Oćczyc

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. dziedzic


Źródła:

Wiktionary

Oćczym

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. ojczym


Źródła:

Wiktionary

Oćma

przestarzałe: mrok, ciemność; ćma


Źródła:

SJP.pl

Oćmić

dawniej: uczynić coś ciemnym, mrocznym; przyciemnić, poćmić


Źródła:

SJP.pl

Oćmiewać

przestarzałe: czynić coś ciemnym, mrocznym; przyciemniać


Źródła:

SJP.pl

Oćpać

oćpać się - pospolicie, gwarowo: zjeść za dużo, objeść się


Źródła:

SJP.pl

Oćpany

gwarowo: taki, który się oćpał (zjadł za dużo, objadł się)


Źródła:

SJP.pl

Oćwiczać

bić mocno batem, rózgą itp.


Źródła:

SJP.pl

Oćwiczyć

zbić mocno batem, rózgą itp.; wychłostać, wysmagać


Źródła:

SJP.pl