Dw

skrótowiec

 (1.1) = inform. do wiadomości (pole adresowe w poczcie elektronicznej)


Źródła:

Wiktionary

Dw.

skrót od: do wiadomości


skrót

 (1.1) = do wiadomości

 (1.2) = do walki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwa

liczebnik główny oznaczający liczbę 2 (np. dwa ciastka, dwie pomarańcze, dwaj chłopcy)


liczebnik główny (porządkowy: drugi • zbiorowy: dwoje)

 (1.1) liczba 2

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (2.1) cyfra 2

 (2.2) pot. eduk. ocena mierna

 (2.3) daw. pot. eduk. ocena niedostateczna (w skali czterostopniowej)


2 (dwa) – liczba naturalna następująca po 1 i poprzedzająca 3. 2 jest też cyfrą wykorzystywaną do zapisu liczb w różnych systemach liczbowych, np. w ósemkowym, dziesiętnym i szesnastkowym.Warunkiem podzielności przez 2 liczby zapisanej w systemach liczbowych o podstawie parzystej (w tym w dziesiętnym) jest parzystość ostatniej cyfry. Jest to jedyna parzysta liczba pierwsza.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwadzieścia

liczebnik oznaczający liczbę 20


liczebnik główny

 (1.1) liczba 20


20 (dwadzieścia) – liczba naturalna następująca po 19 i poprzedzająca 21.Warunek podzielności zapisanej w systemie dziesiętnym liczby przez 20 to, aby ostatnia cyfra była zerem, a przedostatnia liczbą parzystą.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwadzieściakroć

dwadzieścia razy; dwudziestokrotnie


Źródła:

SJP.pl

Dwadzieścioro

liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 20, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej


liczebnik zbiorowy

 (1.1) …odpowiadający liczbie 20


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwakroć

dwa razy; dwukrotnie


przysłówek

 (1.1) przest. dziś książk. dwa razy

liczebnik główny

 (2.1) przest. o pieniądzach dwieście tysięcy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwanaście

liczebnik oznaczający liczbę 12


liczebnik główny

 (1.1) liczba 12



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwanaścioro

liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 12, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej


liczebnik zbiorowy

 (1.1) …odpowiadający liczbie 12


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwanost

liczebnik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dwanaście


Źródła:

Wiktionary

Dwatysiącewatowy

mający moc dwóch tysięcy watów


Źródła:

SJP.pl

Dwc

skrótowiec

 (1.1) = deklaracja wartości celnej


Źródła:

Wiktionary

Dwernicki

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dwernik

wieś w Polsce


Dwernik (w latach 1977–1981 Przełom) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Leży nad potokiem Dwernik i w pobliżu jego ujścia do Sanu.

Wieś jest siedzibą sołectwa Dwernik i rzymskokatolickiej parafii św. Michała Archanioła.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwieście

liczebnik oznaczający liczbę 200


liczebnik główny

 (1.1) liczba 200


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwight

[czytaj: dłajt] angielskie imię męskie


Miejscowości w USA:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwikoski

przymiotnik od: Dwikozy (wieś gminna w województwie świętokrzyskim); dwikoziański


Źródła:

SJP.pl

Dwikozianin

mieszkaniec Dwikozów


Źródła:

SJP.pl

Dwikozianka

mieszkanka Dwikozów


Źródła:

SJP.pl

Dwikoziański

przymiotnik od: Dwikozy (wieś gminna w województwie świętokrzyskim); dwikoski


Źródła:

SJP.pl

Dwikozy

wieś w Polsce


Dwikozy – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Dwikozy. Historycznie położone są w Małopolsce, w ziemi sandomierskiej.

W obszar wsi wchodzą:

Miejscowość jest siedzibą gminy Dwikozy oraz rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika należącej do dekanatu Zawichost w diecezji sandomierskiej.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwina

rzeka w Rosji


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w północnej Rosji, uchodząca do Morza Białego;


Dwina (ros. Северная Двина, Siewiernaja Dwina, „Dźwina Północna”) – rzeka w północnej Rosji. Powstaje z połączenia Suchony i Jugu. Płynie po terenach nizinnych z licznymi rozlewiskami i odnogami. Uchodzi do Zatoki Dwińskiej Morza Białego, tworząc deltę o powierzchni 900 km².


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwiński

przymiotnik od: Dwina (rzeka w Rosji)


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dwiną, dotyczący Dwiny


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwiyrka

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. drzwiczki


Źródła:

Wiktionary

Dwiyrze

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. drzwi


Źródła:

Wiktionary

Dwóchsetlecie

dwusetlecie, dwustolecie;
1. okres dwustu lat;
2. dwusetna rocznica czegoś


Źródła:

SJP.pl

Dwóchsetletni

mający dwieście lat, trwający dwieście lat itp.; dwusetletni; dwustuletni; dwustoletni


Źródła:

SJP.pl

Dwóchsetny

dwusetny;
1. będący ostatnim elementem zbioru złożonego z dwustu jednostek;
2. będący jedną z dwustu części


przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) zob. dwusetny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwoić

1. zwiększać dwukrotnie; podwajać;
2. dzielić coś na dwie części; przepoławiać, rozdwajać;
3. dawniej: różnić się, nie zgadzać się;
4. dwoić się:
a) powiększać się dwukrotnie;
b) ukazywać się, być widzianym w podwójnej postaci;
c) potocznie: dwoić się i troić - starać się być wszędzie, w wielu miejscach; uwijać się, czworzyć się


czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) rzad. podwajać, duplikować

 (1.2) rzad. dzielić na dwa, rozdwajać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) zwracać się do kogoś w liczbie mnogiej (zaimek wy)

czasownik zwrotny niedokonany dwoić się

 (3.1) daw. różnić się, nie zgadzać się

 (3.2) podwajać się


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwoina

w garbarstwie: jedna z dwu warstw, na które przecina się skórę w jej grubości; szpalta


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwoinka

bakteria o kształcie ziarenka fasoli, zwykle chorobotwórcza; diplokok


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikrobiol. morfologiczna forma bakterii powstająca w wyniku połączenia dwóch komórek utworzonych po podziale amitotycznym;


Dwoinka (łac. Diplococcus; l. mn. diplococci) – morfologiczna forma bakterii powstająca w wyniku połączenia dwóch komórek utworzonych po podziale amitotycznym. Często posiadają wspólną otoczkę.

Przykłady dwoinek:


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwoinkowy

przymiotnik od: dwoinka


Źródła:

SJP.pl

Dwoistość

dwoisty


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) składanie się z dwóch części, aspektów


Patrz:dwoisty

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwoisty

złożony z dwóch części, często przeciwstawnych


przymiotnik

 (1.1) mający dwie części, dwie natury, dwie postaci


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwója

potocznie o ocenie niedostatecznej lub dopuszczającej


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zgrub. od dwójka (ocena)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwojaczek

kwietniczek dwojaczek - gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych


Źródła:

SJP.pl

Dwojaczki

1. dwoje dzieci urodzonych w czasie jednego porodu; bliźnięta;
2. zdrobnienie od: dwojaki (naczynie)


rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) dwoje dzieci urodzonych podczas tego samego porodu

 (1.2) zdrobn. od: dwojaki


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwojak

1. dubeltówka o pionowym układzie luf;
2. typ układu kryształów



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwojaki

występujący w dwóch odmianach, gatunkach, rodzajach


liczebnik wieloraki

 (1.1) taki, który ma dwa typy, dwie postaci, odmiany, formy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) daw. naczynie o dwóch osobnych komorach połączonych uchem;



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwojako

przysłówek sposobu

 (1.1) odprzym. → dwojaki


Źródła:

Wiktionary

Dwojakość

dwojaki


Patrz:dwojaki

Źródła:

SJP.pl

Dwójara

potocznie: uczennica o miernych ocenach; dwójkowiczka


Źródła:

SJP.pl

Dwojarka

maszyna używana w przemyśle przędzalniczym


Źródła:

SJP.pl

Dwójarz

potocznie: uczeń o miernych ocenach; dwójkowicz, dwójkarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pot. uczeń, który zwykle otrzymuje dwóje, dawniej najniższe oceny w szkole


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwojc

liczebnik przysłówkowy wielokrotny

 (1.1) stpol. dwukrotnie, dwa razy


Źródła:

Wiktionary

Dwójchwyt

chwyt przyrządu oburącz; dwuchwyt


Źródła:

SJP.pl

Dwójczyna

potocznie: dwójka (ocena w szkole); dwója


Źródła:

SJP.pl

Dwoje

liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2


liczebnik zbiorowy

 (1.1) …odpowiadający liczbie 2


Dwoje (ros. Двоe) – rosyjski duet muzyczny.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwójeczka

zdrobnienie od: dwójka


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: dwójka


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwójka

1. cyfra oznaczająca liczbę dwa;
2. to, co zostało oznaczone cyfrą dwa, np. autobus, karta, szkoła, mieszkanie;
3. dwie osoby;
4. pokój przeznaczony dla dwóch osób;
5. jeden z rozmiarów damskiej bielizny;
6. ocena szkolna; dwója, cwaja;
7. drugi program Telewizji Polskiej;
8. drugi program Polskiego Radia;
9. żartobliwie: wypróżnienie, defekacja


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa cyfry 2

 (1.2) eduk. ocena dopuszczająca w polskich szkołach, przedostatnia najgorsza (w skali 1-6)

 (1.3) eduk. najniższa (niezaliczająca) ocena w polskich szkołach (dawniej, przy skali 2-5) i na polskich uczelniach (obecnie, przy skali 2-5 lub 2-6)

 (1.4) dwoje, dwie, dwaj (osoby, zwierzęta, przedmioty)

 (1.5) hotel. pot. pokój przeznaczony dla dwóch osób, z jednym łóżkiem lub z dwoma łóżkami

 (1.6) slang. harc. eufem. kupa, kał

 (1.7) środ. kolej. druga klasa



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwójkarz

potocznie: uczeń mający dwójki; dwójkowicz


Źródła:

SJP.pl

Dwójkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dwójkować.


Źródła:

Wiktionary

Dwójkowicz

potocznie: uczeń o miernych ocenach; dwójkarz, dwójarz


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. uczeń, który zwykle otrzymuje dwójki (dawniej najniższe oceny)


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwójkowiczka

potocznie: uczennica o miernych ocenach; dwójara


Źródła:

SJP.pl

Dwójkowy

przymiotnik od: dwójka


przymiotnik

 (1.1) związany z liczbą dwa, dotyczący liczby dwa


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dwójmyślenie

stan psychiczny ludzi poddanych indoktrynacji totalitarnego państwa, literacki termin wprowadzony przez George'a Orwella w powieści "Rok 1984", oznaczający akceptowanie dwóch sprzecznych logicznie poglądów, twierdzeń


rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) neol. liter. wyznawanie dwóch poglądów, które logicznie są ze sobą sprzeczne;


Dwójmyślenie (ang. doublethink) – termin pochodzący z powieści George'a Orwella pt. Rok 1984, w nowomowie oznaczający demonstrowanie równoczesnej wiary w wiele poglądów sprzecznych pod względem logicznym. Stanowiła ścisły element angsocu i wiązała się ściśle z pojęciami takimi jak zmienność przeszłości, regulacja faktów, czarnobiał oraz negacja obiektywnej rzeczywistości.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwójnasób

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tylko jako część złożenia w wyrażeniach: w dwójnasób, daw. dziś reg. we dwójnasób


Źródła:

Wiktionary

Dwójnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzecz, byt o dwoistej naturze


Dwójnia – singel zespołu Voo Voo promujący album Płyta z muzyką.


Źródła:

Wiktionary oraz Wikipedia

Dwójniaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od dwójniak


Źródła:

Wiktionary

Dwójniak

miód pitny fermentowany z brzeczki składającej się z jednej części miodu i jednej części wody


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miód pitny powstały z fermentacji brzeczki, w której stosunek objętości miodu do wody wynosi 1:1


Miód pitny – tradycyjny napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu pszczelego, najczęściej lipowego. Wyrabiany i spożywany od starożytności. Od 2008 r. polskie miody pitne są zarejestrowane przez Komisję Europejską jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność. Produkcja miodu pitnego nazywana jest miodosytnictwem, a budynek, w którym odbywa się produkcja – miodosytnią. Zaliczane są do grupy przetworów owocowych (zob. niżej miody owocowe).


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwójnik

układ elektryczny, który może być połączony z innym układem za pośrednictwem pary zacisków


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektr. element elektryczny posiadający jedną parę zacisków, za pomocą których może być łączony z układem;

 (1.2) hist. cienki arkusz metalu wytwarzany przez sklepywanie razem płatów złota i srebra

 (1.3) daw. mikrobiol. zob. dwoinka.


Dwójnik czyli jednowrotnik – element (układ) elektroniczny, który posiada dwa zaciski (końcówki), które przy pełnym włączeniu elementu do obwodu staną się dwoma węzłami.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dwójnóg

podstawa o dwóch nogach (podporach, podstawach)


Dwójnóg – rodzaj podstawy wyposażonej w dwie nóżki, podpierającej lufę w broni palnej. Zadaniem dwójnogu jest stabilizacja broni.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwojra

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.


Źródła:

Wiktionary

Dwójłomność

1. zjawisko rozchodzenia się w optycznym krysztale anizotropowym w danym kierunku dwóch fal, z których każda ma inną prędkość fazową;
2. różnica współczynników załamania dwóch fal rozchodzących się w danym kierunku w optycznym krysztale anizotropowym


Dwójłomność – zdolność ośrodków optycznych do podwójnego załamywania światła (rozdwojenia promienia świetlnego). Substancje, dla których zjawisko zachodzi, nazywamy substancjami dwójłomnymi.

Zjawisko dwójłomności odkrył w 1669 roku Rasmus Bartholin, a wyjaśnił Augustin J. Fresnel w pierwszej połowie XIX wieku. Dwójłomność wykazuje wiele substancji krystalicznych, niemal wszystkie ciekłe kryształy (poza tzw. fazą błękitną (ang. blue phase)). Przykładami substancji dwójłomnych mogą być kryształy rutylu i kalcytu.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dwójłomny

taki, w którym występuje podwójne załamanie światła


Źródła:

SJP.pl

Dwór

1. obszerny dom w posiadłości ziemskiej;
2. majątek ziemski, folwark; jego właściciele i mieszkańcy;
3. przestrzeń otaczająca dom; podwórze; miejsce pod gołym niebem;
4. siedziba panującego; monarcha wraz ze swym otoczeniem; świta; orszak; * forma dopełniacza l.poj. "dwora" możliwa tylko w wyrażeniu "fora ze dwora" - wynoś się, nie chcę cię tu więcej widzieć


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) siedziba władcy

 (1.2) otoczenie władcy, ludzie przebywający stale lub często na dworze (1.1)

 (1.3) archit. duży dom mieszkalny, siedziba dawnego ziemiaństwa

 (1.4) majątek ziemski z dworem (1.3) i innymi zabudowaniami

 (1.5) właściciele lub administracja dworu (1.4)

 (1.6) zewnętrze, otwarta przestrzeń poza budynkiem, świeże powietrze