Pl.

skrót od:
1. pluralis (w językoznawstwie: liczba mnoga); plur.;
2. plac


skrót

 (1.1) = plac

 (1.2) = plan

 (1.3) = plansza

 (1.4) = przeciwlotniczy


Język polski, polszczyzna – język lechicki z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należą również czeski, kaszubski, słowacki, języki łużyckie czy wymarły język drzewiański), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej. Jest językiem urzędowym w Polsce oraz należy do oficjalnych języków Unii Europejskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plac

1. duża, wolna przestrzeń w mieście, zwykle otoczona budynkami;
2. teren przeznaczony pod zabudowę, otaczający zabudowę;
3. dawniej: pole bitwy


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wydzielona część miasta, otoczona ulicami i budynkami, zwykle wyłączona z ruchu pojazdów;

 (1.2) określone miejsce

 (1.3) daw. wolna przestrzeń, wolne miejsce


Plac (niem. Platz – puste miejsce; z łac. platea – szeroka ulica, bulwar, plac; od gr. πλατεῖα ὁδόςplateia hodos – szeroka ulica) – wolna, niezabudowana przestrzeń miejska, zwykle w kształcie prostokąta lub kwadratu, ograniczona zabudową, ulicami, zielenią, przeważnie wyłączona z ruchu pojazdów. Często plac zdominowany jest przez charakterystyczną budowlę lub ich zespół (obiekty sakralne, gmachy użyteczności publicznej, zamki i pałace), a w jego obrębie znajdują się zazwyczaj pomniki, kolumny, fontanny, słupy ogłoszeniowe i inne obiekty małej architektury.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Placadiutant

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. adm. oficer pomocniczy placmajora


Źródła:

Wiktionary

Placebo

substancja lub zabieg bez aktywnego składnika leczniczego, który wywołuje pozytywne efekty zdrowotne dzięki przekonaniu pacjenta, że otrzymuje prawdziwe leczenie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) farm. substancja lub działanie (np. zabieg chirurgiczny) obojętne, które nie mają wpływu na stan zdrowia pacjenta, podawane choremu jako terapia;


Placebo (łac. „będę się podobał”) – substancja lub działanie (np. zabieg chirurgiczny) obojętne, niemające wpływu na stan zdrowia pacjenta, podawane choremu jako terapia. Chory nie wie, że to, co zastosowano, nie jest prawdziwym leczeniem, zaś wszystko (dla leku głównie: wygląd, zapach, smak, konsystencja), oprócz leczniczych właściwości placebo jest takie samo, jak rzeczywistej terapii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Placeboreaktywny

reagujący na placebo (środek niemający wpływu na funkcjonowanie organizmu, podawany jednak jako lek w celach psychoterapeutycznych) tak samo, jak na skutecznie działający lek


Źródła:

SJP.pl

Placek

płaskie, słodkie ciasto, pieczone często z różnymi dodatkami


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. płaski, zwykle okrągły wypiek, często słodki, z dodatkami

 (1.2) niewielki, pieczony lub smażony krążek np. z mąki lub ziemniaków

 (1.3) o czymś niewielkim, płaskim, utworzonym z miękkiej masy

 (1.4) mała, ograniczona płaszczyzna wyodrębniająca się z otaczającego ją tła



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Placenta

1. narząd powstający u większości ssaków w czasie ciąży; łożysko;
2. część ścianki zalążni;
3. wyciąg z łożysk kobiecych wzmacniający odporność;
4. dawniej: skórzana dyscyplina do karania uczniów


Łożysko (łac. placenta) – przejściowy narząd płodowy występujący u ssaków łożyskowych, który tworzy się z kosmówki i błony śluzowej macicy. Kosmki kosmówki zagłębiają się i łączą z błoną macicy. Łożysko powstaje z tkanki łącznej, błony śluzowej macicy (część matczyna) oraz z zewnętrznej warstwy komórek otaczających zarodek. Od strony matczynej łożysko składa się z wielu zrazików, od strony płodowej jest gładkie.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Placet

zgoda, pozwolenie na coś


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgoda, pozwolenie


Placet (łac. placet podoba się) – urzędowa forma wyrażenia zgody przez hierarchię lub instytucję Kościoła katolickiego. W średniowieczu także przez władzę świecką.

W dziedzinie prawa sądowego placet to prośba skierowana do monarchy o rozstrzygnięcie sporu. We Francji w przypadku przychylnego jej rozpatrzenia, monarcha wydawał wyrok osobiście lub przekazywał Radzie Stron Procesowych.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Placido

określenie wykonawcze: spokojnie, łagodnie


Znane osoby:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Placka

rzadko: przyrząd do zabijania much, składający się z płaskiego elementu z tworzywa sztucznego, umocowanego na długiej rączce; packa


Źródła:

SJP.pl

Plackapela

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. muz. orkiestra podwórkowa


Źródła:

Wiktionary

Plackarnia

rodzaj restauracji, w której główną specjalnością są placki, czasami także naleśniki i podobne potrawy ze smażonego ciasta


Źródła:

SJP.pl

Plackiem

płaskie, słodkie ciasto, pieczone często z różnymi dodatkami


Źródła:

SJP.pl

Plackowaty

podobny do placka, mający kształt placka


Źródła:

SJP.pl

Placmajor

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) adm. hist. pomocniczy oficer głównego komendanta fortecy lub miasta, kierujący sprawami biurowymi


Źródła:

Wiktionary

Placowa

przymiotnik od: plac


Źródła:

SJP.pl

Placowe

opłata pobierana od osoby wynajmującej część jakiegoś placu w zamian za możliwość użytkowania go w celach gospodarczych lub komunikacyjnych


Źródła:

SJP.pl

Placówka

1. teren będący miejscem stacjonowania wojsk obronnych, a także: część wojsk przeznaczona do ubezpieczenia innych oddziałów na postoju;
2. zakład, instytucja pełniąca rolę przedstawicielstwa handlowego, dyplomatycznego lub innego ośrodka publicznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. teren będący miejscem stacjonowania wojsk obronnych

 (1.2) wojsk. część wojsk przeznaczona do ubezpieczenia innych oddziałów na postoju

 (1.3) zakład, instytucja pełniąca rolę przedstawicielstwa handlowego, dyplomatycznego lub innego ośrodka publicznego


pojęcia

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Placowy

przymiotnik od: plac


Źródła:

SJP.pl

Placuszek

zdrobnienie od: placek


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od placek

 (1.2) mały placek


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Placyd

imię męskie


Placyd – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od łacińskiego przydomka pochodzącego od wyrazu pospolitego placidus, oznaczającego „spokojny, dobrotliwy, łagodny”. Notowane w Polsce co najmniej od 1691 roku.

Żeński odpowiednik tego imienia: Placyda.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Placyda

imię żeńskie


Placyda – żeński odpowiednik imienia Placyd. Zdrobnienia to Cytka, Cysia, Platusia. Istnieją święte i błogosławione tego imienia.

W XIX wieku imię pojawiało się sporadycznie. Popularne było w Hiszpanii. W XXI wieku jest w Polsce nadal rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 7 kobiet o imieniu Placyda nadanym jako imię pierwsze.

Placyda imieniny obchodzi 4 marca i 15 czerwca.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Placydia

imię żeńskie


Placydia – młodsza córka cesarza rzymskiego Walentyniana III, żona cesarza Olibriusza, matka Juliany Anicji. Jej starszą siostrą była Eudokia, żona Palladiusza, syna cesarza Petroniusza Maksymusa a także Huneryka, syna Genzeryka.

Po zdobyciu Rzymu w roku 455 przez Genzeryka, razem z matką Licynią Eudoksją i siostrą Eudokią, została przewieziona do Kartaginy. Po uwolnieniu około 461 roku, udała się do Konstantynopola, gdzie mieszkała do śmierci.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Placydostwo

Placyd z żoną; Placydowie


Źródła:

SJP.pl

Placydowie

imię męskie


Źródła:

SJP.pl

Placydowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Placyda lub z nim związany


Źródła:

SJP.pl

Placydziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Placydy lub z nią związany


Źródła:

SJP.pl

Placyk

niewielki plac (zwykle w znaczeniu specjalnie wydzielonej, wolnej przestrzeni w mieście, zazwyczaj otoczonej budynkami)


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: plac

 (1.2) mały plac


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plądrak

plądrak czarny - gatunek pająka z rodziny osnuwikowatych


Źródła:

SJP.pl

Plądrować

stosować przemoc na jakimś terenie lub w pomieszczeniu w celu dokonania grabieży


czasownik przechodni niedokonany (dk. splądrować)

 (1.1) przeczesywać jakiś obszar w poszukiwaniu łupów, dokonywać aktów grabieży na jakimś terenie

 (1.2) przeszukiwać czyjeś rzeczy w celu zabrania czegoś


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plądrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy odądrować.


Szaber – proceder przestępczy, polegający na grabieży mienia pozostającego bez opieki w wyniku klęsk żywiołowych, przewrotów społecznych lub konfliktów zbrojnych. Zjawisko znane od czasów starożytnych.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Plądrowniczy

polegający na rabowaniu, łupieniu, grabieniu; rabunkowy


Źródła:

SJP.pl

Plądrownik

plądrownik osobliwy - gatunek pająka z rodziny osnuwikowatych


Źródła:

SJP.pl

Plafon

dekoracyjne malowidło na suficie; również sufit ozdobiony tym malowidłem


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. sufit ozdobiony sztukaterią, płaskorzeźbą, freskiem lub malowidłem olejnym;

 (1.2) szt. malowidło na tynku, płótnie lub dekoracja stiukowa zajmujące centralną część sufitu lub sklepienia

 (1.3) bank. ogólna kwota akredytywy odnawialnej (rewolwingowej), z której co jakiś czas następuje wypłata części środków (nawiązki)

 (1.4) karc. gra karciana z początku XX wieku, dawniejsza odmiana brydża;


Plafon (od fr. plat fond – płaskie tło) – sufit lub podniebienna część sklepienia ozdobiona sztukaterią, płaskorzeźbą, freskiem lub malowidłem olejnym na zamocowanym odpowiednio przy suficie płótnie. Bywa otoczony dekoracyjnym obramieniem, wykonanym z materiału o innej fakturze i pokrytym inną techniką niż właściwa kompozycja.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plafoniera

rodzaj oprawy świetlnej zainstalowanej przy suficie


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) elektr. rodzaj oprawy lampy sufitowej


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plafonowy

przymiotnik od: plafon (np. malarstwo plafonowe, malowidła plafonowe)


Źródła:

SJP.pl

Plaga

trudne do opanowania niekorzystne zjawisko, szybko szerzące się


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) masowe, groźne zjawisko, szerzące się i trudne do opanowania

 (1.2) przen. coś dokuczliwego i trudnego do opanowania



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plagalny

kadencja plagalna: określony zespół występujących bezpośrednio po sobie akordów, tworzący końcowy fragment jakiegoś utworu; kadencja kościelna


Źródła:

SJP.pl

Plagi

przestarzale o batach, chłoście


Plagi egipskie (hebr. ‏מכות מצרים‎, Makot Micrajim), plagi biblijne lub dziesięć plag (hebr. ‏עשר המכות‎, Eser Ha-Makot) – dziesięć klęsk sprowadzonych na Egipt przez Boga Jahwe, opisanych w biblijnej Księdze Wyjścia, w rozdziałach 7–12. Miały one skłonić faraona, by zgodził się na opuszczenie jego państwa przez Izraelitów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plagiacik

zdrobnienie od: plagiat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od plagiat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plagiaryzm

dopuszczenie się bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem; plagiatorstwo


Źródła:

SJP.pl

Plagiaryzować

dopuszczać się bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem; plagiować, plagiatować


Źródła:

SJP.pl

Plagiat

wykorzystanie bezprawnie cudzego dzieła, pomysłu pod własnym nazwiskiem; także taki przywłaszczony pomysł, dzieło lub zapożyczenie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) skopiowanie cudzego utworu lub jego fragmentu i przypisanie sobie autorstwa;

 (1.2) utwór, praca naukowa będąca efektem plagiatu (1.1)


Plagiat (łac. plagium „kradzież”) – pojęcie z zakresu prawa autorskiego oznaczające skopiowanie cudzego utworu (lub jego części) wraz z przypisaniem sobie prawa do autorstwa poprzez ukrycie pochodzenia splagiatowanego utworu. Może być nim obraz, grafika, fotografia, piosenka, wiersz, praca magisterska, praca doktorska, publikacja naukowa, jak również gra komputerowa.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plagiator

osoba, która dopuściła się plagiatu (bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem)


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) praw. jednostka lub osoba przypisująca sobie prawa autorskie do utworu, którego nie jest autorem


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plagiatorka

kobieta, która dopuściła się plagiatu (bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która popełniła plagiat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plagiatorski

znamienny dla plagiatora, plagiatorki, odnoszący się w jakiś sposób do plagiatorstwa (np. plagiatorski incydent), mający znamiona plagiatu (np. plagiatorski utwór)


Źródła:

SJP.pl

Plagiatorstwo

dopuszczenie się bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem; plagiaryzm


Źródła:

SJP.pl

Plagiatować

dopuszczać się bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem; plagiować, plagiaryzować


Źródła:

SJP.pl

Plagiatowość

zespół cech znamiennych dla plagiatu (bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem) lub plagiatora, plagiatorki


Źródła:

SJP.pl

Plagiatowy

przymiotnik od: plagiat (np. plagiatowy skandal, plagiatowa praca naukowa)


Źródła:

SJP.pl

Plagioklaz

glinokrzemian sodu i wapnia, minerał zaliczany do grupy skaleni, będący pospolitym składnikiem większości skał magmowych i metamorficznych


Plagioklazy – szereg minerałów skałotwórczych o składzie mieszanym z grupy skaleni (skalenie sodowo-wapniowe).Nazwa pochodzi z gr. plagios ‘ukośny’ i klao ‘łamię’ (lub klan ‘łamać’), co nawiązuje do kąta między płaszczyznami łupliwości, który jest nieco mniejszy od 90°.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plagionit

siarczek ołowiu i antymonu, nieprzezroczysty minerał o metalicznym połysku i zielonej, ciemnozielonej, czarnej lub szarej barwie


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. rzadki minerał z gromady siarczków;


Plagionit – minerał klasy siarczków.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plagiotropizm

określona reakcja ruchowa rośliny lub osiadłego zwierzęcia, polegająca na zwróceniu się lub zadziałaniu w stronę wystąpienia danego bodźca; tropizm dodatni


Źródła:

SJP.pl

Plagiotropowy

gatunek plagiotropowy: gatunek rośliny, u której wzrost pędu odbywa się równolegle lub ukośnie względem podłoża (w przeciwieństwie do gatunków ortotropowych, u których taki wzrost odbywa się prostopadle do podłoża)


Źródła:

SJP.pl

Plagiować

dopuszczać się bezprawnego wypromowania, wykorzystania cudzego dzieła lub pomysłu pod własnym nazwiskiem; plagiatować, plagiaryzować


Źródła:

SJP.pl

Plaja

nazwa pustyni ilastej w Ameryce Północnej


Playa (plaja), takyr, kewir – odsłonięte dno bezodpływowego okresowego jeziora w klimacie gorącym i suchym, którego powierzchnię pokrywa stwardniały, spękany ił lub muł, silnie zasolony, z wykwitami węglanu wapnia, gipsu i soli kamiennej.

Tylko wyjątkowo po incydentalnych deszczach zamienia się on w grząskie błoto lub dno chwilowego jeziora wypełnionego wodą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plajster

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) białystok. plaster


Źródła:

Wiktionary

Plajta

krach, bankructwo, upadłość


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. bankructwo

 (1.2) pot. niepowodzenie przedsięwzięcia


Upadłość (potocznie bankructwo) – procedura wszczynana w razie niewypłacalności dłużnika, polegająca głównie na wspólnym dochodzeniu roszczeń przez wszystkich jego wierzycieli.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plajtować

doprowadzać do plajty (bankructwa, krachu), upadać, chylić się ku upadkowi z powodu braku pieniędzy, funduszy na dalsze istnienie; bankrutować


Źródła:

SJP.pl

Plak

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Plakaciarz

osoba rozlepiająca plakaty, obwieszczenia itp.


Źródła:

SJP.pl

Plakacik

zdrobnienie od: plakat


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od plakat


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plakacista

grafik, którego specjalizacją jest projektowanie plakatów i tworzenie elementów charakterystycznych dla takiego gatunku sztuki użytkowej


Plakat (z niderl. plakaat, z fr. placard ‘tablica z afiszem’) – rodzaj wyrobu poligraficznego zaliczany do akcydensów. Druk jednostronny dużego formatu (co najmniej A3), o charakterze informacyjnym, ale czasem również propagandowym służący do umieszczania w stałych, publicznych miejscach (rozklejany, umieszczany w witrynach).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plakacistka

graficzka, której specjalizacją jest projektowanie plakatów i tworzenie elementów charakterystycznych dla takiego gatunku sztuki użytkowej


Źródła:

SJP.pl

Plakat

duży arkusz papieru zawierający informację w formie graficznej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wyrób poligraficzny zazwyczaj pokaźnych rozmiarów reklamujący coś

 (1.2) wyrób poligraficzny zazwyczaj pokaźnych rozmiarów propagujący coś


Plakat (z niderl. plakaat, z fr. placard ‘tablica z afiszem’) – rodzaj wyrobu poligraficznego zaliczany do akcydensów. Druk jednostronny dużego formatu (co najmniej A3), o charakterze informacyjnym, ale czasem również propagandowym służący do umieszczania w stałych, publicznych miejscach (rozklejany, umieszczany w witrynach).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plakatować

rozlepiając plakaty, promować, reklamować jakieś przedsięwzięcia lub instytucje, często także: obwieszczać, ogłaszać coś


Źródła:

SJP.pl

Plakatowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rozwieszanie plakatów


Źródła:

Wiktionary

Plakatówka

potocznie o farbie plakatowej (gotowej farbie rozmieszanej ze spoiwem, używanej do nietrwałych malowideł dekoracyjnych)


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szt. półpłynna, kryjąca farba wodna do nietrwałych zastosowań plastycznych


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plakatówki

potocznie o farbie plakatowej (gotowej farbie rozmieszanej ze spoiwem, używanej do nietrwałych malowideł dekoracyjnych)


Źródła:

SJP.pl

Plakatowość

zespół cech charakterystycznych dla plakatu, sposób przedstawienia kompozycji w formie przypominającej plakat


Źródła:

SJP.pl

Plakatowy

przedstawiony w postaci plakatu (np. ogłoszenie plakatowe), charakterystyczny dla plakatu lub w jakiś inny sposób z nim związany (np. grafika plakatowa)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący plakatu, wykorzystywany do produkcji plakatu

 (1.2) książk. przen. ukazany w prosty, schematyczny sposób, stanowiący uproszczenie


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plakieta

rodzaj dekoracyjnego kafelka, najczęściej prostokątnego lub kwadratowego, zdobionego ornamentem malarskim lub reliefowym, nakładanego na dzieła rzemiosła artystycznego


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szt. płytka dekoracyjna ozdobiona płaskorzeźbą lub napisem, będąca samodzielnym przedmiotem artystycznym lub nakładana na przedmioty rzemiosła artystycznego


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plakietka

1. niewielka plakieta (dekoracyjny kafelek, najczęściej prostokątny lub kwadratowy, zdobiony ornamentem malarskim lub reliefowym, nakładany na dzieła rzemiosła artystycznego);
2. mała tabliczka, najczęściej plastikowa, pełniąca rolę identyfikatora podczas jakichś zgromadzeń


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: plakieta

 (1.2) tabliczka, znaczek przypinany do ubrania – z tekstem lub znakiem graficznym


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plakoderma

pradawna ryba drapieżna z okresu syluru i dewonu, charakteryzująca się silną szczęką i masywnym uzębieniem; ryba pancerna, tarczowiec


Źródła:

SJP.pl

Plakować

pokrywać elementy ze zwykłego drewna stolarskiego cenniejszym gatunkiem drewna, złotem, srebrem lub podobnym wartościowym kruszcem


Źródła:

SJP.pl

Plama

1. część jakiejś powierzchni wyróżniająca się inną barwą, często szpecąca, o nieokreślonym kształcie;
2. hańba, niesława, wpadka;
3. malarstwo: powierzchnia barwna o jednym kolorze


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) brudny lub oszpecający ślad pozostawiony na powierzchni czegoś

 (1.2) część powierzchni jakiegoś przedmiotu różniąca się kolorem lub walorem od tła

 (1.3) med. kosmet. różnica w pigmentacji

 (1.4) przen. hańba, kompromitacja

 (1.5) pot. przen. fiasko, niepowodzenie


zobacz też:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plameczka

zdrobnienie od: plamka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: plamka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plamek

zdrobnienie od: plama


Źródła:

SJP.pl

Plamiak

ryba z rodziny dorszowatych, zamieszkująca zachodnią część Morza Bałtyckiego i północne wody Atlantyku, poławiana gospodarczo dla cennego i pożywnego mięsa


rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) drapieżna ryba morska


Plamiak, łupacz, wątłusz srebrzysty (Melanogrammus aeglefinus) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Melanogrammus. Popularny konsumpcyjnie w krajach anglosaskich, gdzie razem z dorszem tworzy podstawę dania fish and chips. Mało popularny w kuchni polskiej. Łatwo rozpoznawalny ze względu na czarną linię boczną.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plamiasty

plamisty


Źródła:

SJP.pl

Plamić

1. brudzić, walać coś, robić, pozostawiać na czymś plamy, najczęściej przypadkowo, bez zamierzenia;
2. okrywać hańbą, zniesławiać


czasownik przechodni niedokonany (dk. poplamić, zaplamić)

 (1.1) robić plamaamy

czasownik przechodni niedokonany (dk. splamić)

 (2.1) okrywać hańbą

czasownik zwrotny niedokonany plamić się (dk. poplamić się, zaplamić się)

 (3.1) robić plamaamy na sobie

 (3.2) być plamionym

czasownik zwrotny niedokonany plamić się (dk. splamić się)

 (4.1) okrywać się hańbą


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plamica

1. zakaźna choroba pasożytnicza jedwabników morwowych i dębowych; pebryna; pieprzyca
2. występowanie samoistnych krwawień do skóry i błon śluzowych wskutek obniżenia liczby lub czynności płytek krwi



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plamicowy

plamica


Patrz:plamica

Źródła:

SJP.pl

Plamiec

plamiec agreściak: motyl z rodziny miernikowców, którego postać larwalna uważana jest za groźnego szkodnika krzewów i drzew owocowych, głównie agrestu i porzeczek


Arthothelium A. Massal. (plamiec) – rodzaj grzybów z rodziny plamicowatych (Arthoniaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plamistość

1. bycie plamistym (pełnym plam, całym w plamach);
2. ogólna nazwa każdej z chorób spowodowanych przez różnego rodzaju grzyby wywołujące powstawanie plam na łodygach i liściach roślin


Mozaika lub plamistość – objaw chorobowy u roślin w postaci barwnych plam na tle zdrowej zieleni liścia. Jest jednym z rodzajów przebarwień u roślin. Wyróżnia się dwa rodzaje mozaik (plamistości):


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plamisty

pokryty licznymi plamami, pełen plam (np. plamista twarz, plamista cera) lub wyglądający jak plama, podobny do plamy (np. plamiste rumieńce)


przymiotnik

 (1.1) mający plamaamy, charakteryzujący się plamistośćamistością


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plamka

zdrobnienie od: plama


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. plama

 (1.2) inform. techn. w monitorze odległość między obszarami decydującymi o wyświetleniu sąsiednich punktów obrazu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plamkować

usuwać przypadkowe skazy w postaci niewielkich półprzezroczystych plamek powstałych na zdjęciach będących odbitkami fotograficznymi


Źródła:

SJP.pl

Plamkowy

1. plamka;
2. fiksacja plamkowa - dominacja receptorów wzrokowych plamki żółtej nad pozostałymi fotoreceptorami siatkówki oka; fiksacja środkowa


Źródła:

SJP.pl

Plamobrzuchy

sóweczka plamobrzucha, miodnik plamobrzuchy - gatunki ptaków


Źródła:

SJP.pl

Plamoodporny

odporny na plamy (np. materiał plamoodporny) lub wykonany z materiału odpornego na tego typu zabrudzenia (np. obrus plamoodporny)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, na którym nie powstają plamaamy; wykonany z materiału na którym nie powstają plamaamy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plamówka

plamówka malinówka - gatunek motyla z rodziny wycinkowatych


Źródła:

SJP.pl

Plamowstęg

wielena plamowstęg - gatunek motyla


Źródła:

SJP.pl

Plan

1. zamiar, zamysł;
2. szkic, projekt;
3. program wykonania zadań, rozkład zajęć;
4. rysunek odwzorowujący na płaszczyźnie szczegóły, np. miasta;
5. środowiskowo: miejsce realizacji danego fragmentu akcji filmowej


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) to, co chcemy zrobić

 (1.2) odwzorowanie terenu w postaci mapy, makiety

 (1.3) tabelka z układem czynności w czasie, np. zajęć lekcyjnych

 (1.4) film. miejsce realizacji filmu

 (1.5) układ czegoś, szkic

 (1.6) na scenie, na obrazach, w krajobrazie itp.: miejsce osób lub rzeczy w perspektywie, określone ze względu na odległość od patrzącego lub kamery

 (1.7) film. rozmiar kadru obejmującego fragment przestrzeni;


Francja:

Hiszpania:

Szwajcaria:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Planacja

proces zrównywania powierzchni Ziemi przez skutki denudacji (wietrzenia, erozji i grawitacyjnych ruchów masowych) i sedymentacji (akumulacji)


Planacja (łac. wyrównywać) zwana też gradacją – zjawisko geologiczne polegające na erozyjnym zrównywaniu terenu (powierzchni ziemi) przez procesy denudacji (niszczenie wyniosłości) i sedymentacji (zapełnianie osadami obniżeń). Planacja może być również wymuszona przez człowieka, szczególnie w przypadkach przygotowywania terenów pod zabudowę.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planaria

płaziniec z rzędu wypławek


Źródła:

SJP.pl

Planarny

płaski, dwuwymiarowy


Źródła:

SJP.pl

Plancheit

minerał z grupy krzemianów, turkusową barwę zawdzięczający obecności miedzi, krystalizujący zazwyczaj w postaci igieł


Źródła:

SJP.pl

Planck

[czytaj: plank] nazwisko, m.in. Max Planck (1858-1947) - fizyk niemiecki



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planctus

[czytaj: planktus] gatunek starorzymskiej pieśni żałobnej, w której tematem przewodnim jest cierpienie z powodu czyjejś śmierci


Planctus, plankt (z łac. planctus – narzekanie, płacz) – charakterystyczny dla literatury średniowiecznej utwór, w którym wyraża się żal po bliskiej, zmarłej osobie i wzywa do współuczestnictwa w cierpieniu. Nawoływania te (nazywane apostropha de luctu) stanowiły główny motyw treściowy i kompozycyjny planktów, powtarzały się w nich wielokrotnie i budowały patos utworów. Wołania te często kierowane są do Boga, aniołów, natury i ludzi (np. Lament świętokrzyski). Poza tym elementem plankty miały dość swobodną kompozycję i mogły znacząco się różnić między sobą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plandeka

przykrycie skrzyni ładunkowej samochodu lub przyczepy, wykonane z materiału wodoszczelnego; opończa


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nieprzemakalna płachta do nakrywania czegoś


Plandeka – płachta materiału o stosunkowo dużych rozmiarach chroniąca towar przed przemoknięciem. Wykonana jest z tkaniny (bawełna, len, włókna syntetyczne) gumowanej lub nasączonej substancją hydrofobową (np. tłuszczem). Przykładem takiej tkaniny jest brezent.

Plandeka szczególną rolę odgrywa w transporcie, m.in. samochodowym. W samochodach ciężarowych często wsparta jest ona na rusztowaniu, tworząc górną część skrzyni ładunkowej.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plandekowy

plandeka


Patrz:plandeka

Źródła:

SJP.pl

Plandemia

pandemia choroby COVID-19, uważana za ogólnoświatowy spisek


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) publ. rzekoma „planowaćanowana” pandemia; określenie pandemii używane przez jej sceptyków


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Plandemiczny

plandemia


Patrz:plandemia

Źródła:

SJP.pl

Plandowski

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Planer

aplikacja, plik komputerowy lub zeszyt do zapisywania dat spotkań i wydarzeń; planner


Źródła:

SJP.pl

Planerka

specjalistka zajmująca się planowaniem; plannerka


Źródła:

SJP.pl

Planespotter

[czytaj: plejnspoter] osoba uprawiająca hobby polegające na obserwowaniu i fotografowaniu samolotów pasażerskich lub wojskowych


Źródła:

SJP.pl

Planespotting

[czytaj: plejnspoting] hobby polegające na obserwowaniu i fotografowaniu samolotów pasażerskich lub wojskowych; plane spotting


Planespotting (ang. plane – samolot, to spot – namierzać) – zajęcie podobne trainspottingowi, w którym jednak obiektem obserwacji są wszelkie statki powietrzne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planet

ręczne narzędzie do opielania i spulchniania gleby; pielnik


Źródła:

SJP.pl

Planeta

ciało niebieskie krążące wokół macierzystej gwiazdy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. ciało niebieskie o znacznej masie nie emitujące światła i zazwyczaj okrążające macierzystą gwiazdę;

 (1.2) więz. dziewczyna


Planeta – ciało niebieskie (obiekt astronomiczny) spełniające kilka kryteriów:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Planetarium

urządzenie do odtwarzania wyglądu nieba w różnych szerokościach geograficznych i obserwowania ruchów ciał niebieskich, a także: budynek, w którym mieści się takie urządzenie


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) astr. eduk. odpowiednio wyposażony obiekt przeznaczony do popularyzacji astronomii poprzez odtwarzanie na sferycznym ekranie wyglądu nieba i ruchów ciał niebieskich;

 (1.2) astr. techn. projektor służący do wyświetlania układów gwiazd i innych ciał niebieskich na sferycznym ekranie


Planetarium – miejsce lub urządzenie (projektor gwiazdowy) służące do odtwarzania wyglądu nieba w różnych szerokościach geograficznych oraz ruchów ciał niebieskich, a także zespół urządzeń i obiektów przeznaczonych do nauczania i popularyzacji astronomii.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Planetarny

właściwy planetom (np. ruch planetarny), tworzony przez planety (np. system, układ planetarny) lub w jakiś inny sposób związany z takimi ciałami niebieskimi (np. mgławica planetarna)


przymiotnik

 (1.1) dotyczący planetaanet; taki, który jest właściwy, charakterystyczny dla planetaanet


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Planetaryjny

planetarium


Patrz:planetarium

Źródła:

SJP.pl

Planetezymal

hipotetyczna pierwotna masa materii wyrwanej ze Słońca, której połączenie się z innymi skupieniami takiej materii miało według teorii Foresta Raya Moultona i Thomasa Chamberlina doprowadzić do powstania Układu Słonecznego


Planetozymal, planetezymal – małe ciało niebieskie zbudowane ze stałej materii, zalążek planety tworzący się we wczesnym etapie ewolucji układu planetarnego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planetka

ciało niebieskie o budowie zbliżonej do planety, lecz o średnicy nieprzekraczającej tysiąca kilometrów, obiegające najbliższą gwiazdę; planetoida


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. ciało niebieskie obiegające Słońce, mniejsze od planetaanety


Planetoida (planeta + gr. eídos – postać), asteroida (gr. asteroeidés – gwiaździsty), planetka (ang. minor planet) – ciało niebieskie, niebędące planetą, księżycem planety, kometą lub meteoroidem, o zazwyczaj małych rozmiarach (od kilku metrów do czasem ponad 1000 km), obiegające gwiazdę (w szczególności Słońce). Ma stałą powierzchnię skalną lub lodową, bardzo często – przede wszystkim w przypadku planetoid o mniejszych rozmiarach i mało masywnych – o nieregularnym kształcie noszącym znamiona kolizji z innymi podobnymi obiektami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Planetobus

autobus wyposażony w mobilne planetarium


Źródła:

SJP.pl

Planetoida

drobne ciało niebieskie o średnicy mniejszej niż 1000 kilometrów, obiegające najbliższą gwiazdę


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. ciało niebieskie o małych rozmiarach – od kilku metrów do czasem ponad 1000 km, obiegające gwiazdę centralną;


Planetoida (planeta + gr. eídos – postać), asteroida (gr. asteroeidés – gwiaździsty), planetka (ang. minor planet) – ciało niebieskie, niebędące planetą, księżycem planety, kometą lub meteoroidem, o zazwyczaj małych rozmiarach (od kilku metrów do czasem ponad 1000 km), obiegające gwiazdę (w szczególności Słońce). Ma stałą powierzchnię skalną lub lodową, bardzo często – przede wszystkim w przypadku planetoid o mniejszych rozmiarach i mało masywnych – o nieregularnym kształcie noszącym znamiona kolizji z innymi podobnymi obiektami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Planetolog

specjalista w zakresie planetologii (działu astronomii i astrofizyki zajmującego się badaniem budowy i ewolucji planet, planetoid oraz innych podobnych ciał niebieskich)


Źródła:

SJP.pl

Planetologia

dział astronomii zajmujący się badaniem planet


Planetologia, nauki planetarne – interdyscyplinarna dziedzina nauki, wywodząca się z astronomii, zajmująca się badaniem budowy i ewolucji planet, księżyców, oraz mniejszych ciał niebieskich, a także procesów na nich zachodzących. Dzięki rozwojowi badań kosmosu od II połowy XX wieku, w szczególności misjom automatycznych sond kosmicznych, możliwości badania planet Układu Słonecznego nie ograniczają się już do samych obserwacji astronomicznych. Coraz częściej w badaniach planetologicznych wykorzystywane są metody geofizyczne i geologiczne.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planetolożka

planetolog


Patrz:planetolog

Źródła:

SJP.pl

Planetotwórczy

mający zdolność tworzenia planet


Źródła:

SJP.pl

Planetować

opielać, spulchniać glebę przy użyciu planetu (pielnika, ręcznego narzędzia mającego postać zębatej ramy na kółkach)


Źródła:

SJP.pl

Planetozymal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) astr. materia stanowiąca zalążek planetaanety;


Planetozymal, planetezymal – małe ciało niebieskie zbudowane ze stałej materii, zalążek planety tworzący się we wczesnym etapie ewolucji układu planetarnego.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Planica

1. dolina górska w Słowenii;
2. wieś w Słowenii;
3. wieś w Chorwacji


Planica – polodowcowa dolina górska w północno-zachodniej Słowenii (przy granicy z Włochami i Austrią) w Alpach Julijskich, niedaleko Kranjskiej Gory.

Rozciąga się południkowo na długości niecałych 6 km – od wsi Rateče do schroniska turystycznego Dom v Tamarju / Planinski dom Tamar (1108 m n.p.m.). Stamtąd dolina wiedzie dalej na południe już pod nazwą Tamar.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planiglob

mapa półkuli ziemskiej w rzucie kartograficznym


Planiglob – mapa przedstawiająca półkulę ziemską w postaci koła, wykonana postaci odwzorowania azymutalnego równopowierzchniowego Lamberta.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planigloby

mapa półkuli ziemskiej w rzucie kartograficznym


Źródła:

SJP.pl

Planik

zdrobnienie od: plan


Planik – bezludna wyspa w Chorwacji, na Morzu Adriatyckim.

Jest położona na zachód od wyspy Pag, pomiędzy wyspami Maun, Olib i Vir. Zajmuje powierzchnię 1,1 km². Jej wymiary to 2,4 × 0,6 km, a maksymalna wysokość to 123 m n.p.m. Jest zbudowana z wapienia i pokryta szatą roślinną. Maksymalna wysokość to 25 m n.p.m. Długość linii brzegowej wynosi 6 km..


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planimetr

przyrząd do mierzenia pól powierzchni figur geometrycznych płaskich, o dowolnych kształtach, rodzaj integratora


Planimetr – przyrząd mechaniczny lub elektroniczny do wyznaczania pola powierzchni figur płaskich.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planimetria

dział matematyki dotyczący właściwości figur na płaszczyźnie; geometria płaska


Planimetria, geometria płaszczyzny – podstawowy dział geometrii, w którym przedmiotem badań są własności płaskich figur geometrycznych. Planimetria na ogół dotyczy płaszczyzny euklidesowej, lecz może także dotyczyć płaszczyzny rzutowej i hiperbolicznej. Planimetria jest nieprzerwanie rozwijana od starożytności do trzeciego tysiąclecia n.e., a niektóre z jej problemów pozostały nierozwiązane.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planimetryczny

planimetria


Patrz:planimetria

Źródła:

SJP.pl

Planisfera

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. mapa przedstawiająca Ziemię w rzucie płaskim bez podziału na półkule


Źródła:

Wiktionary

Planista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek, który zajmuje się opracowywaniem planów gospodarczych danej instytucji lub przedsiębiorstwa



Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Planistka

planista


Patrz:planista

Źródła:

SJP.pl

Planistyczny

planista


Patrz:planista

Źródła:

SJP.pl

Planit

kompozycja trójwymiarowa w suprematyzmie (kierunku w abstrakcyjnej sztuce geometrycznej)


Źródła:

SJP.pl

Plank

podpór na przedramionach i palcach stóp z utrzymaniem naturalnej krzywizny kręgosłupa; deska


Plank, deska, podpór przodem na przedramionach lub dłoniach – statyczne ćwiczenie izometryczne angażujące wszystkie mięśnie głębokie brzucha, a także mięśnie pleców, ramion oraz nóg.

Klasyczny plank to podpór na przedramionach i palcach stóp z utrzymaniem naturalnej krzywizny kręgosłupa. Wykonywany jest jednak w różnych wariantach.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planka

paleta ładownicza używana na statkach


Źródła:

SJP.pl

Planking

zabawa polegająca na leżeniu w różnych miejscach twarzą do ziemi z rękami ułożonymi wzdłuż tułowia


Planking – zabawa polegająca na kładzeniu się w miejscu publicznym, na brzuchu, twarzą w dół i z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała, i fotografowaniu się w takiej pozycji.

Nazwa planking (od angielskiego słowa plank – „deska”, dosłownie – „deskowanie”, „udawanie deski”) powstała w Australii, a samo planking stało się popularną zabawą w 2011, szeroko komentowaną w mediach. Planking wywodzi się z wcześniejszej gry znanej w Wielkiej Brytanii jako lying down game, podobne gry były wcześniej znane w Korei Południowej (시체놀이 – „udawanie trupa”), we Francji (à plat ventre – „na brzuchu”) i Australazji (extreme lying down – „ekstremalne leżenie”).


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Plankt

średniowieczny utwór żałobny; lament; tren


Planctus, plankt (z łac. planctus – narzekanie, płacz) – charakterystyczny dla literatury średniowiecznej utwór, w którym wyraża się żal po bliskiej, zmarłej osobie i wzywa do współuczestnictwa w cierpieniu. Nawoływania te (nazywane apostropha de luctu) stanowiły główny motyw treściowy i kompozycyjny planktów, powtarzały się w nich wielokrotnie i budowały patos utworów. Wołania te często kierowane są do Boga, aniołów, natury i ludzi (np. Lament świętokrzyski). Poza tym elementem plankty miały dość swobodną kompozycję i mogły znacząco się różnić między sobą.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Planktolog

specjalista w zakresie planktologii


Źródła:

SJP.pl

Planktologia

nauka o planktonie; planktonologia


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o planktonie;


Planktologia (od gr. πλαγκτoν = plankton = wędrownik, i logos = wiedza)- nauka (dział hydrobiologii) zajmująca się badaniem planktonu, tzn. różnorodnych drobnych organizmów zamieszkujących środowiska wodne. Planktologia bada m.in. produkcję pierwotną i przepływ energii oraz zachowania planktonu, wykorzystując m.in. obrazy wygenerowane w technice in situ.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Plankton

1. ogół drobnych, często mikroskopijnych organizmów roślinnych lub zwierzęcych, żyjących w górnych warstwach słodkiej lub słonej wody;
2. plankton wirówkowy - najdrobniejsze organizmy planktonu; nanoplankton


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. ekol. zespół organizmów żywych unoszących się w wodzie;

 (1.2) pot. polit. partia polityczna o niewielkim znaczeniu;


Plankton (gr. πλαγκτός planktós – „błąkający się”) – zespół organizmów unoszących się w wodzie.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Planktoniarnia

mały zbiornik wodny do produkowania dużej ilości planktonu


Źródła:

SJP.pl

Planktoniczny

dotyczący planktonu, charakterystyczny dla planktonu, należący do niego (np. otwornice planktoniczne); planktonowy


Źródła:

SJP.pl

Planktonolog

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) specjalista w dziedzinie planktologiaanktologii


Źródła:

Wiktionary

Planktonologia

nauka o planktonie; planktologia


Źródła:

SJP.pl

Planktonowaty

przypominający plankton


Źródła:

SJP.pl

Planktonowy

dotyczący planktonu, charakterystyczny dla planktonu, należący do niego (np. otwornice planktonowe); planktoniczny


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z planktonem, dotyczący planktonu

 (1.2) przen. bardzo mały, nieistotny, wręcz niedostrzegalny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Planktonożerny

żywiący się planktonem - organizmami unoszącymi się swobodnie w toni wodnej


Źródła:

SJP.pl

Planner

[czytaj: planer] aplikacja, plik komputerowy lub zeszyt do zapisywania dat spotkań i wydarzeń; planer


Źródła:

SJP.pl

Plannerka

[czytaj: planerka] specjalistka zajmująca się planowaniem; planerka


Źródła:

SJP.pl

Plano

format książki