Ap

1. [czytaj: a pe lub ej pi] skrót od: Associated Press - amerykańska agencja prasowa;
2. skrót od: Adobe Photoshop - program graficzny;
3. skrót od: Aeroklub Polski - stowarzyszenie zrzeszające ludzi uprawiających sport i rekreację polegającą na różnych formach latania w powietrzu


skrót

 (1.1) = bibl. Apokalipsa świętego Jana


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Ap.

skrót od: apostoł; apost.


skrót

 (1.1) = rel. apostoł

 (1.2) = apelatyw


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apach

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) reg-pl|Poznań. przest. opryszek, oprych, zbój


Apach – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Mozela.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 798 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 238 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Apach plasuje się na 441. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1148.).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Apache

[czytaj: apacz] helikopter marki Apache



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apacki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z Apaczami, dotyczący Apaczów


Źródła:

Wiktionary

Apacz

Indianin należący do zespołu grup etnicznych Ameryki Północnej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek indiańskiego plemięemienia z Ameryki Północnej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apacze

Indianie Ameryki Północnej dawniej prowadzący koczowniczy tryb życia, współcześnie rolnicy i hodowcy w rezerwatach Nowego Meksyku i Arizony


Apacze (N’de lub Dine’é – „ludzie”) – zespół grup etnicznych Indian Ameryki Północnej, spokrewnionych prawdopodobnie z Atabaskami, zamieszkujący głównie stan Nowy Meksyk.

Nazwa Apacze obejmuje wiele grup mówiących dialektami południowo-atabaskańskimi, spośród których najbardziej znanymi były Mescalero, Jicarilla, Chiricahua i tzw. Apacze-Kiowa (właściwie Naishadena, żyjący w ścisłych związkach z plemieniem Kiowa z kaddoańskiej grupy językowej, inaczej Apacze Preriowi). Najdalej wysuniętych na zachód określa się Western Apaczami (społeczności znane pod nazwą San Carlos, White Mountains i Tonto). W zachodnim Teksasie mieszkali Apacze Lipan, którzy po walkach z Meksykiem i z napierającymi na nich osadnikami amerykańskimi zostali wyparci do Nowego Meksyku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apaczka

Indianka należąca do zespołu grup etnicznych Ameryki Północnej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. członkini indiańskiego plemięemienia z Ameryki Północnej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apadana

w starożytnej Persji: monumentalna sala audiencyjna o stropie wspartym na kolumnach


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apage

z greki: idź precz, oddal się!


Źródła:

SJP.pl

Apagoge

dowód nie wprost, polegający na udowodnieniu, że fałszywe jest negowanie twierdzenia, które trzeba udowodnić; dowód apagogiczny


Źródła:

SJP.pl

Apaj

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) reg-pl|Poznań. przest. opryszek, oprych, zbój


Źródła:

Wiktionary

Apanasewicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Apanaż

1. w monarchii: pensja dla członków rodu panującego
2. dawniej: zasiłek, środki na utrzymanie, zwykle niezbyt zasłużone i nadmierne


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apanaże

1. dochody, zwłaszcza za pracę wykonywaną nieregularnie (na zlecenie) lub w formie wolnego zawodu;
2. w historii: ziemia przyznawana dla członków dynastii niezasiadających na tronie, jako źródło utrzymania


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) urz. pieniądze przeznaczane na utrzymanie członków panującego rodu

 (1.2) hist. fragment królewskich posiadłości, które panujący wydzielił dla młodszych członków rodu

 (1.3) przen. książk. zyski wynikające z pełnienia wysokich funkcji

 (1.4) przen. książk. pieniądze przeznaczane na czyjeś utrzymanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apanażowy

przymiotnik od: apanaż


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z apanażem, apanażami, dotyczący apanażu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apanowicz

nazwisko


Apanowicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apap

lek przeciwgorączkowy i przeciwbólowy; paracetamol, acetaminofen, acenol


Paracetamol, acetaminofen (łac. paracetamolum) – organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna acetanilidu, stosowany jako lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. W handlu znajduje się od 1955. W Polsce stał się popularny w latach 90. XX wieku, wypierając z rynku aminofenazon, powszechnie wówczas używany lek przeciwgorączkowy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Aparacik

zdrobnienie od: aparat (przyrząd)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od aparat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aparacikowy

przymiotnik od: aparacik


Źródła:

SJP.pl

Aparat

1. urządzenie do wykonywania określonych czynności lub funkcji;
2. system powiązanych ze sobą urzędów, organów funkcyjnych, działających w jakiejś sferze życia publicznego (np. aparat władzy);
3. całość metod i środków służących weryfikacji hipotez naukowych (np. aparat pojęciowy);
4. zespół narządów organizmu pełniący daną funkcję (np. aparat ruchowy)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie o określonej funkcjonalności, np. telefoniczny, fotograficzny

 (1.2) med. przyrząd do korekcji wad

 (1.3) anat. grupa narządów organizmów żywych spełniających określone zadania

 (1.4) instytucje, urzędy zajmujące się kontrolą lub kierowaniem pewną dziedziną życia państwowego, społecznego

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. uczn. zabawny lub szokujący człowiek

 (2.2) gwara więzienna cwaniak


Biblistyka:

Biologia:

Chemia:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aparatczyk

pogardliwie o działaczu i urzędniku aparatu partyjnego, kiedyś zwłaszcza w odniesieniu do urzędników partii komunistycznej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pejor. polit. członek aparatu partyjnego, urzędnik partyjny na kierowniczym stanowisku, zwłaszcza w partii komunistycznej


Aparatczyk (ros. аппара́тчик) – etatowy, zawodowy funkcjonariusz Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego lub aparatu rządowego Związku Radzieckiego (ros. аппарат, aparat), ktokolwiek, kto sprawował jakąkolwiek funkcję biurokratyczną lub polityczną, z wyjątkiem wyższych szczebli zarządzania zwanych nomenklaturą. James H. Billington zdefiniował to słowo jako człowieka niesnującego wielkich planów, lecz wykonującego mrówczą pracę. Termin ten jest często uważany za pejoratywny, mający negatywne konotacje do jakości, kompetencji i postawy tak opisywanej osoby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aparatczykowy

przymiotnik od: aparatczyk; aparatczykowski


Źródła:

SJP.pl

Aparatka

aparat


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: aparat; pot. uczn. kobieta zabawna lub szokująca


Aparatka (tyt. oryg. Braceface) – kanadyjsko-amerykańsko-chiński serial animowany dla nastolatków, nadawany w latach 2001–2004. Był produkowany dla studia Nelvana przez amerykańską aktorkę Alicię Silverstone, która również użyczyła głosu głównej bohaterce. W polskiej wersji językowej dubbinguje ją Małgorzata Kożuchowska.


Patrz:aparat

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aparatownia

pomieszczenie, w którym umieszczone są aparaty wylęgowe piskląt


Źródła:

SJP.pl

Aparatowy

przymiotnik od: aparat


przymiotnik

 (1.1) związany z aparatem

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) specjalista obsługujący dany rodzaj aparatów, maszyn lub procesów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aparatura

ogół aparatów zestawionych razem dla wykonania pewnego zadania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zespół aparatów, przyrządów, urządzeń stanowiących pewną całość


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aparaturowy

przymiotnik od: aparatura


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z aparaturą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aparencja

dawniej:
1. pozór;
2. okazałość, blask


Źródła:

SJP.pl

Apart

wypowiedź "na stronie" postaci teatralnej, skierowana do pozornie nieistniejącej publiczności


Apart Sp. z o.o. – polskie przedsiębiorstwo jubilerskie z siedzibą w Suchym Lesie koło Poznania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apartamencik

zdrobnienie od: apartament


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: apartament


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apartament

wygodne, elegancko urządzone, luksusowe mieszkanie lub pokój w hotelu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) reprezentacyjne wnętrze pałacu, ambasady itp.;

 (1.2) wielopokojowe mieszkanie o wysokim standardzie

 (1.3) hotel. komfortowe pomieszczenie w hotelu, zawierające prócz przynajmniej jednej sypialni i łazienki także część dzienną, aneks kuchenny itp.; także: samodzielne mieszkanie wynajmowane na tych samych zasadach, co pokój w hotelu


Apartament – wielopokojowe mieszkanie w wysokim standardzie lub zespół pomieszczeń przeznaczonych dla potrzeb jednego użytkownika np. w hotelu. Nazwa pochodzi od francuskiego appartement oznaczającego większe mieszkanie, które z kolei wywodzi się z włoskiego appartare (oddzielić).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apartamentowiec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nowoczesny budynek z drogimi ekskluzywnymi mieszkaniami


Apartamentowiec – budynek mieszkalny składający się z apartamentów, zaprojektowany zgodnie z wysokimi standardami, usytuowany najczęściej w prestiżowej lokalizacji oraz wykonany z materiałów wysokiej jakości.

Z zasady apartamentowiec ma jedno wyróżniające się przeszklone wejście, zamiast kilku klatek, jakie mają bloki. Na parterze znajduje się recepcja, obsługiwana przez portiera.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Apartamentowy

przymiotnik od: apartament


Źródła:

SJP.pl

Apartheid

[czytaj: aparthejd] koncepcja "prawa do osobnego rozwoju", stanowiąca od roku 1948 podstawę rasistowskiej dyskryminacji ludności niebiałej; stworzona przez burskich nacjonalistów w Afryce Południowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. hist. ideologia głosząca konieczność osobnego rozwoju społeczności różnych ras i polityka segregacji rasowej połączona z ograniczeniem praw i dyskryminacją ludności niebiałej w RPA w latach 1948-1990;

 (1.2) polit. (w szerszym rozumieniu) polityka segregacji rasowej połączona z dyskryminacją


Apartheid (z afr. apartheid) – ideologia głosząca konieczność osobnego rozwoju społeczności różnych ras, a także bazujący na tej teorii system polityczny panujący w Południowej Afryce do połowy lat 90 XX wieku, oparty na segregacji rasowej. System segregacji był oparty na przekonaniu o wyższości rasy białej i dyskryminował ludność czarną i kolorową. W 1968 został uznany przez Organizację Narodów Zjednoczonych za zbrodnię przeciwko ludzkości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aparthotel

hotel składający się z apartamentów


Źródła:

SJP.pl

Apartnie

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Poznań. osobno


Źródła:

Wiktionary

Apartny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Poznań. osobny


Źródła:

Wiktionary

Apartyjność

deklarowanie nieprzynależenia do żadnej partii politycznej; bezpartyjność


Źródła:

SJP.pl

Apartyjny

nienależący do żadnej partii politycznej; bezpartyjny


Źródła:

SJP.pl

Aparycja

wygląd zewnętrzny; prezencja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. wygląd zewnętrzny (powierzchowny)

 (1.2) przest. ukazanie się, pokazanie się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aparycyjny

rzadko: dotyczący wyglądu zewnętrznego


Źródła:

SJP.pl

Apastron

punkt orbity okołogwiazdowej ciała niebieskiego najbardziej oddalony od gwiazdy obieganej


Apsyda – jeden z dwóch skrajnych punktów orbity eliptycznej. Apsydami są:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apasz

człowiek należący do świata przestępczego; opryszek, rzezimieszek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. ktoś należący do przestępczego półświatka, w szczególności paryskiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apaszka

trójkątna lub kwadratowa chustka noszona na szyi


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj chustki noszonej na szyi zarówno przez kobiety jak i mężczyzn, pierwotnie element stroju apasza (bandyty);


Apaszka – rodzaj kwadratowej chusty (najczęściej jedwabnej), składanej w trójkąt i zawiązywanej na szyi.

Pierwotnie element stroju apasza, czyli ulicznego chuligana, bandyty – stąd jej nazwa. W drugiej połowie XIX wieku noszona przez paryskich robotników. Później, w latach 20. XX wieku stała się popularna w sportowym stroju kobiecym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apaszkowy

apaszka


Patrz:apaszka

Źródła:

SJP.pl

Apaszowski

łobuzerski; przymiotnik od: apasz (łobuz, włóczęga, huligan z fantazją)


Źródła:

SJP.pl

Apaszowy

przymiotnik od: apasz


Źródła:

SJP.pl

Apate

iluzja sztuki, zwłaszcza teatru, mająca na celu wywołanie u widza prawdziwych uczuć za pomocą pozorowanych sytuacji


Apate (także Zdrada; gr. Ἀπάτη Apátē) – w mitologii greckiej uosobienie zdrady; córka Nyks; jedno z nieszczęść zawartych w puszce Pandory

Jej rzymską odpowiedniczką była Fraus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apateista

zwolennik poglądu, według którego Bóg i religia nie mają znaczenia dla ludzkiego życia


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) filoz. neol. zwolennik apateizmu, człowiek obojętny na kwestię istnienia lub nieistnienia Boga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apateistka

zwolenniczka poglądu, według którego Bóg i religia nie mają znaczenia dla ludzkiego życia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zwolenniczka apateizmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apateistyczny

taki, według którego Bóg i religia nie mają znaczenia dla ludzkiego życia


przymiotnik

 (1.1) filoz. neol. rzad. związany z apateizmem i/lub apateistami; obojętny na kwestie religijne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apateizm

pogląd, według którego Bóg i religia nie mają znaczenia dla ludzkiego życia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) filoz. neol. założenie, że Bóg i religia nie mają znaczenia dla ludzkiego życia; apatyczny stosunek do kwestii istnienia bądź nieistnienia Boga;


Apateizm (ang. apatheism) – przekonanie, założenie lub zaakceptowanie poglądu, że Bóg i religia nie mają znaczenia dla ludzkiego życia.

Termin ten to neologizm, portmanteau powstałe z połączenia słów apatia i teizm, po raz pierwszy użyty w roku 2003 przez Jonathana Raucha w The Atlantic Monthly w artykule zatytułowanym Let It Be.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apatetyczny

polegający na stwarzaniu złudzenia, zwodniczy


Źródła:

SJP.pl

Apatheia

ideał stoickiej doskonałości: brak uczuć, niedoznawanie żadnych emocji


Apatheia (stgr. ἀπάθεια, apátheia, od a 'brak' i páthos 'doświadczenie) – w filozofii starożytnej stan lub postawa nieczułości, beznamiętności, niewzruszoności osiągany przez mędrca i któremu przypisywano wartość etyczną.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apatia

nieczułość na bodźce zewnętrzne, brak zaangażowania w cokolwiek, niezdolność do odczuwania i okazywania wzruszeń


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. stan obojętności i braku zainteresowania oraz braku aktywności;

 (1.2) filoz. u stoików stan spokoju wewnętrznego



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apator

klub sportowy


Apator – polska grupa kapitałowa producentów oraz dystrybutorów urządzeń i systemów pomiarowych, a także dostawców nowoczesnych rozwiązań do automatyzacji pracy sieci elektroenergetycznej. Grupa działa w trzech segmentach biznesowych: energia elektryczna, woda i ciepło oraz gaz, dostarczając rozwiązania w zakresie opomiarowania wszystkich mediów użytkowych (liczniki energii elektrycznej, wodomierze, ciepłomierze, gazomierze), jak również zaawansowane technologicznie rozwiązania dla inteligentnych sieci elektroenergetycznych, wodnych i gazowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apatozaur

rodzaj dużego zauropoda z rodziny diplodoków


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apatriotyczny

przymiotnik od: apatriotyzm


Źródła:

SJP.pl

Apatryda

osoba nie posiadająca obywatelstwa żadnego państwa; bezpaństwowiec; apolita


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która nie posiada żadnego obywatelstwa państwowego;


Apatryda (gr. άπατρις „pozbawiony ojczyzny”), bezpaństwowiec (ang. stateless person) – osoba, której żadne państwo nie uznaje za swojego obywatela, czyli osoba nieposiadająca żadnego obywatelstwa.

Konwencja o statusie bezpaństwowców z 1954 definiuje w art. 1 bezpaństwowca jako osobę, która nie jest uznawana za obywatela żadnego państwa w zakresie obowiązywania jego prawa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apatyczka

apatyk


Patrz:apatyk

Źródła:

SJP.pl

Apatycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób apatyczny


Źródła:

Wiktionary

Apatycznieć

czasownik

 (1.1) obojętnieć


Źródła:

Wiktionary

Apatycznienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|apatycznieć.


Źródła:

Wiktionary

Apatyczność

obojętność na to, co się wokół dzieje, niewrażliwość na bodźce


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co apatyczne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apatyczny

przymiotnik od: apatia; zobojętniały, nieczuły na bodźce zewnętrzne, niezdolny do odczuwania i okazywania wzruszeń (np. apatyczne spojrzenie, apatyczny chłopak)


przymiotnik

 (1.1) obojętny na otoczenie; niewrażliwy na to, co się wokół dzieje

 (1.2) będący przejawem stanu niewrażliwości na otoczenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apatyk

osoba apatyczna


Źródła:

SJP.pl

Apatyt

minerał, fosforan wapnia zawierający fluor, chlor lub grupę wodorotlenową


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady fosforanów;


Apatyt (gr. apatao = „oszukiwać, zwodzić, łudzić”, gdyż często bywa mylony z innymi minerałami jak beryl, nefelin, diopsyd, turmalin czy diaspor) – minerał z gromady fosforanów. Należy do minerałów szeroko rozpowszechnionych występujących we wszystkich typach skał.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apatytowy

przymiotnik od: apatyt


Źródła:

SJP.pl

Apatyty

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie murmańskim;


Apatyty (ros. Апатиты) – miasto w Rosji, w obwodzie murmańskim, nad jeziorem Imandra. Czwarte co do wielkości miasto za północnym kołem biegunowym. Liczy około 53,8 tys. mieszkańców (2021). Tworzy miejski okręg, do którego oprócz miasta wchodzi osiedle Drelich-warga i stacja Chibiny.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Apałonik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) białystok. warząchew, łyżka wazowa


Źródła:

Wiktionary

Apedagogiczny

niezgodny z zasadami pedagogiki; niepedagogiczny, szkodliwy wychowawczo


Źródła:

SJP.pl

Apeiron

[czytaj: apejron] w greckiej filozofii przyrody: bezgraniczna, bezkształtna pramateria, będąca elementarnym tworzywem przyrody; apejron



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apejron

bezgraniczna, bezkształtna pramateria, będąca elementarnym tworzywem przyrody - wg Anaksymandra z Miletu; apeiron


Apeiron (ἄπειρον) to greckie słowo oznaczające „(to, co jest) nieograniczone”, „bezgraniczne”, „nieskończone” lub „nieokreślone”, od ἀ- a-, „bez” i πεῖραρ peirar, „koniec, limit”, „granica”, (w jońskim dialekcie greki πέρας peras – „koniec, limit, granica”). Spokrewnione z perskim piramon, „granica, obwód, otoczenie”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apeks

1. punkt na sferze niebieskiej określający kierunek ruchu Słońca lub innego obiektu względem wybranej grupy gwiazd;
2. koniec języka


Apeks Słońca (łac. apex „szczyt; szpic czapki kapłana Jowisza”) – punkt, w kierunku którego Słońce porusza się względem innych jasnych gwiazd w otoczeniu.

Słońce, jako jedna z wielu miliardów innych gwiazd Drogi Mlecznej, obiega środek Naszej Galaktyki – podobnie jak planety krążą wokół Słońca. W wyniku tego ruchu przemieszcza się ono w odniesieniu do ośrodka międzygwiazdowego oraz innych gwiazd. Astronomowie ustalili, że apeks Słońca znajduje się w gwiazdozbiorze Herkulesa i Słońce porusza się w jego stronę z prędkością ok. 22 km/s. Jest to ok. 8% jego całkowitej prędkości w ruchu wokół Centrum Galaktyki (prędkość tę ocenia się obecnie na ok. 220 do 270 km/s).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apeksowy

przymiotnik od: apeks


Źródła:

SJP.pl

Apel

1. zbiórka (w celu sprawdzenia obecności itp.);
2. odezwa, wezwanie;
3. karność psa myśliwskiego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. zbiórka wszystkich żołnierzy w jednostce

 (1.2) eduk. zbiórka uczniów w szkole, harcerzy na obozie itp. w celu sprawdzenia obecności, odczytania rozkazów (poleceń)

 (1.3) sygnał ogłaszający zbiórkę na apel (1.1)

 (1.4) publiczne wezwanie skierowane do jakiegoś ogółu do podjęcia działań lub uczestniczenia w czymś

 (1.5) publiczna wypowiedź skierowana do jakiejś osoby

 (1.6) łow. karność psa myśliwskiego

 (1.7) łow. sygnał do rozpoczęcia polowania

 (1.8) utwór literacki, bezpośrednie wezwanie do adresata


Apel (fr. appel wezwanie, odwołanie) – bezpośrednie wezwanie, żądanie wysłuchania i odezwy – działania mającego na celu zastosowania się do treści niesionej słowami, kierowane przez autora ku czytelnikom lub ku słuchaczom apelu. Treść apelu często jest wyrazem uczuć mających łączyć nadawcę i jego odbiorców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apelacja

w prawie procesowym: środek odwoławczy, przysługujący od nieprawomocnego wyroku sądu I instancji


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) praw. odwołanie się od decyzji sądu do wyższej instancji

 (1.2) środ. praw. wyższa instancja sądownicza

 (1.3) roln. region uprawy winorośli, gdzie wytwarza się wino określonego gatunku



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apelacyjny

związany z apelacją (np. procedura apelacyjna, sąd apelacyjny)


przymiotnik

 (1.1) związany z apelacją, dotyczący apelacji

 (1.2) praw. związany z odwołaniami od wyroków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apelant

osoba lub instytucja wnosząca apelację


Źródła:

SJP.pl

Apelantka

apelant


Patrz:apelant

Źródła:

SJP.pl

Apelatiwum

w językoznawstwie: rzeczownik będący nazwą całej klasy desygnatów, niebędący nazwą własną, np. "człowiek", "zwierzę", "roślina"; apelatyw, appellativum, rzeczownik pospolity


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. apelatyw.


Nazwa pospolita (imię pospolite, apelatyw od łac. appellativum) – nazwa mogąca się odnosić do dowolnego egzemplarza desygnatów danej klasy przedmiotów (np. stół, drzewo, pies, kobieta, człowiek), w odróżnieniu od nazw własnych (imion własnych), odnoszących się do jednostek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apelatyw

w językoznawstwie: rzeczownik będący nazwą całej klasy desygnatów, niebędący nazwą własną, np. "człowiek", "zwierzę", "roślina"; apelatiwum, appellativum, rzeczownik pospolity


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. nazwa, która może się odnosić do dowolnego egzemplarza danej klasy przedmiotów, w odróżnieniu od nazwy własnej, która odnosi się do konkretnej jednostki


Nazwa pospolita (imię pospolite, apelatyw od łac. appellativum) – nazwa mogąca się odnosić do dowolnego egzemplarza desygnatów danej klasy przedmiotów (np. stół, drzewo, pies, kobieta, człowiek), w odróżnieniu od nazw własnych (imion własnych), odnoszących się do jednostek.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apelatywizacja

przekształcanie się nazwy własnej w rzeczownik pospolity; pospolicenie nazwy własnej


Źródła:

SJP.pl

Apelatywny

1. mający charakter rzeczownika pospolitego, apelatywu;
2. mający charakter nawoływania, wezwania do czegoś


Źródła:

SJP.pl

Apeldoorn

Apeldoorn – miasto w prowincji Geldria (Gelderland), około 40 km na wschód od Amersfoort, w środkowej części Holandii.

Miasto jest regionalnym centrum. Najstarsze wzmianki o mieście, niegdyś zwanym Appoldro, pochodzą z VIII wieku. Miasto powstało jako osada na skrzyżowaniu dróg z Amersfoort do Deventer i drogi z Arnhem do Zwolle. Mapa z 1740 pokazuje miasto jako Apeldoorn.


Źródła:

Wikipedia

Apelik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od apel


Źródła:

Wiktionary

Apeliotes

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. bóg i uosobienie wiatru wschodniego;


Apeliotes (gr. Ἀπηλιώτης Apēliṓtēs ‘związany ze Słońcem’, łac. Solanus ‘wiatr wschodni’) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie wiatru wschodniego.

Uosabiał porywisty wiatr, wiejący ze wschodu (lub, według niektórych źródeł, z południowego wschodu). Przypuszczalnie uchodził za syna tytana Astrajosa i tytanidy Eos oraz za brata Boreasza, Eurosa, Notosa, Zefira, Kajkiasa, Lipsa, Skirona (personifikacji wiatrów), Fosforosa (Hesperosa; personifikacji planety Wenus), niektórych gwiazd (personifikacji gwiazd).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Apella

w starożytnej Sparcie: zgromadzenie ludowe spartiatów, które bez dyskusji przyjmowało lub odrzucało wnioski geruzji oraz wybierało gerontów i eforów; apella nie miała inicjatywy ustawodawczej


Apella (gr. Ἀπέλλα) – zgromadzenie ludowe w starożytnej Sparcie, uchwalające prawa, rozstrzygające najważniejsze kwestie państwowe i wybierające urzędników (gerontów i eforów), a od VI/V w. p.n.e. decydujące także o wypowiedzeniu wojny. Uczestniczyli w nim wszyscy pełnoprawni obywatele (homoioi – „równi”, czyli spartiaci), którzy ukończyli 20 lat. Zebrani nie mieli prawa dyskusji – w przeciwieństwie do Aten nie funkcjonowała zasada isegorii, a Spartanie jedynie przyjmowali lub odrzucali wnioski geruzji i eforów, bez możliwości wprowadzenia poprawek. Głosowano okrzykami, a w razie wątpliwości przez rozejście się.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apelles

Apelles (ur. ok. 370 p.n.e. w Kolofonie lub na Kos, zm. ok. 300 p.n.e. na Kos) – największy wedle opinii starożytnych malarz grecki, syn Pytheosa z Kolofonu.


Źródła:

Wikipedia

Apelować

1. wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem;
2. w prawie: odwoływać się od wyroku, wnosić apelację


czasownik nieprzechodni

 (1.1) książk. wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem

 (1.2) praw. odwoływać się od wyroku, wnosić apelację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apelowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zwracanie się z apelem

 (1.2) praw. składanie apelacji od wyroku


Źródła:

Wiktionary

Apelowy

dotyczący apelu (w znaczeniu zbiórki), np. plac apelowy, przepisy apelowe


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z apelem, dotyczący apelu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apendyks

przestarzałe: dodatek, uzupełnienie, załącznik do książki


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dodatek, załącznik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apenin

1. Apenin Kalabryjski, góry w pd. części Płw. Apenińskiego;
2. nazwa wielu pasm, łańcuchów górskich i innych części Apenin


Źródła:

SJP.pl

Apeniński

przymiotnik od: Apeniny (łańcuch górski), Apenin (część Apeninów)


przymiotnik

 (1.1) geogr. związany z Apeninami


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apeniny

łańcuch górski na Półwyspie Apenińskim


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. łańcuch górski we Włoszech;


Apeniny (wł. Appennini) – łańcuch górski we Włoszech, rozciągający się na długości 1350 km z północy na południe wzdłuż całego Półwyspu Apenińskiego i na szerokość od 40 do 200 km. Wyróżnia się Apeniny Północne (w tym Apenin Liguryjski, Toskański i Umbryjski), Środkowe i Południowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apepsja

niemożność trawienia wskutek braku wydzielania soków trawiennych


Źródła:

SJP.pl

Apercepcja

1. w filozofii: samoświadomość, zdolność do postrzegania przez umysł swych własnych stanów;
2. w psychologii: zdolność postrzegania i rozumienia, prowadząca w konsekwencji do przyswajania nowych wiadomości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. postrzeganie samego siebie, świadomość samego siebie, postrzeganie przez umysł jego własnych stanów;


Apercepcja – termin filozoficzny oznaczający postrzeganie samego siebie, świadomość samego siebie, postrzeganie przez umysł jego własnych stanów.

Leibniz wprowadzając to pojęcie odróżniał percepcję – przedstawianie sobie rzeczy – od apercepcji, która oznacza zdawanie sobie sprawy z tego przedstawiania. Krok dalej uczynił Kant, który odróżnił apercepcję empiryczną, czyli introspekcję od transcendentalnej jedności apercepcji, czyli warunku umożliwiającego samo doświadczanie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apercepcjonistka

apercepcjonista


Patrz:apercepcjonista

Źródła:

SJP.pl

Apercepcyjny

związany z apercepcją (np. procesy apercepcyjne)


Źródła:

SJP.pl

Apercypować

w psychologii: postrzegać coś i rozumieć, a w konsekwencji przyswajać wiadomości dotyczące tego


Źródła:

SJP.pl

Apercypowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) psych. spostrzeganie ze zrozumieniem poprzez wiązanie treści nowych spostrzeżeń z zasobem posiadanych wyobrażeń, pojęć, sądów


Źródła:

Wiktionary

Aperiodyczny

nieokresowy


przymiotnik

 (1.1) fiz. niepowtarzający się okresowo

 (1.2) występujący, pojawiający się w zmiennych odstępach czasu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aperiodyk

czasopismo ukazujące się nieregularnie


Aperiodyk – czasopismo ukazujące się w nieregularnych odstępach czasu (w przeciwieństwie do periodyku). Szczególnym przykładem aperiodyku jest jednodniówka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Aperitif

[czytaj: aperiTIF] napój alkoholowy podawany przed posiłkami, mający na celu pobudzenie apetytu; apéritif


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. napój alkoholowy podawany przed posiłkiem dla pobudzenia apetytu

 (1.2) uczn. zob. jabol.


Aperitif (fr. apéritif, wł. aperitivo z łac. aperire – otwierać) – napój alkoholowy podawany przed posiłkiem dla pobudzenia apetytu, odprężenia gościa oraz zaspokojenia pragnienia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aperol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. czerwony, wytrawny aperitif pochodzenia włoskiego o zawartości alkoholu 11%, składający się z wyciągu z goryczki, gorzkiej pomarańczy i rabarbaru;


Aperol – aperitif pochodzenia włoskiego o zawartości alkoholu 11%.

Napój ma jasnoczerwony kolor. Jego podstawowymi składnikami są goryczka, gorzka pomarańcza, rabarbar. Alkohol sprzedawali od 1919 r. bracia Barbieri. Obecnie trunek produkuje firma Campari Group.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Apersonalny

niepowiązany z osobą lub osobami


Źródła:

SJP.pl

Aperto

z włoskiego: jawny, otwarty, szczery


Źródła:

SJP.pl

Apertometr

przyrząd do pomiaru apertury numerycznej układów optycznych


Źródła:

SJP.pl

Apertura

rozwartość układu optycznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opt. otwór ograniczający wiązkę światła;


Apertura – otwór ograniczający przestrzeń, przez którą przechodzą fale elektromagnetyczne. W przypadku instrumentu optycznego jest to efektywna średnica otworu (np. teleskopu, lunety), przez który wpada światło, soczewki lub lustra zapoczątkowującego dany układ optyczny, mierzona jako rozwartość układu, czyli kąt pomiędzy promieniami świetlnymi wpadającymi do układu z najbardziej odmiennych kierunków (kąt u na rysunku obok). Apertura wzrasta ze średnicą układu, a maleje z jego długością. Im większa apertura układu, tym czulszy instrument.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aperturowy

przymiotnik od: apertura


Źródła:

SJP.pl

Apertyzacja

metoda konserwacji żywności


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) technologia i proces konserwowania żywności, polegająca na odpowiednim podgrzewaniu i schładzaniu w autoklawie;


Apertyzacja – metoda sterylizacji polegająca na utrwalaniu żywności w opakowaniach hermetycznie zamkniętych, przeprowadzana w urządzeniach zwanych autoklawami. Parametry sterylizacji konserw oprócz temperatury i czasu sterylizacji, obejmują również – ze względu na proces wymiany ciepła – czas podgrzania konserwy do temperatury sterylizacji oraz czas ochładzania konserwy po sterylizacji. Parametry sterylizacji konserw zapisuje się umownie według formuły:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apertyzacyjny

przymiotnik od: apertyzacja


Źródła:

SJP.pl

Apetizer

[czytaj: apetajzer] potrawa jedzona przed daniem głównym; starter, przystawka


Źródła:

SJP.pl

Apetycik

zdrobnienie od: apetyt


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od apetyt


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apetycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób apetyczny, zachęcający do jedzenia


Źródła:

Wiktionary

Apetyczniej

stopień wyższy od przysłówka: apetycznie


Źródła:

SJP.pl

Apetyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: apetyczny


Źródła:

SJP.pl

Apetyczność

apetyczny


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co apetyczne


Patrz:apetyczny

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apetyczny

1. wzbudzający apetyt, zachęcający do jedzenia; smaczny;
2. ładny


przymiotnik jakościowy

 (1.1) zachęcający do jedzenia

 (1.2) przen. atrakcyjny pod względem seksualnym

 (1.3) o dziecku: mający ładne, gładkie ciało


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apetyt

1. chęć do jedzenia; łaknienie;
2. chęć posiadania czegoś, ochota na coś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chęć jedzenia, łaknienie;

 (1.2) przen. pragnienie, chęć na coś


Apetyt (łac. appetitus ‘pożądanie’), łaknienie – pragnienie spożycia (najczęściej określonego) pokarmu, zazwyczaj zawierającego konkretny składnik odżywczy, potrzebny w danej chwili organizmowi. Bardzo często, mylnie, utożsamiany z głodem, który jest fizjologiczną potrzebą przyjęcia pokarmu, nie zaś, jak apetyt – psychologiczną. Za regulację apetytu odpowiada układ limbiczny. Hormonem regulującym apetyt jest serotonina.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apetytniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: apetytny


Źródła:

SJP.pl

Apetytny

regionalnie: apetyczny;
1. wzbudzający apetyt, zachęcający do jedzenia; smaczny;
2. ładny


Źródła:

SJP.pl

Apfal

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) reg-pl|Górny Śląsk. zob. abfal.


Źródła:

Wiktionary

Apfelbaum

[czytaj: afelbałm] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Apfelmus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. mus jabłkowy


Źródła:

Wiktionary

Apfelzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pomarańcza


Źródła:

Wiktionary

Apg

[czytaj: ej-pi-DŻI albo a-pe-GIE] skrót angielskiego: Angiosperm Phylogeny Group - międzynarodowa grupa, która opracowała nowoczesny system klasyfikacji roślin okrytonasiennych, zwany systemem APG


Źródła:

SJP.pl

Aphanisis

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) seks. lęk przed utratą własnej seksualności;


Aphanisis – lęk przed utratą własnej seksualności. U mężczyzn przejawia się ono lękiem przed kastracją lub utratą członka, natomiast u kobiet przejawia się lękiem przed porzuceniem lub odrzuceniem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Apheliczny

aphelium [czytaj: afeliczny]


przymiotnik relacyjny

 (1.1) astr. związany z aphelium, dotyczący aphelium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Aphelium

[czytaj: afelium] najbardziej oddalony od Słońca punkt orbity okołosłonecznej ciała niebieskiego; afelium


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) astr. punkt orbity okołosłonecznej planetaanety, planeta karłowataanety karłowatej, planetoidaanetoidy lub komety położony najdalej od Słońca;


Aphelium (polska nazwa – punkt odsłoneczny; zlatynizowany wyraz pochodzenia greckiego, od gr. apo – „od” i helios – „słońce”) – punkt na orbicie ciała niebieskiego krążącego wokół Słońca, znajdujący się w miejscu największego oddalenia (apocentrum) tego ciała od Słońca. Aphelium posiadają orbity okołosłoneczne ciał poruszających się po orbitach eliptycznych (nie kołowych), jak planety, planetoidy czy komety.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aphodos

[czytaj: afodos] w starożytnym teatrze greckim: zejście chóru ze sceny po zakończeniu dramatu; afodos


Źródła:

SJP.pl

Api

[czytaj: api]
1. skrót od: Agencja Prasowo-Informacyjna;
2. skrót od: Application Programming Interface - interfejs programowania aplikacji


Źródła:

SJP.pl

Apia

dwuletnia roślina warzywna z rodziny baldaszkowatych, o pierzastych liściach zawierających olejki eteryczne i zgrubiałym, jadalnym korzeniu; seler


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Samoa;


Apia – stolica i jedyne miasto Samoa. Położone na północnym brzegu wyspy Upolu, jest także największym portem Samoa. Według danych z 2016 roku miasto liczy ponad 35 tys. mieszkańców. Na półwyspie Mulinuu znajduje się siedziba Rady Ustawodawczej, rozgłośnia radiowa i obserwatorium.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apiać

[czytaj: aPIAĆ] potocznie: jeszcze raz, od początku, ponownie, znowu


przysłówek sposobu

 (1.1) pot. znowu, znów, powtórnie, ponownie, jeszcze raz, od początku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apifobia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. chorobliwy, nieuzasadniony lęk przed pszczołami


Źródła:

Wiktionary

Apigenina

związek chemiczny, przeciwutleniacz z grupy flawonoidów, występujący naturalnie w wielu roślinach, otrzymywany również syntetycznie


Źródła:

SJP.pl

Apijczyk

mieszkaniec Apii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Apii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apijka

mieszkanka Apii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Apii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apijski

Apia


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Apia


Patrz:Apia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apikalny

spółgłoska apikalna - spółgłoska, podczas wymawiania której czubek języka styka się z przednią częścią podniebienia twardego


Źródła:

SJP.pl

Apiol

związek chemiczny występujący w korzeniu pietruszki


Apiol – organiczny, aromatyczny związek chemiczny. Występuje naturalnie w nasionach pietruszki. Dawniej apiol, w formie olejku z nasion pietruszki był używany w medycynie do leczenia zaburzeń menstruacji a także do aborcji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apiolog

entomolog badający pszczoły


Źródła:

SJP.pl

Apiologia

dział entomologii zajmujący się badaniem pszczół


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ent. dział entomologii, nauka o pszczołach;


Apiologia (apis – pszczoła i logos – nauka; także: apidologia, melitologia) – nauka o pszczołach, dział entomologii.

Nauka zajmująca się badaniem wszystkich pszczół Apiformes, z uwzględnieniem taksonomii, biologii Apis, zwłaszcza w warunkach naturalnych, określana jest mianem melitologii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Apioterapia

leczenie różnych schorzeń produktami pszczelimi (m.in. miodem, woskiem i mleczkiem pszczelim); apiterapia


Źródła:

SJP.pl

Apis

1. kosmetyk marki APIS;
2. apis mellifica - lek homeopatyczny


APIS
Apis

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apiterapeutka

apiterapeuta


Patrz:apiterapeuta

Źródła:

SJP.pl

Apiterapeutyk

środek leczniczy w postaci produktu pszczelego


Źródła:

SJP.pl

Apiterapia

leczenie różnych schorzeń produktami pszczelimi (m.in. miodem, woskiem i mleczkiem pszczelim); apioterapia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apitoksynoterapeutka

specjalistka w zakresie apitoksynoterapii (leczenie jadem pszczelim)


Źródła:

SJP.pl

Apium

dwuletnia roślina warzywna z rodziny baldaszkowatych, o pierzastych liściach zawierających olejki eteryczne i zgrubiałym, jadalnym korzeniu; seler


Selery (Apium L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych (baldaszkowatych). Obejmuje 12 gatunków. Większość z nich rośnie w Ameryce Południowej i tylko selery zwyczajne A. graveolens są szeroko rozpowszechnione (rosną dziko w Europie, poza tym powszechnie są uprawiane, także w Polsce), a A. prostratum rośnie w Australii i Nowej Zelandii. Dawniej zaliczano tu także przedstawicieli rodzaju pęczyna Helosciadium i Cyclospermum, ale okazali się oni odlegle spokrewnieni i są wyodrębniani do osobnych rodzajów i nawet plemion w obrębie selerowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Apka

potocznie: aplikacja na urządzenie mobilne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. inform. aplikacja, najczęściej na tablet, smartfon czy inne urządzenie mobilne


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Apl

skrót od: A Programming Language - jeden z języków programowania


Źródła:

SJP.pl

Apl.

skrót

 (1.1) = aplikant


Źródła:

Wiktionary

Apla

płaszczyzna zadrukowana w stu procentach jednym kolorem, bez punktów rastrowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poligr. jednolite tło, bez użycia rastru, będące podkładem pod tekst lub ilustracje

 (1.2) poligr. blacha cynkowa służąca jako forma do druku wypukłego

 (1.3) poligr. ilość farby użytej do druku


Apla – pojęcie z zakresu poligrafii, może oznaczać:

  1. jednobarwną, nierastrowaną płaszczyznę mogąca stanowić tło np. plakatu, okładki, na którym można umieścić tekst czy ilustracje, a także wykorzystać je jako swoisty kontrast wobec innych elementów
  2. powierzchnię zadrukowaną w powyższy sposób
  3. blachę cynkową służącą jako formę do druku wypukłego
  4. ilość użytej farby drukowej

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aplanat

układ optyczny, w którym usunięto prawie wszystkie aberracje


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) układ optyczny stosowany w obiektywach fotograficznych, urządzeniach oświetlających itd., korygujący większość wad optycznych;


Aplanat – obiektyw fotograficzny opracowany w 1866 roku w zakładach Carl August Steinheil & Söhne w Monachium, składał się z dwóch dubletów achromatycznych ustawionych symetrycznie wobec apertury. Jego projektantem był Hugo Adolf Steinheil.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aplanatyczny

aplanat


Patrz:aplanat

Źródła:

SJP.pl

Aplanospora

zarodnik niezdolny do ruchu


Aplanospora – nieruchliwy zarodnik wytwarzany m.in. przez niektóre grzyby lub glony. Charakteryzuje się cienką ścianą komórkową. Aplanospory są wytwarzane w aplanosporangiach i uwalniane po pęknięciu ścianki na wierzchołku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Aplastyczny

niedokrwistość aplastyczna - choroba szpiku kostnego


Źródła:

SJP.pl

Aplauz

oznaka uznania, aprobaty, brawo


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) oznaki zadowolenia, uznania wyrażane często poprzez brawa czy okrzyki


Aplauz (ang. applause, łac. applaudere) – ekspresja zadowolenia lub przyznania racji, otrzymywana głównie poprzez klaskanie i wytwarzania hałasu przez grupę ludzi. Aplauz jest często oczekiwany od publiczności po występach takich, jak koncerty, sztuki czy przemówienia; może również pojawiać się w środku występu, np. po udanym żarcie powiedzianym przez komika, czy też po opisaniu ważnej kwestii przez polityka podczas przemowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aplauzować

wznosić aplauz


Źródła:

SJP.pl

Aplazja

zahamowanie rozwoju jakiejś tkanki lub narządu; zanik


Aplazja – niewykształcenie się narządu, mimo że wykształcony jest zawiązek tego narządu. Termin może oznaczać również zanik funkcji wywołany chorobą – np. aplazja szpiku kostnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Aplegier

1. w ogrodnictwie: odkład, sadzonka powstała przez ukorzenienie bocznego pędu; ablegier;
2. przenośnie o nowym osobniku, potomku, latorośli;
3. żartobliwie: guz, siniak


Źródła:

SJP.pl

Aplet

applet;
1. w informatyce: niewielki program, przeznaczony do wykonywania ściśle określonej funkcji;
2. potocznie: osadzona na stronie WWW aplikacja w języku Java


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. niewielki program webowy działający po stronie klienta;


Aplet (z ang. applet, zdrobnienie od application) – niewielki (zwykle) program napisany w taki sposób, by:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Aplika

1. świecznik przyścienny z okresu empiru;
2. element dekoracyjny z odmiennego materiału przymocowany do zdobionego przedmiotu;
3. małe lustro przyścienne, oprawione w drewniane, złocone lub malowane ramki


Aplika (z franc. applique – nakładanie, od łac. applico – przytwierdzam) – element dekoracyjny nakładany na odmienną powierzchnię; określenie mające kilka specyficznych znaczeń.

Apliką jest każdy element dekoracyjny z odmiennego materiału przymocowany do zdobionego obiektu. Stosowany w złotnictwie, stolarstwie (np. zdobienie mebli aplikami z brązu, szylkretu itp.), ślusarstwie i hafciarstwie (koronkarstwie).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Aplikacja

1. praktyka przygotowująca do zawodu prawniczego (np. aplikacja adwokacka); aplikantura;
2. użytkowy program komputerowy służący wykonywaniu określonych zadań;
3. ozdobny wzór naszywany na tło z innego materiału;
4. w środowisku biznesowym: podanie, zwłaszcza w sprawie zatrudnienia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) inform. konkretny ze względu na oferowaną użytkownikom funkcjonalność element oprogramowania użytkowego, które jest podkategorią oprogramowania;

 (1.2) praktyka absolwenta studiów prawniczych, mająca na celu przygotować go do wykonywania poszczególnych zawodów prawniczych;

 (1.3) zastosowanie

 (1.4) przyszyta ozdoba tkaniny

 (1.5) wniosek, podanie np. o pracę

 (1.6) śrpol. przyłożenie się do czegoś