty na wyciągu z aloesu
SJP.pl
pobudzanie naturalnych zdolności regeneracyjnych organizmu
SJP.pl
SJP.pl
1. urządzenie wytwarzające energię elektromagnetyczną, stosowane przy leczeniu niektórych chorób;
2. naturalny preparat korzystnie wpływający na stan i rozwój organizmów żywych
SJP.pl
pobudzać naturalne zdolności regeneracyjne organizmu
SJP.pl
surfaktant pochodzenia mikrobiologicznego
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. tworzenie związków organicznych przez organizm żywy
Biosynteza, synteza biologiczna – proces biologiczny składający się na anabolizm. Zachodzi w organizmach żywych, w wyniku czego powstają związki organiczne, m.in. białka, tłuszcze i węglowodany. Biosynteza zachodzi w każdej żywej komórce, choć najintensywniej (zwłaszcza biosynteza białka) w komórkach rozwijających się, które mogą zużywać do tego nawet 90% energii dostępnej dla organizmu. Substratami są m.in. glicyna, ryboza, pirogronian, glicerol, itp. Wymagane jest także dostarczenie energii z ATP oraz obecność specyficznych enzymów.
Wiktionary oraz Wikipedia
jednostka natężenia prądu elektrycznego w układzie miar CGS, równa 10 amperom
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na południu Francji w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
biota wschodnia - drzewo lub krzew z rodziny cyprysowatych; tuja wschodnia; żywotnik wschodni
SJP.pl
Wikipedia
tymczasowy tatuaż wykonywany za pomocą naturalnych, nieuczulających tuszy
SJP.pl
specjalista w zakresie biotechnologii
Biotechnologia – interdyscyplinarna dziedzina nauki, wykorzystująca procesy biologiczne na skalę przemysłową.
Konwencja o różnorodności biologicznej ONZ podaje jedną z najszerszych definicji:
SJP.pl
Wikipedia
dziedzina nauki z pogranicza biochemii, mikrobiologii, genetyki i techniki zajmująca się wykorzystywaniem żywych organizmów (głównie mikroorganizmów) w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, w oczyszczalniach ścieków itp.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. dyscyplina zajmująca się wykorzystaniem organizmów żywych (drobnoustrojów) do produkcji przemysłowej;
Biotechnologia – interdyscyplinarna dziedzina nauki, wykorzystująca procesy biologiczne na skalę przemysłową.
Konwencja o różnorodności biologicznej ONZ podaje jedną z najszerszych definicji:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dotyczący biotechnologii (np. przemysł biotechnologiczny, procesy biotechnologiczne)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biotechnologią, dotyczący biotechnologii
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
badanie zachowania się i fizjologii zwierząt przy użyciu fal radiowych
SJP.pl
uzdrowiciel leczący za pomocą bioterapii (bioenergoterapii); bioenergoterapeuta; healer
SJP.pl
→ bioterapeuta; bioenergoterapeutka, healerka
SJP.pl
→ bioterapia; bioenrgoterapeutyczny
SJP.pl
osoba używająca czynników biologicznych (wirusów, bakterii, toksyn) wobec ludzi z zamiarem zastraszenia ich i wymuszenia na nich jakiegoś działania
SJP.pl
SJP.pl
SJP.pl
użycie czynników biologicznych (wirusów, bakterii, toksyn) wobec ludzi z zamiarem zastraszenia ich i wymuszenia na nich jakiegoś działania
Bioterroryzm – rodzaj terroryzmu definiowany jako bezprawne, nielegalne użycie czynników biologicznych wobec ludzi z zamiarem wymuszenia jakiegoś działania lub zastraszenia rządu, ludności cywilnej, lub jakiejkolwiek jej części, dla osiągnięcia celów osobistych, politycznych, społecznych lub religijnych. Czynnikiem rażenia są mikroorganizmy, bakterie (riketsje), grzyby, toksyny, produkowane przez niektóre mikroorganizmy, a także trucizny roślinne. Często, wyżej wymienione środki, są dodatkowo modyfikowane, aby stanowiły jeszcze większe zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, zwierząt, a także roślin. Drobnoustroje chorobotwórcze mogą być przenoszone za pomocą pocisków rakietowych, bomb lotniczych, pojemników czy przesyłek listowych. Rozprzestrzenianiu się szkodliwych substancji sprzyjają także, wcześniej zarażeni, naturalni nosiciele – owady: pchły, pluskwy, wszy odzieżowe, muchy, komary oraz pajęczaki: kleszcze. Mogą one przenosić drobnoustroje bezpośrednio na ludzi, wodę bądź żywność. Bezobjawowi nosiciele danej choroby zakaźnej są w stanie łatwo przemieszczać się na duże odległości.
SJP.pl
Wikipedia
Próba biologiczna, biotest – ocena wpływu danej substancji na żywy organizm.Ilościowe oszacowanie oddziaływania uzyskuje się przez porównanie efektu ze znanym wzorcem, ustalonym na podstawie kontrolowanych prób o znanej koncentracji tej substancji.
Przykłady biotestu:
Wikipedia
Bioton S.A. – polskie przedsiębiorstwo biotechnologiczne zajmujące się produkcją leków. Założone zostało 24 sierpnia 1989 r.
Od 2 sierpnia 2004 spółka akcyjna, od 16 marca 2005 r. notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Wchodziła w skład indeksu WIG20, grupującego akcje 20 największych spółek notowanych na GPW. W latach 2010–2013 w składzie do indeksu mWIG40.
Wikipedia
naturalne środowisko życia organizmów roślinnych i zwierzęcych; ekotop
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. ekol. obszar o określonych warunkach ekologicznych, będący siedliskiem dla biocenozy lub osobnika;
Biotop (gr. βίος bíos „życie”, τόπος tópos „miejsce, region”) – środowisko życia biocenozy, środowiskowa część ekosystemu. Pierwotnie biotopem określano tylko abiotyczne elementy siedliska. Obecnie często rozumiany jest jako siedlisko nieożywione zmienione przez biocenozę. Biotop razem z biocenozą tworzy ekosystem.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ biotop
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do biotopu, mający związek z biotopem
SJP.pl
Wiktionary
Biotransformacja – reakcja chemiczna katalizowana przez enzymy, w wyniku której następuje przekształcenie określonego związku chemicznego.
Biotransformacje u mikroorganizmów można porównać do biokatalizatorów, które przeprowadzają przemiany prowadzące do otrzymania pożądanego produktu. Są to procesy wykorzystujące najczęściej tylko jeden enzym i nie dostarczają komórce energii ani potrzebnych związków. Biotransformacje zachodzą też w formach przetrwalnikowych mikroorganizmów, dzięki braku zaangażowania jakichkolwiek szlaków metabolicznych w proces.
Wikipedia
organizm żywiący się tkankami innych organizmów, np. saprofit; biofag
SJP.pl
izolowane pomieszczenie przeznaczone do leczenia chorób serca i naczyń
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. izolowane pomieszczenie, gdzie panuje stałe ciśnienie, temperatura i wilgoć, które jest wykorzystywane w leczeniu chorób serca i naczyń
SJP.pl
Wiktionary
związany ze stosowaniem niekonwencjonalnych metod leczenia w celu przywrócenia równowagi energetycznej w organizmie chorego
SJP.pl
osoba stosująca niekonwencjonalne metody leczenia w celu przywrócenia równowagi energetycznej w organizmie chorego
SJP.pl
osoba stosująca niekonwencjonalne metody leczenia w celu przywrócenia równowagi energetycznej w organizmie chorego
SJP.pl
związany z żywymi organizmami danego środowiska
przymiotnik
(1.1) (o relacjach ekologicznych) związany z organizmami żywymi, także będący wynikiem ich działania
SJP.pl
Wiktionary
witamina H, heterocykliczny związek występujący w tkankach roślinnych i zwierzęcych, syntetyzowany przez florę bakteryjną przewodu pokarmowego
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. witamina B7, organiczny związek chemiczny rozpuszczalny w wodzie, odpowiedzialny za metabolizm tłuszczów i węglowodorów;
Biotyna (gr. bios – życie), witamina H, witamina B7 – heterocykliczny organiczny związek chemiczny z grupy witamin B. Zawiera układ skondensowanych pierścieni – imidazolidynowego oraz tiolanowego z łańcuchem alkilowym zakończonym grupą karboksylową. Występuje w organizmach zwierzęcych (głównie w wątrobie i żółtku), roślinnych, a także w drożdżach. Stanowi koenzym kilku różnych enzymów. Jest niezbędnym składnikiem m.in. karboksylaz biotynozależnych, które uczestniczą w przenoszeniu grupy karboksylowej (–COO−) z anionu wodorowęglanu na różne związki organiczne, zależnie od rodzaju karboksylazy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zespół osobników o tych samych właściwościach dziedzicznych, czyli o takim samym genotypie
Biotyp – (ekol.) grupa organizmów lub wirusów danego gatunku o takim samym genomie, która wyróżnia się wśród innych osobników tego gatunku szczególnymi cechami, np. zachowaniem, doborem pokarmu, zwyczajami rozrodczymi itp.
Przykładem może być flora bakteryjna, zasiedlająca organizmy ludzkie. Każdy człowiek ma wiele biotypów bakteryjnych właściwych wyłącznie dla niego, wykształconych w ciągu jego życia.
SJP.pl
Wikipedia
minerał, glinokrzemian potasu; czarna mika
Biotyt – minerał z gromady krzemianów, należący do grupy mik (łyszczyków). Jego nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka Jeana Baptiste’a Biota.
SJP.pl
Wikipedia
→ biotyt
SJP.pl
w geologii: proces przeobrażania granatów, piroksenów oraz amfiboli w biotyt
SJP.pl
preparat witaminowy stosowany m.in. w przypadku osłabienia mięśnia sercowego, niedoboru witamin i żelaza oraz zmniejszeniu odporności organizmu
SJP.pl
substancja o właściwościach zbliżonych do węgla drzewnego, pozyskiwana z biomasy
Biowęgiel, karbonizat, biokarbon, agrikarbon, toryfikat – substancja o właściwościach zbliżonych do węgla drzewnego uzyskiwana w procesie pirolizy z roślin energetycznych, odpadów leśnych, biomasy rolniczej, odpadów z przetwórstwa rolno-spożywczego, osadów ściekowych, odpadów komunalnych. Produkt ten może być wykorzystywany jako paliwo odnawialne, w rolnictwie w celu poprawy właściwości gleby oraz w ochronie środowiska do usuwania zanieczyszczeń z roztworów wodnych, gazów procesowych oraz remediacji gleb z zanieczyszczeń organicznych i nieorganicznych, a także zwiększania właściwości sorpcyjnych gleby w celu ochrony wód podziemnych i zatrzymania składników biogennych.
SJP.pl
Wikipedia
w ekologii: organizm żywy występujący w ściśle określonych warunkach środowiska, służący jako wskaźnik, np. zanieczyszczenia powietrza, wody lub substancji zawartych w glebie; bioindykator, organizm wskaźnikowy
SJP.pl
węglowodan zbudowany z dwóch cząsteczek cukrów prostych połączonych wiązaniem glikozydowym; dwusacharyd, bisacharyd, disacharyd, dwucukier
SJP.pl
ząb powstały z komórek macierzystych
SJP.pl
zabieg polegający na oddziaływaniu energią biologiczną terapeuty na ciało chorego
SJP.pl
cecha leku lub implantu prawidłowo działającego w organizmie
Biozgodność, biokompatybilność – cecha substancji lub biomateriału, warunkująca iż w organizmie, do którego został wprowadzony (np. na zasadzie wszczepienia implantu) nie wywołuje on działań niepożądanych. Ponieważ jednak odpowiedzi immunologiczne oraz różne funkcje naprawcze organizmu są bardzo złożonymi procesami, opisywanie biozgodności danego materiału w relacji do pojedynczego typu komórki lub tkanki jest uznawane za niepoprawne.
SJP.pl
Wikipedia
wyraz naśladujący niskie, krótkie dźwięki, np. odgłos samochodowego klaksonu; pip
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = adm. Biuletyn Informacji Publicznej;
(1.2) = hist. Biuro Informacji i Propagandy;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
podział na dwie rozseparowane części
SJP.pl
rodzaj urządzenia elektronicznego do przekazywania wiadomości; beeper; pager
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. beeper.
SJP.pl
Wiktionary
planktoniczna larwa występująca w cyklu rozwojowym rozgwiazd, dwubocznie symetryczna, zaopatrzona w dwa pasma rzęsek biegnące wzdłuż ciała, od otworu gębowego do odbytowego
SJP.pl
zasada organiczna, ciało stałe; stosowana w analizie chemicznej jako odczynnik do wykrywania i oznaczania niektórych metali
SJP.pl
samolot posiadający dwa płaty nośne; dwupłatowiec, dwupłat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) jeden z rodzajów bloków betonowych służących do budowy falochronów narzutowych i w ochronie brzegu morskiego
Wiktionary
struktura dwubiegunowa (czegoś), posiadanie przez coś dwóch biegunów; dwubiegunowość, bipolaryzm
SJP.pl
mający strukturę dwubiegunową
SJP.pl
współistnienie dwóch dominujących, przeciwstawnych sił; dwubiegunowość, np. bipolaryzacja polityczna - dominacja dwóch przeciwstawnych partii; bipolaryzacja rynku - duopol, podział rynku między dwa dominujące podmioty itp.
SJP.pl
struktura dwubiegunowa (czegoś), posiadanie przez coś dwóch biegunów; dwubiegunowość, bipolarność
Bipolaryzm – dwubiegunowość rywalizacji politycznej. Oznacza, że o władzę zabiegają z realnymi szansami tylko dwie partie, z których jedna lokuje się po lewej, a druga po prawej stronie sceny politycznej. Rywalizacja dwubiegunowa wiąże się z wzajemną opozycyjnością obu stron we wszystkich ważniejszych kwestiach społecznych. Opozycyjność ta złagodzona jest przez fakt, że po obu stronach istnieje silna orientacja centrowa, co powoduje postępujące zmniejszanie się dystansu ideologicznego w ramach systemu partyjnego.
SJP.pl
Wikipedia
element optyczny złożony z dwóch pryzmatów, używany głównie w fotometrii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Dalekim Wschodzie Rosji, w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym, lewy dopływ Amuru
Bira – osiedle typu miejskiego w Rosji, w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym. W 2010 roku liczyło 3167 mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
odnoszący się do birbanta, właściwy birbantowi; hulaszczy
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. związany z birbantowaniem, dotyczący birbantowania
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) przest. należący do birbanta lub birbantki
SJP.pl
Wiktionary
przysłówek
(1.1) hulaszczo, libertyńsko
Wiktionary
przestarzałe: człowiek prowadzący lekkomyślne życie, próżniak, hulaka
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. mężczyzna prowadzący hulaszczy tryb życia
SJP.pl
Wiktionary
1. wszystko to, co charakterystyczne dla birbanta;
2. hulaszcze życie
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. to, co właściwe birbantowi
(1.2) rzad. życie hulaszcze
SJP.pl
Wiktionary
kobieta prowadząca hulaszczy tryb życia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) libertyński, hulaszczy tryb życia
(1.2) kobieta prowadząca życie hulaszcze
SJP.pl
Wiktionary
dawniej: spędzać czas na hulankach i rozpuście; próżnować, hulać
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) prowadzić życie hulaszcze i rozpustne
czasownik zwrotny niedokonany birbantować się
(2.1) źle się prowadzić, hulać
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. spędzanie czasu na hulankach i rozpuście
Wiktionary
miasto w Polsce
Bircza – miasto w Polsce, położone w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Bircza. Leży na Pogórzu Przemyskim, nad rzeką Stupnica (dopływ Sanu), potokiem Korzenieckim i potokiem Korzonka.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1464 roku, w XVI wieku było położone w województwie ruskim. W 1784 roku, pod zaborem austriackim, przekształcona w miasteczko, którym pozostała do 1868 roku, kiedy to znów powróciła do rangi miasta. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Bircza pozostała przy historycznych prawach miejskich, lecz utraciła status gminy miejskiej, będąc zatem wiejską gminą jednostkową z prawami miejskimi w powiecie dobromilskim w województwie lwowskim. W następstwie założeń reformy gminnej w II RP, Bircza utraciła prawa miejskie 1 sierpnia 1934, wchodząc w skład nowo utworzonej zbiorowej gminy Bircza. W latach 1934–1954 siedziba wiejskiej gminy Bircza (od 1945 w powiecie przemyskim w województwie rzeszowskim), 1954–1972 gromady Bircza, a od 1973 reaktywowanej gminy Bircza. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa przemyskiego. 1 stycznia 2024 odzyskała status miasta.
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Birczy (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Birczy (miasta w Polsce)
SJP.pl
→ Bircza
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Wikipedia
[czytaj: berdłoczer] amator oglądania ptaków w ich naturalnym środowisku; ptasiarz
SJP.pl
→ birdwatcher [czytaj: berdłoczerka]
SJP.pl
[czytaj: berdłoczing] oglądanie ptaków w ich naturalnym środowisku; ptasiarstwo, turystyka ornitologiczna
Obserwowanie ptaków, ptasiarstwo (ang. birdwatching) – rodzaj hobby polegający na obserwowaniu ptaków, gołym okiem lub przez przyrządy optyczne (lornetkę, lunetę). Towarzyszy temu zazwyczaj zgłębianie wiedzy na temat ich wyglądu, głosów, zachowań i biologii. Ponadto ptaki są zwykle fotografowane, niekiedy techniką digiscopingu. Miłośnicy tego hobby nazywani są ornitologami amatorami, ptasiarzami lub (rzadziej) ptakolubami. W przeciwieństwie do zawodowych ornitologów, ptasiarze są zwykle amatorami i nie prowadzą badań naukowych.
SJP.pl
Wikipedia
→ birdwatching [czytaj: berdłoczingowy]
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
starorzymski okręt wojenny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) staroż. mar. zob. diera.
Diera, birema (od stgr. diērēs, łac. biremis) – określenie starożytnych galer wyposażonych w dwa rzędy wioseł, będących rozwinięciem konstrukcji monery. Inne greckie określenie takiego dwurzędowca to dikrotos.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
graniasta lub okrągła czapeczka bez daszka, część oficjalnego stroju duchownych, przedstawicieli sądownictwa, senatu uniwersyteckiego i profesury
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) okrągłe nakrycie głowy – oznaka bycia doktorem na wyższych uczelniach
(1.2) rel. kanciaste nakrycie głowy duchownych
(1.3) część oficjalnego stroju sędziów, prokuratorów i adwokatów
(1.4) stpol. męskie nakrycie głowy
Biret (z łaciny birretum, czapeczka) – nakrycie głowy znane już w XIII wieku we Francji, a w Polsce popularne od wieku XV. Przybierało różne formy (beret). Najczęściej jednak niewielkie, kwadratowe i ściśle związane z funkcjami:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek wodnego ptaka z rodziny kaczkowatych; kaczka srokata, kaczka pstrokata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Polysticta stelleri|ref=tak., pstrokaczka, kaczka srokata, gatunek kaczki edredonowej;
Birginiak, kaczka srokata, kaczka pstrokata (Polysticta stelleri) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). W sezonie lęgowym zamieszkuje północną Syberię i Alaskę; sporadycznie zalatuje do Polski. Jest narażony na wyginięcie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji, po połączeniu z Czuną tworzy Tasiejewę;
Biriusa (ros. Бирюса; Ona, Она; w górnym biegu Bolszaja Biriusa, Большая Бирюса) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, na terenie Kraju Krasnojarskiego i obwodu irkuckiego.
Źródło rzeki znajduje się w paśmie górskim Dżugłymskij Chriebiet (część Sajanu Wschodniego). Płynie w kierunku północnym, przez Wyżynę Środkowosyberyjską. Łączy się z rzeką Czuna, tworząc Tasiejewę (dopływ Angary). Jej długość wynosi 1012 km, a powierzchnia dorzecza – 54 700 lub 55 800 km². Rzeka zamarznięta jest w okresie od października lub listopada do przełomu kwietnia i maja.
Wiktionary oraz Wikipedia
(I 1942 - 27 I 1945) hitlerowski obóz koncentracyjny w Brzezince, część kompleksu obozowego Auschwitz
Dawne niemieckie nazwy miejscowości:
SJP.pl
Wikipedia
1. duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, o upierzeniu ciemnobrązowym, na głowie i ogonie - białym; berkut; bielik;
2. dawniej: strzała z orlimi piórami
Birkut – polski herb szlachecki.
SJP.pl
Wikipedia
państwo w Azji; Myanmar, Mjanma
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. zob. Mjanma.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: kot birmański
SJP.pl
obywatel Birmy (Mjanmy, Myanmaru); Mjanmańczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Mjanmy (Birmy)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Mjanmy (Birmy)
SJP.pl
Wiktionary
związany z Birmą (Myanmarem, Mjanmą, państwem w Azji); myanmarski, mjanmański
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Mjanma (Birma), wywodzący się z Mjanmy (Birmy), dotyczący Mjanmańczyków (Birmańczyków)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Mjanmy (Birmy);
Język birmański (birm. မြန်မာဘာသာစကား) – język z grupy tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich, używany jako język ojczysty przez około 35 milionów ludzi należących do grupy etnicznej Bamarów oraz przez dalsze 10 milionów jako środek komunikacji ponadetnicznej w Mjanmie, gdzie ma status języka urzędowego. Do jego zapisu stosuje się pismo birmańskie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem birmańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem birmańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku birmańskim
Wiktionary
1. [czytaj: bermingem] miasto w Anglii;
2. [czytaj: berminghem] nazwa kilku miast w USA
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Anglii, siedziba władz hrabstwa West Midlands;
(1.2) geogr. toponim, nazwa dwudziestu trzech miejscowości i gmin w USA
(1.3) astr. krater księżycowy na północnym krańcu Mare Frigoris
Birmingham (ang. wym. /ˈbɜːrmɪŋəm/) – miasto (city) i dystrykt metropolitalny w Wielkiej Brytanii, w Anglii, w hrabstwie metropolitalnym West Midlands. W 2014 roku miasto liczyło 1 137 100 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bermingemczyk albo berminghemczyk] mieszkaniec Birminghamu
SJP.pl
[czytaj: bermingemka albo berminghemka] mieszkanka Birminghamu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Birminghamem, dotyczący Birminghamu
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Rosji, stolica Żydowskiego Obwodu Autonomicznego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, położone na Dalekim Wschodzie, między rzekami Birą i Bidżanem;
Birobidżan (ros. Биробиджан, jid. ביראָבידזשאַן) – miasto w azjatyckiej części Rosji, położone na Dalekim Wschodzie między rzekami Birą i Bidżanem, blisko granicy chińsko-rosyjskiej i szlaku Kolei Transsyberyjskiej. Stolica Żydowskiego Obwodu Autonomicznego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Birobidżanu; osoba z tego miasta
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Birobidżanu; kobieta z tego miasta
Wiktionary
przymiotnik od: Birobidżan (stolica Żydowskiego Obwodu Autonomicznego)
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Birobidżanu, związany z Birobidżanem
SJP.pl
Wiktionary
miłośnik, znawca, zbieracz rekwizytów związanych z piwem, np. kapsli, puszek, etykiet, podkładek; birofilista
Birofil (z niem. Bier piwo; gr. philos przyjaciel, miłujący) – miłośnik piwa, znawca gatunków, odmian i stylów piwnych, kolekcjoner rekwizytów związanych z piwem, np. etykiet, butelek, podkładek, naczyń i.in.
W odróżnieniu od piwosza birofil nie tylko lubi pić piwo, ale to zamiłowanie przeradza się w chęć zdobywania wiedzy o nim, oraz/lub zamiłowanie do zbierania akcesoriów związanych z piwowarstwem. Birofil-kolekcjoner buduje swoją kolekcję najczęściej z jednej dziedziny poszukując najstarszych, najcenniejszych, najrzadszych, najbardziej oryginalnych lub egzotycznych eksponatów np. etykiet z działających przed 1939 r. małych polskich browarów. Ceni unikalność posiadanego egzemplarza, zgłębia jego historię i okoliczności powstania. Dzięki swojej pasji kolekcjonerskiej odkrywa nowe eksponaty i próbuje ocalić od zniszczenia lub zapomnienia przedmioty piwowarskie związane z kulturą materialną przeszłych pokoleń.
SJP.pl
Wikipedia
kolekcjonowanie piwnych akcesoriów: etykiet, kapsli, podstawek, szklanek, kufli, serwetek, butelek
Birofilistyka (lub birofilia) – hobby polegające na kolekcjonowaniu akcesoriów związanych z piwem.
SJP.pl
Wikipedia
miłośnik, znawca, zbieracz rekwizytów związanych z piwem, np. kapsli, puszek, etykiet, podkładek; birofil
SJP.pl
miłośniczka, znawczyni, zbieraczka rekwizytów związanych z piwem, np. kapsli, puszek, etykiet, podkładek
SJP.pl
→ birofilia, → birofilistyka
SJP.pl
kolekcjonowanie przedmiotów związanych z piwem
Birofilistyka (lub birofilia) – hobby polegające na kolekcjonowaniu akcesoriów związanych z piwem.
SJP.pl
Wikipedia
→ birofil
SJP.pl
→ birofil
SJP.pl
zwiedzanie miejsc powiązanych z piwem, np. browarów, pubów itp. oraz smakowanie różnych gatunków piwa
SJP.pl
jednostka monetarna Etiopii (1 birr = 100 centów)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) monet. waluta Etiopii;
Geografia:
Inne:
Osoby:
Zobacz też:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszaniec powstały przez skojarzenie wielbłąda jednogarbnego (dromadera) z dwugarbnym (baktrianem); tulu, nar
Birtugan, wielbłąd mieszany, tulu, nar – hybryda wielbłąda jednogarbnego (dromadera) z dwugarbnym (baktrianem). Są spotykane w Afganistanie, Kazachstanie, Iranie, Rosji i Turcji. Birtugany są większe i silniejsze od swoich rodziców, mają jeden garb i są łagodniejsze w obejściu. W Kazachstanie samice birtuganów (hybryda F1) krzyżuje się ponownie z baktrianem dla uzyskania hybrydy F2 (3/4 baktriana i 1/4 dromadera).
SJP.pl
Wikipedia
czarny niedźwiedź z białawą podkową na piersi; zamieszkuje lasy Półwyspu Indochińskiego i wysp Indonezji; niedźwiedź malajski
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Helarctos|Horsfield|ref=tak., drapieżny ssak z rodziny niedźwiedziowatych występujący w południowej i południowo-wschodniej Azji;
Biruang (Helarctos) – rodzaj ssaków drapieżnych z podrodziny Ursinae w obrębie rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
imię żeńskie
Biruta (Birutė) – imię żeńskie pochodzenia litewskiego. Wywodzi się od słowa birti oznaczającego: „rozpraszać”, „wylewać”.
Imię należało w Polsce do rzadko nadawanych i takim pozostaje. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 160 kobiet o imieniu Biruta nadanym jako imię pierwsze oraz 64 kobiety noszące imię Biruta jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane jako pierwsze, imię Anna nosi 1 072 616 osób. Nieco do popularyzacji imienia przyczynił się Józef Ignacy Kraszewski.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biriani] ryż zapiekany z mięsem i warzywami, danie kuchni indyjskiej
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z podwójnym rytuałem, dotyczący podwójnego rytuału
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Birż, związany z Birżami
Wiktionary
dodatkowy występ na życzenie publiczności
Bis (z łac. „dwa razy, jeszcze raz”) – dodatkowy utwór, wykonany poza programem koncertu na życzenie publiczności.
Także entuzjastyczny okrzyk publiczności domagającej się ponownego wykonania utworu lub wykonania dodatkowego utworu, nieprzewidzianego w programie.
Określenie to użyte przy zapisie tekstu piosenki oznacza, że daną zwrotkę lub jej część należy powtórzyć.
SJP.pl
Wikipedia
węglowodór nienasycony z grupy terpenów (seskwiterpen), składnik olejków eterycznych, np. cytryny, oregano
SJP.pl
alkohol terpenowy uzyskiwany głównie z rumianku, działający kojąco
SJP.pl
węglowodan zbudowany z dwóch cząsteczek cukrów prostych połączonych wiązaniem glikozydowym; dwusacharyd, disacharyd, dwucukier, bioza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. wałkoń, nierób
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. wymigiwać się od pracy, leniuchować
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. włóczyć się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. obijanie się, nieróbstwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. przedstawicielka rdzennej ludności zamieszkującej północno-zachodnie wybrzeże wyspy Borneo
Wiktionary
wykonanie tremola na harfie
SJP.pl
Bischofshofen – miasto, ośrodek narciarski i wypoczynkowy w Austrii, w kraju związkowym Salzburg, w powiecie St. Johann im Pongau, w dolinie rzeki Salzach.
Znajduje się tu kompleks skoczni narciarskich, w tym najbardziej znana skocznia im. Paula Ausserleitnera, na której corocznie 6 stycznia kończy się Turniej Czterech Skoczni.
W mieście jest stacja kolejowa Bischofshofen.
Liczy 10309 mieszkańców (1 stycznia 2015).
Wikipedia
odległość dwóch oktaw; termin stosowany w traktatach teoretycznych Średniowiecza i Renesansu
SJP.pl
skrót od: Bank Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych
Bise – lokalny wiatr wiejący głównie ze wschodu i północnego wschodu, nad obniżeniem między Alpami a Jurą. Latem przynosi suche powietrze, pogoda jest słoneczna, a temperatura odpowiednia do pory roku. Zimą napływające powietrze jest zimne i wilgotne oraz duże niskie zachmurzenie. Efekty wiatru są szczególnie odczuwalne w okolicy Genewy.
Powstaje gdy nad Morzem Śródziemnym jest niż, a nad północną częścią środkowej Europy jest wyż.
SJP.pl
Wikipedia
podział na dwa segmenty
SJP.pl
potocznie o biseksualiście; bi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) określenie roku przestępnego;
Wiktionary
osoba odczuwająca pociąg płciowy do mężczyzn i kobiet; potocznie: biseks, bi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) seks. osoba odczuwająca pociąg seksualny do ludzi obydwu płci
Biseksualność (z łac. bi „oboje, dwa” oraz z łac. sexualis „płciowy”), także: biseksualizm – romantyczny lub seksualny pociąg, oraz zachowania seksualne wobec zarówno mężczyzn, jak i kobiet, bądź też wobec więcej niż jednej płci biologicznej lub kulturowej. Jest również definiowany jako romantyczny lub seksualny pociąg do osób każdej płci lub tożsamości płciowej, których poprawnym określeniem jest panseksualność lub omniseksualność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) seks. kobieta odczuwająca pociąg seksualny do ludzi obydwu płci
SJP.pl
Wiktionary
popęd płciowy do obojga płci; biseksualność
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) seks. odczuwanie popędu płciowego do osobników obu płci;
(1.2) biol. występowanie u danego osobnika gruczołów płciowych zarówno męskich, jak i żeńskich
Biseksualność (z łac. bi „oboje, dwa” oraz z łac. sexualis „płciowy”), także: biseksualizm – romantyczny lub seksualny pociąg, oraz zachowania seksualne wobec zarówno mężczyzn, jak i kobiet, bądź też wobec więcej niż jednej płci biologicznej lub kulturowej. Jest również definiowany jako romantyczny lub seksualny pociąg do osób każdej płci lub tożsamości płciowej, których poprawnym określeniem jest panseksualność lub omniseksualność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
popęd płciowy do obojga płci; biseksualizm
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest biseksualne; cecha tych, którzy są biseksualni
Biseksualność (z łac. bi „oboje, dwa” oraz z łac. sexualis „płciowy”), także: biseksualizm – romantyczny lub seksualny pociąg, oraz zachowania seksualne wobec zarówno mężczyzn, jak i kobiet, bądź też wobec więcej niż jednej płci biologicznej lub kulturowej. Jest również definiowany jako romantyczny lub seksualny pociąg do osób każdej płci lub tożsamości płciowej, których poprawnym określeniem jest panseksualność lub omniseksualność.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. obupłciowy, hermafrodytyczny; obojnaczy, obojnacki;
2. taki, który odczuwa pociąg seksualny do obu płci
przymiotnik
(1.1) seks. odczuwający pociąg seksualny do osobników obu płci
(1.2) biol. dotyczący organizmu obupłciowego
SJP.pl
Wiktionary
lek używany w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, układu moczowego i przewodu pokarmowego
Kotrimoksazol (farm. Cotrimoxazolum ang. co-trimoxazole) – farmaceutyczna nazwa preparatu złożonego, zawierającego mieszaninę trimetoprimu z sulfametoksazolem (klasyfikacja ATC: J01EE01) w stosunku 1:5, o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego.
SJP.pl
Wikipedia
bisfenol A - związek stosowany w produkcji tworzyw sztucznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. biustonosz
Wiktionary
Wikipedia
1. naszyjnik z pereł naszywanych na jedwabnej taśmie;
2. dawniej: cenna tkanina, najczęściej lniana;
3. wydzielina gruczołu bisiorowego małży
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zool. wiązka jedwabistych nici powstająca z szybko krzepnącej wydzieliny niektórych małży;
(1.2) daw. cienka tkanina wyrabiania z bisioru (1.1)
(1.3) daw. delikatna i kosztowna tkanina (bawełniana, lniana lub wełniana)
(1.4) wisior, feston, girlanda
(1.5) lśniące paciorki
Bisior (starorus. biser – naszyjnik z pereł) – wiązka jedwabistych nici powstająca z szybko krzepnącej wydzieliny niektórych, głównie morskich małży (omułek, szołdra) lub rzadko słodkowodnych (racicznica). Wśród gatunków występujących w Polsce bisior wytwarza racicznica zmienna.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych
Bisiorka (Biziura lobata) – trudny do sklasyfikowania gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkuje Australię razem z Tasmanią. Samce są większe, bardziej barwne i posiadające unikalny wśród kaczek przydatek głowowy na brodzie, który podczas toków może się powiększać do rozmiarów piłki golfowej. Samice także mają ten płat skórny, ale jest on mniejszy i nie tak ciemny jak u samca. Gatunek ten żywi się głównie bezkręgowcami (mięczakami, małżami i owadami), choć czasem zjada również materię roślinną, a nawet kaczęta innych blaszkodziobych. Według IUCN nie jest zagrożona wyginięciem, klasyfikuje się ją jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern).
SJP.pl
Wikipedia
→ bisior
SJP.pl
1. związany z Zatoką Biskajską, zatoką między Francją a Półwyspem Iberyjskim;
2. wieloryb a. wal biskajski - ssak o czarnym ubarwieniu, możliwe też białe plamy, osiągający długość ciała 13-18 metrów i nawet ponad 50 ton masy ciała, żyjący w wodach oceanicznych, zagrożony wyginięciem
przymiotnik relacyjny
(1.1) dosł. związany z Bizkaią, dotyczący Bizkai (krainy w Kraju Basków)
(1.2) związany z Zatoką Biskajską, dotyczący Zatoki Biskajskiej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. dialekt języka baskijskiego używany w Bizkai
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie samborskim, położona nad rzeką Strwiąż;
Biskowice (ukr. Бісковичі) – wieś w zachodniej Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie samborskim, w siedziba hromady Biskowice.
Ludność: ok. 2000 – 2500 mieszkańców. Położona nad rzeką Strwiąż.
We wsi jest przystanek kolejowy Biskowice.
Wiktionary oraz Wikipedia
w Kościołach katolickich i prawosławnych: duchowny mający najwyższy stopień święceń kapłańskich
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. w kościołach chrześcijańskich duchowny wysokiego szczebla, ze święceniami biskupimi lub ordynowany na urząd biskupi, najczęściej kierujący diecezją;
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. zwierzchniczka kościelna wysokiego szczebla, zwykle luterańskiego, kierująca diecezją
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D. i B. lp. od biskup
Wiktionary
mieszkaniec Biskupca
SJP.pl
mieszkanka Biskupca
SJP.pl
1. taki, który jest charakterystyczny dla biskupa lub jest w posiadaniu biskupa;
2. taki, który jest fioletowy z odcieniem amarantowym
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. dotyczący do biskupa, związany z biskupem
przymiotnik jakościowy
(2.1) mający kolor amarantowofioletowy, taki jak kolor szaty biskupa
forma rzeczownika.
(3.1) M. i W. lm. od: biskup
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. dzielnica Zabrza;
3. wieś na Słowacji
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Biskupice
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w powiecie olsztyńskim;
Biskupiec (lub Biskupiec Reszelski; niem. Bischofsburg) – miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biskupiec. Miasto położone jest na Pojezierzu Olsztyńskim nad rzeką Dymer.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: Biskupiec, Biskupiec Pomorski
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Biskupca
(1.2) dotyczący Biskupca Pomorskiego
SJP.pl
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. osiedle we Wrocławiu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa dzielnicy Wrocławia oraz kilku wsi w Polsce;
(1.2) archeol. nazwa stanowiska archeologicznego na Pojezierzu Gnieźnieńskim związanego z kręgiem kultury łużyckiej;
Gród w Biskupinie – stanowisko archeologiczne na Pojezierzu Gnieźnieńskim we wsi Biskupin w województwie kujawsko-pomorskim. Odkrycie osady było jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach polskiej i europejskiej archeologii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Biskupina
(1.2) osoba pochodząca z Biskupina, urodzona w Biskupinie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Biskupina
(1.2) kobieta pochodząca z Biskupina, urodzona w Biskupinie
Wiktionary
przymiotnik od: Biskupin
przymiotnik
(1.1) dotyczący Biskupina
SJP.pl
Wiktionary
w niektórych Kościołach chrześcijańskich: kobieta mająca najwyższy stopień święceń kapłańskich
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. w kościołach chrześcijańskich duchowna wysokiego szczebla, ze święceniami biskupimi lub ordynowana na urząd biskupi, najczęściej kierująca diecezją
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
Biskupnica (niem. Bischofswalde, kaszub. Biskùpnica) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Człuchów przy trasie linii kolejowej Człuchów-Szczecinek. Wieś jest siedzibą sołectwa Biskupnica, w którego skład wchodzi również miejscowość Gębarzewo.
Wikipedia
nazwisko
Osoby o tym nazwisku:
SJP.pl
Wikipedia
1. jednostka podziału terytorialnego w Kościele; diecezja
2. urząd, godność biskupa
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kośc. godność, urząd biskupa
(1.2) kośc. praw. administracyjny okręg kościelny pod jurysdykcją biskupa
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. lekkie, dobrze wypieczone ciasto cukiernicze; biszkopt;
2. trwałe pieczywo cukiernicze, np. herbatnik, suchar;
3. przedmiot dekoracyjny przypominający marmur;
4. półprodukt w przemyśle ceramicznym; biszkopt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wstępnie wypalona ceramika przed szkliwieniem;
(1.2) ceramika nieszkliwiona o powierzchni przypominającej marmur
(1.3) cuk. ciasto biszkoptowe
Zobacz też: Bisquit
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
wyżarzać surowy wyrób ceramiczny przed szkliwieniem w temperaturze 900°C
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. wypalanie surowego wyrobu ceramicznego przed szkliwieniem
Wiktionary
→ biskwit
SJP.pl
język kreolski powstały na bazie angielskiego, język urzędowy Vanuatu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. jeden z języków urzędowych na Vanuatu;
Język bislama (od fr. bichelamar, bêche-de-mer) – język kreolski powstały na bazie angielskiego. Jest jednym z języków urzędowych na Vanuatu, gdzie stanowi środek komunikacji międzygrupowej (lingua franca). Posługuje się nim około 200 tys. osób.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
formuła rozpoczynająca surę Koranu, stanowiąca także muzułmański ornament kaligraficzny i architektoniczny; basmala, bismilla, bismillah
SJP.pl
[czytaj: bismark] nazwisko, np. Otto von Bismarck (1815-98), niemiecki książę, pierwszy kanclerz zjednoczonego cesarstwa niemieckiego
SJP.pl
Wikipedia
taki jak u Bismarcka, charakterystyczny dla Bismarcka
SJP.pl
formuła rozpoczynająca surę Koranu, stanowiąca także muzułmański ornament kaligraficzny i architektoniczny; bismala, basmala, bismillah
Basmala (arab. بسملة) – formuła „w imię Boga miłosiernego litościwego” (بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيم, Bi-ismi Allāhi Ar-Raḥmāni Ar-Raḥīm) rozpoczynająca prawie każdą surę Koranu, którą praktykujący muzułmanin rozpoczyna każdą ważniejszą czynność i która świadczy o przynależności do ummy.
SJP.pl
Wikipedia
formuła rozpoczynająca surę Koranu, stanowiąca także muzułmański ornament kaligraficzny i architektoniczny; bismala, bismilla, basmala
Basmala (arab. بسملة) – formuła „w imię Boga miłosiernego litościwego” (بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيم, Bi-ismi Allāhi Ar-Raḥmāni Ar-Raḥīm) rozpoczynająca prawie każdą surę Koranu, którą praktykujący muzułmanin rozpoczyna każdą ważniejszą czynność i która świadczy o przynależności do ummy.
SJP.pl
Wikipedia
odgrywać, odśpiewywać bis; powtarzać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. powtarzanie utworu albo wykonywanie dodatkowego utworu na życzenie publiczności
Wiktionary
przymiotnik od: bis
SJP.pl
stolica Gwinei Bissau
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Gwinei Bissau;
Bissau – stolica Gwinei Bissau. Jest największym miastem i głównym portem kraju z 427 400 mieszkańcami (2007). Położone na wyspie u ujścia rzeki Gêba do Oceanu Atlantyckiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: bissałczyk] mieszkaniec Bissau (stolicy Gwinei Bissau)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bissau; osoba z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: bissałka] mieszkanka Bissau (stolicy Gwinei Bissau)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bissau; kobieta z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
→ Bissau [czytaj: bissałski]
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Bissau
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko, np. Henryk Bista (zm. 1997), aktor
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) perska moneta o wartości 20 dinarów;
Bisti – perska moneta o wartości 20 dinarów, bita od XVI wieku. Bisti najdłużej emitowano w Gruzji pod okupacją rosyjską – do 1810 r., gdzie odpowiadała dwóm kopiejkom.
Wiktionary oraz Wikipedia
kremplina; we włókiennictwie:
1. skędzierzawiona przędza syntetyczna o dużej puszystości;
2. tkanina, dzianina z tej przędzy;
3. potocznie: odzież z takiej dzianiny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. przędza syntetyczna produkcji polskiej o dużej puszystości; także tkanina, dzianina z tej przędzy;
(1.2) pot. ubranie z bistoru (1.1)
Kremplina – nazwa handlowa dzianiny z włókna poliestrowego, która była popularna w Polsce w latach 70. XX wieku. Była wykorzystywana do szycia garniturów i sukienek; nie rozciągająca się, nieprzewiewna i nie gniotąca się. Z ang. 'crimplene'.Cieńszy zamiennik krempliny to bistor.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: bistor
SJP.pl
ciemnobrązowa farba sporządzana z sadzy drzewnej, stosowana w średniowieczu w malarstwie akwarelowym i ceramicznym
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj baru z prostymi daniami, zakąskami, alkoholami; niewielka restauracja
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. gastr. niewielka restauracja, winiarnia, bar z zakąskami i napojami alkoholowymi;
Bistro – niewielki, często zajmujący narożny budynek lokal gastronomiczny, który jest specyficzną kombinacją restauracji z barem i kawiarnią.
Zazwyczaj w bistrach panuje klimat luźnej elegancji, który odróżnia te lokale od typowych, poważnych restauracji. Jest to zwykle miejsce, gdzie można zarówno przekąsić coś „na szybko” przy kontuarze baru, popijając kieliszkiem wina albo filiżanką kawy, jak i zjeść pełny obiad przy małym, okrągłym stoliku. Charakterystyczną cechą bistr paryskich są przeszklone ściany uchylne, które latem są otwierane na oścież, tak aby „ulica wchodziła do wnętrza lokalu”.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kwaśny siarczan sodowy
SJP.pl
bisurmanin; dawniej:
1. pogardliwie o wyznawcy islamu;
2. urwis, hultaj
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. pogard. wyznawca islamu
SJP.pl
Wiktionary
1. robić, co się chce, prowadzić hulaszcze życie; hulać, bradziażyć, lumpować, lampartować się;
2. łobuzować, psocić, rozrabiać;
3. uwodzić czyjąś żonę
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) daw. nawracać na wiarę mahometańską; turczyć
czasownik zwrotny niedokonany bisurmanić się
(2.1) daw. wieść hulaszcze życie
(2.2) daw. psocić
(2.3) daw. przyjmować islam; Gloger|Bisurman|bisurman.
SJP.pl
Wiktionary
→ bisurman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bisurmanić.
Wiktionary
bisurman; dawniej:
1. pogardliwie o wyznawcy islamu;
2. urwis, hultaj
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. pogard. wyznawca islamu
SJP.pl
Wiktionary
→ bisurman
SJP.pl
→ bisurman, → bisurmanin (dawniej, pogardliwie: muzułmański)
przymiotnik
(1.1) stpol. mahometański, islamski
SJP.pl
Wiktionary
nazwisko
Bisz, właśc. Jarosław Jaruszewski (ur. 9 maja 1984 w Bydgoszczy) – polski raper, poeta i producent muzyczny. Jarosław Jaruszewski znany jest przede wszystkim z występów w zespole hip-hopowym B.O.K. Współtworzył także duety wraz z producentami muzycznymi Kosą i Pekro. Prowadzi ponadto solową działalność artystyczną.
Bisz współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: Miuosh, Vixen, Tau (Medium), Cira, Buka oraz Vienio, Sarius, czy VNM.
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
Biszcza (do 30 grudnia 1999 Biszcza Pierwsza) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Biszcza. Leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, nad rzeką Łazowną.
Wieś królewska Biescza, położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym krzeszowskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego.
SJP.pl
Wikipedia
→ Biszcza
SJP.pl
Biszewo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Grodzisk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Dziadkowicach.
Wikipedia
→ Biszkek (stolica Kirgistanu); biszkekański
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Biszkek, związany z miastem Biszkek
SJP.pl
Wiktionary
stolica Kirgistanu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Kirgistanu;
Biszkek (kirg. Бишкек, trl. Biškek, trb. Biszkek; ros. Бишкек, trl. Biškek, trb. Biszkiek; do roku 1926 Piszpek, w latach 1926–1991 Frunze) – stolica i największe miasto Kirgistanu, położone w Tienszanie u podnóża Gór Kirgiskich w Kotlinie Czujskiej, nad rzekami Ała Arcza i Ałamedin. Na północy miasto przecina kanał Wielki Czujski.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Biszkeku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Biszkeku; osoba z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Biszkeku
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Biszkeku; kobieta z tego miasta
SJP.pl
Wiktionary
→ Biszkek (stolica Kirgistanu); biszkecki
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Biszkekiem (stolicą Kirgistanu)
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. biszkopt
Wiktionary
zdrobnienie od: biszkopt
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od biszkopt
SJP.pl
Wiktionary
wyrób cukierniczy z ciasta o tej samej nazwie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) cuk. spoż. lekkie, suche ciasto używane do wyrobów cukierniczych;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) kulin. ciastko z biszkoptu (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) środ. harc. nowy harcerz, bez stopnia, przed Przyrzeczeniem Harcerskim
Ciasto biszkoptowe (biszkopt, daw. biszkokt, z łac. bis coctus = dwa razy gotowany) – rodzaj lekkiego ciasta przyrządzanego na bazie jaj z małym dodatkiem mąki pszennej i cukru. Przy wyrobie niektórych wyrobów biszkoptowych dodaje się też niewielką ilość tłuszczu (nie mylić z ciastem biszkoptowo-tłuszczowym). Ciasto biszkoptowe charakteryzuje się lekkością, puszystością, porowatością i elastycznością.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z biszkoptem
przymiotnik
(1.1) kulin. dotyczący biszkoptu, związany z biszkoptem
SJP.pl
Wiktionary
wyrób cukierniczy z ciasta o tej samej nazwie
Ciasto biszkoptowe (biszkopt, daw. biszkokt, z łac. bis coctus = dwa razy gotowany) – rodzaj lekkiego ciasta przyrządzanego na bazie jaj z małym dodatkiem mąki pszennej i cukru. Przy wyrobie niektórych wyrobów biszkoptowych dodaje się też niewielką ilość tłuszczu (nie mylić z ciastem biszkoptowo-tłuszczowym). Ciasto biszkoptowe charakteryzuje się lekkością, puszystością, porowatością i elastycznością.
SJP.pl
Wikipedia
minerał, uwodniony chlorek magnezu
Biszofit – minerał z grupy halogenków, którego głównym składnikiem jest sześciowodny chlorek magnezu, MgCl2·6H2O.
Jest ewaporatem powstałym na dnie morskim w okresie permu.
Został on odkryty w Staßfurcie przez niemieckiego geologa Gustava Bischofa w drugiej połowie XIX wieku. Minerał otrzymał nazwę na cześć swojego odkrywcy.
SJP.pl
Wikipedia
→ biszofit
SJP.pl
potocznie: pies rasy bichon frise
SJP.pl
tradycyjny męski płaszcz arabski wykonany z wełny
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bisztynka
(1.2) osoba pochodząca z Bisztynka, urodzona w Bisztynku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bisztynka
Wiktionary
przymiotnik od: Bisztynek
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bisztynka, związany z Bisztynkiem
SJP.pl
Wiktionary
miasto w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie warmińsko-mazurskim;
Bisztynek (niem. Bischofstein) – miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bisztynek.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Bisztynek liczył 2156 mieszkańców.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Bisztynka (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bisztynka (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. rockowa muzyka rozrywkowa popularna w latach 60. XX wieku, charakteryzująca się silnie zaznaczonym rytmem; beat, bigbit, big-beat, mocne uderzenie;
2. w muzyce: równomierne uderzenie odmierzające kolejne takty utworu; beat
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. mat. najmniejsza porcja informacji, liczba binarna, mogąca przyjąć wartości 0 lub 1;
(1.2) techn. wymienna końcówka w elektrycznych narzędziach do wkręcania;
(1.3) muz. rytmiczne uderzenie odmierzające kolejne takty utworu
Bit (z ang., kawałek, także skrót od binary digit, czyli cyfra dwójkowa) – najmniejsza ilość informacji potrzebna do określenia, który z dwóch równie prawdopodobnych stanów przyjął układ. Jednostka logiczna.
Jest to również najmniejsza jednostka informacji używana w odniesieniu do sprzętu komputerowego, a oznaczana jest za pomocą „b”. Często mylnie używa się podstawowych przedrostków z układu SI (o mnożniku 1000), podczas gdy powinny być stosowane przedrostki binarne (mnożnik 1024). Należy więc zachować ostrożność przy interpretacji treści.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
[czytaj: biczfejs] środowiskowo: wrogi wyraz twarzy, głównie u kobiety; bitch face, biczfejs
SJP.pl
[czytaj: bitkojn] kryptowaluta stworzona w 2009 roku
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) finans. jedna z kryptowalut, wprowadzona do użytku w 2009 roku;
Bitcoin – elektroniczny system gotówkowy peer-to-peer. Kryptowaluta bitcoin została wprowadzona w 2009 roku przez osobę, bądź grupę osób, o pseudonimie Satoshi Nakamoto. Nazwa Bitcoin odnosi się także do otwartoźródłowego oprogramowania węzłów (Bitcoin Core), tworzących sieć komputerową typu peer-to-peer (Bitcoin Network).
Cyfrowa waluta, która działa niezależnie od banków i rządów, polegająca na oprogramowaniu peer-to-peer i kryptografii.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ bitcoin [czytaj: bitkojn]
SJP.pl
Bitels, beatles, bitles; potocznie:
1. członek zespołu The Beatles;
2. osoba naśladująca wyglądem członków The Beatles
SJP.pl
Bitels, beatles, bitles; potocznie:
1. członek zespołu The Beatles;
2. osoba naśladująca wyglądem członków The Beatles
The Beatles – brytyjski rockowy zespół muzyczny z Liverpoolu, działający w latach 1960–1970. Przez większość tego okresu (w latach 1962–1969) w jego skład wchodzili John Lennon, Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr.
Beatlesi wywodzą się z zespołu The Quarrymen, w którym występowali Lennon, McCartney i Harrison. Do 1962 występowali głównie w Liverpoolu i Hamburgu, gdzie odbyli kilka serii koncertów i poznali swojego późniejszego menedżera, Briana Epsteina. W 1962 rozpoczęli współpracę z producentem George’em Martinem, z którym pracowali do końca działalności. W tym samym roku wydali debiutancki singiel „Love Me Do”, a w 1963 – pierwszy album pt. Please Please Me, który okazał się bestsellerem na terenie Wielkiej Brytanii. Na ten sam rok datuje się początki beatlemanii, czyli ogromnej popularności Beatlesów, charakteryzującej się histerycznymi reakcjami fanów. W 1964 zespół po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych, a zrealizowany tam odcinek programu The Ed Sullivan Show z ich udziałem zgromadził największą telewizyjną publiczność w historii kraju. Beatlesi stali się tym samym prekursorami brytyjskiej inwazji, polegającej na rosnącej popularności brytyjskich muzyków w Stanach i na całym świecie.
SJP.pl
Wikipedia
beatlesówka, bitlesówka, bitelsówka;
1. płaska, owalna czapka z daszkiem, popularna w latach 60. XX wieku;
2. skórzany but na wysokim obcasie, z wąskim i długim noskiem i cholewką sięgającą do kostki, popularny w latach 60. XX wieku
SJP.pl
rzadko: przypominający wyglądem bitelsa - członka zespołu The Beatles; bitlesowaty, bitelsowski, bitlesowski, beatlesowski
SJP.pl
beatlesówka, bitlesówka;
1. płaska, owalna czapka z daszkiem, popularna w latach 60. XX wieku; bitelsówa;
2. rodzaj gitary akustycznej używanej m.in. przez członków grupy The Beatles;
3. skórzany but z płaskim obcasem i cholewką ponad kostkę, używany w jeździectwie; rollingstonka, sztyblet
SJP.pl
rodzaj skórzanego obuwia na wysokim obcasie, z wąskimi i długimi noskami i cholewkami sięgającymi do kostki, popularnego w latach 60. XX wieku; beatlesówki, bitelsówy
SJP.pl
bitlesowski, beatlesowski;
1. nawiązujący do twórczości zespołu The Beatles, taki jak w muzyce tego zespołu;
2. związany z subkulturą młodzieżową lat sześćdziesiątych XX wieku, naśladującą styl lansowany przez ten zespół
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla okresu działania i twórczości grupy The Beatles
SJP.pl
Wiktionary
rodzaj skórzanego obuwia na wysokim obcasie, z wąskimi i długimi noskami i cholewkami sięgającymi do kostki, popularnego w latach 60. XX wieku; beatlesówki, bitelsówki
SJP.pl
niewielka bitwa; potyczka
SJP.pl
środowiskowo: planszowa gra bitewna
Gry bitewne – odmiana gier planszowych polegająca na toczeniu bitew przy użyciu miniaturowych figurek (zwanych jednostkami), najczęściej wykonanych z plastiku, żywicy lub metalu. Rozgrywka dzieli się na tury, w trakcie których gracze w ustalonej kolejności wykonują ruchy. Każdy rodzaj jednostki dysponuje odmiennymi atrybutami, takimi jak szybkość poruszania się (zależy od niej zazwyczaj odległość ruchu), szansa obrony, szansa na atak oraz obrażenia. Kwestie losowe rozstrzygane są za pomocą przypisanego do danej gry rodzaju kostek. W niektórych grach poszczególne postacie tego samego rodzaju różnią się umiejętnościami, zdobywanymi w trakcie walki.
SJP.pl
Wikipedia
→ bitwa
przymiotnik
(1.1) dotyczący bitwy, związany z bitwą
SJP.pl
Wiktionary
1. niewielka, mało znacząca bójka;
2. bitki - kotlety bite
3. awantura połączona z biciem się; burda, bijatyka, bójka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. bójka
(1.2) karc. tura, podczas której gracze zrzucają karty w odpowiedzi na kartę wystawioną przez gracza, który tę turę zaczął
(1.3) karc. karty z bitki (1.2)
(1.4) pot. kulin. kotlet bity
(1.5) kulin. (baletka), ciasteczko biszkoptowe przełożone marmoladą lub powidłami i posypane makiem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. rozbite tłuczkiem odkrawki mięsa
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. oraz M., B.i W. lm. od: bitka
Bitki – kotlety mięsne z wołowiny lub wieprzowiny. Mięso kroi się na mniejsze kawałki i rozbija tłuczkiem (kotlet bity), następnie po lekkim obsmażeniu na patelni dusi się w rondlu.
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w rejonie nadwórniańskim obwodu iwanofrankiwskiego w południowo-zachodniej części Ukrainy, pomiędzy rzekami Bystrzycą Sołotwińską a Bystrzycą Nadwórniańską u przedproża pasma Gorganów;
Bitków (ukr. Битків) – osiedle typu miejskiego w rejonie nadwórniańskim w południowo-zachodniej części Ukrainy, położone 12 km na zachód od Nadwórnej pomiędzy rzekami Bystrzycą Sołotwinską a Bystrzycą Nadwórnianską u przedproża pasma Gorganów (obwód iwanofrankowski). 4359 mieszkańców (2020), dla porównania spis powszechny w 2001 zanotował ich 4273.
Wiktionary oraz Wikipedia
beatles (częściej), bitels (częściej);
1. członek zespołu The Beatles;
2. potocznie: chłopak o długich włosach
SJP.pl
beatles (częściej), bitels (częściej);
1. członek zespołu The Beatles;
2. potocznie: chłopak o długich włosach
The Beatles – brytyjski rockowy zespół muzyczny z Liverpoolu, działający w latach 1960–1970. Przez większość tego okresu (w latach 1962–1969) w jego skład wchodzili John Lennon, Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr.
Beatlesi wywodzą się z zespołu The Quarrymen, w którym występowali Lennon, McCartney i Harrison. Do 1962 występowali głównie w Liverpoolu i Hamburgu, gdzie odbyli kilka serii koncertów i poznali swojego późniejszego menedżera, Briana Epsteina. W 1962 rozpoczęli współpracę z producentem George’em Martinem, z którym pracowali do końca działalności. W tym samym roku wydali debiutancki singiel „Love Me Do”, a w 1963 – pierwszy album pt. Please Please Me, który okazał się bestsellerem na terenie Wielkiej Brytanii. Na ten sam rok datuje się początki beatlemanii, czyli ogromnej popularności Beatlesów, charakteryzującej się histerycznymi reakcjami fanów. W 1964 zespół po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych, a zrealizowany tam odcinek programu The Ed Sullivan Show z ich udziałem zgromadził największą telewizyjną publiczność w historii kraju. Beatlesi stali się tym samym prekursorami brytyjskiej inwazji, polegającej na rosnącej popularności brytyjskich muzyków w Stanach i na całym świecie.
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: przypominający wyglądem bitlesa - członka zespołu The Beatles; bitelsowaty, bitelsowski, bitlesowski, beatlesowski
SJP.pl
[czytaj: bitelsówka] bitelsówka, beatlesówka;
1. płaska, owalna czapka z daszkiem, popularna w latach 60. XX wieku; bitelsówa;
2. rodzaj gitary akustycznej używanej m.in. przez członków grupy The Beatles;
3. skórzany but z płaskim obcasem i cholewką ponad kostkę, używany w jeździectwie; rollingstonka, sztyblet
SJP.pl
bitelsowski, beatlesowski;
1. nawiązujący do twórczości zespołu The Beatles, taki jak w muzyce tego zespołu;
2. związany z subkulturą młodzieżową lat sześćdziesiątych XX wieku, naśladującą styl lansowany przez ten zespół
SJP.pl
Bitmapa, mapa bitowa – obraz cyfrowy w postaci pliku wykorzystującego rastrowy sposób reprezentacji komputerowej grafiki dwuwymiarowej polegający na określeniu położenia każdego piksela obrazu oraz przypisaniu mu wartości określającej kolor w danym trybie koloru.
W węższym znaczeniu bitmapą bywa nazywany jedynie sam obraz pozbawiony ewentualnej kompresji i innych elementów dołączonych do pliku (metadanych), jak np. ścieżki, profile koloru, opis tekstowy pliku itp.
Wikipedia
przymiotnik od: bitmapa
przymiotnik
(1.1) inform. dotyczący bitmapy, właściwy bitmapie
SJP.pl
Wiktionary
dawna sieć komputerowa
BITNET – zapoczątkowana w 1981 ogólnoświatowa sieć rozległa, w pewnym sensie konkurencyjna do Internetu. Nazwa sieci pochodzi od angielskiego hasła Because It's There Network, szerzej znanego w formie Because It's Time Network.
SJP.pl
Wikipedia
→ bitnik
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: bitnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bitny
SJP.pl
przedstawiciel grupy młodzieży zbuntowanej przeciwko normom społecznym i wyrażający ten bunt w różnych ekscesach; beatnik
Beatnicy, bitnicy (ang. beat generation) – nieformalny awangardowy ruch literacko-kulturowy, propagujący idee anarchistycznego indywidualizmu, nonkonformizmu i swobody twórczej, który powstał w latach 50. XX w. w USA.
SJP.pl
Wikipedia
→ bitnik; beatnikowski
SJP.pl
→ bitny
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bitne; cecha tych, którzy są bitni
SJP.pl
Wiktionary
waleczny
przymiotnik
(1.1) książk. dzielny w boju, odważny i nieustępliwy w walce
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Macedonii, położone 15 km od granicy z Grecją;
Bitola (mac. Битола = Bitoła) w starożytności Herakleja Lynkestis, w czasach bizantyjskich Pelagonia – miasto w południowo-zachodniej części Macedonii Północnej, położone 15 km od granicy z Grecją. Przez miasto przepływa rzeka Dragor.
Wiktionary oraz Wikipedia
automat do zakupu bitcoinów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie do kupowania i sprzedawania kryptowalut
SJP.pl
Wiktionary
zasada stosowania dwóch tonacji w dwóch różnych, równoczesnych głosach utworu muzycznego
Bitonalność – użycie w utworze w dwóch jednocześnie brzmiących głosach dwóch różnych tonacji, np. preludium Żagle Claude'a Debussy'ego (końcowy fragment utworu w tonacjach C-dur i Des-dur) i zbudowana w tonacjach C-dur i Fis-dur fanfara na początku baletu Pietruszka Igora Strawinskiego:
SJP.pl
Wikipedia
zawierający dwie tonacje; w dwóch tonacjach
SJP.pl
miłośnik, sympatyk bitu (bigbitu); bigbitowiec
SJP.pl
związany z bitem
SJP.pl
[czytaj: bitrejt] w informatyce: parametr określający jakość pliku z filmem lub dźwiękiem, mierzony w bitach na sekundę lub bajtach na sekundę i ich krotnościach; przepływność
Przepływność (ang. bit rate, bitrate) – ilość informacji (bitów) transmitowanych w jednostce czasu poprzez kanał komunikacyjny.
Mierzona jest w bitach na sekundę (b/s lub bps, od ang. bits per second) lub, rzadko, w bajtach na sekundę (B/s lub Bps) i ich wielokrotnościach: kb/s, Mb/s, Gb/s, kB/s, MB/s. W praktyce spotykane są zarówno prefiksy dziesiętne (k = 1000, M = 1 000 000), jak i binarne (K = 1024, M = 1 048 576). Nie są stosowane inne przedziały czasowe niż sekunda.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biter]
1. lekkie brytyjskie piwo sesyjne, odmiana piwa typu ale;
2. gorzka, aromatyczna zaprawa barmańska na bazie alkoholu, stosowana jako składnik koktajli
Biografie:
SJP.pl
Wikipedia
Bitter lub Bitters – gorzkie, aromatyczne krople (zaprawy) barmańskie na bazie alkoholu posiadające specyficzny smak lub zapach, stosowane jako składnik koktajli alkoholowych.
Wikipedia
[czytaj: bit torent] protokół wymiany i dystrybucji plików przez internet
BitTorrent – protokół wymiany i dystrybucji plików przez Internet, którego celem jest odciążenie łączy serwera udostępniającego pliki. Jego największą zaletą w porównaniu do protokołu HTTP jest podział pasma pomiędzy osoby, które w tym samym czasie pobierają dany plik. Oznacza to, że użytkownik w czasie pobierania wysyła fragmenty pliku innym użytkownikom.
SJP.pl
Wikipedia
substancja pochodzenia organicznego, mieszanina węglowodorów zawartych w skałach; bitumin
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. mieszanina różnych substancji organicznych ciekłych bądź stałych o dużej lepkości, będąca najczęściej koloru czarnego lub brunatnoczarnego;
(1.2) składnik bitumu (1.1)
Bitum, bitumin – terminy często używane zamiennie:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
odpowiednik betonu lub jedna z odmian używanego w malarstwie brązu (brunatu)
Bitum, bitumin – terminy często używane zamiennie:
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
zawierający bituminy; bituminowy, smolisty
przymiotnik relacyjny
(1.1) biochem. geol. techn. dotyczący bitumenu
SJP.pl
Wiktionary
substancja pochodzenia organicznego, mieszanina węglowodorów zawartych w skałach; bitum
SJP.pl
bitumizacja;
1. tworzenie się bituminów w skałach;
2. napełnianie czegoś bituminami - substancjami mineralnymi pochodzenia organicznego
SJP.pl
zawierający bituminy; bitumiczny, smolisty
SJP.pl
bituminizacja;
1. tworzenie się bitumów w skałach;
2. napełnianie czegoś bitumami - substancjami mineralnymi pochodzenia organicznego
Bitumizacja – proces polegający na rozkładzie cząstek organicznych w wodzie morskiej, bez udziału tlenu, ale przy udziale bakterii.
SJP.pl
Wikipedia
nasycać, powlekać bitumem (bituminem); bitumować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. bitumowanie.
Wiktionary
nasycać, powlekać bitumem (bituminem); bituminować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nasycanie lub powlekanie czegoś bituminami
Wiktionary
przymiotnik od: bitum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. łup, zdobycz
Wiktionary
walka; wojna
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. bezpośrednie starcie zbrojne wojsk skonfliktowanych stron;
(1.2) przen. każda inna potyczka, również dla zabawy
Bitwa – zbrojne starcie sił zbrojnych stron prowadzących wojnę, mające zwykle duży lub decydujący wpływ na przebieg lub wynik operacji, kampanii i wojny. We współczesnej terminologii wojskowej bitwa to kilka jednoczesnych lub kolejnych operacji prowadzonych siłami kilku współdziałających ze sobą frontów lub grup armii przy udziale lotnictwa i ewentualnie marynarki wojennej. Potocznie bitwą określa się każde większe starcie zbrojne.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
potocznie: cały, pełny (np. bite dwie godziny)
przymiotnik relacyjny
(1.1) utwardzony, zagęszczony przez ubijanie
(1.2) pot. pełny, cały
(1.3) pot. powypadkowy (o samochodzie)
forma czasownika.
(2.1) ims. przymiotnikowy bierny od bić
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(3.1) plural|bit.
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bitynii
Wiktionary
kraina historyczna nad Morzem Czarnym
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Azji Mniejszej, prowincja rzymska;
Bitynia (gr. Βιθυνία) − kraina historyczna, górzysta lecz urodzajna, znajdująca się w Azji Mniejszej nad Morzem Czarnym, na obszarze dzisiejszej Turcji.
Głównym miastem (stolicą) była pierwotnie Nikomedia, a następnie Nicea (Nikaia, obecnie İznik).
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bitynii
Wiktionary
przymiotnik od: Bitynia (w starożytności kraj w pn.-zach. Azji Mniejszej)
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bitynią, dotyczący Bitynii, pochodzący z Bitynii
SJP.pl
Wiktionary
1. informator o działalności instytucji, towarzystwa naukowego itp.;
2. serwis informacji prasowych;
3. urzędowy komunikat o wydarzeniach bieżących
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) druk. małonakładowe wydawnictwo różnych instytucji, ugrupowań czy organizacji;
Biuletyn (fr. bulletin) – w terminologii prasoznawczej najczęściej małonakładowa periodyczna publikacja wewnętrzna różnych instytucji lub organizacji. Początkowo termin biuletyn oznaczał to samo co czasopismo. Słowo biuletyn w języku polskim stosowane jest od XVIII wieku.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z biuletynem
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący biuletynu, związany z biuletynem
SJP.pl
Wiktionary
skrót od: biurowość, biurowy
SJP.pl
1. potocznie: urzędnik, który kieruje się w wykonywaniu swoich obowiązków wyłącznie przepisami; biurokrata, formalista;
2. przestarzałe: urzędnik zatrudniony w biurze
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik biura
SJP.pl
Wiktionary
1. potocznie: urzędniczka, która kieruje się w wykonywaniu swoich obowiązków wyłącznie przepisami; biurokratka, formalistka;
2. przestarzałe: urzędniczka zatrudniona w biurze
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pracownica biura
SJP.pl
Wiktionary
1. nadmiernie przestrzegający przepisów i bezdusznie traktujący ludzkie sprawy; biurokratyczny;
2. polegający na pracy w biurze
SJP.pl
przestarzałe: zawodowa praca biurowa, zajęcie biuralisty (biuralistki) - pracownika biura; sekretarzowanie
SJP.pl
zdrobnienie od: biurko
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: biurko
(1.2) zdrobn. od: biuro
SJP.pl
Wiktionary
związek chemiczny będący pochodną mocznika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek organiczny będący dimerem mocznika;
Biuret – organiczny związek chemiczny, produkt kondensacji mocznika.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przyrząd w postaci rurki szklanej z podziałką i zamknięciem u dołu
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. sprzęt laboratoryjny o kształcie (zazwyczaj) długiej i cienkiej rurki szklanej, z precyzyjną skalą objętości, który jest od dołu zakończony kranikiem i precyzyjnie wykonanym „dzióbkiem”, używany w chemicznej analizie objętościowej do odmierzania roztworów
Biureta – sprzęt laboratoryjny o kształcie zazwyczaj długiej i cienkiej rurki szklanej, z precyzyjną skalą objętości, który jest od dołu zakończony kranikiem i precyzyjnie wykonanym „dzióbkiem”.
Podstawowym zadaniem biurety jest precyzyjne odmierzanie cieczy w czasie miareczkowania, chociaż bywa ona używana także do innych celów – np. szybkiego przygotowywania roztworów mianowanych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
reakcja biuretowa - reakcja pozwalająca na wykrycie białek i polipeptydów dzięki zastosowaniu biuretu
SJP.pl
mebel służący do pracy biurowej lub nauki
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mebel, który służy do wygodnego pisania i czytania
(1.2) rzad. zdrobn. od biuro
Biurko – mebel skrzyniowy z szufladami, szafkami i skrytkami.
Używany we Francji i Anglii termin bureau pochodzi od słowa bure, oznaczający typ zgrzebnego płótna, którym w średniowieczu przykrywano stoły i pulpity kancelistów.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
związany z biurkiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący biurka, związany z biurkiem
SJP.pl
Wiktionary
1. instytucja lub jej część, do których zadań należą prace techniczno-kancelaryjne, załatwianie interesantów itp.;
2. lokal tej instytucji;
3. zespół urzędników pracujących w jakiejś instytucji;
4. dawniej: biurko (mebel)
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) budynek lub pomieszczenie, w którym są wykonywane prace administracyjne, umysłowe, są zbierane i przetwarzane informacje;
(1.2) forma działalności administracyjnej polegająca na zbieraniu, opracowywaniu i przekazywaniu informacji
(1.3) forma działalności usługowej polegająca na zbieraniu i sprzedaży informacji
Biuro (fr. bureau) – miejsce pracy pracowników administracyjnych instytucji lub firmy albo administracyjna instytucja, wykonująca właściwe sobie prace urzędnicze.
Podstawowe typy pomieszczeń pracy biurowej:
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
telefaks zainstalowany na poczcie do użytku klientów
SJP.pl
potocznie: przedstawiciel władzy chcący nadmiernie kontrolować życie prywatne obywateli
SJP.pl
1. w polityce: system zarządzania, w którym decydującą rolę spełnia aparat administracyjny;
2. grupa ludzi zawodowo trudniąca się administrowaniem i organizacją pracy instytucji państwowych gospodarczych, społecznych; administracja;
3. przerost formalistyki w działalności urzędów, bezduszne przestrzeganie przepisów w załatwianiu spraw urzędowych i interesantów; biurokratyczność, biurokratyzm, formalizm, formalistyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. przesadna formalistyka w działalności urzędów, bezduszne przestrzeganie przepisów w załatwianiu spraw urzędowych i interesantów
(1.2) polit. system zarządzania, w którym decydującą rolę odgrywa administracyjny aparat urzędniczy;
(1.3) urz. grupa ludzi zawodowo trudniąca się administrowaniem i organizacją pracy instytucji państwowych, gospodarczych, społecznych
Biurokracja (od słów fr. bureau – „urząd, biuro, biurko” i gr. kratos – „władza”) – scentralizowany system organizacyjny, w którym władza powiązana jest z urzędem. Pojęcie to oznacza oderwanie władzy od obywateli, a wręcz podejmowanie przez urzędników decyzji szkodliwych dla społeczeństwa.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
→ biurokracja; biurokratyczny
SJP.pl
urzędnik, który kieruje się w wykonywaniu swoich obowiązków wyłącznie przepisami; biuralista, formalista
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) urzędnik ściśle przestrzegający i wymagający przestrzegania kwestii formalnych
Biurokrata – urzędnik załatwiający sprawy biurokratycznie, tj. sztywno trzymający się przepisów i bezdusznie traktujący ludzkie sprawy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
urzędniczka nadmiernie przestrzegająca przepisów
SJP.pl
stawać się biurokratą (bezdusznym urzędnikiem)
czasownik
(1.1) pot. stawać się biurokratą
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|biurokratycznieć.
Wiktionary
przerost formalistyki w działalności urzędów, bezduszne przestrzeganie przepisów w załatwianiu spraw urzędowych i interesantów; biurokracja, biurokratyzm, formalizm, formalistyka
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest biurokratyczne; cecha tych, którzy są biurokratyczni
SJP.pl
Wiktionary
1. w polityce: związany z biurokracją - systemem rządów urzędniczych;
2. potocznie: bezduszny, ściśle przestrzegający przepisów; formalistyczny, rutyniarski
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biurokracją, dotyczący biurokracji
przymiotnik jakościowy
(2.1) nadmiernie przestrzegający przepisów
SJP.pl
Wiktionary
proces poszerzania władzy urzędników poprzez podporządkowywanie różnych dziedzin życia społecznego procedurom i sztywnym przepisom
Biurokratyzacja – proces rozpowszechniania się organizacji opartych na modelu biurokracji, będący następstwem demokratyzacji; poszerzenie władzy urzędników poprzez podporządkowanie coraz większej sfery życia społecznego przepisom i procedurom prawnym.
SJP.pl
Wikipedia
przerost formalistyki w działalności urzędów, bezduszne przestrzeganie przepisów w załatwianiu spraw urzędowych i interesantów; biurokracja, biurokracja, formalizm, formalistyka
SJP.pl
wprowadzać gdzieś metody biurokratyczne, czynić biurokratycznym - związanym z bezdusznym systemem rządów urzędniczych, ściśle przestrzegającym przepisów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) podporządkowywanie czegoś sztywnym i biurokratycznym zasadom
Wiktionary
informatyka biurowa, systemy informatyczne usprawniające prace biurowe
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inform. informatyka biurowa, systemy informatyczne usprawniające prace biurowe
SJP.pl
Wiktionary
budynek, w którym znajdują się biura
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. budynek, w którym mieszczą się biura
Biurowiec, także budynek biurowy – budynek mieszczący biura i inne pomieszczenia służące za miejsce wykonywania pracy umysłowej.
Klasyczne biurowce stanowią siedziby zarządu przedsiębiorstw przemysłowych lub handlowych. W szerszym ujęciu do biurowców zalicza się budynki urzędów administracji państwowej albo też mieszczące całość przedsiębiorstwa nieprodukcyjnego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
1. nauka o ogóle czynności związanych z prowadzeniem biura (sekretariatu);
2. nazwa przedmiotu (lekcji) w liceum ekonomicznym traktującego o pisaniu pism
SJP.pl
związany z biurem, dotyczący biura
przymiotnik
(1.1) związany z biurem, dotyczący biura
SJP.pl
Wiktionary
obelżywie o urzędniczce
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pogard. pracownica biura niewywiązująca się ze swoich obowiązków, niekompetentna, pogardliwie traktująca petentów
SJP.pl
Wiktionary
potocznie: mający duży biust; cycaty, cycasty
przymiotnik
(1.1) pot. o kobiecie mająca duży, wydatny biust
SJP.pl
Wiktionary
zdrobnienie od: biust
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od biust
SJP.pl
Wiktionary
1. piersi kobiece
2. rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca górną część postaci; popiersie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) piersi kobiety
(1.2) popiersie
Gruczoł mlekowy (łac. glandula lactifera), gruczoł sutkowy (łac. glandula mammaria), sutek (łac. mamma), pot. pierś lub biust – największy gruczoł skórny człowieka, jeden z parzystych narządów, rozwijający się u kobiet w okresie pokwitania. Określenie „sutek” jest też używane jako synonim brodawki sutkowej, będącej częścią tego gruczołu.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
dawniej: biustonosz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. biustonosz
Biustonosz lub stanik – rodzaj bielizny dla kobiet służącej do przykrycia i podtrzymywania piersi.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
regionalnie: biustonosz, stanik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. część garderoby podtrzymująca kobiece piersi;
Biustonosz lub stanik – rodzaj bielizny dla kobiet służącej do przykrycia i podtrzymywania piersi.
Wiktionary oraz Wikipedia
kalendarz biurkowy pełniący również funkcję notatnika
SJP.pl
instrument muzyczny z wschodniej Azji, typ lutni
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. czterostrunna japońska lutnia
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od biwak
Wiktionary
1. obozowanie, zwykle w namiotach
2. miejsce obozowania; obóz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) turyst. obozowanie pod gołym niebem w namiotach, najczęściej jedna z form obozów młodzieżowych
Biwak - (fr. bivouac) – rodzaj improwizowanego obozu, używanego głównie przez żołnierzy, w turystyce (np. we wspinaczce górskiej taterników (alpinistów) lub w harcerstwie). Wiąże się ze spaniem na wolnym powietrzu, pod improwizowanym przykryciem – pałatką, płachtą biwakową, namiotem lub samodzielnie zbudowanym szałasem. Biwak nie oznacza kempingowania z planowym rozbiciem namiotu na przygotowanym do tego terenie.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabiwakować)
(1.1) uczestniczyć w biwaku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przebywanie gdzieś na biwaku, pod namiotami
Wiktionary
ten, kto mieszka na biwaku, biwakuje
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba będąca na biwaku
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczestniczka biwaku
SJP.pl
Wiktionary
związany z biwakiem
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biwakiem, dotyczący biwaku
SJP.pl
Wiktionary
para chromosomów homologicznych w pierwszej profazie mejozy, ułożonych tak, aby stykały się centromerami
Biwalent, tetrada – para chromosomów homologicznych (czyli tetrada chromatyd) połączonych chiazmami. Ograniczają one fragmenty, w których dochodzi do crossing-over, czyli wymiany DNA między sąsiadującymi chromatydami chromosomów homologicznych. Proces ten zachodzi w pierwszej profazie mejozy.
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj aktówki z miejscem na notes i przybory do pisania, klipem przytrzymującym kartki, schowkiem na telefon lub tablet itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ubogi
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. chory, słaby
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wątły, nieudany
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. osoba dotknięta chorobą
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. młoda owca
(1.2) zootechn. rasa owiec wałaskich
Wiktionary
1. skórzany pasek przy bucie;
2. spód pierścionka łączący wierzch z szyną
skrótowiec
(1.1) = ekon. bezpośrednie inwestycje zagraniczne
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: biz-dżet] mały, luksusowy odrzutowiec; bizjet
SJP.pl
1. skórzany pasek przy bucie;
2. spód pierścionka łączący wierzch z szyną
SJP.pl
1. nazwa Konstantynopola (kolonii greckiej) od ok. 660 r. p.n.e. do 330 r. n.e.;
2. państwo istniejące w latach 395-1453; cesarstwo bizantyjskie, cesarstwo bizantyńskie, cesarstwo wschodniorzymskie
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) hist. starożytne miasto nad cieśniną Bosfor, nad zatoką Złotego Rogu; później Konstantynopol; obecnie Stambuł;
(1.2) termin stosowany przez nowożytnych historyków na określenie cesarstwa bizantyńskiego/cesarstwa bizantyjskiego
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
przestarzale: związany z Bizancjum; bizantyjski, bizantyński
SJP.pl
złota moneta bizantyńska długo będąca w średniowiecznej Europie symbolem dobrobytu
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: bizantyjski
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem historii, kultury, sztuki starożytnego Bizancjum; bizantynistyka, bizantynologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. awanturnica
Wiktionary
mieszkaniec Bizancjum (miasta); bizantyńczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. mieszkaniec Bizancjum (cesarstwa bizantyjskiego)
SJP.pl
Wiktionary
mieszkanka Bizancjum (miasta)
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. mieszkanka Bizancjum (cesarstwa bizantyjskiego)
SJP.pl
Wiktionary
bizantyński;
1. przymiotnik od: Bizancjum (np. sztuka bizantyjska);
2. charakteryzujący się wielkim przepychem
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. dotyczący Bizancjum, związany z Bizancjum
przymiotnik jakościowy
(2.1) książk. przen. wyróżniający się wschodnim przepychem
SJP.pl
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bizantyjskie
SJP.pl
Wiktionary
mieszkaniec Bizancjum (miasta); bizantyjczyk
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. mieszkaniec Bizancjum (cesarstwa bizantyjskiego)
SJP.pl
Wiktionary
osoba specjalizująca się w bizantynistyce; bizantynolog
SJP.pl
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem historii, kultury, sztuki starożytnego Bizancjum; bizantynologia, bizantologia
Bizantynologia, in. bizantynistyka – dział nauk zajmujący się badaniem historii, literatury, sztuki Cesarstwa Bizantyńskiego (395–1453), zwanego od czasów renesansu Bizancjum. Termin Bizancjum został po raz pierwszy użyty w 1562 roku przez niemieckiego historyka Hieronima Wolfa. Bizantynologia stanowi obecnie odrębną gałąź historii powszechnej średniowiecza.
SJP.pl
Wikipedia
poddawanie wpływom bizantyjskim, nadawanie czemuś cech typowo bizantyjskich
SJP.pl
zespół cech właściwych dla różnych dziedzin życia w cesarstwie bizantyjskim
SJP.pl
1. poddawać wpływom cywilizacji i kultury bizantyjskiej;
2. bizantynizować się - ulegać wpływom cywilizacji i kultury bizantyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nadawanie czemuś cech bizantyjskich
Wiktionary
specjalista w dziedzinie bizantynologii; bizantynista
Bizantynologia, in. bizantynistyka – dział nauk zajmujący się badaniem historii, literatury, sztuki Cesarstwa Bizantyńskiego (395–1453), zwanego od czasów renesansu Bizancjum. Termin Bizancjum został po raz pierwszy użyty w 1562 roku przez niemieckiego historyka Hieronima Wolfa. Bizantynologia stanowi obecnie odrębną gałąź historii powszechnej średniowiecza.
SJP.pl
Wikipedia
nauka zajmująca się badaniem historii, kultury, sztuki starożytnego Bizancjum; bizantynistyka, bizantologia
Bizantynologia, in. bizantynistyka – dział nauk zajmujący się badaniem historii, literatury, sztuki Cesarstwa Bizantyńskiego (395–1453), zwanego od czasów renesansu Bizancjum. Termin Bizancjum został po raz pierwszy użyty w 1562 roku przez niemieckiego historyka Hieronima Wolfa. Bizantynologia stanowi obecnie odrębną gałąź historii powszechnej średniowiecza.
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
bizantyjski;
1. przymiotnik od: Bizancjum (np. sztuka bizantyńska);
2. charakteryzujący się wielkim przepychem
przymiotnik
(1.1) inaczej: bizantyjski
SJP.pl
Wiktionary
[czytaj: biZAR] wzór na tkaninie o dynamicznej kompozycji z motywów roślinnych, abstrakcyjnych i fantastycznych
Bizarre, właściwie Rufus Arthur Johnson (ur. 5 lipca 1976 r. w Detroit) – amerykański raper. Członek zespołu D12. Zaczynał w grupie zwanej Outsidaz z Rah Digga oraz Eminemem.
Gościnnie pojawił się w 2008 roku na płycie "KontraWersja" pochodzącego z Kalisza rapera Gorzkiego (aka Uncle G) we współpracy ze Stanisławem Soyką.
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północnej Tunezji, port nad Morzem Śródziemnym;
Bizerta (arab. بنزرت, Banzart; fr. Bizerte; łac. Hippo Diarrhytus) – miasto w północnej Tunezji, ośrodek administracyjny gubernatorstwa Bizerta, port nad Morzem Śródziemnym, przy ujściu kanału łączącego jezioro Bizerta z morzem. W 2014 roku liczyło ok. 137 tys. mieszkańców.
Wiktionary oraz Wikipedia
nazwisko, np. Georges Bizet [czytaj: żorż biZE, w odmianie, np. Georges'a Bizeta - żorża biZEta] kompozytor francuski (1838-75)
Georges Bizet (wym. [ʒɔʁʒ bizɛ]), właśc. Alexandre-César-Léopold Bizet (ur. 25 października 1838 w Paryżu, zm. 3 czerwca 1875 w Bougival) – francuski kompozytor, piszący przede wszystkim opery.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bizdżet] mały, luksusowy odrzutowiec; biz-jet
SJP.pl
ochra bizmutowa
SJP.pl
pierwiastek chemiczny (Bi) z grupy azotowców
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Bi i liczbie atomowej 83;
(1.2) atom bizmutu (1.1)
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
sól kwasu bizmutowego
SJP.pl
sól kwasu bizmutowego
SJP.pl
sól kwasu bizmutowodorowego
SJP.pl
sól kwasu bizmutowodorowego
SJP.pl
związek chemiczny; wodorek bizmutu
Bizmutowodór (wodorek bizmutu), BiH
3 – nieorganiczny związek chemiczny, powstaje w śladowych ilościach w wyniku działania kwasu solnego na stop bizmutu z magnezem. W temperaturze pokojowej rozkłada się na pierwiastki.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bizmut
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący bizmutu
SJP.pl
Wiktionary
kation zawierający trójwartościowy bizmut
Bizmutyl, BiO+
− dawna, nieprawidłowa nazwa hipotetycznego jednowartościowego kationu, zawierającego bizmut na III stopniu utlenienia, powstającego w wyniku hydrolizy soli bizmutu(III).
Przykładem związku uznawanego dawniej za zawierający kation bizmutylowy jest chlorek bizmutylu, Bi(O)Cl.
SJP.pl
Wikipedia
minerał, siarczek bizmutu; bizmutynit
Bizmutynit – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem średniotemperaturowych hydrotermalnych żył kruszcowych. Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału.
SJP.pl
Wikipedia
bizmutyn; minerał, siarczek bizmutu
Bizmutynit – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem średniotemperaturowych hydrotermalnych żył kruszcowych. Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału.
SJP.pl
Wikipedia
interes, przedsięwzięcie, handel; business
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) interes, przedsięwzięcie przynoszące zysk
Biznes (również interes, ang. business) – przedsięwzięcie handlowe, produkcyjne lub usługowe.
Etymologicznie słowo business wywodzi się z „busy” – zajęty, aktywny. W wymiarze społecznym bycie „zajętym” człowiekiem biznesu może oznaczać zaangażowanie w organizację procesu wytwarzania dóbr lub usług w celach komercyjnych.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
skrót od: biznesmeński
SJP.pl
pejoratywnie o biznesmence
SJP.pl
mały biznes - firma; firemka
SJP.pl
businessman;
1. człowiek prowadzący interesy; przedsiębiorca, handlowiec, przemysłowiec;
2. właściciel firmy produkcyjnej, handlowej lub usługowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. ekon. osoba oficjalnie prowadząca działalność gospodarczą
(1.2) pot. osoba prowadząca interesy
Przedsiębiorca (fr. entrepreneur) – w potocznym ujęciu to osoba podejmująca się przedsięwzięcia dla celów zarobkowych.
W polskim systemie prawa nie ma jednolitej definicji przedsiębiorcy. Funkcjonujące definicje sprowadza się do tego, że przedsiębiorcą jest podmiot prawa, który prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą (lub zawodową). W rozumieniu prawnym „przedsiębiorca” najczęściej nie jest synonimem przedsiębiorstwa, ani firmy.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
kobieta prowadząca interesy; przedsiębiorczyni, businesswoman, businessmanka
Przedsiębiorca (fr. entrepreneur) – w potocznym ujęciu to osoba podejmująca się przedsięwzięcia dla celów zarobkowych.
W polskim systemie prawa nie ma jednolitej definicji przedsiębiorcy. Funkcjonujące definicje sprowadza się do tego, że przedsiębiorcą jest podmiot prawa, który prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą (lub zawodową). W rozumieniu prawnym „przedsiębiorca” najczęściej nie jest synonimem przedsiębiorstwa, ani firmy.
SJP.pl
Wikipedia
związany z biznesmenem, będący właściwością biznesmena
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z biznesmenem, dotyczący biznesmena
SJP.pl
Wiktionary
→ biznes
przymiotnik
(1.1) hand. dotyczący biznesu
SJP.pl
Wiktionary
SJP.pl
business plan, biznes plan;
1. plan funkcjonowania przedsiębiorstwa lub realizacji przedsięwzięcia gospodarczego;
2. dokument zawierający taki plan
Biznesplan (plan biznesowy, ang. business plan) – dokument przedsiębiorstwa z planem rozwoju, a w przypadku nowych przedsięwzięć, także z planem ich powstania. Sporządzany na potrzeby wewnętrzne i zewnętrzne przedsiębiorstwa – m.in. w celu pozyskania źródeł finansowania inwestycji. Zawiera opis celów, jakie przedsiębiorstwo zamierza realizować w przyszłości z uwzględnieniem istniejących uwarunkowań rynkowych, finansowych, marketingowych, technologicznych, organizacyjnych i kadrowych. Jego elementami są m.in. analiza finansowa, analiza rynku, analiza SWOT.
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: biznesłomen] rzadko: kobieta prowadząca interesy; przedsiębiorczyni, businesswoman, biznesmenka, businessmanka
Przedsiębiorca (fr. entrepreneur) – w potocznym ujęciu to osoba podejmująca się przedsięwzięcia dla celów zarobkowych.
W polskim systemie prawa nie ma jednolitej definicji przedsiębiorcy. Funkcjonujące definicje sprowadza się do tego, że przedsiębiorcą jest podmiot prawa, który prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą (lub zawodową). W rozumieniu prawnym „przedsiębiorca” najczęściej nie jest synonimem przedsiębiorstwa, ani firmy.
SJP.pl
Wikipedia
1. duży ssak łożyskowy z rodziny krętorogich, rzędu parzystokopytnych;
2. kombajn zbożowy marki Bizon
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. największy stadny ssak Ameryki Północnej, zamieszkujący prerie i lasy;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. LGBT: biseksualista
Bizon (Bison) – wyróżniany przez część ujęć systematycznych rodzaj dużych ssaków z rodziny wołowatych (Bovidae) charakteryzujących się krótką, szeroką głową, krótką szyją i wysokim kłębem. Owłosienie przedniej części ciała jest dłuższe.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
zdrobnienie od: bizon
SJP.pl
→ bizon; bizonowy
SJP.pl
kolcoróg bizoniak - gatunek pluskwiaka z rodziny zgarbowatych
SJP.pl
→ bizon; bizoni
SJP.pl
1. przestarzale o bacie
2. łobuz, nicpoń, wałkoń
SJP.pl
1. baty z byczej skóry;
2. uderzenia batem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przedmioty wyrabiane z metali szlachetnych i kamieni szlachetnych (lub ich imitacji) służące do ozdoby stroju, ciała;
Biżuteria (fr. bijouterie, od bijou – klejnot) – drobny przedmiot złotniczy i jubilerski służący do ozdoby ciała i stroju, zazwyczaj z metali i kamieni szlachetnych i ozdobnych.
Biżuteria odznacza się przede wszystkim artystycznym wykonaniem – i dzięki temu kryterium do biżuterii można zaliczyć ozdoby ludów pierwotnych. Formy artystyczne kształtowały się i kształtują zgodnie z ogólnymi trendami mody.
Wiktionary oraz Wikipedia
przymiotnik od: biżuteria
przymiotnik
(1.1) dotyczący biżuterii, związany z biżuterią
SJP.pl
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. osada w Polsce
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie lubelskim;
Biłgoraj (niem. Bilgoraj, jid. בילגוריי, ros. Билгорай, ukr. Білго́рай) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu biłgorajskiego.
SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia
mieszkaniec Biłgoraja (miasta w Polsce); biłgorajczyk
SJP.pl
mieszkanka Biłgoraja (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkaniec Biłgoraja (miasta w Polsce); biłgorajanin
SJP.pl
mieszkanka Biłgoraju
SJP.pl
przymiotnik od: Biłgoraj
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Biłgoraja, związany z Biłgorajem
SJP.pl
Wiktionary