Wł.

skrót od:
1. właściciel;
2. własność;
3. włoski


skrót, rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) = Władysław


Język włoski (wł. lingua italiana, italiano /itaˈljano/) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii. W pewnym stopniu używany również we Francji (zwłaszcza na Korsyce) i na Malcie. Można się nim także porozumieć w skupiskach emigracji włoskiej w Argentynie, Australii, Stanach Zjednoczonych i Tunezji oraz w pewnym niewielkim stopniu w Erytrei, byłej kolonii włoskiej (przez pewien czas używano go też w Libii i Somalii, ale po wycofaniu się włoskich kolonialistów wyszedł tam z użycia). Włoski jest silnie zróżnicowany dialektalnie, jego współczesna forma standardowa oparta jest na dialekcie toskańskim, znormalizowanym na przełomie XIII i XIV wieku przez Dantego Alighieri i wielu współczesnych mu twórców, takich jak Francesco Petrarca i Giovanni Boccaccio.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włączać

czasownik przechodni niedokonany (dk. włączyć)

 (1.1) uruchamiać jakieś urządzenie; przyłączać urządzenie do sieci elektrycznej

 (1.2) wcielać kogoś lub coś do jakiegoś zbioru

 (1.3) angażować kogoś do jakiegoś akcji

 (1.4) rozpoczynać dostarczanie wody, prądu, gazu itp.

 (1.5) uruchamiać program komputerowy

 (1.6) pot. rozpoczynać gotowanie czegoś przez wstawienie na kuchenkę

 (1.7) pot. rozpoczynać odbiór jakiejś stacji, programu, audycji itp. bądź odtwarzanie muzyki lub filmu

czasownik zwrotny niedokonany włączać się (dk. włączyć się)

 (2.1) o urządzeniach: rozpoczynać działanie

 (2.2) zaczynać brać udział w czymś już rozpoczętym


Źródła:

Wiktionary

Włączalny

dający się włączyć


Źródła:

SJP.pl

Włączanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|włączać.


Źródła:

Wiktionary

Włączenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|włączyć.


Źródła:

Wiktionary

Włącznie

partykuła

 (1.1) … oznaczająca, że pewien element wskazany w zdaniu jako graniczny również należy do przedstawianej całości


Źródła:

Wiktionary

Włącznik

1. urządzenie do uruchamiania czegoś;
2. w językoznawstwie: część mowy wprowadzająca zdanie zależne po zdaniu nadrzędnym, np. czy, że, żeby; spójnik podrzędny


Źródła:

SJP.pl

Włączyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. włączać)

 (1.1) dokonany od|włączać.

czasownik zwrotny dokonany włączyć się (ndk. włączać się)

 (2.1) dokonany od|włączać się.


Źródła:

Wiktionary

Wład

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie); Władek, Władzio


Źródła:

SJP.pl

Włada

1. sprawować nad czymś władzę;
2. w odniesieniu do części własnego ciała: móc czymś poruszać;
3. umieć posługiwać się czymś, np. "Doskonale władał szablą"


Włada – polskie imię żeńskie pochodzące od imienia Władysława.Włada imieniny obchodzi 12 czerwca, 30 czerwca i 25 września.Męskim odpowiednikiem tego imienia jest Władysław.

Znane osoby noszące to imię:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Władać

1. sprawować nad czymś władzę;
2. w odniesieniu do części własnego ciała: móc czymś poruszać;
3. umieć posługiwać się czymś, np. "Doskonale władał szablą"


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) o królu, księciu: sprawować nad czymś władzę

 (1.2) przen. żart. szefować, kierować

 (1.3) w odniesieniu do części własnego ciała: móc czymś poruszać

 (1.4) umieć posługiwać się czymś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|władać.


Źródła:

Wiktionary

Władca

ten, który włada


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. osoba, która włada (rządzi) w kraju o ustroju innym niż republika

 (1.2) przen. osoba, która sprawuje gdzieś jakąś władzę


Monarcha – osoba będąca głową państwa w państwie o ustroju monarchicznym. Sprawowanie urzędu monarchy, nazywane oficjalnie panowaniem, trwa, co do zasady do śmierci monarchy. Możliwe jest jednak zrzeczenie się władzy przez monarchę poprzez akt abdykacji. Monarcha może być również pozbawiony władzy poprzez detronizację. Urząd monarchy zazwyczaj jest dziedziczny (monarchia dziedziczna, po zakończeniu panowania tron przekazywany jest następcy tronu), rzadziej pochodzi z wyboru (monarchia elekcyjna, np. Państwo Kościelne, Rzeczpospolita w XVI–XVIII w.).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władczo

przysłówek

 (1.1) w sposób władczy, dominująco


Źródła:

Wiktionary

Władczość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co władcze; cecha tego, kto władczy


Źródła:

Wiktionary

Władczy

1. sprawujący, mający władzę nad kimś lub w jakimś kraju;
2. zamiłowany w sprawowaniu władzy, rządzeniu; przywódczy, autokratyczny


przymiotnik

 (1.1) książk. wymagający posłuchu

 (1.2) praw. związany ze sprawowaniem władzy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władczyni

władca


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. kobieta władająca (rządząca) w kraju o ustroju innym niż republika

 (1.2) przen. kobieta sprawująca gdzieś jakąś władzę


Patrz:władca

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władeczek

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Władeczka

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Władeczkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władeczka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Władek

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie); Władzio, Właduś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., poufała forma imienia Władysław

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Władka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władimir

obce imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Władka

zdrobnienie od: Władysława (imię żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż., poufała forma imienia Władysława

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Władek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władkowie

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie); Władzio, Właduś


Źródła:

SJP.pl

Władkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Władnąć

dawniej: władać


Źródła:

SJP.pl

Władnący

dawniej: władać


Źródła:

SJP.pl

Władny

kompetentny, upoważniony


Źródła:

SJP.pl

Właduś

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie); Władek, Władzio


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Władysław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władusiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władusia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Władycki

władyka; włodycki


Źródła:

SJP.pl

Władyka

włodyka
1. w dawnej Polsce i na Rusi: pan, władca
2. honorowy tytuł biskupów w kościele prawosławnym


Władyka – w dawnej Polsce pan, władca, zwierzchnik; obecnie najczęściej tytuł honorowy biskupów, arcybiskupów i metropolitów w Kościołach prawosławnych (używany w językach słowiańskich). W teokratycznej Czarnogórze (do 1852) przez kilka wieków władykowie byli jednocześnie politycznymi władcami państwa.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Władykaukaski

przymiotnik od: Władykaukaz (stolica Osetii Północnej)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Władykaukazem, dotyczący Władykaukazu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władykaukaz

miasto w Federacji Rosyjskiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowej części Rosji, w północnym Kaukazie, położone nad rzeką Terek, stolica Republiki Północnej Osetii-Alanii;


Władykaukaz (ros. Владикавка́з, oset. Дзӕуджыхъӕу) – stolica i największe miasto Republiki Północnej Osetii-Alanii, położone w południowo-wschodniej części kraju, u stóp Kaukazu, nad rzeką Terek. Ludność składa się w większości z Osetyjczyków, Rosjan, Ormian i Gruzinów. We Władykaukazie była duża polska diaspora i kościół. Wcześniej nosiło nazwy Ordżonikidze (1931–1944, 1954–1990) oraz Dzaudżikau (1944–1954).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władymir

miasto w Federacji Rosyjskiej


Włodzimierz (ros. Влади́мир, Władimir) – miasto w Rosji, stolica obwodu włodzimierskiego; leży nad Klaźmą (dopływ Oki), liczy około 356 tys. mieszkańców (2020).

W mieście rozwinął się przemysł elektromaszynowy, chemiczny, materiałów budowlanych, włókienniczy oraz spożywczy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Władyś

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Władysław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w gminie Iwanowice

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: Władysława


Władysław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego złożone z dwu członów: vlad- („władać”) oraz -slav („sława”) i oznacza „ten, który włada sławą”, tj. „sławny, znamienity”.

Pierwszym Władysławem wśród Piastów był Władysław I Herman, syn Kazimierza I Odnowiciela i Dobroniegi Marii. Istnieje teoria, iż jest to pierwotnie imię bułgarskie, zapożyczone przez Węgry do Polski i za pośrednictwem polskim zaszczepione w Czechach. Na polskim gruncie powstała również inna forma tego imienia, bardziej dostosowana do specyfiki języka polskiego: Włodzisław. Nie jest możliwe dokładne określenie, która z tych form pojawiła się w Polsce wcześniej, jakkolwiek w obu przypadkach dotyczy to XI wieku. Ostatnim Władysławem wśród Piastów był Władysław zatorski, z linii książąt cieszyńskich i oświęcimskich, zmarły pod koniec XV wieku. „Włodzisław” wyraźnie nazwany zakonnikiem reguły św. Benedykta (fratri nostro Wladislao de Polonia monacho dieti monasterii nostri).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władysława

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Władysław


Władysława – żeński odpowiednik imienia Władysław. Istnieje również bardzo rzadko występująca forma Ładysława, stanowiąca zapożyczenie z języków sąsiednich, zwł. czeskiego i słowackiego, a także forma Włodzisława – nienotowana w dawnych źródłach, lecz stanowiąca odpowiednik staropolskiego imienia Włodzisław, które pod wpływem języka czeskiego przybrało formę Władysław.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władysławianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Władysławia


Źródła:

Wiktionary

Władysławianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Władysławia


Źródła:

Wiktionary

Władysławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władysławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Władysławka

zdrobnienie od: Władysława (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Władysławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władysławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Władysławostwo

Władysław z małżonką; Władysławowie


Źródła:

SJP.pl

Władysławów

1. nazwa wielu miejscowości i ich części w Polsce;
2. miasto na Litwie


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 45, w tym 34 podstawowe

Miasto na Litwie


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Władysławowianin

mieszkaniec Władysławowa


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Władysławowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władysławowianka

mieszkanka Władysławowa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Władysławowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władysławowie

Władysław z małżonką; Władysławostwo


Źródła:

SJP.pl

Władysławowo

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miejscowość w Polsce, nad morzem, obok Mierzei Helskiej;


Władysławowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Wiôlgô Wies; do roku 1952 Wielka Wieś, niem. Großendorf) – miasto w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Władysławowo. Położone na Pobrzeżu Gdańskim, nad Morzem Bałtyckim i Zatoką Pucką. Mieści się tutaj port morski.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władysławowski

przymiotnik od: Władysławowo, Władysławów


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Władysławowa, związany z Władysławowem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władysławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władysława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Władysławski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Władysławia, związany z Władysławiem


Źródła:

Wiktionary

Władywostocki

przymiotnik od: Władywostok


przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z Władywostokiem, dotyczący Władywostoku, pochodzący z Władywostoku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władywostoczanin

mieszkaniec Władywostoku


Źródła:

SJP.pl

Władywostoczanka

mieszkanka Władywostoku


Źródła:

SJP.pl

Władywostok

miasto w Federacji Rosyjskiej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto portowe w Rosji nad Morzem Japońskim;


Władywostok (ros. Влaдивocтoк, chiń. 海參崴, Hǎishēnwǎi) – miasto w Rosji, stolica Kraju Nadmorskiego. Ważny port morski. Położony w południowej części półwyspu Murawiowa-Amurskiego, przy Zatoce Piotra Wielkiego, pośród wzgórz.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władza

1. prawo rządzenia państwem, panowanie, rządy;
2. osoby, instytucje, organy itp. rządzące; kierownictwo; zwierzchnictwo;
3. moc, siła


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) relacja, w której jedna strona – rządząca – ma możliwość oddziaływania na drugą

 (1.2) ludzie, którzy rządzą

 (1.3) możliwość poruszania kończynami ciała

 (1.4) zob. władze.


Władza – możliwość wywierania przez jednostkę bądź grupę rzeczywistego wpływu na istotne okoliczności życia przez ukierunkowywanie własnego postępowania (władza nad sobą – indywidualna) lub postępowania innych osób (władza nad innymi – społeczna). Władza społeczna jest zdolnością ukierunkowywania zachowań innych ludzi niezależnie od tego, czy jest to zgodne z ich interesem i wolą. Tam, gdzie przeważa zgodność interesów i woli współzależnych osobników, zbędne są stosunki władcze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władze

1. prawo rządzenia państwem, panowanie, rządy;
2. osoby, instytucje, organy itp. rządzące; kierownictwo; zwierzchnictwo;
3. moc, siła


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ludzie, którzy rządzą

 (1.2) kierownictwo jakiejś organizacji

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: władza


Władza – możliwość wywierania przez jednostkę bądź grupę rzeczywistego wpływu na istotne okoliczności życia przez ukierunkowywanie własnego postępowania (władza nad sobą – indywidualna) lub postępowania innych osób (władza nad innymi – społeczna). Władza społeczna jest zdolnością ukierunkowywania zachowań innych ludzi niezależnie od tego, czy jest to zgodne z ich interesem i wolą. Tam, gdzie przeważa zgodność interesów i woli współzależnych osobników, zbędne są stosunki władcze.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Władzia

zdrobnienie od: Władysława (imię żeńskie)


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż., zdrobn. od Władysława

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: Władzio i Władziu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władzin

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władzi lub z nią związany


Władzin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Kołbiel.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Władziński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Władziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władzi lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Władzio

zdrobnienie od: Władysław (imię męskie); Władek, Właduś


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Władysław


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Władziowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Władzia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Władziu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Władysław

forma rzeczownika.

 (2.1) W. lp. od: Władzia

 (2.2) Ms. i W. lp. od: Władzio


Źródła:

Wiktionary

Władztwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. sprawowanie władzy

 (1.2) książk. oddziaływanie na ludzi lub rzeczywistość


Źródła:

Wiktionary

Włam

potocznie: włamanie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. slang. włamanie

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: włamać


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włamać

1. drukarstwo: dodać do składu w procesie łamania szpalt w kolumny;
2. włamać się - dostać się do zamkniętego pomieszczenia przez zniszczenie zamków, sforsowanie drzwi itp.; otworzyć sejf itp. w celu ukradnięcia czegoś


czasownik przechodni dokonany (ndk. włamywać)

 (1.1) druk. włączyć do składu, podczas łamania szpalt w kolumny

czasownik zwrotny włamać się (ndk. włamywać się)

 (2.1) dostać się siłą do zamkniętego budynku (pomieszczenia, skrytki, kasy itp.), niszcząc urządzenia zamykające

 (2.2) inform. bezprawnie odczytać lub zapisać dane w komputerze lub w sieci komputerowej po złamaniu zabezpieczeń


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włamanie

1. drukarstwo: dodać do składu w procesie łamania szpalt w kolumny;
2. włamać się - dostać się do zamkniętego pomieszczenia przez zniszczenie zamków, sforsowanie drzwi itp.; otworzyć sejf itp. w celu ukradnięcia czegoś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) napad rabunkowy połączony z wyłamaniem urządzeń zamykających

 (1.2) inform. bezprawne odczytanie lub zapisanie danych w komputerze albo w sieci komputerowej połączone z pokonaniem zabezpieczeń

 (1.3) druk. odczasownikowy od|włamać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włamaniowy

włamanie


Patrz:włamanie

Źródła:

SJP.pl

Włamywacz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) złodziej dokonujący kradzieży z włamaniem


Źródła:

Wiktionary

Włamywaczka

włamywacz


Włamywaczka (ang. Burglar) – amerykańska komedia kryminalna z 1987 roku w reżyserii Hugh Wilsona. Film jest adaptacją powieści Lawrence'a Blocka "The Burglar in The Closet", w której jednak − w przeciwieństwie do niniejszego projektu − główny bohater jest mężczyzną.


Patrz:włamywacz

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Właśc.

skrót od: właściwy


skrót

 (1.1) = właściwie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Właściciel

osoba, która ma jakąś własność; posiadacz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, do której coś należy, która jest w posiadaniu danej rzeczy; ten, kto ma coś na własność

 (1.2) żart. mężczyzna posiadający jakąś określoną cechę wyglądu


Własność (łac. prioprietas) – stosunek prawny między osobą (indywidualną, grupą, korporacją lub państwem) a przedmiotem. Przedmiot ten może być materialny, jak meble, lub całkowicie stworzony przez prawo, jak patent, prawo autorskie czy renta; może być ruchomy, jak zwierzę, lub nieruchomy, jak grunt.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Właścicielka

kobieta, która ma jakąś własność; posiadaczka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która coś posiada


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Właścicielstwo

posiadanie czegoś, bycie właścicielem


Źródła:

SJP.pl

Właściwie

partykuła

 (1.1) partykuła, komunikująca zmianę treści w stosunku do wcześniejszych wypowiedzi

 (1.2) partykuła podkreślająca brak zrozumienia sytuacji

przysłówek

 (2.1) należycie, adekwatnie, tak jak się powinno, poprawnie


Źródła:

Wiktionary

Właściwiej

stopień wyższy od przysłówka: właściwie


Źródła:

SJP.pl

Właściwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha, zwykle jakiejś substancji

 (1.2) cecha czegoś, co jest takie, jakie być powinno

 (1.3) praw. zdolność danego organu do rozstrzygania określonej sprawy;



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Właściwościowy

dotyczący właściwości


Źródła:

SJP.pl

Właściwszy

stopień wyższy od przymiotnika: właściwy; bardziej właściwy


Źródła:

SJP.pl

Właściwy

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest odpowiedni, spełnia określone warunki

 (1.2) specyficzny, charakterystyczny dla kogoś lub czegoś

 (1.3) taki, którego cechy są zgodne z określonym gatunkiem, grupą

 (1.4) biol. taki, który jest najbardziej typowy dla taksonu wyższego rzędu

 (1.5) adm. praw. podporządkowany w sensie jurysdykcyjnym


Źródła:

Wiktionary

Właśnie

przysłówek czasu

 (1.1) …komunikujący, że dane zdarzenie odbywa się w chwili mówienia, odbywało się bezpośrednio przed nią lub w czasie innego zdarzenia

partykuła

 (2.1) …potwierdzająca to, co powiedział rozmówca, dająca do zrozumienia, że mówiący chciał powiedzieć to samo

 (2.2) …potwierdzająca słuszność przypuszczenia zawartego w pytaniu rozmówcy

 (2.3) …wyróżniająca, ze względu na określoną cechę, dany obiekt lub stan rzeczy i przeciwstawiająca go innym


Źródła:

Wiktionary

Własnonożnie

żartobliwie: własnymi nogami


Źródła:

SJP.pl

Własnooczny

żartobliwie: ujrzany na własne oczy


Źródła:

SJP.pl

Własnoręcznie

przysłówek

 (1.1) własną ręką, własnymi rękami


Źródła:

Wiktionary

Własnoręczny

wykonany własną ręką


przymiotnik

 (1.1) napisany lub zrobiony własną ręką


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Własność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzecz posiadana przez kogoś

 (1.2) prawo do rozporządzania daną rzeczą i korzystania z niej;

 (1.3) właściwość, cecha


Własność (łac. prioprietas) – stosunek prawny między osobą (indywidualną, grupą, korporacją lub państwem) a przedmiotem. Przedmiot ten może być materialny, jak meble, lub całkowicie stworzony przez prawo, jak patent, prawo autorskie czy renta; może być ruchomy, jak zwierzę, lub nieruchomy, jak grunt.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Własnościówka

potocznie: własnościowa spółdzielnia mieszkaniowa


Źródła:

SJP.pl

Własnościowy

dotyczący własności


Źródła:

SJP.pl

Własnoustny

żartobliwie: wypowiedziany własnymi ustami


Źródła:

SJP.pl

Własnousznie

żartobliwie: na własne uszy (usłyszeć)


Źródła:

SJP.pl

Własnowolny

a) postępujący według własnej woli;
b) wynikający z własnej woli


Źródła:

SJP.pl

Własny

należący do tego kogoś lub czegoś, przypisany temu komuś lub czemuś


przymiotnik

 (1.1) będący w czyimś wyłącznym posiadaniu

 (1.2) właściwy temu, o kim lub o czym jest mowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Własowiec

członek kolaboracyjnego Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji, założycielem którego był generał Andriej Andriejewicz Własow


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. żołnierz kolaboracyjnej Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej dowodzonej przez gen. Andrieja Własowa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Własowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z kolaborującym z Niemcami, radzieckim generałem Andriejem Własowem


Źródła:

Wiktionary

Właz

otwór, przez który można wejść do środka czegoś


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) otwór do wchodzenia, szczególnie na statkach


Właz – otwór (najczęściej okrągły) w pokładzie, zamykany szczelną pokrywą, przez który można przedostać się do położonych pod pokładem pomieszczeń okrętu. Na okrętach służy również do komunikacji pomiędzy wodoszczelnymi przedziałami. Zbudowany jest z płyty stalowej, której zagięte krawędzie wypełnione są gumową uszczelką. Włazy zamyka się za pomocą rygli.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włazić

pot.
1. wchodzić gdzieś powoli;
2. wchodzić na coś, np. na drabinę, wspinać się, wdrapywać się;
3. wdeptywać w coś;
4. nachodzić, następować na coś; trafiać, wpadać na kogoś;
5. pogrążać się w czymś (np. o drzazdze);
6. mieścić się w czymś


Źródła:

SJP.pl

Włazidup

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba podlizująca się


Źródła:

Wiktionary

Włazidupek

wulgarnie: osoba starająca się przypodobać komuś, by uzyskać dla siebie korzyść; dupodaj, dupodajec, dupodajek


Źródła:

SJP.pl

Włazowy

właz


Patrz:właz

Źródła:

SJP.pl

Włoch

zgrubienie od: włos


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek narodowości włoskiej, obywatel Włoch, mieszkaniec Włoch

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: Włochy


Włosi (wł. italiani) – naród zamieszkujący Włochy, gdzie jest ich około 56 mln. Znaczna liczba osób pochodzenia włoskiego mieszka poza Włochami, najwięcej w Brazylii, Argentynie i w USA. Mówią językiem włoskim. Religią większości Włochów jest katolicyzm.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włochatka

średni ptak drapieżny z rodziny puszczykowatych; sowa włochata


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Aegolius funereus|ref=tak., gatunek średniej wielkości sowy, zamieszkujący północne lasy typu tajgi;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włochatość

cecha kogoś lub czegoś pokrytego włosami, sierścią, meszkiem


Źródła:

SJP.pl

Włochaty

pokryty włosami, sierścią, meszkiem; mechaty, kosmaty


przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty sierścią, włosami, włoskami lub kudłami


Włochaty – zespół anarchopunkowy ze Szczecina, założony w 1987 roku.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włochowianin

mieszkaniec Włochów (dzielnicy Warszawy)


Źródła:

SJP.pl

Włochowianka

mieszkanka Włochów (dzielnicy Warszawy)


Źródła:

SJP.pl

Włochówka

wieś w Polsce


Włochówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Wizna.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Wiznie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włochowski

przymiotnik od: Włochów, Włochy (dzielnica Warszawy)


Źródła:

SJP.pl

Włochy

potocznie włosy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Europie, położone na Półwyspie Apenińskim, obejmujące także Sycylię i Sardynię;

 (1.2) geogr. toponim odpowiadający kilku miejscowościom w Polsce;


Włochy, Republika Włoska (wł. Italia, Repubblica Italiana) – państwo unitarne położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włocin

Miejscowości

Źródła:

Wikipedia

Włóczęga

człowiek lubiący się włóczyć; wagabunda, tramp, obieżyświat, włóczykij


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba podróżująca po świecie, szukająca schronienia u innych

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) wędrówka z miejsca na miejsce bez określonego celu, tułanie się

 (2.2) dłuższa piesza wędrówka



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włóczęgostwo

Włóczęgostwo – sposób życia osób, które nie mają stałego zajęcia i stałego centrum życiowego, polegający na nieustannym przemieszczaniu się bez określonego celu, co wyróżnia włóczęgów z grona osób bezdomnych. Słownik języka polskiego PWN określa włóczęgostwo jako wędrówkę bez określonego celu. Według materiałów dydaktycznych policji bywa utożsamiane z żebractwem ruchomym. Jest też pojęciem bliskim bezdomności z wyboru.


Źródła:

Wikipedia

Włoczek

mała siatka na ryby; mały włok, włóczek


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. podkrakowski flisak;

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od włóczka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włóczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|włóczyć.


Źródła:

Wiktionary

Włoczewo

Włoczewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Stara Biała.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.


Źródła:

Wikipedia

Włóczka

mała siatka na ryby; mały włok, włoczek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wełniana nić do ręcznego robienia dzianin

 (1.2) łow. przywabianie zwierzyny przez wleczenie padliny do nęciska

 (1.3) łow. kawałek padliny używany do włóczki (1.2)

 (1.4) roln. uprawianie gleby przy pomocy włóki

 (1.5) rzad. zdrobn. od włóka (miara powierzchni)

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (2.1) D. i B. lp. od włóczek


Włóczka – przędza o większych grubościach, wytwarzana z włókien naturalnych (bawełna, wełna itp.) lub otrzymywanych sztucznie (akryl, sztuczny jedwab, poliamid).

Włóczki sprzedawane są w motkach po 25, 50 lub 100 g.Wydajność/grubość włóczki podaje się najczęściej w metrach na 100 lub 50 g.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włóczkopodobny

podobny do włóczki


Źródła:

SJP.pl

Włóczkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z włóczką, dotyczący włóczki, zrobiony z włóczki


Źródła:

Wiktionary

Włócznia

rodzaj kłującej broni drzewcowej używanej do XVII wieku przez piechotę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogólna nazwa długiej prostej broni drzewcowej; ; Gloger.


Włócznia – ogólna nazwa długiej prostej broni drzewcowej.

Polska nazwa tego rodzaju broni wywodzi się od zwyczaju troczenia jej do łęku siodła końskiego w taki sposób, że zwisając w dół często wlokła się po ziemi.

W zależności od ciężaru, rozmiarów, kształtu i rodzaju ostrego zakończenia (grotu), włócznia mogła służyć do miotania na odległość (broń rzutna) lub do walki wręcz. Dzięki swojej długości, można nią było wspomagać od tyłu sojusznika w walce wręcz. Dłuższą odmianą włóczni jest pika.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włóczniczka

włócznik


Patrz:włócznik

Źródła:

SJP.pl

Włócznik

żołnierz uzbrojony we włócznię


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. żołnierz uzbrojony we włócznię, walczący włócznią

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. nazwa systematyczna|Xiphias gladius|ref=tak., duża ryba drapieżna z górną szczęką przekształconą w długi szpikulec

 (2.2) ornit. mały ptak z rodzaju doryfera


Włócznik, miecznik (Xiphias gladius), określany też nazwami: „ryba-miecz” i „mieczoryb” – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny włócznikowatych (Xiphiidae), będący jej jedynym żyjącym przedstawicielem.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włócznikowate

rodzina ryb okoniokształtnych


Miecznikowate (Xiphiidae) – rodzina morskich ryb z rzędu Perciformes.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włócznikowaty

o cechach włócznikowatych (rodzina ryb)


Źródła:

SJP.pl

Włóczyć

1. ciągnąć po ziemi; wlec;
2. wozić kogoś wbrew jego woli, ciągnąć, wodzić;
3. włóczyć się - poruszać się bez określonego celu; wałęsać się; bywać w miejscach dla kogoś niestosownych


czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) ciągnąć, wlec

czasownik zwrotny niedokonany włóczyć się (dk. brak)

 (2.1) chodzić bez celu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włóczydło

Włóczydło polne (Caucalis platycarpos L.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). Jedyny przedstawiciel rodzaju włóczydło Caucalis L. Rośnie dziko w środkowej i południowej Europie oraz w Azji Zachodniej, na Kaukazie i w Kirgistanie. W Polsce występuje głównie w pasie wyżyn.


Źródła:

Wikipedia

Włóczykij

człowiek lubiący się włóczyć; wagabunda, tramp, włóczęga, obieżyświat


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. człowiek lubiący się włóczyć


Włóczykij (oryg. Snusmumriken) – bohater serii książek i komiksów Tove Jansson opowiadających o Muminkach i serialu animowanego z cyklu Muminki.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włóczykijka

włóczykij; globtroterka


Źródła:

SJP.pl

Włoczysiak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Włocławek

wyrób fabryki fajansu we Włocławku


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, nad Wisłą;


Włocławek – miasto w centralnej Polsce, na prawach powiatu. Trzecie co do wielkości w województwie kujawsko-pomorskim, położone nad Wisłą, przy ujściu Zgłowiączki. Jest siedzibą powiatu włocławskiego i gminy wiejskiej Włocławek. Historyczną stolica Kujaw. Należy do najstarszych miast w Polsce. Jest jednym z największych ośrodków administracyjnych i gospodarczych w regionie, z dobrze rozwiniętą infrastrukturą kulturalną i sportową. Niewątpliwą zaletą jest położenie w centralnej części kraju, przez którą przebiega droga krajowa nr 91 oraz linia kolejowa nr 18. We Włocławku znajdują się trzy stacje kolejowe, z czego jedna o znaczeniu wojewódzkim. Niedaleko miasta przebiega również autostrada A1, transport drogowy ułatwiają dwa dedykowane węzły autostradowe. 15 km od granicy administracyjnej znajduje się trzeci węzeł (Kowal). Przez Włocławek przebiega międzynarodowa droga wodna E40 (Morze Bałtyckie-Morze Czarne). Miasto jest siedzibą kurii diecezji włocławskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włocławianin

mieszkaniec Włocławka


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Włocławka

 (1.2) osoba pochodząca z Włocławka, urodzona we Włocławku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włocławianka

mieszkanka Włocławka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Włocławka

 (1.2) kobieta pochodząca z Włocławka, urodzona we Włocławku


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włocławski

Włocławek (miasto), Włocławskie (region)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Włocławka, związany z Włocławkiem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włocławskie

Włocławek (miasto), Włocławskie (region)


Źródła:

SJP.pl

Włodarczak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Włodarczyk

nazwisko


Włodarczyk – polskie nazwisko według bazy PESEL 19.04.2024 r. nosi je 34 658 Polskich obywateli.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodarek

niedźwiedziówka włodarka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych


Źródła:

SJP.pl

Włodarka

niedźwiedziówka włodarka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych


2 miejscowości w Polsce:

inne:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodarkiewicz

nazwisko


Osoby o nazwisku Włodarkiewicz:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodarski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodarz

1. osoba sprawująca nad czymś władzę;
2. dawniej: kierownik robotników folwarcznych w majątku ziemskim



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodarzyć

dawniej: sprawować nad czymś władzę


Źródła:

SJP.pl

Włodawa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Włodawa (wymowa) – miasto we wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu włodawskiego; położone na obszarze Garbu Włodawskiego, nad Włodawką i Bugiem przy granicy z Białorusią. Prawa miejskie otrzymała w 1534 r.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Włodawianin

mieszkaniec Włodawy


Źródła:

SJP.pl

Włodawianka

mieszkanka Włodawy


Źródła:

SJP.pl

Włodawski

przymiotnik od: Włodawa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Włodawy, związany z Włodawą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włodczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodki lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Włodeczek

zdrobnienie od: Włodzimierz (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Włodeczka

zdrobnienie od: Włodzimierz (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Włodeczkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodeczka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Włodek

1. zdrobnienie od: Włodzimierz (imię męskie);
2. nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Włodzimierz


Włodek – nazwisko


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włodka

1. zdrobnienie od: Włodzimierz (imię męskie);
2. nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Włodkowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Włodowice

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


Włodowice – miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, siedziba gminy Włodowice. Pomimo administracyjnej przynależności do woj. śląskiego od 1999 roku, Włodowice są częścią Jury Krakowsko-Częstochowskiej, która należy do Małopolski, zatem miejscowość jest także częścią Małopolski.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodowicki

przymiotnik od: Włodowice


Źródła:

SJP.pl

Włodowiczanin

mieszkaniec Włodowic


Źródła:

SJP.pl

Włodowiczanka

mieszkanka Włodowic


Źródła:

SJP.pl

Włodowo

Włodowo (niem. Waltersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Świątki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych.


Źródła:

Wikipedia

Włodycki

przymiotnik od: włodyka


Źródła:

SJP.pl

Włodyka

władyka
1. w dawnej Polsce i na Rusi: pan, władca
2. honorowy tytuł biskupów w kościele prawosławnym


Włodyka (niem. Bauerberg) – wzniesienie (682 m n.p.m.) w Sudetach Środkowych, w południowo-wschodniej części pasma Wzgórz Wyrębińskich.

Wzniesienie położone jest w południowo-wschodniej części Wzgórz Wyrębińskich, około 1,1 km na zachód od centrum miejscowości Jugów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodzia

zdrobnienie od: Włodzimiera (imię żeńskie)


Źródła:

SJP.pl

Włodzienin

Włodzienin (1945–1946 Władzienin, cz. Vladěnín, niem. Bladen) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice, na Płaskowyżu Głubczyckim u podnóża południowo-wschodniej części Gór Opawskich.

Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik).


Źródła:

Wikipedia

Włodzimiera

imię żeńskie


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.


Włodzimiera (dawn. Włodzimiery) – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Skulsk.

W latach 1973-1976 w gminie Wierzbinek (od 1973 do 31 maja 1975 w powiecie radziejowskim). 1 stycznia 1977 (jako część sołectwa Goplana) włączona do gminy Skulsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włodzimierka

zdrobnienie od: Włodzimiera (imię żeńskie)


Włodzimierka – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa włocławskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodzimierski

przymiotnik od: Włodzimierz (miasto)


przymiotnik

 (1.1) związany z Włodzimierzem, dotyczący Włodzimierza

 (1.2) związany z Włodzimierzem Wołyńskim, dotyczący Włodzimierza Wołyńskiego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włodzimierz

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. adm. miasto obwodowe w Rosji, położone nad Klaźmą w dorzeczu Oki;

 (2.2) geogr. zob. Włodzimierz Wołyński.


Włodzimierz – słowiańskie imię męskie. Składa się ze słów Włodzi- – „panuje” i -mierz, które pochodzi z dawnego -mir – „pokój”. Formą staropolską tego imienia jest zatem Włodzimir (analogicznie do Sławomir czy Krzesimir).

Włodzimierz imieniny obchodzi 16 stycznia, 12 czerwca, 15 lipca i 11 sierpnia.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włodzimierzanin

mieszkaniec Włodzimierza


Źródła:

SJP.pl

Włodzimierzanka

mieszkanka Włodzimierza


Źródła:

SJP.pl

Włodzimierzostwo

Włodzimierz z małżonką; Włodzimierzowie


Źródła:

SJP.pl

Włodzimierzowie

Włodzimierz z małżonką; Włodzimierzostwo


Źródła:

SJP.pl

Włodzimierzowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzimierza lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzimierzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzimiery lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzimir

staropolskie imię męskie


Włodzimir – staropolskie imię męskie. Składa się ze słów Włodzi- – „panuje” i -mir – „pokój”.

Włodzimir imieniny obchodzi 16 stycznia, 19 kwietnia, 15 lipca, 11 sierpnia, 18 sierpnia i 25 września.

Znane osoby noszące imię Włodzimir:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodzimirów

staropolskie imię męskie


Włodzimirów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Zagórów.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzi lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzio

zdrobnienie od: Włodzimierz (imię męskie); Włodek


Źródła:

SJP.pl

Włodziowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzia lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzisław

imię męskie


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;


Włodzisław, Włocsław, Włocław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Włodzi- („władać, panować”) i -sław. W późniejszym czasie pod wpływem języka czeskiego powstała z tego imienia obecnie bardziej znana forma, Władysław. Do końca XV wieku imię to (Władzisław? — Ladislaw) zanotowano u około 1000 osób.

Włodzisław imieniny obchodzi 27 czerwca, 19 lipca i 25 września.

Żeński odpowiednik: Włodzisława


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włodzisława

imię żeńskie


Włodzisława – imię żeńskie; żeński odpowiednik staropolskiego imienia męskiego Włodzisław, złożonego z członów Włodzi- („władać, panować”) i -sław, z którego w późniejszym czasie pod wpływem języka czeskiego powstała bardziej znana forma – Władysław (i jego żeński odpowiednik – Władysława).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włodzisławczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławek

zdrobnienie od: Włodzisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzisławy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławka

zdrobnienie od: Włodzisław (imię męskie)


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzisławka lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławostwo

Włodzisław z małżonką; Włodzisławowie


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Włodzisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Włodzisława lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Włodziwoj

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Włogacizna

narośl kostna na wewnętrznej stronie stawu skokowego konia; szpat; łogawizna


Szpat, włogacizna – przewlekłe zapalenie stawu skokowego konia, skutkujące charakterystycznymi naroślami kostnymi na przyśrodkowej stronie stawu stępu i kulawiznę zmniejszającą się podczas jego aktywności.

Jest to schorzenie, które w początkowej fazie daje się leczyć zachowawczo, a w postaci przewlekłej skuteczne jest leczenie operacyjne metodą artrodezy.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włogawy

o koniu: mający szpat (kostną narośl na stawie skokowym); łogawy


Źródła:

SJP.pl

Włoić

potocznie: zbić kogoś, sprawić komuś lanie; wtłuc, wlać, wkropić


Źródła:

SJP.pl

Włok

sieć do połowu ryb dennych; włók


Włok – ciągnione, czynne narzędzie sieciowe do połowu ryb.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włók.

skrót od: włókiennictwo, włókienniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)


Źródła:

SJP.pl

Włoka

dawna jednostka powierzchni gruntu, równa około 30 morgom; włóka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. narzędzie rolnicze do wyrównywania ziemi

 (1.2) roln. uprawianie ziemi za pomocą włóki (1.1)

 (1.3) miar. miara powierzchni gruntu ornego wynosząca 30 morgów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. włóczęga


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włókienko

zdrobnienie od: włókno


Źródła:

SJP.pl

Włókienkowaty

przypominający włókienko, podobny do włókienka


Źródła:

SJP.pl

Włókienkowy

przymiotnik od: włókienko


Źródła:

SJP.pl

Włókiennictwo

dział przemysłu zajmujący się wyrobem włókien sztucznych, produkcją tkanin i dzianin oraz nici i przędzy


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gałąź przemysłu zajmująca się produkcją tkanin, nici, dzianin, itp.


Włókiennictwo – dziedzina nauki i przemysłu zajmująca się produkcją półwyrobów i wyrobów włókienniczych (tekstyliów) z różnorodnych surowców włókienniczych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włókienniczka

kobieta zatrudniona w przemyśle włókienniczym


Źródła:

SJP.pl

Włókienniczy

przymiotnik

 (1.1) związany z włókiennictwem, dotyczący włókiennictwa


Źródła:

Wiktionary

Włókiennik

specjalista w dziedzinie włókiennictwa


Źródła:

SJP.pl

Włókienny

włókno; włóknowy


Źródła:

SJP.pl

Włókniaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od włókniak


Źródła:

Wiktionary

Włókniak

nowotwór łagodny rozwijający się z tkanki łącznej włóknistej; fibroma


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) med. nowotwór łagodny


Włókniak (łac. fibroma) – łagodny nowotwór powstający z tkanki łącznej. Wyróżnia się włókniaki miękkie (łac. fibroma molle) i włókniaki twarde (łac. fibroma durum, dermatofibroma, fibrosis nodularis subepidermalis).Kod ICD 10 - D23.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włókniakomięsak

rzadki nowotwór złośliwy z grupy mięsaków tkanek miękkich


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) med. złośliwy nowotwór wywodzący się z tkanki łącznej włóknistej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włókniakowatość

nadmierny rozrost tkanki łącznej włóknistej


Źródła:

SJP.pl

Włókniarka

kobieta zatrudniona w przemyśle włókienniczym


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta pracująca w przemyśle włókienniczym


Włókniarz (forma żeńska: włókniarka) – robotnik pracujący w przemyśle włókienniczym.

Dla uczczenia tego zawodu główną arterię komunikacyjną Łodzi na kierunku północ-południe, stanowiącą jednocześnie drogę krajową 1 nazwano „aleją Włókniarzy”', a w Bielsku-Białej: jeden z głównych mostów na Białej - „mostem Włókniarzy”, natomiast park w centrum miasta - „parkiem Włókniarzy”.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włókniarski

przymiotnik od: włókniarz


Źródła:

SJP.pl

Włókniarz

mężczyzna zatrudniony w przemyśle włókienniczym


Włókniarz (forma żeńska: włókniarka) – robotnik pracujący w przemyśle włókienniczym.

Dla uczczenia tego zawodu główną arterię komunikacyjną Łodzi na kierunku północ-południe, stanowiącą jednocześnie drogę krajową 1 nazwano „aleją Włókniarzy”', a w Bielsku-Białej: jeden z głównych mostów na Białej - „mostem Włókniarzy”, natomiast park w centrum miasta - „parkiem Włókniarzy”.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włóknik

nierozpuszczalna substancja białkowa powstająca podczas krzepnięcia krwi; fibryna


Fibryna, włóknik – proste białko fibrylarne, wytrącające się z osocza krwi podczas procesu jej krzepnięcia. Tworzy rusztowanie skrzepu. Powstaje z fibrynogenu w wyniku działania trombiny.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włóknikowy

przymiotnik od: włóknik


Źródła:

SJP.pl

Włóknina

materiał nietkany, tworzony poprzez technikę igłowania, przeszywania, zgrzewania lub klejenia luźnych włókien, stosowany do wyrobu tkanin, mat izolacyjnych, laminatów i wykorzystywany w krawiectwie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) materiał wytwarzany z włókien poprzez ich klejenie i prasowanie bez tkania


Włóknina – wyrób włókienniczy płaski, tworzony bezpośrednio ze strumienia włókien przez ich spilśnianie, sklejanie, igłowanie lub przeszywanie (wyrób nietkany). Do włóknin należą również filce bite.

Nazwy włóknina używa się też błędnie w odniesieniu do przędzin.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włóknisty

przymiotnik

 (1.1) składający się, zbudowany z włókien


Źródła:

Wiktionary

Włókno

1. materiał, z którego wyrabia się przędzę;
2. włoskowaty twór w organizmach ludzkich lub zwierzęcych spełniający różnorodne funkcje;
3. element wzmacniający narządy roślin, składający się z długich martwych komórek o grubych ściankach


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jednostka strukturalna materiału o długości znacznie większej niż przekrój;

 (1.2) astr. megastruktura budująca wszechświat, o długim kształcie, złożona z galaktyk;


Włókno – podstawowa jednostka struktury wielu materiałów, która charakteryzuje się znaczną długością i niewielkim przekrojem poprzecznym. Zwykle przyjmuje się, że włóknem jest struktura, której długość jest minimum 100 razy większa od jej przekroju poprzecznego. Włókna występują zarówno w materiałach naturalnych, jak i produkowanych przez człowieka. Niektóre materiały są wykonane prawie wyłącznie z włókien, podczas gdy w innych włókna stanowią tylko jeden z elementów, wzmacniający ich strukturę.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włóknodajny

dostarczający włókna


Źródła:

SJP.pl

Włóknotwórczy

mający zdolność tworzenia włókien


Źródła:

SJP.pl

Włóknouszek

rodzaj grzybów z rodziny szczeciniakowatych; błyskoporek


Inonotus P. Karst. (błyskoporek) – rodzaj grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włóknowy

włókno; włókienny


Źródła:

SJP.pl

Włókować

spulchniać i wyrównywać glebę za pomocą włóki; włóczyć


Źródła:

SJP.pl

Włokowy

przymiotnik od: włok


Źródła:

SJP.pl

Włom

1. w górnictwie: wyrwa w caliźnie wykonana zwykle robotami strzelniczymi w celu uzyskania większej powierzchni dalszego urabiania
2. przestarzale: miejsce włamane, wgniecione do środka


Źródła:

SJP.pl

Włos

1. elastyczny, nitkowaty, rogowy wytwór naskórka ssaków;
2. owłosienie, szczecina zwierząt lub produkt sztuczny służący do wyrobu pędzli i szczotek;
3. puszysta powierzchnia niektórych tkanin


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. nitkowaty twór, pochodzenia naskórkowego, występujący na powierzchni skóry ssaków;


Włos – nitkowaty, zrogowaciały, wyspecjalizowany wytwór naskórka, występujący wyłącznie u ssaków, na powierzchni ich skóry, zbudowany z twardej, spoistej keratyny. W entomologii termin włosy lub włoski (łac. comae, pili, chaetae) stosowany jest w odniesieniu do niektórych wytworów oskórka stawonogów, w tym do szczecinek (saetae, setae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włość

dawniej: posiadłość, duży majątek ziemski


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. posiadłość, duży majątek ziemski

 (1.2) hist. adm. jednostka administracyjna w Wielkim Księstwie Litewskim, Rosji i do r. 1929 w ZSRR



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włościanin

dawniej: chłop; rolnik


Chłopi w Polsce – warstwa ludności osiadła na roli i zajmująca się zawodowo gospodarstwem rolnym.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włościanka

chłopka


Źródła:

SJP.pl

Włościański

przymiotnik od: włościanin


Źródła:

SJP.pl

Włościaństwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. chłopstwo


Źródła:

Wiktionary

Włościbor

dawne imię męskie


Włościbor, Właścibor – staropolskie imię męskie. Składa się z członów: Włości- ("panować") i -bor ("walka"). W Czechach znane jako Vlastibor.

Włościbor imieniny obchodzi 5 stycznia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włościejewice

Włościejewice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Książ Wielkopolski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wieś położona 7 km na południowy zachód od Książa Wielkopolskiego przy drodze powiatowej nr 4080 z Dolska do Książa Wielkopolskiego przez Włościejewki. We wsi znajduje się skrzyżowanie z droga powiatową nr 4089 do Ług.


Źródła:

Wikipedia

Włościsław

imię żeńskie


Włościsław (cz. Vlastislav) – legendarny książę plemienia Łuczan z ośrodkiem władzy w grodzie Žatec, znany z Kroniki Kosmasa (I,10).

Miał toczyć walki z Czechami Neklana, odnosząc nad nimi zwycięstwa. Na pograniczu prowincji Bilina i Litomierzyce założył gród nazwany jego imieniem. Włościsław miał zginąć w bitwie z Czechami dowodzonymi przez Tyrona na polu Tursko. Po jego śmierci Neklan oddał małoletniego syna Włościsława pod opiekę Serba Duringa, ten jednak licząc na nagrodę władcy zamordował chłopca, za co został skazany na śmierć.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włościsława

imię żeńskie


Włościsława – staropolskie imię żeńskie. Składa się z członów: Włości- („panować”) i -sława („sława”). Oznacza „tę, która panuje nad swoją sławą”.

Włościsława imieniny obchodzi 3 stycznia.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włoseczek

zdrobnienie od: włosek


Źródła:

SJP.pl

Włosek

1. zdrobnienie od: włos;
2. jeden z wytworów komórek skórki roślin okrywającej liście, część kwiatu, owoce i młode pędy;
3. u zwierząt: nitkowaty wyrostek na ciele


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: włos

 (1.2) bot. wytwór skórki roślin, wyrastający na liściach, młodych pędach, kwiatach lub owocach;

 (1.3) zool. nitkowaty wyrostek pokrywający całe ciało zwierzęcia lub niektóre jego części, spełniający funkcje czuciowe albo ochronne


Włoski, trichomy (łac. pilus) – jedno lub wielokomórkowe, żywe lub martwe wytwory skórki (epidermy) u roślin. Są zróżnicowane zarówno pod względem funkcji, jak i kształtu. Gęsta powłoka z włosków na powierzchni niektórych roślin nazywana jest kutnerem. Włoski są utrzymywane, albo przez cały okres życia rośliny (trichomy trwałe), albo tylko przez jakiś czas, po czym są zrzucane.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włosianka

szorstka tkanina z końskiego włosia - włosiennica



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosiany

zrobiony z włosów lub włosia


Źródła:

SJP.pl

Włosie

sztywne włosy, zazwyczaj końskie, do wyrobu smyczków i pędzli


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sztywne włosy, zwykle z ogona lub grzywy konia


Włosie – włosy zestrzyżone z grzyw, grzywek i ogonów zwierząt (głównie koniowatych), wykorzystywane jako surowiec do wyrobu pędzli, podkładów rymarskich i tapicerskich, sit, smyczków i włosianki krawieckiej. Włosie stosuje się także w szczotkach do butów, włosów i zamiatania. Do wyrobu sztucznego włosia wykorzystuje się igliwie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włosień

nicień pasożytujący w jelitach, wywołuje włośnicę (trychinozę); trychina


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nicień z rodzaju nazwa systematyczna|Trichinella|ref=tak., czynnik etiologiczny włośnicy;


Miejscowości i ich części w Polsce


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włosienica

wieś w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosienicznik

podrodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny jaskrowatych


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosiennica

szorstka tkanina z końskiego włosia - włosianka


Włosiennica (stgr. κιλίκιον, kilíkion, łac. cilicium) – szorstka tkanina z sierści kozy lub wielbłąda, służąca do wytwarzania żagli, namiotów i worków. W starożytności centrum jej wyrobu była Cylicja.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosienniczek

mól włosienniczek - mała ćma z rodziny molowatych, szkodnik niszczący ubrania; mól ubraniowy, mól odzieżowy


Źródła:

SJP.pl

Włosięta

rzadkie, słabe włosy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) książk. pieszcz. włosy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włosing

potocznie: pielęgnacja włosów


Źródła:

SJP.pl

Włosiński

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Włosiny

rzadkie, słabe włosy


Źródła:

SJP.pl

Włosiowy

przymiotnik od: włosie


Źródła:

SJP.pl

Włosiska

zgrubienie od: włos


Źródła:

SJP.pl

Włosisko

zgrubienie od: włos


Źródła:

SJP.pl

Włosistobrzegi

twardziak włosistobrzegi - gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych; żagiew włosistobrzega


Źródła:

SJP.pl

Włosisty

pokryty włosami; mający na sobie wiele włosów; kosmaty


Źródła:

SJP.pl

Włoski

związany z Włochami


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Włochami, dotyczący Włoch lub Włochów, wywodzący się z Włoch

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla Włoch i Włochów, mający cechy lub właściwości przypisywane Włochom lub Italii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (3.1) jęz. język z grupy romańskich, używany między innymi we Włoszech;

forma rzeczownika.

 (4.1) M. B. W. lm. zob. włosek.


Język włoski (wł. lingua italiana, italiano /itaˈljano/) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii. W pewnym stopniu używany również we Francji (zwłaszcza na Korsyce) i na Malcie. Można się nim także porozumieć w skupiskach emigracji włoskiej w Argentynie, Australii, Stanach Zjednoczonych i Tunezji oraz w pewnym niewielkim stopniu w Erytrei, byłej kolonii włoskiej (przez pewien czas używano go też w Libii i Somalii, ale po wycofaniu się włoskich kolonialistów wyszedł tam z użycia). Włoski jest silnie zróżnicowany dialektalnie, jego współczesna forma standardowa oparta jest na dialekcie toskańskim, znormalizowanym na przełomie XIII i XIV wieku przez Dantego Alighieri i wielu współczesnych mu twórców, takich jak Francesco Petrarca i Giovanni Boccaccio.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włosko

przysłówek

 (1.1) na sposób włoski, po włosku


Źródła:

Wiktionary

Włoskojęzyczny

1. posługujący się językiem włoskim;
2. napisany w języku włoskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem włoskim


przymiotnik

 (1.1) posługujący się językiem włoskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem włoskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku włoskim


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włoskolistny

warnstorfia włoskolistna - gatunek mchu z rodziny krzywoszyjowatych


Źródła:

SJP.pl

Włoskość

zespół cech charakterystycznych dla Włoch, Włochów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) typowo włoski charakter czegoś, kogoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włoskowatość

zjawisko spowodowane siłami działającymi między drobinkami ciał stałych i ciekłych polegające na wznoszeniu się do róznych wysokości w naczyniach i rurkach


Zjawiska kapilarne – szereg zjawisk związanych z zachowaniem par i cieczy, a pojawiających się dla wielu obiektów o małym wymiarze charakterystycznym (np. rurki kapilarne, porowate powierzchnie) i silnie zależne od tego wymiaru, przy kącie zwilżania powyżej 90 stopni. W zależności od kąta zwilżania zjawisko może się pojawiać lub zanikać, promień rurki kapilarnej ma wpływ na wysokość podsiąkania.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włoskowaty

1. podobny do włoska, cienki jak włosek;
2. rurka włoskowata - szklana rurka o bardzo małym przekroju wewnętrznym; rurka kapilarna


Źródła:

SJP.pl

Włoskowy

przymiotnik od: włosek


Źródła:

SJP.pl

Włoskoząb

rozłupek włoskoząb - gatunek mchu z rodziny strzechwowatych


Źródła:

SJP.pl

Włośnia

nitkowate strzępki grzybni ułatwiające rozsiewanie zarodników


Włośnia (łac. capillitium) – nitkowate, płonne strzępki grzybni, które wraz z zarodnikami wypełniają wnętrze owocników typu zamkniętego (tzw. owocników angiokarpicznych) u niektórych grzybów owocnikowych (dawniej zwanych wnętrzniakami). Występuje też u śluzowców. Włośnię mają np. purchawki. Po otwarciu się owocnika, sprężysta włośnia ułatwia rozsiewanie się zarodników.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włośniak

bezkręgowiec o wydłużonym ciele, którego larwy pasożytują w ciele stawonogów, głównie owadów; drucieniec, nitnikowiec, nitkowiec


Mallocybe (Kuyper) Matheny, Vizzini & Esteve-Rav. (włośniak) – rodzaj grzybów z rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włośniaki

bezkręgowiec o wydłużonym ciele, którego larwy pasożytują w ciele stawonogów, głównie owadów; drucieniec, nitnikowiec, nitkowiec


Źródła:

SJP.pl

Włośnianka

rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców


Hebeloma (Fr.) P. Kumm. (włośnianka) – rodzaj grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włośnica

1. roślina zbożowa i pastewna z rodziny wiechlinowatych; czumiza; ber
2. choroba pasożytnicza zwierząt i człowieka; trychinelloza; trychinoza
3. cienka piłka służąca do wyrzynania otworów i w drewnie; wyrzynarka; laubzega



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włośnicowy

przymiotnik od: włośnica


Źródła:

SJP.pl

Włośniczka

najwęższe naczynie krwionośne; kapilara



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włośnik

delikatny włosek wyrastający na młodej części korzenia rośliny, służący do pobierania wody z gleby


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. drobny włosek okrywający świeżą część korzenia


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włosnowice

Włosnowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Solec-Zdrój.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Wiślicy do Grochowisk, oraz 2 turystyczne szlaki lokalne: kapliczek i świątków oraz zielarski.


Źródła:

Wikipedia

Włosocień

rodzaj paproci z rodziny rozpłochowatych


Włosocień, skalirzęs, trichomanes (Trichomanes L.) – rodzaj paproci z rodziny rozpłochowatych Hymenophyllaceae. W szerokim ujęciu rodzaju zaliczanych jest tu ok. 275 gatunków. W wąskim ujęciu zaliczanych jest tu ok. 60 gatunków. Gatunki zaliczane tu w szerokim ujęciu występują na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej oraz umiarkowanej na półkuli południowej, podczas gdy na północnej tylko na obszarach pod silnym wpływem klimatu oceanicznego (wschodnia część Ameryki Północnej, Europa Zachodnia, Półwysep Koreański i Japonia na Dalekim Wschodzie). Większość rośnie na kontynentach amerykańskich w strefie tropikalnej. W wąskim ujęciu zaliczane są tu tylko gatunki ze strefy międzyzwrotnikowej kontynentów amerykańskich. Rosnący w klimacie oceanicznym Europy włosocień delikatny T. speciosum ma najdalej na wschód wysunięte stanowisko w Polsce, przy czym rośnie tu tylko w postaci trwałego gametofitu (gatunek ten w wąskim ujęciu rodzaju jest z niego wyłączany i klasyfikowany jako Vandenboschia speciosa).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosogłówczyca

choroba pasożytnicza człowieka i zwierząt, wywoływana przez nicienia włosogłówkę, często prowadząca do zapalenia wyrostka robaczkowego, anemii i chorób wrzodowych przewodu pokarmowego; trychocefaloza


Trichurioza (włosogłówczyca, łac. trichuriosis, ang. trichuriasis) – choroba pasożytnicza spowodowana infestacją włosogłówki ludzkiej (Trichuris trichiura, syn. Trichocephalus trichiurus).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosogłówka

nicień będący pasożytem ssaków, także człowieka (włosogłówka ludzka)


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włosogłówkowate

rodzina obleńców należąca do typu nicieni; Trichocephalidae


Źródła:

SJP.pl

Włosogłówkowaty

o cechach włosogłówkowatych (rodzina obleńców)


Źródła:

SJP.pl

Włosolistny

sierpowiec włosolistny - gatunek mchu z rodziny krzywoszyjowatych


Źródła:

SJP.pl

Włosomania

żartobliwie: nadmierne skupianie się na wyglądzie i pielęgnacji swoich włosów


Źródła:

SJP.pl

Włosomaniaczka

kobieta przesadnie dbająca o swoje włosy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. kobieta przykładająca szczególną wagę do pielęgnacji włosów


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włosomaniak

żartobliwie: osoba nadmiernie skupiająca się na wyglądzie i pielęgnacji swoich włosów


Źródła:

SJP.pl

Włosowaty

1. podobny do włosa, np. włosowate pędy roślin;
2. w biologii: naczynia włosowate (kapilarne) -
a) najmniejsze naczynia krwionośne tworzące sieci, które łączą najmniejsze tętnice z najmniejszymi żyłami;
b) najdrobniejsze naczynia limfatyczne, stanowiące początek dla układu dużych naczyń; kapilary, włośniczki;
3. ostnica włosowata - gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych, w Polsce bardzo rzadka


Źródła:

SJP.pl

Włosowicz

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Włosowina

drobne pęknięcia emalii, mogące powstawać pod wpływem nagrzewania


Źródła:

SJP.pl

Włosowy

przymiotnik od: włos


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do włosa, związany z włosem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włostek

Włostek, trichogyne (gr. τρίχα – ‘włos’, γυναίκα – ‘kobieta’) – wyrostek lęgni krasnorostów i workowców.

U krasnorostów długi, smukły wyrostek karpogonium lub lęgni. U niektórych rodzajów (Batrachospermum) nie jest nitkowaty, lecz buławkowaty. U niektórych gatunków we włostku znajduje się dodatkowe jądro komórkowe, które w odróżnieniu od głównego jądra w zasadniczej części karpogonium nie jest zapładniane. Włostek służy za miejsce przylgnięcia spermacjów, z których jedno dokonuje zapłodnienia (cytogamia i kariogamia). Po kariogamii cytoplazma włostka oddzielana jest od cytoplazmy głównej części komórki, która daje początek karposporofitowi, galaretowatą strukturą. U bangiowych część przyjmująca spermacja jest mniej wyodrębniona i nosi nazwę prototrichogyne.


Źródła:

Wikipedia

Włostów

3 miejscowości w Polsce:


Źródła:

Wikipedia

Włostowice


Źródła:

Wikipedia

Włostowo

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Jeziora Wielkie;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Wielkopolska;

 (1.3) geogr. część wsi Chwałkowo, w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia


2 miejscowości w Polsce:

część miejscowości w Polsceː

Zobacz też:


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Włostowski

nazwisko


przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Włostowa, związany z Włostowem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włosy

owłosienie ludzkiej głowy


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) owłosienie głowy ludzkiej

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: włos


Włos – nitkowaty, zrogowaciały, wyspecjalizowany wytwór naskórka, występujący wyłącznie u ssaków, na powierzchni ich skóry, zbudowany z twardej, spoistej keratyny. W entomologii termin włosy lub włoski (łac. comae, pili, chaetae) stosowany jest w odniesieniu do niektórych wytworów oskórka stawonogów, w tym do szczecinek (saetae, setae).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włoszakowice

wieś w Polsce


Włoszakowice (niem. Luschwitz) – wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, siedziba gminy Włoszakowice. Na południowy zachód od miejscowości rozciągają się rozległe kompleksy leśne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Włoszakowicki

przymiotnik od: Włoszakowice


Źródła:

SJP.pl

Włoszanowo

Włoszanowo – pałucka wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Janowiec Wielkopolski.


Źródła:

Wikipedia

Włoszczowa

miasto powiatowe w województwie świętokrzyskim


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce w województwie świętokrzyskim;


Włoszczowa – miasto powiatowe w Polsce w województwie świętokrzyskim. Siedziba władz gminy Włoszczowa i powiatu włoszczowskiego. Położone na Wyżynie Przedborskiej. W mieście funkcjonuje drobny przemysł drzewny, spożywczy, obróbki aluminium, budowlany oraz elektryczny. Według danych z 1 stycznia 2018 Włoszczowa liczyła 10 096 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włoszczowianin

mieszkaniec Włoszczowy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Włoszczowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włoszczowianka

mieszkanka Włoszczowy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Włoszczowy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włoszczowski

przymiotnik od: Włoszczowa


przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Włoszczowej, związany z Włoszczową


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włoszczowskie

przymiotnik od: Włoszczowa


Źródła:

SJP.pl

Włoszczyzna

1. ogół warzyw używanych łącznie jako przyprawa do zup, rosołów i innych potraw
2. to, co włoskie w zakresie kultury, obyczajów, języka itp.


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. warzywa używane do przygotowania zupy lub wywaru z warzyw

 (1.2) jęz. język włoski

 (1.3) pot. to, co włoskie


Włoszczyzna – zestaw warzyw sprzedawany w sklepach i na straganach, służący jako uniwersalny zbiór składników roślinnych do przygotowania wywaru do niektórych zup (np. zupa jarzynowa, rosół) w tak zwanych pęczkach (w siatce lub złączone recepturką).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włoszka

gatunek pszczoły


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości włoskiej, obywatelka Włoch


Włoszka (niderl. De Italiaanse, ang. Italian Woman (Agostina Segatori?)) – obraz olejny (Nr kat.: F 381, JH 1355) namalowany przez Vincenta van Gogha w grudniu 1887 podczas jego pobytu w Paryżu, znany też pod tytułem Włoszka z goździkami lub Portret kobiety z goździkami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Włoszysko

zgrubienie od: Włoch


Źródła:

SJP.pl

Włożenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|włożyć.


Zanurzenie (włożenie) – odwzorowanie różnowartościowe f\colon A\rightarrow B obiektu A w obiekt B zachowujące własności obiektu zanurzanego (to, o jakie własności chodzi, zależy od rozważanej teorii).


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Włożyć

1. umieścić coś gdzieś; wsadzić, wetknąć, wcisnąć;
2. umieścić coś na sobie lub na kimś, zwłaszcza ubranie, założyć, nałożyć, wdziać, nasadzić, naciągnąć;
3. wnieść jako wkład; wpłacić;
4. przenośne: dać z siebie wiele, poświęcić się


czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|wkładać.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Włupić

rzadko, potocznie:
1. w piłce nożnej, hokeju: strzelić komuś gola;
2. pobić kogoś


Źródła:

SJP.pl

Włynice

Włynice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.


Źródła:

Wikipedia