Dęba

drzewo z rodziny bukowatych występujące w kilku gatunkach; * forma dopełniacza l.poj. "dęba" możliwa tylko w wyrażeniach:
1. "stanąć dęba":
a) o włosach: najeżyć się (np. ze strachu);
b) o człowieku: stanąć na rękach lub na głowie; także: zbuntować się;
c) o koniu: stanąć na tylnych nogach;
2. potoczne: "dać dęba" - uciec


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębczak

1. młody dąb; dąbczak;
2. kij dębowy


Źródła:

SJP.pl

Dębe

1. wieś w Polsce;
2. Dębe Wielkie - wieś w Polsce


W Polsce
Zobacz też

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębek

nazwisko


Źródła:

SJP.pl

Dębianka

1. narośl na liściach dębu powstała w wyniku opanowania drzewa przez galasówki; galas; orzech galasowy;
2. owad, odmiana galasówki



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębić

1. potocznie: pozyskiwać coś z mozołem;
2. środowiskowo:
a) zdejmować korę z dębu; korować;
b) wyprawiać skóry korą dębową; garbować;
3. dawniej:
a) powodować jeżenie się włosów;
b) gwarowo: uczyć się z trudem


Źródła:

SJP.pl

Dębica

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie podkarpackim;


Dębica – miasto w województwie podkarpackim, siedziba powiatu dębickiego, położone nad rzeką Wisłoką, przy autostradzie A4 i drodze krajowej 94 w Rynnie Podkarpackiej, na północnym skraju Pogórza Strzyżowskiego. Przed 1945 r. Dębica należała do województwa krakowskiego, po zakończeniu II wojny światowej weszła w skład nowo utworzonego województwa rzeszowskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębice

wieś w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębicki

przymiotnik od: Dębica


przymiotnik

 (1.1) związany z Dębicą, dotyczący Dębicy


Dębicki (forma żeńska: Dębicka; liczba mnoga: Dębiccy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4742 osoby.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębiczanin

mieszkaniec Dębicy


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Dębicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębiczanka

mieszkanka Dębicy


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Dębicy


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębiec

nazwisko


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. część Poznania;

 (1.2) geogr. nazwa kilku miejscowości w Polsce;


Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 7, w tym 5 podstawowych

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębienko

wieś w Polsce


Dębienko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Stęszew. W pobliżu miejscowości znajduje się Wielkopolski Park Narodowy.

W latach 1939–1940 w okolicznych lasach niemieckie gestapo i SS dokonało egzekucji masowych 1 700 Polaków przetransportowanych z Poznania. Prochy ofiar mordów umieszczono w 7 mogiłach zbiorowych.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębieński

Dębno; dębiński, dębniański


Źródła:

SJP.pl

Dębik

roślina z rodziny różowatych (o liściach podobnych do liści dębu), hodowana w ogródkach skalnych


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Dryas|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny różowatych (nazwa systematyczna|Rosaceae|Juss.|ref=tak.);

 (1.2) bot. roślina z rodzaju dębik (1.1)


Dębik (Dryas L.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Należy do niego 11 gatunków, według niektórych ujęć – 15. Rośliny te występują w arktycznych i alpejskich rejonach półkuli północnej. Mają znaczny udział pod względem pokrycia i biomasy w zbiorowiskach roślinnych tundry. W florze Polski występuje tylko jeden gatunek – dębik ośmiopłatkowy.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębina

1. las dębowy; dąbrowa;
2. drewno dębowe;
3. świeże gałęzie dębu


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dębowy las

 (1.2) drewn. dębowe drewno

 (1.3) dębowe gałęzie

 (1.4) bot. lud. dąb



Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębiniak

latalec dębiniak - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych


Źródła:

SJP.pl

Dębinka

mały lasek dębowy


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębiński

Dębno; dębniański, dębieński



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębisko

zgrubienie od: dąb


Źródła:

SJP.pl

Dębkowski

nazwisko



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dęblin

miasto w Polsce


rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Dęblin – miasto w województwie lubelskim, w powiecie ryckim.

Dęblin położony jest w historycznej Małopolsce, w południowo-zachodniej części ziemi stężyckiej, przy ujściu rzeki Wieprz do Wisły, w szerokiej dolinie rzecznej, która osiąga szerokość 15 km. Dolina ma budowę terasową. Najstarsza terasa położona jest 20 m nad zwierciadłem Wisły.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dęblinianin

mieszkaniec Dęblina


Źródła:

SJP.pl

Dęblinianka

mieszkanka Dęblina


Źródła:

SJP.pl

Dębliński

związany z Dęblinem


Źródła:

SJP.pl

Dębniak

miód pitny wysokiej jakości


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębnianin

mieszkaniec Dębna


rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Dębna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębnianka

mieszkanka Dębna


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Dębna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębniański

Dębno; dębiński, dębieński


przymiotnik

 (1.1) dotyczący Dębna, związany z Dębnem, pochodzący z Dębna


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębnica

wieś w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębnicki

przymiotnik od: Dębnica Kaszubska


przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Dębnikami, dotyczący Dębnik


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębniczanin

1. mieszkaniec Dębnicy;
2. mieszkaniec Dębnicy Kaszubskiej


Źródła:

SJP.pl

Dębniczanka

1. mieszkanka Dębnicy (wsi w Polsce);
2. mieszkanka Dębnicy Kaszubskiej (wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Dębnik

1. kora dębowa używana do garbowania skór;
2. dawniej: człowiek zajmujący się dębieniem (garbowaniem skór);
3. dąbrowa



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębniki

1. kora dębowa używana do garbowania skór;
2. dawniej: człowiek zajmujący się dębieniem (garbowaniem skór);
3. dąbrowa


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębno

1. nazwa wielu miejscowości i ich części w Polsce;
2. nazwa kilku jezior w Polsce


rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;


Dębno (niem. do 1945 r. Neudamm, w czasach PRL używano również nazwy Dębno Lubuskie) – miasto w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim. Siedziba miejsko-wiejskiej gminy Dębno. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego. Położone są nad rzeką Kosą i jeziorem Lipowo, na wysokości 40 m n.p.m. Powierzchnia miasta wynosi ponad 19 km², więc jest największym miastem powiatu i drugim (po Barlinku) najludniejszym miastem powiatu myśliborskiego.


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębogóra

wieś w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębolistny

barczatka dębolistna - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych


przymiotnik

 (1.1) bot. mający liście jak dąb


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębosz

kozioróg dębosz - owad, największy z europejskich przedstawicieli rodziny kózkowatych, występujący w Polsce



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębowiec

1. ogłodek dębowiec - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych;
2. podryj dębowiec - gatunek chrząszcza z rodziny podryjowatych


W Polsce

Miejscowości i ich integralne części

Województwo dolnośląskie

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębowiecki

przymiotnik od: Dębowiec (kilkanaście wsi w Polsce)


Źródła:

SJP.pl

Dębówka

1. wódka nalana na pączki dębowe;
2. prządka dębówka, barczatka dębówka - górski motyl nocny, szkodnik dębów


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wódka która powstaje przez zalanie spirytusem dębowych pączków


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wiktionary oraz Wikipedia

Dębowo

wieś w Polsce


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębowokłodzki

przymiotnik od: Dębowa Kłoda


Źródła:

SJP.pl

Dębowołącki

przymiotnik od: Dębowa Łąka; dębołęcki


Źródła:

SJP.pl

Dębowski

nazwisko


Osoby o tym nazwisku:


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębowy

1. pochodzący z dębu;
2. wykonany z drewna dębowego


przymiotnik relacyjny

 (1.1) składający się z dębu

 (1.2) wykonany z drewna lub innej części dębu

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do dębu, będący częścią dębu


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dębołęcki

przymiotnik od: Dębowa Łąka; dębowołącki


Źródła:

SJP.pl

Dębski

1. przymiotnik od: Dęba, Dębe, Dębe Wielkie;
2. przymiotnik od: Dąbie; dąbski



Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębsko

1. przymiotnik od: Dęba, Dębe, Dębe Wielkie;
2. przymiotnik od: Dąbie; dąbski


W Polsce

Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dębszczyzna

wieś w Polsce


Dębszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Strzyżewice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Strzyżewice. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 104 mieszkańców.


Źródła:

SJP.pl
Wikipedia

Dęciak

gwarowo o meloniku, męskim kapeluszu


Źródła:

SJP.pl

Dęciarz

potocznie: muzyk grający na instrumencie dętym


Źródła:

SJP.pl

Dęcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|dąć.


Źródła:

Wiktionary

Dędera

regionalna nazwa rośliny z rodziny psiankowatych - bielunia dziędzierzawy; dendera


Źródła:

SJP.pl

Dęga

sztaba u wrót, wierzei


rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) warmia. szabla


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary

Dęstować

dawniej: dusić mięso


Źródła:

SJP.pl

Dętkomat

automat do sprzedaży dętek rowerowych


Źródła:

SJP.pl

Dętkowy

przymiotnik od: dętka


Źródła:

SJP.pl

Dętologia

żartobliwie: nadawanie pozorów poważnego, naukowego charakteru twierdzeniom zawierającym treść nieistotną


Źródła:

SJP.pl

Dęty

1. instrument dęty - instrument muzyczny wydający brzmienie na skutek dęcia, dmuchania; aerofon;
2. złożony z muzyków grających na instrumentach dętych, np. tercet dęty;
3. napełniony powietrzem;
4. pozornie ważny, niemający w rzeczywistości większego znaczenia lub wartości;
5. potocznie: wyniosły, zarozumiały, nadęty; pompatyczny, napuszony


przymiotnik

 (1.1) napełniony powietrzem, pusty w środku

 (1.2) pompatyczny, nadęty, pozornie tylko istotny

 (1.3) muz. o instrumencie: taki w którym źródłem dźwięku jest drgający wewnątrz słup powietrza

 (1.4) muz. o orkiestrze: złożona głównie z instrumentów dętych (1.3)

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: dąć


Źródła:

SJP.pl
Wiktionary