Se

zaimek zwrotny; *nieakcentowana forma celownika "se" potoczna, używana głównie w języku mówionym


zaimek zwrotny

 (1.1) pot. sobie (nieakcentowane)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seaborg

[czytaj: s-iborg] sztucznie otrzymywany pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 106 i symbolu Sg


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Sg i liczbie atomowej 106;


Seaborg (Sg, łac. seaborgium), wcześniej unnilhexium (Unh) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego chemika Glenna T. Seaborga.

Znane jest 12 izotopów tego pierwiastka. Najbardziej stabilnym jest izotop 269Sg, który ma czas połowicznego zaniku ok. 5 minut.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seaborgowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący seaborgu


Źródła:

Wiktionary

Seacik

zdrobnienie od: seat (samochód marki Seat)


Źródła:

SJP.pl

Seagate


Źródła:

Wikipedia

Seamonkey

SeaMonkey – pakiet programów składający się z przeglądarki internetowej, klienta poczty, czytnika grup dyskusyjnych oraz edytora stron HTML.

Jest to kontynuacja pakietów Mozilla Application Suite 1.7.x jak i Netscape Navigator 7.x. Stworzony na bazie silnika Gecko.


Źródła:

Wikipedia

Sean

Jan (stgr. Ἰωάννης od hebr. rdzenia יחנ – łaska) – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku יוחנן (Johanan) oznacza „Jahwe jest łaskaw”. Według Ewangelii imię to nosił prorok Jan Chrzciciel oraz apostoł Jan Ewangelista. Zostało ono przejęte najpierw do greki, a potem do łaciny. Rozpowszechniło się we wszystkich krajach chrześcijańskich.


Źródła:

Wikipedia

Seans

1. pokaz filmu w kinie
2. wywoływanie duchów
3. okres przeznaczony na pozowanie artyście


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pokaz filmu

 (1.2) spotkanie z uzdrowicielem, psychoanalitykiem itp.

 (1.3) indywidualny pokaz czegoś, np. umiejętności, mocy nadprzyrodzonych itp.

 (1.4) jednorazowe pozowanie artyście do portretu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seansik

zdrobnienie od: seans


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od seans


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Searle

[czytaj: serl] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Seat

samochód marki Seat


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) mot. hiszpański producent samochodów;

 (1.2) mot. marka samochodu produkowanego przez firmę SEAT (1.1)


SEAT S.A. (Sociedad Española de Automóviles de Turismo) – hiszpańskie przedsiębiorstwo z branży motoryzacyjnej, które specjalizuje się w produkcji samochodów osobowych, zostało założone w 1950 roku. Przedsiębiorstwo jest własnością niemieckiego koncernu motoryzacyjnego Volkswagen AG.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seato

skrót od: Southeast Asia Treaty Organization (Organizacja Paktu Południowo-Wschodniej Azji), międzynarodowa organizacja polityczno-militarna


Źródła:

SJP.pl

Seattle

[czytaj: s-iATL] miasto w USA


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w stanie Waszyngton, w Stanach Zjednoczonych;


Seattle – największe miasto w stanie Waszyngton, ośrodek administracyjny hrabstwa King, położone pomiędzy zatoką Puget a jeziorem Washington, około 175 km na południe od granicy z Kanadą. W 2015 roku miasto liczyło 684 451 mieszkańców.

Miasto jest ważnym morskim i lotniczym portem towarowym i osobowym w handlu z państwami azjatyckimi. Zespół miejski Seattle-Everett-Tacoma liczy ponad 3,4 mln mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seba

wydzielina gruczołów łojowych na skórze


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) imię|polski|m. zgrub. Sebastian

 (1.2) pot. osiedlowy cwaniak, dres


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sebacynowy

kwas sebacynowy - organiczny związek chemiczny, kwasy karboksylowy stosowany w przemyśle tworzyw sztucznych


Źródła:

SJP.pl

Sebald

imię męskie


Osoby o imieniu Sebald
Osoby o nazwisku Sebald
Inne

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sebastejon

świątynia poświęcona bogini Rzymu i cesarzowi, powstała w Afrodyzji w latach 20-60 n.e.


Źródła:

SJP.pl

Sebastian

1. imię męskie;
2. pogardliwie: młody mężczyzna, którego zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, cechujący się głupotą, prostactwem i roszczeniowością; sebastian, Sebiks (sebiks), Sebix (sebix), Seba (seba)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Sebastiana


Osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sebastiana

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: Sebastian


Sebastiana – forma żeńska imienia Sebastian. Patronką tego imienia jest św. Sebastiana z Heraklei (z Tracji).

Sebastiana imieniny obchodzi 16 września.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sebastianek

zdrobnienie od: Sebastian (imię męskie)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) pot. imię|polski|m. zdrobn. Sebastian


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sebastianiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sebastiany lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Sebastiankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sebastianka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Sebastianostwo

Sebastian z żoną; Sebastianowie


Źródła:

SJP.pl

Sebastianowa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) przest. żona Sebastiana

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B., W. lm. od: Sebastianowo

forma przymiotnika.

 (3.1) ż. lp. od: Sebastianowy


Źródła:

Wiktionary

Sebastianowie

Sebastian z żoną; Sebastianostwo


Źródła:

SJP.pl

Sebastianowo

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Książ Wielkopolski;


Sebastianowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Książ Wielkopolski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wieś położona 4 km na południe od Książa Wielkopolskiego przy drodze powiatowej nr 4084 z Mchów do Charłubia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sebastianowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Sebastianowa, związany z Sebastianowem


Źródła:

Wiktionary

Sebastianowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sebastiana lub z nim związany


przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Sebastiana


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sebdak

ryba z rodziny skorpenowatych; sinik


Źródła:

SJP.pl

Sebiks

pogardliwie: młody mężczyzna, którego zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, cechujący się głupotą, prostactwem i roszczeniowością; Sebiks, Sebix (sebix), Seba (seba), Sebastian (sebastian)


Źródła:

SJP.pl

Sebix

pogardliwie: młody mężczyzna, którego zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, cechujący się głupotą, prostactwem i roszczeniowością; Sebix, Sebiks (sebiks), Seba (seba), Sebastian (sebastian)


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) pot. osiedlowy cwaniak, dres


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seblyc

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rozebrać


Źródła:

Wiktionary

Sebring

samochód typu Chrysler Sebring



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sebrytka

jedna z najmniejszych ras kur, o różnobarwnym upierzeniu


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sebum

wydzielina gruczołów łojowych na skórze


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. wydzielina gruczołów łojowych na skórze;


Łój skórny, sebum – wydzielina gruczołów łojowych skóry ssaków. Zapewnia miękkość skóry i włosów, zmniejsza parowanie wody, a jednocześnie zabezpiecza przed wilgocią. Jego głównym składnikiem są estry cholesterolu i kwasów tłuszczowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sebuś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|m. zdrobn. Sebastian


Źródła:

Wiktionary

Sec

[czytaj: sek] o trunku, głównie winie: wytrawny; dry


symbol

 (1.1) = mat. secans


Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Secam

[czytaj: sekam] francuski system telewizji kolorowej; Secam


Źródła:

SJP.pl

Secans

jedna z funkcji trygonometrycznych; sekans


Funkcje trygonometryczne – funkcje matematyczne wyrażające między innymi stosunki długości boków trójkąta prostokątnego zależnie od miary jego kątów wewnętrznych. Funkcje te wywodzą się z geometrii, konkretniej planimetrii, ale są rozważane także w oderwaniu od niej, dla różnych argumentów rzeczywistych i zespolonych. To uogólnienie funkcji trygonometrycznych umożliwiła analiza matematyczna, w której opisano je szeregami potęgowymi. Powstały też inne definicje, oparte np. na równaniach różniczkowych, innych równaniach funkcyjnych, iloczynach nieskończonych oraz ułamkach łańcuchowych, podane w dalszych sekcjach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Secco

[czytaj: sekko]
1. określenie wykonawcze: sucho, oschle;
2. o winie: wytrawne


Źródła:

SJP.pl

Secemin

wieś w Polsce


Secemin – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Secemin. Siedziba gminy Secemin. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską przed 1370 rokiem, zdegradowany w 1869 roku.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Secemiński

przymiotnik od: Secemin


Źródła:

SJP.pl

Secernozaur

rodzaj dinozaura z rodziny hadrozaurów


Secernozaur (Secernosaurus) – rodzaj ornitopoda z rodziny hadrozaurów (Hadrosauridae) żyjącego w późnej kredzie na terenie Ameryki Południowej. Został opisany przez Michaela Bretta-Surmana w 1979 roku w oparciu o niekompletny szkielet (FMNH P13426) obejmujący fragmentaryczną puszkę mózgową, kilka kręgów ogonowych, dwie kości biodrowe, kość przedłonową oraz strzałkową pochodzące z datowanych na cenoman-koniak osadów formacji Bajo Barreal w prowincji Chubut w Argentynie. Holotyp został zebrany w 1923 roku przez J.B. Abbotta dla Muzeum Historii Naturalnej w Chicago. Według analizy Hornera, Weishampela i Forster z 2004 roku Secernosaurus jest bazalnym przedstawicielem hadrozaurów nienależącym do grupy Euhadrosauria. W 2010 roku Prieto-Márquez i Salinas zsynonimizowali z Secernosaurus koerneri gatunek Kritosaurus australis, wskazując na kombinację cech kości biodrowej i łonowej niewystępującą u innych taksonów. Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez autorów Secernosaurus należy do kladu Kritosaurus-Gryposaurus wewnątrz Saurolophinae, a jego taksonem siostrzanym jest argentyński gatunek Willinakaqe salitralensis.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Secesja

1. wystąpienie ze związku, ugrupowania;
2. styl panujący w sztuce, charakteryzujący się zamiłowaniem do stylizacji, swobodnej kompozycji, falistych, płynnych linii i asymetrii;
3. okres historyczny w dziejach USA, zapoczątkowany w 1860 r. wystąpieniem z Unii 11 stanów południowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. oddzielenie się, wyodrębnienie się nowej frakcji politycznej, nowego bytu państwowego;

 (1.2) szt. hist. jeden ze stylów w sztuce i kulturze przełomu XIX i XX wieku, przybierający wiele form, a będący wyrazem odejścia od tradycyjnych i akademickich kanonów artystycznych, charakteryzujący się zamiłowaniem do stylizacji, swobodnej kompozycji, giętkich i płynnych linii i asymetrii;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Secesje

1. wystąpienie ze związku, ugrupowania;
2. styl panujący w sztuce, charakteryzujący się zamiłowaniem do stylizacji, swobodnej kompozycji, falistych, płynnych linii i asymetrii;
3. okres historyczny w dziejach USA, zapoczątkowany w 1860 r. wystąpieniem z Unii 11 stanów południowych


Źródła:

SJP.pl

Secesjonistka

secesjonista


Patrz:secesjonista

Źródła:

SJP.pl

Secesjonistyczny

secesjonizm


Patrz:secesjonizm

Źródła:

SJP.pl

Secesjonizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. postawa polegająca na dążeniu do oddzielenia się danego regionu od reszty kraju w celu utworzenia samodzielnego państwa


Źródła:

Wiktionary

Secesyjność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest secesyjne; cecha tych, którzy są secesyjni


Źródła:

Wiktionary

Secesyjny

secesja


przymiotnik

 (1.1) związany z secesją, dotyczący secesji

 (1.2) szt. stworzony w stylu secesji


Patrz:secesja

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sechloński

suska sechlońska – odmiana handlowa suszonych owoców śliwy domowej


Źródła:

SJP.pl

Secik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od set


Źródła:

Wiktionary

Secina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. rzad. sto sztuk czegoś


Źródła:

Wiktionary

Second-Hand

[czytaj: sekyndhend] secondhand, second hand;
1. sprzedaż rzeczy używanych, np. samochodów, ubrań itp.;
2. punkt takiej sprzedaży


Źródła:

SJP.pl

Secondhand

[czytaj: sekyndhend] second hand, second-hand;
1. sprzedaż rzeczy używanych, np. samochodów, ubrań itp.;
2. punkt takiej sprzedaży


Źródła:

SJP.pl

Secondhandowy

secondhand, second-hand, second hand [czytaj: sekend handowy]


Źródła:

SJP.pl

Secondo

[czytaj: sekondo] uwaga dotycząca utworów fortepianowych na cztery ręce, informująca, iż grający z lewej strony powinien wykonywać partię niższą, basową


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. uwaga dotycząca utworów fortepianowych na cztery ręce, informująca, iż grający z lewej strony powinien wykonywać partię niższą, basową


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Secundo

[czytaj: sekundo] po drugie


Źródła:

SJP.pl

Securit

szkło przeciwodpryskowe, które po stłuczeniu nie daje odłamków; sekuryt


Źródła:

SJP.pl

Security

[czytaj: sekjuriti]
1. ochrona ludzi lub mienia;
2. w informatyce: ochrona danych w Internecie


Źródła:

SJP.pl

Secyminek

Secyminek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, w gminie Leoncin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.


Źródła:

Wikipedia

Sed

1. [czytaj: zed] skrót niemieckiego Sozialistische Einheitspartei Deutschlands - Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec, partia sprawująca władzę w NRD w latach 1949-1989;
2. [czytaj: sed] rodzaj wyświetlacza



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sedacja

stan głębokiego uspokojenia wywołany obniżeniem aktywności układu nerwowego za pomocą środków farmakologicznych


Sedacja (uspokojenie) – obniżenie aktywności ośrodkowego układu nerwowego za pomocą środków farmakologicznych bez wyłączenia świadomości (możliwe jest jednak częściowe jej ograniczenie). Dochodzi wówczas do tak zwanego efektu sedatywnego polegającego na zmniejszeniu napięcia i niepokoju, często w połączeniu z sennością.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sedacyjny

sedacja


Patrz:sedacja

Źródła:

SJP.pl

Sedan

rodzaj nadwozia samochodowego z wyraźnie wydzielonymi przedziałami: silnikowym, osobowym i bagażowym


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miejscowość we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Ardeny;


Miasta:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sedańczyk

mieszkaniec Sedanu (miasta we Francji)


Źródła:

SJP.pl

Sedanka

mieszkanka Sedanu (miasta we Francji)


Źródła:

SJP.pl

Sedański

przymiotnik od: Sedan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sedanem, dotyczący Sedanu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sedativa

środki uspokajające, uśmierzające, kojące


Sedativa – polski zespół grający muzykę dub/reggae. Założony w 2000 roku w Warszawie, jako dwuosobowy elektroniczny projekt Ramiego Al Ali (instrumenty klawiszowe) oraz Ignaca (groovebox). Nazwa pochodzi od sedativa (z łac. leki uspokajające).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sedatywny

uspokajający, uśmierzający


Źródła:

SJP.pl

Sedenion

rodzina liczb hiperzespolonych


Źródła:

SJP.pl

Sedentacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) proces osadzania się warstw organicznych i mineralnych na skutek różnych procesów


Źródła:

Wiktionary

Sedentarny

1. osiadły na dnie lub na przedmiotach znajdujących się pod wodą;
2. przestarzale, np. o trybie życia człowieka: osiadły, pozbawiony ruchu


Źródła:

SJP.pl

Seder

u judaistów: wieczerza obrzędowa spożywana w pierwsze dwa dni święta Paschy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żyd. uroczysta wieczerza paschalna;

 (1.2) żyd. każda z 54 części Tory


Seder (hebr. ‏סדר‎) – w judaizmie pierwszy wieczór święta Paschy; w diasporze pierwsze dwa wieczory są zwane Wieczorem sederowym. Spożywa się wtedy tradycyjną wieczerzę, w której przeważnie uczestniczy bliższa i dalsza rodzina z dziadkami, ciotkami, wujami i kuzynami, a także zaproszeni goście. Posiłek ten wzorowany jest na urządzanych przez zgromadzenia rodzinne w Świątyni Jerozolimskiej dla spożycia ofiarnego baranka paschalnego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sederowy

seder


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sederem, dotyczący sederu


Patrz:seder

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sedes

muszla klozetowa wraz z deską i pokrywą; sama muszla klozetowa lub sama deska


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muszla klozetowa razem z pokrywą lub bez niej



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sedesowy

przymiotnik od: sedes


Źródła:

SJP.pl

Sedewakantysta

zwolennik nurtu teologicznego, według którego wszyscy papieże wybrani po Piusie XII są antypapieżami


Sedewakantyzm (od łac. sede vacante – „przy nieobsadzonej stolicy” lub „przy pustym tronie”) – hipoteza teologiczna, według której wszystkie osoby, które zasiadają na tronie papieskim od czasu śmierci Piusa XII w 1958 roku, są antypapieżami. Istnieją także nieco starsze sedewakantystyczne opinie teologiczne, sięgające XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sedewakantystka

sedewakantysta


Patrz:sedewakantysta

Źródła:

SJP.pl

Sedewakantyzm

nurt teologiczny, według którego wszyscy papieże wybrani po Piusie XII są antypapieżami


Sedewakantyzm (od łac. sede vacante – „przy nieobsadzonej stolicy” lub „przy pustym tronie”) – hipoteza teologiczna, według której wszystkie osoby, które zasiadają na tronie papieskim od czasu śmierci Piusa XII w 1958 roku, są antypapieżami. Istnieją także nieco starsze sedewakantystyczne opinie teologiczne, sięgające XIX wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sedgwick

Miejscowości w USA:


Źródła:

Wikipedia

Sedici

[czytaj: SEdiczi] samochód typu Fiat Sedici


Źródła:

SJP.pl

Sediswakancja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. stan lub okres w którym stolica biskupia (w tym papieska) pozostaje nieobsadzony;


Sede vacante (od łac. sedes vacans – „nieobsadzona stolica” lub „pusty tron”; forma sede vacante to ablativus absolutus i znaczy: „przy nieobsadzonej stolicy”; pokr. sedis vacantia – „stan nieobsadzenia stolicy”) – w Kościele katolickim termin określający okres, w którym stolica biskupia jest nieobsadzona.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sedlaczek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sedlak

nazwisko


Sedlák, Sedlak:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sednik

środkowiec dwuostrzowy przystosowany do wiercenia w drewnie otworów płytkich o gładkich ściankach


Źródła:

SJP.pl

Sedno

najważniejsza, zasadnicza część jakiejś sprawy lub jakiegoś zagadnienia; istota, esencja, jądro


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. istota czegoś

 (1.2) otarcie na skórze konia od siodła


XX Cz. 1 (XX część pierwsza) – płyta zespołu Voo Voo, która nazwą nawiązująca do dwudziestolecia działalności zespołu przypadającego w roku wydania. Mimo statusu płyty jubileuszowej, wydana w roku 2005 płyta zawiera wyłącznie utwory premierowe.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sedymentacja

opadanie na dno naczynia cząstek substancji stałej w cieczy pod wpływem siły ciężkości


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. med. osadzanie się na dnie naczynia cząstek ciała stałego rozproszonego w cieczy

 (1.2) geol. opadanie materiału mineralnego lub szczątków organicznych prowadzące do powstania osadów


Sedymentacja (łac. sedimentum = osad) – ogólne określenie procesu fizycznego opadania cząstek (w kierunku działającej siły, np. grawitacji) w mieszaninie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sedymentacyjny

związany z sedymentacją


przymiotnik

 (1.1) związany z sedymentacją, dotyczący sedymentacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sedymentolog

geolog badający skały osadowe


Źródła:

SJP.pl

Sedymentologia

dziedzina nauki zajmująca się powstawaniem skał osadowych


Sedymentologia to nauka o powstawaniu skał osadowych lub inaczej nauka zajmującą się procesami kształtowania, transportu i depozycji (sedymentacji) materiału. Uznawana jest za część nauk geologicznych lub geograficznych.

Zgodnie z zasadą uniformitaryzmu badania sedymentologiczne współczesnych osadów znajdują zastosowanie w interpretacji historii geologicznej, czyli środowiska powstawania i późniejszych przemian skał osadowych i zawartych w nich struktur. Zasada pierwotnego poziomego ułożenia warstw zakłada, że osady są deponowane zgodnie z kątem naturalnego zsypu i najczęściej tworzą poziome lub połogie powierzchnie. Zasada poziomej ciągłości podaje, że warstwy osadów pierwotnie rozciągają się w każdym kierunku, chyba że są ograniczone poprzez jakiś przedmiot, ukształtowanie terenu lub materiał nie może być dalej transportowany w wyniku stopniowej utraty energii środowiska transportu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sedymentowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sedymentować.


Źródła:

Wiktionary

Seeder

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) inform. osoba wysyłająca dane, torrenty


Źródła:

Wiktionary

Seedować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) środ. udostępniać pobrane pliki w społecznościach torrentowych


Źródła:

Wiktionary

Seedowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|seedować.


Źródła:

Wiktionary

Seefeld

Geografia

Austria

Niemcy

Polska


Źródła:

Wikipedia

Sefardyjczycy

żyd wypędzony z Hiszpanii lub Portugalii w latach 1492-97


Sefardyjczycy (także: Spaniolowie, Żydzi sefardyjscy; hebr. ‏יהדות ספרד‎, trl. jahaˈdut s'farad) – określenie ludności żydowskiej pierwotnie zamieszkującej obszar Półwyspu Iberyjskiego.

W 1492 roku sefardyjczycy zostali wygnani z Hiszpanii na mocy edyktu alhambryjskiego, zaś w 1497 roku miało miejsce ich wygnanie z Portugalii z inicjatywy króla Manuela I Szczęśliwego (około 280 tysięcy osób – 20% populacji kraju). Wskutek tego rozproszyli się po różnych częściach świata, głównie po Europie. Znaleźli schronienie w Afryce Północnej, Włoszech i Imperium Osmańskim (głównym ich skupiskiem w tym państwie stały się Saloniki), aczkolwiek osiedlili się też na Bałkanach (głównie w Serbii i Bułgarii) oraz na Bliskim Wschodzie – w Syrii i Palestynie, zaś wiele lat później w Holandii, Anglii, Niemczech, Francji, a także w Ameryce Północnej. Grupa sefardyjczyków w okresie od XIV do XVI wieku dotarła także do Polski, gdzie osiedliła się głównie w Zamościu, Krakowie i Lwowie. Niektórzy z sefardyjczyków, aby uniknąć prześladowań w Hiszpanii i Portugalii, przeszli na katolicyzm – określano ich mianem marranów. Sefardyjczykami nazywa się też Żydów, którzy opuścili Półwysep Iberyjski w późniejszych wiekach, oraz ich potomków. Obecnie za Sefardyjczyków uznaje się też czasem wszystkich praktykujących sefardyjski obrządek judaistyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sefardyjczyk

żyd wypędzony z Hiszpanii lub Portugalii w latach 1492-97


Źródła:

SJP.pl

Sefardyjka

sefardyjczyk


Patrz:sefardyjczyk

Źródła:

SJP.pl

Sefardyjski

sefardyjczycy


Patrz:sefardyjczycy

Źródła:

SJP.pl

Sefira

w kabale żydowskiej: każda z dziesięciu emanacji Boga


Sefira (hebr. l.poj. סְפִירָה, l.mn. סְפִירוֹת sefirot) – w kabale jedna z dziesięciu emanacji światła Ein Sof (które emanuaje z niego na ziemię, za ich pośrednictwem, a później powraca odbite od świata) będąca kolejnymi stopniami poznania nieskończonego i niepoznanego Boga przez skończone i ograniczone stworzenie. Wszystkie one są aspektami, mocami Boga, przejawianymi w stworzeniu, przez które dokonuje się Jego objawienie. Nie są to twory pośrednie pomiędzy Bogiem a światem, ale następujące po sobie i zachodzące na siebie stopnie przejawiania się boskości.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sefirotyczny

sefira


Patrz:sefira

Źródła:

SJP.pl

Sefora

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) bibl. żona Mojżesza;

 (1.2) rzad. imię|polski|ż.


Sefora (hebr. צִפוֹרָה Cippora, pol. „ptak”, „ptaszyna”, gr. Σεπφώρα) – postać biblijna z Księgi Wyjścia, małżonka Mojżesza.

Była jedną z siedmiu córek madianickiego kapłana Jetry. Po zabójstwie Egipcjanina Mojżesz uciekł do kraju Madianitów, zatrzymał się przy studni, do której właśnie udawały się napoić owce córki Jetry. Kiedy inni pasterze próbowali je przepędzić, Mojżesz stanął w ich obronie. Jetro dowiedział się o zajściu i zaprosił Mojżesza do swojego domu. Ten zamieszkał u niego i poślubił Seforę, która dała mu syna imieniem Gerszom (Wj 2,16-22). Księga Wyjścia wzmiankuje później również o ich drugim potomku, Eliezerze (Wj 18,4).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seforis

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. stanowisko archeologiczne w Izraelu, w starożytności ośrodek miejski;


Seforis (gr. Σέπφωρις; hebr. ציפורי, Cippori) – starożytne miasto i stanowisko archeologiczne znajdujące się w środkowej części Dolnej Galilei, na północy Izraela. Obszar chroniony jest przez Park Narodowy Cippori (hebr. גן לאומי ציפורי; ang. Zippori National Park).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sega

międzynarodowy producent gier wideo oraz konsol do gier


Sega (jap. セガ), właśc. Sega Holdings Co., Ltd. (jap. 株式会社セガホールディングス Kabushiki-gaisha Sega Hōrudingusu) – japoński producent i wydawca gier komputerowych z główną siedzibą w dzielnicy Shinagawa w Tokio, założony w 1940 roku. W latach 1983–2001 przedsiębiorstwo zajmowało się też produkcją konsol gier wideo.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Segars

w żeglarstwie: pierścień osadzony luźno na maszcie, służący do zamocowania przedniego liku żagla przy ożaglowaniu gaflowym


Segars to najczęściej pierścień lub lina z kuleczkami, opasająca maszt, do której przymocowany jest żagiel, aby mógł swobodnie przesuwać się po maszcie podczas stawiania lub zrzucania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Segedilla

taniec hiszpański, podobny do bolera; muzyka do tego tańca; seguidilla


Źródła:

SJP.pl

Segedyn

miasto na Węgrzech; Szeged, Szegedyn


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto Węgier, położone nad Cisą na południu kraju;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Segedyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Segedynem, dotyczący Segedyna


Źródła:

Wiktionary

Segmencik

zdrobnienie od: segment


Źródła:

SJP.pl

Segment

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) powtarzający się element składowy

 (1.2) urz. określona część działalności odnosząca się do konkretnego zagadnienia

 (1.6) biol. powtarzający się odcinek ciała zwierzęcia

 (1.7) mot. umowna klasa samochodu;

 (1.8) jęz. jednostka możliwa do wydzielenia w analizie dowolnego ciągu mowy ludzkiej;

 (1.9) geom. część koła ograniczona łukiem oraz jego cięciwą


Zobacz też:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Segmentacja

Zobacz też:


Źródła:

Wikipedia

Segmentacyjny

segmentacja


Patrz:segmentacja

Źródła:

SJP.pl

Segmentalny

segment; segmentarny, segmentowy


Źródła:

SJP.pl

Segmentarny

segment; segmentalny, segmentowy


Źródła:

SJP.pl

Segmentować

dzielić coś na elementy składowe


Źródła:

SJP.pl

Segmentowy

segment; segmentalny, segmentarny


Źródła:

SJP.pl

Segmentyzacja

dzielenie na segmenty; segmentacja


Źródła:

SJP.pl

Segmentyzować

dzielić coś na segmenty


Źródła:

SJP.pl

Segnetoelektryk

Źródła:

Wikipedia

Segontin

syntetyczny preparat leczniczy, powodujący rozszerzanie się naczyń wieńcowych i ułatwiający dotlenienie mięśnia sercowego; stosowany głównie w dusznicy bolesnej i w niewydolności wieńcowej; prenylamin; corontin


Źródła:

SJP.pl

Segovia

Segovia – miasto w Kolumbii, w departamencie Antioquia.


Źródła:

Wikipedia

Segowia

miasto w Hiszpanii; Segovia


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w środkowej Hiszpanii, w regionie Kastylia i León;

 (1.2) geogr. adm. prowincja w hiszpanii, w regionie Kastylia i León ze stolicą w Segowii (1.1);


Segowia (hiszp. Segovia) – miasto w środkowej Hiszpanii, w regionie Kastylia i León, stolica prowincji Segovia, ok. 56 tys. mieszkańców (2003). Położone u podnóża gór Sierra de Guadarrama, na wysokości 1000 m n.p.m.

W mieście funkcjonuje przemysł włókienniczy, porcelanowo-fajansowy, spożywczy oraz elektrotechniczny. Ośrodek handlowy i turystyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Segowiański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Segowią, dotyczący Segowii


Źródła:

Wiktionary

Segowijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Segowią (Segovią) (miastem w Hiszpanii)


Źródła:

Wiktionary

Segowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Segowią (Segovią) (miastem w Hiszpanii)


Źródła:

Wiktionary

Segregacja

1. podział czegoś na grupy według określonych zasad; klasyfikacja, sortowanie, porządkowanie;
2. oddzielanie, izolacja jednych osób od drugich na podstawie ustalonych kryteriów, takich jak np. rasa, religia itp.; separacja, dyskryminacja;
3. w biologii: oddzielanie się pojedynczych alleli danej pary w czasie mejozy i ich rozdzielenie do różnych komórek potomnych;
4. w technice: nierównomierność rozkładu składników stopowych w metalu, powstająca podczas krzepnięcia stopu w różnych jego częściach; likwacja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dzielenie czegoś na grupy według określonego kryterium

 (1.2) oddzielenie w ramach jednego państwa grup ludzi, np. ze względu na ich rasę lub religię

 (1.3) nierównomierność rozkładu składników stopowych w metalu


Segregacja jeden z podstawowych procesów ekologicznych polegający na tym, że organizmy należące do różnych gatunków zajmują oddzielną, wydzieloną przestrzeń w ramach danego zbiorowiska, izolując się w ten sposób od innych osobników w tej przestrzeni.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Segregacyjny

segregacja


Patrz:segregacja

Źródła:

SJP.pl

Segregator

1. twarda okładka z klamerkami do wpinania pism urzędowych lub innych dokumentów;
2. szafa z szufladami lub pudło z przegródkami służące do przechowywania posortowanych dokumentów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biur. pojemnik lub mebel z wieloma szufladkami lub przegródkami ułatwiający przechowywanie i przeszukiwanie dokumentów bądź innych przedmiotów;

 (1.2) biur. teka służąca do archiwizowania i porządkowania pism urzędowych;


Segregator – pojemnik służący archiwizowaniu, porządkowaniu przedmiotów w sposób ułatwiający ich przeszukiwanie. Stosowanie segregatorów wynika z potrzeby zgromadzenia w odpowiednim porządku przedmiotów, które pozostawione luzem mogą ulec zagubieniu, zniszczeniu, nieuporządkowaniu lub sprawiają trudność w ich przeszukiwaniu.

Przykłady segregatorów: segregator biurowy, segregator CD, wizytownik.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Segregatornia

miejsce, w którym sortuje się odpady, śmieci; sortownia


Źródła:

SJP.pl

Segregować

1. układać coś według jakichś zasad, kryteriów; sortować, porządkować, klasyfikować;
2. dzielić ludzi na kategorie ze względów rasowych, religijnych, etnicznych itp.; dyskryminować


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) układać według określonego porządku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Segregowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|segregować.


Źródła:

Wiktionary

Seguidilla

bardzo żywy taniec hiszpański; muzyka do tego tańca; segedilla


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Segway

[czytaj: s-igłej] dwukołowy, jednoosobowy pojazd elektryczny, zasilany akumulatorem


Segway HT (czyli Segway Human Transporter; od drugiej generacji nazywa się Segway Personal Transporter – Segway PT) – urządzenie transportu osobistego, dwuśladowy, dwukołowy, jednoosobowy pojazd elektryczny, zasilany z wbudowanych akumulatorów, kontrolowany przez komputer pokładowy, który jest odpowiedzialny za utrzymanie równowagi. Pojazd może rozwijać prędkość do 20 km/h (model P do 16 km/h).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Segwayowy

segway [czytaj: s-igłejowy]


Źródła:

SJP.pl

Seicento

[czytaj: sejczento] w historii sztuki: określenie wieku XVII w odniesieniu do dziejów kultury włoskiej


Seicento (wł. seicento ’sześćset’, od mille seicento ’tysiąc sześćset’) – XVII wiek w dziejach kultury Włoch.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seid

tytuł potomków Mahometa, said


Seid (staronordyckie seiðr) – forma szamanizmu (nie magii), uprawiana przez przedchrześcijańskich wikingów. Termin ten odnosi się również do nowożytnych rekonstrukcji i kopii tych praktyk. Seid, czyli norrøn sjamanisme, powiązane było z podróżami astralnymi, transem szamańskim, leczeniem, zielarstwem, używaniem run, śpiewaniem gardłowym run, bębnieniem szamańskim, tańcem itp. Jak w większości przypadków tak i tutaj ważnym elementem był rytm.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seifert

Osoby

Źródła:

Wikipedia

Seigneur

[czytaj: seNIER] dawniej: francuski tytuł przysługujący posiadaczom ziemskim lub wysokim urzędnikom


Osoby:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seiko

zegarek marki Seiko


Seiko Holdings Corporation (jap. セイコーホールディングス株式会社 Seikō Hōrudingusu Kabushiki-gaisha), w skrócie Seiko – japoński producent zegarków z siedzibą w Chūō w Tokio założony w 1881 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seitan

[czytaj: sejtan] wegański produkt spożywczy z glutenu pszennego, substytut mięsa


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) spoż. kulin. wywodzący się z Azji wysokobiałkowy zamiennik mięsa przygotowany z mąki pszennej, nazywany „pszennym mięsem”


Seitan (jap. セイタン) – wysokobiałkowy, wegański produkt spożywczy otrzymywany z glutenu pszennego, substytut mięsa.

Seitan jest otrzymywany przez wypłukanie skrobi z mąki pszennej. Składa się prawie wyłącznie z białka, głównie glutenu. Stanowi substytut mięsa wykorzystywany w kuchniach dalekowschodnich i wegetariańskich.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seitanowy

seitan


Patrz:seitan

Źródła:

SJP.pl

Seitensprung

[czytaj: ZAJtenszprung] dawniej: przygoda miłosna, przelotny romans; Seitensprung


Źródła:

SJP.pl

Sej

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) środ. mot. Fiat Seicento


XX Cz. 1 (XX część pierwsza) – płyta zespołu Voo Voo, która nazwą nawiązująca do dwudziestolecia działalności zespołu przypadającego w roku wydania. Mimo statusu płyty jubileuszowej, wydana w roku 2005 płyta zawiera wyłącznie utwory premierowe.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sejf

1. miejsce, w którym przechowywane są ważne rzeczy, kosztowności; kasa pancerna
2. skrytka w skarbcu bankowym; safe
3. potocznie: coś trudnego do zdobycia


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zamykana, metalowa szafa, skrzynia lub pomieszczenie służące do przechowywania cennych rzeczy

 (1.2) skrytka w banku


Sejf (z ang. safe – „bezpieczny”, także kasa pancerna) – zamykana wytrzymała metalowa skrzynia lub szafa, służąca do przechowywania wartościowych przedmiotów (np. pieniędzy, biżuterii, dokumentów, nośników danych, broni, materiałów niebezpiecznych itp.) w celu zabezpieczenia ich przed kradzieżą, zniszczeniem lub nieuprawnionym użyciem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejfowy

sejf


Patrz:sejf

Źródła:

SJP.pl

Sejkowice

Sejkowice – wieś sołeckaw Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Pacyna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Sejm

1. najwyższy organ ustawodawczy w Polsce, niższa izba polskiego parlamentu; członkowie tej izby; Sejm;
2. potocznie: zgromadzenie ludzi, zwierząt;
3. gmach obrad sejmu (organu ustawodawczego)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) polit. jedna z izb polskiego parlamentu;

 (1.2) geogr. rzeka w południowo-zachodniej Rosji i na Ukrainie, lewy dopływ Desny;


Sejm – nazwa parlamentu lub jednej z jego izb, obok senatu, występująca w krajach, wchodzących w przeszłości w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejmik

w dawnej Polsce: zjazd szlachty danego regionu w celu wybrania posłów na sejm i uchwalenia dla nich dyrektyw


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. zjazd szlachty danego województwa lub ziemi, na którym podejmowano uchwały w sprawach lokalnych, w tym wyboru posłów na sejm i kandydatów na urzędników ziemskich;

 (1.2) adm. polski wojewódzki organ samorządowy;

 (1.3) zgromadzenie osób konkretnej branży lub grupy społecznej

 (1.4) ornit. duże stado ptaków zgromadzone w jednym miejscu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejmikować

dawniej: obradować w sejmiku


Źródła:

SJP.pl

Sejmikowicz

w dawnej Polsce: szlachcic biorący udział w sejmiku


Źródła:

SJP.pl

Sejmikowy

przymiotnik od: sejmik


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sejmikiem, dotyczący sejmiku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sejmikujący

dawniej: obradować w sejmiku


Źródła:

SJP.pl

Sejmokracja

nadmierny wpływ sejmu na rządy w państwie


Sejmokracja – potoczne określenie ustroju Rzeczypospolitej Polskiej od uchwalenia Konstytucji marcowej w 1921 r. do przewrotu majowego w 1926 r.

Konstytucja marcowa, dając niezwykle duże uprawnienia parlamentowi, a zwłaszcza izbie niższej – Sejmowi (m.in. szerokie uprawnienia ustawodawcze i kompetencje kreacyjne, zakaz badania ważności ustaw przez sądy), czyniła z niego dominujący organ państwa i osłabiała bardzo władzę wykonawczą. To, a także rosnące przekonanie posłów o własnej wszechwładzy, doprowadziło do osłabienia mechanizmów demokratycznych i zagrożenia anarchią.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sejmować

dawniej: obradować w Sejmie


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przest. uczestniczyć w obradach sejmu

 (1.2) przen. gwarzyć, szumieć

czasownik przechodni niedokonany

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdejmować


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sejmowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sejmować.


Źródła:

Wiktionary

Sejmowy

przymiotnik od: sejm


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sejmem, odnoszący się do sejmu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sejmujący

dawniej: obradować w Sejmie


Źródła:

SJP.pl

Sejmuria

kopalny płaz z okresu permu, forma przejściowa pomiędzy płazami a gadami


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) paleont. zool. nazwa systematyczna|Seymouria|ref=tak., rodzaj permskiego czworonoga, uznawanego za formę przejściową pomiędzy płazami a gadami


Sejmuria (Seymouria) – rodzaj wymarłych zwierząt o cechach przejściowych pomiędzy płazami a gadami, żyjących w okresie karbonu i wczesnego permu. W ich budowie występowały cechy obydwu gromad. Czaszka podobna była do czaszek płazów tarczogłowych, opatrzona jednak jednym tylko kłykciem potylicznym. Kończyny i pasy przypominały budową te same organy u płazów, ale palce ich opatrzone pazurami przypominały gadzie. Różnica była także zauważalna w budowie zębów, określa się je jako cechę płazów. Połączenie między kręgosłupem a obręczą miednicową miało charakter pośredni; o ile u płazów występuje jeden kręg krzyżowy łączący się z miednicą, a u gadów – co najmniej dwa, sejmuria miała jeden rozwinięty kręg krzyżowy, stykający się z kością biodrową na dużej powierzchni, oraz drugi, przypominający jeszcze budową kręgi ogonowe, ale stykający się z kością biodrową końcem dalszym żebra. Długość ciała ok. 50 cm. Sejmuria uznawana była za ogniwo pośrednie między płazami a gadami, przypuszczano też, że wywodzić się od niej mogły pierwsze gady – kotylozaury.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejneński

przymiotnik od: Sejny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sejnami, dotyczący Sejn


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sejneńszczyzna

region w Polsce


Źródła:

SJP.pl

Sejner

statek rybacki przeznaczony do połowu ryb pelagicznych


Źródła:

SJP.pl

Sejnianin

mieszkaniec Sejn


Źródła:

SJP.pl

Sejnianka

mieszkanka Sejn


Źródła:

SJP.pl

Sejny

miasto w Polsce


Sejny (lit. Seinai) – miasto w Polsce, w województwie podlaskim, siedziba powiatu sejneńskiego i gminy wiejskiej Sejny. Położone na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Marychą (lewy dopływ Czarnej Hańczy).

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Sejny liczyły 4889 mieszkańców. Są najmniejszym miastem powiatowym w Polsce.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sejpak

wzorzysta samodziałowa tkanina dekoracyjna


Źródła:

SJP.pl

Sejsachtheia

w starożytnej Grecji: umorzenie długów


Źródła:

SJP.pl

Sejsmiczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sejsmiczne

 (1.2) geol. skłonność danego terenu do występowania trzęsień ziemi;


Sejsmiczność – skłonność danego terenu do występowania naturalnych trzęsień ziemi na danym obszarze.

Ze względu na sejsmiczność danego terenu wyróżnia się obszary:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmiczny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący drgań i ruchów tektonicznych skorupy ziemskiej, rozchodzący się we wnętrzu Ziemi


Źródła:

Wiktionary

Sejsmika

Sejsmika (z gr. seismós = trzęsienie) – metody badania skorupy ziemskiej polegające na wzbudzaniu (za pomocą materiałów wybuchowych lub specjalnych urządzeń) lub wykorzystywaniu powstałych naturalnie w wyniku trzęsienia ziemi fal sejsmicznych i ich rejestracji za pomocą sejsmografów lub geofonów. Metoda ta wykorzystywana jest w geofizyce poszukiwawczej i w analizie budowy Ziemi.

Do takich metod należą: profilowanie sejsmiczne oraz tomografia sejsmiczna.


Źródła:

Wikipedia

Sejsmo-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z drganiami, wstrząsami, w szczególności z trzęsieniami ziemi


Źródła:

Wiktionary

Sejsmochronograf

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. techn. chronograf mający za zadanie wyznaczenie dokładnego czasu wystąpienia wstrząsów


Źródła:

Wiktionary

Sejsmogeneza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. proces, który wywołuje trzęsienia ziemi


Źródła:

Wiktionary

Sejsmograf

urządzenie do wykrywania i mierzenia drgań skorupy ziemskiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. geol. urządzenie zapisujące parametry drgań skorupy ziemskiej;


Sejsmograf (gr.) – urządzenie do wykrywania i rejestracji drgań skorupy ziemskiej (przemieszczeń, prędkości lub przyspieszenia) wywołanych wstrząsami naturalnymi lub sztucznymi.

Głównym elementem sejsmografu jest sejsmometr, którego podstawową częścią jest masa bezwładna zawieszona tak, że tworzy wahadło fizyczne (pionowe lub poziome). W sejsmografach o ruchomym wahadle okres drgań własnych wahadła powinien być duży w porównaniu z okresem drgań gruntu, gdyż wtedy wahadło można traktować jako stały punkt odniesienia, względem którego określa się wielkość i kierunek drgań gruntu. Drgania gruntu są przetwarzane na impulsy elektryczne, wzmacniane i rejestrowane za pośrednictwem galwanometru na taśmie światłoczułej (w systemach tradycyjnych, wychodzących z użycia) lub w pamięci komputera (w rozwiązaniach nowoczesnych). Sejsmografy pozwalają uzyskiwać powiększenia drgań gruntu rzędu kilku milionów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmografia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. zbieranie danych, odczytów urządzeń (sejsmogramy) i opisów drgań skorupy ziemskiej, a zwłaszcza trzęsień ziemi

 (1.2) geol. sejsmologia


Źródła:

Wiktionary

Sejsmograficzny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z sejsmografią, dotyczący sejsmografii lub sejsmografu


Źródła:

Wiktionary

Sejsmogram

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. zapis pomiarów wykonanych sejsmografem (sejsmometrem);


Sejsmogram – analogowy lub cyfrowy zapis drgań rejestrowanych przez sejsmometr.

Linia sejsmogramu opisuje wychylenie drgań albo przyspieszenie względem inercyjnego wahadła sejsmometru w funkcji czasu. Określenie momentów zdarzeń sejsmicznych umożliwiają znaczniki czasu, nanoszone na sejsmogram w postaci krótkich poprzecznych kres pisanych w odstępach minutowych i godzinowych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmokardiografia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. nieinwazyjne zbieranie z klatki piersiowej odczytów drgań powodowanych przez skurcze serca


Źródła:

Wiktionary

Sejsmokardiograficzny

przymiotnik

 (1.1) związany z sejsmokardiografią, wykorzystujący sejsmokardiografię


Źródła:

Wiktionary

Sejsmokardiogram

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zapis czynności serca uchwycony metodą sejsmokardiograficzną


Źródła:

Wiktionary

Sejsmolog

specjalista w zakresie sejsmologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) geol. naukowiec zajmujący się sejsmologią

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) geol. kobieta naukowiec zajmująca się sejsmologią


Sejsmologia (z gr. seismós trzęsienie i logos nauka) – dział geofizyki zajmujący się badaniem trzęsień ziemi oraz rozchodzenia się fal sejsmicznych wewnątrz Ziemi.

Podstawowymi danymi obserwacyjnymi w sejsmologii są sejsmogramy, czyli zapisy fal sejsmicznych dokonywane przez sejsmografy. Obserwując te fale można wyciągnąć wnioski dotyczące budowy wnętrza Ziemi, jak i wnioskować o procesach w ognisku trzęsienia ziemi. Obecnie tworzy się sieci sejsmografów, które pozwalają na wykrycie nawet słabych wstrząsów lub eksplozji z odległości tysięcy kilometrów i precyzyjne określenie ich położenia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o trzęsieniach ziemi;


Sejsmologia (z gr. seismós trzęsienie i logos nauka) – dział geofizyki zajmujący się badaniem trzęsień ziemi oraz rozchodzenia się fal sejsmicznych wewnątrz Ziemi.

Podstawowymi danymi obserwacyjnymi w sejsmologii są sejsmogramy, czyli zapisy fal sejsmicznych dokonywane przez sejsmografy. Obserwując te fale można wyciągnąć wnioski dotyczące budowy wnętrza Ziemi, jak i wnioskować o procesach w ognisku trzęsienia ziemi. Obecnie tworzy się sieci sejsmografów, które pozwalają na wykrycie nawet słabych wstrząsów lub eksplozji z odległości tysięcy kilometrów i precyzyjne określenie ich położenia.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z sejsmologią, dotyczący sejsmologii


Źródła:

Wiktionary

Sejsmolożka

sejsmolog


Patrz:sejsmolog

Źródła:

SJP.pl

Sejsmometr

przyrząd do mierzenia drgań skorupy ziemskiej; sejsmograf


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. główna, pomiarowa część sejsmografu zbudowana na zasadzie wahadła fizycznego;

 (1.2) techn. sejsmograf lub (hist. XIX w.) jego uboższa wersja mogąca rejestrować fakt wystąpienia trzęsienia ziemi oraz jego kierunek, bez zbierania informacji o czasie wystąpienia i długości trwania


Sejsmograf (gr.) – urządzenie do wykrywania i rejestracji drgań skorupy ziemskiej (przemieszczeń, prędkości lub przyspieszenia) wywołanych wstrząsami naturalnymi lub sztucznymi.

Głównym elementem sejsmografu jest sejsmometr, którego podstawową częścią jest masa bezwładna zawieszona tak, że tworzy wahadło fizyczne (pionowe lub poziome). W sejsmografach o ruchomym wahadle okres drgań własnych wahadła powinien być duży w porównaniu z okresem drgań gruntu, gdyż wtedy wahadło można traktować jako stały punkt odniesienia, względem którego określa się wielkość i kierunek drgań gruntu. Drgania gruntu są przetwarzane na impulsy elektryczne, wzmacniane i rejestrowane za pośrednictwem galwanometru na taśmie światłoczułej (w systemach tradycyjnych, wychodzących z użycia) lub w pamięci komputera (w rozwiązaniach nowoczesnych). Sejsmografy pozwalają uzyskiwać powiększenia drgań gruntu rzędu kilku milionów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmometryczny

przymiotnik

 (1.1) związany z sejsmometrią, dotyczący sejsmometrii


Źródła:

Wiktionary

Sejsmonastia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. reakcja rośliny lub grzyba na bodziec mechaniczny (dotyk, wstrząs) wywołana zmianą turgoru


Sejsmonastia – reakcja na bodziec mechaniczny (dotyk, wstrząs) wywołana zmianą turgoru.

W przypadku, gdy nastia występuje tylko w reakcji na konkretny rodzaj dotyku (np. na dotyk owada, a nie strumień wody) i jest wynikiem lokalnej zmiany stężenia auksyn, określana jest jako haptonastia. Kierunek ten nie jest zależny od kierunku działania bodźca, co odróżnia tigmonastię od tigmotropizmu. Zwykle nie ma związku między siłą bodźca a rozmiarem reakcji. W przypadku niektórych roślin mięsożernych sejsmonastia lub haptonastia służy do unieruchamiania ofiar.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmonastyczny

przymiotnik

 (1.1) związany z sejsmonastią


Źródła:

Wiktionary

Sejsmoodporność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego co sejsmoodporne, wykonane tak by nie poddać się wstrząsom ziemi


Źródła:

Wiktionary

Sejsmoodporny

odporny na fale sejsmiczne


przymiotnik

 (1.1) odporny na fale sejsmiczne, wykonany w taki sposób by nie zostać naruszony przez wstrząsy ziemi lub tąpnięcia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sejsmoskop

przyrząd do laboratoryjnego pomiaru prędkości fali sprężystej w próbce skały


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. techn. daw. najprostsze urządzenie zdolne wykrywać zajście trzęsienia ziemi, a czasami i jego kierunek

 (1.2) geol. techn. przyrząd laboratoryjny, stosowany także w górnictwie, mierzący zachowanie fali sprężystej przechodzącej przez skałę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sejsmostetoskop

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. przyrząd w formie słuchawek stosowany do podsłuchiwania i lokalizowania podziemnych prac minerskich prowadzonych przez nieprzyjaciela


Źródła:

Wiktionary

Sejsmoterapia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. raczej hist. leczenie wstrząsowe

 (1.2) zabieg fizykoterapeutyczny w którym ciało lub tylko jego część poddaje się działaniu równomiernych, szybkich, ale niezbyt silnych drgań, wywoływanych ręcznie lub z pomocą odpowiednich urządzeń


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sejsmozaur

rodzaj dinozaura z rodziny diplodoków


Sejsmozaur (dosłownie jaszczur wstrząsający ziemią) – rodzaj zauropoda z rodziny diplodoków, obecnie przez większość autorów włączany do Diplodocus. Jego szczątki kopalne pochodzą z górnej jury, z piętra kimerydu (156-151 milionów lat temu).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sejsza

rodzaj ruchu wody występujący w zamkniętych zatokach morskich i morzach na skutek ruchów sejsmicznych


Sejsza – swobodna fala stojąca, powstająca w zamkniętych zatokach, morzach i jeziorach pod wpływem wyraźnego zaburzenia równowagi wody (w jednej części zbiornika poziom wody podnosi się, a w drugiej jednocześnie opada).

Termin został zaproponowany przez szwajcarskiego hydrologa François-Alphonse’a Forela w roku 1890, który zaobserwował zjawisko na Jeziorze Genewskim w Szwajcarii. Nazwa pochodzi od „poruszać się w tę i z powrotem” (w szwajcarskim dialekcie języka francuskiego).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sejtan

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) rzad. zob. seitan.


Źródła:

Wiktionary

Sejwal

gatunek wieloryba


Płetwal czerniakowy, sejwal (Balaenoptera borealis) – gatunek ssaka morskiego z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sejzing

krótka, cienka linka na statku


Sejzing (ang. gasket) – na żaglowcu krótka, podręczna linka, zwykle około pół do półtora metra długości, 6–8 mm średnicy. Na mniejszych jednostkach te same linki nazywać się zwykło krawatami, z tym że sejzingi najczęściej mają na końcu zaplecione ucho, a krawaty nie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sek.

skrót od: sekunda (odczytywany jako cały, odmienny wyraz); s


skrót, rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) = sekunda


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekalina

fruktan występujący w ziarnach żyta


Źródła:

SJP.pl

Sekans

jedna z funkcji trygonometrycznych; secans


Funkcje trygonometryczne – funkcje matematyczne wyrażające między innymi stosunki długości boków trójkąta prostokątnego zależnie od miary jego kątów wewnętrznych. Funkcje te wywodzą się z geometrii, konkretniej planimetrii, ale są rozważane także w oderwaniu od niej, dla różnych argumentów rzeczywistych i zespolonych. To uogólnienie funkcji trygonometrycznych umożliwiła analiza matematyczna, w której opisano je szeregami potęgowymi. Powstały też inne definicje, oparte np. na równaniach różniczkowych, innych równaniach funkcyjnych, iloczynach nieskończonych oraz ułamkach łańcuchowych, podane w dalszych sekcjach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekardyna

płyn ustrojowy pobrany z jąder zwierząt, którym francuski neurolog Charles-Édouard Brown-Séquard leczył poprzeczne uszkodzenie połowy rdzenia kręgowego


Źródła:

SJP.pl

Sekator

nożyce ogrodowe służące do obcinania pędów, korzeni itp.


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ogrod. nożyce o wygiętych ostrzach używane w ogrodzie;

 (1.2) środ. sport. w kolarstwie: rower marki Sector


Sekator (fra. sécateur, od łac. seco = tnę) – narzędzie ogrodnicze służące do przycinania gałęzi różnej grubości. Używany również przez nurków jaskiniowych do przecinania lin.

Sekatory występują w wersji jednoręcznej (małe) oraz dwuręcznej (z długimi rękojeściami) i dzielą się na dwa rodzaje:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekatorek

zdrobnienie od: sekator


Źródła:

SJP.pl

Sekatura

dawniej: dręczenie, nękanie kogoś


Źródła:

SJP.pl

Sekc.

skrót

 (1.1) = sekcyjny


Źródła:

Wiktionary

Sekciara

sekciarz; sekciarka


Źródła:

SJP.pl

Sekciarka

sekciarz; sekciara


Źródła:

SJP.pl

Sekciarski

przymiotnik od: sekciarz


przymiotnik

 (1.1) zasklepiający się w obrębie wąskiej grupy, najczęściej politycznej lub ideologicznej

 (1.2) dotyczący sekt religijnych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekciarskość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sekciarskie; cecha tych, którzy są sekciarscy


Źródła:

Wiktionary

Sekciarstwo

1. powstawanie i działalność sekt religijnych;
2. izolowanie się od ogółu, zamykanie się w obrębie pewnej grupy o zbliżonych poglądach;
3. dawniej: zespół charakterystycznych cech członka sekty


Źródła:

SJP.pl

Sekciarz

1. członek sekty;
2. przenośnie: człowiek izolujący się od ogółu, kierujący się interesami małej grupy, do której należy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. członek sekty religijnej

 (1.2) przen. członek grupy odcinającej się od ogółu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekcja

1. dział jakiejś organizacji, towarzystwa itp.;
2. badanie zwłok w celu ustalenia przyczyny śmierci


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dział urzędu, organizacji, towarzystwa, związku itp.

 (1.2) med. operacyjne badanie zwłok w celu ustalenia przyczyny zgonu lub w celach naukowo-badawczych

 (1.3) techn. element składowy, część urządzenia mająca określony zakres działania

 (1.4) wojsk. część plutonu



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekcjonować

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) dokonywać sekcji zwłok


Źródła:

Wiktionary

Sekcyjny

związany z sekcją


przymiotnik

 (1.1) dotyczący sekcji

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) wojsk. dowódca sekcji

 (2.2) pierwszy stopień korpusu podoficerów Państwowej Straży Pożarnej, odpowiednik stopnia kaprala w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Straży Granicznej lub sierżanta – Policji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekielski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seklecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sekler

przedstawiciel węgierskiej grupy etnicznej zamieszkującej Siedmiogród


Źródła:

SJP.pl

Seklerka

Sekler


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka węgierskojęzycznej społeczności zamieszkującej Seklerszczyznę w obecnej Rumunii;


Patrz:Sekler

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seklucjan

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Seklucjanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Seklucjana lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Sekobarbital

organiczny związek chemiczny z grupy barbituranów


Sekobarbital – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy barbituranów. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz II). W Polsce jest w grupie II-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekować

regionalnie: szykanować; prześladować kogoś, dręczyć, dokuczać


czasownik niedokonany

 (1.1) rzad. przest. prześladować kogoś, dręczyć, nękać

czasownik zwrotny niedokonany sekować się

 (2.1) prześladować siebie wzajemnie, jeden drugiego, drażnić się z kimś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sekować.


Źródła:

Wiktionary

Sekrecik

zdrobnienie od: sekret


Źródła:

SJP.pl

Sekrecja


Źródła:

Wikipedia

Sekrecyjny

sekrecja


Patrz:sekrecja

Źródła:

SJP.pl

Sekret

informacja, która nie jest jawna dla osób postronnych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tajemnica, wiadomość poufna, przeznaczona tylko dla wybranych osób


Biologia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekreta

modlitwa odmawiana w ciszy na końcu ofertorium


pl:Modlitwa nad darami (sekreta)
Właściwa strona znajduje się w innym projekcie. Kliknij na powyższy link, jeśli chcesz ją obejrzeć.

Sekreta – obrzęd cichej modlitwy polecającej w liturgii Kościoła katolickiego w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego podczas mszy wiernych. Jest to ostatni element w offertorium, a przed kanonem mszy świętej. Następuje po lavabo i wezwaniu Orate, fratres, a przed prefacją.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekretariacki

sekretariat (rzadko)


Źródła:

SJP.pl

Sekretariat

1. dział instytucji, w którym załatwia się sprawy bieżące; kancelaria;
2. pracownicy tego działu;
3. urząd sekretarza


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dział danej instytucji, firmy bądź organizacji, który zajmuje się obsługą bieżących spraw, zwłaszcza w kontakcie z interesantami;


Sekretariat – dział w strukturach organizacji, urzędu, instytucji lub przedsiębiorstwa, którego pracownicy zajmują się sprawami bieżącymi. Praca zatrudnionych w sekretariacie osób polega na organizowaniu i ułatwieniu kontaktów pomiędzy zarządzającym instytucją z jednej strony a jej pracownikami, kontrahentami bądź klientami z drugiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekretarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta zajmująca się pomocą organizacyjną w pracy kierownika, dyrektora, prowadzeniem korespondencji, przyjmowaniem interesantów

 (1.2) zob. automatyczna sekretarka.



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sekretarski

przymiotnik od: sekretarz


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub stanowiskiem sekretarza, dotyczący sekretarza


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekretarz

1. urzędnik załatwiający sprawy związane z działalnością osoby lub instytucji
2. osoba kierująca pracą administracyjno-organizacyjną w instytucji, urzędzie
3. obieralna funkcja w różnych organizacjach
4. drapieżny ptak afrykański


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik, który załatwia sprawy związane z działalnością firmy, instytucji lub osoby

 (1.2) polit. osoba pełniąca kierowniczą funkcję w partii komunistycznej

 (1.3) adm. wysoki rangą urzędnik samorządowy, który nadzoruje sprawy organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego;

 (1.4) hist. w dawnej Polsce pisarz lub komornik królewski albo tytuł honorowy nadawany przez króla uczonym i literatom;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Sagittarius serpentarius|ref=tak., gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny sekretarzy;

 (2.2) sekretarze ornit. nazwa systematyczna|Sagittariidae|ref=tak., rodzina ptaków afrykańskich z rzędu szponiastych


Sekretarz to wysoki rangą pracownik organów administracji państwowej i instytucji międzynarodowych:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekretarzowa

przestarzale: żona sekretarza


Źródła:

SJP.pl

Sekretarzyk

biurko w kształcie stolika z nadstawką zawierającą szufladki


Sekretarzyk (z fr. secrétaire, łac. secretum – tajemnica) – rodzaj mebla do pisania, przechowywania korespondencji i podręcznych drobiazgów. Występuje również pod staropolską nazwą: sekretarz, sekreter, sekreterka. Mimo dość charakterystycznego wyglądu mylony jest często z meblami o podobnej funkcji takimi jak biurko, sekretera czy kantorek.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekretarzyna

lekceważąco: marny, lichy sekretarz


Źródła:

SJP.pl

Sekretera

rodzaj biurka, którego dolna część ma kształt komody, a górna, zawierająca szufladki, zamykana jest ruchomą płytą, stanowiącą po opuszczeniu blat do pisania


Sekretera (z fr. secrétaire) – rodzaj wielofunkcyjnego dużego mebla skrzyniowego.

Mebel składa się z podstawy w formie szafki z drzwiczkami lub komody i nadstawy.

Nadstawa – zwykle dwudzielna – część górna (funkcja biblioteczki) zamykana jest drzwiczkami, a dolna, zamykana pionową lub skośną płytą, która po otwarciu przejmuje funkcję blatu służy do pisania. Płyta ta wspiera się na specjalnych, wysuwanych podporach. Czasem funkcję blatu do pisania pełni otwierany do przodu i wysuwany front szuflady. Za płytą do pisania kryją się liczne przegródki, skrytki i szufladki, podobnie jak w sekretarzyku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekretnie

przysłówek

 (1.1) w sekretny sposób


Źródła:

Wiktionary

Sekretniej

stopień wyższy od przysłówka: sekretnie


Źródła:

SJP.pl

Sekretniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: sekretny; bardziej sekretny


Źródła:

SJP.pl

Sekretnik

specjalny rodzaj papieru listowego, sklejanego na brzegach, używanego dawniej


Źródła:

SJP.pl

Sekretny

trzymany w tajemnicy


przymiotnik

 (1.1) trzymany w sekrecie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekrety

modlitwa odmawiana w ciszy na końcu ofertorium


Sekrety – albańsko-niemiecki film fabularny z roku 2008 w reżyserii Spartaka Pecaniego, na motywach powieści Lehje neper nate Vangjela Kozmy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekretyna

hormon wydzielany przez gruczoły błony śluzowej dwunastnicy i jelita cienkiego, wpływający na wydzielanie przez trzustkę soku trzustkowego


Sekretyna (ATC: V04 CK01) – peptydowy hormon tkankowy pełniący funkcję żołądkowo-jelitowego czynnika regulacyjnego. Wydzielana jest przez błonę śluzową jelita cienkiego, głównie dwunastnicy pod wpływem kwaśnego pH treści żołądkowej, jaka dociera do dwunastnicy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seks

sex;
1. ogół zagadnień związanych z życiem seksualnym;
2. zespół cech biologicznych u kobiet i mężczyzn działających pobudzająco na zmysły


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ogół spraw i czynności związanych z zaspokajaniem popędu płciowego;

 (1.2) pot. stosunek płciowy, zazwyczaj między dwiema osobami

 (1.3) seksapil, atrakcyjność seksualna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seks-Shop

[czytaj: seks szop] sklep z artykułami urozmaicającymi życie seksualne; sex shop, sex-shop, porno shop, porno-shop


Źródła:

SJP.pl

Seksafera

afera o podłożu seksualnym; sexafera, seksskandal


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) publ. pot. określenie wydarzeń związanych z zarzutami molestowania seksualnego przez osoby publiczne i z dochodzeniem w tej sprawie



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksagonalny

1. mający sześć kątów; sześciokątny; heksagonalny;
2. dotyczący sześciu organizacji, ugrupowań itp., dokonywany przez nie


przymiotnik

 (1.1) mat. mający sześć kątów

 (1.2) dotyczący sześciu partnerów, np. państw albo organizacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksapil

atrakcyjność fizyczna, ogół cech wyglądu zewnętrznego działających podniecająco na zmysły innych ludzi; sex appeal


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) atrakcyjność seksualna


Atrakcyjność fizyczna – zakres, w jakim cechy fizyczne danej osoby są uważane za estetyczne lub piękne. Termin ten często zakłada atrakcyjność seksualną lub pożądanie, ale może być również odrębny od któregokolwiek z nich. Istnieje wiele czynników, które wpływają na atrakcyjność jednej osoby dla drugiej, a aspekty fizyczne są jednym z nich. Atrakcja fizyczna zawiera w sobie uniwersalne percepcje wspólne dla wszystkich kultur ludzkich, takie jak symetria twarzy, uwarunkowania społeczno-kulturowe oraz osobiste preferencje unikalne dla danej jednostki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksapilowaty

rzadko: odznaczający się atrakcyjnym seksualnie wyglądem


Źródła:

SJP.pl

Seksbiznes

wszystkie komercyjne działania związane z produkcją i sprzedażą filmów, magazynów i gadżetów o charakterze pornograficznym; pornobiznes, porno-biznes, porno biznes, seksprzemysł


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biznes związany z seksem; ogół działań komercyjnych przynoszących zysk finansowy ze świadczenia usług seksualnych, tańca erotycznego, produkcji oraz dystrybucji filmów, magazynów i gadżetów o charakterze pornograficznym itd.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksbomba

potocznie o kobiecie bardzo atrakcyjnej, pociągającej fizycznie, posiadającej seksapil


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. bardzo atrakcyjna fizycznie kobieta, o silnie działającej na zmysły, prowokującej urodzie;


Seksbomba (kalka z ang. sex bomb) – kobieta o wyjątkowej atrakcyjności seksualnej (tzw. seksapil). Określenie przypisywane najczęściej gwiazdom kultury masowej (aktorkom, piosenkarkom, tancerkom, modelkom), rzadziej osobom nieznanym publicznie. Kobiety tak określane są utożsamiane z hiperseksualnością, doskonałymi kształtami ciała (pełny biust, wąska talia, pełne biodra, o figurach w kształcie klepsydry, zbliżonych do wymiarów 90-60-90), przy czym najczęściej w życiu zawodowym (na ekranie czy estradzie) kreują postaci znacznie większe niż w życiu prywatnym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksces

żartobliwie: eksces, wybryk o charakterze seksualnym


Źródła:

SJP.pl

Seksdolar

bardzo rzadko: imitacja dolara, na której zamiast portretu amerykańskiego męża stanu znajdował się rysunek pornograficzny


Źródła:

SJP.pl

Sekser

osoba trudniąca się rozpoznawaniem płci kurcząt


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się rozpoznawaniem płci piskląt, zwykle kurcząt


Seksowanie (ang. sex „płeć”) – segregowanie piskląt według płci.

Polega na ustaleniu obecności prącia w steku u samców lub jego brak u samic przez oglądanie rozchylonego steku lub badanie gruczołów rozrodczych za pomocą endoskopu (możliwość uszkodzenia narządów wewnętrznych). Zabieg ten łatwiej jest przeprowadzić u kacząt niż u kurcząt, gdyż kaczorki mają dobrze widzialny, umieszczony w fałdach błony śluzowej po stronie brzusznej steku, mierzący około 2 mm zaczątek przyszłego prącia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekserka

kobieta trudniąca się rozpoznawaniem płci kurcząt


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta zajmująca się rozpoznawaniem płci piskląt, zwykle kurcząt


Seksowanie (ang. sex „płeć”) – segregowanie piskląt według płci.

Polega na ustaleniu obecności prącia w steku u samców lub jego brak u samic przez oglądanie rozchylonego steku lub badanie gruczołów rozrodczych za pomocą endoskopu (możliwość uszkodzenia narządów wewnętrznych). Zabieg ten łatwiej jest przeprowadzić u kacząt niż u kurcząt, gdyż kaczorki mają dobrze widzialny, umieszczony w fałdach błony śluzowej po stronie brzusznej steku, mierzący około 2 mm zaczątek przyszłego prącia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekshoroskop

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ezot. horoskop dotyczący życia seksualnego


Źródła:

Wiktionary

Sekshotel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hotel, który udostępnia pokoje na godziny


Źródła:

Wiktionary

Seksi

[czytaj: seks-i] podniecający, atrakcyjny fizycznie; seksowny, sexy


przymiotnik

 (1.1) pot. seksowny

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. ter. od: seksić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksiatria

[czytaj: seks-jatria] dział seksuologii, którego przedmiotem badań są patologie seksualne


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. seks. dział medycyny teoretycznej i klinicznej zajmujący się zaburzeniami seksualności, ich etiologią, patogenezą, symptomatologią, przebiegiem, leczeniem oraz zapobieganiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksić

potocznie: seksić się - uprawiać seks; bzykać się, ciupciać się, dmuchać się


Źródła:

SJP.pl

Seksik

zdrobniale o seksie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od seks


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksista

zwolennik dyskryminacji jednej z płci


Źródła:

SJP.pl

Seksistka

seksista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. kobieta stosująca seksizm, zwolenniczka seksizmu


Patrz:seksista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksistowski

dyskryminujący płeć przeciwną


przymiotnik

 (1.1) związany z seksizmem, dotyczący seksizmu; dyskryminujący osoby płci przeciwnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksistowsko

przysłówek

 (1.1) w sposób seksistowski


Źródła:

Wiktionary

Seksistyczny

seksizm; seksistowski


Źródła:

SJP.pl

Seksizm

dyskryminacja jednej z płci


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dyskryminacja ze względu na płeć;


Seksizm (z ang. sexism, sex „płeć”) – uprzedzenie lub dyskryminacja ze względu na płeć. Seksizm na ogół wiąże się z ideologią, która zakłada, że jedna płeć jest gorsza od drugiej.

Termin ten został utworzony dla opisania dyskryminacji kobiet w latach 60. XX w. przez feminizm drugiej fali i miał tworzyć analogię ze słowem „rasizm” – uważano, że negatywne stereotypy dotyczące kobiet odgrywają podobną rolę społeczną, jak negatywne stereotypy dotyczące koloru skóry: „Postawy seksistowskie wywołują takie zachowania, jak: molestowanie seksualne, zaczepianie na ulicach w celu dokuczania, niesprawiedliwa polityka zatrudniania”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksklub

nocny klub ze striptizem; sex club


Źródła:

SJP.pl

Sekslalka

lalka do zaspokajania potrzeb seksualnych


Źródła:

SJP.pl

Sekslinia

połączenie telefoniczne o charakterze seksualnym


Źródła:

SJP.pl

Seksmania

nadmierne zainteresowanie seksem; seksomania, erotomania


Źródła:

SJP.pl

Seksmaszyna

1. osoba bardzo sprawna i aktywna seksualnie;
2. wyuzdana, pociągająca kobieta


Źródła:

SJP.pl

Seksmisja

Seksmisja – polska fantastycznonaukowa komedia filmowa z 1983 w reżyserii Juliusza Machulskiego, według scenariusza napisanego wraz z Jolantą Hartwig i Pavlem Hajnym. Bohaterami filmu są zahibernowani w 1991 roku mężczyźni Maks (Jerzy Stuhr) oraz Albert (Olgierd Łukaszewicz), którzy budzą się w 2044 roku po wojnie w totalitarnym świecie pozbawionym mężczyzn i starają się przetrwać w nim za wszelką cenę.


Źródła:

Wikipedia

Seksoholiczka

kobieta uzależniona od seksu; seksomanka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta chorobliwie uzależniona od seksu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksoholiczny

seksoholizm


przymiotnik

 (1.1) związany z seksoholizmem, właściwy seksoholikom


Patrz:seksoholizm

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksoholik

mężczyzna uzależniony od seksu; seksoman


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna uzależniony od uprawiania seksu; mężczyzna, dla którego seks stał się rodzajem chorobliwego nałogu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksoholizm

uzależnienie od seksu


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. uzależnienie seksualne.


Uzależnienie seksualne (seksoholizm) – jednostka chorobowa, obejmująca przymus zachowań o podłożu seksualnym, które mają destrukcyjne skutki dla życia społecznego i emocjonalnego jednostki, jak np. kompulsywna masturbacja, natręctwa seksualne, częsta zdrada, częste oglądanie pornografii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksoman

mężczyzna uzależniony od seksu; seksoholik


Źródła:

SJP.pl

Seksomania

nadmierne zainteresowanie seksem; seksmania, erotomania


Źródła:

SJP.pl

Seksomanka

kobieta uzależniona od seksu; seksoholiczka


Źródła:

SJP.pl

Seksować

1. określać płeć zwierząt;
2. potocznie: seksować się - uprawiać seks; seksić się


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) określać płeć zwierząt, głównie piskląt hodowlanych

czasownik zwrotny niedokonany seksować się

 (2.1) slang. uprawiać seks


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksowanie

segregowanie piskląt według płci


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rozpoznawanie płci piskląt, zwykle kurcząt;


Seksowanie (ang. sex „płeć”) – segregowanie piskląt według płci.

Polega na ustaleniu obecności prącia w steku u samców lub jego brak u samic przez oglądanie rozchylonego steku lub badanie gruczołów rozrodczych za pomocą endoskopu (możliwość uszkodzenia narządów wewnętrznych). Zabieg ten łatwiej jest przeprowadzić u kacząt niż u kurcząt, gdyż kaczorki mają dobrze widzialny, umieszczony w fałdach błony śluzowej po stronie brzusznej steku, mierzący około 2 mm zaczątek przyszłego prącia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksownie

przysłówek

 (1.1) w sposób seksowny


Źródła:

Wiktionary

Seksowniej

stopień wyższy od przysłówka: seksownie


Źródła:

SJP.pl

Seksowniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: seksowny; bardziej seksowny


Źródła:

SJP.pl

Seksowność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest seksowne; cecha tego, kto jest seksowny


Źródła:

Wiktionary

Seksowny

podniecający, atrakcyjny fizycznie; sexy, seksi


przymiotnik

 (1.1) atrakcyjny seksualnie, ponętny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksowy

rzadko: seksowny


Źródła:

SJP.pl

Seksparty

orgietka, spotkanie towarzyskie, podczas którego główną atrakcją jest uprawianie seksu; sex-party, sex party


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przyjęcie połączone z uprawianiem seksu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekspert

żartobliwie: ekspert w sprawach seksu


Źródła:

SJP.pl

Sekspertka

żartobliwie: ekspertka w sprawach seksu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. ekspertka w sprawach seksu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksprzemysł

wszystkie komercyjne działania związane z produkcją i sprzedażą filmów, magazynów i gadżetów o charakterze pornograficznym; pornobiznes, porno-biznes, porno biznes, seksbiznes


Źródła:

SJP.pl

Seksrobot

robot do zaspokajania potrzeb seksualnych; sexrobot


Źródła:

SJP.pl

Seksskandal

skandal na tle seksualnym; seksafera, sexafera


Źródła:

SJP.pl

Seksta

1. interwał prosty zawarty między sześcioma kolejnymi stopniami skali muzycznej;
2. w dawnej szkole średniej: szósta klasa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. odległość między dźwiękami równa ośmiu lub dziewięciu półtonom;

 (1.2) rel. część oficjum kościelnego odmawiana w południe

 (1.3) sport. część zasłony w szermierce na florety


Seksta – interwał prosty zawarty między sześcioma kolejnymi stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występują seksta wielka i seksta mała. Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej rozmiar.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekstancerka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) choreogr. tancerka wykonująca taniec erotyczny, zwykle w barze lub klubie nocnym; tancerka erotyczna


Źródła:

Wiktionary

Sekstans

sekstant; przyrząd nawigacyjny do pomiaru kątów, zwłaszcza pionowych



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekstant

sekstans; przyrząd nawigacyjny do pomiaru kątów, zwłaszcza pionowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego;


Sekstant (także: sekstans łac. sextans – szósta część) – kątomierz lusterkowy, optyczny przyrząd nawigacyjny, stosowany w żeglarstwie i astronomii, służący do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych pomiędzy obiektami widocznymi na Ziemi, w celu określenia linii pozycyjnych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekstaśma

amatorskie nagranie stosunku seksualnego


Sekstaśma – amerykański film komediowy z 2014 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekstecik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od sekstet


Źródła:

Wiktionary

Sekstelefon

Sekstelefon – usługa polegająca na rozmowie telefonicznej o zabarwieniu seksualnym w celu podniecenia lub seksualnego zaspokojenia osoby wykonującej połączenie. Wykonuje się je na konkretny numer telefonu podany np. w reklamie w prasie lub telegazecie. Koszt wykonania takiego połączenia może być różny, a za rozmowę telefoniczną płaci klient.


Źródła:

Wikipedia

Sekstelefoniczny

przymiotnik od: sekstelefon, np. połączenie sekstelefoniczne


Źródła:

SJP.pl

Sekstern

dawniej:
1. zeszyt, brulion, nieoprawiona książka;
2. arkusz papieru złożony na sześć części


Źródła:

SJP.pl

Sekstet

1. zespół muzyczny złożony z sześciu wykonawców lub instrumentów;
2. utwór muzyczny na sześć instrumentów lub głosów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. zespół sześciu muzyków lub śpiewaków;

 (1.2) muz. utwór muzyczny skomponowany na sześć instrumentów lub sześć głosów;


Sekstet (łac. sex – sześć, ang. sextet, franc. sextuor, sextette, niem. Sextett, wł. sestetto) – dwuznaczne pojęcie muzyczne:

  1. zespół muzyczny sześciu osób;
  2. utwór muzyczny dla takiego zespołu, np. na sześć głosów lub instrumentów solowych.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekstetowy

sekstet


Patrz:sekstet

Źródła:

SJP.pl

Seksting

pisanie erotycznych wiadomości za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wymienianie się erotycznymi wiadomościami


Sexting (także seksting) – forma komunikacji elektronicznej, w której przekazem jest seksualnie sugestywny obraz lub treść. Termin powstał w pierwszych latach XXI wieku jako zrost angielskich słów sex (seks) i texting (czynność wysyłania wiadomości SMS). Z czasem jego znaczenie poszerzyło się na wysyłanie podobnych komunikatów także za pomocą innych mediów, na przykład komunikatorów internetowych, wiadomości MMS czy portali społecznościowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekstingowy

związany z pisaniem erotycznych wiadomości za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej


Źródła:

SJP.pl

Sekstola

figura rytmiczna powstała z podziału dwudzielnej wartości rytmicznej na sześć równych części


Źródła:

SJP.pl

Sekstowy

przymiotnik od: seksta


Źródła:

SJP.pl

Seksturysta

osoba podróżująca w celu poszukiwania przygód erotycznych


Źródła:

SJP.pl

Seksturystka

seksturysta


Patrz:seksturysta

Źródła:

SJP.pl

Seksturystyka

turystyka erotyczna, turystyka seksualna;
1. podróżowanie w celu poszukiwania przygód erotycznych;
2. oferowanie turystom usług seksualnych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) turystyka, której celem jest wchodzenie w niezobowiązujące relacje seksualne z przedstawicielami danej społeczności lokalnej


Turystyka seksualna – określenie podróży, w większości zagranicznych, podejmowanych głównie w celu zaspokajania potrzeb seksualnych, których realizowanie w miejscu zamieszkania z wielu przyczyn byłoby niemożliwe lub utrudnione. Polega to na korzystaniu z usług heteroseksualnej prostytucji, rzadziej homoseksualnej i dziecięcej oraz niekomercyjnymi kontaktami seksualnymi (z mieszkańcami lub innymi turystami).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekstyliard

liczba wynosząca 10^39


Sekstyliard – liczba 1039, czyli jedynka i 39 zer w zapisie dziesiętnym. Termin sekstyliard jest stosowany w nazewnictwie liczebników w skali długiej i nie ma swojego odpowiednika w skali krótkiej.

W krajach stosujących krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) liczba 1039 nosi nazwę duodecylion, tak jak 1072 w pozostałych krajach.

W układzie SI mnożnikowi 1039 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekstylion

liczba równa jedynce z 36 zerami; w nielicznych krajach (np. Francji, byłym Związku Radzieckim) równa jedynce z 21 zerami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liczba 1036;


Sekstylion – liczba 1036, czyli jedynka i 36 zer w zapisie dziesiętnym.

W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) sekstylion oznacza 1021, czyli tryliard w pozostałych krajach.

W układzie SI mnożnikowi 1036 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekstyna

zwrotka złożona z sześciu wierszy jedenastozgłoskowych; sestyna


Sekstyna, także sestyna (fr. sextine, od łac. sextus ’szósty‘) – strofa sześciowersowa, najczęściej o wersach jedenasto- albo ośmiozgłoskowych i układzie rymów ababcc. Nazywana czasem sekstyną epicką dla odróżnienia od sestyny lirycznej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seksualia

przedmioty, publikacje związane z seksem


Źródła:

SJP.pl

Seksualizacja

1. ocenianie głównie pod kątem atrakcyjności seksualnej;
2. rozbudzanie w kimś zainteresowania seksem


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. proces, w wyniku którego wartościowanie kogoś jest dokonywane z punktu widzenia atrakcyjności seksualnej


Seksualizacja – proces, w wyniku którego wartościowanie drugiej osoby oraz siebie samego/siebie samej dokonywane jest przez pryzmat atrakcyjności seksualnej. Odbywa się w 3 wymiarach: społeczno-kulturowym, interpersonalnym i intrapsychicznym. Polega na instrumentalnym podejściu do osoby poprzez postrzeganie jej jako przedmiotu do seksualnego wykorzystywania w oderwaniu od jej godności i aspektów osobowościowych, zaś wartość osoby jest mierzona poziomem atrakcyjności seksualnej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksualizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. termin, pojęcie, problem związany z seksualnością

 (1.2) książk. zainteresowanie sprawami płci


Erotyka (z gr. ἔρως, eros „pociąg miłosny”) – termin powszechnie rozumiany jako odnoszenie się do stanu lub antycypacji podniecenia seksualnego; natarczywy impuls seksualny, pożądanie lub myśl, a także filozoficzna kontemplacja dotycząca estetyki seksualnego pożądania, zmysłowości i miłości romantycznej.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seksualizować

1. oceniać głównie pod kątem atrakcyjności seksualnej;
2. rozbudzać w kimś zainteresowanie seksem


Źródła:

SJP.pl

Seksualizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|seksualizować.


Źródła:

Wiktionary

Seksualnie

przysłówek

 (1.1) w sposób dotyczący seksu, seksualności


Źródła:

Wiktionary

Seksualność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. psych. socjol. wrodzona, naturalna funkcja organizmu, zawierająca w sobie seks, orientację seksualną, identyfikację płciową i jej rolę, reprodukcję, pożądanie, erotyzm oraz intymność;

 (1.2) cecha tego, co seksualne; cecha tych, którzy są seksualni


Seksualność – wrodzona[niewiarygodne źródło?], naturalna funkcja organizmu ludzkiego i jedna z zasadniczych czynników motywujących do podejmowania więzi i kontaktów interpersonalnych, mająca wymiar biologiczny, psychiczny, społeczno-kulturowy i hedonistyczny. Seksualny potencjał fizjologiczny człowieka ulega kształtowaniu przez doświadczenia życiowe.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seksualny

związany ze współżyciem płciowym; płciowy, zmysłowy, erotyczny, cielesny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący seksu i popędu płciowego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seksuolog

specjalista w zakresie seksuologii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem zaburzeń seksualnych

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) med. lekarz, specjalistka seksuologii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seksuologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka zajmująca się seksualnością, życiem seksualnym człowieka;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seksuologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z seksuologią, dotyczący seksuologii


Źródła:

Wiktionary

Seksuolożka

seksuolog


Patrz:seksuolog

Źródła:

SJP.pl

Seksworker

[czytaj: seksłorker] osoba zatrudniona w przemyśle erotycznym lub uprawiająca seks za pieniądze; sexworker, pracownik seksualny


Źródła:

SJP.pl

Seksworkerka

[czytaj: seksłorkerka] kobieta zatrudniona w przemyśle erotycznym lub uprawiająca seks za pieniądze; sexworkerka, pracownica seksualna


Źródła:

SJP.pl

Seksyzm

bardzo rzadko: seksizm


Źródła:

SJP.pl

Sekt

1. grupa religijna, która oderwała się od Kościoła przyjmując własne zasady;
2. odizolowana grupa społeczna silnie akcentująca rolę guru


Sekt – określenie wina musującego stosowane w krajach niemieckojęzycznych od 1900 roku. Pochodzenie słowa nie jest dokładnie znane.

Sekt może być sprzedawany jako Deutscher Sekt wyłącznie, jeśli został wyprodukowany w 100 procentach z winogron niemieckich. Domieszki z innych regionów uprawnych są dozwolone. Określenie Sekt b.A. lub Qualitätsschaumwein b.A. musi być podane na etykiecie wraz z nazwą obszaru uprawnego z którego zebrano winogrona.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekta

1. grupa religijna, która oderwała się od Kościoła przyjmując własne zasady;
2. odizolowana grupa społeczna silnie akcentująca rolę guru


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. odłam jakiejś religii

 (1.2) rel. grupa wyznająca odrębną religię skupiona wokół przywódcy duchowego

 (1.3) przen. grupa społeczna izolująca się od ogółu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sektor

1. część jakiejś przestrzeni lub terenu;
2. część gospodarki wydzielona ze względu na określony typ własności, produkcji lub usług;
3. w informatyce: wyodrębniona część dysku komputerowego


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wydzielona część jakiejś przestrzeni

 (1.2) określony dział gospodarki narodowej lub jej część oddzielna z powodu określonego typu własności



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sektornik

liścianek sektornik - gatunek pająka z rodziny krzyżakowatych


Źródła:

SJP.pl

Sektorówka

potocznie: wielka flaga rozwijana przez kibiców na sektorze stadionu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. kib. transparent dużych rozmiarów rozciągana przez kibiców na cały sektor widowni


Sektorówka w slangu ultrasów (kibiców przygotowujących oprawy meczowe) jest to duża flaga wciągana z dolnego sektora na górną część trybuny zajmowaną przez kibiców. Największą sektorówkę w Polsce ma Pogoń Szczecin. Sektorówki są dumą kibiców. Są one różnie podnoszone, np. Kibice GKS-u Katowice opuszczają sektorówkę na przeźroczystych linkach z dachu. Wtedy sektorówka zakrywa trybunę. Największe sektorówki ważą nawet kilkadziesiąt kilogramów.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sektorowy

przymiotnik od: sektor


przymiotnik

 (1.1) przym. od sektor


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sektowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sektą, dotyczący sekty


Źródła:

Wiktionary

Sekularny

1. stuletni, o wieku liczonym w setkach lat; wiekowy;
2. w geologii: ruch sekularny - powolny ruch, przesunięcie skorupy ziemskiej widoczne dopiero po upływie stuleci


przymiotnik

 (1.1) rzad. książk. wiekowy, stuletni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekularysta

zwolennik sekularyzmu


Źródła:

SJP.pl

Sekularystka

sekularysta


Patrz:sekularysta

Źródła:

SJP.pl

Sekularystyczny

sekularyzm


Patrz:sekularyzm

Źródła:

SJP.pl

Sekularyzacja

przejście określonego podmiotu spod władzy kościelnej do świeckiej; zeświecczenie, desakralizacja, laicyzacja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) socjol. proces polegający na osłabianiu się wpływów kleru, kościołów lub religii na życie społeczne i upowszechnienie się świeckiego modelu życia

 (1.2) polit. przejęcie majątków spod władzy kościelnej pod władzę świecką

 (1.3) kośc. przejście osoby duchownej do stanu świeckiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekularyzacyjny

sekularyzacja


Patrz:sekularyzacja

Źródła:

SJP.pl

Sekularyzm

brak współzależności i integracji między religią a publicznymi sprawami społeczeństwa; świeckość


Sekularyzm, świeckość – pojęcie powszechnie definiowane jako koncepcja braku integracji lub współzależności religii z publicznymi sprawami społeczeństwa. Często jest wiązany z okresem oświecenia w Europie i odgrywa główną rolę w społeczeństwach Zachodu. Idee rozdziału Kościoła od państwa i laickości wiele czerpią z sekularyzmu - idei stwierdzającej, że jest możliwy świat bez Boga. Antonimem sekularyzmu jest teokracja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekularyzować

nadawać, nadać czemuś cechy świeckie, usuwać, usunąć wpływ duchowieństwa z różnych dziedzin życia społecznego; zeświecczać (zeświecczyć), przeprowadzać (przeprowadzić) desakralizację, laicyzować (zlaicyzować)


Źródła:

SJP.pl

Sekulski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekunda

1. jednostka czasu; 1/60 minuty;
2. jednostka miary kątów i łuków równa 1/3600 stopnia;
3. drugi stopień gamy diatonicznej;
4. potocznie: krótka chwila, moment


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. jednostka czasu równa 1/60 minuty;

 (1.2) mat. jednostka kąta płaskiego równa 1/3600 stopnia;

 (1.3) pot. krótka chwila

 (1.4) muz. interwał między dwoma kolejnymi dźwiękami skali;


Sekunda, oznaczenie s, skrót sek. – jednostka czasu, jednostka podstawowa większości układów jednostek miar np. SI, MKS, CGS. Obecnie oznaczana s, niegdyś sek.

Jest to czas równy 9 192 631 770 okresom promieniowania odpowiadającego przejściu między dwoma poziomami F = 3 i F = 4 struktury nadsubtelnej stanu podstawowego S1/2 atomu cezu 133Cs (powyższa definicja odnosi się do atomu cezu w spoczynku w temperaturze 0 K). Definicja ta, obowiązująca od 1967 r., została ustalona przez XIII Generalną Konferencję Miar. Poprzednio sekundę definiowano jako:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekundant

1. świadek jednego z uczestników pojedynku;
2. w zawodach sportowych, zwłaszcza w boksie: doradca i opiekun zawodnika


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. pośrednik i świadek jednego z pojedynkujących się, negocjator warunków pojedynku, pilnujący by starcie odbywało się zgodnie z zasadami honorowymi

 (1.2) sport. zwłaszcza w pięściarstwie i szachach: doradca i pomocnik zawodnika


Sekundant (łac. secundans – wspierający) – pośrednik uczestnika pojedynku, świadek jednego z rywali negocjujący w jego imieniu warunki starcia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekundantka

sekundant


Patrz:sekundant

Źródła:

SJP.pl

Sekundariusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muz. skrzypek grający partię drugich skrzypiec w zespole kameralnym lub orkiestrze symfonicznej

 (1.2) daw. med. lekarz pomocniczy w szpitalu

 (1.3) daw. rel. ksiądz pomocniczy, szczególnie kaznodzieja


Źródła:

Wiktionary

Sekundę

1. jednostka czasu; 1/60 minuty;
2. jednostka miary kątów i łuków równa 1/3600 stopnia;
3. drugi stopień gamy diatonicznej;
4. potocznie: krótka chwila, moment


Źródła:

SJP.pl

Sekundeczka

zdrobnienie od: sekunda


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: sekundka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekundka

zdrobnienie od: sekunda


Źródła:

SJP.pl

Sekundkę

zdrobnienie od: sekunda


Źródła:

SJP.pl

Sekundnik

wskazówka w zegarku odmierzająca sekundy


Sekundnik – trzecia dodatkowa wskazówka zegara wskazówkowego. Sekundnik to wskazówka najczęściej umieszczana centralnie razem z dwoma głównymi, która informuje obserwatora o aktualnie upływającej sekundzie z danej minuty (którą wskazuje wskazówka minutowa). Ta szybko poruszająca się wskazówka pozwala na dokładne określenie wskazania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekundnikowy

sekundnik


Patrz:sekundnik

Źródła:

SJP.pl

Sekundogenitura

1. prawo młodszego syna do dziedziczenia tronu lub majątku;
2. sprawowanie władzy przez młodszą linię dynastyczną monarchów jednego państwa w innym państwie


Sekundogenitura (od łac. secunda genitura „drugie (z kolei) urodzenie, drugi potomek”) – władza młodszej linii dynastycznej monarchów jednego państwa w innym państwie, np. sekundogenitura Jagiellonów w Czechach i na Węgrzech; także: prawo młodszego syna do dziedziczenia tronu albo majątku.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekundomierz

zegar do mierzenia krótkich odcinków czasu z dokładnością do ułamków sekundy; stoper


Sekundomierz (popularnie stoper) – przyrząd techniczny typu mechanicznego, podobny do zegarka, wykorzystywany w celu odmierzania małego odcinka czasowego. Ma za zadanie wymierzyć czas z dokładnością do 0,1 ułamka sekundy.

Ma mechanizm umożliwiający jego wyzerowanie. Najpopularniejszy ma zakres odcinka ograniczony do 30 minut. Wykorzystywany jest między innymi w przemyśle, w badaniach naukowych i sporcie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekundowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sekundować.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sekuryt

szkło przeciwodpryskowe, które po stłuczeniu nie daje odłamków; securit


Źródła:

SJP.pl

Sekurytyzacja

metoda pozyskiwania kapitału, polegająca na przekształceniu wybranych aktywów w standaryzowane papiery wartościowe


Sekurytyzacja (ang. securitization) – technika refinansowania, w ramach której pula aktywów wraz z generowanymi przez nie strumieniami gotówkowymi zostaje wyizolowana z bilansu banku (lub rzadziej innego podmiotu) w formie podmiotu specjalnego przeznaczenia (ang. special purpose vehicle, SPV), który dokonuje refinansowania poprzez emisję papierów wartościowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekurytyzacyjny

sekurytyzacja


Patrz:sekurytyzacja

Źródła:

SJP.pl

Sekutnica

książkowo: kłótliwa, złośliwa, niesympatyczna kobieta; złośnica, piekielnica, kłótnica, awanturnica, szantrapa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta kłótliwa i dokuczliwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekutnik

osoba kłótliwa, złośliwa, niesympatyczna; złośnik, piekielnik, kłótnik, awanturnik, szantrapa


Źródła:

SJP.pl

Sekuła

nazwisko


Nazwa geograficzna

Osoby noszące nazwisko Sekuła


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekwan

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Źródła:

Wiktionary

Sekwana

rzeka we Francji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w północnej Francji, przepływająca przez Paryż;

 (1.2) hist. adm. dawny francuski departament istniejący w latach 1790-1968 obejmujący Paryż i sąsiednie gminy;


Sekwana (fr. Seine, łac. Sequana) – rzeka w północnej Francji. Jej długość wynosi 774,8 km, a powierzchnia dorzecza 78,5 tys. km².


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekwana-Saint-Denis

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. francuski departament położony w regionie Île-de-France;


Sekwana-Saint-Denis (fr. Seine-Saint-Denis, wymowa [sɛnsɛ̃dˈni]) – francuski departament położony w regionie Île-de-France, w północno-wschodniej części aglomeracji paryskiej. Ośrodkiem administracyjnym (prefekturą) departamentu jest Bobigny. Departament oznaczony jest numerem 93. Został utworzony 1 stycznia 1968 roku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sekwański

przymiotnik od: Sekwana


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sekwaną, dotyczący Sekwany


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekwencer

urządzenie elektroniczne lub program komputerowy zapamiętujące sekwencje dźwięków; sekwenser, sequencer



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekwencja

1. układ elementów następujących po sobie w określonej kolejności;
2. fragment filmu lub przedstawienia stanowiący pewną zamkniętą całość;
3. dramaturgicznie zamknięty fragment filmu, będący odpowiednikiem aktu w dramacie;
4. powtarzanie motywu, zwrotu melodycznego na stopniowo zmieniającej się wysokości;
5. rodzaj średniowiecznej poezji liturgicznej wyposażonej w melodię


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) film. jednostka kompozycyjna filmu lub przedstawienia, stanowiąca zamknięty fragment akcji

 (1.2) książk. występowanie czegoś jedno po drugim

 (1.3) muz. powtarzanie motywu w utworze na stopniowo zmieniającej się wysokości

 (1.4) hist. muz. odmiana średniowiecznej pieśni liturgicznej


Sekwencja – uporządkowany ciąg znaków, symboli, nazw, zdarzeń itp., stanowiący strukturę układu, systemu. Występowanie kolejnych elementów wynika z określonej reguły lub formuły. Np. sekwencja wyznacza porządek, w jakim żyły kabla będą podłączone do modularnych gniazd i wtyczek. Do oznakowania sekwencji producenci okablowania używają kolorów.

W filmie sekwencja to jednostka kompozycyjna obejmująca dramaturgicznie zamknięty fragment akcji i składający się ze scen.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekwencjonować

w genetyce: ustalać kolejność nukleotydów w łańcuchach kwasów nukleinowych oraz aminokwasów w polipeptydach


Źródła:

SJP.pl

Sekwencjonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sekwencjonować.


Sekwencjonowanie (ang. sequencing) – w biologii ustalanie kolejności elementarnych podjednostek tzw. monomerów w biopolimerach, najczęściej kwasach nukleinowych i białkach. Ustalanie budowy złożonych polisacharydów bywa także zaliczane do sekwencjonowania, pomimo ich rozgałęzionej, a niekiedy cyklicznej struktury.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sekwencyjność

cecha układu jakichś elementów, w którym występują one w ściśle określonej kolejności


Źródła:

SJP.pl

Sekwencyjny

1. charakterystyczny dla układu jakichś elementów, w którym występują one w ściśle określonej kolejności;
2. związany z sekwencją - elementem konstrukcyjnym utworu muzycznego;
3. związany z sekwencją - pieśnią liturgiczną wykonywaną w czasie uroczystej mszy przed czytaniem Ewangelii;
4. związany z sekwencją - jednostką kompozycji utworu filmowego


Źródła:

SJP.pl

Sekwens

w grze w karty: kilka kolejnych co do wartości kart w tym samym kolorze w ręku jednego z grających


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) w grach karcianych: posiadanie kilku kolejnych pod względem wartości kart w tym samym kolorze


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sekwenser

urządzenie elektroniczne lub program komputerowy zapamiętujące sekwencje dźwięków; sekwencer, sequencer


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekwestr

oddanie majątku albo rzeczy spornej pod zarząd osobie trzeciej do czasu rozstrzygnięcia sporu przez sąd


Sekwestr (z łac. sequester) – termin prawniczy oznaczający:

  1. Przekazanie osobie trzeciej majątku albo rzeczy spornej pod zarząd lub na przechowanie do czasu rozstrzygnięcia sporu przez sąd.
  2. Sądowe zajęcie majątku w celu zapewnienia roszczeń.

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekwestracja

1. zajęcie majątku, ruchomości na rzecz państwa
2. przestarzale: sekwestr



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekwestracyjny

sekwestracja


Patrz:sekwestracja

Źródła:

SJP.pl

Sekwestrator

urzędnik egzekwujący dawniej zaległe podatki i opłaty, dokonujący sekwestru


Źródła:

SJP.pl

Sekwestrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sekwestrować.


Źródła:

Wiktionary

Sekwoja

drzewo z rodziny cyprysowatych, jedno z największych drzew iglastych; sosnogrom


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dendr. nazwa systematyczna|Sequoia|ref=tak., monotypowy rodzaj olbrzymich i długowiecznych drzew z rodziny cyprysowatych, występujących w górach Ameryki Północnej;

 (1.2) dendr. drzewo z rodzaju sekwoja (1.1)


Sekwoja (Sequoia Endl.) – rodzaj olbrzymich drzew z rodziny cyprysowatych obejmujący obecnie tylko jeden gatunek: sekwoja wieczniezielona (Sequoia sempervirens). Kiedyś do tego rodzaju zaliczano także mamutowca (Sequoiodendron). W przeszłości do rodzaju tego zaliczano także szereg skamieniałości, przeklasyfikowanych po odkryciu rodzaju metasekwoja (Metasequoia) właśnie do tego rodzaju.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sekwojadendron

długowieczne drzewo iglaste z rodziny cypryśnikowatych, o olbrzymich rozmiarach, rosnące w Ameryce Północnej; drzewo mamutowe, drzewo mamucie, mamutowiec, welingtonia


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sekwojowy

sekwoja


przymiotnik

 (1.1) składający się z sekwoi

 (1.2) wykonany z drewna lub innej części sekwoi

 (1.3) będący częścią sekwoi


Patrz:sekwoja

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seladon

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. porcelanowe szkliwo o seledynowej barwie


Celadon, seladon (chiń. upr. 青瓷; chiń. trad. 青瓷; pinyin qīngcí) – typ ceramiki chińskiej, charakteryzujący się grubymi ściankami i szarawym szkliwem o barwie zielonkawej z całą gamą odcieni aż do oliwkowych i szarawych. Ceramika ta produkowana była w wytwórni Longquan w prowincji Zhejiang od IX wieku, później również w Korei. Wśród wyrobów najczęściej znajdowały się czarki i naczynia z wykonaną podszkliwnie dekoracją reliefową, wytłaczaną, rzeźbioną o wzorach przedstawiających motywy kwiatowe lub zwierzęce. Celem przyświecającym twórcom celadonu było stworzenie taniej imitacji drogiego nefrytu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seladonit

minerał z grupy krzemianów


Seladonit – minerał ilasty z gromady krzemianów. Uwodniony glinokrzemian Na, K, Al, Mg, Fe. Nazwa pochodzi z języka francuskiego celadon czyli zieleń morska. Jego kryształy są zwykle niedostrzegalne gołym okiem. Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych. Minerał ten jest zbliżony pod względem chemizmu i wyglądu do glaukonitu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selam

miasto w Indiach


Selam, Salem – miasto w południowych Indiach, w stanie Tamilnadu, na wyżynie Dekan. W 2007 r. miasto to na powierzchni 102 km² zamieszkiwało 751 438 osób.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selamski

Selam


Patrz:Selam

Źródła:

SJP.pl

Seldżucki

dotyczący Seldżuków


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Seldżukami, odnoszący się do Seldżuków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seldżucy

turecka dynastia sułtanów panująca od XI do XII w.


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hist. dynastia panująca w różnych krajach Azji Zachodniej od XI do XIV wieku;


Seldżukidzi (albo Seldżucy, od Seldżuk – arab. السلاجقة, tur. Selçuk, pers. سلجوقیان) – dynastia panująca w różnych krajach Azji Zachodniej w okresie od XI do XIV wieku.

Seldżuk, eponimiczny protoplasta Seldżukidów, był pod koniec X wieku dowódcą wojskowym (sübaši) u władcy (jabgu) Oguzów (w tym okresie zaczęli też być nazywani Turkmenami). Wszedł on z nim w konflikt, w związku z czym około 985 musiał odłączyć się od plemienia. On i jego zwolennicy, a także inni tureccy koczownicy, którzy stopniowo się do niego przyłączali, zaczęli być nazywani od imienia przywódcy Seldżukami. Określenie „Turcy Seldżuccy” oznacza więc nie tyle grupę etniczną, co tych Turków (a w większości Turkmenów), którzy znajdowali się pod władzą rodu wywodzącego się od Seldżuka, to jest Seldżukidów. W źródłach pisanych Seldżuk pojawia się po raz pierwszy w 992, kiedy to ze swoimi ludźmi miał wspomagać Samanidów w nieudanej obronie Buchary przed Hasan Bughra-chanem. Wtedy także Seldżucy mieli przejść na islam.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seldżuk

Seldżuk (tur. Selçuk; arab. السلاجق) (? - zm. ok. 1007 w Dżandzie) – eponimiczny protoplasta rodu Seldżukidów.

Rodzina Seldżuka należała do plemienia Kynyk, według Mahmuda al-Kaszgari tego z plemion Oguzów, z którego mieli wywodzić się ich władcy. Wśród przodków Seldżuka wymienia się Temüra-jaligha oraz jego ojca, Dukaka (być może jednak Temür-jaligh i Dukak to ta sama osoba). Zarówno Dukak jak i Seldżuk mieli służyć Jabgu, władcy używającego tego wywodzącego się jeszcze z czasów kaganatu tureckiego tytułu, który panował w stworzonym przez Oguzów państwie mającym swoją zimową stolicę w Jangikencie w delcie Syr-darii, skąd rozciągało ono swoją władzę na ciągnące się aż do Wołgi stepy. Według niektórych źródeł Dukak i Seldżuk mieli jednak służyć chanowi Chazarów. Żydowskie imiona jakie ten drugi nadał swoim synom zdają się potwierdzać hipotezę, że przynajmniej w pewnym okresie jego rodzina znajdowała się pod wpływem chazarskiego judaizmu. Być może jednak były to tylko reminiscencje dawnych powiązań Oguzów z Chazarami.


Źródła:

Wikipedia

Seldżukidzi

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hist. zob. Seldżucy.


Seldżukidzi (albo Seldżucy, od Seldżuk – arab. السلاجقة, tur. Selçuk, pers. سلجوقیان) – dynastia panująca w różnych krajach Azji Zachodniej w okresie od XI do XIV wieku.

Seldżuk, eponimiczny protoplasta Seldżukidów, był pod koniec X wieku dowódcą wojskowym (sübaši) u władcy (jabgu) Oguzów (w tym okresie zaczęli też być nazywani Turkmenami). Wszedł on z nim w konflikt, w związku z czym około 985 musiał odłączyć się od plemienia. On i jego zwolennicy, a także inni tureccy koczownicy, którzy stopniowo się do niego przyłączali, zaczęli być nazywani od imienia przywódcy Seldżukami. Określenie „Turcy Seldżuccy” oznacza więc nie tyle grupę etniczną, co tych Turków (a w większości Turkmenów), którzy znajdowali się pod władzą rodu wywodzącego się od Seldżuka, to jest Seldżukidów. W źródłach pisanych Seldżuk pojawia się po raz pierwszy w 992, kiedy to ze swoimi ludźmi miał wspomagać Samanidów w nieudanej obronie Buchary przed Hasan Bughra-chanem. Wtedy także Seldżucy mieli przejść na islam.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selednica

pluskwiak z rodziny tarczówkowatych


Selednica (Chlorochroa) – rodzaj pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiaki te mają podstawową kolorystykę ciała zieloną do oliwkowej, jesienią z brązowym odcieniem. Barwa żółta, żółtobiała lub biała obejmuje: obrzeżenie boków przedplecza i listewki brzeżnej odwłoka, dużą plamę u szczytu tarczki i nasadę półpokryw. Pozostała część listewki brzeżnej odwłoka jest czarna. Po obu stronach ciała występuje gęste, drobne, bezbarwne lub brązowe punktowanie. Gatunki występujące w Polsce osiągają od 10 do 14 mm długości. Płaska, wydłużona i równomiernie punktowana głowa pozbawiona jest niepunktowanego, podłużnego żeberka na niewiele krótszym od policzków nadustku. Przed biodrami odnóży przedniej pary nie występują płytkowate rozszerzenia spodu przedtułowia. Na śródpiersiu, między biodrami odnóży leży żebro, natomiast brak tam bruzdy. Nasady szwów pleuralnych wszystkich sternitów tułowia pozbawione są czarnych plamek. Na pleurytach zatułowia, w oddaleniu od bioder wyraźnie widać ujścia gruczołów zapachowych zaopatrzone w długie, zwężające się ku końcom kanały wyprowadzające. Otoczenie owych ujść jest matowe wskutek pomarszczenia i pobrużdżenia. Odwłok ma trzeci sternit pozbawiony skierowanego do przodu wyrostka.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seledyn

kolor bladozielony


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) blada, delikatna zieleń

 (1.2) coś w kolorze seledynowym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seledynek

gatunek ptaka z rodziny tanagrowatych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od seledyn

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) nazwa systematyczna|Chlorophanes spiza|ref., gatunek ptaka z rodziny tanagr;

 (2.2) ptak z gatunku seledynek (2.1)


Seledynek (Chlorophanes spiza) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae). Występuje od południowego Meksyku do wschodniej Brazylii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seledynowo-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na seledynowy odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia

 (1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na seledynową barwę jednej lub wielu części wielobarwnej całości

 (1.3) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na seledynową barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia

 (1.4) pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na seledynowy kolor tego, co nazywa drugi człon złożenia


Źródła:

Wiktionary

Seledynowo-Czarny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma dwa kolory: seledynowy i czarny


Źródła:

Wiktionary

Seledynowo-Szafirowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma dwa kolory: seledynowy i szafirowy


Źródła:

Wiktionary

Seledynowo-Szary

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma dwa kolory: seledynowy i szary


Źródła:

Wiktionary

Seledynowobłękitno

przysłówek sposobu

 (1.1) z użyciem seledynowobłękitnej barwy; w seledynowobłękitnym kolorze, odcieniu


Źródła:

Wiktionary

Seledynowobłękitny

błękitny o seledynowym odcieniu


przymiotnik jakościowy

 (1.1) błękitny o seledynowym odcieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seledynowooki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) książk. taki, który ma seledynowe oczy


Źródła:

Wiktionary

Seledynowy

bladozielony, zielonkawy, jasnozielony, pokryty takim kolorem (np. seledynowa sukienka)


przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający jasnozielony kolor;


Barwa seledynowa (fr. céladon) – jasna, bladozielona, delikatna zieleń. Ten kolor uzyskuje się z jasnozielonego i szarego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selekcja

1. dobór przez eliminację tych, które nie spełniają określonych warunków; wybór;
2. w biologii: naturalny lub sztuczny dobór roślin lub zwierząt do rozmnażania


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dobór dokonywany poprzez eliminację



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selekcjoner

1. trener wybierający skład drużyny do zawodów;
2. osoba dobierająca osoby lub rzeczy przez eliminację tych, które nie spełniają określonych warunków;
3. osoba decydująca, kto może wejść do lokalu rozrywkowego;
4. w łowiectwie: myśliwy wybierający zwierzynę łowną do odstrzału


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba wybierająca jednostki które są pod jakimś względem najlepsze przy jednoczesnym odtrąceniu tych gorszych

 (1.2) sport. trener który ustala skład drużyny którą zarządza

 (1.3) osoba decydująca kogo wpuścić do lokalu rozgrywkowego, a kogo nie

 (1.4) łow. leśn. myśliwy z uprawnieniami do wyznaczenia zwierzyny do odstrzału

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) inform. program komputerowy asystujący przy wyborze czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selekcjonerka

selekcjoner


Patrz:selekcjoner

Źródła:

SJP.pl

Selekcjonerski

wybierający tylko określone elementy; wybiórczy, selektywny


Źródła:

SJP.pl

Selekcjonistka

selekcjonista; selekcjonerka


Źródła:

SJP.pl

Selekcjonować

czasownik

 (1.1) wybierać poprzez eliminację


Źródła:

Wiktionary

Selekcjonowany

taki, który pozostaje po selekcji


Źródła:

SJP.pl

Selekcyjny

związany z selekcją


przymiotnik

 (1.1) dotyczący selekcji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selekt

sztuka grubej zwierzyny przeznaczona na odstrzał selekcyjny


Źródła:

SJP.pl

Selekta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. roln. odmiana marchwi


Sielakta (biał. Селякта; ros. Селекто, Sielekto, pol. hist. Selekta) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie orszańskim, w sielsowiecie Wysokaje.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selektoda

Selektoda (inaczej: lampa regulacyjna) – lampa elektronowa napięciowa (w odróżnieniu do lamp mocy) o regulowanym nachyleniu charakterystyki. Nachylenie to zmienia się w szerokim zakresie w zależności od punktu pracy. Zmiana nachylenia charakterystyki jest możliwa dzięki temu, iż siatka sterująca posiada obszary o różnej gęstości. Lampa ta stosowana była powszechnie w układach wzmacniaczy wielkiej częstotliwości, w szczególności pośredniej częstotliwości odbiorników radiowych i telewizyjnych, z uwagi na możliwość regulacji wzmocnienia (ARW). Niekiedy stosowano także selektody małej częstotliwości, np. w układach automatycznej regulacji poziomu zapisu magnetofonów.


Źródła:

Wikipedia

Selektor


Źródła:

Wikipedia

Selektywniej

stopień wyższy od przysłówka: selektywnie


Źródła:

SJP.pl

Selektywniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: selektywny; bardziej selektywny


Źródła:

SJP.pl

Selektywność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest selektywne; cecha tych, którzy są selektywni



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selektywny

obejmujący niektóre elementy z całości


przymiotnik jakościowy

 (1.1) reagujący, działający tylko na pewne bodźce z pominięciem innych; zależny od pewnych, ściśle określonych bodźców, sytuacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selemdża

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie amurskim Rosji, największy z dopływów Zei


Selemdża (ros. Селемджа, Sielemdża) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, na terenie obwodu amurskiego.

Źródła rzeki znajdują się na styku pasm górskich Jam-Aliń i Ezop. W górnym biegu, do okolic Ekimczanu, rzeka ma charakter górski. Rzeka płynie w kierunku południowo-zachodnim, w końcowym biegu – północnym skrajem Równiny Zejsko-Burejskiej. Uchodzi do rzeki Zeja, której jest najdłuższym dopływem.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selen

pierwiastek chemiczny o symbolu Se


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Se i liczbie atomowej 34;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selena

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.


Selena Quintanilla-Pérez (ur. 16 kwietnia 1971 w Lake Jackson, zm. 31 marca 1995 w Corpus Christi) – meksykańsko-amerykańska piosenkarka.

Jedna z największych gwiazd muzyki tejano i latin na świecie. Sławę zdobyła głównie w krajach hiszpańskojęzycznych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selenawy

kwas selenawy - nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów tlenowych; kwas selenowy(IV)


Źródła:

SJP.pl

Selene

w mitologii greckiej: bogini księżyca


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. bogini i uosobienie księżyca, utożsamiana z rzymską Luną;

 (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 580;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selenek

sól kwasu selenowodorowego


Selenki – grupa związków chemicznych, sole kwasu selenowodorowego H
2
Se
.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selenga

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Mongolii i Rosji uchodząca deltą do jeziora Bajkał;


Selenga (t. Selenge-mörön; mong. Сэлэнгэ, ros. Селенга) – rzeka w Mongolii i Rosji. Długość – 1024 km (593 km w Mongolii), powierzchnia zlewni – 447 tys. km².

Selenga powstaje z połączenia rzek Ider gol (wypływająca z Gór Changajskich) i Delger mörön (wypływa na zachód od jeziora Chubsuguł), uchodzi deltą o powierzchni ok. 700 km² do jeziora Bajkał.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selengijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Selengą, dotyczący Selengi


Źródła:

Wiktionary

Selenian

sól kwasu selenowego


Źródła:

SJP.pl

Selenin

sól kwasu selenawego


Źródła:

SJP.pl

Selenit

minerał, bezbarwna i przeźroczysta odmiana gipsu


Selenit – bezbarwna, bardzo czysta odmiana gipsu, wykształcona w formie dużych tabliczkowych kryształów. Nazwą selenit określa się też czasami włóknistą odmianę gipsu, wykazującą księżycową poświatę, a niekiedy także efekt kociego oka. Okazy takiego gipsu są znane z Francji, Wielkiej Brytanii i Rosji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selenita

domniemany mieszkaniec Księżyca; Księżyczanin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sf. hipotetyczny mieszkaniec Księżyca


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selenitka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sf. hipotetyczna mieszkanka Księżyca


Źródła:

Wiktionary

Selenki

sól kwasu selenowodorowego


Selenki – grupa związków chemicznych, sole kwasu selenowodorowego H
2
Se
.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seleno-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z Księżycem

 (1.2) chem. pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z selenem


Źródła:

Wiktionary

Selenocysteina

aminokwas białkowy, cysteina zawierająca atom selenu w miejsce atomu siarki


Selenocysteina (Sec) – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów. Ma budowę podobną do cysteiny, ale w miejsce atomu siarki cysteiny obecny jest w niej atom selenu. Jest obecna w licznych białkach enzymatycznych. Razem z pirolizyną są określane jako 21 i 22 aminokwas białkowy. Białka zawierające przynajmniej jedną resztę selenocysteinową to selenoproteiny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selenograf

astronom zajmujący się opisem powierzchni Księżyca i opracowywaniem jego map


Źródła:

SJP.pl

Selenografia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. dział astronomii, nauka zajmująca się opisem powierzchni Księżyca;


Selenografia (stgr. Σελήνη, Selḗnē – Księżyc; bogini i uosobienie Księżyca w mitologii, γράφω, gráphō – pisać) – dziedzina astronomii zajmująca się badaniem (opisem) powierzchni Księżyca (naturalnego satelity Ziemi). Jest odpowiednikiem geografii.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selenolog

specjalista w zakresie selenologii


Źródła:

SJP.pl

Selenologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. astr. nauka o Księżycu


Geologia Księżyca (nazywana czasami selenologią, chociaż ten drugi termin może odnosić się do ogólniejszej „nauki o Księżycu”) jest dość odmienna od ziemskiej. Księżyc nie posiada znaczącej atmosfery, co eliminuje erozję wywoływaną przez czynniki klimatyczne, nie ma płyt tektonicznych, posiada niższą grawitację i z powodu mniejszej średnicy traci ciepło szybciej. Złożona geomorfologia powierzchni księżycowej powstała w wyniku łącznego efektu różnych procesów; głównymi spośród nich to powstawanie kraterów uderzeniowych oraz wulkanizm. Księżyc jest zróżnicowanym ciałem posiadającym skorupę, płaszcz oraz jądro.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selenonauta

astronauta biorący udział w locie na Księżyc


Źródła:

SJP.pl

Selenonautyczny

selenonautyka


Patrz:selenonautyka

Źródła:

SJP.pl

Selenostat

stacja badawcza umieszczona na Księżycu


Źródła:

SJP.pl

Selenotropizm

reakcja organizmu roślinnego na promieniowanie słoneczne odbijane przez Księżyc


Źródła:

SJP.pl

Selenowodór

Selenowodór, H
2
Se
– nieorganiczny związek chemiczny selenu i wodoru. Jest palnym, silnie trującym gazem o charakterystycznym, ostrym zapachu.


Źródła:

Wikipedia

Selenowodorowy

selenowodór


Patrz:selenowodór

Źródła:

SJP.pl

Selenowy

przymiotnik od: selen


przymiotnik

 (1.1) dotyczący selenu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seler

1. dwuletnia roślina warzywna z rodziny baldaszkowatych, o pierzastych liściach zawierających olejki eteryczne i zgrubiałym, jadalnym korzeniu;
2. korzeń lub liście tej rośliny


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Apium graveolens|ref=tak., roślina warzywna;

 (1.2) spoż. korzeń lub liście selera (1.1)

 (1.3) selerydaw. gwara. więz. włosy


Selery (Apium L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych (baldaszkowatych). Obejmuje 12 gatunków. Większość z nich rośnie w Ameryce Południowej i tylko selery zwyczajne A. graveolens są szeroko rozpowszechnione (rosną dziko w Europie, poza tym powszechnie są uprawiane, także w Polsce), a A. prostratum rośnie w Australii i Nowej Zelandii. Dawniej zaliczano tu także przedstawicieli rodzaju pęczyna Helosciadium i Cyclospermum, ale okazali się oni odlegle spokrewnieni i są wyodrębniani do osobnych rodzajów i nawet plemion w obrębie selerowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selernica

selernica żyłkowana - roślina z rodziny selerowatych


Selernica (Cnidium Cusson ex Juss.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia od 5 do ok. 10 gatunków. Takson jest problematyczny – przynajmniej w tradycyjnym, szerokim ujęciu jest polifiletyczny. Wyłączono z niego m.in. rodzaj Kadenia wraz z gatunkiem będącym jedynym przedstawicielem rodzaju w tradycyjnym ujęciu rosnącym w Polsce – selernicą żyłkowaną (Cnidium dubiumKadenia dubia).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selerowate

1. o cechach selerowatych (rodzina roślin);
2. korzeń selerowaty - rozwidlony korzeń niektórych warzyw


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Apiaceae|Lindl.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu selerowców;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selerowaty

1. o cechach selerowatych (rodzina roślin);
2. korzeń selerowaty - rozwidlony korzeń niektórych warzyw


Źródła:

SJP.pl

Selerowce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Apiales|Lindl.|ref=tak., rząd roślin nasiennych;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selerowy

przymiotnik od: seler


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący selera, związany z selerem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selery

1. dwuletnia roślina warzywna z rodziny baldaszkowatych, o pierzastych liściach zawierających olejki eteryczne i zgrubiałym, jadalnym korzeniu;
2. korzeń lub liście tej rośliny


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. nieumyte włosyfakt.


Selery (Apium L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych (baldaszkowatych). Obejmuje 12 gatunków. Większość z nich rośnie w Ameryce Południowej i tylko selery zwyczajne A. graveolens są szeroko rozpowszechnione (rosną dziko w Europie, poza tym powszechnie są uprawiane, także w Polsce), a A. prostratum rośnie w Australii i Nowej Zelandii. Dawniej zaliczano tu także przedstawicieli rodzaju pęczyna Helosciadium i Cyclospermum, ale okazali się oni odlegle spokrewnieni i są wyodrębniani do osobnych rodzajów i nawet plemion w obrębie selerowatych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seleryba

filet z selera


Źródła:

SJP.pl

Seleucja

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. toponim, nazwa szeregu starożytnych miast na świecie;


Seleucja, Seleukia lub też Seleukeja (Seleúkeia gr. Σελεύκεια) – nazwy poszczególnych miast pochodzące od imienia Seleukos, założonych przez władców z dynastii Seleucydów na obszarze ich ogromnego państwa.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seleucydzi

starożytna dynastia syryjska


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selewinka

selewinka pustynna - gatunek gryzonia z rodziny popielicowatych


Selewinka pustynna, dawniej: selewinka (Selevinia betpakdalaensis) – słabo poznany gatunek gryzonia z rodziny popielicowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju selewinka (Selevinia). W przeszłości był klasyfikowany w odrębnej, monotypowej rodzinie selewinkowatych (Selemniidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selewinkowate

monotypowa rodzina gryzoni


Źródła:

SJP.pl

Self-Publishing

[czytaj: self-pabliszing] publikowanie dzieła nakładem własnym autora; samopublikowanie, samopublikacja


Źródła:

SJP.pl

Selfiaczek

ekspresywnie: selfie (zdjęcie zrobione samemu sobie); selficzek, selfik, selfka, selfiak, samolubka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od selfiak


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selfiak

potocznie: selfie (zdjęcie zrobione samemu sobie); selficzek, selfiaczek, selfka, selfik, samolubka


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) slang. pot. zob. selfie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Selficzek

ekspresywnie: selfie (zdjęcie zrobione samemu sobie); selfiaczek, selfik, selfka, selfiak, samolubka


Źródła:

SJP.pl

Selfie

[czytaj: selfi] zdjęcie zrobione samemu sobie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) slang. fotografia zrobiona samemu sobie z ręki;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selfie-Stick

[czytaj: selfi stik] ręczny statyw do robienia zdjęć typu selfie; selfie stick


Źródła:

SJP.pl

Selfieccino

[czytaj: selficzino] żartobliwie: cappuccino z podobizną klienta na powierzchni pianki


Źródła:

SJP.pl

Selfik

potocznie: selfie (zdjęcie zrobione samemu sobie); selficzek, selfiaczek, selfka, selfiak, samolubka


Źródła:

SJP.pl

Selfka

potocznie: selfie (zdjęcie zrobione samemu sobie); selficzek, selfiaczek, selfik, selfiak, samolubka


Źródła:

SJP.pl

Selfmademan

[czytaj: selfmejdmen] człowiek zawdzięczający wszystko wyłącznie sobie, swoim zdolnościom i własnej pracowitości; self-made man


Źródła:

SJP.pl

Selfować

potocznie: robić sobie zdjęcie typu selfie


Źródła:

SJP.pl

Selfpub

[czytaj: selfpab] publikowanie dzieła nakładem własnym autora; samopublikowanie, samopublikacja, self-publishing


Źródła:

SJP.pl

Seliga

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Seligman

nazwisko


Miejscowości w USA:

Osoby o nazwisku Seligman:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seligmannit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady siarczków;


Seligmannit – minerał klasy siarczków.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selim

Selim – imię męskie pochodzenia tureckiego, pochodzi od arabskiego imienia Salim, co oznacza „bezpieczny”.


Źródła:

Wikipedia

Selinunt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytne greckie miasto założone w południowo-zachodniej części Sycylii, zniszczone w 408 r. p.n.e. przez Kartagińczyków;


Selinunt (gr. Σελινοῦς Selinous, łac. Selinūs, Selinuntum) – starożytne miasto, kolonia Megary Hyblaja w południowo-zachodniej części Sycylii. Obecnie ruiny na terenie gminy Castelvetrano pomiędzy wioskami Triscina di Selinunte od zachodu i Marinella di Selinunte od wschodu.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selkie

[czytaj: selki] w mitologii celtyckiej:
1. istoty potrafiące zmieniać się z foki w człowieka;
2. bogini porządków domowych


Selkie – szkocki Silkie, w folklorze szkockim istoty mogące zmienić się z foki w człowieka lub bogini porządków domowych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selkirk

amerykańska rasa kota


Biografie:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selkupski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Selkupami, dotyczący Selkupów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język selkupski;


Źródła:

Wiktionary

Sellers

[czytaj: SElers] nazwisko


Sellers – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Karolina Południowa, w hrabstwie Marion.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sellin

nazwisko


Geografia

Niemcy

Polska


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sellozaur

rodzaj dinozaura z rodziny plateozaurów


Sellozaur (Sellosaurus) – dinozaur z rodziny plateozaurów (Plateosauridae).

Żył w okresie triasu (ok. 225 mln lat temu) na terenach współczesnej Europy. Długość ciała ok. 6 m, masa ok. 200 kg. Jego szczątki znaleziono w Niemczech.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selma

imię żeńskie



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selminy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Selmy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Selonia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kulturowy region Łotwy położony we wschodniej części Semigalii


Selonia (łot.Sēlija; lit.Sėla), znana także jako Augšzeme (Wyżyna) – kulturowy region i kraina historyczna Łotwy położona na wschód od Semigalii, do której bywała zaliczana. Obejmuje tereny przy granicy z Litwą. Głównym miastem regionu jest Jēkabpils.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Selskin

skóra focza barwiona na czarno


Źródła:

SJP.pl

Selskiny

futro z pewnych gatunków fok lub młodych niedźwiedzi morskich


Selskiny (ang. sealskin) – skóry z młodych niedźwiedzi morskich lub z fok. Używane do wyrobu części ubioru.

Sealskiny to także nazwa futra z tych skór.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selsyn

maszyna elektryczna indukcyjna, która przetwarza wychylenie kątowe części obrotowej jakiegoś mechanizmu na napięcie elektryczne


Selsyn – maszyna elektryczna o zasadzie działania zbliżonej do silnika elektrycznego, używana jako przyrząd pomiarowo-wskaźnikowy, który może jednocześnie wykonać pewną pracę. Złożony jest z dwóch uzwojeń ułożonych w stałym polu magnetycznym o tej samej orientacji (np. pionowo w górę), przez które płynie prąd. Obydwa uzwojenia są zwykle odseparowane przestrzennie, jedno znajduje się w miejscu, gdzie dokonywany jest pomiar, drugie zaś tam, gdzie znajduje się mierzony obiekt. Zmiana orientacji jednego z uzwojeń powoduje wychylenie się drugiego. Selsyny spotkać można np. na stacjach elektroenergetycznych wyposażonych w transformatory z przełączaniem zaczepów pod obciążeniem w roli wskaźnika położenia zaczepów. Selsyn nadawczy znajduje się wtedy w obudowie przełącznika zaczepów na transformatorze, selsyn odbiorczy (poruszający wskazówkę na tarczy) w nastawni obiektu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Selsynowy

przymiotnik od: selsyn


Źródła:

SJP.pl

Selters

Niemcy:


Źródła:

Wikipedia

Selwa

selwas, rozległy obszar wiecznie zielonych lasów międzyzwrotnikowych


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. wilgotny las równikowy porastający znaczną część dorzecza Amazonki;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Selwas

selwa, rozległy obszar wiecznie zielonych lasów międzyzwrotnikowych


Źródła:

SJP.pl

Sem

w semantyce: elementarna cząstka znaczenia, zwłaszcza wyrazu, niemająca swojego odpowiednika w planie wyrażania


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. postać starotestamentowa, protoplasta Semitów;

 (1.2) rzad. imię|polski|m.



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sem.

skrót od: semicki


Źródła:

SJP.pl

Semafor

1. urządzenie sygnalizacyjne w postaci słupa z poprzecznym ramieniem i światłami, stosowane do zatrzymywania lub przepuszczania pociągów;
2. nadbrzeżne urządzenie sygnalizacyjne służące do wskazywania kierunku i siły wiatru;
3. w żeglarstwie: system sygnalizacji optycznej za pomocą ręcznych flag sygnałowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kolej. urządzenie sygnalizacyjne przy torze kolejowym w postaci słupa z poprzecznym ramieniem i światłami;

 (1.2) żegl. nadbrzeżne urządzenie w postaci masztu z ruchomymi ramionami, wskazujące statkom kierunek i siłę wiatru

 (1.3) żegl. system sygnalizacji morskiej za pomocą ruchów chorągiewkami



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semaforowy

przymiotnik od: semafor


Źródła:

SJP.pl

Semaglutyd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. farm. związek organiczny z grupy analogów peptydów, lek stosowany w terapii cukrzycy typu 2 i otyłości;


Semaglutyd – organiczny związek chemiczny z grupy analogów peptydów, stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 i otyłości.

Został opracowany przez firmę Novo Nordisk (tworzony w zespole Lotte Bjere Knudsen) w 2012 roku i dopuszczony do stosowania w USA w 2017 roku.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Semantyczka

semantyk


Patrz:semantyk

Źródła:

SJP.pl

Semantyczny

dotyczący znaczenia wyrazów; znaczeniowy


przymiotnik

 (1.1) jęz. związany ze znaczeniem wyrażeń językowych

 (1.2) inform. związany ze znaczeniem instrukcji, wyrażeń języka programowania


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semantyk

specjalista w zakresie semantyki (semazjologii); semazjolog; językoznawca


Źródła:

SJP.pl

Semantyka

semazjologia;
1. nauka o znaczeniu wyrazów badająca, czy budowa wyrazu określa jego znaczenie;
2. dział semiotyki badający związki między wyrażeniami językowymi a przedmiotami, do których się odnoszą


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. dział językoznawstwa zajmujący się znaczeniem wyrażeń językowych

 (1.2) filoz. log. dział semiotyki zajmujący się badaniem związków między wyrażeniami językowymi a rzeczywistością

 (1.3) inform. związki między instrukcjami, wyrażeniami itp. języka programowania a znaczeniem programu rozumianym jako zachowanie się komputera, systemu itp.

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: semantyk



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semarang

miasto w Indonezji


Semarang – miasto w Indonezji na północnym wybrzeżu Jawy u ujścia rzeki Semarang do Morza Jawajskiego; współrzędne geograficzne 6°58′S 110°25′E.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semazjolog

specjalista w zakresie semazjologii (semantyki); semantyk


Źródła:

SJP.pl

Semazjologia

semantyka;
1. nauka o znaczeniu wyrazów badająca, czy budowa wyrazu określa jego znaczenie;
2. dział semiotyki badający związki między wyrażeniami językowymi a przedmiotami, do których się odnoszą


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. nauka o znaczeniu i zmianach znaczeń wyrazów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semazjologiczny

semazjologia


Patrz:semazjologia

Źródła:

SJP.pl

Semba

tradycyjna muzyka i taniec z Angoli


Źródła:

SJP.pl

Semczuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Semej

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Kazachstanie, administracyjne centrum obwodu abajskiego;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Semele

postać z mitologii greckiej



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semem

w językoznawstwie: zbiór semów (najprostszych, niepodzielnych elementów znaczenia) charakteryzujących dany wyraz


Znaczenie – pojęcie, które łączy to, co rejestrujemy naszymi zmysłami z jakimś symbolem. Znak, zdanie, gest, czy dźwięk nie mają znaczenia, jeśli nie odnoszą się do czegoś, co jest nam znane.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semen

nadworny kozak w dawnej Rusi


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. nadworny kozak na Ukrainie w XVII–XVIII wieku;

 (1.2) wojsk. hist. żołnierz oddziałów lekkiej jazdy kozackiej w XVII-wiecznej Rzeczpospolitej


Semien (amh. ሰሜን, Semēn) – pasmo górskie w północnej Etiopii, na północny wschód od miejscowości Gonder. Od południa, wschodu i północy otaczają je szerokim zakolem doliny rzek Menna i Tekkezje.

Charakterystyczną cechą rzeźby tych gór są rozległe płaskowyże i szczyty o płaskich wierzchołkach, okolonych ostrymi krawędziami. Między nimi biegną wąskie grzbiety i sterczą ostre iglice skalne. Płynące między nimi w okresach deszczowych cieki wodne wcięły się głęboko w podłoże i utworzyły olbrzymie jary i wąwozy. Najwyższe szczyty to: Ras Daszan (4543 m n.p.m.), Buahit (4437 m n.p.m.) i Abba Jaried (4460 m n.p.m.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semeniuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Semenowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Semestr

1. połowa roku akademickiego lub szkolnego;
2. kurs nauki trwający przez ten czas


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) połowa roku akademickiego lub szkolnego;


Semestr (z łac. semestris od sex = sześć + mensis = miesiąc) – wyodrębniony okres w roku akademickim lub szkolnym. W Polsce jest to najczęściej połowa tego roku, który jednak trwa 10, a nie 12 miesięcy.

Dawniej (do lat siedemdziesiątych XX wieku) rok szkolny był dzielony na okresy, które w ciągu roku były cztery. Trwały one po około 2,5 miesiąca. Po zakończeniu I i III okresu następowało rozpoczęcie okresów II i IV (nie przysługiwały ferie między nimi), a przerwa przysługiwała jedynie między II i III okresem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semestralny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący semestru, trwający semestr


Źródła:

Wiktionary

Semianilina

[czytaj: semi-anilina] miękka, delikatna skóra z wyselekcjonowanych błamów, pośrednia między aniliną a skórą silnie pigmentowaną; skóra semianilinowa


Źródła:

SJP.pl

Semianilinowy

semianilina [czytaj: semi-anilinowy]


Źródła:

SJP.pl

Semicki

dotyczący Semity


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Semitów, związany z Semitami, dotyczący Semitów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język z rodziny języków afroazjatyckich wywodzący się z języka prasemickiego;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semicko

przysłówek

 (1.1) na sposób semicki, po semicku


Źródła:

Wiktionary

Semickość

semicki


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co semickie; semicki charakter czegoś


Patrz:semicki

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semiepifit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina epifityczna tworząca z czasem własne podpory i usamodzielniająca się


Epifit (gr. epi – na, phyton – roślina), porośle, aerofit – roślina rosnąca na innej roślinie, ale zwykle nie prowadząca pasożytniczego trybu życia. Korzysta z innego gatunku jako podpory, a odżywia się najczęściej samodzielnie. W ekosystemach lądowych wyrasta często w miejscach, gdzie gromadzi się martwa materia organiczna (np. w rozwidleniu pędu) lub osiedla się na pędach innych roślin pobierając składniki odżywcze i wodę z powietrza i niesionych przez nie pyłów, opadów i detrytusu. Nieliczne epifity wykształcają ssawki i wyzyskują w różnym zakresie swego żywiciela (np. jemiołowate i loganiowate). Epifityzm jest szczególnie częsty wśród drobnych organizmów wodnych, które jako peryfiton porastają organy makrofitów.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Semifuzynit

macerał z grupy inertynitu


Semifuzynit – macerał z grupy inertynitu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semigalia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. jedna z czterech krain historycznych składających się na współczesną Łotwę, leżąca w jej południowej części na lewym brzegu Dźwiny;


Semigalia (także: Zemgalia, łot. Zemgale, niem. Semgallen, lit. Žiemgala, od nazwy bałtyjskiego ludu Zemgalów) – jedna z pięciu krain historycznych składających się na współczesną Łotwę, leży w jej południowej części na lewym brzegu Dźwiny.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Semigrafika

Semigrafika lub pseudografika – sposób odwzorowania grafiki w trybie tekstowym przy użyciu odpowiedniej kompozycji znaków. Pozwalało to na emulację grafiki rastrowej bez konieczności użycia zaawansowanych układów graficznych i dużej ilości pamięci. Typowo tablica znaków komputera zawierała znaki specjalnie przeznaczone do tego celu.


Źródła:

Wikipedia

Semik

nazwisko


Osoby noszące nazwisko Semik:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semikarbazyd

hydrazyd kwasu karbaminowego


Semikarbazyd – organiczny związek chemiczny, hydrazyd kwasu karbaminowego.

Stosowany jest w analizie organicznej w postaci chlorowodorku jako odczynnik reagujący z aldehydami i ketonami. Produkty tych reakcji (semikarbazony) cechuje dobra zdolność krystalizacji i zazwyczaj ostre charakterystyczne temperatury topnienia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semikoloid

układ częściowo koloidalny; półkoloid


Źródła:

SJP.pl

Semikontenerowiec

statek do przewozu drobnicy i kontenerów; półpojemnikowiec, półkontenerowiec


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mors. statek do przewozu towaru zarówno w kontenerach, jak i w postaci tradycyjnej (drobnicy)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seminarialny

przestarzały przymiotnik od: seminarium; seminaryjny


Źródła:

SJP.pl

Seminarium

1. zajęcia dydaktyczne dla studentów uczelni akademickich niepolitechnicznych; rodzaj kursu;
2. spotkanie naukowców zajmujących się pewną dziedziną wiedzy;
3. szkoła kształcąca przyszłych duchownych;
4. dawniej: szkoła kształcąca nauczycieli


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stud. eduk. zajęcia dydaktyczne dla studentów uczelni niepolitechnicznych

 (1.2) rel. stud. dom formacyjny, w którym przygotowują się kandydaci na duchownych

 (1.3) publiczna konferencja z udziałem przedstawicieli różnych środowisk i dziedzin

 (1.4) eduk. szkoła o charakterze półwyższym, kształcąca nauczycieli szkół podstawowych

 (1.5) zakład naukowy w obrębie danej katedry

 (1.6) archit. siedziba seminarium (1.2, 1.4)



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seminaryjny

przymiotnik od: seminarium; seminarialny (przestarzałe)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z seminarium, odnoszący się do seminarium


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seminarzysta

student seminarium duchownego


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stud. eduk. uczestnik seminarium uczelnianego

 (1.2) rel. stud. student seminarium duchownego

 (1.3) daw. eduk. uczeń seminarium nauczycielskiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seminarzystka

seminarzysta


Patrz:seminarzysta

Źródła:

SJP.pl

Seminol

członek plemienia Indian Ameryki Północnej


Źródła:

SJP.pl

Seminole

plemię indiańskie; Seminolowie


Seminole – plemię Indian Ameryki Północnej z muskogeńskiej rodziny językowej, wywodzące się z Krików, od których odłączyło się w XVII wieku. Nazwa nadana przez Krików (Sim-in-ol) oznacza „Odszczepieńców”. Seminole sami siebie nazywali Miccosukee.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seminolka

członkini plemienia Indian Ameryki Północnej


Źródła:

SJP.pl

Seminolowie

plemię indiańskie; Seminole


Źródła:

SJP.pl

Seminolski

związany z Seminolami, Indianami Ameryki Północnej


Źródła:

SJP.pl

Semiolog

specjalista w dziedzinie semiologii; semiotyk


rzeczownik

 (1.1) osoba zajmująca się semiologią (specjalista w dziedzinie komunikacji za pomocą znaków)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semiologia

teoria badająca wpływ znaków na porozumiewanie się ludzi, obejmuje semantykę, syntaktykę i pragmatykę; semiotyka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. log. dział logiki badający znaki;

 (1.2) filoz. tradycja intelektualno-badawcza, w której głównym przedmiotem zainteresowań jest znak;

 (1.3) jęz. dział językoznawstwa badający systemy znakowe;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semiologiczny

semiologia; semiotyczny


Źródła:

SJP.pl

Semiolożka

semiolog


Patrz:semiolog

Źródła:

SJP.pl

Semiotyczność

semiotyczny


Patrz:semiotyczny

Źródła:

SJP.pl

Semiotyczny

semiotyka; semiologiczny


Źródła:

SJP.pl

Semiotyk

specjalista w dziedzinie semiotyki; semiolog


Źródła:

SJP.pl

Semiotyka

teoria badająca wpływ znaków na porozumiewanie się ludzi, obejmuje semantykę, syntaktykę i pragmatykę; semiologia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. log. dział logiki badający znaki;

 (1.2) filoz. tradycja intelektualno-badawcza, w której głównym przedmiotem zainteresowań jest znak;

 (1.3) jęz. dział językoznawstwa badający systemy znakowe;

 (1.4) med. dział medycyny zajmujący się objawami chorób

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: semiotyk



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semioza

proces (zwłaszcza językowy), w którym ujawnia się znaczeniowa funkcja znaku (czyli znaczenie znaku)


Semioza – pojęcie z zakresu semiotyki oznaczające proces tworzenia, odbierania i przekazywania znaków. W procesie tym ujawnia się znaczeniowa funkcja znaku. W socjologii semioza wskazywana jest jako nieodłączny element kultury, tylko człowiek posiada bowiem umiejętność posługiwania się znakami.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semipałatyńsk

miasto w Kazachstanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północno-wschodnim Kazachstanie(nazwa obowiązująca do 2007 roku, egzonim wariantowy wg KSNG)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semipałatyński

przymiotnik od: Semipałatyńsk


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Semipałatyńskiem, dotyczący Semipałatyńska


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semiramida

mit. asyryjska królowa, założycielka ogrodów uznanych za jeden z siedmiu cudów starożytnego świata


Semiramida – znana z tradycji antycznej legendarna królowa babilońska, bohaterka licznych podań i legendarnych opowieści bliskowschodnich.

Przez Herodota wymieniana (Dzieje I, 184) jako ta, która wzniosła nabrzeża portowe w Babilonie. Według Diodora Sycylijskiego (Biblioteka historyczna II, 4-20) miała być półboginią, wykarmioną w dzieciństwie przez gołębice, kobietą wielkiej urody, małżonką króla asyryjskiego Ninusa. Miała być fundatorką miasta Babilon i twórczynią imperium rozciągającego się od Egiptu po Indie. Przed śmiercią przekazać miała władzę synowi Ninjasowi, a sama zamienić się w gołębicę. W tradycji armeńskiej zachowała się opowieść o wielkiej wyprawie Semiramidy do Armenii i założeniu przez nią miasta Wan.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semita

rzadko: osoba przyjaźnie nastawiona do Żydów; filosemita


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek jednego ze spokrewnionych etnicznie ludów zamieszkujących Azję południowo-zachodnią (Bliski Wschód) i północną Afrykę, tj. Arabów, Aramejczyków, Babilończyków, Kartagińczyków, Etiopczyków, Hebrajczyków i Fenicjan;


Ludy semickie, Semici – grupa ludów posługujących się językami z rodziny semickiej, m.in. Akadyjczycy, Asyryjczycy, Babilończycy, Hebrajczycy, wywodzący się z nich Izraelici i Żydzi, Arabowie i część Etiopów.

Nazwa pochodzi od imienia biblijnego Sema; prawdopodobnie została wprowadzona w roku 1781 przez niemieckiego filologa Augusta Schlözera.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semitka

Semita


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. członkini jednego ze spokrewnionych etnicznie ludów zamieszkujących Azję południowo-zachodnią (Bliski Wschód) i północną Afrykę, tj. Arabów, Aramejczyków, Babilończyków, Kartagińczyków, Etiopczyków, Hebrajczyków i Fenicjan


Patrz:Semita

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Semitolog

specjalista w dziedzinie semitystyki; semitysta


Źródła:

SJP.pl

Semitologia

nauka badająca język, kulturę i historię ludów semickich; semitystyka


Semitystyka (inaczej semitologia) – jedna z dziedzin orientalistyki zajmująca się badaniem języków semickich, językoznawstwem porównawczym i historycznym tychże języków, ale również współczesnymi dialektami języków semickich.

Osoba zajmująca się semitystyką nazywana jest semitystą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semitologiczny

semitologia


Patrz:semitologia

Źródła:

SJP.pl

Semitonium

półton (określenie stosowane w terminologii średniowiecznej); hemitonium


Źródła:

SJP.pl

Semitransparentny

niezupełnie przezroczysty; półprzezroczysty


Źródła:

SJP.pl

Semitysta

specjalista w dziedzinie semitystyki; semitolog


Źródła:

SJP.pl

Semitystka

specjalistka w dziedzinie semitystyki


Źródła:

SJP.pl

Semitystyczny

semityzm


Patrz:semityzm

Źródła:

SJP.pl

Semitystyka

nauka badająca język, kulturę i historię ludów semickich; semitologia


Semitystyka (inaczej semitologia) – jedna z dziedzin orientalistyki zajmująca się badaniem języków semickich, językoznawstwem porównawczym i historycznym tychże języków, ale również współczesnymi dialektami języków semickich.

Osoba zajmująca się semitystyką nazywana jest semitystą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semityzacja

poddawanie wpływom semickim, nadawanie czemuś cech typowo semickich


Źródła:

SJP.pl

Semityzm

1. w językoznawstwie: wyraz zapożyczony z języków semickich;
2. rzadko: przyjazne nastawienie do Żydów; filosemityzm


Źródła:

SJP.pl

Semityzować

1. poddawać wpływom semickim, czynić semickim;
2. semityzować się - stawać się semickim


Źródła:

SJP.pl

Semiurbanizacja

[czytaj: semi-urbanizacja] proces przekształcania wsi w miasto


Semiurbanizacja – proces przekształcania wsi w osiedla, które nie mieszczą się w tradycyjnych kategoriach wsi rolniczej lub miasta. Czasami na określenie takiego osiedla stosuje się amerykańskie określenie rurban community (połączenie angielskich przymiotników, rural – wiejski i urban – miejski). Jest to "półwieś" i "półmiasto"; osiedle, które formalnie nadal jest wsią, ale zdecydowana większość mieszkańców nie jest zatrudniona w rolnictwie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semiversus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. funkcja o wartości równej połowie wartości funkcji sinus versus, wykorzystywana przede wszystkim dawniej w nawigacji morskiej


Źródła:

Wiktionary

Semiwariogram

podstawowe narzędzie do estymacji i badania struktury zmienności zjawisk w geostatystyce


Semiwariogram – podstawowe narzędzie służące do estymacji i badania struktury zmienności badanych zjawisk w geostatystyce.

Semiwariogram jest miarą definiowaną jako połowa średniej kwadratowej różnicy między dwiema wartościami cechy mierzalnej, pomiędzy którymi odległość równa jest w przybliżeniu wektorowi h. Opisywany jest wzorem:

\gamma (h)={\frac {1}{2N(h)}}\sum \limits _{a=1}^{N(h)}[z(u_{\alpha })-z(u_{\alpha }+h)]^{2},

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semiwegetarianin

wegetarianin, który z mięs je tylko ryby, ale nie stroni od jaj, mleka i jego przetworów


Źródła:

SJP.pl

Semiwegetarianizm

odmiana diety wegetariańskiej dopuszczająca spożywanie białego mięsa (np. drób, ryby)


Fleksitarianizm (z ang. flexible – elastyczny), elastyczny wegetarianizm – dieta roślinna polegająca na okazjonalnym spożywaniu posiłków zawierających mięso lub ryby np. poza domem, na przyjęciach, w domach przyjaciół lub rodziny.

Pojęcie to zostało użyte po raz pierwszy przez Lindę Anthony 17 października 1992 roku. Pojęcia fleksitarianizm i semiwegetarianizm stosowane są zamiennie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semiwegetarianka

kobieta stosująca dietę wyłączającą mięso wieprzowe, wołowe i baranie, dopuszczającą nabiał, drób, ryby i produkty roślinne


Źródła:

SJP.pl

Semiwegetariański

dotyczący semiwegetarianizmu, związany z semiwegetarianizmem


Źródła:

SJP.pl

Semka

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Semolina

mąka otrzymywana z pszenicy durum, stosowana w produkcji makaronów włoskich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. mąka otrzymywana z pszenicy twardej (pszenicy durum);


Semolina – gruboziarnista mąka lub drobna kasza otrzymywana z pszenicy twardej (durum), używana do przemysłowej produkcji makaronu lub kuskusu. Semolina ma barwę żółtą i kremowo- żółtą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semperit

mieszanina kauczuku z asfaltem stosowana do wykonywania stereotypów, z których można uzyskać w druku bardzo duże nakłady (do jednego miliona odbitek)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semperitowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. uczestnik krwawo stłumionego przez sanacyjną policję buntu robotniczego w 1936 r. w krakowskich zakładach Semperit


Źródła:

Wiktionary

Sempiterna

żartobliwie: pośladki, siedzenie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. tyłek


Pośladek – parzysta, topograficzna część ciała człowieka. Okolicę pośladkową (łac. regio glutaea) stanowią przede wszystkim mięśnie, głównie mięsień pośladkowy wielki (poza tym mięsień pośladkowy średni i mięsień pośladkowy mały).

Pośladek ograniczony jest od góry w części przyśrodkowej grzebieniem biodrowym (łac. crista iliaca), a następnie linią łączącą szczyt kości krzyżowej i kolec biodrowy górny przedni. Z boku widoczną linię graniczną stanowi boczna krawędź brzuśca mięśnia wielkiego, a na dole bruzda pośladkowa (łac. sulcus glutealis). W części przyśrodkowej granicą jest karb odbytu (łac. crena ani). Od góry pośladek graniczy z okolicą lędźwiową (łac. regio lumbalis) (tylko w najwyższym punkcie) i okolicą biodrową (łac. regio coxae), na boku z okolicą krętarzową (łac. regio trocheantica). Od dołu graniczy on z okolicą udową tylną (łac. regio femoralis posterior), a w najniższym (bocznym) punkcie z okolicą udową boczną (łac. regio femoralis lateralis). Między prawym a lewym pośladkiem znajduje się u góry okolica krzyżowa (łac. regio sacralis) a pod nią okolica odbytowa (łac. regio analis).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Semplak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Semplice

[czytaj: semplicze] określenie wykonawcze: z prostotą


Źródła:

SJP.pl

Sempoliński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sempołowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sempre

określenie wykonawcze: ciągle, zawsze; najczęściej łączone z innymi kreśleniami, np. sempre forte - zawsze głośno


Źródła:

SJP.pl

Sempron

AMD Sempron – seria niskobudżetowych procesorów produkowanych przez firmę AMD. Zastąpiła ona linię AMD Duron jako konkurencja dla procesorów Celeron firmy Intel.


Źródła:

Wikipedia

Sempruch

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Semseyit

minerał zaliczany do siarkosoli antymonowych, występujący w hydrotermalnych utworach kruszconośnych


Semseyit – minerał klasy siarczków.

Jego nazwa została nadana na cześć węgierskiego arystokraty Andora von Semsey, byłego kolekcjonera minerałów (1833-1923).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semteks

materiał wybuchowy; semtex


Semtex – kruszący materiał wybuchowy ogólnego zastosowania o konsystencji plasteliny (plastyczny materiał wybuchowy), potocznie nazywany czeskim plastikiem. Stanowi mieszaninę na bazie pentrytu, zbliżoną do C4, ale jest bardziej podatny na inicjację ze względu na wrażliwość na uderzenie. Początkowo był produkowany przez zakłady „Semtin” (później „VCHZ Synthesia”, obecnie „Explosia”) w Czechosłowacji (obecnie Czechy) w Pardubicach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Semtex

materiał wybuchowy; semteks


Semtex – kruszący materiał wybuchowy ogólnego zastosowania o konsystencji plasteliny (plastyczny materiał wybuchowy), potocznie nazywany czeskim plastikiem. Stanowi mieszaninę na bazie pentrytu, zbliżoną do C4, ale jest bardziej podatny na inicjację ze względu na wrażliwość na uderzenie. Początkowo był produkowany przez zakłady „Semtin” (później „VCHZ Synthesia”, obecnie „Explosia”) w Czechosłowacji (obecnie Czechy) w Pardubicach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sen

1. stan fizjologiczny polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zwolnieniu funkcji fizjologicznych i zaniku przytomności w celu regeneracji organizmu; spanie;
2. obraz widziany podczas spania; marzenie senne;
3. marzenie, rojenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fizj. stan odpoczynku, na ogół nocnego, w którym spowolnione są funkcje organizmu i obniżony poziom świadomości

 (1.2) doświadczenie przeżywane w trakcie snu (1.1)

 (1.3) przen. fantazja, marzenie, wizja, coś, co wydaje się nierzeczywiste

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (2.1) monet. drobna jednostka monetarna w niektórych krajach Azji, m.in. 1/100 jena japońskiego lub 1/100 ringgita malezyjskiego; w Japonii obecnie nieużywana


Sen – stan czynnościowy ośrodkowego układu nerwowego, cyklicznie pojawiający się i przemijający w rytmie dobowym, podczas którego następuje zniesienie świadomości i bezruch. Fizjologiczny sen charakteryzuje się pełną odwracalnością pod wpływem czynników zewnętrznych (w przeciwieństwie do śpiączki).

Przeciwieństwem stanu snu jest stan czuwania. Granica pomiędzy tymi stanami jest płynna u niektórych zwierząt (na przykład u żółwi).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sen.

1. skrót od: senator (czytany jako cały, odmienny wyraz);
2. skrót od: senior - najstarszy wiekiem członek rodziny, rodu itp. (czytany jako cały, odmienny wyraz; stawiany najczęściej po nazwisku (np. Nowak sen.) lub po imieniu i nazwisku (np. Jan Nowak sen.))


skrót

 (1.1) = senator

 (1.2) = senior


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sena

drobna moneta w wielu krajach Dalekiego Wschodu


Sena – gmina w Hiszpanii, w prowincji Huesca, w Aragonii, o powierzchni 104,69 km². W 2011 roku gmina liczyła 542 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Senacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od senat


Źródła:

Wiktionary

Senacki

przymiotnik od: senat


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z senatem, odnoszący się do senatu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senarmontyt

minerał, trójtlenek antymonu, występuje w ośmiościanach barwy białej lub szarej, o połysku diamentowym


Źródła:

SJP.pl

Senat

1. izba wyższa parlamentu;
2. władza wykonawcza w miastach;
3. rada starców w starożytnym Rzymie;
4. organ najwyższej władzy w szkole akadmickiej, złożony z rektora, prorektorów, dziekanów i przedstawicieli rad wydziałowych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. izba wyższa dwuizbowego parlamentu;

 (1.2) hist. organ władzy w systemie politycznym starożytnego Rzymu;

 (1.3) eduk. kolegialny organ uczelni;

 (1.4) członkowie senatu (1.1-3)


Senat – jedna z najczęściej spotykanych nazw izb wyższych parlamentów.

Historyczny pierwowzór:

W Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Senator

członek senatu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) członek izby wyższej parlamentu (senatu)


Senator – deputowany, członek parlamentu. Instytucja mająca korzenie w Senacie z okresu starożytnego Rzymu. W Polsce senator jest członkiem Senatu, izby wyższej Parlamentu.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Senatorka

członkini senatu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta senator


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senatorostwo

1. senator z żoną;
2. przestarzale: ogół senatorów - członków wyższej izby parlamentu; senatorstwo


Źródła:

SJP.pl

Senatorowa

żona senatora


Źródła:

SJP.pl

Senatorski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z senatorem lub senatorami, odnoszący się do senatora lub senatorów


Źródła:

Wiktionary

Senatorstwo

ogół senatorów - członków wyższej izby parlamentu; senatorostwo


Źródła:

SJP.pl

Sencha

[czytaj: sencza] rodzaj japońskiej zielonej herbaty przygotowywanej bez mielenia liści


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. rodzaj japońskiej zielonej herbaty przygotowywanej bez mielenia liści;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sendai

miasto w Japonii


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sendecki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Senderski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sendler

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sendlerowa

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sendo

produkt marki Sendo


Sendo – brytyjskie przedsiębiorstwo założone w 1999 roku. Dostarcza swój sprzęt dwudziestu siedmiu operatorom telefonii komórkowej w ponad 30 krajach. Firma została przejęta przez Motorolę. Amerykańska firma kupiła zespół badawczo-rozwojowy R&D pracujących w Wielkiej Brytanii i Singapurze z wyposażeniem projektowym i testowym oraz portfolio własności intelektualnej Sendo. Nie ujawniono wartości dokonanej sprzedaży.

Przykładowe modele

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sendżed

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ogrod. spoż. owoc oliwnika wąskolistnego mający zastosowanie spożywcze i ziołolecznicze


Źródła:

Wiktionary

Sendzimir

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sene

zdawkowa waluta Samoa


Osoby:

Inne:

Zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seneg.

skrót od: senegalski


Źródła:

SJP.pl

Senegal

1. rzeka w Gwinei i Mali, w dolnym biegu wyznaczająca granicę między Mauretanią a Senegalem;
2. Republika Senegalu; państwo w Afryce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w zachodniej części Afryce, ze stolicą w Dakarze;

 (1.2) geogr. rzeka w zachodniej Afryce;


Senegal (Republika Senegalu, fr. République du Sénégal) – państwo w zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Mauretanią, Mali, Gwineą, Gwineą Bissau i Gambią. Obecnie członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Senegalczyk

obywatel Senegalu


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel, mieszkaniec Senegalu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senegalka

obywatelka Senegalu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka, mieszkanka Senegalu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senegalski

związany z Senegalem


przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Senegal

 (1.2) odnoszący się do rzeki Senegal


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senegambia

region geograficzny w Afryce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seneka

słynny filozof rzymski z Cordoby



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Senekański

dotyczący Seneki


Źródła:

SJP.pl

Senes

drzewo, krzew lub bylina z rodziny brezylkowatych; strączyniec; kasja


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Senesowy

senes


Patrz:senes

Źródła:

SJP.pl

Seneszal

1. urzędnik dworski w państwie Franków;
2. dowódca wojsk, sędzia lub premier za czasów Kapetyngów;
3. namiestnik królów francuskich w XII i XIII w.


Seneszal (fr. sénéchal, łac. senescalcus, senescallus, seniscalcus lub siniscalcus) – najwyższy rangą dostojnik świecki w państwie Franków, a później we Francji, od likwidacji urzędu majordoma przez Pepina Krótkiego w 751 roku. Słowo pochodzi z języka pragermańskiego, gdzie oznaczało starszego sługę (sini- – „starszy” + skalk – „sługa”).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Senet

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. staroegipska gra planszowa;


Senet – popularna w starożytnym Egipcie gra planszowa. Pomimo wielu badań archeologicznych nie udało się poznać zasad tej gry.

Jej tradycje sięgały zamierzchłych czasów, najstarszy komplet do gry odkryto w grobowcu Hesy'ego z czasów III dynastii z okresu Starego Państwa. Znak planszy z pionami występuje już w najstarszych hieroglifach. Popularność tej gry była bardzo duża, o czym świadczą liczne przedstawienia grających Egipcjan i to w różnych sytuacjach – w domu i poza domem, w tawernach, ogrodach, w kolejkach do golarza. Znane jest przedstawienie Ramzesa III grającego w senet z damą ze swojego haremu czy też grającej królowej Nefertari. O popularności tej gry świadczy również fakt, że plansza z pionami (i mieszczącym się pod nią pudełkiem na piony) wchodziła również często w skład wyposażenia grobowego, aby zmarli mogli oddawać się ulubionej rozrywce również w zaświatach. Do tej pory odkryto w grobowcach ponad 40 kompletów do gry.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Senilium

dzieło twórcy powstałe w wieku starczym


Źródła:

SJP.pl

Senilizm

stan wywołany zmianami zanikowymi w podeszłym wieku; zniedołężnienie


Źródła:

SJP.pl

Senior

1. najstarszy wiekiem członek rodziny, rodu, zespołu itp.;
2. zawodnik w wieku odpowiednim do uprawiania danej dyscypliny sportowej;
3. dawniej w prawie lennym: feudał sprawujący opiekę nad uzależnionym od niego wasalem


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) starsza osoba (wiekiem lub rangą)

 (1.2) najstarszy członek rodu, rodziny lub w danej grupie

 (1.3) sport. sportowiec, który osiągnął wiek odpowiedni dla uprawiania danej dyscypliny na poziomie zawodowym

 (1.4) hist. praw. według prawa lennego: feudał w stosunku do swojego wasala

 (1.5) hist. w okresie Polski dzielnicowej: najstarszy Piast, któremu podlegali książęta poszczególnych dzielnic

 (1.6) hist. w średniowieczu, wedle zasady senioratu najstarszy przedstawiciel rodu i jednocześnie dziedzic tytułu


Senior (łac. starszy, od senex stary) może odnosić się do:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seniora

1. najstarszy wiekiem członek rodziny, rodu, zespołu itp.;
2. zawodnik w wieku odpowiednim do uprawiania danej dyscypliny sportowej;
3. dawniej w prawie lennym: feudał sprawujący opiekę nad uzależnionym od niego wasalem


Źródła:

SJP.pl

Senioralne

1. posiadający pierwszeństwo, uprzywilejowany, wynikający z senioratu;
2. odnoszący się do starszych ludzi; starczy


Źródła:

SJP.pl

Senioralny

1. posiadający pierwszeństwo, uprzywilejowany, wynikający z senioratu;
2. odnoszący się do starszych ludzi; starczy


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z seniorem, odnoszący się do seniora


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seniorat

1. zasada dziedziczenia dóbr przez najstarszego członka rodu lub rodziny bez względu na stopień pokrewieństwa ze zmarłym;
2. instytucja, władza, godność seniora


rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) hist. średniowieczna zasada dziedziczenia polegająca na odziedziczeniu tytułu i władzy przez najstarszego przedstawiciela rodu;


Seniorat – stosowana w wiekach średnich zasada określająca porządek obejmowania tronu. Ustanawiana była często po podziale kraju między synów władcy i określała, że po jego śmierci władzę zwierzchnią ma każdorazowo sprawować najstarszy męski przedstawiciel rodu (senior).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Senioraż

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. zysk z emisji pieniądza i wpuszczania go do obrotu (np. wynikający z wyższej ceny sprzedaży monet kolekcjonerskich przez bank centralny od ich nominałów)


Seniorat (senioraż, renta emisyjna, renta mennicza) – dochód z tytułu emisji pieniądza przez bank centralny, który posiada monopol na produkcję środków pieniężnych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Senioria

majętności feudała wraz z osiadłymi w nich ludźmi


Źródła:

SJP.pl

Seniorita

panna, panienka - zwrot grzecznościowy stosowany w Hiszpanii podczas zwracania się do niezamężnych kobiet; señorita


Muzyka klasyczna – pierwszy album polskiego duetu hip-hopowego Pezet-NOON wydany w 2002 roku nakładem oficyny T1-Teraz. W 2005 roku wydana została wersja rozszerzona z dwoma dodatkowymi utworami.

Nagrania dotarły do 10. miejsca listy OLiS. Album uzyskał nominację do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii „najlepszy album hip-hop”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seniorka

1. najstarsza wiekiem członkini rodziny, rodu, zespołu itp.;
2. zawodniczka w wieku odpowiednim do uprawiania danej dyscypliny sportowej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta starsza wiekiem lub rangą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seniorski

senior


Patrz:senior

Źródła:

SJP.pl

Seniorstwo

1. bycie seniorem;
2. ogół seniorów;
3. dawniej: obowiązki, władza seniora


Źródła:

SJP.pl

Senisławice

Senisławice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Opatowiec. Leży przy drodze krajowej nr 79.

Powierzchnia: 243 ha

Parafia: Stary Korczyn

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Na terenie miejscowości od 1947 roku działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.


Źródła:

Wikipedia

Seniti

zdawkowa moneta tongijska (100 seniti = 1 pa'anga)


Seniti – drobna jednostka monetarna Tonga wprowadzona 3 kwietnia 1967 r., równa {\tfrac {1}{100}} paʻanga.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seniuk

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Senkowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Senna

1. chcący spać;
2. nudny, nużący (np. o wykładzie);
3. widziany, przeżywany w czasie snu


Senna – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych (Fabaceae) z podrodziny brezylkowych (Caesalpinioideae). Obejmuje ok. 280–300 gatunków. Występują w całej strefie międzyzwrotnikowej, a nieliczne gatunki rosną także w strefach umiarkowanych. Zasięg rodzaju obejmuje całą Amerykę Południową, Afrykę i Australię oraz południową część Ameryki Północnej i Azji. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest na kontynentach amerykańskich, gdzie obecnych jest 206 gatunków. W Australii obecne są 33 gatunki, w Afryce kontynentalnej 20, na Madagaskarze 9, w Azji południowej występują pojedyncze gatunki. Rośliny te rosną głównie w suchych formacjach zaroślowych i leśnych, na sawannach, w caatindze, cerrado, w formacjach nadbrzeżnych, nieliczne występują w wilgotnych lasach równikowych. Liczne gatunki zostały rozprzestrzenione poza pierwotnym zasięgiem i stały się uciążliwymi gatunkami inwazyjnymi.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sennacheryb

Sennacheryb, właśc. Sin-ahhe-eriba (akad. Sîn-aḫḫē-erība; biblijny Sennacheryb, Sancherib, Sancheryb) – król Asyrii z dynastii Sargonidów, syn i następca Sargona II, ojciec i poprzednik Asarhaddona. Jego rządy datowane są na lata 705–681 p.n.e. (Frahm), ewentualnie 704–681 p.n.e. (Grayson).


Źródła:

Wikipedia

Sennet

[czytaj: SEnet] nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sennie

przysłówek

 (1.1) w sposób senny, świadczący o senności


Źródła:

Wiktionary

Senniej

stopień wyższy od przysłówka: sennie


Źródła:

SJP.pl

Senniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: senny


Źródła:

SJP.pl

Sennik

książka zawierająca wyjaśnienia snów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książka będąca zbiorem objaśnień snów

 (1.2) środ. dziennik, w którym zapisuje się zapamiętane sny


Sennik – to książka lub zbiór interpretacji snów, które zawierają wyjaśnienia różnych symboli i obrazów pojawiających się w snach. Senniki są używane do prób zrozumienia znaczenia snów i ich potencjalnego wpływu na życie codzienne.

Senniki starają się tłumaczyć podstawowe symbole występujące w snach, jednak dokonana na ich podstawie interpretacja musi być powiązana z ogólną sytuacją śniącego, oraz każdy sen należy interpretować oddzielnie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Senność

chęć spania, potrzeba snu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) potrzeba snu, pragnienie zaśnięcia



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sennowłóctwo

Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.


Źródła:

Wikipedia

Senny

1. chcący spać;
2. nudny, nużący (np. o wykładzie);
3. widziany, przeżywany w czasie snu


przymiotnik

 (1.1) dotyczący snu, związany ze snem; trwający lub przeżywany podczas snu

 (1.2) taki, który chce spać; jest śpiący


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senon

młodsza epoka kredy


Senon – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Moza.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 205 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 10 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Senon plasuje się na 840. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 162.).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Senoński

związany z senonem


Źródła:

SJP.pl

Señorita

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grzecz. hiszpański zwrot grzecznościowy, seniorita


Señorita (hiszp. Panna, Panienka) – czwarty singel z pierwszej solowej płyty Justina Timberlake’a, Justified. Został wydany w 2003 roku przez wytwórnię płytową The Neptunes.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sens

treść; właściwe znaczenie czegoś; logiczność


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) właściwość jakiejś idei, czynności, przedmiotu, sprawiająca, że jest użyteczny, wartościowy, uzasadniony

 (1.2) sposób rozumienia czegoś

 (1.3) wymowa, istota, znaczenie jakiegoś przekazu


zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sensacja

1. zaskakujące wiadomości lub niezwykłe wydarzenie budzące powszechne zainteresowanie;
2. wrażenie wywołane taką wiadomością lub takim wydarzeniem;
3. tylko w liczbie mnogiej - niedomagania organizmu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wydarzenie, wiadomość wywołujące żywe, powszechne zainteresowanie

 (1.2) silne wrażenie czy znaczne zainteresowanie spowodowane zaskakującym zdarzeniem

 (1.3) przest. odbierane odczucie czy doznanie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensacje

dolegliwości fizyczne odczuwane przez człowieka


Źródła:

SJP.pl

Sensacjonalizm

pogoń za sensacją, przestawianie czegoś w sposób wywołujący silne wrażenia


Źródła:

SJP.pl

Sensacjonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sensacjonować.


Źródła:

Wiktionary

Sensacki

sensat


Patrz:sensat

Źródła:

SJP.pl

Sensacyjka

zdrobnienie od: sensacja


Źródła:

SJP.pl

Sensacyjniak

potocznie: film sensacyjny


Źródła:

SJP.pl

Sensacyjny

wywołujący sensację; obliczony na wywołanie wielkiego wrażenia


przymiotnik

 (1.1) wywołujący sensację

 (1.2) szt. pełen napięcia emocjonalnego ze względu na wartką akcję i tematykę


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensat

1. człowiek dopatrujący się we wszystkim sensacji;
2. przestarzale: człowiek przesadnie poważny


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. człowiek sztucznie poważny, silący się na uczoność, mędrkujący

 (1.2) pot. człowiek doszukujący się we wszystkim sensacji, wzbudzający sensację


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensatka

sensat


Patrz:sensat

Źródła:

SJP.pl

Sensei

[czytaj: sensej] japoński tytuł honoryfikatywny; sensej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. tytuł grzecznościowy stosowany wobec mistrzów w japońskich sportach walki;


Sensei (jap. 先生 dosł. „wcześniej urodzony”; „ten, który uczy”; w znaczeniu: „nauczyciel”, „mistrz”) – japoński tytuł honoryfikatywny (występuje jako przyrostek i rzeczownik) stosowany podczas zwracania się do członków parlamentu, nauczycieli, profesorów, prawników, lekarzy, polityków, artystów, pisarzy oraz do ludzi, którzy osiągnęli pewien poziom mistrzostwa we własnej dziedzinie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sensej

japoński tytuł honoryfikatywny; sensei


Źródła:

SJP.pl

Senselier

ekspert oceniający zapachy


Źródła:

SJP.pl

Senselierka

ekspertka oceniająca zapachy


Źródła:

SJP.pl

Sensibile

określenie wykonawcze: z uczuciem, tkliwie


Źródła:

SJP.pl

Sensor

element przyrządu lub układu pomiarowego służący do przetwarzania wielkości mierzonej na inną wielkość; czujnik


Czujnik, sensor – fizyczne bądź biologiczne narzędzie będące najczęściej elementem składowym większego układu, którego zadaniem jest wychwytywanie sygnałów z otaczającego środowiska, rozpoznawanie i rejestrowanie ich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sensorium

ogół wrażeń zmysłowych


Źródła:

SJP.pl

Sensorowy

przymiotnik od: sensor


Źródła:

SJP.pl

Sensoryczność

1. zdolność do odbierania bodźców za pomocą zmysłów;
2. działanie na zmysły wywołujące silne emocje bądź skojarzenia


Źródła:

SJP.pl

Sensoryczny

przymiotnik

 (1.1) fizj. odczuwalny zmysłami


Źródła:

Wiktionary

Sensownie

przysłówek

 (1.1) w sposób sensowny


Źródła:

Wiktionary

Sensowniej

stopień wyższy od przysłówka: sensownie


Źródła:

SJP.pl

Sensowniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: sensowny


Źródła:

SJP.pl

Sensowność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. cecha tego, co jest sensowne


Źródła:

Wiktionary

Sensowny

1. mający sens;
2. postępujący rozsądnie


przymiotnik

 (1.1) taki, który ma sens, właściwą zawartość, treść; ma uzasadnienie, jest logiczny

 (1.2) pot. taki, który działa logicznie, rozsądnie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensowy

przymiotnik od: sens


Źródła:

SJP.pl

Sensu

treść; właściwe znaczenie czegoś; logiczność


W Japonii istnieje wiele rodzajów wachlarzy, mających niekiedy zastosowania artystyczne, ceremonialne, czy nawet bojowe.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sensualistka

sensualista


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od: sensualista


Patrz:sensualista

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensualistyczny

sensualizm


Patrz:sensualizm

Źródła:

SJP.pl

Sensualizm

pogląd, według którego jedynym źródłem poznania są wrażenia zmysłowe


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sensualność

odbieranie bodźców za pomocą zmysłów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sensualne; cecha tych, którzy są sensualni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensualny

książkowo: odbierany za pomocą zmysłów; zmysłowy


przymiotnik

 (1.1) taki, który jest odbierany za pomocą zmysłów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sensybilizacja


Źródła:

Wikipedia

Sensybilizator


Źródła:

Wikipedia

Sensytometr

urządzenie do naświetlania próbek materiałów światłoczułych w celu określenia ich światłoczułości


Źródła:

SJP.pl

Sensytometria

Sensytometria – nauka o liczbowym oznaczaniu właściwości materiałów światłoczułych. Jest działem metrologii zajmującym się fotograficznymi właściwościami materiałów światłoczułych, głównie światłoczułością, ale również: kontrastowością, zadymieniem, gęstością optyczną, barwoczułością, ostrością, rozdzielczością, ziarnistością.

Do określenia stopnia światłoczułości stosowany jest sensytometr.

Twórcami podstaw sensytometrii byli chemicy Vero Charles Driffield oraz Ferdinand Hurter.


Źródła:

Wikipedia

Sensytywność

1. zdolność do odczuwania wrażeń;
2. przewrażliwienie


Źródła:

SJP.pl

Sensytywny

1. zdolny do odczuwania wrażeń;
2. przewrażliwiony


Źródła:

SJP.pl

Sent

dawna drobna waluta Estonii, używana przed euro


Francja:

Szwajcaria:

Osoby:

Inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sente

drobna waluta Lesotho (100 lisente = 1 loti)


Pojęcia związane z go – specyficzna terminologia stosowana w grze go.

W Polsce na ogół stosuje się terminy wywodzące się z języka japońskiego, jednak w niektórych przypadkach lepiej przyjęły się nazwy polskie lub angielskie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sentencja

1. krótkie zdanie wyrażające jakąś myśl filozoficzną; maksyma; aforyzm;
2. dawniej: orzeczenie sądu; wyrok


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zwięzłe sformułowanie pewnej ogólnej myśli, np. filozoficznej;

 (1.2) praw. najważniejsza część wyroku lub decyzji administracyjnej, zawierająca rozstrzygnięcie sprawy


Aforyzm (łac. aphorismus, gr. aphorismós), złota myśl, sentencja, maksyma, gnoma, apoftegmat – zwięzła, lapidarna, przeważnie jednozdaniowa wypowiedź, wyrażająca ogólną prawdę filozoficzną lub moralną, w sposób zaskakujący i błyskotliwy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sentient

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) istota mogąca odczuwać


Źródła:

Wiktionary

Sentito

określenie wykonawcze: z ekspresją


Źródła:

SJP.pl

Sentymencik

zdrobnienie od: sentyment


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od sentyment


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sentyment

uczucie przywiązania i sympatii


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) poczucie przywiązania i sympatii

 (1.2) uczuciowość

 (1.3) daw. przekonanie, zasada, pogląd


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sentymentalistka

sentymentalista


Patrz:sentymentalista

Źródła:

SJP.pl

Sentymentalistyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sentymentalistyczne; cecha tych, którzy są sentymentalistyczni


Źródła:

Wiktionary

Sentymentalizm

Sentymentalizm (fr. sentimentalisme - uczuciowość) – kierunek umysłowy i literacki w Europie trwający od lat 70. XVIII wieku do początku XIX wieku, okres pośredni pomiędzy oświeceniem i romantyzmem.

Jego twórcami byli Jean-Jacques Rousseau (we Francji) i Laurence Sterne (w Anglii). Nazwa nurtu pochodzi od „powieści uczuciowej” Laurence'a Sterne'a Podróż sentymentalna przez Francję i Włochy.


Źródła:

Wikipedia

Sentymentalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób sentymentalny


Sentymentalnie – pierwszy album duetu Kali/Gibbs. Wydawnictwo ukazało się 10 października 2014 roku nakładem wytwórni muzycznej Ganja Mafia Label.

Album dotarł do 2. miejsca zestawienia OLiS. 14 stycznia 2015 roku płyta uzyskała w Polsce status złotej sprzedając się w nakładzie 15 tys. egzemplarzy. 11 marca uzyskała status platynowej płyty.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Sentymentalniej

stopień wyższy od przysłówka: sentymentalnie


Źródła:

SJP.pl

Sentymentalniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: sentymentalny


Źródła:

SJP.pl

Sentymentalność

przesadna uczuciowość; skłonność do rozrzewniania się; sentymentalizm


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sentymentalne; cecha tych, którzy są sentymentalni


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sentymentalny

1. przesadnie uczuciowy, łatwo wzruszający się, np. sentymentalny człowiek;
2. wywołujący wzruszenie, będący przejawem przesadnej uczuciowości, np. sentymentalny film;
3. charakterystyczny dla sentymentalizmu (kierunku artystycznego i ideowego)


przymiotnik

 (1.1) przesadnie uczuciowy; także. świadczący o przesadnej uczuciowości

 (1.2) szt. właściwy sentymentalizmowi


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Senyszyn

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sep

dawna danina składana w ziarnie


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. padlinożerny ptak o szerokich skrzydłach i niemal nagiej głowie i szyi;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) przen. osoba, która żeruje na kimś

forma czasownika.

 (3.1) 2. os. lp. rozk. od: sępić


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sepa

3 miejscowości w Estonii:

Inne:


Źródła:

Wikipedia

Separacja

1. rozłączenie małżonków bez rozwiązania małżeństwa;
2. izolacja, oddzielenie, odosobnienie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) praw. rozłączenie małżonków bez ich prawa wstępowania w nowy związek małżeński

 (1.2) książk. oddzielenie od czegoś


Separacja – rozdzielenie, izolacja


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Separacjonistka

separacjonista


Patrz:separacjonista

Źródła:

SJP.pl

Separacyjny

związany z separacją


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z separacją, dotyczący separacji


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Separatka

izolatka;
1. w szpitalach, internatach, żłobkach itp.: oddzielny pokój, w którym umieszcza się osoby chore lub podejrzane o chorobę zakaźną;
2. w więzieniach: cela jednoosobowa; pojedynka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wydzielona jednoosobowa sala dla chorych, zwykle zakaźnie

 (1.2) jednoosobowa cela w więzieniu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Separator

1. urządzenie do rozdzielania składników;
2. element rozdzielający części większej całości


Separator, oddzielacz służy do rozdzielania większej całości na części składowe

Zobacz też: Separator (budynek)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Separatum

wydany oddzielne fragment jakiegoś dzieła


Źródła:

SJP.pl

Separatysta

członek grupy etnicznej, religijnej lub politycznej dążącej do wyodrębnienia się z większej całości polityczno-społecznej


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. zwolennik separatyzmu; osoba dążaca do oddzielenia się, wyodrębnienia się z jakiejś grupy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Separatystka

członkini grupy etnicznej, religijnej lub politycznej dążącej do wyodrębnienia się z większej całości polityczno-społecznej


Źródła:

SJP.pl

Separatystyczny

1. zmierzający do oddzielenia się; izolujący się;
2. pokój separatystyczny - traktat pokojowy zawarty z jednym lub kilkoma państwami wchodzącymi w skład koalicji wojennej


przymiotnik

 (1.1) polit. związany z separatyzmem lub/i separatystami; właściwy separatyzmowi

 (1.2) oddzielony od innych, dziejący się osobno


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Separatyzm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. dążenie do oddzielenia się, wyodrębnienia się jakiejś grupy z całości;


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Separować

1. książkowo: nie dopuścić, nie dopuszczać do zetknięcia kogoś lub czegoś z kimś lub z czymś;
2. w prawie: przeprowadzić, przeprowadzać separację małżonków;
3. separować się - książkowo: nie dopuścić, nie dopuszczać do zetknięcia się samego siebie z kimś lub z czymś


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) oddzielać od czego lub kogo

 (1.2) praw. uchylać wspólnotę małżeństwa wraz z zablokowaniem możliwości wstępowania w nowy związek małżeński

czasownik zwrotny niedokonany separować się

 (2.1) odsuwać siebie od innych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Separowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|separować.


Źródła:

Wiktionary

Sepd

skrót od: System Elektronicznego Przetwarzania Danych


Źródła:

SJP.pl

Sepecik

zdrobnienie od: sepet


Źródła:

SJP.pl

Sepet

dawna skrzynka do przechowywania klejnotów, dokumentów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. mebl. szafka z szufladkami do przechowywania biżuterii;


Sepet – mebel, rodzaj skrzynki z szufladkami i (niekiedy) z pulpitem służący do przechowywania kosztowności bądź dokumentów. Zwykle zdobiony był okuciami, intarsjowany, inkrustowany bądź malowany. W Polsce upowszechnił się w XVII i 1. połowie XVIII wieku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sepia

1. zwierzę z rodziny mięczaków; mątwa;
2. ciemnobrunatny, rudobrązowy barwnik lub kolor;
3. kredka lub rysunek wykonany w takim kolorze



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sepienko

Sepienko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan. Na południe od Sepienka przepływa Kanał Prut I oraz przebiega droga wojewódzka nr 308.

Wśród właścicieli ziemi w Sepienku w roku 1580 wymieniono Abrahama Zadorskiego, Jana Sepińskiego, zwanego też Wincentym i innego Jana Sepińskiego. Około 1793 właścicielem Sepienka był Melchior Rożnowski.


Źródła:

Wikipedia

Sepiolit

minerał, rodzaj glinki używanej do wyrobu drobnych przedmiotów; pianka morska


Sepiolit (pianka morska, pierre de savon Maroc) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do minerałów ilastych. Minerał pospolity, szeroko rozpowszechniony w niektórych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od gr. sepia = mątwa i lithos = skała, kamień i nawiązuje do wewnętrznej muszli mątwy, do której minerał jest podobny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sepiować

wytrącać na odbitkach siarczek srebra; siarczkować


Źródła:

SJP.pl

Sepiowy

przymiotnik od: sepia


przymiotnik

 (1.1) zrobiony z sepii (wydzieliny)

 (1.2) mający kolor sepii

 (1.3) zabarwiony lub namalowany kolorem sepii; taki, na którym użyto sepii (techniki)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sepkowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Sepleniący

wymawiać wadliwie spółgłoski; szeplenić (dawniej)


Patrz:seplenić

Źródła:

SJP.pl

Seplenić

wymawiać wadliwie spółgłoski; szeplenić (dawniej)


czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) błędnie wymawiać spółgłoski szczelinowe zębowe i dziąsłowe


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seplenienie

jedno z najczęściej spotykanych zaburzeń artykulacyjnych, polegające na nieprawidłowej realizacji głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dź; sygmatyzm


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|seplenić.


Seplenienie, sygmatyzm – wada wymowy zaliczana do dyslalii. Polega na nieprawidłowej wymowie niektórych głosek. Seplenienie często ma podłoże psychiczne, może być wynikiem lęku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seppuku

japońskie rytualne samobójstwo poprzez rozcięcie brzucha mieczem lub sztyletem; sepuku, harakiri


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. tradycyjny japoński rytuał samobójstwa poprzez rozpłatanie mieczem lub sztyletem wnętrzności


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sepsa

ostre zakażenie organizmu wywołane obecnością drobnoustrojów we krwi; sepsis, posocznica, endotoksemia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej;

 (1.2) slang. ubikacja

 (1.3) slang. psuja (w grze)

 (1.4) slang. przezwisko


Sepsa, posocznica, endotoksemia (łac. sepsis) – specyficzna reakcja organizmu na zakażenie. Sepsa nie jest samodzielną jednostką chorobową, a obecnie definiuje się ją jako zagrażającą życiu dysfunkcję narządową spowodowaną zaburzoną regulacją odpowiedzi ustroju na zakażenie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sepsis

[czytaj: seps-is] ostre zakażenie organizmu wywołane obecnością drobnoustrojów we krwi; sepsa, posocznica, endotoksemia


Sepsa, posocznica, endotoksemia (łac. sepsis) – specyficzna reakcja organizmu na zakażenie. Sepsa nie jest samodzielną jednostką chorobową, a obecnie definiuje się ją jako zagrażającą życiu dysfunkcję narządową spowodowaną zaburzoną regulacją odpowiedzi ustroju na zakażenie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Septaria

konkrecja marglista lub ilasto-żelazista występująca w iłach


Septaria – rodzaj konkrecji marglistej lub ilasto-żelazistej, które cechują się obecnością promienistych lub poligonalnych szczelin, które rozszerzają się w kierunku ich wnętrza i są wypełnione wtórnie kalcytem lub dolomitem, czasem z dodatkową mineralizacją sfalerytem, galeną, pirytem, chalkopirytem, gipsem albo barytem.
Szczeliny mogły powstawać wskutek pękania lub kurczenia się materiału konkrecji.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Septariowy

przymiotnik od: septaria


Źródła:

SJP.pl

Septecik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od septet


Źródła:

Wiktionary

September

dawniej: wrzesień


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. wrzesień



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Septembrowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. wrześniowy


Źródła:

Wiktionary

Septentrionalny

przestarzale: północny


Źródła:

SJP.pl

Septet

1. zespół muzyczny lub śpiewaczy składający się z siedmiu wykonawców;
2. utwór muzyczny skomponowany na siedem głosów lub instrumentów


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. zespół siedmiu muzyków


Septet (z łac. septem – siedem: ang. septet, franc. septuor, niem. Septett, wł. settimino) – dwuznaczne pojęcie muzyczne:

  1. zespół muzyczny siedmiu osób;
  2. utwór muzyczny dla takiego zespołu, np. na 7 głosów lub instrumentów solowych.

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Septetowy

septet


Patrz:septet

Źródła:

SJP.pl

Septoplastyka

chirurgiczna korekta skrzywionej przegrody nosowej


Septoplastyka – zabieg laryngologiczny mający na celu korekcję skrzywienia przegrody nosowej. Przegroda powinna przebiegać wzdłuż środka nosa. Kiedy zachodzi na jedną z jam nosowych, wtedy zwęża ją i utrudnia przepływ powietrza. Niedrożność spowodowana przez poważne odkształcenia przegrody prowadzi do przewlekłych schorzeń zatok.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Septorioza

Źródła:

Wikipedia

Septuaginta

najstarszy przekład "Starego Testamentu" z języka hebrajskiego na grecki, dokonany według legendy przez siedemdziesięciu uczonych żydowskich w III i II w. p.n.e.


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rel. hist. bibl. pierwsze tłumaczenie Starego Testamentu z hebrajskiego i aramejskiego na koine;


Septuaginta (z łac. siedemdziesiąt; oznaczana rzymską liczbą LXX oznaczającą 70, w wydaniach krytycznych przez symbol 𝔖) – pierwsze tłumaczenie Biblii hebrajskiej i innych religijnych tekstów judaizmu z hebrajskiego i aramejskiego na grekę. Nazwa pochodzi od liczby tłumaczy, którzy mieli brać udział w pracach nad przekładem Tory. Przekład ten powstawał stopniowo pomiędzy 250 a 150 rokiem p.n.e. w Aleksandrii, i jest dziełem wielu tłumaczy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Septum

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kolczyk zakładany w otworze wykonanym w przegrodzie nosowej


Septa, l. mn. septy (łac. septum, l.mn. septa, dysepiment, dissepimentum) – w znaczeniu ogólnym – przegroda.

W znaczeniu szczególnym:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Septyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest septyczne; cecha tych, którzy są septyczni


Źródła:

Wiktionary

Septyczny

1. wywołany przez bakterie ropotwórcze, zarazki chorobotwórcze; zakaźny;
2. określenie oddziału szpitalnego, w którym leczy się zakaźnie chorych


Źródła:

SJP.pl

Septyka

1. działania mające na celu zapobieganie zakażeniu;
2. wolność od bakterii, wirusów, grzybów; jałowość


Źródła:

SJP.pl

Septyliard

liczba wynosząca 10^45


Septyliard – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 = 1045, czyli jedynka i 45 zer w zapisie dziesiętnym. Termin septyliard jest stosowany w nazewnictwie liczebników w skali długiej i nie ma swojego odpowiednika w skali krótkiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Septylion

liczba wyrażona jedynką z 42 zerami; w nielicznych krajach (np. Francji, byłym Związku Radzieckim) równa jedynce z 24 zerami


Septylion – liczba 1042, czyli jedynka i 42 zera w zapisie dziesiętnym.

W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) septylion oznacza 1024, czyli kwadrylion w pozostałych krajach.

W układzie SI mnożnikowi 1042 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Septyma

1. interwał prosty zawarty między siedmioma kolejnymi stopniami skali muzycznej;
2. siedmiowersowa strofa złożona z jedenastozgłoskowców o układzie rymów aabccab


Septyma – interwał prosty zawarty między siedmioma kolejnymi stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występują septyma wielka i septyma mała. Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej rozmiar.



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Septymania

kraina historyczna w południowej Francji, część historycznej Oksytanii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowej Francji między Garonną a Rodanem i między Sewennami a Pirenejami;


Septymania (łac. Septimania) – kraina historyczna, część historycznej Oksytanii; leży w południowej Francji między Rodanem a Sewennami i Pirenejami.

W starożytności stanowiła zachodnią część rzymskiej prowincji Gallia Narbonensis. Za panowania Augusta miejsce osiedlenia weteranów VII Legionu. Od 462 roku w królestwie Wizygotów. Teren rywalizacji Wizygotów i Franków. Walki te w 589 rozstrzygnęła zwycięska dla Wizygotów bitwa pod Carcassonne. W VIII wieku przejściowo zajęta przez Maurów, następnie w monarchii Karolingów, w której stanowiła część Akwitanii, od IX wieku w obrębie hrabstwa Tuluzy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Septymański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Septymanią, dotyczący Septymanii


Źródła:

Wiktionary

Septymiusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.


Septymiusz, Septym – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Patronem tego imienia jest św. Septymiusz, mnich (V wiek). Jego żeńskim odpowiednikiem jest imię Septymia.

Septymiusz imieniny obchodzi 17 sierpnia.

Septym imieniny obchodzi 24 października.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Septymowy

przymiotnik od: septyma


Źródła:

SJP.pl

Sepuku

japońskie rytualne samobójstwo poprzez rozcięcie brzucha mieczem lub sztyletem; seppuku, harakiri


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sepulkralny

w sztuce:
1. grobowy, nagrobkowy, cmentarny;
2. związany z wiarą w życie pozagrobowe, szacunkiem dla zmarłych


przymiotnik

 (1.1) grobowy, nagrobkowy, cmentarny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sepultura

dawniej: akt zgonu jako dowód wdowieństwa


Sepultura – brazylijska grupa muzyczna wykonująca głównie groove metal i thrash metal, powstała w 1984 z inicjatywy Maxa i Igora Cavalerów.

Styl muzyczny grupy ewoluował na przestrzeni czasu – poczynając od black metalu i death metalu, poprzez thrash, po groove metal, którego Sepultura jest jednym z prekursorów. Niektóre jej dokonania można zakwalifikować jako hardcore punk, folk metal oraz muzyka instrumentalna.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sequel

[czytaj: s-ikłel] kontynuacja jakiegoś utworu, zwykle filmu, książki lub gry komputerowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dalszy ciąg jakiegoś dzieła, najczęściej filmu lub książki;


Sequel ([ˈsiːkwəl]; ang. kontynuacja, dalszy ciąg, następstwo) – kontynuacja jakiegoś dzieła, najczęściej filmu, książki lub gry komputerowej, przedstawiająca dalsze losy poznanych bohaterów lub kontynuująca wątek ukazany w poprzednim dziele.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sequencer

[czytaj: s-ikŁENser] urządzenie elektroniczne lub program komputerowy zapamiętujące sekwencje dźwięków; sekwenser, sekwencer


Źródła:

SJP.pl

Ser

produkt spożywczy otrzymywany z mleka


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. kulin. produkt spożywczy w postaci gęstej masy, otrzymywany z mleka krowiego, koziego, bądź owczego;


Ser – produkt spożywczy wytwarzany poprzez wytrącenie z mleka tłuszczu i białka w postaci skrzepu, który zostaje poddany dalszej obróbce. Istnieje wiele gatunków sera i dzieli się je np. ze względu na gatunek mleka, zawartość tłuszczu, konsystencję, proces produkcyjny i czas dojrzewania. Ser zawiera wiele składników odżywczych. Technologią produkcji serów zajmuje się serowarstwo.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Ser.-Chorw.

skrót od: serbsko-chorwacki


Źródła:

SJP.pl

Sera

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekol. ciąg charakterystycznych zmian obserwowanych w sukcesji ekologicznej

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: ser


Sera (seria sukcesyjna, stadium seralne) – ciąg charakterystycznych zmian obserwowanych w sukcesji ekologicznej (model klasyczny, koncepcja Clementsa). Według Clementsa sukcesja jest procesem deterministycznym i kierunkowym, kolejne stadia sukcesyjne biocenozy zastępują się, dzięki zmianie warunków wywołanych przez poprzednie stadia. W zależności od warunków początkowych wyróżnia się:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Seradela

pastewna roślina z rodziny motylkowatych; saradela


Seradela (Ornithopus L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje 6 gatunków. Występują one w południowej, zachodniej i środkowej Europie, w południowo-zachodniej Azji, w północno-zachodniej Afryce, z centrum zróżnicowania w basenie Morza Śródziemnego. Jeden gatunek (O. micranthus) rośnie w Ameryce Południowej (w południowej Brazylii, w Urugwaju i w północnej Argentynie). W Polsce rośnie jako gatunek rodzimy seradela drobna O. perpusillus, przejściowo dziczeje seradela spłaszczona O. compressus, a uprawiana jest poza tym seradela pastewna O. sativus.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seradelowy

przymiotnik od: seradela


Źródła:

SJP.pl

Seraf

w chrześcijaństwie: ognisty anioł z najwyższego chóru anielskiego, stojący przy tronie Boga; serafin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) teol. bibl. anioł należący do najwyższego chóru w hierarchii anielskiej;


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Seraficki

anielsko piękny; wzniosły; seraficzny


przymiotnik

 (1.1) poet. anielski, piękny, wzniosły

 (1.2) przen. franciszkański


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seraficzność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poet. cecha tego, co seraficzne


Źródła:

Wiktionary

Seraficzny

anielsko piękny i doskonały; seraficki


przymiotnik

 (1.1) poet. anielski, piękny, wzniosły


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Serafin

w chrześcijaństwie: ognisty anioł z najwyższego chóru anielskiego, stojący przy tronie Boga; seraf


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. toponim, nazwa wsi w Polsce;


Miejscowości w Polsce:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Serafina

w chrześcijaństwie: ognisty anioł z najwyższego chóru anielskiego, stojący przy tronie Boga; seraf


Serafina – żeński odpowiednik hebrajskiego imienia Serafin.

W Polsce pozostaje imieniem wybieranym rzadko, występuje w zgromadzeniach zakonnych. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 260 kobiet o imieniu Serafina nadanym jako imię pierwsze.

Serafina imieniny obchodzi 29 lipca i 8 września.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Serafininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Serafiny lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Serafinostwo

Serafin z żoną; Serafinowie


Źródła:

SJP.pl

Serafinowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Serafinowie

w chrześcijaństwie: ognisty anioł z najwyższego chóru anielskiego, stojący przy tronie Boga; seraf


Źródła:

SJP.pl

Serafinowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Serafina lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Serafiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Serafitka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Seraj

saraj;
1. w krajach muzułmańskich: pałac sułtana;
2. w tradycyjnym domu muzułmańskim: wydzielona część mieszkalna, przeznaczona dla kobiet; harem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. orientalny pałac, rezydencja władcy, zwłaszcza sułtana

 (1.2) kobieca część tradycyjnego domu muzułmańskiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Serajowy

seraj


Patrz:seraj

Źródła:

SJP.pl

Serak

wielka bryła lodu powstała na skutek łamania się lodowca na stromym progu skalnym w dolinie lodowcowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. ogromna bryła lodu powstająca w wyniku pękania lodowca;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Serapis

egipski bóg; Sarapis


Serapis, Sarapis (stgr. Σέραπις, Σάραπις, łac. Serapis) – synkretyczne bóstwo hellenistycznego Egiptu, łączące cechy niektórych bogów egipskich i greckich. Otoczone szczególną opieką przez dynastię Ptolemeuszów, czczone było w Serapejonach, z których najbardziej znany, pełniący centrum kultu znajdował się w Aleksandrii. W okresie dominacji rzymskiej wraz z kultem Izydy rozpowszechnił się na inne części imperium.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Seraskier

w dawnej Turcji: naczelny dowódca armii


Źródła:

SJP.pl

Serau

ssak z rodziny wołowatych, występujący w górach Azji oraz w Japonii i na Tajwanie


Serau (Capricornis) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Serb

mieszkaniec Serbii


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek narodowości serbskiej, mieszkaniec Serbii


Serbowie (Srbi / Срби) – naród południowosłowiański mieszkający głównie w Serbii, Bośni, Chorwacji, Czarnogórze, a także w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, USA, Kanadzie i Australii. Jest ich ogółem około 12 mln. Mówią w swoim języku narodowym serbskim. W większości są wyznawcami prawosławia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Serb.

skrót od: serbski


skrót

 (1.1) = serbski


Język serbski (serb. cрпски језик / srpski jezik) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany przez Serbów. Ma status języka urzędowego w Serbii i spornym Kosowie. W Bośni i Hercegowinie jest jednym z trzech języków urzędowych, obok bośniackiego i chorwackiego. Łącznie językiem tym posługuje się ok. 12 mln ludzi. Po serbsku mówi też ludność serbska w Czarnogórze, Chorwacji, Macedonii Północnej, Rumunii, Czechach oraz na Węgrzech i Słowacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Serb.-Chorw.

skrót od: serbsko-chorwacki


Źródła:

SJP.pl

Serbet

rodzaj orzeźwiającego deseru, robionego z posłodzonej wody z zamrożonymi owocami (najczęściej sokiem lub purée), ewentualnie winem i likierem; sorbet


Źródła:

SJP.pl

Serbia

państwo w Europie powstałe w roku 2006 po rozpadzie Serbii i Czarnogóry; Republika Serbii


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. kraj w Europie, powstał po rozpadzie Serbii i Czarnogóry;


Serbia, Republika Serbii (serb. Република Србија, Republika Srbija; Србија, Srbija, [sř̩bija]) – państwo w Europie Południowej, na Półwyspie Bałkańskim, śródlądowe. Stolicą jest Belgrad, walutą dinar serbski. Historia serbskiej państwowości sięga wczesnego średniowiecza, obecna republika powstała natomiast 5 czerwca 2006 bezpośrednio po rozpadzie federacji Serbii i Czarnogóry (2003–2006), wcześniej Federacyjnej Republiki Jugosławii (1992–2003), których była krajem związkowym.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Serbinów


Źródła:

Wikipedia

Serbka

mieszkanka Serbii


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości serbskiej, obywatelka Serbii, mieszkanka Serbii


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Serbochorwacki

język serbochorwacki - do okresu rozpadu Jugosławii: określenie języka z grupy południowosłowiańskich, używanego przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i bośniackich Muzułmanów; język serbsko-chorwacki (chorwacko-serbski)


Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. српскохрватски / srpskohrvatski) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków. W ujęciu tradycyjnym obejmuje on dialekty sztokawskie, kajkawskie, czakawskie i torlackie należące do południowej gałęzi języków słowiańskich, wydzielone z miejscowego kontinuum dialektalnego na podstawie granic etnicznych i standaryzacyjnych.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Serbołużycki

dotyczący Serbołużyczan (Serbów Łużyckich), charakterystyczny dla Serbołużyczan


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Serbołużyczanami (Serbami łużyckimi), dotyczący Serbołużyczan


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Serbołużyczanie

mieszkaniec Łużyc (krainy); Łużyczanin


SerbołużyczanieŁużyczanie, Serbowie łużyccy, nazwa własna: górnołuż. (Łužiscy) Serbja, dolnołuż. (Łužyske) Serby, nazwa niemiecka: Sorben i Wenden (ta ostatnia dotyczy głównie Dolnołużyczan) – słowiańska grupa etniczna, zamieszkująca Łużyce, ziemie leżące na terytorium Niemiec. Historycznie Łużyce obejmują także niewielkie fragmenty terytorium Polski i Czech.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Serbołużyczanin

mieszkaniec Łużyc (krainy); Łużyczanin


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek narodu zachodniosłowiańskiego zamieszkującego Łużyce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Serbołużyczanka

mieszkanka Łużyc (krainy); Łużyczanka


Źródła:

SJP.pl

Serbski

przymiotnik od: Serbia


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Serbią lub Serbami, dotyczący Serbii lub Serbów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. jedna z czterech uregulowanych odmian języka serbsko-chorwackiego, ze statusem języka urzędowego w Serbii i BiH;


Język serbski (serb. cрпски језик / srpski jezik) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany przez Serbów. Ma status języka urzędowego w Serbii i spornym Kosowie. W Bośni i Hercegowinie jest jednym z trzech języków urzędowych, obok bośniackiego i chorwackiego. Łącznie językiem tym posługuje się ok. 12 mln ludzi. Po serbsku mówi też ludność serbska w Czarnogórze, Chorwacji, Macedonii Północnej, Rumunii, Czechach oraz na Węgrzech i Słowacji.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Serbsko-Chorwacki

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język południowosłowiański, używany w Serbii, Czarnogórze, Chorwacji i BiH;


Źródła:

Wiktionary

Serbskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem serbskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem serbskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku serbskim


Źródła:

Wiktionary

Serbskość

serbski


Patrz:serbski

Źródła:

SJP.pl

Sercanie

zakonnik ze Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusa


Sercanie, Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego, tzw. sercanie czarni (Congregatio Sacerdotum a Sacro Corde Iesu, w skrócie SCI lub SCJ) – katolicki klerycki instytut zakonny na prawie papieskim, założony w 1878 roku w Saint Quentin (Francja) przez Sługę Bożego ks. Leona Jan Dehona.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Sercanin

zakonnik ze Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik ze Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusa


Sercanie, Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego, tzw. sercanie czarni (Congregatio Sacerdotum a Sacro Corde Iesu, w skrócie SCI lub SCJ) – katolicki klerycki instytut zakonny na prawie papieskim, założony w 1878 roku w Saint Quentin (Francja) przez Sługę Bożego ks. Leona Jan Dehona.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sercanka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego


Źródła:

SJP.pl

Sercanki

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Serce

1. narząd zapewniający krążenie w układzie krwionośnym ssaków i ptaków;
2. przenośnie: siedziba uczuć, szczególnie miłości, źródło cnót i wartości;
3. środek czegoś, najważniejszy punkt;
4. element dzwonu


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. u ludzi i wielu zwierząt: organ (mięsień), którego praca powoduje przepływ krwi w organizmie;

 (1.2) przen. pot. współczucie, pozytywne cechy wobec innych, ludzi i zwierząt

 (1.3) przen. zapał, chęć robienia czegoś jak najlepiej

 (1.4) przen. pot. miejsce, gdzie są czyjeś uczucia, często miłości

 (1.5) część dzwonu, która uderza w jego ściany i powoduje dźwięk

 (1.6) przedmiot przypominający serce (1.1) będący symbolem miłości

 (1.7) przen. centrum, najważniejsza część czegoś

 (1.8) karc. jeden z kolorów w kartach


Serce (łac. cor, gr. kardia) – centralny narząd układu krwionośnego strunowców, stawonogów, pazurnic, mięczaków i ramienionogów. Zbudowany jest z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej typu sercowego. Zazwyczaj narząd ten otoczony jest osierdziem (pericardium).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Sercolistny

1. kulnik sercolistny - gatunek roślin z rodziny babkowatych;
2. hutujnia sercolistna - gatunek rośliny ozdobnej mającej trójkolorowe liście w kształcie serca


Źródła:

SJP.pl

Sercowaty

przypominający kształtem serce, podobny do serca


przymiotnik jakościowy

 (1.1) przypominający kształtem serce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sercowiec

potocznie: człowiek chorujący na serce; człowiek z wadą serca


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba mająca chore serce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Sercówka

1. odmiana czereśni
2. łopata o sercowatym ostrzu
3. metalowa ramka w kształcie pierścienia, usztywniająca i chroniąca pętlę na końcu liny przed zgnieceniem; kausza, chomątko