Gza

gżenie się; o zwierzętach:
1. ujawnianie lub zaspokajanie popędu płciowego; parzenie się, kopulowanie, ruja;
2. bieganie z bólu po ukąszeniach gzów


Źródła:

SJP.pl

Gzić

gzić się;
1. zwykle o zwierzętach (ale również o ludziach): ujawniać lub zaspokajać popęd płciowy
2. o zwierzętach: biegać z bólu po ukąszeniach gzów


Źródła:

SJP.pl

Gzik

1. owad z rzędu muchówek;
2. regionalnie: biały twarożek z cebulą


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. gw-pl|Poznań. kulin. twarożek ze śmietaną i cebulą lub szczypiorkiem;

 (1.2) kulin. kujawy. twaróg

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskorzeczowy

 (2.1) gw-pl|Poznań. smarkacz


Gzik (rzadziej gzika)  – potrawa charakterystyczna dla kuchni wielkopolskiej i kuchni kujawskiej; twaróg rozrobiony ze śmietaną (zamiast śmietany bywa stosowane mleko lub jogurt), wymieszany ze szczypiorkiem i rzodkiewką (bywają też inne dodatki, np. cebula lub jajko). Gzik podawany razem z ziemniakami w mundurkach nosi gwarową nazwę pyry z gzikiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Gzik-Laufbumba

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Poznań. rzad. włóczykij


Źródła:

Wiktionary

Gzika

nadzienie do pierogów ruskich


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) reg-pl|Poznań. kulin. zob. gzik.

 (1.2) reg-pl|Poznań. ser


Gzik (rzadziej gzika)  – potrawa charakterystyczna dla kuchni wielkopolskiej i kuchni kujawskiej; twaróg rozrobiony ze śmietaną (zamiast śmietany bywa stosowane mleko lub jogurt), wymieszany ze szczypiorkiem i rzodkiewką (bywają też inne dodatki, np. cebula lub jajko). Gzik podawany razem z ziemniakami w mundurkach nosi gwarową nazwę pyry z gzikiem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Gzików

1. owad z rzędu muchówek;
2. regionalnie: biały twarożek z cebulą


Gzików – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Gzin

Gzin – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dąbrowa Chełmińska.

W latach 1939–1945 położona była w okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w rejencji bydgoskiej (Regierungsbezirk Bromberg), w powiecie Chełmno (Kreis Kulm).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.


Źródła:

Wikipedia

Gzowate

rodzina owadów z rzędu dwuskrzydłych, których larwy są pasożytami koni, bydła, owiec


Gzowate, gzy (Oestridae) – rodzina owadów z rzędu muchówek. Znanych obecnie jest około 1500 gatunków.

Larwy gzów są pasożytami zwierząt. Pasożytują w drogach oddechowych, skórze lub zatokach ssaków. Powodują ciężkie schorzenia mogące prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia.

Rodzina ta składa się z następujących podrodzin:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Gzowaty

o cechach gzowatych (rodzina owadów)


Źródła:

SJP.pl

Gzowo

wieś w Polsce


Gzowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pokrzywnica. Ma status sołectwa.

Do 1954 istniała gmina Gzowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

We wsi mieszkał i tworzył reżyser Andrzej Kondratiuk.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Gzowski

przymiotnik od miejscowości: Gzy


Źródła:

SJP.pl

Gzowy

giez


Patrz:giez

Źródła:

SJP.pl

Gzub

w gwarze poznańskiej: dzieciak


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Poznań. dzieciak

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) gw-pl|Poznań. brzuch


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Gzubek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Poznań. malec


Źródła:

Wiktionary

Gzuć

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. uciekać

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. biec, pędzić


Źródła:

Wiktionary

Gzy

gżenie się; o zwierzętach:
1. ujawnianie lub zaspokajanie popędu płciowego; parzenie się, kopulowanie, ruja;
2. bieganie z bólu po ukąszeniach gzów



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Gzygzak

potocznie: motyw geometryczny w postaci linii łamanej; zygzak


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. zygzak.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Gzyms

element architektoniczny wieńczący mur w formie poziomego (zwylke profilowanego) pasa, wysuniętego przed lico muru, stosowany m.in. do ochrony elewacji przed ściekającą wodą, w celach dekoracyjnych; korona; krajnik; ucios


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. pozioma, zwykle profilowana listwa wystająca przed lico muru, która chromi elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową;

 (1.2) archit. w architekturze klasycznej najwyższa część belkowania;


Gzyms (niem. Gesims[e]), inaczej korona, krajnik, ucios, plata – wysunięty przed lico ściany, zwykle profilowany element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku lub jej fragment przed ściekającą wodą deszczową.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Gzymsiasty

mający dużo wystających obrzeży, gzymsów


Źródła:

SJP.pl

Gzymsik

zdrobnienie od: gzyms


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: gzyms


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Gzymsowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) archit. gzymsy budynku


Źródła:

Wiktionary

Gzymsówka

typ cegły


Źródła:

SJP.pl

Gzymsowy

przymiotnik od: gzyms


Źródła:

SJP.pl

Gzło

luźna koszula kobieca z cienkiego płótna, noszona w okresie średniowiecza i renesansu; giezło


Źródła:

SJP.pl